THE THIRD TOME OF AN Exact Chronological Vindicatio and Historical Demonstration OF THE Supreme Ecclesiastical Jurisdiction OF OUR British, Roman, Saxon, Danish, Norman, English KINGS: More particularly of KING JOHN, HENRY the THIRD; but principally of the most illustrious KING EDWARDthe FIRST, In, and Over all Matters, Causes, Persons Spiritual, as well as Temporal, within Their REALMS and DOMINIONS. WHEREIN The manifold intolerable Usurpations, Innovations, Abuses, Corruptions, Extortions, Oppressions, Grievances, Designs of the Popes, Court, Legates, Agents of ROME, and our Popish Prelates, Clergy, by illegal, Antimonarchical Canons, Constitutions, Bulls, Impositions, Citations, Procurations, Visitations, Excommunications, Interdicts, Inhibitions, Provisions, First-fruits, Absolutions from Oaths, Exemptions, Dispensations, Contumacious, Disloyal, Traitorous Practices against the Sovereign Authority, Crowns, Dignities, Rights, Privileges of these 3. KINGS, their Laws, Subjects Franchises, Properties; With these Kings, their Parliaments, Nobles, Judges, Officer's, Commons frequent Complaints, Appeals, Oppositions, Prohibitions, Writs, Suits, Proceedings, Judgements, Acts, Edicts against them, for their just Defence and Preservation. All the principal Negotiations, Treaties, concerning Church, and some State affairs between these Kings, Popes, Cardinals, Legates, or Foreign Kings, States, by Papal mediations. The Elections, Successions, Acts, Contentions, Schisms, Exorbitances of Popes; and most of our English, Irish, Scotish, French Archbishops, Bishops, Abbots and dignifyed Clergymen during their reigns, from Anno Dom. 1199. till the death of King Edward the First, 1307. The Dominion of these and other of our Kings over the Realm of Scotland; the Homages, Fealties, Oaths, Submissions of the Scots Kings, Prelates, Nobles to them, with their most perfidious violationsof them, by rebellions, wars, and the sad effects thereof: The restless endeavours of their Bishops, Clergy, Officials, in their Synods, Visitations, Courts, by Frauds, Impostures, Ecclesiastical Canons, Censures, Vexations, to engross the Conusance of most Causes belonging only to our King's temporal Courts, and the distribution of all Intestates goods, into their hands, against these King's Prohibitions; The Contests concerning the Great Charter, and Deafforestations. The mistakes in some printed Statutes, Canonists, Law-books, Histories; and other Matters of moment, are impartially related, irrefragably evidenced, by great variety of Writs, Charters, Patents, Pope's Bulls, Epistles and other Records (here rescued from oblivion) not formerly published. Illustrated with Historical passages, for the better advancement of learning, and maintaining of our King's Supremacy, the Subjects Liberties, and Laws of the Realm, against all Encroachments. By WILLIAM PRYNNE Esq a Bencher and Reader of Lincoln's Inn, Keeper of His Majesty's Records in the Tower of London. Deutr. 32. 9 Remember the days of old; consider the years of many Generations. Ask thy Father and he will show thee, thy Elders and they will tell thee. LONDON: Printed for the Author by Tho. Ratcliffand Tho. Daniel, and are to be sold by Abel Roper at the Sun over against St. Dunstan's Church in Fleetstreet; Thomas Collins at the Middle Temple; Josias Robinson at Lincoln's Inn Gate; And Edward Thomas at the Adam and Eve in Little Britain; 1668. THE Epistle Dedicatory. To the Right Honourable Arthur Earl of Anglesey, one of His Majesty's most Honourable Privy Council, and Treasurer of His Navy Royal; the Honourable Sir Harbottle Grimston Baronet, Master of the Rolls; Sir Matthew Hale Knight, Chief Baron of the Court of Exchequer; Sir Edward Atkins Knight, one of the Barons of that Court; Sir Wadham Windham Knight, one of His Majesty's Justices of the King's Bench; Sir Richard Rainsford Knight, a Baron of the Court of Exchequer; The Right Worshipful Sir Robert Atkins, Knight of the Bath, Solicitor General to the Queen's Majesty; and the rest of the Worshipful Readers of the Honourable Society of LINCOLNS-INNE; his ever-Honoured kind Friends, and Fellow-Readers of that SOCIETY. MY common relation to You all in general, as the eminentest Members of the Famous Society of LINCOLNS-INNE, (a fruitful Mother for sundry ages, of many able, learned, reverend, renowned Privy Counsellors, State-Officers, Judges, Justices, Barons in all Courts of Law, or Equity, both in England and Ireland, as well as of Eminent Sergeants, Readers, Barresters and Students of the Laws of England;) and my particular Obligations to each of You as my highly honoured cordial Friends; have engaged me (in point of duty and gratitude) to dedicate to Your Eminencies, this THIRD TOME, of An Exact Chronological Vindication, & Historical Demonstration of the SUPREME ECCLESIASTICAL JURISDICTION of our British, Roman, Saxon, Danish, Norman, English KINGS, In, and Over all Matters, Causes, Persons Spiritual as well as Temporal, throughout their Realms and Dominions: More particularly, during the Reigns of KING JOHN, and HENRY the THIRD, (by way of Appendix to my Second Tome:) but principally of our glorious KING EDWARD the FIRST (the chief Subject matter of this Volume;) and emboldened me to publish it to the World, under the shelter of Your Venerable Names and Patronage. And so much the rather was I induced thereunto, because this Volume consists for the most part of such Records, Writs, Prohibitions, Bulls, Patonts, Epistles, Procurations, Negotiations during their reigns, not formerly published, (illustrated with some few Historical passages) as are proper for your respective Conusances, Professions; which, in my humble opinion, will much conduce to assist and enable You in the faithful discharge of those high, honourable, public Places of Trust or Judicature, to which most of You are already, and the residue of You may hereafter be deservedly advanced, through His Majesty's royal Favour, by Your vigilant strenuous Defence of THE KING'S SUPREME ECCLESIASTICAL AUTHORITY, and of * See 1 Eliz. cap. 1. all jurisdictions, Privileges, Preeminences, Rights, Prerogatives annexed to his IMPERIAL CROWN, or Courts of Law; & the maintenance of all just Liberties of the consciences, persons, estates of His loyal Subjects, against the illegal exorbitant disloyal Claims, Innovations, Usurpations, Extortions, Vexations, Impositions, Censures, Practices, Conspiracies or Designs of the Popes, See, Court of Rome, or other Ecclesiastical domestic Prelates, Persons, Courts, or their subordinate Officers, to eclipse, diminish, invade, undermine, or subvert all or any of them in the least degree: by furnishing You with great plenty, variety of notable ancient Precedents, Writs, Prohibitions, Judgements, Edicts, and Legal proceedings of all sorts, even in the height of Popery and Prelacy, to restrain, countermine their disloyal Usurpations, extravagancies, oppressions, excesses, tending either to the prejudice of the Kings or people's Rights. All which (if I mistake not) will add much light, lustre, and some considerable Supplements to our ancient Treatises of the Common Law, the broken Cases in Fitzherberts' Abridgement, and proceedings in our Courts of Justice; yea, to the History of our Church, State affairs, the Treaties, Negotiations between our Kings, the bishop, Cardinals, Legates, Court of Rome, and foreign Princes, during the reigns of the premised Kings, contained in sundry of their respective Epistles, Procurations, Bulls, Appeals, Instructions, Commissions, Patents, and Memorials (not extant in our printed Historians) which I discovered in the White Tower Chapel, and elsewhere, in our overmuch neglected Records; many of which I rescued as well from putrefaction as oblivion, and here most humbly present to Your most judicious perusal. It was my primitive intention, yea hope, to have completed and published this Tome long since; but the late raging Pestilence within the City and Suburbs of London (occasioned by the outrageous a 1 Kings 8 37, 38. Plague of Sin in our own hearts, lives) which b Isay 14. 23. swept away with the besom of destruction more thousands of people than any Plague therein in former ages, enforcing me to retire from the Records for divers Months; and the dreadful consuming fire succeeding it, c Jer. 17. 27. c. 50. 32. Lam. 4. 10. Ezech. 20. 48. kindled and enraged by the superabounding of all kinds of d Ezech. 16. 46, to 51. Judas 7. Amos 4. 11. Sodomitical sins and flames of lust, therein committed) which within few day's space turned the greatest part of that Great, Rich, Famous City into e Isay 17. 1. c. 25. 2. desolate heaps of ashes, rubbish, and consumed my Printers House, with all his Printing-Presses, yea, most of his Cases, Letters, and of the printed Copies of my First and Second, with 40. printed Sheets of this Third Tome, therein, to my great loss; together with my daily long attendance in several Sessions of Parliament, besides other diversions since, and my want of convenient Lodgings in the Tower near the Records; so much obstructed, retarded my progress therein, and perusal, sorting, digesting into order all the Records and Monuments in these 3. King's reigns pertinent to my Theme, that I could not possibly-compleat it sooner; and may justly excuse its long expected publication, together with all defects of ornament, method, and the Supplemental Appendices, or Insertions in improper places of this Tome, of some Records casually omitted in their Chronological series. If any of Your Honours, Worships, or other curious Perusers thereof, shall chance to blame or censure me (as I fear they will) as guilty of several superfluities, or redundancies which might have been well omitted, especially in these particulars: 1. For the multitude of Prohibitions, Suits, Informations or Attachments on them for things, causes of the selfsame kind, or Nature. 2ly. For the superfluity of Patents, Procurations of the same to Persons employed to Rome, France, or in the Collections of Dimes, and the like. 3ly. For the Repetitions of Licenses to elect Archbishops, Bishops, Abbots in England and Ireland, and Patents to confirm, consecreate, restore their Temporalties when elected, or confirmed by our Kings. 4ly. For the excessive multiplicity of the f Here, p. 587, to 603. 662, to 685, 699, to 722. Names of Bishops, Abbots, Priors, Deans, Chapters, Parsons, Prebends, Vicars, Prebendaries, Religious Houses, Parishes, and their respective Chapels, put out of King Edward the first his protection for refusing to grant him an Aid, without the Pope's precedent assent thereto, for defence of the Church and Realm; who afterwards were enforced to make fines to, and compositions with him; whereupon they procured both general and particular Protections from him, at dearer rates than their denied Aid amounted to. And of the g Here, p. 504, to 519, 550, 584, 653, to 666. 1051, 1052. Names of those Bishops, Abbots, Priors, Earls, Barons, Knights, Clergymen and Laymen of Scotland, who made solemn, reiterated Oaths, Obligations, Deeds under their hands, seals, before special Commissioners, of their fidelity, obedience, and allegiance to King Edward the 1. and yet soon after most perfidiously violated them, by confederating with the French, and rebelling and taking arms against him. To the 1. of these I answer: That this store can be no sore, nor blameworthy redundancy in me, since usual in all our Year-books, Reports, especially in h See Stathams, Fitzherberts, Brooks, Ashes, Hughes, and Sergeant Rolls their Abridgements, Tables, & Sergeant Moors and Judge Crookes Reports. Abridgements of the Law, ancient or modern; reporting several Prohibitions, Cases, Suits between different persons, in divers Terms, Years, Kings reigns of the selfsame kind, form, without any blame or censure, as I have here done; on purpose to evidence the successive restless Usurpations, Innovations, Encroachments of Popes, Popish Prelates, Ecclesiastical Courts, Judges, Persons from year to year, upon these King's Crowns, Rights, Prerogatives, Courts of Law, and the people's liberties; with their own Royal, and their Counsils, Judges care, diligence to restrain, prohibit, punish them; Which being the principal Subject-matter of this and my former Tomes; my omission of any of them as superfluous, might justly be censured not ●●ly for folly, but treachery in me both to the King, Subjects, and the Cause I pled. To the 2. I return the selfsame answer, with this addition; II. that different Patents, Procurations, Commissions to the same or divers persons, upon the same, like, or different occasions, at divers times, under several or the same Kings, though running in the same or not much different general forms, must necessarily be recited, as well in my Collections as in the Records themselves; else the Negotiations, Treaties, Things, to which they relate, would become altogether defective, maimed, unintelligible, of little use, and give no satisfaction to any Judicious Readers. The 3d. will easily be justified by the precedent answers to III. the two former, with this further reason; that the vacations, elections, confirmations, successions of our English and Irish Archbishops, Bishops, Abbots, Priors, our King's Prerogative in, over them from time to time; the Clergies irregularities, usurpations, abuses in them, to the prejudice of our King's Crowns, Dignities, Prerogatives; with their Royal Reprehensions oppositions, preventions, punishments, or pardons of them, out of mere grace, not right; and the Ecclesiastical History, affairs, of the Churches of England and Ireland could not possibly have been faithfully or fully related, nor well understood, without the frequent recitals of their several successive Licenses, Elections, Confirmations, Patents of restitution and the like, essential to my Historical Demonstration. For the 4th. (which seems most liable to exception:) I IV. answer, 1. That the Names of all those persons, places, being particularly enroled, recorded with special care, by King Edward's express command, into the Original Records themselves, for a lasting monument, evidence to Posterity of his Sovereign Right, Dominion, Jurisdiction, and Authority over the Clergy of England, and the Church, Prelates, Clergy, Nobility, Commonalty, Realm of Scotland, and of their submission, subjections, Oaths, Covenants and Allegiance made unto him in a most solemn public manner, upon the premised extraordinary occasions; I could not deem it a superfluity, but my necessary bounden duty, upon the same accounts carefully to insert them all at large into their Transcripts; which I likewise did upon 4. other Considerations: 1. To gratify our English and Scotish Heralds, and others delighting in Pedigrees, who may make good use of these Names of the Prelates, Nobility, Knights, Gentry, Clergy of England and Scotland, and the places of their residence, upon several occasions. 2ly. To evidence what places had Religious Houses, Parish-Churches, Chappelries in that age; and what rates, compositions they then paid to the King; which will easily show to all concerned, what alterations have since been made in any of them. 3ly. To manifest the general Confederacy of the English Prelates, Clergy, in opposing the Aids demanded of them by King Edward, without the Pope's precedent licence: and their general and particular subsequent late repentances for it. 4ly. To evidence the universal detestable perjury, treachery of the Scotish Nobility, Nation, but especially of their Prelates and Clergy, in violating their reiterated solemn Oaths and Obligations to King Edward, by their confederacy with the French, and rebellions, wars against him, not without the Popes clandestine instigation, and abetment. Having cleared these exceptions, I hope to all ingenuous Readers satisfaction, I must crave leave to inform Your Honours and Worships, that since my Completing of this Volume (upon other public accounts, especially that of Queen-gold) I have perused most of the Great Rolls and Records of King Henry the 1, 2. King John, Henry the 3d. and Edward the 1. (besides other Kings reigns) in the Pipe, Kings, Lord Treasurer's Remembrancers, and the Clerk of the Pleas respective Offices, and other Treasuries of Records in the Exchequer Court at Westminster, wherein I found sundry Transcripts of several Pope's Bulls, relating to the Impositions, Grants of Dimes and Aids on, or by the Clergy of England or Ireland for our premised Kings themselves, or pretended relief of the Holy Land, or to confirm some Privileges, Exemptions, granted by them and our Kings to Religious Orders or Monasteries, recorded or pleaded at large in that Court, the Originals whereof, for the most part, are extant in the Tower, or their transcripts enroled in the dorses of the Clause, Patent, or other Rolls: which having published in this and the preceding Tomes, I shall not here repeat. Yet observing in the Great Rolls in the Pipe-Office in the 29, 30, 32, 33, & 34 years of King Henry the Second, (soon after the murder of that obstinate, perfidious Antimonarchical * See Tom. 1. p. 602, to 631. Arch-Rebel, as well as Archbishop of Canterbury, Thomas Becket, canonised for a most glorious Saint and Martyr for his oppositions against the ancient Sovereign Ecclesiastical Rights and Prerogatives of this Victorious King over all Ecclesiastical persons, Causes, within this Realm, and other his Dominions; which encouraged his successors and other English Popish Prelates to usurp a new Monopoly of holding Plea and determining the right of Temporal Causes, Lay-fees, Advowsons', in their Ecclesiastical Courts, as well as of Spiritual matters) and discovering several Fines imposed by his Judges on sundry persons estreated into the Exchequer, and process thereupon issued to levy them, for prosecuting, or holding such Pleas in their Courts, and Consistories, against his Crown, Dignity, and Prohibitions; being the ancientest Records of this kind now extant, not formerly taken notice of by any Lawbooks or Historians, I thought fit here to present Your Honours with them as Rarities, rather than to smother or pretermit them, though not so proper for this Tome, which they precede in time. * In Officio Pipae in Scaccario. In Rotulo Magno Anno 29 Regis Henrici 2. Rot. 2. dorso. under the Title, De Placitis Curiae. Richardus de Basinges red. Comp. de 1. marc. quia placitavit in Curia Christianitatis de laico feodo. In thesauro liberavit, et quietus est. In Rotulo Magno Anno 30 H. 2. Norhantonscire; under the Title, De Placitis Ranulphi de Glanvil, etc. et sociorum ejus. Adam de Hanvilla red. Comp. dimid. marc. pro placito de laico feodo in Capitulo. Ibidem. Norff. & Sussolkscire. Simon de Medelwolde debet x. marc. quia placitavit in Curia Christianitatis de laico feodo. Sed mortuus est. Ibidem. Ewyerescire; De Placitis Curiae: Episcopus Dunolmensis debet D. marc. (a great, yet reasonable fine in that age, because a great rich Bishop, for this grand offence against his Oath and loyalty to his Sovereign) quia tenuit placitum de Advocatione cuiusdam Ecclesiae in Curia Christianitatis: (For the levying of which fine of 500 marks I find process issued and reiterated against him in the Great Rolls of Ann. 32 H. 2. rot. 7. & An. 33 H. 2. rot. 7. Ibidem. Wyrecestrescire; under the Title of Nova placita per Gilbertum Pipard, etc. et socios suos. Prior de Wirecestre red. Comp. the x. marquia tenuit placitum de laico feodo in Curia Christianitatis. In Rotulo Magno Anno 32 H. 2. rot. 3. dorso. Titulo De placitis Curiae. Willielmus Scure red. Comp. de v s. iv d. quia placitavit in Capitulo de laico feodo. In Rot. Magno Anno 34 H. 2. (the last Roll in his reign) Berercscire; Willielmus Scure debet xuj d. quia placitavit in Capitulo de laico feodo. Ibidem Rot. 7. dorso. Johannis Bud red. Comp. the x. marc. quiatraxit placitum ad Christianitatem de laico feodo. In thesauro liberavit, et quietus est. By these and other like precedents in this eminent King's reign, we may discern his own, and his Judges, Officer's, Courts of Justice care, vigilancy to restrain and prevent not only by Writs of Prohibition (extant in k De Consuetud inibus & Legibus Angliae, l. 12. cap. 21, 22. Glanvil) but likewise by Fines and pecuniary mulcts, to punish the then springing, increasing Innovations, encroachments of his ambitious, avaricious, usurping Bishops, their Courts, and Officers, upon his Royal Crown and Temporal Courts, in prosecuting and holding Pleas of Lay-fees, Advowsons', and other secular matters, whereof they had no legal conusance, against their Oaths and Allegiance to Him; whereof there are multitudes of like precedents in all our next succeeding Kings reigns in the Pipe Rolls, which I pretermit; because the Prohibitions, Attachments, Suits for prosecuting such Pleas collected in this Tome, will abundantly evidence the verity thereof. Besides, I took notice of this memorable Clause concerning Intestates goods, in Rotulo Magno Anno 18 Regis Henrici 2. Rot. 9 dorso, under the Title of Abbatia de Bello (in Sussex) Petrus de Bello red. Comp. (to the King) the xxxiiij. lib. & xiiii sol. de Catallis Pelokini Ballivi de Abbatia, qui obiit Intestatus. In thesauro liberavit, & quietus est. Which verifies this assertion of l Lib. 7. cap. 36. Ranulphus de Glanvilla, (Chief Justice under this King) in his Tractatus de Legibus & Consuetudinibus ANGLIAE, compiled by him in that age, for Law; Cum quis vero Intestatus decesserit, omnia Catalla sua sui Domini esse intelliguntur: si vero plures habuerit Dominos, quilibet eorum Catalla sua recuperabit quae in feodo suo reperiet, etc. towards the satisfaction of all Heriots, Debts and Duties owing to them or others by the Intestate; which being fully discharged, the King and Lords (not the Bishop, Ordinary, much lesle his Vicar or Official) were to divide the residue of the Intestates goods amongst his Wife and Children if he had any, by the m See here, p. 18, 19, 141, 142, 332. Laws of King Knute, Edward the Confessor, William the Conqueror, and King Henry the 1. his Charter, & secundum consuetudinem terrae meae; as n Lib. 12. cap. 20. Glanvill, the Writs de rationabilibus divisis grounded thereon, and the Statute of Magna Charta, c. 18. intimate, and o Lib. 3. cap. 26. Bracton, with p Lib. 2. c. 57 Fleta expressly affirm, (yet others deny) even in the cases of Laymen: But in the cases of Bishops, Abbots, and Clergymen, (prohibited to marry by Councils, Canons, and Pope's Decretals in that age) if they died intestate, all their goods, chattels, monies, of right accrued to the King by his prerogative, who thereupon usually seized and converted them to his proper use; whereof we have a memorable precedent in the case of q Mat. West. Flores Hist. An. 1189. p. 62. Mat. Paris, p. 147. Geoffry Rydell Bishop of Ely; who dying intestate on the 12. of the Kalends of September Anno 1289. (between the death of King Henry the 2. and 4. days before the Coronation of King Richard the 1. his Son;) thereupon, quia Episcopatus intestatus decessit, eius bona confiscata sunt universa, to King Richard the first, as r Historiae Anglicanae Scriptores, col. 647. Radulphus de Diceto stories; or as s Historiae Angliae, p. 147. Mat. Paris relates, Eodem tempore Gaufridus Elyensis Episcopus Intestatus decessit, unde de reliquiis suis confiscata sunt tria millia marcarum argenti, cumducentis marcis auri. Superlectilis sui numerus tàm in auro, quam in argento, tàm in equis quam in vestibus preciosis, tàm in bladis quam in instauramentis in immensum excrevit. All which King Richard the 1. converted to his proper use, by his Prerogative Royal in such cases, as Radulfus de Diceto, Matthew Paris, t Catalogue of Bishops, p. 262. Godwin, and others observe; notwithstanding the Usurper King * Here, p. 18. & Tom. 1. p. 491, 492. Stephen's Charter to the Bishops, and Clergy, whom they perfidiously Crowned against their † See Tom. 1. p. 489, to 〈◊〉. 501, to 508, etc. Oaths to Queen Maude, (purposely to enlarge their Ecclesiastical Jurisdiction over intestate Ecclesiastical Persons Chattels, and their own goods, chattels, with other particulars) by disinheriting their lawful Sovereign, for which most of them sound smarted, their Castles, Treasures being seized, and their persons imprisoned by him, notwithstanding their Rochets, Canons, and his own new Charter to them. Upon this occasion, and our Bishops, Canonists former and late claims of an ancient unquestionable legal right, Jurisdiction vested in them, to distribute all Laymens' goods, chattels, dying intestate, to pious or other uses for the salvation of their souls; I thought fit to take special u Tom. 2. p. 356. Here, p. 18, 19, 20. Notice in this Tome, what new clauses our seditious traitorous Archbishop Stephen Langet on and his Confederates cunningly thrust into King John's Great Charter of Liberties, not extant in King Henry the firsts Charter, which they at first pretended he should only ratify. Which enlarged Charter, as it was within 2. years after quite nulled, by the Pope at King John's request, and so gave the Bishops no legal power at all over intestate Freemens' goods; so at the reviving thereof by King Henry the 3d. in the 9th year of his reign, the Clause concerning the distribution of the Intestates Goods, by his kindred, parents, or friends, PER VISUM ECCLESIAE; (from whence * Lib. 2. c. 26. & lib. 2. c. 57 x Tom. 2. p. 356. Here, p. 18, 19, 20. Bracton and Fleta inferred, ad ECCLESIAM & ad amicos pertinebit executio bonorum) thrust in by the Bishops, who interpreted the Church to be only the Bishop, was quite expunged out of his Great Charter, and all others, since confirmed by near 50. Parliaments. Whereupon the Bishops, to support their new encroached Jurisdiction over Intestates goods and chattels by colour of this expunged Clause, which King Henry and his Council strenuously opposed, and would never assent to, after many reiterated supplications, set on foot a mere imaginary Ordinance, which they reported to be made by the Prelates, with the consent of the King and his Barons, and inserted into * See here, p. 18, 19, 20. Otthobons' Constitutions Anno 52 H. 3. and after that into John Stratfords, Anno 1342. but when, where, or by what Prelates, King and Barons that Ordinance was made, they neither then expressed, nor positively affirmed, nor can yet resolve. Yet by colour of this Ordinance, y See Tom. 2. p. 890, 891, 899, 909 910. Here, p. 20, 21. Pat. 45 H. 3. pars 1. m. 8. Pat. 46 H. 3. m. 17, 19 Johan de Aton Constit. Legitimae, f. 138. Gul. Lindewode Provinciale, ●. 3. f. 199. & l. 5. f. 224, to 227. Spelmanni Concil. Tom. 2. p. 313, 585, 586. Archbishop Boniface with his Suffragans made sundry Antimonarchical Constitutions in the Council of Lambheth Anno 1257. (41 H. 3. most contemptuously called and held by them against the Kings express Writs of Prohibition issued to them,) and among others, denounced a solemn Excommunication against all those Lords (not excepting the King & his Officers) who should hinder Ordinaries distributions of Laymens' goods to pious uses, as violaters of the Church's Liberties; Which Constitutions were no sooner known, but they were publicly appealed, complained against by the King in his own and the Kingdom's name and behalf, to two several Popes, as most illegally made, to the prejudice and grievance of his Crown, Royal Dignity, and against the Liberties and Customs of his Realm of England: for which and other contempts, this Archbishop was enforced to fly the Realm, to avoid the Kings, Nobles, people's displeasures, and died in exile; whereupon his Constitutions were totally rejected as Nullities, and never put in execution for 85. years' space. But then his successor John Stratford Archbishop of Canterbury (as ungrateful perfidious a Traitor to King Edward the 3. as Boniface was to King Henry the 3d.) in a Convocation of the Clergy held at London Anno 1342. in high contempt of the King's Sovereign Authority, (from which he * Antiq. Eceles Brit. p. 245. alleged he was totally exempted, unaccountable to, and not to be judged by him for any crimes objected against him) revived and enlarged the exploded Constitutions of Boniface, with sundry Additional Articles and new Clauses of Excommunications, by his own usurped Pontifical power, to the manifest derogation of the Rights and Prerogatives of the King's Crown and Dignity, which he thereby endeavoured to wrist from him: And then like an absolute Legislator and Pope of our other World, commanded them to be published and inviolably observed throughout his Province in future times, in this imperious stile; z Provincialis Gul. Lindewode lib. 1. de Consuetudine f. 13, 14. who makes a large gloss thereon; Jodacus Badius Constit. Provinciales, f. 137. b. Spelmanni Concil. Tom. 2. p. 591. Hujus autem Concilii Constitutiones, & provisa remedia praecipimus in nostra Cantuariensi provincia, futuris temporibus inviolabilitex observari. Mandantes Coepiscopis et Suffraganeis universis, ut ipsas Constitutiones per se et alios, ut jus exigit, publicent et facient publicari, ac in publicam notitiam deduci; together with the old General Sentence of Excommunication, having sundry new Clauses of his own added thereunto: Hereupon King Edw. the 3. by two several Royal Writs, or Letters (made with advice of his Council, and ordered to be published at Canterbury and other places to all his Subjects,) strictly prohibited the publication or execution of these Excommunications or Constitutions; therein at large relating this Archbishop's ingratitude, treachery, insolency, affronts, slanders of him, his Council, and Officers, and rendered this Character of him, them, and his designs in publishing them. a Stephanus Byrkington, & Archbp Parker out of him, Antiquitates Ecclesiae Britannicae, p. 241 242, 244. See Tho. Walsingham, Histor. Angliae, p. 236, to 231. Daniels History, p. 228, to 230. Idem Archiepiscopus quam regalis benignitas beneficiis & honoribus magnificis ampliavit, etc. subito in virum onerosum & gravem crudeliter est conversus, & beneficiis acceptis ingratus, fremens arrogantia benefactorem persequitur, & illam nobis retributionem impendit, quem vulgariter proverbium dicit; Must in pera; Serpens in gremio; Ignis in sinu; suis consueverunt hospitibus exhibere, etc. Opem tamen nostram & innocentiam, & Consiliariorum & Officialium nostrorum regalem persequentium fidelitatem & diligentiam convitiis lacerate, publice praedicando, etc. Et callidis inventionibus et reprobis consiliis, quasdam Excommunicationis sententias in Libertatis Ecclesiasticae et Magnae Chartae violatores in genere dudum latas, ad sugillandum opinionem Regiam, et praefatos Ministros Regios defamandos, et seditionem in populo nobis commisso proditory suscitandum, et devotionem Comitum, Procerum et Magnatum regni nostri Majestati Regiae subtrahendum; specificatis nonnullis Articulis, propter et contra solitum modum IN CONCILIO PROVINCIALI TRADITUM, mandavit per stias literas publicari. b Ibidem, p. 254, 255. Quinimo cum ipse et alii Praelati Regni, qui de nobis Ecclesiarum suarum temporalia recipiunt, ex debito fidelitatis juratae, fidem, honorem, et reverentiam deberent exhibere; ipse solus pro fide perfidiam, pro honore contumeliam, et contemptum pro reverentia reddere non veretur; Unde etsi parati simus et semper fuerimus Patres spirituales ut convenit revereri, EORUM TAMEN OFFENSAS, QUAS IN NOSTRI ET REGNI NOSTRI PERICULUM REDUNDARE CONSPICIMUS, NON DEBEMUS CONNIVENTIBUS OCULIS PRAETERIRE, etc. Et quia de conservatione jurium et Praerogativarum nostrarum Regalium, quae Progenitorum nostrorum Regum Anglia digne recolenda prioritas magnifice defensavit, sumus ut debemus summe solliciti; ac idem Archiepiscopus ad concitandum contra Nos Clerum et populum, et ad impediendum expeditionem guerrae nostrae quam per ejus consilium principaliter assumpsimus, quasdam denunciationes et publicationes sententiarum excommunicationum ac monitiones injuriosas, AC JURI CORONAE ET REGIAE DIGNITATIS NOSTRAE PRAEJUDICIALES, CUM PER EAS NITITUR IN MULTIS ARTICULIS A NOBIS AUFERRE JURISDICTIONEM NOBIS NOTORIE COMPETENTEM, CUJUS CUM SUMUS REX INVICTUS (misprinted for INUNCTUS, as I conceive) CAPACES ESSE DINOSCIMUR; ET QUAE NOSET PROGENITORES NOSTRI, scientibus et tolerantibus Summis Pontificibus, Praelatis et Clera regni nostri USI SUMUS PACIFICE AB ANTIQUO, fecit, et per alios fieri et publicari mandavit, IN MAJESTATIS NOSTRAE LAESIONEM, ET JURIUM ET PRAEROGATIVARUM NOSTRARUM REGALIUM DEROGATIONEM MANIFESTAM; Vobis districte et sub incumbenti periculo PROHIBEMUS, ne publicationes, denunciationes, seu monitiones hujusmodi indebitas, ET JURIBUS AC PRAEROGATIVIS NOSTRIS REGIIS DEROGATORIAS ET PRAEJUDICIALES, vel alia per quae fideles nostri contra nos suscitari, vel expeditionem guerrae nostrae in subversionem nostri et fidelium n●strorum possint; quod absit aliqualiter impediri, AD MANDATUM IPSIUS ARCHIEPISCOPI vel alterius cujuscunque, quomodolibet per vos vel alios faciatis, vel quantum in vobis est ab aliis fieri permittatis. Et si quid per vos in hac parte attemptatum fuerit CELERITER REVOCETIS. T. meipso apud Turrim London 31 die Martii, Anno, etc. Hereupon those Antimonarchical Excommunications and Constitutions of Archbishop Boniface revived by him, together with his own, thus publicly censured, revoked by the King and his Council, were totally neglected, and not put in execution by our succeeding Archbishops, Bishops, or Ecclesiastical Judges for 80. years' space or more, as William Lindewode himself thus acknowledgeth in his Preface to Henry Chichely Archbishop of Canterbury, prefixed to his * Antwerpiae, 1525. Provinciale; Consideravi equidem, quod quamquam Constitutiones ipsae ex interioribus medullis Scripturarum, & sacrorum Canonum, indubitatisque tam Theologorum, quam juris Canonici et Civilis autenticorum Doctorum sententiis ad utilitatem Provinciae Cantuar. subditorum extractae: A compluribus (tamen) dictae Provinciae tam Patribus aliisque Praelatis et judicibus, quam ipsorum subditis neglectui quodammodo habeantur, adeo quod temporibus his perpauci sunt qui ipsorum observationi, ut ratio exiget, invigilent. Whereupon this great Doctor of the Canon and Civil Law, (being then Official to the Archbishop of Canterbury, to bring these neglected Canons into credit, use, to enlarge the Jurisdiction of our Ecclesiastical Courts and Prelates) in the year 1423. at Bois St. Vincents in France, collected these two, and our other Archbishops Provincial Constitutions into one Body (as c In eadem Praefatione. himself thus relates) resecatis superfluis & quibusdam ex eye abbreviatis correct in unum Opus collegi, & sub congruentibus Titulis ad instar libri Decretalium seriosius collocavi. Anno tunc sequenti eadem Statuta glossare proposui; which having accordingly glossed and accomplished about the 3d year of King Henry the 6. he dedicated his Provinciale to this Archbishop, tanquam verae juris lucernam in Ecclesia Anglicana radiantem: which was afterwards printed Antwerpiae, summa cura & diligentia Christopheri Endovien. Anno salutis nostrae 1525. 20 die Decembris; Venales habentur London, in Cimiterio Sancti Pauli, apud Franciscum Bryckman: By this his Provinciale and large Glosses on these Constitutions they began by degrees to be put in practice by our Bishops and Canonists, as binding Ecclesiastical Laws and Canons, to which all Clergymen and Laymen must submit, enforcing obedience to them by their Ecclesiastical Courts and Censures. To further which design thus begun by Lindewode, and reinforce these exploded Antimonarchical Constitutions, Jodocus Badius Ascensius, and Johannes Chappuys (two great Doctors of the Canon and Civil Law) An. 1504, collected, corrected, abridged, and printed the Legatinc Constitutions of Otho & Othobon the Pope's Legates, made in England in two Councils held under them at London in the reign of King Henry the 3d, An. 1236. & 1248. with Johannes de Athon or Acton his Gloss upon them (a Doctor of the Civil and Canon Law flourishing in the reign of King Edward the 1. as * Scriptorum Brit. Centur. 4. cap. 66. (d) ibidem, f. 155. b Johannes Balaeus conjectures, though perchance of punier times) together with the Constitutiones Provinciales of sundry other Archbishops of Canterbury, (d) printed there together: Solertissima accuratione atque Arte Magistri Wulfgangi Hopilii, impensis ejusdem, & probissimi Bibliopole Joannis Confluentini, in inclyta Parisiorum Academia. Ad laudëm & gloriam Optimi Maximi Domini nostri Jesus Christi, ejusque pientissimae Matris, (ranged in equipage with him) & totius coelestis Curiae, necnon AD CONSERVATIONEM LIBERTATIS ECCLESIAE ANGLICANAE, et ad salutem atque eruditionem totius Cleri, omniumque Christi fidelium inclitissimi Anglorum regni, Anno Domini 1504 ad Idus Septembris, (full 21. years before Lindewodes Provinciale was printed, and not long after Printing was first invented) dedicating them to William Warham, than Archbishop of Canterbury, ut Archiepiscoporum Cantuariensium statuta, ad excellentissimum Archipraesulem redirent. Which illegal, oppugned, Antimonarchical, exploded, nulled Constitutions of Archbishop Boniface and John Stratford, with those of the Council of Reading under John Peckham Archbishop of Canterbury, Anno 7 E. 1. (for which he was convented before the King and Parliament, and enforced to make a public e See Here, p. 230, 235, 236. Claus. 7 E. 1. 1. dorso. Revocationes Provisionum Concilii Rading. revocation of several Clauses and provisions contained in his General Sentence of Excommunication therein made, as derogatory and prejudicial to the King's Crown, Dignity, and Prerogative) being the Principal parts of Lyndwodes Provinciale, and our Canon Laws introduced by him, began to be cried up and put in execution by the Bishops and their Ecclesiastical Officers, to the great prejudice and dishonour of the King, and oppression of his Subjects; For effectual redress whereof, King Henry the 8. and his Parliament in the 25 year of his reign, upon complaint, That divers Constitutions, Ordinances, and Canons Provincial or Synodal had heretofore been enacted, thought not only to be much prejudicial to the King's Prerogative Royal, and repugnant to the Laws and Statutes of this Realm, but overmuch onerous to his Subjects; which the Clergy of England therein not only acknowledged to be true, but also most humbly besought his Highness, that the said Canons and Constitutions might be committed to the examination and judgement of his Highness, and of xxxii. persons of the King's Subjects, to be chosen and appointed by the KING'S MAJESTY; whereof xuj. to be of the Upper and Nether House of Parliament of the TEMPORALTY, and other xuj. to be of the CLERGY of this Realm. And all the said xxxii. persons to be chosen and appointed by the KING'S MAJESTY. And that such of the said Constitutions and Canons as the King's Highness, and the said xxxii. or the more part of them, shall deem and adjudge worthy to be continued, kept, and obeyed, shall be from thenceforth kept, obeyed, and executed within this Realm; so that the Kings most Royal assent, under his Great Seal, be first had to the same▪ And the residue of the said Canons, Constitutions, and Ordinances Provincial, which the King's Highness, and the said xxxii. persons, or the more part of them, shall not approve, or deem, and judge worthy to be abolite, abrogate, and made frustrate, shall be abolite, void, and of none effect, (as in truth they were from their beginning, being made not only without, but against the King's Royal assent and authority, and not ratified by our Parliaments) and never be put in execution within this Realm. It was thereupon accordingly declared and enacted by the successive Statutes of 25 H. 8. c. 19 27 H. 8. c. 17. 31 H. 8. c. 16. 37 H. 8. c. 17. & 3, & 4 Edw. 6. c. 11. Which also provided and enacted, that these Acts shall not extend, or be intepreted, to give any authority to the said two and thirty persons, or to the more number of them, or to the King's Highness, for to compile, establish, or set forth any Ecclesiastical Law, repugnant or contrary to any Common Law, or Statute of this Realm, or the King's Prerogative. Yet notwithstanding, these their Canons and Constitutions, though thus contemptuously made, published, complained against, yea censured, exploded by our Kings, and Parliaments from time to time, with Lyndewodes and Atons Glosses on them, are still obtruded on us, and magnified, justified, asserted, executed by our Bishops, Clergy, their Ecclesiastical Courts, Officers, and Doctors of the Canon Law, as the legitimate, irrefragable Ecclesiastical Laws both of the Church, King and Kingdom of England, not only to justify their distributions of Intestates goods, against the express Practice of our f Lu. 12. 13, 14. 2 Tim. 2. 4. Saviour Jesus Christ, and St. Paul's Doctrine, if we believe g De Consifideratione ad Eugenium Papam, l. 1. See here, p. 138, 139. St. Bernard, (of which goods they were such ill Stewards and dispensers from the very beginning, that not only h Lib. 2. c. 26. Bracton and i Lib. 2. c. 57 Fleta write, but k Spelmanni Concil. Tom. 2. p. 586. Archbishop Stratford himself acknowledgeth in his Constitutions, that they unduly usurping them in the name of the Church, yet NULLAM VEL SALTEM INDEBITAM facientes distributionem, converted them to their own uses, to the defrauding of their Creditors, Wives, Children, kindred; and I fear they have not been much better Stewards * See Sir John Bennets Impeachment & Censure in Parliament, Anno 1621. since;) But likewise to countenance their holding all their Ecclesiastical Courts, Visitations, and issuing out all their Citations, Process, Probate of Wills, Letters of Administrations, Censures, in & under their own Names, Rights, Stiles, Seals, as in times of the Pope's Usurpations, not the Kings, (whose 1 See 1 Ed. 6. c. 2. 1 Eliz. c. 1. 37 H. 8. c. 17. Mat. 22. 20, 21. Image, superscription, style they ought to bear, as well as his Coin, Common Law Courts & Process, or else they are none of his) and to warrant all the extravagant vexatious Excommunications, Visitation Oaths, Articles, Proceedings, Extortions, lately revived since His Majesty's most happy Restauration, and the Statute of 13 Caroli II. chap. 12. to the derogation of His Majesty's Sovereign Ecclesiastical Authority, and great grievance, oppression, vexation of his loyal Subjects; For redress whereof I thought it necessary to inform both our Prelates, Canonists, but especially the Professors of the Common Law, how these Canons, Constitutions were originally made, opposed, exploded, yet since by degrees revived, and put in execution, notwithstanding our Kings, Nobles, Parliaments Appeals, Oppositions, Complaints, and Acts against them, wherewith few of them are acquainted. And here I cannot but observe, That Sir Edward Cook, as he hath in his 2 2 Institutes p. 599, 600, 601. Commentary upon Articuli Cleri, taken special Notice of Archbishop Boniface and his Suffragans forementioned Constitutions, as made directly against the Laws and Statutes of the Realm, and the King's Royal Crown, Dignity, which occasioned much difference between the Common and Ecclesiastical Law, Judges, Courts: So he likewise adds, That this Archbishop and his Clergy in a Parliament holden in the 51. year of H. 3. (which was their ultimum refugium, yet the right way) exhibited many Articles as grievances, called Articuli Cleri; which either by accident or industry are not to be found, yet some of their answers are extant; which he there recites, Ex fragmento Rotuli Parliamenti Anno 51 H. 3. as his Margin affirms, without any directions where to find it. But under his correction, I conceive he is much mistaken therein. For first, The Articles of Archbishop Boniface and his Clergy, were drawn and exhibited by them to King Henry the 3. and his Council, not Anno 51. but 41. of his reign, when these his Constitutions were made in pursuance of them, against the King's Prohibitions. 2ly. These Articles are mentioned by 3 Page 920, 921, 922. Matthew Paris in his History, and since printed in his 4 Page 199. to 204. Additamenta; and in my 5 Page 891, to 898. Second Tome, being 50. in number. 3ly. King Henry the 3d and his Council refused to give any answer at all to them, or any of them, upon their reiterated requests, but absolutely rejected them, as the Archbishop and Clergy premise in their 6 See Tom 2. p. 899, 200. & Here, p. 20. Proem to their Ecclesiastical Constitutions then made; neither doth Mat. Paris make mention of any answers to them, as no doubt he would have done, had there been any given. 4ly. There is no such Fragment of any Parliament or other Roll An. 51 H. 3. now extant in the Tower or elsewhere that I can find, nor any Parliament held that year, but two in Ann. 52 & 53 H. 3. wherein the Statutes of Marlebridge, and Dictum de Kenilworth were made. 5ly. Not one of our Historians or Antiquaries make mention of any such Articles of the Clergy in An. 51 H. 3. 6ly. The Answers he prints are unsuitable to those Articles in Matth. Paris Anno 41. both in their number, and matter, as all may clearly discern by comparing them. 7ly. Othobons' Constitutions (made in a Council at London An. 52, or 53 H. 3. not 42. as * Spelman. Concil. p. 263. Sir Henry spelman's Edition, and John de Atons too mistake, as 7 Mat. Paris his Continuator, p. 973. Matthew Paris, 8 Mat. West. An. 1268. p. ● 388. Holinshed, & others. Matthew Westminster, 9 Antiquitates Eccles. Brit. p. 190. Matthew Parker, and others, with the Clause and Patent Rolls of 49 & 50 H. 3. assure us, he arriving not, nor acting as a Legate till then within this Realm) make no mention of them. Upon all which considerations, I cannot but repute these answer, he hath printed to be Apocryphal. But his most unpardonable Oversight and Mistake, is this; That in his very Proem to his Second Institutes on Magna Charta, he asserts, that the Writ of Proclamation issued by King Henry the 3d. 11 Decembris in the 19th year of his reign to the Mayor and Sheriffs of London, to prohibit all Schools and Lectures of the Canon Laws and Pope's Decretals, (as King Stephen had done before him) then newly polished, abridged by Raymundus, at Pope Gregory the 9th. his request; qui eas soleniter et autentice per totius mundi latitudinem LEGI PRAECEPIT & DIVULGARI, et ad multorum perniciem publicavit; as 10 Histor. Angliae, f. 403. Matthew Paris, 11 In Vita Gregor. 9 Platina, 12 De Romanorum Pontifieum Acts, p. 302. Balaeus, and 13 Crespin, Bucholcerus, & Fasciculus Temporum, An. 1230. others relate; Vetuitque Ius civil legi Lutetiae, et aliis in locis vicinis: as 14 Chronograph. l. 4. p. 641. & Marc. de Vulson, De la Puissance du Pape, l. 1. c. 18. p. 56. as Honorius the 3d. did before him. Gilbertus Genebrardus a Parisian Divine observes, by these new Decretals, to which all other Laws must give place, that they alone might rule the World; whereupon King Henry issuissued this Writ to prohibit them to be read upon, published, or put in execution; as being most derogatory to his Royal Prerogative, Laws, Courts, and Subjects liberties, to be meant and intended only, of Schools of the Common Law, and Readins upon the two Great Charters of Liberties and the Forest, which he had formerly ratified, and sworn to observe. Which grand misprision of his as I have 15 Page 86, 87, 88 here refuted at large, by pregnant evidences; so the very season wherein it was issued, soon after his removal of his ill Great Officers, Counsellors, Chief Justicer, and putting honest, faithful ones in their places, upon his coming to himself, sight of his former miscarriages, and reconciliation to his faithful native Lords and Subjects, formerly rejected, persecuted by him; with his confirmation of these Charters under his Great Seal in the Parliament of Merton within few months after, as himself observes, and the excellent Laws therein made by him for the common benefit of his Subjects, Nobles, Realm; attested by 16 Historiae Angliae, 390, 391. Matthew Paris, 17 Flores Histor. p. 140. Matthew Westminster, other 18 Holinshed, Speed, Daniel, Mr. Dugdale his Chronica Series, p. 10. Historians, and by the Clause and Patent Rolls of the 18, 19, & 20th. years of his reign, will so irrefragably refute it, that I hope no Common Lawyers will from henceforth be seduced to believe it upon his Ipse scripsit, nor any Canonists or Civilians reap advantage by this his egregious Error; nor yet by his asserting Circumspect agatis (a mere contrivance of the Bishops to enlarge their Jurisdictions) to be a Statute made, or Writ enacted in the Parliament of 13 E. 1. which I have 19 Page 336, to 342. 1270, 1271. here likewise evidenced to be an apparent untruth. How far Popes, Bishops, and their Canon Law Doctors have by their own Canons, Constitutions, and Glosses on them enlarged their Jurisdiction even to the nulling, altering of the Testaments and Legacies of deceased Persons to pious uses, contrary to their express wills, those who please may read at leisure in the large folio Volume of Augustinus Barbosa, a grand Doctor of the Canon Law, & Episcopus Eugentinus, De Officio et Potestate Episcopi, (dedicated to the Virgin Mary) licenced, printed at Rome, and newly reprinted Lugduni 1665. Pars 3. Alleg. 80 & 81. & Alleg. 50. nu. 41. & Johannes Bertachinus de Episcopis, lib. 4. Quaest. 4. with sundry other Canonists quoted by them. In what particulars they have advanced Themselves, their Pontifical Mitres, Laws, above the Imperial Crowns of all Christian Emperors, Kings, and their municipal Laws, I have m Tom. 1. Epistle Dedicatory, & Tom. 2. p. 5, to 10. elsewhere evidenced, and shall here demonstrate only in four other Instances worthy special observation. First, they advance not only every Pope, but Bishop, far above all Christian Emperors and Kings in the manner of their Unctions and Consecrations: For whereas the Kings of Israel, when anointed to be Kings, had a Viol of Oil, by God's appointment, poured out upon their n 1 Sam 10. 1, 2. Kings, 9, 6. Psal. 23. 5. & 1 Chron. 1. 39 45. 2 Kings 11. 12. Mat. 26. 7. Mar. 14. 3. HEADS, as it was upon the o Exod. 29. 7. c. 30. 30. c. 40. 15. 13. 15, 16, 17. Ps. 133. 2. High Priests Head, and were anointed with the same Oil that the High Priests were, as p See Mr. Seldens Titles of Honour, part 1. c. 8. sect. 1. p. 144, 152. most affirm; to evidence to all, that they were thereby made the q 1 Sam. 15. 17. Judg. 11. 8. 11. 2 Chron. 9 8. Ordo Romanus, Bibl. Patrum, Tom. 8. p. 466. 467. chief HEADS of all God's people committed to their government, and Gods own VICARS upon Earth, sitting upon HIS THRONE, to be KINGS for the Lord their God: Which practice of anointing the Heads of Christian Emperors & Kings at their Coronations, was anciently used both in the Eastern and Western Empires; r Mr. Seldens Titles of Honour, part 1. ch, 8. sect, 1. p. 147. Landulphus Sagax Histor. l. 23. Pope Leo the 3d. himself anointing Charles the Great with Oil from HEAD to foot after the custom of the Jews, and likewise in the Coronation of our British and Saxon Kings before the Conquest, as this Prayer used at their Coronations in the ancient Ceremoniale made in the Saxons time assure us; s Seldens ib. p. 144, 151, 152, 153, 155, 156. Christ perunge tuum REGEM in regimen, etc. Tua sacratissima unctio super CAPUT ejus defluat, atque ad interiora descendat, atque cordis illius intima penetrate, etc. In Nomine Patris, & Filii, & Spiritus Sancti, prosit tibi haec unctio Dlei in Honorem et Consecrationem aeternam in secula seculorum, Amen. Which Custom hath continued ever since; all our Kings at their inaugurations (notwithstanding Pope's Constitutions and Ceremonials to the contrary, to which they would not submit) having their HEADS anointed; as our Histories relate, and all the t See the second Part of My Signal Loyalty & Devotion of pious Christians towards their Kings, p. 158, 207, 227, 243, 252, 279, 281, 282. Ceremonials of their Coronations thus expressly enjoin in the Rubrics, UNGATUR CAPITE: with Oil and Crisme, as well as on his hands, breast, back, shoulders; and then using this Prayer. Deus Dei Filius Jesus Christ Dominus noster, qui a Patre Oleo exultationis unctus est prae particibus suis, ipse per praesentem sacri unguinis infusionem Spiritus Paracliti, SUPER CAPUT TUUM infundat benedictionem, eandemque usque ●d interiora cordis tui penetrare faciat, etc. Which even our Antimonarchical Arch-traitor Thomas Becket thus acknowledged in his Epistle to King Henry the 2. An. 1166. u Mat. Paris Hist. Angl. p. 101. Inunguntur REGES IN CAPITE, etiam Pectore et Brachiis, quod significat gloriam, sanctitatem, et fortitudinem: And x Summae, l. 1. De sacra Unctione, sect. 8. f. 61. b. Cardinal Hostiensis also not long after in these terms; Sed et Consuetudo antiqua circa hoc observatur; nam supradictorum REGUM FRANCIAE & ANGLIAE CAPITA INUNGUNTUR: And although y De Officio & Potestate Episcopi, pars 2. Alleg. 31. p. 364. nu. 8. Augustinus Barbosa affirms; Sicut Christus, id est Unctus, appellatur Dominus noster Jesus; ita REGES inunguntur, consecrantur, & coronantur, ut intelligant se A CHRISTO UNCTO (not from the Pope) potestatem habere, et in eo regnare. Yet notwithstanding, z See Tom. 2. p. 259, 260, 264, to 293, 539. Pope Innocent the 3d. (who deprived King John of his Crown, to wrist a surrender of it to himself; and excommunicated, deposed the Emperor Otho by Treason, Rebellion, then set up, crowned Frederick the 2. in his stead:) not only to perpetuate the antichristian absolute Sovereignty of himself and his successors over all Christian Emperors and Kings, as the only Heads of the Universal Church, but also to deprive them of their Headship, Sovereignty over the Churches, Prelates within their own Dominions, & advance every of their Bishop's paramount them; translated their Unctions from the Head to the Arm or Shoulders, and that only with Oil, not Crisme, upon this account, a Extrav. de Sacra Unctione, sect. Unde, & Selden, p. 155. That after such time as our Saviour was anointed with the oil of gladness above his fellows, qui secundum Apostolum est CAPUT ECCLESIAE, (therefore not the Pope) Principis unctio a CAPITE ad brachium est translata, UT PRINCEPS EXTUNC NON UNGATUR IN CAPITE, sed in brachio, sive humero, vel armo, in quibus Principatus congrue designatur, juxta illud quod legitur, (Isay 9 6.) Factus est Principatus super humerum ejus. Whereupon the b Pontificale Romanum Clementis 8. Antwerpiae 1627. p. 1●7. Caeremoniale, Sacr. l. 1. sect. 1. c. 3. & cap. 1. Roman Ceremonials and Pontificals since compiled, prescribe, that Emperors and Kings shall be anointed only on the Arm, Shoulders, not the Head, but Popes and Bishops only on the Head: when as the ancient * Printed in Bibl. Patrum, Coloniae Agr. 1628. Tom. 8. p. 466, 467. Ordo Romanus, ad Regem benedicendum, compiled about 800 years after Christ, (as Jodocus Coccius and others assert) and used till this Pope Innocents' time, expressly prescribes; Dominus Metropolitanus ungat de Oleo sanctificato CAPUT, Pectus & Scapulas, ambasque compages brachiorum ipsius, ita dicendo, Ungo te in REGEM, de Oleo sanctificato, etc. And their very New Ceremonials and Portificals still retain the forementioned Prayer after their anointing in the arms, as they used when their heads were anointed: The reasons of which alterations, worthy observation, they thus render to us. c Restaurus Castaldus, de Imperatore, qu. 19 nu. 3. August. Barbosa, de Offic. & Potestate Episcopi, pars 2. Alleg. 31. nu. 12. & pa●s 1. Tit. 1. c. 5. nu. 10. p. 31. Solus Pontifex Chrismate in CAPITE ungitur, ex balsamo et oleo confecto, mystica ratione; sed Imperatores et Reges tantum oleo in brachio exorcizato in modum Crucis inunguntur; ut ostendatur quanta sit differentia inter auctoritatem Pontificis et Principis potestatem. Vngitur primo in Capite Episcopus qui consecratur, ut auctoritas et dignitas ejus declararetur, eum scilicet esse CAPUT ET PRINCIPEM ECCLESIAE SUAE, (not the Emperor, or King) et ut ostendatur eum esse VICARIUM CHRISTI, ejusque dignitatem et auctoritatem gerere qui est super omnia, et quem constituit Deus CAPUT (therefore not the Pope) SUPER OMNEM ECCLESIAM. Ideo Reges non JAM in CAPITE, (as anciently) said in humero unguntur: Primum, ut is proprius honor sit illius, quem Deus constituit excelsum super omnes Reges Terrae, et quem oleo laetitiae excellentius, & angustius unxit prae consortibus suis. (For which reason, if meant of Christ himself, not any Pope or Bishop, as the * Psal. 45. 7. Heb. 1. 8. Mat. 26. 7. Isay 61. 1. Lu. 4. 18. Acts 10. 38. Lu. 14. 3. Scripture resolves, neither Popes nor Bishops should be anointed on the head, being an honour proper only to Christ himself:) Deinde, ut ostendatur, quod primo ante omnes Reges et Principes persona Capitis Pontificali Officio repraesentetur. Vngitur tamen et REX in humero, ut neque ipse plane excludatur a repraesentatione ejusdem Capitis; nam et hujus principatus, (ut dicit Isa. 9 6.) fuit super humerum ejus; et ut sciat se esse ministrum ad portandam Crucem (when as the Text is Gladium) JESUS CHRISTI, ad laudem bonorum, vindictam autem malorum, Rom. 13. 4. Yet as if this diversity in their Unctions were not sufficient, to advance the Pontifical above the Regal Authority, the Pope at his enstallment, by pretext of our famous Christian Emperor Constantine's Donation of his Imperial Crown to Pope Silvester, (which many of their Parasites assert to be genuine, and amongst others, d De Officio & Potestate Episcopi, pars 1. Tit. 9 nu. 2. p. 138, 139, 140. Augustinus Barbosa, e Recognitiones, ad Edit. Alphonsi Cracovii de Vitis Pontif. Roman. Romae 1630. p. 20, 21. Andraeas Victorellus, with sundry other Canonists quoted by them, though Laurentius Valla, with far more Pontificians reject it, as a palpable forgery upon unanswerable reasons, as well as Protestants, branded as Palea even by Gratian himself, Dist. 96. as I have f Tom. 1. p. 56, to 60. & 102, 103, 104. See Marc de Vulson, De la Puissance du Pape, l. 3. c. 14. elsewhere evidenced,) g Gratian Dist. 10, 21, & 22. & 96. Si Imperator. Hostienfis Summa lib. 1. De Sacra Unct●●is, f. 49. b. August. Barbosa, De Offic. & Pot. Episcopi pars 1. Tit. 3. c. 11. p. 140. nu. 88, 89, 90. etc. 2. p. 331. nu. 18. with sundry others there quoted by him. in signum Imperii utitur CORONA IMPERIALI, et in signum Pontificis utitur MITRA. Sed Mitra semper utitur & ubique, Corona autem non semper, quia Pontificis authoritas est prior et dignior, et diffusior Imperiali potestate; Et utrumque gladium habet; unde et Reges et Imperatores deponit; immo non solum Imperium et Regnum constituat, sed et transfert; as being Rex Regum et Dominus Dominorum quantum ad potestatem; though Servus servorum Dei quantum ad humilitatem, as they distinguish. 2ly. Popes and the Doctors of their Canon Laws assert; That h Gratian Distinctio 22. cap. Omnes, & all Canonists in their Glosses thereon. Omnes, sive Patriarchae cujuscunque apicem, sive Metropoliorum primatus, aut Episcoporum cathedras, vel Ecclesiarum, sive cujuscunque Ordinis dignitatem instituit Romana Ecclesia. Illam vero solus ipse fundavit, & supra petram fidei mox nascentis erexit, qui beato Petro aeternae vitae clavigero terreni simul et caelestis Imperii jura commisit. That i Augustin. Barbosa, De Officio & Pot. Episcopi, pars 1. Tit. 1. c. 3. p. 12. nu. 2, 6, 7. & nu. 29. 31 32. etc. 4. nu. 6. totum jus eligendi et creandi Episcopos ad Romanum Pontificem pertinet tanquam ad Successorem Petri, cui data a Christo Domino summa potestas in totam Ecclesiam; whence they infer, * Gratian. Caus. 2. qu. 4, 6, 7. Caus. 3. qu. 6, 8. Caus. 11. qu. 1. Caus. 16. qu. 1. Gratian Distinct. 22. Innocentius 3. c. 1, 2. De Translatione Episcopi: & add cap. Cum O●im. Dr. Marta de Jurisdictione, pars 3. c. 21. n. 15. 16, 17. pars 2. c. 34. n. 28. Marc. de Vulson, De'la Puissance du Pape, l. 1. c. 10. to the end of c. 18. & the Pope's Canonists, & others there cited ●y him. And here Tom. 1. p. 379, to 4●0. 486, 498. That the Pope hath the sole power of erecting, dividing, uniting, transferring from place to place, suppressing, depriving, restoring all Archbishoprics, Bishoprics, Monasteries, Bishops, Abbots, Priors, Ecclesiastical Dignities, Offices, Benefices, Priests, Officer's, Incumbents, at his pleasure; and to indulge what privileges or exemptions he please to any of them, both from all Regal and Episcopal Jurisdiction and Censures: And, to prohibit Emperors, Kings, or any other Laymen to give Investitures of Bishoprics or other Ecclesiastical dignities, under pain of Excommunication both of the givers and receivers of such Investitures; That Christian Emperors, Kings, Laymen have no right to elect, promote any Patriarches, Archbishops, Bishops, Abbots, Priors, Prebends, or Clerks to any Bishoprics, Monasteries, Prebendaries, Benefices, or Church-dignities, whereof they have the Patronage by right of their foundations, or endowments of them with Temporalties, Privileges, or otherwise, but only by the grace and donations of Popes, for certain politic reasons of State, who may resume them at their pleasures, if they shall judge they abuse their power therein. 3ly. From thence they infer, and magisterially resolve, that, k Aug. Barbosa, Ibidem. & the Canonists on Gratian distinct. 22. Semper et in omni tempore Provisio beneficiorum et Ecclestarum, etiamsi Cathedrales, Metropoliticae, vel Patriarchae sint, ad Summum Pontificem de jure pertinuit, et usque in hunc diem pertinet, l Aug. Barbosa Ibid. pars 3. Alleg. 126. p. 384. nu. 81, 82. & p. 589. ●●i nullum tempus praefixum est ad conferenda beneficia, quia non habet superiorem qui ejus negligentiam posset supplere. And hence they assert his Papal Right and Jurisdiction to dispose of all Episcopal, Ecclesiastical Dignities, Monasteries, Benefices whatsoever, both before & after their vacancies to whomsoever he pleaseth by his Provisions, notwithstanding his own grants to the contrary; and that in all sorts of cases imaginary: of which I shall render you this account in such particulars wherein they most frequently granted their Provisions to Archbishoprics, Bishoprics, Monasteries, Prebendaries, Benefices in England and Ireland, during the reigns of our 3. premised Kings, as well as in other foreign kingdoms, (grounded upon their own Apocryphal Papal Epistles, Canons, and Decrees,) as they and their Canonists thus generally, and more particularly resolve; m Augustinus Barbosa De Officio & Potestate Episcopi, Pars 3. Allegatio 58. p. 150. sect. 3. to 13. Dr. Marta de Jurisdictione, pars 3. c. 21. n. 15, 16, 17. Melchior Lottorius de Re Beneficiaria, lib. 2. qu. 15, 16. Summus Pontifex in beneficialibus liberam et plenissimam habet potestatem. Beneficia omnia respectu S. Pontificis sunt manualia, et in eyes uti potest plenariam potestatem, ac Clericum suo beneficio sine causa a Clerico data, sed excausa majoris boni Ecclesiae universalis, privare. Et licet potestatem in Episcopos transtulerit, ut quilibet in sua Dioecesi beneficia ibidem consistentia confer posset, penes ipsum major remansit, adeo quod impossibile sit Papae suae derogare sententiae, seu ita privilegium alicui concedere, ut non possit absolute per ipsum revocari, cum in hoc non cadat quaestio potestatis, sed voluntatis tantum; et sic potestati Episcoporum a se concessae derogare, sibique collationes reservare potest; et per consequens de omnibus beneficiis, et in omnibus mensibus providere, et libere disponere valet: in quo ideo non detrahit alieno juri, sed proprio utitur, nec inde modo aliquo ordo Ecclesiasticus turbatur. Quod Summus Pontifex beneficia dissita per totum orbem in quibusvis dioecesibus ac provinciis quadruplici jure providere potest. Primò concursus, quatenus tanquam Episcopus universalis concurrit cum caeteris inferioribus collatoribus. Secundo jure devoluto, quia videlicet ex causa aliqua jus conferendi de inferioribus collocatoribus ad ipsum facta sit devolutio. Tertio jure praeventionis, cum videlicet praeveniendo vacationem beneficii mandat ea succedente certae personae conferri, eciam ipse ex tunc confert. Quarto jure reservationis. Quinto denique simplici via juris. Unde etiam in mensibus quos Papa Ordinario concessit de novo, non abdicavit totaliter a se potestatem conferendi, ita ut si ipse praeveniat; valeat ejus collatio. More particularly they assert, n August. Barbosa, De Offic. & Potestate Episcopi, pars 3. All. 58. sect. 19, to 35. with others here quoted. In primis reservantur de jure dispositioni Romana Pontificis, omnia beneficia vacantia apud sedem Apostolicam, seu in Curia: in tantum, quod si Ordinarius provideat de beneficio quod vacavit in Curia, provisus non habebit titulum coloratum. Et illud beneficium dicitur vacare apud sedem Apostolicam, ut sit reservatum, quod vacavit in locis vicinis ipsius Sedis Apostolicae, et Romana Curiae, quod prope eam intra duas dietas legales. Beneficia etiam apud sedem seu in Curia vocare dicuntur non solum per obitum in illa, quia beneficium illius qui est mortuus in Curia, dicitur reservatum, sed etiam per resignationem factam in manibus Papae, quam constat vere et legaliter dici resignationem in Curia, etiamsi mediante procuratore alibi constituto. Yea, resignantes beneficia in Curia Romana permutationis causa, si moriantur extra Curiam ambo, vel unus illorum ante permutationem completam, vacare ea beneficia in Curia tenent, quia non habetur ratio temporis in quo mortui sunt Clerici, sed ejus in quo resignarunt, quia tunc beneficia vacasse intelliguntur. o August. Barbosa Ibidem, sect. 24. & 32. Sic etiam in Curia beneficia vacare dicuntur, quando ibi privatio, aut alii vacationis modi inducuntur. Ubi privatio inducitur a jure, seu ex decreto propter actum positivum; per sententiam privationis latam in Curia contra se defendentem, verum contumacem, qui de jure habetur propraesenti. Secundo, Reservatione beneficia dispositioni Romani Pontif. pertinent per solam appositionem suae manus, quamvis inutiliter factam; ita quod si Papa providet alicui, vel provideri mandat de aliquo beneficio, si provisio fuerit nulla, utpote facta inhabili vel incapaci, aut propter subreptionem, vel alium defectum, beneficium remanet Papae affectum, et in illo Ordinarius non potest se intromittere. Tertio, Reservantur dispositioni Summi Pontificis beneficia vacantia sede Episcopali vacant, (either by death, or translations to other Sees) cujuscunque speciei et qualitatis sint. To which Augustinus Barbosa and others quoted by him, add at least 18 Heads of Reservations more, by which Popes have right to prefer persons by their Provisions to all sorts of Ecclesiastical dignities, benefices, and preferments, by their own Constitutions and Canons; so as none could escape their clutches, which those who please may there peruse at leisure. That which encouraged Popes to these Extravagant Usurpations in their Provisions to, and Reservations of all Ecclesiastical Dignities and benefices, was the good success and victory they had gained in the Controversies between them the Emperors of Germany, and our King Henry the 1. (after above 30. years hot and bloody contests) in the Case of Investitures of Bishops and Abbot's per Annulum & Baculum; whereof I shall render you this brief account. * See Fox Acts & Monuments Edit. ult. Vol. 1. p. 386, 387, 388. The Roman Emperors both claimed and exercised this Sovereign Prerogative, that no Pope, Patriarch, Archbishop, or Bishop should be elected, confirmed, or consecrated within their Empire, but by their precedent special licence, subsequent Confirmation and Investiture; for the better preservation whereof, after the translation of their Courts & residence from Rome to Constantinople, the Bishops of Rome by their order, used to send Certificate of their elections to the Emperor to his royal City, and to give a certain sum of money to him before they were consecrated. This Pope Vitalian did An. 665. 1 Gratian Distinct. 63. cap. Agatho. Blondus, l. 4. Dec. 1. Cent. Ma gd. 7. c. 7. col. 235. c. 10. col. 285. Anastatius in vita Agath. secundum antiquam consuetudinem: which sum o● money Constantinus Pogonatus in the time of Pope Agatho about the year 680. released, but still reserved the former privilege of confirming Popes before they were consecrated (as well as of questioning, imprisoning, banishing, yea deposing them, which some Emperors did) as Gratian himself, Bartholomaeus Brixiensis, John Thierry, in their Glosses on him, Blondus, and others attest. Upon the translation of the Empire from the Germans to the French by Charles the Great himself (by his own sword and the Romans concurrent assent, as 2 Defensor. Pacis, pars 2. c. 17. 24, 25. Marsilius Patavinus, and 3 Otto Frifingensis, l. 5. c. 31, 32. Dr. Crakenthorp, Defence of Constantine, c. 14. p. 322. to 344. others prove at large, not by the Pope's Authority,) 4 Sigeberti Chron. & Mat. Westm. An. 773. Polychron. lib. 5. c. 26. Antonini Chron. Tit. 14. c. 1. sect. 6. Aventinus Annal. Boiorum, l. 4. Platina, Barns, Balaeus, others in Adriano 1. Cent. Magd. 8. c. 7. 9 col. 511, 572. Pope Adrian the 1. An. 773. (before Charles was crowned Emperor, in a Universal Synod at Rome of 153. religious Bishops and Abbots, Dedit ei jus eligendi Pontisicem, et ordinandi Apostolicam sedem, dignitatem quoque Principatus; insuper Archiepiscopos et Episcopos per singulas provincias AB EO INVESTITURAM ACCIPERE definivit; et ut nisi A REGE laudetur et INVESTIATUR EPISCOPUS, a nemine consecretur. Omnesque huic Decreto rebelles anathematizavit, et nisi resipiscerent bona eorum publicari. Which Privilege 5 Gratian Distinct. 63. cap. Vota. Pope Leo the 3d. confirmed to this Emperor Charles, at his Coronation, and Pope Leo the 8. to the Emperor Otho the 1. in another Council Anno 963. as 6 Printed in Flacius Illyricus his Catal. Testium Veritatis Appendix. f. 54. and in Goldastus. Waltramus Bishop of Naumburg in his Excellent Treatise against Pope Hildebrand, De Episcoporum Investitutis per Imp. asserts; (wherein he affirms, that this privilege of Investitures was used by the Kings of England, Scotland, Spain, Hungary, and of other Realms,) with Gratian himself and sundry others (wherein these their confirmations are recorded at large) acknowledge. This Privilege was enjoyed by, and continued sacred, inviolable in Emperors and Kings for above 200 years, as Waltramus, 7 Chron. Tit. 1. c. 3. sect. 21. f. 123. Tit. 17. c. 1. f. 177. Antoninus, 8 Annal. Boiorum lib. 5. Johannes Aventinus, and others prove at large; till that Antichristian firebrand Pope Gregory the 7. in a Council at Rome in the year 1076. (to wrist this Right of Investitures from the Emperor Henry the 4. and his successors, and all other Christian Kings and Laymen) decreed; 10 Chron. Antonini, Tit. 16. c. 1. Tit. 17. c. 1. G●atian caus. 16. qu. 7. & Distinct. 33 Centur. Magd. 12. c. 7. col. 374, 485. Fox Acts and Mon. Tol. 1. Benno Cardinalis in vita Hildebrandi. Si quis deinceps Episcopatum vel Abbatiam de manu alicujus laicae personae susceperit, nullatenus inter Episcopos vel Abbates habeatur, neculla ei ut Episcopo vel Abbati audientia concedatur. Insuper, ei gratiam B. Petri et Ecclesiae introitum interdicimus, suspendimus, quousque locum quam sub crimine tam inobedientiae quam ambitionis, ex quo idololatria caepit, resipiscendo non deserit. Similiter et de inferioribus dignitatibus constituimus. Item, Si quis Nota. Imperatorum, Regum, Ducum, Marchionum, Comitum, vel quaelibet summorum potestatum aut personarum Investituram Episcopatuum, vel alicujus Ecclesiasticae dignitatis dare praesumpserit, ejusdem sententiae vinculo se esse obstrictum sciat. And because the Emperor Henry the 4. would not hereupon quit this right of Investitures, he solemnly excommunicated him: upon which Henry in a 11 Abbas Uspergensis, Chron. Anno 1076. p. 221. Marianus Scotus, l. 3. An. 1077. p. 436. Martini Poloni Supput. p. 184. Aventinus Annal. Boior. l. 5. p. 453. Paulus Beurireedensis in vita Greg. 7. p. 83 Centur. Magd. cap. 8. col. 424, 425. Fox Acts & Monuments Vol. 1. p. 336, etc. Council at Worms degraded him from his Papacy, as an Intruder, Thief, Wolf, Tyrant, and no Pastor or Pope; He by way of revenge 12 See Cuspinian, Anonymus, Grimston, Abbas Uspergensis, & others in the lives of H. 4. 5. & Rodulfus; Aventinus Annal. Boiorum, l. 5. & Platina, Onuphrius, Balaeus, Barns, Centur. Magd. Volateranus, Fasciculus Temporum, Hermannus Schedel, Baronius, & others in the lives of these Popes; Crantzius Saxoniae, l. 5. c. 24, etc. absolved all his Subjects from their allegiance, and raised his Prelates, Nobles, set up Rodulphus, and at last his own Son Henry against him, who by force of arms after many battles, crowned his Son Emperor in his stead, forcibly deprived him of his Empire, imprisoned him, (being likewise excommunicated for the same cause by Pope Clement 3. Victor 3. and Vrban 2. who confirmed Hildebrands, and made new Canons and Constitutions against Investitures in several Councils) and after his death he had his Corpse digged out of his grave, and kept uninterred for 5. years' space upon this quarrel. Which yet his Son Henry revived: who coming to Rome to be crowned there by 13 Platina, Stella, Balaeus, Barns, Laertius Cherubinus, Ciaconius & others in Sylvester ●● Abbas Uspergenfis, Annis 1111, 1112. Pope Paschal the 2. Anno 1111. entreated him to confirm all the Bishops he had invested, and this right of Investitures, which the Emperors had enjoyed above 300 years: which he refusing to do, against Pope Hildebrands and his 3. successors decrees against Investitures, he commanded his Soldiers forthwith to apprehend and imprison the Pope & his Cardinals in the Mount of St. Sylvester, until they should all restore and confirm to him by their Deeds, investiendi Ius Carolo Magno datum; and crown him Emperor; which at last they yielded to do; this Pope by his Charter by himself, and 25 Cardinals by another, (recorded in the 14 Simeon Dunelmensis de Rebus Geslis Angl. col. 232, to 237. Radulphus de Diceto, Abbr. Chron. col. 502 Hen. de Knyghton de Event. Angliae, l. 2. c. 7 col. 2372. Otto Frisingensis Chron. l. 7. c. 14 Abbas Usperg. Chr. An. 1111, 1112. Aventinus Annal. Boiorum, l. 6. Centur. Magd. 12. c. 9 marginal Authors,) restoring and ratifying this Privilege to him and his successors, which they likewise confirmed by a most solemn Oath: But the Emperor was no sooner crowned, and departed from Rome, but this Pope with a few Cardinals and Bishops in a Council there summoned by him, most perfidiously nulled and revoked these their Charters, and this Privilege of Investitures, styling it Pravilegium, non Privilegium, excommunicating this Emperor therein, and raising such Rebellions against him, that at last, 15 Aventinus Annal. Boiorum, l. 6. p. 480, to 491. Appendix Catalogo Testium Veritatis, p. 53. Abbas Uspergens. Chron. Ann. 116, 117, 1122 p. 267. Otto Frisingensis l. 2 c. 16. Albertus Crantzius Saxoniae, l. 5. c. 41 42. Simeon Dunelmensis Hist. col. 244, 245. Henr. de Knyghton de Event. Angliae, l. 2. c. 8. col. 2377. Centur. Magd. 12. c. 9 col. 1002, 1008. Fox Acts & Mon. Vol. 1. p. 256. after 33. years bloody wars and contests between his father and him, and several Popes, to purchase his peace and absolution, he was enforced to quit and release this ancient Right by a Deed under his seal to Pope Calixtus the 2. Anno 1127. maximo et adhuc. punquam deleto Germaniae et Imperii totius dedecore. Atque ut notissima esset victoria et Caesaris probrum, Papae Legati eas literas in loco campestri spaciosissimo prope Rhenum clara voce proclamant et denunciant. Ea diplomata ubi ad Romam delata sunt incredibilem excitaverunt laetitiam et tripudium. Ut autem triumphus ille de manubiis Caesari ereptis communior et illustrior esset, Sanctissimus Papa Caesar Calixtus 2. eas literas de extorta resignatione et renunciatione juris Caesarii de Investitura Episcoporum, in Ecclesia Lateranensi publice suspendi jussit, omnibus ut risum et insultationem, more scilicet vere Apostolico, moveret: Just 12. years after Pope Paschal had extorted it from our King Henry the 2. Anno 1108. by the treachery, obstinacy, and rebellion of Anselm Archbishop of Canterbùry, after many years contests, as I have 16 See Tom 1. p. 352, 353, 400, to 429, 486. elsewhere evidenced; Yet notwithstanding this forced renunciation of this Privilege by the Emperor Henry the 5th his Deed, Lotharius the Emperor demanded the restitution of this right of Investitures from Pope Innocent the 2. (whom he restored to the Papacy, when expelled from Rome by Anacletus his Competitor;) 17 Willelm. Malmesburiensis de Gestis Regum, l. 2. c. 3 p. 84. Bernardi Epist. 164. & Serm. in Coena Domini de Baptismo, f. 32. See Tom 1. p 486. Investitures then springing up in all places like Hydra's heads, notwithstanding all Popes or Councils successive decrees, fulminations, and above 50 years contests against them; till St. Bernard by his mediation with Lotharius and the French King composed this ancient difference by an amicable accord between the Pope, Emperor and them, engaging the Emperor, French King, and other Christian Princes in a War against the Saracens, the better to divert them from resuming this their ancient Privilege, that so Pope's alone (under a pretext of preventing Simony in Laymen) might engross the sale of all Bishoprics, Church-Dignities, Benefices into their own hands alone, and make all Bishops, Clerks become their devoted sworn servants, on whom all their preferments depended. What strenuous oppositions King John, and Hubert Archbishop of Canterbury made against Pope Innocent the 3. his Provisions, when first set on foot within his Dominions, you may read in my p Page 234, to 238. second Tome in the case of Gilardus, on whom he conferred the Bishopric of St. David's by his Provision, who yet was enforced to quit it. To which I shall here annex his memorable Patents prohibiting both the aiding and consecrating of Sylvester (this Pope's Archdeacon) to the Bishopric of * August Barbosa, De Offic. & Pot. Episcopi, p. 51. Sajis (Sagiensis) in Normandy, under the Archbishopric of Rhoan about the same time, there casually omitted. REX, etc. Omnibus Clericis per Episcopatum Sagiensem constitutis, etc. Pat. 4 Johan. Regis, m. 11. Datum est nobis intelligi, quod vos in pecunia et aliis succuritis Silvestro Archid. Sagiensi, qui contra Nos et dignitatem nostram in Episcopatu Sagiensi nititur promoveri. Vnde vobis mandamus, quodde auxilio ei conferendo vel in pecunia vel alio modo desistatis, quodnisi feceritis omittere non poterimus, quin de vobis faciemus sicut de illis qui contra Nos et dignitatem nostram operantur. Teste meipso apud Argent. 12 die Aug. REX, etc. W. Dei gratia Rothomag. Archiepiscopo, etc. Audivimus, Pat. ibid. m. 16. quod Dominus Papa in Silvestrum Archid. suam contulit voluntatem, quod juri scripto et nostrae pariter contrarium existit dignitati, si exinde non fuerimus requisiti. Et praeterea cum sit notorium, illum super crimine adulterii publica laborare infamia, quod coram vobis, vel ubi fuerit necesse sufficienter ostendetur; unde appellavimus et adhuc appellamus, rogantes, ne contra juset dignitatem nostram, necnon et in dedecus Ecclesiae Sagiensis, immo tocius Ecclesiae Dei, munus ei consecrationis impendatis. Teste meipso apud Cenom. 13. die Augusti. Sub eadem forma scribitur Ph. Senon. Archiepisco de eodem Silvestro. To which I shall subjoin this Patent, evidencing his Ecclesiastical Sovereignty and Justice, in the equal distribution of the Rents of the Church at Poitiers, which some Nonresident Canons had engrossed, to those who did their duties in it, by his own Royal Authority, without the Pope, who alone claimed this as his Papal Prerogative. REX. etc. Senescall. Pict. et Senesc. Andeg. Datun● est nobis intelligi, Pat. 4 Johan. Regis, m. 9 quod quidam Canonici Ecclesiae beati Hilarii Pict. tenent adfirmam redditus ejusdem Ecclesiae; ita quod alii Canonici qui assidue ibi Deo deserviunt inde patum aut nichil percipiant. Et quia hoc nolumus sustinere, Vobis mandamus, quod sine dilatione omnia bona praedictae Ecclesiae quae sunt per ballivam vestram in common redigi faciatis; Ita quod bona illa per legales portiones singulis Canonicis per eosdem Canonicos, sicut fieri debet dividantur. What other oppositions were made against Papal Provisions by our King John, Henry the 3d and Edward the 1. the Records in the Second, and Index to this Third Tome will inform you. 4ly. Whereas q Here, p. 684, etc. Pope Boniface the 8th. prohibited by his Constitutions, any Subsidy to be granted to King Edward the 1. or any other King, by bishop or any Ecclesiastical persons for defence of the Church or Realm, without his and his Successors previous assents thereto, and their concurring consents, under pain of Excommunication; yet Popes, Bishops, and Canonists aver, That every Bishop, Archbishop, Patriarch, Cardinal, Pope, and Pope's Legate, may both by Law and right demand & exact charitable Subsidies from their Clergy, Churches under them, without the previous consent of their Kings, upon several occasions; which they thus express. r Bartholmaeus Bellencinus Tractat. de Charitativis Subsidiis throughout. Augustinus Barbosa, De Officio & Potestate Episcopi, Pars 3. Alleg. 87. Episcopus Charitativum subsiduum quando & à qui bus exigere potest, sect 1. to 56, with sundry others there cited by them. Episcopi, Archiepiscopi, Primates seu Patriarchae, in Civitatibus et Diocaesibus suis, possunt data manifesta et rationabili causa, jure exigere charitativum subsidium, et subditos Clericos et Ecclesias compellere ad tale subsidium solvendum; And that, in causa quae spectat ad dignitatem et honorem Ecclesiae; Pro sua consecratione; pro solutione debitorum in Ecclesiae utilitatem contractorum; cum magnas fecer it expensas in negotiis totius Diocaesis communibus pertractandis; pro fabrica suae Ecclesiae, vel alia re continente illius publicam utilitatem, vel conservationem. Si iter sit facturus ad Papam, vel Imperatorem, vel Regem ob Ecclesiae suae utilitatem; Si visitaturus sit limina Apostolorum; si velit ire ad Concilium provinciale; si impensas necessarias et alicujus momenti feceric in adventu Imperatoris, Regis, Principis vel Legati; And that quoties rationabilis causa subsit non solum semel, sed etiam pluribus vicibus possunt charitativum subsidium exigere, and also ex urgenti causa ultra taxam solitam. Yea Cardinals, cum in Ecclesiis suorum titulorum habent Jurisdictionem; may do the like. As for the Pope, 18 Barcholmaeus Bellencinus Tractat▪ de Charitativo Subsidio, qu. 1. nu. 1. qu. 58. nu. 3. qu. 9, & 12. Augustinus Barbosa, De Officio & Potestate 〈◊〉, Pa●●●. Alleg 8●. sect. 〈…〉 with other canonists quoted by them; & Ma●c. ●● Vulson, 〈◊〉 Puissance d● Pape, l. 1. c. 15. De Romano Pontifice dubitari non potest quin hoc subsidium possit exigere ab omnibus Clericis et Ecclesiis; tum quia liberam habet administrationem omnium beneficiorum, tum quia est Dominus et Ordinarius cunctorum, Episcopus universalis Ecclesiae, et Ordinarius Ordinariorum. Hinc generalis exemptio non censetur eximere a subsidio per Papam imposito; nisi qui speciali privilegio, ab hujusmodi onere nominatim eximeretur, quod non est praesumendum, quip quod illud concedi non consuevit. And that Legatus Papae cui commissum est plenae legationis officium in sua provincia, cum omnia libere et immedite possit quae quilibet Ordinarius jure vel consuetudine potest, habet jus exigendi hujusmodi subsidium in Ecclesiis provinciae sibi delegatae. Upon which grounds, Popes, Cardinals, Pope's Legates, Nuntioes, and other Romish Harpies imposed, exacted many Dimes, Subsidies, Procurations, and other excessive Payments of divers kinds from our English and Irish Prelates, Clergy, and our Archbishops, Bishops, from the inferior Clergy during the premised Kings reigns, to their great oppression; which they frequently opposed, complained against, and our Kings thereupon prohibited by their Writs, Laws here re-cited. I might add to these the Sovereign power Popes claim not only over all Christian Kings, Princes, but all Laymens' persons, estates, and reputations, t Gratian Caus. 15. qu. 6. Caus. 16. qu. 7. Caus. 23. qu. 5. Mar● de Vulson, De la Puissance de la Pape, l. 1. c. 1. 16, 18. Aug. Barbosa, De Officio & Pot. Episcopi, pars 1. Tit. 3. c. 2. Dr. Maita▪ de Jurisdictione, pars 4. Casus 4. to c. 53. & the Popes, Authors quoted by them. as to condemn, or declare them heretics, or infamous persons, uncapable to enjoy, inherit, confer lands, goods, offices, Legacies, to make Testaments, or prosecute suits in any Courts to recover their rights; to suspend them from their temporal offices, or restore them when suspended, deprived by their Princes, and their fames, when deemed infamous; yea to abrogate their temporal Laws, Statutes, Customs: to exempt children from the power of their parents, and Subjects from their obedience, oaths, services to their Lords, and Sovereigns: to make and declare Bastards to be legitimate, and lawful children illegitimate, as especially to Crowns, so to all temporal goods and inheritances; To interdict their Realms, Cities, Lands, Rents, and all communion with them; yea to imprison, kill, burn them as heretics, infidels, blasphemers against the Holy Ghost, and accurse, damn them to all eternity, for opposing or denying this their transcendent power. Yea they assert this for Catholic Apostolic Law and Doctrine; u Gratian, causa 23. qu. 5. cap. Omnium & Excommunicatum, f. 460. in my Edition, Parisiis, 1531. Non sunt homicidae qui adversus excommunicatos zelo Catholicae matris Ecclesiae accensi excommunicatos interficiunt; as Pope Vrban the 2d. and Gratian positively determine: And Pope Nicholas the 2d. in his Letter to the French Army employed against the Waldenses, superadds thereto; Omnium vestrum nosse volumus charitatem, quisquis in hoc belli certamine fideliter mortuus fuerit (though otherwise never so flagitious a person) regna illi caelestia minime negabuntur. These, with many other Assertions of like nature, you may read at large in Gratian, Pope Innocent 3. Corpus Juris Canonici; the Extravagants, Astexanus, Astensis, Dr. Marta, Augustinus Barbosa, Augustinus Triumphus, Alex. Carerius, Restaurus Castaldus, Petrus Ancharanus, Sylvestre, Baptista Trovomala, Angelus de Clavasio; Franciscus Zerula, Bartholomaeus Brixiensis, Cardinal Hostiensis, Antonius Corsetus, with sundry other Popes and Doctors of the Canon Law, quoted by them; by whose Codes, Books, Glosses, Lectures, the Popes and Prelate's Sovereignty's, Usurpations over all Christian Emperors, Kings, Princes, Nobles, Laymens' Crowns, kingdoms, persons, consciences, estates, Laws, Liberties, have been principally asserted, advanced, supported, and continued in the world. By what Popes, persons, means, arts, and for what ends the Canon Law was first compiled into a Code or Body, published, taught, studied, propagated, read on, professed, executed, and the Doctors, Students, Professors of it encouraged, multiplied, maintained in Universities, and advanced to the Highest Offices, Dignities, Preferments in the Church, as well as in Ecclesiastical Courts, and entrusted with the vigorous execution of them under Popes, Archbishops, Bishops, as their Vicarss-general, Chancellors, Commissaries, Surrogates, Officials, Delegates, and what bad effects it produced, to the great prejudice and injury of all Christian Kings, Subjects, Realms, (to avoid all suspicion of prejudice or partiality in myself;) I shall crave leave to inform you in the words of a most learned French Civilian, Marc de Vulson (an Advocate in the Court of Paris, afterwards a Counsellor of the French King in the Court of Parliament of Dauphine, (x) A Geneve, 1635. p. 200, to 204. a person beyond exception) in his Book, De la Puissance du Pape, & des Libertez de l'Eglise Gallicane, lib. 3. c. 17. the Decret de Gratian, et du Corps du Droict Canon; wherein, after a brief Account of the time and manner of the Emperor Justinians compiling his Code and Body of the Imperial Laws, and their disusage for near 600 years both in Italy, France, Germany, and the Western Empire, till about the year 1118. when the Emperor Lothaire the 2. at the instigation and solicitation of Irnerius, who then newly found them, ordered that they should be read in Schools, and the Judges to judge according to the Roman Civil Laws, to the great contentment of the learned Doctors and Students thereof: thereupon informs us; that in imitation of the Emp. Justinian; † Ibid. p. 201, 201. Les Papes, qui desja avoyent beaucop empietie sur la Iurisdiction et authorite des Empereurs et Rois, recognoissans que par le restablissement de ces belles loix, leur dessein seroit grandement empesche, qui estoit de serendre Souverains, aussibien au temporel comme au spirituel: et de former un Estat et Souverainete, dans l'Estat et Empire des Rois, Princes et Monarques, estimerent qu'il faloit a l envi et imitation du dit Justinian, dresser un Corpse et Code de leurs Loix et Constitutions, le faire lire et interpreter es Escholes et Vniversitez, et donner ordre que touts les affaires se jugeassent par ycelles, si fair se pouvoit. A ces fins fut compile par Gratian le grand Decret. qui fut publie et authorise par le Pape Eugene 3. l'an 1151. et ainsi vingt ans apres que le Corps du droict de Justinian fut restabli en Italy et Almagne par Lothaire. Et pour le faire tant plus facilement receivoir, ledit liure et volume de Gratian ne fut pas seulement compose des Ordonances des Nota. Papes, come le Code de Justinian des Constitutions des Emperors, mais aussi de quelques passages de l'Escriture Saint: de plusieurs sentences des anciens Peres: de quelques loix prinses desdites Digests es Code de Justinian, et autres urais et bons autheurs. Vray est que les uns sont tronquez, les autres alleguez a contre-sens, les autres falsifiez ouvertement: Et sur tout, le dit liure est rempli d'un tresgrand et quasi infini nombre de passages tirez des escrits faux et supposez, dont a este parle † Lib. 3. c. 12, 13, 14. cy devant: comme sont les Canons dits des Apostres; les Epistres attribuees aux primiers Evesques de Rome, qui y sont quasi entierement transcrites, (tant avoit-il peur d y failler,) du Concile tenu a Rome sous Sylvestre: de l'acte ou instrument de la pretendue donation de Constantin: des Capitulaires attribuez a Charlemain et autres. Pour interpreter ces Loix et Canons, Gratian mesme compilateur d'iceux fut incontinent envoye a Paris, et par ce moyen le Droict Canon fut plustost receu en France, que le droict de Justinian, ainsi qu'a tresbien remark Monsieur de l'Estrang Precedent en Cour de Parlement de Tolouse en son Arrest 8. Et au liure 6. ch. 9 de son Histoire de Gauls, Et pour le mieux authoriser, Celestin 3. (qui siegea l' an 1191.) osa ordonner, qu'a Paris les causes pecuniaires des Clercs seront decidees par le droict Canon C. quod Clericis extra de foro comp. Et Honorius 3. environ l'an 1210. fut si hardi de † See Tom. 2. p. 8. Dr. Marta de Jurisdictione, pars 4. Casus 50 & 60. defendre, sous peine d'excommunication, de lire et ovir le Droict Civil a Paris, a fin que tant mieux on s'addonne a son Droict Canon (qu'il appelle les Saint's cayers) (sacram paginam) c. super specula, extra. de previleg. et excess. privileg. comme si ceta e●toit quelque beau privilege, de ●e mettre en la place du Roy, et d'enterprender de faire les loix en son Royaume, et de defendre la lecture du Droict Civil. Et Alexandre 3. sous pretexte de corriger les abus, s'ingere de bailler des loix a l' Vniversite de Paris, et defend au Chancellier, ou Recteur d'icelle, d'exiger aucune chose pour la licence et permission d'y enseigner les sciences, c. quanto de Magistris. Et Innocent 3. fit aussi certain ordonnance, Que sous peine d'excommunication, aucun ne prinst a lovage le logis love par un autre: ce qui n'appartient qu'au Roy. Par la reception de ce corpse Canon es Vniversites de France, fut faite une si grande bresche a nos Esglises Francoises, que les Papes et leurs Nota. armees y sont entrees a cheval. Et de la en avant, ils ont a leur plaisir erige des Escholes et Vniversitez France, ce qu'ils n'avoyent ose enterprendre au paravant: On't * The like they did in our Universities of Oxford and Cambridge in England; and in the Universities in Italy, Germany, Spain, and advanced the Greatest Doctors of the Canon Law as their best Advocates, assertors of their usurped Ecclesiastical & Secular Monarchy, to the greatest offices and preferments. See 37 H. 8. c. 17. donne des privileges a celles qui avoyent este establiss par nos Roys, et aux membres d'icelles: On't establi leurs Doctorats, et prescrit la form et les ceremonies de leur establissement: On't institue, et establi esdites Vniversites des Iuges conservateurs de leurs privileges, se sont fait prester serment: On't donne ordre que tous les supposts et membres desdites Vniversites et Colleges, du moins les principaur, fussent Clercs non maries: Que les principales charges, et benefices ecclesiastics fussent affectes aux Docteurs, ou licenties en Dro'ct Canon, ou en la Theologie de Pierre Lombard, et non a autres: Que les Escholiers estudians ausdites Vniversites, fussent exempts de la jurisdiction civil: Que sans la lirense, et express permission du Siege Romain, aucun de ●'Vniversite de Paris ne pust estre excommunie, ou interdit pur quelque cause et suject que ce fust: Que les Escholiers de l'Vniversite de Paris, soyent exempts de touts sortes de peages; Queen les Docteurs de Paris puissent lire et enseigner par tout le monde. Incontinent un nonibre infini de personnes s'addonna a la profession du Droict et science Canonique, puisque le profit et l'honneur estoit evident et certain. Plusieurs tascherent a l'envi de commenter, glosser, et apostiler ledit Decret, et d' extoller la dignite et puissance du Pape. Par ce moyen le Pape Nota. s'acquit une grande arme de creatures et suject au milieu de la France: et sans frais et despens forma un puissant Estate dans les Estats du Roy. Et le tout sous le beau manteau de conscience, religion, et spiritualite; au veu et sceu de nos Roys, et de leurs principaux Officers et de tout les * Whose ●ower & ●urisdiction they asserted, enlarged, as well as the Popes. Prelates de France, qui demeurerent muets en cest endroit. Bien est uray, que les Decretales des Papes depuis le dit Eugene 3. ayans este publiees separement, et sans meslange d'acune bone piece, premierement par * Upon which occasion our King Henry the 3d. published his pre-mised Proclamation against them. Gregoire 9 environ l'an 1230. & consequement par Boniface 8. Clement 5. et Jean 22. la laider d'icelles en fit considerer l'importance, et au Roy et a sa Cour de Parlement de Paris, aux Prelats de France et a l'Vniversite: et fut cause de l'opposition et impeschement donne a la reception desdites Decretales. Mais ce fut bien tard, et apres la bataille gaigneé. Et ceux la ce trompent, qui estiment que seulement des lors les Decrets prindrent des ails. Car les Decretales des quatre vingts quatorze Papes precedents, urayes ou supposees qui ont este inserees audit Decret de Gratian, contiennent en substance les mesmes choses que les dernieres, qui ne font que mieux exprimer et mettre en practique les Doctrines et maximes des premieres, que se reduisent a ceci; Que le Pape est Lieutenant de Jesus Christ, et a tout pouvoir tant au temporel qu'au spirituel: Est juge de tout le monde, et ne puit estre juge par aucune creature. † See his lib. 1. c. 1, 2, 3, 4, 5. Que ses Constitutions et Decretales doivent e●●re inviolablement observees par tous: Que celuy qui mesprise ou enfreint fes' mandements, ou diminueses privileges et son authority, ou n'est d'accord avec luy, comet crime d'heresie et d'infidrlite, blaspheme contre le Sainct Esprit, est anatheme et damn. Et auffi nos Roys ont permis par mesgarde et tolerance, que l'esdites Decretales ayent este leues et interpretees es Universites, et que la jeunesse Fraincose fust imbibee de ceste doctrine. Et neantmoins ces oppositions, quoy que tardives, servirent a empescher, que la liberte des Esglises de Gaul ne fust intirement esteinte, comme ser a dit cy apres. By which memorable Discourse of De Vulson, and the apparent frauds of Popes, Gratian, and other Canonists, in leaving out of their Codes and Collections of Councils all Canons made in the general, famous, ancient Councils of Ephesus, Laodicea, Constantinople, Chalcedon, and those they falsely attribute to the Apostles, which contradict the Pope's Supremacy, and inserting spurious Canons, Councils, Synods, Decretal Epistles of ancient Popes into them, which only advanced their Papal and Episcopal Hierarchy and Jurisdictions, in, over all Temporal and Spiritual persons, causes, (which a De la Puissance du Pape, l. 3. c. 2. to 18. See P●tius de Marca, De Concordia Sacerdotii & Imperii, lib. 7. c. 20. n. 1, to 8. c. 25. n. 1. 3. lib. 3. c. 5. n. 11. he and others at large demonstrate;) we may clearly discern, both the reasons, providence, prudence, justice of our King Stephen and Henry the 3d, in prohibiting, crushing the Books, Readins; Schools, Profession of the Canon Laws and Decretals in the University of Oxford, and in London, when first introduced into our Realm, like so many b Isa. 14. 29. c. 59 5. Cockatrice eggs, which would soon prove fiery flying serpents, yea vipers to them, their subjects, Realms; of King Henry the 3. and Edward the first their Prohibitions, Appeals, Protests against the Constitutions of Archbishop Boniface, Peokham, Stratford, with the forecited Statutes of King Henry the 8. Edward the 6. and their Parliaments, made against them and the Canon Law; and what little reason our Kings, Parliaments, Nobles, or Commons have, to countenance or support these Canon Laws and Constitutions, or the study, profession, use, or execution of them within their Dominions; against which not only two eminent Martyrs, to wit, Mr. William Tyndall, and c In his Obedience of a Christian man London 1573. Cum privilegio. p. 114, 115. Sir John Borthwicke, together with William Wraughton in his Hunting and Rescuing of the Romish Fox, (the Pope and his Prelates) dedicated to King Henry the 8. the Author of a judicious Treatise, expressing the Causes of the Divisions between d Fox Acts & Mon. Edit. ult. Vol. 2. p. 610. the Spiritualty and the Temporalty, printed cum privilegio in Henry the 8. his reign, ch. 3, 4, 5, to 16. with others in that age have made many large Discourses, setting forth their dangers, mischiefs, together with their Nullity; but even our famous learned King Henry the 2. long before them, most strenuously opposed and suppressed. For, e Tom. 4. Spicilegii. Lucas Dacherius (a modern Benedictine Monk) and f Admonitio de Editione 11 Sect. l. 3. c. 13. Sect. 9 Petri de Marca Archiep. Parisiensis, De Concordia Sacerdotii & Imperii, Paris. 1663. Cum Privilegio, p. 198, 199. Stephanus Balluzius, a learned Reverend Canon and Canonist of Rheims, relate; that this our Noble, prudent, learned King Henry then Duke of Normandy, was so highly displeased with Hugo Archbishop of Rhoan for putting the Canon Law and new Canons made and confirmed by Pope Innocent the 2d. in the Council of Rheims in execution, (without his Royal assent, and the States of Normandy) by exacting profession and obedience from the Abbots of Normandy, contra consuetudinem, (a punctilio in respect of other encroachments upon his Regality of an higher nature, by Becket and our Prelates) and for his justification thereof, vetustis Canonibus, qui volunt Abbates esse in potestate Episcoporum, et Decreto Concilii Rhemensis paulo ante celebrati; ut vel OB HOC IPSUM ad Innocentium scribens, MINATUS EST APERTE DIVORTIUM AB APOSTOLICA SEDE, NISI PRAESUMPTIO ILLIUS ARCHIEPISCOPI REPRIMERETUR: which so terrified this Pope, that he thereupon writ thus to the Archbishop; Quod profectò, quamvis justum fuerit, et a nobis in Coneilio Rhemensi mandatum; pro ejus (tamen) caritate aliquando condescendere debemus, & pro tempore, ipsius voluntati assensum praebere. Besides, this our learned prudent King, g Mat. Paris Hist. Angl. p. 96, 97. Gervasii Chron. col. 1386, 1387 Gul. Neubrigensis Rerum Angl. l. 2. c. 6. & Here Tom. 1. p. 609, to 617. propter dissentiones et discordias saepius emergentes inter Clerum et justiciarios Domini Regis et Magnates Regni, occasioned by these Canon Laws, made sundry Edicts expressly against the Popes, Councils, Prelates Canons and Constitutions exempting Clerks from Secular Jurisdiction and punishments by Temporal Judges for Murders, Robberies, Rapes, and other Offences; Concerning the elections, homages and fealty of Bishops, the vacancies of Bishoprics, Excommunications, Appeals, Citations, and accusations of Laymen before Bishops, of Pleas of Advowsons' and other causes not belonging to their Jurisdiction; Which Laws and Avitae Consuetudines regni, specified in 16. Articles drawn up in the forecited Council of Clarendon, h Mat. Paris Hist. Angl. p. 97. Mar. Parker, Antiq. Eccles. Brit p. 122, 123. See Tom. 1. p. 616. etc. Archiepiscopi, Episcopi, Abbates, Priores, Clerus, cum Comitibus et Baronibus ac Proceribus cunctis (by his Royal command) juraverunt, et firmiter in verbo veritatis promiserunt viva voce tenendas et observandas, Domino Regi et haeredibus suis, bona fide et absque malo ingenio inperpetuum. His itaque gestis, potestas laica in res et personas ecclesiastieas, omnia pro libitu, (as Mat. Paris complains) ECCLESIASTICO JURE CONTEMPTO, usurpabat; tacentibus, aut vix murmutantibus Episcopis, potius quam resistentibus; except only that Traitorous Archbishop Thomas Becket, whose goods, temporalties the King seized, and banished him the Realm for opposing them, against his Oath; which brought him to a tragical death. What great Cause he and our premised Kings had thus to oppose, suppress the Canons and Constitutions of Popes, yea of their own Prelates in their Councils and Synods, will further appear by these remarkable Clauses in the most insolent Epistle of John Peckham Archbishop of Canterbury, Ann. 9 E. 1. who then making sundry Constitutions in a Provincial Council, prejudicial to the King's Crown and Dignity, against 1 Pat. 8 E ●. m. 10. & Pat. 9 E. 1. m. 6. intus. Here, p. 252. two successive Writs of Prohibition to him and his Suffragans; for which King Edward the 1. was highly incensed against them, the Archbishop thereupon thus justified them by these Antimonarchical Topics, among others; 2 Spelmanni Concil. Tom. 2. p. 341. & Here, p. 264, 265. Quia igitur ab antiquo tempore inter Reges et Magnates Angliae ex parte una; et Archiepiscopos et Episcopos, ac Clerum ejusdem Regni ex altera, duravit amara dissentio, pro oppressione Ecclesiae, contra Decreta Summorum Pontificum, contra Statuta Conciliorum, contra Sanctiones orthodoxorum Patrum, in quibus tribus summa authoritas, summa veritas, summa sanctitas existit. Supplicamus Regiae Majestati, etc. (instead of submitting himself and his Constitutions to the King and his Laws, as he ought;) to submit himself, his Crown, Laws, to the Canons, Laws, and Constitutions then made by him and his Suffragans in the Council of Lambheths; because there was no other means but this, to put a period to the contests between them, concerning the Churches pretended Liberties, nisi vos sublimitatem vestram praedictis tribus, scilicet Decretis Pontificum, Statutis Conciliorum, & Sanctionibus orthodoxorum Patrum (as curtailed, mis-cited, mis-applyed by Popes, Prelates, and Gratian) jurta Domini beneplacitum, cum Catholicis Imperatoribus dignemini inclinare: Ex hiis enim tribus SUNT CANONES AGGREGATI, et Iura Coronae vestrae Christi Coronae subponenda▪ cujus sunt Diadema ac sponsae suae monilia, * Nota. universae Ecclesiasticae Libertates. Decretis autem Summorum Pontificum, auctoritatem dedit summus omnium Imperator, etc. Ergo, nulla obstante consuetudine obediendum est Canonicis Ierarchice impositis; hoc est, sacris arbitriis Praelatorum. etc. 3 Gratian Distinct. 22. & Causa 15. qu. 1 Marc de Vulson, De la Paissance du Pape, l. 1. c. 4. Idem est ergo Sanctorum Patrum definitionibus resistere (published in their Canons and Constitutions) quod Spiritus Sancti oraculis adversari. Haec atten. dentes Imperatores Catholici LEGES SUAS OMNES SACRIS CANONIBUS SUBDIDERUNT, NE SCISMATICI, VEL HAERETICI PUTERENTUR. A right Papal and Archiepiscopal Resolution, directly contradictory to 4 Rom. 13. 1, to 7. Tit. 3. 1. St. Paul's and 5 1 Pet. ●. 12, 13. St. Peter's Doctrine and Practice. I shall therefore close up this large Discourse concerning the danger, mischiefs of, & public oppositions against Popes, Prelates Decretals, Canons, Constitutions, and the Canon Laws both in England and elsewhere, by evidencing their Nullity, invalidity to oblige either Kings or Subjects, especially Laymen, unless specially approved, received, ratified by them, their Nobles and people by † See Here, Tom. 1. p. 411, 429. common consent in Parliament; with the Resolution of learned i Tract. de vita Spir. c. 4. John Gerson Chancellor of Paris, yea of k Lib. 2. Var. resolute. c. 16. n. 6. Didacus Covarruvias, l In Summa c. 23. n. 41. Navarrus, m De Libert. Christiana, l. 1. c. 9 doc. 2. Driedo, n Verbo Lex, nu. 11. Armilla, o Lib. 4. Dist. 15. qu. 4. Johannes Major, and Petrus de Marca, late Archbishop of Paris, in his excellent elaborate learned Volume, p Lib. 2. c. 16. n. 5. p. 126. & l. 7. c. 28. n. 3. p. 292, 293. De Concordia Sacerdotii & Imperii, sen Libertatibus Ecclesiae Gallicanae, revised, enlarged by Stephanus Baluzius, printed Parisiis 1663. cum privilegio Regis; (who quotes all these Doctors, and asserts their joint Resolutions herein in these positive terms,) Certum est Legem nullam vim obtinere, si ab initio recepta non fuerit a subditis (especially a Regibus) Nam et maxime praesumendum est eam legem quae a Republica non recipitur, minime ea convenire. Huic conditioni magis videtur obnoxia Lex Ecclesiastica quam civilis, duplici ratione. Prima est, quia potestas Ecclesiastica conceptis verbis data est, q 2 Cor. 13. 10. in aedificationem, non autem in destructionem; ut testatur Apostolus; unde sequitur, nihil obtrudendum esse fidelibus quod eos offendere aliquo pacto posset: atque ideo legem Ecclesiasticam minus commodam pro non scripta esse habendam. Secunda vero ratio haec est, quia Christus ipse discrimen utriusque potestatis in praeceptis dandis, auctoritate sua constituit; r Mat. 20. 25. Lu. 22. 25. Reges gentium dominantur eorum; Vos autem non sic, etc. Et ipse Petrus, Non dominantes in Clero, sed forma facti gregis, Ita ut verus Dominatus sit penes Reges, non autem penes Sacerdotes. Vehementer est s De Consideratione, l. 2. cap. 6. Bernardus, & fere totus in eo, ut hanc sententiam Eugenio Pontifici persuadeat, Planum est, Apostolis interdicitur Dominatio, indicitur Ministratio. Upon which grounds this learned Archbishop Marca (though a great asserter of the Popes, Canons, Prelates Authority in other particulars) proves at large in * See also his lib. ●. 2. to 10. And lib. 4. cap. 8. to 21. in several particulars. his 7 & 8 Books, De Concordia Sacerdotii & Imperii; That the Kings of France, England, Spain, and Emperors of Germany, did most justly reserve and retain to themselves the Sovereign power in elcctions, approbations, confirmations, investitures and institntions of Archbishops, Bishops, Abbots, Priors, Deans, Prebends, and other Ecclesiastical dignities, and justly receive the fruits, profits of Bishoprics, Monasteries, and present to the Prebendaries annexed to them during their vacancies by death, or translations; yea, seize the goods of Bishops, Abbots, and others dying intestate, to their proper use; as belonging to them by the ancient Laws, Custom of t See Here, Tom. 1. p. 615. Marca ibid. l. 8. c. 18, 19 p. 343, to 351. etc. 23, 24, 25, 26. & Pierre de Pithou, D●s Libertez de L'esglise Gallicane, p. 598, 1262. Here, p. 19 France, Normandy, and England, though inhibited, condemned under severe Ecclesiastical Censures, by sundry Canons, Constitutions of Popes, Bishops, Synods, as Sacrilege, unless in the Cases of such particular Churches, Monasteries, as are exempted from such seizures of their Temporalties and profits by Kings, their Founders, or Patrons special Charters, out of mere grace, not right; yea he proves in his first Book and Chapters by sundry precedents, and particularly complains in his u Prefixed to his Books, De Concordia Sacerdotii & Imperii. Dedicatory Epistle to the late Grand Statesman, Cardinal Duke of Richelieu, Quod frequentes & paene quotidianae in actu rerum positis occurrunt contentiones, quae secundum varias causarum figuras ob dignitatem laesam, vel diminutam auctoritatem accenduntur, et Christianae Reipublicae Principes inter se committunt; & ambae illae Potestates (ECCLESIASTICA ET RECIA) quae amico foedere conjungi debuerant, in dedecus Christiani nominis aliquando divellantur ab invicem, hominum vitio; and that principally by executing of Popes, Prelates Canons, and Canon Laws, not publicly confirmed by the concurrent Authority of Christian Kings, Parliaments, Realms, but obtruded on them against their wills. Which differences, Schisms, Mischiefs, can be neither totally nor finally composed, nor prevented, so long as such Canons, Constitutions, Decrees shall have any force, countenance, continuance, and be rigorously executed in Ecclesiastical Courts, by Judges, Delegates, Officials, Canonists, only in Popes, or Bishops own Names, rights, styles, under their own seals alone, as * 1 Ed. 6. c. 2. 1. & 2. Phil. & Mar. c. 8. independent on the Crown. For the clearer demonstration whereof in our own Kingdom, I have with no small pains and diligence, collected out of all the whole or decayed files, and confused heaps of broken, scattered Original Writs, and the Plea-Rolls, Patent, Clause and other Rolls in the White Tower Chappel or elsewhere, all Writs of Prohibitions issued out, and Attachments, Suits at our Kings or their grieved Subjects prosecutions, brought for contempts of them, yet extant, during the reigns of the 3. premised Kings, either against Pope's Nuntioes, Collectors, Delegates, or our Archbishops, Bishops, Archdeacon's, Officials, Ecclesiastical Judges, or other persons, upon several occasions; but more especially for holding, prosecuting suits belonging to these King's Temporal Courts, and vexing their Subjects by illegal Excommunications, and Writs de Excommunicato capiendo grounded on them, on purpose to discourage, or disable them, and deter all others from suing for Prohibitions to restrain their Extravagant Usurpations, in high contempt, and to the grand prejudice of the King's Crown, Dignity, Courts, and Royal Authority; that so they might by degrees engross all temporal suits, causes into their own Courts, and trample all Secular Powers, Courts, Subjects, Laws, Liberties under their feet without control; whereof I found such multitudes, yet remaining, besides those quite putrified, torn, lost or perished, as may not only satiate but surfeit their Readers: the most whereof I have abbreviated, and inserted into this Tome, as for the vindication of these King's Ecclesiastical Sovereignty; and evidencing the inconsistency of these Canon Laws and Constitutions with it, or the Kingdoms, Subjects peace and felicity; so for these two following reasons. First; To justify the practice of our late and present Judges in granting Prohibitions to Ecclesiastical Persons, Courts, to restrain their usurpations, and extravagances of all kinds, according to their Oaths, duties, against the * See Cooks 2 Institutes, p. 599, to 619. & The Judge's Treatise and Collections of Prohibitions upon Archbishop Bancrofts Complaint, 3 & 7 Jacobi. frequent clamours, and unjust complaints of our Archbishops, Bishops, Canonists, and others to our Kings and their Council, as well since the Reformation of Religion as before; being warranted by such multitudes of Precedents from year to year even in times of Popery, when Popes and Prelates were most predominant: which will make a considerable Addition to the Precedents of Prohibitions in punier times, formerly collected by the Judges for their own defence. Secondly, To evidence the manifold uncessant grievances, oppressions, vexations of the Subjects of this Realm in former ages, by reason of these diversities of Laws, Jurisdictions, Courts, especially since the Ecclesiastical depend not on the King, Parliament, or Common Laws of England, and are not executed by special Commissions from the King, limiting their Jurisdictions, Proceedings, y See 1 Ed. 6. c. 2. 37 H. 8 c. 17. by a derivative power from, by, and under him, nor in his Name, Right, Stile, Seal alone, like other Courts, and Process; Nor yet by our Bishops and Ordinaries themselves, who ought personally to execute their Ecclesiastical Judicatures and Jurisdiction (especially if appropriated by divine right to their Episcopal office, as many of them pretend;) who cannot delegate their Judicial authority to any subordinate Officers, no more than the King's Judges, or Justices of Peace, and aught to judge in proper person, not by Proxy; or else totally to disclaim their Judicial authority, if they want leisure or skill to execute it; and not to sell, rent, or farm it out upon account to indigent, covetous Chancellors, Vicars, Commissaries, Officials, Surrogates who will give most for it, or to their kindred or nearest allies; since these z Tota Officialis intentio est, ut ad opus Episcopi suz, jurisdiction is commissas miserimas oves, quasi vice illius t●ndeat, emungat, excoriat. lsti enim Episcoporum sunt sanguisugae, etc. & execrandis acquisitionibus nihil sibi praeter peccati sordem & faeculentiam retinentes. Isti quasi sub umbra Episcopi, & obtentu justitiae palliatae subditos opprimunt, Ecclesi●●▪ gravant, etc. Pet. Blesensis Epist. 25. See Here, Tom. 2. p. 949▪ 950. Officials, Surrogates in all ages, to fill their purses, and make hay whiles the Sun shines, have most grievously vexed, fleeced, flayed the people committed to their Episcopal care, by Citations, Interdicts, Ex officio, and other illegal Oaths, Articles, proceedings, Excommunications, imprisonments upon Writs de Excommunicato capiendo, for pretended offences, defamations of heresy, incontinency, perjury, or other crimes, upon fames, or accusations raised by themselves or their creatures, or for trivial matters, contempts, nonpayment of illega fees, or suing out Prohibitions to relieve themselves by due course of Law, against their holding pleas of causes not belonging to them; whereby they have not only been banded up and down from Court to Court, place to place, like Tennis Balls, but even ground to powder, like corn between two Millstones, to their extraordinary oppression, impoverishing, and discontent. Yea, the charges, delays, difficulties in suing out Prohibitions for their just relief (especially when Bishops become predominant State-Officers) have been so great, that they have ofttimes proved as bad, nay worse than the maladies they should redress; so that thousands have rather chosen to submit to their Usurpations, extravagant exactions, censures, and to purchase absolutions from their excommunications, vexations, sequestrations upon any terms, at dearest rates, or to languish, perish under them, then to seek redress against, and strenuously to oppose them. If these my Collections through God's blessing on, and Your honourable Protection of them, shall prove instrumental to redress these public abuses and usurpations, upon the Crown, Laws, & people's Liberties; to settle a future constant harmony between the Crown and Mitre, the Laity and Clergy, to the Glory of God, the Safety and advancement of the Protestant Religion; that so we may all from henceforth a Ephes. 4. 3. endeavour to keep the unity of the Spirit in the bond of peace, b 1 Thes. 3. 12. increase and abound in love one towards another; c 1 Pet. 1. 22. c. 3. 8. love one another with a pure heart fervently; and not d Gal. 5. 15▪ bite, devour one another any longer, lest we be consumed one of another, and become a prey to our common Romish adversaries, now swarming every where amongst us, (fomenting our Divisions, Schisms, animosities against, and usurpations upon each other;) I shall bless God for such a happy success thereof; and endeavour (through his Divine assistance) with all convenient expedition to complete, publish my intended succeeding Tomes of this Heroic Subject. In the mean time, I most humbly crave Your candid Acceptation and Protection of this Volume, and the continuance of Your former cordial affections to, From my Study in Linclnes' Inn, July 25. 1668. Your Honours, Worship's most devoted Servant, WILLIAM PRYNNE. To the Ingenuous Readers, especially Professors, Students of the COMMON LAW, and ENGLISH ANTIQUITIES. GENTLEMEN, I Here present to your judicious View and perusal, a large Tome, consisting for the most part of Records, Writs, Epistles, Patents, Bulls, Procurations, Antiquities not formerly printted, relating principally to the Ecclesiastical, and some Civil affairs of greatest note, in England, Scotland, France, Ireland, Rome, during the reigns of King John, Henry the 3d. and Edward the first: many of which I rescued as well from dust and putrefaction, as oblivion, and here bring forth to public light; for the information, benefit of the present and succeeding age. Their particular Contents you may read at leisure in the Tome itself, all Epitomised in the Title, Chapters, but especially in the 14 Tables to it; wherein every of you may with speed and facility find, select such Records and passages, as are most suitable to his Profession, Studies, Genius, or emergent Occasions; and all Great Officers both in Church, State, Courts of Justice, Common Lawyers, Canonists, Parliament Members, Historians, Heralds, Divines, as well of the Roman as Reformed Religion, may find some Antiquities, Rarities, which may either instruct, direct, assist, advantage them at some time or other, though perchance sundry of them may seem trivial, useless, or superfluous for the present, unto many. The multiplicity, variety of the Records are such, that I could only collect and digest them into a Chronological Order, (like Cases in our Year-books and Reports, independent on, and divers from each other,) and that in a rude, plain, unpolished stile, most suitable to old motheaten, lacerated, musty Records and Antiquities, overspred with dust and Cobwebs (as very many of them were) my other public employments and extraordinary Diversions, affording me not sufficient time to polish or set them forth in a neater Dress, or in delicate Language now most in fashion, fitter to garnish new Comedies, Playbooks, than grave, serious Antiquities. Since the finishing of my Additional Appendix of Records in the reigns of King John, and Henry the 3. prefixed to this Tome, I perused most of the Records in their reigns and Edward the firsts, (with all of Henry the 1. and 2.) extant in the several Treasuries, Offices in the Court of Exchequer; some whereof I have inserted into my Epistle Dedicatory: I shall here make bold to present you with two more in the Reign of King Henry the 3d. worthy special observation. The 1. of them thus evidenceth his Royal piety, zeal, and Sovereign Authority in coming personally into the Court of Exchequer with his Council, and there with his own mouth commanding all the Sheriffs of England to attach all blasphemers of the Name of Jesus, and bring them to public Justice at such time and place as he should prescribe, (a precedent worthy imitation in this atheistical, blasphemous, unzealous age) with his care for the execution of speedy Justice to all, especially Pupils, Orphans, Widows; to prevent all oppressions of his Subjects by Sheriffs, or great men; and to preserve the Churches just Liberties, together with the rights of his Crown. DIe Veneris, proximo ante Festum beati Edwardi, Anno regni Regis Henrici tertii 34. Adhuc Communia de Termino S. Mich. An 35 H. 3. Rot. 2 intus. Praeceptum D●mini Regis. venit Dominus Rex cum suo Consilio ad Scaccarium, & ibidem proprio ore praecepit omnibus Vicecom. Angliae tunc ibidem existentibus. Inprimis, quod modis omnibus observarent, et manutenerent * See Magna Charta, c. 1. Libertates Sanctae Ecclesiae; et similiter manutenerent Pupillos, Orphanos, & Viduas, & celerem eis justiciam exhiberent. Et si inveniant aliquem Blasphemantem nomen Jesus Christi, statim attachietur, exinde respondend. ad diem et locum, quos Dominus Rex praeceperit. Item, quod nullus rusticus distringatur pro debitis Domini sui, quam diu Dominus suus habuerit per quod poterit distringi. Et quod debitè inquirant & rectius, qualiter Magnates se gerunt ergà homines suos; et si invenerint ipsos transgredientes, corrigant transgressiones quatenus poterunt. Et si fortè non possunt plenariè corrigere, tunc oftendant easdem Transgressiones Domino Regi. Item, † See 9 E 2. Statute of Sheriffs, Rastal Sheriff's 2. 4 E. 3. c. 15. quod nullus Vic. ponat Hundr. Wapentake, vel alias Ballias ad firmam, pro majori questu habendo alicui, nisi tali qui cum justicia tractet populum. Item, quod diligenter inquir. quae sunt Mercata Adultera, vel ad nocumentum vicinorum Mercatorum levata, & hoc scir● faciant Domino Regi. Item, quod salvo custodient omnia jura, et libertates Domini Regis, nec facient returnum de Brevibus Domini Regis alicui, nec permittent aliqu●m habere visum Franci pleg. nec Turnum Vic. nec auxilium Vic. nec alias Libertates quae ad Coronam Domini Regis specialiter pertinent, fine Warranto, nist illos qui cartas Domini Regis inde habuerint, vel illos qui cartas libertatis ab Antiquo obtinuerunt. The 2d. (more pertinent to my Theme) most clearly evidenceth his Supreme Ecclesiastical Jurisdiction, in commanding his Judges of the Jews Exchequer by sentence in that Court, judicially to deprive Elias the London Jew's Highpriest and Bishop, of his Priesthood, for an offence against him and his Brother, then granting them a special licence to elect another in his place, and so in succession, and after to present him to him for his confirmation in his office, (as in case of his other Bishops.) REX mandavit Philippo Lovel, et justic. ad custod. Judaeorum assignatis, Inter Communia infesto S. Trin. An. 41 H. 3. Rot. 20. dorso. Ph●l●ppo Lovel, Pro Judaeis de Sacerdote eligendo. Quod cum Elias Episcopus Judaeorum London, pro transgressione, quam fecit tam Regi, quam Fratri suo Regi Almain, à Sacerdotio Communitatis Judaorum Angliae coram praedictis Philippo et justiciariis, quos ad transgressionem illam convincendam assignavit, per judicium ●orundem ad Scaccarium fuer●● adjudicatus, Et de ejusdem Sacerdocii officio, et etiam de omnimodis aliis Officiis, et hallivis, quae a Rege optinuit, sit depositus. Rex de eorundem consslio justic. concessit praedictae Communitati Judeorum Angliae, per finem trium M●●carum Auri, quem Cresse et Haginus, Fratres ejusdem Judai, cum Rege proeadem Communitate fecerunt; Quod praedictus Elias Sacerdocium illud nunquam in posterum habeat, et recuperet. Et quod de caetero, nullus Sacerdos fit de illa Communitate, nist per communem electionem Communitatis ejusdem. Et quod illa Communitas, post decessum cujustibet Sacerdotis taliter electi, alum quemcunque voluerit Sacerdotem eligere liberam habeat facultatem. Et ipsum Regi praesentand. cum assensu Regis, ut super hoc optineat Regis faborem. Et datus est eis dies ad eligend. Sacerdotem suum, citra festum Sancti Petri ad vincula. This precedent of his, is sufficiently justified by divine Authority; for a 1 Kings 2. 26. 27. 5. 〈◊〉 Distinct. 22. 96. 98. Barth. B●●x●ensi●, & Johannes Thierry in th●●r G●●sses thereon, Gul. Duran ius Rationale Divin. l. ●. Alvar. Pelag●us de Planctu Eccles. l. 1. Art▪ c. 13. Bellarm. de Roman. Pontif. l. 4. King Solomon deposed Abiathar the High Priest from his Priesthood, for Conspiracy and Treason against him, in adhering to Adonijah who usurped the kingdom, and made Zadok High Priest in his room, by his Supreme Ecclesiastical royal Authority: by which he might likewise have put him to death, as he told him, yet he spared his life for the present, out of mere grace; because he did bear the Ark of the Lord God before David his father, and because he had been afflicted in all wherein his father was afflicted, when he fled from Absalon who usurped his Crown. A clear Scripture Authority, that Christian Emperors or Kings may lawfully depose not only Archbishops, Bishops, and other Clergymen from their Offices and Bishoprics, but likewise Popes themselves, (who pretend they ᵇ succeed Aaron the Jews High-Priests in their Authority, as well as St. Peter, and thence deduce Arguments for their Supremacy, and Title of Pontifer Maximus, which even the Chief Pagan Roman Priest, and afterwards their c Cornel. Tacitus, Annal. l. 3. Sueroniu●, Eutropius, G●imston, & others in the lives of Titus, Vespasian, & Trajan, Godwins Rom. Antiquities, l. 3. sect. 1. c. 9 & l. 3. 3. 8. Consuls or Emperors only enjoyed) for Treason, Rebellion, or other Grand Offences, and likewise put them to death, without any violation of the Church's Liberties. For St. Paul himself (though an Apostle, d Gal. 2. 5. to 15. equal to St. Peter, and e Epiphanius contr. Haeres. l. 1. c. 7. Eusebius Eccles. Histor. l. 3. c. 31. joint Bishop of Rome together with him,) when he was f Acts 25. 6. to 13. accused by the Jews before Festus, (who laid many and grievous complaints against him, as an offender both against the Temple and Caesar, to whose Judgement seat he appealed from their Judicature;) made this answer, If I be an offender, or have committed any thing worthy of death, I refuse not to dye; (to wit, by a legal Trial before Caesar) where I ought to be judged: where he and St. Peter were afterwards condemned to death, Paul being beheaded, and Peter crucified at Rome with his head downwards, as g Eusebiur, Nicephorus, Platina, Cent. Magd. Onuphrius, Genebrard, Ribadeniera, Mat. Westm. An. 66 & sund●y others. Historians relate; yea both of them expressly enjoin h Rom. 13. 1, to 8. 1 Pet. 2. 13, 14, 15. Tit. 3. 1. Mat. 10. 17, 18. every soul (whether an Apostle, Prophet, Pope, or other Clergyman, as well as Laic, as St. chrysostom, Theodoret, Theophylact, Oecumenius, and others comment on it) to be subject, and submit themselves to the higher Powers, and to the King as SUPREME, and that for Conscience sake, FOR SO IS THE WILL OF GOD; and that in an Epistle written to all that be in Rome, called to be Saints, by express evangelical precepts, backed with their own examples in submitting to their capital Judgements, executions, as our i Mat. 27. Mat. 14. & 15. Lu. 23. & Joh. 28. 1 Pet. 2. 21, 22, 23. Saviour Christ himself did before them, leaving all Popes, Prelates, how great soever, an example, that they should follow their steps therein, as k See Platina. Balaeus, Eusebius, Theodoret, Zozomenus, Nicephorus, Baronius, Genebrard, in their lives. many of the first Martyred Bishops of Rome did; without pleading any such l Gratian, Caus. 9 qu. 3. Caus. 11. qu. 3. Caus. 7. qu. 4. & Distinct. 21. 40. 96. Extrav. de Majoritate & Obedientia, Augustinus Triumphus, Marta, Barbosa, & Bellarm. de Romano Pontif. & Clericis, Marc. de Vulson, De la Puissance du Pape, l. 1. c. 2. 17, 18. Dominicus Soto, m. 4. sent. dist. 25. qu. 2. Didacus Covarruvias in Pract. quaest. 31. Conclus. 3, 4. Mariana, l. 1. c. 10. De Instit. Regum. Privileges, Exemptions from Kings and Emperors Tribunals, or Corporal, Capital punishments, or Taxes (which they paid) as they since pretend to by their own Antimonarchical Canons, Decrees, and Constitutions, (or by Charters forcibly extorted from Christian Emperors and Kings themselves) or such an unlimited power, as Popes and other Prelates now claim; That they are the Superior Judges of all Emperors and Kings, as well as inferior Subjects, but they themselves are to be judged by none but God himself; or at least by Popes and Bishops themselves in Councils; Which they prove from the much perverted Text of St. Paul, 1 Cor. 2. 15. But be that is spiritual (that is, regenerated by God's Spirit) judgeth (that is, discerneth) all things (that are revealed, taught by the Spirit of God) yet he himself is judged (or discerned) of no man; that is, of no natural or carnal man, for those spiritual things, (not for visible Crimes, or Capital offences) who perceiveth not the things of the spirit of God, neither can he know them, because they are spiritually discerned, as the Text itself and all ancient Orthodox Commentators on it expressly resolve, against the absurd ridiculous false Glosses of Modern Popes, Canonists, and Sycophants of Rome, who appropriate this Text only to the Pope himself, and to Bishops, Clergymen, though merely carnal, void of the Spirit of God, and that only for visible carnal things and Crimes; whereof it never was, nor can be intended, against St. Paul's, and St. Peter's express Doctrines in the forecited Texts, seconded with their practice. And here I shall crave leave to inform you, how Popes, and Popish Archbishops, Prelates, Clergymen first procured, and then enlarged, supported their Exemptions from, and Ecclesiastical Jurisdiction over Christian Emperors and Kings; not only by granting dispensatious with their Oaths, Vows, unlawful, incestuous, libidinous marriages, divorces, interpositions in their Treaties of Peace, Leagues, Wars against each other, by grants of Disms, Indulgences, Privileges for pretended assistance of the Holy Land against Saracens and Infidels; by declaring Bastards to be legitimate heirs, and themselves to be sole Judges of Heretics, Heresy, Schisms, and by confirming of Kings, Emperor's grants, Privileges, Exemptions to Monasteries and other Churches; (which I have demonstrated by several Instances in this and the precedent Tomes▪) but more especially by Monopolising to themselves by degrees the sole power of consecrating, crowning Emperors, Kings, and prescribing Interrogatories, Oaths, Articles, Ceremonials, to them at their Coronations, especially when they Crowned Usurpers, and put by the right heirs from the Crown; which because not hitherto fully cleared by any, I shall crave leave to present you with my collections, and observations of this kind, both in the Eastern and Western Roman Empires, in the French, and our British, Saxon, Norman, English Kings Coronations, antecedent to King Johns, and Henry the Thirds; The rather, because I have manifested how Popes and Bishops advance themselves above Emperors, Kings, in the late form of their Unctions not on the head but shoulders in their Coronations, in my Epistle Dedicatory. The a See Aelius Lampridius, Flavius Vopiscus, Diodorus Siculus, Suetonius, Polybius, Dion Cassius, Justin, Tacitus, Cuspinian, Eutro pius, Paulus D●aconus, Albertus Crantzius, Volaterranus, Grimstons' Imperial History, Antoninus, Matthew Westminster, Hector Boetius, Marianus Scotus, the General Histories of Spain, France, Denma●k, and Mr. Seldens Titles of Honour, pars 1. ch. 8. p. 167, 168. Alexander ab Alexandro, Geneal. Dierum, l. 1. c. 28. l. 2. c. 19 & Boemus de Moribus Gentium. Histories of the Roman Emperors, and other King's lives inform us, that the Pagan and first Christian Emperors, Kings, in all or most Kingdoms, were not Crowned or Consecrated Emperors or Kings by Priests, Archflamines, Popes, Patriarches, Archbishops, Bishops or Clergymen, but only by themselves, or their Predecessors, who associetated them in the present Government of their Empires, Kingdoms, or declared them to be their immediate successors; or else by their Military Officers, Soldiers, Guards, or Nobles by investing them with Imperial or Regal Ornaments, Robes, Sceptre, or setting a F●●let, Diadem, or Crown of Gold upon their heads, with other Ceremonies, according to the usage of their several Countries. But as for their Queen's, they were usually Crowned by the Emperors and Kings b Esther 2. 17. themselves with their own hands, not by any others. I shall begin with the Coronations of the Christian Roman Emperors of the East, and their Empresses, recorded in their Histories. Upon the death of 1 Joan. Zonaras, Annal. Tom. 3. f. 123. 125. Theodosius the younger, Pulcheria promoted Marcianus though ancient to the Empire, upon condition to marry her; whereto he assenting, she, Patriarcha & Senatu accersitis, Imperatorem salutat, & Diademate cingit. After him Basiliscus being saluted Emperor, Zenonidem Augustali Corona-ornat, & Marcum filium Caesarem appellat, & tyrannico Edicto Concilium Chalcedonense abrogavit; which Decree the people enforced him to retract: The first Emperor crowned, or who had any Coronation Oath or Writing prescribed him by the Patriarch of Constantinople, was 2 Evagrius Eccl. Hist. l. 3. c. 32. Niceph. Callist. Eccl. Hist. lib. 16. c. 26. Joan. Zonaras Annal. Tom. 3. f. 126. Cent. Magdeburg. 5. c. 10. col. 1214, 1215. Genebrardi Chron. p. 453. Petrus de Marca, De Concord. Sacerdotii & Imperii, l. 4. c. 9 n. 6. Anastasius, who being elected Emperor by the Senate and Soldiers, about the year 486. Euphemius then Patriarch of Constantinople suspecting him to be addicted to the Heresy of Eutychius and the Manichees; thereupon would no ways consent to his Coronation, but peremptorily refused to Crown him, until he should deliver him a Writing under his hand, ratified with HIS OATH, wherein he should plainly declare, that if he were crowned Emperor, he would maintain the true faith, and Synod of Chalcedon during his reign, and bring no novelty into the Church of God: Which Writing being assented to, drawn and ratified by his Oath, was delivered to Macedonius the Treasurer to keep; and then the Patriarch Crowned him, quasi jam tunc a Pontificibus Reges et Imperatores coronarentur, et eorum sacro ministerio Imperia susciperent; as 3 Chronograph. p. 453. Gilbertus Genebrardus observes. After which, the Emperor banished Euphemius, deprived him of his Patriarchship, and made Macedonius Patriarch in his place; from whom he demanded his premised Handwriting: For it is (said he) a great discredit unto our Sceptre, that our hand should be kept to testify against us, or that we should be tied to pen and paper. Which he refusing to deliver up to him,, saying, It should never be reported by him, that he betrayed his faith: the Emperor likewise banished and deprived Macedonius. so much was he exasperated by the exacting of this Handwriting and Oath from him at his Coronation. Platina and 4 Platina, & Dr. Barnes in Gelasio 1. & Sabellicus Centur. Magd. 5. c. 10. col. 1278, 1279. some others write, that Pope Gelasius the 1. excommunicated this Emperor, because he favoured Heretics and Acacius, who opposed his Supremacy; though others write, he only denied communion with him; the first usurpation of any Pope of this nature over an Emperor, which their successors and Parasites since, do much insist on. The next Emperor I read of, Crowned by a Patriarch, was b Selden Titles of Honour, part 1. c. 8. p. 146, 168. Eutr. Rer. Rom. H●st. l. 16 p. 208. Onuphr. de Comitiis Imp. c. 2. 5. Justinus the 2. crowned at Constantinople by Eutychius or John the Patriarch, Anno Christi 558. by blessing him, and setting the Crown upon his head, as Coryppus, and Eutropius inform us: which done Justin himself uxorem suam Sophiam nomine, et coronavit Augustam, as c Annal. Tom. 3. f. 130 b. Zonaras and Eutropius story: Indeed d In Johann. 1. Anastasius only, and c Annal. Tom. 7. An. 525. p. 106. Baronius, with f Ticinens. Histor. l. 8. 6. 2. Bernardinus Saccus out of him affirm, that Justinus the 1. was in the 5th year of his reign Crowned Emperor the second time by Pope John the 1. about the year of Christ 516. who repaired to him concerning the Arrian Heresy, being formerly Crowned by John Patriarch of Constantinople, which seems improbable, because no other Historians mention it; and g Annal. Tom. 3. f. 128. Imperium Justin. Thraces. Johannes Zonaras expressly writes of this Emperor, that falling sick, morb●que in spe vitae dubia invalescente, Patriarcha Epiphanio & Primoribus advocatis, Justinianum Nepotem Imperatorem decernit, et suis manibus ejus Capiti Diadema imponit; according to ancient Custom, though the Patriarch himself was present, which is observable, he receiving no other Coronation after his death. From the death of Justinus the 2. h Annal. Tom. 3. f. 131, 132. Zonara's, i Rerum Rom. Hist. 16 & 17. p. 212. Eutropius, and others make no mention of any Emperor's Coronation, till that of Tiberius An. 571. ab Eutychio Patriarcha Coronatus. After him, An. 577. Mauritius à Patriarcha Johanne jejuniatore Coronatus, rerum administrationem suscepit; who being slain with his Wife and Children by the Usurper k See my first Tome, p. 102. 103, 104. Eutropius, l. ●7. p. 232, 233. Phocas, (instigated by Pope Gregory the 1. because he would not upon his reiterated Epistles to him command the Patriarch of Constantinople to renounce the stile and title of UNIVERSAL BISHOP, which he used, to the derogation of his Papal Supremacy) Phocas, cum populo Phrasinae factionis Hebdunam ingressus, Anno 595. as some, or 605. as others compute it, summoned the Patriarch, Senate and People to come to him. Hoc igitur facto, & cunctis convenientibus apud Septimium, tunc Patriarcha Cyriacus a tyranno de orthodora fide, et ut sine perturbatione serbaret Ecclesiam, EXTORSIT PROFESSIONEM, (as Eutropius stories.) Which profession being made, ibi à Patriarcha Diademate ornatus, inde in Regiam se contulit, & quinta die Leontiam uxorem Augustam coronavit, (by setting the Crown upon her head as the Custom than was, with his own hands.) This Usurper contrary to his extorted profession Anno 609. à Bonifacio Papa, rogatus, Phocas Imperator cum magna tamen contentione, statuit, ut Ecclesia Romana esset aliarum Ecclesiarum magistra et domina. Nam antea Ecclesia Constantinopolitana Domina sese scribebat amnium Ecclrsiarum, as † Anno 609. p. 209. See Here, Tom. 2. p. 103, 104. l Zonaras Annal. Tom. 3. p. 133. Eu●ropius Rerum Rom. l. 18. p. 237 Matthew Westminster, and sundry others story. Which highly incensed the Greek Patriarches and Church against him. He at the instigation of Heraclius, being deservedly slain for his tyranny by his own guards, Anno 613. ˡ Heraclius à Sergio Patriarcha Coronatus in Oratorio Sancti Stephani in palacio suo: Coronata est etiam eodem die Eudochia sponsa ejus in Augustam, et accepit uterque a Sergio Patriarcha Nuptiarum coronas: & uno eodemque die Imperator simul et sponsus ostenditur, so Eutropius; or as Zonaras, stantem etiam Eudociam sponsam diad●mate ornat: The next Coronation I find, is that of m Eutropius l. 24. p. 337. Zonara's Tom. 3. f. 141. Stauratius, An 796. Nicephorus Imperator coronavit filium suum Stauratium per Tharasium sanctissimum Patriarcham in ambone majoris Ecclesiae in Imperatorem. In all these and their successors Coronations by the Patriarch, I find no mention at all of any anointing, Oath or promise made b● any Greek Emperor to the Patriarch, to maintain the Church's liberties, Rites or Jurisdictions, but only the right faith; though they frequently by their Imperial power deprived, imprisoned, banished many Patriarches, and set up new in most of their places, restoring only some of them, as Zonaras, Cedrenus, Eutropius, Nicephorus, and the Magdeburgian Centuries record. n Zonara's Annal. Tom. 3. f. 142, 143. Eutropius l. 24. p. 145, 146. An. 804. after the death of the Emperor Nicephorus, slain in his wars against the Bulgarians, when Sta●ratius his son, Crowned Emperor by his father, came to Adrianopolis, wounded in that battle, et magistratuum quorundam studio Imperator est declaratus: he intending to leave the Empire to Stauratia his Sister, married to Michael Curopolata, and seize upon Michael to put out his eyes; thereupon she and the Senate calling the scattered Legions together in the night, declared Michael to be Emperor a little before day-breaking: Michael ubi diluxit, magnam Ecclesiam ingressus a Patriarcha Nicephoro, Imperatorio diademate est ornatus, posiulato prius scripto, quo promitteret, se nulla Ecclesiae siatuta violaturum (to wit, of the second Council of Nice, for the setting up and adoring Images in Churches) neque Christia-norum sanguine manus contaminaturum esse, as Zonaras informs us; Eutropius thus relates it, Porrò, Nicephorus Patriarcha scriptum a Michaele propriae manus exegit de recta fide, et ut sine sanguine manus a Christianis servaret, ac de sacris bominibus seu Monachis, et de toto Ecclesiastico Eatalogo, ne percuterentur ab illo; which he not only performed, but also of his bounty do●avit Patriarchae auri libras L. & Clero xxv. Post dies aliquot Procopiam uxorem Augustam salutavit, & Coronavit in Triclinio, multisque donis liberalibus auxit Senatum. Omnes autem Patricios et Senatores, Sacerdotes et Summos Sacerdotes, et militantes Monachos et Pauperes, tam in Regia Vrbe quam in Themaribus degentes locupletavit. Stauratius autem acclamatione hujus audita, statim comam totondit, & Monachicis indutus vestimentis, per Simeonem Monachum, implored the Patriarch and Michael to save his life; for which end he thus suddenly became a Monk, which request he obtaining soon after died of his wounds, cum duos duntaxat menses & sex dies imperasset. This precedent or Charter is the first promise (not Oath) demanded from, or given by any Roman Emperor or King I read of at his Coronation, for confirming the Churches, Bishops, Monk● Privileges; not to be punished by him; and the first of rewards given to Patriarches, Bishops, Priests, Monks, Senators, and that by a forcible Usurper, to secure his usurped Empire to him and his son; who soon after Filium Theophylactum Imperatorio nomine dignatus est, et a Patriarcha diademate ornandum curavit. But this could not secure the Empire to them, nor Patriarchship to Nicephorus, nor yet their persons against God's retaliation; for Michael being routed in a battle by the o Zonara's Annal. Tom. 3. f. 143, 144. Eutropius, l. 23. p. 350, 351. Bulgarians, as Nicephorus was, and flying to Constantinople; thereupon Leo stirred up the remainder of his Legions against him, as he had done against Stauratius, who proclaiming Leo Emperor, Michael upon the tidings thereof, potestatis insignia Leoni misit, eoque Regiam ingresso, cum uxore & liberis in aedem quae est in Pharo, supplex confugit. Inae avulsi, Michael in insula Phota Monachus factus vitam exegit, Theophylactus filius ejus, qui Imperator appellatus fuerat, virilibus exactis cum matre & fratribus est relegatus. Hunc exitum habuit Michaelis imperium cum id biennium tenuisset: As for p Zonaras & Eutropius Ibidem, Paulus Diaconus De Gestis Longoba dorum, l. 6. p. 439. Nicephorus the Patriarch, who Crowned him and his Son, and likewise ●eo, in ambone majoris Ecclesiae, (but without any Oath, Charter, or promise, like that of Michael's) he deprived him of his Patriarchship, and banished him to Praeconetra upon this account. Leo being very zealous against Images, and the Institutions of the second Council of Nice, (which Michael at his Coronation promised him not to violate) eas omnes tolli jussit, by the persuasion of a Monk, a quo imperium sibi praedictum fuerat. Cumque Patriarcham Nicephorum in suam sententiam pertracturus esset, ille verò acriter adversaretur, & edictum illud & scriptis & orationibus impietatis argueret, virum relegat. Nicephoro sua Ecclesia pulso, in ejus locum introductus est Milessenus Theodotus, qui sacra Cathedra indignè conscensa, cum Imperatorem suffragatorem haberet andacter in sacras imagines grassatus est. After Leo, I find these Emperors of the West, viz. q Zonara's Annal. Tom. 3. f. 144 b. 146 a. f. 156 a. 158 a. 159 a. 166, 168 a. b 172 b. 177 b. Michael Balbus, Romanus Lacapeni, Nicephorus Phacoes, Theodora, Constantinus Monomachus, Nicephorus Botoniata, Crowned by the Patriarches of Constantinople, without any unction, oath, promise, or Writing whatsoever: and r Zonara's Annal. Tom. 5. 147 a. 156 a. 158 a. 159 a. 178 b. 180 b. Theophylus the Emperor crowning his Son Michael with a Diadem, and declaring him Emperor: Constantine the son of Leo crowning and declaring his son Romanus Emperor, vota faciente Theophilacto Patriarcha Joannes Zimiscae, filium suum Basilium Diademate & Imperatorio nomine ornat, & Alexius Comnenus, qui Johannem filium ipse Imperio ornaret. Romanus Lacapeni crowned his Empress himself, and Alexius Commnenus did also the l●ke. I read that Johannes Zimiscae who most barbarously murdered his Sovereign s Zonara's Annal. Tom. 3. p. 161. Nicephorus Phocas the Emperor, and usurped the Empire by force and treachery, after he had restored those Bishops whom Nicephorus had banished, qui ei libro subscribare recusarunt, quo sanxerunt, ne quis Pontifex se inscio designaretur; Deinde in magnam Ecclesiam abiit, ut ibi diademate ornaretur; sed Polyeuctus Patriarcha eum ut caede Pollutum, ingredi aedem sacram non est passus. Quam increpationem Zimisces aequo ferens animo, pro defensione attulit, se caedem suis manibus non perpetrasse, sed Abalantem, & Azyphotheodorum Theophanonis jussu Nicephorum sustulisse. Contra, Patriarcha postulavit, ut Theophano Regia pulso relegaretur, et Nicephori percussores in exilium agerentur, et liber cujus mentionem fecimus, laceraretur, et ipse poenas daret. Ille se omnia facturum policitus, statim missis satellitibus Theophanonem Regia educit, librum ad se allatum lacerate, et quas privatus opes habuisset, se distributurum pauperibus promisit. His factis natali Servatoris & Dei nostri, simul in Ecclesiam admittitur, simul diademate ornatur, Theophanone in Praeconesum relegato. Sic appellatus Imperator, cum magna Antiochia Pontifice careret, Monachum quendam Theodorum, qui Imperium ei praedixerat, neque festi●are aut rapere, sed numinis designationem expectare jusserat, Pontificem nominavit. This Patriarch by Crowning this bloody Usurper upon these precedent conditions, (whom he should have totally refused) gained a revocation and rescinding of that lawful Book and Imperial Privilege, (as prejudicial to the Church's Liberties) which prohibited any to be made or assigned a Bishop, without the Emperor's privity. Some years after, t Zonara's Annal. Tom. 3. Nicetas Chron. Annal. f. 9 172 173. Centur. Magd. 11. c. 3. col. 38. c. 10. col. 516, 517, Cent. 12. col. 1381. Michael surnamed Senex being made Emperor, by the Empress Theodora, when she lay sick despairing of life, by advice of her familiars, a qua statim diademate redimitus: sanctissimo prius juramento adactus est, se nihil sine illorum consensu in Imperatoriis administrationibus decreturum. Not long after by fraud and practice he was persuaded by Michael Patriarch of Constantinople and others to resign the Empire to Isaac Comnenus; Paulo post Comnenum aperte Imperatorem salutarunt, etiam Patriarcha suff●agante & adjuvante (against their Oaths to him;) qui Michaeli nunciaret, ne cunctaretur, & proemium suffragii postularat, et Imperatori insolentius nunciaverat, ut Regia decederet. Quo nuncio à primariis Sacerdotibus accepto senex Michael percontatus est, quod sibi proemium pro Imperio daturi essent? Illisque respondentibus, Regnum coeleste: statim insignibus abjectis Regia decessit. At Comnenus, firmato Imperio, eos à quibus adjutus fuerat, liberalissime est remuneratus. Patriarcham magnopere veneratus est, & fratris ejus filios magnis honoribus affectos, superbis magistratibus praefecit. Praeterea, in Patriarchae gratiam; etiam Ecclesiasticarum rerum procurationem Ecclesiae attribuit. Nam cum ad id usque tempus & magnus Oeconomus, & vasorum custos ab Imperatore designari soleret: utrunque id munus Patriarchae potestati subjecit, amota publica autoritate. Hereupon, though the Emperor thus settled grew very proud, yet as Zonara's stories, Neque ver● Patriarcha superbia illi cedebat, sed imperare illi volebat, ac st Nota▪ quando non impetrasset ea quae petierat, aegre ferebat, increpabat: denique minabatur, quemadmodum Imperium illi contulisset, ita se idem illi erepturum. Quae cum talis Imperator ferre aequo animo haud utique posset, providit, ut malum daret potius quam ferret. Cum igitur Patriarcha in suum Monasterium, ad festivitatem coelestium copiarum, quae ibi ●olebantur, splendidius celebrandam iturus esset: missa illuc cohorte militum (nec enim eum ex Ecclesia verbi drvini sapientiae abellere voluit, ne vel Cleri vel populi motus oriretur;) et ipsum et nepotes ejus relegat. Deinde, de abrogando illi Patriarcatu cogitans, opera quorun●●m primariorum Sacerdotum utitur, & Pselli, variarum & absurdarum criminationum coaeervatoris, quas in oratione contra illum scripta congessit, & per quosdam viro significat, ut simulet, se ultro Pontificatu cedere, quem altoqui invitus cum publica infamia sit amissurus. Vt autem ille refragabatur, Imperatoris de ejus exautoratione sollicitudinem mors sustulit. u Annal. l. 1. f. 9 b. See Cent Magd. 12 col. 871. Nicetas Chronicata renders u● this Account of the Coronation of Manuel Comnenus. Facta igitur re divina pro declaratione & Imperii auspiciis, de Patriarchi throni successore & ecclesiasticae functionis gubernatore deliberate, a quo in templo Domini Corona Imperatoris ornaretur; Nam Leo Styppiora morte rebus humanis exemptus erat. Proinde sententiam cum cognatis, Senatoribus & Sacerdotibus communicate; qui Michaelem Acuti Monasterii Monachum designabant, virum & virtute celebrem et literis nostris eruditum: Is igitur Patriarcha declaratus eum a quo unctus erat, vicissim ungit, Imperiatorioque diademate ornavit, sacram aedem ingressus. And of young Alexius his Coronation; he writes; x Annal. p. 31. b. Andronicus auctor est coronandi Alexii (Comneni) eumque in humeros elatum lachrymans in magnae Ecclesiae ambonem pertulit, atque inde retulit, ut patrem pietate superare videretur, & adolescentis Imperatoris praesidium haberetur, cum ipse aliud habebat in ment, ac Davidicum illud agitaret, elatum me allisit. Upon the death of Johannis Duca the Greek Emperor, Theodorus Lascaris his son and heir, totins populi suffragiis est creatus Imperator, in clypeo sedens, more à majoribus accepto, as a Hist. Romanae, l. 3. f. 9 Nicephorus Gregorias stories; b Capita, l. 2. f. 61. Georgius Pachymerus informs us, Imperatorio clypeo insidet, is qui Imperio designatur, ac pedibus primum imperatoriis insigniis ornatis & manibus, hinc Pontificum inde Procerum elatus, Imperatoriis hymnus & plausibus ab omnibus celebratur. The Patriarchship of Constantinople being then void, Nicephorus Blemmydes though unanimously elected refusing to accept it, Arsenius Monachus (about the year 1262) Patriarcha creatus communi Pontificum sententia & suffragio, Imperatore maxim approbante, et Pontificium illud suffragium (uti moris est) confirmante, Imperator a Patriarcha unctus et diademate ornatus est; without any Oath, promise or Charter mentioned in the Greek Historians. This Emperor falling into a deadly sickness, Moriens, Muzalonem, c Niceph. Grego●as Hist. Rom. l. 3. f. 1. a cum Patriarcha Curatorem Imperii reliquit, aonec filius Joannes sextum tunc agente annum ad maturam aetatem advenisset: This Patriarch and Muzalo (generally hated by the Nobles) to secure the person of their pupil, and Muzalo b. 10. & l. 4. f. 12, 13, 14. Cent. Magd. 13 col. 21, 606, 982, 983, & Cent. 12. col. 1382, 1383. from danger, caused the Nobles to take two Oaths one after another; the last whereof (more sacred than the former) was in this form. jurant omnes tàm Nobiles quam ex plebe militari; sibique ac familiae suae quilibet exitium imprecantur, ni quod jurassent, sanctè servarent, ac Muzaloni tutelam, Imperatoris vero filio Imperium insidiarum expers, et inviolatum, ad omnem ejus posteritatem tuerentur. Within few days after at the Emperor's funeral, the Soldiers entering the Temple with drawn Swords, barbarously slew Muzalo who fled to the holy table, with others of his adherents, and so terrified the Patriarch, that he resigned the custody of John, to Michael Palaeologus, till he should come to age: who aspiring after the Empire, tum honoris cansa populi Romani, tum etiam ad statum interregni firmandum, Despotae titulo ornatur, tam a Patriarcha, quam a filio Imperatoris: Soon after, viri auctoritate & nobilitate praestantes circa Magnesiam clypeo insidentum Michaelem Palaeologum, Imperatorem appellant. Quo Patriarcha Arsenius audito, vehementer perturbatus, puero metuebat: ac primum in animo habuit, tam eum qui appellatus esset Imperator, quam qui appellassent, sacris interdicere. Deinde mutato consilio, moderatius & melius esse ratus est, eos sancto jurejurando astringere, ne vel pueri vitae insidientur, vel de Imperio illi per vim aut fraudem eripiendo cogitent; itaque factum est Calendis Decembris. Sed priusquam mensis elaberetur, iis ipse qui haec timuerat, & illa ipsa pro securitate pueri egerat, suis manibus, in sacro suggestu Michaelis Palaeolgi capiti coronam imponit, et Imperatorio diademate virum ornat, sententiis Senatus & sacri ordinis impulsus. Caterum non perpetuum illi decernit imperium, sed quod tum rebus it à cogentibus, id ab eo administrandum esset, donec legitimus illius haeres & successor adolevisset: tùm vera illi soli cedendum esse ultro & solio Regio, & omnibus Imperii insignibus. Atque haec sanctiore jurejurando quam prius firmavit: Post haec Arsenius relicta sede Patriarcha, se in maritimum Paschatii Monasteriolum quiescendi causa contulit: Causa illius secessus fuit Joannis contemptus. Whose eyes being soon after burnt out by Palaeclogus to make him uncapable of the Empire; thereupon after many complaints Arsenius Palaeologum sacris interdicit: who patiently endured his censure for some space to pacify the Patriarch; but not complying with him, he thereupon impeached him of several crimes, deprived him of the Patriarchship, banished him, and promoted Germanus to the Patriarchship: who not long after deserting it, upon the clamours of the people, that he usurped the See living Arsenius, the Emperor made Joseph Patriarch in his stead: by whose advice, to ingratiate himself with the people, and expiate his sins, Imperator Michael, cum Patriarchae primum sacrificium in Ecclesia cum caeteris Pontificibus peragisset, ante vestibulum sacri suggestus prostratus, duo sua peccata, perjurium, et filii Imperatoris excaecationem profitetur, sibique condonari petit. Primus igitur Patriarcha illi jacenti astans, condonationis singrapham quandam, ac post eum Pontifi●es suo quisque ordine eandem recitarunt. It● laetus discedit Imperator tàm ob illam condonationem, quam quod Deum etiam sibi placatum & reconcilatum existimabat, though he restored not the Crown to the right heir, whose eyes he thus put out. From whence I shall observe, 1. That this usurping of the Empire by this perjured Emperor, was the ground of the Patriarches imposing a New Oath upon him at his Coronation. 2ly. That his perfidious violation of this Oath, encouraged the Patriarch to excommunicate him. 3ly. That this excommunication was the occasion of this Patriarches deprivation and banishment by this usurper. 4ly. That this Usurper to ingratiate himself with the people and Prelates, made a public confession of his perjury, and crime in putting out the eyes of the right heir, and received public absolution both from his crime and sentence thereupon, by a Writing made under the new Patriarches and Bishops hands. After which this perjured Usurper about the year 1270. to secure the Empire to himself and his posterity, d Nicephorus Gregoras Hist. Romanae, l. 4. f. 15. Centur. Magd. 13. col. 684. Andronico filio suo Annam Pannoniam desponsavit, simulque illum insignibus Imperii ornat, in his life time; and for securing his own life, Empire, and privileges of the Greek Patriarches, Clergy, (to induce them to crown him without opposition) he prescribed his son this Coronation Oath by the Patriarches advice. Cum Andronicus insignibus Imperii à patre Michaele Palaeologo ornaretur, ipse patri jurat, se Dei Ecclesiam pie veneraturum, ejusque privilegia modis omnibus culturum, et inviolata conservaturum esse: (A Clause never inserted into the Oath, Writing, promise of any precedent Emperor) Postea, se vitam et Imperium patris sui expertem insidiarum usque ad ejus obitum pro virili conservaturum. His peractis, omnis Romanus populus usitatum jusjurandum Andronico novo Imperatori dedit. Patriarcha vero et Collegium Sacerdotum jusjarandum suum praescriptum, in sacros codices retulerunt: se et successores suos, ejus Imperio non esse insidiaturos, profitentes. Pater autem permisit, edictis subscribere rubris literis, caeterum sine mense & indictione: sed, Andronicus, Christi gratia Imperator Romanorum. Soon after this Oath prescribed and taken, e Niceph. Gregor●s Romanae Hist. l. 5. f. 16, 17, 19, 20. Cent. Magd. 13 col. 783, 1355. See Here, p. 148, 149. Charles King of Italy, and Earl Baldwin, raising great forces to besiege Constantinople, and unite the Empire thereof to that of Germany, by the Pope's instigation; to prevent this danger Palaeologus the elder sent Ambassadors to Pope Gregory, to mediate an accord between the Greek and Roman Churches; Cujus haec tria Capita fuerunt; Primum, ut in sacrorum voluminum Psalmodiis Papae, cum quatuor Patriarchis mentio fieret. Alterum, utliceret cuivis Romam veterem, quae Curia major et perfectior est, appellare. Tertium, ut illi Principatus in omnibus deserretur. Which agreement was so much opposed by the Patriarch Joseph, that he deserted his See, and the College of the Priests mutinied the people against him: whom he could not pacify by his persuasions, nor yet by imprisonments, exiles of Be●as, & other Patriarches, Bishops, Priests who obstinately opposed this accord; which rendered him so odious, that, post obitum Graecorum Imperatorem Palaeologum sacra arcent Sepultura Constantinopolitaniss Sacerdotes, quod Romanae Ecclesiae sententiam in Concilio Lugdunensi amplexus esset; whereupon he was privately buried in the night by his sons command procul à castris, vix plebeia sepultura, multa terra obrutus, id solum cavens, ne à feris discerperetur. After which, the Patriarches of Constantinople grew so rebellious and refractory against the Emperors, that they were either banished, deprived by them, or resigned their Patriarchships when they could not have their wills. Whereupon they made choice of aged, simple, and illiterate persons to be Patriarches, who through ignorance and simplicity were most apt to obey them, f See Niceph. Gregoras Rom. Hist. l. 6, 7, & 8. & Cent. Magd. 12 & 13 cap. 10. in their lives. g Niceph. Gregor●s, l. 8. f. 32. a 1. 39 a 1. ut dicto eis obedientes sint tanquam mancipia et nullo ipsis verbo refragentur; no Oath at all (for aught I find) being imposed on the succeeding Emperors, whether, crowned in their Fathers or Grandfather's life, or after their deaths; witness the h Ibid. l. 8. f. 40. & Georg. Pachym. Hist. l. 3. f. 64 b. Coronation of Michael Palaeologus the son of Andronicus 4. Nonas Februarii, octava Indictione. Moreover it is observable, that in the form of the Coronation of the Greek Emperors collected by y Cantachuz. Hist. l. 1. c. 41. Johannes Cantachuzenus about the year 1330. (afterwards Emperor himself) seconded by Codinus, and printed in z Titles of Honour, Part 1. ch. 8. p. 146, 168, 189, to 193. Mr. Selden, there is no mention of any Oath, condition or promise at all made by the Emperor at his Coronation to the Patriarch, relating to the Churches or Clergies privileges or Liberties, only Patriarcha in formam Crucis VERTICEM Imperatoris, sacro unguento perluit, & elato voce addit, Sanctus: Quod si adest Imperator antea coronatus, cum Patriarcha novo Imperatori coronam imponit, & exclamat Patriarcha, dignus, etc. Tum descendit de ambone Imperator, & paratam ibi Coronam à propinquis, aut Eunuchis, eam similiter tenentibus, uxoris capiti imponit (according to their ancient Custom, not the Patriarch) quae maritum Imperatorem adorans, it à se illi subjectam profitetur. Hoc igitur modo Imperator Conjugem suam coronat. Si antea Corona ipse indutus fuit, inter sacra nuptiarum id facit. After which follow some prayers, without any Oath or promise exacted from him by the Patriarch, to prevent all such Usurpations over the Emperors by their Patriarches, as some of them exercised, and Popes usurped by degrees over the Germane Emperors by their Coronations. The Custom of Crowning the Germane Emperors, and anointing them on the Crowns of their heads at first, like the Roman, (since translated by Pope Innocent the Third to their shoulders or arms,) z Onuphrius de Comitiis Imperialib. c. 5. & Mr. Seldens Titles of Honour, part 1. c. 8. p. 146. was derived to them from the Greeks, as Onuphrius, and Mr. Selden inform us. The first Emperor Crowned in Rome by any Pope, was a Mat. Westm. An. 801. p. 294. Eutropius Rerum Rom. Hist. l. 23. f. 332. Zonar Annal. Tom. 3. Lambertus Sagax, Hist. l. 23. Mr. Seldens Titles of Honour, part 1. ch. 8. p. 147. 168. Onuphrius de Comitiis Imperial. c. 5. Charles the Great, Anno Christi 800. crowned by Leo the Third (after his purgation upon Oath on the Holy Evangelists made before Charles, as his restorer, and Sovereign Judge of the Crimes objected agianst him,) cuncto Romano populo acclamante, Carolo Augusto A DEO coronato (originally, but only ministerially by the Pope) Magno et pacifico Imperatori Romanorum, vita et victoria. Post quas laudes, unctus oleo ab Apostolico in templo Sancti Petri, à CAPITE usque ad pedes, et circundans Imperatoria veste atque Corona 8 Kal. Januarii, Indictione nona, antiquorum jure Principum, ab eo adoratur, (not the Pope by him) et ablato Patricii nomine, Imperator & Augustus appellatur; without any Oath, Promise, homage, fealty or subjection then made by him to the Pope, or Roman Church; But on the contrary, Charles then received from this Pope, a Privilege to elect and invest both the Pope, and all Archbishops, and Bishops in his Empire, as b Fox Acts & Monuments Vol. 1. p. 205, 216, 226. Centur. Magd 8 & 9 col. 331. My Epistle Dedicatory, & Gratian Distinct. 63. Mat. We●t. An. 815. 1033. Ludovious Pius his Son did, An. 815. and the Emperor Otho the 1. An. 964. who deposed Pope John the 13. expelled Benedict, (set up by the Romans without his licence) created, and afterwards restored Leo the 8. who confirmed this privilege, and Crowned him Emperor. Yea Henry the 5th, (though set up by Popes in his deposed Father's stead, by tyranny, war, rebellion, for defence of this Privilege of Investitures) when he came to Rome to be Crowned by Pope Paschal the 2d. not only received c Simeon D●nelme●sis ●e Gestis Regum Angliae, col. 232. to 237. O●to Frisin gensis, l. 7. c. 14. Radulphus de Diceto Abbrev. Chronicorum col. 502 a new Charter of the premised Privileges granted to Charles the Great, from this Pope and his Cardinals, subscribed with their hands, seals, and ratified by their solemn Oaths; but likewise refused to take any corporal Oath to them to confirm his Covenants and agreement, upon their release out of Prison; dicens, Imperatorem nemini jurare debere, cum juramentorum sacramenta ab omnibus sunt sibi adhibenda; as d Chron●ca Sclavorum, l. 1. c. 40. Hermoldus expressly records. Which proves this Oath of Fealty which Gratian inserts into his e D●stinctio 63. Tibi Dominus f. 112. & Bartholomaeus Brixiensis, Johannes Thierry & others in their Glosses thereon. See Pope Adrian's Letter to the Emperor Frederick B● barossa, Fox Acts & Mon. Vol. 1. p. 263. & 273. D●. Marta de Jurisdictione, pars 1. c. 4. n. 9 11, 12, 15. c. 18. n. 12, 13. to 24. Cent. Magd. 10. col. 410, 406 Decrees, as made by the Emperor Otho to Pope John before his coming into Rome to be crowned, to be an Imposture, since mentioned by no old Historians, yea contradicted by Othoes deposing John, setting up another in his stead, and the new Privilege of Investitures granted him by Leo at his Coronation; Juramentum Ottonis quod fecit Domino Papae Joanni. Tibi Domino Joanni Papae ego Rex Otto promittere et jurare facio, per Patrem, & Filium, & Spiritum sanctum, & per lignum hoc vivific● crucis, & per has reliquias Sanctorum, quod si permittente Domino Roman venero, sanctam Romanam Ecclesiam et te rectorem ipsius exaltabo, secundum meum posse; et vitam aut membra nunquam, neque ipsum honorem quem habes, mea voluntate, aut meo consilio, aut meo assensu, aut mea exhortatione perdes. Et in Roma nullum placitum aut ordinationem faciam de omnibus quae ad te aut ad Romanos pertinent, sine tuo consilio; Et quicquid de terra sancti Petri ad nostram potestatem pervenerit tibi ●eddo, et cuicumque Italicum regimen commisero jurare faciam illum, ut adjutor tui sit ad defendendum terram sancti Petri secundum suum posse. This Oath though forged, with some new Additions to it, Popish Canonists, Advocates hold the Emperor ought to take to the Pope, as bound thereto not only out of reverence, and spiritual devotion to the Pope and Church of Rome, whom he ought by natural right to defend, but as an Oath of Fealty, as being the Pope's Vassal and inferior, from whom he receives and holds his Crown; Upon which ground he ought to kiss the Pope's feet, lie prostrate before him when crowned, serve him as his Subdeacon, yea hold his stirrup, and then lead his horse by the bridle for some space, as you may read in f Dr. Marta de Jurisdictione, pars 1. c. 18. n. 7. to 24. Dr. Marta, and others quoted by him; whose Arguments g De Monarchia Tract. pars 1. cap. 71. in Melchior Col. dastus his Monarchia S. Romani Imperii, pars 1. p. 301, & 233. Antonius de Rosellis (a learned Lawyer under the Emperors Sigismond and Frederick the 3.) recites, and then refutes in a special Chapter, to which I refer you. What Oaths of fealty and allegiance Popes have since extorted from the Germane Emperors at their Coronations, (by depriving those who opposed their usurpations by tumults and wars raised against them, and setting up Usurpers in their steads,) will appear by these 2. Verses engraven by the insolent Pope Innocent the 2. on the walls of his Palace in Rome, after he had crowned h Carolus S●gonius de Regno Italiae, l. 11 p. 262, 263. Radevicus, l. 1. n. 9 10. D. Marta de Jurisdict. pars 1. c. 18. ●. 21. Lotharius Emperor. Rex venit ante foras, jurans prius Vobis honores; Post homo fit Papae, sumit quo dante Coronam. I shall only observe, that i Ba●th. Cassanaeus, Catal. Gloriaemundi, quinta pars 29. Consideratio. Cent. Magd. 9 col. 331. & Dr. Marta de Jurisdictione l. 1. c. 18. n. 6. to 24. & sundry others there quoted, Doctor Crakenthorp's Defence of Constantine, c. 14 142, 343. Popish Canonists, and Romish Doctors from the Pope's Coronation of Emperors and Kings, argue his absolute Spiritual and Temporal Monarchy over them, as their Sovereign Lord; because they receive their Crowns and unction from him. A mere ridiculous consequence, because as they are both real and actual Emperors, Kings, before and without their Coronations, so Popes and Prelates are but their k Jacobus Almain De Potestate Eccles. & Laic. qu. 2. c. 10. Lupoldus de Jure Regis & Imperator is c. 4. & 11. Dr. Crakenthorp Defence of Constantine, c. 14. p. 342, 343. mere Ministerial Officers therein, to anoint and set their Crowns upon their heads, when, where, and by what Bishops they please to appoint, (as the Nobles are who carry their Imperial Robes, Crowns, Swords, Sceptres, and perform other Services at their Coronations,) as they likewise are when they baptise, marry them, not their Lords: else if this Argument holds firm, the Cardinals who elect, consecreate, crown the Pope himself, and his Confessor who absolves him, must be his Lords Paramount both in his Spiritual and Temporal pretended Monarchy; and every Bishop who consecrates his Metropolitan, must thereby become his Sovereign, and absolved from all subjection to him; which will prove fatal to the Pope's Supremacy, and to Patriarches, Metropolitans, Archbishops Hierarchies. All Pontificians therefore must renounce this Argument, and subscribe to the resolution of l Doctrinalis Fidei, Tom. 1 l. 3. Artic. 3. c. 78. p. 389, 390, 391. Thomas Waldensis, (a great stickler for the Pope, Bishops, yet ingenuous in this particular.) Quanquam ministerio Episcoporum solennitates adbibentur Regibus unctionis, ju●jurandi, fidei et coronae, non tamen habet Regia illa dignitas ortum a Sacerdotio, quanquam per Ministerium Sacerdotis habeta Deo; sicut nec ordinatus quisquam habet ordinationis ortum a Praesule, aut Sacramentum Eucharistiae a Sacerdote quolibet celebrante; ab homine enim est solennitatis ministerium, Deus vero solus largitur efficium: not the Pope or Bishops. I shall now pass from the Emperors to the Kings of France. After Charles the Great and Ludovicus Pius, were anointed Emperors by Popes at Rome, for defending them and that Church against their enemies, and declared it to be their duty, m Capitularia Car. Magn. & Ludovic●, lib. 2. Tit. 1. c. 2. ut defensio, et exaltatio vel honor Sanctae Dei Ecclesiae congruus maneat, et pax et justitia in omni generalitate populi magis confirmetur; the Kings of France who were no Emperors, began to be crowned by their own Bishops, who thereupon contrived and imposed an Oath upon them at their Coronations, to advance their own Prelacy and Canons; which Oath, as n De Concord●a Sacerdotii & Imperii, lib. 4, c. 9 n. 5 & 6. p. 254, 255. Peter de Marca Archbishop of Paris observes, ea ment eisque verbis olim ita conceptum suit, ut Reges tempore inaugurationis suae, CUSTODIAM CANONUM subditis suis promitterent, Quod eo pertinebat, ut sponderent nec a se violandos Canon's, nec ab altis. Extat illius Sacramenti antiquaformula, quod Philippus 1. patre Henrico Rege superstite, ac illius auctorit●●e praestitit, anno 1059. Ego Philippus, Deo propitiante, mox futurus Rex Francorum, in die ordinationis meae promitto coram Deo & sanctis ejus, quod unicuique de vobis et Ecclesiis vobis commissis CANONICUM PRIVILEGIUM, et debitam legem atque justitiam conservabo, et defensionem quantum potero (adjuvante Domino) adhibebo, sicut Rex in suo Regno, unicuique Episcopo et Ecclesiae sibi commissae, per rectum exhibere debet. Populo quoque Nobis credito dispensationem legum in suo jure consistentium, nostra authoritate concessurum. Hujus formulae potiora verba (adds Marta) transcripta sunt ex ea quae Hincmarus Remensis Archiepiscopus a se conceptam Ludovico Balbo Caroli Calvi filio porrexerat, cum Regnum Compendii suscepturus ungeretur Anno 877. Sponsio autem illa o In Capitulit Lodovici II. Tit. 1. Ludovici excerpta est à Capitulis quae p Capitula Caroli Calvi apud Carisiacum, Tit. 43. cap. 4. Carolus Calvus codem Anno apud Carisiacum statuerat. Quam quidem promissionem, non sacramentum, vocant Proceres Gallicani, sed pardonationem: Est pardonatio, quam Dominatio vestra nobis fidelibus vestris pardonavit & subscripsit. Unde Ludovicus Balbus codem verbo utitur in sponsione sua: Promitto & pardono vobis, id est, concedo & indulgeo. Ante illa tempora sponsio quidem a Regibus inaugurandis concipiebatur; sed aliis verborum solennibus, quamvis eadem significatione; ut patet ex repromissione quam Carolus Calvus praestitit, cum in urbe Metensi Lotharii Regnum adipisceretur Anno 869. q Capitula Caroli Calvi, Tir. 35. post Caput 3. Sciatis, me unicuique in suo Ordine secundum sibi competentes leges tam Ecclesiasticas, quam mundanas, legem & justitiam conservare: Quod etiam repetitum est in secundo capite conventus apud Carisiacum habiti. In eandem sententiam Reges Galliarum se deinceps usgue ad haec nostra tempora jurejurando adstrinxerunt, etsi formulis diversis. By virtue of this Coronation Oath, he informs us, that Philip the 4. and Charles the 6. and 7. of France, held themselves obliged to defend the Rights of Bishops, their Canons, and Ecclesiastical discipline. The Ceremonies, Prayers, Unction and Oath used at their Coronations in later ages, you may peruse in r Part 1. ch. 2. p. 222, etc. Mr. Seldens Titles of Honour, and Laurentius Boch●llus his Decreta Ecclesiae Gallicane, l. 5. Tit. 2. De Consecratione & Coronatione Regis Franciae, c. 1. who cap. 4. inserts a learned Epistle of Ivo Carnotensis to the Pope, justifying his Coronation of Lewes King of France, against the complaint of the Archbishop and Church of Rheims, who pretended that the Right of Consecrating the French King belonged only to them, refuting this their Monopoly by sundry precedents of French Kings Crowned elsewhere by other Bishops, in other Churches, asserting this claim of theirs to be warranted by no Law, nor Custom, and to be prejudicial to Kings themselves, as well as to other Bishops and Churches. I shall not insist upon the Unctions or * For which, See Centur. Magd. 13. cap. cap. 7. p. 682, 683, 684, 685. Coronations of the Kings of Jerusalem, Spain, Hungary, Denmark, Sweden, Poland, Norway, Sicily, Scotland, or their Coronation Oaths, which were not ab origine, but came in by degrees in later ages, by the Practice of their Bishops, to advance their Jurisdiction and Power over them, as their Vassals; witness this Magisterial resolution of s Tractatus de Principibus Notabil. 22. Martinus Laudensis, t De Jurisdict, pars 1. c. 18. n. 11, 12. etc. 27. n. 1, etc. Dr. Marta, and other Canonists, Omnes Reges qui unguntur ab Ecclefia, sunt Uassalli Ecclesiae; ergo idem dicendum est de Imperatore; & nullus est Regum qui non sit subditu● Romanae Ecclesiae. When these foreign Kings began to make any Corporal Oaths to Popes or their Metropolitans at their Coronations, I cannot certainly determine, only it is observable, that the Kings of Sicily (claimed by Popes as St. u Dr. Marta de. Jurisdict. pars 1. c. 26. nu. 2, 3, 6. to 24. & Baron●us de▪ Regno Sicilix, Pa●is. 1605. Peter's Patrimony, and thereupon usually crowned by them) never used to take any Corporal Oath upon any occasion, by the Custom of that Kingdom; therefore not at their Coronations, as is evident by this Epistle of William King of Sicily to our x Radulphus de Diceto, Ymagines Hist. col. 593, 594. King Henry the 2d. Anno 1176. in answer to the request of his Messengers, Qui & postulaverunt instantius, (to confirm a Mariagecontract between his daughter and this King with his Corporal Oath) ut idem manu propria juraremus: Quod quia regni nostri semper, et nostris fuit progenitoribus insuetum PERSONALITER JURARE, non duximus expedire. Quare praedicti nuncii vestri quaesierunt, ut sicut ab honorabilibus personis feceratis illud in anima vestra jurari, sic et nos similiter in anima nostra fieri faceremus. Nos equidem, et quod a nostris nunciis in bestra praesentia constitutis super concessione matrimonii ex parte nostra juratum est, ratihabitione firmamus, et quod vobis praesentibus in anima vestra juratum est, grato assensu recepimus, ac si manu propria jurassetis, cum unum et idem putemus Sacramentum quod vel manu propria fit, vel in anima jubentis et praesentis juratur. If then the Kings of Sicily never used in that or former ages to make or subscribe any Corporal Oath with their own hands; Whereupon this King refused, though importuned to ratify this marriage agreement with such an Oath, submitting only, that his proxies should swear for him on his Soul, as King Henry's likewise did, it is certain they than never made any personal Oath to the Pope, or their Metropolitans at their Coronations; and probably very few Kings else, till succeeding ages. For our ancient British Kings Coronations, Diadems, Crowns, before they became Christians, a Historiae Regum Britann●ae l. 2. c. 17. l. 3. c. 1. 13, 16, 17, 18, 20. Geoffry Monmouth stories, that Dunvallo Molmutius, cum totam Insulam omnino subjugasset, fecit sibi diadema ex auro. Hic Leges quae Molmuntinae aicebantur inter Britoneses statuit, quae usque ad hoc tempus inter Anglos celebrantur. After whose decease, Duo filiiejus, Belinus videlicet & Brennius contendebant uter eorum regni diademate insiguiretur. Post Garguunt, Guithilinus, regni Diadema suscepit. Post Marciam Tifilius sumpto diademate regni gubernaculo potitus est. Post Gorbonianum, Arthgallo frater ●jus Regio diademate insignitur. Defunct● Eliduro, suscepit Gorbonianis filius regni Diadema. b Galfridus M●nmutensis, lib. 4. c. 11. 17. Post Hel●, Cassibellanus in Regem sublimatur, moxque ut Diademate insignitus suit, etc. contigit ut totius regni Monarchia sibi cederet: During his reign. Julius Caesar invaded our Isle of Britain: Cui successit Tenuantius, Diademate igitur infignitus regnum in diligentia obtinuit, Anno Christi 124. Defuncto Coilo, filius ejus unicus, cui nomen erat Lucius, regni Diademate infignitus est, who soon after c See Here, Tom. 1. p. 17, to 38. embraced the Christian Religion, and was baptised, (being the first Christian King in this Isle, or world) and converted the Heathenish Archflamins Sees in this Isle into Archbishoprics, and the Flamines into Bishoprics, as our ancient H●storians generally write, though our greatest Antiquaries of modern times refute it, as fabulous. He deceasing without issue, after many Conflicts between the Britain's and Romans, d Galfr. Monmut. l. 5. c. 5, 6, 11. Triumphatis Romanis, cepit Asclipiodorus regni Diadema, et Capiti suo, populo annuente imposuit; without any Archbishop, Bishop, or Priest. Postea insurrexit in Regem Asclepiadorum, Coel Dux Colecestriae, & praelio conserto eum peremit, regnique diademate seize insignivit. Not long after Constantius the Emperor arriving in Britain, made a firm league with Coel, who dying 8. days after, insignivit se Constantius regni Diademate, duxitque filiam Coel, cui nomen erat Helena, on whom he begat Constantine the Great, to whom he gave the Kingdom of Britain at his death, 11 years after; who also obtained the Empire of the world. e Galfr. Mon l. 6. c. 1, to 6 Octavius usurping the Crown, he gave his daughter together with the Realm to Maximianus, cum Diademate: who being slain at Rome, thereupon f Mat. Westm. Flores Hist. p. 149, 150, 153. See here, Tom. 1. p. 125, 126. Gratianus Municeps cepit Regni Diadema, et sese in Regem promovit. During whose reign the Britain's being infested by the Scots, Picts, Norwegians, and the Romans after several requests being unable to aid them, they thereupon An. 435. sent Guithelin Londoniensis Archiepiscopus to Aldroenus King of Little Britain in France, proffering him the Kingdom, to aid them against these insulting enemies; who refusing it for himself, recommended his Brother Constantine to them, furnishing him with soldiers to affist them. Cum grates ei egit Archiepiscopus, vocato Constantino, ei in haec verba arrisit: Christus vincit, Christus imperat, regnat Christus; Ecce Rex Britanniae desertae, Adsit modo Christus. Ecce spes nostra et gaudium. Who presently arriving in Britain, and obtaining a victory over their enemies by his own and the scattered British forces resorting to him: Facta intra Cicestriam concione, erexerunt Constantinum in Regem, regnique Diadema capiti ejus imposuerunt, Anno Christi 435. Defuncto Constantino, An. 455. there being a difference between the Nobles which of his sons should succeed, Constans his eldest son being a professed Monk, g Galfr. Monm. l. 6. c. 8. p. 150, 151. Vortigernus Comes Gewissanorum qui omni nisu in regnum anhelabat, goes to Constans at Winchester, persuading him to accept the Regality; who maxim gaudio assented to him, & quicquid callebat ipsum velle, jurejurando promittebat. Caepit igitur eum Vortigernus, duxitque Regiis ornamentis indutum Londonias, atque vix annuente populo, in Regem erexit. Tunc defunctus erat Guithelinus Archiepiscopus, nec fuit alius qui ipsum inungere praesumstsset, quia ex Monacho transferebatur. Nec tamen idcirco postposuit Diadema, quod ipse Vortigernus vice Episcopi capiti ejus imposuit. Sublimatus igitur Constans, totam Justitiam regni Vortigerno commisit, etc. who soon after suborning his guard of Picts to murder Constans; h Galfr. Mon▪ l. 8. c. 2, 17. l. 9 c. 1, 12. Mat. Westm. p. 170, 182, 185. Tandem cum neminem sibi parem conspexisset, imposuit capiti suo Coronam Britanniae, An. 454. Magnates Britanniae Regem Vortigernum penitus deserentes, unanimiter Vortimerum filium suum Regem sublimaverunt. Anno 464. Merlin prophesied, interfecto Hengesto Ambrose coronabitur. Non mora, crastino die applicuit Aurelius Ambrose; convenerunt itaque Britanni, & convocato regni Clero unxerunt et erexerunt Aurelium in Regem, reg●ique Diadema capiti suo imponens, etc. After whose death, Anno 498. Uther Pendragon cum festinatione Wintoniam venit, & convocato populo regni & Clero, Britanniae Diadema suscepit, annuentibusque cunctis sublimatus est in Regem; After whose death, defuncto Rege, convenerunt Pontiffces cum Clero regni et populo, & ipsum infra Choream Gigantum more Regio humaverunt. Quo facto, Dubritius urbis Legionum Archiepiscopus, sociatis sibi Episcopis et Magnatibus, Arthurum filium suum juvenem 16. annorum Regni diademate insignivit, et in regem magnifice erexerunt, one of the first Kings crowned by our Bishops. Leland writes, that he saw the form of his Crown in his Seal, represented to us in i Titles of Honour, part 1. ch. 8. p. 171. Mr. Selden, and Speeds History, An. 537. King Arthur after all his foreign Victories returning into Britain in triumph, resolved to be new CROWNED at Caerleon on the feast of Pentecost. The form and solemnity of his second and his Queen's Coronation too, (the first of this kind, if real) is thus related by k H●storiae Regum Brit. l. 9 c. 12, 13. Ge●ffry Monmouth. Cum igitur solennitas Pentecostes advenire inciperet, post tantum triumphum maxima laetitia fluctuans, Arturus affectavit Curiam ilico tenere in nrbe Legionum, regnique Diadema capiti suo imponere. Whereupon, inviting and summoning by his Messengers all the Kings, Dukes, Nobles, and Metropolitans subject to him, there appeared 12 Kings, sundry Dukes, Consuls, Nobles from all quarters (whose names he recites) Trium etiam Metropolitanarum sedium Archipraesules, Londoniensis videlicet, Eboracensis, necnon ex urbe Legionum Dubritius. Hic Britanniae Primas, & Apostolicae sedis Legatus (if we may credit him) tanta religione clarebat, ut quemcumque languore gravatum suis orationibus sanaret. Omnibus denique in urbe congregatis, solennitate instant, Archipraesules ad palatium ducuntur, ut Regem diademate regali coronarent. Dubricius ergò, quoniam in sua diocesi Curia tenebatur, paratus ad celebran ●um obsequium, hujus rei curam suscepit. Rege tandem insignito, ad templum Metropolitanae sedis ornatè conducitur: à dextro enim & à levo latere, duo Archiponrifices ipsum tenebant. Qnatuor autem Reges, Albaniae atque Cornubiae, Demetiae & Venedociae, quorum illud jus fuerat, quatuor aureos gladios ferentes ante ipsum, praeibant. Conventus quoque multimodorum ordinatorum, miris modulationibus praecinebat. Ex alia autem parte Reginam suis insignibus laureatam, Archipraesules atque Pontifices ad templum Deo dicatarum puellarum conducebant. Quatuor quoque praedictorum Regum Reginae quatuor albas columnas de more p●aferebant. Mulieres autem quae aderant illam quam maximo gaudio sequebantur. Postremò peracta processione, tot organa, tot cantus fiunt in utrisque templis, ita ut pro nimia dulcedinae milites qui aderant nescirent quod templorum prius peterent. Catervatim ergò nunc ad hoc, nunc ad illud ruebant, nec si totus dies celebrationi deditus esset, taedium aliquod ipsis generaret. Divinis tandem obsequiis in utroque celebratis, Rex et Regina diademata sua deponunt, assumptisque levioribus ornamentis, ille ad suum palacium cum viris, haec ad aliud cum muli●ribus exaltata incedunt. I omit the residue of this solemnity, wherein I observe no solemn Unction or form of Prayers, or setting the Crown on the King's head in the Church, but only in his Palace, mentioned in this solemnity, without any Oath administered to him. l Ga●fr. Monm. l. 10 c 13. l. 11. c. 2, 3, 5. Mat. Westm. p. 191, 192, 193. & Galfr. Monm. Hist. l. 1, 2. c. 1, 5. An. 540. Mordredus Arthuri Nepos (in his absence) cui idem Arthurus Britanniae regnum commisit, per tyrannidem et proditionem Diademate ipsius sese secerat insigniri. An. 542. Rex Arthurus de vita desperans, Constantino cognato suo Britanniae concessit Diadema. After whose death, Anno 545. Aurelius Conanus, per omnia Diademate dignus, nisi civilis belli fuisset amator, regnum obtinuit, by force, treachery and tyranny, imprisoning his Uncle who ought to have reigned, and murdering his two sons. After which as m Prin●ed in Rerum Brit. S●riptores, De Excidio & Conquestu Britanniae: See Archbp. Ʋsher de Britannicarum Ecclesiarum Primordiis, p. 533, 5●4, 536. Mr. Seldens Titles of Hon●r, part 1. c. 8 p. 149. Galfr. Monm. l. 12. c. 6. Gildas our ancientest British Historian, (who writ about the year 564. or soon after,) complains and relates. UNGEBANTUR REGES non per Deum, sed qui caeteris crudeliores extarent, & paulo post ab UNCTORIBUS, non pro veri examinatione trucidabantur, aliis electis trucioribus, etc. Reges habet Britannia, sed TYRANNOS; which passage is recited verbatim by Galfr. Monmutensis Hist. Brit. lib. 9 c. 3. Whence some conceive our British Kings were anointed when crowned, and that sometimes by their Archbishops, or Bishops; other times by their Nobles, who soon after murdered, and succeeded them; rather as Tyrants than Kings. After many Civil Wars and Usurpations between the British Tyrants, and Saxon invaders, about the year 603. n Galfr. Mon. l. 11. cap. 1, 2, 3. 11. Cadwin by the unanimous consent of all the Princes and Nobles of the Britons assembled together at Legecester, was elected and made King of the Britons; Insignito illo regni Diademate. He conquering the Saxons; thereupon rogabat Cadwinum Edwinus, ut sibi Diadema habere liceret; ut advenae saxons, quisemper proditores ejus extiterant, in uno cum illo Regio Diademate incipiant insigniri. Which his Counsellors refused to assent unto; aiebant enim, Contra jus, veterumque traditionem esse, Insulam UNIUS CORONAE DUOBUS CORONATIS SUBMITTI DEBERE; Cadwallo after him o Galfr. Mon. l. 12. c. 11. Quendam solemnitatem Pentecostes Diadema Britanniae portando celebravit, where universi Anglorum Reges praeter Oswinum solùm adessent; Of his or Cadwalladers the two last British Kings Unctions, there is no express mention in our Historians, of any Coronation Oath, or promise made by them or any British King, much less to maintain the Churches or Clergies Liberties. As for our first Saxon Kings who expelled the Britons, and by their swords erected their several kingdoms, there is no mention of their Coronations or Unctions in Beda, Florentius Wygorniensis, Simeon Dunelmensis, Henry Huntindon, or other of our ancient Historians. The first of our Saxon Kings presented to us with a Diadem, is Aidulf King of the East-Angles, about the year 674. After him, upon the expulsion of Beorred King of Mercia for his Tyranny, Offam p Mat. Westm. An. 758. p. 273 in Regem tam Clerus quam populus coronavit, An. 758. who stamped a Crown on his coins; whose successors used several forms of Crowns till the Conqueror's time; which you may view in Speeds History, and Mr. q Part 1. ch. 8. p. 171. Seldens Titles of Honor. The first Saxon King we read to be anointed, was Egbert, about the year 790. whom his father King Offa, loving his ease, r Gul. Malmsberiensis de Gestis Regum Angl. l. 1. c. 4. P. 33. ante mortem suam in Regem inunctum successorem dimisit. Ille sedulò paternae immanitatis vestigia declinans, privilegia omnium ecclesiarum, quae seculo suo genitor attenuaverat (by severing all the Bishoprics in his Kingdom from the See of Canterbury) prona devotione revocabit; Praedium quoque quod Pater Malmesburiae abstulerat, reddidit in manus Cuthberti tunc illius loci Abbatis, h●rtatu Athelardi Archiepiscopi Cantuariae, strenui sanè & Deo digni viri; most likely at his anointing him King; as the coherence of the story intimates, he living but 4. months after. Anno 854. Aethelwlfus Rex filium suum Aelfredum (being but 5. years old) magno nobilium & etiam ignobilium numero constipatum, maximisque muneribus honorifice Roman transmisit, quo tempore Dominus Leo Papa 4. Apostolicae sedi praeerat; qui praefatum infantem Aethelredum oppido ordinans, UNXIT IN REGEM; (sui patris rogatu) & in filium adoptionis sibimet accipiens, confirmavit; as s In vita Aelfred●, p. 3. Asserius Menevensis his Tutor, t De Gestis Regum Angl. col. 130, 53. 132, 18. Simeon Dunelmensis, (who adds, & ad p●triam atque ad Patrem cum benedictione Sancti Petri Apostoli direxit) u Chronicon, p. 296, 297. Florentius Wygorniensis, x Abbreu. Chronicarum, col. 250, 22. Radulphus de Diceto, y Chronicon, col. 809. 31. Johannis Bromton, and others out of them relate. z De Gestis Regum Angl. l. 2. c. 4. p. 42 William Malmesburiensis writing of his advancement to the Crown, An. 872. after Aethelwlfus death, records, Aelfredus filius Aethelwulphi junior, qui unctionem Regiam et Coronam a Papa Leone Olim Romae susceperat, ut praediximus, regnum accepit; without any new Unction or Coronation that we read of. a Flores Hist. P. 307, 308. Matthew Westminster stories, Anno Christi 854. Rex magnificus Occidentalium Saxonum Aethelwulphus, cum honore maximo Romam profectus, duxit secum Aelfredum filium suum juniorem, quem caeteris omnibus plus dilexit, ut à Papa Leone moribus pariter & Religione informaretur ibidem (which Florentius Wygorniensis, and the premised Historians refer to the year next after his premised mission thither, and Unction) ubi cum anno integro Rex cum filio demoratus fuisset, fecit filium suum ibi a Papa in Regem coronari; atque ad patriam rediens; exorta est contra a Regem p●aedictum quorundam Magnatum conspiratio, ita quodfacta conspiratione ab Aethelbaldo filio Regis primogenito, & Sciriburnensi Episcopo Alstano, cum Eandulfo Somersatensis pagi Comite, quod à Roma repatrians nunquam reponeretur in regnum. Causa una erat, quod filium minorem Aelfredum, quasi aliis à regni sorte exclusis, in Regem Romae fecerat coronari; Whereupon he divided his Realm between himself and his eldest son Aethelbald. Our elegant Historian b De Vita & Miraculis Edwardi Confessoris, col 352, 29. 371, 63. Aelredus Abbas Rievallis informs us, that this King, Aelfredum filium suum minorem misit Romam, ut sanctissimorum Apostolorum precibus commendaretur, & à Summo Pontifice benediceretur. Vener abilis autem Summus Sacerdos Leo vultum & statum pueri contemplans, cum in to divinae praesentiam majestatis scintillantium virtutum indiciis persensisset, tempus & aetatem regnandi Regiae unctionis Sacramento praeveniens, sicut quondam sanctus Samuel puerum David, ita eum in Regem sanctissimus Praesul devotissime consecravit. Verum postmodum cum Patre Roman repetens, paternorum honorum in omnibus cooperator & adjutor esse promeruit. To which he subjoins of King Edward, A famosissimo quip & christianissimo Rege Aluredo omnium Regum Angliae sanctus Leo Papa in ipsa urbe Roma consecravit et unxit in Regem, generatione sextus. Hence c Chronicon. col. 809. Johannes de Bromton writes, Regiam unctionem primus omnium Regum a Papa, ut scribitur, accepit. And d Col. 1777. l. 59 William Thorn in his Chronicle affirms, Iste Elfredus fuit primus Rex Angliae qui inunctus erat. Yet e Titles of Honour, p. 150. Mr. Selden thinks this Unction was only at his Confirmation, and was mistaken for his Royal Unction at his Coronation, by all these Historians; (which is improbable) those who were confirmed in that age being anointed with holy Chrism in the foreheads. After this I find frequent mention of our Saxon Kings consecrations at their Coronations by their own Metropolitans or Bishops, but none of them by the Pope: for the very next year after, c Mat. Westm. An. 855. p 308 Chron. Johan. Bromton, col. 745, 13. 754, 58. An. 855. Eadmundus ex prosapia antiquorum Saxonum originem ducens, provinciae Orientalium Anglorum culmen regiminis suscepit, anno à nativitate sua 13. ab omnibus regionis illius Magnatibus et populis Rex electus, et ad regimen multum renitens compulsus, ab Humberto Helmhamensi Episcopo, in villa Regia quae Bures nuncupatur, munus consecrationis accepit, et coronatur. d Mat. Westm. An. 901, p. 351 Radulphus de Diceto Abbrev. Chron. col. 453, 61. Chron. Johan. Bromton, col. 831, 28. Anno 901. after King Alfreds death, Eadwardus ejus primogenitus, regni Angliae diademate est insignitus, consecratus in Regem a Pleimundo Dorobernensi Archiepiscopo apud Kingestune; After his decease, e Mat. Westm. p. 363. Joann. Bromton Chr. col. 837, 44. H●nr. Huntindon Hist. l. 5. p. 354. Anno 940. Aethelstanus, or Adelstanus filius ejus primogenitus apud Kingestonam, Regiam Villam Rex creatus, ab Aethelmo Dorobernensi. Archiepiscopo consecratur. f Radulphus de D●ceto, col. 454, 455. Simeon Dunelm. Hist. col. 156. 17. Mat. W●st. p. 369. Anno 945. Eadmundus Rex Anglorum consecratus est ab Odone Dorobernensi Archiepiscopo apud Kingestune; after whose murder, An. 946. Eadredus frater ejus consecratus est ab Odone Archiepiscopo apud Kingestune, et regni Diadema ab eo suscipit. An. 955. Successit ei in regnum Eadwinus, Eadmundi Regis filius, & apud Kingestonam ab Odone Cant. Archiepiscopo Regiam unctionem suscepit; as Mat. Westminster; or Rex consecratus est, as others story. g Simeon Dunelm. Hist. col: 159. Florentius Wygorn. p. 353 Mat. Westm. p. 374. Hoveden p. 426. Henr. Hunt. H●st. l. 5. p. 357. An. 973. Eadgarus Rex Anglorum Pacificus (in the 15. or rather 16. year of his reign, not before) Anno aetatis suae 30. 5 Idns Maii die Pentecostes, à beatis Praesulibus Dunstano & Oswaldo, et a caeteris totius Angliae antistitibus, praesentibus Magnatibus universis apud Akemancestre, or Civitate Acamanni, quae hodiè Bathonia dicitur, Coronam portabit, et ibidem cum maximo honore benedicitur, consecratur, et in Regem inungitur. After his decease h Florentius Wygorniensis, p. 361. Radulphu de Diceto, Abbr. Hist. p. 458, 35. Chr. Johan. Bromton, col. 872. Mat. Westm. p. 376. Anno 975, there arising a contest which of his sons should succeed him, thereupon Archipraesules Dunstanus & Oswaldus cum Coepiscopis, Abbatibus, Ducibusque quamplurimis in unum convenerunt, et Eadwardum, (ut pater ejus praeceperat) eligerunt, electum consecrarunt, et in Regem unxerunt apud Kingestune. Upon his treacherous murder by his Mother-in-law to advance her son, his Brother Aethelredus a sanctis Praesulibus Dunstano Cantuariensi, & Oswaldo Eborac●nsi, & decem Episcopis die Dominica 8. Kal. Maii i Florent. Wygorn. p. 362. Mat. Westm. p. 378. Roger. Hoveden, p. 427. Henr. Huntindon H●st. l. 5. p. 357. Anno 979. in Kingstona Regni diadema suscepit, et ad regni fastigium est consecratus. All these consecrations of our Saxon Kings were without any solemn Oath or promise made by them at their Coronations, to or before their Archbishops or Bishops. Mr. k Titles of Honour, p. 150, 151, etc. 158, to 180. Selden hath printed an ancient Saxon Pontifical concerning the Ceremonies, Rites and Prayers used in the anointing, and crowning of our Saxon Kings and Queens, made by their Bishops much about this time, having no Coronation Oath or Interrogatories; many of which prayers, as well as the anointing and crowning are still retained, and yet used at the Coronations of our Kings and Queens. King Aethelred deceasing l S●meon Dunelmens'. de Gestis Regum Angl. col. 173. Florent. Wyg●rn. Chron. p. 384 Mat. West p. 401. Roger Hoved. Annal. pars 1. Chr. Jo. Bromt. p. 903. Anno 1016, post multas hujus vitae tribulationes, Canutus the Dane then invading and possessing a great part of the Realm: Post mortem ejus, Episcopi, Abbates, Deuces, & quique Nobiliores Angliae, & maxima pars Regni, tàm Clericorum quam Laicorum, in unum congregati, pari consensu, ad eum in Suthamptoniam venientes, in Dominum et Regem sibi Canutum eligerunt, omnemque progenié Regis Aethelredi coram illo abnegando repudiantes, pacem cum eo composuerunt, et fidelitatem juraverunt: Duibus et ille JURAVIT, Duod et secundum Deum et secundum saeculum fidelis esse vellet eis Dominus. This is the first solemn Coronation Oath I find made by any of our Kings, and that by a foreign invader, usurper of the Crown, upon the abjuration of the Right heir, and Saxon royal Line by treacherous perfidious Bishops, Abbots, Clergymen, Nobles, to establish him and his posterity in the Royal Throne. Cnute hereupon, after his pilgrimage to Rome, more advanced the Privileges of the Clergy than any of our former Kings, putting them only to their purgations for Capital crimes whereof they were accused before the Bishops, the m Here, p. 342. original ground of exempting Clergymen from secular Jurisdiction for capital crimes, and of other encroachments in succeeding ages. At Cives Londonienses, & pars Nobilium qui eo tempore consistebant Londoniae, Clitonem Eadmundum unanimo consensu in Regem lebavere, qui à Levingo Dorobornensi Archiepiscopo apud Londonias consecratus est; without any Oath at all, like his predecessors, being right heir to the Crown; who soon after conquered Cnute in 5. set battles, and had probably for ever driven him and the Danes quite out of the Realm, had those perfidious Prelates, Nobles, and others who revolted to, and Crowned Knute for their King, adhered to him, and those Saxons who crowned him being their lawful King. After Cnutes' decease, n Mat. West p. 410, 411, 412. Florent. Wygorniensis Chr. p. 400, 401. Hoveden Annal. pars 1. p. 438. Hen. Huntindon Hist. l. 6 p. 364, 365. Simeon Dunelm. col. 180. Radulphus de Diceto col. 474. Chron. Johan. Bromton, col. 932, 933. Harald his reputed Son, regni Angliae diademate insignitus est; without any mention of his Unction or Oath. He dying about 4. years after, An. 1040. Hardecnute then in Flanders, was sent for by the unanimous consent of the Nobles, as well English as Danes, as right heir to Cnute, ut ad Angliam veniret, Regni Diadema suscepturus. Qui consiliis Magnatum illico adquiescens, aestate media venit in Angliam, & gratanter ab omnibus susceptus, ab Eadsio Cantuariensi Archiepiscopo in Regem est consecratus, regnique solio mox sublimatus, apud Londoniam, without any Oath. After his short reign, o Flo●. Wygor. Chron. p. 404. Mat. Westm. p. 415. William. Malmesburiens. de G●stis Regum Angl. l. 2. c. 13. p. 80. Hen. Huntindon Hist. l. 6. p. 364. Hoveden Annal. pars 1. p. 439. Sim. Dunelmensis col. 181. Aethelredus Abbas Rievallis de Genealogia Regum Angl. col. 366. De Vita & Mirac. Edwardi Confessoris, col. 375 Chron. Joan. Bromton, col. 937. Gervasius Act. Pontif. Cantua●. col. 1652. H●nr. de Knyght●n de Event. Angliae, l. 1. c. 8. col. 2329. Polychron. Polydo● Virgil, Fab●an, Caxton, G●afton, Holinshed Speed, and others in his Life. Anno 1042. ejus frater Edwardus (styled the Confessor) annuente Clero & populo Londoniis in Regem eligitur, & ab Archiepiscopo Cantuariensi Eadsio, & Eborac. Alfrico, cum sibi subjectis Episcopis in Regem magna pompa apud Wintoniam (or Westm. as others story) coronatur, ungitur, et consecratur, prima die Paschae Nonas Aprilis; not one of our Historians making mention of any Coronation Oath then ministered unto or taken by him; only William of Malmesbury stories, that before his arrival in England, when he was sent to by the Nobles to be Crowned, upon terms proposed to him by Earl Godwin, Nihil erat quod Edwardus pro necessitate temporis non polliceretur; ita utrinque fide data, quicquid petebatur (privately by Godwin) Sacramento firmavit, before his arrival in England. I find Archbishop Stratford in his insolent Epistle to King Edward the 1. (wherein he advanceth the Popes, Bishop's Authority, Canons, Constitutions, above the Crowns, Laws, Customs of Kings and Emperors, who must subject their necks to them; and that Clergymen are not obnoxious to any Secular Powers, Judges, for Capital offences, but only to their Bishops, by the Laws of King Cnute) affirms, Sanctusetiam p Sp●lmanni Concil. Tom 2 p. 3●2. Here. p. 266. Edwardus in regnum Angliae sublimatus, PRIUS JURAVIT, se Leges Canuti Regis inviolabiliter ser vaturum. And then asserts, that the Church was in possession of the Liberties he contended for, tribus temporibus Regum dibersarum linguarum Insulae praedictae, et praecipue et indubitanter tempore Sancti Edwardi; who ratified the Laws of Knute. I must acknowledge, that in the Laws of q Gul. Lambardi Archaion, f. 130. & Abrahamus Whelochu● Arkaionomia, p. 142. King Edward the Confessor, cap. 17. (not in Cnutes) I find this Law inserted, De Regis Officio, & de Jure & appendiciis Coronae regni Britanniae. Rex autem, quia Vicarius summi Regis est, ad hoc est constitutus, ut regnum terrenum, & populum Domini, et super omnia sanctam veneretur Ecclesiam ejus, et regat; et ab injuriosis defendat, et maleficos ab ea evellat, et destruat, et penitus disperdat. Quod nisi fecerit, nec nomen Regis in eo constabit, verum testante Papa Joanne nomen Regis perdit, etc. (After which follows in a different Character, as an additional Appendix since annexed to this Law.) Debet verò de jure Rex omnes terras & honores, omnes dignitates, & jura & libertates Coronae regni hujus in integrum cum omni integritate, et sine diminutione observare, et defendere; dispersa et dilapidata, et amissa regni jura in pristinum statum et debitum viribus omnibus revocare, etc. Debet vero Rex Deum timere super omnia et diligere, et mandata ejus per totum regnum suum servare. Debet etiam sanctam Ecclesiam regni sut cum omni integritate et libertate, juxta Constitutiones Patrum et praedecessorum servare, fovere, manutenere, regere, et contra inimico● desendere, ita ut Deus prae caeteris honoretur, et prae oculis semper haveatur. Debet etiam bonas leges, et consuetudines approbatas erigere, pravas autem delere, et omnes a Regno deponere. Debet judicium rectum in regno facere, et justitiam per consilium Procerum regni sui tenere. Ista vero debet omnia Rex in propria persona, inspectis et tactis sacrosanctis Ebangeliis, et super sacras et sanctas reliquias coram regno, et Sacerdotio, et Clero JUKAKE, antequam ab Archiepiscopis et Episcopis regni coronetur. From whence sundry persons have concluded, that King Edward the Confessor, yea all or most of our Saxon Kings before him at their Coronations, took such an Oath as this Law mentions, before they were Crowned by the Archbishops and Bishops; but finding no mention of any such Oath prescribed to him or his predecessors, in any of o●r ancient Historians, and some Clauses thereof being transcribed verbatim out of the Great Charter of King John, and Henry de Bracton, I cannot but esteem it a figment of punier times, after such Oaths imposed on succeeding Kings by our Bishops at their Coronations, to enlarge, support their own and their Church's Jurisdictions, privileges, beyond their ancient limits. As for the Coronation Oath mentioned in Bracton, viz. r Lib. 3. de Actionibus, c. 9 f. 107. That the King (of England) at his Coronation ought BY AN OATH taken in the Name of our Lord Jesus Christ, to promise these 3. things to the people subject to him. Imprimis, se esse praecepturum, et pro viribus opem impensurum, ut ECCLESIAE DEI & omni populo Christiano vera pax omni suo tempore observetur. Secundò, ut rapacitates, et omnes iniquitates, omnibus gradibus interdicat: Tercio, ut in omnibus judiciis aequitatem praecipiat & misericordiam, & quod per justitiam suam firma ga●deant pace universi: without any Clause concerning King Cnntes Laws, or defence of the Church's Liberties, it relates not to Edward the Confessors Law or Oath. It is very true, that the s See Here, Tom. 1. p. 319. to 330. Pope and Prelates taking advantage of this King Edward's extraordinary devotion and simplicity, encroached some more privileges than they had before; especially the Monasteries of Westminster and Ramsey, as his Charters to them demonstrate: which he thus prefaced; t Monasticon Angl. Vol. 1. p. 236. Summum Regibus et Principibus bonum est sanctam Ecclesiam Dei exaltare et honorare, quia cum eam exaltant et honorant, cum ea, et in ea, et per eam exaltantur et honorantur; Which though true in a right sense; yet not as abused, to the diminution of the Rights, Prerogatives, Revenues of the Crown, the Common Laws of the Realm, or Laymens' Liberties, or to advance the Prelates, Clergy above them, as their Lord's paramount, who then engrossed to themselves alone, the Title of the Church, excluding the Laity, whereas this King included the Christian Laity within the Title of the Church, as well as the Clergy. After this King Edward's funeral, An. 1066. Comes Haroldus, contrastatum & Jurejurandum, contemptor praestitae fidei (to wit, to William Duke of Normandy, that he should succeed Edward) ac nequiter oblitus sui Sacramenti, throno Regio se intrusit, per Archiepiscopum Eboracae Aldredum solenniter coronatus, as u Historia, p. 900. Ingulphus Abbot of Croyland living in that age, relates. x Chron. p. 428 Florentius Wygorniensis, y Abbr. Chron. col. 479. Radulphus de Diceto, z Hist. Novorum, p. 5. Eadmerus, a Annal. pars prior, p. 447. Roger de Hoveden, Grafton, and others story; Haroldus Comes Godwini filius, quem Rex ante suam decessionem Regni successorem elegerat, a totius Angliae Primatibus ad Regale culmen electus, eodem die ab Aldredo Eboracensi Archiepiscopo in Regem est consecratus, without mentioning any Oath proposed to or by him. Yet b Historiae, p. 2 Flores Hist. p. 433. Matthew Paris, Matthew Westminster, and some others story, extorta fide à Majoribus, capiti proprio imposuit Diadema▪ sibique Regnum sine Ecclesiastica authoritate imponendo asseruit, und● Papam Alexandrum, et omnes Angliae Praelatos sibi creavit inimicos: being loathe this their acquired privilege of Crowning Kings should be interrupted, as if thereby they received their Crowns and Regal authority from them alone, and that upon such Conditions, Oaths as they should prescribe them. But though Harold when Crowned King by Archbishop Alfred took no Coronation Oath, yet Florentius Wygorniensis stories of him, Mox ut regni guvernacula susceperat, leges iniquas statuere, aequas caepit condere, Ecclesiarum et Monasteriorum patronus fieri; Episcopos, Abbates, Monachos, Clericos, colere simul et venerari; to obtain their favour and assistance; he being as a Historiae, p. 900. Ingulphus, b De Gestis Regum, l. 2. c. 11. William Malmesbury, c De Vita & Miraculis Edwardi Confessoris, col. 400 Ailredus Abbas, d Hist. l. 6. p. 384. Henry Huntindon, e Hist. Angliae, p. 2. Mat. Paris, f Flores Hist. p. 433. Mat. Westminster, the Chronicle of g Chron. col. 957. Bromton, h De Event. Angl. l. 2. c. 6. Henry de Knyghton, i Yp●digma Neustriae, p. 28. Thomas Walsingham, k Acts and Monuments Vol. 1. p. 214. Mr. Fox, l Britanni●, p. 145, 146. Mr. Lambard, m History of Great Britain, p. 419. Speed and others, style him a perjured Usurper of the Crown, to which he had no colour of Title, but by a feigned designation of King Edward, by which also William of Normandy claimed it, when as Edgar Athelin had the sole legal hereditary right and title to it, as all Historians accord. King n See Here, Tom. 1. p. 329, to 339. William the 1. styled the Conqueror, by the slaughter of Harold and most of his Army in a bloody battle, claiming the Crown but by a little better Title than he, as (though a bastard) near allied to Edward the Confessor, who designed him to be his heir and successor, (his sword proving more successful than Heralds,) refused to be crowned by Stigand Archbishop of Canterbury, (whom h●●soon after deprived, imprisoned till his death,) but was crowned by Aldred Archbishop of York, (though he consecrated and crowned Harold King) who prescribed him an Oath, as o De Gestis Regum Angl. col. 19●. Simeon Dunel●ensis, p Ch●onicon p. 422. Florentius Wygorniensis, q Annal. pars prior, p. 450 Roger de Hoveden, r Acta Pontif. Ebor. col. 170● See Praefatio Rogeri Twisde● ad Leges Willielmi primi, in Archa●onomia Abrahami Whelochi, p. 155, 156. Thomas Stubbs, and others thus relate. Ipsa Nativitatis die ab Aldredo Eboracensium Archiepiscopo apud Westmonast. in Regem totius Angliae sublimiter coronatum inunxit, et consecravit honori●●ce, prius (ut idem Archiepiscopus ab eo exigebat) ante Altare Sancti Petri Apostoli, coram Clero et populo JUREJURANDO PROMITTENS, Se belle Sanctas Ecclesia● ac Rectores ●arum defendere, (which Clause occurrs not in any former O●th) necnon et cunctum populum sibi subjectum juste et regali providentia regere; Rectam legem statuere et tenere; rapinas, injusiaque judicia penitus amovere, or interdicere. s De Gestis Pont●f. Anglorum, l. 3. p. 271 William of Malmesbury one of our exactest Historians, living in or near that time, renders his Oath thus, without this first Clause; Exhortatus Aldredus consecrationem egit, exacto prius coram omni populo JURAMENTO, quod se modeste erga subditos ageret, et aequo jure tam Anglos quam Francos, tractaret. The t Col. 962. Chronicle of Bromton thus relates the story of his Coronation and Oath. Cumque Willielmus Dux Normanniae, Conquestor Angliae, tyranni nomen exhorresceret, & nomen legitimi Principis induere vellet, à Stigando Cantuariensi Archiepiscopo in Regem petiit consecrari; Ille verò, ut quidem dicunt, cruento viro, & alieni juris invasori manus imponere formidans, nullatenus adquievit: undè licet ipse Willielmu● eundem Stigandum ut noverat, multis modis blandè honoravit, ipsum tamen nunquam postmodum cordialiter amavit, etc. Requisitus igitur Eboracensis Archiepiscopus Aldredus, vir utique bonus & prudens, intelligensque cedendum esse tempori, & divinae nequaquam resistendum ordinationi; * Gulielmus Neubrigen●is, l. 1. c. 1. p. 1, 2. Hoc modo hominem ferocissimum spirantem adhuc, minarum & caedis in populum mitem reddidit, & religiosis pro conservanda republica, fuendaque Ecclesiae disciplina sacramentis astrinxit, & in ipso proximo sequenti die Nativitati● Domini post victoriam de praedicto Rege Haraldo habitam, Londoniis apud Westm. hoc munu● implevit, ipsumque Regem Willielmum ad jura Ecclesiae Anglicanae tuenda et conservanda, populumque suum recte regendum, et leges rectas statuendum, sacramento solempniter astrinxit. u S●e here, p. 269. John Peckham Archbishop of Canterbury in his arrogant Epistle to King Edward the first in the 9 year of his reign, affirms; Willielmus etiam Rex, cui sanctus Edwardus regnum contulit, Leges ipsius Sancti servandas esse concessit, as if he promised it by his Oath at his Coronation. But this was no express clause in the Oath prescribed him by Aldred at his Coronation, but in a subsequent Oath Anno 1072. (as Speed computes it) when King William entering into a Parley with the English Nobility (who intended to set up Edgar Atheling King, for violating their ancient Laws, and introducing new) he by Archbishop Lanfrancks' advice, taking his Oath upon the Holy Ebangelists, and the Relics of St. Alban the Martyr, (the Oath being ministered to him by Abbot Frederick of St. Alban, elected Captain of the forces then raised against him.) x Mat. Paris in Vita Fritherici Abbatis. 13. S. Albani, p. 30. Speeds History p. 440, 441. juravit bonas et antiquas regni Leges, quas sancti et pii Angliae Reges, et maxime Rex Edwardus statuit, inviolabiliter observare. y Gul. Neubrigensis l. 1. c. 5. p. 2. Chron. Johan. Bromton, col. 962. Et sic pacificati ad propria laeti recesserunt; which Clause was afterwards inserted into sundry of our King's Coronation Oaths. This z Tho. Stubs Acta Pontif. Ebor. col. 1703, 1704. Archbishop Aldred from his very Crowning and prescribing this Coronation Oath to King William, grew so insolent, and exercised such authority over him, like a Father, ut cum ille caeteris imperaret, ab eo sibi●imperari aequanimiter sineret. I shall instance only in two memorable particulars: The Sheriff of z Tho. Stubs Acta Pontif. Ebor. col. 1703, 1704. York by this King's Writ seizing upon some provisions of this Archbishops to victual the Castle of York, refusing to restore them upon his demand, the Archbishop thereupon repaired to the King for reparations to Westminster; Cum autem venisset coram Rege, & Rex ei assurgere & osculum porrigere parasset, ille substitit, et cum baculo Pontificali stola circundatus, nil veritus Maiestatem Regiam, neque asiantium Principum proterviam, eum talibus verbis allocutus est. Audi, inquit, Willielme Rex, cum esses alienigena, & Deo permittente, nostraeque gentis superbiam puniente Regnum Britanniae, quamvis multo cum sanguine optinuesses, ego te in Regem consec●abi, et coronam capiti tuo cum benedictione imposui; Nunc autem quia ita meruisti, pro benedictione maledictionem tibi imponam, sicut Ecclesiae Dei Persecutori et Ministrorum ejus oppressori, et pr●●●issionum atque ju● amentorum quae mihi coram Altare Sancti Petri jurasti, transgressori. Ad haec verba Rex tremefactus procidit ad pedes ejus, humiliter afflagitans, ut in quo tam grabem meruisset sententiam aperiret. Qui verò assistebant Regi Primates regui in Archiepiscopum frementes, minisque et terroribus adversus eum insurgentes, ipsum merito de medio debere tolli, vel in exilium extra Regnum expelli, qui tanto Regi tantam injuriam irrogasset, urgebant eum ut Regem quam citius erigeret. Ille vero non minis vel terroribus territus, Sinite, inquit, boni biri, finite illum jacere; non enim jacet ad pedes Aldred●, sed ad pedes Petri Apostoli. Debet enim experiri Petri potentiam, qui non est veritus Petri Vicario irrogare injuriam. To which I shall add another insolency of his towards this King, upon the same account that he was crowned and blessed by him, thus recorded by a De Gestis Pontificum Angl. l. 3. p. 271 Malmesbury. Cum Rex importabilis tributi pensum à Provincialibus exigeret, convenit eum per legatos Antistes, quos agrè admissos cum turbulento responso abegisset; non moratus ille, maledictionis telum in illum et omnem ejus vibrabat progeniem. Praefatus; Posse se maledictionem dare merito, qui benedictionem dedisset immerito; quod cum relatum esset Regi amicorum admonitione delinitus misit, qui Episcopum exorarent. Veruntamen praevenerat Nuncios mors Antistitis, qui ex aegritudine animi (ut plerumque fit) contracto morbo decubuerat, because he could not have his will in all things. King William the Conqueror being sick, devised Normandy to Rohert his eldest son; the Realm of England to William Rufus his second; and a great sum of money to Henry his youngest son, and then deceased 27 Sept. 1087. in Normandy. Whereupon b Eadmerus Hist. Novo●. l. 5. p. 13, 14. Willielmus filius ejus, qui cum regni fastidia fratri suo Roberto, praeripere gestaret et Lanfrancum, sine cujus assensu in regnum ascisci nullatenus poterat, sibi in hoc ad expletionem desiderii sui non omnino consentaneum inveniret, verens ne dilatio suae consecrationis inferret ei dispendium cupiti honoris, cepit tàm pro se, quam per omnes quos poterat FIDE, SACRAMENTOQUE Lanfranco promittere, ju●●itiam, aequitatem, et misericordiam se per totum regnum, si Rex foret, in omni negotio servaturum, PACEM, LIBERTATEM, SECURITATEM ECCLESIARUM CONTRA OMNES DEFENSURUM; necne praeceptis atque consiliis ejus per omnia et i● omnibus obtemperaturum. Sed cum post haec in regno fuisset confirmatus posiposita pollicitatione sua (made to Lanfranc in Normandy, not at his Coronation as Eadmerus stories) in contraria dilapsus est. Super quo cum à Lanfranco modestè redarguaretur, et ei sponsio fidei non servatae opponeretur, furore succensus. Qui, ait, est qui cuncta quae promittit implere possit? Ex hoc igitur non rectis oculis super Pontificem intendere valebat. After this Oath and promise thus made, he hasting into England with Lanfranc. c Simeon Duneimeasis Hist. col. 214. Radulfus de Diceto Abbr. Chr. col. 488. Chr. Joan. B●omton co●. 983. William. Malmsb●riensis De G●st. Reg. l. 4. p. 120. Mat. Paris, Hist. An●l. p. 13. Rog Hoveden Annal. pars prior, p. 463. Mat. Westm. p. 12. Thomas Walsingham Y●od●gm. Neust●iae, p. 35. Florentius Wyg●●●iensis, G●ron. p. 450. H●n deKnyghton, de Event. Angl. l. 2. c. 5. col. 2351. Cestrensis, Polydore Virgil, Speed, Daniel, in William. Rufus, Mat. Parker, Antiqu. Eccles. Brit. p. 99, 100 Sexto Kal. Octobris die Dominica in Westmonasterio à Lanfranco Archiepiscopo consecratus est in Regem; quo authore et annitente coronatus. d Actu● Pontif. Cant. col 1655. Gervasius Dorobornensis in the life of Lanfranc writes. Convocatis Episcopis & Primoribus Angliae, Lanfrancus elegit Willielmum filium Regis, sacravit et coronavit in Regem: bunc enim antea educaverat & militem fecerat: Not one of our Historians mention any Oath administered to, or taken by him at his Coronation; Soon after all the Norman Nobility but Lanfranc, resolving to make Robert his elder Brother King of England, and to deliver him up prisoner to him, or murder him; raising up arms against him for that end in several places. e H●nr. Huntindon. Hist. l. 7. p. 372. Hoveden, p. 461. His auditis, Rex fecit congregari Anglos, et ostendit eis traditionem Normannorum, et rogavit, ut sibi auxilio essent eo tenore, ut si in hac necessitate sibi fideles existerent, meliorem legem, quam vellent eligere, eye concederet, legesque promisit exoptabiles, et omne injustum Stottum interdixit, et concessit omnibus sylvas suas et venationem: (an apparent evidence he made no such Oath or promise to them at his Coronation) Sed quicquid promisit parvo tempore custodivit. Yea he bore such a secret hatred to Lanfranc for exacting the premised Oath and promise to him, and reprehending him for breaking it, that he banished him the Realm for a time as some write; and immediately upon his decease, f Eadmerus H●st. Novor. l. 1. p. 14. See Antiq. Eccles. Brit. 100, 102. & Gervasius, Actus Pontif. Cantuar. and Godwin in Lan●ranco. ipsam totius Angliae, Scotiae et Hiberniae, necnon adjacentium Insularum matrem, Ecclesiam scilicet Cantuariensem, invasit, cuncta quae juris illius erant, intus et extra, per Clientes suos describi praecepit, taxatoque victu Monachorum inibi Deo servientium, reliqua sub censum atque in suum dominium redigi jussit, etc. keeping the Temporalties near 5. whole years in his hands before he advanced another Archbishop to that See. Nec ista quae diximus Ecclesiae Cantuariensi facta sunt, desaevit immanitas ista etiam in cunctis filiabus, qui viris suis, Episcopis scil. seu Abbatibus decedentibus, in viduitatem ea tempestate, cadebant. Et quidem * A mistake: See Godwins Catalogue of Bishops, p. 10, 12, 15, 20, 32. ipse primus hanc luctuosam oppressionem Ecclesiis Dei indixit, nullatenus eum ex paterna traditione excipiens. Destitutas ergo Ecclesias solus in Dominio suo tenebat; as Eadmerus, then living complains. Thus Lanfranck and our other Prelates endeavouring to exalt, enlarge the Liberties and Privileges of the Church, by advancing William to the throne, putting by Robert, and obliging him by Oath, to preserve the peace, Liberties, Immunities of the Church against all men, and to obey their precepts, counsils entirely in all things; were by divine retaliation more frustrated of their expectations and pretended or real Liberties by him, then by his Father the Conqueror. William Rufus being slain by casualty or rather treachery in NewForest An. 1100. (thereupon as our ancient Historians relate;) g Mat. Paris, p. 52, 53. Eadmerus, Hist. Novor. l. 3. p. 55. William. Malmsburiensis, Hen. Huntindon, Roger Hoveden, Mat. West. Chron. Joan-Bromton, Gervasius, Hen. deKnyghton, Polychronicon, Fabian, Holinshed, Daniel, Speed, Grafton, Anno 1100. in Henrico 1. Cum Magnates Angliae ignorarent quid actum esset de Roberto Deuce Normannorum, Regis defuncti fratre primogenito, qui jam per quinquennium in expeditione Hierosolymitana moram pertraxerat, timuerunt diu sine regimine vacillare. Quod Henricus fratrum ultimus & juvenis sapientissimus, cum callidè cognovisset, congregato Londoniis Clero Angliae & populo universo, promisit emendationem legum, quibus oppressa fuerat Anglia tempore patris sui et fratris nuper defuncti, ut animos omnium in sui promotionem accenderet et amorem, et ut illum in Regem susciperent et patronum. Hereupon the Bishops and Clergy, to regain and enlarge their Privileges, Ad haec Clero respondente & Magnatibus cunctis, quod si animo volente ipsis vellet concedere, & charta sua communire illas libertates et consuetudines antiquas, quae floruerunt in regno tempore Sancti Regis Edwardi; in ipsum consentirent, et in Regem unanimiter consecrarent. Henrico autem hoc libenter annuente, et se id facturum cum juramento affirmante, consecratus est in Regem apud Westmonasterium, in die Assumptionis beatae Mariae, favente Clero et populo, cui continuò à Mauritio Londinensi Episcopo, & à Thoma Eboracensi Archiepiscopo, (in the absence of Anselm Archbishop of Canterbury) corona capiti imponitur. h Hist. Novor. l. 3. p. 55. Eadmerus writes, that he sent Messengers and Letters to Archbishop Anselm then in exile, to hasten his coming into England; seipsum regnumque suum, ejus consilio ac moderamini se subjecturum pollicens: In ipso suae consecrationis die, bonas et sanctas omni populo Leges se servaturum, et omnes oppressiones et iniquitates, quae sub fratre suo emerserant in omni sua Dominatione, tam in Ecclesiis quam in secularibus negociis prohibiturum et subversurum sposponderat. Et haec omnia JUSJURANDI interjectione firmata per totum regnum divulgatum ire praeceperat. Cum fuerat diademae insignitus, has libertates subscriptas in Regno, ad exaltationem Sanctae Ecclesiae, et pacem populi tenendam concessit. * Mat. Paris, Hist. Angl. p. 53, 54. Here, Tom. 1. p. 400, 401. & Leges Henrici 2. in Abraham Wheloc. Spelmanni Concil. Tom. 2. p. 28, 31. Henricus Dei gratia Rex Angliae, Hugoni de Boclande Vicecomiti, & omnibus fidelibus suis, tàm Francis quam Anglicis in Herefordscyre, salutem. Sciatis, me Dei misericordi●, & communi Consilio Baronum Regni Angliae, Regem esse coronatum. Et quia Regnum oppressum erat injustis exactionibus, ego respectu Dei & amore, quem erga vos omnes habeo, sanctam Dei Ecclesiam liberam facio, ita quod nec eam vendam, nec ad firmam ponam, nec mortuo Archiepiscopo, vel Episcopo, vel Abbate, aliquid accipiam de dominio Ecclesiae, vel de hominibus, donec successor in eam ingrediatur, etc. This was one of the first considerable usurpations our Archbishops and Bishops made upon the Kings and Crown of England by virtue of this King's Coronation Oath and Charter in pursuit thereof (being not next heir to the Crown, but Robert, whom they deprived of it) whereby they devested them of their ancient prerogative, to sell, farm out, or receive the fruits, profits of all or any Archbishoprics, Bishoprics, Abbeys, Monasteries Temporalties during their vacancies, till their plenarties, under pretext of the Church's Liberties: and encouraged the Pope and Archbishop Anselm to extort from him soon after the ancient Right, Privilege of Investitures of Archbishops, Bishops, Abbots, per annulum et baculum; and publicly to renounce it, to the prejudice of his Successors, in a * Eadmerus Hist Novor. l. 4. p. 91. Mat. Par. p. 60. Mat. Westm. p. 26. Spelmanni Concil. Tom. 2. p. 27, 28. See Here, Tom. 2. p. 427. Council at London, Anno Dom. 1107. wherein, annuit Rex & statuit, ut ab eo tempore in reliquum, nunquam per donationem baculi pastoralis bel annuli, quisquam de Episcopatu vel Abbatia per Regem vel quamlibet laicum manum Investiretur in Anglia; to the great impairing of the Rights of his Crown, Nobles, the dishonour of himself and his successors, and grand advancement of the Popes and Prelates Jurisdictions. Moreover this privilege of crowning our Kings, and prescribing an Oath, Charter to King Henry when crowned, so puffed up Archbishop Ralph, (Anselms next successor) that at the solemn Coronation of his Queen Adelicia, he imperiously commanded the King to pull off his Crown, and could hardly be persuaded by the Nobles present not to pull, or strike it off his head in a most arrogant manner, because he or his predecessor had not set it thereon; thus related by i Antiqu. Eccles. Brit, p. 111, 112. Eadmerus H●st. Novorum, l. 6. p. 137. Poly. chronicon l. 7. c. 15. Chron. Johan. Bromton, col. 1013. Gervasius Acta Pontif. Cantuar. col. 1661., 1662. Hen. de Knyght●n de Event. Angliae, l. 2. c. 8. col. 2380. Speeds History of Great Britain, p. 475. Matthew Parker his successor, and others. Cum Rex post Pentecosten Londinum rediens corona insignitus in throno sederet, et tum Regina consecranda et coronanda esset, Rodulphus Archiepiscopus tunc missam celebraturus, sacris altaribus astitisset, advertit Regem sedere in solio suo coronatum, & admiratus est; Sciens regni coronam se illi non impos●isse, nec illam ab alio positam se praesente, jure far debutsse. Divertit igitur infulatus & sui Patriarchatus stola redimitus ab altari, & ad Regem (quia absent Anselmo, à Thoma Eboracensi Archiepiscopo, in consecratione Diadema impositum ei est) accessit. Cui accedenti Rex comiter assurrexit. Quaesivit Archi●piscopus, quis ejus capiti Coronam imposuisset? Ad quo Rex demisso vultu, Mea, inquit, haud refert, ideoque neque illius memini. At Archiepiscopus atra bile percitus, inquit: Nullo id jure fecit, quisquis ille suerit: proinde aut tu a gerenda Corona cessabis, aut ego ab administranda missa, nec quamdiu capiti suo hoc modo insederit, propositi negotii executor non existam. A● haec Rex nihilò turbatus, vultu placido & modesto respondit: S●, ut a●s, hoc Diadema capiti meo non jure imponitur, tu id facias, quod juri censeas consentaneum, ego non refragabor. Quo dicto, accessit propius Archiepiscopus, manusque ad Diadema Regis capiti detrahendum attollens, cum Rex etiam fibulam sub mento ligatam, qua Diadema capiti vinciretur, solveret; Proceres, Regis modestiam, et Archiepiscopi iracundiam admirantes, una voce in Archiepiscopum ferebantur, instabantque ne in tam solemni Reginae coronatione Regi Diadema auferret. Quorum clamoribus actus Rodulphus vix est inflexus, quin Regiam coronam de capite Regis excussisset. Eadmerus, and Gervasius Dorobornensis write; Pontifex eleuátis manibus sustulit coronam de capite Regis. Quod hi qui circumstabant intuentes, omnes clara voce Pontificem parcere, et Regio capiti Coronam remittere petiverunt. Adquievit ille, et mox juxta Regem Coronatum astans, Canticum Gloria in excelsis, exorsus est, & subsequentia, ut consuevit, choro canente, missa illa quietè peracta est. Ex quo perspici possit (writes Archbishop Parker) quam intempestive et impudenter le●itate Principis, illius generis homines abusi sunt, qui Monachali sanctitate se digniores reliovis, et in Principes habere imperium putabant; by this pretended Right of Crowning them. Upon the death of this Archbishop Ralph, his next successor William corbel, together with the rest of the Bishops advanced by this King's favour, after his decease, thinking that King Henry (though very indulgent to them) used himself not altogether for their purpose, and that they should do God good service in providing for the better advancement of the Church, if they might set up and create a King chiefly by their especial means and authority, who would follow their Counsel better, and reform such things as they judged amiss, (as k Chronicles, Vol. 3. p. 96: Hoveden Annal. pars 1. p. 481. See Here, Tom. 1. p. 489, 490. Raphael Holinshed observes) contrary to their express Oaths to King Henry, and Maude his right heir (to crown her Queen after his decease,) most perfidiously put her by the Crown, (as they did Robert his elder brother, when they crowned him in his stead) electing and Crowning Stephen his Nephew against his and their Oaths, for their King; Willielmus quoque Cant. Archiepiscopus, qui primus Sacramentum secerat Imperatrici de regno Angliae, Stephanum (prohdolor, adds Hoveden) in Regem benedixit. The Solemnities and Prayers used at his and his Queen's Coronation, are at large recorded in Gervasius Tilburiensis his Chronica, col. 1587., 1588. to which I refer you. What new Oath, Articles the Prelates and Clergy for enlargement of their Jurisdiction and Liberties prescribed to him, and what a new Prelatical Conditional Oath of fealty they took to him; l Novellae Hist. l. 1. p. 179. Mat. Paris, Hist. Angl. p. 71. who recit●● the heads of this Oath and Charter. William of Malmesbury living in that age will best inform us, who relates, Anno 1135. Non multo post adventum Comitis, juraverunt Episcopi sidelitatem Regi, (conditionally, that is, Traitorously I might say, writeth m History of Great Britain, p. 484. nu. 4. ● Speed) quamdiu ille libertatem Ecclesiae et vigorem disciplinae conservaret: Ipse quoque juravit juxta tenorem scripti, quod sic habetur in subditis. Ego Stephanus gratia Cleri et populi in Regem Angliae electus, et a Domino Willielmo Archiepiscopo Cantuariae, et Sanctae Ecclesiae Romanae Legato consecratus, et ab Innocentio Sanctae sedis Romanae Pontifice postmodum confirmatus, respectu et amore Dei, sanctam Ecclesiam liberam esse concedo, et debitam reverentiam illi confirmo. Nihil me in Ecclesia, vel in rebus Ecclesiastieis Symoniace acturum, vel permissurum esse promitto. Ecclesiasticarum personarum et omnium Clericorum, et rerum eorum justitiam et potestatem, et distributionem bonorum Ecclesiasticorum in manu Episcoporum esse perhibeo et confirmo. Dignitates Ecclesiarum privilegiis earum confirmatas, et consuetudines earum antiquo tenore habitas, inviolate manere concedo et statuo. Omnes Ecclesiarum possessiones et tenuras, quas die illa habuerant, qua Willielmus Rex, avus mens, fuit vivus et mortuns, sine omnium calumniantium reclamatione eis liberas et absolutas esse concedo. Si quid vero de habitis aut possessis ante mortem Regis, quibus modo careat, Ecclesia deinceps repetierit, indulgentiae et dispensationi meae, vel discutiendum, vel restituendum reservo. Quaecunque vero post mortem Regis liberalitate Regum, largitione Principum, oblatione vel comparatione, vel qualibet transmutatione sidelium collata sunt, confirmo: pacem me et justitiam in omnibus facturum, et proposse meo conservaturum promitts. Forestas, quas Willielmus Rex avusmens', & Willielmus secundus Auunculus meus instituerunt & tenuerunt, mihi reservo. Caeteras omnes, quas Henricus Rex superaddidit, Ecclesiis et Regno, quietas reddo et concedo. Si quis autem Episcopus vel Abbas, vel alia Ecclesiastica persona ante mortem suam rationabiliter sua distribuerit, vel distribuenda statuerit, firmum manere conceds. Si vero morte praeoccupatus fuerit, pro salute animae ejus Ecclesiae consilio eadem fiat distributio. Dum vero sedes propriis fuerint pastoribus vacuae, et ipsae et omnes earum possessiones in manu et custodia Clericorum, vel proborum hominum ejusdem Ecclesiae committantur, donec pastor canonice substituatur. Omnes exactiones & mescheningas, & injustitias, sive per Vicecomites, vel per alios quoslibet malè induct as funditus extirpo. Bonas Leges, & antiquas, & justas consuetudines in murdris, & placitis, & aliis causis observabo, & observari praecipio, & constituo: apud Oxeneford Anno incarnationis Domini 1136. Regni mei primo. Nomina testium, qui multifuerunt, apponere fastidio; quia penè omnia ita perperam mutavit, (being destructive to, and inconsistent with the ancient Rights of the Crown) quasi ad hoc tantum jurasset, ut praevaricatorem Sacramenti se regno toti ostenderet; as Malmesburiensis, and Matthew Paris too concludes almost in the same words, who recites the Heads of his Oath and Charter. And here I cannot but observe the admirable Providence and divine Justice of God upon our perjured Bishops and Prelates; who violating their sacred Oaths to the Empress Maude and her father, in disinheriting her and Crowning Stephen, to advance their own Hierarchy, Canons, Liberties and Jurisdictions, to which they obliged him both by his premised Coronation Oath, Charter, and encouraged him thereby to violate them soon after; yea, made him a principle instrument to imprison their persons, seize their Castles, Treasures, and trample their Canons under feet, burn, tear the Books of the Canon Law, by which he would not be judged, and prohibit all Lectures of it by Vacarius and others in the University of Oxford, to their great disappointment, discontent; and involved the whole Kingdom in bloody wars during most of King Stephen's reign, wherein these perfidious, ambitious Prelates were the greatest sufferers, as my n Page 531, to 574. First Tome will at large inform you. Moreover, it is observable, how God crossed the King by his Bshops, and made them enemies to each other in the point of crowning his son; An. 17 regni sui Rex Stephanus filium suum Eustachium Regio Diademate voluit insignire: postulans igitur ab Archiepiscopo Cantuariensi Theobaldo et caeteris Episcopis, ut eum in Regem ungerent, et benedictione sua confirmarent, repulsam passus est. Papa siquidem literis suis Archiepiscopo prohibuerat, ne filium Regis in Regem sublimarent; videlicet, quia Rex Stephanus regnum contra jusjurandum praeripuisse videbatur. Intimo igitur dolore decoctus & ira nimia fervescens, tàm pater quam filius in domo quadam omnes includi jusserunt, et vehementer angariantes, ut postulata peragerent, compellabant. Illi summo perterriti timore, (Rex namque Stephanus nunquam Clericos liquidè dilexerat, by reason of their perjury and encroachments on the Crown, & pridem duos incarceravit Episcopos) restiterunt tamen, capitum suorum periculo nihil metuentes. Recesserunt tamen omnes illaesi. possessionibus quidem spoltati, quae postea Rege poenitente habuerunt; as o Hen. Hundon Histor. l. 8 p. 395. Chronica Ge●vasii col. 1371. & Actus Pontif. Cant. col. 1668. Antiqu. Eccles. Brit. p. 117. Holinshed, Vol. 3. p. 57, 59 Godwins Catalogue of Bishops, p. 41. See Here, Tom 1. p. 368, 369. Henry Huntindon and others story. Upon the death of King Stephen, Anno 1154. who (after many years bloody intestine wars) to procure his peace was enforced to adopt and declare Henry the 2d, son of the Empress Maude, to be both his adopted son, successor, and right heir to the Crown. Henry arriving in England, p Mat. Patis Hist. Angl. p. 88 Mat West. p 43. Henry H●ntindon Hist. l. 8. p. 398. Radulfu● de D●ceto, Ymag. H●st. col. 529. 616. Chron. Johannis Bromton col. 1043 Chronica Gervasii Dor●bornensis col. 1376, 1377 & Actus P●ntif. Cant. ccl. 1668 Po●ych●onic●n, ●ab●an, Cax on, Polydor Virgil, Grat●on, Holi●shed, Speed, Daniel, Baker in Henry 2. 14 Kalendas Januarii die Dominica apud Westmonasterium ab omnibus Rex acclamatus, à Theobaldo Cantuariensi Archiepiscopo in Regem consecratur, benedicitur et inunctus est, praesentibus Episcopis, & Baronibus regni Anglorum & Ducatus Normannorum; (Radulfus de Diceto adds, praesente Archiepiscopo Eboracensi & aliis Episcopis Angliae, Rogerus Eboracensis Archiepiscopus manum non opposuit:) h●reditariumque regnum fine diminutione suscepit, congaudentibus & conclamantibus turbis, Vivat Rex; writes the Chronicle of Bromton: Astantibus & cooperantibus Archiepiscopis duobus, Episcopis 14. Comitibus & Baronibus Anglicanis et transmarinis, & innumera multitudine plebis. Regina quoque Alienora, à Rege Francorum Ludovico repudiata, cum ipso Coronata est; as Gervasius Dorobornensis stories. Anno 1158. qui erat Annus 4. regni sui, idem Rex Henricus secundò se fecit coronari apua Lincolniam extra muros Civitatis in Wickeford. Anno Gratiae 1159. qui erat Annus 5. regni sui, idem Rex Henricus tertiò fecit se, et Alienor. uxorem suam coronari apud Werecestre; ubi cum ad oblationem venirent, deposuerunt coronas suas, et ras super altare obtulerunt; voventes Deo, quod nunquam in vita sua de caetero coronarentur; as q Annal. pars posterior, p. 491. Roger de Hoveden, with r Mat. Westm. p. 44. Matth. Pa●is, p 93. others story. I find no mention of any Oath prescribed to him by the Bishops, or taken by him at either of these 3. Coronations in any of our Historians, which they would have mentioned, had he taken any; the last Oath prescribed by the Bishops to King Stephen being such, as the Bishops who opposed his Title durst not tender him at his Coronations. s Mat Paris H●st. Angl. p. 117. Anno 1170. King Henry the 2d. resolving to Crown his son Henry King in his life-time, Idibus Julii, Convenerunt ad mandatum Regis Anglorum Henrici apud Westmonasterium, Rogerus Archiepiscopus & omnes Suffraganei Cantuariensis Ecclesiae Episcopi ad Coronationem Henrici filii Regis primogeniti, qui patre jubente coronatus est solenniter a Rogero Eboracensi Archiepiscopo 14 Kalendas Julii, contra prohibitionem Domini Papae; qui literas ipsi Archiepiscopo & aliis Episcopis in haec verba direxit.— Universitati vestrae auctoritate Apostolica penitus inhibemus, ne quisquam vestrum novum Regem coronando, si fortè casus emerserit, absque assensu Cantuariensis Archiepiscopi, et Cantuariensis Ecclesiae conniventia, secundum ejus antiquam consuetudinem et dignitatem manum apponere, qualibet occasione praesumat, aut id aliquatenus attemptare.— Sed haec frustra, quia antequam literae essent promulgatae, negotium fuerat consummatum. Hereupon, t Gul. Neubrigensis Rerum Angl. l. 2. c. 25. Ge●vasii Do●obern. Chron. col. 1413 Mat. Paris H●st. Angl. p. 117, 118. H●veden Annal. pars posterior, p. 518, 519. Rad●l●us de Dice●o, Ymag. Histor col. 553 554. Speeds History p. 505, to 512. Here, Tom. 2. p. 680, to 690. Pope alexander the 3d. (at Archbishop Beckets instigation, then in exile for his Rebellion and Sedition against the King,) excommunicated the Bishops of London, Salisbury, and most other Bishops of England, and suspended the Archbishop of York, the Bishop of Durham, together with the Bishops of Exeter, Chester, Rochester, St. Assaph and Landaff, ab omni officio Episco●ali et di●ni●ac●, pro remeraria praesumptione in Coronatione novi Regis, con●●m●to Thoma Ca●●●ariensi Archiepis●opo, ad cujus officium de antiquo jure dinoscitur pertinere. I● Coronati●ne vero illius, NULLA de more, DE CONSERVANDA ECCLESIAE LIBERTATE, CAUTIO JURATORIA EST PRAESTITA, NEC (sicut aiunt) A VOBIS EXACTA: (as this Pope writ to these Bishops, for which he and Becket were much incensed against them) Sed potius JURAMENTO ASSERITUR CONFIRMATUM, ut Regni consuetudines antiquas, SUB QUIBUS DIGNITAS PERICLITATUR ECCLESIAE, illibatae debeant omni tempore observari. In quo etsi multum praenominati Regis vehementia nos perturbat, amplius tamen de vestra et aliorum Episcoporum vestrorum possumus infirmitate moveri, qui quod dolendo diximus, facti sunt arietes non haventes cornua, etc. Noveritis itaque vos, tamdiu av Episcopali officio, commissa Nobis a Deo auctoritate suspensos, donec ad sedem Apostolicam, de tanto excessu satisfactur● accedatis, nisi praefato Archiepiscopo ita satisfacere curaveritis, ut poenam istam ipse judicet relaxandam. These high affronts, (together with u Fox Acts and Monuments Vol. 1. p. 278, 279. Here, Tom 1. p. 651, 668. Beckets insolent Letter to the King, telling him; That by the Canon not Common Laws, nor yet by the Secular power, but by the Bishops and Priests, Almighty God would have the Clergy of the Christian Church to be governed and ruled; that Christian Kings ought to submit all their doings unto Ecclestastical Rulers, and not to prefer themselves; for it is written (in the Canon Law) That none ought to judge the Bishops, but only the Church, neither doth it pertain to man's Law to give sentence upon any such; but many Bishops have excommunicated Kings and Emperors, etc.) so highly incensed x Mat. Paris H●st. A●gl p. 106, 10● See Tom. 1. p. 669, 670. King Henry the 2d. against Pope Alexander, that by the advice of Gilbert Bishop of London and others, he sent express Messengers and solemn Letters to this Pope, in quibus expresse Domino Papae denunciarent, quod nisi superbiam Thomae Cantuariensis Archiepiscopi severitatis pede contereret; Ipse, et omnes Barones Angliae, cum viris Ecclesiasticis ab ejus obedientia recederent: And the King was so extraordinarily enraged against Archbishop y Gul. Neubrigensis, l. 2. c 25 Chronic●n Gervasii, col. 1414, 1415. Ho●eden Annal. pa●s posterior, p. 525, 526. Here, Tom. 1 ●. 685, 686. etc. See Speed, Holinshed, Grafton, Daniel. Becket, that he was almost besides himself; asserens, se ignobiles et ignovos homines nutrivisse, quorum nec unus tot sibi illatas injurias voluerit vindicare. Whereupon 4. of his Courtier's jur amento se constrinx●runt, to reduce Becket to a dutiful submission to the King, by absolving those Bishops excommunicated and suspended for Crowning his son; (unde videtur, quod ei vellet Coronam de Capite ●ollere; as they told Becket,) or else to kill him; who refusing to absolve them upon the King's Message to, and their expostulations with him, they thereupon slew him as an incorrigible obstinate Traitor, and Rebel to his Sovereign, though soon after Canonised, adored by the Pope and Clergy for a most glorious Saint and Martyr for the Liberties of Holy Church, whose blood was more effectual to save those who prayed to him, than the blood of Christ himself. From which passages, I shall observe these three particulars; 1. What a usurped absolute power Becket and the Archbishops of Canterbury claimed, in and by reason of their frequent Coronation of our Kings, that they must not be crowned but by what Bishops they pleased, as a right belonging to them, the violation whereof, though by our Kings express commands in their absence, demerited the severest Ecclesiastical censures. 2ly. Pope Alexander's and Beckets outrageous indignation against the Archbishop of York, and other Bishops who crowned young King Henry, for not proposing to, and exacting from him a Cautionary Oath at his Coronation, for the confirmation of the Church's Liberties, which they imposed on and exacted from Henry the 1. and King Stephen, to the great derogation of the Church's honour and privileges, but only this laudable, usual Oath, perpetually to maintain the ancient Constitutions and Liberties of the Kingdom, by which the pretended Liberties and Canons of the Church they contended for were endangered. 3ly. King Henry the 2. his great indignation, magnanimous Opposition and resolution against these usurpations and proceedings both of the Pope and Archbishops, as tending to his uncrowning, unkinging; threatening totally to renounce and cast off both the Pope and Church of Rome, if they did not right him therein against Beckets insolences: and animating his Courtiers to kill him as an unsufferable, incorrigible Arch-traitor, not worthy to breathe any longer within his Dominions. King Henry deceasing Anno 1189. Richard the 1. his son and heir repairing into England, was Crowned with extraordinary solemnity, ceremonies and prayers by Baldwin Archbishop of Canterbury, Anno 1189. die Dominica 3. Septembri●; the solemnities and prayers used at his Coronation are at large related by z Ymag. Hist. col. 647. 〈◊〉 phus de Diceto, a Chronica, col. 1587., 1588. Gervasius Dorobornensis, b col. 1157, 1158, 1159. the Chronicle of Bromton, c Annal. Pars poster. p. 656, 657. Henry Huntindon, d Hist. Angliae, p. 146, 147. Matthew Paris, e Y●odigma Neust. iae, p. 45, 46. Thomas Walsingham, and f Speeds History of Great Britain, p. 5●0. others. The Oath he then took at the High Altar in Westminster Abbey, is thus registered in Bromton. Coram predict is Archiepiscopis, Episcopis, Abbatibus, Comitibus, Baronibus, (there named) Clero & populo Richardus Dux haec tria Sacramenta fecit. Inprimis, itaque juravit & vovit Sacrosanctis Evangeliis, & plurimorum Sanctorum reliquiis coram co positis, quod pacem et honorem et reverentiam omnibus diebus vitae suae portabit Deo et Sanctae Ecclesiae, et ejus ordinatis. Deinde, juravit quod rectam justitiam exercebit in populo sibi commisso. Deinde, juravit quod Leges malas & consuetudines perversas, si aliquae sint in Regno suo, delebit, & bonas custodiet. Deinde exuerunt eum vestibus suis quibus indutus fuerat, etc. Deinde Archiepiscopus Cantuar. unxit eum in Regem, infundens oleum sanctum desuper eum in tribus locis, scilicet in capite, in scapulis, et in brachio dextero, cum orationibus, etc. Deinde posuit super caput ejus consecratum pannum, etc. Deinde vestierunt eum Regalibus vestimentis, etc. Deinde tradidit ei Archiepiscopus gladium, etc. Deinde indutus mantello, ductus est ad altar, et conjuratus ab Archiepiscopo et prohibitus ex parte Dei, ne hunc honorem sibi assumat, nisi in ment habeat tenere sacramenta et vota quae superius fecit, (not used to any of our precedent Kings at their Coronations) Et ipse respondet, Se per Dei auxilium omnia supradicta observaturum bona fide. Deinde cepit coronam de altari, & tradidit eam Archiepiscopo, qui posuit eam super caput Regis; et sic Coronatus, Rex ductus est ad sedem suam, etc. Quia verò tunc temporis Londoniensis vacabat Ecclesia, Radulphus de Diceto Ecclesiae S. Pauli Decanus, tam in Dleo sancto, quam in Chrismate ministravit Archiepiscopo, as Diceto himself and Walsingham relate. g Mat. Paris Hist. Angl. p. 169. Chronicon Joannis Bromton, col. 1258. Henr. de Knyghton de Event. Angl. l. 2. col. 2408. Anno 1194. King Richard the 1. upon his return from the Holy Land, and redemption from his long captivity; in the 5. year of his reign, apud Wintoniam in Octabis Paschae, Consilio Primatum suorum, licet aliquantulum renitens ignominia captivitatis jam detersa, quast Rex novus solenniter Coronatus est, Huberto Cantuariensi Archiepiscopo missam celebrante, & Williemo Rege Scottorum piissimo tune praesente. Post Coronationis suae solempnia (not particularly related) portus marinos statuit observare, etc. I find no Coronation Oath then prescribed to or taken by him at this his second Crowning. King Richard deceasing Anno 1199. thereupon Earl John his brother, was crowned and sworn Duke of Normandy at Rhoan, and afterwards crowned King of England, rather by election then as an hereditary King, (Arthur Duke of Britain, son of his elder brother, having the best right to the Crown, as many asserted) whose Coronation h Mat. Paris Hist. Angl. p. 189. Roger Hoveden Annal. pars posterior, p. 792, 793. Matthew Westm. p. Ralph Holinshed, p. 457. Speeds History p. 549, 550. Polydor Virgil. Angl. Hist. l. 15. p. 265. Daniels History, p. 127, 128. Mat. Paris, Hoveden, and others out of them, thus relate. Comes Johannes Rothomagum veniens, in Octavis Paschae gladio Ducatus Normanniae accinctus est, in matrice Ecclesia, per Ministerium Walteri Rothomagensis Archiepiscopi, ubi Archiepiscopus memoratus ante majus Altare in capite ejus posuit Circulum aureum, habentem in summitate per gyrū rosulas aureas artificialiter fabricatas. Et Dux coram Clero et populo juravit super reliquias sanctorum et super Evangelia sacrosancta, quod ipse sanctam Ecclesiam et ejus Dignitates bona fide et sine malo ingenio defenderet, et ordinatos honoraret: Juravit etiam, quod Leges iniquas, siquae essent, destrueret, & bonas surrogaret. Per idem tempus, Dux Normanniae Johannes transfretavit in Angliam, & apud Sorham applicuit octavo Kalendas Junii, & in crastino vigilia, viz. Dominicae Ascensionis, Londonias venit, ibidem coronandus. Congregatis itaque in adventu ejus, Archiepiscopis, Episcopis, Comitibus, & Baronibus, atque aliis omnibus, qui ejus coronationi interesse debuerunt, Archiepiscopus stans in medio omnium, dixit: Audite universi, Noverit discretio vestra, quod nullus praevia ratione alii succedere habet regnum, nisi ab universitate Regni unanimiter, invocata Spiritus gratia electus, et secundum morum suorum eminentiam praeelectus; ad exemplum & similitudinem Saul primi Regis inuncti, quem praeposuit Dominus populo suo, non Regis filium, nec de Regali stirpe procreatum. Similiter, post eum David Semei filium: hunc quia strenuum & aptum dignitati Regiae, illum quia sanctum & humilem. Ut sic qui cunctos in regno supereminet strenuitate, omnibus praesit & potestate & regimine. Verum si quis ex stirpe Regis defuncti aliis praepolleret, pronius et promptius in electionem ejus est consentiendum. Haec idcircò diximus, pro inclyto Comite Johanne, qui presence est, frater illustrissimi Regis nostri Richardi jam defuncti, qui haerede caruit ab eo egrediente, qui providus & strenuus & manifestè nobilis, quem nos, invocata Spiritus sancti gratia, ratione tam meritorum, quam sanguinis Regii unanimiter elegimus universi. Erat autèm Archiepiscopus vir profundi pectoris, & in regno singularis columna stabilitatis, & sapientiae incomparabili●. Nec aust erant alii super his adhuc ambigere, scientes quod sine causa hoc non sic distiniverat. Verum Comes Johannes & omnes hoc acceptabant, ipsumque Comitem in Regem eligentes et assumentes, exclamant dicentes, UIVAL REX. Interrogatus autem posteà Archiepiscopus Hubertus, quare haec dixisset; respondit, se praesaga ment conjecturate, & quibusdam oraculis edoctum & certificatum fuisse, quod ipse Johannes Regnum et coronam Angliae foret aliquando corrupturus, et in magnam confusionem praecipitaturus. Et ne haberet liberas habenas hoc faciendi. Ipsum electione non successione haereditaria, eligi debere affirmavit. Archiepiscopus autem imponens capiti ejus coronant, unxit eum in Regem apud Westmonasterium, scilicet in Ecclesia Principis Apostolorum, Dominicae Ascensionis die, sexto Kalendas Junii, Philippo Dunelmensi Episcopo appellante, sed non obtinente, ne coronatio illa ●●eret in absentia G. Archiepiscopi Eboracensis. In hac Coronatione Rex Johannes triplici involutus est sacramento: Quod viz. Sanctam Ecclesiam et ejus ordinatos diligeret, et eam ab incursione malignantium indemnem conservaret: &, quod perversis Legibus destructis, bonas substitueret, et rectam justitiam in Regno Angliae exerceret. Deinde adjuratus est ab eodem Archiepiscopo ex parte Dei, et districte prohibitus, ne honorem hunc accipere praesumeret, nisi in ment habeat opere, quod juraverat, adimplere. Ad hoc ille respondens, promisit se per auxilium Dei, bona fide, ea quae juraverat, servaturum. In crastino autem, homagiis & fidelitatibus acceptis, etc. In this King's Coronation (during whose reign the Pope and Prelates usurped more, and greater Jurisdictions over his Person, Crown, Realm, than in all former Kings reigns, as i Tom. 2. p. 337, 338. & Here, p. 18, 19, 20. i Annal. pars posterior, p. 793. I have already evidenced) we may observe: First, Archbishop Hubert's arrogant, cunning, disloyal speech; wherein by his own Archiepiscopal Authority (as the Grand Oracle, Pillar both of Church and State) he proclaimed before all the rest of the Bishops of England, (being 13 in number named by ᵏ Hoveden) besides Johanne Dublinensi, & the Raguse Archiepiscopo, & Rogero de Sancto Andraeae in Scotia, being there present and assenting to it, and before all the Nobles and people then present at his Coronation; That the Crown of England was merely Arbitrary, and elective at the people's devotion, adding to the Lay-Peers Conditions, these his Clergy Sophisms, and second séedplot of Treasons; implying, That as he got the Crown by election, so he might as justly lose it, by ejection or demerit, (as he afterwards did, upon this very ground, as l Hist. of Great Britain, & succession of Monarches, p. 549, 550. John Speed observes.) 2ly. That he prescribed him a Coronation Oath, different from, and larger in the first Clause concerning the Church, then that of King Richard the first. In the 9th year of his reign, the m See Tom. 2. p. 253, to 300. Bishops of London, Ely, Worcester, Hereford, Bath and Wells, interdicting the Realm by Pope Innocent the 3d. his command; (at the instigation of Simon Langeton Archbishop of Canterbury) who afterwards at their instigation excommunicated and deprived King John of his Crown, and before his absolution by force and fraud they compelled him to take this Oath, for satisfying of 40000 Marks, and all other damages to themselves, ratified with his Charter, and the Oaths, Charters of the Nobles and other Sureties therein named. EGO Johannes Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, Dux Normanniae, Claus. An. 16 Johann, m. 9 Aquitaniae, & Comes Andeg. praestito juramento promitto, quod tantam pecuniam in manus venerabilium patrum S. Cantuar. Archiepiscopi, & W. London, H. Lincoln. ac E. Elyensis Episcoporum, vel eorum quos ad hoc duxerint deputandos, restituam hiis quibus facienda est restitucio, computatis illis quam persolvi eidem Archiepiscopo & Episcopis, aut aliis hoc negocium contingentibus, de ipsius consilio vel mandato, quod summam Quadraginta Millium marcarum complebo; quibus solutis, et cautione praestita inferiùs annotata, necnon relaxata sentencia Interdicti, deinde singulis annis duodecim Millia marcarum in duobus terminis, commemoratione videlicet Omnium Sanctorum sex Millia, et totidem festo Ascensionis, apud Ecclesiam Sancti Pauli London. eisdem faciam exhiberi, donec tota summa fuerit persoluta quae taxante Summo Pontifice, declarabitur per inquificionem de mandato ejus proinde faciendam. Et ad hoc fideliter exequendum, obligo me per proprium juramentum, ac per patentes literas stgillo meo munitas, necnon per * See Here, Tom. 2. p. 276, 277. fidejussionem venerabilium patrum P. Winton. & J. Norwic. Episcoporum, acnobilium virorum Cestrensis & Winton. Comitum, & Willielmi Briwerr. atque Willielmi Marescalli Com. de Penbroc, si fuerit praesens in Angl. vel Comitis de Ferrar. seu Com. Arundel. si dictus Willielmus marshal. forsitan absens fuerit, eorum juramentis et litteris roboratam; Ita quod tam haeredes mei quam successores eorum pari obligacione teneantur astricti. Et si forsitan quisquam de successoribus eorundem vel nequiverint vel nolucrint ad hanc ●obligacionem induci, ego alium idoneum fidejussorem constituam, secundum formam inferiùs annotatam: Actum autem est hoc apud Andegav. septimodecimo die Junii, anno regni nostri sexto-decimo, Coram Magistro Pand. Domini Papae Subdiacono & familiari ad hoc specialiter destinato, in praesencia venerabilium patrum J. Norwic. & W. Andeg. Episcoporum; R. Com. Cestr. W. Com. de Ferrar. Magistri Alani & Walteri Clericorum Domini Cantuar. Archiepiscopi, Regin. de Pontibus senioris, Pagani de Rupe forti, & Thom. de Erdinton. This Oath and † See Tom. 2. p. 276, etc. Caution being given to them before their return into England, upon their arrival here soon after in the 15. year of his reign, they likewise enforced him to take these New Oaths they prescribed to him, before they would absolve him from his Excommunication, and the Kingdom from the Popes Interdict; thus related by Matthew Paris. n Tom. 2. p. 279 Mat. Paris Hist. Angl. p. 229, 230. Rex autem cum Episcoporum adventum cognovisset, venit obviam illis, & viso Archiepiscopo et Episcopis, cecidit pronus ad terram ad pedes eorum, lachrymis profufis, ut de se et de regno Angliae misericordiam haberent. Videntes ergo Archiepiscopus & Episcopi tantam Regis humilitatem, (which had better became them than him) cum lachrymis illum de terra levaverunt, ducentes à dextris & à sinistris, ad ostium Ecclefiae Cathedralis, ubi cum Psalmo Quinquagesimo, videntibus Magnatibus cunctis, & ubertim prae gaudio flentibus, sicut mos est Ecclesiae, illum absolverunt in Capitulo Wintoniensi. In hac autem absolutione juravit Rex, tactis sacrosanctis Ebangeliis, (as if he were then recrowned, and made King de novo) quod sanctam Ecclestam, ejusque ordinatos diligeret, defenderet et manuteneret, contra omnes adversarios suos pro posse suo; quodque bonas leges Antecessorum suorum, et praecipue Leges Edwardi Regis revocaret, et iniquas destrueret, et omnes homines suos secundunt justa Curiae suae judicia judicaret, quodque fingulis redderet jura sua. Juravit etiam, quod omnibus ad Interdicti negotium pertingentibus infra proximum Pascha plenariam restitutionem faceret ablatorum, sin autem, in pristinam excommunicationis sententiam revocaretur. Juravit praeterea Innoceutio Papae ejusque Catholicis successoribus, fidelitatem et obedientiam, sicut * See Tom 2. p. 290. superius in scripto redactam continetur. These new Oaths being thus extorted from him, this Traitorous Archbishop on the 8. of September being assembled cum Episcopis, Abbatibus, Prioribus, Decanis, & Baronibus in Civitate London. apud Sanctum Paulum; In hoc colloquio convocatis seorsim quibusdam regni Proceribus cepit affari eos secretius in hunc modum, (to raise up a new Rebellion against him;) Audistis quomodo IPSE apud Winton, Regem absolvi, ET IPSUM JURARE COMPULERIM, quod leges iniquas destrueret, & leges bonas, viz. Leges Edwardi revocaret, et in regno faceret ab omnibus observari, etc. Which Clause thus imposed on, and extorted from him in his new Oath by this Archbishop, differing from that at his Cornation, (agreeing with that extorted for the Conqueror) was afterwards inserted into the Coronation Oaths of King Edward the 3d. and Richard the 2d. by their Bishops, and is still continued. King John soon after at the Bishop of London's request, issued this Writ to release a Clerk imprisoned in the Fleet, from prosecuting a suit in Court Christian for a Layfee, against his Prohibition. REX Custodi Carceris le Flete, salutem. Mandamus tibi, quod Willielmum de Pat. 16 Johan. Regis, pars 2. m. 6. intus. Bureford Clericum, qui captus fuit et incarceratus, eo quod secutus est placitum in Curia Christianitatis de laico feodo Willielmi de Fulebret & Sibillae uxoris suae contra Prohibitionem justiciariorum, liberari fac. Venerabili patri W. London. Episcopo; quia ille manucepit, quod ille recto habebit, ubi illum habere debebit. Et in hujus, etc. T. meipso apud Novum Templum London. 20 die Novembr. Clergymen being then imprisoned for such contempts, notwithstanding their pretended Liberties, and this Kings new Oath. o Mat. Paris Hist. Angl. p. 278. Mat. West 103, 104. Tho. Walsingham Ypodigma Neust●iae, p. 56. King John departing this life An. 1217. (qui se multis exosum praebuit, tum propter tributum, quo sub perpetua serbitute regnum Angliae & Hyberniae compedivit, tum propter guerram quam sua merita provocarunt, etc. vix alicujus meruit lamentatione deplorari; as Mat. Westminster writes.) Lewes the French Usurper and the Barons adhering to him being then possessed of London and Westminster, Henry the 3d. his son was thereupon Crowned at Gloucester (when he was but 9 years of age,) thus related by Matthew Paris. Defuncto Johanne Anglorum Rege, convenerunt apud Gloverniam in vigilia Apostolorum Simonis & Judae, in praesentia Walonis Apostolicae sedes Legati, Petrus Wintoniensis, Jocelinus Bathoniensis, & Sylvester Wygorniensis Episcopi; Ranulphus Comes Cestrensis, Willielmus Mareschallus Comes Pembroc. Willielmus Comes de Ferrariis, Johannes Marescallus, Philippus de Albeneio, cum Abbatibus, Prioribus, & turba multà nimis, ut Henricum Johannis Regis filium primogenitum in Regem Angliae exaltarent. In crastino autem, paratis omnibus ad coronationem necessariis, Legatus supradictus associatis sibi Episcopis & Comitibus memoratis, duxerunt eum ad Ecclesiam Conventualem cum processione solcmni, Regem acclamando. Vbi ante majus altare constitutus, juravit coram Clero et populo, appositis sibi sacrosanctis Evangeliis & plurimorum Sanctorum reliquiis, dictante juramentum Jocelino Bathoniensi, Quod honorem, pacem, et reverentiam portabit Deo et Sanctae Ecclesiae, et ordinatis, omnibus diebus vitae suae. juravit etiam, quod in populo sibi commisso, rectam justitiam tenebit: quodque Leges malas, & iniquas consuetudines, si quae sunt in regno, delebit, & bonas observabit, & ab omnibus faciet observari. Deinde, fecit bomagium Sanctae Romanae Ecclesiae et Innocentio Papae de regno Angliae & Hyberniae; et juravit, quod mille marcas, quas Pater ejus Romanae contulerat Ecclesiae, fideliter persolveret, quamdiu praedicta regna teneret. Et his it a gestis, Petrus Wintoniensis & Johannis Bathoniensis Episcopi, ipsum in Regem ungentes, coronaverunt solenniter cum canticis et modulationibus, quae in coronationibus Regum solent decantari. p De Eventib. Angl. l. 2. c. 15. col. 2427. Henry de Knyghton writes, Coronatus est & in Regem consecratus, astante Cantuariensi Archiepiscopo Stephano, per manum Walli, Apostolicae sedis Legati. But Matthew Paris living and writing in that age, and Thomas Walsingham are to be credited before him, who writ but in the latter end of King Richard the 2d. his reign. Tandem expletis Missarum solenniis, duxerunt Regem cum processione solemni, Episcopi & Comites sae●edicti, regalibus indutum, ad mensam; ubi omnes in ordine suo consedentes, epulabantur in laetitia & exultatione. In Crastino autem Rex cepit homagia e● sidelitates ad omnibus Episcopis, Comitibus, et Baronibus, aliisque omnibus qui aderant, et omnes ei fidelissimum obsequium promiserunt. Wherein we may observe; 1. That King Henry by and with the advice of the Pope's Legate, as well as of his Nobles, was anointed and crowned King, not by the Archbishop of Canterbury, but by the Bishops of Winchester and Bath; and that not as an elective King, as his Father King John; and as Lewes the French Kings son, elected, crowned King by the rebellious Barons, but soon after rejected, and sent packing into France, never to return again into England. 2ly. A Coronation Oath administered to him though but an infant of 9 years, the same in substance with that which his Father King John took at his Coronation. 3ly. A new Additional Clause added to it by the Pope's Legate, never taken by any King before or since, faithfully to pay the 1000 marks which his father had conferred on the Church of Rome, so long as he should hold the Kingdoms of England and Ireland, for which he made his homage to the Church of Rome and Pope Innocent before his actual Uncton and Coronation, as King. 4ly. That the next day after he received all the Homages and Fealties of the Bishops, Earls, Barons, and others, as his father did at his Coronation, who very ill observed them. q Mat. Paris, p. 298, Henr. de Knyghton de Even●. Angl. l. 2. c. 15. col. 2427. Matth. Westm. p. 109. See Fabian, Grafton, Holinshed, Speed, Daniel. Anno 1220. Coronatus est idem Rex apud Westmonasterium, in die Sanctae Pentecostes à Stephano Cantuariensi Archiepiscopo, praesente Clero & populo totius regni; or praesentibus Pandulpho Legato, Episcopis, & aliis Pralatis, Comitibus, Baronibus & Majoribus Angliae; as Matthew Westminster stories; 16 Kalendas Junii, Anno regni suo quinto; without any new Oath or Unction mentioned by our Historians (whether ancient or modern) who relate it. r See Here Tom. 2. p. 891, 896. In the last of those 50 Articles pro quibus Episcopi Angliae fuerant pugnaturi, drawn up by them in the 41 year of King Henry the 3d. they thus complained. Cum Dominus Rex juraverit in Coronatione sua conservare jura et libertates Ecclesiis datas, et eas consirmaverit in principio Magnae Chartae; incessanter tamen a Ministris suis impug●antur, turbantur, & mutilantur, non solum generales, sed etiam speciales, datas scilicet per praedecessores suos, & ab ipsis confirmat●●, & etiam de novo datas, etc. But I find no such express Clause as this mentioned by our Historians in the Coronation Oath prescribed to him, as they here alleged, but only in * Multoties juravit tueri Ecclesiae libertatem & statum. Mat. Paris Auctuarium, p. 152. subsequent Oaths; by which they endeavoured to justify all their encroachments upon the King's Prerogative and Subjects Liberties, comprised in their 50. Articles, and their Antimonarchical Constitutions made in the Council of Lambeth under Archbishop Boniface held that year, against the Kings express Prohibitions. King Henry after a very troublesome, yet the longest reign of any King before or since, departing this world Anno 1272. when his Son Prince Edward was warring in the Holy Land against the Saracens; he was presently proclaimed King, but not crowned till after his arrival in England in the year 1274. the manner whereof is thus related by s Floats Hist. p. 363. Matthew Westminster, t Historiae Angl. p. 5. Walfingham, and u Polychron. l. 7. c 38. Hen. de Knyghton deEvent. Angl. l. 3. c. 1. col. 2461. Speed, p. 648. Daniel p. 186. Caxton. part 7. Fabians Chronicle, part 7. f. 123. Holinshed, and Grafton. others out of them, Dominica inter Octavas Assumptionis B. Virgins, in Ecclesia Westm. Eadwardus in Regem inungitur, et Aelianora, soror Regis Hispaniae, in Reginam, a Roberto Archiepiscopo Cantuar. xiiii. Kal. Septembr, pariter coronantur. Huic Coronationi interrerant Alex. Rex Scotiae, & J. Comes Britanniae, cum suis uxcribus, sororibus quidem Regis Eadwardi. Et in crastino Coronationis suae recepto publicè homagio & fidelitate Alexandri Regis Scotiae, etc. Not one Historian or Record mention any particular Oath or demand then exacted from, made or taken by him to or before this Archbishop at his Coronation. In the Patent Rolls in the second year of his reign there is only this Memorandum entered of his Coronation. * Pat. 2 E. 1. pars unica, m 9 Memorandum de Coronatione Regis. Memorandum, quod Edwardus Rex Angl. applicuit apud Dovorr. die Jovis proxima post festum Sancti Petri ad vincula Anno Domini M. CC. LXXIV. Et die Dominica prox. sequente sollempniter coronatus fuit in Ecclesia beati Petri Westm. Anno Domini supradicto, & anno regni ejusdem Regis secundo; Without recording any Oath then taken or Promise made by him, to maintain the Bishops, Clergies, Churches pretended exorbitant Rights, Liberties, and Usurpations on his Crown or Dignity; Yet certain it is he took an Oath to maintain and preserve the rights of his Crown and the Laws, as these Clauses and the like (frequent in sundry of his Prohibitions to Pope's Delegates, Bishops, and others) evidence, Tepescere non possumus, quin exhaeredationem nostram quae statum Coronae nostrae contigit, sicut EX SACRAMENTI VINCULO ASTRINGIMUR pro viribus evitemus. x Clause 18 E. 1. dors. 10. Cl. 32 E. 1. m. 36. dorso. Here, p. 417, 418, 1028. & 1188. Ne Coronae et dignitatis nostrae jura depereant studiosam nos debet operam adhibere, et ad ea manutenenda et conservanda eo potius debemus esse solliciti, quo ad hoc VINCULO JURAMENTI TENERI DINOSCIMUR & ASTRINGI; he opposing the Popes and Prelates Encroachments of usurped Jurisdiction to the prejudice of his Crown, more than all his premised predecessors, as obliged thereunto by his Coronation Oath. His Son y Tho. Walsingham Hist. Angl. An. 1309 p 69, 70. Ypodigm. Neustriae p. 99 Chronica W. Thorn. col. 2007. Cicestrensis, l. 7. c. 32: Henr. de Knyghton de Event. Angl. l. 3. c. 13. col. 2532. Edward the 2d. succeeding him, and reigning as a King by descent one whole year or more before he was Crowned, Anno 1309, sexto Kal. Martii, die videlicet Sancti Matthaei Apostoli Rex et Regina cum solennitate maxima apud Westm. ab Episcopo Winton. and others, (Commissione Roberti Archiepiscopi Cantuariae exulantie, as some; or as William Thorn stories, adhuc in Romana Curia agente, et eisdem vices suas committentis) magnifice coronatur. Cicestrensis and Henry de Knyghton add, these Bishops crowned him auctoritate Papae Clementis, eo quod Robertus Cantuariensis tunc apud Romam exulabat, for his Treasons against King Edward the 1. Of which this Pope made this advantage, to interpose his usurped Authority in this Coronation: (as his predecessor did in the case of young King Henry during Beckets exile) which yet met with some rubs from the Nobles, who requested him to remove Peter Gaveston from his Court; sed R●x noluit consentire: idcirco proposuerunt Comites Coronationem Regiam impedire. Quod Rex intelligens, promisit bona fide, se facturum illis in Parliamento proximo quicquid peterent, ta●um ne coronatio differatur; yet he ind●sscreetly, Coronam Sancti Edwardi (wherewith be was Crowned) tradidit Petro ad portandum manibus inquinatis; ex quo non immcritò indignati sunt populus atque Clerus. Fuit autem ibi tanta congressio populi, ut nec Regi Cor●nato, nec Episcopis ipsum Coronaturis pepercit violentia populi, et ideo cum festinatione nimia et quasi sine reveren●ia fuit is●a solemnizatio consummata; as Walsingham stories. What Oath they then administered to the King in this crowd and confusion, is not particularly related by any Historian or Record I have seen: Only I find in the z Registrum Omnium Brevium, etc. part 2. f. 61, 67. Register of Writs and sundry Records, that this King inserted this Clause into his Prohibitions and Writs, ad Jura Regia; Eo studiosius nos decet operam adhibere, & solicitius extendere manam nostram, quod ad hoc VINCULO JURAMENTI teneri dinoscimur & astringi. And that in the 14th year of his reign he refused to secure or remove from him the two Spensers till the next Parliament, upon some of the Baron's demands, or to give them a safe conduct to repair to his Parliament besides his Writ of Summons, upon this ground among others; a Walsingham Hist. Angl. p. 92. & Clause 14 E. 2. m. 17. Scheduia, & Claus. 15 E. 2. dors. 32. Postremò cum juramento addidit, quod noluit Sacramentum violare ad quod adstrictus fuerat IN CORONATIONE SUA, concedendo literas pacis et indulgentiae tam notorie delinquentibus in suae personae contemptum, et totius regni perturbationem, et Majestatis Regiae laesionem; as those Lords were guilty of, who resused to come to his Parliament upon summons, raised forces against him and the Spensers, and yet presumed to demand his Letters of pardon for themselves and their Companions; which Clauses refer only to the second Clause in the Oath of King Edward the 2d. and 3d, concerning the peace of the Realm. Anno gratiae 1327. Upon the forcible traitorous imprisoning, deposing of King b Tho. Walsingham, Hist. Angl. p. 107, 108. Ypodigma 110. Henry de Knyhton de ●vent. Angl. 3. c. 16. col. 2550. Cicestrensis, l. 7. c. 44. Matth. Parker Antiqu. Eccles, Brit. p. 219. Caxton, Fabian, Polydor Virgil, Grafton, Holinshed, Speed, Daniel, in Ed. 2. & 3. Chron. William. Thorn, col. 2039. Edward the 2d. by his Queen, and Earl Mortimer, and electing his son Edward the 3d. King in his stead, whiles living, cui Electioni consensit Archiepiscopus Can tuariae et omnes Praelati; & Archiepiscopus assumpto themate, Vox populi, vox Dei sermonem fecit populo, exhortans omnes, ut apud Regem Regum intercederent proelecto; Coronatus est apud Westmonasterium per Cantuariensem Archiepiscopum Walterum in Regem (qui Regem patrem plane deseruit) die Dominica in vigilia Purificationis, as Cicestrensis and Matthew Westminster; or in Conversione Sancti Pauli, viz. 8 Kalendarum Februarii, as others write. None of our Historians make any particular mention what Oath he took; I shall therefore present you with this Memorandum both of the day of his Coronation, and the Interrogations and Oath then tendered to him out of the Clause Rolls in the Tower. MEmorandum, quod die Dominica post festum Conversionis Sancti Pauli Anno Cl. 1 E 3. pars 1. m. 24. dorso. Domini Millesimo CCC vicesimo sexto, litera Dominicali currente per V. coronatus fuit in Regem, et inunctus Dominus Edwardus filius Regis Edwardi post Conquestum tercius, anno regni sui primo, in Ecclesia B. Petri Westm. ante magnum altar, per manus venerabilis patris W. Cantuar. Archiepiscopi, tocius Angl. Primatis, praesentibus tunc ibidem venerabilibus patribus I Elien. Cancellar. A. Hereford. Thes. J. Winton. J. Cicestren. T. Wygornien. L. Dunolmen. H. Lincoln. J. Landaven. & W. Norwycen. Episcopis, Thoma Norff. & Mares●allo Angl. Edmundo Kanc. Henr. Lanc. Johanne Surr. & Sussex, Johanne de Boun Hereford & Essex Comitibus, Johanne de Hanaud, Rogero de Mortuo Mari, Hen. de Bello Monte, ac aliis Magnatibus tocius Regni. Et fuerunt verba Regis in coronacione praedicta sub juramento praestito, ut patet inferiùs. Sire, volez vous granter, et garder, et per vestre Serement confirmer au people Dengleterre, les Leys et les Custumes a eux grants per les aunciens Rois Dengleterre voz predecessors, droitus et devotz a Dieu, et noméement les Leys, les Custumes, et les Fraunchises grantez au Clerge et au poeple par le glorious Roy Seint Edward verstre predec ssour? Respons. jeo les grante et promette. Sire, garderez vous a Dieu et a Seinte Eglife et au Clerge, et au people, pees et acord en Dieu entierement, solonc vestre poair? Respons. jeo les garderai. Sire, fréez vouz fair en toutz voz jugementzes ovele et droite justice et discretion, en misericorde et verite a vestre poair? Respons. jeo les fray. Sire, grantez vous a tenir et garder les Leys et les Custumes droitureles, les quelx la Communate de vestre Koiaume aurai eflu, et les defendrez et afforcerez al honeur de dieu, a vestre poair? Respons. jeo les graunte et promette. Without any other Interrogation, Admonition or Clause, concerning maintaining and defending the holy Church and her Liberties. The first Clause in this Oath, was taken verbatem out of the premised Oath enforced upon King John by Stephen Langeton Archbishop of Canterbury before his absolution from his Excommunication, not extant in his Coronation Oath. I find in most of the Writs of Admetus Jura Regia, (of which there were multitudes in this King Edward's reign) this Clause relating to this his Coronation Oath, quod ad hoc, or prout JURAMENTI VINCULO tenemur et astringimur. And in the printed Statutes of 15 E. 3. Parl. 1. and the King's Proclamation for reversing it, 18 E. 3. Stat. 3. c. 1, 2. & 25 E. 3. Stat. 6. against Provisions, there are these Clauses inserted concerning this Oath: By the bond of OUR OATH, we be bound to the observance and defence of the Laws and Customs of the Realm; The King as he is bounden by HIS OATH to do the same to be kept as the Law of this Realm. The King having regard to the quietness of his people, which he chiefly desireth to maintain in quietness and peace, and to govern according to the Laws, Usages, and Franchises of this Land, AS HE IS BOUND BY HIS OATH MADE AT HIS CORONATION. After King Edward the 3d. departed this life, his Grandchild Richard the 2d. was crowned King. The b Most of them printed in John Speeds History of Great Britain, p. 728, 729, 730. Petitions, Claims of Nobles and others to do special services at his Coronation, by their tenors; with the Judgements given on them; and the solemnities, Ceremonies used at his Coronation, are specially recorded at large in the Clause Roll of An. 1 R. 2. m. 43, 44, 45. with this Title to them. Processus factus in Coronatione Domini Regis Angliae Richardi secundi, Anno regni sui primo. At the close whereof there is there is this Memorial entered. Memorandum, quod praedictus Rex Castellae & Legionis, Dux Lancastriae & Seneschallus Angliae; istum processum per manus suas proprias in Cancellaria Domini Regis liberavit, ibidem in Rotulis Cancellariae irrotulandum. In which unquestionable Record, the Oath which the Archbishop of Canterbury (Simon Sudbury) then prescribed to and received from him, is thus recorded. c Claus. 1 R. 2 m. 44. Dominus Rex, etc. subsequenterque capto per praefatum Archiepiscopum Cant. Sacramento Dom. Regis corporali, de concedendo et servando cum sacra confirmatione Leges et Consuetudines ab antiquis justis et Deo devotis Regibus Angliae, progenitoribus ipsius Regis plebi regni Angliae concessis, et praesertim leges, consuetudines et libertates a gloriosissimo et sanctissimo Rege Edwardo Clero populoque regni praedicti coucessis: et servando Deo et Ecclesiae Sanctae Domini; Cleroque et populo pacem et concordiam integre in Deo, fuxta vires suas: et de faciendo fieri in omnibus judiciis suis aequam et rectam justiciam et discretionem in misericordia et veritate; et etiam de tenendo et custodiendo * Note this new Additional Clause. justas leges et consuetudines Ecclesiae; ac de faciendo per ipsum, Dominum Regem eas esse protegendas, et ad honorem Dei corroborand. quas vulgus juste et rationabiliter elegerit fuxta vires ejusdem Domini Regis: Prafatus Archiepiscopus ad quatuor partes pulpiti praedicti ascendens, exposuit & enarravit universo populo, qualiter dictus Dominus Rex hujusn●di praestitit Sacramentum: inquirens ab eodem populo, Si ipsi consentire vellent de habend. ipsum Regem Dom. suum ligeum, & ad obediendum ei tanquam Regi & Domino ligeo? Qui utique unanimiter consenserunt. Then follow some other solemnities, and the Homages made to the King by sundry Noble men, while the Bishops were chanting their Mass. After that the manner of the King's return from the Church to his Palace; in what Order the Bishops, Nobles, and others sat at his Feast; and his solemn Procession to Paul's Church with his Prelates, Nobles, Train the next day; with the sum of their Prayers for his happy Reign and Government. In the Parliament Roll of 1 H. 4 nu. 16 & 17. after the recording of King Richard the 2. his Renunciation of his Right to the Crown, and the Articles then publicly drawn up and read against him in that Parliament, they thus record the particular branches of the Coronation Oath which the Kings of England used to make to the Archbishop, and King Richard took at his Coronation. Sequitur forma Juramenti soliti in consueti praest●ri per Reges Angliae in eorum coronatione, quod Archiepiscopus Cantuar. ab eisdem Regibus, exigere et recipere consuevit; prout in libris Pontificalium Archiepiscoporum et Episcoporum plenius continetur: Quod quidem Juramentum Richardus Rex Angliae post Conquestum secundus, in Coronatione sua praestitit, & ab Archiepiscopo Cantuar. erat receptum, et illud idem juramentum dictus Rex postmodum iteravit, prout in Rotulis plenius repe●iri poterit de Recordo. Servabis Ecclesiae Dei, Cleroque et populo pacem ex integro, et concordiam in Deo, secundum vires tuas. Respondebit, Servabo. Fancies fieri in omnitus juditiis tuis aequam et rectam justitiam et discretionem in misericordia et veritate, secundum vires tuas, Respondebit, Faciam. Concedes justas leges et consuetudines esse tenendas, et promittis prote eas esse protegendas, et ad honorem Dei corroborandas, quas vulgus elegerit secundum vires tuas. Respondit, Concedo et promitto. Adj. cianturque praedictis interrogationibus quae justa fuerint. Pronunciatisque omnibus, confirmet Rex se omnia servaturum Sacramento super Altare prestito coram cunctis. a Hist. Angliae, p. 193, 194, 195. See My Signal Loyalty etc. Part 2. p. 294. Thomas Walsingham, who at large relates the Form and Solemnities of this King Richard's Coronation, hath added this New Clause to the beginning of his Oath then taken, not extant in the premised Records; nor in Juramentum Regis quand● coronatur, printed in Totles' Magna Charta, London 1556. part 1. f. 164. After the Bishop's Sermon, (writes he) juravit Rex coram Archiepiscopo, et Proceribus qui ibi aderant, quoniam ip●● soli juramentum audire poterunt. Primò, quod Ecclesiam suis permitreret gaudere libertatibus, et eam et Mininistros ejus honoraret, et fidem rectam teneret; & rapacitatem, & omnes iniquitates in omnibus gradibus interdiceret. Secundò, ut leges terrae bonas ubique servari faceret, & praecipuè Leges Sancti Edw●rd● Regis & Confessoris, qui in eadem requiescit Ecclesia, & malas leges faceret abrogari. Ter●io, ut non esset personarum acceptor, sed judicium rectum inter virum & virum faceret, & praecipuè misericordiam observaret, sicut sibisuam indulgeat misericordiam ●lemens & misericors Deus. Q●ibus expletis Archiepiscopus, praecedente eum Marescallo Angliae, Domino Henrico Percy, convertit se adomnes plagas Ecclesiae, indicans populo Regium juramentum, & quaerens, etc. as in the Clause Roll of 1 R. 2. forecited. From which Records and Historian I shall observe: 1. That this and other our King's Coronation Oaths were compiled by our Archbishops and Bishops, and entered by them in their Pontificals. 2ly. That they assumed this transcended Jurisdiction to themselves, to prescribe what new Articles, Interrogations they thought meet to our Kings at their Coronations, which they must solemnly promise and swear to observe, before they would crown them; for which end they inserted this Clause into their Pontificals, immediately after the King's Oath; b Rot. Parl. An. 1 H. 4. nu. 16. Totles' Magna Carta p. 164. See my Signal Loyalty etc. p. 270. Cl. 1 R. 2. m. 44. Adjicianturque praedictis Interrogationibus quae justa fuerint. Pronunciatis omnibus, Rex confirmet se omnia servaturum, Sacramento super Altare protinus praestita coram cunctis, etc. 3ly. That they cunningly inserted into this young King's Coronation Oath this new Clause, not extant in any former Oath, Et etiam de tenendo et custodiendo justas Leges et Consuetudines Ecclesiae, etc. to advance their own Ecclesiastical Laws, Canons, and Customs, made for their own grandeur and advantage in their Convocations, without the consent of King, Lords and Commons in Parliament; and that (as I conceive) in opposition to the Petition of the House of Commons in the Parl. of 51 E. 3. some few months before; c Rot. Parl. An. 51 E. 3. nu. 48. That the Commoners shall not be bound by any of the Constitutions made by the Clergy for their advantage, without the Commons assent thereto in Parliament; car eux ne beullent estre obligez a nul de voz Estatutes ne Ordinances faitz sanz lour assent: with King Edward the 3d. and other our King's Writs, Appeals, Protestations against them, mentioned in my Epistle Dedicatory. 4ly. If d Histor. Angl. p. 194, 195. Tho. Walsingham may be credited against our Records, they likewise added another new Clause to King Richard's Oath, placed in the very front thereof; which they backed with these other passages inserted into their Pontificals for their own advancement, honour, protection by our Kings above all other Subjects, as receiving their Crowns, Swords, Sceptres from them alone, for their special defence. For after the Kings anointing by them on the Crown of his head, breast, shoulders, shoulderblades, hands and boughs of both his arms, they used these speeches to him at the delivery of his Sword and Sceptre. Post haec Archiepiscopus cum Episcopis tradidit ei gladium, it a dicens; Accipe gladium per manus Episcoporum, licet indignos, vice tamen et autoritate sanctorum Apostolorum consecratas, tibi regaliter impositum, nostraeque benedictionis officio ad defensionem sanctae Ecclesiae divinitus ordinatum, et esto memor de Psalmista, qui prophetavit, dicens: Accingere gl●dio tuo super femur tuum potentissime, ut per eundem vim aquitatis exerceas, molem inquitatis potenter destruas, et sanctam Dei Ecclesiam, ejusque fideles propugnando protegas, nec minus sub fide falsos in Christiani nominis hostes execretis ac destruas, etc. Statim post haec. etc. Archiepiscopus dans ei Sceptrum, etc. dicens, Accipe Sceptrum Regiae potestatis insig●e, virgam scilicet regni rectam, virgam veritatis, qua te ipsum bene regas, sanctam Ecclesiam, populum viz. Christianum tibi a Deo commissum, (not the Bishops and Clergy only, who would appropriate the Title of the Church to themselves) Regia virtute ab improbis defendas, pravos corrigas, rectos Pontifices, et ut viam rectam tenere possint tuo juvamine, dirigas, etc. Osculatus est Rex Episcopos omnes et Abbates (but none of his Nobles) à quibus statim ductus est postea ad Regale solium, Episcopis inchoantibus hymnum, Te Deum laudamus. Finito hymno, Archiepiscopus ita eum allocutus est: Sta, & retine amodò locum quem hucusque paterna successione tenuisti haereditariè, indigo tibi delegatum per authoritatem Dei omnipotentis, et praesentem traditionem nostram, scilicet omnium Episcoporum, caeterorum que Dei servorum; et quanto Clerum sacris Altaribus propinquiorem, tanto ei potiorem in locis congruis honorem impendere memineris, quatenus mediator Dei & hominum, te mediatorem plebis in hoc regni solio confirmet, & in regnum aeternum regnare faciat Jesus Christus Dominus noster. Which words and form they have since continued. The same Solemnities, Ceremonials, Prayers, Speeches used at this King Richard's Coronation, and the Interrogations, Oath prescribed to K. Edward the 3d. (without the new additions to King Richards) for aught appears to me continued without any alteration till K. Edw. the 6. together with this Petition, or Monitio Episcoporum ad Regem, et legitur ab uno, (not mentioned by Walsingham, but in the Roman, & other of our own Pontificals, tending only to establish Bishops Canonical Privileges, Laws and Constitutions;) Domine Rex, à vobis perdonari petimus, ut unicuique de Nobis et Ecclesiis Nobis commissis, Privilegium et Debitam Legem atque justitiam et defenstonem exhibeatis, sicut Rex in suo regno debet unicuique Episcopo et Abbati et Ecclesiis sibi commissis. Whereunto Respondit sic Rex, (by their prescription, before he must be Crowned) Animo libenti & devoto promitto vobis, et perdono vobis et unicuique vestram, et Ecclesiis vobis commissis Canonicum Privilegium, (defined by the Popes and their own Canons) & debitam legem & justitiam servabo, & defensionem quantum potero, adjuvante Deo exhibebo; sicut Rex in regno unicuique Episcopo, Abbati, et Ecclesiis sibi commissis, per rectum exhibere debet. But by reason of King Edward the 6. his tender years, and the changes then made in the Religion publicly professed, some Alterations were made both in the Ceremonies, Prayers, and Oath itself at his Coronation, by the Lord Protector and ten of the Privy Counsils advice, whereof Thomas Cranmer Archbishop of Canterbury, and Cuthbert Tonstall Bishop of Durham were two; who prescribed him this new Oath, different in some particulars from all preceding it. The Archbishop standing before the King, shall ask him with a loud voice in manner and form following; Will ye grant to keep to the people of England and other your Realms and Dominions, the Laws and Liberties of your Realm, and other your Realms and Dominions. * The King's Answers. I grant and promise. You shall keep to your strength and power, to the Church of God, and to all the people, holy peace and concord. I shall keep. You shall make to be done after your strength and power, equal and rightful justice in all your Dooms and Judgements, with mercy and truth. I shall do. Do ye grant to make no new Laws, but such as be to the glory and honour of God, and to the good of the Commonwealth; and that the same shall be made by the consent of your people, as hath been accustomed? I grant and promise. Then shall the King rise out of his Chair, and by them that before assisted him, be led to the High Altar. Where he shall make a solemn Oath upon the Sacrament, laid upon the High Altar, in the sight of all the people, to observe the premises; and laying his hand again upon the Book, shall say; The things which I have before promised, I shall observe and keep: So God help me and these holy Evangelists, by me bodily touched upon this holy Altar. At the Coronations of King James and King Charles the 1. and 2. the Interrogations to, and Oath taken by King Edward the 3d. were used and taken by them, with most of the premised Ceremonies, Prayers, passages used at King Richard the the 2d. his Coronation, some whereof were omitted at King Edward the sixths. Which having a In the Second Part of My Signal Loyalty. etc. p. 241, to 327. elsewhere published at large, I shall here omit. By these Historial Collections of the Coronations of foreign Emperors, Kings, and our own British, Saxon, Danish, Norman, English Kings, by Popes, Patriarches, Archbishops and Bishops, with the several Oaths, promises they exacted from them, and altered, enlarged by degrees when crowned, especially when they set the Crown upon Usurpers heads, and disinherited the right lawful heirs, you may most clearly discover, what successive encroachments they made upon their Royal Sovereignty's. What strange Conclusions many Popes, Popish Bishops, Canonists and others have thence deduced, I shall here briefly inform you. 1. That all Christian Emperors, Kings, Princes, receive their Crowns, Swords, Sceptres, Royalties, and Royal dignities only from Popes, Patriarches, Archbishops, Bishops, as Pope Boniface the 8. with sundry other Popes, Popish Canonists, Jesuits, and our Archbishops Aldred of York, Ralph and Hubert of Canterbury have asserted; who are solidly refuted by b In Melchior Goldastus Mona●ch●ae Rom. Imperii, T●m. 3. Francofurti 1613. p. 269, to 2134. John Servin, Advocate to King Henry the 4th. of France in his Vindiciae, and others forecited. 2ly. That the Pope and every Bishop is Superior to Emperors and Kings; because without contradiction the less is blessed, consecrated by the greater, Hebr. 7. 7. as Emperors, Kings, are by Popes and Bishops, not they by them; Yea, Episcopus superminet Regibus, et quibuscumque aliis terrenis Principibus dignitate est praeferendus, quantum plumbum vincitur ab auro: Et Sacerdotium tanto majus est Imperio et omni seculari Principatu, quanto coelum terra preciosius, et anima est corpori praeferenda; as our c Doctrinale Fidei, Tom. 1. l. 2. Artic. 3. c. 74, 75. Thomas Waldensis, Cardinal d De Pontifice Romano, l. 1. c. 7. De Laicis, c. 8 & 10. See my Epistle Dedicatory to Tome 1. Bellarmin, and others determine. 3ly. That as they consecreate, bless, crown them Emperors and Kings: so by the like reason they may execrate, excommunicate, uncrown them, if they violate the Oaths and Conditions prescribed to them at their Coronations: which was our Archbishop Aldreds', Ralph and Hubert's doctrine, as well as Popes. Hence Pope Gregory the 9th, upon Sir * Mat. Paris H●st. Angl. p. 362. Here, Tom. 2. p. 496. Robert de Twenge and others threshing out the corn and plundering the goods of Italian Clergymen beneficed in England by Papal provisions, was so highly offended with King Henry the 3d, that in an oversharp Letter to him, he vehemently reprehended him for suffering such rapines in his Realm to be done to Ecclesiastical persons, non habens respectum ad juramenta quae juraverat tempore Coronationis suae, non solum de pace Ecclesiae manutenenda, verum etiam de recta justitia tam Clericis quam La●cis se●vanda. Mandavit igitur Regi in eisdem literis sub poena Excommunicationis et Interdicti firmiter praecipiens, quatinus diligenti facta inquisitione, si quos hujus violentiae inveniret authores tam graviter puniret obnoxios, ut ex poena illorum caeteris metum incuteret & terrorem. 4ly. That Emperors, Kings are but the Popes, Bishop's Vassals, and their Coronation Oaths mere Oaths of Fealty to them, as their superior Lords. 5ly. That by these their Oaths, and the Liberties, Privileges of the Church, the persons of Popes, Bishops, and all inferior Clergymen, are totally * Marta, de Jurisdict. pars 4. Cent. 2. casus 132, 133. & all Canonists, De Clericis, & Immunitate Clericorum. exempted from the secular Jurisdiction, Judicature of Emperors, Kings, their Judges, and Courts; so that they neither can nor aught at all to imprison, condemn, execute, banish, deprive them for any capital Crimes or Offences whatsoever, but must refer them wholly to be tried, judged, purged in, by and before a Synod of Bishops, or their own Metropolitans or Ordinaries; & that they ought not to put them to death till first convicted, degraded, and delivered up by them to the secular powers. Upon which account e Tho. Walsingham Hist. Angl. p. 98, 99, 101, 103, 104, 105. Ypodigm. An. 1326, 1327 Antiqu. Eccles. Brit. p. 226, 227. Ralph Holinshed, p. 319, 339, 340. Godwins Cat. of Bishops, p. 232, 233. Speeds Hist. p. 667, 677, 679, to 686. Adam de Arleton Bishop of Hereford in the 17. year of K. Edward the 2. being accused, arrested and examined of High Treason, before the King and all the Lords in Parliament, for receiving, aiding, counselling, maintaining Mortimer, with other Enemies of the King, and furnishing them with great store of armed men: peremptorily refused to answer his Charge without the connivance and consent of the Archbishop, and the other Bishops his Peers, because he was a Minister, a Member of the Church, and a Bishop. Whereupon the Archbishop and Bishops presently demanded him as a Member of the Church, to be delivered to their Custody and Trial: Some few days after the King resolving to arraign him for this Treason before his Royal Tribunal; the Bishops hearing of it, thereupon the Archbishops of Canterbury, York, and Dubblin, accompanied with ten Bishops more, and a great troop of men, with their crosses born up before them, marched to the Court where he was to be arraigned, chased away the King's Officers, took the Prisoner from the Bar by force before he had made any answer, and carried him away with them; firmly enjoining all there present on the behalf of God, that none of them under pain of Excommunication should presume to lay violent hands upon this Traitor to bring him back to the bar, whom they had thus violently rescued from public Justice. The King being exceedingly moved with this unparallelled insolency and affront, as he had reason, commanded the Inquest to be impanelled in his absence; who finding him guilty of the Treason and Rebellion whereof he was indicted, according to the truth of the matter: he thereupon seized his Temporalties, Lands, Goods, and banished the Bishop; who notwithstanding his proscription, was by confederacy of these Archbishops and Bishops with strong hand kept safe from the King's Justice, in the Archbishop of Canterbury (Walter Reynolds) his custody: And not long after, this Traitorous Prelate and his Rescuers confederating with the Queen and young Prince Edward, by force of arms imprisoned, deposed the King himself, without any Trial, Crowned his Son King in his stead; and then murdered him, by this Traitorous Bishops ambiguous unpointed Advice, Edwardum occidere nolite timere bonum est. 6ly. That Kings and Emperors by the Oaths taken at their Coronations, are bound to obey, maintain, execute all the Popes, Bishop's Ecclesiastical Decrees, Canons, Constitutions, Censures of Excommunication, Interdicts, Deprivation, yea of death itself in cases of Heresy or Apostasy, and to become their Bailiffs, Gaolers, Executioners, without examining the justice or legality of their proceedings or sentences, under pain of being excommunicated, interdicted, and deprived of their Offices; as not only Popes, but f See Tom 2. p. 890, to 912 & Here, Epistle Dedicatory, & p. 235, 236. Boniface, John Peckham, John Stratford, and other Archbishops of Canterbury and their Suffragans have resolved in their Convocations, and Constitutions. Hence our learned Martyr William Tyndall, in a g Obedience of a Christian man, p. 155. & 137, 138. Book printed Cum Privilegio, London 1573. complained, That the Bishops with the Pope by a certain Conspiration and secret Treason, have with falsehood taken from all Kings and Emperors their right and duties, which now they call their Fréedoms, Liberties and Privileges, AND HAVE MADE EVERY KING SWEAR TO DEFEND THEIR FALSEHOOD AGAINST THEMSELVES. So that if any man shall contend to restore Kings again unto their Duties and Kite, and to the room and authority which they have of God, and of shadows to make them Kings indeed, and to put the World into order again, than the Kings deliver up their swords and authority unto these Hypocrites to s●ay them. The Emperors and Kings are now adays but even Hangmen unto the Popes and Bishops, to kill whomsoever they condemn, without any more ado, as Pilate was unto the Scribes and pharisees, and the High Bishop (or Priest) to Hang and Cricify Christ. For as those Prelates answered Pilate (when he asked what ill he had done?) If he were not an evil doer, we would not have brought him unto thee; as who should say, we are too holy to do any thing amiss, thou mayst believe us well enough, yea, † Mat. 27. 23, 24, 25. and his blood be on our heads, said they: kill him boldly, we will bear the Charge, our souls for thine; * John 19 17. We have also A LAW by which he ought to dye, for he maketh himself God's son. Even so say our Prelates, He ought to dye by our Law, He speaketh against the Church; And, YOUR GRACE IS SWORN TO DEFEND THE LIBERTIES & ORDINANCES OF THE CHURCH, and to maintain our most holy Father's authority, our souls for yours, ye should do a meritorious deed therein. Nevertheless as Pilate escaped not the judgement of God, even so it is to be feared lest our Temporal Powers shall not. † Psal. 2. 10, 12. Wherefore, be learned ye that judge the earth, lest the Lord be angry with you, and ye perish from the right way. So this our Godly Marty●, who experimented the truth thereof soon after, for * See Fox Acts & Monuments, Vol 2. p. 362, 363, etc. opposing the Popes and Bishops Usurpations on the Crown, etc. and translating the Bible into English. 7ly. Some Popes, Popish Prelates, and Canonists both at home and abroad, have pleaded an Exemption from all Subsidies, Aids, Taxes even for the defence of the King & Realm against foreign Enemies, unless specially authorised & approved by the Pope's antecedent Bulls, as being contrary to their Coronation Oath, and the Church's Liberties. Witness the insolent Bull of a See Here, p. 684, 685, etc. See Tom. 2. p. 6. 721. 1024, 1025. ●●●tian Causa 23. qu. 8 D●. Marta de Jurisdict. pa●s 4 Cent. 1. Cas. 1, 10, 11, 13. & the Canonists in their Titles, de Immunitate Ecclesiae. Pope Boniface the 8. and the contests thereupon between King Edward the 1. his Bishops and Clergy, here recited at large, before which his Predecessor Pope Honorius the 3d. seemed to be of a contrary opinion in this memorable Bull of his to the Archbishops, Bishops, Abbots and Clergy of Ireland, for a liberal Aid to King Henry the 3. thus enroled in the Patent Roll of Anno xi H. 3. casually omitted in its proper place. b Pat 1● H 3. pars 1. dors. 12. HOnorius Episcopus, Servus servorum Dei, Venerabilibus Patribus, Archiepiscopis & Episcopis, & dilectis filiis Abbatibus, Prioribus, & aliis Praelatis ac Rectoribus Ecclesiarum in Hibernia constitutis, salutem & apostolicam benedictionem, Non laeditur libertas Ecclesiastica, set defenditur, cum defensori ejus statu rerum et temporum exigente▪ c See Tom. 2. p. 396, 406, 407. subsidium liberaliter exhivetur. Cum ergo karissimo in Chr●sto filio nostro H. Regi Anglorum illustri, multa immineant necessariarum honera expensarum, ac propter hoc sibi mandaverimus à Clero Angliae subsidium exhiberi; Vniversitatem vestram sollicitandam duximus & hortandam, per Apostolica vobis scripta mandantes, quatenus cum regnum Hiberniae ad ipsum pertinere noscatur, ac per hoc eidem incumbat defendere vestrarum Ecclestarum libertates et jura, vosque deceat ipsi cum exposcere videtur necessitas liberaliter subvenire, collectam, pensatis singularum Ecclesiarum facultatibus, faciatis ad expensarum ipsius Regis honera supportanda, cum consilio venerabilis fratris nostri Archiepiscopi Dublin. aliquos viros notae prudentiae ac probatae fidei eligentes, qui pecuniam recipiant per subventionem hujusmodi colligendam, ipsamque assignent ipsi Archiepiscopo & duobus aliis qui ad hoc idonei videbuntur, per eos ad expensas ipsius Regis quae videbuntur ei & regno suo magis necessariae ministrand. Mandatum nost●um taliter impleturi, quod ipsum Regem ad vestrum et Ecclesiarum vestrarum faborem per hoc specialiter inclinetis, gratamque vicissitudinem ab eo expectare possitis tempore oportuno. Nolumus autem quod exhibitio subbentionis huju●modi trahatur ad consequentiam, vel praejudicium generet Ecclesiasti●ae libertati. Dat. etc. Moreover, this Pope was very wary in denouncing any Excommunications, whether general or special, against the King or his Brother, without his special mandate, as this Record then entered with it informs us. HOnorius Episcopus, etc. dilecto filio R. Sanct. Angeli Diac. Card. Apostolicae Ibidem▪ ●edis Legato, salutem, & Apostolicam benedictionem. Discretioni tuae auctoritate praesentium mandamus, quatenns karissimi in Christo filii nostri illustris Regis Angliae, vel nobilis viri R. Com. Pict. fratris sui, ad denunciationem vel prolationem generalis et specialis sententiae Excommunicationis per te vel per alium non procedas, nisi super hoc mandatum nostrum susciperis speciale, Dat. Lat. Id. Ma●i, Pontif. nostri, etc. An. xo. Though Boniface and other Popes since made no bones at all to excommunicate all Emperors, Kings, Princes, who should demand, and all Clergymen who should pay any Subsidies, without his antecedent special licence. Upon which account, d DeJurisdict. pars 4. Centur. 1. ●as. 10 & 11. nu. 21, to 50. Doctor Marta, and some other Canonists cited by him peremptorily resolve; Ecclesiastici sunt immunes a quibuscunque Lalliis, Collectis, Lributis, et sunilibus overibus realibus, personalibus et mixtis. Ecclesiam nullo modo teneri solvere Lributum, etiam de illis bonis quae antea Lributaria erant, et postea in Ecclesiam sunt translata. Praedia tributaria in Ecclesiam translata, et locus suppositus Lributo, Ecclesiae traditus, non debent amplius solvere tributum, quia sunt haec omnia Deo dedicata; e Dr Marta, Ib. pars 4 Cent 1. Cas. 10 nu. 11. p 413, 655, 656. Rex nullo modo potest imponere extraordinaria subfidia, quando istud juravit, prout facit Rex Neopolis, quando invaditur ab hositbus, nulla praecedente culpa Principis aut Civium; nist de consensu eorundem subditorum propter magnam necessitatem, qui possunt remitters juramentum. 8ly That Popes and Bishops by their own inherent Papal and Episcopal Authority, both in their Ecclesiastical Synods, Consistories, and Visications, may lawfully make what f See Henrici Spelmanni Concil. Tom. 2 Oaths, Canons, Visitation Articles they please, and impose, enforce them not only on their own Clergy and Under Officers, but likewise on Church wardens, and other Laymen, yea excommunicate them for refusing to take such Oaths, or make presentments by virtue of them on all such Articles which they prescribe them, till they submit thereto; seeing they have from time to time both made, prescribed Oaths, Articles to Emperors and Kings themselves at their Coronations, and altered or enlarged them as they thought meet: Witness the Oaths not only introduced and imposed on King John before his absolution from his Excommunication and the Kingdoms Interdict by the Pope's Legate and his Bishops, with * See Tom. 2. P. 460, 464, 465. Pope Gregory the 9th. his new Oath of Homage and Allegiance imposed on all our Bishops and Abbots; the Oaths de Calumnia, & veritate dicenda, and Visitation Oaths enforced by Bishop Grosthead, his Officers, and others, against our Laws, and King Henry the 3d. his g Tom. 2. p. 271 272, 276, 279, 287, 118, 866, 400, 464, 466, 467, 830, 831. 489 707, 699, to 711, 728, 760. 810, 818, 838, 191, 896. Fox Acts and Monuments, Vol. 1. p. 298. Prohibitions to restrain them, related in my 2d Tome; but likewise the Oaths prescribed by Robert Winchelsey Archbishop of Canterbury An. 1293. to his Judges, Advocates, Clerks, Officers, Proctors in the Arches; and this Oath of John Archbishop of York, and other our Bishops imposed upon the Lollards in their Provinces and Dioceses, to worship Images, etc. and obey their Laws, Canons, Constitutions; entered with this special Memorandum in the Clause Rolls of Anno 19 R. 2. † Claus. 19 R 2. m. 17. dors. & Spelmanni Concil. Tom. 2 P. 413, 414, 655, 656. MEmorandum, quod primo die Sept. Anno regni Regis Richardi secundi post Conquestam decimo nono, Willielmus Dynet, Nicholaus Tayllour, Nicholaus Pouther, & Willielmus Steynour de Notyngham, in Cancellaria ipfius Regis personaliter constituti, sacramenta divisim praestiterunt sub eo qui sequitur tenore. I William Dynet before yhowe worschipefull Fader and Lord archbishop of Yhorke and yhowr Clergy with my free will and full avisede, swear to Good and to all his seyntes, upon this holy Gospels, yat from this day forthward I shall worship images, with praying and offering unto hem in the worship of the saints, yat yey be made after; and also I shall never mor despise pilgrimage, ne states of holy church in ne degree: And also I shall be buxum to the Laws of holy church, and to yhowe as mine archbishop, and to mine oyer Ordinars and Curates, and keep you laws upon my power, and meynten hem. And also I shall never more meynten, ne tochen, ne defenden Errors, conclusions, ne teachings of the lollard, ne swych conclusions and teachings that men clepyth lollard doctryn. Ne I shall her books, ne swych books, ne hem or any suspect or diffamede of Lollarderye resceyve or company withal wittingly, or defend in you matters; and if I know any swych I shall with all the haste yat I may do yhowe or else you ne'er officers to wyten, and of her books. And also I shall excite and stir all yo to good doctrine yat I have hindered with mine doctrine up my power. And also I shall stoned to yho declaration who es heresy, or error, and do yerafter. And also what venance yhe wool for yat I have done for meyntening of this falls doctryn enjoin me, I shall fulfil i●; and I submit me yerto up my power. And also I shall make no other gloze of this mine oath bot as ye words stoned. And if it be so that I come again, or do again this Oath, or any party thereof, I yholde me here cowpable as an Heretyk, & to be punished be ye law as an Heretyk, & to forfeit all my gods to the Kings will withowten any other process of Law: and yerto I require ye Notary to make of all this, ye which is my Will an Instrument agains me. Et ex habundanti idem Willielmus Dynet eodem die voluit et recognovit, quod omnia bona et catalla sua mobilia nobis sint forisfacta in casu quo ipse juramentum praedictum, seu aliqua in eodem juramento contenta de caetero contravenerit ullo modo. In this impious Oath, compiled and enforced upon the King's Subjects by the Archbishop of York, than Lord Chancellor of England, by his own Archiepiscopal Authority, we may observe: First, that it is directly contrary to the letter of the second Commandment, to sundry other Texts in the Old Testament, and to Acts 17. 24. to 30. Rom. 1. 22, 23, 25. 1 Cor 8. 4, 5, 6. c. 10. 7, 19, 20. 2 Cor. 6. 16. 1 John 5. 21. Rev. 9 20. in the New. 2ly. Against the express * Mag. Charta, c. 29. 51 H. 3 c. 22. See Tom 2 p. 699, 704, 705, 708, 709, 710. Laws, Statutes of the Realm, and Liberty of the Subject's persons, consciences. 3ly. That it prescribes a blind obedience to all the Canons, Laws, prescriptions of the Archbishop or other Ordinaries and Curates. 4ly. That it subjects those persons who took it to a confiscation of all their goods to the King for the breach of it, or any particular Clause, Article thereof, without any other legal process, trial, conviction, and likewise to a Writ de Haeretico comburendo; though the violation of any branch thereof was never declared Heresy by Scripture, nor by any of the 4. first General Councils; nor was against any Article of the Nice●e or Apostles Creeds. 5ly. That it obliged them to submit to all penances they should impose upon them, and to betray, discover to them and their Officers, both the persons, books, writings of all others reputed Lollards. By which exorbitant Oath and proceedings, the Bishops became Masters of all men's lives, liberties, estates whom they pleased to accuse of Heresy, or declared to be Heretics, and would not wholly submit themselves to their Ecclesiastical usurped authority; which made every Archbishop and Bishop an absolute Pope within his own Province and Diocese. What strange, * See Canterbury's Doom, p. 19, 26, 40, 93, to 104. etc. and Visitation Oaths, Articles, for turning our Communion Tables into Altars, and railing them in Altarwise against the East end of Chancels, bowing to, or towards the Altar; receiving the Communion only at their new Rails, with other Innovations, tending to the countenancing or introduction of Popish superstition, devotion, Ceremonies, contrary to our Laws, have of late times been rigorously imposed upon Ministers, Churchwardens and others, by Ecclesiastical censures, to the general discontent, scandal, oppression, grievance of the people, by sundry Archbishops, Bishops, Archdeacon's, in their Synods, Visitations, enforcing every Churchwarden to pay 4 s. 4 d. or more, for taking his Oath, and 6 d. 8 d. or 12 d. for their Books of Articles, besides extorted fees for every presentment on them; (a new extortion, against all Laws and Canons too) their own printed Canons, Constitutions, Visitation Oaths, and Books of Articles,; with the * Decemb. 16. 1640. Votes passed against them in Parliament, That they were against the King's Prerogative, the fundamental Laws of the Realm, the Liberty and property of the Subject, and of dangerous consequence; the Impeachments of several Bishops for them by the whole House of Commons, and the Statutes of 17 Caroli 1. ch. 17. & 13 Car. 2. ch. 12. & 13 Car. 2. ch. 1. declaring, condemning such Oaths and all others made or imposed by any Authority without the King's Majesties royal assent, and both Houses of Parliament, to be null and boyd in their first Creation to all intents and purposes whatsoever, and against the fundamental Laws and Liberties of this Kingdom, will at large demonstrate. 9ly. Some of our Archbishops of Canterbury have grown so insolent, that because some of our Kings were not crowned by them, or their predecessors in their absence, when exiled by them for their Treasons and Rebellions, as upon that account alone to pull the Crown violently from the King's head at the solemn Coronation of the Queen; and to excommunicate all those Bishops who presumed to Crown them by their royal appointment, without their licence or deputation, as the premised instances of Ralph de Turbine and Thomas Becket evidence: whose successors (like the Archbishops of Rheims in France) have claimed it as their peculiar privilege, to crown all our Kings, as if they had no Liberty or Prerogative left them to be Crowned by what Bishops, persons, and at what times, places themselves shall think meet to appoint, as they have frequently done. 10ly. Sundry Popes, Popish Prelates, Canonists heretofore, yea Popish Priests and Jesuits of late, have from hence affirmed, the Coronations of Emperors, Kings by them to be an essential antecedent qualification to constitute them real, legal Emperors, Kings, and that they were not such by descent or election, before they were consecrated by, and received their Crowns, Sceptres, and other Ensigns of Royalty from the hands of Popes or Bishops. Upon this false pretence, Watson and Clarke, two Italianated Roman Priests, conspired with the Lords Cobham, Grace, and others to seize King James and Prince Henry his son at Greenwich, upon their first arrival out of Scotland, and to imprison them in Dover Castle, or the Tower, till they should obtain their own pardons, a toleration of the Popish Religion, and a removal of some Counsellors of State; or else to put some further project in execution against them; affirming to those they drew into their Conspiracy, and pleading it at their arraignments for this Treason; h Speeds History of Great Britain, p. 1242. 1243. Sir Edward Cook 7 Report, Calvins case, f. 10, 11. That the Act was lawful, and no Treason, being done before the Coronation, for that King James WAS NO KING Of ENGLAND, BEFORE HE WAS ANOINTED; and the Crown solemnly set on his Head: These Priests were condemned and executed as Traptors, but the Lords Cobham, and Grace, and other their seduced Proselytes were pardoned by the King's grace, upon their acknowledgement of, and craving pardon for their Treason, grounded upon this false Doctrine. Upon this account, the Guysian Jesuitical faction in i John de Serres & Grimstoms General History of France, p. 866. France asserted some few years before, That they might lawfully take up arms against, depose, murder and stab King Henry the 4. of France to death, because he was not Crowned and anointed King by their Popish Bishops, from whom he should have received his Royal Crown and Authority; and so was no lawful King, but a Tyrant. Which erroneous treasonable Doctrine, is largely refuted by sundry precedents, reasons in point of Law and Divinity, by k 7 Report, f. 10, 10. Sir Edward Cook in Calvins case, by Dr. Crakenthorpe, in his Defence of Constantine, c. 14. p. 341, 342. and l Melchior Goldastus Monarchia Sacri Romani Imperii, Tom. 3. p. 208, to 214. Johannes Servin Advocate to King Henry the 4, in his Vindiciae, to whom I refer you; who prove the Coronation, Unction of Kings to be a mere Ornamental Ceremony, which many Emperors, Kings never used, received, being Emperors, Kings, by and from their very Elections, descents, without and before this Ceremony; as Historians attest, and sundry eminent m Hierom. Balbus de Coron. p. 68 Lawyers and n Cusanus, l. 3. c. 4. Jac. Almaia. de Potestate Eccless. & Laic. qu. 2. c. 10. Divines resolve. 11ly. Sundry Popish Bishops and Priests have inferred from hence, that they only are the holy Church, and God's inheritance intended in these King's Coronation Oaths, Charters, with a seclusion of the Laity; † See My Unbishoping of Timothy and Titus, p. 136, to 141. appropriating the Title of the Church, Clergy to themselves alone: when as they were never styled the Church, Congregation of God, or Christ, in any one Text throughout the Old or New Testament, but the believing * Sed & ubi tres, Ecclesia est, licet Laici. Tertul. exhortatio ad Castitatem, Tom. 2. c. 5. p. 179. Parisiis 1566. 0 Acts 2. 47, c. 8. 1. c. 11. 26. c. 14. 23, 27. c. 15. 3, 22, 41, c. 16. 5. c. 20. 17, 24. Rom. 16. 1, 4, 5, 16, 23. 1 Cor. 4. 17. c. 6. 32. c. 10. ●. c. 11, 16, 18. c. 14, 4, 5, 22, 23, 33, 34. c. 16. 1. 19 1 Cor. 1, 2. 2 Cor. 1. 2. c. 8. 1, 18, 19, 23, 24. c. 11. 8, 28. c. 12. 13. Gal. 1. 2, 13, 22. Ephes. 3. 21. c. 5. 23, to 33. Phil. 1. 1. c. 4. 15. Col. 1. 18, 24. c. 4. 15. 1 Thes. 1. 1. c. 2. 14 2 Thess. 1. 1, 4. 1 Tim. 3. 5. c. 5. 16. Philem. 2. Hebr. 2. 12. c. 12. 13. Jam. 5. 14. 1 Pet. 2. 19 c. 5. 1, 2, 3. 2 John 6. 9, 10. Rev. 1. 4, 5, 11, 50, c. 2. 1, 7, 12, 17, 18, 19, 23. c. 3. 1, 7, 13, 14, 22. c. 22. 16. And the Harmony of Confessions. Laity, Saints and people of God, as distinct from them, and they only the Ministers, Bishops, Angels, Pastors, Elders, Servants of the Church, or Church of God, whom they are to feed, instruct, and take care of, as their Servants, not Lords, as the ᵒ marginal Texts, all Expositors on them, and Mr. William Tyndall in his excellent Treatise, What the Church is, resolve and evidence; Whence the Church and Parliament of England in the 19th Article of Religion, and all Protestant Churches else in their public Confessions, thus define the Church. The visible Church of Christ is the Congregation of faithful men, in the which the pure Word of God is preached, and the Sacraments be duly administered according to Christ's Ordinance; (not the Pope, Bishops or Clergy) and of the Authority of this Church alone, (not the Bishops or Clergy) they affirm Article 20. The Church hath power to decree Rites and Ceremonies, and authority in controversies of faith, etc. yet not to ordain any thing contrary to Gods written Word; as many Popes, Bishops have done in their Councils and Synods, wherein themselves presided: Therefore the Christian people must be included under the Title of Holy Church, which our Kings swear to defend, as well as the Bishops and Clergy; and their own demands to our Kings, for themselves, and all the Churches committed to their Care, with the forms of Institutions to Churches, evidence the people rather to be the Church then themselves, who are but Overscers Pastors and Curates of the Church. 12ly. Popes and Popish Prelates have from hence usurped a power to impose and enforce upon Emperors, Kings, and other Laymen whom they have interdicted or excommunicated, a cautionary Oath, p See Tom. 2. p. 271, 272, 279, 287, 288, 311, 384, 651, 652. De stando et parendo mandatis Ecclesiae, before they would absolve them; now lately revived by some, against the express Custom, Laws, Liberties of our Realm, declared and sworn to by all the Bishops and Nobles of the Realm in the Parliamentary Great Council held at Claerendon under King Henry the second: Yet they themselves by several q See Tom 2. p. 830, 831. Canons declare, that no Pope nor Bishop ought to swear or take an Oath before any Emperor, King, or Council, but only in the case of faith, to purge himself from suspicion of Heresy; nor any Clerk to take an Oath as a Witness or otherwise in any Temporal Court, or cause, especially if trivial, as all Laymen ●●gh● to do, without the Popes or Bishops special licence first obtained; but their assertio●s, in verbo Episcopi, or Sacerdotis must be allowed, instead of an Oath, as equivalent to it; Ne manus per quam corpus & sanguis Christi conficitur JURAMENTO polluetur; as I have r Concil. Triburiense sub A●nulpho. Sar us Concil. Tom. 3. p. 561. See here, Tom. 2. p. 707, 708. elsewhere more largely evidenced. 13ly. A reverend French Doctor of Divinity promoted in our Church, in a s Dr. Isaac Basire, his Sacrilege arraigned by St. Paul, London 1668. chap. 9 p. 168, to 174. & p. 220, 228, Treatise newly published, recites our King's Coronation Oath at large, and from thence observes, That the King in his Oath, swears in a manner, THRICE FOR THE CLERGY PARTICULARLY, and for no other estate of the Realm besides; to intimate, that as your Law calls the Clergy, A High State, and One of the greatest States of the Realm; so it deserves a special Care and High regard proportionable. That by this Juracory Oath, the King swears in special; That he will be a Protector and Defender of the Bishops and Clergy, not only of their Persons; as so qualified with such Rights, and Liberties, but also of their Possessions: By virtue of which Oath the King and all others are in point of Conscience obliged to restore to the Church, Bishops, Clergy, not only all the lands and p●ss●ssions taken from them during the late Wars; but likewise all Manors, Lands, Rents, Revenues whatsoever, heretofore taken away from any Bishoprics, Abbeys, Monasteries, Monks, Nonnes, Mass or Chantry Priests whatsoever by any of our Kings by the 〈◊〉 power in Parliaments, in former ages, t Ibidem ch. 6. throughout. etc. 9, 10, and elsewhere. under pain of incurring the sins of 〈◊〉, Sacrilege, and drawing down the Curses of God and their founders, and exemplary destruction, judgements on themselves, their families, yea the whole Kingdom and Nation; as he magisterially resolves; because, being once given, consecrated to God and his Church, they can never be taken away from them, or converted to any secular uses by Kings, Parliaments, or other Sovereign powers, for any offences, idolatrous or superstitious uses limited by the donors, nor for any crimes or abuses of those to whom they were given, there being an aeternal holiness annexed to them, which cannot be obliterated. For answer whereunto; I would desire this confident Doctor to resolve these Quaeres; 1. Whether any Archbishop, Bishop, Priest or Clergyman, can or ought by the Law of God to covet or desire any more, than a u Prov. 30. 8, 9 Mat. 6. 11 c. 10 10 Lu. 10. 7. Rom. 15. 27. 1 Cor. 9 7, to 15. Gal. 6. 6. 1 Tim. 3. 2, 3▪ c. 5. 17, 18. c. 6. 6. to 13. Acts 20. 18, to 36. Phil. 4. 10, to 20. Heb. 13. 5. 17. 1 Pet. 5. 2. 3. 1 Thes. 5. 12, 13. competent, convenient maintenance, answerable to his diligence, labour, care in the conscientious discharge of his Ministerial Function, in feeding the flock of Christ which he hath purchased with his own blond? And whether those who labour not in the Word and doctrine, preach not in season and out of season, neglect their pastoral duties, feeding themselves not their flocks, or reside not with them, can lay any claim by divine right to any Church-revenues; since Christ himself resolves, x Mat. 10. 10. Lu. 10. 7. 1 Cor. 9 13, 14. John 21. 15, 16, 17. 2 Tim. 4. 2, 5. that none but Labourers in and Preachers of the Gospel, are worthy of their meat, hire: and those that labour not, (by y 2 Thess. 3. 7, 8, 9, 10, 11. Ezech. 34. 2, 3, to 11. St. Paul's resolution) ought not to eat? Whence this Maxim in Law and Divinity, Beneficium propter officium, had its original. If so: Whether Christian Kings and States may not lawfully without guilt of Sacrilege, or violation of their Oaths, resume and take away such superfluous Manors, Lands given by their Ancestors from the Crown to any Archbishops, Bishops, Priests or other Clergymen, for the neglect of their pastoral duties, especially in cases of public necessity, so as they reserve a competent, sufficient maintenance for those who are pious, laborious, worthy of * 1 Tim. 5. 17, 18. double honour and encouragement? 2ly. Whether High-Priests, Priests, Levites under the Law, and Apostles, Bishops, Priests, Deacons under the Gospel, though of divine institution, solemnly consecrated for God's immediate service, and the instruction, salvation of the people's souls, may not justly lose, forfeit, null these their Sacerdotal consecrations, and be legally deprived of their respective holy Orders, and the maintenance belonging to them for their vicious scandalous lives, Heresies, Schisms, yea actually † See my Supplemental Appendix to John Hus his Disputation, p. 49, to 78. executed and put to death for their Murders, Treasons, Rebellions, without any Sacrilege, their consecrations becoming unconsecrations, (as the z Rom. 2. 25, 26, etc. Jews circumcision became uncircumcision, by their profaneness, crimes, and violations of God's Laws? If so: as the Precedents of a 1 Sam. 2. 22, to the end, c. 3. 11, to 19 c. 4. 10, to 19 c. 14. 3. Elyes sons, b 1 Kings 2. 26, 27, 35. Abiathar the High Priest, with c Noh. 7. 64, 65. c. 12. 28. Jer. 23. Ezech. 34. & Mal. 2. throughout. Ezech. 44. 7. to 25. others in the old, and of d Acts 1. 16, to 26. Judas, who fell from his Apostleship for selling and betraying our Saviour Christ, in the new Testament; with hundreds of e See Platina, B●laeus, and others de Vitis Pontificum, Eusebius, Evagrius, Theodoret, Sozomen, Nicephorus Callistus Eccles. Historiae, annal Baronii, Johannes Zonaras & Nicetas their Annals. Fox Acts and Monuments. precedents of Popes, Patriarches, Archbishops, Bishops, Priests degraded, executed in all ages, Churches, Kingdoms, and our own; together with the f Pontif. Romanum, p. 457, 458. Roman Pontificals in the, forms of their depositions, degradations of Patriarches, Archbishops, Bishops, Priests, Deacons, resolve past all dispute, and this Doctor dares not deny. Then much more may the Temporal Lands and Revenues given to them, being not of divine institution nor so immediately consecrated to God's service, nor capable of any real inherent holiness, as they are, loose their relative holiness, by their Crimes, or abuses of them; and thereupon be converted to other uses by our Kings and Parliaments, without any Sacrilege, if they see just cause: so as God's service be still supported in all places necessary. 3ly. Whether Temples, Sanctuaries, Cathedral, Parochial, Collegiate Churches, and private Chapels, solemnly erected, consecrated to God's sacred Worship, with their respective materials, ornaments, vessels, vestments, utensils, when forsaken, abhorred by God, decayed, demolished, or deserted by fire, inundations, earthquakes, wars, pestilence, or seized on by conquering Enemies of a different Religion, expelling the Natives who erected them, for the Bishops, Priests, or people's sins, together with the soil whereon they were built, and Churchyards adjoining to them, do not thereby lose their Consecrations, and become common or profane? If so: as 1 Jer. 12. 7. Psal. 78. 60. Lam. 2. 6, 7. Jer. 7. 12, 14. c. 16. 6, 9 sundry sacred Texts, the precedents of 2 Psal. 78 60. Shiloh, God's own House, Temple, in the 3 2 Kings 25. 9, to 18. 2 Chron. 36, 16, to 21. Jer. 5. 2. 13, to 18. 5, 26, c. 9, 12. Isay 63. 10. 64. 11, 22. Lu. 10. 44. c. 21. 5, 6▪ Mat. 24. 2, 3. Ps. 74. 1, to 10. Ps. 80. 1, 2. Dan. 11. 31. Lam. 1. 10. c. 2. 7, 20, c. 4. 1. Dan. 8. 11, 13. c. 9 ●6 Am●s 7. 9 Holy City of Jerusalem, all the 4 Ps. 74. 8. Synagogues of God in the Holy Land, the famous Churches of Ephesus, Antioch, Philippi, Colosse, Thessalonica, Thyatira, Pergamus, Philadelphia, Sardis, Corinth, Smyrna, Constantinople, Alexandria, with many hundreds of particular Churches, Chapels destroyed, suppressed by the invasions of the Goths, Vandals, Saracens, Turks, Tartars, Danes, throughout Asia and Europe, and our own Realms, evidence; and Hugo Grotius, de Jure Belli & Pacis, l. 3. c. 5. with the Authors there cited by him prove at large. Yea g Iginus Papa, Gratian, de Consecratione, Distinct. 1. Barth. Brixiensis, Johannis de Thierry, & others in their Gloss thereon, Angelus deClavasio, Summa Angelica; Consecr. Ecclesiae, nu. 3. Augustinus Ba●bosa, De Officio & Potestate Episcopi, Pars 2. Allegatio 27. nu. 13, to 20. Paulus Piasec●us, in Praxi nova Episc D. c. 5. nu. 4. Gambarupta, De, Cafibus reservatis, c. 25. cas. 2. c. 2. Vgolinus Dist. 29. nu. 4. v. 1. Lud. Miranda, d. art. 4. Concl. 2. Marius' Alterius de Consecra. Tom. 2. Dis. 3. c. 2. Popes, and Popish Bishops, Canonists (who attribute most holiness to consecrated places) unanimously determine, Si Ecclesia in totum corruit, vel destruitur quoad tectum & parietes, aut in majori parte, it à ut oporteat eos noviter simul reficere; vel si parietes ipsi igne decrustentur intus & exterius, minime retinent antiquam consecrationem, et execrata censeantur. Etiam quando Ecclesia insimul & in totum destruitur, eo animo ut iterum reaedificetur ex eadem materia: Vel si parietes corruunt in totum vel in majors parte erit Ecclesia execrata censenda, et noviter consecranda. And they further resolve, h Joan. Aloysius Riccius in Praxi Aurea, Resol. 201, 208 fran. Zerula in Praxi Epise. 2. Verb. Paroch. Sect. 6. 9 Navarrus de spoliis Cler. Sect. 18. nu. 11. vers. 1. De Episcopis, nu. 15. August. Barbosa, de Offic. & Potestate Episcopi, pars 3. Allegat. 66. nu. 14, 15, 17, 19 Si populus noluit Ecclesiam quae minatur ruinam, restanrare, ea debet penitus destrui, et Episcopus potest vendere lapides Altarium vel Ecclesiarum destructarum: Ecclesiae vetustate collapsae, quando reparari nequeunt, sunt in totum destruend●, without any sin or Sacrilege. Yea the Act for Rebuilding of London made this Parliament An▪ 19 Caroli 2. c. 3. enacts, That the Parish Churches to be rebuilt within the City of London which were demolished by the late fire shall not exceed the Number of 39 And that the Scites and Materials of the other (40) Churches which are not intended by this Bill to be rebuilt, together with the Churchyards, shall be and are thereby vested in the Lord Mayor and Aldermen of the City of London for the time being, and that such of them as shall not upon the rebuilding of the City of London be laid into the streets, shall be sold or otherwise disposed of (for buildings or market places) by the said Lord Mayor and Aldermen, or the mayor part of them, by and with the consent of the Archbishop of Canterbury, and Bishop of London for the time being: and the money raised by such sale disposed of and employed towards the rebuilding of such Parish Churches, as by this Act are intended to be rebuilt. Yea the Canonists themselves resolve, That both Cathedral, Collegiate, and Parish Churches, may be translated from one place to another, either by reason of the incursions of Enemies, the unwholesomeness of the air, the peril of inundations, or remoteness from the parishioners; and that they may be demolished, and Forts, Castles built in their places to hinder the incursions of fororeign enemies in times of War, so as other lands by way of exchange be given in recompense for them, without any Sacrilege: Therefore there is no such inherent inseparable holiness in them, as this Doctor surmiseth: much less in the Lands and Temporalties belonging to them, which were never solemnly consecrated, and revert to the founders or Donors themselves, when the Churches are destroyed, ruined, deserted, translated to other places; as our Judges, Laws, have long since resolved, Ingulphi Historia, p. 895, 896. 8 H. 5. Tit. Abbe. 28. 20 H. 6. 8 b. 20 H. 8. Brooke Extinguishment 35. & Corporation 78. 11 E. 4. 4. a. per Chok. 7 E. 4. f. 11, 12. Fitzh. Grant 17. & Cooks 3 Report, f. 75. b. 4ly. Whether God himself hath not expressly commanded in i Levit. 26. 30. Numb. 33. 52. Deut. 7. 5, 6. c. 12. 2, 3. c. 13. Judges 2. 2. 2 Kings 18. 4, 22. c. 23. 5, to 17. 2 Chron. 14 3, 4, 5. c. 17 1, 5. c. 31. 1. c. 34 3, to 8. 1 Kings 13. 2. 2 Kings 10. 19 to 31. Ezech. 6. 3, 6. c. 18. 30. several Texts, all Temples Places, High-Places, Altars, Groves, Images dedicated to the Worship of Idols, false Gods, or to be utterly destroyed, cut down, and burnt with fire, though dedicated with a pious, but erroneous intention, for the honour, worship of a Deity, though false, and that the conjecrated Priests of these Idols, and their worshippers, revolting from the true God, should be put to death; which King Hezekiah, Josiah, Jehu under the Law, and k See Here, 1. p. 46. 120. Constantine the Great, with other Christian Emperors, Kings under the Gospel, zealously executed, for which they were highly applauded? Whether l Exod. 32. 1, to 25. Deut. 9 21. Ps. 106. 19, 20, 21. Moses himself did not thus destroy the Golden Calf, made and consecrated by Aaron to represent, worship the true God in and by it, (as the sacred History, and m See Dr. Raynolds de Idololatria Romanae Ecclesiae, l. 2. c. 3. nu. 16, 17. etc. Calvin● Institutes, l. 1. c. 11. Divines accord) and burn, grinned it to powder, strew it upon water, and make the children of Israel drink thereof? Whether Jeroboams Calves, and their Temples at Dan and Bethel, made to represent and worship God in and by them, (which proved the destruction of him and his family,) were not likewise destroyed by Josiah, as being directly contrary to the second Commandment? And whether Hez●kiah did not break in pieces the brazen serpent which Moses had made, because the children of Israel did burn Incense unto it, to God's dishonour, though a o 2 Kings 18. 4. Numb. 21. 8. See the Homily against the peril of Idolatry. Type of Christ? If so: Whether by the selfsame reason, Temples, Monasteries, Chapels, Chauntries, Images of the sacred Trinity, of God the Father, Son, Holy Ghost, of the Virgin Mary, other Saints, Angels, erected in times of Popery, for the worship of the true God in an Idolatrous, superstitious, erroneous uses, against his Word and precepts, may and ought not by the selfsame reason to be demolished by our Christian Protestant Kings, Parliaments; and the n 1 Kings 12. 26, to the end, c. 13. 1, 2. 2 Kings 1. p John 12. 32, 33. Lands, Revenues, annexed to them for the maintenance of Popish idolatry and superstition, be lawfully confiscated, and converted to public secular uses, without any Sacrilege, or violation of Prov. 20. 15. Act. 5. 1. to 17. Rom. 2. 22. or any other sacred Text? And whether God's special direction to Moses, * Num 16. 37, 38, 39 to make broad plates for the covering of the Altar of the brazen censers of Korah and Dathan which were hallowed, on purpose, to be a memorial to the children of Israel, that no stranger, which is not of the seed of Aaron come near to offer incense before the Lord, that he be not as Korah and his company, (on which this Doctor much relies) be any way pertinent, to prove it Sacrilege, to convert such lands to secular uses. 5ly. Whether Churches built, consecrated, endowed with lands, revenues by Heretics and Schismatics, may not lawfully be demolished or taken away from them by q See Justinian Cod●cis l. 1. tft. 1. & 8. De Haereticis & Manichaeis, Gratian de Consec●atione Distinct. 1. Heree, Tom. 1. p. 48, 49. & My Sword of Christian Magistracy supported. Christian Emperors, Kings, and confiscated to their Exchequers without any sacrilege or impiety, (as in the cases of the Donatists, Novatians, Manichees, Arians, and other Heretics and Schismatics in former ages) being the most probable means to suppress their Heresies and Schisms? If so: (as I presume this Doctor, who much inveighs against Schismatics throughout his Treatise against Sacrilege, will readily grant;) then by the selfsame reason our Kings and Parliaments might justly suppress, demolish all Monasteries to suppress Popish Idolatry, Heresy, Superstition, and confiscate most of their lands and revenues to the King's Exchequer, without any Sacrilege or impiety. 6ly. Whether the Lands or Revenues given and dedicated to one religious Order of Monks or Nuns, upon their dissolution, can be justly challenged by any other religious Order to whom they were never granted nor designed; any more than lands given or bequeathed to one person and his heirs, or to one City or Corporation and their successors, can be justly claimed by another person or Corporation upon the attainders or dissolutions of those to whom they were given, for any treason or felony? If not, as is most certain by r Semel donata, data & relicta à sidelibus in suarum Ecclesiarum utilitatem & unum casum prima tàm jare antiqua, quam nova Concil●i Tridentin● Constitutum applicari non possint, sine Papae auctoritate. August. Ba●bosa, de Officio & Potestate Episcopi, pars 3. Alleg. 64. nu. 17. all divine and human Laws: then how can any of our Evangelical Bishops, Presbyters, Priests or Deacons, who are of divine institution, by any Laws of God or man, challenge a lawful Title, right, interest in, or to all or any the Livings, Lands, Tenements, Rents, Revenues heretofore given, dedicated, appropriated to any Orders of Monks, Freers', Nuns, Monasteries, of mere Papal, not Divine institution, by any of our ancient Kings or others, either for the expiation of their horrid scandalous Sins, Murders, Rapines, Adulteries, Whoredoms, Perjuries, or other Crimes; or else for the salvation of their own and others souls, and ransoming them from Hell or Purgatory flames, by their merits, fastings, alms, or prayers for them to the Virgin Mary, and other Saints departed; in high derogation of the all-satisfactory merits, mediation of our Lord Jesus Christ, the s Hebr. 9 15. 1 John 2. 1, 2. sole Mediator between Gsd and man, the only Advocate and propitiation for the sins of men: and condemn it as most impious, inexpiable Sacrilege, not to restore them to their actual possession, to whom they were never given, dedicated, nor intended, and that for the performance of such superstitious Popish services, which themselves condemn, and neither can nor aught to perform? If then St. Paul's divinity be orthodox, and his assertion legal, t Hebr. 12. 10. c. 7. 12. We have an Altar whereof they have no right to eat, which serve the Tabernacle. And the Priesthood being changed, there is made also of necessity a change of the Law: so that the Cities, Glebes, Oblations anciently belonging to the Jewish High Priests, Priests and Levites abolished by Christ's priesthood, could not be thereby legally challenged or transmitted to the Apostles and Ministers of the Gospel. Our clamorous Doctor and his Confederates must henceforth give over their pretended divine and legal claims, titles, to all or any of our dissolved Abbeys and Monasteries, Lands, Revenues, with their Satirical invectives against all who refuse to resign or restore them to those Churches, Churchmen, to whom they were never given, and from whom they were not taken; for fear they incur the Prophet Isay his Censure of the covetous lazy Priests in his age; u Isay 56. 10, 11, 12. They are all dumb dogs, sleeping, lying down, loving to slumber: Yea, they are greedy dogs, who can never have enough: shepherds that cannot understand, they all look to their own way, every one for his gain from his quarter. Come ye, say they, we will fetch wine, & we will fill ourselves with strong drink, and to morrow shall be as this day, and much more abundant; as the fat lazy Monks and Abbots did; especially if they can once effect their long prosecuted design of gaining all ancient Abbey Lands and Revenues by their Satirical invectives against Sacrilege. Now whereas this a Sacrilege arraigned, ch. 8 p. 156, 157. Doctor argues; that admit the Clergymen were guilty of all the crimes laid to their charge, yet their personal delinquency cannot forfeit their Lands which they have in jure Ecclesiae, & in jure Dei, they being but usufructuaries of the profits of them during their lives; and in nature of Tenants for life, who cannot forfeit God's inheritance and fee. I answer: 1. That all our b 2 E 3 29. 6 E. 3. 10. 24 E. 3. Juris Utrum 4. 25 E. 3. 54. 38 E. 3. 19 22 H 4. 11. 9 E. 4. 6. Dyer 238. Cooks 1 Instit. f. 300 b. 341 a. b. 2 Instit. f. 457. Lawbooks resolve; that Bishops, Abbots, and other Clergymen are seized of their Lands in fee in Jure Ecclesiae; and not tenants for life. 2ly. That they may therefore forfeit the Lands they have in Jure Ecclesiae & Dei, either by c Fitz. & Bro●k contra formam Collationis, 7 R. 2. Cessavit 18. Regest. 238 a. Old Nat. Brev. 241. b 32 E. 3. Cessavit 24. 9 12 H. 4. 24 a. Fitz. Nat. Br. 209, to 212. Lit. sect. 136, 137. Coo. 2 Instit. p. 457; to 460. Here, p. 334. alienations of them for life, or in fee to their bastards, whores, kindred, others, against the donors' intentions, or by their neglecting and ceasing to perform the Divine services, and works of piety, charity, devotion for which they were specially given to them; and that by the express provision, words of the Statutes of 13 E. 1. c. 41. & 6 E. 1. cap. 4. which gives the Donors and their heirs Writs of Contra formam collationis, and of Cessavit, to recover the Lands so forfeited by their abuses, or non-performance of the divine services, or alms for which they were given. 3ly. This is evident by sundry memorable precedents, recorded in our Histories, Records and Law-books: The 1. is that of the d Gualther Mapes de Nugis Cu●ialium, MS. in Bibl. Bodleiana: Cambdens Britannia, p. 262, 263. Here Tom. 1. p. 310, 311. Abbess and Nuns of Berkeley in Glocestershire, who being all big with child by Earl Godwins Nephew, and so found by inquisition, King Edward the Confessor thereupon dissolved the Monastery for their whoredoms, and gave the Lands to Earl Godwin, from whom the Barons of Berkeley have enjoyed it as the seat of their Barony for many hundred years. The 2. the e Chartae Antiquae GG. & ● nu. 8. Cart. 1 Joan. Regis, n. 103. Cart. 12 H. 3. nu 11. Cart. 8 E 2. nu. 24. Pat. 3 H. 4. pars 1. n. 24. Pat. 22 H. 6. nu. 11. 04. Here, Tom. 1. p. 759, etc. Tom. 2. p. 228. Monasticon Angl. Vol. 2. p. 191, 192. 866. Abbess of Ambresbury, who having three bastard children after her profession, and about 30. of her Nuns being likewise convicted of incontinency; thereupon their order was dissolved, and their lands given by King Henry the 2. to the Nuns of the Order of Font-Ebrard in Picardy by the advice of Pope Alexander, Richard Archbishop of Canterbury, and the rest of our Bishops, Earls, and Barons, as the f Joannis Lydii ad Clemangem Analecta, p. 23, 24, 25. Gulielmus de Nurgia●o Chronol. Anno 1129. Charters, Patents of Henry the 2. Richard the 1. King John, Henry 3. 4. & 6. assure us, and Roger Hoveden, Gervasius, Bromton, Henry de Knyghton, and others story. To which I might add the precedents of the Nuns of St. Eligius in Paris, Anno 1107. of Argentol, and of St. John's of Laudnne, Anno 1129. who for their infamous, diabolical whoredoms, were deprived, ejected, suppressed, and their Lands, Monasteries, transferred to others. Nunneries (as g De Corrupto Ecclesiae statu, cap. 23. Ivo Carnotensis, Epist. 70. Nicholaus de Clemangiis and others complain) degenerating frequently into Stews and Brothels, Non Dei sanctuaria, sed Veneris execranda prostibula. The 3. is the famous Order of the Knights of the Temple of Jerusalem, who being instituted about the year of Christ 1118. and endowed with most h Cart. 1 Johan. Regis nu. 7, to 23. & 91, to 102. Chron. Gervasii, Anno 1453, 1454. Ma●. Paris, An. 1118. p. 64, 596. Surius Concil. Tom. 3. p. 707, 624. Antoninus Tit. 15. c. 20. Polychronicon, l. 7. c. 16. ample possessions, privileges both by Christian Emperors, our own and other Kings, Pope's Bulls, and Decrees of Councils, for the defence of the Holy Land, Christianity and Christians against the Saracens and other Infidels, were yet for their intolerable pride, avarice, abuse of privileges, Apostasy, Sodomy, and other crimes, (whereof many of them were accused, and found guilty by their own confessions, if we believe Pope Clement's Bull) upon the frequent complaints of the French King & others against them, after near 200 years' continuance, notwithstanding their Bulls, Privileges, in the General Council of Vienna, totally and finally suppressed by that Council and Pope Clement the 5th. An. Dom. 1312. whereupon all their persons were imprisoned in one day throughout England, France and Christendom; their Manors (amounting to 9000. in all places,) with their Lands, goods in England, seized into the hands of K. Edw. the 2. as escheated to him & other Lords by Law by their dissolution; though most of their lands afterwards by the Decree of this Council, and a special Act of Parliament, were translated to the Hospitallers, as our * Claus. 1 E. 2. dors. 12. Cedul. Cl. 7 E. 2. d. 16. Ced. & d. 12. Cl 17 E. 2. m. 4. 1. 7, & 17. Records, i Chron. Johannis Bromton col. 1008. Chron. Gervasii col. 1454. Tho. Stubs Actus Pontif. Ebor. col. 1730. Henr. de Knyghton de Event. Angl. l. 3. c. 14. col. 2531. Surius Concil. Tom. 2. p. 459, to 463. Historians and the Bulls of this Pope to the Archbishops and Bishops of England, and Archbishop of York, at large relate. The 4. is the Case of k See Cooks 2 Instit. p. 334. & Here, p. 458. Thomas Pipe Abbot of Stonely, who had more Bastards than Monks, An. 38 E. 3. and of many Abbots, Monks of England, who being found guilty by several Inquisitions upon Oath of most detestable Sodomies, Adulteries, Whoredoms, and other Crimes in King Henry the 8. his reign, epitomised by l Acts of English Votaries. John Bale, and m Page 1042, 1043. H●nry Stephen his Apology for Herodotus, cap. 21. f. 183. Speed in his History of Great Britain, were thereupon totally suppressed, and their Lands by Act of Parliament confiscated, and transferred to this King, his heirs and successors; who sold and converted most of them to secular uses: Which alienations, together with his resumptions, alienations of several Manors from our Archbishops and Bishops, were ratified as legal, by the Popish Parliament, and all our Prelates, Clergy, the Statutes of 3. & 2 Phil. & Mary, chap. 8. and by the Bull of Pope julius to Queen Mary; without the guilt of Sacrilege, wherewith this Doctor now asperseth them, as I have n My Supplemental Appendix to John Hu● his Disputation, p. 92, to 112. elsewhere evidenced at large; and therefore shall no further insist on. I pretermit all other particular advantages, and encroachments of Jurisdiction of lesser moment, which Popes, Popish Archbishops, Bishops, Priests, Canonists, and Divines have usurped by, and deduced from the Coronation Oaths prescribed by them to Emperors and Kings. But these recited are of such public, grand concernment to their Prerogatives, Sovereignty's, Crowns, their Kingdoms, People's Laws, Liberties, and so pertinent to my Subject-matter in this, the precedent, as well as subsequent Tomes, that I could not pretermit, but recommend them to your special observations. I have only one thing more to inform you of; that since the finishing of this Tome, I have discovered two gross mistakes together, relating to King John, his successors and Realm, in a modern Great French Historian, Andre de Chesne his Histoire D'angleterre, Descosse, & D'irland, x Anno 1666. Avec Privilege du Roy, lib. 12. p. 514. & lib. 20. p. 54, 55. newly printed in two large folio Volumes at Paris: who relating the story of King John's resignation of his Crown, and Realms of England and Ireland to Pope Innocent, and homage to him as his Vassal and Tributary under the annual rent of 1000 marks; affirms, 1. Que de son temps mesme, et jusque a ce que le Roy Henry 8. renonca le Pape et Lesglise Roman l'an MD. XXXIV. le cens et tribute annuel fut tous jours payen: when as the payment * See Tom. 2. p. 299, to 302, 306, to 315. & Here, p. 157, to 160, 390, 391. thereof was oft opposed, and constantly denied from the 17 year of Edward the 1. since which it was never paid, though demanded by Popes from him and his successors; yea it was unanimously and magnanimously resolved against both by the King, Prelates, Nobles and Commons in the Parliament of 40 E. 3. Rot. Parl. nu. 7, 8. in case the Pope should demand it. 2ly. Que Roys Inas par une humble piety, rendit son Royaume tributaire a l'Esglise Roman, environ l'an 740. tellement que chacun maison devoit payer une piece de argent, & les appelloient vulguarrement, Les deniers de Saint Pierre: which he styles and reputes le Tribute annuel; et destors l' Angleterre n'avoit jammes failly de faire la mailly bonne aux Papes jusque a ce que Henry viij. tout le premier fist defence de lever cet argent. When as Peter-pences was never granted nor paid as a Tribute to the Pope or Church of Rome, but as a mere voluntary Alms to the English School in Rome, and its payment frequently interrupted, denied, before our King Henry the 8. abolished it by Act of Parliament; as I have y Tom. 1. p. 202, to 209. z Tom. 2. p. 301 302, 314. & Here, p. 390, 391. largely evidenced, against Baronius and other Pontifician Historians and Divines before this new Historians Books came forth in print: The very same I find z Refuted by Dr. John Tillotson, in His Rule of Faith, p. 92, 93, 97, 98 107, 119, 123, to 132, 154, to 158, 227, 158, 159, 284, 294. likewise asserted in, Divers Traitez sur les Droicts & Prerogatives des Royes de France, printed A Paris, avec Privilege le Roy, Anno 1666. p. 79. who from thence argues, the Precedency of the Kings of France before the Kings of England, for that they held their Crowns immediately from God, when as the King's o● England (as Offa, Inas, Ethelwolf●, and King John) rendered themselves Tributaries and Vassals to the Pope. Since the completing of this Tome and the Epistles to it, one Mr. Cressy a Benedictin Monk (an Apostate from the Church of England, who writ two or three Pamphlets against our Church & Religion to ingratiate himself with the Roman party, and advance Traditi●●●bove ●bove the Scriptures, as the only Rule of Faith) hath published a large * Printed at Paris 1668, newly brought over by the French Ambassador. folio Volume, of the Church History of Britain, from the beginning of Christianity till the Norman Conquest, dedicated to the QUEEN: wherein though he impertinently mentions my Church-History in his Preface to the Reader, yet he neither refutes nor takes Notice of any passages in my former Tomes throughout his History, as I and others expected. If upon perusal of this Tome, any Readers shall reap satisfaction, information, or profit by my Collections or Observations therein, let me enjoy the benefit of their prayers, at least a candid acceptation of these my Labours, and if they shall chance to discover any involuntary real mistakes therein, (besides the Erratas at the Press, which I have amended, and desire them to correct before they read this Volume) I shall humbly crave their friendly advertisement of them, that so I may rectify them if there be just cause upon second thoughts. Farewell. From my Chamber in the Tower of London, August 18. 1668. William Prynne. A TABLE of the several Chapters and their Contents in this Third Tome; to which I have made some small Additions, where needful. BOOK V. CHAP. I. Containing sundry Records, Pope's Bulls, Writs, Prohibitions, Attachments for suits in Courts Christian, not formerly printed; and some Historical Passages, during the reigns of King JOHN, and HENRY the Third, relating to their Ecclesiastical Jurisdiction, the Church-affairs in England and Ireland: Their Transactions with Popes, Pope's Legates, Nuntioes, Delegates, Popish Prelates: together with their several Usurpations on, Attempts against their Royal Rights, Prerogatives, Subjects Liberties, Properties; and these Kings, their Nobles, Parliaments, Counsils, and Judges Oppositions against them: With the Elections, successions, Acts of Popes, of English and Irish Bishops, and what concerns them; as an Appendix to the Second Tome. Page 2. to Folio 133. CHAP. II. Containing several Records, Prohibitions, and Historical passages, evidencing the Ecclesiastical Supremacy of our renowned King EDWARD the 1. in and over all Persons, Causes Spiritual, as well as Temporal, in England, Ireland, and other his Dominions. His Oppositions against Papal, Prelatical Usurpations, Encroachments upon the Rights of his Crown, Laws, Subjects Liberties. The Chief Transactions, Bulls, Letters between Him, and the Popes, Court of Rome: And the Elections, Confirmations, Successions, Acts of Popes, Archbishops, Bishops, Abbots, and other Clergymen in England, Ireland, and his foreign Dominions, from the beginning of the First, to the end of the Tenth Year of his reign. With some other particulars of Note and public concernment, p. 117. (next after fol. 133.) to p. 298. CHAP. III. Comprising several evidences out of Records and Histories of King Edward the 1. his Sovereign Ecclesiastical Jurisdiction over all Persons, Causes, and chief management of all Ecclesiastical affairs in England, Ireland, Scotland, and other his Dominions: With Popes, Bishop's various Encroachments thereon: And His, his Parliaments, Counsils, Judges Oppositions, Prohibitions against them: together with the most considerable Negotiations between Him, and the Popes, Cardinals, Court of Rome; the Elections, Confirmations, Successions of Bishops in England, Ireland, his Dominions in France, and of Popes in Rome; from the beginning of the 11. till the end of the 20. year of his Reign: As also the Transactions concerning his Superiority over the Realm of Scotland, as Sovereign Lord thereof; with the Plead of the Competitors to the Crown of Scotland before him as their Superior Lord; and his Judgement given therein for John Bailiol, p. 298. to 549. CHAP. IU. Containing King Edward the 1. his Claim, exercise of Sovereign Ecclesiastical Jurisdiction over all Persons, Causes within England, Ireland, Scotland, and his other Dominions. His Oppositions, Prohibitions, Edicts against Bishops and other Clergymens' Encroachments thereon; especially Pope Boniface the 8. his Constitution, prohibiting all Clergymen under pain of Excommunication to grant or pay avy Taxes, Subsidies to any King, or for Kings to demand or receive them, without the Pope's precedent licence: He puts his Bishops and Clergy out of his Protection for submitting to it, and denying him an Aid demanded, till they were enforced to purchase general and particular Protections from him. A Catalogue of those Ecclesiastical and Religious persons who purchased such Protections for their safety. His Opposition against this Pope's Bulls concerning his Sovereign Dominion, Title, to the Realm of Scotland and other Kingdoms. The negotiations between King Edward, the Popes, Court of Rome, the French, and Scots. The French King Philips, and Pope Boniface the 8. their Contests, Proceedings, and Declarations against each other. The Elections, Successions, Acts of Popes, English, Irish Archbishops, Bishops, and other Church, State-affairs, (especially the Contests between the King and his Barons, concerning the Confirmation of the Great Charters, Deafforestations, and between the Scots and Him) faithfully collected out of Records and Historians from the beginning of the 21, to the end of the 30th year of his Reign; The Scots Kings, Prelates, Nobles, Commons solemn reiterated Oaths to him; with their Names, perfidious violations of them, and punishments for it. p. 549, to 980. CHAP. V. Containing the imprisonment, death of Pope Boniface the 8. The Letters, Bulls, Negotiations between King Edward the 1. and this Pope's Successors, with their Successions in the See of Rome. This King's Acts of Sovereign Ecclesiastical Jurisdiction over the Churches, Prelates, Clergy of England, Scotland, Ireland, and Sovereign Dominion over Scotland. His Prohibitions, Statutes, Edicts against Papal Provisions, Extortions, and Prelatical Usurpations upon the Rights of his Crown and Temporal Courts. The Elections, Acts, Sucoessions of Archbishops, Bishops, Abbots, and other Prelates, Priests, in the Churches of England, Ireland, Scotland, and Foreign Dominions; With other Particulars relating to our Public Church and State-Affairs, from the beginning of the 31. year of King Edward the 1. till his death, in the 35th year of his reign; Collected out of the Records of those years and Historians, p. 980, to 1204. A Supplemental Appendix of Records, Bulls, Prohibitions, Epistles, Petitions, to the Reign of King Edward the 1. from the 2d. to the 25th. year of the said King, to the same effect as those in the 2, 3, and 4. premised Chapters, p. 1204. to 1308. 14 Several Tables Containing all the particular Matters in this Tome, printed at the end thereof. THE THIRD TOME OF An exact Chronological Vindication, and Historical Demonstration of our British, Roman, Saxon, Danish, Norman, English KINGS Supreme Ecclesiastical Jurisdiction, in, and over all Religious or Ecclesiastical Matters, Causes, Persons, as well as Temporal, within their Realms and Dominions. The PROLOGUE. MY constant daily attendance in Parliament during its Sessions, besides other public Employments, and the extraordinary increase of the late raging Pestilence (Anno 1665.) in London and its Suburbs, interrupting me in my perusal of all the ancient Records in the White-Tower-Chappel, (there buried in dust and oblivion in one confused Chaos for many years passed) necessitated me to omit in my second Tome and Appendix, sundry pertinent Records, Pope's Bulls, Letters, Writs, Prohibitions, Attachments at the Kings and grieved parties prosecutions against the Usurpations, Citations, Provisions, Excommunications, Interdicts, Exactions, Innovations of Popes, Pope's Legates, Delegates; and our Archbishops, Bishops, Ordinaries, Archdeacon's, Deans, Officials, their Courts Christian and Officers upon the ancient Rights and Prerogatives of the Crown, the Liberties, Properties of the Subjects, the Temporal Courts, Laws of the Land during the Reigns of King John and Henry the 3. (with some material passages in our Historians) which I have sincc discovered, not unworthy public view; Which (according to my Chronological method) I shall here present to the Readers in a distinct Chapter, before I proceed to the Reign of King Edward the First; with some brief, useful (and I hope not unseasonable nor unacceptable) Observations on and from some of them, for the better information as well of the Professors as Students of the Common Law; and a clearer detection than hitherto hath bee● made, of such usurped Jurisdictions in some Temporal causes, which the Popish Prelates, Councils, Clergy, Courts Christian in these Kings reigns endeavoured to monopolise into their own hands and wrist out of these Kings and their Courts; and other Prelates, Canonists since, (yea in this very age) have overboldly claimed by confident false averrments in their Councils, Canons, Decretals, Glosses, Writings, Arguments, as the ancient sacred Rights, Liberties of Holy Church, peculiar to Courts Christian, upon apparent Mistakes and Forgeries of their own coining, which they would then and now obtrude upon the ignorant World as undoubted Truths; to enlarge their Phylacteries, advance their Papal Canon Laws above the Common, the Popes and Bishops Mitres above the Imperial Crown. The discovery and countermining of which long-agitated Design in successive ages, is the principal scope, end of these my Chronological Collections, to which I shall now address myself without further Prologue, in the ensuing Chapter; augmented with new Additions (especially of Prohibitions, Suits and Attachments on them against Ecclesiastical Judges, Officer's, persons) in this reimpression, the most part of the former printed Copies, and the preceding Tomes being burnt to ashes by the late consuming Fire in the Printers house, to my great loss, and retarding of this Volumes publication. BOOK V. CHAP. I. Containing sundry Records, Pope's Bulls, Writs, Prohibitions, Attachments for suits in Courts Christian, not formerly printed; and some Historical passages during the Reigns of King John, and Henry the III. relating to their Ecclesiastical Jurisdiction, the Church-Affairs of England and Ireland, their transactions with Popes, Pope's Legates, Nuntioes, Delegates, Popish Prelates: together with their several Usurpations on, attempts against their Regal Rights, Prerogatives, Subjects Liberties, Properties; and these Kings, their Nobles, Parliaments, Counsils and Judges oppositions against them. TOME 2. Page 227. Line 3. after Christians, insert; King JOHN was no sooner possessed of the Realm of England, but he immediately (in the very first year of his Reign) evidenced to all the World, not only his P●ety and Regal Duty, but Ecclesiastical Sovereignty, both by ratifying, protecting, enlarging the Ecclesiastical as well as Temporal Liberties, Privileges, Churches, Chapels, Tithes, Lands, Possessions granted by his Ancestors to several Archbishoprics, Bishoprics, Monasteries in England, Ireland and Normandy, by sundry a See Cart. 1. Johan. Regis, pars 1. nu. 5, 7, 10, 15, 18, 31, 37, 41, 45, 51, 53, 57, 59, 60, 61, 63, 68, 86, 90, 98, 101, 132, 133, 156, 158, 159, 162, 171. And pars 2. n. 5, 11, 25, 32, 38, 48, 56, 57, 58, 60, 68, 70, 71, 76, 81, 86, 123. Charters extant in his Charter-Rolls in the Tower: using this expression in the Prologue of confirmation to the Monastery of Cirencester. b Chart. primo Johann. n. 68 m. 24. parte prima. JOhannes Dei gratia, etc. Quoniam honori nostro condecens, et saluti nostrae necessarium, loca sancta et religiosa quae ab avo patris nostri Rege H. primo, sunt fundata, et a Rege H. secundo patre nostro confirmata defendere, custodire, et amplificare. Ind est, quod Deo & Ecclesiae Sanctae Mariae de Cirecestr. & Canonicis Regularibus ibidem Deo servientibus, damus & concedimus, etc. (the Liberties and Lands therein mentioned at large) Dat. per manum H. Cantuar. Archiep. Cancellar. nostri apud Sag. 7. die Augusti, anno Regni nostri primo. Which Prologue he likewise used in other of his Charters. Moreover, to manifest his superintendency over, and special care even of Hubert Archbishop of Canterbury his Chancellor's soul, as well as of his person or estate; he inserted this expression into his Charter, whereby he authorised him to make a Will, and device his goods; which he could not then legally do without his Royal licence. JOhannes Dei gratia, etc. Quantò venerabilem patrem nostrum in Christo H. Chart. An. 1 Johan. parte 1. m. 8. n. 160. Cant. Archiepiscopum artiori vinculo dilectionis amplectamur, tantò magis cupimus & frequencius optamus omnia quae personam suam tangunt, et ea maxime quae ad salutem animae pertinent, in summa firmitate et stabilitate permanere. Volumus igitur & firmiter praecipimus, quod testamentum quod idem Archiepiscopus tàm de bonis Archlepiscopatus Cant. quam de aliis quibuscunque bonis suis, secundum Deum condiderit, firmum sit et stabile, nec alicujus voluntate immutetur in aliquo vel impediatur. His testibus S. Audr. Episcopo, etc. Dat. per manus S. Archid. Wellen. J. de Grei, etc. Lo here this Archbishop, who used to prove and confirm other men Wills after their deaths, had his own Will ratified by this King's Royal Charter for the good of his soul, as Supreme Ordinary, during his life, to make it valid, irrevocable after his decease. About the same time the King confirmed to this Archbishop and his Successors all the donations of Lands, Liberties, Customs, Exemptions, and all other things granted to the Church of Canterbury by any of his predecessors, or any other Ecclesiastical or secular persons, by this short Charter. JOhannes Dei gratia, etc. Noveritis nos pro salute animae nostrae, & animarum antecossorum Chart. An. 1 Johan. Regis, part. 1. p. 159. & successorum nostrorum, et ob reverentiam beati Thomae Martyris, & omnium Sanctorum quorum in Cant. Ecclesia reliquiae requiescunt, concessisse, & praesenti Carta nostra confirmasse Deo & Ecclesiae Christi Cant. & venerabili patri nostro H. ejusdem loci Archiepiscopo & successoribus suis imperpetuum, omnes donationes terrarum, tenementorum, libertatum, & liberarum consuetudinum, quietanciarum, & omnium aliarum rerum & possessionum quae ex donatione nostra, vel antecessorum nostrorum, vel ex donatione quarumlibet aliarum personarum Ecclesiasticarum vel Secularium adepti sunt: Statuentes & firmiter praecipientes, ne quis eis contra praedictas donationes aliquam injuriam vel molestiam inferat, aut in aliquo contra libertatem praedictarum donationum venire praesumat. Volumus eciam & firmiter praecipimus, quod praedictus Archiepiscopus & Successores imperpetuum omnia praedicta adeò benè & quietè, liberè & integrè habeant in omnibus, & possideant sicut debent & solent, & sicut hucusque habuisse & possedisse dinoscuntur, & sicut Chartae quas inde habent rationabiliter testantur. Teste R. Episcopo Sancti Andreae, Roberto Com. Leircestriae, etc. Dat. per manum J. Wellen. Archid. & Johannis de Grei apud Chinonem, 26. die Sept. anno regni nostri primo. He likewise ratified by his Sovereign Ecclesiastical Authority and † Chart. 1 Johan. Regis, pars 1. nu. 158. Charter the * Here, Tom 1. pag. 1102. premised Charter of King Richard, touching the exchange between Archbishop Hubert and the Bishop and Monks of Rochester, of the Manor of Lambheth for other lands, and the Clause therein, authorising the Pope, Archbishop of Canterbury, bishop and Clergy of England, to excommunicate the infringers thereof. Besides, he appropriated several parochial Churches in perpetuity to the Bishopric of Coventry and Litchfield; converted other parochial Churches into praebendaries; and ratified the Orders made by Bishop Hugh for the better Regulation of that Church, by these two Charters. JOhannes Dei gratia, etc. Sciatis nos pro salute animae nostrae, & antecessorum & Chart. 1. Johan. Regis, pars 2. n. 147. successorum nostrorum animabus, dedisse & concessisse, & praesenti Charta nostra confirmasse G. Coventr. Episcopo, omnibusque successoribus suis Ecclesiam de Wellehale, & Ecclesiam de Forton, cum omnibus ad eas pertinentibus, in puram & perpecuam Eleemosynam, habendas et tenendas in propriis usibus suis, libere et quiet, et sine omni exactione in perpetuum. Praeterea confirmamus Deo & Ecclesiae Sanctae Mariae & Sanct. Cedde de Lichfeld, & praedicto Episcopo & successoribus suis Ecclesias de Ruggeleg & de Canoch, quae exdono Regis H. patris nostri in praedicta Ecclesia de Lichfeld sunt praebendatae. Quare volumus & firmiter praecipimus, quod praedictus Episcopus & successores su● praefatas Ecclesias cum earum pertinentiis (sicut praedictum est) habeànt & teneant liberè & quietè, honorificè & pacificè in perpetuum. Teste G. filio Pet. Com. Essex, W. Marescal. Com. de Pembroc. Rob. fill. Rob. etc. Dat. per manus S. Wellen. Archid. & J. de Grace Archid. Glouc. apud Porcestr. die 25. die April. Anno Regni nostri primo. JOhannes Dei gratia, etc. Sciatis nos pro amore Dei, & pro salute animae nostrae, et Cart. 1. Johan. pars 2. num. 25. animarum antecessorum et successorum nostrorum, dedisse et concessssie, et praesenti Carta nostra confirmasse Deo et Ecclesiae Sancti Mariae et Sancti Cedde de Lichfeld, et venerabili patri nostro G. Coventren. Episcopo, et successoribus suis Ecclesiam de Bathekewell, cum praebendis et omnibus aliis ad Ecclesiam pertinentibus, ut secundum ordinem et dispositionem quem Hugo bonae memoriae Coventr. Episcopus super eadem Ecclesia de Bathekewell fecit, ea cum omnibus pertinentiis suis in proprietatem de Lichfeld Ecclesiae convertatur; Salvo tamen servitio tum Presbyterorum qui in eadem Ecclesia de Bathekewell deserviant, et juxta arbitrium Episcopi Diocesani rationabilem sustentationem habebunt. Ordinationem namque H. praedicti Episcopi, quam super hoc fecit, ratam habemus, et futuris temporibus semper habebimus. Ecclesia autem de Lichefeld concessit nobis unum Presbyterum praebendarium in Ecclesia de Lichfeld, qui singulis diebus vitae nostrae Missam cantabit pro sanitate et iucolumitate nostra, et post mortem nostram omnibus diebus Missam pro salute animae nostrae cantabit imperpetuum. Quare volumus, et firmiter praecipimus, quod praedictus G. Episcopus, et successores su● post eum habeant et teneant praedictam Ecclesiam de Bathekewell, cum Praebendis, et omnibus aliis ad eam pertinentibus benè et in pace, liberè et quietè, integrè, plenariè et honorificè, cum omnibus libertatibus et liberis consuetudinibus suis, sicut praedictum est. Teste Willielmo marshal. Com. de Pembroc. Willielmo Com. Sarum, Johanne de Pratell, Rob. de Turnham, Tho. Basset, etc. Dat. per manum S. Wellen. Archid. apud Valen. 3. Feb. Anno Regni nostri primo. The like Charter of confirmation of Churches, Tithes, and Liberties he made to the Bishop of * Chart. 1. Johan. pars 2. num. 73. Exeter and his successors the same year; which those who please may peruse in the Charter Roll. A great difference arising between this King, and the Bishop, Sheriff of Lexovie concerning his and the Sheriff's rights within that City, he referred it to a legal trial in his Court; and then ratified the Bishop's rights by this ensuing memorable Charter, reciting the proceedings therein; and his care to protect the Church's dignities, Johannes Dei gratia, etc. Inter ea quae ad conservationem justiciae pertinere noscuntur, Chart. 1. Johan. pars 1. in. 13. dorso. Carta Lexovien. Episcopi de Vicecorn. nihil specialius Kegibus et Principibus Christianis incumbit, quam dignitates Ecclesiasticas in sua stabilitate tueri. Et ne fortè per * Which confutes the grounds, and shows the absurdity of the New Popish Doctrine, of Oral Tradition. obliviones hominum, rerumque ac temporum mutabilitates, ea quae pia consideratione gesta sunt, praecipuè per judicium diffinita, novis in posterum possint implicari calumpniis, auctenticorum scriptorum patrocinio communire. Cum autem inter nos et dilectum nostrum in Christo Willielmum de Rupetra Lexoviensem Episcopum, super jure et potestate ab antiquis temporibus antecessorum nostrorum in Civitate et Banlenca Lexovien. ad nos pertinente contentio verterctur, tandem ne quid de jure Episcopi et Ecclesiae Lexovien. videretur nobis aliquatenus usurpasse, fecimus per multitudinem legitimorum et antiquorum Militum de vicinia illa juramentis interpositis recognosci, quantum juris ad nos in Civitate et in Banlenca praed●cta, quantum ad ipsum Episcopum Lexoviensem, et quantum ad Militem quendam Robertum scilicet cognominatum Vicecomitem pertinebat, qui videlicet Miles Vicecomitatum sibi apud Lexovium hereditario jure competere asserebat. Recognitum est autem in Curia nostra coram nobis et Baronibus nostris per testimonia Decem et octo Militum juratorum, nos tantummodo tria placita quae de Spata vocantur, in illa Civitate et Banlenca habere, videlicet de summonicione exercitus, De via Curiae nostrae, et de moneta. Quae etiam tria placita per manum dicti Episcopi vel Ballivorum suorum ante nos rel Senescallum nostrum ibidem inter assisas nostras debent adduci. Ita tamen, quod nihil de emendis alicujus istorum trium placitorum sibi posset Episcopus vendicare; Sed eas per manum ipsius vel Ballivorum suorum debemus habere. Et praeter haec tria placita nichil nobis juris in praedicta Civitate remanet aut Banlenca. Caetera autem omnia jura et placita, tam de Spata quam alia quibuscunque modis vei causis eveniant, cum corum emendis ad Episcopum sine omni contradictione pertinent et querela. Recognitum fuit eciam per eosdem Milites, quod praedictus Robertus nichil juris vel baereditatis habuit in praedicto Vicecomitatu. Ipsequ● Robertus postmodum in Curia nostra coram nobis et Baronibus nostris remist ipli Episcopo et successoribus suis imperpetuum totum jus quod sibi vendicaverat et clamaverat in Vicecom. illo. Quare volumus et firmiter praecipimus, quod idem Episcopus et omnes successores sui libere habeant, teneant et possideant Civitatem et Banlencam suam cum omnibus immunitatibus supradictis, absque omni molestia, gravamine ec exactione per nos seu per ministros nostros ibi deinceps sacienda, sicut superius in hat pagina praenotatum est. King John having occasion to constitute a Proctor in the Court of Rome, as well to promote the affairs of the Emperor Otho his Nephew, as to prevent the malicious designs of the Bishop of Senns against him and his Realm, with whom he had a controversy, constituted Peter Barrel his Proctor by this Charter. SAnctissimo Patri et Domino Innocentio, Dei gratia sanctissimo Summo Pontifici, Chart. 1. Johan. pars 1. dorso, m. 6. num. 16. et Dominis in Christo venerabilibus Episcopis, Presbyteris et Diaconis sanctissimae Sedis Apostolicae Cardinalibus, universisque has litteras inspecturis. Johannes ejusdem gratiae dono Rex Angliae, Dominus Hyberniae, Dux Normanniae, Aquitaniae, Com. Andegaviae salutem. Super controversia quam Hamelinus Senon. Episcopus personaenostrae et Regni persecutor publicus nititur intentare, dilectum et familiarem Clericum nostrum Magist. P. Barrel loco nostro Procuratorem constituimus, et ejus objectionibus responsalem. Ratum habituri quicquid per G. ratione prima statuetur, Teste meipso apud Rupem Aurinal. 14 die Januarii. What moneys the King borrowed of others for this Proctor's accommodation at Rome, the * Chart. 1 Johan. pars 1. nu. 12. dorso. & pars 2. n. 3. Charter-Rolls of that year record. Tome 2. p. 234. after Marcii, insert; King John in the third year of his Reign by his Ecclesiastical Sovereignty licenced Peter Builler to enter into what Religion he pleased, by this memorable Charter. a Pat. 3. Johan. m. 82. nu 32. REX, etc. Omnibus, etc. Sciatis nos dedisse licentiam Petro Builler transferendi se ad quam voluerit Religionem. Et inde has literas nostras patentes ei relinquimus in testimonium. Teste meipso apud Barnevill, 29 die Octobris. The same year King John sending two special messengers to Rome, to promote his Affairs there (where nothing could be procured without money) authorised them to take up 500 marks in Silver from any Merchants, which he obliged himself by this Patent to satisfy them. J. Dei gratia, etc. Universis mercatoribus has literas inspecturis, salutem. Noverit Pat. 3. Regis Johan. m. 6. & 10. universitas vestra quod nos latores praesentium, Hugonem de Feritate & Rob. de Sablenc. pro negociis nostris promovendis ad Romanam Curiam destinamus, et mercatoribus a quibus pecuniam usque ad D. marcas argenti pro ipsis negociis promovendis mutuo acceperint, ipsam pecuniam persolvere tenebimur; & nos per praesentes literas principales super hoc constituimus debitores, et terminum statutum secundum conventionem inter praedictos Clericos nostros et mercatores factam, illis qui praesentes litteras nobis vel mandato nostro reddent, una cum litteris praedictorum Clericorum patentibus, summam pecuniae mutuo acceptae, protestantibus praetaxatam pecuniam ex integro faciemus persolvi. Teste meipso apud Silham, 6. die Januarii. After which follow three Obligations more, with two Sureties for borrowing and repaying this D. marks and M. marks more; for what end, unless to oppose the * See Tom. 2. p 234. to 238. Pope's provision to the Bishopric of Saint Davids, or the † Tom. 2. pag. 240. Irish Bishops usurpations in electing an Archbishop of A●mach without his licence, against whom he appealed, I cannot conjecture. The same year the King issued this Writ to the Barons of Britain to maintain the Countess of Britain's Will, lest the Pope by his usurped authority, or some other should seize upon her goods, belonging to him. JOhannes Dei gratia, etc. Bar. Brit. Mandamus vobis rogantes quod Testamentum C. quondam Comitissae Brit. sicutipsa illud rationabiliter condidit, & secundum Pat. 3. Regis Johan. m. 5. Deum teneri faciatis in hiis quae ad nos pertinent, ne Dominus Papa vel alius ad hoc valeat manus apponere. Teste meipso apud Hich. 30 die Jan. The King the same year to secure himself against his enemies and the Pope's usurpations, entered into this offensive and defensive League with Sancius King of Navarre, against all persons whatsoever (not excepting the Pope) save only the King of Marooco, not mentioned by any of our Historians. SAncius Dei gratia Rex Navar. Omnibus Christi fidelibus ad quos litterae istae Pat. 3. Regis John. m. 9 pervenerint, salutem & sincerae vinculum caritatis. Vobis omnibus praesensencium significatione facimus manifestari, quod nos facimus & firmamus pacem & veram amiciciam cum Domino Johanne illustri Rege Angliae & successoribus ejus, & super Crucem & Evangelia sancta Juramus, nos illam toto tempore vitae nostrae firmiter et fideliter servaturos. jurantus' et firmamus, quod bona fide et sine omni fraude dabimus eidem Regi consilium et auxilium modis omnibus pro posse nostro, tam per nos ipsos quam per homines et fideles nostros, et cum pecunia nostra contra omnes homines, solo Rege Maroccorum excepto; nec cum aliquo inimicorum praedicti Regis sine consensu et voluntate ipsius pacem vel concordiam, aut Treugam aliquam faciemus. Ad majorem autem hujus rei memoriam & certitudinem, praesensinde scriptum fieri praecepimus, & sigillo nostro muniri. Et notandum, quod haec Carta facta fuit apud Chin. 14. die Octobris, anno regni Domini Regis tercio, & liberata fuit in Camera B. Clerico, eodem die. The French King perfidiously breaking his Truce with King John, made in the first year of his reign, (endorsed on the † Chart 1. johan. part. 1. dorso. Charter Roll) to carry on that War, he not only demanded a Supply of moneys from his Nobility and Clergy, but likewise from the * See Mat. Paris Hist. Angl. p. 201. Cistercian Abbots; by this memorable Letter enroled in his Patent Rolls. a Pat. 4 johan. sub nu 10. REX, etc. Universis Abbatibus Cisterciensis Ordinis per Angl. constitutis, salutem. Discretionem vestram nequaquam credimus ignorare, qualiter Rex Franciae rupta fide foederis & pacis inter nos initae, contra multimoda juramenta sua et Cartas, nos nititu● infestare, & terras nostras ad destructionem & direptionem secus quam deberet exponere. Vnde quia ad defensionem capitis, aequum est universalem membrorum subventionem accurrere; Vniversitatem vestram rogandam duximus, quatinus vos qui de bonis et largitionibus praedecessorum nostrorum fundati estis et ditati, ad tanti hostis propulsandam violenciam, gratuitum nobis et efficax conferatis auxitium. Ita quod vobis inde debeamus grates condignas impendere, & in hiis quae à nobis duxeritis expetenda devotionem vestram benignius expedire; Scituri pro certo, quod nos hujusmodi subventionem a vobis imposterum faciendam in consequentiam non trahemus, immo ex vestra favorabiliori tuicionis praesidio manutenere curabimus et sovere. Et quid in hac parte duxeritis efficere, id nobis per dilectum & fidelem Clericum nostrum S. Praepositum Beverlaci, quem ob hoc ad vos specialiter duximus destinandum, quam citius scire faciatis: Cui etiam in hiis quae vobis ex parte nostra▪ proponet fidem plenam adhibeatis. Teste meipso apud Ar. 11 die Decembris. He also writ Letters in this form to the Abbots of the Cistercian Order throughout the Province of York, to lend him moneys upon this occasion, which he promised to repay them. REX, etc. Universis Abbatibus de Ordine Cisterciensi per Provinciam Eborum Pat. 4 Johan. m. 12. vel 13. constitutis, etc. Satis nostis sicut norunt universi, qualiter Rex Franciae contra pacem inter nos factam, & Juramento & Cartis confirmatam, nos aliter quam deceretimpugnat, & qualiter ad exhaeredationem nostram omnibus modis aspirat. In hac autem necessitate tam vestram quam aliorum fidelium nostrorum nullatenus debet vel potest deesse subsidium. Rogamus igitur vos quatinus sicut nos & honorem nostrum diligitis, de pecunia ad opus nostrum mutuo querenda, sic, & cum tanta diligentia vos intromittatis, ut vestram diligentiam nobis sentiamus fructuosam. Et vobis in agendis vestris cum opus habueritis benignè & efficaciter subvenire debeamus; et nos dictam pecuniam in terminos quos statueritis integre persolvi fa●iemus, et in hujus rei testimonium has literas nostras patentes secimus. Teste meipso apud Bonum Portum, 6 die Julii. Sub eadem forma scribitur Abbatibus ejusdem Ordinis per Provinciam Cant. exceptâ hac clausulâ post, faciemus: Et inde Dominum Cant. & G. fill. Petri Justice. nostrum fide jussores constituimus; & in hujus rei, etc. What success these Letters had with these exempt covetous Abbots, I cannot resolve; only I read, that this year, * Mat. Westm. An. 1101 p. 77. Mat. Paris, pag. 200. Innocentius Papa, cum ab Ordine Cisterciensium infinitam pecuniam ad iter Crucesignatorum, ut dixit, ad occultandam suam avaritiam violenter exigeret, a beata Maria, ejusdem Ordinis advocata, nimis acriter correptus, ab hac quievit exactione, timore percussus. To which intended voyage all others contributed the 40 eth part of the Rents of all their Churches, ad instantiam Innocentii Papae, when these Cistercians went scot-free. The same year the Church and City of Rhoan being consumed with fire, King John granted them his Letters Patents for a liberal contribution throughout England towards the repair of that Church, principally for the Virgin Maries sake, to whom it was dedicated, then † See Tom. 2. p. 13 to 64. adored more than God himself: Of whose Image at Sardenay, and the oil dropping out of it curing most diseases, yea turning into flesh and blood, and of fleshy Paps growing out of this her idolised Image; you may read at large in * Hist. Angliae, An. 1204. p. 201, 202, 203. Mat. Westm. p. 80. Matthew Paris, if you dare credit the Miracle. REX, etc. Omnibus, etc. Ad vestram credimus noticiam pervenisse, qualiter Ecclesia Rothomagensis, Mater Ecclesiarum Normanniae & Magistra, cum tota Pat. 4 Johan. m. 8. Civitate flammis irruentibus sit eversa. Nos autem tenerè diligimus & sincerè, tum quia fratrum & amicorum nostrorum sepultura nobis eam venerabilem imperpetuum commendat, tum quia floret in ea beneficium Sanctorum, quorum meritis Regni nostri & honoris prosperitas augeatur. Ea propter vos rogamus & exhortamur in Domino, quatinus nuncios ejus cum ad vos venerint benignè recipere, & efficaciter audire velitis, & eleemosinas vestras ad reparationem ejus intuitu Dei et beatae Virgins, in cujus honore dedicata est, transmittere velitis formam & exemplum nostris subditis nobiscum paritèr tribuentes, qui ei juxta Regiae dignitatis munificentiam subvenimus. Talem igitur ad preces nostras eisdem Nuntiis liberalitatem impendatis, ut de impensa vestra merito nostras preces sibi gaudeant affuisse, & nos debeamus vestram devotionem in Domino commendare. Prohibemus autem ne quis praedictis Nunciis injuriam inferat vel gravamen, & si quis eye in aliquo forisfecerit, id eis sine dilatione faciatis emendari. Et duret 〈◊〉 praedicatio à die Purificationis beatae Mariae Regni nostri anno quarto, in duos Annos. Teste meipso apud Rothomagum, 16 die Octobr. The first Patent of such a Collection I have yet met with. Page 243. l. 11. King John having by his special Charter granted to William Bishop of London (though he had Parks of his own) the Tithe of all his Venison taken in Essex for his own use; issued this Patent to his Foresters to see it duly executed. a Pat. 6 Johan. m. 10. nu. 25. REX, etc. Omnibus Forestariis Essex, salutem. Praecipimus vobis, quod sine impedimento faciatis habere venerabili Patri nostro in Christo Domino W. London Episcopo, decimam venationis quae capietur ad opus nostrum in Essex, secundum tenorem Cartae nostrae quam inde habet, et prohibemus ne super hoc vexationem aut molestiam faciatis aliquam, aut fieri permittatis. How ill this Beaf: of the Forest and fleshly undutiful Prelate requited him for this special favour, in interdicting his whole Realm, and inciting the Pope to excommunicate and deprive him of his Crown, I have at large related in my * See there, p. 253, 268, etc. Second Tome. On whose behalf King John this year, as supreme Protector of the Church and Churches possessions, issued this Writ to several Sheriffs, to prohibit any person to intrude himself into any the Lands of this Bishop of London or his Church without his licence or assent, and to remove all such who had so intruded, out of possession. REX, etc. Justice. Vicecom. etc. Sciatis quod nos prohibuimus ne aliquis mitteret se Pat. 6. Johan. memb. 10. in feodum venerabilis patris nostri in Christo W. London. Episcopi, vel in feodum Ecclesiae suae absque assensu & voluntate ipsius Episcopi, vel exempto vel vadio; Et adhuc prohibemus, ne aliquis de caetero in feodum ipsius Episcopi se sic mittat; undè vobis mandamus & firmiter praecipimus, quod si aliquis inveneritis qui se absque assensu & voluntate praefati Episcopi in feodum suum vel Ecclesiae suae ità miserit, et contra prohibitionem nostram venerit, ipsum à feodo illo sine dilatione expellatis, & omnem vim amov●atis, ita quod justitia nostra in hac parte firmiter observetur, et praedicto Episcopo feodum illud in bona pace habere faciatis, ut inde facere possit quod facere debebit. Teste G. filio Petri, apud Turrim London. tertio die Novembris, Anno, etc. sexto. What favour and justice he likewise expressed to the Bishop of Chichester, in assisting him to recover all things alienated from his Church, in his own or the King's Courts by the assistance of his Justices, this Patent will demonstrate. REX, etc. Omnibus, etc. Sciatis nos concessisse venerabili patri nostro in Pat. an. 6 Regis Johan. m. 10. Christo Simoni Cicestrienc. Episcopo liberam & plenam potestatem per has literas nostras patentes, revocandi in Curiam suam per judicium Curiae suae, omnia alienata ab Episcopatu suo; Et si quae loquelae in Curia ipsius Episcopi motae authoritate literarum istarum, tales fuerint, quod Curiam suam inde nolueruit ponere in Curia nostra ad habend. assensum justic. nostrorum de judicio inde faciendo; concedimus quod eyes in Curia nostra ponat; praecipientes quod cum Justice. nostri super hoc requisiti fuerint, non expectato alio mandato, ad audiendas loquelas illas & terminand. diligenter intendant, salvis in omnibus praedicto Episcopo misericordiis & aliis inde provenientibus. Testibus Domino H. Cantuar. Archiepiscopo, G. fill. Petri Com. Essex. Comite W. Marescallo apud Oxoniam, tertio die Augusti, anno regni nostri sexto. How ungratefully this undutiful treacherous Bishop likewise recompensed him for this favour, in interdicting his Realm, and instigating the Pope to excommunicate and deprive him, enforcing him to resign his Crown, I have * Tom. 2. pag. 253. to 280. Pat. 6 Johan. Regis, m. 10. elsewhere related. The King having granted the Patronage of the Chapel of Boseham within the Diocese of Chichester, to the Bishop of Exon and his Successors, he thereupon claimed it to be exempt from the Bishop of Chichester's former Jurisdiction: whereupon the King declared the contrary by this Patent, though he might have specially exempted it from his Diocoesan Jurisdiction and Visitation, had he pleased, as afterwards it was exempted. REX, etc. Omnibus, etc. salutem. Licet Domino Exon. Episcopo quantum ad patronum pertinet dederimus Capellariam nost●am de Boseham, nunquam Pat. 6 Johan. m. 10. n. 29. tamen praetencionis aut propositi fuit dictam donacionem facere eo intuitu ut juri Diocesani Episcopi et Ecclesiae Cicestrie●sis in Ecclesia de Boscham & ejus pertinenciis in aliquo praejudicaret, sed ut salvum sit eye jus suum in omnibus, id per praesentes literas nostras patentes duximus protestandum. Testibus W. Comite Sarum, Warino fill. G●roldi, H●gone de Nevil apud Neweton 27 die Jan. anno regni nostri sexto. How pious this King was, in offering one Ounce of Gold to GOD every Lordsday and Holiday, which the Archbishop of Canterbury then offered and disbursed for him, or claimed as his fee, being allowed it in the Exchequer upon his account, these Records besides others will instruct us. REX, etc. Baronibus de Scaccario, etc. Computate Domino Cantuar. Archiepiscopo in debito quod nobis debet, debita subscripta quae ei debemus de oblationibus nostris quae aretro sunt; scilicet de die Sancti Johannis Baptistae, anno regni nostri sexti 1 uncium Auri, de die Apostolorum Petri & Pauli proximò sequenti Claus. 6 Johan. Regis, memb. 12. 1 uncium Auri, de die Sancti Petri ad vincula proximò sequenti 1 uncium Auri, de die Assumptionis beatae Mariae proximò sequenti 1 uncium Auri, de die Nativitatis proximò sequenti 1 uncium Auri, de die Sancti Michaelis proximò sequenti 1 uncium Auri, de die Omnium Sanctorum sequenti 1 uncium Auri. Teste meipso apud Westmonasterium, primo die Novembris. And, Ibid. m. 22. nu. 228. Faciatis etiam ei computari in debito quod nobis debet debita subscripta, quae eis debemus de oblationibus nostris quae aretro sunt; scilicet de die Dominica in ramis Palmarum anno regni nostri quinto 1 uncium Auri, de die Paschae prox. sequenti 1 marc. Auri, de die Ascensionis Domini prox. sequenti 1 unc. Auri. Teste meipso apud Mereton, 14 die Junii. Tom. 2. p 241. l. 8. after Constitutis, subjoin; This year the men of Holderness refusing to pay their Traves due to St. John of Beverly out of their ploughed lands to the Farmer of them, as they did to the Provost and Chapter before, the King by his Prerogative issued this Writ to the Sheriffs of York to seize the persons and goods of those the Provost and Chapter should excommunicate, and detain them till Ibid. m. 11. payment, since he and his Tenants duly paid them out of his and their demesnes. REX, etc. Justice. Angl. & Vicecomitibus Ebor. salutem. Mandavimus omnibus Pat. 5 Johan. Regis, mem. 5. hominibus de Holderness, firmiter praecipientes, quod sine contradictione & difficultate reddant de Carrucis suis ad hostia Grangiarum suarum travas Sancti Johannis Beverlac. per manum propriam, vel servientium suorum, sicut facere solebant antequam travae illae datae essent ad firmam, cum & sic nos faciamus de Dominicis nostris in Waldo, & homines de Waldo similiter tam in Dominicis nostris quam alibi; quod si non fecerint; mandamus vobis & praecipimus, quatinus vos vel alter vestrum qui prius indè requisitus fuerit, eorum corpora et catalla capi faciatis, quos Praepositus & Capitulum Beverlac. vobis propter hoc denunciarunt excommunicatos, et tamdiu incarceratos, secundum consuetudinem Angliae et libertatem Beverlac. Ecclesiae teneri faciatis, donec praedictis Praeposito et Capitulo inde suerit plene fatisfactum. Teste Domino W. Arch. Roth. W. Com. Arundel, W. de Pruaos apud Roth. 9 die Novembr. Anno regni nostri quinto. Geofry Fitz-Peter the King's Chief Justice and Counsellor having formerly taken the Cross upon him for the Holy land, being summoned by the Pope to go in that service, King John because he could by no means spare him in regard of the present state of his affairs and Realm, by reason of wars and insurrections, sent this Letter to the Pope to respite his voyage thither for 4 or 5 years. REverendissimo patri in Christo, etc. J. Dei gratia summo Pontifici, etc. J. Dei Claus. 6 Johan. Regis, m. 6. gratia Rex Angl. etc. & debitam ac devotam in omnibus reverentiam. Quoniam in tali sumus statu, quod grave esset nobis fideles nostros qui nobis familiarius adhaerent, et de quorum fidelitate non dubitamus, et per quorum consilium terra nostra regi debet et defendi, maxim quia dies mali sunt, et de die is● diem visum fuit transfugis fraudulenter et dolose a fidelitate et servicio nostro recedere, et in nos insurgere, per quod status terrae nostrae, sicut novit Sanctitas vestra, turbatur. Excellentiae vestrae, ea qua possumus devotione supplicamus, quatinus habita consideratione ad statum nostrum, differre velitis usque ad quatuor vel quinque aunos peregrinationem dilecti et fidelis nostri G. fill. Petri justice. nostri Crucesignati, cujus praesentia nobis et terrae nostrae ita est necessaria quod eo nullatenus carere possumus, et nos, Domino dante, tam ipsum quam alios Crucesignatos in terr. Jerusal. mittemus sicut terrae redierint; moveat igitur et ad hoc inducat paternitatem vestram status nostri conditio, ita quod vobis proinde merito grates scire debeamus. Teste meipso apud Winton. 14 die Novembris. Tom. 2. pag. 243. lin. 11. after age, subjoin; I find by these three Writs in the Claus-Roll of Anno 6 of King John, that as the King seized the Bishop of Yorks Temporalties, and imprisoned two of his servants for denying and opposing the Sheriff of York in levying in his Escuage; so upon his subsequent security to pay it, he ordered his Temporalties to be restored, and that he might levy Escuage from his Tenants by Knight's service, and enlarged his servants upon bail to appear and render themselves to Justice before him when he should come into those parts. PRaeceptum est Vicecomiti Glouc. quod faciat habere Domino Eborac. Archiepiscopo plenariam seisinam de omnibus terris suis in Balliva sua cum pertin. Claus. 6 johan. Regis, memb. 14. quae seisitae fuerunt in manum Domini Regis, occasione scutag. quod ipse debet Domino Regi. P●r Justice. REX, etc. Vicecomiti Leycestr. etc. Praecipimus tibi, quod si Archiepiscopus Eborac. te securum fecerit reddendi scutagium quod ipse nobis debet, tunc distringas omnes Milites & liberè tenentes in Balliva tua, quod sine dilatione ei reddat scutagium quod ei facere debent, & facere consueverunt de tenementis quod ipsi deeo tenent. Teste G. filio P. apud Waltham 13 die Octobris. REX, etc. Vicecomiti Eborac. etc. Praecipimus tibi, quod replegiari facias per bonos et securos pleg. Domino Archiepiscopo Eborac. Warinum et Mall. homines suos qui sunt in prisona nostra, ita quod eos habeat coram nobis cum venerimus in parts illas ad stand. recto in eo statu quo modo sunt. Per G. fill. Petri. Moreover King John out of his piety, to prevent profaneness of the Lordsday, the same year removed the Market of Launceston from the Lordsday, whereon it was formerly kept, to the Thursday, as this Record attests. HOmines de Lanstaveton daunt 5 marc. per sic, quod Mercatum de Lanstaveton quod esse solet per diem Dominicum, fiet per diem jovis. Ita tamen quod Rot. Fin. 7 joh. pars 1. m. 12. Cornub. non sit ad nocumentum vicinorum Mercatorum. Et mandatum est Vicecomiti, quod sic ita faciat. King John sending for the Prior of Bath and Canons of Wells, who differed about the election of their Bishop, in the seventh year of his Reign, to the Court at Nottingham, and after that to Windsor, to make an election of a new Bishop, where they attended the King's leisure, and at last elected * See Godwins Catalogue of Bishops, pag. 296. Here, Tom. ●● pag. 253. Joceline, whom he recommended; (who yet afterwards proved a Traitor to him, interdicting the Realm and flying out of it to Rome with other Bishops who joined with him in that Interdict) he allowed them twenty Marks out of the Temporalties of the Bishopric for their expenses, as this Writ testifies; and for their Committees entertainment of him one night at Glaston and another night at Pilton. REX, etc. Baronibus, etc. Computate H. Archid. Wellen. & W. de Wrotham Claus. 7 johan. Regis, m. 10. Archid. Tanton. Custodibus Episcopatus Bathon. de exitibus Episcopatus Bathon. xx. marcas, quas liberaverunt Priori Bathon. et Canonicis Wellensis Ecclesiae, ad expensas suas veniendo ad nos apud Notingh. et apud Windlesore, et in mora eorum in Curia nostra ad electionem Episcopi faciendam; & xxv. sol. liberatos Magistro Rogero nepoti Decani Well. de termino Sancti Mich. & xxv. sol. liberatos Thomae Turnay de eodem Termino, & xij. s. vi. d. liberatos Herveo de Trascy de eodem termino de praebendis suis, quas habuerunt ante tempora S. quondam Bathon. Episcopi, & xiij. l. & xviij. s. iij. d. & ob. in expensa nostra apud Glaston per unam noctem, & apud Pilton per aliam noctem, & xl. d. liberatos H. Archid. Wellensi de redditu suo antiquo de Glaston. Teste meipso apud Windlesore 4 die Novembris. King John being informed that his Archbishops, Bishops and Clergy intended to hold a Council at Saint Alban by the authority and command of Pope Innocent the third, about the payment of Romescot against custom, and sundry other unusual exactions, to the great destruction not only of the Lai●y, but of the whole Realm, and derogation of his prerogative Royal, in summoning Councils within his Realm, notwithstanding the reverence he bore to his faith and the Pope, upon complaint thereof by his Nobles and people, issued this memorable Prohibition to them, expressly forbidding them upon their Allegiance, not to hold any Council there by the Popes or any other authority, nor to consult or treat of those things, nor to act or ordain any thing against the custom of the Realm, as they endred him or this honour, or tranquillity of the Kingdom, until he conferred with the general Council of his Realms about it. REX Archiepiscopis, Episcopis, Abbatibus, Archid. et omni Clero apud S. Albanum ad Concilium convocato, salutem. Conquerente universitate Comitum, Baronum, Militum et aliorum fidelium nostrorum audivimus, quod non solum in laicorum gravem perniciem, set eciam in tocius regni nostri intollerabile dispendium Pat. An. 8 & 9 joh. Regis, num. 3. super Romscote praeter consuetudinem solvendo, et aliis pluribus inconsuetis exactionibus, auctoritate summi Pontificis consilium inire; et Concilium celebrare decrevistis; Nos vero licet ob honorem fidei nostrae, et debitum reverenciae quam Sanctae Romanae Ecclesiae impendere tenemur, voluntati ejusdem patris nostvi Domini Papae Innocencii optemperare cupiamus, tamen omittere non possumus quin qu●relis fidelium et subdiforum nostrorum clamaucium, et de jactura sua sibi timencium, prout necesse est, subveniamus, et emergentibus causis quae indempnitati pacis et unitatis regni nostri obviare possunt, qua decet celeritate et diligencia occurramus. Vobis igitur praecise mandamus, et expresse prohibemus, ne superpraedictie, vel aliquibus aliis Concilium aliquod auctoritate aliqua, in fide qua nobis tenemini, teneatis, vel contra regni nostri consuetudinem aliquid novum statuatis, set sicut nos et honorem nostrum, et communem regni tranquillitatem diligitis, a celebracione hujusmodi Concilii, et a praedictis tractatibus ad praesens supersedeatis, quousque cum universitate nostra super hoc colloquium habuerimus: Seientes pro certo, quod expediet honori Sanctae Romanae Ecclesiae, et Domino Papae, et nobis et vobis, quod istud ad praesens negotium differatur, donec generalem habuimus conferenciam quomodo possit commodius et honestius explicari: et quod vobis haec mandamus, pro honore et commodo sacrosanctae Ecclesiae, et nostro, et regni nostri id facimus: Quia talia audivimus, quod haecita fieri necessario expedit, sicut vobis dicemus cum vobiscum locuti fuerimus. Teste meipso apud Ebor. 26 die Maii. The Archbishops, Bishops, Abbots, Priors and Great men of England having granted King John an Aid for defence of the Realm against his enemies, and See Mat. Paris, Hist. Angl. p. 281. recovery of his Rights in France, sent this Writ to the Archdeacon's, Official, and all the Clergy of the Province of Canterbury to do the like, and each of them to set down the particular sum he would give. REX Archid. et Officiali, et toto Clero Archiepiscopatus Cantuar. salutem. Nostis Pat. 8 & 9 johan. Reg. n. 2. satis quod Archiepiscopi, Episcopi, Abbates, Priores, & Magnates regni nostri auxilium nobis secerint ad defensionem regni nostri, et recuperationem terrarum nostrarum; verum quia de vobis confidimus, quod nos et honorem nostrum diligitis, et defensionem regni nostri, et recuperacionem terrarum nostrarum affectatis, vos rogamus attencius, quatinus tale auxilium nobis exemplo vestro ex parte nostra faciatis, ut inde grates vobis scire debeamus; et quod alii rectores Ecclesiarum vicini vestri ad auxilium nobis faciendum exemplo vestro sacilius invitentur. Et quantitatem auxilii quod nobis quilibet vestrum facere voluerit, quilibet vestrum separatim inbreviari faciatis; Ita quod per ipsos infra Octabas sanctae Trinitatis inde possimus certificari. Teste meipso apud Ebor. 26 die Maii. King John having seized and detained in his hands the Temporalties of the Archbishopric of Armach in Ireland, for that the Archbishop was * See Tom. 2. p. 240, 241. elected without his licence, against his will, and Appeal; two Monks coming to him, proffering him 300 Marks a year in Silver, and 3 Marks a year in Gold for to have the lands, liberties and rights thereof; he returned them to his Chief Justice there, to do what was fitting in it, by this Writ. REX Justice. Hibern. etc. Sciatis quod Benedictus Monachus, & Frater Giraldus de Pat. 8 & 9 johan. m. 3. d●rso. Mellifonte venerunt ad nos, et optulerunt nobis pro Archiepiscopo Armach. ex parte sua CCC. marc. argenti, et tres marc. auri, pro habendis terris et libertatibus quae recognitae fuerunt esse jus Ecclesiae Armach. coram Hamone de Valoniis, quondam Justice. Hiberniae; unde vobis mandamus, quod faciatis inde secundum statum terrae nostrae, & secundum quod tempus se habet, sicut nobis videritis expedire. Et sciatis, quod mandavimus Hugoni de Lascy, quod faciat de terris praedictis id quod ei ex parte nostra dicetis. Teste Domino P. Wint. Episcopo apud Cliton. 30 die Augusti, anno regni nostri 8. John Reumond coming from Rome to lay claim to a Prebendary in Hastings, sued to the King for his licence and safe conduct to come into and return from England; which he granted upon this condition, that upon his arrival he should give security, that he came hither for no ill to the King, nor for any other business but that Prebendary. REX omnibus, etc. Sciatis quod dedimus Johanni Reumond licenciam & salvum Pat. Annis 8 & 9 Johan. Regis, m. 5. conductum veniendi in Angliam propter Praebendam de Hasting, quam dicit esse suam, & revertendi, data securitate ubi applicuerit, quod propter malum nostrum non veniet in Angliam, necpropter aliud quam propter Praebendam illam. Et duret conductus iste a die Sancti Johannis Baptistae in 15 dies. Anno regni nostri 8. Et in hujus rei testimonium, etc. Teste Comite G. filio Petri apud Winton. 14 die Maii. The like licence he granted to the Archbishop's brother Simon Langton, upon the same and stricter conditions. REX Magistro Simoni de Langeton, salutem. Sciatis quod concessimus, quod vos et vestri qui vobiscum venient, Salvo veniatis in Angl. ad loquendum nobiscum, sicut continetur in literis nostris patentibus de Conductu quas vobis mittimus; Ita tamen, quod coram Abbate de Binedon securitatem faciatis, quod nec vos, Claus. 9 Joh. Regis, m. 8. nec vestri qui vobiscum venient, aliquid facietis in hocitincre in terra nostra, per quod aut nobis, aut regno nostro malum aut dampnum possit evenire, et quod tantum de loquela quae est inter nos et fratrem vestrum tractabitis, et de nulla alia. (So suspicious was the King of all Nuntioes and others coming from Rome, that they had some ill designs to the hurt and damage of him and his Kingdom, which he had then found by woeful experience.) What allowances the King made this year to his Chancellor for Gold for his Oblations, this Record will inform us. REX W. Thesaurario, & G. & R. Camer. etc. Liberate de Thesaur. nostro dilecto & fideli nostro W. de Grace Cancellar. nostro pro Oblationibus nostris quae Ibid. m. 9 ei aretro sunt; scilicet de die Omnium Sanctorum, anno regni nostri nono, 15. sol. pro una uncia Auri; de die Natal. Domini proximo sequenti, 18. marc. pro duabus marc. Auri; de die Circumcisionis Domini, 15. sol. pro una uncia Auri; de die Epiphan. Domini, 15. solid. pro una uncta Auri. Teste meipso apud Lambh. 22 die Jan. anno regni nostri nono. Per Rich. de Marisco. Tom. 2. p. 246. l. 28. after assent, add; This appears to be the business, by this memorable Letter sent by King John to the Pope by special messengers, to claim and justify this ancient undoubted right which he and his Royal ancestors enjoyed, to provide and prefer Archbishops and Bishops to the See of Canterbury and all other Cathedrals, attested by the Letters of the Bishops of England and other credible persons, desiring him to preserve the rights of the Church and Realm of England entire and inviolable by his fatherly provision. SAnctissimo patri & Domino J. Dei gratia summo Pontifici, J. eadem gratia Rex Pat 8 & 9 Johan Regis, nu. 18. Angl. etc. Destinamus ad pedes Sanctitatis vestrae latores praesencium nuncios nostros, attencius rogantes, quatinus dignitates nostras quas nos et antecessores nostri habuimus super provisionibus tam Ecclesiae Cant. quam aliarum cathedralium sedum, quod vobis per litteras Episcoporum Angliae et aliorum fide-dignorum constare poterit, integras et illaesas conservare velitis, et Ecclesiae Anglicanae et regno in arto constitutis paterna provisione providere. Teste G. fil●o Petri Comite Essex. apud Porec. 26 die Maii. Who the Nuntioes were the King then sent, what sums of money he allowed Pat. 8 & 9 Johan. Regis, n. 5. m. 3. them to take up from Merchants, and how to secure their payment, these following Records will fully inform us; by the latter whereof it will appear what their expenses, bribes, pensions paid to the Popes and Cardinals Nephews and Officers at Rome, were, in that and their former journey thither. REX omnibus Mercatoribus, etc. Sciatis quod quicumque accommodaverit dilecto & fideli nostro H. Abbati de Bello loco, quem pro negociis nostris ad Curiam Romanam mittimus, pecuniam usque ad summam xl. marcarum, nos ei vel certo nuncio suo litteras istas ad nos deferenti cum litteris ipsius Abbatis praestitum id testificantibus, pecuniam illam persolvemus, & ad hoc per has litteras nostras patentes nos obligamus. Teste P. Winton. Episcopo apud Niorc. 25 die Augusti, anno, etc. 8. REX omnibus Mercatoribus ad quos, etc. Sciatis quod quicumque mutuo tradiderit Quatuor Cartae missae ad Cur. Roman. pro mutuo, M. M. marcarum, per Tho. de Ardinton & Anfredum de Dene. H. Abbati Belli loci, & Thomae de Ardinton, & Amfredo de Dene, nunciis nostris, quos misimus ad Curiam Romanam pro negoc is nostris, quingentas marcas; nos ei vel nuncio suo has litteras nostras referenti una cum litteris praedictorum nunciorum testificantibus summam illius mutui, eas plenè persolvemus; & ad hoc no●oblig●mus per has litteras nostras patentes. Teste Domino P. Winton. Episcopo apud Rokingham 20 die Febr. anno regni nostri 8. Et injunctum est Thomae de Ardinton & Anfredo de Dene, qui habent in hac forma quatuor paria Cartarum, singulas de D. marcis; ita quod per totum sunt M. M. marcae: quod nichil inde expendant sicut diligunt corpora sua, aute consummacionem negocii pro quo remittuntur ad Curiam: Et debent reddere justic. Cartam de M. marcis de priore Itinere suo, in quo tulerunt Cartas de M. M. M. marcis, et non expenderunt per totum nisi M. M. marcas, et 25. marc. vacatis inde 30. marc. de uno anno de feodo P. fill. Ric. fratri Domini Papae, et O. Hannibal 60. marc. et ad dict. termin. cassand. de 50. marc. et nepoti Domini Port. de 20. marc. Et praeceptum est Justice. quod Cartam illam afferat Regi; & praeceptum est Thomae de Hardinton quod Cartam nepotis Domini Port. quae liberetur antequam, nomen inserebatur, (afferat) quoniam nomen nesciebatur cum Carta scripta fuit. The King granted this licence to the Executors of the Bishop of Chichester to administer his moveables according to his Testament under seal, except the stock, chattels and goods on his Temporalties, and one Legacy. REX Magistro Roberto de Glouc. etc. Custodibus Episcopatus Cicestr. etc. Mandamus Claus. 9 Johan. Regis, m. 14. vobis quod permittatis, quod executores Testamenti Domini H. Episcopi Cicestr. exequant Testamentum ipsius juxta tenorem autentici scripti sui à quo sigillum suum dependet, de rebus suis mobilibus; salvis instauris, et aliis catallis et rebus quas invenit in eadem Episcopatu, et salvis centum marcis quas legavit pro anima Domini H. quondam Archiep. Cant. Teste meipso apud Herpet, 16 die Septemb. Tom. 2. p. 254. l. 22. after Worship, addc; Amongst others, I find these Writs of the King for seizing, sequestering and committing all the Manors, Lands, Chattels and goods of the Bishop of Coventry, Abbots, Priors, Religious persons and Monks within the County of Derby, and all the lands of the Templars, for submitting to the Popes and Bishops Interdict of the Realm, and not celebrating Divine service, as the King enjoined them. REX Vicecomiti Derby, salutem. Praecipimus tibi quod liberes Thomae de Ardinton Claus. 9 Johan. Regis, m. 4. omnia maneria Episcopi Coventr. quaesunt in Balliva tua, cum omnibus in eyes inventis, et omnes terras et res Abbatum, Priorum, Religiosorum et Clericorum de Balliva tua, ad faciend. inde praeceptum nostrum; ita camen quod nobis scire facias quae ei liberaveris, & quae receperit. Teste meipso apud Cler, 21 die Marcii. REX, etc. G. de Atyes, etc. Sciatis quod comisimus G. fill. Petri Justice. nostro, Ibidem. omnes terras, redditus et res fratrum Miliciae Templi in Angl. quae seisiti fuerunt in manum nostram, occasione interdicti; Quia ipse nobis inde respondebit: & ideo tibi praecipimus quod omnia praedicta in Balliva tua ei habere facias. Teste meipso apud Sutton 9 die Aprilis. Moreover, he commanded all the Prebendaries of the Romans, Lombard's and Cardinals to be seized; and ordered the Farmers to pay their Rents to him, or where he should appoint, at the terms reserved in their Leases, as these Writs assure us. REX Roberto de Veteri Ponte, etc. Sciatis quod concessimus quod Praebendae Cl. 9 Johan. Reg. m. 3. Romanorum et Lombardorum in Ecclesia Eborum, liberentur Firmariis qui eas tenuerunt, ad respondendum nobis, vel ubi illos attornabimus de firmis quas inde reddere consueverunt, et ad eosdem terminos ad quos illas reddere solebant. Et ideo vobis mandamus, quod accepta securitate à praedictis Firmariis de firmis illis reddendis, nobis vel ubi illas attornabimus ad terminos ad quos illas reddere solebant, praedictas praebendas illis liberari faciatis, et illos eas bene et in pace per praedictas firmas tenere permittatis. Teste meipso apud Notingh. 15 die Augusti. Per ipsum Regem. REX Briano de Insul. Mandamus vobis quod permittatis Priorem de Novo loco Cl. 9 Johan. Regis, m. 15. tenere Praebendam de Exston ad firmam, sicut eam tenuit de Gregorio Cardinali Romano; ita tamen quod nobis de firma illa respondeat. Teste meipso apud Ludeham, 14 die Augusti. Tom. 2. p. 254. l. 52. after respondebat, add; On the contrary the King likewise issued this Writ for the restitution of the Lands, rents; and protection of the persons and goods of the Bishop of Bath, his Canons, Monks and Clerks, who conformed to his Royal Writs and commands, and said Divine Service notwithstanding the Popes Interdict. REX G. de Aties, etc. Scias quod reddidimus Venerabili patri nostro J. Bath. Claus. 9 Johan. Regis, m. 3. Episcopo omnes terras & tenementa, redditus & prisons quae ad ipsum & Cathedrales Ecclesias suas pertinent. tam Canonicorum quam Monachorum, & omnes terras & tenementa, redditus & prisons eorundem Canonicorum & Monachorum, & etiam Clericorum qui de advocatione ipsius Episcopi, vel praedictorum Canonicorum, Monachorum & de feudis suis tenentur, adeo integrè cum omnibus pertineutiis suis, sicut ea habuerunt ante Interdictum. Et ideo tibi praecipimus, quod omnia praedicta quae sunt in Balliva tua ei sine dilatione haberi facias, et si quid inde amotum fuerit postquam occasione interdicti in manum nostram capta fuerunt, id eis sine dilatione reddi facias. Et praeterea reddi facias eidom Episcopo omnes oblationes integre quae provenerunt, et receptae vel arrestatae sunt a tuis in Balliva tua post interdictum. Et prohibeas omnibus in Balliva tua, quod sicut corpora sua diligunt, malum non faciant nec dicant viris religiosis vel Clericis de Episcopatu Bathon. set eye firmam pacem nostram portent. Teste meipso apud Merleb. 10 die Aprilis. Yea he was so zealous to protect all such dutiful, loyal, religious persons, Clerks, from violence by any of the Pope's Instruments or others, that he commanded the Sheriffs to make this public proclamation throughout their Counties by way of tertor; that he would hang up any on the next Oak that should be attainted of doing or speaking any evil against them contrary to his protection. PRaecipimus tibi, quod clamari facias sine dilatione per Com. tuum, quod nulli Claus. 9 Joh. Regis, m. 3. sicut diligunt corpora et catalla sua, malum faciant vel dicant viris religiosts, vel Clericis, contra pacem nostram. Et si quem inde attingere possumus, ad proximunt quercum suspendi faciemus. Teste meipso apud Merleberg; 11 die Aprilis. The like restitution and protection he granted by several Patents, to William Ibid. m. 3, 5, 7, 8, 9 Priest of Bradewater, William de Wrotham Archdeacon of Taunton, the Abbot of Saint Edmund, the Canons of Exeter, and sundry others. The Church of Exeter wanting a Bishop during the Interdict, the King out of his piety and Ecclesiastical sovereignty, sent the Archbishop of Armach Primate of Ireland, thither, to execute his Episcopal Office in that Bishopric, giving order to defray his expenses out of the Manors of the Bishopric, as this Writ records. REX Custod. Episcopatus Exon. etc. Sciatis quod misimus venerabilem patrem Cl. 9 Johan. Reg. m. 3. E. Armachan. Archiepiscopum et Hiberniae Primatem, ad exequendum Episcopale officium in Episcopatu Exon. Et ideo vobis mandamus, quod cum contingerit ipsum facere transitum per dominica maneria Episcopatus, inveniatis ei rationabile estuverium suum cum sex equis: et computabitur vobis ad Scaccarium nostrum. Teste meipso apud Divis. 19 die Julii. Thus did the King provide for his people's souls, which the Pope and Bishops who interdicted the Realm endeavoured to starve and destroy, by interdicting all Divine public worship, Service and Sacraments. Moreover, the King the same year soon after the Interdict, by his Ecclesiastical prerogative, nominated and sent a Bishop into Ireland to the Bishopric of Limerick then void, commanding his Justice of Ireland first to invest him therein, and then to induce the Clergy thereof to elect and receive him for their Bishop; as this Record assures us. REX M. Justice. Hybern. etc. Sciatis, quod concessimus Magistro Gaufrido Personae Cl. 9 Johan. Reg. m. 11. Ecclesiae de Dungarvan Episcopatum Lymeric. qui vacat: Et volumus et assentimus, ut praeficiatur Episcopus Ecclesiae Limericensi: Et ideo vobis mandamus, quod Episcopatum illum ei habere faciatis, et moneatis et inducatis Clerum illius Episcopatus, quod ipsum eligant et recipiant in Episcopum. Teste meipso apud Frigidum Mantellum, 5. die Decemb. The loss of all Charter, Clause, Patent and Fine-Rolls of King John, from Anno 9 till 14. of his Reign, have deprived us of sundry occurrences during those years. Tom. 2. p. 268. l. 55. after Anglia, add. The Archdeaconry of Stafford becoming void by the Election and confirmation of * Mat. Westm. An. 1213. p. 94. Henry London Archdeacon thereof to the Archbishopric of Dublin by the King's nomination and consent during the Interdict, the King granted it by this Patent to Robert de Gloucester. a Pat. 14 Joh. Reg. m. 2. REX omnibus Decanis, Personis, Vicariis & Clericis in Archidiaconatu Stafford. constitutis, salutem. Sciatis quod concessimus intuitu Dei, & quantum ad nos pertinet dedimus dilecto Clerico nostro Magistro Roberto de Gloucestr. Archidiaconatum Stafford. cum omnibus pertinentiis suis, qui fuit dilecti nostri H. Dublin. electi, qui in Archiepiscopum est confirmatus, & qui ad nostram spectat donationem, ratione Episcopatus Cestrensis vacantis et in manu nostra existentis: Et ideo vobis mandamus, quatenus ei tanquam Archidiacono vestro sitis in omnibus quae ad officium suum pertinent intendentes & obedientes. Et in hujus rei testimonium has literas nostras Patentes vobis mittimus. Teste meipso apud Windlesor, 5. die Marcii. Per Dom. Winton. Episcopum, & per Consilium. In which Patent there are 4. points observable; 1. That by an English Archdeacon's taking an Archbishopric in Ireland, his Archdeaconry in England became * See Crooks 2 Report, p. 691. Woodlyes' case. void in Law even in K. John's reign, upon his confirmation before his consecration. 2ly. That the King claimed the right of granting this Archdeaconry upon his translation to the Archbishopric, only by reason of the Bishopric of Chester's vacancy, to whom the patronage belonged; † Vid. ibid. 41 E. 1. 11 H. 4 37. Brooke Presentment, all Esglise. 3, 14, 48, 50, 61. 17 E. 3. 40. a. not by reason of his Translation: Of which there are many like precedents in ancient Records. 3ly. That he granted it by way of collation, not presentation. 4ly. That during King John's Excommunication, and his Kingdoms Interdict by the Pope, the●e are above one hundred precedents of his presenting Clerks to Benefices, Archdeaconries, Praebendaries belonging to vacant Bishoprics, Abbeys, and others, which he seized into his hands for the Treasons or Contempts of the Archbishop, bishop, Abbots and Clergymen, who interdicted and fled out of the Realm, or submitted to the Interdict, as likewise sundry Licenses granted by him for Elections, and his Royal assent to elections of Bishops, Abbots and Priors, extant in the Patent-Rolls of 9, 14, and 15. years of his reign. So little did he regard his Excommunication or Interdict by the Pope. Tom. 2. p. 274. l. 44. after clamante, add. a Mat. Westm. An 1213. p. 93. See Tom. 2. p. 283. Mat. Westminster passeth this censure of King John's Resignation, Charter of his Kingdom, and Homage to Pope Innocent: Res●gnavit igitur (Rex Johannis) Coronam Angliae Inn●centio Papae, et ei fecit homagium, et fecit de libera regione ancillam, ut princeps provinciarum fieret sub tributo, chartam inde conficiens, omnibus eam audientibus lugubrem et detestabilem. The Charter which he registers differs from that in Mat. Paris in these words clauses; gratia ipsa sancta inspirante, ad optimum consilium Baronum m●orum ●fferimus: which Mat. Paris thus amplifies; gratia Sancti Spiritus inspirante, non vi Interdicti, nec timore coacti, sed nostra bona spontaneaque voluntate, ac communi consilio Baronum nostrorum conferimus. Mat. Westm. adds after successoribus ejus, omne ju● patronatus, quod habemus in Ecclestis Anglicanis, (not in the Charter Roll, nor printed Copies of Matthew Paris, nor of Henry de Knyghton) totumque reg●um Angliae, etc. & amodo illa a * Agreeing with the Charter Roll. Deo & Ecclesia Romana tanquam seudatarius recipientes. Mat. Paris renders it, Ejusque Cat●olicis successoribus, totum Regnum Angliae, etc. & amodo illa ab eo & Ecclesia Romana tanquam secundarius recipientes. Mat. Westm. adds, Fidelitatem exinde Domino Papae, etc. Mat. Paris omits Fidelitatem. Matth. Westm. is, Ad indicium autem huj●s pe●p●tuae oblationis; agreeing with the * Cha●t. 15 Johan. Regis, nu ●89. Record in the Tower. Mat. Paris and Hen. de Knyghton tender it, Hujus obligationis. Mat. Westm. pro omni consuetudine. Mat. Par. pro omni servitio et consuetudine. † De Eventibus Angliae, l. 2. c. 15. col. 2419, 2420. Henry de Knyghton, relating the manner how King John was decoyed to make this Charter whiles under the Pope's Excommunication and Interdict, adds; Antequam beneficium absolutionis possit promereri, de libero fecit se servum, et de Dominante servientem, terramque Anglicanam quae esse solebat libera, et ab omni servitute quieta, fecit tributariam et ancillam pedissequam, subjectionemque suam confirmavit per scriptum suum in haec verba conceptum. Johannes Dei gratia Rex Angliae, etc. Vniversitati vestrae per hanc Chartam aurea Bulla munitam, volumus esse notum, etc. nec quid quod dig●è offerre possumus pro satisfactione Deo & Ecclesiae facienda ni●t nos ipsos habemus et regna nostra: volentesque (which words in the Record, and him, were omitted by the Printers negligence in my second Tome, p. 289. l. 17.) nos ipsos humiliare, etc. Henry de Knyghton his Copy agreeth verbatim with the Charter Roll, except in 5. words, whereof obligationis, for oblationis, is most material: After which Charter he immediately subjoins of King John, Sicque de libero servus effectus est, & beneficium absolutionis apud Winton. consecutus, & Interdicti relaxatio facta est statim, in eodem anno 1214. sexto Non. Julii feria sexta, facta prius restitutione cuilibet petenti. All by his Popish Prelate's Treachery. Tom. 2. p. 278. l. 33. after delay, add; He was enforced to restore to these Traitorous Bishop's Proxies, before their arrival, in the presence of Pandulfus the Pope's Legate, their respective Bishoprics, to remit his indignation against them; and receive them with their adherents persons, lands, goods into his Royal protection before the Interdict realeased; as these ensuing Records most fully evidence. REX Omnibus tenentibus de Episcopatu Herefordensi, etc. Sciatis quod reddidimus Pat 15 Johan. in Rot▪ minore, m. 8. in majori, m. 12. Domino E. Herefordensi Episcopo per manum Magistri Pandulphi Domini Papae nuncii Episcopatum Herefordensem, cum pertinent●s suis; Et idem Episcopus constituit coram eodem Magistro Pandulpho Decanum & Thesaurarium Herefordenses, etc. generales Procuratores suos ad praedictum Episcopatum nomine suo suscipiendum & custodiendum. Et ideo vobis mandamus, quod eisdem Decano & Thesaurario tanquam generalibus procuratoribus suis sitis intendentes quamdiu eidem Episcopo placuerit. Teste Domino P. Wint●niensi Episcopo apud Windes. primo die Junii, anno 15. Per eundem, & G. filium Petri Marescallum. Eodem modo scribitur tenentibus de Archiepiscopatu Cantuariensi committendo Magistro Roberto de Penn; & tenentibus de Episcopatu Londoniensi de Richardo Capellano & Willielmo Clerico; & tenentibus de Episcopatu Ely●nsi de Simone de Insula; & tenentibus de Episcopatu Bathoniensi de Petro de Cicestria; & tenentibus de Episcopatu Lincolniensi, de Decano Lincolniensi, & tenentibus de Prioratu Cantuariensi de fratre Ricardo Monacho. Teste eodem. REX Justiciariis, Vicecomitibus, Praepositis, & omnibus Ballivis & fidelibus Ibid. nu. 13. suis, etc. Sciatis quod venerabilis pater noster Dominus W. Londoniensis Episcopus plenam gratiam nostram habet, & ipsum & omnes homines, terras, res, & omnes possessiones suas in protectionem & defensionem nostram suscepimus: Et ideo vobis mandamus, quod ipsum et omnia sua protegatis et defendatis tanquam nostra dominica. Et prohibemus, ne ponatur in placitum de aliquo tenemento quod in pace tenuit die quo ultimo ab Anglia recessimus in Pictaviam ad t●an● fretandum, donec inde reversi fuerimus in Angliam. Et in hujus rei testimonium, etc. vobis mandamus. Teste ut supra. REX omnibus Vicecomitibus, & Forestariis, & Ballivis in quorum Ballivis Dominus Pat. 15 Johan. m. 8. H. Sarisberiensis Episcopus & Canonici sui terras habent & tenementa, salutem. Praecipimus vobis, quod sine dilatione & occasione faciatis habere venerabili patri nostro Domino H. Sarum Episcopo & Canonicis suis plenariam saisinam de omnibus terris & tenementis Episcopatus & Ecclesiae Sarum in B●llivis vestris, et dominicis, et feodis et gardis, et omnibus libertatibus ita integre sicut melius et liberius tempore inchoatae discordiae ea habuerunt, et cum omnibus excaetis quae provenerunt de terris suis a tempore inchoatae discordiae inter nos et ipsos. Teste meipso apud Porcestriam, 18 die Julii. Anno regni nostri 15. REX omnibus Vicecomitibus, & Forestariis, & Ballivis suis, salutem. Praecipimus Ibidem. vobis, quod Priorem & Monachos Cantuarienses pacificè habere permittatis omnes libertates & liberas consuetudines suas in ballivis vestris, sicut habuerunt a tempore discordiae inter nos et ipsos motae. Teste Rege apud Wintoniam, 21 die Julii. Anno regni nostri 15. Eodem modo scribitur Archidiacono Dunelmensi, & Philippo de Uletot. Teste eodem. REX omnibus Ballivis & fidelibus suis, etc. Sciatis quod recepimus in gratiam nostram Willielmum filium Walteri Archidiaconum Herefordensem, et ei indignationem Pat. 15 Johan. m. 10. minoris rotuli. nostram dimisimus quam erga ipsum habuimus * See Tom. 2. pag. 267. occasione recessus sui ab Anglia. Et ideo vobis mandamus, quod ipsum tanquam dilectum et fidelem Clericum nostrum, et omnes homines, redditus et res suas in Ballivis vestris manuteneatis et defendatis, nec ei, vel suis faciatis, vel fieri permittatis injuriam, molestiam vel gravamen: Et si quid eis forisfactum fuerit, id ei sine dilatione saciatis emendari. Et in hujus rei testimonium has literas patentes vobis inde mittimus. Teste meipso apud Wintoniam, 21 die Julii. Anno regni nostri 15. REX Gilberto filio Reinfredi, etc. Mandamus vobis, quod sicut nos et absolutionem nostram diligitis, statim visis literis istis sine dilatione plena fiat restitutio Pat. 15 Johan. m. 8. nu. 34. de omnibus terris, feodis, & tenementis Eustac. de Vescy, sicut melius & liberius tempore inchoatae discordiae ea habuit, quae propter hoc ad nos venerint, scientes, * See Tom. 2. p. 279. quod in eandem sentenciam in qua prius fuimus incidemus nisi citius hoc feceritis. Scire autem faciatis venerabili patri nostro S. Cantuariensi Archiepiscopo, et G. filio Petri justiciario nostro quando hoc feceritis. Et in hujus rei testimoniam has literas nostras patentes vobis inde mittimus. Teste meipso apud Wintoniam, 21 die Julii. Anno regni nostri 15. REX omnibus fidelibus suis, salutem. Sciatis quod praecepimus ut Roberto filio Walteri, & Eustachio de Vescy, & suis sine dilatione plena fiat restitutio omnium Pat. 15 Johan. m. 8. n. 35. immobilium suorum & libertatum sine difficultate, statim postquam nos vel illi quibus curam regni nostri committemus super hoc infra Natale Domini fuerimus requisiti. Et si fortè (quod Deus avertat) ita non fieret, concessimus, et * See Tom. ●● p. 279. concedimus bona fide, quod liceat venerabili patri nostro S. Cantuariensi Archiepiscopo nos, appellatione remota, in eundem statum reducere in quo fuerimus ante formam pacis a nobis acceptatam. (To which unworthy condescensions he was enforced to submit, by his Traitorous Bishops, before he could be absolved from his former Excommunication.) Et in hujus rei testimoniam has literas nostras patentes vobis inde fieri fecimus. Teste meipso apud Wintoniam, 19 die Julii. Anno regni nostri 15. Tom. 2. p. 282. l. 45. after supradictis, add; King John to give some present satisfaction to these Traitorous Prelates for their damages during their flight and exile, (only to effect his Excommunication and dethroning) was enforced to pay them 15000 Marks forthwith, for which he issued this Writ. REX Hugoni de Nevil, etc. Mandamus vobis, quod sine dilatione visis Literis Pat. 15 Johan. m. 5. istis liberari faciatis certis nunciis Domini Cantuariensis Archiepiscopi, et Episcoporum Londoniensis, Elyensis, Herefordensis, Bathoniensis, et Lincolniensis, literas nostras patentes deferentibus 15 millia marcarum de denariiis nostris qui sunt in custodia vestra apud Merlebergiam. Et in hujus, etc. apud Rading, 12 die Decembr. Tom. 2. p. 282. l. 13. after remeavit, add; The King being at Portesmuth with his Forces to pass over into Poitiers, made Peter Bishop of Winton Custos of the Realm; and committed it likewise to the custody, protection of God, the Church and Pope of Rome, and of his Legate, during his absence, as these Patents inform us. REX Archiepiscopis, Episcopis, Abbatibus, Comitibus, Baronibus, Justiciariis, Pat. 15 Johan. m. 5. n. 12. V●cecomitibus, Praepositis, & omnibus Ballivis & fidelibus suis, etc. Sciatis quod constituimus Justiciarium nostrum Angliae venerabilem patrem nostrum P. Wintoniensem Episcopum quamdiu nobis placuerit, ad custodiendam loco nostro terram nastram Angliae, et pacem regni nostri. Et ideo vobis mandamus, quod ei tanquam Justiciario nostro Angliae intendentes sitis & respondentes. Et in hujus rei testimonium, etc. vobis mittimus. Teste meipso apud Portesmuth. 1 die Februarii. Anno regni nostri 15. REX Archiepiscopis, Episcopis, Abbatibus, Comitibus, Baronibus, & omnibus Ibidem. fidelibus suis has literas inspecturis, etc. Sciatis, quod pro magnis negotiis nostris transfretamus ad praesens in Pictaviam, et regnum nostrum Angliae ad custodiam ●t protectionem DEI, et Sanctae Romanae Ecclesiae, et Domini Papae, et Domini N. Tusculanensis Episcopi, Apostolicae s●dis Legati commisimus, et loco nostro ad pacem regni nostri tuendam venerabilem patrem nostrum Dominum P. Wintoniensem Episcopum constituimus. Et ideo vobis mandamus, quod ei ad defensionem regni, & pacis conservationem, auxiliantes sitis & intendentes. Et in hujus rei testimonium, etc. vobis mittimus. Teste ut supra. He likewise granted the Bishop power, to give restitution of the Temporalties of all Churches, to whom he or his Commissioners should give his Royal assent, and to all elections to them upon voydances, during his absence. REX Domino P. Wi●toniensi Episcopo, etc. Mandamus vobis, quod cum electi Pat. 15 Johan. m. 5. n. 10. Ecclesiarum vacantium qui electi fuerint de assensu nostro, vel assensu dilectorum ●t fidelium nostrorum Abbatum de Eboraco, et de Bello loco, et de Seleby, et Willielmi Briwerr, et Willielmi de Cantilupo, quos ad hoc loco nostro assignavimus, ad vos venerint, eye liberam assignationem terrarum suarum, & omnium possessionum ad Ecclesias suas spectantium habere faciatis. Et in hujus rei testimonium, etc. vobis mittimus. Teste meipso apud Portesmuth. 1 die Febr. anno regni nostri 15. The King amongst other constitutions to be observed by his Army then raised, made these ensuing for the preservation of the Church's Privileges, to please his Clergy. DOminus Rex habeat in qualibet terra sua duos Marescallos; scil. de Anglia Radulphum de Bray, & Radulphum de Mandevill; de Normannnia, Philippum de Claus. 15 Joh. pars 2. m. 8. dorso. Constitutiones faciendae in exercitu Domini Regis. Albiniaco, & Engmerguey de Boun, de aliis terris, illos quos Dominus Rex elegerit. Isti jurabunt, quod bene et fideliter pacem Ecclesiae observari facient. Ita quod si necesse fuerit aliquid de Ecclesiis vel Cimiteriis, pro defectu exercitus capere, illi qui praeerunt Ecclesiis commoneantur, ut venditioni exponant ea quae necessaria fuerint exercitui, et antequam aliquid inde amotum fuerit eis satisfaciant de praecio. Quod si forte custodes Ecclesiarum absentes fuerint, vel id facere neglexerint, precium rerum venalium in Ecclesia reponetur ad opus illorum quorum venalia illa fuerint, etc. Hoc idem quilibet Baro, et quilibet Miles, et quilibet Capitalis serviens familiae suae se firmiter observaturum jurabit. Ita quod si aliquis transgressor hujus institutionis inventus fuerit, Marescallis inde tradatur ad faciendum inde quod justum fuerit. Moreover K. John out of his piety, to prevent profanations of the Lordsday, the same year removed the Market of the City of Exon from the Lordsday, whereon it was formerly kept, to the Monday, as this Record attests. REX Vic. Devon. etc. Sciatis quod Civibus nostris Exon. concessimus, quod habeant Mercatum suum in Civirate nostra Exon. per diem Lunae, quod habere solebant Claus. 15 Joh. pars 3. m. 3. per diem Dominicam. Et ideo vobis mandamus, quod hoc ita fieri faciatis. Teste meipso apud Dorec. 29 die Julii. Before which, in the seventh year of his reign, he made the like alteration of the Market of * Here, pag. 9 Lanceston, from the Lordsday. Tom. 2. pag. 283. l. 41. after eundem, add; The King likewise to gratify the Pope, granted a licence and safe conduct to the Freers' of the Hospital of St. Mary's in Rome, to preach and make collections throughout England, for the maintenance of their Hospital, (built by the Pope) by these Letters Patents. REX omnibus fidelibus suis in Anglia, tàm Clericis quam Laicis, ad quos praesentes Pat. 15 Johan. m. 7. n. 20. literae pervenerint, salutem. Sciatis, quod concessimus sratribus Hospitalis Sanctae Mariae in Saxia quod apud Roman a Domino Papa de novo est constructum, licentiam fide●iter praedicandi in regno nostro Angliae, et fidelium eleemos●nas ●aritative petendi et accipiendi ad sustentationem pauperum praedicti Hospitalis, secundum formam privilegii Apostolici quod inde habent. Et ideo vobis mandamus, rogantes qua●inus praed●ctos fracr●s & nunc●os & homines eorum quocunque venerint in Angliam benigrè & honorificè suscipiatis, & eye de bonis vestris intu●●u Dei benefaciatis, n●c perm●ttatis eis molestiam fieri vel impedimentum, quia eos et omnia sua in protectionem nostram suscepimus. Concessimus ●tiam e●sdem fracribus, ut ipsi & res suae per omnem terram nostram et aquam l●berum habeant transitum et securum. Et in hujus rei testimonium, literas, etc. eye ficri fecimus, per totum hunc annum duraturas. Teste meipso apud Rading. 