PSALM the XX.  

Verse.  
THe Lord hear thee in the day of trouble, The Name of the God of Jacob defend thee.  
Send thee help from the Sanctuary, and strengthen thee out of Zion.  
Remember all thy offerings, and accept thy burnt-sacrifice.  
Grant thee thy hearts desire, and fulfil all thy mind.  
We will rejoice in thy salvation, and triumph in the Name of the Lord our God, the Lord perform all thy petitions.   

Chorus.  
We will rejoice, etc.   

Verse.  
Now know I that the Lord helpeth his Anointed, and will hear him from his holy Heaven, even with the wholesome strength of his right hand.  
Some put their trust in Chariots, and some in Horses, But we will remember the Name of the Lord our God.  
They are brought down and fallen, But we are risen and stand upright.  
Save Lord, and hear us, O King of Heaven when we call upon thee.   

Chorus.  
Save Lord, and hear us, O King, etc.    

PSALMUS II.  

Versus.  
QUare fremuerunt Gentes, & populi meditati sunt inania;  
Astiterunt Reges terrae, & principes convenerunt in unum, adversus Dominum, & adversus Christum ejus.  
Dirumpamus vincula eorum, & projiciamus à nobis Jugum ipsorum.  
Qui habitat in Coelis irridebit eos, & Dominus subsannabit eos.  
Tunc loquetur ad eos in ira sua, & in furore suo Conturbabit eos.  
Ego autem Constitutus sum Rex ab eo super Sion montem sanctum ejus.   

Chorus.  
Ego autem, etc.   

Versus.  
Postula à me, & dabo tibi Gentes haereditatem tuam, & possessionem tuam Terminos terrae.  
Reges eos in virga ferrea, & tanquam vas figuli confringes eos.  
Servite Domino in timore, & exultate ei cum tremore.   

Chorus.  
Servite Domino in Timore, & exultate ei cum tremore.  
Cum exarserit in brevi ira ejus, Beati omnes qui Confidunt in eo.   
Jul. 5. 1681. In die Comit. T. Tudway, pro gradu Music. Bacalaur. Coll. Regal.   

PSALMUS XX.  

IMpia seu vanae meditantur praelia gentes,  
Seu coeca imbelles fraus struit insidias;  
Seu quocunque malo, curâ quâcunque laboras,  
Audiat ô! facilis teque tuosque Deus,  
Audiat, auxiliumque suis demittat ab astris,  
Quod fractos hostes conterat auxilium:  
Usque memor quoties caluêre altaria flammis,  
Aram agnus quoties imbuit usque memor:  
Et si quid meditans tacito sub pectore volvis,  
Sit praesens votis sit Deus ipse tuis.  
Tu modo sis foelix, modo tu sis salvus, ubique  
Ducemus laetos nos pia turba choros:  
Ducemus laetas contempta in praelia turmas,  
Auscultat precibus si bonus ille tuis,  
Jam scio, jam bonus auscultat, coelumque reclinans,  
Jam facili notas excipit aure preces,  
Jamque salutiferae servat te robore dextrae,  
Dextrae, quâ horrendùm fulmina rauca tonant.  
Hic vana ex multo concepit gaudia curru  
Atque acri ah demens! ille superbit equo  
Hic tamen excutitur praeceps, tamen occidit ille,  
Nec quid jam currus, nec queat acer equus.  
Nos sumus usque tuo confisi in nomine, nobis  
Illud erat gladius, murus & illud erat;  
Sic ô sic trepidos infesti vertimus hosts,  
Sic pugnat Jacob, sic metuendus erit.   

— Trahitur dulcedine Cantûs.  

QUis sonus arrectas permulcet Nobilis aures?  
Objectumque oculos quod tenet Attonitos?  
Doctane foemineo capta est urbs agmine? Mollis  
Sitque artes inter matriculatus amor?  
Annè unâ peperit mater tot nocte puellas,  
Progenuit natos quot labor Herculeus?  
An quia Doctorum partus, cerebri, ut Jovis, essent?  
Divinam genuit Pallada quisque suam?  
Quicquid sit: nobis nova, foelix, grata propago est:  
Hicque adsint Pallas, Musa Camoena, Venus.  
Nam benè conveniunt haec jam tria Numina: dulce  
Nam Numen quodque hoc, Musica quaeque dea est:  
Quàm doctrina, sonat meliùs quae Musica? Pulchrae  
Harmonico Veneris dulcius ore nihil:  
Et si ponantur jam haec inter Numina lites,  
Quaenam harum cunctis suavior esse potest:  
Non opus est Paride, at judex Academicus esto;  
Atque iterùm dentur poma Deae Veneri:  
Plangite dulcisoni sacra hic modulamina plectri,  
Sirque Chorus Musa, & doctor, & ipsa Venus.    
Jul. 5. 1681. In die Comit. T. Tudway, pro gradu Music. Baccalaur. Coll. Regal.