4~~;
I3
'4t



(7)
e.At logricam  parvifaciens, empiriam  repente deserit  alteque
philosophari incipit, deque legibus naturae, processu, vis vitalis,
viribusque medicamjnum dinamicis serinocinatur, anhiquissima,
om~nibusque obvia pro novis ac a s I inventis venditat, hisque
in rebus homoeopathiae fundarnentum invenit. Uncle quaeso notiones has oinnes derivavit Halinemannus? Si leges naturac sunt
re~gudae stabiles, necessariae, et perpetuae, si regulas nominainus generales informationes vinculi, quo variotas reritm ad unitatem reducitur, Si viS vitalis ejusque processus, Si virtus medicamentorumn dinamica, ad essentiam corporum iisdlem praeditorumn pertinent, quornodo sodes empiria, nudis sterilibusque
co ntenta obsorvationibus, rationisque respu ens ministerium, notiones has mere rationales enodare poluit? At si HabLunemannus
empiricum so professus -enodlavit, einpiriae, ciii nomim~ dederat,
de negat fide m, aut empiriam. et theoriam, res e regiono opposi-.
tas jangero conatur, et in absurdumn se-praccipitat. Si me in-iparem esso arbitratur status morbosi interni- cogynitioni, inductionis opo, assequondac, si duorum, aut triurn sirnptornalumn
cognationem, aut, communem originem me divinare posse negat, proptorea quad nequeo oculis corpus aegrotantis introspi4cere., edocere me debet quornodo ocuzlis dinamic5VI principii
vitalis naturam, ejus processus rationes, e quibus homoeopathica aeterna, ut ait., lox fluit,, quom-odo medicamentorum 'dinaniicam virtutem inspicero pot~ero. Nec possum quin indigner curn
posteaquam demonstrandum suscepit, fieri non posse Ut internae
latentes mutatiques organisun viventis, statuni miorb~~um constit~uontes noscan~ur, quippe quod haec mentis speculatio in v-anas conjecturas', et commenta abit, laxatis habenis, speculationi
indulget, seriernque propositionurn. inter se artificiosissimoc connexarum proponit, ut do sodibus ruorborura loquatur, ac de



( 18 )

hicassunA atomos, sive vires. norbiferas artificiales, propinaverat,
ut capitis dolorem a quo detinebatur profligaret, tandem nil
aliud agere ( homoepathice ) nesciens, libram, centurias carationuin hornoepathicarum, ad capitis dolorern spectantes, con-tinentem, patri dedit, suasitqcie a primna ad ultimarn, filiac, clara
lectione recitare, et huic animum intendere jussit, si quid forte in llis, coinuentarns 7, suis molesijis simile inveniret, prornisitque, si quac invenerit, confestiin rem edjo colem  sanaturamn.
lImrsere adstaates, merito artificem, artemque toties artific,:s. faccto
immerito contenita~m.
Audiamus autem quid sihi homoeopathici velint, nornine
potentiatrum morbiferctrum,ý aut virtutis purae medicamentorurui.
Potentiam,,,morbiferam, remedium ormne appellant quod non potest salatem afferre, nisi morbo, simnili proclucto. Virtus purce
medicaminum ab effectibus in corpore-sano productis tanturn desu-.
initur, nam nec qui in aegrotante producuntur, nec e-orum mnixtio
explorata, nec alia qualitas., lucein nobis. suppeditare valent,
ad earum vim contra mnorb-os, eruendarn. Verum si sciscitabimur,
quare, nee chemico-diniamica remediorum natura, nec illorurn
actio in morbis cog-nitae, potentiarn medicatricem qua pollent nobis revelails nequeunt I respondebuit,. quia virtus medicamento-.
saI latet, quia oculus earn non vicjet, quo-modocumque chemiaer
adminiculis, periclitetur,, quia virtus pura, in solo sanitatis praedito corpore elicitur, adeo, ut quac probanda ci-ant in    arguinentum ducant, et. idem per idem respondeant. Si qnaeramus
cur tantum potentia morbifera( remedium ) inorbo simili cxcitando  ideonen, morburn sanat, quia, morbi non     possunt nisi
homoepatice sazian replicabunt, et in circuhurn denuo, incident.
Et hoc stricte est ratiocinandi genus, quo utuntur,,11am quae
garriunt circa inukilitatem aut nocivain indolem allopatiiicoram,



tegruin dem, vigror effectus tantum prijnum superare deb'et, qtian.
tur  integrum  vicies centies centeniam  Inillesinain  sui partensuperat. Erit ergo vicies centies centies millies fortior. Verum si
prir-nus cifectus satis vigoris habebat ut horno ilium sentiret,
ego perciperern, morbumque gigneret pracexistentis viicarium
non solum, sed praevalentiorern et debellatorem., secundils, vicies centies centies millies fortior, potenit ne ab humano, organismo tolerari? Credibdle est ab co - corpus penitus nion dle5-tructum inl? Quid, quiod de duarum, triuin, et pluriuin
guttularum aut granorum *integrorum horrenciis effectibus? Ast
meamornniumque horninum adjuro fidem., guttulain integram,charnomillac et granum suiphuris, nec duas, tres, quatuorve
guttulas aut - grana, nunquam aliquici produxisse in qoocumque
aegroto, quod ye1 microscopio praeconceptae opinionis' visibile
fuisset. Comparationem, inter guttulam aut granum, et vicies centies centenam, millesimain ejus partem, consuhto institui; nani
novi mores homoeopathicorum, qui quamvis vicies centena mulIia volurnina rem medicam tractantia inter qtusquihias ut inntilia rejecissent, -non haesitarent ab iis excutere quae nuper de
maxima actione dynamica, minimaque chemica in porpus eorumdem remediorurn, si parva dosi administrantur, et inversa
ratione, si magna', excogitata fuernnt, nobis objicere. Si vera
haec, sunt ( non est enim hie locus disquirendi ) rationem continent granorum ad drachmas, ant uncias, ab ea profecto qaae
granum   interest, et vicies centies centenam millesimam isni partern longe differentem; in illis de duabus diversae naturae actio.nibus, chemica nirnirum et dynarnica -sernao est, in hi's tantuni
de dynamica loquitur. Regerunt autemn non repugnare- tenuissima rernedia hom'oeopathica effectus sensibiles gignere, quippe
quae in eadem parte agunt a moribo occupata, et inde maxima