10 die Decemb. Anno regni nostri 15. REX omnibus B●llivis et fidelibus, etc. Sciatis nos suscip●sse in protectionem Pat. 15 Johan. m. 1. nostram fratr●s Hospitalis S●nctae Mariae de Kertevall, praesencium latores, in eundo per totam potestatem nostram ad pradicandum et petendum eleemosynas domini sui karitative conferri. Et ideo vob●s mandamus, quod nullum eis super hoc faciatis vel fieri permittatis impedimentum. Et in hujus, etc. Teste meipso apud Grantam, 1 die Aprilis. Tom. 2. pag. 287. lin. 29. after Septembris, insert; This Epistle to the Pope's approaching Legate he seconded with another of the same date. VEnerabili Patri in Christo N. Dei gratia Tusculane●si Episcopo Apostolicae Sedis Claus. 15 Johan. pars 1. m. 7. dorso. Legato, J. eadem gratia Rex Angliae, etc. & debitam Patri cum devotione reverentiam. Audito adventu vestro versus partes nostras, nos cum toto Regno nostro gavis● sumus in Domino, de Religione et honestate vestra fiduciam gerentes pleniorem. Misissemus autem ad vos (sicut decens et dignum esset) Nuncios nostros, nisi communis relatio nos decepisset, quae vos in festo exaltationis Sanctae Crucis Capitulo Cistertiensi debere interesse asserebat. Cum vero certos * Dost rumores, or nuncios. de appropinquatione vestra audissemus, fuimus in remotis Regni nostri partibus ultra Eboracum; et statim latores praes●ntium prudentes viros et samiliares nostros Eborac. et Seleby abbots in occursum vestrum misimus; mandantes quod bene veneritis, et plures et solempniores nuncios misissemus, si viae fidelibus nostris tutae essent. Nos vero in occ●rsum vestcum versus mare venire f●stinamus: Vestram rogantes Sanctitatem, quatinus quam citius poteritis in Angliam venire festinetis, et voluntatem vestram nobis, si placet, significetis. Teste meipso apud Thikehill, 19 die Septembru. So highly did he court this Legate, on whom he conferred the custody of St. Edmond rich Abbey, after his arrival. Tom. 2. p. 297. l. 23. after dying day, add; Yea Mat. Westminster (though a Monk) observes, that the very same year King John resigned his Crown, Realms to the Pope, became his Tributary, and put himself under his protection, though he confederated with the Earl of Flanders and other foreign Nobles, qui * Flores Hist. An. 1214. pag. 96, 97. magnumexercitum, de conductitiis stipendariis, distribuentes Regium the saurum prodigaliter, conflaverunt; propositum habentes, ut Regem Francorum Philippum, die Dominica, non consuetum tali die arma portare, subito invaderent et confunderent. Yet, Rex Franciae (though he had three horses slain under him) triumphum inopinabilem, Deo propician●e, reportavit, apu● Boumes in Flandria. Capti sunt multi magnates tàm de Imperio quam de regno Angliae. Imperator autem Otho cum suis qui aderant paucis, elapsus est, & nunquam posteà est fama sua redintegrata. Ad majorem confusionem Regis Johannis Anglorum, amotus est idem Rex à castro quod Rupes Monachorum dicitur; quod obsiderat cum magno exercitu, per adventum Ludovici filii Regis Francorum; it à quod audito rumore de captione n●agnatum suorum apud Boives, & impotentia resistendi ex alia parte, comperiit Deum et homines, sibi esse undique offensos et exosos. Fugitigitur turpiter ec ignominiose a praedicta obsidione, et nisi dans XI. millia marcarum argenti pro treugis triennalibus citius in Angliam, procurante Roberto de Curci, tunc in Francia Legato, recessisset, profecto probrose captus exstitisset. Rex igitur in Angliam confusus et inglorius 14 kal. Novembris venit. Where he was soon after abandoned, renounced by most of his Prelates, Nobles, people; and Lewes of France called in and crowned King in his stead: Whereupon Pope Innocent the III. in a general Council at Rome, anno gratiae 1215. Ludovicum Regis Francorum primogenitum, et omnes Comites et Barones Angliae, cum complicibus suis conspirantes, et insurgentes in Regem Angliae, Romanae Ecclesiae vassallum, die Sancti Andreae Apostoli excommunicavit: who slighted, derided this his Papal thunderbolt with greatest contempt. Creseebat jam guerra in Anglia de die in diem, Baronibus totam patriam Northampton, cum ipsa villa occupantibus. Barones verò inde venerunt London, & 15 kalendas Junii civitatem ingredientes, nullo contradicente, occuparunt. Tom. 2. p. 333. l. 22. after Patents, insert. REX dilectis sibi in Christo Priori & Conventui S. Edmundi, salutem. Sciatis, Pat 15 Johan m. 15. quod commisimus venerabili Patri nostro Domino Tu culanensi Episcopo Apostolicae Sedis Legato custodiam Abbac●ae vestrae cum omnibus pertinent. suis quamdiu nob●s placuerit, salvo nobis Rega● nostro, scilicet in electione Abbatis, et in redditibus Ecclesiasticis vacantibus et excaetis con●erendis. Et ideo vobis mandamus quod ei tanquam Custodi vestro sitis intendentes. Et in hujus rei testimonium has literas nostras patentes vobis inde mit●mus. Teste meipso apud Turrim London. 3 die Jan. Anno regni nostri 15. Tom. 2. p. 336. l. 51. after dilecti, add; Besides, the Archbishop and Bishops covertly to gain into their hands and power the administration and disposal of the Chattels and Personal estates of all Lay-people and Freemen of England dying intestate, inserted this new Clause into K. John's Charter; a Mat. Paris, Hist Angl. p. 248. Si aliquis liberhomo intestatus decesserit, catalla suaper manumpropinquorum, parentum et amicorum suorum per visum Ecclesiae distribuantur, salvis unicuique debitis quae desunctus ei debebat: not extant in King Henry the 1. his Charter, anno 1100. whose confirmation they b Mat. Paris, p. 230, 245. pretended only to contest for, and to have ratified, running only in these words; c Mat. Paris, Hist. Angl. p. 52, 53. Spel-men Concil. Tom. 2. p 33. Lib. Rub. in Scac. f. 161. Si quis Baronum vel hominum meorum infirmabitur, sicut ipse dabit vel dare disposuerit pecuniam suam, it a datam esse concedo. Quod st ipse praeventus armis, vel infirmitate, pecuniam suam nec dederit, nec dare disposuerit (by his last Will and Testament) uxorsua, sive liberi, aut parents, aut legitimi homines ejus (not the Church, Bishop, or Ordinary not mentioned in this Clause, or Law) eam pro anima ejus dividant SICUT EIS MELIUS VISUM FUERIT; without the Churches, Ordinaries view or disposition; according to the precedent Laws both of d Chron. Johan. Bromton, col. 914, 929, 930. Spelm. Council. Tom. 1. p. 332, King Knute and Edward the Confessor ( e Here p 141, 142, 332. f See here, Tom. 1. p 400. Mat. Paris, p. 52, 53 & M●gna Charta cap. 18 Cooks 9 Report, f. 38 elsewhere cited:) Notwithstanding which, the King and all Lords of Manors before this his Charter made, especially during the reigns of King f See Tom 1● p. 491, 492. Glanvil, l 7. cap. 16. William the Conqueror and William Rufus, usually claiming, seizing, disposing of the Goods, Chattels, Moneys, Personal estate of all their Barons and Tenants dying intestate, to the great prejudice of their Wives, Children, Parents, Kindred; which grievance among others, King Henry the 1. (to induce the Bishops and Nobles to crown him King) at their request promised by his Oath to ●eform, and redressed by this Clause in his Charter. After this King Stephen, (at the Bishop's request, who most treacherously, g William. Malmesburiensis Hist. Novellae, l. 5. p. 179. Sperm. Concil. Tom. 2. p 38. against their Oaths, Loyalty to King Henry the 1. and his Daughter and heir Queen Maude, elected and crowned him King) inserted this farther Clause into his Charter of Liberties granted to the Bishops and Clergy, Anno 1156. at his Coronation. ʰ Ecclesiasticarum personarum et omnium Clericorum et rerum eorum justitiam et potestatem, et distributionem bonorum Ecclesiasticorum in manu Episcoporum esse perhibeo et confirmo. Si quis autem Episcopus vel Abbas, vel alia Ecclesiastica persona ante mortem suam rationabiliter sua distribuerit, vel distribuenda statuerit (by his Will) firmum manere concedo. Si vero morte praeoccupatus fuerit, pro salute animae ejus Ecclesiae consilio eadem fiat distributio. This is the first Charter, for aught I can find, that gave Clergymen power to dispose of their church-good by Will, and Bishops or Ordinaries Jurisdiction to distribute their Clerks Goods dying intestate, for the good of their Souls, they then having no Wives nor Children, as Laymen had, to whose goods therefore this Charter never extended; but only to Church-mens goods belonging to their Churches. Before this Charter of King Stephen, the ancient Law, custom of England was, that if any Bishop, Abbot, or other Ecclesiastical person who held of the King, and received his Temporalties from him deceased, all his goods and chattels (except the ornaments of his Church, Chappel dedicated to God's Service, or the stock annexed to his Bishopric by the King's special Charters) a Glanvil, l. 7. c. 16. Here, p. 130 to 134, 222, 332, 333, 350, 381, 386, 543, 544. belonged of right to the King, especially if he died intestate; neither could any of them by Law make a Will, or device his goods or chattels, unless the King out of his special grace, by special Patents authorised them to device them by their Testaments; neither did the Laws of King b See here, p. 141, 142, 332, 333. Cnute, the Confessor, and Conqu●rour, or Charter of K. Henry the 1. extend to Bishops, Abbots or Clergymen, who had neither Wives nor Children, being then prohibited by sundry Canons to marry, but only to the temporal Barons and Lay-subjects who had Wives and Children, as the words of their Laws, Charters, the old Writs De rationabili parte bonorum grounded on them, and the words thereof, ( c Glanvil, l. 12. c. 20. Bracton, l. 2. c. 26. f. 60, 61. Fleta, l. 2. c. 57 Bundela B●evium, An. 15 E 2. in Turre Lond. Here, p. 352. Cum secundum consuetudinem regni nostri hactenus obtentam, pueri post mortem patrum suorum habere debent rationabiles partes suas quae fuerunt patrum suorum, etc.) demonstrate, and King Stephen's Charter intimates; which had been needless, useless, had the Law or custom of England been then concurrent with it. Neither was this the Prerogative only of the Kings of England in that age, but also of France; as is evident by this memorable acknowledgement of the Bishop elect, Dean and Chapter of Mascon in France to King Philip Augustus, Anno Domini 1201. * Pierre de Pithou, Preuves des Libertez de l'Eglise Gallicane, Chap. 16. sect. 5. p. 598. Notum quod ego P. electus Matisconensis veniens ad Dominum nostrum Philippum, illustrem Regem Franciae, potestatem habens à Decano & universo Capitulo Matisconensi, per literas ejusdem Decani & Capituli patentes, Cognovi Ius Dom. Regis Franciae quod habet in Regalibus Matisconen. scillc●t, quod mortuo Episcopo Matisconensi, vel quotiescunque Sedes Matisconensis vacaverit, omnia Regalia et omnes proventus Regalium existentes in regno Franciae libere sunt Dom. Regis Franciae, sicut & ea Episcopus possidebat. Et si Episcopus Matisconen. decesserit intestatus, tam omnia mobilia quam proventus omnes sunt Domini Regis Franciae integre et absolute. Quod ut ratum et firmum pronunciavit, etc. Actum Parisiis, An. Dom. 1201. mense Martio. Yea Johannes Andraeas, and † Ibidem. Pierre de Pithou assert, Que les Royes de France et d'Angleterre in hocsunt antiquo jure defendendi. And that this was the ancient Law, right, prerogative of the Kings of Scotland then, and in the reign of our King Edward the 1. I shall * Here, p. 543, 544. elsewhere evidence by our own Records. If then the Bishops and Clergy of England and Scotland could not dispose of their own goods and chattels by Will, but by the King's special licence, and absolutely and wholly belonged to the Kings of England, France and Scotland if they died intestate, by their Prerogatives; not to the Archbishops, Bishops or Church to dispose, or distribute to their Kindred, Churches, or any pious uses for their Souls pretended benefit: then doubtless they had no legal Jurisdiction or authority at all to distribute or dispose of any Laymens' goods or chattels in those times, to any pious or other uses. Whereupon the Bishops not long after to revive, confirm and enlarge this their new-acquired Jurisdiction granted them by this usurper's Charter (which † See here, p. expired with King Stephen, and never bound his Successors and extended only to the Goods of Clergymen) endeavoured to extend it to the Goods, Chattels of all English Freemen of the Laity; for which end they cunningly inserted the premised Clause, amongst others, into King John's Great Charter: Which, although in the Kings and Nobles intentions, it gave them no Jurisdiction at all either to grant Administrations of, or distribute any Intestates Goods for the benefit of their Souls, which they wholly left by express words to the administration and distribution of their nearest Kindred, Parents, Friends, yet by colour of these three words, per visum Ecclesiae, by the view of the Church; (which if a personal Trust reposed in the Bishop himself by this Grand Charter, as our Bishops and Canonists thence argue, was certainly to be executed personally by the Bishop alone, not by his Vicar General, Commissary, Official, or Judge of the Arches, who now grant all Administrations, and make the distributions of Intestates personal estates, against the express words and intention of this Law, which might be more properly interpreted of the Parson, Churchwardens, and Parishioners of the Parish where the deceased person lived, than of the Bishop, his Chancellor and Under-officer, being single Persons, and no * See Mr. William. Tyndals' Treatise, What the Church is. Church:) the Bishops and their Officers by pretext of these words, (which at most gives them only the oversight, not power of or in the distribution, and no more authority to dispose of the Goods, than Overseers usually named in Wills have, wherein there are likewise Executors appointed, to whom the right, power and disposition of the Testators Goods alone belong by Law) a See Cooks 9 Reports, f. 33▪ 38. Hensloes' case. usurped a Jurisdiction soon after by degrees, not only over all deceased Laymens' Wills, Chattels; but over the Goods and Chattels of all Laymen dying intestate, committing their administration and distributing them by their Vicars, Commissaries, Chancellors and other Officers at their pleasures to such persons and pious uses as themselves, or their Officials thought meet; yea many times b As Othobons' Constitutions and Aton's Gloss thereon, f 95. affirm. appropriated them to themselves and their Churches, against the true intent of King John and his Barons. Whereupon at the renewing of this Great Charter by K. Henry the 3d. in the 9th year of his Reign, in a grand Parliamentary Council, this premised Clause concerning Intestates Goods, inserted by the Bishop's fraud, craft covertly to usurp a Jurisdiction over the Laity, and all Intestates estates, was wholly c See Magna Charta, ch 18. and Cook's 2. Institutes thereon. expunged, as prejudicial to the King's Prerogative and the Nobles, Freemens' franchises, liberties, properties; and that Charter was then and hath been since successively ratified by above 40. Parliaments, without this Clause; Yea the King and Lords then and immediately after would by no means permit the Bishops or Ordinaries to intermeddle with the Goods and Chattels of any Freemen dying intestate, or to distribute them for their Souls good at their pleasures; although Saint d See Tom. 2. p. 890, 891, 899, 909, 910. Mat Par●s Additamenta, pag. 199, 200, 201 Edmund Archbishop of Cant●rbury, and Boniface his next Successor (Uncle to King Henry the 3d. h●s Queen) with the rest of the Bishops, frequently importuned King Henry the 3d. his Nobles and Council, not to hinder their Tenants or Villains to make Wills, or prove them before their Ordinaries, nor to disturb or prohibit Bishops to distribute the Goods of Persons dying intestate for their Soul's health; nor would they grant them this power upon any terms, but prohibited them to do it, as is evident by this passionate Complaint thereof by Archbishop Boniface, his Suffragans and Clergy, in the Prologue to their Constitutions in the Council of Lamb●th, Anno 1251. e Joh. de Aton Constit Legit f. 138. Guil. Lindewode, Provincial. l. 5. Regem ipsum frequenter monuimus ac supplicavimus ei, et supplicari fecimus cum instantia saepius reverenter, necnon apud Principes et Magnates regni, et Consil●arios quorum moderamine disponuntur negotia regni, precibus et exhortationibus pulsavimus importuna opportunitate et frequenter, quatinus intra memoriam recolentes quot plagis Aegyptii fuere percussi, etc. Huic privilegio tam pio, tamque nobili praecio comparatae deferrent humiliter, ob reverentiam Redemptoris; permittendo Clerum Anglicanum in sollicitudine libertatis sacrificium laudis Domino immolari, etc. Licet autem in precibus inculcandis diu laboraverimus sustinendo, et sustinuerimus laborando; adhuc cum instantia nostra saepius iterata, ad exauditionis gratiam ingressum mereri nen potuit, nec effectum potiri diutius expectatum. Compared with their Articles of Complaint, f 226, 227. Here, Tom. 2. p. 899. f Mat. Paris. Additamenta, p. 200, 201. Here, Tom 2. p. 803. Art. 25. Item, mortuo laico intestato, Dominus Rex, et caeteri Domini feodorum, bona defuncti sibi applicantes, non permittunt de ipsis debita solvi; nec residuum in usum liberorum et proximorum suorum, et alios pios usus per loci Ordinarium quorum interest, aliqua converti; and their Constitution made against it in this Provincial Council summoned at London by this Archbishop's usurped authority (against the King's express Writ of Prohibition directed to him, printed in my 2d Tome) attests. Indeed I find in the g Johan. de Aton Constitutiones Legitime, p 94, 95. Constitutions of Othobon the Pope's Legate, made in a Council held at London but 11. years after, (Anno 52. H. 3.) De Bonis Intestatorum, mention of a Provision anciently made by the English Prelates with the assent of the King and Nobles concerning Intestates Goods, which he thus confirms and orders to be strictly observed: Provide super bonis decedentium ab intestato, provisionem quae olim a Praelatis Regni Angliae cum approbatione Regis et Baronum dicitur emanasse, firmiter approbantes, districte inhibemus, ne Praelati vel alii quicunque bona intestatorum hujusmodi quocunque modo recipiant vel occupent contra Provisionem praedictam. Which Provision I find likewise mentioned in h Li●d●wode Provinc. l. 3. f. 125. 190. Johan. de Aton Provinc Con▪ f 1●7. Spelman. Co●cil. Tom. 2. p. 585. Archbishop Stratford's Constitutions made Anno Dom. 1342. What this Provision should be, or when or where made, our learnedst Canonists cannot resolve: a Provincial. l. 3. de Immunitate Ecclesiae, f. 199. William. Lindewode the chiefest of them, in his Gloss on Archbishop Stratford's Constitution, on the words ab olim, writes ingenuously, Cujus Regis temporibus hoc ordinatum sit, non reperio: But b Constit. Legit. f. 95. John de Aton in his Gloss on Ottobon's Constitutions, refers it to the Statute of Westm. 2. Anno 13 E. 1. ch. 19 But this being made at least 18. years after Othobon's Constitutions, and not ab olim, long before them, must needs be a gross mistake; therefore (if real, not forged by the Bishops, or a mere dubious report then raised by them, without ground or truth, as Ottobon's, dicitur, implies) we may well conclude, since Archbishop Boniface, his Prelates, Clergy in the Council and Articles of Lambheth but 11. years before, made no mention at all thereof, (as questionless they would have done, had there been any such Provision) it can be no other, but either the premised Clause and Provision inserted by the Prelates into King John's Charter, expunged out of K. Henry the Thirds, and Edward the Firsts Great Charters, in all our manuscript Statutes, in the Statute-Roll in the Tower of London, and all our printed Statutes of Magna Charta 9 H. 3. ch. 19 wherein that Clause of Intestates Goods is omitted: Or else it must be the Provision in the Laws of King C●ute confirmed by the Confessor, Conqueror, or Charter of K. Henry the 1. to which Ottobon's Constitution seems most probably to relate, being the most ancient Provision, prohibiting Bishops, as well as the King and Lords, to dispose of Intestates Goods, as his Constitution likewise doth in my opinion, since made soon after K. Henry the 3. and the Kingdom's complaint and appeal to the Pope against the Constitutions of Archbishop Boniface and his Suffragans, promulged by them in praejudicium juria et dignitatis Regiae, contra libertates, et consuetudines Regni nostri Angliae. et * See Tom 2. p. 983, 990, 991. in nostri et Coronae nostrae praejudicium et gravamen, as the King declared in 〈◊〉 Patents of Procuration and Appeals against them to the Pope, Pat. 45 H. 3. pars 1. m 8. and Pat. 46 H. 3. m 17, 19 Which Constitutions of Boniface, though thus solemnly condemned, appealed, protested against by the King and Kingdom; who would by no means assent to them or their Articles, after so many reiterated prayers, monitions and importunities, are yet since printed, Glossed on by Lindewode and Aton, yea now cried up by ignorant Canonists for the Canon-Law of England, and that of Intestates Goods revived, enlarged without any legal authority, by Archbishop Stratford, in his c Lindewode, l. 3. f. 124, 125, 190. Aton, fol. 137. Spelman. Concil. Tom. 2. p. 585, 586. Provincial Constitutions, though not put in practice before; & etiam à multis in dubium revocatum. Which void illegal Constitutions of Boniface and Stratford are in truth the sole foundations I can yet discover, of our Ordinaries usurped Power to compel Administrators by bonds and censures to distribute the surplusage of Intestates Goods, to such pious uses as they shall appoint, against the express Provision of the Royal Charters of Henry 1. and Hen. 3d. Whereupon our Judges of late times upon Complaints of Administrators, after grand deliberation and debates, have granted d Hobards Reports, p. 83, 151. Judge Crooks Reports, Part 1. p. 6●, 63, 201. Moor's Reports, p. 804. Prohibitions out of the King's Bench and Common Pleas, to restrain such cocrcive dividents of Intestates Goods by Ordinaries, as mischievous, grounded only on these illegal Constitutions, misinterpreted Charters, and this old Popish error, e See Othobani Constit. and Atons Gloss thereon, p. 94. That the distribution of Intestates Goods after their decease, (though without their order, knowledge) by the Bishop, or their Administrators, would expiate and procure pardon of their Sins, redeem their Souls from purgatory, or abate the pains thereof, or of Hell; which being exploded by the authorised Doctrine of our Church, the Ordinaries pretended Jurisdiction of distributing Intestates Goods to pious uses, in remedium peccatorum et pro salute animae, must be exploded with it. Which power of disposing Intestates Goods and Estates, being reputed by our Bishops and Nobles, unsafe to be vested in the King himself, as the premised Charters of Henry the 1. imply; was, and is much more unfit for every inferior indigent Ordinary, Archdeacon, Chancellor, or Commissary then or now to be invested with, usurp or exercise upon such false and sandy foundations. Tom. 2. p. 338. l. 43. before this Charter, add: The King to maintain his Royal Prerogative, and prevent schisms in elections of Bishops and Abbots, appointed certain Commissioners to be present at, and give their and his Royal assent unto them; as these with other Charters evidence. Pat. 15 Johan. m. 6. REX Priori & Conventui de Evesham, salutem in Domino. Quoniam Ecclesia vestra jam diu sine Pastore extitit desolata, vellemus et desideramus super hoc ei salubriter provideri. Vnde mittimus ad vos dilectos et fideles nostros H. Abbatem de Bello Loco, Willielmum Briwerr, & Willielmum de Cantilupo, quod invocata Spiritus sancti praesentia, Pastorem vobis et Abbatem sine dilatione eligatis, quia praedictis fidelibus nostris vices nostras commisimus ad praesens, ut electioni quam secundum Deum et Regni nostri consuetudinem et Regiam dignitatem feceritis, asse●sum praestent ex parte nostra, ut id quod illis praesentibus et assentientibus inde feceritis ratum habebimus et acceptum. Et si forte praedicti tres fideles nostri praesentes esse non possint, duobus eorum praesentibus id quod praedictum est fieri volumus. Et in hujus rei testimonium, etc. vobis mittimus. Teste meipso apud Waltham 2. die Januarii. Anno, etc. 15. Eodem modo scribitur Priori & Conventui Wygorn. de Episcopo eligendo. Teste eodem, data eadem, & ibidem. The Prior and Covent of Worcester having elected a Bishop according to the King's licence and Patent, in the presence of his Commissioners, the King thereupon thus certified his Royal assent thereto, to the Archbishop of Canterbury for his confirmation. REX Domino S. Cantuariensi Archiepiscopo, totius Angliae Primati, & Sanctae Pat. 15 Johan. m. 16. Romanae Ecclesiae Cardinali, etc. Noverit paternitas vestra Priorem & Conventum Wigorn. canonice elegisse sibi in Episcopum Walterum de Grace Cancellarium nostrum, et nos eidem electioni assensum nostrum praebuimus, ipsumque Walterum ad vos transmittimus, * Nota. a nexibus Curiae absolutum. Rogantes quatinus beneficium confirmationis ei impendere velitis. Et in hujus rei testimonium, etc. vobis mittimus. Teste meipso apud Porcestriam, 26 die Januarii. Anno regni nostri 15. The like Licence in Terminis issued to the Prior and Covent of Evesham, Pat. 15. Johannis, nu. 15. And the like to the Prior and Covent of St. Swithune in Winchester, with this variation. REX Priori & Conventui Sancti Swithune Wintoniae, salutem. Volentes Ecclesiae Pat. 15 Johan. m. 2. vestrae provideri in Pastore idoneo vobis praeficiendo, mittimus ad vos venerabiles viros P. Ebo●aci, H. Belli loci Regis, & R. de Seleby abbots, & dilectos & fideles nostros Willielmum Briwer, & Willielmum de Cantilupo Senescallum nostrum. Mandantes quatinus secundum Regni nostri consuetudinent virum idoneum vobis eligatis in Pastorem; scituri quod quicquid inde actum fuerit cum uno vel duobus praedictorum Abbatum, salva libertate nostra et regni nostri indempnitate, Ratum habebimus et inconcussum. Et in hujus rei testimonium has literas patentes vobis mittimus. Teste meipso apud Engolismum, 6 die Aprilis, Anno regni nostri 15. Tom. 2. p. 331. l. 48. after Valete, add: Earl Ferr●rs in pursuance of the Pope's award, and King John's Oath, entered into this ensuing Obligation, before Pandulphus the Popes Legate, as the King's Surety for satisfaction of the fugitive Bishop's damages, which he ratified likewise with his Oath, as this Record demonstrates. W. Comes de Ferrariis, Omnibus praesens scriptum visuris, salutem in Domino. Noveritis quod cum Dominus meus Johannes Rex Illustris Anglorum Pat. 16 Johan. Rot. Spiss m. 17. dorso. singulis annis post relaxationem Interdicti duodecim millia Marcarum in duobus terminis, Commemoratione videlicet Omnium Sanctorum sex millia Marcarum, et totidem in Ascensione Domini, in manus venerabilium patrum S. Cantuariensis Archiepiscopi, London. Elyensis, ac Lincoln. Episcoporum, vel eorum quos ipsi ad hoc duxerint deputandos, in Ecclesia Sancti Pauli London. tenetur solvere, donec tota Summa fuerit persoluta, quae taxante Summo Pontifice declarabitur per Inquisitionem de mandato ejus perinde faciendam: Ego una cum aliis quinque fidejussoribus, constitui me fidejussorem in solidum pro ipso Rege et haeeredibus suis, per solempnem stipulationem promittens, quod si ipse et haeres suus (quod absit) in solutione antedicta cessaverit, ego infra quatuor menses postquam fuero ammonitus vel requisitus, sine dilatione et difficultate qualibet inde satisfaciam eisdem. Pro quo observando obligavi me, et omnia bona mea. Renuncians in hoc privilegio fori, et novae Constitutionis beneficio, omnique alii exceptioni mihi competenti vel competiturae. Insuper tactis sacrosanctis Evangeliis juravi in praesentia Domini Pandulphi, Domini Papae Subdiaconi et ejus familiaris ad hoc destinati, et J. Norwicensis Episcopi, Thomae de Erdinton, & Magistri Alani & Walteri Clericorum Domini Cantuariensis Archiepiscopi, me bona fide et sine fraude observaturum haec omnia supradicta. Et in hujus rei testimonium huic scripto Sigillum meum apposui. Actum apud Rupem fortem, 16 die Junii. Anno regni Regis Johannis sextodecimo. Thus must these Traitors have both the King and Nobles Obligations, Charters, Oaths, for restitution of their goods, profits, forfeited by, and * See Henr. de Knyghton, de Event. Angl. l. 2. col 2418. seized on for their Treasons before the Interdict released, without any ●ath made orsureties given by them to the King for their future loyalty and obedience to him. Tom. 2. p. 333. l. 48. add: King John to ingratiate himself with the Romish Cardinals and Court, granted them annual pensions out of his Exchequer, the arrears whereof he ordered to be satisfied in the first place; and likewise gave Benefices or Prebends to their Nephews and Creatures, as these Records attest. REX Domino P. Wintoniensi Episcopo, etc. Satis novit prudencia vestra qualiliter Pat. 16 Johan. pars 1. m. 15. sub n. 8. redditum concessimus dilecto Consanguineo nostro Domino Guidoni Petro Leoni Cardinali Sancti Nicholai in Carcere T. ad Scaccar. nostrum percipiendum; unde vobis mandamus, quod de Consilio Domini Norwicensis, Abbatis de Bello Loco Regis, & Thomae de Ardinton, per rotulos Scaccarii nostri diligenter inquiratis, quantum redditus ei concessimus, et quantum inde perceperit postquam primo ei redditum illum concessimus; et computatis annis, Residuum procuratori suo restitui faciatis in primis redditibus ad Scaccarium nostrum assignandis quicquid inde restat reddendum. Mandamus autem vobis, quod in fide qua nobis tenemini quicquid aliàs vobis mandaverimus de redditibus assignandis, assignetis Johanni Pet. Leonis nepoti praefati Guidonis in primo beneficio Ecclesiastico quod de donatione nostra vacare contigerit, tantam summam beneficii quanta est summa redditus quem praefato Guidoni concessimus ad Scaccarium nostrum. Et in hujus rei testimonium, etc. vobis inde mittimus. Teste meipso apud Rupellam, 9 die Julii. Anno regni nostri 16. SImon Nepos Domini N. Tusculanensis Episcopi, & Apostolicae sedis Legati, habet Ibid. m. 8. literas Domini Regis patentes de Archidiaconatu Eborum qui vacat, & ad donanationem Regis spectat, ratione Archiepiscopatus Eboracensis acantis & in manu Regis existentis, scilicet ad resignationem Sampsonis nepotis praedicti Legati. Et diriguntur literae Decano & Capitulo Eborum, rogantes, quod ipsum ad praedictum Archidiaconatum admittant, stallum in choro, & locum in Capitulo secundum consuetudinem Ecclesiae Eboracensis assignantes. Teste Rege apud Novum Templum London. 11 die Nou. Anno regni Regis Johannis 16. REX Decano & Capitulo Eborum, salutem. Sciatis, quod ad resignationem Pat. 16 Johan. pars 1. m. 1. venerabilis viri Magistri Stephani de Fossa nova Domini Papae Camerarii, concessimus, & quantum ad nos pertinet dedimus dilecto Clerico nostro Petro nepoti ejusdem Magistri Praebendam de Neuband, cum omnibus pertinentiis suis quae ad nostram spectat donationem ratione Archiepiscopatus Eborum vacantis & in manu nostra existentis, Ipsum vobis per has literas nostras patentes ad dictam Praebendam praesentamus. Rogantes quatenus ipsum in corporalem possessionem illius Praebendae sine dilatione inducatis, stallum ei in choro, & locum secundum Ecclesiae vestrae consuetudinem assignantes. Teste meipso apud Windesores, 14 die Maii. Anno, etc. Thus these Roman Locusts succeeding one another devoured the wealth, and possessed themselves of the Ecclesiastical promotions of our Church. He likewise granted protections to those Delegates the Pope employed in any business, as this Record attests. VEnerabilibus in Christo patribus G. Dei gratia Bituricen. Archiepiscopo, & Aurelian. Pat. 16 Joh. m. 16. sub nu. m. 10. Episcopo; Johannes eadem gratia Rex Angliae, etc. Cum Causa habeatur inter Priorem Grandmontensem & quosdam malos & inobedientes Ordinis sui fratres conversos; et Dominus Papa vos super eadem Causa delegaverit judices, ut audivimus: Notum vobis facimus, quod vos et omnia ad vos pertinencia, et omnes qui vobiscum, vel sine vobis pro dicto Priore venerint, quociens hac de causa ad Grandimontem accesseritis, in salvo conductu in toto posse nostro et coadjutorum nostrorum recipimus, et omnibus ad nos et nostros pertinentibus Regia districtione praecipimus, ut vos ex parte nostra in eundo et redeundo, salvos custodiant et indempnes. Ut hoc autem notum sit omnibus, vobis patentes literas sigillatas sigillo nostro destinavimus. Teste meipso apud Rupem Monachi, 23 die Junii. Anno regni nostri 16. REX omnibus Ballivis & fidelibus suis, etc. Sciatis quod suscepimus in salvum Ibidem. conductum nostrum venerabilem patrem nostrum Dominum Bituricensem Archiepiscopum in eundo ad Ecclesiam Grandimontis & redeundo, ad mandatum Apostolicum exequendum. Et ideo vobis mandamus, quod eum per partes vestras in eundo illuc & redeundo, liberè & sine impedimento transire permittatis. Et in hujus rei testimonium, etc. Teste meipso apud Spinam, 11 die Junii. Anno regni nostri 16. Eodem modo scribitur omnibus Ballivis & fidelibus Domini Regis pro Domino Aurelianensi Episcopo. Teste ut proximo supra. How he courted all the Cardinals with his Letters to facilitate his affairs in the Court of Rome, as well as gratified them with gifts, pensions, and conferring benefices on their Nephews, this his Epistle will inform us. REX universis Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalibus, salutem. Quoniam propter varium periculum devotioni singulorum vestrorum scribere non possumus, Pat. 16 Johan. Regis, m. 11. Universitatem vestram sollicitare, & ea quae praesenciam vestram ex parte nostra tangunt, sub modulo unici tenoris supplicare compellimur; hoc enim in multis universaliter et singulariter vobis gratiarum actionibus ex eo nos facitis fortius obligatos, quod indesinenter perseveratis in procurandis honoribus et utilitatibus nostris, sicut ex frequenti relacione Nunciorum nostrorum et experimentis probatissimis comperimus. Ind est quod paternitatem vestram negociis nostris honorare, et speciali confidencia Nuncios nostros, et quocies emergerint negocia nostra imponere et commendare audacter volumus. Mittimus autem ad pedes Papae, dilectos & fideles nostros Abbatem Belli Loci, Fratrem Alanum Martell, Thomam de Erdinton, & Petrum Sarum, pro negoti●s nostris; supplicantes, quatinus consueta devotione ipsos et eadem negocia promovere velitis in omnibus sicut videritis melius expedire, amicab●liter procedentes. Teste meipso apud Novum Templum London. 18 die Novembris. Tom. 2. 334. l. 8. after Quinto, add; He likewise issued these following Patents and Writs to his Officers on behalf of the Traitorous Bishop of Lincoln. REX Vicecomitibus, Forestariis, & omnibus Ballivis & fidelibus suis, salutem. Pat. 16 Johan. m. 11. intus. Sciatis nos recepisse in plenam gratiam, amorem et familiaritatem nostram venerabilem patrem nostrum H. Lincolniensem Episcopum, sicut unquam aliquo tempore melius fuit, & ipsi omnem indignacionem, si quam erga ipsum hactenus concepisse videbamur, omnino remisisse. Volentes & firmiter praecipientes, quod omnes fideles nostri ipsum tanquam fidelem et familiaxem nostrum habeant, etc. sicut nos diligunt arctius commendare. Vobis igitur universis & singulis districte praecipimus, quatinus ipsum, & Ecclesiam suam, & omnia ipsos tangencia specialiter custod●atis, manuteneatis, & promoveatis, non inferentes vel inferri permittentes eye ve● hominibus suis, rebus, possessionibus, feodis, juribus, aut libertatibus eorum moles●iam, injur am vel gravamen, set ipsos et omnia sua sicut nostra propria defendatis, manuteneatis, promoveatis et protegatis, ut sollicitudinem vestram possint et debeant merito commendare. Thus must this Traitor and all his be pardoned, protected by the King, against whom he notwithstanding continued traitorous and rebellious to his death. What reparations he and his heirs were bound to make of the Traitorous Bishop of London's Castle of Storteford, which he seized during the Interdict, this Record will inform us. REX omnibus fidelibus ad quos praesens scriptum pervenerit, salutem. Sciatis quod ad rationabilem summonicionem venerabilis pat●is nostri W. Londoniensis Pat. 16 Johan. n●. 51. Episcopi tenemur reparare Castrum de Storteford, adeo bene et sorte sicut fuerit in inicio discordiae inchoatae inter nos et Clerum Angliae. Et si fortè de nobis humanitus contigerit priusquam praedictum Castrum reparavimus, haeres noster id facere tenebitur: si verò praedictus Episcopus in fata concesserit priusquam praedictum Castrum reparatum fuerit, ad rationabilem summonitionem successoris ipsius Episcopi, nos vel haeres noster illud reparabimus. Et in hujus rei testimonium has literas, etc. Teste Domino P. Wintoniensi Episcopo apud Novum Templum London. 22 die Novembris. Anno regni nostri 16. Moreover to gratify the Archtraytor Stephen Langeton, he granted the Patronage of the Bishopric of Rochester to him and his successors by his * Tom. 2. p. 339. Ibidem Pat. 16 Johan. n 11. forecited Charter, and this Patent. REX Priori & Monachis Roffensibus ac liberè tenentibus de Episcopatu, salutem. Sciatis quod reddidimus venerabili patri nostro Domino S. Cantuariensi Archiepiscopo, patronatum Episcopatus Roffensis cum omnibus pertinenciis, tanquam jus suum. Et ideo vobis mandamus, quod ei tanquam Domino & patrono ejusdem Episcopatus sitis in omnibus intendentes. Et in hujus rei, etc. Teste ut proximo supra. Besides to remunerate the Traitorous Bishop of Ely for his pardoned Treasons against him, he granted him by this Patent the patronage of the Abbey of Torney. REX Abbati & Conventui de Torneia, salutem. Sciatis quod intuitu Dei concessimus venerabili patri nostro R. Elyensi Episcopo & successoribus suis in perpetuum Patronatum Abbaciae praedictae, cum omnibus pertinentiis, dignitatibus, et liberis consuetudinibus suis, sicut plenius continetur in charta nostra, quam ei inde fieri fecimus. Pat. 16 Johan. m. 5. Et ideo vobis mandamus, quod ei inde & successoribus suis de caetero tanquam Dominis et patronis vestris in omnibus sitis intendentes et respondentes, secundum cartae nostrae tenorem. Teste ut proximo supra, anno eodem ut supra. The King thus parting with the rights of his Crown, to make these Traitors more than Lords, and himself lesle than a King. REX Domino P. Wintoniensi Episcopo, etc. Significavit nobis venerabilis pater Pat. 16 Johan. m. 13. Dominus N. Tusculanensis Episcopus Apostolicae sedis Legatus, quod Prior Coventrensis electus de Seleby, pastoralem ejusdem domus curam penitus recusavit, & quod expediens est tam honori nostro, quam animae nostrae saluti, ut de gremio Ecclesiae suae sibi pastorem eligi concedamus. Et ideo vobis mandamus, si ita est, electioni quam Monachi ejusdem domus fecerint dicto modo per consilium ejusdem Domini Legati de persona domui suae utili, et nobis fideli, favorem vice nostra praebeati● et assensum. Eodem modo scribitur Magistro R. de Mariscis & Domino W. Briwerr. Teste Rege apud Partiniacum, 30 die Aug. Tom. 2. p. 335. l. 23. after adjecit, insert; How zealous King John was to extirpate Heretics out of his Dominions, appears by this Record; an excellent evidence of his piety and care of Religion in the midst of his troubles. REX, etc. R. de Pontibus Senescallo Wascon. salutem. Audivimus quod de novo Pat. 16 Johan. m. 10. b. 35. in terra nostra coepit in partibus Wascon. detestanda haereticorum quorundam pullulare perfidia, quae cum fidelibus sit omnibus odibilis et inimica, * Nota. Nobis tamen ad praesens restat a finibus nostris et nostrorum prae eaeteris extirpanda, ne in terra nostra et dominio nostro maliciae recipiatur alicujus exordium, per quod in posterum possit universitati fidelium provenire dispendium; Vobis igitur in fide qua nobis ten●mini mandamus, sicut nos diligitis, et ne pro defectu ve●tri dampnum, quod abunt, aliquatenus incurramus, ne ipsorum eciam haereticorum nequiciae videamur sequaces et participes, quatinus cum omni posse vestro, quali●et occasione et dilatione postpositis, qui sint, vel per quos hujusmodi malicia fuerit de novo suborta, efficaciter et diligentissime inquiratis, eosque, cum ipsorum detestabili nequicia funditus confundendo, penitus extirpare curetis. Mandavimus eciam per literas nostras Magistro P. de Bevenent, praedictae Romanae Ecclesiae Cardinali et Apostolicae Sedis Legato attencius exorantes, quod nobis ob reverentiam Dei et dilectionis vestrae obtentu ad hujusmodi negocii consummationem efficaciter consulat, et sit in auxilium, et ad ipsorum nequicias viriliter eradicandas sollicitudinem adhibere studeat efficacem. Teste meipso apud Novum Templum London. 20 die Novembris. Tom. 2. p. 343. l. 52. before Cumque, insert: Besides these two Epistles printed in Mat. Paris, I find two other Bulls and Epistles of Pope Innocent recorded in the Patent-Rolls in the Tower, and three original Bulls I lately discovered in the White Tower; the first to King John himself, to encourage him to proceed in his voyage for relief of the Holy Land, for which end he had made a Truce with the King of France; the next to Eustace de Vescy, (a principal stickler against him * See Tom. 2. pag. 359. formerly banished, whom he had restored to his lands and favour, to continue with a sincere heart and mind in his sworn loyalty to the King; and not to attempt, hinder or suffer others to disturb the King's Officers in the execution of their offices) the other three to the Bishops, Barons and Commons of England, not mentioned by any of our Historians; wherein he sharply reprehends the Archbishop and Bishops for not end eavouring to compromise the differences between the King and Barons, but fomenting, and fiding with them all they could; and rebukes, censures the Nobles for seeking to wrist their Liberties by Rebellion and force of arms from their King, which they ought humbly to petition for, if there were cause; and exhorts the generality of the Barons and Commons to all dutiful obedience and humble submission to the King, thereby to appease and reconcile him to them; and with all humility and dutifulness, not with insolency or armed violence to request what they desired from him, preserving his honour and regality, whom he had entreated and conjured graciously to grant all their just requests; and not to harken or adhere to those few factious Barons who would stir them up to Rebellion; that so the public peace of the Realm might be established, the relief of the Holy Land promoted, and he might more readily bestow on them his assistance and favour in all their necessities; with which I shall present you in order, as not unworthy public view. INNOCENTIUS Episcopus, servus servorum Dei, charissimo in Christo filio JOHANNI Regi Anglorum Illustri, salutem & Apostolicam Anno 16 Johan. Regis, in Turre London. benedictionem. Literas quas nobis Regia sublimitas destinavit recepimus benignitate. Et quae de treugis initis cum charissimo in Christo filio nostro Ph. Rege Francorum Illustri significasti, per eas notavimus diligenter. Cum igitur treugas ipsas ut subveniri possit expeditius Terrae Sanctae asseras iniisse,— Serenitatem tuam rogamus attentius, monemus et exhortamur in Domino quatinus ad ejusdem Terrae succursum intendas sollicite ac potenter. Dat. Lateran. 14 Kal. Novembriis, Pontificatus nostri anno septimodecimo. INNOCENTIUS Episcopus, servus servorum Dei, dilecto filio nobili An. 16 Johan. Regis, in Turre London. viro Eustachio de Vesci, salutem & Apostolicam benedictionem. Cum per illius gratiam qui fecit utraque unum, discordantes parietes copulans in se lapide angular, sit omnino sopita discordia quae olim inter Regnum et Sacerdotium in Anglia vertebatur, occasione cujus confoederationes et conju●ationes contractae fuisse dicuntur, quia pace reddita & concordia reformata, cum causa cessare debet effectus; Comitibus, Baronibus et aliis nobilibus per Angliam constitutis dedisse meminimus in mandatis, ut in fidelitate charissin● in Christo filii nostri Johannis Illustris Regis Anglorum ●t haeredum ejus, sincero corde ac puro animo perseverare deberent, taies se circa devotionem ipsius per omnia exhibendo, quod tam a nobis quam ab ipso possent merito commendari. Ut igitur mandatum illud majoris roboris consequatur effectum, Nobilitati tuae per Apostolica scripta mandamus, quatinus praetextu confoederationum et conjurationum illarum in solicitudine Regia nullius difficultatis opponas obstaculum; justiciarios ●t alios Officiales Regis ejusdem, nec per t●ipsunt impediens, nec patiens quantum in te fuerit per alios impediri, quominus commissa ipsis officia efficaciter exequantur. Dat. Lateran. Non. Novembris, Pontificatus nostri anno septimodecimo. INNOCENTIUS Episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus S. Cantuariensi Archiepiscopo, Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinali, & Suffragane●s Pat. 16 Johan. pars 1. m. 1. dorso. ejus salutem, & Apostolicam benedictionem. Mirari cogimur et moveri, grave gerentes plurimum et molesium, quod cum inter vos et karissimum in Christo filium nostrum J. Regem Angliae Illustrem, pax ad honorem Dei et Ecclesiae sit feliciter reformata, dissentiones inter ipsum et quosdam Magnat●s atque Barones, necnon complices eorundem, dissimulastis hactenus, et conniventibus oculis pertransitis, ad sopiendum illas non curantes interponere partes vestras, quamvis nullatenus ignoretis, quod nisi celeciter fuerint prudenti consilio ac studio diligenti sopitae, tantum et tale scandalum eorum occasione possit accidere toti Regno, quod scire nequiret absque multo dispendio ac magno labore sedari, nonnullis suspiscantibus et dicentibus, quod super quaestionibus contra ipsum Regem noviter suscitatis, * Nota. vos illis praebetis auxilium et favorem, cum temporibus clarae memoriae patris et fratris sui, necnon ipsius usque post pacem inter nos et ipsum vestra sollicitudine reformatam, hujusmodi quaestiones non fuerint suscitatae. Illud autem reprobamus omnino, si quemadmodum a multis asseritur, conspirationes fecerint ausu temerario contra ipsum, quodque cum * Did not this Pope himself do so, to enforce K. John to resign his kingdoms to him? armis irreverenter et indevote repetere praesumpserunt, quae cum humilitate ac devotione, si opus esset, repetere debuissent. Ne igitur ipsius bonum propositum hujusmodi occasionibus volueritis impediri, fraternitatem vestram rogamus et exhortamur in Domino, per Apostolica vobis scripta praecipiendo mandantes, quatinus ad reformandam inter utrosque concordiam diligens studium impendeatis, et operam efficacem; omnes conjurationes et conspirationes praesumptas a tempore subortae discordiae inter Regnum et Sacerdotium Apostolica denunciantes auctoritate cassatas, et per excommunicationis sententiam inhibentes, ne talia de caetero praesumantur: praefatos Nobiles monendo prudenter, et efficaciter inj●ngendo, per devotionis et humilitatis indicia ipsum Regem sibi placare ac reconciliare procurent, exhibentes eiservicia consueta quae ipsi et praedecessores sibi et sui● praedecessoribus impenderunt. Ac deinde si quid ab eo duxerint postulandum, none insolenter, set reverenter implorent, Regalem ei conservantes honorem, ut sic quod intenderint valeant facilius optinere. Nos enim eundem Regem rogamus, et obsecramus in Domino, in remissionem sibi peccaminum injungentes, quatinus praedictos Nobiles benigne pertractet, et justas petitiones eorum clementer admittat, ut et ipsi congaudientes conquiescant, eum divina gratia faciente in meliorem statum esse mutatum. Ac per hoc ipsi et heredes eorum sibi et successoribus suis promptius et devotius debeant famulari. Dat. Laterani, 14 Kal. Aprilis, Pontificatus nostri anno octodecimo. INNOCENTIUS, etc. Dilectis filiis Magnatibus & Baronibus Angliae salutem, Pat. 16 Johan. m. 1. dorso. & Apostolicam benedictionem. Grave gerimus et molestum quod sicut accepimus, inter karissimum in Christo filium nostrum J. Regem Anglorum Illustrem, et quosdam vestrum propter quaestiones noviter suscitatas discordia est suborta, grave dispendium pariturae, nisi celeriter fuerint prudenti consilio ac studio diligenti sopitae. Istud autem * Yet the Bishops and all his other Subjects must thus conspire, etc. against him. before his Charter of resignation, by this Pope's instigation, to effect his designs against him. reprobamus omnino, si quemadmodum a multis asseritur, conspirationes aut conjurationes feceritis ausu temerario contra ipsum, quodque cum armis irreverenter et indevote repetere praesumpsistis, quae cum humilitate ac devotione, si opus esset, vos repetere debebatis. Ne igitur ipsius bonum propositum hujusmodi occasionibus volueritis impedire, nos omnes conspirationes et conjurationes praesumptas a tempore subortae discordiae inter Regnum et Sacerdotium, Apostolica denunciamus auctoritate cassatas, et per excommunicationis sententiam inhibemus, ne talia de caetero praesumantur; Vos monendo prudenter et efficaciter inducendo, ut per manifesta devotionis et humilitatis indieia, ipsum Regem vobis placare et reconciliare curetis, exhibentes ei servicia consueta, quae vos et praedecessores vestri sibi et suis praedecessoribus impendistis; ac deinde si quid ab eo duxeritis postulandum, none insolenter, set cum reverencia imploretis, Regalem ei conservantes honorem, ut sic quod intenderitis valeatis facilius optinere. Nos enim eundem Regem rogamus * Nota. et o●secramus in Domino, in remissionem ei peccaminum injungentes, ut vos benigne pertractet, et justas petitiones vestras clementer admittat: sic et vos ipsi congaudiendo cognoscatis eum divina gratia auxiliante in meliorem statum esse mutatum, ac per hoc vos et haeredes vestri sibi et successoribus suis debeatis promptius et devocius famulari. Quocirca nobilitatem vestram rogandam duximus et monendam, per Apostolica vobis scripta mandantes, quatinus tales in hoc vos exhibere ●uretis, quod Regnum Angliae optata pace laetetur, et nos in necessitatibus vestris cum opus fuerit, necessarium vobis impendere debeamus auxilium et favorem. Dat. Laterani, 14 Kal. Aprilis, Pontificatus nostri anno octodecimo. If Pope Innocent himself, or his predecessors before, or successors after him, had observed these instructions he gave to the Archbishops, Bishops and Nobles of England, there had not been one quarter so many Rebellions and insurrections against King John and other Christian Kings, Emperors in England, Germany, Italy, France, and other Kingdoms, as there have been by Pope's contrary Bulls and Epistles, exciting them to rebel and take up arms against their Sovereigns, to depose or expel them by force, for not submitting to their Papal usurpations over, or antichristian Edicts, Censures denounced against them. The Barons notwithstanding this Papal Bull persisting in their armed violence and Rebellion against the King, the Pope thereupon in July following sent this ensuing * The original whereof I found in the White Tower, somewhat defaced in the first lines. An. 16 Regis Joh. in Turre London. Bull to the universality of the Barons and Commonalty of England. INNOCENTIUS Episcopus, nobilibus viris universitati Baronum Angliae hanc paginam inspecturis, salutem & Apostolicam benedictionem. De partibus Angliae nuper auribus nostris rumor accessit— Regni Angliae sed etiam aliorum— quosdam inter eos & carissimum— esset cum humilitate ac devotione— super hoc iidem Barones suos ad nos nuncios destinassent; & nos (venerabilibus * Tom. 2. p. 337, 341. patribus Cantuariensi Archiepiscopo, et Episcopis, Archidiaconis) dedissemus literis in praeceptis, ut conspirationes et conjurationes praesumptas a tempore subortae discordiae inter Regnum et Sacerdotium Apostolica (denunciaret authoritate cassatas per excommunicationem inhibentes) ne talia de caetero temptarentur; injungerent Baronibus antedictis ut per devotionis et humilitatis indicia tam animum Regis placare quam * See Tom. 2. p. 341. Mat. Paris, Hist. Angl. p. 156, 157. reconciliare sibi studerent; et si quid ab eo ducerent postulandum, conservando sibi Regalem honorem, exhibendo servitia debita, quibus ipse Rex non debebat absque judicio spoliari; ac insuper moneri mandavimus Regi praefato in remissione peccaminum sibi injungendo, quatinus benigne pertractans nobiles antedictos, justas petitiones eorum elementer admitteret, plena eye in veniendo, morando ac recedendo securitate concessa pariter atque data. Ita quod si forte non posset inter eos concordia provenire, in Curia sua per pares eorum secundum Regni consuetudines atque leges, mota deberet dissentio terminari, Barones ipsi, nostro non expectato responso, postquam idem Rex signum Crucis assumpsit in subsidium Terrae sanctae, contemptu justitiae, quum ipse Rex superhabundanter offerebat eisdem, contra dominum suum arma movere temeritate nefaria praesumpserunt, non timentes taliter Crucis negotium impedire, ac Regni periculum procurare, cum pecunia quam pro liberatione Terrae sanctae deberet expendere, in destructionem etiam terrae suae profundere compellatur: Quodque nefandum est et absurdum, cum ipse Rex quasi perversus Deum et Ecclesiam offendebat, illi assistebant eidem; cum autem conversus * Nota. Deed et Ecclesiae satisfecit, ipsum impugnare praesumunt, sicque videtur quod conspirationem inhierint detestandam, ut eum taliter de Regno possint ejicere, hominio et fidelitate sibi praestitis penitus violatis; quod quam crudele sit actu, et horrendum auditu, cum perviciosi exempli materia sit et causa nostris temporibus inaudita, manifest cognoscit quicumque judicio utitur rationis: Vnde valde dolendum existit cum hoc in injuriam summi Dei, Ecclesiae Romanae, ac nostrum contemptum, Regis et Regni obprobrium et periculum, et Terrae sanctae ad cujus subsidium se devoverat Rex praefatus, nimium detrimentum redundet. Cum igitur debeamus & libenter velimus pacem Regni Angliae procurare, ipsius turbationes propellere, ac dicti Regis QUI VASSALLUS NOSTER EXISTIT conservare justitias, et injurias propulsare; maxim cum idem propter carecterem Crucis assumptum sub nostra protectione specialiter consistat, praefatis Archiepiscopo et Suffraganeis ejus in obedientiae virtute districte dedimus in praeceptis, quatinus, nisi praefati Barones infra octo dies post susceptionem literarum nostrarum ab eis vel aliquo ipsorum diligenter ammoniti, receperint et servaverint formam descriptam superius a nunciis eorum praesentibus cum multa deliberatione provisam, i●dem, omni cavillatione postposita, eos et fautores ipsorum sublato cujuslibet contradictionis et appellationis obstaculo, excommunicationis mucrone percellant, et terras illorum Ecclesiastico subjiciant Interdicto, facientes utramque sententiam per totam Angliam singulis diebus Dominicis et festivis sollempniter publicari. Ne igitur propter qu●sdam perversos universitatis sinceritas in Anglia corrumpatur, quae hactenus ab infidelitatis contagio fuit prorsus immunis, universitati vestrae per Apostolica scripta praecipiendo mandamus, et in remissionem injungimus peccatorum, quatinus praefato Regi adversus perversores hujusmodi opportunum impendatis auxilium et favorem, ita quod in consusionem ipsius et aliorum Regnorum non possit tanta nequitia praevalere, sed tempestate sedata, Regnum ipsum optata tranquillitate laetetur. Scientes pro●certo, quod si Rex ipse remissus esset aut tepidus in hac parte, nos Regnum Angliae non pateremur ad tantam ignominiam et vilitatem deduci, cum sciamus per Dei gratiam et possumus talium insolentiam castigare. Dat. Terentini, 14 Kal. Julii, Pontificatus nostri anno octodecimo. From this memorable Bull not (extant in any of our Historians) we may observe, 1. This Pope's zealous censures of and declamations against all undutiful, contemptuous proceedings, conspiracies, insurrections of the Barons against K. John, to extort their demanded liberties from him by force of arms, not by humble petitions, dutifulness and obedience to him as their Sovereign, after he became his sworn Vassal; diametrically contrary to his Bulls, Excommunications, Interdicts and Excitations of his own Subjects, Barons, Prelates and the French King against him, to depose & un-King him before he surrendered his Crown, Kingdoms to, and resumed them from him by his detestable Charter. 2ly. That King John's Charter and subjection of his Crown, Realm to the Pope and Church of Rome, as their Vassal, was the principal cause of his Barons and Nobles insurrections against him, and that in contempt of the Pope, Church of Rome and their anti-monarchical usurpations, who for the most part constantly adhered to him against the Pope during the Interdict and his Excommunication. Therefore doubtless they never assented to, but opposed his Charter of Resignation, and this clause inserted into it, De consensu omnium Baronum suorum, must needs be a forgery, as this his Bull demonstrates. 3ly. That the ground of these his Bulls, was not any real piety or zeal to God, or King John; but because he was HIS VASSAL, and under his Papal protection, as Crossed to relieve the Holy Land. 4ly. This Pope's Antichristian spirit, pride, insolency, in denouncing Excommunications and Interdicts not only against the Barons, but menacing to chastise King John himself, in case he were remiss or cold in executing what he prescribed by this Bull for the Barons just satisfaction, and the Kingdom's tranquillity. I shall here present you with the greatest part of a memorable Letter (the residue being illegible) which I found in the White Tower Chapel, sent from Rome to King John by W. Mauclere his devoted Clerk and messenger by whom he sent Letters to the Pope, rendering this account of his negotiation, and of the Popes, Cardinals and Barons proceedings and complaints against him by the Baron's Proctors in the Court of Rome, and the affairs of the Emperor his Nephew, worthy public view. REverendo Domino suo J. Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hyberniae, Ducl An. 16 Johan. Regis, in Turre Lond. Norman. Acquit. & Com. Andegav. suus W. Mauclere semper valere, fidelis & devotus Clericus salutem & cum debita subjectione semper fidele servicium. Noverit excellentia vestra, Domine reverend, quod quamvis magna infirmitate in itinere essem detentus, tandem Dei gratia securus & incolumis die Martis prox. ante festum Beati Michaelis Apostoli Romam veni, & invem Dom. Papam apud Lateranum, & eodem die accessi ad eum, et eum ex parte vestra eum debita reverentia salutavi, et literas vestras porrexi; quas ipse benign suscipieus, et diligenter inquisivit de statu vestro, ac d● pace Regni vestri. Cum autem per responsionem meam intelligeret, quod omnia citra personam cestram bene haberent, multum gavisus est, gratias inde reserens Altissimo. Set postea, scilicet die Sabbati prox. ante diem Cinerum, venerunt ad Curiam Johannes de Roreby Clericus, E●stachius de Vescy, & quidam Capellanus dictus de Paris, Johannes Sancti Osberti nomine, defferentes 〈…〉 literas Magnatum Angliae, super literas illas in recessu latoris praesentium Dominus Papa nondum audivit, & quid in literis illis contine●tur nondum plenè mihi constiterat: Set hoc scio pro vero, sicut didici ex relatione Dom. Johannis de Colump●s fidelissimi amici vestri, et relatione asiorum amicorum vestrorum, quod Magnates Angliae, scilicet Boreales, & ut praedicti Nuncii dicunt Papae, omnes Barones totius Angliae instanter Domino Papae supplicant, quod cum ipse sit Dominus Angliae, vos diligenter admoneret, et si necesse fuerit compellat, antiqitas Libertat●s 〈…〉 suas per Cartas antecessorum vestrorum et proprio juramento vestro conformatas, eye illaesas conservare. Dicunt autem praedicti Nuncii, quod cum vos a praedictis Baronibus inde requisiti fueritis in Epiphania Domini apud London, spreto proprio sacramento vestro, non tantum libertates suas antiquas et consuetas eis concedere contempsistis, immo voluistis quod ipsi vobis promitterent, et etiam per Cartas suas dar●nt, quod nunquam de caetero tales libertates a v●bis vel successoribus vestris exigerent. Quod omnes Barones praeter Dominum W●nthon, & Comitem Cestriae, & Willielmum Briwerr hoc facere renuerent: Supplicant autem Domino Papae, quod ipse super hiis eis provideret; cum satis constet ei, quod ipsi audacter pro lib●rtate Ecclesiae ad mandatum suum se vobis apponerent, et quod vos annuum redditum Domino Papae et Ecclesiae Romanae concessistis, et alios honores quos ei et Nota. Romanae Ecclesiae exhibuistis, non sponte, nec ex devotione, imo et timore et per eos coactus, fecistis. Doleo autem Domine, quod tales rumores oportet me Excellentiae vestrae significare; Set quia credo, quod expedit honori vestro, quod vobis super hoc caute quam citius poteritis provideatis, nullo modo ausus fui tacere. Praeterea sciatis Domine quod multum desiderant amici vestri, Dominus Camerarius, & Dom. Johannes de Columpna, quod vos Domino Imperatori Nepoti vestro efficax consilium impendatis. Dicitur autem in Curia, quod in bono statu esset si haberet pecumam, qu●a multi de Magnatibus Imperii ad fidelitatem ejus redeunt. Et ut nobis quantum— ipse Dominus Moirguntinus— Fredericus verò G. pacem fecit cum Imperatore, & est de familia ipsius, ut dicitur, in Curia. Praeterea sciatis Domine— treugarum quaerelae— quod pro reverentia vestra, tantam inveni gratiam tam in consp●ctu Domini Papae, quam in oculis omnium Cardinalium, quod dicitur in Curia, quod non fuerit aliquis, etc. omnes Cardinales qui— uberius— de tua vestra gratiam inveniret— qui & — gratiam invenio— Domino Ph. de Colet, & fidelitatis— pro amore vestro ●●cerunt: Et sciatis, quod Dom. Papa et omnes Cardinals doluerunt quod non p●tui negocium meum, quod dicto Ph. de Colet per vestras ostenditur (the next line is illegible in most words)— Et sciatis— quod non habui adversarium in Curia, set quod potuit in— benign Dominus Papa. Scribatur autem Domino Papae Judicibus quod Magister W.— (the two next lines are illegible)— Miratur Dominus Papa & amici vestri in Curia quod Nuncii vestri ad Curiam non venerunt, & consilio quantum audio, quod nisi — (about 7 lines more are illegible.) The close of the Letter concerns the advancement of some particular person to a Deanery, whose preferment the Pope and Cardinals did most desire, and the suspension of another, with some advice concerning it; which is so sullied and defaced, that I think fitter to omit, then to present some broken fragments of it. From the former part thereof concerning the Baron's complaint and suggestions to the Pope against the King, it is observable; First, that the Pope made use of the Barons as well as the Bishops to enforce the King to make his detestable Charter of his Crown, Realm, and resume them from him under an annual rent, sore against his will; which they used as the strongest inducement to persuade the Pope to compel K. John to grant and confirm those Charters, Liberties to them which they contested for. Therefore this Clause inserted into his Charter by the Pope's Agents; Non vi inducti, nec timore coacti, set nostra bona, spoutaneaque voluntate offerimus et libere concedimus Deo et sanctis Apostolis ejus, etc. must needs be a notorious falsehood. 2ly. That the King after this detestable Charter and surrender, made use of the Pope's power, Bulls, Excommunications and Interdicts to kerb the Barons and Archbishop, and * See Tom. 2. p. 340, to 348. null the Charter of Liberties they forcibly extorted from him, and to enforce them to disclaim them, Such an ambidexter was he to promote his own usurped authority over them both, as his Vassals, and make them the new instruments of their own servitude and bondage. Tom. 2. pag. 356. l. 28. after Aprilis, add; I find this special Licence to elect a B●shop, granted by the King to the Chapter of Bangor upon their petition, wherein he recommended a Pastor to them, whom they thereupon elected. REX dilecto sibi Capitulo Bangorensis Ecclesiae, etc. Literas vestras clausas Pat. 16 Johan. pars spislssima. m. 5. n. 33. suscepimus continentes in pluribus, ut licentiam eligendi pastorem vobis concederemus. Et licet hoc facere * The King conferred Bishoprics before, without Petitions or Co●ge-desli●rs. non consueverimus, tamen ad pr●ces vestras licentiam eligendi quam postulastis vobis concedimus; rogantes, quatinus Abbatem de Alba Landa vobis eligatis in pastorem, et cum elegeritis, mittatis nobis litcras vestras patentes et testificantes, quod ipsum elegeritis ad petitionem nostram, et nostrum electioni vestrae petetis assen●um adhiberi. Et in hujus, etc. vobis mittimus. Teste meipso apud Suiton, 13 die Marcii, anno regni nostri 16. The effect whereof in complying with the King, is thus recorded. ARchiepiscopo Cantuariensi Rex, etc. Sciatis quod Canonici de Bang●r invocata Ibid. m. 4. Spiritus Sancti gratis, unanimiter elegerunt sibi in Episcopum & Pastorem laudabilem virum C. Abbatem de Alba Landa: Nos autem huic electioni regium impendentes favorem, paternitati vestrae supplicamus rogantes, ut eidem Electo munus consecrationis impartiri velitis. Teste meipso apud Oxoniam, 13 die Aprilis. The Prior and Covent of Ely electing Robert of York the same year for their Bishop, contrary to the King's pleasure and Royal dignity, he thereupon sent three Prohibitions and Appeals against it: one to the person elected, not to accept of his election or confirmation to it; another to the Archbishop, not to confirm his election; a third to the Prior and Monks, not to proceed in the election; and committed the Temporalties of the Bishopric during his pleasure, to his own special trusties, as these Records assure us. REX Magistro Roberto de Eborum, etc. Audivimus quod Prior & Conventus Pat. 16 Johan. m. 4. vel 5. Eliensis de persona vestra nominationem quandam fecerunt de electione sibi facienda in Episcopum: Et quoniam jamdudum saepius tam in Capitulo eorum, quam alibi, pro jure nostro et Regia dignitate appellavimus, et postmodum appellationes easdem innovavimus, cum ista nominatio de persona vestra facta nostrae dinoscatur contraria esse dignitati, appellamus: prohibentes vobis ne ad electionem vel confirmationem procedatis, nec circa personam vestram super hoc ad promotionem vestram aliquid contra dignitatem Regiam statuatur. Et ad appellationem nostram iunovandam mittimus fideles Clericos nostros Robertu● de Aremes, & Jocelinum de Alta ripa. Et in hujus, etc. vobis inde mittimus. Teste meipso apud Rading. 14 die Aprilis, anno regni nostri 16. VEnerabili in Christo patri S. Dei gratia Cantuariensi Archiepiscopo, etc. J. eadem gratia Rex Angliae, etc. salutem. Audivimus quod Monachi Elienses Ibid. n. 26. contra appellationem a nobis pro dignitatibus nostris ad Dominum Papam dudum interpositam, et postmodum coram vobis et alibi mu●tociens innovatam, quantum in eyes est Magistrum Robertum de Eborum nominarunt. Quia vero hoc contra nos et dignitates nostras expresse factum esse reputamus, ad sedem Apostolicam appellamus, ne illam nominationem sive electionem, si tamen eam pro electione habeatis, confirntetis. Et ad hanc & alias appellationes innovandas latores praesentium Paganum & H. de Vec. paternitati vestrae transmittimus. Et in hujus, etc. vobis mittimus. Teste meipso apud Radinges, 14 die Aprilis, anno regni nostri 16. REX Priori & Conventui Elien. etc. Sciatis vobis constat nos saepius ●àm in Capitulo vestro quam alibi, pro jure nostro appellasse, ne quid contra dignitatem Ibidem. et libertatem Regiam fieret super electione in Ecclesia vestra facienda, et appellationes nostras innovasse. Et quoniam datum est nobis intelligi, vos nominationem quandam fecisse de Roberto de Eborum vobis in Episcopum eligendo, adhuc appellationes nostras innovavimus, prohibentes ne contra dignitatem nostram in electione aliqua circa personam praefati R. vel alicujus alterius procedatis. Et in hujus, etc. vobis mittimus. Teste meipso apud Radinges, 14 die Aprilis, anno regni nostri 16. Ad has autem appellationes innovandas ad vos mittimus Magistrum Robertum de Aremes, & Magistrum Jocelinum de Alta ripa. Teste eodem. REX Militibus & liberè tenentibus & omnibus aliis ad Episcopatum Eliensem Ibidem. pertinenttbus, salutem. Sciatis quod commisimus dilectis & fidelibus nostris Radulpho de Normanvill, & Roberto de Kancia Episcopatum Eliensem custodiendum, quamdiu nobis placuerit. Et ideo vobis mandamus, quod eis sitis intendentes & aliis negotiis nostris quae ipsi vobis dicent. Et in hujus, etc. vobis mittimus. Teste meipso apud Walingeford, 14 die Aprilis. Tom. 2. p. 357. l. 41. after discrimen, insert; Pope Innocent the 4th. under pretext to relieve the Holy Land, but in truth to exercise and enlarge his Papal Jurisdiction over Kings and Kingdoms, enjoined King John and the King of France to make a Truce, under pain of inflicting his Ecclesiastical Censures on them, as this Bull and Epistle of his to King John, not formerly printed, informs us. INNOCENTIUS Episcopus servus servorum Dei karissimo in Christo filio J. illustri Regi Anglorum, salutem & Apostolicam benedictionem. Cum ex Pat. 16 Johan. m. 17. guerra quae vertitur inter te & karissimum in Christo filium nostrum Philippum Francorum Regem illustrem, impediatur Terrae Sanctae succursus, ad quem pro salute populi Christiani, ardent●ssime aspiramus, aliaque innumera timeantur er ea pericula proventura; Nos Apostolicae servitutis debito provocati, ad reformacionem pacis intendimus interponere partes nostras, unde consulitur nobis a viris prudentibus et honestis, quatinus tibi acpraefato Francorum Regi firmiter injungamus, * See Tom. 1. Epistle Dedicatory, and Tom. 2. p. 6. per censuram Ecclesiasticam vos, si necesse fuerit, compellendo, ut pro tot et tantis periculis evitandis, treugas ineatis et observetis adinvicem, saltem usque post generale Concilium in proximo celebrandum, rebus in eo statu manentibus in quo erint cum ipsae treugae à partibus firmabuntur. Et duo mediatores pacis absque. malicia eligantur, qui fideliter interim tractent de concordia reformanda: Quae, si forte provenire non posset, nostro vos arbitrio committatis, praestitis super hiis caucionibus quae tanto aut tali negocio fuerint opportunae, ut extunc ad tam periculosam discordiam sopiendam nos ipsi personaliter intendamus. Quocirca serenitatem Regiam rogamus, monemus & exhortamur in Domino, quatinus habita super his deliberatione prudenti, nobis non differas per idoneum nunciam respondere. Dat. Romae, apud Sanctum Petrum, 10 Kal. Maii, Pontificatus nostri anno septimodecimo. These Popish Traitorous Prelates were so harsh and ungrateful to King John, that after their restitution and reparation, they stirred up several Abbots to demand what they freely gave the King during the Interdict, as if he had took it away by force; whereupon he writ thus to them, not to demand restitution thereof, but remit it, being freely given to him. REX Abbatibus, Prioribus, & Clericis in Episcopatu Elyensi constitutis, salutem. Memoriter retinemus & benè recolimus quod vobis tenemur in multis, et Pa●. 16 Johan. m. 10. maxim in hiis quae nobis ded●stis tempore Interdicti, et quae tunc ablata vocantur. Et ●os rogamus, ut ea quae nobis dedistis, nunc nobis remittatis data, non repetendo, set ex mera l●beralitate vestra ea nobis concedatis, ut ad gratiarum vobis teneamur actiones, et de caetero vobis obnoxiores efficiamur. Et quid ex mera liberalitate vestra nobis facere volueritis, per dilectos et fideles Simonem de Insula, Guyemara de Bassingeburne, & Arc●●diaconum Sarrum nobis significetis. Teste meipso apud Novum Templum London. 22 die Novembris. Tom. 2. p. 351. l. 38. after Sword, this should have followed. * Anno 1215. p. 98. Mat. Westminster renders us this account of this Kings military proceedings against the Barons, and sad consequence of this unhappy Civil War, as well to the Bishops and Clergy as Barons and Laity. Stipatus igitur agmixe detestabili alienigenarum, cujus Dux & praeceptor Falcasius de Breaute, vir quidem ignobilis, & genitura bastardus, Neuter genere constitutus est; Rex Johannes furia invectus, parts Angliae Aquilonares coepit dev●●stare, Castra Baronum vel diruere, vel sibi mancipare. Aulas & municipia imm●sericorditer, quae Baronum fuerant, concremare, incolas excogitatis tormentis, ut pecuniam extorqueret, exagitare, ità ut videretur Dominus fur●re irasci populo suo, et haereditatem suani abominari: ubique luctus, ubique miseria. Factus est Sacerdos ut populus, et * s●pta. sceptra Ecclesiae prophanantur. Proscribuntur Episcopi, effugientibus pastoribus gregum agmina disperguntur. Eodem tempore, quia fuit correptor, et in quo potuit, corrector Regis Johannis, semper tamen recalcitrantis, ab officio suspensus est St●phanus Cantuar. Archiepiscopus, quasi esset ●autor adversariorum vassalli Domini Papae, scil. Regis Johannis, per omnia desipientis. In Concilio etiam generali suspensionem praenotatam Dominus Papa confirmavit. Tandem vir, multis tamen elaboranti●us, meruit idem Archiepiscopus absolutionis beneficium obtinere. * Anno 1215. p. 100 Interea afflicta est Anglia afflictione magna, dum nobilium mulieres ludibrio tra●erentur, domus comburerentur, sylvae succiderentur, terrae alienis donarentur, pecunia a quovis, tormentis exquisitis, extorqueretur. Depopulata est Insula Eliensis per Falcalium, qui etiam Eccle●am ipsam Cathedralem equum insidens, evaginato gladio irreverenter intravit, extrahensque inde nobiles viros et matronas, necnon et Clericos, ipsumque Dominum Stephanum Riddel, virum clarissimae famae, honestum & dapsilem, ad gravissimam compulit redemptionem. Et dum talia agerentur, ad instantiam Regis, qui quasi ad Dominum suum Papam nuncios crebro destinavit, ipse Summus Pontif●x, ut vassallum suum novum, novus Dominus protegeret viriliter et efficaciter, Barones Angliae, quos prius excommunicavit in genere, jam iterato excommunicavit * See Tom. 2. p. 359, 360. nominatim, et in specie. Barones autem, jam in arcto constituti, postquam cognoverunt, quod Dominum Papam pro subjectione regni, et vassalagio Regis inclinati validum haberent persecutorem, quem prius habuerunt desen●orem: Ludovicum, primogenitum Philippi Regis Francorum, sibi in Regem electum diatim expectarunt. Cui obsides cum ●hartis, & aliis obligationum generibus de fidel●tate, & ligantia transmissis, solennibus legationibus destinarunt, qui parandis praeparatis adventum maturavit. Rex verò Johannes, audience de adventu Ludovici in Angliam, Cantuariam advolavit. Et interim applicuit Gualo Legatus, missus a Domino Papa Innocentio 3. ad tuitionem Regis Johannis. Qui transitu facto per Regem Francorum Philippum, ex parte Domini Papae omnibus modis dissuaserat, ne filium suum Ludovicum in succursum excommunicatorum transmitteret, ne Ecclesia Romana patrimonio suo privaretur. Quod cum intellexisset Rex Philippus, hoc de regno Angliae dictum fuisse, ita mox respondit; Regnum Angliae patrimonium Petri, vel Ecclesiae Romanae nunquam suit, nec est, nec erit. Tom. 2. p. 360. l. 4. after XVIII. add: To procure this Excommunication and Interdict, and the Pope's confirmation of his Charters of Queen Berengaria her dower, K. John dispatched Pandulph, the Pope's Legate, and several Proctors to Rome to Pope Innocent; as these ensuing Records and Letters attest; wherein he complained, that the Barons who were devoted to him before he surrendered and subjected his Realm to the Pope, had since for that very reason, as they publicly protested, most violently risen up in rebellion against him, imploring his aid and protection of Himself and Realm against them; and the obstinacy, disobedience of his treacherous Prelates, who hindered the good effects of his former care and endeavours to protect and support him; for which he returned him all possible thanks. REverendo Domino suo & Patri sanctissimo J. Dei gratia Summo Pontifici J. eadem gratia Pat. 17 Johan. m. 16. Rex Angliae, etc. salutem & debitam tanto Domino ac Patri reverentiam. Cum Comites et Barones Angliae nobis devoti essent antequam nos et nostram terram Dominio vestro subjicere curassemus, extunc in nos specialiter * Nota. ob hoc, sicut publice dicunt, violenter insurgunt. Nos vero post Deum vos specialem Dominum et Patronum habentes, defenstonem nostram et totius Regni (quod vestrum est) esse credimus vestrae paternitati commissam, et nos quantum in nobis est Curam et sollicitudinem istam vestrae reservamus dominationi; devotius supplicantes, quatinus in negotiis nostris quae vestra sunt consilium et auxilium efficar apponatis, prout melius videritis expedire. Latores praesencium venerabiles Patres W. Burdegal. & H. Dublin. Archiepiscopos, Magistrum R. Canc. nostrum, Abbatem Belli Loci: Magistrum P. Ebor. Ecclesiae Praecentorem, & H. Archidiaconum, & Magistrum R. de Arenio Canonicum Eborum, & Nobiles viros J. Marescallum, & G. Luterell fideles nostros, quos propter hoc ad pedes vestros transmittimus benignius exaudientes. Nos enim super omnibus quae ad nos et Regnum nostrum pertinent vices nostras et auctoritatem sanctitati vestrae committimus. Ratum habituri et firmum quicquid inde cum consilio nunciorum nostrorum dureritis ordinandum. Teste meipso apud Doveram, 13 die Septembris. (A strange enforced condescension.) What fruit and effects these Letters and Proctors produced for the Kings and Kingdom's defence against the Barons, you heard out of Matthew Paris: what his other Complaints were against his refractory Bishops, this his memorable Letter to the Pope will inform us. ITem, Domino Papae, etc. In conspectu Paternitatis vestrae nos humiliamus, ad Pat. 17 Johan. m. 15. dorso. grates multiplices prout melius scimus et possumus exhibendas, pro Cura et sollicitudine quam ad defensionem nostram et Regni nostri Angliae, Paterna vestra benevolencia indesinenter apponit, licet * Nota. duricia Praelatorum Angliae atque inobediencia maliciose impediant piae vestrae provisionis effectum. Nos tamen pro affectu sincero quem ad nos geritis clementiae vestrae devocius inclinamus, qui etsi ad praesens a superbis et a malevolis ad insipienciam sibi censeatur inefficax, nobis erit Domino concedente ad tuicionem et pacem, et inimicis nostris confusionem et terrorem inducet. Et licet Dominus Pandulphus fidelis Subdiaconus vester Norwicensis Electus nobis pernecessarius esset in Anglia, utpote qui honorem Ecclesiae Romane ac vestrum, et tocius Regni nostri fideliter et devote procurat, quia tamen nullo modo de statu nostro et Regni paternitas vestra certificari poterit melius quam per ipsum, ad pedes vestros ewdem destinamus invitum, devocius supplicantes quatinus per ipsum specialiter, et per alios fideles nostros illatae vobis in persona nost●a injuriae, veritate comperta ad regimen Regni nostri et nostrae observandam dignitatis paternae manum sollicitudivis apponatis, prout excellens vestra discrecio viderit expedire, quod per Dei gratiam laudabiliter facitis et fecistis. Pro certo habentes, quod post Deum personam vestram et auctoritatem Apostolicae Sedis habemus unicum et singulare praesidium, et sub vestri confidencia patrocinii respiramus, (after he became their Vassal) Teste, etc. DOmino Papae, etc. Erga Sedem Apostolicam habentes multa proponere, et per Pat. 17 Johan. m. 15 dorso. Dei gratiam et vestram plurima impetrare, coram vobis in propria persona nostra summo desiderio desideravimus interest: quia tamen juxta hujus voluntatis nostrae desiderium, impediente locorum difficultate pariter & Viarum, necnon perturbatione Regni nostri quam ex inopinato patimur, coram praesentia vestrae sanctiatis in propria persona nostra comparere non possumus, * Idcirco. venerabiles Patres nostros Burdeg. & H. Dublin. Archiepiscopos, Magistrum R. de Mar. Cancellarium nostrum, & Nob●les viros J. Marescal. & G. Luterell praesencium portitores ad Sedem Apostolicam destinamus, quos ita Procuratores constituimus in Causis et negoriis quae sive de Anglia, sive aliunde habemus, sive habuimus in Curia Romana expedienda, sive in agendo, sive defendendo, acsi singula singulariter expressa fuissent, non tantum illis generalem sed administracionem liberam in omnibus concedentes. Ratum habituri & gratum quicquid per jam dictos Procuratores, aut tres, aut saltem duos eorum in vestra praesencia factum erit. Promittimus eciam pro eis judicatum solvi, si opus fuerit. Haec ita Sanctitati vestrae significanda duximus, ut eadem adversariis nostris, si qui in praesentia vestra apparuerint intimentur. Teste, etc. ITem, Domino Papae, etc. omnia ut supra usque huc: venerabiles Patres nostros Ibidem. W. Burdegal. & H. Dublin. Archiepiscopos, Magistrum R. de Mar. Cancellar. nostrum, Abbatem Belli Loci Reg. Magistrum B. Ebor. Ecclesiae Praecentorem, & H. Archidiaconum, & Magistrum R. de Aren. Canonicum Ebor. & Nobiles viros J. Marescallum, & G. Luterell fideles nostros pro negociis nostris quae habemus vel habuerimus in Curia Romana expedienda, sive de Anglia, sive aliunde, ad Sedem Apostolicam Nuncios destinamus, quibus si placet Apostolicae serenitatis gratiam exhibentes, in hiis qui ex parte nostra, & pro nobis paternitati vestrae proposuerint indubitanter credatis, & eos in nostris istis peticionibus clementer audire & paternaliter exaudire velitis. Teste, etc. King John having at this time made two Charters touching the Dower of Queen B●rengaria, wife to his deceased Brother King Richard the 1. sent them by these his Proctors to the Pope to procure his confirmation of them, according to his Covenant therein specified. REverendo Domino suo & Patri in Christo sanctissimo Innocentio Dei gracia Summo Pat. 17 Johan. m. 16. dorso. Pontifici, Uohannes eadem gracia Rex Angl. etc. & debitam tanto Domino & Patre cum devocione reverenciam. Mittimus, Pater sanctissime, transcriptum Convencionis factae inter nos & Reginam Berengaeriam, de verbo in verbum, cujus tenor talis est. J. Dei gratia Rex Anglorum, etc. Omnibus ad quos praesens scriptum pervenerit, salutem: Sciatis, ita convenisse inter nos & Dominam Reginam Berengariam quondam uxorem Domini Richardi Regis Fratris nostri, de dote sua quam petebat, & de quadam quaestione quae quondam inter nos & ipsam facta fuit super eadem dote, de qua mille Marcas de nobis recipere debebat annuatim, videlicet; quod nos modo ad praesens damus ei duo millia Marc. pro omnibus arreragiis, & pro solucione praesentis anni, & de caetero dabimus ei annuatim mille Libras bonorum & legalium sterlingorum; scilicet quingentas Libras in festo Omnium Sanctorum, & quingentas Libras in festo Ascensionis. Hanc autem pecuniam solvemus ei in domo Novi Templi apud London. Licebit autem eidem Dominae Reginae repetere dotalicium suum ab omni detentore extra Regnum Angliae, praeterquam à nobis & Successoribus nostris, & nos de hoc non erimus contra eam, nisi nos teneamur de jure illud ei warrantizare; & neque nos, neque Successores noftri poterimus capere in manum nostram res illas super quibus ipsa in causam traxerit detentorcs, salvo nobis & haeredibus nostris post ejus obitum jure nostro. Concedimus eciam quod ipsa Regina & homines de familia ejus liberum habeant omni tempore introitum in terram nostram & exitum ab eadem, possintque ibi morari quamdiu voluerint, & tam eos quam omnes res eorum salvum conductum nostrum & fidelem securitatem nostram recipiemus inveniendo, in redeundo, & morando, praestito Sacramento, quod per eos nobis malum non eveniet aut Regno. Concedimus eciam quod in omnibus portubus maris liberum habeant transitum quando voluerint, prohibentes quod nullus Ballivorum vel hominum nostrorum ipsos impediat, vel consuetudinem recipiat ab eisdem. Composicionem autem facimus tam pro nobis quam haeredibus nostris; statuentes quod si forte, quod absit, nos vel aliquis Successorum nostrorum ipsam Convencionem infringeremus, quod facere non possumus salva fide, & infra xl. dies commoniti, nos vel Justiciarius noster si extra Regnum fuerimus, id non emendaverimus, dotalicium suum integrè restituere teneamur eidem omni dilacione & occasione remota. Praeterea fecimus iurare in animam nostram Gandefridum Lauterell, Militem nostrum, qudd omnia quae in Carta ista continentur observabimus illibata. Et ad majorem securitatem ea omnia a Domino Papa confirmari impetrabimus. Rogamus eciam Dominum Papam et humiliter petimus, ut praesenti Compoflcioni addat securitates quas viderit expedire, et nos ratum habebimus quicquid inde statuerit. Volumus eciam quod omnia fideliter observentur, & nolumus quod praedicta possit super haec ab aliquo in posterum molestari. Et sciendum est, quod in hoc festo Omnium Sanctorum anno Regni nostri 17. solvemus dictae Dominae Reginae primas quingentas libras de supradictis mille Libris sibi annuatim solvendis. Hiis testibus Dominis P. Winton, & S. Exon. Episcopis, Magistro Pand. Norwicensi Electo, H. Abbate de Bello-Loco, Fratre Alano Martell. Magistro P. Archid. Surr. Dat. per manum Magistri Ric. de Mar. Cancellarii nostri apud Dour. 2. die Septemb. anno Regni nostri 17. Cum igitur, Pater reverend, volumus hanc Conventionem Sedis Apostolicae munimen optiverc, praeces Sanctitati vestrae effundere decrevimus, supplicantes quatinus in majorem hujus Conventionis securitatem, eidem Convencioni quas videritis expedire securitates apponi jubeatis, facientes, si placet, eandam perpetuo Sedis Apostolicae munimine gaudere. Teste meipso apud Dour. 11 die Septemb. a. r. n. 17. KArissimo Domino suo & Patri in Christo sanctissimo I. Dei gratia Summo Pontifici, J. eadem gratia Rex Angliae, etc. Mittimus vobis, Pater reverend, transcriptum cujusdam Conventionis factae inter nos & Dominam Berengariam, cujus de verbo in verbum tenor talis est. J. Dei gratia, etc. Omnibus, etc. Notum Pat. 17 Johan. Regis, m. 16. do●so. vobis facimus nos concessisse Dominae Barengariae quondam Angl. Reginae Uxori Regis Ricardi Fratris nostri, quod si fortè per pacem suam cum Regae Franciae, vel aliquo modo Civitatem Cenomann. recuperare poterimus, ipsam habeat in tota vita sua & possideat, cum tota Quinta liberè, & in pace, & quiet. Concedimus eciam quod si Castra de Segreio & de Mairenent ad manum nostram devenerint in vita ipsius Reginae, nos ei sine dilacione Castra illa restituemus. Habendum quamdiu vixerit tanquam partem dotalicii sui: & ut contra Composicionem nos vel Haeredes nostri venire aliquo modo non possimus, fecimus Gaufridum Luterel Militem nostrum jurare in animam nostram, et omnibus illis obligacionibus in hac Carta nos eidem Reginae obligavimus quibus sumus ei obligata in alia Carta, in qua ei assignavimus mille Libras sterlingorum annuatim. Supplicamus eciam Dom. Papae quod Cartam istam confirmet sicut et aliam, et addat eciam securitates quas viderit expedire, et Ratum habchimus quicquid inde statuerit. Testibus Dominis P. Winton, & S. Exon. Episcopis, Magistro Pandulpho Norwicensi Electo, Abbate de Bello-Loco, Alano Martell, Hugone de Burgo Justice. nostro. Dat. per manum Magistri Ricardi de Mar. Cancellar. nostri apud Dour. 4 die Septemb. anno regni nostri 17. Petimus igitur, sanctissime Pater, sanctae Sedis Apostolieae Conventionem istam munimine roborari, et securitates quas videritis expedire addi eidem, quia quicquid inde vestra statuere providencia decreverit nos ratum habebimus. Teste meipso apud Douram, 4 die Septemb. a. r. n. 17. Thus this holy Father the Pope must ratify the King's Temporal Contracts, and add what further Clauses and Securities to them he should deem meet, for this Queen's satisfaction. Tom. 2. p. 358. l. 49. after Bull, this should have followed. King John having sufficient experience of the treachery, perjury, disloyalty of most of his Bishops, Abbots, Clergy, by their Interdicting the Realm, procuring the Pope to excommunicate, depose him, and give away his Kingdom; and by their confederating with his Barons in their Wars against him, after their restitution, and his reconciliation to them notwithstanding their unparallelled Treasons; did thereupon in the last year of his reign insert a new clause into his Licenses for electing Bishops, Abbots, Priors both in England and Ireland, as this Record assures us. REX Subpriori & Canonicis de Coventre, salutem. Suscepimus literas ves●ras per Pat: 18 Johan. pars 1 & 2. m. 6. intus. quas nobis significastis, quod Prior vester viam universae carnis est ingressus, petentes à nobis licentiam Priorent vobis eligendi, unde licentiam vobis concedimus, mandantes quatinus talem virum & tam idoneum vobis unanimiter praeficiatis in pastorem, qui nobis et regno nostro utilis sit ac fidelis, et domui vestrae competens et honestus. Teste meipso apud Corff. 29 die Junii, a. r. n. 18. Which form hath been generally observed with very little variation in after ages. Tom. 2. p. 367. l. 6. after death, this should have been inserted: * Polychron. l. 7. c. 33. Ranulfus Cestrensis renders us this account of K. John's death, and what common fame there was that he was poisoned by a Monk. Rex Johannes 17 regnisui anno, & sexto mense, obiit apud Newerk morbo dissenterico die Sancti Calixti Papae, set apud Croghton Mo●asterium ordinis Praemonstracensis exenteratus est, & apud Wygorniam in medio Chori Monachorum sepultus. Tradit tamen vulgata fama, quod apud Monasterium Swynhenede alborum Monachorum intoxicatus est. Juraverat enim ibidem (ut asseritur) prudens, quod panem tunc obolum valentem faceret infra annum si viveret 12 denarios valere. Quodaudiens, unus de conversis fratribus loci illius venenum coursecit, Regi porrexit, set et ipso sumpto prius viatico catholico simul cum Rege interiit. * De Event. Angl. l. 2. c. 15. col. 242●. Henry de Knyghton a Canon of Leicester superadds another cause and way of poisoning him, and what became of him after his death: Rex ipse Johannes ad Monasterium de Swynsheved, quod à Sancto Botolpho distat per quinque lencas, hospitandi ca●sa declinaret. Audivit Abbatem ejusdem loci pulchram habere sororem, Priorissam cujusdam loci propinqni, accensusque ex more libidine, misit satellites suos ut eam adducerent adse. Quod cum audisset Abbas frater ejus, tristu admodum effectus est, nol●itque à fratribus consolationem accipere. Cui dixit unus conversus suus qui curam gerebat hospitii, & familiaris, & notus Domino Regi, Quidnam habes Pater? cur decidit vultus tuus, & tristior solito est facies tua? Cui Abbas; Sororem habeo, inquit, unam, sponsam Christi, quam dilexi; Proponit eam deturpare Rex. At ille; Jgnosce mihi pater, & ora pro me, et auferam vitam iniqui a terra, et timorem ipsius a conversatione hominum. Cui ille; Vellem haec, inquit, fili mi; non tamen licet in personam Regis manum extendere. Processit itaque conversus, & tulit pira nova, quibus ipsum Regem libenter vesci sciebat, apposuitque venenum in singulis praeter tria, quae cum caetcris reposita optime denotabat. Denique cum Rex sederet in mensa & confabularetur cum suis militibus qui assiderant, accepto uno pane, non quidem ut Dominicam coenam faceret, sed ut in pernitiem suam loqueretur & mortem: Quaesivit à ministris, quanti pretii esset panis ille si venditioni traheretur? At illi; Valeret, inquiunt, obolum. Et ille; Verè, inquit, fertilitas ista maxima fecit Barones & populum meum insurgere in me; nunc autem si per annum integrum comites mihi fuerint vita & salus, faciam tanti panem ponderis 12 obolos valere. Et scandalizati sunt ministerii ejus in verbo isto, & retrocedebant quidam eorum. Conjurant omnes cum converso in mortem ipsius. Venit itaque conversus ille, & applausit Regisicut & alias facere consu●verat, & dixit ei; Placetne tibi, o Rex, comedere de fructu novo? Placet, inquit, vade, & affer: Tulitque praeparata pira, & statuit ea coram Rege. Moxque lapides pretiosi, qui coram Rege fuerant, in sudorem vertebantur: Et ait Rex; Quid attulisti frater? nunquid venenum porrexisti? At ille; Non venenum, o Rex, sed fructum optimum. Et Rex; Comede, inquit, de fructu tuo. Moxque apprehenso uno expiris cognitis comedit: Et Rex; Comede, inquit, & alterum; & comedit: Add, inquit, & tertium; & fecit sic. Nec se ulterius potuit continere Rex, apprehenso uno ex venenatis comedit, eadem nocte extinctus est. Nec tamen periit conversus, set inter manus eorundem tantum dilapsus est, liberavitque Deus per mortem Regis iniqui praedictam Sanctimonialem sponsam suam a novo (ut creditur) sponso Diabolo. Mortuo itaque Johanne sic extincto, tandem postmodum sepultus est Wygorniae die Sancti Lucae Evangelistae, Anno Domini 1216. & regni sui anno 17. Sepultus dico est, sed non cum honore, quia terra quae in operibus ejus pessimis turbata extitit, non ad plenum pacificata quievit. Sacer does quidam qui Regi Johanni familiariter adhaeserat in vita sua, post mortem ejus ab amore ipsius non est ex toto separatus. Profusis enim lachrymis & precibus multis Deum frequenter exorabat, ut si ejus voluntas esset, ostenderetur sibi in signo aliquo, utrum cum anima Domini sui judicialiter vel misericorditer ageretur. Cumque diu in hac voluntate permansisset, tandem in visione nocturna apparuit ei vir splendidus in vestibus quasi deauratis, dicens ei; Quid fles? Quid ploras? surge, tolle & lege Psalmum 52. Quare gloriaris in malitia? et ibi videre poteris quid meruit Dominue tuus. At ille expergefactus à somno rediit in se, et nihil boni inveniens in Psal●o illo, cessavit prece sua. The Chronicle compiled at St. Alban Anno 1483. printed by William. Cax●on. Anno 1502. thus more particularly relates his poisoning, Pars 7. of the death of King John: The King came by the Abbey of Swynesheade, and there he abode two days; And as he sat at meet, he axed a Monk of the house, How moche that loof was worth that was set before him upon the table? And the Monk said, That the loof was worth but an halfpenny. O said the King though, Here is great cheap of breed; Now said he though, And I may live any while, such a loof will be worth xx. shillings or half a year be gone. And so when he said this word, much he thought, and often he sighed, and took and eat of the breed, and said; By God, the word that I have spoken, it shall be sooth. The Monk that stood before the King was for this word full sorry in his heart, and thought rather he would himself suffer death, and thought if he might ordain therefore some manere remedy. And anon the Monk went unto his Abbot and was shriven of him, and told the Abbot all that the King had said; And prayed his Abbot for to assoil him, for he would yeve the King such a drink, that all Englonde should be glad thereof and joyful. Thomas go the Monk into a garden, and found a great Lode therein, and took her up and put her in a Cup, and pricked the Lode through with a brooch many times, till that the venom came out of every side in the Cup. And though took the Cup and filled it with good ale, and brought it before the King, kneeling saying; Sir, said he, Wassayll, for never the days of all your life drunk ye of so good a Cup. Begin Monk, said the King: And the Monk drank a great draught, and took the King the Cup, and the King drank also a great draught, and set down the Cup. The Monk anon right went in to farmerye and there died anon, on whoos soul God have mercy, Amen. And fyve Monks sing for his soul specially, and shall while that the Abbaye-standeth. The King rose up anon full evil at ease, and commanded to remove the table, and axed after the Monk; and men told him that he was deed, for his womb was broken in sunder. When the King heard this, he commanded for to truss, but it was for naught, for his belly began to sweet for the drink that he had drunk, and within two days he died, on the morrow after saint Lukis day. Such execrable Traitors were the Prelates and Monks to King John, as thus to deprive him both of his Crown, Life. King Henry III. Tom. 2. p. 370. l. 43. after videbant, insert. UPon the untimely death of King John by poison, Anno 1216. his young son Henry the 3d. being crowned King at Gloucester by Gualo the Pope's Legate, (more out of zeal to preserve the Pope's new acquired interest in England, by King John's Charter of Resignation, than any cordial affection to the King or Kingdom;) a Henry de Knyghton de Event. Angliae, l. 2, c. 15. col. 2127. c 16. col. 2428. Polychron l 7. c. 34. Hujus (Gualonis) consilio & amonitione idem ●ex cruce signatus est in festo Omnium Sanctorum eodem anno. Puer novem annorum in Regem erigitur viribus et industria Gualonis Legati Papae, Wintoniensis Episcopi, Comitum de Pembroc. & Cestriae: of whom Henry de Knyghton gives us this character. Rex verò novus qui patri barbato impubes successit, praeventus à Deo benedictionibus dulcedinis à teneris innocentiae suae annis, superni Regis amorem fervoremque concepit in tota vita: titulo humilitatis & innocentiae, puritate conscientiae, morum suavitate & gravitate sic excellit, ut praedecessores suos, quibus solo nomine Regio congruebat, quasi sanctus et inter homines imperabat, et terrenus quidem Angelus videretur. Unde fertur ipsum novum Regem dum die quadam coram altari beati Virgins & Filii sui Regis (pictured like an * See Tom. 2. p. 13, 14, 15. Infant in his Mother's lap) assisteret; tale verbum protulisse, Rogo te puerum Regem, ut me Regem puerum de caetero reges et defendas. After his Coronation, the Legate excommunicating the Usurper Lewes, with all his adherents, every Lordsday and Holiday, the Barons adhering to him being informed of his secret design to banish and disinherit them all, so soon as he had conquered England, deserted him; b Mat. West. Ann. 1216, 1217. p. 104. Henry de Knyghton de Event. Angliae, l. 2. c. 16. praeterea sententia excommunicationis, quam Angli prae omnibus nationibus formidant, (as Mat. Westminster observes) ipsos Barones ad proprium Dominum naturalem, spreto Ludovico, diatim revocavit: Et viriliter se habentes Barones, (in fight for King Henry) meruerunt absolvi, et Regis novi dilectionem. Whereupon the Usurper Lewes craving leave peaceably to depart out of England, taking an Oath never to return into, or infest it more, departed into France with dishonour. How prevalent this Legate then was in the King's Counsils, how careful to settle peace, prevent discontents, inconveniences, and promote the welfare of the Realm of England, will appear by this Record, to stop the Earl of Chester's present pilgrimage to the Holy Land, which would prove mischievous to the whole Realm at that season. GUalo miseratione divina titulo Sancti Martini Presbyter Cardinalis, Apostolicae Claus. 1 H. 3. dorso 21. sedis Legatus, H. Dublinensis, W. Eborum Archiepiscopi, P. Wintoniensis, J. Bathoniensis, S. Glastoniensis, & S. Wigorniensis Episcopi, W. de Lascy, L. de Monemat, & H. de Mortuo mari Nobili viro, Petro de Manlay, salutem. Cum Nobilis vir R. Comes Cestriae Crucesignatus, qui semper bene et fideliter servivit et servit Dominis suis Regibus Angliae, votum peregrinationis suae instanter adimplere decrevisset exeundo a regno, Regem et regnum ipsum sic desolatum volens relinquere, motus maxime et ad hoc inductus, quod William. de Lancastr. quem ei praecepit liberari, pridem & saepius Dominus. H. Rex Angliae illustris, habere non potuit. Ipse tamen ad maximam instantiam nostram, et preces multiplices ad praesens a peregrinatione illa subsistit. Assumpta jam Cruce in pectore ad prosequendum hosts D●● & Ecclesiae, adversarios Domini sui Regis Angliae, unde cum ipsis obsequium tam laudabile Domino Regi et regno plurimum sit expediens: Vobis mandamus, quatinus sicut honorem ipsius Domini Regis, et regni utilitatem diligitis, ipsum Willielmum statim, & sine omni occasione & difficultate sub salvo conductu mittatis usque Glouc. & eum ibi liberari faciatis Radulpho Musard Vicecomiti Gloucestriae. Scientes procerto, quod nisi istud quam citius feceritis, poterit inde, quod Deus avertat, Domino Regi et regno magnum dampnum accidere, quod totum non immerito vobis poterit imputari. Valete. Soon after the Legate and King's Council sent * Mat. Westm. Anno 1213. p. 94. Pat. 1 H. 3. m. 8. Hibern. Henry de London Archbishop of Dublin into Ireland, both to instruct and comfort his Church, and reform the state thereof, by the advice and assistance of the Chief Justice, as this Patent informs us. REX dilectis & fidelibus suis Baronibus Hiberniae, salutem. Licet praesentiam venerabilis patris nostri Domini H. Dublin. Archiepiscopi in partibus Angliae nobis & regno nostro scierimus extitisse pernecessarium, ipsiusque consilio vix carere valeamus. Ipsum tamen ad partes Hiberniae destinamus, ut Ecclesiam suam ejus absentia jampridem desolatam, instrueret et consoletur, statusque terrae nostrae Hiberniae emendationi, et agendorum nostrorum in partibus vestris expeditioni post vestrum consilium et juvamen intendat: Unde vobis mandamus, quod e● in omnibus quae ad nos spectant ordinandis & disponendis sitis intendentes, unà cum dilecto & fideli nostro G. de Marisco Justiciario nostro Hiberniae. Volumus etiam & praecipimus, quod omnia ad nos spectantia per ipsius Domini Archiepiscopi dispositionem, una cum Justiciarii nostri & vestro juvamine & consilio ordinentur. Et in hujus reitestimonium has literas nostras patentes, etc. vobis mittimus. Teste Comite apud Wintoniam, 16 die Aprilis, anno regni nostri 1. I find in the Clause Rolls of 1 H. 3. this memorable Writ sent to the Chief Justice of Ireland, giving him a full account of K. John's decease, of King henry's being anointed and crowned King at Gloucester by the Pope's Legate, of his confirmation of the Charters and Liberties granted by King John, his promise to redress all just grievances, of the English Barons and Prelates homages and fealties done to him at his Coronation, and in a Council held at Bristol, (not mentioned by our Histostorians) and his granting the selfsame Charter of Liberties to Ireland as the English Freemen enjoyed; with an order to receive the fealty of all the Nobles of Ireland to him, beginning with thanks for his former fidelity to his deceased Father, and to be now exhibited to himself. REX G. de Marescallo justiciario suo Hiberniae, salutem. Multiplices vobis referimus Claus. 1 H. 3. m. 25. dorso. gratiarum actiones de bono & fideli servitio vestro foelicis memoriae J. quondam Regi Angliae patri nostro exhibito, nobisque exhibendo, & de hiis quae per fidelem nostrum Radulphum de Norwico Clericum nobis significastis. Cumigitur jubente ipso cujus famulantur imperiis mors & vita, Dominus & pater noster ex hac luce faeliciter commigravit, cujus animam * Not in Hell, where the Monks would place it, Tom. 2. p. 366. coelestibus collocetur; vos scire volumus, quod celebratis sollempniter ex more debito regalibus exequiis in Ecclesia beatae Mariae Wigorniensi, convenerunt apud Gloucestriam plures regni nostri Magnates, Episcopi, Abbates, Comites et Barones, qui patri nostro viventi semper † adhaeserunt. constiterunt fideliter & devotè, & alii quamplurimi; ubi in festo Apostolorum Simonis & Judae in Ecclesia beati Petri Gloucestriae applaudentibus Clero et populo, permanus Domini G. titulo Sancti Martini Presbyteri Cardinalis, et Apo●●●licae sedis Legati in Anglia, et Episcoporum tunc praesentium, invocata Spiritus Sancti gratia, publice fuimus in Regem Angliae inuncti et coronati, fidelitate et homagio omnium illorum nobis exhibetis. Quod vobis ut fideli nostro duximus intimandum, ut de honore et successu nostro foelici gloriemini. Sanè cum audierimus indignationem quandam inter memoratum Dominum patrem nostrum, & quosdam Nobiles regni nostri exortam, cum causa vel sine causa nos nescimus, sic agitatam extitisse, et illam volumus imperpetuum aboleri et oblivisci, quod nunquam menti nostrae adhaercat, et ut cessante causa cesset effectus, quicquid extiterit erga ipsum conceptae indignationis, parati sumus et volumus pro viribus nostris expiare, singulis praebendo quod ratio dictaverit cum subditorum consilio, et deletis de regno pravis consuetudinibus in libertatum et liberarum consuetudinum innovatione dies nobilium patrum nostrorum reformare graciosoes, unicuique tribuendo, quod sibi debebit cumratione competere. Ad hoc sciatis, quod celebrato nuper Concilio apud Bristol, ubi convenerunt universi Angliae Praelati, tam Cpiscopi, Abbates, quam Priores, et multi tam Comtes quam Barones, qui etiam universaliter fidelitatem nobis publice facientes, concessis eis libertatibus et liberis consuetudinibus ab eis prius postulatis, et ipsis approbatis, prompti et proni ad mandatum nostrum in parts suas cum gaudio sunt reversi. Speramus quidem & in Domino confidimus, quod regni nostri status, divina favente clementia in melius commutabitur. De Domina Regina matre nostra vel fratre nostro mittendis in Hiberniam, vobis respondemus, quod habito consilio fidelium nostrorum et assensu, quod nobis et commodo nostro et regni nostri expedire viderimus faciemus. Rogamus igitur dilectionem vestram, quatinus etsi bonae memoriae J. patri nostro fideles extiteritis et devoti, tanto nobis fideliores existere curetis, quanto scitis nos auxilio et consilio vestro in hac tenexitate nostra plurimum indigere, capientes fidelitatem de singulis Hiberniae Magnatibus, et aliis qui nobis ipsam facere tenentur. Retinuimus adhuc nobiscum Radulphum de Norwico, ut de hiis & aliis per ipsum voluntatem nostram plenius vobis significemus, volentes ut eisdem vos et caeteri fideles nostri Hiberniae gaudeatis libertatibus quas fidelibus nostris de regno Angliae concessimus, et illas vobis concedemus et confirmabimus. Teste, etc. The Canons of Carlisle contemning both the Popes and his Legates authority and Censures, contumaciously celebrating Divine Service and Sacraments notwithstanding their Interdicts; adhering, submitting, and swearing Fealty to the King of Scots, King Henry's and the Pope's declared Enemy; yea electing an interdicted, excommunicated Clerk for their Bishop, against the Kings and Legates wills; and dividing the ancient Revenues of the Bishopric amongst themselves, the King's Council thereupon sent this Epistle to Pope Honorius the 3d. ( * Mat. Westm. An. 1217. pag. 1005. who succeeded Innocent the 3d. this year) in the King's name, totally to remove these Schismatical Canons, and place Prebends in their rooms; to augment the Bishop's Revenues, (being so small that no able or loyal person would accept thereof) and displace the intruded B●shop, for the reasons expressed in this memorable Record. REverendo Domino ac Patri in Christo karissimo Honorio, Dei gratia Summo Pontifici, Pat. 1 H. 3. m. 3. dorso. Henricus eadem gratia Rex Angliae, etc. salutem, et debitam cum omni honore et subjecttone Reverentiam. Noverit sancta Paternitas vestra quod Canonici Carleolensis Ecclesiae faventes & adhaerentes Regi Scociae, et aliis adversariis et inimicis vestris, et nostris, procurantes quantum in ipsis est exhaeredacionem nostram, * Nota. spreta penitus auctoritate vestra, et Sedis Apostolicae Legati, in locis interdictis et excommunicatis irreverenter, et impudenter, et contumaciter divina celebrare non vexentur. Praedicto etiam Regi Scociae inimico Romanae Eccelsiae et nostro, intervicto et excommunicato, urbem Carleolensem hostiliter occupanti se subdiderunt, et ipsum in Patronum et Dominum receperunt, et fidelitatem ei fecerunt Ita eciam quod in praejudicium juris nostri et Ecclesiae Eborac. ad instanciam dicti Regis Scociae inimici nostri, quendam Clericum suum interdictum et excommunicatum eligerunt sibi in Episcopum et Pastorem. Cum eciam praedicta Ecclesia Carleolensis sita sit in confinio Regni Scociae, maximè expediret tranquillitati & Paci nostrae, & Regni nostri, quod tale ibi constitueretur capud et talia membra, per quae nobis et Regno nostro utiliter et efficaciter provideri, et adversariis nostris facultas nocendi possit recludi. Paternitati vestrae devote supplicamus, quatinus consulentes nobis et Regno nostro, statum Ecclesiae praedictae in melius commutare velitis. Amoventes, si placet, funditus ab eodem praedictos scismaticos et excommunicatos. Cum enim ipsi in multis habundent. Episcopus eorum ita hactenus egestate afflictus est et inopia, quod vix habet ubi capud suum reclinet: Et non invenitur aliquis, qui in aliquo nobis utilis esse poterit aut necessarius, qui Episcopatum illum recipere voluerit. Scientes pro certo, quod non poterit nobis melius provideri in partibus illis, prout de consilio fidelium et Magnatum nostrorum evidenter intelleximus, quam si praedicti Scismatici et excommunicati penitus amoveantur, et loco eorum qui dicuntur Regulares, (cum sint prorsus irregulares et Ecclesiae Romanae Inimici et inobedientes) constituantur Praebendarii; qui Romanae Ecclesiae obedientes, et nobis in Consilio sint prudentes, et in auxilio efficaces, ut eorum poena a consimili delicto alios deterreat. Et super hiis voluntatem vestram karissimo Amico nostro Demino Legato significare velitis. Et quia nondum habuimus figillum, has Literas sigillo Comitis Willielmi Marescalli Rectoris nostri & Regni nostri, sigillavimus. Teste eodem Com. apud Wynton. 26 die Aprilis. Upon which Letter the Pope ordered Gualo his Legate by the King's Royal assent to constitute * See Tom. 2. pag. 357, 376. Hugh Abbot of Beleiu Bishop of Carlisle, as the King's Letters Patents for augmentation of the Revenues of his Bishopric, (Pat. 3 Hen. 3. memb. 5. dorso) attest. Gualo the Pope's Legate, having made an accord between Lewes, King Henry, and his Barons, and settled the Realm in a peaceable posture, An. 1218. Clitellis, auro et argento refertis, Romam postquam electionem Richardi de Marisco plenius procuraverat, et de multis Anglorum ad libitum redditibus disposuerat, remeavit. Mat. Westm. An. 1218. p. 107, 108. Hereupon, Pandulphus electus in Episcopum Norwicensem, qui recedente Gualone Legato successit in Legationem eidem, venit London. apud Sanctum Paulum, to execute his Legantine domineering authority, fill his purse, and rule all things at his pleasure. Soon after, Rex Henricus proprium sigillum sibi fecit fabricari; sealing all his Patents and Writs till then with the Legate Gualo's, or Earl Marshals Seals. Tom. 2. p. 373. l. 4. after siege, add. I find in the * Clause-Rolls of An. 2, & 3 H. 3. that the King by his Ecclesiastical Prerogative and Writs, removed the respective Claus. 2 H. 3. m 3, 6. Claus. 3 H. 3. m. 4. 6, 9, 11, 12, 13. Markets of Numanton in Devo●shire, of Wallingford in B●rkshire, of Berchamsted in Bedfordshire, of Leominster and Braclee in Gloucestershire, of Rosne in Lincolnshire, of Winburne, Lyminster, Persor, Watham, and Woburn (in Worcestershire) usually held on the Lordsday before, to Mondays, Thursdays, or Saturdays, out of his piety, and that honour he then gave to the due observation of the Lordsday, much profaned by those Markets held thereon. Tom. 2. p. 374. l. 7. after King, insert. To these I shall annex this memorable Record evidencing the King's Sovereign Ecclesiastical Jurisdiction in Ireland. The Canons of Lismore electing a Bishop without the King's precedent Licence, and sending their Proctors into England, to procure the King's royal assent to their Election; the King's Council declared it to be illegal and null, being made against his ancient Prerogative, ratified by the Pope himself, that * See Tom. 2. 338. no Elections ought to be made without his special precedent Royal Licence to elect. Whereupon these Proctors renounced the first Election as void, and by virtue of their Procuration, by the King's special Licence re-elected the same Bishop; which election the King approving, issued this Writ to the Chief Justice of Ireland to restore his Temporalties. REX G. de Mar. Justiciario Hiberniae, venientes ad nos in Angliam Magister Pat 3 H. 3. pars 1. Rot. Spiss. m. 6 Hibernia. De electione Lismorensis Ecclesiae in Hibernia, m. 6. & part. 2. m. 5. Macrobius & David Canonici Lismorensis Ecclesiae, in praesencia Domini P. Dei gratia Norwicensis Electi, Domini Papae Camerarii & Apostolicae Sedis Legati, coram Consilio nostro proposuerunt, quod Magistrum Robertum de Bedeford elegerunt in Pastorem Ecclesiae suae praedictae tunc vacantis, et petierunt assensum huic electioni Regium exhiberi; set ●tatim objectum fuit eye a Consilio nostro, quod nulla fuit electio illa, nec rite celebrata, cum secundum dignitatem nostram multis diebus optentam, et a Domino Papa confirmatam, debuit electionem suam petita et impetrata a nobis eligendi licencia praevenisse. Intelligentes igitur dicti Canonici, quod non rite processum fuit in hac parte, renunciaverunt electioni tali, dicto Magistro Roberio de Bedeford eidem pro se renunciante, porrigentes Consilio nostro literas Capituli Lismorensis continentes, quod dictos Magistros M. & D. tam in electione facienda, quam caeteris Ecclesiae suae negociis Procuratores constituerunt; Ratum habituri quicquid ex parte Capituli in hiis ducerent disponendum. Audito verô earum literarum tenore, & data eis audientia, petierunt a nobis humiliter licentiam eligendi: quae ut laboribus eorum et Capituli parceremus, eye benign concessa, praehabita deliberatione eundem Magistrum R. de Bedeford in Pastorem sibi elegerunt. Quorum electioni cum sic rite facta fuisset, nostrum praestituimus favorem et assensum. Haec igitur vobis protestants, praesentibus literis vobis mandamus, quatinus eidem Magistro R. vel Procuratori suo plenam seisinam habere faciatis de Episcopatu Lismorensi, cum omnibus maneriis ad eundem pertinentibus, & cum omnibus pertinenciis suis plenam seisinam habere faciatis. Teste Domino P. Wintoniensi Episcopo apud Westmonasterium, 12 die Decembris, anno regni nostri tertio. Per eundem & Comitem Marescallum. By the like reason the Bishops keeping Courts and exercising all manner of coercive Ecclesiastical Jurisdiction by their own authority in their Dominions, without the King's special Licence, was as void, illegal, and as much against the Law, King's Crown and Dignity, as their first Election, the Earl of Cornwall's Son holding Plea of an Assize of Mordancester, or of Novel disseisin, and constituting Justices of Assize in Cornwall in his County Courts by his own authority, without the King's Licence; which being then complained of to the King's Council, they resolved to be against the King's honour, Crown, and dignity, and thereupon prohibited by this memorable Writ of Prohibition. H. Dei gratia, etc. Archiepiscopis, Episcopis, Abbatibus, Prioribus, Comitibus, Pat. 3 H. 3. m. 2. De Assisibus Cornubiae. Baronibus, Militibus, libere Tenentibus, & omnibus de Comitatu Cornubiae, salutem. Intimatum est Consilio nostro, quod H. filius Comitis Corn. Assisam quandam de morte Antecessoris capi fecit in Comitatu Corn●biae sine praecepto nostro, et sine justiciariis ad hoc constitutis ex parte nostra; et quod * As Archbishops then and since constituted Chancellors, Officials, Vicars, and other Ecclesiastical Judges under them, by the●r own authority. auctoritate propria justiciarios constituit ad Assisas novae disseisinae capiendas ad quemlibet Comitatum, unde mandavimus ei et firmiter injunximus, ut a talibus desistat, nec placitum aliquod ad Coronam nostram pertinens teneat, sine speciali praecepto et warranto nostro, nec quicquam attemptet quod cedere possit in dispendium dignitatis nostrae. Vobis igitur mandamus firmiter injungentes in side qua nobis tenemini, ne hujusmodi fieri permittatis pro posse vestro; et prohibemus districte, ne aliquis liber homo in hujusmodi Assisas se ponat vel poni permittat, sine speciali praecepto nostro, cum sint manifest tales Assisae contra honorem Regiae dignitatis. In cujus rei testimonium, etc. has Literas nostras patentes vobis mittimus. Teste H. de Burgo Justiciario apud Novum Templum London. 17. die Septembris, anno, etc. tertio. Coram Domino Legato & P. Wintoniensi Episcopo. The same year Pandulphus the Popes Legate, by his Legatine authority, took upon him to write to the King's Council to release William de Latham a Clerk, who had been a long time imprisoned, (unless his Offences were such for which he ought not to be released by Law) by putting in Pledges or sufficient caution, not hereafter to oppose the King or Church of Rome (which it seems he had formerly done) as this Record relates. REX Waltero de Godarvill, salutem. Literas Domini Legati recepit consilium Pat. 3 H. 3. m. 5. De liberatione Willielmi Letham Clerico. nostrum in haec verba: Venerabili in Christo Patri P. Dei gratia Wintoniensi Episcopo & Nobili viro W. Marescallo Angliae, Pandulphus eadem gratia Norwicensis Electus, Domini Papae Camerarius, et Apostolicae sedis Legatus, salutem, & sincerae dilectionis affectum. Cum Willielmus de Letham Clericus sub custodia Walteri de Godardvill teneatur carceri mancipatus, ac diu suerit ibidem oppressus, discrecioni vestrae Legationis qua fungimur auctoritate mandamus, quatinus eum in diutinis miseriis ejus eidem compati teneamur, ipsum facientes restitui pristinae libertati, et quod Domino Regi et Ecclesiae Romanae se de caetero non opponet, quinimo eorundem fidelis existens, eorum Iura modis omnibus servabit illaesa, cautionem ab eodem Clerico recipiatis sufficientem, nisi talis fuerit ejus excessus pro quo merito debeat retineri. Dat. etc. Et ideo vohis mandamus quatinus, nisi excessus ejus talis fuerit pro quo merito ipsum retineri debeat, ipsum mittatis ad Consilium nostrum a Prisona liberatum, accepta ab eo securitate sufficienti, quod fidelis erit Sanctae Romanae Ecclestae et nobis, et eidem Sanctae Romanae Ecclesiae se de caetero non opponet: et si pro excessu suo merito retineri debeat, significetis Domino Legato excessum suum pro quo captus est, et detentus. Teste Comite apud Westmonasterium, 20 die Jan. anno regni nostri tercio. Per ipsum Comitem coram Domino Wintoniensi & Justiciariis. By which Record it is evident, that Clerks in that age were subject to imprisonment and other punishments for their Offences against the King, as well as Laymen, and to give security and caution for their dutiful obedience and loyalty to the King as well as Pope, before their enlargement out of prison. The King having made a New Great Seal in the 3d. year of his reign, to prevent the disinheriting of the Crown by granting Lands or Liberties under it to any Ecclesiastical or Temporal Persons during his minority, the Pope's Legate, with his Council, bishop, Abbots, Earls and Nobles, by common advice made this memorable Constitution, ratified under his New Great Seal by this Patent, the very first they sealed therewith, that all Patents sealed with this New Seal, against this ordinance, during his minority should be void. * Pat. 3 H. 3. m. 6. Prim● Literae Novi Sigilli Dom. Regis de Cartis vel Literis Patentibus non faciendis, & hic incipit Sigillum Dom. Regis currere. HENRICUS Dei gratia Rex Angliae, etc. omnibus has literas inspecturis, salutem. Sciatis, quod provisum est per commune Consilium Regni nostri, quod nulla Carta, nullae Litterae Patentes de confirmacione, al●enacione, vendicione vel donacione, seu de aliqua re quae in perpetuitatem, sigillentur Magno Sigillo nostro usque ad aetatem nostram completam. Testibus Gualone tituli Sancti Martini Presbytero Cardinali, & Apostolicae Sedis Legato; Domino S. Cantuariensi Archiepiscopo, Willielmo Marescallo Comite Pembroke, Huberto de Burgo Justiciario nostro Angliae, coram W. Londoniensi, P. Wintoniensi, R. Dunolmensi, J. Batoniensi & Glastonburiensi, H. Lincolniensi, S. Exoniensi, W. Coventrensi, R. Sarresburiensi, B. Roffensi, H. Herefordensi, R. Cicestrensi, W. Wigorniensi Episcopis, & H. Carleolensi Electo, H. Abbate Sancti Edmundi, W. Abbate Westmonasterii, A. Abbate Sancti Augustini Cantuariae, W. Abbate de Sancto Albano, R. Abbate de Burgo, H. Abbate Ramesiensi, R. Abbate de Bello, R. Abbate de Waltham, & S. Abbate Radingensi, W. Comite Sarresburiensi, W. Comite Arundel, G. Comite Gloucestriensi, H. Comite Herefordensi, W. Comite Arbimarliae, W. Comite Essexiae, R. Comite Oxoniensi, H. filio Comitis, Roberto filio Walteri, Roberto de Ros, Galfrido de Say, Willielmo Briwerr, Petro filio Hereberti, Petro de Manlay, W. Marescallo juniore, Willielmo de Cantilupo, Falk. de Breant, Willielmo de Hunting, Roberto de Cardigan, Johanne Marescallo, Willielmo de Albiniaco, Willielmo de Bello Campo. Provisum est, et per Commune Consilium Regni nostri, et coram praedictis omnibus, quod si aliqua Carta, vel aliquae Literae Patentes factae secundum aliquarum praedictarum formarum sigillatae inveniantur praedicto Sigillo, irritae habeantur et inanes. Testibus praenominatis, et multis aliis. After which the King constituted Proctors in the Court of Rome, for or against all things that concerned himself, his Guardians, Counselors, or Bailiffs, by this Patent. SAnctissimo Patri & Domino Honorio, Dei gratia Summo Pontifici, H. eadem gratia Pat. 3 H. 3. m. 5. De Procuratoribus constitutis in Curia Romana. Rex recommendationem & pedum oscula. Noveritis, Pater sancte, nos constituisse Procuratores in Curia vestra dilectos et fideles nostros Magistrum Galfridum de Caleto, & Deodatum, ac Willielmum de Sancto Albino Clericos, latores praesencium, ad impetrandum, contradicendum, et judices eligendos, prout viderint expedire, in omibus negociis quae pro, vel contra nos, et Consiliarios, Rectores, et Ballivos nostros fuerint propo●ita in Curia vestra. Ratum habituri quicquid circa praedicta cum eis et eorum altero fuerit expeditum. Durent autem Literae istae à Natali Domini anno regni nostri tercio, usque ad Festum Sancti Michaelis anno eodem. Teste Domino P. Wintoniensi apud Westmonasterium, 14 die Decembris, anno regni nostri tercio. The same year by this Legates, and his Counsils advice, the King changed the heathenish, unnatural, long-continued ancient Trials in criminal Causes by Fire and Water, into other ways of trial, and punishments by imprisonment or abjuring the Realm; as his forecited Writs issued to all his Justices itinerant, Tom. 2. Appendix, p. 20. attest; to which this Patent should have been added. EOdem modo scribitur Domino Batoniensi & Glastoniensi Episcopo, & sociis suis Pat. 3 H. 3. m. 5. Justiciariis Itinerantibus in Comitatibus Somerset. & Dorset. & Justiciariis Itinerantibus in Comitatu Oxoniae, & Justiciariis Itinerantibus in Comitatu Kanciae, & Justiciariis Itinerantibus in Comitatibus Essex. & Hereford. & Justiciariis Itinerantibus in Comitatu Eborum, & Justiciariis Itinerantibus in Comitatibus Bedf. & Buking. & Domino H. Lincolniensi, & sociis Justiciariis Iterantibus. King John having committed the possession and custody of his Castle of Merpis, and Hostages to R. de Ponte a kinsman to the Bishop of Carnton, who refused to surrender them to the tuition and protection of the See of Rome, and treacherously surrendering the Castle by the Bishop's consent into the hands of his Enemies, and releasing the Hostages, Pope Honorius upon complaint thereof issued this Bull to the Bishop of Engolism and others to excommunicate R. de Ponte, and enforce him to restore the Castle and hostages to him, the original whereof I found in the White Tower. HOnorius Episcopus servus servorum Dei, venerabili fratri Episcopo Engolism. & dilectis filiis Abbati de Naucolio Pictav. Diocoesis, & Decano Burdegalensi, An. 3 H. 3. in Turre Lond. salutem & Apostolicam benedictionem. Quanto libentius hactenus venerabili fratri nostro Episcopo Cauntonen. detulimus & defer intendimus de gratia speciali; tanto ab hiis se accuratius convenit abstinere; per quae nobis displicens reputari possit ingratus. Quin potius ita debet se nostris beneplacitis coaptare, quod de gratia in gratiam provehi mereatur. Karissimus siquidem in Christo filius noster H. Rex Angliae illustris suam ad nos querimoniam destinavit, quod cum clarae memoriae Johannis pater ejus Castrum suum de Merpiis custodiae nobilis viri R. de Ponte senioris, germani Episcopi supradicti, fiducialiter commisisset, nunc praenominato J. viam universae carnis ingresso, praedictus R. Castrum ipsum & obsidem ipsum & obsides eidem Regi reddere denegavit pluries requisitus: quinetiam, ad suae infidelitatis nequitiam pallian dam, ad partes transmarinas (vel potius, ut dicitur, in Hispaniam) simulata devotione se transferens, dolose intendit praedictos obsides liberare; tanquam per ipsius affectatam negligentiam, quae utique aperta est, malitia evasuros: & ut qualem fidelitatis affectum ergà Regem habebat exhibebat in effectu, tales in ipso Castro dimisit, qui non solum praefato Regi Castrum et obsides reddere aspernantur, verum etiam proditory rebellantes, ipsius homines hostiliter persequuntur; et (quod vix credere possumus) hoc perpetrant non sine ipsius Episcopi consilio et assensu; cum a praedicto fratre suo dispositioni ejusdem credamur esse commissi. Quod ex eo siquidem praesumitur probabili●er, quia cum illi sint in sua Diocoesi constituti, eos non solum non reprimit, verum ●tiam fovere favorabiliter non desistit. Cum igitur causam praedicti Regis pupilli, Crucesignati, et custodiae Sedis Apostolicae derelicti, omnibus modis defendere teneamur; eidem Episcopo per scripta nostra firmiter dedimus in praeceptis, ut saepedicto Regi Castrum suum et obsides reddi procuret; detentores ●orum spirituali et temporali districtione compellens. Ita quod non solum nulla ex hoc contra se possit suspitio exoriri, verum etiam sua exinde possit circumspectio commendari. Quocirca discretioni vestrae per Apostolica scripta mandamus, quatinus detentores Castri et Obsidum praedictorum ad restitutionem eorum praefato Regi debitam faciendam, per censuram Ecclesiasticam appellatione postposita compellatis; et super hiis inquiratis diligentius veritatem. Quae inveneritis ad nos fideliter remittentes, ut per vestram relationem instructi, procedamus super hiis ...... dium et justitiam viderimus expedire. Quod si non omnes, etc. tu ea (frater Episcope) cum eorum altero, etc. Dat. Rom. apud Sanctum Petrum ...... Pontificatus nostri anno tertio. About the same time, (as I conjecture by the * forecited Writs) Pope Honorius Tom. 2. pag. 378, 379. sent this Bull to the Bishop of Winchester and others of the King's Barons, (the original whereof I found in the White Tower, having the first lines, date, and last words of each line cut off) wherein he complained to the Bishop and other Barons, that sundry Earls, Barons and Castellans, who in words professed themselves faithful to the King, were yet enemies to him by their deeds, in detaining his Demesnes, Lands, Castles, and due services from him, enjoining them to assist Pandulphus his Legate to enforce them to restore them by temporal power and distresses, since they contemned his Ecclesiastical Censures; as this Fragment of it (which I have supplied in some places by words, in a Parenthesis) attests. (HOnorius, etc.) — erat et patenter, quia frustra et ridiculose fides praetenditur An. 3 H. 3. in Turre Lond. ubi operis evidentia (refutatur) Comites, Barones, Castellani et alii Nobiles se fideles Regios appellantes, sed in (dispendium) charissimi in Christo filii nostri H. Regis Anglorum illustris dampnabili aviditate detinent— utpote qui Crucesignatus, pupillus et orphanus sub speciali Apostolicae Sedis protectione— praecipiend. mandavimus ut praedicta omnia Regi restituentes eidem (debita servicia, as I conjecture) impendant, et alias de caetero vita sua sine difficultate persolvant; et quoniam alio— luctari, dilecto filio P. Norwicen. electo Camerario nostro Apostolicae, sedis Legato nostra (dedimus in mandatis,) aut eos * quatinus rebels. temporali districtione, appellatione remota, compellat. Caeterum quia frater qui a fratre— attente per Apostolica scripta mandantes, quatinus eidem Legato super hiis et (aliis assistatis, ut) corripere inquietoes, et pusillanimes valeat consolari, et nos devotionem (vestram commendamus.) Dat. Viterbii, 2 Idus Maii, Pontificatus nostri—. Which Bull hath this endorsment on it; Quod Barones assistant Pandulpho Legato, et restituant Castra et Dominia Regi: for disobeying whereof the * Tom. 2. pag. 378, 379. Earl of Albemarle and others were excommunicated, and by Lay-force compelled to surrender the King's Lands and Castles to ●im. The Bishops to advance their Power and Jurisdiction as well in Temporal as Ecclesiastical affairs, procured this Infant King (against their own Canons and Constitutions) to constitute them not only his chief Counsellors and State-officers in England and Ireland, but also his Justice's itinerant, by his Patents; witness Benedict Bishop of Rochester, Richard Bishop of Sarum, Hugh Bishop of Lincoln, William Bishop of Bath and Glastonbury, Richard Bishop of Durham, H. Abbot of Ramesy, and other Clergymen, all made Justice's Itinerant this year; as the Patent-Roll of 3 H. 3. attests. To which Justices Itinerant the King issued this memorable Writ for the speedier execution of Justice in Assizes, where the Writs of Assize after the Jurors sworn, and view of the Lands, were lost, through the negligence or knavery of Sheriffs. REX venerabili Patri in Christo H. eadem gratia Lincolnienss Episcopo & Sociis Pat. 3 H. 3. m. 5. suis Justice. itinerantibus in Comitatibus Linc. Notingh. & Dereby, salutem. Monstratum est Consilio nostro multis conquerentibus, quod cum plura brevia Assisarum perquisita fuerint jampridem et Vicecomitibus porrecta, unde Juratores electi fuerunt & visus terrae factus fuit, brevia illa postea deperdita sunt, propter quod multorum negocia differentur. Et ideo vobis mandamus, quod cum de hujusmodi brevibus deperditis querela coram vobis venerit, diligenter inquiri faciatis per juratores Assisarum illarum, et per probos homines ejusdem visneti, fi juratores Assisarum electi fuerint, et visus terrae factus sicut conquerentes dicunt; et si ita inveneritis, non obstante co quod brevia illa deperdita sunt, Assisas praedictas capiatis per recordum et testimonium ipsorum juratorum. Teste Domino P. Wintoniensi Episcopo apud Westm. 24 die Jan. anno regni nostri tercio. Eodem modo scribitur Justice. I●inerantibus in Comitatibus Essexiae & Bedf. & Buking. & Eborum, & Northumberl. & Justice. Itinerantibus in Comitatu Southampt. & Justice. Itinerantibus in Comitatu Cumberl. & Justice. Itinerantibus in Comitatu Kanciae, & Justiciariis Itinerantibus in Comitatibus Somersetiae & Dorsetiae. A very memorable Precedent, worthy the knowledge of those of the long Robe. The Bishopric of Ely becoming void by the death of Eustace the traitorous Bishop thereof, anno 1214. * S●● Mat. Paris and Mat. Westm. Anno 1220. Godwins Catalogue of Bishops, p. 207 mistaken in the year. Robert of York being elected Bishop against King John's good liking, who denied to give his Royal assent thereto, appealing against it to the Pope and Archbishop, Pope Honorius thereupon nulling his Election, recommended the Ordination of a new Bishop in that See, by way of Provision, to the Archbishop of Canterbury. Pandulphus his Legate, and the Bishop of Salisbury; who, upon deliberation made choice of John, Abbot of Fountain (a Cistercian) to be Bishop of Ely; to which the Pope assenting, they certified it, and sent him to the King, admonishing him to assent to this their Election, and receive his fealty; which the King allowing, thereupon writ to the Chancellor and Chief Justice to issue Writs for the restitution of his Temporalties; as appears by this his Mandate in two Bundles of Writs and Letters, An. 4. H. 3. which I found in the White Tower Chapel, and rescued from oblivion. EGregio Domino H. Dei gratia illustri Regi Anglorum, Domino Hib. Duci Normanniae & Aquitaniae, & Comiti Andegaviae, Bundela Brevium & Lit. An. 4 H. 3. in Turre Lond. Pandulphus miseratione divina Norwicensium Electus, Domini Papae Camerar. Apostolicae Sedis Lega●us, Salutem in auctore Salu●is. Cum venerabilibus in Christo Patribus Domino Cantuariensi Archiepiscopo, & Saresbirien. ac nobis ordinacionem Eliens. Ecclesiae Dominus Papa duxer●t commendendam; nos post diutinam deliberationem habitam inter nos, communiter convenimus in virum venerabilem Abbatem de Fontibus, ordinis Cistertiensium, vita & fama merito commendabilem; & de ipso ad honorem Dei & vestrum, Eliensi Ecclesiae duximus providendum. Qui nostrae praevisioni auctoritate Domini Papae de ipso factae (sicut decuit) assensum praebents, ipsum ad vestram duximus praesentiam transmittendum; rogantes celsitudinem vestram et commonentes in Domino, ut ipsum benigne recipientes, fidelitatem ab ipso (sicut moris est) recipiatis. Credimus enim & speramus in Domino, quod Deo acceptus erit, ac vobis et toti regnoutilis et fidelis. Dat. apud Wellen. 12 Kal. Februarii. VEnerabili in Christo Patri Dei gratia Wintoniens. Episc. & Nobili viro H. de Burg. In eadem Bundela. Justiciario Angliae, Pandulphus eadem gratia Norwicen. Electus, Dom. Papae Camer. Apostolicae Sedis Legatus, salutem in Domino. Cum nos, & venerabiles in Christo Patres Cantuarien. Archiepiscopus & Saresburien. Episcopus anctoritate Domini Papae, virum venerabilem Abbatem de Fontibus Elien. Ecclesiae (sicut scitis) in Pastorem durimus providendum, et ad praestandam fidelitatem Domino Regi transmisimus eundem, monemus discretionem vestram et mandamus, ut Ballivis Episcopatus Eliensis per Sigillum ●egium demandetis, ut uninersa Regalia sine dilatione ac difficultate assignent eident. Dat. apud Wellen. xvij. Kalend. Februarii. * See God. wins Catalogue, p. 426. Henry Bishop of Landaff dying about the year 1218. thereupon Pandulph the Pope's Legate presumed by his new usurped power, by way of provision rather than by a free election, to confer it upon William Prior of Goldcliffe, as this original Letter of his to King Henry to receive his Fealty, (filled in a bundle of his Legatine Letters I found in the White Tower) informs us. EXcellentissimo Domino H. Dei gratia Regi Angliae, Domino Hiberniae, Duci Bundela Brevium in Turre London. An. 4 H. 3. nu 3. Normanniae & Acquit. & Com. Andegav. Pandulph. miseratione divina Norwicens. Electus, Dom. Papae Camerarius, Apostolicae Sedis Legatus, salutem. A vestra memoria non credimus excidisse, quatinus dilecti filii Canonici Ecclesiae Landaven. a vobis et a nobis Ecclesiae suae pastorem elig●ndi licentiam impetrarunt. Verum quia Ecclesia illa diu erat viduata pastore, nec eam volumus diutius pastore career: dilectum filium Willielmum Priorem de Goldclivia, virum providum & honestum, & ut credimus vobis & Regno vestro utilem & fidelem, illi Ecclesiae providimus et concessimus in pastorem. Ideoque excellentiam vestram rogandam duximus & monendam, quatinus electioni ipsius Regium praebentes assensum, juramentum fidelitatis, sicut mos est, recipiatis ab ipso. Datum Salop. 5 Idus Julii. He likewise sent this Letter directed to the Pope in the King's name, for relief of the Citizens of Bayon against the Archbishop of Auxitan's oppressions, and other enemies; commanding the King's Chancellor to seal it under the King's Great Seal, and then to return it to the bearer thereof. PAndulfus Dei gratia Norwicen. Electus, Dom. Papae Cancellarius, Apostolicae In eadem Bundela, nu. 3. sedis Legatus, R. de Nevil Domini Regis Vicecancellario, salutem & sincerae dilectionis affectum. Cum pro facto Baionen. Rex scribat Domino Papae, et nos tibi mittamus sub sigillo nostro secundum quem debeat scribi; mandamus discretioni tuae, quatinus secundum formam ipsam literas fieri facias sigillo Regio sigillari, & latori praesentium vel Magistro Johanni nuncio committatis; quam uni ipsorum sine qualibet difficultate assigns. SAnctissimo in Christo patri Domino suo karissimo Domino Honorio, Dei gratia summo Pontifici, Henricus eadem & sui gratia, etc. Cum in meis et meorum negociis fidelium, in vobis et sacrosancta Romana Ecclesia spes mea consistat et fiducia, pro hiis quociens necessitas imminet, ad auxilium gratiae vestrae recurro humiliter et devote. Hinc est quod ad pedes Sanctitatis vestrae latorem praesentium Magistrum Johannem fidelem nostrum, nuncium Civium Baionen. fidelium nostrorum quos Auxitanus Archiepiscopus, adversary's & inimicus noster capitalis, aggravat in odium nostrum multipliciter & molestat, transmitteres: omni qua possum paternitati vestrae supplico devotione, quatenus ipsum benignè recipientes super hiis quae à Sanctitate vestra pro defensione fidelium nostrorum justè patient, consilium & auxilium vestrum impendatis secundum quod vestra pietas viderit expedire: Ita quod et nos a nostris aemulis non confundemur, set de protectione sedis Apostolicae potius relivemur. Ferè in eundem modum (scribitur) Cardinalibus universis. The Archbishopric of Bordeaux becoming void about the same time, by the Archbishop's death, thereupon the Bishop of Winchester advised Hubert de Burgo Chief Justice, to write and send a Letter to the Dean and Chapter in the King's name, with an enclosed Licence to them under the Great Seal, to elect such an Archbishop as might not to be suspected to the King, (then under the custody and protection of the Church of Rome) but really wished and loved the King's honour, with the profit of him and his Realm, and safely to keep the Castles belonging to the Bishop, for the King's benefit. P. Dei gratia Wi●ton. Episcopus amico in Christo carissimo Domino H. de Burg In eadem Bundela. Justice. Angliae, Salutem & sincerae dilectionis affectum. Innotuit nobis per Dominum G. de Nevil. Camerarium, quod Archiepiscopus Burdegalensis ingressus est viam carnis universae. Undè expedire credimus, & consulimus, quod vos faciatis scribi sub Sigillo Domini Regis Decano & Capitulo Burdegalensi, quod ipsi provideant de tali Pastore, qui non sit suspectus Domino Regiet Consilio ipsius, immo qui velit et diligit bonorem et utilitatem Domini Regis et regni; praesertim cum Dominus Rex sit sub custodia et protectione Ecclesiae Romanae. Faciatis etiam scribi Domino Alano de Monte Morelli, quod Castra, quae tenet ex praecepto praedicti Archiepiscopi, salvo custodiat ad commodum et fidelitatem Domini Regis; & Literas, quas mittimus Decano & Capitulo Burdegalen. si placet, simul cum Literis Regis●is ●is faciatis deferri. Vale. He also writ this Letter to the Dean and Chapter of Bordeaux to this effect. VIris venerabilibus & in Christo dilectis, Decano & Capitulo Burdegalen. P. divina miseratione Wintonien. Ecclesiae Minister humilis, salutem & sincerae di●ectionis affectum. An. 4 Hen. 3. In eadem Bundela, in Turre London. Quia bonae memoriae Archipraesulem vestrum audivimus decessisse, discretionem vestram rogamus atque monemus in Domino diligenter, quatinus circumspectis status terrae vestrae et Regis Angliae circumstantiis, qui in defenstone et custodia Romanae Ecclesiae consistit; in provisione pastoris taliter vos habeatis, quod & dignitas Ecclesiae vestrae illibata servetur, et vos et Ecclesia vestra (quantum ad Regem naturalem Dominum vestrum) gaudere debeatis temporalibus incrementis. Et quoniam hujusmodi negotium aliquantam deliberationem capit, consulimus in Domino, quatinus pensatis omnibus sicut praediximus, honore videlicet Ecclesiae vestrae & utilitate, atque patriae tranquillitate, in hoc facto providè & consultè vos studeatis habere. Nos vero quantumcunque cum honestate poterimus, ad executionem boni propositi vestri, & alios consiliarios Domini Regis per nos habebitis & benignos. Valeat universitas semper in Domino. About the same year this imperious Legate sent this Letter to Peter Bishop of Winton and Hugo de Burgh, to prohibit and suppress the Usury of the Jews taken from Christians, and to stay a suit brought by a Jew against the Abbot and Covent of Westminster before the Justices of the Jews, wherein he exacted Usury from them, to the great scandal of Christianity and the King's dishonour, and to join some discreet, honest persons with the Sheriff in each County for the collection of Amerciaments, to prevent their malice and extortions. VEnerabili in Christo patri P. Dei gratia Wintoniensi Episcopo & nobili viro H. de Burg. In eadem Bundela. Justiciario, Pandulphus eadem gratia Norwicensis Electus, Domini Papae Camerarius, Apostolicae sedis Legatus, salutem in Domino. Frequentes ac assiduos Christianorum clamores contra Judaeorum perfidiam vix jam tolerare valemus; qui propter * Did not the Pope's Usurers do the like? graves et immoderatas Vsuras, quas a Christianis nituntur omnimodo, contra statuta Lateranens. Concilii, extorquere; Christiani facultatibus propriis sic exhausti●, vix possunt etiam respirare; super quo vobiscum meminimus nos habuisse tractatum. Sane dilectis filiis Abbate et Conventu Westmonast. referentibus nos noveritis accepisse, quod Isahac Judaeus de Norwico, coram justiciariis Judaeorum eos super imusta Vsurarum vexatione molestare non cessat. Nos igitur volentes super praemissis honori Regio (cui in hiis maxime derogatur) et Christianorunt indemnitatibus providere; discretionem vestram rogamus, monemus, atque consulimus pro honore vestro, quatinus dictis justiciariis injungatis, ut, usque ad adventum nostrum ad partes illas, in causa supersedeant memorata: ut tunc de nostro et aliorum prudentum nostrorum consilio hiis malis ad honorem Dei et Ecclesiae et Domini Regis; et ad tantum scandalum adjiciendum de Regno finis debitus apponatur. Praeterea, cum de consilio fuerit communi provisum, ut ad colligenda amerciamenta propter malitiam Vicecomitum socii eis darentur, miramur, quod generaliter est ipsis mandatum, ut ipsi per se ipsa colligant, quod ad damnum non modicum Domini Regis noscitur redundare. Quare vobis mandamus, ut (sicut communiter fuit statutum) ad colligenda amerciamenta ipsa Vicecomitibus in quolibet Comitatu, viros discretos & Domino Regi sideles, dari socios faciatis; mandantes per literas Regias Waltero Maucler. ut amerciamenta in Comitatibus Lincoln. Nottingh. Dereb. una cum ipsis Vicecomitibus colligere ad opus Domini Regis studeat fideliter & devoté. Dat. Wenl●e, Non. Julii. How busy Pandulphus the Popes Legate was to promote the peace and welfare of the King and Kingdom, (then under the Pope's protection) and the prolonging of the Truce with Lewelin, and France, he thus relates in these his Letters to H. de Burgo Chief Justice of England. PAndulphus Dei gratia Norwicen. electus, Domini Papae Camer. Apostolicae sedis In Bundela Literarum in Turre Lond. Legatus, Nobili viro & amico carissimo H. de Burg. Justiciario Angliae, salutem & sincerae dilectionis affectum. utinam quod singuli et universi, qui sciunt et possunt Regis et regni prodesse negotiis, ea ad promovenda darent operam efficacem, (sicut tenentur) necessitate temporis exigente. Nos enim (teste Deo) ad ea facienda, quae Regi expedire videntur et regno fideliter intendimus et libenter; nec pepercimus nobis adhuc in laboribus vel expensis. Verum quia difficile nobis esset (maximè tempore isto) venire versus parts London. & exinde versus Wigorn. laborare, ubi praefixus est dies Lewelin. & aliis de Marchia in Octavis Purificationis, non miremini si ad praesens secundum quod scripsistis non accedimus ad partes ipsas: Unum autem vellemus, et hoc consulimus et mandamus instanter, ut secundum formam quam vobis mittimus interclusam, vel aliam meliorem (si videritis) fiant literae ex parte Domini Regis ad Regem Franciae, pro treugarum prorogatione requirenda, secundum formam quam transmisit, si habere nequiverimus meliorem. Et mittatis ipsam sine mora per aliquem virum religiosum, quem ad hoc videritis opportunum: Provisuri ut (si unquam esse poterit) apud Wigorn. praedicto termino veniatis. Interim ad factum Scaccari detis operam efficacem, sicut Regi et regno cognoscatis expedire. Hiis nos scribimus, Winton. Episcopo, & Domino W. Briwer. Dat. Bathon. 4 Idus Jan. The form of the Letterr to the King of France and Pope's Nuncio concerning the Truces prorogation he then sent to H. de Burgo was this, wherein he relates the Popes (usurped) imperative power in commanding Kings to make Peace and Truces at his pleasure. ILlustri Regi Francorum; venerabilis Pater & Dominus noster Summus Pontifex, Anno 4 H. 3. in eadem Bundela in Turre London. nuper & saepius nobis per literas suas intimavit, quod Excellentiae vestrae sua scripta direxerat pro treugarum prorogatione, quae captae fuerunt inter vos & bonae memoriae J. patrem nostrum. Veruntamen nobis injunxit, ut ad hoc efficiend. ex parte nostra ad praesentiam vestram nuncios mitteremus. Et nos suis monitis et mandatis obedire volentes, et cupientes habere pacem et gratiam vestram, literas & nuncios nostros propter hoc jam saepius misimus, & adhuc latores praesentium mittimus ad praesentiam vestram: Celsitudinem vestram rogantes, ut secundum mandatum Apostolicum et prout nobis vestris literis intimastis, treugas ipsas prorogare velitis. Nos enim parati sumus per Praelatos, Comites & Barones regni nostri treugas ipsas asseeurare, cum vestros duxeritis propter hoc nuntios transmittendos. Item; Magistro Petro de Collomedio Domini Papae Capellano, dilecto Clerico & amico suo. Intellecto study & diligentia tua, quae circa negotia nostra apud Dominum Regem Franciae fideliter adhibuisti; prudentiae tuae gratiarum referimus actiones, fidem & devotionem tuam dignis in Domino laudibus commendantes. Verum quia juxta mandatum Domini Papae per te et latorem praesentium prorogationem treugarum a Domino Rege Franciae duximus requirendam; monemus discretionem tuam & rogamus, ut una cum ipso ad ipsius praesentiam accedentes, ei nostras literas praesentetis, & procedatis in facto secundum quod videritis expedire. Istis formis addatis & subtrahatis, quicquid vobis melius visum fuerit; & injungatis nuntio, ut statim, habito responso Regis, nobis studeat intimare; nec recedat de Francia donec recipiat responsum nostrum. Hereupon it seems the Truce was renewed and prolonged by these Kings, as this Charter and Oath of Earl Waren to observe it (filled with these Letters) intimates. OMnibus Christi fidelibus praesentes literas inspecturis vel audituris, W. Comes Waren. salutem. Noveritis nos jurasse tactis Sacrosanctis Evangeliis, in praesentia In eadem Bundela. venerabilis patris nostri Domini Pandulphi Dei gratia Norwic. electi, Domini Papae Camer. & Apostolicae sedis Legati; Domino nostro Henrico Rege Angl. praesente & mandante; & praesentibus etiam nunciis Domini Philipps Regis Franciae, videlicet, Magistro Simone de Domibus Clerico, & Domino Willielmo de Valle Oloris, quod toto posse nostro & bona fide observabimus & observari faciemus Treugas captas inter Dominum Philippum Regem Franciae, & Dominum nostrum H. Regem Angliae, sicut in literis Domini Philippi Regis Franciae, & Domini H. Regis Angliae super eisdem Treugis confectis continetur. Quod ut firmum sit & stabile, praesens scriptum sigilli nostri munimine roboravimus. Actum apud London. anno ab Incarnatione Domini Millesimo ducentissimo decimo nono, mense Martio. It seems Pandulphus was purposely sent for to London by Hubert de Burgo about this Truce and affair, as this Epistle to him seems to import. PAndulphus Dei gratia Norwic. electus, etc. Nobili viro & amico suo H. de Burg. In eadem Bundela. Justiciario Angl. salutem in Domino. Quod versus partes Walliae appropinquavimus, non pro utilitate fecimus speciali, sed quia honor● Domini Regis et suorum fidelium sic vidimus expedire. Et licet grave sit nobis plurimum et molestum (non peracto negotio quod incepimus, quod erat jam ad perficiendum paratum) discedere à partibus illis; tamen quia non venimus facere voluntatem nostram, sed quae honori Ecclesiae et utilitati Regis et regni expedire noscuntur, mutato proposito, juxta vestri consilii instantiam pro certis & multis necessitatibus, quae (sicut dicitis) occurrerunt de novo, versus London. direximus iter nostrum; et sumus (ducente nos Domino) in veniendo. Utinam vestrum consilium utilitatem contineat, et noster sit labor utilis et fructuosus. Dat. apud Cirencestr. 3 Kalend. Februarii. In another Bundle of Letters about the same year in the White Tower, I found this Letter of Pandulphus to Hubert de Burgh concerning Poitiers, and his prohibition of tourneys and Justs under pain of Excommunication, prohibited likewise by * Pat. 1 H. 3. m. 2. dorso. Pat. 2 Hen. 3. dors. 3. Pat. 3 H. m. 32. several Writs and the Common Council of the Realm, under pain of confiscation of all their goods, which yet notwithstanding some had transgressed, whose lands he desired to be seized into the King's hands for their contempt. PAndulphus Dei gratia Nowic. electus, Domini Papae Came●. Apostolicae sedis Legatus, nobili viro et amico suo H. de Burgo Justice. Angliae, salutem in Domino. Bundela Brevium in Turre Lond. An. 4 Hen. 3. Literas quas nobis misit Philippus de Vletot vobis mittimus praesentibus interclusas; monentes discretionem vestram et mandantes, quatinus provideatis terrae illi quae per defectum Confilii Regis videtur manifestè perire: Nos enim nullam fiduciam habuimus de Ph. de Uletot ut illucire deberet, quamvis vos videremini esse valdè certi in negotio ipso, ambulando semper super maria et montes, et querendo illa quae non possunt haberi, dilatum est usque adhuc non absque multo rubore, et valde timemus ne dampnum veniat inde grave, praeterea sicut nostis, inhibuimus, hoc anno torneamenta et excommunicavimus publice torneatores, et de Communi Consilio fuit statutum ut si nec sic desisterent a torneando, eorum bona confiscarentur: Unde cum nunc, sicut dicitur, congregentur ad torneandum, monemus et mandamus, ut eis per literas Regias inhiberi facientes, terras eorum praecipiatis capi in manus Domini Regis, qui mandata Regis nolunt obedire. Expectavimus enim ut veniretis versus partes Dorcestriae in quibus nunc sumus, ut de facto Cornubiae tractaremus, & miramur quod non venistis. Dat. apud Cery, 8 Kal. Septembris. He likewise writ a Letter to the Bishop of Wynton to the same effect, as this his answer thereto imports. REverendo in Christo patri Pandulpho Dei gratia Norwicen. electo, Dom. Papae In eadem Bundela. Anno 4 H●n. 3. Camerario, Apostolicae sedis Legato, P. divina miseratione Winton. Ecclesiae Minister humilis, salutem, & paratum semper cum devotione obsequium. Super hoc quod nobis mandastis, ut pro negotio Pictav. solliciti essemus: Sciatis quod propter hoc Deo volente hac instanti die Dominica post decollationem Sancti Johannis Baptistae Winton. veniemus, ubi cum Domino Justiciario inde tractatum habebimus, & circa idem negotium omnem quam poterimus curabimus diligentiam adhibere, & ibi si posset fieri praesentia vestra esset necessaria. Hac de causa etiam virum venerabilem Decanum Pictav. qui nuper venit ad nos detinemus no biscum, eo quod ipsum idoneum, & utilem esse credamus, pro mandato hujusmodi exequendo, ad treagas videlicet impetrandas, vel ad negotium alio modo, prout melius poterit, procurandum. Cum autem de processu negotii hujus, juxta quod provisum fuit certi esse poterimus, vestrae Sanctitati curabimus intimare, praefatum etiam Decanum retinebimus, quousque sucepimus mandatum vestrum. De torneatoribus, noverit vestra Paternitas, quod nullum eorum recepimus vel recipiemus scienter in domo nostra qui ad ultimum fuerit torneamentum, sed nec aliquis de nostris Militibus ibi fuit; Et si sciremus aliquem de nostris ibi fuisse à familiaritate nostra perpetuò esset exclusus, nec de caetero sine mandato vestro apud nos gratiam inveniret. Per totum quoque Diocoesim nostrum terras eorum qui ibi fuisse noverimus, subjiciemus interdicto, quousque nobis constiterit, qui de ipsis vestrae placuerit Sanctitati. Nepotes quidem nostros & quosdam alios de Militibus nostris hac consideratione ad partes remisimus, ne in Anglia ferrent arma. Pro negotio Domini Rob. de Cardin. qui pro fidelitate & servitio Domini Regis dampna plurima, & injurias graves sustinuit; vestrae Paternitati humiliter supplicamus, quatinus & taliter providere velitis ad honorem Dei, & Sanctae Ecclesiae, & Domini Regis, ut alii exemplum inde capiant, ne vestram de caetero audeant offende●e Sanctitatem. Valeat Sanctitas vestra semper in Domino. Moreover he sent this Letter to Chief Justice Hubert to issue Writs to prohibit Sheriffs to exact any thing for Robert Fitzwalter, who had Crossed himself for the Holy Land, and was in Christ's service; against the Decree of a General Council, exempting such from all exactions. PAndulphus Dei gratia Norwicen. Elect. Domino Papae Camerar. Apostolicae Sedis Legat. Nobili viro & karissimo amico H. de Burgo Justiciario Angliae, salutem, & sincerae dilectionis affectum. Cum omnes Crucesignati existentes in servitio Crucifixi ab omnibus exactionibus immunes esse debeant et collectis, juxta constitutionem Concilii generalis, monemus discretionem vestram et mandamus, quatinus pro dilecto filio Roberto filio Walteri existente in subsidio Terrae sauctae, Domini Regis literas prohibitorias ad Vicecomites Essex. Her●ford. Norff. & Suffolciae fieri faciatis, ne occasione Domini Regis aliquid erigerent ab eodem, quod tamen in servitio Terrae sanctae constitit eum esse. Dat. London. 8 Kal. Octobris. To which I shall annex this Letter to the Bishop of Winchester and William Briwer, to receive the Castle of Fodring from the Earl of Pembroc for the King's possession, in obedience to the Pope's premised Bull, and his Legates commands and censures. VEnerabili in Christo Patri P. Dei gratia Wintoniensi Episcopo, & nobili viro Willielmo Briwen; In eadem Bundela. Pand. miseratione divina Norwic. electus, Domini Papae Camer. Apostolicae sedis Legatus, salutem in Domino. Si nullum adhuc misistis pro recipiendo Castro de Fodring à nobili viro W. Marescallo Comite Pembr. quia nos nullum misimus, monemus discretionem vestram & mandamus quatinus secundum quod inter nos condictum fuerat, mittatis aliquem de familia Domini Regis cum literis ipsius patentibus pro recipiendo Castro ipso a nobili memorato, qui illud diligenter custodiat, donec cum Domino Rege Scotiae locuti fuerimus. Dat. apud Stamford. 8 Idus Octobris. He likewise writ this Letter to the Chief Justice, Hubert. PAndulph. Dei gratia Norwicen. electus, Domini Papae Camer. Apostolicae sedis Legatus, In eadem Bundela. Nobili viro & amico suo H. de Burg, Justice. Angliae, salutem in Domino. Visis & intellectis universis literis quas P. de Hulecot super facto Rog. Bertran. misit, & vos nobis super eodem destinastis, dolemus plurimum & movemur, quod indiscreto usus consilio, Domini Regis ac nostrum mandatum exequi non curavit, occasiones frivolas praeponendo. Et quia propositi nostri est excessum hujusmodi non dimittere impunitum, et haec offensa tangere noscitur totum regnum, absque vestro et aliorum Regis fidelium consilio procedere nolumus in hoc facto; ne fortè temerarium d●ceretur ab aemulis, vel minus providum, etiamsi esset satis bonum solum consilium nostrum. In proximo enim cum simul erimus circa parts Wigorn. ubi vos et omnes alios volumus et rogamus habere praesentes, de hiis et aliis pluribus, quae imminent, taliter auctore Domino cum deliberatione provida disponemus, quod ad honorem Domini Regis et infide lium consusipuem cedet, et statuta nostra debitam firmitatem tenebunt. S●enim super hiis vestrum & aliorum qui sunt in Scaccario expressissetis consilium, processissemus forsitan adh●bito consil●o vestro. Dat. apud Malmosb. 8 Kal. Februarii. I pretermit all his other Letters in that Bundle being of lesle public importance; these transcribed being sufficient to manifest t●● Nuntioes domineering power in the Realm, during the King's minority. In the same Bundle I find this Petition of the Prior of St. Patrick of Dune in Ireland to the King to grant them some small Cell to reside in in England, their houses in Ireland being frequently burnt and consumed by the Wars, for St. Patrick's and other Irish Saints sakes, whose Relics they then sent to the King for a present. VEnerabili Domino suo H. Dei gratia illustri Regi Angliae, Domino Hiberniae, Duci Normanniae, Comiti Andegaviae & Aquitaniae; Prior & Conventus Ecclesiae Sancti In eadem Bundela. Patricii de Duno, salutem & orationes in Christo. Excellentiae vestrae transmittimus Monachum nostrum cum fer●tro patronorum Hibern, Patricii, Col●mbae & Brigidae, & eorum reliquiis; qua●inus pro eorum reverentia & pro promisso quod Dominus noster pater vester promisit; scilicet, se benesacturum Ecclesiae nostrae, et pro vobis qui Dominus estis totius terrae, patronorum Hiberniae et patronus, aliquam mansiunculam in Anglia ubi cum opus fuerit poterimus hospitari, nobis caritati●e detis; domus vero Sancti Patricii saepe per Werram desosolatae sunt & combustae, cum Ecclesia quae de novo incipit reedificari; undè auxilio vestro quamplurimum indigemus. Valete. In the same Bundle also I found this Letter of the Prior and Covent of St. Edmunds to the Dean of Lichfield, not to sue or suffer his Officers to molest their Tenants at Hingham for Tithes of Hay, Mills, Heaths and other things which they had peaceably enjoyed Tithe-free for 40 years; there being Lands given them in lieu of Tithe-hay. VEnerabili viro Domino & amico in Christo, charissimo R. de Nevil Decano de Lichfeld; An. 4 Hen. 3. In eadem Bundela, in Turre London. H. Prior Sancti Edmundi & Conventus ejusdem loci, obsequiorum plenitudo cum salute. Serenitati vestrae super beneficiis totiens nobis & nostris liberaliter impensis gratiarum referimus actiones; rogantes quatinus solita liberalitate vestra praecipiatis Capellano & servient. vestris apud Hingham, ne nova et indebita exigant a Dominicis nostris et hominibus nostris, ratione Decimarum; turbando nos et nostros super his quae pacifice possedimus per quadraginta annos; videlicer, Decimas de Foeno, et de Molendinis, et de viduis Denar. Sancti Petri; quod est nostris partibus inauditum. Praeterea non lateat vos, quod antiquis temporibus data fuit una Acra Prati pro decimatione Foeni; et est Ecclesia, sicut dicitur, in possessione illius Acrae. Item, exigunt Decimas de Bruariis, quas nunquam dedimus, nec aliquis vicinorum nostrorum. Rogamus igitur, ut de pacifica possessione gaudere possimus, donec colloquium habuerimus super hiis vobiscum. Valete in Domino. The Bishop of Lincoln and Abbot of Dorkester molesting, suing, and excommunicating the Tenants of the Manor of Bensington held of the King, to their great injury and grievance for their Lay-fees, to defraud the King of his right; they thereupon pr●yed the Chief Justice to stay their proceedings, and to assign a day to hear both parties before the King and his Council in the Exchequer, where they would defend the King's right and Title against their encroachments. DOmino & amico cha●●ssimo H. de Burgo Domini Regis Justciario, suus Engel. In Pundela Litera●um, etc. An. 4 H 3 in Turre Lond. de Sigon. salutem, & paratam ad obsequia voluntatem. Noveritis, Domine, quod Dominus Linc. Episcopus, occasione cujusdam exclusae quam idem tenet de Domino Rege, per servitium duorum solidorum per annum, & Dominus Abbas de Dorkestr. occasione cujusdam prati, quod tenet de Domino Rege per servitium trium solid. & sex denar. per annum; Domino Regi michique & hominibus Domini Regis de Manerio de Bensington, magnam injuriam et gravamen diebus singulis pro posse suo inferre non cessant, Dominum Regem de jure suo intendentes, proculdubio spoliare; super quod Dominus Linc. Episcopus de duabus causis praedictis, homines nostros Dominicos, et homines dicti Manerii, quia jus Domini Regis et suum pro posse suo defendunt, Excommunicationis sententia innodavit, et adhuc tenet excommunicatos; ad quod dilectionem vestram omni quâ possum devotione deprecor, quatinus literas Domini Regis praedicto Domino Linc. et Domino Abbati de Dorkestr. directas de defenso, quod non procedant de Feodo laicali quod tenent de Domino Rege sicut dictum est; et quod intendunt in puram Elemosinam trahere, nobis vestri gratia habere faciatis eisdem; et de loquela quae vertitur inter ipsos et nos, pro jure Domini Regis, die●● certum coram vobis et aliis Consiliariis Domini Regis ad Scaccarium assig●atis; & ego in propria persona mea una cum hominibus meis dicti Manerii, ad jus Domini Regis observandum interesse procurabo: super quibus vestri gratia, pro honore vestro, et jure Domini Regis observandis curam apponatis. Valete. About the same year, in the same Bundle, I met with this Epistle of a Roman Cardinal, (formerly a Notary, to whom King John had granted an annual pension of 20 Marks a year for his good services to him) writ to King Henry his successor, importuning him to pay all the arrears of it due unto him for 6 years, and likewise to augment his stipend since his advancement to an higher degree, for the grand services he had done, and would always do for him in the Court of Rome. MAgnifico & sublimi Principi amico karissimo Domino H. Dei gratia Regi In eadem Bundela. Anglorum illustri, R. miseratione divina Sanctae Mariae in Cosmidin. Diac. Cardinalis, salutem & sincerae dilectionis affectum. Si regia circumspectio suae Serenitaris inflecteret oculos, ut suorum merita respiceret amicorum, nos fortè censeret collato nobis beneficio Regio non indignos. Si enim sciretis plenius, & retineretis memoriter labores multiplices, anxietates et sollicitudines quas nos olim pro clarae memoriae Domino J. parte vestro et vobis, non sine sudore vultus nostri et vigiliis multis pertulimus, nullo modo dubitare possemus, quin devotionis nostrae haberetis diligentiam cariorem. Sanè cum in minore dudum constituti officio, Natariae gerentes exercitium, pro negotiis Regiis frequenter nobis commissis tum omni studio et diligentia laboravimus die noctuque, cum id summa necessitas postularet, quae se subsequentibus casibus ingerebat; ipse Dominus Rex pater vester hoc audito à pluribus nuntiis suis, (qui quod viderant fideliter retulerunt) annuum redditum viginti marcarum nobis liberaliter contulit; promittens nobis in uberiori beneficio, prout Regiam deceret munificentiam et recipientis status exigeret, providere. Cum autem postmodum nos Dominus in gradum provexit altiorem, eodem patre vestro (sicut Domino placuit) sublato à medio, sincerae devotionis affectum, quem ad ipsum habuimus, ad vos extendimus successive, pro vobis utique (sicut feceramus pro ipso) quotiens expedire vidimus, indefessa laborare sollicitudine non cessantes; sicut nuntii vestri, qui pro vobis frequenter ad sedem venerunt Apostolicam, vobis potuerunt et poterunt (si voluerint) plenius declarare. Undè non immerito credimus & speramus, ut et vos paternis vestigiis inhaerentes, dilectionem illam, quam erga nos Dominus Rex pater vester habuerat, habere velitis, et erga nos suae liberalitatis propositum impleatis. Veruntamen vehementer cogimur non sine causa mirari, quod jam per sex annos nostrum nobis non fuerit beneficium persolutum. Quare Celsitudinem Regiam affectione qua possumus exoramus, quatinus redditus nostros totius temporis praecedentis venerabili patri Domino * Therefore this was written before his return out of England, Anno 5 H. 3. P. Norwicen. Episcopo, vel ei quem ipse ad hoc procuratorem nostrum constituerit, facientes (si placet) cum integritate persolvi. Nobis in antea in aliquo uberiori beneficio, (assignando in aliquo certo loco) juxta quod vestrae liberalitatis munificentiam deceat, providere velitis; Scituri pro certo, quod nos vobis omni tempore (quantum cum Deo et honestate nostra poterimus) de bono in melius c●pimus et disponimus totis viribus complacere. Out of lucre to gain a Pension, without which Popes themselves, their Officers and Cardinals would dispatch no businesses for him. Tom. 2. p. 379. l. 41. after Wars, insert; * Mat. Westm. p. 111. Mat. Westminster thus relates this business: Circa idem tempus Gulielmus de Fortibus Comes de Alba Marla, occupans quaedam Castra injustè, ad pacem Domini Regis nolens redire, excitavit contra eum hostilem rebellionem in Lincoln. unde Episcopo (who confederated with the Earl against the King) et singulis fautoribus ejus a Legato Pandulpho et Episcopis et Clero Angliae, obscelus tale perpetratum, excommunicatis, idem Comes irreverenter coactus est ad deditionem, quibusdam ex suis carceribus mancipatis, quibusdam exilium perpetuum subeuntibus. The same year I meet with this memorable Record, concerning a marriage contract between Alexander King of Scots, and King Henry the 3d (than an Infant) that Alexander should marry Joan, eldest Sister of King Henry, by a set time; and that King Henry should cause both of the King of Scots Sisters sent into England to be there married to his and their honour by a certain time, or else to return them safely into Scotland; which several Bishops and one Abbot, as the King's sureties, promised only in the word of truth to see performed, and to excommunicate all oppugners thereof within their respective Dioceses; but the Temporal Lords which were his sureties, took a solemn Oath before the Pope's Legate to see performed; as if their promise upon their Honours, Truth, without an Oath, were not so valid or obligatory as the Bishops and Abbot's words, who then upon all occasions advanced themselves and their Ecclesiastical Censures too, over Kings and Nobles, even in cases of civil contracts ratified by an Oath. REX Archiepiscopis, Episcopis, Abbatibus, Comitibus, Baronibus, Militibus, & liberè tenentibus, & omnibus fidelibus suis ad quos praesens scriptum pervenerit, Pat. 4 H. 3. m. 5. salutem. Ad universitatis vestrae notitiam volumus pervenire, quod nos dabimus dilecto & fideli nostro A. illustri Regi Scotiae, Johannam primogenitam sororem nostram in uxorem, ad festum Sancti Michaelis anno ab Incarnatione Domini 1220. si eam habere poterimus, & nos & consilium nostrum laborabimus ad eam habendam. Et si fortè eam habere non poterimus, dabimus ei in uxorem Isabellam juniorem sororem nostram infra 15 dies proximos sequentes post praedictum terminum. Maritabimus etiam Margaretam & Isabellam sorores ipsius A. Regis Scotiae, à festo Sancti Dionysii anno ab Incarnatione Domini 1220. in unum annum in terra nostra, ad honorem nostrum & ipsius Regis Scotiae; vel si eas non maritaverimus infra praedictum terminum, reddemus eas dicto A. Regi Scotiae salvo & liberè in terram suam infra mensem proximum post terminum praedictum. Dominus W. autem Eboracensis Archiepiscopus, P. Wintoniensis, R. D●nolmensis, & Cancellarius noster, H. Carleolensis Episcopi, & S. Abbas Reding. promiserunt * Without Oath. verbo veritatis, quod bona fide laborabunt quod omnia praedicta compleantur, et quod compellent contradictores, singuli scilicet in Parochiis suis, per censuram Ecclesiasticam quod praedicta observentur, et super hoc Cartas suas dederunt eidem A. Regi Scotiae. H. etiam de Burgo Justiciarius noster Angliae, W. Comes Waren. W. Comes Albemarliae, Robertus de Ros, Falkasius de Breant, Willielmus de Cantilupo, Willielmus de Lancastria, Galfridus de Nevil, Radulphus de Trublevill, Robertus de Vallibus, Phil. de Albiniaco, Hugo de Bolebes, Rogerus Bertram, Osbertus Giffard, Johannes Russel, juraverunt se observaturos bona fide hoc idem quod Archiepiscopus et Episcopi promiserunt in verbo veritatis, et inde similiter Domino A. Regi Scotiae Cartas suas fecerunt. Et nos ad majorem rei hujus securitatem hanc Cartam eidem A. Regi Scotiae fieri fecimus, sigillo nostro sigillatam. Dat. apud Eborum, in praesentia Domini Pandulphi Norwicensis electi, Domini Papae Camerarii, et Apostolicae sedis Legati, 15 die Junii, anno regni nostri quarto. The same year the King, at the Legates instigation, both under pain of imprisonment and forfeiture of Lands and Goods, and likewise of Excommunication by the Pope's Legate, (not Archbishop or Bishop of the Diocese) prohibited tourneys or Justs to all his Nobles 〈◊〉 Subjects, by this Writ; though King * Here, Tom. 1 p. 1049, 1050. Henry the 2d. sometimes commanded 〈◊〉 authorised them, against sundry Canons of Popes and Councils. REX omnibus qui venturi sunt ad Torneamentum die Martis in Octabis Apostolorum Pat. 5 H. 3. m. 3. Petri & Pauli, salutem. Mandamus vobis firmiter praecipientes, quatinus in fide qua nobis tenemini sicut corpora vestra, res, terras, & omnia catalla vestra diligitis, nullatenus ad Torneamentum conveniatis apud Brackel, nec Torneamentum ibi teneatis. Quod si feceritis, proculdubio indignationem nostram, et sententiam excommunicationis a Domino Legato latam incurretis. Et insuper nos ad corpora vestra, terras, res, et catalla vestra nos capiemus. Teste H. apud Kidem. 4 die Julii. Here is a quadruple penalty threatened, for this one offence. Tom. 2. p. 383. l. ult. after relation, add; * Mat. Westm. p. 109, 110. Mat. Westminster renders us this brief account of the King's second Coronation, and premised contention between Richard Bishop of Durham and his Monks: Anno 1220. Rex Henricus coronatus est apud Westmonasterium die Pentecostes à Stephano Cantuariensi Archiepiscopo, praesentibus Domino Pandulpho Legato, & Episcopis aliis, Praelatis, Comitibus, Baronibus & Majoribus Angliae, à quo Archiepiscopo praedicatur ibidem Crucis signato. Hoc etiam anno, imminente tempore Adventus Dominici, orta est contentio gravissima inter Dunelmensem Episcopum Richardum, & Monachos, eo quod esset substantiae Ecclesiasticae indiscretus et prodigus dilapidator. Undè sub appellatione se protegens Episcopus, plus solito profusis opibus, Romam adiit, ubi Ecclesiam suam plusquam triginta millibus marcarum conflavit: (such was the fruit of his appeal, such the intolerable bribery and corruption of the Roman Court.) Prioratus vero et Episcopatus hac continuata controversia, damna incurrit impreciabilia, as Matthew Westminster observes. Tom. 2. p. 384. l. 23. after consecratur, add; * Mat. Westm. p. 110, 111. See Tom. 2. p. 384. Benedicto Roffensi Episcopo, gerente vices Domini Stephani Cantuariensis Archiepiscopi, qui tunc propter spiritualia negotia sanctae Ecclesiae & regni Angliae, in partibus agebat transmarinis, Legato verò praesente. In brevi postea, die Lunae, videlicet proxima ante festum beatae Mariae Magdalenae, Pandulphus Norwicen. electus cessit legationi suae ex mandato Domini Papae Honorii, praesentibus Richardo Sarisbur. Petro Winton. Eustachio London. Episcopis, apud Westmonasterium, nullo alio tunc ei in legatione succedente. Ille quidem multos bellicos tumultos, nondum congelatos, auctoritate sibi tradita tempore legationis viriliter comprimebat. Idem recessit ab Anglia post festum Sancti Michaelis. Several persons seizing and detaining the Lands and Escheats belonging to King Henry the 3d. during his infancy, and detaining them in their hands to his prejudice, being under the Pope's protection as an Orphan, Crossed for the Holy War; he thereupon sent this Bull to his Privy Council, to compel them by the power given them to restore them to his hands notwithstanding any Appeal, or former Bull of his to the contrary; the Original whereof I found in the White Tower. HONORIUS Episcopus, servus servorum Dei; venerabili fratri Wintoniensi An. 5 H. 3. in Turre Lond. Episcopo, & dilectis filiis nobilibusque viris H. de Burgo Justiciario, R. Comiti Cestriae, Willielmo Briguere, ac aliis Consiliariis chariffimi in Christo filii nostri H. Regis Anglorum illustris, salutem & Apostolicam benedictionem. Cum charissimus in Christo filius noster Henricus Rex Anglorum illustris ●rucesignatus et Orphanus sub speciali sedis Apostolicae protectione consistat, indignum est penitus et absurdum, nobisque posset non immerito imputari, si eum qui propter aetatis defectum se defendere nequit fraudari suis juribus pateremur. Cum igitur sicut ex parte ipsius nostris est auribus intimatum, Gaurdae & Escheatae pertinentes ad Regem detineantur à pluribus occupatae, qui eas Domino invito contrectant; Vniversitati vestrae per Apostolica scripta mandamus, quatinus ipsas ad manus Regis ejusdem revocare curetis, contradictores potestate vobis tradita, sublato appellationis obstaculo compescendo: nullius literis obstantibus a sede Apostolica impetratis, cum non sit verisimile nos in Regis praejudicium, aliquas literas de certa scientia concessisse. Dat. Lateran. 3 Kal. Maii, Pontificatus nostri anno quinto. Dorso. De restituendis Terris & Castris Regi; scribendum est Papae ultimum verbum. Tom. 2. p. 384. l. 19 after sexto, add; This year Pope Honorius, who by his former Bulls constantly endeavoured to preserve the rights of the infant-King against the Barons and others who detained his Lands, Castles, Wards, Escheats and services, endeavoured to deprive him and his Temporal Courts of all their Jurisdiction in cases of Praebendaries and Advowsons', commanding his Legates to inhibit the King Justices to hold Plea of a Praebendary which the Archbishop of York pretended to belong to his Church, at the suit of Henry de Percy who laid claim unto it, inhibiting the King's Council to countenance his suit, as contrary to the Church's liberties, menacing to take some severer course against them if they did it not, by this insolent Bull, the original whereof I found in the White Tower. HONORIUS Episcopus, servus servorum Dei; dilectis filiis Consiliariis charissimi filii nostri H. Regis Anglorum illustris, salutem & Apostolicam benedictionem. Venerabilis frater noster Archiepiscopus Eboracen. transmissa nobis petitione monstravit, quod cum olim nobilis vir Richardus de Percy Miles, suae In Turre London. AR. 6H. 3. Dioc. ipsum super collatione cujusdam Praebendae Eboracen. ad donationem ejusdent Archiepiscopi pertinentis, per literas Regias ad forum seculare traxisset, licet dilecti filii nostri G. titulo Sancti Martini Praesbyter Card. primo, postmodum P. Norwicen. electus, tunc Apostolicae sedis Legati literarum ipsarum usum expresse interdixit Militi supradicto. justiciariis Regis nichilominus inhibendo, ne super hujusmodi contra libertatem Ecclesiae interponerent partes suas tamen; idem Miles super Ecclesia de Dunigthue quae ipsius Praebendae membrum existit, novam contra eundem Archiepiscopum suscitans quaestionem, ipsum in eodem foro nititur convenire. Cum igitur non solum absurdum sit, sed etiam abusivum, ut Ecclesiasticae causae in foro seculari tractentur, nec nos id deceat aequanimiter tolerare; discretionem vestram monemus et hortamur attente, quatinus vos nullatenus intromittatis de prosecutione hujusmodi quaestionis, nullumque Militi praedicto super hoc praestetis suffragium vel favorem, ita quod exinde aliter procedere non cogamur. Dat. Alatri, 7 Kal. Junii, Pontisicatus nostri anno sexto. Yet notwithstanding this Bull the King and his Judges held * See Tom. 2. pag 388, 389, 725, 874 to 878. Plea of Advowsons' and Praebendaries, and granted Prohibitions to Ecclesiastical Courts not to hold Plea of them against the rights of his Crown. The Pope's Delegates holding Plea in a case of Matrimony between William Taleboth and the Wife of Sr. William de Breant, her husband thereupon to preserve his interest, appealing from the Delegates to the Pope, procured this ensuing Bull to them: the original whereof I found in the White Tower. HONORIUS servus servorum Dei, venerabili fratri Episcopo Wintoniensi Anno 7 H. 3. in Turre London. & dilectis filiis Abbati & Priori de Dorkcestre Lincoln. Dioc. salutem & Apo●●olicam benedictionem. Ex relatione Willielmi Militis de Breante nos noveritis accepisle, quod cum William. Taleboth laicus Sarisburien. Dioc. de Merlai, uxorem ipsius Militis coram venerabili fratre nostro Episcopo Lincoln. & conjudicibus suis auctoritate nostra super matrimonio couveniret, dictus Miles rem suam agi conspiciens, et sibi ex hec metuens praejudicium generari, nostram pro jure suo audientiam appellavit; ideoque discretioni vestrae per Apostolica scripta mandamus, quatinus si est ita, revocato in statum debitum quicquid post hujusmodi appellationem in ipsius Militis pr●judicium temere inveneritis attemptatum, audiatis quod idem Miles pro se duxerit proponendum, et hinc inde propositis intellectis quod Canonicum fuerit appellatione postposita statutis; facientes quod statueritis per censuram Ecclesiasticam firmiter observari. Alioquin partes ad Priorum judicum remittatis examen, appellantem in expensis legitimis condempnantes; Testes autem qui fuerunt nominati si se gratia, odio, vel timore subtraxerint per Censuram eandem appellatione cessante cogatis veritati testimonium perhibere. Quod si non omnes hiis exequendis potueritis interest, tu frater Episcope cum eorum altero ea nichilominus exequaris. Dat. Laterani, 3 Kal. Maii, Pontificatus nostri anno septimo. Dorso. Judicibus super quodam Matrimonio. Tom. 2. p. 387. l. 21. after Norwic. add; It appears by this ensuing Writ that King Henry the 3d. his Officers seized and claimed the disposition of Intestate persons Goods, by virtue of his Royal Prerogative as Supreme Ordinary; not then legally appertaining to his Bishops or Ordinaries, who by degrees usurped a Jurisdiction over them, by colour of the * See here, p. 18, 19, etc. forecited clause in his Father King John's Charter, which gave them no such Jurisdiction. REX Vicecomiti Linc. salutem. Constat nobis per inquisitionem missam sub sigillis S. de Segrave, & asiorum proborum & legalium hominum, quod Richardus Claus. 7. H. 3. pars 2. m. 16. See Cooks 9 Report, f 38, 39 Hensloes' case, and 2 ln. stit p. 491. filius Idoniae non obiit intestatus: Et ideo tibi praecipimus, quod omnia catalla ipsius Richardi in manum nostram capta in Balliva tua, (by pretext that he died Intestate) sine dilatione habere facias Prioribus de Nokinton, & Sanctae Katerinae Linc. & Subdecano Ecclesiae Lincoln. & Suppriori de Noketon, & Richardo de Linc. Clerico, executoribus testamenti ipsius Richardi, ad faciendum inde rationabile testamentum suum. Teste H. etc. apud Gloucestriam, 20 die Marcii. It seems that Anno 1223. (not 1217. as Sir * Spelmanni Concil. Tom. 2. p. 137, to 1●1. Henry Spelman misconjectures) immediately after the Council of Oxford, An. 1222. mentioned by him, Richard Poor Bishop of Sarum, by his Episcopal authority, took upon him to make several Constitutions for his Diocese of Sarum, and also of Durham after his translation thither, to advance his Episcopal Jurisdiction over the Clergy and Laity; wherein as you may observe the frequent whoredoms, and general incontinency of Priests, Prebends, Monks, in keeping of Whores and Concubines openly, to the scandal of the people, (being prohibited marriage, though he makes it a Sacrament, and highly recommended it to all Laymen, to prevent these sins;) with the frequent abuse of Excommunications in several cases, in pursuance of the Council of Oxford's Decree; So he published sundry Constitutions, prejudicial to the Liberties and Properties of the Laity; witness his Constitutions De Testamentis faciendis. Praecipimus quod Laicis inhibeatur frequenter, ne testamenta sua faciant, sine praesentia Sacerdotis, sicut diligunt quod corum extremae voluntates adimpleantur. † Ibid. p. 155, 157, 180. Inter alia etiam singuli Sacerdotes infirmos suos moneaxt & efficaciter inducant, quod fabricae Sarum Ecclesiae suae memores, prout Deus inspiraverit illis, in Testamento suo, de bonis suis relinquant. Sacerdotibus autem similiter inhibemus, ne Testamenta sua per manum ordinant Laicalem: Ne viri Ecclesiastici Sacramentum fidelitatis Laicis praestent, for the Temporalties held of them. Si Patroni, vel Advocati, aut Feudatarii, se● Vicedomini alicujus Ecclesiae Rectorem, vel alium Clericum ipsius Ecclesiae, per se, vel per alios occidere ausu nefario praesumserit, Patroni jus usque ad quartam generationem amittant, et posteritas talium in Clericorum collegium nullatenus assumatur, nec in dignitatibus Dominicis alicujus Praelatiae assequatur honorem: Ne quis Rector Ecclesiae aedificet in loco Laicali. Which were all likewise decreed in the * Joh de Aton, Const. Provin. 1. 144, 145. Spelmanni Concil. pag. 204, 205, 206. Lindewode, l. 55. c. f. 221. Provincial Constitutions made and published by Edmund Archbishop of Canterbury, Anno Dom. 1236. Thus did our usurping Popish Prelates, like so many petty Popes, by their own illegal Constitutions, never consented to by the King and Parliament, encroach continually, by degrees, in matters of Testaments and other things, upon the Liberties, rights, properties and free-holds of the Lay-Subjects, as well as Prerogatives of the King. Pope Honorius being informed that King Henry forgetting the great and faithful services done by the Bishop of Winchester to him and his Father King John had injured and molested him concerning the Liberties of his Church, and denied him leave to repair to Rome about the breach of his Vow, in not going to the Holy Land, and the affairs of his Church; which he could not do without the King's special licence, sent this original Bull to him upon these occasions; which I met with in the White Tower. HONORIUS, etc. Charissimo in Christo filio Henrico Regi Angliae illustri, etc. Sincerae fidei & devotionis constantia, quam venerabilis frater Wintoniensis Episcopus clarae memoriae Johanni Regi Angliae patri tuo ac tibi ipsi exhibuit Anno 8 H. 3. in Turre London. in non parvae necessitatis articulo, excidere non debet à tua memoria, sed in perpetuis temporibus inhaerere. Audivimus autem, & audientes nequivimus non mirari, quod quasi ejus fida utiliaque obsequia dicto patri tuo ac tibi exhibita jam oblivionem acceperint, libertates ejus Ecclesiae ab eodem patre tuo aliisque Regibus Anglorum indultae (sicut apparet per literas eoru●dem) te dissimulante jugiter infringuntur. Monemus igitur circumspectionem tuam & hortamur attentius, quod ejusdem Episcopi fidem et obsequia recolens, et quantum tibi vitanda sit nostra et Apostolicae sedis offensa diligenter attendens, praedictam Ecclesiam (quam dudum in nostram protectionem receperimus) cum omnibus bonis ejus habeas propensius commendatam; et injurias eidem illatas facias emendari: eamque ne ipse molestes super libertatibus et aliis honoribus vel justitiis suis, neca tuis permittas subditis molestari: sed eam, sicut ad Regiam pertinet celsitudinem (specialiter consideratione dicti Episcopi) protegas et defendas. Ad haec cum idem Episcopus disposuerit ad nostram venire praesentiam, tractatum nobiscum super executione voti, (quod de transeundo in subsidium Terrae Sanctae suscepto signo Crucis omisit) aliisque suis et Ecclesiae suae negotiis habiturus, et hiis qui volunt ad partes accedere cismarinas egressus (sicut fertur) non pateat absque tua licentia speciali, praefatum Episcopum cum comitatu suo libere venire permittas ad nos, et ad Romanam Ecclesiam matr●m suam, nec impediri per aliquos aliquatinus patiaris; quia hoc non magis in suam quam in nostram et Apostolicae sedis injuriam redundaret. Te spero nobis obsequentem exhibueris in omnibus supradictis, quod rumorem, qui super hiis ad nos venerit, comprobes esse falsum, et operis exhibitione demonstres te memorem esse et reverentiae quam debes Apostolici sedi, et purae fidei Episcopi supradicti, quarum nullo debet tempore oblivisci. Dat. Laterani, 15 Kal. Februarii, Pontificatus nostri anno octavo. In the Plea-Rolls in the Tower, Anno 8 Hen. 3. I found these three Suits and Attachments Placit apud Wes●●●●n 8 H. 3. ro● 4 intus, Hereford. for suing for Lay-fees, and Chattels not of Testament or Matrimony in Courts Christian, and holding Plea of them against the King's Prohibitions; the brief hereof I shall here present you with. Elias Pester Esson. Magistri Thom. Foliot, & Esson. Prioris Hereford. oped. se 4 Ibid. rot. 5. Wiltes. Ibid. rot. 6. à die S. Trin in tres se●timanas, Oxon. die vers. Wilielmum de Wearwaling & Walterum Spignel, de Plac. quare ipsi tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de laico feodo in Dadelington, contra prohibitionem, etc. Et ipsi non venerunt, etc. William. de Francers per Att. obt. se 4 die vers. Robertum fill. Andreae, de Plac. quare secutus est placit. in Curia Christianitatis de laico feodo ejusdem Roberti in Stocton, contra prohibitionem, etc. Et ipse non venit, etc. H. de Codungham obt. se 4 die vers. Patr. S. Frideswith & Decanum Oxon. quare tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de catallis, etc. quae non sunt de Testam. vel Matrimonio, etc. contra prohibit. etc. In a Bundle of Letters in the White Tower there is exant this original Letter written by the Bishop of Lichfield to the Chancellor of England, concerning the Popes and Cardinals great affection, advice, and assistance to the King in his intended Marriage with the Earl of Britain's Daughter, and his affairs in Poitiers and France; whereby we may discover their craft and delays, to gain more moneys, pensions, presentments, and a greater compliance with their demands from the King. VEnerabili in Christo patri R. Dei gratia Cicestren. Episcopo, A. ejusdem miseratione Bundela Literarum in Turre London. An. 8 H. 3. Lichfeld. Ecclesiae Minister humilis & suus collega, salutem in Domino. Discretionem vestram latere nolumus, quod cum pro negotio nobis injuncto laboraverimus (si fas est dicere ultra quam fas sit credere) tandem, (concedente Domino) quod petivimus, obtinuimus in principali; licet literas suas super hoc ad praescus nolit Dominus Papa concedere. Sed de mandato suo speciali literas suas nobis dirigunt, (quas etiam coram se legi fecit Dominus Papa) subscripti Cardinals. Literas autem, licet habebamus eas deputatas, non duximus praesentibus nunciis propter marium pericula committere: tenor autem earum hic est; Egregio & magnifico viro, Domino H. Dei gratia Regi Angliae illustri, P. miseratione divina Episcopus Albanensis, G. titulo S. Martini, S. Basilicae duodecim Apostolorum, & J. titulo Sanctae Praxedis, Praebyteri Cardinals, Salutem in eo qui Regibus dat salutem: Pro obtinenda dispensatione matrimonii inter vos et filiam nobilis viri Comitis Britanniae contrahendi, cum venerabili patre Episcopo Coventreusi apud Dominam Papam diligenter institimus et frequenter, fidelitatem et dilectionem vestram et regni vestri studiosius exponentes. Qui licet sinceritatem dilectionis, quam erga vos et regnum vestrum habet, satis nobis expresserit, et saepius inculcaverit, quare non facit Rex Angliae factum suum, adjiciens placere sibi, quod efficaciter in negotio processissetis eodem, literas tamen suas nobis ad praesens super hoc concedere recusavit. Sed placuit ei, quod de conscientia sua nostras v●bis literas mitteremus: nos igitur de certa ejus conscientia serenitati Regiae duximus consulendum, quatinus securè ad hujusmodi consummandum negotium procedatis. Indubitanter & ut credimus, quod Dominus Papa gratiam vobis in hoc factam minime subtrahet, sed in hoc et in aliis vobis tanquam speciali et devoto filio praestabit consilium et favorem. N●s igitur de consili● dictorum Cardinalium consulimus Domino Regi, quod severe procedat ad hujus negotii consummationem; quia nihil oportebit vos timere, quoad Deum vel homines, ut saepius inculcaverunt nobis praedicti Cardinals. Et etiam Dominus Hostiensis, qui, quia tunc praesens non fuit quando signatae sunt literae memoratae, sigillum suum non apposuit, cum alits, non minùs ipsis propter hoc laboravit. Alia verò negotia— quia de consilio Cardinalium concessae fuerunt (ut dicit) Domini Papae literae directae Pictaviensibus, & de consilio eorundem suspensae, non potuit Dominus Papa suspensionem revocare, quia non consentiunt fratres. Sed habebimus literas memorat as ad omnes vass allos Domini Regis, continentes invectionem contra resilientes et recedentes a fide veri Domini sui, ut fidelitatem Domini sui vigorofius resumant et conservent. Praeterea petivimus, quod amoverentur Gallici, qui sunt in partibus Albigensium, de terris quae sunt de feodo Domini Regis, si quas forsan invaserint: sed quia nescivimus super hoc certum petere, nec ipsi respondere; sed cum sciverint, quae sunt terrae (si quae fuerint) quod suum erit, volenter exequentur; praesertim cum prohibitum fuerit Regi Franciae, ne aliquid in partibus illis attemptaret in praejudicium Imperatoris, vel vestrum, vel aliorum fidelium. Comes autom Tholosanus juvari non poterit, nisi mittat ad Curiam nuncios speciales. Ad quid autem expediat ei mittere, prout poterimus, inquiremus. Veruntamen benè placet saniori parti Curiae, quod suos hostes viriliter et (prosequatur) — The remainder of this Letter is putrified. In the same Bundle of Letters to the Bishop of Chichester Chancellor of England, I find this of the Pope's Nephew, a Prebend of the Church of York, for the payment of an Annuity granted him by the King out of his Exchequer; whereby we may discern what preferments and favours the Pope's Nephews and creatures then gained from King Henry during his minority. VEnerabili in Christo patri, Dei gratia Cicestren. Episcopo, illustris Regis Anglorum In Bundela Literarum Cancel. Regis, in Turre London. An 8 & 9 H. 3. Cancellario; Nicholans nepos Domini Papae & Eboracensis Canonicus, salutem & recommendationem in Domino. Paternitatem vestram, de qua plenè confidimus, tenore praesentium duximus exorandam, quatinus quadraginta marcas, quas in Scaccario Paschae annuatim debemus percipere, secundum quod in rescripto literarum Domini Regis continetur, D●raino Stephano Capellano Domini Papae pro instanti termino Paschae, nomine nostro, sine difficultate faciatis persolvi. Sanè, quia cord & animo vestri sumus, & avidam gerimus voluntatem vobis, in quantum possumus, complacendi, sumentes quandam audaciam, cum non praecesserint merita, vos attentè duximus exorandum, dare velitis operam efficacem, quod redditum praetaxatum Dominus Rex, secundum quod in praefato rescripto continetur; in Ecclesiasticum beneficium nobis debeat commutare. Ita quidem quod penes vos preces nostrae effectum possint consequi postuatlum; & nos vobis proinde fortius obligemur, & Domino Papae nos possimus de vobis plurimum commendare, ac in vestris negotiis penes eundem Dominum semper prompti non immerito existamus. In the same Bundle of Letters, I met with this Epistle of William Archbishop of Bordeaux to King Henry, relating the great promises of the French to draw him to their party from the King, the grand losses and extremities he sustained for his fidelity to the King and his Brother, the dangerous condition of their affairs without the King's speedy assistance which he craved, with his Excommunication and proceedings against the invaders of his Church's liberties. ILlustrissimo & serenissimo viro Henrico Dei gratia Regi Angliae, etc. Willielmus eadem gratia Burdegalensis Archiepiscopus, salutem, & de hostibus suis desideratam victoriam posse cum gloria obtinere. Majestati vestrae per literas nostras significasse Bundela Literarum in T●●re Lon 8. H. 3. meminimus, quod cum olim nobilis vir Johannes de Beumont pro Rege Fran●orum contra terram vestram cum maxima multitudine militum advenisser, nobis, ex parte Regis Feanciae, idem J. maximam obtulit pecuniae quantitatem, eandem personaliter deferendo; promisit etiam nobis J. praedictus, quod si partem Regis Franciae sustinere vellemus pariter & fovere, nobis assignaret & conferret redditus competentes nobis & successoribus nostris imperpetuum possidendos, parents nostros & homines mihi gratiosos sublimaret: & si fortè aliquid de redditibus nostris vel aliud alicubi amitteremus, omnia deperdita nobis Rex Franciae resarciret; & super hoc suas patentes literas nobis daret, & benè faceret nos secoros. Nos vero pro vobis et fratre vestro omnia respuimus, et nihil recipere voluimus ullo modo. Die verò sequenti nobis quasdam literas Franciginae detulerunt; in quibus (sicut vobis meminimus nos scripsisse) Rex Franciae nobis districtius prohibebat, ne terram suam aliquatenus intraremus, & ne in terra sua nos auderet aliquis receptare. Et cum ipse sibi jam ferè totam nostram Provinciam subjugasset, multa incommoda passi sumus, & adhuc etiam sustinemus; quia Castra, Civitates, & Villas, quas Francigenae detinent subjugatas, intrare ullatenus non audemus. Redditus etiam nostros apud Rupellam detinet superatos, quos nobis nunquam restituer● voluerunt; super multis aliis existentes nobis injuriosi graviter & molesti. Cumque propter haec Romanam Curiam adiremus, à Francigenis in Alvernia ad captionem fugati fuimus vel ad mortem, & sicut per Clericos vestros qui praesentes erant in Romana Curia potuistis plenius edoceri, multum laboravimus pro vestris & fratris vestri negotiis promovendis, praeter expensas, quas fere ultra quingentas Marcas fecimus in Curia supradicta, in eundo etiam et redeundo. Et cum de eadem Ecclesia redircmus, cum nobis in pluribus locis insidias Francigenae praeparassent, cum quodam solo Clerico ferè per totum iter usque ad terram vestram venimus, & quasi simplex Clericus incedentes, nostram post nos manticam ferebamus; Literas etiam de securitate propter causam, quae est inter nos & Bituricen. Archiepiscopum, non nisi per duos menses, scilicet usque ad Octabas Nativitatis Domini proximò praeteritas, Rex Franciae, sublatus de vitae medio, voluit nobis dare. Inter caetera quidem incommoda & injurias, quas pro vobis & fratre vestro multipliciter sustinemus, gentes fratris vestri cum convenimus To●cie, et postmodum ex quo venimus, Ecclesiae Dei, et nobis, et nostris hominibus dampna plurima intulerunt. De quibus prout dicunt, si possent, satisfactionem nobis facerent competentem. Quia verò vestros nuncios ad Barones tantum mittere tardavistis, admonitione quantâ possumus admonemur, quoniam super amorem & dilectionem nostram ad partem Regis Franciae transtulerint se Barones, & propter hoc contingat vos & fratrem vestrum (quod absit) amittere terram vestram, nobis debebit proculdubio imputari. Ind est quod Nobilitatem vestram monendam duximus & attencius exorandam, quatinus in facto vestro & fratris vestri & nostro festinanter consilium & auxilium apponatis ergà nos, qui crucesignati sumus, et parati sumus ad prosequendum negotium jesu Christi: Taliter vos habentes, ut nos, qui vobis & vestris tenemur, vobis & vestris magis obnoxii teneamur; & in facto vestro & fratris vestri tale consilium & auxilium apponere, mora qualibet postposità, studeatis, quod vobis & fratri vestro cedat ad gloriam & honorem. Ut sciatis quod cum à nobis Nuncius iste reaccessit, nos cum fratre vestro (mirum est quia tàm audacter audet committere se fortunae) apud fortunatum verò, circa quem & ejusdem negotia assistendo expensis non parcimus aut labo●i. Expectabamus enim ibidem nuncios de colloquio quod apud Thoarchum Barones incipi fecerant, indè cum Rege Franciae loquturi; quod tunc in illo colloquio fuerit ordinatum nihil cum à nobis recessit lator praesentium cognovimus; scituri pro certo, quod nisi illa sincera dilectio retexisset qua quondam dileximus patrem vestrum, eadem vos & fratrem vestrum sinceritate diligentes, in ipsum fratrem vestrum, & suos, & terram quam vos in votum habetis— propter dampna & injurias quas gentes suae Ecclesiae Dei, nobis et nostris hominibus intulerunt silencium tulissemus, nec vivit aliquis hodie, cui nos nisi vobis aut fratri vestro parcere curassemus. Noveritis insuper, quod frater vester gaudet gratia populi et ●avore, tamen interdum contra Deum et Ecclesiam facere cogitur, cum sibi expensarum copia subtrahatur. Statum verò vestrum, quem sicut proprium desideramus prosperum & jucundum, & voluntatem vestram super praemissis nobis quam citò poteritis rescribatis. Valete, etc. Tom. 2. p. 392. l. 14. after Mat. Westminster, add; This Letter of King Henry to the Pope, in answer of his to him on the behalf of the Earl of Chester and Falcatius, which I found in the White Tower, thus relates Falcatius and the Earls insolent deportment towards him, in taking and detaining his Castles from him by force. DOmino Papae, etc. Rex, etc. Cum nuper post festum Pentecostes, venerabiles Bundela Literarum in Turre London. An. 8 H. 3. See Mat. Paris, p. 308. Contra Falcatium de Brent. Patres nostros Archiepiscopos & Episcopos, Abbates, ac omnes Magnates totius Regni nostri vocassemus, ut nobis occurrerent apud Northampton, daturi nobis ibidem consilium, & auxilium facturi ad defensionem terrae nostrae in Pictavia, quam Rex Francorum impugnare parabat. Recepimus ibidem, literas vestras, continentes (inter alia) quod dilectos nostros Venerabilem patrem, Winton. Episcopum, Com. Cestriae, & quosdam alios de regno nostro, qui tempore patris nostri J. quondam Regis Angliae illustris, & postmodum tempore nostro contra inimicos nostros pro conservatione Juris nostri fideliter laborasse dicebantur & potenter, familiares habere debemus in Consiliis nostris, et oppressionibus illorum providere: (he only enforcing them to restore his Castles and lands they detained from him, for which they were excommunicated) de quibus sicut scimus pro certo clamores ad aures vestras tulerunt, Ne ex talibus, quod sustinere non possent, ulterius cogerentur * excitate. — vos ad pejora. Ad hoc etiam fuimus ibidem per venerabiles patres in Christo Cant. Archiepiscopum, Bath. & omnes Episcopos auctoritate literarum vestrarum quas receperant, diligenter moniti et efficaciter inducti, licet non esset necesse nos pro eo rogari, quod fecimus et facturi eramus etiam non rogati, praesertim cum ipsi qui se voluntarie subtrarerant, nunquam fuerint a nostris Consiliis, nobis jubentibus, aut volentibus, amoti. Etenim per breve tempus praecedens London. in quodam Consilio nostro praedictos Com. Cestriae, ac alios omnes Nobiles nostros qui cum justiciario nostro contenderant, ac ipsum cum illis convenire fecimus in pacem. Osculo pacis utrinque dato & recepto, Nos ipsi & obliv●sci volentes potius injuriarum, quae multa praecesserant, quam reminisci, omnes recepimus in pacem et gratiam, qui demeritis suis exigentibus per nos offendi meruerunt; sperantes habere de omnibus et singulis ad nostra negotia Consilium et auxilium tam magnificum quale et quantum a nobis in suis necessitatibus exspectare debent. Sanè cum ad diem Consilii nostri de Northampton in quibusdam partibus terrae nostrae Judices discretos dedissemus & Nobiles, ad audiendas & corrigendas querelas multorum de rapinis & spoliantibus terrarum & bonorum suorum, quas multi detulerant ad aures nostras, secundum Regni nostri consuetudinem obtentam & approbatam ab antiquo; & quidam de Magnatibus nostris, Falcatius nomine, coram Judicibus eisdem in sexdecim Causis fuisset convictus inter alios, & ad restitutionem ablatorum, & satisfactionem plenam debito modo condemnatus. Molestè ferens quod cogebatur esse quietior, qui prius suo vitio renuerat esse pacificus, poni fecit insidias uni de Judicibus praedictis versus nos venienti Northampton, ac ipsum inermem ac suos, per quendam Willielmum fratrem suum & multitudinem armatorum captum, violenter, viliusque tractatum, in quodam Castro nostro quod habebat in custodia, vinculis & carceri mancipavit. Monitus & vocatus per nuncios solempnes, incontinenti de Consilio Magnatum totius regni nostri qui nobiscum erant, ut & Captos redderet, & statutis die & termino compareret de pace nostra violata, & aliis multis quae habuimus contra seipsum responsurus, ac Malefactores suos produceret per Judicium Regalis Curiae & regni Jura tractandos, nec illos producere, nec seipsum offerre Juri voluit; cum aliàs teneatur ratione possessionum magnarum, & officii maximi quod habuit in Curia nostra, ad nos in Consiliis nostris venire non vocatus; Exerensque virus quod diu conceperat, indignans ex hoc quod cogi debuit esse sub Domino, qui dominandi cupiditate torquebatur; et captos reddere negavit, et comparere coram nobis, ac suos producere juri parituros, Castrum nostrum muniens contra nos audacter, quod instanter nobis reddi petebamus: propter quod ad illud obsidendum et expugnandum per Consilium Curiae nostrae statuimus cum exercitu nostro, quod in proximo dante Domino in Bello habere speramus. Ad haec licet dolentes & magna necessitate coacti, ut iniquitati ipsius et plurium Complicum, in illius Castri expugnationem concludatur, omissis ad praesens omnibus aliis negotiis nostris, quae in pártibus Hyberniae & Pictaviae nos urgent. Quae quidem pericula imminentia nobis ad praesens, nisi ea Deus avertat, praedicto Falcatio suisque Complicibus non immerito debemus imputare; nec minus moveri contra seipsum et fautores suos, quam si totius haereditatis nostrae dispendium, quod absit, inieramus. Yet notwithstanding after Falcatius his Excommunication by the Bishops, and judgement, exile by the King and Lords for his Rebellion, the Pope and his Legate being bribed with his large gifts, writ and interceded for his restitution to his Lands, and favour; as appears not only by our ●storians, Tom. 2. p. 392, 398. and this Epistle, but by two Epistles of the Pope's Legate, (which I rescued out of the rubbish in the White Tower Chappel) informing the Pope, and Falcatius his friends at Rome, how ill the King and kingdom of England resented the Pope's intercession for him, and intermeddling with the state and affairs of England, contrary to former custom. DOmino Papae. Sanctitati vestrae duxi tenore praesentium intimand. quod antequam Bundela Literarum in Turre London. An. 8. H. 3. ad me literae vestrae, quas mihi misistis pro facto Falkatii pervenissent, idem in Burgundia captus erat. Quibus devotè receptis, & quae continebantur in eyes intellectis, statim illis personis scribere diligentius procuravi, per quas ipsum credebam debere restitui libertati. Recepi postmodum literas et nuncios ex parte Regis Angliae illustris; quibus intellexi, quod tam ipse Rex quam fere totum regnum Angliae pro missione ejusdem F. quam faciatis, turbati sunt plurimum et commoti, et ipsius inimici derisionem ejusdem in hac parte percipientes, elati sunt in superbiam. Unde videtur per hoc, quod negotium pacis vel treugarum inter eundem & Regem Francorum illustrem, pro quo tantum (Deus novit) laboravi, non possit effectui mancipari; & sic per consequens negotium Albign. patet (sicut credimus, retardari. Cum itaque diebus istis, propter malitias hominum, et Regum et regnorum sint scandala evitanda, cum totus mundus fere sit positus in maligno, plus etiam quam creditis; si placet, Sanctitas vestra provide at quid sit exinde faciendum. MAgistro T. Paternitati vestrae tenore praesentium intimamus, quod antequam literae Domini Papae pervenissent, quas nobis pro facto Falkatii destinavit, idem F. in Burgundia captus erat; sed statim post receptionem Literarum ipsarum illis personis scripsimus, per quas credebamus ipsum debere restitui libertati. Recepimus postmodum nuntios & literas ex parte Regis Anglorum illustri●; quibus intelleximus evidenter, quod tam ipse quam fere totum regnum Angliae valde turbati sunt, plurimum et commoti, pro missione quam Dominus Papa facit in Angliam super negotiis Falkatii memorati. Unde videtur per hoc quod negotium pacis vel treugarum inter duos Reges, pro quo tantum (Deus novit) laboravimus, non possit effectui mancipari; & sic per consequens negotium * Albigentium, against whom they intended a C●ossado. Albigen. prout credimus sit quasi penitus exsufflatum. Cum itaque diebus istis, propter hominum malitias, Regum et regnorum sint scandala evitanda, cum totus mundus fere in maligno sit positus, plus etiam quam creditis vos et alii; qui cum estis in cameris vestris non cogitatis bujusmodi; set ut videtur Ecclesiae Dei parantes excidium, * Nota. Reges et regna non ad devotionem Ecclesiae, set potius ad scandalum et discordias provocatis. Scientes quod plurimum admiramur, et multi alii commoventur, quod cum regnum Angliae nunc in bono statu consistat, quare Dominus Papa et vos ad vocem unius, ad inquirendum de facto Regum Angliae, (quod antea de hiis quae Regiam contingant potestatem fieri non consuevit,) et de statu ipsius regni et Praelatorum ejusdem, mandatis. Et ideo (si placet) provide in hac parte utentes consilio (sicut decet) procedatis in ipso negoti●, (Deum solum habentes prae oculis) prout melius videritis expedire. Scribat Magistro Egidio Episcopo Alban. Magistro Rap●er, Magistro P. Capuan. Episcopo Hostien. Domino S. Sancti Albani. Soon after * Mat. Paris. Hist. Angl. p. 323. Falcatius died miserably in●exile; a just punishment for his Sacrilegious rapines and rebellions against the King. This Falcasius de Breast was not only Excommunicated by * Tom. 2. p. 392, 398. all the Bishops in general, but likewise by the Bishops of Coventry and Exon in special in a most solemn manner; as this Episile of the Bishop of Coventry to the King assures us, wherein he advises him how to proceed in that affair. REverendissimo Domino suo H. Dei gratia Rex Angl. etc. devotus & fidelis Bundela Brevium & Literarum, An. 8. H. 3. in Turre London. suus A. divina permissione Coventrensis Ecclesiae Minister humilis, salutem, etc. Noverit excellentia vestra, quod cum essemus apud Coventr. dictum est nobis, quod Falkasius de Breant moratur per tria Miliaria ultra Cestr. Q●o audito, nos cum venerabili fratre nostro Exoniensi Episcop● solempniter eum cum omnibus fautoribus suis, et complicibus, et ejus favore vos fictius juvantibus, pulsatis Campanis et Candelis accensis excommunicavimus. Quoniam autem ad partes illas tendimus, proponimus cum ipso habere colloquium de honore et utilitate vestra per Dei gratiam (nisi propofitum nostrum per mandatum vestrum mutaveritis) diligentissima circumspectione adhibita tractaturi. Quia vero non solum armis, sed etiam blanditiis turbationes et seditiones sedare oportet, Dominationi vestrae bonâ fide consulimus, quod Leiolino scribatis amicabiliter, eum rogantes & arcius inhibentes, ne dictum turbatorem in terra sua receptet. Nos autem si Clementiae vestrae placueric benè procurabimus, qualiter ad ipsum mandatum vestrum competenter perveniat. Credimus autem firmiter & speramus, quod non oportebit maliciam Falkasii in partibus istis timeri; dummodo de praecepto vestro sint contra ipsum Ballivi vestri omnes praemuniti; Super hiis igitur & aliis, quae de vestrae fuerint beneplacito veluntatis, nobis si placet rescribatis, quia affectuosè procurabimus quod nobis duxeritis injungendum. It seems Falcatius and the Earl of Chester complained to Pope Honorius of the Kings proceedings against them, and by money purchased a Letter from him to the King on their behalf. What encroachments the Ecclesiastical Courts this year made upon the King's Crown and temporal Courts, these Suits for proceeding against Prohibitions will instruct us. * Rot. 6 ad●uc●de quindena. Cantebr. Placita apud Westm. in Octabis sanctae Trinitatis, anno regni Regis Henrici filii Regis Johannis octavo. Richardus le Curteis optulit se 4 die versus Willielmum de Alta ripa de Placito; quare secutus est placitum in Curia Christianitatis, de catallis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem, etc. Et Magister non venit, etc. Radulphus filius Simonis optulit se 4 die versus Archid. Exon. & conjudices suos Rot. 5▪ dorso. Linc. de Placito, quare ipsi tenuerunt placitum in Curia Christianitatis, de catallis quae non sunt de Testamento, etc. Et versus Dominum Archiepiscopum Ebor. de placito, quare secutus est placitum, etc. de eodem, etc. Et nullus corum venit, etc. Et Rad. quaesitus de quibus catallis, dicit, quod de blado et aliis catallis ejusdem Arch. captis tempore guerrae, tam de Ecclesiis quam de terra ejusdem Archiep. captis; & praeterea cognovit, quod intravit ante Prohibitionem in Curia Christianitaiis. Ita quod productiones testium captae fuerunt. Et postea cognovit quod Archiepiscopus remisit ei omnem demandam hominum suorum, et omnia catalla quae capta fuerunt extra Cimiterium; et petit licenciam recedendi de brevi, et habuit, et inde sine die. Tom. 2. p. 393. l. 3. after us, add; John Bishop of Arfercen in Ireland procuring himself to be consecrated, and getting possession of the Temporalties, and refusing to appear upon an Appeal before the Pope at the suit of G. who pretended himself lawfully elected Bishop; the Pope thereupon sent this Bull to the Bishop of Dublin, to ●nforce him to restore his Bishopric to G. and put him into possession of the Temporalties, and entreated King Henry not to hinder but assist him therein by this Bull, the original whereof I rescued out of the rubbish in the White Tower. HONORIUS Episcopus servus servorum Dei, charissimo in Christo filio Henrico Regi Anglorum illustri, salutem & Apostolicam benedictionem. 〈◊〉 8 H. 3 〈◊〉 ●urre I. onion. Cum Johan. Presbyter qui se temere consecrari fecit in Episcopum Ecclesiae Arfercen. ad nostram contempserit venire praesentiam, venerabili fratri nostro G. Arfercen. Episcopo responsurus; Nos ejus contumacia exigente, mandavimus venerabili fratri nostro Archiepiscopo Dublinen. ut ipso ●. ab eadem Ecclesia prorsus amoto, et coacto resignare praetato Episcopo universa quae ad Arfercen. noscuntur Episcopatum pertinere; ipsum Episcopum in corporalem ipsius Episcopatus possessionem inducat, et defendat inductum: auditurus postmodum, si praefatus J. aliquid voluerit proponere contra eum. Ideoque serenitatem tuam rogandum duximus attentius & hortandum, quatinus eundem G. habens pro reverentia divina & vestra propensius commendatum non impedias, nec a subditis tuis impediri permittas quominus Episcopatum suum ju●ta mandatum nostrum pacifice possideat et quiet. Dat. Laterani, 12. Kal. Julii, Pontificatus nostri anno octavo. Whereupon the King issued a * Tom. 2. p. ●93. Writ to the Archbishop of Dublin to restore the Temporalties to G. at the Pope's request. Tom. 2. p. 393. after Episcopis, this should have been inserted; These Proctors of the King coming to Rome, rendered him this account of their journey to, and reception at Rome by the Pope and Cardinals, with the sense they had of the King's dangerous and almost desperate condition, informing him of a new confederacy between the French King and his discontented Barons, in case the Pope crossed or condescended not to the French King, to invade England, to dispossess the King of the Crown, (as they did his Father King John) and of Falcatius his Imprisonment in France; which Letter I found in the White Tower Chappel. CArissimo Domino suo H. Dei gratia Regi Anglorum illustri, Domino Hiberniae, In Turre London. An. 8. H. 3. Duci Normanniae, Aquitaniae, Comiti Andegaviae, fideles sui G. de Quancumb & S. de * Lucy. Luca, devotam in omnibus reverentiam. Noverit dominacio vestra quod die Lunae prox. post festum Omnium Sanctorum applicuimus ad portum quendam juxta Wicclow, & inde per Franciam aliasque terras medias salvo transeuntes, die Dominica prox. post festum beati Nicholai venimus Viterbium, fratrem Johannem Brisepet, qui quasdam literas vestras detulit ibidem per tres dies expectantes, & Magistros Reinerum & Egidium Cardinals in eadem villa morantes, Dominumque Gualonem qui interim ibidem advenit super agendis nostris consulentes, eo diligencius quod tunc ibi adierant, Dalatham & de Noun. Episcopi, Guido de Monteforti, & quidam alumnus Regis Franc. qui frequentem tractatum cum dictis Cardinalibus habentes; multa falsa suggesserunt eisdem tum de hoc facto Pictaviae, Regem Franciae maliciose excusantes, tum praedecessores vestros de terris cismarinis, Asserentes fuisse paratos exigente justicia si par est, eam postmovum per nos et Dominum Petrum Saracen. qui fideliter nobis in omnibus quae nos contingunt assistit, sibi vero * forte, Non credentes Cardinals. — magnam fidem sicut nobis frequenter videbatur dictis Gallicis habuerunt. Sanè accedente ad nos interim dicto fratre J. insimul cum Domino Gallon. Romam venimus die Jovis proxima sequente, quem quidem valde commotum invenimus et turbatum multipliciter, studuimus pro posse nostro reducere ad temperanciam. Dominum Papam quidem et Cardinales non solum commotos circa statum vestrum et regni vestri perpendimus, verum penitus se desperatos unananimiter fatebantur. Nam Rex serosol. et dicti Gallici praedicabant omnibus, quod Majores Angliae obsides offerebant usque ad— de reddendo sibi terram cum primo venire curaret ad illam. Adjicientes, si aliquid in Curia Romana contra voluntatem Regis Franciae attemptaretur, incontinentur Rex transfretaret in Angliam, et praeter illos alii forsan de terra * I conceive it should be Pictaviae. — qui aliquandiu steterunt pro vobis— etsi alia sinistra (sicut audivimus) insinuare nitebantur; Ita quod in narrationibus et petitionibus vestris plures nobis adversabantur, et multa objiciebantur. Responsio tamen ad illa non fuit difficilis cum veritas nos non lateret, & eadem nos turbatos liberaret, licet hoc solum grave nobis esset, quod vir potuerunt induci quidam ut aliquam fidem adhiberent veritati. Porro cum singulos Cardinales visitassemus et super statu vestro terrarumque vestrarum Angliae, Walliae, Hiberniae, et de facto Bedeford. et Pictaviae, et aliis articulis nobis injunctis instrurissemus diligenter, habitoque postmodum colloquio cum Papa in secreto die Mercurii prorima ante festum Sancti Thomae Apostoli, coram Papa et fratribus causam adventus nostri plene exposuimus, peticiones vestras tunc ibi Domino Papae committentes. Veruntamen quia Nuncii Comitis Tholosani, Episcopi, Milites & Clerici post festum Sancti Michaelis in Curia uniformiter steterant, et Papa cum fratribus jam per multos dies super facto illo licet noudum plene deliberaverant, distulerunt usque post Natale de vestris negociis providere; Et sperabatur quod dictus Comes competens responsum esset accepturus, licet Rex, et Gallici praedicti sibi fortiter resisterent. Die Jovis proxima recepit Papa literas Portuensis Episcopi Legati Aleman. quod idem Portuen. tractatum habitum inter Reges Alemanniae & Franciae, super Matrimonio de quo scitis, impedivit; Dixit tamen nobis Papa, quod Rex Franciae pro eodem facto Nuncios suos ad Imperatorem iterum transmisit, set quid egerunt adhuc nescivimus. De Falkasio de Brealth dicebatur nobis circa principium adventus Domini, quod erat in veniendo Romam, attamen die Dominica proxima ante Natale Domini quando recederet lator praesencium percepimus, quod non ille erat de quo cavebatur illa die— quia— die Dominica detinet eum quod captus erat in Francia & detentus. Ualeat Dominus noster, et quicquid Papa disponendum de facto vestro duxerit, Dominus nichilominus dirigat a●tus et voluntates vestros et nostros, si placet vigilatis caveatisque vobis. Tom. 2. p. 379. l. 36. after took, add; The Earl of Albemarl detaining the King's Castles and Lands from him, notwithstanding the Legates, Archbishops, and Bishops Excommunications; he thereupon issued this Writ to Roger de Leyburne, to repair to him forthwith to Northampton with all the armed power he could raise, to reduce the rebellious Earl to obedience. H. Dei gratia Rex Angl. Dominus Hyberniae, Dux Normanniae, Acquit. & Comes Andegaviae, dilecto & fideli suo Rogero de Leiburn. salutem. Cum W. Bundela Brevium in Turre London. An. 8 H. 3. Comes Albemarl. excommunicatus a Domino Legato, Archiep●scopo Ebor. et Episcopis Angl. cum omnibus fautoribus, complicibus, et ei adhaerentibus propter multiplices et manifestos excessus sanctae Ecclesiae et nobis impensos, sediciose et furtive ceperit Castrum de Fodering quod fuit in manu nostra, et maliciose detineat; terram mostram devastando, depraedando, et pacem nostram et regni nostri perturbando et vehementer infringendo. Vobis mandamus firmiter praecipientes in fide qua nobis tenemini, et sub debito sacramenti vestri nobis praestiti, quatinus visis litteris istis cum tota gente armata quam ad praesens habere poteritis veniatis ad nos usque Northamt. bene parati equis et armis, ad eundum eum corpore nostro et cum fidelibus nostris qui nobiscum venient super eundem Comitem, qui sic spreta fide et obsequio nostro nos et regnum nostrum praesumpsit temere et maliciose inquietare et perturbare: Et gentem nostram quam ad praesens paratam non habetis venire faciatis post nos cum omni festinatione, & ita acceleretis adventum vestrum & gentis nostrae, ut & nunc per experienciam senciamus quantum nos & terrae nostrae tranquillitatem diligatis. Teste H. de Burgo Justiciario nostro apud Westm. 23 die Januarii. The like Writ of the same date, issued Galfrido de Nevil, etc. the original whereof I found in the White Tower. HENRICUS Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, Dux Aquitaniae, An. 8 H. ●. in Turre London. Com. Andegav. Dilecto & fideli ●uo Galfrido de Nevil, salutem. Quoniam H. Comes Albemarl. Excommunicatus a Domino Legato, Archiepiscopo Eborum, et Episcopis Angl●ae, cum omnibus fautoribus, complicibus, et ei adhaerentibus propter multiplices et manifestos excessus sanctae Ecclesiae, et nobis impensos, seditiose et furtive ceperit Castrum de Fodring quod fuit in manu nostra, et malitiose detineat, terram nostram devastando, depraedando, pacem nostram et regni nostri vehementer perturbando et infringendo: Vobis mandamus firmiter percipientes in fide qua nobis tenemini & sub debito Sacramenti vestri nobis praestiti, quod visis Literis istis cum tota gente nostra armata quam habere ad praesens poteritis veniatis ad nos usque Northampton, benè parati equis & armis ad eundum cum corpore nostro & cum fidelibus nostris qui nobiscum vement super eundem Comitem, qui sic spreta fide et obsequio nostro, nos et regnum nostrum praesumpsit temere et maliciose inquietare et perturbare. Et gentem nostram quam ad praesens paratam non habetis venire faciatis post nos cum omni festinatione, & ita acceleratis adventum vestrum & gentis vostrae ut tunc per experientiam senciamus quantum nos & terrae nostrae tranquillitatem diligatis. Teste H. de Burgo Justiciario nostro apud Westm. 23 die Januarii. The same year King Henry the 3d. evidenced his Sovereign Ecclesistical Jurisdiction, in sending these memorable Prohibitions and Appeals to the Pope's Delegites and others, not to proceed in a suit of the Archdeacon of Colchester against the Dean of St. Martins, for Procurations demanded by him from the Church of Newport, the chief part of that Deanery, St. Martin's being his free Chapel, exempt from all Episcopal Jurisdiction and Procurations; this suit being to the great prejudice of his Crown and Dignity. REX Archidiacono, Cancellario, & Decano Oxon. salutem. Cum super Decanatu Ecclesiae sancti Martini London. quae Dominica Capella nostra esse noscitur, Claus. 9 H. 3. pars 1. m. 8. dorso. ea gaudemus dignitate a temporibus praedecessorum nostrorum diu optenta, quod ab omni jurisdictione Cpiscopi Diocesani et subditorum ejus sit exempta, ita quod Decanus cum debuerit institui, a sola manu Regia stallum recipit in choro et locum in capitulo, super omnia ad Decanatum illum spectantia, ab omnibus hucusque procurationivus Archidiaconorum et suorum libera fuerit et quieta. Audivimus, (unde non immerito miramur et movemur) quod Archidiaconus Colcestriae, licet ad desistendum multa sit prece nostra requisitus et ammonitus, dilectum et fidelem nostrum G. de Bocl●nd Decanum illius Ecclesiae, coram vobis auctoritate literarum Domini Papae, in causam trahere non desistit; exigendo ab Ecclesia de Neuport, (quae est ejusdem Dccanatus pars maxima, et praecipua) Procurationes hucusque insolitas, in grave praejudicium Regiae dignitatis. Cum igitur tam regni nostri consuetudinis, quam Regiae sit potestatis eorum inhibere processum quae in dignitatis nostrae praejudicium vertuntur; Vobis prohibemus, ne in Causa illa procedatis, cujus proculdubio processus in nostrae fieret dignitatis laesionem. Insuper autem s● forte hanc prohibitionem non duxeritis (quod non credimus) reverenter admittendam, pro dignitate, ne a nobis vel ab ipso Archidiacono contra ipsam quicquam attemptetur, ad Sedem Apostolicam appellamus. Teste Rege apud Merleberg, 21 die Julii. In hac forma scribitur Archidiacono Colecestrensi de Causa illa non prosequenda. REX eisdem Judicibus, salutem. Meminimus nos vobis alias inhibuisse, ne in Ibidem. Causa quam movit coram vobis in Curia Christianitatis Archidiaconus Colecestrensis, contra dilectum et fidelem nostrum G. de Bocland, Decanum Capellae nostrae Sancti Martini London. super procuratione quam idem Archidiaconus sibi fieri exigit pro Ecclesia de Neuport, quae est dicti Decanatus pars maxima et praecipua, procederetis, cujus proculdubio processus in nostrae cederet laestonem dignitatis: cujus optentu dicta Capella nostra ab omni jurisdictione Episcopi Diocesani subditorumque ejus soleat et debeat immunis permanere; hincque inhibitioni appellationem ex parte vestra recolimus interjectam. Ne igitur suggeri possit quod ab hiis desistere velimus, vel in praejudicium Regiae dignitatis praesumatis in dicta Causa procedere, tam dictam inhibitionem nostram quam interjectam appellationem praesentibus literis innovamus. Teste meipso apud Merton, 31 die Aug. Eodem modo innovata est appellatio versus Archidiaconum Colecestriae, ne prosequatur. In the Plea-Rolls of Placita in Octabis S. Michaelis, An. 9 H. 3. Rot. 6. dorso Sutht. I find this ensuing Action for holding Plea in Court Christian of Layfee, against the King's Prohibition. Johannes Sward Esson. Henr. le Sauvage obtulit se 4 die versus Decanum de Wynton Plac. An. 9 H. 3. in Turre London. de plac. quare te●uit placitum in Curia Christianitatis de Laico feodo ipsius Henrici in Tyffid. etc. contra Prohibitionem, etc. Et ipse non venit, etc. The same year there arising a difference between the Parson of the Chapel of Limeric, and the Treasurer thereof, to which of them the Tithes of Fishponds and Mills of Limerick, etc. belonged: the King thereupon issued forth this Writ to inquire the right and certify the truth thereof. REX venerabilibus in Christo patribus, M. Casselensi Archiepiscopo, & J. Fernensi Pat. 9 H. 3. in longiori Rot. m. 5. intus. Episcopo, & G. Lismorensi electo, salutem. Mandamus vobis rogantes, quatinus ad certum diem & locum conveniatis apud Lymeric, & ibi praesente Galfrido de Mariscis, vel illo quem ad hoc assignaverit, diligenter inquiratis per bonos et discretos homines, tam Clericos quam Laicos, qui melius sciant & velint dicere veritatem, utrum Bartholomaeus de Camera tempore Domini Johannis Regis patris nostri, ante guerram motam inter ipsum & Barones suos Angliae, fuit in seisina Decimae de Piscariis et Molendinis de Lymeric, & de terra de Drumyn, nomine Capellae de Lymeric cujus persona est, vel Willielmus de Caerdif eo tempore seisitus fuit de praedicta Decima nomine Thesaurariae quam habuit in Ecclesia de Lymeric: Et si for●è omnes ad inquisicionem illam faciendam intendere non possitis, duo vestrum cam nichilominus exequantur. Teste Rege apud Westm. 21 die Aprilis, anno regni nostri nono. The Bishopric of Acaden in the County of Connact in Ireland becoming void, and the Clergy thereof according to their custom electing a Bishop without the King's precedent licence and Royal assent, contrary to his Royal prerogative; and exceptions being now taken both to the manner of the Bishop's Election, and likewise against his person; Henry de Londres Archbishop of Dublin thereupon (conceiving the donation thereof to be devolved to himself by lapse, in which he was grossly mistaken) writ this Epistle to receive the King's Royal pleasure how to proceed in this case for the maintenance of the King's prerogative, which I found in the White Tower Chappel. EXcellentissimo Domino suo & amantissimo H. Dei gratia illustri Regi Angliae, Bundela literarum & certificationum An. 9 H. 3 in Turre London. etc. devotissimus suus H. eadem gratia Dublinensis Archiepiscopus, Apostolicaesedis Legatus, promptum cum devotione famulatum. Vacan●e nuper sede Acaden. sita in ultimis partibus Connaciae, ubi minus informetur Ecclesia sedis ejusdem Clerus ignorans, & inconsuetus hucusque modum et formam in electione sacienda secundum aliarum terrarum statuta conservare, ad celebrandam electionem Regia licentia non petita, juxta priorem ejus consuetudinem processit, qua tamen celebrata, electus ipse cum quibusdam Electoribus ad justiciarium vestrum Hyberniae accessit, Regium expostulans assensum supplere; cupiens post electionem quod contra Regiae dignitatis privilegium ante eam videhatur omissum, licet in partibus illis in celebrandis electionibus minime consueverit hucusque Regia postulari licencia. Vnde ad instituendam et observandam debitae sollempnitatis formam tam in Regia dignitate quam in electionis celebracione, examinata postmodum coram nobis eadem electione, ab adversariis Electi plura fuerunt objecta et prolata, tam in personam Electi quam in formam eligendi; propter quae videbatur ipsa electio minus valida, si universa deberent judicari et conservari secundum aliorum consuetudinem regnorum et Regiae dignitatis conservacionem, de quibus gentis illius ruditas usque ad tempus praesens noticiam non habuit, nec eas observare consuevit. Dumque videbatur ex hiis quae omissa sunt tam in modo electionis, quam in observacione Regiae dignitatis, ipsius Ecclesiae ordinacio ad nos tanquam superiorem devolvi, quia volumus et affectamus Regiam dignitatem in illis partibus firmari, et induci, et consolidari ubi quondam convaluit, nec obtinuit cum in partibus eisdem nullus Anglicus fructificare possit adhuc,— aut morari; maxim propter loci paupertatem et gentis contrari● hostilitatem; Super ordinacione ejusdem Ecclesiae consilium et voluntatem vestram nobis significetis; fideli nostro praesencium latori credentes, qui de hiis et aliis vobis plenius exponet. Valete. Which he seconded with the other Epistle to this King, wherein he relates the great labours and expenses he had undergone for the King, and his Father King John. EXcellentissimo Domino suo & amantissimo, Henrico Dei gratia illustri Regi Angliae, In eadem Bundela, An. 9 H. 3. in Turre London. etc. suus eadem gratia H. Dublinensis Archiepiscopus, salutem & devotum in omnibus famulatum. Quot et quantos labores, quantas eciam expensas sustinuerimus pro Domino Rege patre vestro, necnon et pro vobis, non est necesse vobis exprimere, cum satis et vobis et vestris liquida sint et manisesta. Regiae igitur excellenciae cum quanta possumus supplicamus devotione, quatinus ad labores et expensas pro vobis et vestris factas oculo pietatis respicientes, justic. vestro Hiberniae dare velitis in mandatis, ut nos et Ecclesiam nostram super possessionibus et dignitatibus nostris a bonae memoriae H. Rege avo vestro, necnon et piae recordacionis J. patre vestro obtentis per Cartas suas confirmatis aliquid attemptare, vel in aliquo vetare non praesumat. Tantum super hoc, si placet, facere velitis, ut omnes nos oculo velit respicere propicior●, et nos et Ecclesia nostra vobis ad obsequia promptiores esse debeamus et devotiores. Valete. Which was writ upon this occasion. Thomas Fitz-Adam, to whom the King committed the custody of his Forests in Ireland, distraining and apprehending some of the Archbishop of Dublin's men and Tenants within the Forest, exempted by King John's and other Charters from Forest Laws and Duties, the Archbishop excommunicated him for this his proceeding, yet afterwards offered to absolve him upon his submission; the Archbishop upon this occasion writ this Letter and the former, sent by a special Messenger to the King misrelating the proceedings, extant in the Bundle of Letters and Certificates I found in the White Tower, (about An. 9H. 3.) as I conjecture. EXcellentissimo Domino suo & amantissimo H. Dei gratia illustri Regi Angl. Domino Hiberniae, etc. devotus suus H. eadem gratia Dublinensis Archiepiscopus, In eadem Bundela, An. 9 H. 3. in Turre London. Apostolicae sedis Legatus, cum fidelitate promptum et devotum servicium. Terrae et tenementa Ecclesiae nostrae ipsi ab antiquo in liberam elemosinam assignata semper pro majori parte libera extiterunt a Forestariis et omnibus aliis exactionibus mundanis. Munita est eciam Ecclesia nostra in suis libertatibus antiquitus debitis et consuetis per Cartas et confirmationes inclitae memoriae Domini J. patris vestri a Forestariis et omnibus aliis mundanis exactionibus et oneribus. Et si fortè aliquando contra libertates illius praesumptuosè fuisset aliquid attemptatum, unde et venerandae memoriae antecessor noster exulavit aerumpnis et tribulacionibus septennis exilii, libertates ipsas in statum debitum reformavit. Hoc vestra et fidelium vestrarum discreta provisione deletum esse videtur a consequencia per Cartam vestram ad partes Hiberniae nuper transmissam, in qua non solùm Ecclesiis & Ecclesiasticis viris, set omnibus secularibus & mundanis antiquas d●bitas et consuetas libertates concessistis et confirmastis. Hiis autem non consideratis ut deceret T. filius Adae●ui ●ui Forestam vestram de Hibernia commisistis, terras nostras contra antiquas et debitas Ecclesiae nostrae libertates inforestare contendit, et novas oppressoones et exactiones inducere, capiendo homines nostros et denarios, pocius voluntate propria, ut videtur, quam auctoritate Regia. Qui cum propter hujusmodi et alios graves excessus ab Archidiacono nostro fuisset excommunicatus, tandem ad cor reversus, absolvi meruit; de hoc autem & propter negotia vestra cum disposuissemus vestram adire praesenciam, supervenerunt nuncii vestri qui nobis negocia vestra praesentaverunt, qui cum nondum recessu latoris praesencium cum Justiciario in remotis partibus agente locuti fuissent, post ejus allocutionem secundum ipsius responsionem ad commodum & utilitatem vestram in omnibus faciemus. Interim, si placet, donec ad vos veniamus significate dicto T. filio Adae & aliis Ballivis vestris, ut a divis molestacionibus nostris cessant, et nobis et Ecclesiae nostrae debitas permittant libertates. Latori autem praesencium David nuncio nostro super hiis quae vobis dicet ex parte nostra de hiis & aliis vestris negociis credatis, in cujus ore multa posuimus vobis dicenda, per quem quaedam munuscula Regiae celsitudini transmittamus, in proximo per Dei gratiam missuri vel personaliter allaturi meliora. Conservet Altissimus incolumitatem vestram in tempora longissima. How little cause this Archbishop Henry had to complain to the King, or to Excommunicate Thomas Fitz-Adam, yea how insolently and violently he demeaned himself in Excommunicating this King's Officer against the King's prerogative and the King's Justice's commands, and what an enemy, Traitor he was to the King, this Letter of Fitz-Adam to the King and his Council, concerning the difference between him and this Archbishop will abundantly evidence, extant in the same Bundle in the Tower, with his precedent Letters. REverendo Domino suo H. Dei gratia Regi Angl. Domino Hyb. etc. suus, si In eadem Bundela, circa An. 9 Hen. 3. in Turre Lond. placet, Thomas filius Adae, salutem & fidele servicium. Sciatis, Domine, quod terra vestra Hyberniae Dei gracia in bono statu est, set Dominus Dublinensis nullo modo patitur agenda vestra adeo bene se habere ut vobis expediret in partibus vestris, et nititur omnibus viribus suis vos exhaeredare de Foresta vestra in Hibernia, ut vobis alias mandavi: Ingerendo michi custodienti Forestam illam per praeceptum vestrum diversa intollerabilia occasione illius Forrestae. Contigit quod quidam octavo Epiphaniae proximò praeteritae qua Justiciarius intinerans in Foresta ad inquirendum pleniùs jura vestra Forestae, venerunt contra me Forestarii turpiter verberati et lacerati, dicentes, quod ex quo poscunt vadia hominum Archiepiscopi secantium nemus vestrum in Foresta vestra— homines Archiepiscopi, et per praeceptum ejus, cum clamore et uthagio insurgunt in eos, et vi vadia sua a Forestariis extorquent, Forestarios turpiter infestantes. Eodem die venientes quidam homines de eadem Foresta indicaverunt michi quendam malefactorem conversantem in Foresta in terra Archiepiscopi, qui a longo tempore in vita Domini mei patris vestri usque ad hoc tempus destruerat Forestam; Et est malefactor ille * Notorious. .— prout tota terra testatur tocius regni vestri. Hoc audito, misi servientes nostros ad quaerendum malefactorem illum, & illo invento in domo sua, servientes scrutaverunt domum, si possent invenire in domo sua perinde esset melius athaciandus, et sumerant arcum suum cum sagitta sanguinolenta, et perchias Cervi sanguinolentas cum corio et quadam portione venationis— Servientes duxerunt ad me malefactorem cum athaciamento: Ego verò incontinenti feci convenire omnes probos homines cujusdam villae vestrae de eadem Foresta, et feci ducere malefactorem illum cum athaciamento coram eyes, et athaciamentum coram eis inbreviari, et malesactorem posui in prisonam vestram. Hoc audiens Dominus Archiepiscopus, misit ad me Decanum Dublin. cum tribus Presbyteris, et postulavit hominem suum quietum captum super terra Ecclesiae. Ego vero intelligens illum non esse reddendum, et maxime Presbitero (mero,) nisi Archiepiscopus vellet eum replegiare ad habendum illum in Curia vestra, nolui eis illum dimittere. Nec mora, eadem die, scilicet vigilia Epiphaniae, mandavit omnibus Presbiteris Civitatis Dublin. et extra, quod (a divinis) cessarent dummodo essem in villa. In crastino, in die Epiphaniae, venerunt ad me duo Presbiteri, & postulaverunt dictum malefactorem quietum ex parte Archiepiscopi; jubentes de parte sua ne illum plus tenerem, et nisi illum ita redderem excommunicarent me. (A daring insolency.) Hoc audito, appellavi ad Dominum Archiepiscopum ab illo die in viij. dies; si hoc nichil esset per eum pro vobis et statu vestro, et libertatibus vestris, et pro me et hominibus meis coram Archiep. in villa Dublin. ad horam; et si hoc esset parum, ego appellavi supradicto modo in praesentia Domini Papae; et si hoc prodesse non posset, pecii inducias quousque loqutus fuissem cum justiciario vestro Hiberniae. Hiis omnibus postpositis steterunt in contrariis; in eadem die Epiphaniae pronunciarunt sententiam Excommunicationis in me. Super quo nimium motus ivi ad Archiepiscopum in crastino, et monstravi ei gravamen et pudorem minus circumspecte et consulte quam deceret michi fore illatum; et ipse interrogavit hominem suum quietum et absolveret me; et dixit, quod ego nec alius potui capere hominem illum nec alium super terram suam quamvis esset in Foresta. Dicens * Note his insolent speeches. Terram esse suam, Nemus esse suum, Forestam esse suam, Feras esse suas: Et ex quo audivi quod atraxit ad Ius suum omne Ius vestrum, nolui dimittere ei hominem suum quietum nisi vellet replegiare eum ad habendum eum in Curia vestra, vel saltem coram justiciario vestro in adventu suo in parts illas: quod omnino refutavit, nec potui absolvi. Et ego mandavi justiciario causam Sententiae in me latae, rogans quod mandaret super hoc voluntatem suam. justiciarius vero mandavit michi, quod nullo modo redderem malefactorem quietum, nisi Archiepiscopus vellet replegiare ad habendum eum in Curia vestra. Mandavit eciam eidem Archiepiscopo quod replegiaret Sententiam qualemcumque in me latam, et tantum inde faceret ne deterius inde contingeret, et ne negocia vestra remanerent facienda, et michi in nullo potuit proficere: Immo per totam terram vestram facit me prosequi, prohibendo communionem hominum et aysiamenta villarum, ita quod ad quoddam arduum negocium vestrum exequendum interesse non potui; videlicet, quod haberetis donationem Ecclesiarum de Connactia, quam nunquam habuistis. Ad hoc, quod in tota Hybernia non habetis unam Ecclesiam dandam. Nec eciam potui esse ad tenend. Assisas' vestras Dublin. in Octabis Sancti Hyllarii; et ita in hunc modum promovet idem Archiepiscopus negocia vestra in partibus Hyberniae. Quidam vero dixerunt Archiep. quod defamaverat me multum; et ultra, quod ad me excommunicand. (non debet procedere) et eciam propter privilegium quod habetis, ut dicunt, quod capitales Bayllivi vestri non sunt excommunicandi, vobis inconsultis. Ad quod respondit Archiepiscopus, quod cum videret privilegium illud tunc crederet nos illud habere, set non antea. Ita et in hunc modum se habet idem Archiepiscopus erga vos et erga me pro vobis, super quo, si placet, vobis et michi provideatis. Scituri, quod in mandatis meis non invenietis me alium quam mandatorem certarum rerum: et quamvis vincula quibus ligatus sum molestent me, sustineo illa donec vobis super praedictis provideritis, quia volo vos pro posse meo tenere intus Ballivam libertatum vestrarum super praedictis, * Pro vobis. — et pro Deo et servicio meo provideatis michi, si fieri potest, quod absolver ab alio, non ab Archiepiscopo, qui fecit pronunciari Sententiam in me latam, quon●am hoc vobis cederet ad honorem: desicut credo, quod tenebat me in Sentencia illa, quousque adquiescam in omnibus voluntati ejus— set hoc non expediret vobis, secundum quod adhuc operatur erga vos. Provideatis eciam vobis de aliquibus probis hominibus & legalibus (in terra) Hybern. ad prosequendum negocia vestra, et maxime contra dictum Archiepiscopum, qui proponit exhaeredare vos in partibus illis— solus ad jura vestra manutenenda, quamvis non esset nisi contra dictum Archiepiscopum. Quoniam apponit se— et principaliter ad libertates vestras prosternendas. Ego mando vobis agenda vestra, prout se habent, &— emendanda illa— ubi emendacione indigent libenter emendarem. Voluntatem vestram & beneplacitum super praedictis & omnibus aliis, si placet, michi scire faciatis. Valeat Excellentia vestra in Domino. Dorso. Domino Regi et Consilio suo, pro seipso. The Rector of the Church of Carthewrd being Excommunicated by the Pope and his Delegates, and contemning their Excommunication, for suing and molesting the Tenants of the Abbey of Ramsey, against the privileges granted them by the Pope; and their Excommunication being certified to the King by the Bishop of Lincoln, whereby a Capias excommunicatum issued against them; thereupon the Rector procuring a Prohibition to the Delegates upon this suggestion, that they Excommunicated him for bringing an Assize of Mortdancester against the Abbot and Covent of a Manor, the Delegates made this ensuing Certificate of the state of their proceedings and sentence against him to the King, denying the truth of his suggestion. ILlustrissimo Domino suo, H. Dei gratia Regi Angl. Domino Hyber●iae, Duci Normanniae & Acquit. Comiti Andegaviae; H. dictus Abbas de Leest, & Prior Sancti Leonardi, & Decanus de Donewico, salutem temporalem & aeternam. Serenitati In cadem Bundela, An. 9 H. 3. in Turre London. vestrae significamus, quod cum quaedam Causa a summo Pontifice nobis esset commissa inter Abbatem & Conventum Rameseye ex una parte, & Nicholaum Rectorem Ecclesiae de Corthewrd ex altera. Et partibus in praesencia nostra constitutis, ex parte Abbatis & Conventus Rames. facta fuit conditio in hunc modum, Richardus, etc. sint viri Religiosi et in protectione Domini Papae constituti, et a Seed Romana indultum sit eis ne liceat cuiquam possessiones suas Ecclesiasticas ausu temerario invadere vel perturbare, Nicholaus Rector Ecclesiae de Carthewrd. in dispendium animae suae, tanquam filius Leviathan, possessiones suas Ecclesiasticas perturbare non cesiat, ipsos & homines suos interdum per se, interdum per alios inquietando injust, et sic privilegia sua violare praesumit. Dicunt eciam Abbas & Conventus, quod in privilegiis a Seed Romana eis indultis lata est sentencia Excommunicationis in omnes tales invasores et perturbatores; unde dicunt ipsum Nicholaum incidisse in sentenciam Excommunicationis a summo Pontifice latam, et petunt ut appellatur per judices suos desistere a tali perturbacione, et satisfacere commissis. Et etiam ut adeat Sedem Romanam, et ivi impetret beneficium absolucionis a summo Pontifice a quo est Excommunicatus. Et ut plenius consiet eidem Nicholas, in quibus dicunt ipsum possessiones suas Ecclesiasticas perturbasse, dicunt quod cum mota fuit quaedam Causa authoritate Domini Papae inter ipsos et Thomam Rectorem Ecclesiae de Anewelle super decimis de Dominico Reginaldi le Moine in villa de Anewelle, idem Nicholaus pro viribus suis nitebatur praedictas decimas a Monachis Rames. subtrahere, et adhucnititur. Eodem modo fecit Nicholaus in quadam Causa mota inter ipsos & Theobaldum de Leke, super decimis de Dominico dicti Theobaldi. Eodem modo fecit idem N. in aliis & similibus Causis, ut dicunt dicti Abbas & Conventus. Et propter istas causas dicunt dictum N. incidisse in sentenciam Excommunicationis a summo Pontifice latam. Ista dicunt salvo sibi jure addendi, mutandi, vel minuendi: Recitatâ igitur ista conditione coram nobis & eidem Nicholao traditâ, sigillis nostris in judicio signatâ, sponte et sine difficultate aliqua jurisdictioni nostrae se subjecit, et litem contestatus est intentioni dictorum Abbatis & Conventus penitus contradicendo. Et datus fuit dies de consensu parcium ad testes producendos; quo die idem N. contumaciter se absentavit. Et quia noluimus, licet de jure possemus, in ejus absencia testes contra ipsum admittere, fecimus ipsum pluribus et legitimis edictis vocari. Tandem praecedentibus aliis legitimis penis, propter multiplicatam contumaciam suam sententia excommunicationis ipsum innodavimus, et excommunicatum publice denunciari fecimus. Cum autem in praedicta sentencia per quadraginta dies et longe amplius praedictus Nicholaus perseverare non erubuit, nec adhuc erubescit; dedimus in mandatis Domino Lincolniensi Episcopo, ut seriem facti excellenciae vestrae significaret, qui quod suum erat in hac parte diligenter est executus: postquam vero decrevistis ipsum fore justiciandum per brachium seculare; et super hoc litteras vestras Vicecomiti H●ntedon direxistis, prout nobis intimatum est, suggessit vobis idem Nicholaus, quod praedicti Abbas et Conventus traxerunt eum in Causam coram nobis super hoc; quod idem N. perturbaret pacificam possessionem suam de quodam Manerio suo de Stivecle: Maxim quia idem N. araniavit versus eos Assisam mortis antecessoris super eodem Manerio. Nos vero quia nolumus quod factum nostrum vos lateat in aliquo, Dominacioni vestrae ea qua decet reverentia significamus, quod nunquam in praesencia nostra de praedicto Manerio facta fuit mencio, nec eciam de aliquo Laico feado dictam causam contingente. Set jam per unum annum integrum duravit contencio inter eos super Decimis in condicione praescripta nominatis, et super perturbacione possessionis suae de eisdem Decimis: Si enim super jam dicto Manerio vel aliquo alio Laico feodo vel eciam Laicis catallis coram nobis mota fuisset quaestio, statim decrevissemus convictionem talium ad nos non pertinere. Valeat dominacio vestra in Domino. The Archbishops and Bishops having freely granted the King the 20th. part of theirs and their Villains goods for his supply to be taxed and collected only by themselves; the King thereupon issued this Writ to his Collectors, not to intermeddle with the taxing or collecting thereof, but only of the goods and chattels of Abbots, Priors and other religious persons. TAxatoribus & Col. salutem. Cum Archiepiscopi et Episcopi regni nostri vicestmam bonorum suorum et villanorum suorum nobis liberaliter sui gratia concesserint, et volumus quod ipsi hujusmodi vicesimam per manum suam taxari, levari, et colligi faciant, in forma eis per nos tradita et injuncta; vobis mandamus, quod Bundela B●eviarum, An. 8 H. 3. in Turre London. de taxacione seu collectione vicesimae Episcoporum seu villanorum suorum in nullo vos intromittatis; proviso quoth vicesiman bonorum et catallorum Abbatum, Priorum, et caeterorum Religiosorum Com. praedicti taxari et colligi faciatis, sicut v. cesima alibi taxatur et colligitur in regno nostro. Testibus, etc. Some of the Nobility who had formerly Crowned Lewes of France King, and been the cause of King John's death, for which they were banished the Realm, endeavouring to return into England and set up the French Kings interest, and domineer over the King and his faithful counsellors, by circumventing Pope Honorius; thereupon Hubert de Burgo, and nine more of the King's Council (about the 8th. year of King Henry's reign, as I conjecture) sent this memorable Epistle to Pope Honorius to assist the King and them as he formerly had done, and prevent this dangerous Plot and design; a Copy whereof in a very excellent hand, I met with in the White Tower. SAnctissimo Patri ac Domino Honorio Dei gratia Summo Pontifici, devoti sui H. de Burgo Justiciarius Angliae, R. Comes Cestriae, Falcat. de Breante, Philippus In Turre London. circa An. ● H. 3. de Aubigny, Willielmus de Cantilupo, Galfridus de Nevil, Brian▪ de Insula, Engelardus de Cigogny, Hugo de Nivona, fideles Domini Regis Angliae, seipsos ad oscula pedum beatorum. Paternitati vestrae quascunque possumus gratiarum referimus actiones, eo quod circa devotissimum vestrum Dominum nostrum Henricum Regem Anglorum illustrem, tam per vestram, quam per Domini P. Norwicen. electi Legati vestri solicitudinem, manum invictam et curam vigilantem in omnium suorum promotione bonorum dignatur vestra Sanctitas exercere, universa ejusdem Domini nostri negotia, plusquam possimus dicere, laudabiliter promovendo. Verùm cum juxtà verbum sapientis, Non sit minor virtus quam quaerere parta tueri, Dominationem vestram non desinimus pia sollicitare instantia, ut considerantes infinitas angustias et labores graves quas vestra Sanctitas sibi non parcens, ut nobis posset proficere, per se ac suos in defension Domini nostri et totius regni, non recusavit nec timuit sustinere: Incrementum adeo boni nominis, et cum tanta difficultate exculti conservetis ab inimici hominis conculcatione maligna, ne perdatur per aliquorum nequitiam id quod per tantam providentiam, vestri gratia, in Domino nostro condidistis ac nobis. Sicut enim ex quorundam provida significatione didicimus, quidam persuasionibus suis Sanctitatem vestram circumvenire intentos, illos qui pro suae immensitate mali●iae et sacrosanctae Romanae Ecclesiae contemptu, ac laesae Majestati Regiae vicio, et totius regni turbatione, per nostram et Apostolicae Sedis deliberationem a toto regno sententialiter sunt exclusi, ad regnum revocare, et in ipso promovere nituntur. A● etiam super ipsum Dominum Regem et regnum, potestatem suam et dominium ampliare. Cumque nulli sit dubium quin universa Domini Regis et regni detrimenta valeant pullulare, si tales scismaticos et perversos ad regnum, quod absit, revocari; aut ipsos aut fautores ipsorum in regno promoveri vel exaltari contingat. Paternitatem vestram exoramus attentius, ut cum Dominum Regem ac regnum tanto diligentius vos oporteat conservare, quanto specialius vestrae sumus dominationi subjecti, placeat Sanctitati vestrae proditis scismaticis taliter claudere viam reversionis ad regnum, ne de caetero vos praesumat quisquam super hoc infestare; nec liceat illis aut eorum fautoribus nos qui pro fidelitate Domini nostri et vestra, ac sedis Apostolicae devotione, parati sumus et fuimus qualibet incurrere detrimenta, ad effusionem nostri sanguinis, et turbationem quietis et pacis nostrae ulterius provocare. Ut autem super hoc Sanctitati vestrae nostra intentio penitus declaretur, pro certo teneat vestra Paternitas, quod in nullius necessitatis articulo a devotione sedis Apostolicae et fidelitate Regia aliquatenus recedamus: unde ut in hiis firmi et stabiles persistamus, praecavere volentes cuilibet eventui sive facto per quod posset nostro proposito praejudicium generari, nullatenus volumus vel permittemus aliqua ratione, ut hii qui in partibus vestris malorum omnium initium extiterunt, qui sacrosanctam Romanam Ecclesiam contempnentes, Domini nostri majestatem nisi honore Regio spoliare, et gloriantes se causam dedisse mortis clarae memoriae J. Regis Angliae Domini nostri, filii sui, ac nostrorum omnium fidelium ejus sanguinem sitiebant, ad regnum aliquatinus revertuntur, vel ipsi vel aliqui qui eis consensum praestiterant aut favorem, regno praeficiantur; aut ulterius promoveantur in ipso. Non enim decet ut aliqui super Domini Regis et nostra capita dominentur, de quibus constet nos mortali fuisse odio persecutos. Paternitas igitur vestra circa ista consideret, et attendat ea quae honori suo expediant, et ad Domini Regis et regni pertineant tranquillitatem et pacem. In the Plea-Rolls of Michaelmas Term, An. 9 & 10 H. 3. I met with this memorable Case for suing in Court Christian for a Layfee, against the King's prohibition. Philippus de Ardern Clericus attach. fuit ad respondendum Johanni filio Roberti, Plac. in octab. S. Mich. An. 9 & 10 H. 3. quare trahit eum in Placitum in Curia Christianitatis de Laico feodo ipsius Johannis fill. Robert. contra Prohibitionem, etc. Unde idem Johannes per Attornatum suum queritur, quod idem Philippus trahit eum in Placitum de bosco de Lee, et de mora de Wycton; Et similiter de hoc, quod ubi ipse Johannes & homines sui capiunt vadia ipsius Philippi pro deterioracione bladi et prati, et aliorum dampnorum; de illa captione trahit idem Philippus eum in Placitum, per quod deterioratus est, etc. ad valenciam C. Marcarum, et inde producit sectam, etc. Et Philippus venit & dicit, quod non debet eidem Johanni vel Attornato suo de aliquo Placitorespondere, quia excommunicatus est; et inde profert literas Domini Archiepiscopi Ebor. quae hoc testantur in haec verba; W. Dei gratia, etc. Sciatis quod Abbas de Kokersand, et de Kokersand et de Rokeham Priores denunciaverunt nobis, se Nobilem virum Johannem filium Roberti auctoritate Domini Papae vinculo excommunicationis innodasse. Mandantes ut ipsum talem denunciaremus, quod vobis ad instanciam Magistri Philippi latoris praesencium significamus, ut super hoc certitudinem habeatis. Valete. Dat. etc. Et ideo idem Philippus dicit, quod non vult ei respondere nisi Curia consideraverit. Et Johannes per Attornatum suum venit & dicit, quod de Placito coram illis judicibus non queritur, quia de decimis Foenorum et Molendinorum quod ibi exigebat libenter faciet quod de jure facere debebit, set de praedicto Laico feodo suo; et praeterea de quodam Heremitagio, et de decima Bestia forestae suae eum implacitavit contra Prohibitionem, etc. coram W. Thesaurario, et G. Penitenciario Eborum; et inde habet sectam, etc. et bene concedit ei, etc. decimas Foeni, et Molendinorum, et Pannagii. Et Philippus hoc totum defendit, nisi tantum de decima Bestia quam exigit, et unde Ecclesia sua fuit seisita; & dicit quod ipse & homines sui semper habuerunt pasturam suam per totum in soresta, & idem Johannes & homines sui capiunt homines suos et auferunt ei pasturam et communam suam. Ad diem illum qu●a Johannes nichil ostendit per citaciones vel alio modo, quod idem Philippus aliquod Placitum secutus suit in Curia Christianitatis, de aliquo Laico feodo, consideratum est quod Philippus eat inde quietus, et Johannes in misericordia. Et prohibitum est Philippo ne sequatur aliquod Placitum contra Coronam Domini Regis. Dies datus est eyes de audiendo Judicio suo in Octab. Sancti Hillarii prece parcium. From which Case I shall observe, 1. That the Ecclesiastical Courts had then no Jurisdiction of Lay-fees, Common of Pasture, Lay-contracts or Services, and were strictly prohibited to hold any Plea of them against the King's Crown and dignity. 2ly. That they and the Pope's Delegates then held Plea with the King's permission of the Tithes of Hay, Mills, and Pannage. 3ly. That an * See Cooks 1 Instit. fol. 134. a. Excommunication by the Pope's Delegates in England published and certified into the King's Court by any Bishop or Archbishop, was no good bar in Law against the Plaintiff; whereof the Judges would take no notice, though pleaded in bar in this Case, unless Excommunicated by the Archbishop himself. Tom. 2. p. 402. l. 40. after Decano, add. About this year, (as I conjecture) the Prior and Covent of St. Benedict de Hulmo, having upon their petition obtained a Licence to elect an Abbot, after their election sent this Certificate to the King, humbly imploring his confirmation of the Abbot elected by them, in this form: the Original whereof I found in the White Tower, expressing great humility, devotion and affection to the King in their proceedings therein. Bundela literarum & certificationum An. 10 H. 3 in Turre London. REverendo Domino suo H. Dei gratia illustri Regi Angliae, Domino Hiberniae, Duci Normanniae, Aquitaniae, Com. Andegaviae; Frater L. Prior Sancti Benedicti de Hulm. & ejusdem loci humilis Conventus, salutem in eo qui dat salutem Regibus. De licentia nobis eligendi Pastorem a donatione vestra benigne concessa, vobis multiplices referimus gratiarum actiones. Qua gratanter obtenta, nos unanimi assensu & communi voluntate omnium fratrum Capituli nostri, invocata Sancti Spiritus gratia, juxta formam Concilii et mandatum vestrum nobis per fratres nostros & Com-monachos à Serenitate vestra directum; Dominum Robertum de Torkeseye Priorem de Rameseya, virum morigeratum, benè literatum, Deo (ut firmiter credimus) acceptabilem, vobis et regno vestro utilem et fidelem, et ad regimen Abbatiae nostrae intus et exterius providum et discretum, elegimus in Pastorem nostrum et Praelatum. Hinc est quod vestrae quanta possumus humili affectione supplicamus Dominationi, quatinus divinae pi●tatis intuitu, et beati patris et patroni nostri Benedicti, electioni nostrae secundum Deum (ut credimus) celebratae, assensum et favorem vestrum praebere non dedignemini. Et eundem Electum nostrum ad gratiam vestram (si placeat) admittatis. Scientes pro certo, quod nos apud Deum semper speciales habebitis intercessores. Valeat Excellentia vestra per tempora longa. Tom. 2. p. 403. l. 35. after absolutionis, add; Pope Honorius having gratified King Henry, by his menacing Bull to Geoffry de Lisimaco, earnestly demanded by Otto his Legate all the arrears of the 1000 Marks Annual rent granted by his * Tom. 2. p. 273, 274, 289. Father King John, due from the beginning of his Papacy, and the King's reign; who thereupon paid all the arrears, amounting to ten thousand Marks; for which he desired the Pope's acquittance by this Letter. DOmino Papae, salutem. Ad instantiam Magistri O. Subdiaconi & Capellani vestri, viri utique prudentis & merito commendabilis, qui ad nos transmissus ex Claus. 10 H. 3. m. 21. dorso, parte vestra, requirebat a nobis instanter ea quae restare a tempore Papatus vestri credidit de annuo Censu nostro vobis debito; Paternitati vestrae praesentibus intimamus, quod venerabili Patri P. Norwicen. Episcopo, Septem millia quadringentas et tresdecim marcas, et dimidium de praedicto Censu solvimus, sicut meminit ipse pariter et confitetur; et ad perficiendum octo millia marcarum, praedicto Magistro Ottoni solvi fecimus quingentas quater viginti et sex marcas et dimidium; et praeterea mille marcas sibi assignari fecimus. De mille vero marcis vobis satisfecerint Magister Stephanus de Eketon, et Magister Stephanus de Ducy, Nuntii nostri, sicut nobis significastis; et sic de toto tempore Papatus vestri plenarie vobis est satisfactum. Supplicamus igitur Sanctitati vest●ae quatinus nobis super hoc literas vestras patentes dignemini destinare. Teste meipso apud Westmonast. 24 die Martii, anno regni nostri decimo. This is the very first Record I find for the payment of this annual sum by the King to the Pope, after King John's Charter and Grant thereof, omitted in the * Tom. 2. p. 306, 307. second Tome. That which induced the King and his Council now to pay it, was his premised Bull, and a Quindism which this Pope had granted him from the Clergy of Engla●d and Ireland, with other affairs of grand importance, for which he craved and needed the Popes and his Cardinal's favours, mentioned in his Letters to them soon after: towards the speedy granting and colleting of which Quindism, he issued forth these ensuing Writs, wherein to gratify the Clergy, and induce them to grant him this Fifteen, he did at the Archbishops and Bishops requests, command the Tithes of Hay and Mills to be paid to the Clergy out of all his Crown-land, (not formerly paid, being exempt from Tithes) and promised to induce all the Nobles to pay them likewise out of their demesnes. REX venerabili patri in Christo R. Cices●ren. Episcopo, & Cancellario suo, Claus. 10 H. 3. m. 14. dorso. salutem. Expectantes post obtentam de liberalitate vestra et caeterorum Praelatorum Angliae mobilium suorum quintamdecimam, et ex beneficiis Ecclesiasticis, juxta quod scripsit Dominus Papa venerabilibus patribus Archiepiscopis, Episcopis, et universo Clero regni nostri, ut auxilium competens et efficax nobis faciant universi, scrip●mus singulis Decanis et Capitulis per literas nostras clausas, simul et Abbatibus, Prioribus et Praelatis omnium domorum Religionis in Dioe. vestra constitutis in communi per literas nostras patentes, quatenus necessitatibus nostris compatientes, tale nobis auxilium de beneficiis suis, de quibus quintam decimam non recepimus, impendant, ut de collato nobis in hac parte beneficio singulis et universis adgratiarum actiones teneri, et in agendis suis prom●vendis adesse debeamus promptiores; De dilectione igitur vestra confisi, paternitatem vestram rogamus attentius, quatinus Decanos et Capitula, viros religionis, et universum Clerum Diocoesis vestrae, quos dictum tangit negotium, in praesentia vestra constitutos, absque morae dispendio ad auxilium nobis efficax impendendum de praedictis benefici●s e●●icaciter inducere velitis, innitentes mandato Domini Papae vobis et caeteris Ecclesiarum Praelatis directo, ac literis nostris, de quibus superius mentionem fecimus, amicabiliter et prudenter utentes: Vt non solum eorum liberalitati, verum etiam instantiae vestrae erga eos pro nobis assumptae debeamus ea quae nobis impensa ●●●rint in hac parte. Cupientes a●●em non solum facere, set et aliis faciendo exemplum praebere; ea quae communi Ecclesiae et Cleri conveniant utilitati et honori, ad consilium venerabilis patris Cantuariensis Archiepiscopi et Co-episcoporum suorum, concessimus, ut decimae foeni et molendinorum Nota. (omni cavillatione cessante) de singulis Dominicis nostris in regno nostro de caetero praestentu●. Hoc idem singulis Ballidis nostris per literas nostras mandantes, laboravimus in bona fide ut Magnates regni nostri simili praestationi Decimarum de caetero consentiant, litis dispendio cessante. T. apud Westm. 27 Maii. REX dilecto s●b in Christo Decano & Capitulo Cicestr. salutem. Condolens Ibidem. affectu paterno, Dominus Papa insufficientiae nostrae scripsit dudum venerabilibus patribus et universo Clero regni nostri, monens attentius et mandans, ut ●btentu pietatis subsidium efficax et competens de beneficiis suis nabis facerent ●niversi, quatinus ipsorum praestationibus adjuti, paci Ecclesiae et regni nostri commodius possemus et fortius providere. Moti ergo misericorditer ad succurrendum nobis, immo po●ius ip●●s in nobis. Praelati terrae nostrae praedictae consenserunt de quintadecima mobilium suorum nobis subvenire, consensum pium operum effectu prosequentes. Quoniam igitur de liberalitate vestra dependeat consummatio negotii praedicti, benignitatem vestram rogamus attentius, quatinus necessitatibus nostris moti, velitis affectione sincera, quod quidem expectaremus, de voluntatibus vestris nullo praecedente mandato. Tale igitur auxilium et tam efficax nobis in hac parte facere velitis, ut Ecclesiae Romanae de collato nobis per vos beneficio ad gratiarum actiones teneri, et vobis singulis et universis in negotiis vestris promovendis esse debeamus promptiores: Cupientes tantum non solum facere, sed et allis faciendo exemplum praebere, ea quae communi Ecclesiae et Cleri conveniant utilitati et honori, ad consilium venerabilium patrum Cant. Archiepiscopi et Co-episcoporum suorum concessimus, ut decimae foeni et molendinorum, omni cavillatione cessante, de singulis Dominicis nostris de caetero praestent. Hoc idem de singulis Ballivis nostris per literas nostras mandantes: Laboravimus quidem bona fide ut * See Register of Writs, f 36. b. F●tz Nat. Brev. 40. N. 41. Magnates nostri simili praestationi Decimarum de caetero consentiant, dispendio litis cessante. Teste ut supra. Eodem modo scribitur Abbatibus, Prioribus, et caeteris viris Religiosis, et omnibus Ecclesiasticis personis in Episcopatu Cicestriae constitutis, hoc apposito post. Tale igitur, etc. Facere curetis de beneficiis & bonis vestris, de quibus quintamdecimam non recepimus, ut Ecclesia Romana, etc. ut supra. In pursuance of which promise, the King issued these Writs to several Sheriffs and Bailiffs for payment of the Tithes of Hay and Mills out of his Demesnes. REX Vic. Sussex. salutem. Scias quod ad consilium venerabilium patrum Claus 10 H. 3. m. 14. dorso. Archiepiscoporum et Episcoporum nostrorum, concessimus ut Decimae Foeni et Molendinorum de singulis Dominicis nostris in regno nostro de caetero praestentur; et ideo tibi praecipimus, quod id per totam Ballivam tuam clamari, et de singulis Dominicis nostris in Balliva tua facias observari. Teste ut supra. REX Ballivo suo de Odiham, salutem. Scias quod ad Consilium, etc. ut supra. et ideo tibi praecipimus, quod de Dominicis nostris, quae sunt in custodia tua, Ibidem. ● Decimas dari facias, sicut praedictum est. Teste ut supra. Eodem modo scribitur Ricardo de Argentine, de decimis Foenorum et Molendinorum de Essenden & Beiford, & Constabular. de Hertford. & Ballivis de Dominicis Domini Regis quae sunt in custodia sua. Eodem modo Scribitur Ballivis Exon. de decimis Molendini Domini Regis juxta Ca●trum Exon. quod est in manu sua, cum Villa Exon. Teste Rege apud Westmonast. quinto die Julii. Custodi Honoris Wallingeford in Balliva sua. Ballivis de Cnarisburgh in Balliva sua. Eodem modo scribitur Ballivis de Gaitington de decimis, etc. in villa de Gaitington; Ballivis de Paikering, & Ballivis de Pocklington, etc. in Balliva sua. Vicecom. Nottinghaem & Derbe in custodia sua. Constabular. de Bruges in Balliva sua. Eodem modo scribitur Constabular. de Merleberg. de Balliva sua. Constab. Divis. & de Merleberg. de Dominicis Domini Regis quae sunt in custodia sua faciat habere. R. Sarum Episcopo, & aliis personis Ecclesiasticis. Eodem modo scribitur Constabul. de Bruges de Molendino de Foneston, quod decimas Molendini illius solvi faciat Ecclesiae, in cujus parochia Molendinum illud situm est. Eodem modo scribitur Archiepiscopo Eborum, quod decimas dare faciant de singulis Dominicis Domini Regis in Balliva sua, et Ballivis de Geipewico, quod decimas dari faciant de singulis Dominicis Domini Regis in villa de Geipewic. Eodem modo scribitur Ballivis de Coisham, de decimis Foeni de Dominicis Domini Regis de Coisham dandis Ecclesiae de Coisham. Ibidem, m. 3. dorso. REX scribit Abbati de Wellebec, quod de Molendinis quae ad firmam habet de Ibidem, m. 3. dorso. Domino Rege in parochia de Ratford, personis Ecclesiae de Ratford decimas dari saciat. Teste Rege apud Westm. 8 die Octobris. These I conceive were the first Original * See Mr Seldens History of Tithes, ch. 21. Register, f. 36. b. Fittz. Nat. Brev. 40 N. Patents, Writs, Concessions, that made all the King's Mills and Demesnes liable to pay such Tithes for the future, (from which they were formerly exempted by his Prerogative;) worthy our observation. After which he issued these following Writs to the Bishops for collecting and sending accounts on set days of all arrears of the Quindismes they had granted to him. TAli Episcopo, salutem. Rogamus vos quatinus omni dilatione & occasione postpositis, mittatis usque Westmonasterium aliquos de vestris qui ad hoc sufficiant, Claus. 10 H. 3. pars unica, m. 14. dorso. Literae de Arreragiis Quintaedecimae. ita quod ibi sint tali die coram venerabilibus patribus J. Bathoniensi & R. Sarresberiensi Episcopis, ad reddendum compotum et omnia arreragia quintaedecimae vestrae de qua tenemini respondere. Ita quod ad praedictum diem, coram praedictis Episcopis, tam de compoto, quam de omnibus arreragiis quintaedecimae praedictae ibidem nobis plene satisfaciant. Teste Rege apud Rading. secundo di● Junii. REX Vicecomiti tali, salutem. Praecipimus tibi quod distringas omnes illos qui justiciarii fuerunt in Balliva tua ad quintamdecimam nostram colligendam, quod sint, vel pro se mittant aliquos de suis qui ad hoc sufficiant apud Westmonasterium tali die, omni dilatione et occasione postpositis, coram venerabilibus patribus J. Bathoniensi et Sarresberiensi Episcopis, ad reddendum compotum, et omnia arreragia quintaedecimae nostrae de qua tenentur respondere. Ita quod ad diem praedictum coram praedictis Episcopis, tam de compoto quam de omnibus arreragiis quintaedecimae praedictae ibi nobis plene satisfaciant. Alioquin sciturus, quod ad te nos inde capiemus. Teste Rege apud Rading. secundo die Junii. In Octabis Sancti Baptistae, apud Westm. Archiepiscopus Cantuariensis, Episcopus Roffensis, Lincolniensis; Senescallus Norwicensis Episcopi; Vic. Sussex. & Roteland. Episcopus Wintoniensis ad eundem terminum de quintadecima & carucagio. In Crastino Sancti Johannis Baptistae, apud Westm. Episcopus Londinensis, Abbas de Waltham, Westm. S. Albani. Vic. Essex. & Hertford. Die Sanctae Johannis Baptistae in 15 dies. Episcopus Coventrensis, Episcopus Herefordensis, Episcopus Exoniensis; Abbas de Evesham, de Sancto Edmundo, de Malmesbury; Vic. Wygorniensi, Stafford. & Salop. REX Episcopo Lincolniensi, salutem. Mandamus vobis rogantes quatinus diligenter audiri faciatis compotos de quintadecima nostra per Ballivos et ministros Claus. 10 H. 3. m. 22. dorso. nostros collecta, tam de terris nostris et feodis quam virorum Religiosorum in Diocoesi vestra, et compotos ipsos distincte et aperte in scripta redactos liberetis sub sigillo vestro apud Westm. à die Paschae in 15 dies, coram venerabili patre J. Bathoniensi & R. Sarresberiensi Episcopis, una cum omnibus arreragiis ipsius quintaedecimae eisdem Episcopis ibidem liberandis. Teste R. Londoniensi Episcopo apud Westm. 25 die Febr. Eodem modo scribitur omnibus Episcopis Angliae, & Abbatibus exemptis, de terris & feodis suis. REX Willielmo Basset, Radulpho de Crumbwell, Willielmo de Vern●n, Thomae Tuschet, Claus. 10 H. 3. m. 26. dorso, Henrico de Derleg, Canonico Suwell Clerico, Roberto de Lot, salutem. Mandamus vobis de singulis receptionibus quintaedecimae nostrae per vos assisae & collectae de illis qui quintamdecimam illam receperunt, & eam vobis liberaverunt compoto coram vobis diligenter audito, venire faciatis, omni dilatione & occasione postpositis, coram venerabilibus patribus J. Bathoniensi, & R. Sarresberiensi Episcopis, vel eorum assignatis apud Westm. in Crastino Purificationis beatae Mariae, duos ex vobis, scilicet unum Laicum & unum Clericum, ad reddendum ibidem pro vobis & pro seipsis finalem compotum de universis et singulis receptionibus praedictae quintaedecimae * distincté. districte et aperte. Ita videlicet, ut praedicti duo secum deferant, et ibidem reddant omnia arreragia ejusdem quintaedecimae, taliter in hiis vos gerentes, ne si aliquid omissum fuerit vel minus actum de praedictis, ad vos nos capere debeamus. Mandavimus autem Vicecomiti Nottingham & Dereby, quod ad hoc plenè diligenter exequend. parts suas interponat, prout opus fuerit, & vobis viderit expedire. Teste meipso apud Westm. 14 die Dec. Anno regni nostri 10. REX Vicecomiti Nottingham & Dereby, salutem. Mandavimus Justiciariis praescriptis, Ibidem. quod de singulis receptionibus Quintaedecimae nostrae per eos assisae & collectae, compoto coram eis diligenter audito de illis qui pecuniam illam receperunt, & eam illis liberaverunt venire faciat, omni dilacione & occasione postpositis, coram venerabilibus patribus nostris J. Bathoniensi, & R. Sarresberiensi Episcopis, vel eorum assignatis, in crastinum Purificationis beatae Mariae, ●nno regni nostri decimo, apud Westm. duos ex eis, scilicet, unum Laicum & u●um Clericum, ad reddendum ibidem finalem compotum de universis et singulis receptionibus praedictae Qointaedecimae distincte et aperte: Ita videlicet, ut secum deferant et ibidem reddant omnia arreragia ejusdem Quintaedecimae. Tu igitur literas nostras inde eis directas, eye sine dilatione mittas, & ad haec diligenter exequenda partes tuas interponas, prout opus fuerit & nobis videris expedire. Ita quod in nullo pro defectu tui damnum incurremus. Teste meipso apud Westmonast. 14 die Decembris, anno eodem. Eodem modo scribitur Justic. & Vicecomitibus subscriptis, mutatis tamen diebus solummodo, ut patet inferius. Linc. Thomae de Muleton, Alex. etc. à die Purificationis beatae Mariae in tres Septimanas. There are other Writs to the like effect in the dorse of the same Roll, which I pretermit; wherein I likewise meet with this gratuity and promise of a reward or Annual pension by the King to a Romish Cardinal, to engage him to promote his affairs in the Court of Rome, where nothing was then attainable but by such pensions or bribes to Popes and their Officers. REX S. Titulo Sancti Adriani Diacono Cardinali, salutem. Noveritis centum Claus. 10 H. 3. m. 1. dorso. Marcas quas vobis misimus post mortem Domini J. Regis patris nostri, et liberalitatis nostrae mero dono, ut agendis nostris expediendis impensam diligentiam vestram respiceremus vobis fuisse transmissas, cum non crederemus, nec adhuc nobis vel consilio nostro visum sit, quod ex facto dicti patris nostri vobis teneamur in hac parte. Parati tamen gratiam vobis & honorem impendere, dilectionem vestram rogamus attencius, quatinus circa agenda nostra nichilominus solliciti sitis sicut prius, nec in hiis quae ad nos tepide vos geratis, si placet, fiduciam certam habentes, quod diligenciae vestrae circa honorem et commodum nostrum impensae pariter et impendendae, digna pro tempore curabimus favente Domino vicissitudine respondere. Teste Rege apud Westm. 23 die Octobris. I find in Clause 10 H. 3. m. 28. dorso, this Entry: Dominus Rex scripsit Domino Papae, quod bene placet ei, si placet Domino Papae et Capitulis Lissemor. et Waterford. Ecclesiarum, quod uniantur ipsae duae Ecclesiae; Ita tamen quod Sedes remaneat apud Waterford Civitatem Domini Regis. To which receiving no answer, he seconded it with the * Here, p. 80. succeeding Epistle for their Union, which himself might have made without the Pope by his Prerogative Royal. In the Plea Rolls of Hillary Term, An. 11 H. 3. in the Tower, I found this accord made between the King and Archbishop of Canterbury, to the prejudice of the rights and forfeitures due to the Crown. Kent ss. Cum contencio esset inter Dominum Regem & Dominum S. Cantuariensem Plac. Term. Hillar. an. 11 H. 3. rot. 4. in Turre Lond. Archiepiscopum super quibusdam libertatibus, videlicet, de judicio & justicia faciendis de hominibus feodi ipsius Archiepiscopi rectatis & indictatis de pace Domini Regis infracta, & de attachiamentis faciendis de eisdem hominibus, & de custodia & incarceratione eorundem hominum, & de catallis fugitivorum, & de seisinis faciendis de terris recuperatis in Curia Domini Regis, & de bobus habendis. Vt omnes maliciae & contenciones amoverentur, & plena pax inter eos firmaretur, Dominus Rex ad instanciam et peticionem Magnatum suorum, et pro salute animae suae et animarum antecessorum suorum et successorum suorum concessit; Quòd cum aliquis de f●odo ipsius Archiepiscopi rectatus fuerit vel indictatus de aliquo quod ad Coronam Domini Regis pertineat, loquela illa in Curia Domini Regis per Inquisitiones & alio modo plenè deducetur usque ad Judicium; & tun● ad requisitionem Ballivorum ipsius Archiepiscopi mittetur loquela illa in Curia ejusdem Archiepiscopi; ut ibi praesentibus duobus Justice. Domini Regis vel tribus judicium et justitia ibi fiant, sive homo ille deliberandus sive dampnandus. Habeat eciam Archiepiscopus custodiam & incarcerationem talium hominum. Concessit eciam, quod habeat catalia hominum fugitivorum de feodo suo, et quod per Ballivos ipsius Archiepiscopi fiant seisinae de terris quae sunt de feodo suo recuperatis in Curia Domini Regis, ●ive per assissam, sive alio modo: Et quod Archiepiscopus habeat boves occasione earundem seismarum habendos. Attachiamen. eciam facienda de hominibus feodi Archiepiscopi fiant a Ballivis ipsius Archiepiscopi per visum servientis Domini Regis, etc. Thus did the Archbishop then gain upon the rights and prerogatives of the Crown, to advance his own grandeur and signory. In the same Term, I find this Suit for prosecuting a Suit in Court Christian for Chattels and Debts not of Testament or Matrimony, against the King's Prohibition. Robertus Halcrum obtulit se 4 die versus Herbert. Canonicum Sancti Pauli London. Plac de Term. Hil●ar. An. 11 H. 3 rot. 9 intus, in Turre London. de plac. quare secutus est placit. in Curia Christianitatis, de catallis quae non sunt, etc. Ibid. dorso. Bedf. Richardus Prior de Barstaple attachiatus fuit ad respondend. Johanni de Justue et Ric. Inge, quare traxit eos in placitum in Curia Christianitatis de catallis ipsorum Johannis et Richardi quae non sunt de Lestamento vel Matrimonio, etc. contra Prohibitionem, etc. Et Prior venit & dicit, quod non implacitavit eos nisi de Decimis et Oblationibus et his quae pertinent ad Ecclesiam suam. Eodem modo respondit contra Johannem Papmol, Alexand. Juvenem, (and seven more there named) quare secutus est eos de eodem, etc. Tom. 2. p. 406. l. 15. after us, this Patent should have been inserted. REX venerabili patri H. Dublin. Archiepiscopo & suffraganeis suis, salutem. Pat. 11 H. 3. parte prima, m 11. Hibernia de auxilio fac. Dom. Regi. Cum Dominus Papa statu rerum et temporum exigente multiplici nos viderit auxilio indigere, ac propter hoc tanquam pius pater et providus auxilium nobis liberaliter mandaverit, de bonis et possessionibus Ecclesiasticis tam in Hibernia quam in Anglia, etc. (verbatim, as in that there printed to the Abbots.) Ut autem vos & totum Hiberniae Clerum securos efficiamus & certos, quod non trahetur in consequentiam, vel praejudicium generabit Ecclesiasticae libertati subventionis hujusmodi exhibitio, super hac Immunitate vestra et totius Hiberniae Cleri, literas nostras patentes conceptas in eadem forma qua Praelatis et Clero Angliae literas nostras consimiles dedimus, vobis duximus transmittendas. Teste Rege apud Westmonast. 10 die Decembris. E●dem modo scribitur Armakano Archiepiscopo, T●amensi Archiepiscopo, Cassellensi Archiepiscopo. REX Archiepiscopo Dublin. & suffraganeis suis, salutem. Cum Dominus Papa De immunitate pro eodem Auxilio. Honorius tertius propter urgentia negotia nostra, Archiepiscopis terrae nostrae Hiberniae per literas Apostolicas dedisset in mandatis, ut Clerum Hiberniae sibi subditum moverent diligenter & inducerent, quod de beneficiis suis competens auxilium caritative nobis facere debent, ad conservationem pacis Ecclesiasticae et regni nostri Angliae, et ad recuperationem juris haereditatis nostrae, Clerus praefatus ad faciendum praemissa prona devotione inductus, liberaliter concessit & benignè sextamdecimam partem beneficiorum suorum secundum aestimationem * unius. 1. anni competentem; Ita quod ex hac gratia gratis et liberaliter tunc nobis impensa, processu temporis Eccle●●is vel Ecclesiasticis personis seu beneficiis nullum posset aliquatenus praejudicium generari. Nos igitur nolentes occasione gratiae et liberalitatis nobis ut praemissum est affectu favorabili impensae, Ecclesiae Dei, Archiepiscopis, Episcopis, aliisve Praelatis, Clericis aut Ecclesiasticis seu Religiosis viris, vel Ecclesiasticis possessionibus quibuscumque, vel feodis, vel hominibus eorum praejudicium, vel gravamen aliquod aliquo tempore generari, nec similem praestationem trahi posse in consuetudinem vel debitum, praesentibus literis nostris cum multiplici gratiarum actione protestamur, beneficium taliter nobis collatum ex sola liberali gratia Cleri processisse, nec illud a nobis, vel haeredibus nostris occasione, vel exemplo tali in debitum vel consuetudinem trahi posse. In cujus, etc. fieri fec●mus. Teste ut supra. Eodem modo scribitur praedictis Archiepiscopis Hiberniae. Tom. 2. p. 408. l. 2. after Novembris, add; The King needing the Popes and Cardinal's assistance in a business which highly concerned his exaltation and honour, writ these ensuing gratulatory and complimental Epistles to them, fu●ly to promote and effect it. DOmino Papa, salutem. De beneficiis ineff●bilibus à sanctitate vestra nobis Claus. 11 H. 3 pars 2. nu. 1●. dorso. piè collatis, devoti et humiles ad gratiarum vobis assurgimus actiones; significantes Dominationi vestrae, quod tranquilla pace per totum regnum nostrum nobis integrè reddita, & statu nostro per omnia jocundius & plenius solito, divina praeventi gratia gratulamur. Verum cum ex gratia sanctitatis vestrae dependeat, ut ad plenum respiremus, pedibus sanctitatis vestrae provoluti m●er●cordiam vestram imploramus, (quatinus cum Ecclesia Romana nobis sibi prae cunctis terrae principibus specialiter et fortiter astricta) teneatur non deesse, negotium pro quo p●dem ad vos destinavimus venerabilem patrem A. Coventren. Episcopum, in cujus negotii promotione consistit eraltatio nostra, et honoris nostri perpetui spes certissima, ea affectione curetis expedire, (si placet) qua personam nostram, et summae promotionis nostrae maturatum diligitis effectum. Teste Rege apud Westm. 18 die Jan. CArdinali sic. De beneficiis innumeris a sanctitate vestra nobis impensis, ad Ibidem. devotas vobis assu●g●mus gratiarum actiones; S●gnificantes dilection● vestrae, quod tranquilla pace. etc. ut supra. Verum cum ex gratia sanctitatis Apostolicae, (quam supplex et devotus requirit venerabilis pater A. Coventre●sis Episcopus, ad Curiant Romanam nupenr transmissus) dependeat ut ad plenum respiremus; et in ea maxime consistant exaltatio nostra et honoris nostri perpetui spes certissima; ad obtinendum quod petit pro nobis, ea velitis affectione laborare, qua personam nostram et summae promotionis et restitutionis nostrae maturatum diligitis effectum. Teste ut supra. In hac forma scribitur G. Titulo sancti Mar●i●i Praesbytero Cardinali, S. Titulo sancti Adriani Diacono Cardinali, J. Titulo sancti Praxedis Praesbytero Cardinali, H. Hostiensi & Welletrensi Episcopo, S. Basilicae 12 Apostolorum Praesbytero Cardinali, R. Titulo sanctae Mariae in Cos●edin. Th. Titulo sanctae Sabinae Praesbytero Cardinali, et universis Cardinalibus per litteras patentes. In the Plea Rolls in the Tower, Term. S. Michaelis, An. 12 H. 3. I found these ensuing Suits for holding Pleas against the King's Prohibitions in Courts Christian. Willielmus de Cobevill òbtulit se 4 die verse. Dom. Archidiaconum Dorset. & Rich. Dorset. Decanum de Bedepat, de plac. quare tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de laico seodo suo in Badwaddon; & contra Magistrum Rogerum de Pontesham, de plac. quare secutus est idem placitum in eadem Curia contra Prohibitionem Domini Regis, etc. Et ipsi non venerunt, etc. Engeramus de la Shagh obt. se 4 die vers. Johannem Decanum de Preston, de Rot. 10. Norhampt. ss. plac. quare tenuit plac. etc. de laico feodo ipsius Eng. in Engleham en la Shagh, contra Prohibitionem Dom. Regis: Et verse. Johannem Personam Ecclesiae de Hileworth, quare secutus est placit. illud, etc. Et ipsi non venerunt, etc. Willielmus Preceptor de Kernewell, & Magistr. Johannes Penitentiarius de Ely Ibid. Rot 14 Cantebrig. ss. attachiati suerunt ad respond. Roberto fill. Walteri, quare tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de Advoc. Ecclesiae de Sevechaux contra Prohibitionem Regiam; & Andr. de Stallerns sum. fuit ad respondend. eidem Roberto; quare secutus est placitum de eadem Advocate. contra eandem Prohibitionem: Et Preceptor & Magist. Johannes veni●nt & defendunt, quod non tenuerunt placit. contra Prohibitionem Regiam; sed revera aliquod tenuerunt placitum, sicut praedict. est contra Andraeum, Petrum & Richardum Clericum, Personam de Sevexes, de hoc petunt Ecclesiam de Sevechaux, ut Capellam pertinent. ad Ecclesiam ip●ius Andreae de Hundon: sed statim postquam mandatum Dom. Regis de Prohibition susceperunt, cessaverunt; et hoc idem dicit Andraeas. Et Robertus filius Walteri per Attorn. suum dicit, quod post Prohibitionem illam Excommunicaverunt Richardum Clericum suum, ni●i idem Richardus amitteret Ecclesiam suam: Et Judices dicunt, quod hoc fuit ante Prohibitionem propter contumaciam suam; Et benè concedunt, quod ampl●us non tenebant placitum▪ et quod absolvent eum▪ Et idco sine die. Johannes de Burghill Clericus oped. se 4 die vers. Rob. Vicar. de Burghill, de placit. quare secutus est placit. in Curia Christianitatis de laico feodo ipsius Roberti in T. contra Prohibitionem Regiam; Et quia non venit attachiatus fuit, etc. Ibid Rot. 22. Hereford. ss. Tom. 2. p. 416. l. 6. add; The King likewise sent this Epistle to the Emperor. IMperatori, etc. Ecclesiastica pace gaudere, et de inimicis Crucis Christi triumphum. Venientem ad nos Imperialis Aulae nuncium praesencium latorem Militem Claus. 12 H. 3. m. 22. vestrum, affectu quo decuit recepimus, & porrectis nobis literis Celsitudinis vestrae audivimus & intelleximus diligenter, quae fuerant in eisdem contenta super statu ves●ro, & aliis quae circa personam vestram nuper acta dicuntur, de quibus ante susceptionem nuntii & literarum vestrarum Dominus Papa per literas suas nos fecerat certiores: pro quo, si placet Dominus noster, nihil indignationis concip●at, si vob susquequaque non scribimus ad praesens ut deceret, licet ad vos & honorem nom●●s ves●ri sincerum nichilominus habuimus affectum. Condolemus quidem, et compatimur quatinus possumus Majestati vestrae, parati pro viribus offensae vestrae mederi, et Imperiali Celsitudini subvenire, honoris Ecclesiastici semper integritate servata. Attendentes quidem quantum discrimen immineat negocio crucifixi in odio et discordiae seminario, quod humani generis inimicus inter Ecclesiam Romanam et vos nititur excitare, quantum eciam periculum orbis terrarum exspectare possit ex eodem, sperantes eciam ex parte alia, quod Dominus Papa salubribus Consiliis et precibus nostris et monitis, (utpote qui ei inter caeteros mundi Principes magna et speciali devotione quadam sumus astricti) facilem et favorabilem praebere debeat auditum. Scripsimus eidemcum multo precum et consilii conatu, quatinus humanae mentis motu domi recluso, ad liberacionem Terrae sanctae dirigat intuitum interioris hominis et affectum, injuriarum obliviscens hiis diebus quas, alio forte tempore poscente, justicia cogeretur ulcisci, ut eciam vos sine cujus ministerio liberacionem Terrae praefatae mundus nescit indicare, ad manum suam et Ecclesiae pacem modis omnibus satagat revocare. Sane quia non nocet admisso subdere calcar equo, currentem decrevimus monere, dum vobis consulimus & facere suademus quod praeter consilium nostrum facturi estis eciam non rogati. Consilium igitur nostrum est, ut non contempnentes Ecclesiae manum quam in personam vestram extendit, relaracionem sentenciae suae, pietatis instanter nichilominus insistentes proposito, quod pro liberacione patrimonii jesu Christi a primaevo tempore vestro laudabiliter concepistis, quod absit, hoc tempore quo tradidit omnipotens Deus in manibus vestris vires mundi, tepescere videamini a consummacione laboris quem vobis foelix fortuna commendavit. Teste ut supra. This Epistle he seconded with another enroled in the Clause Rolls in the Tower. EXcellentissimo Principi & dilecto sibi in Christo amico F. Dei gratia Romano Imperatori, etc. Claus. 12 H. 3. m. 12. dorso. H. eadem gratia Rex Angliae, etc. Ecclesiastica pace gaudere, et de inimicis Crucis Christi triumphum reportare: Literas magnificentiae vestrae eo quo decuit honore suscepimus, et gratiarum actione gaudentes, si jam transfretastis in obsequium Crucifixi, prout Literae vestrae continebant. Monemus igitur excellenciam vestram, et exhortamur in Domino, quatinus in illis vos exerceatis operibus solliciti quae Deo et sacrosanctae Ecclesiae cedant ad honorem. Ex affectu enim sincero quem erga vos gerimus desideramus, ut in arrepto itinere sic procedatis, ut Deo et Ecclesiae reconciliati, gloriam exinde reportetis et honorem. Speramus enim in Domino, quod si inceptis vestris secundum Deum et honorem Ecclesiae procederitis, multi exemplo strenuitatis vestrae promptiores et paratiores invenientur ad succursum Terrae sanctae. Teste Rege apud Westm. 15 die Julii. DOmino Papae. Sanctitatis vestrae Literas devocione qua decuit recepimus, Claus. 12 H. 3 m. 12. dorso. continentes narracione brevi defectum succursus Terrae Sanctae, quem in prae senti sperabatis per ministerium Imperatoris ordinatum fuisse. Sanè dolorem vestrum, quem brevem esse decet, non audivimus sine dolore maximo, cum in salute vestra et Ecclesiae statu pacifico, regnancium pax consistit et regnorum. Recepimus autem postmodum Literas Imperatoris, qui de multis gravaminibus et injuriis ei, ut dicebat, praeter suorum exigenciam meritorum, conquerendo, in eisdem Literis notum fecit nobis, sicut & in aliis regnis publicasse se dicit, quod in medio instantis Maii proponit nichilominus transfretare. Literas easdem ostendimus Clerico vestro Magistro Stephano tunc praesenti nobiscum: De cujus consilio, Imperatori rescripsimus consulendo, ut a de●ita vobis et Ecclesiae devocione nullius temeritatis ausu recedens, similiter obediat et obsequatur, etc. Vobis siquidem ut Patri et Domino, cui in tocius fidelitatis et obsequit plenitudine adesse volumus et tenemur, ●onsulimus in Domino pro negocio Terrae Sanctae, cujus liberacionem mundus desiderare debet ardenter, quatinus eundem si cum humilitate debita ad cor reverti voluerit, vestrisque parere mandatis, misericordite●●etipere velitis ad pacem. Teste Rege apud Westm. 20 die Febr. Tom. 2. p. 432. l. 27. before How, insert; The Dean and Chapter of Imileth in Ireland unanimously elected this John Colingham their Chancellor for their Bishop; whom yet the Archbishop refused to confirm and consecrate, because elected without the King's licence and subsequent approbation: Pope Gregory the 9th. upon their appeal and complaint issued this Bull to the Archbishops of Armach and Dublin and the Bishop of Fern, to examine the merits of the election and person, and to confirm and consecrate him if canonically elected, and inflict Ecclesiastical censures on the opposers; the original whereof I found in the White Tower Chappel. GREGORIUS Episcopus, servus servorum Dei; venerabilibus fratribus An. 12 H. 3. in Turre Lond. Armachan. & Casselen. Archiepiscopis, & Episcopo F●rnensi, salutem & Apostolicam benedictionem. Ex parte dilectorum filiorum, Decani & Capituli Imilacen. fuit propositum coram nobis, quod eorum Ecclesia Pastoris solatio destituta, ipsi, ad quos electio Episcopi pertinebat, ad tractandum de futuri substitutione Praelati simul in Capitulo convenerunt: ad quorum vota scrutanda tres assumpti fuerunt de suo Collegio fidedigni, qui, singulorum voluntatibus inquisitis & publicatis, postmodum in communi cum fuisset, habita diligenti collatione repertum, quod omnes in Magistrum Johannem, Cancellarium ejusdem Ecclesiae convenissent, ipsum invocata Spiritus sancti gratia, in suum Episcopum eligerunt. Cnmque a te (frater Archiepiscope Cassalensi) confirmari electionem suam humiliter supplicassent, tu, sicut exposuisti per literas tuas, licet tam electionis quam electorum et Electi studiis inquisitis et meritis, invenisses electionem de persona 〈◊〉 canonice celebratam, eam tamen omisisti hactenus confirmare: unde a nobis fuit ex parte praedictorum Decani et Capituli suppliciter postulatum, ut cum viduatis Ecclesiis mora in praeficiendo sibi Pastorem consueverit esse damnosa, providere super hoc paterna sollicitudine dignaremur. Quoeirca fraternitati vestrae per Apostolica scripta mandamus, quatinus occasione et timore postpositis, de electionis, electorum et Elect● meritis inquisitis, si vobis constiterit, de persona idonea canonice celebratam electionem eandem, confirmationis et consecra●ionis munus impendatis Electo, et ei faciatis, sicut eorum Episcopo, obedientiam et reverentiam exhiberi. Contradictores per censuram Ecclesiasticam, appellatione postposita, compescendo. Quod si non omnes hiis exequendis potueritis interest, duo vestrum ea nichilominus exequantur. Dat. Anagniae, 6 Non. Julii, Pontificatus nostri anno primo. Whereupon the King appointed Laurence of London his Proctor to defend the rights of his Crown before these Delegates, against this Bishop, being elected without his precedent Licence or Royal assent. In the Fragments of Placita Assisarum Term. S. Mich. anno 12 H. 3. Rot. 13. dorso, (extant in the Tower of London) before the Justice's Itinerant, I met with this memorable Attachment for suing in Court Christian for all the Tithes belonging to a Chapel, and by consequence for the Advouson itself; the first of this Kind I have observed. Magister Ricardus de Eseburn attachiatus fuit ad responden dum Johanni de Sancto Georgio, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis contra prohibitionem Domini Regis, de advocatione Capellae ipsius Johannis de Tudeham; unde idem Johannes dicit, quod antecessores sui fuerunt in seisina de advocatione ipsius Capell● per 100 annos, & semper praesentaverunt ad eandem Capellanum. Et praedictus Ricardus exigit ab eo omnes decimas ad eandem Capellam spectantes, et ita * The ground of the Writ of Indicavit, in like cases, Register, f. 35, 36. Fitz. Nat. Brev. 44, 45. indirecte et advocationem, quia st amitteret decimas illas, ita per consequens amitteret advocationem illius Capellae. Et Ricardus venit & dicit, quod de nulla advocatione trahit eum in placitum, sed revera Capella illa sita est infra Parochiam suam, et Ecclesia sua semper habuit tertiam partem decimarum de garbis, et minutas decimas. Ita quod antecessores ipsius Johannis dederunt suas partes illarum decimarum quibusdam Monachis qui illas diu tenuerunt; et postea concesserunt cuidam Capellano decimas illas, qui illas decimas diu tenuit et nunc clamat in Capella, unde Episcopus loci sequestravit decimas illas in manum suam et tenet illas. Et praedictus Johannes saepius tenuit illas in manu sua sine servicio quod faceret Capellae illi. Et unde idem Ricardus petit illas sicut de aliis parochianis suis, et non alio modo, etc. Postea convenit inter 〈◊〉, quod si praedictus Johannes habeat ibi Capellanum qui Capellae illi deserviat. libeler concedit idem Capellano decimas illas percipiendas; alioquin non concedit, quod decimae remanerent in manu laicali. By which Record and Plea it is evident: First, That owners of Lands originally, as well as our Kings, did by their Charters give their Tithes to what persons or Churches they pleased, as all the Chartae Antiquae, and * Mr. Selden's History of 〈◊〉 ● 1, 12. Tithes abundantly evidence. 2ly. That they might lawfully give their Tithes to a Chapel, to maintain a Chaplain to do Divine Services therein; which gifts were admitted good in Law against the Parson of the Parish Church within which the Chapel was situated. 3ly. That the Bishop sequestered the Tithes belonging to the Chapel; that the Parson of the Parish claimed them, whiles there was no Chaplain to officiate in it; and that the Patron could not justly detain them in his own hands, during the vacancy of a Chaplain. The King's Tenants in Capite, and others alienating some of their Tenements to religious Houses without his special Licence, and others of them removing from their Tenements held of the King to the Lands held of Monasteries, to his prejudice; he thereupon issued Proclamations to all Sheriffs, to prohibit such Alienations and Removals; and to inquire of all offences of this kind, before the Statute of Mortmain. REX Vic. Kanc. salutem. Praecipimus tibi, quod statim visis Literis illis per Claus 12. H. 3. m. 12 dorso. totam Ballivam tuam clamari facias, quod nullus qui de nobis tenet in Capite in Balliva tua, et Dominicis nostris, sicut corpus et tenementum suum diligit, aliquid de tenemento suo conferat, vel vendat, vel aliquo alio modo alienet alicui Domui religiosae, vel aliquibus personis Ecclesiasticis sine licentia nostra. Firmiter eciam prohibeas quod 〈◊〉 de nobis tenens in Capite, sive miles, sive liber homo, sive alius se transferat a terra quam de nobis tenet, ad terram alicujus domus religionis vel personae Ecclesiasticae ad manendum super eam, per quod simus perdentes in serviciis, tallagiis, vel aliquibus aliis modis ad nos pertinentibus. Diligenter eciam inquiras per sacramentum proborum et leg. hominum Com. tui, qui de hominibus nostris de nobis tenentibus in capite Dominicis nostris, sicut provisum est, dederint, vel vendiderint, vel alio modo alienaverint aliquid de tenementis suis, et quibus viris Religiosis vel Ecclesiasticis personis ea alienata fuerint, et a quo tempore, et quantum singula illa tenementa ●lienata valeant. Et inquisitionem inde factam, etc. nobis mittas, et has Literas. Teste Rege apud Westm. primo die Febr. The * See Godwins Catalogue, p. 516. King consenting to the Election of Richard Poor Bishop of Salisbury to the Church of Durham, after his refusal of him they first elected; he thereupon issued these Writs concerning the restitution of the Temporalties of Durham, (excepting two Castles) and of the Corn he had sown on his Temporalties of Salisbury. DOminus Rex ordinacioni, scil. de ven. Patre R. quondam Sarr. Episcopo in Claus. 12 H. 3. m. 5. Episcopum Dunholm. assensum Regium praebuit et favorem. Et mandatum est Magistro Stephano de Lucy, quod Castris de Norham. & de Dunholm. in manu Domini Regis retentis, Ballivis ipsius Episcopi seisinam habere faciat; Apposita eciam salva custodia in eisdem Castris, ad nos sine dilacione veniatis nobiscum locuturi. Teste Rege apud Westm. 22 die Julii. Et mandatum est Vic. Wiltes, quod Magistro Elyaede Derham, & Reginaldo de Kanc. quibus Dominus Rex Episcopatum Sarr. vacantem commisit custodiendum quamdiu Domino Regi placuerit, in hiis quae ad praedictum Episcopatum pertinent ista vice in nullo se intromittant. Teste ut supra. Eodem modo scribitur Vic. Surr. Dorset. Glouc. Berk. Et mandatum est praedicto Reginaldo de Kans. quod praedictus R. Episcopatui custodiendo una cum praedicto Magistro Elya diligenter intendat. Ita quod cum Episcopus Dunholm. in parts Sarr. veniat sacramentum praestet coram eo de praedicto Episcopatu custodiend. fideliter, sicut praedictum est. Dominus Rex concessit rev. pat. R. quondam Sarr. Episcopo, nunc Dunelm. omnia blada instantis autumpni quae sunt in Dominicis Episcopatus Sarrum, quae quidem blada idem Episcopus seminari fecit in eisdem Dominicis. Ita quod idem Episcopus blada sua colligi faciat per occupationes & consuetudines debitas maneriorum eju●dem Episcopatus; Retentis autem de eisdem bladis semine ad praedicta Dominica seminanda, et liberacionibus servientum quantum necesse fuerit. Et mandatum est Magistro Elyae de Derham, & Reginaldo de Kancia, quod eidem Episcopo blada praedicta habere faciant, sicut praedictum est. Teste ut supra. Tom. 2. p. 421. l. 48. add. ET mandatum est Vic. Northumbr. quod occasione vacationis illius Ecclesiae manum ad eam non mittat, nec in aliquo se intromittat, quia Dominus Rex nolens Claus. 12 H. 3. m. 14. venire contra factum praedecessorum suorum, mandavit Eborum Archiepiscopo, ut supra continetur. The King this year issued this Writ to the Committees of the Temporalties of the Archbishopric of Canterbury to deliver all the Goods of Archbishop Stephen Langeton to his Executors to perform his Will, and to inquire and certify what Stock he received, and how to dispose of the Corn then growing. REX Bertramo de Cryoil. & Alano Pomant. salutem. Mandamus vobis, quod omnia blada de anno praeterito quae fuerunt S. quondam Cantuar. Archiepiscopi Claus. 12 H. 3. m. 5. dorso. in maneriis Archiepiscopatus, & omnia Catalla tam in Animalibus quam in Instauris, & aliis, quae fuerunt ejusdem Archiepiscopi, habere faciatis ven. P. A. Coventr. & H. Roff. Episcopis, Magistro Simoni de Langeton Archidiacono Cantuar. Magistro ●h. de Freckenham, & Magistro Elyae de Derham, Executoribus Testamenti ipsius Archiepiscopi, ad executionem ejusdem Testamenti libere faciendam. Et si quid inde amotum fuerit vel distractum, id venire et eisdem Executoribus reddi faciatis. Blada vero instantis autumpni de terris quae fuerunt ipsius Archiepiscopi, per servientes qui fuerunt apud singula maneria tempore praedicti Archiepiscopi, per operationes & consuctudines debitas hominum de eisdem maneriis, & ad custum de eodem blado faciend. colligi faciatis, accepto ab eisdem servientibus Sacramento, quod fine vasto et distractione blada illa sub vobis fideliter colligent, et salvo custodient: Et si videatur Executoribus praedictis quod aliqui de praedictis servientibus minus idonei fuerint ad praedicta utiliter facienda, & Executores ipsi alios loco eorum quos viderint magis idoneos vobis praesentaverint, illos ad praedicta facienda recipiatis, accepto ab eis sunili Sacramento, quod sicut et alii blada praedicta sub vobis colligent et salvo custodient. Diligenter eciam inquiri faciatis per sacramentum proborum et legalium hominum de singulis maneriis per quos rei veritas melius inquiri potest, * His Executors being obliged to leave, or make good as much. quantum instauri ut in bobus, vaccis, equis, et aliis, idem Archiepiscopus recepit tempore quo Archiepiscopatum praedictum recepit. Et inquisitionem inde factam distinctè & apertè in scriptum redactam nobis scire faciatis apud Westm, ad Scaccarium nostrum à festo Sancti Michael. in unum mensem. Teste Rege apud Westmonast. 22 die Julii. Tom. 2. p. 423. l. 28. after evidenced, add: I find this Writ issued to certain Commissioners to take, examine and certify the Archbishop of Dublin's account concerning the moneys raised out of the vacant Bishoprics in Ireland granted to him, and concerning the remainder of the debts due to him. MAndatum est J. Fernensi Episcopo, & R. de Burgo Justice. Hiberniae, & G. de Claus 12. H. 3. m. 8. Thurevill Archid. Dublin. quod audiant compotum H. Dublin. Archiepiscopi, de Archiepiscopatibus et Episcopatibus et Episcopatibus vacantibus, et terris, et fixmis, et redditibus qui extiterunt in manu sua ad percipiendum fructus inde provenientes, in parte solutionis debitorum quae Dominus Rex eidem Archiepiscopo debet, et compoto illo diligenter audi●o fructus quos idem Archiepiscopus inde recepit, et L. libr. quas Domino Regi concessit pro quintadecima sua de Dominicis suis, in debito praedicto in quo Dominus Rex ei tenetur, eidem Regi faciant allocari. Ita quod Dominum Regem certificare possint de quanto ipsum se Dominus Re● versus ipsum Archiepiscopum acquietaverit, et quantum restet de praedicto debito solvendo. Teste Rege apud Westm. 10 die Ma●i. What other Rents he had granted him in Ireland toward the satisfaction of his Debts, and how they grew due by his services for King John in the Court of Rome, and as his own Chief Justice in Ireland, this Record will inform us. REX eidem Ricardo. Sciatis, quod in solutione debiti quod debemus venerabili patri H. Dablin. Archiepiscopo, pro mutuo quod fecit pro Domino J. Rege Claus. 12. H 3. m. 8. Hibern. pro Archiep. Dublin. patre nostro per praeceptum suum, et pro expensis suis factis per ipsum Archiepiscopum in Curia Romana pro negotio ip●ius patris nostri expediendis, et pro expensis quas idem Archiepiscopus fecit in servitio nostro in Hibern. dum ultimo suit justic. noster Hiber●. assignavimus eidem Archiepiscopo Centum libras de firma Civitatis nostrae de L●mcrik, recipiendas ad duos terminos, videlicet ad festum Sancti Michaelis quinquaginta libras, & ad Paschae quinquaginta libras. Assignavimus etiam eidem Archiepisc. in solutione ejusdem debiti, quinquaginta marcas per annum percipiend. de firma Civitatis nostrae Dublin. sicut plenius continetur in nostris patentibus quas inde fieri fecimus. Et ideo vobis mandamus, quod praedictas centum libras de firma praedictae Civitatis Limerik, & praedictas quinquaginta marcas do firma Civitatis nostrae Dublin. eidem Archiepiscopo recipere permittatis, quousque praedictum debitum ei persolvatur. Teste ut supra. What Pension the Bishop of Fern received from the King in Ireland for his Service, is thus recorded in the same Roll. REX dilecto & fideli suo Ricardo de Burgo Justice. suo Hibern. salutem. Sciatis Ibidem, Hib. p●o Episcopo ●●n. quod loco quadraginta librarum quas venerabilis pater J. Fernensis Episcopus p●rcipere solebat singulis annis per praeceptum nostrum de manerio nostro de Novo Castello de Lenan. ad se sustentandum in servitio nostro, concessimus eidem Episcopo, quod recipiat de caetero ad Scaccarium nostrum Dublin. singulis annis ad se sustentandum in servitio nostro 40 libras, videlicet ad Scaccarium Sancti Micha●lis 20 libras, & ad Scaccarium Paschae 20 libras. Ita tamen quod habeat blada sua ejusdem manerii de hoc autumpno anno regni nostri 12. Et ideo vobis mandamus, quod ex quo praedicta blada fuerint collecta, manerium illud in manum nostram capias, & de consilio ipsius Episcopi, & aliorum fidelium nostrorum ad commodum nostrum salvo custodiri faciatis, computatis eidem Episcopo rationabilibus & necessariis expensis quas posuit in emendatione domorum ejusdem manerii. Teste meipso apud Westm. 8 die Maii, anno, etc. 12. The Bishopric of Imelic in Ireland becoming void, the King granted the custody thereof by this Patent to Ralph of Norwich his Clerk. REX R●●t de Burgo Justice. suo Hibern. salutem. Sciatis quod commisimus dilecto Ibid. m. 9 Hibern. De Episcopa●● Imelic. & fideli Clerico suo Rad. de Norwic. Episcopatum Imelicen. vacantem custodiendum quamdiu nobis placuerit. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Rad. vel certo nuncio suo has literas deferenti de omnibus quae ad praedictum Episcopatum pertinent, plenam seisinam habere faciatis, in eodem statu quo fuit die quo H. quondam Imelicensis Episcopus obiit. Teste meipso apud Westm. 26 die Aprilis, anno regni nostri 12. The first * See Tom. 2. p. 373, 374, 381, 382. union of the Bishopric of Lismore to the Bishopric of Waterford in Ireland, made by the Pope's Legate about the third Year of H. 3. being adjudged void by the Pope's Delegates; the King upon the next avoidance of the Bishopric of Lismore, by his Letters Patents, reunited it to Waterford, by reason of the poverty of both Bishoprics, the Bishops being enforced to beg and live out of their Diocese; which union he desired the Pope to ratify, (though valid in Law without him) by this Epistle endorsed on the Clause-Roll of 12 H. 3. REverendo Domino & Patri in Christo sanctissimo G. Dei gratia summo Pontifici H. eandem gratia Rex Angliae, etc. salutem & debitam tanto Patri reverentiam. Claus. 12 H 3. m. 5. dorso. Quia redditus et possessiones tam Waterford. quam Lissemor. Episcopatus adeo tenues sunt et exiles, quod propter utriusque paupertatem coguntur Episcopi eorum necessitate compulsi extra Provinciam suam necessaria mendicare, quod quidem indecens nobis valde videtur et inhonestum, quod hujusmodi personae tantae subjaceant egestati: cupientes egestati, necessitati et insufficientiae utriusque prospicere quantum in nobis est, concedere duximus, et assensum nostrum praebere, quod supradictus Lissemorensis Episcopatus jam Pastore vacans, dummodo sanctitati Sedis Apostolicae placeat, uniatur Waterfordensi, ut sic uniti pocius sufficiant ad officium Pastorale decenter exequendum, quam si divist remaneant ambos mendicare faciant et egere. Rogamus igitur Sanctitatem vestram eo quo possumus affectu, intuitu pietatis et nostrae peticionis interventu, paterna provisione necessitatem istam respicere, et quod unio ista fiat, assensum velitis et Apostolicae Sedis favorem clementer impertiri, precibus nostris aures pietatis vestrae et mansuetudinis inclinantes, quod pro gratiarum actionibus specialiter referendis paternitati vestrae debeamus inc●inari. Teste meipso apud Westm. 17 die Julii. Tom. 2. p. 423. l. 47. after Februarii, insert: What Sovereign Ecclestastical Jurisdiction King Henry the 3d. exercised this year in demolishing the Church of Saint Peter in Chicester, having but two Parishioners, unable to repair it, and uniting i● for the future to the Hospital of St. mary's near that Church, upon the Bishop of Chicesters' petition, this memorable Patent will demonstrate. REX omnibus hoc scriptum audituris vel inspecturis, salutem. Sciatis quod cum Ecclesia S. Petri in foro Cicestrensi, quae de nostra fuit donatione, ita tenuis esset in redditibus & proventibus, quod ad eam non spectarent nisi duo parochiani, set nec redditus alii seu proventus qui sufficere possent ad ipsius Ecclesiae reparationem Pat. 13 H. 3. m. 7. n. 6. & conservationem, & ministris etiam in ea deservituris, Nos ad instantiam venerabilis patris Radulfi Cicestrensis Episcopi, & Cancellarii nostri, concessisse, quod eadem Ecclesia demoliatur, et praedicti duo parochiani qui spectabant ad ipsam, assignentur imperpetuum Hospitali Sanctae Mariae, quod eidem Ecclesiae est vicinum, ut ibi deinceps percipiant spiritualia et sint parochiani ejusoem Hospitalis. Concessimus insuper eidem Hospitali aream in qua sita est eadem Ecclesia, ut liberè & quie●è eidem dono nostro remaneat imperpetuum, in liberam, puram & perpetuam eleemosynam. In cujus rei testimonium has literas nostras patentes fieri fecimus. Dat. per manum nostram apud Westm. 4 die Maii, anno r. n. 13. Pope Gregory the 9th. to induce King Henry to consent to a Disme intended to be imposed by him towards the relief of the Holy Land, sent this Bull of Credence to him by Gerard de Grandison his Chaplain, employed by him to solicit this business, and the affairs of his Brother Edmund; the Original whereof I discovered in the White Tower. GREGORIUS Episcopus, etc. Charissimo in Christo filio H. Regi Angliae Bund●la Literarum & Brevium, An. 13. H. 3. in Turri London. illustri, salutem & Apostolicam benedictionem. Licet ex gestis praeteritis ad Terrae Sanctae liberationem ferventem Zelum to habere monstraveris; Rogamus tamen serenitatem Regiam attentius & hortamur, quatinus attendens quod de ipsius finali subsidio et liberatione jam apparent probabiles conjecturae, super hoc commendatam habeas causam Christi, hiis, quae dilectus filius Gerardus de Grandisono (Capellanus noster) ad tuam praesentiam veniens, super hoc & negotio dilecti filii, Nobilis viri Edmundi fratris tui, ex parte nostra tibi dixerit, fidem non dubiam adhibendo. Datum Lugduni 10 Kal. Augusti, Pontificatus nostri anno tercio. In dorso, Illustri Regi Angliae. In a Bundle of Letters and Writs An. 13 H. 3. I found this imperfect Letter relating to the former affair, from the Archdeacon of Surrey, whom the Pope refused to employ therein to his great grief. AU treshaut et trespuissant— mysires Count— tresnobles Roy In Turri London. Dengleterre, freres bona cord nenne digne Arcedecne de Sur. salut et reverance comme a son especial Seigneur. Sachiez sire vostre hauteice, que qant je fui appareilliez por venir a vostre queronemant, homme fist autandant, et furent parsones but. procheine — que le je lessasse aucetans ou la Terre Sancte, est ausi grant que leglise en Angleterre. Nostre sire le Pape eust male conscience de moi, por quoi sire je — et nostre Seignour le Pape somneaire a grant anguisse de mer— apareille toz jors de fere voz commandemanz comme de meilour Seigneur— sachiez sire que sus ce ave comis a master Girart de Grantison,— le porteur de ces lettres qui me doient esculer, car— vos pri sire que la poure yglise desire, et vostre Clers, et-vostre servant layenesque vos soient recomandez, car je face ce qe il ne soit my present le jor de vostre Coronement corporelment, il issera espirituel nostre Seigneur qe celle sainte a ceo, qe vous entendu vorra estre plus annes nostre Seigneur me d●ine au cele— dignity qe je puisse veeir sa, etc. Tom. 2. p. 429. l. 36. after voluntati, add: It seems the Prelates at last granted the King after many delays, 40 s. out of every Knight's Fee they held of him, but upon these two conditions. 1. That they should receive the like sum of 40 s. for every Knight's Fee held of them; amounting to as much, as than they granted to the King. 2ly. That it should not be drawn into consequence for the future to their prejudice, or the King's advantage; as this Record attests. REX omnibus, etc. salutem. Cum peteremus à Praelatis Angliae, quod nobis Pat. 15 H. 3. m. 3 intus. auxilium facerent pro magna necessitate nostra, de qua eis constabat; videlicet Episcopis, Abbatissis, Prioribus & Priorissis, qui de nobis tenent in capite, ipsi nobis liberaliter concesserunt auxilium tale; scilicet, de singuls feodis Militum suorum quadraginta solidos, de tot feodis de quot ipsi tenentur nobis respondere, quando faciunt nobis fervitium militare; et nos concessimus eisdem Praelatis, quod ad praedictum auxilium nobis faciendum, habeant de singulis feodis Militum quae de eis tenentur 40 sol. Nos igitur nolentes, quod ex hac eorum concessione nobis facta de mera liberalitate sua, et non alia ratione, Ecclesiis suis, vel eyes, vel corum successoribus possit praejudicium aliquod generari, vel Ecclesiasticae libertati in aliquo derogari; per has literas nostras patentes hoc duximus protestandum. Nolumus etiam quod propter hanc concessionem nostram quam fecimus, aliquid nobis vel haeredibus nostris accrescat vel decrescat. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 15 die Aprilis, anno regni nostri 15. Has literas habent singuli Praelati, tam Episcopi quam Abbates, Priores, Abbatissae et Priorissae. Tom. 2. p. 437. l. 5. after Usury, insert: This very Original, oversharp, insolent and carping Letter of Pope Gregory then writ to King Henry about the spoiling of the Romans goods, and threshing out their Corn in all places, which extremely incensed the Pope, mentioned by Mat. Paris, I discovered in the White Tower, defaced and illegible in some lines; the Fragments whereof I shall here present you with, (with some conjectural supplements in a Parenthesis) being very elegant. GREGORIUS Episcopus, servus servorum Dei, charissimo in Christo An. 16 H. 3. in Turii London. filio illustri Regi Angliae, salutem & Apostolicam benedictionem. (Si Majestas tua) detractiones et odia, suggillationes et gravamina quae pro te ac praedecessoribus tuis Ecclesia Romana vestris temporibus et antiquis sustinuit, nec non et beneficia quae diversts temporibus tibi et regno tuo contulit, animadverteret,— et cellulae commendata memoriae in animo suo saepius recensita revolveret, et nobis non esset— quaerelae materia, et locum ingratitudinis vitium non haberet. Sanè omissis aliis quae praeterito tempore acciderent, quod longum esset numerare, & difficile revolutis regestis per singula recitare, cujus instinctu potest Regalis serenitas oblivioni mandasse; qualiter tempore faelicis memoriae J. Papae praedecessoris nostrae nobis tunc in minori officio constitutis, gratum negocium Legati utiliter procuravi; praedictum regnum (jura) regni, honorem J. patris tui, et personam tuam a servitute perpetua; et non a qualiquali adversario, vel verius adversariis regni alienil, stcut etiam domesticis Romana Ecclesia liberavit. Quae memoria quanquam libili maxime et in proprio negotio non teneret, qualiter exhaeredationis tui et regni tui liberatione obsesso; Ecclesia tandem spiritualiter et temporaliter partes suas constanter (agens,) cum vestra gente virtutem obsidentem (fregit) manus obsessi (roboravit) cum— et— pacis— (defuncto) patre tuo quasi jure testamentario adoptatum in filium matris Ecclesiae, tutelae officium quod in te (susceperat) — praesidentes, in ipso te ac regnum tuum consovendo, per— credendum est te, quod patet lippis & tonsoribus, si de nostris temporibus agitur. Praeterea, quod in minori officio constituti sententiam cum effectu exhibere curavimus— in honoris regni tui, statum Apostolicae sedis— contulimus, quae referre per singula— beneficiorum tuorum, quod non credimus vos f— oblivio— (nos) pro certo tenere credimus, (vos) à primordio tibi & fidelibus tuis favorabiliter astitisse, non solum ab hiis quae — tranquillitati— ex omni parte regni tui potentiam inducere — nec tantum tutelae officium— confoventis, tempore nostro nos gessisse meminimus; sed te jam ae●ate provectum (restituimus) privilegia (regni)— in integrum, quasi praescriptione temporis relegata, in omnibus quae Regis et regni contingerint honorem studiose— subveniendo,— saepius in gratiam convertendo. Hiis etiam diebus nostrae tibi non desuit gratiae plenitudo— consilia— quorundam Principum & potentum verbum pro te nemine faciente, quaedam caute distulimus, quae progressus tuos— impedirent; ut autem providus reddaris et cautus, scire te volumus, quod à tam — Ecclesiae postulans gratiam non novam, concessam pluribus, nec juri contrariam, quod si fuisset, ad sacram exauditionem— fuisset oblita, nequaquam cordis imperio oculus innuisset, manus cessasset,— continuationis— operum nova temeritas detexisset; praesertim ubi timore poenae amor justitiae superatur. Nec apud — quod adeo tenerrime in te ubera matris extendimus, quod verbera patris omisimus; sperantes— acerbitate timeri. Sed quod dolentes referimus, et non sine amaritudine cordis recolimus, tisus in luctum ac gemitum convertitur, pro pane lapis, pro ovo scorpio, pro melle absinthium praeparatur. Eja!— nec non reformatione Ecclesiasticae honestatis, et corrigendis excessibus transgressorum literas Apostolicas in terra Angliae per * Cursores. Cur. sicut et per alia mundi regna transmisimus, quod obedientia ipsa demeruit, ut a vassallis tuis (Nuncio nostro) non sine timore Dei (comparato) et inhumaniter in frusta conciso, et altero semivivo relicto, literis etiam dissipatis, Bulla nostra conculcatur, (quae) exaltationi continua apud Reges et Principes per diversas secli regiones transmissa totiens peroravit. Si (vero) patri in terra filii, si tutori in terra pupilli, si Domino et bene merito in terra vassalli securitas viae praecluditur, ubi Bullae nostrae locus tucior requiretur? in cujus— Reddite Caesaris Caesari, et quae sunt Dei Deo, Ecclesiae Romanae, vel verius jesu Christo filio Dei vivi, ejusque in terris vicario ministrante— (Vassalli tui) manus in Clericos violentas,— tam Italicos quam etiam, ut fertur, Anglicanos (injecerunt;) alios obsederunt, alios diversis afficientes suppliciis, (& eorum) agentes, bonis omnibus spoliarunt; adeo debacchantes in Clero, quod jam quasi Neronis nequitia— ad— quorundam Praelatorum ad haec Regalis sensit authoritas, ut sub favoris specie facilius trahent quos odiunt ad ruinam (quod tantùm) perturbati animi motuni exagerit, quantum dilatio vindictae conturbat. Quare— sperare poterimus ne ab illis quos in omni genere debiti nostri esse tenentur, tantae crudelitatis subticetur immanitas, et Ecclesiasticae libertatis cultus— conculcatur. Veruntamen apud nos pro honore tuo, nec non et nostro saltem, qualis qualis excusationis (causae) comparuissent— observentur et— utcunque tanti sceleris satisfactione congrua praecedente, Deo et universali Ecclesiae, nec non et nobis illatam injuriam palliarent; immo quod gravius reputamus culpam fort (aliorum) ex dilatione vindictae refudisse videris in tuam, dum scrupulum conniventiae non— obviasti,— per satisfactionis celeritatem in suo errore quasi confovendo perversos, praecedentem negligentiam (nondum) expiasti; ex quibus contingit quod via pacis aemulis locus se offered (discordiae;) inimici regni et Regis insultant in nobis laeto animo, quasi digito scribentes porrecto, ecce Rex Anglia, filius devotus matris suae! ecce pupilli devotio! ecce vassalli fideles! ecce reverentia filialis! ecce beneficiorum condigna retributio perceptorum! ecce quomodo amabat eundem! Hiis & similibus auribus nostris saepius inculcatis, Vide fili, vide et considera si dolore nostro dolor non succedit; dum nostris tuisque temporibus Ecclesia Romana (quondam Domina, nunc) ancillata, pro grano paleam, pro uva labruscam, pro rosa spinas, pro ficu tribulos, pro beneficiis ingratitudinem, pro devotione irreverentiam, pro subjectione inobedientiam, pro lucro dampnum, pro libertate servitutem, pro honore opprobrium sub quodam novo quasi marito (colligit & patitur.) Accelleret igitur Regalis excellentiae providentia, et praeteritam negligentiam redimens per diligentiam subsequentem malefactores ipsos ad restitutionem plenariam de subtractis et— (aliis) aliquando offensis— tradita sibi potestate compellat— facinoris ydololatriam animum Regium viriliter et prudenter exerceris; Creatoris injuriam, Ecclesiae Romanae ac nostram ignominiam, tuum et regni tui opprobrium— Deo (& Ministris ejus) expiaris— quod exemplo Moysi, fide grandis effectus, einctusque gladio super femur, contra ipsos ydololatras a porta in portam discurrens cum clavo signatis exceptis; ex animo tanquam filius Ecclesiae libere officium Regalis magnanimitatis— cum nostra et Apostolicae sedis reverentia pro populo ad Dominum intercedas: alioquin, quantumcumque personam tuam sinceris affectibus diligamus, et ad regni tui exaltationem et gratiam quantum cum Deo fieri potest sine juris injuria procurare— remaneret forsitan impunita— (& ne) posteris in exemplum ad vindictam malefactorum laudem vero,— bonorum illud licet inviti cogitare (cogamur) quod ex praemissis injuriis, et Bullae (conculcatione) — resurget, et ubicunque injuriose delata fuerit, injuriatorum acerbitas gloriose quid referre valeat posteritas vestrum ad honorem et nostrum, vindictae qualitas indicabit. Inquisitionis— nobilis— justitiamque, & ad denunciationem totiens nobis factam, quam de jure ulterius obaudire non licuit, Regalem constantiam— aliquatenus debuisset cum ipsum, quem sincera diligimus in Domino caritate, utpote cujus fidei & — Stephano Capellano nostro referentibus in multis sumus experti, ejusque negotia disponamus, quantum cum Deo possumus, sine juris injuria promovere. Datum. Spolet. 7 Idus Junii, Pontificatus nostri anno sexto. Tom. 2. p. 439. l. 35. after Crown, add: That the principal cause of Hubert de Burgo his prosecution, was his connivance at, and not punishing the plunderers of the Roman and Italian Clerks preferred by the Pope's provisions in England, what proceedings were thereupon had, and Judgements given against him for it, not extant in our Historians, this memorable Record will inform us. NOtum sit omnibus Christi fidelibus, quod cum Dominus Henricus Rex Angliae, mandatum Domini Papae suscepissett super transgressionibus Pat 17 H. 3. dorio. m. 1. Ecclesiae Romanae et Clericis Italicis et aliis in Regno Angliae contra pacem suam illatis corrigendis, idem Dominus Rex hoc sicut decuit emendando a pluribus fide dignis didicisset, quod per Hubertum de Burgo quondam justiciarium Angliae, videlicet tempore praedictae transgressionis, factae fuerunt transgressiones illae. Et Dominus Rex volens hoc emendare, misit quosdam de suis ut corpus suum arrestarent, et coram eo adducerent responsurum de transgressione i●la et a●iis transgressionibus, et praesertim de transgressione illa. Qui Hubertus inde praemunitus fugit in quandam Capellam, à qua ipsum sequentes, licet hoc eis non esset injunctum, timentes Dominum Regem, extraxerunt, & Londonium adduxerunt. Quod cum Dominus Rex audivisset, ut libertas Ecclesiae in omnibus observaretur illaesa, ipsum ad eandem Capellam reduci praecepit, et in eodem salvo reponi. In qua cum per dies plures moram fecisset, requisitus, utrum vellet tenere se in Capella illa, velexire, & stare judicio terrae Domini Regis super transgressione praedicta, & super aliis quae ei ibidem objicerentur, tam à Domino Rege, quam à pluribus aliis de eo multis modis conquerentibus; Tandem sponte elegit, quod exire voluit ad standum juri. Tamen peciit misericordiam Domini Regis, & sic exivit, & Ballivi Domini Regis qui tunc praesentes erant ipsum receperunt, & Londonias duxerunt, & tradiderunt eum Constabulario Turris. Et cum Dominus Rex adhuc esset incertus, utrum spontanea voluntate an coactus exivisset, misit ad cum Nobiles viros Dominum S. de Sedgrave tunc Justiciarium Angliae, J. de Lascy, Comitem Lincolniae, & Constabularium Cestriae, B. de Insula, & alios viros idoneos Clericos & Laicos. Quibus ad ipsum venientibus & ipsum inde alloquentibus, Respondit, quod gratis exiverat, & non coactus, nec pro aliquo defectu victualium, & tali modo exivit ad faciendum voluntatem Domini Regis de terris suis & catallis, & de corpore suo, & pigebat cum quod tam diu moram ibidem fecerat. Postea verò cum Dominus Rex nichil adhuc ei inde concederet, eo quòd multi de eo de novo conquesti fuerunt, tam de morte hominum quam de multis per eum injustè exhaeredatis, & aliis pluribus criminibus & transgressionibus, volens de eo conquerentibus justiciam exhibere, praecepit cum deliberari à custodia praedicti Constabularii, ut liberè venire posset ad Curiam suam, conquerentibus de eo tam Domino Regi pro transgressione contra Dominum Papam, quam contra seipsum et omnibus aliis responsurus; & sic venit apud Cornhull in Londoniis Vigilia Sancti Martini, & comparuit coram Dominis R. Comite Cornubiae & Pictaviae, W. Comite Warenn. R. Marescall● Comite Pembrock, J. Comite Lancastriae, & Constabulario Cestriae, S. de Sedgrave Justiciario, Radulpho filio Nicholai, & aliis fidelibus Domini Regis, tam de corpore quam de terris & omnibus aliis rebus. Tandem Dominus Rex pietate motus, ad instantiam Magnatum Angliae, & ad peticionem ipsius Huberti, & suorum parentum & amicorum, & similiter de permissione conquerentium, Judicium posuit in respectum, licet Judicium jam in eadem Curia Domini Regis formatum esset: per quod ipse & sui attendentes corporis sui periculum imminere, & exhaeredationem haeredum suorum, spontanea voluntate concessit provisionem subscriptam; scilicet, Quod omnes terrae & omnia tenementa & libertates in omnibus rebus quae tennit de Domino Rege in capite, & de Domino J. Rege patre suo, remaneant Domino Regi quietè, imperpetuum, & haeredibus suis, tam de Wardis, Ballivis, quam de aliis rebus, & omnes cartas, & cirographa, & instrumenta quae habuit de praedictis reddidit Domino Regi, & concessit, quod si aliqua imposterum inveniantur in cujuscunque manibus fuerint, pro nullis habeantur. Et Dominus Rex de gratia sua concessit, quod ipse Hubertus & haeredes sui habeant & retineant terras & tenementa quae eidem Hubirto descenderant ab antecessoribus suis, & similiter omnes terras & tenementa quae tenuit de aliis, & de alterius dono quam de dono Regum. Ita tamen, quod omnibus inde conquerentibus secundum consuetudinem regni sine dilatione ipse & sui respondeant, & omnia alia catalla ubicunque sint remaneant Domino Regi tam in auro & argento, quam in denariis & aliis mobilibus, & corpus suum remaneat apud Castrum Divis. & in custodia Dominorum R. Comitis Cornubiae & Pictaviae, W. Comitis Warenn. R. Marescalli Comitis Pembroke, &). Comitis Lincolniae & Constabularii Cestriae donec habitum Templariorum susceperit, quem prius petierat, quod modo facere non potest, quia uxoratus est, vel donec per commune consilium Domini Regis & omnium praedictorum Baronum Custodum, necnon & aliorum Magnatum terrae liberatus fuerit, de quibus si aliquem mori contingat, illi qui residui erunt assument sibi alium loco ipsius defuncti quem voluerint, qui custos cum eis existat sicut ille fuit qui defunctus fuerit. Et liceat eidem Huberto dum fuerit in prisona, si quam terram tenuerit injusttè, illam reddere si voluerit; non obstante eo quod in custodia praedictorum fuerit: Et si de prisona aliquo modo exierit, nisi pro dicto habitu suscipiendo, & de licentia & consensu Domini Regis & praedictorum Magnatum, vel per commune consilium Custodum & Baronum, ut praedictum est, & vel per se vel per allies, sive per quemcunque aliquid attemptaverit contrae praedictam provisionem, vel alique tempore saltem de facto contra praedictam conventionem venerit, sive de conscientia sua impetratum fuerit sive non, & ipse vel alius ●ti voluerit impetratis, per quae corpus suum liberetur, tunc pronunci●tur Judicium praedictum contr● eum, & fiat de eo sicu● de utlagat● ubicumqu● & à quocumque inventus fuerit, & omnes terrae & omnia tenementa quae Dominus Rex de gratia sua ei concessit, forisfacia fiut & remaneant Dominis feodorum de quibus tenuit; salvo Domino Regi anno suo & catallis. Et Dominus Rex concessit pro se & haeredibus suis, quod eidem Huberto aliam gratiam neque crudelitatem faciet quam praedictum est. In cujus rei testimon●um, Dominus Rex & praedicti R. Comes Corunbiae & Pictaviae, W. Comes Warenn. R. Marescallus Comes Pembrochiae, I. Comes Linc. & Constabu●arius Cestriae, huic scripto sigilla sua apposuerunt. Hiis testibus, Radulpho filio Nicholai, Th. de Muleton, Willielmo de Insula, Ricardo Duket, Adam filio Willielmi de Raleigh, Roberto de Lexinton, Radulpho de Norwico, & Civibus London. & aliis fidelibus Domini Regis ibidem existentibus. I found in the White Tower this memorable Appeal of the Archbishop of York ratified by the King against the Coronation of Alexander King of Scots, as well to De appellatione Regis contra Coronationem Regis Scotiae. the prejudice of the King's rights, as of the rights of the Church of York. REX Appellationem quam W. Ebor. Archiepiscopus, Angliae Primas, per se vel per certos nuncios suos interpositurus est tam pro iure Regis quam pro suo, ne A. Rex Scotiae in Regem se faciat coronari, in praejudicium Regiae dignitatis, et libertatis ipsius Archiepiscopi, et Ecclesiae suae, ratam habet et acceptam. Et dirigi●ur breve omnibus, etc. Teste S. de Segrave apud Westm. 6 die Maii, anno regni Regis H. decimo septimo. Tom. 2. p. 443. l. 7. after Februarii, insert: The Archbishops and Bishops in Ireland, (as well as England) holding Plea in their Ecclesiastical Courts of Advowsons' of Churches, Chapels, Lay-fees, and Chattels that were not Testamentary, or Matrimonial, against his Royal Crown, Dignity, and the Laws and Customs of the Realm of England, which his Father had established in Ireland, by common consent; the King thereupon sent this memorable Prohibition to all Earls, Barons, Knights, Freemen, and other his Subjects in Ireland, not to presume from thenceforth to prosecute any such Suits; and to all the Archbishops, Bishops, Abbots, Priors, Deans, Prelates, and Ecclesiastical persons in Ireland, not to presume to hold Plea of any such Cases before them in their Ecclesiastical Courts, threatening to punish them severely if they did offend therein; and commanding his Chief Justice of Ireland to cause these his Letters Patents of Prohibition to be publicly read and observed. REX Comitibus, Baronibus, Militibus, & liberis hominibus, & omnibus aliis de terra Hiberniae, salutem. Quia manifeste esse dinoscitur contra Coronam et Pat. 18 H. 3. m. 17. Intus. Hybernica. Dignitatem nostram, et consuetudines et leges regni nostri Angliae, quas bonae memoriae Dominus Johannes Rex pater noster de communi omnium de Hiberniae consensu teneri statuit in terra illa, quod placita teneantur in Curia Christianitatis de advocationibus Ecclesiarum, et Capellarum, vel de Laico feodo, vel de catallis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio: vobis mandamus prohibentes, quatinus hujusmodi placita in Curia Christianitatis nullatenus sequi praesumatis, in manisestum Dignitatis et Coronae nostrae praejudicium: Scituri pro certo quod si feceretis, dedimus in mandatis justiciario nostro Hiberniae, quod statuta Curiae nostrae in Anglia contra transgressores hujusmodi mandati nostri cum justicia procedat, et quod nostrum est exequatur. In cujus, etc. Teste Rege apud Winchecomb, 28 die Octobris, anno regni nostri 18. Et mandatum est Archiepiscopis, Episcopis, Abbatibus, Prioribus, Archidiaconis, Decanis, et omnibus Praelatis et personis Ecclestasticis, quod hujusmodi placita i● Curia Christianitatis tenere non praesumant. Et mandatum est Justiciario Hiberniae per literas clausas, quod praedictas literas patentes publice legi et teneri saciat. I met with this original Bull of Pope Gregory the 9th. to K. Henry the 3d. in the White Tower, to advice and hasten the marriage of his Sister Isabel to Frederick the Emperor, as beneficial and honourable to him and his Realm, and no longer to defer it. GREGORIUS Episcopus servus servorum Dei, charissimo in Christo filio An. 18 H. 3. in Turre Lond. illustri Regi Angliae, salutem & Apostolicam benedictionem. Quae tuae Celsitudinis respiciant incrementum libenter tibi facienda suggerimus, & eadem per nosipsos opportuno tempore procuramus. Hinc est quod cum charissimus in Christo filius noster F. Romanorum Imperator semper Aug. Jerus. & Siciliae Rex illustris, pro dudum tractato & firmato, sicut dicitur, matrimonio inter te et ipsum, de dilecta in Christo filia Ysabella sorore tua illustri foeliciter consummando; ac pro ipsa, duce Christo, ad eundem abdicato tarditatis spacio deducenda, juxta consilium nostrum, ad tuam praesentiam sollempnes nuncios duxerit destinandos: sublimitati tuae bona fide consulimus, et attente rogamus, quatinus prudenter advertens, quid tibi et regno tuo utilitatis proferat et honoris, cum Principe terrae Regibus praeminenti contrahere parentelam, tanti complemento negotii finem tribuas affectatum; diligentiam habiturus; ut a re tam honorabili, tam salubri nuslius finistro consilio te distrahi patiaris. Caeterum memoratos nuntios sereno vultu recipiens, & honore pertractans quo tibi competat, & mittenti eorum verbis quae super hiis tuae Celsitudini proponenda duxerint fidei plenitudinem largiaris. Datum Perusiii, Non. D●cembris, Pontificatus nostri anno octavo. Tom. 2. p. 458. l. 33. after Februarii, add; The Pope's Legates and our Popish Prelates bearing the chiefest sway in King Henry's Councils and Government of the Realm during his Minority, not only endeavoured by degrees to draw the conusance of all C●uses touching Advowsons', Praesentations, Church-lands, Freeholds, Debts, Goods, Chattels, and Civil contracts in England and Ireland, into their Ecclesiastical Courts, but likewise to a See the Statute of Met●on, 20. H. 3. c. 9 & Tom. 2. P 445, 447. to 480. Cooks 2. Instit p 95, 96. introduce and advance the Canon Laws and Decretals, complied by Gratian, Pope Gregory the 9th. and others, above the Common and Ancient Laws of the Realm. For which end they presumed to read them publicly (without the King's authority) in the Schools of London, encouraged thereto by Pope. Gregory the 9th. his command; (as b Hist. Angl. p. 403. see Tom. 2. pag. 467. Mat. Paris assures us, An. 1235.) His quoque temporibus Papa Greg. videns taediosam Decretalium prolixitatem, sub quodam compendio eas eleganter abbreviatas et collectas, solenniter et authentice per totius mundi latitudinem legi praecepit et divulgari. Ill as antem ab auctore ipsarum Gregorianas appellamus. Whereupon the King to preserve the rights and prerogatives of his Crown, and Laws of the Realm against the batteries of those Papal Canons and Decretals, issued not only c See Tom. 2. pag. 443, 458, 476, 477, 478 frequent Prohibitions to Ecclesiastical Judges, not to hold Plea of Advowsons', Free-holds, Trespasses, Debts, Chattels or things not belonging to them, but also prohibited the reading or teaching the Canon Laws in their Schools, as this Writ of Proclamation to the Mayor and Sheriffs of London imports. d Cl. 19 H. 3. m. 22. intus. MAndatum est Majori & Vicecomitibus London, quod clamari faciant et firmiter prohiberi, ne aliquis Scolas regens de Legibus in eadem Civitate de caetero ibidem Leges doceat, et ●●. aliquis fuerit hujusmodi Scolas regens, ipsum sine dilatione cessare faciant. Teste Rege apud Basin. 11 die Decembris. e In his Proem to his 2 Institutes on Magna Charta. Sr. Edw. Cook, in his posthumous Institutes, (who had a most unhappy faculty in mistaking most Records he citys) affirms, this Writ was issued to them, to suppress the Readins of such learned men in the Laws of the Realm, who kept Schools of the Law in the City of London, and taught such as resorted to them the Laws of the Realm, taking their foundation of Magna Charta and Charta de Foresta, which the King by ill advice sought to impeach. Whereas our learneder Antiquary f See Mr. Seldens Review of his History of Tithes, pag. 491. & ad Fletam Dissertatio. c 8. p. 525. Mr. John Selden asserts, Credibile non videtur de Legibus Anglicanis earumque praelectione mandatum hoc fieri. And Sir Edward Cook himself in his Commentary on the Statute of Merton, cap. 9 asserts, That the Nobility of England have ever had the Laws of England in great estimation and reverence, as their best Birthright; and so have the Kings of England as their principal Royalty and right belonging to their Crown and dignity. Yea g Lib 1. c. 8. l. 5. c. 9 fol. 107. Bracton, a Judge under King Henry the 3d. and h Lib. 1. c. 5. Fleta resolve; Lex sacit Regem: Et quia per legem factus est Rex, attribuat igitur Rex legi, quod lex attribuat ei, videlicet, Dominationem et potestatem; et dignum est quod peripsum tueatur lex, cui honorem tribuit et potestatem. Therefore it is altogether incredible that this Writ was intended either of the Common Laws of England, or Readins on the Great Charters of Liberties or of the Forest; but only of the Canon and Roman Papal Laws: formerly burnt, torn, suppressed, banished the Realm by King Stephen, as Mr. Selden proves at large in his ad Fletam Dissertatio, c. 5 & 8. and I have a Tom. 2. pag. 530 to 538. elsewhere most fully evidenced. And great reason had the King and his Council to prohibit the Reading and use of the Canon Law and Pope's Decretals, especially the Decrees of Gratian than most cried up, authorised by Eusebius the 3d. and other Popes; For as Marc de Vulsan a learned French Advocate, in his accurate Treatise, b A Geneve, 1635. De la Puissance du Pape, & de Libertes de l' Eglise Gallicane, l. 3. c. 2. and c Bp. Jewel. Dr. Raynolds, Dr. James, Cooks Censara Patrum, and others. others inrefragably prove, That all the Ancient Pope's Decretal Epistles (collected by Gratian) on which his Decrees are founded, are mere forgeries and Impostures, never heard of in the World till above 830 years after Christ, not mentioned by any ancient Ecclesiastical History or Father; far different both in style, matter, from these Pope's genuine Epistles, inconsistent with the state of the Church in the ages wherein they lived, yea not extant in the ancient Roman Code of Canons, as d Distinct. 9 Gratian himself acknowledgeth. And as there are such a grand number of Errors, Falsities, Forgeries, in the body of the Canon Law compiled by Gratian, that Antonius Augustinus in the first Dialogue of his first Book e Par●siis, 1607. De Emendatione Gratiani, asserts, it will be a very difficult thing to number all his Errors in a whole day, (amongst which he enumerates the ancient Popes forged Decretal Epistles, out of which there are about 500 Cano●s and Rubrics extracted by Gratian;) So these their Decretal Epistles and his Decrees out of them, were purposely published, to overturn the ancient Orthodox Doctrine of the Apostles, primitive Church, Fathers, the Canons of several Councils, the Prerogatives, Rights, Laws of all Christian Emperors, Kings, Realms, and to advance the Popes, Prelates, Clergies usurped Jurisdiction over them: For which end these forged, Epistles and Decrees of Popes are thus cried up by Pope Nicholas and Gratian, as irrefragable, yea equal to the Canonical Scriptures. f Gratian Distinct. 19 and other Doctor's Glosses thereon. Inter Canonicas Scripturas Decretales Epistolae connumerantur: Whence they decree, Omnes sanctiones Apostolicae sedis irrefraga●iliter observandae sunt, tanquam ipsius divina voce Petri firmatae. Quicquid Roma●a Ecclesia statuit, ab omnibus est observandum; et Pontificalibus sit alienus officiis, qui Apostolicis non vult obedire praeceptis: (to wit, the Popes not Christ's Apostles precepts.) Tolerandum est jugum quod a Sancta sede imponitur licet intolerabile videtur. g Gratian Distinct. 11, 12. Ab Apostolicis praeceptis non licet recedere. Apostolicis praeceptis nullus superbe resistat. Non potest statutis Pontificum consuetudo cujusquam refragari. Yea more, h Gratian Distinct. 10. Constitutiones Principum et Imperatorum Ecclesiasticis Constitutionibus non praeeminent sed obsequuntur. Leges et judicia Imperatorum Ecclesiastica jura dissolvere non possunt. Constitutiones Regum contra Canon's et Decreta Pontificum Roman●rum, nullius sunt momenti. In Ecclesiasticis causis Regia voluntas Sacerdotibus est postponenda. Tribunalia Regum Sacerdotali sunt potestati subjecta: Constitutiones Principum Ecclesiasticis legibus postponendae sunt ubi Canonicis Decretis obviaverint. Deditenim Deus Sacerdotibus Principatum multo perfectiorem Principatibus Regum. Nanquid justum vobis videtur si cedat spiritus carni (id est Ecclesiastica constitutio seculari constitutioni, as Johannes de Thierry, Bartholomaeus Brixiensis, and other Gloss it) s● a terrenis coelestia suparentur, et si divinis (as they style their Canons) praeferentur humana? To omit other Paradoxes of this nature. Pope E●genius the 2d. having confirmed these and the rest of Gratian's Antimonarchical Canons, Rubrics, extracted out of his predecessors forged Epistles, sent them to all Universities and Christian Realms to be publicly read, interpreted, observed; and sent i Gratiani V●ta, Mar● de Vulsan l. 3 c ●. Tom 1 p. 531, 5●2. Gratian himself, (who first taught them in Rome) to the University of Paris, and Vacarius into England there openly to read and expound them in the University of Oxford; as the Laws by which all Churches, Kingdoms, Kings, Christians, aught to be governed, especially in all Ecclesiastical affairs.) Which as the Universities and Churches of France would never receive nor submit to, as Marc de Valsan, k Les Liberte● des Eglises Gallicanes, c. z. Claude Fauchet, and Pierre de Pithou assert; so King l See Here, Tom. 1 p. 531, 532, 533. Stephen as soon as they were taught in England, silenced Vacarius from reading them, tearing and burning the Books themselves. After which being introduced again and publicly read in the Schools in London during King Henry's minority; together with Pope Gregory the 3d. his Decretals, then newly published and sent into England and all other Countries to be publicly read and taught: when he came to years of discretion, he prohibited the reading and teaching of them, by the premised Writ, as inconsistent with his royal Prerogative, the Common Laws, Statutes, and Privileges of the Realm, which Popes, their Legates, and his own usurping Prelates endeavoured to subvert, or enervate by their Canons and Ecclesiastical constitutions. It was the Observation of Henry de Bracton (a a Claus. 29 H. 3. m. 8. dorso. Claus. 30 H. 3. m. 8. dorso. Justice Itinerant, An. 29 & 30 H. 3d. writing about this time,) in his Book, b Lib. 5. Tit de Exceptionibus, cap. 19 f. 416. b. De Legibus & Consuetudinibus Angliae. Cpiscopi contrarii sunt Legibus et Consuetudinibus Angliae; et Curia Christianitatis in quibusdam contraria est Legi et consuetudini Angliae; especially in cases of Bastardy; they then endeavouring with all their might to subvert the c See the Stat. of Merton, An. 20 H. 3. c. 9 See Tom. 2. p. 445▪ 472. & Tom. 1. p. ●09. Common Law, in making children born before marriage legitimate, and inheritable, by their Canon Laws and Constitutions, which were Bastards, illegitimate, and not capable to inherit Lands by the Common Laws and Custom of England. Whereupon if Bastardy were pleaded generally in bar of any real action, it ought not to be tried in Court Christian, nor by Certificate from thence to the King's Court, d Bracton, l. 5. de Exceptioni. bus, c. 19 fol. 416. b. Cooks 1 Instit. Sect. 399, 40●. 2 Instit. p 96, 97. cum nihil aliud sit, sub tali obscuritate transmittere inquisitionem de Bastardia faciendam, quam venire contra Legem et Consuetudinem Angliae. Ad talem igitur errorem tollendum, necesse est causam (bastardiae) addicere. Besides the Popes and Bishops e Gratian Distinct. 63. See Here, Tom. 1. p. 804, 806, 810. before and about this time, by their Canons and Constitutions, engrossed the Conusance of all causes touching Advowsons', Presentations, Church-lands, Suits by or against Clergymen and Religious persons, anciently belonging to the King's Crown, Courts alone, to their Ecclesiastical Courts, and attempted to make the King, as well as other Patron's subject to Lapses, if he presented not within 6 months to Bishoprics, Abbeys, Churches and Ecclesiastical Dignities whereof he was Patron, or to which he had right to present by his Prerogative; against the rights of his Crown, and this Maxim of the Common Law, Nullum tempus occurrit Regi; which f See Tom. 2. p. 563. Edmund Archbishop of Canterbury then endeavoured by a special Bull from the Pope to divest him of, to the prejudice of his Crown; yea they g Tom. 1. p. 807. & Tom. 2. ● 837. prohibited Clergymen to grant any Aids to Kings, without the Pope's special licence, and exempted the Clergy from all Secular Jurisdiction. Whereupon he, his Judges and Council, had very good reason to issue forth the precedent Writ, to prohibit the public Reading or Professing of the Canon Law, so diametrically contrary to his Prerogative, and subversive to the ancient Laws and Customs of the Realm. The rather, because some h Dr. Marta de Jurisdictione, l. ●. c 44. Felynus in cap. Ecclesiae Sanctr Mariae, nu. 108, 109. Joan. de Bonono in singular 75. Archidiacon. in cap. quae Lo●harius, and others cited by Dr. Marta. Canonists then and since have publicly asserted, Statuentes contra libertatem Ecclesiae sunt excommunicati. Item scriptores Statutorum, Consiliarii, Potestates, consuls, atque Rectores locorum ubi Statuta edita sunt: item judicantes secundum illa atque redigentes judicata in publicam formam. Et quod statuta hujusmodi sint nulla. Imprimis igitur, non solum Papa sed etiam quilibet Episcopus potest dicta Statuta tollere, et declarare essc contra Ecclesiae libertatem, atque mandare sub excommunicationis poena ipso facto incurrenda, illa non essc observanda, etiam non citatis statuentibus: Et quia Episcopus tenetur ex debito officii praecipere statuentibus contra libertatem Ecclesiae, ut de libr● Statutorum illa cassent; nec sufficit si permittat illa revocari tantu●, quia tenetur ex debito officii illa cassari sacere, et ad id sunt jurejurando astricti; ideò non satisf●cerit debito Episcopalis officii si tantùm declaraverit esse contra libertatem Ecclesiae, quia hoc non esterequi Canon's, mandantes dicta Statuta cassari debe●e, quae contra Ecclesiae sunt libertatem. Item Episcopus animabus eorum, qui excommunicationem incurrunt providere non posset concedendo absolutionem, nisi vere et rea●iter dicta Statuta cassata fuerint; Quare debet praecipere statuentibus quibus ab universo populo commissum est, ut dicta Statuta cassent, et nisi obedierint, censuris affectos esse declarandi sunt, atque corum loca interdicto supponenda donec obedierint, et poeniten●iam condignam egerunt. Therefore it was great reason for K. Henry and his Council strictly to prohibit the Readers and Teachers of such Antimonarchical, Papal Canons, Laws, and Decretals, which thus Excommunicated, Interdicted all Kings, Parliaments, Peers, Judges, and Officers of Justice to make Acts or execute any Statutes in defence of their Crowns, Realms, Laws, Properties, Persons, against the Popes and Bishops Antimonarchical usurpations on them, or their pretended Liberties of the Church; till they should not only repeal, but null their Statutes of this nature, and expunge them out of their Statute-Books upon every Bishop's Injunction. The same year the Church of St. Martin's in the Isle of Serc, wanting competent maintenance, the King thereupon out of his Sovereign piety and care to promote God's service, granted to it the Tithes of his Demesnes in that Island, (formerly Tithe-free) by this Writ. REX Custodi Insularum suarum de Gernes. & aliarum Insularum suarum in partibus Claus. 19 H. 3. m. 22. intus. Normanniae, salutem. Sciatis, quod concessimus dilecto nobis in Christo Ricardo Vicario Ecclesiae sanctae Mariae de Serc. quod de caetero imperpetuum reddantur Decimae de Camparto nostro in eadem Insula Ecclesiae antedictae. Et ideo vobis mandamus, quod Decimas plenarias de Camparto nostro in Insula praedicta Ecclesiae memoratae reddi de caetero faciatis. Teste Rege apud S. Albanum, 27 die Novembris. I found this original Certificate of the Dean and Chapter of Lincoln to King Henry the 3d. of the Election of Robert Grosthead for their Bishop, to whom the King thereupon granted his Royal assent. EXcellentissimo Domino suo H. Dei gratia illustri Regi Angliae, Domino Bundela Certif. & Lit. in Turri Lond. & Claus. 19 H. 3. m. 24. intus. Hiberniae, etc. devoti sui W. Decanus & Capitulum Lincoln. salutem, & quam debitam tàm devotam cum summa devotione reverentiam. Dominationi vestrae supplicamus humiliter & devotè, quatinus electionem Ecclesiae nostrae Lincoln. quam de viro idoneo, eminentis literaturae, conversationis honestae, laudabilis vitae, et praeclarae famae, Magistri Roberti Grosseteste Concanonico nostro unanimiter celebravimus, et Canonice, assensum Regium praebere dignemini; quod ad Regiam pertinet dignitatem intuitu Dei, et ob reverenciam gloriosae Virginis circa ipsum ulterius exequentes favore consueto. Valeat Dominatio vestra in Domino. * Hist. Angl. p. 395. See Godwins Catalogue, p. 239. Matthew Paris renders us this account of his Predecessors death, and his Election and confirmation; Eodem temp●re obiit Hugo de Valles Lincolniensis Episcopus, Monachorum persecutor, Canonicorum et omnium malleus Relig●osorum, septimo Ida● Februarii, & sepultus est apud Lincolniam in Ecclesia Cathedrali quarto Idus ejusdem. Cui successi● Magister Robertus cognomento Grosseteste, vir quidem nimis literatus, à primis annis scholis educatus; qui apud Radingam ab Edmundo Cantuariensi Archiepiscopo consecratus est, tertio Nonas Junii: reclamantibus Monachis Cantuariensibus, et allegantes ne alibi consecraretur quam in Ecclesia Cantuariensi; sed id tandem hac vice permiserunt, ne labores et expensae frustrarentur convenientium; ita tamen quod id in consequentiam amplius non traheretur. The Bishop of Worcester having Excommunicated the Kings Baylif, for seizing into the King's hands the Church of Fekenham, to which the King had presented his Clerk, though appropriated to the Abbey of Lyra by former Charters, he upon sight of them revoked his presentation, and requested the Bishop to absolve his Baylif, and take off his Sequestration, commanding the Church to be restored to the Abbot and Monks of Lyra by this Writ. REX venerabili in Christo patri W. eadem gratia Wigorniensi Episcopo, salutem. An. 19 H. 3. in Turri London. Quia constat nobis per inspectionem cartae H. Regis av● nostri, quam Abbas & Monachi de Lyra habent de jure Patronatus Ecclesiae de Fekenham, & etiam ex tenore litterarum nostrarum quibus fidem, sicur debet, adhibemus, didicimus, quod praedicti Abbas & Monachi Ecclesiam illam a longo tempore excepta vicaria in usus proprios tenuerunt, Paternitari vestrae significamus, quod possessionem eorum, ex quo res ita se habet, impedire non curamus, unde licite potestis sequestrum factum de Ecclesia praefata occasione praesentacionis nostrae nuper de Thoma de Nortleth Clerico ad Ecclesiam ipsam, praefatis Monachis relaxare, quod si placet sine impedimento, non obstante praesentacione nostra, facere velitis. Praecipimus enim Ballivo nostro de Fekenham (cui vestri gratia culpis suis exigentibus excommunicationis vinculo innodato, absolucionis beneficium ex interventu nostro inpendistis) quod de terris & redditibus ad Ecclesiam ipsam pertinentibus quas occasione praedicta in manum nostram coepit, eisdem Abbati & Monachis plenam seisinam habere faciat, ad disponendum inde pro voluntate sua nunc sicut prius. Teste Rege apud Westm. 3 die Maii. The Bishop of Norwich complaining this year to the King, that some persons imprisoned upon a Capias Excommunicatum were enlarged by the Sheriff, before satisfaction given to the Church for their injuries and contempts, issued this Writ to the Sheriff of Norfolk and Suffolk, to prohibit it for the future. REX Vicecomiti Norfolk & Suff. salutem. Mandavit nobis venerabilis pater Thomas Norwicensis Episcopus, quod excommunicatos de Diocoesi sua captos Claus 19 H. 3 m. 24 intus. et detentos in prisona nostra per praeceptum nostrum, facis a prisona deliberari, priusquam sanctae Ecclesiae, tam de injuria sibi illata, quam de contemptu satisfecerint. Et ideo tibi praecipimus, quod de caetero illos qui excommunicati fuerint et capti, et in prisona nostra detenti, a prisona nostra non deliberes nisi prius sanctae Ecclesiae satisfecerint, sicut praedictum est. Teste Rege apud Westm. 19 die Novembris. Because many women being Nurses and Servants to Jews, were thereby infected with Judaisme, the King by his Ecclesiastical Prerogative commanded the Sheriff of Norfolk and Suffolk to publish this Proclamation to prohibit it for the future. MAndatum est Vicecomiti Norfolk & Suff. quod in Civitate de Norwico & in singulis 〈◊〉. 19 H. 3. ●4. intus. bonis villis Comitatuum suorum clamari faciat, quod nulla foemina Christiana de caetero serviat Iudaeis ad alendos parvulos suos, vel in aliquo alio officio. Teste Rege àpud Westm. 20 die Novemb. Per ipsum Regem. The Archbishop of Canterbury claiming the Custody of the Temporalties of the Bishopric of Rochester during the vacancy as Patron thereof, by * King John's 〈◊〉 Tom. 2. 〈◊〉 Charter, the King thereupon issued this Writ, with a saving of his own right and others thereto. REX Vicecomiti Cantuariens. Sciatis, quod concessimus venerabili patri E. Cantuariensi Claus. 19 H. 3. m. 27. intus. Archiepiscopo, quod habeat seisinam Episcopatus Roffensis vacantly, & omnium terrarum ad eundem Episcopatum pertinentium, salvo jure nostro et omnium aliorum, si qui in custodia praedicti Episcopatus jus sibi vendicent. Et ideo tibi praecipimus quod de praedicto Episcopatu vel de aliquibus terris & possessionibus ad eundem Episcopatum pertinentibus in nullo teintromittas, & si quid inde cepisti vel amoveri fecisti, id eidem Archiepiscopo reddi facias. Teste Rege apud Stratford. primo die Marcii. Eodem modo mandatum est Vicecomiti Norff. & Suff. The Bishops, Abbots and Priors who held of the King by Knight's service in Capite, having granted an Aid to the King this year, of their Lands so held, he commanded the Sheriffs to summon most other Abbots and Priors who held not of him in Capite to appear before him (to grant him an other kind of Aid) by this Writ. MAndatum est Vicecomiti Oxon. quod omnes Abbates & Priores de comitatu tuo qui non tenent de Rege in capite, per servicium Militare, ●● juscunque sint Claus 19 H. 3. m. 7. dorso. ordinis praeter ordinem Cysterciensem & Praemonstratensem, venire faciat coram Rege apud Wudestok in crastino Sanctae Mariae Magdalenae, anno, etc. ad loquendum cum Rege de negociis suis quae eis habet exponenda. Teste Rege apud Westm. 16 die Julii. Eodem modo scribitur Vic. Heref. Glouc. Wigorn. apud Glouc. die Veneris prox. sequente, etc. The King likewise this year in pursuance of his former promise and grant to the Clergy, commanded the Tithes of Mills and Hay to be paid out of all his Mills and Lands within the Honour of Richmond, then in his hand. REX Custodi Honoris Richmund. salutem. Sciatis, quod concessum est de Claus 19 H. 3. m. 3. intus. consilio nostro, quod de●imae Foeni et Molendinorum dentur de dominicis nostris in regno nostro Angliae. Et ideo tibi praecipimus quod decimas Foeni et Molendinorum de dominicis Honoris Richmund. dari facias personis quibus debentur quamdiu Honor ille fuerit in mana nostra. Teste Rege apud Derl. sexto die Septembris. How careful the King was for the advancement of Learning, Religion, and to preserve the Libers of the University and Scholars of Oxford, against the extortions and abuses of the Townsmen, and a composition formerly made for that purpose between them by his Order, which the Townsmen would not observe, will appear by this Record. H. Dei gratia Rex Angliae, etc. Majori & probis hominibus suis Oxoniae, salutem. Claus. 19 H. 3. m. 13. dorso. Quia sicut ad nos pervenit ex quelera Vniversitatis Scolarium studentium, injuria vestra faciente, contentiones quaedam de novo exortae sunt inter vos et Vniversitatem praedictam super quibusdam articulis in Composicione quadam inter vos inita, quam eidem Vniversitati observare contradicitis, ut de Sacramento in capite Anni praestando, de victualibus praedictis Scolaribus justo ac rationabili precia vendendis; vobis praecipimus firmiter injungentes, quod sicut indempnitatem vestram diligitis, per vos ipsos dissentiones praedictas super singulis articulis in praedicta Compositione contentis, et maxime super praestacione supradicti Sacramenti, servare et pacificare studeatis. Ita quod non de●eat ad nos clamor iteratus pervenire. Scituri, quod si ab aliquo in praedicta Composicione contento recesseritis, assignavimus discretum virum G. de Craucumb. per quem volumus Composicionem praedictam in omnibus suis articulis firmiter observari. Teste Rege apud Westm. 21 die Februarii. The Townsmen of Oxford instead of observing their Articles, assaulting and wounding some of the Scholars the next year, the King thereupon issued these two Writs to preserve the Universities Privileges, and his own Jurisdiction over it. AUdita quaerela Universitatis Oxon. videlicet, quod quidam Clerici contra pacem Pat. 20 H. 3. m. 11. dorso. Pro Universitati Oxon. Regis in villa praedicta graviter vulnerati sunt, ita quod de vita corum adhuc desperatur, Re● ad villam praedictam misit Magistrum Simonem Normannum, & Johannem Gaband Mariscallum suum ad inquirendam veritatem super praemissis. Et mandatum est Majori & probis hominibus Oxon. quod eis intendentes sint in hiis quae eis dicent ex parte Regis. Teste Rege apud Selveston, 6 die Februarii. REX venerabili in Christo patri R. Dei gratia Lincoln. Episcopo, salutem. Cum contentiones inter universitatent Cleri Oxon. ex parte una, & Communa villae Pat. 20 H. 3. m. 5. intus. De Procuratione Oxon. praedictae motae, specialiter nos tangunt, dilectum & fidelem nostrum Magistrum Willielmum de Kilkenny, quem una cum dilectis & fidelibus nostris W. de Kirkeham Decano S. Martini London. & Godefrido de Craucumb Senescallo nostro, in occursum vestrum duximus mittendum, ad dictas contentiones sedandas una vobiscum, quem procuratorem nostrum constituimus, ad appellandum pro nobis si necesse fuerit; ne per aliquem processum negotium praefatum contingentem in nostrum vel Regiae dignitatis praejudicium aliquid attemptetur. Gratum & ratum habituri quicquid idem Magistro W. in hac parte mediante justitia duxerit agendum. In cujus rei, etc. Teste Rege apud Theok 8. die Julii. Tom. 2. p. 476. l. 8. after Vicesimo, add; What Jurisdiction the Pope and his Delegates then exercised in England, in cases of Appeal against a sentence given in case of Divorce by our Bishops, this Record will evidence. REX Constabulario Castri de Kenebanton. salutem. Scias, quod Divortium Pat. 20 H. 3. m. 5. intus. celebratum per Episcopum Norwicen. & conjudices suos, inter Rogerum de Daunts, & Matil. Comitissam Essex. uxorem suam, per R. Hereforden. Episcopum & conjudicem suum, authoritate literarum Domini Papae, est revocatum; & praedicta Comitissa ei, tanquam uxor sua legitima, adjudicata; sicut eidem Judices per literas suas patentes nobis significarunt. Et ideo tibi praecipimus, quod praedictum Castrum cum pertinentiis eidem Rogero liberes. In cujus, etc. Teste Rege apud Theok, 14 die Julii. Whereunto I shall add this Bull of Pope Gregory to the Bishop of Norwich, to augment the maintenance of the Archdeacon of Norwich, whose ordinary Revenues were too small to maintain him, by addition of a competent Benefice to it, and this Bishop's Charter made in pursuance thereof to the Archdeacon; which I found in the White Tower Chappel. OMnibus sanctae matris Ecclesiae filiis ad quos praesens scriptum pervenerit, Th. An. 21 H. 3. in Turri Lond. Dei gratia Norwieensis Episcopus, salutem, etc. Noverit Universitas vestra, nos mandatum Domini Papae in haec verba suscepisse. Gregorius Episcopus. etc. venerabili fratri Episcopo Norwic. salutem & Apostolicam benedictionem. Dilectus filius Radulphus de Bluwick Archidiaconus Norfol●. tuae Diocoesis nobis humiliter supplicavit, ut cum proventus Archidiaconatus sui ad●ò sunt tenues & exiles, quod ex ipsis non valeat per dimidium annum, nec aliàs habeat, undè possit congruè suste●tari, & à te, qui ipsum (ut asserit) in Archidiaconum ordinasti, tantum suppleri in Ecclesiastico beneficio fac●remus, quod ex hoc & praefatis proventibus congruae sustentationis subsidium assequatur. Quocirca fraternitati tuae per Apostolica scripta mandamus, quatinus eidem Archidia●ond, ob reverentiam sedis Apostolicae et nostram, suppleas quod deest de beneficio competenti; Mandatum nostrum taliter impleturus, quod idem assecutum se gaudeat quod intendi●, & nos devotionem tuam meritò possumus commendare. Datum Viterbii, 7. Kal. Febr. Pontisicatus nostri anno nono. Nos igitur praefati Archidiaconi nobilitate & genere, morum honestate, necnon & liberalitate & hospitalitate, quas exercet, regionis etiam consuetudine quae majores requirit expensas, onere etiam dicto Archidiaconatui circa expensas annexo, maxim pro eo quod quasi nobile membrum et principale Norwicensis Ecclesiae, & tanquam unus de majoribus, inter omnes post Episcopum idem ratione Archidiaconatus censeatur, ac aliis ejusdem meritis, conditionibus, ac circumstantiis diligenter consideratis, ob reverentiam sedis Apostolicae et ipsius mandatorum, praeter proventus Archidiaconatus & alia quaedam praeoptenta Beneficia, authoritate Apostolica deceruimus eidem Archidiacono fore supplend. ut redditus Centum librarum sterlingorum sub communi aestimatione in Ecclesiasticis Beneficiis, etiamsi curam animarum habeant annexam, in supplementum congruae sustentationis recipere valeat, & ea cum praemissis licitè retinere; Et ne praemissa in posterum revocentur in dubium, praesentem paginam patenter duximus consignandam. Actum anno ab Incarnatione Domini 1236. septimodecimo die mensis Junii, Pontificatus nostri anno decimo. In the Plea-Rolls in the Tower (Term. Mich. An. 20 & 21 H. 3.) I meet with these Actions and Attachments for holding Plea in Court Christian of Debts and Chattels which concerned Testaments or Marriage, and likewise of Layfee against the King's Prohibitions. — de Hulles optulit se quarto die versus Johannem Archiepiscopum Cantuar. Plac. An. 20 & 21 Hen. 3. in Turri Lond. Magistrum Lucam de Brie, & Magistrum Willielmum de Halyngberge, Alexandrum de — & Aliciam uxorem ejus, Johannam & Lorettam sorores ejusdem Aliciae, de Placito, quare tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de Catallis et Debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, etc. Et de placito quare praedicti Alexander, Alicia, Johanna, & Loretta secuti fucrunt idem Placitum in eadem Curia contra prohibition, etc. Et ipsi non venerunt. Et praeceptum fuit Vicecom. quod Attach. eos, etc. The like Suits for holding and prosecuting Suits in Court Christian against Prohibitions for the like Cause, I find in the same Plea-Rolls the same Term, brought and prosecuted by Galfridus le Cave & Rogerus le Cave, versus Johannem Priorem de Caresbrok. By Esson. Rogeri filii Stephani de Chalk versus Clementem de Tydulsyde. Wil●es. Reginaldus Laurence obtulit se 4 die versus Johannem Cavenard, etc. Sussex. Magister Thomas de Burn & Ricardus Vicarius Ecclesiae de Kyngeston Attach. fuerunt, ad respondendum Roberto Fagy de placito, quare tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de Catallis et Debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio contra prohibitionem, etc. Et unde idem Robertus queritur, quod cum praedicti Thomas & Ricardus tenuissent placitum in Curia Christianitatis, de eo quod idem Robertus diffamasse debuit quemdam— et ipse die, etc. in praesentia, etc. porrexisset eis Regiam prohibitionem, ne placitum illud tenerent: Ipsi spreta Regia prohibition, nihilominus placitum illud tenuerunt in Curia Christianitatis; et ipsum postea ab ingressu Ecclesiae suspenderunt, et postea excommunicaverunt: in contemptum Domini Regis, etc. Vnde dicit quod deterioratus est, et damnum habet ad valentiam decem Librarum. Et inde prod●eit sectam, etc. Et Thomas & Ricardus per Att●rnatum suum venerunt; Et dicunt, quod non debent ei ad hoc breve respondere, quia dicunt, quod cum pr●dictus Robertus per breve suum asserat ipsos tenuisse placitum in praedicta Curia Christianitatis de Catallis et Debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, etc. Et in na●ratione sua dicit ipsos tenuisse placitum de Diffamatione, etc. quae mere spectat ad Curiam Christianitatis, etc. Et petunt judicium, etc. Et Robertus non potest hoc didicere. Ideo consideratum est quod Robertus nihil capiat per Breve suum, sed sit in misericordia pro falso clameo: Et pr●dicti Thomas & Ricardus inde sine die, etc. Condonatur per Justice. qui● pa●per, etc. Warwic. Robertus le Provost de Hunyngham optulit se versus Magistrum Hugonem Sancar. etc. quare secutus est Plac. etc. de Catallis, etc. quae non, etc. Tom. 2. p. 486. l. 12. after Templarius, add; * Mat. Paris. Hist. Angl. p. 420, 421. Mat. Westm. pag. 143, 144. Mat. Paris relates, That Anno Domini 1237. qui est annus Regis Henrici tertii 21. tenuit idem Rex Curiam suam ad Natale apud Wintoniam. Misit autem continuò per omnes fines Angliae scripta Regalia, praecipiens omnibus ad regnum Angliae spectantibus, videlicet Archiepiscopis, Episcopis, Abbatibus, & Prioribus installatis, Comitibus & Baronibus, ut omnes fine omissione in Octavis Epiphaniae Londoniis convenirent, Regia negotia tractaturi totum regnum contingentia. Quod audientes Magnates, Regiis praeceptis continuò paruerunt; credentes se vel Imperialia vel alia ard●a negotia provisuros. Venit igitur die Sancti Hilarii Londonias infinita Nobilium multitudo, scilicet regni totalis universitas. Et cum voluntatem Regis audituri, in Regio Palatio Westmonasterii consedissent; surrexit in medio Willielmus de Kaele Clericus ac Domini Regis familiaris, vir quidem discretus & legum terrae peritus, ut quasi mediator inter Regem & regni Magnates, Regium propositum & voluntatem in publicum propalaret. Ait igitur; Mandate vobis Dominus Rex, quod hactenus quicquid fecerit, ex hoc nunc & amodo, vestrum omnium, quasi fidelium & naturalium hominum, consiliis se subdet indubitanter. Veruntamen illi qua sua tractantes, sui thesaurj custodes hactenus extitêre, infideliter compotum pecuniarum omnium reddiderunt receptarum. Nunc idcirco Dominus Rex, pecunia penitus destitutus, sine qua quilibet Rex extat desolatus, aurilium Nota. a vobis simpliciter postulat pecuniae. Ita videlicet, ut illa pecuma ad ben●pla●itum vestrum collecta, secundum dispositionem aliquorum ves●rum ad hoc electorum, in usus regno necessarios reservetur expendenda. Quod verbum cum omnes & singuli, nil tale expectantes, graviter acceperunt murmurantes, Alter in alterius j●ctantes lumina vultus, dixerunt ad invicem: Fuderunt partum montes, en ridiculus ●us! Et indignantes responderunt; se undique & saepè nunc vicesima, nunc tricesima, nunc quinquagesima gravari promittendo & persolvendo; asserentes, indignum nimis fore et injuriosum, permittere Regem tam leviter seducibilem, qui nunquam unum ex inimicis regni, etiam minimum, repulit, vel exterruit, nec fines regni unquam ampliavit, sed arctavit, et alienis subugavit; ut a naturalibus hominibus suis, quasi a servis ultimae conditionis, in detrimentum eorum, et alienorum juvamen, tantam pecuniam, tot, toties, extorquere argumentis. Quod cum Rex audisset, cupiens murmur hoc sedare generale, pollicebatur sub jurejurando, se nunquam amplius Nobiles regni injuriando lacessere, vel molestare; dummodo sibi ad praesens tricesima pars mobilium Angliae benignè concessa solveretur; quia pauló ante multa pecunia, quam Imperatori miserat, suum thesaurum in magna parte (ut asseruit) pro matrimonio sororis suae, & iterum in proprio, mutilaverat. Ad quod non tacitè responsum fuit, quod haec omnia sine consilio fidelium suorum fecerat, nec debuerant esse poenae participes, qui fuerant à culpa immunes. Secesserunt tandem in locum seorsum secretiorem, ut Regiae exactioni contemperantes, & exgentiae satisfacientes, inirent consilium de modo & quantitate juvaminis, quod exigebatur, contrectando. Secedentibus igitur illis seorsum, Gilebertus Basset Regi in communi dixit audientia, minus quam deceret in verbo circumspectus: Domine mi Rex, mittatis aliquem de vestris, qui intersit illorum, scilicet Baronum vestrorum, colloquio; sedebat enim ille, dum haec diceret, Regi paucis intermediis collateralis. Ad quod ex alia parte respondit Richardus de Percy, qui in colloquio Magnatum extiterat, non sine causa stomachatus; Quid est, amice Gilberte, quod dixisti? nunquid & nos alieni, & non de Regis amicis sumus? Et reprehensus est Gilbertus in verbo illepido & repentino. Et sic deceptationibus multiplicatis, protractum est colloquium in moram quadriduanam. Rex verò admo●um perturbatus, suorum cupiens Baronum sibi gratiam conciliare, se ex tunc deinceps, quicquid factum fuerat antea, dedit se consilo fidelium ac naturalium hominum suorum. Praetereà, de hoc quod dicebatur, quod conabatur ea quae concesserat, et Chartis confirmaverat, * As K. John his Father did, Tom. 2. p. 240, to 244. per authenticum summi Pontificis infirmare: dicebat Rex, hoc falsum esse. Et si tale quid forte fuerat suggestum ei, in irritum affirmavit, seque talia penitus revocare. Praeterea, sereno vultu, et spontanea promisit voluntate, libertates Magnae Chartae suis fidelibus regni sui, ex tunc inviolabiliter observare. Et quia videbatur non penitus immunis a sententia, quam tulerat Archiepiscopus Stephanus cum omnibus Episcopis Angliae, in omnes violatores praedictae Chartae, quam malo consilio fretus in parte laeserat, fecit in publico innovare sententiam praeparatam, in omnes ejusdem Chartae contradictores aut violatores. Sic, ut si ille per aliquem conceptum rancorem forte cam non observaret, in latam sententiam gravius recidivaret. (Thus did the King voluntarily subject himself to the Excommunication and Censure of his Bishops, as well as his other Subjects, to procure their favours and a supply of his pressing public necessities.) Vnde f●ctum est, ut omnium corda haec audientium, sibi mirabiliter in verbo illo conciliavit. Et deliberatum est, quod videretur durum, subito consilium quod in praesentiarum habuit, ab eo quasi reprobum sequestrare, appositione aliquorum Magnatum additorum illud roborarunt, adjungentes ei Comitem Warenniae, Willielmum de Ferrariis, & Johannem filium Galfridi. Et fecit eos Rex jurare quod nullo modo muneribus, vel aliquo alio modo a via veritatis deviarent, quin darent ipsi Regi sanum et salubre regno consilium, sicut antea fecerat Rex apud Windle shores. Concessa est igitur benigne tali conditione Regi ea vice tricesima regni pars, omnium scilicet mobilium, ad thesaurum suum restaurandum; salvis tamen unicuique auro suo & argento, equis & armis, in Reipublicae utilitatem expendendis. Quae pars tricesima, sub hac forma per quemlibet Comitatum diligenter colligetur. Eligendi sunt quatuor fide digni Milites, cum Clerico, quem Rex illis addet in unoquoque Comitatu, & jurati de fidelitate una cum Clerico Regis, pecuniam colligent; & collecta r●ponetur in Abbatia, sacra Aede, vel Castro: Ut si fortè velit Rex à proposito (quod tamen absit) resilire, & reddatur unicuique quod suum est, fideliter distributum. Consentientibus igitur primum Archiepiscopo Cantuariensi cum suis Episcopis et Clero, sub hac conditione concessa est Regi tricesima mobilium regni ab omni Praelato, secundum tenementum Baroniae suae, et Milite, per totum regnum generaliter colligendum. S●pè tamen annexum fuit in conditione, quod ex tunc et deinceps consilio alienigenarum, (especially of O●hobon, and other the Pope's Legates, who most swayed, infatuated him, and pillaged his Subjects) qui semper sui, non regni amici esse consueverunt, et regni bona distrahere, non adunare, et omnium innaturalium derelicto, suorum fidelium et naturalium hominum consiliis adhaerebit. Et sic soluto Concilio, non sine interiori murmuratione & multa concepta indignatione, eo quod cum difficultate tanta Regis animum ad salubre consilium contorquerent, & consiliis eorum, à quibus omxem honorem terrenum habet, obsecundarent, ad propria quisque remeavit. The King in pursuance of his promise to the Bishops and Nobles in this Parliament, for the salvation of his soul, and exaltation of the Church, etc. re-confirmed the Great Charter of Liberties, and of the Forest, being now of full age, notwithstanding they were made during his minority, by this Charter enroled in his Charter-Roll of that year (in the Tower of London) not formerly published to my knowledge. REX omnibus Christi fidelibus praesentem Cartam inspecturis, salutem. Sciatis, Cart. An. 21 H. 3. m. 7. n. 4. Carta de Libertatibus. quod intuitu Dei, et pro salute animae nostrae, & animarum antecessorum & haeredum nostrorum, et ad exaltationem sanctae Ecclesiae, et emendationem regni nostri, concessimus & hac Carta nostra confirmavimus Archiepiscopis, Episcopis, Abb●tibus, Prioribus, Comitibus, Baronibus, Militibus, liberis hominibus, & omnibus de regno nostro Angliae, omnes libertates et liberas consuetudines contentas in * An. 1 & 9 Hen. 3. Cartis nostris quas eisdem fidelibus nostris fieri fecimus, cum minoris essemus aetatis, scilicet tam in Magna Carta nostra, quam in Carta nostra de Foresta. Et volumus & praeci●imus pro nobis & haeredibus nostris, quod praefati fideles nostri & successores & haeredes eorum, habeant & teneant in perpetuum omnes libertates, & liberas consuetudines praedictas, non obstante eo quod praedictae Cartae confectae fuerunt cum minoris essemus aetatis. Hiis testibus, venerabilibus patribus E. Cantuariensi Archiepiscopo, P. Wintoniensi, J. Bathoniensi, R. Danolmensi, W. Carleolensi, W. Exoniensi, R. Saresberiensi, H. Elyensi, R. Lincolniensi, R. Herefordensi, A. Coventrensi & Lichefeldensi Episcopis, W. Valencia, W. Wigorniensi Electis. R. Comite Cornubiae & Pictaviae, Johanne Comite Cestriae & Huntingdoniae, G. Marescallo Comite Pembroke, J. Comite Lincolniae, & Constabulario Cestriae, W. Comite de Ferrariis, W. Comite Warenn. H. Comite Kancii, H. Comite Essexiae & Herefordiae, Simone de Montiforti, Willielmo Lungespe, Willielmo de Ferrariis, Willielmo de Vescy, Ricardo de Percy, Ricardo de Munficheth, Willielmo de Ros, Johanne Biset, Gileberto de Umframvill, Willielmo de Lancastria, Willielmo de Cantilupo, Waltero de Clifford, Johanne de Monemue, Radulpho de Mortuo mari, Willielmo Manduit, Rogero la Zuche, Olivero de Vallibus, Gileberto Basset, & aliis. Dat. per manum venerabilis patris R. Cicestrensis Episcopi Cancellarii nostri apud Westm. 28 die Januarii, anno regni nostri 21. Consimil●m Cartam habent Archiepiscopi, Episcopi, Abbates, Priores, Comites, Barones, & omnes alii de Comi●atu Suthanton. The Church of St. Petroch in Ladeford wanting maintenance for a Chaplain to officiate therein, the King out of his Piety and Eccclesiastical Soveraingty, granted the Tithes of the Herbage of Dartmuth to it, to maintain a Chaplain therein, by this Patent. REX dedit & concessit Deo & Ecclesiae Sancti Pe●rochi de Ladeford, & Capellano ministranti in eadem Ecclesia, ad sustentationem suam quicunque pro tempore ibidem Capellanus ●uerit, decimam Herbagii de Dertemore. In cujus rei, etc. Pat. 21 H. 3. m. 6. intus. Pro Ecclesia S. Petrochi. Teste Rege apud Wudestok, 12 die Julii. Et mandatum est Hereberto filio Matthaei, quod personae ejusdem Ecclesiae decimas praedictas habere faciat. Teste ut supra. Pope Gregory the 9th. (Anno 21 H. 3.) sent this Bull (the original of which is extant in the White Tower) to the King, to desire his Royal protection for some Freers-mendicants of a foreign Hospital, to grant them a convenient House, and liberty to collect the Alms of charitable persons throughout his Realm, for relief of the poor; who afterwards drew it into custom in succeeding times. GREGORIUS Episcopus servus servorum Dei, charissimo in Christo filio Anno 〈…〉 in 〈◊〉 L●●don. illustri Regi Angliae, salutem & Apostolicam benedictionem. Quanto mag●s majus est Christi pauperibus gaudium cum eis gratia hospitalitatis impenditur, & suis necessitatibus misericorditer subvenitur, tantò id facienti salubrius, & omnium bonorum retributorum acceptius pro certo esse credimus, & speramus. Nos igitur ad hujus pietatis opera tuam salutem optantes, Celsitudinem Regiam fiducialiter invitamus, monentes, & obsecrantes in Domino jesu Christo, quatinus dilectos ●●●os, fratres Hospitalis de Alto passu, qui ad sustentationem pauperum totaliter se ●ffundunt, doctrina Dominica eruditi, habens divinae retributionis intui●u pro nostra & Apostolicae sedis reverentia commendatos, eye per totam terram tuam provideas in s●curo conductu, ipsisque domum aliquam quae hospitalitati conveniat a● opus hospitalis ipsius liberali pietate concedas, ut per hoc sanctarum orationum quae in Hospitali praedicto ad Dominum jugiter offeruntur, particeps effici valeas, et locus tibi inter justorum agmina praeparatur aeternus. Dat. Interimni 12 Kal. Dcembris, Pontificatus nostri anno decimo. The Abbot of St. Saviour's of Blaviae in Gascoigne, as the Pope's Delegate, having denounced a sentence of Excommunication and Interdict against the Earl of Tholouse and William A. de Tantalo, the King's Subject, on behalf of the Prior of Manso, whom they banished and deprived of his Lands and Goods, for opposing and acting against them by the Pope's command, and refusing to make restitution of them to the Prior according to his sentence; he thereupon revived and aggravated his sentence of Excommunication against them, and all places, persons that should harbour, or any ways converse with, or assist them. Which they notwithstanding contemning, the Abbot thereupon certifying the King of this their contempt, desired and required him to compel William A. de Tantalo, being his Subject, to obey his sentence, in making restitution to the Prior according to the sentence, or else to enforce him thereto by his secular power, by seizing his Castles and Lands, or by any other means, till he performed his sentence; threatening to denounce a sentence of Interdict against all the King's Lands and Subjects in Gascoigne, in case he neglected to do it: Whereupon the King issued forth this Writ to his Seneschal of Gascoigne, to seize his Lands and Goods, if he made not restitution to the Prior within 40 days after admonition to do it; as this memorable Record (discovering the insolency, tyranny of Pope's Legates and Delegates over Kings, Earls persons, Lands and Subjects) informs us. REX Senescallo suo Wascon●ae, s●lutem. Litteras dilecti nobis in Christo Abbatis Sancti Salvatoris de Blavia recepimus in hac forma: Illustrissimo Domino H. Pat. 21 H. 3. pars 1. m. 3. dorso. D●igratia Anglorum Regi, P. divina miseratione Abbas Sancti Salvatoris de Blavia, salutem, et Apostolicis obedire mandatis. Cum auctoritate sedis Apostolicae qua fungimur in hac parte, sententias latas pro venerabili viro R. D. Priore de Manso ac Decano Burdeg●lensi contra Comitem Tolosanum. & Willielmo A. de Tantalo hominem vestrum, & Senescallum ipsius Comitis; contra restitutionem ipsius Villae de Manso, Justiciario Seculari, & aliis ad plenum dominium ejusdem Villae spectantibus, cum fructibus ex praemissis medio tempore perceptis, & dampnis, & expensis, et excommunicationes in personam Comitis memorati, et Willielmi A. de Tantalo Senescalli ejusdem Comitis, et Interdicti sententiam in totam terram ipsius Comitis, et eciam in quemlibet alium locum ad quemcumque ipsum Comitem contingeret devenire quamdiu ibidem existeret praeses, eidem confirmavimus justicia mediante, et ipse Comes et praedictus W. A. ab errore suo et contumacia minime resilirent. Nos tamen prout injuncto nobis auctoritate Apostolica officio debeamus, manum nostram contra ipsos duximus aggravandam, ipsis iterato excommun cantes, et omnes eisdem scienter participantes comedendo, bibendo, salutando (emendo) vel modo aliquo contrahendo, eisdem facto vel verbo consilium vel auxilium impendendo eodem excommunicationis vineulo innodantes, et omnes illos qui eisdem * Nota. juramento astricti tenebantur ab ipso juramento, auctoritate Apostolica absolventes, quamdiu in sua pertinacia remanerent. Verum cum nos ulterius per nos facere non possimus et ipsi gladium Ecclesiae quo utimur, more suo solito vilipendant, et praedictas sentencias publicari fecerimus per Narbonensem, Arelatensem, Aquensem, et Burdegalensem Provincias, et etiam in Capella Domini Regis Franciae fecerimus publicari, et adhuc facimus singulis Dominicis et diebus festivis, pulsatis campanis, et incensts candelis, etipsi * No●a. adhuc ut prius, et etiam durius in rebellione sua perseverent et nequicia; et praefatum Priorem de Manso, qui tempore guerrae pro negotio pacis et fidei viriliter et potenter (non sine rerum et personarum dispendio) pro se et suis contra ipsum Comitem et pacis et fidei inimicos, noscitur laborasse, per praefatos Comitem et Willielmum A. modo extra nationem suam propriam bonis omnibus Ecclesiasticis, et mundanis spoliatus, compellitur exulare; praesertim cum ipse Comes talia faciendo, contra proprium veniat juramentum, et ipsum in poenam appositam in forma pacis inter Ecclesiam ex una parte et ipsum ex altera, non sit dubium incidisse. Nos tamen oportet * Their greatest Excommunications are but contemptible without Kings temporal power to back them. ad aliud auxilium convolare. Quocirca Screnitatem vestram, tanquam Dominum Ecclesiae, monemus et exhortamur in Domino, vobis auctoritate qua fungimur Apostolica in hac parte, salva Regali magnificentia, nichilominus injungentes, quatinus dictum Willielmum A. de Tantalo spoliatorem et persecutorem Ecclesiae Dei, et ipsius Prioris, tanquam hominem vestrum seculari brachio per occupationem terrae quam habet sub Dominio vestro, et bonorum ipsius et aliis modis quibuscunque poteritis, seculari brachio compellatis, ut saepedicto Priori de Manso et Ecclesiae suae super praemissis plenarie satisfaciat. Alioquin, licet Regali Celsitudini vestrae deferre velimus et eciam debeamus, dicto tamen Priori deficere non possumus, quin in terram vestram et contra vestros procedemus censuram Ecclestasticam exercendo. Datum in Crastino S. Johannis Baptistae, anno gratiae M. CC. XXXVII. Q●ocirca vobis mandamus in fide qua n●bis ●enemini districtè praecipientes, quati●us visis his litteris Willielmum A. de Tantalo sub testimonto bo●orum virorum moneatis, quod memorato Priori de Manso & Ecclesia suae debita celeritate satisfaciat de praemissis. Quod si praedictus Willielmus infra 40 dies post ammonicionem factam hoc minimè fecerit, & de hoc vobis legitimè constare possit, ipsum Willielmum per fortaliciam suam de Tantalo, et omnes alias terras et tenementa sua quae sub dominio vestro, sine morae dispendio compellatis, Ita quod eidem Priori de Manso & Ecclesiae suae plenariè satisfaciat depramissis, Mandatum nostrum in praemissis ea affectione erequentes quod diligentiam vestram debeamus habere commendatam, et quod idem Prior ad nos pro defectu vestro redire minime compellatur. Teste meipso apud Nottingham 9 die Septembris. Tom. 2. p. 489. l. 44. after utilitatem, add: The occasion of the Kings sending to the Pope for this Legate Othobon, and his proceedings in this Council, are thus briefly related by * Ann. 1137. p. 146. Flores Hist. p. 146. See Henr. de Knyghton de Event. Angl. l. 2. c. 16. col. 2432. Mat. Westminster. Ipsis quoque temporibus, poenituit Regem tot & tantos honores fratri suo Richardo, necnon & Gilberto Marescallo, & quibusdam aliis, qui sibi videbantur ingrati, contulisse. Misit igitur Romam nuncios secretos et samiliares ad Papam, rogans attentius, ut per Legatum in ipsum Angliae regnum, (quod sibi specialiter spectare videbatur) quem dignaretur sine dilatione distinare, statum regni periclitantem procuraret reformare. Magister igitur Otho, Sancti Nicholai in Carcere Tulliano Diaconus Cardinalis, venit Legatus in Angliam, ●irca festum beatae Mariae Magdalenae (Anno 1237.) qui postea in Octavis beati Martini solenne celebravit Concilium London. in Ecclesia Sancti Pauli, quod per tres dies continuos perduravit. Convocatis omnibus Praelatis Angliae & Walliae, Dominis Cant. & Ebor. Archiepiscopis, de prima et proxima sessione a dextris ipsius Legati altercantibus, in dicto Concilio, multa ad reformationem status Anglicanae Ecclesiae fuerunt agitata, et quaedam vetera innovata. Et ne videretur nihil fecisse, aut pro nulla Ecclesiae reformatione in Angliam venisse, jussit sub formidabili poena, ut Ecclesiae non dedicatae dedicarentur. Tom. 2. p. 504. l. 48. after Innovations, add; Pope Gregory the 9th (Anno 22 H. 3. sent an insolent Bull to King Henry, whereby he commanded him to revoke all Alienations made by him to the prejudice of his Crown, and the See of Rome, non obstante juramento; which * See Tom. 2. p. 504, 505. Bull as I found in the White Tower and rescued from oblivion, so I likewise there found this parchment Note of three more Bulls to the same effect soon after, (transcribed upon some special occasion) though not the Bulls themselves. Transcriptum Bullae Gregorii Papae, per quem ortatur Regem Angliae, ad revocandam alienata in praejudicium Coronae, non obstante juramento; cum Decreto, quod Rex non tenetur ad ejus observationem. Transcriptum Bullae Gregoriae Papae, quod revocet alienata, etc. non obstantibus juramentum et instrumenta, etc. Transcriptum Bullae Gregorii Papae, per quem mandat Praelatis et Nobilibus, quod inducerent Regem ad revocandum alienata, etc. et quod pareant O. (Otton●) Cardinali, quem Papa misit ad Regem ad injungendum ei, quod non obstante, etc. sua revocet alienata. To which Note there is this memorable Cedule affixed, which I conjecture to be a Decree of this insolent Pope, vacating an Act made by the King, Prelates and Nobles in Parliament but the * See p. 93, 94. year before, against the Aliens governing or residing in the Realm. Cassamus illud statutum factum, quod regnum Angliae de caetero per indigenas gubernetur, necnon exirent alienigenae non reversuri, exceptis illis quorum moram fideles regni communiter acceptarent. Ordinantes per dominium nostrum, quod liceat alienigenis morari in dicto regno secure. Et quod Rex possit alienigenas et indigenas vocare secure ad consilium suum, quos sibi viderit utiles et fideles, sicut facere potuit ante tempus praedictum: That so his Legate Otho might thereby rule both the King and Kingdom at his pleasure, as he did to their grand prejudice and oppression. On the Dorse whereof is written with the same hand; Non ostendatur alienigenis nec indigenis nisi Magistris Ricardo de Chaddewell, & Henrico de Cantuaria, the Popes and his Legates Privy-Counsellors. * Hist Angliae, p. 454. Mat. Paris, and † Flores Hist. p. 148. Mat. Westminster relate this memorable Story of Pope Gregory's grand indignation against King Henry the 3d. and the English for sending aid to the Emperor Frederick his Brother-in-law, against his Italian Rebels, and writing an Epistle to this Pope, to deal more mildly with him: Eodem anno (1238, An. 22 Hen. 3.) statim post Pascha, misit Dominus Rex Angliae militare praesidium ad Dominum Imperatorem juvandum contra Rebelles suos in parts Italiae sub ducatu Henrici de Trubleville, viri in re militari peritissimi, & Gulielmi Electi Valentini, cum quo etiam misit J. Mansel, & Willielmum Hardel Clericum & Civem Londinensem, cum pecunia stipendiariis distribuenda. Et strenuè per totam aestatem exercitus Regis Imperatori militavit, & quorundam Civitatum Cives, volentes obstare, vicerunt, & Imperio reddiderunt non sine magno damno Longobardorum, Imperio Rebellium; ubi strenue dictus J. Mansel gessit, a Rege stipendiatus. Quod Papa nimis moleste tulit, unde maximam contra Anglos accepit indignationem. Et circa idem tempus direxit * Here, p. 76, 77. Rex elegantem Epistolam Papae, petens, ut mitius ageret cum Domino Imperatore (whom he Excommunicated, absolving all his Subjects from their Allegiance and obedience to him, and stirring them up to rebel against him to depose him:) quod gravius accepit Papa, secus respondens quam deceret, et commotus est in tantam iram, ut per aliquod te●pus omnia negotia, praecipue Anglicorum suspenderentur. To such an height of Antichristian insolency was this arrogant usurping Pope grown, that King Henry must neither assist his Brother-in-law and Ally against his rebellious traitorous Subjects with his Forces or Purse, nor presume to write to this Pope to deal more Christianly and mildly with him, without incurring his high indignation, and suspending all English-mens' Suits and Affairs in the Court of Rome: Yet notwithstanding his indignation for a season; circa idem tempus Domino Imp●ratore circa Mediolanum obsidionem continuante, omnes fere mundi Principes, exemplum a Rege Angliae accipientes, ●i praesidium militare destinarunt; being all their Cases and concernment to aid each other against their rebellious Subjects, though fomented, excited, protected by Popes themselves in their Rebellions. The same year a wicked false Clerk of Oxford (as Fabian informs us) endeavouring to murder the King, was condemned, executed as a Traitor; and his Quarters sent to, and hung up in several parts of the Realm by the King's command for his Treason, notwithstanding his sacred Orders, as Mat. Paris, Mat. Westminster, and others thus register to posterity, for the terror of all other Traitors. * Mat. Paris. p. 458, 459. Mat. Westm. p. 149. Quidam facinorosus conatur Regem in Thalamo jugulare. Polychronicon, l. 17. c. 35. H. de Knyghton, de Event. Angl. l. 2. c. 16. col. 2431. Fabians Chronicle, part 7. p. 57 Eodem anno accidit Regi periculum omnes audientes reddens nimis attonitos; in crastino enim Nativitatis Mariae, (circa festum Sancti Matthaei, quidam sacinorosus Pseudoclericus, (as Mat. Westminster, Ranulphus Cestrensis, Henry de Knyghton and others style him;) though Mat. Paris for the Clergies honour terms him, Armiger quidam literatus (ut dicitur) venit ad Curiam Regis apud Wodestok, infatuatum se simulans, donec secreta diverticulorum explorasset in Curia Regis, dicens Regi, Resigna mihi Regnum quod injuste usurpasti. Addidit quoque, quod signum Regale gestabat in humero; Quem cum ministri Regales arripuissent, volentes eum baculatum à praesentia Regis propellere, Rex irruentium in eum impetum compescuit: dicens, Sinite infatuatum, ut talem decet, desipere; verba enim talium carent pondere veritatis. Media autem nocte, ecce ille idem per fenestram Regii thalami introgressus, cultellum portans extractum, lectum Regis adiit furibundus; quem cum non invenisset, confusus est, Rego & Regina in alia camera, divina eos protegente clementia, eadem nocte decubantibus. Festinus igitur quaesivit eum per plura thalami diverticula. Erat autem tunc temporis, Domino providente, Rex quiescens cum Regina. Quaedam autem puella Reginae, cum forte vigilaret Psalterium psallebat ad candelam, erat enim sancta & Deo devota, nomine Margareta Briseth. Ista cum videret praedictum furibundum, omnia abdita ut Regem jugularet, perscrutari, & voce terribili, ubi Rex esset, percunctari, attonita nimis coepit clamare. Ad cujus clamorem terribilem ministri Regales expergefacti festinanter prosiliunt occurrentes, & ostium, quod ipse latro repagulo firmiter obseraverat, confringunt, & ipsum repugnantem arripiunt, vinculis astringunt arctius angustis. Qui tandem ore polluto confessus est, Se missum illuc, ut Regem more assassinarum occideret, a Willielmo de Marisco, filio Galfridi de Marisco, alios quoque in idem facinus asseruit conspirasse. Quo cognito, Rex eum, quasi Regiae Majestatis occisorem, membratim laniatum apud Coventre, post modicum temporis intervallum, exemplum terribile, et spectaculum lamentabile praebere jussit omnibus audientibus talia machinari. Primo enim equis distractus, postea decollatus, et corpus in tres partes divisum est. * Cujus partes ad majores regni Civitates in canti sceleyis memoriam m●ssae sunt, distrabendae & suspendendae, Matth: Westm. p. 149. Quaelibet enim pars per suam de majoribus Angliae Civitatem pertracta est, et postea Cruci appensa latronali; notwithstanding his Clerk-ship. In the Placita Assisarum (in the Tower) before the Justice's itinerant, de Termino Plac. Assisarum An. 22 H. 3. in Turri London. S. Hill. anno 22 H. 3. I find these following Suits and Attachments against several Persons for prosecuting and holding Suits in Ecclesiastical Courts against the King's Prohibitions, for Goods and Chattels whereof they had no legal Conusance. Rot. 4. Cumberland. ss. Radulphus de Liminton Attach. fuit ad respond. Thomae de Mulclere et Willielmo de Ireby de Plac. quare secutus est plac. in Curia Christianitatis, de catallis ipsorum quae non sunt, etc. Venit coram Justice. & per licentiam invenit plegios, quod amodo non sequet aliquot placit. in Curia Christianitatis quod tangat Coronam Domini Regis. Rot. 8. Bedf. ss. Willielmus filius Henr. Esson. Gerardi de Furnival, etc. optulit se 4 die vers. Priorem de Bitmede, de Plac. quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis, etc. quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, etc. et fuit attachiatus, etc. Rot. 9 Essex. Rogerus London. Episcopus Attachiatus fuit ad respondend. Godefrido de Shepeland de Plac. quare tenet placitum in Curia Christianitatis de catallis quae non sunt, etc. et contra Prohibitionem, etc. Et unde idem Godefridus queritur, quod idem Cpiscopus trahit eum in plac. Curiae Christianitatis, & petty ab eo catalla ad valenc. xj. s. occasione cujusdam divortii celebrati inter ipsum & quandam mulierem quam ipse desponsaverat; & imponit ei, quod catalla ea fuerunt ejusdem muli●ris, unde deterioratus est, & damnum habet. Et Episcopus venit, et quia manifestum est, quod catalla illa sunt de Matrimonio sicut idem cognoscit, consideratum est, quod Episcopus eat sine die, et procedat in causa si voluerit; Et Godefridus in misericordia. Pauper est. Et dictum est Episcopo, quod rationabilem faciat taxacionem de praedictis catallis inter ipsum Galfridum et praedictam mulierem, etc. ne ipse penitus amittat catalla illa, eo quod videtur (to the Judges) quod non debent omnino cedere in usus ipsius mulieris. In which Case the King's Justices directed the Bishop how to proceed according to Equity, Law and Justice, even in the case of these Goods, whereof they granted he had Jurisdiction to hold Plea. In the same Placita, Rot. 6. Leycest. Willielmus de Skilinton optulit se, etc. versus Johannem Archidiacon. Leycestr. etc. quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de debitis quae non sunt, etc. et contra Prohibitionem, etc. & versus Herbertum fill. Murrel. quare secutus est idem placitum, etc. et omnes in misericordia, etc. for this offence. In Placitis apud Sanctam Brigidam London. de Termino S. Trinitatis, anno Regis Henrici filii Regis Johannis 23. in Turre London. I met with these several Suits for holding and prosecuting Suits in Court Christian for Lay-fees, and for Chattels and Debts which concerned not Testaments or Matrimony, against the King's Prohibitions. Johannes de Brok per Attornatum suum optulit se 4 die versus Thomam Archid. Rot. 5. dorso. Devon. Toton. & Magistrum Regin. Officialem ejus, de placito, quare tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de laico-feodo ipsius Johannis in Radeclive, etc. contra prohibitionem, etc. & versus Henr. de Hill de placito, quare secutus est idem placitum in Curia, etc. contra, etc. Et ipsi non venerunt, etc. Et Vic. mandavit quod Clerici sunt, & non habent laicum feodum per quod possint distringi, etc. Et ideo mandatum Episcopo Exon. quod faciat eos venire a die Sancti Michaelis in 15 dies, etc. Magister Radulphus de Maidenstan Attach. suit ad respondendum Thomae Burdun, Rot. 8. Esse●. de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de laico feodo ips●us Thomae in Wyham, contra prohibitionem, etc. Et unde idem Thomas queritur, quod ipse trahit ipsum in placitum de quodam Chimino in Wyham; & unde deterioratus est, et dampnum habet ad valenciam centum solid. Et inde producit sectam, etc. Et Magister Radulphus venit & desendit contra ipsum & sectam suam, quod nunquam post Prohibitionem implacitavit eum, etc. de aliquo laico feodo, nec ante Prohibitionem; set cognovit quod convenit eum super violenta manuum injectione: Et ideo consideratum est, quod vad. legem se 12 manu; & veniat cum lege à die Sancti Michaelis in tres septimam. Pleg. de lege Philippus de Wendover & Matthaeus de Hanckeston. Thomas filius Walteri & Isolda uxor ejus Attach. fuerunt ad respondendum Ricardo Rot. 10 dorso. Buk. Mascelin et Matil. uxori ejus de placito, quare secuti sunt placitum in Curia Christianitatis de laico feodo ipsorum Ricardi, et Matildi, in Stanistratford, contra Prohibitionem, etc. Et unde idem Ric. et Matil. queruntur, quod cum ipsi tulissent Regiam prohibitionem quod non sequerentur placitum illud, scilicet, die Sancti Cregorii prox. praeterito. Idem Thomas et Isolda, spreta Prohibition, nichilominus secuti sunt placitum illud, etc. unde deteriorati sunt et dampnum habent ad valen ciam 40 sol. Et inde producunt, etc. Queruntur eciam, quod fecerunt eos innodari vinculo Excommunicationis, etc. Et Thomas et Isolda venerunt et defendunt, quod nunquam ante nec post secuti sunt placitum illud contra ipsos, etc. nec ammodo sequentur. Et inde invenerunt Plegios Laur. deal Brok. et Michaelem de Lerm. Et dictum est eis quod faciant eos absolvi, etc. Robertus le Faucuner et Willielmus de Winestanstanne oped. se 4 die versus Simonem Rot. 15. dorso. Sussex. de Cormeges de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de laico feodo ipsorum Roberti et Willielmi in Henr. contra prohibitionem, etc. Et Simon non venit. Et praeceptum fuit Vic. quod Attach. eum. Et Vic. mandavit quod Clericus est, et non habet laicum feodum per quod, etc. Et ideo mandatum est Archiepiscopo Cantuar. quod faciat eum venire in crastino Sancti Martini, etc. Samuel de Melles Attach. fuit ad respondendum Ernis. de Dunheved de placito, Sumers. quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de laico seodo ipsius Ernis in Dunheved, contra Prohibitionem, etc. Et unde idem Ernis. queritur, quod homines falcabant Jannum in quadam Bruera quam habet in Dunheved, Samuel venit, et propter hoc Excommunicavit homines suos, et trahit eos in placitum in Curia Christianitatis. Et unde deterioratus est ad valenciam, etc. Et Samuel venit et defendit, quod nunquam secutus est placitum in Curia Christianitatis, set river a dicit, quod petit decimas illius Janni in Dunheved quando falratum fuerit; Et Ernisius bene concedit, quod ipse habeat decimas vel persona de Dunting in cujus parochia Jannum illud est, et hoc alias concessit, sicut patet in Rotulo Sancti Michaelis, an. r. H. 3. 23. Et ideo sine die, etc. Robertus Marescal oped. se 4 die versus Radulphum Purcel de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis, etc. quae non sunt de Testamento Rot. 4. Staff. vel Matrimonio, etc. contra Prohibitionem, etc. Et Radulphus non venit, etc. Et praeceptum fuit Vic. quod Attach. eum: Et Vic. mandavit quod idem Radulphus Clericus est, & non habet laicum feodum per quod, etc. Et ideo mandatum est Archid. Stafford. quod faciat eum venire à die Sancti Michaelis in 15 dies, etc. Simon de Thoftes, et Magister Walterus de Thoftes, et Stephanus Persona de Lineford Attach. fuerunt ad respondendum Roberto de Tunneston de placito, quare Rot. 12. dorso. No●ff. secuti sunt placitum in Curia Christianitatis de catallis quae non sunt, etc. contra Prohibitionem, etc. Et unde idem Robertus queritur, quod ipsi petunt ab eo in Curia Christianitatis 6 marcas, quas Willielmus de Thoftes ei commisit ad emendum duas marcas red. etc. Et Simon et alii venerunt, et benè cognoverunt quod ipsi implacitaverunt in Curia Christianitatis, et quod petunt ab eo praedictas 6 marcas nomine Testamenti pr●dicti Willielmi de Toftes, eo quod idem Willielmus in ultima Voluntate sua eas legavit, quia praedictus Robertus non emit inde redditum praedictum: Et Robertus non potuit hoc didicere, et cognovit quod ipse recepit Denarios illos. Et ideo dictum est praedictis Simoni et aliis, quod ipsi procedant in placito praedict. non obstante Prohibitione praedicta. Et Robertus in misericordia. Isabel quae fuit uxor Willielmi de Lanleg Attach. fuit ad respond. Abbati de Woburn Rot. 23. Buk. de placito, quare secuta est placitum in Curia Christianitatis de catallis quae non sunt, etc. contra Prohibitionem, etc. Et unde idem Abbas per Attorn. suum queritur, quod trahit ipsum in Curiam Christianitatis in placitum, et petit ab ipso 22 Marcas ex una parte, et 100 Solidos ex alia; unde deterioratus est et dampnum habet ad valenciam 40 Marcarum. Et Isabel venit et defendit, quod nunquam post Prohibitionem vel ante secuta est placitum illud in Curia Christianitatis de aliquibus catallis quae non sunt de Testamentis. Immo de catallis quae sunt de Testamento praedicti Willielmi quondam viri sui: Et hoc idem continetur in edicione quam idem. Abbas inde profert. Et ideo Abbas in misericordia. Et dictum est Isabellae, quod non sequatur versus eum in Curia Christianitatis de aliquibus catallis, nisi sint de Testamento, etc. Johannes de Aberton, etc. Attach. suit ad respondendum Thomae de Hoile de placito, Rot 26. Bedf. quare sccutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis ipsius Thomae quae non sunt, etc. contra Prohibitionem, etc. Et unde queritur, quod ipse exigit ab eo 4 bustle. ordcis, et 4 bustle. fabarum; unde deterioratus est et dampnum habet ad valenciam 20 sol. Et inde producit sectam, etc. Et Johannes venit et defendit contra ipsum et sectam suam, quod nunquam post Prohibitionem implacitavit eum in Curia Christianitatis de aliquibus catallis, etc. Et ideo consideratum est quod vadiet legem se 12 man. Et veniat cum lege in adventu Justice. etc. Petrus de Bedinton oped. se, etc. versus Magistrum Johannem Officialem Archid. L. Rot. 27. dorso. London. de placito, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de debitis quae non sunt de Testamento, etc. contra Prohibitionem, etc. Et versus Elyam de Wudcote de placito, quare sccutus est idem placitum contra, etc. Et ipsi non venerunt, etc. Et Officialis attach. fuit per Johannem de Ory, et Ricardum fratrem ejus: Et Elyas Attach. fuit per Radulphum de Gardino et Walterum Milkpote. Et ideo ponantur per mcl pleg. quod sint in Octabis Sancti Michaelis, et primi, etc. Tom. 2. p. 552. l. 2. after related, add: by * Mat. Westm. Anno 1240. p. 157, 160, 161. Mat. Westminster: Sub eisdem temporibus (An. 24 H. 3.) videns Imperator, quod Papa Concilium convocaverat ad de jectionem super hoc, quod idem Papa seculare brachium, et praecipue hostium Imperil publicorum in auxilium ejus advoc●vit, et formam convocationis, secus quem praelocutam fuerat, alteravit; poenituit eum in hoc consensisse, ut Concilium convocaretur. Et resiliens, significavit Regi Anglorum, ut muniret omnes regni sui Praelatos ex parte Imperatoris, (by his Imperial Sovereignty) ne venirent ad illud generale Concilium (the ancient undoubted right of calling, or recalling General Councils being solely in the * See Here, p. Tom 1. p 60, to 75. 106, 102, 118, 119, 122. Emperor, not Pope) in personis et rebus securitatem in ditidne sua penitus denegantis, et nolentis ubi praesidebit inimicus cius capitalis, cansam comm●ttere dubio foro tam excellentem. Dominus Papa, ei contra scripsit; significans eisdem Praelatis, ut humanis minis postpositis, Patri suo spirituali obedienter et obsecundarent, nec omitterent quin ad Concilium communiter venire ad terminum statutum properarent. Vnde Episcopi fluctuantes in proposito, quid agendum foret, dubitabant. * Mat. Westm. An. 1141. pag. 158, 160, 161. Nonnulli verò Episcoporum regni Angliae, & quidam abbots mar● transierunt, (notwithstanding the Emperor's prohibition upon the Pope's contrary command) ut si aliquo modo Pateret transitus per terram velper mare, veviendi ad Concilium, praeceptis Apostolicis satisfacturi, illuc properareut. But observe the issue of their and other Bishop's obedience to the Pope's commands. Imminente tempore aestivali, Otho, quandoque Legatus in Anglia, & qui Legatus fuerat in Francia, (with other Legates) infinitam secum Praelatorum trahentes multitudivem, naves ascenderunt apud Genuam Civitatem, ut sub Ducatu Genuensium salvo ad Concilium pervenirent. Ad quos animandos Papa unum Legatum destinaverat, qui ab eodem Papa potestatem acceperat, omnes imminenti periculo se opposituros, ab omnibus peccatis suis absolvendi (which yet could not absolve them in the Court of Heaven or Earth from their disobedience to the Emperor, against * Prov. 24. 21, 22. Solomon's, Saint † Rom. 13. 1, 2, 3, 4. Tit. 3. 1. 1 Pet 2. 13, 14, 15. Paul's and Peter's express Precepts, as the event did evidence:) Sed cum omnes vasto mari se commendassent, venerent eis obviam piratae Imperiales, qui omnes sub captione miserabili concluserunt, et multos ex eis vel submerserunt, vel irreverenter trucidarunt. Quos autem acceperunt, post longos maris tractus sub caumate intollerabili adustos, sub vinculis et arcta custodia (notwithstanding their Legatine Robes, Cardinal Caps, Episcopal Rochets, and pretended privileges) Neapolim (ubi ex praecepto Imperatoris carceri sunt addicti) in totius Ecclesiae dedecus et ignominiam, pertra●unt. Facta autem fuit haec infausta navalis congressio, die Sancti Marci Evangelistae; (ever honoured by this remarkable victory over these contumacious Popish Legates and Prelates.) * Mat. Westm. An. 1240 pag. 154, 155. See Tom. 2. p. 544, 545, 613. Interim duo Papales exactores Petrus videlicet Rubeus, Domini Papae consanguineus & familiaris (talis enim erat titulus Epistolarum suarum) & Petrus de Supino (through the King's supiness) per Angliam, Scotiam, & Hiberniam, pecuniam iufatigabiliter ad opus Domini Papae exquisitis argumentis abradere non cessant, Rege vero haec omnia malo nimis consilio permittente. Whereupon, Imperator scripsit Regi Angliae elegantem Epistolam, in qua increpat Regem, quod in perniciem regni sui, et imperii, terram suam, per Papales quaestionarios depauperari, et ipsum solenniter excommunicari permittit, qui magi, rationabilem quam alii Principes Christiani, haberet excusationem huic praecepto Domini ●●pae resistendi, co quod sorortus existit Domini Regis. * Mat. Westm. p. 154, 161. See Tom. 2. p. 546. His denique temporibus, absolvebatur quicunque vellet, pro pecunia crucesignatus, praedicantibus et illud persuadentibus ex praecepto Papae, fratribus tam M●noribus quam Praedicatoribus; ita, ut multi hodie crucesignati in crastino a voto suo, data, quam * Poscerent. possent pecunia, non sine multorum admiratione absolverentur per Praedicatores et Minores, in scandalum Ecclesiae, et ordinis ipsorum. This being a mere impious Papal cheat to pick their Parses to maintain the Pope's wars against the Emperor, (instead of resisting the Saracens in the Holy Land,) who then took * Mat. Westm. p. 155. Viterbium and distressed Rome in ira magna, ad ultionem super diffamatione magna, qua nomen suum Dom. Papa in universis finibus Christianorum denigraverat: Et dotes Ecclesiae Romanae suae subdidit ditioni; unde Ecclesia Romana magnam induit cum desolacione confusionem. Tom. 2. 562. l. 24. after Febr. add: Walter de Cantilupo Bishop of Worcester in a Diocesan Synod, (An. 1240.) presumed to make several Ecclesiastical Constitutions, and among others, this concerning Intestates Goods: Simo autem laicus liber Spelmanni Concil. Tom. 2. p. 240, to 260. homo intestatus decesserit, Dominus ejus et Ecclesia, cujus parochianus extiterat, habeant quod ex testamento, si fieret, eye fuerat tribuendum. Quod autem de bonis superfuerit, in solutionem debitorum defuncti, si quae fuerint, & stipendia servientium, et alios pios usus per visum Domini defuncti, et ipsum quem Episcopus ad hoc deputaverit, erogetur; allowing the Lord an equal power in the distribution of the surplusage of the Intestates estate with the Administrator, which Archbishop Boniface and Stradford their subsequent Constitutions denied to the Lord and Administrators, appropriating it to the Ordinary, contrary to the * See p. 18, to 22. forecited Charters of King Henry the First, King John, and other usages. Tom. 2. p. 572. l. 35. add: † Flores Hi●t. pars 2. Anno 1240. p. 156. Matthew Westminster relating the rapines and extortions of these two Pope's Agents, the vast sums of money collected by them for the Pope in Scotland and Ireland, and Otto his revocation from England; writes thus of Petrus Rubeus, Papae familiaris & consanguineus; Cito transiit Angliam, & in Scotiam veniens, ibidem vicesimam ad opus Papae non segniter abra●it. Eodem tempore, Magister Petrus de Supino in Hiberniam missus, ut ibidem vigilanter meteret, quicquid poterat inde, non fictus Papae quaestionarius, appropriavit. Quae praeda ad numerum mille et quingentarum marcarum et amplius dicitur ascendisse. Collecta autem Petri Rubei, quam a Scotorum finibus emunxit, hanc summam creditur duplicasse. Qui postea remeans per Angliam, domos religiosorum perscrutans, novis argumentis pecuniam ad opus Papae argute nimis exegit, cogens eos jurare, quod illud Sacramentum, quast confess●onis arcanum, usque in dimidium anni celarent. In quo corda fidelium divertit a devotione et dilectione Romanae Nota. Ecclesiae, et dolore magno sauciavit. Ipso tempore, revocatus est (Otto) Legatus, per autent●cum Papale, multum admonitus, ut adventum suum ad Romanam Curiam maturaret, & Concilium generale anticipando praeveniret, ut fratres, praehabita morosa deliberatione, tractatum haberent simul cum eo de imminente ejusdem ruina, et periculo irrestaurabili, Imperatore jam dotes Ecclesiae invadente. This pragmatical Pope Gregory so far interessed himself in Suits depending in the King's Temporal Courts, as at the suit of a Freer to send this Bull to the Abbot of Waltam, to assist the Freers' brother in a Suit then depending, to recover a small Inheritance detained from him; the Original whereof I met with in the White Tow●r. GREGORIUS Episcopus servus servorum Dei, dilecto filio Abbati Sanctae Crucis de Waltam, Londonien. Dioc. salutem & Apostolicam benedictionem. An. 24 H. 3. in Turri London. Provenit de favore impenso pauperibus attritis vexatione potentium, quod Regis aeterni pietas & temporalem prosperitatem retribuit, & vitae gloriam perennis impendit. Sanè, Guilielmo Germano dilecti filii fratris Guilielmi de ordine Minorum familiaris nostri accepimus, intimante, quod W. dictus Scotus Clericus & quidam alii Londonien. Dioc. quasdam domos, terras, & possessiones ad ipsum haereditario jure spectantes, contra justitiam detinent, & ei reddere contradicunt. Verum cum sibi tenuem, ut dicitur, facultatem habenti, propter potentiam partis alterius dispendiosum existat super hiis subire litigium; nos fratris ejusdem precibus inclinati devotionem tuam rogamus & hortamur attentè, per Apostolica tibi scripta praecipiendo mandantes, quatinus dicto Guilielmo te favorabilem exhibens & benignum, detentores hujusmodi, qui sub tua jurisdictione consistunt, ut eidem praedicta bona restituant, & de percep●is ex eis fructibus satisfactionem exhibeant congruentem, pro nostra ct Apostolicae sedis reverentia operam tribuas efficacem; preces nostras taliter impleturus in eadem per auxilium gratiae tuae & suam consequi gaudente justitiam, nos tibi ad grates exindè teneamur. Datum Lateran. 10 Kalend. Maii, Pontificatus nostri anno tertio-dec●mo. Tom. 2. p. 576. l. 5 after Octobris, add: The Bishops, Archdeacon's, and other Ecclesiastical Judges still usurping the Conusance of holding Pleas in their Courts Christian, of Goods and Chattels that were not Testamentary, against the King's Prohibitions issued by the Judges, I find sundry Attachments and Suits against them, and the prosecutors of those Suits in the Plea-Rolls (in the Tower) before the Justice's Itinerant in the 25th. year of King Henry the 3d. I shall instance only in these ensuing. Rotuli de Placitis & Essoniis de malo veniendi captis apud Rading. in Octabis Sancti Michaelis, anno regni Regis Henrici filii Regis Johannis vicesima quinto, coram, etc. Jusiiciariis Itinerant. Leyc. ss. Matthaeus Persona de Skakerton attachiatus fuit ad respondendum Willielmo Rot. An. 25 H. 3. intus. de Oddeston de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra prohibitionem Domini Regis, etc. Et unde queritur quod idem Matthaeus petit ab eo in Curia Christianitatis duas marcas quae non sunt de Testamento, etc. Et unde dicit, quod detulit ei prohibitionem Regiam vigilia festi Sancti Petri ad vincula, anno 25. Vade dicit, quod deterioratus est et dampnum habet ad valenciam 4 marcarum. Et inde producit sectam, etc. Et Matthaeus venit & defendit contra ipsum & sectam suam, Quod nunquam secutus cst placitum illud postquam detulit ei prohibitionem. Et ideo consideratum est, quod vadiet legem, se duodecima manu. Et venit cum lege à die Paschae in tres Septimanas apud Westm. plegii de lege, Robertus de Eggeton. de Comitatu Wygorn. & Johannes de Crutterbir. de eodem Comitatu. Robertus Prior de Estlegh & Robertus Prior de Persore simil●er Wygorniae attachiati suerun● ad respondendum eidem Willielmo, quare tenuit idem placitum, etc. contra prohibitionem, etc. Et ambo Priores venient & benè defendunt, quod non omnino tenuerunt placitum illud post prohibitionem, etc. Et dictum est eyes, quod de caetero non teneant, etc. Et Willielmus per sicremittit eis legem. Ideo ipsi inde sine die. Suff. Alexander de Stanham per Willielm. de Cyresy optulit se 4 die versus Willielmum Mem. 12 dors. filium Walteri de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, & Willielmus non venit, et fuit attachiatus per Simonem Clericum de Wrte, & Henricum de Dunmere. Et ideo consideratum est, quod ponatur per vadium & meliores plegios, quod sint à die Paschae in tr●s Septimanas inde restonsurus & ostensurus, quare non fuit coram Justiciariis Itinerantibus apud Rading. à die Sancti Michaelis in 15 dies. Et primi, etc. Suff. Robertus de Badingeham attachiatus fuit ad respondendum Adae filio Walteri & Matildae uxori ejus de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis Mem. 13 intus. de catallis et aliis debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra prohibitionem, etc. as before. Somers. Margareta de Sum. optulit se 4 dieversus Johannem Decanum de Kelneton de placito, quare tenuit placita in Curia Christianitatis de catallis ipsius Margaretae, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra prohibitionem, etc. Et versus Henr. de Gant. de placito, quare secutus est idem placitum in eadem Curia, contra prohibitionem, etc. as before. Ricardus filius Roberti optulit se 4 die versus Priorem de Wymundham de placito, quare tenuit placitum in Curia Christiavitatis de catallis quae non sunt de Testamento Man 19 intus. vel Matrimonio, contra prohibitionem, etc. Et Prior non venit, etc. Et habuit dicm per Essoniatorem suum, etc. Idem Ricardus optul●t se 4 die versus Johannem Turf, Hugonem Dache, Willielmum filium Walteri, Thomam Hardekin, Radulphum Goodic, Willielmum Aylfled, Reginaldum Malling, Nicholaum Mory, Ernaldum Underwode, & Nicholaum Sutorem de placito, quare secuti sunt idem placitum in cadem Curia Christianitatis, contra eandem prohibilionem. Et ipsi non venerunt, etc. Et habuerunt diem per Essoniatorem suum ad hunc diem, etc. Et quia Vicecomes non attachiavit eos sicut praeceptum ei suit, praeceptum est ei, quod attachiet eos quod sint ad eundem terminum; et Vicecomes sit auditurus judicium suum de eo, quod ipsos non attachiavit. Cornub. Robertus filius Ham. Esson. Willielmi de Beckeley oped. se, etc. versus Rot. 10. dorso. Adam. de Keryor, Johannem de Rotomago, & Henr. de Trewyth de placito, quare secuti sunt placitum in Curia Christianitatis de catallis ipsius Willielmi quae non sunt de Testamento, etc. contra prohibitionem, etc. Et Adam & alii non venerunt. Et Johan. attach. fuit per, etc. Et Henr. per, etc. Essex. Lucas de Terlinges & Walterus Godyler oped. se, etc. verse. Rogerum Decanum de Wyham de placito, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis eorum quae non sunt de Testamento, etc. contra prohibitionem, etc. Et versus Ricardum Lessey & Thomam fratrem ejus; quare secuti sunt idem placitum, etc. Et Rog. attach. fuit per Ricardum le Messer & Rogerum le Gise; Et Ric. & Tho. fill. Galfr. Martin, & Edm. Juvenem, ideo ponantur per mel. pleg. quod sint in Octabis, etc. Et primi, etc. The are some more of like nature that year, but these may suffice; to show the frequency of these Ecclesiastical Courts encroachments, to the prejudice of the Crown, and Subjects great vexation. Tom. 2. p. 578. after Septembris, add; The Nuns of Boleton being bound by their Order not to go forth of the limits of the Nunnery; the King by his Royal Prerogative and Charter, notwithstanding their Constitution, gave the Abbess liberty to constitute an Attorney in all cases, wherein they had cause to sue or be sued, by this Patent. QUia Moniales de la Grace de Dieu de Boleton de constitutione Ordinis sui ita Pat. Ann. 26 H. 3. m. 2. intus. inclusae sunt, quod nunquam * Yet others entered into them. coepta domus suae exibunt; Concessit Dominus Rex Priorissae & Monialibus ibidem, quod si contingat ipsam Priorissam ab aliquo vel aliquibus implacitari, vel necesse habeat alios implaci●are, praedicta Priorissa, non obstante contraria constitutione regni, Regis liberam habeat potestatem Attornatum suum inde faciend. per Literas suas patentes. Et mandatum est Justiciariis, Vicecomitibus, & omnibus Ballivis & fide●bus Regis, quod Attornatos praedictae Priorissae taliter admittant. In cujus, etc. Teste Rege apud Portesm. 7 die Maii. Tom. 2. p. 603. l. 23. before Cui, add; I find this Commission in the Patent-Rolls issued to the Archbishop of York and others, to summon all the Abbots of the Cistercians and Praemonstratenses before them, to demand an aid from them, with a Proviso not to draw it into consequence to their prejudice, to induce them to it. REX Eborum Archiepiscopo, & W. Carleolensi Episcopo, & W. de Cantilupo, Pat & Cartae n simul de anno 26 H. 3. m. 3. intus. salutem. Cum, sicut non ignoratis, pecunia plurimum indigeamus pro negotus nostris expediendis in partibus transmarinis; Vobis mandamus rogantes, quatinus coram vobis convocari faciatis omnes Abbates de Ordine Cysterciensi et Praemonstratensi, et ipsos cum omni solicitudine inducatis ad subsidium nobis contribuendum, quo mediante guerram nostram commodius sustinere possimus, & quod nobis ad utilitatem & ipsis cedere debeat ad honorem. Gratanter quidem loco subsidii à singulis dictorum Abbatum lanam unius anni reciperemus. Ad quod ab eis optinendum (nisi modo alio commodius & decencius negotium istud procurare possitis) laborare curetis. Intimantes eisdem ex parte nostra, quod ex mera gratia sua auxilium ad praesens ab eis postulamus: Nolentes ex eo ipsis in aliquo praejudicari; nec si nobis concedatur ad praeseus quod trahi possit in consequentiam. Teste Rege apud Bard. 4 die Octobris. How the Archbishop executed this Commission without success, (these Abbot's refusing to grant him any Aid of wool or moneys, but only of their prayers,) Mat. Paru thus relates, as Tom. 2. p. 603. Tom. 2. p. 652. l. 4. after therewith, add; Mat. Westminster records, Anno 1143. that by Pope Innocent the 4th. and his Cardinal's instigation, ipsa tota civitas Viterbii, cum partibus adjacentibus, per Reinerum de Viterbio Cardinalem, conversa est ad Romanos, qui partes Papae confovebant. Et eodem tempore re cesserunt ab Imperatoris fidelitate multi Nobiles et Potentes: qui igitur oderunt eum, extollentes caput, comminati sunt ei, quod eum usque ad internecionem persequerentur. * Mat Westm. An. 1243. p. 175, 176. Humiliatus igitur Imperator secundum illud Davidicum (Imple facies eorum ignominia, & quaerent nomen tuum Domine) formam pacis obtulie Ecclesiae; scil. ut juraret, se libenter stare censurae Ecclesiasticae, de injuriis ei illatis satisfacturum, ita scilicet ut praecognosceret in quibus, et praevisa via, et omnibus praecognitis: (refusing to take a blind general Oath without particulars.) Quod cum denegaretur ei, magis solito desaevit in Ecclesiam, et viros Ecrlesiasticos. Fecit etiam inter alias suas tyrannides, (so they styled his Royal Justice against traitorous Monks and spies) duos fratres de Ordine Praedicatorum, & tot de Ordine Minorum incarcerari, quia Epistolas inter Principes et Magnates, in Imperatoris et Imperii detrimentum, depraehensi sunt bajulasse, (to stir them up to revolt from him to the Pope, and take up arms to dethrone and destroy him, for which he might have justly hanged them for Traitors) qui in carcere ob immanitatem pressurae defecerunt. Et tunc temporis (by reason of the Pope's extortions, the Corruptions of his Court, Clergy, and these Treacheries against the Emperor, in partibus maximè ultramontanis, multiplicati sunt haeretici, (as the Monk styles them, for opposing the Pope's Usurpations, Errors, Vices,) praecipuè illi, quos Paterinos' appellamus, (the same with the Waldenses or Albigenses) qui temporibus retroactis latuerunt, & depraehensi gravi morte p●niebantur; jam non erubescentes, neque punitionem, neque Ecclesiasticam censuram formidantes, in publicum, et recta cervice prorumpunt, ita ut finis mundi a multis creditur imminere. Transiit ergo ann●● ille Ecclesiae periculosus, r●gno Angliae procellosus, Italicis praeliosus, Templariis, Hospitalariis schismaticus, & scandali generativus. Tom. 2. p. 615. l. 35. after conferendis, add: This Bishop of Bath was elected by the Prior and Monks of Bath alone, who refused to join with the Chapter of * See Godwins Catalogue of Bishops, p. 297. Wells in the election; whereupon they opposed it: but the Pope being his friend, the King at the Pope's request approved his Election, and issued this Writ for restitution of his Temporalties; with a saving of his Royal right, and the right of the Church of Wells. REX adh●buit assensum & favorem praefectioni factae de Magistro Rogero quondam Pat. 28 H. 3. m. 6 intus. Pro Electo Pathoniensi. Praecentore Saresberiensi in Episcopum Bathoniensem, ad instanciam Domini Papae de gratia Regis speciali, salvo jure Regis et Ecclesiae Wellensi. Et mandatum est Militibus, liberis hominibus, & omnibus aliis tenentibus de Episcopatu praedicto, quod ei in omnibus quae ad praedictum Episcopatum pertinent intendentes sint & respondentes. In cujus, etc. Teste ut supra. Et mandatum est Custodi Episcopatus Bathoniensis, quod ei de omnibus terris & tenementis, & aliis rebus ad praedictum Episcopatum pertinentibus seisinam ei hahabere faciat, retentis ad opus Regis bladis et aliis ad Regem pertinentibus. Teste ut supra. The same year the King for the honour of the University of Oxford, and quiet of the Scholars there, by his Royal Prerogative, granted the Cognisance of all Suits and Contests arising between the Scholars and Townsmen, to the Chancellor and Vicechancellor of the University, notwithstanding any Prohibition issued to them, by these his Letters Patents. REX omnibus, etc. salutem. Noveritis nos pro quiete Universitatis Studentium Pat. 28 H. 3. pars unica, m. 6. intus. Pro Universitat. Ozonii. Oxonii, de speciali gratia nostra concessisse Cancellario et Universitati praedictae, quamdiu nobis placuerit, in causis Clericorum, ex mutuis datis aut receptis, aut taxationibus, seu locacionibus domorum, aut equis conductis, venditis seu commodatis, seu pannis & victualibus ortum habentibus, seu aliis quibuslibet rerum mobilium contractibus in municipio aut suburbio Oxonii factis, nostra prohibicio non currat, set hujusmodi causae coram Cancellario Vniversitatis Oxonii, non obstante prohibitione nostra deducantur. In cujus, etc. Teste Rege apud Radinges 10 die Maii. the King likewise by this Patent licenced the Bishop of Durham to make a Will, and thereby freely to dispose of the Corn and goods he had in Right of his Church or otherwise, without interruption of him or his Officers, which else he could not dispose of. REX omnibus, etc. salutem. Sciatis quod concessimus N. Dunelmensi Episcopo, Pat. 28. H. 3. ibid. m. 2. intus. Pro Domino Dunholmensi Episcopo. quod quandocunque voluerit, libere et licenter condere possit Testamentum suum, et pro voluntate sua ordinare tam de bladis seminatis in terris Episcopatus sui et Ecclesiae suae, quam de omnibus aliis suis, et similiter immobilibus personam suam, ratione Ecclesiae suae, seu ratione sui ipsius contingentibus. Ita quod si de eo humanitus contingat (quod nollemus) executores Testamenti sui liberam habeant administrationem omnium praedictorum ad executionem Testamenti sui, prout inde ordinaverit faciendam, sine impedimento nostri et haeredum nostrorum et Ballivorum nostrorum. In cujus, etc. Teste Rege apud Shireburn 22 die Augusti. Among the Essoin-Rolls of this year in Easter Term, I find these Suits and Attachments for holding and prosecuting Pleas in Court Christian, for Chattels not Testamentary, etc. and for Lay-fees. Essonium de malo veniendi apud Westm. à die Paschae in quindecim dies, anno regni Regis Henr. fill. Regis Johannis, 28. Wigorn. Willielmum le Bercher optulit se 4 die versus Priorem de Evesham de placito, Plac de An. 28 H. 3. in Turri London. quare tenuit placitum in Curia Christiantatis de catal●is et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra prohibitionem, etc. et versus Magistrum de Stratford de placit●, quare secutus est placit. idem in eadem Curia, contra, etc. Et ipsi non venerunt. Et Vic. mandavit quod Clerici sunt et non habent laicum feodum per quod possint distringi. Et ideo mandatum est Abbati de Evesham, quod habeat praedictum Priorem in Octabis sancti Johannis Bapt. Et mandatum est Episcopo Wigorn. quod habeat praedictum Magistrum Robertum ad eundem terminum, etc. Ebor. Osbertus fill. Willielmi Esson. Willielmi Clarel optulit se 4 die versus Thomam Priorem de Bridlington, et versus Ricardum Priorem de Kyrkham de placito, quare tenuerunt placitum in Cuxia Christianitatis de catallis quae non sunt, etc. contra prohibitionem, etc. Et versus Radulph. Priorem sancti Oswaldi de placito, quare secutus est idem placitum, etc. Et ipsi non venerunt, etc. Et Prior de Bridlington attach. fuit per Robertum de Redness, et Willielmum de Basingby. Et Prior de sancto Oswaldo attach. fuit per Willielm. filium Alexandr. de Bramham et Henr. Slegg de eadem. Ideo 'pon. per mel. pleg. Et primi, etc. Et Prior de Kirkham non venit, etc. Et praeceptum fuit Vic. quod attach. eum, etc. Et Vic. nichil inde fecit. Ideo sicut prius praeceptum est Vic. quod attach. eum, etc. Et quod sit ad praedictum Terminum. Et Vic. sit auditurus judicium suum, etc. Surr. Willielmus de Ponte optutit se 4 die versus Willielmum Personam de Mikelham de placito, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de laico feodo ipsius Willielmi de Ponte in Mikelham, contra prohibitionem, etc. Et William Persona non venit. Et habuit diem per Esson. suum ad hunc diem, postquam fuit attach. per Rob. de Mikelham & Henr. de la Rosse. Et ideo ponatur per meliore pleg. quod sit in Octab. Sancti Johannis Bapt. Et primi, etc. Tom. 2. p. 706. l. 31. after Junii, add: That these Inquisitions and Recognitions upon Oath, thus successively prohibited by all the premised Writs to the Bishop of Lincoln, his Archdeacon's, Officials, Rural Deans and Clerks, were Articles of Inquiry in their Visitations, which † A Treatise concerning Oaths, exacted by Ordinaries and Ecclesiastical Judges. some peremptorily deny, not acknowledgements of Deeds or Civil Contracts with Oaths to perform them under pain of Ecclesiastical Censures, as they assert, is most evident. 1. By the Writs themselves. 2ly. By Archbishop Boniface and his Suffragans Articles and Constitutions against these Writs and Prohibitions, Tom. 2. p. 890. * Mat. Paris. Additament. p. 199, 200, 207. Artic. 9 Cum Praelati Ecclesiastici inquirere volunt de peccatis subditorum, prohibentur Laici ne de veritate dicenda, aut de credulitate, aliquod juramentum exponant, aut Praelatis super hujusmodi obediant, propter quod multorum excessus et peccata mortalia incorrecta et impunita relinquuntur, etc. p. 907. Cum insuper Praelati Ecclesiastici ex officii sui debito inquirant, de morum disciplina, peccatis et excessibus subditorum, quia Rex, Magnates et aliae Potestates saeculares ipsorum officia impediunt in praemissis, Laicis sibi subditis * Nota. inhibendo, ne ad mandatum ipsorum Praelatorum, de veritate dicenda subeant juramentum, etc. Impedientes▪ vero ne hujusmodi juramenta praestentur, per Interdicti et Excommunicationis sententias arctius compescantur. 4ly. By Archbishop Stratford's and his Councils Constitutions, An. 1340. De impedientibus jurisdictionem Ecclesiasticam: Accidit novitate perversa, quod cum Ecclesiarum Praelati de morum disciplina, peccatis et excessibus subditorum nituntur inquirere, Magnates et Potentatus alii seculares, officia impedire molientes corum, inhibent laicis ipsorum tenentibus aut nativis, (by the King's Writs to the Sheriffs and them) ne ad Ordinariorum citationes pro suorum criminum vel excessuum correctionibus canonice subeundis, (quorum correctio et punitio ad ipsos Ordinarios noscitur pertinere de consuetudine ve de jure, etc.) * Additamenta Mat Paris. pag. 207 Johannes de Aton Constit. Provinc. f. 138. Lindewood Provinc. l. 3. De lm. munitate Eccles fol. 188. Spelmanni Concil. Tom. 2. p. 588, 59 * None might be cited or visited out of his Paris● in that ●ge. extra locum sui dominii veniant vel compareant coram eyes: Et ne in locis sui dominii per Praelatos ererceantur praemissa, impediunt, et procurant nequiter impediri; fibique super hiis jurisdictionem Ecclesiasticam exercentes, et suis subditis, et pro corum culpis et excessibus poenitentias corporales, seu pecuniarias imponentes, ac ipsos sacere cogentes, easdem sicut ordinare ipsis licet; aut poenitentiis corporalibus juxta modum excessuum suorum impositis, redemptiones pecuniarias prout juste poterunt admittentes, de et super extorsionibus et excessivis indictant; sicque indictatos attachiant ac incarcerant; ac super hiis in foro seculari eos sibi respondere compellunt: quibus mulctas pecuniarias ea occasione in dicto foro seculari imponi procurant et faciunt indebite (as they falsely suggested) pro libito voluntatis. 5ly. This is most irrefragably evident by Bishop Grosthead's own Articles of Inquiry, (whereupon those Writs then issued) entitled, Articuli Inquisitionis per Archidiaconatus Episcopatus Lincoln. à singulis Archidiaconis faciendae, being 50 in number, published of late in the 2d. Tome of * Council Tom. 2. p. 192, 193. ●x pervetusto Cod. MS penes Sam. Roper, de Hospitio Lincoln Armig. an 1647. Sir Henry Spelman'● Councils; the same in effect and form with our Bishops and Archdeacon's modern Visitation Articles, (which they enforce Laymen to inquire of upon Oath) which I shall here present you with. 1. An aliqui † This he could better discover by his own examination of them, then by illiterate Lay men's Oaths Rectores Ecclesiarum, vel Vicarii, vel Sacerdotales Parochiales sint enormiter illiterati? 2. An Sacramentum Eucharistiae portetur ad infirmos cum debita reverentia; &, s●cut decet, custoditur? 3. An aliqui praedicti, vel aliqui infra sacros Ordines constituti, sint incontinentes? 4. An incontinentes sint correptiper * This h●s Archdeacon's could best inform him of. Archidiaconum loci, et quoties unusquisque sit correptus, et qualiter? 5. An aliqui convicti vel confessi super Incontinentia obligaverunt se ad resignationem Beneficii, vel ad aliquam poenam Canonicam si recidiverint, et si quisquam eorum recidiverit post obligationem? 6. An aliqui Beneficiati, in sacris Ordinibus constituti, sint uxorati? 7. An aliqui Clerici frequentant Ecclesiam Monialium sine causa rationabili? 8. An aliquis Clericorum in sacris Ordinibus teneat mulierem cognitam libi, vel aliam, de qua oritur suspic o mala? 9 An aliqui sint Ebriasi, vel tabernas frequentantes, vel Vsurarii, vel Negotiatores, vel pugnantes, vel alio vitio notentur? 10. An aliqui sint Firmarii, dantes vel recipientes ad Firmam Ecclesias, sive licentia Episcopi? 11. An aliqui sint Vicecomites, vel justiciarii seculares, vel tenentes Ballivas a Nota. Laicis, unde obligentur eis ad ratiocinia? 12. An al●qui Rectores faciant pactum cum Sacerdotibus suis annuis, ut praeter stipendia à Rectore recepta, possint recipere ab aliis Annualia vel Triennalia? 13. An aliquis * This the Priest himself could best inform him. Sacerdos Parochialis non habeat a Rectore suo sufficientem sustentationem? 14. An Laicis detur ad Firmam aliqua libera terra alicujus Ecclesiae? 15. An Redditus assignati ad Luminaria, vel alios usus Ecclesiae certos, in certos usus Ecclesiae convertantur, vel in usus Rectorum vel Vicariorum? 16. An alicubi compellantur Parochiani, ut in die Paschae simul communicent & offerant? 17. An aliqui intendant Histrionibus, vel ludant ad aleas, vel taxillos? 18. An aliqui portent arma, vel non habeant tonsuram & habitum congruentem? 19 An aliquis habeat plures curas animarum sine dispensatione? 20. An aliquis Rector sive Vicarius sit filius proximo ministrantis? 21. An aliquis Sacerdos extorquet pecuniam pro poenitentia vel aliis Sacramentis, vel in ungat poenitentias lucrativas? 22. An D●aconi ministrent Sacramenta solis Sacerdotibus commissa, vel audiant Confessiones? 23. An aliquis Rector vel Vicarius non sit in Ordine, qui exigit sua cura, vel non facit residentiam in suo Beneficio? 24. An Ecclesia aliqua non habeat Clericos vel Clericum honestum secundum facultates Ecclesiae? 25. An Mercata, vel Ludi, vel Placita secularia sint, vel fiant alicubi in l●ris sacris? 26. An * This they might discover best by their own personal view and Visitation of them. Cimiteria sint ubique clausa, & Ecclesiae decenter aedificatae, & ornatae, & vasa sacra ritè custodita? 27. An aliquis Sacerdos celebret de Aceto? 28. An aliqui Beneficiati audeant vel doceant leges seculares? 29. An Canon Missae sit rite eorrectus? 30. An alicubi leventur arietes, vel fiant Scottalos, vel decertetur in praeeundo cum vexillo matricis Ecclesiae? 31. An ad mandatum Ecclesiae & Episcopi haec in singulis Ecclesiis aliàs sint prohibita? 32. An aliquis Clericus vel Laicus, teneat in hospitio suo Concubinam Clerici, et ubi sunt Concubinarum receptacula? 33. An aliquis Sacerdos sit desidiosus ad visitandum infirmos? 34. An Crismalia convertantur in usus seculares? 35. An aliqui Religiosi appropriaverint sibi aliquas decimas vel Ecclesias, sine licentia Episcopi loci, vel aliqua hujusmodi? 36. An aliquae Ecclesiae sint vel fuerint retentae sine Sacerdote? 37. An aliqui Vicarii se faciant Rectores, vel è converso? 38. An aliqui illegitimi, cum quibus non est dispensatum, habeant Ecclesiasti●a Beneficia, vel in sacris Ordinibus constituti? 39 An aliqui gerant se Rectores vel Vicarios, qui non sunt per Episcopum instituti? 40. An Superaltaria sint honesta, & non molentur super ea colores, & quae Ecclesiae sunt dedicandae? 41. An aliqua Ecclesia post Oxoniense Concilium sit diruta sine Episcopi licentia? 42. An Judaei morentur alicubi, ubi non consueverunt morari? 43. An Adulteria, vel crimina publica Laicorum, s●nt rite per Archidiaconum correcta, et sialiqua sint incorrecta? 44 An in singulis Archidiaconatibus sint sufficientes Poenitentiarii Episcopi? 45. An aliqui Laici sint pertinaces, ut stint in Cancello cum Clericis; et qui Sacerdotes sunt Ordinati alibi extra Episcopatum, et per quem licentiati sunt ad celebrandum? 46. De vita et honestate Archidiaconorum, Decanorum et Clericorum, qui ministrant in Ecclesiis▪ 47. An aliquis S●cerdos bis celebret in die, nisi in casibus concessis, & in propria persona, in propria Ecclesia? 48. An aliqua Anacorita facta sit sine assensu Episcopi? 49. An in aliqua Capella celebretur sine assensu Episcopi? 50. An al●cubi morentur Monachi vel ahi Religiosi in Grangiis, vel aliis possessionibus suis, et quomodo se gerunt, et cujus famae sunt? De famulis eorum et servientibus, quomodo se gerunt, et cujus famae sunt? On these very Articles of Inquiry, the King, his Council and Judges prohibited any Laymen to be cited, to make Inquisitions or Recognitions upon Oath, by the * Tom. 2. p. 699, 701, 704, to 712. 728, 760, 818, 830, 831, 892, 907, 969, 970. premised Writs. From these Visitation Articles we may observe: 1. That the prohibiting of Priests marriages, (against God's Law and institution) made them very incontinent, to keep Whores, Concubines, frequent Nunneries and deflower Nuns, to satisfy their lusts. 2●y. That sundry Priests in that age were married and had children, whose sons sometimes succeeded their Fathers in their Benefices, notwithstanding all Canons and Constitutions made against it. 3ly. That Pluralities, Nonresidence, and Clergymens' exercising any Temporal Jurisdiction, Office, or employments, and studying the secular Laws of the Realm, were prohibited as scandalous and criminal in this age. 4ly. That the Bishops in all their Visitations and Inquiries, amongst other things endeavoured to advance their Jurisdiction over all Laymens' persons, rights, privileges, to subject them to their own and their Archdeacon's, Officers, Inquisitors censures; which Encroachment King Henry and his Council thought meet to restrain, by successive Writs of * Tom. 2. p. 699. 704. 705, 706, 969, 970. Prohibitions issued to this Bishop of Lincoln Grosthead, and others. If the premises be not sufficient to answer the Objection, that these Prohibitions were not intended of these Visitation Oaths and Articles of Inquiry, then set on foot by Grosthead; I shall then add for further satisfaction, that it is generally agreed, that all a Council Coloniense, An. 1546. Surius Concil. Tom. 4 p. 845. Episcopal Visitations were originally founded on Acts 15. 36, 42. Then Paul said unto Barnabas, let us go again, and (〈◊〉 〈◊〉 〈◊〉 〈◊〉 〈◊〉, Visitemus) visit our brethren in every City, where we have preached the word of the Lord, and see how they do: and Paul went through Syria and Silicia confirming the Churches, (by his preaching personally to them) without using any such Citations out of their own Parishes, or Articles or Oaths of Inquiry, as Grosthead with his Archdeacon's, Deans and Officials then prescribed to and enforced on the people of his Diocese, of which we find no mention or intimation in the Acts of the Apostles, nor in the ancient Canons or Constitutions we read of concerning Bishops Visitations in our own or other Churches; Witness those of b Spelmanni Concil. Tom. 1 p. 238, 246, 293, 416. Boniface Archbishop of Mentz (an Englishman, and Pope's Legate,) sent by him to our English Bishops, Anno Domini 745. of the Council of Cloveshove under Cuthbert Archbishop of Canterbury, Anno 747. cap. 3. of the Council of Calcuth under the Pope's Legates, An. 787. cap. 3. and of Odo Archbishop of Canterbury, An. 943. c. 3. which enjoin every Bishop at least once every year, to go in circuit throughout his Diocese, cum omni vigilantia c Primò debet Ep●scopus p●r sc, vil p●r asiu● idoncum p●op●ncre verbum D●i, & semper c●m visitat pasce●e gr●g●m cum praedicationibus & sermoa●bus, Thomas Zerula P●axis Ep●scop●l●●, pa●s 1. T●l●sitati●, & Summ● Angeli. Tit. V●sit●t●o. praedicando verbum Dei (as Saint Paul did) populumque diversae conditionis ae sexus aperte doceat, diligcnter Conventicula per loca congrua constituendo, quo cuncti convenire possunt ad audiendum verbum Dei, et omnibus viam salutis demonstret, utpote ●is qui raro audiant verbum Dei, Prohibens et inter eaesera peccamina, paganas observationes, gentiliumque errata, ne aliquis per incuriam pastoris per devia cujusl●bet ignorantiae errans, rugientis leonis morsibus invadatur; & vigilanti cura gregem sibi commissum pascat, confirmet: Et ne quis turpis lucri gratia, sed spe morce●is aeternae, greg●m sibi commissum pascere studeat. Quod enim gratis accipimus, gratis impendere non differemus, without any Fees, Procurations or Articles of Inquiry upon Oath, whereof we find no mention. The first Canon I have observed made in England after the Conquest concerning Visitations, is this of d Rog. Hov●den. Ana●● p●s passed. p. 807. Sp●lmanni Concil. Tom. 2. p. 124, 125. Hubert Archbp. of Canterbury in the Council of London, An. 1200. worthy observation. Prohibemus, ne subdi●os suos talliis et exactionibus Episcopi gravare praesumant. Cumenim dicit Apostolus, Non debent filii thezaurizare parent, bus sed parentes filiis; multò longè à paterna pietate videtur, si Praepositi subditis suu graves existant, quos in cunctis necessitatibus pastoris more debent fovere. Archidiaconi, aut sui Decani, nullas exactiones vel Tallias in Praesbyteros seu Clericos exercere praesumant, etc. Sanè ad praecidendam tàm avaritiae quam negligentiae vitium; authoritate Toletani Concilii subnixi, praecipimus, ut Visitator ab Ecclesia in qua Visitationis officium debito modo non exercet (by preaching the word of God to the people, etc. as aforesaid) procurationem, aut procurationis redemptionem, exigere non praesumat. The like was decreed in terminis, or with little variation, by * Surius Con cil. To●. 3. p. 763. Johannes de Aton, Constit. Provinc. f. 122. b. Stephen Langeton Archbishop of Canterbury in the Council of Oxford, An. 1222. by e Spelmanni Council Tom. 2. p. 156, 220, 221, 265▪ 380, 381, 484, 489, 5●6, 576. Rich. Poor Bishop of Sarum in his Diocesan Synod, Anno 1217. De Procurationibus Archidiaconorum, by Otho the Pope's Legate and the Council of London, An. 1226. cap. 20. Officium Archidiaconorum; by Othobon the Pope's Legate and the Council under him, An. 1248. by Peter Quivil Bishop of Exeter and the Synod under him, An. 1287. by the Synod of Winton about the year 1308. by Walter Raynol●s Archbishop of Canterbury in the reign of King Edward the 2d. by John Stratford Archbishop of Canterbury and the Council of London under him, Anno 1342. De Visitatione & Procu●atione Archidiaconorum, & aliorum Ordinariorum: All which prescribe all Visitors (especially Archdeacon's, the Bishop's eyes) not only to preach to the people in all Churches they visit; in the * Primò, pro●●nere debet Verbum Dei, & demum de V●ta & conve●satione m●nistrantium, & caeteris qu● ad officium suum spectant inqu ratur, & sine fur●m●nto & coactione, corum cm●nd tionem per salub●ia consitia inducat levibus & esperis, sicut sibi vid●b●tur expedire. D. cap. Romana Summa Angelica, Visitatio, Sect. 2. first place, and instruct them in the principles of Religion, but likewise personally to enter and view every Church's Fabric. with their Books, Vestments, Utensils, appurtenanances which they Visit: and that not perfunctorily, but diligently; and to demand or take no Procurations from any Church they do not thus personally and actually view, visit, and those only in competent meat and drink, not in money; yea if they visit many Churches in one day, they enjoin them to demand but one Procuration from them all, not several Procurations from each of them, and no Procuration at all from poor Churches and Ministers: wherewith William Lindewode in his Provincial Constit. l. 3. De Censibus & Procurationibus, f. 159, 160, Johannes de Aton in his Glosses on Otho's and Octobon's Constitutions, f. 43. 89. Angelus de Clavasio in his Summa Angelica, Tit. Visitatio; together with Gratian Distinct. 42. cap. Nonoportet; & Causa 10. qu. 1. and his Glossesfully accord. Yea † Surius Concil. Tom 3. p. 746. Concil. Lateran. sub Innocent. 3. An. 1215. cap. 33, 34. Concilium apud Castrum Gunteri, Anno 1251. Concilium apud Salmur. An. 1253. Synodus Andegavensis, An. 1263. Concilium Provinciale apud Langres, Concilium apud Nanetes, An. 1264. Concil. Burdegal. An. 1582. with others collected by Laurentius Bochellus, Decreta Eccles. Gallicanae, Lib. 5. Tit. 15. De Visitatione, Procuratione, & Personis quibus commissa est potest as visitandi, thus decree the like; Cum ratione Visitationis debetur procuraetio, districtè praecipimus, Vt nullus procurationem recipiat, nisi in locis visitatis duntarat: and that, tantum victualibus a locis quae visitantur; non pecuniis numeratis: wherewith Concilium Coloniense An. 1549. Concilium Tridentinum, Sessio 24. De Reformatione, cap. 3. Surius Concil. Tom. 4. p. 845, 976. Thomas Zerula in his Praxis Episcopalis, pars 1. Tit. Visitatio, and all Canonists I have seen concur. Hence John de Aton in his Gloss on this clause of Othobon's Constitution; (Nos tàm Ecclesiarum indemnitati, quam Praelatorum saluti consultins providentes districtins inhibemus, ne quis corum procurationem (quae ratione visitationis debetur) ab Ecclesia quacunque recipiat, nisi cum eioem visitationis officium impendit, qui vero receperit, donec restituerit ab ingressu Ecclesiae sit suspensus:) hath this observation, * Constit. segit. s. 89 g. Et haec ratio forte movet Episcopos hujus-regni, qui in visitationibus suis procurationes ab Ecclesia communiter non exigunt, (which since many of them usually do, against the premised Canons and Constitutions) quia ad singulas Ecclesias ob causam visitationis non declinant: licet plene personas visitant tam Clerum quam populum, ob hanc causam nunc ad unum locum, nunc ad alium congruum convocando; cum tamen procurationem debeaut recipere tantummodo de locis visitatis. Ut hic; & Extrav. de Censibus, c. Romana. It being then no legal, real, nor Canonical Visitation at all for Bishops or Archdeacon's to summon a whole Diocese, Archdeaconry, or Deanery to meet at one certain place or Church, there to appear before and visit their Bishops or Archdeacon's out of, and remote from their own Parishes, to their great travel and expense; no more than a Bishops, Archdeacon's, or Ministers summoning all the Sickpeople or Prisoners in their Diocese, Archdeaconries' or Parishes to meet them at the places where they visit, or at their Parish-Churches, is or would be reputed a real, legal or canonical visitation of the Sick, or Prisoners, within our Saviour Christ's, or St. James words or meaning, Mat. 25. 36, 39, 40, 43, 44. Jam. 1. 27. c. 5. 14, 15 or within the Order for visiting the Sick, in the Book of Common Prayer prescribed by Act of Parliament; which orders Ministers, to go and enter into Sickpeople Houses, Chambers to visit them, not they to send for them into the Church, or their own Houses: this new kind of Visitation being in truth a visiting of the Bishops and Archdeacon's by the Ministers, Churchwardens and others repairing to them; not a visitation of them by the Bishops or Archdeacon's, contrary to the Apostolical primitive constitution, custom, and the ancient Canonical legal form of all Episcopal and Archidiaconal Visitations; who personally repaired to every Church they visited, and there first of all preached God's Word unto the People, and then with all care and diligence viewed the Fabrics, Ornaments, Vestments; Utensils, Books and necessary appurtenances of each Church, the persons, manners of the Ministers and People with their own eyes, and so needed no such Inquiries or Visitation Artioles upon Oath concerning them, their Ministers or Pirishioners, as Bishop Grosthead, his Archdeacon's, Deans and Officials then endeavoured to enforce upon the People or Churchwardens by Ecclesiastical censures; which King Henry the 3Rd. his Council, and Judges thereupon prohibited as illegal Innovations, Grievances, Vexations by the premised Writs: Much lesle needed they such printed Books of numerous, various, unauthorised Articles, Oaths, as others have since illegally invented, enforcing the Churchwardens of every Parish to buy their Books of Articles at dear rates, and then to make Presentations on them upon Oath; for which Presentations they must likewise pay Fees: A device of later times rather to pick the People's Purses, and ensnare their Consciences, than to reform their vices; Which the premised Councils condemn as a gross abuse; and * Comment. in Epist. ad Titum, c. 1. Boche●lus Decret. Eccles. Gai. l. 5. Tit. 15. c. 50. Claudius Espencaus (a learned French Bishop) thus long since complained of: Minores non tantum Episcopi, sed & Archidiaconi, eorumque malè Officiosi (absit verbo invidia, nam de malis loquor) Officiales & Vicarii dum Dioeceses & Parochias obequitant, non tam facinorosos & criminum reos poenis & correctionibus à vitiis deterrent, quo fine peregrinationes hujusmodi olim jam fuerunt jure canonico ordinatae, quam pecunia praesenti et numerata, titulo Procurationis, ne dicam fictitiae jurisdictionis emungunt, et exigunt tum Clericos, tum Laicos: and Saint Bernard long before him severely censures, in Sermone 77. super Cantica, & Concione ad Clerum in Concilio Rhemensi, to omit all others. If every Judge of Assize or Sessions of the Peace should Print all the Articles of their Charges and Inquries, and enjoin every Grand-Jury-man and Constable to buy them, and exact Procurations from them, it would be reputed an intolerable, illegal Innovation and Exaction in them. Therefore it can be deemed no other in Bishops, Archdeacon's, and other Visitors. All which considered, will abundantly answer the premised Objection, grounded on the misconstruction of the words, Ad recognitiones super Sacramentum faciendas, which properly signify, to make Inquisitions or Presentments upon Oath, as the words Recognitio, facere Recognitionem, & Recognitores Assisarum in cases of Assizes, with our † Bracton, l. 3. Tract. 1. c. 11. n▪ 16. l. 5. Tract. 8 c 9 West 1. c. 31. Litleton sect. 234. Cowels Interpreter, & spelman's Glossarium, Tit Recognitio, & Recogoitores. Law-books and Statutes clearly resolve. Tom. 2. p. 699. l. 6. after juveris, add: In the Plea-Rolls and Assizes taken before the Justice's Itinerant in the 31. year of King Henry the 3d. (remaining in the Tower) I find many Prohibitions, Attachments, and Actions upon them, brought against Bishops, Archdeacon's, Officials, and other Persons for holding Plea, and prosecuting Suits in Courts Christian of Advowsons', Free-holds, Trespasses, Debts and Chattels that were not Testamentary, not given in Marriage, and for Excommunicating them against the King's Crown and Dignity, to the Subjects great damages and vexation, with Writs enjoining them to absolve them. I shall begin with one in my own native Country of Somerset. Placita & Assisae capta apud Northampton in crastino Natalis Sancti Johannis Baptistae, anno regni Regis Henrici filii Regis Johannis tricesimo primo. Coram Rogero de Thurkelby, & sociis suis Justiciariis. — Essoniator Drogonis de Staunton, & Henricus filius Roberti Rot. 25. dorso. Essoniator Aliciae de Staunton optulerunt se 4 die versus Magist. Nicholaum Archidiaconum de Bathonia de placito, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de feodo ipsorum Drogo●is et Aliciae in Staunton contra prohibitionem, etc. & versus Walterum Personam, etc. & versus Will. Lenteneley de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de laico feodo ipsorum Drogonis et Aliciae, etc. contra eandem prohibitionem, etc. Et Archidiaconus & Persona non venerunt, etc. Et ideo mandatur Vicecom. quod attachiet eos. Et Vicecomes mandavit, quod ipsi Clerici sunt, et quod non habent laicum feodum ubi possint attachiari. Et ideo mandatum est Episcopo Bathoniensi, quod venire faciat eos apud Oxoniam in crastino Sanctae Trinitatis, etc. Et unde Vicecomes, etc. Walterus Persona de Staunton attachiatus fuit ad respondendum Drogoni de Staunton & Alic. uxori ejus de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de laico feodo ipsius Drogonis et Alic. in Staunton, contra prohibitionem Domini Regis, etc. Et unde ipsi Drogo & Alic. per Attornatos suos dicunt, quod cum ipse teneat unam virgatam terrae cum pertinen. in Staunton de feodo ipsorum Drogonis & Aliciae per forinsecum servicium quantum ad praedictam virgatam terrae pertinet, pro omni servicio. Et cum ipsi vellent facere districtionem pro scutagio de Gunnok, exigentes ab eodem Waltero 12 d. nomine scutagii de praedicta terra quando scutagium fuerit ad quadraginta solidos, & ad plus plus & ad minus minus, praedictus Walterus occasione praedictae districtionis fecit ipsos citari coram Officiali Archidiaconi Bathoniae apuo Bristol in Ecclesia Sanctae Mariae de la Radeclyve. Et cum ipsi detulissent eidem Waltero prohibitionem Domini Regis, ne praedictùs Walterus placitum illud amplius sequeretur, idem Walterus spreta prohibitione Domini Regis, secutus est placitum illud in Curia Christianitatis coram Archidiacono Bathoniae de die in diem, et * Such was his abuse and vexation. fecit ipsos Excommunicari et omnes homines suos, unde dicunt, quod deteriorati sunt et dampnum habent ad valenciam 10 l. Et inde producunt sectam, etc. (to recover Damages against him for this injury and vexation.) Et Walterus venit & defendit vim & injuriam quando, etc. Et benè cognoscit, quod praedicti Drogo & Alicia detulerant ei praedictam prohibitionem die Sabbati in ebdodomada Paschae prox. praeterita circa horam primam, sed benè defendit contra ipsos & sectam suam, quod ipse nunquam postea secutus fuit aliquod placitum in Curia Christianitatis versus praedictos Drogonem et Aliciam occasione districtionis praedicti scutagii, et quod nunquam postea occasione praedicta secit ipsos Excommunicari. Et hoc paratus est defendere Lege contra ipsos & sectam suam, sicut Curia consideraverit. Et ideo consideratum est, quod vadiet Legem sc. xii. manu. Et veniat cum lege sua à die Nativitatis Sancti Johannis Baptistae in unum mensem. Plegii de lege, Jordanus de Budiford, & Richardus de Clendon. Et praeceptum est eidem Waltero, quod interim absolvi faciat praedictos Drogonem et Aliciam, et homines ipsorum qui occasione praedicta sunt Excommunicati. Et ad hoc faciendum invenit praedictos Nota. plegios, qui hoc manuceperunt. Et praeterea Magister Johannes de Staunton filius praedicti Walteri hoc idem manucepit, et obligavit ad hoc quandam custodiam quam habet in Comitatu Somerset. Postea venit praedictus Walterus ad diem praedictum, et non potuit dedicere, quin ipse occasione districtionis quam praedicti Drogo et Alicia fecerunt pro praedicto scutagio ipsos Excommunicavit, et Excommunicatos denunciavit. Et postea * Nota. per praeceptum justic. denunciavit ipsos a sententia illa absolutos, et super hoc fecit Literas suas patentes quas Henricus de Monte Attornatus praedictorum Drogonis et Aliciae profert, et quae hoc testantur. Such was his vexation and falsehood in his place. Henricus de Monteforte optulit se 4 die versus Magistrum Willielmum de Lenteneley Somerset. Rot. 24, 25. de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de advocacions Ecclesiae de Niny, quae pertinet ad liberum tenementum suum in eadem Vill. contra prohibitionem Domini Regis, etc. Et Willielmus non venit, etc. Et mandatum fuit Episcopo Bathon. quod faceret cum venire ad hunc diem; Et Episcopus nichil inde fecit, set mandavit, quod summonuit eum, etc. Et ideo praeceptum est Vicecom. quod sum moneat dictum Episcopum, quod sit à die Nativitatis Sancti Johannis Baptisiae in unum mensem, & ibi habeat praedictum Magistrum Willielm. etc. Et Episcopus sit auditurus judicium suum; for his contempt in not bringing him in at the day. I shall only render you a brief Note of the like and other Prohibitions, Attachments and Actions which I find in the Plea-Rolls of the same Term. Consimile (for holding Suit) de laico feodo versus Nicholaum Archid. Bathoniae, etc. Rot 25. intus. Consimile versus Rogerum Episcopum Bathoniae (for a Suit in Court Christian) de advocatione Ecclesiae de Nuny, etc. tryable only in the King's Courts of Common Pleas. Rot. 25. intus. Consimile versus Egidium Archidiac. Northampt. de placito quare ad mandatum Rot. 22. dorso. Domini O. Cardinalis Sanctae Mariae in via lata, quia idem Radulphus coram eo non comparuit in partibus transmarinis, quod esset in praejudicium privilegii Domini Regis, ipsum denunciari fecit excommunicatum, etc. Philippus de Covel, & Radulphus de Dayrel optulerunt se 4 die versus Priorem de Rot. 16. dorso. Noting. Thurgaton de placito, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis ipsorum Phil. de Rad. quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra prohibitionem Regis, etc. Consimile de catallis quae non sunt, etc. versus Robertum Episcopum London. Rot. 24. dorso. etc. Consimile de catallis quae non sunt, etc. versus Magistrum Hospitalis Sancti Rot. 26. intus. Johannis Northampt. Consimile de catallis quae non sunt, etc. contra prohibitionem, etc. versus Walterum Ibidem dorso. de Sees. To these I shall annex some Suits prosecuted by the King himself and his Attorney, against several persons for holding and prosecuting Suits in Court Christian, for Advowsons' of Churches, and his free Chapels, against his Crown and Dignity, in Michaelmas Term, in this 31. year of his reign. Placita coram Rege in Octab. Sancti Michaelis, anno regni Regis Henrici tertii fil. Regis Johannis tricesimo primo. Laurentius del Brock qui sequisur pro Rege, optulit se 4. die versus Archid. de Hertford. Magistrum Richardum, Thomam, & Nicholaum Penitenciar. ejusdem lo●i de Heref. ss. Capellan. Domini Regis. placito, quare tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de Ecclesia Sancti Michaelis de Coventr. quam Dominus Rex contulit Radulpho de Leyc. Clerico suo, vacante sede Coventr. & Lychf. contra Coronam et dignitatem, et contra prohibitionem Regis, etc. Et ipsi non venerunt, etc. & praeceptum fuit Vic. quod distr. Episcopum Hereford. quod esset ad hunc diem. Et quod haberet, etc. Et Vic. nichil inde fecit. Ideo sicut aliàs praeceptum est Vic. quod distr. praedictum Episcopum, ita quod habeat Corpus ejus à die Paschae in unum Mensem, & ibi habeat, etc. Et Vic. sit anditurus judicium suum, etc. Dominus Rex per Laur. de Brock, qui sequitur pro eo, optulit se quarto die versus Henricum Creke de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de Ecclesia Staff. Salop. Warw. Leyc. London. Capellan. Dom. Regis. Sancti Michaelis de Coventr. quam Dominus Rex contulit Radulpho de Leyc. Clerico suo, vacante sede Coventr. & Lychf. contra Coronam et dignitatem Domini Regis, et contraprohibitionem, etc. Et ipse non venit, etc. Et Vic. mand. quod non est inventus. Ideo sicut prius; & si inventus fuerit, quod capiat, ita quod habeat Corpus ejus, etc. à die Paschae in unum Mensem, etc. Dominus Rex per Laurentium del Brock, qui sequitur pro eo, optulit se quarto die Staff. ss. versus Decanum & Capitulum de Lychf. de placito, quare secuti sunt placitum in Curia Christianitatis de Ecclesia Sancti Michaelis de Coventr. quam Dominus Rex contulit Radulpho de Leyc. Clerico suo, etc. contra Coronam et dignitatem nostram, et contra prohibitionem nostram. Et Decanus & Capitulum non venerunt, etc. Et praeceptum fuit Vic. quod distringeret Episcopum Hereford. ita quod haberet Corpus suum ad hunc diem, & quod Episcopus ibi haberet, etc. Et Vic. nichilinde fecit. Ideo sicut aliàs praeceptum est Vic. quod distr. eum per omnes terras, etc. quod sit à die Paschae in unum Mensem, etc. Et Vic. sit auditurus judicium suum, etc. Prior Sancti Guslac. attach. suit ad respondendum Domino Regi de placito, quare Hereford. ss. secutus est placitum in Curia Christianitatis de Advocatione Ecclesiae de Lugwarden, quae ad Dominum Regem pertinet, contra prohibitionem suam. Et unde Laurentius del Brock qui pro Rege sequitur, dicit, quod ipse secutus est placitum praedictum in praedicta Curia Christianitatis de praedicta Advocatione, quae est praebenda Domini Regis, et quae Dominus Rex dedit Magistro Johanni Maunsell. Vnde Dominus Rex dampnum habet, etc. Et inde producit sectam. Et Prior venit & defend. vim & injur. contra ipsum & sectam suam, quod nullum placitum secutus est de Advocatione praedicta post prohibitionem, etc. Et ideo concessum est, quod Prior vad. legem 12 manu, etc. Idem Laurentius qui sequitur pro Rege, optulit. se 4 die versus Magistrum Johannem Ibidem. Batcum de placito, quare tenuit praedictum placitum contra prohibitionem praedictam, etc. Et Magister non venit, etc. Et Vic. mand. quod Clericus est, & quod noluit invenire pleg. quia nullum habet laicum feodum, etc. per quod, etc. Et ideo mandatum est Episcopo Hereford. quod fac. venire ipsum Johannem ad praedictum term. ad respondend. Domino Regi de praedicta transgressione. Laurentius del Brock, qui sequitur pro Rege, optulit se quarto die versus Magistrum Wiltes. Warr. Suff. ss. Capella Domini Regis. Radulphum de Lacock de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis contra libertates Ecclesiae beatae Mariae de Stafford, quae est libera Capella Domini Regis, et contra prohibitionem nostram. Et ipse non venit, etc. Et Vic. Wiltes aliàs mandavit quod Clericus fuit, etc. Undè mand. fuit Episcopo Coventr. quod facere● eum venire, etc. Et Episcopus nichil inde fecit, nec breve misit. Ideo Episcopus sum. etc. à die Pasch. — Et primi, etc. These with some more such Suits in the Plea-Rolls of this Term, sufficiently discover the Bishops and other Ecclesiastical Judges frequent usurpations upon the King's Crown, Temporal Courts, and Subjects Free-holds, Liberties, with their manifold contempts and illegal Excommunications against his Prohibitions to restrain their usurpations; without which they had engrossed to themselves by degrees all Suits for Lands, Advowsons', Trespassos', Debts, Contracts triable in the Kings and Temporal Lords Courts; which these Prohibitions, and Actions for damages against the Prosecutors, and Ecclesiastical Judges, sometimes fined to the King for their contempts, and exceeding the bounds of their Ecclesiastical Jurisdictions, did in a good measure prevent, though not totally redress. As the King by his premised Patents granted Tithes of all Hay and Mills in his Demesn Lands to Churches, and likewise of his Venison taken in his Forests to several Bishops and Abbots; so he did by this Charter grant to the Prioress and Nuns of St. mary's in Chester the 4th. part of the Tithes of all the Victuals spent by him in his house, whiles he held the Earldom of Chester in his hands, and that his Son and all Earls of Chester and their heirs, should be chargeable with these Tithes, where ever they resided, according to a former Charter of Hugh Earl of Chester, which he hereby confirmed. REX omnibus, etc. salutem. Sciatis nos concessisse Priorissae et Monialibus Pat. 31 H. 3. m. 8. intus. Pro Monialibus Cestriae. Sanctae Mariae Cestriae quartam partem Decimationis omnium victualium domus nostrae quocienscumque, quandocumque et quamdiu nos esse contigerit apud * Cestriam. Castrum, dum retinuerimus in manu nostra Comitatum Cestriae; Ita quod alicui, sive filio nostro, sive alii Comitatum praedictum Cestriae dederimus, Comes ille, et qui pro tempore fuerint successores sui Comites Cestriae, dare teneantur praedictis Priorissae et Monialibus et earum successoribus quartam partem Decimationis omnium victualium domus suae, ubicunque iidem Comites aut familiae suae fuerint per totam Angliam, prout per Cartam Hugonis quondam Comitis Cestriae praedecessores sui specialiter obligantur. Teste Rege apud Radynges, septimo die Novembris. The like Donations of the Tithes of all sorts of Victuals, Wine, Liquors, Fish, Fowls, Butter, Cheese, etc. spent in Castles or houses, (for which no Tithes were due by Law) I find made by William de Braosa to the Monks of a Bundela Brevium An. 5 E. 3. nu. 101. Bergavenny, by b Mich. 4 H 4. Rot. 10. dorso. in Scac. Monasticon Anglicanum, Vol. 1. p. 558, 560, 566. Nigellus de Munevilla to the Monks of Folkestan: yea c Cart 10 E 2. n. 10. Chart. 30 E. 3. n 7. Monasticon Angl. Vol. 1. p. 646. William Peverel granted to the Monks of Lenton; Duas partes omnium Decimationum de Dominicis meis, de omnibus rebus quae decimari possunt. Item totam Decimam pullorum et pullarum super Dominicas pasturas meas. Item totam decimam plumbi mei, et venationis meae, tam in coriis quam in carnibus, et totam decimam piscariae meae de Nottingham: which our Kings confirmed by their Charters. King Henry having conquered Lewellen Prince of North-wales, claimed a right to present to a Church belonging to him in Wales, then void, by way of conquest; the first presentation by this kind of Title I have observed. HEnricus de Bretun habet literas de praesentacione ad Ecclesiam Sancti Michaelis de Kery vacantem, et ad donationem Regis spectantem ratione conquestus Pat. 31 H. 3. m. 9 intus. De Praesentatione. Regis de terris quae fuerunt L. quondam Principis Norwalliae in Sutwallia, & diriguntur Episcopo Menevensi. Teste Rege apud Merleberg, decimo quinto die Novembris. Tom. 2. p. 718. l. 14. after Jan. add; I found this original Writ issued this year by King Henry: Vic. Huntindon. Pone per vad. & salvos pleg. Episcopum Linc. quod sit coram Justice. nostris Itinerantibus apud Rading. etc. Et habeat Priorem Sancti Michaelis de Saundford, & Magistrum Johannem le Fraunceys, ad respondend. Mauricio de Arundeli, quare tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis ipsius Mauritii quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra prohibitionem nostram. Et similiter quod ibidem habeat Magistrum Alexandrum de Standford, ad respondend. eidem Maur. quare secutus est idem placitum in eadem Curia, etc. Teste R. de Thurkelby apud Glouc. 8 die Maii, Anno regni nostri tritesimo secundo. Tom. 2. p. 726. l. 11. after Augusti, add; In the decayed Placita Assisarum (in the Tower) de Itinere: H. de Bathon. & Sociorum suorum Itin. apud Winton. in Crastino S. Hillarii, An. 33 H. 3. M. uxor Willielmi Seel, attachiata fuit ad respendend. Ceciliae quae fuit uxor Elyae de Pestar; quare secuta est placitum in Curia Christianitatis de laico feodo ipsius Ceciliae in Winton, contra prohibitionem, etc. coram Mag. Galfrido de Fermiges, Officiali Dom. Episcopi Winton, exigendo ab ea quinque Messuagia, ita quod fecit eam capi et excommunicari postquam detulisset ei Regiam prohibitionem. Et unde dicit, quod deteriorata est et damnum habet ad valenciam 20 l. et inde producit sectam, etc. No doubt there were more of this kind in the Rolls of that Term, most of which are putrified, torn, illegible. In broken Rolls about the same year, I found two more of this kind. William de Cantelupo, Son of * Godwins Catalogue of Bishops, p. 363. William Lord Cantelupe, a man of great birth, stomach and courage, who kept a great Retinue when Bishop of Worcester, with his whole Family, and the Family of the Treasurer of Lychfield were accused, appealed both for drowning and murdering several of the King's Subjects in a most barbarous manner at Kemesey; whereupon the King issued this memorable Writ of Inquiry for the full and particular discovery, as well of the Commanders and Plotters, as Actors of this horrid Trespass, though the Bishops own menial Servants, he being suspected (as it seems) to abet them therein. REX dilectis & fidelibus suis Magistro Simoni de Wanton & Stephano Brabanzan, Pat. 33 H. 3. intus m. 5. De Inquisitione facienda apud Kemeseya. salutem; Sciatis, quod assignavimus vos, una cum Vicecomite nostro Wig●rniae, & coronatoribus nostris ejusdem Comitatus, ad inquisicionem faciendam de submersis & interfectis nuper apud Kemeseye, unde multi multos appellant, & multi rectati sunt tam de facto quam de praecepto, utpote tota familia Wygorniensis Episcopi de Kemeseya, et R. Thesaurarii Lychfeld. Et ideo vobis mandamus, quod in Crastino Sancti Laurencii Martyris conveniatis apud Wygorniam ad praedictam inquisitionem faciendam super tam enormi et horribili transgressione commissa contra pacem nostram. Et cum constiterit vobis per inquisitionem praedictam qui fuerint inde culpabiles, tam de facto quam de auctoritate, omnes illos capi faciatis et in prisonam nostram retrudi, & inde distinctè & aper●è nos reddatis certiores. Mandavimus enim Vicecomiti nostro praedicto quod appellantes appellatos & rectatoes si inventi fuerint, cum eorum attachiamentis et aliis quae ad negotium pertinent, dictis die & loco coram vobis venire faciat. Teste, etc. apud Wodestok 23 die Julii. The King standing in need of Moneys this year for the recovering and defence of the Rights of his Crown, both on this side and beyond the Seas, sent this memorable Letter to some rich Abbots for a present supply. R. Tali Abbati, salutem. Si Regiae Majestatis dignacio pro juribus regni tuendis devotorum et fidelium suorum amiciciam experiri voluerit, vel si ipsi Pat. 33 H. 3. in●us m. 9 De Subsidio petendo. suum Principem sub cujus alis protecti respirant, obsequio corporali et munerum obligatione frequenter honorent, non est mirum. Cum igitur deficientibus jam trengis inter Dominum Regem Franciae & nos pro recuperatione et defensione jurium nostrorum, tam in cismarinis quam in transmarinis partibus, ad quas nuper misimus magnam Militum comitivam, oporteat nos facere magnos sumptus, et ob causas diversas manum liberalitatis pluribus aperire, dilectos Clericos nostros Th. de Stanford, et Willielmum de Axemuae, una cum singulis Vicecomitibus dictorum Comitatuum ad vos transmittimus, rogantes attente, quatinus ipsos in negocio nostro, quod vobis exponent, immo nos in eyes favorabiliter audientes, ad alleviationem sumptuum praedictorum nos de pecunia vestra tam habundanter juvetis, quod id vobis debeamus retributione valida compensare. Teste Rege apud Oxonium, 10 die Dec●mbris. Pope Innocent the 4th. in the 6th. year of his Papacy, sent this short Bull to King Henry, affectionately entreating him to assign in his name the 1000 Marks due from him this year to the Church of Rome, under the name of a Rent or Tribute, (by pretext of King John's void Charter) to the Treasurer of the Temple in London, the original whereof I retrived in the White Tower. INNOCENTIUS Episcopus, servus servorum Dei, charissimo in Christo filio Regi Anglorum illustri, salutem & Apostolicam benedictionem. Excellentiam Anno 33 H. 3. in Turri Lond. tuam affectione paterna rogamus, quatinus mille marcas sterlingorum quas pro anno praesenti Ecclesiae Romanae nomine Census debes, dilecto filio Thesaurario Domus Militiae Templi London. solitae devotionis affectu, nomine nostro facias assignari. Dat. Lugdun. 5 Kal. Augusti, Pontificatus nostri anno sexto. Dorso, De Censu annuo Domino Papae debito. Examinatur. I find by the * Lib. 31 H. 3. intus. m. 1. Here, Tom. 2. p. 309. Liberate-Rolls, that this Rent due for the 31. year of Henry the third, was then paid to the Treasurer of the Temple; but that any was paid this year by virtue of this Bull, I cannot discover by any Record. In the Plea-Rolls of Term. Mich. an. 33 & 34 H. 3. in the Tower, I discovered these ensuing Suits and Attachments for holding and prosecuting Pleas of Chattels and Debts not Testamentary nor of Matrimony, and of Advowsons' and Layfee, in Courts Christian; against the King's Prohibitions, Crown and dignity. Hamo de Parceny & Mitilda uxor ejus per Attornat. etc. obt. se 4 die versus Galfr. Vicarium Ecclesiae de Maudeby, de placit. quare secutus est, & versus Johannem Decanum Plac Term. S. Mich. m. 1. An. 34 H. 3. Rot. 5. Linc. de Landeleshaw, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, et contra prohibitionem, etc. Et ipsi non venerunt, etc. David Decanus de Croft attach. fuit ad respondend. Adelth. de Hennoyr, quare Hereford. Rot 36. tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento, etc. Et unde eadem A. queritur, quod quidam Willielmus le Clerk implacitavisset ipsam coram ipso David, petendo ab ipsa 4 sol. qui non sunt de Test. etc. Et ipse A. etc. an. 33. in Ecclesia Sancti Petri de Leomynstr. detulisset ei breve Dom. Regis de Prohibition, ne placitum illud teneret. Idem David spreta prohibitione illa tenuit placitum predict. et ipsam ab ingressu Ecclesiae suspendere fecit, et postea excommunicavit. Unde dicit, quod per hic quod tenuit Placit. praedict. deterioratus est et dampnum habet ad valenc. 100 s. Et inde producit sectam, etc. Elyas Hinge, etc. obtulit se 4 die versus Philip. de Marer, quare secutus est placit. Ibid. Rot. 50. intus. Sussex. in Curia Christianitatis de catallis, etc. quae non sunt de Testamento, etc. contra prohibitionem. etc. Hugo de Bygot per, etc. obt. se 4 die vers. Magistr. Hug. de Cantilupo Praecentorem Ibid. Rot. 38. dors. Ebor. Ebor. et Willielm. Archidiac. Rychmund. et Johan. de Hesel de placit. quare praedict. Preceptor. & Archidiac. tenuerunt placit. in Curia Christian. de Advoc. 4. partis Ecclesiae de Cotingham contra prohibitionem. Et quare praedict. Johannes secutus est idem placitum contra eandem prohibitionem. Et ipsi non venerunt, etc. Et etiam mandatum est Decano & Capit. Ebor. quod fac. ipsos venire, eo quod sedes vacua, etc. qui nichil inde fecerunt. Et quia modo est ibi Archiepiscopus, mandatum est Archiepiscopo Ebor. quod faciat eos venire. Such manifold Delays d●● Bishops and Cathedral Clergymen make in such Suits, against their usurped Jurisdiction. Henricus Salisbur. obtulit se 4 die versus Magistr. Willielm. de Broked●gh Personam Ibid. Rot. 37. dors. Norwic. Ecclesiae de Waudegrave, & Egid. de Rous Archidiac. Norwic. de placito, quare idem Willielmus secutus est placitum in Curia Christianitatis de laico feodo ipsius Henr. in Waudegrave, etc. & de plac. quare idem Egid. tenuit idem placitum in eadem Curia Christ. contra eandem prohibitionem. Et de placito, quare praedicti Willielmus et Egidius postea in dampnum et deceptionem Curiae Dom. Regis, et in contemptum Coronae et dignitatis ejusdem Domini Regis, occasione praedicti placiti fecerunt ipsum Henricum capi et incarcerari in prisona Norwic. et ipsum in eadem prisona detinuerunt; per quod idem Henricus in eadem Curia Domini Regis praedictum placitum non potuit prosequi versus eos. Et ipsi non venerunt: & praeceptum est Vic. quodattach. eos, etc. For this their contempt, vexation, oppression and deceit. Tom. 2. p. 759. l. ult. after patents, insert; The Archdeacon of Taunton having obtained a definitive sentence for the Prebendary of St. Decuman in the Diocese of Bath and Wells, before the Pope's Delegates in England; the Pope upon his Petition issued this Bull for the confirmation and execution thereof by Ecclesiastical censures, without any Appeal: the Original whereof I discovered in the White Tower. INNOCENTIUS Episcopus, servus servorum Dei; dilectis filiis S. Pauli & An. 34 H. 3. in Turri London. Martini Decanus, & Johanni de S. Laurentio Canonico S. Pauli London. salutem & Apostolicam benedictionem. Dilectus filius W. Archidiaconus de Taunton à nobis humiliter postulavit, ut diffinitivam sententiam quam venerabilis frater noster Episcopus Elyen. et conjudices sui a sede Apostolica delegati, pro eo contra R. Poretannum Bathon. Diocesis super Praebenda Sancti Decumanni rationabiliter protulerunt, Apostolico dignaremur munimine roborare. Quocirca discretioni vestrae per Apostolica scripta mandamus, quatinus sententiam ipsam sicut est justa faciatis per censuram Ecclesiasticam, Appellatione remota, firmiter observari. Quod si non omnes hiis exequendis potueritis interest, duo vestrum ea nichilominus exequantur. Dat. Romae apud Sanctum Petrum, 10 Kalend, Januarii, Pontificatus nostri anno octavo. In the Plea-Rolls, Termino Pasch. & Term. Sancti Michaelis, An. 34 H. 3. in the Plac. de Term. S. Mich. etc. ●●. 34 H. 3. in ●●rri London Kermerd. Tower, there are these Suits upon contempts for suing in Court Christian, against the King's Prohibition, Crown and Dignity. Thomas Episcopus de Sancto David. attach. fuit ad respondendum Mereduk fill. Ros de placito, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de furcis levat. in terra ipsius Mereduk. in Keytheynoc, quod spectat ad Coronam et dignitatem Domini Regis, etc. Et unde queritur, quod cum detulisset ei Literas Prohibitionis apud Kermerd. ubi fecit ordines suos, dictus Episcopus nichilominus tenuit dictum placitunt postea in Curia Christianitatis; unde dampnum habet ad valenc. etc. Et inde producit sectam, etc. Et Episcopus venit & defendit vim, etc. Et dicit defend. quod nunquam tenuit placitum de furcis levatis in Curia Christianitatis, etc. Et hoc benè defend. contra ipsum & sectam suam. Et ideo cons. est quod vad. Legem suam se 12 manu. Et veniat cum lege die Pasch. in 15 dies: pleg. de Lege Willielmus Hay & Willielmus de Wilton. Et ad diem illum venit dictus Episcopus & sufficien. fecit legem suam. Et ideo consideratum est, quod Episcopus inde sine die. Et Mereduk in misericordia. Idem Episcopus attach. fuit ad respondend. praedict. Mereduc. de placito, quare ad Ibidem. present. ipsius Mereduc. non admisit idoneam Personam ad Ecclesiam de Landeveny, cujus Ecclesiae Advocationem idem Mereduc disrationavit versus ipsum Episcopum per Assisam ultimae praesentaciovis inter eos captam, coram Ballivo de Kermerd. sicut ei Dominus Rex alias manned. etc. Et unde queritur, quod cum secutus fuit breve Domini Regis ultimae praesentationis in Curia de Kermerd. versus ipsum Episcopum de Advocatione praedictae Ecclesiae, & dicta Assisa ibidem capt. fuit: Ita quod per Assisam illam recuperaverit seisinam suam, & habuit breve Domini Regis ad ipsum Episcopum, quod ipse admitteret idoneam personam ad praesentationem suam, dictus Episcopus recusavit idoneam personam admittere, in praejudicium et destructionem Coronae et dignitatis Domini Regis, et ad dampnum ipsius Mereduc. C. Libr. etc. Et Episcopus venit & defendit vim, etc. & dicit, quod non debet hic in Curia Laicali respondere. Quia dicit, quod examinatio Personae, utrum sit idonea vel non, mere spirituale est, et ad forum suum spectat; nec vult, nec debet inde hic respondere. Praeterea dicit, quod placitum de Advocationibus Ecclesiarum in partibus Nota. suis est mere spirituale, et ipse et praedecessores sui semper placitaverunt praedictum placitum; unde non vult, nec debet de illo placito hic respondere, nec parere, nec facere inde ad mandatum Domini Regis, licet plac. illud deducatur in Curiam Domini Regis. (A strange, disloyal, contemptuous Plea.) Et quia Dominus Rex est in seiseina de placitis Advocationum Ecclesiarum Nota. in Curia sua per totum regnum suum; ita quod omnes Episcopi postquam loquela inde deducta sit in Curia Domini Regis debent ad mandatum Regis idoneam personam admittere. Et Dominus Rex non petit, quod ipse Episcopus respondeat de examinatione idoneitatis, quia si unus non idoneus praesentatus sit, admittat alium qui sit idoneus, set * tantum. tamen quod ad mandatum suum de loquelis deductis in Curia sua, idoneum Clericum admittat, etc. Et ipse Episcopus dicit, quod non vult hic inde respondere, nec mandato Regis parere, set dicit quod ipse vult habere dictum placitum in Curia sua, quod est manifeste contra Coronam et dignitatem Domini Regis, et ad exhaeredationem Domini Regis. Et Episcopus non vult aliud dicere, consideratum est, quod praedictus. Episcopus est indefensus in Curia Domini sui; Et praedictus Mereduc recuperet dampna sua, et Episcopus in misericordia; Et Dominus Rex provideat sibi de jure suo, etc. Postea praeceptum est Ballivo de Kermerden quod distringat Episcopum per Baroniam, quod admittat idoneam personam, etc. Et damna taxata sunt ad 20 Marc. et mandatum est dicto Ballivo quod fac. denar. levari, etc. (A memorable Case.) Wall. ss. Idem Mereduc per eundem Atturn. oped. se 4 die versus eundem Episcopum Ibidem. de placito, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de furcis levatis in terra ipsius Mereduc in Keytheynot quod spectat ad Coronam et dignitatem Domini Regis, etc. Et quare tenuit placitum in eadem Curia de laico feodo ejusoem Mereduc in eadem Villa, contra prohibitionem, etc. Et ipse non venit, etc. Et Vic. manned. quod Episcopus attach. fuit per Tankard de Hosp. & Johannem Dumeit. Ideo ponatur per mel. pleg. & quod sit ad eundem Terminum. Et primi, etc. Kermerd. ss. Dies datus est Mereduc filio Ros, per Atturn. suum quer. & Episcopo De Termino Paschae, an. 34 H. 3. in Turri London. Menevens. de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis, de Advocatione Ecclesiae, etc. Et de placito, quare non admisit, etc. à die Sancti Michaelis in 15 dies. Et prohibitum est praedicto Episcopo, ne sequatur dictum placitum infra praedictum tempus. Et si occasione praedictorum placit. promulgavit sententiam in ipsum et homines suos, quod interim absolvet eos, etc. In the Fragment of the Plea-Rolls of Trin. Term. An. 35 H. 3. I meet with these Suits and Attachments for holding and prosecuting Pleas of Chattels, Lay-fees, and Advowsons' in Court Christian, against the King's Prohibition, Crown and Dignity. Plac. de Term. Trin. An. 35 H. 3. in Turri London. Adhuc de Crastin. S. J. Bapt. coram Thurkelby, etc. A. B. etc. optulerunt se 4 die versus Stephanum Decanum Bristol. de placito, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de laico feodo suo, etc. in suburbio Bristol. contra Prohibitionem, etc. Et Stephanus non venit, etc. Et precept. fuit Vic. Glouc. quod, etc. Et unde manned. quod praeceptum est Ballivis Bristol. quod attach. eum, etc. qui, etc. Et praeceptum est Vic. G. quod non omittat propter libertatem praedictam, quin attachiet, etc. Glouc. Willielmus Abbas Sancti Augustini Bristold. attach. fuit ad respondendum Adhuc de Oct. S. Joh. Bapt. Willielmo Wylekoc de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de laico feodo ipsius Willielmi in Bristold. contra Prohibitionem, etc. Et unde praedictus Willielmus queritur, quod praedictus Abbas eum traxit in placitum in Curia Christianitatis de 8 seldis in Bristold. coram Archid. de Glamorgan quas ab eo peciit; ita quod eum fecit excommunicari postquam ei detulit praedictam Prohibitionem, unde dicit quod deterioratus est et dampnum habet ad valenciam C. libr. Et Abbas venit & defendit vim & injuriam quando, etc. Et benè defendit, quod nunquam implacitavit ipsum de praedictis 8 seldis, quare dicit quod ipsemet est inde in seisina et semper fuit, nec aliquas seldas ab eo exigit nec unquam exigebat. Et Willielmus Wylekoc non potest hoc dedicere. Ideo praedictus Abbas inde sine die. Et praedictus Willielmus in misericordia. Glouc. Patricius de Chahurs attachiatus fuit ad respondendum Abbati Sancti Petri Adhuc de Oct. S. Trinitatis▪ Glouc. de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de advocatione Ecclesiae de Pambrey, contra Prohibitionem, etc. Et unde idem Abbas queritur, quod idem Patricius traxit eum in placitum de praedicta advocatione coram Episcopo Sancti And●eae in Scocia postquam ei detulit praedictam Prohibitionem; unde dicit quod deterioratus est et dampnum habet ad valenciam—. Et inde producit sectam, etc. Et Patricius per Attornatum suum venit & defendit vim & injuriam, etc. Et benè defendit, quod nunquam secutus fuit aliquod placitum in Curia Christianitatis de praedicta advocatione post primam Prohibitionem. Et hoc offert defendere contra ipsum & sectam suam. Ideo, etc. per 12 manu. Et ven. cum lege in Crastino Sancti Michaelis. In a broken Plea-Roll (torn off from the Bundle) about the same year, as I conjecture, Plac. de Term. Hil. Anno 35 H. 3. (as I guests) in Turri London. Ibid. eodem Rotulo. there are these Lawsuits upon Prohibitions. Norht. Willielmus de Ferariis Comes Dereb. per Attorn. suum optulit se 4 die versus Thomam de Farar & Magistrum Hubertum Personam Ecclesiae de Hengham de placito, quare secuti sunt placitum in Curia Christianitatis de catallis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio contra, etc. Et ipsi non ven. etc. Et mandatum fuit Episcopo, etc. quod eos venire fac. ad hunc diem, eo quod Clerici sunt et non habent laicum feodum, etc. Et ideo, etc.— praedictum Episcopum, quod sit à die Sancti Martini in 15 dies. Et ibi habeat praedictos—. Ebor. Thomas de Warthull & Robertus de Wymbelton per Attorn. suum optulerunt Adhuc de Crastino Pur. B. Mariae. se 4 die versus Magistrum Thom. de Pykering, Magistr. Simonem de Claris vallibus, Magistr. Petrum de Alnewyk, Magistr. Rogerum de Flore, (and five more named:) de pl●cito, quare secuti sunt placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem, etc. Et ipsi non venerunt. Et praeceptum fuit Vic. quod attach. eos, etc. Et Vic. nichil inde fecit, etc. Ebor. Richardus Pock & Terricus de Colonia & aliis Burgenses de Estaunford Adhuc de Quindena. per Attorn. suos oped. se 4 die versus Priorem Dunholm. de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis ipsorum quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem, etc. Et ipse non venit, etc. Et Prior attach. fuit per Walterum fill. Thomae & Henr. praepositum. Et ideo ponatur per meliores pleg. quod sit à die Pasch. in 5 Sept. Et primi, etc. Tom. 2. p. 758. l. 10. after Januarii, insert: Many of the King's Subjects in England and other his Dominions having Crossed themselves, and others intending to take up the Cross for relief of the Holy Land at the Popes and King's instigation, and the Freers' employed to preach it, were very much discouraged therein, fearing that the King and Pope would exact greater sums from them to release their Vows, than they promised when they took up the Cross, by former * See here, p. 74. experiments and exactions of this kind; whereupon the King to take away these fears and jealousies, issued this Writ. REX omnibus, etc. Quoniam, ut audivimus, multi in regno nostro et terris Pat. 35 H. 3. pats unica. m. 13. intus De Crucesignati. nobis subjectis trepidaverunt timore ubi non erat timor, ut omnis suspicio malt tollatur de medio, bona fide promittimus, quod nullum crucesignatum vel crucesignandum in praedictis regno nostro et terris compeilemus, aut compelli faciemus, ratione Crucis assumptae vel assumendae, ad solvendum majdrem summam pecuniae pro redemptione voti quam promiseri● in ipsa Crucis assumptione. In cujus, etc. Teste Rege apud Windesores, 17 die Januarii. As the King by his Letters Patents usually granted licenses to our English Bishops and their Executors freely to device and dispose of their goods by their Wills, their debts to the Crown first satisfied: so did he to some Bishops in Ireland; as this Record assures us. MAndatum est Johanni filio Galfridi justic. Hyberniae quod permittat Priorem Pat. 35. H. 3. m. 10. intus. Pro Executoribus G. quondam Ossoriensis Episcopi. de Conale et alios executores Testamenti Galfridi de Turvill Episcopi Ossoriensis habere liberam administrationem omnium bonorum quae fuerunt ejusdem Episcopi: Ita quod de primis bonis leventur debita Regis quae Regi debebat, et quae sunt clara. Teste Rege apud Westm. 12 die Aprilis. Et sunt patentes. This Pope Innocent sending and employing his Italian Usurers and Merchants into England to negotiate his affairs, promote his extortions and exactions, and return the moneys extorted from the Clergy and others to Rome, sent th●s Bull to the King to crave his protection of their persons and goods from all injuries throughout his Dominions. INNOCENTIUS Episcopus servus servorum Dei, charissimo in Christo filio Regi Angliae illustri, salutem & Apostolicam benedictionem. Regalis excellentiae Bulla Orig. in Turri Lond. quamplurimum interest, ut illis, qui pro suis in regno tuo negotiationibus commorantur, te non gravem sed benignum exhibeas, et serenitate Regia mansuetum. Cum igitur Fredericus Rolland. & Thebaldus Tebolducci, socii dilecti filii Boniventurae Lupelli Civis & Mercatoris Senen. devoti nostri, in eodem regno pro suis exercendis negotiationibus moram trahant; Celsitudinem tuam rogandam duximus attentius & hortandam, quatenus Mercatores eosdem permittens in praedicto regno & toto districtu tuo liberè commorari, eos occasione aliqua non molestes nec ab aliis molestari patiaris: sed potius ipsos cum omnibus rebus eorum, pro Apostolicae sedis et nostra reverentia favorabiliter manuteneas et desendas; ita quod Magnificentiam tuam proinde dignius in Domino laudibus attollamus. Dat. Perusii, 10 Kal. Marcii Pontificatus nostri anno nono. This active Pope likewise, some few months after, sent this original Bull rescued from the rubbish in the White Tower) to King Henry, humbly entreating, (not requiring or commanding) him for the reverence he did bear to the See Apostolic and him, favourably to assign and restore the Royalties and possession of the Bishopric of Imelic in Ireland to Gilbert Bishop thereof, and to afford him his council, favour and assistance therein. INNOCENTIUS Episcopus servus servorum Dei, charissimo in Christo filio Au. 35 H. 3. in Turri London. illustri Regi Angliae, salutem & Apostolicam benedictionem. De tua excellentia inter Reges alios specialiter confidentes, libenter tibi cum honore tuo expedire cognoscimus, dirigimus preces nostras, sperantes eye a te cum devotione recipi, et cum efficacia effectui demandari. Hinc est quod serenitatem Regiam monemus, rogamus et hortamur attente, quatinus venerabilem fratrem nostrum Gilibertum Episcopum Ymilacen. ob reverentiam Apostolicae sedis et nostram habens in suis et Ecclesiae sibi commissae negotiis multipliciter commendatum; ac Regalia ejusdem Ecclesiae liberaliter sibi faciens assignari, eidem ut possessionem Episcopatus Ymilacen. adipisci valeat, praestes auxilium, consilium et favorem; ita quod exinde celsitudinem tuam dignis possimus in Domino laudibus commendare. Dat. Mediolan. 9 Kal. Augusti, Pontificatus nostri anno nono. Tom. 2. p. 782. l. 19 after Augusti, insert: Placita coram Domino Rege à die Paschae in 15 dies, Anno 36 H. 3. I find this Attachment against an Archdeacon for holding a Plea of, and against a prosecutor for following of a Suit in Court Christian for Goods and Chattels, against the King's Prohibition. Johannes le Faukener optulit se 4 die versus Willielmum Archidiaconum Lincolniae Rot. 1. dorso. Linc. de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra prohibitionem, etc. Et ipse non v●nit, etc. Et Vicecomes mandavit quod Clericus est, & non habet laicum feodum in balliva sua per quod, etc. Ideo mandatum est Episcopo Lincolniae, quod faciat ipsum venire in Octabis Sanctae Trinitatis, etc. Idem Johannes optulit se 4 die versus Abbatem de Bardeney de placito, quare secutus est idem placitum contra prohibicionem, etc. Et Abbas non venit, etc. Et Vicecomes mandavit quod fuit attachiatus per Walterum de Scendelby, & Rogerum de Stepynge. Ideo ponatur per meliores plegios, quod sit, etc. ad praedictum Terminum. Et primi, etc. In the Plea-Rolls of the same year (in the Tower) I met with this Suit, by the King, upon an Attachment for an Excommunication. Dom. Rex per Laur. deal Brok qui sequitur pro eo, optulit se 4 die versus Magistr. Plac. Term. Pas●h. An. 36 H. 3. Midds. rot. 3. dorso. de Sanwyc Decanum de Arcubus Ecclesiae Sanctae Mariae London. de plac. quare ipse excommunicationis sententiam promulgavit in dilectum et fidelem ipsius Domini Regis Waleran. Senescallum suum, quia tenuit placitum quod spectat ad Coronam et dignitatem Domini Regis. Et similiter in Duloam de Luxeburgh, quia secuta fuit idem plac. in eadem Curia. Et plures fecit defaltas, ita quod precept. fuit Officiali Archiepiscopi Cant. quod venire fac. Et Offic. nichil inde fecit. Ideo precept. est Vic. quod capiat in manus Dom. Regis omnes terras ejus, & habeat corpus ejus, etc. ad praedict. Terminum. Tom. 2. p. 797. l. 29. after instigations, subjoin. It is very observable, First, That the form of this General Excommunication then denounced was prescribed and assented to by the King, and all the Temporal Lords. 2ly. That whereas the Bishops and Clergy in the Council of Oxford, and other Synods had thrust into their General Excommunications sundry Clauses concerning their pretended Church-liberties, which the King and Lords never assented to, and which they publicly denounced every year; thereupon the King, Nobles, and all the Commons publicly protested before the Archbishop of Canterbury, and all the Bishops in this Parliament, That if any of them, or any other should insert into this or any public form of Writings or Excommunications already made, or to be made, any other thing, clause, or articles, than they herein prescribed and agreed to, that they never assented, nor would assent thereto, but did plainly contradict the same. 3ly. That the King himself, with his own mouth in the pronunciation of this Sentence, exempted out of it all pretended Liberties claimed by the Pope or Clergy, against the ancient and accustomed Liberties of his Realm, and the Dignity, Rights of his Crown, as this memorable Record attests, to which the Kings and Nobles set their Seals for a perpetual memorial thereof to all posterity. NOverint universi, quod Dominus H. Rex Angliae illustris, R. Comes Norff. Pat. 37 H. 3. m. 12. dorso. & Marescallus Angliae, H. Comes Hereford. & Essex. J. Comes de Warrewico, Petrus de Sabbaudia, caeterique Magnates Angliae, consenserunt in Sentenciam Excommunicationis generaliter latam apud Westm. tertiodecimo die Maii anno regni Regis praedicti 37. in hac forma, scilicet, Quod vinculo praefatae Sentenciae ligentur omnes venientes contra libertates contentas in Cartis communium libertatum Angliae, et de Foresta; et omnes qui libertates Ecclesiae Anglicanae temporibus Domini Regis et Praedecessorum suorum Regum Angliae optentas et usitatas, scienter et maliciose violaverint aut infringere praesumpserint. Et omnes illi qui pacem Domini Regis et regni perturbaverint; et similiter omnes qui Iura et libertates Regis et regni diminuere, infringere, seu immutare praesumpserint. Et quod omnes venientes contra praemissa, vel eorum aliqua ignoranter, et legitime moniti, infra quindenam post monitionem praemissam dictam transgressionem non emendave rint, extunc praedictae Sentenciae Excommunicationis subjacebunt. Ita tamen, quod Dominus Rex transgressionem illam per considerationem Curiae suae faciat emendari. Sciendum autem, quod si in scriptis super eadem Sentencia a quibuscunque confectis sett conficiendis, aliud, vel aliter appositum, vel adjectum fuerit, aut articuli aliqui alii in eyes contenti inveniantur, * Nota. Dominus Rex, et praedicti Magnates omnes, et Communitas populi protestantur publice in praesentia venerabilium Patrum B. Dei gratia Cantuariensis Archiepiscopi tocius Angliae Primatis, necnon et Episcoporum omnium in eodem Colloquio existencium, quod in ca nunquam consenserunt, nec consenciunt, set de plano eis contradicunt. Praeterea, praefatus Dominus Rex in prolacione praefatae Sentenciae omnes libertates contra consuetudines regni nostri * Ratified in a Parliament at Clarendon. See Tom 1. p. 610, to 614. antiquas et usitatas, et dignitates, et Iura Coronae suae, ore proprio specialiter sibi, et regno suo salvavit, et excepit. In cujus rei memoriam et in posterum veritatis testimonium, tam Dominus Rex, quam praedicti Comites, ad instanciam aliorum Magnatum, et populi, praesenti scripto sigilla sua apposuerunt. By which Record it is apparent; First, That the King and Nobles than had and claimed an ancient legal Right to prescribe the Forms of all public Excommunications, not the Bishops alone, and to a See Tom. 1. p. 230, 234, 250, 251, 262, 266, 277, 1179, 1800, 1181, to 1188. join in the denuntiations of them with the Bishops. 2ly. That the Bishops could not legally make nor prescribe any new Forms, Clauses or Articles of Excommunication without them or their assents thereto. 3ly. That all the Clauses and Articles of Excommunication thrust by the Bishops and Clergy into their General Sentences of Excommunication, made and published by Simon Langeton Archbishop of Canterbury in the Council of Oxford, by Archbishop Boniface in the Council of Lambheth, by Archbishop Peckham in the Council of Reding, and other Bishops in their Synods, not ratified by the King and Lords, (published as Canonical, by b Provinc. l. 5. De Sententia Excommunicationis, f. 248, 249, etc. l. 1. f. 37. Lyndewode, c Constit. Provinc, f. 121, 128, 131, 132, 134, 135, 136, 137, 139, 140, 141, 151. John de Aton of old, and in d Tom. 2. p. 158, 159, 169, 181, 182, 237, 238▪ 300, 319, 383, 384, 394, 395, 472, 473, 474, 475, 500, 581, 582, 589. Sir Henry spelman's Second Tome of Councils of late,) are illegal, contrary to this Royal protestation of the King, Lords and Commons of England, and the Great Charter of Liberties, yea mere usurpations on the Subject's Liberties and Consciences, fit to be exploded, and severely punished by Regal prosecutions against those who maliciously or presumptuously denounced, or shall hereafter denounce them against the King, his Officer's or Subjects. Tom. 2. p. 807. l. 4. after Regem, add: In the Fragments of Plac. Assisarum & Coronae (in the Tower) apud Northt. post Quindenam Purificationis, An. 37 regni Regis Henrici 3. coram Gilberto de Preston, Magistro Simoni de Wauton, & sociis suis Justiciariis Itinerantibus. Hugo de Baresford optulit se, etc. versus Mag. Robertum de Northt. qnare secutus est placitum in Curia Christianitatis de laico feodo ipsius Hugonis in Oxon. contra Prohibitionem, etc. The other Suits of this kind in these Rolls are putrified and perished with the Rolls. Pope Innocent the 4th. to encourage King Henry in his intended Expedition to the Holy Land, for which he had Crossed himself, authorised the Bishops of London and Chichester to Excommunicate the persons, and Interdict the Lands of all such who should by any ways invade, molest or disturb his Lands or Goods in the Provinces of Bordeaux or Auxitan during this his Expedition; notwithstanding any Constitutions or Indulgences of Popes to the contrary, by this Original Bull I discovered in the White Tower: wherein he highly extols his virtues, and readiness to extol and advance the honour of God, and the See Apostolic both in words and deeds. INNOCENTIUS Episcopus servus servorum Dei, venerabilibus fratribus An 37 H. 3. in Turri London. Londonien. & Cicestren. Episcopis, salutem & Apostolicam benedictionem. Regis aeterm benignitas charissimum in Christo filium nostrum illustrem Regem Angliae insignem reddidit tanta diversitate virtutum, quod personam ipsius favore et grati● prosequi delectamur, set praecipue hiis temporibus quibus ipse se ac sua proponit exponere in Terra sancta obsequiis jesu Christi, sub illo jugiter vivens affectu quod magnifice gloriam Divini nominis augeat, et honorem Apostolicae Sedis in verbis et operibus potenter extollat. Quia vero Regem tam nobilem quam praeclarum, cujus progenitores inclitos gaudet Ecclesia semper habuisse devotos, decet dictae Sedis auxilio sic protegi, sic foveri ut eidem super bonis nulla indigne irrogetur injuria vel jactura, set ipsa potius illibata maneant, et secura consistant. Fraterternitati vestrae per Apostolica scripta mandamus, quatinus eundem super terris, juribus et bonis quae in Burdegalen. et Auxitan. Provinciis obtinet, quousque ad propria de praedictis partibus feliciter, Deo propitio, revertatur, non permittatis ab aliquo molestari. Molestatores, sive invasores, seu turbatores ipsius super praefatis terris, juribus & bonis quacunque dignitate et honore praefulgeant, monitione praemissa per Excommunicationis in personas et in terras eorum interdicti Sententias per vos, vel per alios, appellatione postposita, compescendo. Non obstantibus constitutione de duabis dietis, edita in Concilio Generali; & si aliquibus est ab eadem Sede indultum, quod sine speciale mandato ipsius suspensionis, vel interdicti, aut excommunicationis in eos non posset ferri sententia, sive indulgentia cujuscunque tenoris existat, de qua in literis nostris plenam aut expressam oporteat fieri mentiotionem. Quod si non ambo hiis exequendis potueritis interest, alter vestrum eanichilominus exequatur. Dat, Perusii Non. Nov●mbris. Pontificatus nostri anno decimo. Infra scripta verba continentur in Bulla Innocentii Papae quarti, de immunitatibus & privilegiis, avo Domini nostri Regis & aliis Crucesignatis concessis. Et similia verba in effectu continentur in Bulla Johannis 22. de immunitatibus & privilegiis Franciae Regis qui nunc est, & aliis Crucesignatis nuper concessis, cum pluribus additionibus; & specialiter cum illa additione, viz. Quod idem Papa Johannes dedit dicto Franciae Regi dignitatem seu officium Capitan. passag. transmarin. et Rectoriae ipsius et totius exercitus populi Christiani qui in dicto passagio transiret: Et quod Excommunicavit extunc molestatores, invasores seu turbatores ipsius Regis Franciae super terris, juribus et bonis ejusdem. Quos vero suscipiendae Crucis de caetero votum obligabit ad idem, & de (die) qua taliter Crucem assumpserint sub beati Petri et nostra protectione suscepimus, etc. sub Diocesanorum suorum defensione consistunt, si aliqui eos indebite molestare praesumpserint per Diocesanos locorum in quibus idem molestatores fuerint per censuram Ecclesiasticam appellatione postposita compescantur. Tom. 2. p. 818. l. 51. after Bull, add; In the Rolls of Pleas and Assizes (in the Tower) tenta coram Rogero de Thurkesby & sociis suis Justiciariis de Banco, Term. S. Mich. anno Regis Henrici filii Regis Johannis 38. I find near 20 Prohibitions and Attachments, and Suits upon them, for prosecuting and holding Plea in Courts Christian of Actions of Trespass, Goods and Chattels, not Testamentary or promised in Marriage, against the King's Crown and dignity: I shall present you only with two of them at large. Willielmus de Bello Campo & Johannes de la Hull per attornatum ipsius Johannis Hereford. fol. penult. optulit se 4 die versus Petrum Hereford. Episcopum, de placito quod esset ad hunc diem, & ibi haberet Radulphum Personam Ecclesiae de Linderrig. ad respondendum de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis, eo quod praedicti Willielmus & Johannes intraverunt domum ipsius Radulph. in Linderrig. pro pace Domini Regis servanda, etc. Et Episcopus non venit, etc. Et praeceptum fuit Vic. quod attachiaret eum quod esset ad hunc diem, et haberet hic praedictum Radulphum. Et Vicecomes mandavit, quod praedictus Episcopus est in Wasconia cum Domino Rege, & fuit antequam breve ei inde venit. Et ideo sicut prius praeceptum est Vicecomiti, quod attachiet eum si inventus fuerit, etc. quod sit à die Sancti Martini in 15 dies. Et unde, etc. Et quia testatum est quod praedictus Radulphus habet terram in Comitatu Wygorn. per quam, etc. Ideo praeceptum est Vic. Wygorn. quod attachier eum quod sit a● praedictum terminum. Et unde Vic. etc. Jordanus Vicarius de Stanes attachiatus fuit ad respondendum Willielmo de la Rot. ult. Midd. Poylle de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem Domini Regis, etc. Et unde idem Willielmus queritur quod praedictus Jordanus implacitavit ipsum de una marca argenti apud Evesham, coram Praecentore de Evesham, auctoritate literarum Domini Papae; et postea coram Vicario de Stanwell. Ita quod postquam ei detulisset Prohibitionem Regiam, ne praedictum placitum sequeretur, idem Jordanus spreta Prohibitione Regia, secutus fuit praedictum placitum versus eum, et fecit ipsum Excommunicari. Et unde dicit, quod deterioratus est et dampnum habet ad valenciam 40 marcarum, et inde producit sectam: (to recover his damages, and stay further proceedings.) Et Jordanus venit & defendit vim & injuriam quando, etc. Et benè defendit contra ipsum & sectam suam, quod ipse nunquam implacitavit, nec aliquod placitum secutus fuit versus eum de praedicta marca, nec de aliquo alio. Et hoc offert defendere contra ipsum & sectam suam, sicut Curia consideraverit. Et ideo consideratum est, quod vadiet ei legem se 12 manu. Et veniat cum lege sua à die Sancti Martini in quindecim dies. Plegii de lege Jordanus de Montibus de Echiford, & Thomas Malebraunch. Idem Wilielmus optulit se 4 die versus Abbatem Westm. de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra, etc. Et Abbas non venit, etc. Et praeceptum fuit Vic. quod attachiet eum quod esset ad hunc diem. Et Vicecomes mandavit, quod idem Abbas non permittit se attachiari. Et ideo sicut alias praeceptum est Vic. quod non omittat praedictam libertatem quin attachiet eum, quod sit à die Sancti Martini in 15 dies. Et Vic. sit auditurus judicium suum. In the same Plea-Rolls of the Justice's Itinerant, I find sundry more Actions and Attachments brought for prosecuting and holding Suits in Courts Christian against the King's Prohibitions, De catallis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio; as Rot. 5. dors. Linc. Raimundus fill. Ricardi versus Robertum Personam Ecclesiae de Woddington. Rot. 18. dors. versus Egidium de Wocumb Archid. Berks. Rot. 20. Gervasius Turprest vers. Hugonem cum Barba. Rot. 20. dors. Hertford. Attachiamentum per Johan. Gilbert verse. Johan. de Cadamo, & Joseph. Vicarium de Cestrehunt: qui post Prohibitionem suspendit ipsum ab ingressu Ecclesiae, etc. unde deterioratus est, et dampnum habet ad valenciam centum solidorum. Bed. Rot. 22. Nicholaus de Kesseleynturer vers. Priorem de Waledon. Rot. 21. Willielmus de Parco verse. Mag. Walter. de Vienna Offic. Episc. Wygorn. & Mag. Thom. de Abington Offic. Archidiac. Glouc. W. newel vers. Ricardum de Pratis, Alicia de Br●dewey●s, etc. with seven more Suits of the same kind, brought against several other Archdeacon's, Officials, persons, for holding and prosecuting Suits in Court Christian for Debts and Chattels, to their damage and vexation, against the King's Prohibitions, Crown and dignity. Moreover in the same Rolls, I find these following Attachments, Suits, for holding and prosecuting Pleas in Court Christian, De laico seodo, et de advocationibus Ecclesiarum; as Rot. 13. dors. Radulphus de Northmaneby vers. Nicholaum de Wundingham, & Guilbertum Capellanum Ecclesiae de Cornusham, Linc. Rot. 14. Devon. Gilbertus de Umframvill vers. Magistrum Walterum de Pembroke Archidiac. Berdestaple, & Gilbertum Officialem ejusdem Archidiac. Rot. 16. Suthamt. Nicholaus de Cornhampton verse. Petr. Russencob Archidiac. Wynton. & Magist. Radulphum de Merwicks', quare tenuerunt placitum in Curia Christianitatis, & versus Willielmum Canonicum de Tynhfrid, quare secutus est idem placitum. Ibid. Robertus Handesacre versus Episcopum Wygorn. & Michael. Personam Ecclesiae de Cropthorp; for the like causes. Besides, I found in a Bundle of decayed Writs of this year in the White Tower, nine Writs of Attachment against several Ecclesiastical persons and others for holding and prosecuting Suits in Court Christian, De catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem nostram: And another Writ against Thomas Prior of Midhurst, and Peter a Dean; quare tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de advocatione Ecclesiae, etc. contra Prohibitionem nostram. T. etc. apud Westm. 13 die Octobris, anno regni nostri 38. In the * Plac. de ● ermino S. Trin. coram Justice. Dom. Regis de Banco. Plea-Rolls of Trinity Term (the same year,) I met with these Suits and Attachments of like nature. Nicholaus Scot optulit se, etc. versus Robert. Scot, quare secutus est placitum, etc. An. 38 H. 3. Ibid. rot. 19 dors. Berks. de catallis, etc. quae non sunt, etc. Magist. Bernardus le Coromalleynes verse. Abbatem de Evesham, quare tenuit Ibid. rot. 13. dors. Wygorn. placitum, etc. quae non sunt, etc. Et fuit attach. Rogerus de Wardington oped. etc. versus Abbatem de Thornton, quare secutus est Ibid. rot. 5. dors. Linc. plac. etc. de catal. etc. quae non sunt, etc. Simon le Moign oped. se. etc. versus Magist. Hugonem de S. Edmundo de plac. quare Midds. rot. 24. intus. tenuit placitum in Curia Christianitatis, de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem, etc. Et Magistr. Hugo non venit, etc. Johannes de Pelingford oped. se, etc. verse. Luc. de Deveneys & Willielmum Personam Ibid. rot. 30. dorso. de Wysle de plac. quare tenuerunt plac. in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem, etc. Et verse. Galfridum Burgoil, quare secutus est idem placitum, etc. Et ipsi non venerunt, etc. Galfr. de Sancto Laco oped. se, etc. versus Willielmum del Parrot Vinetarium, Ibid. rot. 28. dors. Northt. quare secutus est placitum in Curia Christianitatis, de catal. etc. contra, etc. Et versus William. Decanum Northampton, quare tenuit idem plac. contra eandem Prohibitionem, etc. Et ipsi non veniunt, etc. Agnes uxor Johan. de Godemarches oped. se, etc. versus Ad. le Parchenur & Alic. Ibid. rot. 27. dors. Kanc. ux. ejus, quare secuti sunt plac. de, etc. quae non sunt, etc. contra Prohibit. etc. Eadem Agnes oped. se vers. Magist. Willielmum de Obrey Official. Archiep. Cant. quare tenuit idem placitum. Et Offic. non venit. Et alias mandat. Archiepiscopo, quod fac. eum venire, etc. Jordanus de Kingestown verse. A. Wynton. Elect. quod habeat Galfrid Personam Ecclesiae de Stamewel, ad respond. eidem Jordano, quare secutus est placitum in Ibid. rot. 4. dors. Sutht. Curia Christianitatis, de advocatione Capellae de Kingestown, contra Prohibitionem, etc. Et Electus non venit. Et fuit attach. Et 'pon. per meliores pleg. From these and sundry other Prohibitions, and Attachments, Suits upon them this year, in one or two Terms space in the Common Pleas, with above one hundred more during King Henry the third his reign, extant in the Plea and Clause Rolls, and in Henry de Bracton (a learned Lawyer and Justice under this King) De Legibus & Consuetudinibus Angliae, l. 5. c. 2, to 17. we may evidently discern, not only the studious endeavours of Ecclesiastical Courts, Judges to enlarge their Jurisdictions, and usurp, engross to themselves the conusance of all Temporal causes, against the King's Crown, Dignity, frequent Prohibitions and Attachments successively issued by his Judges to restrain these injurious Usurpations; but likewise conclude, that Bishops, Ordinaries, and Courts Christian, had then no legal Jurisdiction at all to meddle with, dispose of, or distribute the Chattels or Debts of any Lay-people dying intestate; they being not Catalla & Debita de Testamento, but Intestatorum, or de Intestato decedentibus, as Joh●de Aton Constit. Legit. f. 94, 95, 136, 137, 141. Lindewode l. 3. De Testamentis. their own Canons style them; which are as opposite, as contradictory to each other, as the Goods, Debts of persons unmarried, are to Catalla & Debita de Matrimonio; as is evident by Glanvil, l. 7. c. 5, 6, 7, 8, 16. l. 12. c. 20. and Bracton, l. 2. c. 26. And that their disposition or distribution of them, as well as holding such Pleas, was then declared to be an illegal Usurpation, as the a See Tom. 2. p. 830. Prohibition in the Clause-Roll of 39 H. 3. m. 17. dorso, (Quod usurpastis vobis placita de laicis feodis, et de catalls et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio) with others, evidence. This Usurpation of Ordinaries over Interstates Goods, King Henry 3d. his Nobles and Judges opposed, prohibited during his reign, as the forecited Prohibitions, yea the very Articles, Constitutions of Archbishop Boniface and his Suffragans, evidence. Which our Kings, Judges, Nobles likewise opposed in succeeding ages, as b Joh. de Aton Constit. Provincial. f. 137. Lindewode Provinc. l. 3. f. 130. Spelman. Concil. Tom. 2. p. 589. John Stratford and his Suffragans in their Constitutions Anno 1342. De Impedientibus Ecclesiasticam Jurisdictionem, thus complain of and acknowledge. Quidam etiam Domini temporales et corum Ballivi bona decedentium ab intestato in suis districtionibus ad ipsos * By the ancient Law and Custom of England, as Glanvil l. 7. c. 16. resolves: See Lindewode de Testamentis, f. 126, 127. Dominos praetendentes fore, quamvis erroneè devoluta, ne per Ordinarios bona hujusmodi pro debitorum solutione sic decedentium, ac in alios pios usus pro ipsorum animarum salute convertantur utiliter, (prout consensu Regio et Magnatum regni Angliae, tanquam pro jure Ecclesiasticaque libertate, ab olim extitit ordinatum) impediunt, in derogationem Ecclesiasticae libertatis, jurisque et jurisdictionis Ecclesiasticorum impedimentum et laestonem enormem. Whereupon they then denounced a Mayor Excommunication against all opposers or hinderers of their disposal or distribution of Intestates Goods. To justify which their Innovation and usurped Jurisdiction, they pretended they had it anciently granted them by an * Joh. de Aton fol. 95. d. e. Lindewode f. 190. l. m. Ordinance of Parliament assented to by the King and Nobles of the Realm, (prout consensu Regio et Magnatum regni Angliae, tanquam pro jure Ecclesiasticaque libertate, ab olim extitit ordinatum:) Which Ordinance must needs be either a wilful forgery, (there being no such Ordinance extant in History or Record, as Lindewode ingenuously confesseth in his Gloss thereon,) or else a gross mistake, or perverting of the † See here, p. 18, to 22. premised Clauses in King Henry the 1. King John's, or King Stephen's Charters of Liberties; neither of which gave them any legal Jurisdiction at all over Laymens' Chattels or Goods dying intestate, as I have proved, and the premised and subsequent Suits, Attachments on, and forms of Prohibitions clearly evidence: Wherein I am much confirmed by this passage in Ranulphus de Glanvilla, (most expert in the ancient Laws and Customs of this Realm) Chief Justice of England under King Henry the 2d. in his Tractatus de Legibus & Consuetudinibus Angliae, tempore Regis Henrici secundi compositus, printed Cum Privilegio, London. 1604. lib. 7. cap. 16. who resolves, that this was then and in former ages the Law and Custom of the Realm concerning Intestates Goods; Cum quis Intestatus decesserit, omnia catalla sua sui Domini esse intelliguntur; si vero plures habuerit Dominos, quilibet eorum catalla sua recuperabit, quae in feodo suo reperiet. * See Hoveden Annal. pars posterior, p. 603, 744. & Here, p. 53, 54. Vsurarii vero omnes res, sive Testatus, sive Intestatus decesserunt, Domini Regis sunt. This then being the ancient Law, Custom of the Realm, Prerogative of the King, and Right of every Lord of Manors, it is very improbable that the King and Lords would divest themselves of this their Jurisdiction over, and Right in Intestates Goods, to vest them in the Bishops and Ordinaries disposal, by any such Parliamentary Ordinance, as Archbishop Stratford and his Suffragans pretend in their premised Constitution, and Othobon before them, there being none such extant; who could not pretend the least Jurisdiction or Right thereto by any Law of God, nor of the Realm, except that clause they thrust into King John's Charter, which really gave them no such Jurisdiction, and was omitted in King Henry the 3d. * See here, p. 18, to 22. his Grand Charter of Liberties, ch. 18. As for the Charter of King Stephen to the Bishops and Clergy, (extending only to their own Goods and Chattels in right of their Churches, not to Laymens') made at the Bishops own solicitations, (who advanced him to the Crown against their Oaths) he being a mere Usurper, his Charter was of no greater validity to bind his successors in point of Prerogative, than his other Charters were in case of the Crown-Lands granted by him to his Prelates, Nobles and Adherents; which were soon after resumed by King Henry the 2d. (notwithstanding King Stephen's Charters) upon this ground; * Chron. Johannis B●omton, col. 1046. See here, Tom. 1. p. 576, 577. Quia Chartae invasoris praejudicium legitimo Principi minime facere deberent. Whereupon our Bishops in succeeding ages, procured special † See here, p 2. and Tom. 2. p. 893. Patents and Licenses from our Kings to make their Wills, and dispose of their Goods by them, without infisting on King Stephen's Charter, authorising them freely to make their Wills and device their church-good without such Licenses. If therefore they could not device their own Goods and Chattels by their Wills without our Kings special Licence, much lesle could they dispose or distribute the Goods, Chattels of all Lay Intestate persons, without the special consent of the King and Lay-Lords by Act of Parliament, which they cannot produce. As for their Plea of Prescription, that they have used to dispose of and distribute the Goods of Intestate persons to pious uses time out of mind; they may likewise argue, they have used to hold Plea of Lay-fees, Advowsons', Debts, Chattels, and other things not belonging to them, time out of memory, notwithstanding all Prohibitions, Complaints, Attachments against them for it; but being done by usurpation only, not of right, yea apparently against the King's Prerogative, Laws and Customs of the Realm, they shall not take advantage of their own wrongs to deprive the King, his Courts, Subjects of their just Rights, Liberties; and Nullum tempus occurrit Regi, will be a sufficient answer to this and all other their gradual Usurpations on the Crown or Subjects Rights. Which I humbly submit to the grave consideration of the learned Judges and Professors of the Common Law, for whose information, benefit, and the just defence of the King's Crown, Dignity, Prerogative, against the Usurpations of Popes, Bishops, Legates, Nuntioes, Ordinaries, Ecclesiastical Courts, Judges in former and late times, I have inserted into this Chapter most of the Suits and Attachments upon Prohibitions extant in the Plea-Rolls or Writs, of King Henry the 3d. (in the Tower of London) omitted in my Second Tome; which will satisfy the World, and all usurping Canonists, that such Suits, Prohibitions, and Attachments on them, are no Innovations, nor Invasions of the ancient Rights, Liberties of the Church, as they and their predecessors falsely pretend, and most confidently publish in their * Lindewode l. 3. De Immunitate Ecclesiae, & de Testamentis. Johan. de Aton, f. 95, 138, 141. Constitutions, Glosses, Discourses, which they cry up for the Ecclesiastical Laws of our Church and Realm, though never so reputed by our Kings, Parliaments, or learned Judges, as I shall further evidence (if God permit) by examining most of them, in their due Chronological series. Tom. 2. p. 820. l. 1. before The King, add; In the Plea-Rolls in the Tower, Anno 38. H. 3. I met with this memorable Record in vindication of the King's Ecclesiastical Prerogative against the Pope himself and his Delegates, in a case concerning the Privileges of his Free-Chappel of St. Marry of Salop, and others. Henricus Abbas Salopiae attachiatus fuit ad respondendum Domino Regi de placito, Plac. 38 H. 3. rot. 7. quare in Domini Regis et liberae Capellae suae beatae Mariae Salopiae praejudicium non modicum, quae exempta est, ita quod * Nota. Dominus Papa, nec aliquis alius judex Ecclesiasticus jurisdictionem aliquam in ea habeat, exercuit jurisdictionem in Capella de Fytesho, quae pertinet ad Eapellam Domini Regis praedictam, spoliando de eadem Capella de Fytesho Clericos dictae Capellae Salopiae, qui eam ex collacione Decani & Canonicorum ejusdem Capellae optinuerunt. Et unde Laurencius de Brok qui sequitur pro Rege queritur, quod praedictus Abbas misit ad Ecclesiam de Fytesho, quae est de Capella Regia praedictae, & de advocatione Domini Regis, in qua quidam Clericus Domini Regis fuit institutus per Ballivos Domini Regis sicut pertinet ad libertatem Domini Regis, misit ibidem homines suos ad destituendum praedictum Clericum, et instituendum alium Clericum, qui dicebat se esse admissum per Episcopum, qui nullam jurisdictionem in ea habuit, et quandam cistam contra privilegia Domini Regis, quae deposita fuit in praedicta Ecclesia cum jocalibus, et aliis bonis fregerunt, & bona in eadem inventa ceperunt & asportaverunt, & triturare fecerunt blada praedicti Clerici Domini Regis, & asportari, in dedecus Domini Regis, et magnum praejudicium libertatis Capellae Domini Regis praedictae, unde dampnum habet ad valenciant 100 Marcarum. Et Abbas venit & defendit vim, etc. Et dicit, quod quicquid ipse fecit in praedicto negocio, fecit per mandatum Magistri Hugonis de Sancto Edmundo, cui commissum est jurisdictio in negocio Crucesignatorum, et per Literas suas patentes; quae testantur, quod mandavit dicto Abbati quod super injuriis et violenciis manifestis Roberto de Acton Clerico Crucesignato, Personae Capellae de Fytesho a Richardo de Honton Canonico Ecclesiae beatae Mariae Salopiae, et quibusdam aliis tam Clericis quam Laicis, celerem justiciam de die in diem procedendo sine omni strepitu judiciali, eidem exhibere curaret. Et si dictum Richardum et alios dictas violencias et injurias dicto Crucesignato intuliffe invenerit, eosdem ad satisfactionem condignam per censuram Ecclesiasticam compelleret, contradictores et rebelles per censuram eandem appellatione remota compescendo. Ita se gerentem, etc. Profert eciam formam qualiter debebat procedere sub sigillo praedicti Hugonis, quae testatur, Si Crucesignatus aliquis dicat Conservatori seu Executori Crucis; Talis tenetur michi vel tali in tanta summa pocuniae ex Testamento vel aliunde, veluti ex mutuo vel hujusmodi, sive per fidei dationem, sive per Cartam, vel aliam rationem, quia non procedetur per indaginem judicialem, set inquisicionem, nequaquam citer, set denunciet Executor sive Conservator per aliquem Bedellum, sive per duos nuncios juratos, illi qui dicitur teneri in aliqua summa pecuniae Crucesignato nomine ipsius Crucesignati, sive nomine executorio, sive eciam idem Executor Testamenti vesit in Terrae Sanctae subsidium aliquam porcionem pecuniae assignare pro mortuo eciam Crucesignato. Et si ille cui denunciatum est venerit vel comparuit coram Executore Crucis, Quaerat statim Executor, Tenerisne tali Crucesignato in tanta? etc. vel sic, Fecistine talem injuriam tali? etc. Si confiteatur se teneri vel fecisse, Executor compellat eum ad satisfaciendum de die in diem sine strepitu judiciali nullo obstante privilegio: si negetur, Juret incontinenti de veritate dicenda, etc. Unde dicit, quod per praedictam commissionem et praedictam formam ipse restituit quendam Robertum de Acton audita probatione sua, quod ipse spoliatus fuit de Ecclesia de Fytesho, in cujus possessione extitit per unum Annum & amplius per Episcopum Lychefeldensem. Et quia praedictus Abbas non dedicit, quin Ecclesia de Fytesho sit de advocatione Domini Regis, et de Capellaria ejus; Et eciam dicit, quod ipse destituit Clericum per Decanum & Capitulum admissum, & restituit praedictum Robertum, et hoc est contra libertatem Domini Regis, quod ipse aliquam jurisdictionem deberet exercere, nec sua jurisdictio in tantum se extendit ut poss●t destituere et instituere aliquem, maxim de eyes quae pertinent ad Capellariam Domini Regis, consideratum est, quod Dominus recuperet damp●a, et Abbas in custodia, etc. From which memorable Record I shall observe: First, That neither the Pope himself, nor his Delegates, no more than the Bishop, could exercise any Jurisdiction in or over the King's Free-Chappels, or the Churches belonging to them. 2ly. That the large Privileges granted by Popes to those who Crossed themselves for the Holy Land, and speedy righting of their Injuries in a summary way, extended not to the King's Free-Chappels, or Chaplains in them. 3ly. That the King by Judgement of his Court and Judges recovered Damages against this Abbot, and likewise committed him to Prison, for violating the Privileges of his Crown and Free-Chappel, notwithstanding this his Plea and Justification, by the Pope and his Delegates authorty. In the same Plea-Rolls upon an Attachment for suing in Courts Christian for two Chapels, the Prosecutor renounced his Suit there to avoid the like Fine and Imprisonment Rot. 19 dorso. for this offence to the King. Richardus de Chastyllun Procurator Willielmi de Chastyllun venit & dicit, quod non vult sequi versus Magistrum Galfridum de Tethese in Curia Christianitatis super Capella de Chelesham, et Belesham. Et de hoc invenit plegium Priorem de Wenelok qui manucepit pro eo, etc. As the King and his Judges this year were careful to prohibit all encroachments of Bishops and Ecclesiastical Courts upon the Rights and Prerogative of his Crown, so were they likewise to prevent it in Corporations and other Temporal Courts, as this memorable Record attests, relating to the City of bath, (for which I serve in Parliament,) who were not guilty of those disloyal usurpations, or illegal exactions then suggested against them, as their Plea and Issue manifests. Praeceptum fuit Vicecomiti, quod venire faceret coram Consilis Domini Regis 12. Plac. 38 H. 3. rot. 24. et ditioribus et discretioribus Civibus Bathoniae, ad respondendum Domino Regi pro se et tota Communitate Civitatis Bathoniae, de placito, quare * Nota. sine assensu Domini Regis, eligerunt sibi Majorem et 12. juratores, qui placita quae placitari solent in Hundredo Domini Regis, tenent et determinant coram eye, ad exhaeredacionem Domini Regis, etc. Et unde queritur, quod elegerunt sibi Henricum le Taillur, qui gerit officium Majoritatis, et capit consuetudines de Summariis et Pannicis Civitate Bathoniae. Et Cives Bathoniae veniunt & defendunt, & dicunt, quod nunquam elegerunt sibi Majorem, nec † To wit, by their own authority, or for the purposes suggested, they having them a Mayor for other purposes, by Charter. Majorem habere clamant, nec juratores elegerunt ad aliqua placita terminanda, nec unquam aliquas emendas ceperunt ratione Majoritatis de aliquibus transgressionibus in Civitate Domini Regis. Et de hoc ponunt se super Patriam. Ideo praeceptum est Vicecomiti, quod venire faciat, etc. nisi H. de Bracton prius ad partes illas venerit 12. de visneto, etc. qui nec, etc. & qui non sunt de homagio Prioris Bathoniae ad recognoscendum, etc. à die Sancti Michaelis in quindecim dies, etc. Et Cives ponunt loco suo Johannem le Scimitar, & Johannem de Claverton, etc. The King's Proctor in the Court of Rome being this year authorised by the King to take up 300 Marks for dispatch of the King's businesses there by his Commission, and taking it up from the Pope's Usurers, Merchants there, entered into this ensuing Obligation to them for payment thereof, under severe forfeitures and penalties, which the King must incur in case of nonpayment thereof. IN nomine Domini Jesu Christi, Amen. Anno Nativitatis ejusdem 1254. Indictione duodecima, mensis Maii die 16. Pontificatus Domini Innocentii Papae FOUR anno undecimo: in praesentia mei Noclerii Scrunarii & testium subscriptorum ad hoc specialiter vocatorum & rogatorum, Dominus Guido de Rosilione An. 38 H. 3. in Turri London. Archidiaconus Lugdunen. Nuncius & Procurator illustris viri Domini H. Dei gratia Regis Angliae, Domini Hiberniae, Ducis Normanniae & Aquitaniae, & Comitis Andegaviae apud sedem Apostolicam constitutus, habens a dicto Domino Rege mandatum de mutuo contrahendo usque ad summam trecentarum Marcarum sterlingorum novorum, prout in literis Domini Regis exinde confectis plenius contineri confessus est, et recognovit se pro negotiis dicti Domini Regis, ac necessariis utilitatibus apud eandem sedem Apostolicam promovendis et expediendis mutuo recepisse et babuisse a Bonifacio Bonisignoris et Bonaventura Bernardini, mutuantibus & solventibus, tàm pro se quam pro Bernardino Prosperini, Aldebrando Ildebrandi Civibus & Mercatoribus Senon. trecentas Marcas bonorum, novorum et legalium sterlingorum, et tredecim solidis, et quatuor ferlinges pro marca qualibet computatis, de quibus dictus Procurator procuratorio nomine se benè— & pacatum vocavit, exceptioni non memorato, & non soluto omni pecuniae omnino renunciando. Quas praetaxatas trecentas Marcas sterlingorum ipsis vel uni corum, aut ipsorum Nuncio praesens publicum instrumentum deferen●i & restituenti in Festo beati Michaelis proximo futuro London. apud Scaccarium Regis, per legitimam stipulationem promisit, dictus Procurator procuratorio nomine jam dictum Dominum Regem plenè soluturum & integrè redditurum, & quod si in dictis loco & termino praedicta pecunia ipsis Mercatoribus, ut dictum est, non fuerit integrè persoluta, extunc in antea stipulatione praedicta promisit eis dictus Procurator procuratorio nomine, pro damnorum et interesse recompensationem persolvere per singulos duos menses, pro singulis decem Marcis praedictis, unam Marcam ipsorum sterlingorum, et expensas unius Mercatoris cum uno equo et uno serviente, ubicunque fuerit, usque ad plenam totius dictae pecuniae solutionem; quam praedictam recompensationem dampnorum et interest, ante dictis Mercatoribus promisit in sortem dicti debiti nominatus Procurator procuratorio nomine nullatenus computare; ac non detinere memoratum debitum contra ipsorum meritorum voluntatem sub praetextu recompensationis praedictae ultra terminum praelibatum: pro quibus omnibus & singulis supradictis firmiter observandis & plenariè adimplendis, memoratus Procurator procuratorio nomine jam dictum Dominum Regem & successores suos praedictis Mercatoribus principales constituit debitores & pacatores, ipsum Dominum Regem cum omnibus bonis suis mobilibus et immobilibus, praesentibus et futuris, eisdem Mercatoribus propter hoc specialiter obligando. Renunciavit in praescriptis omnibus dictus Procurator procuratorio nomine, dicti Domini Regis & successorum suorum omni Juris & Legum auxilio Canonici & Civilis, consuetudini, et statuto privilegio fori, beneficio restitutionis in integrum, et exceptioni etiam quod praedicta pecunia non sit conversa in utilitatem dicti Domini Regis et terrae suae, constitutioni de duabus dietis Concilii generalis, omnibus Apostolicis literis, indulgentiis, et aliis quibuscunque, a sede Apostolica impetratis, ac etiam impetrandis, & omni exceptioni, actioni, defensioni & rei quae obj●ci possit contra hoc instrumentum vel factum. Ad majorem autem dictorum Mercatorum cautelam, praefatus Procurator bona fide promisit, quod dictum Dominum Regem studiosè & fideliter, laboraret ut— omnia & singula supradicta antedictis Mercatoribus observentur. In hujus itaque rei testimonium & evidentiam pleniorem, praesens Instrumentum dictus Dominus Archidiaconus suo sigillo roboravit. Datum Assisii coram hiis testibus; scilicet, G. Magistro Hugone de Communiaco, teste Pontio de Salisto Clerico, test. Willielmo de Rossilione, test. G. Thomasso de Venant. famil. dicti Archidiaconi, etc. Ego— Authoritate Imperiali Notarius publicus praedictis omnibus interfui, & hoc Instrumentum scripsi & complevi rogatus. Tom. 2. p. 806. l. 1. before The King, insert; In a Bundle of original Writs of this year and their Returns, (An. 39 H. 3.) I found in the White Tower, there are no lesle than 21. Attachments and Processes issued to the Sheriff of Lincoln only, against several Ecclesiastical persons and others; quare tenuerunt, et quare secuti Brevia Regis An. 39 H 3. in Turri London. sunt placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem nostram: I shall render you only a breviate of the Plaintiffs and Defendants names; Richardus de Swaldebore & Christiana uxor ejus, vers. Roger. de Imyngham & Radulphum Personam Ecclesiae de Starteford. Richardus de Hewel verse. Radulphum fill. Laurentii. Radulphus de Martinesthorpe vers. Willielmum Personam Ecclesiae de S. Wosold. Willielmus de Cutroft verse. Johannem Personam Ecclesiae de Anderby Decanum de Kandestro. Willielmus de Crokton verse. Walterum Personam Ecclesiae de Dunstore. Richardus de Swaldeclive & Christiana uxor ejus, vers. Simonem le Monte, & Laur. de la Champaign. Aluredus de Amanototer vers. Simonem Decanum Christianitatis Lincoln. (who held a Suit) pro trecent. Marcis pro damnis suis, & 3. Marcis pro Willielmo le Papeter, pro damnis suis; levied of his Ecclesiastical goods by the Bishop of Lincoln, for holding such a Plea in Court Christian against them. Edith. Page vers. Reginald. fill. Marger. de Lincoln. Robertus de Norton vers. Magistr. Robertum Condeney. Willielmus de Askeby verse. Johannem Decanum Christianitatis Lincoln. Robertus de Norton vers. Magistr. Rogerum de Askeby. Nicholaus de Heurell verse. Radulphum fill. Laurentii (an alias.) Willielmus de Sancto Philoberto vers. Magistrum Willielmum Archer. Richardus de (torn) vers. Willielmum Archidiaconum Linc. & Magistr. Robertum Offic. ejus. Johannes de Rocheford vers. Magistr. Willielmum de Lucy. Radulphus de Maire vers. Richardum de Blend, Magistr. Alexand. de Deping, & Radulph. Decanum de Stamford; quare secuti sunt placitum in Curia Christianitatis, et Decanus tenuit idem placitum in eadem Curia contra Prohibitionem nostram, et in deceptionem Curiae nostrae fecerunt praedictum eadem excommunicari, capi et imprisonari, et in prisona nostra Linc. detineri, quousque deliberatum fuit per praeceptum nostrum. After which there was a Jury impanelled between them, concerning the prosecuting and holding this Plea, and excommunicating, imprisoning the Plaintiff after the Prohibition, upon which issue was joined, and found for the Plaintiff; as the Panel and Inqusition joined to the Writ attest. There are two other Writs of this sort, but the names are torn and decayed. Besides these I find two Writs of Attachment issued to the Sheriff of Lincoln. Pone per vadios & salvos plegios H. Episcopum Linc. quod sit coram Justic. nostris apud Westm. etc. Et ibi habeat Johannem de Wadingham & Gilbertum Capellarium de Copinham, ad respondendum Radulpho de Normannerby de placito, quare secuti sunt placitum in Curia Christianitatis de laico feodo ipsius Radulphi in Copinham, contra Prohibitionem nostram, etc. Teste W. de Thurkelby apud Westm. 8 die Maii, anno regni nostri 39 And an alias, 18. Octobris. Teste ut supra: between the same parties: And one Writ of Attachment more to the Sheriff of Lincoln, brought by Gerardus de Fernivel, versus Abbatem de Bardeneye, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de advocatione Ecclesiae de Beringsham, contra Prohibitionem nostram. Teste meipso apud Linc. 3. die Maii, anno regni nostri 39 These 24. Writs issued this year to this one Sheriff of Lincoln, against those illegal usurpations of the Bishop, Dean, Archdeacon, and Officials upon this King's Crown, Prerogative, his Subjects liberties and properties; which is very remarkable, Henry Lexinton was then Bishop. In the decayed Plea-Rolls of Term Mich. An. 39 H. 3. as I conjecture (in the Tower,) I met with these Suits for holding and prosecuting Suits in Ecclesiastical Courts for Free-holds and Lay-Chattells, against Prohibitions and Attachments. Magister Eustachius de Cestreton attachiatus fuit ad respondendum Hugoni de Plac. 39 H. 3. r●t. 10. Loges, quare contra Prohibitionem, etc. traxit eum in placitum in Curia Christianitatis d● laico feodo ipsius Hugonis in Cestreton, etc. Vnde idem Hugo queritur, quod ipse exigit ab eo in Curia Christianitatis de certa pecunia pro decimis molendini, et certum pratum, scilicet, tres acras prati, & praeterea de * Warecto. See Sir Henry Spelman's Glossarium, pag. 565. Wareto, et de terris incultis, si illas locaverit, ipse petit decimum denarium, & inde producit sectam, etc. Et Magister Eustachius venit & defendit contra eum & contra sectam suam, quod nunquam traxit eum in placitum de aliqua certa re, nisi tantum de decimis foeni et molendini, sicut decimae inde dari debent; nec aliquam acram prati petit, nec denarium de molendinis, nec aliquid de wareto vel terra, nisi tantum garbas, et ideo praeceptum est eidem Eustachio; quoth de nullo placito de caetero sequatur in Curia Christianitatis, nec de aliquo laico feodo, nec de aliquo quod sit contra Coronam Domini Regis. Johannes Bec. optulit se 4 die versus Magistrum Robertum de Herfes Archidiacono Lincolniae de placito, quare contra, etc. tenuit placitum in Curia Christianitatis de laico feodo ipsius Johannis in Boby, etc. Et Magister Robertus non venit, etc. Et Vicecomes mandavit quod non habet laicum feodum. Et ideo mandatum est Domino Episc. Lincolniae quod distringat eum, quod sit in Octabis Sancti Martini. Radulfus de Windeburg optulit se 4. die versus Magistrum Rogerum de Burton de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de laico feodo ipsius Radulphi in Windeburg, contra Prohibitionem, etc. Et Magister Radulphus non venit, etc. nec habet laicum feodum. Et ideo mandatum est Domino Archiepist. Eborum quod distringat eum quod sit a die Sancti Martini in 15. dies, etc. Et idem Radulphus non sequitur versus judices. Tom. 2. p. 860. l. 24. after Februarii, add; In the decayed Plea-Rolls (in the Tower) of Hill. Term, Anno 40 H. 3. I find these Prohibitions, Attachments, and Proceedings against Prosecutors and holder's of Suits in Spiritual Courts for Chattels and Free-holds not belonging to them. Nicholaus de Wottesden attachiatus fuit ad respondendum Richardo filio Godesridi Pat. 40 H. 3. Rot. 6. Buks. de Wicumb de placito, quare in Curia Christianitatis tenuit plac●tum de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem, etc. Et unde queritur, quod cum Agnes Bradford & Rogerus filius ejus implacitaverunt ipsum coram praedicto Nicholas, petendo ab ●o 30. s. quae non fuerunt de Testamento vel Matrimonio, et ipse detulisset ei breve Domini Regis in Capella de Wuburn in crastino Sanctae El●nae anno regni Domini Regis, nunc anno 40. ne placitum illud inter eos teneret, praedictus Nicholaus spreta Prohibitione tenuit praedictum placitum coram eo, et ipsum fecit excommunicari; Unde dicit, quod deterioratus est, et dampnum habet ad valenciam Centum solidorum. Et inde producit sectam, etc. Et Nicholaus venit, & defendit vim & injuriam quando, etc. Et benè defendit contra ipsum & sectam suam, quod nunquam tenuit placitum de aliquibus catallis in praedicta Curia postquam ipse praedictum breve Domini Regis detulit. Et hoc offert defendere versus ipsum & sectam suam, sicut Curia consideraverit. Et ideo consideratum est, quod praedictus Nicholaus vadiet legem se 12. manu. Et veniat cum lege in Octabis Sancti Hillarii. Plegii de lege Adam Averill, & Richardus de Norwico. Postea à die Sancti Johannis Baptistae in quindecim dies venit praedictus Nicholaus, & fecit legem suam. Ideo consideratum est, quod ipse Nicholaus inde sine die, & Richardus filius Godefridi in misericordia pro falso clamore. Et prohibitum est praedicto Nicholas ne ulterius Richardum praedictum placitet; et injunctum ei, quod sine dilacione faciat ipsum absolvi. Postea venit praedictus Richardus, & questus fuit, quod praedictus Nicholaus eum nondum fecit absolvi. * Note the vexation. Imino impetravit breve Regis de capiendo ipsum occasione praedicti placiti. Ideo praeceptum est Vicecomiti, quod attachiet eum quod sit a die Paschae in unum mensem, ad respondendum de transgressione praedicta. Idem Richardus optulit se 4. die versus Magistrum Johannem de Cumpton de placito, quare ipse simul cum praedicto Nicholas tenuit praedictum placitum in eadem Curia, contra eandem Prohibitionem. Et ipse non venit, etc. Et plures fecit defaltas. Ita quod mandatum fuit Episcopo Lincolniensi, quod faceret eum venire, eo quod Clericus est, et non habet, etc. Et quia Episcopus obiit, mandatum est Officiali Archiepiscopi Cantuariensis, quod faciat eum venire in Octabis Sancti Hillarii, etc. Richardus filius Martini de Oteringham optulit se 4. die versus Magistrum Thomam Ibidem. Eborum. de Grimmeston de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis, etc. contra Prohibitionem, etc. Et ipse non venit, etc. Et fuit attachiatus per Willielmum de la Chambre de Holm, & Adam Horeband de eadem. Ideo ponatur per meliores Plegios, quod sint à die Sancti Hillarii in quindecim dies. Et primi, etc. Johannes filius Willielmi Essoniator Galfrid. de Wulmerston optulit se 4. die versus Ibid. Rot. 15. Cumberland. Priorem de Monte Acuto de placito, quare secutus est placitum in Curia Christiani. de catallis et debitis quae non sunt de Testamento, etc. Et ipse non venit, etc. Et attachiatus fuit per Robertum de Hamme, & Johannem Pay de eadem. Ideo ponatur per meliores Plegios, quod sit à die Paschae in quindecim dies. Et primi, etc. Henricus de Stanel. optulit se 4. die versus Henricum Pri●rem de Wederhall, Willielmum le Carpenter, Willielmum Fayrheved, Willielmum filium Aldurae, Johannem filium Richardi Must, & Richardum Must, de placito, quare secuti sunt placitum in Curia Christianitatis de laico feodo ipsius Henrici, etc. Et ipsi non venerunt, etc. Ibid. Rot. 40. Somerset. Et praedictus Prior fuit attachiatus per Johannem filium Johannis de Bouleyn, & Henricum de Wedrehall. Et praedictus Willielmus, et omnes alii fuerunt attachiati per Richardum de Bastenthweyt, Adam Bradheved, Dryteythekeld, & Adam de Kirke Oswald. Ideo ponatur per meliores Plegios, quod sit à die Sancti Hillarii in tres septimanas. Et primi, etc. In a Bundle of Writs (in the Tower) Anno 40 H. 3. Willielmus de Gaunt sued Bundela Brevium in Turri London. an. 40 H. 3. forth a Writ of Attachment, versus Thomam Priorem de Markely Vic. Linc. ostensur. quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Lestamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem nostram. Teste, etc. 15. die Junii, anno regni nostri 40. Tom. 2. p. 853. l. 16. after Junii, add; The original Instrument of this Accord made by Adam de Marisco, between the Bishop of Winton and the Prior and Monks of St. Swithin, ratified by the King's Patent; I found in the White Tower, agreeing with that in the Patent-Roll. In a Bundle of Patents and Certificates of Elections, etc. in the White Tower, An. 40 H. 3. I found this Certificate of the Chapter of Landaff, of their Election of William Radnore for their Bishop, by the King's licence, (who recommended another) after the decease of John their Bishop, desiring his confirmation thereof. EXcellentissimo Domino suo H. Dei gratia illustri Regi Angliae, Domino Hiberniae, Bundela Petit. & Ce●tif. an. 40 H. 3. in Turri London. See Godwins Catalogue, p. 427. Duci Normanniae, Aquitaniae, & Comiti Andegaviae, Capitulum Ecclesiae Laudaven. salutem in Domino sempiternam, & orationes in Christo cum devotione. Defuncto bonae memoriae Johanne quondam Landavens. Episcopo, nobis de solita clementia vestra per literas vestras patentes liberam vestri gratia concessistis eligendi facultatem. Nos autem Deum habentes prae oculis, salubri consilio literarum vestrarum firmiter, ut decuit, inhaerentes, invocatâ Spiritus Sancti gratiâ, de unanimi assensu & voluntate omnium fratrum nostrorum, Magistrum Willielmum de Radnore Thesaurarium nostrum, virum discretum & honestum, egregiè literatum, Deo & Ecclesiae devotum, Regiae Majestati vestrae humiliter inclinatum, et rei publicae, per Dei gratiam, valde profuturum, in temporalibus cautum, in patrem elegimus & pastorem, Celsitudini vestrae, quam conservet & augeat Altissimus, humiliter supplicantes et devotè, quatikus dictae Electioni nostrae Regium assensum pie praebere dignemini; Nec molestè far velitis, si placet, quod preces vestras ad praesens exaudire * Who, it seems, recommended another to them whom they knew not. nequivimus; Cum ille qui nunc instinctu Spiritus Sancti duximus eligendum à puerili aetate sua nobis cognitus, existit, et inter nos laudabiliter et continue conversatus suerit in Ecclesia nostra, quae semper Clericos de gremio suo cujus●ibet Ecclesiae (dummodo digni ertiterint) in Electionibus celebrandis caeteris Clericis duxit praeferendos. Propter quod devotissimè petimus, nè praedicto facto nostro, quod, ut speramus, a Deo processit, in aliquo, quod Deus avertat, moveri aut turbari velitis; sed potius, si placet, processui nostro Canonico congratulari dignemini. Valeat & crescat Regia potestas vestra semper in Domino. Dat. anno Domini M. CC. LVI. 5. Kal. Aug. Whereupon (it seems) the King was satisfied, and ratified his Election. In the fragments of Pleas in the Tower, Term. Trin. An. 41 H. 3. as I conjecture, I met with these Suits and Attachments upon Prohibitions. Willielmus fill. Henrici de Assekewyke per Attornatum suum optulit se 4. die versus Plac. de Term. S. Trinitat. An. 41 H. 3. in Turri London. M. 3. Ebor. Priorem Sanctae Trinitatis Eborum de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Lestamento vel Matrimonio▪ contra Prohibitionem, etc. Et ipse non venit, etc. Et plures fecit default as. Ideo praeceptum est Vicecom. quod distringat eum per omnes terras, etc. Ita quod de exitibus, etc. Et quod habeat corpus ejus. Idem Willielmus per Attornatum suum optulit se 4. die versus G. Archiepis●opum Ibidem. Eborum, de placito, quod esset ad hunc diem, & quod haberet hic Willielmum Decanum Eborum, & Thomam de Aunton Clericos suos, ad respondendum eidem Willielmo de placito, quare secuti sunt placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Lestamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem, etc. Et praeceptum fuit Vic. quod attach. eos, quod essent ad hunc diem. Et. Vicecomes nihil inde fecit. Ideo sicut prius praeceptum est Vic. quod attach. eos, quod fiut in Octab. Sancti Michaelis. Et Vic. sit auditurus Judicium suum. Willielmus filius Martini per actionem suam optulit se 4. die versus Richardum Pytecock de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis et Ibid. m. 12. debits quae non sunt de Lestamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem, etc. Et ipse non venit, etc. Et plures fecit Defanltas. Ita quod primò fuit attach. per Rogerum Atteyate de Bermingham, & Thom. fill. Johannis Tyxtor. de eadem, & secundo per Willielmum de Bermingham, & Robertum Bateman de eadem. Ideo ipsi in misericordia. Et praeceptum est Vic. quod distringat eum per omnes terras: Ita quod de Exit. etc. Et quod habeat corpus ejus in Crastino Animarum, etc. Tom. 2. p. 935. l. 21. add; I found in the White Tower Chappel this Epistle and Petition of the Freers' Minorites to King Henry the 3d. to confirm their intrusion into St. Edmunds by his second Charter, not deeming the Pope's Bull they had got, sufficient; which the Abbots and Monks contemned and set at naught: wherein they highly extol his piety, liberality, care to propagate Religion and Order, asserting his and other King's Ecclesiastical prerogatives therein. GLoriosissimo Principi & in Christo amantissimo Domino, ac piissimo patri Domino Henrico, Dei gratia illustrissimo Regi Angliae, Domino Hyberniae, Duci Aquitaniae, sui devoti & supplices servuli & alumpni, Frater H. Fratrum minorum in Anglia, minister humilis, cum universo Capitulo eorundem Oxoniae celebrato, quicquid salutis & prosperitatis, gratiae & gloriae optari potest tantae benignitati. Cum à primo ingressu Ordinis nostri in terras vestro Regimini & Dominio subjectas, clementiam vestram nobis semper invenerimus in omnibus favorabilem & benignam, Ita ut indefessa largitatis munificentia in omnibus Casibus utitur, hujus vitae mortalis transitoria necessitas quantumvis viles & abjectos, de vestrae liberalitatis habundantia, tanquam pater filios sustentare non cessaveritis et fovere, contra calumpniantes & persequentes defendere, & * 〈…〉. 99 ●. obtrectantibus ex zelo pii amoris, disertis rationibus, juxta datam vobis coelitus industriam, & efficacibus excusationibus obviare, & ut sub compendio dicamus, ab omnibus semper malis protegere, et in bonis promovere; Non sufficit nostra mendicitas juxta condignum persolvere gratias, nec quicquam rependere vestrae Celsitudinis tantae bonitati, sed Dominum à quo bona omnia procedunt, qui quod uni ex minimis suis fit, sibi fieri protestatu●, totis cordium medullis indefessa precum instantia pro vobis supplices unanimiter exoramus, ut a vestra dominatione naxia semper depeslat, et omnia vobis profutura concedat. Sane inter omnia vestrae pietatis beneficia, praecipuum et excellens reputamus, sic et Christo jesu Domino nostro reputari indubitanter arbitramur, et ad gloriam Divini nominis pro animarum procuranda salute, quod Domum nostri Ordinis apud Sanctum Eadmundum in area vestra propria, ubi fratres in non modico numero Domino servientes et Sancto Eadmundo, doctrinam praedicantes, salutaria consilia tribuentes, ac pro vobis et vestris orantes, commorari poterunt, firmo decreto authoritate et virtute Regia collocatos, sicut evidentius Chartae Regiae declarabant, solempnis missio Justiciariorum à latere vestro firmavit, et patentium literarum Regalium tenores quae ad memoriam praesentibus et futuris in testimonium habentur et apertissime protestantur. Hoc itaque quod ab initio fratres fieri optaverunt, ob hoc praecipuè & solum, quod locus ille efficaci auxilio medelae spiritualis ad expurgandas spurcitias plurimum indigebat; Apostolicam sedem adierunt, obtinueruntque primum Monitorias Abbati et Monachis directas, ut fratres benigne sustentarent, omnibus pro impensis: postea increpatorias inde retulerunt, et iis pro * So little did the Abbots and Monks of St. Edmund's Abbey value the Pope's Bulls, Authority, or Admonitions. nihilo ductis, demum procur●tibus fratribus ab eadem Sede efficacia privilegia, † Fortasse, Bullis. — cum aliis literis Papalibus Monachis directis, cum cogentissimis praeceptis et executione potenti sunt obtenta. Quin haec omnia praefati * So little did the Abbots and Monks of St. Edmund's Abbey value the Pope's Bulls, Authority, or Admonitions. Monachi aspernentes, in nullo penitus mandatis postpositis de suscipiendis juribus animarum et sustivendis, parere voluerunt; donec Deus, in cujus manu sunt corda Regum, cor vestrum igne sui amoris accensum, ad illud converteret, ut per manus vestras operaretur jam ad salutem animarum in terra vestra. Scimus enim & pro certissimo tenemus, quod nisi▪ vestrae potestati vel clementiae pietas affuisset, nihil omnino de tam salutari re fuisset actum, quod ineffabiliter Dei ad gloriam, et ad laetitiam peccatoribus adveniat, toti populo ad salutem, vobis ad honorem in terris, et ad cumulum gloriae cedet in excel●is; Ideoque pauperum amantissime pater! absit à vestrae bonitatis constantia, opus negligere tantae pietatis, sed amore Dei sapienter recogitet mansuetudo vestra— qui creduntur in mundum, potestate, sapientia & benignitate sua, ipsum indefessa longanimitate bonitatis suae sustinet & gubernat, nec unquam deserere dignetur. Hoc namque nunc intelligere debent Reges terrae, ut tanquam filii carissimi, devotis cordibus disciplinam patris coelestis apprehendere, ut in sustentandis nobis, id ipsum, ab ipsis ad Dei cultum et animarum medelam pia devotione facta sunt, sic ipsum indesinenter imitentur in terris, ut cum ipso perpetuo regnare mereantur in coelis; Quod unanimiter petimus, servi a Domino, a Patre filii, humiles ab Excelso, & humiliter requirimus totis cordibus sicut audemus, quatinus ad confortanda & confirmanda penitus in devotione ad Dominum pro nobis, devotorum corda servulorum vestrorum de throno Regiae Majestatis praecipere dignemini, novas literas patentes exire ad Sanctum Eadmundum publicandas, quibus plenius innotescat universis, Domum nostrae Ordinis pro perpetua stabilitate mancre vultis, et ab haeredibus vestris Regibus Angliae, pro vestra et eorum et antecessorum vestrorum salute, ad Dei gloriam et beati Eadmundi meritum et honorem, ibi d●bet, juxta quod a vobis praeceptum est, fratribus Ecclesiam fieri, perpetuo protegi ac defendi. Tantum si placet Dei intuitu, & salutis animarum, nostraeque mendicitatis obtentu facientes, ut & divinae propitiationis, qui pro recuperandis animabus perditis mori dignatus est, habundantiorem gratiam conquirere, & paupertatis nostrae devotionem vobis indissolubiliter astringere meritò debeatis. In Dignitatis vestrae prosperitate conservet (Vos) nobis Deo & populo suo per tempora longiora. About the 43d. year of King Henry the 3d. Thomas Lidel Bishop of Dune in Ireland being oppressed and distrained by the Earl of Ulster, for refusing to appear and answer in his Court, to the prejudice of the King's Crown and Dignity, and violation of his Oath of Fealty to him, sent his Archdeacon to the King with this Epistle, imploring his Royal assistance and relief against these vexatious oppressors; wherein he asserts, that it is the principal part of Regal Dignity to defend the Church, and restrain the disturbers of Ecclesiastical Liberty, which he earnestly presseth him to discharge in his particular Case, to prevent the mischiefs therein specified, and prevent his recourse to the Court of Rome, there to seek for redress; which Letter I discovered in the While Tower. EXcellentissimo viro & Domino suo reverendo H. Dei gratia illustri Regi Angliae, An. 43 H. 3. in Turri London. Domino Hyberniae, & Duci Aquitania; Th. Divina miseratione Dunen. Ecclesiae Minister humilis, salutem & orationum suffragia. Cum ad Regiam pertineat dignitatem Ecclesias defensare, Ecclesiasticaeque libertatis perturbatores compescere; Nos quoque qui vobis fidelitatis fecimns Sacramentum, per Dominum William. de Bourg Com. Ulton. novis & indebitis exactionibus quas nunquam aliquis praedecessorum nostrorum alicui Com. hactenus facere consuevit, hiis diebus indebitè opprimimur & gravamur: Et quod in praejudicium Regiae dignitatis vestrae, et Sacramenti quo vobis et Coronae vestrae sumus astricti laesionem, in Curia ipsius Com. respondere nolumus sicut nec tenemur, terras ad Crociam nostram pertinentes nobis in Curia sua adjudicavit, ac Maneria nostra spoliavit bonis nostris. Quare Dom. A. Archidiaconum nostrum, praesentium bajulum nostrum & Cleri nostri procuratorem et Nuncium ad vestrae transmittimus refugium: Excellentiae vestrae humiliter ac devotè in Christo supplicamus, quatinus qualiter praedecessores nostri Dunen. Episcopi pro salvandis Regiis libertatibus adversus Comites Ulton. stare consueverunt, et quos labores pro Regiis negotiis sustinuerunt ad memoriam, si placet, revocantes, Dom. Archid. in hiis quae vestrae Majestati pro nobis et Clero nostro plenius explicabit benigne exaudire, et gravaminibus quae nobis inj●ste inferuntur, remedium exhibere dignemini opportunum. Pro jesu Christi nomine, et animae vestrae salute salubriter prospicientes, quod magnificum nomen vestrum, quod à primo adventu Anglicorum in Vlton. tam reverenter hactenus recitatur in singulis Missis per Dunen. Dioc. celebratis, nbi plures quam alicubi in Hybern. infra tantae terrae spacium usque ad haec tempora habundant Sacerdotes et Religiosi, pro defectu defensionis debitae a tam salubri memoria non cesset, quod absit. Si enim in hiis nostris pressuris celerius remedium nobis vestra non adhiberet Magnificentia, oportet nos Monasteria nostrae Dyoc. desolatata, et Maneria nostra vasta, et totam Dyoc. relinquere interdictam, et quatinus poterimus Curiam Romanam adire pro remedio ibidem perquirendo. Valeat et vigeat Excellentia vestra diu et benè in Christo. In the Plea-Rolls of Pasch. & Mich. 43 H. 3. (in the Tower) I find these Suits and Attachments brought for prosecuting and holding Suits in Courts Christian, against the King's Prohibitions. Decanus Sancti Pauli London. & Magister R. Officialis Episcopi London. attachiati fuerunt ad respondendum Humfredo de Rubbeswurth de placito, quare tenuerunt placitum Plac. de Termino Paschae, an. 43 H. 3. Midds. in Curia Christian. de catallis, etc. quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem, etc. Et unde idem Hugo queritur, quod ipsi tenent placitum in Curia Christianitatis inter ipsum & Abbatem de Waleden. & Galfrido de Lucy, occasione executionis Testamenti W. Comitis de Maundevill. de quodam debito C. librarum, qui debebatur S. Archiep. Cantuar. Et Decanus & Officialis veniunt & dicunt, quod re vera ipsi Executores traxerunt eum in placitum coram eis de quibusdam articulis cujusdam compoti reddendi de quodam Manerio quod traditum fuit pro praedicto debito: & de articulis illis processum fuit usque ad sententiam, & quod ipse consensit in eos; et cum perventum fuit ad judicium, tunc primo protulit breve de Prohibition. Et quia Executores praesentes non sunt, ideo dictum est Judicibus, quod non procedant antequam Executores compareant. Et quia Abbas non venit, praeceptum fuit Vicecomiti quod attachiaret eum; & ipse mandat, quod cepit averia sua; ideo sicut prius attachiet eum, quod sit à die Sanctae Trinitatis in tres septimanas. Et quia Vicecom. mandavit quod Galfridus de Lucy nihil habet in Comitatu Midds. ideo attachietur in Com. Essex. quod sit ad eundem diem. Et dicit quod Ernaldus de Maundevill. unus Conquerentium non est pros. & ideo ipse & pl●g. sui de pros. in misericordia, scil. William. de Maundevill. & Radulfus filius suus. Ricardus de Merton per Attornatum suum optulit se quarto die versus Priorem de Coneham de placito, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et Lincoln. debitis quae non sunt, etc. contra Prohibitionem, etc. Et ipse non venit. Et plures fecit defaltas. Ideo praeceptum est Vicecomiti, quod distringat eum per omnes terras, etc. Et quod de exitibus, etc. Et quod habeat corpus ejus in Crastino Sancti Johannis Baptistae. Umfridus de Canc. Essoniator Roberti Haneworth. & Radulphus de Norff. Essoniator Ibid. Linc. Innocen. — optulerunt se quarto die versus Radulphum Decanum Christianitatis Lincoln. Johannem oue la Barbe de Linc. & Sylvestrum de Lincoln. Capellarium de placito, quare secuti sunt placitum in Curia Christianitatis de catallis, etc. quae non sunt, etc. contra Prohibitionem, etc. Et ipsi non venerunt. Et praeceptum fuit Vicecom, quoth attach. eos, quod essent hic ad hunc diem. Et Vicecom. nihil inde fecit, sed mandavit quod praeceperat Ballivis libertatis Lincoln. qui nihil inde fecerunt. Ideo praeceptum est Vic. quod non omittat propter praedictam libertatem, quin attach. eos, quod sint in adventu Justice. Et unde Vic. mandavit, etc. Nigellus de Langeford & Matild. de Gonsell oped. se 4 die vers. Magistr. Nicholaum Pla●. 15 ●. Mich. an. 43 H. 3. rot. 6. Dors. de Stauneford de plac. quod cum idem Nicholaus in Curia Domini Regis, coram ipso Dom. R. apud Rading. attachiatus esset, M. de Havershager avuncul. predict. Nigel. & fratr. predict. Matild. cujus haeredes ipsi sunt; quare secut. fuit plac. in Curia Christianitatis de advocatione Ecclesiae de Gailburg, contra prohibitionem Dom. Regis. Et idem Nicholaus venisset in eadem Cur. & defendisset contra eundem M. & sectam suam, quod nunquam secutus est placitum in Curia Christian. contra prohibitionem Dom. Regis. Et inde vadiasset legem suam, & illam in eadem Curia Dom. Regis tenuisset. Et praeterea, in eadem Curia ei prohibitum esset, ne plac. illud ulterius sequeretur, ac ipse coram justic. in eadem Curia Dom. R. concessisset, quod plac. illud ulterius non sequeretur; imo quod penitus revocari faceret quicquid per ipsum in placito illo in Curia Christianitatis actum esset: Idem Nicholaus postea, contra Prohibitionem et Concessionem suam praedictam secutus est placitum illud in praefata Curia Christianitatis de advocatione Ecclesiae praedictae, ad exhaeredationem ipsorum Matth. et Matil. et in contemptum Dom. Regis manifestum. Et ipse non venit, &c: Et praeceptum est Vic. quod attach. eum, quod esset ad hunc diem. Et Vic. manned. quod Clericus est, et non habet laicum feodum per quod, etc. Et ideo mandatum est R. Episc. Coventr. & Lychf. quod faceret eum venire, etc. In Placita Assisarum (in the Tower) coram Rogero de Thurkely & sociis suis, Itin. de Banco, anno regni Regis Henrici fill. Johan. 44. Kanc. I find these Suits and Attachments brought for prosecuting and holding Plea in Ecclesiastical Courts, of things whereof they had no Legal Conusance, against the King's Prohibitions, to the prejudice of the King's Crown, Dignity, and Subjects Liberties. Henricus de Baynorth & Maugerus de Knoll optulerunt se 4 die versus R. Episcopum Lincolniensem de placito, quod esset ad hunc diem & ibi haberet Mathaeum Archidiaconum Buk. Johannem de Cumpton Officialis ejusdem Archidiaconi, Radulphum Decanum Rot. 17. dorso. Buk. & Ranulphum de Neston, ad respondendum eis de placito, quare cum Magister Ranulphus de Neston Persona Ecclesiae de Preston in Curia Regis hic coram justiciariis recup. seisinam versus praedictos Henricum et Maugerum, de una virgata & sex acris terrae cum pertinentiis in Cunel. ut Jus Ecclesiae sua de Preston per servicium sustentandi quendam Capellanum, qui singulis septimanis imperpetuum divina celebraret in Capella de Cunel. quae subjecta est Ecclesiae praedictae de Preston: Ita quod iidem Henricus & Maugerus & haeredes eorum distringerent praedictum Ranulphum, et Rectores ejusdem Ecclesiae pro eodem servicio necessitate compellente: dicti Matthaeus, Johannes, & Ranulphus per eo quod idem Henricus & Maugerus praedictum Ranulphum praedictum servicium facere recusantem pro eodem servicio secundum consuetudinem Curiae distringerent, tenuerunt inde placitum in Curia Christianitatis inter ipsum Radulphum et praedictum Henricum et Maugerium in praejudicium Coronae et dignitatis Regis, et contra Prohibitionem, etc. Et ipse non venit, & habuit diem per Essoniatorem suum ad hunc diem. Postea attachiatus fuit per Griffinum Praepositum, & Radulphum le Messer. Ideo ponatur per meliores plegios, quod sit in crastino Sancti Johannis Baptistae. Et primi, etc. Simon de Chendoz & Willielmus de Sherperell optulerunt se 4 die versus Personam Ecclesiae de Malketon de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis Cantebr. Ibid. 18. dorso. de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem, etc. Et ipse non venit, etc. Et praeceptum fuit Vicecomiti quod attachiaret eum quodesset ad hunc diem. Et Vicecomes nichil inde fecit, set mandavit quod Clericus est, & quod non habet laicum feodum per quod potest attachiari: Et ideo mandatur Officiali Episcopi Eliensis, quod faciat eum venire à die Paschae in unum mensem per Bartholomaeum Baygnard. The like Suit there is Rot. 13. Kant. between other persons. Alicia de Arnald optulit se 4. die versus praedictum Archiepiscopum Ebor. de placito quod esset ad hunc diem, & hic haberet Magistrum Alanum de Sexdecim vallibus Rot. 20. intus Eborum. ad respondendum eidem Aliciae de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt, etc. contra Prohibitionem, etc. Et ipse Archiepiscopus non venit, etc. Summoneas, etc. ad andiend Judicium, attachietur quod sit ad praedictum terminum. Praeceptum fuit Vicecomiti, quod attachiari faciat Nicholaum de Sancta Maria, ita quod haberet eum hic ad respondendum Domino Regi extra regnum suum existenti, dum Rot. 21 dorso. ad custodiam & pupplica negocia regni assignaret dilectum Clericum suum Walterum de Merton, idem Nicholaus in contemptum ipsius Regis, et grave impedimentum negociorum suorum, inhiberi procuravit occasione cujusdam pecuniae quae non est de Testamento vel Matrimonio, ne aliquis sub poena Excommunicationis eidem Waltero communicaret, desicut pecuniae et catalla aliaque non sunt de Testamento nec Matrimonio, jurisdictionis dicti Dom. Regis sunt, et specialiter pertinent ad coronam et dignitatem suam. Et Vicecomes nichil inde fecit, set quod Willielmus Evorard de Clifton, & Petrus de Haukeston manuceperunt eum; ideo ipsi in misericordia. Et praeceptum est Vicecomiti quod distringeret eum per omnes terras, etc. ita, etc. Et quod de exitibus, etc. Et quod habeat corpus ejus à die Paschae in quinde●i●● dies, etc. Ricardus de Mucegros optulit se 4. die versus Ricardum de Boneham Officialem Rot. 17. intus Wygorn. Archid. Wygorniensis de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem, &. Ricardus non venit, & fuit attachiatus per Ricardum le Engleys & Adam Covel. Ideo ponatur per meliores plegios quod sit in octabis Sancti Johannis Baptistae, etc. Willielmus de Stokes, & Joel de eadem, optulerunt se 4. die versus Thomam le Butyller, Atrandum Taunton. Johannem de Cantilupo, Bartholomaeum de Pultingmore, Rot. 28 dorso Devon. & Brianum de eadem, de placito, quare praedicti Thomas & Magister Johannes tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de laico seodo praedictorum Willielmi et Joelis in Pultingmore, contra, etc. Et de placito, quare praedicti Bartholomaeus et Ricardus secuti sunt idem placitum in eadem Curia, contra Prohibit. etc. Et ipsi non venerunt, etc. Et praeceptum futt Vicecomiti quod attachiaret eos quod essent ad hunc diem. Et Vicecomes nihil inde fecit, eo quod praedicti Willielmus & Joel non invenerunt plegios de prosequendo: Et quia praedicti Willielmus & Joel fecerant Justiciariis securitatem de clamore suo prosequendo per Henricum de Bradek in Comitatu Essex. & Willielmum de Pavilly de Comitatu Surr. praeceptum est Vicecomiti quod attachiaret eos, quod sint in octabis Sanctae Trinitatis, etc. Radulphus Aylwyn per Attornatum suum optulit se 4 die versus Robertum atte Rot. 29. dors●▪ Norff. Would et Thomam filium ejus de placito, quare secuti sunt placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento, etc. contra Prohibitionem, etc. Et ipsi non venerunt, etc. Et plures fecit defaltas: Ideo praeceptum est Vicecomiti quod distringat eos per terras: Ita quod habeat corpora eorum in octabis Sancti Johannis Baptistae, etc. The Dean and Chapter of Armach, during the vacancy of the Archbishopric, according to right and ancient custom, having examined and confirmed the Election of W. de Haya, made by the King's licence to the Bishopric of Coner, and he bringing them the King's Letters Patents which certified it after due examination thereof, though for a time opposed by the Clergy of his Diocese, they returned the King this Certificate of their confirmation of it, in order to restore him his Temporalties. EXcellentissimo Domino suo, Domino H. Dei gratia illustri Regi Angliae, Domino In Bundela Certif. & Petic. an. 44 H. 3. in Turri London. Hiberniae, Duci Aquitaniae; sui humiles & devotissimi, Decanus totumque Capitulum Ecclesiae Archmachan. salutem, & tàm debitam quam devotam cum orationum suffragiis in omnibus reverentiam. Cum Ecclesia nostra nuper per mortem venerabilis patris nostri bonae memoriae A. quondam Archiep. Archmac. pastoris solatio sit destituta, venerabilis vir W. de Haya Ecclesiae Coner. Electus accedens ad nostram praesentiam, utpote ad quos tum de jure, tum de antiqua et approbata sedis Archmac. consuetudine spectaut suffraganeorum ipsius sedis confirmationes, electionem de se factam in Ecclesia Coner. nobis praesentavit, cum literis vestris patentibus, in quibus electioni suae vestrum pium assensum Regium praebuistis, et electionem ipsius ipse et procuratores Cleri Coner. a nobis, sicut decuit, confirmari petierunt. Nos autem ydoneitatem personae ipsius Electi & utilitatem Ecclesiae Coner. considerantes, necnon & commodum vestrum ac regni vestri per ipsum Electum vobis in Hibernia factum & faciend. prout ex relatione Justiciariorum vestrorum & aliorum qui sunt de consilio vestro in Hibernia plenius intelleximus, de consilio quorundam suffraganeorum Ecclesiae Archmac. qui nobiscum praesentes fuerant, postquam quidam de Clero Coner. qui primo ipsi Electo et suae electioni contradixerant, cum a sua contradictione in hac parte penitus destitissent, electionem Ecclesiae Electi memorati in omnibus ratificantes, eam secundum (justitiam) cum exacta diligentia tam in forma quam in materia examinavimus; & quia electionem sic examinatam Canonicè invenimus celebratam, eam exigente justitia confirmavimus. Hinc est quod vestram Regiam excellentiam in Domino exoramus, quatinus eidem Electo sic per nos confirmato, temporalia Episcopatus Coner. cum suis pertinentiis sine morae dispendio concedere dignemini. In cujus rei testimonium has literas nostro communi sigillo signatas, una cum sigillo Decani Sublimitati vestrae mittimus patentes. Dat. apud Pontem in crastino Sancti Vincentii Martyris, anno Domini M. CC. sexagesimo. Valeat & vigeat Excellentia vestra per tempora longiora. Tom. 2. p. 976. l. 4. after Winton, add; In the Placita de Termino Paschae, anno Plac. de Termino Paschae, an. 44 H. 3. in Turri London. 44 H. 3. (in the Tower) I found these ensuing Prohibitions and Attachments, for holding Plea of and prosecuting Suits in Courts Christian, belonging to the King's Courts alone. Johannes de Fosdich optulit se quarto die versus R. Episcopum Lincoln. de placito Rot 17. intus Linc. quod esset ad hunc diem, Et hic haberet Johannem Decanum de Walecroft Clericum suum, ad respondendum praedicto Johanni de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem, etc. Et Episcopus non venit, etc. et fuit attachiatus per Willielmum Praepositum de Norton, et Walterum Bate. Ideo ponatur per meliores plegios quod sit à die Sancti Michaelis in 15. dies, et ibi habeat, etc. Et primi, etc. Ricardus Suthamton de Thormesby, Willielmus Northampton, et Ricardus Mortbarnd, Rot. 20. intus. Linc. per Attornatum suum optulerunt se quarto die versus Willielmum de Suthamton Canonicum Lincolmae de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem nostram, etc. Et ipse non venit: Et praeceptum fuit Vicecomiti quod attachiaret eum, quod esset ad hunc diem. Vicecomes nichil inde fecit, set mandavit quod praedictus Willielmus Clericus est, et non habet laicum feodum per quod potest attachiari. Et ideo mandatur Episcopo Lincolniae, quod faciat cum venire à die Sancti Johannis Baptistae in 15. dies. Et unde Vicecomes, etc. Consimile versus Vicarium Ecclesiae de Mudiford. Christiana filia Thomae optulit se quarto die versus Magistrum Hugonem de Mortuo Mari, Magistrum Omerum de Cantuaria, & Hamonem Dig de placito, Rot. 22. intus. Kanc. quare secuti fuerunt placitum in Curia Christianitatis de laico feodo ipsius Christianae in Cantuaria, contra Prohibitionem, etc. Et ipsi nonvenerunt, etc. Et praeceptum fuit Vicecomiti quod attachiaret eos quod essent ad hunc diem. Et Vicecomes nichil inde fecit set mandavit, quod non habent laicum feodum, etc. Et testatum est, quod habent terras & tenementa, etc. ad sufficienciam, etc. Ideo sicut prius praeceptum est Vicecomiti quod attachiet eos quod sint à die Sancti Johannis Baptistae in 15. dies, etc. Et unde Vicecomes, etc. Et unde testatur, etc. Johannes le Fry optulit se quarto die versus Magistrum Galfridum Archidiaconum Cycestriae de placito, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et Rot. 30. dorso. Suffex. debitis quae non sunt, etc. contra Prohibitionem, etc. Et ipse non venit, etc. Et primò fuit attachiatus per Walterum de Bagenore, et Nicholaum de Bekel. Et secundò per Robertum de Srivesbeme et Galfridum Boun. Ideo ipsi in misericordia. Et praeceptum est, etc. quod distringat eum per terras, etc. Ita quod habeat corpus ejus à die Sancti Johannis Baptistae in 15. dies. Et praedictus Johannes questus est, quod praedictus Magister perquisivit breve Domini Regis ad capiendum ipsum pendente placito in Curia hic. Inhibitum est Uicecomiti, quod occasione illius brevis de captione nichil faciat. Consimilis secta, versus Johannem Personam Ecclesiae de Rot. 36. dorso. Northt Rot. 5. dorso. Noting. Undel. Consimilis per Herbertum de Wlrington versus Ricardum Personam Ecclesiae de Corn. Robertus le Poer versus B. Archiepiscopum Cantuar. de placito quod esset ad hunc diem, & hic haberet Robertum Priorem de Faversham, & Radulfum de Estling. Rot. 7. intus. Kanc. Clericos suos, ad respondendum ei de placito, quare praedictus Prior tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt, etc. contra Prohibitionem, etc. Et Vicecomes nichil inde fecit, set mandavit, quod praeceperat Ballivis Archiepiscopi Cantuariae, qui nichil inde fecerunt. Ideo praeceptum est Vicecomiti quod non omittat propter libertatem praedictam quin summontat eum quod sit in octabis Sancti Michaelis, etc. Et unde, etc. Simon de Pateshull, etc. versus Magistrum Michaelem Decanum de Arcubus London. de placito, quare tenet placitum in eadem Curia de catallis et debitis quae Ibid. 10. dorso. London. non sunt, etc. Et alterum mandatum fuit Archiepiscopo Cantuar. quod faceret eum venire, etc. Et Episcopus nichil inde fecit, nec breve misit. Ideo praeceptum est Vicecomiti Kanciae quod summoneat praedictum Archiepiscopum quod sit ad praefatum terminum. Willielmus filius Philippi & alii, etc. versus Rogerum de Shipton & alios de placito, quare tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de catallis, etc. contra Rot. 15. intus. Ebor. Prohibitionem, etc. Walterus Kaer & Rich. fill. ejus optulit se 4. die versus B. Archiepiscopum Cantuar. de placito, quod esset ad hunc diem, & haberet hic Michaelem Decanum de Arcubus Rot. 3. intus. Lond. London. Rich. de Clapham, & Willielmum Decanum de Depedal Clericos suos, ad respond. praedict. W. et R. de plac. quare praedicti W. et R. tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Lestamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem, etc. Et de placito, quare praedict. William secutus est idem plac. in eadem Curia, contra Prohibitionem nostram. Et ipse non venit, etc. Willielmus de Sywel attach. fuit ad respond. Richardo le Fleming de plac. quare secutus Ibid. rot. 26. Lanc. est plac. in Curia Christian. de catal. et deb. quae non sunt, etc. contra Prohibit. etc. Et unde praedict. R. queritur, quod cum predict. William traxisset ipsum in placitum in Curia Christian. coram Priore de Conynggesheved, exigend. ab ipso 40 s. & similiter Advocationem Ecclesiae de Erlondem; Et ipsi, etc. detulisset eidem Willielmo Prohibit. Dom. Regis, ne pradictum placitum sequeretur. Et praedict. Willielmus, spreta Prohibit. Dom. Regis, secut. fuit praedict. placit. in eadem Curia, ita quod fecit eum ab ingressu Ecclesiae suspendi, et postea excomm. Et dicit, quod deterioratus est, et dam●●m habet ad valenc. C. sol. Et inde producit sectam, etc. Et prohibitum est ne sequatur praedictum placitum. Beuglos Brun appellat Radulph. Vimen, de morte Walteri fratris ipsius R. Et Radulpus Ibid. rot. 16. Cornub. venit; et super hoc venit quidam Magister Wilielmus de Capella Clericus W. Episcopi Exon. differrens litter as praedicti Episcopi, per quas idem Episcopus constituit ipsum ad petend. & recipiend. hic praedict. Radulphum Clericum suum ipsius Episcopi; Et petit ipsum tanquam Clericum. Et praedict. Beuglos quaesitus, si vellet sequi in Curia Christianitatis vers. praedictum Radulph. de praedicta morte? dicit quod sic. Et dictum est Magistro Willielmo, quod celerem justitiam exhibeat praedicto Beuglos. et quod certum diem ei praefigat. Et Willielmus praefixit eidem in crastino S. Trinitatis in Cathredrali Ecclesia de Exon. is ei liberatur. Et dictum est praedict. Beuglos. quod nisi celerem justitiam ei exhibeant, quod redeat, etc. In Trinity Term, the same year, I find these Suits and Attachments of the Plac. de Term. S. Trin. Anno 44 H. 3. in Turri Lond. Ebor. same kind as the preceding. Hugo le Bigod per Attornatum suum optalit se quarto die versus Godefridum Archiepiscopum Ebor. de placito, quod haberet ad hunc diem Magistrum Hugonem de Cantilupo Praecentorem Ecclesiae Ebor. Willielmum Archidiaconum Richemond. & Johannem de Hesel Clericos suos, ad respondendum eidem Hugoni de placito, quare iidem Praecentor et Archidiaconus tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de tertia parte advocationis Ecclesiae de Cottingham, contra Prohibitionem, etc. Et de placito, quare praedictus Johannes secutus est idem placitum in eadem Curia Christianitatis, contra eandem Prohibitionem, etc. Et ipse non venit; & plures fecit defaltas. Ita quod praeceptum fuit Vicecomiti, quod distringat eum per omnes terras, etc. Ita quod de exitibus, etc. Et quod haberet corpus ejus ad hunc di●m. Et similiter proeceptum fuit Vicecom. sicut alias, etc. quod distring. Richardum de Tauge, Johannem de Harhir, Robertum de Sink, Willielmum le Bretun, Michaclem de Bermiteworth, Adam le Butil. Johannem de Chelray, Radulphum de Normanvill. Adam de Nawescapp, Johannem de Barkeston, Nigell. de Stockholt, & Henr. de Auston per terras, etc. Ita quod haberet corpora, etc. ad rec. etc. si Willielmus le Latymer quondam Vic. Ebor. per ultimum praeceptum ei directum de distriugendo praedictum Archiepiscopum per, etc. quod esset coram Justice. hic à die S. Hillar● in 15. dies anno r. H. 3. 40. et quod de exitibus terrarum et catal. suorum Domino Regi responderet, de exitibus terrarum et catallorum ipsius Archiepiscopi in Balliva sua; scilicet de bladis, catallis, redditibus, et firmis ad praedictum terminum respondisse potuit, circiter quadringent. vel quingent. marc. sicut praedictus Hugo dicit, vel non; de quibus Domino Regi nihil respond. sicut ei praeceptum fuit. Et similiter praeceptum fuit Vic. sicut alias, etc. quod venire faceret Thomam de Bella aqua, Willielmum de Richere Clericum, Radulphum fratrem ejus, & Hugonem de Lascy, quibus Willielmus le Latymer tunc Vicecomes Ebor. commisit Maneria ipsius Archiepiscopi de Shireburne et Cawod, et omnia bona in praedictis Maneriis inventa, prout idem Willielmus praefatis justiciariis suis apud Westm. mandavit ad respondendum Domino Regi de exitibus praedictis. Et ipsi non venerunt. Et Vicmandavit, quod praedictus Archiepiscopus districtus est per omnes terras, etc. in Baronia sua; scilicet, apud Shireburne, Wylton, Barton, Sotelay, et Cawod: Et quod eritus illarum terrarum committantur Roberto de Wyleby, Radulpho de Mileford, Thomae de Barkeston et Johanni de eadem, Willielmo de Geneldale in Fangefosse, Radulpho fill. Mariotae de eadem, Willielmo de Wodehall, Richardo le Caret de Beverlee, et Johanni de Lond. de eadem, Falconi de Sakesfend, et Willielmo fill. Willielmi de Beineton ad respondendum de exitibus praedictarum terrarum, set noluit permittere corpus suum attachiari. Et ideo sicut prius praeceptum est Vic. quod distring. eundem Archiepiscopum per omnes terras, etc. Ita quod de exitibus, etc. Et quod habeat corpus ejus a die Sancti Michaelis in tres septimanas, etc. Et precept. quod venire fac. praedictos Willielmum de Wyleby et alios, quibus videlicet exitus terrarum praedictarum commissi fuerunt, ad respondendum de eisdem ad eundem terminum. Et similiter quod distringat praedictos Thomam de Bella aqua, et alios quibus prius exitus Maneriorum praedicti Archiepiscopi de Shireburne et Cawod commissi fuerunt, per omnes terras, etc. Ita quod habeat corpora eorum ad eundem terminum, ad respondendum de exitibus illis. Et similiter quod distr. praedictos jur. per omnes terras, etc. Ita quod de exitibus, etc. Et quod habeat corpora eorum ad eundem terminum, ad recogn. in forma praedicta, etc. By which Record we may discern, 1. What manifold delays and contempts these Ecclesiastical Officers and the Archbishop made in this Case, against the King's Writs and Process. 2ly. The negligence of the Sheriffs and others in executing and levying the issues of their Manors and Lands seized for their contempts, and bringing them in to the King's use, as they were enjoined; by reason of underhand Bribes and other indirect means, to the delay of Justice against them, and encouragement of them in their usurpations on the Crown, and vexations to the Subjects. Hugo Ingman optulit se 4. die versus Matil. de Ferlinghove de placito, quare secuta est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt, etc. Ibid. Kanc. contra Prohibitionem, etc. Et ipsa non venit; & plures fecit defaltas. Ita quod praeceptum fuit Vic. quod distr. eam per terras, etc. Ita quod haberet corpus ejus ad hunc diem. Et Vic. nichil inde fecit, set mandavit quod nichil habet in Balliva sua per quod potest distr. Et super hoc testatum fuit in eadem Curia, quod habet terras & tenementa apud Ferlinghove ad sufficientiam per quae potest distringi: Et ideo precept. est Vic. quod distr. eam per omnes terras et tenem. etc. Ita, etc. et quod habeat corpus ejus à die Sancti Michaelis in unum mensem. Et benè testatum est, etc. Idem Hugo & Ricardus le Venir optulerunt se 4. die versus Willielmum de la Gare, Ibid. Kanc. Henr. de Pinnesdu, Radulphum Clericum, Walterum de Chapeleyn, Emericum Priorem de Folkestan, & Simonem le Chapeleyn de placito, quare tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt, etc. contra Prohibitionem, etc. Et ipsi non venerunt. Et praceptum fuit Vic. quod attachiaret eos, etc. Johannes Rehal habet consimilem sectam verse.— Ripel. Ibid. Wygorn. Rot. 13. dorso. Hereford. Robertus Bugard optulit se, etc. versus Nicholaum de Hundelawe de placito, quare secutus est consimile placitum in Curia Christian. Et ipse non venit; & plures fecit defaltas. Ita quod primò fuit attach. per, etc. Hugo le Bigod per Attornatum suum oped. se, etc. versus G. Archiepiscopum Eborum Rot. 7. intus. Eborum. de placito, quod esset ad hunc diem, & ibi haberet Magistrum Hugonem de Cantilupo Praecentorem Ecclesiae Ebor. Willielmum Archidiac. Richemund. & Johannem de Hesellad ad respondendum ei, quare praedicti Praecentor et Archidiac. tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de tercia parte advoc. Ecclesiae de Cotingham; & de placito, quare praedictus Johannes secutus est idem placitum, etc. contra Prohibit. etc. Et ipse non venit; et plures fecit defaltas. Ita quod precept. fuit Vic. quod distr. eum per, etc. Ita quod de exitibus, etc. Et quod haberet corpus, etc. Et similiter praec. fuit Vic. quod distr. Ricardum Tange & soc. suos, etc. per terras, etc. Ita quod haberet corpora eorum hic, etc. ad rec. etc. Si Willielmus le Latimer dum fuit Vic. praedicti Com. per ultimum praeceptum Domini Regis ei directum de distr. praed. Archiepiscopum per terras, etc. quod esset coram Justice. hic, etc. Et quod de exitibus terrarum, etc. respondisse potuerit circiter 40. vel 50. Marcas, sicut praedictus Hugo dicit, vel non. Et Vic. etc. mandat quod breve adeo tardo, etc. Et ideo sicut prius praec. est Vic. quod distr. praedictum Archiepiscopum, etc. Et ibi habeat praedictos Clericos suos, etc. Et similiter quod distringat praedictos Jurat. etc. ad faciendum praedictam Juratam, etc. Et unde Vic. mandat, etc. In the Placita de Annis 44. & 45. H. 3. (in the Tower) coram G. de Preston, Plac. de Termino S. Mich. an. 44 & 45 H. 3. in Turri London. Johanne de Wyvill, et Johanne Kava, Justice. de Banco; I find these Actions and Attachments upon Prohibitions, for prosecuting and holding Suits in Court Christian against the King's Prohibitions, Crown and Dignity, to the Subject's damages. Rot. 6. Ebor. Emma Wasthuse versus Johannem de Langeton Archid. the West-riding, et Radulphum Personam de Cornberry, Decanum de Anesleya, de placito, quod tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem, etc. Rot. 10. Norff. Johannes fill. Bartholomaei de Wangsanghull, and two more, attachiati fuerunt ad respondend. Willielmo de Wigehall, quare ipsi, with two others, prosecuti fuerunt placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt, etc. ad damnum C. sol. Rot. 11. Heref. Robertus Hagard versus Nicholaum de Handelaw. Rot. 15. London. Henric. Persona Ecclesiae Sanctae Margaret. in Friday-street, attachiatus fuit ad respondendum Henrico Wilmercut; quare suspendit eum ab ingressu Eccles. et excommunicavit, contra Prohibitionem Dom. Regis, ad damnum C. l. Rot. 17. Midds. Willielmus fill. Philippi de Rus attach. fuit ad respondend. Richardo de Tayllur. Rot. 25. the like by the Prior de la Grace versus Magistr. Petr. de Audeham. Rot. 29. the like by Walterus de Clifford, versus Auketellum Decanum Hereford. et Willielmum Archidiac. Hereford, Rot. 30. Hereford. the like by Willielmus Hussemayne versus Magist. Stephanum de Garwill. Rot. 34. the like, Johannes Persona Ecclesiae de Danesy, qui attachiatus est ad respondend. Godefrido de London. The like Rot. 36. Magist. Rogerus Moyin Prior. S. Trinitatis Ebor. Gilbertus de Vicarye, et Johannes de Anhul attachiati sunt ad respondend▪ Aliciae de Amikfall, etc. unde deteriorata est, et damnum habet ad valen. C. Marc. Rot. 43. Surr. The like by Willielmus fill. Eustachii de Wowereis versus Magist. Robertum Officialem Archid. Surr. Robertum Decanum de Guldesford, et Hugonem de la Horte. Besides these Suits and Attachments upon Prohibitions in Suits for Chattels and Debts, there are these Attachments upon Prohibitions for Suits for Free-holds then prosecuted and held in Courts Christian: Ibid. Rot. 34. Essex. Johannes Persona Ecclesiae de Danesye attachiatus fuit ad respondend. Matildae Bacun de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de laico feodo ipsius Matild. in Danesye, contra Prohibitionem, etc. unde damnum habet ad valenciam 20. l. Item Rot. 38. et Rot. 46. Linc. Willielmus de Shyrevel versus Magistr. Nicholaum de S. Quintino. But that which is the most memorable case of this kind in these Plea-Rolls, I shall present you with at large. * Plac. de Termin. S. Hill. an. 45 H. 3. rot. 72. intus. Bucks. Nicholaus de Wottesdene attachiatus fuit ad respondendum Ricardo fill. Godefrido de Wycumbe de placito, quare cum idem Nicholaus vadiasset ei quandam legem de hoc, quod nullum placitum tenuit in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem, etc. Et legem illam fecisset; et ei injunctum esset per justiciarios hic, ne praedictum placitum ulterius teneret, et Nota. si praedictum Ricardum occasione praedicti placiti excommunicasset, ipsum Ricardum sine dilatione absolvi faceret. Idem Nicholaus ipsum Ricardum nondum absolvi fecit, sicut ei injunctum fuit per justiciarios hic, etc. Immo impetravit literas Regis de capiendo praedictum Ricardum occasione praedicti placiti, etc. Et unde praedictus Ricardus queritur, quod cum vadiasset ei legem, scil. legem in octabis Sancti Michaelis anno 44 H. 3. et illam legem fecisset in Curia Regis hic, et injunctum ei fuisset, ne ulterius praedictum placitum teneret, et si ipsum occasione praedicti placiti excommunicasset vel excommunicari procurasset, ipsum absolveret vel absolvi procuraret; praedictus Nicholaus spreta Inhibitione justiciariorum, sententias Excommunicationis, quas prius in personam suam singulis diebus festivalibus innodaverat, puplice et solempniter iterum promulgavit, ac quosdam hospites suos qui cum ipso in domo sua voluerunt hospitari, excommunicavit, et ipsos cum ipso communicantes coram ipso fecit summoneri, in Ecclesia Omnium Sanctorum de Wycumbe, et coram Cruce spoliari et denudari, ct circa Ecclesiam illam fustigari. Et postea literas Regias de capiendo ipsum Ricardum tanquam excommunicatum in praedicta sentencia perseverantem per quadraginta dies et amplius impetravit. Ita quod idem Ricardus parts suas fugit, nec ausus fuit moram ibidem facere donec remedium inde optineret per R. de Thurkelby: Et cum idem Ricardus in extremis laborabat, mortis extrema senserat, jura Ecclesiastica pos●ulaverat, ipsi administrari firmiter inhibuit, et denegari. Dicit enim, quod quando corpus Laurentii le Criur, qui interfectus fuerat, deferebatur in praedicta Villa de Wycumbe ad domum ipsius Ricardi, Hugo le Criur et alii Servientes de banco, qui ibidem venerant ad servicium mortuorum decenter peragendum, in domo praedicti Ricardi pro praedicto mortuo, praedictus Nicholaus omnibus qui interfuerunt nunciavit, praedictum Ricardum per longum tempus fuisse excommunicatum, et in praedicta sententia perseverasse, propter quod omnes qui ibidem convenerant ipsum reliquerunt, et secum noluerunt communicare, et detulerunt corpus praedicti defuncti ad quoddam Hospitale extra Wycumbe, ad grave dampnum ipsius Ricardi, et in contemptum Inhibicionis justic. unde dicit quod deterioratus est et dampnum habet ad valenciam Centum librarum: Et inde producit sectam, etc. Et Nicholaus venit, et defendit vim et injuriam quando, etc. Et benè defendit, quod nunquam postquam vadiasset praedictam legem non traxit ipsum Ricardum in placitum in Curia Christianitatis, quia dicit, quod non fuit Ordinarius loci illius, nec alicujus Ordinarii vices gerebat, nec unquam post excommunicavit, nec aliquem cum ipso commorantem, nudum circiter Ecclesiam fecit fustigari, nec aliquod breve Domini Regis impetravit de capiendo ipsum Ricardum tanquam excommunicatum, nec ipsi Ricardo in periculo mortis jacenti Iura sua denegavit, nec inhibuit denegari, nec unquam impedivit Capellanos Clericos nec Laicos celebrare servicium mortuorum pro praedicto Laurentio in domo ipsius Ricardi, si illud servicium ibidem fecisse voluissent. Et de hoc ponit se super patriam. Ideo praeceptum est Vicecomiti quod venire faciat hic in octabis Sancti Hillarii duodecim, etc. per quos, etc. Et qui nec, etc. ad recognoscendum in forma praedicta; quia tam, etc. Et concessum est hinc inde. The Verdicts and Judgements thereupon are not entered in the Plea-Rolls. By all these premised Complaints, Suits and Attachments upon Prohibitions in the Common Pleas in one or two Terms, we may clearly discern; First, our Bishops, Archdeacon's, Officials, and other Ecclesiastical Judges manifold encroachments upon the Rights, Prerogatives of the King, and Jurisdiction of his Temporal Courts. 2ly. Their frequent high contempts of the King's Prohibitions issued to them. 3ly. Their intolerable oppressions, vexations of Subjects by such injurious Suits, to their great damage, enforcing them to sue to the King's Courts for Prohibitions, Attachments, and Writs to recover their damages thereby sustained, with their manifold delays, defaults, and contempts, in refusing to appear upon summons and Attachments against them. 4ly. Their frequent malicious Excommunications of them; and such who conversed with them, when enjoined by the Judges to absolve them, of purpose to hinder, discourage them and others to sue for Prohibitions to restrain these their injurious usurpations. 5ly. The Kings, Judges care and readiness in that age to restrain these their Usurpations and Excommunications, by Prohibitions and Attachments against the Ecclesiastical Judges themselves, and Prosecutors of such Suits before them, by their instigation, who were for the most part Clergymen, (as you may observe) they all combining about this time by their * See here, Tom. 2. pag. 890, to 912. 983, 989, 990, 991. Articles and Constitutions, to trample the King's Prerogative, Courts, Judges, Officer's, Laws of the Realm, and Subjects Liberties under their feet, and bring them under their Interdicts and Excommunications for issuing Prohibitions and Attachments against them. Tom. 2. p. 948. l. 10. after Westm. insert; * Mat. Paris. Hist. Angl. P. 959. Anno gratiae 1261. impetrata fuit palam litera de absolutione Regis et Edwardi filii sui super juramentis praestitis, prout diximus: sed Edwardus illam absolutionem noluit accipere, Rege in pertinacia persistente. Audientes Magnates Regem taliter absolutum, missis nunciis humiliter rogabant, ut communiter praestitum juramentum inviolabiliter observare vellet, & si quid displiceret, eisdem ostenderet ad emendandam. Qui nequaquam adquiescens, dure et minaciter respondit, dicens; quoth eye a conventione deferentibus, non amplius acquiesceret, sed unusquisque deinceps suis propriis defensionibus procederet. Hereupon Boniface Archbishop of Canterbury, and John Maunsel Treasurer of York the Pope's Chaplain, by the King's command, issued this Mandate to the Abbot of St. mary's in York; wherein they inserted Pope Alexander's memorable Bull, dissolving, nulling all leagues and confederacies against the King by the Barons, enjoining them faithfully to obey and submit unto him, under pain of Excommunication of their persons, and Interdict of their lands; absolving the King from his Oath to observe the Articles of Oxford: and admonishing Hugh de Bygod before sufficient witnesses to surrender the Castles of Scardeburg and other Forts to the King; as this Certificate of the Abbot, (which I found in the White Tower) will more at large inform us, and of Hugh de Bygod's answer thereunto. VEnerabili patri in Christo B. Dei gratia Cantuariensi Archiepiscopo, Angliae Primati, & Domino Johanni Maunsell. Thesaurario Ebor. & Domini Papae Bundela Certif. Ann. 45 H. 3. in Turri London. Capellano, S. permissione Divina Abbas S. Mariae Ebor. salutem in Domino. Literas vestras undecimo Kal. Septembris, hora vespertina, in haec verba recepimus. B. Dei gratia Cantuariensis Archiepiscopus totius Angliae Primas, & J. Maunsell. Thesaurarius Ebor. & Domini Papae Capellanus; viro venerabili & discreto Abbati beatae Mariae Ebor. salutem in Domino: Mandatum Domini Papae suscepimus in haec verba; Alexander Episcopus servus servorum Dei, venerabilibus patribus Archiepiscopo Cantuariensi, & Episcopo Norwicensi, & dilecto filio Johanni Maunsell. Thesaurario Ebor. Capellano nostro, salutem & Apostolicam benedictionem. Rationabilibus sensibus materiam justae admirationis importat securim adversus illum qui cedit in ea, vel serram contra illum qui trahit ipsam, eos videlicet, quos potioribus legitimus subministrationum ordo subjecit, adversus authoritatem praesidentium elevari; et Principes, legum Dominos, quos prae suis participibus coelestis ordinatio sublimavit, premi arbitrio subditorum. Propterea nos mirari cogit publicae relationis assertio auribus nostris insinuans, quod nonnulli Barones, Proceres, Magnates, et alii tam Clerici quam Layci regni Angliae, sub praetextu reformandi statum ejusdem regni, quasdam Constitutiones, Ordinationes, et Colligationes charissimi in Christ● filii nostri, Regis Angliae illustris titulo, in diminutionem et depressionem potestatis et libertatis Regiae factas, jurejurando firmaverunt; et ab eodem Rege ac plurimis aliis dicti regni Clericis et Laycis, ut ad observationem earum suis se juramentis astringerent per quandam impress●onis instantiam exegerunt. Cum igitur idem Rex, quem inter caeteros Christianos Principes fidei Christianae sinceritas et Catholicae devotionis integritas recommendant, non sit quorumlibet deprimendus studiis, sed omnium favoribus erigendus; nos volentes ipsius honorificentiae aliorumque providere saluti, discretioni vestrae per Apostolica scripta districte praecipiendo mandamus, quatinus vos omnes, vel duo vestrum, aut tu (frater Archiepiscope) solus, praedictos Baronet, Proceres, Magnates, et alios monere attentius et efficaciter inducere studeatis, non obstantibus hujusmodi juramentis (a quibus cum non debeant esse pravitatis vincula, eos alias per vos absolvi mandamus,) praefato Regi tanquam Principi suo adhaereant fideliter et intendant, sibi debita promptae fidelitatis et pac●ficae subjectionis obsequia exhibentes; nec praetextu Constitutionum, Ordinationum, vel Colligationum praedictarum aliquatinus impedientes eundem, quominus utatur libere pristina in omnibus plenitudine Regiae potestatis. Si vero ipsorum aliqui monitis vestris adquiescere fortasse renuerint, vos omnes, vel duo vestrum, vel tu (frater Archiepiscope) solus, eos cujuscunque sint conditionis et gradus vel ordinis, ad id per Excommunicationis in personas, et Interdicti in terras eorum sententias, remoto Appellationis obstaculo, compellatis, sicut statui dicti Regis et regni sui videritis expedire, non obstantibus aliquibus privilegiis vel indultis, generaliter vel specialiter, quibuscunque ab Apostolica sede conces●●s, per quae non expressa praesentibus vel totaliter non inserta, mandati nostri executio impediri valeat vel differri; seu Constitutione de duabus dietis edita in Concilio generali. Si quid autem in eisdem Constitutionibus et Ordinationibus, quod absque nullo alieni juris vel privilegiorum, seu indultorum, aut mandatorum sedis Apostolicae praejudicio, Ecclesiarum et Ecclesiasticarum personarum regni praefati favorem vel commodum respiciat, continetur, id irritum nolumus, vel quo ad illud juramenta praedicta nullatenus relaxari. Sic itaque sanè intelligi volumus & mandamus, quod in aliis literis nostris, quas super relaxatione juramentorum praedictorum et praedictis Colligationibus dissolvendis concessimus, est expressum, ne dum hujusmodi juramenta, Constitutiones et Ordinationes, in quantum * Nota. Ecclesiasticis utilitatibus consonant, relaxari et immutari nolumus, aliquid in illis probasse ac tolerasse credamur, quod aut Ius laedat alterius, aut potestati nostrae seu gratiis quas Sedes memorata concessit, quomodolibet adversetur. Datum Viterbii Non. Maii, Pontificatus nostri anno septimo. Hujus igitur authoritate Mandati vobis districtè & in virtute obedientiae praecipiendo mandamus, quatinus personaliter accedentes ad Hugonem le Bigod, adhibitis testibus idon●is, moneatis eundem, ut Castra de Scardeburgh. & Pikering. quae sunt Domini Regis, eidem Domino Regi libere et absque aliqua contradictione reddat et deliberet infra quindecim dies post monitionem vestram; intimantes eidem, quod nisi vestrae paruerit monitioni, nos extunc contra ipsum per Excommunicationis et Interdicti sententias juxta formam Mandati Apostolici procedemus. Quid a●tem super praemissis feceritis, & responsionem, nobis per vestras patentes literas festinanter & integraliter rescribatis; Copiam praedicti Mandati Apostolici praesentibus inserti, quod sub Sigillis nostris vobis transmittimus, eidem, si à vobis petierit, facientes. Datum apud Wyndesor. 8. die Augusti, anno Dom. 1261. Noveritisigitur, nos in forma suprascripta ad dictum Dominum H. de Bigot personaliter accessisse, & ipsum apud Kyrkebymoreshesd diligenter monuisse, ut dicto Domino nostro Regi Angliae H. Castra de Scardeburg. & Pikering libere et absque contradictione reddat et deliberet, juxta formam in literis vestris contentam: Qui nobis respondit; Quod de voluntate et mandato Domini Regis et suorum Magnatum juratorum ea recepit sub juramento suo corporaliter praestito, fideliter custodienda; et nemini sine voluntate et mandato expresso dicti Domini Regis et eorundem Magnatum reddenda seu deliberanda. Verum idem Dominus H. le Bigot profitebatur, se promptum et paratum Castra memorata dicto Domino Regi de consilio et voluntate expressa dictorum Magnatum vel saltem majoris partis eorundem restituere. Dat. apud Hilburg. 3. Kal. Septembris, anno Domini 1261. What Jurisdiction the King then had in and exercised over his Free-Chappels, in visiting, resuming, and revoking the Lands alienated from them, this Letter of the Canons and Vicars of St. Panchris to the King's Chancellor, complaining of and appealing against grievances done to them by Adam Wymer, under pretext of a concession from the King, will inform us. EXcellenti viro & Domino in Christo charissimo, Domino Waltero de Merion. ●●●dela Lite●●rum ●n Turri ●●●don. an. 45 ●●. Domini Regis Cancellario; devoti Clerici sui pauperes, Canonici & Vicarii Ecclesiae de Penchriz, & liberae Capellae Domini Regis, salutem & quicquid possunt obsequii reverentiae & honoris. Cum in necessitatibus et gravaminibus Ecclesiae nostrae illatis ad Dominum Regem et ad suum Cancellarium habere refugium consueverimus; vestrae reverendae Excellentiae conquerendo duximus significandum, quod Adam Wymer, praetextu cujusdam procurationis Domini Regis, continentis, quod possit omnia illicite alienata et districta a liberis Capellis Domini Regis in partibus nostris revocare, et corrigere defectus quos decet Regiam dignitatem corrigere, quibusdam Possessionibus, Redditibus, et Decimis communae Ecclesiae nostrae intuitu charitatis, et diu possessis, ut Canonici residentes et Vicarii, dictam Communam privare praesumpsit, in depressionem et eversionem quasi totius divini obsequii in Ecclesia memorata. Facta tamen prius inquisitione die Assumptionis beatae Virginis per viros suspectos, nobis contra hoc reclamantibus & appellantibus, propter quam appellationem Praebendam Magistri Ricardi de Penchriz cepit in manum Domini Regis, quantum in se fuit. Hinc est, quod reverendae Dominationi vestrae flexis genibus & cum qua possumus devotione supplicamus, quatinus, intuitu caritatis, literas Domini Regis nobis concedere velitis, quod, non obstante facto dictae Adae in hac parte, libera praedictorum uti valeamus possessione, sicut prius facere consueverimus; cum fines suae Procurationis in hoc ercesserit, quod non possunt dici alienata illicitè vel distracta, quae in propiores usus & utiliores illius Ecclesiae sunt conversa, interveniente authoritate Decanorum Ecclesiae; Nos verò parati sumus ipsum juvare pro posse nostro, alienata ab Ecclesia nostra revocare, pro Deo, super praemissis aliquod remedium nobis providere dignemini, & nos in orationibus Ecclesiae nostrae vos recommendatos habebimus imperpetuum. Valeat, etc. The Abbot of St. Edmund's by reason of his exemption from the Archbishop of canterbury's Jurisdiction, refused to obey his commands, though for the Kings own service, in commanding his Castles to be rendered to him by their detainers; as this Letter to the King's Chancellor will inform us. A Mico suo dilectissimo, Domino W. de Mertun. Cancellario Domini Regis, J. Maunsell. Thesaurario Ebor. salutem, etc. Cum Dominus Abbas Sancti Bundela Literarum in Turri London. W. de Merton. Canc. D. Regis, An. 45 H. 3. Eadmundi praetendat se exemptum esse a jurisdictione Domini Archiepiscopi Cantuariensis, & eo praetextu suo renunciaret privilegio (ut dicitur) ne mandatum ejusdem Archiepiscopi sibi directum pro negotiis Domini Regis, pro Castris ejus eidem Domino reddendis, non sit executum; Discretioni vestrae significamus, quod Domino Regi aliquem non exemptum loco praedicti Abbatis pro expeditione praedicti negotii substituerit. Affectamus enim multum privilegia beati Eadmundi conservari illaesa. Et quia dilatio istius negotii gravaret dispendium Domino Regi, melius est quod persona mediocris substituatur ad praedictum negotium peragendum cum sic pendeat. Thus must the King's affairs be neglected by this exempt Abbot, for fear of violating his privilege of exemption from the Archbishop. Tom. 2. p. 987. l. 7. after per se, insert; What success the King's Proctors at Rome had in revoking the Statutes made at Oxford, and with how much difficulty, expense and opposition of sundry Cardinals (who favoured the Barons) their revocation was procured, will appear by this Letter of R. L●vell (which I found in the White Tower) one of the King's Proctors sent unto him from Viterbium, wherein he fully relates the proceedings, not mentioned in our Historians. SErenissimo ac excellentissimo Domino suo, Domino H. Dei gratia illustri Regi * See Tom. 2. 985, 986, etc. Angliae, Domino Iberniae, & Duci Aquitan. suus R. Lovel. Clericus, & in Romana Curia procurator. Prosperos semper ad vota successus, & se promptum & paratum ad ejus obsequia & mandata. Affectans & semper aestuanti desiderio concupiscens, ut Statuta, Ordinationes, et Colligationes (quae nonnulli Magnatum regni vestri sub praetextu vestrae statum excellentiae reformandi, vestro nomine fecerant, ac jurejurando firmarant, in manifestam diminutionem potestatis vestrae, ac enormem depressionem Regiae libertatis) in irritum penitus revocentur, et carere decernantur omni robore firmitatis; super jam dicta revocatione quasdam literas Apostolicas notari obtinui et grossari; quarum copiam, licet propter instantiam et malitiam aemulorum et adversariorum nostrorum quamplurium in Romana Curia existentium, ad effectum minime pervenissent, Serenitati vestrae mittere non omisi; veruntamen celanter, desiderans, ut zelus & sollicitudo quos e●ga Regiam obtineo Majestatem inchoatum consequatur effectum; Quodque hi idem adversarii spe, quam de ipsorum perceperunt nequitia, defraudentur; iterato super revocatione praefata meliores et efficaciores litteras, quam unquam a sede Apostolica obtentae fuerint, non absque * Nota. gravibus expensis, necnon laboribus et angustiis impetravi: quas namque bullatas habeo eisdem adversariis renitentibus et invitis, quae quidem qua●●ibet jurgancium controver●ias è medio auferentes, omnes aemulorum praedictorum insidias, intentionem et astutias prae caeteris enervarunt. Cum autem easdem propter latoris iter praesentium ab eo valdè festinanter aggressum nondum obtinuerim duplicari, earundem transcriptum per latorem praedictum vestrae dominationi studui sollicitius intimare, quas et bullatas in brevi transmittam Regiae Majestati: per quarum nempe impetrationem, si vestrae placuerit Celsitudini, excellentia Regia ad pristinam libertatem reducta, ipsius status omnium contradicentium prorsus intentione frustrata poterit plenarie reformari. Praeterea Serenitati Regiae patefiat, quod literae, quas Magistri Arlotus et Rostandus super revocatione hujusmodi et status vestrae magnitudinis reformatione impetrarunt, quia quaedam additiones et clausulae * Nota. in favorem Procerum et Baronum ac totius regni Angliae Praelatorum; ac depressionem vestrae Celsitudinis in eisdem extiterunt inspectae, minus bene impetratae fuerunt; quanquam ad impetrationem ipsarum totis viribus laborarint; quemadmodum in litteris foelicis recordationis Alexandri Papae 6. vestra Serenitas videre poterit plenius contineri. Grossatis quoque litteris supradictis, easdem Dominus Papa., propter adversariorum praedictorum nequitiam et importunam instantiam, sine fratrum suorum consilio nullatenus voluit expedire, quas tandem, sicut praedixi, bullatas obtineo, licet † The Pope & Cardinals were largely bribed on both sides, which caused such delays & divisions to get new Bribes from both when they accorded. quamplures Cardinales Celsitudini vestrae super hoc adversarii existentes, ne ipsae litterae expedirentur, juxta posse interposuerunt partes suas. Valeat Excellentia vestra per tempora longiora. Dat. Viterbii 2. Idus Maii. Placita Term. S. Trinitat. de anno 45 Hen. 3. afford us these Actions for Suits in Courts Christian against the King Prohibitions. Bedf. Rot. 3. Magister Plac. de Term. S. Trinitat. An. 45 H. 3. in Turri London. Rogerus de Arde attachiatus fuit ad respondendum Richardo de la Harnes de placito, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt, etc. contra Prohibitionem, etc. et quod spreta praedicta Prohibition, etc. tenuit praedictum placitum in Curia Christianitatis, ipsum de die in diem citando quousque fecit ipsum ab ingressu Ecclesiae suspendi, et postea excommunicari. Vnde dicit, quod deterioratur et damnum habet ad valenciam 40 L. Et inde producit sectam. Ibid. London. Hugo Fippuet & Johannes de Haledel, versus Richardum de Harewes Canonicum Sancti Pauli. Rot. 6. London. Adam de Gloucester, versus Magistr. Richardum de Stafford. R●t. 20. Northt. Johannes de Gerneby Clericus, attachiatus fuit ad respondendum Thomae Corbet. Rot. 23. Lond. Magister Richardus de Stafford attachiatus fuit ad respondendum Adae de Glouc. Rot. Sussex. Henricus de Maloly, versus Magistr. Walterum de Gloverne Decanum Cycestriae. Magist. Galfridum de Gates Archid. Cycestr. & Thomam Subdiaconum Cycestriae, were sued for holding and prosecuting the like Suits for Chattels and Debts against the King's Prohibitions. Ibid. Rot. 3. Willielmus de Hunturn. versus Johannem Trechard Officialem Archid. Wynton. de placito, quare tenuit placitum in Curia Christian. de laico feodo praedicti Willielmi, etc. contra Prohibitionem, etc. Ibid. Rot. 39 Robertus Swalle attachiatus fuit ad respondend. Roberto de Hanneworth. de placito, quare prosecutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem, etc. Et unde queritur quod cum traxisset eum in placitum in Curia Christianitatis in Comitatu Lincolniae coram Magistro Alano de—, petendo ab ipso sexaginta solidos, detulisset praedicto Roberto in crastino Sancti Baptistae, anno regni Regis Henr. 3. quadragesimo quarto, in majori Ecclesia Lincolniae, Regiam Prohibitionem ne praedictum placitum sequeretur, praedictus Robertus Swalle spreta praedicta Regia Prohibitione secutus est idem placitum contra praedictam Prohibitionem. Ita quod primo fecit ipsum ab ingressu Ecclesiae suspendi, et postea excommunicari. Et unde dicit, quod deterioratus est et dampnum habet ad valenciam 10. l. Et inde producit sectam. Et Robertus Swalle venit & defendit vim & injuriam quando, etc. Et benè defendit, quod nunquam secutus est versus praedictum Robertum praedictum placitum contra Prohibitionem; Et hoc paratus est defendere contra ipsum & sectam suam prout Curia consideraverit. Ideo consideratum est, quod vadiet legem se 12. manu, & veniat cum lege sua in Octabis Sancti Hilarii. Plegii de lege Adam de Bukeler & Robertus le Blond. Postea in Octabis Sanctae Trinitatis anno 44. venit praedictus Robertus de Hanneworth & optulit se quarto die versus praedictum Robertum Swalle, & ipse non venit, etc. Et habuit diem per Essoniatorem suum ad hunc diem postquam comparuit in Curia, scilicet à die Sancti Martini in quindecim dies anno 45. & vadiat ei legem praedictam. Ideo consideratum est, quod praedictus Robertus de Hanneworthe recuperet dampna sua 10 l. Et praedictus Robertus Swalle et plegii sui in misericordia. Et praeceptum est Vicecomiti, quod de terra praedicti Roberti Swalle fieri faciat praedictos denarios, et illos habeat hic in Octabis Sancti Michaelis. By which Record it is most apparent: 1. That the Prosecutors of such Suits in Ecclesiastical Courts whereof they have no legal conusance, shall upon conviction render full damages to the parties grieved by their prosecution, and likewise be fined and amerced to the King for the injury and contempt; pro hoc, quod placita quae pertinent ad Coronam et Dignitatem Regis trahit ad alienum Forum: Yea, judices puniantur, co quod post Prohibitionem processerunt, et si convincuntur, Gaolae committantur, poena pecuniaria graviter puniantur, et ille eodem modo de quo queritur, qui hoc procuravit; as Judge * De Legibus & Consuetud. Angl. l. 5. c. 2. f. 402, 403. c. 13. f. 409, 410. See here, Tom. 2. p. 874, 875, 886. Bracton in that age, and these Judges in this case resolved. 2ly. That their Lands shall be extended to satisfy the damages. About the same year, Term. S. Mich. I found these ensuing Prohibitions and Attachments, (in the Tower,) for holding Plea of and prosecuting Suits in Courts Plac. de Term. S. Mich. an. 45 H. 3. in Turr. London. Rot. 13. dorso. Kanc. Christian, belonging to the King's Courts alone. Beatrice quae fuit uxor Willielmi de Faversham optulit se quarto die versus B. Archiepiscopum Cant. quod hic haberet Willielmum Attegore Officialem suum, Simonem de Sunge Capellanum, & Johannem de Dunstal Clericos suos, ad respondendum eidem B. quare praedictus W. tenuit, et praedicti Simon et Johannes se cuti sunt placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem, etc. Et ipse non venit, etc. Et fuit attachiatus per, etc. Willielmus de Wit Offic. Archidiac. Dors. attach. fuit ad respond. Galfrido & Ibid. Rot. 14. dorso. Dorses. Jacobo de Trowe, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt, etc. contra, etc. Et cum idem G. anno 42. detulisset eidem Offic. Regiam Prohibitionem in Ecclesia de Wynterburn Markminster, ne praedictum placitum teneret; idem Offic. spreta Prohibitione Regia tenuit idem placitum, et eos ab ingressu Ecclesiae fecit suspendi, et postea excommunicari. Unde dicunt, quod per hoc deteriorati sunt, et dampnum habent ad valenciam C, s. Et Willielmus venit, etc. Et benè defendit, quod nunquam tenuit aliquod plac. etc. contra Prohib. Dom. Regis, etc. Hugo Yungman oped. se 4. die versus Mabell. de Ferburgh, & Henr. de Pormesden, Ibid. 35. dorso. Kanc. quare secuti sunt constmile plac. etc. Et praec. est Vic. quod distringat eos per omnes terras, etc. Et hab●at corpora, etc. Idem Hugo oped. se 4. die vers. William. de la Gare (and five more there named,) quare tenuerunt plac. etc. de catallis et debitis quae non sunt, etc. Et mandatum est Archiepiscopo sicut alias: qui nichil inde fecit, nec breve remisit. Ideo, etc. Ibidem. Thomas de Burge per, etc. oped. se, etc. versus Abbatem de S. Agath. quare secutus est consimile plac. Et ipse non venit, etc. Ibid. Ebor. ss. Gremura quae fuit uxor A. de Benderton per, etc. optulit se, etc. versus Magister. Galfrid, de Gates Archidiac. Cycestr. & Gilbert. Capellanum Ecclesiae de Mengelton, Ibid. rot. 52. intus. Sussex. quare predict. Galfrid. tenuit, & predict. Gilb. secutus est consimile plac. Et ipsi non venerunt, etc. Et Galfr. fecit attach. Et mandatum est Episcopo Cycestr. quod fac. Gilb. venire, etc. Richardus de Maunton Persona Ecclesiae, etc. oped. se, etc. versus A. Episc. Linc. Ibid. rot. 60. quod habeat hic Johannem Personam Eccles. de Undel de plac. quare secutus est placitum, etc. the catal. etc. quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra, etc. Et plures fecit defaltas, etc. R. Com. Glouc. & Hereford. per, etc. oped. se, etc. vers. Episc. Linc. quod haberet hic Ibid. Northt. Magistr. Johannem Personam Eccles. Undel Clericum suum, quare cum idem. Rich. de Maunton Clericus ipsins Com. tenet Eccles. de Kesingberbery de advocatione sua; predict. Johan. clamat eandem Ecclesiam de advocatione Abbatis de Aquientres, exiget ipsum R. de praedicta Ecclesia in Curia Christ. auctoritate ordinar. contra Prohibit. Walterus le Wit, etc. Esson. Simonis fratris ipsius Walteri oped. se, etc. versus Rot. 80. Kanc. William. at Gore Offic. Archidiac. Cantuar. Turgis de Alnested, etc. de placito, quare praedict. Officialis tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis, etc. quae non sunt de Testament. etc. contra, etc. Et de placito, quare praedictus Turgis & alii secuti sunt idem placitum, etc. contra, etc. Et ipsi non venerunt, etc. Et praeceptum fuit Vic. etc. quod attach. eos quod essent ad hunc diem, etc. Willielmus le Chamberlegher oped. se, etc. versus E. Episc. Sarum, Rogerum de Rot. 6. Wiltes. Prenleshal de plac. quod habet Official. Archidiaconi Sar. de placito, quare idem Rog. tenuit plac. in Curia Christianitat. de catallis et debitis quae non sunt, etc. contra Prohibit. etc. Et ipse non venit. Et fuit attachiatus per, etc. Johannes de Albetost oped. se, etc. vers. Willielmum Episcopum Bathon. de placito, Rot. 23. Somerset. quod haberet hic Magistr. Johannem le Ford, & Mag. Johannem de Axxebrigge Clericos suos, ad respond. eidem Johanni de plac. quare tenuerunt plac. in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt, etc. contra, etc. Et ipse non venit. Et plures fecit default. Ideo precept. est Vic. quod distringat eum per terras, etc. Henricus de Nokuneton oped. se, etc. verse. Abbatem S. Mariae Ebor. quare secutus est plac. in Curia Christian. de catal. et deb. quae non sunt, etc. contra, etc. Et ipse Rot. 27. Ebor. non venit. Et praec. est Vic. quod attach. eum, etc. William. de Holteb oped. se, etc. vers. Godefrid. Archiep. Ebor. quod haberet Gilbert. Rot. 30. Ebor. Priorem Eccles. Omnium Sanctorum Ebor. Alanum de Sydon Vallibus de placito, quod dictus Gilb. tenuit plac. in Curia Christianitat. de catal. etc. quae non sunt, etc. contra, etc. Et predict. Alanus secutus est idem plac. Et Archiepiscopus non venit. Et fuit attachiatus per, etc. Philippus de Conele oped. se, etc. versus Episcopum Lond. quod haberet Solomon Rot. 40. Northt. Personam Ecclesiae de Hildeneby, & Robertum de S. Agatha; quare predict. Rob. tenuit, & predict. Solomon secutus est praedict. plac. in Curia Christian. de catal. etc. Et Epicopus non venit. Et plures fecit defaltas. Et praeceptum fuit Vic. quod distringat eum per omnes terras suas, etc. Willielmus de la Chambre, etc. oped. se, etc. verse. Th. de Ripton Personam Ecclesiae Rot. 41. Wiltes. Sanctae Mariae de Dunheved, & Rog. etc. Offic. Archid. Sarum de placito, de catallis et debitis quae non sunt, etc. et quod idem Offic. spreta prohibit. Dom. Regis, d●sistere contempsit, etc. breve de attach. praedictum W. Officialis, etc. in deceptionem Curiae Regis, pendente placito in Curia Regis, ad mandatum Episcopi Sarum literas Domini Regis de capiendo ipsum Willielmum impetravit, quo minus praedictum placitum, etc. potest sequi, etc. Et quia prius praeceptum fuit, etc. de capiendo ipsum Willielmum, tanquam Claves Ecclesiae contempnentem, etc. quod non caperet, etc. quousque plac. in praefata Curia Dom. Regis motum fuerit terminatum. Johannes de Sancto Lendo oped. se, etc. versus Abbatem de Kaimeston de plac. quare Ibid. rot. 62. dorso. Sumels. secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem, etc. Et non venit, etc. Unde praeceptum est Vic. quod distr. eum per terras, etc. Ita quod habeat corpus, etc. Walterus de Coleshull optulit se 4. die versus Th. Personam de Karleon de placito, quare secutus est plac. in Curia Christian. de catallis et debitis quae non sunt, etc. contra Prohibitionem, etc. Et ipse non venit, etc. Et ponatur per meliores pleg. quod sit, etc. Et primi, etc. Ibid. Norff. rot. 64. Simon de Preston optulit se 4. die versus Thomam de Dunington de placito, etc. (ut supra.) Et ipse non venit, etc. Et mandatum fuit Archiepiscopo Ebor. quod faceret Ibid. Ebor. rot. 66. eum venire, etc. Et Archiepiscopus nichil inde fecit, etc. Ideo Vic. summon. Archid. quod sit ad praedictum termin. & ibi habeat praedictum Clericum suum. Hamo fill. Constantini oped. se, etc. versus Johannem de Barwick de placito, quare tenuit plac. in Curia Christ. de catallis, etc. contra Prohibit. etc. Et ipse non Ibid. Midds. rot. 69. venit, etc. quia fecit Justic. securos de proseq. per, etc. Ideo sicut prius praeceptum est Vic. quod attach. eum, quod sit à die Paschae, etc. Galfridus de Trowe, etc. oped. se, etc. verse. E. Episcopum Sarum de placito quod esset ad hunc diem, & haberet hic Hugo. Personam Ecclesiae de Brianestr. de placito, Ibid Dorset. rot. 77. quare secutus est plac. (ut supra.) Et ipse non venit, etc. Et fuit attach. per N. le Tayllur, etc. Ideo ponatur per meliores pleg. quod sit à die Paschae, etc. All these Prohibitions, Suits abundantly evidence the many encroachments of the Ecclesiastical Courts upon the King's Crown, dignity; and Subject's liberties this year. Tom. 2. p. 994. l. 2. after August. add; I found this memorable Case upon an Attachment, for suing in the Spiritual Court against the King's Prohibition, Placita Assisarum (in the Tower) Anno 47 H. 3. coram M. de Litelebery & sociis suis, etc. Magister Galfridus de Gates Archidiaconus Cycestr. in misericordia pro Sussex. pluribus defaultis versus * See f. 115. b. Johannem de Frye. Item Magister Johannes attachiatus fuit ad respondendum praedicto Johanni de placito, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem, etc. Et quare idem Archidiaconus simul cum Bartholomaeo Vicario de Billinghurst, pendente praedicto placito in Curia Regis coram justiciariis apud Westm. in deceptionem Curiae Regis, ad mandatum Johan. Episcopi Cicestr. litteras Regis Vicecomiti Sussex. directas, de capiendo praedictum Johannem tanquam in excommunicatione contumaciter perseverantem impetraverit: Et unde praedictus Johannes queritur, quod cum quidem Bartholomaeus Vicarius de Billinghurst implacitasset ipsum coram praedicto Magistro Galfrido in Curia Christianitatis in Ecclesia Cathedrali Cycestr. exigendo ab eo unum denarium de annuo redditu de laico tenemento ipsius Johannis in Billinghurst, & idem Johannes die Jovis proximo post festum Sancti Martini anno quadragesimo sexto, detulisset ei litteras Domini Regis de Prohibition in praedicta Ecclesia Lycestr. ne praedictum placitum teneret: Idem Galfridus spreta Prohibit. praedicta, tenuit praedictum plac. inter eos, et ipsum suspendi fecit et excommunicari; et postea in deceptionem Curiae Domini Regis, pendente praedicto placito coram praefatis justiciariis apud Westm. impetravit breve Domini Regis de capiendo ipsum, contra Coronam et dignitatem Regis; Unde dicit, quod deterioratus est et dampnum habet ad valenciam 40. marc. etc. Et Magister Galfridus venit & defendit vim & injuriam quando, etc. & quicquid est contra Coronam, etc. Et benè cognoscit, quod ipse tenuit praedictum placitum, et de catallis quae mere pertinent ad spiritualitatem. Quia dicit quod consuetudo Billinghurst talis est, quod illi qui panem benedictum dant diebus Dominicis, offerunt cum pane benedicto unum denarium, vel unam candelam de valore unius denarii: Et quia praedictus Johannes detinuit oblationem illam de denario, et de candela offerenda cum pane benedicto sicut praedictum est; questus sit praedictus Vicarius ipsi tanquam Archidiacono suo, et ipse tanquam Ordinarius tenuit inde placitum inter eos, ut de oblatione, mere pertinente ad spiritualitatem. Et de impetratione brevis Domini Regis de capiendo ipsum Johannem dicit, quod praedictum breve nunquam impetratum fuit per ipsum, nec ipse Johannes unquam per breve illud captus fuit nec imprisonatus. Et Johannes dicit, quod nec ipse nec pater suus unquam aliquem denarium obtulerunt cum pane benedicto, nec aliquam candelam; nec aliquis parochianus de parochia de Billinghurst hujusmodi oblationem dat, nisi fuerit ex voluntate sua, et non aliquo jure, vel aliqua * Cons●etudine. consideratione antiqua. Et petit quod hoc inquiratur. Postea, quia praedictus Johannes non potest ostendere, quod praedictum breve de capiendo ipsum impetratum fuit per praedictum Archidiaconum; nec ipse unquam per breve illud captus vel imprisonatus fuit, consideratum est, quod idem Archidiaconus quoad haec sine die. Et similiter quia idem Johannes non potest ostendere quod idem Archidiaconus tenuit aliquod placitum de aliquo laico tenemento suo, nec de aliquibus debitis vel catallis nisi tantummodo de praedicta Oblatione, quae mere pertinet ad spiritualitatem, et quod placitum in Curia Regis non potest nec debet terminari, con●ideratum est, quod praedictus Archidiaconus inde sine die; et Johannes in misericordia pro falso clamore. Among Placita coram N. de Turre, W. Bonquer & sociis suis Justice. Itin. apud Plac. de Termino S. Mich. an. 46 & 47 H. 3. in Turri London. Rot. 10. Canter. sub octabis Sancti Martini Term. S. Mich. anno 47 H. 3. I met with these Prohibitions and Attachments for Suits in Courts Christian. Rot. 9 Adam Gutra versus Magistr. Radulphum de Mertune de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt, etc. contra Prohibitionem, etc. Consimile Rot. 10. Hereford. Adam de Averil versus Priorem de Hurl. Consim. Bedf. Hugo de Turpa & Margareta uxor ejus, versus Walterum Priorem de Caldewelle de placito, quod cum idem Prior in Curia Domini Regis coram Justiciariis suis Itinerantibus apud Bedford. attachiatus fuerit, ad respondendum praedictis Hugoni de Turpa & Margaretae uxori ejus de placito, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de medietate advocationis Capellae de Hyntone, contra Prohibitionem Domini Regis. Idem Prior venit in eadem Curia Domini Regis coram praedictis Justiciariis, & vadiat legem se duodecima manu, quod contra praedictam Prohibitionem non venit, nec post eam praedictum placitum tenuit contra legem praefatis justiciariis factam. Et consideratum fuit in eadem Curia, etc. Et quod praedictus Prior inde esset sine die, & praedicti Hugo & Margareta in misericordia. Et postea prohibitum fuit per eosdem justiciarios Domini Regis praedicto Priori, ne de caetero teneret praedictum placitum. Idem Prior spreta Prohibitione Domini Regis, et in contemptu Iusticiariorum et Curiae Domini Regis idem placitum per se et Commissarios suos nihilominus tenuit, ad manifestam praedictorum Hugonis et Margaretae exhaeredationem et injuriam, ut dicunt. Et ipse non venit, etc. Et praeceptum fuit Vic. quod haberet ipsum ad hunc diem, etc. Tom. 2. p. 994. l. 20. after Januarii, add; I find that this * See Godwins Catalogue of Bishops, p. 177. John Gernsey Bishop of Winchester after his Simonaical, costly Consecration at, and return from Rome into England, before his entry into his Cathedral, where he expected the King's presence at his Instalment; was summoned to meet him at Canterbury, and to go thence with him to Dover: which he excused by this Original Letter to him; which I found in the White Tower. EXcellentissimo Principi & Domino suo reverendo, H. Dei gratia illustri Regi Ex Bundela Literarum de an. 47 H. 3. in Turri Lond. Angliae, Domino Hyberniae, Duci Aquitaniae; suus J. ejusdem miseratione Wynt. Ecclesiae Minister humilis, salutem, & se ipsum cum omni reverentia & honorem. De adventu vestro in Angliam, quem sitibundis affectibus jamdudum e●pectavimus, grates Altissimo referimus copiosas: verùm Regalis Celsitudinis vestrae literas die Sabbati prox. ante Natale Domini, dieque Dominica in ejusdem Vigil. diversis tamen nunciis eodem recepimus sub tenore, quod Festum Natale praedict. vobiscum celebraremus Cantuar. vobisque ad mare usque ad Dovor. occursuri; ad quae tam loci distantia, quod temporis brevitate nos jam impossibiles effici satis liquet, ingressu etiam in Ecclesia nostra Cathredrali Wynton. dudum disposito et parato, quem Regalis Majestatis praesentia praestolata diutius credidimus illustrari, prout ore tenus vestrae Dominationi nos Paris. exposuisse meminimus: in quibus nostram impotentiam non voluntariam, sed potius necessariam, Regali excellentiae habere placeat excusatam; pro quo Magistrum Petrum de Exon. Nepotem nostrum Majestati Regiae destinamus, pro sollemni gerentes tripudio si nobis per eundem vestrae prosperitatis eventus sanitate comite nuncietur, una cum vestrae beneplacito voluntatis, ad quod paratos nos & meritò promptos pro viribus profitemur. Caeterum de statu nostro, & Ecclesiae nostrae, quam multis prosecutionum procellis invenimus conquassatam, ordinato & disposito, sub celeritate qua poterit post Festum memoratam gressus nostros versus vos, annuente Domino, quam citius dirigemus. Excellentiam vestram conservet Altissimus utinam per diuturna tempora prosperè regnaturam. Datum Wyntoniae in Vigil. Nativitatis, etc. About the same time he being complained of to the King by P. de Sancta Maria the King's great favourite, for molesting him in the Archdeaconry of Surry and other Benefices in his Diocese, he thereupon sent this Epistle to the King; denying the truth of his suggestions, and beseeching him not to credit it, till he had heard and spoken with him. EXcellentissimo Principi ac Domino reverendo, Domino H. Dei gratia illustri Bundela Literarum in Turri London. An. 47 H. 3. Regi Angliae, etc. suus J. miseratione Divina Wynton. Ecclesiae Minister humilis, salutem, cum omni reverentia & honore Majestatis vestrae. Literis nuper nobis directis intelleximus, quod nos Magistro P. de Sancta Maria, super Archid. Sarr. ac aliis quibusdam beneficiis in nostro fitis Dioc. molestiam intulimus et gravamen, prout reverendae vestrae Dominationi ipsum accepimus suggesisse, quod nunquam nostrae fuit intentionis, sicut nec esse debuit, ne dum sibi quem favour. Regal. in dilectionis amplexum comperimus suscepisse; sed nec unquam cum scrupulo conscientiae gravamen inferre seu molestiam. Vestrae Celsitudini quanta possumus precum instantia devotissimè supplicamus, quatinus si placet, praedicti Magistri suggestionem seu relatum, cum nondum ex parte nostra coram V. K. comparuerit responsalis, ut veracem nullatenus admittatis, quoniam si in aliquo contra eundem Magistrum injus●è processerimus, parati sumus, expositis prius Regali excellentiae exponendis manum apponere correctricem, pro quo finaliter prosequendo proponimus, Deo dante, citra diem Lunae proximam cum Majestate vestra Regia habere colloquium personale. Excellentiam vestram per diuturna tempora prosperet Altissimus & conservet. Dat. Cant. 5. Kal. Junii, anno Domini 1263. Tom. 2. p. 996. l. 5. after etc. add; King Henry the 3d. being higly offended with William Bolton Bishop of Bath and Wells for suing the Abbot and Covent of Glastonbury in the Court of Rome, against his promise and prohibition, for Freeholds and Advowsons', to the prejudice of his Crown and Dignity; for which his Temporalties and goods were seized by the King's Officers: upon the Popes and his Cardinal's requests (who favoured the Bishop's cause, which he fairly propounded before the than Archbishop of Canterbury, Bishop elect of Salisbury, Abbot of Westminster, and another then at the Pope's Court) they writ this Letter to the King on the Bishop's behalf; which I found in the White Tower, defaced in some words and lines. EXcellentissimo Domino H. Dei gratia Regi Angliae illustri, Domino Iberniae, Pundela Literarum in Turri London. an. 47 H. 3. Duci Aquitanniae, & Comiti Andegaviae; B. Cantuariensis Archiepiscopus, E. Saresbariensis Electus, Abbas Westmonasteriensis, & Magister—, obsequium— intelligimus, tanto illa vobis libentius suademus, quae justitiam sapere, ac aequitatem continere ●entimus. Sanè— quae ipsius ac Bathon. & Well. Ecclesiarum non tangunt negotium, inter alios fideles nostros apud— & honoris Reg●i zelator existit, ac suum & Ecclesiarum ipsarum negotium coram Domino Papa et fratribus honeste proposuit— in quantum potuit reverenter. Verum idem Dominus Papa et fratres praedicti super hiis pro quibus idem Episcopus venit ad Curiam, proponunt — exhibere plenarie justitiae complementum. Nos itaque attendentes, quod pertinet ad Regiae dignitatis honorem, ut idem Episcopus per nos — conservetur, interposuimus partes nostras quod praedicto placeret Episcopo a nobis recipere quod de rigore juris debebat et poterat obtinere, qui nobis benignius annuit in hac parte, intendens (salvo jure suo et Ecclesiarum suarum in quantum poterit) Celsitudini Regali defer. Quocirca de speciali praecepto Domini Papae et fratrum suorum serenitatem Regiam exoramus, quatinus diligenter considerantes, quam specialiter iidem Dominus Papa et fratres pro eodem Episcopo nobis dirigunt scripta sua, et quod dictus Episcopus inter alios Praelatos Angliae vobis semper devotus extitit, et in vestris et vestrorum negotiis fideliter laboravit, injurias et gravamina, si quae fuerint a justiciariis et Ballivis Regiis Episcopo praedicto illata, sine difficultate qualibet revocari faciat Regia magnitudo. Nec ipsum si — contra justitiam aliquatenus molestetis, nec permittatis ab aliis (quantum in vobis fuerit) molestari; sed ei potius exhibeatis vos in Regio favore munificum, & in cunctis opportunitatibus gratiosum: ita quod idem Episcopus et alii ejus exemplo ad fideliter obsequendum vobis fortius animentur; ac vobis praeter divinae retributionis praemium, ab eodem Domino Papa et fratribus praedictis, qui hoc gratum habebunt plurimum et acceptum, exinde debita perven at actio gratiarum. Nec nos pro ipso Episcopo ita affectuose scriberemus, nisi quia evidenter probavimus ipsum in vestris negotiis providum, etc.— Datum Anagnini, die Dominica ante festum Beati Dionysii. Anno 48 H. 3. I met with a Bundle of Certificates of Excommunications, Elections, and Proxies from Bishops and others, in the White Tower, (where are many such during his reign;) out of which I shall present you with three usual forms of Significavits and Certificates of Excommunications then and since in use, evidencing their inability to redress any Ecclesiastical abuses without the King's Sovereign power and assistance: and one Letter of Attorney by the Abbot of Ramsey, then sick, appointing another toappear for him in a Great Council of the Nobles, to which he was summoned. SErenissimo Domino suo H. Dei gratia Regi Angl. etc. J. miseratione divina Bundela Certif. etc. an. 48 H. 3. in Turri London. Winton. Episcopus, salutem, etc. Cum quidam maledictionis filii in Ecclesias de Brerdinges & de Lyngefeld se temeritate propria intrudentes, ipsas manu armata detineant occupatas; Decimas ad eos spectantes colligant, et se de aliis spiritualibus intromittant, nec possint per censuram Ecclesiasticam super hoc coerceri; Serenitatem Regiam attentius duximus exorandam, quatenus eos a Sacrilegio praedicto compescere et revocare dignemini per datam a Domino vobis Regiam potestatem, seculare contra eos brachium extendendo. Conservet, etc. Dat. London. 2. Non. Augusti. Anno Domini 1264. EIdem Regi H. etc. Carleol. Episcopus, salutem. Excellentiae vestrae notum Ibidem. facimus, quod Adam de Guyp, nostrae Diocesis, ob suam contumaciam manirestam Ercommunicationis sententia innodatus, per quadraginta dies et amplius persistit contumaciter in eodem, claves Ecclesiae contemnendo. Quocirca Excellen●iam vestram humiliter supplicamus, quatinus ad tantam ipsius insolentiam reprimendam, vestrae Majestatis brachium juxta consuetudinem regni vestri, Dei et Ecclesiae intuitu, apponere dignemini cum effectu. Conservet, etc. Dat. London. Kal. Julii. Anno ut supra. EIdem Regi, etc. W. Exoniensis Episcopus, salutem. Cum Willielmus le Ibidem. Botyler Laicus de Comitatu Devon. pro ejus contumacia & offensa manifestâ, excommunicationis sententiâ per nos meruerit innodari, justitia exigente, et in eadem per quadraginta dies et amplius perseverans, claves Ecclesiae pertinaciter contemnendo, ad Ecclesiasticam non curat redire veritatem; ne ovis morbida totum gregem Dominicum inficiat, Dominationem vestram requirimus et rogamus, quatinus talem contumaciam per potentiam Regiae Majestatis, secundum Regni vestri consuetudinem, a sua pertinacia revocare dignemini; ut quem timor Dei ab errore non revocat, brachium coerceat seculare. Valeat, etc. Dat. London. die Martis proximo post festum Apostolorum Petri & Pauli. Anno ut supra. EIdem Regi, etc. H. permissione Divina Ramen. Ecclesiae Minister humilis, Ibidem. salutem, etc. Quoniam gravi aegritudine & nimia debilitate corporis laborantes, in lecto detenti, in crastino S. Trinitatis apud London. esse non valemus, super quo multum dolemus, idcirco dilectos nobis in Christo, fratrem W. Sacristam nostram, & Dominum Willielmum Camberlan. Senescallum nostrum sub alternatione Attornatos nostros constituimus, ad consentiendum, vice nostra, Magnatum tunc ibidem praesentium consilio, et ad faciendum ea, quae vestram Regiam dignitatem et Regni vestri utilitatem tangunt et pacem. Vestrae Regiae Majestati devotè supplicantes, quatinus Divinae pietatis & humanae fragilitatis intuitu, nostros praedictos Attornatos loco nostro admittentes, absentiam nostram involuntariam habere dignemini excusatam. Valeat, etc. Anno 49 H. 3. The Dean and Chapter of Akaden in Ireland upon the death of their former, made this Certificate thereof, and petition to the King for the Election of a new Bishop; extant in a Bundle of Certificates and Petitions in the White Tower. EXcellentissimo Domino H. Dei gratia illustri Regi Angliae; sui fideles oratores Bundela Certif. & Petic. an 49 H. 3. in Turri Lond. Decanus & Capitulum Akadens. salutem, etc. Vestrae Excellentiae Majestatem latere nolumus nec debemus, Ecclesiam nostram per mortem venerabilis patris Thomae ejusdem Ecclesiae Episcopi nunc esse Pastoris solatio destitutam. Quare vestrae Regiae Majestatis Excellentiam modis omnibus quibus possumus flagitamus, quatinus per latorem praesentium Maur. Clericum, nostrum fidelem Nuncium, vestrum Regium assensum pariter et consensum nobis ad eligendum Pastorem impendatis. Tantum inde facientes, ne praefata Ecclesia patiatur, etc. Dat. apud Abiden. Ecclesiam crastino S. Trinitatis, Anno 1265. EXcellentissimo Domino H. Dei gratia illustri Regi Angliae, suus fidelis Odo Okonchubyr Rex Connact. salutem, & in omnibus victoriam. Vestrae Regiae Majestatis Ibidem. excellentiam exoramus modis quibus possumus, quatinus Decano & Capitulo Akaden. (ipsa per mortem venerablis patris Domini T. ejusdem Ecclesiae Episcopi, vacant) vestrum consensum pariter et assensum per nuncium eorundem ad eligendum Pastorem vultu sereno et favorabili, si placet, impendatis. Tantum inde facientes, ne praefata Ecclesia (quae ad praesens ultra viginti marcarum summam in redditibus non abundat,) propter retardationem Regii assensus (quos ab●it) in temporalibus vel spiritualibus patiatur. In cujus petitionis testimonium has literas nostras vestrae Majestati Regiae mittimus patentes. Dat. anno regni Regis H. 49. EXcellentissimo, etc. H. Regi Angl. &c M. Decanus, & totum Capitulum Ibidem. Elfinen. Ecclesiae, salutem & orationes. Quia per mortem venerabilis patris nostri, Domini Thomae bonae memoriae Elfinen. Episcopi, Ecclesia nostra Pastoris solatio noscitur esse destituta Ideo vestram Regiam Majestatem humiliter du●imus exorandam, quatinus per latorem praesentium providendi Ecclesiam Elfinen. de Pastore idoneo nobis de solita vestrae Majestatis benignitate, tribuere dignemini; ne per defectum Pastoris Ecclesia nostra Elfin. in spiritualibus et temporalibus detrimentum patiatur. Valeat, etc. EXcellentissimo, etc. (ut supra.) R. miseratione Divina Meneven. Ecclesiae minister humilis, salutem, etc. Pro dilectis filiis Canonicis S. Johannis de Ibidem. Karmerdyn vestrae Magnificentiae, quanta decet devotione, duximus supplicandum, quatenus memoratis Canonicis ad vos pro negotio electionis suae venientibus, quibus iterato ad vos veniendi tutus propter hostilitatem non patet accessus, quibus etiam propter destructionem domus suae ad viatica et sumptus non sufficiunt sme magno incommodo facultates, concedere velitis quod post electionem celebratam, electioni ipsorum ac Electo, Ballivus vester de Kermerdyn vice vestra praebeat assensum. Valeat, etc. Ad eundem effectum ad Regem mittuntur literae Canonicorum Prioratus de Kaermerdyn. Dat. die Lunae prox. post festum S. Valentini, anno Domini 1265. Tom. 2. p. 1012. l. 45. after ut supra, insert; The decayed Placita apud Plac. de Term. Paschae, anno 49 H. 3. in Turri Lond. Westm. (in the Tower) coram Gilberto de Preston, etc. Johanne de Wyvil. Justic. de Term. Pasch. anno regni Regis Henrici fill. Regis Johannis 49. furnish us with these Suits and Attachments for holding and prosecuting Pleas in Courts Christian against the King's Prohibitions, which I shall but name. Linc. Johannes fill. Nicholai de Junthely, per Atturnatum, etc. brought an Action, versus Galfridum de Hekinton Decanum de Stafford. and others, de placito, quare predict. Galfr. tenuit placitum in Curia Christianiiatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem, etc. Adam Rueril brought the like, versus Priorem de Hurl: Idem contra Magistr. Radulfum de Malawe. Norf. Willielmus de Wygenhal, the like, versus Simonem Abbatem S. Edmundi, & Robertum Priorem S. Edmundi. Berks. Abbas & Conventus de Messenden, the like, versus Aluredem Priorem de Rading, etc. quare tenuerunt, & versus Will. de Englefend, quare secutus est idem placitum in eadem Curia, contra Prohibitionem, etc. In a Bundle of Certificates and Petitions by Bishops and others to the King in the White Tower, Anno 50 H. 3. I met with these three forms of Certificates made to the King of Layforces held in Churches, praying a Writ De vi laica amovenda, by his secular Court and power in aid of the Church; evidencing the King's Sovereign authority in all Church affairs. EXcellentissimo Domino suo H. Dei gratia Regi Angliae illustri, etc. R. ejusdem Bundela Certif. & Petic. an. 50 H. 3. in Turri London. permissione Coventr. & Lychfeld. Ecclesiarum Minister humilis, salutem & successus ad vota prosperos jugiter & foelices. Ex virginis thalamo procedens in orbem terrarum Dominus Iesus Christus amore spirituali saccosanctam Ecclesiam in sponsam sibi non i●cino copulavit, nec bruti cujuspiam animalis sed proprio, dum in Crucis penderet patibulo, sanguine consecratam. Haec siquidem tam sancta, tam cunctis orthodo●ae fidei zelatoribus veneranda, nostris seculis adeo vilipenditur, quod suspiriosis ululatibus est lugendum, ut audacia nonnulli praesumptuosa et a●daci praesumptione in ipsam se intrudant laica potestate; statum ipsius irreverenter evertentes, Ecclesiasticasque libertates armatis viribus in sponst contumeliam et opprobrium multipliciter deprimentes. Sane Regia Maiestas, ad Christi laudem et reverentiam, injurias Ecclesiae tanquam proprias, fervida zelatrix fidei, prosequens et ulciscens, materialis mucronem gladii contra praesumptores hujusmodi t●tiens ad compescendam ipsorum insolentiam acuit et exercet, quotiens ob necessitatem vel utilitatem Ecclesiae requiritur a Praelatis. Cum igitur in Ecclesiam de Sandeacr. nostrae Diocesis, quidam se laici, non fine gravi libertatis Ecclesiasticae subversione, violenter intruserunt, ac eam in praesentiarum ausu sacrilego vi laica detineant occupatam; vestram excellentiam obnixe requirimus et rogamus, quatinus ad amovendam inde vim praefatam, auxilii vestri velitis dextram extendere cum effectu. Valeat, etc. Datum Heywod. Non. Augusti, anno Dom. 1266. EXcellentissimo Domino suo, Domino H. Dei gratia Regi Angl. illustri; R. Ibid. an. 50 H. 3. in Turri London. miseratione divina Ecclesiae Dunelmensis Minister humilis, salutem in ●o, per quem Reges regnant & regna subsistunt. Nuper inter Suppriorem & Conventum de Brettona, ex parte una; Priorem & Conventum de Pontefracto, & Adam de Norhampton Monachum, pro Priore de Brettona se gerentem super variis quaestionum articulis, ex alterâ, coram summo Pontifice quaestione suborta, tandem memorati Subprior et Conventus de Bretton. pro se obtinuerunt sententiam diffinitivam, et ipsius executionem venerabili in Christo patri Domino Wintoniensi Episcopo et nobis sub alternatione demandari, inter caetera continentem; Quod dictum Adam & caeteros Monachos de Pontefracto, apud Bretton. existentes, amoveri debeamus; Monachosque de Bretton. qui per praedictos Priorem & Conventum Pontefracti à Monasterio de Bretton. ejecti sunt violenter, pristinae debeamus restituere libertati. Cum itaque propter vim laicam, quam Prior, Conventus de Pontefracto, et Adam saepefati in Monasterio de Bretton. obtinent, Mandatum Apostolicum adimplere, ut tenemur, et exequi non valemus, Excellentiam vestram suppliciter exoramus, quatinus ad honorem Dei, et ob reverentiam summi Pontificis, cujus vices gerimus in hac parte, jubere velitis, ut per Vicecom. Ebor. vis removeatur antedicta. Datum apud Middilham 13 Kalend. Julii, anno ut supra. SErenissimo Domino suo H. Dei gratia Regi Angliae illustri, etc. W. permissione Ibidem. ejusdem Bathon. & Well. Ecclesiarum Minister humilis, salutem in eo qui Regibus dat regnare. Quia Henricus le Gant Magister Domus S. Martini Bristol. Ecclesiae de Kantokesheved nostrae Diocesis vim et potestatem jam tantam apposuerit laicorum, quod debitum officium in eadem propter hujusmodi laicos exequi non valemus, Dominationi vestrae cum instantia supplicamus, quatinus contra insolentiam dictorum laicorum, nostram jurisdictionem et officium in hac parte, quod vestrum est, exequamini, secundum quod regni vestri exposcit consuetudo. Tom 2. p. 1038. l. 1. before The King, insert; King Henry by his Royal Prerogative to preserve the Peace and Liberty of the Vicechancellor and Scholars of the University of Oxford, against the injuries and exactions of the Townsmen, ratified this former composition made between them by his Royal Charter, which I shall here present you with, for the honour of my Nursing Mother. REX omnibus Ballivis suis, salutem. Inspeximus literas patentes dudum confectas apud Wod●stok in praesentia Procuratorum Scholarium Vniversitatis Ca●t. An. 52 H. 3. m. 6. dors. Pro Scolaribus Oxon Oxon. et Burgensium ejusdem Villae super quibusdam libertatibus praefatis Scholaribus concessis, in haec verba: Anno regni Regis Henrici fil●i Regis Johannis tricesimo secundo, vicesimo nono die Maii, praesentibus apud Wodestok tam Procuratoribus See here, pag. 90, 91. Scholarum Vniversitatis, quam Burgensium Oxoniae; idem Dominus Rex concessit eisdem Scholaribus Libertates subscriptas, videlicet, Quod si inferatur injuria ipsis Scholaribus, fiat inde Inquisitio tam per Villatas vicinas, quam per Burgenses praedictos. Et quod si ipsi Burgenses interficiant aliquem de Scholaribus Oxon, vel in aliquem ipsorum insultum faciant, vel alicui ipsorum, vel in aliquem ipsorum gravem injuriam inferant; Communitas ejusdem Villae per se puniatur et amercietur, et Ballivi per se, et non cum Communitate eadem puniantur et amercientur, si negligentes fuerint, vel dolum fecerint in exequendo officium suum contra illos qui hujusmodi injurias praedictis Scholaribus inferunt. Et quod Judaei Oxonienses non recipiant a Scholaribus praedictis pro libra in septimana nis● duos Denario●; et similiter fiat in minori forma secundum quantitudinem; alioquin Judaei puniantur secundum constitutionem regni. Et quod quotiescunque & quandocunque Major & Ballivi Oxoniae Sacramentum fidelitatis suae praestabunt in loco suo communi, Communitas ejusdem Villae denunciet Cancellario Universitatis, Vt per se vel per aliquas electas personas praestationi juramenti praedicti, si voluerit, intersit. Quod quidem Juramentum tale erit, quoad Scholares praedictos, Nota. videlicet; Quod ipsi Major et Ballivi conservabunt Libertates et Consuetudines Vniversitatis praedictae; alioquin non valeat juramentum ipsorum; sed interim praestetur secundum formam praescriptam; Si vero Cancellarius, nec per Procuratorem interesse voluerit, ad juramentum nihilominus pr●cedatur. Et quod duo Aldermanni sint electi & deputati de illis, qui pro tempore fuerint, secundum quod ordinati erant de Domino W. de Eborum ad exhibendam justitiam cum praepositi abfuerint, sub eadem poena quâ praepositi tenentur, si negligentes vel malitiosi inveniantur. Et quod quilibet Burgensis Oxoniae pro familia sua respondeat; Ita quod si aliquis de familia sua mortem vel gravem injuriam alicui Clerico vel suis inferet, Malefactorem exhibeat idem Burgensis, ut fiat de eo justitia; alioquin infligabitur poena secundum consuetudinem regni. Et quod quotienscunque debeat fieri temptatio panis et cervisiae ab eisdem Burgensibus, praecedenti die denuncietur Cancellario et Procuratoribus Vniversitatis praedictae; Vt si per se vel per aliquos ad hoc deputatos per ipsos (si voluerint) intersint temptationi praedictae; Alioquin non valeat ipsa temptatio. Si vero dicti Cancellarius et Procuratores Vniversitatis per se vel per suos interesse noluerint, ad praedi●●am temptationem nihilominus procedatur. In quorum omnium testimonium Dominus Radulfus filius Nicholai Senescalli Domini Regis, ad praeceptum ejusdem Domini Regis huic scripto sigillum suum apposuit. Eodem Domino Rege per literas suas mandante Vicecomiti, Majori et Ballivis Oxoniae, ut praedictas Libertates inviolabiliter observent et faciant observari; Quas etiam idem Dominus Rex fecit irrotulari, anno regni sui 33. Nos autem praedictam concessionem praedictis Scholaribus super praefatis libertatibus de praecepto nostro factam (ut praedictum est) r●tam habentes et gratam, eam praesentibus litteris nostris patentibus Scholaribus antedictis concedimus, et sigilli nostri munimine roboramus. Teste Rege apud Woodestok 21. die Junii, anno regni nostri 52. What Pensions the King granted to Romish Cardinals to promote his affairs, and how careful he was to satisfy their arrears out of the Dimes granted to him, this Patent will inform us. REX venerabili in Christo O. Dei gratia Sancti Adriani, etc. salutem. Cum Pat. 52 H. 3. m. 25 intus. pro R. Sancti Angeli Diacono Cardinali. teneamur venerabili patri R. Sancti Angeli Diacono Cardinali in trecentis marcis de arreragiis annui feodi sui triginta marcarum, quod ei dudum concessimus percipiend. ad Scaccarium nostrum; quas sibi de Decima nobis concessa in Provincia Cant. de Termino S. Michaelis prox. adventuro persolvi volumus: vos rogamus quatinus eidem Cardinali vel certo suo Attornato de praedict. trecentis marcis de Decima praedicta satisfieri faciatis in forma supradicta. Nos en●m in Decima praedicta eandem pecuniam volumus allocari. In cujus, etc. Teste, etc. Tom. 2. p. 1047. l. 49. after Aprilis, add; In the Plea-Rolls in the Tower, Anno 53 H. 3. I find these Suits and Attachments against the holder's and prosecutors of Suits in Courts Christian. Placita de Term. Pasch. an 53 H. apud Westm. Essex. Henricus de Lacie per Attorn. etc. Term. Pasch. an. 53 H. 3. optulit se 4. die versus Priorem de Dunmowe, etc. quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de advocatione quartae partis Ecclesiae Estbradham, contra Prohibitionem, etc. Et fuit attach. per Willielm. etc. Plac. de Term. S. Mich. eodem anno. Magister Stephanus de Gurmuvil. attachiatus fuit ad respondendum Johanni de Alisfeld, & Edithae quae fuit uxor Alfredi de Plac. de Term. S. Mich. an. 53 ● 3. in Turri London Rot. 5. dorso. Wit de placito, quare idem Magister tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem, etc. Et unde praedicti Johannes et Editha queruntur, quod cum quaedam Isabel de Rocheford traxisset ipsas in placito coram praedicto Stephano, petendo ab ipsis quater viginti marcas, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio: Et praedictae Johanna & Editha in crastino Purificationis beatae Mariae hoc anno in Ecclesia de Renesbiry detulissent ei Regiam prohibitionem, ne praedictum placitum teneret, etc. Et unde praedicti Johanna & Editha queru●tur, quod praedictus Magister spreta praedicta Prohibitione tenuit praedictum placitum: Ita quod primo fecit ipsas ab ingressu Ecclesiae suspendi, et postea excommunicari. Vnde dicunt, per quod deteriorati sunt et dampnum habent ad valenciam viginti librarum. Et inde producunt sect●m, etc. Et praedictus Magister venit & defendit vim & injuriam quando, etc. Et bene defendit, quod nunquam tenuit placitum praedictum post Prohibitionem: Et hoc paratus est defendere, prout Curia consideraverit. Ideo consideratum est, quod vadi●t ei legem se 12. manu. Et venit cum lege sua in octabis Sancti Michaelis, plegii de lege, Elias de Coleshull & Rabertus de Warham. Postea in octabis Sanctae Trinitatis praedictus Magister Stephanus venit cum lege sua, & praedictae Johanna et Editha renunciaverunt. Ideo praedictus inde sine die, et Johanna et Editha in misericordia 2. denariorum. I shall render you only a Breviate of other Prohibitions and Attachments the same Term. Thomas Tredegold versus Johannem le Fenre, etc. (praeceptum Ibid. Rot. 17. dorso. est Vicecomiti, quod non omittat propter praedictam libertatem, etc.) Ricardus Rot. 36. dorso. Chymne Junior versus Magistrum Johannem de Burton de placito, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis, etc. contra, etc. Ricardus versus Ibidem. Hugonem Vicarium de Simonesberg, etc. Alexander le Pestur de Mycham versus Rot. 45. dorso. Surr. Gervasium Vicarium Ecclesiae de Mycham, et alios; for the like Suits. In the same Term and Roll, I find this Plea in an Assize of Darrein Presentment to the Church of Malleberg, wherein the Pope's provision of it to his Nephew upon the Bishop of Sarums translation to Bath, was pleaded and allowed. Assisa venit recognitura quis advocatus tempore pacis praesentavit ultimam personam Rot. 19 dorso Devon. qu● mortua est ad Ecclesiam de Mallebergh quae vacat, etc. Et cujus advocationem Ricardus filius Stephani clamat versus Walterum Episcopum Sarum; et unde dicit, quod quidam Willielmus antecessor suus tempore pacis, et tempore H. Regis avi Domini Regis nunc, praesentavit quendam Robertum Clericum suum ad praedictam Ecclesiam, qui ad praesentacionem suam fuit admissus et institutus, et ultimo obiit persona in eadem tanquam à vero patrono praesentatus. Et Episcopus per Attornatum suum venit, et dicit, quod non debet ei ad hoc breve respondere, quia dicit, quod praedicta Ecclesia non est Ecclesia per se, immo Capella pertinens ad matricem Ecclesiam de Alfynton, unde petit judicium de brevi suo. Et Ricardus dicit, quod qualitercunque praedicta Ecclesia de Mallebergh modo consolidata sit praedictae Ecclesiae de Alfynton; tempore quo praedictus Willielmus antecessor suus praesentavit praedictum Robertum Clericum suum ad praedictam Eccles●am, fuit Ecclesia illa matrix Ecclesia et per se parochialis. Et Episcopus dicet, quod post tempus praedicti H. Regis avi, quidam Ricardus, quondam Episcopus Sarum tempore Domini Regis nunc praesentavit quendam Martinum de Patteshull, qui ad praesentationem suam fuit admissus et institutus. Et post mortem praedicti Martini quidam Robertus tunc Episcopus Sarum praesentavit quendam— Clericum suum ad praedictam Ecclesiam, qui ad praesentacionem suam fuit admissus, et institutus. Et postquam— Rogerus consecratus fuit in Episcopum Bathoniensem et Wellensem, Dominus Papa contulit eandem Ecclesiam Andraeae nepoti suo, et quod advocatio illa pertinebat ad Episcopatum Sarum, et Ricardus non potest hoc dedicere. Ideo praedictus Episcopus inde sine die, et praedictus Ricardus in misericordia pro falso clamore. Willielmus de Sudfeld, etc. optulit se 4. die versus Galfridum de Beles de placito, Rot. 5. Kanc▪ quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibit. etc. Et ipse non venit. Et praeceptum fuit Vic. quod attach. eum, etc. Prior de Covenham attach. fuit ad respondendum Ricardo de Seyton de consimile Rot. 6. Linc. plac. Et unde, etc. queritur quod cum ipse, etc. idem Prior non obstante, etc. Ipsum tanquam, etc. ab ingressu Ecclesiae suspendit, et postea ipsum excommunicavit, etc. Et inde, etc. Et prohibitum est praedicto Priori quod non, etc. Johannes de Ruhale per Attornatum suum optulit se 4. die vers. Magistr. Petrum de Betevill. Personam Ecclesiae de Rypel de placito, quare secutus est consimile plac. in Curia Christianitacis. Et ipse non venit, etc. Vic. etc. Set mandat, quod praedictus Petrus Clericus esi et non habet, etc. Ideo mandatum est Godefr. Episcopo Rot. 8. intus. Wygorn. Wygorn. quod habeat praedictum Petrum, etc. Thomas Tredegold optulit 4. die vers. Magistrum Walterum de Glouc. Decanum Rot. 9 Sussex. Cicestr. et Johannem le Feu de placito, quare idem Magister tenuit consimile plac. et quare praedictus Johannes secutus est idem placitum. Et ipsi non venerunt, etc. Frater Galfridus procurator Abb. et Conu. de Conches attach. fuit ad respondendum Rot. 10. dorso. Hereford. Thomae de Colecestr. de placito, quare secutus est consimile placitum in Curia Christianitatis, etc. petendo ab ipso decem libras argent. quae non sunt, etc. Et cum detulisset, etc. praedictus Petrus spreta Regia prohibition, secutus est idem placitum, etc. Ita quod fecit eum, etc. & excommunicari. Unde, etc. & dampnum habet, etc. Et inde, etc. Et praed. Galfr. etc. defendit quod nunquam secutus est, etc. contra, etc. Ideo, etc. vadiet ei legem, etc. Plegii, etc. Tho. Tredegold optulit se 4. die versus Magistrum Walterum de Glouc. Decanum Cicestr. de placito, quare tenuit consimile placitum, etc. Et ipse non venit, etc. Rot. 32. intus. Sussex. Et mandatum fuit Custodibus spiritual. Episcopatus Cicestr. quod faciat eum, etc. eo quod Vic. mandat, quod Clericus est et non habet, etc. Et super hoc testatum est quod, etc. habet terras et tenementa ad suffic. etc. per quae potest, etc. Ideo praeceptum est Vic. quod distring. eum, etc. Et quod habeat corpus ejus, etc. Hugo de Mortuomari de Castro Ricardi optulit se 4. die versus Hugonem de Mortuomari, Emericum Cancellarium Hereford. et Eymonem Praecentorem Hereford. Rot. 28. dorso. Hereford. de placito, quare praedict. Magister Hugo tenuit placitum, etc. de advoc. Ecclesiae de Gliston, contra Prohibitionem, etc. Et de placito, quare praedicti Emericus et Eymo secuti sunt idem placitum. Et ipsi non venerunt, etc. Et Vic. etc. mandat quod, etc. Clerici sunt, etc. Ideo mandatum est Episcopo Hereford. quod venire, etc. Clericos suos, etc. Radulfus de Norff. Esson. Ricardi de Seyton oped. se 4. die versus Fratrem Ricardum Lovel Praeceptorem de Bulstrode, et Ricardum Magistrum Militiae Templi in Rot. 35. intus. Buks. Anglia de placito, quare secuti sunt, etc. de catallis et debitis quae non sunt, etc. contra Prohibitionem, etc. Et ipsi non venerunt, etc. Ideo ponatur per mel. pleg. etc. praeceptum fuit Vic. quod attach. etc. Radulfus de Haundham oped. se 4. die versus Priorem Sancti Guthlaci de Hereford. de placito, quare tenuit placitum, etc. de catallis, etc. quae non sunt, etc. contra Rot. 36. intus. Heref. Prohibitionem, etc. Et ipse non venit. Et fuit attach. per, etc. Ideo, etc. ponatur per mel. pleg. quod sit, etc. Tom. 2. p. 1056. l. 3. after ut supra, add: Pope Alexander and his Visitors of exempted Abbeys by their usurped power, prescribed a form of Oath to all Abbots and Covents, not to oblige themselves or Monasteries to any Religious or secular persons, to the prejudice of their Churches, thus related by W. Thorn; which entrenched upon the King's Prerogative, for whom they could not be bound to raise moneys upon any public occasion, and in prescribing New Oaths without his Royal assent or authority; Whereupon Roger Abbot of Saint Augustine's in Canterbury, An. 1270. made this Constitution in pursuit thereof. * Chronicon William. Thorn, col. 1918. Rogerus Abbas instituit ne Monasterium istud alicujus obligetur debitis isto tenore: Omnibus Christi fidelibus, Rogerus Dei gratia, etc. Nuper ad reformationem ordinis & status domus nostrae visitatoribus à capitulo generali deputatis ad nos accedentibus; diligenti inquisitione habita super praescriptis, perpendentes dicti visitatores tam propter necligentiam Praelati quam subditorum in pluribus statum Monasterii posse periclitari, inter caetera maxime quod nonnunquam proniores quam Monasterio expediret, et contra Interdictum Apostolicum, necnon et generalis Capituli statutum; ad obligandum se et suum Monasterium in contractibus mutuo faciendis, tam pro religiosis quam pro secularibus personis: ordinaverunt & firmiter statuerunt, ut super observatione ipsius Statuti Apostolici necnon et generalis Capituli statutum, tam a Praelatis quam a subditis universis corporale praestaretur Sacramentum. Nos igitur Abbas & Conventus universi et singuli inspectis sacrosanctis, in verbo veritatis, Sacerdotii et Religionis juramus, et praesenti pagina profitemur, nos contra tenorem dicti Statuti super hoc editi de caetero non contraventuros. Et ut in omnibus dictum Statutum clarius illucescat, ipsius tenorem duximus praesentibus, qui talis est; ALEXANDER Episcopus, etc. Et infra; Firmiter inhibemus, ne quis praesumat Ecclesiam sibi commissam pro alienis gravare debitis, aut literas alicui seu sigilla eorundem quibus possent Ecclesiae obligari concedere, decernentes si secus fuerit attemptatum, ad solucionem talium debitorum Ecclesias non teneri. Si quis autem contra praemissa de caetero venire praesumpserit, ab administratione temporalium sit suspensum. Nos etiam praedicti Abbas et Conventus statuentes nihilominus, generalis Capituli auctoritate interveniente, quod Abbas quicumque successivis temporibus ad regimen hujus congregationis electus, in prima sua creatione Sacramentum praedictum de observando Statuto praedicto praestet, et renovet Sacramentum, nichilominus eciam ne caeteri processu temporis in isto Monasterio Monach●cum ordinem suscepturi, contraveniant, statim post professionem suam idem Sacramentum facient et observent. In the Placita apud Westm. de octabis S. Trinitatis eoram M. de Litlebir. Magistro R. de Seyton, et J. de Cobeham, anno regni Regis Henr. 54. I found these Suits Plac. de Term. Trin. an 54 H. 3. in Turre London. Rot. 6. Noting. and Attachments (in the Tower) for Suits in Ecclesiastical Courts, against the King's Prohibitions. Philippus Bandre de Knyuston optulit se 4. die versus Magistrum Thomam de Wytton Archid. Northampton. Nicholaum de Fenton Officialem ejus, Hugonem de Watton Decanum de Dyngham de placito, quare tenuerunt placitum de layco feodo ipsius Philippi de Knyuston, etc. contra Prohibitionem, etc. Et versus Willielmum fill. Rogeri Capellani, etc. quare secutus est idem placitum in eadem Curia, contra eandem Prohibitionem. Et ipsi non venerunt, etc. Ideo ponantur per meliores plegios, etc. quod sint in Crastino Animarum. Et primi, etc. Et praedictus Magister et Willielmus alias fecerunt defaltam, seilicet, in Octabis S. Hilarii, ad quem diem Vic. mandavit, quod Clerici sunt et nullum habent laycum feodum, etc. Ita quod mandatum fuit Archiepiscopo Ebor. quod faciat eos venire, etc. Et Archiepiscopus nichil inde fecit, nec breve misit. Ideo praeceptum est Vic. quod attach. praedictum Archiepiscopum, quod sit ad praefatum terminum, et ibi habeat Clericos, etc. Ibidem. Rot. 14. dorso. Eborum. Johannes de Ciryton Esson. Johannis Blundel. et Willielmus filius Galfridi Esson. Magar. fill. Bartholomae●, et Johannes fill. Walteri Esson. Elenae sororis ejusdem Margar. oped. se 4. die versus Henr. de Beningburgh et Alic. ux. ejus, de placito, quare secuti sunt placitum in Curia Christianitatis de laico feodo ipsorum Johannis, Margar. et Helenae, etc. contra Prohibitionem, etc. Et ipsi non venerunt. Et praeceptum fuit Vic. quod attach. eos quod essent hic ad hunc diem. Et Vic. nichil inde fecit, set mandavit quod praeceperat Ballivis libertatis Civitatis Ebor. qui nichil inde fecerunt. Ideo praeceptum est Vicecomiti quod non omittat propter praedictam libertatem, quin attach. eos quod sint in Crastino S. Martini. Et unde Vic. etc. Ricardus Thynne junior per Attornatum suum oped. se 4. die versus Hugonem Vicarium Ibid. Rot. 19 Dorset. Ecclesiae de Symontsberg de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem, etc. Et ipse non venit, etc. Et praeceptum fuit Vic. quod attach. eum, quod esset hic ad hunc diem. Et Vic. mandavit, quod Clericus est, et quod nullum habet laycum feodum per quod potest attach. Ideo mandatum est Episcopo quod faciat eum venire à die Sancti Michaelis in tres Septimanas. Et unde Vicecom. etc. Rogerus de Trythampton per Attornatum suum oped. se 4. die versus Magistrum Stephanum de Rokelaund de placito, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis Ibid. Rot. 8. dorso. Linc. de catallis et debitis quae non sunt, etc. contra Prohibitionem, etc. Et versus Magistrum Ranulphum de Nassington de placito, quare secutus est praedictum placitum, etc. contra, etc. Et ipsi non venerunt, etc. Et praeceptum fuit Vic. quod attach. eos, etc. Et Vic. nichil inde fecit, set mandavit quod Clerici sunt, et nullum habent laicum feodum, etc. Ideo mandatum est Episcopo quod faciat eos venire Crastino Animarum, etc. Et unde Vic. manned. etc. Simon de Cotes per Attornatum suum optulit se 4. die versus Magistrum Johannem Gall, Ibid. Rot. 9 Hunted. Magistrum Jordanum de Hammerton, et Emmam quae fuit uxor Willielmi Vaus, de placito, quare secuti sunt placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt, etc. contra Prohibitionem, etc. Et praeceptum fuit Vic. quod attah. eos quod essent hic in Octabis S. Hilarii. Ad quem diem Vic. mandat, quod Clerici sunt, et quod nullum, etc. Ita quod mandatum fuit Episcopo Linc. quod venire fac. eos ad hunc diem. Et Episcopus nichil inde fecit, nec breve misit. Ideo praeceptum est Vicecom. quod attachiaret praedictum Episcopum, quod sit in Crastino Animarum, etc. Robertus de Haneworth optulit se 4. die versus Robertum Salle, Johannem Wynbeyt, Silvestrum de Linc. Capellanum, et Bedam le Den, de placito, quare Ib. Rot. 9 dors. Linc. secuti sunt placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt, &c contra Prohibitionem, etc. Et ipsi non venerunt, etc. Et Robertus fuit attach. per Johannem de Lyndeseye in Lync. etc. Thomas de Colecestr. per Attornatum suum optulit se 4. die versus Fratrem Galfridum procuratorem Abbatis et Conventus de Couches, de placito, quare secutus est Ibid. Rot. 14. Hereford. placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt, etc. contra, etc. Et ipse non venit. Et habuit diem per Essoniatorem suum ad hunc diem postquam comparuit in Curia, scilicet, à die Sancti Michaelis in quindecim dies. Et vadiaverat ei inde legem se 12. manu. Ideo consideratum est, quod praedictus Thomas recuperet dampna sua quadraginta librarum versus eum. Et ipse et plegii sui de lege in misericordia, scilicet Robertus de la Grave de Com. Warr. et Willielmus fill. Martini de Com. Essex. etc. Radulfus de Norff. Esson. Willielmi Galuz optulit se 4. die versus Magistrum Ibid. Rot. 17. dorso. Norff. Godefridum de Merton de placito, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt, etc. contra Prohibitionem, etc. Et versus Priorem Norwyc. quare secuti sunt idem placitum in eadem Curia, contra eandem Prohibitionem, etc. Et ipsi non, etc. Et praedict. Magister et Prior fuerunt attach. per, etc. Ideo ponantur per meliores plegios, quod sint in Crastino Animarum. Et primi, etc. This Term there fell out this notable Case concerning Bastardy, whether it should be tried by the Country or the Certificate of the Bishop of Bayon in Normandy, where the Marriage was alleged; and resolved it should be by the Bishop's Certificate, to be returned into the King's Court here. Rogerus de Nevil petit versus Tolebotum de Talebot de Hyltesham unum messcentum Ibid. Rot. 19 dorso. Linc. acras terrae, quindecim acras prati cum pertin. in Gynnewardely quae Thomas Talebot de eo tenuit, et quae ad praedictum Rogerum reverti debent tamquam escaeta sua, eo quod praedictus Thomas Bastardus fuit, et obiit sine haerede de se, etc. Et Talebotus per Attornatum suum venit et dicit, quod praedictus Rogerus nichil clamare potest in praedicto tenem. nomine escaetae; quia dicit, quod praedictus Thomas Talebot non fuit Bastardus, ymmo, de legitimo Matrimonio procreatus. Et hoc paratus est verificare sicut Curia consideraverit, etc. Et praedictus Rogerus dicit, quod praedictus Thomas Talebot qui de ipso tenuit praedictum tenem. fuit Bastardus, et obiit sine haerede de se; et quod ita sit, petit quod inquiratur per patriam. Et praedictus Talebotus dicit, quod hujusmodi inquisicio de Bastardia in hoc casu non spectat ad forum seculare; dicit enim, quod quidam Talebotus pater praedicti Talebot. conversatus fuit in partibus transmarinis, scilicet in Normannia in Episcopatu Bayesensi, et ibi duxit uxorem Johannam nomine, de qua suscitavit praedictum Thomam ex legitimo Matrimonio, et hoc paratus est verificare sicut Curia consideraverit. Ideo mandatum est Episcopo Beyesensi quod diligenter inquirat, utrum praedictus Thomas natus fuit ex legitimo Matrimonio, an Bastardus? Et quid inde inquisierit, scire faciat hic in Octabis S. Martini, etc. So as the Kings Writ in this Case ran into Normandy in this Age. Plac. apud Westm. de Term. S. Hilarii, coram M. de Litlebir. et J. de Cobbeham, Plac. de S. Hil. ●n. 54 H. 3. in Turri Lond. Rot. 2. intus, Ebor. anno regni Regis Henrici 3. 54. Adam de Wymrual optulit se 4. die versus Magistr. Gilbertum de S. Leofordo, et Nicholaum de Rhodes, quare predict. G. tenuit plac. etc. de catallis et debitis quae non sunt, etc. Et quare praedict. N. secutus est idem plac. etc. Et ipsi non veniunt, etc. Petrus de Goudre de Kynston optulit se 4. die versus Magistr. Thomam de Shyton Ibid. Norff. Archidiac. Noting. etc. quare ipse simul cum aliis, Nich. de Fenton Offic. ejus, Hug. de Sutton Decano de Byngham tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de laico feodo ipsius Petr. in Kynston, contra Prohibitionem, etc. Et versus Henricum Personam Ecclesiae de Radeclyve super Som. et Willielmum, Philippum, et Rogerum Capellanum. quare secuti sunt idem plac. in eadem Curia Christian. contra Proh. etc. Ideo mandatum est Archiepiscopo Ebor. quod habeat eos, etc. In another Plea-Roll severed from the rest, about this year as I conjecture. Adhuc de Oct. S. Hilarii. Ricardus de Manton optulit se 4. die versus C. Episcopum Linc. de placito, quod esset ad hunc diem, et hic haberet Johannem Personam Ecclesiae de Undole, de lacito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de, etc. quae non sunt, etc. contra, etc. Et ipse non venit. Et plures fecit defaltas. Ita quod praeceptum fuit Vic. quod distringat eum per, etc. Ita quod de exitibus, etc. Et quod haberet corpus ejus ad hunc diem. Et Vic. mandavit quod districtus est. Ideo sicut prius praeceptum est Vic. quod distring at cum per omnes terras, etc. Ita quod de exitibus, etc. Et quod habeat corpus ejus à die Pasch. in unum mensem. Et Vic. sit and. eo quod non respond. de exitibus. This year there was a notable perpetual League and Confederacy entered into between King Henry of England, and Alphonso King of Castle; against all men of the world, saving their faith to the Church of Rome; which I found in the White Tower. Confoederatio inita inter Henricum Angliae & Alphonsum Castellae Rege, pro ipsis Anno 54 H. 3. in Turri Lond. & corum haeredibus perpetuè duratura, contra omnes homines de mundo, salva fide Romanae Ecclesiae. NOverint universi hanc paginam inspecturi, quod nos frater Lupus Marochitanen. & Garsias Martini Procur. & solemnes nuncii illustris Regis Vide Mat. Paris. Hist. Angl. an. 1253. p. 846. Eisdem diebus dilatata est fama Regis Hispaniae, cujus titulus in scriptis ipsius talis scribitur; Alphonsus Dei gratia Rex Castellae, Legionis, Galleciae, Toleti, Murciae, Cord●biae, & Jehenni. Castellae, Toleti, Legionum, Galleciae, Sibilliae, Cordubiae, Murciae, & Jehenni literas dicti Domini Regis recepimus in haec verba; Alphonsus Dei gratia Rex Castellae, Toleti, Legionum, Galleciae, Sibilliae, Cordubiae, Murciae, & Jehenni, omnibus praesentes literas visuris vel audituris, salutem. Noveritis nos fecisse, constituisse, & ordinase Procuratores nostros et solempnes nuncios venerabilem in Christo patrem, fratrem Lupum, Dei gratia Merochitan. Episcopum, & Nobilem virum Garsiam Martino de Toleto, ad tractandum de pace, & ad firmandum eandem, inter illustrem Principem Henricum Regem Angliae et suos haeredes ex una parte, et nos et haeredes nostros ex altera; gratum et firmum habituri quicquid per eosdem nuncios firmatum fuerit vel etiam ordinatum: dantes eisdem plenariam et liberam potestatem tractandi pacem et firmandi cam (ut dictum est,) et jurandi in animam nostram, et obligandi per juramentum nos et haeredes nostros (si viderint expedire) ad servandum omnia, quae iidem Nuncii super praemissis duxerint pro nobis et haeredibus nostris ordinand● et etiam promittenda. In cujus rei testimonium has literas nostras fieri fecimus patentes. Datum apud Toletum, Kalendis Aprilis, * Secundum computationem S Dionysii, viz anno gratiae 1270. Aerâ millesimâ ducentesimâ nonagesimâ secundâ. Harum igitur authoritate literarum pro praedicto Domino nostro Rege Castellae & Legionum, et haeredibus suis inivimus soedus perpetuae amicitiae cum Domino He●rico Dei gratia illustri Regi Angliae, Domino Hiberniae, Deuce Normanniae et Aquitaniae, et Comite Andegaviae, et haeredibus suis isto modo; quod idem Dominus Rex Castellae et Legionum, et haeredes sui ab hac hora sint amici et inprisii praedicti Regis Angliae et haeredum su●rum, contra omnes homines de mundo imperpetuum. Ita quidem quod idem Dominus noster Rex Castellae & Legionum, & haeredes sui juvabunt eundem Regem Angliae & 〈…〉 haeredes suos bona fide cum toto posse contra omnes homines de mundo, salva fide Ecclesiae Romana. Dimittimus etiam & quietamus pro praedicto Domino nostro Regi Castellae & Legionum & haeredibus suis, Domino Henrico illustri Regi Angliae & haeredibus suis, sicut melius & sanius intelligi potest, quicquid juris vel quasi habet vel habere debet Dominus Rex Castellae & Legionum & Haeredes sui in tota Vasconia vel in parte, in terris, possessionibus, hominibus, juribus, vel quasi Dominiis, vel quasi actionibus & rebus aliis, ratione Dominationis quam fecit vel fecisse dicitur Dominus Henricus quondam Rex Angliae ac Alianora uxor sua Alialienora filiae suae, & bonae memoriae Domino Alfonso Regi Castellae, & quicquid juris vel quasi ibidem idem Dominus Rex Castellae & Legionum habet vel habene debet, vel haeredes sui per successionem supradictorum, vel per collationem ips● vel alii cujus ad ipsum pertineat factam à Regina Berengari● filia Alfonsi Regis & Reginae Alianorae, & omnes Chartas quas idem Dominus Rex Castellae & Legionum habet super hoc à praedictis vel aliquo eorum, promittimus bona fide pro praedicto Domino nostro Rege Castellae & Legionum & haeredibus suis, dicto Regi Angliae & Haeredibus suis restituere vel debere. Et si inventae fuerint ex hac hora, ulterius concedimus, quod sint vacuae & cassae. Et hoc facimus propter multas bonas rationes & multa alia quae praefatus Rex Angliae praedicto Domino nostro Regi Castellae & Legionum concessit per se & Procuratores suos & solemnes Nuncios, Petrum Deigratia Hereforden. Episcopum & Johannem Maunsell. Beverlacen. Praepositum, prout continetur in scriptis eorum, sigillis eorundem signatis. Nos vero supradicti frater Lupus Episcopus, Garsias Martini, Procuratores & Nuncii praenominati Domini Regis Castellae & Legionis, quod juravimus in animam ejusdem Domini Regis Castellae & Legionis, quod idem Rex & haeredes sui universa & singula superius adnotata benè, & integrè, & fideliter imperpetuum observabunt. In cujus rei testimonium praesentem Chartam sigillis nostris appendentibus praemunitam saepefato Domino Regi Angliae duximus concedendam. Facta apud Toletum pridie Kalend. Aprilis, Aerâ 1292. The fame, wisdom and amplitude of this King Alphonso his Kingdoms and Dominions, are at large described by * Hist. Angl. p. 846. Matthew Paris, with his affection and good advice to King Henry after this League: Rex Hispaniae amicissimus jam Domino Regi Anglorum effectus, cum audisset de moribus ejus, condoluit in spiritu benignitatis & discretionis, & literatoriè significavit eidem, ut exemplo bonorum Regum ac Principum, quarum titulus ab antiquo talis est, exit Agnus domesticis et suis commilitonibus, et Leo exteris et rebellibus; ille videlicet sermo recitatur, ut talia sequeretur, nec esset amplius suorum oppressor, & alienorum receptor & alimentator: sed, Quid juvat in sterili spargere semen humo? In a Fragment of Plea-Rolls (in the Tower) before the Justice's Itinerant, about Anno 55 of Henry the 3d. as I conjecture by the hand; I met with this Case and Resolution upon an Attachment for a Suit in Court Christian against the King's Prohibition. Magister Willielmus de Branucewell attachiatus fuit ad sectam Gilberti Parleben, Linc. Rot. 10. quare traxit eum in placitum in Curia Christianitatis de catallis ejusdem Gilberti, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio. Et Henricus Decanus De la Ford attachiatus fuit ad respondendum eidem Gilberto, quare tenuit placitum illud. Et Willielmus & Decanus veniunt et dicunt, quod post Prohibitionem Domini Regis nunquam tenuerunt nec secuti sunt placitum illud; sed verum volunt dicere, quod revera idem Willielmus vendidit eidem Gilberto et cuidam participi suo decimas garbarum suarum de Ecclesia sua pro 37 marcis; et quia denarios illos non reddidit ad terminos statutos, ille sicut persona implacitavit eum in Capitulo ante Prohibitionem: Et petit judicium, si illud potuit facere vel non? Et Gilbertus venit et hoc totum cognoscit, sed dicit, quod reddidit ei praedictos denarios, sed nullam sectam inde habet: Et dicit, quod idem Willielmus petit ab eo quandam poenam: Et Willielmus dicit, quod nullam poenam ab eo exigit nec exiget. Et ideo consideratum est, * Mich. 13. H. 3. Fitz. Prohibit. 20. quod bene licet eidem Willielmo sequi placitum illud in Curia Christianitatis cum sit de Decimis, et praedicto Decano tenere illud. Et Gilbertus in misericordia. Tom. 2. p. 1061. l. 30. after Decembris, add; I found this Original Writ in the White Tower, (An. 56. H. 3.) against the Prior of Ely, for suing the King's Tenants of Schelfield for a Rent in the Ecclesiastical Court, against his Crown and dignity. H. Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Acquit. Vit. Cantebr. salutem. Bundela Brevium in Turri London. An. 56 H. 3. Quia Johannes le Moigne fecit nos secur. de clamore suo prosequend. per Nicholaum fill. Johannis, & Gilbertum de Grumvill de Com. Essex. tibi praecipimus, quod ponas per vad. & salvos plegios Henricum Priorem de Ely, quod sit coram nobis à die Purificationis beatae Mariae in 15. dies, ubicunque tunc fuerimus in Anglia; ostensur. quare homines ipsius Johannis de Manerio suo de Magno Schelfield, quod de nobis tenet in Capite, per diversas sententias Excommunicationis in ipsos latas distringet ad red. Ecclesiae suae de Ely; videlicet, singuli eorum unum quadrantem per annum, cujusmodi debitum ipsi non debent, nec ipsi nec antecessores eorum unquam reddere consueverunt, in ipsius Johannis et ipsorum grave praejudicium, et nostrae Coronae et dignitatis laesionem, ac contra Prohibitionem nostram, (to stay his Suit for this Exaction, and Censures in the Ecclesiastical Court which usurped conusance of it.) Et habeas ibi nomina plegiorum & hoc breve. Teste meipso apud Turrim London. 18. die Januarii, anno regni nostri 56. Placita apud Westmonasterium in Octabis Sanctae Trinitatis, coram Martino de Lytlebir. & sociis suis Justice. de Banco, anno 56 H. 3. (in the Tower) inform us of these Prohibitions that Term, (besides others) for Suits in Courts Christian. Plac. de Term. S. Trin. an. 56 H. 3. in Turri London. Rot. 28. intus. Essex. Memb. 9 dors. Glouc. Johannes Martian & Willielmus de Orset oped. se 4. die versus— neye de placito, quare secutus est plac. in Curia Christianitatis de catal. et deb. quae non sunt, etc. contra, etc. Et ipse non venit. Et praeceptum est Vic. quod attach. eum, etc. Johanna de Wantcon attachiata fuit ad respondendum Johanni de Meysy de placito, quare secuta est placitum in Curia Christianitatis de laico feodo ipsius Johannis in Charefend, contra Prohibitionem, etc. Et unde praedictus Johannes queritur, quod cum praedicta Johanna traxisset ipsum in placitum in Curia Christianitatis coram Magistro Galfrido de Oudbridlegh Offic. Episcopi Wigorn. de laico feodo ipsius Johannis; & idem Johannes die Veneris proximo post festum Translationis beati Thomae Martyris in Ecclesia Sancti Johannis de Cyrecestr. detulisset ei Regiam Prohibitionem, ne praedictum placitum sequeretur; praedicta Johanna spreta Prohibitione praedicta, secuta est praedictum placitum de die in diem versus eum: Ita quod primo fecit ipsum suspendi ab ingressu Ecclesiae, et postea excommunicari: Unde dicit, quod deterioratus est et dampnum habet ad valenciam quadraginta librarum. Et inde producit sectam, etc. Et Johanna venit et defendit vim et injuriam quando, etc. Et benè defendit, quod nunquam secuta fuit praedictum placitum, contra praedictam Prohibitionem. Et hoc parata est defendere sicut Curia consideraverit. Ideo consideratum est, quod vadiet ei leg●m se 12. manu: Et veniat cum lege sua hic craft. etc. Plegii de lege, Richardus Tyril & Thomas de Churchehull de eodem Com. etc. Postea venit praedicta Johanna et fecit legem suam. Ideo praedicta Johanna inde quiet. et Johannes in misericordia, etc. Matilda quae fuit uxor Henrici de Morton per Attorn. suum optulit se 4. die versus Ibid. 18. Magistrum Andraeum de Coventre et Adam de Dekene de placito, quare praedictus Magister tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem, etc. Et de placito, quare praedictus Adam secutus est idem placitum in eadem Curia, contra eandem Prohibitionem, etc. Et ipsi non venerunt. Et praeceptum fuit Vic. quod distring. eos per omnes terras, etc. Et quod de exitibus, etc. Et quod haberet corpora eorum hic ad hunc diem. Et Vic. nihil inde fecit, sed mandavit quod Richardus le Brocher de Covyntre, Johannes filius Symonis manuc. praedictum Magistrum. Ideo ipsi in misericordia. Et Vic. similiter, scilicet Wilhelmus de Mortayn: Et amerciatur ad decem libras. Et sicut prius praeceptum est Vicecom. quod distringat eum per omnes terras, etc. Et quod de exitibus, etc. Et quod habeat corpus ejus hic in Crastino Animarum. Et sciat, etc. Et— etc. Et de praedicto Ad. manned. Vic. quod non est inventus, nec aliquid habet, etc. Ideo praeceptum est Vic. quod capiat eum si inventus, etc. Et salvo, etc. Et quod habeat corpus ejus hic ad praefatum terminum, etc. Et unde Vic. maud. etc. Nicholaus Rastol & Emma de Arundel oped. se 4. die versus Johannem Personam Ecclesiae de Cheneloke de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis Ibid. rot. 29. Sutht. de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem, etc. Et de placito, quare praedictus Johannes secutus est placitum in Curia Christianitatis de laico feodo ipsorum Nicholai et Emmae, contra eandem Prohibitionem, etc. Et ipse non venit. Et fuit attach. per Willielmum Botyld de Chircheheth & Nicholaum Sign. Ideo ponatur per meliores plegios, quod sint in Crastino Sancti Martini. Et primi, etc. To these I shall annex two Actions more, casually omitted in their proper series. Willielmus Chynethorne & Willielmus Henry attach. fuerunt ad respondendum Ricardo de Chuderlegh & Orisiae de Germudes — de placito, quare secutus Plac. de Term. S. Hil. an. 14 H. 3. in Turri London. est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testam. vel Matrim. contra Prohibitionem, etc. Et unde iidem Ricardus & Orisiae per Adam de Baunton Attornatum suum quer. quod cum praedicti Willielmus & Willielmus die Jovis prox. post festum Conversionis S. Pauli, anno regni Domini Regis nunc, etc. quartodecimo apud Exon. coram Magistro Ricardo de Coleton Official. Domini Episcopi Exon. secuti fuissent placitum in Curia Christianitatis de duobus Bobus, quatuor affr. Bladis, et sexaginta Solidos, quae non sunt de Testam. etc. ac iidem Ricardi & Orisiae praedictis die & anno ibidem liberassent eisdem Willielmo et Willielmo Prohibitionem Domini Regis, in praesentia Willielmi de Halswyll. Willielmi Dame, & Radulphi de Corner & aliorum, ne placitum illud ulterius sequeretur; iidem Willielmus et Willielmus nihilominus placitum illud ulterius sequebantur, contra Prohibitionem, etc. Ipsi tamen, etc. Unde dicunt, quod deteriorati sunt, et damnum habent ad valenciam viginti librat. Et inde producit sectam, etc. Et Willielmus & Willielmus per Johannem de Chuderlegh Attornatum suum venerunt. Et defend. vim & injuriam quando, etc. Et benè defend. quod ipsi nunquam secuti fuerunt placitum illud in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt, etc. contra Prohibitionem, etc. sicut iidem Ricardus & Orisia queruntur. Et haec parati sunt defendere contra ipsos & sectam suam, sicut Curia consideraverit. Ideo consideratum est quod praedicti Willielmus & Willielmus vadient eyes inde legem suam, etc. Willielmus de Radeweye attach. fuit ad respondendum Domino Regi de placito, quare, cum placita de catallis et debitis in Regno Angliae, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio ad Coronam et dignitatem Regiam specialiter pertineant; idem Willielmus (sicut ex relatu plurium accepit Dominus Rex,) secutus est placitum Plac. de Term. S. Hil. an. 20 H. 3. in Turri London. in Curia Christianitatis de catallis et debitis Johannis Prioris de Wolryshton et Petr. Vicar. Ecclesiae de Wolryshton, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, in laesionem Coronae et dignitatis Regiae, et contra Prohibitionem, etc. Et unde Willielmus de Hauberk, qui sequitur pro Domino Rege dicit, quod cum Willielmus praedictus die Veneris proxima post festum S. Margaretae Virgins, anno regni Domini Regis nunc decimo nono, apud Lychefeld in Ecclesia S. Cedde Lychefeld. coram Rogero Coventr. & Lychefeld. Episcopo & Waltero de Askeby Comissar. ejusdem Episcopi secutus fuit placitum in Curia Christianitatis de 21. libr. 16. solidis, 4. denariis, una pari decretalium, una sella, uno froeno parcameno, uno mounterio, duobus loculis de serico, una zona serica praedictorum Prioris et Vicar. quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, etc. ac quidam Willielmus le Gardyner die Veneris proximò ante festum S. Petri ad vincula prox. sequente apud Coventr. in praesentia Guydonis le Breton, Willielmi Hauberk, Ricardi Fabr. de Braundon, & Ricardi de Cardyner liberasset ei Prohibitionem Domini Regis, ne placitum illud ulterius sequeretur, etc. Idem Willielmus nihilominus secutus fuit idem placitum in Curia Christianitatis, in laesionem Coronae et dignitatis Regiae, contra Prohibitionem, etc. Et hoc paratus est verificare pro Domino Rege, etc. Et Willielmus venit, & defendit vim & injuriam quando, etc. Et benè defendit, quod nunquam secutus fuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem, etc. Et de hoc ponit se super patriam. Et Willielmus qui sequitur, etc. similiter. Ideo praeceptum est Vic. quod venire faciat hic à die S. Trinitatis in quindecim dies, 12. etc. per quos, etc. et qui nec, etc. ad recogn. etc. By all the premised successive Prohibitions, Attachments, Suits, Proceedings, besides sundry others contained in the Fragments of the decayed Plea-Rolls in the Tower, which I pretermit, and those printed in * Lib. 5. c. 2. to 15. Bracton and † Grand Abridgement, Prohibition 13, to 30. Fitzherbert during the long Reign of King Henry the 3d. it is most apparent, that notwithstanding his overgreat compliance with, and connivances at the Usurpations, Exactions of the Popes, and Court of Rome, their Legates, Instruments in sundry particulars, to which he was necessitated to procure their favour, advice, and assistance against the frequent invasions, injuries of the French, and other potent Enemies abroad, and of his undutiful, refractory, rebellious Prelates, Barons at home, invading, undermining the Rights and Prerogatives of his Crown; and to obtain the Realms of Sicily and Apulia for his Son Edmund: yet he with his Parliaments, Judges, and Courts of Justice constantly maintained, asserted his Sovereign Ecclesiastical Prerogative against all Papal and Prelatical usurpations thereon, and the Laws, Liberties, Properties of his Realms, Subjects in England and Ireland, in the Particulars of greatest moment, and most public concernment to him and his people. 1. In issuing out frequent Prohibitions to, and Attachments against his Archbishops, Bishops, Archdeacon's and other Ecclesiastical Judges, Courts, and likewise to and against the Pope's Legates, Delegates, for holding Pleas of any matters, Causes belonging to his Crown, Dignity or Temporal Courts, seizing their Temporalties, fining and imprisoning their Persons for their contempts and disobedience to his Prohibitions, as well as his Lay-subjects: a See Bracton, l. 5. c. 2, to 17. Quia ●ullum majus crimen, quam contemptus & inobedientia: omnes enim qui in regno sunt (as well Prelates, Clergymen, Pope's Legates, as Lay-Lords and Subjects) obedientes esse debent Domino Regi, et ad pacem suam, et cum vocati vel summoniti per Regem venire contempserint, * Bracton, l. 5. c. 2. & 32. f. 441. faciunt seipsos exleges, et ideo utlagari deberent, non tamen ad mortem vel membrorum truncationem, cum causa utlagationis criminalis non existat, sed in perpetuam prisonam, vel regni abjurationem, et communione omnium aliorum qui sunt ad pacem Regis, as Judge Bracton and other the King's Judges then resolved. 2ly. In summoning all Archbishops, Bishops, Pope's Delegates, and other Ecclesiastical Judges, Persons to appear before him and his Jugdes in his Temporal Courts, in all causes wherein their Ecclesiastical Jurisdiction or usurpations on his Crown were brought in question, as the sole proper Judges thereof, not the Pope or themselves, as well as of all Temporal Jurisdictions, they being both originally vested in and flowing from the King; whence b Lib. 5. c. 15. f. 412. Bracton and his Judges then resolved: In Spiritualibus debet Rex aestimare vel justiciarii sui, an sua sit jurisdictio vel non? Si judex Ecclesiasticus falcem ponens in messem alienam aliquid praesumpserit contra Coronam et dignitatem Regiam, sicut de laico feodo vel de Catallis, cum Prohibitionem a Rege susceperit, supersedere debet in omni casu, saltem do●ec constiterit in Curia Regis, ad quem pertineat jurisdictio: quia si judex Ecclesiasticus aestimare posset an sua esset jurisdictio, in omni casu indifferenter procederet non obstante Regia Prohibition. Debet igitur vel omnino supersedere, vel cum attachiatus fuerit, venire, vel mittere, quod examinato placito in Curia Regis, de consilio Curiae supersedeat, vel procedat, quod si non fecerit poena debita puniatur. Since then the King, and his Temporal Courts, Judges who represented his Person, did thus summon Archbishops, Bishops, Pope's Delegates, and all other Ecclesiastical Judges personally to appear before them, determine all Causes concerning the extent of their Papal or Ecclesiastical Jurisdictions, restrain, correct their usurpations, excesses, contempts; but they on the contrary could not summon, examine, inhibit the King's Temporal Courts, Judges, nor excommunicate, interdict them by our Laws for any of their Judgements, Prohibitions, Proceedings, restraining their pretended Church-Liberties, or Ecclesiastical Jurisdictions or Exorbitances, (though they c See Tom. 2. p. 898, to 912. ofttimes attempted it by their antimonarchical Canons and Constitutions) they must be acknowledged to be Supreme, and Superintendent over, not subject or subordinate to them, as well in Ecclesiastical as Temporal Causes and Affairs. 3ly. In summoning, commanding Archbishops, Bishops from time to time by Sheriffs and Writs, not only to make Certificates to the King's Courts and Judges in cases of d See Bracton, l. 5. de Exceptionibus, c. 12. Fitzherberts and Brooks Abridgements, Tit. Bastardy. Bracton, l. 5. c. 2, to 16. Register of Writs, pars 2. f. 33, to 37. Matrimony and special Bastardy, but likewise to summon all Deans, Archdeacon's, Clerks, Prebends, Ecclesiastical Judges, Persons within their Provinces or Dioceses having Benefices, and no Lay-fees, to appear in the King's Courts, and bring their Bodies thither by a certain day, to answer all Suits and Complaints there pending against them; when they refused voluntarily to appear upon Summons, especially for prosecuting Plaints, or holding Plea in Ecclesiastical Courts, of Lay-fees, Advowsons', Debts, Chattels, Contracts or Trespasses not belonging to them, against the King's Prohibitions, in laesionem Coronae et dignitatis nostrae Regiae; and seizing their Temporalties, attaching, fining and imprisoning their Persons, for wilful neglects, or contempts in such cases; which e Bracton, l. 5. c. 32. f. 442. Bracton thus more particularly relates as the Law and practice in that Age. Item excusari poterit Vic. propter privilegium Clericorum, ut si praeceptum Domini Regis habuerit de attachiando aliquem qui Clericus sit, et qui plegios invenire noluerit propter privilegium Clericale, nec laicum feodum haberet per quod possit distringi, nec debet Dominus Rex manus in eos mittere, & cum in eos coercionem non habeat, maxim in delictis et transgressionibus, sicut in majoribus criminibus, nullum aliud supererit remedium, nisi quod ex parte Domini Regis mandetur Ordinariis loci qui Baronias habent, sicut Archiepiscopis, Episcopis, et aliis in quorum Diocesibus tales sunt manentes, qui attachiari debent, vel beneficia Ecclesiastica habuerunt, et in quos Dominus Rex habet coercionem propter Baronias suas, quod faciant tales venire, et sic fiat talis Irrotulatio. A. optulit se quarto die versus B. de placito tali, etc. Et B. non venit. Et praeceptum fuit Vicecomiti quod attachiaret eum: Et Vicecomes mandavit, quod praedictus B. Clericus est, & quod noluit plegios invenire, nec habet laicum feodum per quod potuit distringi; Et ideo mandatum est Ordinario loci, stcut Archiepiscopo, Episcopo, et hujusmodi, quod faciet talem Clericum venire ad talem diem, ●ist talis sit, quod fortè testatum sit quod talis Clericus habet laicum feodum, & catalla in laico feodo per quae distringi possit. Et Vicecomes per fraudem mandaverit quod nihil habuerit, in quo casu, fiat ut supra de fraudibus Vicecom. Sed quid si Clericus praebendam habuerit, laicum feodum scilicet, & nol●erit plegios invenire, queritur, an Vicecom. eum distringere possit statim per praebendam? vel si cum praeceptum habuerit de attachiendo retornum fecerit Ordinario, an Ordinarius distringere possit Canonicum per praebendam suam? videtur quod neuter, nec Vicecomes nec Episcopus; Vicecomes non licet Warrantum haberet ingrediendi libertatem sine Episcopo vel alio Ordinario, cum Episcopus sit caput Ecclesiae, et Canonici membra. Item, Episcopus per tale retornum, sine speciale praecepto Domini Regis, cum Canonicus adeo libere teneat praebendam suam de Ecclesia, sicut ipse Episcopus Baroniam suam, et Canonici sunt quasi unum corpus per se in Ecclesia: Et quamvis Episcopus sit caput Ecclesiae, tamen Canonici habent sua bona a bonis Episcopi separata, Et ideo cum Episcopus a Domino Rege speciale mandatum habuerit, ex hoc * Nota. incipit habere jurisdictionem, et coercionem in Praebendis, quasi ordine observato. Forma Brevis tunc talis est: H. Dei gratia, etc. venerabili in Christo patri B. eadem gratia Episcopo London. salutem: Mandamus vobis quod venire faciatis coram justiciariis nostris, etc. ad talem diem talem Archidiaconum, vel talem Decanum vel Canonicum ad respondendum C. de tali placito, etc. ut supra. Et tunc addatur haec Clausula: Et unde Vicecomes noster Midd. mandavit praefatis Justiciariis nostris quod praedictus Archidiaconus, vel talis alius qui Clericus est, noluerit plegios invenire, nec habet laicum feodum per quod distringi possit, et habeatis ibi hoc Breve. Teste, etc. Si autem Episcopus nihil fecit ad mandatum Domini Regis, tunc fiat Irrotulatio, sic: A. optulit se quarto die versus B. de placito tali, & B. non venit, & alias praeceptum fuit Vic. quod a●tachiaret eum. Et Vic. mandavit quod Clericus fuit, etc. ut supra: et ita quod mandatum fuit Episcopo tali, quod faceret eum venire, et quod mitteret Breve, et ipse nihil inde fecit. Et ideo summoneatur Episcopus quod sit ad talem diem, et ibi habeat praedictum talem ad respondendum praedicto A. quare, etc. secundum Breve originale, et ad ostendendum, quare praedictum B. coram praes●●●● justiciariis ad talem diem non habuit sicut ei mandatum suit. Forma Brevis talis est; Rex Vicecom. salutem. Summon per bonos Summonitores F. London. Episcopum quod sit coram justiciariis, etc. ad talem diem, et ibi habeat talem Archidiaconum, vel talem Clericum, ad respondendum tali de placito quare, etc. ut supra. Et in fine, ad ostendendum quare non fecit eum venire coram justiciariis nostris ad talem diem, sicut ei mandatum fuit, et quare non misit Breve, etc. Ad quem diem aut facit eum venire, aut non facit; si autem non, tunc observabitur solennitas Attachiamentorum, sicut in aliis districtionibus, et statim distringatur Episcopus per Baroniam suam, quod sit ad alium diem, et ibi habeat Clericum praesatum ad respondendum, etc. Et summoneat Episcopum quod tunc sit ibi auditurus judicium suum, quod praefatum Clericum non habuit ad talem diem, etc. sicut ei mandatum fuit, et fiat Irrotulatio sic: A. optulit se quarto die versus B. de tali placito, ut supra. Et B. non venit, & alias mandatum fuit Episcopo quod faceret eum venire ad talem diem. Ad quem diem non fecit eum venire, & ita quod praeceptum fuit Vicecomiti quod summoneret eum quod esset ad hunc diem, & ibi haberet praedictum B. ad respondendum, etc. Et similiter, quod Episcopus esset ad ostendendum quare non fecit eum venire ad alium diem, sicut ei maudatum fuit. Et Episcopus non venit, nec habuit ipsum B. et ideo distringatur per Baroniam suam, quod sit ad talem diem; et ibi habeat praedictum B. ad respondendum, etc. Et ipse Episcopus sit auditurus judicium suum de hoc quod ipsum B. etc. Forma Brevis talis est: Rex Vicecomiti, salutem. Praecipimus tibi, quod distringas F. London. Episcopum per terras suas quas tenet in Baronia in Com. tuo, quod sit coram justiciariis, etc. ad talem diem, et ibi habeat talem Clericum ad respondendum tali de tali placito, etc. Et similiter ad audiendum judicium suum de hoc, quod praefatum Clericum non habuit ad talem diem sicut ei mandatum suit, et habeas, etc. Ad quem diem si non venerit Episcopus nec Clericus, procedatur contra ipsum Clericum de contemptu secundum considerationem Curiae, et ne maleficia remaneant impunita, apponat Rex manum suum in defectu Episcopi, ita quod Clericus arrestetur et detincatur quousque Episcopus eum petierit ex officio suae jurisdictionis ut ei liberetur, vel ex certa causa detentus remaneat, nec propter hoc Vicecomes nec Ballivi sui poenam incurrant, cum executio juris non habeat injuriam. Episcopus autem et Superiores possunt pro injuria, et pro crimine arrestari. By all which Forms of Legal Process and Proceedings both against our Archbishops, Bishops, and other Clergymen of inferior degree in that Age, the Sovereign Jurisdiction of King Henry and his Temporal Courts, and Judges over them as his Ministers, is most perspicuous to all the World. 4ly. This his, and his Courts of Justice Sovereign Jurisdiction over them, was likewise evidenced by several sorts of Writs and Mandates then frequently issued to our Archbishops, Bishops, Ecclesiastical Judges and Ordinaries for several purposes and occasions, commanding them to do and execute, or prohibiting them not to do or perform such or such Actions relating to their Episcopal Jurisdictions or Functions; witness these Writs of Quare impedit, Quare Incumbravit, Quare non Admisit, De Clerico Admittendo, De Copiae Libelli deliberanda, De Cautione admittenda, De Assisa Ultimae Praesentationis, Cessavit de Cantaria, Ne admittas, De Nonresidentia pro Clericis Regis, De Praesentatione ad Ecclesiam, Praebendam, Capellam, etc. De Revocatione Praesentationis, De Permutatione Beneficiorum, * Here, Tom. 2. p. 1011, 1012. 1200. De Residentia facienda, and other Writs of like nature, whereof there are multitudes (over-tedious to transcribe) in the Clause and Patent Rolls of King Henry the 3d. since printed in Bracton, the Register of Writs, the Old and New Natura Brevium, and Books of Entries; and their punishing them by legal Actions, Attachments, Fines, seizures of their Temporalties, Persons, and Judgements against them, in Temporal Courts for their neglects or contempts therein. 5ly. It most evidently appears by this Kings and his Judges taking no notice of, but rejecting all * See Here, p. 69. Excommunications or other Ecclesiastical Censures denounced against any of his Subjects by the Pope or his Delegates, not allowing them to be certified and pleaded in bar in any of his Courts of Law. By his and his Judges strict Examinations of the Justice and legality of all his Archbishops, Bishops, or other Ecclesiastical Judge's Censures, Excommunications denounced against any of his Subjects, causing them to be put in due execution when concluded by him and his Judges to be just, legal; but superseding, * See Here, f. 104, 107, 108, 114, 115. commanding, enforcing them to be repealed, and the Subjects to be absolved from them, yea enlarged out of Prison, if taken by Capias Excommunicatums, when adjudged to be illegal, fraudulent, vexatious, issued against his Prohibitions, or after Appeals, and awarding damages to the Parties injured, for their vexation; as the premised Instances, and these Passages of Henry de Bracton flourishing under him, most clearly demonstrate. * Lib. 5. De Exceptionibus, cap. 23. fol. 426, 427. See Fitzh▪ and Brookes Abridgement, Tit. Excommengement. Competit etiam tenenti exceptio dilatoria, ex persona petentis, eo quod separatus est a communione gentium, propter lepram quae est in anima, ut si fuerit specialiter excommunicatus, quia sicut quis poterit habere lepram in corpore, ita & in anima. Excommunicato enim interdicitur omnis actus legitimus, ita quod agere non potest nec aliquem convenire, licet ipse ab aliis possit conveniri. Qui autem hujusmodi exceptionem apposuerit, oportebit eum habere probationem, quia simplici voci tenentis non erit fides adhibenda, nec etiam cujuslibet de populi testimonio, quia ●portebit eum qui excipit in hoc casu, habere literas Ordinarii, sicut Archiepiscopi, vel Episcopi, vel alterius judicis Ordinarii, vel Delegati, rei veritatem testificantes, quod talis nominatim excommunicatus sit; et ex tali causa: vel si Ordinarius praeseus sit, et hoc testificetur viva voce. Funestam enim vocem interdici oportet, potius quam audiri; nec solum vox eorum interdicitur, sed si quid ab ipsis fuerit impetratum, firmitatem non obtinebit. Cum excommunicato autem nec orare, nec loqui, nec palam, nec abscondite; nec vesci licet, exceptis quibusdam personis. But was the Bishops and Ordinaries Sentence and Excommunication then conclusive to the Party, King, or Judges, that they might not except against, or examine the reason and legality of it, for the Subjects relief, if injured or grieved by it, without appealing against it to the Archbishop or Pope? No ve●●ly, for he subjoins in the same Chapter, that the Party himself might thus except against it, when pleaded. Item dicers poterit, quod si excommunicatus fui, hoc fuit de fact●, quia nulla subsuit causa alia, ●isi quod judici Ecclesiastico obtemperare noluit cognoscenti de laico feodo, vel de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, et unde hora congrua exhibui eis literas Domini Regis prohibitorias ne procederent, et quibus praedicti judices differre noluerunt. Item responderi poterit, quod excommunicatio nulla fuit, vel injusta, quia a tali Sententia rite fuit appellatum, et plures alias praetendere poterit responsiones ad tuitionem status sui, sed ad manum statim habeat probationem, quia cum extiterit de excommunicatione, de absolutione constare oportebit. (All which particular allegations the King's Judges were to examine and determine.) In fine verò notandum, quod ubi quis fuerit rite excommunicatus, et in ea pertinacia et excommunicatione pertinaciter perseveraverit per 40. dies, claves Ecclesiae contemnendo, tunc (ut gladius gladium adjuvet) ad mandatum Episcopi vel ejus Officialis capiatur excommunicatus. Sed nunquam capietur aliquis ad mandatum judicum Delegatorum, et Archidiaconorum, vel alterius judicis inferioris; quia Rex in Episcopos coercionem habet propter Baroniam. Cum autem talis capi debeat rationabili de causa, cum Cancellarius literas Episcopi reciperit, fiat Breve in hac forma: Rex Vicecomiti, salutem. Significavit nobis venerabilis Pater N. per literas suas patentes, quod talis ob manifestam contumaciam suam excommunicatus est, nec se vult per censuram Ecclesiasticam justiciare. Quia vero potestas Regia sacrosanctae Ecclesiae in suis querelis deesse non habet, (when just) tibi praecipimus, quod praedictum talem per corpus suum (secundum consuetudinem Angliae) justicies, donec sacrosanctae Ecclesiae tàm de contemptu quam de injuria ei illata ab eo fuerit satisfactum. Teste meipso apud Westm. etc. Qui cum captus fuerit & Ecclesiae satisfecerit, deliberabitur ad mandatum Episcopi per tale Breve. Rex Vicecomiti, salutem. Quia venerabilis Pater talis Episcopus significavit nobis, quod talis quantum ad mandatum suum, vel ad mandatum talis venerabilis Patris talis Episcopi, à te capi, & per totum corpus suum tanquam contemnentem claves Ecclesiae justiciarii praeceperimus, beneficium absolutionis impendit, tibi praecipimus, quod a prisona nostra qua detinetur, ipsum deliberari facias quietum, etc. Et notandum, quod ad nullius mandatum deliberari debeat, nisi ad mandatum Domini Episcopi; nec antequa● ipse mandaverit quod Ecclesiae sic satisfecerit, nisi captus fuit per falsam suggestionem Ordinarii, vel aliorum Praelatorum, vel si per maliciam Adversarii, ut eum excludat ab actione quam versus eum instituit. (A common practice in that and succeeding Ages, to maintain the usurped Jurisdiction of these Court, and bring much grist to their Mills. To prevent which the King and Judges ordained this remedy:) Et si ita, tunc fiat tale Breve ad ipsius deliberationem. Rex Vicecomiti, salutem. * See the Register of Writs, parts, 2. f. 65, 66. Fi●z. Nat. Brev. f. 63, 64. Ostensum est nobis ex parte talis, quod cum aliquando appellasset quendam talem in Comitatu tuo de Roberia & hujusmodi, & tibi à nobis praeceptum esset, quod talem appellatum attachiares: Idem apellatus ut ipsum talem appellantem gravaret, et appellum suum adnihilaret, falso suggessit Episcopo tali, quod idem appellans in quadam excommunicatione perseveravit contumaciter per quadraginta dies et amplius, et ita quod literas ab eodem Episcopo impetravit ad nos directas, quod extenderemus brachium seculare, per cujus deceptionem idem appellans captus est, et in prisona nostra detentus, ut dicitur. Et quia nemini debet fraus sua patrocinari, tibi praecipimus, quod si praedictus talis appellans fecerit te securum de clamore, etc. tunc pone per vadium, etc. praedictum talem appellatum, quod sit coram, etc. inde responsurus. Et interim facias praedictum talem appellantem deliberari a prisona nostra, nisi captus fuerit alia occasione quare deliberari non debeat. Teste, etc. Si autem fortè captus non fuerit, et judex aliquis maliciose suggesserit Episcopo, quod quis excommunicatus fuerit, fiat Breve Vic. de non capiendo talem, ut supra de * Lib. 5. cap. 11, 12. prohibitionibus. Besides the Party in such cases, by a Suit at Law against the Prosecutor and Judge, might then recover his full damages for his illegal vexation and imprisonment; and the Prosecutor and Judge be also fined, imprisoned for their usurpations and contempts against the King's Crown, Dignity, and Writs of Prohibition. 6ly. This King evidenced his Ecclesiastical Sovereignty, by his own, his Nobles, Commons, Parliaments frequent public oppositions, and Prohibitions, not only against Papal Extortions, Provisions, Innovations, but likewise against all Canons and Constitutions made by Popes, Prelates, Clergymen in General Councils at Rome or elsewhere abroad; or in National, Provincial or Diocesan Councils or Synods in England, derogatory or prejudicial to the Rights or Prerogatives of his Crown and Royal Dignity, or to the Laws and Customs of the Realm, or Inheritances, Free-holds, or Liberties of his Subjects; as is evident by his * Here, pag. 86, 87. forecited Writ prohibiting the public reading of the Canon Law in Schools, the Prohibitions issued by him to his Archbishops and Clergy in their Councils, not to act or enact any thing to the prejudice of his Crown, Prerogative, Dignity, Realm, his Prohibitions and Appeals * Here, Tom. 2. p. 983, 990, 991. against the Canons and Constitutions of Archbishop Boniface and his Suffragans; and all the forementioned Prohibitions, Attachments restraining their usurped Jurisdictions, and encroachments upon his Crown, Laws, Temporal Courts, Subjects properties or Liberties, by colour of Popes, of General Councils, or their own Canonical Constitutions, which they endeavoured to advance above the King's Prerogative, the Laws and Customs of the Realm in Cases of Bastardy and other particulars; and that by pretext of his general Clause in the Great Charter of Liberties, frequently confirmed by him, Chap. 1. Quod Ecclesia Anglicana libera sit, & habeat omnia jura sua integra, & libertates suas illaesas; which was intended both by the King, Nobles, Parliament, only of * See Cooks 2 Instit. p. 2, 3, 4. such legal Rights and Liberties, as the King and his Royal predecessors had formerly granted and confirmed to them and their Churches, by their Royal Charters, consistent with the Rights and Privileges of the Crown, the Laws of the Realm, and his Lay Subjects Liberties; whereof he, his Justices, and Temporal Courts were the proper and sole Judges: not such as Popes in or by their Bulls, or the Clergy themselves in or by their own Councils, Synods, Canons or Constitutions should declare, define, enlarge, create, or usurp at their pleasures, to advance their Jurisdiction above, or extend it beyond its ancient legal boundaries. All which particulars I thought meet to observe, for the honour of the Common Laws of England, and the Judges and Professors of it in that Age; Wherein though the Lord Chancellors, Treasurers, with other Chief Officers of State, and sundry of the Judges were Archbishops, Bishops, Pope's Legates, and Delegates, by means whereof they much advanced the Popes and their own Jurisdictions by degrees, to the prejudice of the Crown, the King's Temporal Courts, and Subjects Liberties; yet they could never subvert, undermine, or overthrew the Common Laws, and Liberties of the Realm, nor King's Prerogatives, grounded on, supported by them, and by his Temporal Judges, Nobles, Officers entrusted with their execution; the chief Supporters of him and his Prerogative, against all Papal and Prelatical usurpations or undermine. I shall therefore conclude King Henry the 3d. his Reign, and this Chapter, with * Lib. 1. cap. 9 f. 5. Bracton's resolution, Ipse autem Rex non debet esse sub homine, (therefore not under the Pope or any other Prelates) sed sub Deo, et sub Lege, quia LEX FACIT REGEM: ATTRIBUAT IGITUR REX LEGI, QUOD LEX ATTRIBUIT EI, videlicet DOMINATIONEM ET POTESTATEM; non est enim Rex ubi dominatur Voluntas et non Lex. Casual OMISSIONS. HERE, page 62. line 59 after vobis, this passage and Letter was casually omitted in its proper series. I likewise found this Letter of Pet. Saracenus, S. de Lucy and other the King's Agents sent to the Pope, fully informing him of Falcatius de Breant his proceedings in the Court of Rome to procure his restitution to the King's favour, and of his apprehension, imprisonment in France, and their endeavours with Oth● the Pope's Legate, and the Court of France by the Legates means to detain him still a prisoner, and hinder his return into England. REverentissimo Domino suo H. Dei gratia illustri Regi Angl. Domino Hiberniae, Anno 9 H. 3. in Turri Lond. Duci Normann. Aquit. & Comiti Andegaviae; devoti sui P. Saracenus, S. de Eketon, S. de Lucy, devotam in omnibus reverentiam. Noverit Excellentia vestra quod ego P. Saracenus veniens ad Legatum die Lunae proxima post Assumptionem beatae Mariae apud Andomarum, audivi ab ipso quod ad illum accesserat die praecedenti Johannes Lemovicen▪ porrigens sibi litteras Domini Papae pro Falkasio, ut procuraret quod pacifice morari possit in Francia dum habuerit necesse, et scripserunt vobis multi Cardinales adjicientes, quod idem F. rediens a Sede Romana captus est à quodam Milite in Burgundia & detentus, scilicet Anselmo de Dinne, quem F. quandoque cepit in Anglia, & detinens eum diu captum, tandem multam pecuniam ab eo extorsit, ac ejusdem Johannis instancia jam scripserat Legatus Regis Franciae et Ducissae de Burgundia pro deliberacione dicti F. ignorans penitus, quod aliquid contra vos vel Majestatis vestrae dignitatem optinuisset vel optinere potuisset in Curia; credens adhuc firmiter, quod Magister O. Nuncius Papae tantum ad hoc veniret, ut preces vobis offerret pro dicto F. Verum cum litteras vestras quas ex parte vestra Legato attuli inspexisset, advertens prudenter et diligenter quae, quot, et qualiter cedebant in vestrae dignitatis laesionem evidentem, et alia pericula quae ex hoc vobis, quod absit, imminebant; admirans facilitatem et instanciam ejusdem et aliorum quorundam eidem assistencium versuciam et ingratitudinem, vestrae condolens Magnificentiae, et— studens attente, quomodo vestrae provideret indempnitati, vocato ad se Magistro Ada de Magno ponte Clerico Regis Franciae qui tunc aderat, eidem patefecit, quod praefatus F. multa in Curia in sui ipsius praejudicium & dedecus procuraverat, injungens eidem, quod ea cum festinatione Domino suo Regi Franciae cautè & sine scandalo insinuaret. Nos autem S. & S. die Jovis sequenti ivimus ibidem ad Legatum, & auditis supradictis ab ipso, tractavimus communiter sollicitè quâ viâ melius processus supradicti Nuncii— dari, saltem quousque nos a Curia Romana reverteremur, & tandem in hanc forman descendit Legatus, quod cum Magister (O. accederet) ad ipsum, persuadebit ei, ut nullatenus recedat à regno Franciae priusquam saepedictum F. liberaverit, et ejusdem F. detencio ita procurabitur in quantum poterit Legatus sine scandalo quod sufficiens tempus nobis supererit de revertendo, Deo dante, antequam ille F. (intelligat) hanc intencionem (nostram.) De voluntate Legati consensimus in hoc, ut Magister E. de Eketon, qui Magistros Simonem de Langetote, & Adam de Magno ponte notos habet, festinanter ad illos accedat impetraturus ab illis, & per illos, & pro posse suo quae erga Regem Franciae, Ducissam Burgundiae, & praenominatum Anselmum crediderit expedire, afferens secum literas Magistri P. de Colle— scribentis efficaciter Silvanectrino Episcopo & Domino B. de Rote super eodem; nec erit dictus Magister E. eye suspectus quasi pro nobis laboraret, quia credetur quod negocium Domini Ca●●. in hac parte gerat, contra quem saepedictus F. fecit notorium, & multa proposuit— (Quod) si per liberacionem F. quod absit, vel alia ratione praemissa non procedant, Legatus ostendet Magistro O. litteras quas à vestra Majestate suscepit, multas persuasiones dicturus eidem per quas sufficienter moveri debebit, quod nec tutum nec honestum erit ei, ut progrediatur in Angliam antequam secundam super hoc receperit a Domino Papa jussionem, et de voluntate et consilio Legati processit Dominus P. Saracenus ad Magistrum O. ut iram & indignationem (vestras contra F. propter contumacia) vobis illata ei manifestet, ut sic cum venerit ad Legatum faciliùs inducatur ad propositum. Et vult Legatus omnibus modis quod Dominus P. una cum Magistro O. revertatur ad ipsum, ut plenius per eum instruatur quid facturus est idem O. et de hiis quae a Domino Papa eidem O. sunt injuncta, et quae suerit intencio Papae super eisdem; nam talia forsitan poterit ei praesenti revelare quae scriptis nullatenus committeret. Legatus autem si aliqua inductione potuerit Magistrum O. in partibus Franciae retineret, omnia necessaria ei inveniet, & nos eidem Legato promisimus fideliter, licet hoc recusaret audire quod de hoc ei plenè satisfiet. Ad haec, si nulla ratione potuerit saepedictus O. retineri, & processerit in Angliam. Consilium eciam Legati, quod admittatur honorifice et subtiliter intendatis dilatoribus, primo cum tractatu audientes quomodo et ad quid venerit, unde deliberetis cum dilacione, super eisdem dicturi postea ei, quia quaedam invenistis proposita quae vos & regnum vestrum tangunt, (& necessarium est) in hiis fidelium vestrorum uti consilio, et ad hoc quanta poteritis assignetur dilacio;— necesse fuerit producatur, ut in omnibus hujusmodi subsistat, quousque mandatum Domini Papae inde habueritis. (Interim) cum omni (cavendum) diligencia ne pendentibus dictis dilacionibus discurrat per regnum, et inimici vestri in hac causa seu (propriis personis, vel) per interpositam personam vel literatorie, nullam habeant accessum ad ipsum in quantum fieri poterit, ne alias dum vos tractaretis de differendo ipsi suggerentes ei quae vellent more consueto, et inducentes eundem ad scribendum Domino Papae pro voluntate sua sequantur— quia illa scriptura (vim) inquisicionis de plano faciendae optineret. Sanè ego S. de Lucy literas Domini Legati— quas Domino Papae transmittit, & aliis Cardinalibus de quibus confidit specialius; nec visum fuit Legato expediens, ut ipse ad aliquem de supradictis, quia noverunt quod tantum vestris agendis intendo, & in hiis quae vos contingunt me maximè suspectum haberent; set Magister S. de Eketon & ego Deo dante convenimus apud Tr●icas— ad praenominatum Militem Anselmum de Dume, si viderimus expedire: deinde, Domino— processuri usque Leon. super Rodanum, nisi forsan eundum viderimus melius per Alemaniam, expectaturi ibidem Dominum P. Saracenum, ut sic simul proficiscamur ad Curiam. Ex praemissis conjici potest, quod per 8. dies ad minus retardabimur ex eo quod idem R. vadit ad Magistrum O. & reversurus est ad Legatum; & hoc nostrae negligentiae, si placet, non est imputandum: nos tamen interim pro posse nostro non erimus inutiles. In recessu latoris praesencium nichil certum audierat Legatus de adventu Magistri O. nec eciam quod adhuc venisset Parisiis, & nondum reversus fuit garcio Domini P. Saraceni quem misit ad Magistrum— cum litteris quas idem P. & ego S. de Lucy eidem O. scripsimus quando fuimus London.— Dominus noster — scrinula teuere velitis secretissima quia sunt ibi quaedam quae (secreta) tangunt Legati. Et sicut nobis videtur, ipse negocia vestra quasi propria eciam in hac parte sibi assumit. Mittimus transcripta— Papae, & formam in qua scribit Cardinalibus; & dixit quod expedit ut— tangit— rationes suspectus— videatur; Semper vaie. By this Letter we may clearly discover the hypocritical carriage, dissimulation, and Machiavillian policies of Popes, Legates, Cardinals and Romish Agents in that Age. Here, p. 92. l. 14. after decimo, this should have been inserted; I likewise found this Bull of Pope Gregory and Otto his Legate to Walter Bishop of Coventry, to absolve his beloved daughters the Nuns of the Monastery of Cornebury, from the observance of the Hospitalers of Jerusalem, whose Habit they had then taken upon them out of simplicity; and to profess the Rule of Saint Augustine in that Monastery, there to serve God in it; which was delayed and opposed for five years' space by the Hospitalers' opposition: whereupon he ordered his Legate upon the Nun's request to see it executed: this Bull, with Appeals and proceedings thereon I found in the White Tower, in this Instrument. OMnibus Christi fidelibus ad quos praesens scriptum pervenerit, Walterus divina In Turri London. An. 1237. miseratione Wigorn. Ecclesiae Minister humilis, salutem in Domino. Literas venerabilis patris Domini O. Dei gratia Sancti Nicholai in Carcere Tullian. Diaconi Cardinalis, Apostolicae sedis Legati suscepimus in haec verba; Venerabili in Christo patri & amico charissimo, W. Dei gratia Wigorn. Episcopo, Otto miseratione Divina Sancti Nicholai in Carcere Tulliano Diac. Cardinal. Apostolicae sedis Legatus, salutem in Domino. Literas Domini Papae suscepimus sub hac forma. Gregorius Episcopus, servus serv●rum Dei; dilecto filio O. Sancti Nicholai in Carcere Tulliano, Diac. Card. Apostolicae sedis Legato, salutem & Apostolicam benedictionem. Meminimus nos dudum venerabili fratri nostro Episcopo Coventrensi dedisse nostris literis in mandatis, ut dilectis in Christo filiabus, Sororibus Monasterii de Cornebur. Hereforden. Dioc. ab observantia Ordinis Hospitalis Jerosolimitan. cujus Habitum ex quadam simplicitate susceperant absolutis, paratis beati Augustini Regulam profiteri concederet, ut secundum ipsam valerent ibidem vivere, & dignum Domino reddere famulatum. Maximè cum in ordine Hospitalis ipsius non consueverit fieri Collegium Dominarum. Verum cum negotium hujusmodi propter fratrum dicti Hospitalis in Anglia difficultates & dilationes innitas per quinquennium & amplius protelatum perduci non potuerit ad effectum, Procuratoribus tandem parcium propter hoc apud sedem Apostolicam constitutis, venerabilem fratrem nostrum Sabinen. Episcopum concessimus auditorem. Nos igitur ab eodem nobis fideliter recitatis quae Procuratores ipsi proposuerunt coram co, tàm praedictorum Fratrum, quam Sororum ipsorum honestati ex officio nostro salubriter ac facta finaliter providere, nolentes ut idem negotium ulterius per inania minime deducant, discretioni tuae per Apostolica scripta mandamus, quatinus praefatas Sorores Regulam beati Augustini profiteri volentes, ab observantia Ordinis memorati Hospitalis absolvens, ipsarum Habitu deposito ex professione recepta, concedas eisdem ut secundum jam dictam Regulam ibi vivere valeant, & dignum Domino reddere famulatum; Hospitalis praefati & cujuslibet alterius in omnibus aliis jure salvo. Contradictores per censuram Ecclesiasticam appellatione postposita compescendo. Datum Viterbii, 27 die Augusti, Pontificatus nostri anno undecimo. Hujus igitur authoritate Mandati discretum Magistrum Petrum de Burdella Clericum nostrum ad praefatum Monasterium de Cornebur. nuper duximus destinandum, qui voluntate Monialium ibidem degentium singulatim et diligentius inquisita, reperuit quod partes duas earund. volunt juxta mandatum Apostolicum beati Augustini Regulam profit. in ea grata obsequia Domino exhibere, prout tàm ex fideli relation● praefati Magistri, quam ex literis inde confectis ipsius Monasterii & fratrum Nunciorum Hereforden. & Wigorn. sigillis munitis dediscimus evidenter. Nos igitur de prudentia vestra obtinentes fiduciam pleniorem, Paternitati vestrae authoritate qua fungimur mandamus, quatinus accedentes personaliter ad Monasterium supradictum, & praedictas Sorores quae volunt beati Augustini regulam profiteri, ab observantia Ordinis Hospital. Jerosolimitanis penitus absolventes, post ipsarum habitum depositum, et professionem receptam, concedatis eisdem, ut juxta provisionem summi Pontificis, secundum ja● dictam regulam ibi vivere valeant, et dignum Domino reddere famulatum, praefati Hospitalis & cujuslibet alterius in omnibus aliis jure salvo. Contradictores per censuram Ecclesiasticam compescendo. Datum Certesiam. 7. Kal. Novembris, Pontificatus Domini Gregorii Papae 9 anno undecimo. Hujus igitur authoritate mandati ad dictum locum de Cornebur. personaliter accedentes, ab omnibus ipsius loci Monialibus propter quam actibus quae post ipsarum voluntatem Magistro P. de Burdella tàm viva voce quam literis declaratam, ipsas revocaverunt, exceptis etiam duabus quae nunquam consenserunt juxta formam mandati nobis directi, Hospitalariorum habitum deposuimus, & earundem Monialium ad observantiam regulae beati Augustini professione recepta, eye concessimus, ut ibi secundum eandem regulam viverent, et dignum Domino redderent famulatum. Et in testimonium hujus rei tàm nostrum quam venerabilis fratris Domini Hereforden. Episcopi; & de Bora, & de Carlym. Abbatum; & de Wurmesleg, & de Rilpet, & de Ewyar Priorum, & Decan. & Praecentoris Hereford. qui personaliter negotio praedicto interfuerunt huic scripto apposita sunt sigilla. Actum anno gratiae 1237. pridie Non. Novembris. Dictus etiam Procurator petiit, & respondit hoc modo; petit Procurator Priorissae & Conven. de Cornebur. quod Procurator Hospital. exprimat verum quod suum locum à Dom. Papa pro Sororibus, vel post sententiam & ejectionem à Domino Legat. Sorores de Cornebur. admiserunt quamplures alias Fratribus irrequisitis, nec consentientibus, contra obedientiam eis debitam & professionem eorum emissam, ut idem Procurator dicit; quod si— sententiam compet. una defensio si est, competit alia,— & ad hoc, quod Procurator Hospital. petit Sorores admissas à domo amoveri, et d●mum fratribus restitui. (Dicit) Procurator, Priorissae et Conventus, quod hoc fieri non potest propter authoritatem judicatae, qua continetur, quod dictae Sorores ibidem vivere debent, et dignum Deo reddere famulatum. Die Lunae Kalend. Martii, Magister Petrus Procurator Hospital. Jerosolim. comparuit contra Dominum W. de Lacie; Prioriss. & Convent. de Cornebur. per Magistrum W. de Bacon Procuratorem sufficienter constitutum, comparentes, qui quidem Magister W.— cavit sub poena trium Marcarum sterling. pro Domina S. E. de Lacie, quod prox. die litis ratum habebit quod nomine suo faceret, & sufficienter comparebit in causa processura, prout dictaverit ordo juris: cui Procuratori & defensori libell. subscript. & traditi erant sub hac forma. Coram nobis, venerande Pater O. miseratione divina, etc. proponit Procurator Hospital. Jerosolimitan. contra dictum S. E. de Lacie, quod cum domus de Cornebur. cum omnibus ad eam pertinentibus, eye caritative collata fuisset, iidem Hospitalar. quasdam Sorores ordinem ipsorum professas illic admiserunt, & dictae Dominae S. E. de Lacie ad horum instanciam custodiam temporalium domus praedictae concesserint. Sed ipsa E. R. processu temporis ex fide non agendo, ingressum dictae domus eisdem, ut valuit & voluit penitus fecit denegari; ac quasdam ex Sororibus praedictis habitum ipsorum deponere induxit, & quinque ex ipsis habitum deponere nolentibuss simul cum fratre eorum Presbytero illic existente nomine eorum abinde recedere coactis, mulieres quamplures eis penitus irrequisitis, illic fecit admitti in eorum prejudicium & gravamen. Petunt igitur mulieres sic admissas abinde penitus amoveri, domumque praedictam cum suis pertinentiis sibi restitui, Custode praedicta taliter versata; adjecta petunt, etiam si placet Fratrem & Sorores praedictas ab nunc ad domum suam restitui, & expensas circa eis factas eis refundi, quas aestimant 10. libr. sterlingorum, haec divisim proponunt, ut quatinus probaverint incurrant proponunt, & praedict. contra Dominum W. de Lacie virum praedictae S. E. ut si sua credit interesse, projure suo proponat prout sibi v●derit expedire. Proponit etiam, quod cum eadem Domus cum omnibus ad eam pertinentibus eis ●aritativè fu●sset collata, iidem quasdam Sorores ordinem ipsorum professas illic admiserint, & Dominae S. E. de Lacie ad suam instantiam custodiam temporalium domus praedictae concesserunt. Sed ipsa S. E. processu temporis ex fide non agendo, ingressum dictae domus eisdem, ut valuit & noluit, penitus fecit denegari, & quasdam ex Soror●bus praedictis habitum ipsorum deponere induxit, & quinque ex ipsis habitum deponere nolentibus simul cum fratre eorum praesentes illic existentes, nomine eorum abinde recedere, caeteras Sorores quae illic remanserunt mul●eres quamplures eis penitus irrequisitis nec consentientibus illic in Sorores admiserunt; contra obedientiam eis debitam, & earum professionem emissam, & in eorum praejudicium & gravamen. Petunt igitur mulieres sic admissas penitus inde amoveri, domumque praedictam cum suis pertinentiis sibi restitui. Petunt etiam Fratrem & Sorores praedictas ab Nuncio ad domum suam restitui. Haec autem proponunt contra praedictas mulieres alias admittentes, ut si sua credant interesse principaliter, sive secundario pro jure suo proponant & defendant, prout sibi viderint expedire, H. dicentes salvo sibi jure, etc. Ad respondendum autem praedictis libellis praefixus est dies coram Domino Gualtero— dies Lunae prox. ante Annunciationem beatae Mariae proximo ven●entem. Dies Veneris — Willielmus de Baconia Procurator Prioris●ae & Convent. Cornebur. Domini Gualteri delatis, & Domine Margar.— pro eis opposuit exceptionem rei judicatae dicens sicut his, etc. Here, fol. 114. b. lin. 10. after secundo, this should have followed: The Bishop of Bethlehem the Pope's Legate, with the Hospitalers and Templars in Syria sent this Letter to King Henry the 3d. about the 32d. year of h●s Reign, declaring their distressed condition and danger by reason of the power and successes of the Babylonians, their want of aid against them from other Christian Princes, after many Letters and Messengers, and imploring his assistance with all earnestness, on whom they principally depended for the relief of the Holy Land, and for victory over and confusion of these enemies of the Cross of Christ, not extant in our Historians; which I rescued out of the rubbish in the White Tower. EXcellentissimo ac Christianissimo Principi, Domino Henrico illustri Regi Angliae; Frater Thomas de ordine Praedicatorum, miseratione divina Bethleemitan. In Turri London. an. 32. H. 3. See Mat. Paris, Hist. Angl. p. 807. E●●●copus, Apostolicae sedis Legatus, ejus ad Deum orator assiduus; Frater Hugo Revel humilis Magister domus Hospitalis Sancti Johannis Jerosolimitan. & pauperum Christi custos Frater Thomas Berardus humilis Magister domus Militiae Templi, Frater Mortymanus Praeceptor domus Hospitalis Sanctae Mariae Theotameor. & Magistri ejusdem Domus in regno Syriae vicem gerens, & Godefridus Sargm. Miles in regno Jerosolimitano, Baritus cum devota Terrae Sanctae recommendatione seipsos. Fervente dudum in Syria & invalescente persecutione— quae usque ad extrema Regionis nostrae occupans, totam terram Christianorum & populum Cismarinum pluries timoris concussit tonitruis, & comminationum fulguribus jaculavit usque ad extremum defectum cordium & resolutionem virium generalem. Verum potissimè & al●orum Regum & Principum orbis terrae subsidium literis continuant— cismarina Christianitas imploravit, apud clementiam Regiam singultuosis insistens suspiriis, personans vocibus & conclamans, ut ejus clamor in aures Regias introiret, et clamoris sonus in fines orbis (aures) cunctorum fidelium penetrat, ut in ejus succ●rsum exurgerent, et ad Terrae Sanctae praesidium convolarent. Postmodum etiam Tartarorum ipsorum rabie quiescente, divina tamen grati● à persecutione respirans, cum totum respuet ab Halapia usque Jerosolim. Saracenico populo, quem Tartari consumpserat gladius, vacuat. & ex hoc acquirendi terram ipsam, & destructionem eorum qui supererant hostium in robur maximae fidei & Christianitatis augmentum, acceptabile tempus Christi fidelibus advenisse ad cap●endam terram ipsam facili, & restituendam cultui Christiano, vestram, dictorumque Regum et Principum durit potentiam attento sollicitudinis studio per plures literas et nuncios procurandam. Sed illa quam in utroque concepta usque huc fiducia defraudata, ad praesens omni destituta subsidio, & ex destructione praeterita magna oppressa Caristia, Babiloniorum est exposita faucibus, ut Soldan●● ipse cum (exercitu) copioso totam Provinciam usque ad portas Acon. hostili jam occuparunt insultu, & spiritu superbiae tumidus, vendicare sibi Civitates & Castra in suae fortitudinis impetu comminetur, treugarum fide quas hactenus cum Christianis inierat non servata. In quibus omnibus non est qui redimat, neque qui salvum faciat, nec qui ferat auxilium, nec qui terram miserabilem consoletur ex omnibus caris ejus, circumspicit undique quaerens in tribulatione subsidium, & non venit. Jacet obsessa canibus, nec invenit liberantem; Regionem nostram labore multiplici & gravibus expensis excultam, in temperamentum Caristiae alieni devorant & circumquaque devastant; nec solus sine resistentia exteriorem infideles absorbent propriam— dilato— quam desperato subsidio fiduciam habent, ut in— ipsorum castra influant, & marithimae civitates maximae quas cismarinae Christian●tatis parcitas minore non suffic●t, & contra hostilem frequentiam defensare, quin pocius quasi parvus grex in luporum medio constitutus, circumseptus undique ac direptus ubique suarum ovium depraedationem eo formidat, immensis quo frequentius praedictorum luporum molestat incursibus & discurrentibus exercitibus agitatur. Ut quis igitur, Rex inclite, Regia potentia non consurgit, & Regalis— brachium non insurgit? usquequo exaltabitur contra nos Christiani nominis inimicus? quamdiu terra Christi sanguine rubricata conculcari tam enormiter a bestiis permittetur, quae sic posset de facili l●bari & perpetua pace muniri, & in antiquum integritatis statum— de praedictis partibus resarciri? Cum enim aliorum hostium undique sublata formidine Babiloniorum timorem nocumenta supersint, & caeteris quodammodo spinarum aculeis ac fruc— hostilibus dissipatis, Babilonicae tamen radicis offendiculum habeat— cujus custodiae tribulationes multimodas & periculosas inquietudines experitur. Ad extirpationem ipsius quam praesentis potissimè temporis opportunitas subministrat, adventus vester diutina oblatione praemissus et anxie ab omnibus expectatus foret necessario festinandus, ut Babilonis nomen, et germen, et progenies, simul et reliquiae perderent. Ne qua de caetero radix hostilis amaritudinis sursum germinans superesset quae in eradicationem Christiani nominis efferatis animis consurrexit; & jam si radix illa nullis impedita, quod absit, obstaculis germinationem hostium fidei, & virium collectionem diutius permittatur excrescere, tunc pax subveniendi voluntas perficeret ubi foret congrui temporis possibilitas retardata. Meminisse debet magnificentia Regia damna gravia & injurias graviores quas gens Babilonica adversus Christicolarum exercitum pluries intemptavit; non quidem ex suo robore, set aut permissione divina juxta nostrorum & exigentiam praedictorum, aut ex multiplicatione roboris quae sibi contra Christianitatem ex regnis Saracen. adjacentibus influebat; mox enim dum contra Babiloniam Christicolae praevalerent, concurrebat undique infidelis populus infidelitatis suae undique afferens fulcimentum: sed ubi Baldaca, Mosa, Halapia, & Damascus, opulentissima revera regna— nocissimae civitates. Ex quibus utique si robur validum accedebat, si confortabantur brachia pessimorum nullus ambigit qui temporis illius supputat rationem, verum Radye H. pessima ramis hiis detruncatis quam de facili extirpationi pateat & eradicationi subjaceat leviorum, dictat non— comprobat manifestum. Proinde Celsitudinem Regiam flebilibus vocibus quantum possumus obsecramus in Domino jesu Christo, quatinus felicem ac potentem vestrum adventum, vel saltem auxilium (quod in praedictae terrae— defensionem, et confusionem inimitorum crucis Christi suspirantes et anxii expectamus) dignemini, sicut imminens requiret negotium, Crucifixi (amore) maturare, ut novissimis Deo auctore temporibus in perhenne nominis vestrae praeconium, in Terrae sanctae liberationem et pacem ex Regiae strenuitatis potentia contra hostes residuos desiderata victoria subsequatur. Valeat Regalis magnificentia per tempora longiora. Dat. Acton. 4. die mensis Aprilis, sexto Indictionis. The memorable Epistle of Robert Grosthead Bishop of Lincoln to Pope Innocent the 4th. against his Processions, wherein he compares him to Lucifer and ANTICHRIST, is enroled in perpetuam rei memoriam, in the Red Book in the King's Exchequer at Westminster, fol. 16, & 179. to a transcript whereof I find this marginal * Here, Tom. 2. p. 799, 800. Note, PAPA ANTICHRISTUS; no wonder then Pope Clement refused to Canonize him for a Saint, though † Here, Tom. 3. 1134. earnestly requested by King Edward the First. I shall close up this Chapter with the Constitution of Walter de Suthfeld Bishop of Norwich, De libera dispositione primorum sructnum per Curatos testantes; the violation whereof, and exaction of First-fruits of Benefices during their vacancies by our Bishops, was the * See Here, p. 1077. original cause of Pope Clement's and his Successors usurpations of First-fruits in England. WAlterus Dei gratiâ Episcopus Norwicensis, dilectis in Christo filiis universis, Spelmanni Concil Tom 2 p. 301, 302 ex vet. MS. pe●es Sam. Roper de Hosp Lincoln. Armig. fol. 136. b. Abbatibus, Prioribus, Archidiaconis, Officialibus, Decanis, Ecclesiarum Rectoribus, Vicariis, & omnibus Christi fidelibus per Diocesim nostram constitutis, salutem, gratiam & benedictionem. Ad officium Pastorale licet indignè assumpti, & loco eminenti immerito constituti, summo & pio desiderio affectantes, nunc benè operando, nunc mala extirpando dignos Domino fructus ex nostro impendere officio. Sanè recolimus, dum adhuc in minori officio essemus constituti, vulgariter esse dictum & obtentum; quod quilibet Rector, sive Vicarius nostrae Diocesis, qui vivus diem Paschae expectaret, de omnibus fructibus, nomine Ecclesiae seu Vicariae suae, usque ad Synodum Sancti Michaelis proximo sequente percipiendis liberè, ut vellet, suum conderet Testamentum: Sed contra hanc consuetudinem à fundatione Ecclesiae Norwicensis, prout novimus; & licèt nobis constat obtentam, à quibusdam voluntariè extitit introductam & servatam, quod fructus & bona Ecclesiarum vacantium à die Paschae, usque ad Synodum Paschae, non in usus Decedentium & Condentium legitimè Testamenta cederent, ut praemissimus; sed voluntati et dispositioni loci Diocesani relinquerentur omnino: propter quod, Status decedentium graviter laedebatur, & testantium frequenter non processit voluntas. Ut igitur Status Ecclesiae & singulorum reparetur, & ad consuetudinem & libertatem debitam singula revocentur, Nos Walterus de Suthfeld Episcopus Norwicensis in Synodo sancti Michaelis Norwicensis praesidentes, de consensu Capituli, Diocesani, & praesentis Synodi autoritate, omnibus existentibus in sanctâ Synodo hoc confentientibus, Definimus, statuimus, praecipimus, & concedimus, ut, juxta antiquam consuetudinem, quam renovamus, redintegramus, approbamus, & confirmamus, omnes Rectores, & Vicarii viventes die Paschae, & ex tunc quicunque morientes usque ad Synodum sancti Michaelis, de fructibus & obventionibus beneficiorum suorum liberè, secundùm Deum sua condant Testamenta. Salvis nobis et successoribus nostris fructibus Ecclesiarum ante diem Paschae vacantium, in quibus Rector die Paschae non reperitur institutus. Et caveat sibi Episcopus, qui praeest, & qui pro tempore fuerit, ne causa lucri inhonesti Canonice praesentatos, absque causa rationali, usque post diem Paschae, voluntarie differat admittere: Omnes autem illos, qui hanc nostram Constitutionem, concessionem, & libertatem infringere, immutare vel perturbare praesumpserint, sententiam Excommunicationis nostram ex praesentis sacrosanctae Synodi auctoritate incurrant. In cujus rei testimonium praesentibus Sigillum nostrum, & sigillum Capituli nostri sunt appensa. Acta die Synodi die Lunae proximò post festum sancti Michaelis, in Ecclesiâ sanctae Trinitatis Norwicensis Anno Domini Millesimo Ducentesimo quinquagesimo quinto, & Consecrationis nostrae undecimo. Declaratio dictae Constitutionis per Dominum W. Bateman Episcopum Norwicensem super quadam Consultatione sibi factâ per Vicarium de Myldenhale. TUA Devotio postulavit à nobis, an ad te qui in Vicariam de Myldenhale, per nos eras noviter institutus, an ad Executores praedecessoris tui, qui post Ibid. f. 137. a▪ Synodum Paschae proximam praeteritam diem suum clausit extremum, fructus & obventiones dictae Vicariae post inductionis tuae tempus provenientes debeant pertinere? Tibique taliter respondemus; quòd Oblationes, Mortuaria, ac caetera omnia quae ad Altare perveniunt, de consuetudine, vel de jure, ad te qui ad faciendum continuam residentiam & serviendum Altari juramenti vinculo es astrictus, debent integraliter pertinere: Decimae verò garbarum, & talia extrinseca jura, quae expositione ad Vicariam pertinere noscuntur, ad defunctum & Executores ejusdem, si de praedictis Decimis, & juribus, seu obventionibus specificè in Testamento disposuerit, pertinebunt. Si autem Testamentum fecerit, & in Testamento suo nil à dictis Decimis seu obventionibus specificè vel expressè disposuerit; licet alia legata pecuniaria generalia vel specialia fecerit; tunc ad te, & non ad defunctum, vel ad suos Executores praedicta omnia & singula pertinebunt. I pretermit the Constitutions of Walter de Kirkham Bishop of Durham, about the year 1255. and of Giles de Bridport Bishop of Sarum, which you may peruse at leisure in * Spelmanni Concil. Tom. 2 p. 293. etc. 300, 301. Sir Henry Spelman; having never any legal force to oblige the King or Subjects of England, on whose Crown and Liberties many of them encroached. Having thus presented you with those Records, Bulls, Prohibitions, Epistles, and Historical passages relating to the Reigns of King John and Henry the 3d. omitted in my Second Tome, I shall now proceed in my Chronological Method to the Reign of King Edward the First in the ensuing Chapter, without any Prologue thereunto. BOOK V. CHAP. II. Containing several Records and Historical Passages, evidencing the Ecclesiastical Supremacy of our renowned King Edward the I. in and over all Persons, Causes Spiritual as well as Temporal, in England, Ireland, and other his Dominions; His Oppositions against Papal, Prelatical Usurpations, Encroachments on the Rights of his Crown, Laws, Subjects Liberties. The Chief Transactions, Bulls, Letters between him and the Popes, Court of Rome, from the beginning of the First, to the end of the Tenth Year of his Reign; With some other particulars of Note, and public concernment. AFter the Death and Funeral of King Henry the 3d, in the year of our Lord 1272. as some; or 1273. as others compute it; Prince * See Matth. Westm. Tho. Waisingham, Ranulph. ●estrensis, Fabian Caxton, Polid. Virgil, Grafton, ●olinshed, Stow, Daniel, Sir John Hayward, How, Sir Rich. Baker, & others in An. 1 Edw. 1. Henry de Knygh●on de Eventibus Angliae, l. 3. c. 1. Edward, his Son, Heir apparent to the Crown of England, being at that time in the Holy Land, toward which he began his Voyage Anno 1269. where he obtained many glorious Victories against the Saracens; who thereupon suborned an Assassinate to kill him, under pretext of delivering a Message to him from the Sultan of Babylon, who stabbed him into the body with a poisoned knife, to the hazard of his life: His Nobles notwithstanding his remote absence, wound, uncertainty of his life, and former Feuds between them, his Father and him, were so loyal, as to proclaim him King, and swear Fealty and Allegiance to him as their Sovereign Lord; thus related by Mat. Westminster, Walsingham, and others; † Flores Hist. pars 2. p. 352 Rege igitur sepulto, sicut mos est Regibus sepeliri, Gilbertus & Johannes, Comites Gloverniae & Warenniae, necnon Clerus & populus ad magnum Altare Ecclesiae Westmonaster. celeriter properarunt, Eadwardo primogento Regis fidelitatem jurantes, qui si viveret penitus ignorarunt. Agebat enim in remotis partibus transmarinis, contra Christi adversarios bellaturus. Postmodum frater Robertus Kilwardby, with the premised Earls, cum aliis Praelatis et regni Proceribus, ad Novum Templum Londini pariter convenerunt, qui Eadwardum absentem Dominum suum ligium recognoverunt, paternique successorem honoris: & facto Sigillo novo, de assensu Reginae matris statuerunt Custodes Regni; & constituerunt fideles ministros & custodes, qui Regio fisco praeessent, thesaurum regni ad opus Regis novi ex integro reservarent, & pacem regni fideliter custodirent. Sicque pax novi Regis Eadwardi in cunctis regni finibus proclamatur. The Writs whereby they proclaimed the King's Peace being not recited in our Historians, I shall here present you with out of the Records in the Tower of London. The first of them were directed to all the Sheriffs of England, to proclaim in their respective Counties; the other to the King's Chief Justice of Ireland, to be there proclaimed, who with others was authorised likewise to receive the Fealty, as well of all the Archbishops, Bishops, Abbots, Clergy, as Nobles and other Lay-Subjects in Ireland, due unto him as their King and Sovereign Liege Lord. EDWARDUS Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hyberniae, & Dux Aquitania; Claus. 1. E. 1. m. 11. Vic. Eborum, salutem. Quia defuncto jam celebris memoriae Domino H. Rege patre nostro, ad Nos regni gubernaculum successione haereditaria, ac Procerum regni voluntate et fidelitate nobis praestita, sit devolutum, per quod nomine nostro, (qui in exhibicione justiciae et Pacis conservacione omnibus et singulis de ipso regno sumus exnunc debitores,) pacem nostram dicti Magnates & fideles nostri jam fecerunt proclamari; Tibi praecipimus, quod per totam Ballivam tuam in singulis Civitatibus & Burgis, Feriis, Mercatis, & locis aliis, pacem nostram publicè clamari, & firmiter teneri facias; Inhibendo omnibus et singulis sub periculo exhaeredacionis, vitae et membrorum, ne quis pacem nostram infringere praesumat: Nos enim omnibus et singulis in omnibus juribus et rebus ipsos contingentibus, contra quascunque tam majores quam minores, parati sumus et erimus plenam, auctore Domino, justiciam exhibere. Testibus W. Eborum Archiepiscopo, E. Cornub. & G. Gloncestr. Comitibus apud Westm. 23. die Nou. anno regni nostri primo. Consimiles literae diriguntur singulis Vicecomitibus per Angliam. The Writs and Patent sent to the Chief Justice of Ireland are thus recorded. REX dilecto & fideli suo Mauricio filio Mauricii Justice. suo Hiberniae, salutem. Pat. 1 E. 1. pars 2. m. 20. De Conservatione pacis in Hybernia. Cum defuncto jam celebris memoriae Domino H. Rege patre nostro, ad Nos regni Angliae gubernaculum, et terrae Hiberniae dominium successione haereditaria pertineant, per quod nos qui in exhibicione et pacis conservacione omnibus et singulis de praedictis regno et terra sumus exnunc debitores, jam pacem nostram in eodem regno nomine Regio fecimus proclamari; Vobis mandamus firmiter injungentes, quod per totam terram nostram Hiberniae pacem nostram publice clamari et firmiter teneri faciatis; Inhibendo omnibus et singulis de eadem terra sub periculo exhaeredacionis, vitae et membrorum, ne quis pacem nostram infringere praesumat; Nos enim omnibus et singulis de praedicta terra nostra Hiberniae in omnibus juribus et rebus ipsos contingentibus, contra quoscunque tam majores quam minores parati sumus et erimus plenam, auctore Domino, justiciam exhibere. Dat. per manum W. de Merton. Cancellarii nostri apud Westm. 7. die Decembris. REX Archiepiscopis, Episcopis, Abbatibus, Prioribus, Comitibus, Baronibus, Ibid. m. 20. De fidelitate Archiepiscoporum, Episcoporum, etc. de Hybernia Regi facienda. Militibus, Liberis hominibus, & omnibus aliis de terra Hiberniae ad quos, etc. salutem. Cum defuncto jam celebris memoriae Domino H. patre nostro, cujus animae propicietur Altissimus, ad Nos regni Angliae gubernaculum, et terrae Hiberniae dominium pertineant, ob quod Praelati, Comites et Proceres, ac communitas regni Nobis tanquam Domino suo ligio et Regi, fidelitatis furamenta, et omnia alia quae Nobis ratione Coronae et dignitatis Regiae ab ipsis fieri aut praestari nobis, in absencia nostra, potuerunt, plenary et sine omissione aliqua prompto et libenti animo praestiterint, ac vos tanquam Regi et Domino vestro ligio consimile sacramentum fidelitatis praestare teneamini; Dedimus potestatem venerabili patri Middensi Episcopo, & dilectis & fidelibus nostris Mauricio filio Mauricii Justice. nostro Hiberniae, & Magistro Johanni de Stamford Escaetori nostro Hibern. potestatem recipiendi nostro nomine fidelitatem vestram; Ita tamen quod si ipsi omnes non potuerint interest, duo vel unus eorum qui praesens fuerit nichilominus plenam habeat potestatem recipiendi nomine nostro fidelitatem vestram supradictam. Et ideo vobis mandamus, quod sacramentum fidelitatis nobis praestetis coram praedictis Episcopo, justic. et Escaetori, duobus vel uno ipsorum qui praesens fuerit, sicut ipsi vobis plenius scire facient ex parte nostra: Et hoc sicut hanorem nostrum et vestrum diligitis nullatenus omittatis. In cujus, etc. Dat. per manum W. de Merton. Canc. nostri apud Westm. 7. die Decemb. In a Miscellany Bundle of Writs, Letters, Patents, and Privy Seals (in the White Tower Chapel, which Bundle, among others, I rescued from rubbish and oblivion) sent in the first year of King Edward the 1. to Walter Merton, than Lord Chancellor, one of the Guardians of the Realm of England in the King's absence, I found a like Writ issued to Levelyn Prince of Wales, requiring an Oath of Fealty from him to King Edward, as his Sovereign Lord, and two Abbots thereby made Commissioners to receive his Oath, who refused to appear, or give any answer to them; as this Original Writ, with the Abbots and Constables of Montgomeries returns thereon to the Chancellor evidence. EDWARDUS Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hyberniae, & Dux Aquitaniae, Bundela Brevium, etc. An. 1 E. 1. nu. 1. in Turri Lond. omnibus ad quos praesentes literae pervenerint, salutem. Cum defuncto jam celebris memoriae Domini H. Rege patre nostro, (cujus animae propitetur Altissimus) ad Nos regni gubernaculum successione haereditaria pervenit; ob quod pacem nostram nomine Regio firmiter observandam, solempniter & publicè fecimus proclamari: ac Praelati, Comites, Barones, et caeteri Proceres regni, sacramentum fidelitatis, et alia, quae ratione Coronae et dignitatis Regiae ab ipsis fieri seu praestari nobis in absentia nostra potuerunt, plenary et sine omissione aliqua, prompt et libenti animo nobis praestiterint; Ac dilectus & fidelis noster L. filius Griffini, Principis Walliae, nobis consimile sacramentum fidelitatis praestare teneatur, dedimus dilectis nobis in Christo, Abbatibus de Door, & de Hagheman potestatem, recipiendi nomine nostro fidelitatem ipsius Leulini. Ita tamen, quod si non ambo ipsorum Abbatum potuerint interest, alter eorum, qui praesens fuerit, nichilominus plenam habeat potestatem recipiendi nomine nostro fidelitatem Leulini praedict. In cujus rei testimonium has literas nostras fieri fecimus patentes. Datas per manum Walteri Merton. Cancellarii nostri apud Novum Templum London. 29. di● Novembris, anno regni nostri primo. Unto which the Abbots made this special return of their proceedings therein to the Lord Chancellor, annexed to the Writ itself. VEnerando viro, & omni honore dignissimo, W. de Merton. Domini Regis Cancellario; Ibidem. sui devoti de Dora & de Haghem. Abbates, salutem, & quicquid possunt honoris & reverentiae. Reverendae Dominationi vestrae duximus significandum, quod juxta mandatum Domini nostri Regis (quem conservet Altissimus) utrique nostrum literatorie per vos directum, in Octabis Sancti Hilarii, associatis nobis quibusdam hominibus de Montgomer. personaliter accessimus ad vadum ultra dictum Castrum, obviam Domino L. Principi Walliae, ad recipiendum sacramentum fidelitatis suo dicto Domino nostro Regi; & apud dictum vadum satis tempestiuè ven●entes, & multum ultra horam nonae ibidem ipsius Principis adventum expectavimus; sed nec ipse venit, nec aliquod mandatum nobis direxit. Literas vero patentes dicti Domini nostri Regis, de potestate nobis tradita super praefato negotio, vobis remittimus. Valeat in Christo, etc. EXcellenti viro & omni veneratione dignissimo, Domino W. de Merton. Domini Ibidem. Regis Cancellario; suus semper R. Sperughose Constabularius de Montgomeri, salutem & devotam cum omni honore reverentiam. Venerandae Dominationi vestrae duxi significandum, quod viri religiosi, de Door & de Hagenham abbots, juxta mandatum Domini Regis per vos eis directum, in Octabis Sancti Hilarii personaliter accesserunt ad vadum ultra Montgomeri, obviam Domino L. filio Griffini Principis Walliae, ad accipiendum ab eo, nomine dicti Domini nostri Regis, sacramentum fidelitatis. Quibus associavi quosdam de hominibus Ballivae meae: qui apud dictum vadum multum ultra horam nonae adventum dicti Domini L. expectantes; nec ipse venit, nec aliquod mandatum eis direxit. Valeat veneranda Dominatio vestra semper in Domino. I find also by the same Bundle, that the Sheriff of Cumberland informed the Chancellor, that Ralph Bishop of Carlisle did then hinder his men and tenants within his liberty to take the Oath of Fealty to the King, whereupon he distrained them to come and take it before the Chancellor himself by a certain day, to their great vexation: the Bishop hereupon sent this Letter to the Chancellor, denying the information against him as false and scandalous; desiring that he and his Tenants might take the Oath before the Sheriff, or any others he should appoint to receive it, as they formerly proffered to do. VIro venerabili, & amico suo speciali Domino Walter● de Merton. illustris Regis In eadem Bundela, nu. 2. Angliae Cancellario; R. permissione divina Karleolensis Ecclesiae Minister humilis, salutem, & sincerae dilectionis semper affectum. Super eo quod negotia nostra, nostrum commodum & honorem contingentia, ex vesta speciali gratia frequenter expedivistis in Curia vestra, Specialitati vestrae ad quantascunque possumus assurgimus gratiarum actiones. Verum etiam cum per Dominum Richardum de Crepping, Vicecomitem Cumberlandiae vobis ac sociis vestris locum Dom. nostri Regis in Anglia tenentibus, jam de novo (sicut intelleximus) sit suggestum, quod nos homines libertatis nostrae fidelitatem dicto Domino no●●r● Regi debitam eidem Vicecomiti facere non permittimus: Cujus rei occasione Vicecomes ipse nos et homines nostros distringit enormiter, ad ventendum coram vobis et dictis sociis vestris, a die Sancti Johannis Baptistae nunc praeterito in unum mensem, pro eadem fidelitate ibidem facienda; ut sic nos et nostros gravari faciat, sicut cupit. Vestrae dilectioni significandum duximus in hac parte, quod nos praesentia virorum fide dignorum rogari fecimus Sub-vicecomitem suum, ut ipse dictam fidelitatem reciperet ab hominibus nostris: et insuper literatorie rogavimus Dominum Richardum praedictum, et etiam per Milites et alios amicos nostros apud Appelby in Comitatu Westmerlandiae, ubi extitit; ut ipse eandem fidelitatem ab hominibus libertatis nostrae reciperet, vel a suis recipi praeciperet. Unde nobis (si placet) imputari non debeat, quo minus fidelitas ipsa eidem Vicecomiti nondum facta sit; petimus diligenter & rogamus, ut suggestionibus ejusdem Domini Richardi, quas in odium et gravamen personae nostrae vobis faciet in adventu suo, non credatis: set ei (placet) praecipiatis, ut eandem fidelitatem recipiat; vel alio fideli dicti Domini nostri Regis eam recipi faciatis. Parati enim sumus, et semper erimus (quicquid dicatur ab aliquo) securitati et honori dicti Domini nostri cum omni diligentia et sollicitudine providere; et suis mandatis in omnibus, et per omnia, gratanter et humiliter obtemperare. Valete; si quid autem penes nos vobis placuerit, nobis, si placeat, significare velitis confidenter. This Bishop (as it seems by way of revenge) excommunicated the Sheriff in his Ecclesiastical Court without Citation or Articles, upon complaint of the Abbot of Hulmo, for distraining him for Debts due to the King, and executing his Office. Whereupon I find (in the same Bundle of Writs) this memorable Prohibition issued to the Bishop, informing him, that he had no power to question or excommunicate any of the King's Sheriffs or Officers for doing their Duties, or executing his Commands; in which, if they offended, they were only responsible to the King, upon complaint; that these Proceedings of his were against the King's Crown and Dignity, and his Oath of Fealty to the King; commanding him forthwith to absolve him from his Excommunication. EDWARDUS Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitataniae, In eadem Bundela, nu. 14. in Turri Lond. venerabili in Christo patri R. eandem gratia Karl●olensi Episcopo, salutem. Monstravit nobis dilectus & fidelis noster, Richardus de Crepping Vicecomes noster Karleolensis, graviter conquerendo; Quod, cum nuper distrinxisset Abbatem de Hulmo pro debitis, in quibus nobis tenetur, ac etiam pro aliis quae ad officium Vicecomitis secundum regni nostri consuetudinem pertinent, Vos in ipsum Richardum, ea occasione, ad querimoniam ipsius Abbatis, non citatum nec coram vobis implacitatum, Excommunicationis Sententiam fulminastis. Et quia nobis (si ita est) in facto praedicto multipliciter existat derogatum, praesertim cum (in Culpa vestra) per hoc viam nostrae Prohibitioni praecluseritis, quae in hujusmodi casibus locum habere debet et solet: Nec Vicecomes aut alii Ballivi nostri, pro hiis exequendis, (quo ad debita nostra per praeceptum nostrum levanda, aut alia quae ad officium suum per praeceptum nostrum pertinent) in placitum trahi non debeant, aut consueverint in Curia Christianitatis; Vobis districte prohibemus, ne praedictum Vicecomitem per hujusmodi Sententias, aut aliter super hujusmodi executionibus Mandatorum nostrorum, aut aliis quae ad Officium praedicti Vicecomitis lege et consuetudine regni nostri pertinent, placitum teneatis in Curia Christianitatis. Sententiam Excommunicationis, si quam in ipsum ea occasione tuleritis, revocantes; ne (quod abfit) vobis impingi possit vel debeat, quod jura Coronae et Dignitatis nostrae impugnare, contra fidelitatem nobis debitam, intendatis; cum corectio et placita de excessibus Ballivorum nostrorum ad nos et dignitatem nostram debeant et consueverint, secundum regni nostri consuetudinem, pertinere. The King being acquainted with his Chancellor's proceedings, and his impartial Justice in righting his oppressed Subjects in his absence, against the Bishop's Usurpations, and others vexations; returned him this Letter of Thanks, commanding and encouraging him to proceed as he had begun, promising to ratify whatever he had done in ways of Justice; and commanding him not to spare any of what state or condition soever, but to proceed against them by rigour of Justice, if he could not otherwise restrain their injuries. EDWARDUS Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, Ibidem. nu. 11. dilecto Clerico & Cancellario suo Waltero de Merton, salutem. Super diligentia, quam circa nostra et Regni nostri negotia apposuistis, grates vobis referimus speciales; rogantes, quatenus id quod laudabiliter inchoastis, foeliciter continuare curetis, in hiis quae ad officium vestrum pertinent, cuicunque facientes justitiam exhiberi; alios autem ad id pariter inducentes; Non parcentes conditioni aut statui cujuscunque, quin rigor juris ipsos coherceat, quos Aequitatis suavitas nequit ab injuriis cohibere. Ea namque quae rite feceritis circa isra, faciemus (disponente Altissimo) robur firmitatis constantissime optinere. Dat. apud Mellune super S. keen 9 die Augusti, anno regni nostri primo. Hereupon the Chancellor issued forth this Writ in the King's name to prohibit the injuries and oppressions of Reginald de Grace Justice of Chester, and his Officers, against the Liberties and Customs of the Country, of which the gnerality of the County had often complained; which yet they increased, instead of reforming, notwithstanding former Inhibitions to restrain them. EDWARDUS Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberni●, Dux Aquitaniae; In eadem Bundela, nu. 8. dilecto & fideli suo Reginald● de Grace Justiciario suo Cestriae, vel ejus locum tenenti, salutem. Cum fideles nostri locum nostrum in Anglia tenentes ad gravem querimoniam totius Communitatis Cestriae, vobis nuper mandassent, quoth a diversis gravaminibus et molestiis sibi et suis contra libertates et liberas consuetudines suas per vos et vestros illatis desisteretis, et ipsos in pace dimitteretis; dict● Communitas jam nuncios suos ad ipsos iterato miserit, qui eis retulerunt, quod vos et vesiri dampna graviora sibi postmodum intulistis, et de die in diem per vestros inferri permittitis, contra libertates et consuetudines suos praedictos, in ipsorum dispendium manifestum, de quo quamplurimum admiramur. Nos attendentes, quod ex hiis, si taliter fuerint attemptata, possent de facili dampna graviora in partibus illis suboriri; et volentes super hiis remedium adhiberi, Vobis mandamus firmiter injungentes, quod ab hujusmodi dampnis, contentionibus indebitis, et gravaminibus penitus desistatis; et ipsos, saltem usque adventum nostrum in Anglia, in pace dimittatis; ne animus noster, ea occasione, in di●●o adventu nostro ex hujusmodi solicitudine et reclamatione possit vel debeat in aliquo perturbari. Datum per manum W. de Merton Cancellari● nostri apud Redings, 27. die D●cembris, anno regni nostri primo. The King's Peace being thus proclaimed, and justice executed in England and Ireland, all Archbishops, Bishops, and Clergymen swearing Fealty to the King, as well as the Nobility and Laity; the first thing he and his Council did, was to make a public Declaration and Protestation against Pope Clement the 4th. his late usurpation; who a little before his Father King Henry's death had by his absolute Papal * Ranulph. Cest●ensis Polychron. l. 7. c. 37 f. 308. H. de Knyghton de Event. Angl. l. 2. c 16. col. 2460. Chron. William. Thorn, col. 1920. Matth. Parker, Antiq. Eccles. Brit. p. 192, 193. Godwins Cat. of Bishops p. 178, & 174. Polyd. Virgil. Hist. Angl. l. 16 p. 320. See Tom. 2. p. 1061, 1062, 1063. Provisions conferred the Bishopric of Winton on John de Pontissera, and the Archbishopric of Canterbury upon Robert Kilwardby, without the King's precedent licence, approbation, or Monk's election, contrary to the King's Prerogative, the ancient Rights of his Crown, the Laws of the Realm, and Liberties of the Church; rejecting William de Chilenden (duly elected by the Monks of Canterbury by King Henry's licence; whom he approved after their election) when presented to him, without any legal reason by his absolute Papal power, that so he might usurp the disposal of all other Bishoprics in England by these & other former like precedents. These Bishops being thus intruded by the Pope's Provisions into these Bishoprics in King Henry's reign, King Edward the 1. and his Council, to prevent the like usurpations for the future, refused to restore the Temporalties to them, before they had made this public protestation by their Proctors in the King's name, for the vindication of the Prerogative and rights of his Crown against these Provisions, in the Bishops, Chancellors and sundry others presence, called together for that purpose, in St. Stephen's Chapel in Westminster, (wherein the Commons House of Parliament now sits) declaring the Restitution of the Archbishop's Temporalties to be of the King's mere grace and favour, not of right, as this memorable Record (not printed nor remembered by any to my knowledge) atttests beyond contradiction. CVm Ecclesiis Cathredralibus in regno Angliae viduatis, et de jure debeat et Claus. 1 E. 1. m 11. dorso. Pro Rege de Protestatione facta pro ipso. De Electo Cant. per Summum Pontificem, & Cetum Cardinalium. solet de consuetudine provideri per electionem Canonicam ab hiis potissime celebrandam Collegiis, Capitulis, et personis ad quas jus pertinet eligendi, petita tamen prius ab illustri Rege Angliae super hoc licentia et optenta; et demum celebrata electione, persona Electi e●dem Regi debeat praesentari, ut idem Rex contra personam ipsam possit proponere si quid rationabile habeat contra eam: Videtur eidem Domino Regi, et suo Consilio; quod sibi et Ecclesiae Cantuariae, cujus ipse patronus est pariter et defensor, fiat praejudicium in hac parte, praecipue si res trahitur in aliis Ecclesiis Angliae in exemplum, quod summus Pontifex hiis omissis in hoc casu, ubi nec in materia, nec in forma electionis inventum est fuisse peccatum, nec in ipsius literis expressum, potestatem sibi assumpserit ipsi Ecclesiae providendi. Vnde ne de caetero ad consimiles provisiones procedat Romana Nota. Ecclesia: Et si ad eas processerit, nec dicto Domino Regi per eas Praejudicium generetur, ut Temporalia alicujus Ecclesiae Cathedralis sic proviso reddere teneatur, Domine Electe Cantuariensi Temporalia Cantuariensis Ecclesiae idem Dominus Rex vobis concedit ad praesens, de gratia sua speciali. Et ego Iterus Bernard ejusdem Domini Regis Clericus, vice et nomine ipsius protestor, quod concessio Temporalium in casu consimili facta Domino Nicholas Winton. Episcopo, cum protestatione tamen, et nunc in persona vestra denuo iterata cum protestatione consimili, ad consuetudinent vel exemplum futuris temporibus minime pertrahatur. Facta autem et lecta fuit ista protestacia apud Westm. in Capella Sancti Stephani die Lunae in vigilia Sanctae Luciae virgins in praesencia fratris Roberti de Kilwardeby Cantuar. Electi, praesentibus et ad hoc specialiter vocatis venerabili patre W. Dei gracia Exon. Episcopo; et discretis viris Dominis W. de Merton Canc. Angliae, Magistro Johanne de Chistall Decano sancti Pauli London. R. Burnell Eborum Archidiacono, Herveo de Borham, fratre Johanne de Derlington, Magistro Willielmo de Cornera, Johanne de Kirkeby, Willielmo de Saham, et Johanne de Shalemesford Monacho Cantuar. et multis aliis. Anno Domini 1272. After this Protestation so solemnly made and entered, the King assenting to the Archbishop's Provision out of his special grace, issued Writs for the Restitution of his Temporalties in an extraordinary form; and likewise to restore him the Ploughs, Oxen, Heriots, cattle belonging to the Archbishoprics, delivered to the Guardian of the Temporalties by his Predecessors Executors, which the King employed: with other Writs for delivering Does due unto him out of the Earl of Arundel's Forest, according to a Composition made with Archbishop Boniface his Predecessor. REX Magistro Richardo de Clifford Custodi Archiepiscopatus Cantuar. salutem. Pat. 1 E. 1. m. 20. intus. Pro fratre Roberto de Kilwardeby. De Temporalibus Archiepiscopatus Cantuar. restituendis. Cum summus Pontifex carissimum nobis in Christo fratrem Robertum de Kilwardeby ordinis Fratrum praedicatorum professorem, Ecclesiae Cantuar. in Archiepiscopum, Patrem et Pastorem praefecerit, sicut fidelibus nostris locum nostrum in Anglia tenentibus per patentes ejusdem summi Pontificis literas innotuit; Ac ipsi affectum in ipso dudum in nos et a nobis in ipsum conceptum agnoscentes, temporalia dicti Archiepiscopatus ob id, ac Sedis Apostolicae reverentiam vice et nomine nostro de speciali gratia nostra hac vice, recepto ab eo fidelitatis sacramento ut moris est, duxerint concedenda; vobis mandamus, quod eidem temporalia, praedicti Archiepiscopatus restituatis. In cujus, etc. Dat. per manum W. de Merton, 12. die Decembris. Et mandatum est Militibus, liberis hominibus, etc. Dat. ut supra. MAndatum est Magistro Richardo de Clifford, nuper Custodi Archiepiscopatus Claus. 1 E. 1. m. 10. Pro Electo Cantuar. Cantuariae, quod carucas, boves carucarum, et herciatores quos tanquam pertinentes ad praedictum Archiepiscopatum ad terras ejusdem Archiepiscopatus excolendas ab Executoribus Testamenti bonae memoriae B. quondam Cantuar. Archiepiscopi recepit, venerabili patri R. Cantuar. Electo liberet: Caeterum, quia boves carucarum praedictarum & herciatores praedicti sustentationem habuerunt de foragio praedicti Bonifacii, tempore praedicto quo scilicet boves & herciatores illi fuerunt in servicio Regis, mandatum est eidem Richardo, quod id quod ad Regem pertinet de foragio bladi praedicti Archiepiscopatus in orreiss existentes, praefato Electo habere faciat in recompensationem foragii supradicti. Dat. per manum W. de Merton Cancellar. Regis apud Westm. 18. die Januarii. REX Roberto Agnullum Custodi Terrarum quae fuerint Johannis filii Alani in Claus. 1 E. 1 m. 2. intus. Pro Cantuar. Archiepiscopo. Com. Sussex. salutem. Mandamus vobis, quod juxta Compositionem factam inter bonae memoriae B. quondam Cantuar. Archiepiscopum & Johannem filium Alani defunctum qui de nobis tenuit in Capite, de viginta sex Damis in foresta ipsius Johannis de Arundel per praefatum Johannem et haeredes suos capieudis, et prae●ato Archiepiscopo, et successoribus suis singulis annis liberandis, apud manerium ipsius Archiepiscopi de Slindon, habere faciat venerabili patri R. Cantuar. Archiepiscopo, tresdecim Damas secundum conditiones temporis, et prout praefatus Bonifacius huiusmodi Damas in vita sua habere consuevit. Dat. etc. apud Westmonast. 24. die Julii. In the premised Bundle of Writs and Letters to Walter de Merton the King's Chancellor, An. 1 Edw. 1. (which I found in the White Tower Chappel) there is this Letter of Pope Clement written to him on behalf of the Archbishop of Canterbury, advanced by his mere provision to that See, which I conceive was only to procure the restitution of his Temporalties. SUo praecordiali Domino W. de Merton, Domino Regis Cancellario, salutem & Bundela Brevium, Anno 1 E. 1. nu. 18. in Turri London. sincerae charitatis affectum. In negotiis venerabilis patris R. Dei gratia Cantuar. Archiepiscopi, quae habet expedienda coram vobis, volumus et rogamus, quod savor et gratia uberrime sibi fiat; et quicquid in eisdem favoris feceritis intuitu nostri, gratum habebimus proculdubio et acceptum. Valete. Datum apud Thexdener, 8. Kal. Augusti, Pontificatus nostri anno septimo. Which restitution could not be obtained by the Pope's Letter, without the precedent Protestation. How careful the King was to preserve the ancient Liberties of the Archbishopric of York, this Writ discovers. REX dilecto & fideli suo Johanni de Oketon, salutem. Cum nuper assignaverimus Clau●. 1 E. 1. m. 7. dorso. Pro Archiepiscopo Eborum. vos Justice. nostrum ad quasdam Assisas in Com. Eborum capiendas, quarum aliquae tenementa infra libertatem venerabilis patris W. Eborum Ecclesiae suae de Beverle existencia contingunt, vobis mandamus, ne occasione illarum Assisarum aliquid in praejudicium libertatis Archiepiscopi praedicti ullatenus attemptetis. Nolumus enim quod sibi contra libertatem suam hactenus rationabiliter usitatam, per vos vel alios Ministros nostros in aliquo derogetur. Dat. etc. apud Westm. 17. die Junii. The Abbot of Saint Augustine's in Canterbury being duly elected by the Monks, by the precedent Licence and assent of the King's Lieutenants in England, repairing to the Pope's Court for his confirmation, where he was put to vast expenses, (nothing being there obtained without great Bribes and Gifts;) he meeting with King Edward there in his return from the Holy Land, and informing him of his grand expenses for his confirmation, the King thereupon sent this Letter from thence to his Vicegerents in England, to grant him Writs to levy such an Aid from his Tenants towards his Expenses as had been formerly used in such Cases, (as he there informed him) and for the Restitution of his Temporalties; as these two Original Writs I found in the Tower, assure us. EDWARDUS Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hibernia, & Dux Aquitaniae, Bundela Brevium, etc. in Turri London. An. 1 E. 1. n. 6. dilectis & fidelibus suis W. eadem gratia Eboracensi Archiepiscopo, Angliae Primati, Rogero de Mortuo mari, & Roberto Burnell, salutem. Accedens ad Romanam Curiam, Frater Nicholaus Abbas Sancti Augustini Cantuariensis nobis exposuit, quod secundum morem et consuetudinem Angliae, (requisita prius et habita voluntate Regia) tenentes Abbatis alicujus de novo creati solebant impendere et facere praesidium pecuniare. Sane quia perpendimus, quod idem Abbas, prosequens in praefata Curia suae confirmationem Electionis, missiones onerosas supportavit; Vobi● mandamus, quatenus, si tempore clarae memoriae genitoris nostri hujusmodi exactio, in casu consimili solebat sortiri effectum, secundum quod iis fieri videritis ad relevationem expensarum suarum, Abbati praefati sub sigillo nostro, nunc infra regnum nostrum Angliae usitato, hoc idem concedatis. Teste meipso apud Urbem veterem, 35. die Aprilis, Anno regni nostri primo. W. Permissione divina Ebor●censis Archiepiscopus, Angliae Primas, & R. Ibidem. n. 18. B●rnell Archidiaconus Eborum, dilecto & praecordiali sibi in Christo Domino W. de Merton Domini Regis Cancellario, salutem, & sinceram semper in Domino cum omni prosperi●ate dilectionem. Quia Electus Monachorum Sancti Augustini Ca●tuariensis, jam Abbas, rediit de Curia completè & favorabiliter expeditus (prout li●era Papalis hoc plenius protestatur,) idemque Abbas Domino nostro Regi Angliae fidelitatem praestitit et homagium, prout consuetudinis est sui regni; Uobis ex parte Domini Regis et nostra per praesentes literas, si placet nunciamus, quatenus Temporalia, et omnia quae in manibus Domini Regis existant, dictum Monasterium qualitercunque contingentia sibi (sicut moris est) plene remittatis; Mandantes etiam tenentibus dicti Monasterii, quod ad relevationem ipsius, secundum quod hactenus fieri consuevit et debet, eidem Abbati in tallagiis et aliis grata et debita promptitudine respondeant et intendant. Mittimus vobis Literam Domini Regis, quam inter caeteras recepimus; secundum quam poteritis (si placet) securius operari. Benè valeas. Dat. apud T— 8. Kal. Junii, anno Gratiae 1273. The Monks and Prior of St. Augustine's of Canterbury having obtained the custody of the Temporalties thereof during the vacancy, for which they had paid a Fine to the King; and afterwards by the King's Licence electing this Abbot, whom the King's Vicegerents approved in his name and right, upon their Certificate thereof to the Pope, who confirmed the Abbot, the King issued this Writ to the Prior, Covent and others for the restitution of the Temporalties, as these three Records inform us. REX omnibus, etc. salutem. Sciatis, quod commisimus et concessimus dilectis Pat. 1 E. 1. pars 2. m. 19 Pro Priore & Conventa Cantuar. nobis in Christo Priori et Conventui Sancti Augustini Cantuar. custodiam Abbatiae suae ejusdem loci jam vacantis, et in manu nostra existentis cum omnibus ad custodiam illam pertinentibus; videlicet, à festo Natalis Domini anno regni nostri primo usque in unum annum sequentem completum, juxta formam inter fideles nostros locum nostrum in Anglia tenentes, & praedictos Priorem & Conventum inde provisam; Salvis nobis feodis mil. advocationibus Ecclesiarum, wardis, releviis et escaetis ad nos ratione vacationis ejusdem Abbatiae spectantibus. In cujus, etc. Dat. per manum W. de Merton Cancellar. nostri apud Wallyngford 27. die Decembris. Et mandatum est Magistro Richardo de Clifford Esch. citra Trentam, quod custodiam ejusdem Abbatiae eisdem Priori & Conventui liberet, in forma praedicta, una cum tallagiis & auxiliis si quae per ipsum Eschaetorem asscssa fuerint, & omnibus à tempore captionis ejusdem Abbatiae in manum Regis, perceptis. Teste ut supra. SVmmo Pontifici Rex Angliae, salutem cum reverenciae et honore. Sciatis, quod Ibidem. Pro Electo Sancti Aug. Cantuar. fideles nostri locum nostrum in Anglia tenentes, electioni nuper factae in Ecclesia Conventuali Sancti Augustini Cantuar. de fratre Nicholas de Spina Monacho dictae domus, in Abbatem ejusdem loci, vice et auctoritate nostra adhibuerunt assensum Regium et favorem. Et hoc sanctitati vestrae tenore praesencium intimamus, ut quod vestrum est exequamini in hac parte. In cujus, etc. Dat. per manum W. de Merton Cancellar. Regis apud Westm. 17. die Januarii. REX Priori & Conventui Sancti Augustini Cantuar. salutem. Cum summus Pontifex electionem nuper factam in Ecclesia vestra praedicta sancti Augustini de Pat. 1 E. 1. pars 2. m. 15. intus. Pro Abbate Sancti Augustini Cantuar. fratre Nicholas Priore ejusdem domus in Abbatem ejusdem loci, cui Regium assensum prius adhibuimus, et favorem, sicut per literas patentes ejusdem summi Pontificis accepimus. Nos eidem Abbati Abbaciam illam cum omnibus ad eundem Abbaciam spectantibus reddidimus. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Abbati Temporalia ejusdem Abbaciae quae sunt in manu vestra ratione finis quem nobiscum inde fecistis, sine dilatione restituatis. In cujus, etc. Dat. per manum W. de Merton Cancellar. nostri apud Westm. 15. die Junii. Et mandatum est Militibus, etc. The Citizens of Canterbury being grievously amerced by the Justice's Itinerant for Escape of Felons out of the Churches in Canterbury during the vacancy of the Archbishopric, contrary to former custom; the King upon their Petition issued this Writ, to inquire and certify who ought to answer, and be amerced for such Escapes. R. Fulconi Peyforer & Simoni de Craye, salutem. Ex parte Civium nostrorum Pat. 1. E. 1. pars 2. m. 18, Pro Civibus Cantuar. Cantuar. nobis est ostensum, quod cum nec ipsi, nec antecessores sui tempore vacacionis Archiepiscopatus Cantuar. vel aliis temporibus amerciari consueverint coram justiciariis nostris Itinerantibus in partibus illis pro evasione latronum evadencium ab Ecclesiis Civitatis praedictae; Magister Rogerus de Seyton, & socii sui Justiciarii nostri ultimo Itinerantes in Comitatu Kanciae, praedictos Cives pro evasionibus hujusmodi graviter amerciarunt, in ipsorum praejudicium et non modicum gravamen. Et quia super hoc plenius volumus cerciorari, assignavimus vos ad inquirendum per sacramentum proborum & legalium hominum de Comitatu Kanciae, per quos rei veritas melius sciri poterit, ad quem vel ad quos pertineat custodi● Felonum nostrorum fugientium ad Ecclesias supradictas, & utrum ipsi Cives, vel eorum antecessores aut alii occasione praedicta amerciari consueverint, necne? & si alii, qui, & qualiter, & quo modo. Et ideo vobis mandamus, quod ad certos diem & locum quos ad hoc provideritis inquisitionem illam faciatis, & eam distinctè & apertè factam nobis sub sigillis vestris & sigillis eorum per quos facta fuerit, sine dilatione mittatis, & hoc Breve. Mandavimus enim Vicecomiti nostro Kanciae, quod ad certos, etc. venire faciat, etc. per quos rei veritas in praemissis melius sciri poterit & inquiri. In cujus, etc. Dat. etc. The Prior and Covent of Middleton purchasing the custody of the Temporalties of their Abbey from the King for a fine paid to him before hand, whenever it should next become void by their Abbot's session or death, obtained this Patent for that purpose. REX omnibus, etc. salutem. Sciatis, quod pro fine quinquaginta Marcarum, Pat. 1. E. 1. pars 2. m. 17. Pro Priore & Conventu de Middleton. quem dilect● nobis in Christo Prior & Conventus de Middleton nobiscum fecerint, concessimus eyes, quod quamprimum Abbaciam suam per cessionem vel decessum Willielmi Abbatis sui vacare contigerit, ipsi Prior & Conventus habeant ipsa vice de gracia nostra speciali custodiam Abbaciae suae toto tempore vacacionis ejusdem, et quod percipiant et habeant omnes exitus et proventus praedictae Abbaciae ad opus suum, tam in tallagiis hominum suorum, quam in terris et rebus aliis ad dictam Abbaciam suam spectantibus quae ad nos pertinere possent, si custodiam illam in manu nostra teneremus. Ita quod nullus Ballivus noster, vel alius ex parte nostra ipsos Priorem & Conventum impediat, vel se intromittat de custodia illa, quo minus ipsi habeant hac vice liberam administrationem omnium bonorum & catallorum ad Abbaciam suam praedictam spectancium toto tempore vacationis praedictae. Salvis tamen nobis feodis Militum, advacationibus Ecclesiarum ad Abbaciam illam spectantibus, et wardis et escaetis de feodis Militaribus si quas accidere contigerit tempore vacacionis supradictae, et salva nobis et haeredibus nostris custodia praedictae Abbaciae in aliis vacacionibus ejusdem Abbaciae. In cujus, etc. Dat. per manum W. de Merton Cancellar. etc. apud Sanctum Panlum London. 12. die Aprilis. The Abbey of Saint Peter in Gloucester of the King's foundation, being by a contingency greatly dilapidated and in debt, and the Alms thereof substracted; the King took it, with all belonging to it into his custody and protection, committing it to the custody of a Guardian till his return from the Holy Land into England by this Patent, the Abbot and Covent being unable to govern or protect it. REX omnibus, etc. salutem. Cum ex relatu quorundam jam intellexerimus, Pat. 1 E. 1. m. 18. intus. Pro Abbacia Sancti Petri Glouc. quod Abbacia Sancti Petri Glouc. quae de bonis elemosinis progenitorum nostrorum Regum Angliae fundata est, casu contingente taliter submittitur in praesenti, quod Abbas et Conventus domus ejusdem ad suum regimen et suorum non sufficiunt, et eleemosinae progenitorum nostrorum fundatorum ejusdem subtrahuntur in domo ipsa. Nos amissionibus et dampuis eorundem Abbatis et Conventus intime compacientes, eandem domum, homines, terras, res, redditus & omnes possessiones ejusdem in nostra custodia et protectione specialiter exis●ere volentes, commisimus dilecto & fideli nostro Reginaldo de Akele eandem Abbaciam, cum omnibus terris, & omnibus aliis ad ipsam spectantibus custodiendam, protegendam et nomine nostro defendendam usque adventum nostrum in Angliam: firmiter inhibentes ne quis praedictis Abbati et Conventui, aut hominibus, terris, vel bonis suis quibuscunque sub custodia et protectione nostra dampnum inferat aut gravamen. In cujus, etc. usque adventum nostrum in Angliam duratur. Dat. per manum W. de Merton apud Westm. 24. die Januarii. King Henry the 3d. giving his Royal assent to the election of a new Abbess at Wilton Nunnery, and dying before restitution of the Temporalties, King Edward the First, upon the Bishop of Sarum's Certificate of her confirmation, granted the restitution of all the Temporalties, by this Patent. EDWARDUS Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae; Pat. 1 E. 1. pars 2. m. 20. Pro Abbatissa de Wilton. Militibus, liberis hominibus, & omnibus aliis tenentibus de Abbacia de Wylton. salutem. Cum venerabilis pater R. Sarr. Clectus, electionem factam in Ecclesia Conventuali de Wylton. de Juli●na Giffard Moniali domus praedictae in Abbatissam loci illius, cui celebris memoriae Dominus H. Rex pater noster jam defunctus (cujus animae propicietur Deus) assensum Regium dum vixerit adhibuit et favorem, confirmaverit, sicut idem Electus nobis per literas suas patentes significavit; vobis mandamus, quod eidem Julianae tanqum Abbatissae & Dominae vestrae in omnibus quae ad Abbaciam illam pertinent intendentes sitis & respondentes sicut praedictum est. In cujus, etc. Dat. per manum Walteri de Merton Canc. Regis, apud Novum Templum London. 29. die Novembris. Et mandatum est Priorissae & Conventui de Wylton. quod eidem Julianae tanquam Abbatissae suae Abbaciam suam praedictam & Temporalia, ac alia ad ipsam Abbaciam spectancia quae occasione praesentis vacacionis ejusdem sunt in custodia sua ex commissione praedicti Patris nostri, sine dilacione liberent. The Barony of the Bishop of Chichester being seized into the King's hands for some offence or contempt, upon satisfaction given to the King, he ordered his Temporalties to be restored by this Writ. REX Roberto de Purlet, salutem. Mandamus vobis, quod Baroniam Episcopatus Pat. 1 E. 1. pars 2. m. 5. intus. Pro Episcopo Cicestr. & Bundela Brevium, etc. An. 1 E. 1. nu. 13. in Turri Lond. Cicestriae, quam nuper certis de causis coepimus in manum nostram, et vobis commisimus custodiendam, venerabili Patri R. Cicestrnnsi Episcopo vel certo ejus attornato sine dilacione restituatis, permittentes ipsum de caetero absque impedimento Temporalium ad Baroniam illam spectancium habere administrationem. In cujus rei, etc. Dat. etc. apud Sanctum Martinum magnum London. 27. die Augusti, anno regni nostri primo. The Freers' Minors of London having bought and felled Trees growing upon the Temporalties of the Bishop of London, and paid him for them during his life; the Temporalties coming into the King's hands by his death, before the Trees removed, and the King's Officers seizing them, the King was pleased to give them leave to remove the Timber without impediment. MAndatum est Radulpho de Sandwico custodi Episcopatus London. quod maremium, Claus. 1 E. 1. m. 3 intus. Pro Fratribus praedicatoribus & Minoribus London. quod Fratres Praedicatores & Minores London. in Parco de Heringeye, a bonae memoriae, H. London. Episcopo nuper defuncto emerunt, & quod superstite ipso Episcopo prosterni fecerunt ibidem, & cujus empcionis solucio dicto Episcopo facta fuit, eisdem liberet, et ipsos inde absque impedimento abducere permittat. Dat. apud Westm. 3. die Octobris, per R. Burnell. The Barons and Bailiff of the Port of Winchelsey seizing, and shutting up the Houses and Goods of their Vicar, for harbouring a Clerk of his who had stolen his Goods, after his imprisonment for it, and delivery to the Ordinary, before his conviction; to enforce the Vicar to prosecute his Clerk for this Felony against his will; the King thereupon commanded them to restore the House and Goods thus seized to the Vicar, without any Suit, by this Writ. REX Baronibus & Ballivis Portus sui de Wincheles, salutem. Monstravit nobis Claus. 1 E. 1. m. 17. Pro Warnero Vicario de Fincham. Warnerus Vicarius Ecclesiae beati Thomae de Wincheles, quod cum Andraeas de Fincheam Clericus, qui eidem Warnero nuper deservivit, & rerum suarum administrationem habuit, de quibusdam rebus, quas eidem Warnero subtraxisse dicebatur, rectatus, et propter hoc captus, et in prisona nostra ibidem detentus, ac postmodum per loci Diocesanum coram nobis tanquam Clericus petitus, et eidem liberatus extitisset; vos imponentes eidem Warnero, quod ipse praedictum Andraeam post factum praedictum, de quo idem Andraeas adhuc convictus non existit, nec publicus latro esse dicitur, cum rebus praedictis hospicio recepit, praedictum Warnerium & homines suos in domibus in Villa praedicta existentes, ab eisdem ejecistis, et hostia domorum praedictarum claudi, et bona sua et Ecclesiae praedictae in eisdem propter hoc includi fecistis, & ea adhuc sic inclusa detinetis, minus just. Et quia praedictus Warnerus, vel alius ad prosecutionem rerum suarum sibi substractarum invitus compelli non debet, nec sibi super praemissis volumus injuriari, vobis mandamus, quod accepta sufficiente securitate a praefato Warnero, de stando recto in Curia nostra secundum Consuetudinem et Libertatem praedictae Villae, & prout secundum status sui exigentiam debuerit, si quis versus eum inde loqui voluerit, eidem Warnero domos suas praedictas una cum bonis suis & Ecclesiae in eisdem sic inclusis & detentis deliberari faciatis, & ipsum interim inde per securitatem praedictam pacem habere permittatis. Datum per manum W. de Merton Canc. nostri apud Westm. 24. die Junii. How the King exercised his Sovereign Ecclesiastical Jurisdiction in Ireland in the first year of his Reign, these Records demonstrate. The Archbishopric of Dublin being void, the King committing the Temporalties of it to Thomas Cheddeworth, authorised him to farm the Temporalties thereof, or otherwise to improve them to his best advantage; and commanded his Chief Justice to dispose of the Wards, Profits, Revenues thereof, and of other Archbishoprics and Bishoprics that should there become void, and Present to vacant Churches in his name and right, as these Patents evidence. REX omnibus, etc. salutem. Sciatis, quod tenore praesentium damus dilecto Pat. 1 E. ●. pars 2. m. 19 intus. Clerico nostro Thomae de Cheddeworth, cui commisimus Archiepiscopatum Dubliniae vacantem custodiendum, potestatem dimittendi ad firmam terras et tenementa ejusdem Archiepiscopatus, vel ad campi partem prout magis ad opus nostrum De terris Archiepl scopatus Dublin. excolendis & seminandis. viderit expedire. Nos autem quicquid praefatus Thomas fecerit in hac parte ratum habebimus & acceptum. In cujus, etc. Dat. per manum W. de Merton Canc. etc. apud Westm. 20. die Januarii. REX Magistro Thomae de Cheddeworth Custodi suo Archiepiscopatus Dublinen. Pat. 1 E. 1. pars 2. m. 5. Hibernia. salutem. Cum constituerimus dilectum & fidelem nostrum Galfridum de Genvill Justice▪ nostram terrae nostrae Hiberniae quamdiu nobis placuerit, prout in literis nostris patentibus eidem Justice. confectis plenius continetur, Vobis mandamus, quod tam de Wardis quam de Castris Wardarum quae sunt in custodia vestra, & eciam de hiis quae deinceps acciderint intendentes sitis & respondentes, & Castra earundem cum opus fuerit, & idem Justiciarius hoc vobis injunxerit, ex parte nostra, eidem liberetis. Omnes eciam exitus Ballivae vestrae tam Wardarum quae sunt in manu vestra, & aliarum cum acciderint, quam Archiepiscopatuum, Episcopatuum, et Abbatiarum cum vacaverint dicto justiciario per Cirographum inter vos et ipsum exinde conficiendum, habere faciatis, ad negocia nostra in partibus Hiberniae inde expedienda, donec aliter inde duxerimus ordinandum. Et cum sciverimus quantum ei liberaveritis, Breve nostrum de quietancia seu allocacione vobis inde habere faciemus. Dat. apud Sanctum Martinum magnum London. 2. die Septembris. REX G. de Genvill Justice. suo Hiberniae, salutem. Sciatis, quod dedimus vobis Ibidem. potestatem praesentandi vice et auctoritate nostra personas idoneas ad Ecclesias de Kilbondam, Senekill, et De la Hull jam vacantes, et ad nostram donacionem spectantes: Nos enim praesentaciones per vos modo praedicto factas ad Ecclesias praedictas ratas ab hac vice habebimus et acceptas. In cujus, etc. Datum ut supra. The Archbishop of Cassal seizing the money of an Usurer in Ireland, as belonging to him, thereupon the King commanded the Bishop of Midden. and his Treasurer of Ireland to demand it of him, as belonging to him by his Prerogative, and to respite the demand of the Usurer's Debts till further Order, by this Writ; by which it appears that all * See Glanvil, l. 7. c. 16. l. 10. c. 3, 8. Usurer's moneys and Debts in that Age, were forfeited to the King for their Usury, upon their deaths, in Ireland as well as England. MAndatum est Midd. Episcopo, & Thes. Regis Hiberniae, quod demandam quadriugentarum Claus 1 E. 1. m. 6. intus. Pro Archiepisc. Cassalen. librarum quam faciunt David. Archiepiscopo Cassalen. ratione quorundam bonorum et catal. Reginaldi de Macoters Vsurarii, et quae ad manum ejusdem Archiepiscopi devenerunt, et quae ad Regem pertinent, ut dicitur, et eciam demandam Vsurarium debitorum ejusdem Reginaldi, ponant in re●pectum, usque ad festum Sancti Hilar. prox. futur. nisi Rex aliud de consilio suo duxerit ordinand. How the King committed, disposed of the Custody of the Temporalties of the Bishopric of Limrick, and afterwards gave his assent to the election of a New Bishop, who had the custody thereof, these Records declare. REX Magistro Johanni de Stamford Eschaet. suo Hibern. salutem; Sciatis, quod Pat. 1 E. 1. pars 2. m. 19 De Custodia Episcopatus de Lymerick. de gratia nostra speciali, concessimus dilecto Clerico nostro Gerardo le Marescal Archid. Lymiricen. custodiam Episcopatus Lymiricensis vacantis, & in manu nostra existentis, tenend. à die Mercurii proxima post festum Sancti Hilarii. Anno, etc. primo usque in unum annum sequentem completum, per formam inter fideles nostros locum nostrum in Anglia tenentes et praedictum Gerardum inde provisam, de qua idem Gerardus nobis praemanibus satisfecit; salvis tamen nobis feodis Militum, advocationibus Ecclesiarum, wardis, releviis et escaetis quae interim acciderint ibidem, et salvis eciam nobis omnibus exitibus praedicti Episcopatus a tempore mortis Episcopi ejusdem loci usque ad diem Mercurii supradictum. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Gerardo Custodiam praedicti Episcopatus et Temporalia ejusdem liberetis tenend. in forma praedicta. Dat. ut supra. REX electioni factae in Ecclesia Cathedrali Lymericensi de discreto viro Magistro Pat. 1 E. 1. pars 2. m. 19 Protectio de Lymerick. Gerardo Archidiacono ejusdem Ecclesiae, in Episcopum ejusdem loci, Regium assensum adhibuit et favorem. Et mandatum est Archiepiscopo Cassalen. ut id quod suum est in hac parte exequatur. Dat. per manum W. de Merton Canc. Regis apud Novum Templum London. 11. die Januarii. The Bishopric of Finnabern being void by the Bishop's death, the King upon the Deans and Chapters Petition granted them this Licence to elect a new Bishop, provided he was so qualified as his Licence directed. REX Decano & Capitulo Fynnabren. salutem. Accedens ad nos David Clericus vester cum literis Capituli vestri patentibus, nobis humiliter ex parte Pat 1 E. 1. pars 2. m. 15. De licentla eligendi. vestra supplicavit, ut cum Ecclesia vestra per mortem Mauric. Episcopi vestri de Fyunabr. Pastoris solacio sit destituta, alium vobis eligendi in Episcopum et Pastotem licenciam concedere dignaremur; Nos igitur vestris supplicacionibus inclinati, sicenciam illam vobis duximus concedendam. Mandantes quatinus talem vobis assumatis in Episcopum qui Deo devotus, regimini Ecclesiae vestrae necessarius, nobisque et regno nostro utilis et fidelis existat. Dat. apud Westm. 14. die Julii. The Dean and Chapter hereupon electing a Bishop according to the King's licence, the King giving his Royal assent thereto by his Vicegerents, issued this Writ for his confirmation and consecration to the Archbishop of cassal. REX Electioni nuper factae in Ecclesia Cathedrali Fynnabrensi de fratre Florencio Pat. 1 E. 1. pars 2. m. 4. Pro Electo Finaberen. Abbate de Kelsany in Episcopum Fynnabrensem Regium assensum adhibuit et favorem. Et mandatum est Archiepiscopo Cassalensi, ut quod suum est in hac parte exequatur. Dat. per manum W. de Merton Canc. nostri apud Sanctum Martinum magnum London. 8. die Octobris. The King likewise granted him restitution of the Temporalties by this Writ, if his election were confirmed, so as he sent his Proctor into England, with power to swear Fealty to the King upon his Soul, though he did not come to swear it in person, and so to receive his Temporalties. MEmorandum, quod Rex concessit Electo Fynaberen. quod Temporalia Episcopatus Claus. 1 E. 1. m. 3. dorso. Pro Electo Finaberen. ejusdem restituantur eidem, si contingat ipsum confirmari; Ita quod Nuncius suus quem propter hoc transmittet in Angliam, cui idem Electus dabit potestatem jurandi in animam suam de fidelitate, etc. recipiat literas ipsius Electi de restitutione Temporalium praedictorum, et eas sibi deferat. Sir Mat. Hastings Knight, Governor of Wynchelse, demanding and exacting Toll from the Tenants of the Archbishop of Canterbury, who were exempted from Toll, and detaining their pledges for it, after several admonitions by his Officials; the Archbishop thereupon immediately after the restitution of his Temporalties, sent this peremptory Letter to him, to restore all their pledges he detained for Toll within eight days; and likewise to give competent satisfaction for this high offence to God and the Church, under pain of Excommunication; or else he would execute his Pontificial office upon them. R. Miseratione divina Cantuariensis Archiepiscopus, totius Angliae Primas, Domino Matthaeo de hastings Militi, salutem, & spiritum consilii sanioris. Quampluries Bundela Brevium, Anno 1. E. 1. n. 9 per nostras literas & Officiales nostros vos moneri fecimus, ut per vos et vestros non vexaretis Tenentes nostros super exactione Theolonii in Villa de Wynchelse, a cujus praestatione liberi sunt et immunes. Et quia monitis hujusmodi parere hactenus non curastis, adhuc vos monemus, et vobis sub * Abused upon every occasion. Excommunicationis poena injungimus, quatinus homines nostros super talibus exactionibus in pace dimittatis, et hominibus de Essywendene, ac aliis nostris tenentibus, quorum vadia pro Theolonio praedicto capta detinetis, vadia restituatis; et super offensa quam propter hoc incurristis, Deo et Ecclesiae satisfaciatis competenter, infra octo dies post praesentium receptionem. Alioquin extunc contra vos et vestros ministros officii nostri debitum prout justum fueric exequemur. Datum apud Sutham. die Jovis in festo Asoensionis Domini; Consecrationis nostrae anno primo. The Cistercian and other Monks * Sane laborum vestrorum quos propriis manibus aut sumptibus colitis, sive de nutrimentis vestrorum animalium, nullus praesumat a vobis Decimas exigere. Monasticon Angl. Vol. 1. p. 709, 732, 831, 832, 924. totally exempted by several Pope's Bulls from payment of Tithes of the lands manured by them with their own hands, or at their costs, fraudulently enlarging their privileges by tilling, renting, manuring other men's Lands, to the great prejudice of Rectors of Parish Churches, whose Rights and Tithes they invaded. Thereupon Richard Gravesend Bishop of Lincoln writ this Letter to the Chancellor for his advice and assistance to reform this Grievance in the King's Temporal Courts, in his friends and Clerks case. VEnerandae discretionis viro, & amico & filio semper in Christo diligendo, Domino Pundela Brevium, etc. An. 1 E. 1. nu. 4. W. de Merton Domini Regis Cancellario, R. miseratione divina Lincolniensis Episcopus, salutem, gratiam, & benedictionem, cum dilectione sincera. Nostis (ut credimus) & familiari forsitan experientia probastis molestias, quas Religiosi privilegiati ingerunt Rectoribus Ecclesiarum vicinarum, et quibus machinationibus frequenter moliuntur ipsorum Ius subvertere, et sibi usurpare, quod alienum existit. Cum igitur dilectus Clericus noster Magister R. de Saxyngehurst, Praebendarius Ecclesiae de Langeford, injurias multiplices sustinuerit a quibusdam * See Rot. Parl. An 2 H. 4 nu. 40. My Gospel Plea for Tithes, etc. part. 2. p. 45, 46, 47 Johan. Salisburiensis de Nugis Curialium, l. 7. c. 21. Pet. Blesensis, Ep●st. 82. Lau●. Bochellus Decret. Eccles. Gal. p. 966. Bibl. Patrum, Tom 12. pars 2. p. 766, 767. Cisterciensibus, possessionum suarum terminos in Parochia sua dilatantibus, et in vicina; Dilectionem vestram affectione qua possumus requirimus & rogamus, quatinus ad impetrandum remedium a Curia Domini Regis, (quatenus ad eum pertinet) super injuriis eidem irrogatis, velitis benevolentiae vestrae consilium et auxilium impende●e, quale rei qualitas requisierit opportunum. Benè semper in Domino valeatis. The Dean and Chapter of Rhoan detaining from Mr. Garland (one of the four Canons which King Henry the 3d. had added to their Church) that annual pension the King had allotted him out of the Chapelry of. Blye, K. Edward the 1. upon two Petitions of his (extant in the Bundle of Writs and Petitions, Anno 1 E. 1.) by his Sovereign Ecclesiastical Jurisdiction issued this Writ to the Archbishop of Khoan to induce or compel them to pay him his Stipend, and the arrears thereof, according to his father's pious intention and order, and to give him an account thereof; or else he would levy his portion out of the Rents they had in England. EDWARDUS Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hyberniae, & Dux Aquitaniae, Bundela Brevium, Anno 1 E 1. nu. 10. in Turri Lond. venerabili in Christo patri— eadem gratia Rothomagen. Archiepiscopo, salutem. Cum progenitores nostri Reges Angliae, quatuor portiones Praebendales constituerint in Ecclesia vestra Rothomagensi de proventibus Capellanae de Blye, quatuor ejusdem Ecclesiae Canonicis assignandas: Et Decanus et Capitulum dictae Ecclesiae Magistro de Garland uni de quatuor Canonicis praedictis portionem suam jam per biennium & ampl●us substraxerint, et eam adhuc sibi reddere contradicunt, in gravamen ips●us non modicum, et praejudicium Regium mannifestum, ac contra ordinationem auctoritate celebris memoriae Domini H. Regis patris nostri inde factam in Curiasua. Nolentes hujusmodi dona et concessiones Regias pro intuitu, et pro animarum remedio constitutas, taliter subtrahi, aut effectu suo frustrari; Paternitatem vestram duximus cum instantia requirendam, quatenus dictos Decanum et Capitulum ad reddendum praefato Canonico portionem suam cum arreragiis inde debitis efficaciter ducatis, et artius (si opus fuerit) compellatis. Sciant enim pro certo, quod nisi fecerint, nos portionem ipsam de reddit●bus et bonis quae habent in regno Angliae levari faciemus, et praedicto Canonico assignari. Quid autem super hoc duxeritis fac●endum nobis cum certitudine rescribatis. Datum per manum W. de Merton Cancellarii nostri apud Westm. 15. die Decembr. Anno Regni nostri primo. The Covent of St. Patrick's Abbey of Saballo in Ireland electing an Abbot without the King's precedent licence, against his Prerogative, the election was thereupon nulled, and a new Abbot appointed without election by the Bishop of Dune, with the licence and consent of the King's Lieutenants in Ireland; whereupon the King issued this Writ for restitution of the Temporalties to him, and all profits received from the time of his provision to the said Abbey, for which he was to answer the King at his pleasure, as this Record informs us. REX Magistro Johanni de Saunford Escaetori suo Hiberniae, salutem. Cum Pat. 1 E. 1. pars 2. m. 4. Pro Abbate S. Patr cii de Saballo. celebrata nuper (nostra licentia eligendi irrequisita) electione in Ecclesia Sancti Patricii de Saballo, de fratre Molys Priore de Bangor. in Abbatem ejusdem loci, ac ipsa electione ob hoc et alia merito cassata, venerabilis pater Episcopus Dunensis loci Diocesanus, fratrem Galfridum de Stoks Canonicum Carleol. de consilio et consensu fidelium nostrorum locum nostrum in Hibern. tenentium praefecerit in Abbatem domus praedictae: Nos de gratia nostra speciali Temporalia Abbatiae praedictae praefato fratri Galfrido de Stok duximus teddenda. Et ideo vobis mandamus, quod eidem fratri Galfrido Temporalia Abbaciae praedictae sine dilatione liberetis, una cum omnibus inde perceptis a tempore quo dictus Episcopus dictae Ecclesiae providit de praefato Galfrido, juxta veram aestimationem eorundem perceptorum per vos fideliter faciendam; de quibus idem Abbas nobis ad voluntatem nostram tenetur respondere. In cujus, etc. Dat. etc. apud Cantuar. 18. die Septembris. Anno regni nostri primo. Et mandatum est omnibus tenentibus de Abbacia praedicta, quod eidem Galfrido tanquam Abbati suo, in omnibus quae ad Abbaciam illam pertinent intendentes sint & respondentes. Dat. ut supra. After the death of Pope Clement the 4th. the See of Rome continuing void for two years and ten months, by reason of the Cardinal's discord about the election of a Successor, at last An. 1272. (after King Henry the 3d. his decease) they elected one Theobald Pope, who was with King Edward the First in the Holy Land; as * Flores Hist. pars 2. p. 352. Contin. Mat. Paris p 976. See Stella, Platina; Onuph●ius Volaterranus Crispin, Balaeos, Barnes, Opmeerus, Fasciculus Temporum, Hermannus Schede, and others in Gregorio 10 Walsingham H●st. p. 4. Mat. Westminster thus stories. Post mortem Papae Clementis, per duos annos, & decem menses, sedes Apostolica vacans fuit. Igitur Cardinales convienientes in unum, Dominum Theobaldum Archidiaconum Leodicensem, qui commorabatur in transmarinis partibus cum Eadwardo communiter elegerunt. Qui, de sua electione anditis rumoribus, ad Curiam properavit, & summum Sacerdotium est adeptus. De isto dicti fuerant isti versus. Papatum munus tenet Archidiaconus unus, Quem patrem patrum fecit discordia fratrum. Prince Edward hearing tidings of his Father's death, and his being proclaimed King in England, in his return from the Holy Land, repaired to this new Pope's Court, his late Chaplain, familiar friend and fellow Soldier; who at his request, (by his mere Papal authority) excommunicated the murderers of his kinsman Henry, son and heir to the King of Germany at Viterbium, and disofficed, disinherited some of them by his Imp●rions Decree, till they should come personally to Rome to purge, or submit themselves to his absolute Order in all things, as Mat. Westminster, and Walsingham thus relate. † Anno 1172. p. 352, 353. Walsingham Hist p. 3 Ypodigma Neustr. p. 67. Polydor. Virgil, Fabian, Holinshed, Speed, Graston Dan●el How, An. 1 E. 2. His diebus, cum Eadwardus in Civitate Acon. diutius expectasset Christianorum & Tartarorum auxilium, ●o quod proposuisset per manum validam Saracenos delere, videns se ab utrisque delusum, quia Christiani ad propria recesserunt, & Tartari, qui & Moalli, intestina tyrannide perierunt, dimissis in Acon. stipendariis, mare transiit, applicans in regno Siciliae. Cui cum honore Rex Carolus obviavit, ipsum deducens usque ad Urbem veterem, in qua Romana Curia residebat. Papae Gregorio, modo Domino, nuper familari suo, exposuit Eadwardus pericula Terrae sanctae. Petiit postea quod sententialiter condemnaret Aldebrandinum, Comitem dictum le Rus, et Guidonem de Monteforti, qui Henricum primogenitum Regis Alemanniae cognatum suum in Viterbio funestis gladiis peremerunt, dum Missarum solemniis assisteret, in contemptum Ecclesiae et scandalum nominis Christiani. Papa igitur his commotus protinus propter hos mandavit. Comes Rubeus se purgavit. Dominus Papa Guidonem de Monteforti, tam pro contumacia, quam offensa, anathemate perpetuo condemnavit, et sacrilegii, homicidii, sicarii, et laesae Majestatis reum pronuntiavit sententialiter, et infamem, ita ut neque condere Testamentum, neque testimonium far, neque Praeses, Consul vel Potestas esse poterit Civitatis. Hunc etiam ad omnibus officiis, dignitatibus seu etiam administrationibus civilibus aut publicis, sequestratum et exhaeredatum usque in quartam generationem decrevit. Quod decretum jussit ab omnibus inviolabiliter observari, quousque idem Guido ad Curiam Romanam advenisset, et se voluntati Papae in omnibus submisisset. Praeterea omnes illos, qui eum receptaverunt scienter, excommunicationis vinculo innodavit, et terris eorum supposuit interdicto (mulieribus duntaxat excentis, poenitentiis decedentium, et baptismata parvulorum.) His ritè peractis, Eadwardus secessit à Curia, cui communitates civitatum Tusciae & Italiae cum magno tripudio tubis ductilibus obviarunt, communiter proclamantes, vivat Imperator Eadwardus. Mediolanenses ei munera obtulerunt, equos electos, coopertos slavoniis de Scarleto, quos, illis cogentibus, invitus recepit; Recedens ab Italia, venit in Burgundiam, ubi quendam nobilem, qui rapinis & spoliis intendebat, cum fortissim● castro su●, Comiti Sabaudiae reddidit, vel invitum. Prius namque terrenum Dominum non habebat, ideo transeuntes liberius spoliabat, quia non erat qui excessus corrigeret delinquentium. Episcopi et Abbates, Comites et Barones de Anglia venientes, (sent to meet and conduct him into England by his Vicegerents order) Domino Eadwardo in descensu montium Burgundiae occurrerunt, benedicentes Dominum, qui fecit prosperum iter suum. Whiles the King in his return was entertained in the Pope's Court at Viterbium, Othobon the Pope's late Legate procured this Writ from him, to settle and protect his Nephew in the possession of a Prebendary in the Church of Chichester, by his Regal authority, formerly conferred on him by the Pope's provision, which it seems he could not obtain by the Pope's mandate which he prosecuted. EDWARDUS Dei gratia Rex Angli●, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, B●ndela Brevium in Turri London. Anno 1 E. 1. nu. 12. dilecto & fideli suo Robert● Burnell, salutem. Praetextu venerabilis patris Domini Ottoboni sancti Adria●i Diaconi Cardinalis, Jacobo nepoti suo summus Pontifex quandum Praebendam in Ecclesia Cicestrensi vacantem contulit (ut accepimus:) Cujus possessionem prosequitur secundum mandatum Papale, sibi super hoc concessum; Volentes etiam ad instantiam dicti Domini Ottoboni praefatum Jacobum prosequi favore gratioso; Vobis mandamus quatinus ipsum nec suum procuratorem super professione memoratae Praebendae, contra juris observantiam, molestari vel inquietari minime permittatis. Teste meipso apud Urbem veterem, 19 die Martii, anno regni nostri primo. Moreover, one Mr. Angelo a Canon of Cameron, formerly employed by King Henry the III. as his Proctor in the Court of Rome in several businesses, for which he granted him an annuity of 40. Marks each year, till he should be provided for by the said King of Benefices in England to the value of 400. Marks by the year, procured King Edward to employ him as his Proctor in the Court of Rome, to confirm his Father's grant, and order payment of all his arrears by this Writ, dated from thence. W. Permissione divina Eborum Archiepiscopus, Angliae Primas, & R. de Mortuo In eadem Bundela, nu. 13. mari, dilecto amico suo Domino W. de Merton Domini Regis Cancellario, salutem cum dilectione sincera. Mandatum Domini Regis recepimus, in haec verba. EDWARDUS Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitan. dilectis & fidelibus suis, W. eadem gratiâ Eboracensi Archiepiscopo Angliae Primati, Rogero de Mortuo mari, & Roberto de Burnell, salutem. Dum bonae memoriae Dominus H. quondam Rex Angliae, Genitor noster charissimus, vitae praesentis gaudebat induciis, ex certis causis et negotiis sibi quondam incumbentibus, quae in Romana Curia proponebat expedire, discretum virum Magistrum Angelum Canonicum Cameracen. in ipsius retinuit obsequio, cui quadraginta marcas fecit assignari, de Scaccario suo recipiendas annuatim, quousque sibi per dictum Dominum Regem (si vixisset) in beneficio seu beneficiis ad valorem quadringintarum marc. provideretur. Sane quia praedictum Magistrum Angelum ex negotiis nostris quibusdam promovendis in praefata Curia, sub forma dictae conventionis seu promissionis in nostro retinuimus obsequio; Vobis mandamus, quatinus eidem Magistro Angelo, vel ejus procuratori suo nomine, quam cito vice nostra vobis facultas affuerit, de quantitate Redditus praetaxati competenter provideatis. Teste meipso apud Urbem veterem, 24. die Februarii, anno Regni nostri primo. Quia verò contemplatione dicti Magistri, & obsequii sui, quod impendit Domino Regi, vellemus suum negotium expediri; prout Dominus R. Burnell vobis plenius super hoc exponet, cum quo inde habuimus tractatum, expediri faciatis, sicut providimus, & simul videritis expedire. Vale. Before King Edward's arrival in England, this new Pope Gregory having gratifyed the King by his premised sentence, denounced against the murderers of his Cousin Henry, (imitating his Predecessors rapines) sent a special Nuncio into England, under pretext to compel all Ecclesiastical persons to pay two years' Dimes of their Temporalties and Ecclesiastical Livings to the King and his Brother, but in truth to himself, who converted most of it to his own use, as * An. 1272. p. 354. Mat. Westminster thus relates; His diebus quidam Clericus, nomine Reimundus, Vasconus natione, a summo Pontifice in Angliam fuit missus; qui potestatem habuit compellendi Ecclesiasticas personas ad decimas, per duos annos, tam de Temporalibus quam Spiritualibus, Eadwardo et Edmundo filiis Regis Angliae persolvendis. Hic partem collatae pecuniae tribuit Nobilibus supradictis, pro expensis suis partem sibi non modicam retinuit, et ad dispositionem Papae partem maximam reservavit. Such was his Papal liberality and justice. Whereupon sundry of the Clergy and Abbots of the Realm discerning the abuse, refused to pay the premised Disme, notwithstanding the Pope's Nuntioes excommunications denounced against them, contemning his Ecclesiastical Censures: Upon which the Nuncio writ this Letter to the Chancellor to command the Sheriffs to assist the Collectors of it by their secular power, and levy it by force where there was need. SUO special in Christo W. de Merton Domini Regis Cancellario, salutem. Cum Bundela Brevium, An. 1 E. 1. num. 16. per Collectores Decimae Domino Regi concessae in nostris partibus colligendae, intelleximus, quod in plerisque locis dicta Decima hucusque levari non potest absque auxilis seculari, expedit quod celeriter Eborum, Nottingham et Lancastriae Vicecemitibus detis per literas Regias in mandatum, ut dictis Collectoribus fint in auxilium ad ipsam Decimam levandam manu valida si necesse fuerit, cum per dictos Collectores ad hoc fuerint requisiti. Hoc acto nostro officio de ipso negotio nobis scribito. Valete. Hereupon the Chancellor issued these ensuing Writs to all the Sheriffs of England and some others, to assist the Collectors accordingly. REX Vicecomiti Wigorn. salutem. Cum nounulli Abbates, Priores, Reliligiosi Claus. 2 E 1. m. 5. dorso. De decima. et Clerici Decimam tam temporalium quam spiritualium nobis a sede Apostolica ad duos annos concessam, detineant, et arreragia ejus solvere contradicant, propter quod executores ad ipsam decimam colligendam per regnum nostrum in singulis Diocestis deputati, ipsos excommunicationis sententia auctoritate Apostolica innodarunt. Nos eorum induratam maliciam reprimere volentes, tibi praecipimus firmiter injungentes, quod praedictam decimam et ejus arreragia a praedictis detentoribus seu contemptoribus, vel eorum beneficiis et bonis in Compraedictis celeriter levari facias, quandocunque a dilecto nobis Magistro Reymundo de Nogeriis Domini Papae Capellano, praedictae decimae Collectore generali, vel ejus substitutis fueris requisitus; eandem decimam et arreragia ejusdem decimae Collectoribus assignando. Mandatum nostrum in hac parte impleturus, ne pro defectu execucionis ipsius, nos ad te et bona tua recurrere pro decima et arreragiis hujusmodi non contingat. Teste Rege apud Winds. decimo die Septembris. Consimiles litterae diriguntur singulis Vicecomitibus per Angl. et Custodibus Episcopatus Dunelm. et justic. Cestren. Such rigour and power of both swords must be used to enforce and extort these Dimes from the Abbots and Clergy. It seems the Bishop of Winton compounded, and paid a Fine of 500 Marks for his two years' Dimes to the Pope's Collector, for which he received this Acquittance from the King, Anno 2 E. 1. REX omnibus ad quos praesentes Literae pervenerint, salutem. Sciatis, quod venerabilis Pater N. Wynton. Episcopus satisfecit Magistro Reymundo de Nogeriis Domini Papae Nuncio, nomine nostro de quingentis Marcis, per quas idem Pat. 2 E. 1. m. 24. intus. Pro Episcopo Wynton. Episcopus finem fecit nobiscum et cum eodem Reymundo pro decima temporalium suorum de duobus primis annis, de illis duobus annis de quibus Dominus Papa nobis gratiam fecit de decima bonorum Ecclesiasticorum regni nostri. De quibus quidem quingentis Marcis praefatum Episcopum tenore praesentium penitus quietamus. In cujus, etc. Dat. apud Westm. 24. die Novembris. What part of the new Dimes granted to the King, he received from the Pope's Collector, these Records will inform us. REX omnibus, etc. salutem. Noveritis nos habuisse & recepisse à discreto viro Pat. 2 E 1. m. 7. De denariis a Magistro Reymund. receptis. Magistro Reymundo de Nogeriis Domini Papae Capellano & Nuncio, mille Marcas bonorum et leg. sterlingorum, de pecunia per Praelatos Angl. ad preces Domini Papae nobis concessa, et per dictum Magistrum Reymundum collecta, et Lucae de Luk Mercatori nostro ad mandatum nostrum liberata. De quibus quidem mille Marcis nos fatemur ac recognoscimus bene esse pacatos & contentos. In cujus, etc. Teste Rege apud Turrim London. 10. die Octobris. REX dilectis sibi in Christo Magistro Reymundo de Nogeriis Domini Papae Capellano Pat. 2 E. 1. m. 3. intus. Pro Executoribus Testamenti Cicestr. Episcopi. & Nuncio, salutem. Mandamus vobis quod de denariis quos penes vo● habetis in custodia de Decima a sede Apostolica nobis concessa, habere faciatis dilecto nobis Willielmo de Rading Canonico Cestriae, & caeteris coexecutoribus Testamenti bonae memoriae quondam Cicestriae Episcopi, quinquaginta Marcas, in partem solutionis debitorum in quibus Dominus H. Rex pater noster eisdem die quo obiit tenebatur. Et nos dictas quinquaginta Marcas vobis in dicta Decima faciemus allocari. In cujus, etc. Teste Rege apud Luton. 2. die Novembris. At the same time the King (wanting moneys) appointed special Collectors of the arrears due upon the Dimes granted to his Father by the Pope towards the relief of the Holy Land, by this Patent. REX dilectis & fidelibus suis fratri Stephano de Foleburn. Electo de Waterford. Pat. 2 E. 1. m. 5. De vicesima coll●genda. & Willielmo de Middleton, salutem. Sciatis, quod assignavimus vos ad arreragia vicesimae Domino H. Regi patri nostro in subsidium Terrae sanctae in regno Angliae concessae, colligenda et adunanda, necnon ad fines a detentoribus ejusdem vicesimae vel arreragiorum ejusdem, inde nomine nostro recipiendos, prout ad opus nostrum magis videritis expedire. Et ideo vobis mandamus, quod praemissis intendatis in forma praedicta. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 18. die Octobr. How the King disposed of the Temporalties of Bishoprics then in his hands during their vacancies, for his best advantage, this Record will instruct us. REX omnibus, etc. salutem. Sciatis, nos plenam dedisse potestatem dilectis & Pat. 2 E. 1. m 7. De terris Episcopatus Dunelm. fidelibus nostris Johanni de Lovetot, & Galfrido de Neubald, Custodibus nostris Episcopatus Dunelm. tradendi, nomine nostro ad campi-partem tenentibus Episcopatus praedicti, omnes terras dominicas ejusdem Episcopatus quae sunt in manu nostra, durante vacatione Episcopatus ejusdem. Ita quod ipsos quibus praedicti Johannes & Galsridus dictas terras nostro nomine dimittent ut praedictum est, acceptabimus, & receptores terrarum earundem in forma praedicta super eadem receptione conservabimus indempnes. In cujus, etc. Teste Rege apud Wind. 26. die Septemb. The Executors of the deceased Bishop of Durham, having put in pledges to satisfic all Debts owing to the King, he thereupon issued this Writ to the Guardians of of the Temporalties for their free administration of his goods, and reaping the Corn he had sowed on his Temporalties, to perform his Testament. REX dilectis & fidelibus suis Johanni de Lovetot, & Galfrido de Neubald, Custodibus Cl. 2 E. 1. m. 5. intus. Pro Executor. Testamenti Episcopi Dunolm. Episcopatus Dunholm. salutem. Quia frater Hugo quondam Prior Dunholm. & Magister Rogerus de Seyton, manuceperunt pro executoribus Testamenti bonae memoriae Roberti quondam Dunholm. Episcopi, de debitis, si quae idem Episcopus die quo obiit nobis debuit, reddend. Vobis mandamus, quod eisdem Executoribus plenam administrationem omnium bonorum quae fuerunt praedicti Episcopi habere permittatis, ad Testamentum ipsius Episcopi plenary perficiend. Permittatis etiam eosdem executores blada et alia bona quae fuerunt dicti Episcopi in Maneriis praedicti Episcopatus, pro voluntate sua reponere, prout sibi magis viderint expedire. Teste Rege apud Winds. 27. die Augusti. Robert de Insula being soon after elected and confirmed B●shop of Durham by the Pat. 2. E. 1. m 7. intus De temporalibus restituendis. King's consent, he issued this Writ for the restitution of his Temporalties. REX Militibus, liberis hominibus, & omnibus aliis tenentibus de Episcopatu Dunelm. salutem. Cum venerabilis pater W. Ebor. Archiepiscopus Angl. Primas, electionem nuper celebratam in Ecclesia Cathedrali Dunelm. de discreto viro fratre Rob●rto de Insula, Priore de Finkehall in Episcopum Dunelm. cui prius Regium assensum adhibuimus et favorem, confirmaverit, sicut per litteras dicti Archiepiscopi plenius intelleximus, cepimus fidelitatem ipsius Electi, & Temporalia dicti Episcopatus cum omnibus pertinentiis suis ei reddimus. Et ideo vobis mandamus quod eidem Electo tanquam Domino vestro, in omnibus quae ad Episcopatum illum pertinent, de caetero intendentes sitis & respondentes sicut praedictum est. In cujus, etc. Et mandatum est Johanni de Lovetot, & Galfrido de Neuband, Custodibus praedicti Episcopatus, quod eidem Electo vel certo Attornato suo praedictum Episcopatum, cum Castris & omnibus aliis pertinentiis suis liberent sine mora. In cujus, etc. Teste Rege apud Norhampt. 11. die Novembris. In a Bundle of Writs of King Edward the First in the White Tower, in the second year of his Reign, I met with the draught of this Prohibition concerning Tithes of Assarts within the bounds of Windeshore Forest, belonging to the King, prohibiting any Suits for them in the Ecclesiastical Court by the Dean an Chapter of Sarum. Bundela Brevium An. 2. E. 1 in Turri London. CUm Decimae de Assartis factis infra Forestam seu bundas Forestae nostrae de Wyndelsore sunt de advocatione nostra, et ad nostram pertinere debent collationem, et super perceptione earundem sit querela sive placitum inter vos et Decacanum et Capitulum Sarum in Curia Christianitatis motum, cum hujusmodi placita ad Coronam et dignitatem Regiam pertinere noscuntur: Vobis mandamus, quatinus prosecutioni dictae querelae seu placiti in Curia Christianitatis supersedeatis omnino usque ad proximum Parliamentum nostrum, in quo Parliamento compareatis cum munimentis vestris ad faciendum et recipiendum coram Nobis quod juris fuerit et rationis. By which it appears, that all the Jurisdiction of Pleas for Tithes originally belonged to the King's Crown, Dignity, Courts; not to Courts Christian; and even in that Age, the trials for the right of Tithes of Assarts within the King's Forests, whereof the King had the advowson and collation, was to be tried and determined only before the King in his Parliament, or other Temporal Courts, not in Ecclesiastical. Whereupon the King afterwards issued a Writ to the Constable of Windesore Castle, to sequester these Tithes to his use. The Bishop of Bath and Wells laying claim to the Patronage and Custody of the Temporalties of the Abbey of Gl●stonbury during the vacancy, the King issued this Writ for sequestering the profits thereof till the right between them should be determined. REX dilecto & fideli suo Galfrido Foliot Custodi Abbatiae Glaston. salutem. Cum commiserimus vobis Abbatiam praedictam cum pertin. vacantem, & in Claus 2 E. 1. m. 11 Pro Bathon. & Wellen. Episcopo. manu nostra existentem, custodiendam quamdiu nobis placuerit, & venerabilis pater W. Bathon. & Wellen. Episcopus, & ejus Ministri patronatum et custodiam ejusdem Abbatiae ad ipsum Episcopum asserant pertinere: Vobis mandamus, quod ad custodiam ejusdem Abbatiae unum ex parte praedicti Episcopi vobis assistere permittatis; Ita quod per visum vestrum et ipsius, omnes proventus Abbatiae praedictae, et alia ad eandem Abbatiam spectantia salvo et absque distractione, et deterioratione reserventur, quousque de jure nostro seu dicti Episcopi plenius liqueat, et aliud a nobis super hoc receperitis id mandatis. Dat. per manum W. de Merton Canc. apud Sanctum Martinum magnum London. 8. die April. & est litera patens. What Bishops and Abbots were this year elected or restored to their Temporalties in Ireland by the King's special Grace, and dispensed with in some particulars prejudicial to his Prerogative, with a Proviso that it should not turn to his future prejudice nor be drawn into example, these Records will inform us. REX dilecto Clerico suo Johanni de Saunford Escaetori suo Hiberniae, salutem. Cum venerabilis pater R. Archiepiscopus Cassalen. electionem nuper factam in Ecclesia Cathedrali Wdtreford de fratre Stephano de Fulburn. in Episcopum ejusdem Pat. 2 E. 1. m. 1. De Temporalibus restituendis. loci, cui Regium assensum prius adhibuimus et favorem, confirmaverit, sicut per literas patentes praefati Archiepiscopi plenius accepimus; Nos confirmationem illam acceptantes, Temporalia ejusdem Episcopatus, prout moris est, eidem restituimus. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Electo Temporalia Episcopatus praedicti restituatis. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 28. die Octobris. Et mandatum est Militibus, liberis hominibus, & omnibus aliis Tenentibus de Episcopatu Watreford, quod eidem fratri Stephano tanquam Domino & Episcopo in omnibus quae ad Episcopatum illum pertinent intendentes sint & respondentes, sicut praedictum est. REX dilecto & fideli suo Galfrido de Gyenvill Justice. Hibern. salutem. Cum venerabilis Pat. 2 E. 1. m 24. Pro Episcopo Finibr. pater David Archiepiscopus Cassalen. electionem nuper factam in Ecclesia Cathedrali Finibrian. de dilecto nobis Florencio nuper Abbate de Kels●ing. in Episcopum Finibrian. cui Regium assensum prius adhibuimus et favorem, confirmaverit, sicut per literas patentes ipsius Archiepiscopi plenius accepimus. Nos laboribus et expensis praefati Electi parcere, et sibi gratiam facere volentes, Vobis mandamus, quod fidelitatem ipsius Electi nomine nostro recipiatis, et sibi temporalia Episcopatus praedicti restituatis de gratia nostra speciali; Receptis tamen prius Nota. literis praefati Electi patentibus, quod gratia illa sibi hac vice facta, nobis aut haeredibus nostris non cedet in praejudicium temporibus futuris. In cujus, etc. Datum apud Westm. 30. die Novembris. REX dilecto & fideli suo Galfrido de Gyenvill. Justice. suo Hiberniae, salutem. Accedens Pat. 2 E. 1. m. 18. De licencia eligendi, & temporalibus restituendis. ad nos frater Christinus Canonicus Monasterii de Machill Dunen. Dioc. literas patentes Supprioris & Conventus vacante nuper Ecclesia sua praedicta per mortem Colmani nuper Abbatis ejusdem loci, ipsum Christinum sibi elegerunt in Abbatem, et nobis supplicarunt, ut electioni ipsorum Regium adhibere dignaremur assensum. Verum licet dicti Supprior et Conventus minus prudenter, non prius petita vel optenta a nobis licencia eligendi, ad electionem hujusmodi in nostri praejudicium Nota. processerunt, eye tamen ob eorum exilitatem misericorditer compatientes offensam praedictam eisdem remisimus ad praesens: et ut eorum parcatur laboribus et expensis, ipsos ad vos remittimus, licenciam a nobis hujusmodi petituros. Vobis mandantes, quod praedictis Suppriori et Conventui licenciam eligendi sibi Abbatem cum a vobis petita fuerit, * All who exercise any Jurisdiction derived from the King, aught to do it in his name & stead. Regio nomine concedatis, et Electo ipsorum si idoneus fuerit, assensum Regium praebentes, eidem Temporalia dictae Abbaciae prout moris est, et ad nos pertinet vice nostra restituatis. Nolumus autem quod gratia ista eis liberaliter facta trahatur in consuetudinem vel consequenciam temporibus futuris. Dat. per manum, etc. apud Sanctum Martinum magnum London. 17. die Maii. What Prebendaries he conferred in Ireland this year by his Prerogative, belonging to vacant Bishoprics, these Records relate. REX concessit Henr. de Wodestok Clerico suo Praebendam illam cum pertinent. Pat. 2 E. 1. m. 12. De praebendis concessis. quam Magister Rogerus le Dru nuper defunctus habuit in Ecclesia Dublinensi vacantem per mortem praedicti Rogeri, & ad donationem Regis spectantem, ratione Archiepiscopatus Dubliniae vacantis, et in manu Regis existentis. Dat. per manum, etc. apud Westm. 7. die Julii. Per R. Burnell. REX concessit Anton. Bek praebendam illam cum pertin. quam Michael de Roymull Ibidem. nuper defunctus habuit in Ecclesia Dubliniae, vacantem per mortem praedicti Michaelis, & ad donacionem Regis spectantem, ratione Archiepiscopatus Dubliniae vacantis, etc. ut supra. Dat. etc. ut supra. A new Archbishop of Dublin being elected this year, who resided with the Queen of Scots in Scotland, the King at her special request granted him this Privilege, to make Attorneys to appear for him in all his Courts, and to exempt him from all Amercements, for not appearing personally in them. REX ad instantiam sororis suae Reginae Scotiae, concessit R. Dublin. Episcopo in Claus. 2 E. 1. m. 7. dorso Pro Episc. Dublin. Scotia commorantem, quod Magist. Robertus de Robery, quem idem Episcopus cocoram Rege loco suo constituit, nomine ipsius Episcopi, possit Attornatos facere ad lucrandum vel perdendum in Loquelis motis vel movendis in Curia R. coram quibuscunque Justice. & Baronibus de Scaccario; & in Comitatibus, Hundredis, & aliis Curiis Regis, pro ipso vel contra ipsum, usque ad finem septem annorum. Et quod idem Episcopus per tempus praedictum quietus sit de omnimodis communibus summonitionibus Iusticiariorum Regis Itinerantium, tam ad Placita Forestae, quam ad alia Placita, in quibuscunque Com. ipse Episcopus terras habuerit vel tenementa. Ita quod ipse occasione absentiae suae non amercietur, nec in aliquo sit perdens pro communibus summonitionibus praedictis. Teste Rege apud windsor, 27. die Augusti. The Archbishop of Cassal in Ireland being sued, prosecuted, and distrained by the Barons of the King's Exchequer there, for Debts due by him to the King; He thereupon procured these two Writs to the Treasurer, Barons, and Chief Justice in Ireland, to suspend all further process and proceedings against him for a time, and till the King himself should return into England, where he would take further orders therein. REX dilectis & fidelibus suis Thesaurario, vel ejus locum tenenti, & Baronibus Ex Ro●. Claus de An. ● Ed. 1 m. 6. intus. Pro Archiepis. Cassalen. suis de Dublin. salutem. Mandamus vobis, quod omnes Exactiones, Demandas, et Districtiones, quas facitis venerabili patri Cassalensi Archiepiscopo pro Debitis nostris, ponatis in respectum usque ad Quindenam Sancti Michaelis proximo venturam. Datum, etc. apud Westm. 9 die Julii. REX dilecto & fideli suo Galfrido de Geymuil. Justiciario suo Hiberniae, salutem; Ibid. Pro Archiepiscopo Cassalensi. Mandamus vobis, quod omnimodas Exactiones, Demandas et Districtiones, quas fieri facitis venerabili Cassalen. Archiepiscopo, ponatis in respectum usque adventum nostrum in Angl. ut tunc inde provideatur, quod rationabiliter fuerit inde faciendum; nullam molestiam sibi vel Ecclesiae suae interim inferendo. Dat. etc. 13 die Julii. Per D. Burnell. I found in the White Tower this Original Bull of Pope Gregory 10. to K. Edw. 1. imploring his royal favour to, and protection of the Lands, goods and person of this Archbishop of Cassal, against suits and oppressions, who had taken up the Cross for the Holy Land (purposely to secure himself from his Debts and Creditors) whom this Pope had taken into his own and St. Peter's protection upon that account. GRegorius Episcopus, Servus servorum Dei; Charissimo in Christo filio E. Regi Angliae illustri, salutem, & Apostolicam benedictionem. Honori Regio satis addicitur, si ob reverentiam summi Regis ( * Therefore the Pope hath no Sovereign power nor dominion over them. qui solus habens in regnis hominum potestatem, solus Regibus dat salutem) Ecclesiae ac earum Ministri terrenorum Regum ac Principum potentiae oportunis protegantur auxiliis et congrui favoris praesidio foveantur. Sane venerabilis frater noster Cassalen. Archiepiscopus, * It was rather to protect himself from the debts he owed to the King & others, for which he was fued, distrained the year before. zelo sidei ac devotionis accensus, miserabili siatui terrae Sanctae compatiens, signo vivificae Crucis assumpto, ad ipsius terrae subsidium se accingit; propter quod ipsum quam et Ecclesiam Cassalen. cum omnibus bonis suis quae impraesentiarum obtinet, sub beati Petri et nostra protectione suscepimus, apud te credimus promoveri, ut tam ipse quam eadem Ecclesia favorabilibus adjuti subsidiis, et Regalis gratiae subnixi favoribus, abstrahantur ab oppressionibus malevolorum quorumlibet, et ad votiborum prosperitatem successuum dirigantur. Confidenter igitur Celsitud. tuam requirendam duximus & effectuose rogandam, quatinus eisdem Archiepiscopo & Ecclesiae pro divina nostra reverentia, sic te reddas affectu benevolum & opere gratiosum, ut idem Archiepiscopus tuo fretus auxilio, tuoque favore suffultus, liberè possit perficere Votum suum, et ipsa Ecclesia nullam incurrat exinde in suis juribus lesionem, sed oblatis potius proficiat incrementis. Et tu per haec & alia quae in terris gesseris aeternae vitae gaudia merearis. Dat. Lugduni 4. Non. Octobris Pontificatus nostri anno tertio. In a Fragment of Plea Rolls, or Placita de An. 2 E. 1. Rot. 19 (in the Tower of London) I find these Attachments for contempts on Prohibitions for suits in Court Christian for Goods and Debts that concerned not Testament or Marriage. Ricardus Prior de Bismade attachiatus fuit ad respondend. Johanni de Guysors, etc. de Placita 2 E. 1. Rot. 19 Bedf. placito, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de Catallis et Debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra prohibitionem, etc. Et unde praedictus Johannes Magister Hospitalis Sancti Johanis Jerusalem in Anglia traxit eos in placitum in Curia Christianitatis de Bismade in Ecclesia Conventuali de Bismade, etc. quae non sunt de Testamento vel Matrimonio. Et cum idem Johannes & Stephanus die Veneris in dicta Ecclesia Conventuali detulisset praedicto Priori de Bismade Prohibitionem, etc. praedictus Prior de Bismade spreta Regia prohibition, fecit eum primo suspendi ab ingressu Ecclesiae, et postea excommunicari, ad dampnum ipsius ad valenciam quadraginta librarum. Et inde producunt sectam. Et Prior venit, & defendit vim & injuriam, etc. quod non tenuit placitum contra praedictam prohibitionem: & hoc paratus est verificare prout Curia consideraverit. Ideo consideratum est quod vadiet ei legem se 12. manu, etc.— a die Sancti Michaelis in 15. dies. Plegii de lege Johannes de Gros, etc. Postea ad diem illum praedicti Johannes de Guysors & Stephanus versus praedictum Priorem veniunt, & ipse non venit. Et ideo consideratum est, quod praedictus Johannes, etc. recuperent dampna sua quadraginta librarum, & Prior in misericordia. Postea venit praedictus Prior in propria persona sua. Ind nichil inde, etc. Et misericordia pardonatur ad inslanciam, etc. Abbas de Bello loco per Attornatum suum optulit se, etc. quare secutus est placitum Ibidem Rot. 29. Midd. in Curia Christianitatis, de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, etc. Etipse non venit, & praeceptum fuit Vicecomiti quod attachiaret, etc. Johannes Pie, & Johannes de Brommesheye per Attornatum suum optulit se 4. die Ibidem Rot. 32. Sussex. versus Magistrum R—. Magistrum Nicholaum de Sutton, & Rogerum Alard, de placito, quare praedicti Rogerus & Nicholaus tenuerunt placitum in Curia Christianitatis, de catailis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra prohibitionem, etc. Nicholaus filius Simonis de Benington per, etc. optulit se, etc. versus— fill. Simonis Ibidem, Rotsie, 38. de Benington, etc. de placito quare secuti sunt plac'. etc. de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra prohibitionem, etc. Ideo sicut prius praeceptum est Vicecomiti, quod attachiet eos quod ●int, etc. By these several Attachments and Suits upon Prohibitions we may discern; 1. The Prelates, Clergies, and Ecclesiastical Courts continual, restless Encroachments and Usurpations upon the King's temporal Jurisdiction, Courts, Rights, Privileges, Crown, Dignity, and Subjects liberties in the beginning of the reign of King Edward the 1. as well as during the reign of King Henry 3. notwithstanding all former Prohibitions, Attachments, Suits, Complaints and Judgements against them in such cases. 2ly. This Kings and his Judges constant care to obviate, prohibit, suppress, punish these their bold usurpations and encroachments, by Prohibitions and Attachments against the Prosecutors of such Suits, and the Ecclesiastical Judges who held and encouraged them. 3ly. That their Courts and Jurisdiction Ecclesiastical, were then confined only to Chattels and Debts which concerned Matrimony and Testaments, (not to other Chattels, Debts, Advowsons' or Freeholds;) which Jurisdiction they enjoyed, not by any Original Archiepiscopal, Episcopal, or Ecclesiastical right inherent in themselves, or derived to them from Christ or his Apostles, (as Popes, Popish Prelates, Canonists, and others most erroneously assert;) but by the mere grant, grace, favour, or connivance of our Kings, and other Christian Emperors, Princes in foreign parts, and that only in their Right, Steeds, Names, as their Deputies, Delegates, and Substitutes. This is most perspicuously evident; First, by our Saviour Christ's own resolution and answer in a case of the same nature, thus recorded to posterity by St. Luke the Evangelist, Lu. 12. 13, 14. Andone of the Company said unto him, Master, Speak to my Brother, that he divide the Inheritance with me: And he said unto him, Man, Who made me a judge or divider over you? By the 12. Apostles and whole Church's determination, Acts 6. 2, 3, 4. Then the 12. (Apostles) called the multitude of the Disciples unto them and said, It is not reason that we should leave the Word of God and serve Tables; Wherefore, brethren, look ye out among you 7. men of good report, full of the Holy Ghost and wisdom, Whom we may appoint for this business; But we will give ourselves continually to prayer, and to the Ministry of the word: And the saying pleased the whole multitude. By St. Paul's positive resolution, 2 Tim. 2. 4. No man that warreth (a spiritual warfare) entangleth himself with the affairs of this life, that he may please him who hath chosen him to be a soldier; compared with 2 Tim. 4. 1, 2, 4, 5. Acts 13. 2. Rom. 1. 1. Mat. 28. 19, 20. Acts 20. 28. to 36. 1 Pet. 5. 1. to 5. 1 Cor. 6. 4, 5. & most Expositors on these Texts. 2ly. By St. Bernard's Resolution from the precedent Texts, who wr●t thus to Pope Eugenius, his Scholar; * De Consideratione ad Eugenium Papam, l. 1. Putàsne haec tempora sustinuerint, si hominibus litigantibus pro terrena hareditate & flagitantibus abs te judicium, voce Domini tui responderis; O homines, Quis me constituit Judicem super vos? In quale tu Judicium mox ven●ris? etc. Et tamen non monstrabunt puto, qui hoc dicent, ubi aliquando quisquam Apostolorum judex sederit hominum, aut divisor terminorum, aut distributor terrarum. Stetisse denique lego Apostolos judicandos, sedisse judicantes non lego. Erit illud, non fuit. Itane imminutor dignitatis servus, si non vult esse major Domino suo? Acts 5. aut discipulus, si non vult esse major eo, qui se misit? a●t filius, si non transgreditur terminos quos posuerunt patres sui? Quis me constituit Judicem? ita te Dominus & Magister: & erit injuria servo discipuloque, nisi judicet universos? Quidni contemnant judicare de terrenis possessiuncul●s hominum, qui in coelestibus et Angelos judicabunt? Ergo in criminibus, non in possessionibus potestas vestra: quoni●m p●●pter illa, et non propter has accepistis claves regni Coelorum, Praevaricatores 〈◊〉 exclusuri, non Possessores. Quaenam tibi major videtur & dignit as & potestas, dimittendi peccata, an praedia dividendi? Sed non est comparatio. Habent haec infima et terrena judices suos, Reges et Principes terrae. Quid fines alienos invaditis? Quid falcem vestram in alienam messem extenditis? Non quia indigni vos, sed quia indignum vobis talibus inststere, quip potioribus occupatis. The very same is likewise asserted by most ancient and modern Commentators and Expositors on St. Luke, ch. 12. v. 13, 14. Yea by * See Sixtus Senensis Bibl. Sanctae lib. 6. Annot. 72. p. 451. Johannes Ferus in his Commentary on St. Matthews Gospel, lib. 3. cap. 16. on these words of Christ to Peter, Tibi dabo claves regni coelorum; who from thence, and St. Bernard's premised passages concludes, That neither St. Peter, nor the Pope himself hath any Temporal Monarchy, judicature, or jurisdiction, in or over any Temporal possessions or affairs, to divide, distribute any Temporal estates, goods or chattels, by any Divine or Ecclestastical right: Therefore no other Apostle, Bishop, or Ecclesiastical person whatsoever can pretend thereto. 3ly. It is undeniable; That the Jurisdiction, Probate, Conusance, Judicature of all Wills, Testaments concerning Lands or Goods, together with the disposition and administration of all Intestates Goods, Chattels, Debts, & all causes concerning them, or Matrimony, anciently belonged to Emperors, Kings, Princes Temporal Courts, Jurisdictions, & Judges alone, (not to Bishops) who made many Laws, Constitutions, Rescripts, Judgements and Resolutions concerning them, collected and recorded by the Emperor Justinian, Codicis lib. 1. Tit. 7. De Episcopali audientia, lib. 3. Tit. 28. De inofficioso Testamento, Tit. 29. De inofficiosis Donationibus, lib. 6. Tit. 21. De Testamento Militis. Tit. 22. Qui Testamenta facere possunt vel non possunt. Tit. 23. De Testamentis, & quemadmodum Testamenta ordinentur. Tit. 24. De haeredibus instituendis, Tit. 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33. & Tit. 34. Si quis aliquem testari prohibuerit vel coegerit. Ti●. 36. De Codicillis. Tit. 37. De Legatis. Tit. 39 Si omissae sit causa Testamenti. Tit. 41. De his quae poenae nomine in Testamentis vel Codicillis scribuntur: Tit. 42, 43. De fidei commissis, & Legatis. & Tit. 44. to 61. Lib. 5. Tit. 1. De Sponsalibus & Arris sponsaliciis. Tit. 3. De Donationibus ante Nuptias, vel propter Nuptias, & Sponsalitiis. Tit. 4. De Nuptiis. Tit. 5. De Incestis & inutilibus Nuptiis. Tit. 6. De Interdicto Matrimonio inter pupillam & turorem, seu curatorem, filiisque eorum, & Tit. 7. to 40. By several Imperial Laws, Edicts and Judgements to the same purpose in Codice Theodosii. In Legis Wisigothor. l. 3. Tit. 1, 2, 3, 4, 5. lib. 4. Tit. 2. & 5. lib. 5. Tit. 2. lib. 7. Tit. 5. Lex 4, 5. Edictum Theodorici Regis, cap. 20. to 40. & 72. Leges Burgundiorum, Tit. 43. 60. Leges Longobardorum 1. Tit. 14. Lex 13. Lib. 2. Tit. 18. Leges Neapol. lib. 3. Tit. 40. Leges Anglorum, Tit. 13. Capitularia Caroli Magni & Lndovici, Lib. 7. Tit. 246, 247. registered in Frid. Lindebrogus his Codex Legum Antiquarum, where you may peruse them: And by Sir John Davis his Irish Reports, fol. 52. where it is resolved, That all Causes, as well of Matrimony as of Testament, were Civil Causes, and appertained to the jurisdiction of the Civil Magistrate, as is well known to all Civilians, until Christian Emperors and Kings, to do honour to Prelates and Clergymen, granted or allowed them cognisance or jurisdiction of such causes, cum non fuit sic ab initio. 4ly. That Bishops, Ordinaries, Ecclesiastical persons, Courts, both in foreign parts and our own Realm, obtained the Conusance, Jurisdiction of all Testamentary Chattels, Debts, Cases, and Probates of Testaments, and also of Matrimony, by the grant of Princes, and consent of our Kings and Nobles in Parliament, or else by Custom, connivance, or gradual insensible usurpations on the rights and prerogatives of the Crown, is evident not only by the last recited Laws, Authorities, but confessed by Othobon the Pope's Legate, by Boniface, and John Stratford Archbps of Canterbury in their Constitutions, and by * Provinciale, l. 3. De Testamentis, f. 128. h. Ecclesiasticarum libertatum. William. Lyndewode himself, our greatest Canonist, in his Gloss on Archbishop Stratford his Constitutions, De Testaments: where he propounds and resolves this question; Sed possit queri, unde provenit haec libertas (Ecclestae) quoad casum nostrum (de Testamentis?) Videtur namque quoad primùm, quod Ecclesia non haberet se intremittere de tali approbatione Testamentorum, sed potius pertineret ad judices Laicos, ut in L. consulta divalia, etc. Dic, quod haec libertas quoad approbationem hujusmodi (Testamentorum) fundatur super consensit Regio et suorum Procerum in talibus ab antiquo concesso. Item, super consuetudine in ea parte de scientia Regum Angliae diutius conservata. 5ly. Sir * Report, f. f. 37, 38. Edward Cook and our other Judges resolved in Hensloes' Case Trin. 42 Eliz. and before that, in the Year-Books of 2 R. 2. Fitz. Testament 4. 11 H. 7. f. 12. b. Brook Administrator 50. & Testament 27. That the Probate and Conusance of Wills and Testaments did not anciently, but of late times belong to the Spiritual Courts within this Realm, and that not by the Spiritual Law, but by the consent of the King and Nobles; the Temporal Lords in all other Countries except England, and the Lords of Manors in many places of England, having till this day the probate of Wills by Custom and Prescription. In what particular year, or by what Kings particular grant our English Bishops, Ordinaries, and Spiritual Courts first obtained this new Jurisdiction of proving, disapproving, and holding Plea of men's Wills, Testaments, and matters contained in or relating to them, I cannot positively determine, but I conjecture they began after the reign of King William the Conqueror, and his Sons, in the reign of King Henry the 2. That which induceth me hereunto, is this passage in Ranulphus de Glanvilla, Tractatus de Legibus & Consuetudinibus Regni Angliae, lib. 7. where after he had treated of the manner of making Testaments, c. 5. & 6. Debet autem Testamentum fieri coram duobus vel pluribus viris legitimis Clericis, vel Laicis; & talibus qui testes inde fieri possunt idonei, etc. (which this King H. 2. likewise * Giraldus Cambrensis, Hibernia Expugnat. c 34. Spelmanni Concil. Tom. 2. 98. settled for a Law in Ireland, in the Council of Cassal, An. 1172. c. 6.) He thus begins his 8. Chapter. Si quis autem authoritate hujus brevis conventus aliquid dixerit contra Testamentum, scilicet, quod non fuit rationabiliter factum, vel, quod res petita non fuerit ita ut dicitur legata, tunc quidem placitum illud in Curia Christianitatis audiri debet et terminari: Quia placita de Testamento coram judice Ecclestastico fieri debent, et per illorum qui Testamento interfuerunt testimonia, secundum juris ordinem terminari. Which being the first authority I meet with concerning the Jurisdiction of Ecclesiastical Courts in cases of Testaments, and questions arising on them; whereof I find no mention in any of our ancient Saxon, Danish, Norman Kings Laws or Constitutions, nor in the Laws or Charters of King Henry the 1. or King Stephen, I thereupon conjecture, that King Henry the 2. by some Charter or Condescension first granted them this Jurisdiction; And that upon this account, because most men's 1 See Spelmanni Concil. Tom. 2. p. 155, 180, 205, 387. Wills and Testaments in that age were written and attested by Priests and Clergymen, when they came to visit them in their sick beds, (few others being then able to read or write) and all Clergymen being 2 Surius Concil. Tom. 3 p. 682. See here, Tom. 2. p. 707. prohibited by the Canons and Constitutions of Pope Honorins, Engenins the 2. and Alexander the 3. in the Council of Lateran under him, Anno 1180, before Glanvil writ his Book, or was made chief Justice, (viz. 3 See Mr. Dugdales Origines Judiciales, pars 2 p 4. Anno 1181, or 1194. as others compute) to take any Oath, or give Testimony upon Oath before any Secular Judges or Court in any Criminal or Civil Cause, without the Popes or their Bishop's 4 See Here, Tom. 1. p 670 to 710. special licence; thereupon they obtained this Jurisdiction of Probate of Wills, and all causes, goods concerning them, from King Henry 2. at or about the time he purged himself from the murder of Thomas Becket, and quitted much of his ancient Sovereign Regal Jurisdiction to the Pope and English Prelates, to purchase his peace from their vexations and Censures. 6ly. This point was likewise thus unanimously resolved by our Judges in Ireland, in Sir J. Davis his Irish Reports, The Case of Trial of Legitimacy and Bastardy, f. 51, 52. Our Kings of England though they (of later times) granted or permitted their Bishops & Ecclesiastical Courts to have Conusance & jurisdiction of Causes of Matrimony and Testament; yet they always had and reserved a Superintendency and jurisdiction to direct and regulate their proceedings therein by the rules of the Common Law, and to restrain and corrrect their proceedings if extravagant or illegal, by their Writs and Prohibitions directed to Bishops and Ordinaries, and by Attachments and Consultations, extant in all ages in our Records and Law-books. In the Book styled Regia Majestas, or the Statues of Scotland, collected by John Skene, printed at Edingburgh. An. 1609. dedicated to King James, Book 1. ch. 2. Causes pertaining to the Kirk, Sect. 1. & 6. there is this clause, The Pley of Douries and Testaments pertains to the Ecclesiastical jurisdiction. And l. 6. c. 36. Of Testaments; & ch. 37, 38, 39 Of the Division of any gudes on ane Testaments, of Witnesses and Executors, Payment of Debts approved by the Testator, I find sundry Laws concerning Testaments, which he in his Margin, and Sir Henry Spelman in his Councils, Tom 2. p. 37. attribute to Malcolm the 2. King of Scotland in the year of our Lord 1130. in the reign of our King Henry the 1. But these pretended Laws are transcribed verbatim out of Glanvil and Magna Charta, by Mr. Skene, who quotes Glanvil in his Margin; and so is his Law of Intestates goods, which he attributes to William King of Scots, Anno Dom. 1165. ch. 22. as his quotation of Glanvil to it clearly manifests; the Scots Kings deriving sundry of their Laws from our English Kings as their Supreme Lords, to whom they * See Matth. Westm. Aun. 1301. p 426, to 437. did homage and swore fealty, not our English Kings from them. This Jurisdiction in the probates and cases of Testaments and last Wills derived from our Kings, our Ecclesiastical Courts, Judges, have for the most part enjoyed ever since King Henry the 2. his reign, but not before, for aught appears. But though they then obtained this Jurisdiction in cases of Matrimony, Testaments, Wills, Legacies, Testators Debts and Chattels, yet neither before, then, nor for many years after, did they receive or enjoy any legal Jurisdiction over the Chattels, Goods, or Debts of persons dying intestate, especially Laymens'. The first Law extant which seems to ordain aught concerning Intestates Goods, is this, in the last Classis of our 5 Chron. Joan. Bromton, col. 861. Spelmanni Concil. Tom. 1. p. 415, 416. Mr. Nath. Bacon his Historical Discourse of the Uniformity of the Government of Engl cap 42. p. 108, 109, a Spelmanni Concil. Tom. 1. p 625. Mr. Nath. Bacon's Historical discourse, etc. cap 42, p. 129. King Edmund's Laws, An. Dom. 944. De Sponsalibus contrahendis, c. 4. Si quis virginem vel viduam ducere velit, & hoc illi placeat & amicis suis, etc. Postea dicat Sponsus, quae bonorum parte uxorem donat, praeter hanc quam ex ejus beneplacito ipsa prius coaptaverat: Et quid ei destinet si supervixerit ipsum. Si sic quoque eveniat, tunc justum est, ut ipsa habeat dimidiam partem omnium bonorum, et si prolem inter se susceperint, integritatem ipsam donec transeat ad secundas nuptias; whether he made a Will or died intestate, as some expound it. But this Constitution seems to be only by virtue of the husband's precontract at the espousals, to which this recited Law relates, and not by this or any precedent Law or Custom of the Realm touching Intestates goods, of which I can find no mention or footsteps in any of our old Saxon Kings Laws or Constitutions. The first Express Law now extant made in this our Realm concerning Intestates Goods, is that of King Edward the Confessor, (which Sir ᵃ Henry Spelman conceives not to be first made and introduced by him, sed Antecessorum suorum legibus (praesertim Régis Canuti, ut animadvertit Malmesburius) ductae plerunque styled, Leges S. Edwardi Regis, quas in Anglia tenuit, idest, observavit, non quas tulit, hoc est, instituit) viz. cap. 5. De intestatorum bonis, (promulged about the year of Christ 1056.) Siquis Intestatus obierit, liberi ejus Haereditatem (to wit, his Goods and Chattels) aequaliter dividant; yet with a salvo of the Wife's portion, as some conjecture. This Law was afterwards inserted verbatim into the Laws of King William the Conqueror, Lex 36. published by Mr. b Ad Eadmerum & Notae & Spici egium p 184 Spelmanni Concil. Tom 1 p 625 Selden out of the Copy of Abbot Ingulphus, and into the Charter of King Henry the 1. Upon which Law (thus ratified both by the Confessor and Conqueror) the ancient Writs De rationabili parte bonorum, extant c De Legibus Ang● l. 7 l. 7 l. 13 c. 20 in Glanvill, d Lib 2 f 60. Bracton, e Lib 2 c 50. Fleta, the f Pris 1 f 142 Register of Writs, and g Fi●zh Nat. Prev. ●. 122. other Lawbooks (in common use in the Reigns of King Henry the 2. and his successors) were originally grounded. From whence it is most irrefragably evident, that both before and during the Reigns of King Edward the Confessor, William the Conqueror, William Rufus, (and likewise of King Henry 1. and 2. Richard the 1. King John, and Henry the 3d. as I have h 〈◊〉. p 13, 14, 1●, 90, 91, 92. elsewhere proved) the Bishops, Ordinaries, and Ecclesiastical Judges of this Realm had no legal power at all to distribute or dispose of the Goods, Chattels or Debts of those who died Intestate, but only their Children, and Kindred; or the King, or Lords of whom they held their lands. This Law of the Confessor and Conqueror was grounded on, and transcribed out of the Law of the twelve Tables, the Laws of the Roman Emperors Severus, Antoninus, Dioclesian, Maximinianus, Valentinianus, Theodosius, Justinianus, and others made and used among the Romans, recorded by Justinian, Codicis lib. 6. Tit. 54. De legitimis liberis, & ex filia nepotibus ab Intestato venientibus; Tit. 57 de legitimis Haredibus; Tit. 59 De bonis maternis & materni generis; which enacted, that the Goods and Estates of persons dying intestate should be equally shared, and divided between their Children, Nephews, and those of the same Stock. But if they died intestate without Children or lawful Heirs; that then they should usually accrue to the public Treasury; ● unless in cases of Mariners, Soldiers, Military Officers, Courtiers, and some sort of Artificers; whose Goods and Estates by the Laws of the Emperors i Justinian Codices, ● 6 T 1. De ●reditatibus Decurionum in Co●ortalium Milit●●● & Fabriceniium. Constantine, Theodosius, and Valentinian, (made out of special favour to them) were to remain to, and be distributed if they died Intestate without Children or heirs, among their fellow Soldiers, Officer's, Courtiers, Artificers, for their better encouragement. The like k Legis Wisigothorum, l. 4. tit. 2. De successionibus, Lex 1, 2. 3, 4, 5, etc. Fridericus Lindebrogus Codex legum antiquarum, p 72, 73. Laws I meet with among the ancient Laws of the Wisigoths, made by King Euricus about the year 504. Si pater vel mater Intestatus discesserint, tunc sorores cum fratribus in omni parentum facultate absque alio abjectu, aequali divisione succedant. In haereditate illius qui moritur, si intestatus discesserit, filii primi sunt. Si filii desunt, nepotibus debetur haereditas. Si nec nepotes fuerint, pronepotes ad haereditatem vocentur. Si vero qui moritur, nec filios nec nepotes, seu patrem vel matrem relinquit, tunc avus aut avia haereditatem sibi vindicabit. Quando supradictae personae desunt, quae aut de superiori aut inferiori genere discreto ordine veniunt, tunc illae personae quae sunt à latere constitutae requirantur, ut haereditatem accipiant defuncti, qui intestatus discesserit. Nam illae personae quae sunt à longioribus constitutae, nihil se existiment illis prioribus posse repetere. De successoribus eorum qui sic moriuntur, ut nec donationem, nec ullum faciant testamentum, nec praesentibus testibus suam ordinant voluntatem, qui gradu illis proximi fuerint, eorum obtinebunt haereditatem. Qui fratres tantummodo & Sorores relinquit, in ejus haereditate fratres & sorores aequaliter succedant; Si tamen unius patris & matris filii esse videantur. Nam si de alio patre vel de alia matre alii esse noscuntur, unusquisque fratris sui aut sororis, qui ex uno patre aut ex una matre sunt geniti, sequantur haereditatem. Filii tamen qui ex diversis patribus & una matre sunt geniti ad accipiendam maternam facultatem aequali successione deveniant. Similiter quoque hii, qui de diversis matribus sed uno patre oriuntur, divisionis ordinem teneant. Agreeing with these Laws I find the l Fridericus Lindebrogus Codex Legum antiquarum, p. 247. Edict of Theodoricus King of Italy, cap. 22. 24. Si quis intestatus mortuus fuerit, is ad ejus successionem veniat qui inter agnatos atque cognatos gradu vel titulo proximus invenitur, Salvo jure liberorum ac nepotum. Fiscus tunc agate, quando nec parentum, nec filiorum, nec nepotum, nec agnatorum, nec cognatorum, nec uxoris & mariti, quae succedat extare comperitur persona, secundum veterum constituta. Since then these ancient Laws not only of the Pagan, but Christian Roman Emperors & Kings of the Wisigoths and Italians, out of which the Confessors and our other Laws concerning Intestates Goods and Estates were derived or transcribed, did thus expressly distribute them to their Children and Kindred, or for want of such to the public Exchequer, or other persons, and not leave them to the arbitrary distributions or administrations of their Bishops, or other Ecclesiastical Persons or Courts; no doubt our ancient Kings and Laws, (from King Edward the Confessor, even to King Edward the 1. after the Conquest) did the like, especially in the cases of Laymen. And although the aforesaid m Frider. Lindebrogus, p. 18. Laws of the Wisigoths, lib. 4. tit. 2. Lex 12. enacted in the case of intestate Clergymen, Monks and Nuns; Cleric●, vel Monachi, sive Sanctimoniales, qui usque ad septimum gradum non reliquerint haeredes, & sic moriuntur, ut nihil de facultatibus suis ordinent, Ecclesia sibi cui deservirent, (not the Bishop or Ordinary) eorum substantiam vindicabit; Wherewith this n Frid Lindebrogus, p. 247. Edict of Theodoricus King of Italy accords; Clericos religiosasque personas intestatas deficientes, quotiens defuerit qui jure succedat, locum Ecclesiae suae secundum leges facere debere praecipimus; yet neither of them gives the least power to Bishops or Ordinaries to distribute any of them to pious, or retain them to their own uses. By what Law of our Realm, or lawful Jurisdiction, any of our Bishops, Ordinaries, or their Officers can then either claim or exercise authority to distribute any intestate Temporal or Ecclesiastical persons goods to pious or other uses in this age, I cannot discern. o Flores Hist. An. 1272. p. 352. Mat. Westminster and others story of Pope Gregory the 10. Hic in creationis suae principio (usurping the Emperor's Sovereign authority of summoning General Councils, to advance his Papal authority) mandavit literas generales per singulas Nationes de Concilio congregando Ralendas Maii sub Anno gratiae 1272. Vnde dictum fuit de illo, Gregorius denus, colligit. omne genus. What Archbishops, Bishops, Abbots, with other Religious persons, and Clergymen, repaired to this Council, by the King's special licence, who constituted Attorneys and Proxies for them in the King's Courts, to sue and be sued during their absence; these Records will in part inform us. * Claus. 2 E. 1. m. 13. dorso. Pro Eborum. Archiepiscopo W. Eboracensis Archiepiscopus, qui de licentia Regis profecturus est ad partes transmarinas, debit potestatem Nicholas de Stapleton, & Johanni de Bennigwrth. faciendi Attornatos loco ipsius Archiepiscopi, in omnibus Placitis, & Querelis, pro ipso, vel contra ipsum, motis vel movendis, in quibuscunque Curiis: Et quod ipsi Nicholaus & Johannes vel alter ipsorum, qui praesens fuerit, hujusmodi Attornatos amovere, & alios vel alium Attornatos vel Attornatum loco ipsorum substituere possint, usque ad festum Sancti Michaelis proximo futurum: nisi interim, etc. Gilbertus' Prior de Merton, qui de licentia Regis profecturus est ad partes transmarinas, Pro Gilbe●to Priore. dedit potestatem fratribus Johanni de Eylesbur. & Henrico de Templo Con canonicis suis, faciendi Attornatos in omnibus Placitis & Querelis, pro ipso, vel contra ipsum, motis vel movendis, in quibuscunque Curiis; Et quod ipsi Attornatos illos amovere, & alios vel alium Attornatum vel Atornatos loco eorum substiruere possint in praemissis, quotiens viderint expedire, usque ad festum Sancti Johannis Baptistae prox. futur. Robertus Abbas Colecestriae consimilem dedit potestatem Godefrido de Meulinges, & Ricardo de Baynguard. Frater Guido Magister Milit. Templi in Anglia, consimilem dedit potestatem fratribus Tho. de Fenne, & Willo. de Medeburn. Abbas de Hyda Winton. consimilem dedit potestatem Roberto de Laverkstok & Johanni de Wensyngton. Abbas de Sancto Albano, consimilem dedit potestatem fratribus Martino de Sancto Edmundo, & Ad. Polay● Commonachis suis. Abbas de Waltham consimilem dedit potestatem Fratri Johanni de Maidenheth, & Ad. le Grant, ipsos etiam in loco ponens suo. Abbas de Bello loco Regis, qui de licentia fidelium Regis locum suum in Anglia Pro Abbate de Pello loco Regis. tenentium profecturus est ad partes transmarinas, dedit potestatem Fratribus Willielmo de Corn●bia, & Willielmo de Evesham Monachis Domus suae, faciendi Attornatos loco ipsius Abbatis, in omnibus Placitis, & Querelis, pro ipso, vel contra ipsum, motis vel movendis, in quibuscunque Curiis; & Attornatos illos amovendi, & alios vel alium Attornatos vel Attornatum loco ipsorum constituendi in praemissis, quotiens opus fuerit & viderit expedire, usque ad festum Omnium Sanctorum proximo futurum. Dat. etc. 20 die Martii. Consimilem potestatem dedit Abbas beatae Mariae Eborum Fratri Willielmo de Barton Monacho Domus suae, & Thomae de Langetoft. Abbas Westm. consimilem dedit potentiam Fratri Henrico de London. Monacho & fratri Alex. de Westm. Consimilem potestatem dedit Magister Walterus Scamell. Thess. Sarum, Simoni Malesars'. Consimilem potestatem dedit Magister Thomas de Cantilopo Magistro Gilberto de Heywode, & Willielmo Faukeburn. Consimilem potestatem tradidit Magister Ricardus de M●pham Decanus Linc. Roberto de Gravesende. Frater Hugo Sancti B●r●holomaei London▪ consimilem dedit potestatem fratribus Alex. de Staundon, & Adae de Eyton. Abbas de Oseneye, qui de licentia Regis profecturus est ad Concilium Lugdunense, Ibid. Pro Abbate de Oseneye dedit potestatem fratri Alexand. de Kanuto, & Roberto Spirit, faciendi Attornatos loco ipsius Abbatis in omnibus Placitis, & Querelis. motis vel movendis, pro ipso, vel contra ipsum, in quibuscunque Curiis; & Attornatos illos amovendi, & loco illorum alios substituendi, quociens opus fuerit. & ipsi ad opus praedicti Abbatis viderint expedire, usque ad festum Sancti Petri ad vincula; nisi idem Abbas interim redierit in Angliam. Abbas de Seleby consimilem dedit potestatem Fratri Alexandro de Eborum Commonacho Pro Abbate de Seleby suo. Consimilem potestatem dederunt, Abbas Salop, Abbas Sancti Petri G●ouc. Abbas de Croyland, Abbas de Evesham, Abbas de Malmesbur. Prior de Stains, Abbas de Abindon, Episcopus Coventr. & Lich. Magister Ricardus de Mepham Decanus Linc. Magister Radulfus de Framingham, Magister Petrus de Abendon, Magister Domus Scolarium, Prior de Spaldinsi, profecturi ex Anglia. Besides these, King Edward the 1. himself sent 4. special Proctors to this General Council, to propound, assent or descent unto in his name and behalf, what ever they or either of them should deem fit and expedient, (a clear Evidence, that he and his Proxies had an affirmative and negative voice in General Councils) as this Patent of Procuration assures us. SAnctissimo in Christo Patri Domino Gregorio, divinâ providentiâ Sacrosanctae * Pat. 2 E. 1. m. 20. intus. Romanae Ecclesiae Summo Pontifici, suus devotus in Christo filius Edwardus, Dei gratiâ Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, cum omni reberentia obedientia et honore pedum oscula beatorum. Vestra noverit Reverenda Paternitas, quod Nos in isio sacro Concilio Generali per vos convocato, nobiles viros et sideles nostros, Johannem filium Johannis, Johannem de Vallibus, Johannem Wyger, et Magistrum Radulphum de Merlawe, Prccuratores nostros conjunctim et divistm facimus, constituimus et ordinamus; Dantes eisdem, et unicuique insorum potestatem et speciale mandatum, proponendi in eodem Concilio nomine nostro, quae viderint vel viderit proponenda, et impetranda quae viderint vel viderit impetranda, necnon et contradicendi quae viderint vel viderit contradicenda. In quorum testimonium praesentibus literis Sigillum nostrum quo utimur in Anglia praesentibus est appensum. Dat. Lond. die Martis proxima post Dominicam in Ramis Palmarum, Anno Domini M. CC. septuagesimo quarto. a Flores Hist. Pars 2. p. 355, 356. See Platina, Onuphrius, Stella, Crespin, Volateranus, Laertius Cherubinus, Barns & Balaeus in Greg. x. Centur. Magd. 13. c. 9 col. ●18. etc. Continuator Baronti, An. 1274. & Binius Concil. Tom. 3. Matthew Westminster renders us this Account of the Proceedings in this Council, and of the Greek Emperors, Patriarches, and Bishop's acknowledgement of the Supremacy of the Pope and Church of Rome over all other Prelates and Churches, as an Article of their Faith, Creed, which they never before assented to. Anno Gratiae 1274. Kalend. Maii, sub Papa Gregorio decimo, apud Lugdunum fuit Concilium maximum celebratum, quod à Kalend. praedictis, usque ad 16 Kalendas Augusti duravit. In hoc Concilio Dominus Papa Eadwardum commendavit omnibus, dicens, Terram Sanctam fuisse deperditam, nisi venisset citius ad eandem. In hoc Concilio Papa statuit, quod subsequentes septem annos de cunctis convenientibus Ecclesiasticis in subsidium Terrae Sanctae Decimae solverentur. In hoc etiam Concilio de conversione Graecorum, post schisma, laetitia magna fuit. Qui Graeci literas auro bullatas cum literis Praelatorum de Graecia attulerunt ad Concilium, quarum tenor sequitur. SAnctissimo & beatissimo Patri & Summo Pontifici Apostolicae sedis universali Papae, et communi Principi Christianorum omnium, Uenerabili Patri Imperii Mat. Westm. p. 355. nostri Domino Gregorio, Michael à Christo Deo fideliter Rex & Impe●ator, & Moderator Graecorum, Ducas, Angelus, Comnenus, Palaeologus, & spiritualis filius magnae sanctitatis vestrae, decentem honorem & reverentiam, cum sincera & pura affectione, & omni postulatione. Quoniam missi sunt à magna Sanctitate vestra ad Imperium meum nuncii, Deo placentes, Ordinis fratrum Minorum, Frater Hier●nimus de Osculo, Frater Reimundus Berengarii, Frater Bonagratia de Sancto Johanne in Perseceto, & Frater Bonaventura de Magello; & detulerunt literas magnae Sanctitatis ●mperio meo. In quibus inter alia de confessione fidei, qua docet & praedicat, & confitetur Sacrosancta Romana Ecclesia, continebatur, & oportebat de his magnis responsionem facere decenter: Ecce haec facit Imperium meum, habeat autem Confessio Fidei in litera sic; Credimus Sanctam Trinitatem, Patrem, & Filium, & Spiritum Sanctum, unum Deum Omnipotentem, tot amque in Trinitate Deitatem, ejusdem naturae, etc. (at large related in Matthew Westminster.) To which this new Article was subjoined, concerning the Supremacy of the Pope and Church of Rome. Ipsa quoque Sancta Romana Ecclesia summum et plenum Primatum super universalem Ecclesiam Catholicam obtinet, quod se ab ipso Domino in beato Petro, Apostolorum Principe sive virtice, cujus Romanus Pontifex est successor, cum potestatis plenitudine recipisse, veraciter et humiliter recognoscit. Et sicut prae caeteris tenetur fidei veritatem defendere, sic, et si quae de fide subortae suerint quaestiones suo debent judicio desiniri. Ad hanc quilibet gravatus, super negotiis ad Ecclesiasticum forum pertinentibus, potest appellare, et in omnibus causis ad examen Ecclestasticum spectantibus, ad ipsius potest judicium recurri, et eidem omnes Ecclesiae sunt subjectae. Ipsarum Praelati obedientiam et reverentiam sibi daunt. Ad hanc autem sic potestatis plenitudo consistit, quod alias Ecclesias, et Patriarchales praecipue, diversis privilegiis eadem Ecclesia Romana honoravit, sua tamen observata praerogativa. Haec quidem in Generalibus Conciliis, haec autem in aliquibus aliis, semper salva subscripta fidei veritate, prout plene lecta est, et fideliter exposita, veram, sanctam, catholicam, et orthodoxam fidem esse recognoscimus, et eam acceptamus, etiam corde et ore prositemur, quia hanc veraciter tenet, docet, et praedicat Sancta Romana Ecclesia, inviolabiliter observatura eandem confessionem, et in ea omni tempore perseveraturos, n●c abea unquam ullo tempore recessuros quoquomodo, aut deviaturos, vel, discrepaturos, promittimus. Quem quidem Primatum ipsius cacrosanctae Romanae Ecclesiae, prout in praemissa serie continetur, ad ipsius Ecclesiae obedientiam spontaniam venientes, fatemur et recognoscimus, acceptamus et sponte suscipimus: praedicta siquidem profitentes, et attendentes, et acceptantes, et prom●ttentes nos servaturos, prout dictum est; Rogamus magnam Sanctitatem vestram, ut Ecclesia nostra Graecorum dicat sanctuia Symbolum, ●icut dicebat hoc ante schisma usque in hodiernum diem, ut permaneamus in ritibus nostris, quibus utebamur ante schisma; qui scilicet ritus non sunt contra supradictam fidem, nec contra divina praecepta, nec contra doctrinam novi & veteris Testamenti, nec contra Concilium universalium illorum Patrum approbatorum, à sanctis spirituali dominatione Sanctae Romanae Ecclesiae celebratis. Hoc igitur non grauè est vestrae magnae Sanctitati, necinassuetum, & nobis nunc difficile propter infinitam multitudinem populi. Commisimus autem & praesentibus Nuntiis Imperii nostri, ut praenotata per praesentes literas Imperii nostri confiteantur, et attendant vice Imperii nostri coram magna Sanctitate vestra, Praesentes literas de nostra recognitione, acceptatione, et confession, propria manu Dei gratia Imperiali subscriptione signavimus, et Sigillum nostri Imperii inferius fecimus appendi. To which Letter and Creed of this Greek Emperor, this Letter of the Greek Prelates is subjoined; wherein they relate, 1. The Emperor's Ecclesiastical Supremacy over them, in summoning them all together, and conferring with them to reconcile the ancient differences in matters of Faith, and Supremacy, between the Greek and Roman Church. 2ly. His extraordinary diligence used therein till he had effected it. 3ly. His overruling those with force and penakies who were at first obstinate and refractory against it. SAnctissimo, Reverendissimo & Beatissimo Papae, antiquo Romanorum Domino, Gregorio Magno Pontifici Excellentissimae Apostolicae sedis, et venerabilissimo Mat. Westm. Ibid. p. 358, 359. Domino & Patri nostrae humanitatis, Nos qui Ecclesiasticam complemus ordinationem, vestrae Romanae Sanctissimae Ecclesiae salutem, et spiritualis subjectionis affectionem ubique. Metropolita Ephesius, praehonoratus Exarchus totius Asiae, cum ea, quae circa me est sancta Synodo. Metropolita Calcedoniae superhonoratus cum ea, quae circa me est, sancta Synodo. Episcopus Metropolitanus Concenii, cum his, qui circa me sunt Episcopis. Metropolitanus Naupacti superhonoratus, cum ea quae circa me est, sancta Synodo. Metropolitanus Aracheae Ponto superhonoratus, cum his qui circa me sunt Episcopis. Metropolitanus Conconii, cum his qui circa me sunt Episcopis. Metropolitanus Karias, cum ea, quae circa me est sancta Synodo. Metropolitanus Betheritas, superhonoratus, cum ea quae circa me est sancta Synodo. Metropolitanus Athenarum & locum Philipapolitis supplens, cum his qui circa me sunt Episcopis. Metropolitanus superhonoratus & Exarchas Insularum Kididadan, cum his qui circa me sunt Episcopis. Metropolitanus Philippensium, cum his qui circa me sunt Episcopis. Metropolitanus Sinnicae, cum his qui circa me sunt Episcopis. Metropolitanus Serrorum, cum ea, etc. Metropolitanus Anastidas, Metropolitanus Alaniae, Metropolitanus Priscae, Metropolitanus Meditarum, Metropolitanus Anidi, Metropolitanus Christianapoleos, Metropolitanus Silibriae, Metropolitanus Mestbrios, Metropolitanus Aprometus, Akincii, Metropolitanus Parii, Metropolitanus Dedimatici, Metropolitanus Anastasipoleos. Archiepiscopus Bisias, Archiepiscopus Bipsellorum, Archiepiscopus Gatelleris, Archiepiscopus Derkis, Archiepiscopus Praeconis, Archiepiscopus Lopodii, Archiepiscopus Pergami, Archiepiscopus Melemterbi, Archiepiscopus Besias. Ad hac autem cum nobis Pontificibus, & magna Synodo, & Archidiaconus honoratissimus Seversibilis, cum totali venerabili Clero, cum his autem & qui Clerum complent sanctissimae Ecclesiae magnae Dei, videlicet magnus Conconomus, Prothedicus, Logotheta, Contricius, Referendarius, qui super judicia, qui super secreta, qui super sacrum & dona Apostolica, qui praemiserius Patriarchalium notariorum, qui Princeps Ecclesiarum, qui super petitiones, rememoratorii, qui hostiarii, qui patriarchales notarii, qui prothopapae, cum toto Presbyterio Archidiaconatus Ecclesiastici, cum omnibus Psalmistis & Lectoribus. No● solum nunc, sed prius beatissimae & sanctissimae vestrae Ecclesiae magnam faciebamus divisionem integritatis & Ecclesiarum Christi totaliter unitatem dilacerabamus. Quomodo qui unius pastoris sumus, non in unum & inter unum aggregamur ovile, nec unum replemus mandatum Christi? sed ea quae sunt discordiae eligimus, & bono pacis amisso, invenire non qu●rimus illud quod ex bono zelo nobis declarabatur? Nullus autem▪ era● qui conjungeret omnes in unum, & sufflaret quasi ad unum flamen singulorum concordiam: quam autem secundum Christi desiderium a Deo coronandus sanctus noster Imperator totus ad seipsum, intellectum attendens (ut oportebat) nunc in hac parte Dei praehonorabilibus aliquibus deputavit. Prius ipse in seipso laborabat, quo utique modo non declinaret nec ad remissionem, donec scissuram Ecclesiae ad unam interim compaginaret unitatem: deinde non deficiebat communicando nobis, (quod in voluntate habebat semper) et ostendendo qualiter habet suum propositum animae. Ut autem ad ipsam venerabiles nuncii vestrae Sanctitatis apostolicas literas & porrexerunt & praesentarunt, quam vestra beatitudo desiderantium accelerat conjunctionem, totus exurgit promptus, & praetermittit, quod alienum esset, & quasi in secunda consideratione omnis negotia sua reputat, proponens ea quae mandatorum vestrorum sunt, & suarum sollicitudinum & dispositionum. Convocat igitur ad seipsum nostrum universum pontificale collegium, et postmodum alios, quotquot maxime spiritualitati adhaerent, et circa studium ecclesiasticum exercitium habent unum, et quantus eorum quidem nocturnus et diurnus ejus labor in medio est. Qui instar, quasi totaliter pervigil, qui etiam et studiose exercuit, et quasi semper in suscepto opere fuit, donec ad unam et eandem multorum attraheret sententiam, longiore quidem & indigno sermone agitatam, si totum processum vestrae magnitudini praesentaremus. Quidam tamen nostrum statim convenerunt, & quae pacis fuerant, amplexati sunt; quidam vero magis obstinatiores apparuerunt temporis antiquitatem revolventes in mentem, et opponentes alii quasi de necessitate hoc imponeretur eyes. Sed a Deo coronati Imperatoris diligentia vicit in finem, et habet omnes jam concordes ad unicam hanc unionem, per quam Apostolicae Sedi antiquae Romae (ab antiquissimis attributos) Primatus attribuere assentimus. Hoc scilicet Dei gratia cooperata est, ut habeat er nobis apostolica magnitudo nostrae sanctitatis sententiam agnoscere, qualiterque magnifico Imperatori nostro simul communicaver imus in sententia: et quae quidem attenderit et vult libenter, et nos acceptamus: breviter praesentem Epistolam annotamus, & ad conspicuam excellentiam vestrae magnitudinis transmittimus. Scitote quod nos volumus, quod Pontificalis sedis tota plenitudo, cum toto venerabili Clero, et omnibus Officiariis, Sacerdotibus, Diaconis, et Lectoribus, sanctissimae Ecclesiae Dei convenit in unum, ut attribuat prompte vestrae Sanctitati et Apostolicae sedi, quod ad honorem pertinet, nec alium primum et summum Pontificem Ecclesiarum omnium, nominaturi. Sed antiquam internuntiorum confectionem agnovimus, quam & patres nostri semper attenderunt toto praeterito tempore usque ad tempus hoc. Unde nostrum Patriarcham & subsequenter omnes alios (quotquot convenerunt) ut in unum haereant & fedis ponerent concordiam, obsecravimus. Ipse vero cum magna instantia tenet, quod agnosci debet primus, & postea (ut indicat) non decidet ab ista voluntate, nec adhuc à prima sententia, cum aliqua intentione mutatus est. Vnde et pluries nos praelati correximus ipsum, ipse nequicquam ad praesens acquievit. Nos autem et nobiscum potentissimus Imperator injunximus illi a Patriar●halt sede recedenti, omnia in una forma sollicitudinis manere, quae sunt Constantinopoli Monasteriorum, donec nuncii ad vestram Sanctitatem accedant, & audiant sermonem vestrum, & si magnitudo vestra ita recipiat, delegat certos delegatos cum nostris reversis Legatis. Et nos hunc finem obtinentes, communiter & interim convenientes, attrahemus Patriarcham nostrum, ut si recedere ipsum ab intentione contingat, nobisque inclinaverit, et nos reddet benevolos esse, quod praeteritis temporibus throno Apostolicae sedis insuper excellens honor attributus est: sic habebimus ipsum Pontificem etiam spiritualiter, sicut prius praesidentem. Si vero immutabiliter se habeat in sententia, tunc dependebit omnis necessitas et ipsum dejicere, et Patriarchiali principatu privare. Nos autem constituemus et promovebimus alium; qui utique consentiat nobiscumque ejusdem voluntatis esse, et reddere convenientem primatum summitati Sanctitatis vestrae. Hoc igitur proponimus (à Deo honorate Domine) nos, quos Patriarchalis Constantinopolitanae sedis sublimos Pontifices cum omnibus (qui circa nos) venerabilibus Clericis per hoc scriptum nostrum vobis conjungi habes, qualiter si solum vestra magnitudo, ea quae legationis sunt admittat, non est quod tempus teratur, & nos inclinamus promptè, et magnae vestrae altitudini submittimus, et valde gratanter ea quae sunt spiritualia subjectionis totius asserimus, et nihil eorum denegamus, quae ante schisma praestabant, patres nestri, hiis qui apostolicam regebant sedem, sed et siatim nos attribuimus. Alia quidem significabunt nuncii, & gloriosae vestrae Sanctitati notificabunt. Finaliter, sicut in spiritualibus potentissimus noster Imp. et nos pontificum collegium Episcopis commifimus: sicut caeteri spiritualiter ab Imperiali magnificencia mandatum acceperunt, de quibus quicunque ad secularis principatus pertinent gubernationem vestrae sanctitati referabunt à Deo coronato nostro Imperatore. Confidimus autem quod pacis author Deus unitatem de paterna victus clementia adaperiet, nosque & Magistratus gratanter suscipiat inclinatos, & vestram familiaritatem invocantes & paternitatem. Sacramentum Graecorum ego nuncius habens ab eisdem sufficientem (ad infrascripta mandata) subscriptam fidei veritatem, prout plenè lecta est & fideliter exposita à me Dei & Domini nostri nomine veram sanctam catholicam fidem esse cognosco, eam accepto, & cord & ore confiteor, ipsamque prout tenet fideliter, docet, & praedicat S. Eccles. Romana inviolabiliter servaturum, & in ea omni tempore perseveraturum, nec discrepaturum, promitto. Primatum quoque ipsius sacrosanctae Ecclesiae Romanae, prout in praemissa serie continetur (ad ipsius Ecclesiae obedientiam spontaneus veniens) fateor, recognosco, accepto, et sponte suscipio. Et ipse omnia praemissa, tam circa sidei veritatem, quam circa ejusdem Ecclesiae Romanae Primatum, et Episcoporum recognitionem, acceptationem, susceptationem, observantiam ac perseverantiam servaturum (praestito corporaliter juramento) promitto et confirmo: sic Deus ipsum adjuvet, & haec sancta Evangelia, Scrivarius, Sacrista, Carthaphilax, & magnus Skenephilax sanctissimae ejus, qui in Constantinopoli est Patriarchatus, Johannes Lector. Graci etiam alias literas, quas propter earum prolixitatem huic operi non inseruimus, ad Concilium detulerunt: Venerunt etiam post Graecos 16. Tartari (qui Moalli) cum literis Regis sui, in Concilio publicantes verbis pomposis poteniam Moallorum. Hi non pro fide, sed ut confederationem haberent cum Christianis venerunt. Hos Papa benign suscipiens; donis & honoribus ampliavit, & ad petitionem ipsorum, non baptizatos fecit honorificè baptizari. The Pontificians then, and ever since have much triumphed in these public acknowledgements and submissions of this Greek Emperor, and the Patriarches, Bishops, Clergy, Churches of Greece, to the Primacy of the Popes and Church of Rome, which they could never before enforce, or induce them to acknowledge or submit to: But if they will seriously consider, 1. The great probability that these Epistles were mere forgeries, as the barbarousness of their stile, the names of the Patriarch, bishop Sees, and other Historians pretermission of them, import. 2ly. That the submission of the Emperor and Grecians therein made, was not voluntary; But 1. By urgent necessities extorted from the Emperor himself. 2ly. That he used great violence to enforce his Bishops and Clergy to submit unto it. 3ly. That the Patriarch of Constantinople, and other Greek Prelates, Clergymen, Nobles, Magistrates, and the People stoutly opposed it, and that it produced great Schisms in that Church and Empire. 4ly. That the Emperor was forced to make sundry Apologies to them thereupon, that it was done only out of necessity, and policy, to avoid present dangers threatening both that Church, Empire, and Constantinople itself, without any prejudice to the Greek Church for the future; not upon any real grounds of conscience, piety, or verity: upon all these considerations, this submission will be no advantage at all to the Pontifician Cause or Primacy; the verity whereof this passage of * Histor. Romanae, l. 5. Francofurti, 1567. f. 16. Nicephorus Gregoras, a famous Greek Historian flourishing in that age, most clearly discovers. Proinde tot difficultatibus circumventus Imperator Palaelogus, pene ad desperationem compulsus, Legatos ad Papam mittit, de ineunda veteris et novae Romae Ecclesiarum concordia, modo * Who raised great forces to dethrone him. Caroli expeditionem averteret. Ea Legatio a Pontifice benigne audita est: ea se facile, quae Imperator petivisset, consecturum esse * pollicitus. pollicito. Statimque suos Legatos illis adjungit, qui concordiam conciliarent atque amplectarentur. Cujus haec tria capita fuerunt. Primum, ut in sacrorum velaminum hymnodiis, Papae cum quatuor Patriarchis mentio fieret. Alterum, ut liceret cuivis Romam veterem, quae Curia major & perfectior esset, appellare. Tertium, ut illi Principatus in omnibus deferetur. De appendiee vero sacri Symboli, quam illi novarunt, aut alio quovis argumento, tum nulla acrior contentio incidit: sed (quod ad eas quidem res attinebat) pacata & tranquilla fuerunt omnia. At Patriarcha Josephus, ea concordia repudiata, sede sua cessit: nec multò post, relicta urbe, se in Archistrategi Monasterium ad Bosphorum contulit, ubi reliquum atatis tranquillo & religioso otio exigeret. His rebus Sacerdotum. collegium concitarum, haud obscure ferebat, se non esse quieturu●: plebemque ab Imperatoria ilia concordia revocabat, Martyrii et Coronarum tempus esse clamitans; ita ut magnus inde tumultus excitaretur, atque in atrocem tempestatem erumperet: & Imperator externis negotiis relictis, omne suum studium ad res domesticas transferre cogeretur, urbana pericula externis graviora ratus. Erant enim non pauci e Magistratibus etiam, qui decretis illius acriter adversarentur. In eas igitur redactus angustias, duas sibi patere vias arbitratus, summa necessitate nihil tertium admittente in praesentia: ut aut omnes sibi assentirentur, aut hostium loco haberentur, Quamobrem adversariorum animos, principio verborum blanditiis, et comitate morum conciliare sibi, et obnoxios reddere siudebat: caeptam eam esse rem, nullo study novitatis, sed propter difficultates temporum. Esse autem prudentiae, impendentes praecavere calamitates: et si quid ad graviora mala avertenda novandum sit, non esse eunctandum. Si enim hostes adventarent, urbe adhuc multis in partibus lacerata, modoque instaurdta, & velut à multiplici dudum morte reviviscente, praesentia mala graviora futura superioribus; ac dominos fore hosts, non tantum sacrorum, sed omnium simul, liberum, conjugum, & rerum: quorum domini vi abrepti, libertate cum servitute commutata, non corporibus tantum, sed animis etiam hostium sequi voluntates cogerentur. Id etiam reliquum fore, ne quis mores partrios ac vetera instituta tueretur; immo ut sacrae leges et sanctiones expeditissime et depraverentur et everterentur. Quae cum ipse praevideret, necessitati parere haud recusasset: exiguumque damnum, quod prudentiae munus sit, magno emolumento posihabuisset: minoraque adversariis, ut majorjbus potiretur, concessisset. Hac oratione alios commovit Imperator, alios non item. Vnde suasione omissa, viam alteram ingressus, et vi gressatus est: cujus variae rationes fuerunt, publicationes bonorum, relegationes, custodiae, excaecationes, flagra, mutilationes, omnia denique quibus virorum fortium et mollium animi explorantur. Ac quorum studium cognitione regebatur, (qui pauci erant) i● magnis et fortibus animis omnia libenter tolerabant et perpetiebantur, quae potestas Imperatoris inferebat. Maxima vero pars veri judicii expers, saex plebis, et circumforanea turba, semper novis rebus gaudens, asperis velut in scena palliis induti, ubique terrarum sparsim et passim vagati sunt, ubi Christianos esse audiberunt: in Peloponeso (inquam) Achaia, et Thessalia, et Colchide, ubique denique gentium extra ditionem Imperatoris: neque universalem pacem confervare volentes; neque inter sese: sed alii aliis nominibus ascitis, partim Arsenii aut Josephi Patriarchae sectam profitendo, partim alia jactitando, tempus terebant; plerique et decipientes et decepti. Nec enim deerant, qui oracula in vicis & urbibus, quasi modo à Dei conspectu reversi, cantarent: nec post Ecclesiae instaurationem, vitae ratione mutatae. This was the sad issue of this Emperor's compliance with the Pope and Church of Rome, soon after generally disavowed by the Greek Church and Prelates. a Hist. Angl. An. 1275. p 4. Thomas of Walsingham, b Polychron. l 7. c 37. Ranulph●s Cestrensis, c De Eventib. Angl. l. 2. c. 16. col. 2438. Henry de Knyghton, and others, give us this brief account how many Bishops, Abbots, Prelates, were present at, and what was decreed in this General Council. Hocanno Gregorius Papa decimus, Kalendas Maii, apud Lugdunum Generale Concilium celebravit, ad quod Graeci & Tartari, solennes nuncios transmiserunt; Graeci ad unitatem Ecclesiae se redire spondent, in cujus evidens signum cum cantaretur Symbolum, hortante Domino Papa, trina vice nuncii eorum, & in Spiritum Dominum vivificantem, qui ex Patre Filioque procedit, replicaverunt celebriter & devote; without making any mention at all of their premised Epistles and acknowledgement of, or submission to the Popes or Church of Rome's Supremacy. Nuncii vero Tartarorum baptizati, & infra tempus Concilii ad propria redierunt. Affuit ibi Praelatorum numerus, quingenti Episcopi, Abbates sexaginta, Praelati vero alii circa mille; unde dixit quidam, Gregorius Denus congregat omne genus: Ibi statutum est illud insigne, & a retroseculis insolitum; quod omnes Rectores Curati deinceps forent Sacerdotes: Prohibiti sunt et Bigami primam tonsuram defer; et quod nulli hominum deinceps liceat Decimas suas ad libitum, ut antea, ubi vellet assignare; sed matrici Ecclesiae omnes Decimas persolvent: Ipse quoque Gregorius Decimam sexennalem universali Ecclesiae imposuit; pluralitatem beneficiorum Curatorum damnavit. Aliquos status de ordinibus Mendicantium approbavit, utpote Praedicatores, et Minores, aliquos toleravit, utpote Carmelitas et Augustinenses, Aliquos reprobavit, ut Saccinos, qui intitulantur de Poenitentia, sive Valle viride, et consimiles. What else was there decreed, you may read at large in d Tom. 3. Binius his Councils, and Centur. Magdeburgenses, Tom. 13. c. 9 e Chronica, c. 26. col. 1921. William thorn records of Nicholas Abbot of St. Augustine's Canterbury, Anno Dom. 1274. Adivit idem Abbas Generale Concilium L●gduni in expensis CC. librarum, and f De Eventib. Angliae, l. 3. c. 1. col. 2461. Henry de Knyghton stories: That in this Council, Papa petiit auxilium ab Ecclesiaire in terram sanctam, Archiepiscopus Cantuariensis Robertus de Kylwarbi non audebat neg●re petitionem Papae, eo quod ipsum promoverat. Inter alios, qui nolebant concedere, Magister Richardus de Peccham, Decanus Lincolniensis proposuit unam ●illam excusatoriam, quod terra Angliae in tantum fuit depauperata per diversas Guerras, et Decimas, et Subsidia, per Papas concessa per sex annos, quod non possent le●are aliquod Subsidium, et vix vivere. Statimque Papa p●vavit eum ab omni beneficio, (such was his tyrannical Papal injustice) et ●abuit Decimam de sex annis ab Ecclesia; et tertia die restituit eum ad beneficia sua. Papa fecit ibi multas Constitutiones, quae vocantur Graegorianae; & moriebatur eodem anno ultra montes. g Annal. Boiorum, l. 7. p. 568. See Cent. Magd Tom. 13. col. 918. Johannes Aventinus renders this account of this Council, and the Pope's proceedings therein. Circa eundem temporis tractum Gregorius decimus sacricolarum Concilium Paschalibus Lugduni habet, undecunque Pontifices accessivit, ex Alemannia, Gallia, Angli● quaternos, Hispania duos, ex Sicilia regno Ecclesiae, Vngaria, Dacia, Boiemia, Polonia, Snionibus, Nordovicis, & Scotis singulos, vocatoque concione, ●x libris sacrae historiae, quos Macchabaeorum nominant, praefatus, curam studiumque bel●i, utriusque Reipublicae administrationem ad Episcop●s et Antistites attinere, multis verbis persuadet; collegis Palestinam expeditionem, et ad * Therefore th●y didcot submit unto him, as Matth. Westm. sto●ies. Graecos su●igendos Romano Sacerdoti arma induenda censet: Deinde leges, quibus vi●a S●cerdotum, Monachorum Antistitumque castigentur, corrigantur, rogat: Zopfreonnas genus foeminarum sacratarum abolet. Tum omnium rerum Ecclesiasticarum decimas in sex annos Monachis, mystis, majoribus, minoribus Pontificibus imponit, partem octavo Kalendas Julii, alteram portionem octava Kalendas Januarii numerare jubet. Postremo haec Decreta scissit, promulgat, piacularii, atque sacro aur●culario praefeci darent operam, orent, instent, suadere non desistant, ut rei sanctiss●mo proposito Pontificis maximi, ae●e, pecunia, opibus faveant: Quisque Christianus, puer, vir, infans, puella, foemina, Sacerdos, profanus capite censu● sit, quotannis nummum tribuat. Devotus est, quisquis iis pensionibus adversus iverit. Pleraque alia tum, ut alias, magis argutorum hominum more, quam ex aequo & bo●o commenta sunt. Romulei vultures, quibus def●●udari, atque compilari populus solet, et quae neutiquam Deo immortali cordi fuisse exitus probavit, ●ventus docuit, plerique ad concilium coacti ire, eo luxu habitum est. Impendiis non suffecere Aurum, Argentum, Gemmae, Vestes p●e●iosae artis, opes Templorum venundatae, pauperibus, qui solvendo non erant, dirae dictae. Cistercienses Monachi, quibus Pontifex Romanus amicus erat, hasce suarum aedium decimationes redimere millibus unciarum argenti puri sexcentis atque quadragints. Furstenfeldenses duo pondo argenti Teutonica pensitarunt, sunt unciae duae & trigin●a. A caeteris omnibus Decimae superbe a●que avare eractae; et licet Decimas eodem anno animam efflasset, nihilo secius tamen Romani Flamines decimas per sex annos extorta per vim pecunia a Germanis emungerent: rumore dissipabant, se suo periculo, a●que stipendio Palestinam, Aegyptam, Asiam, Africam erept●ros Turcis, Saracenis, Tartaris; (but performed neither.) Quamobrem & Ruaolphus illa lege atque omine primario Sacerdoti Bononiam, Praefecturas, Ducatus, Urbes, Regiones Italiae hactenus Imperatoribus parents (Romaniolam Martinus vocat) quae quotannis millia drachmarum Auri septingenties pensitarent, concessit. In this Council there was this Antimonarchical Decree, or Constitution made, to advance the Popes and Prelates illegal Sentences, Interdicts and Excommunications, denounced against Kings, Princes, Nobles, Judges, and Kings Officers, for executing their legal Writs against them, and the denouncers of them. h Cent. Magd. 13 cap 9 col. 937, 938. Praesenti generali declaramus Edicto, beneficium relaxati●nis ad cautelam, quo ad interdicti sententias, in Civitates, Castra, vel quaelibet alia loca sive terras aliquas generaliter promulgatas, locum aliquatenus non habere. Quicunque pro eo quoth in Reges, Principes, Barones, Nobiles, Ballivos, vel quos●ibet minis●ros eorum, aut quoscunque alios Excommunicationis, Suspensionis, seu Interdicti sententia fuerit promulgata, licentiam alicui dederint occidendi, capiendi, seu alias in personis aut bonis suis vel suorum gravandi, eos qui tales sententias protulerunt, sive quorum sint occasione perlatae, vel easdem sententias observantes, seu tali●er excommunicatis communicare volentes (nisi licentiam ipsam re integrâ revocaverint: vel si ad bonorum captionem occasione ipsius licentiae sit processum, nisi bona ipsa fuerint infra octo dierum spacium restituta, aut satisfactio pro ipsis impensa) eo ipso sententiam excommunicationis incurrant. Eadem quoque sententia sint innodati omnes, qui ausi fuerint praedicta licentia data uti, vel aliquid praemissorum, ad quae committenda dari licentiam prohibuimus, alias committere suo motu. Qui autem in eadem sententia permanserint duorum mensium spacio, extunc ab eo non possin●, nisi per sedem Apostolicam absolutionis beneficium obtinere. But this Constitution was never received, but protested against by our King Edward the 1. his Successors, Judges, and Courts of Justice, as succeeding Records attest. In this Council of Lions under Pope Gregory the 10th, (not Boniface the 8. as Sir i 2 Instit. p. 27●. Edward Cock very grossly mistakes, being not Pope till 28 E. 1.) this resoluon of an ancient doubt concerning the allowance of Clergy to Bigamists, was declared by this Constitution. k Cent. Magd. 13. cap 9 ●ol 930. Altercationis antiquae dubium praesentis declarationis oraculo decidentes, Bigamos omni privilegio Clericali declaramus esse nudatos, et coer●ioni fori secularis addictos, consuetudine contraria non obstante. Ipsis quoque sub anathemate prohibemus deferre tonsuram, vel habitum Clericalem. There arising a doubt between some Bishops and the King's Judges concerning this Constitution, soon after its making & promulgation, An. 4 E. 1. Whether it extended to such as were Bigamists before, or only to such as were Bigamists after its promulgation? The King, not in a Great Parliamentary Council, wherein all the Bishops, Abbots, Nobles, and Commons of England were assembled, (as Sir l 2 Instit. p. 267. Edward Cook● very gravely misinforms the World, in his Commentary upon the Statute of 4 E. 1. De Bigamis, cap. 5.) but, In praesentia venerabilium Patrum quorundam Episcoporum Angliae, (most likely those who were at this Council) & aliorum de Consilio Regis, tam justiciarii quam alii, propounded this doubt; who after debate thus expounded this Constitution, and decreed that it should be put in Writing for a perpetual memory, and firmly observed. * De Bigamis, cap. 5. De Bigamis quos D. Papa in Concilio Lugdunensi omni privilegio Clericali privavit, per Constitutionem inde editam, & unde quidam Praelati illos qui effecti fuerant Bigami ante praedictam Constitutionem, quando de felonia rectati fuerunt, tanquam Clericos exigerunt sibi liberandos: Concordatum est et declaratum coram Rege et Concilio suo, (against the Bishop's exposition of it) quod Constitutio illa intelligenda sit, quod sive effecti fuerint Bigami ante praedictam Constitutionem, sive post, de caetero non liberentur Praelatis, immo fiat eis justitia sicut de Laicis. By which it is apparent; First, that the Constitutions of Popes in this and other General Councils, did not oblige the King, Kingdom, Church or Subjects of England, unless they were publicly received, approved, and ordered to be observed by the King and his Council after their publication. 2ly. That the King, his Council, and Judges, not the Pope or Bishops alone, were the proper Expositors of the Decrees and Constitutions of General Councils, and in what sense they should be observed. 3ly. That the Constitutions of Popes in General Councils, to which the King's Proctors disassented, though overruled therein, did not oblige the King or his Subjects within his own Dominions, though other Kingdoms or Churches embraced and submitted to them, as in this, and the promised Constitution in this Council, concerning Interdicts and Excommunications. The Ex●cutors of John Maunsel, Treasurer of York, having by his last Will assigned to the Vicars of St. Peter's in York a Message of his in York, to maintain an Anniversary for his soul, of which they were afterwards dispossessed by others; The King upon Complaint thereof, as Supreme Ordinary, issued this Writ of Inquisition, to examine the truth thereof; and restore the said Message to the Vicars, to maintain the Anniversary, for the salvation of John Maunsel his soul. REX dilectis & fidelibus suis Elye de Bek, & Johi le Espicer Majori Eborum salutem. Pat. 2 E. 1. m. 16. dorso. De Inquisitione facienda. Ostensum est Nobis ex parte Richardi Custodis Vicariorum Ecclesiae beati Petri Eborum et eorundem Vicariorum, quod cum Johannes de Oks, & Johannes de Hesil, ac alii Executores Testamenti Johannis Maunsell quondam Thesaurarii Eborum, assignassent eyes unum Messuagium, cum pertinentiis in Eboraco, quod fuit ipsius Johannis, ad Anniversarium ejusdem Johannis celebrandum, & dicti Vicarii in pacifica seisina Messuagii praedicti juxta assignationem praedictam extitissent, quidam Johannes de Aucer, & Jacobus de Cimiterio, venerunt ad Messuagium praedictum, et praedictos Viearios ibidem a seisina ejusdem Messuagii ejecerunt, et illud eis detinent. Ita quod Anniversarium illud facere non possu●t juxt● assig●ationem praedictam, in periculum animae ipsius defuncti, et praedictorum Cu●●●dis et Vicariorum dampnum non modicum et gravame●. Nos igitur pro eo quod praedictus Johannes Maunsell Domino H. quondam Regi patri nostro & nobis in vitasua diutina & laudabilia praestitit obsequia, saluti animae suae prospicere, et assignationes Ex●cutorum praedictorum rite ●actas manutenere volentes. Assignavimus [Vos] ad inquirendum per Sacramentum proborum et legalium hominum de Civitate praedicta, pox quos rei veritas melius sciri poterit, veritatem praemissorum, et ad exhibendam partibus plenam justitiam in praemi●●●s. Et ideo vobis mandamus, quod ad certum diem quem ad hoc provideritis usque Eborum accedatis, et Inquisitionem illam diligenter faciatis, et partibus plenam justitiam exhibeatis in praemissis, sicut praedictum est: Mandavimus enim Ballivis nostris Eborum quod ad certum diem quem ei scire facietis, venire faciant coram vobis tot & tales probos & legales homines de Civitate praedicta, per quos rei veritas in praemissis melius sciri poterit et inquiri. In cujus, etc. Dat. per manum, etc. apud Westm. 13 di● Maii. I shall conclude this Year with this memorable Patent or Writ of the King, as Supreme Ordinary and Governor of all Ecclesiastical persons within his Reaelm, for the apprehending of certain Vagrant Canons of Lantony, who despised the regular discipline of their Order, and deserted their House without their Prior's licence, to the scandal of the Church, and to deliver them over to their Prior to be duly corrected. REX omnibus Ballivis, etc. salutem. Cum Nich. de Fekenham, Leonardus de Pat. 2 E. 1. m. 18. De Canonicis vagantibus arrestandis. Lantonay, & Johannes de Ros Canonici de Lantonay prima, sine licentia sui Prioris, et spreta regulari disciplina Domum suam nequiter exierunt, et tanquam profugi et vagabundi de loco ad locum discurrant, in scandalum Ecclesiae; per quod sententia excommunicationis meruerunt innodari, sicut per literas venerabilis Patris J. Hereford. Episcopi accepimus. Nos insolentiam praedictorum Canonicorum sic vagantium quantum in nobis est reprimi volentes, ad requisitionem dicti Episcopi, necnon & Prioris Prioratus praedicti, Vobis mandamus, quod cum praedicti Canonici per vos transitum fecerint, ipsos arrestari, et eidem Priori liberari faciatis, secundum exigentiam sui Ordinis castigandos. In cujus, etc. Dat. apud Westm. 3. die Maii. The very next Year the King by his Sovereign Ecclesiastical Authority issued the like Commissions or Writs for the apprehending of some vagrant and apostate Freers' of the Order of St. Augustine, who had deserted their Houses and Order, to the prejudice of their souls, and scandal of their Order. REX Vicecomitibus & omnibus aliis Ballivis & fidelibus suis, etc. salutem. Pat. 3 E. 1. m. 18. De Fratribus vagabundis. Quia pro certo intelleximus, quod aliqui de fratribus Ordinis Sancti Augustini spreta professione sua, ordinem praedictum egressi vagantur per plures Com Regni nostri, in dispendium animarum suarum, et praedicti Ordinis scandalum manifestum. Et volumus quod ad ipsorum fratrum sic vagantium insolentiam reprimendam, fratribus praedicti Ordinis literas Capituli sui super hoc habentibus subvenire. Vobis praecipimus, quod fratres ejusdem Ordinis sic vagantes ubicunque inventi fu erint in Ballivis vestris sine dilatione arrestari, et fratribus dicti Ordinis liberari faciatis, secundum Regulam praedicti Ordinis, prout justum fuerit, castigandos. Talem diligentiam ad hoc apponentes, quod eam meritò commendare debeamus. In cujus, etc. per annum duraturas. Teste Rege apud Westm. 20. die Junii. Consimile de fratribus vagabundis ejusdem Ordinis supradicti, Pat. 3 E. 1. m. 36. Teste Rege apud Clyve 30 die Novemb. King Edward the 1. Anno 1274. the third year of his reign; a Mat. Westm. An. 1273. p. 363. Tho. Walsingham Hist. Angl. p. 5. & Ypodig. Neustriae, p. 64. Polychr. l. 7. c. 38. Henry de Knyghton de Event Angl. l. 3. c. 1. Polydor Virgil, Fabian, Holinshed, Graston, Speed, and others, in Edw. the 1. his life. Pacificatis quodammodo in Vasconia resistentibus inimicis, post Concilium Lugdunense consummatum ad Angliam properavit. Expectabat enim Regni sui Praelatos qui in Concilio fuerant, quia in ipsorum absentia non poterat coronari. Ritè eunctis peractis in partibus transmarinis, mare transiens 8. Kal. Augusti Anno Domini supradicto, Angliam est ingressus; Vbi à Clero & populo cum gaudio receptus est, & maximo cum honore. Soon after, 14 Kal. Septembris in Ecclesia Westmonasteriensi Eadwardus in Regem, & Aelianora, soror Regis Hispaniae in Reginam, à Roberto Archiepiscopo Cantuariensi pariter coronantur. Huic Coronationi interrerant Alexander Rex Scotiae, & Johan. Comes Britanniae, cum suis uxoribus, sororibus Regis Edwardi, cum Praelatorum, Comitum, & Baronum, aliorumque Nobilium multitudine copiosa. Rex in Crastino Coronationis suae recepto à Rege Scotorum homagio, ipsum dimisit ad propria plurimum honoratum. The pomp and solemnities of his Coronation, you may read in b H deKnyghton de Event. Angl. l. 3. c. 1. col. 2461. Henry de Knyghton, and others. Deinde fecit Rex diligentiam emendare et reformare errata Regni, ad laudem Dei, er honorem Ecclesiae ejus, et gravamina communis populi sui emend are proposse suo secundum rationem, & fecit Statutum apud Lundonias, quod vocatur Statutum Westmonasterii; to wit, the Statute of Westminster the 1. of which c An. 1275. p. 563. Matthew Westminster renders us this account. Rex ad Parliamentum Westmonasterii omnes Nobiles regni sui jusserat congregari. In quo Statuta multa ad utilitatem Regni fuerunt publicata, inter quae Judaeis fuit interdicta effraenata licentia usurandis. Et, ut possent a Christianis discerni, praecepit Rex, quod ad instar tabularum, ad unius palmae longitudinem, signa ferrent in exterioribus indumentis. In this Parliament (not in 18 E. 1. as a His 2 Instit. p. 506, 507. Sir Edward Cook● very confidently affirms) against this Historians Testimony, the express Records of Claus. 4 E. 1. m. 8, 11. and other Authorities, this Statutum de judaismo, against the Jews usury was b See the first Part of my Christian Demurrer against the Jews Remitter, p. 31, to 42. and Part 2. p 66. to 70. made for the honour of God, and a voiding of many sins arising from it, by the piety of the King. Pur ceo qe le Roy ad vieu qe mults des males & disherisons des probes hommes de sa terre sont avenus par les Vsuries qe les Iewes ont fait en arere, et que multz des peaches ent ount surs de ceo, mesque luy & ses aunc' eyent grand prens de la Jewrie tout en ceo en arerement, pur quant en le honour de Dieu, et pur le common prens deal people ordain le Roy est establie, que null' jew desormes ne priest riena Vsur y sur les terres, rents, ne sur autres choses, et qe null' Usury ne curge de saint Edward procheinment pass en avant, mes qe les Cobenantz abant faitz soient tenus save, qe les Vsurers mes cessent. Besides this particular Law, there were many excellent useful Statutes made in this first Parliament of his, as the Laws themselves well known to all Common Lawyers, and Sir * Page 156, to 266. Edward Cook's Commentary on them in his second Institutes sufficiently evidence: I shall only present you with the Prologue, and some few of his Laws relating to the Privileges and Jurisdiction of the Clergy, controlling some Canons of the Pope formerly used, to the obstruction of public justice, proper to my History. These be the Acts of King Edward, son to King Henry, made at Westminster c West. 1. An. 3 E. 1. The Preface. See Cooks 2 Instit. p. 156, 157. at his first Parliament general after his Coronation, on the Monday of Easter Vtas the 3. year of his Reign, by his counsel, and by the assent of archbishops, Bishops, Abbots, Priours, Earls, Barons, and all the Commonalty of the Realm, being thither summoned; because our sovereign Lord the King had great zeal and desire to redress the State of the Realm in such things as required amendment, for the common profit of holy Church, and of the Realm. And because the state of holy Church had been evil kept, and the Prelates and Religious Persons of the Land greeved many ways, and the people otherwise entreated than they ought to ●ée, and the peace less kept, and the Laws less used, and the offenders less punished, than they ought to be, by reason whereof the people of the Land less feared to offend; the King hath ordained and established these Acts under-written, which he intendeth to be necessary and profitable to the whole Realm. From which Prologue I shall observe; 1. That this King esteemed it a principal part of his Kingly office, to promote the common welfare of, and redress and reform the grievances in and of the Church, as well as in and of the State and Realm of England; and that by advice of his Lords and Commons, as well as of his Bishops, Prelates and Clergy, in his high Court of Parliament, not in a Convocation. 2ly. That when Prelates, Clergymen, and their Officers grieve and entreat the Subjects otherwise then they ought, they may without scandal be complained of in Parliaments, as well as Temporal Officers, who grieve, or evil entreat them or the King's Lay-Subjects. 3ly. That it is an ancient proper Right of our Kings and Parliaments to take diligent notice of, and make Laws to reform all abuses and oppressions, as well of and in the Church as Civil State, and that in the first place. Chap. 1. First the King willeth and commandeth, that the peace of holy Church and of the Land be well kept, and maintained in all points. And that common right be done to all, as well poor as rich, without respect of persons. And because that Abbots, and the Religious of the Land have been overcharged and sore greved by the resort of great men and other, so that their Goods have not been sufficient for themselves, whereby they have been greatly hindered and impoverished, that they cannot maintain themselves, nor such Charity, as they have been accustomed to do. It is provided, that none shall come to eat or lodge in any house of Religion of any others foundation then of his own, at the costs of the house; unless he be required by the Governor of the house before his coming thither: And that none of his own costs, shall entre and come to lie there against the will of them that be of the house. And by this Statute the King intendeth not, that the grace of bospitality should be withdrawn from such as need, nor that the Founders of such Monasteries should overcharge or greve them by their often coming. It is provided also, that none high nor low, by colour of kindred, affinity, or alliance, or by any other occasion, shall course in any Park, nor Fish in any Pond, nor come to eat, or lodge in the house or Manor of a Prelate, or any other Religious person, against the will of the Lord or his Bailiff, neither at the cost of the Lord nor at his own. And if he come in, or enter with the good will or against the will of the Lord or his Bailiff, he shall cause no door, lock, nor window, nor nothing that is shut, to be opened or broken by himself or any other, nor no manner of victual not other thing shall take by colour of buying or otherwise. And that none shall thresh corn nor take corn, nor any manner of vyttaile, nor other goods of Prelate, man of Religion, or any other Clerk, or Lay person, by colour of buying, nor otherwise, against the will and licence of him, to whom the thing belongeth, or of the Keeper, be it within Market Town, or without. And that none shall take Horses, Oxen, Ploughs, Carts, Ships, nor Barges, to make carriage, without the assent of him to whom such things belong. And if he do it by the assent of the party, then incontinent he shall pay according to the covenant made between them. And they that offend against these Acts, and thereof be attainted, shall be committed to the Kings prison, and after shall make Fine, and be punished according to the quantity and manner of the trespass; and after as the King in his Court shall think convenient. And it is to be known, that if they to whom such trespass was done, will sue for damages, they shall be thereto received, and shall be awarded and restored to the double. And they that have done the trespass, shall be likewise punished in the manner abovesaid. And if none will sue, the King shall have the suit, as for a thing committed against his commandment, and against his peace. And the King shall make enquiry, from year to year, what persons do such trespasses after as he shall think necessary and convenient. And that they that be indicted by such inquests shall be attached and constrained by that great distress to come at a certain day containing the space of a month, in the Kings Court, or where it shall please the King. And if they come not at that day, they shall be distreined again of new by the same distress, for to come at another day, containing the space of six weeks at the least, and if they come not then, they shall be judged as atteinted, and shall yield double damages (at the King's suit) to such as have taken hurt or damage, and shall make a grevous fyne after the manner of the trespass; And the King forbiddeth and commandeth, that none from henceforth do hurt, damage, or grevance to any Religious man, or person of the Church, or any other, because they have denied meat or lodging unto them, or because that any complaineth in the Kings' Court, that he hath been greved in any of the things abovementioned. And if any do and thereof be atteinted, he shall incur the pein aforesaid. And it is further provided, that the points aforesaid shall as well bind our Counselors, Justicers of Forests, and other our Justicers, as any other persons, and that the foresaid points be maintained, observed and kept. Likewise the King forbiddeth upon grevous forfeitures, that no Prelate, Abbot, man of Religion, or Bailiff of any of them, or of other, receive any man contrary to the form aforesaid. And that none shall send to the house or Manor of a man of Religion, or of any other person, his men, horse, or dogs to sojourn, nor none shall them receive, and he that doth (seeing the King hath commanded the contrary) shall be grevously punished. Yet it is further provided, that sheriffs from henceforth shall not lodge with any person, with any more than 5. or 6 horses; And that they shall not greve Religious men nor other by often coming or lodging, neither at their houses nor their Manors. This Act was principally made for the benefit of Prelates and Religious persons, to redress the grievances and abuses therein specified. Chap. 2. It is also provided, that when a Clerk is taken for gilt of felony, and is demanded by the Ordinary, he shall be delivered to him according to the privilege of holy Church, on such peril as belongeth to it, after the Custom aforetimes used. And the King admonished the Prelates, and enjoined them upon the faith that they owe to him, and for the common profit and peace of the Realm, that they should be indicted of such offences by solemn inquest of lawful men in the King's Court, in no manner shall be delivered without due purgation, so that the King shall n●t need to provide any further remedy therein. This Privilege of Ordinaries demanding Clerks imprisoned for felony, and delivering them to them, was contrary to the ancient Laws and Custom of the Realm, introduced after Beckets death, by the King's special grace and condescension: The abuse whereof by Prelates and Ordinaries, was restrained by this Act in 3. particulars. * See Cooks 2 Instit p. 164. Bracton, l. 3. ch. 23. Brit. l. 4. f. 11. 1. In demanding those for Clerks who really were not in sacred Orders. 2ly. In delivering them without making any Inquisition of the felony or crime for which they were committed; so as they escaped unpunished, or unattainted, & the King lost the forfeiture of their lands or goods. 3ly. By their delivering them out of their Prisons without any legal purgation after they were found guilty by Inquisition before the King's Judges. And if they did any thing against the King's ordination and Injunction, he threatens punishment and further remedy of these their exorbitances, to the public prejudice and disturbance of the Realm. Chap. 5. And because elections (of Bishops and others) ought to be free, the King commandeth upon great forfeiture, that no great person nor other, by force of arms, or menacing, shall disturb any to make free election. Chap. 21. That the Guardians of Archbishoprics, Bishoprics, Abbots, Churches, and all Spiritual Dignities, in time of Vacation, shall keep and sustain the Lands without waste and destruction. This was intended only of what was waste and destruction by the Common Law and Statutes, against waste. But the King and his Guardians of them did, and might by Law take Dear out of their Parks, Coneys out of their Warrens, Fish out of their Ponds, and sell their Copse woods for the King's provision and benefit, as far forth as the Bishops themselves might do; as I find by the Liberate Roll of 3 E. 1. m. 9 that very year, and sundry other Records of such Guardians accounts and allowances, in the Fine and Liberate Rolls. Chap. 28. And that none of the King's Clerks, nor of any Justicer, from henceforth shall receive the presentment of any Church, for the which any plea or debate is in the King's Court, without special licence of the King; and that the King forbiddeth upon peine to less the Church and his service. This punished the frauds and abuses of the Kings own Clerks, and Chaplains of his Judges and Officers, who prejudiced Patrons and their Clerks; by turning them out of the livings they injuriously usurped, and out of the King's service. Chap. 40. Touching the oaths of Champions it is thus provided, because it seldom happened, but that the Champion of the Demandant is forsworn, in that he sweareth, that he or his Father saw the seisin of his Lord, or his antecessor, and that his Father commanded him to deraigne the right; that from henceforth the Champion of the Demandant should not be compelled so to swear: Nevertheless his Oath shall be kept in all other points. This Act regulated and abolished inconvenient clauses in ancient Legal Oaths to prevent perjury; much more than * See Tom. 2. p. 706, 707, to 712. & Here, p. 78, to 83. New illegal Oaths imposed on the Subjects without Act of Parliament, to present on numerous Articles devised by Ordinaries and Visitors, wherein there is more apparent danger of perjury, then in Champions Oaths, aught to be prevented. Chap. 48. And for as much as it is great Charity to do right unto all men at all times (when need shall be) by the assent of all the Prelates it was provided, that Assizes of Novel disseisin, Mortedauncester, and Darrein presentment should be taken in Advent, Septuagesima, and Lent, even as well as Enquestis may be taken, and that at the special request of the King, made unto the Bishops. Before this Statute, the King's Justices Itinerant could not hold these Pleas, nor swear Juries, or take Oaths on these times before them, without the Popes or * See Tom. 2. p. 394, 407. Archbishops special licenses & dispensations in whose Province they were held, as this Statute intimates, & Pat. 8 H. 3. m. 2. Claus. 11 H. 3. m. 8. inform us; without incurring Ecclesiastical Censures: Which was first grounded (as I conceive) upon this Ecclesiastical Law of King Edw. the Confessor c. 3. * Roger. de Hoveden. Annal. pars posterior, p. 601. Spelmanni Concil. Tom. 1 p. 619. Lamba●di A●chaion. De Temporibus & diebus Pacis Regis. Ab adventu Domini usque ad Octavas Epiphaniae, pax Dei & sancta Ecclesiae per omne regnum. Similiter à Septuagesima usque ad Octavas Paschae. Item, ab Ascensione Domini usque ad Octavas Pentecosten. Item omnibus diebus Quatuor temporum. To which was added, Item omnibus Sabbatis, ab horanona & tota die sequente, usque ad diem Lunae. Item vigiliis Sanctae Mariae, Sancti Michaelis, Sancti Johannis Baptistae, Apostolorum omnium & Sanctorum, quorum solennitates à Sacerdotibus Dominicis annunciantur diebus, & omnium Sanctorum in Kalendis Novembris, semper ab hora nona vigiliarum, & subsequent solennitate. Item in parochiis in quibus dedicationis dies observatur. Item in Parochiis Ecclesiarum, ubi propria festivitas Sancti celebratur. Et si quis devote ad celebrationem Sancti adveniat, pacem habeat eundo, et subsistendo, et redeundo. Item omnibus Christianis ad Ecclesiam causâ orationis euntibus, pax in eundo et redeundo sit eyes. Similiter ad dedicationes, ad Synodos, ad Capitula venientibus, sive summoniti sint, sive per se quid agendum habuerint, sit summa pax. Etiam si excommunicatus aliquis absolvendi causa ad Episcopum confugerit, absolutus, eundo et redeundo pacem Dei et Sanctae Ecclesiae habeat. Quod si aliquis ei forisfec●rit, Episcopus inde Justitiam faciat. Veruntamen, si quis arrogans pro Episcopi justitia emendare noluerit, Episcopus Regi notum faciat. Rex autem constringat malefactorem, ut emendet eui forisfecerit, scilicet primum Episcopo, deinde sibi: et sic erunt duo gladii, et gladius gladium juvabit. The Bishops being many of them Judges, by their Canons extended this Law beyond its intention, which was only to secure persons from arrests, not to prohibit necessary legal trials on these times and days. John de Britton, (a Judge and Bishop under King Edw. the 1. at this time, as * Mat. Westm. An. 1275. some observe,) records, that Pleas on those times were prohibited by the Canons of the Church; his words are these. * Britton, cap. 53. Ou si ils ysoient assets des Jurours uncore purrount ascuns estre remuables par vereys' challenges de parties, et auri pur le temps en cas. Car houres ne seunt pas murs: Ear (per) Canon est defendu de seinte Esglise sur peyne de excomengement, que de la Septuagisme jesque all Vtas de Pasche, ne del commencement de Advent jesque all Vtas de la Epiffayne, ne en jours de Quatre temps, ne en jours de mayor Litanies, ne en jours de Robysouns, ne en la semayne de Pentecost, (to which he adds) ne en temps de sire blees, ne de vendenges que durant de la Saint Margaret, jesque all 15 the Saint Michael, ne en solennes joures festivals de fesaints de saints, nulluy ne jurge sur le Evangeilles, ne nul secular plea ne teigne, ne summouns se ne face en temps avantdits, issint que tout cel temps soit done a Dieu prier, et de appeser contekes, et de accorder ceux que sount a discord, et pur coiller les biens del terre, dont le people doit viure. Les Evesques nequedent et les Prelates de Seynt Eglise fount dispensations que Assizes et juries sount prizes en tielx temps par resonables enchesons. But these real or pretended Canons being prejudicial to public Justice and Legal trials, were now abolished as a grievance in this Parliament at the King's request, and that by the assent of his Bishops, which else he would have reform without them, being a public grievance, against the Great Charter, ch. 29. and his Coronation Oath, Not to delay Justice to any man, especially in these Actions requiring speedy remedies. I find in the Clause Roll of 3 E. 1. m. 16. Dorso. a Lease of an House, Lands and Rents in Badelking, made for life by Andreas de Scaccario, Domino Francisco de Bononia Legum Doctori et illustris Regis Angliae Consiliario; which Mr. * Dissertatio ad Fletam, cap. 8. p. 526. Selden conceives to be Francis Accursius a famous Doctor of the Civil Law, whom the King made use of in his affairs in foreign parts; but that the Canon Law and professors of it had then any public countenance or encouragement under this King or any of his predecessors, I cannot find by Record or Story, being generally exploded and discountenanced for the * See p. 14, 15, 62, 63, 64. premised reasons, as inconsistent with the King's prerogative, and Common Law in many things. * Antiq Eccles. Brit. p. 194. Matthew Parker Archbishop of Canterbury rendereth us this account of Pope Gregory's fraud and ●mpostures, in granting Dimes to King Edward the 1. both before and in the Council of Lions, under pretext of relieving the Holy Land, the greatest part whereof he and his Agents converted to their proper uses. Itaque Gregorius Edwardo ad eos sumptus, quos in Syria fecisset recuperandos, potestatem concessit bonorum in Anglia quorumcunque, tam Lemporalium quam Spiritualium d●c●mam partem a Clero percipere. Egregium scilicet munus, cum de suo largiri nihil voluit, de alients bonis sumendi veniam indulsit. Cumque Edwardus jam paucis aiebus in Reginae Matris & Antistitum Procerumque suorum de consuetudine ad deliberandum de publicis, privatisque negotiis fuisset, in Angliam à Gregorio Papa missus venit Romanus quidam Clericus Raymundus, natione Guasconus, cum authoritate viros Ecclestasticos Papalibus animadverfionibus compellendi, Decimam tam Temporalium quam Spiritualium Edwardo Regi solvere. Ex qua fine mora collecta pecunia Rex perexiguam tulit partem; Raymundus enim (qui nomine Regis huic conficiendae pecuniae praefectus fuit) Papalis potius et Romanae cupiditatis, quam Regiae necessitatis quaestor existimari jure debuit. Qui cum rationes retulisset pro suis in hoc negotio, Expensis atque opera non modicam portionem detraxit, deinde Papae Domino suo donum tanto Pontifice dignum exhiberi postulavit. Quae duae rationes, hanc tam copiosam pecuniam pene totam absorpsit, ut Regi ex praesulum benevolentia vix aliquid Regiis dignum gratiis relictum sit. Eumque hoc exemplo Gregorius Papa in Christianas' Ecclestas Romano more grassandi occastonem nactus esset, Concilium Generale indixit Lugduni, ubi cum inutiliter de conjungenda Graeca cum Romana Ecclesia multa acta essent, illius Conjunctionis ex Paleologi Graecorum Imperatoris & Episcoporum Graecorum literis ad Papam datis spes inanis, asiu Gregorii totum Concilium lactavisset, decretum fuit, ut toto proximo septennio proventuum Ecclestasticorum decima pars in Terrae Sanctae substdium solveretur. Cujus (ut patebit postea) cum Quaestores a Papa constituti essent, in Romanam avaritiam, non illius negotii expeditionem aut curam, tota conversa est. * Ibidem: Walt Gisborn Petr de ●ckeham. Hanc Decimam cum Gregorius postulasset, deliberandi diem Archiepiscopis, Episcopis, Praelatis flatuit, quo vel consentirent, vel dissentiendi causas & rationes ostenderent. Adveniente die plerique contradicere non aust apertis suffragiis assensi sunt. Inter quos Robertus Kylwarby Cantuariensis Archiepiscopus ab ipso (ut diximus) Papa constitutus. Pater, inquit, Sancte, Opus & creatio manuum vestrarum Ego sum, & Ecclesia mea Ecclesia vestra, bona mea, bona vestra sunt; Disponite ergo de Ecclesia mea, & de bonis meis, sicut de bonis propriis. Inter caeteros autem qui contradicere statuerunt, erat Simon quidam de Mepham Decanus Lincolniensis, qui Papae tradidit Schedulam excusatoriam, Angliae Ecclesiae expilationes diuturnas et varias continentem, quibus ita dejecta et depressa, aut vix aut ne vix quidem assu●g●re aut se attollere possit. Cui perlecta Schedula Papa, Dictasti Schedulam hanc D. Decane? Et ille; Pater Sancte, Ego dictavi & scripsi. Et Papa; Nunquid consentis, vel contradicis? Et ille; Domine, non contradico? Et Papa; Aliud est consentire, aliud non contradicere. Quid igitur, consentis? Eodemque iterum modo respondit, Domine, non contradico. Cumque aliter non responderet, privavit eum dicto citius omnibus beneficiis Ecclestasticis. Cujus metu caeteri sine contradictione assensus suos praebuere. Tandem ipse Decanus ne solus dissentire videretur, & dignitates amitteret, una eum reliquis assensus est, & elapso triduo beneficiis suis restitutus. In eoque Concilio Papa, quo facilius in oppressos anteactis injuriis Anglos seize insinuaret, Edwardum Regem ob terram sanctam sua praesentia & adventu servatum infinitis laudibus extulit. Hujus De●imae solutione a Clero promissa, Concilium statim a Gregorio dissolutum est. This being the Pope's principal design in summoning it, to extort a 7. years' Disme from the Clergy, by these pious Papal fraudulent pretexts. Soon after the Council of Lions, Pope Gregory the 10th. sent Raymundus de Nogeriis his Chaplain, as his Nuncio into England, Wal●s, Scotland and Ireland for certain affairs of the Church, especially to demand and receive from the King 8. years' arrears of the Annual Tribute, and Peter-pences, then due to the Church of Rome, by virtue of this original Bull, which I found in the White Tower Chapel; desiring the King therein to grant him a safe conduct through his kingdom, and to assist and advice him in his affairs when required by him. GREGORIUS Episcopus Servus servorum Dei, Charissimo in Christo filio Edwardo Regi Angliae Illustri salutem & Apostolicam benedictionem. Quod See Here, Tom. 2 P. 311, 312. ad benevolentem tibi & favorabilem matrem tuam Romanam Ecclesiam reverentiam jugiter exhibens filialem, non solum de juribus in quibus teneris eidem promptitudine sibi respondeas liberali, immo etiam ubicunque de suis pertractandis negotiis agitur fructuosus adjutor et propitius habearis, sirmam spem gerimus et infallibilem fiduciam obtinemus. Cum itaque dilectum filium Magistrum Raymundum de Nogeriis Capellanum nostrum, nobis & fratribus nostris meriro suae probitatis acceptum, pro Censibus colligendis, et denario beati Petri, ac debitis praefatae Ecclesiae requirendis, aliisque nostris et ipsius Ecclesiae negotiis ad parts Angliae, Walliae, Scotiae et Hiberniae jamdudum duxerimus transmittendum: Celsitudinem Regiam vestram requirimus attentius et rogamus, quatinus Capellanum ipsum benigne recipiens, et honest pertractans, Annuum Censum in quo constat eidem Ecclesiae te teneri pro instanti, et septem transactis annis in quibus non suit Census hujusmodi persolutus, Capellano ipsi nostro et Ecclesiae memoratae nomine liberaliter facias, et integre assignari; dictum Capellanum praefata negotia promoventem, habens circa illa pro nostra et Apostolicae sedis r●verentia propensius commendatum; eidem super hiis, ac etiam in securo conductu per Regnum tuum cum ab ipso fueris recuisitus, auxilium opportunum et consilium impensurus. Ita quod proinde Serenitat●m Regiam dignis laudibus et gratiarum actionibus prosequamur. Dat. Lugduni viij. Idus Novemb. Pontificatus nostri Anno Tertio. What answer the King returned to this his Bull, and another of like nature, precedent to it, appears by his memorable Epistle to this Pope, thus recorded in the Clause Rolls, An. 3 E. 1. m. 9 Cedula. SAnctissimo in Christo Patri & Domino Domino G. divina providencia Sacrosanctae Romanae Ecclesiae & universalis Ecclesiae Summo Pontifici, Edwardus ejusdem Claus. 3 E. 1. m. 9 Cedula. gratia Rex Angliae, Dominus Hib●rniae, & Dux Aquitaniae, cum reverentia & honore salutem & pedum oscula beatorum. Mandavit Nobis olim per literas apostolicas quas prona mentis devotione recepimus, vestra Sanctitas reverenda, ut annuum Censum in quo Sacrosanctae Romanae Ecclesiae, ratione Regni Angliae pro ●cto praeteritis Annis asseritis nos teneri, venerabili viro Magistro R. de Nogeriis Capellano vestro assignari liberaliter ac integre, nomine praedictae Romanae Ecclesiae faceremus. Nuper autem alias literas vestras recepimus cum reverentia, continentes, quod cum nos responstonem peticionis solutionis Census annui memorati quam nobis praedictus Eapellanus vester exposuit, vestrae et Ecclesiae Romanae nomine diligenter, deliberatione consilii Procerum Regni nostri in * Nota. Parliamento quod ci●ca Octabas Resurrectionis Dominicae celebrari in Anglia consuevit, pro eo duxerimus reservand. quod tempore receptionis praedictarum literarum vestrarum noviter ejusdem Regni nostri gubernacula sumpseramus: nunc de hujusmodi Censu sine ulteriori procrastinatione impendi faceremus eidem satisfactionem plenariam Capellano. Fatemur enim, Sanctissime Pater et Domine, ad Parlia●entum nostrum in Octabis Resurrectionis Dominicae prox. praeterito, Regni nostri Praelatos et Proceres evocasse, ibique multa statuisse, divina gratia favente, quae melioracionem status Ecclesiae Anglicanae, reformacionem Regni ejusdem respiciunt, et communis profectus populi sapiant incrementa: set antequam eidem Parliamento propter negotiorum multitudinem quae reformationis remedio indigebant finem imponere valeremus, eodem Capellano vestro responsionem debitam sibi fieri instanter postulante, quaedam gravis (nos) invasit, sicut Domino placuit, infirmitas corporalis, quae perfectionem multorum aliorum negotiorū et deliberationem petitionis Census annui supradicti, de quo dolemus non modicum, impedivit; sicque cum occasione infirmitatis hujusmodi, à qua per Dei gratiam, cujus est perimere & mederi, incepimus convalescere, idem Parliamentum fuerit dissolutum, et super hoc nequiverimus super petitione Census ejusdem deliberationem habere cum Praelatis et Proceribus antedictis, sine quorum communicato consilio Sanctitati vestrae super praedictis non possumus respondere; et jurejurando in Coronatione nostra praestito Nota. sumus astricti, quod Iura Regni nostri servabimus illibata, nec aliquid quod Diadema tangat regni ejusdem absque ipsorum requisito consilio faciemus. Reverendae benignitati vestrae humiliter supplicamus, et pro dono petimus spirituali, quatinus moleste non ferat Sanctitas vestra, si ad praesens super praedictis sicut vellemus non possumus respondere, immo patientia vestra paterna si placet nos super hoc habere dignetur de gratia excusatos. Pro firmo scituri, pie Pater et Dominus, quod in alio Parliamento nostro quod ad festum Sancti Michaelis prox. futur. intendimus, dante Domino, celebrare, habits et communicato consilio cum Praelatis et Proceribus memoratis, vobis super praemissis ipsorum consilio dabimus responsionem. Conservet vos Dominus Ecclesiae sanctae suae per tempora longeva. Teste meipso apud Westm. 19 die Jan. Anno Regni nostri Tertio. By which Record it is apparent, 1. That notwithstanding the King's great obligations to this Pope Gregory for the two Dimes granted him, his entertainment in his Court in his return from the Holy Land, and his double Letters and Nuncio sent to him, to demand and receive this annual rent of 1000 Marks, granted by King John's Charter, yet he denied to pay it without the advice and consent of his Prelates and Nobles in Parliament. 2ly. That he conceived it contrary to the Rights of his Crown, and his Coronation Oath newly taken, to preserve and maintain them inviolable. 3ly. That he delayed his answer thereto from one Parliament to another, yea never paid him one farthing thereof, nor his 4. next successors. The Bishop of Coventry and Lichfield and his Official suing a Merchant in their Spiritual Court for Debts and Chattels in his hands belonging to the King, against his Prohibition to them; thereupon the King issued this Writ to summon them to answer this their contempt. REX Vic. Salop. salutem. Praecipimus tibi quod ponas per vadi●s & salvos pl●gios Claus. 3 E 1. m. 10. dorso. Pro Rege. R. Coventr. & Litchf. Episcopum, & Magistrum Simonem Ballingdem, Officialem suum, quod sint coram nobis a die Sancti Michaelis in 15. dies, ubicunque tunc fuerimus in Anglia, ●stensuri quare cum eisdem Episcopo et Simoni inhibuerimus, ne placitum aliquod tenerent in Curia Christianitatis de Catallis vel Debitis nostris in manu et custodia Nicholai de Lodelawe Mercatoris nostri exisientibus, unde idem Nicholaus questus fuit, quod iidem Episcopus et Simon. traxerunt ipsum in placitum in Curia Christianitatis, iidem Episcopus et Officialis placitum illud postmodum tenere praesumpserint in Curia Christianitatis in contemptum mandatorum nostrorum, et contra prohibitiones nostras praedictas. Et habeas ibi nomina plegiorum & hoc breve. Teste Rege apud Keninton x. die Julii. It being the King's special office and duty to provide that the Alms and Lands bestowed by him and his ancestors on Churches and religious Houses, should be duly preserved, and rightly employed, without any waste, sale, or destruction, he thereupon issued out Writs for that end, to the Sheriff of Kent on the behalf of the Prior and Cell of Levesham. REX Vic. Kanc. salutem. Cum ad nos providere pertineat, ut Eléemosynae quae de patronatu nostrorum praedecessorum et nostro sunt, in statu debito absque Claus. 3 E. 1. m. 10. Dorso. Pro Priore & Conventu Cellae de Levesham. vasto, venditione, seu distractione inde facienda conserventur: Tibi praecipimus, quod non permittas quod Abbas de Gandavo, vel Ballivi sui vastum, venditionem seu destructionem faciant de boscis, domibus, vel hominibus pertinentibus ad Prioratum sive Cellam de Levesham, quae esi de Patronatu nostro: Et taliter te habeas in hac parte, ne per defectum tuum seu Ministrorum tuorum ad te graviter nos capere debeamus. Teste Rege apud Keninton Decimo die Julii. REX eidem Vic. salutem. Cum ad nos pertineat specialiter providere, quod in domibus nostri Patronatus erogationes et Eleemosynae a nobis et praedecessoribus Ibidem. nostris Regibus Angliae stabilitae absque diminutione vel dolo fideliter observentur. Tibi praecipimus, quod scire facias Abbati de Gandavo & Priori Cellae suae de Levesham, quod sint coram Nobis in Octabis Sancti Michaelis, ubicunqne tunc fuerimus in Anglia, cum omnibus munimentis dictam Cellam, una cum suis appenditiis, quocunque jure contingentibus, ut tunc coram Nobis super defectibus ac substractionibus si qui forte subsint, id fieri faciamus, quod de fidelium nostrorum consilio de jure videbitur faciendum. Et habeas ibi hoc Breve. Teste ut supra. The Archbishop of Canterbury having nulled an election of an Abbot to the Monastery of Faversham, and thereupon provided them another Abbot, to whom the King had given his royal assent, he made this certificate and request to the King, for Restitution of the Temporalties to him. EXcellentissimo Principi Domino Edwardo Dei Gratiâ Illustri Regi Angliae, Domino Hyberniae, & Daci Aquitaniae; R. miseratione divina Cantuar▪ Archiepiscopus, Claus. 3 E. 1. m 2 dorso. De Electrone de Faversham. totius Angliae Primas salutem, & per Regni Temporalis Administrationem vitam consequi s●mpiternam. Cum nos nuper Electionem factam de fratre Johanne de Romenbale per Monachos Mo●asterii de Faversham in Abbatem Electo justitia exigente cassaberimus, & eisdem Monasterio & Monachis de fratre Oswaldo de Estry, cui assensum Regium ad nostram instantiam devote adhibuistis providerimus. Excellentiam vestram attente rogamus, quatinus praefato Oswaldo in Abbatem per nos confirmato Administrationem bonorum temporalium & possessionum Monasterii antedicti juxta Regni vestri consuetudinem concedere dignemini in hac parte. Dat. apud Lamhethe 8 Idus Novembris. Anno Domini 1275. Consecrationis nostrae Anno Tertio. King Edward the 1. receiving by a special Messenger the Epistle of Abagathaan Prince of the Magali, sent to Pope Gregory by the Patriarch of Jerusalem, signifying his readiness to embrace the Christian faith, and assist the Christians in the holy Land against the enemies of Christ, and desiring King Edward to hasten thither to that end; he returned this pious answer to it, encouraging him in this Religious design, not extant in our Histories, but only in the Patent Rolls in the Tower. IN nomine Patris, & Filii, & Spiritus Sancti, unius Dei. Ex parte Edwardi Dei Gratiâ Regis Angliae, Domini Hiberniae, Ducis Aquitaviae; Excellenti & Potenti Pat. 3 E. 1. m. 32. dorso. Domino Abagathaan, Principi Gentis Magalorum salutem, & verae fidei notionem. Religiosus vir frater David de ordine Praedicatorum, Capellanus, & familiaris Venerabilis in Christo Patris fratris Thomae Patriarchae Jerusolomitan. Apostolicae sedis Légati, ad praesentiam nostram accedens, Literas quas sanctissimo Patri Domino G. Sacrosanctae Romanae & Universalis Ecclesiae Summo Pontifici, & aliis Regibus Christianis per vestros nuncios destinastis, nobis detulit, & ostendit: in quibus dilectionis affectum quam ad fidem Christianam, extra quam nullus omnino salvatur, habeatis, et propositum quod de praestando juvamine Christianis et Terrae Sanctae contra Christianae fidei mimicos, spiritu Dei ducti, sicut credimus, concepistis, collegimus et intellerimus diligenter, quod ineffabiliter est affectibus nostris gratum. Et de quo vobis assurg●mus ad gratiarum verbales actiones. Magnificentiam vestram rogantes, et in virtute altissimi obsecrantes, quatinus propositum vestrum sanctum velitis circa prosecutionem praedicti juvaminis per potentiam vestram ejusdem Christianae fidei Cultoribus exhibendi potenter & viriliter, ducere ad effectum. De adventu vero nostro ad terram praedictam, & de termino passagii Chrstianorum, vobis ad praesens non potuimus scribere veritatem, quia in confectione praesentium de praedicti passagii termino non erat per memoratum Summum Ponti●icem ordinatum, quam cito autem super praemissis, quod erit in proximo Deo dante, certitudinem habere poterimus, id Excellentiae vestrae curabimus intimare. Recommendamus potentiae vestra affectuosè quantum possumus praedictae negotium Terrae Sanctae, & omnes Christianos de partibus Orientis. Dat. apud Bellum locum Regis 26 die Januarii Anno Dom. 1274. & Anno Regni nostri Tertio. Some Religious persons and Clerks refusing to pay the Dimes granted to the King by the Pope, (notwithstanding the King's * ●ere, p 133▪ ● former Writs,) and their Excommunications for that cause by the Pope's authority; he thereupon issued other Writs this year to some Sheriffs to assist the Collectors to levy them when ever required by them. REX Vicecomiti Wygorniae, & omnibus Ballivis Hundredorum & Libertatum 〈◊〉 E 1. m. 〈◊〉 De Deci●●●vanda. infra dictum Com. existentibus salutem. Cum nonnulli Religiost et Clerici Decimam tam Spiritualium quam Temporalium Nobis a sede Apostolica ad duos Annos concessam detineant, et arrerag. ejus solvere contradicant, propter quod Executores ad ipsum Decimam colligendam deputati, ipsos excommunicationis sententia authoritate Apostolica innodarunt. Nos eorum induratam maliciam reprimere volentes, Vobis praecipimus firmiter injungentes, quod praedictam Decimam et ejus Arre●ag▪ a praedictis detentoribus seu contemptoribus, bell eorundem beneficiis et bonis in Balliva vestra celeriter lebari facere quandocunque a dilecto Clerico nostro Gilberto de Sutton, quem ad dictam Decimam colligendam deputavimus, fueritis requisiti. Et hoc nullatenus omittatis. In cujus, etc. Teste Rege apud Wyndf. 6. die Martii. Consimiles literae diriguntur Vic. Glouc. & omnibus Ballivis Hundred. & Libertatum infra dictum Com. existentibus. Consimiles literae diriguntur Vic. Warr. & omnibus Ballivis, etc. ut supra. Consimiles literae diriguntur Vic. Hereford. & omnibus Ballivis, etc. ut supra. The Abbot and Covent of Faversham being greatly indebted to Merchants and others, (by their expenses at Rome, and Papal exactions) the King by his Sovereign Ecclesiastical authority, to preserve them and their house from ruin, took them and all their lands, moneys, goods into his special protection, and committed them to the management of certain persons for discharge of their debts and necessary support, by this Patent. REX omnibus Ballivis & fidelibus suis ad quos, etc. salutem. Cum dilecti nobis in Christo Abbas & Conventus de Faversham, Mercatoribus & aliis Creditoribus Pat. 3 E. 1. m. 13▪ intus. Pro Abbate & Conventu de Faversham. suis in diversis debitis multimodis & immensis teneantur, ad quorum solutionem facultates ejusdem Domus per magni temporis spacium sufficere non possent absque dispersione Conventus praedicti, vel feodalium suorum dilapidatione, seu fortè Domus illius subversione totali, quod nollemus. Nos imbecilitati status ipsorum compatientes, ne hujusmodi discriminis aut depressionis periculum ipsis videatur imminere, Domum illam cum terris, redditibus, possessionibus, ac rebus aliis ad eam pertinentibus cepimus in protectionem et defensionem nostram specialem, & eam cum omnibus pertinentiis suis commisimus dilectis & fidelibus nostris Fulconi Peyforer, & Magistro Hamoni Doges, custodiend. quamdiu nobis placuerit. Ita quod omnes exitus, redditus, & proventus terrarum, reddituum & possessionum praedictae Domus, salva rationabili sustentatione Abbatis & Conventus ejusdem loci, ad exonerationem debitorum suorum & relevationem aliorum defectuum ejusdem Domus reserventur, & eisdem exonerationi & relevationi per visum aliquorum de discretioribus Domus ejusdem per adjutorium & Consilium dictorum Fulconis & Hamonis prout melius fieri poterit, applicentur. Nec volumus quod aliquis Vicecomes, aut Ballivus, aut Minister noster, aut alius quicunque in dicta domo aut Grangiis ad eam spectantibus, dum in Custodia praefatorum Fulconis & Hamonis sint hospitetur, sine ipsorum licentia speciali. In cujus, etc. Teste Rege apud Merrival, 17. die Augusti. The like protections were granted in the same form, to the Abbots and Covents of Bordesleye and Bynedon the same year, dated 5. & 9 Februarii, and to the Prior and Pat. 3 E 1. m. 33. intus. Covent of Thornholm 27 Februarii, but the custody of them, their lands and goods, to other persons. The Chalices, Books, Ornaments, Goods and Lands of the Hermitage near Cripplegate, London, being usually imbezilled for want of good Government and Regulation; the King being Patron thereof, out of his piety committed it to the care and Government of the Lord Mayor of London for the time being, by this Patent, to prevent the like imbezilments. REX omnibus, etc. salutem. Quia Calices, Libri, Uestimenta, Imagines, Campanae, & alia Ornaments & Bona Hermitagii juxta Crippelgate, quod Pat. 3 E. 1. m. 16. intus. De● Heremitagio juxta Cripelgate. est de advocatione nostra, & quod celebris memoriae Dominus H. Rex pater noster Roberto de Sancto Laurentio Capellano, cum omnibus pertinentiis suis dedit ad inhabitand quoad vixerit, post decessum Heremitarum heremitagii illius, tempore vacationis ejusdem, tam per viros Ecclesiasticos, quam Laicos subtrahi & asportari solent, pro eo quod heremitagium illud non fuit tunc sub certa Custodia & protectione alicujus. Nos ad hujusmodi dampna & pericula ibidem imposterum evitanda remedium adhibere volentes, Majorem nostrum London. qui pro tempore fuerit, ejusdem hermitagii nomine nostro quamdiu nobis placuerit, Custodem deputavimus et Protectorem, ut ipse heremitagium illud inhabitants, & redditus, & omnia alia ad illud pertinentia de caetero nomine nostro protegat et defendat. Et si quid eis forisfactum fuerit, id eis sine dilatione ●aciat emendari. In cujus, etc. Teste Rege apud Kenynton 12. die Julii. The Chancellor and University of Oxford, having at their proper costs founded a Chappelry in the Church of St. Mary's in the midst of the Town, to pray for the safety of the King, his Queen, Children, ancestors, and all their benefactors, the King highly commending their piety therein, and endeavouring to promote it, writ to all the Archbishops and Bishops of England and Ireland, to grant some special indulgences to all who should resort to this Chappelry to hear Mass or Prayers, by this Patent, wherein he thus expressed his Sovereign care to advance Religion and God's Worship, as the chief part of his Regal office; and records the honour and eminency of this famous University, as the Fountain from whence the faculty o● Theology, and the living waters of men's souls, did flow, and to which many resorted from foreign and remote parts to learn Philosophy and Divinity. REX Venerabilibus in Christo Patribus Archiepiscopis & Episcopis, per Regnum Pat. 3 E. 1. m. 34. intus. De Ecclesia beatae Mariae Oxon. Angliae, & terram Hiberniae constitutis salutem. Rem honestam agere credimus, cum ad id ex officio Regiae dignitatis intendimus, per quod divini cultus augetur nominis, et animarum salus, vivorum scilicet et fidelium defunctorum salubriter procuratur; jocundum nihilominus reputantes si ad praemissorum desideratos et foelices effectus amore virtutis, effundimus cum efficacia preces nostras. Cum igitur dilecti & fideles nostri Cancellarius et Vniversitas villae nostrae Oxon. ubi suum posuerunt trivium & quadrivium fundamenta, ubi sons scaturit Theologi●ae facultatis, ac ubi undae animae hominum venientium de longinquis, Philosophiae vestibus induuntur, in Ecclesia beatae Virginis dicti loci Capellaniam quandam deliberatione sancta nuper et provida duxerint statuendam, ut in ea tam pro nostra, Consortis et liberorum nostrorum incolumitate corporea, quam pro recolendae memor●ae Domini genitoris, ac aliorum progenitorum nostrorum, et omnium Benefactorum Vniversitatis ejusdem remedio animarum, Majestati divinae sacrifici● offerantur. Et ad haec incommutabiliter exequenda perpetuum Capellanum in ea, cui necessaria pro sustentatione vitae de proprio deputarent, duxerint ordinandum. Nosque desideremus ex cord, quod pia ipsorum ordinatio et honesta fidelium Christi subsidiis sustententur, ut devotionis per hoc cumulus augeatur, universitatem vestram attente requirimus et rogamus, quatinus divinae retributionis intuitu et nostrorum rogaminum omnibus qui ad Missarum sollempnia Capellaniae praedictae causa devotionis et orationis accesserint, indulgentias aliquas secundum quod potestatis vobis a Deo datae requirit officium, concedatis, ut ex hoc vobis a Deo praemium, et a nobis commendationis titulus, et multiformium gratiarum actiones possint et debeant merito provenire. Teste Rege apud Woodstock in crastino beati Thomae Martyris, Anno Regni nostri Tertio. He likewise out of his favour and respect to this University, and the advancement of Learning and Religion, confirmed all their former Privileges and Charters, to convene the Burgesses of the Town before them in all personal actions, commanding the Mayor and Bailiffs of Oxford to observe them to their power, and likewise issued a Writ to the Mayor and Bailiffs of Oxford, for regulating the excessive prizes of victuals, beer, wine, according to their Oath, by the advice and assistance of the Chancellor. REX omnibus, etc. salutem. Sciatis quod de gratia nostra speciali concessimus Pat. 3 E. 1. Pro Scolaribus Universitatis Oxon. Scolaribus Vniversitatis Oxon. quod de omnibus actionibus personalibus possint convenire Burgenses, et alios Laicos municipii nostri Oxon. coram Cancellario ejusdem Vniversitatis, et quod per prohibicionem nostram super hoc nequaquam impediantur. In cujus, etc. pro nostra libito voluntatis duraturas. Teste Rege apud Westm. xxx. die Octobris. REX Vicecomiti, Majori, & Ballivis suis Oxon. salutem. Volentes dilectis Ibid. De Cancellar. & Scolaribus Vniversit. Oxonii. nobis Canceliario et Scolaribus Vniversitatis Oxon. a progenitoribus nostris Regibus Angliae per literas suas patentes concessa, quibus hucusque rationabiliter usi sunt in omnibus et singulis suis articulis inviolabiliter observari, vobis mandamus, quod Cancellario et Scolaribus praedictis privilegia praedicta conservetis illaesa, et ab aliis omnibus quantum in vobis est illaesa conservari faciatis in forma praedicta. In cujus, etc. quamdiu Regi placuerit duraturas. Teste Rege apud Westm. 4. die Novembris. REX Majori & Burgensibus suis Oxon. salutem. Cum bonas & legales denaratas Claus 3 E. 1. m. 18. dorso. Pro Cancellar. & Scolaribus Vniversitatis Oxon. victualium facere, ac certam modificationem precii vini & rerum aliarum venalium in praedicta villa nostra providere & statuere quae vos praefatae Major. & alii Ballivae nostri ejusdem Villae, de consilio et assensu Cancellarii et Procuratorum Vniversitatis ipsius Villae, ex virtute juramenti praestiti fideliter observari facere teneamini, Pistores, et Braciatrices, necnon et alii victualium venditores assisas nostras in pane, potu, et maxime in vini venditione, et caeterorum victualium frangentes, hujusmodi victualia carius quam de jure facere debent vendunt in Villa praedicta, ad grave dampnum ipsius Vniversitatis, et totius communitatis ejusdem Villae, et in laesionem juramenti vestri et assisarum nostrarum praedictarum, sicut ex relatu quorundam fidelium nostrorum plenius intelleximus. Et ideo vobis firmiter injungentes mandamus, quatinus assisas nostras in hujusmodi victualibus, certam modificationem precii, cam vini quam rerum aliar. venalium de consilio et assensu praedictorum Cancellarii et Procuratorum in Villa nostra praedicta plenius observari et provideri faciatis. Scolares insuper Vniversitatis praedictae, suis libertatibus et consuetudinibus libere uti permittatis, prout temporibus retroactis eis rationabiliter ust sunt: Ita ne clamor ad nes inde proveniat iteratus, per quod manum ad hoc apponere debeamus. Teste Rege apud Westm. 2. die Maii. The Citizens of Norwich being severely * See Here, Tom. 2. page 1065, to 1068. punished, imprisoned, fined to the King, and to the Prior and Monks of Norwich, for burning and spoiling their Monastery and Cathedral Church, in the last year of King Henry the 3. and ordered to pay their damages thereby sustained; thereupon there were certain Persons chosen to mediate an accord between the Bishop, Prior, Covent and Citizens, what damages they should pay them; who varying in the sums, the one party demanding 4000, and the other proffering them only 2000 marks; they both at last agreed to refer themselves to the King's final Arbitrement concerning the sum; who ordered the Citizens to pay 3000 marks damages to them at several payments, as this Record informs us. CUM super actionibus & querelis quas Venerabilis Pater R. Norwicen. Episcopus, Claus. 3 E. 1. m. 3. intus. Compromiss. Episcopi Norwicen. Prioris & Conventus ejusdem loci, & Civium Norwicen. Prior & Conventus ejusdem loci ex parte una, & Communitas Civium Norwicen. ex altera, asserebant adinvicem se habere ratione combustionis Ecclesiae et Prioratus Norwic. ac dampnorum datorum occasione combustionis ipsius hinc inde, et alia ratione quacunque, mediantibus Decano Sar. et Thoma de Clare tractatus pacis inter parts fuislet habitus; Fuissentque per dictos Episcopum, Priorem & Conventum pro omnibus supradictis quatuor millia Marcarum petita a Communitate praedicta: Ac ex parte Communitatis ejusdem duo millia Marcarum oblata pro bono pacis: Tandem praedicti Episcopus & Prior pro se & Conventu suo, & Ad. de Toftys, Willus de Rollesby, Henr. le Chancer, & Rogerus de Tudenham, Cives Norwicen. prodictâ Communitate, super praedictis omnibus in Dominum nostrum Regem tanquam in arbitrum, arbitratorem et ordinatorem alte et basse compromiserunt. Ac volentes quod ipse inter dicta quatuor millia Marc. et duo Millia scindere et ordinare, et terminos ad solvendum statuere, ac omnes actiones & querelas praedictas sopire valeat pro suae libito voluntatis, promiserunt se quicquid idem Rex inter ipsas partes dicendum, arbitrandum vel ordinandum duxerit pace vel judicio super praemissis inviolabiliter servaturas, & facturas praedictum Conventum & dictam Communitatem in omnibus observari, Ad quae compelli per potestatem Regiam concesserunt. Under Nos Edwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, Dictum Regis super eodem Compromisso Habito super praemissis prudentum virorum consilio, In nomine Patris, & Filii, & Spiritus Sancti, Dictum nostrum dicimus & proponimus in hunc modum: Inprimis dicimus et ordinamus, quod omnes actiones et querelae quas habebant, vel habere poterant adinvicem usque hanc diem, ratione vel occasione praedictis, remittantur hinc inde. Et quod dicta Communitas reddat dictis Priori et Conventui ad reparandum seu reaedificandum Ecclesiam et Prioratum praedictos, Tria Millia Marcarum ad terminos infrascriptos, videlicet, quolibet anno Quingentas Marcas; medietatem scilicet ad Quindenam Pentecostes, & aliam medietatem ad Quindenam Sancti Martini, quousque dicta summa (Tria millia Marcarum) fuerit integrè persoluta. Dicimus etiam et ordinamus, quod dicta Communitas faciat fieri unum vas aureum ponderis decem librarum auri, precii Centum librarum argenti, ad tenendum corpus Christi super altare dictae Ecclesiae. Dicimus insuper et ordinamus, quod dicti Prior & Conventus faciant ex quacumque parte voluerint portam & introitum dicti Prioratus, absque dampno vel prejudicio alieno. Adhuc dicimus et ordinamus, quod praedicti Episcopus, Prior et Conventus bona fide in Curia Romana et alibi sumptibus Communitatis, exceptis expensis quas faciet Nuncius praedictorum Episcopi, Prioris et Conventus, qui ibit ad * Which usurped a Jurisdiction to excommunicate & interdict them, only to get money by their absolution. Curiam Romanam ad impetrandam relaxationem sententiarum latarum in dictam Communitatem et Civitatem Norwic. procurent, quod dicta Communitas et eorum Civitas a Sentenciis Excommunicationis, et Interdicti, et aliis latis in ipsos rationibus et occasionibus supradictis, absolvantur, et dictae sententiae totaliter relaxentur. Et si fortè super praemissis vel eorum aliquo dubitationem aliquam orncontigerit, Nos declarandi et interpretandi dubitacionem hujusmodi, retinemus Nobis plenariam potestatem. Dat. apud Westm. v. die Octobris, Anno r. n. Tertio. The King having the year before issued a Proclamation to banish all foreign Merchants who were Usurers (as sinful and mischievous persons) out of London and the Realm by a day, under pain of imprisonment and confiscation of their goods, issued this Writ to inquire after the persons and goods of all such who disobeyed his Proclamation, and to seize their goods and persons for their contempt. REX dilectis & fidelibus suis Fratri Joseph de Chancy, Thesaur. suo, & Johi de Cl. 3 E. 1. m. 23. intus. De bonis Mercatorum Vsurariorum arrestand●et cu●●odiendis. Lovetot. & Galfrido de Neuland, duobus vel alteri eorum salutem. Cum nuper publice clamari fecerimus quod omnes Mercatores Usurarii infra Civitatem nostram London. et alibi infra regnum nostrum commorantes, infra certum diem jam praeteritum, sub gravi forisfactura exirent regnum supradictum; Acquidam eorum in Civit ate praedicta & alibi in Regno nostro adhuc morentur, contra inhibitionem nostram praedictam, ut accepimus; Vobis mandamus, quod inquisita super hoc caute et diligenter veritate, si aliqui hujusmodi Mercatores infra dictam Civitatem vel extra in Regno nostro praedicto inveniantur, tunc corpora eorum et omnia bona et catalla sua in quorumcumque manibus ea inveniri contigerit, sine dilatioue aliqua arrestari, et salvo custodiri faciatis, donec aliud a nobis super hoc receperitis in mandatis. Et it à circumspectè & diligenter vos habeatis in hoc mandato nostro exequendo, quod diligentiam vestram exinde meritò commendare debeamus. Teste Rege apud Ringwood, xxiii. die Januar. The King according to the Law of Merchants, and custom of the Realm, having distrained the goods of all the Merchants of the Bishop of Liege, for a debt owing by this Bishop's predecessor to the Merchants of Florence, for moneys lent him to dispatch his and his Church's affairs in the Court of Rome; at the Pope's special request, released their goods by this Patent, the Bishop having promised to pay them the debt in his own Country. REX omnibus, etc. salutem. Cum nuper ad querimoniam Hugonis Papae & sociorum Pat. 3 E. 1. m. 34. intus. Pro Mercatoribus & hominibus Episcopi Leodien. suorum Mercatorum Florentinorum, mandaverimus Majori & Vicecimitibus London. & Ballivis nostris Sutht. quod omnes Mercatores de terra & potestate Episcopi Leodiens. ad parts Angliae accedentes per bona & catalla sua, secundum legem Mercatoriam, et consuetudinem Regni nostri distringerent, ad satisfactionem praefatis Mercatoribus Florentinis de quadringentis Marcis quas ipso Willielmo Electo praedecessori pradicti Epis●opi in * Where nothing could be obtained bu● for money. Curia Romana ad negotia sua et Leod. Ecclesiae expedienda mutuo tradiderunt, prout praefati Mercatores Florentini pecuniam illam sibi deberi rationabiliter ostendere possent coram iis. Ac Dominus Papa nos instanter requisierit, ut, cum Johannes jam Episcopus Leodiens. paratus sit super hoc eye in partibus suis exhibere justiciae complementum, districtionem illam Mercatoribus & hominibus de Episcopi Leodiens. remitteremus ad praesens. Nosprecibus dicti Domini Papae annuentes in hac parte, Vobis mandamus, quod dictis Mercatoribus et hominibus dicti Episcopi Leod. occasione debiti aut mutui praedicti non gravetis in aliquo vel molestetis. In cujus, etc. Teste Rege apud Woodstock 28 die Decembris. After the decease of William Button Bishop of Bath and Wells, (the Process and form of whose election, as likewise of his predecessors Walter Gifford, translated to York, I find registered in a very fair hand in the Leaguer Book of the Priory of Bath, p. 91. to 103.) The King upon the Petition of the Prior and Covent of Bath, and of the Dean and Chapter of Wells, granted this licence to them to elect a new Bishop. REX dilectis sibi in Christo, Priori & Conventui Bathon. salutem. Accedentes Pat. 3 E. 1. m. 34. Intus. De Licentia eligendi. ad nos fratres Johannes Preceptor, et Thomas de Wynton Commonachi vestri cum literis Capituli vestri patentibus, nobis ex parte vestra humiliter supplicarunt, ut cum Ecclesia vestra Bathon. & Ecclesia Wellensis sint per decessum bonae memoriae Willielmi nuper Episcopi vestri pastoris solacio destitutae, vobis & Decano & Capitulo Wellen. alium eligendi Episcopum licentiam concedere dignaremur. Nos igitur vestris in hac parte precibus favorabiliter inclinati, Licenciam illam vobis et ipsis duximus concedendam, Mandantes, quatinus vos una cum ipsis, talem vobis eligatis in Episcopum et pastorem, qui Deo devotus, regimini Ecclesiarum praedictarum necessarius, nobisque et regno nostro utilis et fidelis existat. In cujus etc. Teste Rege apud Oveston xx. die Decembr. REX dilectis sibi in Christo Decano & Capitulo Wellensi salutem. Accedentes ad nos dilecti nobis Henr. de Monteforti, & Magister Robertus de Brandon, cum Ibid. literis Capituli vestri patentibus, nobis humiliter ex parte vestra supplicarunt, ut cum Ecclesia vestra Wellensis, & Ecclesia Bathon. sint per decessum bonae memoriae Willielmi nuper Episcopi vestri pastoris solacio destitutae, vobis & Priori & Conventui Bathon. alium eligendi Episcopum licentiam concedere dignaremur. Nos igitur vestris in hac parte precibus favorabiliter inclinati, Licentiam illam vobis et ipsis duximus concedendam. Mandantes quatinus vos una cum ipsis, talem vobis eligatis in Episcopum et pastorem, qui Deo devotus, Regimini Ecclesiarum praedictarum necessarius, nobisque et regno nostro utilis et fidelis existat. In cujus, etc. Teste ut supra. How they proceeded in their Election upon this Licence to elect Robert Burnell, I find thus recorded in the Leaguer Book of the Priory of Bath, p. 109. MEmorandum de forma Electionis factae per viam compromissi in Ecclesia Cathedrali Wellen. de Domino Roberto Burnell, sub forma quae sequitur. Omnibus Christi fidelibus, ad quos praesens scriptum pervenerit, Walterus Prior, & Conventus Bathonienses; Edwardus Decanus, & Capitulum Wellenses, salutem in Domino. Noveritis quod nos constituti in Capitulo Wellensi, in Crastino Sancti Vincentii, anno Incarnationis Dominicae Millesimo ducentesimo septuagesimo quarto, ad eligendum futurum Pontificem assignati, ob tranquillitatem Bathoniensis & Wellensis Ecclesiarum & bonum pacis, dilectis in Christo tratribus nostris, Ricardo Suppriori Bathoniensi, Martino de Dunster, Matthaeo de Dunster, Johanni de Redingges, Thom● de Winton. Richardo de Chernibury, & Johanni Pr●centori, Monachis Bathoniensibus, Thomae Archidiacono Wellensi; Henrico de Monteforti, Magistris Constantino, Philippo de Stanton, Willielmo Subdecano, Roberto de Grandon, & Rogero de Cruk, Canonicis Wellensibus, ad eligendum nobis & ipsis de gremio, seu collegiis Ecclesiarum nostrarum praedictarum Episcopum & Pastorem hac vice ad diem praedictam, ommittimus vices nostras. Ratum habituri & firmum quicquid omnes ipsi, xiii. xii. xi. seu x. de eyes ad minus, in dicto Electionis negotio, dicta die, duxerint faciendum. Promittentes firmiter, quod ipsum habebimus in Praelatum, quem duxerint el●gendum in dictarum Ecclesiarum nostrarum patrem & pastorem. Dat. die, loco, Well●ns. etc. supradictis. In cujus rei testimonium sigilla nostra praesentibus sunt appensa. In nomine Domini nostri Jesu Christi Amen. Anno Incarnationis ejusdem 1274. Regnante Domino Edwardo illu●●ri Rege Angliae, mense Januario, in Crastino Sancti Vinceutii, x. sc●licet Kal. Februarii Bathon. & Wellen. Ecclesiis Pastoris solatio destitutis per mortem bonae memoriae Willi●lmi nuper ipsarum Episcopi, corporeque ipsius Patris tradito sepulturae, à Priore & Conventu Bathon. & Decano & Capitulo Wellensibus, dicta die ad el●gendum praefixa, vocatis vocandis in Capitulo Cathedralis Ecclesiae Wellen. invocata Sancti Spiritus gratia; Nos Ricardus Supprior Bathon. Martinus Prior de Dunster, Matthaeus de Dunster, Johannes de Redingges, Johannes Preceptor Bathon. Thomas de Wynton, Ricardus de Chernibury, Monachi Bathonienses; Thomas Archid●aconus Wellensis, Henricus de Monteforti, Magistri Constantin●s, Philippus de Stauntone, Willi●lmus Subdiaconus, Robertus de Graundon, & Regerus de Cruk, Canonici Wellenses; quibus commissa fuit potestas à Priore & Conventu Bathon. à Decano & Capitulo Wellen. providendi de Pastore, habito inter nos super his diligenti tractatu, potestate eadem in Dominum Robertum Burnell Canon●cum Wellen. virum providum & discretum, scientem et valentem Ecclesiarum jura tueri, patrem & Episcopum nostrum praeficiendum consentimus. Unde Ego praedictus Thomas Archidiaconus Wellen. pro me & con-compromissariis meis antedictis, de mandato & voluntate ipsorum con-compromissariorum meorum vice mea & omnium nostrum, eundem Dominum Robertum eligo nobis & Ecclesiis nostris Episcopum & Pastorem. Et ut fides huic Electioni adhibeatur, praesentibus Sigilla Capitulorum nostrorum sunt appensa. Upon the Certificate of this their Election to the King, he gave his Royal assent thereto by this Patent. REX Venerabili in Christo Patri R. Cantuar. Archiepiscopo, tetius Angliae Primaeti Pat 3 E. 1. m. 32. De assensu electioni factae salutem; Sciatis quod electioni nuper celebratae in Ecclesiis Bathon, & Wellen. de discreto viro Roberto Burnell Canonico Wellen. in Episcopum ejusdem lo●● Regium assensum adhibuimus et favorem. Et hoc vobis tenore praesencium significamus, ut quod vestrum est in hac parte exequamini. In cujus, etc. Teste Rege apud Kaveresham, 3 die Febr. REX Electioni nuper celebratae in Ecclesia Wellen. per Priorem & Conventum Bathon. Ibidem. De assensu electioni factae. & Decanum & Capitulum Wellen. de discreto viro Roberto de Burnell Canonicum Wellen. in Episcopum Bathon. & Wellen. Regium assensum adhibuit ●t favorem. Et hoc significatum est D●mino R. Cantuar. Archiepiscopo, ut quod vestrum est in hac parte exequatur. Teste Rege apud Caversham 2. die Febr. After his Confirmation by the Archbishop, and Fealty to the King, this Writ issued for the restitution of his Temporalties. REX Militibus, liberis hominibus, & omnibus aliis Tenentibus de Episcopatu Claus. 3 E. 1. m. 31. intus. De restitutione Temporalium. Bathon. & Wellen. salutem. Cum venerabilis pater R. Cantuariensis Archiepiscopus tocius Angliae Primas, electionem nuper celebratam in Ecclesia Wellen. per dilectos nobis in Christo Priorem & Conventum Bathon. & Decanum & Capitulum Wellen. de discreto viro Roberto Burnell Canonico Wellen. cui prius Regium assensum adhibuimus et favorem, confirmaverit, sicut per literas dicti Archiepiscopi patentes plenius accepimus, nos fidelitatem ipsius Electi cepimus, & eidem temporalia praedicti Episcopatus cum pertin. prout moris est, reddidimus. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Electo tanquam Domino vestro in omnibus quae ad Episcopatum illum pertinent intendentes sitis & respondentes. In cujus, etc. T. R. apud Windes. 15 die Febr. This Bishop soon after his Consecration, to end the frequent Controversies between the King, Abbots of Glastonbury, and Bishops of this See, by consent of the Dean and Chapter of Wells, and of the Prior and Covent of Bath, exchanged the Patronage of the Abbey of Glastonbury, and some other rights therein granted to him by former Kings Patents, for the City of Bath, as this Patent attests, which I find enroled in the Clause Rolls of this year, and in the Leiger-book of the Priory of Bath. VNiversis Sanctae Matris Ecclesiae filiis ad quos praesens scriptum prevenerit Robertus Claus. 3 E. 1. m. 6. dorso. permissione divina Bathon. & Wellen. Episcopus, salutem in Domino sempiternam. Novertis quod nos de communi consensu, & assensu Capitulorum nostrorum Bathon. & Wellen. concessimus, remisimus, & quietum clamavimus pro nobis & successoribus nostris imperpetuum, Magnifico Principi & Domino nostro Domino Edwardo Dei gratia Regi Angliae illustri, & haeredibus suis, servicium omnium terrarum & feodorum nunc Abbatiae Glaston. cum patronatu seu custodia ejusdem Abbatiae, & pertin. quae praedecessores nostri habuerunt, ut medii inter Reges Angliae, & Abbas Glaston. ex concessionibus inclytae recordacionis Richardi, Johannis, & Henrici tertii Regum Angliae praedecessorum nunc dicti Domini Regis nostri, & misericordias Abbatum Glaston. cum in misericordias Regum vel amerciamenta inciderint, & illam medietatem quae remansit Waltero Gifford, quondam Bathon. & Wellen. Episcopo & successoribus suis; per quandam Compositionem initam inter ipsum Walterum ex una parte, & Robertum quondam Abbatem Glaston. ex altera, de omnibus amerciamentis, finibus, eschapiis latronum, catallis fugitivorum & damnatorum, & de murdr. & de bobus de disseisina provenientibus de terris & feodis hominum Abbatiae praedictae, & de omnibus feodis & hominibus eorundem, & similiter alias libertates quas Episcopi Bathon. & Wellen. habuerunt ex dictis concessionibus Regum Angliae, ut medii inter Reges ipsos & Abbates Glaston. salvis nobis & successoribus nostris & Ecclesiis nostris Bathon. & Wellen. imperpetuum Maneriis de Pokelechurch, cum advocatione Ecclesiae ejusdem Manerii & pertin. suis in Com. Glouc. Blakeford cum libera Capella ejusdem loci & pertin. suis, Wynescumbe cum advocatione Ecclesiae ejusdem Manerii, & pertin, suis, & Cranemere cum omnibus pertin. suis in Comitatu Summer. Ita quod idem Manerium de Cranemere sit quietum ab omni secta Curiarum & Hundredorum; Et salvis nobis & successoribus nostris & Ecclesiis nostris feodo unius Milit. in Camolerton, & feodis ad supradicta Maneria pertinentibus, advocationibus Ecclesiarum de Cristemeleford & Kyngton in Com. Wyltes, Assebur. in Com. Berk. & Boclond in Com. Dors. & eciam amerciamentis, finibus, eschapiis latronum, catallis fugitivorum & dampnatorum, & de murdris & de bobus de disseisina provenientibus de supradictis Maneriis de Pokelechurch, Wynescumbe, Cranemere & Blakeford, cum pertinentiis & feodis ad ipsa pertinentibus, & omnibus hominibus eorundem feodorum & maneriorum. Ita quod praedicti Abbas & Conventus praedicto Domino Regi & haeredibus suis in omnibus dictam Abbaciam feoda & libertates, & alia ut praemittitur contingentibus, tanquam Dominis et Patronis intendant et respondeant immediate. Et ita quod nos & successores nostri nichil juris et clamei in praedictis servicio, patronatu, custodia, amerciamentis, libertatibus, et aliis, dicto Domino Regi per nos concessis et remissis aliquo tempore vendicare vel exigere poterimus in suturum. Habenda & tenenda omnia supradicta per nos Domino Regi concessa, & sine ullo retenemento remissa & haeredibus suis, integre et quiet in escambium pro Civitate Bathon. et suburbio ejusdem Civitatis, una eunt domibus, gardino et prato subtus Civitatem praedictam ex parte orientali, inter Abbaciam et Civitatem ipsam, et advocacionibus Ecclesiarum ejusdem Civitaris et suburbii, si quae ad ipsum Dominum Regem pertineant in dicta Civitate & suburbio, & una cum omnibus al●is pertinentiis ejusdem Civitatis sine ullo retenemento, excepta Bertona Bathon. quam Prior & Conventus Bathon. tenent de Domino Rege ad feodi firman, & quae ipsi Domino Regi & haeredibus suis remant, & eciam pro quibusdam libertatibus dictam Civitatem contingentibus, quas Dominus Rex nobis per Cartam suani concessit, salvis eciam nobis, successoribus nostris, & Ecclesiis nostris, juribus, possessionibus, & libertatibus aliis nobis & Ecclesiis nostris per Reges Angl. concessis, in quibus non intendimus nobis & successoribus nostris praejudicium generari, occasione concessionis, remissionis, & quietè clumacionis quas praedicto Domino Regi & haeredibus suis fecimus de praedicto servicio, patronatu, custodia, & aliis supradictis; Salvis eciam nobis Ecclessis et successoribus nostris, jure et jurisdictione Diocesana, ac authoritate in eodem Monasterio et pertinentibus ad ipsum in omnibus. In cujus rei testimonium Sigillum nostrum, unà cum Sigillis Capitulorum nostrorum Bathon. & Wellen. praesentibus est appensum. Dat. Quintodecimo Kal. Junii, anno Incarnationis Dominicae Millesimo ducentesimo septuagesimo quinto. Hiis testibus, Domino Waltero tunc Roffensi Episcopo, Magistris Waltero Stamel Decano Sarum, Thoma de Cantilupo, Dominis Rogero de Mortuo Mari, Johanne fill. Johis, Radulpho de Hengham, Waltero de Helyon tunc Domini Regis Justice. Johanne de Kirkeby, & aliis. In pursuit and execution of which Exchange, the King issued these two ensuing Patents to the Citizens of Bath, and others, to make livery and seisin thereof to the Bishop. REX Civibus Bathon. & omnibus aliis tenentibus de eadem Civitate salutem. Cum per Cartam nostram concesserimus Venerabili Patri R. Bathon. & Wellen. Episcopo Pat. 3 E. 1. m. 19 Pro R. Bathon. & Wellen. Ep●scopo. & successoribus suis ejusdem loci, necnon & Ecclesiis suis Bathon. & Wellen. Civitatem nostram Bathon. cum suburbio, et omnibus aliis pertinentiis suis sine aliquo retenemento, exceptâ bertona nostra Bathon. Habend. in escambium pro patronatu Abbaciae Glaston. prout in Carta nostra eidem Episcopo inde confecta plenius continetur; Vobis mandamus, quod eidem Episcopo & successoribus suis praedictis, tanquam Dominis vestris in omnibus quae ad Civitatem praedictam pertinent de caetero intendentes sitis et respondentes, ut praedictum est. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. xv. die Jun. REX dilectis sibi Willielmo Sleghe, & Godefrido Horset salutem. Cum per Cartam nostram concesserimus Venerabili patri R. Bathon. & Wellen. & successoribus Ibidem. suis Episcopis ejusdem loci, necnon & Eeclesiis suis Bathon. & Wellen. Civitatem nostram Bathon. cum suburbio, et omnibus aliis pertin. suis, excepta bertona nostra Bathon. Habend. in escambium pro patronatu Abbaeiae Glaston. prout in Carta nostra eidem Episcopo inde confectâ plenius continetur; Vobis mandamus, quod dictam Civitatem cum omnibus pertinentiis suis, excepta bertona praedicta, eidem Episcopo vel suo certo Attornato literas nostras deferenti sine dilatione liberetis, et plenam seisinam inde habere faciatis. In cujus, etc. Teste it supra. a Mat Westm, Anno 1275. P. 364. Mat. Westminster informs us; Obiit hoc anno Johannes Bretoun Episcopus Herefordensis, qui admodum peritus in Juribus Anglicanis, librum de eyes conscripsit, qui vocatur, Le Bretoun; Cui successit Thomas de Cantilupo. Which is likewise seconded by Johannes Bale Catalogus Scriptorum Brit. Centur. 4. c. 44. Johannes Pitsens Relationum Hist. de Rebus Anglicis, Tom. 1. Aetat. 13. An. 1275. Sir Edward Cook's preface to his 10. Report, Dr. Cowels Interpreter, Tit. Britton, Centuriae Magdeburgenses 13. c. 10. and Francis Godwin in the Life of Britton Bishop of Hereford, who all record, that this Bishop was a great Lawyer, and that he writ a Book, De Legibus Anglicanis, spending his time in hearing secular Causes, instead of preaching the Gospel, and discharging his Episcopal function; for which John Bale Bishop of Ossery passed this censure upon him: Johannes Bekton (so he styles him) utriusque juris Doctor, & Episcopus Herefordensis, magna per hos dies apud Regem & Principes authoritate valebat, in jurisprudentia insigniter eruditus, sed qualis interim fuerit in study Legis divinae pro Evangelii ministerio, ad quod tunc vocabatur, apud nullos certe scriptores invenio. Leges utiles ac necessarias fore, quis non novit? Dum pro privato legulciorum commodo non sint, sed pro communi civium utilitate conscriptae. Factae sunt Leges (inquit Isodorus) ut earum metu humana coerceatur praeceps audacia, tutaque maneat inter improbos Innocentia▪ At Evangelii ministrum Episcopum, qui solis eloquiis ac promissionibus Christianum pasceret gregem, in illis versari, quae ad causas spectat forenses, ut in Anna et Caiapha, plus quam judaicum est. Nihilominus congessit Johannes ad communem (ut dicunt) Anglorum Reipublicae utilitatem, ingens opus ex variis scriptis collectum. De Legibus Anglicanis, l. 1. Edwardo Henrici Regis filio (inquit Lelandus) tum praeterea toti plebi longè utilissimae hae Leges erant. But b Sir Roger Owen, & Mr. John Seldens Notes upon Hengham, p. 129. others more probably affirm, that this Book, De Legibus Angliae, was not written or collected by this Bishop, but by another John le Breton, a Judge under King Henry the 3. surviving this Bishop, who died Anno 3 E. 1. whereas this Book makes mention of the Statute of Gloucester, Anno 6 E. 1. in his Chapter De Purchase Conditionel, c. 36. and of the Statute of Winton, Anno 13 E. 1. cap. 20. De Plusors' Torts, being 10. years after his decease, and so could not be writ by him. But whoever was Author of it, he thus informs us of the Jurisdiction of the King and his Temporal Judges, over the Ecclesiastical Courts Encroachments in that age. Prologue f. 1. b. published in the King's name: Nous voluns que nostre I●risdiction soit sur touts Iurisdictions en nostre Royalme. Cap. 20. De Plusors' Torts, f. 32, 33. Soit ausi enquis de Clerks que teinent pleas de ley gent de autres choses que Testament, et de Matrimoyne, ou de Dimes, (which they had then encroached by their * See Spelman. Council Tom. 2. p. 23●▪ ●50, 316, to 320▪ 384, 39●, etc. Canons) ou que eyent juge ascun lay home en Court Christiene a ascune compunction de argent, ou ascun autre point que en le pointz avantditz, (whereof Incestate Goods were none, of which they had then no Jurisdiction) ou que ount la quil a tort Excomenge, et a tort fait prendre et emprisoner. Et ausi de ceux que ount autres graves per Bulls per double somonse a un jour en divers lieves per malice; et toutz ceux soient punys par prison, et par fin. And Cap. 4. f. 11. Si le Clerke encoupe de Felonic allege Clergye, & si soit tiel troue, & par Ordinary demand, si soit enquis comment il est miscrens. Et si il soit miscreu, si soient les chateux taxes & says terres prisez en nostre main, et * See 3 〈◊〉 2. Here 〈◊〉 155. son cors delivere all Ordinary. Et si le Ordinarie le delivere h●rs de sa prison avaunt due acquittance solonc purgation de Clers, ou si il le face si negligentement garder, qe i'll eschape, ou si maliciousement le fait tener, que il ne poit a sa purgation vener, et de ceo soit atteynte, en chescun pointe soit le Ordinarie en nostre mercy. Et solonc ceo que le Ordinarie nous serra assavoir del acquittance de ceux Clers, lour ferrons nous fair restitution de lour biens, si ils ●e eyent de fu● nostre pees. Car nous volons qe saint Esglise eyt ses franchises deshlemies, issint qe ele eyt conysance a juger de pure spiritualty de Testament, de Matrimoyne, de Bastardy, the Bigamy, et de Felonie de ses Clers, et en corrections de peaches, sauve qe les Ordinaries ne preignent null dener, ne la value des lays, ne de nuly dener facent judgement, for'rs que de Testament, et de Matrimoyne, et de pure spiritualty, et de amendement de Cymiters, et de defaut de Esglises, et de Mortuaries, et de Dimes, en prejudice de nous. Et si null Ordinary demand per luy ou per procurator tiel que tout est lays, ou bigams, ou de autre condition, que il ne doit la franchise del Clergy enjoyer, volons que toutz soient comaundes a la prison, en soient punys par prison. Et aust soit de Procuratour qui se prosere pur le Ordinary sans garrant per letter. The later of which particulars, concerning Bigamy, Churchyards, Mortuaries, our Bishops and Ordinaries had then newly encroached, usurped to themselves, by their own Canons and Constitutions, as you may clearly discern by Sir Henry spelman's Concilia, Decreta, Leges, Constitutiones in re Ecclesiarum Orbis Britannici, Tom. 2. p. 133, 192, 203, 241, 299, 318, 365, 390, 391, 449, 453, 454. The King's licence, upon the Dean and Chapter of Hereford's petition, to elect a New Bishop in the place of John Breton after his decease, with his confirmation of their Election of Thomas de Cantilupo, and restitution of the Temporalties to him after his confirmation by the Archbishop of Canterbury, without the Pope's approbation or privity, are thus recorded in the Patent Roll of 3 E. 1. REX dilectis sibi in Christo Decano & Capitulo Hereford. salutem. Accedentes Pat. 3 E. 1. m. 23 intus. De licentia eligendi. ad nos Willielmus de Confleys Archidiaconus Hereford. & Magister Lucas de Bree Canonicus Herefordensis, cum literis patentibus Capituli vestri nobis humiliter ex parte vestra supplicarunt, Quod cum Ecclesia vestra Herefordensis pastoris solatio, per mortem bonae memoriae J. nuper Herefordensis Episcopi, sit destituta, alium vobis eligendi in Episcopum et pastorem licentiam concedere dignaremur. Nos igitur precibus vestris in hac parte annuentes, licentiam illam vobis et ipsis durimus concedendam: Mandantes, quatinus talem vobis assumatis in Episcopum, qui Deo devotus, regimini Ecclesiae vestrae necessarius, nobis et regno nostro utilis et fidelis existat. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 23 die Maii. REX Electioni nuper factae in Ecclesia Herefordensi de discreto viro Magistro Ibid. De De assen●u electioni. Thoma de Cantilupo Canonico ejusdem Ecclesiae, Regium assensum adhibuit et favorem. Et hoc significatum est venerabili patri Cantuariensi Archiepiscopo, ut quod suum est in hac parte exequatur. Teste Rege apud Westm. 20 die Junii. REX Militibus, liberis hominibus, & omnibus aliis tenentibus de Episcopatu Herald ref. salutem. Cum venerabilis Pater R. Cantuar. Archiepiscopus electionem nuper Pat 3 E. 1 m. 19 De Temporalibus rest●tuendis. factam in Ecclesia Cathedrali Hereford. de Magistro Thoma de Cantilupo Canonico ejusdem Ecclesiae in * See Godwins Catalogue of Bishops, p. 376 377. Episcopum loci praedicti, cui prius Regium assensum adhibuimus et savorem, con●●rmaverit, sicut per literas patentes ejusdem Archiepiscopi accepimus. Nos consirmationem illam acceptantes, cepimus fidelitatem ipsius Electi, et temporalia Episcopatus praedicti, prout moris est, restituimus eidem. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Thomae tanquam Domino vestro et Electo loci praedicti in omnibus ad Episcoparum praedictum pertinentibus de caetero intendentes sitis et respondentes. In cujus, etc. Teste Rege apud Bernes xxvi. die Jun. Et mandatum est Hugoni de Kendal, Custodi Episcopatus praedicti, quod eidem Electo Temporalia Episcopatus praedicti restituat in forma praedicta. Teste ut supra. The King upon complaint of the Bishop of Exon. issued this Writ to preserve the rights, and to inquire of, and punish the encroachments upon the Bishop and Bishopric by the Earl of Cornwall. REX dilectis & fidelibus suis Henr. de Monteforti, & S. de Roffa, salutem. Monstravit Nobis venerabilis pater W. Exon. Episcopus, quod cum ipse sit verus Patronus 〈◊〉 E 1. m. 19 ●orso. Abbaciae de Herthylannd, & ipse & praedecessores sui Episcopi ejusdem loci in omnibus & singulis vacacionibus ejusdem domus semper custodiam ejusdem Abbaciae habere consueverunt, tanquam veri patroni ejusdem loci; Ac Oliverus de Dinaunt jam termino elapso dum praedictus Episcopus nobiscum in partibus Vascon. in servicio nostro, quo tempore eundem Episcopum, homines, terras, res, redditus, & omnes possessiones suas susceperamus in protectionem et defensionem nostram specialem: & dum Officiales & Ballivi ejusdem Episcopi per Ballivos Com. Cornub. occasione contentionis inter ipsos Episcopum & Comitem motae detenti fuerant in prisona, custodiam Abbaciae praedictae super Episcopum praedictum occupavit, et bona domus illius acsi ad ipsum pertinuissent vi, et contra voluntatem Canonicorum et aliorum hominum ejusdem loci cepit, et consumpsit, et pecuniam non modicam per indebitas districtiones ab eis extorsit, ut per easdem extorcionem et occupationem patronatum ejusdem domus posset in futuris vacacionibus suis sibi et haeredibus suis attrahere, et seisinam inde vendicare, in praedicti Episcopi et Ecclesiae suae Exon. praejudicium, et exhaeredacionem manifestam. Et quia manifestè liquet, quod praedicto Episcopo et Ecclesiae suae praedictae poterit ex hoc dispendium non modicum suboriri, nisi citius remedium ad hoc opponi faciamus; Volentes quod partibus inde justicia celeriter fiat in hac parte, assignavimus vos ad inquirendum per Sacramentum proborum et legalium hominum de Com. Devon. per quos re● ver●tas melius sciri poterit, veritatem praemissorum, et ad easdem transgressiones, tam de dicta occupatione quam de extorsionibus et dampnis praedictis audiend. et terminand. secundum Legem et consuetudinem Regni nostri. Et ideo vobis mandamus, quod ad certos diem & locum quos ad hoc provideretis inquisitionem, etc. & easdem transgressiones, etc. audiatis, salvis, etc. Mandatum est Vicecomiti Devon. quod venire faciat, etc. ad certos, etc. tot & tales, etc. In cujus, etc. Teste Rege, etc. iiij. die Novembris. The King during the Vacation of Bishoprics, defended their rights against others suits and encroachments, and likewise paid pentions issuing out of their lands due to Hospitals and poor people by way of alms, as appears by this allowance to the Guardian of the Temporalties of the Archbishop of Canterbury, and sundry others of like nature in the Liberate Rolls. REX Baronibus suis de Scaccario salutem. Allocate Magistro Ricardo in exitibus Archiepiscopatus Cantuar. quadraginta marcas pro expensis suis Liberate An. 3 E. 1. quas fecit in Itinere Justice. nostrorum apud Cantuar. pro juribus praedicti Archiepiscopatus defendendis, & decem libras pro expensis suis quas fecit in Itinere Justice. nostrorum apud Cycestr. si hujusmodi pecunia aliis Custodibus tempore vacationis allocari consueverit pro hujusmodi expensis factis in Itineribus consimilibus. Allocate etiam praedicto Magistro Ricardo in exitibus praedictis sexaginta & decem solidos & decem denarios quos per praeceptum nostrum liberavit Magistro Hospitalis de Severhach pro duobus annis & dimid. ad sustentationem ejusdem domus de eléemosyna constituta, nisi pecunia illa eidem Magistro Ricardo prius fuerit allocata. T. Rege apud Keny●ton x. die Julii. The King by his Sovereign Ecclesiastical Jurisdiction, issued this Commission for the visiting of his free Chapel of Hastings, and placing a Dean therein. REX dilecto fratri Willielmo de Fauresham salutem. De circumspectione & pericia Pat. 3 E. 1. m. 25. De visitacione in Capel●a Regis de hastings facienda. vestra specialiter confidentes, vos in Domino deprecamur, quatinus hac instanti die Sabbati apud Hastinges personaliter accedentes, Capellam nostram beatae Mariae loci ejusdem, tam in rebus quam in personis cum diligencia vis●tetis, corrigentes corrigenda, ac reformantes quae in eadem videritis reformanda. (without any oath) Ad haec aliquem virum providum & discretum de gremio ejusdem Capellae loco Decani perficiatis, qui loco eidem praesit & prosit in rebus & personis, quousque aliud duxerimus ordinandum. T. Rege apud Westm. 7 die Maii, anno r. n. tercio. Several Freers' deserting their Houses and Orders; the King upon complaint by his Ecclesiastical prerogative issued these Writs for their apprehension, and delivering them over to those of their Order. REX Vicecomitibus & omnibus aliis Ballivis & fidelibus suis, etc. salutem. Pat. 3 E. 1. m. 19 intu. De fratribus vagabundis. Quia pro certo intelleximus quod aliqui de fratribus Sancti Augustini spreta professione sua Ordinem praedictum egressi vagantur per plures Com. regni nostri in dispendium animarum suarum, et praedicti Ordinis scandalum manifestum: Et volumus ad ipsorum fratrum sic vagancium insolenciam reprimendam, fratribus praedicti Ordinis literas Capituli sui super hoc babentibus subvenire; Vobis praecipimus, quod fratres ejusdem Ordinis sic vagantes ubicumque inventi fuerint in Ballivis vestris sine dilacione arrestari, et fratribus dicti Ordinis liberari faciatis, secundum Regulam praedicti Ordinis castigandos. Talem diligenciam ad hoc apponentes quod eam merito commendare debeamus. In cujus, etc. per annum duraturas. Teste Rege apud Westm. xx. die Junii. REX Vicecomitibus & omnibus aliis Ballivis & fidelibus suis, etc. salutem. Quia Pat. 3 E. 1. m. 36. intus De ●ratribus vagantibus an●estand pro certo intelleximus quod aliqui de Fratribus Ordinis Sancti Augustini syreta professione sua, Ordinem praedictum egressi, vagantut per plures Comitatus regni nostri, in dispendium animarum suarum, et praedicti Ordinis scandalum manifestum; Et volumus ad ipsorum fratrum sic bagancium insolenciam reprimendam fratribus praedicti ordinis subvenire: Vobis praecipimus, quod fratres ●jusdem Ordinis sic vagantes, ubicunque inventi fuerint in Ballivis vestris, sine dilacione arrestari, et fratribus dicti Ordinis liberari faciatis. Talem diligentiam ad hoc apponentes quod eam merito commendare debeamus. In cujus, etc. Teste Rege apud Clyve xxx. die Novembris. What Jurisdidiction King Edward exercised in Ireland in the election of Bishops, what indulgences he granted to them out of special grace, what Ecclesiastical Dignities and Benefices he there conferred, and what persons he there advanced to Church dignities; as also what care he took to save and secure his prerogative by the graces he indulged to any of them this year; these Records will inform us. REX Electioni nuper factae in Ecclesia Cathedrali Clovensi de fratre Alano Pat 3 E. 1. m. 3. De cousensu electioni adhibito. Clongam de Ordine Minorum in ejusdem loci Episcopum, Regium assensum adhibuit et favorem: Et hoc significatum est Domino A. Cassalen. Archiepiscopo, ut quod suum est in hac parte exequatur. In cujus, etc. Teste Rege apud Winds. xviii. die Febr. REX dilecto & fideli suo Galfrido de Genvill Justice. Hibern. salutem. Cum electioni nuper factae de fratre Alano de Clungan de Ordine Minorum in Episcom De Temporalibus restituendis. Cloven. Regium assensum adhibuerimus et favorem; Attendentes quod praedictus Electus circa hujusmodi perfectionem negocii sui diucius laboravit; & volentes ulterioribus hujusmodi laboribus suis parcere in hac parte; Vobis mandamus, quod si contingat electionem praedictam canonice confirmari, tunc recepta ab ipso Electonomine nostro fidelitate nobis in casu isto detita, Temporalia Episcopatus praedicti eidem liberetis; Receptis tamen prius literis patentibus sigilli Capituli Cl●vensis signatis, quod haec gratia nostra quam eidem Electo ad praesens ex mera liberalitate concessimus, processu temporis in praejudicium vel exhaeredacionem nostram ad consequenciam non trahatur. Teste Rege apud Winds. xxi. die Febr. Anno cjusdem Tercio. REX dilecto & fideli suo Galfrido de Genvill Justice. suo Hibern. salutem. Cum Pat. 3 E. 1. m. 19 electioni nuper factae in Ecclesia Cathedralem de Ros de fratre Petro O Hullean Ordinis Cisterciensis in Episcopum loci praedicti, Regium assensum adhibuerimus et favorem. Nos attendentes quod praedictus Electus circa prosecutionem negocii electionis praedictae diucius laboravit; et volentes suis laboribus et expensis parcere in hac parte; Vobis mandamus, quod si contingat Electum praedictum in Episcopum loci praedicti canonice confirmari, tunc recepta ab ipso Electo nomine nostro fidelitate nobis in casu isto debita, Temporalia Episcopatus praedicti eidem liberetis. Receptis tamen prius literis patentibus figillo suo, necnon et figillo Capituli de Ros signatis, quod haec gratia nostra quam eidem Electo ad praesens ex nosira liberalitate mera concessimus, nobis vel haeredibus nostris non cedat in praejudicium vel exhaeredacionem, seu trahatur in consuetudinem vel consequenciam temporibus futuris. In cujus, etc. T. Rege apud Aylesbyr. xxv. die Marcii. REX dilectis & fidelibus suis Bartho. de Suthleye, & Willielmo Hamelyn salutem. Pat. 3 E. 1. m. 19 dorso. Cum Richardus de Wyneleslegh Preceptor Ecclesiae Lechmen. in Hybern. jam diu vacantis, quam in protectionem et desensionem nostram suscepimus, in veniendo in regnum nostrum Angliae à partibus Hyberniae, ad petendam a nobis licentiam sibi eligendi Episcopum, nuper transitum fecerit per villam Philippi Marmiun de Thamworth, ubi ipse detentus infirmitate moram traxit per tres menses & amplius, Johannes le procurator, Nicholaus fitz Leden, Rob. fill. Rad. de Monte, Garinus le Normaunt, & Nicholaus serviens Willielmi le Tayllard ex missione praefati Philippi exierunt castrum ipsius Philippi de Thamworth vi & armis, & duobus garcionibus ipsius Nicholai abstulerunt duos equos ejusdem Ricardi, qui audito rumore de praedatione illa, levavit clamorem & hutesium super eosdem depraedatores, & eos insecutus fuit à Comitatu Staff. usque Vic. Warr. ad castrum ipsius Philippi, ubi equi praedicti detinentur, & depraedatores praedicti receptantur, qui quidem depraedatores postmodum in praedictum Richardum insultum fecerunt, & ipsum verberaverunt, sanguinem traxerunt, & ipsum modis aliis malè tractaverunt, non solum ad ipsius Richardi grave dampnum, immo in nostri contemptum manifestum, ac contra pacem nostram et protectionem nostram supradictam. Nos igitur ad hoc festinum remedium adhiberi cupientes, assignavimus vos ad inquirendum per Sacrament. etc. de Com. Staff. & Warr. minimè suspectorum, per quos, etc. Et ad plenam & celerem justiciam eidem Richardo inde faciendam, prout secundum legem & consuetudinem regni nostri fuerit faciendum. Assignavimus eciam vos ad atthaciandum praefatum Philippum & alios per Vic. nostros locorum praedictorum. Ita quod habeant corpora eorum coram nobis à die Sancti Johannis Baptistae in unum mensem ubicumque tunc fuerimus in Anglia, ad respondendum nobis de contemptu praedicto, & aliis quae sibi objicere voluerimus in hac parte. Et ideo vobis mandamus, quod ad certos, etc. praemissa faciatis in forma praedicta. Et dictam Inquisitionem inde distinctè & apertè factam, nobis sub sigillis vestris & sigillis eorum per quos facta fuerit, qualem vos & ipsi warrantizare volueritis sine dilacione mittatis, & hoc breve. Mandavimus enim Vicecomitibus nostris Com. praedictorum quod ad certos, etc. venire faciant, etc. minim● suspectos per quos, etc. Et etiam quod attachient praefatum Philippum & alios, ita quod habeant corpora eorum coram nobis ad diem supradictum prout eyes scire facietis ex parte nostra. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. xxx. die Junii. REX dilectis sibi in Christo Decano & Capitulo Imilac salutem. Accedens ad Pat. 3 E. 1. m. 26. De licentia elig endi. nos Laurencius Florens Walensis, Concanonicus vester, cum literis patentibus sigillo Capituli vestri signatis, nobis ex parte vestra humiliter supplicavit, quod cum Ecclesia vestra per mortem Matthaei nuper Episcopi vestri, pastoris solacio sit destituta, vobis alium eligendi in Episcopum et pastorem licentiam concedere dignaremur. Nos igitur precibus vestris in hac parte condescendentes, licenciam illam vobis duximus concedend. Vobis mandantes, quod talem vobis eligatis in Episcopum et pastorem, qui Deo devotus, Ecclesiae vestrae necessarius, nobisque et Terrae nostrae Hiberniae utilis et fidelis existat. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. v. die Maii. REX Electioni nuper factae in Ecclesia Cathedrali Imelacensi de discreto viro fratre Pat. 3 E. 1. m. 17. intus De assensu electioni adhibito. David Abbate de Sancta Cruse in Imelacen. Regium assensum adhibuit et favorem. Et hoc significavit Domino Cassalensi, ut quod suum est in hac parte exequatur. T. R. apud Westm. xxiv. die Junii. REX Militibus, liberis hominibus, & omnibus aliis de Episcopatu Imelacen. salutem. Pat. 3 E. 1. m. 14. intus. De Temporalibus restitutis. Cum venerabilis pater David Archiepiscopus Cassalensis electionem nupet factam in Ecclesia Cathedrali de Imelac. de fratre David Abbate Sanctae Crucis Ordinis Cisterciensis in Episcopum loci praedicti Imelacensis, cui Regium assensum prius adhibuimus et favorem confirmaberit, sicut per literas patentes praefati Archiepiscopi plenius accepimus. Nos confirmationem illam acceptantes, cepimus fidelitatem ejusdem Electi, et temporalia Episcopatus praedicti (prout moris est) restituimus eidem. Et ideo vobis mandamus, quod eidem fratri David tanquam Domino vestro in omnibus quae ad Episcopatum illum pertinent de caetero intendentes sitis, et respondentes, ut praedictum est. In cujus, etc. T. R. apud Bekel. two. die Aug. REX dilectis sibi in Christo Archidiacono & Clero Ecclesiae * Conerensi. Pat. 3 E. 1. m 34. De licencia eligendi. Coverensis salutem. Accedens ad nos Magister Adam de Slymbrigg Procurator vester, cum literis patentibus sigillo Cleri Ecclesiae vestrae signatis nobis ex parte vestra humiliter supplicavit, quod cum eadem Ecclesia per mortem R. nuper Episcopi ejusdem loci pastoris solacio sit destituta, vobis alium eligendi in Episcopum licenciam concedere dignaremur. Nos igitur vestris precibus in hac parte benignè condecedentes, licenciam illam vobis duximus concedendam. Mandantes quatinus talem vobis eligatis in Episcopum et pastorem, qui Deo devotus, regimini Ecclesiae vestrae necessarius, nobisque et terrae nostrae Hiberniae utilis et fidelis existat. In cujus, etc. T. R. apud Marleberg. seven. die Jan. REX Electioni nuper factae in Ecclesia Conerensi de Magistro Petro de Dunath De Temporalibus restituendis. in Episcopo ejusdem loci, Regium assensum adhibuit et favorem. Et hoc significatum est Domino N. Archiepiscopo Armacano, ut quod suum est exequatur in hac parte. T. R. apud Wind. iv. die Marcii. REX dedit & concessit dilecto Clerico suo Willielmo de Salinis Archidiaconatum Pat. 3 E. 1. m. 34. De Archidiaconatu dato. Dublin. cum Praebenda eidem Archidiaconatu annexa, quem Magister Willielmus de Northfeld defunctus habuit i● praedicta Ecclesia Dublin. vacantes, ac ad donacionem Regis spectantes, ratione Archiepiscopatus Dublin. vacantis, et in manu Regis existentis. Et mandatum est Decano & Capitulo Sancti Patricii Dublin. quod eidem VVillo stallum in Choro & locum in Capitulo, prout moris est, assignent. T. R. apud Marleberg. vi. die Januar. REX dedit & concessit dilecto Clerico suo Iter. Bochard illam praebendam quam Galfridus de Insula habuit in Ecclesia praedicta vacantem, & ad donationem Pat. 3 E. 1. m. 36. De praebenda data. Regis spectantem, ratione Archiepiscopatus Dublin. vacantis, et in manu Regis existentis. Et mandatum est Decano & Capitulo loci illius, quod eidem Iter. stallum in choro, & locum in Capitulo, prout moris est, assignent. Teste Rege apud Clyve iii die Dec. REX dilecto Clerico suo Thomae de Cheddeworth Cancellar. Dublin. salutem. Pat 3 E. 1. m. 33. intus. De Vicaria conferenda. Sciatis, quod dedimus vobis potestatem conferendi Vicariam Ecclesiae de Domenathliac. in Archidiaconatu Dublin. vacantem, et ad donacionem nostram spectantem, ratione Archiepiscopatus Dublin. vacantis, et in manu nostra existentis, alicui Capellano idoneo, qui Ecclesiae praedictae deserviat, et in eadem residenciam faciat personalem. In cujus, etc. Teste Rege apud Ambresbyr. xv. die Januarii. The Prior of the Hospital of St. John's of Jerusalem in Ireland, being commanded by the King to repair into Ireland for its safety, and refusing to go, because commanded by his Superior to repair to him into the Holy Land; the King thereupon by his Sovereign authority enjoined him notwithstanding to go into Ireland, under pain of seizing and confiscating all the lands and goods belonging to that House, for his neglect and contempt therein. REX dilecto sibi in Christo fratri Willielmo fill. Rogeri, Domorum Hospitalis Pat. 3 E. 1. m. 17. intus. De Terra Hiberniae. Sancti Johannis Jerusalem in Hibern. Priori, salutem. Quia pluries requisiti à nobis quod ad parts Hibern. pro nostra & totius terrae utilitate sine dilatione qualibet rediretis, praetendistis, quod cum essetis à religioso viro fratre Hugone Revel Magistro Domorum vestrarum in partibus Terrae Sanctae superiore vestro vocati, quod ad eundem in Terra Sancta personaliter veniretis, cui Magistro nolebatis sicut nec debebatis promissam et debitam obedienciam violare, nostris non poteratis mandatis super hoc obedire. Quare nos considerantes incommoda quae nobis & toti terrae Hiberniae possent per vestram absenciam evenire; Vobis sub incurrimento omnium terrarum et tenement. quae Domus vestra tenet in Hibernia, sirmiter injungimus, quatinus remoto cujus●ibet excusationis et dilacionis obstaculo, sicut domum vestram ab amissione tantorum bonorum et rerum conservare bultis indempnem, mandatum nostrum expressum superius compleatis. Alioquin ad captionem praedictorum prout nobis videbitur procedemus. Nos enim erga dictum Magistrum vestrum super mora vestra vos excusatos faciemus haberi. In cujus, etc. Teste Rege apud Bernes, xxvii. die Jun. How much the Bishop of Waterford the King's Treasurer of Ireland, was this year busied in improving the King's lands there, and in secular affairs, instead of discharging his Spiritual office, and what pension he received; these Records will inform us. REX Omnibus, etc. salutem. Sciatis quod concessimus venerabili patri Stephano Pat. 3 E. 1. m. 36. intus. Pro Episcopo Waterford. Episcopo Waterford. Thesaurario nostro Hyberniae, quadraginta libras singulis annis percipiendas a nobis ad Scaccarium nostrum Dublin. videlicet unam medietatem ad Scaccarium nostrum Paschae, & aliam medietatem ad Scaccarium nostrum Sancti Michaelis, ad sustentationem suam quamdiu sieterit in officio suprapradicto. In cujus rei testiomonium has literas nostras fieri fecimus patentes. Teste meipso apud Clyve xxvi. die Novembris, anno regni nostri Tertio. REX Venerabili in Christo Patri S. eadem gratia Waterfordensi Episcopo Thesaurario Ibid. De Dominicis appruiandis. suo Hiberniae salutem. Quia in●●lleximus quod Dominica nostra et terrae nostrae Hiberniae per vestram circumspectionem et diligentiam plus solito * Improved. appruari poterunt ad opus nostrum. Vobis mandamus, quod Dominica nostra et terras nostras vobis propinquiores per consilium dilecti et fidelis nostri Galfridi de genevil justice. nostri Hiberniae appruietis ad opus nostrum modis omnibus quibus poteritis, et nobis videbitis expedire; Aliasque terras nostras remociores aliis ad firmam seu ad campipartem vel alio modo committatis per consilium praedicti Justice. nostri. Ita quod per ipsos qui terras illas sic recipiat fideliter inde respondeatur ad Scaccarium nostrum Dubliniae. Et ad hoc faciendum vobis quamdiu nobis placuerit damus potestatem. Mandantes quod taliter in hac parte vos habeatis, quod Dominica et terrae nostrae ibidem tempore vestro per circumspectionem et industriam vestram magis solito appruiari videantur ad opus nostrum. In cujus rel testimonium has literas nostras vobis mittimus patentes. Teste meipso apud Clyve xxvii. die Novembris, anno Regni nostri Tercio. REX Venerabili in Christo Patri S. Waterford. Episcopo salutem. Cum assignaverimus Pat. 3 E. 1. m. 30 De potestate data S. Waterford. Episcopo. vos ad inquirendum super quibusdam transgressionibus & excessibus Willielmi filii Warini de tempore quo fuit Senescallus noster Vlton. impositis, & super quibusdam aliis nos in partibus Hiberniae tangentibus, damus vobis potestatem praedictum Willielmum interim à praedicta Balliva sua amovendi, & alium loco ipsius substituendi ibidem, si videritis expedire. Et ideo vobis mandamus, quod praemissa diligenter faciatis in forma praedicta. In cujus, etc. Teste ut supra. I find this warrant in the Liberate Roll of this year, for paying this pension to the King's Avocate in the Court of Rome. REX Thesaur. & Camerariis suis salutem. Liberate de Thesauro nostro Magistro Liberate, An. 3 E. 1. m. 11. Angelo, Advocato nostro in Curia Romana Sexaginta Marcas, super arreragia feodi sui Quadraginta Marcarum, quod de nobis percepit quonsque provisum esset ei per nos in beneficio valoris Quaterviginti Marcarum, & unde in partem concessionis nostrae praedictae satisfactum est ei in Ecclesiastico beneficio valoris Quadraginta Marcarum, quam pro arreragiis feodi sui Quinquaginta Marcarum quod percipere consuevit ad idem Scaccarium tempore Domini H. Regis patris nostri. T. R. apud Marleberg. viij die Jan. I shall close this year with this Writ, discovering the use, necessity, and Kings care to preserve his Records, for the just defence of his Rights, Royalties both at home and abroad, especially in controversies and disputes with France, and other Foreign Princes, which I found in the White Tower Chapel by itself. REX Thesaurario & Camerariis Scaccarii sui salutem. Quia super omnibus processibus inter nos & antecessores nostros, & Ministros suos, & subditos acnostros Brev. 3 E. 1. ex una parte, & Francorum Reges, & suos ex altera, in Cur. Franc. & alibi, quondam & nuper inchoatis & adhuc pendentibus indecisis super convencionibus incompletis et omni quaestionis materia ex guerris, resistenciis, et rebellionibus, excessibus, et inobedientiis, et ex aliis delictis quibuscumque de novo hinc inde exortis, per jurisperitos ex parte nostra deputand. tam in partibus transmarinis quam cismarinis, in proximo habere volumus consilia et tractatus. Et nonnulli ex dictis processibus, et ex Bullis, Cartis, Literis, instrumentis, rotulis et memorandis ad defensionem juris nostri in hujusmodi processibus, convencionibus et quaestionis materia necessariis vel utilibus in vestra, et Custodis privati Sigilli nostri, et aliorum Ministrorum nostrorum custodia London. et alibi existunt, ut accepimus; vobis mandamus, quod omnes hujusmodi Bullas, Cartas, Literas, instrumenta, rotulos et memoranda in dicti Custodis privati Sigilli nostri, et aliorum quorumcumque Ministroum nostrorum custodia existencia, ab ipsis per indenturas inter vos et ipsos inde conficiendas recipiatis, et ipsorum transcripta una cum processibus in custodia vestra existentibus, et Bullarum, Chartarum, instrumentorum et memorandorum in custodia vestra existencium, et dictos processus, convenciones et quaestionis materiam tangencium transcriptis, et specialiter illis quae ad Thespatris nostri et ejus Consilii ordinacione cum dicto patre nostro ad mutuas Regum visiones pro homagio faciendo, vel cum Procuratoribus et Nunciis dicti patris nostri ad Parliamenta Franc. pro juris sui defensione in eisdem portari solevant. Et etiam cum quibusoam aliis quae ad defensionem juris nostri valere poterunt in processibus contra nos super homagio Comitatus Armanaci, et super pluribus aliis contentis in litera credenciae nobis per Sen. Vascon. transmissa, nuper inchoatis per Clericos nostros dictis negotiis intendentes, vobis plenius nominandad dicta consilia et tractatus coram nobis et Consiliariis nostris quociens opus fuerit, usque ad finalem decisionem processuum praedictorum exhibend. per Clericos sufficientes ad hujusmodi processuum et transcriptorum custodiam et informationem super hiis, et prosecutionem pro eisdem personis et temporibus ac locis quibus decet faciend. portari et custodiri faciatis. Mandamus enim dicto Custodi privati Sigilli nostri, et aliis Ministris nostris quibuscumque hujusmodi Bullarum, Cartarum, Literarum, instrumentorum, rotulorum et memorandorum custodiam habentibus, quod ea vobis per indenturas faciant liberari quando per vos super hiis fuerint requisiti. Teste meipso apud Walingford 22 die Aprilis, anno regni nostri tertio. * Mat. Westm. & Th. Walsingham, An. 1276 Plati●●, Onuphrius, Balaeus, and others in his Life. Peter Hispan being elected Pope An. 1276. (4 E. 1.) after the death of Adrian the 5. and styled Pope John the 21. in the very first year of his Papacy, sent this Bull to King Edward the 1. (the Original whereof I found in the White Tower Chappel) to demand the arrears of the annual rent of 1000 Marks, for 7 years' last passed, and that present year, (as his predecessor Pope Gregory the 10. had done.) JOHANNES Episcopus servus servorum Dei, Carissimo in Christo filio Regi Angliae illustri, salutem & Apostolicam benedictionem. Cum censum Ecclesiae Romanae a te annis singulis debitum, pro septem annis jam praeteritis, et pro anno praesenti complendo in festo beati Michaelis Archangeli mense Septembris proximo venturo, octo millia marcarum sterlingorum solvere tenearis: Serenitatem Regiam requirimus et rogamus, quatinus hujusmodi pecuniam pro dictis septem annis praeteritis, et anno praesenti, videlicet, tria millia marcarum infra mensem post receptionem praesentium, et totidem in festo beati Johannis Baptistae proximo futuro, et duo millia in praedicto festo beati Michaelis, dilecto filio Magistro Gifredo de Vecano Clerico Camerae nostrae, et Nuncio nostro in Anglia, nomine nostro et Ecclesiae Romanae persolvas. Nos enim eidem Magistro Gifredo liberandi et absolvendi te ab hujusmodi debito, et faciendi tibi pro nobis et Ecclesia praedicta refutationem et adquietationem plenariam de hiis quae a te receperit, prout de jure fuerit plenam tribuimus tenore praesentium potestatem. Dat. Viterbii 15 Kal. Januarii, Pontificatus nostri anno primo. I find no answer to this Bull, nor was there any payment of these arrears then made unto him, as appears by * See Tom. 2. p. 312, 313. Pope Martin's subsequent Bull and demand of these arrears, for that they were not satisfied. About the same time, Anno 1276. this Pope John granted two new Privileges to the Monks of St. Augustine's Canterbury, (whose * Chron. Wil Thorn, col. 1921, 1923, 1924. Abbot Nicholas Anno 1274. adivit generale Concilium Lugduni in expensis 200 librarum) per haec verba. Johannes Episcopus; & infra. Auctoritate vobis praesentium indulgemus, ut in illis parochiis in quibus habetis & just percipitus majores ac veteres, novalium quoque decimas de quibus aliquis hactenus non percepit, pro ea portione qua veteres vos contingunt juxta constitutionem & declarationem felicis recordationis Alexandri Papae praedecessoris nostri super hoc editas, libere percipere valeatis sine juris praejudicio alieni. Item idem Johannes. Auctoritate vobis praesentium indulgemus, ut possessiones & alia bona mobilia & inmobilia quae personis liberis fratrum vestrorum ad Monasterium vestrum è seculo fugientium & professionem facientium in eodem, si remansissent in seculo ratione successionis vel alio justo titulo contigissent, & ipsi liberè potuissent aliis elargiri, feudalibus duxtaxat exceptis, petere, percipere ac retinere liberè valeatis sine juris praejudicio alieni. This year some Ecclesiastical Judges holding, and others prosecuting suits in Courts Christian for Advousons', Debts and Chattels, whereof they had no Jurisdiction, against the King's Prohibitions, I find these Suits and Attachments prosecuted against them for it in the Plea Rolls of Hill. 4 Ed. 1. Gilbertus' de Tichewell optulit se 4. die versus Magistrum Alanum de Freston Plac. deTerm. Hill. An. 4 E. 1. m. 4. Archidiaconum Norff. & Magistrum Willielmum de la Hide, de placito Prohibitionis, etc. Et ipsinon ven. Et praeceptum fuit Vicecomiti, quod attach. eos, quod sint hic à die Paschae in tres septimanas. Et Vic. sit auditurus judicium, etc. Adhuc de Octabis Norff. Sancti Hilarii. Magister domus Sancti Lizarii de Burton optulit se 4. die versus Simonem Personam m. 16. Leic. Ecclesiae de Norton, de placito quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de advocatiove quartae partis Ecclesiae de Galliby, contra Prohibitionem, etc. ad hunc diem. Et Episcopus nihil inde fecit. Ideo praeciptum est V●cecomiti, quod attach. praedictum Episcopum, quod sit in Octabis Sanctae ●rinitatis. Et ibi habeat, etc. Rogerus de Glantham, & Agn. uxor ejus, per Attornatum suum optulit se 4. die Ibid. Lincoln. versus Richardum Episcopum Linc. de placito, quod, etc. & hic haberet Petrum de Wiseheth, & Magistrum Willielmum de Cotes Clericos suos, ad respondendum Agn. & Rogero de placito, quare prosecuti sunt placitum in Curia Christianitaris de Catallis et Debitis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem, etc. Et ipsi non ven. Et praeceptum fuit Vicecom. quod distring at eum, etc. Et Vicecomes mandavit, quod districtus est per triginta boves, & per bladum ad valentiam 12 marcarum. Et nichilominus Theoba●dus le Messer de Haldingham, & Robertus Joppe de cadem, & Johannes le Bedel man. eum. Ideo ipsi in misericordia. Et sicut prju● praeceptum est Vicecom. quod distringat eum per omnes ter●as, etc. Et quod habeat corpus eorum & similiter praedictos exitu● in Octabis Sanctae Trinitatis. Et unde Vic. manned. The King this year by his Sovereign Ecclesiastical Prerogative, to prevent the ruin of the Abbey of Rading, issued these Patents of Protection, and regulation of the expenses of it, and of the Cell belonging to it, founded by his Ancestors, committing its Revenues to certain persons to defray the Debts thereof. REX Omnibus, etc. salutem. Quia piam intentionem quam progenitores Pat. 4. E. 1. m. 34. nostri Reges Angl. in fundatione Domus & Monasterii de Radinges, quae ab eisdem Regibus immediatè noscuntur esse fundata, diligenter in animo revolvamus, ejusdem Domus iminentis destructionis periculo tenemur celeri subvenire remedio, ne dictorum progenitorum in hac parte fraudetur intencio, & ut ipsorum non solum pro eo quod ipsa Domus pro ipsis & nobis nostrisque successoribus fundata extitit, verum etiam tanquam novae fundacionis seu relevacionis Domus ipsius auctores atque participes fieri debeamus. Cum itaque Domus ipsa sit in multis summis pecumae nonnullis creditoribus obligata, ad quas solvend▪ absque distractione rerum & bonorum suorum non sufficit, nisi ipsius et membrorum suorum ad tempus expensae superfluae resecentur. Nos ejusdem Domus compacientes statui, & in eadem & membris Deo serviencium exoneracioni providere volentes, Domum seu * Ibid. m. 34. intus. De Cella de Leministre captain manum Regis. Cellam de Leministre Hereford. Dioc. ad Monasterium praedictum de Radinges pleno jure spectantem, cepimus in manum nostram et in defensionem nostram, veluti ad patronum pertinet ejusdem, ac omnium rerum & pertinenciarum suarum custodiam in temporalibus dilecto nobis Rolando de Herlegh Militi, committentes, ac injungentes eidem, quod fructus, redditus et proventus Domus praedictae fideliter colligens et conservans, Decano & Capellanis in eadem Deo famulantibus necessaria in victu & vestitu competenter inveniat, ac pauperibus mendicantibus, secundum quod Cartae praedictorum fundatorum requirunt ibidem eleemosynas eroget intuitu caritatis. Valumus autem quod resecatis superfluis tam in familia quam in expensis aliis, et potissime in supervenientibus juxta * 3 E. 1 c. 1. statuti nostri tenorem, residuum reddituum et proventuum praefatae Domus per ipsum provisum Abbatis et Prioris de Radinges, et aliorum quos ad hoc deputandos duximus, in exoneracionem Domus ipsius, et non in alios usus convertatur. In cujus, etc. Teste Rege apud Gillingham 26 die Decembris. REX Omnibus, etc. salutem. Licet de consensu dilectorum nobis in Christo Pat 4 E. 1. m. 34 intus. Pro Abbate & Conventu de Radinges. Abbatis & Conventus de Radinges, Domum seu Cellam de Leministre Hereford. Dioc. ad ipsum Abbatem & Conventum pleno jure spectantem pro exoneracione Domus de Radinges quae multis est debitis onerata in manum nostram ceperimus ipsius custodiam dilecto nobis Rolando de Herlegh Militi, in Temporalibus committendo. Nos nolentes quod hujusmodi captio in manum nostram possit dictis Abbati & Conventui vel eorum successoribus in posterum facere aliquod nocumentum, vel nobis aut haeredibus nostris capiendi in manum nostram vel haeredum nostrorum ipsam Domum vel aliquam aliam Domorum ipsorum Abbatis et Conventus jus aliquod tribuere; volumus & concedimus, quod Abbas de Radinges qui pro tempore fuerit dicta Domo liberata vel non liberata, possit dictam custodem amovere omninoque suae libito voluntatis, & de ipsa Domo prout prius poterat ordinare absque nostri vel haeredum nostrorum reclamatione aliqua fac●enda. In cujus, etc. Teste ut supra. The King likewise granted this Patent of Protection to the Abbot and Covent of Rival. REX Omnibus Ballivis, etc. salutem. Cum dilecti nobis in Christo Abbas & Conventus de Rival. Mercatoribus & aliis Creditoribus suis diversis in multimodis Pat. 4 E. 1. m. 16 intus. Pro Abbate & Conventu de Rival. debitis & immensis teneantur, ad quorum solutionem facultates Domus praedictae per magnum temporis spacium sufficere non possent absque dispersione Monachorum & Fratrum Domus illius, vel feodalium suorum dilapidacione, seu fortè Domus ejusdem subversione totali, quod nollemus: Nos imbecillitati status ipsorum compacientes, ne hujusmodi discriminis aut depressionis periculum ipsis videatur imminere, Domum illam cum terris, redditibus, & omnibus possessionibus ac rebus aliis ad eandem Domum pertinentibus, cepimus in protectionem et defensionem nostram specialem, etc. as in the forecited Protections to other Houses. In cujus, etc. Teste Rege apud Estwod, 13 die Julii. The like Protection and Commission issued for the Abbot of Luntony in Walès, m. 5. Teste Rege apud Westm. 28 die Novembris. The King out of his Royal care to defend Christians, and Christian Religion, against the invasions of the Saracens, issued this Commission to the Mayor and Citizens of Baion, to assist the King of Castle with their Ships. REX dilectis & fidelibus suis Majori & Civibus suis Baion. salutem. Quia intelleximus Pat. 4 E. 1. m. 34 intus. Pro Rege Castell. quod Saraceni se praeparant ad veniendum hostiliter cum magno exercitu in terram karissimi sororii nostri Regis Castellae illustris, non solum in dampnum ipsius Regis, verumeciam in Christianitatis et aliorum Christianorum parcium illarum grave periculum et confusionem manifestam; vobis mandamus, quod ad requisitionem ipsius Regis, & suorum sumptibus suis sitis eidem Regi in au●ilium et consilium Navigio vestro, & aliis, quibus melius sci veritis & poteritis ad resistendum per mare Saracenis praedictis, ne terram dicti Regis, aut aliorum Christianorum, cum hujusmodi exercitu ingrediantur. Tantum inde facientes, quod a Deo prometeri, et a nobis grates reportare possitis speciales. In cujus, etc. Teste Rege apud Caneford, 7 die Jan. The King likewise by his Royal authority, and special grace, ratified all the Lands and Privileges of the Bishop of St. Asaph in Wales, by this Patent. REX Omnibus, etc. salutem. Volentes venerabili Patri Amano Episcopo de Sancto Asapho, optentu dilectionis quam penes personam suam gerimus, Pat. 4 E. 1. m. 34. intus. Pro Amano Asaph. Episcopo. graciam facere specialem, concessimus pro nobis & haeredibus nostris, quantum in nobis est eidem Episcopo & successoribus suis, & Ecclesiae suae de Sancto Asapho, quod ipsi de caetero eisdem juribus, libertatibus, possessionibus et consuetudinibus diu obtentis utantur et gaudeant pacifice et quiete quibus idem Episcopus et praedecessores sui Episcopi ejusdem loci usi et gavisi fuerant, melius tempore bonae memoriae Domini Henrici Regis patris nostri. In cujus, etc. Teste Rege apud Wynton. 20 die Jan. He likewise issued these several Writs to the Sheriffs and Bailiffs of Liberties in Derbyshire and other Counties, for levying the Disms granted him by the Pope from the Spiritualty, which some Religious persons and Clerks refused to pay, for which they were excommunicated by the Pope's authority, and Collectors. REX Vic. Derby, & omnibus Ballivis Hundredorum & Libertatum infra dictum Com. existentibus salutem. Cum nonnulli Religiosi et Clerici Decimam tam Iterum, m. 30. intus. De Decima levand. Spiritualium quam Temporalium n●bis a sede Apostolica ad duos annos concessam detineant, et arreragia ejus solvere contradicant, propter quod executores ad ipsam Decimam colligendam deputati ipsos excommunicationis sentencia authoritate Apostolica innodarunt. Nos eorum induratam maliciam reprimere volentes; Vobis praecipimus firmiter injungentes, quod praedictam Decimam et ejus arreragia a praedictis detentoribus seu contemptoribus, vel eorundem beneficiis et bonis in Balliba vestra celeriter lebari faciatis, quandocumque à dilecto nostro Gileberto de Sutton. Clerico, quem ad Decimam colligendam deputavimus, fueritis requisiti. Et hoc nullatenus omittatis. In cujus, etc. Teste Rege apud La Bruere Templo ix. die Marcii. Consimiles literae diriguntur R. Dunelm. Episcopo, & Justice. Cestr. Consimiles literae diriguntur Vicecomitibus Northumbr. Cumbr. Eborum, Sallop. & Staff. & omnibus Ballivis, Hundredorum & Libertatum infra. REX Vniversis Vicecomitib●s suis per Regnum Angliae constitutis, salutem. Dum admentem reducimus & memoriter recensemus quantis sit subjecta periculis Terra Pat. 4 E. 1. m. 13. De Decima levanda. Sancta, quamque & humanum existat in tantae necessitatis articulo subvenire eidem, grandis compassio in utero cordis nostri suboritur & vehementer inducimur ejus prout possumus obviare discriminibus & commoda promovere. Sane cum nonnulli Abbates, Priores, Religiosi et Clerici Decimam bonorum suorum, tam Spiritualium quam Temporalium nuper ad sex annos Terrae sanctae Subsidio in Generali Concilio deputatam, pro duobus annis praedictis retinent, et arreragia ejus solvere contradicunt, propter quod Executores ad ipsam Decimam colligendam in Civitatibus et Diocesibus constituti, in ipsos excommunicationis sententiam latam in eodem Concilio, et suam auctoritate Apostolica sibi concessa tulerunt, et eciam promulgarunt. Nos eorum induratam contumaciam & maliciam reprimere cupientes; Vobis praecipimus firmiter injungentes, quod praedictam Decimam et ejusdem arreragia a praedictis detentoribus seu contemptoribus, vel eorundem beneficiis et bonis lebari, et ejusdem Decimae Collectoribus persolbi celeriter faciatis, quandocumque a Venerab. patre G. Verdun Episcopo seu ipsius Collectoribus fueritis requisiti. Et hoc nullatenus omittatis. Teste Rege apud Westm. xxiiii. die Julii. Et sunt sex literae omnibus Vicecomitibus ut supra directae de eadem forma. The Nobles, Commons, Prelates and Clergy having granted the King a Quindism out of their Liberality, to discharge his Debts contracted in the Holy Land; the King granted this Patent to the Archbishop and his Suffragans, that this grant out of their free grace should not be drawn into custom or example. REX Omnibus, etc. salutem. Licet Comites, Barones, ac alii Magnates et Pat. 4. E. 1. m. 6. intus. Pro R Cantuar. Archi●piscopo Communitas Regni nostri, Quintamdecimam omnium bonorum suorum, et eciam Venerabilis pater R. Cantuar. Archiepiscopi et sui Suffraganei, propter urgentia negocia nostra Subsidium de bonis suis nobis sponte et graciose concesserint, Nos per has literas nostras protestamur, beneficium hujusmodi ex sola ipsius Archiepiscopi et Suffraganeorum suorum liberali gratia, et non nomine Quintaedecimae processisse, nec illud a nobis vel haeredibus nostris occasione vel exemplo tali in debitum vel consuetudinem trahi posse. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. primo die Novembris. Et duplicantur. He likewise issued this Patent and direction for levying it. REX Abbatibus, Prioribus, Baronibus, Militibus, liberis hominibus, & omnibus Pat. 4 E. 1. m. 36. intus. De Quintadecima de Honore de Bergeveny. aliis tenentibus de Honore de Bergaveny salutem. Cum Archiepiscopi, Episcopi, Abbates, Priores, Barones, Milites, et omnes alii de Regno nostro Quintamdecimam de bonis suis, quibusdam tamen exceptis, nobis liberaliter concesserunt et benign, ad exoneracionem debitorum in quibus diversis Mercatoribus de tempore quo moram in Terra Sancta fecimus obligamur; Nos de affectione & dilectione quas ●rga nos credimus vos habere, gerentes fiduciam pleniorem, vos affectuosè requirimus & rogamus, quatinus Statum nostrum quoad praemissa plenius intuentes, Quintamdecimam de bonis vestris, juxta formam quam dilecti et fideles nostri Grimbaldus Panncefot, & Magister Henr. de Bray, quos ad Quintamdecim in partibus vestris colligendam deputavimus, vobis ex parte nostra exponent, nobis favorabiliter concedatis; Ita quod à nobis ex hoc grates favorabilius reportare debeatis temporibus oportunis. Et praedictis Grimbaldo & Henr. in praemissis intendentes sitis & respondentes. In cujus, etc. Teste Rege apud Turrim London. xxiiii. die Novembris. The General Proctor of St. Edmund's and Abbot Pontiniac. complaining of divers false Proctors, who fraudulently collected monies in their names and converted them to their own private uses; issued this Commission for their apprehension, examination, and punishment. REX omnibus Vicecomitibus & Ballivis, ac caeteris fidelibus suis ad quos, etc. salutem. Ex gravi querela fratris Hugonis Generalis Procuratoris beati Edmundi, Pat. 4 E. 1 m. 16. De Generali Procuratore beati Edmundi, ac Abbatis & Conventus Pontin. ac Abbatis & Conventus Pontiniacensis Antisiodorensis Dioc●sis, nuper ad parts Angliae accedentis accepimus, quod quidam propriae honest at is immemores sub nemine beati Edmundi in dicto Monasterio qui●sc●ntis, per diversas parts Angliae discurrentes, & se Procuratores dictae ●●mus falsò confingentes, pecuniam et alia bona nomine praefati Sancti petunt et recipiunt a diversis, et ea non in usus, nec ad opus feretri jam dicti Sancti, set in usus proprios illicite et inhoneste convertunt, in dictae Domus et fratrum fraudem, et dampnum non modicum, ac dicti Sancti vituperium et scandalum manifestum; Volentes autem maliciis & insolenciis hujusmodi modis quibus convenit obviare, vobis mandamus firmiter injungentes, quod nbicunque tales inveneritis in Ballivis vestris testimoniales dicti Procuratoris non habentes, ipsos arrestari et detineri faciatis, donec de statu & conversacione ipsorum nobis aut Procuratori praedicto consteterit evidenter; proviso, quod pecuniam ac alia bona apud eos inventa, vel penes alios nomine suo deposita, Procuratori praedicto, vel ejus certo nuncio, literas suas super hoc exhibenti totaliter affignentur. Et si qui forsitan literas Regias datam praesentium praecedentes super recommendatione vel admissione ipsorum ad hujusmodi eleemosinas colligendas praedicti Procuratoris testimonium legitimum non habentes, exhibeant, eisdem literis de caetero minime pareatis. Ipsum vero Procuratorem H. et ab eodem substitutos protegatis et protegi, ac praefati Sancti negocium promoveri efficaciter faciatis. In cujus, etc. per biennium duratur as. Teste Rege apud Cantuar. viij. die Julii. The King issued this Writ on behalf of the Abbot of Belleiu on the New Statute of Westm. 1. ch. 1. made but the year before, for the ease and benefit of Religious Houses. REX, Omnibus ad quos, etc. salutem. Cum in primo Generali Parliamento Pat. 4 E. 1. m. 14. Pro Abbate de Bello loco Regis. nostro post Coronationem nostram in Crastino Octabis Paschae anno Regni nostri tertio, de voluntate nostra, & consiliariorum nostrorum consilio, & Communitate Regni nostri ibidem convocatorum consensu, ad honorem Dei, et utilitatem Ecclesiae suae sanctae, et melioracionem dicti Regni nostri, ordinaverimus et statuerimus, quod nullus veniat manducare, hospitari, vel jacere in domo Religionis quae non sit de sua advocatione, ad custos domus, nisi prius rogatus fuerit & requisitus à Domino domus, praeter Vicecomites, qui venire poterunt cum quinque vel sex equis tantùm; Ita tamen, quod non gravent Religiosos suis crebris adventibus vel pernoctacionibus in domibus vel maneriis eorundem: Et quod nullus ad suos proprios Custus domum aliquam Religiosorum intret aut jacere veniat, contra voluntatem Custodum domus; & quod nullus magnus, vel parvus, colore parentelae vel spiritualitatis aut alicujus affinitatis, seu aliqua hujusmodi occasione in parco currat alieno, nec piscetur in alterius vivario, nec manducet, neque hospitetur in domo aut manerio praelati, vel alicujus alterius, contra voluntatem vel consensum aut licenciam Domini vel Ballivi sui, neque ad custagia Domini loci, neque ad propria, & quod si fortè intraverit cum consensu Domini, vel sine consensu ipsius Domini vel Ballivi, nullam serruram, hostium, fenestram, aut alicujusmodi firmaturam faciat frangere vel aperire vel per se vel per alium, nec aliquid victualium, aut alterius rei ibi capiat colore empcioniis vel aliter, nec faciat triturare, nec capiat de victualibus aut aliis bonis alicujus Praelati, personae, vel alterius Clerici sive Laici, colore empcionis vel aliter, contra bonam voluntatem & licenciam illius cujus fuerit res, vel Custodis ipsius rei infra villam mercati vel extra; Et quod nullus capiat equos, boves, carros, carrectas, naves, seu batellos ad aliquid cariandum vel aliud faciendum, sine bona voluntate ipsius cujus res fuerit, & tunc ei statim satisfaciat secundum convencionem habitam inter eos; Et quod illi qui voluerint contra praedicta Statuta venire vel facere, & inde convicti fuerint, adjudicentur prisonae nostrae, & inde secundum quantitatem transgressionis, & secundum quod nos & Curia nostra viderimus bonum esse; & quod si illi quibus transgressio facta fuerit sequi voluerint pro dampnis sibi factis, adjudicentur & retornentur in duplo; & quod nullus de caetero malum faciat vel gravamen alicui personae Sanctae Ecclesiae, aut alicui alteri eâ occasione quod prandium vel hospicium ei fuerit denegatum, aut eo quod aliquis in Cur. est conquestus de hoc quod gravatus fuit de re aliqua supradicta, & quod si aliquis super hoc convictus fuerit poenam in ipsis Statutis nostris hujusmodi transgressionibus provisam sustineat, & quod articuli antedicti adeo benè ligent nostros Consiliarios, Justice. de Forestis, & alios Justic nostros & forestar. sicut & alios universos; & ut articuli antedicti manuteneantur & observentur, quod nullus Praelatus, Religiosus, Abbas vel Ballivus, vel aliquis eorum, aut aliquis alius super gravem forisfacturam nostram aliquem hominem recipiat contra formam antedictam. Cum eciam prohibuerimus, ne aliquis mittat ad Manerium vel Domum Religionis homines, equos & canes, vel aves ad perhendinandum, & quod nullus eos si forte mittantur retineat, & quod quicumque hoc fecerit, quia hoc est contra defensionem & praeceptum nostrum, graviter puniantur. Praecipimus insuper postmodum, quod nullus Religiosus nec alius pro debito Regio, nec alterius per animalia quae terram suam excolunt, nec per oves suas distringatur, dum districtio alterius rei sufficiens debito vel demandae possit inveniri, excepto inparcamento animalium quando ea in dampno alieno contigerit inveniri, secundum consuetudinem & legem terrae; & quod districtiones minime sint superfluae set secundum bonum valorem per aestimacionem rationabiles ad quantitatem debiti vel demandae; Et Domus Belli loci Regis Cisterciensis Ordinis in Suthampton. à nostris Progenitoribus sit fundata, propter quod eandem specialius tenemur diligere, & volumus tanquam res nostras proprias custodire, vobis inhibemus, ne contra tenorem dictorum Statutorum nostrorum eandem Domum molestetis in aliquo indebite vel gravetis. Nolumus autem quod Abbates dicti loci qui pro tempore fuerint contra tenorem eorundem Statutorum in aliquo benire praesumant. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. xxiiii. die Julii. The like Writ verbatim issued this year for the Abbot of Bildewas, m. 9 (mutatis mutandis) Teste Rege apud Bristol, 23. die Septembris. The like Writ by way of Inquisition (upon complaint) issued for the Brethren of St. Thomas Hospital in Southwark, num. 19 REX dilectis & fidelibus suis J. de Lovetot, & El. de Beking salutem. Ex Pat. 4 E. 1. m. 3. dorso. parte fratrum Hospitalis Sancti Thomae de Suthwerke nobis est ostensum, quod cum nuper ad meliorationem status Ecclesiae Sanctae, et virorum Religiosorum tranquillitatem in regno nostro. Ac insuper pro conservacione et continuacione eléemosinarum quae in domibus Religiosorum hujusmodi fieri solent, de consilio nostrarum providerimus et firmiter obserbari statuerimus, ne qui ad domos seu loca alia Religiosorum in Regno nostro praedicto ad hospitandum in eisdem, seu bona aut victualia ipsorum Religiosorum capienda venire praesumerent, nisi per praefatos Religiosos ad hoc essent requisiti, Radulphus le Aumoner, Rogerus de Hecweld, Robertus le Ken, Nichus de Hecsend, J●hes le Clerk, Nichus le Chapeleyn, & plures alii advocantes se per Venerabilem patrem N. Winton. Episcopum, & asserentes custodiam ejusdem Hospitalis ad eundem Episcopum pertinere, cum ad ipsum non pertineat, Hospitale praedictum quod ex pia largicione eleemosinarum fidelium ad sustentationem fratrum & pauperum Christi infirmarum, & ad imbecillitatem vergencium ibidem undique confluencium fundatum est, praeter licentiam fratrum praedictorum ingressi possessiones, victualia, & alia bona praedicti Hospitalis pro voluntate sua dissiparunt, distraxerunt, & consumpserunt, ad substractionem elcemosinae ejusdem Hospitalis, & sustentacionis pauperum, infirmancium, & imbecillium praedictorum, & status dicti Hospitalis subversionem: Ita quod bona dicti Hospitalis ad sustentationem fratrum praedictorum non sufficiunt, in ipsorum fratrum praejudicium & distendium non modicum & gravamen, & contra Statutum supradictum. Quid verò fratres praedicti parati sunt in Curia nostra sufficienter docere, quod i●si cedentibus vel decedentibus Magistris seu Custodibus praedicti Hospitalis liberam electionem alium sibi eligendi Magistrum seu Custod●m habere debent, & liberam hujusmodi electionem temporibus retroactis hactenus habuerunt. Nos depressioni status Hospitalis et statrum praedictorum pie compacientes, et eyes in suis juribus et libertatibus, prout justum suerit, et Regiam decet Majestatem subvenire volentes in hac parte, assignavimus vos Justic. nostros, unà cum hiis quos vobis associaveritis, ad querelas fratrum praedictorum super praemissis audiend. & terminand. & ad inquirendum per Sacramentum, etc. de Com. Surr. per quos, etc. si necesse fuerit super eisdem plenius veritatem, & ad justiciam inde faciendam secundum legem & consuetudinem regni nostri. Et ideo vobis mandamus, quod vocatis partibus praedictis coram vobis ad certum diem & locum quos ad hoc provideritis, querelas praedictas audiatis & terminetis, & dictis partibus in eisdem plenam & celerem justiciam secundum legem & consuetudinem praedictam fieri faciatis, salvis, etc. Mandavimus enim Vic. nostro Surr. quod ad certos, etc. parts praedictas & praedictum Episcopum, ostensur. si quid juris habeat in custodia praedicta, & ad faciendum & recipiendum quod justum fuerit in hac parte coram vobis venire faciatis, & tot & tales probos & legales h●mines de Balliva sua, per quos, etc. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. xuj. die Novembris. The Bishop of Ely being riotously and forcibly disturbed in his Market, Fair at Pulham, View of Frankpledge, and other Liberties belonging to that Bishopric; the King upon complaint, by his Regal Sovereignty, issued these ensuing Patents legally to inquire of and redress the same. REX dilectis & fidelibus suis Rogero Loveday, & Johanni de Metingham, salutem. Sciatis quod assignavimus vos ad inquirendum per Sacramentum proborum, Pat. 4 E. 1. m. 17. dorso. etc. de Com. Norff. per quos rei veritas, etc. qui malefactores & pacis nostrae perturbatores Mercatum & Feriam venerabilis patris Hugonis Eliensis Episcopi de Pulham vi & armis intraverunt, & Ballivos ipsius Episcopi ad Manerium illud & Feriam illam custodiend. deputatos verberaverunt, vulneraverunt, & male tractaverunt, & Radulphum de Hecheham unum de Ballivis praedicti Episcopi ibidem interfecerunt, & quendam latronem per praedictos Ballivos in praedicta Feria captum, ab eorum manibus rescusserunt & abduxerunt, & alia enormia eidem Episcopo & suis intulerunt, ad dampnum ipsius Episcopi trescentarum librarum, et praejudicium libertatis suae, et contra pacem nostram. Et ideo vobis mandamus, quod ad certos, etc. inquisitionem illam capiatis, & convocatis coram vobis partibus loquelam illam audiatis & terminetis, facturi inde, etc. salvis, etc. Mandavimus enim Vic. nostro Norff. quod ad certos, etc. venire faciat, etc. per quos, etc. In cujus, etc. Teste Rege apud Winchlesey two. die. IIdem Rogerus & Johannes assignantur eodem modo ad inquirendum per Sacramentum, Ibidem. etc. de Com. Norff. per quos, etc. qui malefactores & pacis Regis perturbatores Ballivis Venerabilis patris H. Eliensis Episcopi tenentibus Curiam ipsius Episcopi de visu Franci plegii apud Walsoken de hominibus ejusdem Villae, sicut hactenus nomine dicti Episcopi & praedecessorum suorum teneri consuevit, insultum dederunt, & eos malè tractaverunt, non permittentes ipsos Curiam illam de visu praedicto pacificè tenere, sicut teneri debet, et teneri consuevit temporibus praedictis, & alia enormia eidem Episcopo & suis intulerunt, ad dampnum ipsius Episcopi ducentarum librarum, et contra pacem Regis. In cujus, etc. Teste ut supra. IIdem Rogerus & Johannes assignantur eodem modo ad inquirendum per Sacramentum, etc. de Com. Norff. per quos, etc. qui malefactores etc. Ballivis venerabilis Ibidem. patris H. Eliensis Episcopi, Cur. ipsius Episcopi de visu Franci plegii apud Walepol & Walton. de hominibus ejusdem Villae, sicut hactenus nomine dicti Episcopi & praedecessorum suorum consuevit, insultum dederunt, & eos malè tractverunt, non permittentes ipsos Curiam illam de visu praedicto pacificè tenere, sicut teneri debet, et teneri consuevit temporibus praedictis, & alia enormia eidem Episcopo & suis intulerunt, ad dampnum ipsius Episcopi ducentarum librarum, et praejudicium libertatis suae, et contra pacem Regis. In cujus, etc. Teste ut supra. The Pope having granted this privilege to the Prior of St. John's of Jerusalem in England, that all who contributed Alms to their Hospital in their life, should be buried by their men and Tenants after their death, of what death soever they died; some Thiefs being condemned and executed at Ivelcester, were cut down casually, or by some who envied them, before they were dead, whereof one when he was carried to the grave revived, and took Sanctuary, for which the Prior's men were imprisoned for a felonious Escape; the King thereupon issued this Commission to inquire and certify the truth of this rare case. REX dilectis & fidelibus suis Solomoni de Roffa, & Thomae Tryvet, salutem. Pat. 4 E. 1. m. 32. Ex querela Prioris Sancti Johannis Jerusalem in Anglia accepimus, quod cum per privilegia a sede Apostolica sivi et Hospitali praedicto concessa, quibus ipse et sui praedecessores in regno nostro hactenus ust sunt, corpora defunctorum illorum qui in vita sua fraternitati ipsius Hospitalis suas eleemosynas contulerint, per suos homines sepulturae Christianae quociens opus fuerit deputari debeant quocumque casu mortis decessissent. Ac quidam latrones nuper coram Justice. nostris ad gaolam nostram de Ivelcestr. deliberandam assignatis, pro felonia quam fecerant, judicium suum secundum lege● & consuetudinem regni nostri habuissent, & postmodum suspensi f●issent, per quod decennarii locorum illorum attachiati & quibus deputati fuerant ad furcas illas expect ●sse debuerant, donec ultimum spiritum exalassent, ac demum axtequam Willielmus Cukeman, Nicholaus le Messager, & Stephanus de Pecham homines ipsius Prioris ad hujusmodi corpora sic sepelienda deputati, ad furcas ●llas venissent pro ipsorum corporibus sic ad sepulturam hujusmodi deputandis, praef●tos latrones nemine praefatorum decennariorum aut aliorum ibidem invento, sive per rupturas cordarum, sive per aliquorum pradicti Prioris aemulorum excogitatam maliciam, aut alio modo inde prostratos homines inveniss●nt, ●c eos mortuos fuisse credidissent; & eorum corpora ad Ecclesiam Sancti Olavi de Ivelcestria in ipsius Ecclesiae Cimiterio sepelienda portassent, Adam le Messer u●us praedictorum latronum sic suspensorum cum in sepul●ura sic fossa poneretur, vitali resumpto vigore pedem suum movit, et postmodum uberiori potitus convalescentia, limina peciit Ecclesiae praedictae, et i●ise tenuit donec regnum nostrum abjuravit, per quod Vic. noster Somers. praefatos homines ipsius Prioris in prisona nostra de Ivelcestria detinet, acsi ipsi culpabiles essent de felonia escha●io vel malicia praedictis. Et quia super isto negocio plenius certiorari & plenam justiciam in hac parte fieri volumus, nos de vestra circumspectione & industria plenè confidentes, assignavimus vos ad inq●irendum per sacramentum, etc. de Com. praedict●, per quos, etc. plenam veritatem & certitudinem casus memorati, & ad faciendum inde ulterius, quod secundum legem & consuetudinem regni nostri fuerit faciendum. Et ideo vobis mandamus, quod ad certos, etc. inquisitionem illam capiatis in forma praedicta, & secundum quod per inquisition●m illam factam esse inveneritis in hac parte, tam pro nostra parte, quam Prioris & hominum suorum praedictorum seu aliorum si quis inde culpabiles inveneritis, plenam justiciam exhibeatis. Mandavimus enim Vic. nostro praedicto, quod ad certos, etc. tot & tales venire faciat, etc. per quos, etc. In cujus, etc. Teste Rege apud Wynton. 19 die Januar. Et mandatum est Vic. Praedicto, quod ipsos per bonam manucaptionem interim deliberari faciat. The King in pursuance of the Statute of Marlbridge Anno 52 H. 3. ch. 10. granted this Writ to the Bishop of Dumblan in Scotland, to exempt him from Sheriffs Tornes, and County Courts, as well as English Clergymen. REX Omnibus Ballivis ad quos, etc. salutem. Cum de communi consilio regni Pat. 4 E. 1. m. 36. intus. Pro R. Dumblan. Episcopo. See the Register of Writs, f. 175, 176. Fitz. Natura Brev. f. 160. Cooks 2 Instit. p. 120, 121. nostri provisum sit, quod Archiepiscopi, Episcopi, Abbates, Priores, & caeteri viri Religiosi, seu Milites, non habeant necesse venire ad Turnum Vic. nisi eorum praesentia ●b aliam causam ad hoc requirantur, (to the end they might the better attend on, and only apply themselves to the discharge of their Spiritual functions) concessimus venerabili patri Roberto Dumblan. Episcopo, quod toto tempore vitae suae sit quietus de Turnis Vic. in Wapentag. de Brokelnestowe & Riseclyve in Com. No●ingh. & etiam quod quietus sit de duobus adventibus per annum quas debet ad Com. praedictum. Et ideo vobis mandamus, quod ipsum Episcopum contra hanc concessionem nostram non vexetis. In cujus, etc. Teste Rege apud Polton. 14 die Febr. What Ecclesiastical Jurisdiction the King exercised this year in Ireland, these ensuing Records inform us. REX Justice. suo Hibern. Cum v●cante Abbatia beatae Mariae de Trum. per mortem Gilberti nuper Abbatis ejusdem domus ad requisitionem Prioris & Conv●ntus Pat. 4 E. 1. m. 20. intus De cons●nsu electioni adhibito in Hibern. ejusdem loci, eye licenciam concesserimus alium sibi in Abbatem suum, pront moris est, eligendi. Nos laboribus & expensis eorundem Prioris & Conventus parcere volentes, vobis mandamus, quod electionem eorundem Prioris & Conventus de Abbate domus suae in Ecclesia sua Trum. faciendae, Regium assensum et favorem nomine nostro praebeatis. Et si conting at ipsum Electum in Abbatem loci prae●icti per loci Diocae anum canonicè confirmari, tunc recepta ab ipso Electo nomine nostro fidelitate nobis in hujusmodi casu debita, temporalia dicto Abbati liberetis; receptis tamen prius literis patentibus sigillo praedicti Abbatis, et sigillo Capituli signatis, quod haec gratia nostra quam eisdem Priori et Conventui ex mera liberalitate nostra concessimus nobis et h●redibus nostris non cedet in praejudicium vel exhaeredationem, seu trahatur in consuetudinem vel consequenciam temporibus futuris. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 8 die Ju●. The Archbishopric of Dublin in Ireland being void, the King by his Prerogative granted the custody of it to Thomas Chaddeworth, allowing him 40. Marks a year for his Salary out of it. REX Baronibus suis de Scaccario Dublin. salutem. Allocate Magistro Thomae de Chaddeworth custodi nostro Archiepiscopatus Dublin. vacantis & in manu Liberate 4 E. 1. pars 1. m. 3. Pro Magistro T de Chaddeworth. nostra existentis, in exitibus ejusdem Archiepiscopatus, de toto tempore quo fuit custos ejusdem Archiepiscopatus, & quamdiu custodiam illam habuer it singulis annis quadraginta marcas quas ei concessimus percipiend. pro feodo suo & custodia Archiepiscopatus praedicti. Teste Rege apud Bathon. 15 die Sept. Stephen Bishop of Waterford was then Treasurer of the King's Exchequer in Ireland, as appears by the Kings Writ of Liberate to the Auditors of his Accounts, and other Records. The King presenting to the Archdeaconry of Dublin, by reason of the Temporalties of the Archbishopric then in his hands, and the Prior and Chapter of St. Trinity in Dublin pretending the Archdeacon's of Dublin had a right thereto; the King by his Ecclesiastical Prerogative summoned both parties with their Evidences to appear before him, and appointed special Delegates to hear and descide the cause, which they did accordingly, who awarded the right to the King, and his Clerk to be installed, as this Record attests. REX Justice. suo Hibern. salutem. Magistro Guillielmo de Notafeld quondam Archidiacono Dublin. naturae d●bitum persolvente, nos Archidiaconatum ipsum Pat. 4 E. 1. m. 24. vacantem, et ad nostram donationem ratione Archiepiscopatus Dublin. vacantis & in manum nostram existentis spectantem, dilecto Clerico nostro Willielmo de Salinis donavimus. Mandantes Decano & Capitulo Ecclesiae Sancti Patticii Dublin. quod eidem Guillielmo stallum in Choro & locum in Capitulo ratione dicti Archidiaconatus, prout moris est, assignarent. Cumque Prior & Capitulum Sanctae Trinitatis Dublin. assererent mandatum nostrum hujusmodi in eorum praejudicium redundare, cum Archidiaconi Dublin. qui pro tempore fuerint consuevissent in dicti Archiepiscopatus vacationibus praesentari eisdem, et ab ipsis jurisdictionem spiritualitatis Civitatis et Dioc. Dublin. quam iidem Archidiaconi vacante sede habere consueverunt, recipere; & peterent, quod eundem Willielmum in forma praedicta praesentaremus ●isdem, ab ipsis dictam Jurisdictionem more solito receptaram. Nos quia nolebamus juri parcium in aliquo derogare, Decanum & Capitulum Sancti Patricii, & Priorem & Co●ventum Sanctae Trinitatis praedictos, ad nostram mandavimus praesentiam cum omnibus actis et munimentis negocium hujusmodi tangentibus evocari: Dictis itaque partibus coram nobis sufficienter apparentibus, Nos dilectos Clericos nostros Magistrum Thomam Bek & Robertum de Scardeburg dedimus partibus auditores. Coram quibus cum fuisset inter partes per plures dies super quaestione hujusmodi altercatum, tandem quaesitum fuit à parte dictorum Prioris & Conventus, U●rum haberent aliquam praesentationem sibi factam super ipso Archidiaconatu a Regibus Angliae temporibus retroactis, velaliquid aliud per quod possent de jure suo vel possessione sua nostram conscienciam super hoc infirmare: Quibus respondentibus, se prae manibus non habere; quaesitum fuit ulterius, utrum videtur eisdem justum vel aequum an quod nos propter nudam eorum assertionem deberemus mandatum quod feceramus pro praedicto Guillielmo dictis Decano & Capitulo revocare? Ad quod directè taliter responderunt, Quod volcbant pro bono pacis & ob reverentiam Regiam, praedictum Guillielmum tenere pro Archidiacono de caetero & habere. Quare vobis mandamus, quatinus praedictum Archidiaconum faciatis in omnibus secundum quod praedecessores sui usi sunt, pacifica dicti Archidiaconatus possessione gaudere; Non permittentes eundem super praedictis a praedictis Priore et Conventu aliqualiter impediri: Provideatis tamen, quod ipsi Prior & Conventus per ipsum Archidiaconum vel ipsius Offic. indebitè non graventur. Teste Rege apud Wynton. 8 die Dec. The King by his Royal authority, and this Writ, authorised the Abbot of Grimesby totally to demolish a ruinous Chapel near Grimesby, and to convert the stones thereof to such other sacred Fabrics as he should deem meet. REX Vic. Lincoln. salutem. Cum nuper (quantum in nobis est) concesserimus Claus. 4 E. 1. pars 1. m 1. Pro Abbate de Grimesby. dilecto nobis in Christo Abbati de Grimesby, quod Capellam Sancti Andreae extra Grimesby, sacrarum● dium convertere, prout sibi viderit expedire: Tibi praecipimus, quod Capellam ill●m liberes eidem Abbati ad voluntatem suam inde faciend. in forma praedicta, salvo jure cujus●ibet. Teste Rege apud Westm. 16 die Octobris. Some Purprestures being made in the King's Forest of Windesore, without his licence, and the Dean and Chapter of Sarum, and Abbot of Waltham demanding the Tithes thereof, when as no Tithes were formerly paid, the King to secure his own right and interest in them, commanded the Tithes to be sequestered by this Writ. REX dilecto & fideli suo Galfrido de Picheford, Constabulario Castri sui Windes. Claus. 4 E. 1. m. 6. intus. De Purpresturis factis in Foresta de Windes. salutem. Cum quaedam Purpresturae factae sint super nos in Foresta de Windesor. de quibus Decimae hucusque datae non fuerunt, ut intelleximus, ac Decanus & Capitulum Sarum, & Abbas de Waltham ex adverso jus sibi vendicent in Decimis Purprestur. praedict. Nolentes quod per hujusmodi novam possessionem alterutrum eorum praejudicium nobis seu haeredibus nostris generetur: Vobis mandamus, quod Decimas illas in certo et tuto loco poni faciatis, non permittentes ipsos seu ipsorum alterum ad eas manum apponere, donec certi fuerimus de indempnitate nostra vel aliud inde praeceperimus. Teste Rege apud Westm. 25 die Julii. The Abbot and Covent of Fountain, of the Cistercian Order, selling 62. sacks of Wool to Merchants of Florence, which they were to deliver to them at several days, for which they received of them before hand at London 690 marks and an half, of good new money; they entered into this Recognisance, with strange conditions and renunciations of all Privileges granted them by the King or Pope, all Inhibitions from either, and not to be sued upon it out of the Realm, (to the prejudice of the Crown and Realm) thus recorded in the dorse of the Clause Roll. UNiversis praesentes literas inspecturis, Fr. D. dictus Abbas de Fontibus, & ejusdem Claus. 4 E. 1. m. 3. dorso. De Dunelmo Fonte & sociis suis Mercatoribus Florent. loci Conventus * Cistercien. Cycestrien. ordinis Ebor. Dioc. salutem in Domino. Noverit universitas vestra nos vendidisse & concessisse Dunelmo Fonte & Bernardo Thechald, ementibus & recipientibus tam pro seipsis quam pro Theclano Thedald fratre dicti Bernardi, ac aliis eorum sociis Civibus & Mercatoribus Florentin. sexaginta duos saccos lanae, de collecta Monasterii nostri, sine clack & lok, god & card, nigra grissa vilem tuysun, & sine pellic. Quam quidem lanam paratam & ponderatam nostris sumptibus propriis & expensis promittimus, & tenemur deliberare eam per legitimam stipulationem terminis infra scriptis; videlicet, in Quindena Nativitatis Sancti Johannis Baptistae anno Domini 1277. decem & septem saccos: Item in eadem Quindena anno Domini 1278. decem & septem saccos: Item & quatuordecim saccos anno Domini 1279. Et quatuordecim alios saccos in dicta Quindena anno Domini 1280. quolibet anno apud Clifton praedictis Mercatoribus vel uni eorum, aut eorum certo nuntio has literas deferenti sine ulteriori dilatione. Pro quibus sexaginta & duobus saccis, praedictis modo, loco & terminis deliberand. & tradend. ut dictum est, dicti Mercatores solverint nobis prae manibus apud London. sexcent. & nonaginta marcas & dimidium, bonorum novorum & legalium sterlingorum, tresdecim solidis & quatuor sterlingis pro marca qualibet computatis. De qua pecunia nomine nostro & Monasterii nostri benè & integrè nos vocamus quietos & pacatos; Exceptioni non numeratae, non solutae, non traditae nobis pecuniae omnino renunciantes. Si vero dicta lana, sicut dictum est, eisdem Mercatoribus praedictis loco & terminis non fuerit integrè deliberata & reddita, extunc eis promittimus, & tenemur per antedictam stipulationem refundere & reddere, ac restaurare eisdem Mercatoribus, vel uni eorum, aut eorum certo nuncio, omnes expensas, dampna, & interest, quae vel quos dicti Mercatores fecerint aut incurrerint pro defectu solutionis & deliberationis seu assignationis lanae praedictae. Super quibus credetur dictis Mercatoribus, vel uni eorum, aut eorum nuntio, per simplex verbum suum tantum sine juramento & alio probatione, nec computabimus dictas expensas, dampna, ac interesse in sortem dictae lanae, nec retinebimus dictam lanam contra voluntatem dictorum Mercatorum praetextu dictarum expensarum & dampnorum refusionem ultra terminos antedictos. Pro quibus omnibus & singulis antedictis firmiter & fideliter observandis & adimplendis, obligamus nos, Ecclesiam nostram, et successores nostros, et omnia bona nostra, Ecclesiae nostrae, et successorum nostrorum, mobilia et immobilia, praesentia et futura, Ecclesiastica et mundana, ubicunque inventa fuerint, dictis Mercatoribus et eorum sociis. Quae bona ab eis precari nomine possidere recognoscimus, usque ad integram observationem omnium praedictorum. Renunciantes in hiis omnibus et singulis pro nobis, Ecclesia nostra, et successoribus nostris, omni juri, juris, auxilio Canonici et Civilis, privilegio Clericali et fori, omni consuetudine, statuto, omnibus literis, et indulgentiis, et privilegiis, ac inhibitionibus a sede Apostolica et a Curia Regia impetratis et impetrandis, constitutioni de duobus diebus editae in Concilio generali, conventioni, appellationum remedio: Et specialiter indulgentiae sedis Apostolicae Anglicis concessae, qua cavetur ne Anglici extra Angliam trahantur ad causas per literas dicti sedis, et omnibus aliis exceptionibus, juribus et defensionibus, personalibus et realibus, quae nobis, Ecclesiae nostrae, et successoribus nostris possent prodesse, et dictis Mercatoribus nocere, vel quae possent objici contra praemissa. Volumus autem nomine nostro, & successorum nostrorum, ac Ecclesiae nostrae super praemissis omnibus & singulis à dictis Mercatoribus, vel ab uno eorum, aut eorum nuntio in omni loco libere conveniri, et ad judicium trahi. In cujus rei testimonium praesentibus literis sigillum nostrum apposuimus. Dat. London. proximo ante festum Sancti Lucae Evangelistae, Anno Domini 1276. Et memorand. quod praedictus Abbas venit in Canc. Regis, et recognovit omnia praemissa in forma praedicta. Postea venit Dunelm. praedictus in Canc. Regis, & posuit loco suo die canicun. Mercatorem Florentin. ad recipiendum medietatem lanae praedictae ab Abbate & Conventu praedictis. How careful and conscientious the King was to satisfy his Father's debts, to exonerate his soul, will appear by these two Patents, on behalf of the deceased Bishop of Cicesters' Executors, and the present Bishop thereof. REX dilectis sibi in Christo Willielmo de Selesy, & Roberto de Pearl Canonicis Pat. 4 E. 1. m. 19 intus. Pro Executoribus Testamenti R. quondam Cycestren. Episc. Cycestr. & Ivoni de Whistringer, Executoribus beati Richardi quondam Cycestr. Episcopi, & Magistri Walter de Glouc. quondam Decani ejusdem loci, & custodis Episcopatus praedicti, salutem. Cum celebris memoriae Dominus H. Rex pater noster teneretur praedicto Richardo Episcopo in ducentis libris, & venerando patri Stephano nunc ejusdem loci Episcopo in centum libris, de quibusdam exitibus Episcopatus praedicti, quas recepit per manus Decani praedicti, dum dictus Stephanus Episcopus ageret extra regnum in Curia Romana, volentes vobis de pecunia praedicta, ad exoneracionem animae dicti patris nostri plenarie satisfieri sicut decet: Volumus & concedimus, quod praedictas trescentas libras recipiatis per manus Ballivorum Villae nostrae Sutht. tam de arreragiis firmae Villae praedictae, quam de fine quem dicti Ballivi ultimo fecerunt nobiscum, ac de firma ejusdem Villae de anno futuro, videlicet, in festo Sancti Michaelis proximo venturo centum libras, & in festo Paschae immediatè sequenti alias centum libras, & postmodum in festo Sancti Michaelis proximo subsequenti centum libras. Mandavimus enim Ballivis nostris praedict●s, quod dictas trescentas libras de arreragiis fine & firma praedictis vobis praedictis terminis plenariè & sine dilacione persolvant. In cujus, etc. Teste Rege apud Cyc●striam 18 die Junii. REX Ballivis & probis hominibus suis Sutht. salutem. Cum celebris memoriae Ibidem. Dominus H. Rex pater noster teneretur beato Richardo quondam Episcopo Cycestr. in quingentis marcis, de quibus jam satisfieri fecimus Executoribus suis de ducentis marcis, & restant adhuc ducentae librae ad solvendum eisdem, & teneretur etiam idem Rex venerabili patri Stephano nunc ejusdem loci Episcopo in centum libris, de quibusdam exitibus Episcopatus praedicti, quos percepit per manum Walteri quondam Decani dicti loci, et custodis Episcopatus ejusdem, dum praefatus Stephanus Episcopus ageret extra regnum in Curia Romana, volentes tam Executoribus dicti Episcopi de ducentis libris, quam etiam Executoribus dicti Decani de centum libris praedictis, ad exoneracionem animae dicti patris nostri satisfacere sicut decet; ordinavimus, quod tam de arreragiis firmae Villae vestrae praedictae priusquam capta esset in manum nostram, quam de fine vestro quem ulterius nobiscum fecistis, & de firma ejusdem Villae de anno futuro dictis Executoribus plenariè satisfieri. Et ideo vobis mandamus, quod dilectis nobis in Christo Willielmo de S●leseye, & Ivoni de Whistringer, Executoribus dictorum Sancti Richardi & Decani, ac Roberto de Pearl, vel duobus aut uni ex eyes, de arreragiis finis & firmae praedictis centum libras in festo Sancti Michaelis proximo futuro, & in festo Paschae immediatè sequenti alias centum libras, & postmodum in festo Sancti Michaelis proximo sequenti centum libras, modis omnibus persolvatis. Et hoc propter aliquod aliud mandatum nostrum de pecunia alibi vel alii cuicumque solvend. vobis directum vel etiam dirigendum nullatenus omittatis. In quolibet autem praedictorum terminorum recipiatis à praedictis Executoribus literas ipsorum de solucione illius termini sibi facta, & in ultimo terminorum praedictorum recipiatis ab eis literas nostras patentes quas habent de praedictis trescentis libris, & literas illas nobis habere faciatis, & tunc vobis de praedicta pecunia plenam fieri faciemus allocationem. Teste ut supra. There being a controversy between the King and the Dean and Chapter of Bordeaux, about the custody of the Temporalties of the Archbishopric of Bordeaux, which belonged to him and his ancestors by their Royal Prerogative; yet the King out of special grace, and to quiet all differences, quitted and released the custody thereof for the future, by this Patent. REX Omnibus ad quos, etc. salutem. Licet progenitores nostri Acquit. qui pro tempore fuerunt, et nos quociens sedem Burdeg. vacare contigit, custodiam Pat. 4 E. 1. m. 13. Pro Archiepiscopo Burdegal. Temporalium ejusdem Archiepiscopatus eadem sede vacante habere et facere fructus nostros consuevissemus, quamvis Decanus et Capitulum Burdeg. aliquibus temporibus asseruerint, custodiam hujusmodi ad nos vel alios Deuces Aquitan. minime debere pertinere. Nos intuitu Dei, & salutis animae nostrae, & animarum antecessorum & haeredum nostrorum, necnon & contemplatione venerabilis patris S. Burdeg. Archiepiscopi, volentes inter nos & haeredes nostros, & successores nostros, & Ecclesiam Burdeg. ac ipsius Praelatos in hac parte, sopiri omnem materiam quaestionis, concedimus et quietamus pro nobis et haeredibus et successoribus nostris eidem Archiepiscopo, pro se et successoribus suis universis, et Ecclesia sua praedicta, totum jus quod habebamus vel habere poteramus in custodia antedicta. Inhibentes omnibus Ballivis nostris qui pro tempore fuerint, ne de caetero cum eandem sedem vacare contigerit, aliquid de terris, redditibus vel bonis dicti Archiepiscopatus ratione praedictae custodiae vel regalium praesumant occupare, capere vel seisire. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 25 die Julii. * Antiq. Eccl. Brit. p 195. Matthew Parker records, that Robert Kilwarby Archbishop of Canterbury, to advance his Ecclesiastical Jurisdiction, Anno 1276. exacto jam primo suae consecrationis anno vetera Cantuariensis Curiae, quae in arcuato Londini Templo celebratur, statutis a multis Cantuariensibus Archiepiscopis, antiquitus sancita, desuetudine pene adumbrata renovavit, omniaque breviter quinque a ticulis complexus est. Deinde suae Provinciae Clerum ad Novum Templum convocavit, cui Cencilio etiam Eboracensis Archiepiscopus accersitus interfuit. In hoc Concilio Lewelin Griffini filius Princeps Walliae, quia mandatis Regiis obtemperare recusavit, totius Synodi decreto excommunicatus est. Who contemned both this Councils Excommunication, and the King's summons of him to come to his Parliament, (as our * Mat. Westm. Walfingham, Hen. deKnyghton. Cicestrensis, Holinshed, Speed, Grafto●, Daniel, and others, Anno 1276, to 1282. Historians inform us) which occasioned a bloody War between the King and him, till he submitted to his Royal william. Anno 1277. Pope John to avance his Papal authority, and the Privileges of the Praemonstratensian Freers', appointed Nicholas Abbot of St. Augustine's Canterbury to be the Conservator of their Order, prohibiting suits against them under pain of Excommunication by any other Ecclesiastical Jurisdiction or Judge, according to Pope's privileges indulged to them: Who by this new Papal authority inhibited a suit against the Abbot and Covent of Langele of that Order before the Prior of Westminster and his Official by the Rector of a Church, (most likely for Tithes detained by them,) as a Chronica W. thorn, cap. 26. Sect. 8. col 1925. Nicholas Abbas & Conservator Ordinis Praemonstratensis. William thorn thus stories in his Chronicle. Eodem anno Dominus Nicholaus per literas Apostolicas recepit in defensionem et tuitionem omnes religiosos Ordinis Praemonstratensis per Angliam constitutos, unde inter alia multa Priori Westmonasterii ex officio suae Conservationis scripsit sub ista forma. NIcholaus Dei Gratia Abbas Sancti Aug. Cant. Conser vator privilegiorum Abbati Praemonstratensi Ordinis, ejusque Coabbatibus et Fratribus Praemonstratensis a Seed Apostolica indultorum Reverendo viro Domino Priori Westm. Ordinis Sancti Benedicti, ejusque Comissariis qu●buscunque salutem. Cum Abbati Praemonstratensi ac ipsius Coabbatibus, Conventibus, & Fratribus ab Apostolica sede speciaaliter sit indultum, ut per * ejusdem. easdem sedis literas a quoquam non valeant nec debeant in judicium evocari, aut cuiquam poterit jurisdictio attribui, neque aliquam habeant firmitatem, quae tacito nomine P. ordinis fuerint impetrata contra libertates istis Praemonstratensibus concessas. Nos attendentes quod vos seu Commissarii vestri, praetextu quarundam Literarum a sede praedicta contra Religiosos viros Abbatem et Conventum de Langele Praemonstratensis Ordinis Norwicensis Diocaesis, per W. de Sancto G. Rectorem Ecclesiae de N. ejusdem Diocaesis impetratarum, quae nullam de indulto hujusmodi faciunt mentionem, ad ejusdem Rectoris instantiam in suae salutis dispendium judicialiter procedere intenditis ac hactenus processistis, quod publicum, manifestum asseritur & notorium; in praedictorum Abbatis et Conventus praejudicium, privilegii Papalis laestonem, ac elustonem nostrae jurisdictionis, qui ad tuitionem privilegiorum eisdem Religiosis et suo Ordini Praemonstratensi indultorum contra publicos manifestos et notorios injuriatores eorundem simus a sede Apostolica specialiter deputati, quique licet authoritate nobis commissa in vos animadvertere possemus pro praesumptis, volentes tamen vestram & Commissariorum vestrorum prudentiam plenius experiri, ad coercionem procedere differimus in praesenti; vos rogantes, monentes, & in Domino exorantes, authoritate qua fungimur Apostolica, sub poena cohercionis Canonicae firmiter injungendo, quatinus receptis praesentibus difficultate qualibet ac dilatione remotis, supersedeatis causae cognitioni, occastone literarum praedictarum coram vobis hactenus agitatae, de ipsa de caetero, ac meritis ejusdem nullatenus cognituri. Ipsum Rectorem nihilominus citantes peremptory, quod compareat coram nobis vel Com missariis nostris in Ecclesia nostra Conventuali Cantuariae proximo die juridico, post festum Conversionis Sancti Pauli, super temeraria fatigatione et injuria factis Abbati et Conventui de Langele memoratis responsurus, facturus, et recepturus, quod juris fuerit et rationis. Quid autem super praemissis feceritis, nos dictis die & loco per vestras patentes literas harum seriem continentes, vel Commissarios nostros reddatis certiores. D●t. apud Rading. Set isto Rectore à fatigatione praedictorum Religiosorum non cessante, neque moniti●nibus Conservatoris obtemperante; idem Dominus Nicholaus Abbas (by his new Papal authority) scripsit Decano loci illius in haec verba. NIcholaus Dei gratia, etc. Cum ex anthoritate nobis a sede Apostolica commissa specialiter incumbat, Religiosos viros Abbates, Conventus, & fratres Premonstratensis Ordinis per Angliam constitutos contra publicos, notorios, & manifestos injuriatores eorundem defendere & tueri; Ac publicum existat, manifestum & notorium, quod W. de Sancto G. Rector Ecclesiae de N. Abbatem & Conventum de Langeley dictae Diocaesis Ordinis Praemonstratensis in causam traxit coram Domino Priore Westmonasterii & ipsius Commissariis, & adhuc contra eosdem indebitè prosequendo ipsos laboribus fatigare non cessat & expensis, contra suorum tenorem privilegiorum; Vobis authoritate qua fungimur Apostolica sub poena Canonicae districtionis firmiter injungendo mandamus, quatinus moneatis et efficaciter inducatis Rectorem supradictum, quod a Molestationibus supradictis Religiosis eisdem illatis penitus desistat, atque ipsos in pace permittat, sub poena excommunicationis majoris, quam ex nunc in personam ipsius in hiis scriptis proferimus, si nostris monitionibus parere contempserit. The same Historian renders us this Account of the Collectors, and sums of the Dism levied within the Province of Canterbury to Aid the Holy Land. * Chron. W. Thorn, col. 1926. Anno supradicto erat Decima concessa in Subsidium Terrae Sanctae, in tota Anglia, & duravit per vi. annos continuò. Et fuerunt Collectores hujusmodi per iiii. Annos in Diocaesi Cantuariensi, fratres scilicet Dominus Wylmynton hujus loci Prior, & Johannes Belham; & repertum fuit quod summa omnium receptorum pro toto tertio anno per dictum Priorem Collectorem. l. s. d. Est Summa 804 02 02 Receptorum quarti Anni 1706 10 07 Receptorum quinti Anni 0828 14 05½ Et Receptorum sexti Anni 1027 04 00 Et receipt. de Arreragii● de duobus primis Annis quibus non extiterunt Collectores 126 01 02½ Et receptorum à primis Collectoribus in deposito 1264 07 11½ Summa omnium Receptorum per eosdem in Diocaesi Cantuariensi 5125 00 05½ Thomas Walsingham stories, a Hist. Angl. An. 1277. p. 7. Hoc tempore frater Johannes de Derlington, Ordinis Praedicatorum, Confessor quondam Regis Henrici, auctoritate Papali in regno Angliae Collector efficitur Decimarum, salva Papali reverentia contra sui Ordinis professionem tali officio deputatus. He further relates; b Walsingham Hist. Angl. p. 6, 7. Mat. West. Anno 1276, 1277. Platina, Onuphrius, Ealaeus, Barns, Opmerus, Laertius Cherubinus, Stella, Crespin in the lives of these Popes. Cent. Magd. cap. 10. Eodem tempore Papa Gregorius 10. apud Arescium defunctus, ibidem traditur sepulturae, cui successit Innocentius Quintus, natione Burgundus, factus autem Papa sedet mensibus quinque, diebus duobus, mortuoque Romae, & in Lateranensi Ecclesia sepelitur. Cui eodem anno successit Adrianus Quintus, natione Januensis, dictus antea Octobonus, qui tituli Sancti Adriani Diaconus Cardinalis, à Papa Clement Quarto in Angliam missus est. Hic Papa factus, statim constitutionem quem Papa Gregorius Decimus fecerat de inclusione Cardinalium pro electione Summi Pontificis, suspendit, proponens jam aliter ordinare; sed morte praeventus, constitutionem suspensam reliquit, sedit vero mensibus duobus Papa. Adriano desuncto successit Johannes 21. dictus Petrus Hispanus: Hic Episcopus Tusculanus erat prius in artibus diversis famosus, sed scientiarum florem, Pontisicalemque dignitatem quadam morum stoliditate deformavit, aded ut naturali pro parte carere videretur industria, in hoc tamen quamplurimum laudabilis fuit, quod se tam pauperibus quam divitibus communem exhibuit, studiumque literarum amplectens multos in beneficiis Ecclefiasticis promovit egentes. This Pope John, c Polychron. l 7. c. 38. Hen. de Knyghton, de Event. Ang. l. 3. c. 1, col. 2461. Tho. Walsingham, Hist. Angl. p. 7. Mat. West. Anno 1176. Platina, Onuphrius, & Balaeus in his life. Cum sibi vitae spatium in ann●s plurimos extendi crederet, & hoc etiam coram multis assereret, subitò cum nova Cam●●a quam s●bi Viterbio circa palatium construxerat, s●lus corruit, & inter lapiaes & iigna collisus, sexto die post casum moritur, & in Ecclesia S. Laurentii sepelitur. These 4. Pope's dying all within the compass of one year, Anno 1277. * Walsi●gham Ibidem. Transiit annus ist● propter tot Paparum interitum, tristis lugubrisque Romanis. Anno 1277. (the 5. of Edw. the 1.) in Quindena Paschae, Rex recedens à Westmonasterio versus Walliam properavit cum omni militari servicio terrae suae Angliae, Barones de Scaccario, & Justiciarios de Banco usque Salopiam secum ducens, qui placita * Mat. West. An. 1277. p. 365. Walsingham. Polych●●nicon, H. de Knyghton. Fabian, Polydor Virg●l, Holinshed, Speed, and others, in An. 5 E 1. secundum consuetudines Angliae audientes, ibidem pro tempore aliquo morabantur. Whiles the King lay there with his army, though they were much distressed for victuals and carriages, yet the King was so careful to preserve the Liberties of the Church and Clergy, and observe the Statute of Westm. 1. cap. 1. made on their behalf; that he granted several Protections to Abbots, Abbesses, Bishops, and other Clergymen, that no Purveyor or other Officers should take any of their goods, carriages, or quarter upon them, without their free wills and licence; as these Patents of protection evidence. REX omnibus Ballivis, Clericis, & Ministris suis ad quos, etc. salutem. Licet Pat 5 E. 1. p●rs 1 m. 3. De Blade. aut Carriag. pro ●xercitu Wall nullatenus cap. nos Magnates & caeteri fideles nostri nobiscum in Exercitu nostro Walliae existentes, bladis, victualibus, et cariagiis non modicum ad Exercitum nostrum praedictum indigeamus; nolumus tamen, quod aliquid de bladis seu rebus aliis dilectorum nobis in Christo Abbatis et Conventus de Pippewell quibuscunque, vel etiam cariag. aliquod ad opus nostrum vel alicujus alterius ab ipfis capiatur contra voluntatem suam. Et ideo vobis mandamus, quod de bladis & aliis bonis praedictorum Abbatis & Conventus, veletiam cariagium aliquod ab ipsis ad opus nostrum vel alterius, sicut praedictum est, sine licentia et voluntate sua nullatenus capiatis. In cujus, etc. per unum annum durat. Dat. per manum, etc. apud Sallop. xxviii. die Octobris. Consimiles literas habent Moniales de Gratia Dei, usque ad quindenam Paschae prox. futur. Dat. ut supra. Consimiles literas habent Prior & Conventus de Novo loco in Shirewode, dur. usque ad festum Paschae prox. futur. Dat. ut supra. Consimiles literas habet Regin. de Legh. dur. ut supra. Dat. ut supra. Consimiles literas habet Ricus Persona Ecclesiae de Bishopsbir. dur. ut supra. Dat. ut supra. Consimiles literas habent Prior & Conventus de Thorney, dur. ut supra. Dat. ut supra. Consimiles literas habent Prior & Conventus de la Land dur. ut sup. Dat. ut sup. Consimiles (m. 4.) habent Priorissa de Amnondesbir. Abbas de Heel's, Priorissa & Conventus de Eton. Henricus de Merstinton, Abbas de Hyda Winton. Abbas de Bello. Dat. 16. die Octobris. Consimiles literas habent Abbas & Conventus de Crokesdon. Dat. 10 die Julii. Consimiles literas habet Lichf. & Coventr. Episcopus. Dat. 17 die Aug. REX omnibus Ballivis, Clericis & Ministris suis ad quos, etc. salutem. Licet providentias nostras de bladis in diversis Regni nostri Comitatibus fieri praecepimus Pat. 5 E. 1. m. 4. ad nos & exercitum nostrum Wallen. ducend. Nolumus tamen quod de bladis De ladis pro Exercitu, etc. dilectorum nobis Magistri et Prioris Ordinis de Semplingham, quae habent ad sustentationem suam, contra voluntatem suam aliquid capiatur. Et ideo vobis mandamus, quod de bladis praedictorum Magistri & Prioris (ipsis invitis) occasione praedicta nihil capiatis. Er si quid inde contra voluntatem suam ceperitis, id eis sine dilatione restitui faciatis. In cujus, etc. Dur. usque ad festum Paschae prox. futur. Dat. 15. die Octobr. Consimiles siteras habent Priorissa & Conventus de Westwode, & Priorissa & Conventus de Eton. Consimiles habent Willus de Salim. Persona Ecclesiae de Kyngesclere. Consim. habet Alanus de Bretun. Thess. Lich. Consimiles habet Henricus de Mersington Persona Ecclesiae de Galeby. Consimiles habent Abbas & Convent. Roff. m. 7. Consimiles habet Abbas de Lulleshall. Consimiles habent Prior & Conventus de Neuport. Consimiles Prior & Conventus Lauton. primae in Wall. Consimiles Magister Robertus de Wincheles. REX omnibus Ballivis & fidelibus suis ad quos, etc. salutem. Sciatis quod concessimus Pat. 5 E. 1. m. 15. Pro A. Episc. S. Asaph. venerab. patri Episcopo de Sancto Asaph, quod ducere possit blada, & aha bona sua, tam victualia quam alia, à partibus Angliae usque ad partes Walliae, & à partibus Walliae usque in Angliam, prout ad commodum suum magis biderit expedire. Etiam vobis mandamus, quod praefatum Episcopum, aut homines suos, blada, & alia bona sua, ut praedictum est, ducentes; contra hanc concessionem nostram non molestetis in aliquo seu gravetis. In cujus, etc. dur. usque ad diem Dominicam in Ramis Palmarum prox. futur. Teste Rege apud Halso xxii. die Februarii. A. Bangoren. Episcopus habet literas de Protectione simplices sine clausula per Ibid. m. 7. intus. De protectione. unum annum duraturas. T. ut supra. Et duplicantur. Consimiles habet Margarita de Ros. Dar. ut supra. He likewise granted this general Protection to the Freers' Predicants of Bangor. REX Baronibus Quinque Portuum, & omnibus Ballivis & fidelibus suis ad quos, Ibid. m. 7. intus De Protectione. etc. Quia Religiosos et maxim Fratres de Ordine Praedicatorum, quos quadam dilectionis praerogativa commendatos habeamus, cum tranquillitate & mansuetudine, qua statui suo convenit, manutenere volumus et tueri: Dilectos nobis in Christo fratres Praedicatores de Bangor. in protectionem & defensionem nostram suscepimus specialem. Et ideo vobis mandamus, quod fratres praedictos homines res & bona in domo eorundem fratrum existentia manuteneatis, protegatis et defendatis; non inferentes eyes, etc. si vos per partes illas transitum facere contigerit, injuriam molestiam, dampnum, aut gravamen. Et si quid eyes, etc. In cujus, etc. Teste Rege apud Cestr. xxi. die Julii. In this Expedition against the Welsh, though the Bishops and Clergy were thus protected from purveyance, yet all of them either fined, or compounded with the King for a sum of money for the Military services and Knights fees, which they were bound by their tenors to perform in times of War; as appears by this Record. REX omnibus ad quos praesentes literae pervenerint, salutem. Sciatis quod venerabilis Pat 5 E. 1. m. 15. Pro London. Episcopo Pater I. Londoniensis Episcopus solvit per praeceptum nostrum Orlandino de Podyo, & sociis ejus mercatoribus Lucaten. Ducentas Marcas, per quas finem fecit noviscum pro servitio set feodorum Militar. quod nobis debuit pro expeditione nostra in instanti exercitu nostro Wall. de quibus quidem Ducentis Marcis praedictum Episcopum praesentium tenore quietamus. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. xii. die Maii. Pope Gregory the 10. in his life, to procure some countenance from King Edward to his illegal usurpations and Provisions, granted this power to him by his Bull, by way of provision to prefer 3. of his own household Clerks and Chaplains to any livings without Cure then void, or which should next fall void within the Diocese of Bath, Sarum, or elsewhere; by virtue whereof (after this Pope's death) the King nominated and recommended one of his Chaplains to be thus provided for by the Bishop of Bath and Wells, and Archdeacon of Sarum. REX Venerabili in Christo Patri Bathon. & Wellen. Episcopo, & Magistro Pat. 5 E. 1. m 25. in●us Pro Aegidio de Audenard. Thomae Bek Archidiacono Dors. in Ecclesia Sarum, salutem. Cum mandatum receperitis Sanctissimi patris Gregorii Dei g●atia Summi Pontificis providendi per vos vel per alium, se● alios, tribus Clericis et familtaribus nostris, quos vobis nominandos duximus, de totidem beneficiis ecclesiasticis praebendalibus vel aliis cum cura vel sine cura, ad cujuscunque collationem spectantibuslin regno nostro Angliae, si vacant, vel ad praesens quam cito ad id optulerit se facultas, quemadmodum in litera tullata dicti patris plenius continetur, dilectum & familiarem Clericum nostrum Egid. de Audenard vobis tenore praesentium nominamus, volentes sibi auctoritate literarum hujusmodi provideri. Teste Rege apud Westm. xv. die Maii. The Abbey of Kirkestall being indebted to the King and sundry others, as well foreign Merchants as Natives; the King thereupon took it into his own hands and protection, and committed it by these ensuing Patents of protection, somewhat different from others premised of this nature. REX omnibus, etc. Cum Abbatia de Kirkestall, quae de fundatione nostra existit, Pat 5 E 1. m. 15. Pro Monachis de Kirkestall. accumulatis poenis gravibus, tanta praematur sarcina debitorum, quod nisi per celere remedium succurratur, vix poterit onere hujusmodi relebari. Nos statui Monachorum ejusdem Domus provideri cupientes, Domum illam cepimus in manum nostram, & eam dilecto Clerico nostro Hugoni de Kendal commisimus custodiendam, prout ei injunximus, donec aliud inde duximus ordinand. Et Monachos praedictos, homines, terras, redditus, & omnes possessiones suas in protectionem et defensionem nostram suscepimus. Et ideo vobis mandamus, quod Monachos praedictos, homines, terras, res, redditus, et omnes possessiones suas manuteneatis, protegatis, et defendatis; non inferentes eyes, aut inferri permittentes injuriam, molestium, damnum aut gravamen. Et si quid eis forisfactum fuerit, id eis sine dilatione faciatis emendari. In cujus, etc. per quinquennium duraturas. Teste Rege apud Westm. xii. die Maii. REX omnibus, etc. Quia dilecti nobis in Christo Abbas & Conventus de Kirkestall. Ibidem. nobis in maxima pecuniae summa tam ratione mutui in judaismo nostro contracti quam aliunde, necnon et creditoribus suis diversis cam Mercatoribus alienigenis et indigenis quam aliis in debitis multimodis et immensis tenentur, ad quorum solucionem facultates Domus suae per magni temporis spatium sufficere non possent absque dispersione Conventus praedicti vel feodalium suorum dilapidatione, seu forteDomus illius subbersione totali, quod nollemus. Nos de debitis in quibus ●idem Abbas et Conventus nobis tenentur prae caeteris omnibus nobis satisfieri volentes, et imbecillitati status ipsorum praecompatientes ne hujusmodi discriminis aut dispositionis periculum videatur ipsis imminere, Domum illam cum terris, redditibus, & omnibus possessionibus ac rebus aliis ad eam pertinentibus cepimus in manum nostram, & eam dilecto Clerico nostro Hugoni de Kendal. concessimus custodiendam, quamdiu nobis placuerit; Ita quod omnes exitus, redditus, & proventus terrarum, reddituum, et possessionum dictae Domus, (salva rationabili sustentatione Abbatis & Conventus Loci ejusdem) ad exonerationem debitorum suorum, & relevationem defectuam aliorum ejusdem Domus reserventur, ac eisdem onerationi et relevationi per visum aliquorum de discretioribus ejusdem Domus per adjutorium dicti Hugonis & consilium, prout melius fieri poterit, applicentur. Nec volumus quod aliquis Vic. Ballivus, aut Minister noster, aut alius quicunque in Domo praedicta, Grangiis seu terris, redditibus, aut aliis possessionibus ejusdem dum in manu nostra et in custodia praedicti Hugonis extiterint, in eisdem hospitetur, vel aliter de hiis, quae ad ea pertinent; se intromittat, sine mandato nostro, aut nostra vel praefati Hugonis licentia speciali, In cujus, etc. Teste ut supra. There is a third Patent of Protection in this Roll to the like effect, which I pretermit. King Edward by his Sovereign Ecclesiastical Jurisdiction issued this Commission, to inquire of all Christians who used Usury in London and elsewhere, and punish them according to Law by seizing their goods, as a thing unbeseeming Christians and Christianity. REX dilectis & fidelibus suis Johanni de Lovetot, & Greg. de Rokesle salutem. P●t. 5 E. 1. m. m. 26. dorso. De inqui●. fact. de Usura● Cum non liceat Christianis aliquibus pecuniam aliquam, seu bona alia pro usuris rations praestiti, vel colore alterius emolumenti inde percipiendi aliam committere, seu pro hujusmodi commissione vel praestito quocunque pacto seu contracto pecuniam aliquam extra summam rei praes●itae ab aliquo exigere bel extorquere; et quidam Christiani de Com. Surr. et Civitate nostra London. (ut accepimus) illicita cupiditate ducti judaizantes, ac pecuniam et bona alia Christianis aliis indigentibus mutuo committentes terminis statutis, rebus suis quas mutuo tradiderunt sibi restitutis pecuniam illam pro hujusmodi beneficio exigant, et vadia sibi impignorata detineant, et alias districtiones gravissimas eis faciant et fieri procurant, donec eorum oupiditati illicitae satisfaciat, in Christiani nominis scandalum, et hujusmodi usuras praestantium jacturam, et dampnum non modicum et gravamen; quod sustinere nolumus, sicut nec debemus; assignavimus vos ad inquirendum per Sacramentum, etc. de Com. et Civitate praedictis, per quos, etc. de hujusmodi usurariis, et ad plenam et celerem justitiam de eye faciend. secundum Legem, etc. Et ideo vobis mandamus, quod ad certos, etc. Inquisitionem illam fac. facturi, etc. salvis, etc. Mandavimus enim Vic. nostris Surr. & Lond. quod ad certos, etc. venire facian●, etc. In cujus, etc. Teste, etc. apud Winds. xiii. die Decembr. The Abbot of Bardeny being unjustly deprived by the Bishop of Lincoln, the sentence against him was nulled as unjust upon his appeal to the Archbishop, and he restored thereby; the King upon certificate thereof, issued this Writ for his restitution. REX Militibus, liberis hominibus, & omnibus aliis tenentibus de Abbatia de Pat. 5 E. 1. m. 27. Pro Abbate de Bardeneya. Bardeneye salutem. Cum frater Petrus Abbas de Bardeneye per iniquam venerabilis patris Linc. Gpiscopi sententiam amotus a regimine Abbaciae praedictae Cur. Cantuar. de jurisperitorum constlio legitime appellavit; in qua pronuntiatum est per venerabilem patrem R. Cantuar. Archiep. totius Angliae Primatem. sententialiter dictam, Episcopum contra memoratum Abbatem injuste et perperam processisse, per quod praedictus Archiepiscopus eundem Abbatem ad pristinum s●i regiminis statum sententialiter restituit, sicut per literas patentes ipsius Archiepiscopi accepimus. Vobis mandamus, quod eidem fratri Petro tanquam Domino vestro, & Abbati loci praedicti, in omnibus quae ad Abbatiam illam pertinent. intendentes fitis & respondentes. In cujus, etc. T. R. apud Winds. 10 die Decemb. There being a design this year to succour the Holy Land by Christian Princes, the King authorised his Proctors by this Patent to oblige him to the Pope and Cardinals, that he or his brother Edmond would personally repair thither at the time they should prefix. SAnctissimo Patri in Christo & Domino, Domino I. Dei Gratia Sacrosanctae & Pat. 5 E. 1. m. 26. in schedula Universalis Ecclesiae Summo Pontifici; Edwardus eadem gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, cum omni devotione pedum oscula beatorum. Vt in generali ad Terram Sanctam passagio proximo personaliter ad eandem terram proficiscamur, vel charissmum fratrem nostrum Edmundum Lancastriae Comitem pro nobis transmittamus ibidem, delectis et fidelibus nostris R. Abbati Westmon. et Magistro Henr. de Newerk, Clerico et familiari nostro nos specialiter obligandi tenore praesentium plenam tribuimus potestatem. Et hoc idem venerabllibus patribus Dominis Cardinalibus patefacimus per praesentes; quibus sigillum nostrum apponi fecimus in testimonium praemissorum. Dat. apud Windes. xii. die Decembris. Robert de Insula, Bishop of Duresme, in his Synod held in his Diocese in the 5●h year of King Edward the 1. presumed by his Episcopal Authority to compile and publish sundry Constitutions concerning the payment of Tithes and Mortuaries; and likewise denounced this solemn Excommunication against the forcible invaders of Tithes, lately published in Sir Henry spelman's 2. Tom of Councils. a Spelmanni Concilia, Tom 2 p. 316 to 320. Quidam justitiae contemptores, Decimas vicinorum, quidam verò proprias, in quorum possessione hactenus non fuerit, manu laicali et vi armata in vadere non formidant. Nos praeteritis edocti periculis, ut obviamus futuris, auctoritate Dei Patris, & approbatione praesentis Synodi sacrosanctae, excommunicamus omnes illos, qui de caetero talia impetrare praesumpserint, et eorum fautores, et sine conscientia (salva superiorum auctoritate) nullatenus absolvantur, poellae Legati decrevimus esse subdendos; cum quanquam non doceat propria auctoritate invadere, per quod judicis officiam habet exposcere. Whereunto he subjoins; Vt condecet praeceptis Canonicis obedire nolentes, et in hiis marime quae in faborem Ecclesiae statuuntur, sententia in perturbatores liberratum See Johann. de At●n. Constit. legitimae, f. 121. Guilford L●ndewode, Provincialis, l. 5 De Sententia Excommunication is, f. 249, 252. Ecclesiae in Oxoniensi Concilio promulgata, in praesenti sancta Synodo duximus innovandos; injungentes omnibus & singulis (curam) nostrarum animarum habentibus parochialium, ut ipsam in singulis Ecclesiis, ter in anno, in majoribus solempnitatibus, accensis Candles, et pulsatis Campanis, promulgata, publice non postponant, in forma tradita, quae talis est; (before related, Tom. 2. p. 385, 386.) whereunto they now subjoined in the close thereof; Item praemissas sententias et alias in Constitutionibus Canonicis et Legatorum, et Statutis Episcoporum Dunelmi contra transgressores proinde latas, et publice promulgatas statuendo, approbante praesenti sacro Synodo, solempniter publicamus, et mandamus et injungimus eas singulis annis in tribus solempnitatibus majoribus, sollempniter publicari. All their Constitutions, Synods and Sentences of Excommunication tending principally to advance their own Episcopal Constitutions, Canons, Jurisdiction, Privileges, Church-liberties, Usurpations on the King's Royal Prerogative, Ecclesiastical and Temporal Jurisdiction, and his Lay Subjects rights, properties, franchises; not Gods true worship, honour, service, or salvation of the people's souls, which they seldom really minded, or publicly promoted in their Synods in this age, or long before it. What Sovereign Ecclesiastical Jurisdiction King Edward exercised this year in Ireland, in the elections, confirmations of Bishops, Abbots, donation of other Ecclesiastical benefices and Church-affairs, these Records relate. REX electioni nuper factae in Cathedrali Ecclesia de Cork de fratre Roberto Ordinis Pat. 5 E. 1. m. 13 intus. De assensu Electioni adhib. Hibernia. Cicestrien. Monacho in Episcopum ejusdem loci, Regium assensum adhibuit et favorem. Et mandatum est Cassalen. Archiepiscopo, ut quod suum est in hac parte exequatur. Teste Rege apud Westm. viij. die Maii. REX electioni nuper factae in Ecclesiae Sancti Patricii de Duno de fratre Nicholas, Pat. 5 E. 1. m. 21 De assensu electioni adhibito Hibernia. Priore loci ejusdem in Episcopum loci illius, Regium adhibuit assensum et faborem. Et hoc significatum est Domino Ardmacano Archiepiscopo, ut, quod suum est, in hac parte exequatur. T. R. apuu Norwic. 19 die Decemb. REX dilecto & fideli suo Roberto de Vfford. Justice. suo Hiberniae salutem. Cum nos electioni nuper factae in Ecclesiae Sancti Patricii de Duno de Nicholas Priore Ibid. De Temporal. restituendis, Hibernia. ejusdem in Episcopum loci Regium assensum adhibuerimus et faborem. Attendentes quod praedictus Robertus circa prosecutionem negotii electionis praedictae diutius laboravit; et volentes suis laboribus et expensis parcere in hac parte; Vobis mandamus, quod si contingat Electum praedictum in Episcopum loci praedicti canonicè confirmari, tunc recepta ab ipso Electo nomine nestro fidelitate nobis in casu isto debita, Temporalia dicti Episcopatus eidem liberetis; receptis tamen prius literis patentibus sigillo suo, necnon et sigillo Capituli praedictae Ecclesiae Sancti Patricii de Duno signatis, quod haec gratia nostra, quam eidem Electo ad praesens ex mera liberalitate nostra concessimus, nobis vel haeredibus nostris non cedat in praejudicium vel exhaeredationem, seu trahatur in consuetudinem, vel consequentiam temporibus futuris. In cujus, etc. Teste Rege apud Norwic. xxix. die Martii. PRiorissa & Moniales Ecclesiae Sanctae Mariae de Hoges juxta Dublin nuntiantes Pat. 5 E. 1. m. 21. De licentia eligendi. Hibernia. Regi mortem Abbatissae suae, habent literas Regis de licentia eligendi. T. R. apud Norwic. 19 die Marcii. REX dilecto & fideli suo Roberto de Vfford Justice. suo Hiberniae salutem. Cum Pat. 5 E. 1. m. 20. De licentia e●igendi, &c temporal. restit. in Hibern. Priorissa & Moniales Sanctae Mariae de Hoges in Hibernia nobis per literas s●as patentes significaverint, quod Ecclesia sua per mortem R●ssiae quondam Abba●issae de Hoges, Pastoris solacio est destituta, petentes a nobis licentiam eligendi aliam in Abbatissam, sicut moris est; Nos precibus suis benignè in hac parte condescentes, ●●centiam illam eis concedimus, eye mandantes ut talem eligant in Abbatissam, quae dictae [Domui] devota, et regimini Ecclesiae suae necessaria, et nobis et regno nostro sidelis existat. Et quia earum laboribus pariter & expensis parcere volumus in hac parte; Concessimus eis de gratia nostra speciali, et vobis dedimus patesiatem, quod facta electione praedicta de sutura Abbatissa, sicut praedictum est, ejusdem electioni assensum Regium vice nostra praebeatis; Significantes loci Diocesano, quod id quod suum est in hac parte exequatur; Et volumus quod consirmata electione praedicta, et fidelitate ab eadem Electa (prout moris est) accepta, omnia Temporalia ejusdem Abbatiae eidem Ele●●ae vice nostra restituatis; receptis prius a praefata Priorissa et Convent●, necnon et ab El●cta supradicta, literis suis patentibus, quod gratia praedicta nobis vel haeredibus nostris in aliis vacationibus Ecclesiae praedictae non cedat in praejudicium, et in consuetudinem, vel consequentiam in posterum non trahatur. In cujus, etc. Teste Rege apud Framebingham, 9 die Aprilis. REX dilecto & fideli suo Roberto de Vfford Justice. suo Hibern. salutem. Cum Pat. 5 E. 1. m. 7. intus. De temporal. restituendis. Electioni nuper factae in Ecclesia de Kilkelekin de Mabill. de Curtsy in Abbatissam ejusdem loci, Regium assensum adhibuimus et favorem; nos attendentes, quod praedicta Ecclesia circa prosecutionem negotii electionis praedictae diutius laboravit, & volentes suis expensis & laboribus parcere in hac parte; Vobis mandamus, quod si contingat electam praedictam in Abbatissam loci praedicti canonicè confirmari, tunc recepta ab ipsa electa nomine nostro fidelitate nobis in casu isto debita, Temporalia Abbatiae praedictae eidem liberetis. Receptis tamen prius a praefatis Priorissa et Conventu, et ab electa pr●dicta, literis suis patentibus. Quod haec gratia nostra, quam eidem electae ad praesens ex mera liberalitate nostra concess●mus, nobis vel haeredibus nostris non cedat in praejudicium vel exhaeredationem, seu trahatur in consuetudinem vel consequen●iam tempori●us futuris. In cujus, etc. Teste ut supra. REX dilecto & fideli suo Roberto de Vfford Justice. suo Hibern. salutem. Cum Ibidem. Delicentia eligend. & temporal. restituendis Hibern. Prior & Conventus Abbatiae Sanctae Mariae de Kensis Midden. Dioc. in Hibern. nobis per literas suas patentes significaverint, quod cum Ecclesia sua per mortem Grandani quondam Abbatis ejusdem Domus, pastoris solatio sit destituta, petentes a nobis licentiam eligendi alium in Abbatem, sicut moris est. Nos precibus suis in hac parte benign condescentes, licentiam illam eis concedimus, eye mandantes, quod talem eligant in Abbatem, qui Deo devotus, regimini Ecclesiae suae necessarius, et nobis et regno nostro fidelis existat. Et quia eorum laboribus pariter & expensis parcere volumus in hac parte, conces●imus cis de nostra gratia speciali, et vobis dedimus potestatem, quod facta electione praedicta de futuro Abbate, sicut praedictum est, ejusdem electioni assensum Regium vice nostra praebeatis; significantes loci Diocaesano, quod id, quod suum est in hac parte, exequatur. Et volumus, quod confirmata electione praedicta ab eodem, et fidelitate ab eodem electo (prout moris est) accepta, omnia Temporalia ejusdem Abbatiae eidem electo vice nostra restituatis. Receptis prius a praefatis Priore et Conventu, et ab electo supradicto, literis suis patentibus, quod gratia praedicta nobis vel haeredibus nostris, in aliis vacationibus Ecclesiae praedictae, non cedat in praejudicium, et in consuetudinem, vel in consequentiam imposterum non trahatur. In cujus, etc. Teste Rege apud Cestr. 16 die Julii. This last clause being thus specially inserted into all the precedent Writs of restitution, to preserve the King's Ecclesiastical Sovereignty, and prevent Usurpations on it, by his special favour indulged in the precedent cases. REX Justice. suo Hibern. salutem. Cum nuper credentes Ecclesiam de Fresketh fuisse vacantem, & ad nostram praesentationem spectantem, ratione custodiae Ibid. m. 9 Pro Richar●o de Blund. terrarum & haeredium Johannis de Cogan. junioris defuncti, quas de nobis tenuit in capite, in manu nostra existentium, dilectum Clericum nostrum Richardum de Blund praesentaverimus ad eandem; & dilectus & fidelis noster Galfridus de Gy●nvill tunc Justice. noster Hibern. nomine nostro (nobis tamen ignorantibus) Magistrum Johannem de Hathfeild ad eandem Ecclesiam prius praesentasset, qui per loci Diocaesanum ad ipsam Ecclesiam admissus fuit, & institutus in eadem, quo minus praesentatio nostra praedicta effectui potuit mancipari. Nos eidem Richardo gratiam facere volentes specialem, vobis mandamus, quod eidem in beneficio Ecclesiastico, valente per annum Triginta Marc. ad nostram spectante donationem provideatis, quam primum ad id optulerit et facultas. In cujus, etc. T. R. apud Winds. 3 die Julii. REX dilecto Clerico suo Thomae de Chaddesworth, salutem. Sciatis quod dedimus Pat. 5 E 1. m. 6 intus. De potestate data praesentandi Hibern. vobis potestatem praesentandi idoneum Capellanum nomine nostro hac v●ce ad Vicariam Ecclesiae de Sancto Kenino in suburbio Dublinensi, quae vacat, & ad nostram spectat donationem, ut dicitur. Et nos praesentationem illam nomine nostro faciendam, ratam habemus & acceptam. In cujus, etc. Teste, etc. REX dedit & concessit Iterio Bochard Praebendam de Sword cum pertinentiis in Ibid m. 7. Hibern. Ecclesia Sancti Patricii Dublin. vacantem per mortem Roberti de Blund, et ad Dominum Regem spectantem ratione Archiepiscopatus Dublin. vacantis, et in manu Regis existentis: Et mandatum est Decano & Capitulo Sancti Patricii Dublin. quod eidem Iterio stallum in Choro & locum in Capitulo assignent, & sibi de Praebenda praedicta cum pertinentiis, prout moris est, possessionem habere faciant. In cujus, etc. Teste Rege apud Castrum prope Basingwerk. REX dilectis sibi in Christo Decano & Capitulo Dublin. salutem. Sciatis quod Ibid in cedula. Hibern. dedimus & concessimus dilecto Clerico nostro Adae de Wadonhall Praebendam illam quam Iterius Bochard nuper habuit in Ecclesia Dublin. vacantem per commutationem, quam eidem Iterio fecimus de Praebenda de Sword in Ecclesia vestra praedicta, et ad nostram donationem spectantem, ratione Archiepiscopatus Dublin. vacantis, et in manu nostra existentis: Et ideo vobis mandamus, quod eidem Adae stallum in Choro & locum in Capitulo, prout moris est, assignetis. In cujus, etc. Teste Rege in Castris prope Basingwerk, 27 die Julii. The Pope's Delegate giving a sentence against the Prior of Kilkenny, for two Churches in Ireland given them by William Earl of Pembroc by his Charter, under the vail and colour of a spoliation, the King's Justices in Ireland thereupon issued a Prohibition to stay the execution of that sentence, as this Certificate of the proceedings to the King, upon the Prior of Christ-Church complaint, records. SAltem ex parte Prioris & Capituli Ecclesiae Christi Cantuar. vobis fuit intimatum, Bundela Brev. & Pat. Anno 5 E. 1. quod nos judicem a sede Apostolica datum, super executione cujusdam sententiae pro praedictis Priore & Capitulo, super spoliatione Ecclesiarum Sancti Edwini, & Sanctae Mariae de nova Ros, contra Priorem de Kilkenni coram judice delegato latae, (ut dicitur) occasione cujusdam Cyrograffi, de advocationibus earundem Ecclesiatum inter extraneas personas dudum in Curia nostra Hiberniae levati minus just, quo minus hujusmodi sententiam executioni debitae potuit demandare: Serenitati vestrae duximus significandum, quod praefatus Judex ab executione dictae sententiae occasione dicti Cyrograffi nequa●uam per nos extitit impeditus; sed quia idem Judex & Commissarii sui, ad querelam & sectam ipsius Prioris Sancti Johannis, attachiati sunt per breve vestrum, coram justiciariis vestris de Banco Dublin. super eo, quod venerunt contra Prohibitionem vestram eis ex parte dicti Prioris Kilken. porrectam, super advocatione earundem Ecclesiarum, quam idem Prior habet ex dono & feoffamento Willielmi Comitis Penbrok & Marescalli Angliae, et de qua quidem advocatione ipsum Priorem per praedictam sententiam sub velamine spoliationis praedictae nituntur expellere, ut asserit. Idcirco per eosdem justiciarios eis est inhibitum, ne pendente placito dicti Attachiamenti in Curia vestra, procedant ad executionem sententiae memoratae in praejudicium ipsius Prioris placitum illud prosequentis. Ebol Viscount of Ventodore in France, being compelled by the Pope's Legate to resume the Cross he had taken up for the Holy Land, which he had laid down by reason of sickness, and special services of King Edward, as one of his menial Servants; the King thereupon sent this Letter to Pope John the 21. and his Agent i● France, to discharge him from resuming the Cross, to which others were then compelled in France. SAnctissimo in Christo Patri Domino J. Dei gratia Sacrosanctae Romanae Ecclesiae Brev. Regis Anno 5 E. 1. in Turri Lond. Summo Pontifici, Edwardus eadem gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, salutem, & cum omni rev●rentia & honore se totum ad pedum oscula beatorum. Volentes perhibere testimonium veritati, Sanctitati vestrae veraciter intimamus, quod dilectus & fidelis noster Ebolus Vicecomes de Ventodoro Lemovicen. Diocaesi, (qui tempore quo ad Terram Sanctam transfretavimus, de nostra familia existebat, et per nos cinctus fuit apud Tunes cingulo militari, gravi postmodum & quasi incurabili aethicè morbo detentus) de licentia et mandato nostro, ac propter quodam specialia negotia nostra, quae sibi commisimus, ad propria remeavit invitus. Vnde cum intelleximus, quod una cum aliis Crucesignatis regni Franciae, ad Crucem resumendam authoritate sedis Apostolicae compellatur, & idem Ebolus tanquam fidelis & familiaris noster affectet & promptus sit sequi in omnibus viam nostram, Sanctissimae paternitati vestrae duximus humiliter supplicandum, quatinus a compulsione hujusmodi, quo ad ipsum demandetis cessari, si placet. Firmiter enim credimus, quod suo tempore sine compulsione aliqua paratus erit in hiis & aliis Romanae Eccl●siae obedire mandatis. Teste meipso apud Westm. primo die Maii, anno regni nostri quinto. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, dilecto & fideli Procuratori suo Magistro Henrico de Newerk, salutem. Cum pro dilecto Ibidem. & fideli nostro Ebolo Vicecomite de Ventodoro, Domino Papae per literas nostras quas vobis eidem liberandas mittimus, humiliter supplicemus, ut a compulsione quam Legatus Franciae facit eidem de Cruse resumenda, prout in regno Franciae, fit omnibus Crucesignatis, qui de Tunis ad Terram Sanctam minime transfretarunt, cessari mandet ad praesens: Vobis mandamus, quatinus negotium hujusmodi prosequamini, tanquam nostrum, & ad finem deduci procuretis optatum. Teste meipso apud Westm. primo die Maii, anno regni nostri quinto. Richard Aubin being imprisoned at Norwich upon a Capias Excommunicatum, by the Archbishop of Canterbury, and afterwards released upon caution to obey the Church's command, yet after that retaken and imprisoned for the same cause in London, the King thereupon issued a Writ to the Archbishop, to certify the truth of his case, & for his enlargement, whereupon the Archbishop returned this Certificate. SErenissimo Principi & Domino suo, Domino E. Dei gratia Regi Angliae illustri, Domino Hiberniae, & Duci Aquitaniae, frater Robertus permissione divina Cantuariensis Brevia Regis Anno 5 E. 1. Archiepiscopus, totius Angliae primas, salutem, cum omni reverentia & honore. Mandatum vestrum nuper recepimus in haec verba. Edw●rdus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, venerabili in Christo Patri R. eadem gratia Cantuariensi Archiepiscopo, totius Angliae primati, salutem. Ostensum est nobis ex parte Richardi Aubin, quod cum ipse per Vicecomitem nostrum Northf. juxta mandatum nostrum ad denuntiationem vestram sibi directam, tanquam Excommunicatus ei claves Ecclesiae contempnens captus, & in prisona nostra Norwici detentus, & postmodum praestita vobis cautione coram Officiario vestro Norwicensis Diocaesis sede vacant, de parendo mandatis Ecclesiae in forma juris ab eadem prisona auctoritate vestra deliberatus extiterit; Mayor & Ballivi Civitatis nostrae London. per breve nostrum de data prioris mandati nostri ad denunciationem vestram praedictam eis de praefato Richardo occasione qua prius justitiando directum, ipsum iterato ceperunt, & eundem in prisona nostra de Newgate adhuc detinent, in ipsius dampnum non modicum et gravamen. Et quia non est juri consonum, quod idem Richardus post dictam cautionem taliter datam ulterius in prisona detineatur, dum tamen eadem sit causa captionis suae praedictae. Nos super hoc certiorari volentes, vobis mandamus, quod rei veritatem in hac parte nobis per literas vestras significetis, ut exinde fieri faciamus quod de jure fuerit faciendum. Teste meipso apud Well. 22 die April. Anno regni nostri sexto. Facta igitur super praemissis inquisitione diligent● per Decanum nostrum de Arcubus London. compertum est, quod praefatus Richardus ob cun lem causam pro qua apud Norwic. in carcere detentus fuerat, & per Officiarium nostrum in D●ocaesi Norwicensi sede vacante praestita cautione in forma juris extiterat liberatus, iterato apud Newgate carcerali custodiae mancipatur. Datum apud Genn●ng. 2 nenas Maii, Anno Dem. 1278. Whereupon it seems he was enlarged, as the Writimports. The King sending a Prohibition this year to the Dean of the Arches, not to hold Plea of a Debt, belonging to his Temporal Jurisdiction, the Archbishop of Canterbury certified him, that he was there impleaded not by the Dean of the Arches, but by the Pope's special command, whom he ought to obey, and would obey. SErenissimo Principi & Domino suo Reverendo, Domino E. Dei gratia Regi Angliae illustri, Domino Hiberniae, & Duci Aquitaniae, suus frater Robertus Cantuariensis Brev. Regis A●no 5 E. 1. Ecclesiae Sacerdos indignus, salutem in eo per quem Reges regnant, & Principes dominantur, cum omni reverentia tam debita quam devota. Prohibitum est per Curiam vestram Decano de Arcubus London. ne teneat placitum de Catallis aut Debitis, quae Magister Henricus de Haukele petit a Magistro Radulpho de Framingham. Noverit igitur Excellentia vestra, quod non tenetur ibi de placito per Decanum, unde exequitur mandatum Apostolicam mihi sub certa forma directum, cui obedire debeo et obediam. Haec autem est rei verit as, propter quod (si placet) non credat vestra Serenit as, quod Decanus praetextu hujusmodi Executionis aliquid faciat in vestrae praejudicium dignitatis. Dat. apud Mortelabr. 2 Idus Maii, Anno Domini 1278. A very insolent Certificate of an Arch-prelate to his Sovereign; but being advanced to the Archbishopric by the Pope's provision, not Kings previous assent and approbation, no wonder he preferred and obeyed the Pope's commands before the Kings. I shall conclude this 5th. year of King Edward the 1. with this most memorable Record and Case. Gilbert de Thychevell being sued in the Ecclesiastical Court for Chattels and Debts whereof they had no Jurisdiction; and sending a Prohibition to them out of the King's Court to stay the proceedings, delivered in open Court by the King's Messengers to Nicholas Chapple the Judge, he in a most insolent contemptuous manner, (encouraged as it seems by Archbishop Boniface and his Suffragans * See Tom 2. 〈…〉 902 〈…〉 989, 〈…〉 991. Antimonarchical Constitutions, appealed against by the King and Nobles) instead of obeying it, denounced a public Excommunication against those who delivered the Prohibition, and against all who aided, countenanced or favoured that Writ; not excepting the King's person; citing the said Gilbert to remote places, to attend them from day to day to vex and weary them, and caused him to be Excommunicated in Churches with Bells ringing, and Tapers burning and extinct: For which high contempt against the King's Prohibition, Crown and Regal authority, illegal Excommunication and vexation, he was prosecuted at the King's suit to his damages of 1000 l. and at the Parties suit to his damage of 100 mark, and found guilty by the Jury and imprisoned; as Placita ceram Rogero de Seyton & s●ciis suis Justiciariis de Banco apud Westm. à die Paschae in 15. dies, Anno regni Regis Edwardi quinto, Rot. 15. dorso, (remaining in the Treasury of the Receipts of the King's Exchequer) thus record to posterity. MAgister Nicholaus de Capella attach. fuit ad respondend. Domino Regi de placito, quare cum G●lbertus de Thychewell tanquam Nuncius Domini Rot. 15. dorf. Norff. Regis breve suum de Prohibitione praedicto Magistro Nicholas in pleno Capitulo apud Docking porrigi fecisset, ne tenerent placitum in Curia Christianitatis de Catallis et Debitis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, praefatus Nicholaus in personas illud breve Regis differen●ium, et auxilium, consilium. et favorem eidem brevi praestantium in eodem pleno Capitulo, sententiam Excommunicationis, non excipiendo personam Regis, minus provide fulminavit, trahens dictum Gilbertum ad lcca remota inde in placitum coram eo in Curia Christianitatis, ut sic eum gravius fatigare possit laboribus et expensis▪ et eum ex causa praedicta Ercommunicatum denunciari fecit, in Coronae et Regiae dignitatis laesionem, et Domini Regis contemptum manifestum, nec non et praedicti Gilberti praejudicium, et non modicum gravamen, etc. Et unde Dominus Rex per praedictum Gilbertum qui sequitur pro eo, queritur, quod cum idem Gilbertus breve suum de Proh●bitione praedicto Nicholas, die Jovis proximo post festum Sancti Marci Evangelistae, anno regni Regis nunc tertio, in pleno Capitulo apud Docking, per quendam Thomam Tristrem porrigi fecisset, ne placitum de Catallis et Debitis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem Domini Regis tenerent, praefatus Nicholaus post praedictum breve per eos receptum, in personas illud breve differentium, et eidem favorem praestantium sententiam Excommunicationis, non excipiendo Nota. personam Regis, fulminavit, et per decem Capellanos sibi subjectos de Decanatu de Hecheham ipsam sententiam solempniter praedictis die et loco pulsatis Campanis et accensis Candelis publicari fecit, trahens ea occasione praedictum Gilbertum in placitum in Curia Christianitatis coram eo apud Brakedene, die Sabbati proxima post festum Sancti Barnabae anno praedicto, denuncians ipsum ratione praedicti brevis impetrati in sententiam generalem incidisse, et postquam ipsos per diversos labores et expensas per diversa loca fatigasset, eum eadem de causa esse Excommunicatum die Veneris proxima ante festum Exaltationis Sanctae Crucis anno praedicto apud Docking, denunciari fecit de die in diem. Et fimiliter ubi Vic. Norff. ex parte Domini Regis et per ejus praeceptum in propria persona die Dominica proxima ante festum Sancti Nicholai anno quarto, efficaciter monuit, quod sententias et hujusmodi errores sine mora revocaret, idem Nicholaus praedictas sententias et errores ad mandatum Domini Regis et Vic. moni●ionem non revocavit, immo prosequebatur in Coronae et Regiae dignitatem laesionem, et Regis contemptum Mille Librarum, ●ad praedicti Gilberti dampnum Centum Marcarum, et inde producit sectam, etc. Et Magister Nicholaus venit & defendit vim. & injur. quando, etc. Et quicquid, etc. Et bene defend. quod ipse nunquam Excommunicationis sententiam in praedictum Gilbertum, nec in aliquem breve Domini Regis praedictum differentem, auxilium, consilium, vel favorem praestantes fulminavit, nec ipsum Gilbertum ea de causa ad loca remota in Curia Christianitatis ad placitum traxit, nec Excommunicatum eadem de causa denuntiavit. Et hoc offert defendere contra ipsum & sectam suam, sicut Curia consideraverit. Ideo consideratum est, quod vadiat ei legem se 12. manu. Et praedictus Nicholaus instanter fecit l●gem suam. Ideo ipse inde quietus & praedictus Gilbertus in misericordia. Et quo ad hoc quod praedictus Gilbertus dicit, ipsum Nicholaum sententiam Excommunicationis non excipiendo personam Domini Regis, in omnes consilium, auxilium et favorem praestantes, fulminasse, dicit, quod ipse nunquam hujusmodi sententiam fulminavit. Et quod ita sit ponit se super patriam. Et Gilbertus qui sequitur pro Domino Rege similiter. Ideo praeceptum est Vicecomiti, quod venire faciat hic in Octabis Sanctae Trinitatis, nisi J. de Lovetost prius, etc. duodecim, etc. per quos, etc. Qui nec, etc. ad recogn. in forma praedicta. Quia tum, etc. Postea ad diem illum praedictus Gilbertus qui sequitur pro Domino Rege, optulit se quarto die versus Magistrum Nicholaum. Et ipse non venerit, & habuit diem ad hunc diem, ut patet superius. Et ideo praeceptum est Vicecomiti, quod distringat eum per omnes terras, etc. Et quod de exitibus, etc. Et quod habeas corpus ejus à die Sancti Michaelis in 15. dies apud Salop, ad audiend. praedict. Jur. Et praeceptum est Vicecomiti, quod habeat corpora Recognitorum ad praefatum terminum, etc. Postea in Octabis Sancti Johannis Baptistae Anno regni nunc sexto, venerunt Jur. qui dicunt super Sacramentum suum, quod praedictus Nicholaus die quo praedictum breve ei porrectum fuit, in pleno Capitulo de Docking, per praedictum Thomam de Tristrem ne praedictum placitum teneret; statim post receptionem ejusdem per quosdam Presbyteros quos ad hec deputavit, in omnes illos breve illud differentes, et consilium, auxilium, et favorem eidem praestantes, in eodem Capitulo sententiam Excommunicationis fulminavit, non excipiendo personam Regis. Ideo mandatum est Episcopo Norwic. quod fac. eum venire hic in Octabis Sancti Michaelis audiend. inter Record. et judicium suum. Postea venit praedictus Magister Nicholaus, et committitur Gaol. pro contemptu. From which memorable Record I shall observe, 1. The strenuous endeavours of Ecclesiastical Judges and Courts in that age, to enlarge their Jurisdiction, and usurp the conusance of Pleas of all Goods, Chattels, Fees, and other Temporal things, not belonging to them. 2ly. Their strange insolences and contempts, in fulminating Excommunications in their open Courts, and Churches, with Bells and Candles, against all such who sued, prosecuted or delivered the King's Writs of Prohibition to restrain their Usurpations, and against all who advised, counselled, assisted or granted such Prohibitions, not excepting the King himself. 3ly. Their great and intolerable vexations of such who sued such Prohibitions by new Citations, to attend them de diem in diem at remote places, and denouncing new Excommunications against them. 4ly. The King's deep resentments of these their high contempts, and affronts against his Crown, Dignity, Regal Jurisdiction, and of the vexation of his Subjects, and his royal prosecutions against them for it, both at his own and the party's suit, to recover damages against, fine and imprison them for these contempts, usurpations and vexations. 5ly. Their impudence in denying and pleading a special Not guilty, though most guilty thereof, against their own knowledge; with their manifold defaults and delays to tire out and discourage their prosecutors, and prevent Judgements against them. 6ly. That all such general Excommunications denounced by Ecclesiastical Judges, are illegal, and that the King by his Prerogative ought to be specially excepted out of them. About the same time Walter Bronescombe Bishop of Exeter (of whose frauds and oppressions you may read in * Pag. 326, 327. Godwins Catalogue of Bishops) and his Officials, cited sundry of the King's Subjects, and Officers into his Ecclesiastical Courts for Debts and Chattels, that concerned not Matrimony or Testament, and for Trespasses, Freeholds, and other things of which they had no legal Jurisdiction; excommunicating, and putting them to pecuniary redemptions and grievous penalties, to their great oppression and vexation, and withal exacted illegal Oaths and obligations from them, against the King's Crown, Dignity, and Subjects Liberties; the King upon the complaints of Edmund Earl of Cornwall and his Officers, and of the whole County of Cornwall, of these his exorbitances, issued a special Commission in the 6. year of his reign to some Judges, to inquire of, hear and determine these his Exorbitances and Usurpations, before whom he was prosecuted at the King's suit, to his Damages of 10000 l. which the Bishop denying in some sort, appealed to the King, Pope, and Court of Rome, from the King's Justices; for which his misdemeanour, high affront and dishonour to the King's Crown and Dignity, he was adjudged undefended, ordered to satisfy the King his 10000 l. Damages: and likewise to answer his contempt for this his enormous appeal to the Pope, in affront of the King's Crown and Dignity, before the King and his Council; as this memorable Record at large informs us. Inquisitiones factae apud Lanceaneton. per praeceptum Domini Regis die Veneris in Crastino Nativitatis beatae Mariae, coram Rogero Loveday, & Waltero de Wynborn. Anno regni Regis Edwardi 1. sexto. DOminus Rex mandavit praefatis Rogero & Waltero per Breve suum in haec verba. Edwardus Dei gratia, etc. Dilectis & fidelibus suis Rogero Loveday, & Waltero Anno 6 E. 1. rot. 1. de Wynborn. salutem. Quia ex gravissimis querimoniis Vic. nostri Cornub▪ et Cornub. ss. aliorum Ballivorum nostrorum, et etiam hominum dilecti et fidelis nostri Edmundi Com. Cornub. Consanguinei nostri, ac totius Communitatis hominum Com. praedicti accepimus, quod Venerabilis Pater Walterus Exon. Episcopus, Officiales, Decani, et alii Ministri sui, de ipsius Episcopi mandato speciali ipsum Vic. Ballivos nostros, Milites, liberos homines, et allies de praedicta Communitate indesinenter trahunt in placitum coram eye in Cur. Christianitatis de Catallis et Debitis quae non sunt de Testamento, vel Matrimonio, et etiam de Laicis Feodis, Fessatis diversis, Parcis, Vivariis, Piscariis, Sabulonibus, et de transgressionibus et distructionibus in eyes factis, quorum cognitio et correctio ad Coronam et dignitatem nostram, et non ad Forum Ecclesiasticum pertinent, et etiam quosdam eorum per Sententias Excommunicationis compulerunt, et adhuc compellere non cessant ad redemptiones pecuniarias gravissimas eidem Episcopo ex causis praedictis praestand. et ad obligationes ei saciendas, quod sibi in omnibus adherebunt, et per omnia, * See Cooks 1 Instit▪ on Littleton, f 65. nulla de fidelitate nobis debita exceptione, vel mercione facta; et alia contra nes et nostros indesinenter perpetrant, in Regiae dignitatis, et Coronae nostrae laesionem, ac nostri et multorum exhaeredationem et depauperationem mani●estas, quae ulterius sustinere nolumus, sicut nec debemus; Constituimus vos Justice. nostros, unà cum hiis quos vobis associaveritis, ad inquirend. per Sacramentum proborum et legalium hominum de Comitatu praedicto, per quos rei veritas melius sciri poterit veritatem praemissorum. Et ad querelas omnium et singulorum super praemissis vel aliqua parte eorum conqueri volentium, et eorum gravamina audiend. et terminand. et ad justice. inde faciend. secundum Legem et Consuetudinem Regni nostri. Et ideo vobis mandamus, etc. quod ad certos diem, etc. quos ad hoc, etc. Inquisitionem illam in forma praedicta, etc. Mandavimus enim Vic. nostro Comitatus praedict. quod ad certos diem & locum, quos ei sciri facietis, venire faciat coram vobis tot & tales probos & legales homines de Com. praedict. per quos rei veritas in praedictis melius sciri poterit & inquiri. In cujus rei testimonium has literas nostras fieri fecimus Patentes. Teste meipso apud Glouc. xi. die Augusti, Anno Regni nostri Sexto. Per quod quidem mandatum praefati R. & W. mandaverunt Vicecomiti Comitatus praedicti, quod venire faceret coram eis apud Lanceaneton die Veneris prox. post festum Nativitatis Beatae Mariae Anno supradicto, tot & tales probos & legales homines de Com. praedicto, per quos rei veritas melius super praemissis sciri poterit & inquiri. Et quod sciri faceret eidem Episcopo, quod tunc esset ibi facturus super praemissis, & recepturus quod justum fuerit. Ad quem diem venerunt praedicti Justice. ibidem & Vic. summon. fecit totam patriam Cornub. secundum tenorem brevis praedicti. Et Vic. testatur, quod scire fecit praedicto Episcopo, quod esset hic ad hunc diem. Et ipse Episcopus modo venit, etc. Et Mich. de Northampt. qui sequitur pro Rege queritur, quod cum Dominus Rex ratione Regiae dignitatis et Coronae suae tale habeat privilegium, quod nullus in regno suo de aliquo qui sit de Regno Angliae alicui homagium sive fidelitatem alicui facere debeat, vel aliquis hujusmodi homagium vel fidelitatem ab aliquo recipere debeat, nisi facta mencione de fidelitate Domino Regi debita, eidem Domino Regi fideliter observanda, idem Episcopus in contemptum Domini Regis, et ad manifestam quoad privilegium praedictum ipsius Domini Regis exhaeredacionem, et ad dampnum, et ad dedecus ipsius Domini Regis, ad valentiam decem Millia librarum, de Henr. de Pomeray, Tho. de Kanc. Johe de Bello prato, Laur. fill. Richardi, Johanne le Soer, Willielmo de Map, Eudon. de Grancell, Rogero le Gros, Johanne le Lung, Radulph. de Boyvill, Guidon. Novannt, Willielmo de Rostoureks, et Henr. de Cannell obligacionem per scripta, et de multis aliis, et de Communitate dicti Com. et etiam per Sacramentum hujusmodi obligaciones recepit, quod eidem Episcopo in omnibus emprists suis firmiter adherebunt in dictis obligationibus, * See Cooks 1 ●●stit. fol. 65 nulla mentione facta de fidelitate Domino Regi observand. sicut praedictum est. Et hoc idem Mich. qui pro Rege sequitur, ●ffert se velle verificare versus praedictum Episcopum, sicut Cur. Domini Regis consideraverit, etc. Et Episcopus dicit, quod aliquas non recepit obligationes ab aliquibus, nisi in forma subscripta. Noverint universi Christi fideles, quod cum ego Tho. de Kanc. Miles, violenciae et dehonesiacioni Presbyteris et Clericis apud Gargaul Exon. Dioc. injuriose et violenter illatis interfuissem, opem, audaciam et consilium aliis severius delinquendi nequiter adhibuissem, hiis non contentus conspirationi factae contra Sanctam Ecclesiam et venerabilem patrem W. Dei gratia Exon. Episcopum, in ejus prae judicium et Ecclestasticae libertatis laesionem, propriae salutis immemor maliciose confessissem, aliaque dampna gravia, et enormia fecissem, propter quae non est dubium in sententiam majoris Excommunicationis incidi ipso facto. Demum filiis pacis intervenientibus et salvacione mea procurantibus, ad cor rediens, pro emendatione et satisfactione dictorum criminum corporali juramento interveniente promisi, et promitto quingentas Marcas sterlingorum praedicto patri solvend. secundum ipsius patris ordinationem terminis statuendis; eodem juramento gratis affirmans, quod decaetero hujusmodi violencias seu injurias, vel quascunque alias contra Ecclesiam seu Ecclesiasticas personas nisi cum moderamine inculpatae tutelae me desendendo, non committam, et hoc sub poena quadraginta librar. praemissa plenary complend. per dictum juramentum meum obligo me et astringo. Et si praemissa vel aliqua praemissorum non observavero, v●lo et concedo quod praedictus pater in pristinam excommunicationis sententiam sola menitione praemissa, sine aliqua in Ius revocatione me retrudat, et sic excommunicatum denunciari publice faciat, quousque de praedictis omnibus ad plenum per me fuerit satisfactum. Renuncians super hiis omnit us, omni cavillationi, appellationi, Epistolae Domini Adriani, exceptioni, Regiae prohibitioni, privilegio Crucesignatorum, indulto, et utriusque juris cuicunque remedio per quae praemissa possent impediri, seu quoquo modo retardari. In cujus rei Testimonium praesentibus Sigillum meum apposui. Hiis Testibus Domino Radulpho de Arundel Milite, Domino King de Plumton, Johanne le Chamberlain, Richardo de Derteford Clerico, Tho. de Trevill. Clerico, Thom. Rector Ecclesiae de Bonquimmot, Rogero de Gyves, & aliis. Actum & Daetum apud Tyting. xv. Kal. Jun. Auno Domini MCCLXXV. Et praedictus Mich. qui sequitur pro Rege, dicit, quod qualemcunque formam dictus Episcopus praetendat, idem Episcopus per alia Scripta et juramenta obligationes recepit a pluribus et diversis de praedicto Com. in praejudicium Domini Regis, sicut eidem Episcopo imponitur. Et hoc paratus est verificare sicut Cur. Dom. Regis consideraverit, etc. Et Episcopus venit & dicit, quod ipse Authoritate praedicti Mandati Domini Regis ad istam querimoniam non vult respondere, set in plena Curia Domini Regis Nota. super hoc appellat ipse ad Dominum Regem, et etiam ad Dominum Papam, et ad Curiam Romanam. Et praedictus Episcopus super hoc requisitus si aliud velit dicere, dicit quod non. Et Mich. de Northampt. qui sequitur pro Rege, petit judicium de praedicto Episcopo, tanquam de ipso qui est indefensus. Et ideo consideratum est, quod praedictus Episcopus indefensus est quoad praedicta, et ideo in misericordia. Et satisfaciet Domino Regi de dampnis suis. Et datus est ei dies coram Domino Rege, à die Sancti Michaelis in tres septimanas ubicunque tunc fuerit in Anglia, ad respondend. super co●temptu per eundem Episcopum Domino Regi facto per praedictas suas Appellationes, quia valde enormiter sonant in praejudicium Domini Regis et Coronae suae, et in praejudicium totius Communitatis Angliae. Which is thus further aggravated and recorded, Rot. 3. Et quia hujusinodi Contemptus eisoem Rogero & Waltero ita videtur esse gravis et inauditus, et ita in dedecus Domini Regis redundare, et eciam totius Regni perturbacionem, cum in hujusmodi placitis in Curia Dom. Regis nunquam hujusmodi Appellationes, scil. ad Curiam Romanam, fieri Nota. consueverunt. Consideratum est, quod praedictus Episcopus quoad hoc est indefensus, et datus est ei dies coram praedictis R. & W. a die Sancti Michaelis in Tres Septimanas, ubicunque, etc. Ad audiend. super hoc judicium suum, secundum discretionem Domini Regis. Item, idem Mich. de Northt. qui sequitur pro Rege, petit judicium de praedicto Episcopo, tanquam de ipso qui est indefensus. Etideo consideratum est quod praedictus Episcopus indefensus est quoad praedicta, et ideo in misericordia, et satisfaciet Domino Regi de dampnis suis, ad taxationem per Dominum Regem et Constlium suum faciend. Et datus est ei dies coram Domino Rege, a die Sancti Michaelis in Tres Septiman. ubicumque, etc. Et ad respondend. super Contemptu per eundem Episcopum Domino Regi facto per praedictas suas Appellationes, quia valde enormiter sonant in praejudicium Domini Regis et Coronae suae, et in praejudicium totius Communitatis Regni Angliae. Et quia praedicta super quibus Mich. queritur pro Domino Rege, ita specialiter tangunt Dontinum Regem in defectu praedicti Episcopi, qui ita contemptabiliter recedit a Curia, ut Dominus Rex super hoc plenius cercioretur, inquiratur rei veritas per patriam. Queritur etiam idem Mich. qui sequitur pro Rege, quod ubi Willielmus de Monketon Vic. Domini Regis Com. praedicti, fecerat quandam districtionem super Episcopum praedictum per Averia sua per praeceptum Domini Regis, et pro debito ipsius, ubi venerunt, quidam Willielmus Vicarius Ecclesiae de Langewe, Decanus the Poudrechire, die Lunae prox. ante Festum Ascensionis, Anno regni Domini Regis nunc sexto, apud Bomyne in pleno Comitatu, ubi idem Vic. tenuit placitum ipsius Domini Regis, ipsum Vic. per praeceptum ipsius Episcopi pro eo quod districtionem praedictem pro praedicto debito fecerat, solempniter excommunicavit, in laesionem Coronae Domini Regis, et in ejus despectum et dampnum ipsius x. Millia librarum: et ad dampnum Vic. praedicti Eentum librar. Et quod ita sit paratus est verificare, stcut Eur. D●mini Regis consideraverit, etc. Queritur etiam praedictus Mich. qui sequitur pro Rege, quod cum Dominus Rex Vic. suo Cornub. per Brebem suum mandasset, quod Sabulon. in Com. praedicto juxta littus Maris in manum suam caperet, ac idem Dominus Rex per eundem Vic. suum praedictum de eodem Sabulon. in plenaria seisina extitisset: praedictus Episcopus per Excommunicationis sententias indesinenter et enormiter factas, omnes illos qui de Sabulone praedicto aliquid cariare seu cariari fecerunt excommunicavit, et sententiis praedictis innodavit, quousque cum eo redemprionem fecissent pro Sabulone praedicto sic ablato, in laestonem et praejudicium Coronae Domini Regis et ejus despectum, et ad dampnum ejusdem Domini Regis decem Millia librar. etc. Et quod ita sit paratus est verificare, sicut Curia Domini Regis consideraverit, etc. Queritur etiamidem Mich. qui sequitur pro Rege, quod cum Comes Cornub. ac major pars Communitatis Com. praedicti ad utilitatem Dom. Regis & patriae illius, quaedam scripta obligatoria ad invicem et inter se fecissent, quod fideliter et indesinenter partes suas apponerent pro utilitate Domini Regis, ad quosdam vias Regias infra Parcos praedicti Episcopi inclusas deobstruendas, quas idem Episcopus obstruere fecit, sicut ad Lurnum Vic. praesentatum fuit et convictum, ac eadem scripta ad utilitatem Domini sic facta in Prioratu de Bomyne, per pr●dictum Com. & Communitatem praedictam apposita fuissent specialiter custodiend. tanquam Thesaur. Domini Regis, praedictus Episcopus, stmul cum quodam Guydon. Nonaun●t Milite suo, tunc familiar. & aliis, vi et armis ad Prioratum praedictum accessit, et cistam in qua praedicta scripta apposita erant fregit, et scripta illa asportavit: Ita quod postea omnes illos qui illis scriptis consenserant excommunicavit, et excommunicatos denunciavit quousque cum illo redemptionem fecissent pro voluntate sua pro illo sacto; et hoc fecit in laesionem Coronae Domini Regis, et ejus despectum, et ad dampnum ipsius decem Millia librar. Et sciend. quod praedictus Guido praesens fuit, et cognovit se fractioni praedictae cistae interfuisse, et quod ita sit paratus est verificare sicut Curia Domini Regis consideraverit, etc. Et praedictus Mich. qui sequitur pro Rege queritur, quod cum ad Dominum Regem ratione Regiae dignitatis suae pertineat placitare in Regno suo per se et justic. suos placita quae non sunt de Matrimonio vel Lestamento, utpote de Laicis Feodis, Fossatis, divists, parcis, vivariis, piscariis, sabulone, et de transgressionibus et districtionibus in eisdem factis: Ita quod nullus Ordinarius se inde intromittere debet, dictus Episcopus in praejudicium Domini Regis et Coronae suae, et ad dampnum Damini Regis decem Millia librar. et ad dampnum totius patriae, multos per se, et office. Decanos et alios ministros suos in Curia Christianitatis placitat de Debitis et Catallis quae non sunt de Lestamento vel Matrimonio, et etiam de aliis Laicis feodis supradictis. Et quod ita sit paratus est verificare sicut Curia Domini Regis consideraverit, etc. Et Episcopus petit Ju●tcium, Si debeat inde respondere desicut null●● Officialis, Decanus vel Minister suus inde sit adhuc convictus? Et praedictus Mich. dicit, quod factum Offic. Decanorum, mere factum est ipsius Episcopi in hac parte, et petit quod dicet aliud, et maxime quod respond. de facto suo proprio sicut ipse ei imponit, quod ipse per seipsum hujusmodi placita multociens t●nuerit, ad dampnum Domini Regis et patriae, sicut praedictum est. Et praedictus Episcopus dicit, quod nichil aliud super hoc dicet, set facit suas appellationes ut supra. Et praedictus Episcopus quo ad praedictum Willielmum de Monketon per ipsum excommunicatum, dicit; quod non videtur ei quod de Sentenctis per ipsum latis debet ipse hic respondere, et precise dicit, quod quoad illum Articulum non vult ipse aliud dicere, set tenet se ad suas Appellationes quas fac, ut supra. Et quo ad praedict. Sabulonem dicit, quod non vult inde hic respondere, quia dicit, quod ipse et quidam Walterus de Farmesham attach. sunt ad respondend. in de Domino Regi coram justic. suis de Bau●o apud Westm. per quoddam Breve Damini Regis in hac forma. Rex Vic. Cornub. salutem. Pone per vadios & salvos plegios Walterum Episcopum Exon. & Walterum de Fermesham Personam Ecclesiae de Sancto Meloro, quod sint coram Justice. apud Westm. à die Sancti Michaelis in xv. dies. Ostensuri quare cum cognitio placitorum de Feodis Laicalibus in Regno nostro, et maxim de Dominicis nostris, et etiam correctiones Contempt: Ballivorum nostrorum contra mandata nostra factorum, ad nos et ad coronam et dignitatem nostram specialiter pertineant, iidem Episcopus et Walterus de quodam Marino Sabulone infra Feodum nostrum apud Lauwychecks existente versus Reginaldum de Prydias, Nigellum de Trevell. Willielmum de Cosgaran, et alios usque ad trescent. et quadraginta et quinque h●mines de Visneto de Lauwychecks quem Sabulonem per Willielmum de Moneketon capi fecimus in manuum nostram ad opus nostrum appruiand. et etiam versus eundem Willielm. de Moneketon, de eo quod ipse dum fuit Vic. noster Com. praedicti quoddam Mandatum nostrum de Johanne Alet, et Isabel. uxore ejus tanquam excommunicatos, et claves Ecclesiae contemnente, per corpora sua secundum consuetudinem Angliae justiciand. donec Sanctae Ecclesiae tam de contemptu quam de injuria ei illata ab eis satisfactionem non executus, ut idem Episcopus dicebat, secuti placitum in Curia Christianitatis contra Prohibitionem nostram. Et habeas ibi, etc. Et Vic. Cornub. requisitus si tale breve sibi venerit, dicit, quod non. Et pr●dictus Mich. de Northt. qui sequitur pro Rege, dicit; quod non credit quod aliquod tale breve pendeat in Cur. Domini Regis; et si esset pendens, liceret eidem Domino Regi Ius suum sequi versus praedictum Episcopum hic coram istis justic. Et petit quod dictus Episcopus respondeat. ulterius si voluerit. Et Episcopus dicit, quod ipse super hoc nichil aliud dicit ad praesens, set facit suas Appellationes ut supra. Et quo ad praedicta scripta deposita in Pri●ratu de Bomyne, dicit; quod isti justiciarit non habent autoritatem per hoc breve super hoc cognoscere, nec eis bult inde respondere, set facit suas appellationes ut supra. Et idem Mich. qui sequitur pro Rege, petit Judicium de praedicto Episcopo, tanquam de ipso qui est indefensus super omnibus praedictis. Et ideo consideratum est quod praedictus Episcopus indefensus est, quo ad praedicta: Et ideo in misericordia; et satisfaciet Domino Regi de dampnis suis. Et dies datus est ei coram Domino Rege à die Sancti Michaelis in Tres Septiman. ubicunque, etc. Et ad respondend. super contemptu per eundem Episcopum Domino Regi facto per praedictas Appellationes, quia valde enormiter sonant in praejudicium Domini Regis et Coronae suae, et in praejudicium totius Communitatis Regni Angliae. Et quia praedicta super quibus praedictus Mich. queritur pro Domino Rege, Ita specialiter tangunt Dominum Regem in defectu ipsius Episcopi, quia ita contemptabiliter recedit a Cur. ut Dominus Rex super hoc plenius cerciore●ur, inquiratur rei veritas per patriam, scilicet, de placitis quae idem Episcopus tenuit. non spectantibus ad jurisdictionem suam, et de Sabulone. Et Jur. Inquisitionis praedictae, scilicet, Johannes de Roskermer, Radulphus Tregod, Petrus de Narikurt, Henricus de Kaul, Reginaldus de Pridias, Hugo Penerel, Willielmus de Kosgolan, Radulphus de Trechesiks, Willielmus de Taustoke, Thom. Noel, Richardus Flemyng, Richardus Marre, Robertus de Kenros, Richardus de Pridias, Drogo Treboer, Reginaldus de Bodrigan, Alanus de Blyhou, Rogerus de Kenrith, Willielmus des Molyns, Thom. de Kancia, Hugo de Treverbin Miles, & Jordanus de Hacumbe tunc venerunt, & Jurati dicunt super Sacramentum suum, quod praedictus Walterus Exon. Episcopus per Magistrum Johannem de Esshe Offic. suum, tenuit placitum inter Galfridum de Bosigan quer. et Johannem de Smalprend defend. de Custod. et Maritag. haeredis Philippi de Bodrigan, et illud placitum coram eis adhuc dependet. Iterum idem Episcopus per suum Offic. Magistrum Petrum de Crediton tenuit placitum inter praedictum Magistrum Johannem de Esshe quer. & Willielum Kestell, Walterum de Hay, Petrum Bundin de Conss. & serviciis; unde idem Petrus amerciatus fuit ad dimid. marcam pro unico defectu. Iterum idem Episcopus per suum Offic. Magistrum Johannem de Esshe tenuit placitum inter ipsum & praedictum Magistrum Johannem quer. & Willielmum Kestell, Petrum de Treworth, & Gilbertum de Trehydien de placito debiti. Iterum idem Episcopus per suum Offic. Magistrum Petrum de Crediton tenuit placitum inter Clementem de Trechenhech quer. & Johannem Baudyn, & Richardum Baudyn defend. de placito transgressionis, videlicet, de effusione sanguinis, & hutess. levato, unde praedicti Johannes Baudyn & Richardus amerciati fuerunt ad decem solid. de quibus soluti fuerunt praedicto Clementis quatuor solid. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum Magistrum Johannem de Esshe tenuit placitum inter Robertum Gregilen quer▪ & Rogerum Peyn defend. de placito detencionis Cat. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum. tenuit placitum inter Radulphum Blundel quer. & Walterum le Taverner, de una Selda quod praedictus Walterus tenuit ad Terminum per scriptum praedicti Radulphi. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum Magistrum Petrum tenuit placitum inter Johannem Peterel quer. & Richardum Fat defend. de placito Convencionis de uno Mess. quod idem Richardus tenuit ad firmam per scriptum praedicti Johannis. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum tenuit placitum inter quendam Fabrum de Bomine quer. & Richardum de Bomine Marescallum de placito detentionis unius super-tunicae et unius firmaculi. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum tenuit placitum inter Willielmum Belde quer. & Richardum Crispyn defend. de placito sanguinis effusionis. Iterum idem Episcopus per praedictum Magistrum Petrum tenuit placitum inter Richardum Dewyden quer. & Richardum Bysop defend. de placito debiti. Iterum idem Episcopus per praedictum Offic. suum tenuit placitum inter Richardum de Trevila quer. & Nicholaum Lowies, de placito Condencionis cujusdam terrae quam praedictus Nicholaus tenuit ad firmam per scriptum praedicti Richardi. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum tenuit placitum inter Johannem de Rospele quer. & Nicholaum de Ewe defend. de placito sanguinis et plagae, unde hutess. fuit levatum. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum tenuit placitum inter Johannem Personam Ecclesiae de Lanteglos quer. & Nicholaum de Ewe, de quadam domo quam habuit in liberum Maritagium cum uxore sua. Iterum idem Episcopus per praedictum Magistrum Johannem de Esshe Offic. suum. tennit placitum inter Reginaldum de Templo quer. & Richardum Badecoks defend. de placito cujusdam Domus quam idem Richardus ad firmam tenuit de praedicto Reginaldo, et per scriptum suum; unde praedictus Richardus amerciatus fuit ad quinque Marcas. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum tenuit placitum inter Radulphum Traebeu Capellanum quer. & Rogerum de Byrehull defend. de placito transgress. videlicet, quod idem Rogerus debuit occ●disse equum praedicti Radulphi, ob quod idem Rogerus amerciatus fuit ad unam Marcam. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum Magistrum Petrum tenuit placitum inter Robertum Ilger quer. & Richardum Fate defend. de placito Conventionis, videlicet, de quadam domo quam idem Richardus ad firmam tenuit per scriptum praedicti Roberti. Iterum idem Episcopus per praedictum Magistrum Johannem de Esshe tenuit placitum inter Radulphum Trevebon Capellanum quer. & Johannem de Belloneron, Thomam fill. ejus, & Richardum Baudin, de placito debiti. Iterum idem Episcopus per suum Offic. Magistrum Johannem de Wlverton tenuit placitum inter Clariciam de Trymscort quer. & Willielmum de Mason defend. de placito debiti, videlicet, de den. promissis. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum tenuit placitum inter Valentinum Dynemeder quer. & Richardum Baudyn defend. de placito transgress. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum Magistrum Petrum tenuit placitum inter Herneum de Tregencres quer. & Robertum de Mareis defend. de placito debiti, quod quidem placitum prius placitatum fuit in Curia Domini Regis. Iterum idem Episcopus per praedictum Magistrum Johannem de Esshe tenuit placitum inter Gervas'. de Autronon Clericum quer. & Nicholaum de Tredohel, & Christopherum de eadem defend. de placito debiti. Iterum idem Episcopus per suum Offic. Magistrum Petrum tenuit placitum inter Johannem Crist de Trewoldyk quer. & Stephanum de Bonyton defend. de placito Conventionis. Iterum idem Episcopus per praedictum Magistrum Johannem de Esshe tenuit placitum inter Joceum Austronon juniorem quer. & Philippum de Kaul defend. de placito debiti. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum tenuit placitum inter Richardum de Wenhacheleg quer. & Johannem le Myre de Steva de placito debiti. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum inter praedictum Magistrum Petrum quer. & Willielmum de Ludre defend. de eo quod idem Willielmus voluit implacitasse Willielmum Vicar. de Seynbreth, de placito Conventionis in Curia Domini Regis, unde idem Willielmus amerciatus est ad dimid. Marc. Iterum idem Episcopus per suum Offic. Magistrum Petrum praedictum tenuit placitum inter Johannem Monsorel quer. & Willielmum de Tholney, & Johannem de Lekeran defend. de eo quod idem Willielmus & Johannis implacitarunt praedictum Johannem in Curia Christianitatis de injusta detentione 4. solid. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum Magistrum Johannem de Esshe tenuit placitum inter Willielmum Du●bell quer. & Johannem Thovum defend. de placito unius Curtillagii dimissi ad fi●mam praedicto Johanni. Iter●m idem Episcopo● p●r praedi●●m ●ffic. sui m●enuit placitum intre Agn. quae fuit ux●r Ro●erti Store quer. & Johannem de Ely defend. de una solta dimissa ad fi●mam, ●nde idem Johannes amerciatus suit ad ●cto solid. Iterum idem Episcopus per praedictum Offic. tenuit placitum inter Nicholaum le Ken quer. & Rogerum fill. Alic. Sike, & R●bertum ●ot defend. de quad●m domo dimissa ad fi●mam praefa●o Nicholas, unde idem Nicholaus amerciatus suit ad quatuor solid. Iterum idem Episcopus per praedictum Offic. tenuit placitum inter Ranulphum de Trechhu quer. & Walterum de la Dene defend. de quadam terra quam idem Walterus tenuit ad firmam de praedicto Ranulpho. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum tenuit placitum inter Nicholaum le Potter quer. & Robertum Loerel defend. de quadam domo dimissa ad fi●mam, unde idem Robertus fuit amerciatus ad dimid. marc. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum tenuit placitum inter Johannem personam Ecclesiae de Lantegles quer. & Willielmum Lammolyn defend. de quadam via obstructa per praedictum Johannem, de qua placitum prius erat in Curia Domini Regis. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum tenuit placitum inter Willielmum de Boterden quer. & Hamelinum de Timeslak defend. de quadam terra quam idem Hamelinus tenet ad firmam de praedicto Willielmo, unde idem Hamelinus amerciatus fuit ad unam marcam. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum tenuit placitum inter Obuerum personam Ecclesiae Sancti Hogger. de quadam via obstructa, unde Robertus le Brun rectatus fuit coram Magistro Rogero le Rus Offic. praedicti Episcopi, amerciatus ad quatuor solid. Iterum idem Episcopus per praedictum Offic. suum tenuit placitum inter Johannem de Sancto Ivone quer. & Richardum Doygol defend▪ de eo quod idem Richardus intravit in turno Vic. una cum aliis jur. praesentavit quandam viam esse obstructam, unde placitum fuit prius in Curia Domini Regis. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum tenuit placitum inter Radulphum personam Ecclesiae de Pyleton quer. & Johannem de Halgeton defend. de divisis factis, unde placitum fuit inter eos in Curia Domini Regis, et adhuc pendit in eadem Curia Christianitatis. Iterum idem Episcopus per Offic. suum praedictum tenuit placitum inter Walterum Wade quer. & Johannem Penquid defend. de placito transgress. quod prius fuit placitatum in Curia Domini Regis. Iterum idem Episcopus per Offic. suum praedictum tenuit placitum inter Johannem Capellanum de Neweton quer. & Richardum Kalle de Lanc. defend. de imparcatione Averiorum praedicti Johannis. Iterum idem Episcopus per praedictum Offic. suum Magistrum Petrum de Credynton tenuit placitum inter Joachim Capellum quer. & Robertum de Woleton defend. de eo quod idem Robertus levavit hutes. super Dominam de Welleton, pro eo quod ipsa quandam Chartam abstulit de praedicto Roberto in Cimiterio de Wolleton vi et armis, et ob quod amerciatus suit ad 12 d. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum tenuit placitum inter Robertum de Boskemay quer. & Henricum de Boskemay defend. de placito transgress. videlicet, de divisis fructis et hutes. levato. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum tenuit placitum inter Thomam Hamelin quer. & Walterum de Wyke defend. de placito transgress. scilicet, de sanguine effuso et hutes. levato. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum Magistrum Johannem de Esshe tenuit placitum inter Robertum de Trewyder quer. & Richardum Badecok defend. de placito terrarum et ten. unde Magister Johannes de Esshe cepit de praedicto Roberto unam marcam pro auxilio sibi praestando in causa praedicta. Iterum idem Episcopus per Offic. suum praedictum tenuit placitum inter Rogerum le Marchaund quer. & Walterum Flegard defend. de placito terrae; et Rogerus fuit amerciatus ad 12 d. quia retraxit se. Iterum idem Episcopus per praedictum Offic. suum tenuit placitum inter Robertum Moysyn quer. & Walterum Flegard defend. de placito terrarum et ten. dimissorum ad firmam: Et praedictus Offic. cepit dimid. marc. de praedicto Waltero ut supersedisset in causa praedicta. Iterum idem Episcopus per Offic. suum praedictum tenuit placitum inter Richardum Clericum de Trenar●gan quer. & Thomam de Trenergorum defend. de quadam via obstructa, unde Offic. jurare fecit duodecim liberos homines in praedicto placito in modo Assisae. Iterum idem Episcopus per suum Offic. Magistrum Johannem de Wolverton tenuit placitum inter Magistrum Johannem de Esshe quer. & Johannem de Trehurst, Sim. de Trenaton, Nich. Bodeleg defend. de eo quod praedicti Johannes et alii emerunt quaedam blada contra voluntatem praedicti Offic. et fuerunt amerciati ad quatuor libr. sexdecim solid. et octo denar. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum Magistrum Petrum tenuit placitum inter Nicholaum de Naukesby quer. & Hamelinum de Karkehull defend. de placito transgress. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum tenuit placitum inter Willielmum Kyda quer. & Osbertum de Sancta Columba defend. de eo quod idem Osbertus asportavit aquam extra Regalem viam ad domum suam quae per pluviam in dicta via descenderet. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum tenuit placitum inter Rogerum le Creton quer. & Johannem de Karkelewe, de placito transgress. unde idem Johannes perdidit decem solid. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum tenuit placitum inter Nicholaum de Ewe quer. & Radulphum Balun defend. de placito transgress. unde idem Radulphus fuit amerciatus ad duos solid. Iterum idem Episcopus per suum Offic. Magistrum Johannem de Esshe tenuit placitum inter praedictum Magistrum Petrum quer. & Andr. de Greinwal Capellanum defend. de eo quod idem Capellanus demandaverat quandam ancam suam alibi quam in Capello suo; et fuit amerciatus ad dimid. marc. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum tenuit placitum inter Simonem Leynham quer. & Benedictum le Brun defend. de placito detentionis Averforum. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum tenuit placitum inter Osbertum de Tresuweton quer. & Andr. Russell defend. de placito debiti quod prius erat placitatum in Curia Domini Regis. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum tenuit placitum inter praedictum Osbertum quer. & Luciam de Rydewor defend. de placito transgress. unde hutes. fuit levatum. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum tenuit placitum inter Eudonem Peupond quer. & Vivianum Pumbre, de placito transgress. quod prius erat placitatum in Curia Domini Regis. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum Magistrum Petrum tenuit placitum inter praedictum Magistrum Johannem de Esshe & Nicholaum Peupud quer. & praedictum Vivianum defend. de placito transgress. Iterum idem Episcopus per Offic. suum praedictum tenuit placitum inter Hugonem de Trefauson quer. & Johannem Andr. defend. de placito unius Olle Eneae emp●ae. Iterum idem Episcopus per suum Offic. Magistrum Petrum de Credynton tenuit placitum inter Walterum le Archer quer. & Adam le Engleys, de eo quod idem Adam fuit conquestus de praedicto Waltero in Hundr. Iterum idem Episcopus per suum Offic. praedictum Magistrum Johannem, Excommunicavit Priorem de Bomyne, quia idem Prior namiare fecit homines praedicti Magistri in Piscaria sua separali Piscantes, quam idem Prior tenet et habet de dono Domini Regis in perpetuam eleemosynam, et eundem Priorem sic denunciavit Excommunicatum, quousque fecit finem cum ipso pro 20 marc. De Sabulone dicunt, quod postquam Dominus Rex praeceperat praedicto Vic. quod ipse praedictum Sabulon. caperet in manum suam, et ad opus ipsius Domini Regis appropriaret, Dominus Episcopus per sententias suas inhibuit ne sine sua licentia aliquis inde caperet. Michael. de Northt. qui sequitur pro Rege quer. quod idem Episcopus excommunicasset praedictum Willielmum de Moneketon imponens ei, quod ipse debuerat contempsisse praeceptum Domini Regis de quodam Excommunicato capiendo. Ac Dominus Rex eidem Episcopo postea mandasset, quoth idem Episcopus propter praedictum contemptum in praedicto Willielmo nullam infligeret poenam, cum ad Domini Regem pertineat, et non ad dictum Episcopum, hujusmodi contemptus Ballivorum ipsius Domini Regis corrigere, dictus Episcopus non obstante dicta inhibitione eidem super hoc facta per Dominum Regem, dictum Vic. denunciavit esse Excommunicatum, in manifestum Domini Regis contemptum, et ad dampnum ipsius Domini Regis 10 millia librarum. Et quod ita sit paratus est verificare, sicut Curia consideraverit, etc. Et praedictus Episcopus ad hunc Articulum nihil vult respondere, sed facit suas Appellationes ut supra, etc. Et praedictus Mich. qui sequitur pro Rege, petit Judicium de ipso tanquam de indefenso. Et ideo consideratum est, quod praedictus Episcopus quo ad hoc sit indefensus. Ideo ipse in misericordia. Et satisfaciat Domino Regi de dampnis, etc. Et praedictus Comes Cornub●ae in propriae p●rsona sua quer. de praedicto Episcopo, quod ubi ipse & antecessores sui habuerunt quoddam passagium ultra aquam de Esshe, & à transeuntibus pecuniam recipere pro codem passagio. Ac cum homines ipsius Comes de Esshe de hominibus praedicti Episcopi pro passagio aquae praedictae certum quid cepissent, praedictus Episcopus homines Villatae praedictae de Esshe excommunicavit, et excommunicatos denun●iavit, et Capellam ejusdem Villae in Interdicto posuit. Ita quod illa Capella sic Interdicta fuit per septennium, et adhuc est. Ita quod homines ejusdem Villatae ad celebrationem divinam audiend. longius de tribus leucis adeunt, et ita evenit quod multi multociens ipsorum submersi sunt prae multitudine aquae torrentis, in laesionem Coronae Domini Regis, et ad exhaeredationem praedicti Com et dampnum suum 5. millia librarum. Et quod ita sit paratus est verificare, sicut Cu●ia consideraverit, etc. Et Episcopus venit & dicit, quod de hujusmodi sententi●s suis, nec de isto facto vult ipse hic respondere. Et praedictus Comes petit Judicium de praedicto Episcopo tanquam indefenso. Et ideo consideratum est, quod praedictus Episcopus super hoc sit indefensus, et ipse in misericortia. Et satisfaciet dicto Com. de dampnis suis, etc. Queritur etiam idem Comes, quod cum H. de Monteforti & Thomas Trevet Justice. qui quidem Henr. praedicti Episcopi fuit Praebendarius, coram ipsis in Com: praedicto die Sabbati prox. post festum Sancti Jacobi, anno regni Regis nunc tertio apud Lanceaneton, authoritate Regia, cum inde Warentum non habuissent, sed praecipue ad procurationem et ad instantiam praedicti Episcopi, majorem partem Comitatus Cornubiae a●quirend. et terminand. quaedam placita Coronae et Gaol. deliberand. venire fecissent. Ad quem diem Johannes de Bello prato tunc Vic. Cornub. & Senescallus praedicti Comitis, Alanus de Bloho, Osbertus de Hoylaund, Willielmus de Rostowrek, Johannes le Lung, Robertus de Marisco, Johannes de Rosgawar, Eudo de Alnestow, Hug. le Gros, Richardus Bylon, Rogerus pay, Lucas de Penhat, Henr. de Hextelworth, & Henr. Caural, Ballivi tam praedicti Com. quam Vic. coram eisdem Justice. venerunt ad praecepta eorundem Justice. audiend. & perficiend. prout decet, qui quidem Justice. habita eorum praesentia, eorum corpora custodiri, et in prisona Domini Regis poni praeceperunt, ad quorum praeceptum ita factum est, nulla mentione facta ob quam causam hoc fecerunt, nec aliquo Waranto ostenso quod sic faciendi potestatem habuerunt. Et postea per quendam Johannem de Exon. Ballivum praedicti Episcopi, 12 Jur. patriae illius, & inimicos praedicti Richardi Bylon Clerici, coram ipsis venire fecerunt, & per corum Sacramentum nulla calumpnia aperte ipsius Richardi Bylon allocata inquisierunt, si idem Richardus fuit culpabilis de latrocinio, viz. de quadam vacca furata, qui quidem Jur. ipsum inde acquietaverunt. Et postea idem Episcopus imposuit ei maliciose, quod debuit maledixisse de Domino Rege et de ipso Episcopo, ob quod idem Episcopus ipsum Richardum in prisona sua apud Lanceaneton poni fecit, et per 40 dies et amplius ipsum ibi detinuit: Et postea ad prisonam suam apud Exon. deduci fecit; quo audito quidam Radulphus Bylun frater ipsius Richardi Bylun, quoddam Breve Domini Regis praedicto Episcopo directum impetravit, quod idem Episcopus corpus ipsius Richardi coram Domino Rege ad quendam certum diem haberet, quo omisso ipsum adhuc detinuit, et Dominus Rex secundo et tertio in forma praedicto ei manned. Cumque idem Episcopus tertio mandato Domini Regis perpendisset, se ulterius non posse supersedere, ipsum Richardum in prisona sua occidit, et occidi fecit, ita quod post hoc nullus rumor de co auditus fuit, nec sciri poterit quo devenit. Et praedictus Radulphus frater praedicti Richardi praesens est, et ipsum Episcopum praesentem de morte praedicti Richardi fratris sui per verba de felonia appellavit. Dicit etiam praedictus Comes, quod postquam praedicti Johannes de Bello prato, & alii Ballivi Domini Regis praedicti d●tenti fuerant, sicut praedictum est, idem Episcopus ipsos excommunicavit, et per sententias Excommun●cationis graviter molestavit, per quod iidem nec aliqui alii de Episcopatu suo in servicio dicti Com. in partibus illis ausi sunt commorari; unde dicit, quod deterioratus est et dampnum habet ad valencium quinque millia librarum. Et ●oc offered verificare, sicut Curia consideraverit, etc. E● quia praedictus Radu phus praedictum Episcopum de morte praedicta appellavit, d●ctum est p●aedicto Episcopo, quod sufficientem manucaptionem inveniat quod erit coram Demi●o Rege a die ●ancti Michaelis in tres septimanas, ubicunque, etc. super Appella io praedicto ●●acitum Domini Regis receptur. Et idem Episcopus manucaptores subscriptos invenit in forma praedicta; scilicet, Reyfridus de Arundel, Richardus de ●eywys, Willielmus Refferon, Bernardus de Bodbran, Johannes de Treiagu, Petrus de Tregelou, Willielmus de Stapeldon, Laurentius de Arundel, Jordanus de Hatton, Johannes Loli, Walterus Germon, & Robertus le Fleming, qui quidem Manucaptores ipsum Episcopum prout decet in hujusmodi Appellatione manuceperunt, etc. Et Episcopus dicit, quod revera praedictus Johannes de Bello prato & alii praedicti fecerant ei quandam transgress. ad quem transgress. audiend. & terminand. impetravit ipse à Domino Rege, quod praedicti Henr. & Thom. ad partes illas accederent, & qui Officium suum super hoc fideliter fecerunt, absque hoc, quod ipse per eos aliquam injur. dictis Johanni & aliis fieri procurasset, & de hoc voc. Record. rotulorum praedictorum Justic. Et de Brevibus Domini Regis sibi directis pro praedicto Clerico, coram Domino Rege venire faciendo, dicit, quod revera Dominus Rex super hoc misit diversa Brevia, & ipse ad quodlibet Breve ita sufficienter respond. Domino Regi, quod omnino eidem Regi satisfecit, & de hoc voc. inde ad War. testimonium Domini Regis, & sui Cancellarii. Et ideo dictum est ei, quod ipse habeat coram Domino Rege ad praefatum termi●um, praedictum Recordum & praedictum Testimonium, etc. These proceedings are again repeated and recorded, Rot. 3, 4, 7, 8, 9, 10, 11. of the same year. The Bishop instead of reforming and forbearing these high illegal Usurpations, Excommunications, and treasonable, tyrannical proceedings against the King's Prerogative, and the Subject's Rights, Liberties, upon these Informations and Judgements, after sundry complaints against him, that he procured the Bishop of Bangor, by command from the Archbishop, to come into the Diocese of Exeter, and to excommunicate all those Clerks and others of what quality soever, who had complained to the King's Justices, accused, or given evidence or verdicts before them against him, in every Parish Church on all lords-days and Holidays, with Bells ringing, Tapers burning and extinguished; yea summoned many people of Devonshire and Cornwall to appear before him, and to travel from one County to another, examining those upon Oath, who had appeared before the King's Justices upon their summons, (to serve the King and inform against the Bishop for invading the Rights of the King's Crown, violating his Laws, and injuring and oppressing his Subjects) who excited them thereto, and re-examining what the Justices had examined before them, against the Laws and Custom of the Realm, to the ill example of other Prelates, and subjecting of the King's Crown, Dignity, Laws, and people's Liberties to the Bishop's Usurpations. Moreover the Bishop himself and his Officials Excommunicated the Under-Sheriff of Cornwall, and divers of the Kings and Earls Bailiffs, for arresting ●elons, and distraining him and other Clergymen for Debts and Amerciaments due to the King, till they released the prisoners and distresses, and entered into Bonds to pay great sums to the Bishop; and some Bailiffs dying excommunicate, the Bishop by his Officials cast their corpse out of the Churchyard when buried, till their Friends compounded with his Officers for great sums of money to re-interr them, to the high contempt, dishonour and damage of the King, the Earl, County and People, the disinherison of the Rights of the Crown, the prejudice of the King's Officers, Service, and great discontent, terror and oppression of his people; as this new Remonstrance, Complaint of the Earl and County of Cornwall against him to the King, informs us more at large, thus recorded in this Plea Roll. Ceste est la Monstraunce le Conte de Cornewaille. CVm a nostre Seingnor le Roy e a sa Coroune e a dignete real, et nemie a la Courtesan de Seinte Eglise apurtiegne la conisance des plez le pleader, e les pleez Ibid. Rot. 5. tenir des Chateus, e de debts ke ne sont de Testament ou de Matrimoigne, e ensement de Lay feez, e Tenemenz, Fossez, divises, Parks, Vivers, Pescheries, destresces en memes les choses fetes, e les amendes des trespass, par quey ne ad geres, a la Monstraunce le Conte de Cornewaille, nostre Seignor le Roy aveit enveez Sire Roger Loveday e Wautier de Wymborne en le Conte de Cornewaille ses Justices assignez, a inquire Oir e Terminer solonc la Ley e la custume de son Reaume, uns trespas a nostre Seingnor le Roy, e ses Baillifs, e ses Ministers, e all Conte de Cornewaille, e a ses homes, e as plusours de la comunante del Cuntee avauntdit, fez par Wautier Evesque de Exestre, sus les choses avauntdites. E cum les avauntdites Justice's par la reson de lur ofice, sus memes les choses feisent solonc ceo ke par la lay e par la custume du Reaume fust afert, le avauntdit Eveske en apres, procura e ad procure e fet venir le Evesque de Landaf, en le Eveschee de Exestre, en le Countee avauntdit, e en le Cuntee de Devenesir, e memes celi Evesque de Landaf par sun procurement, ad fet par totes les Eglises Parochieles del Eveschee avauntdite comunement par dimanches e jour de festes, a chaundeles alumees, e seinz sonaunz, denuncier escumengez par le autorite le Ercevesque de Caun●erbire, sicum il didst, touse ceus ausi bien lays come clers, de quel office ou dignete, ou de ordre ke il fussent, ki all avauntdit Evesque de Exestre aveint mis l●uir crimes, de la dignete le Roy blemye, eu de tortes, ●● de homicides, ou de autres grievances e ledz, dee queus choses en la Curt nostre Seingnor le Roy devaunt ses justices avauntdits, le avauntdit Evesque de Exestre fust enquerelez solonc le usage e la custume du Reaume. Esus, ceo lavauntdit Evesque de Landaf, par procurement lavauntdit Evesque de Exestre, fist somondre sus peine de escumenge e asembler moult de gent de sa Eveschee avauntdite del un e lautre Contee, e les tret apres lay del un Cuntee en lautre encontre ler gre, e enquist par lor serment especiaument des nous de ceus ke cel office de ●ar nostre Seingnor le Roy feseynt, e queus gens ceste choose fuirent on procurerent e queus a la somonse des avauntdites justices, as avauntdites choses Dir e Terminer assignez par comaundement nostre Seingnor le Roy vindrent. E des choses ke les avauntdites justice's par authority e le comaundement nostre Seingnor le Roy feseint unes' equestes, sanuz de ceo conseiller nostre Seingnor le Roy, fist le avauntdit Evesque de Landaf, par procurement le avauntdit Evesque de Exestre, e par le examinement des Clers le Evesque de Exestre de chescone person severaument par sei esluz, a lor volonte non dument, en despite e prejudice de nostre Seingnor le Roy, e de sa coroune, e de sa dignete real, e la deseritaunce de lie, e deases eyres, e a greingnor damage par proces de teuz ke houme seit certeinment e vier, e a grant subjection de sa coroune ke seinte Eglise, e tot le people en son Reaume doit giner, e justicer, e au damage le avauntdit Conte, e de sa gentleman E de sicom la coroune e la dignete nostre Seingnor le Roy, ne doit par autre estre justice, ne guyee si par le manes: E de si come les choses ke sont passez en sa Curt par jugement ou en autre manere solonc la Ley e la custume du Reaume ne devient estre ou autre Courtesan recreteezes, prie le Conte avauntdit a nostre Seingnor le Roy, pur la sannete de sa coroune, e de sa dignete, e de lie, e de soen people, ke cestes choses soient adrescees, e amendees issi ke autres prelatz de seinte Eglise de ceo autre feez ne eient ensaumple de nonduement cele chose ke a lor office ne apent mie enprendre e fere, en prejudice nostre Seingnor le Roy, e de soen people. Derechef, cum lavauntdit Conte par agard e judgement de la Court nostre Seingnor le Roy devaunt Roger Loveday e Wauter de Wymborne ses Justices a ceo assigns, eust recovere verse lavauntdit Evesque par acheson de uns trespass all davauntdit Conte par le avauntdit Evesque fez, ses damages de dis mile liveres, ausi cum ters cely ke fu nun defendu ausi bien des damages come des trespass principaus, par quey les damages solonc les Leys e la custume du Reaume, ne dussent estre taxez ne recopez, e come memes celi conte eust de ceo brefs de judgement au Visconte de Cornewaille de fere lever says damages avauntdiz, un bref contraire vint all avauntdit Visconte, ke il de la avauntdit destresce e del lever les damages, de tot sessast geke taunt, ke il eust autre commandment, e ke les biens e les chateus meimes cele Evesque, par cele acheson pris sauns de layfeist deliverer, par ce ke il ne fu pas remember ke les damages avauntdis fussent taxes a nule certain s●mme d'aner. E de sicom solonc la Ley e la custume de Reaume nule taxation apent des damages ke sont recoverez par non defence per lavauntdit Conte, ke ses damages lysient levez saunz nule taxation, e les brefs per quei il adeste de ceo disturb sient repelez e deforms defendeiz. Le Cunte se pleint de ceo, ke Wauter le Eveske de Exestre par Gwy de Novaunt e autres le mecredi procheyn apres la Feste le an le Roy Edward ke o'er est, ke deu guard, brisa, e fist briser par le avauntdit Gwy e ses compaygniuns un cofre le Cunte mis en la Priur te de Bomine, par Johan de Beaupre bailiffs le Cunte, e de luke's enprist e prendre fist par le avauntdit Gwy e autres, e encore dest●ent atort e encuntre la pes le Roy, un escrit meime le Cunte ensemblement ou autres privetez, le quel escrit contint ke aukune gent de la Tere li furent tenuz afere certeyn aid, e certeyn servise a la value de treis' mile livres de argent, e de plus, atort le prist a prendre fist, e uncore le detient, e encuntre la pes le Roy, en damage du Conte de treis' mile livres e de plus. Ceo remustre le Cunte Emmond de Cornewaille Viscunte le Roy de Engletere de Fee, ke Wauter le Eveske de Exestre atort a vistorbe luy e sez ministers a fere e a purstore lur office pur le Roy, e pur le Cunte, nomement en escumeiaunt Johan de Beaupre, Johan le Lung, Lucas Caillo, Willame de Rostourek, bailiffs le Roy, e le Cunte, par la reason ke meimes ceus firent arester un Johan de Esse, indite au Turn de Visconte par devaunt Coron de recettement de Laruns, e de Feluns', e de mult autres trespas fez encuntre la pes le Roy, le quel Johan de Esse justiser ne se voleit a la pes le Roy de es●er parunt, les avauntdiz Bailliffs le firent arester, e pur ceo meime le Eveske avauntnome escumenia e escumeng fist les avauntdis bailiffs, e en sentence les tint, desks ataunt ke le avauntdit Johan fust deliure, e eus veint a la volente le Eveske, all annuitaunce de Cinkcenz livres e de plus par la reason avauntdite, dunt le servise le Roy e le Cunte, e lur Office est ariri, e la pes le Rey distorbée, e le servise le Cunte perdu en ceo, e en autre chose, en huntage e en damage du Rey de Mile livres en huntage, e en damage du Conte de Cinkcenz livres e de plus. Meime cely Eveske escumenia Michael Bloy— Bailiffs de kerrir, pur ceo ke lis distrei●t le Eveske par sun lay fee en sa Baille, a vender ove le Cuntée si cu— auncienement soleit cum de amerciemenz par eire de Iustices erraunz de meime cel Contée, deuce all Rey, puis ke celi Michael fu mort, fist le avauntdit Eveske le Mardi prochein avaunt la Feste— le an— reniettre son cors hors de Cemitere, jeske Aleyn Bloyho frere le avaunt dit Michael, out fet fin ove Mestre Johan de Esse Official le Eveske, pur quarraunte soz, encuntre le dignite nostre Seigneur le Rey, e en huntage e en damage del Cunte. Meime celi Eveske escumenia Hammund Baillife de Pidrischir, pur ceo qe il prist les avers le Priur de Bomyne, en son Lay fee pur un amerciement, e apres le mort meime celi Hammund le— prochein apres la Feste— le an— fist engettre de Cimitere par Mrstre Johan de Esse son Officer le Cors meime celi Hammund ieske Lucas de Chapelleyne frere meime celi Hammund eu fist ●yn ove le avauntdit Official pur quarraunte soz en despite du Rey, etc. e en huntage e en damage del Cunte. Meime celi Eveske escumenia Oede de Tenuel sus-Viscunte le Roy en Cornewaille e Baillif le Cunte, purceo ke il priest distresses en le Lay Fée le Eveske, e le Priur de Bomyne pur debt due au Rey par commandement le Roy, e le tint escumenge par deus aunz, desk meime cely Oede, eut fet obligaciun all Eveske de Cent livres, en despit du Roy, etc. e en huntage e en damage del Conte. Le Conte see pleint de ceo ke le Eveske Wautier par lui e Mestre Johan de Esse e autres ses Officiaus ke i'll a pleide e fet pleider par les avauntdiz pleez e atachemenz en la Courtesan Crestein ke dussent estre euz all Cuntée de Cornewaille pleidez e terminez, ou meime le Conte est Visconte le Rey de Fée, e les espleys demeyme les plez e atachemenz come de amerciemenx, e autres choses prendre soleyt e deveyt, nomement de chemyns estopez, Ewes trestornée, bundes trisées, Crispinus e s unk, chateus, e debts, services e custumes; nomeiment entre le avauntdit Mestre Johan de Esse pleynaunt e Willame de Kestel, Wautier Hay, e Peris Baudin defendaunz de Custumes e de Services. E entre Clement de Trechenheks, Johan. Baudin, e Richard de cri e de saunk, E entre Rauf Blundel, e Wautier le Taverner, de play de Covenant de terre e de tenement, e entre de autres communement punis le ten ke il a este Conte, en damage e en deseriteson del Conte, etc. Meime le Conte se pleint, de ceo ke meime le Eveske a reint e fet reindre ses vileins e ses tenauns des Maners de Branel, Tybeste, saint Ewer, Moreske, e de plusurs autres luis, et amuntaunce de deuz cenz livres, ou de plus pur un sablun pris pur lur teres amendere, la ou la mer munte e recreiti ousse saint Melor, le quel sablun est commun a tote gent, en damage del Conte, ke de la grevaunce sa gent, ke de ses teres nient aprowées, etc. By this memorable Record, Petition, Remonstrance, Complaint, and others preceding and following, it is most evident: 1. That our Bishops, with their Officials, Archdeacon's, Deans, and other Officers in this age, endeavoured to usurp and engross all sorts of Temporal Causes into their own hands, and Spiritual Courts, to fulminate Excommunications, with other Ecclesiastical censures against them for Civil offences, extort moneys, bonds, and impose pecuniary Fines upon them, to the great prejudice of the King's Prerogative, and people's intolerable vexation. 2ly. That they endeavoured to exempt themselves from all secular and Regal Jurisdiction or Censures, for such Exorbitances or Usurpations, and to subject themselves wholly or principally to the Pope's Judicature, to which they appealed from the King's Justices, who was ready to protect, comply with them against the King and Subjects. 3ly. It is observable, That the King by his Attorney declared the damages he sustained by these several Usurpations of this Bishop upon the Rights of his Crown and people's Liberties, to amount to no less than Thirty One Thousand Pounds, which he had Judgement to recover against him; that the Earl of Cornwall declared his damages thereby received, to amount to Ten Thousand Pounds, for which he had likewise Judgement, and a Writ of Execution against him; and the Sheriff of Cornwall One Hundred Pound damages awarded against the Bishop, for his injurious Excommunication denounced against him; besides the Thousand pounds' damages to the King and Earl, specified in the last Remonstrance: Which precedents if strictly pursued, would deter all Bishops, with their Chancellors, Commissaries, Officials, from the like Usurpations and injurious Excommunications, since revived, continued, to the King's dishonour, and the people's unsufferable vexation. 4ly. That this Bishop by way of revenge, caused the Pope and Archbishop of Canterbury to Excommunicate and Interdict those of Cornwall, who complained against, and prosecuted these Usurpations, Oppressions of the Bishop and his Officers; who after two years contest, to avoid the Judgements given against him upon the premised Verdicts by the King's Justices, solicited Queen Ali●nor and the Bishop of Bath and Wells (than Chancellor of England) to become Arbitrators, to make a final accord and release of all Suits, Judgements, Differences pending between him and the Earl of Cornwall, their Officers and Tenants, in all Temporal or Ecclesiastical Courts whatsoever; which they accordingly did, as appears by this their award made between them, to the Earls and Kings great disadvantage, by the Chancellor's power, who favoured his brother Bishop, and caused this award to be entered on Record in his favour An. 8 E. 1. which I shall here insert. CUM dissenciums & divers contekes eyent este entre le honourable Pere Wauter Claus. 8 E. 1. m. 4. dorso. De dissentionibus inter Episcopum Exon. & Edmundum Comitem Cornubiae. par la grace de Deu Eveske de Excestre, e le honourable Peer Edmund Conte de cornwall, e levantdit Eveske e le Conte des conteks avantditz se seyent miss en le dit e le ordenement de noble Dame Alienore par la grace de Deu Rein de Engleterre, Dame de Hirland, e Duchess de Aquitaine, e de le honourable pere Robert par memes le grace Eveske de Bard e de Welles, e eyent grante ke il tendrunt lur dit de haut e de bas des conteks avantdiz. Puis a la requeste des parties, lavantdite Rein e lavantdit Eveske de Ba. unt dit e ordine, ke tuz conteks e descors mulz entre eus avant ceus ours, ou ke purrunt estre mulz par nule manere de play ou judgement pass entre eus, ou par sentences ou par prise des avers, ou par nule manere de achesun ke eyt este enter eus avant ceus ours, seyent des ore mes relessez, iffis ke lavantdit Contez ne puis demander de lavantdit Eveske dis mile livres ne nul dener par la Reson de un Iugement rendu par Sire Rogger Loveday, e Sire Wauter de Wymburn. Ne deus mile mars ke lavantdit Eveske, gaga autre fiez a lavantdit Conte, ne action puisse aver verse lavantdit Eveske, ne verse nul de soens par nule manere de trespass ke eyt este fet avant cesie hour. Dient ensement e ordeynent, ke lavantdit Conte doyne a la vantdit Eveske Deus Cent Mars, e lavantdite Royne doynt Cent Mars pur les damages ke i'll ad eu par une prise de avers fet en Cornewayll par le Viscunte de memes le Cunte par la reson de un bref de judgement; dunt il paiera la moite a la fest de Saint Johan le Baptist procheyn avenir a Londres, e lautre moite a la fest Saint Michael procheyn suant. E lavantdit Evesk des ore mes rien ne purra demander de lavantdit Conte des avantdiz avers, ne de ses damages, ne acciun ne purra aver vers lie nevers nul de soens, par nule manere de trespass ke eyt este set avant ces ours. E estre ceo ke avantdit Eveske de Excestre a la request de lavantdite Royne e lavantdit Eveske de Ba. ad repele tutte maneres de sentences donez en la gent lavantdit Conte par acheson des conteks avantdiz, e ad premis de bone faith, ke les sentences ke sunt donez par le Apostoyll, ou par le Ercevesk de Canterburs, par sa seute ou son procurement, e par les soens, il mettra son poer e sa tele pain ke cele sentences eu le Curt le Roy par commune ley, ou en Curt Crestiene de memes les choses, issi ke le Conte ne eyed ne sustain par ly ne par les soens, sa seut vers le Eveske, ne il aid ne sustain par ly ne par les soens sa seut encuntre lavantdit Cunte. En tesmoyne de la quele chose lavantdite Royne e le avantdit Eveske de Ba. a cest escrist unt fet mettre louvre seus. E un escrist de suz lure seus unt fet liurer a lavantdit Eveske, e un autre a le avantdit Conte. E estre ceo si unt fet ceste choose enrouler en roules de la Chancelerye des Clers le Roy. Done a Westmuster la veile de la Pentecoste, le an du nostre Seigneur le Roy huittime. * Page 1303, 1304. Ralph Holinshed in his Chronicle, and Bishop Godwin in his catalogue of Bishops, p. 326. tender us this further account of this Bishop of Exeters' frauds and oppressions. He did by a Policy purchase the Lordship and House of Clift Sachfeld, and enlarged the Barton thereof by gaining of Cornish Wood from the Dean and Chapter fraudulently; building then a very fair and sumptuous house there; he called it Bishops Clift, and left the same to his Successors. Likewise he got the Patronage of Clift Fomesone, now called Sowton, and annexed the same to his new Lordship, which (as it was said) he procured by this means. He had a Friar to be his Chaplain and Confessor, which died in his said House of Clift, and should have been buried at the Parish Church of Faringdon, because the said House was and is in that Parish; but because the Parish Church was somewhat far off, the ways foul, and the weather rainy, or for some other causes, the Bishop commanded the Corpse to be carried to the parish Church of Souton, then called Clift Fomeson, which is very near, and bordereth upon the Bishop's Lordship; the two Parishes being then divided by a little Lake called Clift. At this time one Fomeson, a Gentleman, was Lord and Patron of Clift Fomeson; and he being advertised of such a Burial towards in his Parish, and a leech way to be made over to his Land, without his leave or consent required therein; calleth his Tenants together, goeth to the Bridge over the Lake between the Bishop's Land and his; there meeteth the Bishop's men, bringing the said Corpse, and forbiddeth them to come over the Water. The men nothing regarding the Prohibition, do press forwards to come over the water, and the others do withstand, so long, that in the end, my Lord's Friar is fallen into the Water. The Bishop taketh this matter in such grief, that a holy Friar, a Religious Man, his own chaplain and Confessor, should be so unreverently cast into the Water, that he falleth out with the Gentleman, and upon what occasion I know not, he sueth him in the Law, (in his own Ecclesiastical Court, where he was both party and Judge) and so vexeth and tormenteth him, that in the end he was fain to yield himself to the Bishop's devotion, and seeketh all the ways he could to curry the Bishop's good will, which he could not obtain, until for Redemption he had given up and surrendered his Patronage of Sowton, with a piece of Land; all which the said Bishop annexed to his new Lordship. Thus by Policy he purchased the Manor of Bishops Clift; by a Device gaineth Cornish Wood; and by Power wresteth the Patronage of Sowton from the true Owner. Yet because he thus enlarged his Church's possessions and Jurisdiction by these unchristian frauds and oppressions, he was at his death (July 22. 1280.) cried up for a most sincere Father of the Church, an unparalled Saint, worthy all love and honour, by this Epitaph engraven on his Tomb in our Lady's Chapel of Exeter, where he was buried. * Godwins Catalogue of Bishops, p. 327. Olim syncerus Pater, omni dignus amore Primus Walterus, magno jacet hic in honore. Quot loca construxit, pietatis quot bona feeit, Quam sanctam duxit vitam, vox dicere quae scit? a Mat. Westm. Flores Hist. pars 2. p. 366. Matthew Westminster Stories, Anno gratiae 1278. (the 6. of the King's reign) Rex Edwardus Regiam dignitatem cupiens ampliare, multa famosa Monasteria per Angliam constituta, judicialiter libertatibus usitatis et antiquis privavit: (as prejudicial to his Crown) Abbess igitur & Conventus Westmonasterii in quo idem Rex Sacramenta Baptismatis, Confirmationis, et Coronationis susceperat, in quo etiam patris sui bonae memoriae Regis Henrici, liberorumque suorum corpora sunt sepulta, libertatem de retorno Brevium, quam specialiter per Cartas dicti Patris sui Henric● obtinuerant multis temporibus retroactis, post defenstones legirimas, insistentibus Civibus Londinensibus, ordinationi Regiae submiserunt, quam tempore subsequenti Ecclesiae supradictae de speciali gratia Rex concessit; which the Charter and Patent Rolls of this year likewise attest. On the other hand b Mat. Parker, Antiq. Eccles. Brit. p. 196. Archbishop Kilwardby, advanced merely by the Pope, by his own Pontifical authority this year, without any Commission from the King, Totam Cantuariae Provinciam visitationis jure peragravit, seque donis non imperitando, sed artificiose, ut fratres sui ordinis solebant, suadendo locupletavit. In hac visitatione Academias ipsas Metropolitica authoritate ingressus est; & Oxonii in Scholis, non modo de Theologia, sed de Philosophia, atque Logica argutè disceptavit. In quibus artibus multas Oxoniensium opiniones & sententias tanquam minus probabiles repraehendit, atque refellit; quas opiniones Johannes Peckam qui eum in Archiepiscopatu proxime secutns est, instituta Cleri Synodo, cum inania tantum & inepta sophisticorum essent deliria, * See Spelmanni Concil. Tom. 2. p. 347 348. tanquam haereticas, et a fide Christiana abhorrentes, condemnavit. This Archbishop having gained much wealth by his Visitation, and other means in England; * à Nicholas 3. Papa Romam ad praecium participandum accitus est, ab ●oque Antiqu. Eccle●. Brit. p. 196. Cardinalis Hostiensis & Portuensis Episcopus creatus est; that so he might by his Papal Provision and authority confer it on another, who would pay well for it, and be sure to serve his turn upon all occasions, without any previous consent of the King, or election by the Monks, as his predecessors had done in the cases of Kilwardby, St. Edmund, and Stephen Langton before, to the prejudice of the Kings Right and Prerogative, and Monk's privilege. In pursuit whereof, as c Mat. Westminster Flores Hist. pars 2. p. 366. See Chronologia Augustinensis, col. 2273. H. de Knyghton de Event. Angl. l. 2. col. 2460. l. 3. c 1. col. 2462. Polychron. l. 7. c. 38. Tho. Wa singham, Hist. Angl. p. 8. Matthew Westminster stories, Archiepiscopus Cantuariensis Robertus per Nicholaum tertium Papam, ab Archiepiscopatus onere absolutus, vocabatur ad Cardinalatus honorem. Post cujus vocationem, Monachi Cantuarienses Dominum Robertum Burnel Bathon. & Wellensem Episcopum, Regis Cancellarium, postularunt; cujus postulatio per Summum Pontificem quassabatur, et Frater Johannes de Pecham, Ordinis fratrum Minorum, vir perfectissimus in doctrina, per Romanam Curiam praeficiebatur Ecclesiae Christi Cantuariae in Pastorem. That the Monks of Canterbury unanimously elected the Bishop of Bath and Wells, the King's Chancellor, for their Archbishop, by the King's direction, who approved, importuned, and commanded him to accept thereof, this Record assureth us. REX Venerabili in Christo patri R. eadem gratia Bathon. & Wellen. Episcopo, Cancellario suo salutem. Cantuar. Ecclesia per electionem venerabilis patris R. Pat. 6 E. 1 m. 6 intus. De assentiendi postulacioni Cantuar. quondam ejusdem Archiepiscopi in Portuensem & Sanctae Ruffinae Cardinalem Episcopum assumpti, pastoris solacio destituta, dieque ad providendum de pastore ipsi Ecclesiae assignata, Prior & Conventus disponente illo per quem vocari debent ad Pontificium Sacerdotes, vos unanimiter in suum pastorem et Archiepiscopum postularunt, verum quia nobis summe cordi existit quod postulacioni hujusmodi assenciatis, rogamus in quantum possumus mandata precibus adjungentes, quatinus eidem postulactoni assensum vestrum sine morae dispendio praebeatis. Et ut hoc libencius faciatis, has literas nostras vobis mittimus patentes. Teste ut supra. * Antiq. Eccles. Brit p 196. & Godwins Catalogue of Bishops, p 75. Matthew Parker Archbishop of Canterbury writes thus of Kilwardby his translation, Cantuariensi Archiepiscopatui non tàm sponte cessit, quam ut alium sui ordinis atque loci virum illius scaturiginis minorum in Anglia fratrum sicut ipse fuerat Provincialem, loco suo a Papa surrogari procuraret. Horumigitur fratrum aucta, & Monachorum extenuata tàm Regi quam Papae gratia, cum Robertns, ex illo fratrum grege, Cantuariensi Archiepiscopatui cessisset, Papa eundem Archiepiscopatum Johanni Peck●m, Monachis Cantuariensibus non modo non requisitis, sed etiam invitis contulit, eumque sine Suffraganeorum praesentia Romana in Curia consecravit, Nam Monachi Johannem Burnel Bathoniensem Episcopum, necnon Cancellarium p●stulaverant, qua postulatione spreta et contempta, Johannes in Archiepiscopatum Papali voce tanquam sulmine immissus est. The Chancellor, Bishop Burnel, being very wealth, choosing rather to recede from his right to the Archbishopric, then to contest it with the Pope, or Peckam, to avoid the Pope's displeasure; and the King then needing the Pope's favour to promote his foreign affairs, was content to con●ive at this Papal usurpation for the present. Our Records inform us; 1. That the Archbishopric of Canterbury became ipso facto void in Law, by this Pope's creating Kilwardby Cardinal of Ostia, and translating him to the Bishopric of Portua; whereupon the King forthwith committed the Custody of the Temporalties, and presented to Livings becoming void by this his translation. On which d Hist. Angliae l. 17. p. 322. Polydore Virgil hath this special observation; Hinc cernere licet apudnostros Pontifices aliquid synceri jam tum fuisse, cum per legem paucis liceret duas simul obtinere Provincias, quando Robertus Portuensem Episcopatum consecutus, se Cantuariensi abdicavit. O legem nunc prope eversam, nam quisque pro opibus, pro potentia, plures habent Episcopatus, ut nullum illorum (ita credere par est) recte gubernent; qui talem commissi gregis curam non officio, sed atque Deo rupiditate metiri videntur. A sharp, but true censure of this abuse by the Pope's own Collector of Peter-pences in Englaend, when he penned his History. 2ly. That the King out of special grace and favour to this translated Archbishop, granted him liberty to receive the rents of several Livings he had reserved to himself, after his translation, belonging of right to the King by the vacancy; and received the stock of the Archbishopric from him, at the same rate he received it upon his instalment from the Guardian of the Temporalties: I shall present you with some of these Records to these purposes. REX Custodi Spiritualitatis Archiepiscopatus Cantuar. sede vacant salutem. Pat. 6 E. 1. m. 6. intus. De Praesentacione Ad Ecclesiam de Harwes vacantem, & ad nostram donacionem spectantem, ratione Archiepiscopatus praedicti vacantis, et in manu nostra existentis; dilectum Clericum nostrum Magistrum Gaelfridum de Everley vobis caritatis intuitu praesentamus; Rogantes quatinus ipsum ad Ecclesiam illam admittatis, & personam instituatis in eadem. In cujus, etc. Teste Rege apud Glouc. 8 die Aug. EGidius de Audenard habet literas Regis de praesentacione ad Ecclesiam de Cherringe's vacantem, & ad donationem Regis spectantem, ratione Archiepiscopatus Ibid. m. 6. intus. De Praesentacione. Cantuar. vacantis, et in manu Regis existentis. Et diriguntur literae Custodi Spiritualitatis Archiepiscopatus praedicti sede vacant. Teste Rege apud Rothelan. xi. die Sept. REX dilectis & fidelibus suis Radulpho de Sandwico, & Willielmo de Saham, Cus●odibus Claus. 6 E. 1. m. 6 intus. Pro Portuensi Episcopo. Archiepiscopatus Cantuar. sede vacant salutem. Mandamus vobis quod hac vice, de gratia nostra speciali, habere faciatis Venerabili patri R. Portuensi Episcopo, Saci osanctae Romanae Ecclesiae Cardinali, nuper Archiepiscopo Cantuar. porcionem agistamenti pasturae, à festo Paschae usque ad festum Pen●. quae cessit bajulacioni Cruci● Archiepiscopatus illius pro rata temporis sui: faciatis eciam habere eidem Episcopo de gratia nostra praedicta, viginti et quinque libras, de termino Paschae praedicto de quinquagintis libris annuis, pro quibus idem Episcopus dimisit quandam culturam terrae quae vocatur Oxenhall, infra manerium de Aldington, Praeposito suo ibidem sibi solvend. ad duos terminos, videlicet, unam medietatem ad festum Pentecostes, & aliam medietatem ad festum Sancti Michaelis, pro rata temporis sui praedicti. Faciatis eciam habere eidem Episcopo de eadem gratia nostra octo libr. de termino supradicto de sexdecim libris, pro quibus idem Episcopus dimisit terram de Shirle Praeposito suo, ibidem sibi solvend. ad terminos supradictos. Et nos vobis inde debitam allocacionem seu quietanciam habere faciemus. Teste Rege apud Clarendon. xxvi. die Julii. MAndatum est Custodibus praedictis, quod recipiant a Venerabili Patre R. Portuensi Ibid. m. 6. intus. De bobus & Scots Maneriorum Archiepiscopatus Cant. recip. Episcopo Sacrosanctae Romanae Ecclesiae Cardinali, nuper Archiepiscopo Cantuar. boves et scottos, ad carucas Maneriorum Archiepiscopatus praedicti in denariis, prout idem Archiepiscopus eos recepit a Magistro Richardo de Clyfford dudum Custod. Archiepiscopatus ejusdem. Et hoc nullatenus omittatis. Et Rex eye ind● debitam quietanciam habere faciet. T●ut supra. a Antiq. r●●les. Brit. p. 197, 198. Matthew Parker stories, that this new created Archbishop John Peckam, (who succeeded Kylwardby) before his advance to this See, Lugduni cum esset, juri civili atque Pontificio operam dedit; in quibus ut uberiores haberet progressus, Italiae Academias perlustravit. In his cum dinturnam operam posuisset multumque profecisset, Romanam Curiam adiit: In qua causas tanta juris peritia tractavit, ut sacro Papae palatio causarum auditor a Papa praeficeretur. Gesiu, incessu, et sermone glorioso et elato fuit. Cumque (after his consecration and mission to Canterbury by the Pope) magna ex more selennitate atque pompa Cantuariae in throno ac sede collocandus Nic. Trivet. esset, literis suis Winton. Exon. Wigorn. Bathon. Norwicen. Hereforden. Cicestren. Archiv. f. 157. Roffen. Landaff Episcopos, Abbatesque ac Priores suae provinciae locupletiores interest, ac tam magnifico convivio carnem terinam, volucres, pisces, et ejusmodi munera exhibere jussit. Monachi Cantuarienses hanc in Archiepiscopatu conferendo Papae Nicholai injuriam, qui Regia aequissima jura ferre non poterant, inviti perpessi sunt. Hic frater Johannes (ut Robertus Kylwardby in Concilio Gregorii In literis ad Papam scriptis. Vide Archiv. decimi ante fecit) subinde se Papae creaturam; Papamque suum Creatorem agnoscit: Sed dirus ille Creator (which is worthy observation) suam creaturam in primo Archiepiscopatus ingressu, exactis quatuor marcarum millibus, diripuit, peneque destruxit. Qua de re his verbis ad Papam suum creatorem cujus coelum Romae situm cum omnipotentia existimabatur, scripsit. Ecce me creastis, et quanto creatura a suo naturaliter appetit perfici creatore, sic in meis oppressionibus censeo per vos recreandum. Sane nuper ad me pervenit Verba ipsius Epist. in Archivis. cujusdam executionis litera horribilis in aspectu, et auditu terribilis, quod nist infra mensem Mercatoribus Lucanensibus cum effectu de quatuor millibus marcarum quae in Romana Curia contraxi, satisfaciam, ex tunc sum excommunicationis sententia innodatus, et in Ecclesia mea, et aliis majoribus, pulsatis campanis, accensis candelis, excommunicatus denuncier singulis diebus Dominicis et festivis. Hanc tam grandem solutionem impossibilem si●i futuram, rescribit. Quoniam & Robertus Kylwarby, discedens Ecclesiae Cantuariensis bona secum abstulisset, & ante eum Bonifacius aedificia Archiepiscopalia caduca & ruinosa reliquisset, et Rex unius anni redditus retinuisset, & sibi ad unius anni sumptus sustinendos mutua sumenda est pecunia. Quae in Angliam jam cr●bris solutionibus exhausta, haberi vix aut ne vix quidem poterat. Et ad Gentilem quendam suum in Romana Curia familiarem scribit; se coactum ad accipiendum mutuo duo millia marcarum pro intronizationis suae sumptibus, octavo idus Octobris proximi faciendis. Illa autem Papalis cautela, ut high, quibus pecunias mercatoribus suis solvendas imperaret, agnoscerent se ad suos usus mutuos prius accepisse, non nova jam fuit, sed à Rustando quondam Papae in Anglia quastore callidissimo in usum, novo exemplo introducta. Johannes saepè atque multa non modo Papae, sed Cardinalibus suoque confratri, atque praedecessori Roberto Kylwarby, ut ab hac solutione liberaretur scripsit; quod cum impetrare non poterat, datus est ei post diuturnam intercessionem aegre tandem unius anni ad solvendum dilatio. Interea Robertus Kylwarby Anglicanis spoliis locuples, in dignitatis suae culmine positus, cujus usuram perexiguo percepit tempore, Romae vitae functus est. Quo mortuo atque intestato, frater Johannes Peckam ad Papam, qui intestatorum bona, pauperibus et piis usibus ipso jure Pontificio concessa sivi reser vavit, de restituendis Cantuariensi Ecclesiae 5000. marcas, quas Robertus Romam discedens ab eadem Ecclesia injuste abstulisset, literas dedit. Ad quas etiam repetendas procuratorem Anselmum quendam Nota. suum constitutum cum multis ad Cardinales mandatis misit. Etsi mirum videri possit hominem satis astutum atque callidum, quique ipsas Romanas versutias longè edoctus tempore cognovisset, ejusmodi expectatione atque spe decipi voluisse. Praesertim cum suo exemplo, ex antedictis quatuor marcarum millibus, Papam non reddendis, sed exigendis rationi●us assiduam dare operam, intellexisset. Sed dum hac petitione liberari se saltem ab illa 4000 marcarum praestatione sperabat, pro e●sdem solvendis, literis novis Papales execrationes minantibus illico interpellatus est. Quo quasi imperato sibi silentio re perinde at que spe excidens deinceps conticuit. Thus the Pope preyed upon his own creatures, and they upon the Church of Canterbury, and England in that age. King William the Conqueror, conferring the Advowson of the Church of Esheburne on the Dean and Chapter of Lincoln; which many Deans enjoyed as appropriated to the Deanery of Lincoln by sundry Bishops of the place, and the Pope's Bulls, without the King's special licence and assent; King Henry the 3. notwithstanding their appropriation, and long enjoyment thereof (since nullum tempus occurrit Regi, and no impropriation could be made by the Bishop or Pope without the King's special licence, of any Advowson, especially in the Crown) recovered the presentation thereof in an Assize of Darreign presentment, by a Judgement given by his Court and Judges at the Tower against the Bishop, Dean and Chapter; and thereupon granted it to the Abbot and Monks of Valle Royal; till King Edward the 1. upon their resignation of it to him, restored and confirmed the future impropriation to the Dean and Chapter of Lincoln by his Patent; as this Record attests. REX Archiepiscopis, etc. salutem. Sciatis quod cum Dominus Willielmus Cart. 6 E. 1. m. 3. intus. Pro Decano & Capitulo Lincoln. de advocate. Eccles. de Esheburn. quondam Rex Angliae, Caritatis intuitu, & pro salute animae suae, & animarum antecessorum & haeredum suorum, per Cartam suam dedisset & concessisset Deo & Ecclesiae beacae Mariae Lincoln. Advocationem Ecclesiae de Esheburn. in antiquo Dominico Coronae Anglia sitae; Quam Ecclesiam plures Decani Lincoln. per loci Diocesanos et sedem Apostolicam Decanatui Lincoln. postmodum appropriatam, in proprios usus pacifice possederunt; quousque celebris memoriae Dominus Henricus Rex pater noster in Curia sua apud Turrim London. per considerationem ejusdem Curiae suae per breve ultimae praesentacionis recuperasset praesentationem suam ad eandem Ecclesiam de Esheburn. versus Episcopum et Decanum ac Capitulum Ecclesiae Linc. Cujus Ecclesiae Advocationem ab ●odem Patre nostro post praedictae praesentationis recuperationem nobis datam, per Cartam nostram inter alia in eadem Carta nostra contenta, dedimus & concessimus Deo & beatae Mariae, & Ecclesiae tuno de Dernhale, nunc de Valle Regali vocatae in Com. Cestriae, quae est de fundatione nostra, necnon & Abbati & Monachis ibidem Deo imperpetuum servituris. Cumque, venerabilis pater R. Linc. Episcopus, & dilecti nobis in Christo Magister Oliverus de Sutton Decanus Lincoln. ac Capitulum ejusdem Ecclesiae asserentes, so & Ecclesiam Lincoln. ex donatione praedicti Domini Regis Willielmi jus habere in advocatione dictae Ecclesiae de Esheburn. ipsam advocationem coram nobis et nostro consilio petivissent, & iidem Abbas & Conventus de Valle Regali pro ipsis & successor. suis, tam ad nostram instanciam & requisitionem praefatam advocationem Ecclesiae de Esheburn. per Cartam suam reddiderint, dimiserint, concesserint, & quietum clamaverint nobis & haeredibus nostris, de se & successoribus sui● imperpetuum. Nos donacionem advocationis dictae Ecclesiae de Esheburn per praedictum Dominum Regem Willielmum Deo & Ecclesiae Lincoln. factam ratam habentes & firmam, & si quid in ea diminutum fuerit, pro salute animae praedicti Regis, patris nostri, ac animarum progenitorum & haeredum nostrorum, per praesentem Cartam nostram supplere volentes, Advocacionem ejusdem Ecclesiae, et omnium Capellarum ad eam spectancium, dictis Episcopo, Decano & Capitulo Lincoln. ut jus suum reddidimus, & insuper eandem advocacionem eis pro nobis & haeredibus nostris damus, concedimus, & quietam clamamus. Habend. & tenend. eisdem Episcopo, Decano & Capitulo, & successoribus suis quietam de nobis & haeredibus nostris, absque reclamatione aut impedimento nostri vel haeredum nostrorum imperpetuum. Ita quod eandem advocationem Ecclesiae de Esheburn. cum suis Capellis rehabeant, & sibi & successoribus suis retineant, sicut eorum praedecessores eam melius & quiecius unquam tenuerunt; Quare volumus & firmiter praecipimus pro nobis & haeredibus nostris, quod praedicti Episcopus, Decanus & Capitulum Ecclesiae beatae Mariae Lincoln. praedictam Advocationem Ecclesiae praedictae de Esheburn. cum suis Capellis habeant & teneant, ut jus suum sibi & successoribus suis quietam de nobis & haeredibus nostris, absque reclamatione seu impedimento nostri vel haeredum nostrorum imperpetuum. Ita quod eandem Advocationem Ecclesiae de Esheburn. cum suis capellis rehabeant, & sibi & successoribus retineant, sicut eorum praedecessores cam melius et quiecius unquam tenuerunt. Quare volumus & firmiter praecipimus pro nobis & haeredibus nostris, quod praedicti Decanus & Capitulum Ecclesiae beatae Mariae Lincoln. praedictam advocationem Ecclesiae praedictae de Esheburn. cum suis Capellis hebeant & teneant, ut jus suum sibi & successoribus suis quietam de nobis & haeredibus nostris, absque reclamatione seu impedimento nostri, vel haeredum nostrorum imperpetuum. Ita quod Advocationem illam habeant & teneant sicut eorum praedecessores eam melius & quiecius unquam tenuerunt sicut praedictum est. Hiis testibus venerabilibus patribus Tho. de Cantilupo Heref. & Willielmo de Middelton Norwyc. Episcopis, Willielmo de Valenc. Auunculo nostro; with sundry others. Lewellen Prince of Wales doing some injuries to the prejudice of the Rights and Liberties of the Bishop and Church of Bangor, and Abbot of Basingwerk; the King writ to him to use them as became a Prince, and to make an Accord between them; which he taking in ill part, and misinterpreting; the King thereupon sent this Letter to him, expressing both his Regal care and duty to defend their just rights and privilege, and to do them justice, in case he proceeded in his injuries, and expounding the meaning of some clauses in the agreement between him and this Prince. REX dilecto & fideli suo Lewelino fill. Griffini Principi Walliae. Ea quae de negociis venerabilis patris A. Bangorensis Episcopi vobis nuper mandavimus, non Rot. Walliae 6 E. 1. m. 10. dorso. ob id quod libertates vestras in aliquo diminui, seu juribus vestris aliquatenus derogari vellemus vobis significavimus, set ut inter vos & ipsum Episcopum prout honori vestro congruit, pacem & concordiam foveremus, ne ipse de aliquo quod libertates aut jura Ecclesiae suae laed●re posset, de bobis justam materiam habere posset conquerendi. Propter quod vos rogamus, quod jura Spiritualia et Temporalis ipsi●● Epistopi (protegatis) et tam curialiter et modesie sicut Principem decer, vosgeratis erga ipsum, quod ex hoc honor vobis accrescat, et a Deo retributionem condignam mereamini reportare. Caeterum nobis non displicet, quod vos de Abbate de Basingwerk exigitis ea quae vos & praedecessores vestri semper hactenus justè & pacificè percipere consuevistis, set intencionis nostrae fuerat cum pro ipso vobis scripfimuss, vobis ea pocius suadere quae ad honorem vestrum spectare nostuntur, quam eidem Abbati aliquam immunitatem praestare ad id faciendum, quod ipse & praedecessores sui vobis & progenitotibus vestris semper hactenus justè & debitè facerè consueverunt. Verumtamen vos rogamus, quod ab ipso alia non petatis, quam ea quae juste et debite petere debetis, et hactenus percipere solebatis, et ipsum adeo humaniter tractetis, quod ad justam querintoniam suam, cui sicut nec caeteris de regno nostro in justicia deesse non possumus, nos non oporteat justiciariis nostris ibidem demandare, quod auditis suts querimoniis sibi fieri faciant justicae complementum. Articulum autem pacis inter nos & vos i●itae, de quo vestrae literae mencionem faciebant, videlicet de placitis & controversiis in Marchia & Wallia audiendis & terminandis, aliter non intelligimus, nec intelligi potest, quam temporibus praedecessorum nostrorum Regum Angliae, & etiam temporibus nostris semper h●ctenus usitatum extitit & consuetum; nec eciam aliud ex verbis pacis elici potest, nisi quod controversiae & contenciones motae in Marchia secundum Leges Marchiae, & illae quae in Wallia oriuntur, secundum leges Wallen. audiri & terminari debent, ad certos dies & loca quos nos ibidem partibus duxerimus praefigendos. Et idcirco coram Justice. nostris in partibus illis, ad dies et loca quos ipsi vobis scire facient, coram ipsis venietis, ad faciendum & recipiendum quod justicia dictaverit secundum leges supradictas. Alia autem vera illius articuli interpretacio fieri non potest, nec aliud unquam intelleximus aut intelligimus in hac parte, sinistra siquidem ad alicujus falsam suggestionem de vobis non credemus, set pocius speramus quod facta dictis compensabitis, et erga nos et nostros semper fideliter vos geratis. Teste Regis apud Windes. xiv. die Julii. David ab Eynun having bought corn in Anglesey within the Diocese of Bangor, which others claimed and set a Cross upon, according to the custom of those parts, so that he could not dispose of them, without incurring the Bishop's censure, the King thereupon commanded the Bishop to take off the Cross, and deliver him the corn by this Writ. REX Venerabili in Christo patri A. Bangorensi Episcopo salutem. Quia ex querimonia David ab Eynun accepimus, quod quidam de partibus illis asserentes, Rot. Walliae, 6 E. 1. m. 12. dorso. quaedam blada quae idem David à Willielmo Burnell & hominibus suis emit in Anglesey vestrae Dio cesis, dum fuerunt ibidem in servicio nostro, sua esse, quandam Crucem super blada praedicta, prout moris est in partibus illis, apponi fecerunt; occasione cujus Crucis praedictus David aliquam administracionem de bladis illis habere non potest. Vobis mandamus rogantes, quatinus Crucem praedictam am●veri, et eidem de bladis praedictis liberam administrationem habere faciatis. Et si quid inde captum fuerit, id eidem restitui faciatis. T. Rege apud Turrim London. iv. die Jan. What Archdeaconries and Praebendaries the King this year bestowed in Ireland, these Records will inform us. REX dedit & concessit Magistro Galfrido de Aspal. Archidiaconatum Dublin. Pat. 6 E. 1. m. 6. intus. De Archidiaconatu Dublin. & de Praebenda datis. cum pertinentiis, una cum praebenda de Raffernan. eidem Archidiaconatui annexa, vacantem, et ad donationem Regis spectantem, ratione Archiepiscopatus Dublin. bacantis, et in manu Regis existentis. Teste Rege apud Macclesfeld xxviii die Septemb. Et mandatum est Decano & Capitulo Sancti Patricii Dublin. quod eidem Magistro Galfrido stallum in choro, & locum in Capitulo, ratione praebendae praedictae, prout moris est, assignent. T. apud Shotwik. 17 die Sept. REX dilectis sibi in Christo Decano & Capitulo Dublin. salutem; Sciatis, quod Ibidem, De Archidiaconatu Dublin. dato. dedimus et concessimus dilecto Clerico nostro Magistro Galfrido de Aspel. Archidiaconatum Dublin. per mortem Willielmi de Salinis nuper Archidiaconi ejusdem loci defuncti bacantem, et ad donacionem nostram spectantem, ratione Archiepiscopatus Dublin. bacantis, et in manu nostra existentis. Et ideo vobis mandamus, quod eundem Galfridum vel ejus procuratorem ipsius nomine in possessionem Archidiaconatus praedicti cum pertin. prout moris est, inducatis. In cujus, etc. Teste ut supra. The King sending Franciscus Accursius and other Messengers to Rome about his affairs, issued these Writs for furnishing them with moneys, and payment of the Annual pension of his Advocate in the Court of Rome, and to a Cardinal of Rome, granted to them till preferred by him to benefices of greater value than their Pensions. REX Orlandino de Podio & sociis suis Mercatoribus de Luk. salutem. Mandamus Pat. 6 E. 1. m. 6. intus. De denariis Francisco Accurs. & sociis suis nunciis Regis ad Cur. Romanam. vobis, quod de denariis nostris vel vestris in custodia vestra existentibus habere faciatis, dilecto Clerico nostro Domino Francisco Accursi, et sociis suis nunciis nostris ad Curiam Romanam proficiscentibus, rationabiles expensas suas quibus indigent in eundo, ibidem morando, et redeundo, ad expeditionem negotiorum praedictorum. Et cum sciverimus quantum eis liberaveritis, nos debitam allocationem seu quietanciam vobis inde habere faciemus. Teste Rege apud Shotwik xvii. die Sept. REX dilectis sibi Reynero Maglar. Orlandino de Podio, & sociis suis Mercatoribus Pat. 6 E. 1. m. 8. intus. Pro Magistro Angelo de Urbe Advocato Regio. de Luk. salutem. Cum dudum concesserimus dilecto Clerico nostro Magistro Angelo de Vrbe, Advocato nostro in Curia Romana quingentas Marcas, percipiendas annuatim ad Scaccarium nostrum, quousque sibi provideremus de Ecclesiastico beneficio valoris quater viginti Marcarum, et jam provideri fecerimus eidem de quodam beneficio valoris quinquaginta Marcarum, per quod concessimus, quod idem Magister Angelus singulis annis percipiat à nobis viginti marcas, quousque dictam provisionem eidem compleverimus; Vobis mandamus, quod de denariis nostris vel vestris habere faciatis Bartho Morchy Mercatori Senensi, Procuratori praedicti Magistri Angeli quadraginta Marcas de residuo praedicti feodi sui de duobus annis, videlicet de annis Regni nostri quinto & sexto. Et cum pecuniam illam eidem liberaveritis, recipiatis ab eo literas suas patentes receptionem dictae pecuniae ad opus praedicti Magistri Argeli testificantes. Et nos vobis inde debitam acquietanciam seu allocacionem habere faciemus. Teste Rege apud Winds. x. die Julii. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod concessimus Venerabili Pat 6 E. 1. m 24. intus. Pro Domino M Sanctae Ma●●● in Port●●u Diacono Cardinali. Patri Domino M. Sanctae Mariae in Portic. Diacono Cardinali, sexaginta Marcas singulis annis ad Scaccarium nostrum percipiend. videlicet unam medietatem ad Scaccarium nostrum Pasch. & aliam medietatem ad Scaccarium nostrum Sancti Michaelis, donec per nos eidem uberius provideatur. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. xviii. die Jan. King H●nry the 3d. having granted a licence by his Patent to the Bishop of Norwich to make his Will, and freely to demise his goods, corn, chattels, without the interruption o● him, his heirs or officers, and dying before the Bishop, he doubting of its validity in Law, procured this confirmation of it from King Edward the 1. with a proviso that his Executors should put in security to satisfy all debts due to the King, ere they administered or meddled with his goods. REX Omnibus, etc. salutem. Cum celebris memoriae Dominus H. dudum Rex Pat. 6 E. 1. m. 25 intus. Pro Episcopo Norwycensi. Angliae pater noster, venerabili in Christo patri Rogero Norwyc. Episcopo per literas suas patentes concesserit, ut de bonis et catallis suis libere posset condere Testamentum suum; Ita quod Executores sui Testamenti illius sine occasione et impedimento ipsius patris nostri et haeredum, Escaetorum, Vicecomitum, et omnium aliorum Ballivorum et Ministrorum suorum quorumcumque plenam et liveram inde habere possint administracionem ad executionem testamenti sui praedicti inde faciend. Nos concessionem praedictam gratanter acceptantes, praefato Episcopo concedimus pro nobis et haeredibus nostris quantum in nobis est, quod ipse hujusmodi testamentum suum licite condere et executores sui de bonis et catallis suis praedictis libere possint disponere, sicut praedictum est. Accepta tamen ab eisdem Executoribus sufficienti securitate, quod de debitis si quae idem Episcopus die obitus sui nobis debuerit, ad Scaccarium nostrum fideliter respondebunt. In cujus, etc. Teste Rege apud Turrim London 8 die Jan. The like licence he granted to the Abbot of St. Edmund's, with the like Proviso, as this Patent manifests. REX Omnibus ad quos, etc. salutem. Dilectis nobis in Christo Simon Abbas Pat. 6 E. 1. m. 24. intus. Pro Abbate de S. Edmundo. de Sancto Edmundo. Nobis humiliter supplicavit, ut nos ei licentiam concedere dignaremur, videlicet, quod ipse de bonis et catallis suis libere possit condere Testamentum suum. Ita quod Executores Testamenti sui, absque occasione et impedimento nostri, et haeredum nostrorum, Escaetorum, Vicecomitum, et aliorum omnium Ballivorum ac Ministrorum nostrorum, quorumeunque plenam et liberam inde habere possit administrationem ad executionem Testamenti sui praedicti inde faciendam. Nos autem precibus praedicti Abbatis favorabiliter inclinati, concedimus ei pro nobis et haeredibus nostris, quantum in nobis est, quod idem Abbas hujusmodi Testamentum suum licite condere, et Executores Testamenti sui de bonis et catallis suis praedictis libere possint disponere, ac liberam administrationem habere, ad executionem dicti Testamenti inde faciendam, sine occasione vel impedimento nostri, vel haeredum nostrorum, Escaetorum, Vicecomitum, et omaium aliorum Ballivorum ac Ministrorum nostrorum, quorumcunque sicut praedictum est. Recepta tamen ab eisdem Executoribus sufficienti securitate, quod de debitis, si quae idem Abbas die obitus sui nobis debuerit, ad Scaccarium nostrum fideliter respondebunt. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 17 die Januarii. W●lter de Merton Bishop of Rochester, the King's Chancellor, having made his Will by the King's licence, and owing several Debts to the King and Queen at the time of his death, the King thereupon seized all his Goods and Chattels, till his Ex●cutors had pu● in good security in the Exchequer to satisfy these Debts to him and his Queen▪ which-done, he issued Writs to restore his Goods to his Executors, granted them protections, and summoned all indebted to him into the Exchequer, speedily to pay the Debts they owed, to enable his Executors to perform his Will, by several Writs and Patents; which because they more clearly expound the Statute of Magna Charta cap. 18. then Sir Edward Cooks Institutes and Exposition thereof, I shall here insert for the benefit of those of my Profession. REX Vic. Sutht. salutem. Quia bonae memoriae W. nuper Roffensis Episcopus jam defunctus nobis & karissimae consorti nostrae Alianorae Reginae Angliae, Claus. 6 E. 1. m. 12. in Cedula. in diversts debitis tenebatur die quo obiit, tibi praecipimus, quod omnes terras et tenementes quae fuerunt praedicti Episcopi in Balliva tua, una cum omnibus bonis et catallis in eisdem aut alibi in Balliva tua praedicta existentibus, sine dilatione capias in manum nostram, et ea sine aliqua distractione vel diminutione inde facienda, salvo custodiri ●acias. Ita quod nullus ad ea manum apponat, donec aliud inde tibi praeceperimus. Teste meipso apud Dovor. primo die Febr. anno regni nostri sexto. Consimilis litera directa est Majori & Vic. London. sub eadem data. Consimilis litera directa est Vic. Northt. sub eadem data. Consimilis litera directa est Vic. Dors. sub eadem data. Consimilis litera directa est Vic. Norff. sub eadem data. Consimilis litera directa est Vic. Leyc. sub eadem data. REX Vic. Sutht. salutem. Quia bonae memoriae W. nuper Roffensis Episcopus jam defunctus nobis & karissimae consorti nostrae Alianorae Reginae Angliae, Ibidem. in diversis debitis tenebatur die quo obiit, et Executores Testamenti sui sufficientem securitatem nobis jam fecerint de debitis illis, nobis et praefatae Reginae fideliter solvendis ut tenentur; tibi mandamus, quod occasione alicujus mandati nostri tibi directi, de bonis et catallis dicti defuncti arrestandis occasione debitorum illorum nullatenus omittas, quin dictis Executoribus de bonis et catallis quae fuerunt dicti Episcopi, ubicunque inventa fuerint, in Balliva tua liberam administrationem sine quolibet impedimento habere facias. Et hoc nullatenus omittas. Teste meipso apud Dovor. 10 die Febr. anno regni nostri sexto. Consimilis litera directa est Vic. Dors. sub eadem data. Consimilis litera directa est Vic. Norff. sub eadem data. Consimilis litera directa est Vic. Leyc. sub eadem data. Consimilis litera directa est Majori & Vic. London. sub eadem data. Consimilis litera directa est Vic. Northt. sub eadem data. Consimilis litera directa est Vic. Kanc. sub eadem data. REX Thesaurariis & Baronibus suis de Scaccario, salutem. Quia bonae memoriae Ibidem. W. nuper Roffensis Episcopus jam defunctus nobis & karissimae consorti nostrae Alianorae Reginae Angliae, in diversis debitis tenebatur die quo obiit, ac Executores Testamenti sui sufficientem securitatem nobis jam fecerint de debit●s illis nobis et praefatae Reginae fideliter solvendis, ut tenentur. Ac plures de regno nostro in diversis debitis ei tenerentur dum viveret quae jam diu ei solvisse debuerant, et de quibus praefat● Episcopo vel Executoribus praedictis hactenus in nullo satisfacere curaverunt, per quod Executores praedicti debita nostra praedicta nobis et praefatae Reginae solvere, et executionem Testamenti praedicti facere nequeunt, sicut ex ipsorum querela accepimus; Vobis mandamus, quod omnes debitores qui praefato Episcopo in aliquo debito tenebantur die quo obiit, coram vobis ad Scaccarium praedictum venire, et debita quae praefati Executores rationabiliter monstrare poterunt dicto defuncto deberi ab eodem die quo ob●it, secundum quod citius et melius poteritis, secundum legem et consuetudinem Scacearii praedicti levari, et praefatis Executoribus habere faciatis ad debita nostra nobis reddenda, et ad executionem Testamenti p●aedicti inde faciendum. Teste meipso apud Dovor. 10 die Febr. anno regni nostri sexto. REX Omnibus Ballivis & fidelibus suis ad quos praesentes literae pervenerint, Ibidem. salutem. S●iatis, quod suscepimus in specialem protectionem et defensionem nostram Executores Testamenti quondam W. Roffensis Episcopi, terras, possessiones, res, redditus, bona etiam et catalla dicti defuncti, ubicunque fuerint in regno nostro. Et ideo vobis mandamus, quod praedictos Executores et Ministros, eorundem terras, possessiones, res, redditus, bona etiam et catalla dicti defuncti protegatis et defendatis, non inserentes vel inferri permittentes eisdem dampnum, impedimentum, molestiam seu gravamen, quo minus executionem dicti Testamonti libere et plenarie facere possint. In cujus rei testimonium has literas nostras fieri fecimus patentes quamdiu nobis placuerit duraturas. Teste meipso apud D●vor. 10 die F●br. anno regni nostri sexto. REX dilecto sibi Thesaur. Novi Templi London. Quia bonae memoriae W. nuper Ibidem. Roffensis Episcopus jam defunctus nobis & karissimae consorti nostrae Alianorae Reginae Angliae, in diversis debitis tenebatur die quo obiit; vobis mandamus, quod quandam cistam ipflus defuncti, ●na cum pecunia ea contenta, salvo et sine distractione aliqua, vel diminu●ione aliqua inde facienda, in manu nostra custodiri faciatis. Ita quod nullus ad eam manum apponat, donec aliud inde praeceperimus. Teste ut supra. In most of the Fine and Clause Rolls of King Edward the 1. I find sundry Writs of like nature, for delivering the Goods and Chattels of Bishops, Abbots, and also of Laymen who held of the King in Capite, on their Demesne Lands or elsewhere, seized by the Escheators, Sheriffs or Bailiffs of the King, for satisfaction of Debts and Duties owing to them, to the Executors of their last Wills and Testaments, only upon sufficient pledges or security given by them to the King, to satisfy all Debts and Duties owing to him in the first place; but I find no one precedent in any Records during his reign, nor before or after it, of any such Writs for restoring the Goods of any Bishop, Abbot, Tenant in Capite, or other Tenant of the King dying Intestate, to his Administrators: From whence it seems most apparent to me; 1. That Administrators of Bishops, Abbots, and other of the King's Tenants dying Intestate, are not within the meaning or intention of that Act, but only the Executors of such of them who actually made Testaments in their life time, as the words, quod clarum fuerit et residuum relinquatur Executoribus ad faciendum Testamentum defuncti, most fully and positively declare. 2ly. That our Bishops and Canonists straining, extending this Law to Administrators of persons dying Intestate, and reputing the surplusage of their Estates, after their Debts and Duties satisfied, and Wives and children's shares deducted, to be de Testamento; and thereupon distributing them to such pious uses as they think meet, is a direct contradiction to the words and intention of this Act, and repugnancy in itself; Testate & Intestate, Executoribus ad faciendum Testamentum defuncti, & Administratoribus Intestati ad fuciendam voluntatem Ordinarii, being as opposite and contradistinct to each other, as Life and Death, Executors and no Executors, Testament and no Testament; which all their Evasions to enlarge their Jurisdiction over Intestates Estates can never reconcile, no more than they can * Mat. 6 24. Luke 16. 13. 2 Cor. 6. 14. Light and Darkness, God and Mammon. William de Middleton being elected Bishop of Norwich during the vacancy of the See of Canterbury, the Monks of Canterbury at the King's request consented he should be consecrated at Lamb●th, upon the Kings, and his, and his Chapters Patents to them, that it should not be prejudicial to the Rights of their Church, or drawn into consequence for the future. REX dilectis sibi in Christo Priori & Capitulo Ecclesiae Christi Cantuar. salutem. Super eo quod ad requisitionem nuper inde vobis factam, liberaliter concessistis, Claus. 6 E. 1. m. 10. dorso. quod venerabilis pater W. Norwic. Electus apud Lamheth munus consecrationis accipere possit ut proponit, vestrae dilectioni speciales referimus gratiarum actiones, volentes et concedentes, quantum in nobis est, quod hujusmodi vestra concessio nobis gratanter facta, vobis aut Ecclesiae vestrae praejudicium non generet in futurum. Et ut vestrae securitati uberius prospiciatur in hac parte mandavimus praesato Electo, quod literas suas patentes vobis faciat, ac etiam literas Capituli sui vobis fieri procuret, quod ex hujusmodi concessione vestra eidem Electo facta, vobis aut Ecclesiae vestrae praejudicium non generabitur, et quod futuris temporibus in consequentiam non trahetur. Teste Rege apud Winton. 4 die Maii. So sedulous were the Monks to maintain, and the King to preserve their Rights and Privileges. In the Placita of Term. Micha●lis Anno sexto Edwardi Regis, filii Regis Henrici, Essex. in the Treasury of the Exchequer at Westminster, Willielmus Bonevile qui sequitur pro Domino Rege optulit se versus Radulphum Archidiaconum Midd. & Magistrum Willielmum de Norton Offic. ejus, de placito quare prosecuti sunt placitum in Curia Christianitatis de Libertatibus, juribus, Praebendis, et aliis possessionibus pertinentibus ad Decanatum Ecclesiae Sancti Martini Magni London. quae est libera Capella Regis, in qua nullam jurisdictionem habeat, etc. in coercendo Magistrum Willielmum Table Canonicum praedictae Ecclesiae Sancti Martini, Rectorem de Godesestre, et alios Parochianos suos ad indebita solvend. et faciend. contra Libertates ejusdem Capellae Regis, etc. Ideo praeceptum est Vicecomiti, quod attach. etc. Postea mandavit Rex, quia Magister Adam de Phileby Canonicus dictae Ecclesiae est in partibus trans●arinis in negotiis Domini Regis, quod praedictus Episcopus utatur Iurisdictions sua quonsque idem Adam redierit, vel Dominus Rex inde aliud praeceperit. Ita tamen quod idem Episcopus nihil inde interim surripiet in praejudicium Domini Regis. In Placita de Termin● Sancti Micha●li● (in the Tower of London) Rot. 100 I find this Action brought for prosecuting a Suit in Court Christian, in the Diocese of Norwich, against the King's Prohibition. Johannes de Comberton Cheseman per Thomam de Cotenham Attornatum suum Rot. 100 ●ptulit se quarto die versus Johannem de Spanneby, de placito quare ipse simul cum Johanne, Radulpho filio Roberti de Comberton, & Johanna ●xore ejus, secuti sunt placitum in Curia Christianitatis de Catallis et Debitis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem, etc. Et ipse non venit. Et praeceptum fuit Vic●co●●. sicut plur. quod di●tringat Johannem Episcopum Norwic. per omnes terras, etc. Et quod de exit●bus, etc. Ita quod haberet praedictum Johannem de Spanneby Clericum suum hic ad hun● diens, etc. Et Vicecomes nihil inde fecit, nec br●ve misit. Ideo sicut plur. praeceptum est Vicecomiti, quod distringat praedictum Episcopum per omnes terras, etc. Et quod de exitibus, etc. Ita quod habeat praedictum Johannem de Spanneby Clericum suum hic à die Sancti Hilarii in 15. dies. Et Vic. sit, etc. a See Walsingham Histor. Angl. p. 8. b See the Patent & Clause Rolls of An. 5. till An. 15 E. E. 1. which are fraught with Recognizances, Charters, and grants of lands purchased by him; & Godwins Catal. of Bishops, p. 299. John de Pecham being made and consecrated Archbishop of Canterbury at Rome by Pope Nichol is the 3d. his Papal Usurpation and Provision, without the King's precedent licence or Monk's election, and Robert Burnel Bishop of Bath and Well● elected by the Monks of Canterbury, and approved by the King, put by without any cause alleged, who being very wealth, a ᵇ great Usurer, and purchaser of lands to enrich his kindred, was loath to displease the Pope; upon his arrival in England, An. 7 E. 1. the King having occasion to make use of this Pope's favour both to collect the Dimes granted him, and promote his affairs in France, was pleased out of his mere grace to issue a special Writ to restore the Temporalties of the Archbishopric to him, with a special saving of his own and others rights, as this Record informs us. * Pat. 7 E. m. 15. De temporalibus Archieplsc. Cant. restitutis. REX Militibus, liberis hominibus, & omnibus aliis tenentibus de Archiepiscopatu Cantuariensi salutem. Cum Summus Pontifex dilectum nobis in Christo fratrem Johannem de Peccham Ordinis fratrum Minorum praefecerit in Archiepiscopum Patrem et Pastorem Cantuariensis Ecclesiae, sicut nobis per Patentes ejusdem Summi Pontifices literas nobis inde debitas, innotuit. Nos praefectioni illi Regium assensum adhibentes, de gratia nostra speciali, cepimus ab eo Sacramentum fidelitatis, prout moris est, & Temporalia dicti Archiepiscopatus eidem reddidimus; salvo jure nostro et alterius cujuscunque; (to wit, in the election, approbation, confirmation, and consecration of all future Archbishops of Canterbury.) Et ideo vobis mandamus, quod eidem fratri Johanni tanquam Archiepiscopo & Domino vestro in omnibus quae ad dictum Archiepiscopatum pertinent intendentes sitis & respondentes in forma praedicta. In cujus, etc. Dat. per manum Magistri Thomae Beke apud Dovor. 30. die Maii. The King having sowed the Archbishop's Temporalties with corn, the Archbishop compounded with him for the crop for a fine of 2000 Marks, at 4. payments, (for * See p. 216. want of present money;) thus entered in the Patent Roll. REX pro fine duorum millia Marcarum quem venerabilis pater J. Cantuar. Archiepiscopus Pat. 7 E. 1. m. 11. Pro Archiep. Cant. de Fine facto. fecit cum Rege & unde solvet Regi vel certo attornato suo quingentas marcas in Quindena Paschae proximo futur. & alias quingentas marcas in Quindena Sancti Michaelis proximo sequenti, & quingentas marcas in Quindena Paschae tunc prox. sequenti, & residuas quingentas marcas in Quindena Sancti Michaelis proximo sequenti, concessit eidem Archiepiscopo blada Archiepiscopatus praedicti de Autumpno instanti, quae ad Regem pertinent ratione Archiepiscopatus illius nuper vacantis, et in manu Regis existentis. In cujus, etc. Teste Rege apud Winds. xxiv. die Julii. Et mandatum est Radulpho de Sandwico & Willielmo de Middleton, nuper Custod. Archiepiscopatus praedicti, quod eidem Archiepiscopo blada praedicta liberent in forma praedicta. Teste ut supra. The Archbishopric of York becoming void by the death of Walter Giffard, (who was translated from Bath and Wells by the * See Godwins Catalogue of Bishops, p. 468. Provision of Pope Clement the 5th, whose Chaplain he was, and William Langton the Dean of York, legally elected, put by) the King thereupon committed the Temporalties thereof, and seized the Bishop's goods and chattels thereon, till his Executors put in security to satisfy all Debts owing to the King at the time of his death into the Exchequer; whereupon they were restored to them, as these words attest. REX commisit Thomae de Normanvill & Magistro Henr. de Newerk Archiepiscopatum Fines 7 E. 1. m. 15. De Archiepiscopatu Eborum commisso. Eborum vacantem, & in manu Regis existentem, cum pertin. custodiendum quamdiu Regi placuerit: Ita quod de exitibus inde provenientibus Regi respondeant ad Scaccar. Regis. Et mandatum est Militibus, liberis hominibus, & omnibus aliis tenentibus de Archiepiscopatu praedicto, quod eisdem Thomae & Magistro Henr. tanquam Custodibus Archiepiscopatus praedicti in omnibus quae ad custodiam illam pertinent intendentes sint & respondentes in forma praedicta. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 28 die Apr. QVia R. Bathon. & Wellen. Episcopus, & Nicholaus de Wodeford, manuceperunt pro Executoribus Testamenti bonae memoriae W. nuper Eborum Archiepiscopi, Ibid. Pro Executoribus testamenti Eborum Archiepiscopi. de omnibus debitis in quibus idem Archiepiscopus Regi tenebatur, die quo obiit, ad Scaccarium Regi reddend. Mandatum est Richardo de Holebrook Senesch. Regis, quod Executores praedictos de omnibus bonis et cataliis quae fuerunt praedicti Archiepiscopi plenam et liberam administrationem habere permittat ad executionem praedicti Testamenti inde faciendam juxta manucaptionem praedictam. Teste Rege apud Westm. xxviii. die April. MAndatum est Magistro Henr. de Newerke Custodi Archiepiscopatus Eborum sede Pro Executoribus testamenti Eborum Archiepiscopo vacant, quod si executores bonae memoriae W. nuper Archiepiscopi Eborum invenerint ei sufficientes manucaptores de omnibus debitis in quibus praefatus Archiepiscopus tenebatur die quo obiit Regi, ad Scaccarium nostrum reddendis, tunc eosdem Executores de omnibus bonis & catallis quae fuerunt praedict Archiepiscopi, & quae occasione mortis ejusdem capta sunt in manum Regis liberam administrationem habere faciat ad executionem dicti Testamenti inde faciendam. Eodem modo mandatum est Richardo de Holebrok Senesch. Regis. Teste ut supra. After which the King granting a licence to the Dean and Chapter, to elect a New Archbishop, the majority of the electors elected * See Godwins Catalogue of Bishops, p. 467. Thomas Stubbs, ●ct. Pontif Ebor. col. 1727. William Wickwane; whom the King approved by this Charter. REX electioni nuper celebratae in Ecclesia Cathedrali Eborum de Magistro Willielmo Cancellario ejusdem Ecclesiae in Archiepiscopum ejusdem loci Regium assensum adhibuit et favorem. Et hoc significatum est Domino Papae, ut quod suum Pat. 7 E. 1. m. 14. De assensu electioni. est in hac parte exequatur. (He having then usurped a power to approve, or null all Archbishop's elections at his pleasure, to fill his Coffers.) In cujus, etc. Dat. apud Boston. 4. die Julii. Whereupon this new elected Archbishop repaired to Rome to Pope Nicholas the 3. for his confirmation and consecration; where his election was declared null by the Bishop and Cardinals to whom the Pope referred the examination thereof, for some pretended defects therein: yet because he had the majority of voices, and was a deserving man, lest the Church should continue longer void to its prejudice, he by his own usurping Papal provision created and consecrated him Archbishop, and sent this Bull to the King, (the Original whereof I found in the White Tower) informing him of the premises, and desiring his Royal favour for the restitution of his Temporalties. NIcholaus Episcopus, Servus servorum Dei, Charissimo in Christo filio Regi Angli● Illustri, salutem & Apostolicam benedictionem. Divinae gratia majestatis acquiritur, si Ministris ejus et hiis specialiter qui Pontificali praediti sunt dignitate, condignus honor impenditur, et favor necessarius exhibetur. Sane dudum Eboracensis Ecclesia per obitum bonae memoriae Walteri Eboracensis Archiepiscopi, solatio destituta Pastoris, dilecti filii Capitulum ipsius Ecclesiae, a te (prout de consuetudine fore afferitur hactenus observatum) eligendi petita licentia et obtenta, vocatisque omnibus qui voluerunt, debuerunt, & potuerunt commodè interest, certa quoque die ad eligendum praefixâ, insimul convenerunt, & ad Electionem hujusmodi per viam scrutinii procedentes, cum essent viginti & unus numero, tam per se, tum per Procuratores, tres scrutatores ordinaverunt ex eis qui vota sua & aliorum etiam scrutarentur; quibus vota ipsa scrutantibus & mox publicantibus in communi, compertum est, quod decem et octo in Venerabilem fratrem nostrum Willielmum Archiepiscopum Eboracensem, tunc ejusdem Ecclesiae Cancellarium consen●erunt. Et idem — (torn) (W) in Magistrum Hugonem de Ewesan. ipsius Ecclesiae Canonicum— Et (torn)— in Magistrum Thomam Archidiaconum Eboracen. tunc praesentem, & Magister Thomas de Hedon Eboracen. Canonicus, in Magistrum Thomam de Corbrigge Ecclesiae praefatae Canonicum (torn)— Et tandem eisdem Archidiaconis & Thoma de Hedon qui dictum Thomam de Corbrigge tunc absentem (ut praedicitur) nominaverat, ad alios qui in eundem Archiepiscopum, etc. (torn)— aliorum praedictorum ac sua Electi eundem Cancellarium in— (consenserunt)— procuratoribus dicti Capituli ac eodem Thoma de Cantebrigge illam petentibus confirmat. Nos itaque electionem ipsam, per venerabilem fratrem— Episcopum, & dilectos filios nostros G. Tituli Sancti Marci Presbyterum, ac M. Sanctae Mariae in Porticu Diaconum, Cardinals, juxta modum quem in hac Romana Sancta Ecclesia (torn) examinari fecimus diligenter, (torn)— dicta Electione reperiebatur, omissa, praedictam electionem, non vitio personae (torn) * cassarunt. — sed justitia exigente. Et postmodum specialis Caritatis affectum quem ad praefatam Ecclesiam Eboracensem, (torn)— rememoratione prosequimur infra nostra praecordia revolventes, et de ipsius provisione utili et salubri, ne prolixioris dispendia Vacationis incurreret, cogitantes, (a mere pretext for this his Usurpation and Provision, to gain more money from the Archbishop) & ad personam ipsius Archiepiscopi, quam (torn)— habeatur vitae laudabilis, & conversationis honestae, Literarum scientia praeditus, discretionis maturitate conspicuus, praeclarus meritis & alias in Spiritualibus & Temporalibus circumspectus, nostrum dirigentes affectum, sperantes quoque virtutibus desursum sibi traditis insignitus eandem Ecclesiam salubri, dante Domino, regimine gubernabit, ipsaque utilis praesidio munita Pastoris oblatis affluet incrementis, eundem Willielmum (torn) — de fratrum nostrorum consilio et apostolicae plenitudine potestatis eidem Ecclesiae praefecimus in Archiepiscopum et Pastorem, sibique munus Consecrationis de nostris manibus duximus impendendum. Quocirca Serenitatem Regiam rogamus, & hortamur attente, quatinus Regalia Eboracensis Ecclesiae dicto Archiepiscopo, divinae Majestatis intuitu, ob reverentiam quoque nostram et praefatae sedis, assigns, vel facias (prout ad te pertinent) assignari; & alias praedictum Archiepiscopum habens propensius commendatum, in omnibus quae salubrem, tranquillum, & prosperum Ecclesiae suae statum respiciunt; continuis ei assistas favoribus opportunis, ut Regem Regum promptum exinde tibi constituas, nosque Magnitudinem tuam dignis in Domino laudibus commendemus. Dat. Viterbii 13 Kal. Octob. Pontificatus nostri Anno secundo. Dorso. Bulla Papae Willielmo Archiepiscopo Eborum, pro restitutione Temporalium Archiepiscopatus Eborum. Upon which the King was pleased to restore his Temporalties. Thus this Pope by his Provisions usurped a power to confer the Archbishoprics of Canterbury and York, and likewise to ratify the election of the Abbey of St. Edmund's, as appears by this Patent. REX Militibus, liberis hominibus, & omnibus aliis tenentibus de Abbatia Sancti Pat. 7 E. 1. m. 4 intus. De Temporalibus restitutis. Edmundi, salutem. Cum Summus Pontifex electionem nuper factam in Ecclesia Conventuali Sancti Edmundi de fratre Johanne de Northwold Monacho ejusdem Domus in Abbatem loci praedicti, cui Regium assensum adh●buimus et favorem, confirmaverit, sicut per literas patentes praedicti Summi Pontificis accepimus: Nos confirmationem illam acceptantes, cepimus fidelitatem ipsius Abbatis, & temporalia ejusdem Abbatiae, prout moris est, restituimus eidem. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Johanni tanquam Abbati & Domino vestro in omnibus quae ad Abbatiam praedictam pertinent, intendentes sitis & respondentes. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 5 die Novembris. This Pope not content with these Provisions and Usurpations in England, the Archbishopric of Dublin in Ireland being then void, and in the King's hands, he did by his Papal plenitude of Power confer it by Provision (without the King's licence, or the Deans and Chapters election) on Freer John de Derlington, his former * See here p. 189. Tax-gatherer in England; who resorting to the King in person, and taking an Oath of Fealty to him, (entered verbatim in the Patent Roll) he out of his special grace not only restored the Temporalties of the Archbishopric to him, but likewise granted him the free use and exercise of all Liberties and ordinary Jurisdiction within his Archbishopric, as amply as any of his predecessors claimed or enjoyed them by his or his Progenitors Charters, as these Records attest. DIe Jovis proximo post festum Sancti Marci Evangelistae, Anno, etc. septimo, Frater Johannes de Derlington de ordine Praedicatorum electus Dublin. in praesentia Claus. 7 E. 1. m. 7. dorso. De fidelitate fratris Johannis de Derlington facta Regi. Magistri Archidiaconi Nuncii Sedis Apostolicae fecit fidelitatem Regi Edwardo et haeredibus suis Regibus Angliae pro temporalibus Dublin. Archiepiscopatus, in haec verba: Ego Frater Johannes de Derlington Ordinis Praedicatorum, de quo Dominus Papa providit Ecclesiae Dublin. juro inspectis sacrosanctis Evangeliis, quod ego Domino Edwardo Regi Angliae, et haeredibus suis Regibus Angliae, portabo bonam fidem de vita et membris et terreno honore contra omnes gentes: Et quod fideliter faciam servitium debitum et consuetum de Temporalibus dicti Archiepiscopatus; Et dictus Rex, quia personaliter venit et fecit fidelitatem, ut praedictum est, reddidit ei Temporalia dicti Archiepiscopatus, prout moris est, & fieri consuevit, & praecepit quod haberet super hoc brevia. Which he had as followeth. REX Militibus, liberis hominibus, & omnibus aliis tenentibus de Archiepiscopatu Ibid. m. 19 De Temporalibus Archiepiscop●tus Dublin. restitutis Dublin. salutem. Cum summus Pontifex dilectum nobis in Christo fratrem Johannem de Derlington Ordinis fratrum Praedicatorum Ecclesiae Dublin. in Archiepiscopum patrem et pastorem praefecerit, sicut nobis per Patentes ejusdem Summi Ponti●●cis literas nobis inde directas inn●tuit; Nos praefectioni illi Regium assensum adhibentes, de gratia nostra speciali cepimus ab eo Sacramentum fidelitatis, prout moris est, et Temporalia dicti Archiepiscopatus eidem reddidimus. Et ideo vobis mandamus, quod eidem fratri Johanni, tanquam Archiepiscopo & Domino vestro in omnibus quae ad Archiepiscopatum illum pertinent, intendentes sitis & respondentes. In cujus, etc. T●ste Rege apud Westm. 28 die Aprilis. Et mandatum est Roberto de Ufford Justice. Hibern. Thomae de Cheddesworth custodi Archiepiscopatus Dublin. & Magistro Johanni de Sannford Escaetori Hiberni●, quod eidem fratri Johanni Temporalia ejusdem Archiepiscopatus liberent. Teste ut supra. REX Justice. Escaetoribus, Vicecomitibus, Ministris, & omnibus Ballivis & fidelibus Pat. 7 E. 1. m. 3. Pro Archiepisc. Dublin. suis ad quos, etc. salutem. Volentes venerabili patri fratri Johanni de Derlington Dublin. Archiepiscopo, gratiam facere specialem, concessimus ei, quod toto tempore vitae suae utatur et gaudeat eisdem libertatibus et quietanciis quales ipse et praedecessores sui Archiepiscopi Dublin. per Chartas progenitorum nostrorum Regum Angliae et nostras hactenus rationabiliter us● sunt: Et quod idem Archiepiscopus omnem jurisdictionem ordinariam habeat in Archiepiscopatu praedicto, et ea per se et suos subditos sine impedimento nostri, vel haeredum aut quorumcunque Ballivorum nostrorum plene, libere et rationabiliter utatur, sicut ipse et praedecessores sui Archiepiscopi Dublin. jurisdictione hujusmodi plenius et liberius usi sunt temporibus retroactis. Et ideo vobis mandamus, quod praedictum Archiepiscopum contra hanc concessionem nostram non vexetis, vel ab aliquibus quantum in vobis est vexari permittatis. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 15 die Novembris. The Archbishop of Dublin being restored to his Temporalties by the King gracious favour, he thus relates to John de Kirkeby the special favours showed to him by the Pope and his Cardinals concerning his Pall, and the persons and place of his Consecration, (which no doubt cost him dear) at which he desired Kirkebys and the King's presence. SUo de Kyrkeby, suus de Derlynton, quod sibi. Noveritis quod mandata Apostolica Brevia Regis Anno 7 E. 1. ac Cardinalium nuper recepi, set super hiis quae pertinent ad consecrationem meam meae reliquerunt electioni, quantum ad personas et locum. Quantum vero ad Pallii missionem facit michi insuper gratiam ultra statuta Canonum admirendam, et quam hactenus facere sedes Apostolica minime consuevit, maxim tempore translationis de loco ad locum. Verum quia non possum omnia vobis intimanda scripto transmittere, supplico devotissime, ut nostrae consecrationi personaliter adesse velitis, ac Domino nostro Regi super ejus praesentia exhibenda, efficaciter persuadere dignemini. Locum & diem vobis exprimet lator praesentium, sicut & Domino Regi, qui utinam literae sibi directae vestram interpretem merear habere benevolenciam, de qua multiplici experimento praehabito, quamvis immeritus, omnino confido. Valete hic & in aeternum sicut opto valere meipsum. Dorso. Domino J. de Kyrkeby. The King notwithstanding his connivance at these Provisions and Usurpations of the Pope, to preserve the ancient Liberties, Rights and Prerogatives of his Crown and Kingdom against future Encroachments, and the citing of his Subjects out of the Realm to Rome and elsewhere, upon Appeals or other occasions, sent this memorable Epistle to Pope Nicholas, to forbear and reform these abuses and grievances for the future▪ upon his Subjects complaints against them. SAnctissimo in Christo Patri & Domino, Domino N. divina providentia Sacrosanct● Romanae & Universalis Ecclesiae Summo Pontifici, Edwardus Dei gratia Rex Claus. 7 E. 1. m. 9 dorso. Quaedam litera directa Domino Papae. Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, cum omni reverentia & honore pedum oscula b●atorum. Illam gerimus de Sanctitate vestrae fiduciam, quod preces nostras benigne audiatis, et benignius admittatis ad gratiam exauditionis optatae, illas marime quae honestatem non deserunt, et ab aequitatis tramite non discordant. Cum igitur Sanctissime Pat●r & Domine, longis temporibus retroactis Apostolicae sedis benignitas genti Anglorum inter alia honoris insignia gratanter indulserit, Quod nullus Anglicus posset a quoquam per literas sedis ejusdem extra regnum Angliae ad judicium evocari: Et nunc temporibus vestris, quae prolonget Altissimus in tempora longiora, regnicolae nostri Anglici quasi passim et indistincte per literas vestras extra Regnum praedictum, contra indulta privilegiorum sedis ejusdem, ad judicia pertrahantur: Et hoc non absque gravibus eorum laboribus, expensis et dispendiosis periculis personarum, ac insuper hoc ab eisdem regnicolis nostris simus pluries cum instantia requisiti, ut super praedictis quantum ad nos pertinet, conveniens remedium apponamus. Beatitudini vestrae cum omni affectione qua possumus supplicamus, quatinus ad Anglicos nostros Ecclesiae Romanae devotos filios continuantes, si placet, privilegia gratiae et honoris ipsis a praedecessoribus vestris indulta, immo ea potius, erga ipsos nostrae devotionis intuitu ampliantes, conservare eis illibatè dignemini, quae de gratia et mera liberalitate praefatae sedis Apostolicae sunt concessa, ac eorum dignimini in hac parte gravamina et dispendia relevare: Praesertim cum in Regnum praedictum securus accessus pateat, et recessus ab eo universis et singulis illuc venire volentibus, et recedere ab eodem, et divina gratia ●aciente idem Regnum in illius pacis et tranquilitatis soliditate consistat, quod quilibet exter●s contra quemlibet indigenam libere valeat prosequi super querelis quibuslibet jura sua. Super hiis ig●tur, & placet, tale dignetur apponere remedium authoritas vestra sacra, quod de devotis ●●liis devotiores efficient, et nos vobis astringamur propter ea, ad ea quae sint placibilia votis vestris, et ad gratiarum uberes actiones. Conservet vos Dominm Ecclesia Sanctae suae. Dat. apud Woodstock 7 die Februarii. Moreover to preserve the Rights and Privileges of his Free-Chappels and Crown, against the Pope's Provisions to them, and Bishops and other Ordinaries Usurpations of Jurisdiction in and over them, he issued these ensuing memorable Writs and Prohibitions this year. EDwardus Deigratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, dilectis Bundela Brev. & Petit. in Turri London. Anno 7 E. 1. Clericis ejus Magistro Thomae Bek, & Johanni de Kirkeby, salutem. Cum quidam Galfridus le Chapeleyn quondam provisionem in Ecclesia Sancti Martini Magni London. quae est libera Capella nostra, de quadam Praebenda in eadem sibi ad executionem venerabilis patris J. London. Episcopi, qua●●cito ad hoc se offerret facultas conferenda, a sede Apostolica impetraverit; propter quod idem Episcopus de Praebenda quae fuit Johannis le Fauconer defuncti in eadem Ecclesia quam dilectus Clericus noster Magister Johannes de Cadomo vendicat ex collatione Decani Ecclesiae memoratae pradicto Capellano, ut accepimus providere intendit, et per diversa privilegia nobis a sede Apostolica sit indu●●um, ut Capellae nostrae liberae ab hujusmodi provisionibus penitus sint exempta; unde posset nobis et haeredibu● nostris suturis temporibus magnum praejudicium generari, ●● dicti Capellani provisio in hac parte sortiretur ef●ectum: Vobis mandamus, quod praedicto Magistro Johanni, vel nuncio suo, tam pro jure nostro quam ipsius Clerici nostri salvand● Brevia competentia de magno sigillo nostro, eye quorum interest dirigenda super praemissis in forma debita faciatis. Teste meipso apud Card. 8 die Junii, anno regni nostri septimo. EXcellentiae vestrae, si placet, monstravit Willielmus de Lewes & Walterus de Ibidem. Tothylle Capellani & Canonici vestri liberae de hastings ibidem residentes, quod Dominus Episcopus Cicestrensis et ejus Officiales, (always usurping upon the King's Prerogatives) non cessant eis graviter et injuste molestare, videlicet ad Synodum suum citando, Ecclesias suas ad praedictam liberam Capellam vestram spectantes interdicendo, i●a quod mortuos sepelire, et infants b●ptizare, nec missas in eisdem Ecclesiis celebrate non possunt, ad eorum dampnum non modieum et gravamen, et ad maximum praejudicium et contemptum praedictae Capellae vestrae, ab hujusmodi molestiis auctoritate Apostolicae immunis existentis. Super istis petivit remedium, etc. Praeterea Dominus Rex contulit praedicto Waltero de Tothylle Praebendam quam Galfridus de Wynton tenuit, cum omnibus suis pertinentiis quam habet, excepro quadam domo quam dictus Galfridus aedificavit sibi & successoribus suis; quare petit literas Domini Regis Ballivis de hastings, quod plenam justitiam in hac parte sibi faciat, quia non habet ubi caput suum possit reclinare. Decanus noster petit deponi, nec vult ulterius esse Decanum, (by reason of the Bishop's vexations, and violations of his Privileges.) To which Petition this answer is endorsed; In Cancellaria, Habeat Breve Episcopo quod desistat. To which I shall subjoin this memorable Prohibition to Oliver Sutton Dean of Lincoln, and the Canons thereof, and Archdeacon of Derby, for exercising Jurisdiction over his Free-Chappel of All Saints in Derby, in derogation of his Crown and Dignity, by Excommunicating the Ministers thereof, and giving occasion to draw them out of the Realm by Appeals. REX Magistro Olivero de Sutton Decano Lincoln. ac omnibus & singulis Canonicis, Capellanis & Ministris Ecclesiae Omnium Sanctorum Derb. salutem. Pat. 7 E. 1. m. 18. intus. Cum ipsa Ecclesia Omnium Sanctorum, cum Praebendis & aliis pertinentiis suis, sit libera Capella nostra, et ab omni Iurisdictione ordinaria exempta, ac Domino Papae immediate subjecta, et ex donatione praedecessorum nostrorum Regum Angliae ad Decanatum Ecclesiae Lincolniae pertineat. Ac Magister Jordanus de Wynburn Archidiaconus Derb. jurisdictionem ordinariam pro libito sibi vendicet et multipliciter usurpare contendat, sententiam Excommunicationis in quosdam ipsius Ecclesiae Derb. Ministros de facto cum de jure non possit temere proferendo, in grave praejudicium libertatum nostrarum, et Regiae dignitatis, necnon et sedis Apostolicae contemptum manifestum, ut intelleximus. Nos ne nobis praejudicium in hac parte generetur providere cupientes: Vobis mandamus firmiter inhibentes, sicut alias per literas celebris memoriae Domini H. Regis patris vobis inhibitum fuisse comperimus, ne Coventrens. et Lichfield. Episcopo, Archidiacono Derb. vel eorum Officialibus, Decanis, vel aliis quibuscunque jurisdictionem ordinariam in dicta Ecclesia Omnium Sanctorum sibi vendicantibus, aliqu● modo pareatis vel intendatis, contra libertates et privilegia nostra praedicta. Et quia audivimus praetextu contentionis hujusmodi super libertatibus dictae Capellae nostrae inter vos et ipsum Archidiaconum exortae, quasdam Appellationes fuisse interpositas occasione quarum posset nobis de facili super libertatibus praedictis praejudicium generari, eidem Archidiacono per alias literas nostras nuper inhibuimus, sicut et vobis tenore praesentium inhibemus, ne ipse vel vos occasione jurisdictionis praedictae per modum querelae vel Appellationis alicujus super praedictis libertatibus extra Regnum nostrum Angliae aliquo modo agitetis vel agitari procuretis, in praejudicium nostrum et Ecclesiae supradictae. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 28 die Aprilis. This Dean and his Officials refusing to receive another Writ of Prohibition issued to them in the King's name, and contemptuously rejecting and trampling it under their feet; the King thereupon issued two successive Writs against them, to appear before him and his Council, to answer this high contempt of his Royal authority, as this Record informs us. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, Venerabili Brevia Regis de Anno 7 E. 1. nu. 13. in Christo Patri R. eadem gratia Lincoln. Episcopo, salutem. Quia exquerela Mabil. quae fuit uxor Radulphi de Grenham accepimus, quod cum ipsa Breve nostrum de Prohibitione Magistro Olivero de Sutton Decano Lincoln. Antonio de Santhorp. Jordano de Lincoln. & Magistro Rogero de Cave, Commissariis ejusdem Decani, nuper (prout moris est) detulisset, et illud eisdem optulisset; praedicti Antonius, Jordanus & Rogerus Breve praedictum admittere recusarunt, et illud turpiter * Nota. conculcarunt et rejecerunt, in nostri praejudicium et contemptum manifestum; per quod eidem Decano mandavimus, quod in propria persona sua esset coram nobis, et praefatos Antonium, Jordanum, & Rogerum haberet apud Nottingham die Dominica proximo ante decollationem Sancti Johannis Baptistae, ab faciendum et recipiendum in hac parte, quod de Consilio nostro duxerimus providendum. Cumque praefato Decano absentiam suam ad diem illam excusante, & praefatis Antonio & Jordano tunc coram nobis comparentibus & asserentibus, quod Breve praedictum eis nunquam porrectum aut oblatum fuisset, nec per ipsos concultatum vel rejectum, nec etiam ipsos admissioni, conculcationi, aut rejectioni brevis praedicti consensum vel assensum praebuisse, per quod credidimus, quod praefatus Rogerus de Cave de Contemptu praedicto culpabilis existit; et quod ipse dictis die et loco ea occasione se subtraxit. Nos contemptum illum relinquere nolentes impunitum, Vobis mandamus, quod praedictum Rogerum habeatis coram nobis in proximo adventu nostro apud Stanford, ubi praedictos Mabil. Antonium & Jordanum tu●c adjornavimus, ad saciendum et recipiendum, quod inde de consilio nostro duxerimus providendum. Et hoc nullo modo omittatis. Et habeatis ibi hoc Breve. Teste meipso apud Nottingham xxviii. die Augusti Anno regni nostriseptimo. Dorso. Magister Rogerus de Cave non est inventus in nostra diocesi, nec potuit inveniri, veruntamen ipsum fecimus apud beneficia sua quae obtinet in nostra Diocesi citari, quod sit coram Domino Rege apud Stamford in primo adventu suo ibidem, ad faciendum et recipiendum (quod salvo ordine Clericali) ibidem fuerit providendum. A strange salvo for such an high contempt, which the King so highly resented, as he had just cause. These Prohibitions and Writs demonstrate how bold the Prelates, Archdeacon's, and their Officials were then grown, in contemning and trampling under foot the King's Prohibitions and Regal Authority, and invading the rights of the Crown, being encouraged by the Pope's premised Usurpations, and their new Archbishops, which I shall next relate. John Peckam, Archbishop of Canterbury, was no sooner settled in his Metropolitical Chair by the King's extraordinary favour, but like a Pope of our other World he presumed to summon a Provincial Council of his Suffragans and Clergy at Redding, by his own Archiepiscopal authority. The main design whereof was, to publish some New Constitutions against Pluralities and Commendaes', (against which he was very zealous all his life) but especially to enforce all former, and add some new Clauses of Excommunication against such of the King's Judges, Ministers and Subjects, who should grant or sue forth any Prohibitions to control their Usurpations upon the King's Prerogative, or Subjects Rights, Liberties, Privileges; or not execute their illegal Excommunications, for not observing such Decrees as Popes, their Nuntioes, or his predecessors had published in former Councils; thus registered to Posterity. a Spelmanni Concil. Tom. 2. p. 320. Anno Domini 1279. circafestum S. Jacobi Apostoli, frater Johannes Cantuariensis Archiepiscopus, convocatis universis Suffraganeis suis apud Radinges, celebrabit Concilium, in quo Constitutiones Concilii generalis, quod silentio praeterire non convenit, innovavit; viz. quod singuli Rectores Ecclesiarum unico tantum beneficio, curam animarum habente, cogerentur esse contenti, quinetiam omnes ad ordinem Sacerdotii infra annum se faciant promoveri. Had he done this only it had been praiseworthy. The Canons and Constitutions of this Council, are thus recorded at large by b Johannes de Aton Constitutiones legitimae, f. 130, 131. Johannes de Aton, c Guil. Lyn. dewode, lib. 1. f 8. & lib. 5. 254, 255. De Sententi● Excommunicationis. William Lyndewode, and d Spelmanni Concil. Tom. 2. p. 320, to 326 Ex Vet. Cod MS. sub effigy Othonis, A. 15. f. 105. b in l●ib Cottoniana. Sir Henry Spelman. Constitutiones Domini Johannis Pekham Cantuariensis Archiepiscopi, editae apud Reding iii Kal. Augusti, Anno Domini 1279. & Regni Regis Edwardi primi, septimo. De Institutionibus & Destitutionibus. AVdistis, Fratres conscripti, istius Constitutionis tenorem; novistis etiam Canones Sanctorum Patrum super hanc materiam editos, tàm in Thessalono quam in Romano Concilie, necnon & Capitulum Dionysii, quaeomnia, seu qui omnes pluralitatem Beneficiorum cum cura, inhibent uni committi; fingulas Ecclesias singulis Sacerdotibus committentes: secuta sunt deinde Concilia Lareranensia sub Alexandro Papa, et generale Concilium sub Innocentio tertio; in quibus omnibus ista Pluralitas inhibetur; h●c addito in ultimo Concilio, quod per receptionem secundi beneficii vacat primum; receptoque secundo primum, per eum, ad quem Collatio pertinet, libere alii conseratur. Et si id infra sex menses alteri conferre distulerint, non solum ad al●os, juxta Concilium Lateranense, collatio devolvatur; verum etiam cogatur de suis proventibus in utilitatem Ecclesiae, cujus est illud Beneficium, assignare, quantum a tempore vacationis ipsius constiterit esse perceptum. Et cum non sit finis ambitionis, nec caecae cupiditatis esset impositus, successit praesens Legati institutio O●toboni, quae ad multa mala praeterita extirpanda, et ad providendum in futurum, ne de caetero pestis hujusmodi pullularet, et sufficiens ab eodem fuerat aestimata, dum pesies atque miserias, quae ex hac radice proveniunt, et pericula quae sequuntur evidenter enervans, ea studet imprimere in cordibus peccatorum, dum nunc Institutiones decernit irritas ipso jure, nunc bero ipsum instituendum adigit juramento, nunc perjuros privat beneficiis habitis et habendis, et contra hoc Episcopos venientes a beneficiorum collatione suspendit, donec Institutiones a se factas improvide, contra Constitutionis tenorem, duxerint revocandas; licet haec omnia cum gravi studio magnaque diligentia sint provisa, istorum tamen omnium non secutus est fructus quivis nec proventus, quin potius, ac si nihil Nota. prorsus super ista materia excogitatum fuisset a majoribus seu provisum, nec amore justitiae, nec timore poenae cessarunt hucusque aliqui, per phas vel nefass undique sibi beneficia cumulare; nec ipsi poenas Constitutionis verentes, nec alias sacris inhaerentes Canonibus, eisdem ipsa Beneficia immensa numerositate confer, licet cum eisdem non fuerit dispensatum: Quae omnia saepe et saepius ad aures Summi Pontif. pervenerunt, qui haec omnia vehementer abhorrens, necnon admirans vehementius, quod nec Constitutiones aut Canones per cautelas aut poenas hucusque tantae praesumptionis enormitas poterit coerceri, nec etiam remedium eidem adhiberi; nobisque etiam vivae vocis injunxit Oraculo, quod tanto incommodo celeri reformatione feceremus occurri, et hujusmodi praesumptores a tantae temeritatis audacia, quacunque possumus cohercione compesci. Et licet ad haec omnia comprimenda solius Metropolitanae jurisdictionis potestas apud nos sufficere dinoscatur, qui in benignitate, tolerantia et lenitate ingredi, et progredi potius affectamus in fingulis, quam in severitate nimia ac rigore plectere corrigenda: Quia tamen facti perversitas in tantum se extulit, ut ex eo sit multiplicata ruina, et exortum fit scandalum plurimorum, clamorque ad aures Superioris ascenderit, ut tantum scelus contra decorem Ecclesiasticae honestatis, sub dissimulatione de caetero nequeat pertransiri, multisque grassantibus, opus sit exemplo, Apostolicique praecepti nos urgeat auctoritas in hac parte. Nos Dei adjutorio invocato, prout nobis in praesenti occurrit, manus huic negotio opponimus adjutrices, decernentes juxta formam generalis Concilii, omnia illa Beneficia curam Animarum habentia quae optinuerunt, et optinent illi de facto, qui dispensationem * Who monopolised all such dispensations to itself, selling them at dear rates to all who had mone● to ourchase them. Sedis Apostolicae super hujusmodi pluralitatem non habent, per beneficii receptionem, quod ipsi beneficiari sic ultimo receperunt, ipso jure vacare, licet juxta Constitutionis rigorem Domini Ottoboni sic recipiens plura Beneficia, etiam ipso jure sit ultimo privatus; praecavere tamen volentes, ne rigorem videamur coacervare rigori, mentis etiam Constitutionis tam Concilii generalis, quam etiam Domini Ottoboni clarius advertentes, quarum neutra et praeobtentis, et ultimo simul private, cum Concilium generale sola auferat praeobtenta, ultimum tamen reservat: Consiliumque Ottoboni institutionem in ultimo beneficio decrevit irritam ipso jure, praeobtentis tamen non privat ipso jure: nos misericordiam cum rigore miscentes, non tam misericorditer, quam prudenter permittimus, ut is qui plura beneficia curam animarum habentia, sine dispensatione Apostolica, fuerit assecutus, ultimo sic obtento, et eodem juxta Concilii generalis tenorem, de nostra speciali gratia, sit contentus, nisi forsan, ex temeritate contendit etiam praeobtenta improbe retinere: In quo casu, nec primo, nec ultimo dignum, nec medio, immo nec aliquo judicamus, sed potius ea omnia de jure vacare; quibus omnibus quatenus de facto eadem detinet occupata sensemus perpetuo spoliandum. Beneficia vero quae per modum superius nominatum eatenus vacaverint, adeo ut ad nos, propter negligentiam Praelatorum, et Capitulorum, fuerit devoluta collatio, nobis, seu nostrae collationi reservantus. Quae autem per tantum tempus vacaberint, ut per consimilem negligentiam ad Sum. Pontif. jus ea conferendi fuerit devolutum, eidem Sedi tanquam Ministri Sedis Apostolicae, in hac parte specialiter reservamus; decernentes exnunc irritum et inane, st quid circa eadem beneficia sic rerro vacantia commutando vel personis aliis praesentando, seu alias quocunque ingenio, vel colore quaesite, per quoscunque Praelatos superiores, vel inferiores, seu per quoscunque Clericos in posterum fuerit innovatum. Ipsis quoque Ecclesiarum detentoribus earundem, per nos et fratres Coepiscopos nostros, et eorundem Confessores nunciamus, et volumus imposterum nunciari, quod nec ad dignitates Ecclesiasticas, nisi demum, purgato vitio, pessunt assumi; et si de facto ad easdem ascenderint, non posse absque periculo ministrare, nec salvari poterunt in die judicii, nec in praesenti Nota. accipere poenitentias factas quae non proficiunt ad salutem, nisi cum renunciaverint Beneficiis, quae sic de facto detinent occupata: Uerum etiam de fructibus Ecclesiae sic consumptis, Ecclesiae Dei quam graviter offenderunt, quatenus poterunt, satisfaciant competenter, cum ista beneficia taliter invadentes scienter falcem in messem inserunt alienam; cumque non intrent per hostium, non pastors, sed fures pariter existunt, et latrones; miserasque animas imprudenter decipiunt, quas nec utique solvere valent nec ligare. Et illos quoque qui Confessores talium Clericorum existunt, qui eisdem in poenitentia non injungunt, ut fructus Ecclesiarum taliter non perceptos, sed furtive surreptos restituant, seu de eisdem satisfaciant, prout possint Ecclesiis, quas sic de eisdem fructibus retinendo laeserunt, imperitos decernimus, aut minus benignos, et callidos animarum Clericorum hujusmodi deceptores. Nota. Inhibentes sub poena Excommunicationis, ne ad talium absolutionem manus extendant temerarias, cum hujusmodi Ecclestasticorum Beneficiorum improbi sint detentores, in scelere continuantes. Huic quoque vulneri Canceroso, per quod per modum alium in futurum ut cernitur, sanari non potest; ferrumque quod adhuc superest ignitum injicimus, mucrone Anathematis tam enormis flagitii piacula resecantes; decernentes, et in perpetua stabilitate firmantes, ut quicunque in posterum plura beneficia curam animarum habentia, absque Sedis Apostolicae dispensatione, receperit, vel fuerit assecutus per modum Institutionis, vel Commendationis, seu Custodiae, vel unum titulo institutionis, aliud titulo Commendationis, sive Custodiae, praeter modum illum quem Constitutio Gregoriana edita in Concilio Lugdunensi permittit, sit eo ipso privatus omnibus sic obtentis beneficiis ipso facto, Excommunicationis sententia permaneat innodatus, a qua, non nisi per nos, vel per Sedem Apostolicam Absolutionis gratiam valeat promereri; ut ad beneficiorum vacantium, per bunc modum, vel per alium pervenire notitiam valeamus. (A very memorable, useful Constitution, worthy observation.) Nos, fratres charissimi, firmiter injungendo mandamus in virtute obedientiae, quatinus per vos, seu Officiales vestros, Archidiaconos et Decanos, nomina et numerum Ecclesiarum cum cognomine, agnomine, vel Praenomine, ita quod possit haberi notitia personarum, tempora ipsarum Ecclesiarum collationum factarum ipsis Rectoribus, seu assignationum per modum quemcunque; quo titulo eas obtineant, Institutionis, Commendationis, aut solius Custodiae; cujus aetatis sint memorati Rectores, seu Ecclesiarum hujusmodi detentores, in quo ordine fuerint constituti; utrum alibi quam in una Ecclesia beneficiati existant? Item, utrum cum eis dispensatum fuerit super pluralitate hujusmodi obtinenda, et qui sunt, et in quibus modis censeantur earum Ecclesiarum Patroni; In cujus aestimationis sint singulae Ecclesiae seu valoris, juxta taxationem Norwicensem, faciatis distincte conscribi, et scripturas haec omnia continentes clare et distincte confectas, singuli Episcopi de singulis Diocesibus suis nobis ad Civitatem London. transmittant in Octava Sancti Hilarii; quibus loco et die, favente Altissimo, ad ipsius laudem congregati erimus iterato. Illi autem qui in renuntiatione seu descriptione praefata, nobis ut supra, injunximus facienda, fraudem vel dolum commiserint, vel veritatem instructioni nostrae necessariam subticendo, aut falsitatem (quod absit) aliquam immiscendo, vel per bias alias callide comento quocunque circa praefata versando, quo minus ad nos perveniat veritas atque notitia praemissorum, poenam falsarii merito poterint formidare. By which Constitution it is most apparent; 1. That the Plurality of Ecclesiastical Benefices and Commendaes', especially with Cure of Souls, was prohibited, condemned by several Popes, Pope's Legates, the Constitutions and Decrees of General, National, Provincial Councils both abroad and at home, as most scandalous, pernicious, impious mischiefs, dishonourable to God, destructive to the peoples, and Pluralists souls, and prejudicial to God's Church, Worship and Christian Religion. 2ly. That notwithstanding all former Canons and Constitutions made against them, yet through the avarice, ambition, impiety of Pluralists, the dispensations or connivance of Popes and Prelates for their own filthy lucre, they still increased more and more, and continued unredressed (as they do till this very day) as a growing mischief, and cancerous ulcer past all cure, to the eternal infamy of those Popes, Prelates, and Ecclesiastical Officers who ought in duty, conscience effectually to suppress them, for the honour, advancement of Religion, God's Worship, Service, and salvation of the people's souls. 3ly. That the principal end of these Canons and Constitutions of Popes and Archbishops against Pluralities and Commendaes', was but to gain more moneys for dispensations with them, or a new power to dispose of such Churches and Benefices for which they could not procure such sums for dispensations as they demanded, as the precedent and this next Constitution manifests. De Institutionibus & Ecclesiarum Commendis. Vt Constitutio ista, prout lata est in Constitutione Lugdunensi, quoad verba & quoad sententiam verborum omninò servetur, ipse quoque Summus Pontifer decernit, & nos ipsius vestigiis inhaerentes, decernimus beneficia aliter commendata a tempore Concilii Lugdunensis, seu quae diutius sub commendationis specie sunt optenta, quam Constitutio memorata Gregoriana permittit; Illa quoque quae sub specie custodiae, quam Summus Pontifex nihil differre aestimat a Commenda, aliter vel diutius sint optenta, quam tenore Constitutionis Gregorianae commemorat, necnon et illa quae sunt collata minoribus 22. annis, aut hiis, qui infra annum post admissionem talis beneficii in Presbyteros non fuerint ordinati, esse vacantia ipso jure; ipsa quoque quorum per negligentiam Praelatorum seu Capitulorum, ad nos vel ad Sedem Apostolicam fuerit de voluta collatio, nobis et Sedi Apostolicae collationem hujusmodi specialiter reservamus, decernentes irritum et inane, etc. ut supra. Cap. De Institutionibus, in clausula. Beneficia vero, etc. De sententiis Excommunicationis publicè denuntiandis. * See Guil. Lindewode, l. 5. De sententia Excommunicationis, f. 254. Quoniam malum, nisi cognitum, vitari non potest, plures autem sunt Excommunicationum sententiae, quibus in Sanctorum Patrum Conciliis homines etiam probi percellantur; ne per ignorantiam de caetero in tanti periculi foveam demergantur, praecipimus Cantuariensis Provinciae Sacerdotibus universis, ut in omni die Dominica sequenti immediatè post celebrationem ruralis Capituli, exponant aperte populo sibi commisso Excommunicationis sententias, quae sequuntur. Primo, quidem Excommunicentur auctoritate Concilit Oxoniensis a (sanctae memoriae) Stephano Cantuariensi Archiepiscopo, omnes qui maliciose Ecclesias jure suo privare praesumunt, aut per malitiam, aut contra justitiam, libertates earum infringere vel perturbare intendunt; ex quo intelligimus vinculo Excommunicationis subjacere omnes illos, qui literas impetrant a quacunque Curia Nota. Laicali ad impediendum processum Ecclesiasticorum judicum in causis, quae per sacros Canones ad forum Ecclesiasticum pert●nere noscuntur. Secundo, Excommunicantur universi, qui scienter falsum perhibent testimonium, vel perhiberi procurant, vel qui tales testes scienter producunt vel subornant, ad impediendum justum Matrimonium, vel ad exhaeredationem alicujus procurandam. Tertio, Ercommunicantur omnes illi, qui pacem & tranquilitatem Domini Regis & Regni injuriosè perturbare praesumunt, & qui j●ra Domini Regis injuste detin●re contendunt. Ex quo iatelligimus excommunicari non solum * And were not Popes and prelate's principal Delinquents herein. guerrarum suscitantes errorem, verum etiam Latrones publicos et praedones, et quoscunque Regni justitiam impugnantes. Quarto, Excommunicantur Advocati omnes, qui maliciose per quasdam exceptio●es verum Matrimonium impediunt, ne effectum debitum sortiatur. Quinto, Excommunicantur omnes illi, qui grat●a lucri, odii, vel favoris, mali●iose imponunt crimen alicui, cum apud bonos & graves personas non fuerat infamatus, ut sic ei purgatio indicatur, vel alio modo gravetur. Sexto, Excommunicantur omnes, qui vacante Ecclesia, maliciose opponunt vel opponi procurant quaestionem de jure Patronatus, ut verum Patronum illius Eccle●●aesaltem impediant illa vice. Septimo, Excommunicantur omnes illi, qui maliciose contemnunt exequi mandatum Regis de Excommunicatis capiendis, vel corum impediunt captionem, seu procurant eorum injustam liberationem, contra decretum Ecclessasticae disciplinae. Octavo, Excommunicantur in Concilio (sancta memoriae) Ottoboni, omnes illi, qui pro impedimento pacis seu compositione litigantium guicquid recipiunt, donec ipsum sie receptum restituerint donatori. Nono, Excommunicantur per eundem quicunque de Domibus, Maneriis, vel Grangiis, vel locis aliis Archiepiscoporum vel Episcoporum, vel aliarum personarum Ecclessasticarum, contra ipsorum voluntatem, seu custodum rerum earundem aliquid auferunt vel consumunt, vel injuriose tractant, quae omnia sententia ligantur, nec absolvi possunt, donec de injuriis satisfecerint competenter. Decimo, Ercommunicantur ab eodem, quicunque abstrahunt violenter reum ad Ecclesiam, vel Cimiterium, vel Claustrum fugientem, vel qui ei victum necessarium prohibent exhiberi, vel qui res alienas in locis eisdem deposltas violenter asportant vel asportari faciunt, vel qui asportationem talem factam nomine suo del a familiaribus suis ratam havent, vel qui ad hoc publice vel occulte constlium praebuerint vel consenserint. Vndecimo, Excommunicati sunt ab omnibus Archiepiscopis et Episcopis Angliae, omnes qui veniunt et faciunt contra Magnam Chartam; quae sententia per Sedem Apostolicam e st pluries confirmata et approbata. Auditis (fratres charissimi Coepiscopi nostri) articulos, in quibus Sanctorum Patrum Conciliis incurritur sententia Excommunicationis, ipso facto. Sunt etiam articuli praeter istos, in quibus Episcopi, ipso facto, suspensionis vinculo innodantur per eadem Concilia, quorum Constitutiones quandoque Praelatos ab officio, quandoque à quibusdam Episcoporum insigniis, quandoque à Beneficiorum collatione suspendunt; quae omnia ex ipsorum Conciliorum tenore colligere poteritis evidenter, in quas siquidem poenas veromur nos, vel aliquos, tanquam temeratores Constitutionum in ipsis editarum Conciliis incidisse: veremur etiam ne sic ligatis divina celebraveris, et Dfficia vestra, ut prius fuerint assecuti; veremur etiam ne notam irregularitatis contrareritis in hac parte. Sed quicquid fuerit de praeterito, hortamur nos ex paerte Domini Patris Omnipotentis, monemus, & in virtute obedientiae firmiter vobis injungimus, quod de caetero * See Joh. Balaeus Scriptor. Brit. Cent. 4. c. 64. Not God's Laws and Statutes. Conciliorum statuta supradictorum, necnon et statutorum nostrorum in praesenti Congregationis primordio editorum, cum Dei timore, et omni diligentia observetis, et faciatis a vestris subditis observari: Alioquin super vos provocabitis iram Dei, & Canonicam merito formidare poteritis ultionem: Et ne istorum ignorantia quenquam reddere valeat excusatum, de omnibus quae nostra congregatione praesenti recitata sunt, publicata sen ordinata hanc formam teneri volumus in futurum; ut haec omnia (fratres & Coepiscopi nostri) per vos vel Archidiaconos vestros faciatis in vestris Synodis publicari; nihilominus Constitutiones Domini Ottoboni de Baptismo, necnon etiam extracta de quatuor Conciliis in Sessionis nostrae primordio memoratis, super diversis articulis, in quibus Excommunicationis vinculum incurritur ipso jure, in singulis Ecclesiis tam majoribus quam minoribus, per quatuor dies Dominicos, post celebrationem quatuor Capitulorum principalium, faciatis recitari. Constitutio ver● edita super Concubinis in Concilio Ottoboni in quatuor Capitulis ruralibus, & in principalibus, exclusis tamen Laicis, publicetur. Quae autem à nobis fuerint in praesenti ordinata vel adjecta Conciliis suprascriptis Ottoboni, bis in anno, viz. in duobus generalibus Capitulis Archidiaconatuum praecipimus singulorum auribus inculcari. Ipsam autem Chartam Domini Regis super Libertatibus Ecclesiae per Regem concessis, bene et aperte conscriptam in singulis Ecclesiis Cathed●alibus, sen Collegiatis, in loco publico jubemus affigi, ut omnium intrantium oculis se palam exbibeat, et in fine anni in vigilia Paschae et Pentecostes renovetur; ut sublata veteri, nova recensque vene scripta substituatur eidem; (not out of zeal to preserve the people's Liberties, not here mentioned, which they trampled under feet by these their Excommunications, but to advance the Church's pretended Liberties, Usurpations over the Kings and people's persons, Rights and Privileges.) De Pueris Baptizandis, etc. Quod in praesinti Constitutio●e cavetur de pueris baptizandis, usque ad generale Baptismum Paschae & Pentecostes, viz. reservandis, pro ipsius statuti reverentia, quod hactenus videtur esse neglectum, sic duximus declarandum esse vel statuendum, ut pueri per octo dies ante Pascha, & per dies totidem ante Pentecosten, de mat●um uteris nati, si absque periculo reservari valeant, reserventur usque ad illa tempora baptizandi; ita quod cum medio tempore inter nativitatem puerorum hujusmodi & Baptismum, perfectum recipiant Cathecismum, solaque diebus Baptismi supersit immersio facienda. Alii aut●m qui aliis temporibus nati extiterint, tum propter mortale periculum, quod sapè pueris imminet improvisum, tum propter simplicitatem parentum, qui contra formam Baptismi sint faciliter erraturi, absque offensionis nota, juxta vetustam consuetudinem, vel incontinenti cum fuerint nati, vel postea, pr●ut placuerit ipsis parentibus, baptizentur. Quod si fortè contigerit pueros propter mortis periculum à Laicis baptizari, caveant Sacerdotes, ne Baptismum legitimè factum audeant iterari. De Concubinariis. Quia incontinentiae vitium (occasioned by Popes and Prelates prohibiting Priests marriage, against God's express institution both under the * Leu. 21. 9, 12, 13, 14. Law and † 1 Tim. 3. 2, 11, 12. Hebr. 13, 4. Tit. 1. 6. Gospel) Clerum maculat et lamentabiliter dehonestat, in scandalum plurimorum, * See Tom. 1. p. 413. statutum Domini Othoboni contra Concubinaries editum praecipimus rigore inviolabiliter observari; ut ne criminis contagione raliginem adducente mentibus vitiosss, se per ignorantiam vel per oblivionem valeant excusare; praecipimus Archidiaconis universis in victute sanctae obedientiae, et sub poena suspensionis ab officio et beneficio quam in ipsos ●erimas, ut si spontè contra hos negligentes fuerint, quatinus Constitutionem supradictam faciant in quatuor anni principalibus Capitulis ruralibus per se, vel per eorum Officiales, vel saltem per Decanos rurales se● gerentes vices corum distinctè & apertè c●ram toto capitulo, exclusis laicis, recitari: quam recitationem pro monitione haberi volumus; ut liberius contra omnes procedi valeat vitiosos; ne causari possint cum executionem privationis in eos latae sententialiter in praedicto statuto processum fuerit, se monitos non fuisse. Si quis vero dicta statuta recitare neglexerit, Archidiaconus, seu Decanus vicem ejus gerens, omni sexta feria in pane & aqua jejunare per obedientiam (nisi infirmitate praepediatur) teneatur, donec in sequenti capitulo ipsum fecerit recitari. Besides these he published some Ordinances touching the regulating of Religious Houses of both sexes, the same year, which you may peruse in Sir Henry Spelman, Concil. Tom. 2. p. 325, etc. a Hist. Angl. Anno 1280. p. 9 See J●. Balaeus Script. Brit. Cent. 4. c. 64 p. 340. Thomas Walsingham renders us only this brief account of this Councils proceedings: Frater Johannes Pecham Cantuariensis Archiepiscopus convocat Concilium apud Radingum, ubi Suffraganeis suis imposuit, ut statuta generalis Concilii facerent aretius observari; then generally neglected, because not obligatory in point of Law, being not consented to or confirmed by the King and Parliament. During or about the time of this Council, (as b Flores Hist. Anno 1279. p. 367 See Mat. Parker Antiq. Eccles. Bri●. p. 198. Mat. Westminster relates) mota suit discordia inter Archiepiscopos (such was their ambition and insolence) Cantuariensem & Eboracensem, eo quod Archiepiscopus Eboracensis veniens ad Regem fecit deferri Crucem ante se in provincia Cantuariensi; et inhibitum suit per Archiepiscopum Cantuariensem Edictis per totam provinciam suam promulgatis sub poena Excommunicationis, ne quis Eboracensi vel suis famulis esculenta, poculenta, sen quaecunque ad victum necessaria ministrarent, ullu●be publici aut privati negotii commercium cum illis haberet, vel contraheret, (such was his Papal Tyranny.) Cujus rei severitate, cum aut provincia infecto negotio excundum, aut fame pereundum esset Eboracensibus, crux illa tanto fast● erecta, humiliter deposita et dejecta suit. The King so highly resented these Usurpations, Insolences, Constitutions, Excommunications, and proceedings of this Archbishop, that in a Parliament held this year soon after, he publicly convened him as a Delinquent, enforcing him to make this open memorable Revocation of them, recorded in the Clause Rolls in the Tower for a perpetual memorial, worthy all our Archbishops, Bishops, Canonists, and our Judges serious consideration. Claus. ● E. 1. m. 1. dorso. Revocationes Provisionum Concilii Rading. MEmorandum, quod venerabilis pater J. Cantuar. Archiepiscopus, vened coram Rege et Consilio suo in Parliamento Regis Sa●cti Michaelis, anno regni Regis septimo, apud Westm. et consitebatur et concessit, quod die statutis, Provisionibus et Declarationibus eorundem, quae per ipsum promulgatae fuerunt apud Rading. mense Augusti anno eodem, inter quasoam sententias Excommunicationis quas idem Archiepiscopus ibidem promulgavit: * Seep. 233, 234. Primo, deleatur, et pro non pronunciata habeatur illa clausula in prima sententia Excommunicationis quae facit mentionem, de impetrantibus literas Regias ad impediendum processum in causis quae per sacros Canon's, etc. Secundo, quod non Excommunicentur Ministri Regis, licet ipsi non pareant mandato Regis, in non capiendo Excommunicatos. Tertio, de illis qui invadunt Maneria Clericorum, ut ibi sufficiat poena per Regem posita. Quarto, quod non interdicat vendere victualia Eboracensi Archiepiscopo, vel alii venienti ad Regem. Quinto, quod tollatur Magna Charta de foribus Ecclesiarum. Confitetur etiam et concessit; quod nec Regi nec haeredibus suis, nec Regno suo Angliae, ratione aliorum Articulorum in Concilio Rading. contentorum, nullum praejudicium generetur in futurum. By which Record it is apparent: First, That our Archbishops and Bishops by the Laws and Custom of the Realm can summon no Provincial Council, nor make any new Articles or Clauses of Excommunication, Canons or Constitutions to bind the King, kingdom or people, without the King's special Writ, licence, and his Nobles, Parliaments approbation or confirmation of them; and that all sentences of Excommunication, Canons and Constitutions otherwise made and published, are void and unobligatory to the King and kingdom, as I have * See Here, Tom. 3. p. 88, 89. & Tom. 1. p. 60. to 90 163, etc. 178, 208, 232▪ 233, 234. Tom. 2. p. 890, to 912▪ 983, 990. elsewhere evidenced by former Precedents. Secondly, That these Excommunications, Canons, Constitutions, though thus publicly revoked by the Archbp in Parliament before the King and his Council the same year they were made and promulged; were yet published, glossed upon, printed, and cried up for the received Canon Law of England, by William Lyndewode, John Aton, and other bold orignorant Canonists, and are lately published as such in Sir Henry spelman's Councils. An abuse, yea Imposture, worthy our especial observation. Thirdly, That this Archbishop and his Suffragans, as well as his * See Fox Acts & Monuments Vol. 1. Edit. ult. 1640 p. 427, 428. & Tom. 2. p. 890, to 912. 983, 989, 990, 991. predecessors, were very active, industrious in their Provincial Synods, Councils, by new Canons & Constitutions, to advance their own usurped Authority and Jurisdiction paramount the King's Prerogative, Judges, Ministers, Courts, and to subject them to their Ecclesiastical Censures, for suing out, granting, or executing any Prohibitions or Writs to restrain their Usurpations or Exorbitances to the prejudice of the King's Prerogative, or Subject's Liberties or Properties; and that the King, his Parliament, Counsils, Judges, were as sedulous to oppose and prevent their encroachments of this nature. In this Parliament (wherein the Archbishop made this recantation and revocation) the King and Nobles, lest the unsatiable avarice, ambition of Abbots, Monks, and other religious persons, Prelates and Clergymen should swallow up all the Lands, Rents, wealth of the Crown and Kingdom by degrees, as they had formerly done a great part thereof, to the excessive prejudice of the Crown and other temporal Lords, against the Statute of Magna Charta, c. 36. which enacted, It shall not be lawful from henceforth for any man to give his lands to any Religious house, and to take the same again to hold of the same house. Nor shall it be lawful to any house of Religion to take lands of any man, and to lease the same to him of whom he received it. If any man from henceforth give his lands to any Religious house, and thereupon be convict, the gift shall be utterly void, and the Land shall return to the Lord of the fee. (Which they had quite eluded by crafts and subtleties,) made this further Act against the alienation or purchase of Lands in Mortmain, ne omnes soli possessiones in Ecclesias tandem transferantur, cujus ferend● legis fratrum et praedicatorum avaritia, qui possessiones acquirere contra suum institutum caeperunt, causam dedit; as a Antiq. Eccles. Brit. p. 200. Matthew Parker observes out of Walter Gi●burne, and Peter de Ickeham. Which Act is thus recorded in the b Claus. 7 E. 1 m. 5. dorso. Pat. 7 E. 1. m. 2. Clause and Patent Rolls of 7 E. 1. REX Justice. suis de Banco, salutem. Cum dudum provisum fuisset, quod viri religiosi Forma Statuti virorum Religiosorum. feoda aliquorum non ingrederentur, sine licentia & voluntate capitalium dominorum de quibus feoda illa immediate tenentur, et viri religio●● postmodum nichil●minus tam feoda sua propria quam aliorum hactenus ingressi sint, ea sibi appropriando et emendo, et aliquando ex dono aliorum recipiendo, per quod servicia quae ex hujusmodi feodis debentur, et quae ad defensionem Regni ab initio provisa fuerunt, indebite subtrahuntur, et Domini Capitales escaetas suas inde amittunt. Nos super hoc pro utilitate Regni congruum remedium provideri volentes, de consilio Praelatorum, Comitum, et aliorum fidelium Regni nostri de Consilio nostro existencium, providimus, statuimus, et ordinavimus, quod nullus religiosus aut alius quicunque terras aut tenementa aliqua emere vel vendere, aut sub colore donacionis aut termini, vel alterius tituli cujuscnnque ab aliquo recipere, aut alio quovis modo arte vel ingenio ●●bi appropriare praesumat sub forisfactura eorundem, per quod ad manum mortuam terrae et tenementa hujusmodi deveniant quoquo modo. Providimus eciam, quod si quis Religiosus aut alius contra praesens statutum aliquo modo arte vel ingenio venire praesumpserit, liceat Nobis et aliis immediatis capitalibus Dominis feodi taliter alienati illud infra annum a tempore alienationis hujusmodi ingredi, et tenere in feod● et haereditate. Et si Dominus capitalis immediatus negligens fuerit, et feodum hujusmodi ingredi noluerit infra annum, tunc liceat proximo capitali domino mediato feodi illius, infra dimidium annum sequentem feodum illud ingredi, et tenere, sicut praedictum est, et sic quilibet dominus mediatus faciat si propinquior dominus in ingrediendo hujusmodi feodum negligens fuerit, ut praedictum est. Et si omnes hujusmodi capitales domini hujusmodi feodi qui plenae fuerint aetatis, et infra quatuor maria, et extra prisonam per unum annum negligentes vel remissi fuerint in hac parte, Nos statim post annum completum a tempore quo hujusmodi empciones, donaciones, aut alias appropriaciones fieri contigerit, terras et tenementa hujusmodi capiemus in manum nostram, et alios inde feoffabimus per certa servicia nobis inde ad defensionem Regni nostri facienda, salvis capitalibus dominis feodorum illorum wardis, escaetis, et aliis ad ipsos pertinentibus, ac serviciis inde debitis et consuetis. Et ideo vobis mandamus, quod Statutum praedictum coram vobis legi, et de caetero teneri et observari faciatis. Teste Rege apud Westm. xiv. die Novembris. Et memorandum, quod isiud Statutum irrotulatur in dorso Rotuli clausarum de hoc anno. c Flores Hist. p. 368. Matthew Westminster, a Monk, renders us this account and censure of this Act Contra Religiosos, Anno gratiae 1280. Rex, Pontifices et Principes Anglicani venerunt in unum, siatuentes, Quod religiosae personae in ampliationibus terrarum non crescerent; dice●tes, quod ad detrimentum Regni, et obsequii militaris, feoda militaria et aliae possessiones ad religiosos in manum mortuam devenerunt; intelligere fortè nolentes, quod potius orationibus Moses (the chief Civil Magistrate, not of Popes, Prelates, Abbots, Monks) quam pugna filiorum Israel Amalachitarum exercitus vincebatur. d Histor. Angliae, An 1276. p. 5, 6. Ypodigma Neustriae, p. 68▪ An. 1275. Thomas Walsingham, another of our Monks, refers this Act to the Parliament held at Westminster, Anno 3 E. 1. in quo statuta edidit contra manum mortuam, ne de catero possessiones terrarum se● reddituum, sine speciali Regis licentia ad manum mortuam devolvantur: being mistaken both in the year and Parliament, as this Record assures us. But this Act made little or no reformation of this abuse, and general grievance, the Bishops, Abbots, Monks, Nuns, and religious persons of all Orders, by frauds, flattery, favour, or for fines and sums of money to the King, immediately after this Act procuring pardons of, or licenses for alienations of Manors, Lands, Tenements, Rents, Churches, Advowsons' to them in Mortmain from this King and his successors, notwithstanding this Statute, as all the Patent, Charter, and Fine Rolls attest, being overfraught with such dispensations every year, since this Act. The Archbishop of Canterbury having (like the King hmself) an Exchange and Mint at Canterbury, the King out of his special grace granted him the profits thereof, saving his own right, by this Writ. REX de gratia sua speciali concedit dicto Archiepiscopo, quod ad praesens liberet Brevia Regis, An. 7. E. 1. denarios suos proprios Custodibus Cambii Cantuariae, & percipiat emolumentum denariorum suorum propriorum per visum unius de suis quem ad hoc deputaverit quantum ad emolumentum trium Cuneorum quos clamat ad se pertinere ratione Archiepiscopatus sui, sicut temporibus praedecessorum suorum, & temporibus aliorum Cambiorum fieri consuevit; salbo jure Regis. The King in prosecution of the Liberties granted by him four years before to the Prelates concerning Clerks accused and committed for capital Crimes, and of the Statute of Westminster, 1. chap. 2. * Here, p 154, 155. forecited, issued this Writ to the Constable of the Tower and Sheriffs of London. REX Constabulario Turris London. & Vic. London. salutem. Volentes manutenere Claus. 7 E. 1. m. 11. intus. De Clerici● imprisonatis Episcopo liberandis. libertates Ecclesiasticas ut tenemur, vobis mandamus quod Cleri●os London. Dioc. in Lurri nostro, vel alibi in Civitate nostra London. incarceratos, quos Venerab●●is Pater London. Episcopus vel alius ab ipso cum sufficienti mandato, ad id deputatus, secundum consuetudinem & Ecclesiasticam Libertatem exigere voluerit, eidem liberetis; it a tamen quod Clericos sic exactos et sibi liberatos habeant coram vobis vel justic. nostris ad plenam liberationem hujusmodi Clericorum et aliorum incarceratorum London. deputandis, diebus et locis eidem rationabiliter exponendis. Teste Rege apud Winds. 26 die Decembris. What forms of Recognizances our rich Bishops, who were Usurers, than took from their Debtors for their moneys lent●, with Oaths and Covenants to subject themselves to Ecclesiastical Courts or Judges censures, sentences, and renounce all Prohibitions to them in case they failed of payment, (by which they endeavoured to extend their Jurisdiction, and engross suits for all such debts to their own Courts,) this Record will inform us. VNiversis Sanctae Matris Ecclesiae filiis ad quorum notitiam pervenerit haec scriptura, Claus. 7 E. 1. m. 2. dorso. Pro Landavensi Episcopi. Simon filius & Haeres Radulphi de Trop. salutem in Domino sempiternam. Vniversitati vestrae pateat per praesentes, me praedictum Simonem filium & haredem Radulphi praefati, teneri Venerabili patri W. de Brewose Episcopo Landavensi in Centum Marc. sterlingorum in fine quadriennii post confectionem praesentium, sine omni dolo & fra●de, in Ecclesia Cathedrali Landav. eidem seu suo Attorn. plenariè solvendum, pro eo quod cum Radulphus Pater meus praedictus haereditatem meam diversit creditoribus obligasset, & are alieno graviter obligasset, idem Episcopus sua pecunia & sumptibus non modicis eam totaliter liberavit, & sinaliter satisfecit eisdem. De quibus Centum Marcis eisdem dicto termino per me super hoc corporali praestito Sacramento, promitto satisfacere bona fide, subjiciendo me jurisdictioni, et cohercioni cujuslibet judicis Ecclesiastici et Secularis, qui super hoc fuerit requisitus, quod possit me per quamcunque censuram et districtionem ad solutionem praedictae pecuniae faciendam compellere, una cum interest, et dampnis quas idem Uenerabilis Pater sustinuerit, occasione ejusdem pecuniae suo termino non solutae, si in termino solutionis, quod absit, eidem per me non sit satisfactum; Renunciando sub virtute praestiti Sacramenti Regiae prohibitieni, et omni aliae defensioni, tam I●ris Civilis quam Canonici, quod sibi possit obesse et mihi in hac parte prodesse. I●cujus rei testimonium Sigillum Reverendi Patris Domini R. Dei gratia Bath. & Wellens. una cum Sigillo meo praesentibus est appensum. Dat. London. 15 Kal. Novembris, Anno Domini 1279. Et memorandum quod idem Simon venit in Cancellaria Regis & recognovit, etc. Other Recognizances of like nature with like Oaths, Clauses made to Bishops, Clergymen, the Pope's Usurers and Merchants, frequently occur in our Records. The King by his Prerogative having the disposal of the Temporalties of the Abbey of St. Michael in Normandy of his progenitors foundation, and of all Cells thereto belonging during the vacancy of the Abbey, and the Covent thereof during the vacation violently intruding a Monk of theirs into the Custody of the Cell of St. Clement's in Gernesey thereunto belonging, in contempt of the King, and to the prejudice of his Crown and right, he thereupon issued this Writ to the Bailiffs of the Islands of Gernesey and Jersey to seize the Temporalities of the Cell into his ●ines 7 E. 1. m. 18. De Cella S. ●●ementis in Geres cap. in manum Regis. hands, and answer the profits thereof to his Exchequer. REX Ballivo suo Insularum de Gernes. & Geres. salutem. Quia Rex accepit, quod vacavit jamdiu Abbatia de Monte Sancti Michaelis, quae est de fundatione progenitorum suorum Regum Angliae, cujus quidem Abbaciae Cellarum in Regno suo custodia in tempore vacacionis Abbaciae illius adRegem ratione dignitatis suae dinoscitur pertinere; quidam Monachus Abbaciae ejusdem nuper per Conventum ejusdem loci praefectus in Priorem Cellae Sancti Clementis in Geresey, quae pertinet ad Abbaciam, homines Regis ad custodiam Cellae ejusdem ratione vacacionis dictae Abbaciae deputatos nuper violenter ejecit, non permittens ipsos Custodiam illius Cellae nomine suo retiner●, sicut hactenus in aliis vacationibus praedictae Abbatiae fieri consuevit, in Regis praejudicium et contemptum manifestum. Rex qui hujusmodi transgressionem relinquere non vult impunitam, mandavit Ballivo praedicto, quod ad Cellam praedictam personaliter accedat, et Temporalia ejusdem sine dilatione capiat in manum Regis, et ea salvo custodiat donec aliud inde praeceperit. Ita quod Regi inde respondere possit ad Scaccarium suum, proviso quod Monachi Cellae praedictae rationabilem sustent●tionem suam int●rim habere possint de Temporalibus supradictis. Teste Rege apud Wodestok, 12 die Marcii. King Edward the 1. out of his Sovereign Regal authority, and duty towards God, to suppress the manifold Blasphemies of the Jews against Christ crucified, and the Christian Religion, prevent their seducing of Christians to Judaisme, and the Apostasy of Jews converted to Christianity; as also to reform their usury, brocage, and clipping of money, for which many of them were executed this year, issued this memorable Writ and Proclamation in the 7th. year of his reign. REX dilecto & fideli B. de Suley, & sociis suis, etc. & Johanni le Fa●konner, Brevia Regis, & Claus. 7 E. 1. m. 6. See the second part of my short Demurrer to the Jews long discontinued Remitter into England, p. 79, to 83. salutem. Quia datum est nobis intelligi, quod quidam Judaei regni nostri fidem Catholicam et sacramenta Eccleslastica hactenus diversimode blasphemare non formidarunt, nec adhuc formidant, in divini nominis contumeliam, et totius Christianae professionis opprobrium: Nos hujusmodi blasphemias, sicut Principem Catholicum decet reprimi cupientes, volumus, quod nullus Judaeus taliter de caetero blasphemare praesumat, videlicet, aliquod enorm, detestabile, aut abominabile dicendo, vel ●aciendo in blasphemia Cruc●●●xi, ●●dei Catholicae, seu beatissimae matris Mariae Vtrginiss, seu Ecclesiasticorum sacramentorum. Volumus etiam, quod hoc per omnia loca regni nostri in quibus Judaei morantur publice proclametur, et ne aliquis Judaeus sub periculo vitae et membrorum talia facere vel dicere praesumat. Et si quis noto●ius blasphemiator inveniatur, ita quod per Inqui●●tionem per Sacramentum Christianorum bonorum et gravium inde faciendam inde convinci possit evidenter, volunius quod quilibet talis puniatur secundum quod in hujusmodi casibus alias sieri consuevit. Idem fiat de ipsis qui aliquando ad fidem Catholicam versi baptizati fuerunt, et postmodum ad judaicam pravitatem perversi ab eadem ●ide Apostatare praesumpserunt. Quod mulieres Judaeae de caetero portant signa in superiori veste sua, sicut Judaei mares. Et quod Judaei de caetero nu●●os habeant servientes Christianos, mares aut foeminas, secum in quibuscumque obsequiis commorantes, vec in domibus propriis, nec aliâs in Civitatibus aut locis aliis ubi morantur, sed ipsi Judaei sibi invicem in omnibus serviant et ministrent, et hoc utique praecipiatur tam Christianis quam Judaeis, sub gravi forisfactura nostra. Volumus insuper, quod omnes Christiani qui pignora sua inter bona Judaeorum dampnatorum inventa redimere voluerint, hujusmodi pignora per testes fideles et bonae famae probent esse sua, et ea per certa signa et indicia describant, et hujusmodi testibus eatenus credatur, quatenus majoris vel minoris famae esse constiterit. Et si fortè pignora illa sua esse per testes probare non possint, & quod testes defuncti vel absentes sint, ita quod eos habere non possint, vel quia secretè & absque testimonio impignorata fuerunt, tunc ad pignora illa recuperanda sufficiat tantummodo sacramentum ipsorum quorum pignora illa existunt, dum tamen pignora illa certis signis & indiciis describant, sicut praedictum est; & hoc propter lapsum anni à tempore impignorationis hujusmodi nullatenus omittatur. Volumus insuper, quod omnes illi qui per testes fide dignos probare possint debita sua pro suis pignoribus persolvisse, & pignora illa propter aliquam certam rationem per ipsos coram vobis ostendendam, aut propter maliciam ipsorum Judaeorum ab eisdem Judaeis non recepisse, ad iteratam solutionem debitorum illorum faciendam nullatenus compellantur, & testibus illis credatur juxta famam personarum, additis testibus aliis si necesse fuerit, juxta discretionem vestram. De libris autem apud Oxon. impignoratis, volumus quod nullum fiat indicium usque ad festum Omnium Sanctorum proximo futurum. Volumus etiam, quod per Civitates, Burgos, Vill, Mercat. & alias publicè proclametur, ne quis bona Judaeorum dampnatorum seu dampnandorum recipiat, seu jam recepta celet vel occultet, sed ea nobis restituat citra festum Sancti Petri ad Vincula proximo futurum, alioquin versus ipsos tanquam ad celatores & occultatores thesauri Regii graviter capiemus, & pro concelamentis hactenus inde factis non inquietentur. Et ideo vobis mandamus, quod omnia praedicta fieri & firmiter observari faciatis in forma praedicta. Teste meipso apud W●stm. 16 die Aprilis, anno regni nostri septimo. After which, Consimiles literae (Teste Rege apud Westm. 10 die Maii) diriguntur Stephano de Pentecester, Waltero de Helynn Justiciariis suis, ad Placita transgressionum Monetae audienda assignatis, & dilecto Clerico suo Philippo de Wylegheby. Consimiles literae diriguntur Barthol. de Sutlesh, Willielmo de Beof, Adae de Boteler, & Johanni de Faukoner. Consimiles literae & breve diriguntur Johanni Beks, Alex. de Kirketon, Ranulpho de Dacre, & Hugoni de Kendale. About the same time Nicholas Boncelli the Pope's Chaplain, procured this Letter from Charles Prince of Salerno to King Edward, to promote him to some of his Benefices in England, and especially to some Prebendary in the Church of York, whose See was then vacant. EXcellentissimo Principi carissimo consanguineo suo Domino E. Dei gratia Regi Angliae illustri, Karolus primogenitus illustris Regis Jerusalem, Princeps Salerni, Bundela Brev. Anno 7 E. 1. & Honoris Montis Sancti Angeli Dominus, cum salute se totum ad ejus beneplacitum praeparatum. Ad preces nostras promisistis nostrs gratia providere de aliquibus ex Beneficiis vestris Angliae venerabili et discreto viro Magistro Nicholas Boncelli Domini Papae Capellano, Clerico & Consiliario Domini patris nostri & nostro. Propter quod idem Magister Nicholaus, latorem praesentium Clericum suum, ut reducat ad memoriam vestram negotium ad vestram mittit praesentiam, prout vos etiam ordinastis. Verum cum dictus Dominus pater noster & nos eidem Magistro Nicholas propter grata & accepta suae probitatis obsequia, quae ipse praedicto Domino nostro & nobis longo tempore fideliter & prudenter impendit, & cotidie non cessat impendere, multipliciter teneamur, Excellentiam vestram omni prece qun possumus attentè requirimus & rogamus, quod nobis in persona dicti Magistri Nicholai specialem gratiam facientes, hujusmodi promissionem vestram, praedicti Domini patris nostri & nostri amoris intuitu effectui demandare velitis, si placet. Ita quod ipse ex nostris precibus in hac parte commodum assequatur, & nos proinde serenitati vestrae teneamur ad merita gratiarum. Et quia intelleximus, quod collatio Praebendarum Ecclesiae Eboracensis spectat ad vos, Ecclesia ipsa vacant, multum vellemus si placeret vobis, ut eidem Magistro Nicholas Praebendam in praedicta Ecclesia conferretis: Nichilominus tamen quicquid ei in Ecclesia ipsa vel alibi feceritis, illud quasi personae propriae reputabimus esse factum. Dat. Parisiis. The Church of Rhoan being greatly slandered, spoiled, oppressed by the Bishop of Exeter and John Clarell, against the King's intention, the Archbishop of Rhoan thereupon sent this memorable Letter to King Edward, as to its Patron, and principal Protector of the Christian Faith and Church; wherein he magnifies his virtues, and the eminent piety and orthodoxy of our Kingdom, and its unshaken defence of Ecclesiastical Liberty, founded and protected by his Royal Predecessors. EXcellentissimo Domino Edwardo Dei gratia Anglorum Regi, Domino Yberniae, & Aquitaniae Comiti, Guillielmus permissione divina Rothomagensis Archiepiscopus, Br●vin Regis Anno 7 E. 1. salutem in eo per quem Reges regnant, et Principes dominantur. Multiplicatur nobis materia exultationis in Deo, in cujus manu cor Regis est, & quo voluerit ducit illud. Dum gestis vestris magnificis vestri praecelsi fama nominis diffusa per o●b●m, & cons●endens laudabiliter in excelsum, laudari meruit apud Deum, et extolli populi laudibus; cum in vobis gentes inveniant affabilitatem, benevolentiam, magnificentiae gratiam, curialitatis afflu●ntiam, & altae providentiae majestatem. Sane vestra Rothomagensis Ecclesia, in Christianissimo regno vestro, quod semper Orthodoxae fidei murus fuit et inconvulsus paries Ecclesiasticae libertatis, ubi Nota. adversus turbationis cujustibet impetus intemerata religio et devotio Christiana permansit, cujus honorem & commodum non immerito diligimus tota ment, a vestris inclitae recordationis fundata progenitoribus et dotata, lamentari cogitur & gemere punctionum stimulis agitata diversis. Nam ut de aliis taceamu●, reverendus pater Episcopus Exoniensis, & Johannes Clarelli Clericu●, bona dictae Ecclesiae quast rabie viperina dilacerant, et velut instructi ferali saevicia membra ejus impiis diripiunt morsibus, fructus ejus, reddi●us, maneria et decimas occupant minus just, et detinent, et invadunt, et destruunt, contra vestram et dictae vestrae Rothomagensis Ecclesiae voluntatem, et Canonicorum ex vestrorum ab olim liberalitate sincera progenitorum cotidiana percipientium stipendia pro eorum commemoratione piissima et anniversariis faciendis in ea; quibus stipendiis sine causa rationabili, sed non sine dictorum Episcopi, & Johannis, & etiam aliorum quorundam fraudibus sunt fraudati. Vestram Regiam celsitudinem sollicitandam durimus et attentis precibus exorandam, non de nostris praecedentibus meritis quod dolemus, quae utinam subsequentur plus solito, sed de vestra Regia benevolentia confidentes, quam experimentis sensibilibus didicimus sructuosam, pro grandissimo munere postulantes, quatinus super pietatis officium impendatis per viam Regiam incedentes; sicque vestra, vestrorum progenitorum & successorum piissima intentio non fraudetur, sicque velit vestra sublimitas in servorem veritatis assurgere, quod praefata Ecclesia senciat vos patronum ipsius quem semper habuit praecipuum defensorem. Caterum antedicti vestri Rothomagensis Canonici vobis mittunt Magistrum Johannem dictum Lalce, dictae Ecclesiae Canonicum, virum utique industrium, circumspectum, providum & discretum, ad tractandum cum vestris gentibus super quadam permutatione seu venditione bonorum immobilium quae in vestry regno possident facienda, s● vestrae Regiae placuerit Majestati, prout ipse lator praesencium dicet vobis, qui utinam vestrae Regiae mansuetudinis gratiam inveniat & favorem. Valeat & vigeat vestra Regia celsitudo per tempora longiora, cui nos & nostra pro viribus offerimus, cupientes effectui mancipare quae vestrae Regiae placuerint voluntati, cui nos & vestrae Rothomagensis Ecclesiae negotia commendamus, & quae commendata velit habere quaesumus, & favore prosequi speciali. Dat. Rothomagi die Dominica post festum Nativitatis beati Johannis Baptistae, anno Domini 1279. * Joh. Balaeus Scriptor. Brit. Cent. 4. c. 56. p. 344, 345, 346. John Derlington, Collector of Peter-pences and Dimes in England and Ireland to Pope John, Nicholas 3. and Martin 3. (Nullo enim tempore, inquit Lelandus, defuerunt suae arts Romanis conradendi pecunias, sive Turea aliquid novarum rerum, sive nihil in Christianos moliretur) relicta religiosa Apostoli Petri, Derlingtonus iniquae proditoris Judae permansit in officio; till his new advancement this year to the Archbishopric of Dublin by the Pope's Provision, (as you heard * Here p. 226, 227. before) wherein (as John Bale records in his Life) he showed himself, mercenarius et non Paftor; repairing to his Archbishopric, non ut pascat, sed ut mulgeat vel tondat. Hypocritae istae, Regum ac Regnorum fuissent tunc apud suum Antichristum astutissimi proditores; therefore no wonder he and his brother Minors were so much favoured, advanced by Popes in that age. The Covent of Dinelek in Ireland having elected no Abbot in above 30 years' space, the King thereupon granted them a licence to elect an Abbot, and pardoned their offence in not electing one in so long time, for which the Chief Justice of Ireland intended to punish them, as appears by this Writ Anno 7 E. 1. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Domin●s Hiberniae, & Dux Aquitaniae, dilectis Brevia Regis Anno 7 E. 1. Clericis suis Magistro Thomae Beck, & Johanni de Kirkeby, salutem. Mittimus vobis literas patentes Ecclesi● Sancta Mariae de Dinelek in Hibernia, per latorem praesentium Canonicum (ut asserit) dicta domus: mandantes, quatenus retentis ipsis, eidem Canonico nostras literas patentes de licentia eligendi sub magno sigillo nostro in forma debita fac●atis. Mandetis etiam per alias literas nostras Justiciario nostro Hiberniae, quod cum divino intuitu pardonaverimus Priori et Conventui dictae domus transgressionem quam secerunt in differendo per triginta annos et amplius aliquem sibi eligere in Abbatem, ipsi ea occasione n●n molestentur in aliquo vel graventur, salvo tamen jure nostro in aliis vacationibus ejusdem domus. Test● meipso apud Muscroll. 16 die Junii, anno nostri regni ●eptimo. The Pope's Delegate in Ireland holding Plea of Advowsons' of Churches then in difference, between the Prior and Covent of Christchurch Canterbury, and the Prior and brethren of the Hospital of St. John's in Kilkenny, the King's Judges in Ireland granted Prohibitions to stay their suits, and Attachments upon them for their contempts, whereof complaint being made to the King, who commanded the Delegate not to be hindered in his proceedings, surmised to be just; thereupon he received this answer and Certificate of the truth of the case from his Chief Justice there, craving his farther direction therein. * Brevia Regis de Anno 7 E. 1. in the White Tower. EXcellentissimo Domino suo, R. de Vfford quicquid potest obsequii & honoris: Literas vestras recepi in haec verba. Edwardus Dei gratia, etc. Dilecto & fideli suo Roberto de Vfford Justiciario suo Hiberniae salutem. Ex querela Magistri David Thesaurarii Ecclesiae Imelensis nuper nobis extitit intimatum, quod cum ipse dudum a sede Apostolica judex datus fuisset ad executionem cujusdam sententiae latae authoritate Curiae Romanae, et postmodum ab eadem Curia confirmatae inter Priorem et Capitulum Ecclesiae Christi Cantuariensis, et Priorem et fratres Hospitalis Sancti Johannis de Kilkenny super possessione Ecclesiarum Sancti Cynini, & Sanctae Mariae de Nova Ros. Ac nos ad instantiam eorundem Prioris & Capituli Ecclesiae Christi Cantuar. vobis mandaverimus, quod eundem Magistrum David contra justiciam non impediretis quo minus ipse ea quae ad officium suum pertinerent in hac parte libere exercere, et ea debitae executioni demandare posset, prout juxta officii sui dehitum et de jure esset faciendum, vos et ministri vestri ad procurationem dictorum Prioris et fratrum Hospitalis praedicti contra quos dicta sententia lata fuit, pro eo quod idem Magister David sentenciam illam executioni debitae demandari mandavit, ipsum Thesaurarium tam in persona sua quam per bonorum suorum ecclesiasticorum, ac aliarum rerum suarum in partibus illis occupationem, et aliis gravaminibus diversis quae de die in diem per vos et vestros eidem inferre non desistatis, multipliciter vexatis, gravatis, et inquietatis, ad dampnunr ipsius Thesaurarii non modicum et gravamen, et contra tenorem mandati nostri praedicti. Et quia ei injuriari nolumus in hac parte; vobis mandamus, quod ab eisdem molestiis et injuriis eidem Thesaurario hac occasione inferendis desistatis, et vestros omnino desistere faciatis, et ea quae per vos et vestros minus rite attemptata sunt in praemissis taliter emendari faciatis quod clamor ad nos inde non veniat iteratus, propter quod manum ad hoc aliter apponere debeamus. Teste meipso apud Westm. 28 die Septembris, anno regni nostri sexto.— Et licet praefatus Magister ad hoc instaret, ut ego praetextu praedicti mandati vestri ei remitti faceremus quandam summam pecuniae quae ab eo exigitur per summonicionem Scaccarii vestri, pro eo quod cum ad querelam Prioris Hospitalis Sancti Johannis de Kilkenny, per breve de Cancellaria vestra praeceptum fuisset, quod praefatus Magister attachiaretur, ad respondendum eidem Priori quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de advecationibus quarundam Ecclestarum ipsius Prioris, contra coronam et dignitatem bestram, Idem Magister noluit super hoc in Curia vestra justificari, per quod demum propter ipsius multiplicem contumaciam justiciarii vestri de Ban●● Dublin. eo quod dictus Magister non habuit Laicum feedum per quod potuit distringi, demandaverunt Episcopo loci, quod distringeret ipsum per beneficia sua ecclesiastica, ita quod coram eisdem justiciariis ad certum diem responderet de exitibus veneficiorum illorum. Ego tamen praedictam pecuniam absque specialio●i mandato vestro ei remittere nolui, sicut nec potui; et hoc Excellenciae vestrae significo, ut michi mandare dignemini quid in hac parte vestrae viderit beneplacito voluntatis. Valeat Excellentia vestra per tempora longiora. What Liberties of Free Warren and Markets the King granted to the Bishop of Midden in Ireland this year, you may peruse at leisure in Charta 7 E. 1. num. 16, 17. I find this sad Complaint and Petition made to the King, against the Archbishop of Cassel in Ireland by Margaret le Blund, for detaining her inheritance, and for sundry barbarous murders of her Father, Mother, Grandfather, her six Brothers and Sisters, and sundry other Englishmen whom he slew, or cast into prison, there starving them to death, and other misdemeanours, against whom she could obtain no justice after divers journeys into England. MArgareta le Blunde de Chassell petit gratiam Domini Regis, ut possit habere Brevia Regis, An. 7 E. 1. haereditatem suam quam recuperavit coram Justiciariis Domini Regis apud Clummele coram Magistro Johanne de Sampford, Domino Ricardo de Excur. & Willielmo de Casham tunc Justiciariis de Banco apud Clummele. Et sunt nunc praesentes in Villa London, versus David Macmakerwayt Episcopum de cassel. recuperavit haereditatem suam. Item, dicta Margareta petit remedium de hoc, quod pater suus per dictum Episcopum occisus fuit. Item, petit remedium super incarceratione avi et matris suae, eo quod incarceravit eos et eos in prisona detinuit quousque pro fame moriebantur, quia voluerunt perquirere remedium de morte filii sui patris praedictae Margaretae qui per ipsum Episcopum erat occisus. Item, petit remedium de morte sex fratrum et sororum qui mortui fuerunt per praedictum Episcopum ob defectum susten●acionis, quia idem Episcopus quando patrem eorum occidit, haereditatem eorum in manu sua habuit. Et sciendum, quod idem Episcopus construxit quandant Abbaciam in villa de cassel super terram Domini Regis, quam in eleemosina pro anima sua dedit, et illam replevit latronibus qui occidunt Anglicos et depraedantur patriam. Et cum Consilium Domini Regis inde loquitur, quia inde loquuntur in ipsos fulminat sententiam Excommunicationis. (Such was his insolency.) Et sciendum quod praedicta Margareta jam quinquies mare Hibernicum transivit, unde petit pro Deo quatinus compaciatur ei Regia dignitas, ut ad haereditatem suam possit appropinquare. Et sciendum quod praedictus Episcopus culpabilis est de morte plurimorum Anglicorum, adeo bene sicut de morte patris sui. Et sciendum quod pluries brevia Domini Regis praedicta Margareta optinuit, set nichil prosunt ei ob favorem ipsius Episcopi, et donis ipsius Episcopi mediantibus. Et petit pro Deo dampna, expensas & jacturas cum laboribus suis sibi restitui per praedictum Episcopum quae occasione praedicti placiti sustinuit. What recompense she obtained against this murdering, oppressing, bribing Arcbbishop at last, I find not. Some counterfeit Freers' of the Order of St. Antony of Vienna, wand'ring abroad and collecting alms throughout England; the King upon complaint thereof issued this Writ for their apprehension. REX omnibus Vicecomitibus, & Ballivis, & caeteris fidelibus suis ad quos, etc. Pro fratribus Sancti Antonii. salutem. Ex querela fratris Willielmi generalis procuratoris domus Sancti Antonii Viennensis accepimus, quod quidam propriae honestatis immemores sub nomine vel habitu illius ordinis per diversas partes Angliae discurrentes, et se fratres et procuratores dictae domus falso confingentes, pecuniam, et alia bona nomine fratrum praedictorum petunt et recipiunt a diversis, et ea non in usus domus praedictae aut fratrum, set in usus proprios illicite et inhoneste convertunt, in dictae domus et fratrum fraudem et dampnum non modicum, et ordinis Sancti Antonii vituperium et scandalum manifestum: Volentes autem maliciis et insolenciis hujusmodi modis quibus convenit obviare, vobis mandamus firmiter injungentes, quod ubicunque inveneritis in ballivis vestris literas testimoniales dicti procuratoris non habentes, ipsos arrestari et detineri faciatis, donec de statu & conversatione ipsorum vobis aut procuratori praedicto constiterit evidenter. Proviso, quod pecuniam ac alia bona apud eos inventa, vel penes alios nomine suo deposita procuratori praedicto, vel ejus certo nuncio, literas suas super hoc exhibenti, totaliter assignentur. Et si qui forsan literas Regias datam praesentium praecedentes super recommendatione vel admissione ipsorum ad hujusmodi elée mosinas colligendas praedicti procuratoris testimonium legitimum non habentes exhibeant, eisdem literis de caetero minime pareatis. In cujus, etc. Teste Rege apud Ledes xxv. die Junii. Et duplicantur. It seems there were many false counterfeed Freers', and cheating Collectors of Alms then, as well as in late times. In the 8. year of King Edward the 1. some other Monks turning Apostates, and wand'ring abroad out of their Mansions; the King issued these Writs for their apprehension and castigation. REX Vicecomitibus, Ballivis, & omnibus fidelibus suis ad quos, etc. salutem. Pat. 8 E. 1. m. 1 De Canonico vagabundo arrestando. Quia per literas patentes dilecti nobis in Christo Prioris de Tonebrugg. nobis transmissas accepimus, quod Robertus dictus Juvenis, Canonicus dictae Domus, spreta professione sua, ordinem illum egressus, vagatur in habitu seculari per diversos Comitatibus Regni nostri, in animae suae dispendium, et praedicti ordinis scandalum manifestum. Volentes ipsius insolenciam reprimere, et praedicti ordinis honestati specialiter prospicere in hac parte, vobis districte praecipimus, quod praefatum Robertum pradictum ordinem sic egressum ubicumque inventus fuerit in Ballivis vestris sine dilatione faciatis arrestari, prout dilectus nobis in Christo Prior de Tonebrugg. vobis intimabit, & ipsum praefato Priori, vel ejus attornato praesentes literas deferenti, una cum literis Prioris ejusdem juxta exigentiam ejusdem ordinis castigandum liberetis. Talem ad hoc diligentiam apponentes, quod eam merito debeamus commendare, & ne pro defectu vestri que●imonia ad nos inde proveniat. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. xv. die Novembris. The like Writ verbatim issued to apprehend Willielmus de Stannesworth Monachus Pat. 8 E. 1. m. 3. De Monacho vagabundo arrestando. de Seleby. T. R. apud Westm. xxx. die Octobris. duratur. usque ad Term. Paschae prox. futuro. Sundry Monks and Converts of the Cistercian Order, than likewise deserting their Order and Cloisters, and wand'ring abroad in secular and other habits, to the scandal of their Order, and peril of their souls; the King thereupon issued this Writ for their apprehension and punishment. REX Vicecomitibus & omnibus Ballivis & fidelibus suis, etc. salutem. Quia Pat. 8 E. 1. parsunica, m. pro certo accepimus, quod quidam Monachi et Conversi de Ordine Cisterciensi spreta professione sua ordinem illam egressi, vagantur aliquand● in habitu seculari, et aliquando in habitu Regulari per plures Comitatus nostros, in dispendium De Monachis vagabundis arrestandis. animarum suarum, et praedicti ordinis scandalum manifestum; Volentes ipsorum insolentiam reprimere, et praedicti ordinis honestati specialiter in hac parte providere, vobis districte praecipimus, quod Monachas et Conversos ordinem praedictum sic egressos, ubicumque inventi suerint in ●allivis vestris sine dilatione faciatis arrestari, prout dilectus nobis in Christo Abbas de Valle Dei vobis intimabit. & ipsos praedicto Abbati vel ejus attornato praesentes literas deferenti, simul cum literis Abbatis ejusdem jurta exigentiam ejusdem ordinis castigandos liberetis. Talem ad hoc diligentiam apponentes, quod eam merito commendare debeamus, & quod pro defectu vestri querimonia ad nos inde non perveniat. In cujus, etc. duraturas usque ad festum Natalis Domini proximo futur. Teste Rege apud Langele xuj. die Octobris. The same year the Archbishop of Canterbury by his usurped Jurisdiction suing and excommunicating the King's Bailiffs of Suthwarke in his Ecclesiastical Court for attaching the Kingstenant there in his layfee for certain trespasses against the peace, according to Law, alleging that the conusance of such causes belonged to his Ecclesiastical Court, to the prejudice of his Crown and Jurisdiction, and to their great Grievance; the King thereupon issued this memorable Writ of Prohibition to the Archbishop commanding him to desist from this prosecution of them, and to absolve them from their excommunication. REX Venerabili Patri J. Cantuar. Archiepiscopo, totius Angliae Primati, salutem. Claus. 8 E. 1. memb. 6. dorso. Pro Hugone de Digneveton, & Joh●nne de Hatton. De Prohibition. Monstraverunt nobis Hugo de Digneveton, & Johannes de Hatton Ballivi nostri de Suthwerk, quod cum ipsi nuper Alanum Punyot hominem nostrum in Laico feodo nostro in Suthwerke pro quibusdam transgressionibus per ipsum contra pacem nostram factis, ut dicitur, juxta officii sui debitum attachiassent, prout hactenus fieri consuevit, sicut ipsi parati sunt verificare coram nobis, prout Curia nostra dux erit considerandum, vos asserentes, cognitionem placitorum de hujusmodi attachiamentis ad forum Ecclesiasticum pertinere, trahitis eos in placitum in Curia Christianitatis coram vobis, et ea occasione Excommunicationis sententiam in eos fulminari fecistis, ut sic quod nostrum hactenus extitit per hujusmodi coherciones Ecclesiasticas vobis possitis usurpare, in nostri praejudicium manifestum, et dictorum Ballivorum nostrorum dampnum non modicum et gravamen. Cum igitur placita de feodalibus et libertatibus feodalium, ac rerum secularium quibuscunque personis seu dignitatibus a nobis seu progenitoribus nostris in regno nostro concessis, nostrae sint et esse consueverint jurisdictionis; Nosque parati simus si forte bos aut vestri de dictis Ballibis nostris conqueri volueritis vobis in hac parte plenam et celerem justitiam exhibere, vobis prohibemus ne per sententias aliquas aut coherciones Ecclesiasticas dictos Ballivos nostros super praemissis in causam vel placitum trahatis coram vobis in Curia Christianitatis, quia hujusmodi placita spectant ad Coronam et dignitatem nostram. Et sententias si quas in ipsos Ballivos nostros occasione praedicta promulgari feceritis, sine dilatione revocari faciatis. Teste Rege apud Westm. 28 die Maii. What forms of Recognizances the Pope's Merchants and Usurers took for moneys borrowed of them, and paid to the Pope by our Bishops for the pretended benefit of their Churches, themselves and successors, and renouncing all benefit of the Canon, Civil, or Common Law, to avoid these Obligations upon any pretext, this Recognizance of the Bishop of Norwich will ascertain us. VNiversis praesentes Literas inspecturis, Willielmus permissione divina Norwicen. Claus. 8 E. 1. m. 5. dorso. Episcopus, salutem in Domino sempiternam. Noverit universitas vestras quod licet nos recognoverimus in Cancellaria coram venerabili fratre nostro Domino R. Dei gratia Bathon. & Wellen. Episcopo, Illustris Regis Angliae Cancellario, nos teneri ex causa mutui Johanni Symmonetti, Richardo Guidicionis, & Bonrencino, Domino Waltero, & aliis eorum sociis Civibus & Mercatoribus Lucanen. in Quingentis decem & septem Marcis bonorum novorum & legalium sterlingorum, solvend. London. terminis infrascriptis, videlicet Ducentis & quinquaginta octo Marcis & dimidia in festo Purificationis beatae Mariae Virgins prox. venture. & aliis Ducentis quinquaginta & octo Marcis & dimidia in festo Nativitatis beati Johannis Baptist● proximo tunc sequente. Volentes tamen dictis Mercatoribus de dicto debito plenius caveri, promittimus supradictis Mercatoribus supradictas quingentas & decem & septem Marcas quas confitemur & in usus & utilitatem nostram & Ecclesiae nostrae esse conversas dare, solvere & numerare London. in domo eorum terminis suprascriptis. Et si, quod absit, in solutionibus praedictis vel eorum aliqua defecerimus, promittimus refundere & restaurare eisdem, vel eorum alteri omnia dampna & expensas quae & quas fecerint vel aliquis eorum fecerit, incurrerint vel incurrerit pro defectu dictae pecuniae praedictis loco & temporibus non solutae, de quibus dictis Mercatoribus vel uni eorum, vel eorum aut unius eorum procur. credi volumus per simplex verbum suum tantum sine juramento, vel alterius honere probationis. Et propter hoc obligamus nos, Ecclesiam nostram, et successores nostros, et onmia bona et catalla nostra, Ecclesiae nostrae Norwicensis, et successorum nostrorum mobilia et immobilia, Ecclesiastica et mundana, praesentia et futura, ubicunque inventa fuerint, eisdent Mercatoribus et cuilibet de Societate eorum distringenda, per Dominum Regem Angliae, et quemcunque alium de ipsius mandato, usque ad solutionem plenariam et satisfactionem omnium et singulorum praemissorum. Et renunciamus in hiis omni juris auxilio Canonici et Civilis, Constitutioni de duabus dietis editae in Concilio Generali, conventioni judicum et locorum, contradictioni lit erarum Apostolicarum, Exceptiom non mutuatae, et non numeratae nobis dictae pecuniae, et omnibus aliis exceptionibus, juribus et defensionibus quae nobis prodesse poterunt, et dictis Mercatoribus in praemissis obesse, vel aliquo praemissorum, et juri dicenti generalem renunciationem non valere. Dat. etc. apud Laneham sexto Kal. Julii. Anno Domini 1280. King Edward the same year, at the supplication of the Freers' Predicants in England, who desired to preach unto the obstinate Jews, thereby to convert them to the Christian Faith, and turn them from their ancient Errors, Blindness, and Unbelief, by his Sovereign Ecclesiastical Prerogative issued this notable Writ and Proclamation to all his Sheriff's, Bailiffs, and other Liege people, commanding them to induce the Jews in all places to resort unto, and hear these Freers' preachings, without blasphemy or disturbance, at such times and places as the Predicants should direct. REX Vicecomitibus & omnibus Ballivis & fidelibus suis, salutem. Cum dilecti Pat. 8 E. 1. m. 27. De Praedic●ndo Judaeis. See the Second Part of my Brief Demurrer, etc. p. 88 nobis in Christo Fratres de ordine Praedicatorum in Anglia, Judaeis quorum mentes vetustas erroris et persidiae obnubulat et obcaecat, praedicare proponunt Verbum Dei, quo facilius interveniente gratia Spiritus Sancti, ad fidei Catholicae converti valeant unitatem: Et ob hoc dilectus nobis in Christo Prior Provincialis ejusdem ordinis nobis supplicaverit, ut vobis demus in mandatis, Quod omnes Judaeos ubicunque locorum in Ballivis nostris conversantes efficaciter moneatis & inducatis, quod in loc●s ubi vobis, de consilio Fratrum ipsorum magis expedire videbitur, ad audiendum Verbum Dei conveniant, & illud ab eisdem Fratribus, absque tumultu, contentione, vel blasphemia, audiant diligenter & benign. Et si fortè Altissimus, velamen duritia à cordibus eorum auferens, aliquibus vel alicui ipsorum Judaeorum gratiam dederit convertendi, quod caeteri Judaei eye super hoc non impediant, nec per alios impedire procurent. Nos praedictum propositum ipsorum Fratrum attendentes pium et salubre, et precibus praedicti Prioris favorabiliter annuentes in hac parte, vobis mandamus, Quod omnes Judaeos in Ballivis vestris conversantes, ad praemissa facienda efficaciter moneatis, et eos ad hoc modis quibus melius sc●veritis inducatis, prout unicuique vestrum inspiraverit Spiritus veritatis. In cujus, etc. quamdiu Regi placuerit duratur. Teste Rege apud Winton. 2 die Januarii. What good effects this zealous pious project of the Frees Preachers, and King in pursuit thereof, produced in converting any considerable number of Jews to the Catholic Faith, I find not in our Histories or Records: But their universal banishment out of England within 8. years after, * See the First & Second Part of my Brief Demurrer to the Jews long discontinued Remitter into England. principally for their Infidelity, sufficiently manifests, that all the endeavours then used for their conversion, by drawing them to these Preachers Sermons, and the provisions made by the King for the Converts support elsewhere specified, were very successlesse. The Pope encouraged by his former Usurpations, in preferring Archbishops by his own Provisions to both our Archbishoprics, by the King's connivance, presumed this year to confer the Bishopric of Carlisle by his Papal Provision on Ralph de Ireton, as this Patent (for restoring the Temporalties to him out of the King's grace) attests. REX Militibus, liberis hominibus, & omnibus aliis tenentibus de Episcopatu Karlioli, Pat 8 E. 1. m. 10. intus. De Temporalibus Episcopatus Karlioli restitutis. salutem. Sciatis, quod cum Dominus Papa venerabilem Patrem Radulphum de Ireton quondam Priorem de Gisburne, praefecerit in Episcopum Karlioli, sicut per literas patentes ipsius Domini Papae nobis inde transmissas, nobis constat evidenter; nos fidelitatem ipsius Episcopi cepimus, et de gratia nostra reddidimus ei Temporalia Episcopatus praedicti. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Episcopo tanquam Domino vestro in omnibus quae ad Episcopatum praedictum pertinent intendentes sitis & respondentes. In cujus, etc. Teste Rege apud Seleburne, 10 die Julii. What annual Pensions the King gave and paid to Cardinals and Notaries of the Court of Rome this year, to expedite his affairs therein, these Warrants in the Liberate Roll will inform us. REX Th●saurario & Camerariis suis, salutem. Liberate de Thesauro nostro Liberate 8 E. 1. m 24. intus P●o Domino J. Sanctae Mariae in Chosmedyn. Diac. Cardinali. venerabili patri J. Sanctae Mariae in Chosmedyn. Diac. Cardinali, Centum Marcas, videl●cet, Viginti & quinque Marc. de Termino Sancti Michaelis anno regni nostri s●xto, & Quinquaginta Marcas de Terminis Paschae & Sancti Michaelis anno regni nostri septimo, & Viginti & quinque Marcas de Termino Paschae anno regni nostri oct●vo, de annuo feodo suo Quinquaginta Marcarum quod ei concessimus percipiendum ad Scaccarium praedictum. Teste Rege apud Westm. 10 die Junii. REX Thesaurario & Camerariis suis, salutem. Liberate de Thesauro nostro venerabili patri Domino O. Tusculano Episcopo singulis annis ad Scaccarium Ibid. m. 7. intus. Cedul. nostrum Paschae, Quadraginta Marcas, quas ei concessimus annuatim ad eundem Terminum percipiendas ad totam vitam suam. Teste Rege apud Dounamen 3 die Marcii. Et sunt patentes. REX Thesaurario & Camerariis suis, salutem. Liberate de Thesauro nostro Ibid. Pro Baruntino Walteri & sociis sui● Me●catoribus de Luk. Baruntino Walteri, Richardo Guidicionis, & sociis suis Mercatoribus de Luk, Quaterviginti Marcas, per manus suas liberandas dilecto Clerico nostro Magistro Berardo de Neapol. Domini Papae Notario, videlicet, Quadraginta Marcas de Termino Sancti Michaelis anno regni nostri septimo, & Quadraginta Marcas de Termino Paschae anno regni nostri octavo, de annuo feodo suo Quaterviginti Marcarum quod de nobis percipit. Teste Rege apud Bristol 23 die Aprilis. The King seizing the Goods and Chattels of the Bishop of Lincoln after his decease, restored them to the Executors of his Testament, having given security to satisfy all Debts due by him to the King on the day he deceased. QUia Magister Ricardus de Graveshend, unus Executorum Testamenti bonae memoriae Rot Fin 8. E. 1. m 18 De Executoribus ●estame●ti Lincolnien●s Episcopi. Ricardi Lincoln. Episcopi, manucepit coram Rege de satisfaciendo Regi de omnibus debitis si quae idem Episcopus Regi debuit die quo obiit; mandatum est Johanni de Berewik custodi Episcopatus Lincoln. sede vacant, quod eundem Magistrum Ricardum de omnibus bonis & catallis quae fuerunt praedicti Episcopi die quo obiit, & quae occasione mortis ejusdem capta sunt in manum Regis, plenam & liberam administr●●onem habere permittat, ad executionem Testamenti praedicti inde faciendam per manucaptionem praedictam. Teste Rege apud Londhurst 20 die Januarii. The like Writ issued for the Executors of the last Will and Testament of the Bishop of Winton, Ibid. m. 17. The King having recovered the Patronage of the Hospital of St. Nicholas by York, against the Archbishop, authorised the Sheriff of the County in his name, by advice of the Justice's Itinerant, to inquire after and present a fit Clerk thereto, to take care of the souls belonging to the Parish Church of that Hospital. REX Vicecomiti Eborum, salutem. Cum venerabilis pater W. Eborum Archiepiscopus Claus. 8 E. 1. m. 1. intus. nos rogaverit, ut ad custodiam Hospitalis Sancti Nicholai extra Eborum, cujus advocationem versus eundem Archiepiscopum nuper disrationavimus in Curia nostra coram Justiciariis nostris in eodem Comitatu, praesentari faciamus aliquem Clericum idoneum, qui de cura animarum ad Ecclesiam Parochialem ejusdem Hospitalis spectancium valeat respondere: Nos ipsius Archiepiscopi rogatui in hac parte favorabiliter annuentes, tibi praecipimus, quod per consilium Iusticiariorum nostrorum apud Eborum Itinerantium inquiras aliquem idoneum Sacerdotem, vel Clericum idoneum, qui in brevi se faciat in Sacerdotem ordinari, & ipsum praedicto Archiepiscopo nomine nostro praesentes ad custodiam Hospitalis praedicti in forma praedicta. Teste Rege apud Westm. 12 die Novembris. The King to preserve his prerogative in his free Chapels, issued this Writ to the Sheriff of Gloucester, not to permit the Bishop of Worcester, or his Officials or other Ministers, Chaplains or Clerks, to visit or exercise any ordinary Jurisdiction within the Free Chapel of Kynelye, belonging to him by reason of a Ward under age, during his Minority. REX Vicecomiti Gloucestriae salutem. Praecipimus tibi, quod non permittas Claus. 8 E. 1. m. 8. Pro Nicholao filio Radulphi. venerabilem patrem G. Wygorniae Episcopum, vel Officialem, aut alios ministros suos Capellanos, Clericos, aut alios ministros liberae Capellae de Kyneleye, infra manerium de Nyndesfeld, quod est de haereditate Nicholai filii Radulphi infra aetatem, et in custodia nostra existentis visitare, vel jurisdictionem ordinariam in eadem libera capella exercere, aut in ea aliquid contra tenorem Inquisitionis nuper de praecepto nostro super hoc per dilectum et fidelem nostrum Radulphum de Sandwyco Senescallum nostrum factae, cujus transcriptum praesentibus interclusum tibi transmittimus attemptare, set ipsam Capellam et ministros suos in eodem statu in quo fuerunt die obitus praedicti Radulphi patris praedicti Nicholai manuteneas, protegas et defendas durante custodia supradicta, juxta tenorem inquisitionis praedicto: et hoc nullo modo omittas. Teste Rege apud Westm. xxii die Maii. The King also to defend the rights and privileges of his Free Chapels in England, against the Bishop's visitations, excommunications, and encroachments, constituted a General Proctor for that purpose by this Patent, entered in the Roll of Gascoigne, giving him authority to defend the same in all places upon all occasions in his name and right, and to prosecute such as invaded their persons or rights in any kind. REX omnibus Ballivis, etc. salutem. In omnibus causis et negociis liberas Rot Vasconiae 8 E. 1. m. 5. intus. Procuratorium pro Capellis Regiis. Capellas nostras in Regno Angliae constitutas ubicumque, et coram quibuscumque personis contingentibus, dilectum Clericum nostrum Radulphum de Merlawe nostrum procuratorem facimus, constituimus, ac eciam ordinamus; Dantes eidem potestatem specialem nomine nostro agendi, defendendi, ac etiam prosequendi jura et libertates nostras in Capellis praedictis, et earum pertinenciis, tam in rebus quam in personis, prout juri et honestati Regiae videbitur convenire; Appellandi eciam, appellaciones prosequendi, et omnia alia et singula faciendi quae ad conservacionem et tuitionem jurium et libertatum hujusmodi pertinere noscuntur. Ratum & firmum habituri quicquid dictus Radulphus quibuscunque diebus & locis nomine nostro in praemissis omnibus & singulis duxerit faci●●dum. Haec omnibus quorum interest tenore praesentium intimamus. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. primo die Decembris. How the Pope's Delegates and Bishops encroached Jurisdiction in temporal matters, suits, causes, by awards in suits between themselves, wherein they submitting themselves to the Popes and Bishops Censures if they violated them, this award made by the Pope's Delegates between the Prior of Lenton, and the Dean and Chapter of Litchfield, will inform us. MEmorandum quod cum inter Religiosos viros Priorem & Conventum de Lenton Claus. 8 E. 1. Cedula. m. 11. dorso. Cluniacensis ordinis ex parte una, & venerabiles viros Decanum & Capitulum Ecclesiae Licheffeldensis ex altera, super quibusdam Decimis sitis in parochia de Bathekwell & de Hop. & de Tydeswell, & super quadam spoliacione earundem facta vi armata, & super quadam Compositione super eisdem inita, orta fuisset materia quaestionis; Tandem amicis communibus intervenientibus, videlicet Domino Antonio Bek Archidiacono Dunelmensi, & Magistro Thoma Bek Archidiacono Dorsetensi lis inter partes memoratas in hunc modum conquievit; videlicet, quod Compositio facta inter partes per fratrem Walterum quondam Gardianum fratrum Minorum Leycestriae, & Dominum Adam quondam Archidiaconum Cestriae in omnibus suis articulis inviolabiliter imperpetuum observetur. Which is recited at large Ibid. m. 11. dorso. In which composition there was this agreement and award made in case of violation. IN Nomine Domini Amen. Pateat universis, etc. Quod Compositio per discretos viros Magistrum Adam de Stafford quondam Archidiaconum Cestriae, & fratrem Claus. 8 E. 1. m. 11. dorso. De Compositione inter Priorem & Conventum de Lenton, & Decanum & Capitulum Ecclesiae Lichseldensis. Walterum quondam Gardianum fratrum Minorum Lenton. judices a sede apostolica delegatos, et auctoritate ejusdem Sedis super praedictis Decimis quondam inita et ordinata in suo robore inviolabiliter perpetuis temporibus observetur super Decimis de quibus contentio erat inter parts, eisdem Decano et Capitulo silencium perpetuum imponentes, easdem adjudicantes dictis Priori et Conventui de Lenton. et quod dicti Religiosi dent et solvant dictis Decano et Capitulo Lechfeldensi inter festum beati Cedde Episcopi et Confessoris, Anno Domini M. CC. septuagesima nono in Ecclesia Cathedrali Lechfeldiae sexaginta et quindecim marcas, etc. quod extunc teneantur dicti Religiosi praedictis Decano & Capitulo Lechfeld in mille Marcis bonorum & legalium sterlingorum nomine interesse solvendis. Ad quas mille marcas fideliter persolve●das, si in praedictis vel in aliquo praedictorum defecerint ut praemittitur, dictus Prior & procurator ipsius Proris & Conventus de Lenton. se obligaverunt bona fide & stipulacione solempni praedictis Decano & Capitulo Lechfeld. subjictentes se et omnia bona sua habita et habenda in Coventrensi et Lechfeldensi Diocesi cohercioni et districtioni Domini Coventrensis et Lechfeldensis Episcopi qui pro tempore fuerit, ut ipse sine strepitu judiciali possit eos compellere ad solucionem dictarum mille marcarum si in praemissis defecerint, vel aliquo praemissorum, per sequestracionem omnium bonorum suorum in dicta Diocaesi existentium, et alia censura qua sibi viderit expedire, non obstantibus aliquibus privilegiis vel exemptionibus sibi vel ordini suo indultis vel indulgendis. Et praedictus Prior & Procurator ipsius Prioris & Conventus de Lenton. promiserunt bona fide et fideliter se obliga verunt, quod omnia & singula supradicta procurabunt pro posse suo per Abbatem suum Cluniacensem approbari, et etiam per literas ejus patentes harum seriem continentes realiter confirmari, etc. Similiter praedictus Decanus & Capitulum Ecclesiae Lechfeldensis haec omnia supradicta omologabunt, approbabunt, & per literas suas patentes harum seriem continentes realiter confirmabunt. Promiserunt etiam dicti Procuratores Decani et Capituli Lechfeld bona fide et se firmiter obligaverunt, quod omnia & singula supradicta procurabunt pro posse suo per Episcopum suum approbari, & eciam ex certa sciencia confirmari de confirmacione Archiepiscopi Cantuariae, & Romani Pontificis, etc. Submiserun● eciam se dictus Prior & procurator ipsius Prioris & Conventus de Lenton. & procuratores praedictorum Decani & Capituli Lichefeld. ex certa scientia non per errorem cohercioni et districtioni dicti Cantuariensis Archiepiscopi, vel ejus Officialis qui pro tempore fuerit, ut quaecunque illorum pars, si qua (quod absit) per partem in aliquo venientem contra praedicta, vel aliquod praedictorum in aliquo venientem, sine strepitu judiciali, et absque alicujus probacionis onere, hortantium scripto viso possit compellere ad observacionem omnium et singulorum praedictorum, et ad paenam si eam aliqualiter committi contingat plene persolvendam censura qua sibi videbitur expedire. (Thus our Bishops and Archbishops encroached and enlarged their Ecclesiastical power and Jurisdictions by such awards and submissions.) Ordinaverunt eciam Ordinatores saepedicti, quod procuratorium Decani & Capituli Lechefeld. sub magno sigillo eorundem penes praedictos Priorem & Conventum de Lenton. resideat, & vice versa quod procuratorium praedictorum Prioris & Conventus de Lenton. penes Decanum & Capitulum Ecclesiae Lechefeld▪ remaneat. Et dictus Prior & procurator ipsius Prioris & Conventus de Lenton. & supradicti procuratores Decani & Capituli Lechefeld express renuncia verunt in his scriptis beneficio restitutionis in integrum, et omni juris auxilio Canonici et Civilis, et quibuscunque privilegiis et literis a sede apostolica alterutri parti concessis et concedendis, impetratis et impetrandis, litibus motis et movendis, sentenciis diffinitivis et interloquitoriis, et aliis juribus et exceptionibus quibuscunque, per quae supradicta vel aliquod praedictorum possent revocari, vel aliquatenus infringi. Et nos procuratores partium praedictarum omnia et singula supradicta ratificavimus, approbavimus, et eciam omologabimus. In quorum omnium & singulorum praemissorum testimonium nos dicti Arbitratores, Ordinatores, seu amicabiles Compositores sigilla nostra huic scripto, una cum sigillis procuratorum dictarum partium apposuimus, decernentes sigilla partium autentica huic scripto apponenda. Acta sunt haec apud Winton. in Crastino Circumcisionis Domini M. CC. septuagesimo nono. The Mayor, Peers, and Commonalty of Bayon in Gascoigne having offered a Rot. Vascon. 8 E. 1. m. 9 intus. De compromisso facto super contentionibus & discordiis motis inter Episc. Baionensem & Major. Centumque pares & to●am Communitatem ●aion. great injury and affront to their Bishop, (in cutting off his Officials hand judicially, and banishing him the City) for which they were excommunicated and interdicted by the Pope; King Edward the 1. enjoined the Mayor and 100 Peers this penance by his Regal authority: which done, he ordered the Bishop to absolve them from their Excommunication and Interdict. IN nomine Domini Amen. Quia multae circumstanciae facti atrocitatem habent merito mitigare: Nos Edwardus Dei gratia REX Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, à venerabili patre Domino eâdem gratia Baionensi Episcopo ex parte una, & Majore, Centumque Paribus, ac tota Communitate Baion. ex alterâ, super contencionibus, quaestionibus, & discordiis inter eos motis, in nes arbitrandi, ordinandi, faciendi, ●diffiniend▪ altè & bassè non servato eciam juris ordine potestate translata, prout in compromisso super hiis facto plemùs continetur ex bono & aequo, acts et processu diligenter exam. natis, pensatis undique personarum, rerum & negoc. orum conditionibus universis, arbitramur, diffinimus, statuimus, ordinamus, laudamus, et dicimus, quod pro injuriis Deo, Ecclesiae, et praedicto Episcopo irrogatis, Major et alii praedicti qui praesentes judicio consenseiunt per quod Mamaldus de Abys manum habuit mutilatam, videlicet Cen●um pares, (Arnaldo de P●lyne, & Johanne de Castro Jelosio qui praefato Judicio reclamabant duntaxat exceptis) die Nativitatis beatae Mariae Virgins processionem sollempniter saciant a demo Communitatis praedictae incipientes, et usque ad majus altare Cathedralis Ecclesiae precedentes, quilibet eorum in sola tunica sine corregia et coyfa, cum uno cereo, ad minus unius librae cerae accenso, Cereosque ipsos ad altare praedictum cum devotiene offerant et dimittant, et per Episcopum istius rei causa in Ecclesia ipsa populo puplice exponatur; et quod Mayor, centumque Pares, et qui judicio interfuerunt et concesserunt, Maynaldo de Abys ad sustentacionem suam perpetuam contribuunt ducentas libras Burdegalenses ad Natale Domini, & ad festum Nativitatis Sancti Johannis Baptistae proximo sequens pro aequalibus portionibus solvendas: Et ne qui sine culpa fuerint poena percellat; volumus & mandamus, quod cum res urgeat, Senescallus noster aut Ballivus de his qui Judicio praedicto * consenserunt. concesserunt aut interfu●runt inquirendi liberam habeant potestatem. Praedictum verò Maynaldum per sentenciam bannitum ad Civitatem ipsam per nostrum dictum seu diffinitionem restituimus. Arbitramur insuper, diffinimus, statuimus, ordinamus, laudamus & dicimus, quod Major, Centum pares, & Communitas memorati praedicto Episcepo dent et solvant Quingentas libras sterlingorum citra festum Sancti Martini in yeme. Et quia in hujusmodi Collectis aliquando pauperes indebitè gravantur; praecipimus, quod Senescallus noster aut Ballivus videat ne nimis onerentur, nec praetextu istius pecuniae collecta majoris pecuniae fiat. Volumus eciam & praecipimus, ut procuratores partium aut partes ipsae coram nobis praesentes hoc nostrum arbitrium, diffinitionem, statutum, ordinationem, laudum & dictum, statim per suam scripturam omologent & acceptent. Reservamus itaque nobis specialiter potestatem hoc nostrum arbitrium, diffinitionem, statutum, ordinationem, laudum & dictum corrigendi, declarandi, & interpretandi, alias semel aut pluries prout nobis videbitur expedire. Et in hiis omnibus reservamus Nobis Regalem potestatem et dominicam emendas capiendi pro libito nostro cum nobis placuerit, quatinus praedicta delicta nostram Regiam potestatem offenderint seu dominicam. Nos vero Robertus Dei gratia Bathoniensis & Wellensis Episcopus à partibus praedictis arbiter, concorditer similiter electus, in hiis si quae sint quae jure refragante non possunt cadere in personam Domini Regis prout in forma compromissi plenius continetur, sentencias excommunicacionis et interdicti in praedictos Majorem. Centum Pares, et Communitatem praedictam latas arbitramur, ordinamus, diffinimus, et dicimus per. Baionensem Episcopum revocandas, et petentes ab eodem absolutionis beneficium ex dicta cansa fine difficultatis obstaculo fore absolvendos. Actum & datum in palatio nostro Regali Tercio die Junii, Anno Domini M. CC. octogesimo primo. Et triplicantur. Some of the King's Subjects within the Bishopric of Again in Gascoigne, seizing, substracting the Bishop's Tithes, and invading his Subjects persons and goods; the King upon the Bishop's complaint issued this Writ to his Seneschal to do them right, and restore their Tithes. REX dilectis suis universis Senescallis, Judicibus, Ballivis, Castellanis, caeterisque Ministris in Episcopatu Agenensi constitutis, & qui pro tempore fuerint, salutem. Pot Vasco●iae, 8 E. 1. in 11. intus. De Agenensi Episcopo & subditis suis, Licet venerabilis pater Arnaldus Dei gratia Agenensis Episcopus in servicio suo existat, invenit tamen, ut asserit, qui in decimis suis abjuratis et incursis, et possessionibus aliisque bonis suis et subditorum suorum impedimentum praestare non formidant, personas invadendo, decim as et bona ●ccupando et diripiendo. Cumque Senescallus noster Agenensis ex debito juramenti praestiti eidem Episcopo & soc●is suis ad tuitionem personarum, Decimarum et bonorum tenetur; Vobis districtè praecipiendo mandamus, quatinus alcer alterum non expectans dictos Episcopum et subditos quos sub custodia nostra et protectione suscipimus, in personis et bonis defensionis subsidio assistatis, Decimasque incursas possessas et abjuratas habere plane et libere faciatis, absque strepitu judicii, et de plano, et ipse eorumque Procuratores et Collectores Decimarum ipsarum faciatis plena et pacifica possessione gaudere, salvo in omnibus jure nostro, et etiam alieno; contradictores et rebelles si quos inveneritis, prout melius expedire videritis compescendo. Praecaventes, quod si quid de. Decimis alienatis, possessis et incursis reptum, invasum sen occupatum fuerit, eisdem Episcopo et subditis, vel eorum mandaiis plenam restitutionem fieri faciatis. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 22 die Novembris. A Bishop and Chapter in Aquitan being rebellious against the King, he gave this order to his Senefcal to proceed against them in the Court of the King of France. REX dilecto, etc. Johanni de Greilly Senescallo suo in Ducatu Aquitaniae, salutem. Rot. Vascon. 8 E. 1. m. 4. dorso De controversiis inter Regem & Episcopum & Capitulum Vasatensem. Super controversiis pendentibus in Curia Franciae inter nos & Episcopum & Capitulum Vasatense ex altera, volumus & mandamus, pro eo quod Episcopus et Capitulum praedict. nobis rebelles fuerunt, quod in eisdem per viam litis et judici● ulterius procedatur, si id ad nostrum commodum, et ad eorundem Episcopi et Capituli fatigationem sore videritis opportunum. Quod si ob aliquas causas utile fore non videritis, mittimus vobis literas nostras Domino Regi Franciae dirigendas, negotia praedicta tangentes ut petistis, quas eidem porrigere poteritis, s●●d videritis expedire. Alioquin custodiatis eas nobis cum opportunè poteritis remittendas. Dat. apud Cestriam 8 die Junii. The Dean and Chapter of Cluon (Clon) in Ireland, upon the death of their Bishop, having sent a Messenger to the King to desire his licence to elect a new Bishop, who died by the way, whereupon they elected a Bishop without a licence, to the King's manifest prejudice; the King notwithstanding out of his special grace, putting them to a Fine for this contempt, was pleased to confirm their election, if it should be Canonically confirmed; the Bishop, Dean and Chapter giving security under their Letters Patents and Seals, that this grace of his should not prejudice him or his Heirs, nor be drawn into custom for the future, by this Writ. REX dilecto & fideli suo Roberto de Vfford Justice. suo Hiberniae, vel ejus locum Claus. 8 E. 1. m. 8. intus. Pro Decano & Capitulo Cluon. in Hibernia. tenenti, salutem. Veniens ad nos frater Gilbertus Monachus de Innocentia juxta Adlon, nobis dedit intelligi, quod cum Decanus & Capitulum Cluon. nuper ratione vacationis Episcopatus Cluon. per mortem fratris Thomae nuper Episcopi ejusdem loci, quendam Nuncium cum literis Capituli sui patentibus, pro licentia alium eligendi in Episcopum a nobis optinenda, ad nos destinassent; Et idem Nuncius inveniendo ad nos viam universae carnis sit ingressus, iidem Decanus et Capitulum licentia a nobis non optenta, quendam fratrem de ordine Minorum in Episcopatum loci praedicti jam elegerunt, in nostri praejudicium manifestum. Quia vero dictis Decano & Capitulo gratiam in hac parte facere volumus specialem; Vobis mandamus, quod accepto ab eisoem Decano et Capitulo rationabil● fine ad opus nostrum, pro eo quod hujusmodi electionem fecerunt licentia a nobis super hoc prius non optenta, electioni praedictae Regium assensum loco nostri adhibeatis hac vice de gratia nostra praedicta. Et quia laboribus & expensis electi praedicti, charitatis intu●tu parcere volumus in hac parte, vobis mandamus, quod si contingat eundem electum in Episcopum loci praedicti canonicè confirmari, tunc recepta ab eodem electo nomine nostro fidelitate nobis in casu isto debita, Temporalia Episcopatus praedicti liberetis. Receptis tamen pr●us literis patentibus sigillo suo, necnon et sigillo Capituli Cluon. apud●angell ●angell. 20 die Julii. The Prior and Covent of the Mount of the Apostles in Lu●eth in Ireland, having elected an Abbot without the King's precedent licence, and petitioning the King to confirm him; he thereupon out of his special grace, considering the poverty of the Abbey, and willing to spare their expenses and travel, commanded his Chief Justice to put them to a Fine for their contempt, and then to confirm the election, and restore his Temporalties, after Fealty made to the King, and security given by Letters Patents under the Seals of the Abbot and Covent, that this his special grace to them should not afterwards be drawn into consequence or example, to the prejudice or disinheritance of him or his Heirs. REX dilecto & fideli suo Roberto de Vfford Justiciario si●● Hiberniae, vel ejus Pat. 8 E. 1. m. 8. intus. Pro Priore & Conventu domus de Monte Apostolorum de Luneth in Hibernia. locum tenenti, salutem. Cum Prior & Conventus Domus de Monte Apostolorum de Luneth in Hibernia ratione vacationis Domus illius per cessionem fratris Johannis quondam Abbatis ejusdem Domus, fratrem Johannem de Cnok Canonicum in Abbatem loci illius, licentia a nobis super hoc prius non petita, eligerint, et nobis per literas Capituli sui patentes supplicaverint, ut electioni illi Regium assensum adhibere dignemur. Nos licet hujusmodi electionem in nostri praejudicium fecerint, compatientes tamen statui Domus praedictae quae valde (ut dicitur) est exhilis, et dictis Priori et Conventui gratiam facere volentes in hac parte specialem; Vobis mandamus, quod accepto ab eisdem Priore et Conventu rationabili fine ad opus nostrum, pro eo quod hujusmodi electionem fecerunt licentia super hoc a nobis prius non optenta, electioni praedictae Regium assensum loco nostri adhibeatis hac vice de gratia nostra praedicta. Et quia laboribus & expensis electi praedicti, charitatis intuitu parcere volumus in hac parte, vobis mandamus, quod si contingat eundem electum in Abbatem loci praedicti canonicè confirmari, tunc recepta ab eodem electo nomine nostro fidelitate nobis in casu isto debita, Temporalia Abbatiae illius liberetis. Receptis tamen prius literis patentibus sigillo suo, necnon et sigillo Capituli praedicti signatis, quod haec gratia nostra quam eidem electo ad praesens ex mera voluntate nostra conces●imus, nobis vel haer●dibus nostris non cedat in praejudicium vel exhaeredationem, s●u trahatur in consuetudinem vel consequentiam temporis futuris. In cujus, etc. Teste ut supra. The Archbishop of Canterbury and his Suffragans intending to hold a Council or Convocation at London this year, the King being jealous by their late forecited Canons and proceedings in the Council of * H●rep. 233, to 237. Reading, that they would presume to enact something therein against his Crown and Dignity, issued this Patent and Commission to two of his Officers to repair to them, and appeal against such their Constitutions and proceedings. REX Venerabili in Christo Patri J. Cantuar. Archiepiscopo, totius Angliae Pat. 8 E 1. m. 10. intus. De Militibus missis Archiepiscopo Cantuar. & aliis Episcopis ad appellandum pro Rege. Primati, et omnibus Episcopis et aliis Praelatis, et absentium Procuratoribus London. conventuris, salutem. Dilectos & fideles nostros Rogerum Extraneum, & Hugonem filium Ottonis Seneschallum Hospitii nostri, ad vos duximus transmittendos, ad appellandum pro nobis, ne in Concilio seu Congregatione nuper apud London. convocata, contra Coronam et Dignitatem nostram aliqua statuere praesumatis. In cujus, etc. Teste Rege apud Wynton. 6 die Januarii, anno regni nostri octavo. Whereupon it seems the Archbishop and Bishops put off and adjourned their Council, and designed Constitutions, for that time. The next year (Anno 9 E. 1.) this Archbishop held a Council at Lambeth, with his Suffragans, of which * Hist. Angliae p. 9 Mat Parker Antiqui●at. Eccles Brit p. 198 Spe●manni Concilia Tom. 2 p. 328. Tohan. Bal●cus Scriptor. Brit. Cent 4. c 64. Thomas Walsingham and others tender us this account: Frater Johannes Peckham Cantuariensis Archicpisc●pus, ne nihil fecisse videretur, convocat Concilium apud Lambheth, in quo non Evangelii regni Dei praedicationem im●osuit, sed Constitutiones Othonis & Octoboni quondam Legatorum in Anglia innovans, jussit eas ab omnibus observari. Praetereae leges Ecclesiasticae sexdecem xovas condidit, quae inter provinciales Constitutiones continentur. The King suspecting the Archbishops and Bishop's loyalty and proceedings in this their Council, (summoned as it seems without his Royal Writ, by the Archbishop's authority.) sent this memorable Writ to them, strictly commanding them upon their Oaths of Fealty they had all taken, to be faithful to him, and defend his Crown and Regal dignity in all things to their power; to observe this their Oath therein with all diligence; and not to act, agitate, or assent to any thing against him, or the ancient Rights of the Crown, enjoyed by his Progenitors, under pain of losing all their Temporalties. REX Venerabilibus in Christo Patribus J. eadem gratia Cantuariensi Archiepiscopo, Pat. 9 E. 1. m. 6. intus. De Inhibitione ne Episcopi & alii Praelati, etc. aliquid statuant in praejudicium Regis, etc. totius Angliae Primati, et omnibus Episcopis et aliis Praelatis in instanti Concilio de Lambeth conventuris, salutem. Vincnlo juramenti nobis esiis (ut nostis) astricti, quo nobis in omnibus ad Coronam et Dignitatem nostram spectantibus, omnem quam poteritis fidelitatem observare debetis. Quapropter vobis mandamus in fide et fidelitate quibus nobis tenemini firmiter injungentes, quod ad defensionem et conservationem jurium nostrorum et Regni nostri, omnem quam poteritis diligentiam adhibere curetis; et sub vinculo juramenti memorati, et poena amissionis Temporalium quae de nobis tenetis, vobis omnibus et signlis firmiter inhibemus, ne in praejudicium nostri, vel ejusdem Regni in Concilio nunc apud Lambeth convocato, nec etiam contra nos, vel jura nostra, quibus praedecessores nostri Reges Angliae et nos ex antiqua et approbata consuetudine usi sumus, procurare vel attemptare aliqua praesumatis, aut etiam alicui hujusmodi procurare seu statuere volenti, assensum praebeatis, sic ergo vos habeatis in hac parte, quod vos debeamus potius specialiter commendare, quam de contrariis, quod absit, increpare. Teste Rege apud Lyndhurst 18 die Septembris. How far this Papal perfidious Archbishop and his Suffragans, were from obeying this Royal mandate, according to their Oaths and bounden duties, will most evidently appear by the Prologue to their Canons and Constitutions made therein, wherein they highly extol that Archtraitor Thomas Becket, as a most glorious Martyr, for opposing the ancient Rights of the Crown and Kingdom, as inconsistent with the Churches pretended Liberties; and revived, confirmed the Constitutions of Archbishop Boniface and his Suffragans, (against which the * See Tom. 2. p. 983, 990, 991. King had solemnly appealed to the Pope, as prejudicial to the Rights, Prerogative, Customs, Liberties of his Crown and Kingdom) by several Canons made therein, and the Excommunications republished in it; but more especially by the Archbishop's insolent Epistle to the King, in answer to this his Royal Inhibition and Mandate sent unto them; the most of which Constitutions I shall here present you with at large. * Johannes de Aton Constitutiones Provinciales, f. 126, to 130. Spelmanni Concilia Tom. 2. p. 328, to 341. Constitutiones Fratris Johannis de Peckham Cantuariensis Archiepiscopi, editae apud Lambheth Anno Domini 1281. & Regni Regis Edwardi primi 9 A B exordio nascentis Ecclesiae Christianae, orthodoxi patres, retroactis temporibus, errorum laqueis, morum corruptionibus, adversitatum molestiis, Conciliorum tractatibus obviarunt: In eis siquidem sapientes se mutuò exacunnt, & congregati sancti viri Christi Domini sensum & consilium faciliter impetrarunt, qui se spondet talibus sui nominis honorem zelantibus medium affuturum. Sanctorum Patrum igitur vestigiis inhaerentes, jurisque authoritate compulsi, ac necessitate multiplici Ecclesiae perurgente, nos Frater Johannes, permissione divina Cantuariensis Archiepiscopus, totius Angliae Primas, cupientes praesentibus incommodis obviare, sperantesque Christi patrocinante gratia, ad hoc nos posse proficere, cum Fratrum ac Coepiscopo●um nostrorum, ac caeterorum provinciae nostrae Praelatorum assistentia effieaci, de prudentum virorum consilio, hoc sacrum Concilium mandavimus convocari; (by his own authority, without the King's special Writ.) Intendentes praevia Spiritus Sancti gratia, opere, & confilio, transgressores Canonum corrigere; quaedam etiam olim salubriter edita, non tamen satis moribus ●tentium comprobata, recentia stabilire; & contra novellas quasdam tergiversationes, quas in furno sulphureo non cessat abyssi puteus exhalare, novis quibusdam remediis occurrere, ut valemus, in quo obtrectatorum dentes minimè formi●amus. Quoniam et si res divinae tanquam perfectissimae in certis consistant finibus, humani tamen juris conditionem in infinitum currere cogit necessitas manifesta. Contemptum autem Canonum immane esse piaculum, utriusque docet pagina Testamenti. Decretis enim Apostolicis, & Conciliorum diffinitionibus obsistentes, a sanctae matris Ecclesiae meritis sunt praecisi; utpote quos Rhomphaea Mosaica pleclet sententia capitali, & sapientia incarnata illos, qui Ecclesiam non audiunt, Ethnicis & Publicanis similes esse decrevit, ac contemptum * The Argument holds not from divine to human, from Apostolical to Papal or Prelatical authority and Constitutions. authoritatis Apostolicae in contemptum Patris omnium redundare. Quippe quos legum suarum Petrus ligat vinculis, in summi & coelestis Imperatoris palatio sunt ligati. E contra tamen quosdam frivole de Christiani nominis titulo gloriantes, tam Clericos quam Laicos, quotidianis angustiis experimur jugum abjicere, et Apostolicos sanctiones arrogantia Diabollca conculcare, illius † Note how they extol this Arch traitor and oppugner of Regal authority. gloriosi Martyris Thomae Patriarchae nostri immemores, qui se pro hujusmodi juribus defendendis murum opposuit, pro ipsis primum sustinens exilium, et postea passionem. Lateranensis igitur Co●cilii authoritate praemoniti, faciemus Canonicas regulas revocari. Et quia Lugdunense Concilium ultimo celebratum, eo enormius, quo recentius infringitur; ne quis posset se in temeritate hujusmodi per ignorantiam excusare, ipsum volumu● in principio recenseri; non solum ut omnibus innotescat, verum etiam, ut si quid in ipso videatur intolerabile istius regionis consuetudini, quae in multis ab omnibus aliis est distincta, circa illud temperamentum Apostolicae clementiae humiliter imploretur. Quoniam (sacro testante Eloquio) melior est obedientia victima; & quia peccatum ariolandi est repugnare; & quia scelus Idolatriae nolle acquiescere. Hanc enim inobedientiam credimus esse causam mutationis utrinsque parietis Ecclesiae Anglicanae. Secundò, Constitutiones (sanctae memoriae) Domini Ottoboni eo legi faciemus reverentius, quo ipse in eisdem Statutis suis hoc mandavit fieri hujusmodi per singulos annos ab Archiepiscopis, Episcopis in Synodis suis de verb● ad verbum, postea ad honorem Apostolicum sublimatur. Tertio vero recitari volumus Concilium de Lameheth, (summoned against * See Here Tom 2. p. 890, 891, 983, 990, 991. King Henry the 3d. his express Writ and Prohibition, who appealed to the Pope against the Antimonarchical Constitutions made therein, as contrary to his Prerogative, Crown, Dignity, the Laws, Customs of the Realm, and people's Liberties, yet here revived) quod (sanctae memoriae) praedecessor noster Bonifacius cum Fratribus & Coepiscopis sui temporis noscitur salubriter edidisse; ut circa ipsum, quod dicitur, fuisse appellatione * By the King's appeal against it. suspensum, qualiter procedi debeat, videatur. Ultimo vero adjicimus quae nobis videntur necessario ordinanda. De Sacramento Eucharistiae. Altissimus de terra assumpti corporis creavit humani generis medicinam in septem vasculis repositam, quae sunt septem Ecclesiae Sacramenta; quae à plerisque non cum condigna tractari reverentia, nec cum debita diligentia dispensari fide didicimus oculata. In hiis igitur praesens correctio sumat exordium, & praecipuè circa corporis & sanguinis Domini Sacramentum, quod est Sacramentum & Sacramenti sacrificum sanctificans manducantes, & sacrificium oblatione sua universis tam vivis quam defunctis proficiens, a By Popish Priests, but never by Christ or his Apostles. pro quorum suffragiis immolatur. Multos igitur esse numero & paucos merito Domini Sacerdotes quotidianis scandalis experimur; inter quorum dam●abiles acidias, hanc plangimu● praecipuè, quod ad hoc ipsum Eucharistiae Sacramentum se irreverentes exhibent supra modum, quod et execratis linguis conficiunt, contemptibiliter custodiunt, et reponunt, et ipsum tanto tempore negligunt immutatum, donec b Therefore not the very body of Christ born of the Virgin Mary, now incorruptible, 1 Cor. 15. 42, 53 54. Rom. 6. 11. Acts 2. 27, 31. corrumpantur species continentes, ut salutis author qui in●●nito amore se in viaticum dedit Ecclesiae, pro tantae irreverentiae injuria offendatur. In cujus remedium discriminis, statuimus, ut quilibet Sacerdos, quem canonica necessitas non excusat, conficiat omni Ebdomada saltem semel, & ut in qualibet Ecclesia Parochiali fiat Tabernaculum cum clausura decens & honestum, secundum curae magnitudinem & Ecclesiae facultates, in quo ipsum corpus Domini in pyxide pulcherrima & linei● tegumentis, sed nullatenus in loculo propter confractionis devitandum periculum, collocetur; quod in omni Dominico praecipimus renovari. c Guilford Lyndewode Provincialis l. 3. De Celebratione Missarum, f. 167, 168. d Guil. Lyndewode Provincialis l. 1 De Summa Trinitate, f. 6, 7. In elevatione vero ipsi●s corporis Domini pulsentur Campanae in uno latere, ut populares, quibus celebrationi Missarum non vacat quotidiè interesse, ubicunque fuerint, seu in agris, seu in domibus, flectant genua, indulgentias concessas à pluribus Episcopis habituri. Sacerdotes autem, in custodia Eucharistiae negligentes, puniri praecipimus, secundum regulas Concilii generalis, (Capitulo statuimus) & gravius, si negligentia perseveret. Circa deportationem vero Eucharistiae ad aegros, se●vetur honestas aliàs & alibi constituta. ᵈ Attendant insuper Sacerdotes, quod ●um Communionem sacram porrigant, simplicibus Paschali t●mpore vel alio, sollicite eos instruant sub panis specie, simul eis dari corpus et sanguinem Domini, immo Christum integrum vivum et verum. qui totus est in specie Sacramenti. Doceant etiam eos illud quod ipsis eisdam temporibus in calice propinatur sacramentum non esse, sed vinum purum eis hauriendum traditum, ut facilius sacrum corpus gluciant quod perceperunt. * Against Christ's express precept, & his & the Apostles practise, Mat. 26. 27, 28. Mar. 14. 23, 24. Lu. 22. 17, 20. 1 Cor. 10. 16. 21. c. 11. 25. to 30 John 6. 53, to 57 Solis enim celebrantibus sanguinem sub specie vini consecrati sumere in hujusmodi minoribus Ecclesiis est concessum. Instruant etiam eosdem sumptum ore Sacramentum non nimis dentibus comminuere, sed tritum modicè sorbere perfectè, ne particula aliqua eveniat in dentium intersticiis, vel alibiremaneret. Parochiales insuper Sacerdotes caveant diligenter, ne alicui dent corpus Domini, nisi prius constet eis ipsum fuisse confessum testimonio vel judicio fidedigno, & hujusmodi certificationis onus ipsius susceptoris imponimus Sacramento, qui habet ea quae salutis suae sunt necessaria procurare. * Guilford Lyndewode Provincialis l. 3. De Sepulturis, f. 134. b. Nullus ergo sacram Communionem praebeat Parochiano alterius Sacerdotis sine ipsius licentia manifesta, quam ordinationem non intendimus ad peregrinantes extendere, nec necessitatis casui derogare. Thus did they pervert Christ's institution in all particulars by this Constitution. De Annalibus celebrandis & Anniversariis. Sacerdotes insuper caveant universi, ne * Guil. Lyndewode Ptovinc. l. 3 De Celebratione Missarum, f. 165. Missarum peculiarium seu familiarium se celebrationi obligent, quo minus valeant Canonico officio commissam sibi Ecclesiam officiare, ut tenentur. Nec praesumat aliquis Annalia celebranda sulcipere, nisi pro defuncto celebret quotidie, vel procuret specialiter celebrari. Nullus insuper plura recipiat Annalia celebranda, quam habet socios celebrantes; illo casu excepto, in quo procurans suffragia fi●ri pro defuncto consentit expressè, defuncti memoriam alibi vel aliis copulari. * A good Argument against Pluralities. Nec credat celebrans se dicendo Missam unam posse satisfacere pro duobus, pro quo utroque promisit specialiter & insolidum celebrare. Licet enim dicat de con. di. v. c. non mediocriter Capitulum, quod licet minus accipitur cum Missa una pro cunctis dicitur, quam si pro uno quolibet ipsorum una diceretur. Loquitur tamen de hiis Missis, quae anxiato corde dicuntur. Absitenim, ne à quodam Catholico credatur tantum intentione prodesse Missam unam devotè celebratam mille hominibus, pro quibus forsan dicitur, quantum si mille Missae pro eis devotione consimili canerentur. Licet ipsum Sacrificium, quod est Christus, sit infinitae virtutis, non tamen in Sacramento vel Sacrificio in suae immensitatis summa plenitudine operatur; alioquin pro uno mortuo nunquam oporteret nisi unam Missam dicere. Operatur enim in hujusmodi ministeriis distributione certa suae plenitudinis, quam ipse eisdem lege infallibili alligat illos qui pro Annalibus seu Anniversariis celebrandis stipendia receperunt, nec ex certa malitia seu acidia satisfaciunt, ut tenentur, monemus, ut omissa suppleant, & ad plenum satisfaciant in futurum. Et quandocunque id fecerint, fructus taliter perceptorum pro Annalibus eorum quae eis talia contulerint erogent pauperibus, ant si ●trumque istorum spontè neglexerint, sicut fraudatores fidelium ab Ordinariis suis asperè corrigantur. I pretermit the Constitutions De Baptismo & ejus effectu, De Sacramento Confirmationis, & Ne Quinque Ordines simul conferantur. I shall insert that De Confession, worthy observation in sundry respects, discovering the abuses of Popish Confessions, Confessors, absolutions, and the pride of Bishops to advance their Episcopal authority over Priests as well as Laymen. * Guil. Lyndewode, Provincialis, l. 5. De paenitentiis & Remissionibus f. 243. 244. Sacramentum Poenitentiae naufragantium remedium singular, per quorundam insipientiam Sacerdotum debito caret fructu; & qui credit à fluctibus emergere, perniciosius in damnationis pelagum demergitur, dum de facto absolvunt plurimi, quos de jure absolvere nequeunt, vivificantes, ut ait Propheta, propter pugillum ordei & fragmentum panis, animas quae non vivunt, utpote absolventes de facto, excommunicatos de jure, et praecipue ab Oxoniensi Concilio propter laesionem seu perturbationem Ecclesiasticae libertatis, vel propter consimilia scelera in eodem Concilio simili poena damnata, seu Decimas, seu alia Iura Ecclesiastica detinentes; quibus obsistentes, ut seductoribus animarum et pulvillos consuentibus sub cubitis Reproborum, omnibus Cantuar. Provinciae Confessoribus, sub nobis et Coepiscopis nostris constitutis, districtius inhibemus, ne de caetero audeant manus extendere ad seducendos hujusmodi per Absolutionis signaculum, quod novimus sine satisfactione debita et speciali commissione Archiepiscopi et Episcopi non tenere, dum sunt in suis sceleribus pertinaces. Existimantes nihilominus hujusmodi non tam Confessores, quam fovearum Diaboli Confossores peccare gravissime, cum convincantur saltem tacite eisdem sceleribus consentire, et scelerosos in sua perfidia confortare; Vnde caveant ipsi ne eodem cum talibus Excommunicationis laqueo involvantur. Cum insuper nos dudum pluralitatem beneficiorum sacrilege usurpatam, cohibere volentes, inhibuerimus sub poena Excommunicationis, ne quis de facto ad tales in suis furtis & sacrilegiis contumaces manus extenderet absolvendos. Quidam tamen Sacerdotes potius Belial quam Domini, contrarium facere praesumpserunt, occidentes animas Christi sanguine redemptas, et enervantes disciplinam Ecclesiasticam. Istos igitur, quasi vulpes demolientes vineas Domini veraciter reputantes, sub pristina districtione iterato praecipimus, quatenus à talibus absolvendis de caetero abstineant, et ad renunciandum beneficiis illicite optentis vel retentis sollicite inducant: Alioquin, sciant se certissime divinae maledictionis fulgure feriendos. Sunt praetereà nonnulli, qui praetextu quorundam * Guil. Lyndewode Provinc. l. 5. De Privilegiis, f. 224. privilegiorum generalium a sede Apostolica optentorum, spreta contra intentionem Apostolicam authoritate Pontificali, ipsorum Pontificum irrequisito beneplacito et assensu, ingerunt se Subditorum eorundem Confessionibus audiendis; quorum praesumptiones volentes reprimere, ut tenemur, prohibemus sub poena Excommunicationis, ne quis de caetero absque Episcopi licentia expressa vel probabiliter praesumpta, Confessiones suorum audiat Subditorum, nisi in audiendis Confessionibus à jurisdictione ordinaria Diocesana & Metropolitica expresso tenore sui privilegii sit exemptus. Et si qui contrarium fecerint, procedatur contra eos, sicut Provilegiorum temerarios abusores. De Poenitentiâ. * Guil. Lyndewode Provinc. l. 5. f. 244. Praeterea cum juxta sacros Canones peccata graviora, ut Incestus, & similia, qu● vulgatissima suo scandalo totam commovent Civitatem, sint solemni poenitentiâ castig anda; quorundam tamen negligentia id agente, hujusmodi poenitentia videtur quasi in oblivionem tradita, et crevisse per consequens audacia hujusmodi horrenda facinora et flagitia perpetrandi. Quocirca praecipimus, ut hujusmodi poenitentia solemnis de caetero imponatur secundum sanctiones Canonicas. Absolutionem tamen ab homicidio voluntario, tam publico, quam occulto, solis Episcopis, extra necessitatis articulum reservamus: per quod intendimus refrenare audaciam, et non majorum reverentiae in aliquo derogare. De uno Confessore in quolibet Decanatu faciendo. * Guil. Lyndewode Provinc. l 5. to 246. Licet à sanctis Patribus jam pridem fuerit ordinatum, ut in quolibet Decanatu nnus sit Rector aut Vicarius, literatura sufficienter illustratus, gratiae famaeque landabilis assignatus ad Confessionem Rectorum, Vicariorum aliorumque Sacerdotum, as Ministrorum Ecclesiae audiendam, injungendasque poenitentias, ut sit mare fusile in Templi introitu, juxta Templi typica Sacramenta: Hoc tamen hactenus non fuit Cleri moribus approbatum▪ non sine multis Dei injuriis in Sacramentorum ministrationibus ac Missarum celebrationibus, quae exec●ationes potius dicerentur. Ordinationem igitur praedictam à dissuetudine revocantes, praecipimus, ut ipsa de caetero inviolabiliter observetur. Ex hoc minime intendimus quin possint, si voluerint, ad alios communes Poenitentiarios, (dum tamen id constet) pro Sacramento Poenitentiae convolare. De informatione simplicium. Ignorantia Sacerdotum populum praecipitat in foveam Erroris; & Clericorum stultitia vel ruditas, quae de fide catholica fidelium instruere jubentur, mentes magis aliquando ad errorem profuit quam ad doctrinam. Quidam etiam caeteri praedicantes non semper loca visitant, quae magis constat veritatis lumine indigere; testante Propheta, Quod parvuli petiebant panem, nec erant qui frangerent; & alio clamante, Quia egeni & pauperes quaerunt aquas, lingua eorum siti aruit. In quorum remedium discriminum statuendo pracipimus, ut quilibet Sacerdos plebi prasidens quater in anno, hoc est, semel in qualibet quarta anni die uno solenni vel pluribus, per se vel per alium exponat populo v●lgariter, absque cujuslibet subtilitatis textura fantastica 14 fidei articulos, 10 mandata Decalogi (the 2. whereof against graven Images and their worship is wholly omitted out of their Popish Decalogue, and the last divided into two Commandments, as it is in most of their Popish Primers, Psalters, Hours, Missals, Breviaries and Catechisms ever since, as inconsistent with their Popish Images, and adoration of them) duo praecepta Evangelii, sc. gemina charitatis, & 7 etiam opera misericordia, 7 capitalia peccata, cum sua progeny, 7 virtutes principales, & etiam 7 gratiae Sacramenta. Et ne quis à praedictis per ignorantiam se excusat, qu● tamen omnes Ecclesia Ministri scire tenentur, ea perstringimus summaria brevitate: (there briefly recited in order, where those who please may peruse them.) Next follows the Canon, De Sententiis Excommunicationis publicandis; in Johannes de At●n (the beginning and Title whereof is omitted in Spelmans Councils.) Temporibus eisdem etiam sententia publicantur à nostris, & nostrorum praedecessorum temporibus latae olim. Verbi gratia, excommunicati sunt in Oxoniensi Concilio, Ecclesias Linde● 〈…〉 l ● 〈…〉 Offic●●●●aconi. suo jure privantes, et eorum libertates per maliciam, et contra justitiam infringere vel perturbare etiam contendentes. Vbitria genera hominum excommunicationis vinculo innodantur; auferentes Ecclesiis sua jura; infringentes Ecclesiasticas libertates; Similiter perturbantes easdem: quod non solum intelligimus de generalibus libertatibus universalis Ecclesiae, verum etiam de spiritualibus & temporalibus; in quo illos excommunicari intelligimus praecipue qui * Nota. literis aut juribus Curiae laicalis Ecclesiasticarum causarum processum impediunt, quae ita ad Ecclesiam pertinere noscuntur, quod nullatenus possunt vel consueverunt per seculare judicium terminari. Quod dicimus, non intendentes pradictas sententias ad illos tantummodo coaptare nec turbationes jurium Ecclesiasticorum alias approbantes, sed quia hujusmodi Dei et Ecclesiae inimicos volumus rigore debito castigari. (The same in effect with those Clauses in the Council of Reding for which he was * Here, p. 235, 236. questioned, and thereupon revoked in Parl. yet now contemptuously revived and reenforced. Ex hujusmodi insuper sententiae decreto excommunicatos denuntiari praecipimus omnes illos, qui falso exceptionis titulo Episcopalem ex Archiepiscopalem processum impediunt aut subterfugiunt disciplinam: (To which they subjoined all other Clauses of excommunication in the Councils of Oxford and Reding, which they ordered to be published 4. times every year, concluding thus.) De hac autem publicatione inquirant Archiepiscopi, et quotiens Presbyteros invenerint, praedictam moralem Instructionem seu praemissas Excommunicationis sententias statutis temporibus populo minime praedicasse, totiens eos arguant, et poena canonica castigando supplere compellant, quod temere omiserint. De Hospitalitate tenenda. Praetereà, cum sacro testante Eloquio, Pastores sibi greges creditos pascere teneantur; & os bovis triturantis non debeat alligari▪ Statuim●s, ut Rectores qui Lindewode, l. f. 97. De Clerico Nonresidente. in Ecclesiis suis non faciunt residentiam corporalem, nec habent Vicarios, per Iconomos suos Hospitalitatis gratiam exhibeant juxta quod sufficiunt Ecclesiae facultates; adeò ut saltem Parochianorum pauperum necessitati extremae subveniatur, ut qui ibidem transeunt & pradicant verbum Dei, necessaria recipiant corpori alimenta; ne Ecclesia ipsorum inopia violentiâ à pradicantibus me●●●ò deserantur. Dignus est enim Operarius Praedicatoribus subveniendum est. mercede sua, nec quisquam tenetur propriis stipendiis militare. I shall subjoin these ensuing Constitutions, discovering the detestable frauds, forgeries, falsities and abuses commonly practised in that age in Ecclesiastical Courts by the Bishop's Officers, and others belonging to them; still frequently practised among them notwithstanding these Constitutions, to their infamy. De certificationibus Citationum faciendis. Quidam ruralium Decanorum in Citationibus faciendis contra omnem juris ordinem, de Luciferana versutia merito diffamantur. Qui videlicet Certificationem subdolam, et vendunt pro praemiis ●●liis falsitatis, nulla Citatione ad notitiam citati ante Certificationem hujusmodi vel post eam a●iquat●nus veniente: Unde frequenter evenit, ut innocentes condemnentur. In cujus n●quitiae remedium, statuimus, quod nulli tr●datur vel concedatur Certificatorium, nisi in die sol●mnali, inter Missarum solemnia in Ecclesia ubi citatus fovet larem, vel amplius conversatur, publice recitetur; hoc adjuncto moderamine, ut citatus sufficientes habeat indueias, ut die Citato sufficientes dari debet induciae. et loco sibi praes●ris competenter valeat comparere, quem si aliquo casu tantum arcet quod dilationi locus non pateat, citatione facta publicè coram testibus detur Certificatorium in Ecclesia vel in aliquo loco publico coram testibus fidedignis, ita quod dies Citationis, et locus in ipso Certificatorio exprimantur, et nullo modo ●●●t Certificatio ante Citationem factam, quod jurent fideliter Decani in Episcopa●● Synodo hoc omni anno facturos. De falsis Procuratoriis non signandis. * Lindewode l. 1. f. 56. De Procuratoribus. Perhorrendam quorundam malitiam perpendimus accidisse pro aliquo poss●ssore Ecclesiastici Beneficii in remotis agente, aliquis dolosus ipsiu● adversarius domum ejus vel rem aliam contra inhibitionem Domini concupiscens, spiritu Sathanico se in lucis Angelum configurans, ●ingit mendaciter praedictum absentem vocari coram judicibus; et se ipsius Procuratorem existere, et vocari procurat absentem ad causam ipsius in judicio defendendam, praetendens falsum Procuratorium alicui Decano vel superiori supplicat in haec verba. Quia sigillum meum paucis est cognitum, peto ut sigillum vestrae Authoritatis huic meo Procuratorio apponatis: Et sic, data mercede, iniquitatis, obtinet quod requisiberat. Demum vero obiento falso Procuratorio, cum altero, se ipsius fingente mendaciter adversarium, litem ingreditur; et in hac fraude procedens possessionem tandem nanciscitur per sententiam; vero Domino (cujus status de facto sic subveritur) penitus hoc ignorante. Volentes igitur tam detestandis fraudibus obviare; Inhibemus, ut nullus Decanus, seu Archidiaconus, vel ejus Officialis, seu etiam Officialis Episcopi sigillum suum alicui Procuratorio apponere praesumat, nisi hoc ab eo p●tatur publice in judicio vel extra judicium, si is, qui Procuratorem constituit, (quem constat verum Dominum esse) praesens corporaliter, hoc requirat; ut fraus quaelibet excludatur. Quicunque vero Decanus, Archidiaconus, vel ejus Officialis, vel etiam Officialis Episcopi ex certa malitia contrarium fecerit, suspendatur per triennium ab officio advecandi, et inhabilis ●it ad officium Ecclesiasticum obtinendum. Quod si uxoratus aut bigamus sit, Excommunicationi subjaceat ipso facto; & id quod per talem Procuratorem actum fuerit vel procuratum modis omnibus pro infecto penitus reputetur. Procurator autem ipse totius falsitatis inventor, ab omni actu legitimo perpetuo repellatur. Et hi omnes nihilominus, si super hoc convinci valeant, parti laesae ad interesse & restituenda damna omnia teneantur. Ne fiant clandestinae Inquisitiones pro Praesentatis. Per Provinciam nostram frequenter perpendimus, ju●●os Ecclesiasticorum beneficiorum possessores suis beneficiis fraude diabolica spoliari; dum nonnulli Infernalis Regis falsitati●us aggravati, qui ipsorum beneficia oculos ambitionis insigunt, procurant se per Patronos ad eadem praesentari; et impetrantes clandestinas I●quisitiones fieri per Decanos vel alios, possessionem nanciscuntur. Vnde contingit de petitore perfido fieri possessor●m; & de possessore vero fieri actorem, omni justitia reclamante. Nos autem cupientes a nos●ra Provincia nequitiam funditus extirpare; Statuimus & p●rpetuo ordinamus, ut nullus Decanus, sive quivis Prael●tus, alius (exceptis personis Episcoporum, quorum hac ordinatione authoritas non arctatur) Inquisitiones faciat de hujusmodi praesentationis negotio, nisi in plena loci capitula, eo qui possessioni Ecclesiae incumbit, vocato legi●imè; sub tanto temporis spatio, quo possit sibi prudentium virorum consilio prosticere, & defensioni status sui sufficienti remedio providere. Quicquid autem de cat●ro contra hanc Ordinationem nostram fuerit attentatum, decernimus penitus non tenere; ad satisfaciendum nihilominus de damno omnimodo, quod idem Possessor passus fuerit, Decanum vel Praelatum alium taliter clandestinè inquirentem, praesentis sanctio●e Concilii condemnantes; ambitiosum ipsum ab ipso beneficio sic nequiter ambito excludentes perpetuo: & nihilominus eundem ab omni obten●● Ecclesiastici alterius beneficii per triennium suspendentes. De firmis non dandis. Vendentes & ementes quos de Templo Domini coepit ejicere, si coepta poenitus perficisset, non fraudarentur pauperes firmarum contractibus, quibus vertitur in Mammonam quod ex Christi visceribus infundendum. Huic igitur pesti remedium apponentes, praecipimus firmiter observari, quod circa fi●mas in Oxon. Concilio salubriter est provisum; ut videlicet Ecclesiae ad firmam minimè tradantur. * Lindewode l. 3. f 112. De Lorato & Conducto. Statuimus insuper, ut nulli tradantur ad firmam, nisi personis Ecclesiasticis sanctis & honestis, quas locorum Episcopi libere valeant cohercere. Proviso etiam, ut Parochiae pauperibus de firmis hujusmodi pinguibus, portio juri consona secundum arbitrium Episcopi assignetur, sub testimoniis quatuor fidelium Parochianorum eis fideliter eroganda. Et ut ab hujusmodi firmis omnis contractus imaginarius subducatur, quam in personis Clericorum falso suppositis vel sub nomine Ballivatus Ecclesiae ad firmam laicis conceduntur, sacro approbante Concilio: Ordinamus, ut si quis Clericus in tali versutia repertus fuerit, puniatur secundum statutum (sanctae memoriae) Domini Othoboni; & gravius, si Praelati viderint expedire. De Religiosis non eximendis à Capitulis tenendis. * Lindewode l. 3. f. 154. De Religiosis Domibus. Plures invenimus Domos Religiosas Sancti Benedicti Ordinis, qua pro eo, quod olim quibusdam Matricibus Ecclesiis ultramarinis adhaesorant, à quibus ferme jam diuturno tempore separatae noscuntur à caeteris ejusdem Ordinis Domibus, in Cantuariensi Provincia constitutis, non conveniunt cum caeteris in Capitulo generali singulis terminis, juxta generale Concilium celebrandis; sed quia turpis est pars quae non convenit suo toto, statuimus, ut omnes hujusmodi de caetero Domus (salva scilicet ceremoniarum suarum observantiâ:) Specialiter moneantur per locorum Episcopos, ut conveniant cum aliis Canonicis in Capitulo suo generali de regimine & reformatione Ordinis sui tractaturi; vel si inter eos quantum ad substantialia Religionis sit notabilis diversitas, sibi ipsis seperatim constituant Capitulum generale, alioquin hoc facere per censuram Ecclesiasticam compellantur. The next Canon's evidence, the uncleanness, Apostasy, ravishments and Vices of their Nuns, Monks and Priests, notwithstanding all former Canons to prevent them. De Sanctimonialibus non violandis. * Lindewode l. 3. f. 232. De Poenis. Tantum invaluit detestandae lubricitatis enormitas, ut quidam nec Legibus, nec Canonibus deferentes, ad castitatem Sanctimonialium concitandam editis, cum ipsis Sacrilegium et Incestum committere non formidant; (such was the fruits of their cloistered vowed chastity.) Cui horrendo flagitio remedium apponere cupientes, omnes tam Clericos quam Laicos, hujusmodi turpitudinis perpetratores, majoris Excommunicationis sententia innodamus; solis personis Episcoporum hujusmodi absolutionem sententiae reservantes; exempto mortis articulo, in quo sic valeant absolvi a quolibet Sacerdote, ut si convaluerint piaculum suum hujusmodi teneantur sub poena praedicta Anat●ematis infra trium mensium spacium propriis Episcopis confiteri; aut sede Episcopali vacante, custodi Spiritualitatis, aut Decano Ecclesiae Cathedralis. * Lindewode l. 3. f 153. De Reli●iosis Domibus. Sanctimoniales plurimae in vagationis vitio delicate, nec divino vacantes officio, in consimile corruptionis scandalum, immo longe pernicioslus assidue prolabuntur. Cui periculo providertes, magis optantes earum saluti consulere quam vanis earundem desideriis complacere, sub poena Excommunicationis totaliter inhibemus, ne quae illorum cum socia, nedum sola apud parentes vel affines quantumcunque propinquos, nedum apud extraneos quantumcunque famae eminentiae vel religionis existant, ultra tres dies naturales causa recreationis perendinarie, se● quacunque necessitate vel occasione cessante infirmitate commorari praesumant, ni●i locorum Episcopis aliud aliquotiens videatur ex causa necessaria; de quo earum conscientias in extremo juditio oneramus. Hanc autem ordination●m ad illas non extendimus, quae exterius coguntur vendicare sibi necessaria dum mendicant. * Lindewode l. 3. f. 146 De Regularibus, etc. Item Moniales quaedam in tantum decipiunt, ut cum sint atatis legitimae & doli capac●s, postquam ultra annum inter Moniales Monastice vixerint, putantes se non esse professas, ac sibi licere redire ad seculum; pro eo quod benedictionem Episcopalem cum s●lemnitate voti imm●ssi minime receperunt. Nos vero errorem hujusmodi excludentes, praesentis authoritate Concilii declaramus, eas ipso facto professas existere reputandas, postquam ultra annum vitam sponte in Collegio duxerint regularem, adeo ut nullatenus ad seculum redire permittantur; nihilominus ab Episcopis cum solemnitate debita consecrandas suo tempore vel velandas. Item etiam quantum ad professionis vinculum sentimus, de Monachis & Religiosis aliis quibuscunque quibus nihil obsistit canonicum, & ●os si ultra annum religionis habitum sponte detulerint, & ipso rejecto, ad seculum redierint, esse sicut Apostatas ab Ecclesiasticis beneficiis repellendos, et ad repetenda sua Monasteria secundum juris exigentiam compeilendos. De quibus diligens inquisitio ●iat per Archidiaconum, quoniam multos hujusmodi sub ovino vellere lupinum animum novimus palliare. De Apostatis revocandis. * Lindewode l. 5. f. 220. De Apostatis. Praeterea, sunt nonnulli, qui apparent per facti evidentiam seculum perpetuò intendere, relinquere per certa indicia in Claustri excubiis toto suo tempore Deo milita●e; qui tamen praevalente corporali (alias carnali) desiderio, ut canes qui redeunt ad vomitum, seculum repetunt, inter Sydera errantia computandi. Quamvis enim jura manifeste definiant, hujusmodi non posse religionis habitum omnino deserere, quin saltem in Religione aliqua laxiori perpetuò remaneant; quidam tamen attritae frontis audacia Apostatiae infamiam non verentes, postquam absolutè se velle seculum relinquere os●enderunt, relicta Hierosolyma redeunt in Aegyptum. Quocirca statuimus, ut Ordinarii locorum tales cum omni diligentia investigent; et subtractione tam Officii quam Beneficii Ecclesiastici (si quod habuerint) ad statum pristinum vel laxiorem cogant regulam pertranfire. Quod si sint Laici hujusmodi Apostatae, & ipsi ad salutis suae studia redire, per censuram Ecclesiasticam compellantur. Hano antem Ordinationem ad illos non extendimus, cum quibus Sedes Apostolica aliter ordinavit. Which would and did unorder, and disorder all Orders, for money and filthy lucre. Ne Religiosi sint Testamentorum Executores. * Lindewode l 3. f. 122. De Testamentis. Religiosi synceritas ab omni seculari implicationis macula est eo praeservanda solicitius, quo devotioni sanctae simplicitas facilius retardatur; cum in curis extrinsecis mentis oculus districtus unitatis studio perpenditur. Quocirca (which reason holds as strongly, that Bishops and Ordinaries should likewise not intermeddle with the ordering or disposing of secular men's Testaments, Goods, Chattels, Religiosi an possint esse Executores Testamentorum. dying testate or intestate, as they do) in Concilio de Lambeth salubriter est provisum, ne aliqui Religiosi, eujuscunque professionis, sint Executores Testamentorum, nisi de Ordinarii licentia et voluntate procedat; cui Statuto adjiciendum duxim●s, Vt nullus Religiosus permittatur Executor alicujus existere Testamenti, nisi suus superior suffcienter caveat pro Religioso hujusmodi, quod exequetur fideliter, et reddet integram rationem de residuis (si quae fuerint) et de dampnis, si quae per ipsum evenerint loci Ordinario, absque difficultate qualibet responsurus. Et quia nonnulli Religionis habitum deferentes, licet non sint Executores, tamen et distributores efficiuntur Bonorum defuncti, temeritate propria vel imprudentia aliena; ex quo magnam pervenire vidimus Bonorum hujusmodi laes●onem; idem contra hujusmodi distributionem praecipimus observari, quod contra executionem superius est provisum; ne aliter executioni vel distributioni hujusmodi se immisceant, sub poena Anathematis inhibentes. Vnde qui sufficienter cavere nequeunt, sciant se tam ab executione quam a distributione Bonorum, hujus praesentis definitione Concilii perpetuò elongatos. De Habitu Clericali. * Lindewode l 3. f. 88 De vita & hon●st●te Clericorum. Quamvis Religionis nomen vitae Monasticae loquentium usus appropriet; habet tam●n Clericalis honestas religiosae vitae gradum eximium; si ea custodiat vita & habit●, quae sacri Canones decreverunt observanda Clericis. Sed (proh dolor) Clerici plurimi hujus inclytae Religionis, Indorum antiquam insaniam imitantes, qui Graecas glorias paternis praetulerunt, dum verecundantur Clerici appare●e, militari se contegunt apparatu, ut stultis placeant; quos constet cunctis sapientibus eo ipso merito displicere, ac fatuos reputari. Et cum corona sit character Ecclesiasticae militiae, & revelati cordis ac patuli radiis coelestibus insigne; ipsi ut veraciter ostendant se hujusmodi charactere titulum erubescere, tenâ coronas absco●dunt, quasi coelestes radios repellentes, ad Judaeorum instar corda sua gerentes erroris velamine obscurata. Statuto adhaerentes Domini Ottoboni, nihilominus ordinamus & districtè praecipimus, ut Clericus quilibet in sacris Ordinibus constitutus, vestem exteriorem gerat dissimilem militari, utpore anterius & posterius habeat non birratam, vel saltem ex forma sua militari vel laicali congrua dissimilem honestate. Et qui secus facere praesumpserit, quamdiu forma contrariae vestem tulerit, ab ingress● Ecclesiae suspendatur. Et quia praedictus Legatus contra portantes infulas ac tenas coram Praelatis, aut coram populo publicè deferen●es, statuit, ut si moniti minime se emendaverint, ipso facto suspensionem incurrant ab Officio; in qua si per tres menses extiterint, extunc à Beneficio fint suspensi; à qua suspensione absolvi nequeant, nisi data sexta parte Ecclesiasticorum bonorum per manus Episcoporum pauperibus eroganda; Nihilominus poenis aliis puni●ndi juxta arbitrium Praelatorum. Nos igit●r Statutum hujusmodi advertentes modicae efficaciae hactenus extitisse, pro eo, quod Praelati minores hujusmodi Clericds monstrosos monere non audent; propter quod in poenas à dicto Legato constitutas videntur pusillanimitatis suae merito incidisse, & raro Episcoporum aspectibus Clerici hujusmodi se praesentant; Statuimus, ut, admonitione cessante, cum Clericos juris ignorantia non excuset, pradicti Clerici suae proterviae merito quotienscunque publicè coram populo vel Praelat● hujusmodi infulas portaverint, nisi forsan in itinere, in poenas omnes incidant supradictas. Caveant insuper omnes illi, de quibus loquitur Legatus, qui moniti infularum insolentiam publicè detulerant per praetaxati temporis spatium, ne in suspensione ab officio & beneficio merito culpae suae inciderint. Mandamus etiam in posterum, ●t de talibu● fiat per Decanatus singulos inquisitio specialis, & cujuscunque gradus sint vel excellentiae, contra ipsos in forma Canonica procedatur. De Filiis Presbiterorum. * Lindewode l. 1. f 33. De Filiis Presbiterorum. Cum à jure sit prohibitum, ne absque dispensatione Apostolica (who gained a Monopoly of, and great sums of money by such Dispensations) prae●●ciantur ●ilii Rectorum vel Presbyterorum in Ecclesiis, in quibus parentes eorum immediate seu proximo ministraverunt, et constet ipsa Beneficia vacare, sed in contrarium de facto fuerit attentatum: Praecipimus, ●t Praelati de Ecclesiis sic vacantibus inquirant, & juxta juris exigentiam de his non differant ordinare, ca●tius praecaventes de caetero, ut tales ad hujusmodi Beneficiae nullo modo admittant; ne contra justitiam in haereditate Crucifixi per surreptionem locus pateat successioni. By which it appears, that Priests in that age had either Sons or Bastards, which succeeded them in their Benefices, notwithstanding all Canons against Priest's marriage, and Incontinency. De Institutionibus Ex solito cursu causarum multis recepimus conquentibus, quod nonnulli Coepiscopi nostri Clericos praesentatos ad vacantes Ecclesias admittentes, literas testimonial●s eye recusant impendire facti sui, propter quod suborta inter hujusmodi praesentatos & alios materia quaestionis, succumbit plerunque veritas falsitati. Nos autem Ecclesiasticis regulis adhaerentes, quae fidem gestorum ex legalibus colligunt ministris; Statuimus, ut unusquisque Episcopus Clerico quem ad Ecclesiam aliquam admittit, literas patentes super sua admissione concedat, inter alia continentes in quo consistit ordine, quo articulo ad hujusmodi Beneficium admittatur. The Constitution made against Pluralities in this Council (against which this Archbishop was very zealous) is very observable; worthy all Pluralists and their Dispenser's, or abettors consideration. De Clericis Benesicia plura occupantibus. Languor prolixior gravat Medicum; nec faciliter evellitur plantatio insernalis quae innumeris perditionis filiis est infixa; nec alicui mortalium hactenus legitur fuisse concessum, simul totam convertere multitudinem impiorum, sacra pagina attestante, Deus (inquit) consumet nationes has in conspectu tuo paulatim atque per partes. Sane Ecclesia Anglicana a membris * putridis. putredinis, a falsis Clericis ab olim * Nota. sustinuit plagas diras; qui pompae e● avaritiae aestitus inflammati, beneficia cum cura absque dispensatione Apostolica, ac contra Canones acervantes, non veriti sunt hactenus animas perdere acquisitas sanguine Redemptoris; nec erubuerunt fures existere, et vitam insamem agere tamdiu, donec horrenda morte (ut in multis vidimus) divinae severitatis percussi fulmine, de medio sunt sublati: quam plagam paulautim, atque per partes sanare cupientes, hujusmodi multiplicationes salubriter praecipiendo inhibuimus, circa adventus nostri principtum, sub certi sorma rigoris, ne quis auderet extunc hujusmodi Pluralitate se involvere ulle modo. Praeteritam etiam pluralitatem minis salubribus deterrentes, quas minas intendimus (Deo authore) ad effectum mancipare; ut sic juxta sacra eloquia radicatam nequitiam valeamus paulatim funditus extirpare; paulatim quidem, dicente Scriptura, non poteras eas delere pariter, ne fortè multiplicarentur contra te bes●iae terrae. Hujus autem processus nostri conatibus boni fructus exordium contulit pietas Redemptoris, dum saltem prohibita est pristina effraenatio beneficia hujusmodi sine scrupulo admittendi. Quibusdam etiam dedit Deus compunctionis spiritum, ut damnatae pluralitatis suae magnam partem absciderint, quibusdam etiam insuper, ut superfluitatem suam nostrae submiserunt discretionis arbitrio moderandam; qua submissione noverint universi hujus execessus non purgari vitium, cum non possumus cum ipsis in talibus dispensare, sed purgationem ipsius quodammodo quamvis tenuerit inchoare. Caeteros autem omnes et singulos hujusmodi pluralitatem damnabiliter occupantes, et in suae adhuc persistentes arrogantiae supercilio, monemus primo, secundo, et tertio, quod, * Nota. cum parata sit eos absorbere (nisi citius poenitentiam egerint) vorago infernalis, mola asinaria deprimente, ulteriori deliverationi nulla poterit concedi dilatio, quatinus hujusmodi Beneficia, libere et absolute, infra sex mensium spacium, in Episcoporum suorum manibus omnino resignent: satisfacientes nihilominus, ut eorum status patitur, Ecclesiis sic fraudatis, nunquam per se vel per alias, clam vel palam, verè vel imaginariè, aliquid de hujusmodi Ecclesiarum fructibus illicite recepturi. Salvo nobis jure de illis Beneficiis ordinandi, quorum collatio est ad nos per lapsum temporis devoluta. Alioquin extunc contra ipsos (favente Altissimo) in forma Canonica procedemus. Interim etiam hac monitione nec nobis nec fratribus ac Coepiscopis nostris praejudicare intendimus, quin contra hujusmodi ordinario progressu particulariter procedatur. De Advocatis. Veloces ad audiendum existere & tardos ad loquendum, sanctus Jacobus imperat, & à juventute usque ad maturitatis annos edoctum docet caeteris praestare Ducatum. In Schola siquidem Pithagorae quinquennale tenebant auditores silentium, priusquam de illa gentium sapientia dicere sinerentur; Cujus prudentiae disciplinam plurimi Advocatorum hujus temporis non sectantur, quin potius post unum librum juris vix anditum v●l dimidium, arrogant sibi Officium in Causis Ecclesiasticis publicè postulandi; * Lindewode, l. r. f. 55. De Postulando. & quia v●ritatem juris ignorant, ad fraudes horribiles impeditivas processus judiciales tantummodo se convertunt. Cui pesti remedium apponere cupientes, statuimus, ut nullus de caetero permittatur advocationis officium publice exercere, nisi prius ad minus per triennium audiverit cum debita diligentia Ius Canonicum et Ius Civile; hujus autem fidem ubi nec de condigno apparet testimonio, nec per facti evidentiam, proprio faciat juramento. De Suffragiis Episcoporum. Ingratitudinis vitium est plurimùm detestandum et subditorum, praecipue as Praelatos, qui sollicite pervigilant, tanquam rationem reddituri pro sibi creditis animabus. Quocirca statuimus, ut Archiepiscopo vel Episcopo decedente, quilibet Sacerdos tam religiosus quam secularis qui defuncto subditus extiterat, pro ipso Missam unam dicere ten●atur. Fratres etiam et Coepiscopi omnes in Congregatione sua sequenti proxima simul faciant solenne officium pro defuncto; singuii nichilominus in Cap●llis suis condigna suffragia exhibentes, sicut desiderant siti in casu consimili exhiberi. Acta sunt haec in Concilio de Lambeth, à Pecham celebrata, & recitata in ●ltimo actione dicti Concilii, die Veneris sexto Idus Octobris, E. litera Dominicalicurrente▪ Anno Domini 1281. Indictione nona, Pontific. Domini Martini Papa quarto. Anno regni illustris Regis Edwardi Angliae nono; & Consecrationis nostra tertio. Matthew Westminster renders us this account of the Archbishop's suspensions and sequestrations in this Council against the exempt Abbots and others, who refused to appear in person in, or send Proctors to it upon the Archbishop's summons, and of their Appeals against his Suspensions to the Pope; a Mat. Westm. p 368. Anno Domini 1281. Anno gratiae 1281. post fectum Sancti Michaelis, frater Johannes de Pecham Archiepiscopus Cantuar. apud Lambethe Provinoiale Concilium celebravit, qui contra exemptos, ibidem venire nolentes, libellum famosum edidit sub hac forma. Frater Johannes permissione divina Cantuar. Archiepiscopus, totius Angliae Primas, venerabili fratri Domino Richardo de Gravesend Londinen. Episcopo, salutem & sinceram in Domino Charitarem. Celebraturi nu per, ut scitis, apud Lambethe Provinciale Concilium, cum Coepiscoporum nostrorum venerando collegio, universos nostrae Provinciae Praelatos inferiores, quos Conciliorum tractatibus interesse jubent sancti Canon's, vocandos decrevimus, acinter caeteros Religiosae sanctimoniae personas praecipuas, Abbates ●cilieet et Priores, non solum Episcopi gradui subjectos, juxta ordinem Ecclesiasticae Hierarchiae, verum etiam alios, ab Episcopali obedientia exemptos, ratione saltem Ecclesiarum non exemptarum, quas in proprios usus, permittente Domino, detinent occupatas, sperantes nos solius Dei honori, ac communi Ecclesiae Anglicanae commodis servie●●es, corum juvandos potentia, dirigendos consiliis, & sanctitatis suae meritis promprendos. Exempti vero, tanquam pullos Onagri, liberos se putantes, minime v●l modice condolentes suae sanctae matris angustiis, cujus viscera multi ex eis plus onerant quam honorant, qua●i per effectum vel defectum verius, de se dictum illud Johanni● Propheticum in Apocalypsi allegarunt: Atrium, quod extra Templum est, ejice foras, & ne metiaris illud, nec patiaris parturientium cervarum andire rugitus, nec ad ipsum Concilium in anxietate, matris constlium et solatium, venire dig●a●i sunt, utpote ●ilii alieni a semitis claudicantes, quin potius ne in aliquo de●u mesceret eorum nimia elatio, nec procuratores ad suae excusationem absentiae mittere curaverunt, tam reverendum Collegium contemnentes, Agar ex porte similes, quae illustrem despexit Dominam, videns se divistonis filium concepisse, sic ag●ni●a●te olim Dei militia, et se laudabiliter periculis exponente divisi a praelantibus Rubenitae, inter terminos proprios quieverunt, gregum sibilis delectati. No●autem, tam ingratae praesumptionis audaciam, secundum juris regulas corrigere cupientes, scientes, juxta Salvatoris sententiam, Contra nos esse, qui nobiscum esse despi●iunt, severitati tamen plurimum detrahentes, quam possemus in contemptores hujusmodi, si vellemus, canonice exercere, in virtute obedientiae qua sedi Cantur. tenemini, firmiter injungendo mandamus, quatenus omnes Ecclesias non exemptas in Diocest, exemptis Monasteriis appropriatas, quorum nomina sub sigillo nostro praesentibus sunt appensa, cujuscunque ordinis existant, auctoritate nostra sine morae dispendio sequestrantes, eas faciatis sub arcto sequestro nihilominus custodiri, donec super hoc aliud receperitis in mandatis. Non exemptos quidem, quorum nomina in scedula annexa praesentibus continentur, quos nos propter eorum contumaciam ab ingressu Ecclesiae suspendimus, justitia exigente, sic suspensos faciatis publice denunciari. Ab hac sententia per Dominos Abbates de Westm. de Sancto Eadmundo, de Sancto Albano, & de Waltham, suerat pri●cipaliter appellatum. Alii etiam appellaverunt exempti, suam appellationem tepide prosequentes, pro eo quod Archiepiscopus dissimulavit, quoad quosdam, executioni suam sententiam demandare. What the issue of this appeal was, b Antiq. Eccl. Brit. p. 198, 199. Mat. Parkers informs us; In eodem Concili● exemptos quos vocant, qui Metropolitanis jurisdictione continere, ejusque jussu ad Concilium accedere recusarunt, (which they would not have done, if summoned to it by the King's Writ or Mandate) Excommunicationis atque suspensionis poenis afflirit. Inter hos Westmonasterii, S. Albani, S. Edmundi, & Walrami Coenobiorum Abbates tanquam reliquorum deuces, provocabant ad Papam; quibus mag●●s per Cant. provinciam exemptarum numerus adjunctus adhaesit. Sed cum Cantuariensis Archiepiscopi vim ac potentiam sustinere non poterant, appellatione deserta, in ejus potestatem et misericordiam sese committebant. Concluso autem & dimisso illo Concilio provinciam totam visitando perlustravit, magis ut de singulis Ecclesiis totinsque Provinciae statu certior fieret, quam ut severitate & Ecclesiastica disciplina uteretur. Cujus lenitatis atque moderationis causae perhibentur, quod primo ingressu provincialium suorum benevolentiam captavit, ideoque durius adhuc cum eis agere noluit: or rather to avoid opposition and appeals against his visitation. The King and his Council being highly offended with the Archbishop and his Suffragans for sundry of their Canons, Excommunications, and proceedings in this Council, against the tenor of his premised Writ, and Proctors appeals: Archbishop Peckam (magnus et robustus Antichristi Satelles, as * Scriptorum Brit. Cent. 4. c. 64. Appendix, p. 350. John Bale not improperly styles him) writ and sent this most insolent, undutiful Epistle to him and his Council, to justify what they had done; wherein he advanceth the Ecclesiastical and Papal Jurisdiction, Power, Canons, Laws, far above the Regal, to which all Emperors, Kings, and Temporal Laws ought to submit; whose fallacies and mistakes therein I shall observe, and answer, as they occur in his Epistle. a Spelmanni Concil. Tom. p 341, 342. Ex vet. cod. M. S. in Registro principali D. Archiep. Cant. [nuncupato Peckham] fol. 97. a. Anno Domini 1281 9 E 1. EXcellentissimo Principi ac Domino Edwardo, Dei Gratia illustri Regi Angliae, Domino Hiberniae, & Duci Aquitaniae, ac ejus Consiliariis literatis, Frater Johannes permissione divina Cantuariensis Ecclesiae Minister humilis, totius Angliae Primas, cum omni reverentia & honore orationes anxii peccatoris. Atore Domino praecipimur, b 1 Pet 2. 17. Majestatem Regiam honorare, & adidem benefi●iis innumeris obligamur: Quia tamen oportet c Acts 5. 29. Domino magis quam hominibus obed●●e, ad praevaricationem Legum illarum, quae divina anthoritate absque omni dubio subsistunt, nulla possumus humana constitutione ligari, nec etiam juramento; quoniam quicquid Divinis beneplacitis adversatur (not to Bishops or Popes, the only thing in question) est illicitum et dampnatum; dicente Domino per Prophetam; d Isay 10. 1. Vae qui condunt leges iniquas: Quia igitur ab antiquo tempore, inter Reges ac Magnates Angliae ex parte una, et Archiepiscopos, et Episcopos ac Clerum ejusdem Regni ex altera, duravit amara dissentio, pro oppressione Ecclesiae, contra Decreta Summorum Ponti●●cum, contra Statuta Conciliorum, contra sanxiones Orthodoxorum Patrum, (not against Christ's, or his Apostles precepts, here totally omitted) in quibus tribus summa auctoritas, summa veritas, summaque sanctitas consistunt, Supplicamus Regiae Majestati, quatenus pro honore Dei, et animae suae suorumque salute ac prosperitate stabili successionis suae ab Imperatore omnium obtinenda, in cujus redundat injuriam Ecclesiae contra praedicta conculcatio, huic periculosae regno et pernitiosae Clero discedit, dignemur finem apponere salutarem, cui ●inis aliter imponi non potest, nisi Vos Sublimitatem vestram praedictis tribus, stilicet Decretis Pontificum, Statutis Conciliorum, et Sanctionibus Orthodoxorum Patrum, juxta Domini beneplacitum cum Catholicis Imperatoribus dignemini inclinare. (But not by his or their dutiful submission to the King's Supreme Authority, Laws, and Customs of the Realm, according to e Mat. 22. 11. 1 Pet. 2. 13. Rom. 13 1. to 7. 'tis 3 1. Christ's, St. Peter, and Paul's express precepts.) Ex his enim tribus sunt Canones aggregati, et jura Coronae vestrae Christi Coronae supponenda, (not to Popes or Bishop's Mitres) cujus s●nt Diadema ac soonsae suae monilia, universae Ecclesiasticae libertates (mistaken they are for true f Psal. 45. 11. 13. Mat. 11. 29. 1 Pet 3. 4. c 5. 5. Tit. 3. 1. Rom. 13. 1, to 7 Christian graces, whereof humility, and obedience to Christian Magistrates, are not the meanest, which these proud Prelates quite abandoned) Ipse per Prophetam dicente, g Isay 61. 10. Quasi sponsum decoratum Coronae, & tanquam sponsam ornatam monilibus suis. Decretis autem Summorum Pontificum, auctoritatem dedit omni●sm Imperator, dicens Petro in Evangelio Matthaei, l Mat. 16. 19 Quicquid ligaveris super terram, erit ligatum & in coelo; ligat siquidem Summus Pontifex, (no more than any other ordinary Priest) non vinculis corporalibus, sed spiritualibus, sacris saltem legibus, (not with Popes, or Bishop's Canons,) quibus tenentur universi homines obedire; dicente eodem Domino per Moysen in Deuteronomia, m Deut. 17. 12. Qui superbierit, nolens obedire Sacerdo●is imperio, qui eo tempore ministrat Domino Deo suo, & decreto Judicis (who was no Priest, but the Chief of the Fathers of Israel, appointed by the King, as Deut. 16. 18, 19, 20. 2 Chron. 19 5. to 11. resolve, which quite subverts his following inference from it) morietur homo ille; Ab hac autem obedientia non est altitudo Regia absoluta, (Ergo Kings are as much subject, and aught to be as obedient to their Judges, as to their Priests) sed plus quam caeteri Laici inferiores eidem obnoxia; unde subjungitur consequenter; n Deut. 17▪ 18, 19, 20. Postquam sederit Rex in Solio regni sui, describet Deuteronium sibi legis hujus (not of Popes or Bishop's Laws, Decrees or Constitutions) in volumine, accipiens exemplar à Sacerdotibus Leviticae tribus, (not High Priest, or Pope) legetque illud omnibus diebus vitae suae, ut discat timere Dominum Deum suum, & custodire verba & ceremonias ejus quae in lege praecepta sunt, ut longe ipse regnet, ipse & filius ejus. Tenetur igitur Rex ipse ex praecepto legis expresso, Summo Pontifici obedire; (not mentioned in the Text, but only the inferior Priests, to whom Kings are to obey only in what God and Christ have specially commanded in and by their Laws, not what Popes and Prelates have since decreed against, or beside them) quod si non fecerit, timere potest Rex Legis insinuatione, ne Regni sui prol●ngatio minuatur. Item Salvator dixit in Lucae Evangelio discip●l●s congregatis; Qui vos audit, me audit; & qui vos spernit, me spernit; Quod exponens dicit beatus Dionysius, jerarchis in hiis quae agant Ierarchice obediendum est, sicut à Deo motis, Ergo nulla obstante consuetudine obediendum est Canonicis jerarchicè impositis, hoc est sacris arbitriis Praelatorum. Sed dicet forsitan Ecclesiae inimicus, quod non pertinet ad Summum Pontificem, juga hujusmodi Legum vel Canonum imponere Principi seculari: cujus nos cum universali Ecclesia, et omnibus mundi sanctis et sapientibus, ex adverso contrarium affirmamus; Huic autem dissidio si quaeratur qualiter debeat pacis remedium adhibert; Docet Dominus in Deuteronomio ut supra, dicens; o Deutr. 17. 8, 9, 10, 11. Si difficile et ambiguum apud te Judicium esse prospexeris, & judicum intra portas tuas videris verba variari; surge & ascend ad locum quem elegerit Dominus De●s tuus, veniesque ad Sacerdot●s Levitici generis, & ad Judicem qui fuerit illo tempore; quaeresque ab eis qui indicabunt tibi judicii veritatem, & facies quodcunque dixerint, qui praesunt loco q●em elegerit Dominus, et docuerint te juxta legem ejus; Ergo ad Summum Pontisicem pertinet, omnis controversiae terminatio, quae non potest per inferiores I●dices quoscunque terminari. (The Argument holds not from the High Priest under the Law, to the Pope alone or Archbishop under the Gospel, not mentioned in the Text, but only the inferior Priests and secular Judge, conjoined with them; Besides, the High Priest under the Law was only a Type of Christ, whose voice alone we are p Heb. cap. 4. to 11. Mat. 17. 5. c. 28. 20. Act. 3. 22. enjoined to hear and obey in all things, not the Popes or Archbishops.) Item quantae authoritatis sit Ecclesia, in Concilio, Christi nomine congregata, patet ex evangelio Matthaei, dicente Domino, q Mat. 18. 19, 20. Ubi sunt duo vel tres congregati in meo nomine, (to wit, in Prayer, not Synods, and those mere Laics as well as Priests) ibi ego sum in medio eorum: Et ibidem, r Mat. 18. 17. Si Ecclesiam (never used in Scripture for the High Priest, Pope, or Priests alone, as he surmiseth) non audierit, sit tibi sicut Ethnicus & Publicanus. Qui igitur Ecclesiae non obediunt, in Concilio praecipue congregati, haeretici sunt censendi, (a learned Nonsequitur.) Item quantae authoritatis sit sanctorum Patrum sincerissima Doctrina patet testimonio Salvatoris dicentis in Evangelio Matthaei, s Mat. 10. 20. Non vos estis qui loquimini, sed spiritus patris vestri qui loquitur in vobis. (meant of the Apostles, immediately inspired by the Holy Ghost, not Popes or Prelates, which subverts his inference) Idem est 〈◊〉 sanctorum Patrum diffinitionibus resistere, quod Spiritus sancti oraculis adversari. Haec attendentes Imperatores Catholici, (he names none) leges suas omnes sacris Canonibus subdiderunt, ne Schismatici vel Haeretici puterentur. Cum igitur ad vos, Excellentissime Domine Rex pertineat pax inclyta Iniperii, et vos etiam tenemini leges vestras Canonibus subjicere, et contrarias abolere, (he should have proved, as well as barely affirmed it) turpis est pars quae suo non convenit uniberso. Constantinus insuper Rex Angliae, et Orbis ●●chilominus Imperator, universa concessit quae petimus, et specialiter personas Clericorum, a solis Praelatis Ecclesiae judicandas esse decrevit. (A forgery I have elsewhere reshted, Tom. 1. p. 72, to 87.) Hoc idem Wyghredus Rex Cantiae Canon's affirmans esse servandas, fieri concessit, ut patet ex Concilio à Brighewaldo Archiepiscopo c●lebrato, Anno Domini septuagesimo nonagesimo quarto. (A clear mistake, his Charter in this Council, if genuine, and not forged by the Monks or Archbishops of Canterbury, (of which there is just ground of suspicion, as I have a See Here, Tom. 1. p 191, 192. Spelman. Concil. Tom. 1. p. 198. elsewhere observed) did not exempt Clergymen and religious persons from secular Jurisdiction, or subject all Regal or Temporal Laws to their Canons or Constitutions, but only appropriated the election, approbation, and instalment of all Bishops, Abbots, Abbesses, Priors, and other Prelates to the Archbishop.) Hoc & Rex Canutus de personis Ecclesiasticis in suis scriptis legibus diffinivit. (It is true King Cnute after his return from Rome to gratify the Pope and Clergy, out of his special grace, enacted these b Spelmanni Concil. Tom. 2. p. 555, 556, etc. 2. Laws, which gave our Bishop's power to punish their Clerks, who committed Murder, or any other capital crimes, and receive their purgations. Si corum qui aris deservierint aliquis hominem occiderit, aut aliquid perpetrarit flagitium, gradu & honore dispoliatus perinde atque ei Papa suus (so he styles the Bishop in that age) circumscripserit habitandi locum exulato, ac cumulate compensato. Si se purgare velit, tripliciter hoc faciat. Atque in hanc quae Deo & hominibus debetur compensationem intra 30. aggrediatur dies, ab omni legis commoditate destitutus habetor. Si quis sacris inauguratus rei capitalis obnoxius extiterit, compraehenditor, atque ut tandem Episcopo criminis admissi poenas dependat, asservator: Which Laws of his were the original ground of delivering Clerks convicted and imprisoned for any Capital crimes, to their Ordinaries, upon demand, to make their purgation; ratified by c See Cooks 2 Instit p. 163. Hobards Reports p. 288, 289, etc. King Edward the 1. in the Statute of Westm. cap. 2. But this New indulged Jurisdiction granted by King Cnute to Bishops, did not totally subject himself or his Laws to the Popes or Bishop's Canons, nor yet wholly exempt Clerks from secular Jurisdiction and punishments, to which they were still liable, but only from death; this King in his Laws expressly resolving; Christiana siquidem fide imbuti Regis est, Deo illatas graviter (pro facti ratione) ulcisci injurias, who by his Laws inflicted imprisonment, banishment, utlawry, confiscation of goods, deposition, degradation, and incapacity of holding any preferments on such offending Clerks.) Sanctus etiam Edwardus in regnum Angliae sublimandus, prius juravit se leges Canuti Regis inviolabiliter servaturum. Willielmus etiam Rex, cui Sanctus Edwardus Regnum contulit, leges ipsius sancti servandas esse concessit. Qui sanctus inter caetera diffinivit; (only out of his royal grace, not of mere right or duty) Ut si quis pacem Ecclesiae infregerit, ab Episcopis sit justitia exercenda, & non à Regis Justitiariis, nisi propter Episcopi impotentiam vel neglectum. Et plura alia sanctissima sanxivit, quae servata honori Domini proficerent, et Regis merito coram Deo. Ecclesiam 〈◊〉 hujus Insulae credimus fuisse in possessione libertatum quas petimus, tribus temporibus Regum diversarum linguarum Insulae supradictae; tempore scilicet Regum Britanorum, sicut patet de parte illius Ecclesiae quae hactenus mansit in partibus Walliae, quae contra libertates hujusmodi non didicit conculcare. Item, tempore Regum Anglorum, utpote Regum Cnuti & Ardecnuti; et praecipue et induvitanter tempore Sancti Edwardi. Item tempore Regis primi Normannorum triumphatoris inclyti Domini Willielmi primi, (all which I have d See here, Tom. 1 p. 334, etc. already largely refuted) Et oppressiones quas plangimus, credimus sumpsisse exordium tempore Regis Henrici primi, et praecipue Regis Henrici patris Henrici junioris, quando voluit articulos gravaminum, per consensum Sancti Thomae Archiepiscopi et caeterorum Pontificum Angliae confirmari: Quibus quia n●luit consentire, sustinuit exilium; et hujus occasione postea, passionem. e See Tom 1. p 608, to 709. He suffered exile, death, as a most egregious, ungrateful, obstinate Rebel, Traitor, and oppugner of the ancient Prerogatives, Rights, Laws, Customs of the King, kingdom, which himself had sworn to observe.) Si igitur Martyrem non facit poena sed causa, i●iciti et dompnabiles sunt articuli, quibus quia assentire noluit, sustinuit agoniam; cujus injuriae totiens repetuntur, quotiens Clerus vel Ecclesia contra Canones illos opprimitur, quos voluit observari. (Whose Treasons are rather reacted as oft as such Canons against the King's prerogative are new minted or justified.) Quia igitur excellentissime Domine, ista vobis metu conscientiae cogimur scribere, sicut volumus in tremendo judicio respondere; supplicamus humiliter, quatenus istis nostris exhortationibus aurem dignemini inclinare, qui et juramento vestro tenemini, a regno vestro malas consuetudines extirpare; nec juramento aliquo potestis ad ea quae repugnant libertati Ecclesiasticae obligari, et ex habundanti ab emni vos juramento absolvimus, (he should rather have kept his own Oath of Fealty and Allegiance to the King as he required him, then absolve the King from his Coronation Oath upon this account) quod potest conscientiam vestram contra Ecclesiam aliqualiter excitare; et ●●rmiter opinamur, quod vos nec animae vestrae potestis salubriter prospicere, nec stabilitati regni vestri imposterum providere, nisi exhortationem nostram dignemini exaudire, pro qua tot Sancti Patres, (Rebellious Traitors rather) et penultimo sanctae memoriae Dominus Bonifacius, illustris genetricis vestrae Abunculus, ( * See Tom. 2. p. 890, to 912. 983, 989, 990, 991. forced to fly the Realm, and particularly appealed and complained against by King Henry the 3 d. to the Pope, for his Antimonarchical Constitutions against his Crown, Dignity, Laws, and Prohibition, in a Council held at Lambeth, as this was) tam anxie laborarunt; ad quod bonitatem cordis vestri credimus esse proclivem, nisi vos decipiant impii suggestores, (so he styles his loyal faithful ministers, when as himself only was an impious suggestor) quod si fecerint altissimo supplicamus, ut eos sic tempo●aliter feriat, ut ipsorum animae salvae fiant. Datum apud Lambethe quarto Nonarum Novembris, Anno Domini 1281. Consecrationis nostrae anno tertio. Thus doth this Papal Arch-prelate, instead of obeying the King's premised Writ, and observing his Oath of Fealty to him, in maintaining, not attempting or decreeing any thing to the prejudice of the ancient Rights and Privileges of his Crown and Realm, in this his insolent Epistle most perfidiously, traitorously, and professedly oppugn, argue, contest against them; and by wrested, misapplyed Texts of Scripture, false suggestions, and the precedents of his most seditious traitorous predecessors Becket and Boniface, whom he highly magnifies, to endeavour to justify his and his Suffragans Antimonarchical proceedings and Constitutions in this Council, yea to subject the Kings, and all other Christian Emperors, Kings, Prince's persons, consciences, Oaths, Laws, Crowns, Prerogatives, to the Jurisdiction, Canons, Constitutions not only of the Pope, but of their own Prelates and Clergy, assembled in Synods without their Regal authority or presence in them, and that under pain not only of incurring Gods temporal Judgements on their Persons, Realms, but of eternal damnation, as oppugners of the Churches pretended Liberties, though conferred on them by their mere Regal Charters and favours. This Archbishop of Canterbury (who loved Venison better than his Sovereign, or people's souls) claiming 13 Bucks and 13 Does annually out of the Forest of Arundel, by a composition made between Archbishop Boniface and the Earl of Arundel, the King notwithstanding his premised insolences against him, issued this Writ for payment of them to the Keeper of the Forest. MAndatum est Isabellae de Mortuo mari custodi Honoris de Arundel, quoth in Claus. 9 E. 1. m. 5. Pro Archiepiscopo Cantuariensi de Damis in Foresta de Arundel habendis. Foresta de Arundel habere faciat venerabili patri J. Cantuariensi Archiepiscopo singulis annis tresdecim Damos et tresdecim Damas', juxta compositionem initam inter bonae memoriae Bonifacium quondam Archiepiscopum Cantuariensem, & Johannem filium Alani quondam Dominum Forestae de Arundel, quamdiu dicta Foresta fuerit in custodia sua. Permittat etiam praefatum Archiepiscopum semel in anno in eundo versus Manerium suum de Slindon, & inde recedendo, habere quendam cursum in Foresta praedicta juxta compositionem praedictam. Distringat etiam Matill. quae fuit uxor Johannis filii Alani, ad reddendum sibi Damos & Damas' in portione quam tenet in dotem in praedicta Foresta. Et praefata Isabella similiter reddat eidem Archiepiscopo Damos & Damas' in portione quam ipsa similiter tenet in dotem in Foresta illa, prout de jure fuerit faciendum, & juxta compositionem praedictam. Teste, etc. apud Westm. 5 die Julii. In a Bundle of Writs (Anno 9 E. 1.) which I rescued out of the Rubbish in the White Tower, I met with three memorable Writs issued to three several Sheriffs to seize all the Lands of Bogo de Clare, for his contempt in prosecuting a Suit in the Ecclesiastical Court concerning an Advouson of a Church, and appealing to Rome against the King's Prohibition; whereof he was found guilty before the Justices in Eyre in the County of Lincoln, upon an Attachment, to the prejudice and disinherison of the King's Crown and Dignity. EDwardus D●i gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, Vic●comiti Brevia Regis Anno 9 E. 1. Exon. & Berks. salutem. Ostendit nobis Johannes de Lovetot Patronus Ecclesiae de Atheling fleet, quod cum Bogo de Clare attachiatus esset in Curia nostra coram justiciariis nostris apud Westm. ad respondendum eidem Johanni de placito, quare secutus fuit placitum in Curia Christianitatis de Advocatione Ecclesiae praedictae, contra Prohibitionem nostram; ac idem Bogo in eadem Curianostra se inde in Inquisitionem patriae posuisset: Quae quidem Inquisitio postea capta fuit coram Justiciariis nostris Itinerantibus apud Linc. per quam convictum fuit, quod Magister Johannes le Romeyn, & Magister Ricardus de Horton, judices in Curia Christianitatis super Advocatione praedicta, post Prohibitionem nostram eis porrectam ad prosecutionem ipsius Bogonis attestationes dictam prosecutionem tangentes consignarunt, et ad Curiam Romanam per eundem Bogonem remiserunt, ac tam per justiciarios nostros de Banco, quam per praefatos justiciarios nostros Itinerantes in Com. Lincoln. ex parte nostra eidem Bogoni firmiter fuisset inhibitum, ne placitum illud in praefata Curia Christianitatis ulterius sequeretur: Idem Bogo, spretis inhibitionibus nostris praedictis sibi ex parte nostra factis, a prosecutione placiti praedicti ron desistit; sed placitum illud adhuc secutus est in Curia Christianitatis, contra Prohibitiones nostras. Et quia ex prosecutione dicti placiti in Curia Christianitatis dictus Johannes de Lovetot, non tantum Advocationis praedictae jacturam incurreret, immo nobis et haeredibus nostris, Coronae et Dignitatis nostrae laesio, et exhaeredatio manifesta inperpetuum emineret: Tibi praecipimus firmiter injungentes, quod capias in manum nostram omnes Terras et Tenementa praedicti Bogonis in Balliva, et ea in manu nostra salvo custodias; ita quod nec ipse, nec aliquis per ipsum ad ea manum apponat, donec aliud a nobis habueris inde praeceptum: Et quod de Exitibus eorundem, nobis (si necesse fuerit) plene respondere possis, quousque nobis constiterit, quod praefatus Bogo a prosecutione dicti placiti in Curia Christianitatis ●inaliter cessaverit. Et quid inde feceris, & qualiter praeceptum nostrum executus fueris in hac parte, scire faci as praefatis Justiciariis nostris Itinerantibus apud Lincoln. in Octabis Sancti Michaelis; & habeas ibi hoc breve. Teste J. de Wallibus apud Lincoln. 25 die Julii, anno regni nostrinono. Upon which Writ the Sheriff endorsed this Return; Bogo de Clare, diu ante traditionem istius brevis, tradidit ac dimisit Manerium de Astkote, cuidam Adae de Philebi Clerico. Et nullum habet Laicum feodum in Comitatu Exon. neque Berks. per quod distringi possit seu attachiari, nec terras nec tenementa quae capi possint in manum Domini Regis pro proseoutione placiti infra contenti. Et hoc verificare potest per patriam. The like Writ verbatim issued to the Sheriff of Southampton, who endorsed this Return thereon; Bogo de Clare non habet Laicum feodum in Balliva mea, unde● executionem istius brev is facere potui. The like Writ of the same date issued to the Sheriff of Essex, who Returned; Bogo de Clare nullas habet terras seu tenementa in Balliva mea, per quae posset distringi. Habet enjm Ecclesiam de Dunmawe in Balliva mea, de dono Domini Comitis Gloucestr. fratris sui in Episcopatu London. sed nullum habet Laicum feodum ad dictam Ecclesiam spectan●cm, nec alibi in Ballivamea. In the same Bundle, I found this Writ issued to the Sheriff of Nottingham, against the Archbishop of York, and sundry Canons of St. Mary's Church in Suthwell, for prosecuting a Suit for an Advouson in Court Christian, against the King's Prohibition, and not appearing before the King's Justices upon former Process issued to them. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae; Vic. Nottingham salutem. Praecipimus tibi, sicut alias tibi praecepimus, quod Brevia Regis Anno 9 E. 1. ponas per vadium & salvos plegios Willielmum Archiepiscopum Eboracensem, quod sit coram Justiciariis nostris Itinerantibus apud Lincoln. in Octabis Sancti Johannis Baptistae, & ibi habeat Magistrum Johannem Clarell, Magistrum Henricum de Skipton, Magistrum Nicholaum de Welles, Nicholaum de Knovill, Magistrum Johannem de Peningeston, & Magistrum Benedictinum de Halom, Canonicos Ecclesiae Sanctae Mariae de Suthwelle Clericos suos, ad respondendum Richardo de Grey custodi terrae & haeredis Anthonii de Frethevill, de placito, quare secuti sunt placitum in Curia Christianitatis de Advocatione Ecclesiae de Boneye, contra Prohibitionem nostram, ut dicit: Et ad ostendendum quare praedictum Johannem & alios coram Justiciariis nostris Itinerantibus apad Ebor. in crastino Sancti Hilarii venire non fecit, sicut sibi mandatum fuit. Et tu ipse tunc sis ibi auditurus judicium tuum de hoc quod praeceptum nostrum prins inde tibi directum non es executus, sicut tibi praeceptum fuit. Et habeas ibi nominae pleg. & hoc breve. Teste J. de Metingham apud Dereby 12 die Maii, anno regni nostri nono. Sundry Canons and Converts of the Order of Sempingham this year turning Apostates, and deserting their Houses in divers Priories of that Order, to the peril of their souls, and scandal of their profession; the King upon complaint issued this Writ to apprehend and punish them for it, and to deliver such of them who were then apprehended, to those of that Order to be chastised. REX dilecto & fideli suo Roberto de Ros, salutem. Cum nupor per literas nostras Pat 9 E. 1. pars 1. m. 22. De Fratribus vagabundis castigandis. patentes concesserimus dilecto nobis in Christo Magistro Ordinis de S●mpingham, quod quosdam Canonicos et Conversos de diversis Prioratibus ejusdem Ordinis professos, qui sine licentia sua et Priorum suorum, in suae salutis periculum, et Ordinis praedicti scandalum gravissimum, relicto habitu suo, et aliqui eorum in eorum habitu discurrunt per patriam vagabundi, ubicunque eos inveniri contigerit, capere et detinere valeat secundum sui Ordinis regulam insticiandos, ac Frater Adam de Karleton, & Frater Willielmus de Hikeham Conversi Hospitalis Sanctae Katerinae extra Lincoln. Ordinis praedicti, qui habitum suum reliquerunt, capti sint & detenti in Castro vestro de Belvero, ad prosecutionem Fratris Adae de Barwe Celerarii Hospitalis praedicti, ut accepimus, nos eidem Magistro concessionem nostram praedictam in hac parte continuari volentes; Vobis mandamus, quod praedicto Celerario nomine praedicti Magistri, praedictos Conversos fugitivos sic arrestatoes, sine dilatione deliberari faciatis castigandos, sicut praedictum est. Nisi aliquid aliud contra pacem nostram fecerint, quare nobis inconsultis sibi deliberari non debeant. In cujus, etc. Teste Rege apud Tame primo die Maii. The King to prevent the Sacrilegious imbezilling of the Rents, Chalices, Books, Vestments, Images, Relics, Charters, and Bulls of the Hermitage by Cripelgate, granted the custody thereof in his name to the Constable of the Tower for the time being, by this Patent. REX omnibus Ballivis & fidelibus suis ad quos, etc. salutem. Quia Redditus, Pat. 9 E. 1. m. 10. intus. De custode deputato ad Heremitagium juxta Cripelgate. Calices, Libri, Vestimenta, Imagines, Campanae, Reliquiae, Cartae, munimenta Regia, privilegia Apostolica, Vtensilia, et alia bona Heremitagii juxta Cripelgate, quod est de advocatione nostra, & quod celebris memoriae Dominus H. Rex pater noster Roberto de Sancto Lautentio Capellano, cum omnibus pertinentiis suis dedi●, ad inhabitandum quoad vixerit, pest decessum Heremitarum Heremitagii illius tempore vacationis ej●fdem, tam per viros Ecclesiasticos quam Laicos subtrahi et asportari solent, ut dicitur, pro eo quod Heremitagium illud non fuerit tunc sub ●erta custodia: Nos ad hujusmodi dampna et pericala ibidem in posterum evitanda, remedium adhibere volentes in hac parte; Constabularium Turris nostrae London. qui pro tempore fuerit, ejusdem Heremitagii nomine nostro quamdiu nobis placuerit custodem deputavimus, ut ipse Heremitagium illud inhabitants, redditus, & omnia alia ad illud pertinentia de caetero nomine nostro custodiat, protegat et defendat. Et si quid eis forisfactum fuerit, id eis sine dilatione faciat emendari. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 12 die Julii. The King this year, at the Petition of the Prior and Covent of New Burgh much indebted, granted this Royal Protection to them. REX omnibus Ballivis & fidelibus suis ad quos, etc. salutem. Cum dilecti nobis in Christo Prior & Conventus de Novo Burgo Mercatoribus & aliis Creditoribus Pat. 9 E. 1. m. 19 intus. fuis diversis in debitis multimodis & immensis teneantur, ad quorum solutionem facultates Prioratus praedicti per magni temporis spacium sufficere non possent, absque dispersione Canonicorum Prioratus praedicti, vel feodalium suorum, dilapidatione seu fortè Prioratus illius subversione totali quod nollemus: Nos, etc. as in former Protections. In cujus, & c. Teste Rege apud Westm. 25 die Maii. The Prior and Covent of Chirebiry translating themselves thither from Snede, which they afterwards found inconvenient to their devotion, the King upon their petition granted them this Patent to return again to Snede; in the prologue whereof and close he expressed his Sovereign Royal duty and care to advance Religion and Devotion. REX omnibus, etc. salutem. Cum nos in hiis quae ad cultum divinum pertinent ministros et professores cultus illius ad laudem et honorem omnip●t●●●s Pat. 9 E. 1. m. 19 intus. De Priore & Conventu de Chi rebiry. Dei in locis congruis ad hec confovere teneamur, et illos pracipue qui s●b nostro speciali regimine ad hoc vacaverint, ac dilecti nobis in Christo Prior & Conventus de Chirebiry, qui primo apud la Snede suae professionis & devotionis i●choaverunt originem, exinde postmodum usque Chirebiry translati, ibi locum non invenerint adeo congruum divino ministerio celebrando ob varia impedimenta quae eis ibidem occurrunt, ut accepimus. Nos ipsorum Prioris & Conventus tranquillitati in hac parte prospicere volentes, ut commodius et liberius contemplationi divinae valeant vacare, concedimus eisdem, quod ad praedictum locum de Snede absque calumpnia et occasione nostri vel haeredum nostrorum ad vota ●t professionis suae debita ibidem complenda regredi et morari valeant, et ea ibidem suo perpetuo consummare. Proviso tamen, quod animabus illorum qui in praedicto sacro loco de Chirebiry requiescunt non minus per praedictos Priorem et Conventum in praedicto loco de Snede ministeriis divinis super hoc suffragetur imposterum, quam ibidem temporibus retroactis fieri consuevit. Ita etiam quod praefatis Religiosis nichil juris sui depereat seu decrescat apud Chirebiry occasione translationis suae supradictae. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 21 die Maii. This year there fell out this memorable case, in an Assize of Darraign Presentment, between the King, and the Bishop and Chapter of Landaff, concerning the Church of Lantehowe, the presentation whereunto the King then claimed by reason of the Wardship of John de Hastings, Heir of Bergeveny, in whose Court he sued them, to which they demurred. REX omnibus, etc. salutem. Inspeximus Recordum & Processum habitum inter Pat. 9 E. 1. m. 20. intus. Pro Episcopo & Capitulo Landaven. de Ecclesia de Lantehowe. nos & Landaven. Episcopum & Capitulum ejusdem loci coram dilecto Clerico nostro Magistro Henrico de Bray Senescallo nostro de Bergaveny de Ecclesia de Lantehowe Purthelok in haec verba. Hugo Ballivus de Bergeveny qui prosequitur pro Domino Rege nomine Johannis de Hasting. qui infra aetatem est & haeres de Berg●veny, optulit se versus Dominum W. de Breus. Episcopum Landavensem, & ejusdem loci Capitulum de placito Assisae ultimae praesentacionis Ecclesiae de Lantehou Porchalank. Et praedicti Episcopus & Capitulum non venerunt, & ideo consideratum est quod dicti Episcopus & Capitulum resummonerentur per bonos summonitores quod fint ibidem die Jovis proxima ante festum Annunciationis beatae Mariae, ad audiendum Recognicionem praedictae Assisae, etc. Curia tenta die Jovis Anno regni Regis Edwardi 1. sexto in vigilia Annunciationis beatae Mariae apud Bergeveny qui prosequitur pro Domino Rege nomine Johannis de Hasting. qui infra aetatem est & haeres de Bergeveny optulit se versus W. de Breus. Episcopum Landavensem & ejusdem loci Capitulum de Placito Assisae ultimae Praesentacionis Ecclesiae de Launch. Porch. Et Episcopus & Capitulum venerunt, & dicebant, quod non tenebantur ad summonicionem alicujus Ballivi seu Senescalli de Bergeveny pro aliquo Brevi Regis venire, nec in Curia illa de Lantehold. Porchalank, nec de aliquo jure ad Ecclesiam de Land. pertinente ibidem respondere, quia ipsi et praedecessores sui a tempore eujus non extat memoria usque nunc, continue tenuerunt illam tanquam pertinentem ad Ecclesiam suam Cathedralem de Land. nec aliquid tenent seu tenere clamant de Domino de Bergeveny, unde ibi respondere non debent ut dicunt. Et sic recesserunt Episcopus & Capitulum. Et consideraverit Curia quod Assisa illa per Dominum Regem versum Episcopum et Capitulum sic arramiata caperetur in ipsorum Episcopi et Capituli defectum, et quod ulterius inquireretur de jure Patronatus Ecclesiae praedictae, quia talis consuetudo consuevit esse in Curia praedicta. Assisa ultimae praesentacionis per Dominum Edwardum Regem Angliae tanquam Custodem haered. de Bergeveny, coram Henrico de Bray & sibi associatis die Jovis in vigilia beatae Mariae anno regni Regis Edwardi 1. sexto, versus Dominum Willielmum de Breus. Episcopum Landavensem & ejusdem loci Capitulum arram. per Philippum ab Menrik ab David, David ab Wranon ab Gilbert, Lenlin ab Wilim, Walterum de Tineleye, Menricum ab Adam, Wronon ab Adam, Wastelon ab Knaithon, Blethin ab Knaithon, Willielmum de Grosemunde, David ab Wronon Kelim, Philippum ab Laurenc. Irienard Wauham ab Madok, Adam Waludian, ab Adam ab Knaithon, Willielmum filium Ricardi, Vincencium Scudemor, Robertum Wroch Macy, Wroch Macy filium Walteri, Henricum Pelliparium, Walterum Comyn, Walterum Somery venit recognitura, quis advocatus tempore pacis praesentavit ultimam personam quae mortua est ad Lanchporch. quae vacat ut dicitur: Cujus praesentacionem Dominus Rex dicit ad ipsum pertinere, ratione custodiae haeredis & terrarum de Bergeveny, & quam praesentacionem memorati Episcopus & Capitulum Landav. injustè ei deforc. ut dicit. Qui jurati super Sacramentum suum dicunt, quod nemo advocatus umquam praesentavit ad Ecclesiam de Launch porch. set quod omnes Episcopi et Capitulum Land. qui pro tempore fuerunt a tempore cujus non extat memoria, hactenus tenuerunt memoratam Ecclesiam de Launch Porch in proprios usus; hoc adjecto, quod Adam de Launch. qui ultimo obiit in eadem sunt firmarius praedictorum Episcopi & Capituli. Et eciam quidam Johannes qui proximo ante ipsum Adam obiit similiter fuit firmarius in eadem. Et sic quidam Gorgi Capellanus qui immediatè decessit ante ipsum Johannem similiter obiit ut firmarius in eadem, it a quod nullus eorum tenuit pro aequali summa pecuniae pro qua & alter tenuit, set pro voluntate praedictorum Episcopi & Capituli majus & minus contulerunt pro firma memorata juxta firmarium consuetudinem. Et ideo consideratum est, quod praedicti Episcopus & Capitulum in praesencia sua possent tanquam proprietarii Ecclesiae praedictae suam tenere proprietatem Ecclesiae de Launch Porch memoratae per visum Recognitorum Assisae praedictae, & quod praedictus Dominus E. Rex nichil capiat per praesentacionem suam ad praesens factam. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. xv. die Maii. The King having an expedition against the Welsh in the 5th. year of his Reign, summoned all Bishops and Abbots, as well as Earls, Barons and Laymen, who held of the Crown by Knight Service, to attend and serve him with their Horse and Arms; whereupon those who attended not, or made no composition for their Service then, were afterwards forced to pay a Fine for their defaults, amongst the rest the Abbot of Malmesbury paid one Hundred Marks Fine, as this Record attests. REX Thesaurario & Baronibus suis de Scaccario, salutem. Sciatis quod dilectus nobis in Christo Abbas Malmesbir. liberavit per praeceptum nostrum Claus. 9 E. 1. m. 2. Pro Abbate de Malmesbury. dilecto Clerico nostro Rogero de Evesham Centum Marcas, per quas ●inem fecit nobiscum pro servicio suo in exercitu nostro Walliae anno regni nostri quinto, prout per literas nostras patentes quas idem Abbas inde habet, & quas inspeximus nobis constat. Et ideo vobis mandamus, quod praedictum Abbatem de praedictis Centum Marcis quietum esse faciatis; proviso quoth idem Rogerus inde oneretur ad Scaccarium praedictum. Teste Rege apud Westm. 28 die Octobris. The Monks of Battle Abby having by ancient Charters the custody of the Temporalties and Goods of the Abbey during the vacancy, the King thereupon issued this Writ not to interrupt this Privilege. QVia per Chartas praedecessorum Regis Regum Angliae concessum est Monachis de Claus 9 E. 1. m. 8. Pro Mon●chis de Bello. Bello, quod cedentibus vel decedentibus Abbatibus ejusdem loci ipsi Monachi habeant custodiam Abbatiaes●ae, & omnium terrarum & tenementorum ad ipsam pertinentium, & liberam administrationem de omnibus rebus & possessionibus ad eandem Abbatiam pertinentibus, (against common right) Mandatum est Radulpho de Sandwico Senescallo Regis, quod ipsos Monachos custodiam Abbatiae suae in hac vacatione sua & omnium terrarum & tenementorum ejusdem Abbatiae, & liberam administrationem de omnibus rebus & possessionibus ad ipsam pertinentibus habere permittat, sicut praedictum est: Nec de custodia praedicta, vel aliquibus ad ipsam pertinentibus se intromittat contra concessionem praedictam. Et si quae inde post captionem dictae domus in manum Regis percepta fuerint, ea eis sine dilatione restituat. Teste Rege apud Westm. 9 die Maii. He likewise issued these Writs for confirmation and allowance of all Charters of Privilege granted to the Abbey of Westminster. REX Thesaurario & Baronibus suis de Scaccario, salutem. Cum nos Chartas Claus. 9 E. 1. m. 11. Pro Abbate & Conventu West. n. progenitorum nostrorum Regum Angliae factas dilectis nobis in Christo Abbati & Conventui W●stm. per Chartas nostras favorabiliter duxerimus confirmandas: Nos eos in omnibus et singulis articulis in Chartis praedictis contentis, manuteneri volentes et teneri; vobis mandamus, quod lectis coram vobis in Scaccario praedicto Chartis Confirmationum nostrarum eis factis, eos articulis in eisdem Confirmationum Chartis contentis uti & gaudere, & Chartas illas eis allocari faciatis. Teste Rege apud Westm. 5 die Decembris. MAndatum est Galfrido de Pycheford Constabulario Castri Wyndesores, quoth in Foresta de windsor habere faciat Abbati Westm. octo Damas', loco octo Claus. 9 E. 1. m. 12 Pro AbbateWestm. Damorum quos percipere consueverunt in Foresta praedicta per Chartas praedecessorum Regis Angliae quas Rex confirmavit. Teste Rege apud Westm. 28 die Novembris. Robert Rayton and two other Clerks being accused and imprisoned before the King's Justices Itinerant for several trespasses, murders, rebellions, rapines, and his lands, goods and chattels thereupon seized into the King's hand, they being delivered to the Bishop, and thereupon making their purgations, their lands and goods by the King's sp●cial grace were restored by these Writs. REX Vic. Cornub. salutem. Cum Robertus de B●yton Clericus, pro suspitione Claus. 9 E. 1. m. 3. Pro Roberto de ●oyton C●eri●0. fractionis Capellae de Kynemersdon. ac asportacione & rapina quarundam Cartarum, & aliis transgressionibus sibi impositis coram Justiciariis nostris ultimo Icinerantibus in Comitatu S●mersetiae indictatus, & per eosdem Justiciarios ad requisitionem venerabilis patris R. Bathoniensis & Wellensis Episcopi, eidem Episcopo juxta privilegium Clericale, prout moris est, liberatus, innocenciam suam super hujusmodi transgressionibus coram eodem Episcopo legitime purgavit, sicut idem Episcopus per literas suas patentes nobis significavit; Tibi praec●p●mus, quod emnes terras et tenementa, bona et catalla praedicti Roberti, quae occasione transgressionum praedictarum capta sunt in manum nostrum, et quae sunt in custodia tua, eidem Roberto restitui facias hac vice de gratia nostra speciali. Teste Rege apud Wyndesor●s, viij. die Septembris. Consimiles literas habet idem Robertus Vicecomitibus Book, Summer. Suff. & Ess●x. Teste ut supra. REX Vic. Sutht. salutem. Cum Magister Willielmus de Eborum de morte Hugonis Ibid. m 4 Pro Magistro Willie more de Ebor. Clerico. de Vff●cote coram Justiciariis nostris ultimo itinerantib●s in Com. Wil●es. in eodem Com. indictatus, & ad requisitionem R. Sarum Episcopi, etc. ut supra T. R. apud Westm. primo die Sept. Moreover these Writs issued for other Clerks. REX Vic. Lincolniae salutem. Cum Willielmus de Freston Clericus super sinistra Ibid Pro Willielmo de Freston Clerico. suspicion furti & roberiae coram Justiciariis nostris nuper itinerantibus in eodem Comitatu indictatus, & ad requisicionem venerabilis patris O. per eosdem Justice. etc. liberatus fuerit ut supra, etc. Teste Rege apud Westmonasterium primo die Sept. COnsimile Vic. Lincolaiae pro Roberto de Newcomen de Lessceby Clerico super receptamento Ibid. Pro Roberto de Newcomen Clerico. cujusdam felonis filii sui, etc. ut supra. Teste Rege apud Cantuariam xii. die Aug. Per Billam. COnsimile Vic. Sussex pro Alex. Pricklove nuper capto & detento in prisona nostra Cicestriae, pro quadam transgressione sibi imposita coram dilectis & fidelis Ibid m. 5. Pro Alexand. Pricklove Clerico. nostris Luca de Tavy, & Ricardo de Exton, ad quasdam Inquisiciones in Com. praedicto captas nuper per nos assignatis, demum ad requisitionem venerab. patris S. Cicestr. Episcopi eidem Episcopo, etc. liberatus fuisset— etc. ut supra, etc. in manum nostram capta nisi prius fugam fecerit, sine dilatione restituas, etc. Teste Rege apud Westm. 7 die Julii. REX Vic. Nottingham salutem. Cum Willielmus Barn de Scaftesworde Clericus Pro Willielmo Barn de Scafteword. super furto & latrocinio indictatus coram Justiciariis nostris ultimo itinerantibus in Com. praedicto, & per eosdem Justice. ad requisitionem venerabilis patris W. Eborum Archiepiscopi, eidem Archiepiscopo—, etc. liberatus— etc. liberatus— &c. Teste Rege apud Westm. 3. die Julii. REX Thesaurario & Baronibus suis de Scaccario salutem. Cum nuper mandaverimus Claus. 9 E. 1. m 8. Pro Willielmo de Redham. Willielmo de Redham Vicecomiti nostro Norff. quod terras & tenementa, bona & catalla Johannis de Redesham, qui super diversis transgressionibus indictatus fuerat, & postmodum ad requisicionem venerabilis patris W. Norwicensis Episcopi, juxta privilegium Clericale eidem Episcopo liberatus, etc. de gratia nostra speciali, ac vos●jam praefatum Vicecomitem de decem Marcis ad quas bona & catalla praedicti Johannis capta in manum nostram appreciata fuerunt oneraveritis ad Scaccarium praedictum; vobis mandamus, quod eundem Vicecomitem de dictis decem Marcis exonerari faciatis. Teste meipso apud Kenington 5. die Maii. Anno Regni nostri nono. REX Vicecomiti Somers. salutem. Cum▪ Willielmus de Corunden Clericus rettatus super latrocinio & aliis transgressionibus coram Justiciariis nostris nuper Claus. 9 E. 1. m. 10. Pro Willielmo de Corunden Clerico. lunerantibus in Com. praedicto, & per eosdem Justiciarios ad requisitionem venerabilis patris R. Bathoniensis & Wellensis Episcopi eidem Episcopo, etc. liberatus, etc. ut supra. Teste Rege apud Coleford 7. die Febr. All these Clerks in one Circuit were indicted of these several Felonies, and demanded acquitted by their Ordinaries Certificates upon their * See Hobards Reports, f. 288, 289, 290. feignedor favourable purgations; whereby they escaped Justice, and the King lost their forfeitures. The King having seized some Lands into his hands upon the Statute of Mortmain newly made, respited their seizure by this Writ till the next Parliament, being a new case, and the first I have observed after this Statute made. MAndatum est Ballivis de Basingestok, quod terras illas & tenementa cum pertinenciis Claus. 9 E. 1. m. 8. De Magistro & frat●ibus Hospitalis Sancti Johannis de Basingestok. in Basingestok, quae nuper ceperunt in manum Regis, pro eo quod Magister Perus de Abindon de terris illis et tenementis Magistrum et fratres Hospitalis Sancti Johannis de Basingestok contra Statutum Regis nuper editum de hujusmodi terris et tenementis in manum mortuam non ponendis, eisdem Magistro & fratribus replegiari faciant usque ad proximum Parliamentum Regis post festum Sancti Michaelis proximo futurum, ut tunc inde fiat quod Rex de consilio suo duxerit ●rdinandum. Teste Rege apud Westm. 18 die Maii. The Bishop of Chichester endeavouring to compel one of the King's Clerks to reside upon his Benefice, against the King's ancient prerogative; he thereupon issued this Prohibition to him. REX Episcopo Cicestrensi salutem. Cum Clerici nostri ad ordines suscipiendos, Claus. 9 E. 1. m 4. dorso. Ne clerici Regis compellantur ad residentiam faciendam vel ad ordines suscipiendos, etc. See Fitzh. Nat. Brev. f. 44. G. vel ad faciendam in suis Beneficiis residentiam personalem dum nostris immorautur obsequiis compelli, aut alias super eisdem molestari vel inquietari non debeant, Nosque et progenitores nostri Reges Angliae hujusmodi libertate seu privilegio pro clericis nostris, a tempore quo non extat memoria, semper hactenus usi fuerimus, quod nec ipsi Clerici nostri vel progenitorum nostrorum praedictorum aliquibus retroactis temporibus super hujusmodi compelli, vel alias super Beneficiis suis molestari vel inquietari consueverint. Vobis mandamus firmiter inhibentes, ne dilectum Clericum nostrum Magistrum Galfridum de Aspraile in Diocesi vestra beneficiatum, qui per praeceptum nostrum nostris jugiter intendit obsequiis, dum eisdem obsequiis immoratur super hujusmodi compellaiis, aut alias super Beneficiis suis inquietatis seu molestetis: Et sequestrum & quod de ●●uctibus aut bonis beneficiorum suorum hujusmodi occasione fieri feceritis, sine dilatione relaxari faciatis. Teste Rege apud Westm. primo die Julii, anno nono. The King this year sent Letters and Addresses to these Roman Cardinals and Officers concerning his affairs in the Court of Rome. Fratri Latino Episcopo Hostiensi, Sedis Apostolicae Cardinali. Cl. 9 E. 1. dors. 1. In cedula. Fratri Bientiviegne Episcopo Albanensi, Sedis Apostolicae Cardinali. Domino Ordonio Episcopo Tusculano, Sacrosanctae Romanae Ecclesiae Cardinali. Domino Jacobo de Sabello Sanctae Mariae in Cosmedin. Diacono Cardinali. Domino Aubere titulo Sanctae Praxedis, Presbytero Cardinali. Fratri Jeronimo titulo Sanctae Potencianae, Presbytero Cardinali. Domino Willielmo titulo Sancti Marci, Presbytero Cardinali. Domino Girardo titulo Basilicae 3. Apostolorum, Presbytero Cardinali. Domino Gonfrido Sancti Georgii ad velum aureum, Diacono Cardinali. Domino Matthaeo titulo Sanctae Mariae in Porticu, Diacono Cardinali. Domino Jacobo de Columpna Sanctae Mariae in via lata, Diacono Cardinali. Domino Jordano Sancti Eustachii, Diacono Cardinali. Petro de Petris grossis Vicecancellario Sacrosanctae Romanae Ecclesiae. Johanni Caitaino Notario Domini Papae. Magistro Ricardo Notario Domini Papae. Magistro Bernardo de Neapoli Notario Domini Papae. Magistro Benedicto de Agnan Notario Domini Papae. What arrears of a pension the King ordered to be paid this year to one of the Roman Cardinals, this Record will inform us. REX eisdem salutem. Liberate de Thesauro nostro venerabili patri J. Sanctae Liberate 9 E. 1. m. 5. Pro D. J. Sanctae Mariae in Chosmedyn. Diacono Cardinali. Mariae in Chosmedyn. Diacono Cardinali, quinquaginta marcas de terminis Sancti Michaelis anno Regni nostri octavo, & Paschae anno regni nostri nono, pro annuo feodo suo quinquaginta Marcarum, quod ei concessimus percipiendum ad Scaccarium nostrum, nisi pecuniam illam ei prius liberaveritis per aliud breve nostrum. Teste Rege apud Westm. xxviii. die Julii. This year King Edward recited and confirmed the ancient Charter of King John to the Nuns of Ambresbiry, wherein their incontinency * Here Tom. 1. p. 759, 760, 761. & Tom. 2. p. 228. Cart. 9 E. 1. m. 1. Pro Monialibus de Ambresbir. heretofore is thus again recorded to posterity. REX Archiepiscopis, etc. salutem. Inspeximus Cartam quam Dominus Johannes quondam Rex Angliae avus noster fecit in haec verba. Johannes Dei gratia Rex Angliae, etc. Sciatis Moniales de Ambresbir. ●irciter triginta, propter vitae turpitudinem et ordinis sui dissolutionem et infamiam quae divulgabatur publice, mandato Domini Papae Alexandri, voluntate eciam Domini Regis H. patris nostri, consilio quoque et providencia Richardi Cantuariensis Archiepiscopi, Apostolicae sedis Legati, et Joscelini Sarum, et Bartholomaei Exoniensis, et Rogeri Wyntoniensis, et G. Londoniensis; et aliorum plurimorum Episcoporum, et Magnatum, et Baronum nostrorum a Monasterio suo fuisse amotas, et in aliis Monasteriis collocatas, & Moniales Fontis Ebrald ibidem ad serviendum Deo introductas, etc. The Clergy of the Province of York having granted a Disme to the King, he issued this Writ to the Bishop of Karlisle for the due and speedy collection thereof within his Diocese. REX venerabili in Christo Patri R. etc. Karleolensi Episcopo salutem. De benevolencia Fines 9 E. 1. m 14. De Decima colligenda & adunanda. & fidelitate vestra fiduciam gerentes specialem, paternitatem vestram affectuose requirimus & rogamus, quatinus decimam nobis concessam in Diocesi vestra a Clero Diocesis illius colligi et adunari faciatis, juxta formam concessionis nobis inde factae in aliis Diocesibus Eboracensis Provinciae. Ita quod de pecunia proveniente de Decima illa in Episcopatu vestro praedicto nobis ad mandatum nostrum possitis respondere. Et taliter vos habeatis in hac parte, quod diligenciam vestram merito debeamus commendare, & vobis exinde gratias referre speciales. Teste, etc. apud Wodestok 18. die Aprilis, Anno regni nostri nono. The Pope having granted an Indulgence to the Freers' of the Hospital of St. James, once a year to collect Alms in all Churches, the King to promote this work, issued this Patent to Archbishops, Bishops and others, to protect and assist them therein, and apprehend all false Collectors thereof, not appointed by them. REX Archiepiscopis, Episcopis, etc. salutem. Cum Dominus Papa dilectis Pat. 9 E. 1. m. 5. intus. De Magistro & Fratribus Hospitalis Sancti Jacobi de Alto passu. nobis in Christo Magistro & Fatribus Hospitalis Sancti Jacobi de Alto passu Lincolniensis Diocaesis duxerit indulgendum, quod semel in anno recipiantur in Ecclesiis ad colligendas eleemosynas; Propter quod ipsi ad loca diversa pro colligendis eleemosynis accedunt, Nos eosdem Fratres, & eorum attornatos, in protectionem & defensionem nostram specialem suscepimus, vobis Ballivis nostris praecipientes, quod si quid eis per quoscunque Clericos vel Laicos satisfactum fuerit, id eis sine dilatione faciatis emendari. Vos etiam Praelatos rogamus, quatinus cum iidem Fratres, aut eorum attornati, ad loca vestra pro hujusmodi eleemosynis colligendis accesserint, benign in Ecclesiis vestris recipientes, eosdem ipsos in Ecclesiis vestris admonere populum, et eleemosynas libere quaerere permittatis, et eisdem Fratribus vel eorum nunciis ad hujusmodi eleemosynas in vestris Diocesibus per ipsos deputatis colligendas literas vestras convocatorias liberaliter concedere velitis. Ita quod à Deo meritum, à nobis grates reportare debeatis speciales. Et quia intelleximus, quod quidam malivoli advocantes s● per Magistros & Fratres Hospitalis praedicti eleemosynas colligunt & recipiunt nomine ipsorum, licet ad hoc per ipsos potestatem non habeant, nos hujusmodi maliciam reprimere volentes; vobis Ballivis nostris praecipimus, quod ipsos malivolos cum per vos transitum fecerint prout rationabiliter faciendum arrestari faciatis, donec aliud inde praeceperimus, vel ipsi de hujusmodi malicia competentes emendas fecerint, prout alias in casu consimili fieri consuevit. In cujus, etc. Teste Rege apud Winton. 12 die Octobris. The King to advance Learning, and for the good of the Church, Priesthood and Commonwealth, gave his Royal assent for translating the Freers' of the Hospital of St. John's in Cambridge, into a College of Scholars, after the pattern and rules of Merton College in Oxford, by this memorable Patent. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Rex inclytus Hebreae Gentis quem Pat. 9 E. 1. m. 28. intus. De Scholaribus in Hospitali Sancti Johannis Cantebr. loco Fratrum secularium subrogandis. omnipotens ultra capacitatem comprehensionis intellectiis humani praerogativa sapientiae cultus insignivit, promisso sibi à Domino munere quod optaret, circumspectè considerans sapientiam terrenis rebus singulis praevalere, ipsam expetiir, prudenter attendens, quod illam omnia bona pariter subsequuntur. Quapropter decet Regiam Excellentiam exemplis optimis informatam, libenter assensum impartiri ad facta favorabiliter prosequenda per quae viri fiant pro utilitate Reipublicae sapientes, quorum prudentia regimini Regni et Sacerdotii provide consulatur, et in hiis agitatione studii doctrina sapientiae jugiter amplietur. Nos igitur attendentes venerabilem patrem Hugonem Eliensem Episcopum proposito laudabili concepisse, quod loco Fratrum secularium in Hospitali suo Sancti Johannis Cantebr. Scholar's studiosi subrogentur, qui secundum regulam Scholarium Oxon. qui de Merton. cognominantur, in Vniversitate Cantebrigiae per omnia conversentur: Perpendentes ex hujusmodi studio per ●minentiam sapientiae posse Reipublicae multa commoda provenire, praefatae subrogationi, mutationi seu translationi ex causa suprascripta faciendae, nostrum Regium praebemus assensum. Nolentes per hoc, quod eleemosyna pauperum ad dictum Hospitale confluentium, quae a Sanctis Patribus Episcopis Eliensis Ecclesiae est antiquitus constituta in aliquo defraudetur. In cujus, etc. Teste Rege apud Burgum 24 die Decembris. The King this year granted these protections to two of his Irish Bishops, residing in England by his licence from their Bishoprics, without any care of their people's souls. COnsimilem protectionem habet S. Waterfordensis Episcopus in Hibernia, qui de Pat. 9 E. 1. m, 7. De Protectionibus. licentia Regis moratur in Anglia per biennium duraturam, cum clausula volumus, etc. Teste, etc. N. Darensis Episcopus, qui de licentia Regis moratur in Anglia, habet literas de protectione in Hibernia, simplices sine clausula quamdiu Regi placuerit duraturas. Teste ut supra. He likewise had this Patent to make Attorneys in all Courts in Ireland, though none to supply his Pulpits. REX omnibus Ballivis, etc. Hiberniae, salutem. Sciatis quod venerabilis N. Darensis Episcopus, qui de licentia Regis moratur in regno Angliae, attornavit Pat. 9 E. 1. m. 7. coram nobis loco suo Philippum Shynnon, & Johannem filium Adae, ad lucrandum vel perdendum in omnibus placitis & querelis, motis vel movendis, pro ipso Episcopo vel contra ipsum, in quibuscunque Curiis Hiberniae. Et ad instantiam ejusdem Episcopi concessimus, quod praedicti Philippus & Johannes, vel alter ipsorum, quem praesentem esse contigerit loco ipsius Episcopi facere possint vel possit, attornatos vel attornatum quem voluerint vel voluerit in Cancellaria nostra Hiberniae, ad omnia praedicta placita & querelas, prosequend. & defendend. & ad lucrandum vel perdendum in eisdem, sicut praedictum est. In cujus, etc. per triennium duratur. cum hac clausula, praesentibus, etc. Teste ut supra. The like Patent to make Attorneys in Ireland was granted to * Ibid. m. 19 intus. David Archbishop of cassal, qui de licentia nostra moram facit in Anglia, per biennium duraturas. Teste Rege apud Westm. 25 die Maii, & duplicatur. This Archbishop to supply his occasions, entered into several Recognizances this year to the Bishops of Coventry and Lichfield, and of Bath, two wealth Prelates, and great Usurers, thus recorded. DAvid Cassalensis Archiepiscopus recognovit se debere R. Coventrensi & Lichefeldensi Claus. 9 E. 1. m 2. dorso. Pro Coventrensi & Lichefeldensi Episcopo. Episcopo Centum Marcas, solvendas eidem in festo Nativitatis Sancti Johannis Baptistae proximo futuro. Et nisi fecerit concessit, quod dicta pecunia levetur de terris et catallis suis in Hibernia. Et ad dictam pecuniam dicto termino solvendam, invenit plegium Johannem de Kirkeby, qui similiter recognovit & concessit, quod nisi praedictus Archiepiscopus solvat dictam pecuniam ad terminum praedictum, quod pecunia illa levetur de terris & catallis suis in Com. L●ycestriae, & alibi. DAvid Cassalensis Archiepiscopus recognovit se debere R. Bathoniensi & Wellensi Ibid. m. 2. dorso. Pro Cassalensi Archiepiscopo. Episcopo Ducentas Marcas, unde solvet unam medietatem in festo Sancti Michaelis anno, etc. decimo, & aliam medietatem in festo Paschae proximo sequenti. Et nisi fecerit concessit, quod dicta pecunia levetur de terris et cataliis suis in Hibernia, & alibi. (Such Recognizances in the Chancery of England, then obliging both Lands and Chattels in Ireland.) Et praefatus Bathoniensis & Wellensis Episcopus recognovit pro praedicto Archiepiscopo se debere R. Coventrensi & Lichefeldensi Episcopo, praedictas Ducentas Marcas solvendas ad terminos supradictos; & concessit, quod nisi idem Archiepiscopus pecuniam illam dicto Coventrensi & Lichefeldensi Episcopo solverit ad eosdem terminos, quod praedicta pecunia de terris & catallis ipsius Episcopi Bathon. levetur. The King likewise granted a Congee deslier to elect a new Bishop, and a Patent to restore the Temporalties to another Bishop elect in Ireland, as these Records attest. PEtrus Capellanus Canonicus Imelacensis nuncians Regi mortem R. nuper Episcopi Pat. 9 E. 1. m. 8. intus. Pro licentia eligendi. ejusdem loci, habet literas de licentia eligendi directas Decano & Capitulo Imelacensi. In cujus, etc. Teste Rege apud Ledes 8 die Augusti. REX dilecto & fideli suo Roberto do ufford Justice. Hiberniae, salutem. Cum Pat. 9 E. 1. m. 10. intus. Pro electo Clonensi in Hibernia. electioni nuper factae in Ecclesia Cathedrali Clonensi, de discreto viro Gilberto Decano Clonensis Ecclesiae in Episcopum ejusdem loci, Regium assensum adhibuerimus et favorem: Nos attendentes, quod praedictus Electus circum prosecutionem electionis praedictae multum laboraret, si ea occasione ad nostram praesentiam accederet, & volentes suis laboribus & expensis parcere in hac parte; vobis mandamus, quod si contingat Electum praedictum in Episcopum loci praedicti canonicè confirmari; tunc recepto ab ipso Electo nomine nostro, fidelitate in casu isto debita, Temporalia dicti Episcopatus eidem liberetis; acceptis tamen prius literis patentibus sigillo suo, necnon et sigillo Capituli sui consignatis, quod haec gratia nostra quam eidem Electo ad praesens ex mera liberalitate nostra concessimus, nobis vel haeredibus nostris non cedat in praejudicium vel exhaeredationem, seu trahatur in consuetudinem vel consequentiam temporibus futuris. Teste Rege apud Cop●ford 27 die Julii, anno, etc. nono; & duplicantur. The like Patent verbatim, mutatis mutandis, issued to * Pat. 9 E. 1. m. 7. intus. Robert de Vfford, of his Royal assent, electioni nuper factae in Ecclesia Finebren. de discreto viro Carolo Decano ejusdem Ecclesiae, in Episcopum ejusdem loci; and for taking his Homage, and restoring his Temporalties, etc. Teste Rege apud Windesor. 8 die Septembr. Pope Nicholas the 3. deceasing Anno 1280. and Pope * Mat. Westm. An. 1280. p. 368. Platina, Balaeus, Onuphrius, Laertius Cherubinus, in Martino 4. Martin the 4. succeeding him, he in the first year of his Papacy sent two Freers' into England to the King, intending to export or return out of England, by his Agents and Foreign Merchants, the 6. years' Dimes therein collected and retained for aid of the Holy Land, granted in the General Council of Lions, and convert them to his own private coffers, or other uses; King Edward upon notice thereof, to reserve the moneys for his Brother's expedition to the Holy Land, and supply the present exigencies for defence of the Kingdom, issued this memorable Writ, to prohibit any Merchants or others, under pain of loss of life and member, and all their Goods and Chattels, to export or convey the said Dimes, or any part thereof, out of the Realm, and to imprison all such who did the contrary, to the Pope's great disappointment. REX dilecto consanguineo & fideli suo Edmundo Comiti Cornubiae, salutem. Claus. 10 E. 1. m. 4. intus. De Decima extra regnum non deferenda. Quia quibusdam certis de causis nolumus, quod Decima sex annorum nuper a Clero regni nostri in subsidium Terrae Sanctae concessa, et jam in eodem regno collecta, ad praesens extra idem regnum deferatur. Vobis mandamus, quod venire faci●tis coram vobis omnes Mercatores London. tam de Societatibus quam alios; et eisdem injungatis, et sub periculo amissionis vitae et membrorum, et omnium bonorum suorum quae possident in regno nostro firmiter inhibeatis, ex parte nostra, ne pecuniam de dicta Decima provenientem nullo modo deferant aut def●rri faciant seu permittant extra regnum. Et si quos Mercatores aut alios pecuniam de dicta Decima provenientem extra dictum regnum deferre volentes inveniri contigerit, tunc ipsos una cum dicta pecunia arrestari, et salvo custodiri faciatis, donec aliud inde a nobis habueritis in mandatis. Teste Rege apud Hertlebir. 24 die Maii. Et mandatum est Majori & Vicecomitibus London. quod inhibeant, etc. Et si quos pecuniam de dicta Decima provenientem extra dictum regnum deferre volentes invenir i contigerit, ●unc ipsos arrestari faciant, etc. ut supra. Item mandatum est Stephano de Penecestre custodi Quinque Portuum, quod in eisdem Portubus explorari faciat, si qui ibidem fuerint qui hujusmodi pecuniam extra dictum regnum deferre voluerint. Et si quis talis inveniri contigerit, eum arrestari et salvo custodiri faciat, etc. Teste ut supra. What Letters these two Freers' brought from this Pope Martin to the King, and their contents, how he received them, and what answer he returned by his own Messengers sent to the Pope concerning the Croysado and general expedition to the Holy Land, this Epistle of the King in answer to the Popes will inform us. SAnctissimo in Christo Patri & Domino, Domino M. divina providentia Sacrosanctae Claus. 10 E. 1. m. 5. dorso. Litera directa Papae super Cruce assumenda. Romanae ac Vniversalis Ecclesiae Summo Pontifici; Edwardus, etc. cum omni reverentia & honore pedum oscula beatorum. Venientes ad praesentiam nostram Fratres Garnerius & Ramerius de Florenc. Ordinis Praedicatorum, nobis tunc agentibus versus partes exteras regni nostri, Sacrosanctae Paternitatis vestrae literas super assumendo salutiferae Crucis signo, et de consilio nostro de termino passagii generalis et idoneo ab hoc tempore exprimendo, nobis ex parte vestra praesentarunt. Quas non tam lata manu, quam animo prompto recipientes, & ad eas audiendas & intelligendas depositis seorsum caeteris & diversis curis nostris, tota devotione convertimus mentem nostram. Et ex eorundem concepto tenore, quasi cujusdam novae laetitiae rore perfusi, tanto facti fuimus amplius consolati, quanto clementiam Apostolicam et Sanctam Romanam Ecclesiam matrem nostram, erga personam nostram quam semper devotam reperiet specialioris praerogativa dilectionis et intimioris affectionis visceribus affectam esse evidentioribus iudiciis tenor docuit earundem, pro quarum quidem missione gratuita ad pedes Apostolicae Sanctitatis cum omni humilitate provolvimur, et eidem quantacumque scimus et possumus, non indigne persolvimus laudum praeconia, et sicut devoti filii devota adjicimus munera gratiarum. Ipsos quoque Fratres nuncios vestros quos in eleganti expositione & declaratione commissi sibi nuncii adeo providos & discretos invenimus, quod animum Regium eor●m inductiva persuasio nimium confortavit, Regia mansuetudo multimode commendavit, & extollendam ipsorum prudentiam in negotio ipso vehementer acceptavit. Et licet iidem Fratres instanter petierint à nobis quod responsum eis fieri faceremus antequam versus terram Scotiae gressus suos dirigerent, pro quo libenter expectasse, vel ad nos à partibus Scotiae rediisse voluerint; Nos tamen responsum nostrum per nostros vobis fleri volentes ad vestram sanctam praesentiam mittimus nuncios nostros quibus quoad negotium illud aperuimus lucide mentem nostram; & qui certum responsum nostrum vestrae pietatis auribus intimabunt. Conservet vos diu Dominus Ecclesiae sanctae suae. Dat apud Cestriam 10 die Junii. The sum of his Embassy and Message to the Pope was, that his Brother the Earl of Cornwall might receive all the moneys collected in England for aid of the Holy Land towards his expedition, whom he intended speedily to send thither, since himself could not yet go in person; to which the Pope at present deferred to give any answer, pressing the King himself to go thither in person, as the Pope's Epistle to the King in answer thereunto, hereafter cited, informus us. The King to ingratiate himself and his Messengers with this New Pope, (whom he had exasperated by stopping the exportation of, and seizing the 6. years' D●smes) gave order for the payment of the 8. years' arrears of the annual Pension, so oft demanded; which having satisfied by several payments, his Agents thereupon required an Acquittance from Pope Martin the 4. who thereupon sent him th●s discharge, both entered on the Dorse of the Clause Roll of this year. MARTINUS Episcopus Servus servorum Dei, charissim● in Christo filio Edwardo Regi Angliae illustri, salutem & Apostolicam benedictionem. Er Claus. 10 E. 1. m. 4. dorso. Literae Papales de annuo censu Mille Marcarum. parte tua fuit propositum coram nobis, ut cum de annuo censu Mille Marcarum Argenti, in quo Ecclesiae Romanae teneris pro octennio jam transacto in festo beati Michaelis de mense Septembris tunc currente Anno Domini 1277. terminato, ipsi Romanae Ecclesiae fuerit pro parte tua per diversas solutiones integre satisfactum, de satisfactione hujusmodi a sede Apostolica opportunas quietationis literas assecutas, petebatur a nobis ut providere tibi in hac parte paterna diligentia curaremus. Nos igitur petitioni tuae urpote justae benignius annuentes, praesentium tenore fatemur de Censu hujusmodi pro praefato Octennio fore praefatae Romanae Ecclesiae satisfactum. Ad tuam tuorumque haeredum cautelam et futuram memoriam praesentes tibi literas concedentes. Dat▪ apud Urbem veterem 3. Non. Februarii, Pontificatus nostri Anno primo. Moreover Gifredus de Vezano the Pope's Nuncio in England, by his special direction gave and sealed another Instrument in England concerning this money, enroled with the Pope's precedent acquittance. UNiversis praesentes literas inspecturis Gifredus de Vezano Canonicus Cameracensis Claus. 10 E. 1. m 4. dorso Camerae Domini Papae Clericus, Apostolicae Sedis in Anglia Nuncius salutem in Domino. Noveritis nos literas Apostolicas vera Bulla et integro filo bullatas recepisse in hac verba. MARTINUS Episcopus Servus servorum Dei, Gifredo Camerae nostra Clerico salutem, & Apostolicam Benedictionem. Cum super solutione Annui Census mille marcarum ●●erlingorum, in quo Charissimus in Christo filius noster Rex Angliae illustris pro triennio praeterito, et etiam pro instanti anno in proximo terminando nobis et Ecclesiae Romanae tenetur, tibi nostro et ipsius Romanae Ecclesiae nomine facien●a sub certa forma eundem Regem per nostras literas requiramus. Nos de discretionis tuae industria plenariè confidentes, faciendi eidem Regi, nostro et Ecclesiae praefatae nomine refutationem plenariam, de hujusmodi Censu quatuor annorum, pos●quam de illo tibi nostro et ipsius Ecclesiae nomine fuerit integre satisfactum, plenam tibi authoritate praesentium concedimus facultatem. Dat. apud Urbem Veterem 12 Kal. Septembris, Pontificatus nostri Anno primo. Cumque Serenissimus Princeps Dominus Edwardus Rex Angliae illustris nomine Sanctissimi patris Domini Martini Summi Pontificis et Romanae Ecclesiae pro annuo censu mille Marcarum. in quo idem Rex Summo Pantifici et Ecclesia Romanae tenetur, quatuor millia Marcarum sterlingorum per manus Baruntini, Walteri, Richardi Gaudicionis, & Henrici de Podio, de Societate Richardorum de Luka, pro quatuor annis in praemissis Literis Apostolicis compraehensis et terminatis in festo Sancti Michaelis proximo praeterito, Currente Anno Domini 1281. persolberit, et recognoscamus et consiteamur de ipsis quatuor millibus Marcarum nobis esse praemisso nomine, a dicto Domino Rege per manus dictorum Baruntini Richardi et Henrici pro supradictis quatuor annis integre satisfactum. Nos concessissa nobis per easdem literas Apostolicas facultate facimus eidem Domino Regi nomine nostri Summae Pontificis et Romanae Ecclesiae refutationem plenariam de hujusmodi Censu praedictorum quatuor annorum, de quibus praefatae literae Apostolicae faciunt mentionem, et qui in dicto fes●● Sancti Michaelis proximo praeterito terminati fuisse noscuntur. In quorum omnium testimonium has literas patentes fecimus, et sigillo nostro munivimus. Et venerabiles patres Domini Godefridus Wygorn. & Willielmus Norwicen. Episcopi, ac Magister Ardicio Primicerius Mediolan. Domini Papae Capellanus & in Angliae Nuncius, qui dictas literas Apostolicas viderunt, et recognitioni, ac confessioni, necnon refutationi praemissis interfuerunt sua sigilla praesentibus apponi fecerunt ad majoris roboris firmitatem. Dat. London. 6 Idus Novembris, Anno Domini supradicto. Et memorandum quod istae duae Literae praecedentes liberatae fuerunt Thomae de Gunneis apud Cestriam die Sabbati prox. ante festum Apostolorum Petri & Pauli, Anno, etc. decimo, per manum Johannis de Langeton in Garderoba Regis Custodiendae. Pope Martin this year sent this Bull to King Edward the 1. to require his favour to, and protection of the Monks of the Order of Clunie, whose piety he highly extolled. MARTINUS Episcopus Servus servorum Dei, Charissimo in Christo Filio In Turre London. Regi Angliae Illustri, salutem & Apostolicam benedictionem. Libenter Excellentiae Regiae illa suggerimus quae saluti proficiunt, famam ampliant, statum prosperitate communiunt & conservant. Haec, fili charissime, non est dubium, ex pietatis operibus provenire; inter quae non est minimum extimandum Religiosos favorabiliter prosequi, praesertim propulsando eorum injurias, et ipsos in suis juribus defendendo. Quanta vero inter Religiones caeteras Cluniacen. Ordo claritate resplendeat, tua Sublimitas non ignorat, propter quod eundem Ordinem Serenitati Regiae, ut id tibi cedat ad salutis praemium eique ad tutaminis proveniat commodum, redemptoris omnium cujus● 〈◊〉 ordo ipse, obsequiis deputatis intuitu commendamus. Regalem Celsitudinem obsecrantes in Domino, quatenus eundem Ordinem ac professores ipsius ob divinam reverentiam et Apostolicae sedis ac nostram babens in charitatis visceribus commendatos ipsos in suis opportunitatibus Regii favoris auxilio prosequaris, ut exind● praeter humanae laudis praeconium retributionis aeternae consequaris augmentum. Dat. apud Vrbem veterem Kal. Februarii, Pontificatus nostri Anno secundo. Sir John Lovetot Knight (most likely by the King's connivance, encouragement) apprehended and imprisoned the Preceptor and Treasurer of the Church of Lincoln, for presuming to examine Witnesses in a cause referred to them by the Pope, upon an Appeal and Complaint of the Dean of Stafford the Pope's Chaplain, touching the Archbishop of York's refusal to admit him to the Church of Adelingflet to which he was presented by the Countess of Gloucester, the right Patron thereof as was pretended; and suppressing the depositions taken in the cause, which were to be returned by them to the Pope; to the high contempt of his Papal authority, and forcing the Dean to fly out of the Realm and desert the prosecution of his suit. Pope Martin thereupon issued this Bull to the Prior of Tonbridge, to cite Sir John to appear in person before him to answer this high contempt by a certain day within two months, (which Bull I found in the White Tower) worthy observation, wherein these proceedings are recorded. MARTINUS Episcopus Servus servorum Dei, dilecto filio Priori de Tonebrigge, Roffen. Dioc. salutem, & Apostolicam benedictionem. Gravem recepimus In Turre London. dilecti filii Bogonis de Clara Decani Ecclesiae de Stafford. Coventrens. Dioc. Capellani nostri querelam; quod cum dudum in causa, quae inter ipsum & bonae memoriae Walterum Archiepiscopum Eboracen. super eo, quod idem Archiepiscopus dictum Bogonem ad vacantem Ecclesiam de Adelingflet Eboracen. Dioc. (ad quam idem Bogo à dilecta in Christo filia nobili muliere Comitissa Gloucestriae verâ patronâ ipsius Ecclesiae fuerat canonicè praesentatus) admittere contra justitiam denegaverat; vertebatur ad sedem Apostolicam delata legitime post diversos auditores a sede ipsa in causa deputatos, (eadem lite coram eorum aliquo legitimè contestata) demum receptio & examinatio testium à dicto Capellano nostro producendorum ad causam praefatam pertinentium, dilectis filiis Decano, Praecentori & Thesaurario Ecclesiae Lincolnien. de assensu procuratorum utriusque partis in forma solita, per literas sedis ejusdem commissae fuissent; tandem Johannes Lovetot Miles Londinen. Dioc. in tantae temeritatis excessum prorupit, quod Decani, Praecentoris, et Thesaurarii jurisdictionem, immo potius Apostolicam in hac parte satagens nequiter impedire, Praecentorem et Thesaurarium praelibatos pro eo, quod ad receptionem et examinationem quorundam de hujusmodi testibus (dicto Decano Lincolnien. se super hoc excusante) processerant, et processum super hoc per eos habitum, quem ob●timorem illius nondum persecerant, transmittendum ad sedem Apostolicam sigillis propriis consignarunt, per Willielmum de Saham Clericum, Johannem de Vallibus, et Rogerum dictum Loveday Milites illarum partium, ausu sacrilego capi fecit, et carcerali custodia aliquandiu detineri; sicque dictus Capellanus noster propter hoc simili terrore perterritus, suit exire totum regnum Angliae, ac desistere saltem ad tempus a prosecutione causae hujusmodi, non sine gravi praedictae Sedis injuria et offensa Iusti●iae manifesta, coactus. Quare pro parte ipsius humiliter petebat à nobis, ut providere super hoc paterna sollicitudine curaremus. Ne igitur tantae praesumptionis excessus sic remaneat impunitus, aliis in similibus malignari delectantibus transeat in pernitiosum exemplum, Nos eum conniventibus oculis pertransire nolentes, discretioni tuae per apostolica scripta mandamus, quatenus si per ea, quae ad te fama vel alio modo jam pervenerunt, vel de novo pervenient, aut per non solemnem indaginem sed per fidelem pervenerunt, de praedictis seu praedictorum excessuum consideratis circumstantiis tibi secundum Deum videbitur, praedictum Johannem coram nobis personaliter ob praemissa fore citandum, memoratum Johannem ex parte nostra peremptorie citare procures, ut infra duos menses post citationem suam compareat personaliter Nota. coram nobis super praemissis et ea contingentibus, recepturus pro meritis et facturus alias quod justitia sua debet. Diem vero Citationis per te faciendae, ac formam, et quicquid de praedictis duxeris faciendum, per tuas literas harum seriem continentes nobis fideliter intimare procures. Dat. apud Urbem veterem 11 Kal. Junii, Pontificatus nostri anno secundo. What the Prior did thereupon I find not in History or Record, such Citations out of the Realm, being against the privileges of the King and Subjects, and little done upon them. The same year (as a Flores Hist. Anno 1282. p. 371. Matthew Westminster, b Hist. Angl. An. 1283. p. 10. Thomas Walsingham, and c Polud. Virgilius Hist. Angl. l ●●. p. 325. General History of Spain, p. 411, 412, 419, 420. 421. others story) Petrus Rex Arragoniae vindicans Regnum Siciliae (which Popes claimed as the Churches and St. Peter's patrimony) jure haereditario uxoris suae, s●ditò cum navigio Regnum Siciliae ingressus, Carolum Regem expulit de eodem (whom the Pope had intruded into it) die Ascensionis Domini, de suis ex insperato multis millibus interfectis; (or as others, circiter vesperum Gallos' omnes ad unum interfecerunt; unde adagium Vesper Siculus.) Rex Arragonium praedicta Regna Apuliae, Calabriae & Siciliae pro suis haeredibus jure haereditario vendicavit, eo quod filiam Manfredi de praedictis regnis per Romanam Ecclesiam spoliati, duxerat in uxorem. Carolus in Franciam fugiens, à Rege Nepote suo pro recuperando regno subsidium impetravit. Papa vero Martinus in Petrum praedictum, et omnes ei faventes, vel ipsum Regem appellantes, excommunicationis tulit sententiam, regno Arragoniae eum privans, et confirmans illud Carolo filio Regis Francorum. Petrus verò de Arragonia, missis à Regno Siciliae nunciis, petivit, ut quadraginta tantum militibus ad plana Burdegaliae secum tot tantum habente milites, dimicationis veniat ad diem certum, sub certa poena se ad hoc obligandum, tamen Carolus modo se simili obligaret, ut cui in hoc conflictu cessisset victoria, ille sine contradictione regno Siciliae potiretur. Non obstantibus igitur inhibitionibus Apostolicis, conduxerunt praefati Reges, quod pro jure utrorumque ducenti milites demicarent in● planitie juxta Burdegalium, duorum partibus assignantes; Quo die adveniente evanuit conductum praedictorum, quia Rex Carolus cum centum millibus occurrit Regi Arragonum, cum centum tantum militibus venienti: Trusting more to his Army, then to the Popes or Church of Rome's Title, Benediction; or excommunication; then little valued, and much contemned by his adversary King Peter. The Pope upon this occasion, when St. Peter's sword would not prevail against Peter, sent this Bull to King Edward the 1. (the original whereof I found in the White Tower, and there rescued with sundry others from oblivion) lamenting these Wars between these Princes, and likewise between d See the General History of Spain, l. 11. p. 415, to 420. Alphonso King of Castille, his Sons and Nobles, (whereof he and his praedecessors were the original authors) and craving his assistance to pacify the differences between them, for the preservation of the Church's Liberties, and preventing the loss of souls, as being most able to effect it. MARTINUS Episcopus Servus servorum Dei, Charissimo in Christo filio Regi In Turre London. Angliae illustri salutem, & Apostolicam benedictionem. Insurgentis fremitus tempestatis quae Castellae ac Legionis, Tolletti, Galleciae, Siliciae, Cordubae, Murciae atque Geh●nui regna concutit, fratrem in fratrem provocat, filios armat in patrem, subditos in Dominum erigit, vastitati bona, stragi corpora & animas, quod amarius deploramus dispendio salutis exponit, in nostram notitiam diversarum literarum, & famae praeviae nunciatione deductas, ubi primum auribus nostris insonuit horrorem ingessit, auditui paternum amaricavit animum, & in eo multae compassionis spiritum excitavit. Quis enim absque amaricatione recenseat inter tanta sibi necessitate conjunctos jura sanguinis violari? Quis animo non amaro consideret filios ante diem non tam in patrios annos inquirere; quam finem illorum iniquis aggressibus maturare? Patrem commotum etiam filialis persecutionis injuria in natos arma gerere, ac in eos cogi saltem per defensionis remedium desaevire? Quis amarè non ferat germanos odiis se impetere mutuis, & maximè beneficiorum liberalitate praeventum in benesactorem insurgere? illius non solum humiliationem, sed sicut fert gravis infamia, dejectionem extremam quaerere, apertisque conatibus procurare? Quis non horret subditorum audaciam fidelitatis foedere violato erectam in Dominum, et ad subversionem Regalis solii aspirare: (And have not many Pope's not only not abhorred, but encouraged, yea enjoined it, and this Pope himself in the case of King Peter?) Habet enim communis famae relatio, quod dilecti filii, Nobiles viri, Sanctius aliique charissimi in Christo filii nostri A. Regis Castellae, ac Legionis illustris nati, EmannelGermanus, necnon subditi Regis ejusdem in eum subito insurgentes, et aspirantes ad totalem exhaeredat●onem ipsius, officiales quos idem Rex instituerat in suis regnis et terris penitus amovere, instituere alios, et omnia sibi regalia jura su●trahere praesumpserint, eundemque Regem nullum Dominium, nullamque potestatem in praedictis suis regnis et terris habere permittant. Venerabiles quoque sratres nostri Archiepiscopi, Episcopi, et dilecti filii Electi Abbates et Priores, et universi et singuli Ecclesiarum Praelati, ac Prior Hospitalis Jerosolimitan. et Magistri Templi Sancti, Jacobi Calatranen. et Alcanturae Militiarum, ac Capitula et Conventus, necnon Nobiles viri Comites, Barones, et alii tam Clerici quam Laici per eadem regna constituti, vel eorum aliqui dicuntur fidelitatis debitum quo ipsi Regi tenentur, violasse. (And have not Popes themselves frequently done the like, and stirred up Archbishops, Bishops, Abbots, etc. to do the same against sundry Christian Emperors and Kings?) Haec dum paterno pensamus affectu, licet tam ad oppressum quam ad opprimentes compassione multimodè moveamur in dicto Rege, tanquam in perdilecto Ecclesiae filio, tam gravis oppressionis opprobrium, in opprimentibus vero propriae saluti obvios abominantes excessus: eidem tamen Regi tanto singulariori caritate compatimur quanto specialius ei vulgaris assistit opinio, eumque communiter praedicat nimis temerary, nimis inique gravari. Cum itaque ad remedium in hiis si consonent facta relatibus, celeriter adhibendum propter vitanda praecipue animarum pericula, intensis desideriis intendamus recurrendum, deliberavimus ad excelsum, qui super regnum hominum dominatur, in * Therefore not in Popes, by his own resolution, who yet presumed to dispose of the kingdoms of Sicily, Arragon, & others. cujus manu sunt omnium potestates & jura regnorum, & apud ipsum humilibus supplicationibus insistendum, ut benignius eosdem Regem, natos, Germanum ipsius regna eadem, incolas respiciat, eorundem ab illis dissentiones amoveat, dissidentium corda in concordiae unitate conciliet, eye tranquillitatem tribuat, ipsosque in illius solliditate consolidet, & confirmet, thronum regalem corroboret, qui sic utiliter praesit ut prosit, cujus regimen sic regat ut dirigat, & cedat subditis ad salutem perpetuam quietem et pacem; Nobisque ipse cujus providentia in sui dispositione non fallitur, modos & vias aperiat per quos haec ut (in votis gerimus) efficaciter promovere possimus. Quia vero non minoris est meriti contra insidias antiqui hostis exurgere, ne à devotione Dei & universalis Ecclesiae populos Christianos avertat quam insistere convertendis, Serenitatem Regiam exhortamus, quatenus pensatis prudenter quam sit pernitiosum exemplum quod in praedictis regnis noscitur contigisse, ac clementer attendens quantum Regiam magnitudinem deceat Regi praedicto in tantae perplexitatis articulo efficaci adesse praesidio, ad prosperum & tranquillum ipsius & regnorum & eorundem statum, prout honori tuo congruere ac alias expedire putaveris, magnitudinem tuae provisionis apponas. Ita quod per tuae studia providentiae salutaris, Ecclesiastica Libertas, quae occasione hujusmodi discordiae in illis partibus infringi posset, illaesa servetur, praefatis regnis pax & tranquillitas, ut desideramus, adveniat, animarum pericula evitantur, ac tibi exinde laudis titulus apud homines, & meritorum accrescat cumulus apud Deum. Dat. apud Vrbem veterem v. Idus Augusti, Pontificatus nostri anno tertio. Anno 1282. viz. 10 E. 1. (as * Hist. Angliae p. 10. Thomas Walsingham stories) Cantuariensis Archiepiscopus profectus in Snowdoniam, Principem Walliae (against the Kings will, as he protested) & Germanum suum sategit ad pacem reduc●re; sed frustratus regressus ad Angliam, Excommunicationis in ipsos sententiam fulminavit. Whereof * Spelmannt▪ Concilia Tom. 2. p. 344, 345. Sir Henry Spelman out of Pechams own Register renders us this particular account. Processus Domini Johannis Dei gratia Cantuariensis Archiepiscopi, habitus in partibus Walliae. Isti sunt Articuli intimati Domino L. Principi Walliae, & populo ejusdem loci, ex parte Domini Archiepiscopi supradicti. Primo, quia propter salutem eorum spiritualem & temporalem ad partes istas venimus, quos semper dileximus usque modo, sicut plures eorum aoverunt. Secundo, quia venimus contra Domini Regis voluntatem, cui etiam adventus noster dicitur plurimum displicere. Tertio, quia rogamus eos, & supplicamus eis pro sanguine Jesus Christi, quatenus venire velint ad unitatem cum gente Anglorum, & ad pacem Domini Regis, quam eis intendimus, quanto melius poterimus procurare. Quarto, volumus eos scire, quod in hiis partibus Domini non poterimus remanere. Quinto, volumus eos attendere, quod post recessum nostrum non invenient for sitan aliquem, qui ita velit sua amplecti negotia promovenda, qui vellemus, si placeret Altissimo, vitâ nostrâ temporali ipsorum pacem honestam & stabilem perpetuò procurasse. Sexto, quia si nostras partes spreverint & labores, statim intendimus eorum pertinaciam scribere Summo Pontifici, et Curiae Romanae propter peccata mortalia, quae multiplicantur occasione discordiae omni die. Septimo, noverint quod nisi citius ad pacem venerint, aggravabitur eis Bellum, quod non poterunt sustinere, quia crescit Regia potentia omni die. Octavo, noverint quod regnum Angliae est sub speciali protectione Sedis Apostolicae, et quod Romana Curia plus inter regna caetera diligere consuevit. Nono, quod eadem Curia nullo modo volet permittere statum regni Angliae vacillare, quod sibi specialibus obsequiis est de votum. Decimo, amarissime plangimus hoc, quod dicitur, Wallenses crudeliores existere Saracenis; quia cum Saraceni capiunt Christianos, eos servant pecuniâ redimendos; quos Wallenses captos dicuntur illico jugulare, quia solo sanguine delectentur; immo— quod est deterius, quos permittunt redimi, tradunt, ut dicitur, jugulandos. Undecimo, quod cum consueverunt, Deum & personas Ecclesiasticas revereri, a devotione hujusmodi videntur multipliciter recessisse, qui in tempore sanctissimo in redemptoris injuriam moverunt seditionem, homicidia p●rpetrantes, in quo eos nullus poterit excusare. Duodecimo, petimus, ut tanquam veri Christiani ad cor redeant poenitentes, quia coeptam discordiam non possent diu continuare, etiamsi jurassent. Tertiodecimo, petimus, ut nobis significent, quibus modis velint & valeant turbationem pacis Regiae, laesionem Reipublicae, & alia mala emendare. Quartodecimo, ut significent nobis, qualiter valeat ipsa concordia stabiliri; frustra enim pax firmari videbitur, quae tam assiduè violatur. Quintodecimo, ut si dicunt leges suas vel foedera ex pacto inita non servari, ut significent quae sint illa. Sextodecimo, noverint, quod etiam posito quod eis derogatum fuisset, quod noscimus nullo modo licebat eyes, quia essent Judices in causa sua, taliter Majestatem Regiam impugnare. Septimodecimo, quod nisi modo pax fiat, procedatur contra eos forsitan ex decret● militiae Sacerdotis et populi convocati. Responsiones Lew●lini Principis ad Articulos supradictos. Reverendissimo Patri in Domino J. Dei gratia Cantuar. Archiepiscopo, totius Angl●ae Primati, suus humilis & devotus filius L. Princeps Walliae, Dominus Snaudoniae, salutem & filialem dilectionem, cum omnimoda reverentia, subjectione, & honore. Sancta Paternitati vestrae pro labore vobis quasi intolerabile, quem assumpsistis ad praesens; pro dilectione, quam erga nos & nestram nationem geritis, omni qua possumus devotione regratiantes vobis assurgimus; & eò amplius, quod contra Domini Regis voluntatem venistis, prout nobis intimastis. Caeterum quod nos rogastis, ut ad pacem Domini Regis veniamus; scire debet vestra sanct●●as, quod ad hoc prompti sumus, dummodo idem Dominus Rex pacem debit●m & veram nobis & nostris velit observare. Ad haec licet gauderemus de mora vestra facienda in Wallia, tamen per nos non eritis impediti, quin pax fiat quantum in nobis est, quam optamus per vestram industriam magis quam alicujus alterius roborari; & speramus, nec per Dei gratiam erit oportunum propter nostram pertinaciam aliquid scribere Domino Papae; nec vestras paternas preces ac graves labores spernemus, sed eas amplectimur omni cordis affectu, ut tenemur; nec erit opus quod Dominus Rex aggravet contra nos manum, cum prompti sumus sibi ob●dire, juribus nostris & legibus nobis, ut praemittatur, reservatis. Et licet regnum Angliae sit Curiae Romanae specialiter subjectum et dilectum, tamen cum Dominus Papa, necnon et Curia Romana audierint quanta nobis per Anglicos mala sunt illata, videlicet, quod pax prius formata non sit nobis servata nec — deinde Ecclesiarum devastationes, combustiones, et Ecclesiasticarum interfectiones, Sacerdotum videlicet et Inclusorum, et Inclusarum, et aliarum Religiosarum personarum passim mulierum et infantium sugentium ubera, et in— portiarum combustiones etiam Hospitalium et aliarum Domorum Religiosarum, homicidiorum in Cimiteriis, Ecclesiis, et super Altaria, et aliorum sacrilegiorum et flagitiorum auditu, etiam horribilium auditui Paganorum, sicut expressius eadem in aliis rotulis conscripta vobis transmittamus inspicienda. Speramus inprimis, quod vestra pia & sancta Paternitas clementer nobis compatietur, necnon & Curia supradicta: nec per nos Regnum Angliae vacillabit, dum ut praemissum est pax debita nobis fiat & servetur. Qui vero sanguinis ●ffusione delectantur, manifestum est ex factis; nam Anglici haectenus nulli sexui vel aetati, seu langore pepercerunt, nulli Ecclesiae vel loco sacro detulerunt, qualia vel consimilia * Saraceni. — non fecerunt. Super eo autem— unus redemptus fuit— multum dolemus, nec occisorem manutenemus, sed in sylvis uti latro vagatur. De eo vero quod inceperunt— aliqui in tempore indebito illud ignoravimus— sanctum, & tamen ipsi asserunt, quod in eo tempore hoc fecissent mortes & captiones eis imminebant, nec audebant in domibus residere, nec nisi armati incedere, & sibi— tali tempore id fecerunt. De eyes vero quae fecimus contra Dominum, ut veri Christiani per Dei gratiam poenitebimus, nec erit ex parte nostra quod Bellum continuetur, dum simus indempnes, ut debemus, ne tamen exhaeredemur & passim occidamur, oportet nos defendere, ut valemus. Cum vero injuria & dampna hinc inde considerentur & ponderentur, parati sumus emendare pro viribus quae ex parte nostra sunt commissa, dum de praedictis injuriis & dampnis nobis factis & aliis emenda nobis fiat. Et ad pacem firmandam & st●biliendam similiter sumus prompti debitis modis, quia tamen Regales Cartae & pacta inita nobis non servantur, sicut nec huc●sque sunt observata, non potest pax stabiliri, nec quia novae exactiones & inauditae contra nos & nostros omni die adinveniuntur, vobis autem transm— in rotulis dampna illata & foedera nisi quod secundum factum pacis— factam. Quod vero guerravimus, quia necessitas nos cogebat, nam nos & omnes Wallenses eramus adeo oppressi & subpeditati & spoliati, & in servitutem redacti per Regales Justiciarios & Ballivos contra formam pacis & omnem justitiam amplius quam si Saraceni essemus vel Judaei (sicut credimus, et saepe denuntiavimus Domino Regi). nec aliquam emendam habere potuimus, sed semper mittebantur Justiciarii & Ballivi ferociores & crudeliores, & cum illi erant saturati per suas injustas exactiones, alii de novo mittebantur ad populum excoriandum, in tantum quod populus mallebat mori quam vivere; haec oportet militiam ampliorem convocare, vel contra nos moveri— dum nobis fiat pax & servetur modis debitis, ut superius est expressum; nec debetis, Sanetae Pater, omnibus verbis credere nostrorum Adversariorum, sicut enim nos factis oppresserunt & opprimunt, ita & verbis diffamant vobis impotentes— volunt, ipsi enim saepe vobis sunt praesentes, & nos absentes, nisi opprimentes, nos oppressi &— fidem eyes in omnibus non exhibeatis, sed ista potius examinetis. Valeat Sanctitas vestra ad regimen Ecclesiae per tempora longa. * Antiq Eccles. Brit. p. 198. Matthew Parker adds hereto; Johannes in Cambrian, ut sedaret tumultum, Rege ipso (ut asseruit) inscio, secessit. Hoc bellum à Leo lino Griffini filio Walliae Principe, frater suo David instigante, necnon ariolis quibusdam Cambrensibus, qui Principi sua●●runt jamjam fore ut Bruti diademate (prout Merlinus quondam vaticinatus est) insigniretur, totamque Britanniae Insulam solus regeret, susceptum est. Et si Leolinus ejusque frater David scriptis ad Johannem Cant. cum in Cambrian venisset literis, affirmant se arma sumere, quod contra inita foedera Regii Justiciarii & Ballivi Cambros injuriis non tolerandis toties affecissent, ut mori & in a●ie perire malint, quam vitam in servitute atque tyrannide molestam ducere. Itaque cum Johannes de pace concilianda in Snowdonia, Cambriae provincia, diu sed frustra iractavisset, in Angliam rediit, Excommunicationisque sententiam Oxonii (ut in Bonifacio ante diximus) in pacis Regiae violatores latam contra Leolinum & Davidem eorumque milites promulgavit. Sed antequam in Cambrian pedem intulisset, veritus ne vi retineretur, nec redire facile cum vellet posset, R. Burnell Bathoniensem Episcopum, quem (ut ante diximus) Cantuarienses Monachi in Archiepiscopum postularunt, Vicarium suum & Administratorem suae provinciae generalem corstituit. Et ut Cambros aliquo merito devinciret, multos ex ea provinciae Clericos indoctos egentes atque peregrinos novo super stitionis modo instituto, in Angliam misit. Codices enim Evangeliorum ornatè & curiosè in membranis ligatos singulis dedit, his qui inscitia literarum pronunciare aliquid ex illis non poterant, ut saltem quarundam instar reliquiarum manibus gestarent populoque ostenderent, praecepit. Tum literas ad multos dedit, in quibus rogavit, ut hos Cambrenses Clericos Evangelium non ore proferentes, sed digitis bajulantes reciperent, & ad eleemosynas recipiendas circumire permitterent. Illi itaque Codic●s Evangelii scripti circumducen●es, eos insano & amenti sine doctrina vulgo non sine admiratione & stupore idiomate suo Evangylion, Evangylion clamantes, ostendebant. Qua superstitione Angliae delusa plebs, ignaros & ignotos homines multis donis affecit. This Excommunication denounced by the Archbishop against the Rebellious Welsh and their Complices who disturbed the peace of the Realm, I find was made by the King's Sovereign Ecclesiastical power, and Patent sent to the Archbishop, and likewise to the Archbishops of York and Dublin for that end, thus recorded to posterity. REX Ar●hiepiscopo Cantuariensi totius Angliae Primati, salutem. Cum nonnulli Rot. Walliae 10 E. 1. m. 10. malefactores Wallenses & alii complices & fautores sui, tranquilitati & paci regni nostri invidentes, turbationem quandam in terra nostra Walliae suscitantes pariter & moventes, ibidem depredationes, homicidia, incendia, & alia enormia quamplurima perpetrarint, contra pacem nostram, & de die in diem callidis machinationibus studeant nobis & hominibus fidei nostrae adhaerentibus majora damna & pericula pro viribus perpetrare. Nos maliciam & rebellionem hujusmodi malefactorum, quos in Canonem latae sententiae ipso facto incidisse (constat) volentes reprimi ut tenemur, paternitatem vestram quam in punitione hujusmodi malefactorum per Claves Ecclesiasticas facienda esse novimus plurimum circumspectam, affectuose requirimus et rogamus, ad maliciam et rebellionem ipsorum celeriter reprimendam, si placet, curam et solicitudinem prout omnes praedecessores vestri fecerunt retrolapsis temporibus, favorabiliter adhibentes; Vniversis et singulis Suffraganeis vestris detis, nostri intuitu, secundum quod vestra discretio tranquilitati et paci incolarum regni nostri magis expedire viderit in mandatis, ut ipsi omnes hujusmodi perturbatores pacis, et eorum conspiratores, complices et fautores, ac omnes assensum, consensum, consilium vel auxilium clam vel palam eisdem praebentes in praemissis, per singulas Diocesos suas publice et solemniter denunciari faciant Excommunicatos: Speramus enim quod rebellio et malitia ipsorum, mediante juvamine Gladii Spiritualis, qui in hujusmodi casu juvare dinoscitur brachium seculare, facilius reprimetur. Teste Rege apud Devisis 28 die Marcii, anno, etc. decimo. Consimiles literae diriguntur Archiepiscopis Ebor. & Dublin. Teste ut supra. The King likewise to preserve the Peace of the Realm, and furnish himself with moneys to subdue the Rebellious * See Mat. Westm. & Walsingham Anno 1282. Henry de Knyghton de Event. Angliae l. 3. c. 1. Mat. Parker Antiq. Eccles Brit. p. 1 99 Polydor Virgil Angl. Hist. l. 17. p. 323, 324. Holinshed, Grafton, Speed, Stow, Daniel, in 10 Edw. 1. Welshmen, summoned all the Prelates, Nobles and others who held of him by Knight's Service, to assist him with their Horse and Arms against the Welshmen; and writ to the Bishop of Ely to secure the Peace of that Isle during his absence in Wales, and gave Commission to swear all the Inhabitants thereof to keep his Peace; and to all the Archbishops and Bishops to hasten the collection and payment of the Quindisme then granted to him by them for that War, as Rotulus Walliae Anno 10 E. 1. thus at large records. REX Venerabili in Christo Patri J. eadem gratia Archiepiscopo Cantuar. totius Rot. Walliae 10 E. 1. m. 7. dorso. Angliae Primati, salutem. Quia Wallenses malefactores, & complices, ac fautores sui Rebelles nostri, paci & tranquillitati regni nostri invidentes, nuper quosdam de fidelibus nostris subito & seditiose interfecerunt, & quosdam coeperunt, & in prisona detinent, & guerram in terra nostra Walliae commoverunt; ac depredationes, homicidia, incendia, & alia enormia perplurima contra pacem nostram in partibus illis nequiter perpetrarunt, ac terras nostras & fidelium nostrorum ibidem de die in diem invadunt, & dampna gravia perpetrare non formidant, per quod jam exercitum nostrum summoneri secimus, quod sit apud R●chelan. die Dominica crastino in festo Petri ad vincula proximo futuram, ad malitiam & rebellionem dictorum malefactorum & complicium suorum reprimendam. Vobis mandamus, quod dictis die et loco habeatis servicium vestrum nobis debitum paratum ad proficiscend. nobiscum exinde in expeditionem nostram contra praedictos Wallenses malefactores et complices suos Rebelles nostros. Et hoc nullo modo omittatis. Teste Rege apud Wygorn. 20 die Maii. Sub eadem forma mandatum est Archiepiscopo Ebor. R. Dunelm. Episcopo, R. Carleol. J. Roffen. R. London. R. Cov●●r. & Lichf. G. Lincoln. R. Cicestr. R. Sarum. R. Bathon. & Wellen. P. Exon. W. Landaven. T. Hereford. G. Wigorn. W. Norwic. H. Elien. H. Meneven. & Assaven. Sub eadem forma mandatum est subscriptis Abbatibus, quod habeant, etc. viz. Abbati de Thorneye, Abbati Sancti Augustini Cantuar. Abbati Sancti Albani, Abbati Sancti Edmundi, Abbati Westmon. Abbati de Cercertes. Abbati Glaston. Abbati de Hyda Winton. Abbati de Abbotesbyr. Abbati de Winchecombe, Abbati de Shereburn, Abbati de Pershe, Abbati de Evesham, Abbati Sancti Benedicti de Hulm. Abbati Sancti Petri de Glouc. Abbati de Malmesbyr. Abbati de Michelney, Abbati de Abbendon. Abbati de Corn. Priori de Coventr. Abbatissae de Wilton. Abbatissaes Sanctae Mariae Winton. Abbatissae Shafton. Abbatissae de Berking. I pretermit the summons to the Temporal Lords, Knights, and others. REX omnibus Ballivis, etc. Cum ob regni nostri securitatem mandaverimus Rot. Walliae 10 E. 1. m. 9 De Insula Eliens. munienda, etc. venerabili Patri H. Elien. Episcopo, quod Insulam de Ely muniri & salvo custodiri faciat, ne nostri aemuli & malivoli (quicunque fuerint) Insulam illam ingrediantur clam aut potenter, ad pacem nostram in aliquo perturbandam; ob hoc expediat ut de ipsis, qui infra libertatem dicti Episcopi moram faciunt, securitas habeatur de pace nostra in eisdem partibus plenius observanda: Dedimus potestatem dilecto nobis Hugoni de Cressingham, recipere Sacramentum omnium illorum, qui infra dictam libertatem commorantur, de eo, quod in omnibus diligenter et fideliter se habebunt in iis quae ad conservationem pacis nostrae in Insula praedicta pertinent. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Hugoni in hiis, quae ad hujusmodi Sacramentum recipiendum pertinent, intendentes sitis & respondentes. In cujus, etc. duratur. usque ad Quindenam Sancti Michaelis proximo futuram, nisi aliud interim duxerimus inde ordinandam. Teste Rege apud Glouc. primo die Maii. * Tho. Walsingham Ypodigm. Neustr. An. 1281. p. 70 Mat. Westm. p 370. Claus. 10 E. 1. m. 7. dorso. De Quintadecima colligenda. His diebus Clerus & populus primo Quintam Decimam, & postmodum Tricemam bonorum suorum Regi Angliae concesserunt, to conquer the Welsh-men; hereupon the King issued these Writs to the Archbishop of Canterbury and others for the speedy collection thereof, and to Sheriffs to assist them therein. REX venerabili in Christo patri J. Cantuar. Archiepiscopo, totius Angliae Primati, salutem. Quia volumus quod Quintamdecimam nobis concessam de bonis Cleri in provinciâ vestrâ colligatur, nos de circumspectione & gratitudine vestra confidentes; Paternitatem vestram requirimus et rogamus, quatinus provideri facias de aliquibus viris fidelibus & discretis, qui Quintamdecimam illam in vestra Diocesi ad opus nostrum colligere, adunare, & in tuto loco deponere possint custodiendam, donec aliud inde praeceperimus. Ita quod Nos in proximo Parliamento nostro de summa Quintaedecimae illius in dicta vestra Diocesi nos distinctè & apertè reddere possitis certiores. Mandamus autem Vicecomiti nostro Cantuar. per breve nostrum (quod vobis mittimus consignatum, & cujus Transcriptum vobis mittimus praesentibus interclusum) quod si aliquos Quintamdecimam illam solvere nolentes, vel ad hoc difficiles se reddentes, inveniri contigerit; tunc vobis ad Quintamdecimam illam in dicta Diocest levandam, auxilians sit et consulens juxta renorem brevis ejusdem, quod ei, si necesse fuerit & expedire videritis, transmittetis, & prout vos habere curetis in hac parte, quod nobis exinde grates refer teneamur. Teste Rege apud Cirencestr. 27. die Januarii. Consimiles literae diriguntur singulis Episcopis per totam provinciam ejusdem Archiepiscopi. Teste ut supra. Et mandatum est singulis Vicecomitibus singularum Diocesium Archiepiscopatus praedicti, quod eisdem Episcopis ad praemissa facienda, prout iidem Episcopi eye scire faciant ex parte Regis, fi necesse fuerit, consulentes sint et auxiliantes. Teste Rege ut supra. After which the King marching with his Army towards Wales, issued other Writs to the Bishops and Collectors, to carry the Quindism to several places. REX venerabili in Christo Patri P. Exon. Episcopo salutem. Cum nuper vos Rot. Walliae 10 E. 1. m. 5. dorso. rogaverimus, quod de aliquibus hominibus vestris, de quibus confideretis, qui pecuniam provenientem de quintadecima nobis à Clero concessa in vestro Diocesi praedicta, una cum collectoribus ejusdem Quintaedecimae, vel deputandis ab eis conducerent usque London. liberandam ibidem Societati Mercatorum nostrorum de Luk. sicut Elyas Tolesan. Clericus noster, quem ad vos ea occasione specialiter transmisimus, vos rogaret ex parte nostra; & jam intellexerimus, quod pecunia illa (licet ut credimus sit collecta) usque London. nondum transmissa est, de quo quamplurimum admiramur; Paternitatem vestram requirimus et rogamus, quatenus dictam pecuniam & arreragia ejusdem sine ulteriori dilatione per aliquos de hominibus vestris, una cum collectoribus praedictis quibus similiter super hoc scripsimus, vel saltem per unum ex eis usque London. conduci facias per visum & testimonium dicti Clerici nostri, quem ad vos ob hoc mittimus iterato, Mercatoribus praedictis ibidem liberandam, ut praedictum est. Et hoc sicut de vobis confidimus nullo modo omittatis. Mandavimus autem Collectoribus praedictis, quod pecuniam illam sumptibus nostris & per visum ejusdem Clerici, ibidem faciant cariari. Teste Rege apud Rotheland. xviii die Octobris. Consimiles literae diriguntur J. Cantuar. Archiepiscopo, vel ejus Offic. R. Bathon. & Wellen. Episcopo, vel ejus Offic. R. London Episcopo, R. Sarum Episcopo, J. Roff. Episcopo. REX Collectoribus Quintaedecimae in Archiepiscopatu Cantuar. salutem. Meminimus Ibidem. nos alias vos rogasse, quod Quintam decimam nobis à Clero concessam in Archiepiscopatu praedicto colligi & adunari, & usque London. sumptibus nostris cariari faceretis, ibidem liberandam Societati Mercatorum nostrorum de Luk, per visum & testimonium Eliae Tolosan. Clerici nostri, quem ad vos ea occasione specialiter transmisimus illa vice. Verum quia pecuniam illam London. (ut praedictum est) nondum cariari fecistis, (de quo miramur) praedictum Clericum nostrum ad vos iterato duximus transmittendum. Vos rogantes, sicut aliàs rogavimus, quod omnia arreragia ejusdem Quintaedecimae sine ulteriori dilatione London. cariari faciatis in formâ praedictâ, prout dictus Clericus noster vobis scire fac. ex parte nostra. Et hoc nullo modo omittatis. Rogamus autem loci Diocesanum, quod vobis ad hoc salvum & securum Conductum habere faciat, & quod hoc sicut de co confidimus non omittat. Mandavimus etiam Mercatoribus nostris praedictis, quod literas suas patentes vobis fieri faciant summam receptionis dictae pecuniae testificantes. Teste Rege ut supra. Consimiles literae diriguntur Collectoribus Quintaedecimae in Episcopatibus praedictis. REX Episcopo Cicestr. salutem. Pluries' vos rogasse meminimus, quod totam Ibidem. pecuniam provenientem de Quintadecima in Diocesi vestra per Collectores vestros ejusdem Quintaedecimae usque London. cariari faceretis, ibidem Bouromeno & sociis suis Mercatoribus de Luk. liberandam, & quod conductum eisdem Collectoribus habere faceretis, prout dilectus Clericus noster Elyas Tolesan. quem tunc ea occasione ad vos misimus, vobis diceret ex parte nostra. Et quia Collectores praedicti quasdam excusationes minus sufficientes praetendentes, pecuniam illam usque locum praedictum cariare distulerunt, in nostri dampnum manifestum; Paternitatem vestram iterato attentè requirimus et rogamus, quatenus Collectoribus praedictis praecipiatis, quod pecuniam illam sumptibus nostris usque London. duci faciant cum omni festinatione, prout praefatus Clericus eis dicet ex parte nostra, ita quod dampnum inde ulterius non incurramus. Teste Rege ut supra. REX Magistro Rogero de la Grave & sociis suis Collectoribus Quintaedecimae in Episcopatu Cicestren. salutem. Cum plurses vos rogaverimus, quod totam Ibidem. pecuniam provenientem de Quintadecima in Episcopatu praedicto sine dilatione colligi, & usque London. deferri faceretis, Societati Mercatorum nostrorum de Luk ibidem liberandam, prout dilectus Clericus noster Elias Tolesan. vobis scire faceret ex parte nostrâ; & vos quasdam Excusationes minus sufficientes praetendentes pecuniam illam usque locum praedictum cariari facere distuleritis in nostri dampnum manifestum; de quo miramur & movemur. Vos iterato requirimus ec rogamus, quod totam pecuniam praedictam cum omni festinatione, qua fieri poterit, & arreragia ejusdem usque locum praedictum sumptibus nostris deferri faciatis, sicut praedictum est, & prout venerabilis pater S. Cicestren. Episcopus (cui super hoc scripsimus) & praefatus Clericus noster vobis scire fac. ex parte nostra. Et hoc nullatenus omittatis, sicut diligitis nostrum commodum & honorem. Mandavimus autem Mercatoribus nostris praedictis, quod literas suas patentes vobis fieri faciant, summam receptionis praedictae pecuniae testificantes. Teste Rege ut supra. REX R. Batho●. & Wellen. Episcopo, salutem. Cum nuper vos rogaverimus quod provideri faceretis de aliquibus vestris fidelibus & discretis, qui Quintamdecimam Ibidem: nobis concessam a Clero in vestra Diocesi ad opus nostrum colligere & adunare, ac in tuto loco deponere possent custodiendam, donec aliud inde praeceperimus, & jam ad quaedam negotia nostra instantia expediendâ pecunia plurimum indigeamus; Paternitatem vestram affectuosè requirimus et rogamus, quatenus Collectoribus ad hoc deputatis a vobis per literas vestras sine dilatione praecipiendo dare velitis in mandatis, quod totam pecuniam provenientem de Quintadecimâ vestrae Diocesis, quae jam collecta est ibidem, sub omni festinatione transmitti faciant usque Malmesbiry, prout eisdem Collectoribus similiter mandamus, ibidem deponendam per visum & testimonium dilecti Clerici nostri Magistri Henrici Huse, quem ad dictam Diocesin ea occasione specialiter duximus transmittendum. Paternitatem vestram insuper requirimus et rogamus, quatenus provideri faciatis de aliquibus de hominibus vestris, de quibus confiditis, qui pecuniam illam una cum ipsis Collectoribus vel deputandis ab eyes, & cum praedicto Clerico nostro usque Malmesbiry salvo & secure conducere, & ibidem disponere possint (ut praedictum est) prout dilectus Clericus noster (cui credatis, si placet, in praemissis) vos rogabit ex parte nostra. Et hoc, sicut de vobis specialiter confidimus, nullatenus omittatis. Teste Rege apud Glouc. secundo die Maii, & fuerunt Claus. Consimiles literae diriguntur de verbo ad verbum Episcopis Exon. & Sarum. de Quintadecima Episcopatuum illorum ad eundem locum sub testimonio ejusdem Clerici, ibidem deponendâ. Et quia Rex ad quaedam negotia sua instantia expedienda pecunia plurimum indeget ad praesens, Rex rogat Collectores praedictorum Episcopatuum, quod totam pecuniam provenientem de Quintadecima Episcopatuum illorum per eos collectam, sub omni festinatione transmitti faciant sumptibus Regis usque Malmesbiry, ibidem deponendam & custodiendam, per visum & testimonium praedicti Clerici Regis quem Rex ad praefatos Episcopos & Collectores praedictos ea occasione specialiter duxerit transmittendam, & cui in praemissis adhibeant plenam fidem; & ea faciant, quae eis inde dicet ex parte Regis. Et Rex rogavit praefatos Episcopos, quod de aliquibus hominibus suis, de quibus confidunt, provideri faciant, qui pecuniam illam una cum Collectoribus vel cum deputandis ab eyes, & cum praefato Clerico Regis, usque Malmesbury salvo & securè conducere, & ibidem deponere possint custodiendam; prout idem Clericus praefato Episcopo & Collectoribus dicet ex parte Regis. Et Rex in junxit eidem Clerico, quod cum Collectores pecuniam illam sic deponi fecerint, literas ipsius patentes Collectoribus habere fac. summam pecuniae sic depositae testificantes. Et fuerunt patentes. Consimiles literae diriguntur Archiepiscopo Cantuarien. Episcopis Roffen. Cicestr. & London. de praecipiendo Collectoribus. Quintaedecimae eorundem Episcopatuum, quod mittant Quintamdecimam jam collectam in Episcopatibus illis usque London. per visam & testimonium Nicholai de Cl●re, quem Rex ad Episcopatus illos ea occasione specialiter transmittit, societati Mercatorum de Luk. ibidem liberandam; & quod Quintamdecimam illam ibidem conduci faciant, ut supra. Teste ut supra. * Rot. Walliae 10 E. 1. m. 8. Mandatum est etiam (ut supra) Collectoribus Quintaedecimae in Episcopatibus illis, quod Quintamdecimam illam per visum, etc. praedicti Nicholai usque London. transmittant, societate praedictorum Mercatorum liberandam; & quod iidem Mercatores literas suas patentes eisdem Collectoribus habere faciant, summam ejusdem liberationis testificantes. Teste ut supra. Consimiles literae (ut supra) diriguntur Episcopis Norwic. & Elien. de praecipiendo Collectoribus Quintamdecimam in Episcopatibus illis, quod Quintamdecimam illam per visum, etc. Thomae de Wynundham usque London. transmittant, societati Mercatorum praedictorum liberandam; & quod iidem Mercatores literas suas patentes eisdem Collectoribus habere faciant, summam ejusdem liberationis testificantes. Teste ut supra. Mandatum est etiam (ut supra) Collectoribus Quintaedecimae in Episcopatibus illis, quod Quintamdecimam illam per visum, etc. praefati Thomae usque London. transmittant, societati praedictorum Mercatorum liberandam; & quod iidem Mercatores literas suas patentes eisdem Collectoribus habere faciant, summam ejusdem liberationis testificantes. Teste ut supra. Eodem modo scribitur Archiepiscopo Eborum, Episcopo Karl. & Episcopo Dunolm. vel ejus vices gerenti, per unum breve, ut supra. Et Collectoribus Quintaedecimae in Archiepiscopatu & Episcopatibus praedictis, de mittendo Quintamdecimam Episcopatuum illorum usque Castrum Nottingham, Constabul. Castri praedicti liberandam per visum, etc. Willielmi de Beverlaco; quem Rex, etc. ad Archiepiscopatum & Episcopatus illos ea occasione, etc. per ordinationem Magistri Henrici de Newark. Et mandatum est Richardo de Charrum, quod Quintamdecimam Episcopatus Dunolm. per homines Episcopi conduci facere etc. usque Nottingham, etc. ut supra; & Constabulario Castri praedicti quod eam recipiat. Teste ut supra. Eodem modo scribitur Lincolniensi Episcopo per unum breve, ut supra, & Collectoribus Episcopatus illius per aliud breve, ut supra, de mittendo Quintamdecimam Episcopatus illius usque Lichefeld. Thesaurario Lich. liberandam per visum Magistri Adae de Botindon; quem Rex, etc. ut supra, & custodiendam donec Rex inde aliud praeceperit. Eodem modo scribitur Coventrens. & Lichfeld. Episcopo per unum breve, & Collectoribus per aliud breve, ut supra, de Quintadecima ejusdem Episcopatus mittenda usque Gestriam, ibidem in Garderoba Regis liberanda; Teste ut supra. Eodem modo scribitur Episcopo Wigorn. per unum breve, & Collectoribus, etc. per aliud breve, ut supra, de mittendo Quintamdecimam Episcopatus illius usque Wigorn. in Garderoba Regis ibidem liberandam. Teste ut supra. Eodem modo scribitur Episcopo Meneven. per unum breve, & Collectoribus, etc. per aliud breve, ut supra, de mittendo Quintamdecimam Episcopatus illius usque Kermerdin. ibidem in tuto loco deponendam, donec Rex aliud inde praeceperit. Teste ut supra. Eodem modo scribitur Landaven. Episcopo per unum breve, & Collectoribus, etc. per aliud breve, ut supra, de mittendo Quintamdecimam Episcopatus illius-usque Kermordin. ibidem in tuto loco deponendam, donec Rex aliud inde mandaverit. Teste ut supra. Eodem modo scribitur Hereford. Episcopo, vel ejus locum tenenti, per unum breve, & Collectoribus, etc. per aliud breve, ut supra, de mittendo Quintamdecimam Episcopatus illius usque Wigorniam in Garderoba Regis ibidem liberandam. Teste ut supra. Et memorandum, quod ad Episcopatus Wigorn. Meneven. Landaven. & Hereford. non mittebatur aliquis Clericus per cujus visum Quintadecima Episcopatuum illorum mitti debuit. Eodem modo ut in prima forma scribitur Magistro Adae Hales, custodi spiritualitatis Episcopatus Winton. sede vacant, per unum breve, & Collectoribus, etc. per aliud breve, ut supra, de mittendo Quintamdecimam Episcopatus illius usque London, Mercatoribus de societate de Luk. liberandam, per visum & testimonium Johannis de Arundel & Vicecomitis Sutht. & quod iidem Mercatores literas suas patentes eisdem Collectoribus habere faciant, summam ejusdem liberationis testificantes. Teste ut supra. Omnes praedicti Clerici habeat literas Regis de conductu, durat. ad festum Sancti Michaelis; videlicet, quilibet eorum per se. The King likewise writ to several rich Abbots to borrow several sums of money upon this occasion, which they out of courtesy promised to lend him. MIttatur pro Ducentis Marcis ad abbots de Neusom & Abbatem de Lavenden. quod Rot. Walliae 10 E. 1. m. 9 dorso. eas mittant usque Wigorn. in Quindena Sanctae Trinitatis, vel ubicunque fuerint, quae sunt in custodia eorundem Abbatum, quas promiserunt ex Curialitate. The King notwithstanding his great want of Corn, Victuals, and Carriages for himself and his Army during this War, yet granted these Protections from Purveyance to sundry Religious Houses, according to the Statute of Westm. 1. cap. 1. REX omnibus Ballivis, Clericis, & Ministris suis ad quos, etc. salutem. Licet Rot. Walliae 10 E. 1. m. 8. Pro Priorissa de Westwode, ne blada capiantur, etc. nos Magnates & caeteri fideles nostri, nobiscum in exercitu nostro Walli● existentes, Bladis, Victualibus, & Cariagio non modicum ad exercitum praedictum indigeamus. Nolumus tamen quod aliquod de bladis seu rebus aliis dilectae nobis in Christo Priorissae de Westwode, ordinis Fo●tis Ebrandi, quibuscunque seu etiam Cariagium aliquod ad opus nostrum vel alicujus alterius ab ipsa capiatur contra voluntatem suam. Et ideo vobis mandamus, quod de bladis aut aliis bonis & catallis ipsius Priorissae, aut etiam Cariagium aliquod ab ipsa ad opus nostrum vel alterius, sicut praedictum est, sine licentia & voluntate sua, nullatenus capiatis. In cujus, etc. duratur. usque ad festum Nativitatis Domini proximo futurum. Teste Rege apud Wigorn. 21 die Maii. Consimiles literae, ut supra verbati●●, pro Abbate & Conventu de Cumbe; Teste Rege apud Hertlebir. 24 die Maii. The Abbot of St. Werburge having furnished the King in his expedition to Wales with Men and Carriages, the King granted him this Patent for his future indemnity, that it should not infringe his Charters and Privileges for time to come. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Licet dilectus nobis in Christo Abbas. Pat. 10 E. 1. m. 9 Pro Abbate S. Wereburgae Cestr. Sanctae Werebargae Cestriae de hominibus, equis, & carectis suis ad diversa neg●●a nostra in praesenti expeditione nostra Wall. facienda, nobis liberaliter subvenerit. Nolumus etiam, quod liberalitas hujusmodi ad consequentiam vel consuetudinem per nos vel Haeredes aut Ballivos nostros in posterum trahi possit, vel quod occasione dictae subventionis gratuitae praefato Abbati vel successoribus aut hominibus suis praejudicium futuris temporibus aliquatenus generetur. In cujus, etc. Teste Rege apud Cestr. 26 die Junii. The King in pursuance and observation of the Statute of Westm. 1. cap. 1. made for the ease and benefit of the Clergy, and Religious Houses, issued this Writ to and for the Abbot of Gerew●don, upon his complaint and motion for it. REX omnibus, etc. salutem. Cum in primo generali Parliamento nostro post Pat 10 E 1. m 9 Pro Abbate de Gerewedon. Coronationem nostram in crastino Octab. Pasch. anno regni nostri tertio, de voluntate nostra, & Consiliariorum nostrorum confilio, & de confensu Communitatis regni nostri ibidem convocatorum, ad honorem Dei, et utilitatem Ecclesiae suae sanctae, et meliorationem dicti regni nostri ordinaverimus et statuerimus, quod nullus veniat manducare, hospitari, vel jacere in domo Religionis, quae non sit de su● advocatione ad custus domus, nisi prius rogatus futrit & requisitus à Domino domus, praeter Vicecomites, qui venire poterunt cum quinque vel sex equis tantum; ita tamen quod non gravent Religiosos suis crebris adventibus vel pernoctationibus in Domibus vel Maneriis eorundem, etc. as in the forecited Statute of 3 E. 1. c. 1. recited at large. Praecipimus insuper postmodum, quod nullus Religiosus nec alius pro debito Regio, nec alterius, per animalia, quae terram suam excolunt, nec per oves suas distringatur, dum districtio alterius rei sussiciens debito vel demandae possit inveniri, excepto imparcamento animalium, quando ea in dampno alieno contingerit inveniri secundum consuetudinem & legem terrae. Et quod districtiones nimiae sive super fluae minime fiant, sed secundum bonum valorem per ●stimationem rationabilem ad quantitatem debiti vel demandae: Vobis inhibemus, ne contra tenorem dictorum Statutorum nostrorum domum de Gerewedon Cistercien. ordinis molestetis in aliquo indebite vel gravetis. Nolumus autem, quod Abbates ejusdem loci qui pro tempore fuerint, contra tenorem eorundem statutorum in aliquo venire praesumant. In cujus, etc. Teste Rege apud Cestr. 22 die Junii. He likewise confirmed the ancient Liberties of the Prioress and Nuns of Chester, and discharged one of their Churches from payment of the Quindisme then granted in Parliament, by these Patents. REX Justiciario suo Cestriae, salutem. Cum dilectae nobis in Christo Priorissae Pat. 10 E. 1. m. 9 Pro Priorissa & Monialibus Cestr. & Moniases Cestriae per Chartas praedecessorum nostrorum diversas libertates & jura habere clament; Nos nolentes libertatibus vel juribus suis hujusmodi aliquatenus derogari: Vobis mandamus, quod Priorissam ipsam & Moniales in libertatibus & juribus suis omnimodis, quibus per Chartas praedictas rationabiliter usae sunt, manuteneatis, protegatis, & defendatis; non inferentes eyes, vel inferri permittentes injuriam vel molestiam aliquam, contra tenorem Chartarum praedictarum. In cujus, etc. Teste Rege apud Cestr. 21 die Junii. REX omnibus, etc. salutem. Sciatis, quod pardonavimus dilectis nobis in Ibid. m. 8. Pro Monialibus Cestriae. Christo Priorissae Cestriae, et ejusdem loci Monialibus, Quintamdecimam ipsas ratione Ecclesiae suae de Overe contingentem. In cujus, etc. Teste Rege apud Rothelan. 27 die Julii. Some Regrators and Officers of the King hindering the Freers' Minors to buy Victuals in the Town or County of Stafford for their necessary sustenance, (during the expedition in Wales) the King upon their complaint issued this Precept for their relief therein. REX omnibus, etc. salutem. Cum quidam Regratarii in Villa & Comitatu Pat. 10 E. 1. m. 10. Pro Fratribus Minoribus Staff. Stafford. se per quosdam ministros nostros advocantes, dilectos nobis in Christo Fratres Minores Stafford. de die in diem malitiose impediunt, quo minus victualia cotidiana, cum indiguerint ad opus suum per Procuratores & alios amicos suos ibidem emere possint; & quandoque empta à manibus eorum extrahant, sicut ex ipsorum Fratrum gravi querela accepimus: Nos eorundem Fratrum indempnitati in hac parte provideri, & malitiae hujusmodi obviari cupientes, dedimus licentiam eisdem Fratribus emendi sibi victualia per Procuratores & alios amicos suos, quociens necesse fuerit, in partibus praedictis, sine impedimento nostri, vel ministrorum nostrorum, aut aliorum quorumcunque. Et ideo vobis mandamus, quod eisdem Fratribus, seu eorum Procuratoribus, aut aliis amicis suis, contra hujusmodi concessionem nostram non inferatis vel inferri permittatis injuriam, etc. Et si quid, etc. In cujus, etc. per unum annum duratur. Teste Rege apud Westm. 13 die Junii. The King this year seized the Temporalties of the Bishop of London, for a Trespass against him, notwithstanding his Rochet, as this Writ informs us. REX omnibus Ballivis, etc. salutem. Sciatis quod assignavimus dilectum & fidelem nostrum Philippum de Wileby, ad omnes terras & tenementa Episcopi Pat. 10 E. 1. m. 10 De terris Episcopi London. cap. in manum Regis. London. cap. in manum nostram, et inde faciend. prout ei injunximus occasione cujusoam transgressionis enormis nobis per ipsum Episcopum factam. In cujus, etc. Teste Rege apud Dynbegh 30 die Octobris. Thomas de Cantilupo Bishop of Hereford having business to Rome, procured this licence and protection from the King during his journey thither. THomas Hereford. Episcopus, qui de licentia Regis profecturus est ad Curiam Pat. 10 E. 1. m. 18. De Protectione. Romanam, habet literas Regis de protectione patentes, duraturas usque ad festum Sancti Michaelis proximo futuro, & ab eodem festo usque ad unum annum proximo sequentem completum, cum haec claus. Volumus etiam, etc. Present. etc. Teste Rege apud Shireburne 17 die Februarii. The cause of this Bishops going to the Roman Court, was to defend the Rights and Customs of his Church against the Archbishop of Canterbury's Usurpations, who died in his way thither; * Mat. Westm. An. 1287. p. 374. Thomas de Cantilupo, qui pro causa Ecclessae suae, ut dicitur, quam contra Fratrem Johannem de Peckham, de ordine Fratrum Minorum Archiepiscopum Cantuariensem, defendere proponebat, in partibus obiit transmarinis, cujus ossa in Ecclesia supradicta fuerunt tradita supulturae. Robert Kilwardby the last Archbishop of Canterbury, formerly his Confessor, as * Hist. Angliae p. 11. Godwins Catalogue, p. 376. Jo. Balaeus Scriptor. Brit. Cent. 4. c. 64. Walsingham stories, publicly averred, in commendatione ejus nullius ipsum mortalis criminis unquam sensisse contagium. Quantique meriti fuit apud Deum crebrescentium ad sepulchrum ejus miracula cum gloria, indubitata fide demonstravit; ita quod infra breve temporis spacium contum & sexaginta miracula pro illo fieri Deusvoluit; for which he was canonised a Roman Saint, which shows his opposer Archbishop Peckham was none. Post quem ad Ecclesiam Herefordensem electus & consecratus est (by the King's licence and assent) Magister Richardus de Swynefeld, sacrae Theologiae doctor, vir jucundus in verbis, & egregius praedicator. Upon the tidings of his death, the King seized and committed not only his Temporalties, but Goods and Chattels; yet upon his Executors putting in security to satisfy all Debts due by him to the King, his Goods and Chattels were restored to them to perform his Will, as these two Records assure us. REX commisit Waltero de ●udmerlegh Episcopatum Hereford. cum pertinentiis, Fines 10 E. 1. m. 5. De Episcopatu Hereford. commisso. vacantem per mortem Magistri Thomae de Cantilupo nuper Episcopi ejusdem loci, & in manu Regis existentem, custodiendum quamdiu Rex placuerit: Ita quod de Exitibus inde provenientibus à die mortis praefati Episcopi, Regi respondeat ad Scaccarium Regis. Teste Rege apud Rochel. 8 die Octobris. MAndatum est Waltero de Rudmerlegh custodi Episcopatus Hereford. quod accepta Ibid. m. 4. Pro Executoribus Testamenti Hereford. Episcopi. sufficient securitate à Magistro Willielmo de Monte forti & Coexecutoribus suis Testamenti Th. Hereforden. Episcopi nuper defuncti, de omnibus debitis in quibus Regi tenebatur ad Scaccarium Regis Regi reddendis, eidem Magistro Willselmo & Coexecutoribus suis praedictis, de omnibus bonis & catallis, quae fuerunt praedicti Episcopi die quo obiit, & quae occasione mortis ejusdem captae sunt in manum Regis; & sunt in custodia dicti Walteri, plenam administrationem habere fac. ad executionem Testamenti dicti defuncti inde faciendam. Teste Rege apud Dynbey 24 die Octobris. The Bishopric of Winton being vo●d by the death of Nicholas de Ely, the Monks by the Kings licence elected Richard Moor for their Bishop; but the Pope (who about this time began to bestow most Bishoprics by his Provisions on whom he pleased) hoc anno cassato clecte Wintoniensi Richardo de Mora, ex dono Curiae Romanae, (as * Hist Angliae An. 1283. p. 11. Godwins Catalogue of Bishops, p. 178. Thomas Walsingham informs us) Magister Johannes de Pontissa in ejusdem Ecclesiae Episcopum consecratur. The King notwithstanding this Papal Usurpation, at his request was content to restore the Temporalties to him, so as he bought all the corn and stock of the Bishopric which the King had seized into his hands, at their full price, as these Records inform us. REX Militibus, liberis hominibus, & omnibus aliis tenentibus de Episcopatu Pat. 10 E. 1. m. 6. De Temporalites Episcopatus Winton restit. Winton. salutem. Sciatis, quod cum Dominus Papa Episcopatum praedictum venerabili patri Magistro Johanni de Pontoys contulerit, sicut per literas patentes ipsius Domini Papae nobis inde directas plenius intellerimus: Nos collationem illam acceptantes cepimus fidelitatem ipsius Johannis, et Temporalia Episcopatus praedicti reddidimus eidem. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Johanni tanquam Episcopo & Domino vestro in omnibus quae ad Episcopatum praedictum pertinent, intendentes sitis & respondentes. In cujus, etc. Teste Rege apud Rochelan. 11 die Augusti. MAndatum est Willielmo de Sancta Clara & Willielmo de Hamelton Custodibus Episcopus Winton. quod omnia blada & fructus ad Episcopatum praedictum Fines An. 10 E. 1. m. 8. De Bladis Episcopo Winton. vendend. pertinentes, qui sunt in manu Regis, & in Custodia praedictorum Willielmi & Willielmi, una cum Affris & alio instauro Regis, quod est de emptione Regis ibidem; facta inde legali appreciatione venerabili patri J. nunc Wynton. Episcopo vendant pro justo precio, et prout ad opus Regis magis viderint expedire. Ita quod Regi inde possit respondere. Teste Rege apud Rochelan. 11 die Aprilis. MAndatum est Willielmo de Sancto Clare, & Willielmo de Hamelton, quod totum Pro Epis●● Wi●ton. de ●●staur. instaurum de Bidentibus, Bobus, Affris, et aliud instaur. pertinens ad Episcopatum Winton. quod receperunt tempore quo Rex custodiam Episcopatus praedicti eis commisit, venerabili Patri J. nunc Episcopum Winton. libere●t, prout alias in consimili fieri consueverit. Teste Rege apud Rothelan. undecimo die Augusti. How the King now and then during the vacancy of Bishoprics disposed of some of their stocks to others, this Writ will inform us. MAndatum est Willielmo de Sancto Claro, & W. de Hamelton. Custodibus Episcopatus Claus. 10 E. 1. m. 8. Pro Capriol. datis. Winton. quod in Chacea Episcopatus Winton. videlicet in Bosco de Longwode, & in aliis Boscis in Chacea illa habere fac. charissimae Consorti Regis, Alienorae Reginae Angliae viginti & quatuor Capriolos vivos ad Forestam de la Long For. inde instaurand. de dono Regis. Teste Rege apud Westm. 25. die Novembris. The Archbishop of Canterbury's Auditors, Official, and Dean of the Arches, as well as their Lord, usurping new Jurisdictions over his Suffragan Bishops, and others within their Diocese in cases of Appeals, to their great vexation, upon grievous complaints made thereof, the Archbishop this year did thereupon make and publish an Ordinance entitled, Ordinatio super querelis & appellationibus Officiali Cantuariensi per subditos fratres, & Suffraganeos illatis: running in these words. UNiversis praesentem paginam inspecturis, Frater Johannes permissione divina, etc. Ex vet. Codice MS. in Registro Principal D. Archiep. Cant. nuncupato Peckham, f. 145. b. Spelmanni Concil. Tom. 2. p. 346. Cum nuper clamosa plurimorum insinuatio nobis berisimiliter retulisset, Suffraganeis nostris et subditis eorum, quaedam nostris temporibus praeter conscientiam nostram, tam per Auditores Curiae nostrae, quam per Officialem nostrum Cantuariensem, necnon et Decanum de Arcubus Londini, dicti Officialis Commissarii fuisse illata gravamina, quae praedecessorum nostrorum temporibus non fuerunt, quorum tenemur & volumus vestigiis inhaerere: Nos & nova resecare volentes, & vetera quantum secundum Deum possumus temperare, propace venerabilium Fratrum Coepiscoporum nostrorum, eorundemque subditorum quiet, quod cupimus intimis praecordiis consolari; Mandavimus discretis viris, venerabili fratri Domino W. Norwicensi Episcopo, Magistris R. Archidiacono Cantuariensi, G. de S. Leofardo Thesaurario Cicestriae, A. de Hales, R. de Brandon Canonico Londini, in consuetudinibus & juribus Cantuariensis Eccl●siae, longi temporis experientiâ eruditis, ut ipsi de praedictis diligenter inquirerent, & nos circa ipsa fideliter informarent. Quorum consilio, aliorumque prudentum indegine praemuniti, volumus & decrevimus, dicta grabamina in certis articulis respondere, & ordinationem nostram in perpetuam memoriam commendare. Imprimis igitur volumus & ordinamus, quod Officialis noster Cantuariensis, ad querelas subditorum Fratrum, & Suffraganeorum nostrorum de caetero non rescribat, praeterquam in casibus specialibus, videlicet in casu negligentiae, & in audiendis raciociniis, ab executoribus decedentium in provincia Cantuariensi habentium Redditus, Maneria, Possessiones, & bona in diversis Diocesis nostrae provinciae memoratae; necnon & in aliis casibus, qui tam de jure quam de consuetudine, nostris & praedecessorum nostrorum temporibus, eidem sunt permissi pariter & concessi, & si de facto in aliis rescripserint, & de hoc coram ipso excipiatur, hujusmodi exceptio sine difficultate quaelibet admittatur. Volumus insuper & ordinamus, quod idem Officialis ad Appellationes à subditis Fratrum & Suffraganeorum nostrorum directè ad Curiam Cantuariensem omisso medio interposit as de caetero non rescribat. Et si de facto rescripserit, ac de hoc coram ipso aut suo quovis Commissario excipiatur; cum de hujusmodi exceptione & ipsius effectu competenter constiterit, de eadem appellationis causa, ulterius se nullatenus intromittant. Hoc etiam temperamentum in favorem Fratrum & Coepiscoporum nostrorum, ac Cleri & populi provinciae Cantuariensis quietem, praemissis annectentes, quod ad querelas subditorum Fratrum nostrorum praedictorum, sine conscientiâ nostrâ specialiter & expressa, & absque causa rationabili nomine nostro de caetero nullatenus rescribatur. Nos vero hoc jure nostro sic moderatè absque cujuslibet praejudicio uti intendimus, ut in nullo a praedecessorum nostrorum vestigiis discrepemus. Sanè si conting at aliquem Fratrum nostrorum fructus Ecclesiae Clerici subditi sui ex causâ Canonicâ vel consuetâ sequestrare, & post bujusmodi sequestrum eâ occasione ad sedem Apostolicam, et nostram Curiam pro tuitione ab eodem Fratre, ex parte hujusmodi Clerici appellatur, tanquam in Curiâ nostrâ pro eodem in tuitorio negotio pronuncietur, hujusmodi sequestrum tanquam eandem Appellationem praecedens, hujusmodi tuitionis obtentu finaliter nullatenus nolumus relaxari. Caeterum si contingat alicui in Curiâ nostrâ litiganti, per nostrum Officialem aut Commissarium, nostros vel suos absolutionis ad cautelam beneficium impertiri, si absolutionis hujusmodi publicatio petatur ab eodem, cum publicatio conformis esse debeat absolutioni, ne per simplicem absolutionis publicationem se gerat pro simpliciter absoluto, & ab aliis absolutus finaliter reputetur; volumus & ordinamus, quod in literis super hujusmodi absolutionis publicatione in posterum obtinendis, verba illa ad cautelam expressius inserantur. Si autem necesse fuerit aliqua praedictis adjicere vel detrahere, vel ipsorum aliqua declarare, parati sumus in prima congregatione Fratrum, eye in hiis, & in aliis condescendere, quantum possumus, salva Ecclesiae nostrae libertate. Per hanc autem ordinationem nostram non intendimus successoribus nostris, seu Ecclesiae nostrae in aliquo derogare. In cujus rei testimonium Sigillum nostrum praesentibus duximus apponendum, Valete. Datae apud Mortelake 7. Kalendarum Maii, Anno Domini 1282. Consecrationis nostrae quarto: Omitting the stile and date of the King's reign. How well some Bishops loved Venison and hunting in those days, and that the King's licence by word of mouth only was no sufficient warrant to free them from Fines before the Justices of the Forest for killing the King's Dear, (for which I find them frequently fined in the Fine, Patent, and Clause Rolls of this King) this Record will inform us. QVia Rex praecepit oretenus Th. Episcopo Meneven. quod in proximo transitu suo per Pat. 10 E. 1. m. 8. Pro Episcopo Meneven. Forestam Regis de Shirewode, in eadem foresta caperet quatuor Damos ad opus suum de dono Regis; mandatum est Justitiariis Regis proximo Itineraturis ad placita Foresta in Comitatu Notting. quod praefatum Episcopum pro quatuor Damis praedictis quos cepit in Autumpno proximo praeterito non occasionent aut molestent, ac ipsum inde quietum esse faciant. Teste Rege apud Wygorn. 25 die Decembris. What Clerks arrested and convicted for robbery and murder were delivered this year to make their purgations before their Ordinaries, who demanded, and then usually acquitted them, these Writs for restitution of their goods, upon Certificates of their purgation, will inform us. CUM Ricardus de Brocton Clericus super latrocinii coram Justiciariis Regis ultimo I●nerantibus in Comitatu Northt. ind●ct●tus, & per eosdem Justiciarios ad requisitionem venerabilis Patris R. Coventr. & Litchf. Episcopi eidem Episcopo juxta privilegium Clericale (prout moris est) liberatus, innocentiam suam super hujusmodi Latrocimis coram praefato Episcopo legitimè purgavit; sicut idem Episcopus per literas suas patentes Regi significavit. Mandatum est Vic●comiti de N. quod omnia bona & Catalla ipsius Ricardi quae capta in manum Regis occasione praedicta sine dilatione restitui faciat eidem de gratia Regis speciali. Teste Rege apud Rochel. 12. die Julii. Consimiles literae habet Nicholaus de G●ssich. Clericus nuper de homicidio coram Ibid. Pro Nicholas deGessich. Justiciariis Regis ad hoc deputatis in Comitatu Hereford. rettatus, & per eosdem Justiciarios ad requisicionem venerabilis Patris J. Cantuariensi Archiepiscopo, eidem Archiepiscopo, juxta privilegium Clericale (prout moris est) liberatus, quae innocentiam suam super hujusmodi crimine coram eodem Archiepisco legitimè purgaverit, sicut idem Archiepiscopus per literas suas Patentes Regi significavit, etc. Teste Rege apud Rochel. 27. die Julii. Peter de Valleys being promoted to the Church of St. Peter in the Port of Gernsey by the Pope's provision, and put into actual possession thereof by his Agents, being forcibly ejected and driven from it by Guillerinus a Clerk by Lay-force, who claimed it under the Patron; the King upon his Petition granted him asafe Conduct by Sea and Land, and issued this Writ to his Lieutenant and Officers of the Isles to restore him to the possession thereof, that so the Church and cure now neglected, might be duly served. REX dilecto & fid●li suo Ottoni de Grandisonio & ejus locum tenentibus in Insulis Pat. 10 E. 1. m. 22. De Insulis de Gernes. & Geres. de Gernes. & Geres. & aliis salutem. Monstravit Petrus de Valleys Presbyter, quod cum eidem de Ecclesia Sancti Petri in Portu Gernereio vacant, & spectante ad praesentationem de Heaumull. auctoritate Apostolica provisum fuisset, ac per Executores Sedis Apostolicae sibi datos, possessionem ipsius Ecclesiae canonice sit adeptus, & Magister Guillerinus de Sancto Remigio Clericus, qui adeandem Ecclesiam per eundem Patronum se praesentatum asserit, eundem Presbyterum et suos per potentiam vestram multipliciter impedit et perturbat, ac propter Minas et Molestias ejusdem Magistri Guillerini tenentis Ballivam in dictis Insulis, non est ausus ad dictam Ecclesiam accedere nec ibidem residere; propter quod idem Presbyter indebitè vexatur perplurimum▪ et eadem Ecclesia obsequio debito defraudatur. Quare petit, quod Impedimentum hujusmodi Laicale amoveri, & securum sibi & suis in dictis Insulis tam in terra quam in mari conductum praeberi, necnon & attemptata, et bona ipsius Ecclesiae occupata et indebite devastata, per eandem potentiam in praejudicium ipsius Presbyteri, in siatum pristinum et debitum reduci faciamus; Vnde cum sit aequitati dissonum, ut qui Ballivas seu loca nostra tenent, quos ad Justitiam exercendam & tenendam loco nostri ponimus ad injurias faciend. praesumant extendere manus; vobis praecipiendo mandamus, quatenus eundem Presbyterum et suos per potestatem Laicale non permittatis indebite molestari; & eisdem securum in praedictis Insulis tam in mari quam in terra faciatis haberi conductum, & attempt at a & occupata indebitè, in praejudicium ejusdem Presbyteri per eandem potentiam in statum pristinum et debitum mediante Iust●tia reducatis, ut in eadem Ecclesia possit (prout juris est) deservire, et etiam curam sibi commissam gerere, ut tenetur. Quod autem praecipimus, nullatenus infringere praesumatis; ne ab eodem Presbytero super hoc ad nos clamor reveniat iteratus. Teste Rege apud Westm. xxiv. die Novembris. The Abbot and Covent of Messenden. being greatly impoverished and indebted by reason of the murrain and rot of their Horses, Sheep, and other losses, the King upon their petition granted them this protection. REX omnibus, etc. salutem. Cum dilecti nobis in Christo Abbas & Conventus Pat. 10 E. 1. m. 21. Pro Abbate 〈…〉 de Messenden. per morinam ovium & Equorum suorum, & aliis incommodis multimodis, quibus ut certo intelleximus supra modum praegravantur, adeo depauperentur & deprimantur, quod terrae suae pro magna parte jacent incultae, & blada sua in eisdem vehementer defecerunt; & insuper iidem Abbas & Conventus Mercatoribus & aliis Creditoribus suis diversis in multimodis debitis teneantur, ad quorum solutionem & Domus suae relevationem Facultates ejusdem domus per magnum temporis spatium sufficere non possent absque dispersione Canonicorum Domus illius, vel feodalium sacrarum dilapidatione seu fortè Domus ejusdem subversione totali, quod nollemus. Nos imvecillitati status ipsorum compatientes, ne hujusmodi discriminis aut depressionis periculum ipsius videatur imminere Domum illam cum terris, redditibus, & omnibus possessionibus ac rebus aliis ad eandem Domum pertinentibus, cepimus in protectionem & defens●onem nostram specialem, etc. as in former Protections. In cujus, etc. per Quadriennium duratur. Teste Rege apud Westm. 27 die Novembris. The King by his Prerogative conferred the Deanary of Salop, by this Patent. REX omnibus, etc. salutem. Sciatis quod dedimus & concessimus dilecte Clerico Pat. 10 E. 1. m. 17. De Deca●atu beatae Mariae Salop. dato. nostro Nicholas de Aras Decanatum beatae Mariae Salop, cum pertinentiis, vacantem per resignationem dilecti nobis in Christo Willielmi de Dovoria nuper Decani ejusdem loci, et ad nostram donationem spectantem; habend. & tenendeidem Nicholao ad totam vitam suam, eodem modo quo praedictus Willielmus Decanatum tenuit supradictum. In cujus, etc. Teste Rege apud Shireburn. 18 die Februarii. The Countess of Albemarle damnifying, suing the Abbot and Covent of Querrara, against the King's Protection granted to them, he thereupon issued this Writ. REX dilecto & fideli suo Willielmo de Braib. salutem. Cum nos nuper occasione Pat. 10 E. 1. m. 3. Pro Abbate & Conventu de Quarrera. quarundam discordiarum inter. Isab. de Fortibus Comitissam Alb●marl. & Abbatem & Conventum de Quarrera subortarum, super quibus placitum pendet coram nobis per breve nostrum inter eos, susceper●mus in protectionem & defensionem nostram ipsos Abbatem & Conventum, homines, terras, res, redditus, & omnes possessiones suas; inhibentes omnibus & singulis, ne quis eis injuriam, molestiam, dampnam inferret aut gravamen. Ac eadem Comitissa nihilominus praedictis Abbati & Conventui dampna gravissima, contra protectionem nostram praedictam, et contra pacem nostram inserre non desistat, ut accepimus: Nos ipsorum Abbatis & Conventus quieti in hac parte providere volentes; Vobis mandamus, quod ad Abbatiam praedictam personaliter accedentes, eam in manum nostram capiatis & salvo custodiatis, donec praedictum placitum inter ipsos terminetur, & aliud à nobis super receperitis in mandatis; salvo dictae Comitissae hoc, quod tenet ibidem per assensum prae●●ctorum Abbatis et Conventus, ut dicitur. In cujus, etc. Teste Rege apud Dymbey 27 die Octobris. What Ecclesiastical Jurisdiction the King exercised this year in Ireland, in granting licenses to elect, approving and confirming Bishops, Abbots, Abbesses, these Records inform us. MAgistri Hamo de Weysford & Philippus de Graibrok nunciantes Regi mortem Pat. 10 E. 1. m 8. De licentia eligendi. Hugonis de Langeport nuper Episcopi Fern. in Hibernia, habent literas Regis de licentia eligendi. Teste Rege apud Rochel. 8 die Julii. REX dilecto Clerico suo Magistro Johanni de Saunford Escaetori Hiberniae, salutem. Cum venerabilis pater J. Dublin. Archiepiscopus electionem nuper Ibid. m. 3. De Temporalibus restit. Hibern. factam in Ecclesia Cathedrali Fern. de dilecto nobis in Christo Magistro Richardo de Norht. in Episcopum ejusdem loci, (cui Regium assensum prius abhibuimus et favorem, confirmaverit) sicut per literas patentes ipsius Archiepiscopi nobis inde directas, accepimus. Nos confirmationem illam acceptantes, cepimus fidelitatem ipsius Electi, et Temporalia ejusdem Episcopatus (prout moris est) restituimus cidem. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Electo Temporalia ejusdem Episcopatus liberetis. In cujus, etc. Teste Rege apud Rochel. 13 die Octobris. REX venerabili in Christo Patri D Cassalen. Archiepiscopo, salutem. Sciatis quod electioni nuper factae in Ecclesia Cathedrali Laen. de dilecto R. in Christo Magistro Mauritio Chegan Praecentore ejusdem Ecclesiae, in Episcopum Par. 10 E. 1. m. 18. De assensu adhib. electioni. ejusdem loci, Regium assensum adhibuimus: Et hoc vobis significamus, ut quod vestrum est in hac parte exequamini. In cujus, etc. Teste Rege apud Cirenc. 4 die Febr. REX Militibus, liberis hominibus, & omnibus aliis tenentibus de Episcopatu Pat. 10 E. 1. m. 17. De Temporal. restituendis Hibern. Laen. salutem. Cum venerabilis pater D. Cassalen. Archiepiscopus electionem nuper factam in Ecclesia Cathedrali Laen. de Mauritio Praecentore ejusdem Ecclesiae in Episcopum loci illius, cui Regium assensum prius adhibuimus et favorem, confirmaverit, sicut per literas ipsius Archiepiscopi patentes nobis inde directas accepimus: Nos confirmationem illam acceptantes, cepimus fidelitatem ipsius Electi, et Temporalia praedicti Episcopatus (prout moris est) restituimus eidem. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Mauritio tanquam Episcopo & Domino vestro praedicto in omnibus quae ad Episcopatum illum pertinent, intendentes fitis & respondentes. In cujus, etc. Teste ut supra. REX venerabili in Christo Patri S. Waterford. Episcopo, Justiciario suo Hibern. salutem. Pat. 10 E. 1. m. 2. De Temporal. restit. Hibern. Cum Prior & Conventus Abbatiae Apostolorum Petri & Pauli de Retheg. ordinis Sancti Augustini, Auferten. Dioc. per literas patentes Capituli sui nobis significaverint, quod Ecclesia sua praedicta per cessionem Fratris Johannis nuper Abbatis ejusdem loci, pastoris est solatio destituta; supplicantes nobis (prout moris est) quod licentiam alium sibi eligendi in Abbatem eisdem concedere dignaremur, etc. Nos eorundem Prioris & Conventus laboribus & expensis in hac parte parcere volentes ista vice, concessimus eyes de gratia nostra speciali, & vobis dedimus potestatem, etc. Receptis prius ab ipso Electo literis patentibus sigillo suo, necnon et sigillo praedicti Capituli consignatis, quod haec gratia nostra quam eidem Electo ad praesens ex mera liberalitate nostra concessimus, nobis vel haeredibus nostris non cedat in praejudicium vel exhaeredationem, vel trahatur in consequentiam temporibus futuris. In cujus, etc. Teste Rege apud Rochelan. 14 die Novembris. EEwardus, etc. venerabili in Christo patri S. eadem gratia Waterford. Episcopo, Ibid. m. 13. De Temporal. restituend. Justiciario suo Hibernia, salutem. Cum Priorissa & Moniales Ecclesiae Sanctae Mariae de Clovenard. in Hibernia, nobis per literas Capituli sui patentes significaverunt, quod Ecclesia sua praedicta per mortem Agnetis nuper Abbatissae suae, pastoris est solatio destituta; petentes a nobis (sicut moris est) licentiam aliam sibi eligen●i in Abbatissam; & nos precibus earundem Monialium in hac parte facorabiliter inclinati, licentiam illam eis duximus concedendam: Mandantes ipsis, etc. Nos earundem Priorissae & Monialium laboribus & expensis in hac parte parcere volentes ista vice, concessimus eyes de gratia nostra speciali, & vobis dedimus potestatem, quod facta electione praedicta de futura Abbatissa, etc. Receptis tamen prius literis suis patentibus sigillo suo, necnon et sigillo Capituli praevicti consignatis, quod haec gratia nostra quam eidem Electae ad praesens ex mera liberalitate nostra concessimus, nobis vel haeredibus nostris non cedat in praejudicium vel exhaeredationem, seu trahatur in consuetudinem vel consequentiam temporibus futuris. In cujus, etc. Teste Rege apud Wigorn. 16 die Maii. The like Licence, Patent, Clauses of grace and proviso verbatim, issued this year to the Chief Justice for another Abbess in Ireland, m. 6. Teste Rege apud Rochelan. 15 die Augusti. By which it is apparent, That although the King out of special grace did sometimes dispense with the Rights of his Crown in the electing and confirming of Bishops, Abbots and Abbesses in Ireland, without his previous licence to elect, or by his Chief Justice his approbation and confirmation of them, in his name and stead, yet it was with a special proviso, testified by Charters under their respective seals, that it should not turn to the prejudice or disinheritance of him or his Heirs, nor be drawn into custom or consequence for the future, which they were then prone to do upon all occasions, as well as Popes and our English Prelates, as future precedents will demonstrate. BOOK V. CHAP. III. Comprising several Evidences out of our Records and Histories, of King Edward the 1. his Soveraign Ecclesiastical Jurisdiction over all Persons, Causes, and chief management of all Ecclesiastical affairs in England, Ireland, Scotland, and his other Dominions; with Popes, Bishop's various Encroachments thereon, and his, his Parliaments, Councils, Judges Oppofitions, Prohibitions against them; together with the most considerable Negotiations between Him, and the Popes, Cardinals, Court of Rome; and the successions of Bishops in England, Ireland, and Popes in Rome, from the beginning of the 11 to the end of the 20 year of his Reign. KIng Edward the 1. having the year before by * Here p. 277, 278. special Writs, prohibited all Foreign Merchants to transport or return any moneys to the Pope, collected and laid up in several Monasteries by the Pope's Collectors in England for the 6. years' Dimes granted in the Council of Lions, towards the relief of the Holy Land; (to secure it from transportation, for the public good of the Realm, and right use for which it was given, that so his Brother Earl Edmund might be furnished therewith to aid the Holy Land with a considerable force) issued Writs to Sheriffs and others, to view and secure that money, which they did in sundry places, breaking up the locks, trunks, closerts where it was deposited, and taking it into their own custody. The Priors of Ely and Norwich fearing, obeying the Pope and his Collectors more than the King or his Officers, peremptorilly refused to permit them to view or secure the moneys laid up in their Monasteries; for which high contempt the King issued these memorable Writs, to summon them with some of their discreetest Monks to appear before him, wherever he should be in England or Wales, to answer these affronts, and receive condign punishment for the same. REX Priori Eliensi, salutem. Wallensibus subdolis Ecclesiae Sanctae, Dei, Claus. 11 E. 1. m. 7. dorso. De Decima. nostri, & regni Angliae inimicis, pacem & tranquillitatem ejusdem regni & Ecclesiae novis & callidis machinationibus nitentibus impugnare, onereque defensionis Ecclesiae et Reipublicae in nobis assumpto, nos qui periculis in hoc iminentibus obviare tenemur, attendentes, quod si per malefactores & pacis nostrae perturbatores de deposito pecuniae provenientis de Decima regni nostri in subsidium Terrae Sanctae concessa, et in diversis locis collecta et deposita, nobis in remotis agentibus subtractio ●ieret non sperata, manifeste cederet in retardacionem neg●tii dictae Terrae; propter hoc, & propter alias causas quas subticemus ad praesens, assignavimus Vic. nostrum Cant. & Andr. de Eley ad supervidendum pecuniam provenientem de eadem Decima in Ecclesia vestra depo●●tam, et ad ordinandum de salva ejus custodia et secura: Mandantes vobis pluries, quod ipsos Vic. et Andr. vel eorum alterum, dictum depositum supervidere permitteretis, et inde sicut praedictum est ordinare; verum vos mandati Regii contemptores in despectum Regiae dignitatis, et praefati depositi, et nostri et totius regni periculum, nuncios nostros praedictos erequi quod ipsis per nos injunctum fuerat in hac parte, minime permisistis. Nolentes igitur tam grandem despectum nobis factum, tantumque praefate Terrae Sanctae ac nostrae exhaeredationis periculum sub dissimulatione teansire: Vobis mandamus, quod vos assumptis vobiscum tribus de discrecioribus Religiosis domus vestrae in crastino instantis festi Sancti Petri ad vincula proximo futur. ubicunque tunc fuerimus in Anglia vel in Wallia, conspectui nostro praesentetis, nobis de despectu hujusmodi responsuri, et poenam pro transgressionibus nobis factis secundum demerita recepturi. Teste Rege apud Aberconewey in Snaudon. 15 die Junii. Consimiles literae diriguntur Priori de Norwico. Teste ut supra. The Pope being informed by his Agents of the Kings stopping and seizing of these Dimes, was very cordially affected and discontented therewith; whereupon he writ and sent a very angry threatening Letter to the King, requiring him to restore all the moneys thus seized within one months' space, notwithstanding all his excuses and pretences in his Letter to him, which he reputed frivolous; which if he neglected or refused to do, he would rigorously proceed against him and his Realm by way of Excommunication and Interdict; and withal sent another Letter to John Peckam his devoted creature, (whom he had lately advanced to the Archbishopric of Canterbury) to resort personally to the King, upon his canonical obedience, and to induce him by all means to restore or reposite the entire money without difficulty, reciting therein the contents of his Letter to the King; which the Archbishop most diligently and peremptorily executed, as his own Epistle and account thereof to Pope Martin, enroled in his Register, (worthy special observation) inform us; thus related by Matthew Parker. * Antiqu. Eccles. Brit. p. 200. Diximus ante in Roberto Kylwarby Papae Gregorio 10. concessum in Lugdunensi Concilio Decimale subsidium ad recuperandam Terram Sanctam. Hanc Decimam in Anglia Edwardus primus collegit. Papa id aegre tulit, ab alio quam à se aut à suis Collectoribus ha●c pecuniam perceptam fuisse. Itaque ut constare omnibus possit, qua dominatione ac potentia non modo in Clerum sed in Reges ipsos Romanus Pontifex elatus sit, et quibus obsequiis ipsos Episcopos sibi arctavit, ut sua mandata in ipsos Reges peragerent, ex unis literis hic insertis, a Papa ad hunc Johannem scriptis, quibus imperat, ut Regem moneat sub Interdicti poena, (cujus atrocitatem Anglia, Johanne Rege regnante, ante senserat) a dictae pecuniae restitutione vel solutione (infra unius mensis spacium) non cessaret. Quod mandatum Johannes celeriter & ex praescripto, Papale imperium magis quam Regale metuens, executus est. Literae directae Domini Papae & Cardinalibus, Anno Dom. 1283. Edwardi primi 11. SAnctissimo Patriac Domino Martino Dei gratia Sacrosanctae Romanae ac Vniversalis Ex Regist. ejut f. 66. Ecclesiae Summo Pontifici, Frater Johannes permissione divina Sacerdos Cantuar. inutilis, cum omni reverentia & honore pedum oscula beatorum. Sanctitatis vestrae literas 12 Kal. Novembris recepi London. sub forma inferius annotata. Martinus Episcopus Servus servorum Dei, venerabili Fratri Archiepiscopo Cantuariensi, salutem & Apostolicam benedictionem. Intellecto nuper, quod char●ssimus in Christo filius noster Edwardus Rex Angliae illustris, pecuniam Decimae in regno Angliae per Lugdunense Concilium Terrae Sanctae concessae subsidio, quae per collectores a sede Apostolica deputatos, in sacris et tutis locis deposita, sub fide jugique custodia servabatur, de locis ipsis, sigillis serisque violenter effractis, quibus loca eadem firmabantur, motu proprio, pecuniae praefatae custodientibus renitentibus et invitis totaliter amoveri, et ad certum locum pro suae voluntatis libito, non absque magna divinae Majestatis offensa, multoque sedis Apostolicae contemptu, ac ejusdem terrae gravi dispendio, fecerat asportari; mirati fuimus et turbati, cum sine nostra et ipsius sedis licentia speciali attemptare talia minime debuisset. Unde nos praefato Regi nostras sub certa forma dirigimus literas inter alia continentes, ut ipse diligenti meditatione considerans, quantum in hoc suum offenderit Creatorem, cujus in hac parte negotium agitur, quantum Romanam Ecclesiam perturbarit, quantumve laeserit famam suam, pecuniam ipsam in locis de quibus extitit de mandato Domini Regis amota, faciat sublata difficultate qualibet, excusationibus seu rationibus in literis Regiis, nobis super hoc transmissis, expressis nequaquam obstantibus, quas emnino frivolas duximus reputandas, cum integritate restitui seu reponi, ulterius a similibus abstinendo, ac etiam Ecclesiasticas ac alias quascunque personas, penes quas praedicta pecunia est deposita, vel eam deponi contigerit per Apostolicam sedem, pro terrae jam dictae commodis disponendam, per se vel per alium seu alios nullis impetendo molestiis, nullis ve rationibus perturbando, illam in hoc efficaciam et sollicitudinem impensuram, ut debitae restitutionis celeritas asportationis indebitae ausum redimat, et sedis praedictae gratia, quam libenter ad fil●os devotos extendimus, circa eum non immerito augeatur. Nec ipsum latere volumus, quod quantumcunque personam ejus sinceris affectibus prosequamur, Regioque libenter deseramus honori, nequaquam pati poterimus, cum nou sit deserendum homini plusquam Deo, quin super hoc; si opus extiterit, aliud remedium apponamus. Volumus igitur et fraternitati tuae per Apostolica scripta in virtute obedientiae districte praecipiendo mandamus, quatenus ad eundem Regem te personaliter conserens, ipsum juxta d●tam tibi a Deo prudentiam, ex parte nostra diligenter moneas et inducas, ut insra unius mensis spatium post monitionem tuam, praedictam pecuniam in locis eisdem, juxta literarum ipsarum tenorem, cum integritate restitui faciat seu reponi; aperte praedicens eidem, quod cum tantum et tam grave dictae Terrae Sanctae dispendium ●olumus, sicuti nec debemus, aliquatenus sustinere, nist hujusmodi monitioni parete curaverit, tam contra eum quam terram suam, prout qualitas facti exigerit, et expedire viderimus, procedamus. Et quia hujusmodi negotium potissime incidet cordi nostro, volumus ut de monitione tua, & ipsius Regis responsione, ac aliis quae super hoc egeris cum eodem, confici facias duo publica similia instrumenta, quae nobis per latorem praeentium mittere non postponas. Nichilominus significaturus nobis plenarie quicquid super praemissis faciendum, ut per te super hiis informati plenius et instructi, tutius et efficacius in hac parte procedere valeamus. Dat. apud Urbem Veterem 3 Non. Julii, Pontificatus nostri anno tertio. (What this Archbishop did in obedience thereunto, he thus certified the Pope:) Huic igitur Sanctitatis vestrae mandato vires et vota subjiciens reverenter, requis●to indilate Rege praedicto repertoque in finibus Walliae, post literas vestras eidem directas, quas ipsius intuli manibus, literas etiam vestrae beatitudinis mihi missas coram ipso et Magnatibus suis tunc praesentibus exposui vulgariter et aperte, tandemque expositi auctoritate mandati Regem ipsum monui super tribus. Primo, ut pecuniam Decimae suis jussionibus asportatam faceret integraliter infra mensem ad pristinae loca custodiae reportari, tanta devotionis promptitudins, quae posset asportationis maculam expiare. Secundo, ut de caetero talibus ausibus penitus abstineret; adjungens, quod licet ipsum Apostolica clementia in charissimorum filiorum numero complectatur, si tamen ipsum contingeret in talibus offensionibus de caetero inveniri, non posse eam nec velle virgam ei correctionis subtrahere, ne parcendo homini divinis injuriis quas non corrigeret, assentiret. Tertio, ne custodibus vel depositariis pecuniae memoratae aliquid hujus occasione molestiae vel gravaminis irrogaret. Quibus silenter ac reverenter auditis, tandem cum suis deliberatione praehabita, ad sibi proposita sic respondit: Ad primum, inquiens, quoniam non fuisset necessarium pro hac causa Summum Pontificem nobis suas literas destinasse, nec Archiepiscopum ad Regiam accessisse praesentiam, cum pene duobus elapsis mensibus pecuniam praedictam jusserimus restitui cum effectu. Ad secundum subjungens, quod nihil indebitum intendebat de caetero contra Ecclesiam a●temptare. Ad ●ertium, miramur asserens, quare ad illos custodes jubemur specialiter innocentiam custodire, cum nostri sit propositi immobilis conc●ptio, sicut & debitum Regiae dignitatis nullum laedere pro viribus innocentem. (A very mild and sober answer, to these insolent Papal and Pontifical demands; After which he subjoins,) Demum juxta mandati vestri beneplacitum (Pater Sanctae) feci fieri publica Instrumenta, praecepta vestra reverenter et diligenter, sicut potui, in omnibus executus. Ad haec noverit vestra pr●videntia Sanctitatis, quod licet communiter fidedignis testimoniis astruatur, quod praedicta pecunia sit juxta jussionem Regiam suis custodiis restituta, hujus tamen praecisa veritas scire non poterit, nist per illos qui ipsius noverunt pondus, numerum, et mensuram. Custodiat Dominus incolumitatem vestram Ecclesiae suae sanctae per tempora longiora. Scriptum penultima die Novembris. These Letters attest how much more obedient this Arch-prelate was to the Pope, his creator, then to his Sovereign Lord King Edward: The King having the year before invaded the Principality of Wales, and almost totally subdued it, though with some loss, by advice of his Prelates, Nobles, and Commons, for future peace and security of the Realm from their frequent Rebellions and Incursions, resolved totally to subdue them with a puissant Army; for which purpose standing in need of new and great supplies of Moneys, he by his Regal Authority issued out several special Writs to the Archbishops of Canterbury and York, and the Bishops within their Provinces, to hasten on the payment of the Quindisme they had granted him the year before, wherein the Archbishop was very negligent, though overzealous to promote the King's restitution of the Dimes collected for the Holy Land to the Pope, which after its restitution, he was enforced to borrow upon Security, and make use of against the Welsh Rebels. After which he sent forth other Writs to them, and likewise to the Abbots, Deans, Chapters, Clergy and Commonalty within their respective Provinces to meet together at several times and places, to advice with such Persons as himself entrusted, to grant him a liberal Aid and Supply of Moneys to accomplish this necessary and useful Design at once; thus recorded to posterity in the Rolls of this year, remaining in the Tower of London. REX Cantuariensi Archiepiscopo tocius Angliae Primati salutem. Quia pecu●a Rot. Walliae, 11 E. 1. m. 4. dorso. De Quintadecima levanda. ad diversa negocia nostra expedienda ad praesens plurimum indigemus, pater●●●rem vestram affectuosè rogamus, quatinus Collectores Quintaedecimae in Diocesi vestra qui circa pecuniam provenientem de Provincia illa colligendam plurimum ut accepimus sunt remissi, efficaciter moneatis, et eis specialiter injungatis, ut ipsi tam pecuniam provenientem de eadem Quintadecima de primo termino, anni tercii concessionis ejusdem transacto, quam arreragia ejusdem de primo anno & secundo, sub omni festinatione levari et societati Mercatorum nostrorum de Luk, per visum dilecti Clerici nostri Eliae Tholosan, quem ad Collectores ipsos ea occasione specialiter transmittimus, & prout ipse Elias eye scire faciet ex parte Regis liberari faciatis sine mora. Ita quod pro defectu levacionis pecuniae praedictae dampnum minime incurramus. Teste Rege apud Rothelan. secundo die Marcii. Consimiles literae diriguntur J. Episcopo Roffensi, R. Lo●diniensi, S. Cycestrensi, R. Sarisburiensi, R. Bathonensi & Wellensi, & P. Exoniensi Episcopis. Teste ut supra. REX venerabili in Christo Patri J. eadem gratia Cantuariensi Archiepiscopo tocius Rot. Walliae, 1. E. 1. m. 4. nu. 2. dorso. De Subsidio petendo in exercitu Regis Walliae. Angliae Primati salutem. Quia Lewelinus filius Griffivi & Walenses complices sui, inimici & rebelles nostri, tociens temporibus nostris & Progenitorum nostrorum Regum Angliae pacem Regni turbarunt, & rebellionem suam & maliciam jam resumptam continuare non desinunt animo indurato, propter quod negocium quod ad ipsorum versuciam reprimendam jam incipimus de consilio Praelatorum Procerum et Magnatum Regni nostri, necnon et tocius Communicatis ejusdem ad praesens proponimus ad nostram et tocius Regni pacem et tranquillitatem perpetuam Domino concedente finaliter terminare. Commodius eciam & decencius esse perpendimus, quod nos & incolae terrae nostrae ad ipsius maliciam totaliter destruendam pro communi utilitate laboribus & expensis fatigemur hac vice, licet onus difficile videatur, quam hujusmodi turbatione per Walenses ipsos nunc habita pro voluntate sua futuris temporibus cruciari, prout tempore nostro et Progenitorum nostrorum contigit manifeste; Vobis mandamus rogantes quatinus Suffraganeos vestros eciam Abbates, Priores ac alios singulos domibus religiosis praefectos, necnon et Procuratores Decanorum et Capitulorum Ecclesiarum Collegiatarum vestrae et Suffraganeorum vestrorum Diocesium venire faciatis coram nobis apud Northampt. in octabis Sancti Hillarii, vel coram fidelibus nostris quos ad hoc duxerimus deputandos, et vos eisdem die et loco intersitis, ad audiendum et faciendum ea quae pro Republica vobis et sibi ostendi super hiis faciemus, et ad praesiandum nobis consilium et juvamen, praesertim cum vestra sicut aliorum intersit, per quod negocium jam inceptum ad laudem et honorem Dei, et magnificenciam nostrae sane ac tocius Regni nostri et populi pacem et tranquillitatem perpetuam valeamus hac vice, ut intendimus, feliciter consummare. Teste Rege apud Rothelan. 24 die Novembris. Confimiles literae & de eadem data diriguntur Archiepiscopo Eborum, quod Suffraganeos, etc. venire faciat coram Rege apud Eborum in Octabis praedicis vel coram fidelibus Regis, quos, etc. What an insolent undutiful Answer this Arch-Prelate gave when they assembled in Parliament and Convocation at Northampton to this just and necessary request of the King, to promote the public peace and felicity of the Church and Realm, who was so zealous to obey the Pope's Commands, in demanding present restitution of the Dimes collected for the Holy Land, which he had seized, and might with more justice, reason make use of to supply his present pressing necessities, than suffer the Pope and his Agents to convert them to their own private uses, Matthew Parker thus relates: * Antiqu. Eccles. Brit. p. 200. In hoc Parliamento Johannes Cantuariensis Archiepiscopus, cum Rex a Clero Decimam Proventuum Ecclesiasticorum ad sumptus in Cambria factos recuperandos toto proximo triennio sibi solvi petiisset; vicissim petiit, (in a very * See here, p. 264, to 268. insolent manner) ut jura et privilegia vetera pro Ecclesiastica immunitate a Britannorum, Saxorum et Dacorum Regibus antiquitus tributa, quae in S. Edwardi et Canuti Regum legibus descripta, a Willielmo Normanno approbata, ab Henrico primo in controversiam vocata, sed ab Henrico secundo rejecta et pos●habita fuere, jam tandem authoritate Regia, omniumque in eo Parliamento consensu firmarentur. Cujus rei deliberatio, Decima jam concessa, (much against the Archbishop's mind) in aliud tempus dilata est. Notwithstanding the King to ingratiate himself with him, In hoc Parliamento Aimarus quidam de Monteforti Clericus, quem Rex Cambrensis belli reum suspicabatur, & carceribus inclusit, intercedente Cantuariensi Archiepiscopo cum suis Suffraganeis, simulque fide jubente ne quid, detrimenti ab eo Reipublicae inferatur, liberatus est. Is Romam se ad Papam contulit, et abjecto Papae authoritate Clericatu, se addixit infaustus militiae. Paulo enim postquam se armis enseque cinxisset, nullo gesto aut suscepto obiit. The King after this Parliament and Convocation held at Northampton, issued these Writs to the Archbishop of York, the Bishop of Durham, and the Abbots, Priors, Deans, Clergy and Archdeacon's within their respective Provinces, Dioceses, and Counties beyond Trent, to meet together and grant him a competent aid of money for this affair. REX venerabilibus in Christo Patribus, Episcopis, Abbatibus, Prioribus, De Subsidio petendo a Clero Provinciae Eboracensis. Decanis, Capitulis Ecclesiarum Cathedralium, et Collegiatarum de provincia Eborum, et eorum Procuratoribus ac toti Communitati Cleri Provinciae ejusdem, Militibus, liberis hominibus, communitatibus & omnibus aliis de singulis Comitatibus ultta Trentam apud Eborum in instantibus Octabis Sancti Hillarii conventuris salutem. Cum nos occasione praesentis expeditionis nostrae Walliae ad maliciam & rebellionem Wallensium inimicorum nostrorum reprimendam, & ad perpetuam pacem Regni nostri faciendam, ad quam toto corde intendimus, subsidio fide●ium nostrorum Regni nostri opus habeamus ad praesens, Nos de benevolencia venerabilis Patris W. Eborum, Archiepiscopi Angliae Primatis, & de circumspectione dilecti Clerici & Secretarii nostri Antonii Beks Archidiaconi Dunelmensis fiduciam gerentes specialem, ejusdem Archiepiscopo & Antonio tenore praesentium plenam damus potestatem petendi et procurandi nomine nostro, juxta formam per nos eis inde traditam et injunctam, subsidium ad opus nostrum a fidelibus nostris singulorum Episcopatuum et Comitatuum Regni nostri ultra Trentam. Et ideo vobis mandamus rogantes, quod eisdem Archiepiscopo & Antonio in hac parte firmam fidem adhibentes ea quae circa praemissa vobis dicent, modis omnibus expleatis prout ipsi vobis scire Rot. Walliae, 11 E. 1. m. 4. De potestate data pe●endi & procurandi Subsidiu Regi in expedition● Regis Walliae. facient ex parte nostra. In cujus, etc. Teste Rege apud Rothelan. primo die Februarii. REX venerabili in Christo Patri R. Dunelmensi Episcopo, & Abbatibus, Prioribus, Decanis, Capitulis infra Episcopatum Dunelmensem consistentibus, ac Militibus, liberis hominibus, communitatibus Burgorum & Villarum ejusdem Episcopatus salutem. Cum nos occasione, etc. (as before.) Subsidio fidelium nostrorum Regni nostri opus habeanius ad praesens. Nos de fidelitate & industria dilectorum & fidelium nostrorum Thom● de Mandevill, & Magistri Henrici de Newerk, Archidiaconi Richemund fiduciam gerentes specialem, eisdem Thomae & Henrico tenore praesencium plenam damus potestatem petendi et recipiendi nomine nostro subsidium ad opus nostrum, tam a Clero quam a populo Episcopatus praedicti in forma per nos sibi tradita et injuncta. Et ideo vobis mandamus rogantes, quod eisdem Thomae & Henrico in hac parte firmam fidem adhibeatis, & ea expleatis quae vobis dicent de praemissis prout ipsi vobis scire facient ex parte nostra. Et hoc sicut de benivolencia confidimus nullatenus omittatis. In cujus, etc. Teste Rege apud Rothelan. 6 die Januarii. Et mandatum est eisdem Thomae & Magistro Henrico de Newerk, quod cum Rex mittat praedictum Antonium ad partes boriales pro quibusdam arduis & special●bus negociis Regis ibidem expediendis in forma sibi tradita per Regem & injuncta, eidem Antonio firmam fidem adhibeant, & ea faciant quae ipse eis dicet ex parte Regis. Teste ut supra. Et mandatum est Episcopo & Priori Dunelmi, quod cum Rex mittat eosdem Thomam & Magistrum Henricum ad Episcopatum praedictum pro subsidio petendo nomine Regis, & ad opus Regis in praesenti expedicione Regis Walliae procurando in forma eis per Regem tradita & injuncta, eisdem Thomae & Henrico ad hujusmodi subsidium ad opus Regis perquirendum in partibus illis consulentes et auxiliantes sint, et eis firmam fidem adhi●eant in hac parte, et ea faciant et expediant amore Regis quae eis ex parte Regis dicent in praemissis. Teste ut supra. After which he sent forth other Writs to the like effect to the Bishops, Abbots, Priors, Deans, Clergy of the Province of Canterbury, thus entered on Record: REX venerabilibus Patribus, Episcopis, Abbatibus, Prioribus, Decanis, Capitulis Ecclesiarum Cathedralium et Collegiatarum de Provincia Cantuariensi Rot. Walliae, 11 E. 1. m. 2. De Subsidio a Clero petendo. et eorum Procucatoribus, ac toti Communitati Cleri Provinciae ejusdem ad instantes tres septimanas Paschae London. conventuris salutem. Dilectos & fideles nostros Edmundum Comitem Cornubi●, Abbatem Westm. Thesaurarium nostrum, & Johannem de Kirkeby Archidiaconum Conventrensem pro negocio nostro vobis per ipsos nuper apud Northampt. ex parte nostra exposito prosequendo ad vos duximus destinandos, vos effectuosè rogantes quatinus praedictis Comiti, Abbati, & Johanni vel duobus ipsorum quos praesentes esse contigerit, in hiis quae vobis circa praemissa ex parte nostra referent viva voce adhibeatis firmam fidem. In cujus, etc. apud Aberconwey in Snaudon 18 die Aprilis. Consimiles literas habent praedicti Comes, Abbas & Archidiaconus directas J. Cantuariensi Archiepiscopo tocius Angliae Primati, & Episcopis Provinciae Cantuariensis ad instantes tres septimanas, etc. Conventuris ut supra. Teste ut supra. The King proceeding in his Wars against the Welsh, notwithstanding the want of Victuals and Carriages for himself and his Army in Wales, granted this special Protection against purveyance to the Abbot and Covent of Cumbremere: grounded on the Statute of Westm. 1. c. 1. REX omnibus Ballivis, etc. Licet nos & Magnates, & caeteri fideles nostri in exercitu nostro Walliae existentes, bladis, victualibus & cariagio ad exercitum Rot. Walliae 11 E. 1. m. 3. Pro Abbate, & Conventu de Cumbremere. nostrum praedictum non modicum indigiamus; Nolumus tamen quod aliquid de bladis, victualibus, seu rebus aliis dilectorum nobis in Christo Abbatis & Conventus de Cumbremere, quae ad sustentationem suam et domus suae minime sufficiunt, ut accepimus, vel cariagium aliquod ad opus nostrum vel alterius cujuscumque ab ipsis contra voluntatem suam, occasione instantis exercitus nostri Walliae capiatur. Et ideo vobis mandamus, quod de bladis, victualibus, aut aliis rebus ipsorum Abbatis & Conventus, aut eciam Cariagium aliquod ab ipsis ad opus nostrum vel alterius cujuscumque, sicut praedictum est, contra voluntatem ipsorum Abbatis et Conventus nullatenus capiatur. In cujus, etc. Teste Rege apud Rothel. 19 die Febr. duraturus usque ad Festum Sancti Michaeli● proximo futurum. * Walsingham Hist. Angliae Anno 1284. p. 12. Translata est hoc tempore Abbathia de Aberton (Aberconwey) per Regem (by his inherent Royal authority, without the Popes or Bishop's concurrence) ad locum alium, & constructum est in loco qu● Abbathia fuerat forte Castrum, ad irruptiones Wallenses compescendas. Et Rex in Comitatu Cestriae aliam Abbathiam Monachorum fecit Cisterciensium, quam multis ditatus praediis, Vallem Regalem voluit appellari. The King's Ambassadors sent to the Pope the year before, to excuse his own personal voyage to the Holy Land, by reason of his Wars with the Rebellious Welshmen, and troubles by the French, and to desire that the moneys collected for the Holy Land might be conferred on his Brother Earl Edmund, who was ready and resolved speedily to repair thither in his stead, arriving at Rome, and imparting their Embassy to the Pope and his Cardinals; they utterly refused to grant his petition, pressing him to restore the moneys seized in a milder manner than * Here p. 299, 300. before, and to repair personally to the Holy Land as they expected, for the glory of God, and his own honour; as this second Epistle of Pope Martin to him more fully relates. MARTINUS Episcopus, etc. Charissimo in Christo filio Edwardo Regi Claus 11 E. 1. m. 7. dorso. Bulla directa Regi super Decima. Angliae illustri, salutem & Apostolicam benedictionem. Charitatis foecundae sinceritas quum personam Regiam tuamque domum solitam claris utique devotionis et fidei titulis insignitam, Apostolica sedes quasi mater affectuosa prosequitur instanter, animum nostrum pulsat mentemque sollicitat, ut circa te veluti filium perdilectum interni luminis aciem dirigentes, de tuae salutis profectibus et honoris augmento Regii sedulo cogitemus. Sane dilecti filii Magistri Robertus Decanus Ebor. & Johannes dictus Clarel Capellanus noster, Regi● magnitudinis nuncii quos affectione multa recepimus, nuper ad nostram praesentiam venientes, & praesentantes nobis literas Regias quas portarunt, ex parte tua cum instantia supplici petierunt, ut Decimam Regni tui Terrae Sanctae subsidio deputatam, dilecto filio Nobili viro Edmundo Campaniae & Britanniae Comiti fratri tuo, cum ex certis causis, prout Nunciorum ipsorum patescit assercio, non intendas generalis passagii tempore a sede Apostolica statuendo ad partes accedere transmarinas, benigne concedere curaremus; cum idem Cones, sicut asseritur, sit paratu● in terrae memoratae succursum praedicto tempore proficisci. Porro, fili charissime, petitionis hujusmodi serie intellecta, seram laetitiae nostris et ejusdem sedis minime reseravit affectibus, quinimmo ut veritas non negeiur et rem gestam pandat eloquium, dictae petitionis oblatio nostrum et ipsius sedis perturbavit auditum, amaricavit animum, et pectoris intima quasi quodam non levi dolore concussit; non quia Decimae praelibatae concessio pro eodem Comite extulit postulata, cum nostrum ob suae multiplicis probitatis virtutem prosecutioni negotii dictae terrae cunctis adesse favoribus affectemus; set quoniam Romana Ecclesia mater tua invitis percepit auribus, quod in praedicto transfretare passagio nullatenus disponebas; cum illa * See here p. 278. plene consideret, speque non modica duceretur, ut cum solitae devotionis et fidei zelo succensus, de Crucis assumptione vivificae praesignires, et tactus dolore cordis intrinsecus ac animatus ad ejus injurias ulciscendas, quae sic jugiter in terra praedicta (prout olim praesens inibi didicisti) ab infidelium nephariis ausibus inferuntur in promptitudine spiritus charitatis ardore ac plenitudine voluntatis ad partes illas praedicto adveniente passagio, quasi laudabilis praecursoris officium exequens convolares. Nosti etenim, immo propriis oculis dictae terrae calamitates universas aspexisti, sensisti tribulationem, ejus incendiae diraque palpasti vulnera, quae sibi non sine Christianae gentis opprobrio scelesta manus infligere non veretur. Revera si sollicita consideratione multiplicium dona carismatum quibus te praevenisse conspicitur coelestis munificentia largitoris, cum in te prout laeti referimus strenuitatis vigor, discretionis virtus, magnitudo prudentiae & potentiae magnitudo clarescant, ut diversarum habundantiam facultatum, quibus inter caeteros orbis terrae Principes praemunitus agnosceris, silentio relinquamus: Deceret utique magnitudinem Regiam, ut se promptam & facilem divinis obsequiis exhiberet, si etiam grande pat ulumque miraculum quod circa te dudum in praedictis partibus existentem, is qui facit mirabilia magna solus benigna operatione complevit omnimodum, laetifer as inimici hominis assissini tuam perdere animam satagentis insidias, quamvis gravibus confossus vulneribus, evasisti, divina virtute reservatus ad vitam, diligenti meditatione pensares, pa●i aliquatinus non deberes, ut dictam Decimam per cujusvis alterius ministerium conve●ti contingeret in servitium Jesus Christi, set dignum p●tius & conveniens proculdub●o nosceretur, ut negligentia qualibet eminus relegata, sal●bre onus hujusmodi subiens id per te ipsum viriliter duceres exequendum, debitae s●rvitutis sponsum solv●ndo Domino De●t●o, qui ut te redimeret & de venantium laqueo liberaret, Crucis subire patibulum non expavit. Regalem itaque Celsitudinem attente durimus exorandam, quatinus non miteris tuaque serenitas moleste non ferat, si petitionem eandem, quamvis libenter in hiis quae pro tempore postulas votis Regiis annuamus, exaudire distulimus; tuam in hac parte salutem tuumque sollicite considerantes honorem, ac etiam commoditatem subsidii quam in per sona tua petitionis ipsius exauditio vacuasset, tibi super hujusmodi conservare negotio cautius intendentes. Confidimus etenim & speramus in Domino, cujus negotium agitur, quod cum in manu Dei Regum corda consistant, ipsoque illa quo, & quando, ac prout vult potenter inclinet; tu divinae virtutis operante potentia conceptum propositum successu temporis commutabis, in fervore spiritus praefa●um prosequendo negotium, ad cujus assumptionem te in praesentiarum (si relativis veritas faveat) non disponis. Nimirum magnae tibi laudis praeconium proculdubio vendicabis, multumve commodis propriae salutis adicies, si quod sensibus Regiis ex affectu sincerissimo suademus, curabis efficaciter adimplere. Consideramus etiam erauditionem hujusmodi differentes, quod cum passagii (utpote nondum constituti) necessitas non urgeret, neque status mundi qualitas ad statuendum illud in proximo commoditatem temporis repromittat, nonnullis orbis provinciis (prout intellexisse te credimus) turbationibus validis hoste humani generis procurante concussis, nullum poterat ex praemissa dilatione dispendium exoriri. Quod si forte praefixo passagii tempore te nolle (quod absit) transfretare contigerit, (de quo pot●rit Ecclesia non dolere) tunc tam circa praefatum Comitem, quam etiam Magnates et Nobiles regni tui taliter de Decima disponere curabis supradicta, quod ad laudem Dei et Terrae Sanctae commodum, et honoris Regii cedat augmentum. Dat. apud Urbem Veterem 6 Idus Januarii, Pontificatus nostri anno secundo. The King this year to preserve the Rights of his Crown, and Privileges of his Free-Chappels, against the Pope's Usurpations by Provisions and his own Prelates, and their Officials, Archdeacon's Visitations, Procurations, and usurped Jurisdictions over them, constituted two special Proctors, one in England, and another in the Court of Rome, for this very end, as these two Patents evidence. REX omnibus Ballivis suis ad quos, etc. salutem. In omnibus causis & negotiis Pat. 11 E. 1. m. 3. intus. De● rocuratore facto pro liberis Capellis Regis. liberas Capellas nostras in regno Angliae, constitutas ubicunque & coram quibuscunque personis contingentibus, dilectum nostrum Magistrum Radulphum de Merlawe nostrum Procuratorem facimus, constituimus, & etiam ordinamus: Dantes eidem potestatem specialem nomine nostro agendi, defendendi, ac etiam prosecuendi, jura et libertates nostras in Capellis praedictis, et earum pertinent. tam in rebus quam in personis, prout juri et honestati Regiae videbitur ●onvenire. Appellandi, etiam appellationes prosequendi, et omnia alia et singula faciendi quae ad conservationem et tuitionem jurium et libertatum hujusmodi pertinere noscuntur. Ratum & firmum habituri quicquid d●ctus Radulphus quibuscunque diebus & locis nomine nostro in praemissis omnibus & singulis duxerit fac●endum. Haec omnibus quorum interest tenore praesentium intimamus. In cujus, etc. per triennium duratur. Teste Rege apud Overton. 28 die Septembris. UNiversis, etc. Edwardus, etc. salutem. Noveritis, quod nos sacimus constituimus, Pat. 11 E. 1. m. 4 intus. De Procuratore constituto in Curia Romana. et ordinamus verum et legitimum Procuratorem nostrum in Curia Romana, et in audientia Domini Papae, dilectum Clericum no●rum Magistrum Stephanum de Sancto Georgio exhibitorem praesentium, ad impetrandum nomine nostro literas Apostolicas gratiam vel justitiam continentes, contradicendum literis quibuscunque impetratis, se● etiam impetrandis, judices eligendum, recusandum, et in eos conveniendum, nos defendendum; Et si nec esse fuerit appellandum, et appellationem prosequendum. Dantes eidem potestatem, & speciale mandatum alium Procuratorem loco sui ad praedicta substituendi, et omnia alia & singula in praemissis faciendi quae verus Procurator facere potest & debet, & nosmet possemus facere si praesentes essemus. Et promittentes sub ypotheca rerum nostrarum nos ratum habituri & firmum quicquid per eundem Procuratorem vel substitutum ab eo factum fuerit in praemissis. In cujus rei testimonium has literas nostras patentes fieri fecimus figillo nostro munitas. Dat. apud Acton Burnell 20 die Octobris, Anno regni nostri 11. Anno vero Gratiae 1283. The King to ingratiate himself with the Clergy and Religious persons this year, issued these Writs for the payment of Tithes of Assarts, and Venison within his Forests. QUia Rex concessit Johanni de London. Personae Ecclesiae de Nova Terra Decimas Claus. 11 E. 1. m. 4. Pro Johanne de London. de Decimis percipiend. etc. prati de Whytemede, una cum omnibus Decimis novorum Clausorum et Assartorum Regis factorum et faciendorum infra Forestam Regis de Dene, mandatum est Constabulario Castri Regis de Sancto Brianello, quod eundem Johannem Decimas iilas percipere et habere permittat, salvo jure cujustibet. Teste Rege apud Acton Burnell primo die Octobris. MAndatum est custodi Forestae Regis de la Mare, quod faciat habere Abbati Claus. 11 E. 1. m 9 Pro Abbate Cestr. de Decima venationis. Sanctae Wereburgae Cestr. Decimam venationis quae nunc capitur in Foresta Regis praedicta per praeceptum Regis, ●●ent Decimam illam habere debet et solet temporibus retroactis. Teste Rege apud Rothelan. 28 die Decembris. I find this account and acquittance this year for the arrears of the Quindisme granted by the Clergy to the King, in the Diocese of Lincoln. REX omnibus, etc. salutem. Sciatis quod venerabilis pater Oliverus Lincolniensis Pat. 11 E. 1. m. 6. Pro Episcopo Lincolniensi de denariis Quintaedecimae liberatis. Episcopus die Dominica proxima ante festum Apostolorum Simonis & Judae anno regni nostri undecimo, solvit per praeceptum nostrum Magistro Adae de Botindon quingentas viginti et duas libras, quatuordecim solidos, et quinque denarios, in partem solutionis arreragiorum Quintaedecimae nobis à Clero concessae in Episcopatu praedicto. De quibus quidem quingentis viginti & duabus libris, quatuordecim solidis, & quinque denariis, ipsum Episcopum tenore praesentium quietamus. In cujus, etc. Teste Rege apud Acton Burnell 13 die Octobris. What Clerks imprisoned and convicted of theft and robbery, were delivered by the Justice's Itinerant to their Ordinaries, and restored to their Goods upon their purgations before them this year, this Record will inform us. REX Thesaur. & Baronibus de Scaccario, salutem. Cum dilectus & fidelis noster Claus. 11 E. 1. m 3. Pro Gervasio de Clifton. Gervasius de Clyfton Vic. noster Not. & Derb. liberaverit per breve nostrum Willielmo Barn de Skesteworth Clerico, qui de furto et latrocmio coram Justic. nostris ultimo Itinerantibus apud Noting. rectatus, innocentiam suam juxta privileg. Clericale coram Domino Archieplscopo Ebor. inde purgavit, Triginta & sex solidos & octo denarios de dono nostro. Et etiam cum idem Vic. per aliud breve nostrum liberaverit Richardo de Broncton Clerico, qui de latrocinio coram Justice. nostris ultimo Itinerantibus apud Derby indictatus, innocentiam suam juxta privileg. praedictum coram R. Covent. & Lich. Episcopo purgavit, Tresdecim libras & duos denarios de dono nostro, sicut per literas ipsorum Willielmi & Richardi quas idem Gervasius inde habet nobis constat; Vobis mandamus, quod inspectis eisdem literis patentibus ipsum Gervasium Vic. de praedicta pecunia praefatis Willielmo & Richardo per praeceptum nostrum sic liberata, prout justum fuerit exonerari faciatis. Teste Rege apud Acton Burnell 5 die Octobris. The King to facilitate his affairs in the Court of Rome, gave this Warrant for Liberate 11 E. 1. m. 5. Pro Domino M. Sanctae Mariae in Porticu Diac Cardin. payment of the arrears of an Annuity he had granted to one of the Cardinals. REX Thesaur. & Camerar. suis, salutem. Liberate de Thefauro nostro Vberto Dosgy & Abractino Gerardi Mercatoribus Florentinis de societate Pulicum & Rambertinorum, sexaginta Marcas per manus suas liberandas venerabili Patri Domino Matthaeo Sanctae Mariae in Porticu Diacono Cardinali, de termino Natalis Domini anno Regni nostri undecimo, de annuo feodo suo sexaginta Marcarum quod ei concessimus percipiendum ad Scaccarium nostrum. Nisi pecuniam illam ei prius liberaveritis per aliud breve nostrum. Recipientes ab eisdem Mercatoribus literas suas patentes receptionem dictae pecuniae testificantes. Teste Rege apud Brumburgh secundo die Sept. Canc. mand. de Brumburgh. The Bishopric of Durham becoming void by the death of Robert de Insula, the King granted the custody of the Temporalty thereof by this Patent. REX omnibus, etc. salutem. Sciatis, quod commisimus dilectis & fidelibus nostris Pat. 11 E. 1. m. 16. & Fines 11 E. 1. m. 13 De Episcopatu Dnnelmensi commisso. Guischardo de Charron, & Malcolmo de Harlegh Episcopatum Dunelmen●●●, cum Castris & omnibus aliis pertinentibus suis, custodiendum quamdiu nobis placuerit. Ita quod de exitibus inde provenientibus nobis respondeant ad Scaccarium nostrum. In cujus, etc. Teste Rege apud Aberconwey in Snandon. 13 die Junii. These Guardians paid into the King's Wardrobe out of the Rents and Profits thereof this year to the King's use 1303 l. 6 s. 8 d. as this Writ of Acquittance assures us. REX omnibus, etc. salutem. Sciatis, quod dilecti & fideles nostri Gwychardus Pat 11 E. 1. m. 11. Pro Gwyschardo de Charron. & Malcolmo de Harlegh. de Charron, & Malcolmus de Harlegh, nuper Custodes nostri Episcopatus Dunelmensis sede vacante, liberaverunt in Garderoba nostra die Sabbati proxima post Festum Nativitatis Beatae Mariae Virginis anno Regni nostri undecimo, dilecto Clerico nostro Magistro Willielmo de Ludo Custodi ejusdem Garderobae ad opus nostrum per m●nus Richardi de Bischopesdon de exitibus Episcopatus praedicti Mille trescentas triginta et tres libras, sex solidos, et octo denarios: de quibus quidem mille trescentis triginta & ●●●bus libris, sex solidis, & octo denariis praefatos Gwychardum de Charron, & Malcolmum, tenore praesencium quietamus. In cujus, etc. Teste Rege apud Macleffend 12 die Sept. per Billam. After which Anthony Bek being * See Thomas Stubs Actus Pontif Ebor. col. 1727, 1728. elected Bishop by the King's Licence, and confirmed and consecrated Bishop thereof by Wyckwane Archbishop of York in Saint Peter, Church of York, the King, Queen, and most of the Nobles of England being present, the King issued these Writs for the restitution of his Temporalties, and the Stock thereon, which he bought of the King. REX electioni nuper celebratae in Eccesia Conventuali de Dunelm. de discreto Pat. 11 E. 1. m. 13. De assensuelectioni adhibito. viro Antonio Bek, Archidiacono ibidem in Episcopum ejusdem loci Regium assensum adhibuit et favorem. Et hoc significatum est Domino Archiepiscopo Eborum Angliae▪ Primati, ut quod suum est in hac parte exequatur. In cujus, etc. Teste Rege apud Cestriam 28 die Augusti, per ipsum Regem. REX dilectis & fidelibus suis Guyschardo de Charron. & Malcolmo de Harlegh Pat. 11 E. 1. m. 1. De Temporalibus Episcopatus Dunelmensis restituendis. salutem. Cum venerabilis Pater Eborum Archiepiscopus Angliae Primas electionem nuper celebratam in Ecclesia Conventuali Dunelmensi de discreto viro Antonio Bek Archidiacono Dunelmensi in Episcopum ejusdem loci, cui prius Regium assensum adhibuimus et favorem confirmaverit, sicut per Literas Patentes ipsius Archiepiscopi nobis inde directas accepimus: Nos confirmatio●em illam acceptantes, cepimus fidelitatem ipsius Electi, & Temporalia Episco patus praedicti prout moris est restituimus eidem. Et ideo vobis mandamus quod eidem Antonio Temporalia Episcopatus praedicti sine dilatione deliberetis, sicut praedictum est. In cujus, etc. Teste Rege apud Stanlagh 4 die Septemb. Et mandatum est Militibus, etc. REX dilectis & fidelibus suis Gwichard● de Charron & M●lcolmo de Harlegh nuper Fines 11 E. 1. m. 7. Pro Antonio Bek Electo Dunelmensi. Custodibus suis Episcopatus Dunelmensis sede vacante salutem. Cum ceperimus fidelitatem dilecti & fidelis nostri Anton. Bek. Dunelmensis Electi, & eidem Temporalia Episcopatus illius restituerimus, vobis mandamus quod blada, boves, & alia averia ac totum instaurum quae ab Execut. Testamenti Dunelmensis Episcopi nuper defuncti ad opus nostum emistis, dicto Electo per idem precium quo ea recepistis liberetis. Ita quod vobis ad opus nostrum respondeat de precio supradicto vel executor. praedictis, si nondum inde responderetis eisdem. Salvis nobis misis quas fieri fecimus pro waynagio & collectione fructuum aliquorum ibidem. Teste Rege apud Macleffend, 10 die Septembris. Richard Swinefeld being * Godwins Catalogue, p. 377. elected and confirmed Bishop of Hereford by the King's licence and assent, he issued this Writ to restore his Temporalties. REX dilecto Clerico suo Waltero de Rudmarl. Custodi suo Episcopatus Herefordensis Pat. 11 E. 1. m. 13. De Temporalibus Episcopatus Hereford. restituendis. salutem. Cum venerabilis Pater J. Cantuariensis Archiepiscopus electionem nuper factam in Ecclesia Cathedrali Herefordiae de Magistro Ricardo de Swinefeld Canonico ejusdem Ecclesiae in Episcopum ejusdem loci, cui Regium assensum prius adhibuimus et favorem, confirmaverit, sicut per Literas Patentes praedicti Archiepiscopi acceptimus; Nos confirmationem illam acceptantes cepimus fidelitatem ipsius Electi, & Temporalia ejusdem Episcopatus restituimus eidem. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Electo Temporalia ejusdem Episcopatus liberetis in forma praedicta. In cujus, etc. Teste Rege apud Rothelan. 8 die Januarii. Et mandatum est Militibus, etc. * Antiq. Britan. Ecclesiae, pag. 200, 202, 203, 204. John Peckham Archbishop of Canterbury to fill his empty Purse, and extend his Archiepiscopal authority beyond his Predecessors, resolved thereupon to visit all his Province more accurately, and punish offenders more severely than in former times, to prevent all obstructions by Appeals to Rome, Visitationem hanc suscepturus, prospiciendum sibi maximè putavit, ut Papae ne ab eo turbaretur, in quibuscunque mandatis obsequeretur. Whereupon having obeyed his Commands to the King in admonishing him to restore the Dimes he had seized for relief of the Holy Land, he proceeded in his Visitation. In Visitation. In visitatione autem, quam peractis Papae mandatis, exorsus est, primum Judaeos in perpetnum exilium acturus scripsit Episcopo Londinensi, ut eorum omnes Synagogas eversas et demolitas solo adaequaret; (an high usurpation upon the King's Prerogative.) Quod decretum paulo post, Rege procurante, mitigatum est, ac Judaeis permissum unum Templum in publico aliquo Civitatis l●co, in quo suos ritus, amputata tamen Ceremoniarum multitudine, celebrarent. In hac Visitatione Crimina et Excessus permultorum Clericorum atque Laicorum acriter castigavit. Primum, quia plura Beneficia retinendi licentia in Anglia impune contra jura permissa Clericis fuit, eam non ab infimis modo sed a summis sumpto supplicio eradicavit; (a very commendable Action worthy * A●chiv. f. 142 imitation.) Nam Richard. More sacrae Theologiae Professorem, Episcopum Winton. electum, necnon Johannem Kirkbey Capellanum Regis, ad Lichefeldensem Episcopatum Nota. etiam Electum, quia in Beneficiis plurales ante fuerant, confirmare noluit, sed rejecit. Quorum utrique, cum ad Papam appellassent, appellationes longo tempore prosecuti, eas tandem taedio deserere, et judicatae a Johanne contra se Sententiae stare inviti coacti sunt; (a memorable Precedent, wherein the Pope only aimed at his own Grandeur and Ends, usurping a power to dispose of these Bishoprics upon this pretext, by his own Provision, to those who would give most for them.) In hujus autem locum Johan. Pontisarius ab ipso Papa Wintoniensis Episcopus creatus est, qui Wintonienses Monachos gravissime infestavit, et Episcopus jura atque praedia mirum in modum ex Monachorum spoliis auxit, ut ex illius Ecclesiae monumentis apparet. Cumque hos in jure vicisset, inferiores Clericos, qui plura Beneficia simul tenebant, aggressus est. Quos omnes, uno Beneficio contentos esse compulit, (according to his * Here, p. 261, 262. See Godwins Catalogue of Bishops, p. 77, 78. Constitutions made in the Council of Lambeth.) In quo proposito stetir durior, quod Romae Cardinales quidam (ut ex ejus literis intelligi possit) eum coram Papa accusassent, quod hunc Anglicani Cleri excessum mitius tolerasset. Quam iniquam Criminationem ut vitaret, plurales non modo Beneficiis amovit, sed hujusmodi maledictis, Filios Belial, Contemptores Canonum, Vsurpatores, et Beneficiorum Sacrilegos appellat. Nec minus in Prurales quam in absentes, et non residentes acris judex fuit, a primis et elatissimis exorsus; (a commendable Action, worthy his Successors imitation.) Episcopum Lichefeld. * See Godwins Catalogue, p. 260. peregrinum et Anglicanae linguae ignarum, ideoque extra suam Diocaesim commorantem edicto publicaro monuit; ut sub amotionis paena ad Episcopatum rediret, ibique resideret. Cumque jam venisset, eum acerrime increpavit, quod etsi ideomatis inscius, pascere suae Diocaesis gregem verbi praedicatione nequisset, praesentia tamen sua Eleemosinis et liberalitate alere debuisset. Cumque Collegium Welverhampton in Lichefeldensi Diocaesi, cujus jus Patronatus ad Cantuar. Ecclesiam olim spectabat, visitare voluisset, jure & privilegio exemptionis, quam vendicabant, à Canonicis vetitus & exclusus est. Cujus rei controversia cum Romam delata penderet, Johan. Theodosium de Camilla litem hanc Romae prosequentem, duabus Rectoriis, in quibus non residebat spoliavit. Hoc tempore causa quaedam inter Archiepiscopum Eboracensem & Dunelmenses Monachos controversa ad Archiepiscopum Cantuariensem per tuitoriam appellationem deducta est. Archiepiscopus autem aliis impedita negotiis causam Priori de Southwerk, Decano de Archubus, & Canonico cuidam Ecclesiae Paulinae delegavit; quibus etiam mandavit, ut in tuitionis eventum de causa principali cognoscerent. Similisque inter Dunelmensem Episcopum & Eboracensem Archiepiscopum controversia, Archidiacono Cantuariensi appellationis tuitoriae jure commissa est, in qua Archidiac. Cantuar. de ea lite cognoscenti data est, Eboracensem Archiepiscopum suumque Officialem inhibendo à gerenda in Dunelmensis Episcopi praejudicium quacun ●●e jurisdictione comprimendi potestas. Adulteria et stupra non minori severitare vindicavit, cum Cicestrensem Diocaesim visitaret Rogerum Ham Presbyterum fornicarium ad triennalem paenitentiam jurejurando adegit; quod temporis in jejuniis, orationibus, et longinquis ad Romam, Coloniam, et Compostellam peregrinationibus contereret, Benesiciorum suorum Redditibus sibi prohibitis, et in pauperum usus sequesiratis. * See Godwins Catalogue of Bishops, p 77, 78. In Sarisburiensis etiam Parochiae visitatione, compertum fnit Osbertum Giffard Militem, Moniales duas ex Wintoniensi Coenobio abduxisse; quem Cantuariensis Archiepiscopus Excommunicatione primo percussit; deinde sub his duris condicionibus relaxavit; Primo, ne in tota reliqua deinceps vita ullum Monialium Coenobium ingrederetur, aut Monialis cujusquam consortio uteretur. Deinde ut tribus diebus Dominicis in Ecclesia Parochiali Wilton exutus vestibus, virgis verberaretur. Eandemque postea paenam tam in foro quam in Ecclesia Parochiali de Shaftesbury publice subiret. Ad haec multorum mensium jejunium ei injunctum est. Praeterea omnibus militaribus instgnibus detractis privatus, nec calcearia deaurata, nec gladium, nec cellam militarem, aut deauratas Phaleras habiturus. Ad extremum ut nec vestes coloratas sed tantummodo de roseto, cum agninis pellibus vel ovinis, nec utatur Camisia postea quam fuerat castigatus per tres annos, ad ordinem suum militarem non rediret antequam tres continuos annos in Terra Sancta exegisset. Ante omnia, ut Moniales ad Coenobium simili●oena mulctandas restitui atque remitti curaret. Haec omnia se jurejurando facturum spospondit; jejuniorum nibilominus ab Episcopopo Saresbiriensi illi praescrivendo modo. (An high Usurpation on Knights and Lay-Subjects privileges.) Nec minorem in reprimendis jurisoictionem suam contemnentibus severitatem Petrus quidam de Sancto Marco Decanus de Arcubus exercuisse fertur, qui Herefordensis Episcopi Officialem suis monitis non parentem, primo 10, deinde aucta et perseverante Contumacia, 40 Marcis; (which he had no legal power to impose) tanquam Rebellem et potestatis suae contemptorem, mulctavit; necnon Episcopum ipsum Herefordensem, quod Officialis suae partes audacius tueretur, excommunicavit, ejus Capellam Interdicto Ecclesiastico supposuit; (a very high Papal Exorbitancy.) Hoc etiam tempore lis quaedam inter Lincolniensem Episcopum & Universitatem Oxon. aliquot annis de jurisdictione Episcopi in Scholares Vniversitatis agitata est. De qua Johannis Cantuariensis cum Scholarium tum causam vacillare, nec jure stare posse intellexerat, Scholaribus rescripsit; Si in jure contenderent, vinci eos ac superari ●ecesse esse, praesertim cum his quibus niterentur privilegiis à Jurisdictione Episcopali jure communi stabilita, eximi nequaquam potuissent. Ipseque perlustrata reliqua Provincia Oxoniensem Academiam jure Metropolitico visitaturus adiit. In qua Visitatione quasdam Philosophicas opiniones, quos errores & à Roberto Kilwarby ante reprehensos docuit, tanquam haereses et à fide Christiana abhorrentes è suggestu latine refellit. (What these opinions were you may read in Sir Henry Spelmans Councils, Tom. 2. p. 347, 348.) Inter has una erat, in homine esse tantummodo formam unam. Quam Frater Johannes non concoxit, ne colligeretur inde, corpus Christi non fuisse unum numero vivum & mortuum, nec sanctorum corpora eadem tota vel secundum partes in orbe existere vel in urbe; sed alia quaedam quae non pepererunt matres, sed de novo peperit phantasia; (the first Precedent of this kind, to adjudge and declare new Heresies in a Visitation, without a Synod or Council.) Sed istae Haereses philosophicae ab Oxoniensium Scholis in Praedicatorum & fratrum turbas profecti & disseminati fuerunt. Inter quos Richardus Knapwell Doctor Ordinis Praedicatorum octo opiniones contra Johannis Peckham assertiones defendit. Hunc itaque Johannes Peckham ad suum tribunal vocavir, eoque non accedente, eum suasque opiniones cum suo Clero damnavit. Sed * See Jo. Balaeus Script. Brit. Cent. 4. c. 64. Appendix p. 350. Hugo de Mancestria ejus Ordinis Provincialis intercessit, & Cant. restitit. Allegavitque, neminem in su● Ordinis fratres praeter solum Papam potestatem habere. Itaque appellatione interposita supersedit negotio Cantuariensis, atque conticuit. Nec quicquam dei●ceps in homunculum fratrem valuit ejus authoritas, qui in Regem et Episcopos omnia poterat. Idem acutus frater & Theologus, cum è sacris Scripturis probare vellet, non esse permissum Clericis duo Beneficia Ecclesiastica retinere, protulit hanc ex Evangelio sententiam; Qui habet duas tunicas, unam tribuat non habenti; & qui habet escas similit●r. Richardus ille frater inter alia quae de nugis Philosophicis scripsit, aedidit unum de formarum u●●tate libellum, ut omnibus liquido constare posset, eum nullis Cantuariensis minis deterritum in sententia sua perseverasse. His in Provincia visitanda gestis, scriptisad plerosque Suffraganeorum literis, ne se, suos Officiales et tribunalia muneribus, (quae cum insigni Praelatorum opprobrio diu nepharie percipi in visitatione intellexerat) deinceps inquinari permitterent, admonuit; quod si suae monitioni non parerent, se admissa deinceps in muneribus percipiendis scelera severius animadversurum. In literis etiam ad Ord●neum Cardinalem Tusculanum Episcopum scriptis, queritur de quodam, quem Remigem, suam navem atque Puppim subversurum, nominat, qui muneribus moveri, ac duas pelves aureas plenas florenis accepisse ait. Idem ad Romanae Curiae Vicecancellarium scribit, comperisse se fuisse in Anglia multa privilegia per falsarios fabricata. Sed commoti Suffraganei, quod non modo tam crebris visitationibus, sed etiam quotidiana jurisdictione partes suas in eorum Diocaesibus tam saepe interponeret, querelam 25. Articulis comprehensam in eum propon●bant. Cujus querelae vim et eventum, cum in seipsos recidisse intellexissent, (by reason of his extraordinary favour with the Pope, his creator) ea omissa luctari amplius cum Metropolitano noluerunt. Inter hos Suffraganeos Londinensis tum Episcopus gravatè tulit quendam Henricum de Stookes suae London. Diocaesis Rectorem, de Bene●iciorum pluralitate coram Decano de Arcubus in jus vocatum fuisse. Qua de re scripsit Johanni Peckham se id non laturum, sed nist desistat tam in hac quam in aliis causis de suis Clericis subditisve cognoscere, se appellationis ad Curiam Romanam sacram Anchoram petiturum. Cui Johannes stupuisse se, scribit, de illa minaci & praejudiciali pagina. Sane, inquit, duo per nos vobis illata fuisse gravamina causamini: Primo, quod Henricum Stookes de pluralitate Beneficiorum ad nostrum evocavimus examen: Secundo, quod ipsum per Decanum de Arcubus citari fecimus; adjungentes, quod subditus Suffraganei Metropolitano non subest, quasi velitis jura Cantuar▪ Ecclesiae, quae tueri et defendere jurastis ad simplices Metropolitanis limites coarctare. Decani autem de Arcubus processibus consuetis parare obicem nullatenus praesumatis: Pro certo scituri, quod jura Ecclesiae Cantuar. partim scripta, partim a doctoribus authenticis notata, partim pacifice obtenta longo provinciae usu intendimus contra omne hominum genus quantum poterimus constanti animo defensare. Thus did this Papal Arch-prelate, presuming on the Pope's favour, domineer in this his Visitation over his whole Province, and subjugate it to his arbitrary power, which none of his predecessors attempted, much less effected till then. Having visited England, * Henry de Knyghton de Event. Angl. l. 3. c. 12. col. 2465. Spelmanni Concil. Tom. 2. p. 346. Archiepiscopus per Cestriam transiens Anno 1284. venit Walliam, ad reformandum statum Ecclesiae. In this Visitation (as I conceive) he made and published a Decree, what Ornaments of Churches the Parishioners should provide and pay for, and what the Priests or Encumbents; wherein you may observe how many Popish unnecessary superfluities he imposed on the people, without and against the Law or their assents, to their great unnecessary expense. * Spelmanni Concil. Tom. 2. p. 343. See Guil. Lindewode l. 3. Tit. De Ecclesiis aedificandis, f. 181, 182, 183. Statuta fratris Johannis Peckham Cantuariensis Archiepiscopi, ad doctrinum praesentium & memoriam futurorum. Cum plurimumque alte●catio inter Rectores Ecclesiarum in provincia Cantuariensi constitutos, eorumque Parochianos, sup●r variis ornamentis rebusque Ecclesiasticis, quae, & quanta, & quomodo ad Rectores pertineant infrascripta; quae autem ad eorum Par●chianos; & sic ●●ercatum plerumque teneas pro doctrina quae sequitur, ut docti existant Parochiani in singulis subs●quentibus certiores; sciant, intelligant, & observent taliter universi, quod Calix, Missale, Vestimentum ipsius Ecclesiae principale, viz. Casula, Alba munda, Antictus, Manipulum, Zona, cum duabus Tuellis, Crux processionalis, a●ia Era mi●or pro mortuis, Feretrum, Thuribulum, Lucerna, cum Tintinnab●lo, Velum quadragesimale, Manuales, Vexilla, Campanae, Vas ad aquam benedictam, cum fale et pane, Osculatorium pacis, Cereum Pascale, cum Candelabro, Campanae in Campanili et cordae, Fontes cum seruris earundem, Reparatio navis Ecclesiae interius et exterius, tam in Altaribus quam in Ymaginibus; Fenestraeque vitr●ae, cum Clausuris Cimiteriorum, ad ipsos Parochianos pertinent omnia supradicta. Caetera autem omnia, tam in reparatione Cancelli, quam Ornamenta hujusmodi, interius et exterius, secundum diversas ordinationes & constitutiones approbatas, debent a locorum Rectoribus seu Vicariis reparari. William Wickwane Archbishop of York, taking more care to provide for the stocking and improving of the Manors and Temporalties of the Archbishopric, for the benefit of his successors, then for feeding of the people's souls, having stocked his Demesns with Oxen, Horses, Sheep to manure and improve them, to perpetuate them to his successors, made this Ordinance by the Dean and Chapter of Yorks and the King's consent, which the King confirmed at Acton Burnell, by his Royal Charter and Authority. REX Archiepiscopis, etc. salutem. Inspeximus scriptum quod venerabilis pater Rot. Chart. Anno 10 E. 1. num. 8. De Ordinatione facta de instauro in Archiepiscopatu Ebor. imperpetuum remanendo. Willielmus Eborum Archiepiscopus Angliae Primas, fecit in hac verba. Ad perpetuam memoriam subscriptorum in Dei nomine Amen. Dominus ac Redemp●or altissimus qui omnia ritè composuit & recto ordine stabilivit suos nonnunquam temporaliter tangit, ut quos intrinseca meditatio ad pias occupationes non allicit casus excitet exterior, qui contingit, quod penes eos qui ad successionem haereditatis Dominicae hiis diebus vocantur, praecipuè est pensandum si statui viduatarum Ecclesiarum prospicere considerent, & perplexos superiorum Praelatorum ingressus examinent intimius ad easdem. En nunquid Praelati nostri temporis nudam successionem scilicet in Ecclesiarum temporalibus nudi post fuscum adeunt, & nonne dum sola gleba pro cultura necessariis destituta, relinquitur prolixioribus quasi mendicando temporibus curam gerunt. Hoc fiquidem innocentium oculi perhibent, & cotidiana revolutio in talibus evidencius manifestat, ex quibus plerumque accidit, quod spirituale meritum quod eminencius in Praelato requiritur, in temporale commercium laxius est conversum. Ea propter nos Willielmus permissione divina Eborum Archiepiscopus Angliae Primas, praefatis piè tacti oppressionibus & angustiis quas tam apud praedecessores nostros didicimus, quam in nobismet ipsis re ipsa sensimus in ingressu, pro salute animae nostrae, et animarum Serenissimi Principis Domini Edwardi Dei gratia Regis Angliae illustris, & Dominae Alianorae consortis suae, necnon pro animabus bonae memoriae Domini Walteri de Grey praedecessoris nostri, & Domini Willielmi de Rotherfeld quondam Decani Ebor. ac ad successorum relevamen perpetuum, & Ebor. Ecclesiae, cui disponente Domino praefic●mur consolationem proficuam in futurum, intentis nisibus circa ista dies duximus occupati. Accedente igitur speciali consensu et licentia Domini Edwardi Regis Angliae praedicti, ac Decani & Capituli nostri Ebor. voluntate unanimi occurrente, sic ordinando censuimus providendum; videlicet, quod quingenti & duo boves per majus centum, & quinquaginta quatuor equi ad agriculturam omnium Dominicarum terrarum ad Archiepiscopatum Ebor. necessarii, quos boves & equos una cum mille bidentibus, videlicet, quingentis multonibus & quingentis ovibus matricibus Archiepiscopis Ebor. nobis canonicè successuris, & Ecclesiae nostrae Ebor. in hiis scriptis do●●mus, assignamus, de bonis nostris liberaliter conferimus & legamus, tam vacante sede Ebor. quam etiam ipsa plena in eodem numero integro quem superius expressimus, cum praedictis mille bidentibus in maneriis ad Archiepiscopatum Ebor. pertinentibus, ut inferius statim distinguitur, salvi ad usum & commodum maneriorum perpetuis temporibus conserventur. Remaneant scilicet in Balliva de Chirchedon apud Chichedon duo equ● carectarii cum car●cta, & triginta & sex boves, cum quatuor carrucis & atilliis. Item apud Norton octodecim boves, cum duabus carrucis & atilliis. Item apud Surdington novem boves, cum una carruca & atilliis. Item apud Cerney & Cumpton viginti & septem boves, cum tribus carrucis & atilliis, & duo equi carectarii cum carecta. Item apud Otingdon duo equi carectarii cum carecta, & viginti & septem boves, cum tribus carrucis & atilliis. Item remaneant in Balliva Suwell apud Suwell duo equi carectarii cum carecta, & triginta & sex boves, cum quatuor carrucis & atilliis. Item apud Ascham quatuor equi carectarii, cum carectis duabus, & triginta & sex boves, cum quatuor carrucis & atilliis. Item apud Scroby duo equi carectarii, cum una carecta, & octodecim boves, cum duabus carrucis & atilliis. Item remaneant in Balliva de Shireburn apud Shireburn quatuor equi carectarii, cum duabus carectis, & quadraginta & quinque boves, cum quinque carrucis & atilliis. Item apud Swychemund octodecim boves, cum duabus carrucis & atilliis. Item apud Cawode viginti & septem boves, cum tribus carrucis & atilliis, & octo boves, cum duobus plaustris. Item apud Grangiam Ebor. duo carectarii, cum una carecta, & viginti & septem boves, cum tribus carrucis & atilliis. Item remaneant in Balliva de Wilton apud Wilton viginti & septem boves, cum tribus carrucis & atilliis, & duo equi carectarii, cum una carecta. Item apud Wet●wang. octo equi, cum duabus carrucis & atilliis. Item remaneant in Balliva de Beverlaco apud Beverlacum quatuor equi carectarii, cum duabus carectis, & viginti & septem boves, cum tribus carrucis & atilliis. Item apud Burton quatuor equi carectarii, cum duabus carectis, & triginta & sex boves, cum quatuor carrucis & atilliis. Item apud Skyteby quatuor carectarii, cum duabus carectis, & viginti & septem boves, cum tribus carrucis & atilliis. Item apud Patingreton octodecim boves, cum duabus carrucis & atilliis. Item remaneant in Balliva Ripon apud Ripon decem equi carectarii, cum quinque carectis, & quaterviginti & novemdecim boves, cum undecim carrucis & atilliis. Item apud Otteley duo equi carectarii, cum una carecta, & oct●decim boves, cum duabus carrucis & atilliis. Item remaneant in Balliva de Hextildesham apud Hextildesham octodecim boves, cum duabus carrucis & atilliis. Item remaneant apud Patrington quingentae oves matrices, & apud Wilton quingenti multones de mille bidentibus antedictis. Qui quidem boves, equi & bidentes post decessum nostrum ad custodiam Domini Regis transeant, ipsisque utatur Dominus Rex in locis praedictis quamdiu Ebor. fuerit sedes vacans, et eos adeo bonos sicut eos recepit, et in eodem numero integre restituat nostro prorimo successori. Idem autem successor noster suis temporibus hiis utatur, & cum obierit vel cesserit illos in adeo bono statu quo eos recepit, Domino Regi dimittat in numero integro antedicto, et Rex fimiliter proximo successori, et sic deinceps. Ita quod nos, nec Dominus Rex, nec Custodes, per ipsum seu per haeredes suos deputandi sede vacante quandocumque, nec aliquis successor noster praedictos equos, boves, bidentes, vel aliquem singularem bovem, equum, vel bidentem possit vendere seu de hiis in testamento disponere, vel quovismodo alienare vel occidere, seu qualitercumque subtrahere quo minus praedictus numerus boum, equorum et bidentium, salvus semper et integer remaneat ut superius est expressum; set si capud aliquod subtractum fuerit aliquo modo praemissorum is sub quo subtractum fuerit, statim subroget aeq●è bonum. Cum verò aliqua capita vel capud aliquod praedictorum boum, equorum, vel bidentium casualiter vel alio modo interire contigerit, is sub cujus custodia casus seu dampnum evenerit, Dominus Rex scilicet si suo tempore, Archiepiscopus quidem quilibet si suo tempore, aliud adeo bonum et competens capud subroget loco sui. Ordinamus eciam de praedicti Domini Regis licentia et consensu, Capitulo nostro unanimiter annuente, quod Custodes quicumque fuerint Archiepiscopatus per Reges in vacacionibus Eborum Ecclesiae deputandi, per suum corporale juramentum coram Regibus ipsis singulis vicibus praestandum, ad praemissorum observacionem recitatis coram eis praedictis articulis specialiter obligentur. Et Archiepiscopi nobis successuri, tam in admissione temporalium a Regibus quam intronizatione sua Eborum, omnia superius ordinata servare solempniter et publice repromittant. Q●ae omnia praemissa per nos ordinata ●● provisa utinam provide & distincta de Rege in Regem, & de Archiepiscopo in Archie●●s●opum sub obtestatione divinae vindictae in die districti Judicii, ubi sanctissimus ille Apostolorum Princeps * Petrus claviger aethereus patronus noster, de cujus honore agitur contravenientes in facie accusabit, imperpetuum fideliter observentur. In praemissorum vero fidem & testimonium sigillum nostrum The Archbishop of York St. Peter's Vicar & successor as well as the Pope: See Tom. 1. p. 32, 33. apponi fecimus huic scripto. Dat. apud Novum locum in Scirewod. 9 Kal. Octobr. Anno gratiae M. CC. octogesimo tercio, & Pontificatus nostri anno quinto. Nos autem ordinationem praedictam ratam habentes et gratam, eam pro nobis et haered nostris quantum in nobis est concedimus et confirmamus, sicut scriptum praedictum rationabiliter testatur. Hiis testibus venerabili patre R. Bathon. & Wellen. Episcopo Cancellario nostro, Edwardo fratre nostro, Gilberto de Clare Com. Glouc. & Heref. Henr. de Lacie Com. Linc. Rogero le Bigot Com. Norff. & Mareschallo Angliae, Johanne de Warren. Com. Surr. Johanne de Vescy, Ottone de Grandisono, Roberto fil. Johannis, Ricardo de Bosco, Eustach. de Hacche, & alios. Datum per manum nostram apud Acton Burnell sexto die Octobris. a Chronica, c. 27. Sect. 7. col. 1935, etc. William Thorne (a Monk of Canterbury) informs us, that Anno 1283. Nicholas Abbot of St. Augustines Canterbury, ut confratres sui commodius possent vacare orationi & contemplationi, & ut in diversis libris quandoque studendi operam darent, ordinavit & statuit de consensu (Conventus) unanimi ad supradicta melius & uberius custodienda, ut de divinis Officiis, quae scilicet de regulae nostrae substantia non existant aliqualiter moderantur; abbreviating their long Divine Service in sundry particulars formerly used, upon this account, quod divinum officium morosius & devotius ab omnibus sustentetur, & etiam in reliquo tempore in studiis & bonis occupationibus diligentius quisque se occuparet: For which he was so far from blame, that this Historian gives this Encomium of him; De praecedentibus non recolo me per eorum actus in regimine vidisse illum excellentem, nec vero in subsequentibus, surrexisse sibi coaequales. After which he being troubled in conscience about the unusual way of his election and confirmation at Rome, (as b Chron W. Thorn, c. 26. col. elected Abbot in forma compromissi by th● Treasurer and 5. Monks more, per speciale mandatum Prioris & Conventus, qui h●ic electioni secundum formam compromissi suum praebuêre consensum; not by the whole Covent assembled together, as in the usual form.) Istis sic actis, volens idem N. suam electionem celeriter expedire, habito processu electionis, literisque Regiis ac Magnatum simul optentis, apostolico conspectui se praesentavit: Processu in Curia diligenter examinata die S. Ambrosii confirmatus, Sancto die Paschae ab Episcopo Portuensi Cardinali de mandato Papae Nicholai Romae benedictus est, (no doubt for a great reward then given, which troubled his conscience.) Upon this account above 10. years after, he procured the King's licence to repair to Pope Martin, where, without the King's privity, and against his Prerogative, he resigned his Abbey to the Pope, who by his Bulls (without the King's royal assent, or Monk's election) constituted Thomas de Fyndone Abbot; for which high usurpation on the King's prerogative, the Temporalties of the Abbey were seized and detained in the King's hands, till he paid a Fine of 400 Marks for this contempt, besides the mean profits amounting to 300 l. thus related by the same Monkish Historian. c Chron. W. Thorn, c. 28. col. 1937, 1938, 1939. Nicholaus de Spina pastor hujus Ecclesiae per decem annos, & de sequenti per quatuor vel quinque septimanas gregem sibi commissam strenuissime rexisset, et ea quae prius in Romana Curia, ob zelum tamen Domus suae ibidem fecerat, ment revolvens, quia vir erat strictae conscientiae, videns seipsum pro hujusmodi causa in conscientia fore laesum, nec ulterius Pastoral officium posse sibi de caetero justo titulo competere; ipse petita licentia a Rege et obtenta, (eodem autem Rege causam sui transitus minime cognoscente) transfretavit; ipsoque coram Summo Pontifice conscientiam suam demonstrante, et eodem Pontifice super hujusmodi offensa cum eodem Nicholas libenter voluisse dispensasse; tamen ipse omnibus sepositis continue cessionem suam cum maxima instantia procuravit. Tandem die Pancrasii Martyris Dominus Apostolicus Martinus Papa 4. suam cessionem admisit. Qua admissa, idem Papa fratrem Thomam de Fyndone tunc tertium Priorem Sancti Augustini Cant. in Anglia existentem praefecit in Abbatem apud Urbem veterem, Anno Pontificatus sui tertio. Injunxit v●rò idem Papa eidem N. in sua cessione, ut nominaret sibi personam magis habilem Monasterii cui praesidebat. Ille vero praedictum Thomam denominavit esse virum prud●n●●m, moribus, scientia, & aetate multipliciter decoratum, in temporalibus & spiritualibus circumspectum. Et quia idem Papa notitiam illius personae temporibus retroactis memorialiter habebat, eidem denominationi libenter annuit & consensit: Egressae sunt ergo Bullae Papales, et in Octabis Apostolorum Petri et Pauli, eidem Thomae extiterant praesentatae, quae fuerunt lectae statim eodem die, praesentibus Comite Cornubiae, Stephano de Penecester, tunc Constabulario Dovoriae, Magistro Johanne de Lacie, & multis aliis; & statim idem Dominus Thomas, sic creatus in Abbatem, (of which he made no conscience, though against the King's prerogative, and privilege of the Abbey) arripuit iter versus Regem, ad ostendendum illi Bullam Apostolicam; quem invenit apud Snouden apud Karnarvan 29 die Junii, qui Bullam cum dicto Abbate benigne admisit. Et praedictus Dominus Thomas Abbas ●idem Regi totum processum cessionis praedicti N. & etiam suaecreationis ore tenus expressit. Istis sic habitis benedictus est Londoniae die Sancti Ambrosii de mandato Domini Papae ab Archiepiscopo Dublinensi. Notwithstanding, upon better consideration, Cum vero fama laborasset sic de supradicta cessione, venit Escaetor Regis die Nativitatis Sancti Johannis Baptistae, et Abbatiam in manus Domini Regis seisivit, et eam tenuit tanquam Excaetam usque diem Mercurii proxime sequentem: quo die venit P. Huntingfeld Vicecomes Cantiae, & praedictam Abbatiam custodiendam recepit per tale Breve. Edwardus, etc. Cum Abbas Sancti Augustini Cant. Abbatiam ejusdem loci in Pat. 11 E. 1. m. 7. manum Domini Papae resignaverit, ut accepimus, tibi praecipimus, quod Abbatiam praedictam cum pertinentiis in manum nostram capias, & salvo custodiri facias, donec aliud inde tibi praeceperimus, ità quod de Exitibus ejusdem nobis respondere possis a tempore resignationis praedictae; Inquirens diligenter de tempore quo vacare incepit. Et idem P. istam Abbatiam sic habuit custodiendam usque xx. diem Julii, quo die Dominus Rex per Breve suum tradidit Dominis Johanni de Bourne, & N. de Ryngelton dictam Abbatiam ad custodiendam. Qui eam custodiebant usque ad diem Sanctae Fidis Virginis, qua die Thomas de Fynden Abbas, fecit finem cum Domino Rege apud Acton Bournel. in Parliamento, pro eo quod sic fuerat creatus in Abbatem, licentia Domini Regis minime petita, pro 400 marcis; de quibus Rex remisit 100 ad instantiam Domini Episcopi Bitoniae nunc Cancellarii Regis. Et sic liberata fuit eidem Thomae Abbathia sua per literam Domini Regis patentem; Cujus tenor talis est. Edwardus, etc. Militibus, liberis hominibus, & omnibus aliis Tenentibus de Abbatia Pat. 11 E. 1. m. 8. Sancti Angustini Cant. salutem. Sciatis, quod cum Summus Pontifex per cessionem Nichola● nuper Abbatis dictae Abbatiae qui eam in manum suam resignavit, de persona Thomae de Fyndene, Monachi dicti Monaster●i tunc in Anglia existentis eidem Monasterio providerit, et ipsum praefecit in Abbatem, sicut per literas suas patentes nobis significavit: Nos eidem Thomae Abbati Temporalia ejusdem Abbatiae, cum juribus, Libertatibus, et omnibus aliis ad eandem pertinentibus, sicut praedecessores ejus tenuerunt, reddidimus. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Thomae Abbati tanquam Domino vestro in omnibus, quae ad Abbathiam illam pertinent, intendentes sitis & respondentes. Et sciendum est, quod Dominus Rex liberavit Abbathiam praedicto Domino Thomae Abbati, salvis sibi Exitibus Temporalium, a die Sancti Pancratii, quo die Abbatia capit vacare, usque diem Sanctae Fidis Virginis, quo die liberata fuerit Abbathia praedicto Abbati apud Acton Burnell, ut supra notatur, expensis Abbatis & Conventus & eorum familiae necessariis per idem tempus deductis; de quo tempore praedicti Abbas & Custodes, una cum Petro de Huntingfeld Vicecomiti Kantiae responderunt, videlicet de Tallagio assesso per idem tempus per diversa maneria xli l. xuj s. viij d. de Placitis & perquisitis omnium Curiarum xxx l. vi s. vi d. ob. Et de redditu assiso & forinseco lxxx l. x s. viij d. Et de venditione Bladi & Redditu in quibusdam Maneriis, praeter sustentationem Monachorum & eorum familiae liiii l. xiii s. ob. Et de omnibus aliis Exitibus & Consuetudinibus per idem tempus de diversis parcellis lxxxx l. xii s. iv d. Et est totalis Summa CCC l. How ill the King resented this Innovation and usurpation of the Pope, and what care he took to prevent it for the future, by advice of his Council, before he would restore this Abbot (made by the Pope's provision, without his royal assent, or due election) to the Temporalties, after his Fire for th●s contempt, this Record more fully informs us then this partial Monkish Historian. REX omnibus, &c salut●m. Cum Nicholaus nuper Abbas S. Augustini Cantuariensis, Pat. 11 E. 1. m. 8 Pro Abbate S. Aug. Cantuar. cui licentiam dedimus peregre proficiscendi ad Sanctum Benedictum in Monte Cassino, ad Curtam Romanam accedendo, Abbatiae suae dictae in praesentia Summi Pontisicis, nobis inconsultis, cesserit; per quod idem Summus Pontifex de persona dilecti nobis in Christo Thomae de Fyndon Monachi dicti Monasterii, tunc in Anglia existentis, eidem Abbatiae providit, vacatione dictae Abbatiae nobis minime nunciara, nec petita vel optenta per Priorem et Conventum ejusdem Monasterii a nobis, prout moris est, licentia eligendi sibi alium in Abbatem, Nota. nec etiam assensu Regio, prout ad Coronam et Dignitatem nostram pertinet, requisito; quod in exhaeredationis nostrae periculum (quod absit) de facili redundaret. Nos audito rumore de Uacatione praedicta, ne ex facto hujusmodi periculum Exhaeredationis posset in posterum in casu consimili nobis et haeredibus nostris imminere, Abbatiam illam in manum nostram cepimus, et Custodes nostros deputavimus ad ipsam Abbatiam custodiendam. Ita quod de Exitibus inde provenientibus nobis responderent ad Scaccarium nostrum, et per finem Quadringenta Marcarum, quem idem Thomas Abbas dicti Monasterii nobiscum fecit; de quibus Centum Marcas eidem pardonavimus ad instantiam venerabilis Patris R. Bathon. et Wellen. Episcopi Cancellarii nostri; et remisimus et pardonavimus praedictis Thomae Abbati & Conventui transgressionem nobis factam in hac parte; salva nobis et haeredibus nostris in omnibus Regia dignitate, ut Prior et Conventus Abbatiae praedictae, qui pro tempore erunt, in singulis vacationibus futuris ejusdem Abbatiae, vacationes illas nobis nuncient, et eligendi licentiam petant, necnon et Regium assensum requirant: Et salva nobis et haeredibus nostris custodia dictae Abbatiae, et perceptionem Exituum temporalium ejusdem in vacationibus praedictis, prout fieri debet et consuevit tempori●us retroactis. In cujus, etc. Teste Rege apud Acton Burnel 7. die Octobris. After which, the King issued this special Writ to restore the Temporalties of the Abbey to this intruded Abbot, reserving the mean profits thereof to himself. REX dilectis & fidelibus suis Johanni de Bourne, & Nicholas de Ryngelton, Custodibus Abbatiae Sancti Augustini Cantuariensis, salutem. Cum Summus Pontifex per cessionem Nicholai nuper Abbatis dictae Abbatiae, eam in manum suam resignantis, de persona Thomae de Fyndone Monachi dicti Monasterii, tunc in Anglia existentis, eidem Monasterio providerit, et ipsum praefecerit in Abbatem, sicut per literas suas patentes nobis significaverit; Nos eidem Thomae Abbati Abbatiam illam cum pertinentiis, in forma per nos et Consilium nostrum provisa, reddidimus. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Thomae Abbati Temporalia ejusdem Abbatiae, cum Juribus, Libertatibus & omnibus ad eam pertinentibus, sicut praedecessores ejus tenuerunt, restituatis; Salvis novis Exitibus Temporalium dictae Abbatiae, a die Sancti Pancratii Martyris in Maio, (quo die caepit vacare) usque ad diem Sanctae Fidis Virginis. Expensis Abbatis et Conventus, et eorum necessariae familiae per idem tempus duntaxat deductis, sicut vobis per literas nostras demandavimus. In cujus, etc. Teste Rege apud Acton Burnell. 8. die Octobris. Et mandatum est Militibus, Liberis hominibus, & omnibus aliis Tenentibus de Abbatia Sancti Augustini Cantuar. quod eidem Thomae Abbati tanquam Domino suo in omnibus quae ad Abbatiam pertinent intendentes sint, etc. In cujus, etc. Teste ut supra. This Abbey of St. Augustine's becoming greatly impoverished and indebted by this Abbot's voyage to, and great bribes, gifts in the Court of Rome; the King issued this Writ to the Tenants thereof for an aid, to relieve and defray the debts thereof. Pat. 11 E. 1. m. 6. Pro Abbate & Conventu S. Aug. Cantuariae. REX Militibus, Liberis hominibus, & omnibus aliis Tenentibus de Abbacia S●ncti Augustini Cantuariae salutem. Cum Abbacia praedicta per adversitates quamplurimas in tantum sit oppressa & aere alieno onerata, quod nisi Domui illi vestro suffragio mediante subveniatur, Monachos Deo famulantes ibidem aut mendicare, vel in dispersionem mitti ex necessitate oportebit in brevi, ut accepimus. Nos statum Domus supradictae piè compatientes, et pro relevatione ejusdem Domus sollicitudinem gerentes, affectuosè requirimus & rogamus quatinus Abbati & Conventui loci supradicti competens Subsidium ad Domus suae relevationem et suorum acquietacionem debitorum liberaliter impendere velitis et benigne, ut inde vobis teneamur ad grates, ac in agendis vestris merito gratiam a nobis reportare debeatis et favorem. In cujus, etc. Teste Rege apud Acton Burnell. xxii. die Octobris. What transactions passed between the King and his French Bishops this year in Gascoigne, concerning the settling of differences between them, these Records will inform us. REX omnibus, etc. salutem. Sciatis quod nos dilectis & fidelibus nostris Johanni Rot. Vascon. 11 E. 1. m. 3. de Greilliaco Militi Senescallo nostro Vasconiae, & Magistris Bonetto de Sancto Quintino, & Reymundo de Ferrariis, vel duobus ipsorum quos praesentes esse contigerit, damus & concedimus plenam & liberam potestatem & speciale mandatum componendi, concordandi, pacificandi, ordinandi, & eciam compromittendi altè & bassè, cum poena vel sine poena, sub forma de qua sibi videbitur expedire, pro nobis & haeredibus nostris cum venerabili patre Amaneno Dei gratia Archiepiscopo Auxitan. super advocatione temporalitatis suae et Archiepiscopatus sui. Promittentes nos ratum habituros & gratum quicquid per dictos procuratores & attornatos nostros, vel duos ipsorum quos praesentes esse contigerit, super praemissis & singulis praemissorum simul vel divisim concedendo, remittendo, declarando, permutando, vel alias fuerit compositum, ordinatum, concordatum, seu ab assumendis & eligendis, arbitris vel arbitratoribus dictum, pronunciatum, vel eciam arbitratum. In cujus, etc. Dat. apud Aberconwey in Snaudon. xxv. die Aprilis. REX omnibus, etc. salutem. Sciatis quod nos dilectis & fidelibus nostris Johanni Depotestate data componendi, etc. cum Episcopo & Capitulo Vasaten. de Greillaco, etc. (Verbatim as before.) Damus & concedimus plenam & liberam potestatem & speciale mandatum componendi, etc. pro nobis & haeredibus nostris cum venerabili patre Episcopo, & discretis viris Capitulo Vasaten. super omnibus & singulis controversiis & quaestionibus haereditariis, & aliis quibuscunque quae sunt, & esse possunt inter nos & gentes Vasconiae ex parte una, & praefatos Episcopum et Capitulum Vasaten. ex altera. Promittentes, etc. In cujus, etc. Dat. ut supra. What Jurisdiction over Ecclesiastical Persons, affairs and Elections the King this year exercised in Ireland, these Records will inform us. J. Archiepiscopus Armachanus, qui de licentia Regis prosecturus est ad partes transmarinas, habet literas Regis de protectione, cum clausula, Volumus, etc. Pat. 11 E. 1. m. 13. De Protectione. praesentibus, etc. per unum annum duraturis. Teste Rege apud Alberfron. secundo die Augusti. REX omnibus, etc. salutem. Sciatis quod concessionem quam venerabilis pater Ibidem. Pro Ecclesia Armachana in Hibern. N. Archiepiscopus Armachanus de consensu Capituli sui fecit, ad fabricam Ecclesiae Armachanae, de quodam annuo redditu viginti marcarum usque ad terminum viginti annorum percipiendarum de Villa sua de Termenfetlym, & tenemento suo in eadem Villa, ratam habemus et acceptam, salvo jure quod ad nos inde pertinet tempore vacationis Archiepiscopatus praedicti. In cujus, etc. Teste Rege apud Alberfron. 3 die Augusti. REX electioni nuper sactae in Ecclesia Conventuali de Dymelek, de fratre Nicholao Celerario ejusdem Domus in Abbatem ejusdem loci, Regium assensum Pat. 11 E. 1. m. 15. De assensu electioni adhibito. adhibuit et favorem. Et hoc significatum est Domino N. Archiepiscopo Armachano Hiberniae Primati, ut quod suum est in hac parte exequatur. In cujus, etc. Teste Rege apud Bangor. 11 die Julii. REX S. Waterfordensi Episcopo, Justiciario Hiberniae, salutem. Cum electioni Ibidem. De Temporalibus Abbatiae de D●melek in Hibernia restituendis. nuper factae in Ecclesia Conventuali de Dymelek, de fratre Nicholao Celerario ejusdem Domus in Abbatem ejusdem loci, Regium assensum adhibuerimus et favorem: Nos considerantes quod idem Electus circa prosecutionem electionis praedictae multum laboraret, si ea occasione ad nostram praesentiam accederet, & volentes suis laboribus & expensis parcere in hac parte, vobis mandamus, quod si conti●gat Electum praedictum in Abbatem loci praedicti canonicè confirmari; tunc recepta ab ipso Electo fidelitate in casu isto nobis debita, Temporalia Abbatiae praedictae eidem prout moris est liberetis. Receptis prius ab ipso Electo literis suis patentibus sigillo suo, et sigillo Capituli Ecclesiae praedictae consignatis, quod haec gratia nostra quam eidem Electo ad praesens ex mera liberalitate nostra fecimus, nobis vel haeredibus nostris non cedat in praejudicium vel exhaeredationem, seu trahatur in consuetudivem vel consequentiam temporibus futuris. In cujus, etc. Teste ut supra. REX Justiciario suo Hiberniae qui pro tempore fuerit, vel ejus locum tenenti, salutem. Cum dudum ad instantiam karissimae consortis nostrae Alianorae Pat. 11 ●. 1. m. 16. Pro Ricardo de Geyton Clerico. Reginae Angliae, promiserimus Ricardo de Geyton Clerico, quod eidem de Ecclesiastico beneficio curaremus in Hibernia providere, & Justiciariis nostris partium illarum qui pro tempore fuerint pluries mandaverimus, quod dicto Ricardo vice nostra de hujusmodi beneficio providerent, nec dum ipse ex promissione & mandatis nostris praedictis promotionem illam fuerit assecutus, volentes promissionem nostram praedictam quamcitius facultatem habuerimus effectui mancipari: Vobis mandamus, quod praefato Ricardo de aliquo Ecclesiastico beneficio Praebendali, vel alio usque ad valorem Seraginta Librarum, quod in partibus illis proximo vacare contigerit, et ad donationem nostram spectare faciatis nostro nomine provideri, et prae caeteris omnibus id conferri. In cujus, etc. Teste Rege apud Aberconwey in Snaudon. 15 die Junii. REX electioni nuper celebratae in Ecclesia Enagdunensi in Hibernia de discreto Ibid. m. 21. De assensu electioni adhibita. viro Magistro Johanne de Ufford in Episcopum ejusdem loci, Regium assensum adhibuit et favorem. Et hoc omnibus quorum interest significatum est per praesentes. In cujus, etc. Teste Rege apud Aberconwey in Snaudon. 16 die Marcii. a Mat. Westm. p. 372. Anno 1284. Alberti Crantzii Saxoniae, l. 8. c. 34. p. 224. Abbas Uspe●gensis Paraleipom. ● p. 340, 341. Matthew Westminster stories, that this year in Alemannia apparuit Fredericus quondam Imperator Romanus, secundum opiniones diversas sophisticus, sive (ut alii sentiunt) verus: Antea namque secundum quosdam per 32. annos mortuus dicebatur. Secundum vero relationem ipsius, per tempus praedictum mundo incognitus latuit in habitu peregrino. Nunc se Imperatorem ostendit, argumento visibili & indiciis manifestis, Imperialem vendicans dignitatem. Fredericus itaque dum Imperio fungeretur, et Ecclesiae adversaretur Romanae, ᵇ per ipsam privabatur Imperiali nomine et honore, per universalem Ecclesiam Excommunicationis vinculo innodatus, per Papam Innocentium quartum, in Concilio Lugdunensi. Post cujus dejectionem, in regno See here Tom 2. p. 409, to 415, 519, to 550, 644, to 664, 754, 756. Alemanniae per electionem regnabant tres Comites successive, scilicet, Gulielmus Holandiae, Richardus Cornubiae, & Rodulphus, qui in ista apparitione Frederici, possessioni regni Alemanniae incumbebat, vocationem suam ad Diadema Imperii expectando. Inopinatum illud phantasma apperiens in Alemannia Fredericus, igne combustus periit hoc anno. In imitation of the Emperor Fredericks double Excommunication and deprivation by Pope Gregory 9 & Innocent 4. this year, Petrus Aragonum per Papam (Martinum 4.) sententia majoris Excommunicationis ligabatur, praecipiebaturque sub poena praedicta, ne quis eum scienter et prudenter Regem audeat nominare; pro eo, quod inconsulta Romana Ecclesia, Regnum invasit Siciliae. But notwithstanding this Excommunication, c Walsingham Hist. Angl. p. 12, 13. recesso Carolo Rege in Apuliam, Siculi contra eum Neopolim cum viginti septem galeis venerunt armatis. Adversus quos Carolus filius Regis Caroli tunc Princeps Achaiae egressus est cum magna galearum multitudine ad pugnandum; obtinentibus victoriam hostibus, Carolus captus est cum multis aliis, & ad Civitatem Messanam d●ductus captivus. Soon after, out of grief for this defeat, mortuns est Carolus Rex Siciliae, cujus regni & filiorum tutela Papa Martinus Robertum Comitem Atrabatens●m constituit, largitus eidem pro hac re pecuniae magnam summam. The next year (Anno 1285.) at this Pope's instigation, d Mat. Westm. p 372, 373. Wa singham Hist. Angl. p 13. de terra Franciae egrediens Rex Philippus cum innumerabili exercitu bellatorum, Arragoniam properavit, illam proponens suo Imperio subjugare, juxta donationem Papae Martino filio suo Carolo. Ad quam veniens regionem, quaedam Castra & Villas, fretus auxilio Summi Pontificis obtinuit, qui contra Petrum, quondam Principem terrae illius nomine Regis privatum, Legatum transmisit ibidem. Hic dictus Petrus Tolet, occidi permisit tam Ecclesiasticas quam seculares personas quae sententiam Ecclesiasticam multoties repetitam nullatenus formidabant. King Edward the 1. at the request of the Abbot of St. ‛ Denys in France, endeavoured all he could to compose these Wars and differences between these Kings and Peter, for the better relief of the Holy Land, and the common good and peace of the Christian Church and Christianity; but his Nuntioes sent for that end were rejected by the Pope's Legate, as this Letter of his to the Abbot informs us. REX Abbati Sancti Dionysii in Francia, salutem. Super dissensione inter Dominum Brevia Regis Anno 12 E. 1. nu. 571. vestrum Regem Franciae, & Dominum Regem Siciliae, ex una parte, & Petrum Draponensem & fautores suos ex altera exorta, ac Regni Siciliae per eundem P. occupatione facta, dolemus novit altissimus vehementer, & si ad causam dissensionum inter ipsos pacificandam & sedandam opem operam & consilium impendere possemus utique gauderemus. Et hoc ob amorem quem erga Reges gerimus et gerere debemus memoratos, et etiam pro statu Terrae Sanctae et Regum praedictorum, ac insuper Christianitatis commodo universae; Et super eo quod proprio motu vestro usque praeter dicti Domini vestri Regis conscientiam nos ad hoc excitare voluistis, vestrae benevolentiae quantum possumus gratiamur, discretionem vestram in hoc specialiter commendantes. Et quia nuncii nostri quos nuper in Vasconiam destinavimus, circa hoc de mandato nostro laborare volentes per Sacrosanctae Romanae Ecclesiae Legatum, ibidem in hac paciebantur repulsam, sicut vos credimus non latere, circumspectionem vestram affectuosè requirimus & rogamus, quatinus vos qui Deum et pacem diligitis & cernitis, quanta bona ex hujusmodi pacis reformatione poterunt provenire, nobis consilium & avisamentum vestrum significare velitis, cujusmodi consilium & diligentiam apponere poterimus in praemissis. Nos enim ad honorem Dei, et Ecclesiae ivae Sanctae, et commodum et tranquillitatem partium praedictarum, ac etiam totius Christianitatis, cons●lium quantum poterimus libenti animo apponemus. Dat. apud Ebor. 12 die Januarii, anno regni nostri duodecimo. These pious Christian endeavours of the King for peace, being insolently rejected by the Pope's Legate, the issue of the War this year (which he fomented) was so tragical to all parties, that Peter of Arragon died of a wound received in battle with the French, King Philip and Pope Martin both died of sickness, about the same time the French were likewise expelled Portugal, and Alphonso (Peters son) succeeded his father, notwithstanding the Pope's Excommunications and deprivation, which then were not formidable, but contemptible even in Sicily, Arragon, Italy, and Rome itself. King Edward in the 12. year of his reign, to keep a good correspondence with the Pope, his Cardinals, Notaries, and other Officers in the Court of Rome, to promote his own affairs and designs, upon receipt of Pope Martin's Bull and Acquittance, issued these ensuing Warrants for the payment of two years' arrears of 1000 Marks for England and Ireland, granted by King John, then due and demanded by the Pope; as likewise for payment of several arrears of Pensions he had granted to Cardinals and others, as these Writs in the Liberate Roll of that year assure us. REX Thes●urariis & Camerariis suis, salutem. Liberate de Thesauro nostro Liberate 12 ●. 1. m. 3. Pro denat. Papae liberan●. in termino Sancti Michaelis proximo futuro, Magistro Giffredo de Sancto Verano Clerico Domini Papae, duo millia Marcarum, quae a retro sunt eidem pro duobus annis transactis; videlicet, annis regni nostri decimo, et undecimo, de annuo censu mille Marcarum, quem eidem Domino Papae debemus; & recipiatis à praefato Mag●stro Giffredo literas suas patentes, solutionem dictae pecuniae testificantes, et Bullam Domini Papae, quam vobis super hoc exhibebit; et eandem Bullam una cum literis patentibus praedict●s, et etiam Bullam quam dictus Dominus Papa nobis pro pecunia praedicta transmisit, et quam vobis misimus, penes vos sub custodia reservetis. Teste Rege apud Carnarvan. 7 die Julii. REX Thesaurar. & Camerar. suis, salutem. Liberate de Thesauro nostro Baruncino Liberate An. 12 E. 1. m. 1. Pro Domino M. Sanctae Mariae in Porticu Diacono Cardinali. Gual●eri & sociis suis Mercatoribus nostris de Luk. sexaginta Marcas, per manus suas liberandas venerabili patri Domino Matthaeo Sanctae Mariae in Portieu Diacono Cardinali, de termino Natalis Domini anno regni nostri duodecimo, de annuo feodo suo seraginta Marcarum, quod ei concessimus percipiend. ad Scaccarium nostrum. Nisi pecunia illa sibi prius fuerit liberata per aliud breve nostrum. Et recipiatis a praefatis Mercatoribus literas suas patentes receptionem dictae pecuniae testificantes. Teste Rege apud Carnarvan. 22 die Octobris. REX eisdem salutem. Liberate de Thesauro nostro eidem Baruncino & sociis Ibidem. Pro J. Sanctae Mariae in Cosmedyn. Diacono Cardin. praed●ctis Quinquaginta Marcas, per manus suas liberandas venerabili patri Domino Jacobo Sanctae Mariae in Cosmedyn. Diacono Cardinali, de terminis Paschae et Sancti Michaelis anni regni nostri duodecimi, de annuo feodo suo Quinquaginta Marcarum, quod ei concessimus percipiend. ad Scaccarium nostrum. Nisi, etc. Et recipiatis, etc. ut supra. Teste ut supra. REX eisdem salutem. Liberate de Thesauro nostro eidem Baruncino & sociis Ibidem. Pro Magistro Angelo Domini Papae Notario. suis praedictis Viginti Marcas, per manus suas liberandas dilecto Clerico nostro Magistro Angelo Domini Papae Notario, de terminis Paschae et Sancti Michaelis anni regni nostri duodecimi, de annuo feodo suo Viginti Marcarum, quod de nobis percipit ad Scaccarium nostrum. Nisi, etc. Et recipiatis, etc. Teste ut supra. Moreover the King writ and sent these ensuing Letters to these and other Cardinals and Officers of the Roman Court, partly to excuse his not writing particularly to them by his Messengers, and his seizing the Dimes collected for the Holy Land, and likewise to thank them for their former pains, care, and desiring their futured ligence in promoting his affairs, as these Writs assure us, which I rescued out of the Rubbish in the White Tower. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitania, venerabili Brevia Regis sub privato sigillo Anno 12 E. 1. viro Clerico & amico suo dilecto B. de Neapoli Domini Papae Notario, salutem & dilectionem sinceram. Querelam licet occultam quam missae nobis per dilectum Clericum nostrum Magistrum Gresham de Sancto Georgio vestrae literae continebant, ex eo videlicet, quod novissime per nuncios nostros non fuit amicus antiquus nostris literis visitatus, intelleximus diligenter, illud in excusatioms nostrae subsidium rescribentes, quod ●irmiter credebamus nos vobis scripsisse per nancios memoratos, licet per oblivionem fuerit praetermissum; unde oblivioni amicus imputet, quod literatorie non extitit visitatus, & firmiter ●eneat, quod de saetero Regiis visitabitur literis sicut ille quem puro corde diligimus, et a quo g●ata servicia recepisse recolimus, et recipere in futurum speramus quociens nuncios ad Romanam Curiam mittere nos continget; super statu vero nostro praefatus Clericus noster vos certificare poterit viva voce. Valete. Dat. apud Montem altum in Wallia 5 die Octobris, anno regni nostri duodecimo. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, venerandae Brevia Regis Anno 12 E. 1. discretionis viro amico suo dilecto Magistro Petro de Petrisgrossis Sanctae Romanae Ecclesiae Vicecancellario, salutem & sincerae dilectionis affectum. Cum sic●t ex insinuatione venerabilis patris Domini H. Tituli Laurentii in Lucina Presbyteri Cardinalis, & ex relacione dilecti Clerici nostri Stephani de Sancto Georgio nuper intelleximus super renovatione & registratione literarum Apostolicarum negetia nostra continentium, vos exhibueritis ad requisitionem ipsorum contemplatione nostri promptos, favorabiles et benignos; Nos id gratum habentes quamplurimum et acceptum, discretioni vestrae gratiarum referimus uber●imas a●●iones, rogantes attentius quatinus negotia nostra cum tractabuntur in Curia, habere velitis semper nostri amoris intuitu favorabiliter et utiliter commen●ata. Et si quae per nos fieri poterunt, quae honorem vestrum respiciant, ea libenti animo faciemus cum a vobis fuerimus requisiti. Valete. Dat. apud Hopam in Wallia 4 die Octobris, anno regni nostri duodecimo. VEnerabili in Christo Patri amico suo charissimo Domino M. Dei gratia Sanctae Brevia Regis Anno 12 E 1. Mariae in Porticu Diacono Cardinali, Edwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, salutem, cum sincerae dilectionis affectu. Literas vestras quas nobis per dilectum Clericum nostrum Magistrum de Sancto Georgio transmisistis gratanter nos noveritis recepisse, ac per eas intellexisse tenorem ipsarum, ac rumores Curiae quorum dictus Clericus nobis recolit viva voce. De missione vero amicabili literarum ipsarum, vobis gratiarum referimus uberrimas actiones, Paternitatem vestram affectuose rogantes, quod tam de vestro quam de prafatae Curiae statu, una cum rumoribus ipsarum partium nos velitis quociens vobis affuerit Nunciorum oportunitas reddere certiores. Licet autem ut scripsistis, petitiones nostrae ad plenum non fuerint erauditae, id tamen aequanimiter sustinemus, sperantes, quod processu temporis plenius expedientur vestro consueto auxilio mediante, ob quod obtinendum cum requisiti fueritis, sollicite si placet, et amicabiliter vigiletis. Placidus sane occurrit & gratus auditui nostre, articulus quem misistis, videlicet, quod credebatis quod Decima regni nostri et terrarnm nostrarum ne alienata fuerit, nec distracta, nec aliquibus obligata, licet de societate in societatem praedictae Decimae depositum commutetur, et nos vobiscum credimus illud idem, vobis attente regratiantes de favore quo alios nuncios nostros fuistis nostri gratia prosecuti, quamvis benevolentia vestra super hoc modicitatis possibilitatem allegetur. Caeterum super status nostri continentia praefatus Clericus vos certificare poterit viva voce. Valete. Dat. apud Montem altum 5 die Octobris, anno regni nostri duodecimo. EDwar●us Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, venerabili viro amico & Clerico suo dilecto Domino Percivallo de Lovania Ibidem. Domini Papae Capellano, Canonico Eboracensi, salutem, et sincerae dilectionis affectum. Literas vestras gratanter recepimus, quae nobis per dilectum Clericum nostrum Magistrum Stephanum de Sancto Georgio transmisistis, quarum tenorem & rumores regionum ipsarum quos idem Clericus noster ex parte vestra nobis viva voce retulit intelleximus diligenter, de missione literarum ipsarum & certificatione praedictorum rumorum, gratiarum vobis referentes uberrimas actiones, et rogantes quatinus tam de statu vestro, quam de rumoribus ipsarum partium nos velitis cr●bris literarum missionibus reddere certiores. De eo vero quod nobis per eund●m Clericum intimastis, videlicet, quod vos in Clericum nostrum apud Assisium abolim recepimus, respondemus, quod receptionem illam ratificamus, et de novo vos in Clericum nostrum admittimus. Ita quod ubicumque fueritis, Clericus noster si●is, et de beneficio favoris nostri sicut noster Clericus gaudeatis. Causam tamen quam vobis super hoc literas nostras patentes non concessimus, & etiam continentiam status nostri, praefatus Clericus noster vobis exponere poterit oraculo vivae vocis. De falcone autem quem ad opus nostrum facitis custodire, vobis regraciamur ex corde, & affectaremus libenter quos vos essetis & nullus alius falconarius in portando, ut tam de ipso quam de vestris falconibus mutuis possemus solaciis recreari. Dat. apud Montem altum in Wallia 5 die Octobris, anno regni nostri duodecimo. SUo W. de Hamelton, salutem. Faciatis fieri quandam literam supplicatoriam Ibidem. nomine Domini Regis Magistro Hugoni de Evesham Sedis Apostolicae Cardi●ali, pro Alano de Thorneton Domini Regis Clerico, pro negotiis ipsius Alani quae in Curia Rom●na habet expedienda, etc. Dat. apud Sanctum Asaphum septimo die Octobris. The King out of his affection to the Abbey, Abbot, and Covent of Westminster, issued this Writ to the Treasurer and Barons of the Exchequer, to inquire of all their Liberties, and of all Liberties belonging to any exempt Abbot, and to certify him thereof in the next Parliament, that so he might therein grant them such further Liberties as he and h●s Council should deem convenient by his Sovereign Authority, which Abbey he honoured, loved before other Abbeys. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, Thesaurario Brevia Regis, An. 12 E. 1. & Baronibus suis de Scaccario salutem. Cum propter b●nivolentiam & affectionem specialem quam progenitores nostri Reges Angliae erga Abbatiam Sancti Petri Westmonasterii, & Abbates & Monachos Deo ibidem deservientes habuerunt, & quam nos erga eosdem habemus, ob multas causas quae nos ad hoc movere debent, velimus ut Abbatia illa, et maxime vacationum temporibus adeo libera sit sicut aliqua Abbacia regni nostri exempta sicut ipsa est; Vobis mandamus, quod tàm per scrutinium rotulorum Scaccarii nostri praedicti, quam aliis modis quibus melius & evidencius scire poteritis, diligenter inquiratis cujusmodi & quibus libertatibus Abbatia illa exempta, aliis Abbaciis de regno nostro in libertatibus & libertatum juribus praeeminentiorem & magis liberam fore decreveritis, ac Abbates Abbaciae ejusdem quaecumque fuerint gaudeant & utantur; & nos super eo quod per hujusmodi rotulorum scrutinium, aut alio modo per vos inveniri contigerit, in proximo Parliamento nostro reddatis certiores, ut cum tunc super praemissis plenius certiorati fuerimus, praefatis Abbati & Conventui Westmonasterii, et Ecclesiae suae ibidem, libertates quas sibi expedire viderimus concedamus, et faciamus ratificari, prout id.. de Consilio nostro tunc duxerimus providendum, cum ipsam praecipue inter alias honorare et diligere teneamur rationibus supradictis. He likewise ratified their election of a New Abbot approved by the Pope, and restored his Temporalties. REX dilecto & fideli suo Malcolmo de Harleye Custodi Abbatiae Westmonasterii, Pat. 12 E. 1. m. 9 De Temporalibus Abbatiae Westm. restituendis. salutem. Cum sanctissimus in Christo Pater Martinus Dei providentia sacrosanctae Romanae ac universalis Ecclesiae Summus Pontifex, Electionem nuper factam in Ecclesia Sancti Petri Westmonasterii de fratre Waltero de Wenlock Monacho Westmonasteriensi in Abbatem ejusdem loci, cui prius Regium adhibuimus assensum et favorem, confirmaverit; sicut per literas ipsius Domini Papae bullatas nobis constat; cepimus fidelitatem ipsius Abbatis, et ei Temporalia ejusdem Abbatiae restituimus. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Abbati Temporalia hujusmodi sine dilatione restituatis. Teste Rege apud Baladonthlyn. 20 die Junii. Two Executors being excommunicated this year by the Bishop of London, were taken upon a significavit, by a Writ of Capias Excommunicatum by the Sheriffs of London, and imprisoned in Newgate, yet released by them before satisfaction given to the Church, upon a false suggestion, and a Writ de Cautione admittenda; the King upon the Bishop's complaint writ to the Bishop to certify him of the truth thereof. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, venerabili Brevia Regis An. 12 E. 1. n. 265. in Christo patri R. eadem gratia Londoniensi Episcopo salutem. Sanè nuper ad denunciationem vestram Vicecomitibus nostris London. mandaverimus, quod Ricardum de la Knolle, & Robertum de Montibus, tanquam excommunicat●s et claves Ecclesiae contempnentes, per corpora sua, secundum consuetudinem Angliae justiciares, donec Sanctae Ecclesiae tam de contemptu quam de injuria ei illata ab eis esset satisfactum, et iidem Excommunicati ea occasione aliquandiu in prisona nostra de Newegate ob hoc detenti; et postea, ut dicitur, inde deliberati fuerint: Nos super modo deliberacionis praedictae quibusdam de causis certiorari volentes, Vobis mandamus, sicut aliàs mandavimus, quod id quod per vos in hac parte actum fuerit distinctè & apertè nobis significetis, remittentes nobis hoc Breve. Teste meipso apud Blidam 21 die Januarii, Anno Regni nostri undecimo. Whereupon the Bishop made this Certificate to the King. EXcellentissimo Domino suo Edwardo, Dei gratia Regi Angliae, Domino Hiberniae, & Duci Aquitania; R. eadem miseratione Londoniensis Ecclesiae Minister Ibidem. ster humilis, salutem in Domino, cum omni reverentia et honore. Noverit Dominatio vestra, quod post quam ad denunciationem nostram, Ricardum de la Knolle, & Robertum de Montibus, Executores Testamenti Magistri Ricardi de Stanes tanquam Excommunicatos et claves Ecclesiae contempnentes, per Vicecomites London. Justiciari per corpora sua praecepi●●is, donec Ecclesiae Sanctae tam de contemptu quam de injuria ei illata ab eis satisfactum fuis●et, ad suggestionem dictorum Ricardi & Roberti praefatis Vicecomitibus London. breve vestrum mandastis, ut ad nos in personis propriis accedentes, nos ex parte vestra monerent & inducerent efficaciter, quod accepta ab ipsis Ricardo & Roberto * Register pars 2. f. ●6. Fitzh. Nat. Br●v. f. 63. 64. cautione idonea de parendo mandatis Eccl●siae in ●orma juris, quam nos suggesserunt respuisse, l. cet frequenter oblatam, ips●s absolveremus et mandaremus a carcere liberari, & si hoc in praesen●ia dictorum Vicecomitum facere nollemus, tunc ipsi Vicecomites dictos Ricardum et Robertum a prisona liberarent, si ea occasione & non alia in ea fuissent detenti. Licet autem dict● Vicecomites non per se, set per manum cujusdam Clerici nobis breve pr●dictum ostendissent, nos Officiali nostri statim literas nostras direximus, continentes, quod recepta cautione idonea de parendo mandatis Ecclesiae super hiis pro quibus excommunicati fuerunt, ipsos absolveret, et a carcere faceret liberari, set has nostras literas praefatus Clericus Vic. recipiens, ipsos Officiali nostro nullatenus assignavit, sicut ab eodem Officiali est testatum, nichilominus tamen audivimus, quod praedicti Ricardus & Robertus sunt à carcere liberati nulla satisfactione Ecclesiae praescita, per quos tamen et qualiter haec liberatio processerit ignoramus. Bene semper valeat Excellencia vestra per tempora longiora. Dat. apud Blaketun. 15. Kal. Marcii, anno Domini 1283. Dorso. Excellentissimo Principi Domino E. Dei gratia Regi Angliae illustri. The King upon this Certificate, issued this * See Regist. pars 2. f. 67. ●itzh. Nat. Brev. f. 64. B. new Writ to the said Sheriffs for their caption and reimprisonment, and likewise to bring them before him at a certain day, to answer this abuse. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, Vicecomitibus London. salutem. Cum nuper ad denunciationem venerabilis patris Brevia Regis, num. 198. R. London Episcopi vobis praeceperimus, quod Ricardum de la Knolle, & Robertum de Montibus Excommunicatos et claves Ecclesiae contempnentes per corpora sua justiciaretis, secundùm consuetudinem Angliae, donec Sanctae Ecclesiae tam de contemptu quam de injuria ei illata ab eis esset satisfactum, et iidem excommunicati aliquandiu in prisona nostra de Newegate ob hoc detenti fuissent, et postmodum nulla omnino inde facta satisfactione, aut praestita cautione, ut moris est, de parendo juri, per Walterum le Blunt, & Auketinum de Betevill tunc Vicecomites London. a prisona praedicta deliberati sunt, in laesionem libertatis Ecclesiasticae, et nostri contemptum manifestum; sicut ex ipsius Episcopi querela accepimus, super quo nec immerito miramur & movemur: Vobis praecipimus firmiter injungentes, quod praedictos excommunicatos, nisi modo legitimo a praedicta prisona deliberati fuerint qua detinebantur occasione praedicta, iterato capt, et per corpora sua justiciari faciatis, juxta formam prioris mandati nostri vobis inde directi. Et nichilominus venire faciatis coram nobis praefatos Walterum & Auketinum in Crastino Sancti Laurencii ubicumque tunc fuerimus in Regno nostro, ad faciendum & recipiendum quod justum fuerit in praemissis, & habeatis ibi hoc breve. Teste meipso apud Karnarvan. 6 die Julii. Anno regni nostri duodecimo. The Archbishop of Canterbury having excommunicated and interdicted some of the Tenants belonging to the Abbey of Fiscan in England, over whom he had no ordinary or delegated Jurisdiction; the Abbot thereupon appealed to Rome against him, and likewise to the King against this oppression, desiring his favour that * See Regist. f. 68 Fitzh. N. B. f. 64 E. no process might issue out of his Court against them, and that he might constitute Attorneys in this case, since he could not come into England without great damage to his house. EXcellentissimo Principi Domino Edwardo Dei miseratione Regi Anglorum Brev. Regis, An. 12 E 1. num 341. illustri, Domino Yberniae, ac Duci Aquitaniae; Ricardus ejusdem permissione Abbas Monaster●i Fiscannensis suus humilis Monachus & devotus, pro ipsoque licet indignus apud Deum cum suis fratribus orator assiduus, salutem in eo qui regna dat coelestia, & regere fel●citer dat terrena. Ad haec Deus vestram Regalem celsitudinem praeesse voluit super terris, ut oppressorum injuste gravamina vestrae visceribus misericordiae per aequitatis semitam re●raenentur. Cum itaque Reverendus pater Dominus Cantuariensis Archiepiscopus in Ballivum nostrum Fiscannensem, & nostros homines in vestro regno Angliae commorantes, Suspensionis et Excommunicationis sentencias de facto protulerit, cum nullam in eos●em jurisdictionem habeat ordinariam vel eciam delegatam, nosque in Romana Curia, ad quam ex praedictis gravaminibus duximus appellandum, appellacionem nostram modo debito prosequamur, parati in ipsa appellationis causa procedere ut ordo exigit rationis, vestrae Regali celsitudini supplicamus tota cordis et animi puritate, ut nullam captionem sive cohercionem quamcumque contra nestros praedictos Ballivum et homines a vestra Curia sustineat emanare; Vos attentè & humiliter exorantes, quatinus Attornatos quos per nostras patentes litteras Attornatos nostros in Anglia constituimus generales, caritatis intuitu admittere dignemini ac velitis, cum simus tot diversis ad praesens nostri Monasterii negotiis impediti, quod ad partes vestras non possemus accedere absque dicti nostri Monasterii laesione multiplici & jactura. Valeat in perpetuum vestra Regalis excellencia in Domino feliciter per tempora longiora. Which the King assented to, as appears by the Patent Roll of this year. The Abbess of Tarente having paid her Subsidy with the Cistercians, the King issued this Writ in her behalf, and ●or allowing the Charters of Liberties granted to that Monastery in the Exchequer. SUO, Hugoni de Kendal salutem. Mandetis Vicecomitibus & taxatoribus & Collectoribus Tricesimae in Comitatibus quos lator praesencium vobis dicet Breula Regis An. 12 E. 1. num. 342. quatinus demandam quam faciunt Abbatissae de Tarente, quae cum Cisterciensibus Subsidium fecit Domino nostro Regi sicut dicit, ponant in respectum usque ad proximum Parliamentum; Scribatis eciam Thesaurario & Baronibus de Scaccario, quod allocari faciant eidem Abbatissae cartas libertatum quas vendicat, et Abbatissam ipsam libertatibus illis gaudere permittant, juxta tenorem priorum mandatorum quae super hoc receperunt. Dat. apud Baladenlyn 14 die Junii. The King having made use of some of the Oxen, Lambs, and Sheep belonging to the Bishopric of Wynton, and some of them dying of the murrain during the vacancy; upon the restoring of the Temporalties and residue of the Stock to the succeeding Bishop, made this allowance to him in money of the stock thus wanting; as this Record informs us. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hyberniae, & Duci Aquitaniae, Thes. & Baronibus suis de Scaccario salutem. Mandamus vobis, quod dilectos & Claus. 12 E. 1. m. 5. in Cedula. fideles nostros Willielmo de Hamelton, & Willielm. de Sancto Claro, nuper Custodes nostros Episcopatus Winton. tunc vacantis, & in manu nostra existentis, exoneretis in Compoto suo dicti Ep●scopatus de sexaginta et quatuor libris, novem solidis, et quatuer denariis, quos venerabili patri J. nunc Wynton. Episcopo liberaverunt pro defectu Centum et undecim boum, et octingenti et viginti et quatuor agnorum praefato Episcopo liberatorum, pro defectu tam bidentum quam agnorum de instauro ad praedictum Episcopatum pertinente, quod ipsi tempore vacationis praedictae nomine nostro receperunt, et quod praefato Episcopo tempore quo temporalia ejusdem Episcopatus eidem Episcopo restituimus reddidisse debuerant, et unde per morinam dicto tempore vacationis super hoc contingente, et alio modo coram vobis ostenso deficiebat, usque ad summam praedictarum sexaginta et quatuor librarum, novem solidorum, et quatuor denariorum, sicut in praedicto Compoto coram vobis reddito plenius continetur: De quibus quidem sexaginta & quatuor libris, novem solidis, & quatuor denariis praefato Episcopo sic solutis literas patentes praefati Episcopi penes se habent, & coram vobis ostendere sunt parati. Teste meipso apud Rochelan. 13 die Junii. Anno Regni nostri duodecimo. Guido formerly Prior of Montacute was this year imprisoned in the Tower of London for certain offences against the King, as this Writ to bail him assures us. REX Ranulpho de Acre Custodi Turris nostrae London. salutem. Mandamus vobis, Claus. 12 E 1. m. 2 Pro Prio e de Monte Acuto, de pon. per manucapt quod si Guido quondam Prior de Monte acuto, captus et detentus in prisona nostra Turris praedictae pro quibusdam Transgressionibus sibi impositis, invenerit vobis sufficientes Manucaptores, qui eum manucapiant breve coram nobis à die Sancti Michaelis in quindecim dies, ubicunque tunc fuerimus in Anglia ad standum recto de hiis quae nos, seu alii contra ipsum loqui ●oluerimus; tunc ipsum Guidonem ab eadem prisonâ per manucaptionem praedictam interim replegiari faciatis. Teste Rege apud Cestriam 15 die Sept. The Archbishop of York going to Rome by the King's licence, about the affairs of his Church, the King out of special grace by his Royal prerogative granted him, that Writs should issue out of his Chancery against those his Vicar General should excommunicate within his Diocese in his absence beyond the Seas, upon his Vicar's certificate, by this Patent, whose * See Fitzh. N. B. f. 65. & Excommengement, 11, 17, 20, 24. Cooks 1 Instit. f. 134. a. cortificate else had not been good in Law. REX omnibus, etc. salutem. Stiatis, quod de gratia nostra speciali concessimus Pat. 12 E. 1. m 6. Pro Archiep. Ebor. de Excommunicatis justic. venerabili patri W. Eborum Archiepiscopo, Angliae Primati, pro negotiis Ecclesiae suae praedictae ad Curiam Romanam de licentia nostra proficiscenti, quod ad denunciationem illius, quem idem Archiepiscopus loco sui ad vices suas in spiritualibus gerendas constiterit, excommunicatos suae Diocesis per Brevia de Cancellaria nostra, secundum regni nostri consuetudinem, jusiiticiari faciemus, praefato Archiepiscopo existente in partibus supradictis. Teste Rege apud Aber. 24. die Augusti. The King this year constituted a special Proctor for 3. years by this Patent to defend the Rights and Liberties of his Free Chapels and Crown, against all Papal and Episcopal invaders and opposers of them. REX omnibus Ballivis suis ad quos, etc. salutem. In omnibus causis et negotiis Pat. 12 E. 1. m. 3. De Procurator. fac. pro liberis Capellis Regis. liberas Capellas nostras in regno nostro Angliae constitutis, ubicunque et coram quibuscunque personis contingentibus, dilectum nostrum Magistrum Radulphum de Merlawe nostrum Procuratorem facimus, constituimus, ac etiam ordinamus. Dantes eidem potestatem specialem nomine nostro agendi, defendendi, ac etiam prosequendi Iura et Libertates nostras in Capellis praedictis et earum pertinentiis, tam in rebus quam in personis, prout juri et honestati Regiae videbitur convenire; appellandi etiam, appellationes prosequendi, et omnia alia et singula faciendi, quae ad conservationem et tuitionem nostram et libertatum hujusmodi pertinere noscuntur: Ratum & firmum habituri quicquid dictus Radulphus quibuscunque diebus & locis nomine nostro in praemissis omnibus & singulis duxerit faciendum; haec omnibus quorum interest, tenore praesentium intimamus. In cujus, etc. per triennium duratur. Teste Rege apud Overton, 28. die Septembris. The Bishopric of Salisbury becoming void by the death of Robert de Wykehampton, Godwins Catalogue of Bishops, p. 278, 279. Tho. Walsingham, Hist. Angl. p. 13.. (whose election was confirmed by the Prior and Covent of Canterbury during the vacancy of the Archbishopric) the Bishops of the Province reputing it an injury that the Prior and Covent should confirm him, which they were persuaded belonged to themselves, not only refused to consecrate him as Elect, but appealed against his confirmation (the Papacy being then likewise void) unto the College of Cardinals, where after 3. or 4. years costly contention, judgement was given for the Elect, and he thereupon consecrated; the King gave his Royal assent to Walter Stamel elected to succeed him; as the licence to elect, and Writs for restitution of the Temporalties, Pat. 12 E. 1. m. 11. Teste Rege, etc. 24 die Maii, inform us. The King seizing the Advowsons' of several Churches in Wales, as forfeited by their Patron's rebellions against him, by his Sovereign Ecclesiastical authority gave them to the Bishop of St. David's, with power to appropriate them to his Church of St. David's & Lekadeken, (Lancaden) and make, or annex them to Prebendaries there. REX Archiepiscopis, etc. salutem. Sciatis nos concessisse & haec Carta nostra confirmasse, pro salute animae nostrae, & animarum antecessorum & haeredum nostrorum Claus. 12 E. 1. m. 4. n. 25. Pro Episcopo Meneven. de advocatione Ecclesiarum, etc. venerabili patri Th. Meneven. Episcopo Advocationes Ecclesiarum de Kairank, Lansanfred, Trefeglos, Hennenen, Killen, Tresilan, Landaranks, Landebyen, Sullen, Abereranneth, Gogof, Lanluch●ern, Kellan, Lanpeder, Lankethan, Karann, Medney, Rostyen, Ledrod, Lan Riscud, Lampadarn, Odyn, Lankeby, Bethus, Bledrus, Lanwenank, Lanveyr, Ollwyn, Glaenporch, Aberporch, Lantessilian, Lanyna, Lanarch, Lannerthaeron, Betus, Bydenith, Estrad, & Lan Eyoks in Goeria cum pertinenciis; quarum advocationes ad manum nostram per forisfacturam Patronorum Ecclesiarum praedictarum devenerunt. Habend. & tenend. praedicto Episcopo & successoribus suis imperpetuum. Ita videlicet quod idem Episcopus & successores sui Ecclesias illas appropriare possint Ecclesiis Meneven. & Lakadeken, et de eisdem Ecclesiis Praebendas facere, vel eas annectere Praebendis in eisdem Ecclesiis prius ordinatis, et eas conferre prout sibi et successoribus suis magis viderint expedire; (who could not do it without the King's royal licence and authority.) Quare volumus, etc. quod praedictus Episcopus & successores sui habeant & teneant Advocationes Ecclesiarum praedictarum imperpetuum. Ita videlicet, etc. sicut praedictum est. Hiis testibus venerabili patre B. Bathon. & Wellen. Episcopo, Tho. de Clare, Johanne de Vescy, Roberto de Tybetot, Radulpho de Hengham, Waltero de Wymburne, Bogone de Knovill. Johanne de Monte alto, Galtero de Pycheford, & aliis. Dat. per manum nostram apud Baladenlyn. 10 die Junii. The Bishop of St. David's hereupon by his Charter, with consent and approbation of the King, and his Dean and Chapter, made and erected a New Collegiate Church of Canons in Lan Caden in Wales, constituted several Canons and Praebendaries therein, annexing and appropriating the forecited Churches thereunto, the Patronages whereof were granted him by the King, who set his Seal to the Bishop's Charter, and ratifyed it with his own Charter to make it valid in Law. REX omnibus, etc. salutem. Inspeximus literas Patentes venerabilis patris Th. Pat. 12 E. 1. m. 9 Pro Episcopo Meneven. de Ecclesia collegiand. Meneven. Episcopi in haec verba. In nomine Sanctae Trinitatis, & individuae Unitatis, Patris ingeniti, & Filii unigeniti, & Spiritus Paracliti, universis sanctae Matris Ecclesiae filiis pateat per praesentes, quod nos Th. permissione divina Meneven. Ecclesiae Minister humilis & indignus, ad aciem mentis & memoriae jugiter reducentes, & jugi revolutione, deliberatione provida ponderantes, quanta provenit salus & soliditas ex unanimi & unito consortio stabilitati Collegii, quod praetextu multiplicati fulciminis inexpugnabile & indeficiens remanebit. Cum inconvincibilitatis optentu merito habeatur venerantius & reverentius apud omnes, quod hiis diebus vix evenit in Ecclesiis singularum personarum; zelum considerationis nostrae ad animarum proficuum, & ad venustatem floridam, qua nostra Dioc. perpetuo sub memoria nostri vigeat & virescat, Redemptoris nostri confidentia roborati, piè duximus convertend. In hoc etiam avidè acuimus cor nostrum & effundimus viscerabiliter vota nostra, ut loca de Estratelley, loca quidem hactenus lamentatus, (interitus & excidii) convertantur in loca laetitiae Spiritualis, & obsequii Redemptoris, Tuti etiam refugii & securitatis patriae undique adjacentis, ubi quamplures de Dei & Domini nostri Regis fidelibus vitam & victualia per insidiantium molimina, ignominiose ante haec tempora & miserè perdiderunt. Noverint igitur omnes & singuli, quod nos ad honorem Dei et incrementum cultus Christi et fidei Christianae, de assensu devotissimi et illustr is Regis nostri Edwardi, de consensu et imanimi consilio Capituli nostri Meneven. ac etiam de Lancadane. nostrae Dioc. nostrique patronatus, & in situ soli nostri collocatam, absque cujusque hominis & Juris injuria, deinceps pro salute animae memorati Domini nostri Regis, Regum etiam Angliae praeteritorum pariter & succedentium, nostra insuper ac praedecessorum, & omnium fidelium defunctorum, Collegiatam facimus ed fore decernimus, in honore & patrocinio S. Mauricii sociorumque ejus, & beati Thomae Martyris Domini Christi, & quicquid solempnitas celebris Collegii appetit & deposcit, illud authoritate Dei ac D●minicae potestatis & Diocaesanae potentiae plenè, perpetuò & piè transfundimus ab hac hora: Volentes, & decreto provido statuentes, quod Canonici, Seculares, & Vicarii eorundem sub certitudine & numero viginti unius Canonicorum; quem numerum certum & fixum facimus, ab hoc die in nocturnis & divinis officiis, ad usum & ad instar nostrae Meneven. Ecclesiae sub habitu Canonico— Deo dignè deserviant & devotè. Similes eisdem Canonicis Meneven. in omnibus aliis praeterquam in amuciis, quas in honore beati Mauritii sociorumque ejus, & ad memoriam fidelium defunctorum, qui letaliter vulnerati, & more bidentium jugulati, capitibus amputatis, vitam misere perdiderunt, quas purpureas ordinamus rubore nimio non notandas. Penulas autem hujusmodi amuciarum caprinas esse volumus vel agninas, ne prae tonsitate superba vel notabili, id quod in signum & suffragium humili proposito instituimus, mortuorum devotioni, spreta deformiter & neglecta decidat, quod absit, aliasuè vilescat. Qui Canonici per nos & successores nostros creari disponimus, & in priorum decessibus vel cessionibus providos pariter recreandos. Volumus etiam, quod proventus Ecclesiae de Lan Cadane memoratae, inter Canonicos ibidem residentes & officiis divinis continuè insistentes pro aequalibus portionibus dividantur; Praecentorum in eadem tertia parte reservata, quem continue in eadem volumus residere. Quod si pauciores Canonici, quam septem, in eadem fuerint residentes, duarum partium proventus ad fabricam Ecclesiae memoratae convertantur, vel cum Ecclesia perfecta, libris, palliis, indumentis, & aliis Ecclesiae necessariis fuerit decorata, dicti proventus in usus pauperum Vicariorum ibidem Deo servientium convertantur; prout nos & nostri successores melius duxerimus ordinandum. Et nos & nostri successores Stallum habentes in Choro, & locum in Capitulo Ecclesiae antedictae, correctiones, visitationes, et ordinationes, prout in Ecclesia nostra Meneven. hactenus facere consuevimus, in eadem imposterum faciemus. Ecclesias autem Parochiales subscriptas eidem celebri Collegio, quod jam pro parte (benedictus Deus) in personis providis inchoavimus, ad perpetuum illius loci fulcimen in Praebendas conferimus, et caritative tanquam Patronus et Episcopus assignavimus. Volumus igitur & decernimus, quod septem Canonicis, quos in gradu sacerdotali per se vel Vicarios ibidem Deo disponimus deservire, ad instar & exemplum Ecclesiae nostrae Meneven. Ecclesiae de Lanteglen, de Langelan, de Lando & Lanoylan▪ de Lan Ewath, de la Sanfred, de Lan Ochull. & Lan Lannennaell, & Lan venit, exnunc de consensu earundem, sine tamen praejudicio ipsorum, in obventionibus & fructibus suis dum vivunt, & regunt, perpetuo remaneant praebendatae. Ita quod septem canonicis, quos in officio Diaconali per se vel vicarios suos modo praedicto ibidem esse pariter ordinamus, Ecclesiae de Sancto Germano, de Royl, de Lampeder, de Monchref, de Landegee, de Capug, & de Blainledrad, in Praebendas cedant singulis seperatim. Disponimus etiam, quod septem Canonicis, quos in Officio Subdiaconali per se vel Vicarios suos simili modo ibidem deservire praecipimus, Ecclesiae de Trallan, de Lan Canten, de Lan bister, de Lan Gammarch, de Lan Archenen, de Lan Tessylyan, & de Nant Ewenellen, in Praebendas seperatas perpetuo perseverent. Volumus etiam, & tenore praesentium ordinamus, quod nos & successores nostri ad Augmentum Cultus Divini sex marcas annuas ad sustentationem cujusdam Vicarii, qui in dicta Ecclesia locum teneat Subdiaconi, annis singulis conferamus, quousque per nos vel successores nostros eidem usque ad summam memoratam in terris & annuis redditibus provisum fuerit competenter. Ordinamus etiam decernentes, quod in eadem Ecclesia sint quinque Clerici inferioris gradus, quorum duo sint Cereferarii, duo Tribularii, & quintus in processione Crucem deferat ordinatè; In minoribus Officiis ibidem nihilominus, cum opus fuerit, ministrantes. Quibus ad sui sustentationem quinquaginta Solidos annuos assignamus, inter eos pro aequalibus portionibus dividendos; quousque eidem major portio vel consimilis per nos vel successores nostros de dicta Ecclesia de Lan Cadano vel alibi fuerit assignata. Assignamus autem in instanti ad Canonicorum habitacula habitandi procinctum singulis competentem, donec hujusmodi habitacula & clausuram Collegii certius in singulos ordinemus. Decernimus insuper & ordinamus, quod quilibet Canonicus habeat post sui creationem suum ibidem Vicarium perpetuum honestae & approbatae vitae personaliter et continue residentem, & ad instar Ecclesiae nostrae Meneven. deservientem in singulis sub habitu ejusdem Collegii praenotato. Ita quod sine causa notabili & justa non amoveantur à Vicariis hujusmodi à quocunque. Numerum quoque Canonicorum praedictorum ad praesens (ut evidentior sit status eorundem Vicariorum quos habebunt) partimur & dividimus in tres partes; Quarum prima, septem Canonici deserviant ipsi Collegio per se vel Vicarios in ordine Sacerdotali, & quilibet Vicarius hujusmodi gradus Sacerdotalis quadraginta solidos in pecunia numerata percipiet pro stipendiis annuatim: Secunda pars, Canonicorum septem deserviet in ordine Diaconali per se vel Vicarios competentes; & quilibet Vicarius istius ordinis duas marcas in pecunia numerata recipiet pro stipendiis annuatim: Tertia pars, septem Canonicorum in ordine Subdiaconali per se vel Vicarios, sicut expedit, deservient competentes. Et quilibet Vicarius istius gradus viginti solidos in pecunia numerata à Domino suo habebit & percipiet annuatim. Ordinamus etiam & decernimus, quod talis sit statio servitorum, scilicet, quod in prima parte Occidentali ipsius Chori versus navem Ecclesiae à dextris & à sinistris stent in supremo gradu utrobique Canonici Presbyteralis ordinis, & non alii. Item in ultima parte Orientali ipsius Chori versus Altare, stent Canonici utrobique Diaconalis ordinis, & non alii. Item in medio ipsius Chori hinc inde stent Canonici Subdiaconalis ordinis, & etiam Vicarii Sacerdotes. In secundo vero gradu subtus stent Vicarii Diaconi & Subdiaconi, & custodes Altaris, & Allocentur gradatim quilibet juxta gradum suum. Item in tertia forma Pueros & Queristas praecipimus collocari. Super augmentatione vero & diminutione Praebendarum & Vicariorum hujusmodi, quatenus excreverint & corruerint facultates correptiones & interpretationes omnium praemissorum, secundum quod commodius viderimus expedire, nobis & successoribus nostris plenè praesentibus reservamus. Nolumus autem set omnino prohibemus, quod isti sic instituti Canonici in Ecclesia nostra Meneven. quicquam ratione Electionis, ingressus, tractatus, vel consilii, aut alterius juris vel usus habeant vel vendicent quoquo modo, set in praemissis omnibus jura Episcopalia & Archidiaconalia, ac nostrae Cathedralis Ecclesiae Meneven. manere volumus immutata. In praemissae autem Ordinationis testimonium et perpetuam firmitatem, sigillum illustris Regis et Domini nostri Edwardi, et Capituli nostri Meneven. una cum nostro, praesenti Decreto et Scripturae apponi procuravimus et appendi. Dar. &. act. apud Makesfeld in crastino Nativitatis beatae Virginis Anno Domini 1283. & anno regni Regis Edwardi undecimo. Hiis testibus, J. Dei gratia Winton. R. Bathon. & Wellen. A. Dunelm. W. Norwic. & O. Lincoln. Episcopis; H. Lancast. J. Surrey. W. Warwic. H. Heref. & Essex. Comitibus. Nos autem Ordinationem praefati Episcopi juxta tenorem praedictarum literarum suarum ratam habentes et gratam, eam pro nobis et haeredibus nostris, quantum in nobis est, concedimus et confirmamus, sicut literae praedictae rationabiliter testantur. In cujus, etc. Teste Rege apud Baladenlyn. 10 die Junii. The Prior of Charity sending Robert a Prior to visit the Houses in England of his Order, the King granted this safe conduct and protection to him and his fellow Freers' in their return thence. REX omnibus Ballivis, etc. salutem. Sciatis quod cum dilectus nobis in Christo Pat. 12 E, 1. m. 4. Pro Priore de Colongiis de conductu. Prior de Caritate, fratrem Robertum Priorem de Colongiis ejusdem Ordinis, ad visitandas Domos Ordinis sui sibi subjectas infra Regnum nostrum, et ad corrigendam subditorum excessus per suas literas deputasset; & idem frater Robertus completo jam visitationis officio, cum aliquibus fratribus suis ad propria duxerit remeare: Nos ipsum in salvum & securum conductum nostrum suscepimus, & vobis omnibus & singulis firmiter injungendo mandamus, quod cum ipse cum fratribus suis praedictis per vos transitum fecerit redeundo, non inferatis ei vel sequacibus suis, in personis aut rebus, injuriam, molestiam, etc. set eisdem potius transeundo opem & consilium praebeatis, cum ab eis super hoc fueritis requisiti. In cujus, etc. duratur. usque ad festum Nativ. Domini prox. futur. The Church of Tuam in Ireland during its vacancy, being oppressed for want of the King's protection, the Dean and Chapter thereof made this petition to the Chancellor to promote their complaints to the King and Council, for their relief therein. REverendo Patri in Christo ac Domino suo, Domino Roberto Burnel Dei gratia Episcopo Batoniensi, Cancellario Domini nostri Domini Edwardi Regis Brevia Regis Anno 12 E 1. Angliae, Domini Hyberniae, Ducis Aquitaniae, sui devoti licet pauperes Decanus & Capitulum Tuamen, salutem, reverentiam & honorem, cum orationibus, suffragiis devotarum. Quia vestram Paternitatem per Dei gratiam credimus videre & intelligere, querelas et supplicationes nostras versus Dominum Regem pro defectu tuitionis Ecclesiae nostrae Tuamensis tempore praesentis suae vacationis, propter quod casdem serie istarum literarum vobis ad praesens non significamus: veruntamen cum de praedictis videritis & intellexeritis, vestrae Pontificalis dignitatis piam misericordiam & solitam benignitatem in Deo requirimus & exoramus, quatinus caritatis intuitu Deum habentes prae oculis, sicut consuevistis auxilium, consilium vestrum pariter & favorem in negociis & agendis ejusdem Ecclesiae Tuamensis coram Domino suo, Consilio & vobis impetrandis, cum effectu praebere velitis. Tantum propter Deum inde facientes, quod eadem Ecclesia cum suis in orationibus assiduis vobis imperpetuum sit astricta. Valeat reverenda vestra Paternitas semper in Christo Jhesu. What Ecclesiastical preferments the King by his Royal Prerogative conferred in Ireland, and gave his Royal assent to this year, these Records inform us. REX dilectis sibi in Christo Priori & Conventui Ecclesiae Cathedralis Sanctae Trinitatis Dublin. salutem. Accedens ad nos frater Johannes de Saunford Pat. 12 E. 1. m. 12. De licentia eligendi Hibern. Concanonicus vester, cum literis patentibus Capituli vestri, nobis humiliter ex parte vestra supplicavit, ut cum Ecclesia vestra per mortem fratris Johannis de Derlington nuper Archiepiscopi Dublin. Pastoris solatio sit destituta, alium vobis eligendi in Patrem et Pastorem licentiam concedere dignaremur: Nos igitur precibus vestris in hac parte favorabiliter inclinati, licentiam illam vobis duximus conced●● dam; Mandantes, quod talem vobis assumatis in Patrem & Pastorem, qui 〈…〉 votus, regimini Ecclesiae vestrae necessarius, nobisque et regno nostro, 〈…〉 strae Hiberniae utilis et fidelis existat. In cujus, etc. Teste Rege apud 〈…〉 5 die Maii. Consimiles literas habent Prior & Conventus de Albodesbiry de 〈…〉 The Prior and Covent electing John Saunford Archbishop of 〈…〉 assenting thereto, sent this Certificate to the Pope, for his confirmat●●● 〈…〉 cration, according to the use and Usurpation in that age. REX electioni nuper celebratae in Conventuali Ecclesia Sanctae Trinita●● 〈…〉 de discreto viro Magistro Johanne de Saunford Decano Ecclesiae Sancti 〈…〉 ejusdem Pat. 12 E. 1. m. 7. De assensu electioni adhibend. Hibern. Civitatis in Archiepiscopum loci illius, Regium assensum adhibuit et favorem. Et hoc significatum est Domino Papae, ut quod suum est in hac parte exequi dignetur cum favore. In cujus, etc. Teste Rege apud Karnarvan. 20 die Julii. The King also issued these two Congedesliers for the election of two other Bishops in Ireland, their Sees being then vacant by Bishop's deaths. REX Decano & Capitulo Ecclesiae Clonensis, salutem. Accedens ad nos Mauritius Pat. 12 E. 1. m 14. De licentia e●igendi. filius Mauritii Clericus, cum literis patentibus Capituli vestri, nobis ex parte vestra humiliter supplicantes, quod cum Ecclesia vestra praedicta per mortem fratris Alani nuper Episcopi ejusdem loci, Pastoris solatio sit destituta, alium vobis eligendi in Episcopum et Pastorem licentiam concedere dignaremur. Nos, etc. Teste Rege apud Roch. 8 die Martii. REX dilectis sibi in Christo Decano & Capitulo Duaren. Ecclesiae, salutem. Accedens ad nos Magister Nicholaus de Canagh Concanonicus vester, cum Pat. 12 E. 1. m. 19 De licentia e●igendi. hterrs patentibus Capituli vestri, nobis ex parte vestra humiliter supplicavit, quod cum Ecclesia vestra praedicta per mortem (bonae memoriae) Mauritii nuper Episcopi ejusdem loci, Pastoris sit solatio destituta, alium vobis eligendi in Episcopum et Pastorem licentiam concedere dignaremur. Nos, etc. Teste Rege apud Sanctum Oswaldum 16 die Januarii. Moreover he presented to these Benefices and Prebendaries in Ireland by his Prerogative, by reason of the vacancy of the Archbishopric of Dublin. BArtholomus de S. N●oto habet literas Regis de Praesentatione ad Ecclesiam de Pat. 12 E. 1. m. 9 De Praesentatione. Kilfernick, vacantem per mortem Eudonis nuper Praecentoris Ecclesiae Sancti Patricii Dublin. & Personae ejusdem Ecclesiae de Kilfernick, et ad donationem Regis spectantem, ratione Archiepiscopatus Dublin. vacantis, et in manu Regis existentis. Et diriguntur literae custodi Spiritualitatis Archiepiscopatus praedicti. Teste Rege apud Baladenlyn. 22 die Junii. REX dilectis sibi in Christo Decano & Capitulo Sancti Patricii Dublin. salutem. Ibid. m. 8. De Thesauraria Ecclesiae Sancti Patricii Dublin. data. Sciatis quod dedimus & concessimus dilecto Clerico nostro Magistro Thomae de Sedington Thesaurariam quam Magister Willielmus de Monemuth nuper defunctus habuit in Ecclesia praedicta, vacantem per mortem ejusdem Willielmi, et ad donationem nostram spectantem, ratione Archiepiscopatus Dublin. vacantis, et in manu nostra existentis. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Thomae stallum in Choro & locum in Capitulo (prout moris est) assignetis. In cujus, etc. Teste Rege apud Karnarvan. 20 die Julii. REX venerabili in Christo patri S. Waterforden. Episcopo, Justiciario Hiberniae, Claus. 12 E. 1. m. 2. Pro Waltero de Wimburn. salutem. Cum dederimus et concesserimus dilecto Clerico nostro Waltero de Wimburn. Praecentoriam una cum Praebenda, & aliis appendiciis singulis habend. sicut Eudo de Sancto Edmundo jam defunctus, eam plenius tenuit in vita sua in Ecclesia Sancti Patricii Dublin. Cathedrali. Vobis mandamus, quod si quid de 〈◊〉 ●entoria & Praebenda, seu appendiciis praedictis annexum, post mortem praefati 〈…〉 per breve aliquod de sigillo nostro Hiberniae, seu alio modo quocunque 〈…〉, distractum, seu per quemcunque occupatum fuerit, praedictis Praecen●● 〈…〉 ●raebendae reintegrari et restitui ●ac. Teste Rege apud Cestr. 14 die 〈…〉 〈…〉 ●●ilectis sibi in Christo Capitulo Sancti Patricii Dublin. salutem. Sciatis Pat. 12 E. 1. m. 2. De Praebenda data. 〈…〉 dedimus & concessimus dilecto Clerico nostro Jacobo de Ispannia, 〈…〉 ●●ssimae consortis nostrae Alianorae Reginae Angliae, Praebendam illam, 〈…〉 ●●tinentiis in Ecclesia Sancti Patricii Dublin. quam venerabilis pater Electus 〈…〉 nuper habuit in Ecclesia praedicta, vacantem et ad donationem nostram ●●ectantem, ratione Archiepiscopatus Dublin. vacantis, et in manu nostra existentis. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Jacobo stallum in Choro & locum in Capitulo (prout moris est) assignetis. In cujus, etc. Teste Rege apud Karnarvan. 22 die Octobris. By which Record it is apparent, 1. That by the very election of a Prebend in Ireland to be a Bishop in England, the Prebendary in Law became void. 2ly. That the King then presented thereunto, not by reason of his promoting him to a Bishopric, but by reason of the vacancy of the Archbishopric of Dublin then in his hands, to which the Patronage of the Prebendary appertained. King Edward the 1. having totally subdued the Welsh, in the 13. year of his reign, * Walsingham Hist. Angliae An. 1285. p. 13. Ypodigma Nustriae, p 71. Mat. Westm. p. 373. pridie Kalendas Maii post Walliam subjugatam ad Westmonasterium veniens, praecedentibus Archiepiscopo Cantuariensi, & Suffragancis suis Episcopis revestitis, cum turmis Nobilium & Religiosorum, & popularium comitivis, portionem Dominicae Crucis non modicam, ornatam auro & argento & lapidibus praetiosis, quam de Wallia secum tulit, ad Westmonasterium cum solenni processione & concentu advexit; where he summoned a Parliament after the Feast of Easter, wherein he made sundry excellent Laws for the redress of many oppressions of the people, and defaults and defects of the Laws; whereof Matthew Westminster renders us this brief account. His temporibus convocatis potentioribus terrae suae apud Westm. condidit Rex Statuta, quae Westmonasterii secunda dicuntur, inter quae jurisdictionem Ecclesiasticorum judicum defalcavir. Et quia prius s●atuerat, ne Religiosae personae in secularibus possessionibus crescerent, nunc statuit, ut prius habita non minorarent, vel decrescerent. In this Parliament, to prevent all Suits in Ecclesiastical Courts for Advousons' of Churches, and to give Patrons better and speedier remedies to recover their Advousons', against usurpers, in the King's Temporal Courts, then formerly they had, the King, Lords and Commons enacted this Law. * Westm. 2. cap. 5. Statutes at large, & Cooks 2 Instit. p 353, 354. Cap. 5. Whereas for Advowsons' of Churches there be but three original Writts; that is to say, one Writ of Right, and two of Possession, which be Darray●● Presentment, and Quare Impedit; and hitherto it hath been used in the Realm, that when any having no right to present, had presented to any Church, whose Clerk was admitted; he, that was very Patron, could not recover his Advowson, but only by a Writ of Right, which should be tried by battle, or by Great Assise; whereby Heirs within age, either by fraud, or else by negligence of their Guardians; and Heirs, both of right and mean Estate, either by negligence, or else by fraud of Tenants by the Courtesy, Tenants in Dower, or otherwise for term of Life, or for Years, or in Fee Taile, were many times disinherited of their Advowsons', or at the least (which was the better for them) were driven to their Writ of Right; in which case they were hitherto without remedy: It is provided, that such Presentments shall not be so prejudicial to the right Heirs, or to them unto whom such Advowsons' aught to revert after the death of other persons. For as often as any having no right doth present, dureing the time that such Heirs are in Ward, or dureing the Estates of Tennants in Dower, by the Courtesy, or otherwise for term of Life, or of Years, or in Tail, at the next avoidance when the Heir is come to full age, or when after the death of the Tenants before named, the Advowson shall revert to the Heir being of full age, he shall have such Action and Receipt by Writ of Advowson possessory, as his last Ancestor should have had at the last avoidance, happening in his time, being of full age before his death, or before the Demise was made for term of Life, or in Fee Taile, as before is said. The same shall be observed in Presentments made unto Churches, being of the Inheritance of Women, what time they shall be under the power of their Husbands, which must be aided by this statute, by the remedy aforesaid. Also Religious men, as Bishops, Archdeacon's, Persons of Churches, and other spiritual men, shall be aided by this statute, in case any having no right do present unto Churches belonging to Prelacies, spiritual Dignities, Personages, or to Houses of Religion, what time such Houses, Prelacies, spiritual Dignities, or Personages be vacant. Neither shall this Act be so largely understanden, that such persons for whose remedy this Statute was ordained, shall have the recovery aforesaid, surmysing that gardens of Heirs, Tenants in Tail, by the Courtesy, Tenants in Dower, for term of Life, or for Years, or Husbands which have faintly defended Pleas moved by them or against them, because the judgements given against them in the * Which had sole Jurisdiction and conusance of Advousons' by the Common Law. King's Courts, should not been anulled by this Statute, the judgement shall stand in his force, until it been reversed in the Court of the King, as erroneous, if error been found, or by Assize of Darreine Presentment, or by inquest in Quare Impedit, if it been passed, by Attaint, or be anulled by Certification, which shall been freely granted. And from henceforth one form of Pleading shall be observed amongst Justices in Writts of Darraine Presentment, and Quare Impedit; so that where the Defendant alleged plenarty in the Church of his own Presentation, the Plea shall not fall by reason of that plenarty, so that the Writ been purchased within six months, though he cannot recover his Presentation within the six months. And sometimes where a Fine is levied between many claiming one Advowson, and enrolled before the Justices in the roll or fine in this form, That one shall present the first time, and at the next Advowson another, and the third time another, and so of many in case there be many. And when one hath presented for his turn according to the form of their agreement, and fine, and at the next avoidance, he to whom the second Presentation belongeth, is d●stourbed by any that was party to the said fine, or in his stead; It is provided, that from henceforth he that is so distourbed, shall have no need to sue a Quare Impedit, but shall resort to the roll or Fine. And if the said concord or agreement be found in the roll or Fine, than the Sheriff shall be commanded, that he g●ve knowledge unto the Distourber, that he be ready at some short day, containing the space of fifteen dayes, or three we●kes, (as the place happeneth to be near or far) for to show if he can allege any thing, wherefore the party that is distourbed, ought not to present. And if he come not, or peradventure doth come, and can allege nothing to bar the party of his Presentation, by any deed made or written since the fine was made or enrolled, he shall recover his Presentation, with his damages. And where it chanceth, that after the death of the Ancestor of him that presented his Clerk to a Church, the same Advowson is assigned in Dower to any Woman, or to Tenant by the Courtesy, which do present, and after the death of such Tenants, the very Heir is distourbed to present, when the Church is void; It is provided, that from henceforth it shall be in the election of the party distourbed, whether he will sue a Writ of Quare Impedit, or of Darraine Presentment. The same shall be observed in Advowsons' demised for term of Life, or Years, or in Fee Taile. And from henceforth in Writts of Quare Impedit, and Darraine Presentment, damages shall be awarded, that is to wit of the time of six months past, so that the Bishop do present, and the very Patron loseth his Presentation for that time, damages shall be awarded for two years' value of the Church. And if the six months be not passed, and the presentment be deraigned within the said time, than damages shall be awarded to the half years val●e of the Church. And if the distourber have not whereof he may recompense damages, in case where the Bishop presenteth by lapse of time, he shall been punished by two years' imprisonment. And if the Advowson be deraigned within the half year, yet the distourber shall be punished by the imprisonment of half a year. And from henceforth Writts shall be granted for * See Statham, Fitzherberts & Brooks Abridgements, Natura Brevium, & the Register, Tit. Assize de Darraine Presentment, & Quare Impedit; Cooks 2 Instit. p. 363, 364. Chappells, Prebends, Vicarages, Hospitalls, Abbeys, Priories, and other Houses which be of the Advowsons' of other men, that have not been used to be granted before. And when the Person of any Church is distourbed to demand Tithes in the next Parish by a † See Glanvil l. 4. c. 13. Bracton l. 5 f. 402. Br●tton f. 260. Register of Writs, f. 35, 36. Writ of Indicavit, that Patron of the Person so distourbed, shall have a Writ to demand the Advowson of the Tithes, being in demand; and when it is deraigned, then shall the Plea pass in the Court Christian, as far forth as it is deraigned in the Kings Court. When an Advowson descendeth unto Parceners, though one present twice, and usurpeth upon his Coheir, yet he that was negligent shall not be clearly barred, but another time shall have his turn to present, when it fall●th. What benefit this Act gave to Patrons, and what additions it made to the Common Law, the words of the Act, together with Statham, Brooke, Fitzherbert, Hughs in their Abridgements of the Law, Natura Brevium, and Ash, Titles Assise de Darrein Presentment, Droit de Advouson, Indicavit, Quare Impedit, and Sir Edward Cooke in his Commentary on it, Institutes 2. p. 353, to 366. will at large inform you: Only I shall observe three particulars from it. First, That although Pope Alexander 3. the Council of Lateran under him, and our Bishops endeavoured to deprive the King and his Temporal Courts of holding Plea of Advousons' of Churches, and the right of Patrons to present to them, (as I have a Here Tom. 1. p. 763, 764, 810, 811. elsewhere observed) yet our Kings and Nobles would never assent thereto, but preserved their ancient Right and Jurisdiction vested in them by the Common Laws of England, which they further ratified by this Statute. 2ly. That although this Pope and Council of Lateran (not of Lions, as b Cap. 92. f. 225. a. Britton mistakes) confined Patrons when Churches or Prebendaries became void, c Surius Concil. Tom. 3. Pars 1. cap. 6. p. 628 See Here Tom. 1. p. 806. Gratian Dist 63. quod infra ser menses personis, quae digne administrare valeant, conferantur; whereas d Lib. 4. c. 6. sect 5. f 247. a. Bracton, e Lib. 5 c. 14. sect. 6. p. 321. Fleta, and our other f Cooks 2 Instit. p. 361. Law Booke inform us, ante Concilium Lateranense nullum currebat tempus contra praesentantes; the Bishop providing only a Clerk to serve the Cure till the Patron presented or collated to it, but having no power or right to present thereto himself by way of lapse; yet this g So here Tom. 1. p. 806. Tom. 2. p 481, 482, 563. Councils Canons did never oblige the Kings of England, who by their Prerogatives were obliged to no time, but might and did present or collate to Bishoprics, Churches, Abbeys, Prebendaries, and other Benefices presentative or donative, to which they had right, whenever they pleased; nor did this bind other Patrons & Subjects of this Realm, till established as a Law by consent of the King in Parliament; yea the six moneths, (as the Council) or half year (as this Act styles it) shall be accounted six full Kalendar moneths, amounting to half one year, not six moneths consisting of 28. days, as was adjudged by all the Judges of England in * Cooks 6 Report, f. 62. & 2 Instit. p. 361. Crook, 2 Rep p. 141. ●racton l. 5. c. 5. sect. 7. Rot. Pat. 27 E. 3. pars 1. m. 18. a memorable Record in this point. Catesbyes' case, and others therein recited. 3ly. That the right of Tithes, by the Common Law was originally and anciently triable only at the Common Law in the King's Temporal Courts, not in the Ecclesiastical by the Canon Law, who had no Jurisdiction to hold plea of Tithes issuing out of Freeholds, no more then of rents, before the right of them was determined in the King's Court by a Writ of Indicavit; which Writ (as † 2 Instit. p. 365. Sir Edward Co●ke observes) is against the Canonical Sanction, and yet hath been ever obeyed; for all foreign Sanctions or Canons against the Law of the Realm are of no force, and bind not here. Next, whereas King Cnute the Dane after his return from Rome into England in a Parliamentary Council at Wynton, in Sancto Natali Domini, (printed in the a Chron. Johan. Bromton, col. 914, 929, 930. W. Lambards Archaion, f. 119. Abrah. Whelocus, p. 122. Chronicle of Bromton, Mr. William Lambard, and Mr. Abraham Whelock, cap. 96, 97. in the Latin, but 67, & 68 in the Saxon Edition) for the ease of his people enacted this Law, De intestato mortuis. Hac est allevatio quam omni populo meo praevidere volo, in quibus nimis omnino fuerant aggravati. Si quis ex hac vita decedat sine distributione rerum suarum, (or, as Lambard and Whelock better translate it, fuerit ab intestato mortuus) vel per incustodiam, vel per mortem improvisam, non usurpet sibi Dominus ejus de pecunia sua, (nisi quantum adjustam relevationem pertinet, quae Anglicè vocatur Hereget) sed sit secundum dictionem ejus, (or, judicio● suo, not of the Bishop or Ordinary) ipsa pecunia recte divisa, uxori, pueris, et propinquis, unicuique secundum modum, qui ad eum pertinet, & sint relevaciones itae minutae sicut modus est: Which Law was afterwards ratified by b See here, p. 141, 142. Edward the Confessor, William the Conqueror, & Hen. 1. whereby it is apparent, 1. That before this Law, the Lord of every person dying intestate, usually claimed all his money and goods to himself. 2ly. That this Law confined every Lord to seize and retain no more of his Tenant's money or goods, then would satisfy the relief, rent, or heriot due to him at his death. 3ly. That all the rest of his goods were to be rightly distributed between his wife, children, kindred, to each of them according to his proportion, as the Lord (not Bishop or Ordinary) should adjudge or direct. 4ly. That the Writ De Rationabili parte bonorum in case of Intestates, is not grounded upon the particular custom of some Counties, Boroughs or Cities, as is commonly mistaken, but on a general Law of the Land, namely on this Law of King Cnute, ratified both by the Confessor, Conqueror, Henry the 1. Magna Charta, c. 18. and on the Common Law of the Realm, as Bracton l. 2. c. 26. f. 60, 61. Horn's Mirror of Justices, c. 5. sect. 2. p. 213. Fleta l. 2. c. 57 Fitzherbert in his Natura Brevium, f. 122. b. assure us, and the ancient Writs in Glanvil, l. 12. c. 20. Secundum consuetudinem terrae nostrae, directly resolve, against the mistaken Clause in the Writs in the Register, f. 122. secundum consuetudinem in Comitatu praedicto (Berks) hactenus usitatum; and Sir Edward Cookes error grounded thereon, 2 Instit. p. 33. That this Writ doth not lie without a particular Custom. 5ly. That the Bishop or Ordinary before, or after this Law, had no legal authority by it, or any other Statute before this Parliament to make any distribution of the intestates goods, either to his wife, children or kindred, much less to any pious uses for the good of his Soul; not once mentioned, nor intimated in this or any other of his or his predecessors Laws. Yet they usurped by degrees to themselves, either by pretext of a Clause in King Richard the 1. his Charter, or c See here, p. 13, 14, 15, 90, 91, 92, 138, to 143. King John's Great Charter, (omitted in that of King Henry the 3. and Edward the 1.) or by a pretended Ordinance of the King and Lords, suggested in Ottobons, and Archbishop Stratfords' Constitutions; or by Archbishop Boniface his Constitutions in the Council of Lambheth, (though protested, appealed against by King Henry the 3. as grievances, against the rights of his Crown, the Laws, Customs of the Realm, as I have d Tom. 2 p. 893, 909, 983, 990, 991. formerly evidenced) a power to seize, dispose, and distribute to pious uses the goods and chattels of intestate persons; or rather in imitation of Pope Innocent the 4. who by a new unheardof Papal Statute and Constitution (Anno Dom. 1246.) claimed to himself and his successors the disposal of the goods and chattels of all persons dying intestate, especially Clergymens, seizing upon them by his Emissaries; non sine Principum injuria et jactura, ut●omnia eorum bona Papalis Charybdis deglutiret, et in gremio suae a varitiae amplectaretur, non sine nota manifestae cupiditatis; as e Flores Hist. p. 206. Hist. Angl. p. 649 651, 652. Here Tom. 2. p 664, 671, 672, 692. Mat. Westminster, Matth. Paris, and others story of him, Quod cum a●disset Dominus Rex (H. 3) detestans Romanae Curiae argumentosam, ac multiplicem et multiformem avaritiam, hoc fieri prohibuit, comperiens illud in damnum regni et suum redundare praejudicium; (claiming a Regal interest in, and Jurisdiction over them;) which Statute and Constitution the Cardinals not long after enforced this Pope to revoke, by reason of the general scandal it gave in divers Climates; yet Pope Martin the 4th. revived it by his practice near this time, in claiming the goods and chattels of f Ant●qu. Eccle●. Brit. p. 198. See he●e, p. 216. Robert Kylwardby, Archbishop of Canterbury, dying intestate at Rome, under pretext of distributing them to the poor, and pious uses, which our Bishops did thereupon likewise imitate in England, to the prejudice of Intestates Wives, Children, Lords, Creditors to whom they were obliged or indebted; Hereupon, to rectify this usurpation and abuse, the King, Lords and Commons in this Parliament enacted this Law, ch. 19 Cum post mortem alicujus decedentes intestati, & obligati aliquibus in debito, bona West 2. c. 19 deveniant ad Ordinarium disponenda, obligetur de caetero Ordinarius ad respondendum de debitis quatenus bona defuncti sufficiunt; eodem modo quo executores respondere tenentur, si Testamentum fecissent. g 2 Institutes, p. 397. Sir Edward Cook, in his Commentary on this Statute affirms; This Act was made in affirmance of the Common Law; That the Ordinary is the person whom the Law appointeth to take charge of the Administration of the goods and chattels of the party that dyeth intestate, or quasi intestatus; and justly did the Law in this case appoint the Ordinary, for the Law presumed, that he that had the care of his soul in his life-time, would after his death have care of his temporal goods and chattels to see them well disposed and administered. But under his favour, I conceive it most evident, that the Common Law of England never entrusted the Bishop or Ordinary (much less their Vicar's Generals, Chancellors, Commissaries, Officials, Surrogates) with the general disposition, administration, or Judicature of all intestates temporal goods, debts, chattels after their deaths, of which they had, yea ought to have no care, disposition, jurisdiction, administration during their lives, being inconsistent with, incongruous to their spiritual function, which is only the cure of souls, not of men's worldly estates, as I have h See Here, p. 138, 139, 140. elsewhere evidenced; and the i Here, p. 13, 14, 141, 142. forecited Lawes of King Cnute, Edward the Confessor, the Charter of King Henry the 1. and Magna Charta, which divide the goods and chattels of Intestates between their wives, children, if they have any, or the next of kin, and leave them to their administration and distribution, or else to the Kings, Lords of whom they held, not to the Bishop or Ordinaries; Which being the ancient Common & Statute Law of England, this his assertion must be a clear mistake, contrary to his own and our other Judges Resolutions in k 6 Report, f. 37, 38. 2 Instit. p. 488. Hensloes' case: So that the end of this Statute (as I apprehend) was only to subject Ordinaries who seized goods or Chattels of persons dying intestate by their usurped Jurisdiction, (under this forged, false Popish pretext, of distributing them to pious uses for the good of their souls, to lessen their torments, and rescue them out of purgatory) and make them as far forth liable to satisfy the Intestates Bonds and Debts, as his Executors then were, had he made any; but not to give them any new legal authority or Jurisdiction over Intestates goods and chattels, which they had not before by the Common, or any other precedent Statute Law. Moreover, to prevent the frustrating of the Statutes against Mortmain by religious and other Ecclesiastical persons, through defaults, collusions, or erecting Crosses on Lands, this new Law was then likewise enacted. * 13 E. 1. c. 32. When religious men and other Ecclesiastical persons do implead any, and the person impleaded makes default, whereby he ought to lose the Land, forasmuch as the Justices have thought hitherto, that if the party impleaded make default by collusion, that where the demandant by occasion of the Statute could not obtain seisin of the Land by way of Gift or other alienation, he shall now by reason of default, and so the Statute is defrauded: It is ordained by our Sovereign Lord the King in this case, that after the default made, it shall be inquired by the Country, whether the Demandant had right in the thing demanded, or no? and if it be found that the Demandant had right, the Judgement shall pass with him, and he shall recover seisin; and if he hath no right, the Land shall accrue to the next Lord of the Fee, if he demand it within a year from the time of the Inquest taken. And if he do not demand it within a year, it shall accrue to the next Lord above, if he do demand it within half a year. And so every Lord after the ne●t Lord, immediately shall have the space of half a year for to demand it successively, until it come to the King, to whom at length, thorough default of other Lords, the Land shall accrue: And to challenge the Jurors of the Inquest every of the Chief Lords of the Fees shall be admitted; and likewise for the King they that will shall challenge. And after the Judgement given, the Land shall remain in the King's hands, until it be dereyned by the demandant or some other Chief Lord; and the Sheriff shall be charged to answer therefore at the Exchequer. Forasmuch as many Tenants * See Fleta, l. 2. c 50. sect. 16, 17, 18. p. 108. l. 5. c. 35 P 365. set up, or cause to be set up Crosses in their Lands in prejudice Cap. ●3. of their Lords, to the intent their Tenants should defend themselves against the Chief Lords of the Fee, by the privilege of Templars and Hospitallers; It is ordained, that such Lands shall be forfeit to the Chief Lords, or the King, in the same manner as is provided for Lands aliened in Mortmayne. For the true meaning and scope of which two Statutes▪ I shall refer you to Statham, Brooke and Fitzherbert their Abridgements, Title Collusion; and Cooks 2 Institutes, p. 428, to 433. To prevent the Whoredom & Ravishment of Nuns they enacted, c. 34. Qui Monialem à domo sua abduc●t, licet Monialis consentiat, puniatur per prisonam trium annorum, & satisfaciat domui à qua abducta fuerat competenter, et nihisominus redimatur ad voluntatem Regis; all temporal penalties for what the Clergy deemed an Ecclesiastical offence; whence the Writ upon this Statute by a Prioress for taking away a Nun, recites, * Register, f. 74. b. & 107. b. per quod divinum servitium in Ecclesia ipsius Priorissae multipliciter substractum fuit & diminutum. Moreover to prevent the Alienation of Lands given to Monasteries by the King, his Ancestors, or others to religious uses, or services, by Abbots, Priors and Wardens for their own private luchre, or advancement, to purchase great preferments from the Pope, or to enrich their kindred, whores, or bastard children, against the Founders and Donors' intent, to the discontinuing or ceasing the divine services or uses for which they were originally given, they provided new temporal remedies, no ways pleasing to the Abbots or Monks. Our Sovereign Lord the King hath ordained, that if Abbots, Priours, Keepers of Cap. 41. Hospitals, and other Religious Houses, founded by Him or by his Progenitors, do from henceforth alien the Lands given to their houses by him, or by his Progenitors; the Land shall be taken into the King's hands, and holden at his will; and the Purchaser shall lose his recovery as well of the Lands, as of the Money that he paid. And if the House were founded by an Earl, Baron, or other persons, for the Lands so aliened, he, from whom, or from whose Ancestor the Land so alienated was given, shall have such a Writ to recover the Lands in Demean. Praecipe tali Abbati quod j●stè, etc. reddat G. F. tale tenementum, quod eidem domui collatum fuit in liberam Eleemosinam per praedictum G. vel antecessores suos, & quod ad praedictum G. reverti debet, per ali●nationem, quam praedictus Abbas fecit de praedicto Tenemento, contra formam Collationis praedictae, ut dicit. In like manner for Lands given for the maintenance of a Chauntery, or of a light in a Church or Chapel, or other Alms to be maintained, if the Land given be aliened. But if the Land so given for a Chauntery, Light, Sustenance of poor people, or other Alms to be maintained or done, be not aliened, but such Alms shall be withdrawn by the space of two years, an action shall lie for the Donor or his heir to demand the Land so given in Demean, as it is ordained in the Statute of Gloucester (c. 4.) for Lands leased, to do or to render the fourth part of the value of the Land, or more. One chief design in making this Law, was to prevent Abbots and Priors giving, or leasing the Lands of their Churches to their Whores, Concubines and Bastard children; a * See John Bale his Acts of English votaries; Onus Ecclesiae, cap. 19 to 24 Alv●rus Pe●ag●us de Planctu Ecclesiae, l. 2. Artic. 5, 7, 9, 19, ●● 20, 23, 24, to 28. Nicholaus de Clemangiis de Corrupto Ecclesiae sta●u; & Claudius Es●encaeus de Continentia, lib. 4, 5. 22 E. 1. c. 20. & 19 common practice among these unchaste Votaries, as well as with Popes, Cardinals, and Popish Bishops. By virtue of this Act, Hil. 38 E. 3. rot. 14. coram Rege, it was found by Inquisition, that * Cooks 2 Instit p. 458. Thomas de Pipe Abbot of Stonely in Warwickshire, (a lusty Stallion) of the foundation of Henry the 2. had alienated divers parts of the Manor of Stonely, and other Lands for life, Isabellae de Beneshare Concubinae dictae Abbatis, et Johanni filio eorundem Abbatis et Isabellae primogenito: habendum & tenendum adterminum vitae eorumdem Isabellae & Johannis; And other lands to other persons, absque aliquo reddendo inde annuatim, vel prae manibus inde ab eisdem percepto, sed tantummodo ad opus et proficuum ipsius Abbatis; et maxime pro sustentatione et inventione praedictorum Isabellae et puerorum eorundem Abbatis et Isabellae, qui excedunt numerum Monachorum suorum missas celebrantium, si forte deponeretur de statu suo. And this was held an alienation within the meaning of Act. They likewise settled what fees Abbots, Priors, Archbishops and Bishops should pay to the King's Marshal and Chamberlein when they made their homage and fealty to the King for their Baronies held of him by Barony, and not in Frankalmoigne. Concerning the King's Marshals of Fee, the said Marshals shall take of Abbots and Ibid. Cap. 41. Priours holding an whole Barony, when they make Homage or Fealty for their Baronies one palfrey, or the price. And this shall also be observed amongst Archbishops and Bishops. Of such as hold but a part of a Barony, whether they be Religious or Secular, he shall take according to the Portion of the part of the Barony that they hold. Of Religious men that hold in free Alms, and not by a Barony or part of a Barony, the Marshal from henceforth shall demand nothing. And our Sovereign Lord the King hath granted, that by this statute a Marshal of Fee shall not be barred hereafter to demand more, if he can show that he hath right unto more. The King's Chamberlains from henceforth shall have of Archbishops, Bishops, Abbots, Priours, and other persons Spiritual, of Earls and Barons holding an entire Barony, a reasonable fine, when they do their Homage. By this it is apparent, that Archbishops, Bishops, Abbots, and Priors, than did, and aught to do both Homage and Fealty to the King as their Sovereign Lord, for their Baronies, as well as Temporal Lords, at least wise after their election, and before their consecration, if not after it; as is evident by Glanvil, l. 9 c. 1, 2. Bracton, f. 78. E. Britton, c. 68 Fleta, l. 3. c. 16. Littleton, §. 86. and other evidences I have ¹ elsewhere cited at large, notwithstanding all Popish Canons and Decrees * The first Part of a Brief Register of Parliamentary Writs, p. 195, to 208. against it. The Templars and Hospitallers, and Conservators of their Privileges by Bulls from Pope's usurping upon the King's Prerogative and Subjects Liberties, by illegal Citations into their Courts, for matters belonging to the King's Courts; they then enacted this Law against such their Usurpations. Be it prohibited from henceforth to Hospitallers and Templars, that hereafter they bring no man in Plea before the Keepers of their Privileges, for any matter, the knowledge Ibid. cap. 43. whereof belongeth to the King's Court; which if they do, first they shall yield Damages to the party grieved, and be grievously punished unto the King. The King also prohibitech to the Keepers of such Privileges, that from henceforth they grant no Citations at the instance of Hospitallers, Templars, or other persons privileged, before it be expressed upon what matter the Citation ought to be made. And if the Keepers do see that a Citation is required upon any matter, the knowledge whereof belongeth to the King's Court, the Keepers shall neither make nor knowledge the Citation. And if the Keepers do otherwise, they shall yield Damages to the party grieved, and nevertheless shall be grievously punished by the King. And forasmuch as such persons privileged depute Keepers, Superiors, Chanters, Sextons, which be Religious men, and which have nothing to satisfy the Parties grieved, nor the King, which be more bold to offend the King's Dignity, than their Superiors, to whom punishment may be assigned by their Temporalries; Let the Prelates of such Obedients therefore beware from henceforth, that they do not suffer their Ordinaries to assume to themselves any jurisdiction in prejudice of the King and his Crown; and if they do, their Superiors shall answer for their fact, as if they had been convict upon their proper Act. And by parity of Law and Equity, Archbishops, Bishops, and other Ordinaries ought to answer for the usurpations, extravagances, excommunications, oppressions of their Vicars, Archdeacon's, Chancellor's, Commissaries, Surrogates, and other inferior officers, who commonly are more bold to usurp upon the King's Crown, Dignity, Courts, and more vex, oppress, grieve his Subjects, than their Superiors, as the experience of all age's evidence, to raise a fortune or family by unlawful gain, though they go to Hell in conclusion, and entail a curse upon their posterity. This Year in this Parliament, as a 2 Institutes, p 487. b. Sir Edward Co●ke, and some of our ordinary printed Statute Books report, Circumspecte agatis, was made and published, thus recorded in William Lindewode his Provinciale, l. 2. De F●ro Competenti f. 70. printed Antwerpiae, Anno 1525. 20 die Decembris: in Richard Tottles Magna Charta, Londini 1556. f. 89. and other Statute Books since. REX talibus Judicibus salutem. Circumspecte agatis de negotiis tangentibus Episcopum Norwicensem, & ejus Clerum; non puniendo eos si placitum tenuerint in Curia Christianitatis de his quae sunt mere spiritualia; videlicet, de correctionibus quae Praelati faciunt pro mortali peccato; viz. pro fornicatione, adulterio, et hujusmodi: pro quibus aliquando infligitur poena corporalis, aliquando pecuniaria, maximè si convictus fuerit de hujusmodi liber homo. Item, si Praelatus puniat pro Cimiterio non clauso, Ecclesia discooperta, vel non decenter ornata; inquibus casibus alia poena non possit infligi quam pecuniaria. Item, si Rector petat versus parochianos Oblationes vel Decimas debitas vel consuetas, vel si Rector agat contra Rectorem de decimis majoribus, vel minoribus, dummodo non petatur quarta pars valoris Ecclesiae. Item, si Rector petat Mortuarium in partibus ubi mortuarium dari consuevit. Item, si Praelatus alicujus Ecclesiae, vel advocatus petat a rectore Pensionem sibi debitam: omnes hujusmodi petitiones sunt faciendae in foro Ecclesiastico. De violenta manuum injectione in Clericum, et in causa Diffamations concessum fuit alias, quod placitum inde teneatur in Curia Christianitatis, cum non petatur pecunia, sed agarur ad correctionem peccati, et similiter pro fidei laesione. In omnibus praedictis casibus habet Index Ecclesiasticus cognoscere Regia prohibitione non obstante. Whether Articuli Cleri be a Statute or Act of Parliament or not, and when, where, or by whom made, there have been different, yea contrary opinions amongst Lawyers: * The first Lawbook, case that mentions it. Mich. 19 E. 3. Fitzh. Jurisdiction 28. Grene a Counsellor pleaded it as a Statute, in a Writ of Annuity brought by the Bishop of Winchester against the Archbishop of Sarum, which Annuity he and his predecessors claimed by prescription against the Archdeacon and his predecessors; companing it, to the case of an Annuity between the Parson and Vicar, and between the Patron and Parson, which ought to be brought in Court Christien, qe per Prohibition la Court illonque ne surcess, et ceo voet le Statut de Circumspecte agatis. To which Hillary (than a Judge) replied; ceo nesi pas estatut neusable; and Willoughby (then Chief Justice of the King's Bench) thus seconded, Non, les Prelats ceo fieront mesme: & in touts deux les cases que vous aves mice, cest Court sur Title de prescription voit le conustre: par que respondes, & ceo suit per agard. So as these two learned Judges then resolved it to be no Statute or Act of Parliament, but a Writ or Constitution made by the Prelates themselves. Yet notwithstanding afterwards in the Yearbooks of 10 H. 4. f. 1. b. Fitzherbert Praemunire 13. in a case concerning a Mortuary, Chyne a Pleader, after him Constable, Anno 12 H. 7. f. 23. a. and Plowden in Plots case, An. 4 E. 6. fol. 36. b. stile it, Lestatute de Circumspecte agatis. Sir Edward Co●ke in his 4 Report, f. 20 b. in his 6 Report, f. 67 a. William Geoffries case. Mich. 31 & 32 Eliz. & 7 Report, f. 44. stiles it, Le Statute et Act de Circumspecte aga. An. 13 E. 1. Yea in his 2. Instit. p. 487, etc. he not only styles, but prints, comments on it as a Statute made An. 13 E. 1. and positively avers, that this is an Act of Parliament, and a Writ devised in the Parliament of Westm. 2. Anno 13 E. 1. which is proved not only by our Books, (forecited, quoted in his Margin) but by an Act of Parliament, to wit, 2 & 3 E. 6. ch. 13. which calls Articuli Cleri, and Circumspecte agatis, Statutes, in the last proviso but one; whence he concludes in his Commentary thereon. * 2 Instit. p. 662, 663. This Act is (as here it appeareth) a Statute, and enacted An. 13 E. 1. though some have said, that this was no Statute, but made by the Prelates themselves. Besides the Statutes at large printed at London, An. 1564. most other Statutes at large since, with Rastalls and others Abridgements of Statutes, call it, The Statute of Circumspect agatis, 13 E. 1. Only Richard Totle his Magna Charta, printed London 1556. f. 89. terms it Circumspecte agatis, Edit. An. 13 E. 1. without stiling it, a Statute. William Lindewode our greatest English Canonist, An. 1423. being the * See his Preface to his Provinciate. first year of King Henry the 6. inserted this Circumspecte agatis into his Provincial Constitutions of our Archbishops and Prelates, Provincialis lib. 2. Tit. De foro Competenti, f. 70. and made a large gloss thereon; where he writes; Istud c. Circumspect; non est Constitutio provincialis, sed emanavit a Decreto Dom. Regis, (not Act of Parliament) quomodo viz. Justiciarii sui missi in Diocesi Norwyc. ad aliqua ibidem ex parte Regis facienda & inquirenda, se quo ad Clerum ejusdem Diocesis abstinerent ab infrae scriptis, dimittentes ea foro Ecclesiastico, et Ecclesiae judicio terminanda et decidenda. Et nota, quod in hoc c. recitantur in specie 13. casus, sive articuli, in quibus cognitio mere pertinet ad judicem Ecclesiasticum. And on the words Norwycensem Episcopum; he thus glosseth. Rex ei misit certos Justiciarios suos ad procedendum sub certa forma contra Episcopum Norwycensem, et alics de Clero sibi adhaerentes, quibus postea Rex scripsit, ut hic habetur. So as Lyndewode (who first glossed upon this Text and Writ) never styled nor esteemed it a Statute or Act of Parliament, but only a private Writ issued by the King to his Justices sent into the Diocese of Norwich, to inquire for the King of the abuses and encroachments of this Bishop and his Clergy upon his prerogative and the people's Liberties, procured by this Bishop and his Clergy after their mission thither. But what King it was who thus sent this Writ, or when, or where it was made or dated, he determins not, being not mentioned in the Writ itself, nor any Copies of it (all without date) the first whereof I find printed being that in Lyndewode his Provinciale, Antwerpiae impressum, Anno 1525. 25 die Decembris, summa cura atque diligentia Christophori Eudovien. To satisfy myself and others, whether this was a real Statute or Act of Parliament, and when, where, or by whom first made, I have made the diligentest search and enquiry I could after it and its original, both in our Records and Histories, and am clear of opinion after all my inquiries, That it is no real Act of Parliament, nor made in the 13. year of King Edward 1. in the Parliament at Westminster, nor in any other Parliament or year of this King Edward his reign; that it was only a Writ grounded on Articuli Cleri Anno 9 E. 2. made by, or issued upon the Bishop of Norwich his request, after Articuli Cleri; as these following Reasons persuade me. First, It is not once mentioned nor recorded in the Statute Roll of the Acts of Parliament made in the 13. and all other years of the reign of King Edward the 1. remaining in the Tower of London, nor in any Patent, Clause, Charter, Fine, or other Roll or Record of this King's reign, (which I have twice diligently perused) nor in the Records of King Edward 1. in his Majesties Exchequer; where doubtless it would have been enroled, as well as all other Acts, Statutes, Ordinances, and Writs of importance made in his reign, being of so grand concernment to his Prerogative, Courts of Law, the Prelate's Jurisdiction, and Subjects Liberties. 2ly. It is not so much as mentioned by, nor registered in the ancient parchment Manuscript of the Statutes of King Henry 3. Edward 1. and beginning of Edward 2. his reign, in Lincolns june Library, written (as the hand persuades me) in the reign of King Edward the 2. 3ly. The first time it was urged in any Court of Justice as a Statute, was * Fitzh. Jurisdiction 28. See here p. 336. Mich. 19 E. 3. and then the Judges (who best knew its original) affirmed and resolved it to be no Statute, but only a Writ form in the King's Name, by the Bishops themselves, to the prejudice of the King's Crown and Courts, to enlarge their own Jurisdiction. 4ly. Thereupon about 6. years after, in the 3d. Parliament held in the 25. year of King Edward 3. at Westminster, Friday the Feast of St. Hilary, the Bishops and Clergy in their Petitions to the King, did neither stile, nor press the observation thereof as a Charter, Statute, or Ordinance of Parliament, but under the Name of a bare * See the Abridgement of the Records in the Tower, p. 81. which mistranslates it a Statute. Ordinance of Circumspect agatis, as some than called it: Their Petition, and the Kings answer thereto, is thus recorded in the Parliament Roll. † Rot. Parl. An. 25 E. 3. ●●. 62. Item, qil vons plese granter qe L'ordinance qe lun appelle Circumspecte agatis, le quel est bien tenuz en plusurs pointz, qe touchont conisance de vostre place, et vostre profit, soit aussibien et entierment tenue en touz pointz touchent Seinte Esglise. To which the King gave this answer: Item quant ou quint point, soit veue L'ordinance qe home appelle Circumspecte agatis, et en quel point elle nest mie tenue, et qe sur ceo reason en soit faite. From which Petition and answer thereunto, I shall observe: 1. That in that Circumspecti agatis mentioned in this their Petition, there were many points which concerned the conusance of the King's Court, and the King's profit, which were well observed, as there are in Articuli Cleri; but in that now printed under this Title, there is nothing contained of this nature; wherefore it seems to be meant only of Articuli Cleri, not of this forecited Writ, grounded on the Ecclesiastical branches of it. 2ly. That if meant of it, yet the Bishops and Clergy themselves did not then call it a Statute or Ordinance of Parliament in their Petition, nor the King's Judges, Officer's esteem or observe it as such, in any points that concerned Holy Church. 3ly. That the Bishops and Clergy themselves did in their Petitions in this Parliament, distinguish, yea sever it from those Charters, Statutes, Ordinances granted and confirmed to them in Parliaments by the King and his Royal Predecessors, insisted on in their first Petition, in these words; nu. 58. Que le Roy de sa benignete, (would vouchsafe) a eux granter & confermer totes les liberies, privileges et droitz, grantez et donez per luy et ses noble progenitours avant ses heures a Seinte Esglise per lour Chartres, Estatuz, et a●tres Ordinances eut faitz; nuiment le Chartre nadgares a eu● grant, etc. (viz. 14 E. 3. Stat. 3. c. 2.) pur le Roy en son Parlement tenuz a Westm. le merchedy en un quaresme lan de son regne Dengleterre quatorzisme, et de France primer, et que vous Iustices les allouent come reason est, et fils ne faont; commander a v●stre Chancellor, qe briefs soient grantez a chescun qe les demandra solonc la form, et tenour des dits grants, Ordinances et Estatuz. Which the King then absolutely granted and confirmed to them; giving likewise a particular answer, Quant au point touchant L'ordinance nadgares fait en Parlement; in the 14. year of his reign. Since than they mentioned not this Ordinence of Circumspecte agatis in their first petition, amongst the other Charters, Statutes and Ordinances made and granted to them in Parliament; nor allege in their second Petition, wherein they mention it, that it was made in Parliament, nor in what Parliament, as they did the Charter, Ordinance made by the King in the Parliament held at Westminster Anno 14 E. 3. c. 2.) concerning his presentation to Advousions in others rights, (the place, day, year whereof they particularly expressed) yea prayed no Writs to be made upon it by the Chancellor to those who demanded them, as they did upon the Charter, Statutes and Ordinances made in Parliament, it seems clear to me they did not repute it an Act, or Parliament Ordinance. 4ly. The King in his answer thereto, not calling it an Ordinance made in Parliament, as he did that in their first Petition, but only L'ordinance qe home appelle, Circumspecte agatis; giving no present answer to it, as to the rest, but that it should be viewed and considered, in what point it was not observed; and that thereupon reason should be done: These are convincing Arguments to me, that it was no real Act nor Ordinance of Parliament, but a mere Writ made an● procured by the Bishop of Norwich out of Parliament, during the Judge's absence in their Circuits, without advising with them, as the Judges resolved and declared in open Court Anno 19 E. 3. not above six years before this Petition for its future observation. 5ly. Neither Matthew Westmïnster, nor Thomas Walsingham, William Thorne, Ranulphus Cestrensis, Henry de Knyghton, nor any other of our Monkish or Prelatical Historians, living in or nearest the time when this supposed Statute was made, make any mention thereof in their Histories or Annals, as no doubt they would have done, were there any such then enacted, being so advantageous to the Clergy, and much enlarging their Ecclesiastical Jurisdiction. 6ly. The whole frame thereof, with its direction only to particular Judges, in this particular case of the Bishop and Clergy of Norwich, unanswerably demonstrates it to be only a private Writ framed in the King's name, or issued by him to his Justices, as Lindewode acknowledgeth; not a Statute, or general Writ framed by the King. Lords and Commons in Parliament, to be from thenceforth universally observed in all Dioceses, and in all Temporal Courts, Circuits by his Judges. 7ly. Had it been made and issued in the Parliament of Westminster 2. An. 13 E. 1. as Sir Edward Cook affirms, no doubt it would have been added to, or inserted amongst the other Acts, Statutes, and general Writs therein framed and provided, cap. 5, 10, 19, 23, 24, 25, 26, 31, 35, 45, 46, 48. or at least some intimation would therein been made thereof; but in neither of all these Acts, or other new Writs framed in that Parliament, is there any mention or intimation of this, or other like Inhibition to the King's Justices, in any one of, much less in all the 13. causes therein contained; therefore not probable to be made in that Parliament or year: The rather, because in the Patent Roll of 13 E. 1. nu. 9, 13. I find a special licence of alienation in Mortmain, & also a pardon for an escape of a Clerk convict, granted to the Bishop of Norwich, but no other Writ or Patent besides concerning him, in that or any other Roll of that year; which no doubt would have recorded this Writ of Circumspecte agatis for him in perpetuam rei memoriam, had there then been any such issued, being of greater concernment to the King and Bishop, than his licence of Mortmain, or pardon for an Escape. 8ly. All the particulars therein mentioned, are enumerated, contained in Articuli Cleri, presented by the Bishops and Clergy to King Edward 2. in his * Cooks 2 Instit. p▪ 618, 619, 620. Parliaments of An. 5, 8, & 9 E. 2. Artic. 1, 2, 3, 4, 5. wherein they make not the least mention of this Statute or Writ of Circumspecte agatis; which no doubt they would have particularly named upon that occasion, and desired its observation, confirmation and explanation, had it been formerly enacted, published as a Statute, or Ordinance made in Parliament; and not petitioned only for an Explanation of the King's Answers to their own new Petitions in 9 E. 2. and his two preceding Parliaments, with out once naming this Circumspecte agatis in the reign of his Father King Edward 1. 9ly. There are some observable clauses in this Writ, which evidence it rather to be made by the Bishops, than the King or his Council, and that not in 13 E. 1. but after Articuli Cleri Anno 9 E. 2. As First, These general clauses; De his quae sunt mere spiritualia, viz. de correctionibus quae Praelati faciunt pro mortali peccato; viz. pro fornicatione, adulterio, et hujusmodi: Which affirm, That all mortal sins, especially fornication, adultery, and the like, are merely spiritual in their own nature, therefore properly punishable only in the Bishop's Spiritual Courts, by their Spiritual Laws and penalties: When as God himself and St. Paul expressly resolve, they are merely fleshly, or carnal, directly contrary to spiritual things, Gal. 5. 16 to 25. Walk in the spirit, and ye shall not fulfil the lusts of the flesh; for the flesh lus●eth against the spirit, and the spirit against the flesh; and these are contrary one to the other. Now the works of the flesh are manifest, which are these; adultery, fornication, uncleanness, laciviousnesse, idolatry, witchcraft, hatred, variance, seditions, heresies, envyings, murders, drunkenness, revel, and such like. How then adultery, fornication, uncleannesse, laciviousnesse, or idolatry, heresie should be merely spiritual, any more than witchcraft, sedition, murder, drunkennesse, and other mortal sins, here and a Rom. 1. 26, to 32. 1 Cor. 6. 9, 10. 1 Tim. 1. 9, 10. elsewhere conjoined by the Apostle as merely carnal, yea contrary to that which is spiritual, I cannot discern. The rather, because by the express Laws and Institutions of God himself, adultery, fornication, idolatry, blasphemy, heresie, as well as murder and sedition, were to be punished by the Civil Magistrates and People, with death and other temporal punishments, not by the High-Priests, or Bishops in their Consistories, as is evident by Gen. 34. 25, 26, 31. c. 38. 24, 25. Levit. 20 10, to 22. 13, to 30. c. 24. 11, to 17. Deut. 13. 1, to 17. 2 Kings 10. 18, to 29. Zech. 13. 2, 3. John 8. 4, 5. Yea the Gospel itself resolves, that Kings and Civil Magistrates (not Bishops or Priests) are God's Ministers, to whom he hath committed the Sword, to execute wrath and vengeance upon all them that do evil; Rom. 13. 1, to 7. 1 Pet. 2. 13, 14. Hence adultery, whore ●om and fornication, by the Laws of King b Aluredi Leges, Lex 12, 13 Lat. 10, 21. Canuti Leges, Lex 75, to 82. Chron Joannis Bromton, col. 813, 928. Spelmanni Concil. Tom. 1. p 195, 234, 367, 369, 373, 376, 557, 558. Leges H. 1. c. 12, 34. Edmundi Leges c. 4. Fleta l. 1. c. 47. Cooks 2 Instit. p. 488. Spelmanni Glossarium Tit. Adulterium. Alfred, Cnute, and other our ancient Kings, were punished by the Civil Judges, Magistrates, and in Court Leets with temporal punishments, and pecuniary fines, as they were anciently amongst the Germans, and other Heathen Nations, and only Excommunicated, not by the Bishop, but by the * 1 Cor. 5. 4, 5, 12, 13. 2. Cor. 2. 6, to 11. whole Church and Congregation for the scandal given to them, without imposing any corporal or pecuniary punishments. Hence our c See Here Tom 2. p. 699, 704, 705, 706. & Tom. 3. p. 78▪ to 83. King Henry the 3. issued sundry Writs of Prohibition to Grosthead Bishop of Lincoln, the Bishop of Worcester, and their Officers, prohibiting them to make any Inquiries upon Oath of the incontinency or manners of Noblemen or others, in their Courts or Visitations, as an innovation not formerly used, against his Crown and Dignity, tending to the great scandall, defamation and vexation of his Subjects. Therefore it is improbable King Edward the 1. would make, issue out any such Law or Writ as this, to authorise their Jurisdiction and proceedings in such cases, against his Father's Prohibitions. Besides, d Provincial l. 2. f. 70. a De mortali peccato. William Lindewode himself in his Gloss upon this Writ● acknowledgeth this clause to be too general and indefinite, and therefore thus limits it, Non intelligas de omni peccato mertali, sed de tali cujus punitio de sui natura spectat ad forum Ecclesiasticum: nam si ratione cujuslibet peccati mortalis cognosceret Ecclesia, s●c periret temporalis gladii jurisoictio, cum vix esset dare causam quin ratione peccati possit deferri ad Ecclesiam. Therefore it is improbable this wise King, his Council, Judges, Parliament should be so uncircumspect, as to insert this general ambiguous clause into this Writ, much less into an Act of Parliament, so destructive to the King's Temporal Sword, Courts, and Jurisdiction. The only reasons why Bishops and Clergymen then reputed adultery, fornication, and such like carnal sins, to be mere spiritual things and offences, were these two: First, Because spiritual persons in that age (by reason of prohibitions of Priest's marriage) were more guilty of them then Laymen, as their own Canons, e See Alvarus Pelagius oe Planctu Ecclesiae, l. 2. Artic. 3. to 28. Claudius' Espencaeus de Continentia, l. 4. c. 11. l. 5. c. 7, 8 l. 7. c. 7, to 14. & Com in Tit. 1. Nicholaus de Clemangiis de Corrupto Ecclesiae statu, c. 23, 24. Onus Ecclesiae, c. 21, 22, 23. Cornelius Agrip. de Van. Scientarum, c. 63. John Bale his Acts of English Votaries. Writers attest: Wherefore they voted them by their Canons to be merely spiritual, thereby to engross the conusance and punishment of them to themselves, to exempt themselves from any punishments for them by Temporal Judges, concealing or conniving at these sins in those of their own order, which they seldom punished, the better to palliate and conceal their uncleanness from the Laity. 2ly. Because they were sins for the most part against their pretended new Sacrament of Marriage, and the conusance of all causes relating to this Sacrament must be spiritual, and belong to them, to whom alone this Sacrament was then unlawfull, i● compatible by their own Canons, so far as to null their very Sacrament of Orders if they married, diametrically repugnant to Christ's and his Apostles Doctrine, Mat. 19 3, to 15. 1 Cor. 7. 9, etc. 1 Tim. 3. 2, 4, 11. c. 4. 3. Tit. 1. 5, 6. Hebr. 13. 4. Secondly, William Lindewode under this large word hujusmodi, in his Gloss thereon hooks in not only stuprum, incestus, & alia quae sub peccato luxuriae continentur; sed etiam alia crimina quae sunt tractanda & punienda in foro Ecclesiastico, viz. sacrilegium, crimen usurarum, haeresis, symonia, perijurium, inspectatores nugarum, consultores mathematicorum, phanatici augures, aruspices, & ebriosi. Therefore it is most probable the Bishops and their Canonists, not the King, his Council or Judges, inserted these general indefinite clauses into this Writ, to enlarge their own Jurisdiction to the utmost extent upon all occasions, to the prejudice of the King's Prerogative, and his Temporal Courts. Thirdly, This clause, Si Praelatus puniat pro Cimiterio non clauso, etc. was an Innovation not long before first introduced and inquired of by * See Here Tom. 3. p. 80. Grosthoad Bishop of Lincoln in his Visitation Articles, against which King Henry 3. issued Writs of Prohibition, Anno 1220. After which it was prescribed by f See Spelmanni Concilia Tom. 2. p. 192, 209, 241, 299, 365. Alexander Bishop of Coventry Anno 1237. by Walter de Cantilupo Anno 1240. by Walter Bishop of Durham Anno 1255. and more particularly by Peter Quivil Bishop of Exeter Anno 1287. the 15. of Edward 1. But the enforcing of it on the Parishioners against their wills, by pecuniary mulcts imposed in Ecclesiastical Courts, was a thing not heard of before this Circumspecte agatis; the Bishops, Deans and Chapters themselves being enforced to purchase special Licenses and Charters from the King, to enclose and immure their own Churchyards belonging to their Cathedrals at their proper costs, as the * See Here Tom. 3. p. 344, 345. Patents purchased by them this year from the King for enclosing the Churchyards of the Cathedrals of Pauls, York, Lincoln, Exeter, Wells, and others, assure us: Therefore they could not then legally prescribe or enforce it on the Parishioners by their own Ecclesiastical Jurisdiction. Fourthly, This clause, Si Rector petat Mortuarium in partibus ubi Mortuarium dari consuevit, Mortuaries being then but newly broached, encroached by their own g See Spelmanni Glossarium Tit. Mortuarium; & Concil. Tom. 2. p. 133, 390, 391, 433, 453. Vid. 10 H. 4. f. 1. 2 H. 5. f. 10. Fitzh. Jurisdiction 38. 22 H. 8 c. 6. Cooks 2 Instit. p 491, 600, 619. Constitutions, against the ancient Law, Custom of the Realm, to the people's great oppression, and prejudice of Landlords in their Heriots; it is not probable the King or Parliament would prohibit his Justices from punishing or restraining this usurpation, oppression, Innovation by Mortuaries, not grown into a Custom till long after 13 E. 1. as is evident by Articuli Cleri An. 9 E. 2. cap. 1. till which Prohibitions were usually granted by the King's Judges in cases of Mortuaries, as Lindewode Provinc. l. 1. De Consuetudine, f. 14, 15. acknowledgeth, & 10 H. 4. f. 1, 2. Fitzh. Praemunire 13. intimate. Fifthly, This last clause, De violenta manuum injectione in Clericum, & in caus● Diffamationis, concessum fuit alias, quod placitum inde teneatur in Curia Christiantratis, makes it clear to me, that this Writ de Circumspecte agatis was made after Articuli Cleri, when all the things therein contained, were specially complained of, and these two particulars of laying violent hands on Clerks, and Diffamations, expressly granted, as Artic. Cleri c. 1, 3, 4. resolve; being never granted for aught appears by Record or History, in any Parliament before: Therefore this concession must relate to it, and by necessary consequence Circumspecte agatis must be made after it, not in 13 E. 1. at least 30 years before Articuli Cleri. 10ly. The Statute of 2 & 3 E. 6. c. 13. of Tithes, mentions Circumspecte agatis as succeeding and puny to Westminster 2. and Articuli Cleri, both therein ranged before it: Therefore not made in the Parliament of 13 E. 1. 11ly. Prohibitio formata de Statuto Articuli Cleri, (printed in Totles Magna Charta, pars 2. f. 70.) thus directed, to the Prelates, Archdeacon's, Officials, and other Ecclesiastical Officers within the Bishopric of Norwich, seems to me a pregnant Argument, that Circumspecte agatis (directed to the Justices on behalf of the selfsame persons within the same Diocese) was made after it, by way of exposition and explanation of some general clauses therein, mentioned to be against the King's Crown and Dignity. EDwardus, etc. Praelatis, Archidiaconis, Officialibus, & aliis Ministris Ecclesiasticis Cooks 2 Instit. p. 600. per Diocesin Norwic. constitutis, salutem. Cum cognitio placi orum super feodalibus et libertatibus feodalium, districtionibus, officiis ministrorum, executionibus contra pacem nostram factis, felonum * Nego●iatio. nib●●. negationibus, consuetudinibus secularibus, attachiamentis, vi laica, malefactoribus rectatis, roberiis, arrestationibus, maneriis, advocationibus Ecclesiarum, conventionibus, sufficientibus Assists, juratis, recognitionibus Laicum feodum contingentibus, ac rebus al●is, de causis pecuniarum, et de aliis catallis et debitis, st non de Testamento vel Matrimonio, ad Toronam et dignitatem nostram pertineant eodem regno, de consuetudine ejusdem regni approbata et hactenus observata. Et Proceres seu Magnates, et alii de eodem regno, temporibus praedecessorum nostror●m Regum Angliae, seu nostro auctoritate alicujus non consueverunt, contra consuetudinem illam super hujusmodi rebus, in causa trahi vel compelli ad comparendum coram quocunque judice Ecclesiastico. Nosque et progenitores nostri ex consuetudine praedicta pro nobis et aliis de ipso regno usi fuerimus, semper libertatibus hujusmodi tanquam perlinentibus ad Regiam dignitatem nostram. Ac vos et ministri restri de communitate Com. nostrorum Norff. & Suff. qui pro hujusmodi rebus per vices pro voluntatibus vestris trahitis in placitis coram vobis in Curia Christianitatis, sirut ex relatu fidedignorum pro certo accepimus. Uobis prohidemus, ne placitum illud teneatis in Curia Christianitatis, maxime cum hujusmodi placita ad Nos et non ad alium per●ineant in eodem regno. Ac nos super hiis et aliis, quorum cognitio ad. Nos pertinet, parati sumus quibuscunque per Nos et Ministris nostros in Curia nostra plenam et celerem justitiam exhibere. Mandamus autem dilecto & fideli nostr● R. & Vic. nostro Com. praedictorum, quod praemissa vobis et aliis in partibus illis, et talia constmilia in praejudicium dignitatis nostrae Regiae acceptantibus firmiter inhibeant ex parte nostra. Et quod si qui vestri hu●usmodi placita teneant, vel si quae ea sequantur coram vobis in Curia Christianitatis contra Prohibitionem nostram praedictam, dictus Vicecomes vos et alios hujusmodi placita tenentes, vel sequentes, ponant per vadios et salvos plegios quod sitis vel sint coram Ius●●t●ariis nostris apud Westm. ad certum diem, ad respondendum coram eis super praemissa, et ad faciendum ulterius, quod hactenus in hujusmodi casibus et con●imilibus fieri consuevit. Et quod non permittant, quod aliqui Laici in Balliva sua in aliquibus locis conveniant ad aliquas recognitiones, * See Here Tom. 2. p. 699, 704, 705, 706, 874, 907. per sacramenta sua facere, nist in causis Matrimonialibus et Testamentariis. Et ne super hujusmodi feodis, debitis et catallis, et coram vobis et aliis judicibus Ecclesiasticis in praejudicium jurisdictionis nostrae Regiae, ad Coronam et dignitatem nostram spectantibus subire praesumant. Et quod quid vos in hac parte de his feceritis, reddatis nos ad plenum certiores. In cujus rei testimonium, etc. Teste, etc. h 2 Instit. p. 600, 601. Sir Edward Cooke in his second Institutes on Articuli Cleri An. 9 E. 2. affirms, that this Prohibitio formata de Statuto Articuli Cleri, was made in the time of King Edward the 1. about the beginning of his reign, against the Canons of Archbishop Boniface. But I find no such Writ as this in any Records during his reign, and the Articles, Constitutions of Archbishop Boniface and his Clergy being presently * See Here Tom. 2. p. 890, to 913, 983, 990, 991. rejected, opposed and appealed against by King Henry the 3. as prejudicial to his Crown, and grievances to him and his Realm, and so never put in execution till Archbishop Stratford revived them, Anno 1242. I clearly conceive this Prohibition was framed upon Articuli Cleri, to which the King gave answers in the Parliament of 9 E. 2. which Articles the Bishop of Norwich, his Archdeacon's and Officials exceeding, the Judges thereupon by virtue of this clause, & aliis quorum cognitio ad Nos pertinet, restrained them to proceed in some things they conceived the King had granted them in his Answers to their Articles Anno 9 E. 2. whereupon they made or procured this Writ of Circumspecte aga●is, to restrain the Judge's excesses therein. Finally, The styling Circumspecte agatis a Statute, in our Statutes at large and Law-books, is no convincing evidence that it is a real Statute, there being very frequent mistakes in the publishers of our Statutes at large, and in Sir Edward Cook, in styling several Writs of the King alone to his Barons or Justices, Statutes, and printing them as such; witness i Totles Magna Charta & Statutes at large, Cooks 4 Instit. p. 107, 112. Statutum novum de Scaccario, aliter dictum Statutum de Roteland. 24 die Maii, Anno 10 E. 1. there being no Parliament held in that place or year, nor such a Statute in the Statute Rolls, it being only a Writ of the Kings to his Barons, and so recorded in Claus. An. 12 E. 1. m. 7. dorso. k Statutes at large, Cooks 2 Instit. p. 593. Statutum de Militibus, Anno 1 E. 2. no Parliamentary Statute, but the Kings own Writ, as Sir Edward Cook acknowledgeth; with sundry others of this nature. Yea his and others mistakes in the true times of making sundry real Statutes, as of the Statute de Judaismo, made Anno 3 E. 1. as Claus. 4 E. 1. m. 8. 11. Pat. 5 E. 1. m. 13. Mat. Westm. Anno 1275. p. 62. Graftons' Chronicle, p. 163, 164. Stow's Chronicle, p. 200. Surveyed of London, p. 289. the First Part of my short Demurrer to the Jews long discontinued Remitter into England, p. 35, to 42. & Part 2. p. 60, to 70. 77. irrefragably evidence; which yet l 2 Instit. p. 506, 532. Sir Edward Cook confidently averrs to be made in the Parliament of 18 E. 1. the Statute De Tallagio non concedendo, made Anno 25 E. 1. as Thomas Walsingham Hist. Angl. p. 37, 38, 41. & Ypodigma Ne●striae p. 84, 85. truly informs us, not Anno 34 E. 1. as Sir Edward and most others mistake; may easily induce us to believe, that he and others who call Circumspecte agatis a Statute, made in Parliament Anno 13 E. 1. were mistaken in both, for the premised reasons: Wherefore the printed Edition of the Statutes at large, London 1577. placeth Circumspecte agatis under the Head of, Statutes unknown when or by whom they were made. All which I humbly submit to the serious consideration of the Sages and Students of the Common Law, to rectify those great encroachments on, and prejudices to the King's prerogative, Courts, and Common Law, which the erroneous asserting of Circumspecte agatis to be a Statute and Act of Parliament made Anno 13 E. 1. have introduced, for want of Lawyers diligent circumspection in examining the truth thereof by our Records and Histories of those times. This year a Mat Westm. An. 1286 p 374 Tho. Wa●singham, Hist. Angliae, p. 14. generosa virago Alienora Regina Angliae, mater Regis, spreta pompa seculi, apud Ambresberiam, die Translationis Sancti Thomae Cantuariensis, habitum religionis, diu desideratum suscepit, dote sua in regno Angliae sibi perpetuo possidenda, per summum Pontificem confirmata, notwithstanding her profession; b Bracton, l 5. against not only Popish Canons of the Church, but the Laws and Custom of the Realm, which Popes for money, and their own advantage, would easily dispense with upon any occasion, even against the very essential constitutions of their Religious Orders, Vows, Oaths of poverty, to renounce the world, with all things in it, when they entered into Religion. Cum semel quis se religioni contulerit, renunciat omnibus quae seculi sunt; being contradicted and dispensed with in this Queen's case. * Mat. Westm. An. 1285. p. 373. Walsingham, Hist. Angl p. 13. see Onuphrius, ●latina, ●alaeus, Laertius Cherubinus in his life. Pope Martin the 4. deceasing, and Honorius the 4. succeeding him, cui pedum de manuum fere officium abstulerat aretra aegritudo, unde sedendo in sella ad hoc artificiosè facta, missarum solennia celebravit. This Pope in the first year of his Papacy, upon the Petition of John Gifford and Margaret Nevil, delegated authority to the Bishop of Hereford, to inquire, whether there were such consanguinity between them as might hinder their marriage, as some had maliciously suggested to their parents, who would not assent thereto till therein satisfied; And if he found upon inquiry they might lawfully marry, then to licence them freely to do it by his Apostolical authority, or if there were any impediment, yet to authorize them to marry, if he deemed it convenient; which Bull I found in the White Tower Chappel. HOnorius Episcopus, Servus servorum Dei, venerabili fratri Episcopo Heref. In Turre London. salutem, & Apostolicam benedictionem. Dilectus filius Nobilis vir Johannes Giffardi Dominus de Clifford, & dilecta in Christo filia nobilis mulier Margareta de Novavilla tuae Dioc. sua nobis petitione monstrarunt, quod cum inter eos de contrahendo invicem matrimonio ageretur, quidam eorum aemuli dictae mulieris parentibus minus veraciter suggesserunt, quod iidem nobiles quarto sunt consanguinitatis gradu conjuncti; & licet nullus appareat, qui gradus hujusmodi consanguinitatis distinguere noverit, aut de ipsa dicere sufficienti certitudine veritatem, ipsi tamen propter hoc hujusmodi matrimonium contrahere, contradicentibus praefatis parentibus, distulerunt. Quare nobis dicti Nobiles humiliter supplicarunt, ut cum ex hujusmodi matrimonio in partibus illis pacis & quietis commoda proventura sperentur, providere super hoc de benignitate apostolica dignaremur: Nos itaq●e de circumspectione tua plenam in Domino fiduciam obtinentes; & considerantes quod tibi potest promptius & plenius innotescere veritas super istis, Fraternitati tuae praesentium tenore committimus et mandamus, quatenus inquirens super consanguinitate praefata diligentius veritatem, si tibi de ipsa constare non possit, Nobilibus memoratis inter se matrimonium libere contrahendi licentiam auctoritate nostra concedas. Si vero de ipsius impedimento constiterit, & rationabilem & sufficientem causam subesse compereris, propter quam hujusmodi matrimonium jure contrahend. secundum Deum extimes expedire, super quos tuam conscientiam oneramus cum Nobilibus saepefatis, ut inter se matrimonisi libere contrahere impedimento non obstante praedicto, et in sic contracto licite ●emanere valeant, eadem authoritate dispenses. Dat. Romae apud Sanctam Sabinam 2 Idus Martii. Pontificatus nostri anno primo. Almericus de Montefort citing the King's brother Edmund Earl of Lancaster out of the Realm by a Citation from the Pope, against the ancient Rights and Liberties of the King and kingdom, to the prejudice and disinherison of the Crown, and people of England; the King thereupon sent this Letter to a Roman Cardinal to inform the Pope of this injury, to move him to dismiss the cause, and to remit it to his own examination and Judicature, being always ready to do right to Almericus and all other his subjects, who complained to him of any injuries. REX, etc. venerabili in Christo Patri H. eadem gratia titulo Sancti Laurentii in Claus. 13 E. 1. m. 12. dorso. Pro Edmundo fratre nostro. Lucina Presbytero Cardinali salutem, & sincerae dilectionis semper augmentum. Cum cognitiones placitorum super feodalibus et libertatibus feodalium, dotibus, et causis pecuniariis ad nos et Coronam seu Dignitatem nostram pertineant in eodem regno de consuetudine ejusdem Regni hactenus observata, et Proceres seu Magnates, aut alii, de eodem Regno ullis temporibus praedecessorum nostrorum Regum Angliae, seu nostro authoritate alicujus non consueverunt contra consuetudinem illam super hujusmodi rebus in causam trahi vel compelli ad comparendum coram quocunque judice extra idem Regnum, Nosque et iidem progenitores nostri ex consuetudine praedicta a Summis Pontificibus semper hactenus approbata sine reclamatione vel impedimento alicujus pro nobis et aliis de ipso Regno semper usi sumus libertate hujusmodi, tanquam pertinente ad Regiam dignitatem; Ac Almericus de Montef●rti, sicut pro certo intelleximus, dilectum fratrem nostrum Edmundum Comitem Lancastriae authoritate Literarum Papalium super hujusmodi rebus trahere nitatur in Causam extra idem Regnum, in nostri juris et dignitatis Regiae, et totius Communitatis Regni nostri praejudicium manifestum; Nos de consueta benevolentia vestra specialiter confidentes, Paternitatem vestram attentè requirimus & rogamus affectione qua possumus ampliori, quatinus erga Summum Pontificem instare velitis cum effectu, ut ipse id quod per dictum Almaricum contra dictum fratrem nostrum, seu alios de dicto Regno, in derogationem Regiae dignitatis, ab ipsa Curia sic impetratum est, velit favorabiliter revocare cognitionem, inde ad examen nostrum, si placet, benivole remittendo: maxime cum semper parati simus procuratori ejusdem Almerici, si de dicto fratre nostro, aut aliis de dicto regno nostro nomine ipsius Almarici conqueri voluerit infra idem Regnum, secundum Legem et Consuetudinem ejusdem, plenam et celerem justitiam exhibere. Dat. apud Bristol 28 die Decembris. Gilbert Earl of Gloucester being divorced by sentence from his Contract of marriage with Alice his W●fe at her prosecution, or left to marry her if he pleased, he was notwithstanding content to grant her several Manors and Lands for her honourable maintenance, by this agreement made between them entered on record; to which sundry Bishops, Nobles and others subscribed as Witnesses. HAEC est Conventio facta inter Nobilem virum Gilbertum de Clare Comitem Gloverniae & Hertf. ex parte una, & Dominam Aliciam de Marchia ex altera, Claus. 13. E 1 m 9 dorso. De quadam Conventione facta inte● Comitem Glouc. & ●ertf & Aliciam de Marchia. videlicet, Quod cum in causa Divorcii dudum mota & agitata inter dictam Aliciam de Marchia Actricem, & Judicium procurantem, ac divortium fieri petentem, ex parte una, & dictum Dominum Gilbertum defendentem ex altera, sit pro dicta Alicia lata sententia diffinitiva, & praedictus Gilbertus per eandem sententiam a Vinculo contractus Matrimonialis inter ipsum Gilbertum, et dictam Aliciam de facto habiti sit absolutus penitus et liberatus, sive ei nubendi authoritate Ecclesiae sit libera concessa facultas. Ipsius tamen Dominae Nobilitatem generis, dictus Dominus Gilbertus considerans, ac nolens, quod occasione defectus sustentationis honestae sibi materia contristandi tribuatur: ex sua mera liberalitate, eidem Dominae Aliciae quoad vixerit Manerium de Taxstede eodem modo quo nunc tenet, una cum magno Parco, Maneria de Welles & Warham eodem modo quo nunc tenet, una cum octo libratis undecim solidatis, & octo denaratis in redditu, superplusag. operibus & perqu si●is de visu Franciplegii, excepto wreko maris, Manerium de Wyston sicut modo tenet, Bureford & Speinham Land sicut modo tenet, Dummodo dicta Alicia dictam sententiam et ipsius effectum ratam habuerit, aut in honoris dicti Domini Gilberti, seu commodi dispendium vel gravamen, verbo aut facto, clam vel palam, per se aut alium quicquam perseveranter non attemptaverit. Ita eisdem Maneriis & terris utendo & fruendo dicta Alicia ad suam sustentationem ut praemissum est, quod ad aliquod alienationis, impignorationis, enormis devastationis aut destructionis genus non attingat vel referatur. Si vero dicta Alicia contra praemissa seu aliquod praemissorum vencrit, venire procuraverit, vel contravenire volentes non impedierit cum effectu, aut in fata decesserit, liceat dicto Domino Gilberto & haeredibus suis ipsius Dominae Aliciae aut cujusque reclamatione non obstante, dictam concessionem revocare, ac dictas terras, possessiones & Maneria liberè ingredi & pacificè possidere. Praemissa vero Maneria, possessiones, terras & tenementa, & alia supranominata praedictus Gilbertus & haeredes sui praedictae Aliciae warrantizabunt, quoad vixerit sub modo, forma, & conditionibus supradictis. In cujus rei testimonium tam dictus Gilbertus quam dicta Alicia huic praesenti scripto in modum Cirographi confecto alternatim diviso sigilla sua mutuo apposuerunt. Hiis testibus, Domino Roberto Burnell Bathon. & Wellen. Episcopo, tunc illustris Regis Angliae Cancellario, Domino Antonino Bek Dunolmensi Episcopo, Domino Johanne de Sancto Johanne, Domino Radulpho de Hengham, tunc Domino Justic. Robertus de Waleys Milite, Magistris Richardo & Willielmo de Clifford. Dat. Lond. 17 Kal. Junii, Anno Regni Regis Edwardi Tertiodecimo. This year the King for the honour of God and of the Church, by his Letters Patents licenced the Dean and Chapters of Pauls, York, and Lincoln, to enclose the Churchyards of their Cathedral Churches with Walls and Gates, and to shut up their Gates every night, to prevent the incursions of Thiefs, and other Malefactors, who committed sundry bloody murders and fornications too therein, and in the lanes, houses adjoining to them; provided always, that the Gates should stand open from morning to night, for all persons to pass through them without any impediment; the consecration and enclosing of these Churchyards then, proceeding from the King's grace, not secluding free passage through them in the day time, as some have since pretended. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis, quod cum per nocturnos incursus latronum & aliorum Malefactorum per vicos & venellas in procinctu Cimiterii Pat. 13 E. 1. m. 15. intus. Pro Decano & Capitulo Sancti Pauli London. de Cimiterio claudendo, etc. Cathedralis Ecclesiae Sancti Pauli London. et in Cimiterio illo multotiens de nocte vagantium, homicidia, fornicationes, et alia mala pluries hactenus fue●●nt perpetrata, et formidetur quod adhuc consimilia vel majora pericula per hujusmodi incursus in vicis et venellis, et Cimiterio ac procinctu praedictis poterunt evenire, nisi contra pericula illa remedium apponatur. Nos ad honorem Dei et dictae Ecclesiae, ac Sanctorum quorum corpora requiescunt in eadem; necnon ad securitatem et quietem Canonicorum et Ministrorum praedictae Ecclesiae et suorum ibidem residentium, concessimus pro nobis et haeredibus nostris, quantum in nobis est, Decano et Capitulo Ecclesiae praedictae, quod Cimiterium illud et procinctum muro lapideo circumquaque includere, et sic inclusa si●i et successoribus suis tenere possint, sine occasione et impedimento nostri et haeredum nostrorum in perpetuum. Ita tamen quod portas & posternas faciant in locis necessariis & competentibus ibidem; Et quod portae illae & posternae singulis diebus apertae sint ab aurora diei usque ad noctem; Ita quod omnes et singuli ibidem transite volentes pro voluntate sua et sine impedimento praedictorum Decani et Capituli et successorum suorum, seu ministorum ejusdem Ecclesiae quorumcunque, liberum ingressum habeant per portas et posternas supradictas, et ita quod portae illae et posternae de nocte claudantur, et in aurora diei aperiantur sicut praedictum est. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 10 die Junii. The like Patents verbatim, or with very little variation; were granted to the Dean and Chapter of York, Pat. 13 E. 1. m. 21. intus. Teste Rege apud Westm. 18. die Maii. And m. 22. intus, to the Dean and Chapter of Lincoln, ad instanciam venerabilis patris Oliveri Episcopi Lincoln. Teste Rege apud Westm. 8 die Maii. What Pensions the King paid this year to the Pope's Notaries, to promote his affairs in the Court of Rome, these Records inform us. REX Thesaur. & Camerariis salutem. Liberate de Thesauro nostro dilecto Clerico Liberate 13 E. 1. m. 5. intus. Pro Magistro Angelo Dom. Papae Notario. nostro Magistro Angelo, Domini Papae Notario decem Marcas, de termino Paschae Anno Regni nostri 13. de annuo feodo suo viginti Marcarum quod de nobis percipit ad Scaccarium nostrum. Teste Rege apud Westm. 28 die Maii. REX eisdem salutem. Liberate de Thesauro nostro eidem Angelo Triginta Marc. de termino Sancti Michaelis Anno regni nostri nono, et viginti Marc. Ibid. m. 5. de terminis Pasch. & Sancti Michaelis Anno Regni nostri decimo, de annuo feodo suo viginti Marc. quod de nobis percipit ad Scaccarium nostrum. Teste ut supra. REX Thesaurario & Camerariis suis salutem. Liberate de Thesauro nostro Ibid. 13 E. 1. Pro Magistro Angelo D. Papae Notario. dilecto Clerico nostro Magistro Angelo Domini Papae Notario, viginti Marcas, de terminis Paschae et Sancti Michaelis, Anno Regni nostri duodecimo, quae ei aretro sunt de annuo feodo suo viginti Marcarum, quod de nobis percipit ad Scaccarium nostrum. Teste Rege apud Bellum locum Regis 18 die Novembris. REX Thesaurario & Camerariis suis salutem. Liberate de Thesauro nostro dilecto Ibid. Pro Magistro Bernardo de Neapoli Domini Papae Notario. Clerico nostro Magistro Bernardo de Neapoli Domini Papae Notario sexcies viginti Marcas, viz. quadraginta Marcas de termino Sancti Michaelis anno Regni nostri duodecimo, et quater viginti Marcas de terminis Paschae & Sancti Michaelis anno Regni nostri terciodecimo, quae ei aretro sunt de annuo feodo suo quaterviginti Marcarum quas de nobis percipit ad Scaccarium nostrum. Teste Rege apud Swayneston, 4. die Novembris. REX Thesaurario & Camerariis suis salutem. Liberate de Thesauro nostro Jacobo Barbazon & sociis suis Mercatoribus de Societate Bartholomai Mark de Ibidem. m. 3. Seen. viginti Marcas, per manus suas liberandas dilecto Clerico nostro Magistro Angelo, Domini Papae Notario, de terminis Paschae & Sancti Michaelis Anno Regni nostri undecimo, de annuo feodo suo Triginta Marcarum, quod de nobis percipit ad Scaccarium nostrum. Et recipiatis à praefatis Mercatoribus literas suas patentes receptionem dictae pecuniae testificantes. Teste Rege apud Westm. primo die Julii. Walter de Wenlock Prior elect of Westminster by the King's Licence went to the Court of Rome the year before for his own and his Church's affairs, with no less than 30. men of his own household; the Customs of whose passage and of others the King allowed by this Writ. REX Baronibus suis de Scaccario salutem. Allocate Joanni de Burne nuper Custodi Portus nostri Dovoriae in compoto suo ad Scaccarium praedictum Liberate 13 E. 1. m. 4. Pro Johanne de Burne quinque solidos, pro custuma passagii dilecti nobis in Christo fratris Walteri de Wenlok, tunc Electi Westm. et triginta hominum de propria familia ipsius Electi secum transfretancium ad Curiam Romanam, pro negociis suis et Ecclesiae suae praedictae, anno Regni nostri duodecimo, etc. Et viginti & quatuor solidos pro custuma passagii vene abilis patris S. Gadicensis Episcopi, ad partes remotas pro negociis Domini A. quondam Regis Castellae sororii nostri transfretantis, cum quadraginta et septem hominibus de familia sua, et sexdecim equis, videlicet pro passagio praedicti Episcopi & hominum suorum octo solidos, & pro passagio praedictorum equorum sexdecim solidos anno praedicto. Et duos solidos pro custuma passagii duorum fratrum Minorum de Pictavia, in veniendo ad nos a partibus transmarinas praedictis, cum quatuor hominibus suis anno praedicto; Nisi, etc. Et recipiatis ab eo brevia nostra de praecepto, per quae praemissa fecit. Teste Rege apud Westm. 16 die Junii. Such was the excessive Pomp, Train, State of Abbots, Bishops and Monks in that age. It being found by Inquisition that the Dean and Chapter of Sarum, (great lovers of venison) by Charters from the King's progenitors had the Tithes of all Venison of the King taken within the Forest of Clarendon granted them, which they formerly received; the King issued this Writ for their future reception thereof, though due only by special grant, not Law. REX Ballivo suo de Clarendon salutem. Cum compertum est per inquisitionem Claus. 13 E. 1. m. 5. Pro Decano & Capitu●o Sarum de Decima venationis, etc. quam per dilectos & fideles nostros Robertum filium Johannis Senescallum Hospic●● nostri, & Magistrum Thomam de Sudinton fecimus, quod dilecti nobis in Christo D●canus & Capitulum Cathedralis Ecclesiae beatae Mariae Sarum habere debent et solent Decimam tocius venacionis captae in foresta nostra de Clarendon. ex concessione progenitorum nostrorum Regum Angliae, quorum cartas et confirmationes earum iidem Decanus et Capitulum coram dictis fidelibus nostris ostenderunt; Vobis mandamus, quod eisdem Decano et Capitulo Decimam tocius venacionis capiendae de caetero in foresta nostra praedicta quociens eam ibidem capi contigerit habere faciatis juxta tenorem cartarum praedictarum. Teste Rege apud Lindhurst 30 die Augusti. What Clerks this year imprisoned and indicted for manslaughter and felony, were demanded, made their purgations before the Ordinary, and thereupon had Writs of Restitution of their goods awarded, this Writ will acquaint us. CUM Robertus atte B●k de Kirmingeton Clericus nuper super homicidio, Robertus C●aus. 13 E. 1. m. 8. Pro Ra●ulpho de Arnhale de Newcomene de Leycesby Clericus, super receptamento cujusdam felonis filii, & Willielmus de Friston. Clericus, super sinistra suspicione furti et roberiae, ●●ram Justiciariis Regis nuper Itinerantibus in Comitatn Lincolniensi indictati, & ad requisitionem venerabilis patris O. Lincolniensis Episcopi per eosdem Justiciarios eidem Episcopo juxta privilegium Clericale, prout moris est liberati, innocenciam suam super hujusmodi criminibus coram eodem Episcopo legitime purgaverint, prout idem Episcopus per literas suas patentes Regi significavit, per quod, etc. Restitution of their seized goods was awarded as in former Writs. Teste Rege apud Westm. duodecimo die Julii. Some of the Bishop of London's men and tenants being condemned, and flying for Felony; the King issued this Writ to restore the Bishop to their goods and chattels seized for the King, granted to and confirmed by his predecessors Charters and usage to the Bishops, in prejudice of the Crown. MAndatum est Thesaurario & Baronibus de Scaccario, quod habere faciant venerabili Claus. 13 E. 1. m. 10. Pro Episcopo London. patri R. London. Episcopo, catalla hominum suorum damnatorum et fugitivorum de Episcopatu illo, prout ipse & praedecessores sui Episcopi London. catalla illa, juxta tenorem Cartarum progenitorum nostrorum Regum Angliae, quas idem Episcopus inde habet, semper hactenus habuerunt. Teste Rege apud Westm. 8. die Maii. The King having totally subdued the Welsh, and cut off the head of that Serpent which had so frequently poisoned, infested the peace of the Realm and Church of England, involving him in great Debts, needing new supplies of money to discharge them, and settle the state thereof in peace for the future; sent this elegant Writ to the Archbishop, requesting a voluntary Aid from the Clergy of the 20th, part of their goods to be given him for these ends for 2. years. REX Venerabili in Christo Patri J. eadem gratia Cantuariensi Archiepiscopo▪ tocius Angliae Primati salutem. Satis memoriter retinetis qualiter progenitores Ibid. m. 11. dorso. De Vicesima colligenda, nostri Reges Angliae in partibus Walliae multa remedia temporalia & localia multociens adhibentes, guerras & turbaciones diversas aliquandiu sedaverunt, & nichilominus angue latitante in herba, putruerunt cicatrices vulnerum inflictorum, qua nisi alligata fuissent usque ad tocius regni nostri praecordia laetaliter penetrassent; super quibus altissimus non solum remedium mitigacionis adhibuit, set putridum caput resecavit, venenum sunditus extinxit, & morbum illum à tanto tempore induratum exquisitè curavit, pac●m nobis & vobis ac toti regno nostro nuperrime concedens inconcussam: circa quarum s●●acionem debitorum multitudinem quasi infinitam tunc contraximus importunè, & insuper data nobis victoriâ de rebellibus nostris terrae illius, illa necessitas urgentissima dirigendi, firmandi & confirmandi statum partium illarum, qui tanto tempore dictis progenitoribus nostris, & nobis et Ecclesiae Sanctae, ac toti Regno nostro contrarius extitit & R●bellis, nos induxit ut Clerum regni nostri interpellaremus cum effectu, quod ipsi nobis Subsidium facerent gratiose, qui precibus nostris favorabiliter annuens in hac parte, vicesimam bonorum suorum Ecclesiasticorum biennalem ad exonerationem debitorum nostrorum concessit liberaliter et benigne, de quo vobis et ipsi plurimum regraciamur. Et quia primus annus concessionis illius in festo Sancti Martini proximo praeterito jam transactus existit, paternitatem vestram affectuose requirimus et rogamus, quatinus pecuniam provenientem de eodem Clero de termino Sancti Martini ut praedictum est transacto, exnunc colligere, et usque Novum Templum London. ad crastinum Clausi Paschae deferri faciatis, quibusdam fidelibus nostris, & illis à quibus mutuum recepimus ex causa praedicta in praesencia Thesaurarii & Baronum nostrorum de Scaccario liberandam, super quibus dilecto Clerico nostro Henrico de Ledis praesencium portitori adhibere velitis plenam fidem, qui una cum hiis quos ad hoc duxeritis deputandos, dictum negocium de praecepto nostro exequetur & expediri, ac fieri procurabit, secundum quod ei plenius injunximus viva voce. Et quid super hiis facere decreveritis, praedictos Thesaurarium & Barones nostros certificetis in instanti media quadragesima, quibus mandavimus, quod de negocio isto & omnibus circumstantiis ejusdem, vobis cum hiis quos ad hoc duxeritis deputandos & Clericis nostris ad hoc assignatis se intromittant, & videant & provideant quod omnia modo debito & honesto fiant, & manum per mandata nostra ad hoc diligencius apponant, prout melius ad opus nostrum viderint expedire. Teste Rege apud Can●uariam 28 die Januarii. Consimiles literae diriguntur Episcopis Roffensi & Cicestrensi, quod praefato Henr. credant quem Rex assignavit ad dictum negocium ex●quendum ibidem, etc. ut supra. Consimiles literae diriguntur, etc. to the other Bishops there named. The Bishop of Wynton seizing the moneys, Jewels, and other goods of a Clerk beneficed within the Diocese of Bath and Wells, who feloniously slew himself within the Priory of Taunton, claiming them to belong to him as Lord of the Manor, though the fellow had no Lands nor Tenements within the Manor or Liberty of Taunton; the King upon the Bishop of Bath and Wells complaint, issued this Writ to the Bishop of Winton, to deliver the goods to the Bishop of Bath and Wells his Diocesan, to be disposed of as the King should ordain, who it seems had best title to them. REX venerabili in Christo patri J. eadem gratia Wintoniensi Episcopo salutem. Cl. 13 E. 1. m. 10. dors. Pro Bathoniniensi & Wellensi Episcopo. Querimoniam venerabilis patris R. Bathoniensis & Wellensis Episcopi Cancellarii nostri accepimus, continentem, quod vos ratione Libertatis Manerii vestri de Taunton infra Episcopatum Bathoniensem existentis, per quam catalla dampnatorum et felonum ad vos ibidem asseritis pertinere, denarios, jocalia et caetera bona Willielmi de Wygeton. Clerici suae Diocesis, et in eadem beneficiati, qui se ipsum infra Prioratum de Taunton felonice interfecit, in manum bestram cepistis, et ea detinetis, quo minus praefatus Episcopus Bathoniensis de bonis praedictis possit, juxta Diocesani officium prout ad ipsum pertinet, ordinare: Et quia captio praedicta aequa non fuerit, nec esse potuit, nisi praefatus Wiilielmus terras seu tenementa infra libertatem vestram praedictam tenuerit die feloniae praedictae sic perpetratae; Vobis mandamus, quod si praedictus Willielmus terras vel tenementa die praedicto non habuerit infra libertatem praedictam, tunc denarios, jocalia et caetera bona praedicta sic in manum vestram capta praefato Diocesano liberetis, ad disponendum de eisdem, prout de Consilio nostro inde extitit ordinatam. Teste Rege apud Langeley 25 die Aprilis. The Archbishopric of York becoming void by the death of William Wickwane Archbishop thereof, the King applied the profits thereof during the vacancy, towards the building of Castles in Wales, to secure it, as this Patent informs us. REX commisit Ottoni de Grandisono Archiepiscopatum Ebor. vacantem, & in manu Regis existentem, custodiendum quamdiu Regi placuerit; Ita quod Pat. 13 E. 1. m. 5 De Archiepiscopatu Eborum commisso. exitus inde provenientes in constructionem operacionum Castrorum Regis Walliae, prout Rex ei injunxit, poni faciat et expendat; et ita quod Malcolmus de Harlegh; quem idem Otto coram Rege ad custodiam illam sub ipso habendam deputavit, de exitibus illis pro praedicto Ottone Regi respondeat ad Scaccarium Regis. In cujus etc. Teste Rege apud Wynton. 15 die Septembris. Et mandatum est Militibus, etc. quod, etc. intendentes sint, etc. Teste ut supra. The Treasurership of the Church of York being then also void, the King granted it by this Patent to Bogo de Clare. REX dilectis sibi in Christo Decano & Capitulo Ecclesiae beati Petri Eborum Ibid. m. 5. De Thesauraria Eborum data. salutem. Sciatis, quod caritatis intuitu, dedimus & concessimus dilecto Clerico nostro Bogoni de Clare Thesaurariam Eboracensis Ecclesiae, vacantem, & ad nostram donationem spectantem, ratione Eborum Archiepiscopatus vacantis, et in manu nostra existentis. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Bogoni stallum in Choro & locum in Capitulo, racione dignitatis praedictae, prout moris est assignetis. Teste Rege apud Wynton. 15 die Septembris. Soon after the King upon the Petition of the Dean and Chapter, granted them this licence to elect another Archbishop. REX dilectis sibi in Christo Decano & Capitulo Ecclesiae beati Petri Eborum salutem. Accedentes ad nos Magister Thomas Archid. Clyveland, & Thomas Pat. 13 E. 1. m 4. De licencia eligendi. de Hedon Concanonicus vester, cum literis patentibus Capituli vestri nobis ex parte vestra humiliter supplicarunt, quod cum Ecclesia vestra praedicta per mortem bonae memoriae Willielmi nuper Archiepiscopi ejusdem loci, pastoris sit solatio destituta, alium vobis eligendi in Archiepiscopum & pastorem licenciam concedere dignaremur. Nos igitur precibus vestris in hac parte favorabiliter inclinati, licenciam illam vobis duximus concedendam; Mandantes quod talem vobis eligatis in Archiepiscopum & pastorem, qui Deo devotus, regimini Ecclesiae vestrae necessarius, nobisque & Regno nostro utilis & fidelis existar. In cujus, etc. Teste Rege apud Wynton. 22. die Septembris. By virtue of which licence, they elected John de Romeyn Archbishop, to which the King giving his royal assent, he made this Certificate thereof to the Pope, who had then usurped a Jurisdiction to confirm and approve of the elections of all Archbishops, or reject them at his pleasure, obliging them to come to Rome for their Palls or consecrations; which they purchased at very dear rates: as I have * See Here, Tom. 1 p. 153, to 160. elsewhere evidenced. DOmino Papae Rex salutem. Sciatis, quod electioni nuper celebratae in Cathedrali Ecclesia Eborum, de discreto viro Magistro Johanne le Romeyne Canonico Ibid. m. 1. De assensu electioni adhibito Ecclesiae illius, in Archiepiscopum ejusdem loci, Regium assensum adhibuimus et favorem. Et hoc Sanctitati vestrae tenore praesencium significamus, ut quod vestrum est in hac parte exequi dignemini cum favore. In cujus, etc. Teste Rege apud Bellum locum Regis 15 die Novembris. Et duplicatur. This elect Archbishop repairing to Rome with this Certificate, quarto Idus Februarii proximo sequente, à Papa Honorio quarto in Curia Romana consecratus est; as * Actus Pontif. Ebor. col. 1727. Godwins Catalogue, p 470. Thomas Stubbs relates. The Subprior and Covent of Luffeld having by the Kings licence elected a Prior which he approved, and the Bishop of Lincoln nulling his election; they thereupon elected a new Prior, without petitioning for or obtaining a new Licence from the King, or gaining his Royal assent thereto, against his Crown and Dignity, for which the King seized their Temporalties, till out of special grace he committed them to them till the next Parliament, to consider what he should do therein, reserving the issues thereof to himself, as this Record assures us. REX dilecto Clerico suo Henr. de Bray Escaetori suo citra Trentam salutem. Fines 13 E. 1. m. 16. Pro Prioratu de Luffeld. commisso. Cum vacante Prioratu de Luffeld, per cessionem fratris Adae nuper Prioris ejusdem loci, Supprior & Conventus ejusdem Domus, petita a nobis, prout moris est, licencia sibi eligendi in Priorem, fratrem Willielmum de Brackele Monachum ejusdem Domus in Priorem loci illius sibi elegerint, et ipsum Electum nobis praesentaverint, nosque electioni illi assensum Regium adhibentes, mandaverimus venerabili patri O. Lincolniensi Episcopo, quod id quod suum fuit in hac parte exequeretur. Ac idem Episcopus electionem illam cassaverit, & post cassacionem illam praefatum Adam non petita vel optenta a nobis, ad supplicacionem dictorum Supprioris et Conventus, prout moris est, iterata licencia eligendi, sibi alium in Priorem, nec eciam assensu Regio prout ad Coronam et dignitatem nostram pertinet, requisito, praefecerit in Priorem Domus praedictae, quod in nostrae exhaeredacionis periculum de facili redundare posset; Nos statui Domus praedictae compacientes, et dictis Suppriori et Monachis graciam in hac parte facere volentes specialem; Vobis mandamus, quod temporalia Prioratus praedicti, quae occasione vacacionis praedictae in manu nostra existunt, praefato Adae committatis. Tenenda usque ad proximum Parliamentum nostrum post Pascha proximo suturum. Ita quod de exitibus inde provenientibus nobis tunc respondeat, et ulterius faciat quod de Consilio nostro in praemissis duxerimus ordinandum. Teste Rege apud Lodes secundo die Februarii. The King this year granted this acquittance to the Dean of Hereford, for 2. Bulls and other Letters of Pope Clement deposited with him, which the King received from him. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Noveritis nos recepisse à dilecto nobis P●t 13 E. 1. 〈◊〉 ●2. Pro ●o 〈◊〉 de ●qua 〈◊〉 Decano l. ●. c. o●d. in Christo Johanne de Aqua blanca Decano Hereford. duas literas felicis recordationis Domini Clementis Papae Bulla sua Bullatas, et quasdam alias literas ejusdem dum Legationis officio in Regno Angliae fungebatur, quas quidem literas idem Decanus in deposito habuit penes ipsum, & ipsum inde tenore praesencum quietamus. In cujus, etc. Teste Rege apud Swaineston quinto die Novembris. The King by his Charter granted this Liberty among others, to the Burgesses of B●re in Wales, dying testate or intestate. REX Archiepiscopis, etc. salutem. Sciatis quod volumus & concedimus pro nobis & haeredibus nostris, Pot. Walliae, An 13 E. 1. m 4 De Bur●● sibus de ●ere ●e libertatibus●e Sc●ncessis. quod Villa nostra de Bere de caetero liber Burgus sit, & homines nostri ejusdem Villae liberi sint Burgenses, etc. Concedimus eciam pro nobis & haeredibus nostris eisdem Burgensibus libertates subscriptas, videlicet, quod nullus Vicecom. etc. Et eciam, quod si iidem Burgenses aut eorum aliqui infra terram aut potestatem nostram testati decesserint vel intestati, Nos vel haeredes nostri bona ipsorum confiscari non faciemus, quin eorum haeredes ea integre habeant quatenus dicta catalla dictorum defunctorum fuisse constiterit, dum tamen de dictis haeredibus noticia aut fides sufficienter habeatur. Hiis testibus venerabili patre R. Bathoniensi & Wellensi Episcopo, Cancellario nostro, etc. Dat. per manum nostram apud Kardigan, 22. die Novembris. By which Charter, and some others with the like clause, I conceive it apparent● 1. That Bishops and Ordinaries at this time had no Jurisdiction at all to grant administration, or dispose of the goods and chattels of Intestate persons in Wales, and that their next heirs and kindred ought to enjoy and dispose of them by this new Charter, according to the premised Laws grants of * S●e Here, p. 141, 142, 332. & 13▪ 14, 15, 9●▪ 91. ●●ce Here, p. ●●, Glancil, l. 2. c 16. K. Cnute, Edward the Confessor, William the Conqueror, and Henry the 1. of which this new Grant of the King was but a confirmation. 2ly. That the † former Kings and Princes of Wales did likewise claim the goods and chattels of persons there dying intestate as forfeited and appertaining unto them, as our Kings of England anciently did; which this new Charter exempted them from, but gave not their Regal power to the Bishop or Ordinary, to dispose of them at their pleasure to pious uses. King Edward being this year in Gascoigne, the Prior of Grandemont complaining to him of the Rebellion, disobedience, abuses, rapines, wander, and bearing arms of divers Freers' under his Jurisdiction, to the great scandal of Religion, and defring his aid to punish and reform them; the King thereupon, as constituted by God for the defence of Religion and the Church of God, especially within his own Domirions, issued this memorable Writ to his Steward of Gascoigne for their apprehension, and correction. REX Senescallo suo Vasconiae salutem. Ex parte Religiosi viri— Prioris Pot Vasconiae ●n ●3 E 1. ●. 1. Pro ●rio●e Grandimontensi. Grandimontensis nobis ex titit supplicatum, quod cum quidam fratres Ordinis sui Grandimontensis tanquam inobedientes filii a religionis semita recedentes, eidem Priori inobedientes et rebelles existant, Domosque suas suae jurisdictioni et districtui nostro existentes, contra voluntatem et ordinacionem ejusdem Prioris tenere et dispensare nitantur, bona earum diripientes et in pravos usus consumentes, atque omni Religionis honestate contempta, per terram nostram cum armis evegantes, rapinas et violencias multas eidem Priori et fratribus sibi obedientivus ac eciam pluribus aliis inferant impudenter, et multo majora et enormia conentur committere, in Religionis seandalum et Ecclesiae obprobrium sempiternum, nisi per potestatem nostram eorum rebellioni et maliciae obvietur: Nos super hoc appenere remedium curaremus, praesertim cum antecessoribus nostris Regibus Argliae praedictus ordo quadam praerogativa dilectus, donis & eleemosinis ●rout idem Prior recognoscit, dotatus fuerit & ditatus; Verum quia nos ad defenstonem tocius Religionis et Ecclesiae, et specialiter in potestate nostra existencium ex regimine nobis commisso recognoscimus nos constrictos, et dignum est ut quos timor Dei a malo non revocat, poena saltem coherceat temporalis; Vobis & omnibus Ballivis nostris in Ducatu Aquitaniae constitutis tenore praesencium injungimus & mandamus, ut si quos tales arma portantes cum habitu vel sine habitu, vel bona earundem Domorum surripientes, et contra ordinacionem Ordinis, et mandatum seu voluntatem ejusdem Prioris irreverenter asportantes, vel de hoc vobis ad instanciam ejusdem Prioris constare poterit, in jurisdictione nostra capiatis, seu capi faci●tis, eosdem praedicto Priori restituendos, ut secundum dicta et statuta Ordinis per ejusdem Prioris circumspectam providenciam, juxta delictoruni suorum merita puniantur. In cujus, etc. Dat. apud Meleburn. 7. die Augusti. In the same Roll, m. 2, 3. The Prior and Covent of Medicino, of the Order of Clunie, by a long instrument, made an exchange with the King, and admitted him into a Copartnership with them in all the Lands of the Priory, ad pariagium, paritatem, & communionem Justiciae & Jurisdictionis, alto & basso, meri et mixti imperii quam habuit in villa de Medicino & ejus districtu, being unable by their own power, propter inobedientiam, potentiam & proterviam suorum subditorum, Jurisdictionem & Justitiam quam habebant in villa de Medicino, & ejus pertinentiis exercere, nec jura, nec deveria sua ab eorum subditis percipere, nec eciam optinere, nec decenter punire maleficia, delicta, & crimina quae in dicta villa & ejus pertinenciis contingebat frequencius evenire, nec passis dampna & violenter oppressis facere justitiae complementum. That so the King by his Royal power might reform all those abuses they could not redress by their own; which he assented to, specialiter ad tranquillitatem Prioratus consulere & salubriter providere, ut circaregularem observanciam cui ex voto & obligatione sui ordinis obnoxii tenentur, possent attentius attendere et vacare, et Domino Ihesu Christo liberius famulari. How the King by his Ecclesiastical Prerogative then disposed of Benefices, Advousons' of Bishoprics and Prebends in Vascoigne as well as England, these Records will inform us. REX dilecto & fideli suo Johanni de Greylly Senescallo Vasconiae & Agenensi salutem. Rot. Vasc. An. 13 E. 1. De Beneficiis conferendis, etc. Cum sicut intelleximus in terra nostra Vascon. & Agenensi aliquarum Ecclesiarum collacio seu praesentacto ad nos pertinere noscatur, vobis committimus & mandamus, quatinus cum dicta beneficia vel aliquod ipsorum vacare continget, vos ad ipsa personas idoneas per vos vel per alium praesentetis, vel eadem conferatis, prout ad nos noveritis pertinere. In cujus rei testimonium has literas nostras fieri fecimus patentes. Dat. apud Westm. 17. die Junii. Anno Regni nostri terciodecimo. REX omnibus ad quos praesentes literae pervenerint, salutem. Sciatis quod nos Rot. Vascon. 13 E. 1. m. 10. De potestate data tractandi & ordinandi super advocacionem temporalitatis Archiepiscopatus Luxitani, etc. dilecto & fideli nostro Johanni de Greyliaco Militi Senescallo Vasconiae, & Magistro Bonetto de Sancto Quint ino, Johanni de Forgotis, Reymundo de Ferariis, & Bernardo Fabri Clericis nostris, vel tribus seu duobus ipsorum cum eodem Senescallo plenam potestatem & speciale mandatum concedimus tractandi et ordinandi pro nobis et nomine nostro cum venerabili patre A. eadem gratia Archiepiscopo Luxitano, & Capitulo seu Conventu suo super advocacione temporalitatis dicti Archiepiscopi sive Archiepiscopatus per ipsum de nobis tenendae, seu permutacione, de terris, feodis, possessionibus, & aliis quibuscumque juribus nostris facienda, prout utilitati nostrae viderint expedire. Ratum habituri & gratum quicquid per eosdem Senescallum & Clericos nostros, seu tres vel duos ipsorum cum ipso Senescallo, tractatum, compositum, permutatum fuerit vel eciam ordinatum, & ordinacionem seu composicionem per ipsos factas ut dictum est, compleri faciemus & servari. In cujus, etc. Teste ut supra. Dat. apud Westm. 13 die Junii. Dorso Rot. Vasconiae 13 E. 1. Pontini Pro Magistro Nicholas de Castello. EDwardus, etc. & Alien●ra, etc. Consors sua, dilecto Clerico suo Magistro Nicholas de Castello dicto de Attrebato salutem. Praebendam quam habuit Engelramus Dominus quondam Canonicus Ecclesiae Sancti Wulfranni Abbatis Vill. in eadem Ecclesia vacantem, et ad nostram donacionem spectantem, cum tocius juris sui plenitudine vobis conferimus, & de ea cari●atis intuitu providemus. In cujus, etc. Dat. apud Westm. 3 die Maii, Anno etc. 13. Et mandatum est Decano & Capitulo Ecclesiae Sancti Wulfranni Abbatis Villa, quod dictum Magistrum Nicholaum recipientes in Canonicum, & in fratrem Ecclesiae suae praed●ctae, ipsum vel procuratorem ejus suo nomine in temporalem possessionem praedictae praebendae, cum tocius juris sui plenitudine inducant, stallum in choro et locum in Capitulo, prout moris est, assignantes eidem. Adhibitis sollempnitatibus aliis in talibus consuetis. Dat ut supra. What Sovereign Ecclesiastical Jurisdiction, and punishments for encroachments thereon the King this year exercised in Ireland, especially against Nicholas Archbishop of Ardmach, who seizing the Temporalties of the Bishopric of Drummore during the vacancy, in derogation of the King's prerogative, for which he was amerced twenty Marks by the Justices of the King's Bench in Ireland: (the moiety whereof the King upon his submission pardoned, out of his special grace; but ordered him to pay all the residue) these Records attest. REX Thesaurario & Baronibus de Scaccario suo Dublin. salutem. Sciatis, Claus. An. 13 E. 1. m. 2. Hibernia. Pro Archiepiscopo Ardmachano. quod de gratia nostra speciali pardonavimus Venerabili patri Nicholas Ardmachano amerciamentum illud in quo nuper incidit coram justic. de Banco nostro Dublin. pro occupatione temporalium Episcopatus Drummorensis, quam idem Archiepiscopus super nos fecisse dicebatur tempore ultimae vacacionis Episcopatus ejusdem, et nobis injuste detentorum, prout coram eisdem justiciariis fuit adjudicatum. Et ideo vobis mandamus, quod ipsum Archiepiscopum de praedicto amerciamento quod ab ●o occasione praedicta exigitis, quietum esse faciatis. Teste Rege apud Wynton. 4. die Octobris. REX Thesaurario & Baronibus de Scaccario suo Dublin. salutem. Sciatis, quod Ibidem. Pro eodem Archiepiscopo. de illis viginti marcis in quibus venerabilis pater Nicholaus Archiepiscopus Ardmacanus nuper coram Justiciariis nostris de Banco Dublin. pro exitibus Temporalium Episcopatus Drummorensis in ultima vacacione ejusdem nobis per ipsum injuste detentis extitit condempnatus, pardonavimus eidem Archiepiscopo decem marcas, ita quod aliae decem marcae nobis ad idem Scaccarium plenarie solvantur. Et ideo vobis mandamus, quod ipsum Archiepiscopum de praedictis decem marcis qui●tum esse faciatis. Teste ut supra. MEmorandum quod die Veneris in festo Exaltacionis Sanctae Crucis, Anno, etc. Cl. 13 E. 1. dotso m. 5. De Statutis liberatis. 13. apud Wynton. liberata fuerunt Rogero Bretun Clerico, venerabilis patris W. Waterfordensis Episcopi tunc Justiciarii Hiberniae quaedam Statuta per Regem et Consilium suum edita et provisa, videlicet Statuta Westm. (1) statim post Coronationem Regis edita, & Statuta Gloucestriae, & Statuta pro Mercatoribus facta, ac Statuta Westm. (2) in Parliamento Regis Paschae anno praedicto provisa & facta, in Hiberniam deferenda, et ibidem proclamanda et observanda. These Statutes then made in the Parliaments of England, obliging both the Prelates and Clergy of Ireland in Church affairs, as well as the Nobles and Commons in Temporal matters. MAndatum est Justiciario Hiberniae, quod Insulam illam quae fuit Roberti le Poher juxta Watreford. liberet venerabili patri W. Middensi Episcopo, (to augment his Bishopric) Pat. 13 E 1. m. 19 De licencia elsgendi. tenendam quamdiu Regi placuerit juxta extentam per ipsum inde factam, vel si necesse fuerit faciendam. Teste Rege apud Neubiry, 9 die Januarii. ODo Magrawy nuncians Regi vacacionem Ecclesiae Elfinensis, habet literas Regis de licentia eligendi. Cl. 13 E. 1. m. 12. Pro Episcopo Midden. Et memorandum, quod prius elegerunt et obiit Electus ante confirmationem suam, et propter hoc pecierunt modo licentiam eligendi. Thereupon electing a new. REX postulacioni seu electioni nuper factae in Ecclesia Cathedrali Elphin. de Fratre Gelano Abbate Sanctae Trinitatis de Lochle in Episcopum Ecclesiae praedictae, Pat. 13 E. 1. m 4. Hibern. De assensu postulationi seu electioni adhibito. Regium assensum adhibuit et favorem. Et hoc significatum est Custodi Spiritualitatis Archiepiscopatus Tuamensis sede vacante. In cujus, etc. Teste Rege apud Wynton. 5 die Octobris. REX dilecto Clerico suo Nicholas de Clere custodi suo Archiepiscopatus Dublin. Ibid. m. 8. De Temporalibus Archiepiscopatus Dublin. restitutis. sede vacante, salutem. Cum Sanctissimus in Christo pater Honorius Dei providentia Sacrosanctae Romanae ac Vniversalis Ecclesiae Summus Pontifer, electionem nuper celebratam de discreto viro Magistro Johanne de Saunford, nuper Decani Ecclesiae Sancti Patricii Dublin. in Archiepiscopum loci illius, confirmaverit, sicut per literas ipsius Summi Pontificis patentes nobis constat, cepimus fidelitatem ipsius Archiepiscopi, et Temporalia Archiepiscopatus praedicti, prout moris est, restituimus eidem. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Archiepiscopo Temporalia Archiepiscopatus praedicti, cum pertin. restituatis in forma praedicta. In cujus, etc. Teste Rege apud Wolvemere 6 die Augusti. Et mandatum est Militibus, & Teste ut supra. REX venerabili in Christo patri S. eadem gratia Watrefordensi Episcopo, Justiciario Ibid m. 13. De assensu adhibito elect●oni, & Temporalibus restitu. endis. suo Hiberniae, vel ejus locum teneti, salutem. Cum dilecti nobis in Christo Prior & Conventus Sanctorum Petri & Johannis de Clonnard. nobis per literas suas patentes significaverint, quod Ecclesia sua praedicta per mortem bonae memoriae fratris Elyae nuper Abbatis ejusdem loci, pastoris est solatio destituta, supplicantes nobis, prout moris est, quod licentiam sibi alium eligendi in Abbatem eisdem concedere dignaremur▪ Ac nos precibus eorundem, etc. Nos eorundem Prioris & Conventus laboribus & expensis in hac parte parcere volentes, ista vice concessimus eye de gratia nostra speciali, & vobis dedimus potestatem, etc. Receptis prius ab ipso Electo literis suis patentibus sigillo suo, necnon et sigillo Capituli sui consignatis, quod haec gratia nostra quam eidem Electo ad praesens ex mera liberalitate nostra concessimus, nobis vel haeredibus nostris non cedat in praejudicium vel exhaeredationem, seu trahetur in consequentiam temporibus futuris. In cujus, etc. Teste Rege apud Kerdig. 16 die Decembris. REX dilecto Clerico suo Magistro Johanni de Beverle Cancellario Scaccarli nostri Ibid. m. 10 De potestate data p●●sentandi ad Ecclesiam de Lexmedy. Dublin. salutem. Idoneam personam ad Ecclesiam de Lexmedy Midensis Diocesis, cum eam vacare & ad nostram donationem ratione vacationis Episcopatus ejusdem spectare contigerit, praesentandi vice et auctoritate nostra tenore praesencium liberam vobis concedimus potestatem. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. primo die Julii. Et duplicatur. Stephen Bishop of Waterford, an ambitious Prelate, (who totally neglected his Episcopal office, and plunged himself over head and ears in worldly affairs) being formerly Treasurer, was this year made Chief Justice of Ireland, for which he procuted a Pension out of the Exchequer there of 500 l. a year during his continuance in that employment, as this Patent assures us. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod concessimus venerabili Pat. 13 E. 1. m. 5. Hibern. patri S. Watrefordensi Episcopo, Justiciario nostro Hibern. quingentas libras ●ngulis annis, à die Dominica proxima ante festum Apostolorum Philippi & Jacobi anno regni nostri terciodecimo, quamdiu fuerit Justiciarius noster, ibidem ad Scaccarium nostrum Dublin. percipiendas, unam videlicet medietatem ad Scaccarium nostrum Sancti Michaelis, & aliam medietatem ad Scaccarium nostrum Paschae, pro expensis suis in officio praedicto. Ita tamen quod si turbacio, quod ●bsit, in praedicta terra emerserit, per quod Castra nostra munire, & circa defensionem terrae nostrae propriae ibidem sumptus apponere necessario oportebit, tunc volumus quod aliquis Baro vel Clericus de quo fiducia habeatur, per Thesaurarium & Barones nostros de eodem Scaccario deputetur, ad pecuniam nostram in eodem Scaccario recipiendam, & in municione & defensione hujusmodi ponendam & expendendam, per visum & testimonium praedicti Justiciarii, prout de consilio praedictorum Thesaurarii & Baronum ad opus nostrum melius & securius fuerit faciendum. In cujus, etc. Teste Rege apud Wolvemere 6 die Augusti. The like Patent to him, almost verbatim, is entered in the Liberate Roll of this year, 13 E. 1. m. 3. Teste Rege apud Ambresbury 15 die Augusti. What an ill account of these his Stewardships this secular Bishop gave to the King in the Parliament at Westminster, who out of his grace pardoned the arreats due to him upon his account, this Record ascertains us. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod cum venerabilis pater Suphamis Pat. 13 E 1. m. 7. Pro Episcopo Waterfordensi. Watrefordensis Episcopus, nobis teneretur in magna summa pecuniae de arreragiis compoti sui quem reddidit ad Scaccarium nostrum apud Westm. in Parliamento nostro post Pascha anno regni nostri terciodecimo, de toto tempore quo fuerat Justiciarius noster & Thesaurarius noster in Hibernia: Nos attendentes sumptus immensos quos circa municionem Castrorum nostrorum in Hibernia, & circa guerras ibidem sedandas, & circa alia diversa negotia nostra apposuit. Considerantes etiam amissionem quorundam victualium & rerum quae pro sustentatione exercitus nostri in Wallia ad partes easdem de Hibernia dudum misit, de quibus forsan secundum rigorem recti compoti & aliquorum judicium non haberet (allocat) praefato Episcopo: ipsius aliunde pensatis meritis, totam pecuniam praedictam, et omnia arreragia illa, de gratia nostra speciali pardonavimus, et ipsum inde tenore praesentium quietamus. Ita tamen quod si aliqui in posterum à nobis aliquid petierint, de quo idem Episcopus exoneratus existit in compoto suo praedicto, ipse nos inde acquietare debeat versus eos. Volumus etiam, quod si inveniatur quod dictus Episcopus de aliquo se non oneraverit in compoto praedicto, unde onerare se debuisset, de eodem nichilominus se onerare & exonerare possit imposterum, & nobis inde respondere sine calumpnia qualicumque. In cujus, etc. Teste Rege apud Wulvemere 6 die Augusti. Anno 14 E. 1. John le Romeyne being accused before the King's Justices for suing the Prior of Huntingdon in the Spiritual Court, against the King's Prohibition issued to him, and departing the Court without the Judge's licence, obliged himself, and all his Ecclesiastical and Temporal livings, goods, to stand to the Kings will and pleasure therein, and give such satisfaction to the Prior of Huntingdon, as the King's Court should award in the premises; which Recognisance the King commanded to be enroled, for perpetual memory thereof. UNiversis Sanctae matris Ecclesiae filiis ad quos praesens scriptum pervenerit, Claus. 14 E. 1. m. 8. dorso. De quadam obligatione facta Regi per J. le Romeyn, de eo quod venit contra Prohibitionem Regiam, etc. J●le Romeyne Canonicus Ebor. salutem in Domino sempiternam. Noverit universitas vestra, quod cum magnificus Princeps Dominus Edwardus Dei gratia Rex Angliae illustris, me Johannem in Curia sua calumpniatus fuisset, super eo quod venisse debueram contra Prohibitionem Regiam a sua magnificentia mihi missam, et de eo quod coram inde Justic. suis Itinerantibus apud Norht. occasionatus fine eorum licentia, ut dicitur, tunc recessi. Ego praedictus Johannes super praemissis omnibus suae voluntati et gratiae plene et totaliter me submissi, obligando me & omnia bona mea Ecclesiastica & mundana, quae nunc habeo, & in posterum habuero, per praesentes meas literas patentes gratum suum inde facere et in omnibus adimplere. Ac Priori de Huntingdon, pro quo dicta prohibiti● mihi tradita fuerat, super hot satisfacere, quatenus in Curia praedicti Domini Regis convinci centigerit me praemissis, sen eorum aliquo deliquisse. In cujus rei testimonium sigillum meum apposui huic scripto. Dat. apud Bellum loc●m Regis, quinto Kal. Decembris, Anno Domini 1285. Rex praecepit istud scriptum irr●tulari ad perpetuam rei memoriam. This * Thomas Stubs Actus Pontif. Eborac col. 1727 Godwins Catalogue of Bishops, p. 470. John le Romeyne, born in Rome, being soon after elected, confirmed and consecrated Archbishop of York by Pope Honorius, the King issued this Patent and Writ to restore his Temporalties to him. REX dilecto Clerico suo Malculmo de Harle custodi Archiepiscopatus Ebor. sede vacante, salutem. Cum Sanctissimus Pater Dominus Honorius Pat. 14 E. 1. m. 18. De Temporalibus Archiepiscopatus Ebor restitutis. Summus Pontifer electionem nuper in Ecclesia Cathedrali Ebor. de discreto viro Magistro Johanne le Romeyn in Archiepiscopum l●ci ejusdem factam, cui Regium assensum prius adhibuimus et favorem, confirmaverit, prout per literas patentes ipsius Summi Pontificis accepimus: Nos confirmationem illam acceptantes, cepimus fidelitatem ipsius Archiepiscopi, et Temporalia ejusdem Archiepiscopatus, prout moris est, restituimus eidem. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Johanni Temporalia Archiepiscopatus praedicti cum pertin. liberetis, sicut praedictum est. In cujus, etc. Teste Rege apud Langeley, 12 die Aprilis. Et mandatum est Militibus, etc. In cujus, etc. Teste ut supra. John Peckham Archbishop of Canterbury having * See here p. 235, 236. formerly prohibited by his Pontifical Edicts all persons within his Province to lodge, or sell Victuals to, or converse with William Wickwane Archbishop of York, or his Servants, when sent for by the King upon his public affairs, under pain of Excommunication, because he carried his Cross before him within his Province, to his prejudice as he conceived; the King upon John le Romeyne his successors arrival in England from Rome, (where he was consecrated) enjoined them by his supreme authority to sell him, his family and attendants Victuals, and all other necessaries they wanted for the future, in all places where they passed, notwithstanding the Archbishop's Inhibitions, by these two Patent Writs. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Cum inter venerabiles patres J. Cantuar. & J. Ebor. Pat. 14 E 1. m. 19 intus. Pro Archiepiscopo Ebor. & Familia sua. Archiepiscopos contentionis materia sit suborta, vel credatur futuris temporibus suboriri, ac Dominus Archiepiscopus Ebor. jam in Anglia ad nos de nostra licentia accessurus, victualibus et aliis necessariis pro se et familia sua indigeat sicut constat, vobis mandamus firmiter injungentes, quod eidem Archiepiscopo Ebor. et familiae suae, et comitivae suae, cum ipsos per partes vestras transitum facere contigerit; victualia et alia necessaria quibus indiguerint venditioni exponatis eis super hujusmodi necessariis, occasione contentionis praedictae nihil penitus subtrahentes. In cujus, etc. duratur. usque ad festum Ascensionis Domini prox. futurum. Teste Rege apud Wood 15 die Marcii. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Cum inter venerabiles patres J. Cantuar. & J. Ebor. Ibid. m. 19 Archiepiscopos contentionis materia sit suborta, vel credatur futuris temporibus suboriri, etc. (just as in the former, but) Teste Rege apud Merewell 30 die Marcii. The Abbot and Covent of Bogeham having by fraud and force intruded themselves into the Church of Halesham, and forcibly thrust out the Rector thereof, against the sentence of the Archbishop of Canterbury in his Ecclesiastical Court for his restitution; for which they were excommunicated and aggravated by the Archbishop, whose Excommunications and Mandates they not only contemned, but blasphemed and derided, persisting in their force and sacrilege; the Archbishop thereupon made this Certificate thereof to the King, humbly imploring his Royal aid and authority to remove the force, reduce them to obedience, and put the Rector in quiet possession thereof, lest the Judgement of the Church should come into contempt in his days. EXcellentissimo Principi Domino Edwardo Dei gratia Regi Angliae illustri, Domino Brevia Regis in Tur. Lond. Anno 14 E. ●. Hiberniae, & Duci Aquitaniae, Frater Johannes permissione divina Cantuar. Ecclesiae minister humilis, totius Angliae Primas, salutem, cum omni reverentia et honore. Licet dudum Ecclesia de Halesham ejectis ab ea, Abbate de Bogeham, et fraudis suae complicibus qui inauditis dolis se intruserant in eandem, suo Rectori ab antiquo Magistro Roberto de Blechington fuerit, per decretum Curiae nostrae sententialiter restitutus, & ipse fuerit in possessione pacifica ejusdem Rectoriae quam virtute decreti hujusmodi annis plurimis sicut aranationes patria non ignorat: Dicti tamen Abbas & Conventus resumptis fraudis suae pristinae moliminibus, vi et armis expulso praedicto Rectore se in ipsam, Dei timore postposito, furtim et sacrilege intruserunt contra decretum et senten●ias nostrae Curiae antedictae: Et licet sint excommunicati et aggravati quantum potestas Cantuariensis Ecclesiae se extendit; ipsi tamen nostras sententias inauditis blasphemiis subsannantes, in suo sacrilegio perseverant, non curantes quid damni in suis incurrant conscientiis; cum tamen l●cro sacrilego, Archiva sua valeant instaurare, * Nota. falsae religionis et verae ypocrisis titulum defendentes, et manu armata Ecclesiam detinent prophanatam, in totius enervationem, quantum in ipsis est, Ecclesiasticae disciplinae. Vt igitur quod laudabiliter & canonicè factum est in forma justitiae effectui debito valeat mancipari, Maj●stati Regiae supplicamus humiliter et devote, quatenus ad compescendam tantam praesumptionem malitiae, vim, et potestatem laicalem, hiis secundum regni consuetudinem ab eadem Ecclesia jubeat amoberi, et memoratum Robertum in ejusdem possessionem pacificam reduci, et reductum authoritate Regia protegi et defendi: Vt quod minus valet cohertio Sanctae matris Ecclesiae in hac parte, pro Dei et Ecclesiae suae reverentia Regia suppleat magnitudo, ne nostris temporibus judicium Ecclesiae veniat in contemptum. Valeat reverenda Majestas Regia semper in Christo & Virgin gloriosa. Dat. apud Ohithmalling 7 Idus Martii, Anno Domini 1287. What the King did upon this Certificate I find not, but from thence I shall observe: 1. That this proud Archprelate, who so much opposed the King's Regal and Ecclesiastical authority in other forementioned particulars, was here enforced humbly to implore the aid and assistance thereof, to support his own Archiepiscopal Decrees, censures, and make them effectual in their execution. 2ly. That his Ecclesiastical censures and authority were both extraordinarily contemned, reproached, yea derided by this Abbot, Covent, and other Religious persons, notwithstanding his grandeur, and high favour in the Court of Rome. 3ly. That Abbots and Monks in that age, made no conscience by force or fraud to invade and detain the Churches of other Clergymen, to fill their own purses, (being true hypocrites, and of a false Religion) by the verdict of this Archprelate, who was and writ himself a Freer. The King about the same time, at the prayer of Robert Burnell Bishop of Bath and Wells, granted the Bishop this special licence to enclose the Churchyard of the Cathedral Church in Wells, with a wall, battlements and gates, for the honour of God, the honesty of the Church, and of the corpse of the Saints therein resting, and the peace, security of the Canons and Ministers inhabiting therein, so as it should stand open for passengers all the day time, and be shut up only in the night. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis, quod ad honorem Dei, et honestatem Pat. 14 E. 1. m 19 intus. Pro Bathon. & Wellen Episcopo de Cimiterio Wellen claud. etc. Ecclesiae Cathedralis Wellen. ac Sanctorum quorum corpora requiescunt in eadem, necnon ad securitatem et quietem Canonicorum et Ministrarum praedictae Ecclesiae, et suorum ibidem residentium, concessimus pro nobis & haeredibus nostris venerabili patri Roberto Bathon. & Wellen. Episcopo, quod ipse Cimiterium Ecclesiae praedictae, et procinctum domorum Canonicorum praedictorum infra Civitatem suam Wellen. muro lapideo circumquaque includere, et murum illum kernellare, et procinctum illum sic inclusum eisdem Episcopo et successoribus suis ad suam et dictorum Canonicorum securitatem majorem tenere possit, sine occasione vel impedimento nostri et haeredum nostrorum, justic. et aliorum Ministrorum nostrorum quorumcunque imperpetuum. Ita quod in stratis & locis ahis necessariis & competentibus ibidem, portas & posternas fieri, & stratas quas ipsum in procinctu illo includere contigerit ad propius et commodius, quod pro transeuntibus fieri poterit diverti faciat, et ita quod portae illae et posternae singulis diebus ab aurora diei usque ad noctem sint apertae pro utilitate transeuntium per portas et posternas supradictas. Ita etiam quod portae illae & posternae de nocte claudan●ur, & in aurora diei aperiantur, sicut praedictum est. In cujus, etc. Teste Rege apud Woodstock, 15 die Marcii. The like licence he then granted to the Bishop, Dean and Chapter of St. Peter's Church in Exeter, to enclose their Churchyard with a wall, gates and posterns, differing only in this observable Prologue. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod cum per nocturnos incursus Pat. 14 E. 1. m. 24. intus. Pro Episcopo, & Decano & Capitulo Exon Cimiterio includendo, etc. latronum, & aliorum malefactorum per vicos & venellos in procinctu Cimiterii Cathedralis Ecclesiae Sancti Petri Exon. et in Cimiterio illo multociens de nocte vagantium, homicidia, fornicationes, et alia mala pluries hactenus fuerint perpetrata, et formidetur quod adhuc consimilia v●l majora pericula per hujusmodi incursus in vicis et venellis, et Cimiterio, ac procinctu praedictis poterunt evenire, nist contra pericula illa remedium apponatur. Nos ad honorem Dei, & dictae Ecclesiae, etc. as in the former. Teste Rege apud Exon. primo die Januarii. Et duplicatur. The * Godwins Catalogue of Bishops, p. 325, 327. occasion of this Patent, and enclosing this Churchyard of Exeter, was the slaughter of Walter Lichlade the first chanter thereof, as he came from the Matins than said soon after midnight; upon which occasion the King came thither, and kept his Christmas there, and gave order to enclose the Churchyard, building certain gates therein, by a composition made between the Bishop and Citizens. This year, (1287.) * Th. Walsingham Hist. Angliae, p. 14. Mat. Westm. p. 374, 376. Platina, Onuphrius, Barnes, Balaeus, Opmeerus, and others in Nicholas 4. Papa Honorius quartus moritur, cui succedit (An. 1288. as Mat. Westminster) Nicholaus quartus, natione Romanus, de ordine Fratrum Minorum. Hic idolum (ut dicitur) Fratrum ejusdem ordinis multa privatim statuit, quae faciunt non solum superbire Minores, sed etiam insanire; as Thomas Walsingham stories of him and them. The Abbot of St. Peter's of Salop alienating a Message and Tenement in Mere, of the King's ancient Demesne, given to it by his Ancestors to finde a Monk and Priest to celebrate Divine Service in a Chapel within that Manor, immediately after the Statute of Westm. 2. cap. 41. the King thereupon issued this Writ to the Sheriff of Stafford, to seize it into his hands. REX Vic. Staff. salutem. Cum de communi consilio regni nostri statuerimus, Fines 14 E. 1. m. 7. De Mesiuagio capiend in manum Regis. Westm. 2. 13 E. 1. c. 41. quod si Abbates, Priores, custodes Hospitalium, & aliarum domorum Religiosarum fundatarum à nobis vel à progenitoribus nostris, alienaverint de caetero ten. domibus ipsis à nobis vel à progenitoribus nostris collata, ten. illa in manum nostram capiantur, & ad voluntatem nostram teneantur, & emptor amittat suum recuperare tam de ten. quam de pecuni● quam solverit pro eisdem; ac Abbas Sancti Petri Salop. unum Mesuagium, & unam carucatam terrae cum pertin. in manerio de Mere, quod est de antiquo Dominico coronae nostrae, quae idem Abbas & praedecessores sui ex collacione & confirmacione progenitorum nostrorum Regum Angliae, à tempore quo non extat memoria habuerunt, ad inveniendum unum Monachum de Abbacia praedicta, & unum Clericum ad celebrandum divina in Cepella de Wudehuse in praedicto manerio de Mere, Willielmo de Merton, post publicationem statuti praedicti, sine licentia et voluntate nostra vendiderit et alienaverit, ut pro certo intelleximus: Tibi praecipimus, quod si ita est, tunc Mesuagium illud et terram sine dilatione capias in manum nostram, et ea salvo custodias donec aliud inde praeceperimus. Ita quod de exitibus inde provenientibus nobis respondeas ad Scaccarium nostrum juxta formam statuti nostri praedicti. Teste Edmundo Comite Cornubiae consanguineo nostro apud Westm. 6 die Julii. The first seizure I have observed after this Statute. A Clerk flying to a Church for Sanctuary, for a robbery by him committed, and there being ready to abjure the Realm, without making his purgation; the Bishop conceiving it to be against the Liberty of the Church, petitioned the Earl of Cornwall (than Custos of the Realm in the King's absence) that he might be delivered to him or his Official to keep, and make his purgation; which the Coroner was commanded to do after 40 days, and if he made not his purgation by a day prefixed, than he was to be restored to the Church, and make his abjuration. REX custodi placitorum coronae suae in Hundredo de Welle-Wapentak, salutem. Supplicavit nobis venerabilis pater Oliverus Lincoln. Ep●scopus, quod cum Claus. 14 E. 1. m. 3. intus. Pro Episcopo Lincoln. de quodam Capellano qui fugit ad Ecclesiam, etc. quidam Richardus de Scardeburgh Capellanus, pro latrocinio quod patravit fugerit ad Ecclesiam de Marton in Episcopatu praedicto, et ibidem in praejudicium libertatis Ecclesiasticae, paratum esse se dicat Regnum nostrum abjurare, praedictum Capellanum eidem Episcopo tanquam Diocesano suo juxta libertatem Ecclesiasticam pertractandum, absque praedicta abjuratione facienda liberari faciamus. Et quia ex consuetudine Regni nostri nullus pro transgressione sua fugiens ad Ecclesiam in eadem Ecclesia ultra quadraginta dies sub protectione nostra morari debet. Tibi praecipimus, quod si praedictus Capellanus in Ecclesia praedicta moram fecerit per quadraginta dies, tunc ipsum praedicto Episcopo vel Commissario suo liberos custodiendum usque ad Quindenam Sancti Michaelis proximo suturam. Ita quod habita tunc inde discussione coram Constlio nostro, juxta considerationem ejusdem Consilii, reducatur idem Capellanus ad Ecclesiam praedictam, praedictam abjurationem in praesentia tua facturus, si juxta considerationem illam fuerit facienva. Teste Edmundo Comite Cornub. consanguineo Regis apud Westm. 5 die Julii. I find this memorable Inquisition returned the year before, but filled after, not only concerning the bounds, but Tithes and Oblations of the Parish of Bray●, part of which Tithes the King had sequestered. IN quisitio capta coram R. Fulcon. assingnato apud Elyngton juxta Braye die Veneris Claus. 14 E 1. m. 5. dorso. De quadam Inquisitione capta de bundis parochiae de Br%ye, & Decimis & oblacionibus, etc. in festo Sanctae Margaretae Virginis, anno regni Regis Edwardi terciodecimo, per sacramentum Bartholomei de Erle, Roberti de Hulle, Roberti de Wautham, Gilberti Maddok, Johannis de Henefend, Godefridi de Henefend, Johannis de Sunnyngeshull, Rogeri le Cras, Rogeri del Wich, Roberti Beneyt, Roberti de la Chaumbre, & Edmandi de Littelefend, ad hoc juratos, & de consensu parcium electos: Qui dicunt super sacramentum suum, quod parochia de Braye incipit apud Bodelespole, & sic se extendit usque ad domum Walteri de la Hawe, qui est de parochia de Wyndes, & à domo ejusdem Walteri, usque ad Elystr. quae est bunda versus austrum, & ab illo loco usque Hethtrewe, quae est bunda versus occidentem; & sic usque ad quendam locum in quo stetit quoddam quercus quae fuit bunda juxta Bradenebrugg; & sic ab illo loco usque Crukesfend, quae vocabatur Vacherye Regum Angliae, & nesciunt si sit de parochia praedicta, vel non, set semper de antiqua cultura solverunt Ecclesiae de Braye Decimas, de nova cultura solverunt Decimas suas de aliqua parte ad eandem Ecclesiam, et de alia parte solverunt Decimas aliquo tempore Ecclesiae Sarr. de novo; et de quadam parte Dominus Rex sequestravit Decimas. Praeterea dicunt, quod de Crukesfend extendit parochia praedicta usque la Fayrhok, quae est bunda parochiae praedictae; & de la Fayrhok usuqe Wolvelye, quae est de parochia de Wautham Abbatis; & sic de Wolvelye usque ad Maydenhith: Et quaesiti si Abbates Cyrencestr. qui pro tempore fuerunt, ceperunt aliquas Decimas extra bundas praedictas, dicunt, quod non, nisi tantummodo sicut supradictum est. Et quia nondum fuit plenè declaratum, utrum Cruchefend esset bunda parochiae de Braye, nec ne; Dictum fuit eisdem Juracoribus, quod se plenius inde cerciorarent. Ita quod ad certum diem eis praefigendum ipsum Robertum cerciorarent, ita quod omnes Juratores venerint coram codem Roberto apud Cruchefend die Lunae proxima post festum Exaltationis Sanctae Crucis, praeter Robertum de Wautham qui mortuus est, & Robertum Beneyt qui infirmabatur; ita quod partes in dictum eorum consenserunt. Et dicunt super sacramentum suum, quod Cruchefend fuit quondam vaccaria Domini Regis, & est in le Fryth; & quod homines de Cruchefend fecerunt Ecclesiae de Braye, & adhuc faciunt, exceptis duabus culturis, omnes Decimas et oblaciones inde provenientes, set intelligunt si Cruchefend nunc primo redigeretur in culturam quod Ecclesia de Braye nichil inde caperet. Quaesiti qua ratione, dicunt, quod Cruchefend est in le Frith, & le Frith nichil pertinet ad Braye: Dicunt etiam, quod per ducentos annos & amplius, perceperunt Rectores Ecclesiae de Braye, oblaciones et omnimodas Decimas inde provenientes. Praeterea dicunt, quod omnes terrae contentae in cedula praesentibus interclusa redactae fuerunt in culturam citra quadraginta annos nunc proximo clapsos. Et memorandum, quod ista Inquisicio quam cito irrotulata fuit, liberata fuit per manum J. de Langeton die Martis in vigilia Apostolorum Philippi & Jacobi, Anno, etc. 14. Magistro H. de Braunceston tunc Decano Sarr. & Henr. de Esse Canonico ejusdem Ecclesiae cum brevi originali. * See Godwins Catalogue of Bishops, p. 210. Nota. John de Kirkeby Dean of Worcester, formerly elected Bishop of Chester, but his election made void by John Peckham Archbishop of Canterbury for holding many several Ecclesiastical preferments; for that a man of so good conscience as a Bishop ought to be, would rather content htmself with a little Living, then cumber himself with so many charges; was notwithstanding this year by the King's Conge deslier elected Bishop of Ely, in which being confirmed by the King's Royal assent, and approved by the same Archbishop (notwithstanding his former pluralities,) the King issued out Writs in usual form for the restitution of his Temporalties, to the Guardians of the Temporalties and Bishops Tenants, entered at large in the Patent Roll, 14 E. 1. m. 4. Teste Com. Cornubiae apud Westm. 7 die Septembris. The Pope deputing Giffredus de Vezano his Clerk and Nuncio to execute the business of the Cross, and of the Disme granted for the aid of the Holy Land, which the King had formerly seized and secured; the King issued this Patent of assistance for him and his agents in this affair to Sheriffs, and all other his Officers and Subjects. REX Vicecomitibus & omnibus Ballivis & fidelibus suis ad quos praesentes literae pervenerint Pat. 14 E. 1. m. 9 De negotio Crucis & Decimae exeq●endo. salutem. Cum dilectus nobis Magister Giffredus de Vezano ad negotium Crucis, et Decimae in subsidium Terrae Sanctae concessae exequendum sit deputatus; Nos negocium illud favore benivolo prosequi cupientes, vobis mandamus, quodeidem Magistro Giffredo & suis in hiis quae negocium tangunt memoratum, auxiliantes sitis & consulentes quociens opus fuerit, & ab ipso vel suis fueritis requisiti. In cujus, etc. Teste Rege apud Cantuariam 10. die Maii. Et habet inde quinque paria literarum. The King having occasion to borrow and make use of this money for the urgent affairs of the Kingdom, it was divided into several sums, and deposited in several hands, by the Nuntioes assent, order, at the King's special request, some unto foreign Popish Merchants, other sums unto several Abbots, Priors, and their Covents, other sums into the hands of the Templars and Hospitallers, who all entered into several Obligations and Recognizances together with the King (enroled in Chancery) to repay all these moneys to the Church of Rome, Pope's Nuncio or his Deputies, within two month's space, when ever required to do it, under several penalties, forfeitures, hard conditions, subjection to Excommunications, Interdicts of Popes or their Nuntioes, and renunciations of all legal advantages, or losses by any casualties, as the Recognitions and Obligations themselves, very observable, will more fully evidence. NOverint universi praesentes literas inspecturi, quod nos Edwardus Dei gracia Rex Pat. 14 E. 1. m. 11. De Decima. Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitanniae recognoscimus & confitemur, quod Magister Giffredus de Vezano Canonicus Cameracensis Camerae Domini Papae, Clericus, Apostolicae sedis Nuncius, et executor negociorum Terrae Sanctae, super Decima et aliis in Regno nostro a dicta sede deputatus, ad preces et requisicionem nostras deposuit nomine Ecclesiae Romanae et Terrae Sanctae, octo millia librarum bonorum Sterlingorum, de pecunia Decimae concessae ipsius Terrae Sanctae subsidio in ipso Regno collecta, penes Ricardum Guydicionis, Henricum de Podio, & Raynerum Guydicionis, & Matthaeum Rugepeil, Cives et Mercatores Lucanos de societate Ricardorum de Luca, recipientes pro se à dicta societate & singulis sociis suis dictae societatis: Et ipsi Mercatores obligando se & singulos socios suos & dictam societatem, promiserunt dictum depositum libere, plene et integre solvere et restituere apud Novum Templum London. ipsi Giffredo, vel alio certo praefatae sedis Nuncio, infra duos menses postquam a praedicta sede vel eodem Giffredo, seu alio ejusdem sedis certo nuncio, ipsi vel aliquis eorum, seu alii vel alius de dicta societate fuerint requisiti. Et nos ad majorem Romanae Ecclesiae et ipsius Terrae Sanctae securitatem super deposito manucapimus pro dictis Mercatoribus et eorum sociis ac societate, quod promissionem et obligacionem eorum fideliter et plenarie observabunt. Et promittimus b●na fide, quod in defectu eorum plenam eti integram solucionem tocius pecuniae supradictae apud dictum Templum, eisdem Mercatoribus, vel eorum sociis seu societate non conventis, vel bonis eorum ec●am non excussis, infra unum mensem postquam requisiti fuerimus, praedicto Giffredo vel alii certo dictae sedis nuncio libere faciemus. Et ad hoc nos et omnia bona nostra, et haeredes et successores nostros ipsi Giffredo recipienti nomine Romanae Ecclesiae ac Terrae Sanctae specialiter obligamus. In cujus, etc. Teste Rege apud Cantuariam 9 die Maii. NOverint universi praesentes literas inspecturi, quod nos Edwardus Dei gratia Rex Pat. 14 E. 1. m. 11. De Decima. Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitanniae recognoscimus & confitemur, quod Magister Giffredus de Vezano Canonicus Cameracensis Domini Papae Clericus, Apostolicae sedis nuncius, et executor negociorum Terrae Sanctae a dicta sede in Regno nostro, super Decima ipsius Terrae Sanctae concessa subsidio, et aliis deputatus, de consilio nostro et ad preces et requisicionem nostras, deposuit nomine Romanae Ecclesiae et Terrae Sanctae, de pecunia ipsius Decimae in dicto Regno collecta, sex milia octingentas triginta tres libras sex solidos et octo denarios bonorum sterlingorum, penes infrascriptos Religiosos, secundum et particulas infrascriptas, videlicet penes Abbatem & Conventum Sancti Albani mille marcas, * Blanks were left for their names. penes ... Abbatem & Conventum Sancti Edmundi mille marcas, penes ... Priorem & Conventum de Merton quingentas libras, penes ... Abbatem & Conventum Sancti Augustini Cantuariae quingentas marcas, penes ... Abbatem & Conventum de Rameseya mille libras, penes ... Abbatem & Conventum de Thorneia quingentas marcas, penes ... Abbatem & Conventum de Oseneye juxta Oxon. quingentas libras, penes ... Abbatem & Conventum de Croiland quingentas libras, penes ... Abbatem & Conventum de Burgo Sancti Petri quingentas libras, penes ... Abbatem & Conventum Habindon mille marcas, penes Priorem & Conventum Elyensem quingentas libras, & penes ... Abbatem & Conventum Westm. juxta London. mille marcas: & singulorum praedictorum Monasteriorum Religiosi per suas patentes literas quantitates & particulas supradictas, prout prosingulis hujusmodi Monasteriis praedicantur, se recepisse et habere in deposits recognoverunt, et promiserunt obligando se et successores suos et eorum bona infra duos menses postquam requisiti fuerint, libere, plene et integre solvere et restituere dicto Giffredo, vel alii certo praefatae sedis nuncio apud Novum Templum suis periculis et expensis. Et nos ad majorem Ecclesiae Romanae ac Terrae Sanctae securitatem pro dictis Religiosis manucapimus, quod ipsi omnes et singuli promissiones et obligaciones eorum, prout in eorum continetur literis fideliter et plenarie observabunt. Et promittimus bona fide, dicto Giffredo nomine Romanae Ecclesiae ac Terrae Sanctae recipienti, quod in defectum eorundem Religiosorum vel aliquorum ipsorum, praemissas quantitates vel singulas earum in quibus defectus fuerit, infra unum mensem postquam requisiti fuerimus, plenarie et libere persolvemus apud dictum Templum eidem Giffredo, vel alio certo praefatae sedis nuncio, praefatis Religiosis non conventis, vel bonis eorum eciam non excussis. Et ad haec nos et omnia bona nostra, et haeredes et successores nostros specialitor obligamus. Renunciando omnibus privilegiis, consuetudinibus, et statutis, quibus contra praedicta modo aliquo defendere nos possemus. In cujus, etc. Teste ut supra. NOverint universi praesentes literas inspecturi, quod nos Edwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitanniae, recognoscimus et confitemur, Ibidem. quod Magister Gifredus de Vezano, etc. as before. de consilio nostro et ad requisicionem nostram deposuit penes Religiosos viros sratrem Willielmum Priorem Hospitalis Sancti Johannis Jerusalom. in Anglia, & Praeceptorem & Thesaurarium Domus dicti Hospitalis de Clerknewell London. quinque mil. marc. honorum sterlingorum de pecunia Decimae Terrae Sanctae subsidio deputato in Regno nostro collecta: Et ipsi Religiosi promiserunt dictam pecuniam solvere, reddere, et restituere plene et libere ipsi Magistro Gifredo, vel alii certo Aposiolicae sedis nuncio infra unum mensem postquam ipsi vel eorum aliquis fuerint requisiti, s●cut cum literis patentibus sigillatis sigillis eorum et sigillo Prioratus Angliae cum barba et bulla plumbea Magistri generalis dicti Hospitalis plenius continetur; Et nos pro securitate Romanae Ecclesiae ac Terrae Sanctae manucapimus pro ipsis Religiosis, quod ipsi promissionem et obligacionem suas plenarie observabunt. In cujus, etc. Teste ut supra. REX omnibus ad quos praesens scriptum pervenerit salutem. Vidimus depositum Pat. 14. E. 1. m. 17. De pecunia Decimae mutuo recepta, res, ice Cedulas pendentes de eodem negocio. mille marcarum in Abbacia Sancti Edmundi existencium, de pecunia Decimae a Clero regni nostri Angliae in subsidium Terrae Sanctae nuper concessa. Vidimus eciam literas Abbatis & Conventus ejusdem loci obligatorias Magistro Giffredo de Vezano Camerae Domini Papae Clerico, Apostolicae sedis nuncio, et executori negociorum Terrae Sanctae super Decima et aliis in dicta sede in Anglia deputato super ejusdem depostri receptione confectas in haec verba. Noverint universi praesentes literas inspecturi, quod nos Abbas & Conventus Sancti Edmundi de plano recognoscimus et confitemur nos recepisse, et habere in deposito nomine Romanae Ecclesiae et Terrae Sanctae a venerabili viro Magistro Giffredo de V●zano Camerae Domini Papae Clerico, Apostolicae sedis nuncio, et executore negotiorum Terrae Sanctae super Decima et aliis a dicta sede in Anglia deputato de pecunia ipsius Terrae Sanctae concessa, subsidio quae collecta fuit in Regno Angliae mille marcas honorum novorum, et legalium sterlingorum, cui deposito nos voluntarie obtulimus pro nostris et Monasterii nostri utilitatibus. Et promittimus per fidem nostram ac juravimus, nos depositum ipsum plene et integre reddere, solvere et assignare dicto Magistro Gi●●redo, seu alii certo dictae Apostolicae sedis nuncio apud Novum Templum London. infra duos menses postquam nos vel aliquis nostrum a dicto Magistro Giffredi, seu alio certo dictae sedis nuncio fuerimus requisiti, de qua requisicione credatur simplici verbo dicti Magistri Giffredo, seu alterius hujusmodi certi nuncii; Suscipientes in nos casus et periculi surti, rapinae, incendii, et vis majoris, et omnes alios casus, et omnia alia pericula qui et evae quomodolibet evenire possent. Et subjicientes nos jurisdictioni dicti Magistri Giffredi, et cujuscunque alterius certi dictae sedis nuncii, ut per excommunicationis in personas, et interdicti in Ecclesiam nostram sentencias, sine aliqua monicione compellere nos possint et possit, ad plenam restitucionem depositi supradicti. Renunciando omni juri Canonico et Civili tacito et expresso competenti et competituro, et omnibus privilegiis et indulgenciis impetratis et impetrandis, ac eciam Regiis prohibitionibus quibus contra praemissa, vel aliquod praemissorum contrafacere vel contravenire possemus. Obligando nos et omnia bona nostra, et Monasterii nostri ac successores nostros Romanae Ecclesiae et Terrae Sanctae. Et ur in praemissis plenior securitas habeatur, sponte promittimus et vovemus, dare pro Subsidio Terrae Sanctae quinquaginta libras pro singulis mensibus, quibus posi requisicionem praedictam defecerimus in praemissis. In quorum omnium testimonium has literas nostras sigillo nostro communi fecimus consignari. Acta & data in Capitulo Monasterii nostri in Crastino Paschae, Anno Domini 1286. Et quia pro quibusdam arduis & specialibus negociis noc & regnum nostrum Angliae contingentibus, quae de novo emerserunt, pecunia quamp●●rimum indignimus pro eisdem negociis nostris felicius expediendis, a praefatis Abbate et Conventu mutuo mille marcas recepimus antedictas, obligantes nos, haeredes et successores nostros dictis Abbati et Conventui, ac successoribus suis sub omnimodis condicionibus et poenis in forma obligationis suae superius annotata contentis, ad plenam et integram ejusdem pecuniae solucionem seu constitutionem infra duos menses faciendam, postquam nos ab ejusdem Abbate et Conventu, vel a dicto Magistro Giffredo, seu alio certo dictae sedis nuncio super hoc fuerimus requisiti. Promittimus eciam bona fide pro nobis haeredibus et successoribus nostris, quod ipsos Abbatem et Conventum, successores suos, ac Monasterium penes Dominum Papam, praefatum Magistrum Giffredum, et alium quemcunque certum dictae sedis nuncium, in omnibus casibus et periculis quae racione dicti mutui eisdem quoquo modo possent evenire, illaesos conservabimus et indempnes. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 25 die Aprilis. Consimiles literae fiebant de deposito mille marcarum in Abbacia Westm. de verbo ad verbum, ut supra. Consimiles literae de deposito quingentarum librarum in Pri●ratu de Ely de v●rbo ad verbum ut supra, excepta data literae factae praedecto G●ffredo, quae est Act. etc. in crastino Annunciacionis Dominicae Anno Domini praedicto. In cujus, etc. Consimiles literae fiebant de deposito quingentarum librarum in Abbacia de Burgo Sancti Petri de verbo ad verbum ut supra, cum eadem data literae factae dicto Giffredo, Acta, etc. ut supra, die martis in Crastino Annunc. Dominicae Anno Domini praedicto. In cujus, etc. Teste ut supra. Consimiles literae fiebant de deposito quingentarum librarum in Abbacia de Croyland, de verbo ad verbum ut supra. Entered at large Ibid. m. 17. Cedula. Consimiles literae fiebant de deposito trescentarum Marcarum in Abbacia de Certesye, de verbo ad verbum ut supra, exceptâ datâ, etc. Consimiles literae fiebant de deposito quingentarum marearum in Abbacia de Thorneye de verbo ad verbum ut supra, exceptâ datâ, etc. Consimiles literae fiebant de deposito mille librarum in Abbacia de Rameseye de verbo ad verbum ut supra, excepta data ejusdem literae, quae est, etc. ut supra. die Martis in Crastino Annunc●ationis Dominicae, Anno Domini praedicto. Consimiles literae fiebant de deposito quingentarum librarum in Prioratu de Merton, de verbo ad verbum ut supra, exceptâ datâ, etc. Consimiles literae fiebant de deposito mille marcarum in Abbacia de Abindon, excepta data literae praedictae, quae est Act. ut supra, die Sabbati proxima post festum Paschae, Anno Domini praedicto. In cujus, etc. Teste ut supra. Consimiles literae fiebant de deposito quingentarum librarum in Abbacia de Oseneya, etc. ut supra, excepta data dictae literae, etc. die Veneris proxima post festum Paschae Anno Domini praedicto. In cujus, etc. Teste ut supra. To such strange, unreasonable shifts, obligations, penalties and forfeitures was the King put, to obtain the use of these Dimes for the pressing public occasions of himself and his Realm, collected from his own Clergy and Subjects, through his favour, by the Pope and his Nuncio, (to whom he and all these Abbots and persons premised must be obliged to repay it upon 2. month's notice.) The King this year granted this Protection for the relief and preservation of the Abbot and Covent of Messenden, varying somewhat from others in the recital and grounds thereof. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Cum dilecti nobis in Christo Abbas & Conventus de Pat. 14 E. 1. m. 12. Pr● Abbate & Conventu de Messenden, de domo suo commissa. Messenden. per morinam ovium et equorum suorum, et aliis incommodis multimodis, quibus ut pro certo intelleximus super modum praegravantur, adeo depauperentur et deprimantur, quod terrae suae pro magna parte jacent incultae, et blada sua in eisdem vehementer defecerunt, et insuper iidem Abbas et Conventus Mercatoribus et aliis Creditoribus suis dibersis in multimodis debitis teneretur, ad quorum solucionem & Domus suae relevacionem, faculttates ejusdem Domus per magnum temporis spacium sufficere non possent, absque dispersione Canonicorum Domus illius, vel feodalium suorum dilapidacione seu forte Domus ejusdem subversione totali, quod nollemus: Nos imbecillitati status ipsorum compatientes, ne hujusmodi discriminis aut depressionis periculum videatur imminere, Domum illam cum terris, redditibus, & omnibus possessionibus ac rebus aliis ad eandem Domum pertinentibus cepimus in protectionem et defensionem nostram specialem, etc. as in other protections forecited. Teste Rege apud Westm. 30. die Aprilis. The King likewise as Supreme Ordinary and Patron of the Abbey of Rading and Religious houses thereunto belonging, appointed Ralph Breton his Clerk to supervise the state of all their Debts, goods, issues, profits, Tenors of all their Manors and Lands, and to satisfy all their Debts out of them, and to convert them to no other use, except the necessary sustenance and support of the Monasteries, and alms due out of them. EDwardus Dei gracia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitania. Omnibus ad Pat. 14 E. 1. m. 12. Cedula. quos praesentes literae pervenerint salutem. Cum nuper ad Abbaciae de Radyng. relevationem & debitorum ejusdem exoneracionem, dilectum Clericum nostrum Radulphum de Brocton, ad supervidendum statum omnium bonorum et exituum singulorum Abbaciae praedictae, et Manerii de Leoministre, et aliorum Maneriorum et reddituum ad dictam Abbaciam spectancium quoquo modo, et ad omnia debita dictae Abbaciae loci praedicti de exitibus praedictis arquietanda; Ita quod exitus illi non in alios usus convertantur; Salvis tamen praedictis Abbati et Monachis, & familiae necessariae in praedictis Abbacia & Manerio commorantibus necessariis, & oneribus eleemosinarum debitis & honestis, assignaberimus Custodem; Et ne praetextu alicujus ordinacionis super porcionibus Monachos praedictae Abbaciae contingentibus, aut aliquibus aliis ab antiquo sen de novo factae debitorum Abbaciae praedictae exoneracio, seu ejusdem relevacio quoquo modo impediatur seu retardetur, Volumus, quod dictus Clericus noster contradictione et ordinacione Coventus, aut alicujus alterius non obstantibus resecatis per eundem Clericum nostrum, de consilio & voluntate Abbatis, tam in portionibus Monachorum quam in familia, & p●tissimè in supervenientibus expensis superfluis, tam in dicta Abbacia quam in Manerio de Leoministre, ac aliis maneriis omnibus ad dictam Abbaciam quoquo m●do spectantibus, ad sustentacionem Monachorum, & familiae necessaria tantùm & honesta, de consilio Abbatis antedicti provideat, ordinet & disponat; salvis tamen eleemosinarum oneribus debitis & honestis. In cujus rei testimonium has literas nostras fieri fecimus patentes. Teste meipso apud Ledes quarto die Maii, Anno Regni nostri quartodecimo. EDwardus Dei gratia, etc. Vic. Hereford. & omnibus Ballivis & fidelibus suis Ibidem. de eodem Comitatu salutem. Cum ad exoneracionem debitorum in quibus dilecti nobis in Christo Abbas & Conventus de Radyng, tam ratione Abbaciae suae quam manerii de Leoministre diversis creditoribus tenentur, ad loci ejusdem & omnium maneriorum suorum tam de Leoministre quam aliorum relevacionem, dilectum Clericum nostrum Radulphum de Brocton assignaverimus Custodem, ut per eundem exitus omnium maneriorum in exoneracionem debitorum, & non in usus alios convertantur; salvis tamen Monachis & familiae tam in dicta Abbacia quam in manerio de Leoministre, ac aliis maneriis suis commorantibus necessariis, & oneribus elemosinarum & aliorum debitis & honestis: Vobis mandamus, quod eidem Radulpho in hiis quae custodiam illam contingunt, quociens necesse fuerit & ab ipso super hoc fueritis requisiti, consulentes sitis & auxiliantes, nullatenus ei molestiam, quin ordinet quod exoneracioni dictae Domus viderit expedire, inferri permittentes. In cujus rei testimonium has literas nostras fieri fecimus patentes, Teste meipso apud Ledes quarto die Maii, ut supra. Eodem modo, etc. The King out of his special favour to the Scholars of the University of Oxford, granted their Chancellor Jurisdiction to hold plea of all personal actions and contracts between the Scholars and his Jews, and to imprison, or excommunicate them, as well as others, by warrants sent to the Sheriff, or Constable of the Castle of Oxford, by this Patent. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod concessimus dilectis nobis Pat. 14 E. 1. m. 15. Pro Magistris & Scolaribus Universitati Oxon. Magistris & Scholaribus Vniversitatis Oxon. quod suus Cancellarius qui pro tempore fuerit de actionibus personalibus et quibuscunque contractibus initis et ineundis inter ipsos Magistros et Scolares, et eorum quemlibet et Judaeos nostros ibidem libere possit recognoscere, et in ipsos Judaeos quos super hujusmodi actionibus et contractibus convinci contigerit coram ipso censuram Ecclesiasticam si necesse fuerit exercere; Ita quod cum Judaeus aliquis super aliqua laestone alicui Scolari Vniversitatis praedictae contra pacem nostram illata, vel eciam inferenda coram Cancellaris mentorato fuerit legitima probacione convictus; Volumus et concedimus per praesentes, quod idem malefactor per Vicecomitem nostrum Oxonvel Constab. Castri nostri ibidem, statim ad denunciacionem praefati Cancellarii capiatur, et salvo custodiatur in nostra prisona, donec de laesione hujusmodi laeso fuerit satisfactum, prout eisdem Magistris et Scolaribus de laesionibus ibidem per Laicos sibi factis per cartas progenitorum nostrorum Regum Angliae plenius est concessum. In cujus, etc. quamdiu nobis placuerit duraturas. Teste Rege apud Westm. 28. die Aprilis. A pregnant Evidence that the King is the original fountain of all * See 37 H. 8. c. 17. Ecclesiastical Jurisdisdiction and Censures as well as Temporal, and could then enable the Vicechancellor (though a Layman) to exercise and inflict the same by his Patents. There arising not long after some Controversies between the Scholars of the University of Oxford and their Servants, and the Mayor and Townsmen, to the disturbance of the peace; the King to preserve the peace of the University, issued this Commission to hear and determine them. REX dilectis & fidelibus suis Nicholas de Stapelton, Henrico de Shotbroke, & Elye Pat. 14 E. 1. m. 7. dorso. Pro Cancellario & Scolaribus Universitatis Oxonii, de transgr. aud. & terminandis. de Sutton salutem. Cum dissenciones, discordiae, & controversiae diversae inter Cancellarium & Scolares Vniversitatis Oxon. ex parte una, & Majorem, Ballivos, & probos homines Villae nostrae praedictae ex altera, & similiter inter eosdem Scolares & eorum servientes, super transgressionibus hinc inde postquam iter versus partes transmarinas jam arripuimus factis, ut dicitur, sunt subortae, in laesionem pacis nostrae manifestam: Nos dissensiones, discordias, controversias & transgressiones praedictas cum celeritate qua convenit sedari, & de transgressionibus taliter perpetratis emendas volentes fieri competentes, assignavimus vos ad inquirendum per Sacramentum Militum & aliorum proborum & legalium hominum, tam de Villa Oxon. & suburbio ejusdem neutri parti suspectorum, quam de partibus adjacentibus, per quos, etc. super dissensionibus, discordiis, controversiis & transgressionibus praedictis, & aliis circumstanciis praemissa contingentibus plenids veritatem, & ad dissensiones, discordias, controversias & transgressiones illas audiend. & terminand. secundum legem et consuetudinem Regni nostri. Et ideo vobis mandamus, quod ad certos, etc. convocatis coram vobis partibus quarum interest, dissensiones, discordias, controversias & transgressiones praedictas audiatis & terminetis ibidem in forma praedicta, facturi, etc. Salvis, etc. Mandavimus enim Vicecomiti nostro Oxon. quod ad certos, etc. venire faciat, etc. per quos, etc. melius sciri poterit & inquiri. In cujus, etc. Teste Edmundo Comite Cornubiae Consanguineo nostro, apud Westm. 28 die Junii. The Pope by his Bulls having granted authority to the Master and Freers' of the Hospital of St. James in the Diocese of Luca, once every year to collect Alms in all Churches; the King to promote this Act of Charity to these Mendicants, granted them this Patent to protect, assist them therein, and to arrest all false malicious Collectors of these Alms. REX Archiepiscopis, Episcopis, Abbatibus, Prioribus, & omnibus Ballivis & aliis Pat. 14 E. 1. m. 11. Pro Attorn. Magistri & fratrum Hospitalis S. Jacobi de Alto passu. Christi fidelibus in Anglia, Hybernia & Wallia, ad quos praesentes literae pervenerint salutem. Cum Dominus Papa dilectis nobis in Christo Magistro & Fratribus Hospitalis Sancti Jacobi de Alto passu Lucanensis Diocesis duxerit indulgendum, quod semel in anno recipiantur in Ecclesiis ad colligendas elemosinas, propter quod ipsi ad loca diversa pro elemonsinis colligendis accedunt. Nos dilectum nobis in Christo fratrem Johannem de Camera generalem Attornatum Magistri & fratrum praedictorum, & alios attornatos quos sibi substituere voluerit, suscepimus in protectionem et defensionem nostrum specialem. Vobis Ballivis nostris praecipientes, quod si quid eis per quoscumque Clericos vel Laicos forisfactum fuerit, id eis sine dilacione faciatis emendari. Vos eciam Praelatos rogamus, quatinus cum idem frater Johannes aut alii praedicti Hospitalis attornati per ipsum fratrem substituti, ad loca vestra pro hujusmodi elemosinis colligendis accesserint, venigne in Ecclesiis vestris recipientes eosdem, ipsos in eisdem Ecclesiis vestris admontre populum, et elemosinas libere quaerere permittatis, et eisdem Johanni et aliis attornatis ad hujusmodi elemosinas in vestris Diocesibus sic deputatis colligendas literas vestras convocatorias liberaliter concedere velitis. Ita quod a Deo meritum, et a nobis grates reportare debeatis speciales. Et quia intelleximus quod quidam malivoli advocantes se per Magistrum & fratres Hospitalis praedicti elemosinas colligunt & recipiunt nomine ipsorum, licet per ipsos ad hoc potestatem non habeant, nos hujusmodi maliciam reprimere cupientes, vobis Ballivis nostris praecipimus, quod ipsos malivolos cum per vos transitum fecerint, prout racionabiliter fuerit faciendum * False and sergeant Collectors of Alms were frequent, and punished with imprisonment & restitution of what they collected in that age. arrestari faciatis, don●c aliud inde praeceperimus, seu ipsi malivoli de hujusmodi malicia competentes emendas fecerint, prout alias in casu consimili fieri consuevit▪ In cujus, etc. per biennium duraturas. Teste Rege apud Cantuariam 9 die Maii The Abbot and Covent of Hyde being indebted in an annual sum to the Dean and Chapter of Sarum, the King granted them this licence to alienate the advousons of two Churches to them, notwithstanding the Statute of Mortmain, to discharge this Debt, and for them to appropriate those Churches if they pleased. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod cum dilecti nobis in Christo Pat. 14 E. 1. m. 18. Pro Abbate & Conventu de Hyda Winton quod dare possint Episcopo Sarum & Capitulo ibidem, Ecclesias de Colingburn & Peveseye, etc. Abbas & Conventus de Hyda Winton. quorum domus ex progenitorum nostrorum quondam Regum Angliae eleemosynis est fundata, Decano & Capitulo Sarum in viginti libris annuis ratione cujusdam contractus inter praefatos Abbatem & Conventum, & eosdem Decanum & Capitulum dudum initi teneantur, per quarum quidem viginti librarum annuarum solucionem status dictae Domus plurimum est depressus; Nos eye in hoc, ut tenemur, subvenire volentes, concedimus pro nobis & haeredibus nostris, quod dicti Abbas et Conventus Ecclesias de Colingburn & Peveseye patronatus eorundem infra Episcopatum Sarum situatas, dare et assignare possint venerabili patri Episcopo Sarum, & praefatis Decano & Capitulo, & eorum successoribus, vel ipsas Ecclesias ordinacioni dictorum Episcopum, Decani et Capituli submittere. Et quod ipsi de eisdem Ecclesiis libere ordinare, valeant ad relebamen ejusdem oneris, et aliorum onerum incumbencium domui supradictae, prout secundum Deum utilitati dictae domus de Hyda viderint expedire. Et praefatis Episcopo, & Decano & Capitulo insuper concessimus, quod ipsi de praedictis Ecclesiis ordinare possint in forma praedicta. Nolentes quod idem Abbas & Conventus, seu praefati Episcopus, & Decanus & Capitulum ratione statuti nostri de terris & ten. ad manum mortuam non ponendis, per nos vel haeredes nostros occasionentur in aliquo vel graventur. In cujus, etc. Teste Rege apud Langeley 12 die Aprilis. The King and his Royal Progenitors having for a long time till that present, used to seize all the corn, sheep, oxen, horses, cattle, silver vessels, jewels, books, treasures, and other goods and chattles of the Abbots of Westminster, after their deaths, by reason of the vacancy, to their own uses, and retain them as their own, to the great prejudice of the Church and succeeding Abbots, the King thereupon out of his great respect to St. Peter, and the reasons expressed in the Patent, granted to Walter the present Abbot and Covent, and their successors, that they should from thenceforth be as free as any other Church in the Realm, by his predecessors Charters; and that neither he, his Heirs nor Ministers, should seize or retain any of them to their own use, but only for the benefit of the Church and succeeding Abbot, saving his right to the profits of the Temporalties during the vacancy, as this Patent manifests. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Cum nos et progenitores nostri dudum Pat. 14 E. 1. m. 22. Pro Abbate & Conventu Westm. Reges Angliae, post mortem Abbatum Ecclesiae Sancti Petri Westm. ratione vacationis ejusdem Ecclesiae, ad blada in grangiis, oves et boves, equos et alia animalia, equitaturam, vasa argentea, jocalia, libros, thesaurum, et ad alia bona Abbatum mortuorum manum apponere, et ea quasi nostra tenere hucusque consueberimus, in grave dampnum Ecclesiae praedictae & Abbatum futurorum: Nos ob reverentiam beati Petri, spiritualis patroni Ecclesiae praedictae, et Sancti Edwardi Regis, & pro * To which this Charter & grant availed nothing in reality. salute animae Domini H. Regis patris nostri, & liberorum nostrorum quorum corpora in Ecclesia praedicta requiescunt, necnon & pro salute animae nostrae, & animarum matris & consortis nostrae, & progenitorum & haeredum nostrorum, volentes, quod Ecclesia praedicta sit adeo libera, sicut aliqua Ecclesia regni nostri, Waltero nunc Abbati et Conventui ejusdem loci, et successoribus suis concedimus, quod quocienscunque praedictam Ecclesiam per mortem, vel alio modo vacare coniigerit, nos vel haeredes nostri, aut alii ministri nostri, ad hujusmodi blada, oves, boves, animalia, equitaturam, vasa, jocalia, libros, thesaurum, vel alia bona Abbatum dictae Ecclesiae mortuorum manum non apponemus, nec ea capi faciemus convertenda in usus nostros, set ea omnia convertantur et cedant in utilitatem Ecclesiae praedictae, et futuri Abbatis ejusdem. Salvis tamen nobis et haeredibus nostris exitibus provenientibus de portione assignata Abbatibus ibidem tempore vacationis Abbatiae praedictae, percipiend. eodem modo quo nos eos in vacationibus aliarum Abbatiarum et Prioratuum capere consuevimus et debemus. In cuj●s, etc. Teste Rege apud Westm. 18 die Februarii. Et duplicatur. By this Patent I conceive it evident, 1. That our Kings by their ancient Prerogative had the disposal of all the Goods, Chattels, Jewels, Plate, Books of Abbots and Religious persons who died intestate, in point of Law, (being disabled to make Wills or device them) which were of their foundations, or held their Lands from and under them; and so of all their other Tenants dying intestate, (as I have * Here p. 14, 91, 138, to 143. formerly evidenced out of Glanvil, and King Henry the 1. his Charter.) 2ly. That our Kings divested themselves of this Right and Prerogative, only by special Charters of grac● made to Abbots and Monasteries. 3ly. That Bishops and other Ordinaries had no Jurisdiction of, or disposing power over the Chattels or Goods of intestate Abbots, much less of Laymen. Sanctius de Pynea (a Foreigner) Prebend in the Church of Suthwell, being promoted and made Bishop of Tripoli, the Church thereby becoming void, the King conferred it on Bo●etto de S. Quintin, (another Alien) by reason of the Temporalties of the Archbishopric of York in his hands: It being then the received Law and Custom of the Realm, That the promoting of any Foreigner, who had a prebendary or Benefice in England, by the Pope or any other Foreign Prince to a Foreign Bishopric, made his Livings in England void in Law, so as the King and other Patrons might present thereto, as this Record resolves. REX caritatis intuitu dedit & concessit Magistro Bonett● de Sancto Quintino Clerico Pat. 14 E 1. m. 21. De Praebends data suo, Praebendam illam cum pertin. quam Sanctius de Pynea nuper habuit in Ecclesia Suthwellensi, vacantem per promotionem ipsius Sanctii in Episcopum Tripolitanum, et ad donationem Regis spectantem, ratione Archiepiscopatus Eborum vacantis, et in manu Regis existentis. Et mandatum est Capitulo Suthwellensi, quod eidem Magistro Bonetto ratione Praebendae praedictae, stallum in Choro et locum in Capitulo, prout moris est, assignet. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 28 die Februarii. Theobald de Verdun Constable of Ireland, constituted the Bishop of Bath and Wells, than Chancellor, his Attorney, to present to all his Churches in England which should fall void during his absence in Ireland; the first of this nature I have observed to be enroled and exemplified by the King. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Inspeximus literas patentes sigillo dilecti & fidelis Pat. 14 E. 1. m. 9 Pro Bathoniensi & Wellensi Episcopo, de Ecclesus conferendis, etc. nostri Theobaldi de Verdun signatas, quas idem Theobaldus fecit venerabili patri Roberto Bathoniensi & Wellensi Episcopo, Cancellario nostro, in haec verba: Vniversis Sanctae matris Ecclesiae filiis praesentes literas inspecturis vel andituris, Theobaldus de Verdun Constabularius Hiberniae, salutem in Domino. Noveritis me loco meo constituisse venerabilem in Christo patrem Robertum permissione divina Bathoniensem & Wellensem Episcopum, ad conferendum omnes Ecclesias ad meam donationem spectantes, quoquo jure infra regnum Regis Angliae, cum eas de jure vel de facto vacare contigerit, quamdiu moram in partibus Hiberniae me attrahere contingat. Ratum habens & gratum quicquid idem Episcopus nomino meo in praemissis duxerit faciendum. In cujus rei testimonium has literas meas eidem Episcopo feci patentes. Dat. apud Cestriam die Sabbati proxima post festum Exaltationis Sanctae Crucis, Anno Domini 1284. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 25 die Maii. What licenses for, and Royal assents to the Elections of Bishops, Abbots, Abbesses, and restitution of their Temporalties; and what Ecclesiastical Benefices the King this year conferred in Ireland, these following Records inform us. PEtrus Obrangill Capellanus, nuncians Regi mortem bonae memoriae Dyonisii nuper Episcopi Akadensis, habet literas Regis Decano & Capitulo Akadensi Pat. 14 E. 1. m. 14. De licentia eligendi. de licentia eligendi. Teste Rege apud Westm. 29 die Aprilis. REX venerabili in Christo patri S. eadem gratia Watrefordensi Episcopo, Justic. suo Hibern. salutem. Cum dilecti nobis in Christo Decanus & Capitulum Ibidem. De Temporalibus restitutis. Akadense nobis per literas suas patentes significaverunt, quod Ecclesia sua praedicta per mortem Dyonisii nuper Episcopi ejusdem loci, pastoris est solatio destituta, supplicantes nobis, prout moris est, quod licentiam sibi alium eiigendi in Episcopum eisdem concedere dignaremur: Ac nos precibus eorundem Decani & Capituli in hac parte favourabiliter inclinati, licentiam illam eis duxerimus concedendam. Mandantes ipsis, etc. Receptis prius ab ipso Electo literis suis patentibus sigillo suo, necnon & sigillo Capituli sui consignatis, quod haec gratia nostra quam eidem Electo ad praesens ex mera liberalitate nostra concessimus, nobis vel haeredibus nostris non cedet in praejudicium vel exhaeredacionem, seu trahetur in consequenciam temporibus futuris. In cujus, etc. Teste ut supra. WAlterus de Ardert Canonicus Ecclesiae Cathedralis Arrefertensis nuncians Pat. 14 E. 1. m. 8 De licencia eligendi. Regi mortem bonae memoriae Johannis nuper Episcopi ejusdem loci, habet literas Regis Decano & Capitulo Ecclesiae praedictae de licentia eligendi. Teste Edmundo Comite Cornubiae Consanguineo Regis apud 28. die Junii. FRater Willielmus Canonicus Domus beatae Mariae de Trum, nuncians Regi mortem Pat. 14 E. 1. m. 9 De licentia eligendi. Feliciae nuper Abbatissae Domus beatae Mariae de Clomardia, habet literas Regis Priorissae & Monialibus Abbaciae praedictae de licencia eligendi. Teste Edmundo Comite Cornubiae Consanguineo Regis apud Westm. 25 die Maii. REX venerabili in Christo patri S. eadem gracia Watrefordensi Episcopo Justiciario Pat. 14 E. 1. m. 9 Hibern. de temporalibus restitutis. suo Hiberniae salutem. Cum dilectae nobis in Christo Priorissa & Moniales Domus beatae Mariae de Clonardiae nobis per literas suas patentes significaverint, quod Ecclesia sua praedicta per mortem Feliciae nuper Abbatissae ejusdem loci, pastoris est solacio destituta; supplicantes nobis, prout moris est, quod licenciam sibi aliam eligendi in Abbatissam eisdem concedere dignatemur, ac nos pr●cibus earundem Priorissae & Monialium in hac parte favorabiliter inclinati, licenciam illam eis duxerimus concedendam; Mandantes, etc. Receptis prius, etc. verbatim as that pro Episcopo Akadensi. Teste Edmundo Comite Cornubiae Consanguineo Regis apud Westm. 25 die Maii. On the 12. of May in the year of our Lord 1287. (the 15. of King Edward the 1.) a Spelmanni Concil. Tom. 2. p. 350, &c Peter Quivil Bishop of Exeter, a greater Canonist then Divine, held a Diocaesan Synod at Exeter, wherein he presumed (by the Archbishop's example) to make and publish no less than 55. Canons and Constitutions, sundry of them very prejudicial to the King's prerogative, and to the properties and Liberties of Lay-Subjects, lately printed at large in Sir Henry Spelmans Councils. I shall begin with Cap. 30. Ne Clericus Clericum coram seculari Judice conveniat. Ibid. p. 37●▪ Cum nec volens nec invitus Clericus valeat Lascum constituere judicem, inhibemus, Ne Clericus Clericum super re spirituali, aut quacumque actione personali sibi competente, vel suis, trahat in causam correctionis coram judice seculari. Alioquin ille qui hoc facere attentaverit, causam perdere declaramus. Et quanquam non suo nomine sed alieno advetitum examen Clericum trahi procuravit, nihilominus cum qui taliter in fraudem legis committit, praedictis poenis decrevimus involutum. Si quis vero Laicus Clericum cujuscunque gradus duxerit esse pulsandum, coram Ecclesiastico judice eas proponat quas habere existimat eccasiones. Qui vero hujus ordinis violator extiterit, si Clericus fuerit, gravi subjacet ultioni; St vero Laicus puniatur (ut) violator Ecclesiasticae liberatis, ac si in generalem Excommunicationis sententiam (qua violatores hujusmodi innodantur) incidisse publice denuntiatur. Si quis vero Laicus Clericum ad forum pertrabit seculare, super actione maxime personali, et judex secularis Clericum coram se compellat respondere, vel quia non respondit ipsum gravare propter hoc praesumat; tam ipsum judicem quam taliter pertrahentem, authoritate praesentis Synodi sacrosanctae, Excommunicationis ac specialis Interdicti sententias et generales, caeteraque remedia Ecclesiastica contra eosdem fore procedendum, nihilominus decernentes, donec gravamen hujusmodi revocaverit, et Clerico in hoc laeso satisfecerit compellantur. By which Canon this Bishop and his Clergy endeavoured; 1. To deprive the King with his Temporal Courts and Judges of their ancient undoubted Jurisdiction of all personal Actions between Clergymen themselves and their Servants, and likewise between any Laymen or Clergymen, and to appropriate or engross them wholly unto their Ecclesiastical Courts & Judicatures. 2ly. They most insolently encroached not only upon the privileges and Liberties of Clergymen, in restraining them to sue or complain before any Lay Judge for personal Actions or Trespasses by any Clerks or Laymen, under penalties, but especially on all Laymen and Judges, by subjecting both of them to their special, general Excommunications and Interdicts, (as violators forsooth of the Church's Liberties) in case they presumed to sue or prosecute any Clergyman of what degree soever for any personal action or cause before any of the Kings or other Lay-Judges, or to punish any Clerks for their contempts for refusing to answer before them in such actions. A very high and daring presumption and usurpation worthy observation. Not much unlike to this is their other Constitution, in relation to debts and distresses of Clergy men, cap. 41, & 42. worthy observation. Cap. 41. Ne Clerici districtioni fori, vel obligent se seculari, vel in Parcis vel Vivariis Ibid. p 381, 382. Magnatum furtum committant. Annis singulis & diebus, mundus iste●nequam, labe plus solito corripitur peccatorum, & tanto ardentius conatur inventum, quanto quis sibi congregat cumulum delictorum. Ecce enim rabics inaudita, quorumdam insurgunt filii in parentes, et ipsos nituntur subjacere servituti, per quos sunt ad vitam perpetuam regenerati, et servitute diabolica liberati; quod apertius (patet) in Laicis, qui Clerum et Ecclesiae Libertates nituntur subjicere suae ditioni, quorum temerariam audaciam resecare tenemur, potius quam fovere. Prohibemus igitur, sub poena Excommunicationis, ne Clerici, maxime Beneficiati, pro debito proprio vel alieno, districtioni se obligent judicis secularis, cujus obligationis praetextu Laici de facto, quanquam de jure non valeant, Clericos ad judicia secularia pertrahant. Et sicut per Clericorum contractus nolumus quod amplius id contingat; sic multo magis detestamur, si propter eorum delicto id debeat evenire. Vndo districte inhibemus, ne quisquam Clericorum in Foresta Domini Regis, vel Parcis alterius cujuscunque, aut Warenna, furtum committere venationis, vel in stagnis, piscariis vel vivariis quorumcunque, furtum praesumat committere. Si quis autem Clericorum contra has Prohibitiones nostras venire praesumpserit, siquidem in contractu, ipsum a divinis in terennium volumus manere suspensum: si in delicto, ipso facto, vinculum Excommunications incurrat: & postea si monitus à Praelato suo pro gravi culpa, ad ipsius Praelati arbitrium satisfacere non curaverit; extunc si beneficiatis fuerit, ipsum a Beneficio suo decrevimus fore privandum. Si vero beneficiatus non existat, ab executione ordinum per quinquennium suspendatur. Dicit etenim ratio, ut in quibus major reperitur culpa, in ipsos gravior exerceatur vindicta. Cap. 42. De forma liberandi Bona Clericorum à Laicis malè capta & retenta. * Ibid. p. 382. Bona mobilia et immobilia Clericorum, sicut ipsorum personas sub protectione Ecclesiastica consistere sanctorum patrum decreta sanxerunt, ut neque Laicis de ipsis statuendi seu disponendi quicquam Ecclesiae respiciat commodum ulla sit permissa facultas: sed quicquid fecerunt in hac parte, firmum et stabile esse non poterit, donec ab Ecclesia fuerit approbatum. Quanto minus sit eis licitum, bona Clericorum capiendi et detinendi, nemo est qui ambiget sanae mentis. Cum igitur Clericorum seu aliarum personarum quaecunque bona a Ballivis Magnatum, seu aliis quibuscunque capi et detineri contigerit, ab injuria propria, quod absque laesione Ecclesiasticae libertatis posse fieri non videtur, ad eorum liberationem taliter procedi stat●iimus et mandamus; ut per loci Archidiaconum vel Officialem ipsius, vel alium quem ipse assignaverit, moneantur ipsorum bonorum detentores primo, secundo, & tertio, sub testimonio trium vel quatuor Clericorum, vel saltem Laicorum, si Clericorum copia non habeatur, per quos monitiones possint probari, si de ipsis in dubium alias revocetur, quod bona ipsa Clericis, à quibus sunt ablata, restituant indtiate, & si reddiderint, Clericos ipsos sibi fore obnoxios, quod compareant in proximo loci Capitulo adversus eos, prosecuturi actionem. Quem quidem terminum ipsis Clericis assignari praecipimus, ut querelaentibus respondeant in forma juris. Si vero factis monitionibus Detentores bona ipsa restituere per biduum detrectaverint, extunc qui illud monuit, in scriptis excommunicet detinentes, cum suis complicibus et fautoribus, qui si latam in ipsos sententiam ad haec aliud biduum bona ipsa restituere praeposuerint, locum in quo taliter bona detinentur, Ecclesiastico interdicto supponat. Et si nec robur, nec fatigatio hujusmodi adhuc sufficeat ad tantam obstinatorum malitiam compescendam, contra eorum complices et fautores per Inquisitiones legitimas et sequentes Excommunicationis sententias censuras Ecclesiasticas modis omnibus praecipimus aggravari. Deinde hiis remediis attemptatis, (nisi ad deliberationem proficiant) sustineamus patienter ut Ecclesia non habeat quid ultra faciat, quod hiis cujus bona detenti sunt, jus suum coram seculari judice prosequatur. Hanc formam volumus observari, nisi Clericus Laicum feodum possideat, ratione cujus bona sua Laico feodo capi contigerit; Nam quantum ad ipsum feodum pertiner, Clerici secularibus obnoxii sunt legibus. Ad haec; quoniam ut ait beatus Gregorius, Culpam vehementer me committere astimo, si ea, quae pro timore omnipotentis Dei sunt suggerenda, noluero. Et aliter, cum increpare delinquentes non vult, eos proculdubio tacendo Pastor occidit: Vt igitur valeamus cum Apostolo dicere & clamare, Mundae sunt manus meae à sanguine ovium nostrorum; Silere et impunitam versutiam quorundam Laicorum, maxime Ballivorum Magnatum (quae) nostra conscientia minime nos permittit. Ipsi etenim frequenti querela didicimus, in tantam furoris audaciam modernis temporibus inciderunt, in quo magis contumelias, damna, et opprobria personis Ecclestasticis et rebus eorum intulerunt, eo magis congaudent, et id potissime gloriantur; Heu miseri infoelices & in tenebris ambulantes. Nonne Deus pater noster est qui vos creavit? Ecclesiaque mater, quae vos regeneravit? Nonne in Canone Cantum reperitur, Qui abstulit patri aut matri, & dicit, quia hoc peccatum non est, homicidii particeps est? * A learned Nonsequitur. Ergo qui pecunias Ecclesiae rapit, aufert, et defraudat, Homicida est. Nonne mirabilis insaniae esse cognoscitur; Si filius patrem, discipulus Magistrum sibi subjugare conetur, et iniquis obligationibus illum sui poena subjicere, a quo credit non solum in terra, sed etiam in coelis sese ligari posse et solvi? Quapropter in virtute Sanctae Trinitatis firmiter inhivemus, ne quisquam Laicorum Clericum cujuscunque conditionis vel ordinis capere vel incarcerare praesumat, aut aliter in eum injicere manus temere aut violenter, cum scriptum sit, Nolite tangere Christos meos, & in Prophetis meis nolite malignari; Quod de Praelatis Ecclesiarum et Clericis intelligimus esse dictum, (A gross mistake, being spoken only of Abraham, Isaac, Jacob, their wives and families, neither of which were Prelates or Priests by order, but Laymen, as is evident by Psal. 105. 10. to 16. 2 Chron. 16. 10. to 23. Gen. 12. to 20. Gen. 20. 3. to 18. c. 26. 28, 29. Gen. 34. 30. c. 35. 3, 5. compared together) nisi pro ipsius Clerici captione (velut excommunicati) scripsimus; sed pro crimine homicidii, aut consimili enormi delicto, capiendus fuerit, tanquam violator pacis Domini Regis Regni. Quod si quis Clericum aliter capere, detinere, et incarcerare praesumpserit, aut in eum manus injicere violentas, ipsum, candelis accensis, pulsatis Campanis, in singulis Ecclestis Archdiaconatus, in quo hujusmodi Sacrilegus conversatur, excommunicatum a Canone tam diu publice nuntiari, donec hanc injuriam pacis satisfecerit competenter, praecipimus, et cum nostrarum testimonio literarum ad Sedem Apostolicam venerit, absolvendus. Item, quidam Laici proprios terminos excedentes, inter sacrum Sanctuarium et prophanum minime distinguentes; solummodo quod sacrum est a manibus. Pontificum consecratum, sanctuarium appellant, dum Ecclesiam et ipsius Cimiterium Sanctuarium tantum mendaciter asseverant; Quorum ne dum civilis verumetiam Canonica sanctio liquidò contradicit, dum inquit, Nulli licet ignorare, omne quod à Domino consecratum, sive fuerit homo, five animal, five ager, vel quicquid fuerit, semel consecratur, sanctum sanctorum erit Domino, & ad jus pertinet Sacerdotum▪ Propter quod inexcusabilis erit omnis, qui a Domino et Ecclesia, cui competunt, aufert, vastat, invadit, et eripit, usque ad emendationem, Ecclesiaeque satisfactionem, vel Sacrilegiis judicetur; et si emendare noluerit, excommunicetur. Depellenda est etenim illius usurpationis contumelia, ne praedia usibus caetuum dicata, a quibusdam irruentibus vexentur. Quod si quis praesumpserit, ut sacrilegus judicetur. Hinc est quod omnes illos, qui nedum Clericorum personas, sed res eorum mobiles, seu se moventes intra Ecclesiam vel ipsius Cimiterium, aut in agro ad Ecclesiam pertinente, vel alibi, absque rationabili causa, rapiunt, capiunt, et abducunt, ipsis invitis quorum bona sunt; nisi celeri restitutione sibi prospexerint; ut inimicos Dei et Ecclesiae, ac sacrilegos excommunicamus, et a sanctae matris Ecclesiae liminibus sequestramus; necnon ad honorum liberationem ipsorum procedi praecipimus juxta formam superius traditam, quandocunque pro eo quod Clerici aut Laicali causam spiritualem, ut puta violenta manuum injectione in Clericum (nisi ad correctionem rebus praemissis) vel matrimonium contrahendo, Decimis, Oblationibus, Mortuariis, laesione fidei vel juramenti, et caeteris hujusmodi, de jure vel consuetudine ad forum Ecclesiasticum pertinent, in foro Ecclesiastico fuerint prosecuti, ipsos ad forum traxerint seculare; necnon et judex secularis, qui eos ob hoc gravare praesumpserit, nisi post trinam admonitionem a gravamine desisterit inferendo, et satisfecerit de illata injuria, consimili Excommunicationis sententia innodamus; firmiter praecipientes, ut rei judicatae exceptionem judices seculares admittant. Rei dico cujus cognitio ad Ecclesiasticum pertinet judicem: et Ecclesiastici judices similiter, cum de re judicata per judicem secularem excipitur, admittere non postponant. By these two last Constitutions, they endeavoured to protect and exempt the bonds, contracts, persons, goods of all Clergymen, (unless only in Criminal and capital causes) Churches, Churchyards from the King's secular Courts, Judges, Officer's, and expose all Lay persons, Officers, Judges to their Ecclesiastical Excommunications and Interdicts, who should presume to sue, arrest, or question them, as murderers, invaders of their Mother Churches privileges, and sacrilegious persons. I shall in the next pass to their Decree De Testamentis, cap. 50. a Ibid. p. 387, 389. Statuimus ut nullus cujuscunque status aut conditionis existat (which includes the King, as well as Lords, and Commons) Clericum vel Laicum, liberum vel servum, (which extends to b Fle●a, cap. 13. Cookes 2 Instit. f. 118. b. Villains, as well as Servants) de bonis quae possidet tempore mortis, libere testare impediat quoquo modo, sub poena excommunicationis, quam impedientes decrevimus incurrere ipso facto, cum quantum ad ea quae tunc possidet, liber quilibet censeatur, sicut de hujus regni consuetudine hactenus est observatum. Quandocunque igitur sano vel aegro, libero vel servo, suum placebit condere Testamentum, statuimus, ut pro Rectore, Vicario, vel Capellano Ecclesiae parochialis confesiim transmittat, ut in ipsorum praesentia & duorum vel plurium fide dignorum de omnibus bonis suis mobilibus portionem suam contingentibus, disponat pro animae suae salute sicut sibi placebit, et melius crediderit expedire, uxoris & filiorum, si quis habuerit, portionibus per omnia salvis, etc. In fine autem cujuslibet Testamenti, h●nc clausulam adjici volumus generalem: Caetera omnia bona mea, sive in rebus, sive in manibus fuerint debitorum in hoc testamento non expressa, volo ut pro animae meae salute, per manus Executorum meorum in pios usus distribuantur; & quod Creditoribus meis per manus eorundem similiter sit satisfactum. Si qui vero Laicorum decesserint intestati; de bonis eorum, per locorum Ordinarios, taliter praecipimus ordinari, ut pro animae defuncti in pios usus totaliter erogentur. By which new Constitution this Bishop and others Ordinaries than endeavoured to usurp, 1. A new Jurisdiction to prescribe the form of all Testaments, and who should be witnesses to them, and to assign all goods, Chattels not particularly bequeathed in Testaments, to pious uses, viz. to erect Chantries, Monasteries, hire Priests, Monks to chant Masses for their Souls, to rescue them out of their imaginary purgatory fire, to enrich themselves thereby; 2ly. A Jurisdiction to dispose of all goods of Laymen dying intestate, to such pious uses as they should appoint, against Christ's own precedent, and the ancient Laws and usage of this Realm c Here, p. 14, 15, 91, 92. 138, to 142. forecited. 3ly. An authority to enable Villains to make Wills and Testaments, when as by the Laws and Custom of the Realm, d F●eta, l. 3. c. 57 Littleton Sect 177, 192. Cooks 2 Instit. f. 118, 124. no Villain could dispose of his goods by will, without his Lords special licence; Nor any Prelate or Abbot of the kingdom, demise or dispose of the Corn, stock, goods on the temporalties of his Bishopric or Monastery, without the King's special licence. Moreover, their Constitution concerning▪ Mortuaries, (a new encroachment then much oppugned) is very considerable. * Ibid. p. 390. Cap. 52. De Mortuariis. Mortuariorum praestationem ex eo intelleximus salubriter sumpsisse initium, quod Decimis maejoribus & minoribus, ac caeteris juribus Parochialibus per ignorantiam non solutis, laesis Ecclesiis praestarentur, ut talis oblivio procedent ex incuria non solventis, posset saltem, per hoc, apud districtum Judicem excusari. Et quanquam ista provisio ●sset aliqualiter fructuosa omnibus Christianis; quidam tamen, vel causam hujusmodi praestationis ignorantes; vel (quod deterius est) de salute propria non curantes, ipsam mirabiliter subtraxerint, suam miseriam in posteros transmittentes: quâ se nituntur modernis temporibus excusare, quod nec ipsi nec majores eorum, hanc praestationem ullo tempore agnoverint. O excusatio misera & infoelix, quae dum sit in peccatis, suos ducit ad interitum excusantes. Unde sunt & alii, qui animae suae saluti provide consulentes, velut devoti Ecclesiae filii praestationem ipsam agnoscunt, sicut majores eorum hactenus cognoverunt: Sicque contigit, quod in una parochia solvi secundum melius averium pro defunctis, et in alia, penitus denegari. Vt igitur à palea triticum separemus: statuendo praecipimus, ut in parochia, in qua talis solutio fieri consuevit, nullus ab ea se valeat excusare; sed in eadem fiat praestatio uniformis, cum eadem non debeat cum universo jure censeri. Parochianos aliarum Parochiarum monemus & hortamur in Domino, ut spiritum assumentes consilii sanioris, tam salubrem praestationem agnoscant de caetero, et de ea satisfacere studeant sicut caeteri in futurum. Videntur namque rabie nephanda moveri, qui male detentis Deo et Ecclesiae satisfacere tunc non curant, quando quod debetur sibi nequiunt amplius retinere: sed ipsius subibunt judicium, cui in hac parte judicium intulerunt. In Parochiis vero in quibus secundum melius averium dari hactenus consuevit, illud ligandi, donandi, assignandive in alios usus, decedentibus omnibus interdicimus facultatem. In Ex●cutores, seu alios quoscunque detentores (nisi legitime moniti, satisfecerint Deo et Ecclesiae de eodem) Excommunicationis sententiam praecipimus promulgari. Thus did these Prelates and Clergymen, by their own Canons and Constitutions, against the Laws and Custom of the Land, and Subjects Liberties, without consent of King or Parliament, upon frivolous, avaricious pretences, enforce the payment of Mortuaries by degrees upon all men, to the prejudice of the Lords of Manors in their Heriots, and of the Executors, Wives, Children of deceased persons. I pretermit their Cap. 5. De Poenitentia. Cap. 9 De Ecclesiis, Capellis, & Oratoriis construendis & reparandis. Cap. 12. De Ecclesiarum ornamentis & eorum custodia. Cap. 13. Ne in Ecclesiis vel Cimiteriis earum mercata vel placita secularia teneantur; (which no more profaned them then their Ecclesiastical Courts, or Thiefs and Murderers flying to, and residing in them as Sanctuaries, to protect themselves against public Justice;) which they specially provide for Cap. 15. De Immunitate Ecclesiarum personis, & rebus earum. Cap. 27. Ne Clerici de bonis Ecclesiasticis in solo aedificent laicali. Cap. 42. De Visitationibus Archidiaconorum & Procurationibus, & non visitando. Cap. 53. De Decimis; wherein are several clauses entrenching upon the King's Prerogative, or Subject's Liberties. They conclude their Constitutions Cap. 55. De sententiis Excommunicationum, with the general sentences and Anathemaes of Excommunication, made by Stephen Archbishop of Canterbury in the Council of Oxford, and of Octobon the Pope's Legate in the Council of London; decreeing, * Ibid. p. 394, 395. Has Excommunicationum sententias, sic proinde vulgatas, necnon et nostras quas supra criminosos tulimus et rebelles, prima Dominica in Adventu Domini, Dominica in Septuagesima, & Dominica proxima ante festum beati Petri ad Vincula intra Missarum solennia, cum major aderit Cleri & Populi multitudo, candelis accensis, pulsatis campanis, in singulis Ecclesiis parochialibus nostrae Diocesis per locorum Presbyteros, et per Decanum Christianitatis Exonii in praedicto festo beati Petri Cathedralis Ecclesiae Exonii praecipimus solemniter publicari; to terrify and subject the people to their illegal encroaching Constitutions and Censures. As this Bishop and Synod thus invaded the King's Prerogative and Subjects Liberties, by these precedent Constitutions, so they thus advanced the Supremacy and Authority of the Church and Popes of Rome, in point of consecrating Relics, canonising Saints, and granting Absolutions for some offences peculiarly reserved to Popes and Prelates. * Ibid. p. 396. Cap. 48. De Reliquiis & veneratione Sanctorum. Nonnunquam per malos, sicut per bonos, miracula facta, Sanctorum sacra commemorat Ecclesia; idcirco ad Sacrasanctam Romanam Ecclesiam, quae per Dei omnipotentis gratiam, authoritate Apostoli●ae traditionis, * sapius errasse, had been truer. nunquam errasse probatur a tramite. In hoc igitur est recurrendum, et expectandum ipsius Decretum, ne quis hoc approbando, quod ipse reprobat, a Catholicis Haereticus comprobetur. Idcirco in Concilio generali providè novimus esse prohibitum, Ne quis Reliquias de novo inventas, publice venerari praesumat, nisi a Romano Pontifice prius fuerint approbatae. Quam prohibitionem † Wh●ch canoniz●d, adored false Saints, Reliques, taught forged Miracles, practised Idolatry, Symony, Bribery, Fraud, Rapine, Covetousness, Rebellion, Treason, dispensations with sacred Oaths; and yet erred not in these. inviolatam ab omnibus praecipimus custodiri: Statuentes, ut nullus Sanctorum Reliquias venales exponat; sed nec lapides, fontes, arbores, ligna, vestes, aut res quascunque alias ut sanctas propter fictitia documenta aligualiter veneretur, cum illud haereticam sapere pravitatem Apostolica declarat sententia; et nulli licere docetur aliud, vel sentire, quam Romanam Ecclesiam matrem omnium Ecclesiarum se qui viderit et tenere. Si qui autem contra hoc venire praesumpserit, nisi moniti suum deponent errorem, tanquam haereticos censemus graviter puniendos. In their Modus exigendi Confessiones, (wherein they totally expunged the Second Commandment against the making and worshipping of Images, whereof they were then most notoriously guilty) they thus informed their Priests and Lay-people, what offences were then specially reserved to the Popes and Bishops absolutions, to whose persons, Courts they must resort for them, to their vast expense and vexation. * Ibid p. 401, 402. Quia tamen quaedam sunt peccata propter qua debet simplex Sacerdos, ad Papam vel Episcopum mittere poenitentem; ea praesenti tractatui utique duximus inserenda: ut auditis talibus mittat Sacerdos poenitentem ad Episcopum vel ejus Poenitentiarium, ut ipse, audito poenitente, discernat, utrum ad Episcopum absolutio pertineat, vel ad Papam debeat ipsum destinare. Sunt autem hii ad Papam mittendi ad absolutionem suscipiendam; scilicet, Percussores Clericorum vel Religiosorum, sive Clericorum, sive Laicorum, vel Laeziorum, dum tamen sunt in Collegiis. Item, Incendiarii qui domos incendunt; Violatores Ecclesiarum, Sortilegii & Daemonibus immolantes; & etiam aliud quam Deum adorantes. Item, communicantes scienter et prudenter cum Excommunicatis a Papa, et etiam ab Episcopo. Item, falsarii Literarum Domini Papae, et etiam procurantes falsitatem ab alio fleri, et scienter et prudenter falsis literis utentes: (of which there were then many.) Item, falsi testes. Item, supponens partum; id est, faciens alienum partum suum, ut alii exhaeredentur. Item, partum suum necans, vel per injuriam suffocans. Item, tonsores monetae. Item, impedientes legem Domini Papae: (whose Antimonarchical Canon Laws must not be opposed, or contradicted.) Item, proditor Domini sui, vel regni, vel alterius. Item, sectans haereses, id est, haereticus; seilicet, qui fovet haereticos. Item, Symoniacus; scilicet, qui emit vel dat aliquid, ut habeat al quid Spirituale, vel qui vendit Spirituale, vel etiam Spirituali annexum; vel etiam qui procurat aliud dare, ut ipse vel alius habeat aliquod Spirituale, sicut beneficium Ecclesiasticum, vel etiam Ordines. (And were not † Ad literam nihil hodic communiter faciunt Praelati nisi prop●er munera & ●etributiones data vel danda; Alvarus Pelagius de Planctu Ecclesiae, l. 2. Artic. 5. f. 91. Pro pecuniis co●secrant & ordinant; pro pecunia omnia conf●runt Sacramenta; Sacramenta emunt, Sacramenta vendunt: Nihil accipitur gratis, nihil datur gratis, Ibid. Artic. 9 f. 109. Vix credo, maximè in Hispania, quod de centum Episcopis sit unus, qui non sit Simoniac●s in ordinibus & beneficiis conferendis. Ib. Artic. 20. f. 122. Popes, Cardinals, bishop, Priests most guilty of this sin, in that, and in preceding and succeeding ages?) Item, raptores rerum sacrarum. Item, Scismaticus, id est, recedens ab Ecclesia Romana. Item, Invasores possessionum Ecclesiasticarum. Item, adjutores Saracenorum in armis, vel aliis prohibitis. Item, Vsurarius. Item, judex qui facit statuta contra libertatem Ecclesiae, vel qui fovet talibus: (by granting Prohibitions to restrain their Usurpations.) Item, qui suspensus divina celebravit. Item, qui enormia contra naturam committunt circa luxuriam: (as Popes and Cardinals usually did.) Et si forte non possit peccator induci, quod hujusmodi Episcopo vel ejus Poenitentiario (confiteatur) adeat Episcopum Sacerdos; & exposito ei crimine, recipiat ab Episcopo potestatem absolvendi poenitentem. Hii quidem, sicut dictum est, mittendi sunt ad Episcopum, ut ipse, quos absolvere poterit, absolvat; quos vero absolvere non poterit, ad Papam mittat Episcopus absolvendos; to fill his and his Officers purses, the principal reason of the reservation of all Absolutions in these cases to himself. This year (1288.) a Mat Westm. p 375, 376. Platina, Onuphrius, Stella, Crespin. Balaeus, Laertius Cherubinus in Nicholas 4. 15 die mensis Februarii, (after the death of Pope Honorius the 4th.) Frater Hieronimus, de ordine Fratrum Minorum, sed Presbyter Cardinalis, in Summum Pontificem conseoratur, & Nicholaus quartus vocatur; whereon Mat. Westminster thus descants; Frater Hieronimus Minor, est mundi modo Primus. b Tho. Walsingham Hist. Angl. p. 14. Ypodigma Nustr. p. 72. Per idem tempus Alfonsus Rex Aragoniae missis ad Curiam Romanam nunciis, reconciliari petivit Ecclesiae, de hiis quae per Patrem suum (King Peter) facta fuerant se excusans. The Archdeacon of Richmund sustaining some damage by this Pope Honorius his appropriation of the Church of Kircham to the Abbey of Valle Royal, at the King's instance, he thereupon by his Letters Patents authorised and commanded the Abbot and Covent by a certain day, to purchase the Patronage of a Church within the Archdeaconry, of one hundred Marks or more by the year, and to annex it to the Archdeaconry in perpetuity; which they covenanted to do, and that in the mean time the Archdeacon should enjoy an annual pension from the Abbot, as this Record attests. DOminus Rex volens prospicere indempnitati Archid. Richemund. & Archidiaconorum Chart. Pat & Claus. An. 15 E. 1. m. 2. dors. Pro Archidiacono Richemund. ejusdem loci qui pro tempore fuerint, pro eo quod ex appropriatione Ecclesiae de Kircham Archidiaconatus praedicti facta viris Religiosis Abbati & Conventui de Valle Regali ordinis Cisterc. Lichefeld. Diocesis, per Sanctissimum Papam Dominum Honorium quartum, ad instantiam Domini Regis memorati, praefatus Archidiaconus & sui successores, dampnum & injuriam incurrere poterunt in futurum, ordinavit et praecepit, quod Religiosus vir Abbas praedictus, pro se & Conventu suo citra festum Sancti Michaelis proximo sequens jus patronatus alicujus Ecclesiae valentis centum marcas et plus, infra Archidiaconatum praedictum emeret, & Magistrum Henricum de Newerk ejusdem loci Archidiaconum, vel suum successorem, si de eo interim humanitus contigerit, nomine suo et sui Archidiaconatus, et successorum suorum in eodem Archidiaconatu feoffaret, praedicto Archidiaconatui perpetuis temporibus annectendae; unde apud Burdegalam octavo die Januarii anno regni Regis Edwardi 15. Johannes Abbas de Valle Regali in praesentia venerabilis patris Domini R. Dei gratia Bathoniensis & Wellensis Episcopi, Domini Regis Cancellarii, personaliter constitutus, gratis, & de licentia Domini Regis recognovit pro se & suo Conventu, quod citra praedictum festum Sancti Michaelis, de jure patronatus unius Ecclesiae infra Archidiaconatum praedictum, valentis centum marcas et plus, praedictum Archidiaconum & successores suos infeodabit, sibi & praefato Archidiaconatui perpetuis temporibus annectendae. Quod si non fecerit, vult & recognovit, quod in praenotato festo Sancti Michaelis, memorato Archidiacono solver apud Eborum viginti marcas nomine annuae pensionis eidem Archidiacono & successoribus suis singulis annis in eisdem terminis & loco perpetuis temporibus exsolvendas, quousque de jure patronatus alicujus Ecclesiae valentiae centum marcas et plus, infra Archidiaconatum praedictum ipsum Archidiaconum & suos successores feoffaverit, prout superius est expressum. Concessit etiam pro se & suo Conventu, quod ad praedictam annuam pensionem singulis annis praedicto Archidiacono et suis successoribus, prout dictum est, suis terminis & loco fideliter exsolvendam, per omnia bona illius Monasterii possit distringi, etc. Henry de Branceston being elected and confirmed Bishop of Sarum by the Kings and Archbishops assent, had a Writ to restore his Temporalties in usual form this year. REX dilecto suo Malculmo de Harle, custodi Episcopatus Sarum, sede vacante, P●t. 15 E. 1. m. 12. De Temporalibus restitutis. salutem. Cum, etc. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Electo Temporalia Episcopatus praedicti cum pertin. sine dilatione liberetis, sicut praedictum est. In cujus, etc. Teste Edmundo Comite Cornubiae consanguineo Regis apud Westm. 15 die Marcii. The King having conquered Wales, in the 15. year of his reign granted and confirmed to the Bishop of Bangor and his successors, all the rights, liberties, possessions and customs they had formerly used and enjoyed; who claiming the third part of the Tithes of all the King's Demesns, Mills, and Mines of Lead in Englesend, the King issued this Writ for his enjoyment of those Tithes at present, so as he should be responsible to the King for them, if they were not justly due. REX disecto & fideli suo Regin. de Grey, Justic. suo Cestr. salutem. Cum dudum Rot. Walliae An. 14 E. 1. usque 22. m. 9 concesserimus, quantum in nobis est, venerabili patri A. Bangorensi Episcopo, & successoribus, quod ipsi utantur et gaudeant pacifice et quiete eisdem juribus, libertatibus, possessionibus et consuetudinibus diu optentis, quibus idem Episcopus et praedecessores sui Episcopi dicti loci usi et gavist fuerunt temporibus retroactis; ac idem Episcopus clamat habere debere tertiam partem Decimarum Dominicorum nostrorum, et Molendinorum nostrorum in Englesend, et tertiam partem Decimarum Minerae nostrae de plumbo ibidem; asserens se & praedecessores suos praedictos inde in plena & pacifica possessione retroactis temporibus extitisse, prout per quandam inquisitionem coram vobis inde captam evidenter apparet: Vobis mandamus, quod praefatum Episcòpum tertiam partem Decimarum praedictarum percipere et habere permittatis, jurta concessionem nostram praedictam, et tenorem inquisitionis praedictae; & prout idem Episcopus & praedecessores sui praedicti eam retroactis temporibus percipere & habere consueverunt, donec aliud inde praeceperimus. Ita tamen, quod idem Episcopus nobis inde respondeat, si ad nos de jure debeat pertinere. Teste Edmundo Comite Cornubiae consanguineo Regis apud Westem. 16 die Decembris. What Congedesliers, and Royal assents to Elections to Ecclesiastical dignities and places relating to Ireland, the King this year granted, these Records instruct us. PRior & Conventus de Insula ordinis Sancti Augustini Lismorensis Diocaesis in Pat. 15 E. 1. m 9 De licentia eligendi. Hibernia, nunciantes Regi per fratrem Gilbertum de Insula Concanonicum suum cessionem fratris Petri de Insula nuper Abbatis sui, habent literas Regis de licentia eligendi. Teste Edmundo Comite, etc. apud Westm. 6 die Junii. REX Justiciario suo Hibern. salutem. Cum dilectae nobis in Christo Priorissa & Moniales Pat. 15 E. 1. m. 6. Pro Priorissa & Monialib●s Abbatiae de Pe lo Portu beatae Mariae. Abbatiae de Bello Portu beatae Mariae prope Waterford Ossoriensis Diocaesis, nobis per literas suas patentes significaverint, quod Ecclesia sua praedicta per mortem Desideratae le Poher, nuper Abbatissae ejusdem loci, pastoris est solatio destituta, supplicantes nobis prout moris est, quod licentiam sibi eligendi in Abbatissam eisdem concedere dignaremur; ac nos precibus earundem Priorissae & Monialium in hac parte favorabiliter inclinati, * Enrolled by itself in the same membrane. licentiam illam eis durerimus concedendam: Mandantes, etc. Nos earundem Priorissae & Monialium laboribus & expensis in hac parte parcere volentes ista vice, concessimus eis de gratia nostra speciali, & vobis dedimus potestatem, quod facta electione de futura Abbatissa, sicut praedictum est, eidem Abbatissae assensum Regium vice nostra praebeatis, significantes, etc. (as in others forecited.) Receptis prius ab ipsa Electa literis suis patentibus sigillo suo, necnon et sigillo Capituli sui consignatis, quod haec gratia nostra quam eidem Electae ad praesens ex mera liberalitate nostra concessimus, nobis vel haeredibus nostris non cedat in praejudicium vel exhaeredationem, seu trahetur in consequentiam temporibus futuris. In cujus, etc. Teste Edmundo, etc. apud Westm. 26 die Junii. REX Justiciario suo Hiberniae, salutem. Cum dilecti nobis in Christo Prior & Conventus Pat. 15 E. 1. m. 11. Pro Priore & Conventu de Kenles. Monasterii Sanctae Mariae de Kenles in Midia, de licentia nostra prout moris est, dilectum nobis in Christo fratrem Angelicum Concanonicum suum in Abbatem suum elegerint, cui Regium assensum prius adhibuimus et favorem: Nos eorundem Prioris & Conventus laboribus & expensis in hac parte parcere volentes ista vice, volumus & vobis damus potestatem, etc. (as in the former.) Receptis tamen prius ab ipso Electo literis suis patentibus ●igillo suo, necnon et sigillo Capituli sui consignatis, quod haec gratia nostra quam eidem Electo ad prasens ex mera liberalitate nostra concessimus, nobis vel haeredibus nostris non cedat in praejudicium vel exhaeredationem, seu trahatur in consequentiam temporibus futuris. In cujus, etc. Teste Edmundo Comite Cornubia consanguineo Regis apud Westm. 6 die Maii. King Edward the 1. in the 16 year of his reign going into Arragon, in Bierna Oloracensi Civitate Reges Angliae & Aragoniae convenerunt super liberatione Caroli Principis Saliternae cognati Regis Angliae, tractatum diligentem habentes, qui conditionaliter a Tho. Walsingham Hist. Angl. Anno 1289. p. 15. Ypodigma Nestriae p. 72. Mat Westm. p. 370, 375. fuit liberatus sub hac forma; viz. quod data Regi Arragoniae certa summa pecuniae, ipse Carolus a Domino Papa pacem Arragonensibus impetraret, quam si infra terminum limitatum impetrare non posset, rediret ad carcerem. Quibus conditionibus juramento firmatis, Carolus tradere debebat tres filios & alios milites nobiles quadraginta, pro quibus quousque venirent, Rex Angliae liberation●m Caroli accelerans, nobiles viros qui secum erant obsides tradidit, & pecuniam usque ad triginta a millia librarum persolvit; pro cujus detentione Rex Arragonum vinculis ligabatur Excommunicationis. Sed in hac convocatione Regum duorum, per Legatum ad hoc specialiter destinatum absolutionis gratiam meruit obtinere. Prince Charles being thus b Mat. West. p. 375. Polyd. Virgil Hist. Angl l 17. p. 326 Walsingham Hist. p. 15 Matth. parker Antiq. Eccles. Brit. p. 206. released by our King Edward's procurement, most perfidiously by the (Pope's encouragement) in vigilia S. Johannis Baptistae decem millia Francorum militum aliorumque virorum fortium, quibus praefuit Comes Atrabicensis, cum navibus & galeis Siciliam ingredi nitebatur, sed dicti Regis Arragonum satellites in piratis pro magna parte dictam multitudinem submerserunt, quosdam verò vivos ceperunt, & eos in carceribus recluserunt: After which Charles himself, instead of performing his Oath and Covenant, a juramento suo execranda et detestabili auctoritate Nicholai quarti Papae postea absolutus, regnum Siciliae contra fidem et religionem invasit atque tenuit. Which Walsingham thus relates; Carolus Princeps Achaiae, (An. 1291.) Romam veniens, per Papam Nicholaum a juramento Kegi Arragoniae praestito absolvitur, et in Regum Siciliae coronatur. Such countenancers, fomenters of grossest perjuries, and breaches of Solemn Leagues, Covenants, were these Antichristian holy Fathers of Rome in that age, worthy to be had in perpetual execration. King Edward after this releafe of his Cousin Charles returning from Arragon into c Mat. Westm p. 374, 375, 3●6. Walsing. ham Hist. p. 15. Henr. de Knyghton, de Eventibus Angl. l. 3. c. 1, 2. col. 2466, 2468. Gascoigne apud Blankleforth in Vasconia juxta Burdegalem, post convalescextiam de gravi infirmitate, Cruce-signatur, cum copiosa hominum multitudine, et Christianorum exercitus Capitaneus est effectus per Legatum Romanae Curiae ad hoc missum; Moxque Judaeos omnes tanquam Crucis hostes expulit de Wasconia, et aliis terris suis universis quas in Regno Franciae possidebat; and soon after banished them out of England; but was hindered from his voyage to the Holy Land by his wars with the French, Welsh, and Scots. What arrears of annual Pensions the King issued to the Pope's Cardinals and Notaries this year, to promote his affairs, these Records relate. REX Thesaur. & Camerariis suis. Liberate de Thesauro nostro venerabili patri Liberate 16 E. 1. m. 2. Pro D. Matthaeo S. Mariae in Po●ticu Cardinali. Domino Matthaeo Sanctae Mariae in Porticu Cardinali Centum et quinquaginta marcas, videlicet. sexaginta marcas de terminis Paschae & Sancti Michaelis anno Regni nostri quartodecimo, & triginta marcas de terminis Paschae & Sancti Michaelis anno Regni nostri quintodecimo, & triginta marcas de termino Pasch● anno Regni nostri sextodecimo, de annuo feodo suo sexaginta marcarum quod ei soncessimus percipiendum ad Scaccarium nostrum. Teste Comite ut supra. Per breve de Privato Sigillo. REX Thesaurario & Camerariis suis salutem. Liberate de Thesauro nostro dilecto Clerico Ibidem. m. 2. Pro Magistro Berardo de Neapoli Domini Papae Notario. nostro Magistro Berardo de Neapoli Domini Papae Notario series viginti marcas, videlicet quadraginta marcas de termino Sancti Michaelis anno Regni nostri quartodecimo; & quater viginti marcas de terminis Paschae & Sancti Michaelis anno Regni nostri quintodecimo, quae ei arretro sunt de annuo feodo suo quater viginti marcarum, quod de nobis percipit ad Scaccarium nostrum. Teste Edmundo, etc. apud Westm. 25 die Octobris. What Accounted the King had of the Subsidy granted him by the Clergy in the Province of Canterbury, and within Lincoln Diocese, this Record will inform us. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Inspeximus literas patentes dilecti nobis Pat. 16 E. 1. m. prima. Pro Episcopo Lincolniensi de Vicesima. in Christo Magistri Radulphi de Ivingho Cancellarii Ecclesiae Sancti Pauli London. ad audiendum & recipiendum compotum Collectorum Vicesimae nobis à Clero tocius provinciae Cantuariensis concessae assignati in haec verba. Omnibus Christi fidelibus ad quos praesentes literae pervenerint Radulphus de Ivingho Cancellarius Ecclesiae Sancti Pa●li London. ad audiendum & recipiendum compotum Collectorum Vicesimae Domino Edwardo Regi Angliae illustri a Clero tocius provinciae Cantuariensis per biennium concessae deputatus, salutem in Domino. Sciatis quod venerabilis pater Dominus Oliverus Lincolniensis Episcopus qui in se assumpserat onus collectionis Vicesimae biennalis praedicto Domino Regi in Episcopatu Lincolniensi à Clero concessae, die Martis in crastino Sanctae Lucae Evangelistae anno regni Regis praedicti sextodecimo, per Dominum Willielmum de Stoketon Clericum suum ad hoc per ipsum Episcopum assignatum nobis reddi fecit plenariè compotum finalem de tota praedicta Vicesima biennali Episcopatus praedicti, per quem quidem compotum comperimus expressè summam tocius vicesimae praedictae se extendere ad mille quadringentas quaterviginti decem et novem libras, novem denarios et quadrantem, & non ultra; excepta Vicesima contingente praevendas Ecclesiae Lincolniensis, et Ecclesias ab antiquo ad communiam Canonicorum ejusdem Ecclesiae spectantes, de quibus praebendis et Ecclestis quo ad lebacionem et collectionem Vicesimae earundem dictum Dominum Episcopum exoneravimus, pro co quod Capitulum Lincolniens. de vicesima ipsum contingente nobis per se respondebit ad plenum. De summa quidem praescripta constat nobis manifestè praedictum Dom. Episcopum solvisse Domino nostro Regi praedicto ante tempus computacionis suprascriptae Mille quadringentas tres libras, decem novem et solidos octo denarios et obolum, per unam literam acquietanciae sub sigillo Domini Regis, & sex paria literarum acquietanciae sub sigillo Magistri Thomae de Brodestrete Rectoris Ecclesiae de Tollesbir. London. Diocesis ad recipiendum Vicesimam tocius provinciae Cantuariensis specialiter à Domino nostro Rege praedicto deputati, quas literas omnes & singulas tam Domini Regis quam Magistri Thomae praedicti ex tradicione & liberacione praedicti Domini Willielmi penes nos recepimus & habemus. Allocavimus eciam praefato Domino Episcopo, tam pro Ecclesiis exemptorum quam ex aliis racionibus diversis coram nobis in praedicto compoto per Willielmum praetactum propositis, sicut apparet per particulas in serie compoti supratacti, quaterviginti & octo libras sexdecim solidos quatuor denarios obolum & quadrantem. Post p●aescriptas vero soluciones & allocantias ac compotum finalem Vicesimae auditum recepimus à praefato Domino Episcopo per manus antedicti Willielmi nomina quorundam Rectorum qui Vicesimam Ecclesiarum suarum nondum ad plenum solverant, nobis liberata pro sex libris quatuor solidis & octo denariis, de quibus sex libris quatuor solidis & octo denariis levandis & praedicto Domino Regi solvendis nosmetipsos oneravimus, saepedictum Episcopum exinde penitus exonerando. Et sic eundem Dominum Episcopum à tota collectione praedictae Vicesimae suae Diocesis & omnibus suis circumstanciis totaliter quietamus, & erga praedictum Dominum Regem & omnes alios tenore praesentium quietabimus in aeternum. In cujus rei testimonium hanc nostram literam fieri fecimus patentem sigillo nostro majori consignatam. Dat. London. die Martis in Crastino Sancti Luc● Evangelistae, Anno Domini 1288. & Anno Domini Regis praedicti suprascripto. Nos igitur praemissa acceptantes eundem Episcopum inde quantum in nobis est tenore praesencium quietamus. In cujus, etc. Teste Edmundo Comite C●rnubiae Consanguineo Regis apud Westm. 8. die Novembris. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Inspeximus literas patentes dilecti nobis Ibidem. Pro eodem Quintadecima. Magistri Radulfi de Ivingho Cancellarii Ecclesiae Sancti Pauli London. ad audiendum & recipiendum compotum Collectorum Quintaedecimae nobis à Clero tocius provinciae Cantuariensis concessae assignati in haec verba. Omnibus Christi fidelibus ad quos praesentes literae pervenerint, Radulphus de Ivingho Cancellarius Ecclesiae Sancti Pauli, etc. ad audiendum & recipiendum compotum Collectorum Quintaedecimae Domino Edwardo Regi Angliae illustri à Clero tocius provinciae Cantuariensis per triennium concessae deputatus, salutem in Domino. Sciatis quod venerabilis pater Dominus O. Lincolniensis Episcopus onus collectionis Quintaedecimae triennalis praedicto Domino Regi in Episcopatu Lincolniensi à Clero concessae, die Veneris proxima post festum Sancti Dionysii Martyris, anno regni Regis sextodecimo, per Dominum Willielmum de Stoketon Clericum su●m ad hoc per ipsum Episcopum assignatum, nobis reddi secit plenariè compotum finalem de tota praedicta Quintadecima triennali Episcopatus praedict●. Per quem compotum comperimus expressè summam tocius praedictae Quintaed●●●m● se extendere ad duo millia nongentas, quater viginti decem et octo libras, decem ec octo denarios et obolum et non ultra, excepta Quintadecima continge●te praebendas Ecclesiae Lincolniensis et Ecclesia s ab antiquo ad communam Canonicorum ejusdem Ecclesiae spectantes. De quibus Praebendis & Ecclesiis quoad levacionem & collectionem Quintaedecimae earundem, dictum Dominum Episcopum exoneravimus, pro eo quod Capitulum Lincolniense de Q●intadecima ipsum contingente nobis per se respondebit ad plenum. De summâ quidem praescriptâ constat nobis manifestè praedictum Dominum Episcopum solvisse Domino nostro Regi praedicto ante tempus computacionis supradictae duo millia octingentas undecim libras duos solidos et novem denarios per septem paria literarum acquietanciae sub sigillo Domini Regis, & tria paria literarum acquietanciae sub sigillo nostro quo specialiter pro arreragiis Quintaedecimae utimur & utebamur, quas literas omnes & singulas tam Domini Regis quam nostras ex tradicione & liberacione praedicti Domini Willielmi penes nos recepimus & habemus. Allocavimus eciam praefato Domino Episcopo tam pro Ecclesiis exemptorum quam ex aliis racionibus diversis coram nobis in praedicto compoto per Willielmum praetactum propositis, sicut per particulas in serie compoti supratacti Centum sexaginta decem libras & octo denarios & obolum. Post praescriptas verò soluciones & allocancias ac compotum finalem Quintaedecimae auditum, recepimus à praefato Domino Episcopo per manus antedicti Willielmi in pecunia numerata, octo libras, quatuordecim solidos, & quatuor denarios obolum & quadrantem. Recepimus etiam per manus ejusdem Willielmi in quibusdam nominibus quorundam Rectorum qui Quintam Decimam Ecclesiarum suarum nondum ad plenum solverant, nobis liberavit octo libras, duos solidos, decem denarios & quadrantem. De quibus octo l●bris, duobus solidis, decem denariis & quadrante levandis, & praedicto Domino Regi solvendis nosmetipsos oneravimus, saepedictum Episcopum exinde pen●tus exonerandi, & sic eundem Dominum Episcopum de tota collectione praedictae Quinaedecimae suae Diocesis in omnibus suis circumstanciis totaliter quietamus, & erga praedictum Dominum Regem & omnes alios tenore praesentium quietabimus in aeternum. In cujus rei testimonium hanc nostram literam fieri fecimus patentem sigillo nostro majori consignetam. Dat. Londini die Martis in Crastino Sancti Lucae Evangelistae, Anno Domini 1288. & Domini Regis praedicti anno supradicto. Nos igitur praemissa acceptantes, eundem Episcopum inde quantum in nobis est tenore praesencium quietamus. In cujus, etc. Teste, etc. ut supra. A good precedent both for Accounts and acquittances in such cases. This year Gilbert. de Sancto Leofardo (commended by * Anno 1305, p. 456. Godwins Catal. p. 387. Mat. Westminster and Godwin in his Catalogue of Bishops) was elected, and confirmed Bishop of Chich●ster by the King's royal assent, as this Writ for restoring his Temporalties assures us. REX dilecto Clerico suo Malculmo de Harle Custodi Episcopatus Cicestrensis Pat. 16 E. 1. m. 10. De Temporalibus restitutis. sede vacante salutem. Cum venerabilis pater J. Cantuariensis Archiepiscopus tocius Angliae Primas electionem nuper celebratum in Cathedrali Ecclesiae Cicestriae de discreto viro Magistro Gilberto de Sancto Leofardo Thesaurario ejusdem Ecclesiae in Episcopum loci, cui prius Regium assensum adhibuimus et favorem, confirmaverit, sicut per literas patentes ipsius Archiepiscopi nobis inde directas accepimus; Nos confirmacionem illam acceptantes, cepimus fidelitatem ipsius Electi, & temporalia Episcopatus praedicti, prout moris est, restituimus eidem. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Electo temporalia Episcopatus praedicti cum pertin. sine dilac●one liberetis, sicut praedictum est. In cujus, etc. Teste Edmundo apud Westm. 24 die Junii. Et mandatum est Militibus, etc. In cujus, etc. Teste ut supra. The King granted this Protection to the Abbot and Covent of Ryevall, upon these grounds therein expressed. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Cum dilecti nobis in Christo Abbas & Conventus Pat. 16 E. 1. m. 14. Pro Abbate & Conventu de Ryevall, de custodia domus sux. de Ryevall per morinam ovium et equorum suorum, et aliis incommodis multimodis, quibus ut pro certo intelleximus super modum praegravantur, adeo depauperentur et deprimantur, quod terrae suae pro magna parte jacent incultae, et blada sua in eisdem vehementer defecerunt, et insuper iidem Abbas et Conventus Mercatoribus et aliis Creditoribus suis diversis in multimodis debitis teneretur, ad quorum solucionem & Domus suae relevacionem, facultates ejusdem Domus per magnum temporis spacium sufficere non possent, absque dispersione Canonicorum Domus illius, vel feodalium suorum dilapidacione seu forte Domus exusdem subversione totali, quod nollemus: Nos imbecillitati status ipsorum compatientes, etc. (as in former protections of this kind.). Teste Comite etc. apud Westm. 28. die Aprilis. Anno Dom. 1289. there happened this Controversy between Archbishop Peckham and the Abbots and Monks of St. Augustines Canterbury, upon this occasion: a Chronica W. Thorne, cap. 29. col. 1951, 1952, 1573. Cum Dominus Edwardus de partibus Vasconiae in Angliam venisset, & apud Sanctum Augustinum hospitatus, cum Regina, filiis suis, & multis aliis in vigilia Assumptionis, quae tunc Dominica erat, Johannem Peckham Cantuariensem Archiepiscopum fecit invitari, ut in festo die Assumptionis secum in loco illo comederet. Quo festo plures & majores Regni qui ad Regem convenerunt, interfuerunt. Quo andito, Abbas et Conventus metuentes sibi et suae exemptioni praejudicium generari, si Archiepiscopus veniret cum Cruce erecta, instabant multum apud Dominum Regem et suum Consilium, ne permitteret Archiepiscopum sic venire cum Cruce in libertatum suarum laesionem suique Monasterii praejudicium et gravamen: set Rege adhuc volente ut Archiepiscopus veniret, & Archiepiscopo nolente, nisi Cruce praevia et erecta; praecepit Rex Cancellario, quod faceret Abbati & Conventus habere literas Archiepiscopi meliores quas sciret, & eciam literas Regis, quod hujusmodi ingressus Archiepiscopi, seu Crucis delatio, eye non posset vel suis libertatibus in aliquo praejudicare. Vnde dicti Abbas & Conventus non valentes resistere, nec audentes contradicere Regiae voluntati, ne ejusdem offensam seu gravissimam laesionem incurrerent, ob majorem timorem hujus periculi annuerunt in hoc fieri beneplacitum Regis, ut intraret cum Cruce Archiepiscopali; habitis tamen prius protestationum literis ab eodem de salvo statu suo; set habita maxima altercatione super forma hujusmodi inter partem Archiepiscopi & Abbatis. Petierunt interea Clerici Domini Archiepiscopi vice sua, ut sibi exhiberentur privilegia inspicienda, quibus se pars Abbatiae defendebat, quod Archiepiscopus non intraret. Quod eciam Dominus Eliensis Episcopus & regni Cancellarius cum instantia requirebat. Ad quod pars Abbatis multis rationibus respondebat, se non teneri de jure nec velle facere, maximè Clericis Archiepiscopi illa vice. Ipsi tamen Episcopo quaedam privilegia ut amico, et ob reverentiam Domini Regis in suo Capitulo monstraverunt. Et sic partibus ab invicem recedentibus, advenit Dominus Bathoniensis Episcopus & Regis Cancellarius, viditque privilegia prins exhibita Episcopo Eliensi. Quibus visis & auditis, satis eisdem Episcopis constabat evidenter, quare Archiepiscopus ingredi non debebat. Et cum neutra pars vellet in unam formam literarum aliquatenus consentire, dictus Dominus Bathoniensis missus ad hoc specialiter per Regem ut in formam aliquam concordarent, quaedam pauca verba de Clericorum Regis consilio apposita fierent illi formae literarum quam praeordinaverat pars Abbatis: Et illis literis pars Abbatis causa majoris visitandi periculi pro beneplacito regis stare consensit: quaetalis est. Universis Christi fidelibus ad quos praesentes literae pervenerint, frater Johannes permissione divina Cantuariensis Ecclesiae Minister humilis, tocius Angliae Primas, salutem & pacem in Domino sempiternam. Noverit universitas vestra, quod cum nos specialiter invitati à Christianissimo Domino nostro Domino Edwardo Rege Angliae illustri, ut cum eo essemus in prandio die festi Assumptionis gloriosae Virginis Mariae Anno Domini 1289. ad ipsius instantiam et rogatum Abbatem Monasterii Sancti Augustini Cantuar. ad Romanam Ecclesiam nullo medio pertinentis, in quo Dominus Rex praedictus cum suis Primoribus tunc solempniter festivabat Cruce praevia intramus. Confitemur et recognoscimus de plano, quod per hoc non intendimus nec volumus Abbati et Conventui loci ejusdem aliquod praejudicium generare, nec per hoc eorum privilegiis aut juribus nunc vel in posterum in aliquo derogare, nec nobis adquirere possessionis aliquid jurisdictionis aut juris. In cujus rei testimonium sigillum nostrum praesentibus est appensum, die, festo, & anno praedicto. Set eas sigillare pars Archiepiscopi recusavit omnino. Venerunt iterum ad Abbatem ex parte Archiepiscopi Archidiaconus Cantuariensis, Magister Lucas Cancellarius Archiepiscopi, & Magister Reginaldus de Brandon, simul cum Magistro Willielmo de Haleberghe, & Domino Johanne de Lewes, & dixerunt Archiepiscopi nomine hujusmodi nuncium Abbati. Salutat vos Dominus noster Archiepiscopus; & quia ut scitis Dominus Rex invitavit eum, ut comedat secum hodie in hac domo, rogat vos quatinus permittatis, ut possit venire cum decentia status sui et fine praejudicio ●●atui vestri, quia non curat praejudicare in aliquo aut contravenire libertatibus vestris, & hoc si placet velitis sic concedere, aut versus Dominum Regem tantum facere et procurare, quatinus Rex nostrum Dominum habeat excusatum quod huc non veniat, set ut bene de Regis licentia possit in domo propria remanere. Deliberante vero Abbate super hiis cum suo consilio & respondente, quod voluit, licet invitus, ut oportuit in forma praetacta sicut antedixerat praeceptis Regiis obedire. Et statim missi ab Archiepiscopo recesserunt. Cumque haec postmodum essent relata Domino Regi per Cancellarium suum praedictum, deliberato consilio mandavit Rex per ipsum Cancellarium Archiepiscopo, ne veniret, set ad custum Regis ipso die extra in proprio hospitio remaneret. Ex quo Archiepiscopus multum offensus, aliquaque verba comminatoria contra partem Abbatis ut dicebatur proferens, remansit sic extra in hospitio proprio, et perrexit in crastino extra villam, Et post panca temporis intervalla Archidiaconus & Commissarius Cantuarienses auctoritate cujusdam mandati dicti Archiepiscopieis & Magistro Aselino directi, Abbatem apud Sture existentem monuerunt, ut privilegia exhiberet proxima die juridica in Ecclesia Sancti Gregorii Cant. juxta formam dicti mandati, illis diem & locum ad hoc eis dicti nuncii assignantes; Cujus mandati tenor, is registered at large in b Col. 1951▪ 1952. William Thorne his Chronica: the substance whereof was; Privilegia sedis Apostolicae seu jura alia & munimenta si quae habent inspicienda exhibeant & ostendant, per quae Ecclesias quas in proprios usus maxime de novo in Civitate & Diocesi Cantuariae habere dicuntur, tanquam appropriatas sibi valeant retinere, pensionesque percipere de diversis Ecclesiis, & decimarum portiones vel precium earundem infra limites diversarum parochiarum nostrae diocasis quae propriis suis reguntur Rectoribus, etc. Item, quod absurdius est, gravius & multo detestabilius, ingressum nostrum personalem erecta Crute praevia infra septa sui Monasterii corpora sanctorum Archiepiscoporum Cantuariensium praedecessorum in eodem Monasterio quiescentium, visitandi causa seu peregrinandi ibidem prout ab aliis communiter morisest, verbumque Dei inibi Clero & populo proponendo, quamquam sine praejudicio ipsius Monasterii Monachorumque ac privilegiorum eorundem si quae habeant hoc facere voluerimus, & protestati saepefuerimus, etc. Abbas vero Archiepiscopum suum non esse judicem proponens, nec se teneri suo obtemperare mandato, statim ex hujusmodi gravaminibus viva voce sedem Apostolicum appellavit: dictique Archidiaconus & Commissarius consulerunt Abbatem ut ipse sano consilio iterum sub via pacifica plenius responderet. Abbas hoc annuit; sending first a Letter, and then resorting personally to the Archbishop at Lambheth; where Salvagius the Abbot's Clerk spoke thus to the Archbishop; Domine pater reverende, Dominus Abbas qui hic est, non venit huc coram vobis ut ad judicem, figuraque judicii, set ut homo pacis, & tranquillitatem & pacem vestrae conscientiae multum affectans, ostendere vobis coram Clericis vestris quae per ipsum fuerunt ostendenda. After which, Dominus Abbas ex quorundam peritorum consilio rationes Archiepiscopi articulis correspondentes in scripturam provida deliberatione redigere mandavit; the two last whereof I shall only recite. c Ibid Col. 1956. De invitatione (Archiepiscopi) ad missas celebrandas, quia in di●bus solempnibus uti habet pallio & aliis insigniis Archiepiscopalibus, quibus non nisi in Ecclesiis sibi commissis et subjectis uti debet: unde in Ecclesiae Sancti Augustini missas celebrare non debet cum a sua jurisdictione consta●●sse exemptam. De absolutione Monachorum, etc. quia non habet potestatem in eos, nec eos potes● absolvere, nec ligare ad praedicandum populo, etc. quia plus hoc convenit facere in propria Ecclesia, quam non sua. Ad ultimum, super Crucis delatione (the grand Controversy) hoc videtur esse jurisdictionis et subjectionis indicium; unde nos exempti in lecum nostrum sibi non subjectum cum hujusmodi insigniis ipsum sane admittere salvo statu nostro non possumus, licet protestationem fecerit; quam quidem protestationem quasi contrario facto suo sublatam, tamen propter exemplum populi nostris immunitatibus sufficere nullatenus reputamus. Istis responsionibus coram Archiepiscopo propositis, & quodammodo per easdem fatisfactus, a citationibus manum retraxit, et Abbas quantum ad ipsum dimissus est in pace, die comparationis eidem nullatenus assignato. From this contest between this proud Archbishop and Abbot about carrying up his Cross, I shall observe; 1. The just punishment of God upon him for * Here, p 235. excommunicating all who should entertain or sell any victuals to the Archbishop of York or his followers for carrying up his Cross before him within his province some few years before, when specially sent for by the King about the public affairs of the kingdom, now retaliated with this Abbot's opposing the bearing up his own Cross before him in the Monastery of St. Augustine's even within his own Metropolis and See of Canterbury, when specially sent for thither to dine with the King. 2ly. His pride and obstinacy, in refusing to subscribe such a Letter as the King directed to reconcile this difference and preserve the Abbot's privileges, or to repair to the King without his Cross born up before him; together with his spleen and malice against the Abbot and Covent for not admitting him to carry up his Cross within their Monastery. 3ly. The strange abuse he and other our Archbishops made in that age of that they styled and reputed the very Cross of Christ; which as it was an emblem of our e Phil. 2. ●. Saviours lowest humiliation; by whose Cross St. Paul affirmed, f Gal. 6. 14. the world was crucified unto him, and he unto the world; and likewise a * Ephes. 2. 13, 14, 15, 16. Col. 1. 20. c. 2. 14. means of Christian love, peace, unity; yet our Luciferian Archbishops made, reputed it a badge, ensign of their Metropolitical Jurisdiction, Authority, Pomp, State, causing it to be carried up in pomp before them for that end, as an emblem of their Antichristian pride and ambition; yea made it, and its carrying up before them, a cause of frequent, hot contentions, schisms: witness the † See Mr. Lambards' Perambulation of Kent, p. 81, to 87. manifold, high contests between the Archbishops of Canterbury, York, and the Abbots of St. Augustine's about crosse-bearing, to the great disturbance of the Church, State, King, Council, and the reproach, scandal of Christianity, as well as Archiepiscopacie: So far were they from imitating the doctrine or example of our Saviour, or St. Paul in this particular. The same year, there fell out this suit between this proud Archbishop of Canterbury, his Officers, and this Abbot of St. Augustine's, concerning Alms and Tithes, which occasioned Excommunications and Appeals to Rome about their privileges and exemptions; thus registered by g Chronica W. Thorne, col. 1956, 1957, 1958. William Thorne. Anno Domini supradicto habitus est processus contra Rectorem de Waldwarsare. Qui Rector tam in capitulis Archidiaconi quam alibi querelam deponens contra fratrem Martinum tunc elemosinarium istius Ecclesiae super occupatione quarundam Decimarum de quibusdam Hamelettis, viz. Mendetre, Estsole, Westwold & Essele provenientium, ipsum elemosinarium asserentem dictas Decimas & omnia jura parochialia inhabitatoribus dictorum locorum, ac praecipuè omnes oblationes & obventiones ad Ecclesiam de Norborne qualitercunque provenientes ad ipsum elemosinarium & vicarium ejusdem taliter simul cum cantaria spectare debere, & quod si spectant & spectabant ab antiquo pacificè, publicè, & notoriè, nec dimisisset in pace, obtenta fuit quaedam litera conservatoria Decano de Sandewico directa; per quam praecipiebat eidem, & in virtute obedientiae mandavit, quatenus dictum Stephanum Rectorem supradictum moneret legitimè, & efficaciter induceret, ut de omnibus praemissis ablatis, saepedictis religiosis plene satisfaceret infra mensem, inhibens eidem ne in eos vel eorum Ecclesias de caetero plus attemptet. Quod si monitionibus & inhibitionibus suis parere contempserit, ipso facto ab officio et beneficio idem conservator suspendit, mandans eidem Decano, quod ipsum in singulis Ecclesiis decanatus sui singulis diebus Dominicis et festivis, quousque condigne super illis satisfecerit, suspensum faceret nunciari. Set executione ejusdem literae ad tempus dil●●●, idem Rector pendente dilatione procuraverat ab Archidiaecono quandam literam in forma communi contra omnes parochianos suos ad solvendum sibi ea quae ab eis Elemosinarius exigebat. Et tunc auctoritate praedictae conservatoriae ipse S. Rector publice diebus festivis in vicinis ibi Ecclesiis ab officio et beneficio fuit denuntiatus suspensus. Et ipse se divinis immiscuit nichilominus sic ligatus. Interim autem impetrata fuit alia conservatoria eidem Decano directa, cujus tenor talis est. Abbas Ecclesiae Sanctae Crucis de Waltham, etc. Cum vos alias ad mandatum nostrum, immo verius Apostolicum, Stephanum Rectorem de Waltham monueritis & induxeritis, ut dictis Abbati & Conventui Sancti Augustini super majoribus & minoribus Decimis ac aliis juribus parochialibus ipsos religiosos & eorum Ecclesiam de Nordburne spectantibus & per ipsum Rectorem ablatis & invasis plenarie satisfaceret infra mensem à die confectionis mandati nostri, et quia monitionibus et inhibitionibus praemissis parere contempserit, ipsum denunciaveritis esse suspensum. Et quia crescente contumacia crescere debet & poena, vobis in virtute obedientiae qua sedi Apostolicae tenemini, et sub poena cohercionis canonicae firmiter injungimus et mandamus, quatinus singulis diebus Dominicis et festivis in singulis Ecclesiis Decanatus vesiri inter Missarum solempnia publicetis adjuc ex habundanti, quod Rector ille de ablatis satisfaciat sub poena Excommunicationis majoris quam in hac parte si non paruerit exnunc ut extunc in eundem Rectorem proferimus in hiis scriptis. Vobisque injungimus et mandamus, ut post lapsum mensis ipsius ipsum Rectorem cum solempnitate praemissa nisi satisfecerit pulsatis campanis, candelis accensis sic Excommunicatum esse denuncietis, et denunciari faciatis. (Such was their animosity, violence, abuse of the Spiritual Sword against each other.) Istis sic habitis, idem Rector pro tuitione Curiae Cantuariensis sedem Apostolicam appellavit, procurans ab officiali Curiae Cantuariae scribi et mandari eidem Decano et sibi inhibendo, ne pendente in Curia Cantuariensi hujusmodi tuitorio appellationis negotio quicquam in praejudicium Rectoris appellantis attemptare faceret quo minus haberet liberam appellationis suae prosecutionem; & etiam citaret Abbatem & Conventum Sancti Augustini & Vicarium de N. quod comparerent coram ipso sen Commissario in Ecclesia beatae Mariae de Arcubus in dicto tuitionis negotio facturos et recepturos quod postulaverit ordo juris. Die adveniente & Rectore praedicto per Procuratorem in Consistorio de Arcubus comparente, & non parte Abbatis, post proclamationem, proposuit Magister Salvagius Clericus Abbatis, non ut procurator set ut amicus, quod dictus Abbas et Conventus cum suis ita sunt exempti quod non debebant nec volebant ibi vel asibi coram eis super aliquo respondere, nec etiam super hiis privilegia sua exhibere. Interim autem impetrata fuit alia litera ab Abbate S. Edmundi conservatore inhibitoria, ne officialis Contuariensis et Decanus de Arcubus eidem Rectori de Waltham tuitionis beneficium conferrent, aut partem Abbatis contra sua privilegia in aliquo gravarent, set ipsos secundum libertatis et exemptionis suae exigentiam ab omni judiciali examine libere dimitterent, cum nullo jure vel consuetudine possent in eos jurisdictionem aliquam seu potestatis exercitium absque sedis Apostolicae speciali mandato et expresse ad eos directo aliquatenus vendicare, quorum privilegiorum contravenientes sine dubio per multa Romanorum Pontificum privilegia Excommunicationi asseruit ipso facto subjacere. Whereupon at last they submitted themselves to Arbitrators to end this hot contest, suspensions and Anathemaes of one another about their Privileges. What licenses to elect Bishops, Abbots, Priors, Abbesses, and Royal assents to Elections made in Ireland, and restitution of Temporalties thereupon, issued from the King this year, these Records attest. MAuritius le Dokne sacrista Ecclesiae de Cloven. nuncians Regi cessionem venerabilis patris Gilberti nuper electi in Episcopum & Pastorem Ecclesiae illius, Pat. 16 E 1. m. 10. De ●icentia eligendi. habet literas Regis Decano & Capitulo ejusdem Ecclesiae de licentia eligendi. Teste Edmundo, etc. apud Westm. 12 die Julii. REX Justiciario suo Hibern. vel ejus locum tenenti, salutem. Cum dilecti nobis in Christo Decanus & Capitulum Artferten. nobis per literas suas patentes Ibid. m. 10. De assensu electioni adhibito, & Temporalibus restitutis, etc. significaverint, quod Ecclesia sua praedicta per mortem Nicholai nuper Episcopi ejusdem loci, pastoris est solatio destituta, supplicantes nobis prout moris est, quod licentiam sibi alium eligendi in Episcopum eisdem concedere dignaremur: Nos, etc. (as in other licenses and Royal assents) Teste Edmundo, etc. apud Westm. 10 die Augusti. FRater Johannes Canonicus Ecclesiae Sancti Petri de Clonard. nuncians Regi resignationem Ibidem. Borgonildae nuper electae in Abbatissam domus Monialium de Clonard. habet literas Regis Priorissae & Conventui Monialium ejusdem loci de licentia eligendi. Teste ut supra. REX electioni nuper factae in Ecclesia Conventuali de Clonard. de Burgenilda Pat. 16 E. 1. m. 4. De assensu electioni adhib●to. Moniali ejusdem domus in Abbatissam illius loci, Regium assensum adhibuit et savorem; & hoc significatum est Th. Midensi Episcopo, ut quod suum est in hac parte prosequatur. Teste Edmundo, etc. apud Westm. 16 die Octobris. REX venerabili in Christo patri J. Dublin. Archiepiscopo tenent● locum Justiciarii Ibidem. De Temporalibus restitutis. in Hibernia, salutem. Cum dilectae nobis in Christo Priorissa & Moniales Abbatiae de Clonard. Midensis Diocesis, de licentia nostra, prout moris est, dilectam nobis in Christo Burgenildam Monialem ejusdem Domus in Abbatissam suam elegerint, cui Regium assensum prius adhibuimus et savorem: Nos earundem Priorissae & Monialium laboribus & expensis in hac parte parcere volentes ista vice, volumus & vobis damus potestatem, etc. Receptis tamen prius ab eadem Electa literis suis patentibus sigillo suo, necnon et sigillo Capitali sui consignatis, quod haec gratia nostra quam eidem Electae ad praesens ex mera liberalitate nostra concessimus, nobis vel haeredibus nostris non redat in praejudicium seu exhaeredationem, vel trahatur in consequentiam temporibus futuris. In cujus, etc. Teste Edmundo, etc. apud Westm. 16 die Octobris. PRior & Conventus domus beatae Mariae de Nonan Midensis Diocesis, nunciantes Pat. 16 E. 1. m. 4. De licentia eligendi. Regi resignationem fratris Ricardi nuper Abbatis ejusdem loci, per fratrem Robertum Concanonicum suum, habent literas Regis de licentia eligendi. Teste ut supra. REX venerabili in Christo patri J. eadem gratia Dublin. Archiepiscopo tenenti Ibidem. De asseusu electioni adhibito, & Temporalibus restitutis. locum Justiciarii in Hibernia, salutem. Cum dilecti nobis in Christo Prior & Conventus domus beatae Mariae de Nonan Midensis Diocesis, nobis per literas suas patentes significaverint, quod Ecclesia sua praedicta per resignationem fratris Ricardi nuper Abbatis ejusdem loci, pastoris est solatio destituta, supplicantes nobis prout moris est, quod licentiam sibi eligendi in Abbatem eis concedere dignaremur; ac nos precibus eorundem Prioris & Conventus in hac parte inclinati, licentiam illam eis duxerimus concedendam: Mandantes ipsis, etc. Receptis prius ab eodem Electo literis suis patentibus sigillo suo, necnon et sigillo Capituli sui consignatis, quod haec gratia nostra quam eidem Electo ad praesens ex mera liberalitate nostra concessimus, nobis vel haeredibus nostris non cedat in praejudicium vel exhaeredationem, seu trahatur in consequentiam temporibus futuris. Teste Edmundo, etc. apud Westm. 7 die Novembris. REX Justiciario suo Hibern. vel ejus locum tenenti, salutem. Cum dilecti nobis Pat. 16 E. 1. m. 11. De assensu electioni adhibito, & Temporalibus restitutis, etc. in Christo Prior & Conventus domus beatae Mariae de Dinelek, nobis per literas suas patentes significaverint, quod Ecclesia sua praedicta per cessionem fratris Nicholai nuper Abbatis ejusdem loci, pastoris est solatio destituta, supplicantes nobis prout moris est, quod licentiam sibi alium eligendi in Abbatem eisdem concedere dignaremur: Nos, etc. Teste Comite, etc. apud Westm. 20 die Julii. NIcholaus filius Ricardi Capellanus, & Ricardus de Kemeseye, nunciantes Regi Pat. 16 E. 1. m. 15. De licentia eligendi. mortem Isoldae de la Hide nuper Abbatissae domus beatae Mariae de Hoges juxta Dublin. habent literas Regis Priorissae & Monialibus ejusdem domus de licentia eligendi. Teste Comite, etc. apud Westm. 15 die Aprilis. The next year the King gave his Royal assent to these Elections, and Confirmations of Bishops in Ireland, and restitution of their Temporalties. LAurencius Canonicus Ecclesiae Cassalensis, nuncians Regi mortem D. quondam Archiepiscopi ejusdem loci, habet literas Regis Decano & Capitulo ejusdem Pat. 17 E. 1. m. 8. Ecclesiae Cassalensis de licentia eligendi. Teste Rege apud Reylegh 4 die Sept. NIcholaus filius Ricardi Praecentor Ecclesiae Ossoriensis, nuncians Regi mortem Ibidem. De licentia eligendi. bonae memoriae R. quondam Episcopi ejusdem loci, habet literas Regis directas Decano & Capitulo Ecclesiae praedictae de licentia eligendi. Teste Rege apud Reylegh 5 die Sept. REX electioni nuper factae in Ecclesia Cathedrali Sancti Kannici Kilkenny de Magistro Pat. 17 E. 1. m. 5. De assensu electioni adhibito. Michaele de Exon. Canonico ejusdem Ecclesiae, in Episcopum ejusdem loci, Regium assensum adhibuit et favorem. Et hoc significatum est J. Dublinensi Archiepiscopo, ut quod suum est in hac parte exequatur. In cujus, etc. Teste Rege apud Clarendon. 2 die Novembris. REX Justic. suo Hibern. vel ejus locum tenenti, salutem. Cum nos electioni Ibidem. De Temporalibus restitutis. nuper sactae in Ecclesiae Cathedrali Sancti Kannici Kilkenny. Regium assensum adhibuerimus et savorem, & velimus eidem Electo propter bonum & laudabile testimonium, quod de ipso perhibetur coram nobis graciam facere uberiorem in hac parte, ut suis parcamus laboribus & expensis, vobis mandamus, quod electione illa canonicè confirmata, et capta nomine nostro ab eodem Electo fidelitate nobis debita, ut est moris, Temporalia Episcopatus ejusdem sibi liberari faciatis. Receptis tamen prius ab eodem Electo literis patentibus sigillo suo, necnon sigillo Capituli sui signatis, quod haec nostra gracia nobis vel haeredibus nostris non cedet in praejudicium, nec trahetur in consequentiam in futu●●m. In cujus, etc. Teste ut supra. The King likewise by his Prerogative restored Lands he had seized in Ireland, given to a Nunnery there, against the Statute of Mortmain, and confirmed them to it, by this Patent. REX omnibus, etc. Licet de communi consilio regni nostri providerimus, Pat. 17 E. 1. m. 6. Pro Priorissa & Monialibus de Taghmonlingbeg. in Hibern. quod non liceat viris Religiosis seu aliis ingredi feodum alicujus, ita quod ad Mortuam manum deveniat, sine licentia nostra & capitalis Domini de quo res illa immediatè tenetur; volentes tamen dilectis nobis in Christo Priorissae & Monialibus de Taghmonlingbeg. in Hibernia, graciam facere specialem concessimus eis, quantum in nobis est, quod quaterviginti acras terrae cum pertin. in Armacrenan. quas sibi adquisiverunt de Ricardo filio Rogeri, & quas occasione statuti nostri praedicti capi fecimus in manum nostram, tenere possint & habere sibi & successoribus suis imperpetuum, juxta formam feofamenti eis per praedictum Ricardum inde facti, salvo jure cujuslibet. Nolentes quod eadem Priorissa & Moniales, seu praedictus Ricardus, per nos vel haeredes nostros occasione statuti praedicti inde occasionentur in aliquo seu graventur. Salvis tamen capitalibus Dominis feodi illius serviciis inde debitis & consuetis. In cujus, etc. Teste Rege apud Windesor. vicesimo die Octobris. Most other Religious Houses by money or friends purchased the like restitutions, pardons, or dispensations for Lands purchased by, or given to them in Mortmain in that age. The King according to custom seizing all the Goods, Chattels, and likewise the Vessels and Church Ornaments of the Archbishop of Tuam in Ireland, for debts due unto him at his death, ordered the Ornaments of his Chapel to be restored by this Writ, to adorn the Church of Tuam, and that in the King's name as his free gift. Claus. 17 E. 1. m. 4. intus. Pro Decano & Capitulo Ecclesiae Tuamensis, de ornamentis eidem Ecclesiae per Regem datis. LIcet Rex prout ex consuetudine ad ipsum in casu consimili pertinente, omnia bona et catalla, simul cum vasis et caeteris ornamentis Ecclesiae quae fuerunt Stephani nuper Tuamensis Archiepiscopi defuncti, capi fecerit in manum suam occasione debitorum in quibus idem Archiepiscopus Regi ad Scaccarium suum Dublin. tenebatur die quo obiit; Rex nichilominus velit, ob Dei reverentiam, et animae dicti defuncti salutem, ipsam Ecclesiam Tuamensem ornamentis Capellae ipsius Anchiepiscopi ad rei memoriam decorari. Mandatum est Thesaur. & Baronibus de Scaccario Dublin. quod hujusmodi ornamenta ratione praedicta per ipsos Thesaur, & Barones in manum Regis capta, Dccano et Capitulo ejusdem Ecclesiae liberent, vice et nomine Regis eidem Ecclesiae remanentibus in suturum. Teste meipso apud Ledes, 22 die Augusti. The King having given his licence and Royal assent to the elected Archbishop of Tuam in Ireland, he thereupon went to Rome to Pope Nicholas the 4th. for his confirmation and consecration; where although he was unanimously elected, yet to avoid the long delays there used to examine such Elections, he resigned the right of his Election into the Pope's hands; who thereupon conferred the Archbishopric upon him by his own Provision and gift, sending this Bull to the King to certify him thereof, and to desire his Royal favour to restore the Goods and Temporalties of the Archbishopric to him, the Original whereof I rescued out of the Rubbish in the White Tower Chapple. NICHOLAUS Episcopus servus servorum Dei, charissimo in Christo filio R●gi Anglorum illustri, salutem & Apostolicam benedictionem. Divinae gra●i● Majestatis acquiritur, si Ministris ejus et hiis praecipue, qui Pontisicali dignitate sunt praedicti, pro ipsius reverentia condignus honor impenditur, et favor necessarias exhibetur. Sane tanto plenius per hujusmodi charitatis opera, te Regi regum gratum condecet inveniri, quanto ipse de suae benignitatis affluentia te in Dominum multis pr●esse voluit, et grandem bonorum coriam tuis pedibus subjugavit. Dudum siquidem Tuamen. Ecclesia per obitum bonae memoriae Stephani Archiepiscopi Tuamen. pastoris solatio destituta, dilecti filii Capitulum ipsius Ecclesiae ad tractandum de futuri substitutione Praelati▪ (prout moris est) insimul convenerunt, ac per viam compromissi in hujusmodi negotio procedentes, dil●ctis filiis Johanni Majori & Concordi Magoneum Archidiaconis, Johanni de Alatro Praecentori, Nicholas de Hyndeberg Thesaurario, Thomae de Watford Cancellario, Alano de Wellis, & Nicholas de Guarcin. Canonicis Ecclesiae supradictae, providendi ea vice eidem Ecclesiae de pastore concesserunt liberam po●estatem. Qui authoritate concessionis hujusmodi dilectum filium W. Electum Tuamen. tunc Rectorem Ecclesiae de Athnorwy Tuamen. Dioc. in Tuamen. Archiepiscopum concorditer elegerunt; dictusque Willielmus electioni hujusmodi de se factae consensit. Ac demum super hujusmodi electionis negotio de ipso factae personeliter ad Apostolicam sedem accedens, ne praefata Ecclesia * A new Papal device, by delays at Rome to enforce Archbishops lawfully elected, to resign their elections into his hands, that so they might receive them from their hands & authority by Papal Provisions dearly purchased. sub dilationis expectatione, quae quandeque in negotiorum examinatione emergit, dintius incommoda viduitatis sentiret; omne jus, quod sibi ex electione hujusmodi competebat, sponte et libere in nostris manibus resignavit. Nos itaque hujusmodi resignatione recepta, de ordinatione ipsius Ecclesiae sollicite cogitantes; ac talem eidem Ecclesiae cupientes praeesse Pontificem, per quem posset salubriter gubernari, ad personam dicti Willielmi direximus oculos mentis nostrae, cui de literarum scientia, morum maturitate, prudentia spiritualium, temporalium providentia, & generis nobilitate laudabile testimonium perhibetur, ipsumque Willielmum de fratrum nostrorum confilio Ecclesiae praedictae praefecimus in Archiepiscopum et Pastorem: Firmam spem fiduciam que tenentes, quod eidem Ecclesia per suae diligentiae studium praeservabitur à noxiis & spiritualibus, & temporalibus proficiet incrementis. Rogamus itaque exceilentiam Regiam et hortamur attente, quatenus eundem Electum pro nostra et Apostolicae sedis reverentia, circa recuperationem bonorum et jurium ejusdem Ecclesiae, favoris Regii praesidio prosequaris; ut ipse tuae Celsitudinis fultus auxilio, in commissa sibi cura Pas●oralis officii possit Deo propitio prosperari: Ac tibi exinde à Deo per●nnis vitae praemium, & à nobis condigna proveniat actio gratiarum. Dat. Romae apud Sanctam Mariam majorem 6 Non. Maii, Pontificatus nostri anno secundo. Upon receipt whereof, the King receiving his Oath of Fealty, as he was duly▪ elected, and one to whom he had formerly given his Royal assent, not as preferred by the Pope's new Provision, issued this Writ to restore the Temporalties. Pat. 17 E 1. m. 6 int●s. De Tempora libus restituendis. REX vererabili patri J. eadem gratia Dublin. Archiepiscopo, Justiciario suo Hiberniae, vel Escaetori suo ibidem, salutem. Cum Summus Pontilex dilectam nobis in Christo Willielmum Rectorem Ecclesiae de Athnorwy, electum in Archiepiscopum Ecclesiae Tuamensis, cui prius Regium assensum adhibuimus et favorem, ejusdem Ecclesiae praefecerit in Archiepiscopum & Pastorem, sicut per literas dicti Summi Pontificis Bullatas accepimus: Nos praefectionem illam acceptantes, cepimus fidelitatem ejusdem Willielmi, & Temporalia Archiepiscopatus praedicti, prout moris est, restituimus eidem. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Willielm● Temporalia Archiepiscopatus praedicti liberetis, sicut praedictum est. In cujus, etc. Teste Rege apud Burgum 29 die Septembris. I likewise found in the White Tower Chapel, this Original ensuing Bull of Pope Nicholas to the King, certifying him of his confirmation of the Election of the Abbot of Waltham, and consecration of him with his own hands, and thereupon imploring the King's favour and assistance to him, in a submissive stile. NICHOLAUS Episcopus Servus servorum Dei, charissimo in Christo filio Regi In Turri London Angliae illustri, salutem & Apostolicam benedictionem. Ad fovendum in charitatis visceribus Ecclesiarum Praelatos, eos praecipue qui Pontificali dignitate praeeminent; eo te fiducialibus nostris precibus invitamus, quo in bonorum operum executione Celsitudinis Regalis affectum extimamus magis promptum ac facilem invenire; maximè cum apud Deum, cujus Praelati hujusmodi sunt Ministri, retributionis aeternae praemium, & apud homines laudis praeconium acquiratur. Sane dudum Monasterium Sanctae Crucis de Waltham ad Romanam Ecclesiam nullo medio pertinentis, ordinis Sancti Augustini London. Dioc. Abbatis regimine destitutum, dilecti filii Prior & Conventus ipsius Monasterii vocatis omnibus qui voluerunt, debuerunt & potuerunt commodè interesse, die ad eligendum praefixa (ut moris est) convenientes in unum pro futuri substitutione Abbatis, ac per viam deliberantes procedere compromissi, in dilectos filios fratres Robertum tunc Canonicum, Henricum de Templo, Baldrunum, Henricum, Richardum, Jacobum & Johannem Canonicos ipsius Monasterii unanimiter & concorditer compromittere convenerunt, concessa eis providendi ea vice per electionem Canonicam vel postulationem concordem ipsi Monasterio de Abbate, plena & libera potestate; promittentes, quod illum in suum & dicti Monasterii Abbatem reciperent, quem iidem compromissarii de gremio ipsius Monasterii vel de seipsis eligere procurarent, sicque postmodum iidem compromissarii secedentes in partem hujusmodi compromissi diligenter forma servata, suisque votis diligenter discussis, sex ex seipsis qui erant numero s●ptem in eundem fratrem Robertum unanimiter & concorditer consenserunt. Et tandem dictus frater Henricus suo ac eorundem compromissariorum suorum nomine, & de consensu singulorum de dicto Conventu & unanimi voluntate eundem fratrem Robertum in ejusdem Monasterii Abbatem elegit. Sicque postmodum idem frater Robertus ad eorundem Prioris & Conventus instantiam, electioni hujusmodi de se factae consensit. Verum quia postmodum praesentato nobis hujusmodi electionis decreto, electionem ipsam quam per venerabilem fratrem B. Episcopum Portuens. & dilectos filios nostros H. Tituli Sanctae Sabinae Presbyterum, & Petrum Sancti Eustachii Diaconum Cardinales, diligenter examinari fecimus, invenimus de eodem fratre Roberto utpote persona idonea Canonice celebratam, illam de praedictorum & aliorum fratrum nostrorum consilio confirmavimus, ipsumque in ejusdem Monasterii Abbatem praefecimus et Pastorem, et subsequenter munus benedictionis de nostris manibus sibi durimus impendendum. Cum itaque fili charissime sit virtutis opus, Ecclesias et personas Ecclesiasticas, praesertim Pontificali praeditas dignitate, benigno favore prosequi, ac eas verbis et operibus pro Regis aeterni gloria venerari: Serenitatem Regiam rogamus et hortamur attente, quatenus eundem Abbatem & Monasterium sibi commissu●, pro nostra et Apostolicae sedis reverentia habeas propensius commendatos. Ita quo● idem Abbas tuo fultus auxilio, in commissa sibi cura pastoralis officii possit Deo propitio prosperari, ac tibi exinde à Deo perennis vitae praemium, et a nobis condigna proveniat actio gratiarum. Dat. Reate 3 Kal. Octobris, Pontificatus nostri anno secundo. The Abbot of Westminster loving flesh and Venison, better than prayer, fish, and fasting, procured this grant and Writ from the King to him and his successors, for 8. Bucks every year to be taken in the Forest of Windesore, and brought to Westminster by the Constable of Windesore Castle, at the King's cost, and there offered before the High Altar every year, as a sacrifice to the Abbot (rather than to God) for the salvation of the Kings, his Ancestors and Heirs souls, by feasting the Abbots and Monks bodies, which little conduced thereunto. REX dilecto & fideli suo Galfrido de Pycheford Constabulario Castri sui de Claus. 17 E. 1. m. 4. intus. Pro Abbate Westm. de octo damis annuis sibi per Regem concessis, etc. Wyndeshore, salutem. Quia per Chartam nostram pro salute animae nostrae, et animacum antecessorum et haeredum nostrorum, dedimus & concessimus, & Charta praedicta confirmavimus Deo et Sancto Petro, et Abbati Westm. et successoribus suis imperpetnum, octo damos singulis annis capiendos in Foresta nostra de Wyndeshore, ad custum nostrum & haeredum nostrorum, per manum Constabularii de Wyndeshore quicunque pro tempore suerit Coastabularius, deferendos per eundem Constabularium usque Westm. in Vigiiia Sancti Petri ad Vincula. Ita quod hii qui dictam venacionem illuc deferent, singulis annis facient duas menyas ante magnum Altare Sancti Petri Westm. Vobis mandamus, quod praedicto Abbati oct● damos in praedicta Foresta capi et usque Wtstm. deferri, et duas menyas ante magnum Altare fieri faciatis de anno praesenti, secundum tenorem Chartae praedictae, si eos nondum habuerit per aliud breve nostrum. Teste meipso apud Ledes 22 die Augusti. After which he procured the like Writs every year. The Abbot of Clunie in France, and some others, having a purpose to impose and exact a Tax from all the Monasteries of his Order in England, without the King's consent, to the diminution of their Alms, Divine Services, and prejudice of them and their Founders, the King thereupon issued this Writ, prohibiting them to pay any Tax or Contribution to the Abbot, or any other, under pain of seizing all their Temporalties, till they received his further special command therein. REX universis & singulis Prioribus & aliis Religiosis ordinis Cluniacensis in Anglia Pat. 17 E, 1. m. 8. Pro Prioribus & caete●s Re 1. giosis ordinis Cluniacensis in Anglia. ad quos, etc. salutem. Quia ex relatu accepimus jam quorundam, quod quidam tallagia et contribuciones a vobis exigunt, seu exigere et habere proponunt hiis diebus, quae si a vobis per exactiones hujusmodi praestarentur, manifeste redundarent in diminucionem elemosinarum a progenitoribus nostris Regibus Angl. ac aliis fidelibus regni nostri, de quorum fundacione domus vestrae in Anglia existunt constitutarum, necnon et substractionem divinorum obsequiorum ae depauperationem domorum earundem manifestam, quod suftinere nolumus, sicut nec debemus: vobis mandamus firmiter inhibentes, ne tallagia vel contribuctones quascunque Abbati Cluniacensi, vel alicui alii aliquatenus praebeatis, donec a nobis super hoc aliud habueritis specialiter in mandatis. Et hoc sicut omnibus quae de nobis senetis in regno nostro pacifice gaudere volueritis nullatenus omittatis. In cujus, etc. Teste Rege apud la Neylaunde 15 die Sept. * Page 279. Francis Godwin in his Catalogue of Bishops observes, that from the year 1284. the See of Salisbury had 5. Bishops within the space of 5. years, whereof William Comer (as he styles him) was the 4. but his name was William de Corner, as this Writ for restoring his Temporalties, together with the Patent of the King's Royal assent to his election, assure us. REX dilecto Clerico suo Malcolmo de Harley, salutem. Cum venerabilis pater Pat. 17 E. 1. m. 20. & 21. De Temporalibus restitutis. J. Cantuariensis Archiepiscopus totius Angliae Primas, electionem nuper celebratam in Ecclesia Cathedrali Sarum, de discreto viro Magistro Willielmo de Corner in Episcopum ejusdem loci, cui prius Regium assensum adhibuimus et favorem, confirmaverit, sicut per literas patentes ipsius Archiepiscopi nobis inde directas accepimus. Nos confirmacionem illam acceptantes, cepimus fidelitatem ipsius Electi, & Temporalia Episcopatus praedicti, prout moris est, restituimus eidem. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Electo Temporalia Episcopatus praedicti cum pertin. liberetis, sicut praedictum est. In cujus, etc. Teste Edmundo, etc. apud Westm. 26 die Febr. Et mandatum est Militibus, etc. In cujus, etc. Teste ut supra. What accounted the King received of the Vintisme and Quindisme granted him by the Clergy from the Diocese of Bath and Wells, for 5. years past, according to the Taxation of Norwich, this Record will inform us. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Inspeximus literas patentes dilecti nobis Pat. 17 E. 1. m. 21. Pro Epi●copo Bathon & Wellen. & Collectoribus Vicesimae & Quintaedecimae in eodem Episcopatu. Magistri Radulphi de Ivingho Cancellarii Ecclesiae Sancti Pauli London. ad audiendum & recipiendum compotum de Quintadecima nobis per triennium, & Vicesimae per biennium à Clero Cantuariensis provinciae concessis, à quibuscunque earundem Quintaedecimae & Vicesimae Collectoribus in eadem provincia ex speciali mandato nostro deputati, in haec verba. Memorandum, quod undecimo Kal. Febr. anno gratiae 1288. comparuit Willielmus de Bathon. Vicarius Wellensis, ex praecepto discreti viri Magistri Radulphi de Wikham, venerabilis patris Domini R. Dei gratia Bathon. & Wellen. Episcopi, tunc extra regnum agentis Vicarii, coram nobis Magistro de Ivingho Cancellar. Ecclesiae Sancti Pauli London. ad audiendum & recipiendum compotum de Quintadecima Domino Edwardo Dei gratia illustri Regi Angliae per triennium, & Vicesima per biennium à Clero Cantuariensis provinciae concessis, à quibuscunque earundem Quintaedecimae & Vicesimae Collectoribus in eadem provincia, ex speciali mandato dicti Domini Regis deputato, & ad faciendum omnia quae dicti negotii qualitas requirit, prout in literis dicti Domini Regis nobis super hoc directis plenius continetur, in hospicio nostro London. praefato Magistro Radulpho de Wikham eisdem die & loco personaliter praesente, & reddidit compotum finalem de Quintadecima & Vicesima supradictis Episcopatum Bathon. & Wellen. per quinquennium contingentibus pro dicto Domino Episcopo, & omnibus earundem Quintaedecimae & Vicesimae Collectoribus in dicto Episcopatu per idem tempus deputatis. Et est summa aestimationis beneficiorum dicti Episcopatus per triennium, secundum taxationem Norwic. 9363 l. 5 s. 6 d. summa Quintaedecimae ejusdem aestimationis per triennium 624 l. 4 s. 4 d. ob. summa aestimationis beneficiorum dicti Episcopatus per biennium 6242 l. 3 s. 4 d. summa Vicesimae ejusdem aestimationis per biennium 312 l. 2 s. 6 d. summa totalis Quintaedecimae et Vicesimae 936 l. 6 s. 10 d. de quibus idem Willielmus computat in liberacionibus factis diversis Mercatoribus ad opus Domini Regis ad mandatum ipsius, & ad Scaccarium & Garderobam suam per praedictos dictos Dominum Episcopum & Collectores, prout patet per literas dicti Domini Regis de mandato, & per literas dictorum Mercatorum de recepta, scilicet, per quindecim literas quas penes nos retinuimus super compotum & per receptam nostram 793 l. 10 d. ob. In acquietanciis Collectorum de beneficiis suis & allocationibus factis, ut patet per particulas quas penes nos habemus, 56 l. 14 s. 5 d. ob. q. In expensis circa praedictam pecuniam levandam 63 l. 6 s. 4 d. Summa totalis liberacionis, acquietanciarum & allocacionum ac expensarum 913 l. 1 s. 8 d. q. Et sic sunt in arreragiis 23 l. 5 s. 1 d. ob. q. Quae quidem arreragia praedicti Magistri Radulphus de Wikham & Willielmus de Bathon. solvi fecerunt in compoto ad opus Domini Regis Ricardo Guidicionis Mercatori Lùcan. de societate Ricardorum per manus Domini Willielmi de Holecote Capellani dicti Domini Episcopi, prout pater per literas praedicti Ricardi quas penes nos una cum aliis acquietanciis retinuimus supradictis: Unde nos Radulphus de Ivingho supradictus auctoritate qua fungimur in hac parte pronunciamus praedictos Dominum R. Dei gratia Bathon. & Wellen. Episcopum, & omnes Collectores praedictos quietos esse omnino & in nullo teneri de tota Quintadecima et Vicesima dictum Episcopatum, per praedictos quinque annos contingente. Promittentes bona fide nos, omnes & singulas personas quas dictae literae acquietanciarum quas penes nos retinuimus ratione solutionis dictorum Quintaedecimae & Vicesimae contingunt, erga Dominum Regem praedictum & quoscunque alios super retencione hujusmodi indempnes conservaturos. Damus etiam & committimus auctoritate praedicta praedicto Willielmo de Bathon. plenam potestatem faciendi literas acquietanciae singulis personis à quibus recepit literas memoratas, quas habemus super receptis. Ita quod praesens litera penes eum resideat in warantum. In cujus rei testimonium sigillum nostrum praesentibus est appensum. Dat. London. die & anno supradictis. Nos praemissa acceptantes, praefatos Episcopum et Collectores, quantum in nobis est, inde quietamus per praesentes. In cujus, etc. Teste Edmundo, etc. apud Westm. 23 die Januarii. The King having conquered Wales, out of his Royal authority and special grace confirmed all the ancient rights, Liberties, possessions and customs of the Church of Assaph to the present Bishop and his successors, which they formerly▪ used 〈◊〉 enjoyed, and that he might freely make his Testament, by these Writs. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Volentes venerabili patri Aniano Episcopo Rot. Walliae 17 E 1. pars 2. m. 10. Pro Episcopo Assavensi. de Sancto Assapho optentu dilectionis quam erga personam su●● gerimus graciam facere specialem, concessimus quantum in nobis est, pro nobis & haeredibus nostris eidem Episcopo & successoribus suis Ecclesiae praedictae, quod ipsi de caetero utantur et gaudeant pacifice et quiete eisdem juribus, libertatibus, et possessionibus et consuetudinibus diu optentis, quibus idem Episcopus et praedecessores sui Episcopi ejusdem loci usi et gavisi fuerant temporibus retroactis. In cujus, etc. Teste Rege apud Rothelan. 9 die Novembris. Anno regni nostro quinto. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Volentes venerabili patri A. Episcopo de Sancto Assapho graciam facere specialem, concessimus ei pro nobis et haeredibus nostris, quod ipse cum sibi libuerit libere possit suum condere testamentum. Mandantes vobis omnibus & singulis & firmiter injungentes, quod executores testamenti ejusdem Episcopi cum ipsum contigerit expirare, minime impediatis quo minus testamentum hujusmodi debitae executioni valeant demandare juxta ordinacionem Episcopi supradicti. In cujus, etc. Teste Rege apud Burd. 17 die Maii. The King by his Sovereign authority, to prevent the hindrance of God's Service, and preserve the rights of the Churches in Gascoigne against all violations by his Subjects and Soldiers, issued this Writ to his Seneschal and other Officers there, to compel all Clerks and other persons who violated their privileges, upon the Bishops and his Officials complaints, to yield due obedience to them, by distraining their goods and imprisoning their persons. REX d●lectis & fidelibus suis Senescallo Vascon. & omnibus Bajulis, Praepositis in Diocesi Vasaten. & alibi constitutis, ad quos, etc. salutem. Volentes re●●●dacioni Rot Vascon 17 E. ●. pars 2. m. 13. Pro Episcopo Vasatensi. divini cultus et subditorum periculis, quae ex violacionibus Ecclesiarum frequenter accidunt obviare, ac venerabili in Christo patri Karissimo nostro Hugoni Dei gracia Episcopo Vasatensi favorabilem nos in suis honestis peticionibus exhibere, vobis firmiter injungendo mandamus, quatinus si qui vel quis ex vestris subditis Ecclesiam vel Cimiterium in Civitate vel Diocest Vasaten. ausu temerario praesumpserit violare. et ad jussum vel monicionem ejusdem Episcopi vel Officialis sui reconsiliacionem suis sumptibus contempserit vel distulerit efficaciter procurare, ad ipsius Episcopi vel suorum requisicionem violatores hujusmodi per captionem bonorum suorum vel aliter, prout videritis expedire, cum de praemissis vobis clare constiterit ad procurandum cum effectu reconciliationem, et satisfaciendum dampnum et injuriam passis, prout vobis suberint et justum fuerit fine diffugio compellatis. Mandamus vobis eciam, quatinus si quem vel quos Clericos Clericalem tonsuram et habitum deferentes in Civitate vel Diocesi Vasaten. capere vos contingat, illos vel illum restituatis vel mittatis restituendos praefato Episcopo, vel mandato suo juxta demerita puniendos, nisi rationabile quid obsistat: non inferentes vel inferri permittentes eisdem aliquam laesionem; super hiis autem unus vestrum alium non expectet. Dat. apud Condrum. 4. die Maii. He likewise granted this Protection to the Bishop and his Servants; REX dilectis & fidelibus suis Senescallo Vascon. & omnibus aliis Bajulis, Praepositis Ibidem. in Diocesi Vasaten. & alibi constitutis, ad quos praesentes literae pervenerint salutem. Venerabilem in Christo patrem carissimum nostrum Hugonem Dei gratia Vasatensem Episcopum, volentes graciae specialis prosequi benivolencia et favore; vobis firmiter injungendo mandamus, quatinus eidem Episcopo, servitoribus et nunciis suis Clericis et Laicis, in personis, bonis et juribus eorundem nullum gravamen aut molestiam inferatis, seu permittatis inferri, set in hiis protegatis et defendatis, eosdem Molestatores si qui fuerint ad ipsius Episcopi vel suorum requisicionem sic debitè compescentes, & quod forisfactum fuerit celeriter emendari facientes, quod praefatus Episcopus vel sui ex hoc mandato nostro votivum commodum, prout rationabile fuerit consequatur, & pro defectu protectionis quem super hoc quod absit intervenerit, in vobis punire intendimus, ad nos redire vel mittere non cogantur; super hiis autem unus vestrum alium non expectet. Dat. Condrum. in Festo Inventionis Sanctae Crucis, Anno, etc. King Edward the 1. having by his Prerogative royal a right to collate to the prebendary of Nassington in the Church of Lincoln, during the vacancy of the Bishopric; which the Pope intended to confer on some other by Provision; the King thereupon issued this memorable Prohibition to the Bishop, setting forth the ancient Right and Prerogative of the Crown always used, and allowed by Popes themselves, to present to, and confer all Praebendaries and other dignities belonging to Bishoprics during their vacancy; inhibiting him by pretext of any Letters whatsoever directed or to be directed to him, to act, constitute, ordain, or attempt any thing touching that Prebendary or any other, to the prejudice of him or his Royal Dignity without his privite, under pain of seizing his Baron●e. REX venerabili in Christo Patri O. eadem gratia Lincoln. Episcopo salutem. Claus. 17 E. 1. m. 7. dorso. Ne Episcopus Lincoln. aliquid temptet in Prebenda de Nassinton quod Regi damnosum vel praejudiciale esse poterit, etc. Dignitas Regia et Coronae Angliae, ac Regni consuetudo sic sunt semper, et sic hactenus habuerunt, ut observentur in eis, quod ab antiquo usitatum, et a summis Pontificibus perpetuo est concessum, ac a tempore quo non extat memoria, eo quod sola Angliae consuetudine utitur et non jure scripto, absque interruptione temporis approbatum. Ne igitur in praebenda de Nassinton in Lincoln. Ecclesia, quae de Corona et patronatu nostro existit, exhaeredatio Coronae et Regiae interveniat manifeste, praesertim cum vacante sede Episcopatus Lincoln. praebendae illius, sicut omnium aliarum tam dignitatum quam praebendarum ejusdem Ecclesiae collatio ad nos pleno jure dinoscitur pertinere. Vobis mandamus firmiter inhibentes, ne praetextu literarum quarumcunque vobis directarum, seu dirigendarum in posterum in praedicta praebenda vel alia ad nos ratione Baroniae vestrae in praedicta Lincolniensi Ecclesia quaquam pertinente, quod nobis seu dignitati Regiae dampnosum vel praejudiciale esse poterit ordinando, vel instituendo, de nobis inconsultis attemptare aliquatenus praesumatis, per quod ad Baroniam illam ob vestri demeritum manum apponere debeamus. Teste Edmundo, etc. apud Westm. 15 die Marcii. The King this year sent two special Messengers to Rome to the Pope and Cardinals with these Letters of Credence, to dispatch some weighty affairs wherewith they were entrusted, to be communicated to them by word of mouth, not specified in the Letters. SAnctissimo Patri in Christo ac Domino Reverendo, Domino Nicholao Dei gratiâ Rot. 〈◊〉 17 E. 1. pars 2. memb. 11. Sacrosanctae Romanae & universalis Ecclesiae Summo Pontifici; Edwardus, etc. devota pedum oscula Beatorum, cum omni reverentia & honore. Dilectos Consiliarios & fideles nostros Nobilem virum Othonem de Grandissono Militem, ac Religiosum & discretum virum fratrem Gulielmum de Hothum de Ordine Praedicatordm, pro quibusdam negotiis nostris ad Sanctitatis vestrae praesentiam destinantes, paternitatem vestram humiliter imploramus, quatinus praefatos Nuncios nostros solita benignitate recipere, et eisdem vel eorum alteri super omnibus et singulis quae vobis ex parte nostra vivae vocis oraculo duxerint vel duxerit exponenda, indubitabilem fidem et firmam credentiam adhibere velitis, veluti nobis ipsis. Ac ea quae vice nostra petierint, ad gratiam exauditionis admittere et prosequi gratiose. Vitam prosperam & longaevam annuat vobis Deus ad regimen Ecclesiae suae sanctae & pacem totius populi Christiani. Dat. apud Laverdak 8 die Maii, Anno Dom. 1289. He likewise sent particular Letters of Recommendation and Credence to the respective Cardinals, whose names are thus enroled. VEnerabili in Christo Patri Amico suo Karissimo Domino Latino, Dei gratiá Ostien. & Velletren. Ibid. Episcopi Cardina●es. Episcopo, Sacrosa●ctae Romanae Ecclesiae Cardinali; Edwardus eadem gratia, etc. salutem, cum incremento continuo gloriae & honoris, Dilectis Consiliariis & fidelibus nostris Nobili viro Ottoni de Grandissono, & Religioso viro & discreto fratri Guillielmo de Hothum de Ordine Praedicatorum, ques pro quibusdam negotiis nostris ad Dominum Summum Pontificem et ejus Curiam destinamus quaedant commisimus vobis vivae vocis oraculo reserenda. Paternitatem vestram rogantes, quatinus praefatis Nunciis nostris vel eorum alteri super omnibus quae nobis ex parte nostra dretenus duxerint exponenda, fidem velitis indubiam adhibere. Dat. apud Laverdak 8 die Maii, Anno Regni nostri 17. Consimiles literae diriguntur singulis Cardinalibus de Curia Romana, videlicet Domino Bernardo Dei gratia Episcopo Penestrino, Sacrosanctae Romanae Ecclesiae Cardinali. Domino Bentevenge Dei gratia Alban. Episcopo, etc. Domino Johanni Dei gratia Episcopo Tusculano, etc. Domino Bernardo Dei gratia Episcopo Portuen. Domino Gerardo Dei gratia Episcopo Sabyn. Pope Nicholas the 4. being settled in his Pontifical Chair, taking into his consideration that King Edward the 1. was 5. years in arrear to the Church of Rome for the annual pension of 1000 Marks granted by King John, notwithstanding Pope Honorius his predecessors Bulls and Nuntioes sent to him to demand and receive it, thereupon in the first year of his Papacy sent this Bull unto him, requesting in an humble manner the payment thereof to his Clerk and Nuncio Giffredo then in England, thus entered on Record. NIcholaus Episcopus Servus servorum Dei, Charissimo in Christo filio Regi Angliae Claus 17 E 1. m. 4. De quadam Litera missa Regi per Dom. Papam de quodam Censu annuo mille marcarum, etc. illustri salutem & Apostolicam benedictionem. Honorem tuum fili charissime, decere credimus, ac tui et Regni tui profectibus expedire, ut quod juste debes sacrosanctae Romanae Ecclesiae Matri tuae, sic promptus exoivas, quod gratiam acquiras ex debito, et commendari mereatur Celsitudo Regia ex affectu. Cum igitur Census annuus mille Marcarum sterlingorum a te, sicut nosti, eidem Romanae Ecclesiae debeatur. ac felicis recordationis Honorius Papa 4. praedecessor noster, super solutione ipsius Census de tribus annis debiti facienda a te, sub certa forma tibi direxerit scripta sua, et nondum Camerae sedis Apostolicae de dicto Censu pro eisdem tribus annis satisfactum existat. Serenitatem Regiam requirimus et rogamus attente, per Apostolica tibi scripta mandantes, quatinus Eensum ipsum pro eisdem tribus annis jam praeteritis, et etiam pro duobus sequentibus, terminandis in proximo futuro festo beati Michaelis, dilecto filio Magistro Giffredo Camerae nostrae Clerico in Anglia commoranti, has tibi literas praesentanti, nostro et Ecclesiae praedictae nomine facias integre et liberaliter assignari: Ita quod nos id gratum habentes, Magnificentiam tuam possimus exinde merito commendare. Dat. Romae apud Sanctum Petrum 4. Kalend. Maii. Pont. nostri Anno primo. Et memorandum, quod die Veneris proxima post festum Assumptionis beatae Mariae anno Regni, etc. decimo septimo apud Ledes, liberata fuit ista Bulla Magistro Willielmo de Luda tunc Custode Garderobae Domini Regis, in eadem Garderoba custodienda. The King hereupon to ingratiate himself with the new Pope, the better to promote his cousin Charles to the Realm of Sicily, whom he had enlarged out of prison, and expedite his own affairs in the Court of Rome, concerning a dispensation for his Son to marry the heir of the Crown of Scotland, and other business touching Gascoigne and France, (for which he had then sent special Ambassadors to Rome with Letters both to the Pope and Cardinals;) issued this Writ for the payment of these 5. years' arrears accordingly, recorded in the Liberate Roll of this year. REX Thesaur. & Camerariis suis salutem. Liberate de thesauro nostro Magistro Giffredo de Vezano, Domini Papae Clerico quinque millia Marcarum Liberate 17 E. 1. m. 2. intus De Denariis Dom. Papae liberandis. per manus suas eidem Domino Papae liberand. de Annis Regni nestri 12, 13, 14, 15, et 16. videlicet, de quolibet Anno mille Marcas, quem idem Dominus Papa percipit ad Scaccarium nostrum. Et recipiatis ab eodem Magistro Giffredo sufficientem quietanciam de pecunia supradicta. Teste Rege apud Ledes 18 die Augusti. This is the last payment I find made by King Edward the 1. of this annual pension during his reign, to which he made so many * See here, p. 158, 159, 278, 279. former long demmurrers and delays of payment. The Pope upon receipt hereof was so well pleased, that he granted a dispensatito the Kings Son Prince Edward to marry with the heir of the Crown of Scotland, thereby to unite these two Crowns, Kingdoms, and prevent the long bloody Wars between them, though within the prohibited degrees of Consanguinity, thus enroled in the Patent Roll of Anno 17 E. 1. NICHOLAUS Episcopus Servus servorum Dei, dilecto filio Nobili viro Edardo Pat. 17 E. 1. m. 3. Cedul. intus. De facto Norwag. nato charissimi in Christo filii nostri Edwardi Regis Angliae illustris, salutem & apostolicam benedictionem. Petitio tua nobis exhibita continebat, quod propt●●●●ntiguitatem Angliae Scotiae que Regnorum diversa scandala, rancores, & odia inter ipsa Regna & eorum Reges hactenus sunt exorta, ex quibus nonnulla rerum & corporum contigisse pericula dinoscuntur; sicque cum clarae memoriae A. Rex Scotiae sit viam universae Carnis ingressus proprio masculino genere non extante, & dilecta in nobis Christo filia Margareta nata charissimi in Christo filii nostri Erici Norwegiae Regis illustris, neptis praedicti Regis Scotiae Regno ipsi Scotiae Regi succedat verisimiliter dubitatur, quod si forsan Regnum ipsum ad manus alterius ex ipsius Margaretae contrabendo conjugio proveniret, de facili possent hujusmodi scandala, rancores & odiae pullulare, ac provenire ex ipsis pericula graviora; unde ad hujusmodi periculis obviandum, ac ad scdandum & obliviscendum scandala, rancores, & odia supradicta, & ad procurandum & nutriendum verae pacis & dilectionis commoda inter praedicta regna & incolas eorundem, desider as cum praedicta Margareta matrimonialiter copulari. Set quia tertio consauguinitatis gradu quo tu et eadem Margareta, nata ex quadam Margareta cons●brina tua praefati Norweg. Regis uxore, vobis attinetis ad invicem prohibente, id non potest perduci legitime ad effectum, Apostolicae sedis licentiam super hoc humiliter implorasti; Nos iraque in praedictis regnis et ubique locorum Deo et Romanae Ecclesiae devotorum, pacem et concordiam affectantes, et intendentes ad id studia ●uae possumus adhivere; Sperantes quoque quod ex hujusmodi matrimonio si flet memoratis Regnis, odiorum tenebris inde propulsis, prosperitatum quan plurium, dante Domino incrementa provenient. Considerantes etiam, quod si praedictum Regem patrem tuum, juxta sui voti praesagia, contingat in Terrae sanctae subsidium proficisci, posset ipsi Regi suoque Regno et tibi, et per consequens praefatae Terrae Sanctae negotio, si alii praedicta Margareta nuberet, deperire. Pensantes insuper, quod nulla ex hujusmodi provenire debere scandala verisimiliter for●idantur. Hiis & aliis dignis considerationibus subsistentibus excitati, tuis supplicationibus annuentes, tecum et cum Margareta praefata ut impedimento consanguinitatis hujusmodi non obstante matrimonium invicem legitime contrahere, ac in contracto licite remanere possitis, authoritate Apostolica de speciali gratia dispensamus; prolem suscipiendam ex te ac dicta Margareta ex hujusmodi matrimonio nunciantes ex nunc legitimam, de Apostolica plenitudine potestaris. Nulli ergo omnine hominum liceat hanc paginam nostrae dispensationis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare praesumpserit, indignationem Omnipotentis Dei, et Beatorum Petri & Pauli Apostolorum ejus, se noverit incursurum. Dat. Ro●ae apud Sanctam Mariam majorem 16 Kal. Decembris, Pontificatus nostri Anno secun●o. King Edward upon the receipt of this Dispensation, sent these ensuing Letters and Proxie●● to Ericus King of Norwey, and likewise to the Guardians of the Realm of Scotland, to consummate this marriage, upon these following Articles and Agreements; which, because not extant (to my remembrance) in any History, I shall transcribe out of the Records in the Tower. MAgnifico Principi & amico suo Karissimo Domino Erico, Dei gratia Regi Pat. 17 E. 1. m. 4 Ced. Norwagiae illustri, Edwardus Dei gratiâ Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, salutem, & prosperis semper successibus habundare. Cum ex liberali benignitate Sedis Apostolicae sufficiens et plena nobis dispensatio de filio nostro Edwardo, & Margareta filia vestra Regina Scotiae matrimonialiter adinvicem copulandis, non obstante consanguinitatis gradu, quo sibi adinvicem attinere noscuntur, per sanctissimum patrem nostrum Dominum Nicholaum ejusdem Sedis ac universalis Ecclesiae Summum Pontificem, rite et inspirante gratia Salvatoris sit concessa, et realiter jam optenta; ad quod utique Custodes, Magnates, Praelati, ac tota communitas praedicti Regni Scotiae, unanimi et expressa voluntate suum praebuerant jam consensum; id quod vobis, ut confidimus, propter utriusque regm Angliae & Scotiae fecundam prosperitatem & mutuam utilitatem placidum & acceptum esse, verisimiliter attendamus; vestram Serenitatem Regiam requirimus & rogamus attentè, quatenus ad tam faelicem dictae dispensationis & copulae conjugalis effectum prosequendum finaliter & complendum, praedictae Dominae Margaretae filiae ad partes nostras Anglicanas adventum curetis adeo tempestiuè maturare, ut obnixius obstringamur. Grave siquidem gereremus, si nostra hinc inde vota in hoc aliqualiter discreparent, aut saltem protelare faceretis, quôd in hac parte Regiam Celsitudinem non deceret. Valeat & vigeat foeliciter Regia Majestas vestra, & prosperis semper floreat incrementis. Dat. apud Aumbrisbury 15 Kal. Maii, Anno Regni nostri decimo octavo. EIdem Regi, Edwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Ibidem. Aquitanniae, salutem, & prosperis semper successibus habundare. Ad frequentem & votivam instantiam venerabilis patris Domini Antonii Dei gratia Dunolm. Episcopi vestram de Regno Scotiae utilitatem affectantis, & vehementer prosequentis, quam utique nos in hoc & in aliis appetimus foeliciter prosperari, damus, concedimus & committimus eidem Episcopo plenam & specialem potestatem & authoritatem plenariam, vobiscum per se, vel per suos Procuratores aut nuncios speciales, tractandi, conferendi, ordinandi juramento, scriptis vel obligati●nibus, suo & nostro nomine, si necesse fuerit affirmandi negotia, vos & nos filium nostrum & filiam vestram contingentia, secundum quod magis viderint expedire. Ratum haben●es & firmum quicquid per praedictum patrem Dunelm. Episcopum, vel Nuncios aut Procuratores suos, vel eorum aliquos, ad hoc specialiter deputatos factum, ordinatum vel affirmatum fuerit suo & nostro nomine in praemissis. In cujus, etc. Sigillum nostrum fecimus praesentibus appendi. Dat. apud Wodestok 10 die April. Anno, etc. eodem. Et memorand. quod istae duae literae, licet sint de data in eis contenta, irrotulatae fuerunt hic, eo quod tangunt factum Norwag. & nichilominus ista ultima litera irrotulata est in Rotulo Patentium de Anno xvii. mense April. OMnibus has literas visuris vel audituris, Edwardus, etc. salutem. Noveritis Ibid m. 3. nos literas Custodum regni Scotiae communi Sigillo Regni ejusdem signatas, non cancellatas, non abolitas, nec in aliqua sui parte vitiatas, in forma quae sequitur, inspexisse. Excellentissimo Principi Domino Edwardo Dei gratia Regi Angliae Illustri, Domino Hiberniae, & Duci Aquitaniae, Custodes Regni Scociae per Communitatem ejusdem Regni, salutem, & continuum semper gloriae & honoris incrementum. Notum vobis facimus per praesentes, quod cum ad preces & instantiam vestram ad praesentiam vestram venerabiles in Christo patres W. & R. permissione divina Sancti Andreae & Glasguen. Episcopos; Nobiles viros Robertum de Brus patrem, Dominum Wall Anand. & Johannem Comyn destinemus pro quibusdam rebus seu negotiis, vobis per quosdam solempnes Nuncios Domini Regis Norwag. illustris, suggestis, sicut per literas vestras nuper nobis missas didicimus; damus & concedimus praedictis destinatis potestatem & mandatum tractandi cum dictis nunciis Norwag. coram vobis, super rebus seu negotiis vobis expositis per eosdem, & ea quae erunt in vestrae praesen●ia ab utraque parte concorditer ordinata, affirmandi. Salvis tamen in omnibus & singulis & per omnia Libertate & Honore Regni Scotiae; Ratum & gratum habituri quic quid per praedictos destinatos in vestra praesentia tractatum fuerit & affirmatum; dummodo ex hoc Regno Scotiae & ejus incolis nullum imp●sterum praejudicium generetur. In cujus rei testimonium, has literas patentes Sigillo regimini regni Scotiae deputato fecimus sigillari. Dat. apud Monasterium de Melros terto die Octobris, Anno Gratiae, 1289. In cujus, etc. Memorand. quod ista Litera sigillata liberata fuit in Ecclesia beatae Maria Sarum septimo die Novembr. Anno, etc. decimo septimo, per manum venerabilis patris R. Bathon, & Wellen. Episcopi Cancellar. Regis, Nunciis Regis Norwag. Et litera originalis unà cum litera subsequente, eodem die, in eadem Ecclesia, liberata fuit per manus ejusdem Cancellarii Domino Episcopo Dunelm. in praesentia venerabilis patris Domini Wigorn. Episcopi, & Domini W. de Valen. & J. de Warenna Com. Sarr. per manum ejusdem Episcopi Dunelmen. in Garderoba Regis liberand. OMnibus has literas visuris vel audituris, Edwardus, etc. salutem. Noveritis nos literas Serenissimi Principis Ericii, eadem gratia Regis Norwag. illustris Pat. 17 E. 1. m. 3. Sigillo suo signatas, non cancellatas, non abolitas, nec in aliqua sui parte vitiatas, in forma quae sequitur, inspexis●e. Excellentissimo & Magnifico Principi, affini & amico suo Karissimo, Domino Edwardo Dei gratia Regi Angliae, Domino Hiberniae, & Duci Aquitanniae, Ericius eadem gratia Rex Norwag. salutem, & sincerae dilectionis constantiam, cum honoris & Gloriae perpetuis incrementis. Noverit vestra Majestas Regia, quod nos dilectos ac fideles nostros, Tirricium de Campis Ludi Baronem, Petrum Algothi quondam Regni Suet. Gancellar. Thorwaldi de Shetland, & Guthorinum de Osleya, Milites, datores praesentium, facimus, constit●imus & ordinamus nostros veros & legitimos Procuratores & Nuncios speciales, ad tractandum & conferendum cum Serenitate vestra, super quibusdam negotiis, nos & filiam nostram Karissimam Margaretam Consanguineam vestram, Dominam ac Reginam Scotiae ac ipsum Regnum suum Scotiae tangentibus: Dantes & concedentes eisdem nunciis & procuratoribus nostris authoritatem plenariam & mandatum speciale ad stabilienda praedicta negotia & ad omnia alia facienda, si●e quibus praedicta negotia expedire non possint, prout nobis & filiae nostrae supradictae melius credere viderint ad commodum & honorem. Ita tamen quod s● omnes hiis expediendis interesse nequiverint, tres vel duo ex ipsis nichilominus in negotiis procedant supradictis. Ratum habituri & gratum, quic quid per dictos nuncios & procuratores nostros, seu ipsorum tres vel duos factum fuerit & ordinatum in praemissis seu quolibet praemissorum. In cujus rei testimonium praesens procuratorium sigilli nostri appensione duximus roborandum. Dat. apud Civitatem Bergens. Kal. April. anno regni nostri Decimo. In cujus rei testimonium, has literas nostras fieri fecimus patentes. Teste meipso apud Clarendon. 6. die Novembr. Anno Regni nostri decimo septimo. REX Praelatis, Magnatibus, ac toti Communitati Regni Scotiae, salutem & dilectionem Pat. 17 E. 3. m. 3, 4. sinceram. Quia negotia, quae contingunt Karissimam Consanguineam nostram, Margaretam Dominam & Reginam Regni ejusdem, ad honorem Dei & tranquillitatem totius Communitatis ejusdem Regni, ac commodum & profectum ipsius Consanguineae nostrae praedictae bene & fideliter prosperari, totis desideriis peroptamus; Vos requirimus & rogamus attentè, quatinus Custodibus ad regimen dicti Regni nomine praedictae nostrae Consanguineae deputatis, taliter intendentes sitis & obedientes, quod nos & Domina vestra antedicta possumus & debeamus fidelitatem vestram habere meritò commendatam. Proponimus siquidem statim post instans Parliamentum nostrum London. ad partes vestras Scotiae, aliquos de nostro Consilio destinare; per quos ac etiam per ipsius Terrae Custodes de statu ejusdem Regni, quem appetimus tranquillum & pacificum semper esse, certificati erimus, Deo dante. Dat. apud Clarendon. ut supra. Et sunt Clausae. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis nos concessisse venerabilibus patribus, Ibidem. Willielmo Dei gratia Sancti Andreae, & Roberto Glasguen. Episcopis, ac Nobilibus viris, Roberto de Bruys, Domino Wal. de Anant. & Johanni Comyn, qui ad nos ex parte Custodum Regni Scotiae nuper venerunt in nuncium; & Terrico de Campis Ludi, Petro Algoti, & Guithorno de Assebeye, Nunciis & Procuratoribus egregii Principis Domini Ericii Regis Norwag. quod si Domina Margareta nata Regis ejusdem, nostraque nepta, Domina Regina & haeres Scotiae, in partibus Angliae veniat, ●b omni contractu Maritagii & Sponsalium libera & quieta, nos ipsam domicellam ●●a liberam & quietam ab omni contractu Matrimonii & Sponsalium probis hominibus Regni ●coti● ad eorum requisitionem liberabimus, quam citò terra Scotiae praedicta ●●●ecura● fuerit & in pac●. Ita quod ipsa Domina securè venire valeat in eandem, & inibi commodè commorari; sub tali tamen modo, quod praedicti probi homines Regni Scotiae●●●●quam ●●●●quam praefatam recipiant Dominam, sufficientem pon●●● securita●em & bon●m nobis & Regi Norwag. supradicto, quod ipsam Dominam nullat●●●s maritabunt, nisi do consensu nostro, et Regis Norwag. supradicti, & haeredum succede●ti●m nobis Regi Angliae, si de nobis interim contingat humaniter, vel in remotas partes ● nostro ●egno praedicto contigeret nos transferre. In quibus casibus haeredes nostros, ac haeredum nostrorum & Regni Custodes in nostri absentia obligamus ad praemissa servanda, quae promisimus bona fide. In cujus rei testimonium, etc. Teste Rege ●pud Clarendon 6 die Novembr. Et sunt duplicatae & similiter liberatae per manum venerabilis patris R. Bathe●. & W●llen. Episcopi Cancellar. Regis apud Sarum 8. die Novembris, Willielmo de Bliburg. p●r manum suam liberand. Unam videlicet nunciis Regis Norwag. & aliam nunciis Custodum Scotiae. CUM egregius Princeps Eryk. Rex Norweye, & Domina Margareta nata Regis Ibidem. ejusdem, Domina Regina & haeres regni Scotiae, requisivissent per suos solempnes nuncios, Dominum videlicet Terricum de Campis Ludi, Petrum Algothi, & Guthorinum de Aseleya, magnificum Principem Dominum Edwardum Dei gratia illustr●m Regem Angliae, quod ipse opem apponeret & consilium, qualiter praedictae Reginae neptae suae obediretur, ut Domina Regina, et Haeres Regni Scotiae supradicti, et quod ipsa inde ordinare possit pariter et gaudere, prout aliis faciunt Reges regnis, praefatus Dominus Angliae Rex illustris, pro bono pacis dicti regni Scotiae, & reformatione status suae neptae, jam dictae, Custodibus regni Scotiae literas suas misit, quod Custodes ipsi mitterent personas nominatas & certas, qui potestatem habere●● tract●ndi formam aliquam pro se & aliis, ad emendationem dicti regni Scotiae, & reformatione status Reginae jam dictae. jidem quoque Custodes ad requisitionem hujusmodi Domini Regis Angliae praelibati, miserunt, juxta effectum requisitionis ejusdem, venerabiles in Christo patres Sancti Andreae & de Glascuen. Episcopos, & nobiles viros Dominos Robertum de Brus. Dom. Val. de Anaunt, & Johannem de Comyn, ad tractandum prout superius est jam dictum; qui apud Saresbur. venientes, ad mensem Sancti Michaelis prox. nunc elapsum. ad quem locum praedictus Dominus Rex Angliae honorabiles in Christo patres Dominos Godefridum Wygorn. & Antonium Dunelmensem Episcopos, ac egregios viros, Dominos Guillielm. de Valenc. Pembroke. & Johannem de Garenum Com. pro tractatu praedicto transmisit, qui similiter venientes ibidem ad tractand. ex parte ipsius Regis Angliae cum nunciis Norweye, & nominatis Scotorum supradictis, post disceptationes inter eos varias & tractatus, in formam tandem talem pariter concordarunt, videlicet, Quod praefata Domina Regina & Haeres in Regnum veniat Angliae aut Scotiae citra festum Omnium Sanctorum proximo jam futurum, ab omni contractu Maritagii & Sponsalium libera & quieta, & hoc praefati Nuncii Norweye, quantum in ipsis est bona fide promiserant, se Procuratores futuros & curaturos citra terminum jam praedictum, nisi Regina rationabile & allocabile Essonium habeat in hac parte. Promisit insuper bona fide jam dictus Rex Angliae, quod si praefata Domina ab omni contractu Maritagii & Sponsalium, in manum suam aut custodiam libera veniat & quieta; & quando Regnum Scotiae assecuratum benè fuerit & in pace, ita quod Domina ipsa securè venire valeat, & in eo morari, ipsumque Regem Angliae per gentem Regni Scotiae requiri continget, idem Rex Angliae eandem Dominam in Regnum Scotiae mittet, ita liberam & quietam à contractibus, de quibus superius est locutum, sicut recepit eandem. Ita tamen quod bona gens Scotiae, antequam ipsam Dominam recipiant, sufficientem faciant securitatem & bonam Regi Angliae praenotato, quod praedictam Dominam, nisi per ordinationem ipsius, voluntarem et consilium, ac per assensum Domini Regis Norweye Patris ipsius Dominae nullatenus maritabunt. Praenomiminati vero Missi Scotiae promiserunt similiter bona fide pro se & aliis Regni Scotiae, quod ipsi assecurabunt terram Scotiae antequam dictae Domina veniat in eandem, & quod Securitatem sibi facient, quod inibi ut in Regnum suum secure venire poterit, et pro suae voluntatis libito commorari, prout ipsius terrae vera Domina, Regina, et Haeres, quodque de praemissis omnes securitates praestabunt, quae rationabiles fuerint, et quas dicti Nuncii Norweye ipsos facere posse dicent. Quod si forsan de Custodibus aut Ministris aliquis vel aliqui dicti Regni Scotiae ipsis de Norweya vel R●ginae praedictae inutilis, vel inutiles suspiciosus aut suspiciosi extiterit vel extiterint, totiens Ministri & Custodes amoveantur hujusmodi, quotiens opus erit, & meliores alii de Regno Scotiae loco ponentur eorum, secundum considerationem & providentiam proborum hominum terrarum Scotiae & Norweyae, & illorum insuper quos ad hoc praelibatus Rex Angliae duxerit destinandos. Si autem illi de Scotiâ & de Norwegiâ in hac parte concordare non possint, mediantibus ope & consilio gentium Regis Angliae supradicti, tunc res ex illa parte se teneat, cui gentes ipsius Regis Angliae Consilium concordaverint. Et hoc nedum sit attendendum in expressis superius, set & in omnibus disceptationibus, quae inter eos in dicto Regno Scotiae resultabunt, ejusdem Regni statum & reformationem contingentibus quoquomodo. Placet enim partibus, quod dicti Regni Scotiae status hujusmodi Angl. & Norweye Regibus reportetur. Item concordarunt partes praedictae, quod ad mediam Quadragesimam proximo jam futuram erit gens Scotiae apud Rokesburgh. & in circuitu loci ejusdem, gens verò quam transmittet Rex Angliae ad requisitionem illorum de Scotiâ & Norweyâ in partibus de Warks, & de Karhin. eodem die erit. Ad quem diem promiserunt illi de Scocia bona fide de affirmanda praemissis omnibus & complendis, tàm de Securitatibus, quam cunctis aliis suprascriptis, quae contingunt emendationem Regni Scotiae memorati: & hoc in illorum praesentia, quos praefatus Rex Angliae ad dictos diem transmittet & loca, ut videre possint praedicta firmiter adimpleri. Et in testimonium praescriptorum praefati procuratores Regis Norweye & Missi de Scotia huic scripto cirographato in tres pecias, quarum duae in Gallico penes Regem Angliae & illos de Scotia, & tertia in Latinum translata, penes Procura●●res Norweyae resident, sua apposuerunt sigilla. Et ad requisitionem Procuratorum Norweyae & nominatorum Scotiae praedictorum praefati Domini Wygorn. & Dunelmen. Episcopi, ac de Pembroke. & de Garen. Comites suprascripti sua similiter praesentibus apposuerunt sigilla in testimonium praemiss●rum. Dat. apud Salesbury Dominica in Festo Sancti Leonardi, Anno Dom. 1289. King Edward likewise to perfect the Marriage between his Son Prince Edward and Margaret Queen of Scots, with the general approbation of the Keepers, Nobles and Natives of that Realm, granted and ratified to the Nobles and people of Scotland these ensuing Articles, agreed on by special Commissioners sent on both sides, and approved by him by Letters under his Great Seal, which he took an Oath to observe, under the penalty of forfeiting One Hundred Thousand Pounds to the Church of Rome towards the Holy Wars, and subjecting himself to the Pope's Excommunication, and his Kingdom to an Interdict, in case of violation or non-performance, as this Patent (enroled both in Latin and French) attests. I shall only recite the Latin, whereof the French is but a Counterpart. UNiversis ad quorum notitiam praesentes literae pervenerint. Edwardus Dei Pat. 18 H. 1. m. 8, 9 gratia Rex Angliae, etc. salutem in Domino. Cum nos nuper ad partes Scotiae destinassemus venerabiles patres in Christo Antonium Dunelmensem & Radulphum Karliolensem eadem gratia Episcopos, & Nobiles viros Johannem Garennae & Henricum Lincoln. Comites, Willielmum de Vescy Militem, & Magistrum Henricum de Neuwerk Decanum Ecclesiae Ebor. nostros solempnes Nuncios & Procuratores, qui nostro nomine aliqua annuissent & concessissent Custodibus, Episcopis, Abbatibus, Comitibus, Baronibus, ac toti Communitati ejusdem regni Scotiae, si per eos sic concessa nobis & nostro consilio placuissent; ac praedicti Nobiles & tot● Communitas regni Scotiae praedicti, ob hoc & alia negotia misissent ad nos venerabilem patrem Robertum Dei gratia Glascuensem Episcopum, & Nobilem virum Dominum Johannem Comyn Custodes regni Scotiae, ac venerabilem patrem Alanum eadem grati● Cathanensem Episcopum, suos solempnes Nuncios & Procuratores: Nos super praedictis per nostros Nuncios concessis informati & consulti, considerantes etiam & ponderantes amorem & affectionem qu●m gens praedicti regni Scotiae habet ad nos, & fil●um nostrum & ●aeredem Edwardum, concessionem & factum praedicterum Nunciorum nostrorum ratum habemus & firmum, prout de verbo ad verbum est infra scr●ptum sub tali tenore. Vniversis ad qu●s praesentes literae pervenerint, Antonius Dunelmensis, & Radulphus Karliolensis Dei gratia Episcopi, Johannes de Garenna, & Henricus de Lincoln. Comites, Willielmus de Vescy Miles, & Henricus de Neuwerk Decanus Ecclesiae Ebor. Procuratores speciales & Nuncii solempnes magnifici Principis Domini Edwardi Dei gratia Regis Angliae illustris, salutem. Cum inter caetera, quae contingunt nego●ium & tractatum habitum inter Excellentissimum Princip●m Dominum nostrum supradictum ex parte una, & venerabiles patres Custodes & caeteros Episcopos, Abbates, & totum Clerum, Nobiles viros, ●omites & Baron●s, totamque Communitatem regni Scotiae ex altera, super Matrimonio contrahendo inter Dominum Edwardum filium & haeredem praedicti Domini nostri Regis, & Dominam Margaretam natam egregii Principis Domini Erici Regis Norwagiae, ejusdem regni Scotiae Haereditariam & Reginam; à nobis esset petitum ex parte eorundem Custodum, Praelatorum, Nobilium, & Communitatis ipsius regni Scotiae, quod pro Domino nostro praedicto et haeredibus suis, eye concederemus et firmaremus jura, leges, libertates, et consuetudines dicti regni Sc●t●ae, tam Ecclesiasticas quam Seculares, hactenus usitatas et optentas: Nos habita consideratione diligenti ad pacem & tranquillùatem utriusque regni, & mutuam dilectionem habitantium in eisdem, cunctis temporibus remansuram, concedimus nomine et vice Domini nostri praedicti et haeredum suorum, quod jura, l●ges, libertates, et consuetudines ejusdem regni Scotiae, in omnibus, et per omnia per totum ipsum regnum et ejus Marchiam integre et inviolabiliter perpetu●s temporibus observentur: Salvo jure dicti Domini nostri et alterius cujustibet, quod sibi vel alii cuicunque super hiis quae consistunt in Marchia vel alibi ante praesentis Concessionis tempora competiit vel competere justo modo poterit in futurum. Volentes & concedentes expressè nomine dicti Domini nostri, haeredum suorum & nostro, quod deficientibus praedictis Edwardo & Margareta, vel eorum altero absque lib●ris extantibus, in omni casu & eventu, in quo ad proximiores haeredes regnum praedictum debeat de jure reverti, integre, libere, absolute, absque ulla subjectione revertatur et resti●uatur eisdem, si forsan ad manus antedicti Domini nostri Regis vel haeredum suorum, ipsum regnum Scotiae aliquo casu contingerit devenire. Ita quod ratione praesentis facti Domino nostro Regi vel haeredibus suis, aut alicui alii nichil accrescat aliquatenus vel descrescat. Similis vero fiat restitutio per praedictum Dominum no●●rum Regem vel haeredes suos de corpore praedictae Dominae Margaretae, si in eventu reversionis hujusmodi, in ipsius vel haeredum suorum fuerit potestate, secundum formam ordinationis & conventionis factae super hoc apud Sarum. Concedimus insuper & promittimus bonafide, Domini nostri praedicti nomine & haeredum suorum, quod quando praedicta Margareta Domina & Regina Scotiae maritabitur charissimo nato & haeredi ejusd●m Domini nostri Edwardo, dotabitur vel hab●bit in * dotationem. donationem propter nuptias de caeteris terris in regno Angliae prout decet congruè statum suum, unde ipsa Regina & amici sui contenti rationabiliter esse poterunt & debebant. Promittentes nichilominus vice & nomine praedicti Domini nostri Regis & haeredum suorum, quod regnum Scotiae remaneat * As now it doth. seperatum et divisum et liberum in se, sine subjectione a regno Angliae per suas rectas, divisas et Marchias, sicut a retro hactenus extitit observatum: Salvo jure dicti Domini nostri & alterius cujuslibet, quod sibi vel alii cuicunque super hiis, quae consistunt in Marchia vel alibi, ante praesentis Concessionis tempora competiit, vel competere justo modo poterit in futu●um. Set quod Castra & Fortalicia de novo in Marchia non firmentur, non sumus in hoc consulti, quod dicto Domino nostro Regi et suis talem imponeremus Servitutem, ubi antecessores et homines sui usi sunt h●ctenus firmare Castra, Fortalicia, et Domos in terris suis, sicut fecerunt sui progeni●ores, quia alias majori subjicerentur servituti, quam illi de regno Scotiae ipsum●cot●ae ●cot●ae ad petendum licentiam ●ligendi, vel praesentandi suos Electos, vel fidelitatem Re●i Scotiae facere seu Sacramentum. Et quod nullus tenens in Capite de praedicto Rege Scotiae compellatur exire regnum pro homagio, fidelitate, seu fine pro rel●vio faciendo. Illud idem viduis & miserabilibus personis in petendis & habendis do●ibus & quaerenda justitia co-ceaentes. Set in regno ip●o aliquis ex parte di●ti Domini nostri Regis nomine Dominae Margaretae ipsius regni Reginae, & Domini Edwardi filii & haeredis Domini nostri praedicti, deputetur ad jam dicta recip enda & corum nomine facienda: Salvo homagio quod in personali Regis praesentia fi●ri oportebit, set fidelitate facta habeat seisinam terrae suae sine dilatione per breve de Capell●. Nec quod aliquis de regno Scotiae pro contractu inito vel delicto commisso in ●odem regno, vel in aliquo casu teneatur respondere extra idem regnum, contra leges et con●uetudines ejusdem regni, sicut hactenus extitit rationabiliter observatum. Et quod sigillum regni quod nunc ●urrit, post mortem Regis tene●tur & currat, quousque Regina praedicta venerit in regnum suum, et fecerit Deo et Ecclesiae, ac Communitati ipsius regni in loco ad hoc specialiter deputato, quod fuerit faciendum, secundum leges et consuetudines dicti regni. Et quod tunc fiat novum figillum de consu●●is armis & circumscriptione nomine Reg. Scotiae tantum, penes Cancellarium ejusdem regni, qui pro tempore fuerit, remansurum. Volentes quod habeant Cancellarium de regno, & in regno Scotiae residentem ad officium Cancellar. exequendum. Et idem concedimus de Camerario, Clerico de Rotulis Capellae Domini Regis, Justiciariis, & aliis ejusdem regni Ministris; & quod nulla litera jus commune vel gratiam continens specialem, de dicta Cancellaria transeat, nisi secundum solitum & debitum cursum Capellae Regis & regni Scotiae praedictorum. Reliqua vero Cartae privilegia & alia munimenta, quae tangunt regalem dignitatem & regnum Scotiae, in tuto loco ponantur, sub firma custodia infra regnum Scotiae, & sub sigillis majorum de regno, & per visum eorum, do●ec praedicta Domina venerit in regnum suum, & prolem ba●uerit superstitem, & praedicta mu●imenta ac privilegia in suis juribus integraliter custodiantur. Et similiter quod nulla fiat subje●tio, alienatio, vel obligatio rerum ad regalem dignitatem regni Scotiae pertinent●um, donec praedicta Domina & Regina in regnum suum venerit, & p●olem sup●rstitem habuerit, ut superius est expressum. Promittentes sirmiter & concedentes, quod nati & haeredes, Comitum, Baronum, & Nobilium qui pro tempore erunt in custodia & m●ritagio Domini Regis Scotiae post mortem antecessorum suorum, per praedictum Regem nullatenus di●perag●ntur. Nec quod Parliamentum teneatur extra Regnum et Marchiam Scotiae super hiis quae contingunt ipsum Regnum vel Marchiam, seu statum inhabitantium ipsum Regnum. Nec etiam tallagia, auxilia. erercitus, vel malatouta ex●gantur a praedicto Regno, aut imponantur gentibus ejusdem Regni, nisi pro communibus Regni negotiis expediend. et in casibus in quibus Reges Scotiae talia petere consueverunt. Ad quae omnia supradicta integre et fideliter observanda, praedictus Dominus noster Rex faciet in animam suam jurari. Et Prael●ti ac Magnates Angliae infrascripti, videlicet, Cantuar. & Ebor. Archiepiscopi, ac Winton. Lincoln. Dunelm. & Carliol. Episcopi, necnon Nobiles viri Domini Edmundus Domini nostri Regis Germanus, & Cornub. Penebroch. Gloverniae, Warennae, Lincoln. Norff. & Suff. & Oxon. Comites, fideliter procu●abunt praemissa firmiter observari. Et si Rex egerit extra regnum, quod locum-suum-ten●ns vel tenentes in ejus absentia, vel haeres ipsius Domini Regis legitimae aetatis existens, aut ejusdem haeredis custos seu custodes, dum fuerit minoris aetatis, quilibet in suo casu praestabunt seu praestabit consimile Sacramentum. Promittimus etiam, quod praedictus Dominus n●ster Rex pro se & haer●dibus suis obligabit se ad restitutionem dicti r●gni saciendam in c●sibus supradictis, sub poena Centum Millium Librarum sterlingorum, solv●●darum Ecclesiae Romanae in subsidium Terrae Sanctae. Et praeter haec quod Dominus Papa dictum Dominum nostrum Regem et haeredes suos possit per ●ententias Excommunicationis in personas, et Interdicti in regnum et te●ras eorundem, tam ad regni praedicti restitutionem, quam ad poenae solutionem, si commisia fuerit, cohercere; principali obligatione nihilominus in suo robore duratura. Concedimus insuper & promi●timus nomine Domini nostri Regis praedicti, quod idem D●minus noster praesentem Obligationem propriis sumptibus & pro viribus faciet infra annum à tempore Sponsalium inter praedictos Edwardum & Margaretam contractorum articulatim per Summum Pontificem confirmari, et infra idem tempus Commun●tati regni Scotiae liberari; quod si infra an●um praedictum id facere n●n poterit, illud, quam citius potuerit, fieri impetrabit, ita quod illud perficiatur: Et si hoc non saciat suo tempore, quod haeredes sui ad i● faciendum bona side ten●antur. Protestamur etiam in hiis scriptis, quod omnia praemissa taliter in●●lligantur, quod juri unius regni vel alterius ratione praesentis facti, nichil decrescat aliqualiter vel accrescat: Nec alicui Regum regnorum praedictorum, quin libere habeant statum suum. In quorum omnium & singulorum praemissorum testimonium & evidentians pleniorem, sigilla nostra praesentibus duximus apponenda. Dat. apud Brigh. die Martis proxima ante festum beatae Margaretae Virginis, videlicet, 15 Kal. Augusti Anno Domini 1290. Et ad majorem hujusmodi ratificationis & confirmationis nostrae ac omnium praedictorum auctoritatem & evidens testimo●ium, has literas nostras fieri fecimus patentes, sigillo nostro Regio consignatas. Dat. Norht. 28 die Aug. The King after this appointed the Bishop of Durham, to be this Queen Margaret's and his Son Prince Edward's Lieutenant in Scotland, for the preservation of the Peace and Government thereof, by this Patent. REX venerabilibus Patribus Willielmo Sancti Andraeae, & Roberto Glascuen. eâdem gratia Episcopis, ac nobilibus viris Johanni Comyn. & Jacobo Senescallo, Pat. 18 E 1. m 9 Custodibus Regni Scotiae, caeterisque Episcopis, Abbatibus, Prioribus, totique Clero, Comitibus, Baronibus, ac toti Communitati Regni ejusdem salutem. Cum ad Leges et Consuetudines Regni Scotiae observandas ex Sacramenti praestiti debito teneamur: Nos de probata fidelitate, & nota industria perdilecti nostri venerabilis patris Domini Antonii Dei gratia Dunelmensis Episcopi plenissime confidentes, ad pacem, tranquillitatem & profectum totius Regni Scotiae, ac etiam ad supportationem oneris caeteris ipsius Regni Scotiae incumbentis, eundem Episcopum ad vos mittimus, et tenore praesentium assignamus, ad tenendum in eodem Regno locum charissimae nostrae Dominae Margareta filiae magnifici Principis Domini Erici Dei gratia Regis Norwagiae illustris, Dominae et Reginae vestrae, ac charissimi nati nostri Edwardi, et ad justificandum et ratificandum Regnum praedictum, una cum caeteris ipsius Custodibus, de consilio Praelatorum & Magnatum ejusdem Regni, secundum leges et consuetudines, inibi hactenus observatas. Quare universitatem vestram attentius requirimus & rogamus, quatinus ob honorem nostrum, Dominae vestrae & nati nostri, eundem Episcopum ad praemissa benignè & curialiter admittentes, sitis intendentes & obedientes eidem in hiis omnibus quae ad gubernationem & statum ipsius Regni pacificum requiruntur. In cujus, etc. Dat. Norht. 28 die Aug. At which time he and his Son likewise constituted Proctors to treat with the King of Norway in his and his Son Edward's name, concerning his Son's mar-marriage and espousals with his daughter Margaret Queen of Scotland, as these Records inform us. UNiversis sanctae matris Ecclesiae filiis, ad quos praesentes literae pervenerint. Edwardus natus & haeres Serenissimi Principis Domini Edwardi Dei gratia Regis Pat. 18 E. 1. m. 9 Ibidem. Angliae, Domini Hyberniae, & Ducis Aquitania, salutem aeternam in Domino. Ad contrahendum nomine nostro Matrimonium cum nobili Domicella Dominâ Margaretâ, filiâ egreg●i Principis Domini Erici Regis Norwag. Regni Scotiae Dominâ & Reginâ, & Reginâ, & etiam omnia alia facienda, quae ad praedictum contractum pertinent, aut pertinere poterunt quoquo modo; Illustri Principe Domino E. Dei gratia Rege Angliae Patre nostro praedicto ad hoc assensum & auctoritatem praestante, nobilem virum Dominum Johannem Comitem Garrenum, Procuratorem nostrum ordinamus, facimus, & constituimus per praesentes: Ratum & gratum habituri quicquid idem Johannes nomine nostro fecerit in praemissis. In cujus rei testimonium & praestitae auctoritatis evidentiam, inclytus genitor noster praedictus praesentes literas suo & nostro nomine sigilli sui munimine roboravit. Dat. ut supra. Consimilis litera facta est Domino A. Dunolmensi Episcopo, etc. Dat, ut supra. Item consimilis litera facta est Magistro Henrico de Newerk Decano Eborum. Dat. ut supra. Item consimiles tres literae factae sunt eisdem de Sponsalibus, quae sic incipiunt post sub-salutationem: Ad contrahenda nomine nostro Sponsalia cum nobili, etc. Dat. ut supra. UNniversis sanctae matris Ecclesiae filiis, ad quos praesentes literae pervenerint, Ibidem Edwa●dus Dei gratia Rex Angliae, etc. salutem. Noverit universitas vestra, quod nos tenore praesentium ordinamus, facimus, & constituimus dilectos nostros, venerabilem Patrem Dominum Antonium eadem gratia Dunelmen. Episcopum, & nobilem virum Johannem Comitem Warenn. & Magistrum Henricum de Newerk Decanum Ecclesiae Eborum, nostros nuncios solempnes, & Procuratores legitimos, ad tractandum cum egregio Principe Domino Erico Rege Norwag. aut ipsius nunciis seu procuratoribus ad hoc deputatis, super Sponsalibus seu Matrimonio contrahendis vel contrahendo inter E. natum nostrum charissimum & haeredem ex una parte, & Dominam Margaretam filiam ejusdem Principis Norwagiae Dominam & Reginam Scotiae ex altera; Dantes eisdem omnibus, aut duobus eorum potestatem plenariam & speciale mandatum, tractatus illos nomine nostro iniendi, prosequendi, firmandi & perficiendi; & nos ad omnia, quae inter eos & praedictum Principem vel ejus Nuncios seu Procuratores convenerint, specialiter obligandi, in animam nostram (si necesse fuerit) jurandi quodlibet genus liciti Sacramenti; & omnia alia faciendi, quae ad expeditionem & finalem completionem negotii memorati necessariò aut utiliter requirentur, & quae nos ipsi in premissis praesentialiter faceremus. Ratum & gratum habentes & habituri, sub ypoteca rerum nostrarum, quicquid ipsi Procuratores nostri aut eorum duo, quos praesentes esse contigerit in praemissis, nomine nostro duxerint faciendum. In cujus, etc. Dat. Norht. 29 die Augusti, Anno regni nostri, etc. 18. After which follows another Procuration in the same words, only with the addition of Robert Bishop of Glasgo to the forenamed, with the same Teste; and likewise this ensuing Procuration. UNiversis sanctae matris Ecclesiae filiis, ad quos praesentes literae pervenerint, Ibidem. Edwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. salutem. Noverit universitas vestra, quod nos tenore praesentium ordinamus, facimus, & constituimus dilectos nostros venerabilem patrem Antonium Dei gratia Dunelm. Episcopum, Johannem de Garrenna Comi●em, & Magistrum Henricum de Neuwerk Decanum Ecclesiae Ebor. Nuncios speciales & Procuratores legitimos charissimi nati & haeredis nostri Edwardi, cujus tutelam gerimus, ad contrahendum nomine suo Sponsalia vel Matrimonium cum nob●li Domicella Domina Margareta filia egregii Principis Domini Erici Regis Norwagiae, regni Scotiae Domina & Regina; & etiam ad omnia alia facienda, quae ad praedictum contractum pertinent aut pertinere poterunt quoquo modo. Ratum & gratum habentes & habituri, sub ypoteca rerum nostrarum, quicquid praedicti Procuratores & Nuncii, aut eorum duo, quos praesentes esse contigerit, in praemissis, nostro & praedicti nati nostri nomine duxerint faciendum. In cujus, etc. Dat. ut supra. Et dupl. To facilitate this Marriage, the Bishop of Durham at the Kings request obliged himself to pay 400 l. by the year to certain persons in Norway, to discharge which annuity the King granted him several Manors amounting to a greater value, by this Patent. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Cum venerabilis pater A. Dunelmensis Pat. 18 E. 1. m. 8. Episcopus ad requisitionem nostram obligaverit se quibusdam personis de regno Norwag. in Quadringentis libris eisdem personis singulis annis solvendis, quousque Domina Margareta filia egregii Principis Erici Regis Norwagiae illustris, & Domina & Regina Scotiae quindecim annorum plene compleverit aetarem: Nos in recompensationem illarum Quadringentarum librarum annuarum, assignavimus praesato Episcopo Maneria subscripta, viz. Manerium nostrum de Werk, etc. with sundry other Manors, Lands and Tenements therein specified. What security the King demanded, and the Scots condescended unto, for surrendering the Forts and Castles in Scotland to the Queen and his Son, upon her arrival there or in England, this Record attests. A Touz ceus qi ceste lettre verrunt ou orrunt, Rob●rd la grace de Deu Evesqe de Glasgen. & Johan Comyn Gardeyns du Reaume de Escoce, e Pat. 18 E. 1. m. 8. Alayn per meime la grace de Deu Evesqe de Chatenes, solempnes Messages & Procururs des autres Gardeyns, & des Evesqes, Abbes, Priors, Countes & Baruns, e de tote la Commune de Escoce. saluz en Deu. Come les honurables Peres en Deu Anntoyne de Dureme, & Rauf de Cardoyl par la grace de Deu Evesques, e les Nobles homes Johan de Garenne & Henry de Nichole Countes, Sire Guilliane de Vescy, e Mestre Henry de Newerk Deen del Eglise de Everwyk, especiaus Procururs & sollempnes Messages le noble Prince Sire Edward par la grace de Deu Roy de Engleterre, pur acons perils & suspecions qe il avoient entendu, nus eussent de par meimes le Roy de Engleterre demaunde la garde des Chastiens & de Fortelesces du Reaume de Escoce, & de cele demand departir ne voleynt saunz Counseillier lou Seigneur le Roy avauntdit. Nus sur ceo e autres choses venimes a la presence meimes le Roy de Engleterre avauntdit. Qui seur celes choses conseil e deliberation euwe, a nostre requeste nous graunta cele chose delaer, deqes a la venue nostre Dame, qe serra a la touz Seinz prochein avenir, ou devaunt si Dieu plest. Pur la quele chose nus Procururs & Messages avauntdiz, ouek aucuns des Gardeyns des Chasteux de Escoce, cest asaver Sire Guilliame de Seint Cler, Patrick de Graham, e Johan de Soules, qe iloqe vindrent oue nous, en noun des avauntdiz Gardeyns, Evesqes, Abbes, Priors, Countes & Baruns, e tote la Commune du Reaume de Escoce, grauntons, volons, & fermement promettons, qe quel hore qe la Dame veigne en Engleterre ou en Escoce, quite & deliure de tot mariage, estre celui, qe nus auons otrie; Nus icels Chasteus e Fortelesces rendrons & ferons rendre a lavanndite nostre Dame, e a noble byr Sire Edward fiz al avantdit Roy de Engleterre, E de cel hore enavannt les obeirons ensemble, come a Seignour e Dame en ceste choose & totes autres qe al avauntdit Reaume apendem, de cel houre, qe il serront venuz en Escoce, e averont fet per eus ou per autres dedenz le Reaume serement de quel qe il seient en lu duw, solom les leys e les costomes de la terre de Escoce, ne a nul autre mariage ne assentirons, ne a autre Seigneur ne obeirons, taunt qil viveront, si il ne soit par le assent e la volente le Roy de Engleterre, e Sire Edward son fiz. E si la Dame ne veigne en Engleterre ou en Escoce entre cy e la touz seinz prochein avenir, nus volons e promettons pur nus & pur touz les autres du Reaume de Escoce, qe touz les Gardeyns des Chasteus e de Fortelesces de meimes le Reaume seient adonqe obligez per serement e par escrit, de garder e de sauver i ceus Chasteus et Fortelesces al oes e en noun nostre Dame auanntdite, e Sire Edward fiz e heyr le auanntdit Roy de Engleterre. E si nul des Gardeyns des Chasteus e de Fortelesces seyt ou seyent renablement suspecenous a eus ou a nous, il serrount remuwe taunt de foiz come mester serra per commun counseil du Roy de Engleterre, e de bone gent de Escoce, e as autres du Reaume nient suspecenous, souz bone seurte bailleu. Memes la chose grauntons, otrions & promettons des Gardeyns e des autres Ministres du Reaume. But the sickness and death of this Queen in her voyage towards Scotland and England, put a period to all the premised Procurations, Patents, Articles, frustrated this much desired marriage between Prince Edward and her, and raised new Questions between the Competitors for the Crown, which of them was next Heir thereunto; who all referred the final decision thereof to King Edward, as Supreme Lord of Scotland, as I shall more at large relate in due place in succeeding years. * Hist. Angl. p. 16. Thomas Walfingham stories, Anno 1290. Circa hoc tempus jubente Papa Nicholas taxatae sunt Ecclesiae Anglicanae secundum verum valorem (to raise his Dimes and Exactions higher) et tunc cessavit taxatio Norwicensis per Innocentium quartum prius factum: who had raised them likewise in his time. Anno 1292. (18 E. 1.) in a third Parliament held at Westminster, * Mat Westm. p. 386. Chron. Wil Thorne, col. 1958. Data est Domino Regi à Clericis & Laicis in subsidium, Quindena omnium temporalium & spiritualium totius Angliae circa festum Sancti Andreae Apostoli; unde Quindena concernens Abbathiam Sancti Augustini de bonis corum mobilibus secundum veram taxationem corundem in omnibus maneriis suis 137 l. 15 s. 11 d. 1. so great was their wealth in that age. In this Parliament, cap. 3. there was this Proviso added to the Statute of Quia emptores terrarum, to prevent alienations in Mortmain: Et sciendum est, quo● per praedictos v●nditiones seu emptiones terrarum seu tenementarum, sunt partis alterius earundem, nullo modo possunt terrae seu tenementa illa in parte, vel in toto ad manum mortuam devenire, arte vel ingenio contra formam statuti dudum super hoc editi: (viz. de Religiosis, Anno 7 E. 1.) enroled in the Statute Rolls of King Edw. 1. in the Tower, printed in all our Statutes at large, in Rastals Abridgements, Tir. Mortmain, and Cooks 2 Institutes p. 504. How much the covetous Monks and Clergy in that age were troubled at, and grieved with this Statute against Mortmain, will appear by this censure of, and exclamation against it by * Chronica, col. 1961. William Thorne a Monk of Canterbury. Anno Domini 1293. Edwardus Rex aemulorum Sanctae Ecclesiae instigatione circumventus, statuit & consilio Procerum suorum ordinavit, Quod nullus Religiosus aliqua tenementa emere vel vendere, vel ex dono alicujus aliquid percipere, aut alio qualicunque modo, arte vel ingenio quicquam adquirere; & si secus à quoquam Religioso fuerit attemptatum, liceret Domino Regi illud sic adquisitum, emptum vel datum per escaetorem suum ingredi, & in perpetuum tenere in feodo & haereditate. Heu, heu, proh dolor! quomodo non solum periit tunc liberalitas illa Deo grata, qua devoti Reges, Proceres, caeterique fideles pro magno desiderio habuerant Religiosos fundare, praedia et possessiones in honorem Dei liberalissime conferre, et ipsos tueri: Verum extunc opere hujus charitatis palam tabescente, et unoquoque manum suam a talibus beneficiis retrahente, non solum possunt Religiost quicquam novum adquirere, quinetiam nec antiquis suis possessionibus propter oppressionem laicorum, ne dicam magnatum, prospere ut laici gaudere; set hiis novissimis temporibus sapientes hujus seculi horum prosperitati invidentes, suaeque fraudi consulentes, universos Religiosos ne sic oblata acceprarent, et quod nequius est, sibi quicquam appropriarent, per decretum et seniorum judicium, ut dictum est, coartarunt; et sic de eis veraciter posset dici, quod egressa fuit iniquitas a senioribus judicibus qui filiam Israel, puta Ecclesiam, nequiter condempnaverunt. King Edward having remained beyond the Seas 3 years, 2 months, and 15 days, returning thence into England, in August Anno gratiae 1289. postea per Angliam transiens, suos Justiciarios & Ministros, qui in sua absentia muneribus excaecati, indicia perverterunt, et in aliis erraverunt secundum quantitatem transgressionum punivit; as a Flores Hist. p. 376. Matthew Westminster stories: Which b Hist. Angl. p. ●5. Y podigma Neustr. p 72. Thomas Walsingham thus expresseth: Rex auditis quaeremoniis eorum Anglicanum, qui de Regiis Ministris volebant conqueri, justiciarios fere omnes de falsitate deprehensos a suo officio deposuit, ipsos juxta sua demerita gravi mulctans poena. c De Eventib. Angl. l. 3. c. 1. col. 2466. Henry de Knyghton thus more particularly relates it; Cumque Rex moram traxisset in Vasconia tribus annis, Nunciatum est ei, quod majores regni Angliae oppresserant & forisfecerunt de terris suis, ut thesaurum ab eis exigerent: unde divites placitantes in Banco Regis corruperant falsos justiciarios regni, scilicet, Thomam de Weland, Adam de Stretton, Richardum de Boyland, et alios. Vnde Rex in adventu suo sui Anglicani fuit auxiatus et occupatus, Thomas de Weland exulabat de Anglia et ivit in Franciam. d Part 7. f. 132. Fabian in his Chronicle, Anno 1289. and William Caxton story, That they being found guilty of such tresp sses and causes as they were accused of, some of them were outlawed, and lost such goods as they had, and the other punished by long imprisonment. e Chronicle, p 284, 285. Ralph Holinshed, Grafton, f History of England, p. 651. Speed, Stow, g Collection of the History of England, London 1634. p. 189. Daniel, in their Chronicles, Histories and Annals, Anno 1289. out of the Chronicle or Dunster, inform us, That in a Parliament then assembled the Judges upon due examination and proof of their Extortions, were fined to pay to the King these sums following: Sir Ralph Hengham Chief Justice of the higher Bench 7000 marks, Sir John Lovetot Justice of the lower Bench 3000 marks, Sir William Bromton Justice 6000 marks, Sir Solomon Rochester Chief Justice of Assizes 4000 marks, Sir Richard Boyland 4000 marks, Sir Thomas Sodington 2000 marks, Sir Walter Hopton 2000 marks, (these three last were Justice's Itinerant) Sir William Saham 3000 marks, Robert Lothbury Master of the Rolls 1000 marks, Roger Leycester 1000 marks, Henry Bray Escheator and Judge for the Jews 1000 marks; but Sir Adam Stratton Chief Baron of the Exchequer was fined in 34000 marks, and Thomas Wayland Chief Justice (found the greatest delinquent, and of the greatest substance) had all his Goods, Chattels, Jewels and Corn seized and confiscated to the King; which were it but equal to that of Sir Adam Stratton, these Fines brought to the King's coffers above one hundred three thousand marks, which at the rate as money goes now amounts to ab●ve four hundred thousand marks: A mighty treasure to be gotten out of the hands of so few men; which how they could am●sse in those days, when litigations and Law had not spread itself into those infinite wreathe of contention as since it hath, may seem sirange even to our greater getting times. To prevent such corruption for the future, the King at that time h Speeds History, p. 651. caused all his Justices to swear, That from thenceforth they would take no pension, fee or gift of any man, except only a breakfast, or the like present. O divine and still necessary severity, only able to break the pernicious combination of men, that under the profession of Law and offices of Justice, make merchandise of honour, justice, law and conscience, which cannot in the end but bring forth ruin and confusion. So these Historians: who were all mistaken (as I conceive) in the case of Thomas Weyland, indicted of Felony, (not Bribery, unless then reputed Felony) who ⁱ See Cooks 3 Instit. c. 68 p. 146, 147. adjuring the Realm, his Lands were thereupon seized by the King and chief Lords of whom he held, as is undeniable by the Fine Roll of Anno 18 E. 1. m. 5, 7, 17. Claus. 18 E. 1. m. 7. and also by Placita Parliamenti apud Asherugg in crastino Epiphaniae, ᵏ See Placita Parliamentaria published by Mr. Rylye, London 1661. p. 66, 67. An. 19 E. 1. nu. 1. where Margery wife of Thomas Weyland, and Richard his son, being joint-tenants with him of the Manor of Sobber for life, the remainder to the heirs of the body of Richard, by a fine levied in the 6. year of the King, (which they pleaded) petiti ned to be restored to the possession thereof, then seized into the King's hands, quoad annum & vastum, quos Dominus Rex in eodem Manerio habet, & clamavit per foris facturam dicti Thomae, qui feloniam fecit, pro qua regnum Regis abjuravit. Whereas the Manor was not held of the King, but of the Earl of Gloucester, & idem Comes post abjurationem illam Domino Regi satisfecit pro anno & vasto ejusdem Manerii, eo quod idem Thomas illud de eo tenuit; nec de consuetudine regni debeat Dominus Rex annum & vastum alicujus ten. per forisfacturum alicujus habere, nisi de liberis tenementis quae idem forisfactor tenuit in feodo, etc. Soon after, Anno 1290. (18 E. 1.) the King out of his piety and zeal to Christian Religion, in the same Parliament by a public Act banished all the Jews out of England, and confiscated all their Houses and Lands, for their infidelity, blasphemy, crucifying of Christian children, in contempt of Christ crucified, and clipping of his coin: which a Flores Hist. An. 1290 p. 377. Matthew Westminster thus relates. Circa hos dies, scilicet 31 Augusti, Judaeorum exasperans multitudo, quae per diversas urbes & castra fortia habitabat per retroacta tempora confidenter, jussa est cum uxoribus et par vulis suis, una cum bonis suis movilibus, ab Anglia cedere circa festum Omnium Sanctorum, quod eis pro termino ponebatur, quem sub poena suspendii transgredi non est ausa, qu●rum numerus erat (ut credebatur) 16 M. DXI Exierat autem tale Edictum a laudabili Rege Anglorum in partibus Aquitanniae, a qua emnes Judaei pariter exulabant. b Historia Angl. p. 15 Ypodigma Neustri p. 72. Thomas Walsingham writes, Rex eodem anno Judaeos omnes expellans de Anglia, datis expensis in Galliis, bona eorum reliqua confiscavit. c Actus Pontif. Eborac. col. 1728. Thomas Stubs thus backs them, Anno 1290. in Chrastino Animarum exulati fuerunt Judaei regno Angliae, et hoc eodem die per totam Angliam. d Historiae Angl. l. 17. p. 327. Polydor Virgil, adds; Concilium Londini ad Westmonasterium habetur, in quo imprimis agitata est ejectio Judaeorum, quorum erat per omnem Angliam ingens multitudo, quod sic oves ab hoedis segregarentur. Itaque publico Edicto, jussum est, ut ultra paucos dies omnes abirent cum bonis. Illi jussis Concilii parentes, alii alio discesserunt. Ita profuga gens de Anglia in perpetuum exivit misera semper aliquo terrarum peritura, usque eo dum denique deleatur. e De Eventibus Angliae, l. 3. c. 1. col. ●466. Henry de Knyghton subjoynes, Cumque (REX) fecisset voluntatem suam Justiciariis, statim eum movebat un● alia causa, de moneta quam invenicbat viliter tonsa & corrupta in praejudicium coronae, & ad grave dampnum populi, per infidelitatem & maliciam Judaeorum, sicut fuit inquisitum & inventum: Et fecit stabiliri unum Parliamentum in quo convicti sunt Judaei de ea falsitate; et statuit, quod omnes Judaei exirent de terra Angliae, deinceps non redituri propter eorum incredulitatem principaliter, et propter falsitatem quam eye dure imposuerunt Christiani. Et pro hac caufa cum festinatione facienda & sine dilatione explenda, Communes Regni dederunt Regi quintum denarium de omnibus suis mobilibus. To these I might accumulate the Black B●ck in the King's Exchequer, Ranulphus Cestrensis Polychronicon, lib. 7. ch. 38. f. 308. Fabians Chronicle, part 7. An. 1290. p. 131. William Caxtons Chronicle, part 7. Mr. John Fox his Acts and Monuments, Vol. 1. p. 443. Johannes Balaeus Scriptorum Britanniae, Cent. 4. c. 22. p. 320. & cap. 60. in Appendice. Ralph Holinshed his Chronicle, Vol. 3. p. 285. Richard Grafton his Chronicle, p. 169. Nicholas Trivet, John Speed his History of Great Britain, p. 650. Samuel Daniel his Collection of the History of England, p. 190. John Stow in his Annals, p. 204. & Surveyed of London, p. 289. Sir Richard Baker his Chronicle of England, p. 146, 147. Henry Isaacson his Chronologie, An. 1290. Dr. Peter Heylyn his Microcosm, p. 570. Mr. Samuel Purchas his Pilgrimage, Book 2. ch. 16. Sect. 7. All these Domestic Authors, together with Johannes Mercer, in Histor. Majori Brit. l. 4, c. 9 Centuriae Magd. 13. cap. 15. col. 1284, 1286, & cap. 9 col. 967. Raphael Volaterranus, Geographiae l. 3. f. 25. Annales Dominicocorum Colmarensium, Anno 1291. Gilbertus Genebrardus Chronogr. l. 9 p. 659. Abrahamus Bzovius, Annal. Ecclesiasticarum, Tom. 13. An. 1291. nu. 1. col. 966. (to omit all others) unanimously attest the direct perpetual banishment of the Jews by Public Edict out of England, never to return into it again. Whose Testimonies are irrefragably warranted, confirmed by several express Records in the Tower of London, both for the Jews safe conduct out of England, and for their Transportation by a prefixed day upon their Exile thence, and the seizure, sale of their Houses, lands, goods escheated to the King PER EXILIUM JUD AEORUM▪ witness Cl. 18 E. 1. m. 6. De Judaeis Regno Angliae exeuntibus. Pat. 18 E. 1. m. 14. De passagio et Conductu Judaeorum Angliae. Pro Bonamico Judaeo Eborum & familia sua. Pat. 18 E. 1. m. 13. Pro Mosseo filio Jacobi de Oxon. Judaeo, & familia sua. Pat. 19 E. 1. m. 20. De Judaismo Vicecomitibus & omnibus aliis Ballivis; to collect all the profits and rents arising out of the Jews Houses a tempore Exilii eorundem: the Charter and Patent Rolls Anno 19 & 20 E. 1. De Domibus Judaeorum concessis post exilium eorum de Anglia: in every of which (being near 130) the King recites, Domos illas per Erilium ejusdem Judaei (therein named) a regno nostro tanquam escaeta nostra in manu nostra existentis, and by Placita Parliamenti post Pasch. apud London, An. 21 E. 1. rot. 4. the e Ryley Plac. Parl. p. 130. Prior of Bridlingtons and the f Plac. Parl. An. 21 E. 1, n. 11, 13. Archbishop of Yorks cases, both sued by the King for 300 l. owing to a Jew ante exilium Judaeorum, which belonged to the King post eorum exilium. All which I have cited at large in the first Part of My Short Demurrer to the Jews long discontinued Remitter into England, Edit. 2. p. 43. to 66. & Part 2. p. 111, to 124. to refute Sir Edward Cookes grosse mistake in his 2. Institutes, p. 506, 507, 508. (in his Comment on the Statute De judaismo;) where he averrs, that the Jews were never banished out of England, òut only their ●sury, whereupon they voluntarily deserted it; and that this Statute was made Anno 18 E. 1. when as in truth it was enacted long before their banishment, Anno 3 E. 1. as I have * See here, p. 153. & The first Part of my Brief Demurrer to the Jews long discontinued Remitter into England, p 31, to 42. & Part 2. p. 66. to 70. infallibly evidenced. In this Parliament of 18 E. 1. wherein the Jews were exiled, William de Valentia and Joan his wife having procured a Bull from the Pope to the Archbishop of Canterbury, against the Laws and Custom of the Realm, and Prerogative of the King. to examine and determine who was lawful heir to William de Monte Canisio, and to bastardise and disinherit Dionysia his daughter then in Ward to the King, (against the Certificate of the Bishop of Worcester, who had certified the King's Court that she was legitimate) petitioned the King, to appoint a Guardian to defend her and her Estate before the said Archbishop and other Delegates of the Pope, or that they might appoint her a Guardian, if the said Bull should not seem to the King and his Council, prejudicial to the King's Crown and Dignity: Which Petition the King and his Council in Parliament rejected upon due consideration, for 10. memorable reasons expressed in this Record and answer to his Petition. a Placita Parl. An. 18 E. 1. num. 3 Pet●tio Will. de Valencia & Joann. uxorsuae de prosecutione Bullae suae. See Ryley his Placita Parliamentaria, p 4, 5. Willielmus de Valentia supplicavit Domino Regi, quod cum ipse et Joanna uxor ejus habeant quandam Bullam impetratam, Archiepiscopo Cantuariensi directam, super s●ccessione in bonis quae fuerunt Willielmi de Monte Canisio nuper defuncti, et quis vel quae eidem Willielmo de Monte Canisio succedere debet; quod Dominus Rex tradere v●lit et committere aliquem Curatorem cuidam Dionysia filiae praedicti Willielmi, ut dicitur; et quae est in custodia ipsius Domini Regis, ut haeres ipsius Willielmi propinquior, ad prosequendum et defendendum pro praedicta Dionyfrâ et statu suo, coram praefato Archiepiscopo et judicibus in praefata Bulla nominatis; vel quod Dominus Rex concedat et permittat, quod ipsi judices eidem Dionysiae ex Officio suo aliquem Curatorem possint committere; et profert praedictam Bullam; et petit, quod si videatur Domino Regi et ejus Consilio, quod Bulla illa non sit praejudicialis Coronae et Dignitati Domini Regis, quod Petitio sua concedatur: Et quia Bulla illa visa, audita, et intellecta, manifeste patet, quod Bulla illa finaliter tendit ad jus successionis haereditariae terminandum, cum de successione haereditaria nemo debeat cognoscere, nisi Curia Regis, vel Curia Ecclesiastica ad mandatum Curiae Domini Regis: Et etiam si Bulla illa procederet, manifeste esset contra consue●udinem hactenus in Regno usitatam; et etiam quia Dominus Rex nuper providit, quod Appellationes non fiant, vel Causae agitentur in Curia Christianitatis, de hiis quae a Curia Regis ibidem sunt demandata, propter multa inconvenientia quae exinde sequerentur; et etiam quia Placita de successione haereditaria ita ordinate se habent, quod primo per Brevia Domini Regis incipere debent in Curia Regis, et de Curia illa (si necesse fuerit) mitti ad Curiam Christianitatis, et non e converso; et etiam quia multa Placita et innumerabilia temporibus retroactis in Curia Regis placitata, et etiam judicia super eisdem reddita irritarentur, et forte reversarentur, si Bulla ista procederet, cum forte testimonia Episcoporum vel aliorum adnullarentur vel infirmarentur; et quia praedicti Willielmus et Johanna per praedictam Bullam intendunt infirmare factum Episcopi Wigorniensis (cujus factum fuit, quod praedicta Dionysia filia praedicti Willielmi de Monte Canisio censebatur legitima) et per Bullam illam intendunt factum illud infirmare, et praedictam Dionysiam bastardam probare et convincere; et etiam * See 30 Ass. pl. 19 Brooke Praemuni●e 10. Cooke 5 Rep. f. 12. quia quidam Simon de Ludgate, qui nuper quandam Bullam, non tam praejudicialem Coronae Domini Regis, impetraverat, per judicium Domini Regis ad prisonam adjudicabatur ad voluntatem Domini Regis. Et si Dominus Rex Bullam istam procedere permitteret, faceret contrarium judicii per ipsum et Concilium suum redditi. Et etiam quia ipse Dominus Rex est Custos et curator praedictae Dionysiae secundum Nota. consuetudinem Regni, ratione custodiae ipsius Dionysiae; nec alium Curatorem dare poterit, nisi sibi ipsi injuriaretur; et etiam si Curatorem daret, sic daret litem Pupillo suo, quod esset inconveniens. Et etiam si Dominus Rex permitteret praedictum Archiepiscopum, aut alios judices Curatorem dare, sic de necessitate oporteret ipsum permittere de caetero quemlibet alium judicem delegatum, et in brevi Dominum Papam; et sic incontinenti deveniret † Nota. Ecclesia Romana in seisina cognoscendi de successione haereditaria de Terris et Tenementis in Regno isto; quod manifeste esset contra Coronam et Consuetudinem Regni, et sic esset Curia Regia subjecta judicibus delegatis imposterum: Videtur Domino Regi quod Curatorem praedictae Dionysiae licite non potest concedere, nec permittere quod praedicti judices aliquem ei committant, etc. Postea ad Parliamentum Domini Regis post Pascha anno praedicto, venit praedictus Willielmus de Valentia coram ipso Domino Rege; et petiit, quod Dominus Rex permitteret ipsum sequi quandam Appellationem coram Archiepiscopo Cant. quam ipse Willielmus et Johanna uxor ejus fecerunt de quadam Sententia iniqua, per praedictum Episcopum Wigorn. pronunciata, super Matrimonio inter praedictum Willielmum de Monte Canisio et quandam Amiciam matrem praedictae Dionysiae filiae, etc. contracto, ut dicitur; et etiam super legitimationem praedictae Dionysiae filiae, etc. Quae quidem Sententia iniqua robur perpetuum obtinevit, nisi praedictum Appellum, interpositum infra Annum a tempore appellationis factae, sit prosecutum, secundum quod idem Willielmus a quibusdam discretis jura scripta scientibus, intellexit. Et quia praedictus Willielmus et Johanna per praedictam Appellationem intendunt praedictam Sententiam taliter infirmare, et per consequens praedictam Dionysiam filiam praedicti Willielmi de Monte Canisio bastardam probare, et sic per viam illam ad haereditatem ipsius Dionysiae attingere, et ipsam Dionysiam, infra aetatem et in custodia Regis existentem, de libero Tenemento suo amovere, de quo ex liberatione Domini Regis fuit admissa, quod manifeste est inconveniens et contra legem et consuetudinem Regni; Inhibitum est eidem Willielmo, quod praedictam Appellationem ante aetatem praedictae Dionysiae nullo modo prosequatur, etc. From which memorable Answers to these two Petitions by the King and his Council in Parliament, we may observe: First, the manifold Policies, and new Inventions of the Popes and Court of Rome and their Delegates, as also of Bishops and Ecclesiastical Courts, by degrees, to usurp the Conusance and determination of the Succession and Rights of all Freeholds and Inheritances within the Realm to themselves, from the King and his Temporal Courts, and to subject the King's Courts to theirs, against his Crown, Dignity, the ancient Laws, and Customs of the Realm. 2ly. The Kings, his Counsils, Parliaments care, and industry to prohibit, oppose such usurpations upon grave and weighty considerations, to prevent the manifold mischiefs which would thereupon ensue both to the King, kingdom and subjects. 3ly. Their pious care to protect the rights of Infants and Wards in that age, against all Papal and Prelatical devices to bastardise or disinherit them, by Delegations or Appeals to any Ecclesiastical Judicatures. 4ly. That the procuring of any Bulls from Rome prejudicial to the King's Crown and Dignity, was such an high offence, as at least deserved imprisonment during the King's pleasure, and for which some had been formerly imprisoned by Judgement in the King's Court, to deter all others from procuring the like. Afterwards in the same Parliament, this * Placita Parl. An. 18 E. 1. nu. 36. See Ryley p 51, 52. William de Valentia exhibited another Petition concerning this matter, complaining of injustice in disinheriting his wife against the Earl of Cornwall, and other of the King's Council, for admitting Dionysia to be right heir to William de Monte Canisio, wherein the truth of the case is thus related by the Earl, and others of the Council; Qui bene cognoscunt & recordantur, quod praedictus Willielmus de Valencia praedictum br●ve Inquisitionis petiit & illud optinuit, set dicunt, quod antequam breve illud petiit, venit quaedam Dionysia de Monte Canis. mater praedict. Willielmi de Monte Canisio coram eye in pleno Consilio, & adduxit quandam Dionysiam filiam praedicti Willielmi de Monte Canisio, asserens ipsam esse veriorem & propinquiorem haeredem praedicti Willielmi defuncti, & etiam haeredem suum proprium, & ut filiam & haeredem ipsius Willielmi de Monte Canisio filii sui defuncti, nomine Domini Regis admitterent. Et dicunt, quod quia publicum et notorium suit, quod idem Willielmus tempore suo praedict. Dionysiam ut filiam et haeredem suam tenuit, et hoc idem dum vixit in pluribus locis sciri et pr●clamari fecit: et etiam quia Episcopus Wygorn. qui nunc est, in cujus Episcopatu eadem Dionysia, etc. filia, etc. originem traxit, per literas suas patentes, quam Archiepiscopus Cantuar. viva voce testabatur, quod eadem Dionysia fuit filia praedicti Willielmi legitima. Ipse Comes, Thesaur. & alii eandem Dionysiam, nomine Domini Regis admiserunt ut haeredem praedicti Willielmi propinquiorem, et praedict. terras et tenementa cum pertinentiis nomine Custodiae ratione minoris aetatis ipsius Dionysiae in manus Domini Regis seisire fecerunt. Ideo videtur Domino Regi, quod praedictus Comes, Thesaur. et aliis de Consilio secundum quod recordantur bene et rite processerunt. Which made the premised address by William de Valentia to, and Bull from Rome more criminal and injurious. As the King and Parliament passed this memorable Censure against the Pope's premised Bull, and Petition grounded on it; so they gave a more severe Judgement against the Prior of Trinity, and Bogo de Clare, who audaciously presumed to serve a Citation from the Archbishop of Canterbury in the Kings own Palace upon the Earl of Cornwall, sitting the Parliament, as he was going to it: for which they were attached and prosecuted both at the suit of the King himself, of the Steward and Marshal of the King, the Earl of Cornwall, and Abbot of Westminster, fined in great fines, and committed Prisoners to the Tower of London, as this memorable Record will more fully inform us. * Placi a Parl. 18 E. 1. p. 6 nu. 4. Querela H. Com. Cornub. versus Bogonem de Clare, & Priorem Sanctae Trin. London. Prior Sanctae Trinitatis London. & Bogo de Clare attachiati fuerunt ad respondend. Domino Regi, Petro de Chanet Senescallo Domini Regis, Waltero de Fanecurt Marescallo Domini Regis, Edmundo Comiti Cornubiae, & Abbati Westm. de hoc, quod cum idem Comes, ad mandatum Domini Regis, ad istud Parliamentum suum London. venisset, et per medium majoris Aulae Westm. versus consilium Domini Regis licite et pacifice venire et negotia sua prosequi debet, absque hoc, quod aliquas Citaciones vel Summonitiones ibidem admittat, praedictus Prior ad procurationem ipsius Bogonis, die Veneris proximo ante festum Purificationis beatae Mariae hoc anno, praedictum Comitem in praedicta Aula citavit, quod compareret ad certos diem et locum coram Archiepiscopo Cantuar. super sibi objiciendis responsurus; in contemptum Domini Regis manifestum et dedecus suum decem mille librarum, et in laesionem libertatis Ecclesiae praedicti Abbatis concessae per Curiam Romanam, cum praedictus locus sit omnino exemptus a jurisdictione. Archiepiscop●rum seu Episcoporum quorumcunque, per libertates sibi et Ecclesiae suae Westm. concessas, et ad dampnum ipsius Abbatis mille librarum, et in praejudicium Officii praedictorum Senescalli et Marescalli manifestum, et dampnum non modicum; cum ad ipsorum Officium et non ad alium Summonitiones et Attachiamenta infra Palatium Domini Regis pertineat factend. et etiam ad dampnum praedicti Comitis quinque mille librarum; et inde producunt sectam, etc. Et Prior & Bogo venerunt; & Prior bene cognoscit, quod ipse citavit praedictis die et loco praedictum Comitem, ut praedictum est. Et similiter praedictus Bogo bene cognoscit, quod ipse fecit citare praedictum Comitem, ut praedictum est. Sed dicit, quod ipse omnino ignoravit quod praedictus * Nota. locus fuit exemptus; et quod non intellerit aliquem contemptum Domini Regis, seu aliquod praejudicium ejus Ministris, per Citationem illam fecisse; et omnino ponit se in gratiam, misericordiam, et voluntatem Domini Regis alto et basso. Et quia praedicti Prior & Bogo cognoscunt praedictam Citationem praedictis die et loco per ipsos fuisse factam, et quae manifeste facta fuit in contemptum Domini Regis; Consideratum est, quod praedicti Prior & Bogo mandentur Turri London. et ibidem custodiantur ad voluntatem Domini Regis, etc. Et quo ad praedict. Com. & Abbatem, datus est dies eis, die Veneris in crastino Purificationis beatae Mariae, etc. Postea praedictus Bogo invenit plegios subscriptos, ad satisfaciendum Domino Regi de praedicta transgressione ante recessum suum de Wes●m. de instanti Parliamento, alioquin quod ipsi restituent corpus ejus Turri London. in receisu Domini Regis; scilicet, Johannem de Eyville, Henricum Hose, Robertum le Vele, Radulphum Blut, Roland de Erlei, Robertum de Radington, Willielmum de Rye, Willielmum de Nerford, & Willielmum Evereys, qui ipsum plegiaverunt in forma praedicta. Et praedictus Prior invenit plegios subscriptos; scilicet, Robertum de Melkele, Robertum de Gravel, Willielmum de Melkeshop, & Willielmum de Sutton, qui ipsum Priorem plegiaverunt sub eadem forma qua praedicti Johannes de Eyville & alii superius praedictum Bogonem plegiaverunt. Postea venit praedictus Bogo et finem fecit Domino Regi pro praedicta transgressione per duas mille marcas. Et recipitur per plegios, etc. Et quoad praedict. Com. postea venit praedictus Bogo, et vad. eidem Comiti mille libras pro transgressione sibi facta. Et idem Comes, ad instantiam Episcopi Dunolmen, Episcopi Eliensis, et aliorum de Consilio ipsius Domini Regis, remisit eidem Bogoni praedictas Mille libras usque ad Eentum libras, etc. Et sciendum, quod plegii de praedicto fine admittuntur coram Thesaurario ad Scaccarium per praeceptum Domini Regis. Et praedictus Prior mittitur ibidem ad faciendum secundum quod Thesaurarius ei dicet ex parte Domini Regis. From which Record and Judgement it is most evident; First, That the Kings Royal palace is exempted from all Archiepiscopal and Episcopal Jurisdiction whatsoever; 2ly. That the serving of a Citation therein by any Officer of the Archbishop, is an high contempt and dishonour to the King in those who serve, or procure it to be there served on any person, deserving a very great fine to the King, and imprisonment in the Tower of London, especially during the King's personal presence there, and in time of Parliament, upon a Peer and Member of Parliament, and an injury both to the King's Steward, and Martial. 3ly. That Westminster Abbey was by Pope's Bulls and our King's Charters exempted from all Archiepiscopal Jurisdiction. 4ly. That the Fine and imprisonment imposed on them in this Case, was not for any breach of the Privilege of Parliament, not here mentioned nor in●ilted on, (as a 4 Instit. p. 24 Sir Edward Cook, and b Manner of holding Parliaments, p. 144, 145. Mr. Elsing mistake) but for the contempt, injur●, and dishonour to the King, his Palace Privilege, Officers, and the Court, a●● have c The Fourth Part of a Brief Register, etc. of Parliamentary Writs, p. 819 to 829. 1188, to 1197. elsewhere evidenced more at large. The Fine and Clause Rolls of Anno 19 E. 1. inform us, that the King pardoned Bogo de Clare 1000 Marks of this his fine of 2000 Marks, and that for his Queen's sake he also remitted to him 200. Marks due to the Queen for her Aurum Reginae; there being by ancient Custom due to the Queen (by her prerogative) one hundred Marks for every Thousand Marks fine (and so ten pound for every hundred pound fine) voluntary made and assented to with the King, for any offence over and above the fine made to or compounded for with the King; as d De Necess●●iis Scaccarii observanciis, Dialogus 2. c. 26. De auro Reginae. Gervasius T●lburiensis, and sundry e Claus 9 Johan. Regis, m. 10. Claus. 20 H. 3. m. 30. Pat. 20 H. 3. pars 2. m. 23. Fines 26 H 3 m. 11. Claus. 29 H. 3. m. 10. Fines 29 H 3. m. 4, 5. Claus. 35 H. 3. m. 13. Fines 13 E. 1. m. 7. Fines 14 E. 1. m. 27. Pat. 12 R. 2. pars 1. m. 29. in Turre London. Records, Presidents, both in the Tower of London, and Court of Exchequer at Westminster resolve in several ages and Kings reigns. REX de illis duobus mille Marcis per quas Bogo de Clare finem fecit cum Fines 19 E. 1. m. 18. Pro Bogone de Clare. Rege pro quadam transgressione sibi imposita, et de quibus Rex ei prius pardonavit quingentas Marcas, pardonavit ei alias quingentas Marcas de gracia speciali. Et de residuis mille Marcis Rex concessit eidem Bogoni quod solutis Regi ducentis Marcis de residuis octingentis Marcis solvat Regi per annum ad Scaccarium Regis ducentas Marcas, unam videlicet medietatem in festo Sancti Johannis Baptistae proximo futuro, & aliam medietatem in festo Sancti Hillarii proximo sequenti, & sic de anno in annum ad eosdem terminos ducentas Marcas, quousque praedictae octingentae Marcae Regi ad Scaccarium Regis solvantur. Et mandatum est Thesaurario & Baronibus de Scaccario, quod praedictum Bogonem inde praedictis quingentis Marcis quietum esse, & ei de dictis octingentis Marcis solutis Regi praedictis ducentis Marcis, ut praedictum est, terminos illos habere, & sic fieri & irrotulari faciant. Teste Rege apud Assherugge 16 die Januarii. REX Thesaurario & Baronibus suis de Scaccario salutem. Ob bonam affectionem Claus. 19 E. 1. m. 10. Pro Bogone de Clare. quam Karissima Consors nostra Alienora quondam Regina Angliae erga d●●ectum nobis Bogonem de Clare habere novimus dum vivebat, p●rdonavimus einem Bogoni ducentas Marcas in quibus praefatae Reginae die quo obiit tenebatur pro * Nota. Auro su● ipsam contingente de quodam fine duorum millium Marcarum, quem idem Bogo fecit nobiscum pro quadam transgressione ●ibi imposita. Et ideo vobis mandamus, quod praedictum Bogonem de praedictis ducentis Marcis quietum esse faciatis. Teste Rege apud Assherugge 13. die Jan. This Bogo de Clare in the same Parliament, was attached at the suit of John de Waleys Clerk, upon a different account, that the said John entering into his house in London on the Lord's day to serve a Citation out of the Archbishop of Canterbury's Court, certain of his family took and enforced him against his will, to eat the said Citation, together with the Seal, and also imprisoned, beaten, and ill entreated him, to his damage of 20 l. and in contempt of the King, to his damage of 1000 l. as this Record informs us. * Placita Parl. 18 E. 1 n 15. Querela Johannis de Wa●eys versus Bogonem de Clare. See Ryley Placita parl. p. 22, 23. Bogo de Clare attach. fuit ad respondendum Johanni de Waleys Clerico de hoc, quod cum idem Johannes die Dominica in festo Sanctae Trin. proximo praeterito in pace Domini Regis & ex parte Archiepiscopi Cantuar. intrasset domum praedicti Bogonis in Civitate London. et ibidem detulisset quasdam literas de Citatione quadam faciend. quidam de familia praedicti Bogonis ipsum Johannem, literas illas, et etiam Sigilla appensa vi et contra voluntatem suam manducare fecerunt, et ipsum ibidem imprisonaverunt, verberaverunt, et male tractaverunt, contra pacem Domini Regis, et ad dampnum ipsius Johannis viginti libr. et etiam in contemptum Domini Regis mille libr. et inde producit sectam. Et Bogo venit & defendit vim & injuriam, & quicquid est in contemptum Domini Regis, et contra pacem suam, etc. & dicit, quod non videtur ei, quod debeat praedicto Johanni ad praedictam querelam suam respondere. Dicit enim, quod idem Johan. in querela sua dicit, quod quidam de familia ipsius Bogonis praedict. transgress. ei fecisse debuerunt, nullas certas personas nominando, prout moris est in Curia. Nec etiam dicit quod illae personae de familia sua quaecunque fuerunt, per praeceptum suum transgressionem illam (si quae fuerit) fecisse debuerunt. Et sic in querela sua nec dicit ipsum Bogonem esse factorem nec facti praeceptorem: unde petit judicium. Et super hoc idem Johannes quaesitus, si praedictus Bogo aliquam transgressionem ei fecit vel fieri praecepit? dicit, quod non; sed quod quidam de familiâ suâ quorum nomina ignorat Ideo praedict. Bogo quoad sectam ipsius Johannis inde sine die. Et quia Dominus Rex praedictam transgressionem sic enormiter factam, ut dicitur, tum propter Contemptum ipsi Domino Regi in praesentia sua, viz. infra virgam, et in Parliamento suo factum, tum propter masum exemplum temporibus futuris, tum propter audaciam delinquendi sic de caetero aliis reprimendam, permittere non vult impunitam, dictum est praedicto Bogoni, quod ad sectam Domini Regis inde respondeat, ex quo praedict. transgress. dicitur fuisse facta infra portam suam et per manupastos et familiares suos; Et etiam quia per quosdam testatum est, quod quaedam certae personae tunc de familia sua, viz. Henr. de Braban, Johannes Dunken, Rogerus de Burnham, Willielmus de Carrec; Johannes le Porter, & Henr. de Anesley fuerunt principales factores praedict. transgress. dictum est eidem Bogoni, quodeos & caeteros qui fuerunt de familia sua tempere quo praedict. transgress. facta fuit, habeat coram ipso Domino Rege in Quindena Sanctae Trin. etc. ad faciend. & recipiend. quod per Regem & ejus Consilium fuerit ordinand. Ad quem diem praedictum praedictus Bogo adduxit coram ipso Domino Rege & ejus Consilio omnes de familia suapraeter praed. Henr. Johannem, Rogerum, Willielmum & Johannem le Porter, & Henr. qui incontinenter post praedictum factum recesserunt & abierunt, nec aliqua parte sunt in potestate vel amicitia vel obsequio praedicti Bogonis vel suorum, prout per examinationem Militum, Clericorum, & aliorum de familia ipsius Bogonis juratorum, & singulariter examinatorum compertum est; & qui quidem jurati di● erunt, quod praed. Henr. & alii praed. factum fecerunt sine praecepto & assenju ipsius Bogonis; & absque hoc, quod praed. Bogo aliquid scivit de facto illo antequam factum fuit. Et super hoc idem Bogo petit judicium si de praeccpto, missione, vel assensu, si sibi imponeretur ad sectam Domini Regis respondere debeat antequam factores principales aliquo modo de facto illo convincantur? Et quia per consuetudinem et legem Angliae, nullus de praecepto, vi, et auxilio aut missione respondere debeat antequam factores aliquo modo convincantur; consideratum est quod praedict. Bogo ad praesens quoad hoc eat inde sine die, & praedict. Johannes de Waleys sequatur versus factores principales prout sibi viderit expedire, si voluerit. Et insuper Thomas de Thurbervill de Com. Hereford, Walterus de Molesworth de Com. Hunt. Willielmus de Melkesham de Com. Eborum, Simon. de Lundgate de Com. Sum. David le grand de Com. Hereford. & Willelmus le Franceys de Com. Buck. manuceperunt praedict. Bogonem. ad habendum ipsum coram Domino Rege, ad respondendum ipso Domins Regi ad voluntatem suam, cum praedict. factores de facto illo fuerint convicti, si Dominus Rex versus eum inde loqui voluerit. From which Record I shall observe: First, That the Archbishop's Citations were much slighted and opposed in that age. 2ly. That this enforcing his Clerk to eat and swallow down his Citation, with its Seal, was complained of to, and highly resented by the King, as a contempt against his Royal authority, being within the verge of his Court and sitting the Parliament, not punished by the Archbishop with Ecclesiastical censures. 3ly. That Masters ought not to be punished for abuses, contempts or offences committed by their Servants, without their privity or assents unto them before or after their conviction, nor any to be punished as accessaries, before the principals be convicted. There happening many contests between the Bishop of Lincoln, and the Masters and Scholars of the University of Oxford, concerning the presentation and confirmation of their Chancellor, whether he ought to come out of the University in person to the Bishop, or to be admitted by his Proxies; the King by his Prerogative to advance Learning, and settle peace between them; made this friendly accord for the future, which they both subscribed in this Parliament. * Plac●ta Parl. 18 E 1. nu. 2. See ●yley, p. 4. Concordia inter Episcopum Lincoln & Universitatem Oxon. Cum inter venerabilem patrem Oliverum Lincoln. Episcopum ex una parte, & Magistros Universitatis Oxon ex altera, mota esset materia discordiae super praesentatione et confirmatione Cancellarii sui; & idem Magistri dixerunt, quod nunquam solebant Electum suum extra Oxon. mittere ad confirmandum, sed per nuncios suos fuerir eorum Electus semper hucusque confirmatus, et commissio Episcopo transmissa. Et praefatus Episcopus dixisset, quod commissio illa est de pura & libera volunta●e sua: Ita quod quando commissio illa per nuncios facta fuerit, hoc suit de pura gratia sua: et quia praedicti Magistri gratiam illam trahere volebant in jus et consuetudinem, praedictus Episcopus gratiam illam continuare non intellexit. Tandem ad instantiam Domini Regis, ad istud Parliamentum suum, qui omnes contentiones vult pacisicare, partes praedictae se in hunc modum concordarunt, viz. quod prima vice cum praedicti Magistri Cancellarium suum elegerint, praedictus Episcopus ita prope Oxon. appropinquabit, quod Magistri ejusdem Universitatis ad ipsum venire poterint, et Electum suum praesentare et * redire. reddere, ab●que hoc, quod aliquam Electionem amittant. Idem etiam Episcopus dixit, quod hoc facto, ipse intendit gratiosus esse praedictis Magistris in istis et in aliis, nec intendit eos gravare sine suo merito; et credit quod successores sui eodem modo eisdem Magistris amici erunt et gratiosi: Et intendit quod alias cum Cancellarii Universitatis praedictae erunt electi, si idem Episcopus propè Oxon. fuerit, ipsos Cancellar. admittet quando personaliter venerint; et si partibus longinquis f●erit, intendit de gratia sua illos admittere per Procuratores; set quod ad hoc non teneatur per promissionem istam, nec alio modo nisi de pura gratia et libera voluntate sua. Et ad istam concordiam faciendam, praedictus Episcopus praesens fuit, & etiam frater Willielmus de Leoministr. Johannes de Monemowe, Ricardus de Bradeley, Johannes de la More, & Stephanus de Herdley, Magistri praedictae Universitatis, qui concordiae praedictae unanimiter consenserunt, et quorum quilibet assensum suum manu propria scripsit, etc. There being likewise at the same time some differences between the Scholars and Townsmen of Oxford, formerly compremised, the King for the peace and honour of the University, whereof he had a special regard, ordered in this Parliament, that the same Accord between them should be recited and kept in his own Wardrobe. * Placita Parl. 18 E. 1. nu. 22. Ryley, p. 39 Memorandum, quod per praeceptum Domini Regis Rotulis de pace et concordia inter Cancellar. et Scholares Universitatis Oxon. ex una parte, et Majorem et Burgenses ejusdem Villae ex altera, facta, et coram Domino Rege recitata, tradebatur per manum Johannis de Berewyk, Waltero de Langeton Clerico de Garderoba Domini Regis, ad custodiendum in ipsa Garderoba. Et etiam quod transcriptum ejusdem pacis concordiae praedictae Cancellario in uno Rotulo, & etiam praedicto Majori & Burgensibus in alio Rotulo lib rabatur, ut partes praedictae de caetero super statu suo sint certiores, etc. In the same Parliament, there was this memorable Suit concerning the right of Tithes, then and in former ages triable in the King's Temporal Courts. * Placita Parl. 18 E. 1. nu 34, See Ryley, p. 49, 50. Radulphus Episcopus Karliol. petit versus Priorem Ecclesiae Karliol. Decimas duarum placearum terrae de novo assartarum in Foresta de Ingelwood, quarum una vocatur Lynthwait, & alia Kirkethwait, et quae ad ipsum Episcopum pertinent, co quod praedictae placeae sunt infra limites parochialis Ecclesiae suae de Aspaterick, & co quod idem Episcopus & praedecessores sui toto tempore antequam placeae illae redactae fuerunt in culturam, & bosco coopertae, percipere consueverunt Decimam pannagil earundem placearum, quou que praedictus Prior, per quandam suggestionem, tacita veritate factam, hoc anno tulit quoddam breve Domini Regis, justic. Domini Regis de Foresta sua ultra Trentam, et ipsum Episcopum de Decimis praedictis spoliavit injuste. Et quod Decimae praedictae ad ipsum Episcopum pertinent ratione Ecclesiae suae de Aspaterick praedict. petit quod inquiratur. per patriam, etc. Et Prior venit & dicit, quod Decimae praedictae ad ipsum et Ecclesiam suam beatae Mariae Karliol. pertinent, & non ad praedict. Episcopum. Dicit enim, quod Dominus H. Rex vetus, concessit Deo & Ecclesiae suae beatae Mariae Karliol. & Canonicis ibidem Deo servientibus, omnes Decimas de omnibus terris quas idem Dominus Rex, aut haeredes sui Reges Angliae, in Foresta praedict. in culturam redigere fecerint, & Ecclesiam praedict. inde feoffavit per quoddam cornu eburneum quod dedit Ecclesiae suae praedict. & quod adhuc habet, & perit judicium, etc. Et super hoc venit Magister Henricus de Borton persona Ecclesiae de Thuresby, & dicit, quod Dccimae praedict. ad ipsum ratione Ecclesiae suae pertinent, & non ad praedictos Episcopum & Priorem; quia dicit, quod placeae praedict. de quibus Decimae petuntur sunt infra limites parochiae suae; & quod ipse & praedecessores sui semper fuerunt in possessione percipiendi Decimas majores et minores praedict. placearum ut de jure Ecclesiae suae de Thuresby, quousque praedict. Prior simul cum aliis quibusdam hoc anno, ratione praedicti brevis, ipsum de Decimis illis spoliaverunt injuste. Et quod placeae illae sunt infra limites parochiae suae, & quod ipse & praedecessores sui semper fuerunt in possessione percipiendi praedict. Decimas; tam majores quam minores, petit quod inquiratur. per patriam, etc. Et Willielmus Inge qui sequitur pro Domino Rege, dicit, quod Decimae praedictae ad Dominum Regem pertinent, et ad nullum alium; quia dicit, quod praedictae placeae sunt infra bundas Forestae ipsius Domini Regis de Ingelwood; et quod ipse Dominus Rex in Foresta sua praedicta (by his Sovereign Ecclesiastical Prerogative) Villas aedificare, Ecclesias construere, terras assertare, et Ecclesias illas cum Decimis terrarum illarum pro voluntate sua cuicumque voluerit conferre potest, e● quod Foresta illa non est infra limites alicujus parochiae. Et petit, quod Decimae illae Domino Regi remaneant, prout de jure debent ratione praedicta, etc. Et quia Dominus Rex super praemissis voluit certiorari; & ut unicuique tribuatur quod suum est, assignentur Willielmus de Vesci Justic. Forestae suae ultra Trentam, etc. ad rei veritatem in praemissis inquirendam, & quod inde acquisierunt scire faciant Domino Regi in proximo Parliamento suo post Pascha. In which Parliament they certified the King and his Council, Quod ad captionem praedictae Inquisitionis procedere non potuerunt ad diem coram eisdem datum, ratione cujusdam literae Episcopi Karliol. sibi porrectae, de inhibitione, ne aliquos ad juramentum ponerent tempore illo. Et quam literam idem Willielmus & Thomas coram ipso Domino Rege sigillo ipsius Episcopi signatam protulerunt: (A very high affront to Justice, and the King's Royal direction in Parliament.) Ideo per praeceptum Domini Regis assignentur praedicti Willielmus & Thomas, & Johannes de Lithepeynes, & Michael de Harcle, ad capiendam Inquisitionem praedictam. Ita quod inde certificant Dominum Regem ad proximum Parliamentum suum post festum Sancti Michaelis prox. futur. etc. From which case it is observable: 1. That in that age it was the received opinion, as well as in this, that all Tithes in Forests and other places, which are extra▪ parochial, or without the bounds of any Parish, belong of right to the King by his Sovereign Ecclesiastical Prerogative, as Supreme Governor and Head on Earth of the Church of England, and as he is persona mixta et unita cum Sacerdotibus, as was resolved in this case, and in * 22 Ass. p. 75. Brook Dismes 10. 38 Ass. p. 20. 10 H. 7. 18. a Cooks 2 Report 44. a. our Law-books since; whereas no mere Layman is originally capable of Tithes. 2ly. That by his Sovereign Ecclesiastical Prerogative he might erect New Parishes, Parish Churches, and grant Tithes unto them where there were none before, without the Pope or Bishop. 3ly. That he likewise held Plea of Tithes in his Temporal Courts. In the same Parliament of 18 E. 1. there happened two memorable cases concerning the delivery and purgation of Clerks convict, to and before their Ordinaries: The first was the case of * Placita Parl. 18 E. 1. nu. 38. Ryley, p. 56. Walter de Berton, imprisoned in the Tower of London, being convicted before John de Metingham in the last Eyre in the County of Dorset, De falsatione sigilli Domini Regis; whom the King commanded to be delivered to the Bishop of Sarum, qui eum petiit ut Clericum suum sub poena et in forma qua decet, quia videtur consilio, quod in tali casu non est admittenda purgatio; it being out of the Statute of Westm 1. ch. 2. which extends only to Felony, whereas this counterfeiting of the King's Seal was then reputed, and afterwards declared to be Treason, 25 E. 3. ch. 2. The second was the case of the Abbot of Westminster, by way of complaint against the King's Justices, who summoned him being a Baron to appear before them, and seized his Temporalties for a contempt, because his Archdeacon suffered two Clerks convicted of murder, to make their Purgations before the certain day prefixed by him in Court, to which the prosecutor for the King was adjourned, and thereby prejudged; thus entered in the Pleas of that Parliament. * Placita Parl. 18 E. 1. nu 39 See Ryley, p. 57, 58. Abbas Westmonasterii supplicavit Domino Regi & ejus Consilio, quod cum quaedam voluntas & injuria sibi per Justiciarios suos, ad placita ejusdem Domini Regis assignatos, nuper sint factae, quod factum eorum coram Domino Rege recitetur & emendetur si ipsi Domino Regi & ejus Co●silio videatur, quod eidem Abbati injurietur. Dicit etiam, quod cum ipse habeat & habere debeat, & praedecessores sui Abbates Westm. temporibus retroactis per concessiones & confirmationes Regum Angliae habere consueverunt, returnum omnimodo●um brevium & praeceptorum Domini Regis, ipsum Abbatem, homines, terras seu libertates suas ubicunque infra regnum tangentium, tam coram Justiciariis itinerantibus, quam aliis Justiciariis Domini Regis quibuscunque, & per Ballivos & Ministros suos sum. & attach. corundem brevium & praeceptorum facere: Gilbertus de Thornton & socii sui Justic. Domini Regis ad placita ejusdem Domini Regis assign. die Jovis in festo Apostolorum Petri & Pauli prox. praeterit. per quendam Barthol. le Criour Servien●em suum eidem Abbati parato magnam Missam celebrare in Ecclesia sua Westm. praeceperunt, quod esset coram eye in crastino responsurus de hoc, quod ei dicerent ex parte Domini Regis. Ad quem diem idem Abbas ob reverentiam Domini Regis, coram eisdem justiciariis comparuit, qui ei imposuerunt, quod duo Clerici de morte hominis rectati, et ad sectam Domini Regis coram eis convicti per inquisitionem patriae ex officio suo captam, liberabantur Archidiacono ipsius Abbatis ut loci Ordinario, et eos ut Clericos petenti. Et qui quidem Archidiaconus coram eisdem justic. certum diem statuit eisdem Clericis ad purgationem suam faciendam, et eundem diem praefirit cuidam Ricardo Bostard, qui dixit se velle sequi pro Domino Rege versus eosdem Clericos de morte praedict. Et licet idem Abbas coram eis calumpniavit, quod esset Baro Domini Regis, et quod sine Brevi Domini Regis et ejus Returno, de talibus respondere non debuit, per libertates suas sibi & Ecclesiae suae concessas, iidem Justic. super calumpniis illis certum diem ei coram eis dederunt. Ad quem diem idem Abbas tunc cum ipso Domino Rege personaliter existens, fecit defaltam coram eisdem Justic. ob quam justic. praedict. Baroniam suam in manum Domini Regis capere fecerunt, & etiam per Breve Domini Regis, Vic. in quorum Com. terrae & tenementa sua sunt, praeceperunt distringere ipsum Abbatem per omnes terras et catalla, et quod de exitibus, etc. Ita quod haberent corpus ejus coram ipso Domino Rege à die Sancti Michaelis in unum mensem ubicunque, etc. ad respondend. de facto praedicto. Vnde dicit, quod justic. praedict. manifeste sibi injuriarunt in hoc, quod ipsum sine Brevi Domini Regis coram eis venire fecerunt, contra libertates regias sibi et Ecclesiae suae concessas. Et etiam in hoc, quod eidem Abbati injunrerunt, quod responderet coram eis de purgatione praedict. admissa, cum Dominus Rex ex quo Clerici ●e felonia in Curia sua ad sectam suam vel alterius cujuscunque convicti fuerunt per Inquisitionem patriae ex officio justic. suorum captam et Ordinario cuicunque eos petenti sub poena ei qua decet fuerunt liberati, de eorum purgatione seu de die illius purgationis admittenda, statuenda, per consuetudinem in regno hactenus usitatam non se debent intromittere. Et petit, quod Dominus Rex vocatis Justiciariis suis praedictis factum eorum audiat & intelligat, & sibi faciat quod de jure & consuetudine regni fuerit facienda. Et praedict. Justiciarii veniunt & bene recordantur quod duo Clerici, viz. Walterus de Thorny, & Johannes de Thorny de morte hominis coram Rad. de Hengham & sociis suis nuper Justic. Domini Regis ad placita sua assign. per quandam mulierens appellati fuerunt: Quae quidem mulier postea versus eos in secta sua facienda fecit defaltam: Ob quod consideratum fuit, quod Clerici illi quoad sectam ejusdem mulieris irent inde quieti. Et quod ad sectam Domini Regis veritas inquireretur p●r patrianis: Per quam à die Paschae in unum mensem convictum fuit coram ipsis Gilberto & sociis suis, quod praedict. Clerici de morte praedict. fuerunt culpabiles; propter quod liberati fuerunt cuidam Waltero de Hunt. Archidiacono ipsius Abbatis loci Ordinario, ut de felonia praedicta convicti. Qui quidem Archidiac. in praesentia eorundem Justic. certum diem statuit de purgatione eorundem Clericorum admittenda▪ & eundem di●m praefixit cuidam Ricardo Bostard, qui dicebat, se velle sequi pro Domino Rege versus eos pro morte praedict. Et dicunt, quod praedict. Archidiaconus ante diem statutum et praefirum praedicto Ricardo admisit purgationem illorum Clericorum, in contemotum Domini Regis manifestum, et ad sectam suam ei auferendum. Propter quod ipsi Justic. hoc intelligentes, mandaverunt praedict. Abbati ex parte Domini Regis, quod veniret coram eis ad certum diem in querela sua contentum, ad respondendum de contemptu & transgressione praedicta. Et quia praedictus Abbas postea coram eis fecit defaltam ●d diem sibi datum, in contemptum Domini Regis it●rato, ii●em Justic. praeceperunt distringere praedictum Abbatem, ut praedictum est. Et dicunt, quod aliam injuriam seu voluntatem ei non fecerunt. Et petunt, quod si videatur Domino Regi & ejus Consilio, quod in processu isto erratum sit, quod factum suum per ipsum Dominum Regem & ejus Consilium emendetur. Et quia praedict. Justic. recordantur, quod praedicti Clerici ad sectam Domini Regis per Inquisitionem patriae ex officio suo captam coram eis de felonia praedicta convicti fuerunt, ut praedict. Archidiac. loci Ordinario, eos ut Clericos petenti, sub poena qua decet liberati, nec est juri consonum vel hactenus in regno nostro usitatum, quod Dominus Rex vel alius quicunque fuerit, versus Clericos quoscunque de quacunque felonia rectatos, et in Curia Regis ad sectam suam per Inquisitionem patriae ex officio justic. captam, vel alio modo convictos, iterato sectam suam de eodem facto habeat in Curia ipsius Domini Regis, vel etiam in Curia Ecclesiastica, qualitercunque Archidiac. praedict. certum diem coram eisdem Iustic statuit de purgatione praedict. admittenda, et eundem diem praefixit praedict. Richardo minus discrete et contra consuetudinem usitatm, et etiam contra libertatem Ecclesiasticam; et etiam cum Clerici in casu consimili vel alia felonia sibi imposita de caetero nunquam se purgarent, si ad sectam Domini Regis vel alterius cujuscunque, et ad cujus sectam in Curia Regis convicti fuerint totiens responderent in Curia Regis vel Ecclesiastica, quotiens ipse Dominus Rex vel alius quicunque sectam suam renovaret, et se velle sequi diceret; Quod omnino esset inconveniens et manifeste tam contra legem et consuetudinem Regni, quam contra libertatem Ecclesiasticam; Consideratum est, quod executio praedict Brevis suspendatur; et quod Terrae et Tenementa praedict. Abbatis, quae in manum Domini Regis ratione praedicti Brevis capiuntur, sibi deliverentur. Et quod idem Abbas quoad hoc praesens eat inde sine die, salvo Domino Regi & praedicto Richardo, & quibuscunque aliis secta sua quae ad eos pertinet versus praedictos Clericos seu alios quoscunque de morte praedict. Et quod Abbas Brevia Vic. etc. What other Clerks convict were restored to their liberty, goods and lands upon their purgation this year; this Record will inform us. REX Vic. Cantebrig. salutem. Cum Bartholomaus dictus Gogyng de Cantebrig. Clericus, super crimine homicidii Galfridi de Griselee interfecti, ut dicitur, Claus. 18 E 1. m. 7. Pro Barth. Gogyng Clerico. coram dilectis & fidelibus Regis Johanne de Eyvill, Radulpho Basset, & Roberto Malet Justic. nostris ad gaolam Regis Cantebr. deliberandam assignatis, rectatus, & ad requisitionem venerabilis W. Eliensis Electum per eosdem Justic. eidem Electo juxta privilegium Clericale, prout moris est liberatus, innocentiam super hujusmodi crimine coram eodem electo legitime purgaverit, prout idem Electus nobis per literas suas patentes significavit; Mandatum est Vic. Cantebr. quod bona & catalla, terras & tenementa ejusdem Bartholomaei, occasione mortis praedictae per teipsum captain manum nostram, si supradictus Bartholomaeus fugam non fecerit, restituas eidem hac vice de gratia nostra speciali. Teste Rege apud Westm. octavo die Julii. In the same Parliament the Earl of Gloucester and others seizing the Temporalties of the Bishopric of Landaffe, and presenting to the Benefices and Prebendaries thereto belonging, against the prerogative of the King, as appertaining to their Signories, and ejecting Marcolm de Harlegh to whom the King had committed them; he thereupon exhibited a Petition against the Earl and others in Parliament, to vindicate the King's prerogative: which, together with the proceedings thereon are thus recorded. * Marcolomus de Harlegh monstravit Consilio Domini Regis per quandam Petitionem, Placka Parliamenti 18 E. 1. nu. 40. See Ryley, p. 59, 60, 61, 62. quod cum post mortem Willielmi de Brewose quondam Landaven. Episcopi, custodia praedicti Episcopatus nomine Domini Regis sibi esset commissa; Et idem Malcolomus Maneria quae fuerunt praedicti Episcopo ratione custodiae sibi commissa in manum Domini Regis seisire voluisset, Gilbertus de Clare Comes Gloucestr. & Hertford, Manerium de Landath. cum omnibus pertinentiis suis, & etiam Manerium de Lankaderwader, & omnia quae fuerunt praedicti Episcopi infra Dominium ipsius Com. de Clamorgan. seisire fecit in manum suam, et seisinam illam adhuc occupabat, & Archidiaconatum de Landath & Praebendas à tempore mortis praedicti Episcopi vacantes in Ecclesia praedicta pro voluntate sua contulit, & adhuc confert cum illas vacare contigerit, in praejudicum Coronae Domini Regis, et exhaeredationem suam manifestam; Cum i●●m Comes per ipsum Malcolomum ex parte Domini Regis saepius fuisset requisitus, quod seisinam praedict. Maneriorum ratione Custodiae sibi commissae eidem liberaret, & quod Dominum Regem Archidiaconatam praedict. & Praebendas praedict as conferre permitteret. Dicit etiam quod Comes Hereford. qui nunc est fecit seisire post mortem praedicti Episcopi in manum suam, Villam de Donestowe, & etiam quod Willielmus de Brewose se●ior post mortem praedicti Episcopi seisire fecit in manum suam Villam de Bishopeston in Gower, & adhuc dotinet, in praejudicium Coronae ut praedictum est, etc. Dicit etiam, quod Edmundus frater Domini Regis post mortem praedicti Episcopi cepit de Tenentibus Manerii de Loncylis Cressemy quod fuit praedicti Episcopi lxxv. solidos, qui ad ipsum Dominum Regem pertinebant ratione Custodiae praedictae; Et quod Comes Norff. & Mareschall. Domini Regis qui nunc est, post mortem praedicti Episcopi seisire fecit in manum suam Manerium de Macherne in Netherwente, & proficua ejusdem Manerii & Exitus cepit; set cum idem tam frater Domini Regis quam Comes Norff. per ipsum Malcolmum requisiti fuerint, praedict. Comes Norff. seisinam ejusdem Manerii ipsi Malcolmo liberare fecit, cum omnibus inde perceptis tempore seisinae suae, etc. Et etiam praedict. Edm. frater Domini Regis praedict. lxxv. solidos ipsi Malcolmo fecit liberare. Et Comes Glouc. & alii veniunt. Et Comes Hereford bene cognoscit quod praedicta Villa de Donestowe post mortem praedicti Episcopi seisita fuit in manum suam per Ballivos suos ipso ignorante. Et dicit, quod post seisinam illam Decanus & Capitulum Ecclesiae Landav. protulerunt coram ipso Comite quandam Chartam sub nomine Humfridi de Boun Antecessoris sui quondam Comitis Hereford. factam, quae testabatur, quod idem Humfridus quondam Comes, etc. concessit, dedit, & Charta sua confirmavit Decano & Capitulo Ecclesi● Landavensis praedictam Villam de Donestowe; tenend sibi & successoribus suis in liberam, puram & perpetuam Eleemosinam imperpetuum. Propter quod ipse liberare fecit seisinam praedictae Villae praedicto Decano & Capitulo, juxta formam Cartae praedicta. Et dicit, quod ipse nihil clamat in praedicta villa ratione Custodiae tempore vacationis praedicti Episcopatus; Immo totum jus suum si quod habeat vel temporibus futuris is habere con●igerit, hoc corum Domino Regi et haeredibus suis pro se et haeredibus suis concedit, relaxat, et quiet. clamat imperpetuum. Ideo pradictus Malcolmus custos habeat Breve, quod seisire fac. praedictam Villam in manum Domini Regis nomine custodiae praedict● Episcopatus: Et quod Domino Rege de Exitibus et pro●●●uis inde provenientibus respond. etc. Et Comes Glouc. dicit, quod omnes Terrae & Tenementa infra patriam de Glamorgan existentia sunt de Dominio suo; Ita quod tam custodia Terrarum et Ten. praed. ad praedictum Episcopatum spectantium cum praedictam Sedem vacare contigerit, quam aliarum Terrarum quarumcunque in patria illa, eum custodia contigerit earundem, ad ipsum pertinet ratione Dominii sui in partibus illis, et nullum alium. Et dicit, quod omnes Antecessores sui, a tempore quo non extat memoria, semper habuerunt custodiam praedictarum Terrarum, et Praebendas praedictae Ecclesiae de Landath. Sede vacante, contulerunt; absque hoc, quod Dominus Rex vel ejus Progenitores unquam aliquam custodiam praedictarum terrarum habuerunt, seu Praevendas Ecclesiae praedictae contulerunt, nist cas●taliter sic evenisset temporibus retroactio, quod sedes praedicti Episcopatus vacasset tempore quo ipse vel aliquis Antecessorum suorum Comirum fuit infra aetatem, et in Custodia progenitorum Domini Regis. Ita quod ipsi Progenitores habuerunt inde Custodiam ut Custodiam de Custodia ratione minoris aetatis ejus seu alicujus Antecessorum suorum. Dicit etiam, quod quidam Richardus de Clare quondam Comes Glouc. pater suus, cujus hares ipse est, fuit in seisina de praedicta custodia praedict. Maneriorum tempore vacationis praedictae sedis nuper praeteritae; & quod ipse post mortem suam in instanti vacatione praedictae sedis intravit in custodia praedict. Maneriorum, ut in jure & haereditate sua, & de quo jure praedict. pater suus obiit seisitus, & non per aliquam occupationem Domino Regi factam. Postea apud Kingeschipton die Lunae prox. post festum Sa●●ti Lucae Evangelistae anno decimo octavo praedict. Comes Glouc. & Hertford. reddidit Domino Regi id quod ad ipsum pertinuit de Advocatione et custodia Episcopatus praedicti, una cum collationibus Praebendarum et Dignitatum ejusdem tempore vacationis Episcopatus illius, ut jus ipsius Domini Regis, prout Scriptum ipsius Comquod Domino Regi inde fecit, plenius testatur, etc. Et idem Dominus Rex postea d● gratia sua speciali dedit et concessit pro se et haeredibus suis eidem Comiti et Johannae uxori suae, karissimae ●iliae ipsius Domini Regis, advocationem et custodiam Episcopatus praedicti cum pertin. Habend. & tenend. de se & haeredibus suis eisdem Com. & Johannae, cum collationibus Praebendar. et Dignitatum Episcopatus illius singulis temporibus vacationum ejusoem, ad totam vitam utriusque eorum Com. et Johannae. Ita quod post decessum ipsorum Com. et Johannae, Advocatio et Custadia Episcopatus praedicti, una cum Collationibus Praebendarum et Dignitatum ejusdem temporibus vacationis Episcopatus illius, ad ipsum Regem et haeredes suos integre revertentur quieta de haeredum eorundem Eom. et Johannae imperpetuum; Salva Domino Regi et haeredibus suis in singulis vacationibus Episcopatus praedict. Fidelitate ipsius qui in Episcopum ejusdem loci contigerit confirmari, prout carta ipsius Domini Regis ●isdem Com. & johannae inde facta plenius testatur. This case I find more fully pressed and expressed on the King's behalf in the Patent Roll of this year. UNiversis Christi fidelibus, etc. Edwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. salutem. Pat. 18 E. 1. m. 2. intus Cedu●a. * A strong Argument against Oral Traditions & their certainty. Memoriae hominum labili adeo fallax insidiatur oblivio, ut ea quae modernis temporibus plana sint et aperta, tractu temporis obscura erunt et incerta nisi scriptore testimonio fasciantur. Et ob hoc provide decrevit legum authoritas sententias dissinitivas in scriptis proferri, ne ea quae juris tramite ordinata sunt et recte disposita processu temporis in recidivae contentionis scrupulum relaxantur. Suborta siquidem inter nos ex parte una, et Gilbertum de Clare Comitem Glouc. & Hertf. ex altera, super advocatione Ecclesiae Landaven. et Custodia temporalium praedictae Ecclesiae ac collocationibus Dignitatum et Praebendarum in eadem sede Landavensi vacante materia quaestionis, Anno Domini MCCXC. in Chrastino Animarum apud Clipston pro nobis proponi fecimus, contra Com. praedictum, quod praefata advocatio Ecclesiae Landavensis, Custodia Temporalium, et Collationes dignitatum et praebendarum in eadem Ecclesia sede Landavensi vacante, non ad dictum Com. sed ad nos et nostrae Coronae dignitatem, sicut in caeteris Ecclesiis Cathedralibus Regni nostri Angliae de jure et Regni consuetudine pertinebant. Et quod progenitores nostri Reges Angliae qui pro tempore fuerant praemissis uti consueverunt pleno jure, et quod piae memoriae H. progenitor noster qui proximo regnavit ante nos, in vacatione praedictae Landavensis Ecclesiae per mortem Helyae quondam loci illius Episcopi, commisit Temporalia Walerando Teutonico Militi, qui finita administratione ad Scaccarium praefati Patris nostri reddidit ratiocinia. Et in eadem vacatione contulit unam Praebendam vacantem Magistro Willielmo de Burgo tunc Thesaur. Warderobae suae; et aliam Praebendam Albredo de Fescampo tunc Subthes. ejusdem War●●rohae, et Archidiaconatum Landaven. cuidan● Thomae tunc Capellano piae m●moriae Alienorae matris nostrae. Adjectumque fuerat ex parte nostra, quod Episcopi Landavenses qui pro tempore fuerunt, tenuerant Baroniam suam et terras et p●ssessiones a Progenitoribus nostris Angliae Regibus, et a nobis, nichil●ue a Domino Comite seu ipsius Progenitoribus. Et quod Ecclesia Landavensi vacante, Canonici ejusdem non a Comitibus, set a Regibus pe●●nt licentiam eligendi: unde pro nobis propositum extitit, quod idem G. Comes Glouc. & Heref. in praesenti vacatione ejusdem Ecclesiae per mortem bonae memoriae W. de Brewos nuper Landavensis Episcopi praemissas custodiam Temporalium, et collationes dignitatum et praebendarum nullo jure utens de facto, cum de jure non posset, in injuriam et derogationem Coronae nostrae sibi viciose usurpavit. Ec quia idem Comes habita super hoc deliberatione pleniori, confitebatur praemissa quae sibi opposita fuerant ex parte nostra vera esse, Advocationemque dictae Ecclesiae Landavensis, Custodiam temporalium, et collationes dignitatum et praebendarum, ad nos et Coronae nostrae dignitatem pleno jure pertinere, ut idem Comes praemissis Custodia tempor●lium, et Collationibus dignitatum et praebendarum ut●●ur Nota. sede Landavensi vacante, ad vitam suam duntaxat sibi concessimus gratiose: Ita plane, quod per factum hujusmodi nobis aut nostris haeredibas per haeredes seu success●res praefati Comitis super praemissis nullum penitus praejudicium g●neretur. Dar. etc. The Charter of the King then made to Gilbert de Clare and his Countess, is thus enrolled. REX Archiepiscop●s, etc. salutem. Sciatis quod cum nos exigeremus & vendicaremus Rot Cartarum Anno 18 E. 1. n. 5. Pro Gilberto de ClareCom. Glouc. & ● Heitf. & Johan. uxore ejus, & Brevia Regis in Tur. London. An. 18 E. 1. ver●us dilectum & fidelem nostrum Gilbertum de Clare Comitem Gloucestr. & Hertford. advocatiovem et custodiam Episcopatus Landavensis cum pertin. una cum collacionibus praebendarum et dignitatum ejusdem tempore vacacionis Episcopatus illius, & idem Comes nobiscum super hoc placitare nolens, id quod ad ipsum pertinet de advocacione & custodia Episcopatus praedicti, una cum collacionibus praebendarum & dignitatum ejusdem tempore vacacionis Episcopatus illius Nobis reddidit ut jus nostrum, prout in scripto ejusdem Comitis nobis inde confecto plenius continetur Nos eidem Comiti & charissimae filiae nostrae Jehannae uxori suae graciam facere volentes specialem in hac parte, dedimus et concessimus pro nobis & haeredibus nostris eidem Comiti & Johannae advocacionem et custodiam Episcopatus praedicti, cum pertin. Habend. & tenend. de nobis & haeredibus nostris eisdem Comiti & johannae, cum collacionibus praebendarum et dignitatum Episcopatus illius singulis temporibus vacacionum ejusdem, ad totam vitam utriusque eorundem Comitis et Johannae; Ita quod post decessum ipsorum Comitis & Johannae, advocatio et custodia Episcopatus praedicti, una cum collacionibus praebendarum et dignitatum ejusdem temporibus vacacionum Episcopatus illius ad nos vel haeredibus nostris integre revertantur quietae de haeredibus eorundem Comitis & Johannae imperpetuum. Quare volumus & firmiter praecipimus pro nobis & haeredibus nostris, quod praedicti Comes & Johanna habeant & teneant de nobis & haeredibus nostris advocacionem & custodiam Episcopatus praedicti, cum pertin. una cum collacionibus praebendarum et dignitatum Episcopatus illius singulis temporibus vacacionum ejusdem ad totam vitam utriusque ipsorum Comitis et Johannae. Ita quod post decessum eorundem Comitis & johannae advocacio & custodia Episcopatus praedicti, una cum collacionibus praebendarum et dignitatum ejusdem temporibus vacac●onum Episcopatus illius ad nos vel haeredes nostros integre revertantur quietae de haeredibus eorundem Comitis et Johannae imperpetuum, sicut praedictum est. Hiis testibus Venerabili patre R. Bathoniensi & Wellensi Episcopo, Willielmo de Valencia avunculo nostro, Henr. de Lacie Comite Linc. Johanne de Warenna Comite Surr. Roberto Tibetot, Reginaldo de Grey, Waltero de Bello Campo, Petro de Chaumprent, Richardo de Bosco, & aliis. Dat. per manum nostram apud Kingesclipston secundo die Novembris. Which the King the next year likewise ratified by another Charter almost in the selfsame words, recorded in Claus. 19 E. 1. m. 1. Teste, Rege apud Hereford 2. die Novembris. After which, Placita Parliamenti, An. 21 E. 1. inform us, That Comiti Glouc. See Ryley p. 120, 203. & aliis clamantibus nuper Custodiam quarundam terrarum ad Episcopatum Landaf. existentium, & infra Dominium suum existentium tempore vacationis ejusdem Episcopatus ad se pertinere, de Communi Consilio responsum fuit; Quod in custodia Episcopatuum tempore vacationis earundem, seu terrarum aut tenementorum aliquorum ad eosdem Episcopatus pertinentium, licet infra Dominium suum extiterunt, nichil clamare potuerunt propter privilegium Regium et Coronae Dignitatem, ad quam specialiter pertinet Episcopatuum vacantium custodia. And in the Parliament of 22 E. 1. nu. 3. upon the Petition of the Bishop Elect of Landaff to the King, the Earl of Gloucester and Hertford; upon showing this grant to him and his Wife, restored the Temporalties of the Bishopric he had seized to the Bishop, by the King's command. In the same Parliament of 18 E. 1. there were Proclamations made, and Writs issued to sundry Sheriffs, against the Pope's provisions and appropriations of the Prebendaries of Nassinton and Fenton to two Churches and Cardinals in Rome, in derogation of the King's prerogative and disherison of his Crown, and that none by virtue of the Pope's provisions should invade or take possession of, or be installed in, or receive the fruits thereof, or money for them, without the King's special command, under pain of forfeiting his estate, and imprisonment of his body during the King's pleasure; who commanded all the Lands and Tenements belonging to them, to be seized into his own hands: he having * Claus. 17 E. 1. m. 7 dorso. Here, p 389. for merly issued out Writs to the like effect▪ * Placita Parl. Anno 18 E. 1. See Ryley, p 43. De Provisionibus Praebend. de Nassin●on & de Fenton. Memorand. quod cum quaedam Provisiones factae sunt super Praebenda de Nassyngton in Ecclesia de Lincoln. appropianda Basilicae Principum Apostolorum de Urbe, et Praebenda de Fenton in Ecclesia Eborum approprianda Hospitali Sancti Spiritus de Urbe, in exhaeredationem Domini Regis manifestam, quod Dominus Rex praecepit Vicecom. Lincoln. Norht. et Eborum, et etiam mandavit Custodi Civitatis London. quod proclamari faciat publice, ne quis possessionem praedict. Praebendarum ingrediatur, ipso Domino Rege inconsulto, aut Stallum in Choris Ecclesiarum praedictarum occastone praedictarum Pr●bendarum occupet vel invadat quoquo modo; aut fructus earundem Praebendarum, seu pecuniam occasiene sructuum eorundem recipiat, per se vel per alium, sine mandato Domini Regis speciali, * sub poena incursionis rerum et corporum incarcerationis ad voluntatem Domini Regis; Dominus etiam Rex praecepit Vicecom. praedict. quod omnes Terras et Tenementa ad praedictas Praebendas pertinentia in Comitatibus suis capiant in manum suam, ita quod nullus ad ea manum apponat, donec Dominus Rex aliud inde praeceperit. After which, he issued this Writ for committing the Custody of the Prebendary of Nassinton to the Bishop of Lincoln, with a command to him not to permit any Roman to enter into it, under pain of forfeiting his Barony. CUM Rex nuper quibusdam certis de causis praeceperit Vic. Norht. quod Praebendam Claus. 18 E 1. m. 4. intus. De Prebenda de Nassinton. de Nassynton, quae est praebenda Lincoln. Ecclesiae, cum bladis et omnibus aliis fructibus et bonis ejusdem Praebendae caperet in manum Regis, et ea salvo custodiret, donec Rex aliud inde praecepisset. Et jam vult Rex, quod Venerabilis pater O. Lincoln. Episcopus Custodiam praedictam habeat sub certa forma. Mandatum est eidem Vic. quod praedictam Praebendam, cum bladis & omnibus aliis fructibus ejusdem Praebendae, praefato Episcopo sine dilatione liberet custodiend. sicut praedictum est. Et hoc nullatenus omittat. Teste Rege apud Rufford. 18 die Septembris. Et memorandum, quod Rex commisit eidem Episcopo Custodiam praedictam sub forisfactura Baroniae suae: Ita quod idem Episcopus non permittet aliquem Romanum ingredi eandem Praebendam sine licentia Regis, et quod per hoc eidem Domino Regi vel Magistro Johanni de Lacie Praebendario Praebendae praedictae qui Regis insistit obsequiis praejudicium non generetur sub forisfactura praedicta. Nicholas a Cardinal Deacon of St. Mary's of the Porch in Rome having the year before obtained from Pope Nicholas a new unheardof Provision, by his Papal authority to unite and appropriate these two Prebendaries of Nassyngton and Fenton to two Churches in Rome, and endeavouring to get the actual possession of them by the Pope's Bulls and process published in the Realm, to the diminution of God's service and the Alms of the Poor, against the piety and intention of their Founders, the manifest disherison of the King and his heirs, the dangerous consequence of such ill precedents to draw on the like, whereby the Churches should be left destitute of Ministers, maintenance, and Divine service; their Revenues being assigned to foreign uses, to Gods high displeasure, who would not have one Church and Altar robbed, to enrich or increase the services of another. The King and his Nobles in this Parliament, besides the * See here, p. 389. premised Prohibitions and Proclamations against this Innovation and Usurpation, writ and sent these Claus 18 E 1. m. 10. dorso. Literae directae Pa●ae & Cardinalibus, pro Praebenda de Nassinton in Ecclesia Linc. & alia Praebenda in Ecclesia Ebor. memorable Letters to the Pope and all his Cardinals in general, and to this Cardinal in particular, to recall and reform this unheardof Provision and abuse, which by their respective Oaths they were obliged to oppose, and could not permit or connive at: worthy special observation, being recorded for perpetual memory. SAnctissimo in Christo Patri Domino Nicholas, Divina providentia Summo Pontifici, suus devotus filius E. eadem gratia Rex Angliae, Dominus Hyberniae, & Dux Aquitaniae salutem, & devota pedum oscula beatorum. Considerantes propensius, & ante mentis nostrae oculos reducentes, illum piae paternitatis vesirae affectum quem ad honoris nostri et Regni augmentum ex quodam speciali favore jugitar direxistis, nequivimus animo comprehendere, nec credimus utique quod a tam Sancti Patris cons ientia processerint collationes et executiones nonnullae nuper in Regni nostri partibus authoritate Apostolica, ut asseritur, publicatae; Fertur siquidem, quod impe●rante venerabili Patre Domino N. Dei gratia Sanctae Mariae in Porticu Diacono Cardinali unam Praebendam in Ebor. et aliam in Lincoln. Ecclestis Hospit. Sancti Spiritus de Saxia de Vrbe, & Basilicae Sancti Petri, sedes Apostolica distincte conferendo approprians, super nanciscenda possessione Praebendarum ipsarum executiones misit gravissimas, et apud nostros regnicolas hactenus inauditas. Quae profecto si sortirentur eff●ctum, divini cultus diminutionem periculose ingererent, primitiborum donatorum voluntates propulsa pietate mutarent, solitas Eléemosynas Regni pauperibus subtraherent, ac in nostrum et haeredum nostrorum exhaeredationem manifestam cederent, necnon in perniciosum exemplum in futurum transirent, dum * Nota. hae alienationes perpetuae adjicerent similes, per quas post temporis brevis cursum Regni nostri deformarentur Ecclesiae, et cessantibus stipendiis redderentur Ministrorum obsequio destitutae, ipsarum proventibus alienis utilitatibus assignatis. Quod gratum Altissimo nostro judicio non videtur, qui cultum sui nominis sic ampliari desiderat, quod ob ditationem unius Altaris aliud minime spolietur. Sanctae Paternitati vestrae igitur prona instantia supplicamus, quatinus praemissa circumspectione paterna aequius decernentes, circa ea velitis zelo propitio congruum et salubre remedium adhibere: tepescere namque non possumus quin exhaeredationem nostram, quae statum Coronae nostrae contingit, sicut ex Sacramenti nostri vinculo astringimur, pro viribus evitemus. Paternitatis vestrae veneplacitum per exhibitorem praesentium rescri●i poscimus super istis. Conservet vos, etc. The Earls, Barons, and Nobles Letter to the Pope thus follows, to the same effect with the Kings. SAnctissimo in Christo Patri Domino Nicholas, Divina providentia Summo Pontifici, Devoti filii Edmundus Illustris Regis Angliae natus, Willielmus de Valentia Claus. 18 E. ●. m. 10, dorso. Comes Penbrock, Edmundus Comes Cornubiae, Gilbertus de Clare Comes Glouc. & Hertf. Johannes de Warenna Comes Surr. Henr. de Lacie Comes Linc. Humfr. de Bohun Comes Heref. & Essex, Johannes de hastings, Richardus filius Johannis, Johannes de Sancto Johanne, Willielmus de Brewose, Willielmus le ●atimer, Rogerus de Monte alto, & Walterus de Huntercumb, Barones, et * Nota. totius Regni Angliae Comites, Barones et Proceres salutem, et devote pedum, etc. Pensata paternali affectione ac pio regimine quibus sedes Apostolica prisc●s temporibus Ecclestam rexit Anglicanam, et Regnicolas Angliae fervida nu●ribit devotione, animo compraehendere nequivimus, nec credere volumus, quod a tam Sancti Patris conscientia processerint collationes et executiones nonnullae nuper in Anglicanis partibus, authoritate Apostolica, ut asseritur, publicatae. Fertur siquidem quod impetrante Venerabili Patre Domino Matthaeo Sanctae Mariae in Porticu Diacono Cardinali, unam Praebendam in Ebor. & aliam in Linc. Ecclesiis Sancti Spiritus de Saxia de Vrbe, & Basilicae Sancti Petri, sedes Apostolica praedicta distincte conferendo approprians, super nanciscenda possessione Praebendarum ip●●rum, executiones misit gravissimas et apud nos bactenus inauditas; ovae profecto si sortirentur effectum, divini cultus diminutionem periculose ingererent, etc. (verbatim, as in the King's precedent Letter to the Pope.). Sanctae●gitur vestrae Paternitati prona instantia supplicamus, quatinus praemissa circums●●ctione paterna aequius discernentes, circa ea velitis zelo propitio congruum e●salubre remedium adhibere▪ ad honorem Dei, sublimationem Regni Angliae, Regiaenue C●ronae, ●uibus observandis astringimur juramento, ●uod vestropatrocinio pie ●etimus observari in nostrae fomentum devotionis, ne Eléemosinae ab Antecessaribus nostris Anglieanis collatae Ecclesiis inde subtractae, ad alios transferantur. The King's Letters to the Cardinal who procured these new Provisions and appropriations in particular, and to the whole College of Cardinals in general, is thus recorded to perpetual memory in the Clause Rolls. VEnerabili in Christo Patri N. Dei gratiâ Sanctae Mariae in Porticu Diacono Cardinali. E. Dei gratiâ salutem, & sincerae dilectionis augmentum. Epistola Claus. 18 E. 1. m. 10. dorso. vestra nuperrime nobis directa inter caetera continebat, quod Clerici nostri Magister J. de Lasci, & W. de Pickering, dispares vobis in vestra amicitia vestrisque obsequiis extiterant. Hoc proculdubio verum esse fatemur. Immo nec eorum obsequium pro nobis hactenus factum nec imposterum faciendum vestrae amicitiae nobis gratae aliqualiter comparamus, quam amicitiam nostris temporibus non solum perseveranter continuari, & continuis incrementis cupimus augmentari, et in hiis quae vobis cedere poterunt in honorem sine Coronae nostrae laesione favorem vobis Regium impertiri. Provisiones tamen vobis factae de Praebendis Ebor. et Linc. manifesta cederent in nostram exhaeredationem, Coronae nostrae Regiae laesionem, et scandalum populi, si optatum a vobis sortirentur effectum. Idcirco nos, qui ad conservationem status Coronae nostrae astringimur juramento, quantumcunque honorem vestrum et commodum optemus, ipsas Provisiones non possumus nec volumus sustinere; Set * Nota. nec Proceres et Magnates Regni nostri ipsas aequanimiter permitterent, etiamsi vellemus. Quod insuper Nuncios vestros recommendastis vestrae innotescat paternitati, quod non solum illi set etiam omnes vestris negotiis in Regno nostro Deo propitio erunt tuti. Conservet, etc. AMabilium Deo Patrum, Sacrosanctae Romanae Ecclesiae Cardinalium Cetui Venerando, Edwardus, etc. Salutem & ad beneplacita singulorum & omnium Ibidem. paratissimam voluntatem. Considerantes propensius, & ante mentis nostrae oculos reducentes sincerum affectum, quem ad honorem nostri & Regni nostri augmentum jugiter direxistis, nequimus animo compraehendere, nec credimus utique quod de Conscientia tam Sancti Collegii processerint Collationes et Executiones nonnullae nuper in Regni nostri partibus authoritate Sedis Apostolicae, ut asseritur, publicatae. Fertur siquidem, quod impetrante Venerabili patre Domino N. Dei gratia Sanctae Mariae in Porticu Diacono Cardinali, unam Praebendam in Ebor. et aliam in Linc. Ecclesiis Hospit. Sancti Spiritus in Saxia de Vrbe, et Basilicae Sancti Petri dictas sedes distincte conferendo approprians, super nanciscenda possessione praebendarum ipsarum, executiones misit gravissimas et apud nostros Regnicolas hactenus inauditas: Quae profecto, si sortirentur effectum, divini cultus diminutionem periculose ingererent, etc. (verbatim as in the precedent Letter to the Pope.) Benevolentiam vestram igitur ex mutua confidentia, requirimus et rogamus attente, quatinus praemissa circumspectione provida aequius discernentes, circa ea velitis zelo propitio congruum et salubre remedium procurare, tepescere namque non possumus, quin exhaeredationem nostram quae statum Coronae nostrae contingit, sicut ex Sacramenti vinculo astringimur, pro viribus evitemus. Discretionis vestrae beneplacitum per exhibitorem praesentium rescribi poscimus. Conservet vos, etc. It seems these Prohibitions and resolute Letters prevented these and all such like Provisions and appropriations for the future, which the Pope and Cardinals could no ways justify nor excuse. In a Bundle of Writs, Anno 17 & 18 E. 1. in the White Tower Chapel, I found this Letter of Vezano the Pope's Nuntio, to Pope Nicholas the 4. who by his Bulls authorised and commanded him to proceed in an Appeal to him and the Court of Rome, at the prosecution of the Nephew of Pope Innocent the 4th. Rector of the Church of Hugnate within the Diocese of York, grounded upon a contract for Debt belonging to the King's Courts, contrary to the King's Prohibitions to him; which the King's Judges, together with the King, his Council, and Nobles, upon serious consultation, refused notwithstanding his importunity to permit him to proceed in, as being against the King's Crown and Dignity; whereupon he sen● back his Bull to the Pope, as his Letter to him more at large relates. SAnctissimo Patri Domino N. Divina providentia Summo Pontifici, Giffredus de Vezano Camerae suae humilis Clericus, prdum oscula beatorum. Sanctitati ve●●●ae Brevia Regis An. 17 & 18 E 1. in Turre London. remitto literas Apostolicas quae sic incipiunt.— NICHOLAUS Episcopus Servus servorum Dei, dilecto filio Magistro Gifredo de Vezano Canoni o Cameracen. Camerae nostrae Clerico, Apostolicae sedis Nuntio, in Anglia commoranti, salutem & Apostolicam benedictionem. Sua nobis Albertus Arcilis, Nepos felicis recordationis Innocentii Papae quarti Praedecessoris nostri, Rector Ecclesiae de Hugnate Eboracensis Diocesis, petitione monstravit, etc. Et sic finiunt. Datum Romae apud Sanctam Mariam majorem, 15 Kal. Aprilis, Pontificatus nostri anno secundo.— Quas, postquam habueram responsum a justiciariis Illustris Domini Regis Angliae, quod respondere nolebant mihi sine Rege, utrum Prohibitiones Regiae mihi praesentatae locum habere deverent, vel possem procedere eis non obstantibus, retinuetam ostendendas ipsi Domino Regi, ut videre posset, quod de cognitione causae appellationis, contentae in eisdem Apostolicis literis, per se vel suos se intromittere non debebat; et pateretur, quod, non obstantibus dictis Prohibitionibus sine ejus offensa possem mandatum Apostolicum adimplere. Supplicans flexis genibus, ne ad inobedientiam vel infidelitatem servi Dominus imputet, si mandatum contentum in ipsis Apostolicis literis efficaciter non implevi, quia ipsi Domino Regi praefatas Apostolicas, et prohibitiones ex parte sua, mihi praesentatas, tradidi; et ei super ipso negotio exposui diligenter, quae exponenda vidi; requirendo et supplicando, quod super hoc providere vellet, quod ejus et Ecclesiae Romanae deceret honorem. Tandem idem Dominus Rex, habita deliberatione, super ipsis Apostolicis literis et Prohibitionibus, cum * Nota. Consilio suo, in quo fuerunt plures Comites, Barones et Praelati, vocari me fecit et responderi in ejus et dicti Concilii praesentia: Quod cognitio contractus de Debito, (de quo fit mentio in Apostolico rescripto) de antiqua et approbata consuetudine spectabat ad Coronam et Dignitatem Regiam, et ipse et sui Antecessores usi fuerant cognitione hujusmodi contractuum. Et ex quo praefatus contractus erat fundamentum negotii, ne per hujusmodi appellationes jure Regio defraudari posset, quod procederem in ipso negotio substinere nolebat; asserendo, quod si etiam ipse vellet, * Nota. Barones nullo modo substinerent, quod Prohibitiones (Regiae) locum in hoc et aliis similibus non haberent. Datum London. septimo Kal. Februarii. Anno Dom. 1289. A most pregnant Testimony of the Popes own Nuncio to the Pope himself, both of the Kings, his Justices, Counsils, Barons, Nobles care, vigilancy, strenuous opposition, and deliberate, peremptory resolution against this new Papal encroachment by Appeals, upon the ancient rights and prerogatives of his Crown and Courts. As the King was thus careful to defend the rights of his Crown and Courts against the Popes, so likewise against his own Prelates and their Officials usurpations in their Ecclesiastical Courts; witness these Writs of attorney, to prosecute persons for suing in Court Christian against the King's prohibition, for goods and Debts, not of Testament or Marriage. EDwardus, etc. Dedimus vobis potestatem recipiendi Attornatos Remundi Vicarii Ecclesiae de Lannohan. quos coram vobis loco suo attornare voluerit, ad Brevia Regis An. 17 E. in Turre London. lucrandum vel perdendum in loquela quae est coram Justiciariis nostris de Banco per Breve nostrum inter Ricardum de Strengellest & praefatum Remundum de eo, quod idem Remundus secutus est placitum in Curia Christianitatis de Catallis et Debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio contra Prohibitionem nostram. Et ideo, etc. Teste Edmundo Com. Cornub. Consanguineo nostro apud Westm. x. die Decemb. Anno Regni nostri Decimo septimo. In another Bundle of Writs to make Attorneys, Anno 18 E. 1. in the Tower, I find three Writs to prosecute Suits before the King's Justices de Banco: The first, * Brevia Regis Anno 18 E. 1. in Turre London. inter Thomam le Venour de Settewell, & Simonem Meone, de eo quod idem Simon secutus est placitum in Cu●ia Christianitatis de Catallis et Debitis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio. Teste meipso apud Melburne 12 dis Januarii, anno regni nostri 18. The second, and third, inter Willielmum de Heyvile, & Magistrum Adam de Boudon, quia idem Adam tenuit tale placitum in Curia Christianitatis, etc. Teste Rege apud Turrim London. 16 die Junii, Anno 17. & 21 die Octobris Anno 18. And the like Writ of Attorney issued for * Bundela Brevium An. 13 E. 1. in TurreLondon. Henry de Punce prosecuted before the King's Justices at Westm. by John de Gras, quod idem Henricus secutus est placitum in Curia Christianitatis de Catallis et Debitis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem nostram. Teste meipso apud Bristol. 26. die Decembris. Anno regni nostri 13. there usually omitted. In two other parcels of Writs in the White Tow●r, Anno 18 E. 1. there are these Writs. EDwardus, etc. Vic. Canc. etc. Si Benedictus Kyld pone, etc. fratrem Thomam Brevia Regis An. 18 E. 1. in Turri London. Priorem de Ross, quod sit coram Justiciariis nostris apud Westm. à die Sancti Johannis Baptistae in Quindecimdies, ostensurus, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de Catallis et Debitis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem nostram. Pone etiam per vadium & salvos plegios Magistrum Ricardum de Nedham personam Ecclesiae de Northflete, quod tunc sit ibi, ostensurus, quare secutus est idem placitum in eadem Curia, contra Prohibitionem nostram, etc. Teste meipso apud Westm. 18 die Junii, anno regni nostri 18. The like Writ issued at the King's Suit, Vic. Surr. versus Petrum de Sancto Mario, & Willielmum de Sardinia, quare tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de Catallis et Debitis Decan. & Capit. beati Petri Exon. etc. Teste, etc. apud Wynton. 20 die Aprilis, anno regni nostri 18. To which I shall subjoin this Prohibition, which I found in another Bundle of Writs, Petitions, and Privy Seals, Annis 17 & 18 E. 1. in the White Tower Chapel, wherein are extant not only the Original Writs for the elections of 2. or 3. Knights for every County to serve in Parliament, with the names of the Knights elected, and their Manucaptors endorsed on them, (the first of this kind I have yet discovered) but likewise this Writ to the Official of the Archbishop of York, for suing several persons ex officio mero & promota to excommunicate them for rashly laying sacrilegious hands upon William of Derlington a Clerk, against the Canonical Sanctions, upon these ensuing Articles. Nos Officialis Curiae Eborum. ex nostro Officio objicimus tibi Roberto de Clyff Bundela Brevium 17 & 18 E. 1. in Turre London. manenti in Thornton, quod in Sententiam Excommunicationis a Canone latam incidisti; pro eo, quod manus sacrilegas in Dominum Willielmum de Derlington Capellanum temere injecisti. Quod ita notorium est in partibus de Thorneton, & ita divulgatum, quod nulla possit tergiversatione celari; Vnde intendimus ob salutem Animae tuae te corrigere in praemissis, quatenus * Synodus Exoniensis, An. 1287. & others Spelmanni Concil. Tom. 2. p. 383, 428, 310, 311 Canonicae Sanctiones permittunt et facere suadent in hac parte. Salva nobis in omnibus juris beneficio. Nos Offic. Curiae Eborum ex officio nostro objicimus vobis Ascino Grot, Aschino Marescallo, Roberto Fyke, Thomae de Clyff, manentibus in Thorneton, quod in sententiam Excommunicationis a Canone latam incidistis; pro eo, quod manus sacrilegas in Dominum Willielmum de Derlington Capellanum temere injecistis, etc. ut supra. Vnde intendimus, ob salutem Animarum vestrarum, vos corrigere in praemissis, quatenus Canonicae Sanctiones permittunt et facere suadent in hac parte. Salvo nobis in omnibus juris beneficio. Nos Offic. Curiae Eborum. ex nostro officio objicimus tibi Willielmo de Wagelbardby, quod in sententiam Excommunicationis a Canone latam incidisti; proeo, quod manus sacrilegas in Dominum Willielmum de Derlington Capellanum temere injecisii; Quod ita notorium est, etc. (ut in primo articulo supradicto.) In Dei nomine Amen. Dico & injure propono coram vobis Domine Officiali Curiae Eborum, seu vestro Commissario quocunque, ego Willielmus de Derlington Capellanus, contra Petrum dictum Skat, & contra quemlibet legitimè intervenientem pro eodem; Quod dictus Petrus, Dei timore pariter et humano pudore prorsus abjectis, manus sacrilegas in me temere injecit, in Animae suae periculum, et mei praejudicium non modicum et gravamen, ac scandalum plurimorum; et sic in sententiam Excommunicationis majoris a Canone latam, ipso sacto, dampnabiliter incidebat. Quare peto (probatis de jure probandis) dictum Petrum in Excommunicationis sententiam sic incidisse, per vos pronunciari, ac publice excommunicatum denunciari, quousque beneficium Absolutionis in forma juris meruerit obtinere. H●c dico, propono & peto, divisim seu conjunctim, prout mihi melius videbitur expedire. Artans mc ad ea dumtaxat probanda, quae mihi sufficient in hoc casu ad victoriam obtinendam: Salvo mihi in omnibus juris beneficio. These suits thus prosecuted on these Articles for this Trespass, properly belonging to the King's Crown and Temporal Courts, before * An. 9 E. 2. c. 4 See Cooks 2 Instit. p. 490. Articuli Cleri, only pro salute animae, procured this memorable Prohibition thereupon. EDWARDUS Dei Gratia Rex Angliae, etc. Officiali Archiepiscopi Eborum, Ibidem. & ejus Commissar. salutem. Cum placita de transgressionibus, contra pacem nostram factis, in Regno nostro, ad Coronam et Dignitatem nostram specialiter pertineant, ac Willielmus de Derlington, Willielmum de Wlgardby, Robertum de Clyffe, Thomam filium Roberti, Robertum Fykedun, Ascinum Grot, Ascimum le Marescal, & Petrum Skat Laicos, super hujusmodi transgressionibus, trahat in placitum coram vobis in Curia Christianitatis; in laestonem Coronae et Dignitatis nostrae, et grave dampnum ipsorum Willielmi de Wggewardby, Roberti, Thomae, Roberti, Ascini, Ascimi & Petri Skat, ut ex querela sua accepimus; Vobis prohibem us, ne placitum illud teneatis in Curia Christianitatis; maxime cum hujusmodi placita ad nos et non ad alium pertineant in Regno nostro, ac nos super hiis et aliis quarum cognitio ad nos pertinet parati sumus eidem Willielmo de D●rlington et aliis quibuscunque in Curia nostra plenam et celerem justitiam exhibere. Teste meipso apud Westm. 28. die Januarii. Anno Regni nostri Decimo octavo. That neither the Pope's Bulls, Provisions or awards, nor Archbishop of Canterbury's Ordinances concerning the erection or division of Prebendaries in England, were of any validity in Law in that age, without the King's Royal assent and confirmation under his Great Seal; and how the Archbishop did and might deprive the Popes own Chaplains of Churches in England, these Records will inform us. REX omnibus, etc. salutem. Inspeximus literas patentes venerabilis patris Pat. 18 E. 1. m. 26. De ordinacione & divisione Praepositurae & Praebendarum in Ecclesia de Wengham. J. Cantuariensis Archiepiscopi, totius Angliae Primatis, factas super Praepositura & Praebendis in Ecclesia de Wengham, per ipsum Archiepiscopum ordinatis & distinctis, in haec verba. Vniversis sanctae matris Ecclesiae filiis ad quorum ●oticiam praesens scriptura pervenerit, Frater Johannes permissione divina Cantuariensis Archiepiscopus, totius Angliae Primas, salutem in Domino sempiternam. Exorta dudum in Romana Curia super Ecclesia de Wengham nostrae Dioc. materia quaestionis, inter Dominum Tedisium de Camilia Domini Papae Capellanum, ex parte una, et nos, ac quosdam Clericos nostros quibus dictam Ecclesiam cum suis Capellis post privacionem de praedicto Tedisio canonice per nos factam contuleramus, ex altera, eadem causa ibidem aliquandiu agitata, tandem interveniente assensu et auctoritate Sanctissimi patris Domini Honorii Papae quarti; Reverendus pater Dominus Bernardus Portuensis Episcopus, Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalis, cujus arbitratui, disposicioni, dicto, laudo, diffinicioni & decreto altè & bassè tam dictus Tedisius pro se, quam discretus vir Magister Willielmus de Marduna Juris Civilis professor, noster & praedictorum Clericorum in hac parte specialis Procurator, habens ad hoc mandata sufficientia se submittere curaverunt, pratactae liti & contentioni pacificum finem imponens, recepta prius ipsius Tedis●i cessione et renunciatione de praefata Ecclesia de Wengham et pertin. suis, ac etiam omni jure et actione sibi competentibus et competituris quomodolibet in eisdem auctoritate Apostolica super hoc sibi commissa, inter alia disposuit, statuit & decrevit Ecclesiam de Wengham de Praeposito & decem Canonicorum secularium collegio per Cantuariensem Archiepiscopum tanquam ejusdem patronum Ecclesiae ordinandam, & ipsius proventus in Praeposituram & certas ac distinctas Praebendas prout facultates suppeterent dividendos, juxta concessionem et auctorit●tem felicis recordationis Domini Gregorii Papae decimi, super hoc procurante bonae memoriae Roberto praedecessore nostre Archiepiscopo Cantuariensi commissam, sicut in litera Apostolica super hoc confecta plenius dinoscitur p●riinere. Advertentes itaque ordinacionem & diffinicionem dicti Domini Cardinalis in divinicultus augmentum cedere et prosperiorem dictae Ecclesiae statum, cupientesque cam prout decet ●ffectu prosequendo complere, juxta beneplacitum Sancti patris Domini Honorii praedicti ratificantis et confirmantis, ex certa scientia tam concessionem et ordinationem Domini Gregorii, quam etiam decretum praefati Domini Portuensis, a● Dei gloriam, et honorem, Apostolica auctoritate praedicta, statuimus, ordinamus, instituimus, & perpetuo stabilimus in Ecclesia de Wengham, unam Praeposituram et Canonicatus sex cum suis Praebendis, quas nostrae collacioni et successorum nostrorum, salvo semper pro suo tempore jure Regio, specialiter reservamus. Quas quidem Praeposituram & Praebendas in eisdem porcionibus & provent●bus co●sistere volumus quibus ipsas singillatim expressimus in ordinacione quam super divisione p●oventuum & facultatum Ecclesiae praedictae & Capellarum ad ipsam spectanti●●, ac etiam informatione ipsius Collegii & Ministrorum Ecclesia lacius prout expedit pertractamus. Ipsas autem sex Praebendas hiis propriis duximus exprimendas vocabulis, Chilton, Peddingge, Tineham, Bonigton, Rettlinge, Wymelingeweld: Q●●rum duae pri●ae sunt Presbyterales, duae secundae Diaconales, & duae ultima Subdi●conales, sicut in praetacta litera Domini Papae Gregorii continetur. Omnibus itaque d●cto Collegio & huic sacrae institutioni pacem & unitatem servantibus sit pa● & gloria à Domino Jesu Christo. Acta & data apud Suthmalling. 12 Kal. Marc●i, Anno Domini 1286. Ordinationis nostrae nono. Nos autem praedictas ordinationem et divistonem Praexositurae et Praebendarum praedictarum ratas habentes et gratas, cas pro nobis et haeredibus nostris concedimus et confirmamus, sicut literae praedictae rationabiliter testantur. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. septimo die Junii, anno regni nostri 18. REX omnibus, etc. salutem. Ordinationem venerabilis patris J. Cantuariensis Ibidem. Archiepiscopi, totius Angliae Primatis, factam in Ecclesia de Wengham suae Diocaesis, de Praeposito & decenti Canonicorum secularium collegio, ac divisionem proventuum & facultatum ejusdem Ecclesiae in Praeposituram, & certas ac distinctas Praeberd●s, necnon cotidianam distribucionem & dividendas annales, sicut in literis patentibus ipsius Archiepiscopi quas inspeximus factum ipsum plenius continetur, ratas habentes et gratas, eas pro nobis et haeredibus nostris concedimus et confirmamus, sicut literae ipsae rationabiliter testantur. Teste ut supra. How pernicious Appropriations of Parish Churches, made by Popes and Archbishops to Hospitals and Abbeys, were to God's Service, the souls, bodies of the Parishioners, and how offensive to them; and that they could not be appropriated or disappropriated by the Pope or Archbishop, but by the King's Royal assent and licence, these Records will evidence. REX omnibus, etc. salutem. Inspeximus literas patentes venerabilis patris Pat. 18 E 1. m. 26 De revocatione Ecclesiae de Racolure. J. Cantuariensis Archiepiscopi, super revocatione Ecclesiae de Racolure in ●●atum pristinum, in haec verba. Vniversis sanctae matris Ecclesiae filiis ad quorum notici●m pr●sens scriptura pervenerit, Frater Johannes permissione divina Cantuariensis Archiepiscopus, totius Angliae Primas, salutem in Domino sempiternam. Dudum bonae memoriae Dominus Robertus praedecessor noster, ut cameram Archiepiscopalem ab o●ere praest●tionis cujusdam magnae quantitatis pecuniae quam de Herbaldon leprosorum, & de Northgate paup●rum, Hospitalia nostrae Diocaesis, pro sustentatione infirmorum & pauperum ipsorum Hospitalium ex antiqua consuetudine consueverunt annuatim percipere, & tam beati Thomae quam aliorum Archiepiscoporum Cantuariensium successorum ●ps●us tempore usque ad tempus ejusdem Roberti adtunc perceperant, liberaret, Ecclesiam de Racolure ejusdem Diocaesis ad liberam collacionem Cantuariensis Archiepiscopi pertinentem, in proprios usus ipsis Hospitalibus in compensationem ejusdem qu●ntitatis, concessit, Capituli Cantuariensis ad hoc procurato consensu. Nos autem praefato Roberto immediatè permittente Domino succedentes, ac advertentes sollicitè, memoratam appropriationem in Ecclesiae ac Hospitalium praedictorum grave praejudicium ac jacturam multipliciter redundare, cum et * Nota. Ecclesia ipsa ex hoc debitis, et ab antiquo con●uetis defraudetur obsequi●s, et animarum cura non absque gravi periculo in ea dampnaviliter negligatur, quodque parochiani ejusdem Ecclesiae ipsam leprosis subesse ac hujusmodi appropriationem moleste ferentes pro eo quod ipsis Rectoris solacio destitutis per eam suffragia spiritualia subtrahun●ur eis, de juribus ipsius Ecclesiae non respondent sicque dicta Hospiralia de redditibus ipsius Ecclesiae, licet plus valere dicantur, debitam nequeant percipere quanti●atem. Volentes quoque animarum saluti et dictorum Hospitalium utilitati●us i● hac parte consulere, et tam in spiritualibus Parochianorum quam in tem●oralibus Hospitalium praedictorum commodis providere, Sanctissimi patris Domini Nicholai Papae quarti ad hos per literas Apostolicas concurrente beneplacito et mandato; & etiam Capituli nostri, ac dictorum Hospitalium, & ipsorum Custodis accedente consensu, Ecclesiam de Racolure supradictam in statum pristinum revocamus, & Archiepiscopalem Cameram juxta pristinam ordinationem & consuetudinem praedictam ad eandem pecuniae quantitatem quam ante appropriationem hujusmodi ab ipsa percipere consueverant dictis Hospitalibus annis singulis persolvendam pro nobis & successoribus nostris imperpetuum obligamus. In cujus rei testimonium praesentem scripturam sigilli nostri fecimus appensione muniri. Dat. apud Lammeheth 7 Kol. Julii, Anno Domini 1290. Ordinationis nostrae duodecimo. Nos autem praedictam revocationem et ●nerationem Camerae Archiepiscopalis Cantuar. ad sustentationem infirmorum praedictorum sic ordinatam, ratas habentes et gratas eas pro nobis et haeredibus nostris, quantum in nobis est, concedimus et confirmamus, sicut literae praedictae rationabiliter testantur. In cujus, etc. Teste ut supra. REX omnibus ad quos, etc. falutem. Cum Praebenda de Dale ab olim pertinens Pat. 18 E. 1. m. 38. Pro Archiepiscopo Cantuar. de Praebenda de Dale. & Brevia de Privato sigillo, An. 18 E. 1. in Turri London. extiterat ad mensam & proprietatem Cantuarien. Archiepiscopi cujus●●●que, & per plures Archiepiscopos diversis personis fuerit successiuè collata, ac ab ●ujasmodi usibus quasi perpetuò alienata. Et jam Praebenda illa per venerabilem patrem J. Cantuarien. Archiepiscopum, totius Angliae Primatem, ad jus & proprietatem mensae Archiepiscopalis prout consuevit antiquitus, authoritate sit Apostolica revocata et plenarie restituta. Nos hujusmodi revocationem et restitutionem in omnibus acceptantes, authoritate Regia praecipimus et perpetuo stabilimus, ut nunquam de caetero dicta Praebenda a quocunque sine nostra licentia in usus alios convertatur. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 15 die Febr. Pope Nicholas preferring his own lucre, and favour of King Edward and his Chaplains, before God's service, or peoples souls, against sundry Canons, licenced 20 of the King's Clerks employed in his service which he should nominate, to be non-resident from their Ecclesiastical Benefices for 10 years' space, as these Patents inform us, nominating most of these non-resident. REX universis ad quos, etc. salutem. Universitati vestrae notum facimus per Pat. 18 E. 1. m. 31. De privilegio pro Cleri●is Regis concesso. praesentes, quod cum Sanctissimus pater noster in Christo Dominus Nicholaus Papa quartus nobis de gratia speciali concesserit, quod viginti Clerici nostris obsequiis insistentes quos duxerimus nominandos, sua Beneficia Ecclesiastica per decennium liber● percipere valeant, non obstante, quod primam vel aliam residenciam non fecerint in eisdem, prout in literis Apostolicis plenius continetur. Nos dilectum Clericum nostrum Johannem de Montibus Canonicum Ecclesiae Verdunensis, nostris obsequiis fideliter ac diligenter insistentem nominavimus inter caeteros Clericos, nostris obsequiis insistentes, ad dictam gratiam per praedictum tempus liberaliter optinendum. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 7 die Maii. Consimiles literas habent Arnaldus de la Case, Magister Bernardus Fabri, Magister Bonettus de Sancto Quintino, & Magister Grim●aldus de Mercato. Consimiles literas de verbo ad verbum habet Reymundus de Ferrariis; Dat. apud Westm. 26 die Maii, anno regni nostri 18. Consimiles literas habet Baldewinus de Whyhaunt, Ariens. Canonicus. Teste ut supra. Item consimiles literas habet Magister Petrus Arnaldi de Vice. Teste ut supra. Item consimiles literas habet Iterus Buchard. Dat. ut supra. Item consimiles literas habet Magister Reymundus de Pimbus. Dat. apud Westm. 4 die Junii. Consimiles literas habet Gerardus de Wrpus. Dat. ut supra. Consimiles literas habet Magister Johannes Gerardi. Dat. ut supra. Consimiles literas habet Willielmus de Estanayco. Dat. ut supra. Consimiles literas habent Magister Bernardus de Bonis Villa Canonicus Petragoricen. & Magister Bertrandus del Gouth, Archs. Dat. ut supra. The King to preserve the Liberties of his Free Chapels from the Jurisdiction and Usurpations of Archbishops, Bishops, and other Ordinaries, caused his Father King Henry's Patent, and Pope Innocents' Bull concerning their Exemption, to be this year exempsified under his Great Seal, that all might take notice of, and not infringe them. REX omnibus, etc. salutem. Inspeximus literas celebris memoriae Domini H. Pat. 18 E. 1. m. 26. De libertatibus liberarum Capellarum Regis. Regis Angliae patris nostri patentes, in haec verba. * See Tom. 2. p. 982, 983. 357, 358, 720, 721, 727, 728, 759, 1047. H. Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, Dux Normanniae, Aquitaniae, & Comes Andegav. omnibus ad quos praesens scriptum pervenerit, salutem. Cum plures in Anglia Capellas habeamus exemptas, quorum libertates lccorum Ordinarii infestant plerumque in dilatione privilegiorum nostrorum ad loca diversa transmissa, nobis posset de facili periculum imminere, nos dilecto Clerico nostro Magistro Waltero de Louches Decano Ecclesiae Sanctae Mariae Stafford. transcriptum cujusdam privilegii nostri de libertatibus Capellarum nostrarum faciens mentionem, et sigillo nostro signatam duximus committend. ut illius transcripti inspectionem habentes, fidem habeant concessioni libertatum factae Capellis praedictis. Rescriptum igitur Apostolicum de verbo ad verbum sic cuximus subscribendum. Innocentius Episcopus servus servorum Dei, Karissimo in Christo filio Regi Anglorum illustri, salutem & Apostolicam benedictionem. Tanto libentius Celsitudinis tuae precibus benignum impartimur assensum, quanto inter Reges et Principes Christianos te specialiter reputamus dilectum silium et de votum: tuis itaque supplicationibus inclinati, districtius inhibemus, ne ullus Ordinarius, aut etiam Delegatus vel Subdelegatus, in Capellas Regias et Oratoria earundem Ecclesiae Romanae immediate subjecta, seu Canonicos vel servitores ipsorum, contra tenorem privilegiorum et indulgentiarum Apostolicae sedis Excommunicationis vel Interdicti sententiam audeat promulgare, seu aliquod ipsis onus imponere, quod aliis exemptis Ecclesiis non consuevit imponi, absque mandato sedis Apostolicae speciali, quod expressam faciat de inhibitione hujusmodi mentionem. Nulli ergo omnino hominum lice at hanc paginam nostrae inhibitionis infringere, vel ei ausu temerario contraite, si quis autem hoc attemptate praesumpserit, indignationem Omnipotentis Dei et bea orum Petri et Pauli Apostolorum ejus se noverit incursurum. Dat. Lugduni 12 Kal. Augusti, Pontificatus nostri anno tertio. Nos autem literas praedictas propter rupturam sigilli literarum illarum duximus exemplisicandam sub sigillo nostro. In cujus rei testimonium, etc. Teste Rege apud Westm. 14 die Junii. This year the King confirmed the grant of several Tithes, Churches, and Advousons', formerly made by Robert de Candos, to the Monastery of Bek and Goldclive. REX Archiepiscopis, etc. salutem. Inspeximus Chartam quam Robertus de Chart 18 E. 1. nu 30. Pro Priore & Conventu Ecclesiae S. Mariae Bec. See Monastic. Angic. Tom. ● p. 590. Candos fecit Deo & Ecclesiae Sanctae Mariae Becci, & Monachis ibidem Deo servientibus, in haec verba. Robertus de Candos, universis hominibus suis Francis, Anglis atque Wallinsibus, & omnibus Sanctae Ecclesiae Dei fidelibus, salutem in Domino. Universitati vestrae notum facio me assensu & voluntate Isabel. uxoris meae dedisse, & hac mea praesenti Charta confirmasse Deo & Ecclesiae Sanctae Mariae Becci, & Monachis ibidem Deo servientibus, pro anima Regis Willielmi, & Matild. Reginae, etc. in puram & perpetuam & liberam elemosinam Ecclesia●● Sanctae Mariae Magdalenae de Goldelive, cum terris & decimis●●●am ●●●am pertinentibus, etc. Dedi etiam eis totam decimam totius terrae meae de Wales, scilicet, denarioru●● m●orum, de melle in bosco et plano, et de pannagio, et decimam molendini mei de Karl. et decimam pomorum pomerii mei totius dominii mei de Karl. et de●tmam de venacione mea, et prati mei, et de omnibus rebus de quibus decima debet dari, etc. Dedi etiam eis omnes Ecclesias non vacantes totius defensionis meae in quibus jus advocationis habebam, cum terris et decimis ad eas pertinentibus, sicut Ecclesiam Sanctae Trinitatis juxta Karl. cum omnibus pertin. suis in mora & extra moram; Ecclesiam Julii & Aaron, Ecclesiam de Stanea, Ecclesiam de Walaumpton, Ecclesiam de Periton, Ecclesiam de Selver, Ecclesiam de Acolt, Ecclesiam de Bocheford, Ecclesiam de Grettingham. Has omnes Ecclesias cum pertin. suis, ut in jus praedictorum Monachorum cum vacaverint plenè & integerrimè cedant, dedi, ad cujus expectationis fidem roborandam dedi saepedictis Monachis decimas omnium dominiorum meorum interim in Villis meis in quibus Ecclesiae illae sitae sunt. Dedi etiam eis omnes libertates & liberas consuetudines quas ego ipse in terra mea habeo, scilicet, ut ipsi & omnes homines sui, & de illis tenentes, liberè, quietè, & honorificè, & pacificè teneant & habeant, sine alicujus haeredum meorum reclamacione, sacam & socam, etc. Inspeximus etiam Chartam quam Hoelus Dominus de Karl. fecit Deo & Ecclesiae Sanctae Mariae Magdalenae de Goldclive praedictae, & Monachis ibidem Deo servientibus, in haec verba. Universis Christi fidelibus ad quos praesens scriptum pervenerit, Hoelus Dominus de Karl. salutem. Universitati vestrae notificetur me assensu & voluntate Morgani filii & haeredis mei, & uxoris meae, & filiae meae concessisse, & praesenti Charta confirmasse Deo & Ecclesiae Sanctae Mariae Magdalenae de Goldelive, & Monachis ibidem Deo servientibus, in puram & perpetuam & liberam elemosinam, omnes libertates & liberas consuetudines quas ego ipse in terra mea habeo, scilicet, etc. sacam & socam, etc. Praeterea concessi illis decimam pannagii de Wastadcoit, et decimam molendini de Lisbiry, Liswiry, scilicet, de feudo Roberti de Candos, et decimam pomerii mei de Karl. et decimam venacionis, et decimam mellis in bosco, et totam terram de Sancto Nigarun, etc. Inspeximus etiam confirmationem quam Walterus Marescallus quondam Comes Penbrok fecit Deo & Ecclesiae Sanctae Mariae Becci praedictae, & Monachis ibidem Deo servientibus, in haec verba. Omnibus ad quorum notitiam praesens scriptum pervenerit, Walterus Marescallus Comes Penbr. salutem. Noveritis nos Chartam Roberti de Candos in haec verba inspexisse; Robertus de Candos, universis hominibus suis Francis, Anglis, & Wallensibus, etc. (as before.) Nos vero donationem praefatam Monachis praedictis factam, ratam habentes eam pro nobis & omnibus haeredibus & successoribus nostris confirmavimus, & praesentis scripti municione & sigilli nostri appositione corroboravimus, salvo jure illorum qui de praedictis terris tenent. Hiis testibus, Domino David Basset, Domino Petro de Watevill, Roberto de Turbervill, Johanne de Turbervill, Nicholas de Sancta Brigida, Willielmo de Derneford, Philippo de Deneland, Willielmo de Sancto Mauro, Roberto de Mora, Militibus, Nicholas Domino de Wideston, Rogero de Wilecrich, & multis aliis. Inspeximus etiam confirmationem quam Walterus quondam Comes Penbr. fecit praedictae Ecclesiae Sanctae Mariae Magdalenae de Goldclive, & Monachis praedictis, in haec verba. Omnibus, etc. (as before.) Nos autem donationes, concessiones & confirmationes praedictas ratas habentes & gratas, eas pro nobis et haeredibus nostris, praedictas Priori & Conventui & eorum successor. quantum in nobis est, concedimus et confirmamus, prout Chartae praedictae rationabiliter testantur, & prout ipsi & praedecessores sui libertatibus & liberis consuetudinibus praedictis rationabiliter usi sunt. Hiis testibus, venerabilibus patribus R. Bathon. & Wellen. & W. Sarum Episcopis, Edmundo fratre nostro, Gilberto de Clare Comite Glouc. & Hertf. Willielmo le Latimer, Otone de Grandisono, Roberto de Tibetot, Waltero de Bello Campo, Ricardo de Bosco, Hugone de Brok, Petro de Campaigne, & al. Dat. per manum nostram apud Havering, primo die Julii. From which it is apparent, That the Tithes, Advousons' and Appropriations of Churches, then held and enjoyed by Religious persons, were claimed and enjoyed only by the special grants of their Patrons, and Charters of our Kings confirming them, not by any Divine or Papal right or title. In a Bundle of Writs of Attorney Anno 18 E. 1. I found this dedimus potestatem issued to the Abbot of Thame, to take this memorable Oath and security from Peter de Divion Abbot of Rewley, being an Alien born under the King of France. EDwardus Dei gratiae Rex Angliae, etc. Abbati de Thame, salutem. Sciatis quod dedimus vobis potestatem recipiendi Sacramentum de dilecto nobis in Brevia Regis Anno 18 E. 1. in Turre London. Christo Petro de Divione Abbate de Regali loco juxta Oxon. qui de dominio & potestate Regis Franciae existat, necnon sufficientem manucaptionem, quod bene et fideliter erga nos se habebit, et quod bona Abbatiae praedictae extra regnum nostrum nullatenus elongabit, nec literas, nunci●s, vel intersigna, ad dictas partes Franciae mittet, per quae scandalum seu dampnum nobis aut regno nostro evenire poterit, nec se ad dictas partes Franciae aliqualiter transferet, fine licentia nostra speciali: Et ideo vobis mandamus, quod acceptis Sacramento et securitate praedictis, nos inde, & de nominibus Manucaptorum illorum sub s●gillo vestro distincte et aperte sine dilatione reddatis certiores: Remittentes nobis hoc breve. Teste meips● apud Turrim London. 24 die Octobr. anno, etc. 18. The Abbot endorsed this return thereon. Ego Frater Johannes Abbas de Thame, virtute istius mandati, recepi Sacramentum Domini Petri de Divione, Abbatis de Regali loco juxta Oxon. apud Oxon. Dominica in festo Apostolorum Simonis & Judae; & etiam recepi Manucaptores ipsius Domini Petri Abbatis de Regali loco, viz. Johannem de Doclynton Majorem Villae Oxon. Johannem de Crokesford juniorem, Ricardum Kary, Johannem de Fallee, & Johannem le Peyntour, Burgenses dictae Villae Oxon. Qui conjunctim & divisim manuceperunt dictum Dominum Petrum Abbatem de Regali loco, quod idem Abbas bene et fideliter erga Dominum Regem se habebit; et omnia alia in Brevi isto contenta perficiet et observabit. It seems most Abbots and Priors that were Aliens, took the like Oath, and gave sufficient Pledges for their fidelity and true allegiance to the King in that age, (especially in times of War) and not to send the Goods of their Monasteries out of the Realm, which they frequently did to the Kingdom's prejudice. The Bishop of Norwich excommunicating the Vicar of Stokneylond, who appealed to the See of Rome against his sentence as unjust, and he being imprisoned by a Capias Excommunicatum upon the Bishop's certificate after his Appeal, and thereupon enlarged by the King's Writ; after his enlargement, upon a false suggestion, that he had not Appealed, being in danger to be reimprisoned by a Writ of recaption; the King thereupon issued this Writ to the Sheriff of Norfolk, to summon both parties to appear before him, to hear and determine this cause. EDwardus, etc. Vicecomiti Norff. salutem. Cum nuper ad requisitionem venerabilis Brevia Regis An 17 & 18 E. 1. in Turre London. patris R. Norwicensis Episcopi, per suas literas patentes nobis significantis, quod Magister Willielmus de Caldewell Vicarius Ecclesiae de Stokneylond propter manifestam contumaciam suam excommunicatus est, nec se vult per censuram Ecclesiasticam justiciari, per Breve nostrum tibi praecepimus, quod praedictum Willielmum per corpus suum, secundum consuetudinem Angliae justiciares, donec Sanctae Ecclesiae tam de contemptu quam de injuria, ei illata ab eo, esset satisfactum; Et jam intelleximus quod praedictus Willielmus pro se a sententia praedicta in ipsum per prae●atum Episcopum lata, tanquam ab iniqua Sedem Apostolicam legitime appellavit, et Appellationis suae negotium prosequitur cum effectu; nolentes, quod praedicto Willielmo per praedictum Breve nostrum via praecludatur, quo minus dictae Appellationis suae negotium prosequi possit in forma juris; maximè, cum hujusmodi Breve nostrum de gratia nostra procedat, et appellantium status integer esse debeat; tibi praecipimus, quod ipsum Willielmum a prisona qua detinetur occasione praedicta sine dilatione deli●erari faceres, donec de Consilio nostro aliud inde duxerimus ordinandum. Et postea ad suggestionem Willielmi Barry, nobis falsò suggerentis, quod praedictus Willielmus nullam appellationem fecerat, quare à prisona praedicta deliberari deberet; Tibi praecipimus, quod praedictum Willielmum per corpus suum, secundum consuet●dinem Angliae justiciares, donec Sanctae Ecclesiae tam de contemptu quam de injuria ei illata ab eo, fuerit satisfactum. Nos super praemissis in praesentia partium plenius certiorari, et partibus inde plenam et celerem justitiam exhiberi volentes; tibi praecipimus, quod scire facias praefato Willielmo Barry, quod sit coram nobis à die Sancti Hilarii in Q●indecim dies ubicunque tunc fuerimus in Anglia, auditurus quid super praemissis de Consilio nostro duxerimus ordinandum. Et habeas ibi praedictum Willielmum de Caldewell, si eum per te interim capi contingat, illud idem auditurus. Et hoc Breve. Teste meipso apud Westm. 2. die Januarii, Anno Regni nostri 18. A clear evidence that the King was Supreme Judge in all cases of Excommunication, Appeals, Exorbitances, legality or illegality of Ecclesiastical Courts and Prelates proceedings, and to hear, rectify, and finally determine them upon his Subjects complaints. The Bishop of Worcester intending to make some Parochial Churches, whereof he was Patron, Prebendaries, and to annex them to the Collegiate Church of Westbury near Bristol, which the Prior and Chapter of Worcester opposed, for fear they should thereby lose their right of electing their Bishop; the King thereupon sent this Letter to them, to assent thereto, for advancement of God's service, and his royal honour and benefit, being a thing he cordially desired, and to return him their answer the next Parliament, when all things and differences between them should be finally settled without further suit or expenses. EDwardus Rex, etc. Dilectis in Christo Priori & Capitulo Wygorn. salutem. Cum pater venerabilis Godefridus Wygorn. Episcopus, commendabili ductus proposito, Brevia Regis Anno 18 E. 1. in Turre London. quasdam Ecclesias aliquando Parochiales ad suum Patronatum omni jure spectantes in Ecclesia Collegiata de Westbur. prope Bristol. fecerit praebendales. Insuper alias residuas, sui consimilis patronatus & Diocesis proponat hajusmodi libertati donare; quo magis cultus augeatur divinus, quod quidem appetimus toto corde, cum conferre Praebendas vestra vacante Ecclesia, multum nobis esset nobilius et decentius, quam Beneficia curae parochiali annexa: dilectionem vestram requirimus & rogamus, quatinus ipsius Episcopi condescendentes desideriis quoad hoc, immo nostris, velitis ea ad effectum deducere exoptatum; vestrum in hac parte cum favore exhibendo consensum: Nec timor vel suspicio, quoad electionem futuram de Episcopo, seu de ullo gravamine per Canonicos supradictos, animos vestros conterat ullo modo, cum praescriptio longissima, ac alia Jura fortissima vos satis muniant & defendant. In hiis autem v●stram erga nos dilectionem volumus experiri. In proximo autem nostro Parliamento post Pascham, volumus per praesentiam vestram (viz. Prioris) nobis super hiis fieri responsiva; ut exinde quae deceant & expediant ac liceant, inter patrem & filios abjectis laboribus & expensis, cautius & salubrius tunc temporis finaliter ordinentur. Teste meipso apud Westm. 3. die Februarii, Anno Regni nostri Decimo. This year a Mat. West. An. 1289. p. 376. Tho. Walsingham, Hist. Angl. p. 15. Mense Septembris in Terra Sancta mirabile & flebile infortunium contigit Christianis, Soldanus namque Babyloniae, cum multitudine onerosa, obsedit famosam Tripoli civitatem, quam proh dolor, cepit, & solo tenus finaliter complanavit, non sine maxima effusione sanguinis Christiani. In vituperium insuper & contemptum nominis Jhesu Christi (or rather in detestation of Popish Idolatry, and Image-adoration) per Civitatem destructam, ad caudas equorum Sanctorum Imagines jussit trahi. Hereupon Pope Nicholas the 4th. under pretext of relieving the Holy Land, sent forth his Nuntioes and Bulls into Germany, France, and England to the Kings, Princes, Prelates and Clergy to assemble together in Synods to raise Dimes and Taxes for sundry years towards the relief of the Holy land, but in truth to fill his own Coffers, and advance his Papal Jurisdiction over them, as his predecessors had done by this pious fraud; what opposition he met with in Germany in this his design, and provisions of Bishoprics, especially from Menardus Earl of Tyrol (whom he then caused to be excommunicated, who justly censured him and his Prelates as Antichristian by his public Edict) b Annalium Boiorum, l. 7. p. 577. See Philip Mornay Hist. Papatus p. 427. Johannes Aventinu● thus relates. Eadem tempestate Nicholaus quartus Pontifex Maximus Franciscanus, omnes Archimystas Germaniae, quemque cum suis collegis in sua provincia Concilia habere jubet. Ab hisce rursus consilium simul et auxilium petit, quo Palestina armis recuperari possit. Primarius Boiorum Sacerdos Juvaniam sexto Calendas Februarii Monachos atque Sacerdotes vocat, majores, minoresque cogit Pontificulos, mandata Pontificis maximi aperit. Vbi illi Romanam a varitiam rursus ad Decimas aspirare persentiscunt, paucis ex Concilii decreto, rem magnam esse, et se tot extra ordinem tributis attritos et exinanitos respondent, proinde amplius deliverandum, caput Reipublicae Christianae prius dandum, Christianos Principes in gratiam redigendos, sine horum auctoritate nihil decernendum censent. Eodem Concilio Maenardo Tyrolio duas ob causas potissimum sacris, jussu Pontificis Maximi interdictum est. Tridentini Episcopi castella occuparat, vique obtinebat. Hainricum jus Pontificium profitentem Episcopum Tridentinum continuis attrivit bellis, cedereque compulit. Hoc mortuo, Nicholaus Pontifex Romanus Franciscanus religione, Philippo Mantuano, sui ordinis viro, eundem Pontificatum tradit, hocque instigante Maenardus devotus est. Qui sibi injuriam fieri sanctissimis illis patribus vociferatur, edicto publico obnunciat, crimina objecta ita diluit: Equidem (ita me Deus amet) bellum non infero, sed propulso; nihil unquam mihi magis cordi fuit, quam pacem cum quovis hominum, maximè cum Episcopis conservare, nisi boni patres, ut caeteri mortalium, copia rerum corrupti, nobis immeritissimis ultro arma prava libidine dominandi intulissent, nosque terris avitis spoliare conati fuissent. Arma assumpsi, Castilia hostibus patri ademi, quo mihi ac popularibus otio frui absque armis liceat. Quod si quispiam vas atque praes fuerit, ne metuere perfidiam, & lupos habeam, neve de caetero hujusmodi nobis a fastidiosis illis Archisynagogis (nam Pastoribus dicere religio est) contingant, acturum omnia reddam: aliter nunquam committam, ut tam stultus videar, ut e manu manubrium mihi eripi patiar, aut memet ultro, atque meos ludibrio effeminatis Antichristis, atque prodigiosis Eunuchis esse sinam. Nemo magis concordiam Christianam labefactat, non sacris literis interpretandis aut ediscendis, sed liberis dant operam, Liberum amant, divitias congregant, dominationem avidissime appetunt. Pro hisce nobiscum sanguine obium decertant, Christi paupertatem, Comitum ejus simplicitatem non solum non aemulantur, sed irrident quoque atque antiquare conantur. Si * Nota. Antichristi non sunt, quid aliud obsecro sunt? Estne istud pascere oves? amare gregem? regna, opes, aliena appetere, pro gloria, dignitate digladiari? ovicula opprimere? occidere, belligerari? Christi praeceptum invertunt, donanti tunicam et pallium vi auferunt. Quis tam ferreus, ut verius dicam, tam stolidum pecus fuerit, ut superbiam, fastum, perfidiam, fraudem, flagitia, scelera, luxum, avaritiam nebulonum Nota. aequo animo ferat? Pejores Turcis, Saracenis, Tartaris, Judaeis sunt, plus his omnibus Christianae simplicitati officiunt, libertatem Christi sanguine partam excindere conantur, dominationem arripiunt: Cum nostri servi sunt, ipsi dominari contra jus gentium, adversus leges, auspicia et oracula divina, dominos sibi servire volunt. Scitum est vulgi proverbium, Sacerdotes superstitionum praestigiis caliginem oculis effundere mortalium, et caeremoniis carminibusque cassis, veluti Mandragorae soporiferae poculo mentem mutare, et humanis animis atque sensibus stuporem propinare. Nunquid Pastor aut oves tondet, aut mulget? nonne nuncius rem Domini, atque eorum, ob quorum utilitate mittitur, agere debet? Proinde a saevo, et nobis iniquo Pontifice, ad aequum Pastorem, pientissimumque patrem provoco. Inter haec dum illa ad Pontificem Romanum referuntur, ipse animam efflat. King Edward the 1. who had * See Here, p. 375. formerly crossed himself for the Holy Land, to gain 6. years' Dimes from the Clergy of England and Ireland, readily complied with the Pope in this design; as these Letters, Articles, Obligations of his to the Pope attest. SUmmo Pontifici cum recommendatione humili, pedum oscula beatorum. Literarum Pat. 18 E. 1. m. 40. De negotio Terrae Sanctae. Sanctitatis vestrae super negotio Terrae Sanctae per fratrem Willielmum de Hotham nobis exhibitarum tenore nobis diligenter exposito & plenius intellecto, deliberata super hiis habito consilio assentimus in Articulos inferius annotatos, videlicet, Quod terminus passagii generalis vestra authoritate statuatur, à festo Nativitatis Sancti Johannis Baptistae proximo in tres annos, quod erit Anno Domini MCCXCIII. Ita quod tunc mora qualibet omnino postposita fiat passagium generale. Et quod per omnes Christianitatis Crux communiter praedicetur in Terrae subsidium memoratae, sicut magis expediet negotio dictae Terrae. Item, quod Decima sex Annorum collecta in subsidium Terrae Sanctae in Angliae et Scotiae Regnis, et in terris Walliae & Hiberniae Nobis assignetur in duobus terminis, videlicet, medietas ipsius in festo Nativitatis beati Johannis Baptistae prox. venturo, et alia medietas in festo Nativitatis ejusdem Sancti deinde secuturo. Et idem fiat de obventionibus in dictis Angliae & Scotiae Regnis, ac in terris Walliae, Hiberniaeque collectis, et adhuc pro illis temporibus colligendis: de Decima vero et obventionibus sex Annorum futurorum colligenda in dictis Regnis Angliae et Scotiae, ac terris Hiberniae et Walliae, medietas secundum quod tribus primis annis colligetur nobis ante tempus passagii assignetur. Residua vero medietas Decimae et obventionum eorundem sex annorum annis singulis, prout collecta fuerit nobis postquam transfretaverimus assignetur, fiat autem Collectio et exactio ipsius Decimae et obventionum per personas Ecclesiasticas * That so the Pope might not finger them. Regni nostri. Item, quod omnes Crucefignati qui esse poterunt habiles ad pugnandum, vel aliàs utiles Terrae Sanctae monitionibus et persuasionibus efficacibus inducantur, et quantum rationabiliter fieri poterit compellantur in ipso passagio transfretare in Subsidium praefatae Terrae prout utilius esse poterit ipsi terrae. Item, De Decimis et obventionibus collectis in Subsidium Terrae Sanctae in terris illis quorum Domini non transfretabunt, impedimentis nunc obstantibus Domino favente sublatis, taliter nobis subveniatur quod merito possumus et debeamus esse contenti. Hos omnes Articulos & singulos superius expressos, sponte recipimus et acceptamus, ipsisque nostrum praestamus assensum, et quatinus contingunt vel contingere possunt nos inviolabiliter observaturos promittimus, volentes ipsos robur plenae firmitatis habere, et praesentes Literas nostras Regio pendente sigillo munitas, vobis et Ecclesiae Romanae concedimus, in testimonium veritatis. Dat. apud Westmonaster. tertio die Februarii, Anno Domini 1289. EIdem, Rex salutem, praesentium tenore vobis Sanctissime Pater vestrisque Successoribus Pat. 18 E. 1. m. 40. Romanis Pontificibus, & Ecclesiae Romanae promittimus, quod si nos sponte, vel culpa nostra deficere in transfretando in Subsidium Terrae Sanctae contigerit, seu per nos steterit quo minus in praefixo generalis passagii termino transfretemus, omnia quae de Decima nobis concessa in Angliae, Scotiae Regnis, ac terris Walliae et Hyberniae, nos recepisse contigerit, restitueremus ad vestrum dictorumve successorum, et Ecclesiae Romanae mandatum; etiam si per ipsorum receptorum vel omnia ipsa recepta in praeparatione transfretacionis fuissent expensa: si vero non transfretaverimus in ipso termino aliquo impedimento legitimo impediti, expensae quae factae fuerunt in praeparatione praedicta pro medietate nobis, et pro medieta●e reliqua imputentur praedictae Decimae, seu de ipsa Decima deducantur: Et si quid sacta imputatione seu deductione hujusmodi apud nos de Decima ipsa remanserit, illud similiter restituemus ad vestrum, dictorumque successorum, et Ecclesiae Romanae mandatum: si quid etiam de expensis quae fiant in praeparatione praedicta, vel de datis seu assignatis ejus occasione nobis taliter impeditis recuperari contingat, vel de rebus praeparatis occasione passagii illius, medietatem similiter restituemus, et reliqua medietas erit nostra. Pro hiis itaque omnibus sirmiter observandis et plenarie adimplendis, Nos, successores nostros, ac exitus nostros Regni Angliae, aliarumoue terrarum nostrarum, bona nostra mobilia, vobis, dictis successoribus vestris et Ecclesiae Romanae obligamus specialiter et expresse, praesentes literas nostras Regio pendente sigillo munitas, vobis, supradictis vestris successoribus, et Ecclesiae, in veritatis testimonium concedendo. Dat. ut supra. These Letters and Obligations the King sent to the Pope by his special Messengers, together with this to the Cardinals at Rome, thus recorded. VEnerabili patri in Christo amico suo Karissimo, Domino J. Dei gracia titulo Sanctae Ceciliae Presbytero Cardinali, Edwardus, etc. salutem & sincerae dilectionis Cl. 18 E. 4. m. 14. dorso. De literis missis Cardinalibus. affectum. Cum pro quibusdam nostris negociis, de quibus aliàs vobis scripsimus, pro subsidio Terrae Sanctae, Nobilem virum Dominum Galfridum de Geynvill, Magistros Willielmum de Grenefeld, & Thomam de Lugger, juris Civilis professores, ad sedem Apostolicam duxerimus destinandos; Paternitatem vestram affectuose requirimus et rogamus, quatinus ipsa negocia favore benivolo prosequentes, ad eorum expedicionem tam celerem quam felicem, quantum commode poteritis, interponere dignemini partes vestras. Dat. apud Westm. 3. die Februarii. Sub eadem forma scribitur Cardinalibus subscriptis, Domino H. titulo Sanctae Sabinae Presbytero Cardinali. Domino M. titulo Sancti Laurencii in Damazo Presbytero Cardinali. Domino P. titulo Sancti Marci Presbytero Cardinali. Domino J. Sanctae Mariae in Via lata Diacono Cardinali. Domino P. Sancti Eustachii Diacono Cardinali. Domino M. Sanctae Mariae in Porticu Diacono Cardinali. Domino N. Sancti Adriani Diacono Cardinali. Domino B. Sancti Nicholai in Carcere Tulliano Diacono Cardinali. Domino J. Tusculano Episcopo. Domino B. Episcopo Penestrino. Domino B. Episcopo Portnensi. Domino L. Host. & Velletr. Episcopo. Domino Sabinen. Episcopo. The King likewise granted 200. pounds to the Pope's Chaplain in Scotland for his expenses, pains, and labour there taken in the Service of Queen Margaret deceased, by this Writ. REX & Superior Dominus Scotiae, Venerabili in Christo Patri A. eadem gratiâ Pat. 18 E. 1. m. 20. ProMagist. Hugocio. D. Papae Capellano. Catanen. Episcopo, Cancellario suo Scotiae salutem. Quia Magister Hugotio Domini Papae Capellanus Margaretae grata & laudabilia praestitit obsequia, labores & expensas in ejus oblequiis multipliciter apponendo, ut pro certo intelleximus; Nos praefatum Hugotionem pro servitio laboribus & expensis suis praedictis respici volentes prout decet. Vobis mandamus, quod dilecto & fideli nostro Alexandro de Balliolo Camerario Scotiae per literas sigillo regimini praedicti Regni Scotiae deputato, detis in mandatis, quod eidem Magistro Hugotioni faciat habere ducentas libras pro ser vitio, laboribus et expensis suis praedictis, & nos eas praetato Camerario in primis compotis suis volumus allocari. In cujus, etc. Teste Rege apud Thresk 23 die Augusti. The Pope sending his Nuncio into Scotland this year to take the Accounts of the Collector of the Dimes there lately dead, and collect the arrears thereof; the King as Superior Lord of Scotland, issued this Patent to the Bishops and Prelates of Scotland, favourably to receive, assist and advice him and his Commissary therein, as often as required. REX & Superior Dominus Scotiae, Venerabilibus in Christo Patribus W. & Pat. 18 E. 1. 21 m. 21. inn●. R. eadem gratia Sancti Andr. & Glascuen. Episcopis, & caeteris Episcopis & Praelatis ejusdem Regni ad quos, etc. salutem. Cum Dominus Papa dilectum nobis in Christo Giffredum de Vezano ejusdem Domini Papae Clericum et Nuncium deputaverit ad compotum executorum Testamenti Magistri Bayamundi quondam Collectoris Decimae in Subsidium Terrae Sanctae concessae in Regno praedicto, audiendet arreragia ejusdem Decimae, et debita ipsius Boyamundi levanda et colligenda, juxta formam mandati Apostolici sibi super hoc directi; Vobis mandamus, quod praefato Giffredo vel ejus Commissario seu Commissar. in praemissis vos exhibeatis favorabiles et benignos, Consilium vestrum & juvamen eidem Magistro Giffredo vel ejus Commissar. seu Commissariis super hiis impendentes, quociens ab ipso vel eorum aliquo inde fueritis requisiti. Teste Rege apud Devises, decimo sexto die Septembris. The King this year by his Ecclesiastical Sovereignty granted this special Patent authorising the Abbot of St. Edmond freely to dispose of his Goods and Chattels by his Testament, without disturbance by the King or his Officers. REX omnibus, etc. salutem. Dilectus nobis in Christo Johannes Abbas de Sancto Edmundo nobis humiliter supplicavit, ut nos ei licenciam concedere dignaremur; Claus. 18 E. 1. m. 6 De Abbate de Sancto Edmundo. videlicet, quod ipse de bonis et catallis suis libere posset condere Testamentum suum, ita quod executores Testamenti sui absque occasione et impedimento nostro et haeredum nostrorum, Escaetorum, Vicecomitum, et omnium aliorum Ballivorum et Ministrorum nostrorum quorumcumque, plenam et liberam inde habere possint administracionem ad executionem Testamenti sui praedicti inde faciendam: Nos precibus praedicti Abbatis favorabiliter inclinati, concedimus ei pro nobis et haeredibus nostris, quantum in nobis est, quod idem Abbas hujusmodi Testamentum suum licite condere, et Executores Testamenti sui de bonis et catallis suis praedictis libere possit disponere, ac liberam administrationem habere ad executionem dicti Testamenti sui inde faciendam, sine occasione vel impedimento nostri vel haeredum nostrorum, Escaetorum, Vicecomitum, et omnium aliorum B●llivorum ac Ministrorum nostrorum quorumcunque, sicut praedictum est. Recepta ab eisdem Executoribus sufficienti securitate, quod de debitis si quae idem Abbas die obitus sui nobis debuerit ad Scaccarium nostrum fideliter respondebunt. In cujus, etc. Teste Rege apud Kingesclipston 18 die Octobris. How far the King by his prerogative could charge succeeding Bishops deceasing with the Debts owing to him by their predecessor, or apportion them between them, and the Bishop's executors, this R●cord will inform us. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Volentes venerabili patri Antonio Bek Pat. 18 E. 1. m. 21. Pro Episcopo Dunelmensi de debitis suis. Dunelmensi Episcopo, pro grato & laudabili servicio suo quod nobis diu impendit gratiam facere specialem, concessimus ei pro nobis & haeredibus nostris, quod de omnibus debitis in quibus nobis tenetur reddat ad Scaccarium nostrum centum libras per annum, unam videlicet medietatem ad Scaccarium nostrum Sancti Michaelis, & aliam medietatem ad Scaccarium nostrum Paschae, & sic de anno in annum centum libras ad eosdem terminos, quousque praedicta debita nobis ibidem persolvantur: Ita tamen, quod si idem Episcopus in fata decedat antequam dicta debita nobis sic fuerint persoluta, successores sui Episcopi Dunelmenses et haeredes ejusdem Antonii de debitis quae tunc inde remanserint solvenda onerentur, viz. praedicti successores de dictorum debitorum una medietate, et haeredes praedicti de altera medietate nobis seu haered. nostris respondeant ad Scaccarium supradictum. Et quod Executores Testamenti praedicti Episcopi pro debitis illis non impediantur, quo minus liberam administrationem bonorum habeant ad executionem dicti Testamenti inde faciendam. In cujus, etc. Teste Rege apud Haveringg. 28 die Junii. What Pensions the King paid this year to the Pope's Notary, Advocates at Rome, Merchants or Brokers, these Warrants will instruct us. REX Thesaur. & Camerariis suis salutem. Liberate de Thesauro nostro Jacobo Liberate 18 E. 1. m. 2. Pro Jac. Brabanzun, & Bonaventur. Hugelyn. Mercatoribus. Brabanzun, & Bonaventur. Hugelyn Mercator. Senensibus quaterviginti et decem marcas, per manus suas liberandas dilecto Clerico nostro Magistro Aug●lo Domini Papae Notario, viz. quaterviginti marcas de annis-Regni nostri quartodecimo, quintodecimo, sextodecimo, & decimo septimo, scilicet de quolibet termino viginti marcas, et decem marcas de termino Paschae Anno regni nostri 18. de annuo feodo suo 20. marcarum quod de nobis percipit ad Scaccarium nostrum. Et recipiatis ab ipsis Mercatoribus literas suas patentes receptionem pecuniae praedictae testificantes. Teste Rege apud Westm. 16 die Julii. REX Thesaur. & Camerariis suis salutem. Liberate de Thesauro nostro Lapo de Pistor. & sociis suis Mercatoribus de Pistor. ducentas marcas pro ducentis Liberate, An. 18 E. 1. m. 1. Pro Lapo de Pistor & sociis suis Mercatoribus de Pistor. marcis quas per praeceptum nostrum liberaverunt Francisco Accursio Legum professori, pro arreragiis annui feodi sui quadraginta marcarum quod ei concessimus, scilicet de annis Regni nostri terciodecimo, quartodecimo, quintodecimo, sextodecimo, & decimo septimo, & quas eisdem Mercatoribus solvere promisimus in festo Sancti Michaclis prox. praeterito. Recipientes ab eisdem Mercatoribus literas nostras patentes quas inde habent. T. R. apud Kingesclipston 23. die Octobris. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Considerantes diutina & laud●bilia servitia Pat. 18 E. 1. m. 2. intus. Pro Civibus & Mercatoribus Lucan. quae nobis fecerunt dilecti nobis Paganuncius Guidicionis, Labrus Vulpelli, Johannes Simoneti, Adintus Rubei Pili, Barthelottus Baudini, Richardus Guidicionis, Orlandinus de Podio, & Richardus Bonefacius, & socii sui Cives & Mercatores nostri de societate Ricardorum de Luk. tam in partibus cismarinis quam ultramarinis: Pensantes etiam grata servitia, industriam et diligentiam cari nostri Labri Vulp●lli praedicti, & labores quos sustinuit pro nobis in Curia Romana, dedimus eisdem Mercator●bus nostris (the Pope's common Brokers and Usurers to return moneys to Rome) quinque millia marcarum percipiend. ad Scaccarium nostrum Westm. in crastino festi Nativitatis beati Johannis Baptistae prox. futuro, & ad hoc obligamus nos & bona nostra. In cujus, etc. Teste Rege apud Clypston, quarto die mensis Novembris. * See Godwins Catalogue, p. 221. William de Luda being elected and confirmed Bishop of Ely by the King's Royal assent, the King issued this Writ for restoring his Temporalties. REX dilecto Clerico suo Nicholas Fermeband, salutem. Cum venerabilis pater J. Cantuar. Archiepiscopus, electionem nuper factam in Ecclesia Eliensi Pat. 18 E. 1. m. 28. De Temporalibus Episcopatus Eliensis restitutis. de venerabili viro Magistro Willielmo de Luda Decano Sancti Martini Magni London. in ipsius Ecclesiae Eliensis Episcopum & Pastorem, cui prius Regium assensum adhibuimus et favorem, confirmaverit, sicut per literas ipsius Archiepiscopi patentes nobis inde directas accepimus: Nos confirmationem illam acceptantes, cepimus fidelitatem ipsius Electi, & Temporalia Episcopatus praedicti, prout moris est, restituimus eidem. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Electo temporalia Episcopatus praedicti sine dilatione liberetis, sicut praedictum est. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 30 die Maii. Et mandatum est Militibus, etc. In cujus, etc. Teste ut supra. The King for a certain Fine granted this extraordinary grace to the Prioress and Covent of Shafton, that they should have the custody of the Temporalties thereof during the next vacancy, by session or death of the present Abbess. REX per finem centum librarum quem Priorissa & Conventus Shafton. fecerunt Fines 18 E 1. m 20. Pro Priorissa & Conventu Shafton. de fine, etc. cum eo, & quas ei solvent ad Scaccarium suum, concessit eis, quod eadem Priorissa & Conventus habeant custodiam Abbatiae suae toto tempore vacationis ejusdem, post cessionem vel decessum Laurenciae nunc ejusdem loci Abbatissae, hac vice de gratia Regis speciali, & quod percipiant & habeant omnes exitus & proventus ejusdem Abbatiae ad opus suum, tam in tallagiis hominum suorum quam in terris & rebus aliis ad Abbatiam illam spectantibus, quae ad Regem pertinere pessent, si custodiam illam in manu sua Rex teneret. Ita quod nullus Ballivus Regis vel alius ex parte Reg seas impediat vel se intromittat de custodia illa quo minus dicta Priorissa & Conventus habeant hac vice liberam administrationem omnium bonorum & catallorum ad Abbatiam illam spectantium, salvis tamen Regi advocationibus Ecclesiarum ad Abbatiam illam spectantibus, gardis et escaetis de feodis militaribus si quas accidere contigerit tempore vacationis praedictae. Et salva Regi et haeredibus suis imposterum in aliis vacationibus ejusdem Abbatiae, custodia memorata cum accid●rit. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 25 die Januarii. Et sciendum, quod si contingat in vacatione Abbatiae praedictae aliquam sub discordia eligi in Abbatissam, finis praedictus pro nullo habeatur. Three Clergymen who were Collectors being indebted to the King, he issued these Writs both to Sheriffs and Bishops by his Prerogative, to seize and sequester all their Temporal and Ecclesiastical Lands, Livings, Goods and Chattels in several Counties and Dioceses, notwithstanding our * See Spelmanni Concil. Tom. 2. p 273. 383, 443, 721. Bishop's Canons and Constitutions to the contrary. QUibusdam certis de causis mandatum est Custodi & Vicecomitibus London. quod omnes terras & tenementa, bona & catalla Johannis de Lovetot, Willielmi de Fines 18 E. 1. m. 21. De terris & tenement. bonis & catallis Johan. de Lovetot, Wil de burneton, Rog. de Leycestria, & Rob. de Littlebury, captis in manum Regis. Burneton, Rogeri de Leycestria, & Roberti de Littlebury in Balliva sua, sine dilatione in manum Regis capiant, & ea salvo & absque distractione aliqua custodiri faciant, donec Rex aliud inde praeceperit. Ita quod inde ad Scaccarium Regis Regi respondere possint ad mandatum Regis. Teste Rege apud Westm. 14 die Januarii. Eodem modo mandatum est Vicecomitibus Cantebr. Midd. Norff. & Suff. videlicet, cullibet eorum per se, quod terras & tenementa, bona & catalla praedicti Willielmi in Ballivis suis sine dilatione capiant in manum Regis, & ea salvo custodiri faciant, etc. Teste ut supra. Item mandatum est Vicecomitibus Ebor. & Northumbr. videlicet, utrique eorum per se, quod terras, tenementa, bona & catalla praedicti Willielmi in Ballivis suis sine dilatione capiant in manum Regis, & ea salvo custodiri faciant, etc. Teste ut supra. Item mandatum est Vicecomiti Essex & Herif. quod terras, tenementa, bona & catalla praedictorum Johannis, Willielmi & Rogeri in Balliva sua sine dilatione capiat in manum Regis, & ea salvo custodiri faciat, etc. Teste ut supra. Item quibusdam certis de causis mandatum est venerabili patri J. Wynton. Episcopo, quod omnia bona Ecclesiastica Willielmi de Burneton in Episcopatu suo sine dilatione sequestrari, & ea sic sequestrata salvo & absque distracted one aliqua custodiri faciat, donec, etc. ut supra. Teste ut supra. Eodem modo mandatum est A. Dunolmensi Episcopo, quod bona Ecclesiastica praedictorum Willielmi, Rogeri & Roberti in Episcopatu suo sine dilatione sequestrari, & ea sic sequestrata salvo & absque distractione aliqua custodiri faciat, donec aliud, etc. Teste ut supra. Eodem modo mandatum est J. Archiepiscopo Ebor. & R. Karliolensi Episcopo divisim, quod omnia bona Ecclesiastica praedicti Willielmi in Episcopatibus suis sine dilatione sequestrari, & ea sic sequestrata salvo & absque distractione aliqua custodiri faciant, donec, etc. Teste ut supra. The King out of his piety and charity, this year gave several sums of money to buy Books and Ornaments for Religious Houses, that were burnt in Gascoigne and England, as these Records attest. REX Senescallo suo Vasconiae, & Constabulario Castri sui Burdeg. salutem. Dilectorum Rot. Vascon. 18 E. 1. m. 3. Pro fratribus Praedicatoribus Baion. nobis in Christo Fratrum Praedicatorum Baionae statui super Ornamentorum et Librorum incendio pio compacientes affectu; vobis mandamus, quod ducentas libras monetae nostrae Burdeg. eisdem Fratribus de denariis nostris liberari faciatis de dono nostro, ad allevacionem eorundem super amissione praedicta. Et hoc nullatenus omittatis. Et nos pecuniam illam cum eam eis liberaveritis, vobis praefato Constabulario in compoto vestro volumus allocari. Teste Rege apud Lang. 26 die Julii. REX Thesaur. & Camerariis suis, salutem. Liberate de Thesauro nostro dilectae Liberate An. 18 E. 1. m. 1. Pro Priorissa & Monialibus de Cestrehunt prope Walth. nobis in Christo Priorissae & Monialibus de Cestrehunte propè Waltham, viginti libras de dono nostro ad domos suas nuper per infortunium combustas construend. Teste Rege apud Kingesclipston, 20 die Octobris. The King repairing and building the Castle of Carnarvan in Wales, after his conquest thereof, among other moneys converted the profits of the Archbishopric of York (then void) to that use, as this Writ resolves. REX Thesaur. & Camerariis suis, salutem. Allocate Malcolmo de Harlegh nuper Custodi nostro Archiepiscopatus Ebor. sede vacante, in compoto suo Liberate An. 18 E. 1. m. 7. Pro Malcolm de Harlegh ad Scaccarium praedictum quatuor libras, quas per praeceptum nostrum posuit in cariagio octi●gentarum et duodecim librarum, duodecim solidorum, et quatuor denariorum, proveniencium de exitibus ejusdem Archiepiscopatus à Civitate nostra Ebor. usque Villam nostram de Kaernarvan. cum novem equis & hominibus conductis, ad dictam pecuniam ducendam anno regni nostri quartodecimo. Et quadraginta solidos quos similiter per praeceptum nostrum posuit in cariag●o centum & quadragi●ta librarum, & quindecim solidorum, provenientium de eisdem ex●tibus à Civitate praedicta usque Villam praedictam anno eodem. Et quinquaginta solidos quos similiter per praeceptum nostrum posuit in cariagio centum & quinquaginta & septem librarum, & octo solidorum, provenientium de exitibus praedictis à praedicta Civitate usque Villam praedictam anno eodem. Et viginti & sex solidos, & octo denarios, quos similiter per praeceptum nostrum posuit in conductione centum & unius librarum provenientium de exitibus praedictis à Chirchesdon usque ad praedictam Villam de Kaernarvan anno praedicto. Nisi, etc. Teste Rege apud Fromton 26 die Novembris. Per Billam de Scaccario. So as the profits of that Archbishopric received this year, applied to this use, amounted to above 1100 l. besides other allowances to Officers, and all other expenses therein mentioned, which I pretermit. The Abbot of Wetheneye and his Tenants in Ireland, receiving and harbouring the King's Enemies and Rebels, against his allegiance, was notwithstanding his Profession fined 60. Marks to the King for this offence, which he was to pay by certain annual sums to the King's Exchequer there, as this Writ informs us. REX de illis sexaginta marcis per quas Abbas de Wetheneye finem fecit cum Fines 18 E. 1. m. 1. Hibern. Pro Abbate de Wetheneye. Rege pro transgressione quam ipse et homines sui fecerunt, receptando H●bernicos de Thremund. inimicos et rebelles Regis, concessit eidem Abbati, quod reddat Regi per annum ad Scaccarium Regis Dublin. quinque marcas, viz. duas marcas & dimid. ad Scaccarium Regis Paschae proximo futur. & duas marcas & dimid. ad Scaccarium Regis Sancti Michaelis proximo sequens, & sic de anno in annum quinque marcas ad eosdem terminos, doncc praedictae sexaginta marcae Regi persolvantur. Et ideo mandatum est Thesaur. & Baronibus de eodem Scaccario, quod eidem Abbati terminos illos habere, & sic fieri & irrotulari faciant. Teste Rege apud Kingesclipston 4 die Novembris. There being some Pleas held in Ireland of Advousons' of Churches, in the Courts of some Lords within whose Lordships the Churches were, and a question made, whether such Churches of Abbots and Bishops falling void, when their Temporalties were not in the King's hands, or during their vacancy, belonged to the Kings, or to the Lords Courts within whose Lordships they were, to the prejudice of the King's Crown and Right, who as supreme Patron and Ordinary had the conusance of all Suits concerning Advousons'; he thereupon issued this Writ of Gerciorari, to remove those Pleas and all their proceedings out of Ireland from the Lords Courts there, into England. EDwardus, etc. Justic. suo Hiberniae, salutem. Cum inter nostrum dilectum & fidelem Galfridum de Genevill, & Abbatem beati Thomae extra Dublin. coram Brevia Regis An. 17 & 18 E. 1. nobis placitum pendeat, super Ecclesiae de Donamore; Vtrum (viz.) placitum inde sicut de caeteris Ecclestis, quae sunt de patronatu Episcopatuum et Abbatiarum in Hibernia, ratione crocearum terrae illius in manu nostra existentium, ad nos vel ad Dominos, infra quorum libertates Ecclesiae hujusmodi situantu●, pertineat placitandum; ac Hugo Hosee venerabilem patrem Th. Midens. Episcopum, in Curia Galfridi de Trym super Ecclesia de Galtrim de advocatiore ejusmodi Episcopi existente, ut dicitur, jam implacitet, in nostri praejudicium manifestum, ut accep●mus; Nos nolentes per hujusmodi placita aut alia in casu consimili in dicta terra Hiberniae nobis praejudicari, sed placitum illud super dicta Ecclesia de Galtrim, una cum praedicto placito super dicta Ecclesia de Donamore, coram nobis simul & semel, prout ju●●um fuerit, terminari: Vobis mandamus, quo● ad Curiam praedicti Galfridi de Trym accedentes, loquelam super dicta Ecclesia de Galtrim, in eadem Curia habitam, ut praedictum est, recordari, & R●cordum illud & Processum cum Brevi originali, & omnibus aliis adminiculis, loquelam illam tangentibus, sub sigillo vestro & sigillis eorum qui recordo illi interfuerint distinctè & apertè nobis mittatis, & hoc Breve: Ita quod ea habeamus coram nobis apud Westm. à die Sancti Michaelis in 15. dies, partibus eundem diem praefigentes, quod tunc sint ibi, facturae & ricepturae quod justum fuerit in hac parte. Teste Edm. Com. Cornub. Consang. nostro apud Westm. 28 die Maii, anno regni nostri decimo septimo. Whereupon the Records of those proceedings were returned and certified to the King in England the year following, as prejudicial to the King's Crown and Jurisdiction. A few years before the Bishops and Archdeacon's of Ireland endeavoured by the power of the Bishop of Bath and Wells, than Lord Chancellor of England, to engross all Suits in the King's Courts in Ireland against Executors, into their own Ecclesiastical Courts, as matters of Testament, not belonging to the King's Courts, and a breach of their Ecclesiastical Privileges, as appears by this complaint and petition of the Bishop and Archdeacon of Ferne to this Lord Chancellor, An. 13 E. 1. (where it should have been inserted) concerning a Suit brought against the Archdeacon as an Executor, in the King's Exchequer in Dublin. VEnerabili patri in Christo & amico (si placet) charissimo, Domino R. Dei Brevia Regis An. 13 E. 1. in Turre London. gratia Bathon. & Wellen. Episcopo, R. miseratione divina Ecclesiae Fernens. Minister humilis, salutem & sincera dilectionis constantiam cum orationum suffragiis. Cum vos libertatis Ecclesiasticae columnam agnos●amus cae●eris firmiorem, vestram moneat paternitatem, quod in partibus Hiberniae, contra libertatem Ecclesiasticam, insolenter et noviter est suscitatum, quod piae paternitati vestrae praesen●i pagina referimus dolentes; videlicet, Quod cum Nicholaus Archidiaconus noster Fernens. Executor Testamenti Adae de Sancto Johanne, de bonis ejusdem defuncti, tanquam Executor, jamdudum disponeret et ministraret, ut dicitur; quidam Miles Willielmus Waspayl, nomine Domini Waterfordensis Episcopi, Justiciarii Hiberniae specialis, de mandato ipsius Domini justiciarii, et ejus patrocinio specialiter confidens, & audaciam habens, quaterviginti et sex libras argenti ab eodem Archidiacono nostro exigit coram Baronibus de Scaccario Domini Regis Dublin. ipsum ibidem conveniendo per Breve de Scaccario, (cujus transcriptum vobis mittimus, praesentibus inclusum.) Qui quanquam idem Archidiaconus per A●tornatum suum coram eis allegasset, quod super hujusmodi re Testamentaria ibidem non debuisset respondere, ac per nos instanter petitum esset, quod causa illa ad nostrum remitteretur examen, in eadem causa processerunt; compellando ipsum Attornatum eidem Willielmo ibidem respondere de pecunia praedicta; quam idem Willielmus dicit se solvisse Reginaldo de Dene per districtionem Scaccarii praedicti: Qui Reginaldus de Dene est in custodia dicti Justiciarii, & filiam sororis ejusdem Justiciarii duxit in uxorem. Et cum hujusmodi * If this were Law, that all Executors must be sued for Debts only in Bishops Ecclesiastical Courts, than all Executors should ●ue others only in them for debts due to their Testators. causa mere sit Testamentaria, et ad examen Ecclesiasticum de jure debeat pertinere, sicut vestra novit discretio, et nos semper parati fuerimus, et simus, de dicto Archidiacono nostro, dicto Militi et aliis de se querelantibus plenam justitiam exhibere, ad libertatis Ecclesiasticae desensionem et conservationem, pro qua vos semper impendistis, summo (si placet) studio remedium in praemissis providere dignemini. Praedicta vero causa inter ipsum Militem & dictum Archidiaconum, prout didicimus, in foro Ecclesiastico, coram Domino Lechlin. Episcopo, in cujus Diocesi idem Miles dicit, ipsum Archidiaconum de bonis dicti defuncti administrasse, extitit alias usque ad sententiae diffinitivae calculum ventilata, donec dicto Episcopo defuncto, per ipsius Willielmi negligentiam, conquievit. Vnde in●uitu Dei et Ecclesiae, taliter in praemissis operari et providere vestra discretio dignetur, ut Ecclesiastica libertas illaesa custodiatur. Valeat pia paternitas vestra semper in Domino. Dat. feria secunda in Septim. Pentecost. anno gratiae 1285. Supplicat vobis (Domine Cancellarie) Nicholaus Archidiaconus Fernens. (qui Ibidem. vetus est, & gravi infirmitate detentus) remedium sibi fieri de quibusdam injuriis, libertati Ecclesiasticae et sibi factis; quod cum quondam extitit Executor Testamenti Adae de Sancto Johanne defuncti, & bona ejusdem defuncti v●ce Executoris fideliter disposuit & ministravit, & de bonis & catallis dictum Testamentum tangentibus, finalom compotum roddidit coram suo Diocesano; super hoc venit Dominus Willielmus Waspayl Miles, ob favorem Justiciarii Hiberniae, et implacitat ipsum coram Baronibus de Scaccario Dublin. contra legem et justitiam, de quaterviginti & sex libris argenti, per quoddam Breve de viridi Cera, (quod dicitur, Venire fac.) eo quod extitit Executor praedicti defuncti, desicut hujusmodi placita, Testamentum tangentia, coram eisdem de ●ure non debent placitari; nec idem Willielmus, Baro de Scaccario, nec Minister Domini Regis est. Et nichilominus ipsum cohartant ad responde●dum coram ipsis de debito praedicto. Q●are petit, caritatis intuitu, remedium sibi fieri. What Bishops and Abbots were this year elected and confirmed in Ireland by the King's Royal licence and assent, these Records will evidence. REX adhibuit assensum electioni nuper factae in Ecclesia Cathedrali Duacen de Pat. 18 E. 1. m. 13. De assensu electioni adhibito. fratre Laurencio Abbate Collemctor. ordinis Cisterciensis in Episcopum Duacen. Et hoc significatum est W. Tuamensi Archiepiscopo, ut quod suum est exequatur in hac parte. Teste Rege apud Selveston, 10 die Aug. REX Justic. suo Hiberniae, vel ejus locum tenenti, salutem. Cum nos electioni nuper factae in Cathedrali Ecclesia Cluovensi de fratre Willielmo Odufth. Pat. 18 E. 1. m. 17. Hibern. De Temporal. restitutis. ordinis Minorum in Episcopum ejusdem loci, Regium assensum adhibuerimus et favorem; & velimus eidem Electo gratiam facere uberiorem in hac parte, ut suis parcamus laboribus et expensis; vobis mandamus, quod electione illa à loc● Metropolitano canonicè confirmata, & recepta nomine nostro ab eodem Electo fidelitate nobis debita, ut est moris, Temporalia Episcopatus praedicti eidem liberari saciatis. Receptis tamen prius ab ipso literis patentibus sigillo suo, necnon stgillo Capituli sui signatis, quod haec nostra gratia nobis vel haeredibus nostris non cedet in praejudicium, seu trahetur in consequentiam in futurum. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 15 die Julii. REX Venerabili in Christo patri J. etc. Archiepiscopo Dublin. Justic. suo Ibid. m. 42. Hibern. salutem. Cum venerabilis pater N. Archiepiscopus Armachan. Hiberniae Primas, Ecclesiae Cathedrali Ardachaden. pastoris solatio destitutae, de persona discreti viri Magistri Matthaei de Ardagh. Canonici Ecclesiae praedictae * It seems to be without a precedent licence of the King, or election by the Dean & Chapter, supplied by their subsequent assents thereto. providerit, ipsum praeficiendo in Episcopum ejusdem Ecclesiae et Pastorem, sicut per literas ejusdem Archiepiscopi patentes nobis inde directas plenius nobis constat, & insuper dilecti nobis in Christo Decanus & Capitulum Ecclesiae praedictae Ardachaden. nobis per literas suas patentes humiliter supplicarunt, ut praefectionem illam accept●mus: Nos ipsorum pr●cibus in hac parte favorabiliter annuentes, et praefectionem illam acceptantes, cepimus fidelitatem praefati Magistri Matthaei, & Temporalia Episcopatus praedicti prout moris est, restituimus eidem. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Magistro Matthaeo Temporalia Episcopatus praedicti cum pertin. liberetis, sicut praedictum est. In cujus, etc. Teste meipso apud Westm. 28 die Januarii. REX Justic. suo Hiberniae, vel ejus locum tenenti, salutem. Cum dilecti nobis Pat. 18 E. 1. m. 20. Hibern. De Temporal restitutis. in Christo Prior & Conventus de Insula de Melanfith. nobis per literas suas patentes significaverint, quod Ecclesia sua praedicta per mortem P●tri nuper Abbatis ejusdem loci, Pastoris est solatio destituta, supplicantes nobis prout moris est, quod licentiam sibi alium eligendi in Abbatem eisdem concedere dignaremur, ac nos precibus, etc. Nos eorundem Prioris & Conventus laboribus & expensis in hac parte parcere volentes, ista vice, concessimus eis de gratia nostra speciali, & vobis dedimus potestatem, quod facta electione praedicta de futuro Abbate, sicut praedictum est, eidem Abbati assensum Regium, etc. volumus etiam, etc. quod si, etc. ●unc recepta ab ipso Electo fidelitate in casu isto nobis debita, temporalia, etc. Receptis tamen, etc. ut in praecedentibus. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 10 die Julii. What licenses and dispensations against the Statute of Mortmain, of Lands and Tenements given to Bishops in Ireland, the King granted this year, these Records inform us. REX omnibus, etc. salutem. Licet nuper provideri fecerimus, quod non liceat viris Religiosis aut aliis ingredi feodum alicujus; it a quod ad Manum mortuam Pat. 18 E. 1. m. 24. Pro Archiep. Archimachano Hiberniae Primate. d●veniat sine licentia nostra & Capitalis Domini de quo res illa immediatè tenetur; Concessionem ●amen remissionem & qu●etam clamacionem quas Rogerus de Thornton & Isabel uxor ejus, & Radulphus Burgoys venerabili patri Archiepiscopo Archimarcano Hyberniae Primati fecerunt, de decem & septem carucatis terrae cum pertin. in Brumeskyn, ut dicitur. Habend. sibi et successoribus suis Archiepiscopis ejusdem loci imperpetuum, ratas habentes et gratas, eas pro nobis et haered. nostris quantum in nobis est concedimus et consirmamus, sicut scripta praedictorum Rogeri, Isabellae, & Radulphi eidem Archiepiscopo inde confecta rationabiliter testantur; Salvo jure cujuslibet: Nolentes quod iidem Rogerus, Isabel, & Radulfus, seu haered. sui, vel praedictus Archiepiscopus aut successores sui ratione statuti praedicti inde per nos vel haered. nostros occasionentur in aliquo vel graventur. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 15 die Junii. Consimiles literas habet idem Archiepiscopus de donacione & concessione quas Alicia de Napton fecit eidem Archiepiscopo de advocationibus Ecclesiarum de Bernemede, Dumbenny & Kilkerli, ut dicitur. Habend. etc. In cujus, etc. Teste ut supra. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Inspeximus Cartam quam Robertus de Ibid. m. 14. Hibern. Pro Episcopo Middensi. Wygorn. persona Ecclesiae de Nober fecit venerabili patri Thomae Midensi Episcopo in haec verba. Sciant praesentes & futuri, quod ego Robertus de Wygorn. Rector Ecclesiae de Nober pro salute animae meae dedi, concessi, & hac praesenti carta meâ confirmavi venerabili in Christo patri Domino Thomae Dei gracia Midensi Episcopo, tria burgagia cum aedificiis & pertin. in Villa de Nober, quae habui ex vendicione Henrici de Northampton. Vicarii de Stachmoholmoc, secundum divisas, perambulaciones & metas in carta ejusdem Henrici super hiis confecta comprehensis plenius contentas. Habenda & tenenda dicta burgagia cum aedificiis praedictis & pertin. de me & haered. meis sibi et successor. suis et Ecclesiae suae Midensi libere et quiete, bene et in pace imperpetuum. Reddendo inde annuatim Dominis f●odi per annum redditum debitum & consuetum, prout in carta praedicta praedicti Henrici plenius continetur. Ego vero praedictus Robertus & haeredes mei praedicta tria burgagia, cum aedificiis & pertinsecundum quod praedictum est, praedicto Domino Episcopo successoribus suis & Ecclesiae suae praedictae contra omnes gentes warrantizabimus imperpetuum. Et ut haec mea donacio, concessio, & praesentis cartae meae confirmacio perpetuae firmitatis robur optineant, eidem cartae sigilli mei impressionem apposui. Hiis testibus Magistro Johanne de Keneleye Archidiacono Midensi, Magistro Johanne de Dumbilton. Archidiacono de Kenles, Magistro Willielmo de Wasseburn. Magistro Willielmo de Sidan, Domino Stephano de Exon, Henr. Vinetur, Ada Vinetario, Simone de Porta, Ada Beletambe, Waltero de Clongel, Johanne de la More, Johanne Herte, Philippo de Mareston. & aliis. Nos autem donacionem et concessionem praedictas ratas habentes et gratas, eas pro nobis et haered. nostris quantum in nobis est concedimus et confirmamus, sicut carta praedicta rationabiliter testatur. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 12. die Julii. What Liberties the King this year granted by his Charters to John de Saunford Archbishop of Dublin, and the Canons of All Saints there, those who please may peruse in Chart. 18 E. 1. nu. 86. & 94. In the Plea Rolls in the White Tower, Tr. 18 E. 1. I met with these suits for prosecuting and holding Plea in Courts Christian of Chattels, Debts and Advowsons', not belonging to their Jurisdiction. Radulphus Vicarius Ecclesiae de Mapeldested attachiatus fuit ad respondendum Ricardo Placita apud Westm. Trin. 18 E. 1. Rot. 12 dorso. filio Gerardi de Heckesofte de placito, quaere ipse simul cum Magistro Willielm● de Notton Archidiacono Midd. tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra prohicionem Regis, etc. Et unde queritur quod cum idem Ricardus summonitus esset coram eisdem Radulpho & Willielmo ad respondendum de quinque marcis quas ab eo tunc exigebant: Ac idem Ricardus die Veneris proxima post festum Sancti Nicholai in Ecclesia de Hanstede, anno R●gis nunc decimo septimo, prohibitionem Regis ne placitum illud teneret, praedictis Radulpho et Willielmo exhibuisset, praedictus Radulphus spreto mandato Regis, nichilominus praedictum placitum simul cum praedicto Willielmo tenuit, in contemptum Domini Regis et grave dampnum ipsius Ricardi, etc. Vnde dicit, quod deterioratus est et dampnum habet ad valentiam centum solidorum; et inde producit sectam, etc. Et Radulphus per Attornatum suum venit & defendit vim et injuriam quando, etc. Et bene defendit, quod nunquam tenuit placitum in Curia-Christianitatis de praedictis quinque marcis contra prohibitionem Regis sicut ei imponit. Et hoc paratus ●st defendere contra ipsum & sectam suam sicut Curia consideraverit, etc. Ideo vadiet ei legem suam 12. manu, etc. Et veniat cum lege sua in Chrastino Animarum, etc. Plegii de lege Willielmus de Fynchyngsend & Willielmus de Twynstede, etc. Willielmus de la Punt per Attornatum suum optulit se 4. die versus Willielmum de London Canonicum de Suthwerk de placito quare tenuit placitum in Curia Christianitatis Ibid. Rot. 26. intus. Surr. de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio contra prohibitionem, etc. Et ipse non venit, & praeceptum fuit Vicecomiti, quod attachiaret eum quod esset hîc ad hunc diem, etc. Et Vicecomes nichil inde fecit, set mandavit quod praedictus Willielmus de London Clericus est, & non habet Laicum feodum in Balliva sua per quod potest attachiari. Ideo mandatum est Episcopo Wyntoniae, quod venire faciat eum hîc in Crastino Animarum. Et unde Vicecomes mandavit, etc. Petrus de Malo lacu per attornatum suum optulit se quarto die versus Magistrum Robertum de Pykering, & Ricardum Priorem de Sancto Oswaldo, de placito quare Ibid. Rot. 69. Ebor. idem Magister Robertus simul cum Johanne Archiepiscopo Eborum tenuit placitum in Curia Christianitatis de advocatione medietatis Ecclesiae de Lychfeldia contra prohibitionem, etc. Et ipsi non venerunt; Et praeceptum fuit Vicecomiti quod attachiaret eos, etc. Magister Willielmus de Marchia per attornatum suum optulit se 4. die versus Ibid. Rot. 96. Ebor. Magistrum Simonem de Clervaus Officialem Archidiaconi Cleveland de placito quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, & versus Thomam Abbatem de Ryevall, Johannem de Normanby Commonachum suum, & Magistrum Rogerum de Scardeburgh de placito quare secuti sunt idem placitum in eadem Curia contra prohibitionem, etc. Et ipsi non venerunt, etc. Et praedictus Simon de Clervaus attachiatus fuit per Johannem ad Fontem, etc. Ideo ipsi in misericordia. Et praeceptum est Vicomiti quod distringat eos per omnes terras, etc. Et quod de exitibus, etc. Et quod habeat corpora corum hic à die Sancti Michaelis in quindecim dies, etc. In the same Plea Roll, in an Assize of Darraign presentment I find this Plea of plenarty pleaded by a Prioress by virtue of an Impropriation, and of a person intruded into it, by whose presentation the Plaintiff claimed a Title, who was actually deprived by a Judicial Sentence in the Court of Rome; and the Abbess there by restored to the possession thereof. Assisa venit recognitura quis advocatus tempore pacis praesentavit ultimam personam quae mortua est ad Ecclesiam de Wamberge quae vacat, etc. et cujus advocationem Ibid. Rot. 105 Wiltes. Alanus filius Rogeri de la Zuche, & Emelina Lungespeye aliàs clamaverunt versus Priorissam de Ambresbury, etc. Et modo venit praedictus Alanus, & similiter praedicta Priorissa per Attornatos suos. Et quia eadem Priorissa aliàs dixit, quod non potuit praedicto Alano sine praedicta Emelina participe sua inde respondere, praeceptum fuit Vicecomiti quod summoneret eam quod esset hîc ad hunc diem ad sequendum simul, etc. Et ipsa non venit, & summon. etc. Ideo consideratum est, quod praedictus Alanus respondeatur sine praedicta Emelina, etc. Et Alanus dicit, quod quidam Stephanus Lungespay antecessor ipsius Alani & praedictae Emelinae, cujus haeres ipsi sunt quae non sequitur, etc. ad praedictam Ecclesiam praesentavit quendam Hugonem de la Penne Clericum suum tempore pacis Domini H. Regis patris Domini Regis nunc, qui ad praesentacionem suum fuit admissus & institutus, & per cujus resignationem praedicta Ecclesia modo vacat, etc. Et de Stephano descendit, etc. & praedictae Emelinae quae non, etc. Et de ipsa Ell● desc●ndit, etc. isti Alano qui nunc, etc. Et● Priorissa per attornatum suum venit & dicit, quod non debet ei inde ad hoc breve respondere, quia dicit, quod praedicta Ecclesia pl●na est & consulta de ipsa Priorissa & ●onventu suo qui illam tenuit in proprios usus de advocatione sua propria, & fuit ●nte impetracionem brevis. Et hoc parata est verificare ubi & quando debuerit, etc. Et praedictus Alanus dicit, quod praedictus Hugo nuper persona praedictae Ecclesiae ad praesentacionem praedicti Stephani antecess●ris, etc. à tempore institutionis suae ut perso●a impersonata in eadem statum continuavit usque festum Sancti Michaelis proximo praeteritum, & tunc Hugo Ecclesiam illam r●signavit. Et dicit, quod quam cito noticiaresignacionis, etc. ad ipsum pervenit ipse infra quinque menses proximo sequentes breve suum impetravit. Et hoc petit quod inquiri per assisam. Vnde dicit, quod status plenitudinis quem praedicta Priorissa dicit se haber●, pocius debet dici in eum Intrusio, quam plenitudo. Dies datus est eis de audiendo Judicio suo hic à die Sancti Michaelis in xv. dies. Postea ....... ad diem illum venerunt partes per attornatum ipsius Priorisse. Et Priorissa dicit, quod advocacio praedictae Ecclesiae fuit cujusdam Prioris & fratram de Nogento Rodrode, qui Ecclesiam illam tenuerunt in proprios usus de advocacione sua propria per centum annos ante impetrationem praedicti brevis. Et dicit, quod praedictus Hugo super possessione praedictorum Prioris & Fratrum intrusit se in praedictam Ecclesiam, & illam tenuit occupatam quonsque idem Hugo ad sectam ipsius Prioris per sententiam diffinitivam latam in Curia Romana fuit ab Ecclesia illa privatus, et idem Prior in eadem Ecclesia restitutus. Et hoc paratus est verificare ubi & quando debuerit, etc. Et dicit, quod idem Prior & fratres postea dederunt advocationem praedictae Ecclesiae ipsi Priorissae & Ecclesiae suae praedictae, tenend. ipsi Priorissae & caeteris Priorissis quae ei succedent, etc. Et profert quandam Cartam nomine ipsorum Prioris & fratrum quae hoc testatur. Et dicit, quod postea Episcopus Sarum appropriavit ipsi Priorissae praedictam Ecclesiam tenendam in proprios usus; unde cum praedicti Prior et fratres per sententiam praedictam possessioni suae proprictatis in praedicta Ecclesia fuerunt restituti; et de seistna sua proprietatis feoffarunt ipsos Priorissam et Conventum de advocatione ejusdem, Episcopus Sarum ipsis appropriavit Ecclesiam illam, et ipsi renuerunt illam appropriatam quasi immediatam post seisinam praedictorum Prioris et fratrum, petit Judicium, etc. Et quia praedicta Priorissa nichil dicit quare assisa illa debeat retardari, consideratum est, quod procedatur ad assisam, etc. set ponitur in respectu usque in Crastino Purificationis beatae Mariae pro defectis Recognitorum, quia nullus venit. Ideo Vicecomes habeat corpora, etc. ᵃ Matthew Parker Archbishop of Canterbury stories, that John Peckham Archbishop * De Antiqu. Eccles. Angi. f. 205. Anno 1290. of Canterbury this year, after the visitation and subjugation of his whole Province, summoned a Council of his Clergy at Reding, wherein he intended and propounded the drawing of all Causes concerning Advowsons' merely belonging to the King's Temporal, to their Ecclesiastical Courts, and to cut off all Prohibitions to them from the King's Courts in personal causes; a design they had long attempted: which the King hearing of, expressly commanded them by special Messengers, to desist from it, whereupon their design was frustrated, and this Council dissolved. Subacta sibi jam his modis Provincia, Clerum suum Redingi congregavit. Preposuitque cognitionem de Patronatu Ecclesiarum, multis annis ad Regium tribunal spectantem, inde ad Ecclesiasticum forum traducere, tum Prohibitiones Regias in Litibus de bonis et catallis prorsus rescindere, et ne deinceps Ecclesiasticos judices a jure reddendo retardarent vetare, (Such was his Papal insolency and disloyalty) * Petrus de Ickeham. Sed Rex incepto hoc audito, nunciis ad Concilium destinatis multis, tam Archiepisopo quam toti Clero minis praecepit, ut desisterent. Vnde factum est, ut a sua praesumptione Archiepiscopus penitus transiliret. Ita dissoluto Concilio onmes Praelati spe inanes recesserunt. To which he subjoins this notable passage concerning the Prelate's incontinency, the bribery, usury of the Pope and Court of Rome, and their Merchants, the suppressing all proceedings against an unchaste Bishop for money, and the Archbishop's endeavours to advance his own absolute authority. In eo etiam Cancilio fama publica id exigente, perquisivit de Episcopo quodam Concubinario; de quo ad Matthaeum quendam Romanae Ecclesiae Cardinalem scripsit, sed de ejus nomine nullam mentionem fecit, id enim, ut ait, nuncio suo proferendum commisit. Petiit in aliis literis à Cardinali Matthaeo, ut de eo corrigendo Papam secreto sermonem consuleret, neque res enunciaretur. Multos enim e● in Romana Curia amicos et exploratores fuisse, potissimum autem Mercatores Lucanenses, quorum (ut diximus) opera in expilationibus et usuris Papa saepe usus esset. Hunc autem non nominatum Episcopum cum secreto convenisset, atque quaesivisset, an vera essent quae de ejus concubinatu fama retulisset? Testes, quos Archiepiscopus expectabat & adesse jussit, metuens tandem turpia narrasse, et ipsius turpitudinis diem fassum fuisse, describit. Deinde eadem septimana cum Mortlaci moraretur, venisse ad eum foeminam quendam Julianam de illius Episcopi factis quaedam narraturam. Ea juramento coacta peperisse se quinque liberos ex eodem Episcopo adhuc superstites, fassa est. Hunc cum coercere vellet, metuens ne se muneribus ad Papam sundendis defenderet, per hunc Cardinalem praeoccupavit Papam. Propono, inquit, eum adhuc aggredi iterato. Sed scio, quod conatus meus parum proderit, nist me litera juvat Apostolica. Mox enim ut eum tetigero, appellationis alis falsidicae rete meum effugiet, infinitam pecuniam effusurus. Peto autem, ut in omnibus aliis mihi per vos adsit adminiculum Papae, per quod mea crescat authoritas, et timor incutiatur rebellibus, meaque jurisdictio excitetur, ut constantius nova inchoem, et inchoata authoritate majori valeam confirmare. I find in the Parchment Book of Collections of Placita Parliamenti 18 E. 1. in the Tower, that the King to preserve the Jurisdiction of his own Temporal Courts against the Bishop's encroachments, and yet to preserve their legal Jurisdiction in causes properly triable by them by the grace and grant of his predecessors, made this Constitution upon the Ecclesiastical Judges grievous complaint, that the Chancellor or Chief Justice for the time being, when a Prohibition was granted to stay any suit in Court Christian, should send for the Libel, and if upon examination they found the King's Court by Writs out of the Chancery could not relieve the party, and that the cause belonged to the Ecclesiastical Court to determine, they should order them to proceed notwithstanding the Prohibition. * Placita Parliamentaria An. 18 E. 1. m. 21. See Ryl●y p 39 Quod Judices Ecclesiastici procedant non obstante Prohibitione Regis. Cum judices Ecclesiastici ad procedendum in causis coram ipsis agitatis per Prohibitionem Damini Regis saepius supersedant in casibus ubi remedium conquerentibus ad Curiam Domini Regis per Brevia de Cancellaria sua fieri non possit, propter quod querentes illi in utraque Curia tam Regia quam Ecclesiastica jure suo et remedio sunt elongati, ad grave dampnum ipsorum, prout Dominus Rex ex gravi querela quorundam intellexit: Dominus Rex bult et praecepit, quod cum judices Ecclesiastici per Prohibitionem Regiam sibi porrectam supersedeant in cas●bus praedictis, quod Cancellarius vel Capitalis justiciarius ipsius Domini Regis qui pro tempore fuerit, viso libello illius causae, ad instantiam querentis, si viderint quod per Breve de Cancell. querenti remedium suo casu fieri non possit, set quod ad Curiam Ecclesiasticam pertineat causam illam determinare, scribant judicibus coram quibus causa illa prius fuerit agitata, quod in causa illa procedant, non obstante Prohibitione Regia prius sibi inde directa. Therefore the Archbishop and Clergy had no cause at all to attempt the suppression of all Prohibitions to them to restrain their usurpations on the King's Crown, Courts, or Subject's Liberties. King Edward sending his Letters to the Archbishops and Bishops of Ireland to convene their Clergy, and induce them to grant him a Dism of their Spiritualties to defray his expenses and Debts in redeeming his * See Here, p. 375. Nephew Charles, and settling Truces in foreign parts, the Clergy of Ireland unanimously refused to grant his request, by reason of their extreme poverty, and many years' wars and depredations, yea sundry of them appealed to the Pope against it, as these Letters of the Archbishops of Tuam and Cassels, and Bishop of Dary to the King, which I found in the White Tower Chapel, will more fully relate. EXcellentissimo Principi ac Domino suo Reverendissimo Domino Edwardo Dei gratia Brevia Regis 19 E. 1. in Turre London Illustri Regi Angliae, Domino Hiberniae, & Duci Aquitaniae, W. permissione divina Tuamen. Ecclesiae Minister humilis, salutem in eo qui Regibus dat salutem. Serenitatis vestrae literas affectione qua decuit nuper recepimus, quibus intime nos rogastis, quod ad certos diem et locum nostros Suffraganeos et Clerum nostrae Provinciae coram nobis faceremus specialiter convocari; quodque ipsos ex parte vestra induceremus efficaciter, quod una nobiscum Decimam Spiritualium ipsos contingentium vobis concederent gratiose ad exonerationem Debitorum, quibus estis impliciti, propter missas graves et expensas necessarias, quas nuper moram trahendo fecistis in partibus transmarinis, deliberationem magnifici Principis, vestri Consanguinei, Domini * See here, p. 375. Caroli Regis Siciliae faciendam; Super quibus Regiae vestra Celsitudini tenore praesentium respondemus, Quod juxta literarum vestrarum tenorem Suffraganeos et Clerum nostrae Provinciae ad certos diem et locum fecimus convocari; ipsosque diligentia & instantia, quibus potuimus (novit Altissimus) induximus, & serventissimè rogavimus, quatenus requistrionem tanti Principis, tam exilem, recusarent nullatenus vel tardarent, sed eam potius gratanter concederent et votiuè. Qui quidem Suffraganei singuli, cum dicto Clero, ad deliberandum secesserunt ad partem: eorumque Clerus deliberato consilio respondit unanimiter, Quod propter guerram, paupertatem, et Ecclesiae libertates in statu debito conservandas, pertitionem vestram praedictam nullo modo concedere poterat, nec volebat. A cujus responsione ●idem Suffraganei, ut asseruerunt rationibus antedictis, et propter Appellationem Nota. per ipsum Clerum ad sedem Apostolicam interjectam, discedere non valebant, et sic cum eo partem duxerunt eligere negativam. Nos caeterum immediatum nostrum Clerum, ad certos diem & locum per nos similiter convocatum, efficaciter induximus & ferventer, Quod concessioni petitionis praefatae minime supersederent; Intimantes eidem, ac nostris Suffraganeis, eorumque Clero, quod licet per Concessionem hujusmodi modice crederent praegravari, per eam tamen possent veram vestrorum benevolentiam Ministrorum, et uberiorem gratiam indubitanter captare, ac vos ipsi per hoc induci ad gravamina Hibernicana Ecclesiae et personis Ecclesiasticis ibidem illata hactenus, revocanda, et fortassis ad eandem Ecclesiam restituendam in soli●unt pristinae libertati. Quibus auditis, super hiis deliberavit, in hunc modum respondens; Quod cum sua Beneficia exilia nimis existant, ipsi que per Satellites Hibernicos et per guerram, depauperati sunt et advihilati; adeo quod victus totius anni eis non sufficit commode per sex Menses, (quod est planius omni plano) dictae petitioni in aliquo condescendere, non voluntate sed impotentia repugnante, penitus denegabat; * Nota. sedem Apostolicam, ne nos contra ipsum hac occasione procederemus, inconsulto Romano Pontifice (cujus licentis specialis, juxta Statuta Canonica, est necessario in talibus obtinenda) una cum Clero Provinciae concorditer in scriptis appellans. Nos siquidem qui voluntati Regiae sitimus, ut condecet, pro viribus complacere, spensam duximus mole Debitorum adeo praegravatam, tempestate guerrarum tam continue perturbatam, et tam tenuem in facultatibus (licet erubescamus hoc dicere) quod ex ea non possumus juxta dignitatis nostrae decentiam commode sustentari, sed extra nostram Diocesim, in qua nulla penitus victualia possidemus, nos urget ad praesens necessitas commorari; et in fide qua Creatori, Romanae Ecclesiae vobisque tenemur astricti, omnia nostra bona mobilia et se moventia, pro exoneratione nostrae Ecclesiae Debitorum, per triennium concederemus et amplius cum actione multiplicium gratiarum (licet hoc aliquibus incredibile videatur.) Vnde ad praemissa cum nostris Suffraganeis atque Clero contra nostram voluntatem nunc compellimur concordare. Quapropter Regiam vestram Magnificentiam devotis precibus exoramus, quatinus, intuitu pietatis divinae, nostrae compatientes impotentiae, excusationem nostram justissimam et verissunam in praemissis gratam havere dignemini pariter et acceptam. Valeat & vigeat vestra Regia Celsitudo, etc. Datum apud Athnery 8. die Junii, Anno etc. 1291. DOMINO suo Reverendissimo Domino E. Dei gratia Regi Angliae, etc. suus humilis Ibidem. ac devotus S. eadem gratia Cassel. Minister, salutem, & gloriosum de hostibus semper reportare triumphum. Literas vestrae Regiae Majestatis recepimus, continentes, quod fratres nostros & Co-episcopos induceremus, ut vobis de suis Spiritualibus Decimam unius Anni liberaliter concederent, ad relevamen immensarum expensarum circa Principis de la Morrey deliberationem, & pacis inter Reges diversos reformationem, per v●s factarum. Nos autem fratrum nostrorum, Capitulorum & Cleri factâ congregatione generali, negotium vestrum praedictum eisdem plenissimè (prout possibil● is nostra permittebat) exposuimus: Rationes efficaces, per quas eorum animos ad Decimam concedendam alliceremus, adducentes, intimas eis supplicationes infundendo, & crebis monitionibus eos salubriter exhortando, ut huic vestrae gratiosae petitioni annuerent: Qui demum, super hoc cum Clero suo habito diligenti tractatu, unanimiter nobis finale dederunt respons●m; Quod cum omnes sui Par●chiam sint variis guerrarum concussionibus et aliis indebitis extorsi●nibus depa●pe●ati, Clerus ad tantam devenit inopiam, quod unde vivere omnino non habent; et licet Cleri ad hoc voluntas inclinet, potentia tamen repugnat. Et licet nos et Confratres nostri ●nimo benivolo vestrae petitioni condescenderemus, consensum tamen Cleri ob causas praedictas allicere non possumus. Et quia nos de alieno fine juris injuria largiri non valemus, vestrae Majestati devotè supplicamus, quatinus caritatis intuitu, & ob Creatoris vestri reverentiam, istud nobis non impingatis: quia novi● ille qui nichil ignorat, quod nos corpus nostrum & omnia quae habemus, pro vobis exponere sumus parati: & circa dictum negotium, licet illud ad finem non perduximus optatum, omnem quam potuimus adhibuimus diligentiam. Conservet vos, etc. EXcellentissimo Domino & Magnifico Principi E. Dei gratia Illustri▪ Regi Angliae, In eadem Bundela, An. 19 E. 1. etc. suus (si placet) frater N. ejusdem miserati●ne, Daren. Eccl●siae Minister humilis & indignus, corporis & animae salutem, de hostibustriumphum, & per Regni temporalis fructosos labores, aeternae quietis & regni coelestis sceptrum feliciter promereri. Advestraeillustris Excellentiae m●nda●i ac petitionis instantiam, à Paschate Dominica in tres Septimanas per discretum virum Magistrum Thomam Cantok, Clerici vestri ac Nuncii Dubl●nenses, una cum aliis totius Hyberniae Praelatis, ibidem obidem mandatum vestrum pariter congregatis, recepti, sicut ibidem de communi omnium Prael●●orum et singularum Diocesium Clericorum consilio et assensu provisum fuerat; 〈…〉 qua pot vimus, univers● Clero nostro ad majorem Ecclesiam 〈◊〉 conv●●ato, cum omni instantia, diligentia & industria, quibus scivimus, eundem Clerum per varias exhortationes, monitiones, et obsecrationes, secundum gratiam nobis datam induximus cum effectu, ut Petitionem rationabilem et modestam, de Decima parte suorum Bonorum Spiritualium, vestrae Magnificentiae, tanti Principis, ac nostri nativi Domini▪ cum omni sollicitudine, benivole ac gratanter, studerent debito ac optato effectui mancipare. Qui Clerus deliberato Consilio, universaliter, omnes et singuli fine cordis angustia concorditer responderunt▪ quod vobis ex cordis affectu de bonis suis Spiritualibus libenti animo subvenirent, si facultates voluntatibus responderent. Set re vera (ut testificari potest tota Hibernia) Provincia Daren. Dioc. pro majori parte per crudeles et continuas Guerras, ac diuturnas jam per 24. annos, per Dominorum oppressiones ac Ballivorum extorsiones, et Hybernicorum quasi cotidianas spoliationes et furia, in tantum est dissipata ac quasi funditus extenuata, quod ad suam sustentationem et tenuem, et exilem non sufficiunt: Propter quae ad praesens (de quo maxime dolent) non valent petitionem vestram in hac parte, prout vellent, aliquatenus adimplere: Set orationes et lachrymas, quibus in his adversitatibus et aerumnis pro defectu pacis abundant, pro vobis et vestris Regi omnipotenti corde contrito et tribulato omni devotione qua poterunt offerre continue non desistent; quorum impotentiam et bonorum inopiam, non affectionis aut ingratitudinis ignaviam (teste Deo) habere dignetur vestra Majestas Regiae misericorditer excusatam. Nos vero licet eadem incommoda patiamur, & aere alieno propter defensionem pauperum nostrorum ab incur sibus hostilibus Hybernensium vastatorum sumus quamplurimum onerati, qui sumus vobis tam ex naturali affectu quam ex multiplicibus vestris beneficiis & honoribus arcius & tenerius astricti, toto cordis affectu et gratanti animo decimam partem bonorum nostrorum Spiritualium, ad annum proximum, ad festum Sancti Michaelis propius incipientem, Vobis concedimus gratiose, * Dolentes. _____ & verentes tanto Princiti ac Domino nobis in negotiis nostris gratissimo, sicut retroactis temporibus experti sumus, offerre tam exigui subsidium _____ quod vestram Regiam generositatem potius pensetur affectus quam census, coram Deo vobis possumus testificari quod à concessione _____ de pauperata et miserabiliter tribulata sicut nunc, cujus veritatem et causam scire poteritis ab hiis qui terram noverunt. Valeat, etc. The Archbishop of Dublin, with sundry Earls, Barons and Gentlemen of England who had Lands in Ireland, having granted the King this year a Quindisme in Ireland at his special request, in an extraordinary way, (though most Archbishops, Bishops, Abbots, Priors, Ecclesiastical persons and inferior Clergy of Ireland denied and opposed it) the King issued these several Patents to them, that it should not be drawn into future custom or precedent to their prejudice, requesting the like Quindisme from others there. REX omnibus & singulis fidelibus suis in Hibernia ad quos, etc. salutem. Cum venerabilis pater J. Dublin. Archiepiscopus, necnon dilecti & fideles nostri Pat. 19 E. 1. ●. 3. Hibern. De Quintadecima. W. de Valencia Comes Pembroch. G. de Clare Comes Glouc. & Herif. & Rogerus le Bygod Comes Norff. & Marescallus Angliae, & alii quamplures Barones & Magnates in partibus Hiberniae terras habentes, nobis bonorum suorum Quintamdecimam gratanter concesserint, ad exonerationem aeris alieni qua multipliciter praegravamur, prout in literis suis patentibus inde confectis plenius continetur. Nos de fidelitate & affectione quas vos erga nos habere cognovimus, specialiter confidentes & considerantes, vos velle ex causis quibus iidem Magnates nobis subvenerint similiter subvenire, vos attente requirimus et rogamus, quatinus hujusmodi Quintamdecimam de bonis vestris nobis velitis concedere graciose, prout dilectus Clericus noster Magister Thomas Canetok Cancellarius noster Hiberniae plenius nostro nomine vobis dicet. Et quid nobis in hac parte feceritis seu duxeritis faciend. vestrum quilibet per suas literas nobis rescribat, ut ex hoc scire poterimus in quantae fidelitatis et affectionis ardore erga nos geritis vestra vota. Volumus siquidem & concedimus pro nobis & haeredibus nostris, quod hujusmodi vestra concessio graciosa vobis aut libertatibus vestris non cedat in praejudicium, vel trahatur in consuetudinem seu consequentiam in futurum. In cujus, etc. Teste Rege apud Bergeveny, 26 die Octobris. REX omnibus Ballivis & fidelibus suis ad quos, etc. salutem. Sciatis, quod cum dilectus & fidelis noster Theobaldus de Verdon Quintamdecimam bonorum Ibidem. suorum mobilium, necnon hominum et tenencium suorum infra libertate● suas in Hibernia, quantum in ipso est, nobis conce●●erit graciose, sicut ipse & alii fideles nostri in Anglia nuper fecerunt, volumus et concedimus pro nobis et haeredibus nostris, quod concessio illa praefato Theobaldo seu haeredibus suis, vel hominibus earundem libertatum, aut eisdem libertatibus non cedat in praejudicium, vel trahatur in consuetudinem seu consequentiam in futurum. In cujus, etc. Teste ut supra. Consimiles literas habet Rogerus le Bygod Comes Norff. & Marescallus Angliae. Teste ut supra. Consimiles literas habet Agnes de Valenc. Teste ut supra. Consimiles literas habent Archiepiscopi, Episcopi, Abbates, Priores, Hospitalarii, Templarii, et alii Ecclesiastici viri in Hibernia. Teste ut supra. Consimiles literas habet Ricardus de Burgo Comes Vlton. Teste Rege apud Wygorn. 10 die Novembris. What Sovereign Ecclesiastical Jurisdiction the King exercised this year over Ecclesiastical persons and preferments in Ireland, these Records will inform us. REX Justic. suo Hiberniae, Vicecom. & omnibus aliis Ballivis & Ministris in Hibernia constitutis, salutem. Volentes inter Fratres ordinis Minorum Pat. 19 E 1. m. 6. De Fratribus Minoribus Hibern. Hiberniae, pacem, tranquillitatem et concordiam firmiter ●bservari; Vobis mandamus, & in fide qua nobis tenemini firmiter injungimus, quod reverendo patri fratri R●ymundo generali Ministro dicti Ordinis, & aliis Fratribus quibus super hoc commiserit vices suas, ut libere corrigere possit seu possint, excessus dictorum Fratrum quociens opus fuerit, (by the King's order and appointment) secundum Ordinis illius disciplinam viriliter assistatis, ad ipsorum requi●●tionem, rebelles dicti Ordinis comp●scentes modis et formis ad hoc necessariis, quociens per ipsos vel ipsorum aliquem inde fueritis requisiti. Mandamus insuper per praesentes omnibus subditis nostris Hibern. ut in praemissis vobis pareant ●t intendant. In cujus, etc. Dat. apud Devises 18 die Septembris. It seems these Monks were then very disorderly and rebellious against their Superior, so as nothing but the King's Sovereign power could restrain or reform them. REX Willielmo de Vescy Justic. suo Hiberniae, salutem. Cum Dominus Papa electionem nuper celebratam in Cathedrali Ecclesia Cassalen. de dis●●eto Pat. 19 E. 1. m 15. Hibern. De Temporalibus restitutis. viro Stephano Archidiacono Glendalacen. in Ecclesia Dublin. in Archiepiscopum dictae Ecclesiae Cassalen. cui prius Regium assensum adhibuimus et favorem confirmaverit, sicut per literas ejusdem Papae Bullatas nobis inde directas plenius nobis constat: Nos confirmationem illam acceptantes, cepimus fidelitatcm ipsius Stephani, & Temporalia Archiepiscopatus praedicti, prout moris est, ei restituimus. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Stephano temporalia Archiepiscopatus ejusdem sine dilatione liberetis, sicut praedictum est. In cujus, etc. Teste Rege apud Elmedon 27 die Marcii. Et mandatum est Militibus, etc. Teste ut supra. REX Willielmo de Vescy Justic. suo Hibern. salutem. Cum nuper electioni factae in Ecclesia Cathedrali Rossen. de Laurencio Canonico ejusdem Ecclesiae in Pat. 19 E. 1. m. 21. Hibern. De Temporal. restitutis. Episcopum ejusdem loci, Regium assensum adhibuerimus et favorem. Nos e●dem Electo ut suis parcatur laboribus, etc. Acceptis tamen, etc. (as in others premised.) In cujus, etc. Teste Rege apud Assherugg. 12 die Januarii. REX electioni nuper factae in Ecclesia Rossen. de Laur. Canonico ejusdem Ibidem. De assensu electioni adhibito. Ecclesiae in Episcopum ejusdem loci, Regium assensum adhibuit et favorem. Et hoc significatum est Cassalen. Archiepiscopo, ut quod suum est in hac parte exequatur. Teste ut supra. REX dilecto & fideli suo Willielmo de Vescy Justic. suo Hibern. salutem. Cum Pat. 19 E. 1. m. 22. Hibern. De Temporal restitutis. nuper electioni factae in Ecclesia Conventuali Sancti Thomae Martyris juxta Dubliniam, de fratre Radulfo de Wiltshir Priore ejusdem domus in Abbatem ejusdem loci, Regium assensum adhibuerimus et favorem: Nos eidem Electo ut suis parcatur laboribus, etc. Acceptis tamen, etc. In cujus, etc. Teste Rege apud Assherugg. 8 die Januarii. REX, etc. electioni nuper factae in Ecclesia Conventuali Sancti Thomae Martyris juxta Dubliniam, de fratre Radulfo d● Wiltshir Priorem ejusdem domus in Ibid. m. 23. De assensu electioni adhibito. Abbatem ejusdem loci, Regium assensum adhibuit et favorem. Et hoc significatum est venerabili patri J. Dublin. Archiepiscopo, ut quod suum est in hac parte exequatur. Teste ut supra. REX dilecto & fideli suo Willielmo de Vescy Justic. suo Hiberniae, salutem. Cum Pat. 19 E. 1. m. 16. Hibern. De Temporal. restitutis. dilecti nobis in Christo Prior & Conventus domus beatae Maria de Kenlys, nobis per literas suas patentes significaverint, quod Ecclesia sua praedicta per resignationem fratris Angelici nuper Abbatis ejusdem loci, Pastoris est solatio destituta, supplicantes nobis, etc. Nos eorundem Prioris & Conventus laboribus et expensis in hac parte parcere volentes, etc. (with all following clauses, as in other Patents of this kind.) In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 15 die Marcii. In six several bundles of Writs in the White Tower, Anno 19 E. 1. I found these Writs for prosecuting and holding Plea of Lay Fee, Chattels and Debts, that concerned not Matrimony or Testament, in Ecclesiastical Courts. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. Vic. Kanc. salutem. Si Rogerus de Moreworth f●cerit te securum, etc. tunc pone per vadium & salvos plegios Brevia Regis Anno 19 E. 1. in Turre London. Magistrum Ricardum de Feringes Archidiaconum Cantuar. quod sit coram Justiciariis nostris apud Westm. in Octobis Purificationis beatae Mariae ostensurus, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de Laico feodo ipsius Rogeri in Coryton, con●ra Prohibitionem nostram. Pone etiam per vadium & salv●s plegi●s Robertum d● Glaston▪ personam Ecclesiae de Coryton, quod tunc sit ibi ostensurus, quare secutus est idem placitum in eadem Curia contra Prohibitionem nostram. Et habeas ibi nomina plegiorum, & hoc breve. Teste meipso apud Assherugg. 11 die Januari●, anno regni nostri 19 EDwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. V●cecomiti Devon. salutem. Si Robertus Brevia Regis Anno 19 ●. 1. in Turre London. de Morkehill fecerit te securum, etc. tunc pone per vadium & salvos plegios Magistrum Petrum de Insula Archidiaconum Exoniensem, & Rogerum le Clerk, quod sint coram Justiciariis nostris apud Westm. à die Sancti Michaelis in quind●cim dies, ostensuri, quare tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de Catallis et Debitis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem nostram. Pone etiam per vadium & salvos plegios Matthaeum Vicarium Ecclesiae de Payhembiry, & Henricum le Chapeleyn de Wydecomb, quod tunc sint ibi ostensuri, quare secu●i sunt idem placitum in eadem Curia contra Prohibitionem nostram. Et habeas ibi nomina plegiorum, & hoc breve. Teste meipso apud Berewyk super Twedam 6 die Augusti, anno regni nostri 19 The like Writ issued to the Sheriff of Wiltes, for Alesia quae fuit uxor Walteri Ibidem. Hubert, versus Magistrum Willielmum de Abyndon Archidiaconum Wiltes. quod sit coram Justiciariis nostris apud Westm. etc. ostensurus, quare tenuerit placitum in Curia Christianitatis de Catallis et Debitis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem nostram. Et versus Philippum de Neuband, personam Ecclesiae de magna Sumerford, quare secutus est idem placitum in eadem Curia contra Prohibitionem nostram. Teste meipso apud Sanctum Andraeam in Scotia 21 die Julii, anno regni nostri 19 EDwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. Vic. Surr. salutem. Si Johannes le Ibidem. Mareschal fecerit te securum de clamore suo prosequendo, tunc pone per vadium & salvos plegios Magistrum Petrum de Sancto Mario Archidiaconum Surr. & Magistrum. Johannem de Tycheseye, quod sint coram Justiciariis nostris apud Westm. à die Paschae in 15. dies, ostensuri, quare tenuerunt plae●tum in Curia Christianitatis de Catallis et Debitis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem nostram. Pone etiam per vadium & salvos plegios Rogerum de Patrickesburn Vicarium Ecclesiae de Kersaulton, quod tunc sit ibi ostensurus, quare secutus est idem placitum in eadem Curia contra Prohibitionem nostram. Et habeas ibi nomina plegiorum, & hoc breve. Teste meipso apud Ebor. — die Aprilis, anno regni nostri 19 EDwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. venerabili in Chris●o patri J. eadem gratia Episcopo Wynton. salutem. Mandamus vobis, quod venire faciatis coram Ibidem. Justiciariis nostris apud Westm. in Octabis Sancti Michaelis, Magistrum Petrum de Sancto Mario Archidiaconum Surr. Clericum vestrum, ad respondendum Johanni le Mareschal de Kershalton, de placito, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de Catallis et Debitis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem nostram, ut dicitur; & unde Vic. noster Surr. mandavit Justiciariis nostris apud Westm. à die Paschae in 15. dies, quod praedictus Magister Petrus Clericus est, & non habet Laicum feodum in Balliva sua per quod potest attachiari. Et habeatis ibi hoc breve. Teste J. de Metingham apud Westm. 8 die Junii, anno regni nostri 19 Thus returned by the Bishop. Dorso. Per istud breve Magistrum Petrum de Sancto Mario Archidiaconum Surr. citavimus, & per sequestr. bonorum suorum Ecclesiasticorum distrinximus, ad veniendum & faciendum quod in brevi continetur. EDwardus Dei gratia, etc. venerabili in Christo patri R. eadem gratia Episcopo London. salutem. Mandamus vobis, sicut alias vobis mandavimus, quod venire Brevia Regis An. 19 E. 1. in Turre London. faciatis coram Justiciariis nostris apud Westm. in Octabis Sanctae Trinitatis Radulphum Vicar. Ecclesiae de Mapeldoisted Clericum vestrum, ad respondend. Ricardo fil. Gerardi Hakesofte, de placito, quare ipse simul cum Magistro Willielmo de Norton Archid. Midd. tenuit placitum in Curia Christianitatis de Catallis et Debitis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem nostram, ut dicitur. Et vos ipsi tunc sitis ibi auditur. Judicium vestrum de hoc, quod mandatum nostrum prius inde vobis directum, non estis executi, sicut vobis mandatum fuit. Et habeatis ibi hoc Breve. Teste J. de Metingham apud Westm. 23 die Febr. An●o regni nostri 19 EDwardus, etc. Vi●ecomitibus London. salutem. Si Rogerus Cruk, etc. tunc Brevia Regis Anno 19 E. 1. in Turre London. ponite, etc. Bartholomaeum de Castello, quod sit coram Justiciariis nostris apud Westm. à die Sancti Johannis Baptistae in quindecim dies, ostensurus, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis, de Catallis et Debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem nostram, etc. Teste meipso apud Norham, 7 die Junii. Anno Regni nostri 19 EDwardus, etc. Lincoln. Episcopo, sulutem. Mandamus vobis sicut alias mandavimus, quod venire faciatis coram Justic. nostris, etc. Magistrum Johannem de Brevià Regis An. 19 E. 1. in Turre London. Monemuth Cancellarium Vniversitatis Oxon. & Magistrum Johannem de Ros Clericos vestros, ad respondendum Radulpho de Lech de placito, quare tenuerunt Placitum in Curia Christianitatis, de Catallis et Debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimanio, contra Prohibitionem nostram, ut dicitur. Et unde Vic. noster Oxon. mandavit Justiciariis nostris apud Westm. à die Sancti Michaelis, in tres Septimanas, quod praedicti Magister Johannis de Munemuth & Magister Johannis de Ros Clerici sunt, & non habent Laicum feodum in Balliva sua, per quod possint attachiari. Et unde vos ipsi mandastis Justiciariis nostris apud Westm. in Crastino Purificationis beatae Mariae, quod Breve nostrum, quod vobis inde venit, adeo tardè venit, quod illud exequi non potuistis. Et habeatis ibi hoc Breve. Teste J. de Metingham apud Westm. — die Febr. Anno Regni nostri 19 Whereupon he returned one of him who had a Benefice summoned. EDwardus, etc. Vic. Norff. salutem. Si Johannes Ourpel & Thomas Dynne, Previ● Regis An. 19 E. 1. in Turre London. fecerint te securum, etc. tunc pone, etc. Ricardum de Boylonde. qui fuit Officialis Archidiaconi Norff. quod sit coram Justic. nostris apud Westm. à die Sancti Hillarii in quindecim dies, ostensurus, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de Catallis et Debitis, etc. contra Prohibitionem nostram. Pone etiam, etc. Abbatem de Westderham quod tunc sit ibi ostensurus, quare secutus est idem placitum in eadem Curia, contra Prohibitionem nostram. Teste meipso apud Asherugg. An. r. n. 19 So many encroachments were there this year upon the King's Courts, Prerogative, and Subjects Liberties by the Ecclesiastical Courts, Officers, and Clergymen; and so many Prohibitions, Actions against them for the same, the last in Norwich Diocese: Notwithstanding William Bishop of Norwich, but few years before made a Fine of one Thousand marks to the King, for his Archdeacon and Clerks convicted before his Justice's Itinerant in the County of Norfolk, for their Trespass in drawing some into their Ecclesiastical Courts for Chattels, Debts, and secular contracts, which concerned not Testament or Matrimony, and for Lay Fees, to the prejudice of the King's Crown and Dignity, to redeem them from imprisonment and vile usage; of which Fine the Archdeacon paid 100 marks for his share, as this Record (cited by the Judges in a Treatise concerning Prohibitions) informs us. * Com. Plac. in Tur. Lond. Anno 17 E. 1. Ro. 9 Norff. Inter communia Placita de Termin● Sanctae Trinitatis, Anno 17 E. 1. die Veneris in crastino Conversionis Sancti Pauli, cum exiger●tur à Magistro Alano de Freston Archidiacono Norff. portio quae dicebatur ipsum contingere de Fine mille marcarum, quem bonae memoriae W. quondam Norwicensis Episcopus fecit cum Rege, de Clericis suis convictis coram justiciariis ultimo Itinerantibus in Comitatu Norff. super diversis transgressionibus, trahendo in placitum in Curia Christianitatis quosdam tam super Catallis, Debitis, Contractibus secularibus, quam Laicis feodalibus, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, sed spectantibus ad Curiam Domini Regis, ne imprisonarentur, vel viliter tractarentur. Tandem inspectis Rotulis de Transgressionibus Clericorum praedict. exhibitis ad Scac. per R. B. unum justiciar. pradict. examinatisque qualitate et quantitate transgressionum vel oppressionum praefato Archidiacono impositis, concessum est ei, quod det Regi Centum marcas pro portione sua praedict. etc. Postea praedict. Magister Alanus solvit praedict. Centum marcas per unam Talliam Scaccario, quae allocatur eidem Episcopo in Fine praedict. Mille marcarum sub nomine praedict. Magistri Alani in Rot. 9 Norff. In the Third bundle of Writs Anno 19 E. 1. I met with this Writ of resummons and Procedendo to the Judges, who stayed proceedings at Law upon an Excommunication pleaded, and refused to proceed after an Absolution from it, certified by the Archbishop of York. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. dilectis & fidelibus suis Johanni de Metingham, Ibidem. & sociis suis Justiciariis de Banco, salutem. Monstravit nobis Stephanus Skot de Manfield, quod cum loquela, quae fuit coram Thoma de Weylond & sociis suis nuper Justiciariis nostris de Banco, per Breve nostrum, inter ipsum Stephanum petentem, & Dionysiam quae fuit uxor Roberti de Manfield tenentem, de tertia parte unius Messuagii, & duarum Bovatarum terrae cum pertinentiis in Manfield: Et loquela quae fuit coram eisdem Justiciariis, per aliud Breve nostrum, inter praedictum Stephanum & Henricum Pygot, de eo quod idem Henricus acquietet praefatum Stephanum de servitio quod Willielmus de Lenyngton & Johanna uxor ejus, Henricus de Crauncewyk & Elizabeth uxor ejus, Adam de Kirkeby & Matil. uxor ejus, & Alicia soror ejusdem Matil. ab eo exigunt de libero tenemento suo, quod de praefato Henrico Pygot tenet in Manfield: Et loquela quae fuit coram eisdem Justiciariis per aliud Breve nostrum, inter ipsum Stephanum petentem, & Henricum Pygot tenentem, de duabus partibus unius Messuagii, & duarum Bovatarum terrae cum p●rtinentiis, (exceptis una Acra, & una Roda terrae) in Manfeld, praetextu cujusdam literae venerabilis patris]. Archiepiscopi Ebor. coram Justiciariis praedictis in Octabis Sancti Michaelis anno regni nostri decimo septimo ibidem porrectae, Testificantes, quod praedictus Stephanus propter manifestam contumaciam suam authoritate praedicti Archiepiscopi Diocesana excommunicatus fuit, nec se voluit per censuram Ecclesiasticam justiciari, hactenus sine die remanserint; ac licet idem Stephanus alias literas praedicti Archiepiscopi patentes coram vobis in praedicto Banco ostenderit, testificantes, quod praedictus Stephanus a praedicta Excommunicationis sententia absolutus est, et a vobis petierit, quod loquelae suae praedictae per Brevia nostra de judicio coram vobis in eodem Banco perplacitandae, more debito et consueto resummoneantur: Vos tamen resummonitionem illam sibi facere denegastis, in ipsius Stephani dispendium non modicum et grabamen, et exhaeredationis suae periculum manifestum, et contra legem et consuetudinem regni nostri. Et quia nolumus quod praedictus Stephanus super jure suo in praemissis, per hujusmodi dilationes importunas, ulterius defraudetur; Vobis mandamus, quod inspecto Recordo & Processu loquelarum praedictarum, coram praefato Thoma & sociis suis habitis, & etiam literis praedicti Archiepiscopi de absolutione praedicta, si inveneritis ita esse: Tunc loquelas praedictas coram vobis resummoneri faciatis: Ita quod sint in eodem statu coram vobis in Banco praedicto ad certum diem, quem partibus ad hoc duxeritis praefigendum, quo fuerunt in praedictis Octabis Sancti Michaelis, quando occasione praedictae literae praedicti Archiepiscopi de Excommunicatione praedicta sine die remanserunt, ut in loqu●lis praedictis extunc procedatur, prout de jure et secundum legem et consuetud●●●m regni nostri fuerit providendum. Nec pro defectu vestri oporteat ipsum Stephanum ea occasione ad nos habere recursum: Teste meipso apud Assherugg. 20 die Junii, Anno regni nostri 19 The Archbishop of York excommunicating sundry persons in Westmoreland, who were imprisoned upon a Capias Excommunicatum, and refusing to accept of their Caution; the Chancellor issued this Writ in the King's name to accept their Caution, and enlarge them, to which the Sheriff made this dilatory return. Excellentissimo in Christo Patri Domino R. permissione divina Bathoniensi & Wellensi Episcopo, Domini Regis Cancellario, suus (si placet) G. de Bronnelneshed Bundela Brevium, An. 19 E. 1 in Turre London. Vicecomes Westmerl. Salutem, Reverentiam, & Honorem. Mandatum Domini Regis in haec verba recepi. Edwardus, etc. Vic. Westmeril. salutem. Ex parte Rogeri de la Cusine, Johannis Wagebatayle, Simonis Bennalet, Willielmi de Muskeburn. Rogeri fil. Roberti Mareschalli, Willielmi Patenyn Capellani, & Nicholai de Fintall, quos, ad denunciationem venerabilis Patri J. Eborum Archiepiscopi, tanquam excommunicatos, et claves Ecclesiae contempnentes, per corpora sua secundum consuetudinem Angliae, per te justiciari praecepimus, donec Sanctae Ecclesiae, tam de contemptu, quam de injuria ei illata ab eis, fuerit satisfactum: nob●s est ostensum, quod licet iidem Rogerus, Johannes, Simon, Willielmus, Rogerus, Willielmus & Nicholaus eidem Archiepiscopo frequenter obtulerunt idoneam cautionem de parendo mandatis Ecclesiae in forma juris, ut absolutionis beneficium consequi possint: idem tamen Archiepiscopus cautionem illam ab eis hactenus admittere recusavir, de quo miramur. Et quia nolumus quod iidem R●gerus, Johannes, Simon, Willielmus, Rogerus, Willielmus & Nicholans contra justiciam in prisona diutius detineantur; Tibi praecipimus, sicut alias praecepimus, quod in propria persona tua ad praetatum Archiepiscopum accedas, & ipsum ex parte nostra moneas, & efficaciter inducas, ut accepta ab eisdem Rogero, Johanne, Simone, Willielmo, Rogero, Willielmo & Nicholas cautione praedicta, ipsos à Prisona praedicta mandet deliberari. Et si idem Archiepiscopus in praesentia tua id facere noluerit, tunc tu ipsos Rogerum, Johannem, Simonem, Willielmum, Rogerum, Willielmum & Nicholaum à prisona praedicta, si ea occasione & non alia detineantur in eadem, deliberari facias; vel causam nobis significes, quare mandatum nostrum aliàs tibi inde directum exequi noluisti, vel non potuifti. Teste meipso apud Dunfermelyn in Scotia 14 die julii. Anno Regni nostri decimo nono. Mandatum alias mihi super hoc directum exequi non potui, eo quod tunc fui ad Scaccarium Domini Regis, compotum meum redditurus, per praeceptum Domini Regis. Istud mandatum exequi non potui, eo quod Robertus de Herteford & socii sui Justiciarii assignati ad Assisas capiendas nunc sedent in Comitatu nostro. Et post eorum recessum ad Chacea Domini Regis de Engelwode & de Landa de Plumpton per mandatum Domini Regis una cum auxilio totius Comitatus nostri praedicti me oportet interesse; Unde (si placet) me excusatum habere velitis, eo quod negotia Dominum Regem tangentia prae omnibus aliis cre●o fore praerogatura. Valeat Sanctitas vestra per tempora diuturna. The King's Consort Queen Alianor deceasing in December, the King thereupon out of his Prerogative and devotion (according to the practice of that blind age) the 4th of January issued this Writ to all the Religious Houses and Monks of Clunie in England to sing Masses and make Prayers for her soul, to purge it from all the remaining spots of sin, and to certify him the number of the Masses they would say for her, that proportionably he might thank them. REX venerandae Religionis viro Abbati Cluniacensi salutem, & dilectionem in Christo sinceram. Deus omnium Conditor & Creator, qui coelestis profunditate Pat. 19 E. 1. m. 11. Litera supplicatoria de orando pro Regina. consilii ordinat, vocat, disponat & revocat subjectas suae providenciae creaturas, Serenissimam Consortem nostram Alienoram quondam Reginam Angliae, ex Regali ortam progenie 4. Kalend. Decembris de praesenti seculo (quod vobis non sine multa mentis amaritudine nunciamus) sicut sibi placuit evocavit. Cum itaque dictam Consortem nostram quam vivam carè dileximus, mortuam non desinamus amare, ac opus sanctum & salubre juxta divinae scripturae sentenciam censeatur pro defunctis, ut a peccatorum solvantur nexibus exorare, paternam caritatem vestram affectuosis precibus duximus exorandam & instancius implorandam, quatinus ipsius Consortis nostrae exequias cum omni devotione solempniter provocantes, animam ejus cum decantatione Missarum et aliis Ecclesiasticis Sacramentis Deo vivo, qui aufert Spiritum Principum specialiter recommendetis; Adjuvantes eandem, ac eciam facientes à Prioribus, Monachis, Clericis, & aliis vestris subditis in Sacramentorum suffragiis, eleemosinis, caeterisque operibus caritatis salubriter adjuvari, ut si quid maculae non purgatae in ipsa forsan oblivionis defectu, vel alio modo remansit, per utilia Orationum vestrarum praesidia juxta divinae misericordiae plenitudinem abstergatur. (Not by Purgatory fire, Holy Water, or Pope's pardons.) Quaesumus igitur, ut de Missarum et aliorum suffragiorum hujusmodi numero quae pro praefata Consorte nostra decreveritis facienda, per vestras literas nos curetis reddere certiores, ut ex hoc metiri possumus ad quales quantesque grates et gratias ob praemissa devotioni vestrae teneri merito debeamus. Dat. apud Ass●erugg, 4. die Januarii. * Chronica, col. 1958. William Thorne informs us, that about this time, (An. 1290.) (most probably upon the like Writ) Dominus Thomas (Prior of Christ-church in Canterbury) concessit Domino Regi in festo translationis beati Edwardi 50 Psalteria, et 2350. Missas pro animabus progenitorum suorum et Reginarum Angliae, as a great extraordinary liberality and Spiritual Alms. About this time also the Abbot of Condam sent this Letter to the King, to inform him what Prayers, Masses and Anniverssaries he and his Monastery had ordered for her speedy translation to heavenly joyes. EXcellentissimo Principi, ac inter chares charissimo Domino suo, Domino Edwardo ●undela Brevium, An. 19 E. 1. in Turre London. Dei gratia Regi Angliae, etc. suus in omnibus & per omnia, Arnaldus Othonis divina permissione humilis Abbas Condom. salutem quam peperit uterus Virginalis. Cum cordis compunctione & amaritudine Rumores de Domina nostra charissima Domina Helianora Regina uxore vestra audivimus; continentes, ipsam esse viam universae Carnis ingressam; Cujus animam ob Dei reverentiam & vestram & ejus specialem dilectionem cum toto Conventu nostro, ut Sororem in Spiritualibus, statim rumore perlato recepimus; et specialiter in Missis, jejuniis, Orationibus, Helemosinis, in Monasterio nostro et Prioratibus nobis submissis, factis et faciendis; et etiam ad Anniversarium annuum speciale per nos et Conventum nostrum faciendum in die sui obitus; ut ille, cui nichil est absconditum, per suam sanctam misericordiam, propter praedicta Beneficia & alia, quae in ejus commemorationem ubique fieri contigerit, ipsam celeriter ad coeleste gaudium vocare dignetur, Amen. Valete bene & diu, & Dominus conservet vos & familiam vestram, & in agendis vos dirigat, & ad vitam aeternam perducat, Amen. Dat. Condom. die Sabbati post festum Paschae Anno Dom. 1291. The King this year among other Privileges, granted to the Burgesses of Haverford Chart. 19 E. 1. m. 1. Pro Burgensibus de Haverford. in Wales, Omnes bonas leges & consuetudines quibus Burgenses nostri de Kardigan usi sunt hucusque rationabiliter & gavisi, ut in communis, planis, aquis, & omnibus aliis aisiamentis ad praedictam Villam de Haverford spectantibus, & semper retroactis temporibus optentis & justè usitatis. Concessimus eciam eisdem Burgensibus, quod si dicti Burgenses aut eorum aliquis infra terram & potestatem nostram testativel intestati decesserint: Nos vel baeredes nostri bona ipsorum confiscari non faciemus, quin eorum haeredes bona illa integre babeant quatenus ea dictorum defunctorum fuisse constiterit, dum tamen de dictis haeredibus fides aut noticia habeatur. Which clause concerning intestates goods implies, that formerly they were forfeited or belonged to the King, and were at his disposal, not their own, nor the Ordinaries. The King out of his Royal piety and Charity granted this Patent of Protection and assistance to the Master and Freers' of St. Lazarus in Jerusalem, to collect the Alms of good people against the Enemies of Christ's Cross, (to whom the Pope to pick the people's purses, had granted Indulgences for that purpose;) and to arrest all false and sergeant Collectors of such Alms, who then it seems abounded. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Cum dilecti nobis in Christo Magister Pat. 19 E. 1. m. 13. Pro Magistro & fratribus Miliciae Domus Dei & Sancti Lazari Jerusal. & fratres Miliciae domus Dei & Sancti Lazari Jerosolom. mittant quosdam Nuncios suos cum privilegiis Apostolicis et indulgenciis ad loca diversa ad elemosinas Christi fidelium colligendas ad sanctum vexillum beati Lazari, contra crucis Christi inimicos sustentandum. Nos eosdem Magistrum & fratres, ac eorum nuncios praedictos in protectionem● & defensionem nostram suscepimus specialem; Vobis mandantes, quod ipsos Magistrum & fratres ac nuncios manuteneatis, protegatis, & defendatis, non inferentes eis vel inferri permittentes in juriam, molestiam, dampnum aut gravamen. Et si quid eis forisfactum fuerit, id eis sine dilatione faciatis emendari. Rogamus eciam vos, quod cum dicti fratres vel eorum nuncii ad vos venerint de honis vestris elemosinas petituri, ipsos benigne admittere, et eisdem intuitu caritatis ad sustentacionem praedictam de honis vestris erogare velitis, ut a Deo remunerationem condignam, et a nobis grates reportare possitis. Et quia quidam falsarii advocantes se per Magistrum & fratres domus praedictae, nomine ipsorum Magistri et fratrum elemosinas colligunt, licet per ipsos potestatem ad hoc non habeant, ut intelleximus, Vos iterato requirimus & rogamus, quod cum aliqui tales sine literis patent●bus praedicti Magistri causa hujusmodi Collectae faciendae per vos transitum fecerint, ipsos cum collecta illa arrestari faciatis, donec de hujusmodi malicia emendas fecerint competentes, prout in casu consimili aliàs fieri consuevit. In cujus, etc. Teste Rege apud Norham. 10 die Junii. The like Patent and Protection issued, num. 20. Pro Magistro & Fratribus Sancti Jacobi de Alto Passo. Teste Rege apud Asherugg. 18 die Januarii. The King also this year granted this Protection to the Abbey of Fountains of the Cistercian Order, which formerly were very wealth, but then grown poor and indebted, varying in the recital from former Protections of this kind. REX omnibus ad quos, salutem. Non multum merentur ad disparia judicari, Pat. 19 E. 1. m. 13. De Abbacia de Fontibus Johanni de Berewyk commissa nova construere, & prius honorificè ac bene constructa, necnon dirruta subsequenter reficere, et in siatum antiquum reponere prosperum et felicem. Sanè projicien●ibus nobis nostrae consideracionis intuitum ad multiplices possessiones et amplas, necnon ad diviciarum habundanciam multiformem, quibus Abbacia de Fontibus Cisterciensis Ordinis Eborum Diocesis, tempore fundacionis suae insignita extitit et dotata, ac ad honores multimodos et elemosinarum largiciones quasi innumeras et alia opera pietatis quae ex ipsa Abbacia olim consueverant provenire, necnon ad pauperacionem non modicam, depressionemque siebilem et statum miserabilem quibus extitit dudum depressa, et abhuc deprimitur in immensum. (By bribes, exactions of Popes, and ambitious Abbots of their own order.) Nos super statum illum & calamitatem & miseriam Abbaciae praedictae pietate moti, eam cum terris, redditibus, & omnibus possessionibus ac rebus aliis ad eandem Abbaciam pertinentibus, cepimus in protectionem & defensionem nostram specialem, & Abbaciam illam cum omnibus pertin. ad requisicionem dilectorum nobis in Christo Abbatis et Conventus ejusdem Abbaciae, dilecto Clerico nostro Johanni de Berewik, quamdiu nobis placuerit commisimus custodiendam. Ita quod omnes exitus, redditus & proventus terrarum & possessionum abbaciae illius salva rationabili sustentacione praedictorum Abbatis & Conventus & hominum suorum, ad exonerationem debitorum svorum et relevationem aliorum defectuum ejusdem Abbaciae reserventur, & eisdem exonerationi & relevationi per visum aliquorum de discrecioribus Abbaciae ejusdem per adjutorium & consilium praedicti Johannis, prout melius fieri poteri● applicentur: Nec volumus quod aliquis Vicecomes, Ballivus, seu Minister noster, aut alius quicumque in Abbacia praedicta, aut grangiis ad eam spectantibus, quamdiu in custodia praefati Johannis fuerit hospitetur, sine ejusdem Johannis licencia speciali. In cujus, etc. Teste Rege apud Norham, primo die Junii. The like Protection verbatim was granted by the King to the Prior of Lenton of the same Order of Clunie, Pat. 20 E. 1. m. 4. Teste Rege apud Knaresburgh 18 die Septembris. The King this year as Superior Lord of Scotland, commanded this Protection under his Great Seal of Scotland to be made to the Bishop of Carlisle and another Collector of the Dimes granted in Scotland to the Pope. REX & Superior Dominus Scotiae, Venerabili in Christo Patri A. eadem gratiâ Rot. Scotiae 19 E. 1. m. 11 intus De protectionibus faciendis R. Karl. & A. Catenen. Episcopo Collectoribus Decim●e in Regno Scotiae. Catanen. Episcopo, Cancellario suo Scotiae salutem. Mandamus vobis quod per literas Sigillo Regimine Scotiae deputato signatas, faciatis habere Venerabili Patri R. Karliol. Episcopo & vobis ipsis Collectoribus Decimae bonorum Ecclesiasticorum dicti Regni Scotiae Sacrosanctae Romanae Ecclesiae Summo Pontisici concessae, Protectiones Regias cum clausis consuetis in forma Capellas, quamdiu praedictus Karliol. Episcopus & vos collectioni Decimae praedi●●ae intenderitis duratur. In cujus, etc. Teste Rege apud Chatton 14. die Augusti. The Abbots and Freers' in that age, who pretended so much mortification of the flesh, fasting and abstinence, were yet such lovers of Venison, that they procured grants of the Tithes of all Venison killed in the King's Forests, though not Tithable by Law, and were earnest suitors for due payment thereof as well in times of War as Peace; witness this Writ amongst others. MAndatum est Johanni de Vescy Justic. Forestae citra Trentam, quod habere faciat Claus. 19 E. 1. m. 4. Pro Abbate & Conventu S. Mariae de Decima venacionis. Abbati et Conventui Sanctae Mariae Eborum Decimam venacionis captae et capiendae in omnibus Forestis Regis in Com. Ebor. quam per cartas progemtorum Regis Angliae in eisdem Forestis habere debent, et prout ipsi temporibus aliorum jusiic. Forestae in eisdem Forestis habere consueverunt temporibus retroactis. Teste Rege apud Caldestrem in Scotia 2. die Augusti. How the covetous Monks presumed to receive and purchase Lands in Mortmain, without the King's licence, against all Statutes, Provisions to prevent it, and when seized, procured respites of their seizures till the next Parliament; these two precedents, besides sundry others, will ascertain us. MAndatum est Malculmo de Harley Escaetori Regis citra Trentam, quod manerium Ibid m 10. Pro Priore & Conventu de Sixele. de Tofte cum pertin. quod nuper cepit in manum Regis, eo quod Prior et Conventus de Sixele illud post publicationem statuti de terris et ten. in manum mortuam non ponendis, sine licencia Regis sunt ingressi, replegiari faciat eisdem P●iori et Co●ventui usque ad proximum Parliamentum Regis, una cumomn 〈◊〉 inde perceptis à tempore captionis ejusdem in manum Regis. Teste Rege apud 〈◊〉, 18. die Jan. MAndatum est eidem Malculmo, etc. quod Messuagia illa quae fratres Ordinis Sancti Augustini in Villa de Huntindon commorantes, nuper posi confectionem Ibid. m. 11. Pro fratribus Ordinis Sancti Augustini Huntingdon. Statuti nostri de terris aut tenementis in manum mortuam non ponendis editi sibi appropriarunt, et quae ea occasione cepit in manum Regis, eisdem fratribus usque ad prox. Parliamentum replegiari faciat. Teste Rege apud Westm. 20. die Decembris. I shall close up this year with this memorable passage of Matthew Westminster concerning Pope Nicholas and the Archbishop of Canterbury's deaths, and the Freer Minors insolency, pride, avarice whiles they lived, being of their Order. a Flores Hist. An. 1292. p. 382, 383. See Walsingham, Hist. Angl. p. 20. Platina, Balaeus, Crespin, Opmerus, Laertius Cherubinus, and others in the life of Nicholas 4. Anno gratiae 1292. tertio Nonas Aprilis, Romae obiit Papa Nicholaus quartus, qui sedit annis quatuor, mense uno, diebus 18. post cujus obitum quidam versificator pro Epitaphio sic dixit; Gloria, laus, speculum fratrum Nicholae Minorum, Te vivente vigent, te moriente cadunt. Cujus tempore fratres de Ordine Minorum Papam pro Sole habentes, Lunam Archiepiscopum Cantuariensem nominantes, caeperunt sua Cornua erigere in universum orbem, nulli parcentes ordini vel honori in provincia Anglicana; nam Monachos et Professores patris Benedicti Wygorn. & Westm. opido mifericorditer per potentiam et audaciam infesiabant, (such was these Monk's enmity against each other) ut adimpleretur Prophesia Sanctae Virginis Hildegardis, quae in tempore beati Bernardi floruit Spiritu Sancto plena, quo docente, exposuit & condidit multos libros, scilicet librum Scivias, &c. Inter caetera prophetiae suae opera in libro secundo Speculi Temporum futurorum, sive Pentacronon Virginis Hildegardis, sub Anno Gratiae 1142. in titulo de Novis Religionibus, sic dicebat secundo Capitulo, quod sic incipit; De imminente luce, Iterum audivi vocem dicentem, O filia Zion, corona capitis siliorum tuorum inclinabitur, et pallium dilectionis divitiarum eorum minuetur, quia illud tempus non cognoverunt, quod eis ad videndum & subditos suos ad docendum dedi. Nam & verba ad nutriendum parvulos meos eis data sunt, quae ipsis recto & congruente tempore non praebent, & inde peregrini filii multi fame defecerunt, quoniam recta doctrina non reficiantur. Uocem quoque habent et non clamant, opera in eis datasunt, et non operantur, gloriam absque merito habere volunt, et meritum absque opere. Qui gloriam cum Deo vult habere, proprietatem suam abcidat, & qui meritum apud Deum habere desiderat, opus ad hoc exhibeat, sed quia non facitis, ad serbos serborum computamini, et ipsi judices vestri erunt, ac libertas vestra a vobis declinabit. Sicut benedictio à Canaan, ista flagella percurrent. Alia autem & p●st●a alia pejora venient; Nam Diabolus in semetipso de vobis dieit, escas epulantium & convivia omnis voluntatis meae inveniam. Sed et oculi et aures, et venter ac venz meae de spurcitiis istorum plena sunt, et ubera mea plena sunt de vitiis eorum. Nam ipsi laborare in Deo suo nolunt, sed eum quasi nibilum computant. Quapropter cum eis incipiam militare, & jucunde cum eis ludere, quoniam eos in agro Domini sui laborare non invenio, quemadmodum Deus eorum ipsos jubet. Sed Oves discipuli & subditi mei, multo plus eis coram populo disciplinati, & quia tunc estis, engite vos super eos, et omnes divitias et omnem honorem abstraite ab eye, atque omnino spoliantes suffocate eos. Haec Diabolus in semetipso dicit, quae etiam in multis judicio Dei ita complebit. Sed ego quisum audientibus me dico, in tempore illo, cum illud fiet per quondam errantem populum pejorem & errante populo quae nunc est, super vos praevaricantes, praevaricatores ruina cadit, qui ubique vos persequitur, et qui opera vestra non celavit, sed quia ea denudabit, et qui de vobis ●icet, isti Scorpiones in moribus et operibus serpentinis. Sea & quasi in Z●lo Domini de vobis imperabitur: iter impiorum peribit. Nam vias vestras in iniquitate vestra & intentionem deridebunt & subsannabunt, sed populus iste qui haec faciet a Diabolo seductus et missus pallida facie veniet, & velut in omni sanctitate se componet, ac majoritus secularibus Principibus se conjunget. Quibus & de vobis sic dicit, quare hos vobiscum babetis, quare eos esse patimini, qui totam terram in maculosis iniquitatibus suis polluunt. Isti aebrii et luxuriosi sunt, et nisi eos a vobis ejiciatis tota Ecclesia destruetur. Populus qui haec de vobis dicet vilibus capis, quae alieni coloris sunt, induitur & recto modo intonsus incedit, atque omnibus suis placitum & quietum hominibus ostendit. Avaritiam quoque non amat, pecuniam non habet, atque in oculis suis tantam abstinentiam imitatur, quod vix ullus ex eis poterit reprehendi. Diabolus autem cum hominibus istis est, latitare sub fulgore ejus se ostendens, velut in constitutione mundi ante ruinam fuit, et Prophetis aliquantulum se similem fecit, et dicit populo: jucunda loquere scilicet quia rapida & immunda animalia, & velut me eye ostendam, sed nunquam in pennas ventorum fulgurante tonitruo volare volo, & omnibus modis infundere quae omnem voluntatem meam perficerent, & sic in hominibus istis signa mea omnipotenti Deo assimulabo. Nam Diabolus per aerios Spiritus haec operatur, etc. Isti autem deceptores non sunt qui ante novissimum diem venturi sunt, & cum Diabolus in altum volaverit, ut ipse initio contra Deum pugnare caeperit, sed tamen postquam ipsi in perversitatibus Baal, aliis pravis operibus sic inventi fuerint, Principes et alii majores in eos irruent, et veluti rapidos Lupos eos occident ubicunque eos invenerint. Tum Aurora vestra injustitiae & novissima vestra meliora prioribus erunt, ac de praeteritis omnibus timorati eritis, & quasi purissimum aurum fulgebitis, & sic per longa tempora permanebitis. Nam prima aurora justitiae in spirituali populo, tunc surget ut primitus cum parvo numero incepit, nec ipsi multas facultates nec multas divitias habere bolunt, quae animas occidunt, sed dicent, ve vobis quia peccavimus. Ipsi namque de praeterito timore & de praeterito dolore ad justiciam confortabuntur, quemadmodum Angeli in casu Diaboli & amore Dei confortati sunt, et sic postea in humilitate vivent, nec pravis operibus Deo rebellare cupient, sed à multis erroribus purgati deinceps in fortissima vi rectitudinis persistent: Hic terminatur secundum Capitulum secundi libri Pentacronen, sive Speculi temporum futurorum beatae virginis Hildegardis. Hanc Epistolam insernimus huic operi, quia multi non habent libri superius annotati copiam vel exemplar. Et ut intelligant hanc legentes, quod Spiritus ubi vult spirat, & quae ventura sunt annuciat, per breve spatium temporis sequentis Sole fratrum Minorum obscurato per mortem Papae, qui erat ejusdem Ordinis, ut superius est expressum; Luna patiebatur eclipsim: Archiepiscopus namque Cantuar. cujus sapientia ante obitum suum fuerat totaliter devorata, qui in presperitate sua multos abjecerat et contempsit, et maxime Professores Ordinis beatissimi Benedicti, sine planctu Monachorum in hoc anno obitt. How much these Freers Minors were then likewise opposed, censured by the Bishops and Clergy of France for their insolences, usurpations, hypocrisy, innovations, you may read in the Complaints of the University of Paris and * See Philip de Morney Hist. Papatus, P 418, 419. French Prelates against them. * Saxoniae l. 8. c 35. p. 224. Centur. Magd. 13. c. 10. col. 1091. Albertus Crantzius stories of this Pope Nicholas, natione Lombardus, religione Minor, that he had this memorabilis ex●tus. Tradunt illum, cum se decessurum in telligeret, convocasse in unum Cardinales, & ratione temporum suorum coram eis reddita, omnes de plenitudine potestatis, dignitate qua praediti fuerunt, absolvisse, ut in reliquum privati viverent. Itidem primum stupuisse Cardinales de eo quod acciderat; deinde quasi moti capitis hominem, qui ad eritum insaniret, reliquisse. Ille totidem sui Ordinis fratres evocasse, illos titulis Card●nalium insignivisse, jurej●rando, ne quem se moriente nisi ex suo numero Pontisicem crearent, neve ullum in suum adoptare sinerent collegium nisi sui fratrem ordinis, adegisse. Hoc testamento condito, ad superos evolasse. Mira res si vera relatio. Exinde usque ad tempora Sexti 4. occultum in fratribus Minoribus fuisse Papatum, qui in persona ejus defecerit. Thus did these Freers' Minors endeavour to monopolise the Papacy, Headship of the Church, and all Cardinal's Caps, unto themselves, for which they justly incurred the premised Censures by their fellow Monks, who envied their grandeur, honour, wealth, secular employments, and favour with Kings and Princes. * Chron. Wil Throne, col. 1960, 1961. Anno 1293. (by reason of the forementioned contests between the Archbishop, Abbot, Prior and Monks of Canterbury) Prior S. Augustini, & Decanus Cantuarienses ad mandatum conservatorum privilegiorum nostrorum, ob vexationes adversariorum, et ad cautelam futurorum, coram Officiali Archidiaconi, & de Westbere, de Bregge & Sandwico, Elham, Lymene, Cherring, & de Ospringe Decanis, & coram aliis multis in Capitulo S. Augustini, Dominica prima post Octavas Epiphaniae, privilegia scilic●t beati Augustini Anglorum Apostoli, primi Cant. Archiepiscopi, ac Romanorum Pontificum Bonifacii, Agathonis, Coelestini, Calixti, Innocentii, Urbani, Eugenii, Lucii, Alexandri, Gregorii, Innocentii, Alexandri & Honorii apertè recitarunt, & solempniter publicarunt, ita videlicet, quod Monasterium S. Augustini, Abbas et Fratres, cum pertinentibus ad eosdem, erempti sunt omnino a quorumlibet ordinariorum jurisdictione, subjectione et potestate, ac specialiter a Domini Cantuar. Archiepiscopi, Officialis et Archi●iaconi ejusdem, necnon et cujust●bet alterius judicis, Legati, delegati praeter sedis Apostolicae speciale mandatum ad dictos Religiosos nominatim directum, plenem et expressam de indultis hujusmodi faciens mentionem. Et quod idem Religiosi, res, possessiones, homines, et Clerici eorundem, Apostolici sedi immediate subjecti, et non alteri. Et quod privilegia hujusmodi contravenientes scienter, cum suis fautoribus canonica monitione praem●ssa, per praedictum Sanctum Augustinum, sociisque suis Laurentium, Melitum & Justum Cantuarienses Archiepiscopos excommunicati, ac per supradicta privilegia Apostolorum etiam indignationem incurrunt, ab officio Cleri submoti, a communione Sanctorum alieni, proprioque privati officio excommunicationi subjaceant eo ipso. Et quod Ecclesias de Menstre, Chistelet, Nordborne, Middleton & Faversham, cum Capellis non valeat Ordinarius interdicere, vel suspendere quoquo modo. Et quod in aliis Ecclesiis sibi appropriatis, una cum istis non ipsi Religiosi, sed sui ipsorum locorum Vicarii, debent Ordinariis de oneribus ordinariis seneri, et juribus Episcopalibus respondere. Sed super custodia vacantium Ecclesiarum nostri patronatus, decedentibus personis vel Vicariis Ecclesiarum praedictarum, claves earundem in Capitulum nostrum deferri, et custodia et obventiones earundem esse in manu Abbafis et Conventus, donec Personae vel Vicarii Archiepiscopo ad easdem fuerit praesentatio, tam antiqua quam moderna experta tradit usitatio. Thus did these Augustine Monks proclaim these their transcendent Privileges (purchased at dear rates from successive Popes) in the Metropolitical See and City of Canterbury itself, in high affront and defiance of the proud Archbishop of Canterbury and his Officers, (though endowed with extraordinary power and privileges by King's Charters and Pope's Bulls, and Primate and Metropolitan of all England) as totally exempt from his and his Officers Metropolitical Jurisdiction, Censures, Canonical demands, and owing no subjection to them in the least degree or punctilio whatsoever: So as that of the Poet, might more truly and properly be applied to these proud Monks and Prelates thus eagerly contending for priority and exemption, then to Caesar and Pompey. * Lucan Phars. l. 1. Nec quenquam jam ferre potest Caesarve priorem, Pompeiusve parem. Whose Antichristian pride, suits, animosities, exhausted their own and the Kingdom's Treasure, filled Popes and their greedy Roman Officers purses, yea advanced their Jurisdictions and Usurpations over them both, to whom they immediately subjected themselves to avoid the least subjection one to another, against St. Peter's expresse Evangelical precept, than quite forgotten, or rejected as uncanonical, 1 Pet. 5. 5. Yea all of you be subject one to another, and be clothed with humility; for God resisteth the proud, and giveth grace unto the humble. Archbishop Pechams death this year, put a period to these contests between the Abbot and him; of whom * Antiq. Eccl. Brit. p. 206. See Jo. Balaeus Scriptor. Brit. Cent 4. c. 64. p 348, 349, 350. Godwins Catalogue, p. 78. Mat. Parker renders us this character and account. Johannes Peckham Cantuariensis Archiepiscopus, cum 13. annis seaisset, adesse hujus vitae sensit exitum: Testamentum itaque condidit, cujus Executores Nicholaum de Knovile Rectorem de Maidston, & Simonem de Greille constit●it. Hi post mort●m Gualteri Reignolds, sede Archiepiscopale vacante, ad reddendam executionis suae testamentariae ratio●●m à Priore Cantuariensi in jus vocati sunt. Rationibus exactis compertum est, ex inventario, praeter legata in specie relicta, inperfuisse ex Johannis Peckham bonis 5305 l. 17 s. 2 d. & q. monetae Anglicanae. Hane summam ad defuncti funera suasque expensas hi callidi Executores sibi pene totam a Priore decerni obtinuerunt. Vt reddita ratione non amplius quinque solidis sex denart●s in pauperum et pios usus distribuendis remanserit. Hinc videmus quibus artibus tam occultam avaritiam hic bonus vir texit: Qui paupertatem et inopiam Archiepiscopatum suum ingressus deplorabat (ut diximus) suam. Idem paucis annis tanta a●undantia copiaque repletus est, ut Cardinalibus et Curialibus Romanis grandia stipendia annua decerneret, et quod laudi verti debet: Pauperibus maneriorum suorum 770. marcas distribui mandavit. His tam immensis sumptibus non obstantibus, consanguineos suos multos mirum in modum pluribus praediis locupletavit, aliosque ad Equestrem, alios ad Generosum Ordinem edexit; quorum de stirpe nonnulli in Cantio atque aliis Angliae Comitatibus veterem tunc institutum & ab eo acceptum splendorem retinent. In omnibus quas frequenter scriptitavit lit●ris, hoc titnlo exorsus est; Johannes Frater Cantuariensis Ecclesiae Sacerdos humilis, (though as proud as the Pope, who yet styles himself Servus servorum Dei) Regi suisque Ministris pro Ecclesiae Cantuariensis praediis a●que juribus audacter restitit, ut irato et offenso saepe Rege de exilio subinde cogitaret; (which he knew he oft demerited.) Ideoque multis Prebendam quam (ut diximus) Lugduni habuit petentibus, respondere solitus est; Se diem illum videre et expectare, quo hinc abiens ibi resideret; (being conscious of his demerited exile.) Quanquam ex Fratrum & Praedicatorum ordine prodiit, juris tamen Civilis et Pontificii quam sacrarum Scripturarum fuit peritior; etsi † See Balaeus Scriptor. Brit. Cent. 4. c. 64. libros permultos in illa rixosa, garrula & digladiatoria fratrum Theologia con●cripsit. I find this Report of a memorable Case in our * Lib. Assisarum An. 30 E. 3. pl 19 Brook Corone 115. & Treason 14. Cooks 5 Report, Of the King's Ecclesiastical Law, p. 12. Common-Law Books, happening about this time, before the Statute of Carlisle, against Pope's Bulls and Provisions; A Subject of this Realm procured a Bull of Excommunication from the Pope against another Subject, and gave notice thereof to the Treasurer of the King; for which offence, le Roy voluyt quill ust este trey & pendus, the King willed he should be drawn and hanged as a Traitor: & non obstante que le Chauncellor & le Treasorer pur luy genulerunt devant le Roy, uncore par agard il forjura le Roialme, etc. Whence Judge Brooke and Sir Edward Cook observe, That the bringing in and publishing such Fulls from the Pope, (to the prejudice of the King's Jurisdiction, and his Subjects vexation) was by the ancient Common Law of England adjudged Treason against the King, his Crown and Dignity, for which the offendor should have been drawn and hanged by this King's award, and opinion in that case; had he not mitigated the penalty upon the Chancellors and Treasurer's petition. The Vicar General of the Spiritualties of the Archbishop of York, during his absence refusing to admit the King's Clerk to the Church of Dalston in the Diocese of Carlisle, to which the King presented him by reason of the vacancy of that Bishopric then in his hands, upon an Inquisition found, that the last Bishop had divided that Church into three parts, which those to whom he divided it enjoyed, and so the Church was full and not void; The King thereupon declared, that this division being made without his Royal licence or assent, was null and void in Law, tending to his disinheritance, which he neither could nor would admit, and therefore notwithstanding the Bishop's Ordinance, commanded him to admit his Clerk thereto, without any more delays or excuses; which if he refused, he commanded the Sheriff of Cumberland to take possession of the Church, and sequester the profits thereof till he gave further order therein, by these memorable Writs, evidencing his Sovereign Ecclesiastical authority and Judicature in such cases. REX dilecto sibi Magistro Johanni de Crancumbe Archidiac. Estriding. venerabilis Claus. 20 E. 1. m 6. do●so. De negotio tangente praesentationem factam per Regem ad Ecclesiam de Dalston Karl. Dioc. de Johanne de Drokensford Clerico Regis. in Christo Archiepiscopi Ebor. Angliae Primatis, ipso extra regnum agente Vicario generali, salutem. Cum praesentaverimus vobis nuper dilectum Clericum nostrum Johannem de Drokensford ad Ecclesiam de Dalston Karl. Dioc. vacantem & ad nostram donationem ratione Episcopatus Karl. vacantis, & in manu nostra existentis spectantem, vos ipsum Clericum nostrum ad praesentationem nostram ad dictam Ecclesiam, praetextu cujusdam inquisitionis captae super vacatione ipsius continentis inter caetera, quod non vacat, quia per ordinationem Episcopi Karl. nuper desuncti, ipsa Ecclesia divisa fuerat in tres partes, quarum porcionarii sunt superstites, et ipsius possessioni incumbunt, prout literae vestrae patentes inde confectae, & sigillo vestro munitae, quas vidimus continebant, admittere non curastis. Nos itaque attendentes, quod dictus Episcopus divisionem aliquam de praedicta Ecclesia sine nobis et speciali nostro assensu, quem sicut recolimus nunquam a nobis optinuit, non valebat facere nec debebat; quare ipsam Ecclesiam in eodem statu ten●mus consistere in quo fuit tempore ordinationis hujusmodi sectionis factae de ea vacantem esse, videlicet pleno jure. Considerantesque quod in nostram exhaeredationem et Coronae nostrae praejudicium non modicum redundaret, si sectionem pateretur eandem, quam utique pati nolumus sicut nec debemus. Vobis mandamus, quod non obstante ordinatione divisionis seu sectionis factae ut praemittitur, de Ecclesia memorata, quam quidem nullam penitus reputamus, praefatum Clericum nostrum seu Procuratorem ipsius suo nomine absque morosae tarditatis dispendio ad eandem Ecclesiam admitta●is. Et per Officialem Karl. faciatis admitti, et Rectorem institui in eadem, sic igitur in hujusmodi negotio vos habentes, quod de quavis desidia seu inobedientia non possitis merito reprehendi propter quod Consilium aliud apponere nos oporteat in hac parte. Dat. apud Culeford. primo die Maii. REX Vic. Cumbriae salutem. Cum praesentassemus nuperrime discreto viro Magistro Johanni de Crancumb Archid. Estriding venerabilis in Christo Patris Ibidem. Archiepiscopi Eborum Angliae Primatis Vicario generali, dilectum Clericum nostrum Johannem de Drokennesford ad Ecclesiam de Dalston Karl. Dioc. vacantem, & ad nostrum donationem ratione Episcopatus Karl. vacantis, in manu nostra existentis, ipse dictum Clericum nostrum ad praesentationem nostram ad dictam Ecclesiam praetextu cujusdam inquisitionis captae super vacatione ipsius, continentis inter caetera, quod non vacat, qui per ordinationem Episcopi Karl. nuper defuncti ipsa Ecclesia devisa fuerat in tres partes, quarum portionarii sunt superstites, & ipsius possessioni incumbunt, prout literae Vicarii praedicti patentes inde confectae & sigillo suo munitae quas vidimus continebant, admittere non curavit. Nos itaque attendentes, quod praedictus Episcopus divisionem aliquam sine nobis, et sine nostri speciali assensu, quem sicut recolimus nunquam a nobis optinuit, non volebat facere nec debebat, quare ipsam Ecclesiam in eodem statu tenemus consistere, in quo fuit tempore ordinationis hujusmodi sectionis factae de ea, vacantem esse (viz.) pleno jure. Constderantesque quod in nostram exhaeredationem, et Coronae nostrae praejudicium non modicum redundaret, si sectionem pateremur eandem quam utique pati nolumus, nec debemus: Ac per alias literas nostras mandemus praefato Vicario iterato, quod non obstante ordinatione divisionis seu sectionis factae, ut praemittitur, de Ecclesia memorata, quam quidem nullam penitus reputamus, praefatum Elericum nostrum seu procuratorem ipsius suo nomine absque ulterioris morae dispendio ad Ecclesiam eandem admittat, ac per Offic. Karl. admitti faciat et Rectorem institui in eum. Tibi praecipimus, quod si memoratus Vicarius mandato nostro hujusmodi non paruerit, nec illud curaverit adimplere, extunc possessionem Ecclesiae ipsius nomine nostro capiens, non permittas portionarios antedictos possessioni ejusdem Ecclesiae taliter incumbentes aliquam administrationem illius habere, set fructus et bona quae inveneris in eadem, et etiam quae ex ea pervenerint in futurum conserves, et salvo custodias, donec aliud a nobis super hoc habueris in mandatis. John Roman Archbishop of York issued this memorable Precept to the Prior of Boulton to excommunicate Anthony Bek Bishop of Durham, for that John de Maydenstan Constable of Durham and his Complices, had by the Bishop's command, or subsequent assent, imprisoned John de Am●lya, a public Notary by the Pope's authority, and William de Wilton of Pickering, his Clerks, in the Castle of Durham, sent thither to the Bishop with his and his Officials Letters of Citation and Canonical mandates; there detaining them prisoners, and refusing to release them, after several admonitions sent to him in writing by the Archbishop to enlarge them▪ and a sentence of Interdict denounced against him for not releasing them, against his Canonical obedience, to the peril of his soul, and the great injury, high contempt, attenuation of his Archiepiscopal authority, Church, Religion, & for refusing to give any competent satisfaction for these contempts, after they were released by process out of the King's secular Court, but not by his Archiepiscopal Mandate to him. JOHANNES permissione divina Eborac. Archiepiscopus, Angliae Primas, dilecto in Christo filio Priori de Boulton in Craven salutem, gratiam & benedictionem. Cum dudum venerabilem fratrem Dominum A. Dunolmensem Episcopum Suffraganeum nostrum primo sufficienter, & legitimè monuerimus ac moneri fecimus, quod Johannem de Amelya auctoritate Apostolica Notarium publicum, et Willielmum de Melton, dictum de Pickering, Clericos nostros, quos ad suam praesentiam quam in Ecclesia Dunolmensi, juxta scita Canonum reperire credidimus, cum nostris, & Offic. nostri literis mandata Canonica continentibus destinaverimus, quousque Johannes de Maydenstan Constabularius Dunolm. & sui Complices ceperant et fecerant carcerali custodiae mancipari, ipso Episcopo hoc mandante, vel quod suo nomine factum fuerit, ex post facto ratum habente, liberaret, et liberari faceret et restitui pristinae libertati, dictis Clericis super violentia nobis Ecclesiae que nostrae Eborum de injuria et contemptu commissis, pro facto hujusmodi satisfacerent competenter: * Claus. 20 E. 1. m. 2. do●so. & Brevia Regis An. 20 E. 1. Tenor cujusdam literae directa Priori de Bolton, per Archiepiscopum Ebor. ad excommuni●and. Episcopum Dunolm. * Et Sed dicto Episcopo monitis parer● hujusmodi, & ea facere negligenti, seu penitus non curante, debitae obedientiae, et salutis suae propriae nusquam memor, eidem Episcopo per nostras alias literas sub poena sententiae suspensionis ab ingres●u Ecclesiae, quam in eum in scriptis protuli, si mandatis nostris omiferit obedire, ut dictos Clericos nostros quos in Carcere suo in castro suo Dunolm. captivos notoriè detinebat, liberaret & permitteret illaesos abire; eisque, nobis & Ecclesiae nostrae praedictae pro commisso hujusmodi satisfaceret competenter & satisfieri procuraret. * Sed Ac ipse Episcopus commissam inobedientiam multiplicans, & velut aspis ad vocem incantantium aures suas obturans, mandata sibi legitime destinata obaudiens, dictos Clericos non liberavit, set captivos detinuit sicut prius. Propter quod tercio * praedicto eidem Episcopo nostris dedimus literis in mandatis, quod sub poena sententiae excommunicationis quam in scriptis in personam ipsius protulimus justitia exigente, si mandatis nostris ultra contemptibiliter duxerit resistendum, quod saepefatos Clericos de Captivitate hujusmodi liberaret, eosque liberè abire permitteret, eisdem, nobis & Ecclesiae nostrae, quos notoriè contra Deum & justitiam, ac debitam obedientiam, & ipsius animae salutem constiterat offendisse, juxta juris exigentiam satisfaceret competenter. Verum dictus Episcopus, ut videtur, quodammodo a fide recedens quae debita obedientia roberatur, cum non nisi per inobedientiam schisma in Dei Ecclesia generetur, ac testante beato Gregorio, sola obedientia est quae fidei meritum possidet, sine qua quisque infidelis convincitur; * etsi etiamsi fidelis esse videatur, mandatis nostris Canonicis obedire contemptibiliter vilipendens, memoratos Clericos infra terminum ad liberandum sibi per nos juxta qualitatem negotii legitime deputatum, nullatenus liberavit, set in Cleri opprobrium totius Ecclesiae disciplinae contemptum, dictorum Clericorum, nostri et Ecclesiae nostrae praejudicium et gravamen, eosdem post mandata nostra totiens ut praedicitur multiplicata, captivos, sicut prius, Carceri detinuit diutius mancipatos, licet per remedium Curiae secularis secundum legem Regni, non alicujus nostri authoritate mandati eos denuo liberasset; propter quae non est dubium Episcopum antedictum in dictas Suspensionis et Excommunicationis sententias, ut praemittitur, rite latas merito incidisse. Et quia nil obedientia prodesset humilibus si contumacia contumacibus non obesset; Nos volentes per Censuram Ecclesiasticam ac ipsius executionem quae ab omnibus Catholicis est timenda, ipsius Episcopi culpis exigentibus pariter et ●ffensis legitime prodere contra eum, ut caeteris devotis Ecclesiae filiis innotescat damnabilis status ejus, ne sua communione pestifera grex ulterius inficiatur dominicus, utque quos Dei timor a malo non revocat, hos saltem cohibeat cobercio Ecclesiasticae disciplinae; et rubore confusi ad satisfactionem veniae et debitam ohedientiam compellantur; Vobis nostra authoritate committimus, ut contra memoratum Episcopum, ad declarationem praedictarum▪ sententiarum ac executionem et publicationem earundem sic debite procedatis, quod vestram debeamus industriam merito commendare; denunciantes et publicantes per vos, aut per alium deputandum a vobis in Ecclesiis de Alverton, et de Derlington, ac aliis locis solemnibus nostrae Provinciae quibus competencius poteritis, Episcopum antedictum in dictas suspensionis et excommunicationis sententias incidisse, et eas ut praemittitur incurrisse. Ad quam executionem faciendam & omnia & singula ipsam contingentia, secundum quod de jure fuerit faciend. ac etiam procedendum, vobis plenam committimus potestatem. Qualiter autem Commissionem nostram fueritis executi, de receptione praesentium, et quid in praemissis feceritis, nos quam citius poteritis certificare curetis per vestras Patentes literas harum seriem continentes. Dat. apud Sanctum Martinum juxta Viterbium 13. Kal. Maii, Anno Gratiae 1292. & Pontificatus nostri septimo. The Prior hereupon * Plac. Parl. An. 21 E 1. Ryley p. 133▪ to 141. accordingly published this Excommunication against the Bishop of Durham, for which the Archbishop the next year was complained of, and fined in Parliament after a long debate, as I shall there relate, in its proper series. The Bishops of Miden and Ossory having a greater ambition to be employed in State then Church-affairs, and to be Privy Counsellors, than preaching Bishops in Ireland, procured these Letters Patents from the King to his Council of that Realm, to admit them into the Council there, so oft as they sat in Council about the Kings (not Churches) affairs. REX omnibus & singulis de Consilio suo in Hiberuia existentibus salutem. De prudentia & circumspectione venerabilis Patris Tho. Midensis Episcopi, quem Pat. 20 E. 1. m. 3. intus. De Episcopis admittendis ad Consilium Regis in Hibernia. charum habemus & commendatum, specialem gerentes fiduciam, quod praesentia ipsius in Consiliis dandis, et in tractatu habendo de negotiis nostris in Hibernia expediendis plurimum nobis, et vobis possit esse profutura, et quod fideliter commodum nostrum pro viribus suis procurabit et honorem; Volumus, quod idem Episcopus de caetero consiliis nostris intersit una vobiscum, quociens de agendis nostris ibidem tractatus habetur. Et ideò vobis mandamus, quod praedictum Episcopum ad nostrum Consilium admittatis, et ipsum tanquam unum de nostris Consiliariis de caetero habeatis. Teste Rege apud Berewyk super Tweed 22 die. Octobris. Consimiles literas de verbo ad verbum habet Episcopus Ossoren. Teste ut supra. The Bishop of Cork in Ireland holding plea of things belonging to the King's Crown and Dignity in his Ecclesiastical Court, was thereupon amerced 140 l. for his contempt and offence by the King's Justice there at two several times: Above 45 l. whereof being levied on his goods and chattels by process out of the Exchequer; the King upon his petition remitted part of the remainder by this Writ. CUM venerabilis pater Robertus Corcagiensis Episcopus nuper coram venerabili Claus. 20 E. 1. m. 13. Hibern. Pro Roberto nuper Corcagensi Episcopo patre S. Tuamensi Archiepiscopo tunc Justic. Regis Hiberniae, amerciatus esset ad centum libras pro contemptu, et idem Episcopus postmodum amerciatus fuisset coram eodem justic. ad quadraginta libras, pro eo, quod advocavit se tenuisse placita in Curia Christianitatis ad Coronam et dignitatem Regis spectancia, de quibus quidem amerciamentis, quadraginta et quinque librae, quinque solidi, et decem denarii de bonis et catallis praedicti Episcopi per summoniciones Scaccarii per diversos Vicecomites levantur, sicut per inquisicionem quam per dilectos & fideles Regis, Magistrum Elyam de Wynton, & Robertum de Stapelton fieri Rex fecit, Rex accepit. Rex caritatis intuitu pardonavit eidem Episcopo quaterviginti & quatuordecim libras, quatuordocim solidos & duos denarios qui adhuc Regi aretro sunt de amerciamentis praedictis. Et ideo vobis mandatum est Thesaurario & Baronibus de Scaccario Dublin quod praedictum Episcopum de praedictis quaterginti libris quatuordecim solidis & duobus denariis quietum esse faciant. Teste Rege apud Westm. primo die Decembris. If all Prelates usurping on the King's prerogative and Courts, had been constantly fined, and their fines duly levied for the like usurpations, the King and his people had not afterwards been so frequently troubled and vexed by them in England or Ireland. King Edward out of his Sovereign Ecclesiastical Authority, blind devotion, and love to his late deceased Consort Queen Alianor, instituted a Solemn Anniversary to be kept for her every year, issuing sums of money, and granting several Manors, Lands to the Abbot and Covent of Westminster for that end, wherein he prescribed how many Tapers and of what weight they should find, how many and what Masses, Dirges, Paternosters, Ave-maries' they should sing, and what Alms they should distribute to the Poor for her Soul; obliging the Abbot, Prior, and Monks by a solemn Oath duly to perform the same, under pain of forfeiting all their goods, chattels, and the lands thus given to them for this end; as these Records will inform us. REX Thesaur. & Camerariis suis salutem. Liberate de Thesauro nostro dilectis & fidelibus nostris Willielmo de Marchia, Johanni de Berewyk, & Radulpho Claus. 20 E. 1. m 1. De denariis liberandis ad Anniversarium Reginae Consortis Regis. de Stanford Capellano nostro ducentas libras, ad anniversariam bonae memoriae Alienorae quondam Reginae Angliae Consortis nostrae jam instantem inde celebrandum. Teste Rege apud Berewik super Twed. 24 die Octobris. REX Archiepiscopis, etc. salutem. Sciatis, quod caritatis intuitu, pro salute clarae memoriae Alienorae quondam Regin. Angliae Consortis nostrae, dedimus, Cart. 20 E 1. n. 4 Pro Abbate & Conventu Westmonasterii de terris eis datis per Regem pro anima Reginae Consortis suae. concessimus, & hac carta nostra confirmavimus pro nobis & haeredibus nostris Deo & Ecclesiae Sancti Petri Westmonasterii, & Waltero Abbati, ac Priori & Conventui ejusdem loci manerium de Briddebrok cum pertin. in Com. Essex, una cum advocatione Ecclesiae ejusdem Manerii, & cum homagio & servicio Drogonis de Barenton & haeredum suorum, de quarta parte feodi unius Militis cum pertin. quam praedictus Drogo de nobis tenet in Hernestede, maneria de Westerham & Edulnebrugge cum pertin. in Com. Kanc. manerium de Turneston cum pertin. una cum advocatione Ecclesiae ejusdem manerii in Com. Buk. maneria de Knolle & Grafton, cum hamelettis de Halspathe▪ Buleye, Hulverlee, Whitlakesfeld, Kynewaldeshey, Notehurst, Langedon. & Didington cum pertin in C●m. Warr. Habend. & tenend. eisdem Ecclesiae Abbati, Priori & Conventui, & successoribus suis cum omnibus pertin. suis, una cum returno brevium nostrorum, & omnibus libertatibus & liberis cons●etudinibus quas ipsi habent in aliis terris suis, per cartas progenitorum nostrorum Regum Angliae & nostras, & aliis quibuscumque ad terras illas s●ectantibus, condicionibus subscriptis; ●avidelicet, quod iidem Abbas, Prior et Conventus, vel Prior et Conventus si Abbas praesens non fuerit die super vigilio Sancti Andreae Apostoli, in vigilia dici quo anniversarium dictae Reginae celeb●ari contigerit, solem●niter revestiti in choro dicti Monasterii cum toto et pleno Conventu, Placebo et Dirige cum novem lectionibus, accensis centum cereis ●irca tumulum ejusdem Reginae, ita quod ovilibet sit de duodecim ●ibri●●erae, quos dicti Abbas, Prior et Conventus et eorum successores invenient, et singulis annis in anniversario dictae Reginae facient innovari, et quod dicti cerei ad Placebo et Dirige in vigilia anniversarii * To illuminate their blind devotions. ardeant, et in die anniversarii quousque Missa magna fuerit celebrata, cum magnarum et aliarum campanarum pulsacione solempni, pro ipsius animae salute decantabunt solempniter et facient decantari, die autem sequenti vigilia scilicet Sancti Andreae, idem Abbas vel Prior si Abbas non fuerit praesens, et idem Prior digniorem illo Praelatum ad hoc procurare non poterit, missam solempn●m in magno altari suo cereis et candelis accensis, et pulsatis sicut praedictum est campanis, solempniter celebrabit et faciet celebrari die scilicet anniversarii dictae Reginae; et singuli Monachi ejusdem Ecclesiae consimilem missam privatam eodem die celebrent, et alii Monachi in minoribus ordinibus consiituti psalterium totum, et fratres conversi ejusdem loci Dominicas orationes, et simbolum, cum salutatione beatae Virginis, juxta numerum per eosdem Abbatem et Conventum eis ad hoc assignandum dicant et versilient pro ipsius anima, et animabus omnium fidelium defunctorum. Eodemque die dicti Prior et Conventus et successores sui, singulis pauperibus ad domum suam confluentibus unum denarium esterlingum, vel monetam valentem unum esterlingum die quo ista concessio nostra facta fuit, expectato concursu vel adventu pauperum usque ad horam terciam ejusdem diei antequam particio illa incipiatur, facient pro ipsius anima erogare. Ita quod distribucio quam Abbas dicti Monasterii et successores sui sepcies viginti pauperibus facere tenentur, quolibet anno fiat in vigilia anniversarii praedicti, et postea per totum annum singulis septimanis fiat distribucio praedicta, secundum quod in alia carta inde confecta plenius continetur. De cereis vero praedictis remanebunt per totum annum triginta cerei circa tumulum Reginae praedictae usque ad innovacionem c●reorum in anniversario ipsius Reginae sicut praedictum est faciendam, quos praedicti Abbas, Prior et Conventus, et successores sui, in festis majoribus et in adventu Magnatum ibidem, ac alias accendi faciant quociens viderint oportunum. Praeterea dicti Abbas, Prior & Conventus, & successores sui duos cereos quorum quilibet erit de duabus libris cerae, juxta Tumulum Reginae praedictae continue ardentes invenient, et perpetuo sustinebunt. Et volumus & concedimut pro nobis & haeredibus nostris quod hiis omnibus plene & fideliter peractis, totum residuum pecuniae provenientis de exitibus terrarum praedictarum quod superfuerit dictis Priori et Conventui tantum remaneat ad pitancias suas secundum voluntatem suam inde providendas. Nec volumus nec intendimus per hoc, quod praedictus Abbas in carta hujusmodi concessionis nostrae praemittitur, quod aliquid commodi ipsi Abbati vel alicui successorum suorum accrescat in terris illis, vel de advocationibus Ecclesiarum ad terram illam spectantibus, seu de custodia earundem; salva praelacia & regula sua, aut per se, vel per suos inde in aliquo se intromittat, set quod praedicti Prior & Conventus, & successores sui inde ordinent ad usus praedictos juxta votum suum. Concedimus etiam pro nobis & haeredibus nostris, quod tempore vacacionis Abbaciae praedictae ad terras praedictas, vel ad bona sua in eisdem existencia, per nos vel ministros nostros manum non apponemus, set ea eye integraliter sub nostra protectione servare faciemus. Et quia nolumus quod processu temporis ea quae praemissa sunt oblivioni tradantur, set quod recens memoria inde semper habeatur, volumus & firmiter praecipimus pro nobis & haeredibus nostris, quod quilibet futurus Abbas ibidem, ante restitucionem temporalium suorum praemissa Sacramento ad hoc praestito faciat observari. Et si fortè Abbas de medio sit sublatus, tunc Prior coram nobis si in partibus vicinis tunc fuerimus, vel coram Thes. et Baronibus de Scaccario si longius fuerimus, consimile faciet Sacramentum in singulis vacacionibus Abbaciae praedictae. Et ad majorem agnicionem hujus rei, firmiter praecipimus pro nobis & haeredibus nostris, quod singulis annis die anniversarii praedictae Reginae, videlicet in vigilia Sanct● Andreae Apostoli, in Capitulo ejusdem Abbaciae coram toto et pleno Conventu praesens Carta de verbo ad verbum plenarie recitetur. Et ad omnia praemissa in omnibus articulis et condicionibus suis, sicut praedictum est, fideliter observanda, obligant se praedicti Abbas, Prior et Conventus, et successores suos qui pro tempore fuerint, et omnia bona sua mobilia et immobilia, habita et habenda ubicumque fuerint inventa. In hujus rei testimonium tam nos pro nobis & haered. nostris, quam praedicti Abbas, Prior & Conventus, pro se & successoribus suis praesenti cartae in modum Cirographi confectae sigilla nostra apposuimus. Hiis testibus, venerabilibus patribus A. Dunolmensi, J. Wintoniensi & W. Eliensi Episcopis, Willielmo de Valencia Auunculo nostro, Gilberto de Clare Comite Glouc. & Hertf. Henr. de Lacie Comite Lincoln. Johanne de Sancto Johanne, Roberto de Tibetot, Reginal. de Grey, Gilberto de Thorenton, Waltero de Bello Campo, Ricardo de Bosco & aliis. Dat. per manum nostram apud Berewik super Twed. 25 die Octobris. Anthony Bishop of Durham erecting the Parish Churches of Chester and Langechester, which were very rich and large, into a Deanary and 7. Prebendaries, for the advancing of God's Service, and the good of the people's souls, and obliging the Dean and Prebends by Oath to personal residence thereon, and discharge of their duties and Gods Service therein, according as he had prescribed by his Ordinances and Charters, which were altogether invalid without the King's Royal assent, and confirmation by his Sovereign Ecclesiastical Authority and Charter; the King to promote God's Service, and the good of his people's souls, ratified the Bishop's Ordinances by these two Charters which recite them, warranting the division of great and rich Parishes and Bishoprics into many, and obliging the Dean, Prebends, Ministers, Chaplains thereof by Oath to personal residence and discharge of their duties and divine Offices therein, worthy imitation. REX Archiepiscopis, etc. salutem. Literas patentes venerabi●is patris Antonii Chart. 20 E. 1. nu. 27. Pro Antonio Dunolmensi Episcopo. Dunolmensis Episcopi ordinacionem per ipsum factam perpetuis temporibus duraturam super Decanatu & Praebendis in Ecclesia de Cestr. sui patronatus & Diocesis, plenariè continentes inspeximus, in haec verba. Universis sanctae matris Ecclesiae filiis praesens scriptum visuris vel audituris, Antonius permissione divina Dunolmensis Episcopus, ad futuram rei memoriam. Plures rivuli qui ab uno sonte procedunt aquae tumorem evacuant, fontis tamen valorem non minuunt aut decorem, imo ex se usum producere tanto placidiorem fons ipse dinoscitur, quanto pluribus locis aridae sitis molestia ●atigatis effuso gurgite aquae copiam uberius subministrat. Illa quoque matrona despicabilis non habetur, set pocius laude digna, quam ●tsi frequens conceptus extenuet, foecunda tamen honorificat procreacio filiorum. Sic utique * The same reason holds for the dividing of great and rich Bishoprics, as well as Parish Churches, between many deserving persons. una Ecclesia sui titulum non perdit honoris, si ex sui habundancia plures bene●iciorum solacio consoletur, immo tanto nobilior est censenda, quanto ei deservit ministrorum amplior famulatus. Sanè cum super Ecclesia de Cestr. nostrae Diocesis, quae nobis pleno jure subjicitur utpote ad nostrum spectans patronatum, variis dudum quaestionibus & controversiis emersis inter Dominum Willielmum de Clifford Clericum, se pro Rectore ejusdem Ecclesiae tunc gerentem, ex parte una, ac Magistrum Alanum de Esingwalde ex altera, asserentem, dictum Walterum per bonae memoriae Dominum Robertum praedecessorem nostrum immediatum eadem Ecclesia fuisse & esse sentencialiter ex certis & legitimis causis privatum, eamque sibi ab eodem praedecessore nostro canonicè fuisse collatam, sicque varii & diversi processus judiciales tàm auctoritate Delegata quam Ordinaria, non absque gravi discrimine, & tàm corporum quam animarum periculo fuissent hinc inde diutius agitati. Tandem partes antedictae coram nobis praesencialiter constitutae, nolentes tàm periculosis licium amfractibus ulterius implicari, submiserunt ordinationi nostrae Ecclesiam illam cum Capellis, terris, fructibus & obventionibus universis ad eandem pertinentibus, & totum jus quod eis compeciit, vel competere potuit in eadem, processibus habitis inter eos renunciantes, expressè promittentes nichilominus se ratum habere quicquid per nos ordinatum, statutum seu provisum fuerit in praemissis, idque perpetuis temporibus inviolabiliter observare. Attendents igitur praedictae Ecclesiae de Cestr. quae ad nostrum spectare dinoscitur patronatum, parochiam esse diffusam, et proventuum redditus habundantes, adeo quod ad plurium sustentacionem sufficiunt ministrorum, eamque paucos hactenus habuisse servitores, ex quo divinis multociens fraudebatur obsequiis, et in ipflus parochia diffusa cura negligebatur dampnabiliter animarum; quae tamen post Ecclesiam nostram Dunolmensem inter caeteras Ecclesias nostrae Diocaesis tipum gerit dignis honoribus extollenda, utpote quam sanctum & reverendum corpus beati Cuthberti patroni nostri, quod per centum & quindecim annos inibi praesencialiter conquievit, quadam prerogativa specialiter insignivit. Considerantes etiam, utilitatem evidentem et motivam ad ordinacionem subsequentem, videlicet, divini cultus augmentum, et salutis animarum uberiorem profectum, urgentem insuper necessitatem in hac parte propensius ponderances, quam evidenter perpendimus ex defectu et raritate jurisperitorum et Consiliariorum in nostra Diocesi, ad quos in magnis & arduis Ecclesiae nostrae negotiis habere poterit impellente necessitate recursus, de Capituli nostri Dunolmensis expresso consensu acceptata submissione praedicta, & circumstanciis universis plenius intellectis: In nomine Domini nostri Jesu Christi, ordinamus in hunc modum; vid●licet, quod praedicta Ecclesia de Cestr. extunc collegiata existat, et sint in eadem de caetero unus Decanatus et septem Praebendae: Ita quod Decanus sit perpetuus in ordine Sacerdotali, curam gerens in solidum animarum, et residenciam ibidem continue faciens personalem, inveniat duos Capellanos idoneos conformes in habitu Vicariis Canonicorum, pro cura hujusmodi sollicite supportanda, aliosque minores Clericos habeat ad serviendum Ecclesiae competenter omnia ipsius onera ordinaria supportando: Cancellum cum indiguerit reficiendo et sustinendo, ad novae tamen fabricationis vel constructionis opus minime teneatur. Capellis insuper de Taunfeld & Lameley faciat per Ministros idoneos deserviri. Ad quae omnia & singula supportanda volumus & firmiter statuimus, quod Decanatui obvenciones tocius alteragit tàm in Ecclesia de Cestr. quam Capellis antedictis, videlicet, mortuariorum, lanae, agnorum, lactis, vitulorum, fenorum, lini, canabi, gallinatum, aucarum, porcellorum, et omnium minutarum personalium decimarum, ana cum redditu et Curia tenencium Ecclesiae in Villa de Cestr. et de Walrigg. et tota terra Dominica de Hernerton totaliter applicentur. Mesuagia etiam ad pradictas Capellas de Lameley & de Taunfeld spectancia, cum curiis & terris suis Dominicis eidem Decanatui assignavimus, hoc excepto, quod utriusque loci Praebendarii habebunt quandam portionem seu partem Curiae arbitrio nostro limitandam, in qua poterunt competenter reponere suablada. Habeat etiam Decanus piscariam in Ripa de Were, et decimam piscariae. Ad haec quilibet Praebendariorum qui tres primas habent, Praebendas inveniat suis sumptibus unum Vicarium Capellanum; et de aliis quatuor residuis, singuli habeant Vicarium Diaconum in ipsa Ecclesia ministrantes in habitu Canonicali, et modum psallendi teneant secundum morem Ecclesiae Ebor. vel Sarum. Singuli autem sint ●bdomadarii in suo statu secundum ordinem vicis suae juxta disposicionem Decani, qui sicut in cura parochiali, sic in hiis quae ad divinum spectant officium ordinet, corrigat, chorum regat et disponat, ac etiam in hiis puniat transgressores. Matutinas quoque mane diei propter parochianos volumus et mandamus. Et ne discordiam pariat communitas, set singuli suis finibus sint contenti, Praebendas illas taliter duximus distinguendas; videlicet, quod ad primam Praebendam pertineant decimae praediales universae de magna Lumeley, parva Lumeley, Lampton, Wodesende, ac etiani decimae minae carbonum. Ad secundam Praebendam de Lameley, Kilblesworth, Ravenesworth, Dervecrok, Hedley, Ladesheved, terra de Fugers, Raveneshelm, & Northuses. Ad tertiam de Pelton, Pokeley, Pelawe, Piketre, Tribeley, Edmanfley, Steresley, & Nettelwrth. Ad quartam de Cestr. & Withill. Ad quintam de Caunfeld, Lince, Crok, Taunfeldley, Stanley, Stanley Hall, Caldesete, & de Steles. Ad sextam de Birteley, Herverton, Mora, & de Harden. Ad septimam de Urpath, Ulkestan, & de Twysles. Totum autem residuum parochiae de Cestr. videlicet, decimas praediales de Planworth & de Walrigg, & omnium vastorum tàm in haya quam alibi in eadem parochia redigendorum ad culturam commune, residencium assignamus, & inter ipsos duntaxat aequaliter dividantur, qui per tres menses ad minus in anno continuè, vel interpellatim in Ecclesia ipsa residenciam fecerint personalem. It a quoth in festo Sancti Martini in hyeme, & in festo Pentecostes fiat corundem proventuum communium distribucio. Et qui pro medietate temporis antedicti personaliter residerint, pro rata medietatis hujusmodi distributionem percipiant proporcionaliter de communa, de residuo temporis illius nichil penitus percepturi, nisi omnes ejus partes integraliter compleverint residendo. Ordinamus insuper, quod decima pars porcionis cujuslibet non residentis, residentibus assignetur, et si nullum residere contigerit, hujusmodi partes de cimae in usus Ecclesiae, vel in usus pauperum degencium infra limites Praebendarum nonresidencium convertantur. Area autem Ecclesiae ad inhabitandum inter Decanum & tres Praebendarios primos juxta nostrum arbitrium dividatur. Ne etiam de ordine sedendi vel procedendi contencio oriatur, statuimus, ut post primum stallum ex parte australi, (quod nobis & successoribus nostris in signum praeeminenciae specialiter reservamus) Praebendarius primae Praebendae optineat primum locum. Praebendarius tertiae Praebendae optineat secundum. Praebendarius quintae, tertium. Praebendarius septimae, quartum. Ex parte vero boriali Decanus Ecclesiae retineat primum locum. Praebendarius secundae Praebendae secundum locum. Praebendarius quartae, t●rtium; & Praebendarius sextae Praebendae quartum; & eundem ordinem observent invicem in procedendo. Hanc autem ordinacionem concurrente consensu Capituli nostri, ad honorem Dei et Ecclesiae Christi factam, statuimus perpetuis temporibus inviolabiliter observandam, auctoritate, dignitate et potestate Ecclesiae nostrae Dunolmensis et successorum nostrorum in omnibus semper salvis. In cujus rei perpetuam firmitatem sigillum nostrum praesentibus est appensum. Actum & datum apud Aukeland quinto die Idus Novembris, Anno gratiae 1286. & consecrationis nostrae anno tertio. Nos autem eidem ordinacioni Regium praebentes assensum, eam pro nobis et haeredibus nostris praefato Episcopo et successoribus suis Episcopis Dunolmensibus, quantum in nobis est, concedimus et confirmamus, sicut literae praedictae rationabiliter testantur. In cujus rei testimonium has literas nostras fieri fecimus patentes. Hiis testibus, venerabilibus patribus R. Bathon. & Wellen. Canc. nostro, & W. Elyen. Episcopis, Gilberto de Clare Comite Glouc. & Hertf. Henr. de Lacie Comite Lincoln. Johanne de Warenna Comite Surr. Johanne de Sancto Johanne, Roberto filio Walteri, Waltero de Bello Campo, Gilberto de Briddeshale, Ricardo de Bosco, & aliis. Dat. per ma●um nostram apud Berewyk super Twed. 12 die Junii. REX Archiepiscopis, etc. salutem. Literas patentes venerabilis patris Antonii Chart. 20 E 1. nu 26. Dunolmensis Episcopi ordinacionem per ipsum factam perpetuis temporibus duraturam super Decanatu & Praebendis in Ecclesia de Langecestr. sui patronatus & Diocesis, plenariè continentes inspeximus, in haec verba. Universis sanctae matris Ecclesiae filiis praesens scriptum visuris vel audituris, Antonius permissione divina Dunolmensis Episcopus, ad futuram & perpetuam rei memoriam. Plures rivuli, etc. verbatim as in the former. Sic utique una Ecclesia titulum non perdit honoris, si ex sui habundancia plures beneficiorum solacio consoletur, immo tanto nobilior est censenda, quanto ei deservit ministrorum amplior famulatus. Sanè vacante dudum Ecclesia de Langecestr. nostrae Diocesis, per mortem Magistri Alexandri de Alverton quondam Rectoris ejusdem, quae nobis pleno jure subjicitur, utpote ad nostrum specta●s patronatum, dilectum in Christo filium Magistrum Johannem de Cravene Presbyterum, ad ipsius Ecclesiae defensionem legitimum defensorem pro ipsius indempnitate in temporalibus & spiritualibus tucius conservanda tempore vacacionis ejusdem, ex officii nostri debito deputavimus sub hac forma. Antonius permissione divina Dunolmensis Episcopus, dilecto in Christo filio Magistro Johanni de Cravene Presbytero, salutem, gratiam & benedictionem. Cupientes utilitari & indempnitati Ecclesiae de Langecestr. nostrae Diocesis, vacantis per mortem Magistri Alexandri de Alverton quondam Rectoris ejusdem cauciùs ut tenemur, tibi de cujus industria circumspecta plenam in Domino fiduciam optinemus, defensionem ac tuitionem illius Ecclesiae, cum suis juribus, libertatibus & pertin. universis tempore vacacionis ejusdem committimus, & tenore praesencium te legitimum ejusdem constituimus defensorem; dantes tibi plenam & liberam potestatem in causis & negociis dictae Ecclesiae agendi, defendendi, appellandi, appellationes prosequendi, de calumpnia & de veritate dicenda, ac quodlibet aliud genus liciti sacramenti quociens opus fuerit juramentum praestandi, status ipsius reformacionem & in integrum restitucionem petendi & recipiendi, de bonis, obvencionibus, proventibus, statu & juribus, ac ipsius pertin. quibuscumque liberè disponendi, & omnia alia faciendi quae statum ipsius Ecclesiae in judicio vel extra qualitercunque contingunt, & quae per verum & legitimum defensorem poterunt expediri. Ratificantes quicquid per te nomine praedictae Ecclesiae actum seu procuratum fuerit in praemissis. Haec omnibus quorum interest innotescimus per praesentes, quas sigilli nostri munimine fecimus communiri. Datum apud Middleham 8 Kal. Aprilis, anno gratiae 1283. Praedicto itaque defensore in nostra praesentia personaliter constituto, habitoque tractatu sollempni & diligenti qui in ordinacionibus & concessionibus perpetuis rerum Ecclesiasticarum exigitur. Quia praedictae Ecclesiae parochiam esse diffusam et proventuum redditus habundantes esse conspicimus, adeo quod ad plurium sustentacionem sufficiunt ministrorum, eamque paucos hactenus habuisse servitores ex quo divinis multociens fraudabatur obsequiis, et in ipsius parochia diffusa cura negligebatur dampnabiliter animarum. Considerantes insuper utilitatem evidentem et motivam ad ordinacionem subsequentem, videlicet, divini cultus augmentum, et salutis animarum uberiorem profectum, urgentem etiam necessitatem in hac parte propensius ponderantes, quam evidenter perpendimus ex defectu et raritate jurisperitorum et Consiliariorum in nostra Diocesi, ad quos in magnis & arduis Ecclesiae nostrae negotiis habere poterit impellente necessitate recursus, auditis & plenius discussis hiis quae per dictum defensorem pro jure & utilitate ipsius Ecclesiae de Langecestr. allegata fuerant & proposita coram nobis, ac universis circumstanciis apercius intellectis, de Capituli nostri Dunolmensis, ac saepedicti defensoris legitimi voluntate & assensu: In nomine Domini nostri Jesu Christi, ordinamus in hunc modum: videlicet, quod praedicta Ecclesia de Langecestr. exnunc Collegiata existat, et sint in eadem de caetero unu● Decanatus et septem Praebendae, etc. verbatim as in the former Charter. In cujus rei perpetuam firmitatem sigillum nostrum praesentibus est appensum. Actum & datum apud Aukeland 12 Kal. Octobris, Anno graciae 1283. & Consecrationis nostrae anno prima. Nos autem eidem ordinacioni Regium praebentes assensum, eam pro nobis et haeredibus nostris prae●ato Episcopo et successoribus suis Episcopis Dunolmensibus, quantum in nobis est, concedimus et confirmamus, sicut literae praedictae rationabiliter testantur. In cujus, etc. Hiis testibus, etc. ut supra. Dat. ut supra. John Lythegraynes and Alice his wife erecting a Chapel and chantry to the Virgin Mary in their Manor of Lasingby; consisting of one Master and 6 Chaplains, to sing Mass for their souls and the souls of their ancestors, and of King Edward and his heirs, of the present Bishop of Durham and his successors, and of all faithful souls deceased, prescribing an oath to them of perpetual residence, and discharge of the particular Divine Services and trusts reposed in them, procured the King by his Supreme Ecclesiastical Authority to ratify this his Charter, (else invalid in Law,) by this his Royal Charter enrolled in the Tower. REX Archiepiscopis, etc. salutem. Inspeximus cartam quam dilectus & fidelis Chart. 20 E. 1. n. 5, 6. Pro Waltero de Preston Capellano Lasingby. noster Johannes de Lythegraynes & Alicia uxor ejus fecerunt Deo, & beatae & gloriosae Virgini Mariae & Waltero de Preston Capellano in haec verba. Omnibus hanc Cartam visuris vel audituris, Johannes de Lythegraynes & Alicia uxor ejus salutem in Deo sempiternam. Noveritis nos pro salute animarum nostrarum, Antecessorumque nostrorum, & pro salute animae Domini Edwardi Dei gratia illustris Regis Angliae, & haeredum suorum, necnon & pro salute animae Domini Antonii eadem gratia Dunolmensis Episcopi & successorum suorum, & pro animabus omnium fidelium defunctorum, dedisse, concessisse, & hac praesenti carta nostra confirmasse Deo, & beatae & glorio●ae Virgini Mariae, in cujus nomine & honore quondam Capellam in maner●o nostro de Laysingby cum omnibus suis pertin. ut in Dominicis, Villenagiis, cum villanis & eorum sequelis & catallis omnibus, redditibus, pratis, pascuis, moris, mar●scis, turbariis, stagnis, aquis, vivariis & molendinis, cum omnibus pertin. suis in liberam puram & perpetuam elemosinam imperpetuum. Quem quidem Presbyterum praedictorum manerii & capellae constituimus & facimus Magistrum perpetuum. Habendum & tenendum eidem Magistro & successoribus suis Presbyteris ibidem Deo servituris, ad sustentacionem sex Capellanorum ibidem Dro serviturorum et divina celebrancium, prout inferiùs continetur, liberè, quietè, bene & honorificè, cum omnibus suis pertin. in liberam, puram, & perpetuam elemosinam imperpetuum. Ita tamen, quod si contingat praefatum Magistrum, vel quemcumque alium ipsius loci Magistrum, in vita nostra seu alterius nostrum cedere vel decedere, vel culpis suis exigentibus amoveri, benè licebit nobis & utrique nostrum in tota vita nostra & utriusque nostrum, infra quadraginta dies post cessum vel decessum, seu amocionem cujuslibet Magistri praedictorum manerii & capellae loco suo alium idoneum Presbyterum ipsorum manerii & capellae facere & constituere pro libito nostro Magistrum perpetuum. Et si fortè, quod absit, infraillos quadraginta dies quantum in nobis est ipsorum manerii & capellae alium Magistrum non fecerimus, benè licebit Domino Episcopo Dunelmensi qui pro tempore fuerit unum Presbyterum idoneum praedictorum manerii & capellae facere & constituere Magistrum illa vice: Ita tamen quod aliàs cum vacaverit in vita nostra, vel alterius utriusque nostrûm, nobis vel alterutri nostrùm non cedat in praejudicium quominus ipsorum manerii & capellae alium possimus facere & constituere Magistrum: Et volumus quod praedicti Capellani per praefatum Magistrum & successores suos eligantur, & quocienscunque necesse fuerit per eundem amoveantur, & alii suis locis ponantur qui sint honesti, casti, sufficienter literati, & benè morigerati. Et singuli Magistri primo die introitus sui jurent de * Nota. personali residencia facienda, et fidelitate domui in omnibus observanda. Terras et tenementa, calices, libros, vestimenta, et omnia alia ornamenta, et alia bona quaecumque ad dictas domum et capellam spectancia, quantum in eis est, salvo et fideliter custodienda et custodiri facienda. Et singuli Capellani in suo introitu idem praestent Sacramentum quamdiu ibidem sunt moraturi. Omnes eciam Presbyteri dum sanitate gaudent, singulis diebus simul in praedicta capella pro animabus nostris et omnium antecessorum et successorum nostrorum, Regum et Episcoporum praedictorum, necnon et omnium fideliam defunctorum, divina et omnes horas canonicas, una cum Placebo et Dirige cantent et celebrent. Ita quod una missa de beata Maria Virgine in praedicta capella, et una de die, et tres missae pro animabus nostris, et pro animabus omnium fidelium defunctorum, et una missa pro anima Domini Antonii Episcopi Dunelmensis, et successorum suorum Episcoporum Dunelmensium in capella beati Johannis Baptistae singulis annis celebrentur. Concedimus eciam Deo & Ecclesiae Sancti Cuthberti Dunolm. quod post obitum utriusque nostrum Episcopus Dunolmensis qui pro tempore fuerit, & omnes ejus successores Episcopi ejusdem loci imperpetuum loco cujuslibet Magistri praedictorum manerii & capellae cedentis vel decedentis, seu culpis suis exigentibus amoti, alium Presbyterum discretum & honestum ipsorum manerii & capellae faciat & constituat Magistrum, curam illius loci agentem, qui similiter juret suo introitu se perpetuo ibidem residere, nisi pro urgentibus negotiis loci illius ac manerii ipsum abesse oporteat vel contingat. Et nos Johannes & Alicia & haeredes nostri totum praedictum manerium cum omnibus pertin. suis praedictis, Magistro & Sacerdotibus ibidem Deo servituris, prout plen●ùs praenotatur, contra omnes warrantizabimus & defendemus imperpetuum. Et ut praesens concessio & donacio nostra Deo & beatae Mariae Virgini, ac Magistro & Presbyteris ibidem Deo servituris in forma qua superiùs notatur, stabiles & irrevocabiles imperpetuum permaneant, excludimus omnibus haeredibus nostris per praesens scriptum & donum nostrum omnem viam & omnimodum jus & clamium quod per quodcumque breve, vel quacumque actione ratione vel occasione eye competere possit petendi, vend●candi vel clamandi praedictum manerium cum pertin. vel aliqualem partem imperpetuum. Et in perpetuum testimonium hujus rei, ac majorem securitatem faciendam, praesenti scripto sigilla nostra apposuimus. Hiis testibus Dominis Willielmo de Colebill, Ricardo de Ronndeby, Ricardo de Waxand, Johanne Hannsard, Marmeduco Darel Militibus, Johanne Dayvill de Dychton, Willielmo de Smytheton, Willielmo de Amandevill, Alano Norrays, Nicholas de la Land. Richardo de Thorneton, Stephano Maunsell de Alverton, Hugone de Oterington, Johanne Clerico, Nicholas Astyn, Willielmo de Aslakely, & aliis. Dat. apud Laysingby die Dominica post festum Sanctorum Tyburcii & Valeriani Martyrum, anno regni Regis Edwardi decimo octavo. Nos autem donacionem, concessionem et confirmationem praedictas ratas habentes et gratas, eas pro nobis et haered. nostris quantum in nobis est concedimus et confirmamus, sicut carta praedicta rationabiliter testatur. Hiis testibus venerabilibus patribus Roberto Bathon. & Wellen. Johanne Wynton, Anton. Dunolm. Willielmo Elien. Episcopis, Edmundo fratre nostro, Henrico de Lascy Com. Linc. Rogero le Bigod Com. Norff. & Marescallo Angliae, Humfrido de Boun Comite Hereford. & Essex, Roberto de Tybetot, Waltero de Bello Campo, Ricardo de Bosco, Elia de Hanvill, & aliis. Dat. per manum nostram apud Westm. 4. die Febr. From which 3. Charters I shall observe, 1. That the King, this Bishop and other founders of Chantries in that age, took special care to oblige Deans, Prebends, Priests, Masters and Chaplains not only by their Charters, covenants, but also by solemn promissory Oaths to constant personal residence on their Cures, and the diligent discharge of their pastoral duties, which yet notwithstanding they were apt to neglect. 2ly. That they particularly prescribed, both what and how many Masses, prayers, Tapers, Alms, divine or superstitious Services they should perform for the benefit of their own and others souls departed, whereof our Kings had then the Sovereign Charge, care, for which they made special provisions by their Charters both for that and succeeding ages; as these, with all other their Charters for erecting, endowing, or confirming of Bishoprics, Monasteries, Chapels, Churches or Chauntries abundantly evidence. King Edward the 1. for the peace, quiet, good Government and encouragement of Scholars and learning in the University of Cambridge, this year ratified all former Charters granted to them by his Father King Henry the 3. and former Orders and agreements made between them and the Mayor and Townsmen of Cambridge for that end, by this his Royal Charter; evidencing the great care our Kings had to protect, advance, encourage Scholars and learning in our Universities, and keep the Townsmen from exacting on them in any kind. REX Archiepiscopis, etc. salutem. Inspeximus literas patentes quas Dominus Chart. 20 E. 1. n. 51. Pro Cancellario & Sco●aribus Universitatis Cantebrig. Vid. Claus. 49 H. 3. m. 10. Pat. 17 E. 3. pars 2. m. 23. Pat. 9 H. 6. pars 2. m. 16. Pat 9 E. 4. pars 3. m. 8. H. quondam Rex Angliae pater noster fecit Vniversitati Scolarium Cantebr. in haec verba. Henricus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hyberniae, & Dux Aquitaniae, Omnibus Ballivis & fidelibus suis ad quos praesentes literae pervenerint, salutem. Sciatis, quod ad pacem et tranquillitatem, necnon ad utilitatem Vniversitatis Scolarium Cantebr. providimus et concessimus, quod duo Aldremanni fiant in Cantebrigia, & quatuor de discrecioribus & legalioribus Burgensibus ejusdem Villae associentur ipsis Aldermannis, qui omnes jurent fidelitatem, & sint assistentes & consulentes Majori & Ballivis nostris Cantebr. ad pa●em nostram conservandam, & ad assisas praedictae Villae custodiend. & ad investigandum malefactores & perturbatores pacis nostrae, & vagaebundos de nocte, & receptatores latronum & malefactorum, et * Vid. Pat. 10 E. 3. pars 1. m 32. corporale praestent Sacramentum, quod omnia praedicta fideliter observabunt. In qualibet autem parochia Villae Cantebr. sint duo homines electi de legalioribus parochianis, & jurati, quod in qualibet quindena inquirent ne quis suspectus hospitetur in parochia, & si aliquis receptaverit aliquem per tres noctes in domo sua, respondeat pro eo. Nullus eciam * Vid. Pat. 1 E. 3. pars 1. m. 6, & 8. regratarius emat victualia in villa Cantebr. vel extra versus villam veniencia, nec aliquid emat ut iterum vendat, ante horam terciam, & si fecerit, amercietur secundum quantitatem & qualitatem delicti. Si vero Laicus inferat Clerico gravamen vel enormem laestonem, statim capiatur: et si magna sit laesio, incarceretur in villa ipsa, et ivi detineatur quousque Clerico rationabiliter fuerit satisfactum. Si autem Clericus inferat gravamen vel enormem laesionem Laico, incarceretur in praedicta villa quousque Cancellarius Vniversitatis ipsum postulaverit. Pistores, Braciatores Cantebr. in primo transgressu suo amercientur; in secundo, panem amittant vel cervisiam; in tercio transgressu habeant judicium de Pillorio vel Tumberello. Quilibet Pistor habeat sigillum suum, & signet panem suum per quod possit cognosci cujus panis sit; quod si non fecerit, graviter amercietur. Quicunque de villa Cantebr. braciaverit ad vendendum, exponat signum suum, alioquin amittat cervisiam. Vina Cantebr. communiter vendantur & indifferenter tam Clericis quam Laicis ex quo imbrochiata fuerint. Temptacio panis fiat bis in anno, videlicet in quindena post festum Sancti Michaelis, & circa festum Sanctae Mariae in Marcio. Et Assisa cervisiae fiat eisdem terminis secundum valorem bladi & brasei. Et quociescunque debeat fieri temptacio panis & cervisiae, * Pat. 2 R. 2. p●rs 1. m. 16, & 39 & pars 2. m. 10. Pat. 4 R. 2. pars 2. m. 24. Pat. 8 R. 2. pars ●. m. 41. Rot. Parl. An. 8 R. 2. Art. 11. Pat. 9 R. 2. pars 2. m. 20. intersit Cancellarius praedictae Vniversitatis, vel aliqui ex parte sua ad hoc deputati, si super hoc requisiti interesse voluerint, quod si non intersint, nec super hoc requisiti fuerint, nichil valeat temptacio praedicta. Praeterea volumus quod villa Cantebr. à fimis & sordibus mundetur & munda teneatur, & quod aquaeductus aperiantur sicuti an●●quitus esse solebant, ac aperti custodiantur, ut per eos sordes affluere possint, nisi alia necessitas aut utilitas obsteterit; & quod alia obstacula transitum impediencia amoveantur, & praecipuè ut magnum fossatum villae mundetur: Ad quae observanda ordinentur duo Burgenses ex legalioribus in quolibet vico jurati coram Majore et Ballivis, Cancellario et Magistris ad hoc requisitis, si venire voluerint. In cujus rei testimonium has literas nostras fieri fecimus patentes. Teste meipso apud Westm. vicesimo secundo die Febr. anno Regni nostri quinquagesimo secundo. Inspeximus eciam literas patentes quas idem Rex pater noster fecit Cancellario & Scholaribus Cantebr. in haec verba. Henricus Dei gracia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, Omnibus Ballivis & fidelibus suis salutem. Sciatis, quod ob honorem Dei et Ecclesiae sacrosanctae, necnon et commodum et communem utilitatem Scolarium in Municipio Cantebr. studencium, concessimus Cancellario & Scolaribus praedictis, & eorum successoribus ibidem studentibus, Quod omnes domus ejusdem villae quas Scolares praedictos inhabitare contigerit, per duos Magistros et duos Burgenses ejusdem villae secundum rationabilem taxationem, de caetero taxantur de quinquennio in quinquennium. Et ideo vobis mandamus, quod praedictis Cancellario et Scolaribus contra hanc concessionem nostram impedimentum, molestiam aut gravamen non inferatis, vel aliquibus inferri permittatis. In cujus rei testimonium has literas nostras fieri fecimus patentes. Teste meipso apud Westm. sexto die Feb. anno Regni nostri quinquagesimo. Inspeximus eciam literas patentes quas idem Rex pater noster fecit Magistris et Scolaribus Vniversitatis ejusdem Villae in haec verba. H. Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hyberniae, & Dux Aquitaniae, Omnibus Ballivis & fidelibus suis ad quos praesentes literae pervenerint salutem. Quia Ballivi & Burgenses nostri Cantebr. non solum negligentes existunt, verumeciam impotentes ad malefactorum insolencias, et alia Magistris et Scolaribus Vniversitatis ejusdem villae nociva modo debito reprimenda, per quod sicut pro certo intelleximus, contingit dictos Magistros et Scolares multociens impediri, ita quod actus scholasticos in quiete studentibus maxime necessaria nequeunt exercere; Nos dictorum Magistrorum et Scolarium tranquillitati et paci prospicere cupientes, volumus et praecipimus, quod Vicecomites Com. Cantebr. qui pro tempore fuerint, quando Ballivi aut Burgenses praedicti negligentes vel impotentes inventi fuerint in praemissis, hujusmodi malefactores, ac pacis nostrae dictaeque Vniversitatis turbatores, cum sufficienti posse Com. praedicti, si necesse fuerit, ab hujusmodi praesumpsionibus temerariis penitus desistere, et praedicta nociva reprimi faciant, cum ex parte Vniversitatis praedictae inde fuerint requisiti. Ita quod dicti Magistri et Scolares ibidem studiis liberalibus applicati, sub protectione manus nostrae oblatis liberius prospicere valeant incrementis. In cujus rei testimonium has literas nostras fieri fecimus patentes. Teste meipso apud Westm. vicesimo die Julii, anno regni nostri quinquagesimo tercio. Inspeximus eciam literas patentes quas idem Rex pater noster fecit Magistris et caeteris Scolaribus Vniversitatis ejusdem villae, in haec verba. H. Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, Omnibus ad quos praesentes literae pervenerint salutem. Quia dilectis nobis in Christo Magistris et caeteris Scolaribus Vniversitatis Cantebr. per Comites, Barones, Milites, & alios torneamenta ibidem exercentes, aventuras quaerentes & ad arma euntes, frequencius solent pericula et incommoda multipliciter evenire, quae si tollerarentur, in discidium ibidem studencium per processum temporis cedere possent manifeste, quod sustineri nolumus sicut nec debemus: Nos indempnitati Magistrorum et Scolarium praedictorum volentes in hac parte, o●●tenus fieri poterit providere; Concessimus eis de gratia nostra speciali, quod torneamenta aliqua, aventurae, justae, seu hujusmodi hastiludia non fiant de caetero in villa praedicta, seu per quinque miliaria circumquaque. Et prohibemus super gravem ferisfacturam nostram, ne quis de Regno nostro apud villam praedictam, seu alibi infra praedicta miliaria circumquaque torneare, justas facere, seu aventuras, bel a●●a hastiludia quaerere praesumat contra concessionem nostram praediciam. In cujus rei testimonium, has literas nostras fieri fecimus patentes. Teste meipso apud Westm, vice simo quarto die Julii anno regni nostri quinquagesimo quarto. Inspexim●● 〈◊〉 quod●am scriptum inter Scolares et Burgenses Cantebr. et Communitat●● ejusdem villae in modum Cyrograffi confectum in haec verba. In nomine Domini, A●●en. C●m inte● Magistros & Scolares ac Burgenses Cantebr. & Communitatem ●●●dem saepius fuisset contencio exorta, cujus occasione tam Clero quam populo multa imminebant pericula, tandem interveniente Nobili viro Domino Edwardo illustris Regis Angliae primogenito, anno Domini M. CC. septuagesimo, mense Aprilis, talis forma pro periculis imminent●bus & futuris vitandis, & pro pace imposterum observanda fuit provisa, vid●licet, Quod singulis annis infra quindenam à tempore quo Magistri ibidem legentes suas lectiones resumpserint post festum Sancti Michaelis, eligantur de quolibet Com. Angl. quinque Scolares de discrecioribus ibidem commorantibus, & tres de Scocia, & duo de Wallia, & tres de Hibernia, & decem Burgenses, scilicet septem de urbe, & tres de suburbio, qui juramentum corporale praestabunt hinc inde tam Clerici quam Laici vice omnium, quod pacem et studii tranquillitatem observabunt, et ab aliis pro posse observari procurabunt, et consimile Sacramentum omnes alii Clerici et Laici dictis electis praestabunt, scilicet, quod bene et pacifice in studio stabunt: Et si aliqui mali vel rebelles Scolares seu Laici inveniantur, qui prius amoniti, vel judicialiter conventi se corrigere noluerint, ad ipsum capiendum secundum quod decet statum eorum et ordinem Clericalem Burgenses juvabunt. El●gantur autem in forma praedicta certi Magistri qui nomina omnium principalium & singularum domuum scribant, & omnium in eisdem domibus habitancium, qui similiter eisdem jurabunt principalibus specialiter jurantibus, quod nullum pacis perturbatorem in suis hespiciis scienter recipient; Et st postquam recepti fuerint tales inveniantur, quod incontinenti personis juratis et electis denunciabunt. Laici eciam familiam et inquilinos in suis domibus habentes consimile Sacramentum praestabunt, et a sua familia ac inquilinis recipient. Quod si aliqui rebelles inveniantur, tam per Clericos quam per Laicos in forma praedicta extra Vniversitatem seu Communitatem ejiciantur. Et st tanta fuerit rebellium multitudo quod per Burgenses cum Cleri auxilio ejici non possit, Domino Regi & suo Consilio denuncietur. Caeterum si contingat aliquos hujusmodi electorum Clericorum vel Laicorum dicto termino abesse, habeant potestatem alios loco eorum subrogare. Ordinatum est eciam, quod singul●s annis in resumpsione Magistrorum prius stent electi tam Clericorum quam Laicorum, vel quod alii de novo eligantur, omnibus et singulis privilegiis dictae Vniversitatis prius per Dominum Regem vel praedecessores▪ suos concessis in suo robore duraturis. Et ad praemissa omnia & singula fideliter observanda, Clerici Laicis, et Laici Clericis Sacramento praestito corporali se invicem obligarunt, & huic scripto in modum cyrograffi confecto commune figillum Vniversitatis Cantebr. et figillum commune Burgensium, una eum sigillo Domini Regis apponi fecerunt. Nos autem provisiones, concessiones & ordinaciones praedictas ratas habentes & gratas, eas pro nobis & haeredibus nostris Cant. Magistris et Scolaribus Vniversitatis praedictae et eorum successoribus ibidem commorantibus, quantum in nobis est concedimus et confirmamus, sicut praedictae literae patentes, et praedictum scriptum rationabiliter testantur. Hiis testibus venerabilibus patribus R. Bathon. & Wellen. A. Dunolm. & W. Elien. Episcopis; Edmundo fratre nostro, Willielmo de Valencia avunculo nostro, Gilberto de Clare Comite Gloucestr. & Herteford, Henr. de Lacie Comite Linc. Humfrido de Bohun Comite Hereford. & Essex, Waltero de Bello Campo, Roberto Malet, Ricardo de Bosco, & aliis. Dat. per manum nostrum apud Westm. 6. die Februarii. How careful the King was to maintain the premised Custom and Privilege of this University, concerning the rents, or taxes set on houses let to Scholars, will appear by his memorable Writ this year to supersede an Assize of Novel disseisin brought by the Prior of Bernewell against the Chancellor of Cambridge, for letting out his house to a Scholar, upon sufficient caution to pay the Rent, in the Prior's neglect to let it to him. EDwardus Dei gratia, etc. dilectis & fidelibus suis Eliae de Beckingham, & Hugoni Brevia Regis in Turre London, An. 20 E. 1. de Crossingham, salutem. Ex parte Cancellarii et Scholarium Vniversitatis Cantabrigiae nobis est ostensum, quod cum per Cartas progenitorum nostrorum Regum Angliae eisdem Cancellario & Scholaribus concessas, & nostram Confirmationem, Domus Burgens. in eadem villa Scolaribus conducendae per duos Magistros dictae Universitatis & duos Burgenses ejusdem Villae taxari debeant, & consueverint; Ita quod pensio ad quam hujusmodi domus taxari debuerit hospitibus illis à quibus domus illae sic conductae fuerint secundum veram taxationem persolvatur; ac etiam secundum Statuta et Consuetudines ejusdem Vniversitatis a prima fundatione ejusdem hactenus ibidem observata, sine quibus dicta Vniversitas nullatenus stare posset, Scolares hujusmodi Domus conducere volentes, in defectu hospitum quorum Domus illae fuerint, si hospites illi inventi non fuerint, vel malitiose se absentaverint, vel si forte inventi Domos suas Scholaribus locare noluerint, et sufficientem cautionem de dicta pensione pro Domibus illis solvenda a dictis Scholaribus admittere recusaverint, Cancellarium Vniversitatis praedictae adeant, qui recepta a dictis Scholaribus cautione sufficiente, domos illas eis, sicut moris est, in eadem Vniversitate liberari faciat inhabitandas: ac praedictus Cancellarius quandam Domum Prioris de Bernewell in praedicta villa Cantebr. Magistro Radulpho de Leicestr. in defectu ipsius Prioris cautionem à dicto Radulpho pro pensione Domus illius eidem Priori solvenda admittere volentis, per bonam cautionem juxta consuetudinem Vniversitatis praedictae inhabitandam liberavit. Praedictus Prior de Bernewell consingens, se per praedictos Cancellarium & Radulphum fore disseisitum de Tenemento praedicto, Assisam novae disseisinae coram vobis arram. ad grave dampnum praedictorum Cancellarii et Radulphi, necnon et praedictae consuetudinis Vniversitatis praedictae laesionem manifestam; & quia praedictis eisdem Cancellario & Radulpho injuriari, seu Libertatibus et Consuetudinibus ejusdem Vniversitatis in aliquo derogari nolumus in hac parte; Vobis mandamus, quod havito respectu ad Consuetudines et Statuta praedicta, ad captionem Assisae praedictae nobis et nostro Constlio super boc inconsultis, nullatenus procedatis. Dat. apud Sanctum Edmundum 27. die April. Anno regni nostri viccsimo. In the 20th. year of this King's reign, I find this Writ of Quod damnum issued in order to grant some Messages, Lands, and the Advouson of the Church of St. Michael in Cambridge, to the Vicechancellor and Scholars of that University, towards the maintenance of a Chantry, defraying the expenses of the University, in defence of their Liberties, and maintenance of poor Scholars therein, for advancement of Learning and Religion. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. Vic. Cantebr. salutem. Praecipimus tibi Brevia Regis in Turre London. An. 20 & 21 E. 1. quod per Sacramentum proborum & legalium hominum de Comitatu tuo, per quos rei veritas melius sciri poterit, diligenter inquiras, si sit ad dampnum vel praejudicium nostrum, vel aliquorum, si concedamus Rogero de Ridelingfeld Capellano, quod ipse quatuor Messuagia, & triginta acras terrae, cum pertinentiis in Cantebrig. & Matild. Atte-Wolde, quod ipsa Advocationem Ecclesiae Sancti Michaelis in eadem Villa, dare possint & assignare dilectis nobis in Christo Galfrido de Pakenham Cancellario Vnidersitatis nostrae Cantebrig. et Magistris Vniversitatis ejusdem, ad onera Suffragiorum spiritualium, pro animabus Regum et Reginarum Angliae, et liberorum suorum, et aliorum Benefactorum ejusdem Vniversitatis, et expensarum quae pro defensione Libertatum et status Vniversitatis ejusdem fieri contigerit; necnon et in parte sustentationis pauperum Scholarium ibidem degentium. Habend. et tenend. eisdem Cancellario et Magistris Vniversitatis praedictae, et eorum successoribus Cancellario et Magistris Vniversitatis illius imperpetuum: Nec ne? Et si sit ad dampnum vel praejudicium nostrum, vel aliorum; tuxc ad quod dampnum & quod praeju●icium nostrum, & quod dampnum & quod praejudicium aliorum, & quorum, & qualiter, & quomodo? Et de quo vel de quibus Messuagia illa, Terra & Advocatio teneantur, & per quod servitium, & quantum valeant per annum in omnibus exitibus. Et si terrae & tenementa praedictorum Rogeri & Matild. sibi remanentia ultra donationes & assignationes praedictas sufficiant ad consuetudines & servitia, tàm de praedictis Messuagiis, Terra & Advocatione datis, quam retentis, debita f●ci●nda, & ad omnia alia onera quae sustinuerunt & sustinere consueverunt, ut in sectis, visibus franci plegii, auxiliis, tallagiis, vigiliis, finibus, redemptionibus, amerciamentis, contributionibus, & aliis quibuseunque oneribus emergentibus sustinenda, prout an●e donationes praedictas fieri consueverunt: Et Inquisitionem inde distinctè & apertè factam, nobis sub sigillo tuo, & sigillis eorum per quos facta fuerit, sine dilatione mittas, & hoc Breve. Teste meipso apud Culford. 7 die Maii, Anno regni nostri 20. Which * Pat. 17 E. 2. pars 2. m. 12. Church with other Lands I find afterwards appropriated to the House and Scholars of St. Michael in Cambridge. The Abbot and Covent of the Greater Monastery of Turon, exempt by Pope's Bulls from all Episcopal Jurisdiction, fearing that a clause in Pope Innocents' Bull should invalid this their Privilege and Exemption, procured two new Bulls (from Pope Innocent, and Pope Alexander) to secure themselves, and their Cells in England from all Episcopal Jurisdiction; which they exemplified in and by this Charter of King Edward the 1. under his Great Seal, and enroled in Chancery this year. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, omnibus haec visuris, salutem. Inspeximus quaedam privilegia in serico bullata, Chart. 20 E. 1. m. 13. Cedula. non cancellata, non abolita, nec in aliqua sui parte viciata, ex parte Religiosorum virorum Abbatis & Conventus Majoris Monasterii Turonensis nobis exhibita, formam quae sequitur continencia. Innocentius Episcopus servus servorum Dei, dilectis filiis Abbati & Conventui Majoris Monasterii Turonensis, ad Romanam Ecclesiam nullo mediante spectantis, salutem & Apostolicam benedictionem. Cum nuper duxerimus statuendum, ut exempti quantacunque gaudeant libertate, nichilominus tamen ratione delicti, seu contractus, aut rei de qua agitur contra ipsos, rite possunt coram locorum Ordinariis conveniri, et illi quod ad hoc suam in ipsos jurisdictionem prout jus exigit etercere. Vos dubitantes, ne per Constitu●ionem hujusmodi libertatibus et immunitatibus, ac juribus vobis et membris vestris, privilegiis et indulgenciis ab Apostoli●a sede concessis praejudicari valeat: Nobis humiliter supplicastis, ut providere super h●c indempnitati vestrae paterna solicitudine curaremus. Quia verò Monasterii sacra religio sic vos apud nos favore dignos constituit, ut nobis votivum existat, vos ab omnibus per quae vobis possent proventre dispendia immunes liben●i ani●o praeservarr, auctoritate vobis praesencium indulgemus, ut occasione Constitucionis hujusmodi nullam eisdem liberratibus et immunitatibus, ac juribus imposterum praejudicium generetur. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostrae concessionis infringere, vellei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare praesumpserit, indignacionem omnipotentis Dei, & beatorum Petri & Pauli Apostolorum ejus se noverit incursurum. Dat. Lugduni 3 Idus Aprilis, Po●tificatus nostri anno octavo. Alexander Episcopus servus servorum Dei, dilectis filiis Abbati & Conventui Majoris Monasterii Turonensis, ad Romanam Ecclesiam nullo medio pertinentis, Ordinis Sancti Benedicti, salutem & Apostolicam benedictionem. Laudabilis religio quae in Monasterio vestro colitur, sic ab eo mundanae dissolucionis relegavit illecebras, ut inter alia claustralis abstinenciae nexibus religatum, observanciae puritate fulgeat regularis, & voluntatis libitum coartans, omnino sub obedienciae debito dignam & sedulam exhibeat Domino servitutem; unde tanquam pociori devotione praeminens attolli jamdadum exempcionis privilegio meruit, & velut sanctitatis eminencia praesignitum nonn●llis diversarum gratiarum titulis honorari. Cum itaque in privilegiis ipsius Monasterii contineatur expresse, sicut nos ipsi ex inspectione ipsorum privilegiorum collegimus, ne quisquam Archiepiscopus aut Episcopus beati Martini Majus Monasterium, aut ipsius majoris Monasterii Monachos pro ulla causa, ullo in loco excommunicare praesumat, ac universi Priores et Monachi vestri, sive in ipso Monasterio, Nota. sive in ipsius Prioratibus commorentur et membris, in eodem Monasterio prout asseritis professionem emittant, et ad voluntatem Abbatis ipsius Monasterii qui est pro tempore mit●a●tur ad Prioratus et membra eadem moraturi meis, et ab ipso Abbate cum ei placuerit, ad idem Monasterium revocentur, et conveniens sit ut qui eidem Monasterio pari se in illo professione alligant, eadem gaudere debeant libertate. Nos vestris devotis supplicacionibus inclinati, ut universi Priores & Monachi praedicti ubicunque fuerint, gandeant & utantur liberè privilegiis, indulgenciis, libertatibus, immunitatibus, & graciis quibus gaudent & ut●n 〈◊〉 Monachi in ipso Monasterio commorantes, constitucione seu declaracione felicis re●ordacionis Innocentii Papae praedecessoris nostri, oirca exemptos edita, vel quibus●ibet aliis statutis seu declaracionibus factis et promulgatis ab Apostolica sede ad instanciam quorumcunque, et quibuscunque literis Apostolicis per quoscunque obtentis nequaquam obstantibus, auctoritate vobis praesencium de speciali gratia intulgemus. Nos enim Interdicti, Excommunicationis et Suspensionis sententies et procesius, si quos in vos et Monasterium vestrum, vel Prioratus aut Monachos praedictos, seu Prioratus et membra vestra contra praesentis indulti tenorem per quoscunque ferri vel haberi contigerit, irritos decernimus et inanes. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostrae concessionis & constitucionis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare praesumpserit, indignacionem omnipotentis Dei, & beatorum Petri & Pauli Apostolorum ejus se noverit incursurum. Dat. Viterbii 6 Idus Novembris, Pontificatus nostri anno tertio. Thus one Pope's Bull contradicted, and then repealed, or explained another, to gain moneys from their exempt Monasteries, Abbots and Monks upon all occasions, who could not endure to be subject to any Archiepiscopal or Episcopal Jurisdiction. The Pope grating the Bishop and Freers' of the Hospital of St. Mary's of Bethleem, Bulls and Indulgences to collect Alms for the relief of the poor and infirm in their Hospitals, in divers parts of the world; the King out of his charity and Royal authority granted them this Protection, Licence, and Patent of assistance to collect and receive the Alms of his Subjects within the Realm, and to seize and punish all false Collectors thereof, not authorised by them. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Cum dilecti nobis in Christo venerabilis pater Episcopus & Fratres Ecclesiae beatae Mariae de Bethleem, mittant Pat 20 E. 1. m. 16. intus. Pro Episcopo & Fratribus Ecclesiae beatae Mariae de Bethleem, & eorum Nunciis. See here p. 449, 450. quosdam Nuncios suos cum privilegiis Apostolicis et indulgentiis ad loca diversa, ad elemosinas Christi fidelium colligendas in subsidium Ecclesiae beatae Mariae de Bethleem, pauperum et infirmorum in eorum Hospitalibus per diversas partes mundi degentium. Nos eosdem Episcopum & Fratres,, ac eorum Nuncios praedictos in protectionem & defensionem nostram suscepimus specialem; Vobis mandamus, quod ipsos Episcopum, Fratres & Nuncios manuteneatis, & protegatis, & defendatis, non inferentes eis vel inferri permittentes injuriam, molestiam, dampnum aut gravamen. Et si quid eis forisfactum fuerit, id eis quantum in vobis est, sine dilatione faciatis emendari. Rogamus etiam vos, quod cum dicti Fratres vel eorum Nuncii ad vos venerint, de bonis vestris elemosinas petituri, ipsos benigne admittere, et eisdem intuitu charitatis ad sustentationem praedictam de bonis vestris erogare velitis, ut a Deo remunerationem condignam, et a nobis grates reportare possitis speciales. Et quia quidam * See p. 243. falsarii advocantes se per Episcopum & Fratres Ecclesiae praedictae, nomine ipsorum Episcopi & Fratrum elemosinas colligunt, licet per ipsos potestatem non habeant, ut intelleximus, Vos iterato rogamus, quod cum aliqui tales sine literis patentibus praedicti Episcopi vel ejus Nuncii causa hujusmodi collectae faciendae per vos transitum fecerint, ipsos cum collecta illa arrestari faciatis, donec de hujusmodi malicia emendas fecerint competentes, prout in casu consimili aliàs fieri consuevit. In cujus, etc. Teste Rege apud Stebenheth. 15 die Aprilis. Pat. 20 E. 1. m. 6. The King granted the like Patent and Protection verbatim, Pro Magistro & Fratribus Hespitalis Sancti Jacobi de Alto Passu, & eorum attornatis. Teste Rege apud Berewyk. super Twed. 15 die Julii: as he had * See here p. 275, 364, 365. formerly done. This year the King by two distinct Patents, running in the same form, nominated two * See here p. 423, 424. more of his 20. Clerks who should enjoy the Pope's Privilege granted to him for Nonresidence from their Livings ten years' space. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Universitati vestrae notum facimus per praesentes, quod cum Sanctissimus pater in Christo Dominus Nicholaus Papa Pat. 20 E. 1. m 22. intus. De privilegio pro Clericis Regis concesso. quartus, nobis de gratia speciali concesserit, quod viginti Clerici nostris obsequiis insistentes, quos duxerimus nominandos, sua beneficia Ecclesiastica per decennium libere recipere valeant, non obstante quod primam vel aliam residentiam non fecerint in eisdem, prout in literis Apostolicis plenius continetur. Nos dilectum Clericum nostrum Dominum Agmonem de Quarto Praecentorem Lugduni, nostris obsequiis fideliter ac diligenter insistentem nominamus inter caeteros Clericos nostris obsequ●●s immorantes ad dictam gratiam, per praedictum tempus liberaliter optinend. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. quinto die Februarii. The like Patent in terminis, nominated Magistrum Arnaldum de Tillio for another Non-resident. Teste Rege apud Stebenheth. 11 die Decembris. How the King by his Sovereign authority, commissioned others to visit his Hospitals, make Ordinances for, place Masters in them in his stead, this Patent instructs us. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Cum dilectus noster Willielmus de Hamelton Pat. 20 E. 1. m. 10. See Bundela Brev. An. 20 E. 1. a Writ to the same effect. Archid. Eborum in visitacione et ordinacione quas de praecepto nostro nuper fecit in Hospitali nostro beati Nicholai infra Civitatem nostram Ebor. fundato, Magistrum eidem Hospitali praeficere distulerit, quousque de nostra sibi super hoc constiterit voluntate. Per quod nos nolentes, quod Hospitale illud Magistro diutius careret, nec quod bona ejusdem possent pro defectu regiminis dissipari: Mandavimus dilecto nobis in Christo Abbati beatae Mariae Ebor. & dilecto & fideli nostro Johanni de Lythegreynes, quod ipsi aliquem Capellanum providum & honestum de Civitate praedicta, vel partibus adjacentibus, qui regimini ejusdem Hospitalis vellet & sciret intendere, eligerent vice nostra. Ac iidem Abbas & Johannes Robertum le Graunt personam Ecclesiae Sancta Crucis Ebor. de communi consensu Majoris & Communitatis Civitatis praedictae, ad hoc nominaverint in Magistrum. Nos de ipsius Roberti industria confidentes, commisimus ei Hospitale praedictum cum pertin. custodiendum, quamdiu bene et fideliter se gesserit in eodem. Ita quod ordinacionem per praefatum Clericum nostrum in eodem Hospitali nuper factam, et per nostras patentes literas postmodum confirmatam in singulis suis articulis firmiter et inviolabiliter faciat observari, quod in dictis literis nostris plenius continetur. In cujus, etc. Teste Rege apud Berewyk super Twed. 12 die Junii. Et mandatum est fratribus & sororibus, etc. Teste ut supra. The King standing in need of moneys, his Treasurer borrowed from the Pope's Nuncio and Merchants no less than one Hundred Thousand Marks at once, due at the second term of payment thereof, out of the Dimes granted him by the Pope for relief of the Holy Land, collected in England, as these Records attest. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod assignavimus 〈…〉 fidelem nostrum Magistrum Willielmum de Marchia Thesa●●▪ 〈…〉 〈…〉 petendum et recipiendum nomine nostro centum millia marc●●● 〈…〉 collecta in regno nostro Angl. et nobis a sede Apostolica in 〈…〉 Sanctae concessa, de secundo termino solucionis ejusdem, una cu● 〈…〉 de toto tempore concessionis Decimae illius, tam a Mercatoribus 〈…〉 quam ab aliis quibuscunque ad Decimam illam nobis selvendam, a 〈…〉 Apostolica deputatis. In cujus, etc. Teste Rege apud Berewyk super Twed. 13 die Junii. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis nos recepisse per manus dilecti & fidelis nostri Magistri Willielmi de Marchia Thesaur. nostri, à dilectis nobis Ibidem. Magistro Giffredo de Vezano Cameracen. camerae Domini Papae Clerico, et Apostolicae sedis in Anglia Nuncio, & Magistro Johanne de Luk. Canonico Sancti Pauli London. centum millia marcarum de Decima in regno nostro Angl. collecta, et nobis a praedicta sede in subsidium Terrae Sanctae concessa, de secundo termino solucionis ejusdem: De quibus centum millibus marcarum praefatos Magistros Giffredum & Johannem, et sedem praedictam, tenore praesencium quietamus. In cujus, etc. Teste ut supra. Thus the King and Pope divided this great spoil between them, no part thereof being applied to the Holy Lands relief. The Abbot and Covent of Certesey procuring divers Churches to be appropriated to them, to which notwithstanding others presented their Clerks by prayers or power, against their wills, upon the deaths of their Temporary Vicars, procured a Bull from Pope Clement the 3d. and Charter from the Bishop of Winton, to hold them to their proper uses after the Encumbents deaths or resignations, so as they presented Vicars to them; which being invalid without the King's special licence and confirmation, they procured this Patent from him to confirm these appropriations to them, by reason of the poverty and losses of the Monastery, wherein the Pope's Bull, and Bishop's Charter are recited and ratified. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Inspeximus literas patentes quas venerabilis Pat. 20 E. 1. m. 11. Pro Abbate & Conve●●u do Certeseye. pater Johannis Winton. Episcopus fecit dilectis nobis in Christo Abbati & Conventui de Certeseye, in haec verba. Vniversis praesentes literas inspecturis, Johannes permissione divina Winton. Ecclesiae Minister, salutem in Domino sempiternam. Noveritis nos literas felicis recordationis Clementis Papae tercii, nobis ex parte Religiosorum virorum Abbatis & Conventus de Certeseye nostrae Diocaesis praesentatas, non cancellatas, non abolitas, nec in aliqua sui parte viciatas, filo serico, & vera bulla builatas vidisse, legisse, ac diligenter examinasse, sub eo qui sequitur verborum tenore. Clemens Episcopus servus servorum Dei, dilectis filiis Abbati & Conventui de Certeseya, salutem & Apostolicam benedictionem. Religiosis socis adesse universalis regiminis administracione compellimur, & eorum commoditatibus sollicitè providere caritatis zelo propensius commovemur, ut oculus Apostolicae sedis eorundem locorum commodis officio sollicitudinis pastoralis invigilet, & eorum indempnitati provida studeret circumspectione cavere. Ad nostram siquidem audienciam pervenit, quod quaedam parochiales Ecclesiae Monasterio vestro ad sustentacionem fratrum▪ hospitum ac pauperum susceptionem fuerunt collatae, scilicet de Botham, & de Edesnam, & de Ewell, & de Waltham, & de Horleya, & de Coveham, & de Culesdon Ecclesiae, & de Wetesdon, & de Gerteseya Capellae, in quibus Clerici instituti per temporales Vicarios ministrabant; quibus decedentibus, tam Ecclesiasticae quam Seculares personae, interdum precibus et potencia potius quam vestra voluntate, Clericos suos in eis faciebant institui; In quo jus Monasterii vestri contigit deperire, et Ecclesias ipsas bonis et possessionibus amplas vobis inutiles et infructuosas existere. Nos autem quorum est errata corrigere, et quae perperam fuerunt ad aequitatis tramitem revocare; Vobis & Ecclesiae vestrae cupientes utiliter providere, auctoritate vobis Apostolica indulgemus, ut cum Clerici aut Sacerdotes praedictarum Ecclesiarum decedunt, aut eas vivi dimittunt, licitum sit vobis eas in manu vestra retinere, et earum beneficia ad proprios usus reservare, el●ctis ibidem Vicariis et Diocesano Episcopo praesentatis; Ita quidem quod Episcopo non liceat qui sibi fuerint praesentati, nisi ob manife stam et ratienabilem causam repellere; eaedem vero Ecclesiae et earum beneficia vobis et successoribus vestris imperpetuum conserventur, eorum pro quorum gubernacione et sustentacione concessa sunt omnimodis usibus profutura, salva sedis Apostolicae auctoritate, et Diocesani Episcopi Canonica justitia. Praeterea auctoritate duximus Apostolica statuendum, ne quis Archiepiscopus, Episcopus, Archidiaconus, Decanus, seu aliquis Ecclesiae Praelatus, vos aut Ecclesias vestras, vel Clericos vestros suspendere, interdicere seu excommunicare, vel a vobis, vel a possessionibus vest●is quicquam exigere quod indebitum sit vel extraordinarium, nisi ex rationabili causa et ordine judiciario cognita, ullo ausu praesumat. Decrevimus ergo, ut null● omnino hominum liceat hanc paginam nostrae constitucionis & prohibicionis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei, & beatorum Petri & Pauli Apostolorum ejus se noverit incursurum. Data Laterani 13 Kal. April. Pontificatus nostri anno quarto. Cum igitur Ecclesia de Botham praedict● nostri Diocesis, dictorumque Religiosorum patronatus per resignationem Johannis de London. nuper Rectoris ejusdem in manibus nostris purè & simpliciter nuper factam vacare noscatur ad praesens: Nos attendentes, quod eorundem Religiosorum redditus et proventus adeo sunt tenues et exiles, in tantumque istis diebus modis variis decrescebant, quod remanente onere quod de die in dies excrescit, et numero Deo inibi famulancium, ipsi tanquam aere alieno depressi, eorumque facultatibus lapsi, pensatis oppressionibus variis, tam exactionum quam etiam pesti●enciarum, et inundacione aquarum quae in animalibus, pecudibus et aliis nuper in illis partibus de Certeseye contigerunt, non poterunt ex ipsis commode sustentari, nec hospitalitatem, ut praemittitur, vel alia caritatis opera prout consueverunt hactenus exercere. Hiis & aliis rationibus evidentibus & legitimis, quibus Ecclesiarum appropriatio non tam juri contraria quam pietati consona est censenda, merito excitati, quod per felicis recordationis C. Papam praedictum, tam piè, tam misericorditer factum & concessum existit, quantum in nobis est, ratum habentes & firmum; cupientesque effectui debito mancipare, eisdem Religiosis concedimus per praesentes, ut ipsi per Procuratores eorundem dicta Ecclesiae jam vacantis, quae eis ut praemittitur, auctoritate sedis Apostolicae appropriata existit, corporalem possessionem liberè ingredi valeant & eam licitè retinere, ipsiusque fructus et probentus sibi et successoribus suis ad usus praemissos imperpetuum convertendos, salva in omnibus jure Episcopali, auctoritate, et dignitate Winton. Ecclesiae. Ita tamen quod eidem Ecclesiae per idoneum Vicarium nobis praesentandum honeste deserviatur juxta formam superius annotatam. In cujus rei testimonium praesentes literas nostras eisdem Religiosis fieri fecimus patentes sigilli nostri impressione munitas. Actum & datum apud Essere primo die Aprilis, Anno Domini 1292. Consecrationis verò nostrae decimo. Nos autem concessionem praedictam ratam habentes et gratam, eam pro nobis et b●redibus nostris, quantum in nobis est, praedictis Abbati et Conventui, et successoribus suis, concedimus et confirmamus, sicut literae praedictae rationabiliter testantur. In cujus, etc. Teste Rege apud Berewik super Twed. 8 die Junii. King Henry the 3. having granted the Tithe of his rent called Chaumpard in the Isle of Gernesey, to the Chapel of St. Mary in Orguil Castle there, (where I was once a Prisoner by some Prelate's malice) to maintain a Chaplain to say divine service every day for his soul, and the souls of his predecessors and heirs, K. Edward ratified it by this Patent to the said Chaplain and his successors. REX Ballivis suis & omnibus tenentibus Insularum de Gerneseye & Gereseye, salutem. Pat. 20 E. 1. m. 12. Pro quodam Capellano divina celebrante in Capella beatae Mariae de Orguil in Insula de Gerneseye. Cum bonae memoriae Dominus H. quondam Rex Angl. pater noster, intuitu Dei, & ob reverentiam beatae Virginis Mariae, & pro salute animae suae, & animarum antecessorum & haeredum suorum, per Cartam suam dederit & concesserit ad sustentacionem cujusdam Capellani divina celebrantis singulis diebus in Capella beatae Mariae de Castro de Orguil in Insula de Gernes. decimam totius redditus sui, qui vocatur Chaumpard, in eadem Insula de Gerneseye; habendum & tenendum imperpetuum, in liberam, puram & perpetuam elemosinam, prout in Carta praedicta, quam inspeximus, plenius continetur: Nos dictae Cartae tenore considerato diligenter, voluntatem dicti patris nostri cupientes adimplere, et maxime in hoc casu, donacionem & concessionem super praemissis à dicto patre nostro factas, ratas habentes & gratas, volumus & per praesentes literas pro nobis & haeredibus nostris concedimus, quod Capellanus noster qui nunc in dicta Capella est institutus, et ejus successores, qui per nos, vel haeredes nostros, vel Ballivos nostros, vel haeredum nostrorum de dicta Insula de Gerneseye in dicta Capella erunt assignati, decimam praedictam totius redditus nostri, qui dicitur Chaumpard, in dicta Insula de Gerneseye, habeant et integre percipiant in puram et perpetuam elemosinam, libere, pacifice et quiete. In cujus, etc. Teste Rege apud Walsingham 10 die Maii. I find the King's Royal licence and assent to the election only of one Abbess in Ireland, recorded in this year. REX dilecto & fideli suo Willielmo de Vescy Justic. suo Hibern. salutem. Cum Pat. 20 E. 1. m 12. Delicentia eligendi, & potestate data adhibendi assensum electioni, & temporalia restituendi in Hibernia. dilecti nobis in Christo Abbatissa & Conventus beatae Mariae de Bello Portu juxta Waterford. nobis per literas suas patentes significaverint, quod Ecclesia sua praedicta per mortem Matil. Comyn nuper Abbatissae ejusdem loci, pastoris sit solatio destituta, supplicantes nobis, prout moris est, quod licentiam sibi aliam eligendi in Abbatissam eisdem concedere dignaremur; ac nos precibus eorundem Abbatissae & Conventus in hac parte favorabiliter inclinati, licentiam illam eis duxerimus concedendam; mandantes quod talem, etc. Nos eorundem Abbatissae & Conventus laboribus & expensis in hac parte parcere volentes, ista vice concessimus eye, etc. Acceptis tamen securitate, etc. sine data. What English Bishops were elected, confirmed, and restored to their Temporalties this year by the King's Royal licence and assent, these Patents and Writs will best inform us. REX electioni nuper factae in Ecclesia Cathedrali Karl. de fratre * See Godwins Catalogue, p. 540. Johanne de Pat. 20 E. 1. m. 12. De assensu adhibito electioni. Halghton Canonico ejusdem domus in Episcopum loci illius, Regium assensum adhibuit et favorem. Et mandatum est Magistro Johanni de Crancumb Archid. Estriding. venerabilis patris J. Archiepiscopi Ebor. Angl. Primatis, ipso Archiepiscopo in partibus transmarinis agente Vicario generali, ut quod suum est in hac parte exequatur. Teste Rege apud Derlington 26 die Maii. Who confirming his election, the King restored his Temporalties by a Writ to his Escheator; Teste Rege apud Berewyk super Twed. 18 die Julii. Ibid. m. 10. REX dilecto Clerico suo Malculmo de Harle Escaetori suo citra Trentam, salutem. Pat. 20 E. 1. m. 19 Pro electo Exon. de temporalibus restituendis. Cum venerabilis pater J. Cantuariensis Archiepiscopus electionem nuper factam in Ecclesia Cathedrali beati Petri Exon. de venerabili viro Magistro * See Godwint Catalogue, p. 329. Thoma de Bitton Decano Wellensi in Episcopum loci praedicti, cui Regium assensum prius adhibuimus et favorem, confirmaverit, sicut per literas patentes ipsius Archiepiscopi nobis inde directas accepimus: Nos consimationem illam acceptantes cepimus fidelitatem ipsius Electi, & Temporalia Episcopatus praedicti, prout moris est, restituimus eidem. Et ideo vobis mandamus, quod Temporalia ejusdem Episcopatus eidem Electo restituatis, sicut praedictum est. Teste Rege apud London. 2 die Novembris. Et mandatum est Militibus, etc. Teste ut supra. REX Radulpho de Berners, salutem. Cum venerabilis pater J. Cantuar. Archiepiscopus, totius Angliae Primas, electionem nuper celebratam in Ecclesia Cathedrali Pat. 20 E. 1. m 27. De Temporalibus Sarum resti ntis. Sarum de discreto viro * See Godwins Catalogue, p. 279, 280. Nicholas Longespeye dictae Ecclesiae Thesaurario in Episcopum ejusdem loci, cui prius Regium assensum adhibuimus et savorem, confirmaverit, sicut per literas patentes ip●ius Archiepiscopi nobis inde directas nobis constat. Nos confirmationem illam acceptantes, cepimus fidelitatem ipsius Electi, & Temporalia Episcopatus illius, prout moris est, restituimus eidem, Et ideo vobis mandamus, quod eidem Nicholao Temporalia Episcopatus illius restituatis, sicut praedictum est. Teste Rege apud Cantuar. 16 die Decembris. Et mandatum est Militibus, etc. Teste ut supra. The Pope granting the King a Disme in Ireland for relief of the Holy Land, and appointing who should collect it, he issued this Patent for their assistance therein to all his Bailiffs and Subjects in Ireland. REX Vicecomitibus & omnibus aliis Ballivis & fidelibus suis in Hibern. ad quos, etc. salutem. Cum Summus Pontifex venerabiles patres Th. Midensem Pat. 20 E. 1. m. 20. De Decima colligenda in Hibern. & — Kildarensem Episcopos, per literas suas bullatas deputaverit ad Decimam in terra praedicta nobis in subsidium Terrae Sanctae concessam colligendam, prout in eisdem literis plenius continetur; Vobis mandamus, quod eisdem Episcopis ad eandem Decimam colligendam, sitis consulontes et auxiliantes quociens ab eisdem Episcopis vel eorum altero ex parte nostra super hcc fueritis requisiti. In cujus, etc. Teste Rege apud Waverle 12 die Februarii. The King in the Prologue of his Patent this year on the behalf of the Abbot and Covent of St. Edmund's, thus expresseth his Royal Office and care to maintain Churches in their Ecclesiastical as well as Temporal Liberties, and to redress their violations. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Cum nos Ecclesias ac Ecclesiasticas Libertates, & maximè illas quae de nostris & progenitorum nostrorum Pat. 20 E. 1. m. 22. Pro Abbate & Conventu de S. Edmundo. quondam Regum Angl. elemosinis sunt fundatae, manutenere volumus et defendere, ut tenemur: Ac quidam salutis suae immemores in Villa Sancti Edmundi, assumptis secum quibusdam fautoribus suis, nuper in nostri & Abbatis Sancti Edmundi, cujus Ecclesia de hujusmodi elemosinis est fundata, & in elusionem libertatis ejusdem Ecclesiae à tempore fundationis ejusdem optentae & hactenus usitatae, necnon & dignitatis & pacis nostrae laesionem manifestam, quamplures injurias & transgressiones enormes eidem Abbati & Ecclesiae suae praedictae intulerint, ut accepimus. Nos super hoc sicut nobis incumbit remedium providere, et libertates à nobis & progenitoribus nostris dictae Ecclesiae sic concessas et usitatas, tanquam patronus ejusdem Ecclesiae illihatas conservare volentes: Ad instantiam praedicti Abbatis, & de consilio nostro assignavimus dilectos & fideles nostros Johannem de Met, Willielmum de Giselham, & Hugonem de Crossingham, vel duos ex ipsis quos praesentes esse contigerit, ad inquirendum per sacramentum proborum & legalium hominum per quos, etc. super injuriis & transgres. praedictis plenius veritatem, & ad plenam & c●lerem justiciam eidem Abbati inde exhibendam, secundum legem & consuetudinem regni nostri. Nolentes quod aliquid per istud factum eidem Abbati & successoribus suis cedat in praejudicium vel laesionem libertatum Ecclesiae memorat●. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 2 die Februarii. King Edward this year by his Sovereign authority, commanded the heart of his Father King Henry the 3d. to be delivered to the Abbess of Fonteveroit, to be interred in that Nunnery, according to his promise in his life time; which the Abbot of Westminster accordingly delivered to her 20 years after his decease, in the presence of sundry Bishops, Nobles, and others, by the King's command, as this Patent attests. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Quia pro certo intelleximus, quod c●lebris memoriae Dominus H. quondam Rex Angliae pater noster ipso dudum Pat. 20 E. 1. m. 20. De corde Regis Henrici liberato Abbatissae Fontis Ebr●●di ad supelie●dum in Monasterio suo. existente apud Monasterium Fontis Ebraldi, cor suum post ejus decessum eidem Manasterio promisit, & dilecta nobis in Christo Abbatissa Monasterii praedicti nuper in Anglia accedens, cor illud sibi juxta promissionem praedictam petiit liberari, dilectus nobis in Christo Walterus Abbas Westmonasterii cor praedictum integrum in praesencia venerabilium patrum A. Dunolm. & R. Bathon. & Wellen. Episcoporum, & dilectorum & fidelium nostrorum Edmundi fratris nostri, & Willielmi de Valencia Auunculi nostri, & aliorum fidelium nostrorum plurimorum, die Luna proxima ante festum beatae Luciae Virginis anno Regni nostri vicesimo in Eccles●a Westmonasterii praedictae Abbatissae de voluntate et praecepto nostro liberavit, ad praedictum Monasterium Fontis Ebraldi deferend. et sepeliendum in eodem. In cujus, etc. Teste Rege apud London. 3. die Decemb. What inroads, encroachments the Bishops, Clergymen, and their Officials this year made upon the King's Crown, prerogative Royal, and Temporal Courts of Justice, by holding Pleas of Chattels and Debts which concerned not Marriage and Testament, and likewise of Advowsons' and Freeholds, against the King's Prohibitions to them; how contemptuously they proceeded to excommunicate those who delivered the King's prohibitions to them, to restrain their encroachments, and to imprison them by Capias Excommunicatums, notwithstanding the King's Prohibitions; and how zealous the King, his Judges, Subjects were to oppose these their encroachments, usurpations, and contempts against the King's Crown, Dignity, Courts Prohibitions, and his Subjects liberties, will appear by these ensuing Writs, actions, suits against them both by the parties grieved, and by the King himself, (the Originals and returns whereof, endorsed on them, I rescued out of the rubbish in the White Tower Chappel,) and by the Plea Rolls Anno 20 E. 1. which I shall here present you with. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, Vic. Brevia Regis A●. 20 E 1. in Turre London. n. 18, Holm. Linc. salutem. Pone per vadium & salvos Plegios Oliverum Episcopum Linc. quod sit coram Justiciariis nostris apud Westm. à die Sancti Hillarii in xv dies, & ibi habeat R. Vicarium Ecclesiae de Wycham Clericum suum, ad respondendum Nobis de placito, Quare cum Placita de Catallis et Debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio ad Nos et ad dignitatem nostram, et non ad alium in regno nostro pertineant; Idem Richardus (sicut ex relatu plurimorum acce●imus) secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis Richardi de Wi●ham Clerici, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, in laesionem dignitatis nostrae, et contra Prohibitionem nostram, ut dicitur. Et ad ostendendum, quare non habuit praedictum Richardum Vicarium Ecclesiae de Wycham Clericum suum coram Justiciariis nostris apud Westm. à die Sancti Michaelis in xv. dies sicut sibi mandatum fuit; et habeas ibi nomina plegiorum & hoc breve. Teste J. de Metingham apud Westm. 10 die Novembr. Anno Regni nostri vicesimo; who put in Pledges, endorsed on the Writ. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. Vic. Devon. salutem. Monstravit nobis Brevia Regis Anno 20 E. 1. in Turre London. Robertus de Morkesel, quod cum Magister Petrus de Insula Archidiaconus Exon. in Curia nostra coram Justiciariis nostris apud Westm. à die Sanctae Trinitatis in 15. dies proximo praeterit. attachiatus esset, ad respondend. eidem Roberto de placito, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de quodam Iuvenco ipsius Roberti quod non est de Testamento vel Matrimonio contra Prohibitionem nostram, quam idem Robertus prius ei porrexerat, ne praedictum placitum in praedicta Curia teneret. Ac idem Magister Petrus ad diem illam in praefata Curia nostra comparnisset & vadiasset eidem Roberto inde legem suam, prout moris est in eadem Curia nostra, quod placitum illum non tenuit in praedicta Curia Christianitatis, & tamen ei ad eundem R. diem fecisset: & postea in eadem Curia nostra inhibitum esset praedicto Magistro Petro ne occasione prosecutionis praedicti placiti praedicto Roberto aliquam inferret molestiam; idem Magister Petrus * Nota. e● gravius et molestius placitum illud ulterius tenuit in eadem Curia Christianitatis quousque sententia in ipsum Robertum promulgata, ipsum excommunicavit, et per totam Archidiaconatum praedictam publice excommunicare fecit: et postea breve nostrum de ipso Roberto sic excommunicato, tanquam claves Ecclesiae contemnente capiendo, jam tibi porrerit, ut dicitur, in Coronae et Dignitatis nostrae laesionem manifestam, Euriae nostrae praedictae contemptum, et praedicti Roberti dispendium non modicum et gravamen; prout ex gravissima ipsius Roberti querela accepimus. Et quia tanta contemptum et inobedientiam (si commissa fuerint) relinquere nolumus impunita; tibi praecipimus, quod si praedictus Robertus fecerit te securum de Clamore suo prosequendo, tunc pone per vadium & salvos plegios praedictum Magistrum Petrum, quod sit coram Justiciariis nostris apud Westm. à die Sancti Hillarii in 15. dies, ad respondendum tam Nobis de praedictis contemptu et inobedientia, quam praedicto Roberto de transgressione praedicta. Praecipimus eciam tibi, quod si tibi constare possit, quod praedictus Robertus ea occasione et non alia excommunicatus sit, tunc ab ipso Roberto capiendo per aliquod breve nostrum per praedictum Magistrum Petrum impetratum penitus desistas, et ipsum Robertum interim pacem nostram habere permittas; & habeas ibi nomina plegiorum & hoc breve. Teste J. de Metingham apud Westm. 18 die Novembris. Anno regni nostri vicesimo. The Sheriff returning, Magister Petrus de Insula Clericus est, & non habet Laicum feodum per quod possit attachiari. Thereupon a new Writ in like form issued to the Bishop of Exeter, to cause him to appear. A Writ of the same nature, with some diversity, issued this year in another case to the Sheriffs of London for the like contempt and vexation. EDwardus, etc. Vicecomitibus London. salutem. Monstravit nobis Adam pain, quod cum Magister Simon de la Neylond et Hermannus le Somenar. in Curia Brevia Regis An. 2● E. 1. in Turre London. nostra coram Justic. nostris apud Westm. in Octabis Sancti Johannis Baptistae prox. praeterit. attach. essent ad respondend. eidem Adae de placito, quare praedict. Magist. Simon. tenuit placitum in Curia Christianitatis de quodam debito unius Marcae, quam praedictus Hermannus coram eodem Magistro Simone exigebat, quae non est de Testamento vel Matrimonio: et de placito, quare praedictus Hermannus secutus fuit dictum placitum in eadem Curia Christian. contra prohibitiones nostras, quas idem Adam prius eis porrexerat, ne praedictus Magister Simon. placitum illud in eadem Curia Christianitatis ulterius teneret; nec praedictus Hermannus idem placitum in eadem Curia sequeretur, ac iidem Magister Simon & Hermannus ad diem illum venissent in praefata Curia nostra coram praefatis Justiciariis nostris apud Westm. & defendissent contra praedictum Adam et Sectam suam, quod praedictus Magister Simon non tenuit placitum praedictum, nec praedict. Hermannus secutus fuit in praedicta Curia Christianitatis, et vadiassent ei●●m Adae inde leges suas, & habuissent diem veniendi cum legibus ejus coram Justiciariis nostris apud Westm. in Octabis Sancti Martini proximo futuris; praefatus Magister Simon pendente inde inter eos in praedicta C●ria nostra praefato Placito, praedictum placitum nichilominus ulterius tenuit in praedicta Curia Christianitatis; et similiter praefatus Hermannus idem placitum in eadem Curia ulterius secutus est, quousque praedictus Magister Simon, sententia in ipsum Adam promulgata ad sectam praedicti Hermanni, ipsum excommunicavit, et per totam Archidiaconatum London. publice excommunicare fecit; et postea Breve nostrum de ipso Adam sic excommunicato, tanquam claves Ecclesiae contempnente, capiendo, jam vobis porrexerunt, ut dicitur, in Coronae et Dignitatis nostrae laesionem manifestam, Curiae nostrae praedictae contemptum, et praedicti Adae dispendium non modicum et gravamen; prout ex gravi querela ipsius Adae accepimus. Et quia tanta contemptum et inobedientiam (si commissa fuerint) relinquere nolumus impunita; vobis praecipimus quod si praedictus Adam fecerit vos securum de clamore suo pros. tunc pone per vadium et salvos pleg. praedictos Magistrum Simonem et Hermannum, quod sint coram Justic. nostris apud Westm. in Octab. Sancti Michaelis, ad respondendum tam novis de praedictis contemptu et inobedientia, quam praedicto Adae de transgressione praedictâ: Praecipimus etiam vobis, quoà si vobis constare poterit, quod praedictus Adam occasione praedicta et non alia excommunicatus sit, tunc ab ipso Adam capiendo per aliquod Breve nostrum ea occasione per praedictos Magistr. Simonem & Hermannum impetratum seu impetrandum penitus desistatis, et ipsum Adam interim pacem nostram habere permittatis. Et habeatis ibi nomina pleg. & h●c Breve. Teste J. de Metingham apud Westm. 14 die Julii, Anno regni nostri vicesimo. The like Writ of alias issued to the same Sheriffs between the same parties 10 die Novembris, the same year. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. Vic. Wiltes. salutem. Si Robertus de Brevia Regis in Turre London, An. 20 E. 1. Horsinton fecerit te securum de Clam. suo proseq. tunc pone per vadium & salvos plegios Eudonem persanam Ecclesiae de Sturton, quod sit coram Justiciariis nostris apud Westm. in Octabis Sancti Michaelis, ostensurus, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de Catallis et Devitis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra prohibitionem nostram. Et habeas ibi nomina pleg. & hoc Breve. Teste meipso apud Berewyk super Twedam 7. die Julii, Anno regni nostri vicesimo. The like Writs at large issued the same year, Vic. Somers. for Agnes de Sidernefen. contra Willielm. Vicar. Ecclesiae de Wynesford Defend. ad respond. apud Westm. in Octab. Sancti Michaelis, quare secutus est (consimile) placitum, etc. Teste (ut supra) 18 die Junii. Vic. Kantiae, for Alanus de Hulles, contr. Magist. Lucam de Brey, & Magist. Willielmum de Halyngberg, quare tenuerunt (consimile) placitum, etc. Teste meipso apud Roubing. 23. die Julii. With another Writ between the said parties, 30. die Augusti: Vic. Kantiae, for Michael de Northflete contra fratrem Nicholaum Praecentorem Ecclesiae de Bernewell, quare tenuit placitum, etc. Et Magistrum Richardum de Hecham personam Ecclesiae de Northflete, quare secutus est idem placitum in Curia Christianitatis de bonis et catallis quae non sunt, etc. contra prohibitionem, etc. Teste meipso apud Spalding, 15 die Maii. Vic. Hereford. for Mab●l●▪ de la Bedeon, versus fratrem Willielmum de Paris, quare tenuit (consimile) placitum, & Willielmum Vicarium Ecclesiae Sancti Stephani extra villam Sancti Albam, quare secutus est idem placitum. Teste apud Farendon 28 die Febr. Vicecomitibus London. for Andraeas de Furmager, versus Magist. Simon de Neulond & Magist. Johannem de Maerhale, quare secutisunt (consimile) placitum. Teste, etc. apud Hereford. 2. die Novembr. Vicecomiti Buks, salutem. Si Robertus le Dun de parva Brikhull fecerit te securum, etc. tunc pone, etc. Willielmum personam Ecclesiae de parva Brikhulle, Willielmum le Clerk de Marcle, & Robertum Vicarium Ecclsieae de Ugliene, quod sint, etc. Ostensuri, quare secuti sunt placitum in Curia Christianitatis de Catallis et Debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonto, contra prohibitionem nostram, etc. Teste meipso apud Grenewiche, 13. die Decemb. Anno regni nostri vicesimo. Breve consimile dirigitur Vicecomiti Buk. p●o Johanne de Prydynton contra Willielmum Ibidem. Vicarium Ecclesiae de parva Brykhill. Willielmum le Clerk de Marcle, & Robertum Vicarium Ecclesiae de Vgliene, Dat. ut supra. EDwardus, etc. Vicecomiti Wiltes. salutem. Pracipimus tibi quod distring as Magistrum Ibidem. Radulphum de Brickwell per omnes terras & catalla sua: Ita quod nec ipse, nec aliquis per ipsum, ad ea manum apponat, donec aliud à nobis inde habueritis praeceptum. Et quod habeas corpus ejus coram Justic. nostris apud Westm. in Octabis Sancti Hillarii, ad respondendum Petro filio Garino de placito, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra prohibitionem nostram, ut dicit. Et ad audiendum judicium suum de pluribus defaltis. Et habeas ibi hoc breve. Teste J. de Metingham apud Westm. tertio die Novembris, Anno regni nostri 20. EDwardus, etc. Venerabili in Christo Patri G. eadem gratia Episcopo Cicestr. salutem. Mandamus vobis, quod venire faciatis coram Justic. nostris apud Ibidem. Westm. in Octabis Sancti Michaelis Thomam de Burn, & Stephanum personam Ecclesiae de Yuhurst Clericos vestros, ad respondendum Simoni de Baroun de placito quare praedictus Thomas tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio contra prohibitionem nostram, ut dicit. Et unde Vic. noster Sussex mandavit Justic. nostris apud Westm. à die Paschae in quindecim dies, quod praedictus Magister Thomas & Stephanus Clerici sunt, & non habent Laicum feodum in balliva sua. per quod possunt attachiari. Et habeas ibi hoc Breve. T●ste J. de Metingham apud Westm. 28 die April. Anno regni nostri vicesimo; who endorsed this return, Bona Ecclesiasti●a Thomae de Burn, & Stephani P●rsonae Ecclesiae de Yuhurst sequestrata sunt, quod sint coram Justiciariis apud Westm. die in brevi contento; but they not appearing, there issued a New Writ Vic. Sussex, Pone per vadiis & salvos plegios Episcopus Cicestriae, quod sit coram Justiciariis nostris apud Westm. Et ibi habcat Thomam de Burne & Stephanum, etc. Clericos suos ad respondend. Simoni Baron. de placito praedicto. Teste J. de Metingham apud Westm. 14 die Octobris, Anno regni nostri 20. The like Writ issued Episcopo Lincoln. quod venire f●ciat, etc. Simonem personam Ecclesiae de Hegeling, & Philippum Vicarium Ecclesiae de Clee Clericos suos, ad respondend. Henrico de Hoke, quare tenuerunt placitum, etc. Teste J. de Metingham 27 die Octobr. Anno regni nostri 20. Another Writ issued Episcopo Sarum, quod venire faciat Radulphum de Brightwell Clericum suum, etc. ad respondendum Petro filio Warini quare secutus fuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis, etc. Teste J. de Metingham apud Westm. 3 die Novembr. An. regni nostri 20. Moreover in the Plea Rolls in the Tower, Paschae 20 E. 1. I find these suits upon Attachments for suing and holding Pleas in Court Christian of Debts, Chattels which concerned not Testaments or Marriage, and of Advousons' of Churches. * Placita Termin. Trin. 20 E. 1. in Turre Lond. Rot. 76. Juliana quae fuit uxor Roberti de Hill per attornatum suum optulit se 4. die versus Magistrum Willielmum — & Willielmum Abbatem de Malmesbury de placito, quare praedictus Magister Willielmus tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis vel debitis quae nonsunt de Testamento vel Matrimonio, contra prohibitionem, etc. Willielmus de Schelond & Robertus de Cherleheld per attornatum suum optulerunt se 4. die versus Ricardum le — de placito, quare secutus esi placitum Ibid. ●ot. 155. Sussex. in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra prohibitionem, etc. Et ipse non venit, etc. — ●ssoniator Nicholai Burdet, optulit se 4. die versus Magistrum Petrum de Sannary, & Magistrum Willielmum de Sarden, & Robertum filium Alani Placita Term. Pasch 20 E 1. Rot. 21. in Turre Lond. de Westrington, de placito, quare praedicti Petrus et Willielmus tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de advocatione Ecclesiae de Rande contra prohibitionem: Et de placito, quare praedictus Robertus secutus fuit idem placitum in eadem Curia contra prohibitionem, etc. Et ipsi non venerunt, & Robertus fuit attachiatus per, etc. Ideo ipsi in misericordia, etc. Praeceptum fuit Vicecomiti, quod de terris et catallis Magistri Adae de Bodyndon in Ibidem, Rotsie, 23. balliva sua fieri faceret Centum solidos, et ill is haberet hic ad hunc diem ad reddendum Roberto de Okenore, et Aliciae uxori ejus, qui eye in Curia Regis hic adjudicati fuerunt pro dampnis suis quae habuerunt, ratione quod praedictus Adam secutus est placitum in Curia Christianitatis, de advocatione terciae partis Ecclesiae de Frcketon, contra prohibitionem, etc. prout per quandam Juratam inter eos summonitam et captam convictum fuit, etc. As these parties injured, so likewise the King himself then prosecuted such who held or pursued such suits in Court Christian belonging only to him and his Courts, against his Crown and Dignity, as these Writs and Records inform us. EDwardus, etc. Vicecomitibus London salutem: Ponite per vadium, etc. Johannem ●revia Regis An. 20 E 1. in Tur●e London de Wydehull personam Ecclesiae de Warlingham, Magistrum Petrum de la Done, Magistr. Lucam de Sancto Leonardo, & Magistrum Rogerum de Radenhale, quod sint coram Justiciariis nostris apud Westm. in Octabis Sancti Hillarii, ostensuri, quare cum placita de catallis et debitis in regno nostro quae non sunt de testamento vel matrimonio, ad nos et ad coronam et dignitatem nostram, et non ad alium pertineant in regno nostro, iidem Johannes, Petrus, Lucas & Rogerus, sicut ex relatu plurium accepimus, secuti sunt placitum in Curia Christianitatis de catal is et debitis Prioris de Bermondeseye quae non sunt de Tesiamento vel Matrimonio, in laesionem Coronae et dignitatis nostrae, et contra prohibitionem nostram, etc. Teste meipso apud Westm. primo die Jan. Anno regni nostri 20. Johannes, etc. attachiatus fuit ad respondendum Domino Regi de placito, quare Placita Term. Pasch An. 20 E. 1. Rot. 42. cum placita de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, ad ipsum Regem et coronam et dignitatem suam, et non ad alium in Regno suo pertineant: Idem Johanne● (sicut ex relatu plurium accepimus) secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis Walteri de Blicketon Clerici, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, in laesionem coronae et dignitatis Regis, et contra prohibitionem, etc. Et unde Dominus Rex, per Willielmum Inge, qui sequitur pro Domino Rege, dicit, quod cum praedictus Johannes sequeretur in Curia Christianitatis coram Magistro Roberto de Pykeringe Officiali Episcopi Eborum de— Constanc. de Donington Executoris Testamenti Walteri de Bicketon, decatallis et debitis ipsius Walteri quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, petendo ab eis viginti libras ex causa mutui: Ac quidam Alanus Mannyng Regiam prohibitionem eidem Johanni detulisset, etc. in majori Ecclesia Sancti Petri Eborum ne praedictum placitum sequerent, etc. Idem Johannes spreta prohibitione praedicta nichilominus secutus est praedictum placitum in Curia Christianitatis coram praefato Officiali, quousque praedicti executores per ipsum ab ingressu Ecclesiae fuerunt suspenst, etc. in laestonem dignitatis et coronae nostrae, etc. Et inde producit sectam, etc. I find another suit brought by the Abbot of Battle, for 40 s. lent by his predecessor to Wlnardus Manse in the Court of Rome, to dispatch his business there. Wlnardus Manse summonitus fuit ad respondendum Abbati de Bello de placito, quod Placita Anno 20 E. 1. Rot. 96. Suff. reddat ei quadraginta solidos quos ei debet & detinet, etc. Et ipse non venit; unde queritur, quod cum praedictus Wlnardus die proxima post festum S. Diony●i, anno regni Domini Regis nunc quinto, in Curia Romana apud Lugdun. mutuavit a quodam Abbate de Bello praed●cessore nunc Abbatis quadraginta solidos, pro negociis praedicti Wlnardi in praedicta Curia promovendis et expediendis, solvend. eidem antecessori, etc. ad festum Purificationis beatae Mariae proximo sequens in Anglia apud Abbatiam de Bataile, praedictus Wlnardus ●d terminum praedictum praedicto Abbati eosdem solidos non solvit. Et licet saepius per Abbatem nunc r●quisitus esset praedictam pecuniam solvend. illam solvere contradicit; unde dicit, quod deterioratus est & dampnum habet ad valenciam quadraginta solidorum: et inde producit sectam; & profert quoddam scriptum sub nomine ipsius Wlnardi factum apud Lugdun. quod praedictum debitum testatur solvendum in Anglia, etc. Et Wlnardus per attornatum suum venit & defendit vim & injuriam quando, etc. Et dicit, quod non debet de aliquo debito respondere. Dicit enim quod ipse Abbas petit praedictam pecuniam tanquam sibi ipsi debitam, & per narrationem suam dicit mutnatum fuisse de quodam Abbate praedecessore suo, per quod sibi videtur quod illud verbum in brevi contentum Abbati qui nunc est deservire non potest. Immo de injustè detinet tantùm, & petit judicium de breve. Praeterea, praedictus Wlnardus non recedens ab ipsa exceptione, immò ea sibi salva dicit, quod per praedictum scriptum etiam ●atet, quod praedictus contractus factus fuit apud Lugdnn. super Ronam extra Regnum Angliae, super quo contractu Curia cognoscere non potest, si ipse Wlnardus contractum dedicere voluerit. Et petit judicium, etc. In the same Plea Roll I met with this Notable case concerning an intrusion of an Abbot into a Church during the Minority of an heir, the King's Courts rejection of two Certificates of a Plenarty or Vacancy of the Church by the Bishop against the usual form; an Inhibition procured by the Defendant to the Bishop not to certify, with a Verdict and Judgement thereupon in an Assize of Darraign presentments brought by a Guardian, which suit depended sundry years. Assisa alias coram Thoma de Weylond & sociis suis Justiciariis hic, scilicet in Octabis Ibid. Rot. 165 Staff. Sanctae Trinitatis anno regni Domini Regis nunc decimo septimo, venit recognitura, quis advocatus tempore pacis praesentavit ultimam personam quae mortua est ad Ecclesiam de Chetelton, quae vacat, & cujus advocationem Nicholaus de Aldingley custos terrae & haeredis Ricardi filii Henrici de Chetelton clamat versus Abbatem de Deulacres, ratione disseisinae praedictae, etc. Et unde idem Custos dixit, quod quidam Robertus de Chetelton antecessor praedicti haeredis tempore pacis tempore J. Regis nunc praesentavit quendam Petrum Clericum suum ad praedictam Ecclesiam, qui ad praesentacionem suam fuit admissus & institutus, & ultimo obiit persona in eadem, per cujus mortem praedicta Ecclesia tunc vacavit, & adhuc vacat, etc. Et de ipso Roberto descendit jus praesentacionis Willielmo ut filio & haeredi. Et de ipso Willielmo quia obiit sine haerede de se, descendit jus praesentacionis, etc. cuidam Hugoni ut fratri & haeredi; & de praedicto Hugone descendit jus praesentacionis, etc. cuidam Roberto ut filio & haeredi, qui fuit infra aetatem & adhuc est. Abbas tunc venit & dixit, quod non debuit ei inde ad hoc breve respondere, quia dixit, quod praedicta Ecclesia non vacavit, immo est plena et consulta de ipso Abbate et Conventu suo qui eam tenent in proprios usus, et tenuerunt jam quadrag. annis elapsis. Et hoc parati sumus verificare, sicut Curia consideraverit. Et ad verificationem, Justiciariis protulit quandam Cartam sub nomine cujusdam Hugonis antecessoris (Richardi) quae testatur quod praedictus Hugo dedit & concessit Abbati & Conventui de Deulacres praedictam advocationem praedictae Ecclesiae. Nicholaus dixit, quod praedictus Abbas non debuit ad aliquam verificationem inde admitti, quia dixit, quod post mortem praedicti Petri personae ultimae praedictae Ecclesiae, Abbas praedecessor praedicti Abbatis de Deulacres in praed●ct●m Ecclesiam se intrusit tempore quo praedictus Willielmus filius praedicti Henrici fuit infra aetatem, & in custodia Henrici de Aldingley, qui per suam negligenciam permisit praedictum Abbatem intrare praedictam Ecclesiam, unde petit Judicium, si per praedictam intrusionem debeat inde à praesentacione sua impediri, etc. Abbas dixit sicut prius dixit, quod praedicta Ecclesia plena fuit & consulta de ipso & Conventu suo ut praedictum est; Et hoc paratus est verificare sicut Curia consideraverit, scilicet per Ordinarium ejusdem loci, etc. Postea à die Sancti Hillarii in 15 dies anno Regis nunc decimo octavo, venerunt partes, & nichil aliud dixerunt quam quod prius dixerunt. Ideo Abbas & Nicholaus si voluerit, habeat breve ad Episcopum Coventrensem & Lychfeldensem, quod constare faciat justiciariis hic a die Paschae in quindecim dies, si praedicta Ecclesia sit vacans, vel non? Et si non sit vacans, de quo et ad cujus praesentacionem pacis tempore plena fuerit, & c? Ad quem diem Episcopus nichil inde fecit, nec breve misit. Et tunc sicut prius praeceptum est Episcopo quod convocatis, etc. diligenter inquiret in forma praedicta; & quid inquisierit constare faciat hic in Octabis Sanctae Trinitatis proximo sequentis per literas, etc. Et Episcopus esset, etc. Ad quem diem misit Episcopus literas suas minus sufficienter factas, eo quod mandavit, quod praedicta Ecclesia de Chetelton de Religiosis praefatis non est plena nec consulta justo titulo, set per eosdem per intrusionem triginta annos & amplius occupata, etc. Ad quem diem praeceptum fuit Episcopo sicut pluries quod convocatis, etc. diligenter inquireret in forma praedicta. Et quid inde invenerit constare faceret hic à die Sancti Martini in quindecim dies proximo sequentes, etc. Ad quem diem Episcopus mandavit, quod praedicti Religiosi de Deulacres post mortem cujusdam Rogeri quondam personae praedictae Ecclesiae qui obvenciones ejusdem Religiosis concessit tota vita sua pro sustentacione sua habenda in eadem domo, hucusque continuaverunt possessionem ejusdem Ecclesiae, absque aliquo justo titulo, propter quod idem Episcopus Ecclesiam illam vacantem de jure ac vacuam reputavit. Et quia idem Episcopus tunc non certificavit Justiciariis hic praecisè, si praedicta Ecclesia sit vacans, vel non? Ideo mandatum fuit ei sicut pluries quod convocatis, etc. diligenter inquireret, & constare faceret Justiciariis hic ad hunc diem expresse & praecisè, si praedicta Ecclesia sit vacua, vel non? Et Episcopus sic fecit, etc. Et modo venit praedictus Nicholaus, & similiter praedictus Abbas per Attornatos suos. Et Episcopus super hoc misit literas suas patentes certificatorias quae testantur, quod cum idem Episcopus esset in exequendo mandatum Domini Regis, (sicut decuit) reverenter, porrecta fuit ei Inhibitio Offic. Curiae Cantuariae per quendam Monachum praedict. Abbatis, cujus praetextu ulterius non processit hucusque, sed supersedit propter Inhibitionem illam per praedictos Monachos ei deliberatam, etc. Et quia praedictus Abbas allegavit, praedictam Ecclesiam plenam esse & consultam de ipso Abbate & Conventu suo, qui illam tenent in proprios usus; & hoc paratus fuit verificare coram loci Ordinario; Et idem Abbas per praedictam Inhibitionem ipso Episcopo porrectam, praetextu cujus idem Episcopus ad verificationem pr●dictam procedere non potuit, liberavit, renu●●ndo verificationi super vacatione Ecclesiae praedictae, quam prius dixit. Consider tum est quod proced●tur ad assisam, etc. Et dictum est praedicto Abbati, quod dicat ad verificationem Assisae si sibi, etc. Et Abbas dicit, quod praedictus haeres nihil Juris clamare potest in praedicta Advocatione, quia dicit, Quod quidam Hugo antecessor praedicti haeredis, & per medium cujus, etc. dedit, concessit, & Carta sua confirmavit Deo, & beatae Mariae, & Abbati & Conventui de Deulacres, totum Jus & Clameum quod habuit in Advocatione & Patronatu Ecclesiae de Chetelton; & quod concessit, quod praedicti Abbas & Conventus praedictam Ecclesiam cum omnibus pertinentiis & libertatibus suis habeant & possideant, liberè & quietè, purè & pacificè, sicut ad Ecclesiam suam de Leks pertinentem. Et quod ipse & haeredes sui warrantizab. etc. Et profert quandam Cartam sub nomine praedicti Hugonis, quae hoc testatur. Unde petit Judicium, etc. Et Nicholaus petit, quod procedatur ad Assisam, secundum quod prius consideratum; quia dicit, non est suum respondere praefatae Cartae, etc. Et praedictus Abbas quaesitus, si praedictus Robertus de Chetelton antecessor praedicti haeredis ultimo praesentavit, etc. vel non? Dicit, quod ad hoc non vult respondere, etc. Ideo cap. Assisa; sed ponitur in respectum usque à die Sancti Johannis Baptistae in 15. dies, pro defectu recognitionis, quia nullus venit. Ideo Vicecomes habeat corpora, etc. Postea ad diem illum venerunt partes, & similiter recogn. praefatae Assisae. Et eidem Abbati allocatis calumpniis suis versus quamplures Recogn. quae fuerunt allocandae, & quae non per Sacramentum adnihilatae; processum est ad Assisam, etc. Juratores dicunt super Sacramentum suum, quod praedictus Robertus de Chetelton, & antecessor praedicti haeredis cujus, etc. tempore pacis, tempore praedicti Domini J. Regis, ultimo praesentavit praedictum Petrum Clericum suum, qui ad praesentationem suam fuit admissus & institutus, & ultimò obiit persona in eadem à patrono praesentata. Et quaesiti, quantum temporis lapsum sit post mortem ipsius Petri? Dicunt, quod decem anni, et amplius, etc. Et quia convictum est per assisam istam; quod praedictus Robertus antecess. haered. etc. ultimo praesentavit, ut superius patet; Consideratum est, quod praedictus Custos nomine praedicti haeredis recuperet Praesentationem suam ad praedictam Ecclesiam. Et habeat Breve Episcopo Coventren. & Lychfeld. quod ad praesentacionem praedicti Custodis, ad praedictam Ecclesiam, idoneam personam admittat; Et Abbas in misericordia, etc. By which case we may discern. First, how many unjust, fraudulent tricks and devises these pretended Religious Abbots and Monks than had, to deprive infants and others of their rights of patronage unto Churches, by intrusions and pretended appropriations; 2ly, what dilatory pleas and fraudulent inhibitions unbecoming Christians, much less religious Votaries, they used to prevent, retard their recovery of their rights by Legal suits and process in the King's Courts, when they could not engross the conusance of them into their own Ecclesiastical Courts, as they * See Here, p. 268, 439. frequently endeavoured; which would soon have deprived all Lay-Patrons of their Advousons', had their Titles been never so clear or legal. The Bishop of Rochester presenting and instituting Robert Estre the King's Chaplain to the Church of Woldeham, then found to be void by Walter the Parson's entry into Religion in the Church of Rochester, which he exchanged for the Church of Henlce afterwards appropriated to the Bishop and his successors; the said Walter casting off his Monk's habit, and vexing the said Robert so as he was in danger to lose the said Living; the King thereupon writ to the present Bishop of Rochester to do him right against the said Walter, and to restore him to the Church out of which he had forcibly ejected him: whereupon the Bishop admonished Walter to remove the force out of the Church, and deliver the possession thereof to Robert Estre, excommunicating him for not doing it; who contemning his Mandate and Excommunication, procured an inhibition to him out of the Court of Canterbury to which he had appealed, not to act any thing to Welter's prejudice pending his appeal: whereupon the Bishop made this Certificate to the King of his proceedings therein, desiring his Majesty to remove th●●orce and injustice in this cause by his Temporal sword and Ministers, since he coul● not effect it by his Spiritual sword. Excellentissimo Principi & Domino suo Reverendo, Domino Edwardo Dei gratia Regi Brevia Regis de Privato Sigillo, Anno 20 E. 1. Angliae illustri, suus devotus, frater Th. miseratione divina Roffen. Ecclesiae Minister humilis salutem, cum omni reverentia & honore. Majestatis vestrae Literas omni qua potuimus reverentia nuper recepimus, in haec verba; Edwardus Dei gratia, etc. Venerabili●n Christo patri Th. eadem gratia Roffen. Episcopo, salutem. Cum bonae memor●ae nuper Episcopus Roffen. ultimus praedecessor yester ratione resignationis quam dilectus Capellanus noster Robertus de Estre in manus ipsius Episcopi fecit de Ecclesia de Henlee Lincoln. Dioc. cujus advocationem idem praedecessor vester à dilecto Consanguineo & fideli nostro Edmundo Comite Cornub. sibi & suis successoribus adquaesivit, Ecclesiam de Woldeham vestrae Dioces. vestri etiam patronatus, quae tunc temporis vacasse dicebatur, pro eo * It seems by this, that a persons entrance into Religion, made his Church void, & nulled his presentation & induction to it. quod quidam Walterus, qui Ecclesiam illam tenuit, habitum Monachalem in vestra Ecclesia Roffen. susceperat, praefato Capellano nostro contulerit, et ipsum instituerit in eadem. Qui quidem Walterus postmodum spreto habitu suo praedicto, et ad statum rediens pristinum, praefatum Capellanum nostrum super Ecclesia multipliciter inquietavit, et adhuc inquietare non cessat; ita quod idem Capellanus noster in periculo perdendi illam Ecclesiam jam consistit, nisi sibi subveniatur celerius in hac parte. Paternitatem vestram affectuosè requirimus & rogamus, quatinus ●d factum praedecessoris vestri praedicti in praemissis vestrae considerationis intuitum dirigentes, illudque plenius advertentes, praefato Capellano nostro de Ecclesia praedicta vel alia favore Regio taliter providere, quod promotione suâ in hac parte nullatenus defraudetur. Scituri quod si sibi secus evenerit (quod nollemus) omittere non possumus sicuti nec debemus, quin eidem Capellano nostro celeri juris remedio subveniamus in hac parte, prout melius viderimus faciendum. Quid autem duxeritis faciendum in hac parte, nobis per latorem praesentium literarum rescribatis. Teste meipso apud Culford quarto die Maii anno regni nostri vicesimo. Nos igitur hujusmodi mandato vestro promptissime ut debuimus obtemperare volentes, praedictum Walterum & omnes secum vi & armis dictam Ecclesiam occupantes per literas nostras sufficienter monuimus, et si monitis nostris contumaciter non parerent in scriptis excommunicavimus, ut infra certum diem in literis nostris expressum, à dicta Ecclesia & Domibus ad eam pertinentibus omnino recederent, ut Dominum Robertum praedictum dicta Ecclesia & ejus possessione cum omnibus Juribus suis in pace gaudere permitterent; protestants insuper, quod si idem Walterus jus, quod sibi in eadem Ecclesia competere asserit, vellet prosequi coram nobis, nos eundem in sua justitia libentissime audiremus, et quod in hac parte justum foret et canonicum faceremus; Qui dictam monitionem nostram, et excommunicationis sententiam, qua ipsos innodavimus parvipendentes, dictam Ecclesiam contra Deum et justitiam et pacem vestram adhuc detinent et occupant vi et armis: procurantes nichilominus nobis per Dominum Offic. Curiae Cantuariensis, cui per obedientiam subjicimur, districtius inhiberi, ne pendente in eadem Curia cujusdam tuitoriae appellationis negotio, quam a nobis idem Walterus se asserit interposuisse, quicquam in ejus praejudicium attemptemus seu attemptari faciamus, quo minus hujusmodi negotium tuitorium prosequi valeat cum eff●ctu. Et quia hujusmodi armorum violentiam spiritualis gladius a dicta Ecclesia non sufficit amovere, dominationi vestrae quam intime supplicamus, quatinus praedictem vim et armatam violentiam per vestros Ministros amoveri faciatis ab eadem Ecclesia et Domibus memoratis, id quod ad Coronam et Dignitatem vestram in hac parte spectare dinoscitur, secundum Deum et justitiam ulterius exercentes. Dignitatem vestram Regiam semper incolumem conservet Altissimus cum ejus matre virgine gloriosa per tempora longiora. Dat. apud Trettesclive 10. Kal. Julii, Anno Domini 1292. The Chancellor employing one of his Clerks and Creatures to carry the Pope's Bulls and Kings Writs into Ireland for levying a Disme and Quindism there for the King, he rendered this account to him of his voyage thither and proceedings therein, by these Letters which I found in the White Tower, being blamed (as it seems) for his negligence in that affair. VEnerabili in Christo patri suoque charissimo Domino, suus Clericus quem creavit, salutem, & cum promptitudine serviendi in servitute continua se paratum. Literae & Brevia Regis de privato sigillo, Anno 20 E. 1. Ecce (amantissime Domine) quam gravis afflictio additur mihi afflicto, ultra id quod nuperrimè vobis scripsi; Statim siqùidem postquam de vobis veni Bristol. & venti commoditatem perceperim cum Bullis quas traditas mihi vidistis, ut eos perpetuari facerem, ne per mortem Papae, quae fortassis contigeret, earum retardaretur prosecutio vel effectus; ferè solus & nudus, quia navis quam pro me & familia mea conduxeram ex toto non extitit praeparata, cum festinatione omnimoda versus Hiberniam properavi, spe credens firmissima indignationem Regis per hoc totaliter esiugisse, et ex eo gratias reportasse. Verumptamen, quia quamplurima Brevia Decimam et Quintamdecimam tangentia, una cum mea familia & aliis rebus meis post me transvehend. quamtocius ut sperabam, Bristol. dimisi; quae omnia Brevia, tam ex abrupto progrediens, mecum salvo ducere non valebam, nec ipsa sicut caeteras res meas nondum acceperim, nisi vestra benig nitas me dignetur prospicere, in id incidere dubito quod plenè credicti evasisse, & pro gratiis earum (quod ab sit) contrarium incurrisse. Ne forsan credatur & per sinistros aliquos sibillatores nostro Domino Regi suggeratur, quod Quintaedecimae prosecutio sit neglecta, licet ipsa ut spero effectualiter fuerit retardata. Expediens siquidem non foret, quod illud injunctum michi nuncium inchoassem, donec quamplurium Hibern. Incolarum in protervitate induratos et involuntarios animos ad majorem affectum versus Dominum Regem piis operibus necnon verbis attraxerim allectivis. Etiam & si Quintamdecimam praesent. bonorum svorum concesserint citra festum Purif. beatae Mariae, quae quidem concessio citius fieri non possit de hujusmodi concessione Dom. noster Rex respective lucrum modicum reportaret. Vtilis igitur hujus rei non inchoatae dilatio me potius immunem debet à culpa servare, quam praecipitatio immatura culpare. Pie pater, quia Brevia saepefata & ferè omnia bona mea dubito naufragio fore deperdita, Petrum de Abyndon latorem praesentium vobis misi pro novis Brebibus impetrandis, prout vobis si placet, sicut caetera me tangentia dicet plenius oretenus. Et quia Dominus Robertus Bagot & quamplures alii de Consilio Regis in Hibern. me rogarunt pro eodem, quod sibi committerem custodiam Rotulorum et Brevium Regis de Banco Dublin. asserentes me hoc facere posse, id tamen nolui, vestris consensu & licentia irrequisitis; absit enim, quod absque vestro praecepto, quid hujusmodi facerem vel aliud quodcunque, quod contra vestram cederet voluntatem. In veritate ipsum reputo discretum, fidelem, & valde prudentem, & talis laudabili testimonio comprobatur. Altissimus vos in prosperitate continuasemper salvet. Dat. apud Dublin. die Lunae prox. post festum Sanctae Luciae. REverendo in Christo Patri, suoque amantissimo Domino, sua creatura, salutem, & se cum quanto poterit obsequio & honore in continua servitute. Die Lunae in Ibidem. Quindena Sancti Hillar. ad quem Barones & Magnates Hibern. necnon fidelis communitas ejusdem, ipsis duntaxat qui sunt de libertatibus certis ex causis exceptis, apud Dublin. vocati extiterant, ipsorum majorum animis, ad obtemperand. in omnibus voluntati Domini nostri Regis prius inductis, eisdem Baronibus et Magnatibus, Militibus et caeteris de communitate tunc ibidem praesentibus, nuncium exposui de Quintadecima michi injunctum. Quo exposito, omnes Hiberhiae ferè Majores ipsam Quintamdecimam concesserunt in forma subscripta; videlicet, Quod à praestatione & taxatione ejusdem deducantur eorum Arma, Equitatura, generis cujuscunque Vtensilia, necnon eorum Thesaurus & Garderoba. Caeteri vero de vulgo & plures Magnates post immensas altercationes habitas inter ipsos, asseruerunt se guerris quotidianis gravari, et ex eo, quamplurimum aere alieno. Propter quod nisi & ipsorum debita, quae debent, similiter deducantur, vel in tantum exonerentur versus suos Creditores, quantum solvent de Debitis illis Quintaedecimae nomine, ipsam nullo modo praestabunt. Gratanter etiam & unanimiter concedentes quod Quintamdecimam de debitis quae eis debentur persolvent. Quocirca paternitati vestrae placeat (Reverende) istius concessionis formam exponere Domino nostro Regi, ut suae Excellentiae michi libeat demandare, quid de praemissis duxer it ordinand. De eo maxime, utrum sibi placeat, quod de istius Anni nunc bonis apparentibus Quintadecima persolvatur; an ipsius actio usque in Annum futurum proximo differatur, quod magis videtur meo judicio expedire. Enimvero praesentis Anni bona sunt fere consumpta. Dignetur etiam Dominus noster Rex te●minos ordinare quibus Quintadecima debet solvi. Asseruerunt enim praedicti Hib●rniae I●●olae, in concessione ejusdem Quintaedecimae, quod ipsam nisi diffusis terminis aliqualiter solvere non p●ssunt propter duo; ●num, quia pa●peres; aliud, si ex praematura et caleri exactione ejusdem pauperiores efficiantur, citius ●ui inimici infideles Hibernici eye assidue machinantes, subdolis incursibus ipsos forsan invadent, depriment et confundent. Pie pater, negotia me plura tangentia Magister Henricus de Ragele lator praesentium vobis (si placet) refert viva voce: in quorum aliquibus dignemini manus correctionis apponere, & aliis vestra benignitate auxilium impertiri. Scit vobis idem Magister referre qualiter & quomodo negotium de Decima Clericorum praestanda inchoavi, & quibus vigiliis & diligentia tam praedictum negotium quam istud studeo & insisto ad effectum faelicem perducere & optatum. Pro certo (reverende Pater) asserere poteris Domino nostro Regi, quod Dominus David de Effington bonus & fidus amicus hactenus à tempore adventus mei in Hibern. extitit in praemissis, necnon caeteris omnibus quae sibi injunxi ex parte praedicti nostri Domini facienda; set ultra omnes qu●s in Hibernia sum expertus, Archiepiscopus cassel. ex immensis fidelitate et aff●ctione quas gerit erga Dominum nostrum Regem est merito commendandus. Q●●, si placet, eidem nostro Domino referatis, ut praedictus Dominus David ab indignati●ne quam adhuc ignorat incurrisse mandetur; & praedictus Archiepiscopus grates ex suis benemeritis valeat reportare. Vos in prosperitate Altissimus semper salvet. In the same Bundle of Writs of Privy Seal and Letters this year, I find this memorable case related in a Letter concerning a devise of a Message in London to a Chantry, and the probat thereof in that age, with the opposition made against it by the heir who brought an Assize of Mortdauncester, because the Testator died before his Seal was put unto it; which suit the Author of this Letter endeavoured to engage the Chancellor to supersede, and make the Will inviolable. SAlutem & se totum. Quia Johannes de Hakeburn. quoddam Messuagium cum Literae & Brevia Regis de privato sigillo, Anno 20 E. 1. pertinentiis in Civitate London. in Testamento suo legavit J●hannae uxori suae, tenendum ad vitam ipsius Johannae, ad sustentationem unius Capellani pro anima ipsius Johannis Divina celebraturi; et idem Testamentum tam coram Ordinariis quam in Hustengo London. legitime est probatum, quod Dominum nostrum Cancellarium credo non latere, eò quod relatum fuit michi London. quod idem Dominus noster Cancellarius pro eodem negotio fuit in Gildhalla London. & novit probationem ejusdem testamenti, vel ad probatienem ejusdem procedere praecepit: propter quod, ut superius est expressum, legitime est probatum. Et quidam Johannes le Irmongere, qui se dicit esse fratrem & haeredem ejusdem Johannis, & unus est Executorum ipsius Johannis, & pars (ut executor) probationis Testamenti praedicti, quandam Assisam mortis Antecessoris arram. eoram Vicecom. London. de eodem Tenemento versus praedictam Johannam, in fraudem et elusionem Test●menti praedicti, maliciosè & contra Deum & Justitiam, ut à multis fidedignis in Civitate praedicta intellexi. Dilectionem vestram de qua plenè confido, affectuosè requiro, quatinus nego●um istud Domino nostro Cancellario, qui partem ejusdem novit (ut credo) & pro quo Dominus Hugo de Cressingham scribit eidem, ostendere, & partes vestras erga ipsum efficaciter interponere velitis amore mei, ut idem Dominus noster Cancellarius quandam Associacionem de Domino Johanni de Metingham Custodi & Aldermannis dictae Civitatis concedat, juxta tenorem Cedulae quam vobis mitto praesentibus interclusam; quam tradidit michi praedictus Dominus Hugo. Ita tamen quod si correctione indigeat, de consilio vestro & aliorum sociorum vestrorum corrigatur. Et quia Testamentum praedictum legitimè probatum est, nec aliud oppositum est eidem probationi, nisi quod post idem Testamentum editum, Sigillum Testatoris eidem Testamento non erat appositum, eo quod ita festinanter obiit, quod post Testamentum praedictum editum ante ejus obitum apponi non potuit eidem; Et ultima voluntas Testatoris, et non Sigilli sui appositio, facit Testamentum;— si constet praedicto Domino nostro Cancellario de probatione praedicta, sicut praedictum est, sine praejudicio melioris sententiae, juri congruit— quod scribatur Custodi & Aldermannis praedictis, qui hujusmodi facti Recordum habent, executionem Testamenti praedicti, sicut probatum est fieri factant; & quod Vicecomites praedicti, qui eis sunt inferiores & sui Ministri, nec aliquod Recordum inde habent in praejudicium libertatis Civitatis praedictae, quam habent de gratia Domini Regis & non aliundè de lege vel jure, ad captionem Assisae praedictae in praejudicum praedictae Johannae contra formam Testamenti praedicti nullatenus procedant. Inauditnm enim est, quod id quod coram Justic. actum est & approbatum, coram Vicecom. possit aut debeat infirmari. Unde vobis placeat de isto negotio efficaciter intromittere, vos rogo quantum possum, ut effectum sortiri possit debitum. Maxima autem malitia prosecuta est in hoc facto, propter quod praedictus Dominus noster Cancellar. in Gildhalla fuit personaliter, & Custodi & Aldermannis injunxit, quod propter Assisam praedictam non omitterent quin ad probationem Testamenti praedicti et executionem eiusdem procederent, et nichilom●nus impetratum est Breve de Cancellaria quod Vicecomites ad captionem ejusdem Assisae procedant; quod non est valde honestum. Et hoc dicatis (si placet) Domino nostro praedicto. Ego vero sum London. pro negotiis Conversorum, & ad vos ero quam citius ego potero ubicunque vos juvero, Domino concedente. Vale. How vexatious and injurious Bishop's Officials were in that age, in Excommunicating men with greater Excommunications, without either precedent monition, confession or conviction, this Complaint, Appeal and Inhibition will evidence. OFfic. Karl. discreto viro Domino Thomae de Capell. Vicar. Ecclesiae de Kyrkebystep, Brevia Regis de priv. sig●●l. in Turre London. An. 20 E. 1. salutem in authore salutis. Suâ nobis Thomas dictus Godehusband paroch. Ecclesiae de Burg. sub Staynmor. petitione monstravit, quod vos in eum, non monitum, non confessione sua convictum, contra statuta Concilii generalis, et sine causa rationabili, majorem sententiam promulgastis, seu promulgari fecistis, in grave ipslus Thomae praejudicium, non modicum et gravamen. Dictus Thomas sentiens se ex eo indebite praegravari, a dicta sententia ad nos (ut asserit) legitime appellavit. Quocirca vobis inhibemus, ne pendente hu●usmodi appellatione coram nobis quicquam in partis appellantis praejudicium attemptetis, seu attemptari faciatis, quo minus suam Appellationem factam libere prosequi valeat, ut est justum. Citamus etiam vos per praesentes, quod compariatis coram nobis vel Commissar. nostro in prox. Capitulo Westm. celebrand. parti appellanti in forma juris responsur. & ulterius factur. quod justitia suadebit. Quid in praemissis feceritis dicto Capitulo per literas vestras patentes harum seriem continentes legitime constare faciatis. Datum apud Bellum locum, etc. OFfic. Karl. discreto viro Domino Thomae de Capell. Vicar. Ecclesiae de Kyrkebystep, salutem in authore salutis. Cum Thomas dictus Godehusband paroch. Ibidem. Ecclesiae de Burgh. subtus Staynmor. coram nobis in judicio comparuisset, ac ipsum per vos majoris vinculo Excommunicationis fuisse innodatum, (ut asserit) et a vobis ad nos legitime appellavit, idem Thomas beneficium absolutionis in forma juris a nobis sibi impendi humiliter postulavit. Cumque supra dicta absolutione aliquandiu disceptatum extitisset, tandem nos vobis ista vice gratiose differentes, ipsum ad vos per praesentes citra prox. Capitulum Westm. mittimus absolvend. quod si in hujusmodi absolutione impendenda negligentes fueritis sen remissi, nos ipsum extunc in forma juris absolvemus. Quid in praemissis feceritis nobis seu Commissario nostro dicto Capitulo legitime eonstare faciatis per literas vestras patentes quae harum seriem representent. Dat. apud Appelby 15 Kal. Jan. Anno Domini 1291. What Letters the King by his Privy Seal ordered his Chancellor to issue and send this year unto the Pope and Cardinals at Rome, on the behalf of Hugo de Leominster his Clerk, and his Kinsman Alphonso the King of Aragon's son, these original Writs inform us. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, venerabili Fundela Brev. de privato figillo, Anno 20 E. 1. Turre London. in Christo patri R. eadem gratia Bathon. & Wellen. Episcopo, Cancellar. suo, salutem. Literas quas vobis transmittimus praesentibus interclusas fratri M. de Aquâ sparsâ Cardinali pro dilecto Clerico nostro Hugone de Leominister ex parte nostra dirigend. statim visis praesentibus magno sigillo nostro consignari faciatis, & eas praefato Hugoni retradi sigillatas. Dat. sub privato sigillo nostro apud Farndon 4 die Marcii, Anno regni nostri 20. VEnerabili in Christo patri Domino G. Dei gratia Sabinen. Episcopo, Sacrosanctae Romanae Ecclesiae Cardinali, amico suo, Edwardus eadem gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, salutem & dilectionis intimae continuum incrementum. Cum dilectus Consanguineus noster Dominus Alphonsus filius Domini Ferrandi quondam illustris Regis Castellae, ad Curiam Romanam personaliter jam accedat, pro quibusdam negotiis suis quae optinet inibi exequenda, Paternitatem vestram attente requirimus & rogamus, quatinus in negotiis hujusmodi vos consulentes & propitios exhibere velitis, nostris precibus & amore; adeo si placet, quod idem Alphonsus has nostras preces sibi sentiat efficaces. Dat. apud Farndon 6 die mensis Marcii, Anno gratiae 1291. EDwardus Dei gratia Rex, etc. venerabili in Christo patri R. eadem gratia Bathon. & Wellen. Episcopo, Cancellario suo, salutem. Mittimus vobis tria paria literarum praesentibus interclusa; unum videlicet Domino Summo Pontifici, aliud Domino Benedicto Cardinali, pro negotiis Domini Alphonsi filii Domini Ferrandi quondam illustris Regis Castellae filii; & unum eidem Regi dirigend. Mandantes quod assumpta in Garderoba nostra apud London vel alibi, in forma nomina caeterorum Cardinalium quibus scribere sumus usi, literas nostras scribi faciatis eisdem, eodem tenore quo Domino Benedicto scribimus supradicto: Quibus peractis eas una cum literis praedictis magno sigillo nostro, prout moris est, consignari faciatis, & consignatas tradi praesentium portitori. Dat. sub privato sigillo nostro apud Farndon 6 die Marcii, Anno regni nostri 20. There being a Suit pending in the Court of France, between the King and Bishop of Avicien concerning Bigorra, which he had alienated to the King, the Dean of St. Severin sent this advice and account to the King concerning it, whereby we may discern how far the Cardinals and Pope were engaged therein on both sides, to gain moneys from both. DOmino suo, Reymundus Decanus Ecclesiae Sancti Severini Burd. se ipsum. Brevia Regis de privato sigillo, Anno 20 E. 1. in Turre Lond. Noveritis Dominum G. Avicien. Episcopum de Paris. versus partes Lemovicen, unde oriundus existit, & non versus suam Ecclesiam recessisse, expectando Quindenam Paschae ad quam quaestio sui judicii de Bigorra extitit prorogata. Et quia intellexi, quod aliqui Domini Cardinales super dicto facto Bigorra pro vobis scripserunt eidem, expediens videretur, quod ad ipsum Episcopum aliquem certum & secretum nuncium mitteretis, non expectato quoad hoc termino supradicto: Sibi enim dixi, quod cum Ecclesia sua super dicto feodo si ipsis placuerit rationabiliter componetis; & quod magnum esset indecens, quod post alienationem dicti feodi vobis factam, cum alio convenirent. Haec autem verba ideo sibi exposui, quia licet optineretis in judicio possessorio, in quo per judicium Franc. jam prolatum, subcubuistis injuste, prout potest liquide apparere per processum Curiae Franciae in publicatione testium diu est vobis datum, in peritorio tamen judicio propter defectum decreti in alienatione dicti feodi Ecclesiastici vobis facta, non adhibiti, subcumbere haberetis, etsi causa seu ratio aliqua contra vos non subesset. Si autem ad dictum Episcopum ex parte vestra ante dictum terminum non mittatur, fortè sibi videbitur, quod multa per me & alios vestros sibi dicta fuerint ad illudend. eidem. Rursus Dominus Aimericus dictus la Porta Miles, quondam Dominae Brageriaci Consanguineus & intimus Domini Episcopi supradicti, qui pro vobis erga ipsum Episcopum ad compositionem habendam, libenter & diligenter intendit, & si opus fuerit, personaliter laborabit, michi pro verò exposuit; quod idem Episcopus si ad expensas * Nothing could be then transacted at Rome without good store of monie●. sufficienter pecuniam habuisset, sub colore dictarum literarum Dominorum Cardinalium sibi missarum propter hoc negotium, gressus suos de Parliamento praesenti ad Romanam Curiam recto itinere direxisset. Vestra igitur circumspectio provideat, quid & qualiter super hoc sit agendum. Dominus vos conservet ad suum servitium & vestrorum regimen, per tempora longiora cum grata commemoratione Decanat. vestri. Dat. Paris. die Lunae post Octab. festi Purificationis beatae Mariae. I shall now crave liberty to insert into this year and Chapter, the most remarkable claims, declarations, demonstrations of King Edward the 1. his Sovereign Dominion over the Kingdom, Kings, Prelates, Nobles, Clergy and Commonalty of Scotland, as Superior Lord of Scotland; which he then undeniably evidenced by ancient Chronicles, Historians, the Homages, Oaths made to him and his Royal Predecessors by the Kings of Scotland in former ages; the unanimous confessions, Charters, Homages, Fealty of all the Competitors to the Crown of Scotland, after the death of King Alexander, and Queen Margaret his daughter without issue, before her intended marriage to Prince Edward his son; the surrender of the whole Kingdom, with the Castles and appurtenances thereof into his hands, as Superior Lord thereof, by the Guardians of Scotland, with the unanimous consent of the Nobility, Clergy, Commonalty of that Nation; by the memorable Petitions of all the pretenders to the right and descent of the Realm and Crown of Scotland to them, after Queen Margaret's decease; who set forth their respective Titles, and submitted them all to his absolute Judicature, as their Superior Lord; who thereupon after sundry deliberate, just, legal proceedings therein, and many hear and interpleading, by advice and consent of his Parliament, and of the Prelates, Earls, Nobles, and most eminent Lawyers of both Kingdoms, finally adjudged the right of the Crown of Scotland to John Balliol as next heir in Law; who thereupon swore Fealty and Homage to him as to the Sovereign Lord of Scotland, after his Coronation and restitution of the Kingdom and Castles to him by the King's Writs; who frequently summoned him to his Court, Parliaments upon complaints & appeals, for his in justice, oppressions, treachery, and confederacies with the French King against his homage and allegiance: All which particulars being o●ly briefly, yea very imperfectly related by a Flores Hist. An. 1291, 1292. p. 370, to 383. Mat. Westminster, b Hist. Angliae p. 17, to 24. Ypodigma Neustriae, p. 73, to 78. Thomas Walsingham, c De Eventibus Angl. l 3. c. z. col 2469, etc. Polychronicon l 7. c. 39 Chron. Will. Thorne, col. 1962 Fabian, Caxton, Eolinst ed. ●rafton, Speed, Stow, Daniel, Baker in Ed 1. Henry de Knyghton, and the rest of our Historians, I shall here present you with at large, (for the vindication of the ancient right and Sovereign Dominion of our English Kings over that Realm and Church, against all claims of usurping Popes, or ingrate perfidious, rebellious Kings of Scotland) out of a most memorable irrefragable Record then made thereof by King Edward's special command, written by two sworn Notaries approved by the Pope in a very excellent fair hand, in sundry large Rolls of parchment, now remaining in the Tower of London; the truth of each particular therein contained, with all circumstances of time, place, and other emergencies, being attested by many Bishops, Earls, Nobles, and other persons of quality of the English and Scottish Nations, present at all the Transactions, and these two sworn Notaries: Which being thus recorded by King Edward in perpetuam rei memoriam, to all succeeding generations, and the exactest Narrative, Record both for History, judicial and legal proceedings, rare plead, Pedigrees of the Scottish Royal Line, the several Titles made to the Crown of Scotland, and the completely, uncontrolablest evidence of our Kings Sovereign Jurisdiction and Lordship over Scotland, this day extant, most worthy public view, though very long, reciting sundry Patents, Charters, Oaths both in French and Latin, for the reasons therein expressed. IN Nomine Domini, Amen. Quoniam antiquorum industria circumspecta utilitate Rotulus de Su●e ●oritate Regis Angliae in regno Scotiae, & fidelitate & homagii Regum & regni Scotiae Regi Angliae, An 19, 20, 21, 22, 23 E 1. in Turre London. publica Tabellionatus officium noscitur adinventum, personis fidedignis concedendum, ut contrahentium vota, acta judicialia, processus, contractus & pacta, & alia quaeque ipsorum facta praesentia diligen●er & prudenter ascultantes, & etiam recolligentes conscribant, & requisiti super hiis publica faciant Instrumenta, ad quae etiam fideliter et fine fraude facienda, conscribenda, et in publicam formam redigenda, ipsorum quilibet requisitus praestiti Sacxamenti virtute constringitur. I●circo praemissa attendens, indempnitatique meae prospicere volens, quatenus ex mei debito teneor juramenti, tam super processu recognitionis Superioritatis et directi Dominii regni Scotiae, quam aliis quae in ipso processu coram excellentissimo Principe et Domino nostro Domino Edwardo Dei gratia Rege Angliae illustri, superiori et directo Domino regni Scotiae, inter quosdam Nobiles subscriptos, quorum quil●bet jus succedendi in dictum regnum Scotiae sibi competere vendicabat, rogatus, cum ea qua potero diligentia compellor scribere quae sunt veritatis, ad perpetuam rei memoriam posteris ostendendam; ut suturis temporibus, si necesse fuerit, et sciri voluerit actorum veritas in hac parte, hujusmodi scire volentes veritatem ad praesens Instrumentum publicum recursum habere poterint oppor●unum; et quae per humanam labilitatem et temporum lapsum a memoria recesserunt, per istius inspectionem Instrumenti sive Processus recenti memoriae reducantur. Vacante nuper dicto regno Scotiae & Regis praesidio carente per obitum clarae memoriae Domini quondam Alexandri Regis ejusdem filiorumque suorum, ac subsequenter per mortem nobilissimae ac clarissimae Dominae, Dominae quondam Margaretae filiae excellentissimi Principis Domini, Domini Erici Dei gratia Regis Norwegiae, Neptis ipsius Regis Alexandri, quae in dicto regno Scotiae successisse debebat eidem: subortisque inter Nobiles subscriptos, quorum quilibet jus succedendi in dictum regnum Scotiae sibi competere vendicabat, contentionis & dissentionis materiis, Excellentissimus & serenissimus Princeps & Dominus noster, Dominus Edwardus Dei gratia Rex Angliae illustris, et superior et directus Dominus dicti regni, perpendens ipsum regnum et statum ejusdem er tanti Principis destitutione multipliciter conturbatum, Indicte apud Norhm. Dunolm. Dioc. in confiniis dicti regni Scotiae suo Parliamento, ad eundem locum tanquam superior et directus Dominus ipsius regni personaliter declinavit; ut quaestiones hujusmodi, lites et jurgia, quae inter ipsos Nobiles jus succedendi in dictum regnum Scotiae (ut praemittitur) vendicantes, terminaret, et ortas super haec inter ipsos contentionis et dissentionis materias amputaret, finemque litibus apponeret, et vendicantium quemlibet in jure suo benigne audiret, sibique et aliis omnibus et singulis petentibus, justitiae faceret (ut dicebat) complementum. * See Mat. Westm. An. 1291 p 377, to 382. Tho. Walsingham Hist. Angl. p. 16, to 20. Anno à nativitate Domini 1291. Indictione quarta, mensis Maii die decimo, congregatis coram excellentissimo Principe & Domino, Domino Edwardo Dei gratia Rege Angl. illustri, apud Norhm, ad ipsius Regis mandatum, utriusque regni Nobilibus et Praelatis, Militibus et perpluribus aliis in multitudine copiosa; Nobilis vir Dominus Rogerus Brabancon. Miles, & dicti Domini Regis Angl. Justiciarius, in cujus ore idem Dominus Rex verba sua posuerat, ipsum organum suum constituens, In praesentia mei infrascripti Notarii et testium subscriptorum ad hoc vocatorum spec●aliter et rogatorum, nomine & vice ipsius Domini Regis Angl. Episcopis, Praelatisque aliis Ecclesiasticis, Comitibus, Baronibus, Militibus, aliisque omnibus & singulis de Communitate regni Scotiae ibidem congregatis (ut praemittitur) verba subscripta, vel hiis similia, hunc habentia sententialiter intellectum, sermone tamen Gallico dixit & proposuit or aculo vivae vocis. Serenis●imus Princeps & Dominus noster excellentissimus Dominus Edwardus Dei gratia Rex Angliae illustris, superior et directus Dominus regni Scotiae, perpendens statum ejusdem per mortem clarae memoriae Domini quondam Alexandri ultimi Regis ejusdem, & etiam liberorum suorum, commotione gravi fuisse jamdiu, est, & esse multipliciter conturbatum, & ex tanti Principis destitutione varia perplexitate depressum; conspiciensque ipsum regnum & inhabitantes ejusdem Incolas diversarum procellarum turbine fluctuantes, ob affectionem & zelum quem habebat, & habet erga vos & universos & singulos, quorum tuitio et defensio ad ipsum spectare dinoscitur, ac etiam ad faciendum omnibus jus ad dictum regnum Scotiae vendicantibus, justitiae complementum, ac etiam pro tranquillitate & pace inter regnicolas ipsius regni conservanda; vos in hac Quindena Paschae proximo praeteritae ad locum istum in dicti regni Scotiae confinio situatum, (ut vestris etiam laboribus parceret & expensis) per suas certi tenoris literas specialiter convocabit, propter aliqua, quae vobis intendebat & intendit exponere prima facie, & monstrare. Veniens itaque ob illam causam ad locum istum personaliter de remotis, ut ipse tanquam superior et directus Dominus regni Scotiae (cujus interest per superioritatem et directum Dominium hujusmodi, quod est suum, paratus est docere, et per diversas Chronicas, in diversis utriusque regni Monasteriis et locis aliis compertas, et per alias informationes et rationes evidentes, probationes (si necesse fuerit) et certa documenta) justitiam faciat universis; ita quod discordiarum et dissentionum vestrarum sublatis materiis, firma pacis tranquillitas eidem regno et ejus incolis permaneat in futurum. Nec est etiam suae intentionis quicquam indebite occupare, nec alicujus justitiam differre, aut libertates diminuere sen impedire; sed (ut praemittitur) tanquam superior et directus Dominus regni Scotiae, jurs suo uti, et omnibus et singulis facere justitiae complementum. Et ut haec deduci valeant commodius ad effectum, idem Dominus noster Rex vestrum super praemissis ex habundanti benivolum requirit assensum, et superioritatis et directi dominii hujusmodi recognitionem; Volens in hiis & aliis omnibus, dictum regnum Scotiae tangentibus, vestris uti consiliis opportunis. Quibus per praefatum Dominum Rogerum (ut praemittitur) nomine dicti Domini Regis Angl. peroratis, & à praefatis Episcopis & aliis Praelatis Ecclesiasticis, Comitibus, Baronibus, Magnatibus, aliisque Nobilibus de Communitate dicti regni Scotiae ibidem praesentibus plenius intellectis, iidem Episcopi & alii Praelati Ecclesiastici, Comites, Barones dicti regni Scotiae ibidem praesentes, diem ad consulendum cum absentibus dicti regni Scotiae Nobilibus & Praelatis, ac communitate, & deliberandum super requisitione praedicta ipsis ex parte Domini Regis facta, & ad respondendum eidem sibi conced● cum instantia petierunt. Habitaque super haec deliberatione aliquali (licet ipsi, quid idem Dominus Rex ipso die facere & dicere voluit, fuissent primitus praemuniti sufficienter) ex habundanti tamen fuit eis terminus per ipsum Dominum Regem proximus sequens dies assignatus, ad audiendum deliberationem Domini Regis sup●r jam dictis induciis petitis denegandis vel etiam concedendis. Actum in parochiali Ecclesia de Norhm. anno, indictione, mense & die praenotatis; praesentibus venerabilibus in Christo patribus Dominis Johanne Dei gratia Ebor. Archiepiscopo, Angl. Primate, Antonio Dunolm. Radulpho Carleolen. Willielmo Elien. Willielmo Sancti Andreae, & Roberto Glascuen. Episcopis; & nobilibus viris Dominis Henrico Lincoln. Rogero Northfolch. & Marescall● Angl. Comitibus, Magistris Henr. Ebor. Johanne Lichefelden. Thoma Wellen. & Andr. Exon. Ecclesiarum Decanis, ac Johanne Ertun de Cadomo publico auctoritate Apostolica Notario, ac aliis tam Nobilibus quam Praelatis perpluribus in multitudine copiosa. Quo die, undecimo videlicet mensis Maii, anno & indictione praenotatis, loco eodem, praefati Episcopi regni Scotiae & Nobiles coram dicto Domino Rege Angliae, ut prius, comparuerunt; & diem ad deliberandum & consulendum cum absentibus regni Scotiae Nobilibus & Praelatis, ac communitate, super dicta requisitione regia eis, ut praemittitur, facta, de recognitione videiicet benivola superioritatis et directi dominii regni Scotiae, quod dicebat esse suum jus et eidem respondendum, cum instantia petierunt. Quibus idem Rex post diligentem super hoc deliberationem, respondit & dixit; Se velle eorundem voluntati complacere in hac parte, praefixit & assignavit eisdem secundum diem mensis Junii prox. sequent. ad interim consulendum cum absentibus regni Scotiae Nobilibus & Praelatis, & aliis de communitate ejusdem regni super praemissis, & deliberandum, & illo die praecisè respondendum requisitioni suae supradictae, & ad exhibendum proponendumque ulterius, & ostendendum praecisè & peremp●oriè munimenta vel scripta aut alia quaevis documenta, si quae habuerunt, quae ipsum a jure suo praedicto superioritatis et directi dominii sui dicti regni Scotiae, aut ab exercitio seu executione dicti sui juris excludere possent, et rationes et documenta pro ipso et jure suo praedicto ostensa, per validiora et efficatiora aliqua via juris infirmare; protestans, se velle et paratum esse ea, quatenus jura permitterent, eye allocare, et facere quod justitia suaderet in eventu. Praemissaque per venerabilem patrem Dominum Antonium Dei gratia Dunolm. Episcopum, ipsum ad hoc organum suum constituens, praefatis Nobilibus regni Scotiae & Praelatis ibidem praesentibus nunciavit, ac etiam notificavit. Pr●sentibus testibus suprascript. cum aliis quampluribus. Vt autem per praesentem processum sive Instrumentum publicum omnibus Christi f●delibus evidenter appareat, cujusmodi rationibus evidentibus & documentis verisimilibus & probabilibus dictus Dominus Rex Angliae jus superioritatis et directi dominit regni Scotiae suum esse, et ad ipsum jure Coronae regni Angliae et dignitatis suae regalis praeeminentia pertinere debere asserebat, et etiam ostendebat; incipiendo à tempore Bruti, & sic successiuè descendendo usque ad tempus suum, sicut in antiquis Chronicis et libris in diversts Angliae & Scotiae regnorum Monasteriis compertis scripta reperiebantur; videlicet, in Chronicis Magistrorum Mariani Scoti, Willielmi de Malmesbyr. Rogeri de Hoveden, Henr. de Huntingdon, & Radulphi de Diceto, in multis libris, necnon Sanctorum Patrum Summorum. Pontificum literis suis bullis plumbeis more Romanae Curiae pendent. bullatis, et aliis scripturis a sede Apostolica approbatis, ea seriatim de verbo ad verbum nihil addens vel minuens, quod s●nsum mutet vel intellectum corrumpat, praesenti Instrumento publico sive processu conscribam. Inprimis, qualiter sub temporibus Ely & Samuelis prophetae vir quidam sirenuus ac insignis, a This story of B●ute was then asserted as a truth by the King & whole Parliament of Eng●and. See H●nr. Huntindon Hist. l. 1. Galfr. Monumetensis Hist. Brit. l. 1. c. 2, to 15. Mat. Westm. Flo●es Hist. Aetas 3 p. 23, 24 Ponticus Verunnius Hist. l. 1. Polychronicon, Fabian, Grafton, Holinshed, and others in the Life of B●ute. Brutus nomine, de genere Trojanorum, post excidium urbis Trojae, cum multis Nobilibus Trojanorum in quandam Insulam tunc Albion vocatam, à gigantibus inhabitatam; quibus sua & suorum devictis potentia & occisis, eam nomine suo Britanniam, sociosque suos Britoneses appellavit. Et aedificavit Civitatem, quam Troinovantum nuncupavit, quae modo Londonia appella●ur. Et postea idem Brutus dictam Insulam in tres partes divid●ns, eam tribus suis filiis reliquit possidendam, Logrino videlic●t, Alb●nacto, & Cambro: Logrino vero quia primogenito, illam partem Britanniae, quae nunc Angl●a vocatur, cum superioritate et dominio partium aliarum; Albinacto vero secundo suo nato illam partem Britanniae, quae tunc a nomine Albinacti Albinia dicta, nunc vero Scotia nuncupatur; Cambro vero ●er●●o suo filio partem illem quae tunc suo nomine Cambria, nunc vero Wallia vocitatur; reservata tamen Logrino seniori regia semper dignitate. Petebat enim Trojana consuetudo, quod dignitas haereditatis p●imogenito proveniret. Biennio vero post mortem Bruti applicuit in Albinia quidam Rex Humorum nomine Humber, & Albinactum fratrem Logrim occidit. Quo audito Logrinus Rex Bri●annorum persicutus est eum, qui fugiens submersus est in flumine quod de nomine suo Humber vocatur, & sic Albinia revertitur ad dictum Logrinum. Haec autem in Historia Bruti. Item, in Chronicis Mariani Scoti, b Annal. pars prior, p. 411, 412. Rogeri de Hoveden, & c DeGestis Regam Angl. l. 2. c. 3. Willielmi de Malmesbyr. (quorum compilationes & libri in diversis Monasteriis & locis aliis utriusque regni inveniuntur) inter caetera reperitur, Quod ann Domini 901. Edwardus Monarcha Angliae cognomento senior filius d Florent●us Wig●rnie●sis 〈◊〉. p. 333, 347. 〈◊〉 D●n●lm●nsis Hist. col. 151, 154. Eluredi Scotorum, Humbrorum & Stregewallorum Reges, suae ditioni subegit, et in dedi●ionem recepit. Et quod anno Domini 911. Rex Scotorum cum tota gente, & Reg●naldus Rex Danorum, cum Danis & Anglis Northumbriam incolentibus, & Rex ettam Stregewallorum cum suis, eundem Regem Edwardum sibi Imperatorem et Dominum elegerunt, ●●rmumque foedus cum eo pepigerunt. Item, quod anno Domini 924. idem Edwardus Rex Angliae cunctis Britanniam incolentibus Anglorum, Scotorum, Cumbrorum, Danorum, & Britonum populis praefuit. Item, quod anno Domini 926. e Florent. Wigorn. p. 348. Sim Dunelm. col. 154. H●v●den, p. 4●2. Wil Malmesb. de Gest is Reg. Angl. l. 2. c. 6. Henr. Huntinden H●st. l. 5 p. 354. Chron. Joh. Bromton col. 838, 839. H. de Knyghton de Event. Angl. l. 3. c. 4. col. 2484. Adelstanus filius & immediatus successor ejujdem Edwardi, Constantinum Regem Scotorum, & Danorum Regem pralio vicit & fugavit; qui postmodum cum ipso foeius pepigerunt, in loco qui dicitur Emothe, quarto Idus Julii. Hoc autem invenitur in Chronicis Mariani Scoti & Rogeri de Hoveden in multis libris. Et in Chronicis Willielmi de Malmesbyr. Henr. de Huntingdon, & Radulphi de Diceto, inter caetera sic invenitur. Adelstanus Rex Angliae Constantinum Regem Scotorum cedere regno compulit, quem tamen postea regno Scotiae privatum per ipsum sub se regnare, sicut prius, gratiosius; dicens consilio suo renitenti, Gloriosius est Regem facere quam esse. Item, anno Domini 934. idem Adelstanus Rex Angliae eundem Constantinum Regem Scotorum rebellantem devicit et fugavit, & terram Scotiae usque Dunfermelin vastavit. Qui Constantinus postea filium suum dicto Adelstano Regi cum dignis muneribus in obsidem tradidit, & sic pacificantur. Et hoc in Chronicis Mariani Scoti, Rogeri de Hoveden, Henrici de Huntingdon, & Radulphi de Diceto, in multis libris invenitur. Et in Chronicis Willielmi de Malmesbyr. in multis libris inter caetera reperitur, quod anno Domini 937. Eugenius Rex Cumbrorum, & Constantinus Rex Scotorum, in loco qui dicitur Dacorum venientes, se cum suis regnis eidem Adelstano Regi Angliae dediderunt; cujus pacti gratia filium Constantini jussum baptizari idem Adelstanus de sacro fonte suscepit. Item, anno Domini 940. Adelstano praedicto defuncto, successit sibi in regnum Edmundus frater ejus, qui regnavit septem annos sine rebellione Scotorum. Item, in Chronicis Mariani Scoti, f DeGestis Regum Angl. l. 2. c. 7. p. 5●, 54, 55. Henr. Huntinden Hist. l. 5. p. 355. Rog. de Hoveden Annal. pars prior, p. 423. Florent. Wigorn. Chron. p. 352, 353. S●meon Dunelmensis Hist. col. 156. Willielmi de Malmesbyr. & Henrici de Huntingdon in multis libris invenitur, quod anno Domini 947. Edredus frater Adelstani minor, dicto Edmundo fratri suo successit; qui Northumbris devictis, in Scotiam vexilla direxit: Et Scoti nimio terrore percussi, sine bello se subdiderunt eidem, et fidelitatem sibi ut Domino debitam juraverunt; Quodam Rege, Yritio nomine, per ipsum super ipsos Scotos tunc statuto. Item, anno Domini 955. mortuo Rege Edredo praedicto, successit sibi Edwinus filius dicti Edmundi fratris Edredi Regis, qui regnavit quatuor annis, cujus tempore Scoti non r●b●llaverunt. Item, in Chronicis Mariani Scoti, a Annal. pa●s prior, An 973. p. 426. Rogeri de Hoveder, b De Gestis Reg. Angl. l. 2. c. 8. p. 59 Willielm● de Malmesbyr. c Histor. l. 5. p. 356, 731. Florentius Wigorn. An. 978. Henrici de Huntingdon, & Radulphi de Diceto, in multis libris invenitur, quod anno Domini 978. Edgarus Rex Angliae, qui immedia●e successit Edwino Regi fratri suo, Regem Scotorum Kinadium, Malcolmum Cumbrorum, & Marcum Regem plurimarum Insularum, aliosque quinque Subregulos ad Curiam suam coactos, uno et perpetuo Sacramento sibi obliga●it; adeo ut apud d Simeon Dunelmensis Hist. col. 159. Mat. Westm. Anno 974. p. 375. Ailredus Abbas de Genealog. Regum Angl. col. 359. Chr. Joan. Bromton col. 869. Seldeni Mare Clausum, p. 165. Civitatem Legionum eidem ut mandar●● occurrentes in pompam triumphi per flumen de Edene illos deduceret una in navi impositos prope proram sedens remigare cogebat, affectans per hoc regalem suam magnificentiam, qui tot Regum potentiam sibi subjectam haberet ditare. Dixit tunc demum, posse successores suos gloriari, se Anglorum Reges esse, cum tanta honorum praerogativa fruerentur. Et quod in quodam convivio fama fuit dictum Regem e Will. Malmesbur. De Gestis Regum Angl. l 2. c. 8. p. 59 Scotorum Kinadium ludibunde dixisse, mirum videri tot provincias subjici Edgaro tam vili homuncioni: Quod Edgarum postea non latuit; Qui statim dictum K●nadium accersivit, & quasi consultandi gratia longe in Sylvam ipsum deducens, unum è duobus ensibus, quos secum attulit, eidem tradidit dicens; Nunc licebit tibi vires tuas experire, cum soli sumus, jam enim fac, ut appareat, quis alteri merito subjici debeat, turpe enim est Regem esse in convivio dicaculum nec esse in praelio promptum: Et confusus ille statim ad pedes Regis cecidit, simplicis sui vitii veniam precatus est, & consecutus. Item, anno Dom. 985. successit Regi Edgaro Sanctus Edwardus Martyr, filius dicti Edgari, qui anno regni sui quarto sub noverca sua Altritha martyrium passus est, cujus tempore Scoti non rebellaverunt. Item, anno Domini 980. successit Sancto Edwardo Egelredus frater ejus, qui regnavit triginta annis, cujus tempore nihil invenitur de rebellione Scotorum. Item, anno Domini 1016. successit Egelredo Edmundus Ironside filius ejus, qui primo anno regni sui apud Oxoniam à filio Erici Ducis proditiose interfectus est. Item, anno Domini 1017. Rex Kanutus Danus successit in regnum Angliae, qui anno regni sui 15 Romam profectus est, & elemosinis peccata redimens eodem anno navigio in Angliam rediit; & mox f Will. Malmsbur. De Gestis Regum Angl. l. 2. c. 11. p. 74. Chron. Johannis Bromton, col. 912. Scotiam rebellantem Regemque ipsius Malcolmum expeditione illius educta parvo subegit negotio, subditusque est ei dictus Malcolmus Rex Scotorum, & alii duo Reges Melbrache & Germake: & quod postmodum scriptum invenitur de eodem Knuto in Cronicis Mariani Scoti, Willielmi de Malmesbir. Henr. de Huntingdon, & Radulphi de Diceto in multis libris; Erat Rex g Henr. Huntingdon, Hist. l. 6. p. 364. H. de Knyghton de Event. Angl. l. 11. c. 3. col. 2317. Knutus Dontinus totius Daciae, totius Angliae, totius Norwegiae, et totius Scotiae. Item, Anno Domini 1035. successit Regi Knuto Haraldus filius ejus, qui regnavit quatuor annis & quatuor mensibus, cujus tempore nihil invenitur de rebellione Scotorum. Item, Anno Domini 1040. Regi Haraldo successit Hardeknutus frater ejus, qui cum biennio praeter decem dies regnasset, apud Lamehethe mortuus est, cujus tempore nihil invenitur de rebellione Scotorum. Item, in Cronicis Mariani Scoti, Rogeri de Hoveden, Henr. de Huntingdon, Radulphi de Diceto, & Willielmi de Malmesbir. in multis libris, & etiam in Cronicis Sancti Albani sic invenitur; Quod Anno Domini 1047. dicto Hardeknuto successit Edwardus, qui cognominatus est Justus, filius Egelredi Regis, cujus jussu Dux Northumbrorum cum Regis Scotorum Machiota praelium comisit, ipsumque vita et regno spoliavit, et h Simeon Dunelmensis Hist. An. 1054. col. 187. Florentius Wigorniensis, Chron. An. 1054. Will. Malmesbur. de Gestis Regum, l. 2. c. 13. p. 79. Henr. Huntindon Hist. l. 6. p. 366. Roger Hoveden. Annal, pars prior, p. 443. Henr. de Knyghton, deEvent. Angl. l. 1. c. 11. col. 2333. Malcolmum filium Regis Cumbrorum jussu dicti Regis Edwardi Regem Scotorum constituit. Et alibi in eisdem Cronicis Rex Edwardus cognomento Justus, dedit regnum Scotiae Malcolmo filio Regis Cumbrorum de se tenendum. Item, Anno Domini 1066. Haraldus filius Godwinus Comitis Cantiae, electus fuit in Regem Angliae, qui primo anno regni sui in bello contra Willielmum dictum Bastard. conquestorem occubuit. Item, in Chronicis Mariani Scoti, Rogeri de Hoveden, & Henr. de Huntingdon invenitur, quod Anno Domini 1066. Willielmus dictus Bastard. Angliam est ingressus; & sexto anno regni sui, Malcolmo Rege Scotorum rebellante, per terram & mare exercitum duxit in Scotiam, & eidem Malcolmo in loco qui dicitur Abrenithy occurrit, & i Roger Hoveden. Annal. pars prior, p. 454. Henr. Huntindon Hist. l. 7. p. 369. Will. Malmesbur. De Gest. Reg. l. 3. p. 103. Radulfus de Diceto Abbreviat. Chron. col. 485, 486. Chronicon Johannis Bromton, col. 972. Henry de Knyghton, de Eventibus Angl. l. 1. c. 3. col. 2347. Mat. Paris, & Mat. Westm. Anno 1072. p. 4. Malcolmus suus homo devenit. Et in Cronicis Sancti Albini invenitur, quod Rex Willielmus dictus Bastardus, recepto a dicto Rege Scotorum Malcolmo homagio et obsidibus, in Angliam est reversus. Item, in Cronicis Mariani Scoti, & Rogeri de Hoveden. in multis libris invenitur; Quod Anno Domini 1086. successit eidem Willielmo Bastard. Willielmus Ruffus filius ejus, qui anno 14. regni sui rebellante Malcolmo Rege Scotorum & Northumbriam invadente, cum Roberte fratre suo acies in Scotiam direxit, cui Malcolmus occurrit, & pax inter eos facta est conditione tali, Vt idem Malcolmus Rex Scotiae eidem Willielmo k Simeon Dunelmensis, Hist. An. 1093. col. 218. Flor. Wigorn. An. 1093. Hoveden Annal. pars prior, p. 462, 463, 464. Chron. Johan. Bromton, col. 987, 989, 990, 995. Mat. Paris, & Mat. Westm. Annis 1090, 1092. H. de Knyghton, de Event. Angl. l. 2 c. 6. col. 2365. Regi Angliae, sicut patri suo fecerat, obediret. Et in Cronicis Henrici de Huntingdon invenitur, quod Willielmo dicto Ruffo Rege Angl. acies in Scotiam dirigente, Malcolmus Rex Scotorum nimio terrore perterritus, homo ipsius Regis Willielmi efficitur, et eidem juramento fidelitatis est subjectus. ●tem in Cronicis Mariani Scoti, Rogeri de Hoveden, Willielmi de Malmesbir. & Henrici de Huntingdon in multis libris invenitur, Quod Anno Domini 1094. Malcolmo Rege Scotorum interfecto unà cum Edwardo primogenito in Northumbriam per Morellum Militem strenuissimum, Scoti elegerunt Dovenaldum fratrem ejusdem Malcolmi in Regem: Quo audito, Duncanus filius Malcolmi ad Regem Angliae Willielmum, cujus tunc obses erat, accessit; et ut sibi patris sui concederet, postulavit, et etiam impetravit ab eodem, et sibi fidelitatem juravit, et sic ad Scotiam properavit, & Dovenaldum patruum suum de regno Scotiae expulit, & loco suo regnavit. Et anno sequenti dicto Duncano d●losè perempto, dictus Dovenaldus iterum regnum Scotiae invasit; quem dictus Rex Willielmus de regno expulit, & Edgarum filium Malcolmi praedicti Regem Scotorum constituit. Item, in Chronicis Henr. de Huntingdon in multis literis invenitur, Quod Anno Domini 1100. dicto Willielmo Ruffo Rege Angliae successit Henr. senior frater ejus; Cujus regni anno septimo Edgarus Rex Scotiae decessit: Cui successit Alexander frater ejusdem l Hen. Huntindon, Histor. l. 7. p. 379. Chron. Johan. Bromton, col. 1003. Edgari de consensu Domini Regis Henrici. Item, in Cronicis Maria ni Scoti, Rogeri de Hoveden, & Henrici de Huntingdon invenitur; Quod ●●no Domini 1106. Rege Henr. seniore defuncto, successit eidem Rex Stephanus; cujus regni anno primo, cum à David tunc Rege Scotorum homagium peteret et fidelitatem, et ipse id ei facere recusavit, quia m Simeon Dunelmensis, Hist. col. 254, 258. Ricardus Prior Hagustaldensis, de Gestis Regis Stephani● col. 312. Chron. Johan. Bromton, col. 1024. Henr. de Knyghton, de Event. Angl l. 2. c. 9, 10. col. 2384, 2385. primus erat omnium Scotorum qui homagium et fidelitatem fecerat Matildi Imperatrici. Filius tamen ejusdem David Henr. nomine fecit homagium dicto Regi Stephano. Item, in Cronicis Rogeri de Hoveden in multis libris invenitur, quod anno Domini 1154. Regi Stephano praedicto successit Henricus secundus filius Imperatricis, cujus anno regni sui 11. obiit Malcolmus Rex Scotorum, cui successit Willielmus frater ejus. Et anno dicti Regis Henrici vicesimo primo in crastino Coronationis Henrici filii sui fecit Rex Henr. pater Willielmum Regem Scotorum et David fratrem suum, et Comites et Barones regni Scotiae devenire homines filii sui Regis Angliae, et jurare sibi fidelitatem contra omnes homines; salva tamen sibi fidelitate sua, quam eidem prius juraverat. Item, anno Domini 1164. & regni dicti Henrici Regis patris vicesimo, dictus Willielmus Rex Scotorum rebellare incipiens venit in Northumbriam cum ingenti exercitu, & stragem magnam exercuit in populo; cui occurrentes Milites Comitatus Eborum apud Alnewyk ipsum ceperunt, & dicto Henrico Regi tradiderunt. Et anno Domini 1175. 15 Kal. Martii, Willielmus Rex Scotorum liber abire permittitur: & eodem anno tertia die post assumptionem beate Mariae Virginis, scilicet 17. Kal. Septembr. apud Eborum facta fuit haec conventio & finis inter praedictum Henricum Regem Angliae & praefatum Willielmum Regem Scotiae. Cujus conventionis & finis in omnibus & per omnia tenor est talis. n Roger de Hoved●n, Annal. pars posterior, p. 545, 546. Henr. de Knyghton, deEvent. Angl. l 3 c. 5. col. 2486. Mat. Westm. Anno 1175. p. 52. Mat. Paris, H●st Angl. p. 124. Haec est Conventio & Finis, quem Willielmus Rex Scotorum fecit cum Domino suo Domino Henrico Rege Angl. filio Matildis Imperatricis. Willielmus Rex Scotorum devenit homo ligeus Domini Regis Angliae Henr. contra omnem hominem de Scotia & de omnibus aliis terris suis; & fidelitatem ei fecit ut ligio Domino suo, sicut alii homines sui ipsi facere solent. Et similiter fecit homagium Henrico Regi filio suo; salva fide Domini Regis patris sui. Omnes vero Episcopi et Abbates et Clerus terrae Regis Scotiae et successores sui facient Domino Regi Angliae sicut ligio Domino fidelitatem, de quibus habere voluerit, sicut alii Episcopi sui facere solent, et Henrico Regi filio suo et haeredibus suis. Concessit autem Rex Scotiae, ut David frater ejus, & Barones, & alii homines sui Domino Regi Angliae, Quod Ecclesia Scoticana talem subjectionem amodo faciet Ecclesiae Anglicanae, qualem illi facere debet et solebat tempore Regum Angliae praedecessorum suorum. Similiter Richardus Episcopus Sancti Andreae, & Ricardus Episcopus Dunkelden. & Galfridus Abbas de Dunfermelin. & Herbertus Prior de Goldingham concesserunt; Quod etiam Ecclesia Anglicana illud jus habeat in Ecclesia Scoticana, quod de jure habere debet; et quod ipsi non erunt contra jus Ecclesiae Anglicanae. Et desicut ligiam fidelitatem Domino Regi Angliae & Henrico filio suo fecerunt, eos inde assecuraverunt. Hoc idem facient alii Episcopi et Clerus Scotiae per conventionem inter Dominum Regem Angliae, et Regem Scotiae, et David fratrem suum et Barones suos factam, Comites etiam & Barones et alii homines de terra Regis Scotiae, de quibus Dominus Rex Angliae habere voluerit, facient ei homagium contra omnem hominem, et fidelitatem ut ligio Domino, sicut alii homines sui ei facere solent; & Henrico Regi filio suo et haeredibus suis; salva fide Domini Regis patris sui. Similiter haeredes Regis Scotiae, et Baronum et hominum suorum homagium et ligeantiam facient haeredibus Domini Regis Angliae contra omnem hominem. Praeterea, Rex Scotiae & homines sui nullum amodo fugitivum de terra Domini Regis Angliae pro felonia receptabunt in Scotia vel in alia terra sua, nisi voluerit venire ad rectum in Curia Domini Regis Angliae, et stare judicio Curiae suae: sed Rex Scotiae & homines sui quamcitius poterunt eum capient, et Domino Regi Angliae reddent, vel Justiciariis aut Ballivis suis in Anglia. Si autem de terra Regis Scotiae aliquis fugitivus fuerit pro felonia in Anglia, nisi voluerit venire ad rectum in Curia Domini Regis Scotiae, vel in Curia Domini Regis Angliae, et stare judicio Curiae, non receptabitur in terra Domini Regis Angliae, sed liberabitur hominibus Regis Scotiae per Ballivos Domini Regis Angliae, ubi inventus fuerit. Praeterea homines Domini Regis Angliae habebu●t terras suas quas habebant, et habere debent de Domino Rege Angliae, & de Rege Scotiae et de haeredibus suis. Et homines Regis Scotiae habebunt terras suas quas habebant & habere debent de Domino Rege Angliae & de hominibus suis. Pro ista vero conventione et fine firmiter observanda Domino Henrico Regi Angliae et Henrico filio et haeredibus suis à Rege Scotiae et haeredibus suis, l●beravit idem Rex Scotiae Domino Regi Angliae Castellum de Roksburgh, et Castellum de Berwyk, et Castellum de Jeddeworth, et Castellum Puellarum, et Castellum de Strivelin in misericordia Domini Regis Angliae: Et ad custodiendum castella illa assignavit Rex Scotiae de redditu suo mensuraliter ad voluntatem Domini Reg●s Angliae. Praeterea pro praedicta conventione et fine exequenda, liberavit Rex Scotiae Domino Regi Angliae David fratrem suum in obsidem et Comitem Duncann. et Comitem Waldenn. et Comitem Gilbertum, et Comitem de Anegoz. et Ricardum de Morevilla Constabularium et Neth. filium Willielmi, et Ricardum Comyn, et Walterum Corbet, et Walterum Olifard, et Johannem de Vaux, et Willielmum de Lyndeseya, et Philippum de Colevilla, et Philippum de Valoignes, et Robertum Fremberd, et Robertum de Burneville, et Hugonem Giffard, et Hugonem Rydell, et Walterum de Berkele, et Willielmum de la hay, et Willielmum de M●rtimer. Quando vero Castella reddita fuerint, Willielmus Rex Scotiae et David frater suus liberabuntur. Comites quidem et Barones praenominati unusquisque postquam liberaverit obsidem suum scilicet filium suum legitimum quem habuerit, et alii nepotes suos ●el propinquiores sibi haeredes, et Castellis (ut dictum est) redditis, liberabuntur. Praeterea Rex Scotiae et Barones sui praenominati assecuraverint, quod ipsi bona fide et sine malo ingenio sive occasione facient, quod Episcopi et Barones et homines terrae suae, qui non affuerint quando Rex Scotiae cum Rege Angliae finivit, eandem ligeantiam et fidelitatem Domino Regi Angliae et Henr. filio suo facient quam ipsi fecerunt; Et quod Barones & homines qui affuerunt obsides liberabunt Domino Regis Angliae de quibus habere voluerit. Praeterea Episcopi, Comites & Barones conventionaverunt dicto Regi Angliae & Henrico filio suo, Quod si Rex Scotiae aliquo casu à fidelitate Domini Regis Angliae, & filii sui, & à Convenventione praedicta recederet, ipsi cum Domino Rege Angliae tenebunt sicut cum ligio Domino suo contra Regem Scotiae, donec ipse ad fidelitatem Domini Regis Angliae redeat. Praedictam itaque conventionem firmiter observandam bona fide & sine malo ingenio Domino Regi Angliae & Henrico filio suo & haeredibus suis à Willielmo Rege Scotiae, & David fratre suo; & à Baronibus suis praedictis, & ab haeredibus eorum assecuraverit ipse Rex Scotiae David frater suus & omnes Barones sui praenominati desicut ligei homines Domini Regis Angliae contra omnem hominem, & Henrici filii sui, salva fidelitate Domini Regis patris sui. Hiis testibus Ricardo Archiepiscopo Eborum, et Johanne Sarum Decano, et Roberto Abbate Malmesbir. et Radulpho Abbate de * Mundeburgh. Mondesburgh, & Herberto Archidiacono Norhampton, & Waltero de Constantiis, & Rogero Capellano Regis, & Osberto Clerico de Camera, & Ricardo filio Domini Regis Angliae Comite Pictaviae, & Galfrido filio Domini Regis Comite Britanniae, & Comite Willielmo Essex. & Hugone Comite Cestriae, & Ricardo Humett Constabulario, & Comite de Molent. & Jordano Castion, & Humfrido d● Bohun, & Willielmo de Curcy Senescallo, & Gilberto Malet Senescallo apud Falesiam. Hiis itaque recitatis in Ecclesia Sancti Petri Eborum coram praedictis Regibus Angliae, & etiam Rege Scotiae & David fratre suo, & universo populo, Episcopi, Comites, Barones et Milites de terra Regis Scotiae juraverunt Domino Regi Angliae et Henrico filio suo et haeredibus eorum fidelitatem contra omnem hominem sicut ligeis Dominis suis. Post hanc vero compositionem & finem, o Roger de H●veden, p. 550. Polychr. l. 7. c. 23. Hen. de Knyghton, de Eventibus Angl. l. 2. c. 12. col. 2356. Anno Domini 1176. & regni dicti Regis Henrici vicesimo secundo, ad Concilium celebratam apud Norhamptoniam venit Dominus Willielmus Rex Scotiae per mandatum Domini Regis Angliae, adducens secum omnes Episcopos, Abbates, Priores totius regni sui; anno vero sequenti proximo, idem Henricus Rex Angliae tradidit Castrum de Roksburgh in custedia Willielmo de Stoteville, & custodiam Castri Puellarum Rogero de Stoteville, & custodiam Castri de Berewyk Galfrido de Nevil. Anno vero regni ejusdem Henrici Regis vic●simo septimo, idem Willielmus Rex Scotiae venit in Normanniam per mandatum dicti Regis Domini sui, cujus ammonitione & consilio idem Rex Scotorum concessit Matthaeo Episcopo Aberden, & Johanni Episcopo Sancti Andraeae, quos ipse de Scotia fugaverat, licentiam repatriandi. Haec autem inveninntur in Chronicis Rogeri de Hoveden in multis Libris. Et etiam in Chronicis ejusdem Rogeri quod Anno Domini 1189. dicto Regi Angliae Henr. successit Ricardus filius ejus. p Roger de Hoveden, p. 662 Radulfus de D●c. to, Ymag Hist. co●. 649. Chron. Johan. Bromton, col. 1167. Mat. Paris, H●st. Angl. p. 149. Matth. Westm. An. 1189. p. 63. Quo anno mense Decembr. venit Cantuariam idem Willielmus Rex Scotorum ad ipsum Regem Ricardum et homagium sibi secit, cujus tempore Scoti non rebellaverunt. Item in q Chron. Johan. Bromton, col. 1283, 1284. Henr. de Knyghton de Event●bus Angliae, l. 2. c. 14. col. 2414. Cronicis ejusdem Rogeri de Hoveden in multis libris invenitur, quod Anno Domino 1199. dicto Regi Ricardo successit Johannes frater ejus, qui statim post Coronationem suam misit Philippum Dunolm, & Rogerum Bigod, & quosdam alios Nobiles ad dictum Willielmum Regem Scotorum cum literis Regiis de salvo conductu, & statuit sibi diem veniendi apud Lincoln. in crastino Sancti Edmundi Regis. Quo die mensis videlicet Novembris, 8. Kal. Decembris, feria quinta, iidem Rex Johannes Angliae & Willielmus Rex Scotiae convenerunt ad colloquium extra Civitatem Lincoln. super montem arduum, et ibi in conspectu omnis populi idem Willielmus Rex Scotorum devenit homo ligius praedicti Regis Angliae Johannis, et fidelitatem sibi juravit super crucem Huberti Cantuar. Archiepiscopi de vita et membro et terreno honore contra omnes homines, et de pace servanda sibi et regno suo. Item in Cronicis Monasterii de Bridelington, & aliis quampluribus invenitur, quod Anno Domini 1209. mense Junii, apud Berewicum super Twedam idem Rex Angliae Johannes castrum construxit, & cont●a Willielmum Regem Scotorum exercitum suum copiosum congregavit ad debellandum eum pro eo, quod filiam suam desponsaverat Comiti Boloniae praeter assensum ipsius Regis Angliae Johannis. Et in r Mat. Pa●is, H●st. Angl. An. 1209. p. 218. Mat. Westm. p. 87. Cronicis Monasterii de Kyngswede Wygorn. Dioc. invenitur, quod eodem anno pace inter ipsos Reges reformata; cito idem Rex revertebatur in Angliam, datis sibi duabus filiabus dicti Regis Willielmi in obsidibus. Item in s Mat. Paris, p. 431. Cronicis Monasterii Sancti Albani invenitur, quod Anno Domini 1216. dicto Regi Angliae Johanni successit Henricus filius suus; cujus regni anno tricesimo quinto, idem Rex Henricus cum Regina sua Angliae, & multitudine Praelatorum Angliae apud Ebor. congregati in festo Nativitatis Domini, tractarunt de Matrimonio contrahendo inter Alexandrum Regem. Scotorum filium dicti Willielmi Regis, & Margaretam filiam dicti Regis Henrici. Et in die Sancti Stephani proximo sequente idem Rex Alexander dictam Margaretam solempniter desponsavit. Et eodem die fecit idem Alexander homagium dicto Regi Angliae Henr. Et commissa est dicta Regina Scotiae tutelae Roberti de Ros & Johannis de Balliolo, & etiam regnum Scotiae cum Rege Alexandro praedicto de consilio Magnatum utriusque regni. Item in quaedam Charta Regis Scotiae Edgari filii Malcolmi facta Ecclesiae Dunolm. inter caetera continetur; Quod idem Rex Edgarus recognoscit se possidere totam terram de Louneys et etiam Regnum Scotiae de dono Domini sui Willielmi Regis Angl. Et in carta Willielmi Regis Scotorum facta dicto Regi Angliae Johanni continetur; Quod idem Rex Willielmus concessit carissimo Domino suo Domino Johanni Regi Angliae, quod maritet dictum Alexandrum filium suum sicut hominem suum ligium, ubicunque voluerit ad fidem, ita quod non disparagatur. Et etiam similiter, quod quicquid de ipso contingat, idem Willielmus Rex Scotiae & Alexander filius suus, Henrico filio Regis Angliae Johannis tanquam ligio Domino contra omnes mortales fidem et fidelitatem tenebunt, et juvabunt eum pro viribus suis ad tenendum ipsem in Regno suo; salva fide sua qua praedicto Regi Angliae Johanni tenebantur. Item in quibusdam literis Apostolicis sub nomine foelicis recordationis Domini quondam Honorii Papae tertii conceptis, & ipsius bulla plumbea more Romanae Curiae penden. bullatis, inter caetera continetur; Ad haec Regi Scotorum ipsum Regem Angliae Dominum suum nequiter impugnanti, ac propter hoc excommunicationis vinculo innodato, etc. Item, & in quibusdam aliis literis Papalibus sub nomine foelicis recordationis Domini quondam Gregorii Papae noni conceptis, & bulla sua plumbea more Romanae Curiae penden. bullatis Regi Scotiae directis, similiter inter caetera continetur; Quod jamdudum inter clarae memoriae Henricum avum, & Johannem patrem Regis Angliae ultimi ex parte una, & Willielmum Regem Scotorum ex altera, Compositio amicabilis intercessit; per quam ipse Willielmus praedictis avo & patri & eidem Regi Angliae, ac Alexander Rex Scot●ae filius ejusdem Willielmi Regibus Angliae Johanni & Henrico ligium homagium, et fidelitatem fecerunt, quae tenentur successores eorum et Comites et Barones Regni Scotiae ipsis et suis successoribus exhibere, ac Comites et Barones esse cum Regibus Angliae contra Reges Scotiae, si compositionem eandem forsitan non servarent. Item, idem Gregorius similiter in suis literis sub nomine suo concept●s, & bulla sua plumbea more Romanae Curiae pendent. bullatis, inter alia scribit Archicpiscopo Eborum. & Episcopo Carleolen. quod moneant et inducant dictum Regem Scotiae supradictam amicabilem Compositionem observare. Item, ad haec in aliis ejusdem Papae Gregorii noni literis dicto Regi Scotiae directis inter caetera continetur; Quod cum idem Rex Scotiae homo ligius sit ipsius Henrici Regis Angliae, e● eidem fidelitatis praestiterit juramentum, quo se principaliter astrinxit, quod in ipsius Regis Angliae et regni sui detrimentum nihil penitus debeat attemptare, etc. Item, Clemens Papa scribens Henrico Regi Angliae pro Johanne Episcope Sancti Andraeae expulso ab Episcopatu suo per Regem Scotiae, inter caetera sibi mandat, quod Willielmum Regem Scotiae moneat & inducat, et si necesse fuerit, districtione Regali, qua ei ●●aeeminet et concessa suae Regiae Eelsitudini potestate compellat, ut dicto Episcop● omnem rancorem remittat, ipsumque Episcopatum suum habere permittat in pace. Item, in quodam libro de vita & miraculis beati Johannis de Beverlaco, quae sunt per Romanam Curiam approbata, similiter inter caetera reperitur. Regnante inclito Rege Adelstano viro Catholico qui Monarchiam totius Angliae tenuit, Scotorum Rex cum suis transito flumine qui dividit Angliae regnum à Scotia, caepit depopulare villas, homines exterminare, agros depraedare, & (ut verum fatear) totam regionem in exterminium conabatur deducere in Septentrionali parte Angliae. Quod cum fama volante praefatus Rex comperisset, congregato exercitu statuit (quam citius enim potuit) armata manu ei occurrere. Provisisque interim necessariis propositum carpebat iter. Cumque in provincia Lincoln. devenissent, quidam ovantes tàm pauperes quam mediocres obvii sibi facti sunt; Quos cum interrogasset, quae esset causa tanti gaudii, & unde venirent? responderunt, quod de Beverlaco venirent, ubi sanctus Johannes Confessor quosdam ex eis variis infirmitatibus oppressos gratia Dei sanos effecerat; & haec erat causa tantae laetitiae. Et inde progrediens iterum alios catervatim venientes obvios habuit; quos cum similiter requisivit, unde venirent? Illi vero responderunt, quod de Beverlaco ubi quosdam ex eis vel mutos, vel claudos, caecos vel surdos mira Dei potentia sanctus DeiConfessor sanaverat. Cumque Rex venerandum hunc Confessorem in tanta veneratione habitum, & per Deum tanta operari valuisse comperiret, habito consilio cum suis, dixit se debere talem patronum adire, ut sibi in instanti negotio subveniret. Transmisitque suum exercitum per occidentalem regionem versus Eborum, ut cum ibi praestolarentur, ipse vero transite flumine Humbre venit Beverlacum, procumbensque in oratione in Ecclesia coram Altare in praesentia reliquiarum venerandi confessoris, devoto animo prolixius orabat. Exurgensque deinde ab oratione coram adstantibus tam Clericus quam Laeicis & ascultantibus, talem orationem exorsus est, dice●s. O gloriose Confessor Johannes qui tot virtutibus & signis refulges (ut fama refert) precor te ut mihi subvenire digneris per intercessionem tuam apud Deum in instanti negotio, ut inimicorum infestationem pernoxiam, te patrocinante, exsuperare queam. Et continuò extrahens cultellum suum de vagina posuit super altare, dicens; Ecce vadium meum coram te pono, quod te auxiliante vita comite rediens recipiam, ita quod Ecclesiam tuam honorificabo & redditibus augebo, si Dei nutu tu●que suffragio hostes debellare quivero. Custodes vero Ecclesiae qui aderant, sugg●sserunt sibi, ut signum aliquod inde secum in monumentum astortaret. Et fecit quoddam vexillum sibi de eadem Ecclesia proferri, consignans se ad suum exercitum reversus est. Cumque Scoti audissent Anglorum exercitum advenire, non sunt ausi eos in finibus eorum expectar●, nec campestri bello eis resistere, sed transfretaverunt Flumen quod dicitur Scotorum vadium, ut ibi infra proprios terminos securius se in bello ad resistendum parare p●ssent. Rex vero Adelstanus cum omni exercitu Angliae, cum ad Flumen pervenisset, didicit Scotos transisse, & praecepit suis super ripam fluminis sua tentoria figere, ibique aliquantulum pausare. Subsequenti nocte quiescentibus cunctis cum suo Rege, talis visio eidem Regi apparuit caeteris dormientibus, & omnino ignorantibus. * Ethelredus Abbas, de Genealog a Regum Angl. col. 357. Videbatur enim ei, quod quidam Pontificali habitu indutus coram se adstaret, sibique diceret; Adelstane Rex, fac tuos in crastinum praeparari, ut transeant flumen istud ad debellandum contra Scotos. Cumque interrogaret Rex, Quisnam esset qui talia sibi diceret? Respondit qui astabat, quod ipse esset Johannes, cujus precibus expetierat se protegi, cum Beverlaci in ejusdem Ecclesia oraret. Subinde statim intulit; Noli timere cum exercitu transire armato; nam debellabis eos; hoc enim tibi nunciare veni. Mane itaque facto curavit Rex suis visionem patefacere, & de victoria certificare. Qui laetantes animati sunt ad certamen; & transfretauêre flumen. Scotos vero invenerunt cum suo Rege paratos ad resistendum. Commissoque gravi praeli●, multi ex Scotis perierunt, vivus autem vix ipsorum Rex effugit ad totius regni confusionem & desolationem. Quo viso, Rex Angliae laetus effectus gratias egit Deo, venerand●que Confessori, videlicet Johanni suo intercessori, totumque regnum continuo suo subjugavit imperio, contuens & perlustrans cunctas illius terrae provincias, principes & praepositos urbium, indicens eis, ut tributa sibi suisque successoribus, scilicet Angliae Regibus, ex debito persolverent. Septem etiam Insulas adjacentes atque vicinas sibi servire compulit; et tam diu in i●lis partibus commoratus est, qued jam tres anni finirentur. jamque revertens per loca maritima juxta Dunbar vidit Scopulos prominere. Aspicit, taliaque suspirans el●quia protulit, dicens; Si D●us, interveniente beato Johanne mihi aliquod signum evidens facere permittat, quatenus tam succedentes quam praesentes cognoscere possent Scotiam Anglorum regno jure subjugari utpote devictum ab Adelstano Rege, sibique et suis successoribus tributum omni tempore debere persolvere, non immeritò illi devotè gratias agerem. * Chron. Johann. Bromton, col 838. Henr. de Knyghton de Eventib. Angliae, l. 3. c. 4. col. 2484, 2485. ●t extrahens gladium de vagina p●● cussit in scilicem, quae adeo penetrabilis (Dei virtute agente) suit gladio, quam si eadem horâ lapis butyrum esset, vel mollis glarea, qui lapis ad ictum gladii ita concavatur, ut mensura ulnae longitudine possit coaptari, et usque ad praesentem diem evidens signum patet, quod Scoti ab Anglis devicti et subjugati, monimento tali evidenter cunctis adeuntibus demonstrante. Item, de homagio Domino Regi Angliae debito de terra Galwydiae subscripta inveniuntur; anno Domini 1185. mense Augusto apud Carleolum, Rolandus Galwydiae Dominus, illuc, ut jussus fuerat, Domino Regi occurrens, in deditionem sponte venit; veritus tamen (ut creditur) exercitus multitudinem quam ad debellandum cum Rex ipse adduxerat, nisi maturiùs caeptam contumaciam reliquisset. Recepto itaque Homagio ipsius Rolandi de Gawydia, simul et Comitis David fratris Willielmi tunc Regis Scotiae de omnibus terris, quae tenebat, demisitque Rex exercitum suum & in Angliam festinavit. Anno regni Regis Henrici vicesimo secundo Gilbertus filius Fergus princeps Galwennorum venit in Angliam in conductu Regis Scotiae, et devenit homo ligius Henrici Regis patris, et fidelitatem sibi juravit contra omnes homines. Et pro amore ipsius habendo, dedit Regi mille marcas argenti, et Duncanum filium suum in obsidem, de pace sibi servanda. Anno Domini & Indictione praenotatis, mensis Junli die secundo (after this Historical Declaration of the King's Superior Dominion to Scotland made and published,) congregatis ex opposito Castri de Norhm. Dunolm. Diec. ex alia parte ●luminis de Tweda in quadam area viridi, in parochia de Upsetlyngton Sancti Andraeae Dioc. praefatis Episcopis, Praelatisque aliis Ecclesiasticis dicti regni Scotiae, una cum Comitibus, Baronibus, aliisque Nobilibus de communitate dicti regni, necnon & Nobilibus viris, jus ad dictum regnum vendicantibus, praefatus Rex Angliae illustris in dicto Castro de Norhm. existens, venerabilem in Christo patrem Dominum Robertum Dei gratia Bathon. & Wellen. Episcopum, ponensque verbae sua in ore ipsius, ipsum ad subscripta organum suum constituens, praefatis Episcopis, Praelatisque aliis Ecclesiasticis Comitibus, Baronibus & Nobilibus de communitate dicti regni Scotiae destinavit. Qui cum ad ipsos venisset, statim quaesivit ab eisdem nomine, et vice, ac de mandato speciali dicti Regis Angliae, ut dicebat, quid jam super dilatione suprascripta, quam alias, ut praemittitur, a dicto Domino Rege Angliae petierant, et eisdem concessa fuere ut petebant per eundem, fecissent; & hoc vicibus iteratis, et an aliqua dicere, exhibere, proponere, vel etiam ostendere voluissent, quae ipsum Dominum Regem Angliae a jure Superioritatis ●t directi Dominii regni Scotiae, ejusque exercitio et executione excludere poterant et de jure debebant, et quod ea, secundum quod dies desiderabat, proponerent et etiam exhiberent, si sibi crederent expedire: protestans se paratum esse nomine dicti Regis Angliae et velle ea benigne audire, et ipsis quatenus justum fuerit allocare, vel ea Domino Regi Angliae suoque consilio referre; ut ipse super hiis, quid de jure faciendum fuerit, deliberare valeret, et facere, quod justitia requirebat; Ipsisque licet pluries super hoc requisiti, omnino tacentibus, nihilque dicentibus, exhibentibus, ostendentibus, vel etiam proponentibus, eisdem ex parte dicti Domini Regis Angliae & ejus nomi●e, subscripta sibi injuncta dicenda (ut dicebat) organo vocis suae (sermone tamen Gallico) dixit & exposuit, hunc tamen habentia sententialiter intellectum. Excellentissimus Princeps & Dominus noster, Dominus Edwardus Dei gratia Rex Angliae illustris, Superior et directus Dominus regni Scotiae, desolatum statum ejusdem perpendens, & ex Principis sive Regis sui destitutione condolens, & pericula, quae etiam regno hiis diebus per dissensiones Magnatum ejusdem, quorum quilibet jus successionis sibi competere vendicat, & super hoc ad invicem contendunt, provenire poterunt, considerans: ob affectionem zeli & desiderium boni, quod habebat & habet ad dictum regnum & incolas ejusdem, & praecipuè ad ipsos quorum tuitio & defensio ad eum spectare dinoscitur, & ut discordantes ad concordiam reducat, lites, quaestiones & jurgia, quae inter Nobiles praed●ctos jus ad idem regnum sibi competere vendicantes, audiret & fine debito terminaret, & tranquillitatem & pacem in dicto regno conservaret, & unicuique petenti justitiae faceret complementum, nuper nonnullos regni Scotiae Episcopos, Praelatosque alios, Comites, Barones, & Nobiles alios in multitudine copiosa convocavit; & per suas certi tenoris literas mandavit eisdem, ut in quindena Paeschae proximo praeterit. apud Norhm. Dunolm. Dioc. in confinio Angliae & Scotiae regnorum convenirent cum ipso, super quibusdam ipsos & statum regni Scotiae tangentibus tractaturi; ad quem locum in termino statuto se significabat personaliter declinaturum. Quo termino adveniente, ipsoque Domino nostro Rege in loco praedicto existente, vos Episcopi, Praelatique alii Ecclesiastici, Comites, Barones, & Nobiles alii dicti regni Scotiae juxta formam & effectum mandati Domini Regis vobis directi ad eundem locum accedentes, requisitionem quandam recognitionis benivolae juris sui Superioritatis et directi Dominii regni Scotiae, quod suum esse dicebat, et in cujus possessione, vel quasi progenitores sui Angliae Reges, a tempore cujus contrarii memoria non existit, fuerint, et adhuc ipse est, quod per nonnullas rationes evidentissimas et per scripturas antiquas approbatas, processus atque cronicas in diversis utriusque regni Monasteriis compe●tas, certaque alia documenta evidenter et sufficienter vobis ibidem ostendebat, et ostendere semper est paratus: tamen ex habundanti vos requisivit, ut ipsum superiorem et directum vestrum Dominum recognosceretis, et eidem sicut antecessores et progenitores vestri suis antecessoribus et progenitoribus Angliae Regibus fecerunt, pareretis, sicut decet; adjiciensque, quod si qua haberetis, quae ipsum a jure suo praedicto superioritatis et directi Dominii hujusmod● exercitio seu executione ejusdem excludere de jure possent vel deberent, et rationes suas et documenta pro jure suo adducta per validiora et efficaciora enervare vel etiam infirmare, quod paratus erat ea benigne audire, admittere et approbare, quatenus de jure fuerant approbanda et etiam allocanda; Qua requisitione vobis (ut praemittitur) facta, vos terminum sive diem sufficientem ad consulendum Episcopos aliosque Praelatos Ecclesiasticos, Comites, Barones, et alios Nobiles ac communitatem regni Scotiae tunc absentes petebatis, et ad h●c faciendum, et ad exhibendum, ostendendum et proponendum munimenta vel scripta, seu alia quaevis documenta si quae haberetis, quae ipsum Dominum nostrum Regem a jure suo praedicto repellere possent, et rationes et jura pro se adducta enervare, ●el etiam per validiora et efficaciora infirmare, ad vestram instantem petitionem praecise et peremptorie obtinuistis, et diem hodiernum vobis ad hoc (ut praemittitur) concessum, praefixum et assignatum admisistis; Vosque jam in isto termino peremptorio pluries nomine et vice ipsius Domini nostri Regis Angliae, et ex parte sua per nos Robertum Bathon. et Wellen. Episcopum requisiti, nihil omnino proponitis, nec Nota. ostenditis, nec aliquis vestrum contra praemissa pro jure suo adducta et vobis ostensa proponit vel ostendit. Idcirco vobis omnibus et singulis tam Episcopis, Praelatisque aliis Ecclesiasticis, quam Comitibus, Baronibus, Nobilibus et Magnatibus aliis de Communitate, dicti regni Scotiae his congregatis, idem Dominus noster Rex Angliae per nos Robertum Bathon. et Wellen. Episcopum insinuat et denunciat; quod cum ex parte vestra per vos vel vestrum aliquem nihil sit propositum, exhibitum vel ostensum, quod Ius, executionem seu exercitium juris sui hujusmodi Superioritatis et directi sui Dominii praedicti debeat aliqualiter impedire; intentionis suae est jure suo praedicto uti, et in ipso negotio inter contendentes de jure successionis regni Scotiae procedere, ratione Superioritatis et directi Dominii, quod est suum, ad cognoscendum, discutiendum et diffiniendum singulariter de jure singulorum Ius ad dictum regnum Scotiae sibi competere vendicantium, et eorum unicuique justitiae facere complementum. Idcirco ex parte dicti Domini nostri Regis Angliae et de ipsius mandato speciali, incipiendo a vobis Domino Roberto de Brus Domino Vallis Anandiae, qui inter alios jus succedendi in regnum Scotiae regni●cotiae ●cotiae, stare juri, et ab eo petere, respondere et recipere justitiae complementum? Q●●statim publicè, palam & expressè in praesentia omnium & singulorum ibidem praesentium, meique Notarii infrascripti respondens dixit organo vocis suae, nemine contradicente, vel reclamante; quod Dominum Regem Angliae recognovit Superiorem et directum Dominum dicti regni Scotiae, et concessit se velle stare juri coram ipso super jure sibi competenti ad regnum praelibatum, et ab ipso et coram ipso, utpote Superiori et directo Domino suo regni Scotiae, petere, respondere et recipere in hec parte justiciae complementum. Quo facto idem Pater Bathon. & Wellen. Episcopus, ad nobilem virum Dominum Florentium Comitem Holandiae se convertens, ab eodem nomine & mandato speciali ipsius Regis Angliae, ut supra à dicto Domino Roberto de Brus, & codem modo quaesivit & etiam interrogavit; Qui sicut Dominus Robertus de Brus in omnibus et per omnia organo vocis suae statim respondit; ipsumque dictum Regem Angliae Superiorem et directum Dominum regni Scotiae palam et expresse recognovit, et concessit se velle stare juri coram ipso, utpote coram Superiori et directo Domino Scotiae, super jure sibi competenti ad regnum Scotiae praelibatum, et ab eo et coram eo petere, respondere et recipere in omnibus et per omnia, quod consideratum sibi fuerit in hac parte. Eodem modo idem Episcopus statim ibidem à nobili viro Domino Johanne de hastings nomine dicti Domini Regis Angliae, & de ipsius mandato speciali, ut supra, interrogando quaesivit ibidem, an ipse super jure sibi competenti ad ipsum regnum Scotiae vellet stare juri coram dicto Domino Rege Angliae, ut Superiori et directo Domino regni Scotiae, et ab ipso et coram ipso petere, respondere et recipere in omnibus, quod Curia sua consideraverit? Qui statim palàm & expressè organo vocis suae recognovit eundem Regem Angliae Superiorem et directum Dominum ipsius regni Scotiae, et concessit se velle stare juri coram ipso super jure sibi competenti ad ipsum regnum, et ab ipso et coram ipso petere, respondere et recipere quod est justum. Ad haec statim ibidem nobilis vir Dominus Patricius de Dunbar Comes de Marchia, & Nobiles viri Dominus Willielmus de Ros, & Dominus Walterus de Huntrecome Procur. seu Attornatus Domini Willielmi de Vescy pro ipso Domino Willelmo, Robertus de Pinkny, & Dominus Nicholaus de Coules Milites, eorum quilibet per se petit admitti in petitione juris, quod quilibet se habere dicebat ad succedendum in ipsum regnum Scotiae; Qui inquisiti ut supra, & interrogati per eundem Bathon. & Wellen. Episcopum, quilibet eorum singillatim per se, an vellet stare juri super petitione juris, quod se habere credebat in successione dicti regni Scotiae, et petere, respondere et recipere coram ipso et ab ipso tanquam Superiori et directo suo Domino ipsius regni, quod consideratum sibi fuerit in eventu? respon lerunt palam & expresse singillatim, sicut interrogabantur, coram omnibus ibidem praesentibus Nobilibus et Praelatis, nemine contradicente vel reclamante, quod ipsum Dominum Regem Angliae superiorem et directum Dominum dicti regni Scotiae recognoverit, et se velle stare juri coram eo super jure successionis, quod sibi competere credebant ad regnum praelibatum, et ab ipso et coram ipso petere, respondere et recipere quod Curia sua eis considerare voluerit in eventu. Insuper Nobilis vir Dominus Thomas Ranulphi Miles, Domini Johannis de Balliolo absentiam Domini sui excusavit, & dixit, Dominum suum praefixionem seu assignationem illius diei ad faciendum ea quae tunc fiebant totaliter ignorare; dixit etiam, dictum Dominum suum in successione juris ad dictum regnum Scotiae prae omnibus aliis petentibus pinguius jus habere, et petiit ●● admitti nomine Domini sui, et Dominum suum in personam suam ad petendum jus suum inter alios ibidem, et ipsum Dominum suum in crastino in personam propriam admitti, et audientiam debitam super jure sibi competenti ad idem regnum eidem concedi. Acta ex opposito Castri de Norhm. ut p●aemittitur, anno, indictione, mense, die & loco proximo praenotatis. Praesentibus venerabilibus in Christo patribus Dominis Dei gratia Antonio Dunolm. Willielmo Elien. W●llielmo Sancti Andraeae, Roberto Glascuen. & Marco Soderensi Episcopis; ac Nobilibus viris Dominis Willielmo de Valenc. Penbrok. Henrico de Lacie Lincoln. Rogero Bigott Northfolch. & Marescallo Angliae, Dovenaldo de Mar, Gilberto de Anegoz, & Roberto de Bru● de Caryk, Comitibus; ac venerabilibus & discretis viris Magistris Henr. Ebor. Johanne Lichf. Thoma Wellen. & Andraea Exon. Ecclesiarum Decanis; Willielmo Ebor. Waltero Wellen. Petro Exon. Thom. Suthfolch. in Ecclesia Norw●cen. Durando Stoneie in Ecclesia Lincoln. & Roberto Cestriae in Ecclesia Lich. Archidiaconis; ac Nobilibus viris Dominis Theobaldo de Verdon. Thom. de Berkie, Hugone le Despenser, Waltero de Bello Campo, Willielmo de Sancto Claro, Patricio de Graham, Willielmo de Moravia, Ricardo Syward, Galfrido de Mowbray, Mich. de Wymes, Waltero Curry, & Willielmo de Monte Revelli, Militibus; ac Magistro Johanne Erturi de Cadomo Notar. public. testibus ad praemissa vocatis specialiter et rogatis, cum aliis utriusque regni Nobilibus et Praelatis, Militibus et Proceribus aliis, Clericis et Laicis in multitudine copiosa. Anno Domini & Indictione praenotatis, dicti mensis Junii, die tertia, congregatis in loco proximo suprascripto dicti regni Scotiae Nobilibus & Praelatis, sicus die proximo praecedenti, accessit ad ipsos ex parte dicti Domini Regis Angliae venerabilis pater Dominus Bathon. & Wellen. Episcopus, in cujus ore idem Rex (sicut aliàs) verba sua posuerat, ipsum organum suum constituens, eisdem eadem, quae die proximo praec●denti, nomine dicti Regis intimavit, & quae fiebant coram ipsis iterato recitavit per ordinem seriatim. Et quiae Nobilis vir Dominus Johannes de Balliolo, qui actis diei hesternae non interfuit, nunc praesens erat ibidem, et se dicebat prae omnibus aliis regnum Scotiae potentibus pinguius jus habere, petens se cum effectu ad prosecutionem juris sui inter alios admitti, et audientiam debitam sibi concedi; ad interrogationem dicti patris sibi ex parte Domini Regis Angliae factam, an vellet stare juri coram ipso Domino Rege, ut superiori et directo Domino regni Scotiae, et ab ipso et coram ipso petere, respondere et recipere justifiae complementum? Respondit sicut & cateri Nobiles suprascripti, recognoscens palam organo vocis suae, dictum Dominum Regem Angliae superiorem et directum esse Dominum dicti regni Scotiae, et se velle coram ipso gratanter stare juri, et petere, respondere et recipere in omnibus ipsum tangentibus quod justitia suaderet. Quibus sic factis, ex parte dicti Domini Regis idem Pater praecepit eisdem omnibus & singulis tam Nobilibus quam Praelatis, & aliis de Communitate regni Scotiae ibidem congregatis, quod statim ad Ecclesiam parochialem de Norhm. accederent, & coram Domino Rege convenirent, voluntatem suam audituri. Quibus coram ipso Domino Rege (ut praemittitur) in dicta Ecclesia parochiali de Norhm. congregatis, venerabilis pater Dominus Bathon. & Wellen. Ep●scopus, ibidem ex parte Domini Regis ipsiusque nomine, vice et mandato, eadem verba quae die prox. praecedenti coram ipsis recitavit (lingua tamen Gallica) hunc habe●tia sententialiter intellectum. Serenissimus Princeps & Dominus noster Dominus Edwardus Dei gratia Rex Angliae illustris, superior et directus Dominus regni Scotiae, desolatum statum ejusdem perpendens, & ex principis destitutione turbatum considerans, & nonnulla pericula quae eidem regno per dissentiones Magnatum ejusdem, qui jus sibi vend●cant successionis ad iliud, & etiam se habere contendunt, poterunt pervenire, ob affectionem & zelum quem habebat & habet erga dictum regnum & ipsius incol●s, & praecipuè ad universos & singulos, quorum tuitio & defensio ad eum spectare dinoscitur; & ad faciendum cuilibet pet●nti justitiae compl●mentum, & tranquillitatem & pacem inter regnicolas & Nobiles praedictos contendentes conformandam, nuper nonnullos Episcopos, Praelatosque alios Ecclesiasticos, Comites, Barones & Nobiles dicti regni Scotiae, (sicut pluries coram vobis recitavimus) ipsius non ine & pro ipso fecit per suas certi tenoris literas ad l●cum istum in confinio regnotem sci●uatum (ut vestris parceret laboribus & expensis) congregari; ibidemque su●m Parliamentum statuit & indixit; ad quem locum in termino statuto sicut promisit personaliter declinavit, sicut nostis. Cumque inter alia in dicto Parliamento dicta, ex parte Domini nostri Reg●s petitio quaedam vobis ex habundanti facta fuisset, de recognitione vestra benivola Superioritatis et directi Dominii regni Scotiae, quod suum est, sicut per nonnullas rationes manifestas et cer●a documenta et munimenta quamplura vobis ostendebat, in cujus possessione juris vel quasi progenitores sui Angl. Reges a tempore cujus contrarii memoria non exisi it fuerint inconcusse. Ad quam petitionem respondere illa vice distulistis, petentes cum effectu diem vobis concedi a● deliberandum & consulendum cum absentibus dicti regni Nobilibus ac Praelatis, ac Communitate ejusdem regni, super responsione facienda dictae petitioni; ac ipse vestris precibus inclinatus diem hesternum, vobis concessit, statuit & praefixit ad tractandum, deliberandum & consulendum cum dictis absentibus Nobilibus & Praelatis, ac Communitate praedicta super praemissis, & illo die praecisè & peremptoriè respondendum petitioni memoratae, ulteriusque eodem die proponendum, exhibendum & ostendendum jura, scripta, rationes, munimenta, & alia quaevis documenta si quae haberent, per quae possent ipsum Dominum nostrum Regem a jure suo praedicto Superioritatis et directi Dominii hujusmodi excludere, et rationes et jura pro se adducta ●er validiora infirmare; vos●ue in termino vobis ad praemissa statuto et p●aefixo hesterna die videlicet, insimul congregati, et per nos ex parte Domini nostri Regis, et de ipslus injuncto speciali vicibus iteratis, et hodie in eodem loco quo heri interrogati, quidnam super dicta dilatione quam petebatis fecissetis? et, an aliqua dicere, proponere vel exhibere velletis, quae ipsum Dominum nostrum a jure suo praedicto repellere possent, aut de jure deberent? nihil omnino dixistis, proposuistis vel exhibuistis. Quare idem Dominus noster Rex adhuc vobis omnibus et singulis hic praesentibus, sicut pluries per nos insinuari fecit et denunciari: ita in praesentiarum coram ipso vobis insinuat et denunciat, quod intentionis suae est, dicto jure suo uti, et in ipso negotio inter contendentes procedere jure Superioritatis et directi Dominii hujusmodi quod est suum, ad cognoscenoum, discutiendum et diffiniendum de jure singuiorum jus ad dictum regnum Scotiae vendicantium. Et quia quidam dicti regni Nobiles, & etiam al●unde de jure successionis hujusmodi contendentes, hesterna die & hod●erna, per nos ex parte Domini nostri Regis, & de ipsius mandato speciali interrogati fuissent singillatim, eorum quilibet per se in praesentia Praelatorum et Nobilium utriusque regni, et aliorum quamplurium de Communitate regni Scotiae ibidem praesentium, an super jure successionis, quod se credebant habere ad dictum regnum Scotiae, vellent stare juri coram Domino nostro Rege Angliae tanquam superiori et directo Domino ejusdem regni, et ab ipso et coram ipso petere, respondere et recipere quod justum fuerit in eventu; ac dicti Nobiles palam et expresse coram ipsis Nobilibus et Praelatis, ac aliis de Communitate dicti regni Scotiae, nemine contradicente vel reclamante, recognoverunt organo vivae vocis dictum Regem Angliae superiorem et directum Dominum regni Scotiae, et concesserunt, se velle gratanti animo stare juri coram ipso, utxote superiori et directo Domino dicti regni Scotiae, et ab eo et coram eo petere, respondere et recipere in omnibus et per omnia super jure sibi competenti ad tictum regnum quod justitia suaderet. Unde nos praemissa & eorum imgula omnibus & singulis utri●sque regni Nobilibus & Praelatis, ac aliis hic praesentibus, ex parte ipsius Domini nostri Regis hic in sua praesentia & nomine suo dicimus, quod in summa, hoc est intentionis et voluntatis suae studium, quod dissentionum et discordiarum omnimodarum sublatis materiis, pax et tranquillitas in ipso regno vigeat, et ipsi●s incolae divino auxilio mediante vera et firma concordia perfruantur; nec intendit aliqua super quempiam occupare minus juste, nec alicujus justitiam protelare, vel libertates aliquas diminuere aut infringere; sed omnibus et singulis petentibus, tanquam superior et directus D●minus regni Scotiae, exhibere et facere justitiae complementum. Insuper & in parte ipsiu● Domini nostri Regis & suo nomine protestamus, quod quamvis jus superioritatio et directi Dominii regni Scotiae sit suum, et exercitium seu executio ejusde● spectet ad eum, propter hoc non intendit se a jure haereditario (si quod sibi competat) ad dictum ●egnum, quo ad proprietatem ipsius excludere, licet utatur jure suo superioritatis et directi dominii sui pr●dicti exhibendo aliis justitiam, sed etiam jus suum inter alios petentes dictum regnum viis, modis et temporibus quibus de jure poterit prosequt, et sibi videri● ex●●dire. Ad haec autem dictus Dominus Rex Angliae praemissa per praefatum Dominum Bathon & Wellen. Episcopum, suo nomine (ut praemittitur) recitata & dicta, sermone Gallico ore proprio recitavit, dicens haec verba vel hiis similia hunc habentia sententialiter intellectum. Nos Edwardus Dei gratia Rex Angliae, et superior Dominus regni Scotiae, statum ejusdem d●solatum considerantes, & ex Principis seu Regis sui destitutione multipliciter conturbatum, & varia perplexitate depressum condolentes, & propter dissentiones Magnatum jus ad dictum regnum se hab●re contendentium, ob affectionem & zelum quem habuimus & hab●mus ad ipsum regnum & ipsius incolas (sicut dictus Bathon. Episcopus coram vobis nostro nomine recitavit) & praecipuè ad universos & singulos quorum tuitio & defensio ad nos spectare dinosci●●●, ac etiam pro pace dicti regni & inhabitantium ejusdem, ad partes istas gr●ssus nostr●● d●●●ximus, nostris non parcentes laboribus nec expensis. Cumque ves Episcopi 〈◊〉 ●cclesiarum Praelati, Comites, Barones & Nobiles regni Scotiae ad nostrum mandatum h●c in termino vobis assignato congregati, requisitionem quandam vobis ex parte nostra f●ctam, super recognitione vestra benivola nobis facienda de superioritate et directo dominio reg●● Scotiae quod est nostrum; et in cujus possessione vel quast 〈…〉 Angliae Reges a tempore cujus contrarii memoria non existi, et 〈…〉 ●imus in praesenti; quod per rationes evidentissimas et manifestas, ac ju●●, certaque alia documenta vobis nostro nomine sufficienter ostensa evid●nte● a●paret; quae audistis et etiam intellexistis vicibus iteratis. Ea propter, p●r●tum fuit a v●bis nomine nostro, quod nos superiorem et directum Dominum nostrum dicti regni ex habundanti recognosceretis, et nobis ut superiori Domino v●stro (sicut justum est) pareretis; adjiciendo, quod si aliqua haberetis contra nos a●t ●as nostrum hujusmodi, quae nos a jure nostro, exercitio seu executione juris ejusoem excludere possent, et rationes et jura pro nobis et jura nostra hujusmodi adducta et facientia, per validiora et efficaciora infirmare; ea parati essemus quatenus justum fuerit admittere et facere super hiis, quod secundum Deum et justitiam fueri● faciendum; vos autem praemissis plenius intellectis, diem ad cons●lendum cum absentibus tunc Episcopis et aliis Ecclesiarum Praelatis ac Nobilibus, et Communitate dicti regni super responsione facienda dictae nostrae requisitioni cum instan●ia petebatis et obtinuistis ad interim consulendum cum absentibus, et deliberandum super praemissis, et respondendum, et ulterius praecise et peremptorie ostendendum, exhibendum et proponendum munimenta vel scripta, aut alia quaevis documenta, si quae haberetis, quae nos a jure nostro hujusmodi excludere poss●nt, et jura pro nobis ad ducta per validiora et efficaciora infirmare; ac vos in dicto termino, vobis ad hoc assignato, et per vos acceptato, convenientes, nihil omnino proposuistis, nec adhuc proponitis; nec vestrum aliquis proposuit aut proponit, quod nos a jure nostro aut hujusmodi exercitio aut executione ejusdem excludere debeat vel poterit, ut refertur. Vobis omnibus et singulis de Communitate ipsius regni, sicut hesterna die et hodierna per dictum Episcopum Bathon. notificari fecimus et denunciari nomine nostro, ita in praesenti notificamus et denunciamus; Quod intentionis nostrae est uti jure nostro, et in negotio inter contendentes de jure successionis regni Scotiae praelibati procedere jure superioritatis et directi dominii hujusmodi, quod est nostrum, ad cognoscendum, discu●iendum et diff●niendum de jure singulorum jus ad regnum Scotiae vendicantium quoquo modo. Cumque praenominati Nobiles jus ad dictum regnum vendicantes per praefatum Episcopum Bathon. nostro nomine singillatim interrogati vicibus iteratis in prae entia Praelatorum, Comitum, Baronum, & al●orum Nobilium de Communitate regni Scotiae, an super petitione juris sui quam facere intendebant, voluerunt stare juri coram nobis, et petere, respondere et recipere sicut coram superiori et directo Domino suo dicti regni justitia complementum? ac ipsi et eorum quilibet per le, palam et publice coram vobis omnibus, nullo contradicente vel reclaman●e▪ nos superiorem et directum Dominum dicti regni Scotiae recognoverunt et recognovit, et se velle stare juri coram nobis concesserunt et concessit, et etiam a nobis et coram nobis petere, respondere et recipere, tanquam a superiori et directo Domino suo regni Scotiae, quod justitia suaderet. Idcirca vobis omnibus et singulis his praesentibus dicimus et notificamus aperte, quod in summa hoc est nostrae voluntatis studium, pacem et tranquillitatem in regno Scotiae inter ipsius regnicolas confirmare; ut discordiarum et dissentionum contendentium sublatis materiis, unicuique facere justitiae complementum; nihil indebite super quempiam occupare, nullius justitiam protelare, seu libertates diminuere, nec quenquam laedere minus juste, sed unicuique petenti tanquam superior et directus Dominus Scotiae jus sibi competens tribuere, leges et consuetudines ipsius regni juri censonas et approbatas facere inviolabiliter observari, ac etiam operam sollicitam circa ea quae reformationem status ipsius regni respiciunt impendere, et quietem partium praedictarum. Sperantes enim cum Dei adjutorio sic in hac parte providere, quod ad divini nominis laudem cedet, et statum prosperum regionis et incolarum ejusdem commodum in futurum. Et quamvis nos simus superior et directus Dominus ipsius regni, et ipsius exercitium et executio juris ad nos pertineat, non intendimus propter hoc nos a jure haereditario, (si quod nobis competat) ad idem regnum quoad proprietatem ipsius excludere, licet utamur jure nostro exhibendo et faciendo aliis justitiam, sed etiam jus nostrum inter alios petentes velle prosequi et declarare viis, modis et temporibus quibus de jure poterimus et viderimus expedire. Ad haec Nobilis vir Dominus Johannes de Balliolo surrexit, & dicto Domino Regi dixit; Quod ipsum superiorem et directum Dominum regni Scotiae recognovit, et concessit sicut alias, se velle stare juri coram ipso super jure successionis sibi competentis ad dictum regnum, et ab ipso et coram ipso ut superiori et directo suo Domino petere, respondere et recipere, quod consideratum sibi fuerit in hac parte. Eodem modo Dominus Johannes Comyn Dominus de Banenagh. surrexit, ipsum●ue Dominum Regem superiorem et directum Dominum regni Scotiae palam et publice recognovit, et petiit se admitti inter alios petentes idem regnum ad prosecutionem juris sibi competentis ad dictum regnum, et concessit se velle stare juri coram ipso; et ab ipso et coram ipso tanquam superiori et directo Domino regni Scotiae petere, respondere et recipere justitiae complementum. Cujus petitioni dictus Dominus Rex inclinatus, ipsum Dominum Johannem Comyn inter alios petentes admisit. Et statim ibidem supranominati Nobiles jus successionis in regnum Scotiae vendicantes (ut praemittitur) omnes et singuli, super recognitionibus suis supradictis suas patentes literas eidem Domino Regi fieri fecerunt sigillorum suorum impressionibus consignatas, tenorem qui sequitur continentes. A tous ceaus qui cestes lettres verront ou orront Florence Counte de Hoiland, See Mat. Westm. An. 1291 p. 378, 379. & Tho. Walsingham Hist. Angl. p. 18, 19 Robert de Brus Seignor de Val Denants, Johan de Baillol Seignor de Galeweye, Johan de hastings Seignor de Bergeveny, Johan Comyn Seignor de Badenagh, Patrick de Dunbar Count de la March, Johan de Vescy pur son pier, Nicholas de Soules e William de Ros, salus en Dieu. Com nous entendoms avoir droit al Roialme de Scoce, e cele droit monstrer, chalenger, e averrer devant celui qui plus de pooir, jurisdiction e reson eust de trier nostre droit, e le noble Prince Sire Edward par la grace de Dieu Roy Dengleterre nous eit informetz per bones & suffizantes resons, qe a lui apent, e avoir droit la sovrain Seignieurie du dit Royalme Descoce, e la conigzance de oir, trier e terminer nostre droit, nous de nostre propre volunte sanze nule manere de force o● distresse, voloms, otroioms et grauntoms de receiure droit devant lui com sovrain Seignor de la terre, e voloms ia lemeins e promettoms, qe nous auroms e tendroms ferm e estable son fait, e qe celui enportra le Roialme, a qui droit le dorra devant lu●. En tesmoignance des queus choses, nous auoms mis nos seals a cest escrit. Fait e done a Norhm. le Mardi prochein apres Lascension, lan de grace 1291. Quibus (ut praemittitur) factis, habitoque tractatu inter ipsum Dominum Regem suumque Consilium, & Praelatos & Nobiles de Communitate regni Scotiae memorati, & ipsos Nobiles jus ad regnum Scotiae vendicantes, qualiter in praedicto negotio esset utilius procedendum, & etiam super reformatione status ejusdem regni; demum de unanimi omnium & singulorum utriusque regni Nobilium & Praelatorum consensu & voluntate, nullo contradicente vel reclamante, ordinatum extitit & consensum; quod Dominus Johannes de Balleolo & Dominus Johannes Comyn pro se & aliis petentibus qui electioni faciendae per ipsos consentire voluerint, eligant quadraginta viros fidedignos & discretos, quos ad hoc ydoneos esse crediderint; & Dominus Robertus de Brus pro se & aliis petentibus, qui nominationi & electioni per ipsum faciendae, similiter consentire vellent, eligant alios quadraginta, quorum sic electorum nomina hinc inde tertia die proximo sequent. quinta videlicet dicti mensis Junii, eidem Domino Regi tradantur inscriptis, & ipse ultra illos sic nominatos & electos, viginti quatuor & plures vel pauciores pro suae libito voluntatis, ratione superioritatis et directi dominii sui hujusmodi, illis octoginta nominatis et electis assignet et statuat; ita ut hii omnes sic nominati & electi, & per ipsum Regem assignati, insimul congrega●i, jura omnium et singulorum petentium dictum regnum audiant, et discussionem faciant, sicut juri et rationi magis viderint convenire: et discussione plena facta, quid invenerint, fideliter referant Domino Regi, ad quem pertinet dictum negotium diffinire, ut ipse Deum habens prae oculis, ut superior et directus Dominus regni Scotiae judicet et pronuntiet, sicut de jure fuerit faciendum: potestate tamen libera addendi, mutandi & diminuendi de assignandis per ipsum Regem sibi semper reservata. Si verò aliquem vel aliquos de praedictis octoginta personis sic nominatis & electis per nobiles supradictos, infirmitate seu alio impedimento legitimo detineri contingat, ita quod venire non poterit; ordinatum est & ab omnibus consensum, quod alius vel alii absent is vel absentium vices suppleant vel suppleat, & eorum loco vel locis per ipsos qui eos elegerunt & nominarunt, subrogentur. Et praedictus modus procedendi & discutiendi de jure petentium praedictorum, quia omnibus placuit, ab omnibus extitit approbatus, laudatus & acceptatus. Acta in parochiali Ecclesia de Norhm. & alibi (ut praemittitur) anno, indictione, mense & die prox. praenotatis; Praesentibus venerabilibus in Christo, Dominis Johanne Dei gratia Eborum Archiepiscopo Angl. Primati, Antonio Dunolm. Roberto Bathon. & Wellen. Willielmo Elien, Willlelmo Sancti Andraeae, & Roberto Glascuen. Episcopis: ac nobilibus viris Dominis Edmundo Lancastriae, dicti Domini Regis germano, Willielmo de Valenc. Pembrock, Henrico de Lascy Lincoln. Rogero Bigot Northfolchiae, & Marescallo Angliae, Dovenaldo de Mar, Gilberto de Anegos, & Roberto de Brus de Carrik Comitibus; Theobaldo de Verdon, Thomam de Berkley, Hugone le Dispenser, Willielmo de Sancto Claro, Patricio de Graham, Willielmo de Moravia, Syward, Galfrido de Mowbray, Michaele de Wymes, Waltero de Bello Campo dicti Domini Regis Senescallo, & Willielmo Monte Revelli, Baronibus; ac venerabilibus & discretis viris, Magistris Henrico de Newerk Decano Eborum, Johanne de Lascy Cancellar. Cicestren. & Waltero de Langeton Decano de Burges, ac Magistro Erturi de Cadomo Notar. publico, cum aliis tam Episcopis, Abbatibus, Prioribus & Clericis quam Comitibus, Militibus & Nobilibus in multitudine copiosa. Anno à Nativitate Domini 1291. Indictione quarta, mensis Junii, die quarto, congregatis coram serenissimo Principe & Domino, Domino Edwardo Dei gratia Rege Angliae illustri, Superiore & directo Domino regni Scotiae, Nobilibus viris Domino Florentio Comite Holandiae, Roberto de Brus Domino Vallis Anandiae, Johanne de Balliolo Domino Galwidiae, Johanne de hastings Domino de Bergeveny, Johanne Comyn Domino de Dunbar Comite de Marchia, Johanne de Vescy pro patre suo, Nicholas de Soules, & Willielmo de Ros, Baronibus; Jus ad dictum regnum Scotiae vendicantibus, cum aliis tam Episcopis, Comitibus, & Baronibus, quam aliis Militibus & Nobilibus utriusque regni quampluribus, possessionem regni Scotiae et Castroum ejusdem eidem Domino Regi nemine contradicente vel reclamante de communi consensu Communitatis ejusdem regni ut superiori et directo Domino suo, concesserunt et etiam tradiderunt; et suas patentes literas suis sigillis pendentibus consignatas factum suum praedictum testificantes sibi fieri fecerunt, tenorem qui sequitur continentes. * See Matth. Westminster, p. 738, 739. & Walsingham quasupra. A touts ceaus qui cestes praesentes lettres verront ou erront, Florence Comte de Hoilande, Robert de Brus Seigneur du Vall Davant, Johan de Baillel Seigneur de Gaweye, Johan de hastings Seigneur de Bergeveny, Johan Comyn Seigneur de Badenagh, Patrick de Dunnbar Comte de la March, Johan de Vescy pur son pier, Nicol de Soules, è Willam de Ros, salus en Dieu. Com nous eoms otriez ● graunte de nostre bone volunte et commun assentes sans nule destresse, al noble Prince Seigneur Edward par la grace de Dieu Roy Dengl●tre, qe il com soverein Seigneur de la terra Descoce puisse oier, trier e terminer nos chalenges e nos demandes, qe nous entendoms monstrer e averrer pur nostre droit en la Royalme Descoce, et droit receiure devant luy com soverein Seigneur de la terre, promettantz ia le meins qe son fait auroms e tendroms fermè estable, e qe il euportra le Royalme a qui droit le dorra devant lui. Mes pur ceo qe lavant dit Roy Dengleterre ne poet nule manere de reconissance faire ne accomplir sanz judgement, ne judgement ne doit estre sanze execution, ne execution ne poet il faire duement sanz la possession e seisine de mesme la terre e des chasteaux; nous volums, otroioms e grantoms, quil com soverein Seigeur a parfaire les choses avant dites, eit la seisine de toute la terre e des chausteaus de Scoce, tant qe droit soit faire e parfurme a demandantzes, en tielle manere qe avant ceo qil eit seisine avantdite sace bone seurete e suffizante as Demandantz, e as Gardeins, e a la commune du Royalme Descoce, a faire la reversion de mesme le Royame e des chasteaus oue toute le Roiaute, Dignite, Seigneurie, Franchises, Custumes, Droitures, Leyes, Vsages, e possessions, e toutes maneres de appurtenances en mesme lestate quil estient quant la seisine lui fu livrée, e vaile, a celui qui le droit emportera par judgement de la Royalme, save au Roi Dengleterre le homage de celui qe serra Roi, issint que la reversion soit fait de euz, les deuz mois apres le jour qe le droit serra triez e fermez. E qe les issues de mesme la terra en le moien temps receives, soient salvement mis en depos, e bien gardez pur la main del Chambrelain Descoce que ore est, e de celuy qui serra assigne a luy de par le Roy Dengleterre, e desouz leur Seaules, save resonable sustenance de la terre, e des chasteaux, e de Ministres du Royalme. En tesmoigne de cestes choses avauntdites nous avoums mis nos seaules a ceste escrit. Fait e done a Norhm le Meskredi apres Lascension, lan de Grace Mil. CC. Nonante primerime. (Istam regni Scotiae ordinationem (as * Anno 1291. p. 379▪ See Chron. Will. Thorn, col. 1962. Matthew Westminster stories) in foro supradicto ordinatam, Dominus Rex Edwardus pluribus Domibus religiosis, & maxime viris religiosis, Priori & Conventui de Merton destinari praecepit, ut ad perpetuam rei gestae memoriam in Chronicis suis facerent annotari. Vnde vobis mandamus, quod eadem faciatis in Chronicis vestris ad perpetuam rei gestae memoriam annotari. Teste Magistro Gulielmo de Marchio Thesaurario nostro apud Westmonasterium, nono die Julii, anno regni nostri decimonono; Per breve de privato sigillo.) The Record thus proceeds. Anno & Indictione praenotatis, mensis Junii die quinto, congregatis in parochiali Ecclesia de Norham Dunolm. Dioc. suprascriptis nobilibus viris Jus ad dictum regnum Scotiae vendicantibus, coram venerabili viro D. Johanne de Berewico dicti Domini Regis Angliae Clerico & Decano de Wymburn. ad recipiendum nomina hinc inde electorum, quam etiam assignatorum per ipsum Regem sibi in scriptis tradita, recepit, quae sunt. Inprimis ex parte Domini Regis assignati sunt & nominati, venerabiles patres in Christo, Domini Robertus Bathon. & Wellen. Antonius Dunolm. Willielmus Elien. & Radulphus Carleolen. Episcopi; Frater Willielmus de Hotham Provincialis Fratrum Praedicatorum in Anglia, & frater Willielmus de Gainsburgh Minister generalis ordinis fratrum minorum, Magistri Henricus de Newerke Decanus Eborum, Johannes de Derby Decanus Lichf. Durandus Archidiaconus Stowie, Robertus de Rodewell Archidiaconus Cestriae, Willielmus Grenefeld Canonicus Eborum, & Willielmus de Kilkenny; ac Nobiles viri, Dominus Henricus de Lascy Comes Lincoln. Rogerus B●god Comes Northiolchiae & Marescallus Angliae, Johannes de Sancto Johanne, Hugo le Dispenser, Robertus filius Rogeri, Thomas de Berkle, Brianus filius Adam, Rogerus Brabazon, Willielmus de Bereford, Johannes de Lithegreines, Thomas de Fisheburne, & Walterus de Routhbyr. Ex parte vero Domini Roberti de Brus Domini Vallis Anandiae, & aliorum qui electioni & nominationi per ipsum faciendae consenserunt. electi sunt & nominati venerabiles patres, Robertus Glascuen. & Matthaeus Dunkelden. Episcopi; Abbas de Melros, & Abbas de J●ddeworth, Patricius Comes de Marchia, Dovenaldus Comes de Marr, Walterus Comes de Meneteth, Johannes Comes Atholiae, Malcolmus Comes de Levenaux, Jacobus Senescallus Scotiae, Willus de Soules, Nicholas de Graham, Johannes de Lindeseia, Johannes Senescalli, Alexander de Bonkhill, Willielmus de Haya, David de Torthorad, Johannes de Calentyr. Willielmus de Fenton, Magister Adam de Crokdayk, Henricus de Aberdeen, cujus loco postea positus fuit Walterus de Lindeseya, Reginaldus de Crauford, Nicholas Cambel. Willielmus de Strivelin, Johannes de Strivelin de Moravia, Johannes de Inchemartin, Magister Robertus de Merleya, Magister Willielmus de Strivelin, Magister Thomas de Bonkhill, Henr. de Lennatchton, Magister Willielmus de Anandia, Magister Willielmus de Goseford, Magister Richardus de Bolton, Frater Reginaldus de Rihull, Monachus de Melros, Willielmus de Coningesburgh, Willielmus de Preston, Gilbertus de Conisburgh, & Galfridus de Caldecote. Ex parte vero Domini Johannis de Balleolo Domini Galwidiae & eorum qui nominationi et electioni per ipsum faciendae consenserunt, electi sunt & nominati, et eorum nomina in scriptis tradita, venerabiles Patres Willielmus Sancti Andraeae, Henricus Aberdon. Willus Dunblan. Marcus Sodoren. Henricus Candidae casae, & R. Rossen. Episcopi; Abbas de Dunfermelin. Abbas de Sancta Cruce, Abbas de Combuskineth, Abbas de Calkon, Abbas de Tungeland, Abbas de Scona, Abbas de Coupre, Prior Sancti Andraeae, Walterus Archid. Dunblanen. Johannes Comes de Boughan, Gilbertus Comes de Anegos, Masilius Comes de Strathern. Willielmus Comes de Ros, Alexander de Ergadia, Andreas de Moravia, Galfridus de Moubr●y, ●●rbertus de Makeswell, Simon Fraser Pater, Patricius de Graham, Willielmus de●●. Claro, Reginaldus le Cheen pater, Reginaldus filius, Nicolaus de Haya, Robertus Combron. Dominus de Balingrenagh, Richardus Fraser, Johannes de 〈◊〉 de Cars, Andreas Fraser, Michael de Wymes, Michael Scotus, Richardus de Strancon, Willielmus de Moravia de Tohbardardin, Willielmus de Melgredon, Radulphus de Lasceles, & David de Graham. Acta in parochiali Ecclesia de Norham (ut praemittitur) Anno, Indictione, mense & die, praesentibus venerabilibus in Christo patribus, & Dominis Roberto Bathon, & Wellen. & Willielmo Dei gratia Elyen. Episcopis; & venerabilibus & discretis viris, Magistro Henrico de Newerk Decano Eborum, & Domino Waltero de Langeton Decano de Burges; ac Nobilibus viris Dominis Henrico de Lascy Lincoln. Rogero Bigod Northfolchiae & Marescallo Angliae Comitibus, cum Magistro Johanne Erturi de Cadomo Publico Notario▪ & aliis tam Ecclesiarum Praelatis & Nobilibus quam popularibus utriusque regni quampluribus. Anno Domini & Indictione dicti mensis Junii die sexto, congregatis in Castro de Norham. Dunolm. Dioc. Nobilibus viris supranominatis Jus ad dictum regnum Scótiae vendicantibus, coram excellenti Principe & Domino, Domino Edwardo Dei gratia Rege Angliae illustri, Superiori et directo Domino regni Scotiae, suoque Consilio, una cum aliis utriusque regni Nobilibus & Praelatis recitatis; recitatisque actis diei proximo praecedentis, ex parte ipsius Domini Regis dictis Nobilibus regni Scotiae & Praelatis dicebatur, Quod de loco decenti & termino sive die competenti inter se deliberarent, & etiam consentirent, ubi & quando melius & utilius possent congregari & morari, ad audiendum & recipiendum petitiones petentium praedictorum, & de Jure singulorum cognoscendum & discutiendum, & discutione plenè facta, cum ad hoc deventum fuerit, eidem Dom. Regi quod invenitur fideliter referendum, ut ipse Deum habens prae oculis, judicet & pronuntiet, sic ut de jure fuerit faciendum; habitaque inter ipsos deliberatione super hoc & tractatu diligenti, locum aptum apud Berewicum super Twedam, ad tractandum, cognoscendum, discutiendum & diffiniendum super praemissis unanimiter & concorditer statuerunt & etiam elegerunt; & eidem Domino Regi electionem suam loci praedicti & consensum praesentarunt; quem locum idem Dominus Rex acceptavit. Et quia de termino sive die aliquo inter se conc●rdare noluerunt, idem Dominus Rex, tanquam Superior et directus Dominus ipsius regni, secundum diem mensis Augusti proximo futur. dictis nobilibus Ius ad regnum Scotiae vendicantibus pro termino peremptorio statuit et praefixit, de consensu unanimi et voluntare omnium et singulorum utriusque regni Nobilium et Praelatorum ibidem praesentium, ad proponendum sua jura, et super proponendis ab eisdem cognoscendum, procedendum et discutiendum et diffiniendum, cum continuatione et prorogatione dierum usque ad finalem decisionem negotii praelibati inter petentes supradictos, quis ipsorum pinguius jus haberet ad regnum Scotiae praelibatum. Acta fuerunt praemissa in Camera exteriori (ut praemittitur) Anno, indictione, mense & die proximo praenotatis; Praesentibus venerabilibus in Christo patribus, Dominis Johanne Dei gratia Eborum Archiepiscopo, Angliae Primati, Roberto Bathon. & Wellen. Antonio Dunolm. & Willielmo Elien. Episcopis; cum nobilibus viris Dominis, Edmundo Lancastriae dicti Domini Regis germano, Gilberto de Clara Gloverniae, Umfrido de Bohun Hertfordiae, Willielmo de Valenc. Penbrok, Henr. de Lascy Lincoln. & Rogero Bigot North-folchiae & Mar●scallo Angliae, Comitibus; ac Magistris Henr. de Newerke Eborum, & Thoma Wellen. Ecclesiarum Decanis, Johanne de Lascy Cancellar. Cicestren. & Willielmo de Grenefield Canonico Eborum, Magistro Johanne Erturi de Cadomo publico apostolica authoritate Notario infrascripto, cum aliis ejusdem regni Nobilibus & Praelatis, ac popularibus quampluribus. Anno Domini & Indictione praenotatis, dicti mensis Junii, die undecimo, Willielmus Sancti Andraeae, & Robertus Glasguen. Episcopi, ac Nobiles viri Domini Johannes Comyn de Badenagh, & Senescallus Scotiae, Custodes dicti regni per Communitatem post mortem Regis sui Alexandri electi, & specialiter deputati, coram dicto Domino Rege Angliae, Superiore et directo Domino ejusdem regni in Castro de Norham comparuerunt, cum omnibus Castellanis sive Constabular. Castrorum regni Scotiae quae fuerunt quondam Regis defuncti, qui per ipsum quondam Regem, sive post ejus obitum per Custodes & regni Communitatem electi, sive positi fuerant, aut quovis alio modo deputati, suasque Custodias et Ballivas eidem Domino Regi, tanquam superiori Domino suo ipsius regni reddiderunt, et etiam liberarunt. Quorum custodiis per ipsum Dominum Regem receptis, regni videlicet Scotiae Castrorum, Civitatum, Villarum, Burgorum, et aliorum omnium et singulorum Regiae dignitati infra idem regnum qualitercunque pertinentium, idem Dominus Rex dictos Patres S. Andraeae & Glascuen. Episcopos, Johannem Comyn, & Jacobum Senescall. Scotiae, (sicut prius) tanquam Dominus regni Scotiae superior, ejus●em regni Custodes constituit, et eisdem ipsius regni custodiam commisit, sub ipso et suo nomine gubernandum. Subsequenter verò dicti regni Scotiae Nobiles & Praelati ad mandatum dicti Domini Regis praecipientis, venerabilem in Christo Patrem Dominum Alanum Dei gratia Cathan●n. Episcopum in Cancellarium Scotiae eligerunt, et electionem suant de ipso factam eidem Domino Regi praesentarunt; Cujus electionem idem Dominus R●x acce●●avit, et ipsum Cancellarium Scotiae praefecit, et discretum virum Dominum Walterum de Amundesham Clericum suum in socium sibi adjunxit et etiam associavit. Acta in Castro de Norham (ut praemittitur) anno, indictione, mense & die praenotatis, praesentibus venerabilibus in Christo Patribus, Roberto Bathon. & Wellen. Antonio Dunolm. Willielmo Elien. & Radulpho Carleolen. Episcopis; una cum Nobilibus viris Dominis Edmundo Lancastriae, Willielmo Penbrock, Gilberto Gloverniae, & Henrico Lincoln. Comitibus, ac venerabilibus & discretis viris, Magistro Henrico de Newerk Decano Eborum, Magistro Johanne de Lascy Cancellar. Cicestren. Magistro Johanne Erturi de Cadomo publico apostolica authoritate Notario, cum aliis utrinsque regni Nobilibus & Praelatis quampluribus, ac me Notario infrascripto. Anno Domini & indictione praedictis, dicti mensis Junii die duodecimo, congregatis in quadam area viridi ex opposito Castri de Norham. ex alia parte fluminis de Tweda in Marchia de Visetlington Sanct Andraeae Dioc. Nobilibus viris Dominis, Roberto de Brus, & Johanne de Baleolo, cum aliis suis ad regnum Scotiae vendicantibus, ac venerabilibus in Christo Patribus Dominis Willielmo Sancti Andraeae, & Roberto Glascuen. Episcopis; Dominis Johanne Comyn, & Jacobo Senescall. Custodibus regni Scotiae, aliisque utriusque regni Nobilibus & Praelatis, venerabilis Pater Dominus Alanus Dei gratia Cathanen. Episcopus Cancellar. regni Scotiae per dictum Dominum Regem Angliae factus, venit coram ipsis, & sigillum ad regimen Scotiae deputatum sibi ex parte dicti Domini Regis, et ejus nomine oblatum et traditum recepit; et inspectis sacrosanctis et osculatis Dei Evangeliis corporale praestitit juramentum, Quod officium Cancellar. dicti regni Scotiae sibi per ipsum Regem Angliae ut praemittitur commissum, secundum leges et consuetudines regni Scotiae fideliter geret, et pro tempore suo se habuit in eodem, et eidem Domino Regi Angliae ut superiori et directo Domino regni Scotiae intenderet et pareret in officio Cancellar. et unicuique de dicto regno in omnibus et singulis ad ipsum officium pertinentibus exhiberet et faceret justitiae complementum, Literis tamen gratiae omnimodis eidem Domino Regi Angliae specialiter reservatis. Insuper Dominus Walterus de Amundesham Clericus praefato Episcopo Cathenen. in dicto officio Cancellar. associatus (ut praemittitur) tactis sacrosanctis et osculatis Dei Evangeliis ibidem existens consimile fecit pro tempore juramentum. Quibus sic factis, venerabiles in Christo patres & Domini, Willielmus S. Andraeae, & Robertus Glascuen. Episcopi, Johannes Comyn, & Jacobus Senescallus Scotiae Custodes dicti regni, una cum nobilibus viris jus ad idem regnum vendicantibus, aliisque Proceribus, Praelatis & Militibus ejusdem regni ibidem congregatis ad dictum Dominum Regem in dicto Castro de Norham existentem perrexerint. Et habito super praemissis & aliis faciend. inter ipsos, & Consilium Domini Regis tractatu, aliqualiter ordinat ū fuerit ibidem, & ex parte Domini Regis ibidem omnibus & singulis dictum, quod ultra flumen de Tweda in loco in quo illo die fuerant congregati, qui est infra limites regni Scotiae, die crastino, omnes et singuli tam Episcopi et alii Ecclesiarum Praelati, quam Comites, Barones, Magnates, Proceres, Civitatum et Burgorum Communitates, et alii omnes et singuli qui fidelitatem Domino Regi Scotiae facere tenebantur, qui tunc ibidem praesentes fuerint convenirent, fidelitatem dicto Domino Regi ut superiori et directo Domino dicti regni Scotiae facturi, secundum formam convenientem per ipsum Dominum Regem suumque Consilium ordinandum. Ita quod praemissis sic factis ex parte ipsius Domini Regis Angliae, ut superioris et directi Domini regni Scotiae pax sua per totum ipsum regnum publice proclamaretur, et juxta proclamationem suo nomine factam firmiter observaretur in futurum. Acta sunt praemissa, anno, indictione, mense, die & locis proximo praenotatis, praesentibus venerabilibus in Christo Patribus, Dominis Roberto Bathon. & Wellen. Antonio Dunolm. & Willielmo Elyen. Episcopis; cum nobilibus viris Dominis Edmundo dicti Domini Regis germano Comite Lancastriae, Willielmo de Valenc. Comite Penbrok, Gilberto de Clara Comite Gloverniae, & Henrico de Lascy Comite Lincoln. & venerabilibus viris Magistris Henrico de Newerk Decano Eborum, Johanne de Lascy Cancellar. Cicestren. & Domino Waltero de Langeton Decano de Burges, ac Magistro Johanne Erturi de Cadomo publico apostolica auctoritate Notario, cum aliis utriusque regni Praelatis, Comitibus, Baronibus, Militibus & popularibus in multitudine copiosa, ac me Notar. infrascripto. Anno Domini & Indictione praenotatis, dicti mensis Junii, die tertiadecima, congregatis in loco per dictum Dominum Regem eis (ut praemittitur) assignato, dictis Nobilibus regni Scotiae & Praelatis, cum aliis quampluribus, accessit ad eos serenissimus Princeps & Dominus Rex Angliae illustris, & primo Nobilem virum Dominum Brianum filium Alani praedictis Custodibus regni Scotiae aliis per ipsum deputatis adjunxit & associavit. Et ab eisdem Custodibus, tam Sancti Andraeae et Glascuen. Episcopi●, quam Johanne Comyn, Jacobo Senescal. et Briano filio Alani corporale ad sancta Dei Evangelia recepit juramentum, in praesentia utriusque regni Nobilium meique Notarii infrascripti, quod custodiam regni Scotiae eis commissam fideliter gerent, et eriam circa ipsius cusiodiam faciendam operam solicitam adhibebunt, et secundum leges et consuetudines dicti regni unicuique petenti, communem et plenam justitiam exhibebunt, et pro tempore suo facient complementum, et eidem Domino Regi Angliae ut superiori et directo regno Scotiae in omnibus obedient et intendent. Insuper dicti Domini Willielmus Sancti Andraeae & Robertus Glascuen. Episcopi inspectis sacrosanctis, et Domini Johannes Comyn. & Jacobus Senescallus Custodes regni Scotiae (ut praemittitur) deputati, tactis eisdem Evangeliis et osculatis, per se horum quilibet juramentum fidelitatis eidem Domino Regi Angliae tanquam superiori et directo Domino regni Scotiae juraverunt. Similiter et Marcus Sodorensis Episcopus ipsius regni Cancellarius, ac Nobiles viri Domini Robertus de Brus Dominus Vallis Anandiae, Johannes de Balleolo Dominus de Glawidia, Robertus de Brus Comes de Carik, Patricius de Dunbar Comes de Marchia, Dovenaldus Comes de Mar, Johannes Comes de Boughan, Johannes Comes Atholiae, Gilbertus Comes de Anegos, Malcolmus Comes de Levenaux, Walterus Comes de Meneteth, Johannes Comyn Dominus de Badenagh, Jacobus Senescallus Scotiae, Wil●lelmus de Sonles, Johannes de Soules, Patricius de Graham, Thomas Randolf, Willielmus de Sancto Claro, Radulphus de Hoveden, Alexander de Balliolo Camerarius Scotiae, Willelmus Comyn, Johannes Senescalli, Ingeramus de Umfranville, Willielmus de Moravia de Trilibardin, Henricus de Pinkney, Walterus Burden, Radulphus de Cranford, & Henricus de Sancto Claro, Milites et Barones dicti regni Scotiae, eorum quilibet per se singillatim eidem Domino Regi Angliae ibidem ut superiori et directo Domino suo ejusdem regni fidelitatem fecerunt, et tactis sacrosanctis et osculatis Dei evangeliis juraverunt. Quibus (〈◊〉 praemittitur) factis, idem Dominus Rex praecepit, et fecit pacem suam ibidem publicè proclamari; et, ut ubicunque per totum ipsum regnum Scotiae proclamaretur, jussit, & firmiter observar●tur, hoc idem omnibus de Communitate decti regni Scotiae ibidem existentibus, et etiam dictis Custodibus per ipsum deputatis injunxit: Et secundum diem mensis Augusti proximo sequent. omnibus et singulis ipsius regni Scotiae Episcopis et aliis Ecclesiarum Praelatis, necnon omnibus et singulis nobilibus Jus ad dictum regnum Scotiae venaicantibus, ac etiam auditoribus hinc inde nominatis et electis et per ipsum assignatis, Comitibus, Baronibus, Militibus, aliisque Proceribus dicti regni in Parliamento suo c●ram ipso apud Berewicum super Twedam pro termino peremptorio praefixit et assignavit, ad procedendum, cognoscendum et faciendum in dicto negotio inter vendicantes dictum regnum, cum continuatione et prorogatione dierum (sicut alias) inter ipsum Dominum Regem et ipsos Nobiles et Praelatos regni Scotiae ordinatum extitit et consensum. Acta in quadam area viridi ex opposito Castri de Norham. in parochia de Upsetlington Sancti Andreae Dioc. prope flumen de Tweda (ut praemittitur) anno, indictione, mense et die proximo praenotatis. Praesentibus venerabilibus in Christo Patribus Dominis Roberto Bathon. et Wellen. Antonio Dunolm. et Radulpho Dei gratia Carleolen. Episcopis; una cum Nobilibus viris, Dominis Edmundo dicti Domini Regis germano Lancastriae, Willielmo de Valentia Pembroke, Gilberto de Clare Gloverniae, et Henrico de Lascy Lincoln. Comitibus; Johanne de Sancto Johanne, Waltero de Bello Campo dicti Domini Regis Senescallo, Nicolao de Segrave, Petro de Chavant, & Willielmo de Monte Revelli, dicti Domini Regis Camerariis, Johanne Betecourt, Guidone Ferre, Willielmo de Bereford, et Elia de Haungle, Militibus, ac venerabilibus et discretis viris Magistris, Henr●co de Newerke Decano Eboracensi, Johanne de Lascy Cancellar. Cicestren. ac Magistro Johanne Erturi de Cadomo publico apostolica authoritate Notario; cum aliis utriusque regni Nobilibus et Praelatis in multitudine copiosa. Anno Domini & indictione praenotatis, dicti mensis Junii die quartodecimo, Nobiles viri Ricardus dictus Syward. Simon Fraser, & Alexander filius Comitis de Meneteth, venerunt, et fidelitatem dicto Domino Regi Angliae, ut Superiori et directo Domino regni Scotiae fecerunt; et tactis sacrosanctis Dei Evangeliis et osculatis juraverunt, in quodam Manerio juxta Norham. Praesentibus Domino Henrico de Bluntisdon, et Radulpho de Stamfordia, ac Magistro Johanne Erturi de Cadomo publico apostolica authoritate Notario, cum aliis quampluribus. Et anno Domini et indictione praedictis dicti mensis Junii excuntis die septimo, existente dicto Domino Rege Angliae apud Berewicum super Twedam, religiosus vir frater Henricus 〈◊〉 dingham, & Dominus Johannes de Vaus venerunt, & in capella Cast●i de Berewico fidelitatem fecerunt eidem Domino Regi Angliae, et etiam juraverunt. Praesentibus venerabilibus patribus Dominis, Roberto Bathon. & Wellen. et Alano Cathenen. Episcopis; et Domino Henrico de Bluntisdon. dicti Domini Regis Elemosynar. ac Magistro Johanne Erturi de Cadomo publico apostolica authoritate Notario, cum aliis quampluribus. Item, ibidem anno Domini & indictione praedictis, dicti mensis exeuntis die sexto, religiosa mulier Domina Agnes de Berinham Priorissa de Berewico, Petrus de Morington, Johannes de Bradeley, et Edmundus de Bindington, venerunt, et eidem Domino Regi Angliae ut superiori et directo Domino regni Scotiae fidelitatem fecerunt, et etiam juraverunt, tactis sanctis Evangeliis et osculatis; Praesentibus nobilibus viris Dominis, Johanne de Sancto Johanne, & Waltero de Bello Gampo Militibus; Domino Waltero de Langeton, et Magistro Johanne Erturi●de Cadomo publico Notario, cum aliis quampluribus. Anno Domini et indictione praedictis dicti mensis Junii exeuntis die quarto adhuc loco proximo praenotato, Dominus Alexander de Bonkhille venit, & dicto Domino Regi ut superiori et directo Domino regni Scotiae fidelitatem fecit, et tactis sacr●sanctis et osculatis Dei Evangeliis juravit; Praesentibus Dominis, Johanne de Sancto Johanne, et Gilberto de Routhbyr. Clerico, ac Magistro Johanne Erturi de Cadomo publico apostolica authoritate Notar. cum aliis quampluribus. Anno Domini & Indictione praenotatis dicti mensis Junii exeuntis die tertia, Burgenses et Communitas de Villa de Berewico in parochiali ●cclesiae ipsius villae congregati, videlicet Philippus de Rydale Major Villa, Ranulphus de Whiteby, Ingeramus de Colton. Henricus Fraunceys, Thomas le Venour, Richardus Tannator, Petrus de Coventre, Robertus de Eborum, Thomas de Selghkirk, Henricus Aurifaber, Thomas Mousy, Johannes Clericus de Berewico, Johannes de Hove, Johannes de Routhbyr. Eustachius Lespicer, Willielmus May, Matthaeus le Cotelier, Gregorius de Coldingham, Magister Rogerus Bartho●omei, Thomas de Beverlaco, Willielmus Chaucon. David de Keinsworth Ballivus: Alanus de Langeton. Willielmus Clericus, Robertus Russell, Nicholaus de Beverley, Rogerus Lespicer, Willielmus de Holthale, Warinus de Pebles, Adam de Barton, Nicholaus de Whiteby, Laurentius Clericus, Willielmus Grethened, Johannes de Cornbyr. Henr●cus Spring, Adam de Mar, Adam de Seleby, Johannes de Strivelin, Johannes Monachus, Johannes de Whiteby, Johannes Otre, Alexander Pellipararius, Robertus de Barton, Adamus Moigne, Robertus de Dunb●r, Mar●nus Lespicer, Radulphus Taket, Warinus le V●oler, et Willielmus Clericus de Berewyk, praefato Domino Regi Angliae ut superiori et directo Domino regm Scotiae fidelitatem fecerunt, et tactis sacrosanctis Dei Evangeliis juraverunt. Praesentibus nobilibus viris Dominis, Johanne de Sancto Johanne, & Johanne Botecourte, Militibus; cum Dominis Waltero de Longeton, & Gilberto de Routhbyr. & aliis quampluribus. Anno Domini & Indictione praenotatis dicti mensis Junii die ultimo, congregati in Capella Castri de Berewico Burgenses ejusdem villae subscripti, videlicet Simon de Tridelton, Radulphus Philippi, Robertus Oliver, Nicholaus Champion, Robertus de Lambreton. Richardus de Menston. Jacobus Auri●aber, Henricus Tonsor, Thomas le Tannour, Rogerus Philippi, Richardus Gilbe, Willielmus Brokour, Robertus de Breghin, Walterus de Gosewyk, Tho. Bataile, Johannes de Knapton, Willielmus de Mensington, Johannes de Wainflet, Adam de Mulcreft, & Willielmus de Grendon. venerunt, & in praesentia mei infrascripti Notarii & Testium subscriptorum, dicto Domino Regi Angliae fidelitatem fecerunt, ut superiori et directo Domino regni Scotiae, et tactis sacrosanctis et osculatis Dei Evangeliis juraverunt. Praesentibus nobilibus viris Dominis, Johanne de Sancto Johanne, Roberto Malet, & Helya de Hanville, Militibus; cum Domino Gilberto de Roubyr. et aliis quampluribus. Anno Domini et Indictione praenotatis mensis Julii die quinto, Nobilis vir Dominus Willielmus Douglas in Capella Manerii Domini Walteri de Lindeseya apud Thurstanston. Sancti Andraeae Dioc. venit, et fidelitatem fecit Domino Regi Angliae memorato ut superiori et directo Domino regni Scotiae Domino Rege Angliae praedicto in dicto Manerio hospitato; praesentibus veneralibus in Christo patribus Dominis, Antonio Dunolm. & Alano Cathenen. Episcopis; & nobilibus viris aliis quampluribus. Anno Domini & Indictione praedictis, mensis Julii die octavo, existente Domino Rege Angliae in Castro Puellarum, religiosus vir Dominus Adam Abbas Sanctae Crucis de Edinburgh, & Dominus Richardus Frasel venerunt, & in capella dicti Castri eidem Domino Regi Angliae (ut supra) fidelitatem fecerunt, et etiam juraverunt; Praesentibus Nobilibus viris Dominis, Willielmo Latymer, Radulpho Basset Constabulario Castri, & Thom. le Usser. & aliis quampluribus. Anno Domini & Indictione praenotatis, mensis Julii die duodecimo, existente dicto Domino Rege Angliae in Castro de Strivelin, venerunt ibidem venerabilis in Christo pater Willielmus Dei gratia Episcopus Dunblanen. & nobiles viri Domini Malisius Comes de S●rathern. Galfridus de Moub●ay, & Willielmus de Rotheinan. & eidem Domino Regi Angliae ut superiori et directo Domino regni Scotiae fidelitatem fecerunt. Praesentibus ibidem venerabilibus in Christo pa●ribus Dominis Antonio Dunolm. Roberto Glascuen. & Albano Cathenen. Episcopis; ac nobilibus viris, Dominis, Edmundo Comite Lancastriae dicti Domini Regis Germano, Johanne de Sancto Johanne, Johanne Comyn Domino de Badenagh, & Patricio de Graham, cum aliis quampluribus. Item, ibidem dictus Dominus Rex de unanimi voluntate et consensu expresso omnium Episcoporum, Comitum, Baronum et aliorum Nobilium regni Scotiae tunc praesentium ordinationem quandam fecit super fidelitatibus capiendis de personis absentibus, qui fidelitatem facere tenebantur per totam terram Scotiae, ut eorundem laboribus parceret, et expensis, sub hac forma. Custodes regni Scotiae, videlicet Willielmus Sancti Andreae, & Robertus Glascuen. Episcopi, Jacobus Senescallus Scotiae, Johannes Comyn Dominus de Badenagh, & Brianus filius Alani, & omnes alii qui per dictum Dominum assignabuntur super fidelitatibus capiendis, debent ●apere juramenta fidelitatum ab Episcopis, Comitibus, Baronibus, Magnatibus, et aliis Nobilibus et libere tenentibus et aliis universis, qui fidelitatem facere Domino Regi Scotiae tenentur: qui vero venerunt et fidelitatem facere noluerint, attachientur per corpora sua, donec fidelitatem secerint, ut tenentur. Illi vero qui non veniunt, nec se excusent, si habeant causam rationa●ilem, audiantur; et postea ad Parliamentum prox. adjornentur. Alii vero qui neque veniunt, nec se excusant, donec fidelitatem fecerint acrius astringantur: Episcopus Sancti Andraeae, Johannes Comyn de Badenagh, & Brianus filius Alani hujusmodi fidelitates recipere in villa Sancti Johannis de Perth. Et Episcopus Glascuen. et Jacobus Senescallus Scotiae, & Nicholaus de Segrave apud Novum Castrum super Are. Et Comes de Sutherland, & Vicecom. Patriae cum Ballivis suis una cum Castellano loci de Inthernes, apud Inthernes. Et primo debet Castellanus recipere fidelitatem à dicto Comite, & postmodum ipse cum Comite de Ballivis, Vicecomitibus & aliis de eodem Comitatu. Et debent recipi hujusmodi fidelitatis juramenta a tertiodecimo die julii in quindecim dies anno Domini supradicto. Willielmus de Sancto Claro & Willielmus de Boyville debent capere fidelitatem ab Episcopo Candidae Casae, & postea idem Episcopus cum illis duobus capiet fidelitates omnium illorum de Galwidia. Et si eorum tertius impediatur, ita quod vacare non possit, alii duo illorum faciant et procedant. Et ita de aliis qui sunt in Balliva praedicti Willielmi de Sancto Claro. Et habeat unusquisque praedictorum Custodum potestatem capiendi hujusmodi fidelitates in omnibus et singulis locis per quae transi●unt, ab illis qui eas prius non fecerunt. Anno Domini & indictione praedictis, mensis julii die decimo septimo, existente dicto Domino Rege apud Dunfermelyn, venerunt ibidem Radulphus Abbas ejusdem loci, & Nobiles viri Domini Andreas Fraser, Willielmus de Haya, Andreas de Moravia, & Constantinus de Loghore, Vicecomes de Fyf, et eidem Domino Regi Angliae ut superiori et directo Domino regni Scotiae fidelitatem fecerunt et juraverunt, quidam eorum super majus altare dicti Monasterii, et quidam in Capitulo; Praesentibus venerabilibus in Christo patribus Dominis, Antonio Dunolmensi, & Alano Cathenensi Episcopis; una cum Nobilibus viris, Dominis, johanne de Sancto johanne, Patricio de Graham, & Galfrido de Mowbray Militibus, & aliis Nobilibus, Clericis ac Laicis quampluribus. Anno Domini & Indictione praenotatis, dicti mensis Julii die decimo nono, congregatis in Capella de Kingorn. Nobilibus viris Dominis Johanne de Moravia, Michaele Scoto, Acone de Kynros, Roberto Horeth, Willielmo de Logheton, & Thom. Keyr, Militibus, fidelitatem dicto Domino Regi Angliae ut superiori et directo Domino regni Scotiae fidelitatem fecerunt, et tactis Sacrosanctis et osculatis Dei Evangeliis juraverunt. Praesentibus Nobili viro Domino Willielmo de Laiburn Milite, Dominis Radulpho de Stanfordia, Waltero de Amundesham, & Willielmo de Dunfres, cum aliis Clericis ac Laicis quampluribus. Anno Domini & Indictione praedictis, dicti mensis Julii die vicesimo secundo, existente dicto Domino Rege apud Sanctum Andraeam, venerunt ibidem in Capitulo loci religiosus vir Johannes Prior Sancti Andraeae, una cum Nobilibus viris Dominis Adam de Rocref, Willielmo de Maul, Alexandro de Abrinthy, Hug. de la hay, Henrico de Anstrether, Alexandro de Ardern, Johanne de la hay, & Roberto de Betune, Militibus, et fidelitatem dicto Domino Regi Angliae ut superiori et directo Domino regni Scotiae fecerunt, et juraverunt, tactis Sacrosanctis et osculatis Dei Evangeliis. Praesentibus venerabilibus in Christo patribus Dominis Willielmo de Sancti Andraeae, & Alano Cathenen. Episcopis, Magistro Alano de Dunfres, & aliis tàm Clericis quam Laicis in multitudine copi●sa, Anno Domini & Indicti●ne praenotatis, dicti mensis Julii die vicesimo tertio, Johannes Abbas Monasterii de Lunders, & Nobiles viri Domini Willielmus de Fenton, & Simon de Fresthele, venerunt, & in Monasterio de Lunders super majus Altare dicto Domino Regi Angliae ut superiori et directo Domino regni Scotiae fidelitatem fecerunt, et tactis Sacrosanctis et osculatis Def Evangeliis juraverunt. Praesentibus Domino Waltero de Bello Campo, dicti Domini Regis Angliae Senescallo, cum Domino Waltero de Amandesham Clerico, & aliis Clericis & Laicis quampluribus. Anno Domini & Indictione praenotatis, dicti mensis Julii die vicesimo quarto, existente dicto Domino Rege Angliae in Villa Sancti Johannis de Perth. Burgenses, & ipsius Villae Communitas in Cimiterio Ecclesiae Fratrum Praedicatorum ejusdem congregati; videlicet, Johannes de Perth. Johannes Anker, Johannes filius Richardi, Robertus Piscator Ballivus Villae, & Duncanus del Celer; similiter Gilbertus Cokin, Alexander del Monthe, Petrus filius Wymark, Robertus de Scardeburgh, Radulphus Tundeman, Christinus Flemeng, Walterus Diaconus, Adam le Trompour, Duncanus Corry, Johannes Douce, Adam le Tailour, Simon de Strathy, Johannes Rakstra, Richardus de Nevile, Malcolmus de Janua, Walterus Shenker, Dovenaldus Brid, Robertus Carpentarius, Johannes de Lenne, Petrus Black mantel, Hugo Thorel, Adam de Letham, Willielmus Dunstan, Johannes Southren, Wadinus de Southgate, Rogerus de Baligalli, Michael Pelliparius, Robertus de Alureton, Michael Troisdeners, Simon Gaunter, Willielmus Talemer, Fergus & Michael de Insula Missarum, Uttredus Marescallus, Thomas de Donewyce, Willielmus de Polle, Henricus Cirotecarius, Philippus Taket, Magister Willielmus de Sancto Nicholas, Magister Robertus de Boughan, Thomas Wyles, Johannes Dounan, Philippus de Berkle, Simon Tackmore, David de Dunde, Willielmus filius Praepositi, Richardus Pistor, Robertus Pistor, Adam de Athetle, Thomas Parvus de Donewyce, Willielmus Aurifaber, Willielmus de Crophill, Malcolmus Belle, Rogerus Pistor, Reginaldus Speldre, Thomas de Carz, Robertus del Inche, Rossi de Southgate, Simon le Sealer, Willielmus Lucifer, Simon de Ke●h, Petrus filius Roberti Knight, Willielmus Wynk, Johannes Stag, Audi de Kaingham, Andreas Scorth, & Patricius Galightly, quilibet per se, pro se & Communitate dictae Villae fidelitatem fecit, et tactis Sacrosanctis et osculatis Dei Evangeliis juravit Domino Regi Angliae memorato, ut superiori et directo Domino regni Scotiae praelibati. Praesentibus venerabili in Christo patre Domino Alano Cathenen. Episcopo, Cancellar. Scotiae, & Nobilibus viris Dominis Johanne de Sancto Johanne, & Roberto Malet Militibus, & Domino Waltero de Amundesham Clerico, cum aliis Clericis & Laicis quampluribus. Et eodem die in Ecclesia dictorum Fratrum Praedicatorum de Perth. religiosus vir frater Andraeas Abbas de Cupro, Maria Regina de Mann, & Comitissa de Strathern, Johannes le Botilier, & Johannes de Cambron Milites, & in camera dicti Domini Regis ibidem, frater Thomas Abbas de Scona, fidelitatem fecerunt Domino Regi Angl. memorato, ut superiori et directo Domino regni Scotiae, et ad Sancta Dei Evangelia juraverunt. Praesentibus in Ecclesia & Camera venerabilibus in Christo patribus Dominis Antonio Dunolm. Willielmo Sancti Andraeae, & Alano Cathenen. Episcopis, ac Nobilibus viris Dominis Dovenaldo de Mar, & Malisio de Strathern, Comitibus, Domino Waltero de Bello Campo dicti Domini Regis Angliae Senescallo, & Domino Henrico de Bluntisdon ipsius Regis Elemosinar. cum aliis quampluribus. Anno Domini & Indictione praedictis, dicti mensis Julii die vicesimo quinto, Dominus Johannes de Ergadia, filius Nobilis viri Domini Alexandri de Ergadia, venit & in Camera dicti Domini Regis Angliae illustris in domibus dictorum Fratrum Praedicatorum de Perth. eidem Domino Regi ut superiori et directo Domino regni Scotiae fidelitatem fecit, et tactis Sacrosanctis et osculatis Dei Evangeliis juravit. Praesentibus venerabilibus in Christo patribus Dominis Antonio Dunolm. & Alano Cathenen. Episcopis, ac Nobilibus viris Dominis Johanne Comyn de Badenagh, & Waltero de Bello Campo Militibus, cum aliis quampluribus. Anno Domini & Indictione praenotatis, dicti mensis Julii die vicesimo octavo, existente dicto Domino Rege Angliae apud Linliscou, venit ibidem Christina Priorissa de Manuel, & eidem Domino Regi, ut suprascripti, fidelitatem fecit et juravit. Praesentibus venerabilibus & discretis viris Domino Henr. de Bluntisdon Archidiacono Dorsetiae, Domino Radulpho de Stanford, & Johanne de Exonia, cum aliis quampluribus. Anno Domini & Indictione praenotatis, mensis Julii die vicesimo nono, existente dict● Domino Rege Angliae in Castro de Edinburgh, venerunt ibidem religiosus vir Johannes Abbas de Neubotle, Radulphus Magister Hospitalis de Soltre, Walterus Magister Domus de Balnecrif, Alicia Priorissa de Hadington, et eidem Domino Regi ut superiori et directo Domino regni Scotiae fidelitatem fecerunt, et tactis Sacrosanctis et osculatis Dei Evangeliis juraverunt, in praesentia mei infrascripti Notarii, & testium subscriptorum. Praesentibus venerabili in Christo patre Domino Antonio Dei gratia Dunolm. Episcopo, ac Nobilibus viris Dominis Umfrido de Bohun Hereford. & Johanne de Britannia Ri●hem. Comitibus, Walterus de Huntrecombe, Radulpho Basset, Guidone Ferre, Thoma le Husser, & Magistro Edmundo de London. cum aliis quampluribus. Et eisd●m die & loco praesentibus, dictis testibus in can era dicti Domini Regis, ibidem venerunt frater Alexander Prior Hospitalis Sancti Johannis Jerosolymitani in Scotia, & frater Brianus Praeceptor Militia Templi in eodem regno, et fidelitatem eidem Domino Regi Angliae, ut supra, fecerunt, et juraverunt. Anno Domini & Indictione praenotatis, mensis Augusti die primo, existente dicto Domino Rege apud Berewicum super Twedam, venerunt ibidem venerabiles in Christo patres Domini Henricus Aberdon. & Robertus Rossen. Episcopi, & Nobiles viri Domini Willielmus Comes de Ros, Willielmus de Moravia Dives, & David de Graham Milites; & in quadam Capella juxta cameram Domini Regis, eidem Domino Regi ut superiori et directo Domino regni Scotiae fidelitatem fecerunt, et ad Sancta Dei Evangelia (ut supra) juraverunt; In p●aesentia venerabicium patrum Dominorum Roberti Bathon. & Wellens & Alani Cathenen. E●iscoporum, & Nobil●um viro●um Umfridi Hereford. & Henrici Lincoln. Comitum, Johannis de Sancto Johanne, & Roberti filii Walteri Militum, Magistri Johannis de Cadomo N●t●rii publici, meique Notarii infra●cripti, & aliorum Cl●ricorum & L●icorum quam●l●●ium. Anno Domini & Indictione praenotatis, dicti mensis Augusti die quarto. Henricu● bbas de Abirbrothok, & Dominus David de Torthorand Miles venerunt, & in Ecc●esia Fratrum Praedicatorum de Berewico deserta, dicto Domino Regi Angl. ut su●eriori et directo Domino regni Scotiae fidelitatem fecerunt, et ad Sancta Dei Evangelia ju●averunt: Praesentibus venerabilibus in Christo pat●ibus Dominis Antonio Dunolm. Roberto Bathon. & Wellen. Radulpho Carleolen. Willielmo Sancti Andraeae, Roberto Glascuen. & Alano Cathenen. Episcopis, ac 〈…〉 Dominis Henrico de Lascy Lincoln. & Rogero Bigot Northfolch. ●●●itibus, Bri●no filio Alani, & Magistro Willielmo de Grenefend Canonico Eb●rum, Magistro Johanne Erturi de Cadomo publico apostolica authoritate N●ta●io, cum aliis ●uampluribus, & me Notario infrascripto. Anno Domini & Indict●one praenotatis, loco quo proximo supradicto mensis Augusti die sexto, religiosus vir Abbas de Kyng●os venit, & fidelitatem fecit Domino Regi Angliae memorato ut superiori e● directo Domino regni Scotiae et inspectis sacrosanctis et osculatis Dei Evangeliis juravit. Et in crastino, loco eodem, videlic●t dicti mensis Augu●● die septimo, Dominus Johannes de Cant●lou venit, et fidelitatem fecit Domino Regi Angliae m●morato, ●t tactis sacr●s●nctis et osculatis Dei Evangeliis in forma praedicta juravit. Praesentibus venerabili in Christo Patre Domino Alano Cathenen. Episcopo, Domino Johanne de Sancto Johanne, Magistro Johanne Erturi de Cadomo Notario publico, cum aliis Clericis & Laicis quampluribus, meque Notario infrascripto. Anno à Nativita●e Domini 1291. Indictione quarta, dicti mensis Augusti die tertia, Serenissimus Princeps & Dominus noster Dominus Edwardus Dei gratia Rex Angliae illustris, superior et directus Dominus regni Scotie, quandam in praesentia mei infrascripti Notarii & testium subscriptorum fecit protestationem, serm●ne tamen Gallico, hunc habentem sententialiter intellectum. Licet nos Edwardus Dei gratia Rex Angliae nuper per nostras literas concesserimus de nostra gratia speciali Nobilibus viris Florentio Comiti H●llandiae, Roberto de Brus Domino Vallis Anandiae, Johanni de Balleolo Domino Galwidiae, Johanni de hastings Domino de Bergeveny, Johanni Comyn, Domino de Badenagh, Patricio de Dunbar. Comiti de Marchia, Johanni de Vescy Procuratore seu Attornato Willielmo de Vescy patris sui, Willielmo de Ros, & Nicholas de Soules petentibus seu vendicantibus ex successione haereditaria (ut jus suum) regnum Scotiae coram nobis; quae quidem partes una cum assensu venerabilium patrum Willielmi Sancti Andreae & Roberti Glascuen. Episcoporum, Johannis Comyn & Jacobi Senescalli Scotiae, Custodum dicti regni, necnon Comitum, Baronum, Procerum, & aliorum de Communitate ejusdem regni tunc praesentium, & nobis superius et directum Dominium ipsius regni Scotiae recognoverunt, consentientes etiam stare juri coram nobis super petitionibus suis hujusmodi et a nobis recipere justitiae complementum, ita quod fieret eis justitia super dictis suis petitionibus infra praedictum regnum Scotiae & non alibi, donec Rex in eodem regno haberetur. Protestamur et dicimus, quod intentionis nostrae non extitit, nec existit, quod per gratiam hujusmodi (quam praedictis Nobilibus petentibus & aliis de Communitate praedicta fecimus, ut praemittitur) nobis vel haeredibus nostris Angliae Regibus aliquod imposterum praejudicium generetur, quin nos et ipsi in casu consimili et aliis emergentibus valeamus infra regnum nostrum Angliae pro voluntate nostra libere Ius nostrum superioritatis et directi dominii dicti regni Scotiae exercere et facere quod debeamus, et ad nos ut superiorem et directum Dominum incumbit in futurum. Facta fuit Protestatio suprascripta (ut praemittitur) in Capella Castri de Berewico super Twedam, anno, indictione, mense & die proximo praenotatis; praesentibus venerabilibus in Christo patribus, Dominis, Robertus Bathon. & Wellen. Antonio Dunolm. Willielmo Elien. Willielmo Sancti Andreae, Roberto Glascuen. Henrico Aberdon. & Willielmo Dunblan. Episcopis; ac Nobilibus viris Dominis, Amadeo Sabaudiae, Henrico Lincoln: Johanne de Boughan, Dovenaldo de Mar, & Willielmo de Ros, Comitibus; & venerabilibus & discretis viris Magistris Henrico de Newerk Decano Eborum, Roberto Archidiacono Cestriae, Willielmo de Grenefeld Canonico Eborum, & Willielmo de Kilkenny, Clericis; ac Nobilibus viris Dominis, Johanne Comyn de Badenagh, Jacobo Senescallo Scotiae, johanne de Sancto johanne, Nicolao de Segrave, johanne de Soules, Willielmo de Sancto Claro, & Galfrido de Mowbray, Militibus; ac Magistro johanne Erturi de Cadomo publico apostolica auctoritate Notario, testibus vocatis et rogatis; cum Nobilibus & Praelatis utriusque regni quampluribus. Anno à Nativitate Domini 1291. Indictione quarta mensis Augusti die tertia continuata cum die Jovis prox. praecedente, quem diem Jovis partes subscriptae jus ad regnum Scotiae ex successiione haereditaria sibi vendicantes, ex assignatione & praefixione ser●nissimi Principis & Domini, Domini Edwardi Dei gratia Regis Angliae illustris, superioris et directi Domini Regni Scotiae supradicti (ut praemittitur) habuerunt ad comparendum ipso apud Berewicum super Twedam, & in neg●tio inter ipsas partes super jure succedendi in dictum regnum Scotiae inchoato procedendum, petendum, respondendum, & recipiendum Justitiae complementum; Convenientibus coram ipso Domino Rege suoque consilio in Ecclesia fratrum praedicatorum de Berewico deserta, utriusque regni Nobilibus & Praelatis, necnon omnibus & singulis jus ad dictum regnum Scotiae vendicantibus, ac viginti quatuor de regno Angliae auditoribus, per ipsum Dominum Regem Angliae ratione superioritatis & dominii sui praedicti nominatis & electis (ut praemittitur;) et etiam octoginta auditoribus per nobiles viros, Dominos Robertum de Brus, & johannem de Balleolo & alios, qui nominationi & electioni per ipsos faciendae consentire voluerint, nominatis & electis ad audiendum petitiones & jura Nobilium praedictorum dictum regnum vendicantium, & ad cognoscendum, discutiendum & diffiniendum de Jure singulorum petentium praedictorum, & Domino Regi praedicto id quod invenerint fideliter referendam, ut ipse Deum habens prae oculis pro jure illius pronunciet, quem pinguius jus ad idem regnum habere viderit in eventu, & unicuique petenti justitiae faceret complementum. Inprimis ex parte Nobilis viri Domini Florentii Comitis Hollandiae fuit pro jure suo propositum, narratum & petitum hoc modo. Florentius Comes Holandiae petit à Domino Rege Angliae Superiori et directo Domino Regni Scotiae haereditatem suam dicti regni sibi liberari tanquàm haeredi propinquiori; eo quod Margareta filia Regis Norwegiae consanguinea ipsius Comitis (cujus haeres ipse est) fuit seisitus in dominico suo ut de feodo de praedicto regno Scotiae tempore pacis, tempore Domini Edwardi Regis Angliae Superioris et directi Domini Regni Scotiae; & inde nuper obiit seisita; Et de praedicta Margareta, quia obiit sine haerede de se, resortiebatur Feodum & Dominium, ut debuit resortiri cuidam Adae, ut consanguineo & haeredi sororis quondam Regis Scotiae Willielmi tritavi praedictae Margaretae; & de ipsa Ada descendit feodum & dominicum & debuit descendere cuidam Florentio ut filio & haeredi; Et de ipso Florentio descendit Feodum & Dominicum & descendere debuit cuidam Willielmo ut haeredi; Et ex ipso Willielmo descendit Feodum & Dominicum, & descendere debuit isti Florentio ut filio & haeredi, qui nunc petit. Et quod ipse est haeres ipsius Margaretae propinquior, paratus est ostendere prout debet, salvo sibi beneficio addendi, mutandi & minuendi, prout melius viderit expedire. Ex parte vero Nobilis viri Domini Patricii de Dunbar Comitis de Marchia pro Jure fuit propositum, narratum & petitum hoc modo. Patricius Comes de Marchiae supplicat, quod super regno Scotiae sibi fiat Justitiae, quod debet de jure sibi obvenire prop●er defectum successionis descendentis à Rege Scotiae Alexandro ultimo per reversionem & resortam ad Idam filiam Willielmi quondam Regis Scotiae: De qua descendit Jus succedendi ad dictum regnum ad Patricium Comitem de Marchia, tanquam ad filium & haeredem; A quo descendit idem Jus ad Patricium secundum similiter Comitem de Marchia, tanquam ad filium & haeredem, qui nunc petit ut haeres propinquior per successionem regni Scotiae. Ex parte vero Nobilis viri Domini Willielmi de Vescy fuit pro Jure suo propositum, narratum & petitum hoc modo. Willielmus Rex Scotiae genuit Alexandrum Regem, qui regnavit post ipsum; & idem Alexander genuit Alexandrum secu●dum qui postea regnavit, & duxit in uxorem Margaretam filiam Henrici Regis Angliae illustris, de quibus exivit una Margareta, quae fuit nupta Regi Norwegia; Et de illis exivit quaedam alia Magareta, quae fuit haeres Scotiae; quae quidem sine haerede de corpore suo obiit, sicut illa quae fuit minoris aetatis. Item idem Willielmus Rex genuit Margaretam sororem praedicti Alexandri Regis, & fuit nupta illa Margareta Eustachio de Vescy; de qua genuit Willielmum de Vescy qui obiit in Vasconia, & idem Willielmus genuit Johannem de Vescy (qui obiit sine haerede de corpore suo) & Willielmum de Vescy fratrem ipsius Johannis, qui modo petit regnum Scotiae, sicut propinquior haeres de sanguine praedictae Margareta quae obiit sine haerede de se; per cujus obitum jus debet resortiri isti Willielmo qui modo petit. Ex parte vero Nobilis viri Domini Willielmi de Ros fuit similiter pro jure suo propositum, narratum & petitum hoc modo. Willielmus de Ros supplicat, quod justitia sibi fiat de clamio suo quod ponit in regnum Scotiae, quod sibi debet obvenire de Jure in hunc modum. Rex Willielmus genuit Regem Alexandrum, qui regnavit post ipsum; Et idem Alexander genuit Alexandrum secundum, qui postea regnavit, & habuit unam filiam Margaretam nomine, quae fuit nupta Regi Norwegia; de quibus exivit quaedam alia Margareta, quae postea fuit haeres Scotiae, & obiit sine haerede de corpore suo. Et per defectum exitus de sanguine ejusdem Margareta, & per reversionem debet reverti ad Isabellam primogenitam, & Adam & Margaretam filias dicti Regis Willielmi, patris dicti Alexandri, fratris praedictarum Isabel, Adae & Margareta, & patris Alexandri qui ultimo obiit, sicut ad propinquiores de sanguine praedictae Margareta; quae quidem Isabella desponsata fuit Roberto de Rotsie: Et de ipsis Roberto & Isabel exivit quidam Willielmus, & de Willielmo quidam Robertus, de quo Willielmus qui nunc petit, sicut propinquior homo per defectum sanguinis praedictae Margareta & reversionem praedictam ad Isabellam antecessorem suum, tanquam ad primogenitam; cui Isabella ratione primogeniturae debet dictum regnum integrè remanere: Et quod regnum non debet dividi paratus est verificare. Ex parte vero Domini Roberti de Pinkny similiter fuit pro jure suo propositum narratum & petitum hoc modo. David Rex Scotiae genuit Henricum, Henricus Willielmum, Willielmus Alexandrum primum, Alexander primus Alexandrum secundum, & ille Alexandrum tertium, qui obiit sine prole, & David similiter, qui obiit sine prole, & Margaretam Reginam Norwegiae, ex qua genita est quaedam alia Margareta, quae jam obiit sine prole. Ex praedicto Henrico patre Regis Willielmi similiter genita fuit quaedam Margareta, ex qua Margaretâ Alicia, & ex ea Henricus de Pinkny, à quo Henrico Robertus de Pinkny, qui nunc petit regnum Scotiae per reversionem & resortium ad dictam Margaretam proaviam suam propter defectum prolis exeuntis de praedicta Margareta filia Regis Norwegiae. Ex parte vero Domini Nicolai de Soules fuit similiter pro jure suo propositum narratum & petitum hoc modo. Sicut Domino placuit Alexandro, qui ultimo obiit Rex seisitus de regno Scotiae; & omnibus illis qui de illo per rectam lineam exierunt, viam universo carnis ingresso, Jus ejusdem resortiebatur, & debuit resortiri Margareta quondam uxori Alani le Husser, sicut uxori & haeredi ejusdem Regis Alexandri; Et de ipsa Margareta descendit Jus & descendere debuit Ermegard● filiae & haeredi praedicti Regis Alexandri, & de ipsa Ermegardia descendit Jus & descendere debuit Nicholas de Soules, qui nunc petit sicut filius & haeres. Ex parte vero Patricii Galightly pro jure suo similiter fuit propositum, narratum & petitum hoc modo. Coram vobis Dominis auditoribus à Domino Rege Angliae superiori et directo Domino regni Scotiae deputatis, ac Communitate tota, dicit & exponit Patricius Galightly, quod cum bonae memoriae Rex Henricus fuit pater Willielmi Regis, qui genuit Alexandrum Regem patrem Regis Alexandri ultimo defuncti, & idem Patricius Galightly sit ex eodem Henrico in legitimo matrimonio procreatus, ac per hoc ex Regali progenie sit propinquior Domino Alexandro Regi, ut filio patrui sui, Alexandro ultimo videlicet nunc defuncto, de cujus successione nunc agitur ad praesens, quod ipsum Patricium Domino Alexandro Regi defuncto propinquiorem gradum & jure potiorem ad successionem regni de jure sibi debiti praeferatis; potissimè cum ab omnibus sit juratum post mortem ejusdem, quod deficiente Domicella, propinquiorem de sanguine regali in Regem assumerent, & ab eo nullatenus dissentirent: Et haec dicit & proponit, salvo sibi jure addendi & diminuendi. Ex parte vero Rogeri de Mundeville pro jure suo fuit similiter propositum, narratum & petitum hoc modo. Rogerus de Mundeville supplicat, quod de jure quod habet ad regnum Scotiae, inquiratur per gentes de Anglia, Hibernia & Scotiae, ex eo quod quidam Rex Willielmus habuit unum filium & duas filias, & ante mortem suam tradidit illos cuidam Malcolmo Regi Scotiae fratri suo, qui filium illius fecit occidi; una vero dictarum filiarum obiit, & alia quae vocabatur A●strip. nupta fuit in Vlvest▪ cuidam Willielmo de Say; de quibus exivit unus filius vocatus Willielmus, & idem Willielmus habuit unam filiam vocatam A●fuk, quae nupta fuit Roberto de Vandone; de quibus exivit una filia nomine Agatha, cujus filius & haeres est iste Rogerus, qui modo petit. Ex parte vero Nobilis viri Domini Johannis Comyn pro jure suo fuit similiter propositum, narratum & petitum hoc modo. Domino Regi Angliae illustri, superiori et directo Domino regni Scotiae, & coram auditoribus assignatis monstrat Johannes Comyn, Quod ipse habet melius jus ad regnum Scotiae optinendum, & in eo ut Rex regnare quam aliquis alius; ex eo quod quidam antecessor suus Dovenaldus fil●us Duncani filii Erici fuit seisitus de regno Scotiae in Dominico suo ut de feodo tempore pacis, & in eo ut Rex de jure regnavit, de ipso Dovenaldo jus dicti regni Scotiae, & debuit descendere cuidam Gothrik, ut filio & haeredi; & de Gothrik descendit jus & debuit descendere Hextildae ut filio & haeredi; & de Hextilda descendit jus & debuit descendere cuidam Willielmo ut filio & haeredi; de Willielmo descendit jus & debuit descendere cuidam Ricardo ut filio & haeredi; de Richardo descendit jus & debuit descendere cuidam Johanni ut filio & haeredi; & de Willielmo (quia obiit sine haerede de corpore suo) descendit jus & debuit isti Johanni qui modo petit ut fratri & haeredi. Et quod tale sit jus suum, paratus est verificare prout Dominus Rex & Consilium suum, ac Curia sua consideraverit secundum leges & consuetudines regni Scotiae, & per Chronicas, & alio modo. Et supplicat, quod salvum sit sibi jus corrigendi, addendi & minuendi, & omne aliud quod sibi bonum videbitur dicere, secundum leges & consuetudines regni Scotiae. Et non vult quod istud cedat in praejudicium Johanni de Balliolo ullo modo. Ex parte vero Nobilis viri Domini Johannis de hastings fuit pro jure suo similiter propositum, narratum & petitum hoc modo. Cum regnum Scotiae nuper vacaverit per mortem Regis Alexandri, qui ultimo obiit sine haerede, qui modo remaneat de se, qui possit haereditatem in Scotiae clamare; per quod terra Scotiae & omnes aliae terrae, quae fuerint dicti Regis Alexandri, haereditarie spectant ad exitum trium filiarum Comitis David fratris Regis Willielmi avi praedicti Regis Alexandri, ut ad consanguineas & unum haeredem, propinquiores de suo sanguine, videlicet ad Margaretam, Isabellam & Adam; & de praedicta Ada, exivit Johannes qui nunc petit regnum Scotiae ut jus suum, tanquam haeres propinquior in gradu de sanguine Regis Alexandri qui ultimo obiit, & Margaretae filiae Regis Norwegiae in linea collaterali, ut de legitimo regali sanguine Scotiae. Ex parte vero Nobilis viri Domini Johannis de Balliolo Domini Galwidiae fuit similiter pro jure suo propositum, narratum & petitum hoc modo. Coram Domino Rege Anglia, Capitali Domino Scotiae, & coram auditoribus electis petit Johannes de Balliolo jus suum de regno Scotiae de fersina antecessoris sui David nomine, qui fuit Rex & regnavit; unde de eodem David descendit jus & descendere debuit cuidam. Henrico ut filio & haeredi; de eodem Henrico descendit jus Malcolmo ut filio & haerodi, & regnavit & obiit sine haerede de corpore suo; unde de Malcolmo descendit jus & debuit descendere Willielmo ut fratri & haeredi; de Willielmo qui regnavit descendit jus & debuit descendere Alexandro ut filio & haeredi; Alexander regnavit, & descendit jus & debuit descendere Alexandro ut filio & haeredi, qui ultimo obiit Rex; de Alexandro descendit jus & debuit descendere Alexandro ut filio & haeredi; Alexander obiit sine haerede de corpore suo, & descendit jus & debuit descendere David ut fratri & haeredi; David obiit sine haerede de corpore suo, & descendit jus & debuit descendere Margaretae ut sorori & haeredi; de Margareta descendit jus & debuit descendere Margaretae ut filiae & haeredi filiae Regis Norwegiae; de illa Margareta, quia obiit sine haerede de se, resortiebatur jus & debuit resortiri Margaretae, Marjoriae & Isabellae, ut consanguineis & uci haeredi, (si regnum esset partibile) sororibus Alexandri proavi Margaretae filiae Regis Norwegiae: Et quia regnum non est partibile, remansit jus & debuit remanere de integro Marjoriae, ut sorori antenatae praedictae Margaret● & haeredi; de illa Marjoria descendit jus & descendere debuit (quia obiit sine haerede de corpore suo) cuidam Isabellae ut sorori & haeredae; de Isabellae resortiebatur jus & debuit resortiri cuidam David, ut avunculo & haeredi fratri Regis Willielmi patris ejusdem Isabellae; de David descendit jus & debuit descendere Henrico ut filio & haeredi; Henricus obiit sine haerede de corpore suo, unde de eodem Henrico descendit jus & debuit descendere cuidam David, ut frater & haeredi; David obiit sine haerede de corpore suo, unde de ipso David descendit jus & debuit descendere cuidam Johanni, ut fratri & haeredi; Johannes obiit sine haerede de corpore suo, unde de eodem Johanne descendit jus & debuit descendere Margaretae, Isabellae, Matildae & Adae, ut sororibus & uni haeredi, si regnum esset partibile; Et quia regnum non est partibile, descendit jus de integra Margaretae sorori antenatae dicti Johannis, ut sorori & haeredi; de Margareta descendit jus & debuit descendere cuidam Thomae ut filio & haeredi; Thomas obiit sine haerede de corpore suo, unde de ipso Thomae descendit jus & debuit descendere Christianae & Dervorguldae, ut sororibus & uni haeredi, si regnum esset partibile; Et quia regnum est impartibile, descendit jus de integro Christiana praedictae, ut sorori antenatae praedicti Thomae, & haeredi. Eadem Christiana obiit sine haerede de corpore suo, unde de ipsa Christiana descendit jus & debuit descendere Dervorgulda ut sorori & haeredi; de Dervorgulda descendit jus & debuit descendere Hugoni ut filio & haeredi; Hugo obiit sine haerede de corpore suo, & descendit jus & debuit descendere Alano ut fratri & haeredi; Alanus obiit sine haerede de corpore suo, de quo descendit jus & descendere debuit Alexandro ut fratri & haeredi; Alexander obiit sine haerede de corpore suo, unde de ipso descendit jus & descendere debuit Johanni de Balliolo, ut fratri & haeredi, qui modo petit jus suum, ut illi qui exiit de sorore primogenita de regno impartibili: Et supplicat Domino Regi, & suo Consilio, & aliis electis, quod velint jus suum decidere secundum leges et consuetudines Scotia, et sibi justitiam exhibere; salvo sibi jure addendi & diminuendi secundum leges & consuetudines Scotiae. Ex parte vero Nobilis viri Domini Roberti de Brus Domini vallis Anandiae, & pro jure suo fuit similiter propositum, narratum & petitum hoc modo. Coram vobis Domino Edwardo Dei gratia Rege Angliae illustri, et superiori Domino regni Scotiae, monstrat Robertus de Brus Dominus vallis Anandiae, quod ipse est rectior & propinquior haeres regni Scotiae cum pertinentiis; quia Rex Willielmus Rex Scotiae antecessor suus frater Comitis David de Huntingdon fuit seisitus de ipso regno in Dominico suo ut de feodo & jure cum pertinentiis tempore pacis, tempore Henrici Regis Angliae, qui vocabatur filius Imperatricis, & temporibus Regum Ricardi & Johannis filiorum suoram. Et idem Willielmus regnavit Rex in Scotiae tempore suo, & pacifice obiit Rex seisitus: De eodem Willielmo descendit regnum Scotiae Alexandro filio suo, ut filio & haeredi, qui regnavit & obiit Rex seisitus: De eodem Alexandro descendit regnum Alexandro filio suo, ut filio & haeredi, qui regnavit & obiit Rex seisitus. Ille idem Alexander habuit duos filios, Alexandrum primogenitum, & David secundogenitum, & unam filiam quae vocabatur Margareta, quae fuit Regina Norwegiae; qui filii obierunt vivente patre, & nullum statum expectaverunt regnandi in regnum Scotiae. Illa Margaretae habuit unam filiam de Rege Norwegiae nomine Margaretam; cui praedictus Rex Alexander Rex Scotiae avus suus in vita sua post mortem liberorum suoram, fecit probos homines terrae suae jurare & affirmare per scriptum ad tenendum eam pro Domina regni Scotiae, si decederet sine haerede de corpore suo. Quae quidam Margaretae obiit sine possessione corporali regni Scotiae expectanda, & sine haerede de corpore suo. Post quam Margaretam, nihil remansit de exitu praedicti Regis Willielmi in linea descendente; per quod regnum Scotiae cum pertinentiis debuisset per legem & justitiam resortitum fuisse Comiti de Huntingdon, postnato fratri praedicti Regis Willielmi, si statum regnandi in regnum Scotiae expectasset. Qui quidem David habuit tres filios, Henricum, David & Johannem, qui fuit Comes Cestriae; qui omnes obierunt sine haeredibus de corporibus suis, & sine statu regnandi in regno Scotiae expectando. Ille idem David habuit etiam quatuor filias, Matildem quae obiit sine haerede de corpore suo, Margaretam, Isabellam, & Adam; de Isabel exivit Robertus de Brus, qui modo est, qui petit regnum Scotiae; propter quod idem Robertus dicit, quod regnum Scotiae debet resortiri ad eum sine medio per legem & justitiam ut propinquiori in gradu de sanguine Regis Alexandri, qui ultimo obiit, & Margaretae filiae Regis Norwegiae supradictae in linea collaterali, ut de sanguine regali Scotiae legitimo. Quod quidem regnum Scotiae cum pertinenciis dictus Robertus de Brus clamat tenere libere in libertate regni de vobis Domino Edward● Dei gratia Rege Angl. et de Corona Angliae haereditarie imperpetuum. Et monstrat vobis, quod Rex Alexander filius Regis Willielmi praedicti desperans de haerede de corpore suo tenuit dictum Robertum rectum haeredem suum, si ipse decederet sine alio haerede de suo corpore habendo. Et pro tali diffinivit ex assensu proborum hominum de regno suo, & pro tali ipsum pronunciavit coram eis, de quibus plures adhuc sunt superstites, qui de hoc testimonium poterunt perhibere. Et Rex etiam Alexander, qui ultimo obiit, tenuit ipsum pro tali, & id pluribus specialibus suis dedit intelligi, si exitus de ipso deficeret. Et praeterea omnes probi homines de Scotiae sunt jurati propinquiori de sanguine Regis Alexandri, qui ultimo obiit, qui de jure haereditare debebit, si dicta Margaretae filia Regis Norwegiae sine haerede de corpore suo obiret. Unde supplicat Dominationi vestrae, quod secundum formam petitionis suae sibi velitis plenam justitiam exhibere, sicut ad vestram pertinet dignitatem. Salvo sibi jure in omnibus addendi, mutandi & diminuendi secundum quod attendet suo profectui convenire. Quibus petitionibus partium praectarum coram dictis anditoribus (ut praemittitur) propositis, eorumque rationibus ostensis, et dicto Domino Regi relatis per auditores praelibatos in praesentia Praelatorum et Nobilium utriusque regni ibidem praesentium, praesentibus omnibus et singulis petentibus dictum regnum, meque Notario infrascripto; praesirit idem Dominus Rex et etiam assignavit petentibus dictum regnum de consensu eorundem, diem Lunae proximo post festum Sanctae Trinitatis, Anno Domini 1292. Indictione quint●, mensis Junii die secundo, in Parliamento suo loco eodem coram ipso cum continuatione et prorogatione dierum, ad procodendum, cognoscendum et discutiendum super petitionibus partium praedictarum usque ad sinalem decisionem earundem. Anno à Nativitate Domini 1292. Indictione quintae, mensis Junii die secundo, Domino Rege Angliae illustri apud Berewicum super Twedam, congregatisque ibidem utriusque regni Nobilibus & Praelatis, ac Auditoribus electis nominatus, & per ipsum Dominum Regem deputatis ad audiendum petitiones & jura partium dictum regnum Scotiae vendicantium, cognoscendum & discutiendum de eisdem, & Domino Regi quid invenerint, referendum; comparuerunt coram ipsis Nobiles viri suprascripti jus ad regnum Scotiae vendicantes, secundum formam praefixionis eis factae jus suum prosecuturi, facturi ulterius & recepturi quod justitia suaderet. Ex parte egregii Principis & Domini, Domini Erici Dei gratia Regis Norwegiae, quidam sui Nuncii & Procuratores literatorie constituti coram dicto Domino Rege Angliae suoque Consilio comparuerunt; videlicet, Magister Hugotio Plebanus, Plebis de Castellione Aretine Dioc. Domini Papae Capellanus, Magister Petrus Algoti, Magister Bernardus Ludovici, Willielmus de Torroghan Miles, & Aymo Canonicus Berghan, sicut per ipsius Regis Norwegiae literas sui sigilli impressione munitas, per ipsos in medio exhibitas & perlectas apparebat; petentes nomine dicti Domini sui dictum regnum Scotiae, cum juribus & pertinentiis suis eidem Domino suo adjudicari, ipsumque in Regem dicti regni per praedictum Dominum Regem Angliae superiorem Dominum dicti regni Scotiae constitui & ordinari, & in corporalem possessionem ejusdem regni Scotiae mitti & manuteneri. Supplicarunt insuper dicti Procuratores, procuratorio nomine dicti Domini sui, eidem Domino Regi Angliae, quod nemini dictum regnum Scotiae in ipsius Regis Norwegiae Domini sui praejudicium, damnum & gravamen adjudicaret: Pro eo quod ipsum regnum Scotiae per mortem Dominae Margaretae, & clarae memoriae quondam Dominae & Reginae ipsius regni Scotiae filiae dicti Regis Norwegiae ad ipsum jure haereditario est legitime devolutum. Whose Letters of Procuration I shall here insert out of * Hist. Angl. An. 1293. p. 21. Ypodig. Neustr. p. 76, 77. Thomas Walsingham, not transcribed in this Record. OMnibus praesentes literas inspecturis vel audituris pateat evidenter, quod nos Ericus Dei gratia Rex Norwagiae tenore praesentium fecimus, constituimus & ordinavimus, prout de jure & facto melius facere potuimus, nostros veros & legitimos Attornatos, & Procuratores & Nuncios speciales, nobilem virum Adven. de Hagr. & Magistrum H. Plebanum, Plebis de Castilione, Arretino Domini Papae Capellanum, & Magistrum Petrum Algor. ad comperiendum pro nobis & vice nostra, coram excellenti Principe Domino Dei gratia Edwardo Rege Angliae illustri, et superiori Domino regni Scotiae, & ad petendum nomine nostro, tanquam per superiorem Dominum regni Scotiae nobis adjudicari regnum Scotiae supradictum, cum omnibus juribus & pertinentiis suis, cum ipsum regnum per mortem Dominae Margaretae filiae nostrae, olim Dominae & Reginae regni Scotiae, sit ad nos jure haereditario devolutum legitimè. Item ad petendum nomine nostro adjudicari nobis & praefatis Attornatis & Procuratoribus nostris, assignari pro nobis fructus & redditus regni Scotiae quatuor annorum, qui fluxerunt à tempore mortis Domini Alexandri bonae memoriae quondam Regis Scotiae, usque ad diem mortis Dominae Margaretae filiae nostrae, olim Dominae Reginae Scotorum, qui percepti sunt vel percipi debuerunt de dicto regno, cum ad nos dicti fructus seu Redditus pleno jure pertineant; tum quia fuimus legitimus administrator bonorum Reginae praefa●ae cum viveret, tum etiam quia gravia expensarum & sumptuum onera sustinuimus propter eam, dum in regno Norwagiae moram traxit, & postmodum mittendo eam ad regnum suum Scotiae supradictum. Item ad petendum nomine nostro condemnari universitatem regni Scotiae, & ipsum regnum ad solvendum nobis seu dictis Attornatis & Procuratoribus nostris recipientibus vice nostra poenam Centum millium librarum Sterlingorum, in quam inciderunt universitas praefata et regnum praedictum, non recipiendo libere praefatam Dominam Margaretam filiam nestram in Dominam et Reginam regni Scotiae, nee ei obediendo in aliquo. Et ad petendum supplementum septingentarum marcarum quas habere debemus à regno Scotiae, occasione dotis Dominae Margaretae olim filiae nostrae & uxoris Regis Scotiae praedicti, cum fructus & redditus terrarum nobis assignati pro septingentis marcis annuis, ad quingentarum summam non ascendant. Item ad agendum & defendendum, lucrandum & perdendum coram praefato Principe Domino Edwardo Rege Angliae, superiore Domino regni Scotiae debita quomodocunque & qualitercunque, & ex quacunque causa vel causis nobis debeantur, & à quibuscunque personis, loco vel universitate, & quocunque nomine illa jura censeantur, & ad omnia alia & singula facienda, quae veri & legitimi Attornati seu Procuratores & Nuncii facere possent in praemissis, & quilibet praemissorum si mandatum etiam exegerint speciale, quam nosmet facere possemus si praesentes essemus: promittentes sub hypotheca & obligatione omnium bonorum nostrorum, pactum firmum & gratum habere & tenere perpetuò, & non contravenire aliquo ingenio vel modo, quicquid per praedictos Attornatos seu Procuratores nostros, vel duos saltem ex eis actum vel procuratum fuerit in praemissis & quolibet praemissorum. Datum Tunsburg. Anno Dom. 1292. anno regni nostri terciodecimo. In cujus rei testimonium has literas fieri fecimus, & nostro Sigilli munimine roborari. The Record thus proceeds. Qua petitione, ut praemittitur audita, praecepit Dominus Rex Angliae auditoribus supradictis, & injunxit, ut ad locum pristinum pergerent, & petitionem Domini Regis Norwegiae inter petitiones Nobilium regnum Scotiae vendicantium audirent, & super ipsis petitionibus, rationibus & Juribus partium petentium dictum regnum cum summa diligentia cognoscerent, & cognitione et discussione praehabita diligenti de jure singulorum, eidem Domino Regi referrent: Praecepit etiam idem Dominus Rex, et injunxit omnibus et singulis jus ad dictum regnum Scotiae vendicantibus, quod ad dictum locum accederent, et petitiones suas coram ipsis auditoribus prosequerentur, si sibi viderint expedire. Quibus ut praemittitur coram ipsis auditoribus loco, quo prius, comparentibus; recitatis ibidem et perlectis petitionibus petentium praedictorum, eorum que rationibus cum summa diligentia auditis, & responsionibus hinc inde factis, ad easd●m propter aliquas difficultates in praemissis petitionibus compertas, rationes et allegationes hinc inde factas, praefati auditores ad ipsum Dominum Regem accesserunt, et quae coram ipsis acta fuorunt, seriatim per ordinem referebant. Qui om●●ia & fingula praedicta sibi relata per auditores memoratos, cum omnibus et singulis utriusque Regni Novilibus et Praelatis totoque suo consilio diligentius examinavit. Et discussione super hiis habita diligenti, quia consideravit magnum dilationem ex praedicto modo procedendi, no● s●ne gravi dampno & periculo ipsius regni posse verisimiliter pervenire; Volensque dicto periculo obviare, lites & ju●gia sedare, et quatenus poterit dictum processum abbreviare, & ad maturam & celerem expeditionem hujusmodi negotii procedere, de voluntate unanimi & consensu expresso omnium & singulorum petentium praedictorum, consentientibus etiam utriusque regni Novilibus et Praelatis, ordinavit quod primo procederetur ad cognoscendum, discatiendum et diffiniendum de jure dictorum Roberti de Brus, & Johannis de Balliolo, quonsque discussum fuerit ad plenum de jure eorundem, & quis ipsorum potior sit in jure regnandi, & dictum regnum Scotiae gubernandi. Et quod interim alii omnes & singuli Petentes praenotati de prosequendo supersedeant, & suam omnino differant prosecutionem, Jure tamen ●orum & cuj●s● bet eorundem ●is in eventu & eorum cuilibet semper salvo. Ita videlicet quod discusso ple●è & determinato inter ipsos Robertum & Johannem, caeteri omnes petentes & eorum quilibet, jus sibi competens ex tunc liberè prosequatur modo quo voluerit & crediderit meliori. Qua ordinatione ut praemittitur dicta & ab omnibus acceptata, & etiam approbata, licet idem Dominus Rex Angliae de jure sibi competenti ratione superioritatis et directi sui Dominii praelibati, ad cognoscendum, discutiendum et terminandum dictum regnum procedere potuisset, tamen ut securius & consultius cognosceret & diffiniret, quo ipse per ipses ●uditores Scotiae octoginta fuisset plenius informatus; recepto primitus ab ipsis octoginta Auditoribus corporali juramento, de fide●i suo consilio sibi impendendo, praecepit eisdem et injunxit sub debito praestiti Iu●amenti, quod sibi consulerent. qualiter et per ovas leges sive consuetudines sit in praedicto negotio ad judicium procedendum. Habitoque inter ipsos auditores super hoc tractat● diutino et diligenti, cum inter se non poterunt concordare, eidem Domino Regi una voce dicebant, quod propter dissentiones aliquas super legibus et consuetudinibus diversis inter ipsos ortas, non audebant in casu tam arduo et hactenus inaudito absque majori et saniori Consilio et Deliberatione, eidem Domine Regi consulere; Supplicarunt insuper ●idem Domino Regi, quod placeret sibi dictos viginti quatuor de Anglia Auditores per ipsum assignates eisdem associare. Quibus viginti quatuor Angliae dictis octoginta Scotiae associatis, pos● deliberationem & tractatum aliqualem habitum cum eisdem super praemissis, ad ipsum I ominum Regem redierunt & ●idem dixerunt; Quod ex quo dicti octoginta de Scotiae super legibus & consuetudinibus Scotiae in tanta perplexitate & discordia fuissent, de quorum consilio si concordes essent, idem Dominus Rex ad figurandum Judicium in praedicto negotio procedere debuisset, & ipsi viginti quatuor Angliae pauti sint respectu illorum octoginta; nec etiam ipsi sint à majoribus & discretioribus regni Angliae, propter quae non aude●ant super se assumere tantum onus, absque majori consilio Praelatorum. Nobilium, Magnatum et Sapientum regni Angliae tunc absentium, nec etiam consulere in negotio praenotate; Eapropter de Consilio unanimi & consensu omnium auditorum praedictorum, & aliorum utriusque regni N●bilium & Praelatorum ibidem praesentium, ac petentium idem Regnum praedictum, praefixit & assignavit idem Dominus Rex dictis Nobilibus ipsum regnum Scotiae petentibus diem crastinum Translationis Sancti Edwardi Regis & Confessoris in Parliamento su● l●co eodem, coram ipso et auditoribus, ad procedendum ibidem in negotio memorato, cum continuatione & prorogatione dierum, cognoscendum, discutiendum, & de jure singulorum diffiniendum, pronunciandum & declarandum, prout de jure fuerit faciendum. Et quod majores & discretiores regni sui ob istam causam ad dictos diem & locum convocarentur praecepit. Et quod medio tempore tam dicti hinc inde auditores, quam caeteri omnes utrinsque regni Nobiles & Praelati tunc praesentes super praemissis cogitarent & deliberarent, quod consultius fieri debeat in eventu. Et decrevit idem Dominus Rex interim, per suos certos nuucios diversarum terrarum super facto hujusmodi consulere sapientes, & ut eorum confilium citra dictum diem sibi referatur. Acta apud Betewicum super Twedam (ut praemittitur) anno, indictione, mense & die proximo pr●notatis, cum continuatione & prorogatione dierum. Praesentibus venerabilibus in Christo▪ Batribus Dominis Antonio Dunolm. Roberto Bathon. & Wellen. Willielmo Elien. Willielmo Sancti Andraeae, Roberto Glascuen. & Henr. Dei gratia Aberdon. Episcopis; & Nobilibus viri● Dominis Amadeo Subaudiae, Henrico Lincoln. Johanne de Boughan & Dovenando de Mar Comitibus, ac Magistro Johanne Erturi de Cadomo publico apostolica avihoritate Notario, cum aliis tam Ecclesiarum Praelatis utriusque regni, quam Comitibus, Baronibus & Militibus, & aliis popularibus in mul●itu●ine copiosâ. Anno à Nativitate 1292. Indictione sexta, mensi● Octobris die quintodecimo, in crastino videlicet Sancti Edwardi Regis & Confessoris, existente serenissimo Principe & Domino, Domino Edwardo Dei gratia Rege Angliae illustri, superiori et directo Domino regni Scotiae apud Berewicum super Twedam, et Parliamentum suum ibidem indictum inciplente, comparuerunt coram ipso Nobiles viri omnes et singuli regnum Scotiae vendicantes, & etiam utriusque regni Nobiles, & Praelati, ac Auditores praelibati: nominati, electi & assignati quaesivit idem Dominus Rex in primis palàm & publi●è, sicut aliàs in ultimo suo Parliamento ibidem fecerat, ab omnibus utriusque regni Nobilibus & Praelatis auditoribus memoratis, & aliis de Consilio suo sapientibus & discretis, per quas leges sive consuetudines sit in praedicto negotio ad judicium procedendum? Et, an in casu in quo certae leges non reperiuntur vel consuetudines, aut etiam diversae et Scotiae regnis, qualiter sit judicandum? Et si de dicto regno Scotiae sit aliter judicandum, quam de Comitatibus, Baroniis, et aliis Tenuris? Responderunt una voce, nullo contradicente vel reclamante, concorditer, Quod per Leges et Consiietudines regni illius qui praeest, si certae reperia●tur, in hoc casu judicare potest et debet; Et si in casu hujusmodi leges certae et Consuetudines non reperiuntur; Idem Dominus Rex de Consilio Nobilium et Praelatorum, et aliorum Procerum et Magnatum regni sui potest et debet condere novam legem. Dixenunt etiam, quod de praedicto regno quoad jus succedendi, est judicandum, et ad judicium procedendum, sicut de Comitatibus, Baroniis et aliis Tenuris impartibilibus. Quibus-Responsionibus auditis & intellectis, quesivit Dominus Rex à praedictis Nobilibus viris Dominis Roberto de Brus, & Johanne de Balliolo, si vellent quicquid aliud pro juris sui declaratione, quam proposuerunt, proponer●, ●icere vel ostendero? Ipsis vero respondentibus, Quod sicut praecepit & injunxit a●ditoril us memoratis, quod locum quo prius adirent, & praedictos Robertum ●● Johannem de die in diem in omnibus & singulis, quae dicere seu proponere, vellen●● benigné audirent, sibique eorum rationes ostensiones & jura praehabita discussione diligenti fideliter referrent. Coram quibus auditoribus in Ecclesia fratrum praedicatorum de Berewico deserta, praefati Nobiles, Robertus & Johannes, una cum aliis petentibus ad ipsius Domini Regis praeceptum constituti. Dictus Dominus Robertus de Brus ad ea quae in petitione sua suprascripta proponebantur adjecit dicendo, ratiocinando, & narrando; Quod quaestio super jure regnandi, habet terminari & judicari per Jus naturale per quod Reges regnant, & non per leges & consuetudines inter subditos usitatas; per quod quidem Jus naturale proximior in sanguine linea collaterali, melius Jus habet regnandi. Dicebat etiam, quod Lex & Consuetudo quae sunt inter Tenentes & Subditos, Superiorem ligare non possunt, praecipuè Regem suum. Vnde dixit, quod licet in haereditatibus partibilibus secundum leges & consuetudines inter subditos observatas primogenita aliquam habeant Praerogativam, in regno tamen impartibili, ubi proximorum in sanguine regali legitimus tempore vacationis regni inventus secundum Ius naturale est praeferendus, primogenita nullam habet nec habere debet praerogativam. Dixit etiam, quod Consuetudo succedendi in regnum Scotiae plene facit pro eo; quia usitatum est in Scotia, quod frater Regis praecedentis praeferendus est ejus filio in successione regni Scotiae, ratione proximitatis in gradu. Et ad hoc quaedam antiqua produxit exempla; vidvl●cet, quod quidam Dovenaldus frater Kineth mach Alpin regnavit immediate post fratrem suum, excluso Constantino primogenito praedicti Kineth; & hoc ratione propinquitatis sanguinis ipsius Alpini, & post praedictum Doven●ldum regnavit Constantinus primogenitus ipsius Kineth mac Alpin. Et post eum regnavit Eth. frater ejus senior; excluso Dovenaldo filio praedicti Constantini: De quibus Constantino & Eth. fratribus & ●iliis praedicti Kineth mac Alpin descenderunt omnes Reges, qui postea regnaverunt in Scotia usque modó, & semper sicut erant propinquiores in gradu regnabant quilibet post alium usque ad tempus Regis Malcolmi viri Sanctae Magaritae Reginae. Et adhuc post praedictum Malcolmum, quidam frater ejus regnavit, excluso filio ejusdem Malcolmi: Et adduxit ultrà similiter idem Dominus Robertus quaedam al●a exempla de consimilibus successionibus in quibusdam terris aliis et regionibus, utpote de Comitatu Sabaudiae & regno Yspaniae. Dixit etiam, quod mulier regnare non debet, quia officium regiminis exercere non potest; et tempore quo praedictum regnum vacavit per mortem Regis Alexandri ultimi Regis Scotiae fuit Dervorgulda mater praedicti Johannis de Balliolo superstes, quae ratione praedicta regnare non potuit nec debuit. Et sic Jus ipsius regni praedicto Roberto tanquam Masculo, & in aequali gradu cum praedicta Dervorgulda existenti sine medio debet re●ortire propter insufficientiam dictae Dervorguldae quia Mulier. Unde petit idem Robertus, quod habito respectu ad leges Regales, per quas Reges regnant et regnare debent, et etiam ad exempla per ipsum producta; Quod dictus Dominus Rex jus suum velit declarare, et sibi Iustittam exhibere. Ad haec statim ex parte Nobilis viri Domini Johannis de Balliolo respondebatur hoc modo; Quod dictum regnum Scotiae non potest nec debet eidem Roberto de Brus quovis modo de jure adjudicari; pro eo, quod ubi praedictus Robertus in petitione sua petit regnum Scotiae cum pertinenciis suis, ut rect●or & proximior haeres ipsius regni, eo quod Willielmus Rex Scotiae Antecessor ejus frater David Comitis Huntingdon. fuit seisitus de praedicto regno Scotiae in Dominico suo ut de feodo, & de jure tempore pacis, & tempore Regis Henrici primi Domini Regis Angliae, qui nunc est; & de ipso Willielmo descendit jus dicti regni cuidam Alexandro ut filio & haeredi qui regnavit & obiit inde seisitus. Et de ipso Alexandro descendit▪ Jus ejusdem regni cuidam Alexandro ut filio et haeredi qui similiter regnavit et obiit inde seisitus. Qui quidem Alexander habuit duos filios qui obierunt sine haerede de se patre eorum viven●e, & unam filiam Margaretam namine Reginam Norwegiae, quae similiter obiit vivente patre; de qua quidem Margareta exivit quaedam alia Margareta, cui Dominus Alexander avus ipsius Margaretae fecit homines suos de regno suo jurare, quod ipsam tenerent pro Domina dicti regni Scotiae, & hoc fecit per scriptum affirmari. Qu● quidem Margareta obiit sine haerede de se, per quod jus praedicti regni debu●sset resortiri cuidam David fratri praedicti Willielmi Regis, si statum regnandi expectasset; Et idem David habuit tres filios qui obierunt sine haerede de se, et quatuor filias Matildam quae obiit sine haerede de se, Margaretam, Isabellam & Adam, de qua Isabel exivit Robertus de Brus qui nunc petit, & dicit, quod ad ipsum debet praedictum regnum Scotiae sine medio, ut ad proximiorem in gradu de sanguine Regis Alexandri qui ultimo obiit, & similiter dictae Margaretae in linea collaterali. Et quod praeterea quidam Alexander pater praedicti Regis Alexandri qui ultimo obiit, recognovit coram Baronibus suis ipsum Robertum pro proximiori haerede suo, si ipsum decedere contingeret sine haerede de corpore suo; Et quod illud idem dictus Alexander Rex qui ultimo obiit recognovit, si absque haerede de corpore suo decederet, sciente Dervorgulda matre praedicti Domini Johannis de Balliolo & non contradicente; quod idem Robertus in petitione sua praedicta omissionem fecit in ea parte suae petitionis, ubi dicit, quod Jus regni praedicti debuisset resortiri David fratri Regis Willielmi per mortem praedictae Margaretae de Norwegia, nullam faciendo mentionem de Margareta, Marjoria, & Isabel filiabus praedicti Regis Willielmi fratris praedicti David, desicut nullum Jus potuit nec debuit resortiri ad praedictum David fratrem praedicti Regis Willielmi, nisi per medium praedictarum filiarum ipsius Regis Willielmi. Et quoad hoc quod idem Robertus dicit, quod jus praedicti regni debuit ad ipsum resortiri fine medio; idem Johannes dicit prius, quod nullum jus potest descendere vel resortiri alicui, nisi per medium rectae line● descendentis vel ascendentis, secundum leges & consuetudines utriusque regni, per quod dicit, quod omissis aliquo vel aliquibus de recta linea ascendente vel descendente, aliquid jus ad eum non potuit resortiri. Et quoad hoc, quod idem Robertus dicit, quod est proximior in gradu, in eo, quod dicit, quod praedictus David habuit tres filias Margaretam, Isabellam, & Adam, de qua Margareta exivit Dervorgulda, & de ipsa Johannes, qui nunc est, Et de praedicta Isabel Robertus qui nunc petit; & sic proximior in gradu; per quod dicit se habere melius Jus ad regnum praedictum secundum consuetudinem quorundam regnorum. Dicit idem Johannes, quod quicquid dicat de aliis regnis & regionibus, vel de ipsorum consuetudinibus; in regnis tamen Angliae & Scotiae, in quibus Reges regnant per successionem in recta linea, & Comites & Barones eodem modo succedunt in haereditatibus suis, Exitus postnatae, licet in gradu proximorum, non excludit exitum primogenitae, licet remotiorem in gradu in ipsa recta linea, successione durante. Dicir etiam, quod ex quo praedictus Robertus concedit, quod Margareta antecessor praedicti Johannis fuit prim●genita praedicti David, & praedicta Isabel mater praedicti Roberti postnata; & quod praedictum regnum Scotiae non est partibile; per quod dicit, quod jus ipsius regni & ipsum regnum unicae personae debeat remanere; videtur ei, quod in hujusmodi successione secundum leges & consuetudines utrinsque regni antenata praeferenda est postnatae; et eadem ratione Exitus antenatae est praeferendus exitui postnatae, tam ratione primogeniturae, quam impartibilitatis regni praedicti. Vnde per rationes praedictas, durante exitu primogenitae, nihil juris exitui postnatae accrescere potest. Et quod hoc quod praedictus Robertus dicit, quod Alexander Rex Scotiae filius Regis Willielmi tenuit eum pro propinquiore haerede suo, si sine haerede de se contingeret ipsum mori, & pro tali eum coram Baronibus suis recognovit; idem Johannes dicit, Quod quoad petendum regnum praedictum hujusmodi recognitio sibi valere non debet, etiam etsi facta fuisset. Et quod idem Robertus in petitione sua recognoscit, quod praedictus Alexander obiit seisitus de regno praedicto in Dominico suo ut de feodo & Jure, & quod de praedicto Alexandro descendit Jus praedicti regni cuidam Alexandro ut filio & haeredi, qui similiter obiit inde seisitus; unde per recognitionem suam praedictam satis ostendit, quod ille Alexander sine haerede de se non decessit; & quod Jus praedicti regni ad filium suum ut ad haeredem per mortem ipsius fuit transmissum. Et sic per recognitionem praedicti Alexandri (si quae facta fuit) nihil juris fuit sibi acquisitum. Item quoad hoc, quod praedictus, Robertus dicit, quod quaestio super Jure regnandi habet terminari & judicari per Jus naturale, per quod Reges regnant, & non per leges & consuetudines inter subditos usitacas; Idem Johannes dicit, Quod per easdem leges et Consuetudines debet Dominus Rex Angliae superior Dominus regni Scotiae cognoscere et judicare de dicto regno Scotiae inter petentes, per quas idem Rex Angliae de terris et tenementis ad Coronam suam spectantibus, si per antecessores suos infra regnum suum occupatis, cognoscit et judicat, et antecessores sui cognoscere et judicare solebant. Et hoc est per communem Legem et Consuetudinem regni sui, et non per aliquas alias Leges et Consuetudines qualescunque. Et quoad hoc, quod idem Robertus dicit, Quod Lex & Consuetudo quae sunt inter tenentes & subjectos superiorem ligare non possunt, & praecipuè Regem suum; idem Johannes dicit, quod praedictus Robertus non est in eo casu in quo judicari debet per subjectum, sed per superiorem, scilicet per Dominum suum Regem Angliae superiorem Dominum dicti regni Scotiae, de cujus Progenitoribus a tempore cujus non extat memoria dictum regnum Scotiae per homagium tenebatur, et de ipso teneri debet. Et ipsi petentes sint in ipsius Curia Regis et Domini sui, ad recipiendum jus ab eo, sicut subditi de tenementis quae ab ipso tenentur. Vnde dicit, quod ex quo sunt subjecti dicto Domino suo Regi Angliae et Coronae suae, quolibet jure requiritur, ut ipsi tanquam subditi et petentes Ius ad regnum, quod de eo tenetur, per Leges et Consuetudines legni sui judicari. Et dicit, quod per easdem Leges et Consuetudines primogenita habet praerogativam in succedendo tam in haereditatibus impartibilibus quam partibilibus. Item quoad hoc, quod praedictus Robertus dicit, quod Consuetudo succedendi in dicto regno Scotiae plenè facit pro eo in hoc, quod dicit, Quod frater Regis cujusdam praedecedentis praefertur illius filio in successione regni ratione proximitatis in gradu; & ad hoc quaedam produxit exempla; Idem Johannes dicit, Quod per hoc, quod praedictus Robertus intendit ostendere per exempla praedicta, quod frater postnatus regnavit post fratrem antenatum ipsius filium repellendo, & hoc ratione proximitatis in gradu succedendi praefertur proximiori, quia filius proximior est patri in gradu hujusmodi succedendi, quam frater patris, secundum leges et Consuetudines utriusque regni. Et quoad exemplum, quod idem Robertus dicit, Quod frater Malcolmi quondam Regis Scotiae regnavit immediatè post ipsum Malcolmum, ejus filium repellendo; Idem Johannes recognoscit, Quod frater praedicti Malcolmi per aliquod tempus modo praedicto regnavit; sed dicit, quod filius dicti Malcolmi sic expulsus * See here, p. 492. adivit Dominum suum Willielmum Regem Angliae et superiorem Dominum regni Scotiae, conquerendo de injuria per fratrem patris sui sibi facta; ad cujus querelam idem Dominus Rex Angliae fratrem praedicti Malcolmi à praedicto regno ejecit, et filium ejusdem Malcolmi Regem ejusdem regni Scotiae constituit, qui postmodum toto tempore suo regnavit. Dicit etiam idem Johannes, quod post mortem ejusdem Regis filii Malcolmi, idem frater Malcolmi iterato se in dictum regnum intrusit, et regnare caepit; per quod ad querimoniam cujusdam * See here, p. 492. Edgari secundi filii ejusdem Malcolmi, praedictus Rex Willielmus superior Dominus dicti regni Scotiae, praedictum Malcolmi sic regnantem injuste de eodem regno Scotiae iterato ejecit; et praedictum Edgarum Regem ipsius Regni constituit. Post quem omnes alii Reges Scotiae usque nunc per rectam lineam successionis secundum Leges et Consuetudines in utroque regno usitatas regna verunt. Et quoad exempla de Yspania & Comitatu Sabaudiae, dicit, quod illa Exempla praedicto Roberto non debent valere; pro eo, quod alia sunt & diversae Leges & Consuetudines in Yspania & Sabaudia quam in regnis Angliae & Scotiae; nec Rex debet inter subditos suos per alias Leges et Consuetudines judicare, quam per Leges et Consuetudines regnorum quibus praeest. Et quoad hoc, quod praedictus Robertus dicit, quod mulier regnare non debet, quia officium regiminis exercere non potest: Idem Johannes dicit, Quod si mulier regnare non debet, nec jus regnandi ad ipsam descendere seu resortiri, idem Robertus nihil juris vendicare potest in regno praedicto; eo, quod si aliquod jus de ipso regno ad ipsum resortiri deberet, hoc esse non potest, nisi per medium Isabellae matris suae; unde dicit, Quod si nullam jus regnandi ad dictam Isabellam matrem suam resortiri potuit; nec ad ipsum Robertum nisi per eandem Isabellam tanquam ad filium descendere quoque modo. Dicit etiam, quod idem Robertus in hujusmodi dicto suo est sibi ipsi contrarius. Et quia satis notorium est, quod tam ipse Robertus quam omnes alii Comites, Barones, Proceres & Magnates regni Scotiae juraverunt fidelitatem Margaretae filiae Regis Norwegiae ovae ultimo obiit Domina et Regina dicti regni Scotiae, et ipsam pro Regina et Demina tenuerunt; & sic erat idem Robertus modo negando verbo, quod prius facto concesserat, quod quidem factum dedicere non potest; Vndè cum sit benè recognitum, quod Willielmus Rex Scotiae fuit seisitus de praedicto regno Scotiae, & de praedicto Willielmo descendit Jus● Alexandro ut filio & haeredi; & à praedicto Alexandro descendit jus cuidam Alexandro ut filio & haeredi, qui obiit sine haerede de se; Et de ipso Alexandro cuidam David ut fratri & haeredi, & de ipso David quia obiit sine haerede de se cuidam Margaretae ut sorori & haeredi; & de ipsa Margareta cuidam Margaretae ut filiae & haeredi; & de ipsâ Margareta quae obiit sine haerede de se, resorti●batur Jus & debuit resortiri quibusdam Margaretae, Marjoriae, & Isabellae ut consanguineis & uni haeredi, si dictum regnum esset partibile; Et quia non est partibile, remansit Jus & remanere debuit praedictae Margaretae ut antenatae; Et de ipsa descendit Jus cuidam Margaretae ut filia & haeredi; Et de ipsa Margareta, quia obiit sine haerede de se, resortiebatur Jus & debuit resortiri praedictis Marjoriae & Isabellae ut ante natis et uni haeredi, si regnum esset partibile; Et quia non est partibile, remansit Ius et remanere debuit praedictae Marjoriae ut antenatae et haeredi, Et de ipsa Isabel quia obiit sine haerede de se, descendit Jus & descendere debuit praedictae Isabellae ut sorori & haeredi; Et de ipsa Isabel quia obiit sine haerede de se, resortiebatur Jus & debuit resortire cuidam David ut avunculo & haeredi fratri Regis Scotiae Willielmi praedicti, patris praedictae Isabellae; Et de ipso David descendit Jus & descendere debuit cuidam Henrico ut filio & haeredi; Et de ipso Henrico quia obiit sine haerede de se, descendit Jus & descendere debuit cuidam David ut fratri & haeredi; Et de ipso David quia obiit sine haerede de se, cuidam Johanni ut fratri & haeredi; Et de ipso Johanne quia obiit sine haerede de se, descendit Jus & descendere debuit quibusdam Margaretae, Isabellae & Adae, ut sororibus & uni haeredi, si regnum esset partibile; Et quia non est partibile, remansit Jus & remanere debuit praedictae Margaretae ut antenatae Sorori ipsius Johannis & haeredi; Et de ipsa Margareta descendit Jus & descendere debuit cuidam Thomae ut filio & haeredi; Et de ipso Thoma quia obiit sine haerede de se, descendit Jus & descendere debuit quibusdam Christianae & Dervorguldae ut sororibus & uni haeredi, si regnum esset partibile; Et quia regnum non est partibile, remansit Jus & remanere debuit praedictae Christianae antenatae sorori ipsius Thomae, ut sorori & haeredi; & de ipsa Christiana, quia obiit sine haerede de se, descendit Jus & descendere debuit praedictae Dervorguldae ut sorori & haeredi; Et de ipsa Dervorgulda descendit Jus & descendere debuit cuidam Hugoni ut filio & haeredi; Et de ipso Hugone quia obiit sine haerede de se, cuidam Alano ut fratri & haerede; Et de ipso Alano quia obtit sine haerede de se, cuidam Alexandro ut fratri & haeredi; Et de ipso Alexandro quia obiit sine haerede de se, descendit jus & descendere debuit isti Johanm ut fratri & haeredi, qui nunc petit regnum Scotiae ut jus suum. Cumque per descensut praedictos liqueat evidenter, quod praedictus Johannes sit haeres praedictae Margaretae primogenitae praedicti David per rectam lineam succedendo descendens; & concessum sit per eundem Robertum, quod praedictum regnum est impartibile, per quod necessariò requiritur, quod hujusmodi haereditas impartibilis tantummod● uni sorori & haeredi & exitui ipsius debeat remanere secundum leges & censuetudines utriusque regni. Et si uni tantum, semper praeferenda est prim●genita & ipsins exitus in omni hujusmodi haereditate impartibili, tam ratione primogeniturae quam impartibilitatis haereditatis regni petiti; per quas etiam leges & consuetudines nullus gradus proximitatis sanguinis in secunda linea excludit remotiorem exeuntem de primogenita in prima linea recte descendentem, petit ipse Johannes petitionem praefati Roberti quoad jus succedendi in praedictum regnum Scotiae, repelli penitus & cassari, & secundum petitionem suam justitiam sibi fieri, ac jus suum prout in petitione sua continetur in omnibus & singulis judicial●ter declarari, ac idem regnum Scotiae sibi per vos adjudicari. Praemissis coram auditoribus, Praelati● & discussis, relationeque facta dicto Domin● Regi Angliae de eisdem per auditores memoratos; quaefivit idem Dominus Rex à dictis Roberto de Brus & Johanne de Balliolo coram ipso personaliter constitutis, orga●o vocis suae, An aliqua alia quam dixerant dicere vellent? Et ipsi responderunt, Quod non, nisi forsan quicquam ab eis ad ipsius informationem petere voluisset. Qua responsione facta, quaesivit idem Dominus Rex palam & publicè ab utriusque regni Nobilibus & Praelatis, totoque Consilio ac auditoribus memoratis, quod eorum consilium sibi dic●rent; Quis istorum duorum Roberti & Johannis sit alteri praeferendus in jure succedendi in dictum regnum Scotiae secundum praemissa hinc inde proposita & ostensa? Et, An remotior in uno gradu in successione exiens de primogenita, debeat secundum leges & consuetudines utriusque regni excludere proximiorem in gradu exeuntem de secundogenita? Vel proximior in gradu exiens de secundogenita, debeat secundum leges & consuetudines ipsorum regnorum excludere remotiorem in uno gradu exeuntem de primogenita? Ad quae etiam unanimiter responderunt, nullo reclamante vel contradicente, Quod remotior in uno gradu linealiter descendens de primogenita, secundum leges et consuetudines utriusque regni praeferendus est proximiori in gradu excunti de secundogenita in qualibet haereditaria successione. Quocirca praefatus Dominus Rex dicta responsione intellecta, totum negotium praedictum praecepit & f●cit exactissimè reexaminari coram utriusque regni Nobilibus & Praelatis. Et eisdem Roberto de Brus & Johanni de Balliolo sextum diem mensis Novembris, diem Jovis videlicet proxi●um post instans festum Omnium Sanctorum, loco eodem praefixit & assignavit ad a●diendum judicium suum in negotio memorato. Quibus die & loco, anno & indictione, praefati Nobiles Domini Robertus de Brus, & Johannes de Balliolo, una cum aliis p●tentibus idem regnum coram dicto Domino Rege personaliter comparuerunt; habitaque per ipsum Dominum Regem super praemissis inter dictos Nobiles propositis et dictis deliberatione magna, et etiam consideratione ad leges et consuetudines utriusque regni, necnon ad formam et modum petitionis dicti Domini Roberti, et ad recognitiones supradictas factas per eundem, rationesque et responsiones hinc inde factas: quia apparebat evidenter dictum Robertum de Brus ju● in sua petitione non habere secundum formam ejusdem & naturam; be consilio Praelatorum et Nobilium utriusque regni, Auditorum praedictorum, et aliorum de Consilio suo ibidem praesentium, confideravit idem Dominus Rex judicialiter et pronunciavit; quod praedictus Robertus per petitionem suam praedictam nichil capiat de regno Scotiae memorato. Et quia super petitione dicti Johannis de Balliolo non potuit ad judicium procedere, quousque caeteri petentes a●direntur, & de jure corundem secundum formam petitionum suarum discuteretur; praecepit Dominus Rex tàm dicto Domino Johanni de Balliolo, quam caeteris omnibus & singulis dictum regnum Scotiae petentibus; quod coram auditoribus supradictis in loco quo alias petitiones suas de die in diem prosequerentur, quousque de eisdem plenè discuteretur. Similiter & ipsis auditoribus dedit in mandatis, quod eundem locum adirent, & dictos petentes in dicendis & ostendendis coram ipsis benignè audirent, & discussione rationum & jurium eorundem plenè facta, eidem Domino Regi, quod invenerint, fideliter referant sicut prius. Coram quibus auditoribus dicti petentes comparuerunt in Ecclesia Fratrum Praedicatorum de Berewico deserta; & pro petitionibus suis & jure suo roborandis rationes varias & diversas adduxerunt: Inter quos idem Robertus de Brus personaliter accedens, protestabatur, se velle jus & actionem pet●ndi dictum regnum Scotiae, vel saltem propartem ejusdem, per aliam formam & modum quam prius inte●tare; petens se inter alios petentes ad hoc admitti per eosdem. Et ad hoc suo nomine prosequendum, Galfridum de Caldecote, Egidium de Camsches, & Johannem de Brye posuit loco suo. Quibus ad hoc admissis, ut quando voluerint prosequantur, supervenit Dominus Johannes de hastings, & propartem suam petiit de praed●cto regno Scotiae tanquam de haereditate partibili; quia dixit, quod jus praedictae h●reditatis regni Scotiae descendebat Margaretae, Isabellae & Adae filiabus David Comitis Huntingdon. ut uni haeredi: Et de illis descendit & d●scendere debuit jus Johanni de Balliolo, Roberto de Brus, & eidem Johanni de hastings, haeredibus praedictarum Margaretae, Isabellae & Adae: Et sic pro integro jure quod inde habent, in quo omnes sunt pares, praedicta haereditas est partibilis inter ipsos, per quod propartem suam inde petiit. Et quod praedicta haereditas sit partibilis nititur ostendere per subscriptas rationes. Tum quia omnes terrae & tenementa, feodae, libertates, dominicae & honores, quae de coronae regni Angliae tenentur in capite sunt partibilia: Tum quia homagium & servicium quae inde debentur Regi & coronae Angliae, ostendunt praedictum regnum esse sub lege Communi, et sie partibile. Insuper praefatus Dominus Robertus de Brus venit, & consimilem fecit petitionem; petens videlicet propartem suam dicti regni & omnium terrarum & libertatum cum omnibus pertinentiis, de quibus terris & libertatibus Alexander ultimus Rex Scotiae obiit seisitus, (nomine et dignitate regalibus duntarat exceptis) pro eo quod totus exitus ejusdem Alexandri est extinctus per mortem Margaretae filiae Regis Norwegiae; de qua resortiebatur jus praedictarum terrarum & resortiri debuit cuidam David Comiti Huntingdon. fratri Regis Willielmi avi praedicti Alexandri, & proavi praedictae Margaretae. Et de ipso David descendit jus & descendere debuit quibusdam filiabus ipsius David, videlicet Margaretae, Isabellae & Adae, tanquam uni haeredi; & de praedicta Isabel descendit jus & descendere debuit ut de proparte sua isti Roberto qui nanc petit ut filio & haeredi; quam quidem propartem idem Robertus clamat tenere in capite de dicto Domino suo Rege Angliae, superiori Domino regni Scotiae per homagium. Et petit idem Robertus à Domino suo Rege praedicto, ut secundum legem Communem regni Angliae justitia sibi fiat; adducens insuper quasdam alias rationes, per quas similiter nitebatur ostendere, dictum regnum Scotiae esse partibile. Et licet ad praedictas tàm dicti Domini Johannis de hastings, quam Domini Roberti de Brus rationes & ostensiones fuisset (ut videbatur) ex pa●te Domini Johannis de Balliolo sufficienter responsum, praemissis per auditores memoratos Domino Regi relatis: Idem Dominus Rex volens tamen super hiis cum consilio suo et auditoribus praelibatis deliberare, quaesivit publicè ab utriusque regni Nobilibus & Praelatis, & Auditoribus, & aliis ibidem congregatis, An regnum Scotiae sit partibile? Et si idem regnum non sit partibile, An escaetae et acquisita ejusdem sint partibili●? Cui omnes, praehabita super hiis deliberatione aliquali, unanimiter & concorditer responderunt; Quod dictum regnum Scotiae non sit partibile, nec ipsius escaetae seu acquisita in●ra regnum praedictum, ex quo ad manus Regis devenissent. Quibus responsienibus auditis & intellectis, praefixit & assignavit idem Dominus Rex partibut supradictis omnibus jus ad dictum regnum Scotiae vendicantibus pro termino perempterio diem Lunae prox. post festum Sancti Martini in Parliamento suo apud Berewicum super Twedam, judicia sua super jam dictis suis petitionibus praecise audituris; volen● i●●erim super omnibus et singulis hinc inde propositis, dictis, ostensis et allegatis cum utri●ssque regni peritis, auditoribus memoratis, et aliis de Consilio su● ad p●enum deliberare, dictumque processum et jura partium examinare; ut deliberatione praehabita, quid de jure fieri debeat plenius informari. Acta apud Berewicum sup●r Twedam (ut pramittitur) anno, indictione, mense, dicbus & locis proximo praenotatis, praesentibus venerabilibus in Christo patribus & Dominis, Dominis Antonio Dunolm. Willielmo Elien. Johanne Carleolen. Willielmo Sancti Andraeae▪ Roberto Glascuen. Marthaeo Dunkelden. & Marco Sodoren. Episcopis; ac Nobilibus viris Dominis Henr. Lincoln. Umfrido Hereford. Johanne de Boghan, Gilberto de Anegos, & Malisio de Strathern. Comitibus; ac Magistro Johanne Erturi de Cadomo publico Apostolica authoritate Notario, cum aliis quampluribus, Anno à Nativitate Domini 1292. Indictione sexta, mensis Novembris die decimo septimo, die Lunae videlicet proxima post festum Sancti Martini, congregatis coram excellenti Principe & Domino, Domino Edwardo Dei gratia Rege Angliae illustri, superiori et Domino regni Scotiae, in aula Castri de Berewico super Twedam, Sancti Andraeae Diocesi, utriusque regni Nobilibus & Praelatis, ac Auditoribus memoratis, aliis Magnatibus & popularibus in multitudine copiosa, praesente ibidem me Notari● infrascripto, cum testibus subscriptis, praeconizatisque publicè Nobilibus viris superius nominatis jus ad dictum regnum Scotiae (ut praemittitur) vendicantibus, Erico videlicet Rege Norwegiae, Florentio Comite Holandiae, Willielmo de Vescy, Patricio Comite de Marchia, Willielmo de Ros, Roberto de Pinkny, Nicholas de Soules, & Patricio Galightly, & non comparentibus, sed se retrahentibus omnino, quia non suas petitiones propositas prosecuti, consideratum est per idem Dominum Regem, et judicialiter pronunciatum, de consensu utriusque regni Nobilium et Praelatorum, Quod per petitiones suas praedictas nihil consequantur. ( * Hist. Angl. p. 22. Ypodigma Neustr. p. 76. Tho. Walsingham renders us this more full and particular account concerning the King of Norweys' Proctors answers, delays, and the Judgement given at last against him. Requisitum fuit de eisdem Attornatis, quid volunt addere, minuere vel mutare, & quod in petitione sua danda declararent? Qui dicunt, quod nolunt declarare antequam habuerint colloquium cum dicto Domino Rege Angliae superiori Domino regni Scotiae, nec aliquid aliud proponere vel dicere ea vice. Et hac requisitio fuit facta, quia alias in petitione sua, quae coram ipsis fuit ibidem lecta, reservavit sibi beneficium addendi, minuendi & mutandi, prout plenius ex tenore ipsius petitionis apparet; & datus est eis dies usque ad diem Mercurii proximo sequentem, ad audiendum voluntatem Domini Regis. Postea die Mercurii proximo post festum bea●i Martini, venerunt praedicti Attornati Regis Norwegiae coram Consilio praedicti Domini Regis Angliae, et Superioris Domini Scotiae, & dictum fuit eis per consilium dicti Domini Regis, quod declararent manifeste actionem Domini Regis Norwegiae, per quam intendunt recuperare regnum Scotiae, tanquam jus Domini sui; qui quidem Attornati responderunt & dixerunt, quod voluerunt prius habere colloquium cum praedicto Domino suo Rege Norwegiae, & ipsum super exactione & petitione praedictis consulere antequam ulterius prosequerentur. Et multociens requisiti, quod petitionem Domini sui manifestius declararent, tandem dixerunt praecisè, quod petitionem Domini sui noluerunt declarare, nec ulterius super hoc aliud dicere, antequam eundem Dominum suum consulti fuerint in praemissis. Ideo datus est eis dies de die in diem coram praedicto Domino Rege Angliae, superiore Domino dicti regni Scotiae, ad audiendum judicium ●uum, de co quod noluerunt ulterius prosequi petitionem Domini sui praedict.) The Record proceeds; Et quia Johannes Comyn & Rogerus de Mundevile non sunt suas petitiones prosecuti, ideo similiter est per ipsum Dominum Regem judicialiter pronunciatum, quod nihil capiant per easdem. Quo●d petitionem vero Domini Roberti de Brus ultimam, per quam petiit tertiam partem regni Scotiae, ut propartem suam, tanquam de haereditate partibili; quia compertum est, quod idem Robertus alias coram Domino Rege in sua petitione, per quam petebat totum regnum Scotiae, recognovit plenè & concessit, praedictum regnum esse impartibile, per quod uni tantum haeredi debuit remanere; quam quidem recognitionem et concessionem dedicere non poterit coram ipso: Et quia per Praelatos, Comites, Barones, Proceres et Magnates, totumque Consilium utriusque regni concordatum est et consideratum, quod praedictum regnum uni haeredi debeat remanere, pro eo quod de sui natura est impartibile, sicut et alia regna: Idcirco per eundem Dominum Regem consideratum est et judicialiter pronunciatum, Quod dictus Dominus Robertus ex hiis quae in dicta petitione sua continentur, nihil consequatur omnino. Et quoad petitionem Domini Johannis de hastings, qui similiter petiit tertiam partem dicti regni, ut propartem suam de haereditate partibili; quia plenè compertum est, (ut praemittitur) quod praedictum regnum de sui natura non est partibile, et etiam quod escaetae et acquisita quae acciderint infra dictum regnum, et ad manus Regis devenerint sunt impartibilia sicut ipsum regnum, eapropter, juvantibus etiam aliis rationibus quampluribus in processu super hiis habito propositis et dictis, consideratum est per dictum Dominum Regem, et judicialiter pronunciatum de consensu utriusque regni Nobilium et Praelatorum; Quod dictus Dominus Johannes de hastings nihil capiat per petitionem suam supradictam. Quoad petitionem vero Domini Johannis de Balliolo, qui petiit totum regnum praedictum ut jus suum. Idem Dominus Rex perl●cta coram ipso petitione sua, cum juribus & rationibus pro jure suo adductis; recitatisque rationibus & objectionibus contra ipsum & jus suum propositis, & hinc inde ostensis, dictum negotium totum praecepit et fecit per utriusque regni consilium per plures dies cum summa diligentia et habundanti examinari. Et examinatione plenè facta, quia compertum fuit manifestè, et per omnes utriusque regni Nobiles, Praelatos, Auditores, et Sapientes consideratum et concordatum, Quod praedictum regnum Scotiae est impartibile, et uni debeat haeredi remanere: Et hoc idem satis est per petentes praed●ctos recognitum judicialiter coram ipso Domino Angliae Rege pro tribunali sedente, ut superiori et directo Domino dicti regni. Et quia idem Dominus Rex habet judicare de jure subditorum (ut praemittitur) per leges et consuetudines regnorum quibus praeest, quod ab omnibus utriusque regni Nobilibus et Praelatis est approbatum, concordatum et dictum, et per easdem leges et consuetudines in casu proposito consensum est et judicialiter declaratum, quod remotior in gradu descendente in prima linea, proximiori in secunda linea in successions haereditatis impartibilis est praeferendus. Et etiam quod ordo successionis contentus in petitione dicti Johannis de Balliolo, qui est h●res de prima linea descendente, non est ab aliquo petentium praedictorum in aliqua sui parte dedictus. Idcirco prae omnibus aliis in successione haereditaria dicti regni Scotiae est praeferendus, tanquam haeres rectior regni memorati. Supradictis vero rationibus, unâ cum aliis quampluribus in praesenti processu coram dicto Domino Rege suoque Consilio (ut praemittitur) ostensis & propositis diligenter attentis, confideravit dictus Dominus Rex Angliae, superior et directus Dominus regni Scotiae, * See Henr. de Knyghton de Event. Angl. l. 3. c. z. p. 2469. Mat. Westm. p. 386. Tho. Walsingham Hist. Angl. p. 22, 23. Ypod. Neustr. p. 76, 77. Quod praedictus Dominus Johan. de Balliolo recuperet et habeat scisinam praedicti regni Scotiae, cum omnibus pertinentiis suis infra idem regnum, secundum formam petitionis suae supradictae: Et etiam omnia quae ad manus praefati Domini Regis Angliae ratione superioritatis et directi dominii sui hujusmodi devenerunt: Ita tamen, quod idem Dominus Johannes dictum regnum Scotiae et populum ejusdem sibi subditum, sic rite, sic juste gubernet et regat, quod nul●us pro defectu justitiae occasionem habeat de ipso conquerendi; per quod dictus Rex Angliae, ut superior suus Dominus ejusdem regni, in ipsius defectum ad prosecutionem querelantium directionis manus apponere debeat in eventu: jure dicti Domini Regis Angliae, et haeredum suorum Angliae Regum, cum voluerint inde loqui eisdem, semper salvo. Hiis itaque peractis assignavit idem Dominus Rex eidem Johanni de Balliolo diem Jovis proximo sequentem coram ipso ubicunque fuerit, ad factendam sibi fidelitatem pro regno Scotiae memorato. Et etiam diem Nativitatis proximo sequentem similiter ubicunque tunc fuerit in regno Angliae, eidem Domino Johanni de Balliolo Regi Scotiae, ad faciendum sibi homagium pro eodem regno praefixit et assignavit. Et quod interim prosequatur brevia ad habendum seisinam de regno Scotiae supradicto, praecepit. Ad cujus Regis praeceptum statim brevia facta fuerunt pro seisina tam Castrorum quam regni Scotiae praelibati dicto Domino Johanni de Balliolo Regi Scotiae liberanda, sub tenore qui sequitur. * See Rot. Scotiae, An. 20 & 21 E. 1. m 7. nu. 34. where this Writ is likewise enroled. EDWARDUS Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hyberniae, Dux Aquitaniae, & superior Dominus regni Scotiae; Dilectis & fidelibus suis, Willielmo Sancti Andraeae & Roberto Glascuen. Episcopis; Johanni Comyn, Jacobo Senescallo Scotiae, & Briano filio Alani, Custodibus suis dicti regni Scotiae salutem. Cum Johannes de Balliolo nuper in Parliamento nostro apud Berewicum super Twedam venisset coram nobis, & petivisset praedictum regnum Scotiae sibi per nos adjudicari, & seisinam ipsius regni sibi ut proximiori haeredi Margaritae filiae Regis Norwegiae, Dominae Scotiae, & Neptis quondam Alexandri ultimi Regis Scotiae, jure successionis liberari. Ac nos auditis & intellectis petitionibus & rationibus tam praedicti Johannis de Balliolo, quam aliorum petentium praedictum regnum, & eisdem petitionibus & rationibus diligenter examinatis, invenerimus praefatum Johannem de Balliolo esse propinquiorem haeredem praedictae Margaretae quoad dictum regnum Scotiae optinendum, propter quod idem regnum Scotiae & seisinam ejusdem eidem johanni, salvo Jure nostro & haeredum nostrorum, reddidimus: Vobis mandamus, quod sei●●nam praedicti regni Scotiae, cum omnibus pertinentiis suis infra idem regnum existentibus, et quae ad manus nostras tanquam ad superiorem Dominum ipsius regni Scotiae post mortem praefatae Margaretae devenerunt, sine dilatione praedicto Johanni de Balliolo deliberare faciatis, salvo jure nostro et haeredum nostrorum cum voluerimus inde loqui; salvis etiam nobis releviis et debitis quibuscunque quae de exitibus supradicti regni Scotiae usque ad diem confectionis praesentium debebantur, seu deberi poterunt quoquo modo. Teste meipso apud Berewyk super Twedam decimo nono die Novembris, anno regni nostri vicesimo. Item, * See Rot. Scotiae, ibid. EDWARDUS Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hyberniae, Dux Aquitani●, & superior Dominus regni Scotiae, Dilecto & fideli suo Petro Burdet Constabular. Castri de Berewyk salutem. Cum Johannes de Baliolo nuper in Parliamento nostro apud Berewykum super Twedam venisset coram nobis & pe●ivisset praedictum regnum Scotiae sibi per nos adjudicari, & seisinam ipsius regni sibi ut propinquiori haeredi Margaretae filiae Regis Norwegiae Dominae Scotiae jure successionis liberari; ac nos auditis & intellectis petitionibus & rationibus tam praedicti Johannis de Balliolo quam aliorum petentium praedictum regnum; & eisdem petitionibus & rationibus diligenter examinatis, invenerimus praefatum Johann●m de Balliolo esse propinquiorem haeredem praedictae Margaretae, quoad praedictum regnum Scotiae obtinendum; propter quod idem regnum Scotiae & seisinam ejusdem (salvo jure nostro et haeredum nostrorum, cum voluerimus inde loqui) praedicto Johanni reddidimus; Vobis mandamus, quod seisinam praedicti Costri de Berewico cum omnibus pertinentiis suis, una cum emnibus aliis rebus tibi per Chyrographum traditis, secundum quod in praedicti Castri tibi commissi custodia res hujusmodi recepisii, fine dilatione praefato Johanni de Balliolo vel Attornatis suis his literis deferentibus deliberari faciatis. Teste meipso apud Berewicum super Twedam decimo nono die Novembris. Anno regni nostri vicesimo. Item, sub eadem forma & eisdem verbis, ni●il addito vel diminuto, diversis tamen personis, directa fuerunt Brevia ejusdem Domini Regis Angliae universis & singulis custodibus Castrorum Dominicorum Regis Scotiae per totum regnum Scotiae, quae fuerunt in manibus Regis Angliae, ut superioris Domini ejusdem regni, in quibus Custodes positi suerant per eundem. Item, eodem die in aulae Castri de Berewico, in prasentia utriusque regni Nobilium & Praelatorum, meique Notarii infrascripti, confractum fuit sigillum ad regimen Scotiae deputatum, quo usi fuerunt ejusdem regni Custodes à tempore obitus Alexandri ultimi Regis ejusdem usque diem illum, in quatuor partes, & ipsius frusta Sigilli in quadam bursa de Coreo reposita in Thesaurariâ dicti Domini Regis Angliae conservanda, in signum et evidentiam pleniorem Superioritatis et directi Dominii sui, quod habet in praedicto regno Scotiae, et quod ipsius haeredes Angliae Reges perpetuis temporibus habere debent, et declarationem juris sui hujusmodi posteris evidentius ostendendam. Praesentibus ibidem utriusque regni Nobilibus et Praelatis, ac Magistro Johanne Erturi de Cadomo publico Notario, cum aliis quampluribus. Annu Domini 1292. Indictione sexta, mensis Novembris die vicesimo, die videlicet Sancti Edmundi Regis & Martyris, existente Domino Rege Angliae in Castro de Norham Dunolm. Dioc. venit ibidem nobilis Princeps Dominus Johannes de Balliolo Illustris Rex Scotiae, et eidem Domino suo Domino Regi Angliae pro eodem regno Scotiae Fidelitatem fecit, et tactis sacrosanctis et osculatis Dei Evangeliis juravit, sub hiis verbis. * See Matth. Westm. p. 386 Wals●ngham, Hist. Angl. p. 22 Ypodigma Neustriae, p. 77. Ego Johannes de Balliolo Rex Scotorum, fidus et fldelis ero vobis Domino Edwardo Dei gratia Regi Angliae Illustri, et Superiori Domino regni Scotiae, et vobis fidelitatem facio de eodem regno Scotiae, quod de vobis teneo et clamo tenere; et fidem et fidelitatem vobis portabo de vita et membro, et terreno honore contra omnes homines, et fideliter recognoscam et vobis faciam servitia vobis debita de Regno Scotiae antedicto; Sic me Deus adjuvet, et haec sancta Dei Evangelia. Super qua fidelitate sic facta dictus Dominus Johannes de Balliolo Rex Scotiae suas patentes literas statim fieri fecit Domino Regi Angliae Sigilli sui impressione sigillatas, tenorem qui sequitur continentes. Omnibus Christi fidelibus praesens scriptum visuris v●l audituris, Johannes Dei gratia Rex Scotorum, salutem. Noverint universitas vestra nos secisse et jurasse Domino nostro ligeo Domino Edwardo Dei gratia Regi Angliae Illustri, et superiori Domino Regni Scotiae apud Norham, die jovis in festo Sancti Edmundi Regis et Martyris, Anno Incarnationis Dominicae 1292. et regni ipsius Domini nostri Regis Angliae Edwardi vicesimo finiente & vicesimo primo incipiente, in praesentia vener abilium Patrum Willielmi Sancti Andreae, & Roberti Glascuen. Episcoporum; Johannis Comitis de Boghan, Willielmi Comitis de Ros, Patricii Comitis de Marchia, Walteri Comitis de Meniteth, Jacobi Senescalli Scotiae, Alexandri de Ergadia, Alexandri de Balliolo, Domini de Cadion, Patricii de Graham, & Willielmi de Seinct Clere, in hunc modum; Istud audias Domine mi Edward Dei gratia Rex Angliae, superior Dominus regni Scotiae, Quod ego Johannes de Balliolo Rex Scotorum vobis facio fidelitatem de regno Scotiae, quod teneo et clameo tenere de vobis; et ero vobis fidus et fidelis; et fidem et fidelitatem vobis portabo de Vita et Membro, et terreno Honore contra omnes homines; et fideliter cognoscam et fideliter faciam servicia vobis debita de regno Scotiae antedicto; Sic Deus me adjuvet, et haec sancta Evangelia. In cujus rei testimonium, sigillum quo usi sumus hactenus (quia adhuc aliud factum sub titulo & nomine Regio no● habimus) praesentibus est appensum; Et similiter in testimonium fidelitatis praedictae, Episcopi, Comites, Barones, et alii supranominati Nobiles praesens scriptum sigillorum suorum munimine roborarunt. Dat. apud Norham. die & anno praedictis. Et quia idem Dominus Johannes de Balliolo Rex Scotorum fidelitatem suam praedictam fecit lingua Gallica; ideirco ●adem verba, per qua fecit, praesenti Instrumento annotabo, nihil addito vel diminuto. Ceo oies vous mon Seigneur Sire Edward Roy Dengleterre, Soveraigne Seigneur du Royalme Descoce, qe jeo Johan de Baillol Roy Descoce, vous face feaute du Royalme Descoce, le quiel jeo tenk e cleim tenir de vous; e qe jeo vous serrai foials e loials; e foi e loiaute vous portrai de vie e de membre, e de terrein honeur, contra toutes gentz qui putr●nt viure et morir; e loiaument conustrai, e loiament frai les services qe nous vous deveins du Royalme Descoce avantdite; en si nous eide Dieus e ces Seintes Evangeiles. Super qua fidelitate sic facta idem Dominus Johannes de Balliolo Rex Scotiae suas patentes literas fieri fecit, ut supra, sui sigilli impressione munitas sub tenore qui sequitur. A tous ceaus, qui cest escrit verront ou erront, Johan par la grace de Dieu Roy Descoce, salutz en Dieu. Sache vestre universite moi avoir fait e jures foiaute a mon Seigneur Lige Monsieur Edward par mesme la grace Roy Dengleterre, a Norham la Jovedy en la feste Seint Emon le Roy e Martyr, le an del Incarnation nostre Seigneur Mil. ducentz nonante seconde, e du Regne le dit mon Seigneur le Roy Edward finant, e le vintisme un comenceant, en la presence des honeurables Pieres William e Robert de Seint Andreu e de Glascu Evesques; de Johan Counte de Boghan, William Counte de Rosse, Patrick Count de la March, Wa●tier Count de la Meniteth, James Senescall▪ Descoce, alexander de Ergayl, alexander de Baillol, Seigneur de Caures, Patrick de Grayham, e de William de Seint Cler, en les paroles soutz escrites. Ceo oies vous mon Seigneur Edward Roy Dengleterre, Soverein Seigneur du Roialme Descoce, que jeo Johan de Baillol Roy Descoce vous face foialte du Royalme Descoce, le quiel jeo tenk e cleim tenir de vous; qe jeo vous serrai foial e loial; et foi e loialte vous portrai de vie e de membre, e de terrein honeur contre toutes gentz qui purront viure e morir, e loialment coneustrei e loialment vous frai les services a vous dues du Royalme Descoce avantdite▪ ensi me eide Dieus e ces seintes Evangeiles. En tesmoignance de ceste chose jeo mis a cest escrit mon Seal, le quiel jeo ai usez jesqes en cea, pur ce qe jeo navoie encore autre Seal fait desouz title e n om de Roi. Ensemblement en tesmoignance de la foialte avantdite ensi faite, ces Evesqes, Comites, e Barones, e autres Nobles desus nomées ount mis leur seals a cest praesent escrit. Donez a Norham le jour e le an avantditz. Quibus, ut praemittitur factis, mandavit dictus Dominus Rex Angliae, eundem Dominum Johannem de Balliolo Regem Scotorum, in corporalem possessionem regni Scotiae (sicut moris est) apud Monasterium de Scona juxta villam Sancti Johannis de Perth, suo nomine induci, per venerabilem Patrem Dominum Antonium Dei gratia Dunolm. Episcopum, & nobilem virum Johannem de Sancto Johanne, ratione superioritatis et directi dominii sui regni praelibati, et in sede sua Regali juxta ip●●us regni consuetudinem poni cum omni solemp nitate debita et etiam consueta; Vt ipse Dominus Rex Scotiae praemissis rite factis ' die et loco superius sibi assignatis, coram dicto Domino Rege Angliae venire valeat ad faciendum sibi homagium pro regno Scotiae memorato, et ulterius tractandum, ordinandum et faciendum cum ipso super quibusdam statum regni Scotiae tangentibus, quod justum fuerit et consonum rationi. Acta ut suprascribitur annis, indictionibus, mensibus, diebus & locis praenotatis: Praesentibus venerabilibus in Christo patribus, Archiepiscopis & Episcopis, Comitibus, Baronibus, & aliis utriusque regni Nobilibus, Proceribus & Praelatis supranominatis, cum Magistro Johanne Erturo de Cadomo publico Apostolica auctoritate Notario, meque Notario infrascripto, cum aliis quampluribus Testibus ad praemissa vocatis specialiter & rogatis. (I shall only add out of the Roll of Scotland in the Tower, that Duncan Earl of Fif being then within age and in Ward to the King, claiming a right to place the King of Scotland in his royal Seat, and to do other Services at his Coronation which he could not personally perform by reason of his infancy; the King thereupon to preserve his right, authorised John de Saint-John to perform these Services for him, by this Patent, REX et Superior Dominus Scotiae, omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis Rot. Scotiae, Anno 20 & 21 E. 1. m. 33. De ponendo Regem Scotiae in Regiam sedem suam. quod cum Duncano fil. & haeredi Duncani quondam Comitis de Fif infra aetatem & in Custodiâ nostra existentem, quaedam certa officia in nova creatione Regis Scotiae de ponendo ipsum in Regiam sedem suam apud Scone, secundum consuetudinem dicti Regni Scotiae incumbant, ut accepimus, facienda; Nos nolentes praefato Duncano sic infra aetatem & in custodia nostra existenti, praejudicium in hac parte aliqualiter generari, ratione minoris aetatis ejusdem Heredis; Assignavimus dilectum & fidelem nostrum Johannem de Sancto Johanne ad ponend. nomine ipsius Haeredis, dilectum & fidelem nostrum Johannem de Balliolo Regem Scotiae, cui Regnum illud judicialiter reddidimus, in Regiam sedem suam apud Scone, secundum consuetudinem praedictam, & ad omnia alia facienda, recipienda & complenda, quae idem Duncanus facere, recipere, seu complere posset vel deberet, si ibidem praesens & aetatis legitimae extitisset. In cujus, etc. Teste Rege apud Norham. 21. die Novembris. The Record thus proceeds.) Anno à Nativitate Domini 1293. incipiente, Indictione sexta, mensis Decembris, die vicesimo sexto, die videlicet Sancti Stephani Prothomartyris, Anno regni dicti Regis Angliae vicesimo primo; Existente ipso Rege Angliae apud Novum Castrum super Tynam Dunolm. Dioc. comparuit ibidem coram ipso egregius Princeps & Dominus▪ Dominus Johannes de Balliolo Dei gratia Rex Scotorum, & in aula Castri Domini Regis Angliae, ibidem eidem Domino Regi Angliae superiori et directo Domino regni Scotiae, Homagium pro eodem regno suo fecit in praesentia mei infrascripti Notarii et testium subscriptorum, lingua tamen Gallica, per haec verba vel hiis similia, hunc habentia sententialiter intellectum. Domine mi Domine Edward Rex Angliae, superior Dominus regni Scotiae, Ego Johannes Rex Scotiae devenio bester homo ligeus de toto regno Scotiae cum pertinentiis, et omni eo quod appendet; quod quidem regnum teneo et debeo de jure, ac clamo pro me et haeredibus meis Regibus Scotiae, tenere haereditarie de vobis et haeredibus bestris Regibus Angliae; et fidem et fidelitatem portabo vobis et haeredibus vestris Regibus Angliae de vita et membro, et terreno honore contra omnes homines qui possunt vivere atque mori. Et super Homagio suo praedicto sic facto suas patentes literas fieri fecit sigilli impressione munitas, tenorem qui sequitur continentes. Omnibus praesens scriptum visuris vel audituris, Johannes Dei gratia Rex Scotorum, salutem in Domino. Noverit universitas vestra me fecisse Homagium serenissimo Principi Domino meo ligeo Domino Edwardo eadem gratia Regi Angliae, Superiori Domino regni Scotiae, apud Novum Castrum super Tynam in Anglia, die festivitatis Sancti Stephani, in Crastino Nativitatis Domini, Anno Incarnationis ejusdem 1292, & Regni dicti Domini Regis Edwardi vicesimo primo; in praesentia venerabilium patrum Johannis Archiepiscopi Dublinen. Antonii Dunolm. & Johannis Carleolen. Episcoporum; Henrici de Lascy Comitis Lincoln. Johannis de Warennae Comitis de Surreye, Willielmi de Leybourne, Briani filii Alani, Gilberti de Thorneton, Rogeri Brabazon, Roberti Malet, & Roberti de Hertford Militum; Johannis de Langeton Cancellar. Angliae, Hugonis de Cressingham, Johannis Wogan, Magistri johannis Lovel, & Waltere de Langeton de regno Angliae; necnon & in praesentia venerabilium patrum, Willielmi & Roberti Sancti Andraeae & Glascuen. Episcoporum; johannis Abbatis de jeddeworth, johannis Comitis de Boghan, Patricii Comitis de Marchia, Gilberti de Vmfraville Comitis de Anègos, Johannis Comitis Atholiae, Johannis Comyn, Alexandri de Balliolo, Thom. Randolf, Galfridi de Mowbray, Patricii de Grayham, Willielmi de Seint Cler, Richardi Siward, Ingerami de Vmfreville, Andraeae de Moraviae, Thom. filii David de Torthorald, Micha●lis de Wymes, Richardi Fraser, Andraeae Fraser, Alexandri de Bonkhull, & Johannis de Sirivel●n, de regno nostro Scotiae, in verbis subscriptis. Domine mi, Domine Edward Rex Angliae, superior Dominus regni Scotiae; Ego Johannes Rex Scotiae devenio homo vester ligius de toto regno Scotiae, cum pertinentiis et omni eo quod appendit; quod quidem regnum teneo et debeo de jure, et clamo pro me et haeredibus meis Regibus Scoriae, tenere haereditarie de vobis et haeredibus vestris Regibus Angliae; et fidem et fidelitatem portabo vobis et haeredibus vestris Regibus Angliae, de vita et membro, et terreno honore contra omnes homines qui possunt vivere atque mori. In cujus rei testimonium, stgillum meum feci apponi huic scripto. Similiter in testimonium homagii antedicti, Archiepiscopi, Episcopi, Comites, Barones, Cleri●i, et alii Nobiles Angliae ad rogatum meum, una cum Episcopis, Abbate, Comitibus, Baronibus, et aliis Nobilibus de Scotia supranominatis, eidem scripto ●igilla sua fecerunt apponi. Dat. apud Novum Castellum super Tynam in Anglia, die & anno pradictis. Hujus igitur homagii lingua Gallica facti (ut praemit●itur) in omnibus & per omnia tenor est talis. Mon Seignor, Sire Edward Roy Dengleterre, Sovrain Seignor du Roiame Descoce, Jeo Johan de Baillol devieng vostre home lige de tot le Roiame Descoce, oue les appurtenances e oue quant qe apent, le quiel jeo tienk e doi de droit, e cleim pur moi e mes heirs Rois Descoce tenir heritablement de vous e de vos heirs Rois Dengleterre, e foi e loialte portrai a vous e a vos heirs Rois Dengleterre de vie e de membre, e de terrein honeur contre totes gentz qui purront viure e mori●. Super quo homagio lingua Gallica sic facta, idem Dominus Johannes de Balliolo Rex Scotiae suas patentes literas statim fieri fecit, sigilli sui impressione munitas, tenorem qui sequitur continentes. A tous ceaus qui cest escrit verront ou orront, Johan de Bailliol par la grace de Dieu Roi Desc●ce, saluz en Dieu. Sache vestre universite, moi avoir fait homage al tresnoble Prince mon Seignor lige Monsire Edward par mesme la grace Roi Dengleterre, Sovrain Seignor du Roiame Descote, a Novel Chastell sur Tyne en Engleterre, le jour de la feste saint Estefne, lendemain de Noel, lan del Incarnation nostre Seignor Milisme Ducentisme Nonantisme seconde, e du regne le dit mon Seignor le Roi Edward vintisme primer, en la presence des honourables Pieres Johan Ercevesqe de Dev●lin, Amoigne de Duream, e Johan de Cardoil Eyesqes; Henry de Lascy Counte de Nicole, Johan de Garenne Counte de Surreye, Johan de Seint Johan, Robert de Typetoft, Nicholas de Segrave, William de Leyb●rn, Brian le fiz Alein, Gilbert de Thorneton, Rogier le Brabazon▪ Robert Malet, e Robert de Hertford, Chivalers; Johan de Langeton chancellor Dengleterre, Hugh de Cressingham, Johan de Wogan, Mestre Johan Lovel, e Wautier de Langeton, du Roiame Dengleterre; e en la presence des honourables Pieres William e Robert de Seint Andreu e de Glasc● Evesqes; Johan Abbe de Jeddeworth, Johan Counte de Boghan, Patrick Counte de la March●, Gilbert de Vmfranville Counte de Auegos, Johan Counte de Atheles, Johan Comy●, Alisandre de Bailliol, Thomas Randolf, Giffray de Mowbray, Patrick de Graham, William de Seint Cler, Richard Syward, Ingeram de Vmfrauville, Andreu de Morref, Thomas Randolf le fiz David de Thor●rald, Michael de Wymes, Richard Fraser, Andreu Fraser, Alisandre de Bonkhille, e Johan de Strivelin, de nostre Roiame Descoce, en les paroles desoutz escrites. Mon Seignor Mons. Edward Roi D●ngleterre, Sovrain Seignor du Roiame Descoce, Jeo Johan de Bailliol Roi Descoce devieng vostre home lige de tot le Roiame Descoce, oue les appurtenances e a quant qe apent; le quiel jeo tienk, e doi de droit e cleim pur moi e mes heirs Rois Descoce tenir heritablement de vous e de vos heirs Rois Dengelterre; e foi e loialte portrai a vous e a vos heirs Rois Dengleterre, de vie e de membre, e de terrein honeur contra totes gentz qui purront viure e morir. En tesmoignance de ceste chose jeo ai fait mettre mon Seal a cest escrit. Ensemblement en te●moignance del homage avantdit Lercevesqe, Evesqes, Countes, Barones, Clers, e autres Nobles Dengleterre a ma pr●ere, oue les Evesqes, Abbe, Countes, Barones, e autres Nobles Descoce desus nomees a mesme lescrit ount fait mettre leur Seals. Donez a Novel Chast●ll sur Tyne en Engleterre, le jour e lan avantditz. Acta (ut praemittitur) anno, indictione, mense, die & loco proximo suprascriptis; praesentibus testibus proximo praenotatis, cum aliis quampluribus, ac Magistro Johanne Erturi de Cadomo publico Apostolica authoritate Notario. Anno à Nativitaete Domini Millesimo Ducentesimo Nonagesimo tertio incipiente, Indictione sexta, mensis Decembris die ultimo, * See Placita Parl. An. 21 E. 1. nu. 20. Rylye, p. 145, 146, etc. gravis querela Magistri Rogeri Bartholomaei, Burgensis de Be●ewico super Twedam, super quibusdam ipsius Domini Regis Angliae auditoribus nuper per ipsum in dicto regn● Scotiae deputatis ●d aures ipsius Domini Regis Angliae pervenit: Qui statim † Justiciarios. Judiciarios suos ibidem praesentes hujusmodi querela constituit auditores; * districtè. distinctè eisdem praecipiens & injungens, quod conquerentem audirent, sibique facerent secundum leges et consuetudines regni sui justitiae celeris complementum. Coram quibus mandatum Regium hujusmodi ex●qui volentibus, & aliis de Consilio dicti Domini Regis Angliae, ex parte serenissimi Principis Domini Johannis Dei gratia Regis Scotiae, per venerabilem in Christo patrem Dominum Willielmum Sancti Andraeae Episcopum; & etiam Nobiles viros Dominos Johannem Comitem de Boghan, Patricium de Graham, Thomam Randolphi, & quosdam alios Proceres regni Scotiae de consilio dicti eorum Regis, quaedam petitio facta fuit talis: Quod cum Dominus Rex Angliae, et superior Dominus regni Scotiae, nuper permisisset Nobilibus & Praelatis ipsius regni leges & consuetudines regni Scotiae observare; et quod querela et placita super rebus quibuscunque infraidem regnum existentibus mota, extra idem regnum minime traherentur: Supplicarunt eidem Domino Regi Angliae suoque Consilio ibidem praesenti, nomine ipsius Regis Scotiae, Quod sibi placeret dictam promissionem observare, et per suos praecipere firmiter observari. Quibus nuntiis statim ex parte ipsius Domini Regis Angliae & suo nomine per Nobilem virum Dominum Rogerum Brabazon Militem, ipsius Regis Justiciarium respondebatur; Quod dicta petitio frustratoria videbatur, quoniam satis constabat dicto Domino Regi, et omnibus regni sui Nobilibus et Praelatis de jure constare debuit, quod praefatus Rex Angliae omnem promissionem ejus factam in omnibus observaverat, nec in aliquo venerat contra eam vel aliquam earundem; quanquam ad petitionem unanimem Communitatis dicti regni Scotiae de Episcoporum, Comitum, Faronum, et aliorum Nobilium regni Scotiae assensu, quaedam dilationum dispendiosa prolixitas restricta fuisset ad tempus per ipsum Regem Angliae pro celeriori justitia facienda petentibus idem regnum coram ipso: De querelis vero quae praefato Domino nostro Regi Angliae sunt delatae de suis Auditoribus et Ministris nuper per ipsum ut superiorem et directum Dominum ipsius regni deputatis ibidem, qui tunc temporis suam personam repraesentabant, cujusmodi querelae cognitio ad ipsum et non ad alium spectare dinoscitur, et cujus cognitionem specialiter sibi reserbavit; nullus alius praeter eum, ratione superioritatis sui dominii praelibati, potest nec debet cognoscere, nec eorum facta (si in aliquo erraverunt) cor●igere, nec de illis aliqu●tenus se intromittere: Eo quod de judiciis ipsius superioris Domini, et eorum qui suam personam repraesentarunt, non pertinet ad subditos interponere manus suas. Protestabatur insuper idem Dominus Rogerus, nomine et vice ipsius Domini Regis Angliae, et pro ipso et jure suo praedicto superioritatis et directi dominii sui, quod habet & habere debet, et haeredes sui Angliae Reges in praedicts regn● Scotiae: Et dixit, quod licet idem Dominus Rex Angliae vacante nuper dicto regno Scotia, sive Regis praesidio carente, super * See here, p. 395, 396, 397. quibusdam certis articulis promissiones aliquas ad tempus fecisset, easque sicut promiserat observasset; non intendit propter hoc, nec vult (Rege jam in ipso regno creato) deinceps artati per easoem vel ligari, protestations sua tunc facta subsistente, quum ipse querelas quascunque et alia quaevis negotia regnum Scotiae et ipsius incolas contingentia justis ex causis ad ipsum delat●, in supplementum justitiae admittere velit quandocunque et quotiescunque, et de eisdem conquerentibus facere justitiae complementum, ratione superioritatis et directi dominii sui praelibati. Et super hujusmodi querelis cum acciderint infra regnum suum Angliae ubicunque sibi placuerit querelantes audire, et superius suum dominium praedictum exercere. Quam quidem Protestationem idem Dominus Rogerus, i●erato eodem die sicut prius in camera Domini Regis (ipso Domin● Rege praesente) nomine et vice ipsius Domini Regis innovavit et de nobo fecit, in praesentia mei infrascripti Notarii et testium subscriptorum. Insuper ibidem statim Protestatione praedicta per ipsum Dominum Rogerum (ut praemi●titur) emissa, idem Dominus Rex Angliae illustris coram omnibus utriusque regni Nobilibus et Praelatis tunc praesentibus, organo vocis suae, s●rmone tamen Gallico palam et publice protestabatur; Quod non obstantibus promissionibus, concessionibus seu ratificationibus ad tempus factis per eundem Nobilibus regni Scotiae et Praelatis, (si quae fuerint;) quibuscunque suis literis vallatae fuerint vel Instrumentis, per quae vero se artatum minime reputavit aut ligatum; Protestationibus suis alias publice-super hoc factis suo robore subsistentibus; Intendit et vult quecelantes quostibet, et quaecunque alia negotia dictum regnum Scotiae et ipsius incolas tangentia ratione superioritatis et directi dominii sui quod habet, et de jure habere debet in eodem regno Scotiae, sicut et progenitores sui Angliae. Reges suis temporibus habuerunt, (si legitime et justis ex causis sibi deferantur) admittere vel audire; et super hiis eis facere, uhicumque et quandocunque sibi placuerit, justitiae complementum, et superioritatem et directum suum dominium hujusmodi (quatenus justum fuerit) erercere, et eo uti; ipsumque Regem Scotiae, si necesse fuerit, et negotii qualitas exegerit, infra regnum suum Angliae super hiis ad suam praesentiam co●vocare. Acta apud Novum Castrum super Tynam, in aula Castri, & camera dicti Domini Regis Angliae, ut praemittitur, anno, indictione, mense & die proximo praenotatis: Praesentibus venerabilibus in Christo patribus, Dominis Johanne Archiepiscopo Dublinen. Antonio Dunolm. Willielmo Sancti Andraeae, & Roberto Glascuen. Episcopis; cum Nobilibus viris Henrico Lincoln. Johanne Warren. Johanne de Boghan. Patricio de Marchia, & Gilberto de Anegos, Comitibus; Johanne de Sancto Johanne, Roberto de Typetoft, Nicholas de S●grave, Patricio de Graham, Willielmo de Seint Cler, Alexandro de Balliolo, Galfrido de Mowbray, Thom. Randolfe, Gilberto de Thorneton, Roberto Malet, Hug. de Cressingham, & Johanne Wogan, cum aliis tàm Ecclesiarum Praelatis, quam Comitibus & Baronibus utriusque regni in multitudine copiosa, ac Magistro Johanne Erturi de Cadomo public● N●tario, testibus ad praemissa vocatis et ●ogatis. Anno à Nativitat● Domini Millesim● Ducentesimo Nonagesimo tertio, Indictione sexta, mensis Januarii die secundo, existente serenissimo Principe & Domino, Domino Edwardo Dei gratia Rege Angliae illustri, apud Novum Castrum super Tynam Dunolm. Di●c. venit ibidem egregius Princeps & Dominus, Dominus Johannes de Balliolo eadem gratia Rex Scotorum coram ipso & Consilio suo, aliisque utriusque regni Nobilibus & Praelatis, Recognitiones quasdam acquietantias etiam & remissiones, sponte purè simpliciter & absolutè fecit organo vocis suae; ipsasque in scripturam redactas, sui sigilli impressione, una cum sigillis Episcoporum, Comitum, Baronum, & aliorum Nobilium regni sui roboratas, tenorem qui sequitur continentes. Omnibus praesentes lit●r●● visuris vel audituris, Johannes de Balliolo Dei gratia Rex Scotorum, salutem in Domino. Cum Dominus noster Dominus Edwardus Rex Angliae, superior Dominus regni Scotiae, ratione superioritatis dominii sui tenuerit praedictum regnum Scotiae in manu sua, qu●usque fecisset illis justitiam qui jus peti●runt in regnum praedictum; & aliquas Conventi●nes, Promissiones & Obligationes fecisset pet●ntibus custodibus & probis hominibus ejusdem regni, tàm de ipsius regni & Castrorum restitutione facienda, quam de rebu● aliis, de quibus fecerat scripta sua certis poenis appositis, sient in scriptis continebatur eisdem. Et postmodum in praesentia sua per judicium Curiae suae nobis adjudicaverit dictum regnum et seis●nam ejusoem regni et Castrorum, cum omnibus aliis rebus liberabit nobis plene et integre, sicat per Conventiones, Promissiones & Obligationes quas inde fecerat, tenebatur: N●s pro nobis, omnibus haeredibu● nostris, & omnibus illis ad quorum manus praedictum regnum deve●iet futuris temporibus, q●icunque fuerint, quietamus praedictum Domi●●● nostrum Regem Angliae & haredes suos imperpetnum de omnibus Conventionibus, Promissionibus & Obligationibus, & poenis in ipsis Conventionibus, Promissionibus & Obligationibus, nobis seu probis hominibus dicti regni factis, quae idem regnum in r●bus i●●ius regni contingunt. Et si aliquod scriptum, qualecunque sit illud quod tangat praemissa aliquo temport amod● sit inventum, voluimus & concedimus pro nobis & haeredibus nostris, quod n●llius sit roboris a●t valoris; Ita quod nec Domino nostro Regi praedicto, ●ec haredibus suis Regibus Angliae obesse valeat, nec nobis vel haeredibus nostris Regibus Scotlae, nec etiam illis qui dictum regnum Scotiae tenebunt, (quicunque sunt ill●) prodesse, nec locum aliquo t●mpore tenere. Insuper promittimus pro nobis & omnibus nostris haeredibus Regibus Scotiae, & pro omnibus illis qui regnum Scotiae te●●bunt, quicunque fuerint, universa et singula ratificare, quae praefatus Dominus noster Rex Angliae fecit de regno praedicto, aut de rebus ipsius regni ratione superioritatis dominiisui, dum idem regnum in manibus suis fuit; et ea ratificamus et firmamus, ac habemus et habebimus firma et stabilia imperpetuum pro nobis et omnibus nostris haeredibus, et pro omnibus illis qui praedictum regnum tenebunt. Praeterea volumus & concedimus pro nobis & haeredibus nostris, necnon & pro omnibus illis qui post nos praedictum regnum Scotiae tenebunt, quod * See here p. 392, to 401. scriptum seu scripta factum vel facta p●r praefatum Dominum nostrum Regem Angliae apud Norhampton. vicesimo octavo die Augusti, anno regni sui decimo octavo, Custodibus, Episcopis, Abbatibus, & toti Clero, Comitibus, Baronibus, & toti Communitaeti regni Scotiae super quodam contractu matrimonials faciendo inter filium ejusdem Domini nostri Regis Angliae, & filiam Regis Norwegiae Dominam & Reginam Scotiae, cujus haeres not sumus, continentia diversas articulos, concessiones, promissiones, affirmationes & ratificationes, tangentes statum, leges, jura, libertates, consuetudines, seperationes, divi●iones, & quietantias subjectionis praefati regni Scotiae, & inhabitantium idem regnum, quibuscunque loco & tempore de caetero nostra custodia vel aliena reperiantur, cassa sint et irrita et nullius firmitatis; ne● aliquo tempore tobur optineant, sed deinceps sint penitus annuliata, et pro nullis etiam teneantur. Et de omnibus illis concessionibus, promissionibus, assirmationibus, ratificationibus, & de omnibus aliis rebus quoc●nque nomine censeantur, aut specificentur in scripto v●l scriptis superius nominatis, praedictum Dominum nostrum Regem Angliae & haeredes suos, pro nobis & haeredibus nostris, & pro omnibus illis qui post nos praedictum regnum Scotiae tenebunt, penitus quietamus. In cujus rei testimonium praesenti scripto sigillum nostrum, una cum sigillis venerabilium patrum Willielmi Episcopi Sancti Andraeae, & Roberti Episcopi Glascuen. Johannis Comitis de Boghan, Patricii Comitis de Marchia, Gilberti Comitis de Anegos, Johannis Comitis Atholiae, Johannis Comyn, Alexandri de Balliolo, Galfridi de Mowbray, Patricii de Graham, Willielmi de Seint-Cler, & Thomae Randolf, fecimus apponi. Datum apud Novum Castellum super Tynam in Anglia, secundo die mensis Januarii, Anno Incarnationis Dominicae 1292. & regni praedicti Domini nostri Regis Edwardi vicesimi primi; & regni nostri primo. Tenor vero literae subscriptae in Gallico impressione sigilli dicti Domini Regis Scotiae, una cum sigillis Episcoporum, Comitum, Baronum & Nobilium in eadem nominatorum communitatae, talis est. A tous ceaus qui cestes presentes lettres verront ou erront, Johan de Baillol par le grace de Dieu Roy Descoce, saluz en Dieu. Com nostre Seignor Sire Edward Roy Dengleterre, soverain Seignor du Roialme Descoce, par le reson de la soverain Seigneurie, eit tenutz levantdit Royalme Descoce en sa mein tant quil eust fait droit a ceaus qui droit demandoient en la Roialme avantdit, e aucuns covenances, promesses, et obligations fait as Demandants, e as Gardeins, e as predes homes du Roialme, ausi bien de la restitution faire du Roialme e des Chasteux com des autres choses, dount il avoit fait ses Escrits, e certeins peines mises si com fu contenue en mesme ses Escritz, e puis en sa presence par jugement de sa Court nous eit le Roialme adjugez, e la sesine du Roialme e des Chasteux ove toutes autres choses liurez pleinement e entierement com il estoit tenutz, par ces covenances, obligations e promes. Nous pur nous e pur touz nos heirs, e pur touz ceaus en qui meins le Roialme deviegne en tempz avenir, qui quil unqes soient, quitoms le dit nostre Seignor le Roy Dengleterre e ses heires a touz jours perdurablement de to●es maneres des covenances, e des promes, e des obligations e peines par la reson des covenances, promes, e obligacions a nous ou a les bones gentz du Roialme avantdit, en le choses du Royalme. E si nul Escrit quiel quil soit qe touche cestes choses avantditz soit en aucuns tempz desore en avant trovez, voloms e grauntoms pur nous e pur nos heires, quil soit de nule value ne force, issint quil ne puisse a lui ne a ses heires Rois Dengleterre nurre, ne a nous ne a nos heirs Rois Descoce, ne a ceaus qui le Roialme Descoce tendrent qui quil unqes soient, valer ne leu tenir a nul tempz. Encore promettoms pur nous e pur touz nos heires Rois Descoce, e pur touz ceaus qui le Roialme Descoce tendront, qui quil unqes soient, qe nous totes les choses, quil fesoit du dit Roialme, ou des choses du dit Roialme, par la reson de la sovrain Seigneurie tant com le Roialme fu en sa mein, ratifionis e affermonis e auoms e auroms farm e estable a touse jours pur nous e pur touse nos heirs, e pur touz ceaus, qui le dit Roialme Descoce apres nous tendront, qe Escrit ou Escrits fait ou faits par le devantdit nostre Seignor le Roi Dengleterre a Norhampton le vinteutisme jour D'august l'an de son regne diseutisme, as Gardeins, Evesqes, Abbez, e tote la Clergie, Countes, Barones, e a tote la Communante du Roialme Desc●ce de une purparlaunce de un marriage faire entre le fiz le devantdit nostre Seignor le Roi de Norwegie Dame e Roine Descoce, qui heir nous sumes, contenantz altres divers articles, concessions, promesses, affermementz e ratifiements touchantz l'estat, leyz, dro●tz, franchises, custumes, severaltes divisions & quitances de subjections del avantdit Roialme Descoce, e des inhabitanze mesme le Roialme, en quen lu e en quel tempz quil sont, de ci en avant en nostre garde, ou en autri trovez, soient cassetz, veins, e nule fermete, ne force, ne eient a nuls temps; mes de tot en tot soient desore en avant anientiz, e pur nules tenuiz. E de totes teles concessions, promes, affermementz, ratifiementz, e de totes autres choses par queque nom eles soient nomees ou especefietz en lescrit ou escri●z avantnomees, le devantdit nostre Seignor le Roi e ses heirs, pur nous e pur nos heirs, e pur touts ceaus qui apres nous le Roialme Descoce tendront, de tot ou tot quitoms par ceste presente lettre. En tesmoignance de ceste chose a cesti present Escrit nostre seal ensemblement, oue les seals des honourables Pieres, William Evesqe d● saint Andreu, Robert Evesqe de Glascu, Johan Counte de Boghan, Patrick Count de la March, Gilbert Count de Anegos, Johan Counte de Atheles, Johan Comyn, alexander de Bailliol, Giffrey de Mowbray, Patrick de Graham, William de Seint Cle●, e Thomas Randolfe, auoms fait mettre. Donce a Noveau Chastell sur Tyn● en Engleterre, le secounde jour du moys de Janever, l'an del Incarnation nostre Seignor Milisme Ducentisme Nonantisme seconde; e du regne nostre Seignor le Roi Edward avantdit vintisme primer; e du nostre primer. Anno à Nativitate Domini 1293. Indictione sexta, postquam regnum Scotiae praedictum adjudicatum fuit Nobili viro Domino Johanni de Balliolo, per considerationem Curiae magnifici Principis & Domini, Domini Edwardi Dei gratia Regis Angliae illustris, Superioris Domini Regni Scotiae, mensis Novembris die decimoseptimo, anno regni ipsius Regis Angliae vicesimo finiente, & anno à Nativitate Domini 1292. & Indiction● sexta (ut suprascribitur in processu:) Idemque Johannes in ipsius regni Scotiae & Castrorum possessionem corporalem ex parte ipsius Domini Regis Angliae per venerabilem in Christo patrem & Dominum, Dominum Antonium Dei gratia Dunolm. Episcopum, & Nobilem virum Dominum Johannem de Sancto Johanne inductus, & in sede su● Regali apud Monasterium de Scona, juxta villam Sancti Johannis de Perth positus, juxta ipsius regni consuetudinem fuisset cum solempnitate debita & consueta, existentibus ibidem ipsius regni Scotiae Nobilibus & Praelatis, Comitibus, Baronibus, aliisque▪ Magnatibus & Proceribus in multitudine copiosa; caeterisque omnibus & singulis, quae solemp●itas hujusmodi requirebat, ritè peractis, factisque per ipsum Dominum Regem Scotiae Johannem supradictum eidem Domino Regi Angliae, ut superiori suo Domino dicti regni fidelitate et homagio pro regno Scotiae memorato, prout supra in processu plenius inferuntur; non longi temporis intervallo secuto, ad dictum Dominum Regem Angliae ut superiorem Dominum regni Scotiae plures et graves delatae fuerunt quaerelae; & subsequenter per Macdulphum filium quondam * See Placita Parliamentaria, An. 21 E. 1. nu. 22. Rylye, p. 152, 158, 159. Malcolmi Comitis de Fif; videlicet, quod inter aliu dictus Rex Scotiae sibi in Jure defecerat & Justitia exhibend● communi; nec sibi Justitiam facere voluit pluries, & humiliter requisitus; propter quod ad dictum Dominum suum Dominum Regem Angliae, sicut ad superiorem Dominum regni Scotiae recurrebat; supplicans humiliter & devote, quod super hujusmodi defectu subvenire dignaretur eisdem; & in ipsius Regis Scotiae defectum ipsum in Jure su● dignaretur audire, sibique facere Justitiae complementum. Vnde cum ad instantem prosecutionem dicti Macdulphi, quaedam ipsius Domini Regis Angliae literae sub certa forma conceptae, dicto Regi Scotiae pluries directae fuissent; quod ipsis Macdulpho & aliis etiam querelantibus in jure suo benignam au di●ntiam praestaret, fibique communem justitiam facere curaret; nec ipse mandatis suis hujusmodi parere voluisset, sed ipsius Domini sui Regis Angliae literis spretis potius et vilipensis, praedictum Macdulphum, ne ulterius Ius suum prosequeretur per querelam, fecit carcerali custodiae mancipari, & super quibusdam terris & tenementis de quibus Justitiam sibi fieri petiit, quoddam iniquum reddi fecit judicium contra eum, proue ejusdem Macdulphi postmodum à carcere liberati, & dictas injurias sibi factas cum instantia prosequentis, qu●rimonia patefecit: quas etiam Injurias se obtulit secundum quod Curia ipsius Domini Regis considerare volnerit, paratum verificare. Ad cujut Macdulphi instantem prosecutionem & supplicationem idem Dominus Rex Angliae, superior Dominus regni Scotiae, aequitatis rationis ac justitiae oculos advertens, nosensque eidem Macdulpho in jure deficere, sicuti nec debebat, volensque manus directionis apponere, mandavit Vicecomiti Northumbriae, quod quasdam ipsius Domini Regis literas dicto Regi Scotiae directas personaliter deferret, & sufficienti testimonio secum adhibito, dictum Regem Scotiae ad proprium suum Parliamentum apud Westmonasterium statuendum in prorimo videlicet festo Sancti Michaelis perjornaret, coram ipso Domino Rege Angliae praefato Macdulpho responsurus, facturus ulterius et recepturus ibidem quod juris fuerit et rationis. Quo die Parliamenti adven●ente Anno à nativitate Domini 1293. Indictione septima, & anno Regni dicti Regis Angliae vicesimo primo, praefatus Dominus Johannes Dei gratia Rex Scotiae coram dicto Domino suo Domino Rege Angliae superiori Domino regni Scotiae apud Westmonasterium, in aula venerabilis patris Domini Archiepiscopi Eborum Angliae Primatis, ubi idem Rex Angliae tune hospitabatur, et Parliamentum suum tenebat, juxta dictum mandatum Regium sibi (ut praemittitur) ad instantem prosecutionem dicti Macdulphi directum, personaliter comparuit. Contra quem idem Macd●lphus querimoniam suam deposuit in hunc modum; videlicet, Quod cum idem Macdulphus coram Episcopo Sancti Andreae & sociis suis custodibus Regni Scotiae per ipsum Dominum Regem Angliae superiorem Dominum ejusdem regni deputatis, authoritate & mandato ipsius Regis Angliae eis specialiter facto seisinam de quibusdam terris & tenementis judicialiter recuperasset; praedictus Johannes Rex Scotiae de eisdem terris & tenementis injustè disseisivit eundem. Et ne Jus suum ulterius prosequeretur contra illum, fecit eum incarcerari, et contra vadium et plegios in carcere detineri; & contra ipsum sic incarceratum super jam dictis terris & tenementis quoddam iniquum et falsum reddi fecit juditium; & cum postmodum à praedicto carcere liberatus fuisset, ipsum Regem Scotiae instanter & pluries requisivit, quod ipsum in Jure suo dignaretur audire, & sibi in sua Curia communem Justitiam exhibere; Quod idem Rex Scotiae sibi facere dedignavit expressè, in contemptum dicti Domini Regis Angliae superioris Domini sui et mandatorum suorum, decem millia marcarum, et ad dampnum ipsius Macdulphi septiugentarum marcarum. Et hoc sicut Curia dicti Domini Regis Angliae considerare voluerit, se paratum optulit verificare. Et praefatus Rex Scotiae defendit omnem contemptum dicti Domini sui Domini Regis Angliae, & dixit; Quod ad respondendum dicto Macdulpho de aliquo diem non habebat ibidem. Et dictus Macdulphus è contrario dicebat, quod diem tunc habebat ad respondendum sibi per adjornamentum sibi factum per breve Domini Rogis Angliae superioris Domini sui; quod quidem breve sibi liberatum fuit apud Strivelin per Vicecomitem Northumbriae, in crastino Sancti Pet●i ad vincula, quod constat & constare poterit per returnum ipsius Vicecomitis. Et requisitus idem Rex Scotiae, si hujusmodi breve Domini sui Domini Regis Angliae sibi per praedictum Vicecomitem Northumbriae liberatum fuisset, ut dicebatur, responditque sic, et quod paratus fuit, et semper esse voluit Brevia et mandata dicti Domini sui Domini Regis Angliae recipere reverenter, et ●idem in omnibus suis mandatis humiliter obedire. Et quia recognovit, se dictum breve recepisse, dicebatur sibi, quod illud Breve retornet secundum continentiam dicti brevis. Qui respondit, quod breve illud non habebat ibidem, quia illud Cancellario suo tradidit; & Cancellarius ibidem praesens recognovit se dictum breve ex traditione Domini sui ut praemittitur recipisse; sed non habuit illud ibidem, verumptamen quamcito ad illud venire poterit, illud Domino suo restituere vellet. Et quia idem Rex Scotiae recognoverat se dictum breve recepisse, per quod adjornatus fuit ad dictum Parliamentum, & diem ad respondendum eidem Macdulpho habebat ibidem dictum fuit praedicto Regi Scotiae, quod sibi respondeat ut tenetur, juxta quod in * Plac. Patl. An. 21 E. 1. nu. 22. Rylye p. 152, to 160. Rotulis placitorum coram ipso Domino Rege Angliae habitorum plenius continetur. Ad hoc dictus Dominus Rex Scotiae, eidem Domino suo Domino Regi Angliae suoque Consilio quamdam ore proprio supplicationem, ipsamque in scriptis redactam manu sua propria eidem Domino suo Regi porrexit & tradidit; cujus tenor est talis. Sire jeo sui vostre home lige du Roialme Descoce, e vous pri, qe de ceo qe vous manet● mis a devant qe touche les gentz de mon royalme ausi come moi, voilietz mettre en suffrance jesques a taunt que jeo aia eaus parlez, qe jeo ne soi suspris par defaute de conseil, de si com les gentz qui ci sont Ò moi ne moy voelent ne osent conseilier sanz autres du Roialme: e quant jeo averoie o eaus conseillietz, jeo vous respondrai a vestre primer Parlement apres la Pask, le conseil quil averont donez, efroi devers vous ceo qe faire deuroi. Habita super praedicta supplicatione cum Nobilibus & Pr●latis regni Angliae totoque Concilio suo deliberatione aliquali, ad instantem requisitionem Nobilium etiam & Praelatorum, praefatus Dominus Rex Angliae, eodem tamen Macdulpho consentiente, dicto Regi Scotiae supplicationem suam praedictam de sua gratia speciali concessit, assignans & praefigens eidem ad proximum suum Parliamentum post Pascha, in crastiu● videlicet Sanctae Trinitatis, omnibus in eodem status quo tunc remanentibus coram ipso vel I●sticiariis suis ad placita locum suum tenentibus, & cundem diem dicto Macdulpho ad idem quod tunc esset facturus, assignavit. Et praefato Regi Scotiae praecepit, quod ad ipsum diem praedictum brebe, quod se recepisse cognovit, habeat paratum ibidem. Quo die, crastino videlicet Sanctae Trinitatis adveni●nt●, Parliamentum dicti Domini Regis Angliae cessavit, sive non ten●batur, pro co, quod idem Dominus Rex Angliae multipliciter distractus fu●rat circa diversarum terrarum guerras contra ipsum de novo exortas; utpote cum Domino Rege Franciae in Vasconia, & etiam cum Wallensibus in Wallia. Loquela vero inter praedictos Regem Scotiae & Macdulphum ventilata, coram justitiariis ejusdem Domini Regis Angliae ad placita sua tenend. assignatis, & coram quibus eadem Loquela fuerat inchoata, continuata fuit & prorogata usque ad Parliamentum ipsius Domini Regis Angliae prorimum tenendum, quod quidem Parliamentum indictum fuit postmodum apud Sanctum Edmundum in festo Sancti Martini in yeme, Anno regni ipsius Regis Angliae vicesimo tertio, & Anno à Nativite Domini 1295. & Indictione nona, omnibus in codem statu quo tunc remanentibus. Anno à Nativitate Domini 1295. Indictione non●, & anno regni Regis Edwardi praedicti vicesimo tertio, Existente ipso Domino Rege Angliae apud Sanctum Edmundum, et Parliamentum suum ibidem tenente, dictoque Macdulpho semper ut alias placitum suum viriliter prosequente; ex parte serenissimi Principis & Domini, Domini Johannis de Balliolo Regis Scotiae, sicut aliàs, religiosus vir Dominus Abbas de Abirbrothok, cum quibusdam aliis de regni Scotiae Proceribus ad praefatum Dominum Regem cum literis ipsius Regis Scotiae venit in Nuncium, & dictum Dominum suum Regem Scotiae super eo, quod nec tunc nec prius juxta quod diem habuer at ad Curiam suam in praeteritis Parliamentis accesserat, excusavit; praetendens certas excusationum causas, propter quas venire p●rsonaliter non valebat. Supplicabat dictus Abbas & socii sui Nuntii Regis Scotiae praelibati, qui cum ipso venerunt, dicto Domino Regi Angliae ex parte ipsius Regis Scotiae, quod cum per homines dicti Regis Angliae, eidem Domino suo Reg● Scotiae & hominibus suis plures & graves transgressiones, molestiae & gravamina allat● fuissent, & de die in diem tàm per terram quam per mare inferebantur, quod super hiis dignaretur congruum remedium adhibere. Quibus Nuntiis ex parte ejusdem Domini Regis Angliae deliberatione praehabita respondebatur; quod idem Rex Angliae certis ex causis versus partes Boreales intendebat dirigere (dante Domino) gressus suos, & quod de omnibus, quae idem Rex Scotiae docere poterit sibi & suis, fore per homines ipsius Regis Angliae transgressum, tales emendas sibi fieri facere voluisset, quod se contentum de jure reputare deberet: Diem vero quem ipse Rex Regi Scotiae in ipso Parliamento ex continuatione, prorogatione, five praefixione Justitiariorum suorum lo●um suum ad placita tenentium coram ipso Domino Rege Angliae contra dictum Macdulphum habebat, usque primum diem mensis Martii proximo sequentis apud Novum Castrum super Tynam prorogavit; & ipsum Regem Scotiae usque illum diem expectandum duxit gratiosè; Dictisque Abbati & aliis ipsius Regis Scotiae injunxit firmiter & praecepit, quod dictum Dominum suum Regem Scotiae praemunirent, quod tunc veniret personaliter ibidem, cum ipso Rege Angliae super praemissis et aliis statum et tranquillitatem utriusque regni et incolarum ejusdem tangentibus tractatur. ac praedicto Macdulpho in jure responsur. facturus ibidem ulterius et recepturus, quod juris fuerit et rationis. Praemissis vero in hujusmodi finibus residentibus, quiae ex frequenti & inculcata fidedignorum assertione, ac famae divulgantis eloquio ad aures praefati Regis Angliae pervenit; quod dictus Johannes Rex Scotiae, cum Ecclesiarum Praelatis, Eomitibus, Baronibus, et aliis Nobilibus, Proceribus, Villarum et Civitatum communitatibus, et aliis majoribus incolis regni Scot●ae dolosa praecogitantes cons●lia ex quadam praeconcepa malitia, et etiam praelocuta, ac proditione praeordinata, communicato consilio cum Serenissimo Principe et Domino, Domino Philippo Dei gratia Rege Francorum, ac aliis ejusdem regni Nobilibus, (tunc praefati Regis Angliae inimicis notoriis) amicitias copularunt, pactiones illicitas, confederationes, conspirationes, et conjurationes in exhaeredationem dicti Domini sui Domini Regis Angliae, et haeredum suorum, ac Regni sui subversionem et populi suo commissi regimini, contra hemagii sui debitum et fidelitatis suae juramentum, inter se inierunt, sicut per ipsius tam Regis Franciae quam Scotiae, unius et ejusdem tenoris literas, sigillorum suorum impressionibus ●igillatas, super jam dictis pactionibus, confaederationibus, conspirationibus et conjurationibus confectas, postmodum in Castro Puellarum inventas, quam etiam recognitione propria et voluntaria ipsius Regis Scotiae Johannis, in mei infrascripti Notarii et testium, videlicet venerabilis in Christo patris & Domini, Domini Antonii Dei gratia Dunolm. Episcopi; & Nobilium virorum Dominorum Umfridi de Bohun Hertfordiae, & Johannis Comyn de Boghan Comitum; Hugonis le Dispenser, & Johannis Comyn de Badenagh Baronum; ad hoc vocatorum specialiter & Cimiterio de Stronkathragh. facta praesentiâ constare poterit evidenter; Quarum literarum super praemissis factarum in omnibus & per omnia tenor est talis; * See Henry de Knyghton, de Eventibus Angliae, l 3. c. 2. col. 2473, 2474. Philippus Dei gratia Francorū Rex, universis praesentes literas inspecturis, salutem. Inter alia per quae Regnantium & Regnorum exaltatio procuratur, acquiritur pacis & tranquillae quietis amoenitas, ac faelici & prospero statui consulitur subditorum; illud videtur attenta consideratione praecipuum, ut inter Reges & regna solidae charitatis unitas & fidelis amicitiae foedera nutriantur; sicque Reges & Principes ad propulsandas injurias & domandas Insolentias perversorum, & reprimendas impugnationes hostiles sibi invicem pro zelo Justitiae affectum cum causa deposcit exhibeant amabilis caritatis, quod alter alteri libenter assistat in prosperis, & non deficiat in adversis; ut saltem defensionis oportunae remedio pacem odientium repressis salubriter injuriosis impulsibus, pacis optata dulcedo proveniat. In cujus pulchritudine devo●i pacis filii actori eo devotius quo tranquillius famulentur. Sanè inclitus Princeps Johannes Scotiae Rex Illustris, specialis amicus noster, praemissas utilitates & commoda prudenter attendens, venerabiles patres Willielmum Sancti Andreae, & Matth●um Dunkelden. Episcopos, ac Johannem de Soules, & Ingeramum de Vmfraville Milites, nuntios & procuratores suos ad hoc specialiter constitutos, prout in quibusdam procuratoriis literis indè confectis ipsius Regis Sigillo munitis; quorum de verbo ad verbum tenores inferius sunt conscripti, plenius continetur, ad nos pro contrahendis confoederationibus et amicitiae faederibus profuturis specialiter destinavit. Nos itaque ipsius Regis votis laudabilibus in hac parte grato concurrentes animo, ut hujusmodi confoederationis affinitas, & amicitiae fructuosae contractus eo ferventius vigeat, stabiliusque perseveret, quo melioribus firmatus auspiciis nexuque constrictus fuerit fortiori; actum, conventum & concordatum extitit inter nos de voluntate & assensu carissimi Germani & fidelis nostri Caroli, Valesia & Andegaviae Comitis, & procuratores praedictos procuratorio nomine dicti Regis, quod inter Edwardum primogenitum filium Regis ej●sdem futurum Regem Scotiae, & qui per conventionem expressam habitam cum procuratoribus antedictis successurus est eidem Regi in regno Scotiae, & aliis terris suis, & J. primogenitam filiam germani nostri praedicti, matrimonium contrahatur. Cui Regi nomine dicti filii sui promittimus nos & successores nostros curaturos & effecturos dari in matrimonium cum praedictae filiae viginti quinque millia librarum Turonensium in pecunia numerata; Idemque Rex praefatae filiae Mille quingentas libras Sterlingorum annui redditus in terris, cum Jurisdictionibus & Justiciis omnimodis ad coronam Regiam non spectantibus in locis infrascriptis, videlicet de Balliolo, de a Dampitra. Daumpeter, de b Holcote. Halicourt, & de c Horney. Hernoy, in regno Franciae; necnon de Lanark, de d Kidion. Cadiou, de e Maldisley. Madisley, de f Conygham. Cuningham, de g Hadigton, H. de Knyghton. Hadington, & de Castro de Dunde in regno Scotiae, cum pertinentiis locorum ipsorum assidebat eidem, it a quod si redditus & proventus locorum ipsorum dictam summam mille librarum Sterlingorum annui valoris excidebant, id quod superhabundaret ultra summam eandem, praefato Domino nostro Regi remaneat, & si quid de summa ipsa deesset, idem Dominus noster in aliis redditibus suis in regno Scotiae constitutis supplere integre teneatur; vel easdem mille si nos maluerimus necnon quingent as residuas assignabit sibi percipiendas in bursa in certis locis annuatim ad duos terminos, ipsumque benè assecurabit de dotalicio antedicto habendo, & percipiendo ab eo post dictum matrimonium contractum, & mortem dicti filii quamdiu vitam duxerit in humanis. Quodque si dicti futuri conjuges à dicto Rege fortassè vellent discedere, dicto dotalitio in vitae etiam Regis ejusdem liberè perfruantur. Et si successu temporis praedictus Rex ad secunda vota transire voluerit, nostrum super hoc consilium requirere vel communicare debebit. Idem quoque Rex more justi Principis, tum ex fervore justitiae, tum etiam ex zelo dilectionis internae quam ad nos et domum nostram, solium, et incolas regni nostri habere dinoscitur, moleste ferens graves injurias, enormes excessus, impugnationes hostiles, et aggressiones iniquas, quibus Rex Angliae violato fidelitatis debito quo nobis tenebatur astrictus, nos, fideles et subditos nostros, tam per terram quam per mare multipharie multisque modis hactenus offendisse dinoscitur, et offendere cotidie satagit et conatur; ac praeterea ut nos et successores nostros sibi et suis strictius mutui amoris alliget affectibus, ad repressionem salubrem injuriarum, impugnationum et aggressionum hujusmodi nobis efficaciter et potenter assistere gratuita * amabilitate; H. de Knyghton. animositate disponens, dictis concessit procuratoribus, ipsique procuratores nomine Regis ejusdem, et pro eo nobis promiserunt expresse; quod idem Rex Scotiae in praesenti guerra quam contra dictum Angliae Regem, fautores confoederatos, tam Regem Alemanniae quam alios quoscunque † Gubernatores. valitores ejus habemus, nobis et successoribus, si ad eos guerra hujusmodi prorogetur, totis suis et regni sui viribus tam per terram quam per mare in Anglia publice ac * potentet. patenter assistent, ac praestabunt consilium et auxilium oportunum. Et ut praedicti Regis Angliae injuriost conatus eo commodius reprimantur, idemque Rex a perversis suae hostilitatis incursibus eo citius retrahere cogatur, quo magis fuerit aliis occupatus, dictus Rex Scotiae ipsi Regi Angliae guerram suis propriis sumptibus et expensts toto posse suo et incolarum etiam regni sui, quociens toto posse fuerit oportunum, nobis guerram Nota. caeptam prosequentibus et manutenentibus movere et continuare curabit. Promiserunt insuper pariter procuratores praefati procuratorio nomine memorati Regis Scotiae, eundem Regem curaturum et effecturum, quod tam Praelati (quatenus eis de jure licebit) quam Comites, Barones, et alii Nobiles, necnon universitates et communitates Villarum regni Scotiae, erga nos et successores nostros in guerra praedicta pari modo in omnibus (sicut dictum est superius) se habebunt, dictoque Regi Angliae simili modo totis suis viribus guerram facient, sicut superius est expressum. Quodque tam Praelati quam Comites, Barones et alii Nobiles, ac universitates communitatesque notabiles dicti regni Scotiae, suas nobis super hoc patentes literas suis munitas figillis, quam citius fieri poterit destin●bunt. Conventum fuit siquidem inter nos et procuratores praedictos nomine quo supra, quod si praelibatum Angliae Regem coadunatis viribus suis regnum Scotiae per se, vel per alium invadere forte contigerit, post guerram ad requisitionem nostram per dictum Scotiae Regem caeptam, vel post assinitatem seu confoederationem praefentum inter nos initam occasione ejusdem, nos dummodo ex parte ipsius Regis Scotiae super hoc congruo tempore fuerimus praemuniti, sibi subsidium faciemus, ipsum Regem Angliae per partes alias occupando, ut sic ab incepta invasione praedicta ad ali● distrahatur, Nota. vel ei in Scotiam conveniens adjutorium sumptibus nostris quousque in Scotiam venerint transmittendo. Si vero praenominatus Angliae Rex terram Angliae personaliter forsan exierit, vel terram ipsam notabili peditum vel equitum armatorum hominum (guerra inter nos et ipsum durante) numero vacuarit; promiserunt procuratores praedicti procuratorio nomine supradicto, quod praecipue in hoc Nota. casu dictus Scotiae Rex cum toto posse suo terram Angliae quantum latius sive profundius poterit intrare curabit, faciendo guerram bellumque campestre, obsidendo, vastando, ac Regem Angliae et terram ejus praedictam modis omnibus quibus poterit suis ut supradicitur sumptibus impugnando. Actum praeterea est et expresse Conventum inter nos et Procuratores praedictos nomine quo supra, quod nos de guerra quam praefatus Scotiae Rex et Successores ejusdem contra saepefatum Angliae Regem pro nobis facient, postquam guerram ipsam ad requisitionem nostram fecerint, vel si occasione initae affinitatis vel confoederationis idem Scotiae Rex jam guerram fecerit supradictam, vel Rex Angliae contra ipsum occasione aliquorum ex praemissis, Nos etiam de praedicta guerra nostra componere aut pacem ini●e nequibimus vel treugam, * sine nisi ipsis in pace seu treuga quam de dictis omnibus guerris saciemus inclusis, nec ipsi fimiliter pacem vel treugam de guerris omnibus supradictis facere poterunt sine nobis. Pro quibus omnibus et singulis supradictis tenendis, adimplendis et inviolabiliter observandis, obligamus dicto Scotorum Regi et successoribus suis, nos, haeredes et successores nostros, et omnia nostra et ipsorum bona mobilia et immobilia, et in * ubicunque existentia. quibuscun que consistentia praefentia et futura. Tractatus autem, conventiones, pactiones, et omnia et singula suprascripta dictus Scotiae Rex ratificare et approbare tenetur, et suo nomine innovare, et super ratificatione, approbatione et innobatione praedictis, suas nobis patentes literas suo sigillo munitas, quamcitius fieri poterit destinabit. Tenores vero literarum Procuratoriarum praedictarum tales sunt. Excellentissimo Principi Domino suo, & amico si placet, Domino Philippo Dei gratia Regi Francorum Illustri, Johannes eadem gratia Scotorum Rex, salutem in Domino. Noverit vestra Regia Celsitudo quod nos facimus, constituimus & ordinamus per praesentes dilectos & fideles nostros venerabiles Patres, Willielmum Sancti Andreae, & Matthaeum Dunkelden. Episcopos, Johannem de Soules, & Ingeramum de Vmfraville Milites, Attornatos, Procur. & Nuncios nostros speciales ad tractandum vobiscum (si placet) super Sponsalibus & Matrimonio contrahendo cum serenissima Domicella nepte vestra seu consanguinea, & Edwardo filio nostro primogenito & haerede; Dantes eisdem generalem, & liberam ac plenariam potestatem, ac mandatum speciale sponsalia & matrimonium praedicta contrahendi, faciendi & perficiendi, quatenus natura contractus hujusmodi, sponsalia & matrimonium inter absentes contrahi permittit & perfici per procuratores seu nuncios ad hoc specialiter constitutos; & omnia alia & singula faciendi, quae ad dictos contractus seu conventiones pertinent seu quocunque modo poterunt pertinere; & sine quibus dicti contractus seu conventiones ritè nequiverint expediri. Ratum & firmum habentes & habituri, quicquid dicti Procuratores & Nuntii nostri omnes, vel tres, aut duo ipsorum in praemissis, vel aliquo praemissorum duxerint faciendum. In cujus rei testimonium praesentibus literis Sigillum nostrum fecimus apponi. Datum apud Strivelin tertio Non. julii, Anno Domini 1295. Regni vero nostri tertio. Item, * See Henr. de Knyghton, de Event. Angl. l. 3. c. 2. p. 2473, etc. Universis praesentes literas inspecturis, johannes Dei gratia Scotorum Rex salutem in Domino. Noverit Universitas vestra, quod nos facimus, constituimus & ordinamus per praesentes, dilectos & fideles nostros venerabiles patres Willielmum Sancte Andraeae & Matthaeum Dunkelden. Episcopos, ac johannem de Soules, & Ingeramum de Vmfraville Milites, Attornatos, Procuratores, & Nuncios nostros speciales, ad tractandum, ordinandum, faciendum & perficiendum omnia & singula negotia nos, Edwardum filium nostrum primogenitum & haeredem, regnum nostrum, & incolas regni nostri qualitercunque tangentia, & ubicunque in regno Franciae cum quibuscunque personis Ecclesiasticis & secularibus cujuscunque conditionis existant aut status; Dantes eisdem omnibus, tribus, aut duobus ex ipsis generalem & liberam, ac plenariam potestatem obligandi nos et filium nostrum praedictum, regnum nostrum et ipsius incolas, ac jurandi in animam nostram, filii nostri, et regni nostri incolarum; necnon omnia & singula faciendi & perficiendi, quae ad praedictos tractatus & ordinationes & negotia necessaria fuerint vel opportuna; Et alia etiam & singula faciendi & perficiendi quae nos, filius noster & incolae regni nostri facere possemus, si praesentes essemus, etiam si mandatum exigant speciale. Ratum & gratum habentes & habituri quicquid per dictos quatuor, tres, vel duos eorum actum, gestum, procuratumve fuerit in praemiffis, & quolibet praemissorum. In cujus rei testimonium praesentibus literis sigillum nostrum fecimus apponi. Dat. apud Strivelin tertio Non. julii, Anno Domini 1295. Regni vero nostri tertio. In quorum omnium testimonium praesentibus literis nostrum fecimus apponi sigillum. Actum Parisiis die vicesima tertia mensis Octobris, Anno Domini 1295. Eapropter, volens idem Dominus Rex Angliae adjornamentum suum praedictum eidem Regi Scotiae per praefatos suos nuncios in personas eorundem factum observare, & futuris periculis, quae ex praemissis confoederationibus & aliis, sibi & regno suo, & ejusdem incolis possent verisimiliter pervenire, quatenus potuit praecavere, & eisdem obviare; pro adjornamenti praedicti observatione, & regni sui assecuratione, versus partes Novi Castri super Tynam se transtulit festinanter; praemittens quosdam suos nuncios solempnes de Novo Monasterio, & de Wellebeck, Cistercien, & Praemonstraten. ordinum Abbates ad Regem Scotiae memoratum, sibique adjornamentum praedictum, & ipsius Domini Regis Angliae adventum ad diem et locum praedictos ex causis praemissis, nunciavit; & eidem per eosdem specialiter mandavit, ut quaedam Castra in utriusque regni confinio scituata, pro assecuratione sua & hominum suorum, de dicto Rege Scotiae & suis sub bona cautione faceret liberari, per suos ad tempus custodienda, donec de hiis quae immincbant periculis plenius assecuratus fuisset; quibus periculis cessantibus, dicta Castra eidem Regi Scotiae, seu illis quos ad illa recipienda, & suo nomine custodienda deputare voluerit, sine difficultate qualibet restituere & restitui faceret sine fraude, bona fide promisit; Super quibus fideliter faciendis, tenendis (ut praemittitur) & adimplendis, dictus Dominus Rex Angliae literas suas obligatorias praedictis Abbatibus suis nunciis fieri fecit & tradi secum deferendas, & eidem Regi Scotiae liberandas, in eventu liberationis Castrorum praedictorum eidem Regi Angliae, vel suis suo nomine ad hoc deputandis in forma supradicta. Mandavit insuper idem Rex Angliae per ipsos suos nuntios dicto Regi Scotiae firmiter injungendo in fide qua sibi teaebatur, quod ad dictum diem, primum videlicet mensis Martii, sibi aliàs (ut praemittitur) praefixum, apud Novum Castrum super Tynam, vel ad alia certa loca in confinio partium illarum personaliter veniret ad ipsum, super praemissis & aliis statum & tranquillitatem utriusque regni & utilitatem communem tangentibus cum ipso tractaturus, & assecurationem sibi super quibusdam dubiis facturus, ac alia per ipsum Regem Angliae suumque consilium exprimenda auditurus, et super hiis et ea contingentibus responsurus et justitiam recepturus, & dicto Macdulpho in jure responsurus. Cumque dictus Dominus Rex Angliae apud Novum Castrum, primo videlicet die mensis Martii, Anno à Nativitate Domini 1296. Indictione nona, & anno regni ipsius Regis Angliae vicesimo quarto, personaliter declinasset, dictumque Regem Scotiae ibidem per plures dies expectasset, nec ipse secundum quod in mandatis habuit venire, nec quenquam pro se mittere curavit, ad convincendam ipsius Regis Scotiae malitiam, dictus Rex Angliae ad loca dicto regno Scotiae viciniora statuit se velle declinare. Et primo apud Bambergh, deinde apud Werk in confinio ipsius regni Scotiae se transferens, adventum dicti Regis Scotiae in locis praedictis per tempus non modicum expectavit. Ad quae quidem loca dictus Rex Scotiae, (cui de praemissis satis innotuit, & ea sibi verisimiliter latere non potuit) venire tamen ad ipsum Dominum suum Dominum Regem Angliae, nec amicabiliter mittere curavit; sed spretis dicti Domini sui mandatis praedictis et vilipensis, contumaciter in sua persistens perfidia, ad apparatus bellicos se convertebat, cum Episcopis, Praelatisque aliis, Comitibus, Baronibus, Clericis et Laicis regni sui Scotiae, ac etiam exteris aliis conductitiis contra praedictum Dominum suum ligeum, Dominum Regem Angliae, ipsiusque regnum, et ejusdem Incolas calcamen elevars praesumpsit. Redditisque eidem Regi Angliae per dictum Regem Scotiae tam pro se quam pro aliis quibuscunque regni sui incolis Homagio et Fidelitate sibi pro dicto regno Scotiae prius factis (ut praemittitur) in processu per suas literas verba effectum diffidentiae sapientia continentes. Quarum literarum in omnibus et per omnia tenor est talis. * See Thomas Walsingham Histor. Angliae p. 31. Ypodigma Neustriae, p. 80, 81, 82. Henr. de Knyghton de Eventibus Angliae, l. 3. c. 2. col. 2477. Magnifico Principi Domino Edwardo Dei gratia Regi Angliae, Johannes eadem gratia Scotiae Rex. Cum vos & alii de regno vestro vobis non ignorantibus, vel causam ignorantiae non habentibus, per violentam potentiam vestram nobis & regni nostri Incolis graves & intolerabiles i●●●rias, contemptus, & gravamina, necnon & dampna enormia contra nos, et regni nostri libertates, ac contra Deum et justitiam notorie et frequenter intuleritis, nos extra regnum nostrum ad levem cujuslibet suggestionem pro libito voluntatis vestrae citando, et indebite vexando, Castra nostra, terras et possessiones nostras et nostrorum infra regnum vestrum, injuste et sine nostris demeritis occupando, bona nostra ac subditorum nostrorum, tam per terram quam per mare rapiendo, et infra regnum vestrum receptando; Mercatores et alios regni nostri incolas occidendo, hominesque nostros de regno nostro violenter in regnum vestrum abducendo, ipsosque ibidem detinendo et incarcerando; super quibus reformandis nuncios nostros vobis saepe transmisimus; quae non solum remanent adhuc incorrecta, verum etiam de die in diem per vos & vestros prioribus deteriora cumulantur; vos namque jam cum innumerabili armatorum multitudine exercitu vestro publicè convocato, ad exhaeredandum nos & regni nostri incolas ad fines regni nostri hostiliter accessistis, & ultra progrediens in regno nostro strages & incendia, necnon insultus & invasiones violentas tàm per terram quam per mare commisistis inhumanè. Nos dictas injurias, gravamina & dampna, necnon & hostiles impugnationes ulterius sustinere non valentes, nec in fidelitate et homagio vestro per violentam oppressionem vestram extortis manendo, cum nos ad defensionem nostram et regni nostri (cujus defensioni et tuitioni vinculo juramenti sumus astricti) nos volentes erigere, fidelitatem et homagium vobis facta tam a nobis quam ab aliis quibuscunque regni nostri incolis, fidelibus nostris, ratione terrarum quas in regno vestro de vobis tenebant, ac etiam ratione menagii seu rectionis vestrae, nomine nostro, ac nomine eorundem omnium et singulorum vobis reddidimus per praesentes. Congregatoque ingenti exercitu, idem Rex Scotiae ad hostiles * See Walsingham, Histor. Angl. p. 31, 32. Ypodigm. p. 80, 81, 82. Hent. de Knyghton, l. 3 c. 4. col. 1472, to 1483. Polydor Vi●gil, Holinshed, Fabian, Grafton, Speed, Daniel in Ed. 1. aggressus & incursus procedens, regnum Angliae intravit hostiliter & invasit, villasque quamplures regni Angliae per suos depraedatus est, easque vastavit incendiis, homines interfecit, nautas quosdam Angliae navesque eorum comburi fecit. Et hiis & aliis confimilibus facinoribus pluribus non contentus, Comitatus Northumbr. Cumbr. & Westmoreland. dicti regni Angliae, hostiliter per suos invasit, stragem innumeram hominum simul & mulierum ipsius Domini sui Regis Angliae, Monasteriorum, Ecclesiarum, & villarum incendia faciendo, & patriam undique depopulando, & ad instar Herodianae crudelitatis infantes in cunis, & mulieres in puerperio decubantes immisericordi & atroci savitia trucidando; parvos etiam Clericulos primas literas & Grammaticam addiscentes, ad numerum circiter ducentorum in Scolis apud Corbrigg. existentes, obstructis scolarum ipsarum ostiis igne supposito concremarunt; ac divino timore, & humano pudore postpositis, adeo in commotionem se dederunt, quod omnino offendibilia ac execrabilia inhumanè committere minimè verebantur. Cernens itaque Rex Angliae tot damp●a, opprobria, injurias & facinora in exharedationem suam, & populi sui destructionem, sibi & regni sui incolis proditionaliter irrogari, nec valens ratione juramenti sui (quo ad conservationem jurium Coronae regni sui Angliae est astrictus) tam execranda, detestanda et nefanda facinora ulterius tolerate, nec jura sua relinquere indefensa, cum idem Johannes Rex Scotorum et gens sua sibi subdita, per leges se justificari ac duci minime permittere voluissent, ipso regno, quod a longissimis et antiquissimis retro temporibus (●icut superius in processu plenius apparet) sibi et progenitoribus suis Angliae Regibus extitit feodale, et de ipsis etiam Angliae Regibus tenebatur, ex praemissis causis commisso, seu (ut communiter dicitur) forisfacto; Bello insuper de Consilio Comitum, Baronum, & aliorum Procerum & Magnatum regni sui Angliae juxta leges & consuetudines regni Angliae contra dictum Regem Scotiae. & ipsius gentem indicto, contra ipso potentiae suae vires extendit; sicque contra ipsos tanquam perjuros, notorie proditores, contumaces, rebelles, et publicos hostes suos procedens, praefatum regnum Scotiae jure proprietatis ipsius Domini Regis Angliae ditioni subegit, et etiam subjugavit. Quo vis●, memoratus * Walsingham Hist. Angl. p. 31, 32, 33. Ypodig. Neustriae, p. 81, 82. Henr. de Knyghton, de Eventibus Angl. l. 3. c. 2. p. 2476, etc. Johannes Rex Scotiae, una cum Comitibus, Baronibus, & aliis Nobilibus, Magnatibus & Proceribus dicti regni Scotiae omnibus & singulis, cum Ecclesiarum Praelatis, ad memoriam redientes, et de suis facinoribus perpetratis (ut dicebant) condolentes vehementer, ad dictum Dominum Regem Angliae venerunt, et se eidem reddiderunt, et ipsius gratiae et voluntati se submiserunt, locis tamen & diebus diversis. Idemque Rex Scotiae proditiones, et scelera memorata, et confoederationem suprascriptam cum dicto Rege Francorum initam (ut prae●●●titur) contra homagium et fidelitatis suae debitum, quae pro dicto regno Scotiae dicto Regi Angliae fecerat, palam et publice recognovit, dictamque confoederationem quatenus de facto processit, sponte, pure, simpliciter, et absolute suo, Edwardi filii sui, et incolarum regni sui nomine revocavit: Renunciavit insuper specialiter et expresse omni commodo, quod exinde sibi vel filio suo, aut incolis regni sui poterit pervenire; dictumque regnum suum Scotiae, et Ius quod habuit in eodem, et ad illud Regiamque suam dignitatem cum honore, et homagiis et fidelitatibus incolarum ejusdem regni, ac omnibus et singulis Regiae dignitati pertinentibus eidem Domino suo Domino Regi Angliae, pure, simpliciter et absolute reddidit, vita et membris tantummodo sibi salvis; sicut in Instrumento sive Processu super hoc, una cum fidelitatibus et homagiis Scotorum Domino Regi Angliae factis, manu mei Notarii infrascripti confecto, et signo meo solito signato, intuentibus constare poterit evidenter. Subjugato itaque dicto regno Scotiae dicti Regis Angliae ditioni, Ecclesiarum Praelati, Comites et Barones, et alii Nobiles, Magnates, Proceres, ●ivitatum et Burgorum, Communitates dicti regni Scotiae, ad fidem et voluntatem dicti Regis Angliae venientes, eidem fidelitatem et homagium ut immediato et proprio Domino regni Scotiae fecerunt, suasque patentes literas super fidelitatibus suis praedictis et homagiis sibi factis fecerunt, sigillis suis pendentibus consignatas; quae in Thesauraria dicti Regis Angliae London. resident in fidem et testimonium praemissorum. ●edditisque eidem Regi Angliae ut vero et immediato Domino ipsius regni Scotiae, Civitatibus, Burgis, Villis, Castris, et aliis munitionibus et locis omnibus ad Regem Scotiae qualiter cunque pertinentibus; idem Dominus Rex Custodem, Camerar. Cancellar. Escaetores, Vicecomites, et alios Ballivos et Ministros ad regimen dicti regni Scotiae undique per ●otum regnum jure suo statuit et praefecit; et Sigillum ad regimen Scotiae deputandum f●eri fecit, et Cancellario suo liberavit. Acta sunt omnia & singula suprascripta, ut praemittitur, sub Annis, Indictonibus, Mensibus, Diebus, & Locis praenotatis, praesentibus testibus suprascriptis, cum aliis utriusque regni Nobilibus et Praelatis, ac popularibus in multitudine copiosa. (Of which you shall receive a fuller account, Anno 24 E. 1.) Et ego Andreas quondam Guillielmi de Tang. Clericus, Ebor. Dioc● Sacrosanctae sedis Apostolicae publicus authoritate Notarius, qui praemissis omnibus et singulis una cum suprascriptis testibus interfui, eaque sic fieri vidi et audivi; rogatus super hiis sicut fiebant, praesens seu publicum Instrumentum triginta quatuor Chartarum penas continens simul sutas, inserendo in eodem omnium et singulorum Instrumentorum in ipso processu habitorum de verbo ad verbum tenores, nihil addens vel minuens quod sensum mutet, vel corrumpat intellectum: Illudque in publicam formam redactum et correctum, signo meo consueto tam in suturis penatum quam ●ine signavi, in fidem et testimonium praemissorum. This is a true Transcript of one Roll of this memorable Record, the original whereof is yet extant in the Tower of London. The Transcripts of the Scots respective new Oaths, Homages and Fealties to King Edward, mentioned in the close of this Record, after their most perfidious renunciation of their former Oaths and Fealties, (particularly expressed in another Roll) and subjugation by King Edward's forces, I shall present you with in its proper series, An. 24 E. 1. in the succeeding Chapter; concluding this with some few other Records of Ecclesiastical affairs and cases, relating to the Church, Prelates and Clergy of Scotland. Anno 20 E. 1. The Bishop of Cathenes Chancellor of Scotland dying there intestate, the King's Officers seizing into his hands all the Goods and Chattels which he had at the time of his death, according to the custom of Scotland; the King out of his special grace, for his good services done to him in his life time, was graciously pleased to command them to be entirely delivered to the Prior of Goldingham, and Adam of St. Edmund's the Bishop's brother, to be distributed by them for his soul as they should think meet, by the oversight and order of the Vicechancellor of Scotland, whom the Bishop of Durham (Lieutenant of Scotland) had constituted his Attorney for that purpose; and to help them to recover all his Goods and Chattels from all those who should detain them, as these Records assure us. REX et Superior Dominus regni Scotiae, dilecto & fideli suo Willielmo de Dunfres tenenti locum Canc. in Scotia, salutem. Volentes intuitu fidelis obsequii Rot. Scot An. 19 & 20 E. 1. sub tit. Scotia de anno 20. m. 10. intus. De bonis quae ●uerunt A. Catenen Episcopi iberandis Pr●ori de Goldingham & Magistro Adae de Sancto Edmundo, pro anima praedicti Episcopi distribuend. quod bonae memoriae A. nuper Cathenen. Episcopus & Cancellarius Scotiae defunctus nobis in vita sua impendit, eidem defuncto gratiam facere specialem, concessimus, quod omnia b●na et catalla quae fuerunt praefati Episcopi in Scotiae die quo ob●it, et per mortem ejusdem capta sunt, secundum consuetudinem Scotiae in manum nostram, dilectis nobis in Christo Priori de Goldingham, & Magistro Adae de Sancto Edmundo personae Ecclesiae de la Scalrik, fratri praefati Episcopi, integraliter liberentur, pro anima dicti defuncti per manus eorundem distribuenda, prout viderint expedire, per visum et ordinationem vestram, quem Venerabilis pater A. Dunolmensis Episcopus (constituted Lieutenant in Scotland by the King's Letters Patents) loco suo coram nobis ad hoc constituit. Et ideo vobis mandamus, quod brevia sub sigillo Scotiae illis in quorum manibus bonae & Catalla praedictae existunt sine dilatione ●●eri faciatis, ut ipsi omnia bona et catalla praedicta praefatis Priori et Adae liberent ad praemissa facienda sicut praedictum est. Et omnes illos quos dictorum bonorum detentores inveniri contigerit, ad hoc si necesse fuerit compellatis, & praefato Adae negotia dicti defuncti in parnbus illis prosequenti, literas de protectione & conductu pro se & suis in forma Capellae per unum annum duratur. ●ieri faciatis. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 8 die Januarii. REX et Superior Dominus regni Scotiae, dilectis sibi Berichio Gerardi de Florence, Rot. Scotiae An. 19 & 20 E. 1. m. 9 De bonis quae fuerunt praedicti Episcopi liberandis praedictis Priori & Adae pro anima ipsius Episcopi distribuend. Reynero Balberin, & sociis suis de societate Pullertin. & Lambinorum in Anglia commorantium, salutem. Quia de gratia nostra speciali, & pro bono servicio, quod bonae memoriae A. Cathenensis Episcopus & Cancellarius Scotiae defunctus in vita sua nobis impendit, concessimus ei, omnia bona et catalla sua per mortem ejusdem in manum nostram capta; Vobis mandamus, quod propter securitatem quam nobis in Anglia, & dilecto & fideli nostro Briano filio Alani in partibus Scotiae nostro nomine praestitistis, de denariis & caeteris bonis praedicti defuncti in manibus vestris existentibus, non omittatis, quin denarios et bona illa sic in manibus vestris existentia dilectis nobis Priori de Goldingham, & Magistro Adae de Sancto Edmundo fratri praefati Episcopi fine dilatione qualibet liberetis, pro anima dicti defuncti distribuenda, per visum et testimonium alicujus quem venerabilis pater A. Dunelmensis Episcopus loco suo ad hoc deputare voluerit, una cum praefatis Priore et Adam, quociens àd hoc vacare voluerit cum eisdem. Teste Rege apud Westm. 14 die Januarii. Eodem modo mandatum est praefato Berichio & sociis suis praedictis in Scotia commorantibus. Teste ut supra. REX et Superior Dominus regni Scotiae, dilecto Clerico suo Magistro Alano Ibid. m. 8. De ●nquis. fac. de bonis quae fuerunt Alani quondam Cathenensis Episcopi subtractis, etc. de Dunfres Cancellario Scotiae, salutem. Cum nos nuper intuitu fidelis obsequn quod bonae memoriae Alanus quondam Cathenensis Episcopus defunctus, nobis in officio Cancellariae ibidem in vita sua impendit, concesserimus de gratia nostra speciali, quod omnia bona et catalla quae fuerunt ipsius Episcopi in Scotia die quo obiit, et quae per mortem suam capta fuerunt in manum nostram, secundum consuetudinem dicti regni Scotiae, dilectis nobis in Christo Priori de Goldingham, & Magistro Adae de Sancto Edmundo personae Ecclesiae de Lascalrik fratri ipsius Episcopi, integraliter liberarentur, pro anima dicti defuncti per manus eorundem juxta ordinationem venerabilis patris Antonii Dunelmensis Episcopi distribuenda, prout saluti animae ejusdem defuncti magis viderint expedire. Ac datum sit nobis intelligi, quod bona & catalla illa per quosdam homines parcium illarum jam alienata sunt & subtracta; Vobis mandamus, quod per literas nostras sigillo regimini regni Scotiae deputato signatas, detis in mandatis Vic. & aliis Ballivis in partibus illis quociens opus fuerit, & ab ●is fueritis requisiti, quod diligenter inquirant ad quorum manus bona & catalla illa sic devenerunt, & ea simul cum debitis quae ei debebantur die quo obiit ad quorumcunque manus devenerint praefatis Priori & Adae, vel eorum certis attornatis sine dilatione habere faciatis, prout de jure fuerit faciendum. Ita quod querela ad nos per praedictos Priorem & Adam de caetero non veniat ex hac causa. In cujus, etc. Teste Rege apud Chatton. 20 die Julii. REX et Superior Dominus regni Scotiae, dilecto sibi Magistro Willielmo de Ibid. m. 10. De arreragiis feodi A. nuper Cathenensis Episcopi, liberandis Priori de Goldingham & Magistro Adae de Sancto Edmundo pro anima ipsius Episcopi distribuendis. Dunfres Cancellar. Scotiae, salutem. Quia volumus quod bonae memoriae A. nuper Cathenensi Episcopo & Cancellario Scotiae defuncto, de arreragiis feodi quod in officio illo percepit in vita sua per manus Camerarii Scotiae satisfiat, vobis mandamus, quod sigillo Scotiae breve eisdem Camerariis fieri faciatis, quod ipsi dicta arreragia dilectis nobis Priori de Goldingham, & Magistro Ad● de Sancto Edmundo fratri praefati Episcopi liberent absque mora, pro anima dicti defuncti per visum et ordinationem alicujus quem venerabilis pater A. Dunelmensis Episcopus loco suo ad hoc deputari voluerit distribuenda. Teste Rege apud Westm. 15 die Jan. From which 4. Records I shall observe: 1. That in that age all the Debts, Goods and Chattels of Bishops in Scotland dying intestate, by the Custom of that Realm, were seized into the King's hands, as belonging to him; and that this Bishop's Debts, Goods and Chattels, dying intestate, were by virtue of that custom then seized into the hands of King Edward, as Superior Lord of Scotland, during the Interregnum. 2ly. That the King alone, not the Archbishop of St. Andrews, Pope, or other Ordinary whatsoever, had the sole right, power, Jurisdiction to dispose of them, to whom and to what uses he pleased. 3ly. That the Sovereign care, welfare of the Subject's souls, as well Bishops and Clergymen as Laics, belonged to the Kings of England and Scotland in that age, after their deaths, as well as during their lives, not to Bishops; Therefore by consequence the administration and distribution of their Goods and Chattels for that end, if they died Intestate. 4ly. That the King, not of right or custom, but out of his especial grace, and for the good service done to him by this Bishop (as his Chancellor in Scotland) in his life time, granted all the Debts, moneys, Goods, Chattels of this Bishop, belonging to him by the Custom of Scotland, to the Prior of Goldingham, and Adam of St. Edmund's the deceased Bishop's brother, to be distributed for his soul, by the view and testimony of any person whom the Bishop of Durham should depute in his place for that purpose, to join with them in the distribution of them; not as a Bishop or Ordinary, (he having no Episcopal Jurisdiction then in Scotland, nor yet in England out of his Diocese, where the Bishop had moneys in foreign Merchant's hands) but as the King's Lieutenant in Scotland, which then he was. 5ly. That the Bishop appointed William of Dunfres', than Chancellor of Scotland, as his Deputy for this end; whom the King enjoined to issue out Writs under the Seal of Scotland to those who had the Bishop's Goods and Chattels in their hands, immediately to deliver them to the said Prior and Adam, and to compel them thereunto, to be distributed as aforesaid for the good of his soul. A clear evidence that the King, or such as he appointed, not Bishops or Ordinaries, had the sole power of distributing Intestates Goods to pious uses, for the (pretended) good of their souls. That Bishops and other Ordinaries in that age, had no legal Jurisdiction to dispose or distribute the Goods and Chattels of Intestate persons, but merely by torcious Usurpation, in Scotland, England, or France, seems most apparent to me, by comparing the premises with the memorable Articles against the Bishops, Clergy of France, and their Officials Innovations, Encroachments, Usurpations upon the Crown, Digni●y, Jurisdiction of the King of France, and his Subjects Liberties, to their intolerable grievance, exhibited by the Lord Peter de Cugneriis, the Barons and Laity of France, in the Parliament held at Paris under King Philip the 4th. Anno Domini 1309. printed in English by * Act● & Monuments, London 1641. vol. 1. p. 461, etc. in Edw 1. Mr. John Fox (in the life of King Edward the 1.) out of Petrus Bertrandus, Adversus Dominum Petrum de Cugneriis, super facto Praelatorum Ecclesiae Gallicanae, Parisiis 1495. Ar●cles 63, 64. Item, they will make Inventories of their goods which die Intestate, or without making of Will, and will have the possession of their goods as well movable as immovable in their own hands, to distribute to the heirs, or to whom they list. Item, the execution also of Testaments they take into their own hands, taking Inventories of dead men's goods, and keeping and disposing them to the heirs after their pleasure; and they have Officials properly deputed for the execution thereof. And Artic. 23. In like manner they will determine the matters of Pupils, applying their goods when they die, as they do the goods of them that die Intestate, to their own use, the cognition whereof belongeth to the King himself; because these kind of persons with their goods are Wards to the King, and under his protection. Which as it will help to explain the true end of making the Statute of 13 E. 1. c. 19 against * See here p. 333. 2 Instit. P. 397. Sir Edward Cookes erroneous gloss thereon; so it evidently demonstrates, that if Bishops and other Ordinaries seizing, distributing, or administering the goods of Intestate persons, and Pupils under age, (who could make no Wills) were thus publicly Articled against in this French Parliament, as an unsufferable Innovation, Usurpation, Grievance in the Realm of France, it was likewise then reputed no other in our Bishops, Ordinaries in England, and no legal right anciently conferred on them by the King and Lords in Parliament, as they erroneously * See here p. 15. pretended. This will further appear by these two Records relating to Scotland, the one concerning the Executors of the last Will and Testament of Alexander King of Scots, to issue out Writs for the speedy recovery of the Debts due unto him; the other authorising and enabling the Bishop of Glascow to device and dispose of his movable Goods by his Testament, so as it turned not to the prejudice or loss of the King himself, or the next succeeding King in Scotland. REX et Superior Dominus regni Scotiae, venerabilibus in Christo patribus W. & R. eadem gratia Sancti Andraeae & Glasguen. Episcopis, & dilectis & fidelibus Rot, Scotiae An. 19 & 20 E. 1. m. 8. Pro Executoribus Testamenti A. quondam Regis Scotiae, de debitis ejusdem Regis levandis, etc. suis Johanni Comyn, Jacobo Senescallo Scotiae, & B●iano filio Alani, Custodibus ejusdem regni, salutem. Zelus affectionis intimae quam ad praeclarae memoriae serenissimum Principem Dominum Alexandrum quondam Regem Scotorum illustrem (sororium nostrum karissimum) ipso vivente gerebamus, per quod animae suae salutem ferventer affectamus, mentem nostram multipliciter excitat & inducit, ut quae animae suae conserimus salutifera, devotione fervida et sollicitis affectibus prosequamur. Hinc est quod multi & diversi debitores in eodem regno Scotiae in diversis debitis praefato Regi die quo obiit tenerentur, qui ejusdem Regis Executoribus ea nondum solverunt, ut accepimus, per quod Testamenti praedicti executio, in grave dicti Regis animae periculum hucusque prorogatur: Vobis mandamus, quod d●lecto Clerico nostro Magistro Alano de Dunfres Cancella●io Scotiae detis in mandatis, quod per brevia dirigenda singulis Vicecomitibus & Ballivis ejusdem regni Scotiae, sigillo regimini regni Scotiae deputato consignanda, mandari faciat in forma Capellae, quod praedicta debita de bonis & catallis praedictorum debitorum, secundum legem et consuetudinem regni Scotiae leventur, et praefatis executoribus sine dilatione liberentur, prout praefati executores rationabiliter monstrare poterunt; quod praedicti debitores praedicto Regi in debitis tenentur supradictis. In cujus, etc. Teste Rege apud Berewyk super Twedam 3 die Julii. REX et Superior Dominus regni Scotiae, omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod pro bono & laudabili servitio quod venerabilis pater R. Glascuensis Ibid. m. 9 Pro R. Glasg Episc. quod de bonis suis mobilibus possit condere Testamentum. Episcopus, tam bonae memoriae Domino A. quondam Regi Scotiae, quam nobis impendit postquam superius dominium regni illius ad manus nostras devenit, concessimus ei, quod ipse Testamentum suum de bonis suis mobilibus condere possit pro suae livito voluntatis, et quod executores Testamenti liberam administrationem habere et de eisdem dispo●●re possint juxta formam ejusdem Testamenti, et ipsius Episcopi ultimam voluntatem. Ita tamen quod ista gratia nostra nobis seu Regi futuro regni illius non cedat alias in praejudicium seu jacturam. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 23 die Januarii. The Bishopric of Cathenes becoming void by the Bishop's death, the King by his Prerogative issued this Writ concerning the custody of the Temporalties. REX et Superior Dominus regni Scotiae, venerabilibus in Christo patribus W. Sancti Andraeae, & R. Glasguensi eadem gratia Episcopis, & caeteris Custodibus Ibidem. De Episcopatu Cathenensivacante committendo alicui fideli Regis. ejusdem regni, salutem. Mandamus vobis, quod custodiam Episcopatus Cathenensis, vacantis per mortem bonae memoriae Alani nuper Episcopi ejusdem loci, cum pertin. alicui Clerico et fideli nostro partium illarum, qui sufficiens & idoneus ad custodiam illam fuerit, prout moris est in illis partibus committatis. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 15 die Januarii. The Pope having granted the King a Disme from the Clergy of Scotland, as Supreme Lord thereof, for the aid of the Holy Land, he issued this Writ for the safe conduct and protection of those appointed to collect it. REX et Superior Dominus Scotiae, omnibus Ballivis & fidelibus suis ad quos, etc. salutem. Pot. Scotiae An. 20 E. 1. m 11. Pro Collectoribus decimae in regno Scotiae, de protectione & conductu. Cum Summus Pontifex Decimam bonorum Ecclesiasticorum infra praedictum regnum Scotiae nobis in subsidium Terrae Sanctae concesserit graciose, et circa collectionem ejusdem venerabiles patres R. Karleolen. & A. Cathenens●m Episcopos deputaverit, sicut in Bulla inde confecta plenius continetur, per quod necessariò oportebit eosdem Episcopos tàm in propriis personis suis, quam per alios quos loco eorundem ad hoc duxerint transmittendos, labores, misas & expensas facere in praemissis: Nos praedictos Episcopos & illos quos sic pro illis transmiserint homines, terras, res, redditus, & omnes possessiones suas in protectionem & defensionem nostram specialem suscipientes; Vobis mandamus, quod ipsos Episcopos et illos sic transmiss●ros homines, terras, res, redditus, et omnes possessiones suas manuteneatis, protegatis & defendatis; Non inferentes eye in personis aut rebus injuriam, molestiam, dampnum, impedimentum aut gravamen: Et si quid eis forisfactum fuerit, id eis sine dilatione faciatis emendari, & ipsis & eorum quibuscunque cum per partes vestras ipsos transitum facere contigerit ex hac causa, salvum & securum conductum amore nostri praebeatis, quociens ex ipsis vel eorum aliquo ex parte nostra super hoc fueritis requisiti. In cujus, etc. has literas nostras fieri fecimus patentes quamdiu negotiis praedictis intenderint duraturas. Teste Rege apud Berewyk super Twedam in Scotia 12 die Augusti. He likewise issued this Writ to the Bishops and Prelates of Scotland, to receive and assist the Pope's Nuncio and Collectors sent thither to receive the Accounts, and collect the Arrears of the Dimes in Scotland towards the relief of the Holy Land: And to his Chancellor to pay a sum of money formerly granted by him to the Popes and Queen's Chaplain there. REX et Superior Dominus Scotiae, venerabilibus in Christo patribus W. & R. Rot. Scotiae An 19 & 20 E 1. m 10. Quod Episcopi & Pr●lati de regno Scoti● exhibeant se favorabiles Madge Giffredo de Vezano, etc. eadem gratia Sancti Andraeae & Glasguensi Episcopis, & caeteris Episcopis & praelatis ejusdem regni ad quos, etc. salutem. Cum Dominus Papa dilect●m nobis in Christo Magistrum Giffredum de Vezano ejusdem Domini Papae Clericum et Nuncium deputaverit ad compotum executorum Testamenti Magistri Bayamundi, quondam Collectoris Decimae in subsidium Terrae Sanctae concessae in regno praedicto audiend. et arreragia ejusdem Decimae et debita ipsius Bayamundi levanda et colligenda juxta formam mandati Apostolici sibi super hoc directi: Vobis mandamus, quod praefato Giffredo vel ejus Commissario seu Commissariis in praemissis vos exhibeatis favorabiles & benignos, Consilium vestrum et juvamen eidem Magistro Giffredo vel ejus Commissario seu Commissariis super hiis impendentes quociens ab ipso vel eorum aliquo inde fueritis requisiti. Teste Rege apud Devises 16 die Septembris. REX et Superior Dominus regni Scotiae, dilecto Clerico suo Magistro Willielmo Ibidem. Pro Hugucione Domini papae Capellano. Dunfres Cancellario ejusdem regni, salutem. Cum nuper per nostras patentes literas mandaverimus dilecto & fideli nostro Alexandro de Balliolo Camerario ejusdem regni, quod Magistro Hugu●ioni Domini Papae Capellano, pro gratis & laudabilibus serviciis quae idem Hugucio Margaretae quondam Domicellae Norwagiae, & Dominae regni praedicti impendit, & pro laboribus & expensis per ipsum in ejusdem Margaretae obsequiis appositis, ducentas libras faceret liberari; & idem Alexander pro eo quod breve nostrum de sigillo regimini regni praedicti deputato non habuit, de pecunia illa liberanda nichil inde hucusque facere curaverit, ut accepimus; Vobis mandamus, quod breve sub sigillo praedicto praefato Alexandro & sociis suis Camerariis ejusdem regni fieri faciatis in forma Capellae de praedicta pecunia praefato Hugucioni liberanda, prout aliàs in casu consimili fieri consuevit. Teste Rege apud Westm. 9 die Januarii. What Ecclesiastical Jurisdiction the King then exercised in the Isle of Man, as supreme Lord thereof, in presenting to Livings there, and commanding the Bishop of Sodor to admit his Clerks, these Records inform us. Alanus de Wygeton habet literas de Praesentatione ad Ecclesiam Sancti Carber in Rot Scotiae An. 19 & 20 E. 1. m. 12. De Praesentatione. Man, vacantem & ad donationem Regis spectantem ratione terrae de Man in mann Regis existentis. Et diriguntur literae Episcopo Sodorensi. Teste Rege apud Berewik super Twed. 16 die Junii. Odo Clericus habet literas de Praesentatione ad Ecclesiam Sancti Santani, vacantem per mortem Desvaldi nuper Rectoris ejusdem, & ad donationem Regis spectantem ratione terrae de Man in manu Regis existentis. Et diriguntur literae Sodorensi Episcopo. Teste ut supra. Roulandus Capellanus habet literas de Praesentatione ad Ecclesiam Sancti Patricii de Dureby, vacantem & ad donationem Regis spectantem ratione terrae de Man in manu Regis existentis. Et diriguntur literae Episcopo Sodorensi. Teste ut supra. I shall conclude with this Writ, discovering what great esteem and care the King had of the Records in Scotland, which concerned his own and others Rights, Titles to that Realm; how carefully they were perused, laid up and there kept by a Master of the Rolls in the Castle of Edinburgh, (as those of England then were, and yet are in the Tower of London) and what use he made of them. REX et Superior Dominus Scotiae, venerabili in Christo patri W. eadem gratia Rot. Scotiae An. 19 & 20 E. 1. m. 11. De chartis, scriptis, & aliis instrumentis tangentibus Regem & petentes jus in regno Scotiae, scrutandis & examinandis, etc. Episcopo Sancti Andraeae in Scotia, & dilecto & fideli suo Radulpho Basset de Drayton, Constabulario Castri sui de Edinburgh. & Willielmo de Dunfres Custodi Rotulorum regni Scotiae, & omnibus Ballivis & fidelibus suis ejusdem regni ad quos, etc. salutem. Sciatis, quod assignavimus dilectos nobis in Christo Abbatem de Dunfermelyn, & Adam Abbatem Sanctae Crucis de Edinburgh. & dilectum & fidelem nostrum Johannem de Lithegreynes, Magistrum Willielmum de Lincoln. & Thomam de Fisheburn, ad investigandum, scrutandum, videndum et examinandum Chartas, Instrumenta, Scripta, Literas Papales, Compositiones, Rotulos et Irrotulata, et omnia alia munimenta jus petentium in regno Scotiae, et si militer nos et regnum quoquomodo tangentia in Castro de Edinburgh. et alibi in eodem regno existentia, et ad ea recipienda, deferenda et deponenda in locum per nos ad hoc assignatum; & ideo vobis mandamus, quod eisdem Abbatibus, Johanni, Willielmo & Thomae, vel praedictis Johanni, Willielmo & Thomae tantum, cum praedictos Abbates ad hoc vacare non contigerit, intendentes sitis & auxiliantes, quociens ex parte nostra super hoc fueritis requisiti. Et vos praefate Episcope claves Thesaurariae, necnon hostiorum, domorum, castri praedicti, archarum, cistarum & scriniorum quorumcunque in quibus praedicta munimenta, literae, rotuli, & caetera qualiacunque praedicta instrumenta sint recordata, praedictis Abbatibus, Johanni, Willielmo & Thomae cum eis ad hoc venire contigerit liberetis. In cujus, etc. Teste Rege apud Berewyk super Twed. in Scotia 12 die Augusti. BOOK V. CHAP. IV. Containing King Edward the 1. his claim, exercise of Sovereign Ecclesiastical Jurisdiction over all Persons, Causes within England, Ireland, Scotland, and his other Dominions; his Oppositions, Prohibitions, Edicts against Popes, Bishops, other Clergymens' Usurpations, Encroachments thereon; especially Pope Boniface the 8. his Constitution, prohibiting all Clergymen under pain of Excommunication, to grant or pay any Taxes, Subsidies to any King, and for Kings to demand or receive them without the Pope's precedent licence; and his Bulls concerning his Sovereign Dominion, Title to the Realm of Scotland and other Kingdoms; The Negotiations between King Edward, the Popes, Court of Rome; with the successions of Popes, English, Irish Bishops, and other Church, State affairs; faithfully collected out of our Records and Histories, from the beginning of the 21. to the end of the 30th year of his Reign. A Mongst several Bundles of Writs returned by Sheriffs and others, Anno 21 Edward the 1. (rescued by me out of the rubbish in the White Tower Chappel) I met with these Writs of Attachment at the Kings and parties suits, for contempts in holding or prosecuting suits in Court Christian of Trespasses, Advowsons', Layfees, Chattels and Debts, not of Testament or Matrimony, belonging to the King's Courts, against his Prohibitions, Crown and Dignity. * Bundelae Brevium, An. 21 E. 1. in Turre London. EDwardus Deig●atia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, Dux Aquitaniae, Viceccmitibus Oxon. salutem. Monstravit▪ nobis Willielmus de Sancto Gerigio, quod cum Magister Henricus de Nassington in Curia nostra apud Westm. die Sancti Hillarii in quindecim dies proximo praeterito attachiatus esset ad restondendum eidem Willielmo, quare cum placita de Transgressionibus contra pacem nostram factis in regno nostro ad Nos et Coronam et dignitatem nostram specialiter pertineant, idem Henricus, sicut ex gravi querela ipsius Willielmi accepimus, tenuit placitum in Curia Christianitatis de hujusmodi transgressionibus, in laesionem Coronae et dignitatis nostrae, et contra prohibitionem nostram. Et de Placito quare tenuit placitum in eadem Curia Christianitatis de advocatione Capella de Tadham, contra prohibitionem nostram, ut dicitur; Ac idem Willielmus ad diem illum in eadem Curia nostra comparuisset, & idem Magister Henricus cum fecisset se esson. versus praedictum Willielmum de praedictis placitis; & habuisset diem per esson. suos coram Justiciariis nostris apud Westm. à die Sanctae Trinitatis in quindecim dies proximo futur. versus praedictum Willielmum de praedictis placitis; idem Magister Henricus, pendentibus inde inter eos in praefata Curia nostra praedictis placitis, placita illa nichilominus ulterius tenuit in praedicta Curia Christianitatis, quousque Sententia in ipsum Willielmum ea occasione ad sectam ejusdem Magistri Henrici publice promulgata, ipsum excommunicari fecit; et postea Breve nostrum de ipso Willielmo excommunicato, tanquam claves Ecclesiae contemnente, c●piendo, jam vobis porrexit, ut dicitur, in Coronae et dignitatis nostro laesionem, Curiae nostrae praedictae contemptum manifestum, et ipsius Willielmi dispendium non modicum et gravamen, sicut ex gravi querela ipsius Willielmi accepimus. Et quia tanta contemptum et malitiam, si commissa fuerint, transire nolumus impunita, vobis praecipimus, quod si praedictus Willielmus fecerit vos securos de clamore ejus prosequendo, tunc ponite per vadium & salvos plegios praedictum Magistrum Henricum, quod sit coram Justiciariis nostris apud Westm. à die Sanctae Trinitatis in 15 dies, ad respondendum tam nobis quam praedicto Willielmo, de praedictis transgressione et contemptu. Praecipimus etiam vobis, quod si vobis constare possit, quod praedictus Willielmus occasione praedicta & non alia excommunicatus sit, tunc ab ipso Willielmo capiendo per aliquod Breve nostrum, per praedictum Magistrum Henricum ea occasione impetratum penitus desistatis, et ipsum Willielmum inde pacem habere permittatis. Et habeatis nomina Plegiorum, & hoc breve. Teste J. de Metingham apud Westm. 12 die, etc. Anno regni nostri 21. EDwardus, etc. Vic. Sussex, etc. Si Robertus Page, etc. Pone, etc. Magistrum Thomam de Burne & Richardum le Den de Kyngeston, etc. quod sint coram Justice. nostris, etc. ostensuri, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio contra Prohibitionem nostram. Pone etiam, etc. Margeriam de Ely, etc. quare secuta est idem placitum, etc. Teste meipso apud Westm. 28 die Maii. Anno regni nostri 21. EDwardus, etc. Venerabili in Christo Patri S. Episcopo Sarum, etc. venire faciatis coram, etc. Magistrum Michaelem de Wodeford Clericum vestrum ad respondend. Petro filio Warini, quare secutus fuit placitum, etc. de catallis et debitis quae non sunt, etc. contra Prohibitionem nostram, etc. Teste J. de Metingham apud Westm. 26 die Febr. Anno regni nostri 21. EDwardus, etc. Vic. Rutland. salutem. Si Robertus de Ruvill & filius ejus fecerint, etc. pone, etc. Alexandrum Vicarium Eccl●siae de Bittleb●ocks, quod sit, etc. ostensurus, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio contra prohibitionem nostram, etc. Teste meipso apud Novum Castrum super Tynam 29 die Sept. Anno r. n. 21. EDwardus, etc. Vic. Oxon. etc. Si Henricus Durant, etc. Pone, etc. fratrem Rodulphum Abbatem de Dorkecestre, Radulphum de Sywe & Henricum de Sancto Edwardo, etc. quare tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt, etc. contra Prohibitionem nostram. Pone eciam Thomam de Luche, etc. quare secutus est idem Placitum, etc. Teste meipso apud Westm. 23 die Maii. An. regni nostri 21. EDwardus, etc. Vic. Leycestr. Si Robertus de Huntindon, etc. Pone, etc. Rogerum Priorem de Beluero, etc. quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et bonis quae non sunt, etc. contra Prohibitionem nostram. Pone eciam Willielmum de Kelm: personam Ecclesiae de Helderby, Robertum Bacun, & Magistr. Willielmum de Fylinglye, personam Ecclesiae de Bottlesford, quare secuti sunt idem placitum, etc. contra Prohibitionem nostram. Teste meipso apud Westm. 28 die Aprilis, Anno regni nostri 21. Besides others that are perished. Moreover, in the Fragments of the Plea Rolls of Hil. 21 E. 1. in the Tower, I find these two Actions brought for holding and prosecuting suits in Court Christian against the King's Prohibitions, besides those in the Plea Rolls of other Terms that year, which are putrified. Johannes de Erlawe attachiatus fuit ad respondendum Adaele Parmenter & Aliciae uxori ejus de placito, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis Pla●ita de Term Sancti Hillari●, in Turre Lond. An. 21 E. 1. coram Johanne de Meting ham, &c Rot. 17 Lond. quae non sunt de Testamento vel Matrimonio contra prohibitionem, etc. Ac iidem Adam & Alic. die Mercurii proxima post festum Sancti Barnaby Apostoli, anno regni Regis nunc decimo octavo in Ecclesia de Aldermarichirch in Civitate London. in praesencia Johannis Dyssel senioris & Johannis fratris ejus, Roberti de Dereby & Ricardi le Barbir detulissent eidem Johanni Regiam Prohibitionem, ne placitum illud ulterius teneret; ipse spreto mandato Domini Regis praedictum placitum coram ipso tenuit, praedictos Adam et Aliciam ab ingressu Ecclesiae suspendendo, et postea excommunicando, etc. in contemptum mandati Domini Regis: unde dicunt, quod deteriorati sunt et dampnum habent ad valenciam viginti librarum, et inde producunt sectam suam, etc. Esseniator Johannis de Burton optulit se 4. die versus Magistrum Henricum de Nassington, Magistrum Walterum de Wotton, Magistrum Thomam Cavele, Gilbertum de Evedon, Thomam de Ly, etc. quare praedicti Magister Henricus, Ibidem, Rot. 38. Norht. Magister Walterus, Magister Thomas, simul cum Magistro Ricardo persona Ecclesiae de Stilton. tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de Laico feodo praedicti Johannis de Burton, etc. contra prohibitionem, etc. Et ipsi non veneruni; & praeceptum fuit Vicecomiti, quod attachiaret eos, etc. Et Vicecomes nichil fecit, sed mandavit de praedictis Magistro Henrico, Waltero & Thoma de Cavele, quod Clericisunt. Ideo mandatum est Episcopo Lincolniae, quod venire faciateos hic in crastino Sancti Johannis Baptistae, etc. This year King Edward the 1. held his Parliament at London in Easter Term, to which he adjourned the * Here, p. 535, 536, 537. premised petition and complaint of Macdulphus against John Bailiol King of Scots, then ordered to appear in person to give his further answer to it; the proceedings in which cause are thus recorded in the Pleas of that Parliament. * Placit. inParl. Dom. E. Regis Angliae in Termino Paschae An 21 E. 1. See Rylye, p. 152, 153, 154, 155. Sciendum est, quod Dominus Rex prius mandavit Domino Regi Scotiae per literas suas, quod esset coram eo in Crastino Sanctae Trinitatis proximo praeterito, ubicunque, etc. praedicto Magdulpho super praemissis responsurus tunc. In instanti Brevi de Judicio eidem Regi Scotiae inde dirigendo, loco verborum, scilicet, Mandamus vobis, inserenda sunt haec verba, Adjornamus vos, quod sitis coram nobis, tali die, ubicunque, etc. ad respondendum praedicto Magdulpho super praemissis, etc. & ad ostendendum, quare non fuistis coram nobis in praefato Crastino Sanctae Trinitatis, prout vobis mandatum fuit. Et quia ex querimonio praedicti Magdulphi Dominus Rex accepit, quod Rex Scotiae super terris & tenementis de Rereis & de Ereg. quoddam iniquum reddifecit judicium contra eum; per quod praesumatur, quòd ante judicium illud redditur recordum & processus aliqua fieri debuissent; Mandatum est eidem Regi Scotiae, quod Recordum inde et Processum habeat coram Domino Rege ad terminum supradictum; ut inspectis Recordo & processu supradictis, fieri faciat partibus justitiae complementum. Et sciendum, quod quando aliquis querens vel appellans super falso judicio de re aliqua in Curia Regis Scotiae sibi facto conqueratur superiori Domino, vel appellet, mandabitur in hoc casu Regi Scotiae, quod Recordum et processum loquelae in Curia sua inde habitae coram Domino superiori venire faciat certo die ubicunque, etc. Et si contingat quod ad Dominum Regem Angliae, tanquam ad superiorem Dominum regni Scotiae per aliquem perveniat appellatio, sive querimonia de re aliqua per Regem Scotiae, sivi per Curiam suam eidem conquerenti injust (ut asseruerit) illata; propter quod Dominus Rex superior mandaverit Regi Scotiae, quod ad Curiam ipsius Domini superioris, ad diem certum, inde veniat responsurus. Ad quem diem si Rex Scotiae a casu contigerit absentare, et in proximo die sequenti sibi per superiorem Dominum praefixo comparuerit. et contumaciam diei praecedentis purgare non possit: Concordatum est, quod idem Rex Scotiae amittat cognitionem querelae principalis, et insuper sit in misericordia Domini superioris, ad voluntatem ipsius Domini. Et hoc idem fiat, si non venerit secundo die contumaciam primae diei purgaturus. Cumque etiam idem Dominus Rex Scotiae in Curia superioris Domini juri pariturus venerit, contumaciam suam in casu praedicto purgare non potens, propter quod cognitio querelae principalis Domino Regi debear remanere; ac Rex Scotiae sibi imposita super principali negaverit, vel tanquam indesensus teneatur, unde oportuerit habere verificationem; concordatum est, quod verificatio admittatur, et fiat per inquisitionem Patriae, per sacramentum proborum et legalium hominum de visneto, ubi facta fuerit transgressio, vel alio modo, secundum consuetudinem Curiae Anglicanae, aut per legitima documenta. Quos quidem juratores Inquisitionis (si Inquisitio inde fieri debeat) Vicecomes Domini Regis de Com. Northumbriae, vel aliquis alius pro voluntate ipsius Domini Regis ad hoc deputandus, venire faciat coram Domino Rege, vel alio per ipsum Dominum Regem ad hoc assignato infra Angliam five Scotiam, ubi Domino Regi Angliae placuerit, ad faciend. recognitionem praedictam. Et sciendum, quod nullum Essonium in toto processu Regi Scotiae, sive cuerenti allocabitur in hoc casu, sed habeant Attornatum secundum consuerudinem Curiae Anglicanae, si sibi viderint expedire. Et si praedictus Rex Scotiae super disseifina terrarum aut tenementa versus praedictum Magdulphum aut alios per processum temporis in casu consimili convictus fuerit; Consideratur, quod Appellatores seu querentes in hoc casu recuperent inde seisi nam suam eis per Dominum Regem Angliae faciendam, una cum dampnis suis; Et Rex Scotiae in misericordia Domini Superioris ad voluntatem ipsius Domini: Et praeterea, iidem appellantes seu querentes cadant in homagium et dominium Domini Regis Angliae de eisdem terris et tenementis; faciendo inde eidem Domino omnes consuetudines et servitia debita, et similiter de omnibus aliis tenementis quae habuerunt infra regnum Scotiae, eodem modo quo prius Regi Scotiae aliquas consuetudines et servitia facere consueverunt, vel etiam facere debuerunt. Ita quod idem Rex Scotiae nullum dominium five jurisdictionem aliqualem in personis, et tenementis eorundem appellantium aut querentium tota vita utriusque ipsorum Regum, et appellantium et conquerentium obtineat. Hoc idem observandum est, viz. Quod omnes et singuli conquerentes five appellantes, qui versus Regem Scotiae de qualicunque aut quacunque injuria, per ipsum Regem aut Curiam suam eis illata, justitiam in Curia Anglicana fuerunt assecuti, debent se de homagio cons. et servitiis suis Domino Regi Angliae, tanquam superiori Domino attornare; Et e●dem modo, quo prius inde Regi Scotiae fuerunt respondentes, eidem Domino superiori remaneant omnibus intendentes, sicut superius est notatum. Et si a casu Rex Scotiae convictus super aliquo falso judicio; Concordatum est, quod judicium illud rescindatur, vel revocetur; et parti conquerenti sive appellanti restituantur omnia dampna quae sustinuerunt occasione ejusdem judicii. Et misericordia vel poena, qucad Regem Scotiae versus superiorem Dominum, sit arbitraria in hac parte. Et si Rex Scotiae super imprisonamento alicui per ipsum Regem injuste facto, de quo facere noluerit vel non fecerit justitiam conquerenti, et querimonia sive appellatio ad superiorem Dominum pervenerit, super quo idem Rex Scotiae in Curia Angliae convictus fuerit, querens aut appellans in h●c casu recuperet dampna sua; et misericordia seu poena quoad Regem Scotiae versus Dominum superiorem sit arbitraria, sicut supra. Et sciendum est, quod in omnibus praemissis habeant conquerentes sive appellantes Protectionem Domini Regis Angliae, viz. quendam Custodem, qui eos in personis propriis, et familia sua, terris et tenementis, redditibus et rebus aliis quit uscunque infra Scotiam ad ipsos spectantibus, pendente appellatione sive querimonia in Curia Anglicana conservet, defendat et protegat, si hoc petant: Quibus, si infra hujusmodi custodiam aliquid duritiae vel injuriae in laesionem protectionis prae dictae fuerit illatum, idem Rex Scotiae et haeredes sui homagia, et dominium hujusmodi conquerentium sive appellantium amittant, ac Regi Angliae, tanquam Domino Superiori et haeredibus suis remaneant imperpetuum. Et nichilominus Rex Scotiae in poena vel misericordia, ●icut supre. The Writ of Summons to the King of Scots. Regi Scotiae salutem. Cum nuper, dum eramus apud Berewyk, dedissemus venerabili patri W. Episcopo S. Andreae, & sociis suis Custodibus regni Scotiae in mandatis, ut de terris & tenementis Magdulphi filii Malculmi quondam Comitis de Fiff, de Rereys, & de Crey, de quibus per praedictum Episcopum, tunc Custodem Comitatus de Fiff, conquerebatur se esse deforciatum injustè, sibi justitiam exhiberent, & demum juxta formam Mandati nostri praedicti per considerationem praedictorum Custodum seisinam terrarum & tenementorum hujusmodi recuperasset, vos de eisdem terris et tenementis injustè & sine judicio disseisivistis eundem, inipsius damnum non modicum et gravamen; &, ne jus suum prosequeretur ulterius, fecistis eundem carcerali custodiae mancipari, & tandem super dictis terris & tenementis quoddam iniquum reddi judicium contra eum. Cumque postmodum à carcere liberatus vos requisivisset instanter & pluries, quod ipsum de jure suo curaretis audire, & super petitione sua quam faciebat de praedictis terris & tenementis sibi facere jus & justitiae complementum; offerens se paratum docere de praedicto jure suo, per literas & alia documenta, vos omnia illa sibi facere, contra jus et justitiam recusastis (ut dicit.) Propter quae praedictus Magdulphus à gravaminibus antedictis, necnon & à praedicto judicio, tanquam ab iniquo, & à juris defectu seu juris denegatione per vos sibi factis, ad Nos, ut ad Superiorem ipsius regni Scotiae Dominum, appellavit; petens et supplicans per nos, in vestri de●ectum, sibi justitiam exhiberi, secundum quod (ratione superioris dominii quod in eodem regno habemus) ad nos dinoscitur pertinere. Verum cum justa petentibus non sit denegandus auditus, propter quod aliàs vobis mandaverimus per literas nostras quas penes vos habere credimus, quod essetis coram nobis in Crastino Sanctae Trinitatis proximo praeterito, ubicunque tunc fuissemus in Anglia, praefato Magdulpho in praemissis responsuri, et in dicta causa appellationis (prout justum fuisset) processuri, facturi et recepturi quod justitia suaderet; vos coram nobis ad praefatum terminum non venistis ad praemissa facienda juxta formam mandati nostri vobis prius inde directi, de quo miramur quamplurimum et movemur. Et ideo adjornamus vos, quod fitis coram nobis a die Sancti Michaelis in 15 dies, vurcunque tunc fuerimus in Anglia, praefato Magdulpho super praemissis responsuri, et in dicta causa, prout justum fuerit, processuri, facturi et recepturi quod justitia suadebit. Et ad ostendendum, quare non fuistis coram nobis in praefato crastino S. ●rin. prou● vobis mandatum fuit. Et quia, sicut dictus Magdulphus asseruit, quod vos super dictis terris & tenementis quoddam iniquum reddi fecistis judicium contra eum, per quod praesumitur; quod a●t● judicium illud redditum, Recordum & processus aliqua indè debuissent procedi, Vobis mandamus, quod Recordum et Processum illa, cum omnibus ipsa tangentibus, coram nobis ad praefatum Terminum habeatis, ut eisdem Recordo et Process● inspectis, fieri faciamus partibus quarum interest justitiae complementum. Et habeatis ibi hoc breve. Teste G. de Thorneton, etc. The King of Scots not then appearing, he was thereupon resummoned to appear in Parliament in Michaelmas Term following; as Placita Parliamentaria thus further relate. Dominus Rex mandavit Vic. Northumbriae per breve suum, quod cum ex gravi Placita coram ipso Domino Rege & Consilio ●uo ad Parli●mentum suum post festum S. Mich. an. regni Regis Edwardi 1. 21 See R●ley p. 157, 158, etc. querimonia Magdulphi filii Malcolmi Comitis de Fyff acceperat, quod cum idem Dominus Rex nuper dum erat apud Berewicum super Twedam, dedisset venerabili patri W. Episcopo S. Andraeae, & sociis suis Custodibus regni Scociae in mandatis, ut de terris & tenementis Macdulphi praedicti de Reriis, de Crey, de quibus per praedictum Episcopum tunc Custodem Comitatus de Fyff, conquerebatur se esse deforciatum injustè, sibi justitiam exhiberent, & demum juxta formam mandati praedicti per considerationem praedictorum Custodum seisinam terrarum & tenementorum hujusmodi recuperasset, Johannes Rex Scotiae de eisdem terris & tenementis injustè disseisivit eundem, in ipsius damnum non modicum & gravamen. Et ne jus suum prosequeretur ulterius, fecit cundem carcerali custodiae mancipari, et tandem super dictis terris & tenementis quoddam iniquum reddijudicium contra eum. Et cum postmodum à carcere liberatus, praedictum Regem requisivit instanter & pluries, quod ipsum in jure suo curaret audire, & super petitione sua, quam faciebat de praedictis terris & tenementis, sibi facere jus & justitia complementum; offerens se paratum docere de praedicto jure suo per literas & alia legitima documenta; Idem Rex omnia illa, et contra jus, et justitiam denegando facere recusavit. Propter quod mandatum fuit Vicecomiti praedicto, quod praedicto Regi Scotiae literas Domini Regis in propria persona sua deferret, sufficienti testimonio secum adhibito, de adjornando ipsum Regem, essendi coram Domino Rege ad hunc diem ad respondendum praedicto Magdulpho super praemissis; & ad faciendum & recipiendum ulterius quod justitia requireret. Et modo venit praedictus Rex, & praedictus Magdulphus queritur, quod cum coram Episcopo praedicto & sociis suis Custodibus regni Scotiae seisinam de terris & tenementis praedictis recuperavit, praefatus Rex de eisdem terris & tenementis injustè disseisivit eundem, etc. (as before, p. 536.) Et Rex Scotiae dicit, quod ipse est Rex regni Scotiae, nec praedicto Magdulpho ●d querelam suam, nec de aliquo regnum suum contingente ausus est respondere sine consilio proborum hominum regni sui. Et praetor's Magdulphus petit judicium de ipso Rege tanquam de indefenso, ex quo praesens est ●●●uria Regis per adjornamentum ei factum per breve Domini Regis, quod cognovit se recepisse, nec aliquid ei respondet. Et super hoc dictum est eidem Regi Scotiae per Dominum suum Regem Angliae, quod idem Rex Scotiae est homo suus ligeus de praedicto regno Scotiae, de quo fecit ei homagium et fidelitatem, et est coram eo hic adjornatus, quod respondeat vel dicat, quare nol●●, vel non debet hic coram eo respondere. Et idem Rex Scotiae dicit sicut prius dixit, quod de aliquo regnum suum contingente non est ausus, nec potest hic respondere inconsultis probis hominibus Regni sui: Dictum est eidem, quod requirat alium diem ad consulendum si voluerit: Qui praecisè respondet, Quod nullum diem requiret, nec aliquod adjornamentum hic admittet. Et habito super hoc consilio & tractatu diligenti cum Archiepiscopis, Episcopis, Comitibus, Baronibus, Thesaurario & Baronibus de Scaccario, Justiciar. & caeteris de Concilio Clericis & Laicis tunc ibidem praesentibus; Concordatum est, quod cognitio querelae principalis remaneat Domino Regi; et quod praedictus Rex Scotiae erga praedictum Magdulphum remaneat indefensus. Et etiam quoad hoc quod idem Rex Scotiae coram ipso Rege dixit, quod non ausus fuit nec potuit bic respondere, inconsultis probis hominibus regni seu de aliquo regnum suum tangente, nec ad consulendum diem petere voluit, nec aliquod ajornamentum inde admittere, nec aliquid ostendere vel dicere pro se, quare hic respondere non deberet; In elusionem et enervationem jurisdictionis superioritatis dominii sui, et laesionem Regiae dignitatis et Coronae suae, pro co quod se modo coram Rege in Curia sua non responsibilem in praemissis standi recto facit, contra hoc quod alias coram Rege in Curia sua in petendo regnum Scotiae, et etiam in respondendo aliis jus vendicantibus in eodem, & etiam in quibusdam jus vendicantibus in partem ejusdem respondit, & ibidem justitiae complementum recepit: Et sic est contemptus manifestus et inovedientia expressa: Consideratum est, quod praedictus Magdulphus quoad imprisonamentum recuperet dampna sua versus Regem Scotiae tanquam indefensus, ut praedictum est, taxanda per discretionem Curiae. Et quod Dominus Rex inquirat secundum consuetudinem et usuagium patriae, si praedictus Macdulphus tenementa, de quibus modo querebatur se disseisiri, recuperavit in Curia Regis per judicium ejusdem Curiae, sicut dicit; & postea per Regem Scotiae de eisdem disseisitus fuit sicut queritur, necne. Et idem Rex Scotiae in misericordia. Et quoad inobedientiam & contemptum Domino Regi facta ut praedictum est; quia idem Rex Scotiae occasione posse suae regalitatis praemissa praesumpsit, et juri consonum est, quod quisibet puniatur in eo, quod ei praebet audaciam delinquendi. Consideratum est similiter, quod tria principalia Castra regni sui Scotiae cum villis in quibus eadem Castra sita sunt, cum jurisdictione Regali in eisdem, seisiantur in manum Domini Regis, et seisita remaneant quousque de contemptu et inobedientia praedictis eidem Domino Regi satisfecerit. Posteà venit praedictus Rex Scotiae ante pronunciationem praedicti judicii coram Domino Rege & Consilio suo, et ●ecit Domino Regi quandam supplicationem ore suo proprio per verba subscripta, & cadem verba in quadam scedula scripta per manum suam porrexit, etc. Sire jeo suy vestre home du royalme Descoce, et vous prie, etc. (as before, p. 536, 537.) Et Dominus Rex habito super hoc Consilio, ad rogatum praedictum praedicti Regis Scotiae, & etiam ad instantiam Procerum & Magnatum de Consilio suo, ex gratia sua speciali, & similiter de consensu praedicti Magdulphi, concessit ipsi Regi Scotiae supplicationem suam praedictam, et di●m ei dedit ad Parliamentum suum post Pascham, viz. in crastino S. Trinitatis, etc. in omnibus in eodem statu, quo nunc. Idem dies datus est Magdulpho, etc. Et per ipsum Dominum Regem Angliae dictum est praefato Regi Scotiae & injunctum, quod habeat ad praefatum terminum praedicta Brevia, quae cognoscit se recepisse, ut supradictum est, etc. Et sciendum, quod praedicta processus & Recordum per manus Gilberti de Roubery liberantur Gilberto de Thornton & sociis suis, ut coram eye in eisdem procedatur, & partibus fiat justitia prout de jure & secundum consuetudinem Regni fuerit faciendum. The Abbot of Reding of the King's ancestors foundation, without consent of the mayor part of his Covent or of the King, alienating to the Archbishop of St. Andrew's the Priory of May in Scotland, which David King of Scots had settled on the Abbot, Covent and their Successors, to pray for the souls of him and his ancestors, to the prejudice and disinheritance of the King, as well as of the Abbey; the King of Scots refusing to do them justice therein, upon pretext, that the Archbishop of St. Andrew's had appealed to the Pope, the King the same year, as Superior Lord of Scotland, upon their appeal to him for Justice in this case, issued these two memorable Writs to the King of Scots to appear before him in England by a day, and ordered the Sheriff of Northumberland to summon him accordingly, to answer this his neglect of doing them right before the King, who would determine this case by his Sovereign authority. REX, etc. Superior Dominus regni Scotiae, dilecto & fideli suo J. eadem gratia Rot. Scotiae, An. 21 E. 1. m. 3. Regi Scotiae illustri, salutem. Fratre Alano de Eston. & Magistro Hugone de Saunford Procuratoribus sive Attornatis Religiosorum virorum Abbatis & Conventus Monasterii Rading. quod de elemosinis progenitorum nostrorum Regum Angliae & nostris est fundatum, exponentibus ut accepimus, quod cum celebris memoriae Dominus David quondam Rex Scotiae praedecessor vester, Monasterium praedictum & Monach●s ibidem tunc Deo servientes & successores suos de Prioratu de May cum pertiu. Diocesis Sancti Andreae infra regnum vestrum, per cartam suam in liberam, puram & perpetuam elemosinam fe●ffasset; Ita videlicet, quod iidem Mo●achi & successores sui Prioratui praedicto, per novem de Commonachis suis Sacerdotibus pro anima praefati Regis David & animabus praedecessorum & successorum suorum Regum Scotiae divina celebrantibus imperpetuum, sacerent deserviri, & praefati Monachi successoresque sui Prioratum praedictum cum omnibus suis pertin. per feoffamentum hujusmodi semper pacifice tenuissent, quousque quidam Robertus de Burghgate nuper Abbas Monasterii praedicti Abbatis Prioratum praedictum dissentiente majore & saniore parte Conventus sui, Nobisque inconsultis, venerabili patri Willielmo Episcopo Sancti Andreae alienavit, in nostri praedjudicium, et exhaeredationem dicti Monasterii manifestam: Cumque iidem procuratores sive attornati ad vestram praesenciam accesserint, & vos instanter & pluries requisierint, quod ipsos in Jure praedictorum Abbatis & Conventus curaretis audire, & super peticione sua quam faciebant de Prioratu pradictorum pertin. sibi facere jus & justiciae complementum, offerentes se paratos docere de praedicto Jure ipsorum Abbatis & Conventus in forma debita coram vobis, vos habito processu diutino super praemissis inter partes memoratas coram vobis, praetextu cujusdam appellationis confictae ab audiencia vestra per praefatum Episcopum ad sedem apostolicam interjectae, cui minus provide, ut dicitur, detulistis, in ipso negocio ulterius procedere non curantes, cisdem procuratoribus sive attornatis audienciam in hac parte, contra justiciam denegastis; propter quod iidem procuratores seu attornati nomine praedictorum Abbatis & Conventus, a juris defectu, seu justiciae denegatione, a vobis ad nos, ut ad superiorem ipsius Regni Scotiae Dominum appellarunt, petentes et supplicantes per nos in vestri defectum sibi justitiam exbiberi. juxta quod ratione superioritatis dominii quod in eodem regno habemus ad nos dinostitur pertinere. Cum igitur justa petentibus non sit denegandus auditus, & in exhibenda justitia simus omnibus debitores, vos adjornamus, quod sitis coràm nobis à die Sancti Martini proximo futuro in 15. dies, ubicumque tunc fuerimus in Anglia, responsurus praedictis Abbati & Conventui super praemissis, & facturus & recepturus quod justum fuerit, quem diem cisdem Abbati & Conventui assignavimus coram nobis, ad faciendum et recipiendum similiter in eisdem quod justicia suadebit. In cujus, etc. Teste Rege apud Dunton. secundo die Septembris. REX, etc. Superior Dominus Regni Scotiae, Vicecomiti Northumbr. salutem. Ibidem. Fratre Alano de Eston, & Magistro Hugone de Saunford Procuratoribus sive Attornatis Religiosorum virorum Abbatis & Conventus Monasterii Rading. quod de elemosinis progeniterum nostrorum Regum Angliae & nostris est fundatum, exponentibus accepimus, quod cum celebris memoriae Dominus David quondam Rex Scotiae Monasterium praedictum & Monachos ibidem tunc Deo servientes & successores suos de Prioratu de May, cum pertin. etc. (verbatim as in the former Writ, to pertinere.) Cum igitur pr●fatum J. Regem Scotiae per literas nostras patentes quas sibi per te vel alios ad hoc sufficientes volumus praesentari, adjornemus, quod sit coram nobis à die Sancti Martini proximo futuro in 15 dies, ubicumque tunc fuerimus in Anglia, responsurus praefatis Abbati & Conventui super praemissis, & facturus & recepturus quod justum fuerit, quem diem eisdem Abbati & Conventui assignavimus coram nobis, ad faciendum et recipiendum similiter in eisdem quod justicia suadebit: Tibi praecipimus firmiter injungentes, quod praedictas litter as nostras in propria persona tua praefato Regi deferas, & praesentes, sufficienti testimonio tecum adhibito, seu per alios ad hoc ydones quod praesentationem earundem literarum cum eidem Regi facta fuerit sufficienter testificari valeant, sibi deferri facias ac eciam praesentari. Qualiter autem hoc mandatum nostrum fueris executus, nobis praedictis die & loco per literas tuas distinctè & apertè certifices: Remittens nobis hoc breve. Teste ut sapra. The like Writs in effect the King, as Superior Lord of Scotland, issued to the King of Scots and Sheriff of Northumberland, upon the complaint of the Bishop of Durham, for refusing to do him Justice in his Court for certain Villages belonging to his Bishopric, which he there demanded of him in a legal manner. REX & Superior Dominus regni Scotiae, dilecto & fideli suo J. eadem gratia Rot. Scotiae, An. 21 E. 1. nu. 36. Regi Scotiae salutem. Querelam venerabilis patris A. Dunolmensis Episcopi recepimus continentem, quod cum ipse villas de Berewyk. & de Hadington cum pertin. ut jus Ecclesia Dunelmensis à vobis petivisset, & cum magna instantia pluries vobis supplicasset, quod ei inde in Curia vestra justiciani fieri faceretis; Vos id ei facere denegastis, et in justicia super hoc exhibanda totaliter defuistis, propter quod idem Episcopus Nobis ut superiori Domino regni Scotiae cum instancia supplicavit, ut sibi super hoc in vestri defectum justiciam fieri faciamus. Nos igitur qui sumus et esse debemus, singulis de potestate et dominio nostro in exhidenda justicia debitores, adjornamus vos quod sitis coram nobis in crastino Sancti Johannis Baptistae, ubicumque tunc fuerimus in Anglia, praefato Episcopo super praemissis responsuri, & ulterius facturi & recepturi, quod Curia nostra consideraverit in hac parte. Et habeatis ibi hoc breve. Teste Rege apud Cantuar. 21 die Aprilis. Et mandatum est Vicecomiti Northumbr. quod praedictas literas in propria persona sua praefato Regi deferat & praesentet, sufficienti testimonio secum adhibito, seu per alios ad hoc idoncos qui praesentacionem carundem literarum cum eidem Regi facta fuerit sufficienter testificari valeant, sibi deferri faciat, ac eciam praesentari. Et qualiter hoc mandatum Regis fuerit executus, Regi praedictis die & loco per literas suas distinctè & apertè certificet. Et hoc breve Regiremittat. Teste ut supra. Thus did King Edward the 1. as Superior Lord of Scotland in that age, exercise a Sovereign authority in and over the King, Clergy and kingdom of Scotland, in causes and inheritances which concerned the Church, Clergy, or Religious persons, * See Placita Parliamentaria, An. 21 E. 1. Rylye, p. 157, to 166. 148. as well as in secular men's cases, notwithstanding any pretences, or Appeals to Rome, where Justice was delayed, or refused to them by the King of Scots, whereof there are sundry precedents in the Patent and Plea Rolls of Scotland in this and succeeding years, which I pretermit. In the Parchment Book and Collection of the Pleas and Petitions in the Parliament of 21 E. 1. in the Tower, I find sundry memorable Judgements and Answers given in maintenance of the King's Sovereign Ecclesiastical Jurisdiction, against divers encroachments on it. The first is upon the petition of John de Waren, who by virtue of the King's Charter to him of Lands in Wales, claimed the custody of the Temporalties of the Bishopric of St. Asaph, within his signory of Bromesfeld, during the vacancy. * Placita Parl. An. 21 E. 1. nu. 5. Ryley p 119. De Com. Waren petente custodiam terrarum de Episcopatu de S. Asaph spectantium, infra dominium de B●omesfeld existentium. Johannes de Waren. Comes Surrey & Sussex. supplicavit Domino Regi, quod cum idem Dominus Rex terras de Bromesfeld cum omnibus suis pertinentiis eidem Comiti concessisset & dedisset, tenend. sibi & haredibus suis, cum omnibus juribus et libertatibus ad easdem terras pertinentibus, adeo libere et quiete sicut Domini terrarum illarum terras illas, antequam conquestebant●r per ipsum Regem, tenuerunt. Et cum Domini illi ante conquestum terrarum illarum omni tempore vacationis Episcopatus de Sancto Asaph. custodiam omnium terrarum et tenementorum infra Dominium de Bromesfeld existentium, et ad praedictum Episcopatum pertinentium habuerunt et habere consueverunt. Et cum sedes dicti Episcopatus jam sit vacans, propter quod custodia terrarum et tenement. infra Dominium de Bromesfeld existentium, et ad Episcopatum praedictum spectantium, durante vacatione praedicta ad ipsum Comitem pertinet, prout ad alios Dominos de Bromesfeld hactenus pertinuit: quod Dominus Rex custodiam earundem terrarum et tenement. infra Dominium suum praedictum existentium, et ad Episcopatum praedictum spectantium, et quae terrae et tenementa per mortem ultimi. Episcopi loci praedicti seisita fuerunt in manum Domini Regis, sibi velit reddere, etc. Ad quam supplicationem per ipsum Dominum Regem et Consilium suum unanimiter est concortatum et responsum; Quod custodiae omnium terrarum et tenement. ubicunque existentium, ad Episcopatus antiquos infra regnum suum existentium, tempore vacationis corundem Episcopatuum ad ipsum Dominum Regem ratione Coronae et Dignitatis suae pertinent, ut de jure Coronae suae, et non ad alium, licet terrae aut tenementa aliqua eisdem Episcopatibus pertinentia infra libertatem seu dominium aliorum fuerunt seu extra; et licet Domini terrarum de Bromesfeld aliquo tempore vacationis Episcopatus praedict. custodiam terrarum et tenement. ad praedictum Episcopatum pertinentium, et infra dominium suum existentium usurpaverunt, et attrarerunt temporibus aliquorum Principum Wall. super ipsos Principes; Dominus Rex nunc per Conquestum suum terras de Bromesfeld, simul cum aliis terris et tenement. quae Dei aurilio conquestus est in partibus praedict. et quae Principes Wall. tenuerunt, reperquisivit, et Coronae suae annexit adeo integre et plenary, cum omnibus suis juribus et libertatibus, sicut terrae et tenementa illa Coronae Angliae annexa fuerunt, antequam in manus Principum Wall. devenerunt, et sicut caetera tenementa in regno ubicunque ad quoscunque Episcopatus pertinentia de eadem Corona tenentur; et de jure Coronae et etiam de communi consuetudine regni, custodia omnium terrarum et tenement. quorumcunque Episcopatuum in regno existentium tempore vacationis eorundem Episcopatuum, ad ipsum Dominum Regem, et non ad alium in regno pertineat. Et licet Dominus Rex concederet & daret praefato Comiti terras de Bromesfeld cum omnibus suis pertinentiis; non tamen per hoc intelligendum est, quod Dominus Rex dedit ei libertates et jura ad Coronam et Dignitatem suam pertinentia, et quae de Corona non poterunt seperari; veluti custodiam Episcopatuum seu terr. et tenement. ad Episcopatum pertinentium. Et similiter quia Comiti Glouc. & aliis clamantibus nuper custodiam quarundam t●rrarum ad Episcopatum Landaff. existentium, & infra Dominium suum existentium tempore vacationis ejusdem Episcopatus adse pertinere, de communi consilio responsum fuit; Quod in custodia Episcopatuum tempore vacationis eorund●m, seu terrarum et tenement. aliquorum ad eosdem Episcopatus pertinentium, licet infra Dominium suum oxtiterint, nichil clamare potuerunt propter privil●gium Regium et Coronae dignitatem ad quam specialiter pertinet Episcopatuum vacantium custodia, dictum est praefato Comiti Waren. quod ad istam s●am Petitionem nichil sibi fiet plus quam aliis fiebat, quia de similibus simile est judicium. An observable Judgement in ratification of the King's Prerogative over all Bishoprics both in Wales and England during their vacancies, incommunicable to any Subjects. The second Judgement is that upon the Petition of the Earl of Gloucester. * Placita Parl. An. 21 E. ●. nu. 10. Ryley p 128. De Petitione Com. sheref. de Custodia quorundam Maneriorum de Episcopatus Meneven. habonda. Humfridus de Bohun Comes Heref. & Essex. supplicavit Domino Regi, quod cum bonae memoriae Thomas Episcopus Menevensis ultimo defunctus, quadam Maneria de eodem Comite & infra libertatem suam de Breghenough tempore suo teneret, quorum custodia ad ipsum Comitem durante vacatione sedis Episcopatus praedicti, ratione tenurae praedict. infra Dominium suum pertineat, & quorum custodiam Ballivi ipsius Domini Regis in partibus illis in manum suam seisiverunt & tenent, in exhaeredationem ipsius Comitis, quod Dominus Rex custodiam eorundem Maneriorum sibi reddere velit. Propter quod Dominus Rex habito super hoc tractatu diligenti cum Consilio suo, per testimonium fidedignorum tàm de Consilio suo, quam aliorum, intellexit, quod praedict. Episcopus dum vixit omnino deadvocavit tam Maneria quae sunt de Episcopatu praedict. infra praedict. libertatem, quam alibi ub●cunque de alio quocunque tenere, praeterquam de Domino Rege et haeredibus suis ut de Corona. Et si Dominus Rex custodiam Maneriorum illorum quae sunt infra libertatem praedict. Comitis praedict. ei modo liberaret, sic Ecclesiam praedictam quam idem Dominus Rex sede vacante in omnibus tenetur conservare illaesam, et jura et libertates suas contra quoscunque defendere, in servitutem redigeret; maxim cum praefatus Episcopus dum vixit Maneria illa de eodem Comite tenere deadvocavit. Et similiter, cum custodia Episcopatuum, Maneriorum et terrarum, et aliorum quorumcunque ad Episcopatus spectantium, ut de jure Coronae, et ratione Praerogativae et Dignitatis suae ad ipsum Dominum Regem et non ad alium pertineat; Concordatum est, quod praedict. Comes quoad istam suam supplicationem nichil capiat, etc. The third, is the sentence given against the Bishop of London, who presuming in the presence of the Justices of the King's Forest, and other Nobles at Chelmesford in Essex, to excommunicate John de P●ulesdon, and those who kept company with him, andto take away a Writing under the Seal of the Official of the Archbishop of Ca●terbury, then produced by him in open Court to justify himself, and declare the Bishop's sentence void; who refused to restore it to him, though frequently required, to the manifest contempt of the King and his said Court, was thus petitioned and proceeded against for this misdemeanour in the same Parliament. * Placita Parl. An. 21 E. 1. nu. 6. Ryley p. 120, 121. Querela J. de Peulesdon versus Episcopum London. Magister Johannes de Peulesdon queritur Domino Regi de hoc, quoth cum ipse nuper primo die Itineris Rogeri Extranei & soc. suorum Justice. Domini Regis de Foresta, apud Cheelmenford in Com. Essex. in pace Domini Regis venisset, & coram eisdem Justice. se inter alios fideles Domini Regis optulisset, Richardus de Graneshed Episcopus London. ibidem in praesentia eorundem justic. et aliorum Magnatum ad communem summonitionem ejusdem Itineris praesentium, publice denunciavit ipsum Johannem una cum secum communicantibus excommunicari: propter quod idem Johannes quandam literam sigi●●o Offic. Cur. Cant. signatam, quam penes se habuit, in plena Curia Regis ibidem porrexit capitali Clerico justice. praedict. legendam, ad famam et statum suum clarificand. et ostendend. Curiae et fidelibus Domini Regis ibidem existentibus, quod sententia praedicti Episcopi ipsum in nullo ligavit; quam quidem literam praefatus Episcopus statim de manu praedicti capitalis Clerici cepit et asportavit contra voluntatem ipsius Johannis, licet saepius per ipsum Johannem ex parte Domini Regis inhibitum fuisset, ne praedicto Episcopo litera praedicta liberaretur, et etiam contra voluntatem praedicti capitalis Clerici, cum idem Clericus ipsum Episcopum saepius rogavit, quod praedictam literam ei tradere et rehabere faceret: in contemptum Domini Regis et Curiae suae praedict. manifestum, et etiam ad dampnum ipsius Johannis non modicum et gravamen, etc. Et praedictus Episcopus venit & defendit, quicquid est in contemptum Domini Regis et Curiae suae praedict. Et bene cognoscit, quod praedictus Johannes praedict. die in praesentia Justice. praedict. quandam literam porrexit & tradidit capitali Clerico Justice. legendam: sed dicit, quod litera illa lecta non fuit. Immo ipse incontinenti postquam litera illa in manum dicti Clerici devenit, cepit literam illam penes se. Et quia inspecta litera illa, eadem litera sibi ipsi per Offic. Cantuar. dirigebatur, ad quaedam Officium suum tangentia exequenda, idem Episcopus literam illam penes se retinuit, et adhuc retinet: Et profert eandem literam in pleno Consilio. Qua lecta & audita, manifest patet, quod eadem litera ipsi Episcopo tirigebatur per Offic. Cur. Cantuar. unde dicit, quod eo quod litera illa ipsum tangebat, intellexit, quod absque contemptu Domino Regi, seu injuria aliqua alicui alio facienda bene potuit eam penes se retinere. Et super hoc idem Episcopus quaesitus, Vtrum praedicta litera in praefata Curia Domini Regis per praedictum Johannem porrecta fuit praefato Clerico legenda, ad famam et statum ipsius Johannis clarificandam, an si tradita eidem Episcopo per praefatum Johannem Clericum, ut idem Episcopus literam illam executioni demandaret? Dicit, quod porrecta fuit praefato Clerico Justice. legenda, & quod ipse de manu ipsius Clerici eandem literam coepit. Quaesitus etiam, si praedictus Clericus Justice. vel etiam si praefatus Magister Johannes aliquo tempore postea ipsum Episcopum rogarunt, quod literam praedictam sibi liberaret & rehabere faceret? Dicit revera, quod bene intendit, quod de hoc & per Clericum Justice. & per praedictum Magistrum Johannem rogatus fuit. Et quia dictus Episcopus expresse cognoscit, quod praedicta litera in plena▪ Curia Domini Regis coram praefatis justic. por●ecta fuit, et Clerico eorundem justic. ad legendum tradita: et idem Episcopus literam illam antequam lecta fuit, de manu praedicti Elerici cepit et secum asportavit, et hucusque detinuit: nec idem Episcopus dedicere potest, quin litera illa porrecta fuit legenda ad famam et statum praedicti Magistri Johannis clarificandam, et non ut idem Episcopus ratione illius literae sic porrectae aliquid quod ad officium suum pertinuit tunc exequeretur: Et etiam, quia idem Episcopus similiter cognovit, quod praedictam literam detinuit postquam per praefatos Clericos ab eo petitum fuit, quod illam eis liberaret et rehabere faceret. Et hoc manifestius patet per hoc, quod literam illam hic secum detulit. Et sic contemptum expresse fecit Domino Regi et Curiae suae praedict. tam in hoc, quod literam praedict. de manu Clerici justic. praedict. cepit antequam legeretur, contra voluntatem praedict. Magistri Johannis illam liberantis, qualitercunque ipsi Episcopo dirigeretur, cum non fuit porrecta ibidem ad officium ipsius Episcopi erer●endum; quam in hoc, quod literam illam detinuit postquam petitum fuit ab eodem per Clericum justic. a quo illam in plena Curia cepit quod illam ei restituerit. Consideratum est, quod praedictus Episcopus remaneat pro transgressione praedict. ad voluntatem Domini Regis puniendus. Et Dominus Rex penes se ipsum poenam illam retinet infligendam. Et similiter, Dominus Rex vult et praecipit, quod praedicta litera praedicto Magistro Johanni liberetur. Et quod quicquid per praedictum Episcopum aut suos in dampnum et praejudicium praedicti Magistri Johannis factum fuerit aut attemptatum contra tenorem literae praedict. in aliquo, a tempore quo eadem litera in manu praedicti Episcopi (ut praedictum est) devenit, in quo praedicta litera eidem Johanni prodesse potuit aut valuisse, si litera illa penes ipsum Johannem remansisset, omnino adnulletur. Et hoc per Dominum Regem eidem Episcopo dictum est, etc. Postea Dominus Rex ad Parliamentum suum post festum Sancti Michaelis eodem anno, ipsi Episcopo praedict. transgress. de gratia sua speciali totaliter remisit. Ideo ipse inde quietus & habeat literam acquietanciae. By this it is apparent, how contemptuous this Bishop in that age was to the King, his Temporal Courts and Judges, and how insolent, oppressive, vexatious to the King's people. The fourth is this memorable case, upon the Petition of Richard de Gloncester, for violating the privilege of the King's Palace, Court, by serving a Bishop's citation on him therein, against the privilege and dignity of his Crown, etc. * Plac. Parl. An. 21 E. 1. nu 9 See Ryley, p. 126, 127. Richardus de Gloucestr. Persona Ecclesiae de Chepingnorton, qui sequitur pro Rege, queritur Domino Regi de hoc, quod cum nulli liceat praeterquam Senescallo et marshal. dicti Domini Regis aliquem in Palatio seu in Hospitio Domini Regis summonire vel attachiare ad respondend. alicui de Placito aliquo, & idem Richardus ad Curiam Domini Regis nup●r accessisset, ad remedium sibi impetrandum super quadam enormi transgressione sibi facta per Magistrum Willielmum de Chirington Clericum de Canc. ipsius Domini Regis, & alios Ministros Domini Regis; praedictus Magister Willielmus die Jovis prox. post festum Translationis beati Thomae Martyris prox. praeteritum apud Cantuar. infra Hospitium Domini Regis ibidem, viz. in Capitulo Prioratus Sanctae Trinitatis, eidem Richardo quandam literam citatoriam in praesentia plurimorum fidedignorum de Consilio Domini Regis ibidem tunc existentium porrexit, et ipsum citavit, quod compareret certis die et loco coram Offic. de Arcubus London. ad respondend. super quibusdam in eadem litera contentis, in contemptum Domini Regis mille Marcarum, et contra privilegium et dignitatem Coronae suae, etc. Cum in praesentia Regis omnes fideles sui et de pace sua existentes debeant pace gaudere, etc. Et Magister Willielmus venit & defendit quicquid est in Contemptum Domini Regis, et contra privilegium et dignitatem Coronae suae: Et benè cognoscit, quod ipse praedicto die et Anno, et loco quandam literam per Offic. praedict. praedicto Richardo directam detulit et ei liberabit, sed quod hoc in contemptum Domini Regis non fecit, nec aliquid facere intellexit, quod in aliquo cedere posset contra privilegium et dignitatem Coronae, paratus est se acquietare qualitercunque Domino Regi placuerit; Supplicat etiam Domino Regi, quod ad hoc si placet habere velit respectum: Quod praedictus Richardus non est de Consilio, de Familia, aut Hospitio Domini Regis, per quod tali privilegio gaudere posset, licet in Hospitio Domini Regis fuisset ut extraneus, nec per ipsum Regem aut aliquem de suis vocatus. Et etiam ad hoc, quod praed. Offic. est Minister praedict. Ecclesiae Sanctae Trin. et de Ecclesia illa omnem suam habet authoritatem, nec praed. Magister Willielmus intendit, quod fuit intentionis Domini Regis, quod libertas Ecclesiae praedictae in aliquo minueretur per ejus praesentiam. Per quod videtur ipsi Magistro Willielmo, quod licet aliqua citatio praed. Richardo aut alii facta fuisset in praedicta Ecclesia, bene et licite posset fieri, cum Ecclesia illa potius libertate sua in se ips●m gaudere debeat quam in locis remotioribus. Postea per transcriptum praedictae literae quam praedictus Magister Willielmus detulit praed. Richardo manifestè patet, quod quam cito idem Richardus literam illam admi sisset, quod incontinenti citaretur. Et quia praedictus Magister Willielmus cognovit, quod praedictam literam tradidit praedicto Richardo praedict. die et loco et infra hospitium Domini Regis, dictum est eidem Magistro W●llielmo, quod non recedat a Curia, priusquam Dominus Rex super hoc sivi dixerit boluntatem suam. By which Case, compared with that of the Prior of Trinity and Bogo de Clare a Here, p. 405, 406. forecited, it is apparent: First, that the serving of any Bishops or Officials citation on any person, though not of the King's Household, who resorts to the King's Court to complain of injuries, and desire justice, not only in his own Royal palace, but wherever he resides in person with his Court, is an high contempt and offence against the King's Crown and Dignity; even when and where there is no Parliament sitting, (as there was none at this time and place) as well as when and where a Parliament sits. Secondly, That Sir b 4 Instit. p. 24. Edward Cook, and Mr. c Manner of holding Parliaments, p. 144, 145. Elsing were much mistaken, in the Case of the Prior of Trinity and Bogo de Clare, in asserting, that they were fined and sent to the Tower for breach of the Privilege of Parliament, by serving a Citation on the Earl of Cornwall: when as their fine and imprisonment (as appears by that Record, and is more fully evidenced by this) was only for their contempt against the King, in serving a Citation within his Royal Palace, where no man ought to be cited, nor arrested for any cause by any Officer, but only by the King's Steward or Martial, as I have d The fourth Part of a Brief Register, etc. p. 819, to 828. 1189, to 1190. elsewhere largely evidenced. The Fifth and most memorable case in this Parliament, is that of John de R●man Archbishop of York, for his high misdemeanour and usurpation upon the ●ings Crown and Dignity, in presuming the * See here, p. 456, 457, Placita Parl. An. 21 E 1. nu. 17, 18. Ryley, p. 135, etc. year before, to excommunicate Anthony B●k Bishop of Durham, whiles attending on the King's person and service in the Northern parts, for his and his Servants imprisoning two of his Clerks for bringing a Citation to summon the Bishop to appear before him, and refusing to release them upon his Monitions and Interdicts, for which he was after long debate and consideration adjudged to be imprisoned, and forced to pay a Fine of 3000. Marks to the King, as this Record informs us. Johannes Archiepiscopus Eborum attachiatus fuit ad respondendum Domino De Archiep. Eborum de eo quod excommunica●i fecit Episcopum Dunelm. pro eo quod Ballivi sui ceperant quosdam nuntios ipsius Archiepiscopi & imprisonaverant apud Dunelm. Regi, de placito, quare cum placita de imprisonamento et aliis transgressionibus in regno Regis contra pacem Regis factis, ad Regem et Coronam et Dignitatem suam specialiter pertineant, Idem Archiepiscopus per Johannem Priorem de Bolton in Cravene Commissarium suum, in venerabilem patrem Antonium Episcopum Dunelm. dum nuper in partibus Borealibus in obsequis Regis juxta latus suum per praeceptum ipsius Regis sub protectione sua extitit, pro eo, quod Ballivi ejusdem Episcopi Willielmum de Wrleton & Johannem Romayne apud Dunolm. inventos ceperunt et imprisonaverunt, Excommunicationis Sententiam, in Regis Contemptum, et Coronae et Dignitatis suae laesionem, et contra reverentiam Regi in hac parte debitam, fecit fulminari, et Sententiam illam executioni demandari, sicut ex relatu plurimorum fidedignorum accepit Rex. Propter quod idem Rex tantum contemptum et tantam irreverentiam sibi illata transire impunita sustinere non valens, maxim cum tam ipse Rex quam praedictus Episcopus quantum in ipso fuit praefatis Willielmo et Johanni de Imprisonamento praedicto celeris justitiae complementum, juxta regni consuetudinem, semper fuerunt parati exhibere, etc. Et unde Dominus Rex per Richardum de Bretenil, qui sequitur pro eo dicit, Quod praedictus Archiepiscopus die Mercurii prox. ante festum S. Jacobi Apostoli, anno vicesimo apud Derlington, & die Jovis & die Dominica sequentibus apud Alverton, et in pluribus aliis locis Diocaesis suae per praedictum Johannem Priorem de Bolton Sententiam Excommunicationis in dictum Antonium Episcopum nuper in partibus Borealibus in obsequio Regis, juxta latus suum per praeceptum ipsius Regis, et sub protectione sua existentem, pro eo, quod Ballivi ejusdem Episcopi Willielmum de Wrleton, & Johannem Romayn apud Dunelme inventos ceperunt et imprisonaverunt, fecerit fulminari, et sententiam illam executioni demandari, in Regis Contemptum, et Regiae Dignitatis laesionem, et contra reverentiam Regi in hac parte debitam, in despectum ipsius Regis 20. Mill. librarum. Et hoc offert verificare pro Domino Rege, etc. Et Archiepiscopus venit & defendit omnem Contemptum, & totum, etc. Et dicit, quod ipse nichil fecit in contemptum Regis, nec contra dignitat●m suam, nec fuit intentionis suae aliquid facere sive attemptare contra Regiam jurisdictionem. Et dicit, quod de sententia a Canone lata et per ipsum declarata, in Curia Domini Regis non debet respondere. Set tamen salva libertate Ecclesiae suae ob reverentiam Domini Regis vult plane factum suum, et veritatem facti illius declarare, & non uti exceptionibus neque cavillationibus. Dicit enim, quod praedictus Episcopus est Suffraganeus et subjectus suus, et tenetur obedire mandatis suis Canonici, et quod pro eo, quod ei obtemperare noluit ut debuit in Canonicis mandatis, missed Clericos suos, viz. praedictos Willielmum & Johannem ad citandum praedictum Episcopum comparend. coram eo ad certos diem et locum inde responsurus. Qui quidem Clerici capti fuerunt & detenti apud Dunelm. per ipsum Episcopum & Ministros suos. Ita quod mandatum ipsius Archiepiscopi cononicum non fuit executum. Propter quod praedictus Archiepiscopus ut Pater filio, et Superior subjecto, et ut ille qui juxta Officii debitum ad correctionem animae debet operari, ad salutem animae tantum, et non ad poenam pecuniariam sive aliam, monuit praedictum Episcopum quod hujusmodi Clericos canonica mandata deferentes liberatet, et pristinae libertati restitueret; vel causam ei significaret, quare hoc facere non de●eret. Qui q●id●m Episcopus ill●s nec deliberavit, nec causam significare curavit. Propter quod praedictus Archiepiscopus ipsum iterato monuit, ut praedicta faceret sub poena suspensionis. Et praedictus Episcopus iterato inobediens hujusmodi facere omnino recusavit, inobedientiam suam multiplicando. Et praedictus Archiepiscopus tertio monuit praedictum Episcopum, ut sibi in praedictis mandatis Canonicis obediret sub poena declarationis Sententiae in eum a Canone latae, propter hujusmodi manifestam Ecclesiasticae libertatis laesionem, et inobedientiam. Et praedictus Episcopus animo indurato tertio mandatis Archiepiscopi Canonicis non obtempera●it, propter quod incidit in sententiam a Canone latam, et ipse Archiepiscopus secundum quod officio suo incubuit, non in praejudicium Regiae jurisdictionis, Privilegii sive Dignitatis, declarationem praedictae sententiae debito modo sub teno●● sequenti pronunciari praecepit, etc. * See Claus. 20 E. 1. dors. 2 Brevia Regis An 20 E. 1. and Here. p. 456▪ 457. Johannes permissione divina Eborum Archiepiscopus, Angliae Primas, dilecto in Christo filio Priori de Bolton salutem, gratiam & Benedictionem. Cum dudum venerabilem fratrem Dominum A. Dunelm. Episcopum Suffraganeum nostrum primò sufficienter & legitimè monuerimus, ac moneri fecerimus, quod Johann●m de Amelia auctoritate Apostolica Notorium publicum, & Willielmum de Worleton dictum de * Pykering. Pyk. Clericos nostros, quos ad suam praesentiam quam in Ecclesia Dunelm. juxta sita Canonum reperiri credimus, cum nostris & Officialis nostri literis Mandata Canonica continentibus, destinaverimus, quousque Johannes de † Maydenston. Madeston Constabularius Dunelm. & sui Complices ceperant & fecerant carcerali custodiae mancipari, ipso Episcopo hoc mandante, vel quod suo nomine factum fuerat ex post facto ratum habente, liberaret & liberare faceret, ac restitui pristinae libertati, dictis Clericis super violentia nobis Ecclesiaeque nostrae Eborum de injuria & contemptu commissis pro facto hujusmodi satisfaceret competenter. Set dicto Episcopo monitis hujusmodi parere & ea facere negligent, seu penitus non curante, debitae obedie●●iae & salutis suae propria ●usquam memor, eidem Episcopo per nostras alias Literas sub poena sententiae suspensionis ab ingressu Ecclesiae, quam in cum in scriptis protulimus, si mandatis nostris omiserit obedire, ut dictos Clericos nostros, quos in carcere suo in Castro Dunelm. captivos notoriè detinebat, liberaret & permitteret illaesos abire; Eisque, nobis & Ecclesiae nostrae praedict. pro commisso hujusmodi satisfaceret competenter & satisfieri procuraret. Ac ipse Episcopus commissam inobedientiam multiplicaris, & velut Aspi● à voce incantantium a●res suas opturans, mandata sibi legitimè destinata obandiens, dictos Clericos non liberavit, set captivos detinuit sicut prius. Propter quod t●rtiò eidem Episcopo nostril dedimus literis in mandatis, quod sub poena Sententia Excommunicationis quam in scriptis in personam ipsius protulimus, Justitia exigente, si mandatis nostris ultra contemptibiliter duxerit resistendum, quod saepedictos Clericos de Captivitate hujusmodi liberaret, eosque liberè abire permitteret, eisdem, nobis & Ecclesiae nostrae, quos notoriè contra Deum & just●tiam ●c debitam obedientiam, & anima ipsius salutem constiterit offendisse, juxta juris exigentiam satisfaceret competenter. Verum dictus Episcopus, ut videt●r, à fide recedens quae debita obedientia roboratur, cum non nisi per inobedientiam scisma in Dei Ecclesia generetur, ac testante beato Gr●go●io, sola obedientia est qu● fidei meritum possidet, sine qua quisquis infidelis convincitur, e●●amsi fidelis esse videatur; mandatis nostris obedire contemptibiliter vilipenden●, memoratos Clericos infra terminum ad liberand. sibi per nos juxta qualitatem negotii legitimè deputatum, nullatenus liberavit; set in Cleri opprobrium, toti●s Ecclesiastica d●sciplin● contemptum, dictorum Clericorum, nostri & Ecclesi● nostrae praejudicium & gravamen, eisdem post mandata nostra totiens, ut praedicitur, multiplicata, captivos sic●t prius carceri det●●●it diutius mancipat●s, licet per remedium Curiae secularis secundum Legem r●g●●, non alicujus nostri authoritate mandati eos denuo deliberasset. Propter quae non est dubium Episcopum antedictum in dictas Suspensionis & Excommuni ationis sententias, ut pramittitur, rite latas merito incidisse. Et quia nichil obedientia prodesset humilibus, si contumacia contumacibus non obesset; Nos volentes per C●nsuram Ecclesiasticam ac ipsius executioni, quae ab omnibus Catholicis est timenda; ipsius Episcopi culpis exigentibus pariter & offensis legitimè procedere contra eum, ut c●teris devotis Ecclesia filiis innotescat dampnabilis status ejus, ●e sua communicatione pestifera grex ulterius inficiatur Dominic●●, utque quem Dei timor à malo non revocat, hunc saltem cohibeat cohercio Ecclesiastica disciplinae, & rubore confusus ad satisfactionem veniae & debitam obedientiam compellatur; Vobis auctoritate nostra committimus, ut contra memoratum Episcopum ad declarationem sententiarum praedict. ac executionem ac puplicationem earum sic debito procedatis, quod vestram debeamus industriam merito commendare: Denunciationes & puplicationes per vos vel per alium deputand. à vobis in Ecclesiis de Alverton & Derlington, ac aliis loci● solempnibus nostrae provinciae quibus competentins poterit is Episconum antedictum in dictas Suspensionis et Excommunicationis sententias incidisse, eteas (ut praemittitur) incurrisse. Ad quam executionem faciend. & omnia & singula ipsam contingentia secundum quod de jure fuerit faciend. ac ●ciam procedend. vobis plenam committimus potestatem. Et qualiter, etc. Vnde sicut praedictus Archiepiscopus per nuntios suos Clericos & ministros Ecclesiae mandata sua licita & ca●●nica praedicto Episcopo tanquam S●ffraganeo & subjecto suo destinavit. Ac idem Episcopus salutis sua immemor in obediendo eidem Archiepiscopo ut Superiori et mandata sua canonica contempnendo, Nuncios, Clericos et Ministros ipsius Archiepiscopo, et Ecclesiae suae praedictae, arrestari fecit et incarcerari. Et super hujusmodi inobedientia, Contemptu & transgress. pluries per ipsum Archiepiscopum esset amonitus, ut per Superiorem suum, qui curam habuit et cujus interfuit subditi sui hujusmodi delicta corrigere et castigando emendare, ut praedictos inobedientiam, contemptum et transgressionem faceret emendare, vel causam facti sui ei significaret; Qui quidem Episcopus nec emendas inde facere curavit, nec causam facti sui significare: videbatur eidem Archiepiscopo, quod contra ipsum tanquam contra subditum suum contumacem inobedientem Transgressorem, et Mandatorum suorum canonicorum contemptorem fine Regis offensa debite potuit et debuit procedere in forma praedicta. Et quoad h●c quod ●i imponitur, quod fulminari praecepit sententiam in praedictum Episcopum dum ●uit in servitio Regis per praeceptum suum juxta latus suum et sub protectione sua; Dicit, quod in hoc in nullo deliquit, eo quod ●o tempore quo sententia lata fuit, fuit ipse Archiepiscopus in partibus transmarinis. Nec continetur in mandato suo, quod praedictus Prior hujusmodi sontentias & denuntiationes pronunciaret, nisi in loci & debitis, in quibus competentius illas fa●●re potnit, sine offensa juris, sive Regis privilegio. Et videtur quod ei imputari non debet, praedict. Prior sines Mandati sui excessit; unde dicit, quod per praemissa perpendi potest. quod non puplicavit sententiam in ipsum Episcopum pro eo, quod ●allivi praedicti Episcopi ceperunt et detinuerunt praedictos Clericos, sicut Breve Domini Regis requisite; Immo prepter inobedientiam ipstus Episcopi manifestam. Et consideratis pramissis & ponderatis juxta intentionem suam & effici● sui debitum in forma predicta, supplicavit Domino Regi, quod ei et Ecclesiae suae praedictae fiat justicia cum favore et gratia in hac parte, etc. Et Richardus de Bretenill qui sequitur pro Rege dicit, Quod pradictus Episcopus Dunelm habet d●●s status, viz. Statum Episcopi quoad Spiritualia, & Statum Com. Palatii quoadten. suatemporalia. Et dicit, quod licet praedictus Archiepiscopus ei pracipere possit, & Canonica mandata sua sibi transmittere in hiis quae ad Ecclesiam suam pertinent, et Inobedientias' et Peccata Subditorum suorum corrigere et emendare; Et idem Episcopus huju●●odi praeceptis suis et mandatis teneatur ut Superiori suo obedire; et ●rout praedictus Archiepiscopus dicit; Tame● quantum ad ea quae ad feoda Temporaliae, quae de Domino Rege tenet, spectant, et in quibus transgr. quaecunque factae ad ipsum Regem, sive ad Episcopum praedictum nomine Regio pertinent, audire et emend●re, praedictus Archiepiscopus ratione officii sui Spiritualis nul'am habet seu habere potest jurisoictionem; unde, desicut praedictus Archiepiscopus cognavit quod Laici Ministri ipsius Episcopi qui Temporalium rerum et ten. suorum habuerunt administrationem, praedictos Elericos ceperunt, et in Castro ipsius Episcopi imprisonaverunt; Cujusmodi imprisonamenti cognitio ad Dominum Regem ratione dignitatis Regiae, et non ad alium nisi ex Regia concessione, mere pertinet; Ac idem Archiepiscopus ipsos sic incarceratos per Censuram Ecclesiasticam liberare, et de injuriis et trangressionibus factis eisdem emendas fieri praecepit, maxim cu● hujusmodi imprisonati suum habent recuperare in Curia Regis et habere debent ibi, et non alibi, de injuriis & dampnis quae sustinuerunt pro injusto Imprisonamento unusquisque pro se, eo quod hujusmodi delicta sunt personalia, tam in personis delinguentibus, quam in personis injuriam patientibus, nec etiam dedicere potest, quin praedictus Prior Commissarius suus in praedictum Episcopum sub protectione Regis juxta latus suum de praecepto Regis in servitio suo existentem, in Contemptum Regis, et contra Coronam et dignitatem Regiam (ut praed. est) sententiam fulminavit, etc. pro eo quod praedictus Episcopus praedictos, etc. sic incarceratos per Laicos Mimstros su●s in ten. temporali deliberare, et dampna eisdem de Imprisonamento praedicto satisfacere noluit, et sic in hiis quae ad Coronam et dignitatem Regiam pertinent, tanquam judex temporalis jurisdictionem quam non habuit nec habet exercuit, petit judicium de cognition ipsius Archiepiscopi. Dies datus est praedicto Archiepiscopo & Richardo de Bretenil qui sequitur pro Rege à die Paschae in Tres Septimanas coram Domino Rege ubicunque, etc. Postea à die Paschae in Tres Septimanas venit praedictus Archiepiscopus coram Reg● et ejus Consilio; Et idem Archiepiscopus quaesitus, Si quid plus velit dicere, vel aliud dicere sciat quam prius dixit; Dicit, quod praedictus Episcopus Dunelm. duplicem Statum habet, unum viz. Temporalem quoad Baroniam quam tenet de Rege, & alium Spiritualem, de quo ei tenetur in obedientia. Et dicit, quod ratione Temporalitatis non debet ei minus obedire in Spiritualibus. Et quia praedicti Clerici sui capti fuerunt & imprisonatis per Ministros ipsius Episcopi quos miserit tantummodo ad mandata canonica deferenda, ac idem Episcopus contemptuosè mandatis suis Canonicis disobediendo ad monitionem suam eosdem Clericos deliberare non curavit, videbatur ei, quod sententiam in quam à Canone incidit ex hoc facto in ipsum declarare potuit, & similiter promulgare. Quasitus, si prisona illa in qua Clerici illi detinebantur, sit pri●ona pertinens ad B●roniam ipsius Episcopi, an ad Spiritualitatem? Et si imorisonati quicunque & in prisona illa detenti deliberari debent & consueverunt per Ministros ipsius Episcopi, secundum legem & consuetudinem Regni? Dicit, quod non potest dedicere, quin infra Castrum quod est de Baronia sit Prisona illa, & quod ibidem fuerunt imprisonatis: Et quod quicunque ibidem imprisonati deliberari debent & confueverunt per Laicos Ministros ipsius Episcopi secundum Legem & Consuetudinem Regni. Quaesitus etiam, si prisona illa tempore vacationis Dunelm. sit in custodia Domini Regis sive in custodia Custodis Spiritualitatis? Dicit, Quod in Custodia Regis; set semper, ut dicit, quod quacumque prisona detinebantur, ex quo Clerici sui fuerunt, & Canonica mandata deferentes (ut praedictum est) & per ministros sui Suffraganei capti, videbatur ei quod ad mandatum suum debuit eos deliberasse. Et hoc ad ipsum pertinuit eidem Suffraganeo suo demandare ratione obedientiae sibi debitae. Et quia praedictus Archiepiscopus in propria persona sua manifestè cognoscit, quod Episcopus Dunelm. duplicem habet Statum, scilicet, Spiritualem & Temporalem; Et quod ad Statum illum Temporalem Incarcerationes & Imprisonamenta per Ministros ejusdem Episcopi pertinent facienda, & etiam deliberationes prisonum quorumcunque ad Ministros ejusdem Episcopiratione Temporalitatis ejusdem, s●cundum legem & consu●●udi●●m Regni; Et quod Prisona in quae detinebantur est infra Castrum quod est pertintus ad Baroniam; in qua quidem Prisona praedicti prisones detinebantur; Et hoc idem Archiepiscopus or● propria sufficienter fatetur dicendo, quod tempore vacationis prisona illa ratione Baroniae & temporalitatis praedicta, est & esse debet in custodia Regis, & none in custodia Custodis Spiritualitatis; Et similiter in Litera praedicti Archiepiscopi, quam cognovit & advocavit, express continetur, Quod praedicti Prisones capti fuerunt per Constabularium & La●cos Ministros ipsius Episcopi, Custodes praedictae Prisonae, & in absentia ipsius Episcopi; & ex praemissis clarè sequitur, quod idem Archiepiscopus per literas suas, quas per vices diversas praefato Episcopo mandavit, qualitercunque illas modo nititur roborare, ratione alicujus obedientiae Spiritualis▪ intendebat artare ipsum Episcopum ad deliverandum praedictos prisons, null● respectu habit● ad personas eorum per quos capti fuerunt, maxim cum essent Laici et Ministri Temporalitatis, vel ex qualicunque causa capti suerunt, aut in cujusmodi prisona detinebantur, vel ad quem deliberatio eorum pertinebat; Quae quidem deliberatio ad Dominum Regem ratione dignitatis Regiae, sive illis quibus per Regiam dignitatem talis libertas concessa est, tantummodo pertinet secundum legem et consuetudinem regni, et non ad alium ratione alicujus Spiritualitatis. * Nota. Videtur Domino Regi in pleno Parliamento suo praedict. Com. Baron. justice. et similiter toti Consilio ipsius Domini Regis, quod praedictus Archiepiscopus, quantum in ipso suit, nitebatur occupare et usurpare super Coronam Regiam et Dignitatem in casu isto deliberationis imprisonatorum, contra legem et consuetudinem regni, et contra fidem in qua idem Archiepiscopus Domino Regi et Coronae suae astringitur, ad exhaeredationem Domini Regis et haeredum suorum manifestam. Propter quod per Com. Baron. justice. et omnes alios de Consilio ipsius Domini Regis unanimiter concordatum est, quod praedictus Archiepiscopus committatur prisonae pro offensa et transgressione praedictis. Et super hoc ante judicium Nota. pronunciatum, licet unanimiter de Consilio praedict. Magnatum et aliorum concordatum fuisset tenend. in hoc casu, et similiter in casibus consimilibus imperpetuum, praedictus Archiepiscopus, Magnates, et alios de Consilio ipsius Domini Regis rogavit, quod pro eo Dominum Regem requirerent, ut ante pronunciationem Judicii ipsum ad gratiam suam admitteret & voluntatem suam. Et Dominus Rex ad instantiam eorundem Magnatum, de gratia sua speciali, hoc idem ipsi Archiepiscopo concessit. Et idem Archiepiscopus humiliter supplicat, quod possit de omnibus praemissis alto et basso voluntati Domini Regis se submittere. Et Dominus Rex ad instantiam praedict. Magnatum, admittit ipsum juxta petitionem suam ad voluntatem, etc. Et dictum est eidem Archiepiscopo sub gravi forisfactura, quod non recedat à Parliamento isto, donec super praemissis Domini Regis andierit voluntatem, etc. Postea venit praedict. Archiepiscopus, et fecit Finem cum Domino Rege pro transgressione praedict. pro quatuor millibus Marcarum per Scriptum suum obligatorium, in haec verba. Noverint universi, quod nos Johannes permissione Divina Eborum Archiepiscopus, Angliae Primas, tenemur Serenissimo Principi Domino Edwardo, Dei gratia Regi Angliae illustri, Domino Hiberniae & Duci Aquitaniae, in quatuor millibus Marcarum, de quibus coram ipso Domino Rege ad Placita sua in Rotulis suis ibidem, & etiam in Scaccario ipsius Domini Regis fit mentio solvendarum eidem pro suo beneplacito voluntatis. Ad quarum solutionem faciend. obligamus nos et omnia bona nostra per quae distringamur prout Domino Regi placuerit, ad eandem. Ad quod faciendum hos fide jussores invenimus, viz. venerabilem fratrem nostrum Dominum J. Karl. Episcopum, Magistros Henr. Decanum Eborum, Willielmum Archidiaconum Eborum, Johannem Archid. Estrithing, & Willielmum Archid. Not. In cujus rei testimonium sigillum nostrum, unà cum sigillis praedict. Fidejussorum nostrorum praesentibus est appensum. Dat. apud Westm. die Mercurii prox. ante festum Pentecost. Anno gratiae, 1293, etc. In which memorable Case and Judgement, we may observe; First, the Bishop of Durhams and his Officers high contempts of the Archbishop's Citations, Admonitions, Suspensions, Excommunications, and of the privilege of his Clerks, whom they apprehended and detained in prison notwithstanding their Orders, for endeavouring to serve a Citation on the Bishop. 2ly. The Archbishop's high offence against the King's Crown and Dignity, in presuming to enforce the Bishop and them to release his imprisoned Clerks by his own Ecclesiastical Censures of Interdict & Excommunication, not by the King's process and authority, according to the Law and Custom of the Realm. 3ly. The Archbishop's justification of this his usurpation to the uttermost, and his demurrer to the Kings and Parliaments Jurisdiction to question or judge him for it. 4ly. That for any Archbishop or Prelate to excommunicate any person in the King's service, or attending on his royal person by his command, and under his protection, or any other for Temporal affairs, is a very high contempt, offence against, and usurpation upon the King, his Crown and Dignity, tending to the Kings and his heirs disinheritting, by the unanimous resolution of the King, and of all his Nobles, Barons, Judges, Council in this Parliament: which they adjudged to be punished not only the● but in all succeeding ages, by imprisonment of the persons of such Archbishops, Bishops, and others who should be found guilty thereof; and also by great fines and ransoms to the King. 5ly. That this Archbishop was then adjudged to be committed Prisoner to the Tower, notwithstanding his P●ll; and enforced to enter into a Recognisance with Sureties, to pay a fine of 4000 marks to the King, notwithstanding his insisting on his Archiepiscopal Privileges, and the Nobles mediation on his behalf; a great sum in that age; the King's Solicitor declaring his Majesty was damnified thereby no lesle than 20000 pounds, which he must have paid, had not his submission and the Lords mediation prevented the penalties of the Judgement against him. The sixth and seventh are these two Judgements given against the Prior of Bridlington, and this Archbishop of York, in the same Parliament, who was ordered to appear before the King and his Council, to answer his fraud and offence against his Oath and Allegiance to the King, for buying a debt of 300 l. (owing by the Prior and Covent of Bridlington by bond to an exiled Jew of York, confiscated to the King by the common banishment of the Jews out of England) after his exile at Paris, in his return from Rome; and enforcing this Prior by his Order in his Visitation of the Monastery, to pay the 300 l. to one of his own Valets as the Jews Attorney; for which misdemeanours both the Prior and Archbishop had Judgement given against them by the King and his Council, as these Records inform us. * Placita Parl. An. 21 E. 1. nu. 13. Ryley p. 131, 132. De Priore de Bridlington. Prior de Bridlington allocutus coram ipso Domino Rege et ejus Consilio, de hoc, quod cum quidam Bonamy nuper Judaeus Ebor. mutuasset eidem Priori trescentas libras sterlingorum solvend. eidem Judaeo ad Gulam Augusti anno regni Regis nunc vicesimo; & idem Judaeus ante terminum praedictum, per commune exilium Iudaeorum de isto regno exularet, per quod praedictum debitum simul cum omnibus aliis bonis quae fuerunt ejusdem Judaei, & omnium aliorum Judaeorum in Anglia, & quae in regno remanserunt post eorum exilium in quor●mcunque manus fuerint, ipsius Domini Regis catalla fuerint, & ipsi Domino Regi reddi debuissent. Praedictus Prior debitum quod fuit & est catallum Domini Regis, ad terminum statutum ipso Domino Regi non solvit, nec ipsum Dominum Regem aut suos inde praemunit, immo totaliter concelavit, detinuit, & adhuc detinet, in laesionem ●idei suae qua Domino Regi tenetur, et ad grave dampnum ipsius Domini Regis, etc. Et Prior bene cognoscit, quod praedecessor suus immediatus pecuniam praedictam de praedicto Judaeo mutuavit, termino praef●to solvendam. Et quod ipse ratione mutui illius adhuc ad solutionem pecuniae illius tenetur; set dicit, quod Johannes Archiepiscopus Ebor. qui nunc est, in tertia septimana Quadrages. prox. praeterit. Domum suam de Bridlington, prout ad officium suum pertin●t, visitavit; & inter caetera in visitatione sua ibidem inventa, quae sunt de debitis Domus in quae idem Prior, & quibus, & pro quo tenebatur. Ita quod tunc invenit, quod Domus praedicta praedicto Judaeo indebitabatur in pecunia pr●dicta. Et statim in Capit●lo ipso Priori injunxit, quod pecuniam illam solverit cuidam Valett● tunc ibi praesenti, ad festum Nativitatis beatae Mariae proximo sequens; Quem Valettum idem Archiepiscopus dicebat esse Attornatum praefati Judaei: Et ipse Prior, prout ●atione obedientiae suae tenetur, praecepto praefati Archiepiscopi obedivit, et eandem pecuniam tunc solvere promisit. Et quia idem Prior cogn●scit, quod praedicta pecunia praedicto Judaeo debebatur, nec ei solvebatur ante exilium judaeorum, & quicquid remansit de eorum debitis aut catallis in regno post eorum exilium, Domini Regis fuit: Consideratum est, quod Dominus Rex recuperaret pecuniam praedictam, ut catalla sua, versus praedictum Priorem. Et dictum est eidem Priori, quod non exe●t à Villa priusquam Domino Regi de pradicta pecunia satisfecerit. Et quia praedictus Archiepisco●us praedicto Priori injunxit, quod Catalla Domini Regis praedict. Valetto solveret, ad dampnum Domini Regis. Et similiter, quia Dominus Rex intellexit quod Archiepiscopus predict▪ quoddam Scriptum obligatorium, per quod praefatus Prior praedict. Judaeo tenebatur in debito praedicto, contra fidem Domino Regi debitam, et sacramentum fidelitatis suae emit aut perquisivit, ad elongandum Dominum Regem de catallis suis predict▪ et sibi appropriand. malitiose: Praeceptum est Vicecomiti Ebor. quod venire faciat praedictum Archiepiscopum coram Domino Rege a die Sancti Michaelis in 15. dies, ubicunque, etc. ad respondendum Domino Regi de deceptione praedicta, etc. Et similiter, quod praedictum Scriptum (ut dicitur) remanet in custodia Abbatis Sanctae Mariae Ebor. aut Prioris Sancti Andraei Ebor. Ideo praeceptum est Vic. praedict. quod venire faciat eosdem Abbatem & Priorem ad terminum praedict. ad respondend. de Scripto praedicto. In pursuit hereof, * Placita Parl. An. 21 E. 1. nu. 25. Ryley p. 172, 173. De Johanne Archiepiscopo Ebor. concelante catalla Judaei. Praeceptum fuit Vic. Ebor. quod venire faceret hic ad hunc diem, viz. à die Sancti Michaelis in 15. dies Johannem Archiepiscopum Ebor. ad respondend. Domino Regi de hoc, quod cum Prior de Bridlington & ejusdem loci Conventus per Scriptum suum obligatorium tenebantur cuidam Bonamy quondam Judaeo Ebor. in trescentis libris sterlingorum certis terminis solvendorum, et idem judaeus per commune exilium Iudaeorum de regno isto ante solutionem praedictae pecuniae sibi factae exularet, praedictus Archiepiscopus de Curia Romana rediens abud Parisios', cum praedicto Judaeo conventionem & mercatum faciens, praedictum debitum quod fuit & est catallum Domini Regis ab eo emit, et postea in visitatione sua ad Prioratum praedictum facta, eidem Priori et Conventui per obedientiam injunrit, quod peconiam praedictam cuidam Ualetto ipsius Archiepiscopi, aut Nuntio praefati Judaei certo termino solverent, contra fidelitatem in qua Domino Regi tenentur, et in alienationem pecuniae Domini Regis, ad dampnum ipsius Regis mille librarum, etc. Et praedictus Archiepiscopus modo venit, & super facto praedicto coram Rege et Consilio suo arenatus, expressè dicit, Quod nunquam cum praedicto Judaeo aliquam conventionem fecit seu Mercatum de pecunia praedicta sibi adquirenda; sed revera dicit, quod in visitatione sua ad domum praedictam invenit, & per Priorem & Conventum ejusdem domus sibi ostensum fuit, quod domus illa indebitabatur praedicto Judao de praedicta pecunia. Et idem ad salvationem animarum suarum, prout tenebatur, eidem Priori et Conventui dixit, Quod pecuniam illam sana conscientia retinere non possent; et quod sic facerent, quod animas salvarent; set quod nunquam eis injunxit, quod pecuniam illam si●i aut alii nomine praedicti Judaei solverent, paratus est se acquietare, si placuerit Domino Regi & ejus Consilio. Et Dominus Rex super hoc de gratia sua speciali, & ad instantiam Magnatum de Consilio suo, licet per patriam de jure inquirere posset veritatem praemissorum, concessit praedict. Archiepiscopo, quod in fide qua ei tenetur, veritatem praemissorum fateretur & cognoscat. Et idem Archiepiscopus in fide, etc. fatetur & dicit, Quod in veniendo de Curia Romana apud Parisios', benè audivit & intellexit per praedictum Judaeum, quod praedicta pecuniaei debebatur, & quod idem Judaeus cum rogavit, ut ei pro Deo esset in auxilium ad praedictam pecuniam suam recuperandam. Et postea, ut praedictum est, in visitatione sua ad domum praedictam, hoc idem invenit per confessionem praedict. Prioris & Conventus, & eye dixit, Quod sic facerent, quod animas suas salvarent. Et quia idem Archiepiscopus bene cognoscit, quod post exilium praedicti Iudaei et aliorum Iudaeorum de regno isto, à praedicto Judaeo intellexis, quod pecunia praedicta sibi in regno isto debebatur, et post eorum exilium omnia quae sua fuerunt, et in regno isto remanserunt, tam debita quam alia bona q●aecunque, ipsi Domino Regi remanserunt et bona sua fuerunt. Et super incontinenti post eorum exilium solennis Proclamatie flebat per totum regnum; Quod omnes qui debita aliqua alicui Judai debebant, aut de eorum debitis, bonis & catallis aliquid sciebant, Domino Regi aut alicui de Consilio suo scire facerent. De qua quidem Proclamatione nullus dicere potest, quin scivit aut scivisse debuit. Et idem Archiepiscopus de debito praedicto seivit prout fatetur, tàm per Judaeum quam per Priorem & Conventum, nec d● hoc Domino Regi aut alicui de suis constare fecit; Immo debitum illud concelando, et a Rege alienando, contra fidem qua Regi tenetur, injunxit praefat. Priori et Conventui quod animas suas salvarent, quod tantum valuit quantum si dixisset, quod Judaeo fatisfacerent. Concordatum est, quod praedictus Archiepiscopus remaneat in misericordia Regis pro concelamento et transgressione praedictis, etc. Et idem Dominus Rex sibi ipsi reservat taxationem illius misericordiae. By which Record it is apparent: 1. That all the Jews were directly and professedly banished out of England by King Edward the 1. and his Parliament. 2ly. That all their Houses, Debts, Goods and Chattels left in England after their exile, belonged of right to the King. 3ly. That this their banishment, and forfeiture of their Debts, Goods thereby, was published by the King's Proclamation throughout the Realm, of which all men did or ought to take notice, being thereby required to discover all Debts, Goods and Chattels due unto them, without any concealment; yet * 2 Instit. p. 507, 508, 509. Sir Edward Cook (who citys these two Records in his Commentary upon the Statute de Judaismo) confidently avers; The truth is, the jews were not banished out of the Rcalm by Authority of Parliament, as some are of opinion, and as it is said in some of our Historians; but that their Usury was banished by that Act, and that was the cause that they banished themselves into Foreign Countries, that they might live by their Usury: Whereas these two Records no lesle than 8. times expressly record their banishment out of England, and above one hundred other Records, as well as all our Historians. These two Judgements against this Archbishop in Parliament, did so perplex and humble him, that he * See Thorras Stubbs Actus Pontif. Eborac. col. 1728. died soon after on the 5. of March 1295. 8ly. In this Parliament it was resolved by the King's Justices and Council, upon the Petition of the Prior of Bermondesey; 1. That the King by his Prerogative Royal shall present to all Vicaridges, Parsonages, and Benefices belonging to Religious Houses or Bishoprics, during their vacancies. 2ly. That an Abbots, Priors. or Bishop's presentation of a Clerk to a Benefice in his life time, if he die before the Clerk's institution and induction, makes no plenarty against the King, but that he may and shall by his Prerogative present another Clerk thereto, as this Record resolves. * Placita Parl. An. 21 E. 1. nu. 23. Ryley p. 165. De Priore de Bermondsey calumpniante praesentationem ad Vicar. de Camber-well. Prior de Bermundesey qui nunc est, monstravit Domino Regi, Quod cum quidam Henr. Prior de Bermundesey, pradecessor s●ns immediatus, tempore suo praesentasset quendam Galfridum de Wytebbery ad Vicariam de Camberwell, quae est de Advocatione dicti Prioratus, & idem Galfridus praesentationem illam pr●secutus fuisset, at antequam institutionem in Vicariam praefatam haberet, praefatus Prior praedecessor suus diem clausit extremum. Propt●r quod custodia dicti Prioratus post mortem praefati Henr. quondam Prioris, etc. ration● vacationis ejusd●● in manum Domin●. Regis devenit; ratione cujus custodiae idem Dominus Rex ad cand●● Vicariam quendam Clericum suum praesentavit. Quae quidem praesentatio Domini Regis cedit in praejudicium et exhaeredationem dicti Prioratus, qui est de Advocatione Domini Regis. Et supplicavit, quod Dominus Rex praesentationem illam velit revocare, etc. Et super hoc in plen● Consilio, habito inde tracta●● dilig●nti; quia per Record. Cancellurii, Justice. & aliorum de Consilio compertum est, Quod Dominus Rex et progenitores sui ratione Praerogativae suae fuerunt et sunt in seisina praesentandi ad Ecclesias, Uicarias, et alia Fenes●cia quae cunque ad quascur que Do●●as Religionis seu Episcopatus spectantia, tempore vacationis earundem Domorum et Episcopatuum nomine cust●diae in manu sua existentium: Dum tam●● idem Dominus Rex Ecclesias, Uicarias, seu Beneficia illa vacua et inconsulta inv●nerit tempore quo hujusmodi Episcopatus seu Domos in manum suam sel●●rit ratione praedict. Et quiae in supplicatione praedicti Prioris continetur, quod praedecessor suus ad praefatam Vicariam praesentavit, et antequam praesentatus ille in eand●m institueretur, idem Prior praedecessor diem clausit extremum: Nec dici p●●erit, quod praedicta Uicaria plena fuit et consulta tempore obitu● praedicti Prioris praedecessoris per praesentationem suam, seu tempore quo custodi● dicti Prioratus in 〈◊〉 Domini Regis devenit. Concordatum est, quod Dominos Rex praesentationem suam ratione Praerogativae suae (ut praedictum est) ad praedictam Uicartam habeat, et quod praesentatus suus ad eandem admictatur, non obstante praesentatione per prae●●tum Priorem mortuum tempore suo facta, etc. Et dictum est Episcop, Winton. loci Diocaesan●, quod ad praesentationem Domini Regis ad prae●●tum Uicatiam admittat, etc. This is one of the first Judgements I have observed in this point since frequently resolved in our † See 18 E. 3. 21. a. 24 E. 3. 29. b 34. b. 25 E. 3 67. a. 38 E. 3. 4. a. 9 a. 43 E. 3. 14. a. 44 E. 3. 3. 11 H. 4. 9 a. 22 H. 6. 27. a. 33 H. 6. 24. 21 E. 4. 34 b. 28 H. 8. 3. a. Fitz. Quare Imped. 11, 35. Brook Quare Imp 65. Dye● f. 1. b. 217 b. Fitz. Natura Brevium 34. k. Cooks 7 Report 26. a. Year-books. What a fray and murder happened this year, between the Archbishop of Dublins and Bishop of Elies' men, coming from the consecration of William Bishop of Bath and Wells; what humorous trains of Servants they then had, and how peremptorily the Bishop of Fly refused to deliver to the Kings ' Justices or Council the names of his Servants, Steward; or Marshal then with him, when they murdered one of the Archbishop's Servants, in high contempt of the King and public Justice, this Record in the Parliament of 21 E. 1. will inform us. * Placita Parl. An. 21 E. 1. Ryley p. 156. Kanc. Recordum missum Regem per J. de Berewyk de Itinere Kanc. de Contentione inter Archiepisc. Dublin. See Episc. Elien. Johannes Archiepiscopus Dublin. & Willielmus Episcopus Eliensis in veniendo de Cantuar. de consecratione Willielmi Bathon. & Wellen. Episcopi, hospitati fuerunt in villa de Newton. Et cum quidam de familia praedict. Archiepiscopi lusissent, in Regia strata juxta hospitium ubi praedict. Archiepiscopus hospitatus fuit, venit quidam garcio de familia dicti Episcopi Eliensis transiens per familiam ipsius Archiepiscopi equit ando qu●ndam eq●um; & quem quidem garcionem ipsi de familia praedict. Archiepiscopi prostraverunt de equo praedicto, & ipsum verberaverunt & malè tractaverunt. Quod quidem factum videns quidam Robertus le wait, vigilator ipsius Episcopi, cornavit post socios suos & alios de familia ipsius Episcopi. Ita quod viginti et quinque homines de familia ipsius Episcopi exierunt ab Hossitio cum Arcubus et Sagittis, et insultum dederunt praedictis heminibus de familia praedicti Archiepiscopi; Quibus praedicti homines de familia ejusdem Archiepiscopi resistebunt, & inter se pugnaverunt; Ita quod ipsi de familia praedicti Episcopi per vim fugaverunt omnes de familia ejusdem Archiepiscopi ad hospitium ejusdem. Et cum ingressi fuissent portam ubi hospitati fuerunt, quodam Waltero de Polsted Cissore ipsius Archiepiscopi de foris existente, quem quidam Richardus de Nottingham unus de familia ipsius E●iscopi sagittavit quadam sagitta, unde 17. die postea inde obiit. Et omnes praed●cti viginti & quinque de familia praedicti Episcopi quorum nomina ignorantur, exc●pto Richardo de Nottingham, simul cum Roberto le wait▪ stati●● post factum redierunt, ad hospitium praedicti Episcopi à quo exierunt. Et postea in crastino in aurora diei praeditlus Episcopus recessit à praedicta Villa de Newton, simul cum omnibus praedictis viginti & quinqut, excepto praedicto Richardo de Nottingham, qui statim post factum faggot. Et quia compertum est per Rotulos Coronatorum, & per 12. Juratores quod praedictus Robertus le wait, & alii de familia praedicti Episcopi quorum nomina ignorantur, & de nominibus quorum non potest inquiri per aliquos de hundredo isto, eo quod extranet, & fuerunt in forcia & auxilio ubi praedictus Walterus occisus fuit, & quod exierunt ab hospitio ejusdem Episcopi tanquam familiares & de manup●stu ejusdem, & post praefatam feloniam factam redierunt & cum ipso abierunt, ut praedictum est. Et Vic. testatur, quod idem Episcopus nihilhabet in Com. isto per quod potest attathiari. Ideo praeceptum est Vicecomitibus London. quod attachient eum, etc. quod sit apud Grenewicum die Mercurii prox. post fostum Sancti Andraeae Apostoli ad respondend. etc. Postea ad diem illum venit praedictus Episcopus i E● dictum est ex parte Regu, quod certificet Justice. de nominibus famulantium qui secum venerunt in praedict. Villa de Newton, excepto Richardo de Nottingham. Qui quidem Episcopus dicit, quod ipse est membrum Sanctae Ecclesiae, et quod non licet ei aliquos in tali casu accusare, eo quod cedere possit in crimine sanguinis, etc. Et iterum dictum est ex parte Domini Regis, quod certificet eisdem Justice. de nominibus Senescal. et Marescal. sui, qui tunc secum fuerunt in praedicta Wilsa de Newton: Et eodem modo quo prius respondit. Et iterum requisitus, si omnes qui tunc secum fuerunt in praedicta Villa adhuc sunt secum necne? dicit, quod ignorat: (strange Prelatical undutiful insolent answers.) Et quia compertum est, quod praedictus Robertus le wait simul cum aliis de familia ipsius Episcopi qui fuerunt in vi & auxilio praedicta mortis post factum redierunt ad hospitium praedicti Episcopi de quo exierunt, & in crastino cum eodem Episcopo abierunt, & de nominibus corum non potest per homines istim Com. inquiri: Et idem Episcopus praefatos Justice. de nominibus eorundem, nec de nominibus Mar●scal. et Senescal. non vult certiorare: Datus est ei dies coram Domino Rege apud Westm. die Lun● in crastino Sancti Nicholai, per manucaptionem viz. Radulphi de Sandewyk, Magistri Richardi de Abyndon, Petri de Leyborn, Simonis de Elesworth, Willielmi Howard, & Richardi de Cosefeld. Ad quem diem venit praedictus Episcopus coram Domino Rege & ejus Consili●; Et quia Justice. predict▪ etc. sun. in Com. Kanc. praedicto jam terminaverunt & clauserunt, nec praefatus Episcopus juxta legem & consuetudinem regni de recept amento hominum suorum, qui fuerunt in forcia & auxilio ad predict, feloni●m faciend. prout superius praesentatum est, tenet●r responder● prinsquam principalis factor illius feloniae de feloniae, & similiter alii qui fuerunt in forcia & auxilio, debito modo convincautur: Dictum est per Dominum Regem prafato Episcopo, quod inveniat ●●n●s manucapt●res, qui eum manucapiant, ut habeant corp●● ejus ad respondendum de receptamento praedict. ubi et quond● debebit, et Domino Regi placuerit, etc. Et super hoc Roger●s le Estrange, Willielmus le Latymer, Robertus Malet, Petrus de Channet, Gocelinus de Baddelesmere, Osbertus de Spaldington, Simon de Ellesworth, & Willielmus de Charleton, manuceperunt ●undem Episcopum Eliensem in forma praedicta. How many Clerks this year convicted of murders by Juries, were delivered by their Ordinaries upon their partial or false purgations, and restored both to their Goods and Lands, to the Kings and Kingdoms prejudice, and such malefactor's encouragement, these Records among others will inform us. CUm Richardus de Cotum Clericus coram Justice. Regis ultimo Itinerantibus in Claus. 21 E. 1. m. 4. Pro Richardo de Corum Clerico de bonis liberandis. Com. Lanc. de morte Willielmi le Paumer rectatus, & postmodum venerabili patri R. Coventr. & Lichf. Episcopo loci Diocesano, juxta privilegium Clericale, prout moris est, liberatus, innocentiam suam super crimine praedicto coram eodem Episcopo legitime purgaverit, sicut idem Episcopus per literas suas patentes Regi significavit, etc. Mandatum est Vic. Lanc. quod eidem Richardo terras & tenementa, bona & catalla sua ea occasione per ipsum Vic. in manum Regis capta, nisi fugam fecerit occasione transgressionis praedictae, sine dilatione restituat de gratia Regis speciali. Teste Rege apud Wintontam 17 die Augusti. The like Writ verbatim had Robertus de Burnhull Clericus, coram Justiciariis Regis Ibid. Pro Roberto de Burnhull Clerico de bonis restituendis. ultimo Itinerantibus in Com. Lancastr. de morte Henrici le Feure de Cherleye rectatus, etc. Teste ut supra. The like had Johannes de Wirkshal Clericus, nuper coram Justiciariis Regis ultimo Itinerantibus in Com. Cumbr. de morte Willielmi fill. Bernardi de Derham rectatus, Ibid. m. 5. Pro J. de Wirkshal Clerico de eodem. & postmodum venerabili patri J. Karliolensi Episcopo loci Diocesano, juxta privilegium Clericale, prout moris est, liberatus, qui innocentiam suam super crimine praedicto coram eodem Episcopo legitime purgaverit, etc. Teste Rege apud Cantuariam 6 die Julii. Consimiles literae de verbo ad verbum diriguntur praedicto Vicecomiti pro Willielmo Ibid. Pro Wil Bullingg de Cokermue Clerico, de eodem. dicto Bullingg de Cokermue Clerico, coram praefatis Justice. in praedicto Comitatu Itinerantibus, de morte Matthaei de Dunanby rectato, de terris & tenement. bonis & catallis suis sibi restituendis, etc. Teste ut supra. The like had Richardus le Fraunceys Clericus, nuper coram Justiciariis nostris ultimo Itinerantibus in Com. Westmerl. de receptamento Roberti de Appleby felonis Ibid. Pro Richardo de Fraunceys Clerico, de eodem. pro morte Nicholai de Hastingg, & Willielmus de Hartecla, de auxilio & assensu praedictae feloniae rectatus, & postmodum venerabili patri J. Karliolensi Episcopo loci Diocesano, juxta privilegium Clericale, prout moris est, liberatus, etc. Teste ut supra. What mischiefs this pretended Privilege of making Churches and Monasteries Sanctuaries for Thiefs and other malefactors, brought upon the Inhabitants of those places, obliged to watch, keep them, and liable to fines if they escaped, by the Bishops or Churchman's assistance, negligence or command, this Record amongst some others will inform us. QUia Cives Regis Karlioli Regi per suam petitionem supplicarunt, quod Rex illas Claus. 21 E. 1. m. 6. Pro Civibus Karlioli. sexdecim libras quae de Villata de Karliolo exiguntur, per summonitionem Scaccarii Regis pro evasionibus duorum latronum; videlicet, unius ab Ecclesia Cathedrali praedictae Civitatis, & alterius ab Ecclesia Fratrum Minorum ejusdem Civitatis, de quibus quidem evasionibus Villata praedicta coram Justiciariis Regis ultimo Itinerantibus in Com. Cumbr. onerata fuit, vellet eis caritatis intuitu pardonare: Rex eisdem Civibus in hac parte gratiam facere volens specialem, pardonavit eis praedictas sexdecim libras; dum tamen Cives illi coram Thesaurar. & Baronibus Regis de Scaccario praedicto recognoscant, se de caetero teneri ad custodiam hujusmodi latronum ad Ecclesiam infra praedictam Civitatem fugientium. Et ideo mandatum est eisdem Thesaurar. & Baronibus, quod si iidem Cives coram eis recognoscant se teneri ad hujusmodi custodiam, tunc ipsos Cives de praedictis sexdecim libris quietos esse faciant. Teste Rege apud Westm. primo die Julii. Per ipsum Regem, per petitionem de Consilio. What Knights Fees the Bishops of Lincoln and Sarum held of the King, and what fines they paid him for them (as well as Temporal Lords) in his expedition into Wales, these Records will inform us. REX Thes. & Baronibus suis de Scaccario salutem. Quia venerabilis pater Oliverus Claus. 21 E. 1. m. 7. Pro Episcopo Lincoln▪ Lincoln. Episcopus liberavit in Garderoba nostra apud Rothelan. die Dominica in festo Sancti Lucae Evangelistae anno regni nostri decimo, venerabili patri Willielmo de Luda nunc Elyen. Episcopo, tunc Custodi ejusdem Garderobae, sexies viginti libras, per quas finem fecit nobiscum pro ser vicio quinque feodorum Militum quod nobis recognovit pro exercitu nostro Walliae anno praedicto, si●ut constat nobis per inspectionem literarum nostrarum patencium quas idem Episcopus Lincoln. inde habet; Vobis mandamus, quod praedictum Episcopum Lincoln. de praedictis sexies viginti libris quietum esse fac. Teste Rege apud Westm. 16 die Junii. CUM Rex per literas suas patentes quietaverit bonae memoriae Robertum nuper Ibid. m. 9 Pro Executoribus t●stamenti Roberti ●uper Episcopi●●um. Episcopum Sarum de Centum marcis quas liberavit in Garderoba nostra Magistro Thomae Bek tunc Custodi ejusdem Garderobae, nunc Menevensi Episcopo, die Mercurii in festo translationis Sancti Thomae Martyris, anno regni Regis quinto, pro medietate servicii sui quinque feodorum Militum quod Regi recognovit pro exercitu Regis Walliae, anno supradicto, prout in dictis literis plenius continetur. Mandatum est Thes. & Baronibus de Scaccario, quod executores Testamenti praedicti Episcopi Sarum de praedictis Cenrum marcis quietus esse faciant. Teste Rege apud Sanctum Albanum, 15. die April. The Prior of Lenton of the foundation of the King's Progenitors, under the government of the Abbot of Clunie, wasting the goods thereof, and binding it in great debts through their contentions, and bribes in the Court of Rome, to the great prejudice of the House, scandal of their Order, neglect of their alms and Divine service, and prejudice of the King; he thereupon sent this memorable Letter to the Abbot of Clunie to enforce the Priors to discharge these debts themselves, and prevent the like abuse for the future in all their Houses in England, as he therein prescribed; or else he threatened to reform them himself by his own Regal power, in his default. REX dilecto sibi in Christo Abbati Cluniacen. salutem. In quantum Domus Claus. 21 E 1. m. 9 dorso. D● Prioratu de Lenton: vestra pauperima de Lenton. vestri Ordinis, quae de progenitorum nostrorum Regum Angliae elemosinas est fundata, jam deteriorata existat per desectum Regiminis mutacionem eciam et contencionem Priorum qui regimen Domus illius hactenus habuerunt, vobis per scripturam exponere longum esset: Et inter caetera vos credimus non latere, qualiter Frater Petrus nuper Prior Domus ejusdem, postquam depositus erat per praedecessorem vestrum Abbatem Cluniacensem, et quidam Frater Reginaldus de Jor. ex praesentacione ipsius praedecessoris vestri per Nos fuit admissus in Priorem Domus praedictae, una cum Priore de Crespeye Domum ipsam de Lenton. absque consensu et assensu Conventus Domus illius dum in Curia erant Romana, pro mille libris Nigrorum Turonensium obligarunt. Cum igitur Domus illa de Lenton. ad solucionem illius pecuniae, et aliorum debitorum quibus dictus Frater Reginaldus Domum illam suo tempore oneravit, absque incursione perpetuae egestatis, diminucione elemosinarum praedictarum, et dispersione Monachorum, qui pro animabus praedictorum progenitorum nostrorum & fidelium omnium defunctorum inibi celebraturi morantur, non sufficeret faciendam, quod non solum in nostri praejudicium, immo pocius in tocius vestri Ordinis dedecus manifestum si fieret verteretur; Vos requirimus et rogamus, quatinus cum omnes Domus vestri Ordinis sint una & sub vestro Regimine existant, ac praedicti frater Petrus, et praefatus Prior de Crespeyo qui Domum praedictam de Lenton. taliter obligarunt, jam sint Priores alibi per vos facti Domorum vestri ordinis diciorum quam sit Domus illa de Lenton. ut accepimus pro constanti, velitis Priores illos ad solucionem dictarum mille librarum compellere, modis quibus convenit faciend. Et quia pro communi utilitate tocius Ordinis vestri, quod in ordinacione seu constitucione Priorum vestrorum qui erunt de caetero in singulis Domibus vestri Ordinis infra Regnum nostrum, in quibus ut audivimus jam consimilis morbus latet, per vos sic perpetuo statuatur, Quod bona Domorum praedictarum per incuriam Priorum hujusmodi commorancium taliter imposterum nullatenus dissipentur, set quod recedentitus vel decedentibus hujusmodi Praesidentibus, Domus illae in adeo bono statu ad minus, vel meliori remaneant, quo ipsarum custodiam primitus receperunt; Scituri, quod nisi per vos in praemissis exnunc remedium congruum apponatur, Nos omittere non valemus quin ad hoc, prout nobis incumbit, manum Regiam extendamus. Quid autem super hiis duxeritis faciendum nobis litteratoriè rescribatis. Teste Rege apud Kirkeby 8. die Marcii. Upon a Certificate made to the King under the respective hands and seals of the Prior and Covent of Bath, and Dean and Chapter of Wells, of the death of Robert Burnell the King's Chancellor, Bishop of Bath and Wells; they by the Kings licence elected * See Mat. Westm. p 386 Godwins Catalogue, p 300. William de Marchia Treasurer of the King's Exchequer at Westminster, to whom the King gave his Royal assenr. REX electioni nuper factae in Ecclesia Conventuali Bathon. de discreto viro Magi▪ Willelmo de Marchia, Canonico Wellensi, in Episcopum Bathon. & Wellen. Regium Pat. 21 E. 1. m. 21, 23. De assensu adhibito electioni. assensum adhibuit et favorem; Et mandatum est Custodi Spiritual. Episcopatus Cantuar. sede vacant, ut id quod suum est in hac parte ●x●quatur. Teste Rege apud Gerwedon. primo die Marcii. The Abbot of Westminster, a great lover of Venison, procured the like Writ verbatim this year as in former years, to the Constable of Windsor Castle for 16. Bucks to be brought to Westminster, and delivered to him before the High Altar, of which carnal sacrifice to his * Phillip 3 19 belly, (then become his God) he was more mindful, then of God's Spiritual Service there. MAndatum est Galfrido de Pychford Constabulario Castri Regis Winds. quod Claus. 21 E. 1. m. 5. intus. Pro Abbate Westm. de Damis in Foresta de Wyndesor. in praedicta Foresta sexdecim Damos capi, & usque Westm. deferri, & Meynas praedictas ante magnum Altare fieri, & Damos illos praefato Abbati, nisi eos prius in toto vel in parte habuerit, habere faciat; videlicet Octo Damos de anno prox. praeterito, et alios octo Damos de anno praesenti, juxta tenorem Cartae & Confirmationis Reg pradictarum, & prout eos percipere & habere consueverunt hucusque. Et custum quod ad hoc posuerit, cum Rex illud sciverit, sibi in compoto suo faciat allocari. Teste Rege apud Cantuar. 25 die Julii. Per ipsum Regem. The Justice of North-wales, to the prejudice of the King's right and prerogative, neglecting to seize the Temporalties of the Bishopric of St. Asaph into the King's hands, within the Land of the Earl of Lincoln and others; the King thereupon issued this memorable Writ to him, forthwith to seize them, and answer all the issues thereof, till they should be restored to his Successor; to prevent the prejudice which else would occur to his Crown and Dignity by this his neglect. REX, etc. multum miramur nec immerito movetur, de eo quod Robertus de Staundon Fines 21 E. 1. m. 16 De Temporalibus Episcopatus de S Assaph. capiendis in manum Regis. Justice. suus Northwall. post mortem bonae memoriae Aniani nuper Episcopi de Sancto Assaph. temporalia Episcopatus ejusdem tam infra terram Henrici de Lascy Com. Lincoln. de Dynbegh, quam alibi infra Ballivam suam existencia, in manum Regis non cepit, maxim cum ex hoc Coronae et Regiae dignitati futuris temporibus praejudicium manifestum per hujusmodi negligenciam et incuriam de facili poterit imminere: Rex igitur hujusmodi praejudicium et periculum vitare volens; praedicto Justice. mandavit firmiter injungens, quod statim vists literis suis, omnia temporalia Episcopatus praedicti tam * See here, p. 556, 557. infra terram praedicti Com. quam alibi infra Ballivam suam existencia, fine dilacione capiat in manum Regis; Ita quod de exitibus inde provenientibus à die mortis praedicti Episcopi, usque ad diem ad quem breve Regis venerit & liberatum fuerit, de praedictis remporalibus Electo loci praedicti liberandis ad Scaccarium Regis plenarie respondere possit: Et hoc sicut grave dampnum vitare voluerit, nullo modo omittat. Teste Rege apud Westm. 8. die Maii. He likewise issued this Writ in behalf of the Executors of the deceased Bishop, by virtue of his Letters Patents granted to him to make his Testament, and dispose his goods. CUM Rex per literas suas patentes concessisset bonae memoriae A. nuper Assavensi Episcopo defuncto, quodipse cum sibi liberet liberè posset suum condere Testamentum, Fines 21 E. 1. m. 23. Pro Executoribus Testamenti A. nuper Assaven. Episcopi. See Pat. 22 E 1. m. 6. Pro Aniano Episcopo de S. Assaph. & quod executores Testamenti ejnsdem Episcopi, testamentum hujusmodi debitae execucioni valerent demandare, prout in literis nostris praedictis pleniùs continetur; mandat Reginaldo de Grace Justice. Cestriae, quod Executores Testamenti ejusdem Episcopi de bonis et catallis quae fuerunt ipsius Episcopi in Balliva sua die quo obiit, liberam administrationem habere permittat, juxta tenorem literarum praedictarum. Accepto tamen sufficienti securitate ab executoribus testamenti illius, de debitis, si quae idem Episcopus Regi debuit, Regi reddendis. Teste Reg● apud Derleye 23. die Februarii. Eodem modo mandatum est Roberto de Staundon Justice. Regis Northwalliae. Teste ut supra. The Priory of the Vale of St. Mary of Bethkelerd in North-wales becoming void, and the King refusing to grant a licence for a new election, because the vacancy was not certified in due form by Letters Patents under the seal of the Covent; the King afterwards, the House being very poor, authorised his Justice of North-wales, (after a certificate and licence to elect made in due form) to give his Royal assent thereto, and to receive the Prior's fealty. REX dilecto & fideli suo Roberto de Staundon Justice. suo Northwall. salutem. Pat. 21 E. 1. m. 3. Pro Suppriore & Conventu Vallis b. Mariae de●●thkelerd. de ●ic. el●gendi, & temporalibns restituendis. Accedens ad nos dilectus nobis in Christo Frater Hugo Canonicus Prioratus Vallis beatae Mariae de Bethkelerd, nobis ex parte Supprioris & Conventus ejusdem Prioratus supplicavit, quod cum Ecclesia sua praedicta per cessionem fratris Philippi nuper Prioris ejusdem loci, pastoris sit solacio destituta, alium sibi eligendi in Priorem et pastorem eis licenciam concedere dignaremur. Nos pro eo quod praefatus Canonicus literas patentes sigillo Capituli Prioratus illius signatas, et varacionem dictae Domus testificantes nobis non detulit, ut moris est, petitioni suae nullatenus annuentes, set paupertati ejusdem Domus compacientes, & eye gratiam facere volentes specialem, vobis dedimus potestatem, quod cum praefatus Hugo seu alius Canonicus dictae Domus ad vos accesserit, ex parte praedictorum Supprioris & Conventus, cum litteris patentibus sigillo Capituli sui signatis, juxta formam transcripti quod vobis mittimus sub pede sigilli nostri conceptis, hujusmodi licentiam petiturus, eisdem Suppriori et Conventui licentiam illam nostro nomine concedatis: Ita quod cum Electus ille in forma debita vobis postmodum fuerit praesentatus, electioni de ipso factae assensum Regium vice nostra praebeatis; Significantes loci Diocesano, quod id quod suum est in hac parte exequatur; Volumus eciam & vobis tenore praesencium damus potestatem, quod si contingat electionem hujusmodi per loci Diocesanum canonice confirmari, tunc accepta ab ipso Electo fidelitate in casu isto nobis debita in hac parte restituatis temporalia, etc. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. primo die Novembris. David Martin being elected and confirmed Bishop of St. David's this year, the King issued this Writ to restore his Temporalties. REX Radulpho de Broghton salutem. Cum dilecti nobis in Christo Prior Ecclesiae Pat. 21 E. 1. m. 4. De Temporalibus Episcopatus Menevensis restituendis. Christi Cantuar. & ejusdem loci Conventus, Custodes Spiritualitatis Archiepiscopatus Cantuar. sede vacant, electionem nuper celebratam in Ecclesia Menevensi de discreto viro Magistro * Godwins Catal. p 420. David Martin Canonico ejusdem Ecclesiae in Episcopum loci illius, cui prius Regium assensum adhibuimus et favorem, confirmaverint, sicut per literas patentes eorundem Prioris & Conventus nobis inde directas nobis constat, nos confirmacionem illam acceptantes, cepimus fidelitatem ejusdem Electi, etc. Teste Rege apud Wodestock 11. die Octob. Et mandatum est Militibus, etc. Teste ut supra. The King to prevent the encroachments upon the rights of his Crown and prerogative in Gascoigne by Bishops, or any other Ecclesiastical persons or Courts, especially by Provisions and Collations to Churches, authorised by this Patent his Agents there, to constitute Proctors to appeal for him in such cases. REX Universis praesentes literas inspecturis salutem. Noveritis, quod dilectis & fidelibus Clericis nostris Magistro Raymundo de Ferreria, Decano Ecclesiae Rot Vascon. An 21 E 1. m. 7. Sancti Severini Burdeg. Sterio de Engolisma Constabulario Burdeg. & Johan. de Candeure Thesaurario Agen. & cuilibet ipsorum in solidum, concedimus potestatem, & speciale mandatum, faciendi & constituendi pro nobis procuratorem seu procuratores, quocienscunque hoc viderint faciendum, ad provocandum et appellandum a Praelatis Capitulis et judicibus Ecclesiasticis ultramarinis, ad Apostolicam sedem, quandocumque nos per ipsos in aliquibus factis aut juribus Ecclesiasticis gravari continget, vel verisimiliter praesumetur de futuro gravamine eorundem. Et specialiter contra provisiones aut collaciones quascumque per ipsos aut ipsorum nomine in nostrum praejudicium factas vel faciendas. Cum potestate jurandi prout negociorum & causarum qualitas hoc requirat. necnon ad prosequendum provocationes et appellationes praedictas in Cur. dictae sedis, et coram quibuscumque Auditoribus et judicibus ab eadem Cur. deputandis. Ita quod quilibet dictorum Procuratorum in absencia dictorum Decani, Constabularii & Thesaurarii possint substituere alium vel alios loco sui. Et quod tam dicti procuratores qui substituti ab eis possint per ipsos Decanum, Constabularium & Thesaurarium vel ipsorum alterum, quocienscunque alterum eorum placuerit, revocari. Ratum habituri & firmum, quicquid per dictos procuratores & quemlibet ipsorum, & substitutos ab eis factum fuerit in praemissis. Promittentes sub ypoth. bonorum nostrorum Ducatus nostri Aquitan. rem ratam haberi & judicatum solvi. Et haec omnibus quorum interest, per praesentes literas intimamus. Dat. apud Westm. 22. die Maii. Et duplicatur. What licenses to elect Bishops and Abbots in Ireland the King granted this year, and upon what certificates he gave his Royal assent thereto, these Records will inform us. RObertus de Derby Clericus Coverensis nuncians Regi mortem Petri nuper Episcopi Pat. 21 E. 1. m. 23. De licencia eligendi Coverensis, habet literas Regis de licencia eligendi. T. R. apud Novum Castrum super Tynam, 28 die Decemb. REX electioni nuper factae in Ecclesia Cathedr. Coverensi de discreto viro Magistro Pat. 21 E. 1. m. 22. Hibern. De assensu adhibito electioni. Johanne Rectore Ecclesiae beatae Mariae de Corriton in Episcopum Coveren. Regium assensum adhibuit et faborem; Et hoc significatum est Domino N. Archiepiscopo Ardmach. Hiberniae Primati. Teste Rege apud Hudesak 16 die Febr. Per Breve de Privato Sigillo. REX dilecto & fideli suo Willielmo de Vescy Justiciario suo Hibern. salutem. Ibid. m. 22. Hibern. Pro Electo Coverensi de Temporalibus restituendis. Cum nos electioni nuper factae in Ecclesia Cathedrali Coverensi, de discreto viro Magistro Johanne Rectore Ecclesiae beatae Mariae de Corriton in Episcopum praedictae Ec●lesiae Coveren. Regium assensum adhibuimus et favorem, & velimus ad requis. dilectae nobis Margaretae Comitissae Vlton. eidem Electo gratiam facere uberiorem in hac parte; Vobis mandamus, quod si contingat electionem, etc. In cujus, etc. Teste ut supra. Per Breve de Privato Sigillo. FRater Thomas de Autro Bar Canonicus Ecclesiae de Autro Bar juxta Cork, Pat. 21 E. 1. m. 19 Hibern. De licentia eligendi. nuncians Regi depositionem fratris Gilberti Obrogy nuper Abbatis ejusdem loci, habet literas Regis de licencia eligendi. T. R. apud Westm. 21 die Aprilis. REX dilecto suo Willielmo de Vescy Justice. suo Hibern. salutem. Cum dilecti Ibid. Hibern. Pro Electo de Autro Bar juxta Cork, de temporalibus restituendis. nobis in Christo Prior & Conventus de Autro Bar juxta Cork, nobis per literas suas patentes significaverint, quod Ecclesia sua praedicta est Abbatis & pastoris solacio destituta, supplicantes nobis, prout moris est, quod licenciam sibi alium eligendi in Abbatem et Pastorem eisdem concedere dignaremur; ac nos licet praedictae literae aliquantulum defective existant, pro eo, quod non faciunt mentionem qualiter praedicta domus vacat; nichilominus eisdem Priori & Conventui caritatis intuitu, gratiam in hac parte facere volentes, licentiam illam eis duxerimus concedendam; Mandantes ipsis, quod talem, etc. Nos autem eorundem Prioris & Conventus laboribus & expensis in hac parte parcere volentes, etc. Acceptis tamen prius literis patentibus, etc. Ne, etc. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 23 die Aprilis. Per ipsum Regem. FRater Willielmus de Camleston Canonicus Domus Sancti Johannis de Duno, nuncians Regi depositionem Fratris Willielmi Ruffi nuper Abbatis ejusdem loci, Pat 21 E. 1. m 20. Hibern. De licentia eligendi. habet literas de licentia eligendi. Teste Rege apud Saham 6 die Aprilis. REX dilectis & fidelibus suis Willielmo de Vescy Justice. suo Hibern. Magistro Ibidem. Pro electo domus S. Johannis de Duno, de Temporalibus restituendis. Thomae Cantok. Cancellario suo, & Willielmo de Estden. Thesaurario suo ibidem, salutem. Cum dilecti nobis in Christo Prior & Canonici Domus Sancti Johannis de Duno nobis per literas suas patentes significaverint, quod Ecclesia sua praedicta per depositionem Fratris Willielmi Ruffi nuper Abbatis ejusdem loci, pastoris est solatio destituta, supplicantes nobis prout moris est, quod licentiam sibi alium eligendi in Abbatem et Pastorem eisdem concedere dignaremur; ac nos precibus eorundem Prioris & Canonicorum in hac parte favorabiliter inclinati, licentiam illam eis duxerimus concedendam; Mandantes ipsis, quod talem, etc. Nos eorundem Prioris & Canonicorum laboribus & expensis in hac parte parcere volentes ista vice, concessimus eyes de gratia nostra speciali, et vobis dedimus potestatem, etc. Acceptis tamen prius literis, etc. Ne, etc. In cujus, etc. Teste ut supra. Anno 1294. (as * Flores Hist. p. 393, 397. Mat. Westminster relates) Johannes de Samford Archiepiscopus Dublinensis, qui Regi in omnibus favebat, gravi aegritudine correptus, obiit in redeundo à Rege Arragoniae, cui pro negotiis Regis Angliae missus fuerat: Et Bogo de Clare, germanus Comitis Gloverniae, multarum rector Ecclesiarum, vel potius incubator, (a true character of Pluralists) subita nece interemptus est, quia parum boni fecerat in aperto. After the decease of John Peckham Archbishop of Canterbury, Anno 1293. (promoted by the Pope's Provision) * Mat. Parker Antiqu. Eccles. brit. p. 208, 209. Ex Stephano Brokinton, Fox Acts & Monuements, vol. 1. p 456, 458. Godwins Catalogue of Bps. p. 79, 80. Mat. Westm. Anno 1293. p. 391. Wassingham Hist. Angl. p. 36. Ypodigma p. 98. Chron. Wil●. thorn col. 1964. Chronologia August. col. 2273. cum eligendi potestas Monachis Cantuariensibus a Rege data esset, ex omnium votis & applausu Robertus Winchelse Archidiaconus Essexiae Archiepiscopus electus est, summae doctrinae, prudentiae & aquitatis fama ubique notus atque conspicuus. Cumque Romam ad Coelestinum Papam confirmandus atque sacrandus venisset, (by the King's special licence) Papam totamque Romanam Curiam in tantam prudentiae doctrinaque suae admirationem & stuporem traduxit, ut non cognovisse se in quocunque dicerent, tantam morum animique mansuetudinem, cum literis & prudentia conjunctam. Itaque eum in Cardinalium gregem cooptare Romaeque secum retinere decreverint. Sed expositis multis causis necessariis, cur à Cantuariensi Ecclesia abesse non poterat, agrè tandem obtinuit, ut sacratus in Angliam rediret. What a professed devoted servant he afterwards evidenced himself to the Pope and Church of Rome, but a vexatious opposite Rebel to his Sovereign Lord King Edward, (by whose special favour he was elected and confirmed Archbishop) will appear in its due Chronological series. I shall here only insert Matthew Parker's memorable passage in relation thereunto in the beginning of his Life, principally occasioned by the frequent fierce contests in that age between Popes, Popish Prelates and Kings, for Sovereign authority and Jurisdiction. † Mat. Parker Antiqu Eccles. Brit p. 207. Sed omnis tum inter Pontifices atque Reges de Imperio magis atque dominatu, quam de Ecclesia ex divini verbi praescripto gerenda suit contentio. In qua cum acres dimicationes non armorum, sed diratum et execrationum essent concitatae, Praesules inscitia verbi ipsi caeci, ac caecorum duces Papis adhaerebant, et abjecta obedientia Regibus non parebant, quibus divino humanoque jure essent subjecti. Hanc illi Nota. contumaciam, constantiam, et Ecclesiae libertatem tunc appellabant. Quique in ea pertinacia vitas aut fortunas amisissent, Martyrs ac Confessores appellabant. Quae nisi multis tunc anteactis ducta annis in hominum animis inveteravisset fallacia, ac multos, praesertim Praesules, a side atque cultu, quem Regibus tribuere debebant, ad Papam abduxisset, satis bene et cum laude ab Archiepiscopis et Episcopis gestos Magistratus existimare convenit, si quis eorum acta perponderit. Sed quia ab illa sede Romana, vel dolis infatuati, vel sceleribus et contagione inquinati fuerunt, et ab observantia Regibus debita recesserunt, sibi ex rebus gestis non modo laudem detrarerunt, sed in vita molestias ac jacturas, et post mortem infamiam atque ignominiam pepererunt. Ex horum numero fuit Robertus Winchelsee Cantuariensis Archipraesul, cujus acta, si quo animo in patriam & rempublicam gesta sicut existimari debeant, recta judicanda sunt; sin Romanam consuetudinem pravitatemque spectes, scelerata atque impia: Qui nonnunquam, vir bonus & amator Patriae, nonnunquam fraudis, proditionis, superbiae et rapinae plenus varis a scriptoribus perhibetur. * Acts & Monuments, vol. 1. p. 458. Mr. John Fox also writing of this Archbishop's promotion, and the various contests between him and his predecessor, and King Edward the 1. subjoins this memorable observation. As this King was troubled in his time with both the Archbishops John Peckham and Robert Winchelsey, so it happened to all other Kings for the most part, from the time of Lanfrancus, (that is from Pope Hildebrand) that every King in his time had some business with that See; Kings of England being commonly troubled with the Archbishops of Canterbury; As William Rufus and Henry the 1. were troubled with Anselmus; Henry the 2. with Thomas Becket; King Richard and all England with William Bishop of Ely, the Pope's Legate; King John with Stephen Langton; King Henry the 3. with Edmund Archbishop, called St. Edmund; this King Edward the 1. with John Peckham and Robert Winchelsey aforesaid; and so other Kings after him with some Prelate or other. Whereby we give to understand, how and about what time the Church of Rome, which before time was subject to Kings and Princes, began first to take head above, and against Kings and Rulers, and so hath (by these his Instruments) kept it ever since. This Archbishop Robert Winchelsey was no sooner consecrated at Rome, but he procured a Bull from Pope Celestine the 5. by his Papal Provision to confer the Bishopric of Landaff (which had been * See Godwin Catalogue, p. 427. void for 9 years' space, and thereby devolved to the Pope by lapse, as he pretended) on any person he should think meet for that employment: Whereupon without the King's previous authority, he conferred it by way of Provision upon John de Monmuth, as appears by this Letter and Certificate of his to the King and his Chancellor, which I lately found in a bundle of Privy Seals, Certificates and Letters (long buried in rubbish in the White Tower) Anno 21 E. 1. MAgnifico Principi Domino Edwardo Dei gratia illustri Regi Angliae, Domino Bundela Brev. & Epist. in Turre Lond. An. 21 E. 1. Hiberniae, & Duci Aquitaniae, R. permissione divina Cantuariensis Archiepiscopus, totius Angliae Primas, salutem in eo per quem Reges regnant & Principes dominantur. Cum nuper essemus apud sedem Apostolicam personaliter constituti, et ejusdem sedis auctoritate confirmati, ac etiam consecrati et palleati; Sanctissimus Pater noster Coelestinus Papa quintus, audito et intellecto, quod Cathedralis Ecclesia Landaven. metropolitico nobis jure subjecta diuturno tempore permansit Pastoris regimine destituta: Ita quod ejus provisio, secundum generalis statuta Concilii ad dictam sedem extitit legitime devoluta, (A clear mistake, that Decree never binding the King, exempted from lapse by his Royal Prerogative, as I have * See Tom. 2. p. 481, 482, 163. & Here An. 13 E. 1. p. 331, 332. elsewhere proved) volens eandem Ecclesiam, quae ex hujusmodi vacatione diutina gravia sustinuit in spiritualibus et temporalibus detrimenta, a dispendiis a prolixiore vacatione imminentibus praeservare, ordinationem ipsius Ecclesiae Landaven. hac vice nobis duxerat committendam: Concedendo nobis potestatem praeficiendi eidem Ecclesiae personam idoneam, quae tanto congr●at oneri et honori, in Episcopum et Pastorem. Tenorem autem mandati Apostolici in hac parte de verbo ad verbum praesentibus duximus inserendum. Coelestinus Episcopus servus servorum Dei, venerabili fratri R. Archiepiscopo Cantuar. salutem & Apostolicam benedictionem. Militanti Ecclesiae (disponente Domino) licet immeriti praesidentes, circa curam omnium Ecclesiarum solertia reddimur indefessa solliciti, ut jurta pastoralis officii debitum commissi nobis gregis Dominici curam utiliter gerere (divina cooperante clementia) studeamus; & quanquam assiduè circa singularum commoda vigilemus; tamen erga illas, quae deplorant viduitatis incommoda propensiori cura & majori propulsamur instantia, ut eis praeficiamus viros secundum cor nostrum, idoneos in pastors. Sanè ad audientiam Apostolatus nostri pervenit, quod Cathedralis Ecclesia Landaven. metropolitico tibi jure subjecta, per septennium jam permansit, et adhuc permanet Pastoris regimine destituta; propter quod ejus provisio ad sedem Apostolicam est, secundum generalis statuta Concilii, legitime devoluta; (which never abrogated nor restrained the King's Prerogative, quod nullum tempus occurrit Regi.) Nos igitur volentes eandem Ecclesiam, quae gravia ex hujusmodi vacatione diutina sustinuisse dicitur in spiritualibus et temporalibus detrimenta, per nostrae providentiae studium a dispendiis sibi ex prolixiori vacatione imminentibus praeservare, ac cupientes illum eidem Ecclesiae praeesse Pontificem per quem ut utrisque (Deo auctore) valeat salubriter gubernari; gerentes quoque de tuae circumspectionis industria fiduciam in Domino pleniorem, fraternitati tuae ordinationem ipsius Ecclesiae hac vice tenore praesentium duximus committendam. Concedentes tibi praeficiendi eidem Ecclesiae personam idoneam, quae tanto congruat oneri et honori in Episcopum et Pastorem, ac faciendi eidem personae a Capitulo ipsius Ecclesiae et Clero et populo Civitatis et Dioc. Landaven. aliisque suis subditis humiliter obedire: Necnon et contradictores super hec (si qui fuerint) vel rebels, per censuram Ecclesiasticam, Appellatione postposita compescendi, plenam et liberam authoritate Apostolica potestatem. Dat. Aquile 6 Non. Octobr. Pontificatus nostri anno primo. Nos igitur cupientes debito devotionis obsequio mandatis Apostolieis obedire, et ea executioni debitae mancipare, ad Magistrum Johannem de Monemuta Canonicum Lincoln. Doctorem in Theologia, multiplicibus virtutum pramiis insignitum, in spiritualibus & temporalibus circumspectum, nostrae considerationis aciem convertentes, de ipso, licet tunc absent, eidem Ecclesiae Landaven. deliberatione praevia diligenti, ut praemittitur, diutius per mortem bonae memoriae Magistri Willielmi de Brennes ultimo Episcopi in eadem, vacanti, authoritate Apostolica providimus, et ipsum in eadem Ecclesia Landaven. praefeci in Episcopum et Pastorem. Sperantes quod eadem Landavensis Ecclesia per ipsius Johannis industriae & circumspectionis studium praeservabitur à noxiis & adversis, & spiritualibus & temporalibus proficiet incrementis. Cumque postmodum nostra provisio et ordinatio supradicta praefato Magistro Johanni fuisset notificata loco et tempore oportunis, nolens divinae resistere voluntati, quin potius jugo Domini satagens subjicere collum suum, provisieni et ordinationi dictae Ecclesiae de se factae, pure et express consensit coram nobis personaliter constitutus. Cum itaque sicut novit Majestatis vestrae Celsitudo, sit virtutis opus Ecclesias et personas Ecclesiasticas, praesertim Pontificali praeditas dignitate, benignis prosequi gratia et favore: Serenitatem Regiam rogamus attente, quatenus eidem Magistro Johanni, quem pro electo et confirmato hinc convenit, Regiam Majestatem Regalia seu Temporalia ejusdem Ecclesiae Landaven. quae per vos vacationis ejus tempore teneri dicuntur, liberare dignemini, ac ipsum et Ecclesiam praedictam sibi commissam sic vobis placeat habere in suis opportunitatibus commendatos, ut vestrae Celsitudinis fultus auxilio, in curae pastoralis officio sibi commisso possit (Deo propitio) ulterius prosperari; et vobis exinde a Deo perhennis vitae praemium pervenire. Dat. apud Croyndon 3 Non. Martii, Anno Domini 1294. Cons●crationis nostrae primo. Dorso. Johanni de Langeton Cancellar. suo. Per Regem. † Flores Hist. p. 397, 398. Matthew Westminster informs us, That Anno gratiae 1295. Robertus Metropolitanus Cantuariensis jam de Curia Romana regressus, (before his instalment at Canterbury, to evidence his Papal spirit, and advance the Jurisdiction of his Court of Arches) in Octavis Apostolorum Petri & Pauli, convocatis quibusdam Suffraganeis suis in Ecclesia Sancti Pauli London, super Ecclesiae libertatibus et consuetudinibus tractatum tenuit specialem; & tanquam verus opilio, repagula & moenia circa parietinarium, ceu maceriarium injurias, aedificare satagens, Constitutiones quasdam à sanctis Patribus approbatas, sed per mercinariorum incuriam a by propria vaccillantes, in medium legitime revocabit. Necnon et aliis Ordinationibus prioribus annectens propter gregis tuitionem, decrevit inviolabiliter observari; (without the King's authority or privity.) These Ordinances of his (being 47. in number) you may read at large in Sir * Tom. 2. p. 413, to 427. Henry spelman's Councils; wherein he prescribes several forms of Oaths not only to the Judges, Advocates, Clerks, Registers, Proctors in his Courts of Arches and Audience, but likewise to others convented before them; particularly, † Spelman. ib. p. 421. Quod dictae Curiae Praesidem contemptores quoscunque convictos jurare faciat, sub certa poena, quod dictam Curiam scie●ter non offendant: Together with several new Excommunications, forms of Appeals, and Fees to his Officers; against the Subject's Liberties, Laws, Customs of the Realm, and King's prerogative Royal: After which, Die Sancti Leodegarii Dominus Archiepiscopus Cantuariensis ibidem intronizatus fuit; & Magister Johannes de Monemue ab eo eodem die non altero consecratus est in Episcopum Landavensem. Which * Hist. Angl. p. 26. Thomas Walsingham thus enlargeth; Robertus de Winchelse Doctor sacrae Theologiae à Papa Celestino confirmatus, et in Archiepiscopum Cantuariensem in Curia Romana consecratus, Angliam veniens, Johan de Monemutha Doctori Theologiae, Episcopatum Londinen sem (it should be Landavensem) auctoritate Papali contulit, qui jam vacuerat multis annis; beginning the exercise of his Archiepiscopal authority with this unparallelled Papal and Archiepiscopal Usurpation on the King's Crown. Dignity, and Royal prerogative, in obedience to his Sovereign Lord the Pope; for which and other his subsequent undutiful actions to his Sovereign, he demerited this short, but true character of Mr. William Lambard in his Perambulation of Kent, p. 93. Robertus de Winchelsey, a notable Traitor to the King, and true Servant to the Pope. I cannot find that the King was forwards to restore the Temporalties of the Archbishopric of Canterbury to this Archbishop, or of Landaf to John de Monemuth, thus intruded into it by the Popes and Archbishop's authority against his prerogative, but detained them near 2. years after in his hands as vacant, receiving the profits, and presenting to the benefices belonging to them, as appears by the Patent Rolls Annis 21 & 22 E. 1. they having no Writs of Restitution of the Temporalties till the 23. year of his Regn, Anno 1296. Upon the death of Robert Burnell Bishop of Bath and Wells the King's Chancellor, William de Marchia (than Treasurer of England, as * Catalogue of Bishops, p. 300 Godwin informs us) was elected to succeed him in that Bishopric; the manner of whose election I find thus related in a Letter sent to John Langeton then Chancellor of England, which I met within the White Tower Chappel. VEnerandae discretionis viro & amico suo (si placet) fidelissimo, Domino J. de Bundela Brevium, etc. in Turre London. Anno 21 E. 1. Langeton, illustris Regis Angliae Cancellario, suus in omnibus W. de Weremeniss. seipsum ad praecepta paratum. Qualiter & quomodo Magister W. de Marchia apud Bathoniam nuperrimè in Episcopum ejusdem loci canonicè electus extiterat, vobis nuncio sub hiis verbis. Prior Bathon. & ejus Conventus ad electionem per viam Scrutinii voluerunt libentissimè processisse, eo quod omnes Monachi suum Priorem eligisse putabant in Episcopum & Pastorem. Ad hujusmodi electionem per illam viam Canonici Wellensis Ecclesiae suum assensum praebere penitus recusarunt. Propter quod Monachi & Canonici Wellenses per viam compromissionis unanimiter concordarunt, & suas literas patentes, prout postulat ordo juris, fieri & consignari procurarunt. Die tertia quinque Monachi Bathon. & quinque Canonici, videlicet Preceptor, Cancellarius & Archidiaconus Wellen. ac Decanus Eborum, & Malculmus de Harlegh, per viam Compromissionis electi, in Capitulo, invocata Sancti Spiritus gratia, ad eligendum Pontificem concorditer accesserunt. Et caeteri Canonici & Monachi de Capitulo (prout justum extitit) recesserunt. Statim Monachi, videlicet quinque ad hoc electi in praedicta forma, nominaverunt suum Priorem, semel, secundo, tertiò, & quartò: Et praedicti quinque Canonici suum assensum illis in nominatione illa dare noluerunt. Praefati quinque Monachi loquebantur ad invicem, & sciebant, quod ubi major pars, ibi electio, etc. Et quod Decanus Ebor. & Dominus Malculmus venerunt apud Bathoniam pro promotione praedicti Magistri W. de Marchia, statim eundem Magistrum W. nominarunt. Et ex quo isti quinque Monachi, & isti duo Canonici, videlicet Decanus Eborum, & Dominus Malculmus de Harlegh in personam praefati W. de Marchia consenserunt, ponendum esse stramen pro tribus Canonicis supradictis. Et facta nominatione de praedicti Magistri W. persona per istos septem supradictos, statim inceperunt laudare Deum per Psalmum consuetum. Et post celebrationem istius Psalmi, Prior Bathon. & Decanus Wellen. coram omni populo in Ecclesia commoranti pronunciavit, modum electionis de persona Magistri Willielmi supradicti. Et statim surrexit quidam Rust cousin in Ecclesia illa, & dixit ista verba; Cristescors and seinte Marie, habbe high halle that hine chose Bissop of bath. Auditus Compotorum de Episcopatu Bathon. Dominus W. de Hamelton citra Quadragesimam ad Cancellar. accedere non permittit. Bene valeat, etc. The very same year he was made Bishop (as a Mat. West. An. 1295. p. 398. Matthew Westminster relates) Dominus Episcopus Bathon. & Wellen. Magister Guliemus de March, villicus Domini Regis, videlicet Thesaurarius de Scaccario (as incompatible with his Episcopal office, as with b Mat. 9 9 Mar. 2. 14. Lu. 5. 27, 28. See the Collect on St. Matthews day. St. Matthews Apostleship, whom Christ called from the receipt of Custom to be an Apostle and Evangelist) diffamatus est apud patrem familias, non quasi dissipasset bona illius, sed subortis variis querelis, amotus est a billicatione sua, & alius Clericus, Domino Regi familiarissimus, Walterus de Langetona nomine, in ejus officio subrogatur. Soon after the same year, c Mat. Westm. p. 403. Rogerius Coventrensis & Lichefeldensis Episcopus jam grandaevus satisfaciens naturae, à mundi hujus voragine est eductus. Cui successit Walterus de Langetona Regis familiaris, in transmarinis partibus per Regem Cardinali nuncius assignatus, à quo fuerat consecratus, privilegio Cantuariensis Ecclesiae in omnibus statu suo salvo. This year John de Langeton succeeding Robert Burnell Bishop of Bath and W●lls in the Chancellor's office of England, the Chancellor and Regent Masters of the University of Cambridge sent this Letter to him, imploring his favour to protect their invaded Liberties, as his predecessor did. DOmino suo reverendo, Domino J. de Langeton, etc. sui humiles & devoti, Gilbertus Bundela Brevium & Literarum, Anno 21 E. 1. in Turre Lond. de Segrave Vniversitatis Cantebr. Cancellarius, ac Magistrorum ibidem regentium caetus unanimis, quicquid sciunt & poterunt obsequii vel honoris. Ex divina dispositione nobis faeliciter est prospectum, quod bonae memoriae Dominum R. quondam Domini Regis Cancellarium, Vniversitatis nostrae protectorem, tantum Patrem sequitur talis proles. Pater enim vivit nobis in filio, quem prout evidentiâ facti multipliciter didicimus, ut pater quondam fuerat in nostris agendis, suum filium propitium sensimus adjutorem: de quo vestrae Dominationis Celsitudini regratiamur totis viribus, si ad plenum non possimus ut vellemus. Quia verò contentionis filii Vniversitatem vestram subvertere, ac multiplicatis injuriis, contra nostra Privilegia perpetratis, quantum in eyes est gregem Christi dispergere non formidant; ad Benignitatis vestrae gremium, tanquam pueri innocentes, multiformiter afflicti ac indebitè praegravati, confugimus & concurrimus, humiliter implorantes, quatenus hiis quae per dilectos nobis in Christo Magistros Johannem de Huntingfeld & Willielmum de Chelmston vestry sumus Excellentiae relaturi, fidem plenariam adhibentes, salubre remedium quod Vniversitati vestrae noveritis oportunum, nobis dignemini misericorditer elargire. Tantum si placet facientes in praemissis, ut Vniversitas vestra sub alarum vestrarum regmine latitando, quiet vivere, et ad honorem Christi et Ecclesiae studendo proficere valeat in futurum. Valeat, etc. The Church of Axmynstre, formerly made a Prebendary and appropriated to the Church of York, being alienated and disappropriated from it during the vacancy in the reign of King Henry the 3. King Edward recovering it by Judgement from the Abbot of Newenham, restored and appropriated it this year for ever as a Praebendary to the Church of York, as formerly, by this Patent. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis, quod cum nos nuper in Curia nostra Pat. 21 E. 1. m. 7 intus. Pro Ecclesia Beaei Petri de Ebor. coram nobis apud Cantuar. advocationem Ecclesiae de Axemynstre cum pertin. per considerationem ejusdem Curiae nostrae versus Abbatem de Newenham Ordinis Cisterciensis recuperaverimus ut Jus nostrum, ac postmodum intellexerimus, quod sede Archiepiscopi Eborum per mortem Sewalli dudum loci ejusdem Archiepiscopi vacant, & in manu Celebris memoriae Domini H. quondam Regis Angliae patris nostri existente, fuerat dicta Ecclesia de Warthull & de Grendale, in dicta Eboracen. Ecclesia ex concessione progenitorum nostrorum quondam Regum Angliae Praebendalis, & eodem vacationis tempore ab eadem Eboracensi Ecclesia contra justitiam, et in juris Regii laesionem, et dictae Eboracensis Ecclesiae dispendium elongata: Nos facta eorundem progenitorum nostrorum quatenus consona fuerint equitati, illaesa conservare volentes, advocationem ipsius Ecclesiae, et ipsam Ecclesiam quantum in nobis est, cum juribus et suis pertinent. quibuscunque praefatae Ecclesiae Eborum reddimus pro nobis et haeredibus nostris eidem Ecclesiae Eborum, et Praebendariis de Warthull et Grendale nunc existentibus, & eorum successoribus in dicta Ecclesia Ebor. in statu quo ante vacationem praedictam fuerat in proprios usus possidendam, absque calumnia, contradictione vel impedimento nosiri vel haeredum nostrorum imperpetuum. Nolentes quod Praebendarii locorum eorundem super possessione praedictae Ecclesiae quantum in nobis est, molestentur in aliquo de caetero, seu graventur. In cujus, etc. Teste Rege apud Cantuar. 18 die Julii. Et duplicatur. This year John Archbishop of York granted this Licence for the King's Justices Itinerant at York to hold Assizes in the time of Septuagesima and Sexagesima, against the Constitutions of the Church, encroaching on the King's prerogative, and therefore * See here, p. 155, 156. & Cooks 2 Instit. p. 264, 265. abrogated by the Stat. of Westm. 1. 3 E. 1. cap. 51. without such licence. JOhannes permissione divina Ebor. Archiepiscopus, Angliae Primas, dilectis sibi Hugoni de Cressingham & sociis suis Justiciariis Domini Regis apud Eboracum iti●erantibus, Placita de Juratls & Assisis apud Ebor. a die S. Trin. in 15 dies, 21 E. 1. rot. 53. salutem & gratiam salvatoriam. Licet pro communi salute fidelium providae Ecclesiasticae dispositionis judicio (without any warrant from, and against the Scripture) ordinatum feurit et statutum, quod certis anni temporibus contemplativae devotioni deditis, secularis potesias neminem posset compellere ad jurandum; amore tame● justitiae, quam maturariaequum credimus at que pium, ex quadam conniventia toleramus, Spelmanni Concilia, Tom. 2. p. 413. quod Assisas quascunque Mortis Antecessoris, & Novae disseisinae, quas coram vobis ventilari contigerit, hoc i●stanti Septuagesimae & Sexagesimae tempore capiatis, & quod justum fuerit faciatis, super quo vestras conscientias oneramus. Benè valete. Data apud Wilton idibus Februarii Anno gratiae 1293. & Pontificatus nostri nono. The King borrowing 10000 l. of the monies collected for the Holy Land in England for his own necessary affairs, and causing sundry foreign Merchants and his Brother Edmund, to enter into several Recognizances to the Collectors and Church of Rome, for repayment thereof, as if borrowed by them for their private uses, the King for their security and indemnity, declared the money to be borrowed and employed only for his own use, engaging to discharge and save them harmless against the Collectors and Church of Rome, by this Patent. REX omnibus, etc. salutem. Sciatis quod cum nos recipi fecerimus per Charissimum Pat. 21 E. 1. m. 18. Cedul. fratrem nostrum Edmundum Comitem Leyc. à venerabilibus Patribus J. Wyntonien. & O. Lincoln. Episcopis, Collectoribus Decimae in subsidium Terrae Sanctae concessae per sedem Apostolicam deputatis, decem millia Librarum Sterlingorum de pecunia ejusdem Decimae, pro quibusdam arduis negotiis nostris in Vasconia et alibi ex injunctione et praecepto speciali expediendis. Et pro dictorum Collectorum securitate Mercatores de Sacietate Pullicum et Rembertinorum de Florentia, see in dictis decem Millibus libratum ad nostram instantiam et rogatum eisdem Collectoribus obligantes, eandem pecuniae Summam se ex causa mutui a praedictis Collectoribus recepisse et habuisse recognoverunt: praefatusque Edmundus frater noster nichilominus praedictam pecuniae Summam si●i muruatum fuisse recognoverit, et ad se pervenisse, et in utilitatem suam conversum fuisse cognoverit, et eandem reddere promiserit, prout in scriptis obligatoriis fratris nostri & Mercatorum Praedictorum super hujusmodi recognitionibus divisim & seperatim confectis, praemissa pleni●s continentur, quamquam secundum rei veritatem dicta pecuniae summa sit in nostri utilitatem conversa, et mutuum hujusmodi et obligationes tam fratris nostri quam Mercatorum praedictorum, pro nobis et nostris agendis, et de mandato nostro, ut praemittitur, sint inita et contracta. Nos indempnitati Merc●torum praedictorum volentes in hac parte prospicere, ut tenemur, Mercatore● eosdem erga praefatos Collectores, necnon et Romanam Ecclesiam, ac quoscunque alios super obligationibus hujusmodi et praedicta summa pecnniae, quietos facere et indempnes promittimus fideliter conservare. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 6 die Maii, Anno Domini 1293. & regni nostri 21. To such shifts was the King then put to borrow these moneys from the Pope's Agents, though granted to him for the Holy Lands relief. In the Bundles of Writs in the White Tower, Anno 22 E. 1. I find no lesle than 8. Writs brought at the suits of the parties, or at the King's suit, for holding Plea of, or prosecuting Suits in Court Christian, de Catallis et Debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem nostram: I shall render you only this breviate of them. * Bundela Brevium An. 22 E. 1. in Turre London. Rex Vic. Somerset. & Episcopo Bathon. & Wellen. for Hilary de Domoer, versus Thomam de Conde, & Willielmum Burnwell Archidiaconum Taunton; 26 & 28 die Januarii. Vic. Oxon. for Willielmus de Erdington, versus Magistrum Johannem Walrand, & Magistrum Simonem de Dunketon; 17 die Maii. Vic. Warwic. pro Domino Rege versus Johannem Priorem de Kirkeby, etc. in laestonem coronae et dignitatis nostrae, et contra Prohibitionem nostram; 17 die Maii. Vic. Bucks. for Alicia uxor Willielmi Cryps, versus Magistrum Richardum de Sancta Fryderoyda; 6 die Maii. Vic. Bedford. for Henricus de Marshal, versus Magistrum Benedictum personam Ecclesiae de Wardon; 26 die Aprilis. Vic. Devon. by Richardus de la Weigh, versus Magistrum Philippum de Exon. Archidiaconum de Barnestaple, & Magistrum Johannem de Cuwyk, quare tenuerunt; & Stephanum personam Ecclesiae de Cokington, quare secutus est, etc. 8 die Maii. Vic. Huntingdon. by Willielmus Pride, versus Nicholaum de Huntingdon, quare tenuit, etc. 13 die Febr. Besides one Writ Vic. Oxon. brought by Rogerus de Codesford. versus Magistrum Rogerum de Monti Vallibus, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de laico feodo ipsius Rogeri de Codesford. in Oxon. contra Prohibitionem nostram. Teste m●ipso apud Cantuar. 25 die Aprilis, Anno regni nostri vicesimo secundo. To which I shall subjoin two more Writs at large, for holding Plea of Trespasses and Advowsons', evidencing the vexatiousness and daring contempts of Ecclesiastical Courts, against the King's Prohibitions in that age, and the Kings, Judges resentments of, and proceedings against them for the same. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. Vicecomitibus London. salutem. Monstravit nobis Willielmus Faure & Alic. uxor ejus, quod cum Magister Simon de Ibidem. Wymundham, Willielmus le Somenir, & Matthaeus le Someter, in Curia nostra coram Justiciariis nostris apud Westm. à die Paschae in 15. dies, anno regni nostri 22. attachiati sunt ad respondend. eisdem Willielmo Faure & Aliciae de placito, quare cum placita de Transgressionibus contra pacem nostram factis in regno nostro, ad Nos et coronam et dignitatem nostram, et non ad alium pertineant in eodem regno; ac iidem Magister Simon, Willielmus le Somenir, & Matthaeus, secuti sunt placitum in Curia Christianitatis super hujusmodi Transgressionibus, in laesionem coronae et dignitatis nostrae, et contra Prohibitionem nostram, eisdem S. W. & M. directam, ne praedictum placitum ulterius in Curia Christianitatis sequerentur. jidem Magister Simon, Willielmus & Matthaeus, nichilominus praedict. placitum in praefata Curia Christianitatis secuti fuerunt, quousque idem Willielmus & Alicia ad sectam ipsorum Magistri S. W. & M. sententia Excommunicationis in ipsos fulminata ab ingressu Ecclesiae suspensi fuerunt; et postmodum breve nostrum de capiendo ipsos Willielmum & Aliciam tanquam claves Ecclesiae contempnentes, maliciose impetraverunt, ut sic eos impediant quo minus placitum Nota. praedictum in praefata Curia nostra coram praefatis justiciariis nostris apud Westm, inde motum prosequi possint, secundum legem et consuetudinem regni nostri, in ipsorum Willielmi & Aliciae dampnum non modicum, et nostri contemptum manfestum. Et ideo vobis praecipimus, quod capta securitate à praefatis Willielmo & Alicia de clameo suo pros. attachiatis praefatos Magistrum Simonem, Willielmum & Matthaeum per corpora sua; ita quod eos habeatis coram Justiciariis nostris apud Westm. in Octabis Sanctae Trinitatis, ad respondend. tam Nobis, quam praedictis Willielmo & Aliciae de praedictis transgressione et contemptu. Et interim de capiendo eosdem Willielmum & Aliciam praetextu alicujus brevis nostri de Cancellaria nostra occasione praedicta omnino supersedeatis. Et habeat is ibi hec breve. Teste J. de Metingham apud Westm. 7 die Maii, anno regni nostri vices●mo secundo. Which was accordingly executed, as appears by the return endorsed thereon. The like Writ issued Vicecomitibus London. pro Willielmo de Sancto Georgio, versus Magistrum Henricum de Massinghton, quare, etc. tenuit placitum de hujusmodi Transgressionibus, & quare tenuit placitum in ●adem Curia Christianitatis de Advocatione Capellae de Tadham, contra Prohibitionem nostram, in laesionem coronae et dignitatis nostrae, etc. Idem Magister Henricus pendentibus inter eos in praefata Curia nostra praedictis placitis, praedicta placita nichilominus ulterius tenuit in praefata Curia Christianitatis, qu●usque sententia in ipsum Willielmum ca occasione ad sectam ejusdem Magistri Henrici publicata et promulgata, ipsum excommunicari fecit: Et postea br●ve nostrum de ipso Willielmo sic excommunicato, tanquam claves Ecclesiae contemnente, capiendo, jam vobis porrexit, ut dicitur, in coronae et dignitatis nostrae laesionem, Curiae nostrae praedictae contemptum manifestum, etc. as in the preceding Writ. Teste J. de Metingham apud Westm. 12 die Dec. Anno regni nostri 22. King Edward the 1. in this 22. year of his reign, by reason of his expensive Wars, wanting money and means to provide for and relieve his old decayed Servants and Soldiers, by virtue of his Prerogative Royal, began by his Writs to demand a See Register of Writs, p. 233. Fitzherbert & Brooks Abridgements Tit. Corodi, Fitz. Natura Brev. f. 230, 231, 232. ArticuliCleric 11. Cooks 2 Inst. p. 630. L. 5 E. 4. f. 220. Corodies for them, from Abbots, Priors, and Religious Houses of his foundation, which held not by Frankalmoigne, (as his Father b See Tom. 2. p. 835, to 841. King Henry the 3. did before him for the converted Jews) and likewise Pensions for his Chaplains from Bishops, especially upon his advancing of any New Abbot, Prior, Archbishop, Bishop, and restitution of their Temporalties to them; witness these 4. Corodies granted at once this year. c Claus, 22 E. 1. d. 11. Pro famulis Regis. Henricus Lombard habet literas Regis deprecatorias directas Abbati et Conventui de Abbotesbur. quod ipsi eum admittant in Domo sua in vitae necessariis quoad vixerit exhibendum. Teste Rege apud Rokesford. 24 die Februarii; per breve de privato sigillo. Consimiles literas habet Johannes Castiloun ditectas Priori et Conventui Ecclesiae Christi in Nova Foresta. Teste ut supra; per breve de privato sigillo. Consimiles literas habet Thomas de Lenton directas Abbati et Conventui Cestriae. Teste ut supra; per breve de privato sigillo. Consimiles literas habet Rogerus Frere directas Abbati et Conventui de C●oxton. Teste ut supra; per breve de privato sigillo. The form whereof you may read in the Register and Fitzherbert. After which, such Writs for Corodies for the Kings and Queens Servants, Soldiers, and Pensions to the King's Clerks till promoted to Benefices, very frequently occur both in the Bundles of Privy Seals and Clause Rolls in the Tower, during this King's reign and his successors; Abbots, Bishop's Lands and Revenues being originally granted them by our Kings their Founders, not to spend them on their own luxury, pomp, kindred, allies, but to be bestowed in alms, hospitality, and charity to poor distressed people; therefore more especially on such decayed meritorious Servants or Soldiers as the King by his Writs should recommend to them, to be relieved and harboured during life; being a privilege due unto him of mere common right, of which no prescription or custom could deprive him; no ways extinguished or restrained by Magna Charta c. 1. 3 E. 1. c. 1. or Articuli Cleri c. 11. as our Judges and d Long. 5 E. 4. f. 120, 121, 122, etc. Fitz. Nat. grev. f. 230, to 233. & Abridgement Tit Corodie; and the Law-books in Ashes Tables, Coro●ie 4. Law-books have since frequently resolved. The same year, (Anno 1293. as Matth. Westminster, or 1294. as Walsingham computes) there fell out a new unexpected quarrel between the English and French, upon this occasion; The a Tho. Walsingham Hist. Angliae, p. 23. Ypodigm. Neustr. p. 77. 78. Mat. West. An. 1293. pag. 386. to 391. Henr. de Knyghton de Event. Angl. l. 3. cap. 6. col. 2495, to 2498. See Fabian, Caxton, Holinshed, Grafton, Speed, Daniel, Baker in K. Edw. 1. Normans murdering and pillaging the English, and hanging some of them upon the masts of their ships, with dogs, in contempt, highly exasperated those of the Cinqueports and other English Mariners, who of their own accord united their ships together, to revenge themselves upon the French, for this indignity, and other depredations on the English Merchants; ᵃ Per idem tempus Mercatores Angliae variis in mari lacessiti periculis, super mercium suarum amissione, Regi Angliae conqueruntur; Qui Comitem Lincolniae Henricum de Lacie ad Regem Franciae transmisit, suppliciter petens, ut de assensu ipsius per Reges & eorum consilia, contra hujusmodi maritima dispendia provideretur. Interim verò dum Comes responsum expectat, classes ducentarum navium Normannicarum & ampliùs, quae coadunata, ut Anglos virtuosos invaderet, & invadendo fortius propulsaret, in Wasconiam profecta fuerat, quicquid de parte adversa obvium habuit, praedae & morti facilè destin●ndo. Dum onusta vino reverteretur gloribunda, quasi sibi soli maris Cessiscet libertas, a s●xaginta navibus Anglicanis capitur in portu S. Matthaei, in minori Brytannia, & in Angliam adducitur feria sexta ante vigiliam Pentecostes, submersis aut caesis hominibus omnibus qui erant in navibus, absque delictu conditionis, solis illis exceptis qui in scaphis vix sibi saluti fuerant fugiendo. Perdiderunt quip Gallici quindecim millia hominum in hoc conflictu, Anglici eorum cadavera in mari projecerunt, nec unum solum superstitem dimiserunt; & eorum vasa, vina & alia necessaria continentia, reduxerunt ad propria cum contentis, inter se naves & spolia dividentes. De quibus Rex Angliae nihil recipere voluit, quasi eorum non consentiens voluntati, pro co quod absque ejus praecepto talia perpetrarunt. b Mat. Westm. p. 396. & 287. Walsingham pag. 23. In illo enim tempore non erat Rex, neque lex nautis posita, sed quod quisque rap●re vel auferre valebat, hoc suum esse dicebat. Gernemuthensis inexpugnabilis manus lustrantes confinia Normanniorum, nulli parcentes conditioni, sexui, aetati, rogo patriam illuminantes, manus praedis & discrimini laxaverunt. Francigenae igitur territi & turbati, adiverunt Regem saum, auxilium postulantes, Rumour facti diffusus per Galliam, Regem, consiliumque Juum non tam admiratione quam indignatione vehementi commovit. Mittuntur igitur nuncii inter Reges pro pace facienda, Ambassiatores ex parte Regis Francorum ordinati, à Rege Angliae petierunt, ut absque moranaves cum mercibus per homines suos captos, & in regno suo receptos, restitueret; si vellet sua negotia pro terra Wasconiae in Curia Regis Franciae favorabiliter expediri. Super mandato Rex deliberans, habito consilio, Richardum Londinensem Episcopum, adjunctis eidem aliis viris prudentibus, ad Regem Francorum & suum consilium cum hujusmodi misit responso, viz. Cum Rex Angliae curiam habeat nulli subjectam, si qui se laesos senserint per homines regni sui, veniant ad Curiam suam, & declaratis sibi illatis injuriis, Rex eis celerem fieri justitiam ordinabit; quod ut securius possint facere quibuscunque conqueri volentibus, Rex de eundo & redeundo per terram suam salvum dabit conductum. Quod si sic Regi Francorum non placeat, eligentur hinc inde arbitri, qui pensatis damnis utriusque partis, provideant, quomodo querelantibus satis fiat, & Rex Anglorum dicto eorum & laudo sub certa obligatione se submittct, dum tamen Rex Francorum se submittat & obliget pari modo. Siverò aliquidoccurrat tam arduum, quod per arbitros discindi nequeat, definiendum Regibus reservetur. Et Rex Angliae habito conducto ad Regem Franciae accedentem, ad aliquam villam maritimam veniet, & de assensis mutuo finis negotio imponatur: Quod si nec istud Rex Francorum acceptaverit, in summum Pontificem, cujus est inter Reges et Regna pacem fovere, transferatur de assensu mutuo negotium (not as to a sovereign Judge, but private voluntary Arbitrator chosen by them:) vel quia tunc Sedes S. Petri vacabat, ad Cardinales omnes vel aliquos, ut litis et discordiae submota materia, pax inter eos et eorum populos restaret ut solebat. Spernit haec omnia consilium Franciae, nec in juriis instanter flagitantibus dignatum est aliquid respondere. The King, during the Treaties with the French King for peace, by his Ecclesiastical Sovereignty issued these Writs to his Bishops, to pour forth devout prayers to God for a blessing on his conference with the King of France, that it might tend to the praise of God's holy name, the peace, prosperity and honour of his Realm, and the common good and profit of Christianity; worthy our imitation upon occasions of this nature. REX Archiepiscopo Eboracensi, etc. salutem. Cum inter magnificum Principem, Dominum Regem Franciae illustrem, Consanguineum nostrum, & nos Claus. 22. E. 1. m. 11. dorso. Pro Rege de precibus. See my signal Loyalty and Devotion, etc. part. 2. pag 41, 42. aliqua sint exorta, propter quae ad partes intendimus transmarinas personaliter nos confer, cum Domino Rege super hiis habituri colloquium & tractatum. Credentes firmiter & sperantes, quod felicior votis nostris effectus adveniret, si devotorum intercessionibus adjuvemur; Paternitatem vestram affectuose requirimus et rogamus, quatinus apud Deum preces devotas suppliciter effundatis, et a vestris subditis illud fieri injungatis, ut in hujusmodi nego cio prosequendo, tractando, ac etiam ordinando, sic Deus et Dominus regat et dirigat actus vestros, quod cooperante unigenito Dei filio jesu Christo, labour noster in hac parte ita possit fructuosus haberi, quod cedat ad laudem sui nominis, ac statum quietum et prosperum Regni nostri pariter et honorem, necnon et ad tocius Christianitatis commodum et profectum. Teste Rege, apud Sanctum Albanum, xiv. die Februarii. Consimiles literae diriguntur A. Dunelmensi Episcopo, J. Episcopo Karl. O. Linc. Episcopo, W. Elyen. Episcopo, R. Norwic. Episcopo, J. Wynton. Episcopo, G. Cicestr. Episcopo, J. Roffen. Episcopo, Th. Exon. Episcopo, A. Sarum Episcopo, R. London. Episcopo, W. Bath. & Well. Episcopo, R. Coventr. & Lich. Episcopo, G. Wygorn. Episcopo, — Assaven. Episcopo, Th. Heref. Episcopo, — Bangor Episcopo. Consimiles literae diriguntur Custodi spiritualitatis Archiepiscopatus Cant. sede vacant, mutatis tamen mucandis, viz. ubi paternitate●, etc. ibi devotionem, etc. Consimiles literae Custodi Ep●scopatus Landaven. sede vacante diriguntur. Consimiles literae diriguntur M. Meneven. Electo. The French King and his Counsel rejecting all overtures of Peace with King Edward after sundry Treaties and prayers, instead thereof, * Walsingham Hist. p. 23, 24. Misit denique Rex Francorum ad civitatem Agenum, quas ad Ducatum Aquitaniae spectare dignoscitur, ibique nominatim citari fecit Regem Angliae, ut die certa Parisiis compareret, de injuriis & rebellionibus in terra facta Wasconiae responsurus. Which † Flores Hist. An. 1293. pag. 389, 390, 391. Mat. Westminster thus relates; Circa festum Sancti Andraeae Apostoli Rex Francorum Philippus direxit Regi Angliae literas citatorias, ut personaliter Parisi●s ad Parliamentum suum acced●ret, responsur. quaestionibus & legitimis causis, quas idem Rex & sui Pares proposituri erant adversus eum, in haec ve●ba. Philippus Dei gratia Francorum Rex, Edwardo eadem gratia Regi Angliae, consanguineo suo, tenenti Ducatum Aquitaniae, salutem. Cum notorium sit & manifestum per rei evidentiam, adeò quod nulla potest tergiversatione caelari, quod homines de Baiona, coadunatis sibi quampluribus aliis, qui de regno vestro Angliae, assumptis navibus & armis, ac hominibus armatis in magna multitudine, ibidem palam ac publicè collectis, vobis non insciis, vel saltem probabiliter ignorare non valentibus, exierunt, animo nephando homines as subditos nostros de Normannia, & de quibusdam aliis partibus regni nostri, tàm in te●ra quam in mari, in locis etiam nostrae jurisdictioni subjectis, nequiter invaserunt, innumer●s ex iis inhumaniter occidendo, stragemque horribilem eis faciendo, multos ex eis capiendo, & adhuc captos detinendo, ac eosdem navibus & mercibus, quasi inaestimabilibus, ex diu ante concepta nequitia depraedando, confractis quamplurimis ex dictis navibus, & submersis, spretis & contemptis prohibitionibus & mandat is nostris factis & propositis solenniter & publicè, ac palam editis Burdegali & Baionae, & in mul●is aliis locis, ne aliquis praedictis, vel aliis quibuscunque stecialiter, per terram vel mare vehent●bus merces suas, prasumerent forisfacere, sen alias offendere quoquo modo. Naves etiam superstites, & omnes m●rces ad regnum vestrum Angliae transvehendo, quas in vestra jurisdictione acceptastis, & adhuc receptatis scienter, & per nuncios nostros super eorundem existentium & apparentium restitutione requisitis sufficienter, restitutionem facere non curastis, sed potius contempsistis, licet vobis ex parte nostra f●erit oblatum; quod si qua existentia, vel apparentia per homines regni nostri capta detinerentur de bonis subjectorum vestrorum, de his restitutionem vobis fieri faceremus. Cumque notorium sit & manifestum similiter, quod quamplures dictorum hominum de Baionia, adjunctis sibi nonnullis mal●factoribus aliis, villam nostram de Rupella proditionaliter invaserunt, insultus quamplures in eam facientes & habitatores ipsius, quosdam etiam occidentes ex eyes, & alios multipliciter damnificantes; cosdem nos, cum excessus & facinora praedcta non possumus conniventibus oculis pertransire; vobis, vel locum vestrum in Vasconia & Baiona tenentibus, quod certum numerum dictorum homiaum de Baione, per vos, vel praedictos locum vestrum tenentes, in prisona nostra Petragorum mitteretis infra term●num jam elapsum, pro faciendo quod ratio persuaderet, & justitia postularet, praecepimus. Alia quaedam mandata super praedictis, per patentes literas nostras sufficienter fecimus injungi; quibus injunctionibus & mandatis parere, contumaciter & contemptibiliter est neglectum. Cumque ex ratis & legitimis causis seisiri mandaverimus civitatem Burdegalim terram Agendici, & totam aliam terram, quam infra Seneschalliae nostrae Petragori metas, in Petragoriano, Caturinio, Lemovico, gentes vestrae nomine vestro tenebant, & locum vestrum tenentes in praedictis locis, gentibus nostris dicti mandati nostri sine armis executioni demandantibu●, in●bedientes f●erunt contumaciter, & rebels, & adhuc in rebell●one persistunt, mandatis nostris & gentibus nostris non parents. Sed quod gravius est ferendum, civitates, castra, villas, & loca dictae terrae, contra nos munierunt, inforciant, tota die volentes, quasi modo hostili, justificationi nostrae feodi resistere, nec quaedam custella, nec fortalicias, quae ab eis ex certis & legitimis causis per gentes nostras requiri fecimus, reddere voluerunt, sive ea reddere noluerunt, sive ea reddere contemptibiliter reeusarunt; & gentes terraeillius ad resistendum nobis & nostris, in viis & itineribus concitaverunt, concitant & invitant, contra nos gentes ipsas juramentis propriis astringentes, & in assisis literas ex parte vestra proposuerunt publicè, & dixerunt, quod nobis nec gentibus nostris in ullo pareatur. Imo si gentes nostrae justificando, sicut ad nos pertinet, aliquid seisiant, capiant, vel explectent, vel seisire vellent, capere vel explectare quod fierent, vel fiant gentibus nostris violexter recussae, quae jam in multis locis intemporabiliter insligendo, gentes nostras cum armis turpiter expellendo, verberando, & de terra illa violenter ejiciendo, & alios violenter pertractando, in praedictis & pluribus aliis sedi●ionem publicam contra nos, et jus regium nostrum facientes, in praejudicium superioritatis nostrae, et laestonem Regiae Majestatis; quae tàm nefariè perpetrata sunt, & adhuc toto die perpetrantur, quod horum ignorantiam vos habere veresimiliter non potestis. Cumque publica referente fama ad nos pervenit, quod post appellationes multas, & à multis locum vestrum tenentibus ad Curiam nostram, interpo●ta occasione appellationum, in magnum et grave praejudicium superioritatis et jurisdictionis nostrae contemptum, appellatos ipsos à jurisdictione ●ostra, propter easdem appellationes exemptos, ●rrationabiliter & crudeliter, nulta humanitate servata, sed spreta reverentia nobis debita, tractaverunt capiendo, & districtis carceribus mancipando; videlicet Grimb●ldum de Tysano, Bernardum de Raunchano, Andraeam de Baysac, Bonafusium de Coceti, dictum Ros; & quamplures alios bonis suis omnibus spoliando, & de suis domiciliis, locis & haereditatibus expell●ndo, dictum Garciam & quamplures alios suspendendo, Arnoldum de Bordis, Bernardum Pelliternum, & quend●m vocatum Formage, & in gulis eorum furcas imponendo, & aperte post omnes chordis l●gando, ne loqui possent, seu appellare, aut appellationes suas re●ovare; inhibendo sub poena suspendii quib●sdam notariis, requisitis ab ipsis appellantibus, ut supradictis appellationibus publ●ca conficerent instrumenta, ne hujusmodi instrumenta facerent; videlioet Magistro Martino Mercerio & pluribus aliis; aliosque incarcerando, eos detinendo, pro eo quod dicebant, quod à Seneschallo vestro Vasconiae, & de tota terra Agen. ad nos licitùm erat appellare; videlicet Reymundum de Lacussano advocatum de Agen. & quamplures alios diversorum tormentorum generibus cruciando. Hin● est quod vobis praecipimus, et mandamus sub poenis quas potuistis incurrere et potestis, quatenus vicesima die instantis Natalis Domini quam vobis peremptory Parisiis assignamus, compareatis coram nobis, sicut debebatis et debetis, et sicut tantorum facinorum et excessnum qualitas exigit et requisite, super dictis omnibus, quorum cognitio ad nos pertinet, et praedicta tangentibus, et quae pos●unt sequi ex eis et omnibus aliis, quae contra vos proponenda duxerimus, responsuri, jure parituri, et quod justum fuerit audituri, et etiam recepturi. Significantes vobis tenore praesentium, quod sive dictis die & loco compareatis, sive non, nos nihilominu● procedemus prout debemus, vestra non obstante absentia. Datur. Parisiis, etc. * Henry de Knyghton de Event. Angl. l. 3 c 6. col. 2497 etc. 7. col. 2500, 2501. Walsingham Hist. Angl. p. 25. Mat Westm. p. 392. ●stnd mandatum quia Rex Angliae minimè est prosecutus, ad diem praefatum non comparendo, Rex Francorum in propriae persona pro tribunali sedens, sententiam protulit ●udicans in defectu: moxque universali Parium arbitrio, ab omnibus terris in regno Francorum praehabitis, extoris abjudicatur et exhaeredatur. Doinde praecepit Rex Constabulario Franciae, ut in manu armata proficiscens, Ducatum Aquitaniae Regis Francorum nomine occuparet, caperetque vel expelleret quoscunque p●r Regem Angliae illius custodiae deputatos. Hereupon the King of France invading Aquitain, refusing all terms of Peace, or receding from them; Rex Angliae convocato Londoniis Parliamento, cui Johannes Rex Scotorum interfuit, de consilio Praelatorum et Procerum consensum, terram sub dolo ablatam recuperandam gladio decernit. The Parliament giving him a large Subsidy towards this War, the King by their advice renounced his homage to the King of France; and sending the Archbishop of Dublin, the Bishop of Durham with others Ambassadors to the Kings of Germany and Arragon with large presents and gifts, he entered into a firm league with them against the French, ancillante, imo principante summa C. M. lib. de sterlingis. The King notwithstanding this Subsidy wanting moneys, searched all the Monasteries and Churches throughout England, where any moneys were deposited by Religious persons or others, and forcibly carried it away to supply his occasions, by the advice of his Treasurer William de Marchia B●shop of Bath and Wells, thus related by a F●o●es Hist. pa●s 2. Anno 1294 p. 392. Polychronicon l. 7 c. 39 H de Knyghton de Event. A●g●. l. 3 c. 2. col. 2471. Walsingham Hist. Angl. An. 1296 p. 29. Mat. Westminster. Illo quoque tempore, videlic●t Dominica secunda mensis Julii, factum est scru●inium ●xecrabi●, et sacrilegium horrentum in Ecclesia Dei, per universum regnum Angliae, quale non fuit, nec fuisse creditur multis temporibus retroactis. Fecit Rex omnia regni Monasteria perscrutari, & pecuntam inventam Londoniis a●porta●i. Quod quidem scrutinium, ut credimus, non emanavit a consci●ntia Domini Regis; sed author potius hujus facti fuit Magister Gulielmus de Marchia, tunc temporis Domini Regis Thesaurariu●, qui in hoc facto non Bathoniensis Episcopus dici debuit, sed tyrannus, non defenden● Ecclesiam s●d offendens. Ille ●iquidem facit cujus authoritate fit. Et quia sic Templum Domin● violavit ●●●eat sibi ab anathemate Sancti Pauli, dicentis; * 1 Cor. 3. 16, 17. Si quis Templum Domini violaverit, disperdet illum Deus; (meant only of the † 1 Cor. 6. 13, to 20 sacred Temples of Christians bodies, defiled by fornication or adultery, of which sin unmarried Priests and Mon●● were then mo●t guilty; not of Monasteries or Churches, as this Monk with others mistake, and misapply it.) a De Event. Angl. l 3. c. 7▪ col 2500, 2501. Henry de Knyghton stories; Edwardus qu●rundam fret●● consilio, omnem pecuniam & omne depositum in Ecclesiis Cathedralibus, Domibus Religiosis, & universis gazofilaciis Clericorum & Laicorum Fratrum Praedicatorum & Minorum, c●●erorum que ordinum omnium, quinto scilicet die Julii hora terciae, per ministros suos praeordinatos quasi ex improviso cepit, & in ararium suum Londoniae reponere fecit, multama pecuniam consecutus est, quam nunquam postearestituit. Illis tamen qui ei ten●bantur in debito vel communiter cum Clero vel populo auxilium promittebant ei, hujusmodi p●cuniam acc●ptam in solutionem alterius jussit allocari, seu restitui. b Angl. Hist. l. 17. p. 332. Polydor Virgil thus more particularly relates the story: Erat p●r haec bella continua jam vacuatum aerarium regium, quod malum Gulielmus Marchianus quaestor unus, omnium alieno detrimento sanandum statuit. Is enim noverat cum in Coenobiis, tum in Templis pecunias esse depositas, quas si juberet tolli, non utique scelus, sed operae precium facturus ducebat, si pecunia promeretur foras ad usum populi, perinde quasi omnia essent communia, quo sic pecuniam militi suppeditaret, praesentemque curaret (inopiam.) Itaque praefecti militum, quibus ille sacrilegii patrandi negotium dederat, dispositis passim per regmum militibus, uno tempore quicquid pecuniarum in locis sacris reconditum fuerat, omnibus vestigiis indagatum ad Edwardum afferunt, gement passim populo (or rather Clero) quod Princeps non putaret manum abstinendam a pecuniis, quibus sacrae aedes reficiendae essent. Rex autem pecuniae egens rem dissimulavit. c Page 300. Francis Godwin in his Catalogue of Bishop's stories, That he had seen amongst the Records of our Church of Wells, the Copies of divers Letters unto the Pope and Cardinals, from the King, from the Nobility, and divers of the Clergy of this Realm, commending William de Marchia so far forth for his holiness, testified (as they write) by many miracles, as they entreated very earnestly for his canonisation. I mar●el much at it, for Matthew of Westminster and Polydore Virgil complain much of him, as the author of an heinous Sacrilege, in causing the king to spoil all the Churches and Monasteries of England, of such plate and montes as lay hoarded up in them, for the payment of his Soldiers. It was Edward the 1. a Prince that wanted neither wit to device, nor courage to execute such an exploit, and to lay the fault upon another at last. Yet likely enough it is, that such a fault stamped on him (how undeservedly soever) might bar him out of the Pope's calendar, who otherwise was not wont to be overdainty in affording that kind of honour, where Fees might be readily paid in for it. The King not sufficiently supplied with moneys by this prey, or forced Loan, d Mat. Westm. An. 1294. p. 393, 394. Mat. Parker Antiqu. Eccles. Brit. p. 209. In vigilia S. Matthaei Apostoli, coad●natis Clero & populo apud Westm. postulat Rex a tot● Ecclesia, per totum regnum Angliae locata, medietatem omnium bonorum, tam temporalium quam spiritualium. Quo audito, et in saeculis inaudito, Pontifices et Praelati conturbati sunt et conterri●t, et prae angustia spiritus gementes, Regemque offendere, et ei contradicer● non audentes, sed votis regiis annuentes, ●i praedictam medietatem omnium bonorum suorum, uno anno provenientium, concesserunt. Quam quidem medietatem, si prius prudentius et melius cog●tassent. sede Apostolica inconsulta, Regi concedere non praesu●erent ullo modo; (writes Mat. Westminster.) Indictis igitur hujus solution●● c●rtis terminis & praefixis, ad propria sunt reversi. Nec mora, soluta prima portion● juxta taxationem Decim● praetaxata, praecepit secularium militum bona taxari, & sibi decimari. Mercatoribus & Civibus commorantibus in civitatibus muratis, & villulis nundinariis, senarium denarium ex omnibus quae possiderant, ejus necessitatibus indi●it persolvendum. Dicitur etiam, quod Magister Gulielmus de Monteforti, Decanus Ecclesiae Sancti Pauli London. sam●s & incolumis ad Curiam veniens, ut Regis animum mitigaret, aut saltem tale jugum importabilis servitutis, sicut bonus Ecclesiae silius levigaret, & approprians ante Regem, ut sermonem conceptum, pro quo venerat, exponeret, repe●●● labiis obmutescens, viribus corporis destitutus, coram Rege corruens spiritum exhalavit. Hoc ver● Rege conniventibus oculis praetereunte, & in petitions sua instantius perdurante, adhuc absconditum erat quantum persolveret quisquis Regi, hinc diversis diversa fabulantes, ac in dies mutuo sic ●vam acerbam masiicantibus: Congregatis tandem in refectorio Monachorum Westm. surgens unus Miles, Johannes de Havering dictus, in medi● eorum dicebat; Viri venerabiles, postulatio Regis haec est; scilicet, Ecclesiasticorum vestrorum proventuum medietas annualis. Cui si contradixerit quis, assurgat in medio cetu, ut agnita pe●sona ejus, ascribatur tanquam regiae pacis reus. Quibus auditis, conturbati singuli Praelati cupitis protinus paruerunt. e De Event. Angl. l 3. c. 7. col. 2501▪ 2502. See Polydore Virgil. Angl. Hist. l. 17. p. 332. Henry de Knyghton thus relates the proceedings in this affair. Eodem anno circa festum Ascentionis Domini, Rex omnes lanas terrae Angliae, tam Clericorum quam Laicorum seisivit, et sic seisitas servavit quousque Mercatores data maxima pecuniae summa, eas quasi de novo redimerent. Eodem etiam anno, vocavit Rex per literas suas Archiepiscopos, Episcopos, Decanos Ecclesiarum Cathedralium, et Archidiaconos in propriis personis, Clerumque uniuscujusque Diocesis per duos Procuratores, ut in festo Sancti Matthaei Apostoli coram eo comparerent Londoniae. Quibus existentibus ait Rex; Domini car●ssimi, jam satis constat, ut audistis, de famosa ista guerra quae inter Regem Francorum & inter nos initium sumpsit, non nostra culpa ut novit Deus, set absque ullo dolo vel fraude casuali●er sumpsit initium, & usque praesens sumptuosissimè continuatur. Verum ne ex injusto bello redargui possemus vel reprehendi, optulimus ei primò pacem, & pacis formam uterque nostrum amplexatus est; Quam cum ex parte nostra, ut convenit, servare parati essemus, ipse eam renuit & contempsit, & quantò magis pacem quaerimus, tantò magis ab ea eramus seperati: Videntes autem nos finaliter sic illudi, hanc guerram incepimus, & si necesse fuerit pro justitia nostra consequenda usque ad mortem continuandam. Verum quia terrae nostrae Anglicanae non sum nisi quasi unus malus custos, & non ipsa terra nostra, set tota Anglicana Ecclesia jam in arto ponitur et move●ur injust, nec continuare possumus quod incepimus nisi de eadem terra nostra nobis auxilium tribuatur, iccirco orationes vestras in praesenti expetimus, et vestrum auxilium implorantes. Et justè debetis Domini carissimi & praecipuè ista oratione impartiri auxilium, quoniam videtis Comites, & Barones & Milites nostros, quod non solum bona, sed verum etiam corpora sua pro nobis exponunt & pro terra nostra, non ad sanguinis effusionem, imò frequentius ad mortem. Et vos igitur qui corpora vestra erponere non potestis, justum est et rationi consonum ut de bonis vestris subveniatis. Adjecitque subsequentia, ut placeret illis, scivit enim eos esse motos pro immunitate Ecclesiae violatae● & ait: Quia recenter duo facta sunt in quibus admiramini; placare vobis volumus, & in hac parte respondere: Praecepimus, quod omnes lanae vestrae arrestarentur, et hoc non sine causa fecimus, quia nostrae voluntatis fuit, ut de bonis terrae ipsae terra conservaretur illaesa. Aliud est: Datum fuit nobis intelligi, quod moneta terrae nostrae corrupta fuit & falsata, unde praecepimus, quod statutum monetae in suo robore teneretur, nichil mali suspicantes; set in facto contigit sicut & accidit inter Apostolos Jesus Christi: Inter enim 12. erat unus malus qui Christum tradidit; similiter & in hoc facto fines mandati nostri * Intimating that this was the act of the Bishop of Bath and Wells his Treasurer, who exceeded his commands. quidam egressi sunt & deceperunt nos; unde parati sumus emendas facere pro libiro vestrae voluntatis. Cumque loquendifinem fuceret, respondit Oliverus Lincolniensis Episcopus; Domine, istud negotium consilium requirit; detur nobis dies ad consulendum cum fratribus nostris, & ex consilio respondendum. Datusque est dies tertius. Interim verò consulent●s, diversi diversa censerunt. Vacabat enim Cantuariensis Ecclesia, & membra sin● c●pite dispersa sunt. Eboracensis verò Johannis Romanus, Regis timore perterritus, eo quod Regi in magna summa tenebatur, (upon his † Here p. 564, 566. premised censure and Judgement in Parliament, for excommunicating the Bishop of Durham, etc.) quasi dissimulando destituit. Dunelmensis Antonius de Bek nondum reversus fuerat de Alemannia. In unum tandem concordabant omnes, ut offerrent Regi duas Decimas in uno anno solvendas. Quod audiens Rex, indignatus est, et per suos satellites comminatus est, se * The cause why be granted them, and they received the ensuing Protections. extra protectionem suam Clerum velle ponere, nisi medietatem omnium bonorum concederent, et votis ejus annuerent in hac parte; statimque quasi stipula corda eorum dissipata sunt. Quidam enim Regi placere volentes festinanter, alii vero timore perterriti subsequentia concesserunt. Et quia immunitas Ecclesiae, ut dictum est, laesa fuit et violata, f See Polydore Virgil. Angl. Hist. l. 17. p. 332. petiit a Rege quosdam Articulos, Rege jubente. Jussit enim Rex postquam votis ipsius parueruut, ut & ipsi ab eo peterent remedia quae vellent: et petierunt inprimis, ut statutum de manumortua, quod in praejudicium sanctae matris Ecclesiae fuit aeditum, deleretur. Cui quidem articulo Rex, Quod idem Statutum de consilio Magnatum suorum fuerat editum et ordinatum, et absque eorum consilium non erat revocandum. Caeteris autem articulis quod p●o● posuerant (not specified in our Histories) respondit de facili; ita quod frustrati e● delua reverst sunt ad propria, obligati tamen ad medietatem concessam. Eodem eciam anno habuit Rex â Communitate regni decimum denarium, & a civitatibus sextum denarium. * Hist. Angl. l. 17. p. 332. Polydor Virgil, relates the story almost in the same words with Knyghton, concluding it with this observation. Dum Edovardus ita ex Sacerdotum opibus suas exiget, Walli deficiunt, Anglos passim persequuntur, locaque aliquot capiant, multis interfectis sine ullo discrimine sexus aut aetatis. Misit Rex Edmundum fratrem cum non mediocri Militum numero, qui ut in Walliam pervenit, praelio temerè cum hostibus commisso, profligatus est, nimirum pecunia sacrilegio quaesita exitio fuit exercitui, qua in primis illos conductus fuerat. So Polydore; who might have made the Pope's sacrilegious exactions of moneys for the Holy Land, and Wars of Sicily, the sole or principal cause of the Christians overthrows in the Holy land, and of the Pope's forces in Sicily and Apulia. The King after this Grant of the Clergy appointed Collectors in every Diocese to collect these Dimes at the several times of payment, by these Patents. REX dilecto sibi in Christo Priori Roffensi salutem. Cum Praelati & totus Clerus Pat. 22 E 1. m. 8. Pro Rege de medietate Ecclesiarum colligen. de regno nostro medietatem beneficiorum et bonorum suorum, de quibus Decima ultima in Subsidium Terrae concessa, fuit data nobis in Subsidium nostrum de anno praesenti, juxta taxacionem ultimo inde factam liberaliter concesserint et gratanter, beneficiis Ecclesiasticis personarum p●ura beneficia Ecclesiastica non habencium per eandem taxacionem, valorem decem Marcarum annuarum non excedentibus, duntaxat exceptis; Ita quod prima tercia pars ejusdem medietatis in festo Omnium Sanctorum prox. futuro; & secunda tercia pars ejusdem medietatis in Quindena Paschae proximo sequenti; & ultima tercia pars ejusdem medietatis in Quindena Nativitatis Sancti Johannis Baptistae prox. sequenti nobis persolvatur: Nos de vestra fidelitate & diligentia confidentes, assignavimus vos ad dictam medietatem secundum taxacionem illam in Episcopatu Roff. colligendam et adunandam, et in tuto loco reponendam et salvo custodiendam, donec. aliud à nobis inde habueritis in mandatis; Et ideo vobis mandamus rogantes, quatinus eandem medietatem in forma praedicta colligatis, adunatis, & eam in tuto loco reponatis, & custodiatis; Ita quod eam promptam & parotam habeatis juxta aequales portiones dictis terminis nobis solvendam & liberandam, cum super hoc à nobis fueritis requisiti. Et hoc sicut nostrum & vestrum honorem diligitis nullatenus omittatis. Concesserunt enim nobis dicti Praelati, quod Clerum suarum Diocesium auctoritate sua, quam vobis per literas suas patentes praestabunt, ad solutionem dictae medietatis, ut praemittitur, faciendam compellere valeatis. In cujus, etc. T. R. apud Westm. 30 die Sept. Consimiles literae diriguntur per singulos Episcopatus personis subscriptis. Nomina Collectorum in Episcopatibus subscriptis; Heref. Decano & Cap. Heref. Landaven. Abbati de Margan. Assaven. Abbati de Aberconewey, Bangoren. Episcopo & Cap. Bangor. Meneven Priori Lanton prime, Priori de Kaermerdyn; Linc. Abbati de Oseneye, Priori Sanctae Katerinae extra Linc. Norwyc. Priori de Sancto Edmundo, Priori de Wymundeham; Elyen. Priori Elyen, Priori de Bernewell; Coventr. & Litchf. Abbati de Burton super Trentam, Priori de Kenylworth; Dunolm. Priori Dunolm. Karl. Priori de Whetenhale; Cicestr. Dec. & Cap. Cicestr. Wygorn. Abbati de Glouc. Eborum. Priori de Thurgarton, Abbati de Seleby, Abbati beatae Mariae de Eborum, Abbati de Furnays'. London. Priori Sanctae Trinitatis London, Abbati Sancti Johannis Colecestr. Exon. Decano Exon. Collectori Capituli Exon. Abbati de Ta●●stok Collectori in Com. Cornub. Priori Sancti Nicholai Exon. Bath. & Wellen. Abbati Glaston. Cantuar. Abbati de Faversham; Sarum. Abbati Rading. Abbati de Shireburn; Wynton. Abbati de Certeseye, Abbati de Hyda Wynton. In recompense of which Grant, the King granted these ensuing protections to them both by Sea and Land, for their persons, servants, lands, rents, possessions goods and chattels. REX Capitan. Marinariorum & eisdem Marinariis, Vic. & omnibus Ballivis & fidelibus suis ad quos, etc. salutem. Cum Praelati & totus Clerus de regno nostro Ibid. Forma protectionis pro Praelatis & Clero. medietatem beneficiorum et bonorum suorum de quibus Decima ultim● in subsidium Terrae Sanctae concessa fuit data, nobis in subsidium nostrum de anno praesenti juxta taxationem ultimo inde factam liberaliter concesserint et gratanter, Nos eorundem Praelatorum et Cleri quieti et tranquillitati ex hac causa libenrius providere volentes; suscepimus in protectionem et defensionem nostram specialem praefatos Praelatos, et singulos de Clero praedicto, homines, terras, res, redditus, et omnes possessiones eorundem. Et ideo vobis mandamus, quod ipsos Praelatos & singulos de Clero praedicto, homines, terras, res, redditus, & omnes possessiones ipsorum in ballivis vestris manuteneatis, protegatis, et defendatis, non inferentes eis vel inferri permittentes injuriam, molestiam, dampnum aut gravamen. Et si quid eis forisfactum fuerit, id eis sine dilacione faclatis emendari. In cujus, etc. per praedictum annum duraturas. Nolumus autem set firmiter inhibemus, ne de bladis, seu aliis bonis et catallis praedictorum Praelatorum et Cleri, vel alicujus ex ipsis ubicumque consistant, ad opus nostrum aut aliorum quorumcumque, sine licencia et voluntate eorundem Praelatorum et Cleri, vel alicujus ex ipsis cujus bona fuerint, aliquid interim capiatis seu capi faciatis, quominus de eisdem bsadis, bonis, et catallis suis libere disponere et ordinare, ac commodum suum facere poterunt, prout sibi meltus viderint expedire. Teste Rege apud Westm. 27 die Sept. After this general, he granted this special protection in the same form to the Abbots, Abbesses, Priors and Prioresses of the Cistercians, Augustine's, Benedictines, and Order of Clunie in England, thus entered on record. REX Capitan. Marinariorum, etc. ut supra; Cum dilectus nobis in Christo Abbas Ibidem. de Miravall. Ordinis Cistercien. sicut cateri Abbates ejusdem Ordinis de regno nostro medietatem beneficiorum, etc. Nos, etc. ut supra de verbo ad verbum usque in finem. Teste ut supra. Consimiles literas de verbo ad verbum habent subscripti qui sunt de eodem ordine. Abbas de Regali loco juxta Oxoniam, Abbas de Stratteford, Abbas de Sibeton, Pro Cisterciensibus. Abbas de Boxle, Abbas loci Sancti Edwardi de Letteleye, Abbas de Holmcoltram & Caldre in Coupland, Abbas de bello loco Regis, Abbas de Buldewas, Abbas de Valle Dei, Abbas de Basingwerk, Abbas de Bella Landa & Strata Florida, Abbas de Dore, Abbas de Revesby, Abbas de Stanlowe, Abbas de Rughford, Abbas de Fontibus, Abbas de Cumba, Abbas de Gerndon, Abbas de Flexle, Abbas de Cothershale, Abbas de Kirkestall dup. Abbas de Parco Lude, Abbas de Salleye, Abbas de Rival. Abbas de Wouburn. Abbas de Jorevall, Abbas de Waverle, Abbas de Stonle, Abbas de Ford, Abbas de Dunkeswell, Abbas de Hails, Abbas de Valle Regali, Abbas de Melsa, Abbas de Cumbermere, Abbas de Tame, Abbas de Tileteye, Abbas de Kingeswode, Abbas de Hails, Abbas de Saltreya, Abbas de Rupe, Priorissa de Appelton, Abbas de Bitlesden, Abbas de Bynedone, Abbas de Newenham, Priorissa de Cotum Monialium, Abbas de Wardon, Priorissa de Swine, Abbas de Ponte Roberti, Abbas de la Quarrere, Abbas de Swynesheved. Abbas de Rogali loco, Abbas de Curavall. Abbas Ri●vall, Abbas de Boclond, Abbas de Bukfast, Priorissa de Lekeburn, Abbas de Medideneham, Abbatissa de Morham, Abbas de Sab●cia, Abbas de Crokesden, Abbas de Gerwedon, Abbas de Graciis. REX Capitan. Marinariorum, etc. ut supra. Cum dilectus nobis in Christo Abbas Ibidem. de Neuhus ordinis Praemonstraten. sicut caeteri R●●igiosi ejusdem ordinis de regno nostro medietatem, etc. ut supra usque in finem. Teste ut supra. Consimiles literas de verbo ad virbum habent Abbates subscripti, qui sunt de eodem ordine. Abbas de Barlinges, Ab. de Lavendene, Ab. de Torre, Ab. de Croxton & Neubo, Ab. de Al●ewyk, Ab. de Bogeham, Ab. de Eello Capite, Ab. de Dureford, Ab. de Pro Praemonstratensibus. Teychefeld, Ab. de Wellebeck, Ab. Sanctae Radegundis juxta Dov●riam & de Langedone; Item idem Ab. Sanctae Radegundis habet aliam seperatam, Abbates de Thupholm & Hagheneby, Ab. de Westdereham, Ab. de Wenling. Ab. de Langeleye, Ab. de Leyston, Ab. de Langedene; Prior de Tonebrigg. Prior de Kenyleworth, Prior de Novo loco juxta Gildeford, Prior Christi Ecclesiae de Thwynham, Ab. de sancta Agatha, Ab. de Coverham, Frater Nicholaus Sallies, Abbatis de Bello portu ordinis Praemonstraten. Procurator generalis, Frater Willielmus Samson Abbatis de Blanca Landa ordinis ejusdem Procurator in Anglia generalis, Ab. de Cokersond. REX Capitan. Marinariorum & eisdem marinariis, etc. Cum dilectus nobis in Pro Canonicis de ordine Sancti Augustini. Christo Prior de Wartre ordinis Sancti Augustini, sicut & caeteri Religiosi ejusdem ordinis, etc. ut supra usque in finem. Teste ut supra. Prior de Cokefford, Prior de Muchelham, Ab. de Lesenes, Prior de Bridelington, Prior de Merketon, Prior de Belkeford, Prior sanctae Trinitatis London, Prior de Wabrun, Prior de Giseburn, Ab. de Hertiland, Magister Domus sancti Marcii de Bylleswik juxta Bristol, Prior de Tannton, Prior de Burncestr. Prior Ecclesiae Sancti Gregorii Canterb. Prior de Flicham, Priorissa de Garinges, Ab. de Cyrencest. Ab. de Sancta Ositha, Ab. de Leycestr. Prior Ecclesiae sanctae Mar. de Suthwerk, Prior de Wirkesup, Prior de Siodleye, Prior de Warmesleye, Ab. de Haghemon, Prior de Wyrmegeye, Ab. de Roucestr. Prior sancti Mechaelis de Brommore, Prior sancti Thomae Mart. juxta Staff. Ab. de Crek, Ab. de Gres●leye, Prior Ecclesiae Christi de Thwynham, Prior de Caldewelle, Prior de sancto Oswaldo, Prior sancti Petri de Gippewico, Prior de Novoburgo; Frater Walterus Bryket, Prioris de Bello loco in Norm. ordinis sancti Augustini Procurator in Angl. generalis, Magister Ricardus de Werpele, Dom. Custos domorum Scolarium de Morton, Prior sanctae Fredeswide Exon. Prior de Bernewelle, Prior de Buttele, Prior sancti Leonardi de Brisete, Prior de Hagh, Abbas de Keynesham, Prior de la land, Prior de Repindon. Prior de Wroxton, Prior de Dunstaple, Prior de Kirkeham, Prior de Dunmowe, Abbas de Nuttel●, Prior de Newenham, Prior sancti Bartholomaei de Smithfeld. London. REX Capitan. Marinariorum & eisdem Marinariis, etc. Cum dilectus nobis in Pro Monachis de ordine Sancti Benedicti. Christo Abbas de Hyda extra Winton. ordinis Sancti Benedicti, sicut cateri, etc. ejusdem ordinis, etc. ut supra de verbo ad verbum usque in finem. T. ut supra. Consimiles literas habent subscripti de verbo ad verbum qui sunt de eodem ordine. Abbas de Thorneye, Ab. de Burgo sancti Petri, Abbatissa Shaftoniae, Prior Ecclesiae Christi Cantuar. Abbas de Malmesbir. Prior sancti Swithuni Winton. Abbas de de Certeseye, Prior sanctae Trinitatis Ebor. Prior de Tikeford juxta Neuport Paignel, Prior Dunolm. Prior de Kirkeby Monachorum, Abbas de Waledon, Abbas de Haghemon. Abbas Salop, Prior de Ely, Abbas beatae Mariae Eb●r. Prior de Newenton, Abbas de Middelton, Prior sancti Nicholai de Exon. Prior de Spalding, Abbas de Bello, Prior de Ware, Prior de Wyleweton, Abbas de Persshore dupp. Prior de la Sele, Prior de Aundener●, Prior de Appelderecumb●, Prior de Hynkeleye, Prior de Caresbrok, Frater Johannes de Apris ordinis sancti Benedicti Procurator Abbatis de Lira in Anglia generalis, Prior de Wane●eswotton, Prior de Sporleye, Prior de Warham, Prior de Folkestan, Prior de Wellys, Abbas sancti Benedicti de Hulmo, Prior de Coges, Prior de Warmynton, Prior sanctae Mar. Wygorn. Prior de Spectesbury, Prior de Emedewell, Prior de Toft, Prior de Frumpton, Prior de Eston. Priores sanctae Crucis de Insula Vecta, Prior de Cr●tingges, Prior de Hermodesworth, Prior Sanctae Mar, Lude, Prior de Ecclesfeld, Prior de Wedon Pinkeny, Prior de Noiove & Novo Mercato, Prior Sanctae Fidis de Horsham, Prior de Otriton, Prior de Wenge, Prior de Wylminton, Prior de Lodres, Prior de Modbury, Prior de Iplepenne, Abbas de Muchelneye, Prior de Trulegh, Prior sancti Jacobi de Exon. Prior de Estleye, Prior de Totton, Abbatissa de Berking, Abbas sancti Augustini Bristol. Prior de Cowyk, Prior de Monte Sancti Michaelis in Cor●●b. Prior de Wylminton tripl. Prior de Tywardraeth, Prior de Levesham, Prior de Le●ton, Prior de Berdon, Abbas de Whyteby, Abbas de Fiscamps, Prior de Stokes, Prior de Okeburne, Prior de Stymenton, Prior de sancto Valerico, Prior de Ranton, Prior de Swaneseye, Prior de Hatfeld Regis, Prior de Hameley, Prior de Tuttebury, Prior de Neoto, Prior de Roff. Prior de Shirebur●e, Prior de sancto Walerico, Prior de Stinenton, Abbas de Croyland, Prior de Anebury, Prior sancti Swithuni Winton, Prior de Arundel, Prior de Wedone Edyth. Prior de sancto Germano, Abbas beatae Mariae Eborum, Prior Ecclesiae fanctae Trinitatis de Norwico. REX Capitan. Marinar. & eisdem Marinariis, Vicecomitibus & omnibus Ballivis & fidelibus Pro Monachis Cluniacen. suis ad quos, etc. salutem. Cum dilectus nobis in Christo Prior de Horkeleye ordinis Cluniacen. sicut caeteri Religiosi ejusdem ordinis, etc. Nos ejusdem Prioris quieti, etc. ut supra, per annum praedictum duraturas, etc. ut supra usque finem cum clausulis praedictis. Teste Rege apud Westm. 28 die Sept. Consimiles literas de verbo ad verbum habent subscripti qui sunt de eodem ordine, per idem tempus duraturas. Prior de Hagham, Prior de Pritwell, Prior de Horton, Prior de Neuton Longevile, Prior de Wengeford, Prior de Clifford, Prior de Lenton, Prior de Mendham, Prior de Bermundeseye, Prior de Bromholme dupp. Prior de Castleacre, Prior de Lewes, Prior de Farleye, Prior de Monte acuto, Prior de Norhampton dupp. Prior de Wenlock, Prior de Carswell, Prior de Normannesbergh, Prior sanctae Elenae de Insula Vecta, Prior de Thetford, Prior de Pontefracto, Prior de Aldermaneshave, Prior de Stanesgate. Consimiles literas de protectione ut supra habent Decani, Archidiaconi, Canonici Ecclesiarum Cathedralium, Rectores Ecclesiarum, Vicarii, & caeteri viri Ecclesiastici, quorum nomina inferiùs continentur, per praedictum tempus duraturas, etc. (Whereof you may observe many Pluralists, against the Canons and Constitutions of sundry Councils, and sundry aliens.) Hugo de Aquablanca, Decanus Ecclesiae sancti Ethelberti Hereford. Po●cius de Cors & Johannes de Ponte, Canonici ejusdem Ecclesiae. Jacobus de Bosel, Persona Ecclesiae de Hopmaloisel. Martinus de Cambariaco, Persona Ecclesiae de Streton. Fra●er Edmundus, Magister Hospitalis sancti Antonii Hereford; isti omnes habuer●●t unam protectionem. Thomas de Kanc. Persona Ecclesiae de Kirketon. Magister Thomas de Skerning, Persona Ecclesiae de Maplecham. Magister Robertus de Swathorp, Persona Ecclesiae de Appleton in Ridale. Thomas, Persona Ecclesiae de Barton in Ridale. Magister Petrus de Insula, Archid. Exon. Willielmus, Persona Ecclesiae de Suchenham. Robertus de Sirylington, Persona Ecclesiae de Glatton. Magister Petrus de Anebury, Persona Ecclesiarum de Godeshull, & de Newton in Insula Vectae. Johannes de Cumbe, Persona Ecclesiae de parva Shobiry. Walterus de Wotton, Persona Ecclesiae de Mershten. Thomas de Fauconer, Persona Ecclesiae de Hadesco. Johannes de Staneweye, Persona Ecclesiae de Rippill. Decanus & Capitulum Ecclesiae beatae Mariae Linc. Magister Philippus de Sancto Auscolo, Archidiaconus Wynton. Johannes de Sutton, Persona Ecclesiae de Aylmerton. Godefredus de Acre, Persona Ecclesiarum de Tylnye & Rosteshale. Gocelinus de Kirnington, Archidiaconus de Stowe. Magister Robertus de Cave, Persona Ecclesiae de Kirkeby Suggeston. Adam, Persona Ecclesiae de Rungeton. Richardus, Vicarius Ecclesiae de Abereton. Martinus de Toryton, Persona Ecclesiae de rue. Magister Walterus de Bathon. Persona Ecclesiae de Braclesham. Thomas de Langeton, Persona Ecclesiae de Whyterothing. Richardus Berard, Persona Ecclesiae de Wodhull. Johannes de Gaytford, Persona Ecclesiae de Wokyndon ad turrim. Magister Nicholaus, Persona Ecclesiae de Wyleby. Magister Johannes de Tikeham, Persona Ecclesiae de Weston. Frater Johannes de Averiis, Procurator Abbatis de Alneto, ordinis Cisterciensis in Anglia generalis. Frater Vigour, Abbatis de Fiscampo, ordinis sancti Benedicti Procurator in Anglia generalis. Frater Laurentius, Prior de Morten, ordinis sancti Benedicti Procurator in Anglia generalis. Willielmus de Askeby, Persona Ecclesiae de Walton. Magister Willielmus de Pykering, Canonicus, Archidiaconus Nottingh. Magister Robertus de Pykering, Canonicus Ecclesiae beatae Petri Ebor. Magister Robertus de la Ford, Canonicus Ecclesiae sancti Johannis Beverlaci. Hugo de Ronwell, Persona Ecclesiae de Leydon. Frater Willielmus de Gravele, Procurator Abbatis de Lyra, ordinis sancti Benedicti in Anglia generalis. Magister Rogerus de Sevenok, Persona Ecclesiae de Sevenok. Nicholaus, Vicarius Ecclesiae de Wytham Breeuse, Willielmus Herbert, & Michael de Ingbrok, Abbatissae de Gynes, ordinis sancti Benedicti, Procuratores in Anglia generales. Frater Willielmus, Procurator Abbatis de Saviniaco ordinis Cisterciensis in Anglia generalis. Magister Robertus de Kynelingworth, Persona Ecclesiarum de Lidint●n & Kyneling, worth. Frater Galfridus de Aqua, Procurator Abbatis sancti Petri de Castellano de Conchis, ordinis sancti Benedicti in Anglia generalis. Frater Willielmus de Gravelee, Procurator Abbatis de Lyra, ordinis sancti Benedicti in Anglia generalis. Magister Willielmus de Berges, Archidiac. Berk. Magister Arnoldus Lupi de Tillie, Persona Ecclesiae de Sotherek. Willielmus de la Dune, Persona Ecclesiae de Resham. Magister Thomas de Burne, Persona Ecclesiae beatae Mariae de Longastratton, Robertus de Langeton, Persona Ecclesiae de Coterstok. Gilbertus' de Robur, Persona Ecclesiae de Carleton. Magister Thomas de Suthwerk, Persona Ecclesiae de Westyderleye. Hago de Renbury, Persona Ecclesiae de Heliwelle. Decanus & Capitulum Cap●llae sanctae Mariae Magdalenae de Bruges. Magister Richardus de Gravesend, Archidiaconus London. Magister Johannes de Manhale & Johannes de Gosholm, Personae Ecclesiae de Liverton. Prior de Lenton, Ordinis Cluniacensis. Magister Robertus de Cisterue, Persona Ecclesiarum de Baketon & Hadlegh. Hervicus Persona Ecclesiae de Huggeschale. Petrus de Haverhull, Persona Ecclesiae de Knyghteton maine. Magister Johannes de Grenstede, Persona Ecclesiae de Bledelowe. Egidius de Andenard, Canonicus Ecclesiae sanctae Trinitatis Cicestr. Frater Johannes de Rok●le, Migister Hospitalis de Farleye & Lotegarshale. Magister Hospitalis sancti Antonii Hereford. Richardus, Persona Ecclesiae de Pentelowe. Willielmus de Bello, Persona Ecclesiae de Kynygessnode. Johannes de Kirkeby, Persona Ecclesiarum de Northmymmes & Chyselbergh. Thomas de sancto Lando, Persona medietatis Ecclesiae de Claypol. Magister Henricus de Wodeford, Persona Ecclesiae de Dunkerton. Frater Willielmus le Clerk, Procurator Abbatis le Mar. de Grestono in Anglia generalis. Johannes de Sheffend, Persona Ecclesiarum de Fuldon & Thorneton. Johannes de Salleby, Persona Ecclesiae de Sutton juxta Markeby. Walterus Sauvage, Persona Ecclesiae de Scarthon. Frater Walterus, de Ipre; Procurator Abbatis de Dunes ordinis Cesterc. in Anglia generalis. Magister Richardus de Sottenwell, Canonicus Ecclesiae beatae Mariae Sarum. Johannes de Osovill, Persona Ecclesiae de Sumersham. Magister Edmundus de London, Canonicus liberae Capellae Regis beatae Mariae de Hastynggie. Johannes de Sheffend, Persona Ecclesiarum de Fuldon & Thorneton. Johannes de Huking, Persona Ecclesiae de Moriston. Thomas de Capella, Persona Ecclesiae de Blechesden. Johannes Maunsel, Persona Ecclesiae de Brynton. Rogerus de Forcee, Persona Ecclesiae de Burfeld. Robertus de Scardeburgh, Persona Ecclesiae de Conyngton. Magister Henricus de Northwode, Persona Ecclesiae de Wurstwell. Magister Walterus de Stapelton, Persona Ecclesiae de Aneton Giffard. Richardus de Marnham, Persona Ecclesiae de Crumwell. Gilbertus' de Routhbur. Persona Ecclesiae de Steyndrop. Thomas de Terring, Persona Ecclesiae de Stanhowe. Magister Regin. de Braundon, Persona Ecclesiae de Orpinton. Willielmus de Waleynes, Persona Ecclesiarum de Grimeston & clay. Alex. Persona Ecclesiae de Stapelford Abbatis. Hugo de Valle, Persona Ecclesiae de Eddeworth. Magister Johannes de Brideport, Persona Ecclesiae de Brideport. Walterus de Portesmuth, Persona Ecclesiae de Norton. Magister Richardus de B●ll●, Persona Ecclesiae de Sutton in Coleffeld. Radulphus Persona Ecclesiae de Saham Monachorum, Capellanus Regis. Oliverus de Bysete, Persona Ecclesiarum de Wakefeld & Trunch. Henricus de Insula, Persona Ecclesiae de Westharpetre. Willielmus de Rod●strn, Persona medietatis Ecclesiae de Cruk. Bogo de Clare, Canonicus Ecclesiae Sanctae Trinitatis Cicestr. Persona Ecclesiae de Forthingbrugg. Radulphus de Stanford, Persona Ecclesiae de Aulton, Capellanus Regis. Frater Thomas de Monte probate, Abbatis beatae Mariae super Dynam, ordinis sancti Benedicti in Anglia generalis. Oliverus de Wysete, Persona Ecclesiarum de Wakefend & Trunche. Magister Willielmus de Sancta Elena, Canonicus Ecclesiae sancti Petri Exon. Frater Willielmus Oliver, Abbatis de Sagio, ordinis sancti Benedicti Procurator in Anglia generalis. Duppl. Magister Petrus de Astkern, Persona Ecclesiae de Haddestok. Willielmus de Rollesby, Persona Ecclesiarum de Such Reppes, North Reppes, & Trymingham. Frater Radulphus de Muscerus, Procurator Abbatis Aibemarl. ordinis sancti B●nedicti in Anglia generalis. Henricus de Gildeford, Persona Ecclesiarum de Cumpton, Gynelton, & Brodwod. Henricus de Ditteshal, Persona Ecclesiae de Adelington. Gerardus de Vyspeins, Archidiaconus Rychemund. Frater Hugo de Lugdon, Procurator Abbatis de Insula Dei ordinis Pramonstrat. in Anglia generalis. Willielmus de Tawelle, Persona Ecclesiae Omnium S●nctorum de Ryston. Alex. de Valeyne●, Persona Ecclesiae de Dudelyngton. Magister Rogerus de Martivall, Archidiac. Huntingd. Magister Petrus de Sancto Mario, Archidiac. Surr. Magister Thomas de Bodsham, Archidiac. Totton. Thomas de Abyndon, Persona Ecclesiae de Spettebury. Magister Willielmus de Berges, Archidiac. Berk. Frater Radulphus de Muscerus, Procurator Abbatis Albemarl. ordinis sancti B●nedicti in Anglia generalis. Simon de Barneby, Persona Ecclesiae de Queldrik. Magister Guydo de Tylebrok, Persona Ecclesiae de Stratham. Galfridus de Hegham, Persona Ecclesiae de Canndel Episcopi. Willielmus de Modburne, Persona Ecclesiae de Sutton Curtenay. Magister Johannes de Pavely, Persona Ecclesiae de Pavely Piry. Magister Richardus de Clifford, Canonicus Ecclesiae beatae Mariae Sarum, & Persona Ecclesiarum de Stokenham, Berghton, Hoghton, & Eynesbury. Magister Adam de West, Persona Ecclesiae de Ideshale. Magister Stephanus de Heppeworth, Persona Ecclesiae de Hardingham. Adam de Bekles, Persona Ecclesiae de Swafeld. Magister Johannes de Morle, Persona Ecclesiae de Wysnyston. Willielmus de Coulinge, Persona Ecclesiae de Carleton. Magister Gregorius de Pontefracto, Persona Ecclesiae de Wynebodesham. Magister Robertus de Cysterne, Persona Ecclesiarum de Baketon & Hadelegh. Magister Henricus Huse, Persona Ecclesiarum de Askebury & Bampton. Thomas de Morton, Persona Ecclesiae de Hausted. Magister Henricus Huse, Persona Ecclesiarum de Kyngesbury, Bodecleye, Mudeford, & Liminton. Petrus de Guldeford, Praepositus Ecclesiae de Wengham, & Persona Ecclesiae de Burne. Frater Willielmus de Lolly●ton, Procurator Abbatis de Bona Requie ordinis Cisterciensis in Anglia generalis. Johannes de Blumvill, Persona Ecclesiae de Brundale, & Persona medietatis Ecclesiae de Neuton Floteman. Willielmus Burnel, Archidiaconus de Taunton. Robertus de Sefeld, Persona Ecclesiarum de Brampton & Shathenefeld. Thomas de Insula, Persona Ecclesiae de Esthaurethe. Willielmus Persona Ecclesiae de Aston in Morthing. Magister Hugo de Colingham, Canonicus Ecclesiarum beatae Mariae Lincoln. & beati Pauli London. Johannes de Newent, Persona Ecclesiae de Grateleye. Willielmus Persona Ecclesiae de Braylesford. Magister Galfridus de Insula, Persona Ecclesiarum de Chut, Wyntreburne, & Swaleweclyve. Johannes de St●cton, Persona Ecclesiae de Stok juxta Vndele. Magister Richardus de Sancta Frideswida Archid. Buk. Canonicus Ecclesiae beatae Mariae Linc. & Persona Ecclesiae de Evedenne. Hamo Vicarius Ecclesiae de Gillingham. Willielmus de Strete, Persona Ecclesiae de Ken. Hamo de Warenna, Persona Ecclesiae de Blachynton, & duarum partium Ecclesiae de Atleburgh. Magister Johannes de Apperleye, Vicarius Ecclesiae de Selkeston. Rogerus We'll, Persona Ecclesiae de Throuleye. Willielmus de Rodeston, Persona tertiae partis Ecclesiae de Crok. Gilbertus Luvel, Persona Ecclesiae de Tychemersshe. Johannes le Gros, Persona Ecclesiae de Parva Benetlegh. Johannes de Langeton, Thesaurarius Ecclesiae Sancti Andraeae Wellen. Clericus Regis. Idem Johannes Persona Ecclesiae de Loddeswell. Johannes de Godelegh, Persona Ecclesiae de Foxeyerde. Idem Johannes Persona Ecclesiae de Loneputte. Frater Mathaeus de la Lunde, Abbatis Sancti Victoris in Caleto ordinis Sancti Benedicti Procurator in Anglia generalis. Frater Ganerius Abbatis de Insula Dei, ordinis Praemonstrat. Procurator in Anglia generalis. Magister Stephanus, Persona Ecclesiae de Walsokene. Thomas Inge, Persona Ecclesiae de Goringes. Robertus de Clyderowe, Persona Ecclesiae de Northbury. Idem Robertus Persona Ecclesiae de Scovering. Magister Thomas de Vpton, Persona Ecclesiae de Adesham. Richardus de Hertford, Persona Ecclesiae de Aldrington. Johannes de Baterford, Persona Ecclesiae de Reyre. Stephanus de Malo lacu Archid. Clyveland, & Persona Ecclesiarum de Boynton & Lich. Fulco de Grauncurt, Persona Ecclesiae de Ketelberge. Frater Hugo de Greyvill, Abbatis de Gymynges in Norm. ordinis Sancti Benedicti Procurator in Anglia generalis. Paganus de Grauncourt, Persona Ecclesiae de Keptlesto●e. Hugo de Nottingham, Persona Ecclesiae de Ivychurche. Magister Regin▪ de Branndon, Persona Ecclesiae de Litlebury. F●lco de Grauncurt, Persona Ecclesiae de Radwynter. Johannes de Askeby, Vicarius Ecclesiae de Magna Lymberg. Willielmus de Birlay, Persona Ecclesiae de Kynges●●●ton. Idem Willielmus Persona Ecclesiae de Warsope, & Capellae de Hand●sworth. Magister Radulphus de Ivyngho, Persona Ecclesiae de Ivyngho. * A great Pluralist. Bogo de Clare, Canonicus Ecclesiae heati Petri Ebor. Persona Ecclesiarum de Pykeha●, Ceterinton, Homingburgh, Acastr. & med. Ecclesiae de Donecastr. Johannes de Cusancia, Persona Ecclesiae de Reyleye. Rogerns de Lee, Persona Ecclesiae de Knolton. Magister Hospitalis Sancti Johannis Bapt. extra portam Orientalem Oxon. Protectiones Rectorum. REX Capitaneo Marinariorum, & eisdem Marinariis, Vicecomitibus, & omnibus Pat. 22 E. 1. m. 6. dorso. Nomina Rectorum qui habent Protectionem Regis, ratione medietatis beneficiorum suorum Domino Regi concessae. Ballivis & fidelibus, etc. ad quos, etc. salutem. Cum dilectus nobis Edmundus de Thweng. Persona Ecclesiae de Dyghton, sicut caeteri de Clero regni nostri medietatem beneficiorum, etc. Nos ejusdem Edmundi quieti & tranquillitati, etc. suscepimus in protectionem, etc. Non inferentes, etc. In cujus, etc. patentes per praedictum annum duraturas. Nolumus autem, etc. ut supra ex alia parte rotuli, ubi consimiles Protectiones plenè irrotulantur. Teste Rege apud Westm. 18 die Octobr. Consimiles Protectiones habent subscripti de verbo ad verbum, mutatis nominibus tantum, sub eodem sigillo per praedictum tempus duraturas. Robertus Persona Ecclesiae de Morburn. Frater Thomas Deckne, Prioris de Domo Dei de Monte Carmeli in Pictavia, Procurator in Anglia generalis. Rogerus de Sumerton, Persona Ecclesiae de Mutford. Gilbertus' de Abernun, Persona Ecclesiae de Aldebury. Henricus de Colevill, Persona Ecclesiae de Lollesworth. Simon Persona Ecclesiae de Alesby. Magister Willielmus de Knapeton, Persona Ecclesiae de Beghenham. Magister Richardus de Ottringham, Persona Ecclesiae de Magna Sh●l●ford. Rector Domus de Assherugge. Richardus de Skegeton, Persona Ecclesiae Gyngeston. Reginaldus Persona Ecclesiae Sancti Petri de Dokesworth. Radulphus de Albiniaco, Persona Ecclesiae de Brendebroghton. Magister Willielmus de Bredfrete, Persona Ecclesiae de Mocking. Magister Johannes de Sancto Claro, Persona Ecclesiae de Fulham. Richardus de Keston, Persona Ecclesiae de Malteby. Adam de Glouc. Persona Ecclesiae de Farindon. Henr. de Stratton, Persona Ecclesiae de Croukerus. Robertus de Ludham, Persona Ecclesiatum de Osmodoston & Knapeton. Robertus de Middleton, Persona Ecclesiarum de Vfford & Litteworth. Frater Petrus Magister Hospitalis beatae Mariae de Ospringge. Robertus de Ros, Persona Ecclesiae de Hadham. Nicholaus de Sparkefiord, Persona Ecclesiae de Wyureton. Magister Thomas de Lichefeld, Persona Ecclesiarum de Bluntesham & H●rfordingebury. Magister Johannes de Wolcote, Persona Ecclesiarum de Berdewell & Wol●cote. Walterus de Eton, Persona Ecclesiae de Dachet. Rodulphus de Lorgo Campo, Persona Ecclesiae de Everdon. Henricus de Vphavene, Persona Ecclesiae de Caumped●n. Galfridus de Maleston, Persona Ecclesiae de Cherleton. Galwinus de Thweng, Persona Ecclesiae de Lytham. Philippus Luvel, Persona Ecclesiae de Wycwichesham. Hamo Pecch●, Persona Ecclesiarum de Brodebrok, Ridiswell, Chaneleg, Erswell, Thedeham, Weston, & Stinterlegh. Lodewycus de Bello Monte, Thesaurarius Ecclesiae beatae Mariae Sarum. Magister Johannes de Luca Canonicus Ecclesiae beati Pauli London. Hamo de Gatele, Persona Ecclesiarum de Est Tudenham & Freten. Magister Robertus de Fyleby, Persona Ecclesiae de Middelton, juxta Bannebury. Willielmus de Hamelton, Archidiaconus Ebor. Magister Alanus de Breton, Persona Ecclesiae de Prestecote. Ricardus de Keston. Persona Ecclesiae sancti Petri de Westlenne. Jacobus de Mohun, Persona Ecclesiae de Brumton. Willielmus de sancto Michaele, Persona Ecclesiae de Teclescumbe. Walterus de Chiltham; Persona Ecclesiarum de Wh●niton, & beatae Mariae de Aneneye. Willielmus de Sutton, Persona Capellae de Sutton in holderness. Philippus de Branncestre, Persona Ecclesiae de Boketone. Magister Rogerus de Sevenok, Thesaurarius Ecclesiae sancti Ethelberti Hereford. Willielmus de Hanyton, Persona Ecclesiarum de Yakeslee & Woldes. Magister Johannes de sancto Walerico, Persona Ecclesiae de Blitham. Walterus de Langeton, Magister Hospitalis sancti Leonardi Eborum, dupl. Bogo de Clare, Personarum Ecclesiarum de Polstede, Saham, Dunmowe, Leverinton, & medietatis Ecclesiae de Walepol. Magister Johannes de Flemeng, Persona Ecclesiarum de Houghton & Peveseye. Magister Hospitalis sancti Johannis Baptistae de Ponte Walteri. Johannes de Bernak, Persona Ecclesiae de Toft. Laur. de Bolsted, Persona Ecclesiae de Whitefeld. He●r. de Rolling, Persona Ecclesiae de Wighmersh. Johannes de Bigod, Persona Ecclesiarum de Cotyngham & Framyngham. Robertus de Scorteford, Persona Ecclesiae de Horle. Robertus de Drayton, Persona * A notable Pluralist. Ecclesiarum de Cadindon, Kenesworth, Pelham Furneys, Pelham Arsa, Aldebury, Tillingham, & Rothyngeythorp. Nicholaus de Bulingbrok Persona Ecclesiae de Germethorp. Johannes de Staford, Persona Ecclesiarum de Defnam, Coleby, & sanctae Trinitatis de Warham. Richardus de Ludham, Persona Ecclesiae de Pampesworthi. Decanus & Capitulum Ecclesiae sancti Pauli London. Andoenus de Monte Gomeri▪ Persona Ecclesiae de Burwarton. Reginaldus, Persona Ecclesiae de parva Massingham. Rogerus de Multon, Persona Ecclesiarum de Chedeseye & Sproxton. Radulphus le Marshal, Persona Ecclesiae de Eston. Stephanus de Lughteburgh, Persona Ecclesiae de Markeshale. Hugo de Normanton, Persona Ecclesiae de Fleteburgh. Magister Thomas de Sutton, Archidiaconus Norhampt. Magister Adam de Agmodesham, Persona Ecclesiarum de Burton super Trentam, & sancti Thomae de Winchelse. Willielmus, Persona Ecclesiae de parva Grantesdene. Magister Adam de Walton, Praeoentor Ecclesiae sancti Cedde Lich. Persona eciam de Aldonestr. Idem Adam, Preceptor Ecclesiae praedictae, & Persona Ecclesiarum de Gyselingham, Rughham, & beatae Mariae de Feltewell. Rogerus de Bykerwyk, Persona Ecclesiae de Byskele. Willielmus de Mortuomari, Persona Ecclesiae de Vherst. Nicholaus, Persona Ecclesiae de Trumpeton. Philippus de Wyleby, Decanus Ecclesiae beatae Mariae Linc. Hugo de Eyton, Persona Ecclesiae de ●ymynton. Walterus de Ditton, Persona Ecclesiae de Magna Waldingfeld. Magister Gocelinus, Archidiaconus Stowye. Thomas de Norhampt. Persona Ecclesiae de Wyleby. Radulphus de Banham, Persona Ecclesiae de Hakeford juxta Wyndham. Hugo de Friseby, Vicarius Ecclesiae de W●lde. Magister Johannes de Bestan, Persona Ecclesiae de Clyve. Magister Johannes de Weyngham, Persona Ecclesiarum de Shaldeford, Chestehunte, Storteford, & Essindon. Magister Henr. Samson, Persona. Ecclesiarum de Walsham, Erpingham, Fle●e, Soham Comitis, Eston. & Cr●ton. (No small Pluralist.) Magister Thomas de Bradestrete, Persona Ecclesiae de Tollesburg. Magister Robertus de cornered, Persona Ecclesiarum de Putteham, & Wenynton. Johannes de Staford, Persona Ecclesiarum de Dorsinton, Coleby, & sanctae Trinitatis de Warham. Magister Thomas de Bredstrete, Persona Ecclesiae de Tillesbury. Magister Johannes de Shelveston, Persona Ecclesiae de Stebenhethe Henr. de Stratton, Persona Ecclesiae de Stoker juxta Gildeford. Idem Henr. Persona Ecclesiae de Cotingham. Nicholaeus de Tykehill, Persona Ecclesiae de Kelum. Johannes de Chyshell, Persona Ecclesiarum de Branketre, & Brightlyngeseye. Willielmus de Hereford, Persona Ecclesiae de Roudes. Johannes de Bernewell, Persona Ecclesiae de Suthorn. Rogerus de Merlawe, Persona Ecclesiae de Hartwell. Richadus de Overton, Persona Ecclesiae de Seham. Magister Johannes de Hengham, Persona Ecclesiae de Overton subtus Ardern. Johannes de Cave, Persona Ecclesiae de Northburgh. Magister Willielmus de Moreburn. Persona Ecclesiarum de Topeffeld, parva Trillowe & Ferffeld. Johannes de Langeton, Persona Ecclesiae de Reycolure. Reginaldus, Persona Ecclesiae de Berton. Magister Johannes de Cadomo, Canonicus liberarum Capellarum Regis Wolvernehampton & Pencriz, & Persona Ecclesiae de Monte Gomeri. Gilbertus' de Bosco, Persona Ecclesiae de Longeleye. Adam Potyn, Persona Ecclesiae de Ticheseye. Richardus de Rusteshale, Persona Ecclesiae de Hop Say. Magister Andr. Persona Ecclesiae de Gersyndon. Magister Willielmus de Meynill, Persona Ecclesiae de Normanton. Priorissa de Aumbresbur. ordinis Fontis Ebraldi. Magister Baldewynus de Insula, Persona Ecclesiarum de Gatecumbe, & Berny●geham. Edmundus de Everle, Persona Ecclesiae de Mulbiry, & medietatis Ecclesiae de Tyreswell. Johannes de Affordeby, Persona Ecclesiae de Castre. Magister Reymundus de Farar Canonicus Ecclesiae beatae Mariae Sarum. Henricus de Clerbeck, Persona Ecclesiae Sancti Johannis de Garbodesham. Willielmus de Regate, Persona Ecclesiae sanctae Trinitatis de Castre in Fleg. Robertus de Mar, Persona Ecclesiae de Barleburgh. Walterus de Peccham, Persona Ecclesiae de Terring. Johannes de Witham, Decanus Ecclesiae beatae Mariae Salop. & Persona Ecclesiarum de Stokes & Causton. Willielmus de Thorny, Persona Ecclesiae de Horton. Edmundus de Maydenestan, Persona Ecclesiarum de Abbrebury, & Waltham Episcopi. Willielmus de Middelton, Persona Ecclesiarum de Wridlington & Runton. Magister Johannes le Flemeng, Persona Ecclesiarum de Leghton Busard, Brannford, Pakston, Horemed, & Elkestle. Johannes Rugham, Persona Ecclesiae de Lectone. Willielmus de Middelton, Persona Ecclesiae de Bohum. Henricus de Lenne, Persona Ecclesiarum de Ryston & Assheby. Walterus de Clavill, Persona Ecclesiae de Aldithele. Johannes de Lyndeseye, Vicarius Ecclesiae de Wyham. Magister Simon de la Neylonde, Persona Ecclesiae de magna Horkesleye. Magister ●channes de Colecestr. Persona Ecclesiae de Tenderinge. Magister Willielmus de Chyryton, Persona Ecclesiae de Navesby. Magister Willielmus de Wendone, Persona Ecclesiae beatae Mariae de Hampton, juxta Arunael. Magister Richardus de Pyryte, Persona Ecclesiae de Chynnore. Magister Johannes de Verney, Persona Ecclesiae de U●tokeshethere. Magister Willielmus, Persona Ecclesiae de parva Tillebur. Johannes de ●ondon. Persona Ecclesiarum de Horton & Bladen. Magister Robertus de Penart, Persona Ecclesiae de Kingeston. Willielmus le Parker, Persona Ecclesiae de Eccles. Rober●ns de Northleck, Persona Ecclesiae de Iweleye. Johannes de Scall●by, Persona Ecclesiae de Sutton. Magister Gerardus de Staundon, Persona Ecclesiarum de Styvenach & Mordon. Magister Radulphus de Luffenham, Persona Ecclesiae de Maldon. Magister * An execrable Pluralist. Johannes Clarel, Canonicus Ecclesiae beatae Mariae de Suthwell, Persona Capelli Castri de Tikehell, & Ecclesiarum de Penyngeston, Hareword, Babbeword, Wheteley, Estmarkhin, Northwell, Walesby, Houton, Edingeleye, Briggeford, Ludham, Henningeford, Staneford, & Ouston. Galfridus de Kyngeston, Persona Ecclesiarum de Dunhame Elm, & Capellae de Enemeth. Magister Richardus Linebald, Persona Ecclesiarum de Shottelee & Bronteswell. Magister Johannes de Lacie, de Marchia, Persona Ecclesiae de Lathebury. Edmundus Bardolf, Persona Ecclesiae de Fincham. Magister Robertus de Lech, Persona Ecclesiarum de Marteley & Chetel. Johannes de Overton, Persona Ecclesiae de Tunstede. Magister Robertus de Dou●ham, Persona Ecclesiae de Cotes. Hugo de Singham, Persona Ecclesia de Grantsete. Magister Willielmus de Notingh●m, Persona Ecclesiae de Eppeworth. Magister Johannes de Thresk, Persona Ecclesiae de Ticheswell. Godefridus de Linc. Persona Ecclesiae Haldesworthe. Magister Thomas Port, Persona Ecclesiae de Hamme juxta Sandwycun. Hugo de Cressingham, Canonicus Ecclesiae sancti Pauli London. & * An insatiable Pluralist. Persona Ecclesiarum de Enderby, Kingsclere, Hatfeld, Chalk, Berles, Barnton, Dodingto●, Cressingham, & Reymerston. ●rater Laurentius de Meremuster, procurator Prior de Morteyn ordinis sancti Benedicti in Anglia generalis. Magister Radulphus de Balook. Archidiac. Midd. Persona Ecclesiae Westhamyngfeld. Oliverus de Redham, Persona Ecclesiarum de Stratton & Redham. Willielmus de Anemere, Persona Ecclesiarum de Rollesby & Anemere. Magister Alanus de Esingwold, Persona medietatis Ecclesiae de Whitingham. Magister Robertus de Bekingham, Persona Ecclesiae de Hoghton. Gilbertus' de Thorneton, Persona Ecclesiae de Middelton. Hugo de Clopton, Persona Ecclesiae de Fobbinge. Henricus de Cherbek, Persona Ecclesiae sancti Johannis Baptistae de Carboldesham. Rogerus de Saxton, Persona Ecclesiae de Aberford. Magister Rogerus de Fodringeye, Persona tertiae partis Ecclesiae de Derleye. Magister Willielmus de Chiriton, Persona Ecclesiae de Wotton juxta Brakeleye. Magister Domus de Burton, sancti Lazari. Magister Egidius Fillol, Persona Ecclesiarum de Ardelye, Rybinghale, magna Ocle, & parva Ocle. Adam de Rowell, Vicarius Ecclesiae de Braye. Rogerus de Brayleffood, Persona Ecclesiae de Drenefeld. Magister Thomas de Wiferton, Persona Ecclesiae de Staneford. Henr de Havokelt, Persona Ecclesiae de Bolegrave. Rogerus de Braylesford, Persona Ecclesiae de Dranefeld. Magister Richardus de Boylond, Persona Ecclesiarum sancti Martini de Shotesham, Saklingthorp, & Thumbrige. Thomas, Persona Ecclesia de Sunderesshe. Radulphus de Mar●, Persona Ecclesiae de Cudington. Magister Karolus de Bello monte, Canonicus Ecclesiarum beati Petri Eborum, sancti Andr. Wellen. & beati Johannis Beverlaci. Johannes de Grey, Vicarius Ecclesiae de nova Shorham. Willielmus Langele, Persona Capellae de Thweyt. Magister Johannes de Ibestak, persona Ecclesiae de Niwerherche in Insula Vectae. Robertus de Bafinge, Persona Ecclesiae de Broghton. Willielmus de Carleton, Persona Ecclesia de Northwell. Gilbertus' de Robur. Persona Ecclesiae de Cristilton. Petrus de Cestr. Praepositus Ecclesiae beati Johannis Beverlacen. Idem Petrus Persona Ecclesiae de Rudesby. Idem Petrus Persona Ecclesiae de Whalleye. Neapoles, Canonicus Ecclesiarum beati Petri Eborum, & beatae Mariae Linc. Magister Jacobus Sinebaldi, Persona Ecclesiae de Kemesing. Galfridus de Causton, persona Ecclesiae de Bernardeston. Oliverus de Sutton, Persona Ecclesiarum de Edelesbur. & Churhull. Willielmus de Vmfravill Persona Ecclesiae de Benton. Johannes de Wydihull, Persona Ecclesiarum de Warlingeham, & Fitelton. Magister Willielmus de Conesgrave, Persona Ecclesiae de Faston. Albericus de Roseriis, Persona Ecclesiae de Preston. Galfridus de Spondon, Vicarius Ecclesiae de Ledes. Antelmus de Monteyller; Persona Ecclesiae de Estmerseye. Magister Willielmus de Hotot, Persona Ecclesiae de Knyveton. Johannes de Cressy, Persona Ecclesiae de Langeford. Magister Richardus de Plymstok, Canonicus Ecclesiae beatae Mariae Linc. & Persona Ecclesiae de Blockesworth, & medietatis Ecclesiae de Chale. Robertus de Segre, Persona Ecclesiae de Merscham. Magister Willielmus de Monteforti, nuper Decanus sancti Pauli London. defunctus. Gilbertus Wollanynton, Persona Ecclesiae de Honespill. Willielmus de Bateford, Persona Ecclesiarum de Boclond & Pokeham. Richardus de Hengham, Persona * An unconscionable Pluralist. Ecclesiarum de Waleton, Prez, Bradeleye, Sharshull, Yerdleye, Boseham, Stone, Wetheringesete, Sculthorp, Hydingham, Shutlindon, Middleton, Fairford, & Ecclesclyve. Decanus & Capitulum Ecclesiae beati Andraae Wellensis. Rogerus Dorly, Persona Ecclesiarum de Misterton in le Clay, Bolton-Percy, & Plunton. Galfridus, Persona Ecclesiae de Thorp juxta Neuwerk. Magister Willielmus Burnel, Persona Ecclesiae de Dounton. Thomas, Persona Ecclesiae de Ghyen. Magister Robertus de Picheford, Canonicus Ecclesi sanctae Edithae de Tamworth, & Persona Ecclesiarum de Hoginton & Picheford. Robertus de Cumberwell, Persona Ecclesiae de Tylorton. Magister Robertus Tancard, Persona Ecclesiae de Wythybrok. Magister Johannes de Cravene, Persona Ecclesiae de Whytewell. Magister Thomas de Cherleton, Persona Ecclesiae de Puclecherche. Henricus de Hales, Persona Ecclesiae de Thurstinton. Rogerus Berhast, Persona Ecclesiae de Ribbeworth. Nicholaus de Seyvill, Canonicus Ecclesiarum beatae Mariae Sarum, & sancti Ethelberti Her●ford. Magister Richardus de Specote, Persona Ecclesiae de Parkham. Thomas de Bilesden, Persona Ecclesiae de Haversegh. Oliverius, Persona Ecclesiae de Eltesle. Johannes de Knovill, Persona Ecclesiarum de Halregate, Cylchestr. & Mildehale. Magister Radulphus de Mirtivall, Persona Ecclesiae de Ambresdon. Thomas de Langeton, Persona Ecclesiae de Kingesleye. Magister Philippus de Staunton, Canonicus Ecclesiae sancti Andraeae Wellensis. Magister Johannes de Ebroicis, Archid. Glouc▪ & Persona Ecclesiae de Kemeseye. Simon de Butterleye, Persona Ecclesiarum de Butterleye & Russhebury. Willielmus de Saleby, Persona Ecclesiae de Thornebur. Magister▪ Petrus de Periton, Persona Ecclesiae sancti Petri majoris Wygorn. Richardus de Bereford, Persona Ecclesiae de Shenlee. Decanus & Capitulum Ecclesiae beati Petri Ebor Magister Thomas de Corbrigg, Canonicus Ecclesiae beati Petri Ebor. Magister Johannes de Ebroicis, Canonicus Ecclesiarum sanctae Mariae Suthwell, & sancti Wilfridi Rypon. Galfridus de Parco, Persona Ecclesiae de Beyton. Johannes de Cestr. Persona Ecclesiae de Tyntehull. Magister Nicholaus de Wodeford, Persona Ecclesiarum de Flatbury & Westbury. Richardus, Persona Ecclesiae de Norton in Hales. Magister Hospitalis sancti Johannes Evangelistae de Bruges. Galfridus de Hoghton, Persona Ecclesiarum de P●ychirche & Ingham. Willielmus Pykerell, Persona Ecclesiae de Thor●bur. Robertus de Cesteneclade, Persona Ecclesiarum de Flkeshale, Stratton, & Cumpton. Magister Robertus de Leycestr. Persona Ecclesiae de Kynele. Walterus de Lonthorp, Persona Ecclesiae de Lonthorp. Thomas de Dune, Persona Ecclesiae de Heaunton. Magister Elias de Muskham, Persona medietatis Ecclesiae de Westburgh. Petrus de Cestr. Canonicus Ecclesiarum sancti Cedde & Lichefeld, & sancti Ethelberti Hereford. & Persona Ecclesiarum de Arkeseye, Esington, & Slayteburn; & habet inde quinque paria. (Answerable to his Pluralities.) Willielmus de Petryngton, Persona Ecclesiae de Sightlesthorn. Petrus de Rudesby, Persona Ecclesiae de Northburton. Jacobus de Taunkerleye, Persona Ecclesiae de Walesby. Magister Gilbertus de Segrave, Persona Ecclesiarum de Staunton & Ayleston. Thomas de Nevil, Persona Ecclesiae de Keygeworth. Robertus de Hay●ok, Persona Ecclesiae de Stanedissh. Henricus de Eyford, Persona Ecclesiae de Dychford Frayn. Magister Thomas Cantok, Persona Ecclesiarum de Herdwyk & Dubricii juxta Kilpek. Robertus de Halghton, Persona Ecclesiae de North Clebury. Richardus de Hecham, Persona Ecclesiae de Fornham omnium Sanctorum. Thomas filius Alani, Persona Ecclesiae sancti Michaelis super Wyr. Nicholaus de Mardesel, Persona medietatis Ecclesiae de Mardefeld. Johannes de chamberlain, Persona Ecclesiae de Landbech. Magister Galfridus de Norwyco, Persona Ecclesiae de Uveresbury. Thomas de Osgotby, Persona Ecclesiae de Geyrgrave. Magister Jacobus de Helles, Persona Ecclesiae de Wippenham. Magister Walterus filius Warini, Persona Ecclesiae de Tradynton. Galfridus de Muntsorel, Persona Ecclesiarum Aston & Burhache. Hugo de Dudemannerton, Persona Ecclesiae de Quatte. Decanus & Capitulum Ecclesiae sancti Ethelberti Hereford. Magister Willielmus de Kingescote, Persona Ecclesiae de Westbury. Walterus de Redmerlegh, Persona Ecclesiae de Lugwardyn. Thomas de sancto Omero, Persona Ecclesiae de Stok Ediche. Magister Robertus de Pokelynton, Persona Ecclesiae de Rybbelcestr. Andraea● de Genua, Canonicus Ecclesiae sancti Petri de Wolurenhampton. Brancaleo de Lavannia, Persona Ecclesiae de Tyriton. Willielmus de Seggevill, Persona Ecclesiae de Thwyford. Magister Henr. de Sumersete, Cancellarius Ecclesiae beatae Petri Exon. Simon. Persona Ecclesiae de Bag●worth. Magister Walterus de Heselshawe, Archidiaconus We●●ensis. Johannes de Hyneton. Persona Ecclesiae de Paulesholte. Adam de Wellen. Persona Ecclesiae de Wullaton. Willielmus de Percy, Canonicus Ecclesiae sancti Petri Eborum, & Persona Ecclesiarum * A detestable Pluralist▪ de Catton●, Semere, Naffreton, Holm, Calverton, Brightwell, Langeford, & Burne. Magister Hospitalis sancti Thomae Martyris de Suthwerk. Robertus de Hegham, Persona Ecclesiae de Kestan. Richardus Tuchet, Persona Ecclesiae de medio Wychi●. Willielmus de Patyndon, Persona Ecclesiae de Putyndon. Philippus le Vavasur, Persona Ecclesiae de Thedelthorp. Johannes de la Wade, Canonicus Ecclesiae beati Petri de Wulvernehampton. Robertus de London, Persona Ecclesiae de Wykewarre. Magister Hospitalis sancti Egidii de Norwico. Richardus de la hay, Persona Ecclesiae de Brathenham. Johannes Abel, Vicarius Ecclesiae de Neuburn. Magister Ricardus de Havering, Persona Ecclesiae de Wemne, & alta Clara. Reginaldus de Legh, Persona Ecclesiarum de Legh & Mucleston. Magister Johannes de sancto Leophardo, Persona Ecclesiae de Suthh●. Gilbertus' de Fulmere, Persona Ecclesiae de Bydenham. Magister Tho. de Stok, Persona Ecclesiae de Cam. Willielmus de Neuton, Persona Ecclesiae de Stokeporte. Rogerus de Asphale, Persona Ecclesiae de Henneye. Idem Rogerus, Persona Ecclesiae de Stanham Antegayne. Adam de Blida, Persona Ecclesiae de Herthull. Willielmus de Bevercote, Persona medietatis Ecclesiae de Seggebr●k. Henr. de Hemenhalse, Persona Ecclesiae de Tettebury. Thomas de Avening, Persona Ecclesiae de Beverstan. Willielmus de Danby, Persona Ecclesiae de Humberston. Magister Radulphus de Fodringeye, Persona Ecclesiae de Wylberton. Magister Johannes de Wodstok, Persona Ecclesiae de Necham. Radulphus, Persona medietatis Ecclesiae de Mynsterton. Thomas de Brertlowe, Persona Ecclesiae de Nordham. Magister Thomas de Suwerk, Persona Ecclesiae de Steyngrone. Radulphus de Swanton, Persona Ecclesiarum de Marclesham, Neuburn, beatae Mariae de Saxlingham. Simon de Deen, Persona Ecclesiae de Hackethorn. Hamo de Alta Ripa, Persona Ecclesiae de Burton in Kendal. Thomas de Bek, Persona Ecclesiae de Castelford. Walterus de la Hyde, Persona Ecclesiae de Brughton. As the King granted these Protections to the premised Abbots and Clergymen who aided him with their contributions against the French: so out of his Ecclesiastical Supremacy he desired the assistance of their devout prayers unto God for a blessing upon him and his military forces, in defence of his inheritance against their armed power, as appears by these Writs under his Privy Seal issued to his Bishops, and other religious persons, which I found in a Bundle of Writs of Privy Seal and Letters, lately rescued from the rubbish in the White Tower Chappel. EPiscopo (tali) salutem. Humani generis inimico Regem Francorum & suos contra Bundela Brevium de Privato Sigillo, etc. An. 21 E. 1. in Turre London. nos & nostros ad discordiam excitante, ad pacem, quam cum ipso Rege et suis optavimus semper habere, operam adhibuimus instantem, quae per nos & nostros fuit saepè ac saepius procurata, & demum quos post tractatus varios habitos utrobique publicè credebamus habere propitios, † Nota. latenter invenimus inimicos. Pluries enim praedicto Regi & suis omnia quae pacis erant, optulimus in spiritu lenitatis, et cum in spe firma obtinendi propositum fuissemus, ipsi ad occupandam terram nostram Vascon. nequiter inhiantes, post voluntarium et iniquum * See here, p. 583, 584. processum contra Nos in Curia ipsius Regis (ut dicitur) habitum, nos ipsa Terra exhaeredare pro suis viribus moltuntur. Quapropter pro haereditate & haereditariis Juribus nostris, quae Progenitores nostri propriè propria possederunt, defendendis pariter et tenendis, versus partes illas, omnibus praetermissis proponimus (Deo duce) in brevi dirigere gressus nostros; ne ipsis (quod absit) neglectis, possemus à vobis & aliis fidelibus nostris instabiliter reprehendi. Cumque in homine non sit auxilium, sed infirmitas et defectus, et propter hoc oporteat imbecillitatem nostram divinae manus sustentari praesidiis, pias affectiones Nota. vestras affectuose requirimus et rogamus, quatinus Corda vestra sursum habentes ad Dominum, devotis apud eum Supplicationibus insistatis; necnon Parochianos vestros religiosos, et alios, Clerum et Populum crebris et sollicitis exhortationibus ad orandum pro nobis inducere studeatis, ut Regis Regum dextera potenter adjuti, ita possumus assumptum negotium prose●ui, et justitiam n●stram defendere, (pro qua corpus nostrum exponere non timemus) quod Deo cedar ad gloriam, nobis et vobis ad triumphum et landem, et prosperum statum dictae terrae, necnon ad totius Regni nostri commodum et honorem. Ibidem. Priori Provinciali Ordinis Fratrum P●aedicatorum in Anglia, necn●n universis & singulis Prioribus omnium & singularum Domorum Ordinis vestri, in vestra Provincia constitutis, ad orandum pro nobis crebris et sollicitis exhortationibus injungatis, u● Regi Regum, etc. Ut supra. Eodem modo ponatur in litera dirigenda Ministro Generali Ordinis Fratrum Minorum in Anglia. And here I deem it very seasonable, and worthy special observation, (in respect of our present public Negotiations, Treaties with France and other Foreign States for Peace) from this clause in the King's precedent Writs; [Demum quos post Tractatus varios habitos utrobique publicos credebamus habere propicios, lat●●tenter invenimus inimicos, etc.] too render you this further account of the King of France his fraudulent, yea treacherous proceedings with King Edward in these his Treaties with him for a fi●m amicable peace between them, out of our Histories and Records, to make us more vigilant, cautious in our Transactions with them & others; thus related by † Hist. Angliae, p. 24, 25. Thomas Walsingham. Anno gratia 1295. qui est annus regni Edwardus 1. vicesimus socundus, Edwardus frater Regis Angliae per Reginas Franciae, Johannam Regis consortem, & Mariam ejusdem novercam, ut cum eisdem pacis tractatum resumat celeriter revocatur. Denique mediantibus Reginis, post plurima interloquia, in forma subscripta extitit concordatum; Ut propter honorem Regis Francorum, cui per ministros custodiae Wasconiae deputatos, ut videbatur nonnullis, in pluribus erat derogatum, sex castra, videlicet, Sanctonas', Talemund, Turn, Pomerel, Penne & Mountflaunkon, voluntati Regis Francia dederentur. In omnibus verò Civitatibus & Castris totius Ducatus, exceptis Burdegalia, Baiona, & Regula, unus serviens nomine Regis Francia poneretur. De ministris quoque Regis Angliae in Wasconia positis, aliisque per totam terram pro libitu Regis Francorum obsides ponerentur. Quibus pactis Rex Francia citationem in aula Parisiensi publicatam faceret revocari. Castra verò omnia, amotis servientibus in Civitatibus positis & Castris, obsidesque, ad petitionem duarum Reginarum vel unius earum restitueret sine mora. Rexque Angliae (concesso sibi salvo conductu) Ambianis veniret, ut ibi habito mutuo Regum colloquio, pax & amicitia in posterum firmaretur: Super hiis confectis scriptis, unam per Reginas signatum Edmundo traditur, aliud signatum ab Edmundo, commendatur Reginis. Quae data fide in manu Edmundi promiserunt pacta in scriptis inita nullatenus violanda. Certificatus super hiis Rex Angliae, per germanum suum literam unam patentem directam omnibus ministris suis in Wasconia, continentem mandatum, ut in omnibus Regis Franoorum obtemperent voluntati; transmisit germano suo, per eum (cum sibi videretur) ulterius in Wasconiam transmittendam. Recepta litera, Edmundus veritus eam transmittere antequá sibi constaret, an Rex ipse acceptaret quae facta fuerant per Reginas, petivit ab eyes, ut per dictum Regis proprium super praemissis certior redderetur. Denique praesentibus Edmundo germano Regis Angliae, & nxore sua Blankia, Regina Navarrae, matre Reginae Franciae, necnon Deuce Burgundiae, & Hugone de Veer filio Comitis Oxoniensis, & Clerico quodam Johanne de Lacie, Rex ipse promissa Reginarum ac pacta per eas concordata, in fidelitate Regia se impleturum spospondit. Moxque Miles quidam nomine Galfridus de Langleya, de familia Edmundi fratris Regis Angliae, cum literis Regis Francorum revocantibus Consiabularium Regis Franciae, qui cum exercitu profectus fuerat ut Wasconiam expugnaret, missus est ad eum. Rex autem Angliae, Cantuariae solennitatem Paschalem tenuit, ibidem ut Ambianis proficiscoretur, expectabat de conductu. Johannes etiam de Lacie Clericus praedictus, in Wasconiam transmissus est, cum litera ministris Regis Angliae directa, secundum formam praedictam. Johannes verò de S. Johanne (miles discretus & armis strenuus, & in robus bellicis exercitatus, quem Rex Angliae Wasconiae praefecerat, qui Civitates & Castra per totum Ducatum munierat armis & victualibus, & viris strenuis ad bellandum) auditis pactis initis, omnia quae ad munitiones Castrorum et Vrbium providerat, vendidit, discedensque per Parisius versus Angliam iter suum direxit. Et ecce procurante pacis aemulo, mutatum est cor Regis Franciae, conductusque Regi Angliae denegatur, et litera Constabularii revocatoria, Nota. per posteriorem literam irritatur. Et quia per Constabularium Wasconiam in manu potemi intrantem, Custodibus et ministris juxta tenorem literae sibi apportatae se subdentibus, in manu Regis Francorum accipitur terra tota. Ministri omnes Regis Angliae, terraeque Custodes, obsides et captivi Parifius deducuntur. Post dies ●●ntum aliquot Edmundus Reginas rogavit, ut juxta promissa sua et pactiones initas, Regem Franciae interpellarent, super conductu Regis Angliae concedendo, Citatione revocanda, terra restituenda, et obsidibus liberandis. Rex vero Francorum, per quosdam milites ad Edmundum missos, inficiatur se quicquam de talibus promissis Nota. scire. Denique perpendens Edmundus se, fratremque suum Regem Angliae delusos, reversus in Angliam Regem et Consilium suum ad plenum informat et certificate de re gesta. Igitur Rex Angliae convocato Londoniis Parliamento, cui Johannes Rex Scotorum interfuit, de consilio Praelatorum ac Procerum censentium, Terram sub dolo ablatam recuperandam gladio, ad Regem Franciae misit nuncios, Hugonem de Mancestria de Ordine Praedicatorum, & Willielmum de Ginesborn de Ordine Minorum, Doctores Theologiae, viros providos & discretos, mandans ei per eosdem; quod cum pacta inter progenitores eorum habita et ipsos, necnon et secretos tractatus quas mediante germano suo cum eo habuit, violasset, non videbatur sibi quod ipsum Regem Angliae, Ducemque Aquitaniae hominem suum reputabat, nee ipse homagio suo astringi ulterius intendebat. The form of which recunciation of his homage, I found in the White Tower in a particular Roll writ in the reign of King Edw. the 3. (together with the renunciation of the Homage made by the Earl of Flanders about the same time to the King of France, upon his confederacy with the King of England against the French) with this Title. * In Turre London. Forma qua Avus Domini nostri Regis reddidit homagium Franciae Regis, ante novissimam. NOZ Messages derront au Roy de Franc. Nostre Seigneur le Roy Dengleterre, Seigneur Dirland, & Ducs Dacquitan, vous fist Homage sur condition, cest assavoir, solonc le fourme de la pees faite entre voz Ancestor's et les Soens, la quelle vos ne li avez tenuz. Et dautre part puis les conteks & process qi ount este entre voz gentez et les Soens a pesser, secrez tretez ount este entre vous & li par Mons. Edmond ion frere, si combien vous doit sovener: en la queux traitez estoient certain Covenantz les queuz ne li sount gardez en nul point, tout soit quil vous ad fait obeisance entre le fourme de ceo traitez. Et puis sil si vous ad fait deux foiz quere per lavantdit son frere, et le tierz foiz per ascuns de Pier● de France, e puis autrez grantz Seignurs de vestre royalme, qe sa terre de sa Duchee Daquit. lui fuist rendue, et sa gent, que sont en vostre arrest deliure, des quells riens ne li avez faitz, per ount il li semble, qe vous ne li tenez pas pur vestre home, ne il nentent estre. But that which is most observable, during these very Treaties of Peace, the French King by his private solicitations, letters and promises, procured John Bayliol King of Scots, with all the Prelates, Nobles and Commonalty of Scotland, (against their late * Here, p. 528, 529, 530. premised solemn Oaths and Homages under their respective hands and seals made to King Edward) to enter into a most perfidious clandestine league, and an offensive and defensive war with him against their Sovereign Lord, yea to invade and waste England with fire and sword, so soon as King Edward should send forces into Gascoign to recover his ancient right therein, and to make no Peace nor Truce with him, without his concurrent assent; thus related at large in French in two Parchment Rolls, I found in the White Tower, only briefly mentioned in sundry other Records and Instruments, containing that and other succeeding Treaties of Peace with the French Kings, with the exceptions taken by King Edward the 1. and his Successors against the legality of the premised citation and arrest. * See here, pag. 538, 539, 540. Transcriptum Confoederationis inter Franciae Regem & Johannem de Balleolo quondam Regem Scotiae, in Gallico. PHelip. par la grace de Dieu Roy de France, a tous ceux que cestes letters verront, saluz. Entre les autres choses, par les queles est procure lenhauncement des regnants & des Royaumes, & est aquis delitablete de Pees & de possible quiet, & est purveu a bon & benure estate des Subgits, celes choses par atentif regard est veu estre sovereign, qe unite de ferme charete & liens de loiale amisce soient noriz entre Rois & Roialmes. E ensi Roys & Princes doyvent affec damiable charite chescuna autre come benison demand, nomement pur l'amour de Droiture a defendre toetz, & a daunter les defasettementz des manners & impugnations the Enemis, qe lun se deign voluntres a lautre en bontez, a ne faille mi e en adversetez qe soneaux la douteur de pees desire amegne, & par tant soient tortinouses forces des gentz qe ne vollent pees destorbe par remedie de covenable Deffens, en qe beaute les denonz fuitz de pees, tant come plus sont en equite devant peussent servir plus devoutement a fesour de pees. Dount le nobl● Prince Johan Re● Descoce, nostre especial ami peussant, queytement les avantdites profitablitees ad envees especialment a nous les honerables Peres Wil. de S. Andreu & Matheu de Dunkeldin Evesqes, & Johan de Souls, & Ingeram de Umfraville, chivalers, ses Messages & says Procuratours a especialment faitez, pur fair profitables ailiances & liens damisce, sicome est plus pleinement contenuez en ascunes letters p●ocur●tories de ce fa●tez, sealeez du seal meisme celi Roy: Les tenours des queles ●e mot●n autre son● issi dess●u●z ●scritez. No●s accordantzes a les loyales desires mesme celi Roy en ceste partie de bon volunte, qe affinity de bien manere dalliance, & le contrac de fe●me amisce de tant s●it greivour, & dirre plus establiment qil serra affirm p●● for't lain, fa●te covenance & accord feust entre nous de la volunte & lassent nostre tres●h●e● frere & fea●, Charles Conte de Valeyse & de Aungeo, & says Procurators avanditz, & J. le●sne 〈◊〉 nostre frere avandite, a qn. Roy en noun de son sui●z avandi●z avons p●omis pur nous & pur noz successours de fair donor ov la dite fil●e en marriage 25000 l. de Tornois pet●zen deniers courantzes. Et meisme celi Roi serra tenus de donor & assigner ov la dite ●ille en dowaire 1500 liverees daunele rend Desterlingz, des quant 〈…〉 assevera 1000 liveres de annele rent Desterlings en terres ov jurisdictions, & ●outes maneres des de Justices nient appurtenantzes a la Corone, en les lieux desouz escritez▪ Cest assavoir, De Bailloil, the Dampetre, de Helicourt, de Horneie en Royaume de France, & de Lanark, de Kadis, de Maldisle, de Cuyngh●m, de Hadynton ov la castle de Donde en Royalme Descoce, ov e les appurtenances de mesme les lieux. Issint qe si les Rentes des meismes les lieux passent la sume de 1000 li. per an, ce que serra surplus outre meisme la sum remeigne a lavandit Roy Descoce. Et si rien defaille de t le sum, le Roy soit tenuz de la fourner entierment en autres rentes en Royalme Descoce, o● si nous mieuz vodroms, il lui assignera celes 1000 li. & les autres 500 livres, & resceiure en bourse en certeyns lieux, d'an en an, a deux terms a ●u● asseura b●en de cel Dowaire, a ver & receiure apres le marriage fait, & apres la mort le dit fu●●z, tant qele vivera. Et si le fuitz & la fille avanditz, apres la marriage fait, vodereint par aventure partir du dit Roy, il averont Franchement le Dowair avantdit, vivant meisme celui Roi. Et si en temps avenir le dit Roi se vodroit autre foi● merrier, i'll devera reqire & avoir sur ce nostre conseil. Et mesme celui Roi par manere de Droiturel Prince, qui par ardante volunte de Droiture, qui par enterme amour qil ad a nous & as gentzes de nostre Royalme tristement portant les grefs, torts, & outrages, trespass, enemisces, & felons assautzes, par les quieux le Roy Dengleterre contre sa fiance, par la quele il nous ad liez & ad offendis cea en arrearss, safforce continuelment d'offendre nous, noz loyaux, & noz subgiz, assiben per terre come par meer en mout des maneres. Et pur ce qil allie nous e noz Successors a lui & a les soens plus fermement par amour d'une part & ●'●utre, ordenant par bone volunte dayder a la defence de torts, & de impugnations, & de tieux maneres dassautez, il ad done poer a ses ditz Procuratours, & eux en noun de meisme celui Roi Descoce, a tout sound poer dorrount conseil & covenable aid e nous & a noz Successors en ceste presente guerre, que nous avoms contre le dit Roi Dengleterre, ses fautou●s & ses alliez, auxibien le Roi Dalemaine, come tous ses autres valitours; & s●guerre soit meve en Engleterre, qil nous aideront apertement ov tout lu● poer, auxibien par terre Nota. come par mere. Et qe les torcenouses afforcements le dit Roy Dengleterre plus profitabl●ment soient deffenduz, & qe meisme celuy Roy soit destreint de ●oi retrere de ses malveises emprises par tant qil serra occupez par aillours; Le dit Roi Descoce safforcera de mover et continuer gnerre a meisme celui Roi Dengleterre a ses propres Nota. Custages et despens a tot sound poer, et des gentz de sound royalme, toutes les foiz qe boisoigno serra nous pursuiantz et maintenantz la guerre commence. Estre ce promistrent les avanditz Procuratous ●n noun de le avandint Roi D●sc●ce, qil fra tant qe auxi bien Prelatz, si avant come il purront, come Countess, & Barons, & autres Nobles, & universetez Comunaltez des Villes du Roiaume Descoce, se averont envers nous & noz Successors ●n la dite Guerre, eu semblable manere nicome desus est dit, et ferront en semblable manere guerre par toutes lur forces a● dit Roi Dengleterre sieomo est avantdit, et auxibien Prelatz, come Countess et Barons, et autres Nobles et universi●ez et Communant●z notables du dit royalme Descoce, nous envoierent sur ce lur letters overtez sealeès de lour seal a plum tossed. Et covenance fuist entre nous & les Procuratours avanditz, qil amene & aventure qe lui Roi Dengleterre par sound poer ●●semble assaille par lui ou par autre de royalme Descoce, apres la guerre commencee, a request par le dit Roi Descoce, ou par enchaison de ceste affinite ou alliance faite entre nous, nous lui ferroms aid, donant a me●sme celui Roi affaire par aillours, issint qe de la dite guerre commencee lui eovendra recrere & sei donor par aillours, ou nous lui envoiroms covenable aid a noz costages, tant qil viegne en Escoce. Issint totes voies qe nous so●oms sur ce garniz de par meisme celui Roi Descoce en covenable temps. Et si levant nomez Roi Denglet●rre issiroit par aventure personalment la terre Dengleterre, ou la voideroit de notable noumbre de gentz de pie ou des gentzes a chival armez durant la guerre entre nous & lui, promistr●nt les avantditz Procuratours, qe nomement en ceste cas le dit Roi Descoce entra ov tout sound poer la terre Dengleterre, si avant et parsound Nota. come i'll purra enfeisant guerre, bataille champestre, assegeant, gastant e● destruant le Roi Dengleterre, et sa terre en totes les maneres, qil purra, a ces custages, si come est avantdit. Estre ce fait & covenaunce est expressement entre ●ous & les Procuratours avanditz, qe nous de la guerre que lavantdit Roi Descoce & says successors ferront pur nous, puis quil la veront faite a nostre requeste encontre le dit Roi Dengleterre, ou sil ayt fait la dite guerre par achaison de l'affinite ou de l'aliance fait ov le Roi Dengleterre entre lui & ascunes desachesons avantdites, ne de nostre guerre avantdite, ne purroms fair pees ne treuve, sil ne soient enclos en la pees ou en la treuve qe nous ferroms de toutes les dites guerres, ne eux nounle plust, ne purront fair pees ne treuve de toutes les dites guerres santzes nous. Pur toutes les queles choses de sus escrites & chescun de elles tenir, persormer & garder, nous obligeoms au dit Roi Descoce, & a says successors, nous, noz heirs, & noz successors, & touse noz biens & les leur moebles & noun moebles, ou qil soient, present & avenir. Et les trois, covenantzes & toutes les choses sus escritz le dite Roi Descoce est tenu de ratifier & aprover & renoveler en son noun; & sur ce nous envoier ses lettres overtez sealeez de sound seal a plum tossed qil purra. Et les tenours des les letters Procuratories' avantdites sont yceles. A Tresexcellent Prince, son Seignour & amy (se li plest) Sire Phelip par la grace de Dieu noble Roy de France, Johan par la meisme grace Roy Descoce, saluz en nostre Seignour. Sache vostre Roiale hautesse, qe nous feisoms & ordeinoms par cestes presents letters, nos foialx & loialx les honourables Peers William de S. Andreu, & Mahu de Dunkeldyn Evesqes, & Johan de Souls, & Ingeram de Umframvill Chivalers, nos Attornes, Procuratours & Messages especials a treter ad vous se vous plest, sur Espusailles & Marriage a fair entre tresnoble Damoiselle vostre Nyece ou Cousyn, & Edward nostre fuiz esne & heir: Donantz a eux generall franc & plenier poer, & mandement especial de fair & perfaire les Espousailles & le Mariage avantditz, si avant come la nature de tien manere de contract sueffre; Espousailles & Marriage estre faitz & parfaitz entre absentzes, par Procuratours a ce especiaument affignez, & a totes les autres choses & chescunes de eyes fair, qui a les ditz contractz ou covenances apertienent, ou porront en nule manere apartenir, & sanz les queux les ditz contractz ou covenances ne porront covenablement estre espleitez. Eantz ferme & estable quantque nos ditz Procuratours & Messages touse, ou treis', ou deux de eux feront en les choses avantdites, ou en aucunes de eyes. En tesmoignance de quen chose nous avoms fait mettre nostre seal a cestes presents letters. Don a Estrivelyn le 3 Non. Juyl. lan de nostre Seignour 1295. & de nostre regne tiers. A Touse ceux qi cestes letters verront, Johan par la grace de Dieu Roi Descoce, saluz en nostre Seignour. Sache vostre universite qe nous feisoms & ordenoms par cestes presents letters, noz foiaux & loiaux les honourables Peers William de S. Andreu, & Mahu de Dunkeldyn Evesqes, & Johan de Souls, & I geram de Vmframvill Chivalers, noz Attornes, Procuratours, & Messages especiales de tretir, ordener, fair & perfaire totes & chescunes beusoignes touchantzes en quecunque manere nous, Edward nostre esne fuiz & heir nostre Roiaume & les gentz de nostre Roiaume, ou qe ce sost en Roiaume de France, ov quicunque people, Clerks ou Lay, de quele condition ou estate quill soient, donantzes a eux touse, treis', ou deux de eux, general frank & plenier poer de obliger & nostre fuiz avantdit, nostre Roiaume, & les gentz de nostre Roiaume; & de jurer en lalme de nous, de nostre fuiz, & de gentzes de nostre Roiaume; & de fair & perfaire totes les choses, & chescune de eyes, qe a les avantditz tretiz & ordenances & beusoignes serront necessaires ou covenables, & a fair & parfaire totes autres choses, qe nous, nostre fuiz & les gentz de nostre Roiaume peussoms fair si nous feusseioms presentzes. Eautz ferme & estable, quantque par les ditz quatre, treis', ou deux de eux serra fait ou procure en les choses avantdites, ou aucune de eyes. En tesmoignance de quen chose nous auoms fait mettre nostre seal a cestes presentzes letters. Don a Estrivelyn le 3 Non. de Juyl. 1295. & de nostre regne tiers. En tesmoignance de totes les choses avantdites, nous auoms fait mettre nostre seal a cestes presents letters. Faites a Paris le 23. jour de moys d' October, l'an de nostre Seignour 1295. A Touse ceux qi cestes presents letters verront, Charles fuiz au Roi de France, Conte de Valeyse, de Alenton, de Chartres, & de Aungeo, saluz en nostre Seignor. Sache vostre universite, qe come treat, covenante & acorde soit entre le tresexcellent Prince, nostre treschier Seignour & frere, Sire Philip par la grace de Dieu noble Roy de France, & les honourables Peers Sires William de S. Andreu, & Maheu de Dunkeldyn Evesqes, & Johan de Souls, & Ingeram de Vmframvill Chivalers, les Messages & Procuratours le haut Prince Sire Johan par la grace de Dieu noble Roi Descoce, a ce especiaument faitz, en le noun mesme cely R●i de marriage fair entre lesne fuiz mesne cely Roi Descoce qi par express covenance faite surra son heir du royalme Descoce, & de ses autres terres, & nostre esnee fille, Nicce nostre Seignour le Roi de France avantdit; a quen Roi en noun de mesne celi son fuiz deynent estre donez en marriage oue la dite fille 25000 liveres de Turnois petitz. Eel dit Roi Descoce est tenuz a donor & assigner a s● dite fille en Dowair 1500 liveres dannuele rent desterlings, des queux il li assevera 1000 liveres desterlings ou terres ov jurisdictions & ov totes maneres de Justices qui napertenent my a la Roiale Corone, en les lieux desouz escriptz: Cestassavoir de Baillol, de Dampetr. de Helicourt, de Hernoy en Roiaume de France; de Lanark, de Cadio, de Milldisley, de Enyngham, & de Hadyngtone, & en le Chastel de Donde en Roiaume Descoce, o●e les apurtenances de mesmes les lieux. Issint qi meismes les lieux en les queux le Dower seit estre assign sicome est avantdit passent la somme des dites 1000 liveres par an, & qi serra sourplus, outre tele somme, remeigne au Roi Descoce. E si rien faille de cele somme, meisme cely Roi soit tenuz de la parfourmir entierment de ses autres rents, & i'll li assignera de resceure les autres 500 liveres desterlings en burse; ou si levantdit nostre Seignour le Roy de France mieuz voudra, il li assignera de receiure ausibien lesdites 1000 liveres come les autres 500 liveres en burse en certeins & suffizantzes lieux, dan en au a deux terms, e li asseura bien de cell Dower aver & receiure, apres le mariage fait, & apres la mort le dit fuiz si longement come ele viura. E fait & expressement covenance est en le tre●tis del marriage avantdit, si par anienture le fuiz & la fille avantditz apres le mariage fait voudreient departir du dit Roy Descoce, il averont Franchement le Dower avantdit en la vie de mesme celi Roy. Nous les treitiz et les covenances avantdites eantzes ferm et estables selonc les maneres et les covenances desus escritez, ses looms, v●loms et approvoms expressement, promettantzes que nous paieroms les dites 25000 liveres de Turnois entierement au dit Roy Descoce en noun de son dit fuiz, ou a mesme cely son fuiz, ou a mandement de eux, ou de lun de eux, sicost come nostre dite fille serra venue all age qe ele puisse estre marriee, & le dit Dowair li soit assign, sicome est avantdit. E a ce nous obligeoms especiaument nous, noz heirs, & noz successors, terres, & touse noz biens, & de noz heirs, & de noz successors, moebles & noun moebles, presentzes & avenir. En tesmoignance de quen chose, nous auoms fait mettre nostre seal a cestes presentzes letters. Don a Paris le 23. jour d' October, l'an de nostre Seignour 1295. This League and Alliance then made and concluded between the perfidious, treacherous Scots and French against the English contrary to their premised Oaths and Obligations, was vigorously put in execution the two next ensuing years, and very punctually observed by them in succeeding ages, the true reason whereof is thus rendered by Matthew Parker Archbishop of Canterbury, discoursing of the Treacheries and perfidiousness of the French, and their inhuman cruelties, under pretext of Treaties of peace. * Antiq. Ec. cle●. rit. p. 294, 295 296. Ac ne Scotia quidem in perjuriis, crudelitate et p●r●dia dissimilis cense●ur Galliae. Ad quae vitia, si stellae atque sidera ex † Johan. Rupe tiss●, in lioro que ●●ominabat Oftenfor futurorum See Sim. Dunelm Hist l 3. c 5. & de Gest. Regum Anglorum, col. 201, 260. Hist. Richardi Prioris Hagustaldensis de Gest● Reg●s Step● col. 316 318 Ethelredus Abbas de bell oh Standardi●, col. 347. Chron. Johan Bromton col. 1025, 1090, 1091. Astrologorum sententia regionibus dominantur, sato quodam dedita videri possit. Subest enim ut Astrologi censent versutissimo atque inconstantissimo sideri Scorpioni. Cujus mores in singulis poene Scotis (& Gallis) exprimuntur. Sunt enim crudeles, elati, intemperantiae et libidini dediti, falsi atque vafri, pacis, induciarum foederumque fractores; natura autem tam fera & indomita, ut et si in bellis sape victi succubuerunt, et subj●ctionem (Anglis) jurejurando promiserunt; redintegrar●●amen contra fidem datam praelia, et mortis atque martis discrimina subire, quam exteri cujuscunque dominationem perferre maluit. Itaque cum Astrologi Martem Scorpionis esse dominum, eoque praeesse antumnent, Scotiam crebris vastationibus, incendiis, stragibusque cruentis ex illa Martis & Scorpionis conjunctione perp tuò subesse statuunt. Haec itaque sceleratissimorum similitudo morum Gallos' atque Scotos semper invicem conciliavit. Tanta enim utriusque gentis perfidia, * feritas et immanitas in vindictis prodita est, quanta non modo inter Christianos, sed ne inter barberos a Scriptoribus ullis traditur. Of which our Histories, and the ensuing years will render you a further account. John Duke of Brabant (the King's dear friend and kinsman) dying this year, the King by his Ecclesiastical Sovereign authority, issued these ensuing Writs to all his Bishops, and sundry Abbots and Priors, to make Prayers, and chant Masses for him, according to the Superstition of that age. REX, etc. Custodi Spiritualitatis Archiepiscopatus Cantuar. sede vacant, salutem. Bundela Brevium de Pri vato 〈…〉, &c ● n. 22 ●●. in Turre London. Conditor omnium Dominus, qui pro suo beneplacito cunctis mortalibus viv●re dat & mori, prolongans & abbrtvians, sicut vult, vita terminos seculares, charissi●um amicum & affinem nostrum Johannem quondam Ducem Brabantiae de present. Se●ulo (quod non sine multa mentis amaritudine nunciamus) pront sibi placuerit, evocavit. Cum itaque opus sanctum ac salubre, juxta Scripturae divinae sententiam, censeatur● pro defunctis, ut à peccatorum solvantur nexibus exorare, paternem charitatem vestram piis affectibus requirimus et rogamus, quatinus ejusdem Ducis exequias solempniter celebrantes, ipsius animam in Ecclesia Cantuar. cum M●ssarum decantationibus, & aliis divinis obsequiis Deo vivo specialiter commendetis; eamque in cae●eris Ecclesiis ac lotis religiosis per totam Diocesim Cantuar. Ditioni vestrae subditis, faciatis devotius commendari: Vt ex hoc praemium apud Deum, et a nobis condigna vobis pr●veniat ectio gratiarum. Teste Rege apud Wrotham, 8 die Maii. Consimiles Literae diriguntur singulis Episcopis, Abbatibus & Prioribus exemptis, mutatis mutandis, per totam Angliam constitutis, & Magistro Ordinis de Semplingham qui inferius in ista Cedula continentur. Domino Linc. Episcopo, Domino Elien. Episcopo, Domino Norwicen. Episcopo, Dom. Roffen. Episcopo, Dom. London. Episcopo, vel ejus locum tenenti, ipso agente in par●●bus transmarinis, Dom Winton. Episcopo, Dom. Cicestr. Episcopo, Dom. Exon. Episcopo, Dom. Sarum Episcopo, Dom. Covent. & Lychef. Episcopo, Dom. Heref. Episcopo, Dom. Meneven. Episcopo, Dom. Bang●ren. Episcopo, Dom. Assaven. Episcopo, Custodi Spiritualitatis Episcopatus Landaven. Dom. Wygorn. Episcopo, Dom. Bathon. & Wellen. Episcopo, Dom. Archiep. Eborum Angl. Primati, Dom. Dunolm. Episcopo, Dom. Karl. Episcopo. Abbati Sancti Augustini Cant. Abbati de Sancto Albano, Abbati de Sancto Edmundo, Abbati de Ev●sham, Abbati de Waltham, Abbati de Westm. Magistro Ordinis de Semplingham, Abbati de Valle Regali, Abbati de Fontibus, Abbati de Jerevall. Abbati de Novo Monasterio, Abbati de Holcol●ran. Abbati de Rival. Abbati de Furneys, Abbati de Bella Landa, Abbati de Kirkestede, Abbati de Revesby, Abbati de Valle Dei, Abbati de Geredon, Abbati de Wo●burn. Abbati de Pipwell, Abbati de Rughford, Abbati de Bello loco, Abbati de Boxleye; Priori & Conventui de Pontefnacto, Priori de Lenton, Priori de Wenlock, Priori de Bermundeseye. Oliver Bishop of Lincoln, and Mr. Thomas Sutton his Nephew, gathering a great multitude together, and entrenching, besieging the Church of Thame, stopping all passages, and prohibiting any victuals to be carried to it, to force Richard Saint-John the Rector thereof to desert it by siege and famine. The King upon complaint thereof, by his Ecclesiastical Sovereignty, issued a Writ de Vi Laica amovenda to the Sheriff of Oxford, who being negligent in the execution thereof; he thereupon issued this second memorable Writ to Masculmus de Harley, his Escheator on this side Trent, and Robert Giffard, to raise the siege, remove the force, level the Trenches, apprehend the Malefactors, and inquire of the Sheriffs neglect in executing the former Writ, and all the premised circumstances. After which he took the Prebendary into his hands and protection, to prevent disturbances of the peace, till the right thereof was determined in his Court, between Thomas Sutton and the Bishop of Lincoln, and Edward son of John de Seint-John, and sequestering the profits thereof pending the suit, & restoring them by his Writs, when the controversy in Law was ended. REX, etc. dilectis & fidelibus suis Masculmo de Harley, Es●aetori suo citra Trentam, & Roberto Pat. 22 E. 1. m. 25. dorso. Pro Edwardo de S. Johanne de obsidione Ecclesiae de Thame vivenda & inquirenda, etc. de Giffard salutem. Quia, ex querela Edwardi filii Johannis de Sancto Johanne, qui se gerit pro Rectore Ecclesiae de Thame, accepimus, quod Venerabilis pater O. Episcopus Lincoln. & Magister Thomas de Sutton Nepos ejusdem Episcopi, aggregata sibi multitudine armatorum, vias nostras Regias in Villa de Thame circumquaque ad Ecclesiam pradictam ducentes, fossatis, haiis, & aliis impedimentis obstruxerunt, & Ecclesiam illam obsederunt, & adhuc obsident; inhibentes, ne qui praefato Edwardo, Clericis seu Ministris ejusdem Ecclesiae in eadem existentibus victualia vendant vel ferant, et ipsis sibi victualia ferentibus victualia illa abstulerunt et auferunt, ut sic per hujusmodi obsidionem et factum dicto Edwardo, Clericis et Ministris praedictis in eadem Ecclesia fame faciant interire, in nostri contemptum, et laesionem patis nostrae manifestam. Nos (si ita sit) super hoc congruum et festinum remedium adhiberi volentes; Assignavimus vos ad videndum Ecclesiam obsidionem & impedimenta praedicta, et ad obsidionem illam, et omnent vim Laicam et armatam, si quae se teneat in eadem Ecclesia amovendam, impedimenta illa, si quae inventa fuerint delenda, et ba●as et fossata praedicta equanda, prout prius esse consueverunt; et etiam ad omnes illos quos hujusmodi obsidionem et impedimenta fecisse inveneritis attachiandos: Ita quod sint coram Nobis a die Paschae in Tres Septimanas ubicunque tunc fuerimus in Anglia, ad respondendum nobis de contemptu et transgressione praedictis. Et insuper ad inquirendum per Sacramentum proborum & legalium hominum de Com. Oxon. per quos, etc. qualiter Vic. noster ejusdem Com. mandatum nostrum, ei per breve nostrum nuper factum, De vi laic● ab eadem Ecclesia amovenda, fuit executus, & quo modo: & si ullam vim laicam ibidem tunc invenerit, vel non, & de omnibus aliis circumstantiis praemissa contingentibus, secundum quod vobis injunximus ore tenus. Et ideo vobis mandamus, quod ad certum diem quam ad hoc provideritis, ad Ecclesiam praedictam sine dilatione personaliter accedemes, pr●missa faciatis in forma praedicta. Et de eo quod inde feceritis nobis distinct & apertè quamtocius constare faciatis, remittentes nobis hoc breve. Mandavimus enim Vic. nostro Com. praedicti quod vobis ad praemissa facienda intendat & respondeat, prout ei scire facietis ex parte nostra. Et quod ad certum diem quem ei scire facietis ex parte nostra, venire faciat coram vobis tot & tales probos & legal homines de Balliva sud, per quos rei veritas in praemissis melius sciri poterit & inquiri. In cujus, etc. Teste Rege apud Stebenheth, 3. die Februarii. CUm praetextu contencionum & discordiarum aliquandiu habitarum inter venerabilem Cl. 22. E. 1. m. 3. Quod Vicecomes Oxon. se non intromittat de Praebenda de Thame. patrem O. Linc. Episcopum, & magistrum Thomam de Sutton Archidiac. Norht. ex parte una, & dilectum Clericum nostrum Edwardum filium Johannis de Sancto Johanne ex altera, super Praebenda de Thame, mala dive●sa perpetrata fuerint ibidem contra pacem Regis; per quod ne mala pejora prioribus inconsulte succederent si durarent, hujusmodi periculis Rex obviare volens, mandavit Vic. Oxon. quod Praebendam illam cum domibus, terris, fructibus, et omnibus aliis tam spiritualibus quam temporalibus ad eandem pertinentibus sine dilacione caperet in manum Regis, et ea sa●vo et absque destructione seu distractione custodiri faceret; Ita quod neutra partium praedictarum ad eam manum apponeret, donec Rex aliud inde praeciperet. Ac jam contentiones et discordiae hujusmodi inter partes praedictas coram Rege in Curia Regis penitus sint sedatae, mandatum est eidem Vicecomiti, quod de Praebenda praedicta, vel ejus pertinenciis quibuscumque ulterius se non intromittat, & omnes exitus per ipsum Vicecomitem perceptos à tempore captionis ejusdem in manu Regis, praefato Thomae integraliter liberet sine mora. Teste Rege apud Westm. primo die Octobris. What Knights fees and compositions for them the Bishops of London and Chic●ester then owed to and made with the King for their Knight's service in Wal●s, these Records in discharge of their Executors will inform us. QVIA bonae memoriae J. nuper Londoniensis Episcopus anno Regni Regis quinto, Claus. 22 E. 1. m. 11. Pro executoribus Testamenti J. quondam London Episcopi. solvit per praeceptum Regis Orlandino de Podio, & sociis suis Mercatoribus Lucanen ducentas marcas, per quas finem fecit cum Rege pro servicio sex feodorum Militum, quod Regi recognovit in exercitu Regis Walliae, anno praedicto, de quibus quidem ducentis marcis ipsum Episcopum Rex quietavit, sicut per inspectionem literarum Regis patencium quas Rex praedicto Episcopo inde fieri fecit Regi constat; Mandatum est Thess. & Baronibus de Scaccario, quod executores testamenti praefati Episcopi de praedictis ducentis marcis quas ab eis per summonicionem Scaccarii praedicti Thess. & Barones exigunt, ut dicitur, quietos esse faciant. Teste Rege apud Baldock, 18 die Februarii. QVIA bonae memoriae S. nuper Cicestr. Episcopus defunctus, solvit Regi anno regni Regis decimo per manus Baruncinini Gualteri Mercatoris de Luk. centum marcas, Ibid. m. 12. Pro executoribus testamenti S. Cicestrensis Episcopi. per quas idem Episcopus finem fecit cum Rege pro servitio duorum feodorum Militum ac dimidii, quod Regi recognovit in exercitu Regis Walliae anno praedicto, sicut per literas Regis patentes quas eidem Episcopo inde Rex fieri fecit, & quas ex inspectu Regi constat: mandatum est Thess. & Baronibus de Scaccario, quod ex●cutores Testamenti praefati Episcopi de praedictis Centum marcis, quas ab eis exigi faciunt per summoniciones Scaccarii Regis praedicti pro servicio praedictorum duorum feodorum Militum & dimidii de tempore praedicto, quietos esse faciant. Teste Rege apud Chetham 17 die Dec. This year the King to hasten his supplies of moneys issued these Writs to the Collectors of the Clergies Subsidies. REX dilectis sibi in Christo, Priori & Conventui Sancti Katerinae extra Lincoln. Claus. 22 E 1. m. 6. dorso. Collectoribus Subsidii nobis concessi per Clerum in Diocaes● Lincoln. salutem. Quia nuper tempore concessionis nobis factae de subsidi● praedicto extitit ordinatum, quod propter evidentem et urgentem necessitatem, tercia pars subsidii praedicti nobis solveretur citra festum Omnium Sanctorum prox. futurum, vobis mandamus firmiter injungentes in fide & dilectione quibus nobis tenemini, quod praedictam terciam partem cum omni celeritate qua poteritis, omni dilatione postposita, nullaque excusatione praetensis, levari, & ad Scaccarium nostrum sub salvo & securo conductu transmitti faciatis; Ita quod eum modis omnibus habeamus citra festum praedictum; Et hoc sicut honorem nostrum & Regni nostri diligitis, & vos indempnes servare volueritis, nullatenus omittatis. Custum autem quem ad hoc posueritis vobis prout justum fu●rit allocari faciemus. Teste Rege apud Westm. 21 die Octobris. Eodem modo mandatum est Abbati & Conventui de Oseneye Collector, in eadem Diocesi. Eodem modo de verbo ad verbum mandatum est subscriptis; Priori & Conventui de Wymundham, & Priori & Conventui Sancti Edmundi, Collectoribus in Dioc. Norwyc. and to the others forementioned. The King this year out of his Sovereign Ecclesiastical authority, licenced Dionysia de Monte Cani●ia by his * Pat. 22 E. 1. m. 23. See Monasticon Anglic. pa●● 1. p. 547. Letters patents, quod de Manerio suo de Waterbeche cum pertinenciis religiosos feofare, vel ibidem fundare possit domum religionis de quocunque voluerit ordine, pro anima nostri & animarum antecessorum nostrorum & suorum, etc. Nos dedimus ei licentiam, quod ipsa tot sorores S. Clarae illuc a partibus transmarinis venire facere, et ipsas, etc. quot ad divinum obsequium ibidem celebrandum fore viderit oportunas. Ita quod sorores illae quas ipsa Dionysia inde feofaverit ibidem paci●ice morari et Domino famulari possint, etc. Teste Rege apud Walsingham 3. die Marcii, Anno regni nostri 22. What Clerks convicted of murder and felony before the King's Justices, and demanded by their Ordinaries, were acquitted this year upon their delusory purgations before them, and thereupon restored to their goods and chattels; this Writ will in part inform us. CUM Willielmus de Wabrunne, Thomas de Bayfeld, Thomas filius Thomas de Wabrunn●, & Bartholomaus Claus. 22 E. 1 m. 2. intus. Pro William. de Wabrunn, Tho. de Bay seld▪ Thomafilio Thomae de Wabrunn, & Bartho. de Salle Clerici● purgati●. de Salle Clerici, in Curia Regis coram dilectis & fidelibus Regis Elias de Hanvill & sociis suis Justice. Regis nuper ad Gaolam Regis Norwyci deliberandam assignatis, de morte Willielmi fill. Roberti le Suur. de Wabrunne rectati, & ad requisitionem Venerabilis Patris R. Norwycensis Episcopi per eosdem Justice. eidem Episcopo tanquam culpabiles de morte praedicta, juxta privilegium Clericale, prout moris est▪ liberati, innocentiam suam super eodem crimine sibi imposito legitime purgaverint, prout idem Episcopus per literas suas patentes Regi significavit. Et per inquisitionem quam per Vic. Norff. & Coronatores Regis ejusdem Comitatus postmodum, Rex fieri fecit, Rex acceperit, quod praedicti Willielmus, Thomas, Thomas, & Bartholom●us sunt bonae famae & conversationis, & nunquam extiterunt publici aut notorii mal●factores. Mandatum est eidem Vic. quod eisdem Willielmo, Thomae, Thomae, & Bartholomaeo, terras & tenementa, bona & catalla sua ea occasione per ipsum in manum Regis capta, nisi sugam fecerint occasione transgressionis praedictae, sine dilatione restituat de gratia nostra speciali. Teste Rege apud Westm. 25 die Octobris. The Sheriffs of London amercing Clement de Heston, and prosecuting him in the Hustings in London, for suing in Court Christian for a Contract, which an executrix for lands devised to be sold, and the money distributed for the Testators soul, after a Consultation to proceed in Court Christian; the King upon complaint, issued this Writ for his relief therein, according to Law, and the Custom of the City. REX dilecto & fideli suo Gilberto de Thorueton salutem. Ex querela Clementis Pat. 22 E. 1. m. 9 dorso. Pro Clement● de Heston, attach. post Prohibitionem. de Heston accepimus, quod cum Thomas Absalon & Matil. uxor ejus Executrix Testamenti Willielmi Allyn, quoddam Messuagium cum pertinentiis in London quod fuit ejusdem Willielmi, & quod idem Willielmus in Testamento suo legaverat vendendum; Ita quod denarii inde provenientes pro anima sua pauperibus distribuerentur, praefato Clementi vendidissent pro Triginta & duabus Marcis, de quibus sex Marcas praemanibus receperunt, & breve nostrum de Prohibitione postmodum praefato Clementi, pro ●o, quod ipsos super conventione inde inter eos innita, et per ipsos Thomam et Matildam non observata, implacitavit in Curia Christianitatis, detulissent, ne placitum illud ibidem ulterius sequeretur. Ac idem Clemens attendens cognitionem placiti illius ad forum Ecclesiasticum pertinere, petita super hoc et optenta consultatione vestra, scilicet, quod licite & semper posset in Causa illa procedere in Curia Christianitatis; placitum illud in Curia illa juxta consultationem praedictam prosecutus fuisset; Custos & Vicecomites London. nullo respectu habito ad consultationem praedictam, praefatum Clementem ea occasione attachiaverunt, ad respondendum inde coram eyes, & ipsum graviter amerciarunt, & pro amerciamento illo eis reddendo distrinxerunt, et adhuc distringunt minus just, in ip●ius Clementis dampnum non modicum & gravamen; Et quia praefatum Clementem in hac parte nolumus praegravari, assignavimus vos ad recordum & pro●ssum inde coram Custod. & Vicecomitibus in Hustengo nostro London. habitum, si judicium inde redditum sit, examinandum. Et si quid minus ritè attemptatum fuerit in hac parte corrigendum, & partibus illis quod justum fuerit secundum legem & consuetudinem Civitatis praedictae faciendum. Et ideo vobis mandamus, quod ad certum diem quem ad hoc provideritis usque Sanctum Martinum magnum London. accedentes, recordum illud & processum in praesentia praedictorum Custodis & Vicecomitum, si judicium inde redditum sit, diligenter examinetis, & defectum si quis fuerit in eisdem corrigi, & partibus inde fieri faciatis secundum consuetudinem Civitatis praedictae celeris Justiciae complementum. Mandavimus enim praefatis Custodi & Vicecomitibus, quod ad certum diem quem eis scire faciatis, recordum ●llud & processum, cum omnibus ea tangentibus apud Sanctum Martinum magnum London. coram vobis habeant, & parts praedictas ibidem venire faciant, ad faciendum & recipiendum quod Curia nostra consideraverit in praemissis. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 16 die Octobris. The Archbishop of York Excommunicating the Prior and Subprior of Trinity in York exempt from his Jurisdiction, sequestering their goods, whereby they should live and pay their Dimes, and procuring a Writ of Capias Excommunicatum against them, the Prior thereupon exhibited this Petition to the King for relief against these and other injuries therein expressed. A Nostre Seignior le Rei supplie le Priour de la Trinitie de Everewyk, que come Brevia Regis de privato Sigillo, An. 22. E. 1: in Turre London. il soit exempt de tote jurisdiction ordeneyre par especiale Privilege de la Court de Rome, qui il ad de ceo; lie Ercevesque de Everwyk le dit Priour et soeu Supprior de jour en jour escomeneye, e ses Biens sequestre, decoy il deit viure, e decoy il deit soen Disme paer. Derichef i'll down ses letters a ceus, encounter qui le dit Prior pledge devanut voz Justices Erranz a Everwyk, qe le dit Priour est es comenge, e ensy lie tolt respounse. Derichef il ad purchase, Brief de Caption contre le dit Priour et soen Suppriour. E de dit Suppriour prie remedies come i'll seit exempt e eit appeal. Deriches come le dit Prior eit Bref de droit purchace du Patronage del Eglise de Barton en Rydale contre Sire Henry de Grey, e le dit Henry eit respondu, quill ad le Manner e la vile de Barton oue les appurtenances du doun le Roy Henry pere nostre Seignour le Roy, qui ore est, e que le down devauntdit poet returnir a nostre Seignour le Roy, e pur ceo ad jam en deus delays, ne ne voet respoundre; dunt le Priour prie Remedy. Derichef de sa Franchise reaver que lui ad este detinue puis le guere Dareine, de quoy le Priour ad pur luy le doomsday, e les Chartres de Confermement des Roys Dengleterre, e especiaument la Chartre le Roy Henry pere nostre Seignour le Roy qui ore est, Prie le dit Prior remedy. Derichef nostre Seignour le Roy tient treys acres e demi de terre gaignable, que devoyent estre tenuz du dit Prior, dunt le Priour prie remedy; a que la verity seit enquise. The Priory of Prestol in Anglesey becoming void, the King upon the Subpriors and Convents petition for a licence to elect a new Prior, out of his especial grace to save their labour and expenses granted a Commission to his Justice of North-wales, to give his royal assent to the Prior elect, to receive his Fealty, and restore his temporalties in the King's name and right, upon security first given under their common Seal, that this his special favour (frequently indulged to those in Ireland) should not be drawn into example to his prejudice in future times. REX dilecto & fideli suo Roberto de Staundon Justice. suo Northwalliae, salutem. Pat. 22. E. 1. m. 21. intus. Commissio facta per Regem. Justice. Norwall. de Electiono Prioratus de Praestol▪ in Angleseia approbanda & fina●iter expedienda nomine Regis. Cum dilecti nobis in Christo Supprior & Conventus Ecclesiae de Praestol in Angliseia nobis per literas suas patentes significaverunt, quod Ecclesia sua praedicta per cessionem fratris J. nuper Prioris ejusdem loci, Pastoris est solatio destituta, supplicantes nobis, prout moris est, quod licentiam sibi alium eligendi in Priorem et pastorem eisdem concedere dignaremur; ac nos praecibus eorundem Supprioris & Conventus in hac parte favorabiliter inclinati, licentiam illam eis duxerimus concedendam, mandantis ipsis, quod talem sibi eligant in Priorem & pastorem, qui Deo devotus, regimini Ecclesiae suae necessarius, nobisque & Regno nostro utilis & fidelis existat. Nos eorundem Supprioris et Conventus laboribus et expensis in hac parte parcere volentes, ista vice concessimus eis de gratia nostra speciali, et vobis dedimus potestatem, quod facta electione praedicta de futuro Priore sicut dictum est, Electioni, cum Electus hujusmodi per Canonicos dictae domus vobis suerit praesentatus, assensum regium vice nostra praebeatis, significantes loci Diocesano, quod id quod suum est in hac parte exequatur. Volumus etiam & vobis damus potestatem, quod si cont●●g●t electionem hujusmodi per loci Diocesanum canonicè confirmari; tuuc accepta ab codem Electo fidelitate, in casu isto nobis debita, temporalia ejusdem Prioratus ●idem Electo, prout moris est, liberetis vice nostra; receptis prius ab ipso Electo literis suis patentibus sigillo suo, nec non et sigillo Capituli sui signatis, quod haec nostra gratia quam eidem Electo ad praesens ex mera liberalitate nostra concessimus, Nobis vel heraedibus nostris non cedet in praejudicium vel exhaeredationem, seu trahetur in consequentiam temporibus futuris: In cujus, etc. Teste Rege apud Cant. 18 die Aprilis. Per ipsum Regem, nunciante fratre Wal●ero de Wyterburn. Anno 1294. upon the death of the aforesaid Johannes de Samford Archiepiscopus Dublinen. the King committed the temporalties of the Archbishopric by this Patent. REX omnibus ad quos etc. salutem. Sciatis quod commisimus dilecto Clerico Pat. 22. H. 1. memb. 4. De custodia Archiescopatus Dublin. lead vacant commissa. nostro Magistro Ric. de Abbyndon Archiepiscopat. Dublin. cum pertin. vacantem & in manu nostra existentem, custodiendam quamdiu nobis placuerit: ita quod de exitibus inde provenientibus nobis respondeat ad Scaccatium nostrum Dublin. In cujus etc. Teste Rege apud Westm. xx. die Octobr. He likewise issued this Licence to elect a new Bishop of Dear in Ireland. MAgister Christoforus de Ardach & Athurius, Canonici Ecclesiae Deren. nunciantes Pat. 22. E. 1. man 4. de licencia Eligendi. Regi mortem Florencii quondam Episcopi ejusdem loci, habent literas Regis de licencia eligendi. In cujus etc. Teste Rege apud Westm. xxv. die Octobr. The Bishop of Lysmore in Ireland sequestering the fruits of Michael de Boyton his Prebendary in that Church, conferred on him by the King during its vacancy, and depriving him thereof; the King, as supreme Ordinary and Patron, upon h●s complaint thereof commanded the Bishop to certify him the cause of this his sequestration and deprivation, by this Writ, that so he might judge of their legality. EDwardus etc. Venerabili in Christo Patri R. eadem gratia Lys●oren. Episcopo, Brevia Regis 22. E. 1. de privato Sigillo, etc. in Turre Lond. salutem. Quia accepimus, quod vos & Officiales vestri fructus Praebendae dilecti Clerici nostri Michaelis de Boyton, quam habet in Ecclesia vestra praedicta de dono nostro, ratione ultimae vacationis ejusoem Episcopatus in manu nostra existentis, ex causis minus rationabilibus sequestrari fecistis, et ad priva●ionem ipsius Clerici nostri nitimini (ut dicitur) minus just; in ipsius Clerici dispendium non modicum & gravamen. Volentes igitur super modo & causa sequestri praedicti, ac etiam privationis praedictae, si quae fuerit, plenius certiorari, Vobis mandamus, quod nos super modo & causa praedictis, citra Quindenam Paschae proximo futurae, distinctè & apertè reddatis certiores; Remittentes nobis hoc Breve. Teste meipso apud Westm. seven. die Febr. Anno Regni nostri vicesimo secundo. Whereupon the Bishop made and sent this humble certificate to the King of the cause of his deprivation. DOmino suo Excellentissimo E. Dei gratia illustri Regi Angliae R. eadem miseratione E●clesiae Lysmor. Minister humilis, Salutem cum reverentia & honore. Vestrae Regiae dignitati devo●è & reverenter significamus, nos Magistrum Michaelem de Boyton, quondam Canonicum Ecclesiae nostrae, saepius monitum et legitime citatum ad presentiam nostram, quod dispensationem super pluralitate Beneficiorum obtentorum, si quam haberet, nobis exhiberet; quod facere minime curavit; Nec non quia dignitatem quam in Ecclesia nostra ex collatione nostra habuit, per literas suas nobis directas resignavit, cui annexa extitit Praebenda; quare, mediante justitia, dictam Praebendam ex praedictis causis pronunciavimus vacantem, et cam alii duximus conferendam: A quibus pronunciatione & collatione per suos procuratores ad Sedem Cassalen. Metropoliticam exstitit appellatum; quae nostram pronunciationem & Collationem rite factas confirmavit. Valeat & vigeat vestra reverenda Excellentia per tempora longaeva. Dat. Lysmor. xvii. Kal. Maii, Anno Dom. 1294. By which Certificate it is apparent, that a * See here, pag 233, 262, 308, 310, 330, 331. plurality of Benefices and Prebendaries in that age, without a special dispensation, was a good cause of deprivation. Anno 1294. the Roman See (through the Cardinal's schisms and divisions) continuing void about three years and three months after the decease of Pope Nicholas the 4th. the Cardinals at last, in die decollationis Sancti Johannis Baptistae, elected Petrus de Murone an Hermit, and Monk of the Order of Saint Benedict, whom they named Celestine the fifth. a Mat. Westm. Anno 1294. Th. Walsing. Hist. Angl. pag 25, 26. Chronica Willielmi Thorn. c. 2002, 2003. Vincentii continuator, l. 31. Christianus Massaeus in Chronico Colmar. l. 5. Platina, Volaterranus, Hermannus Schedel, Onuphrius, Crispinus, Balaeus, Opmerus, Fasciculus Temporum, Laert. Cherubinus in Coelestino 5. & Bonifacio 8. Aventinus Annal. Boiorum, l 7. Erfordensis, Centur. Magdeburg. 13. col. 1013, 1014. Albertus Crantzius Metropol l. 8. c 44. Abbas Urs●ergensis, Paraleipomen. pag. 242, 243. Philip Mornay Histor. Papatus pag. 420, 421. Post mortem Nicholai 4. Cardinals Perusium profecti sunt, ut eò liberius successorem eligere & denunciare possint: verum intestinis dissidiis res eo deducta est, ut toto triennio, atque tribus inde mensibus nihil determinarent; Et quamvis Carolus 2. Neapolitanus Rex ex Narbonense Gallia adveniret, atque ad curandam, & electionem maturandam eos diligenter saepeque adhortaretur, nihil tamen retulit nisi superbiam & superciliosum responsum; imprimis à Benedicto Cajetano, qui id interpretabatur, quasi vim ipsis allaturus videretur, quorum suffragia debebant esse libera: Tandem Caroli Neapolitanis Regi & Latini Cardinalis favore, Coelestinus Pontifex declarabatur. (quasi per indignationem et risum, as Stella and others write) post vacationem diutinam: Vir simplex exemo paratior quam throno: hic vir simplex, rectus et timens Deum, virtutibus coruscabat (as Mat. Westminster stories,) De vitae austeritate jam Pontifex effectus, nihil remisit. Equum vel mulum, vel currum a●cendere non praesumpsit, sed asinum, Christi exemplo, & bono exemplo illius qui asello inequitans Christi paupertatem aemulari conaretur. Vicelius gives this character of him, Nihil nisi religiosus erat, & adeo probus, ut potuerat dici ipsa probitas. Ob eam probitatem videbatur non esse idoneus ad obeundum magistratum: (Honesty making men altogether unfit for the Papal Chair of Rome) sed ultro perfert abdicationem, ut locus esset bestiae malefaciae. In primo consistorio statim Romanam Ecclesiam stricte statuit reformare; verum tamen usque adeo nihil effecit, ut eciam omnium indignationem et odium incurreret, qui jam pridem disciplinae jugum et vincula ruperint; ipsumque fatuum er delirum senem vocitabant: b An. 1294. pag. 393. Matthew Westminster stories; Cum de asino descendisset, & Ecclesiam ingressus esset, clamavit quid●m contractus, ut ipsum desuper asinum, super quem Papa sederet, imponerent intuitu charit●tis. Et qui praesen●es erant increpabant cum, ut taceret, ipse verò multò magis, amore filii David, qui super pullum asinae Jerusalem valvas sanctificando intraverat, quatenus ipsum super dorsum asini levarent. Res mira, impositus contract●● illico recepit sanitatem, & consolidans basibus & plantis, exiluit qui claudus fuerat, laudans Deum in servi sui meritis Coelestini, a quo Magister c Mat. Westm. ibid. Antiqu. Ecclesiae Brit. and Godwin the life of Winchelsey. Robertus de Winchelsey Cantuariensis electus confirmatus est, et in Archiepiscopum consecratus. Yet this miracle could not induce this humble Pope's proud successors, or his Cardinals, nor yet this Archbishop of Canterbury or his successors to ride upon an Ass like this Pope or our meek Saviour; but on Kings or Princes shoulders, or the richest Chariots, the best and choicest Steeds they could procure. Pope Celestine during his short continuance in the Papacy, out of zeal to the Holy Lands relief, granted our King Edward the 1. a Disme for seven years from all the Clergy of England, as d De Eventibus Angliae, lib. 3 cap. 2. col. 2468. Henry de Knyghton informs us, with the impediments that hindered the King from that undertaking he much desired. Cum Rex tot & tantas controversias in diversis plagis regni & dominii sui pacificasset, deduxit in memoriam de passagio in terram sanctam contra inimicos J●esu Christi, quod ante a Papa et multis aliis Catholicis propositum fuerat, & multum de illo in cord tractavit. Set guerrae in Gasconia & Wallia multum exhauserant & devastaverant thesauros suos; unde Papa Coelestinus videns cruciosam voluntatem in tantum positum in sancto proposito salubris itineris, ad votum cruciatae implendae, dedit ei Decimam de tota Ecclesia Angliae per 7 annos: et Papa Bonefacius, qui recenter venit post Coelestinum, dedit il●i Decimam trium annorum; & interim Rex Edvardus de dicto itinere impediditus est, by his Wars with the French, Welshmen, and Scots; which wasted all these Dimes. e Th. Walsing. Hist. Angl. pag. 25, 26. Platina, Stella, Onuphrius, Balaeus, Volaterranus, Opmerus, and others in Coelestino 5. Coelestinus unam ordinationem in mense Septembris faciens, creavit 12 Cardinals, inter quos duae eremitae erant, in order to reform the Roman Court and Church. But the Cardinal's weary of this precise, humble, reforming, conscientious Pope, persuaded him to resign his Papacy, as unfit and unable to manage it without the Church's ruin, and his own destruction. Intellexit ista Rex Carolus, vocavit ad se Pontificem, & quam maximè potuit obsecrabae, ne dignitatem caelitus datam abjiceret. At ille; Faciam (inquit) quod Deus voluerit. Hereupon Benedictus Cajetanus his grand Counsellor aspiring after the Papacy; omnibus modis ipsum hortatus est, ut se Pontificatu abdicaret, ne Ecclesia ob ipsius inscitiam periclitaret, non sine propriae salutis dispendio, & ta●dem asturem perfecit, ut existimaretur divinitus sese admoneri, ut locum alteri cuipiam magis idoneo concederet. * Platina, Balaeus. Onuphrius, Crantzius, Crespin, Morney, & others, See [a] Cajetanus quendam subornaverat qui facto foramine suo cubiculo, per canalem multis noctibus ipsum adhortaretur ac si esset angelus quispiam; Celestine, Celestine, cede; negotium enim supra vires est; Itemqu●, Si Coelestinus vult fieri salvus, Pontificium munus omninò deponat. Homo simplex, et tantorum scelerum ignarus, se coelitus per Angelum admoneri credidit, itaque postquam sedisset mensibus 5. di●bus 7. Pontificatu se abdicavit. Prius tamen omnium Cardinalium consensu constitutionem fecit, Licere Pontifici abdicare se Magistratu. Quam quidem Constitutionem Bonifacius 8. ejus successor postea revocavit, as some, or confirmavit as others story. h Chronica, col. 2003. W. Thorn, a Monk of Canterbury stories, Volens Benedictus, qui postea Bonefacius ad Pontificatum aspirare, Dominum Coelestinum tunc Papam cum quibusdam Cardinalibus suis fautoribus, eum quasi cotidie decipiebat: & quia vir simplex fuit, inter fratres suos Cardinales quasi in opprobrium factus est, pluresque literae albae sigillo suo ipso inconscio sigillatae sine scriptura inventae fuerunt, ad enervationem status suae conceptae et fabricatae. Vnde idem Papa majus periculum declinando, considerans ipsum esse insufficientem ad onus illud, tum ratione inscitiae, tum quia senex et impotens corpore, et quia in illo statu sine periculo sui stare non possit, die Sanctae Luciae Virgins resignavit Papatui, oneri et honori. Et cum i Mat. Westm. p. 394. Maria, optimam partem eligens, in medio fratrum se objiciens, biretum & pallium exuens, abrenunciando honori & oneri, favori & discrimini, propter mundanarum rerum curas, recusabat diutius praesulatum regere Romanorum, asserens seipsum minus idoneum in tanto opere prosequendo. Profectò, Filii hujus saeculi prudentiores filiis lucis in generatione sua sunt. Veruntamen adjuravit eos in nomine Sanctae ac individuae Trinitatis, ut sine omni dissentionis intercapedine, eligerent virum industrium & utilem, qui ad honorem Dei & proprium salutem, hoc onus susciperet gubernandum. Requisitusque à fratribus de assensu, & de judicio alicujus dignae persona, quoniam virum justum & sanctum ipsum habuerunt; nominavit quendam nomine Benedictum, virum solertissimum prae cateris, in Curia Romana saepius conversatum. Erat enim iste Benedictus Gaietanus, primò Procurator, deinde Advocatus, postea Notarius, consequenter Diaconus Cardinalis tituli Sancti Nicholai in Carcere Tulliano. Tunc fratres, viso quod rectè judicasset, exaltatum Benedictum in festo Sancti Hillarii, in seniorum Cathedra locaverunt, nomine Benedicti de bono mutato in melius, Bonefacius est vocatus. How unsuitable, yea contradictory his actions were to both his good names, he immediately discovered; which occasioned this Distich to be made of, and applied to him; k Cent. Magd. 13. col. 1014. & others forecited. Audi, tace, lege, benè dic, benè fac, benedict, Aut haec perverte, male dic, male fac, Maledicte. No sooner was he crowned Pope, but statim Coelestinum antecessorem suum redeuntem ad eremum, sagacissimis canibus diu quaesitum, ex itinere & latebris quibus se abdiderat, retraxit, arctissimoque carcere in Fumonis arce includit, ne populus, se contempto, & qui ad seditiones intenti essent, hunc aliquando Ducem sequerentur, & de Romanae Ecclesia salute postmodum actum esset. Quam ob causam Stella ipsum vocat, Ingratissimum hominum. l Balaeus de Romano Pontif. Acts, l. 6. p. 354. Quis Bonifacium istum, teterrimum monstrum, ac hominum cunctorum impurissimum non appellet? cum simplicem vir●m suis artibus delusum, è Pontificatu non solum dejiceret, sed & illum tanquam facinorosum aliquem perpetuo carceri mancipatum, ante tempus prae animi dolore, mori coegerit? Vnde m Walsingh. Hist. Angl. p. 26. Stella, & Cent. Magd. 13 col. 1018. Coelestinus, eo quod eum ad cedendum Papatui subdole induxisset, et arctissimae custodiae tradidit usque ad mortem, de eo prophetavit in hunc modum, ut fertur; Ascendisti ut Vulpes; regnabis ut Leo; morieris ut Canis: Et ita sane contigit. Bonefacius statim post suam creationem Episcopum Ostien. super quibusdam in praesentia Cardinalium arguens durissimè, pallii usu privavit, & nihilominus ab eodem ante restitutionem pallii c●ronatur; as * Histor. Angl. p. 26. Thomas Walsingham observes, Opera ejus verè sunt papalia, ut multis seculis vix quispiam illa sede fuerit eo dignior. Quo enim quisque est sceleratior, eo magis ad eam occupandam idoneus; as n Cent. Magd. 13. col. 1014. Johannes Wigandus, Andreas Corvinus, and Thomas H●lthiter affirm; by comparing these two Pope's manners and actions: the first being the humblest, honestest man then living, and so altogether unfit: the other, the most crafty, ambitious, proud, wicked of all mortals; therefore most fit and worthy to succeed St. Peter in the Papal Chair at Rome; of whom more in due place. Anno 23 E. 1. Among several Bundles of Writs in the White Tower Chapel, I find no fewer than 10. Attachments and Suits upon Prohibitions, at the Kings and parties prosecutions, against Ecclesiastical persons and others, for holding, prosecuting Pleas of Chattels, Debts, Trespasses, Advowsons' and Lay-fees, belonging to the King and his Courts, to the hurt of his Crown, Dignity, and contempt of his Royal Authority: On most of which there are dilatory Retorns made and endorsed. EDwardus, etc. Vic. Ebor. salutem. Si Ricardus de Eston fecerit, etc. pone, etc. Bundelae Brevium Regis, Anno 23 E. 1. in Turre London. Magistrum Robertum de Lacie, quod sit coram Justiciariis nostru apud Westm. à die Paschae in unum mensem, ostensurus, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de Catallis et Debitis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem nostram, etc. Pone etiam per vadium & salvos plegios Reynerum de Knolle, quod tunc sit ibi ostensurus, quare secutus est idem placitum in eadem Curia, contra Prohibitionem nostram, etc. Teste meipso apud Aberconewey 25 die Marcii, Anno regni nostri 23. EDwardus, etc. Vic. London. etc. quod venire faciatis coram Justic nostris, etc. 12. liberos & legales homines de parochia Sanctae Mariae de Aldermanburic, etc. qui nec Adam pain qui sequitur pro nobis, nec Simonem de la Leylond, & Hermannum le Summiner, aliqua affinitate attingunt; recognit. super Sacramentum suum, si praedict. Magistr. Simon pendente placito in Curia nostra coram Justice. nostris apud Westm. etc. tenuit placitum in Curia Christianitatis de una marca, quae non est de Testamento vel Matrimonio, quam praed●ctus Hermannus à praedicto Ada exigebat, contra Prohibitionem nostram, ulterius tenuit idem placitum in eadem Curia Christianitatis, etc. Teste J. de Metingham apud Westm. 12 die Februarii, Anno regni nostri 23. To which there is a Panel annexed. EDwardus, etc. Vic. Devon. etc. quod non omittas propter libertatem Civitatis Exon. quin pone, etc. Rogerum Russel de Exon. quod sit coram Justiciariis nostril, etc. ad respondend. Vincentio de Oxton de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de Catallis et Debitis, quae non sunt de, etc. contra Prohibitionem nostram, etc. Teste J. de Metingham apud Westm. 12 die Novemb. Anno regni nostri 23. EDwardus, etc. Vic. Oxon. etc. Praecipimus tibi, quod non omittas propter libertatem Villae Oxon. quin pone per vadium & salvos plegios Magistrum Johannem de Jovere de Hybern, Johannem Sewy de Oxon. seniorem, Johannem fill. ejus, & Aliciam quae fuit uxor Johannis Lynn, quod sint coram Justice. nostris apud Westm. à die S. Trinitatis in 15. dies, ad respondend. tam Nobis, quam Nicholas le Sonner de Oxon. de placito, quare pendente placito in Curia nostra coram justic. nostris apud Westm. de eo quod praedict. Magistr. Johannis tenuit placitum in Curia Christianitatis de Catallis et Debitis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem nostram: Et de placito, quare praedict. J. Sewy, J. & A. secuti sunt placitum illud in Curia Christianitatis contra Prohibitionem nostram, etc. Idem Magister Johannes nichilominus placitum illud in eadem Curia Christianitatis tenuit, et praedicti J. Sewy, J. & Alic. praedict. placitum in eadem Curia Christianitatis secuti sunt, quousque sententia in ipsum Nicholaum le Sonner promulgata per totum Episcopatum Lincoln. ipsum excommunicari fecerunt; et postea breve nostrum de ipso Nicholas sic excommunicato tanquam claves Ecclesiae contemnente capiendo, jam tibi porrexerunt, ut dicitur, per quod quidem breve nostrum ipsum Nicholaum le Sonner cepisti, et in prisona nostra Oxon. detines quo minus placitum illud in Curia nostra coram justiciariis nostris apud Westm. sequi posset, in coronae et dignitatis nostrae laesionem manifestam, Curiae nostrae contemptum, praedicti Nicholai le Sonner dispendium non modicum et gravamen, ut dicitur. Et ipsum Nicholaum le Sonner pacem nostram inde habere permittas, quousque praedict. placitu●n inde inter eos in praefata Curia nostra coram Justice. nostris apud Westm. motum plenari● terminetur: Et inde tu ipse manned. Justice. nostris apud Westm. à die Sancti Hilarii in 15. dies, quod praeceperis Ballivis praedictae libertatis quod praeceptum nostrum prius inde tibi directum exequirentur, qui nichil inde fecerunt. Et habeas ibi nomina pleg. & h●c breve. Teste J. de Metingham apud Westm. 7 die Febr. Anno regni nostri 23. I find the like Writ almost verbatim, concerning the same parties and case, dated 7 die Febr. Anno regni nostri 23. On both which the Sheriff returned, Magister Johannes de Jovere non est inventus in Balliva mea, nec aliquid habet in eadem per quod potest attachiari. EDwardus, etc. Vic. Roteland, etc. Si Thomas Alewynne, etc. Pone, etc. Magistr. Ibidem, Thomam de Keverlee quod sit, etc. quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis, etc. Pone eciam Johannem de Riseberghe Personam Ecclesiae de Tynewell, etc. quare secutus est idem placitum, etc. contra Prohibitionem nostram. T. meipso apud Lammays, 3. die Maii, An. r. n. 23. EDwardus, etc. Vic. Stafford, etc. Pone, etc. Johannem Lukyn, etc. ostensurus, quare cum placita de catallis et debitis in regno nostro quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, ad Nos et Coronam nostram et dignitatem et non ad alium pertineant in regno nostro, etc. secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis Thomae de Stubbelegh Capellani, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, in laesionem Coronae et dignitatis nostrae, et contra prohibitionem nostram, etc. T. meipso apud Lammays, 4. die Maii, An. r. n. 23. EDwardus, etc. Vic. Ebor. etc. Si Willielmus Walkord, etc. Pone, etc. Magistr. Stephanum D canum Christianitatis Ebor. etc. quare tenuit placitum de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem nostram. Pone eciam, etc. Willielmum de Sadister, etc. quare secutus est idem placitum in eadem Curia▪ etc. T. meipso apud Lammays, 5. die Maii, An. r. n. 23. EDwardus, etc. Vic. Lincoln. etc. Si Rogerus fill. Guidonis fecerit, etc. Pone, etc. Magistr. Henricum de Nassington quod sit, etc. quare tenuit Placitum de catallis et debitis quae non sunt, etc. contra Prohibitionem nostram; Pone eciam, etc. Willielmum de Hundelby quod, etc. quare secutus est idem placitum, etc. Teste meipso apud Aberconewey, 26. die Febr. An. r. n. 23. EDwardus, etc. Vic. Hereford. etc. Pone, etc. Richardum Episcopum Hereford. Brevia Regis in Turre London, Anno 23 E. 1. quod sit coram Justice. nostris apud Westm. etc. quod ibi habeat Magistrum Richardum Archidiaconum Hereford. Clericum suum, ad respond. Priori de Bathon. de placito quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de Advocatione duarum partium Capellae de Tokynton contra Prohibitionem nostram, ut dicitur; Et ad ostendendum, quare non habuit praedict. Magistr. Richardum Clericum suum coram Justiciariis nostris apud Westm. a die Sancti Hillarii in 15. dies, sicut ei mandatum fuit, etc. Teste J. de Metingham apud Westm. 3. die Febr. Anno regni nostri 23. EDwardus, etc. Vic. Derby, etc. Si Johannes de Caumpernin, etc. Pone, etc. Ibidem. Magistr. Willielmum de Sweperston quod sit, etc. ostensurus, quare cum placita de Transgressionibus contra pacem nostram factis in regno nostro, ad Nos, etc. et non ad alium pertineant in eodem regno nostro, Idem W. tenuit placitum in Curia Christianitatis de hujusmodi Transgressionibus, in Coronae et dignitatis nostrae laesionem, et contra prohibitionem nostram, etc. T. meipso apud Lammays, 18. die April. An. r. n. 23. Pope Boniface the 8. was no sooner settled in his Pontifical throne (as * Page 623. before related) but in the very first year of his Papacy, he sent his Italian Merchants and Usurers into England, to return all moneys from thence to the Roman Court, which he, his Legates, or other Agents should extort from thence or Ireland, by whom he sent this Bull to the King to grant them his safe conduct, favour and assistance upon all occasions, the original whereof I found in the White Tower Chappel. BONIFACIUS Episcopus, Servus servorum Dei, Charissimo in Christo filio Edwardo Regi Angliae illustri salutem, & Apostolicam benedictionem. Cum dilectos filios Johannem Aldobrandinum, Nicholaum Cacealeonem, Giacum. & Villanum Lurcheti de Societate Clarennum de Pistorio, Camerae nostrae Mercatores, pro quibusdam Romanae Ecclesiae negotiis ad parts Angliae transmittamus; Magnificentiam Regiam rogandam duximus attentius & hortandum, quatenus ips●s pro nostra et Apostolicae sedis reverentia benigne recipiens, et honest pertrectans, eyes & eorum cuilibet in terr●● quibus exerces dominium, de Securo conductu facias provideri. Et nichilominus in gendis ipsorum cum ab eis vel eorum aliquo fueris requisitus, assistas eisdem favoribus Regiis et praesidiis opportunis. Ita quod ex hoc Excellentiae Regiae devotionis promptitudinem dignius commendationum titulis attollamus. Datum Anagniae 8 Idus Julii, Pontificatus nostri anno primo. Immediately after, he sent two Cardinal Legates à latere, first to the King of France, and from him to the King of England, then engaged in Wars against each other, under a specious pretext of mediating a Truce, and making a firm peace between them; but in verity to usurp a Papal Jurisdiction over them and their Realms, and prey upon them both, as the sequel evidenced. These Legates being not specially sent for by King Edward, according to the * See Tom. 1. p. 402, 403, 454, 455. ancient privilege of the Realm; thereupon, before they presumed to set foot in England, they sent a special Messenger and Letters to the King, to acquaint him with the effect of their mission, and crave his Royal licence, safe conduct and protection for themselves, their followers and goods, the form whereof they sent enclosed in a Cedule to the King: who although he seemed very well pleased with the end of their Legation and coming to him to settle peace, yet he refused to grant them any safe conduct to come into England, till they first informed him, what safe conduct the King of France had granted them under his Seal; as these Records assure us. VEnerabili in Christo Patri Domino Albanensi Episcopo, Edwardus eadem gratia, Claus. 23 E. 1. m. 10. dorso. De adventu Cardinalis in Angliam. etc. salutem & sinceram in Domino Charitatem. Intelleximus per literas vestras quas dilectus Clericus noster Magister Arnoldus Lupi de Tilb. ex parte vestra nobis misit, qualiter vos ad partes nostras veniend. pro negociis quae inter Regem Franciae & Nos agitantur, hiis diebus estis personaliter deputati. Paternitati vestrae de eo quod id fecistis ita celeriter nobis scire grates, non modicas referentes: scireque vos volumus, quod de hoc efficimur valde laeti, praesenciaque vestra ad nos erit grat● admodum et accepta. Adventum enim alicujus amici nostri de Curia adventu vestro habere nequibimus chariorem. Teste Rege apud Lammays in Angles. 28 dic Aprilis. VEnerabilibus Patribus in Christo Domino B. Albanen. & S. Penestren. Dei gratia Ibid. m. 9 dorso. De adventu Cardinalium in Angliam. Episcopis, Sacrosanctae Romanae Ecclesiae Cardinalibus, amicis suis karissimis; Edwardus eadem gratia, etc. salutem, & sincerae dilectionis affectum. Quandam Cedulam continentem formam cujusdam literae de Conductu quam per nos faciendam nobis exhibuit dilectus Clericus noster Johannes de Berewyk vidimus, ac etiam intelleximus diligenter. Sane, licet fuerimus et adhuc simus parati et prompti vestris beneplacitis nostrum animum inclinare; Paternitatem vestram scire volumus, quod cum de praelocutis sufferentia vel respectu, ac insuper de tenore litterae conductus quam a Rege Franciae habueritis Sigillo ipsius Regis signatae plene nobis constiterit, consimilem litteram fieri faciemus. Dat. etc. Hereupon they sent another Letter to the King for a safe Conduct, to which he returned this Answer. VEnerabilibus in Christo Patribus, Dominis B. & S. Dei gratia Albanen. & Penestr. Episcopis, sacrosanctae Romanae Ecclesiae Cardinalibus, amicis suis Karissimis; Edwardus ead●m gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae Claus. ibid. m. 7 dorso. De Litera Conductufacienda. salutem, & sincerae dilectionis affectum. De eo quod ad nos venire proponitis in ●●●cium Sanctissimi Patris in Christo Domini Summi Pontificis, ut no●is per vestras literas nunciastis; Scire vos volumus, quod adventus vester et singulorum qui ex parte sua ad nos venient placens erit; literas autem vestras de Salvo conducto pro vobis, familia, bonis, et Nunciis vestris, ac aliis qui necessarii vobis fuerint, quas vobis fieri petivisiis; (Ita quod sub protectione nostra et tutela per terram et per mare secure transire possitis,) vobis in forma petita mittimus per vestros nuncios praesentium portitores. Dat. apud Thleghython 7. die Junii. Soon after, as a Anno 1295. p 397 398. Matthew Westminster and b Histor. Angl. p. 28. Thomas Walsingham inform us; Bid●o post festum Apostolorum Petri & Pauli missi sunt duo Cardinals a latere Domini Papae, Albinensis, & Praenestinus, primò ad Regem Franciae, deinde ad Regem Angliae, ut Regna Franciae et Angliae inter se intestinis odiis adhuc tumescentia; pacificando sedarent. Quos in regno Angliae applicatos, accepit plebs debito cum honore, Circafestum Pentecoites venientes Londonias, ibidem ex mandato Regis (adhuc in Wallia existentis) ejus praestelebantur adventum; qui fuit citra festum Sancti Petri ad vincula. Accita per Regem apud Westmonasterium, Primatum et Optimatum suorum caterva, in Nonis Augusti. Quibus congregatis, primò coram Rege, consedentibus binc inde, Cardinalibus & Episcopis, Dominus Edmundus frater Regis, & Magister Johannes de Lacie motiva causae exor●ium exitialis guerra, & commotionem, incivilitatis contemptum nautis Angliae inconcussum, viuâ voce promiserunt. Item, qualiter Rex Angliae de * Here, p. 602. praedebito Francorum h●magio exoneravit seipsum. Super his autem, Cardinals coram Rege nuncium suum prosequentes, & pacem suadentes, petentibus Cardinalibus formam pacis, fuit responsum à Rege, hoc minime fieri posse Rege Teutonicorum beneplacito inconsulto, propter foedus inter eos initum et juramento firmatum, against the French.) Rursum petierunt sperandae pacis treugas, nec eas obtinu●runt. Tertio, ut tempore medio, manus nautarum procellosa sileret. Neque super hoc effectum aliquod sunt consecuti: Quoniam ipsis pro pace laborantibus, ecce intempestae noctis silentio, Piratica gens Francorum Dovoriae dans assultum, quandam domum religiosorum, partem magnam Oppidi, & quamplures domos litori vicinas * Walsingham Hist. Angliae, p. 38. facibus succenderunt. Inter ali● flagitia, quendam Monachum nomine Thomam perimerunt. Decapitatis his qui ascenderant, prae timore contrabellantis populi in hortis se absconderunt & in antris, paucis è multis exceptis suas naves clandestinè ingressis. Qui terga versantes, in patria sua adeptos se fuisse claves Castri Dovoriae, falsiloqui ventilarunt. Tandem Cardinales rogaverunt Regem, ut Regis Romanorum consensum petendo inducias impetraret. Rege autem ob reverentiam Curiae Romanae, petitioni eorum annuente, circa nativitatem Virginis gloriosae Cardinales imperfecto negotio, pro quo venerunt, ad Galliam remearunt, praeexhausta pecunia multa nim is, et a viris religiosis, Nota. duplam pecuniam extorserunt. (The main design they aimed at.) His ergo divulgatis in regno Francorum, mox indurati cord, quorum pedes proni fuerunt ad effundendum sanguinem plebem convocant, classem parant, & ut regnum Angliae arriperent consiliati sunt: sed opere sunt frustrati. * Henr. de Knyghton, de Event. Angl. l. 3. c. 7. col. 2504, 2505, 2506. Henry de Knyghton thus more fully records their Negotiation, together with the Pope's elegant Epistle to the King, which they brought with them, earnestly persuading him to a peace and Truce with the French, and the Kings and his Counsils answers to it and the Cardinal's proposals. Eodem anno circa festum Pentecostes venerunt in Angliam duo Cardinals, missi à latere Papae ad Regem Angliae, cum Epistolis Papalibus in haec verba conceptis. Bonefacius Servus servorum Dei, carissimo in Christo filio Edwardo Regi Angliae salutem, & Apostolicam benedictionem. Movet animam, mentemque soll●ci●at, fili charissime, sincera & affectuosa dilectio, quam ab olim dum cura nobis officii minoris incumberet ad personam Regiam tuumque regnum inclitum gessimus, & continuatis benivolis studiis gerere non cessamus, ut Celsitudinem Regiam, cujus exaltationem & gloriam summis desideriis affectamus, à Deo inducamus sollicitè, per quem in conspectu Regis altissimi, per quem Reges regnant, & Principes dominantum, de bono semper in melius reddaris acceptior, occurras gratior, carior habearis, ac in regno mundi, carior nominisque titulis copiosum proveniat incrementum Sa●è ab ipfis nostrae promotionis auspiciis, ad generalem statum fidelium mentis aciem extendentes, & considerantes gravem, immo grav●ssimam & ideo contrariam votis nostris, inter te & charislimum filium nostrum Philippum Regem Franciae illustrem proxima tibi consanguinitate conjunctum, procurante pacis aemulo incentoie malorum, discordiam suscitatam, firma et stabili dispositione decrevimus, ut super hujusmodi negotio cordi nostro potissimo, solemnes nuncios ad praesentiam Regiam et literas mitteremus. Sed propter nostrum de Civitate Neapolitana discessum, ubi tunc Romana curia praesidebat, nostrumque accessum ad urbem quem viarum periculosa discrimina non mod●cum retardarunt, ac etiam ad nostra inibi celebrata consecrationis solempnia impediti, nequivimus citius nuntios praedictos & literas destinare. Revera fili nequaquam sumus immemores, quin potius tenaci memoria retinemus, quod nos hactenus dum essemus in minori officio constituti, sinceris affectibus dilexisti, plenis favoribus prosecntus. Idemque dum solerter attendimus quantis et quam grandibus praedicta discordia noscitur onusta dispendiis, quet et quanta pericula secum trahit, quam dampnosa fideli●us redditur, quam graviter turbat et impedit negotium Terrae Sanctae, quantumque praeterea Deo displicere dinoscitur, auxiamur ut pater, sauciamur ut mater, in animo turbamur amarius ut amator, nec possumus quietis refoveri dulcedine, donec praelibatum negotium optatum et celerem exitum juxta cordis nostri desiderium sortiatur. Cumque venerabiles fratres nostros Beraldum Albinensem, & Simonem Prenestinum Episcopos, sedis Apostolicae Nuncios, exhibitores praesentium, viros utique profundi consilii, literarum scientia praeditos, ac diversarum virtutum titulis insignitos, necnon pacis angelos, licet eorum inviti careamus praesentia, destinamus; Excellentiam Regam rogamus, hort●mur, & obsecramus in Domino Jesu Christo, quatinus ad divinam et Apostolicae sedis reverentiam memoratos Episcopos, magnas utique columpnas Ecclesiae, tuique honoris et famae servidos amatores, tanquam filius benedictionis et gratiae respiciens, honesteque prosequens, et honorificentia condigna pertractans, attente audias, diligenter intelligas, et efficaciter studeas adimplere, quae ipst et eorum quilibet coram te super eodem negotio duxerint proponenda. Sic te in hiis devote ac prompte habiturus ut speramus et cupimus, ut difficultatis et repulsae cujusiibet mora profugata, Regiae devotionis sinceritas exinde clarius illucescat, tuaeque famae praeconium, quamvis amplum et diffusum in saeculo, propensius augeatur, ac sedis Apostolicae gratiam quae circa filios devotos exuberat, habundantius merearis. Dat. Laterani 10 Kal. Martii, Pontificatus nostri anno primo. Cumque in adventu Cardinalium nondum reversus esset Rex à Wallia post guerram quam ibi finierat, praecepit Rex, ut honorifice tractarentur, Londoniisque moram facerent usque ad vincula Sancti Petri, ipsius Regis adventum praestolantes. Ad quem diem ipse Rex, pacificata Wallia, et omnes Magnates tam Cleri quam populi specialiter ad hoc vocati comparentes, ipsos Cardinales honorifice cum gaudio susciperunt. Cumque facto silentio uterque Cardinalis pacis sermonem faceret, & multa vicissim de bono pacis introducerent, in fine tandem concludentes, ipsum Regem pacis zelatorem & catholicum rogaverunt; ut tanquam Princeps piissimus & pacis filius dignaretur animum ad pacis bonum inclinare. Responsum est eis ex parte Regis. Quod deliberato consilio ad interrogata & rogata responderet die tertia. Erat enim thema unius Cardinalis; Da pacem Domine in diebus nostris. Alterius verò; Adaperiat Dominus cor vestrum in lege sua, & in praeceptis suis, & faciatpacem. Adveniente die tertio, & congregato Concilio, frater Willielmus de Hotham praedicavit in Latino sicut Cardinales fecerant, assumpto themate hoc, Audiam quid loquatur in me Dominus, quoniam loqu●tur pacem in plebem suam. Reducens in parte sic, Quod Rex noster tanquam verae obedientiae filius, pacis zelator, paratus erat audire Apostolica mandata, tanquam etiam caelitus emissa. Finitoque sermone brevi, statimque ex praecepto Regis recitabatur in * The relation of the cause of the war, with the proposals & demands of the Cardinals, with the Kings & Councils answers to them in several Articles, are at large recorded in French in a Parchment Roll I found in the Tower, which being much torn and decaved, I thought fit to omit. Gallico totus processus suprascriptus, quomodo inter Reges ipsos guerra orta est, & usque ad eundem diem continuata; ut ipsi qui mediatores pacis existerent & promotores videre possent & dinoscerent, quis Regum justitiam haberet in causa, vel injustè causam confoveret. In fine vero totius longae recitationis suprascriptae, surrexit Antonius de Bek Episcopus Dunelmensis, & ex parte Regis respondit sicin Gallico. Vos Domini Cardinales rogastis & requisistis Dominum nostrum Regem pro plena pace concedenda, vel bonis saltem treugis diutius amplectandis; & licent unusquisque Christianus & Fide catholicus pacem velle debebit, & eam amplecti ratione bonorum quae ex ea sequuntur, & propter ejus contraria & immensa mala quae ex guerra proveniunt, & ex seditione nascuntur, tamen fidelitatem & promissa tenere debent homines universi; undè ipse Dominus Rex vobis respondet sic; Quod talis confoederatio inter Regem Alemanniae & ipsum jam nunc inita est, & per Sacramentum confirmata, quod neuter eorum absque altero cum Rege Franciae pacem faceret, vel treugas concedat quoquo modo: cujus rei causa ipso non requisito vel dissentiente, nec pacem facere potest, nec treugas concedere vult. Quo cessante loqui, confestim Cardinales ipsum Regem rogaverunt, ut ex clementia Regia annuere dignaretur, nuncios super hoc Regi Alemanniae destinare; Et datus est dies crastinus ad respondendum. Crastino autem die convenirent iterum universi, idem Dunelmensis Episcopus in Gallico sic ait; Domini charissimi requisistis hesterna die Dominum nostrum Regem de duobus, scilicet, quod ex gratia sua mera dignaretur nuncios mittere ad Regem Alemanniae, ut ejus animum alliciat ad pacem annuendam & plenè confirmandam; De alio, scilicet, quod treugas concederet usque ad certum tempus, infra quod de plena pace tractare posset, vel ipsas saltem treugas ulterius prorogare. Ad primum articulum respondet vobis Dominus noster Rex sic, Quod ratione et reverentia Romanae Ecclesiae, quae totius orbis caput est, et magistra, et occasione personarum vesirarum, qui illius Ecclesiae estis membra, habitaque confideratione vestri laboris et longi itineris, liberaliter concedit vobis Rex nuncios suos super hoc ibidem destinare. Ad aliud sic; Satis vobis constat & omni populo, quod exercitus Regis Franciae & gens sua tota jam parati existant ut sibi & suis inferant mala quae possunt, sicut hucusque fecerunt in terra & in mari; unde Regi non esset securum suis praecipere ne se defenderent, nisi ex parte altera esset inhibitum, ne ulterius persequerentur. Propter quod vobis respondet, Quamcitò constiterit ei Regem Franciae ex parte sua inhibuisse vel inhibere velle, statim & ipse suis hoc illud idem praecipiendo mandabit, sed ante non. Factoque tali responso, et accepta licentia, ●cverst sunt Cardinals in Franciam, unde prius venerant, set non vacui, † Nota. imm●i bursas vacuantes. Ex unoquoque Cathedrali Capitulo vel Collegiato per totam Angliam nomine procurationis et expensarum sex marcos argenti habuerunt; et hoc ex concessione papali, praeter alia multa, ut assolet cupiditati Romanorum Car●inalium, sicut pensare scitis multiplicius. Et ubi religiosorum pauperum, vel sanctarum monialium propter exilitatem non sufficerent per se, adjungebantur eis circumjacentes Ecclesiae parochiales ad solutionem peragendam, ita quod papale privilegium non emaneret vacuum, nec deficeret obolus in summa. Such was their infamous rapine and extortion. Hereupon the Dean of Paul's, and Bishop of London's Official exacting Procurations from the Dean and Prebends of St. Martins le Grand in London, for these two Legates sent into England to the King by the Pope about the Peace with France, endeavouring to compel them to pay the same by Ecclesiastical censures, against their privileges, and the King's prerogative, (being his Free Chapel, exempt from all Episcopal Jurisdiction and Procurations) the King thereupon issued this Prohibition to them to inhibit their proceedings, as derogatory to his Crown and Royal Dignity. REX dilectis sibi Magistro Radulpho de Bandak Decano Ecclesiae Sancti Pauli London. & Johanni de Sancto Claro Officiali Episcopi London. salutem. Claus. 23 E 1. m. 7. intus. Pro Decano & Capitulo liberae Capellae S. Martini Mag. London. Cum libera Capella nostra Sancti Martini Magni London. si●ut et caeterae liberae Capellae nostrae ab omni jurisdictione or●inaria, necnon et ab omnibus exactionibus, contributionibus, et procurationibus ●uibuscunque, sint exemptae, liverae penitus et immunes, vos (sicut accepimu●) a dilectis nobis in Christo Decano et Capitulo praedictae Capellae nostrae procurationes, ad opus venerabilium Patrum B. Albanensis, & S. Penestr. Episcoporum, Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalium ad nos nuper a Seed Apostolica transmissorum, exigitis, et ipsos, ad procurationem eandem solvendam graviter compellitis, in nostri et ipslus liberae Capellae nostrae praejudicium manifestum. No●igitur attenden●es per hoc, nobis et nostrae Regiae dignitati posse de facili derogari, nisi citius in hac rarte apponamus remedium opportunum; Vobis mandamus firmiter inhibentes, ne a praefatis Decano et Capitulo hujusmodi procurationes vel alias exactiones, in nostri et dictae Capellae nostrae praejudicium aliqualiter exig●re praesumatis, pet quod oporteat nos manum ad hoc apponere graviorem. Teste Rege apud Westm. 25 die Augusti. By which it is apparent, That the Kings Free Chapels were exempt from all Procurations, even to the Popes own Nuntioes and Legates à latere scent by him into England, which privilege the King was very vigilant to maintain. These avaricious Cardinals to fill their purses yet fuller, not contented with procurations from the Clergy of England, sent their Agent and Chaplain into Ireland, with the King's Letters of Safeconduct and assistance, to collect Procurations from the Irish Clergy, (though they went not thither) as this Record attests. REX dilectis & fidelibus suis Justice. suo Hibern. Cancellar. Thes. de Scaccario Pat. 23 E. 1. m. 2. Pro Albanonsi & Penestrensi Cardinalibus de procuracionibus. suo Dubls. Justice. Vicecomitibus & omnibus Ballivis & Ministris suis de terra Hibern. ad quos praesentes literae pervenerint, salutem. Cum venerabilis pater Beraldus Albanensis, & Simon Penestrinus Episcopi, Sacrosanctae Romanae Ecclesiae Cardinals, Magistrum Johannem de Bonichy de Senis Capellanum eorundem, ad parts Hibern. pro procurationibus eorundem Cardinalium jam transmittant; Vobis mandamus, quod praefato Magistro Johanni cum ad partes illas venerit ex parte Cardinalium eorundem, occasione praedicta, consilium et auxilium impendatis in hac parte, quociens ab ipso Capellan● ex parte dictorum Cardinalium fueritis requisiti. In cujus rei testimonium, etc. dur ●turas quamdiu nobis placuerit. Teste Rege apud Westm. 26. die Aug. How importunate the Cardinals (to colour their rapines) were with the King to procure a Truce and Cessation of arms, appears by 3. Writs I found in a Bundle in the White Tower Chapel, An. 23 E. 1. then engrossed & filled; one of them directed to the King's Lieutenant, and other Officers in Gaseoigne and foreign parts; the other general to all men; the third, to the Wardens of the Ports, and all other his Officers and Ministers to whom they should come; wherein he declared, that by these two Cardinals importunate zeal, to settle a firm Pea●e between him and the King of France and their Subjects, (toward which a present truce, and cessation of all acts of hostility between them both by Sea and Land would much conduce) he had condescended out of honour to the Cardinals, and reverence and obedience to his Mother the Church of Rome, to such a Truce and Cessation of all acts of hostility between them, till the Feast of All Saints next, and obiliged himself, his goods and chattels to the Cardinals to perform it; so as the French King would oblige himself in like manner for himself and his Subjects; which he (it seems) refusing, these Writs were thereupon cut and canceled with a penknife, but not taken off the file: which I shall here present you withal, to declare King Edward's readiness to peace, and avoid wars with the French King. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae; dilectis & fidelibus Brevia Regis, de privato sigil. An. 23. & 24. E. 1. Istae literae cultello ●cinduntur. suis, Johanni de Brit●●nnia nepoti suo Capitaneo, & Johanni de Sancto Johanne Senescallis suis in Ducatu Britanniae, & omnibus aliis ministris & fidelibus suis in eodem Ducatu ad quos praesentes litterae pervenerint, salutem. Venientes ad praesenciam nostram venerabiles Patres, Domini B. Albanensis, & S. Penestrinus Episcopi sacrosanctae Romanae Ecclesiae Cardinals, pro sedanda dissensione seu guerra inter illustrem Principem Franc. Regem & nos exorta, per sanctissimum Patrem Dominum Bonefacium divina pr●videntia summum Pontificem destinati, ex parte ipsius summi Praesulis et sua apud nos, tanquam pacis et concordiae fideles et fervidi zelatores, instanter et sollicite institexunt, ut reformacioni pacis nostrum vellemus animum inclinare. Et quia ut dixerunt, treugarum initio pacis hujusmodi posset esse plurimum instructiva, supplicaverunt, ut super treugis ineundis nostrum praestare vellemus assensum; Initancia nichilominus magna petentes, ut consentire vellemus, quod donec plenus t●actatus cum hiis quos res tangit, super dictis treugis ineundis posset haberi, tam per terram quam per mare hinc inde inter gentes praefati Fanciae Regis et nostras, ac inter ipsius Regis Franciae et nostros omnino a quibuscumque processibus bellicis et invasionibus hostilibus cessaretur. Nos autem devote parere Romanae Ecclesiae matri nostrae, necnon et dictos Cardinales honorare valentes, ob ipsius Romanae Ecclesiae reverenciam et Cardinalium ipsorum honorem eorum peticionibus quantum possumus annuentes, in ipsorum Caroinalium praesencia assensimus, et consensimus, si dictus Rex Franciae velit idem concedere, & concedat quod usque ad instans festum Omnium Sanctorum tam per terram quam per mare, inter praefati Franciae Regisgentes & nostras, & inter suos & nostros valitores quoscumque, à quibuscumque bellicis actibus & hostilibus aggressionibus hinc inde cessetur omnino. Promittentes eisdem Cardinalibus, et nos ac bona nostra obligantes, quod ita faciemus per gentes nostras inviolabiliter observari. Quare vobis omnibus & singulis districtè praecipimus & mandamus, quod à die receptionis praesentium & litterarum Cardinalium praedictorum usque ad dictum festum inclusiuè, tam per terram quam per mare à quibuscumque bellicis act●bus & hostilibus aggressionibus, insultibus & offensis quibuslibet contra ipsum Regem Franciae, vel gentes suas, & valitores suos aliqualiter faciendis cessetis omnino, & gentes nostras vestro commissas regimini, necnon & quoscumque valitores nostros, omni fraud & quacumque simulacione deduct●s cessare penitus faciatis, sicut dampnum nostrum volueritis evitare. In cujus rei testimonium has literas nostras fieri fecimus patentes. Dat apud Westm. xiv. die Aug. anno Regni nostri vicesimo tercio. REX universis praesentes literas inspecturis, salutem. Venientes ad nostram Ibidem. This Writ is likewise enroled Pat. 2, 3. E. 1. m. 10. in the margin, whereo there is this note, Ista litera non fuit resti●uta. De potestate commissa Cardinalibus tractandi de Treugis. praesenciam venerabiles Patres, Domini B. Albanensis, & S. Penestrinus Episcopi sacrosanctae Romanae Ecclesiae Cardinals, pro sedanda dissensione, (etc. verbatim as in the former.) A quibuscumque bellicis actibus & hostilibus invasionibus hinc inde ceffetur omnino; eisdem Cardinalibus auctoritate praesentium committentes, quod si dictus Rex Franciae velit idem facere et effectu complere prosequente, iidem Cardinales vice et auctoritate nostra gentes nostras ubicumque tam per terram quam per mare in Angliae et Vasconia, et in potestate nostra alibi constitutas, omnino cessare faciant a praemissis; Ac mandantes nichilominus omnibus gentibus in terris nostris praedictis, ut in praemissis praedictis Cardinalibus sicut nobis pareant et intendant. Promit●●mus eisdem, et nos ac bona nostra auctoritate praesentium obligamus, si dictus Rex Franciae idem et eodem modo fecerit, quod si postquam prae●atis Cardinalibus gentibus nostris mandatum fuerit, et mandatum hujusmodi pervenerit ad easdem, ut ab hostilibus aggressionibus abstinerent, ut superius est expressum, aliqua dampna per mare sive per terram gentibus dicti Regis Franciae vel valitoribus suis, per gentes seu valitores nostros in personis vel rebus dari seu inferri contigerit, nos de dampnis hujusmodi plenam emendam fieri faciemus. In cujus, etc. Dat. apud Westm. xiv. die Aug. Anno regni Regis twenty-three. EDwardus Dei Gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, Capitaneis Ibidem. Hae literae cultello scinduntur. marinariorum Angliae, Walliae & Hiberniae; & Custodibus Portuum, & aliis Ballivis, Ministris & fidelibus suis ad quos praesentes literae pervenerint, salutem. Venientes ad praesenciam nostram venerabiles Patres, Domini B. Albanensis & S. Penestrinus, Episcopi sacrosanctae Romanae Ecclesiae Cardinals, pro sedanda dissensione, etc. (as before.) Promittentes eisdem Cardinalibus, & nos ac bona nostra obligantes, quod ita faciemus per gentes nostras inviolabiliter observari. Quare vobis omnibus & singulis districtè praecipimus & mandamus, quatinus à die receptionis praesencium & literarum Cardinalium praedictorum, usque ad diem festum inclusiuè, tam per terram quam per mare, à quibuscumque bellicis actibus, & hostilibus aggressionibus, insultibus & offensis quibuslibet, contra ipsum Regem Franciae, vel gentes suas & valitores suos aliqualiter faciendis cessetis omninò, & gentes nostras vestro commissas regimini; necnon & quoscumque valitores nostros, omni fraud & quacumque simulatione seductis, cessare penitus faciatis, sicut dampnum nostrum volueritis evitare. In cujus rei testimonium has literas nostras fieri fecimus patentes. Teste meipso, apud Westm. xiv. die August. Anno Regni nostri vicosimo tercio. I find likewise this Letter of the Kings in the Clause-Roll of the same date, sent to Pope Boniface, to the like effect. SAnctissimo Patri in Christo Domino, Domino Bonefacio Divina providentia sacrosanctae Romanae ac universalis Ecclesiae summo Pontifici, Edwardus ejusdem Claus. 23. E. 1. m. 7. dorso. De treugis ineundis inter Regem Franciae & Regem Angliae. Gratia, Rex, etc. Devota p●dum oscula beatorum. Venientes ad nostram praesentiam, Venerabiles Patres, Domini B. Albanen. & S. Penestr. Episcopi, sacrosanctae Romanae Ecclesiae Cardinals; pro sedanda dissensione, seu guerra inter illustrem Principem, Franciae Regem & nos exorta, per vestrae Sanctitatis sollicitudinem ad regna Franciae & Angliae destinati, ex parte vestra & sua apud nos, tanquam pacis & concordiae Zelatores, instanter & sollicitè institerunt, ut reformationi pacis nostrum vellemus animum inclinare. Et quia ut dixerunt, treugarum initio pacis hujusmodi posset esse plurimum inductiva; supplicaverunt, ut super treugis ineundis nostrum praestare vellemus ass●nsum; instantia nichilominus magna petentes, ut consentire vellemus, quod donec plenus tractatus cum hiis quos res tangit super dictis treugis ineundis posset haberi, tam per terram quam per mare hinc inde inter gentes praefati Franciae Regis & nostras, ac inter ipsius Franc. Regis quoscunque valitores & nostros omnino à quibuscunque processibus bellicis & invasionibus hostilibus cessaretur. Nos autem devote parere Romanae Ecclesiae matri nostrae, necnon et dictos Cardinales honorare, ob ipsius Ecclesiae Romanae et vestri reverentiam, et Cardinalium eorundem honorem, ipsorum petitionibus quantum possumus annuentes, in ipsorum Cardinalium praesentia concessimus, si praefatus Rex Franciae idem velit concedere & concedat, ut juxta ipsorum petitionum Cardinalium usque ad festum Omnium Sanctorum proximò venturum, tam per terram quam per mare, inter gentes praedicti Regis & nostras, ac inter ipsius Regis Franciae quoscunque valitores & nostros, à quibuscunque bellicis actibus, & hostilibus invasionibus hinc inde cessetur omninò: eisdem Cardinalibus authoritate literarum nostrarum committentes; quod si dictus Rex Franciae velit idem facere, & effectu compleat prosequente, iidem Cardinals vice & authoritate nostra, gentes nostras ubicunque tam per terram quam per mare in Anglia, Vasconia, & in potestate nostra alibi constitutas, omninò cessare faciant à praemissis. Promittentes eisdem, et nos, ac bona nostra per nostras literas obligantes, si dictus Rex Franciae idem & eodem modo fecerit; quod si postquam à praefatis Cardinalibus gentibus nostris mandatum fuerit, & mandatum hujusmodi pervenerit ad ea●●em, ut ab hostilibus aggressionibus abstineant, ut superius est expressum, aliqua damna per mare sive per terram gentibus dicti Regis Franciae, vel valitoribus suis per gentes, seu valitores nostros in personis vel rebus dari vel inferri contigerit, nos de dampnis hujusmodi plenam emendam fieri faciemus, prout in nostris literis super hoc confectis plenius continetur, In quibus, sanctissime Pater & Domine, nostri honoris integritas magnam pati videtur reputatione plurium laesionem, quamquam nobis non videatur, quod ista vel alia quae pro Sanctitatis vestrae suasionibus reverentia & honore fecimus, nobis ad malum vel dedecus debeant imputari. Conservet vos Altissimus. Dat. apud Westm. 14. die Aug. Anno Regni nostri 23. He likewise issued and sent these further Letters to the Earl of Lancaster, his Lieutenant in Aquitaine, and to the King of Romans concerning this Truce, and requiring them to treat with the Cardinals concerning it. REX karissimo fratri & fideli suo Edmundo Comiti Lanc. tenenti locum nostrum Rot. Vascon. An. 23 usque 31 E. 1. m. 16. dorso. in Ducatu nostro Acquit. salutem. Veniens ad praesentiam nostram venerabilis pater Dominus B. Episcopus Albanensis, Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalis, amicus noster karissimus, pro sedanda dissensione seu guerra inter illustrem Principem Franc. Regem, & nos dudum exorta, per Dominum Summum Pontificem destinatus, ex parte ipsius & sua apud nos tanquam pacis & concordiae zelator fervidus & fidelis sollicitè institit & instanter, ut reformacioni pacis nostrum vellemus animum inclinare. Et quia, ut dixit, treugarum initio pacis hujusmodi posset esse plurimum inductiva, rogavit, ut super treugis ineundis nostrum praestare vellemus assensum, cum sollicitudinis intentae studio multiplicatis instantiis, nichilominus supplicando, ut donec plenus tractatus cum illis quos res tangit super dictis treugis ineundis posset habere, tàm per terram quam per mare hinc inde inter gentes praefati Franc. Regis & nostras, ac inter ipsius Franc. Regis quoscumque valitores & nostros, omnino à quibuscumque processibus bellicis & invasionibus hostilibus cessaretur; exponens dispendia, pericula & dampna quibus propter guerram praedictam mundus subjacet hiis diebus, potissimè propter vos & alias gentes nostras in Vasconia existentes, ac gentes Regis Franc. ex adverso. Sane linnet ob praedictae Romanae Ecclesiae reverentiam, et dicti Cardinalis honorem, ipsius petitionibus quantum p●ssumus annuentes, propter praemissas caus●s et alias occupationes nostras in ips●us Cardinalis praesentia concesserimus, si praefatus Rex Franc. idem velit concedere & concedat, ut usque ad festum Nativitatis Domini proximo venturum, tàm per terram quam per mare inter gentes praefati Regis Franc. & nostras, ac inter ipsius Regis Franc. quoscumque valitores & nostros, à quibuscumque bellicis actibus & hostilibus invasionibus hinc inde ces●aretur omnino, ac eidem Cardinali & Episcopo Penestr. Collegae suo commiserimus, si Rex Franc. velit idem facere et effectu compleat prosequente, ut iidem Cardinales vice et auctoritate nostra gentes nost●as ubicumque tam per terram quam per mare in Anglia, Vasconia, et alibi in potestate nostra constitutas, omnino cessare faciant a praemissis; ac etiam vobis ac omnibus gentibus & subditis nostris mandaverimus, ut praedictis Cardinalibus in praemissis pareatis et int●ndatis, pro●t in aliis nostris patentibus literis dicto Episcopo Albanensi traditis plenius contin●tur: Nolumus tamen ad tractatum ipsarum treugarum procedere irrequisit● consilio Nobilium et aliorum fidelium nostrorum praedicti Ducatus nostri Acquit. qui nobis hactenus constanter et fideliter adhaeserunt. Qua●e vobis mandamus, quatinus vocatis Comite Lincoln. Amaneno de Lebreto, & aliquibus aliis de regno Angliae & terra Vasconiae Nobilibus vobiscum in illis partibus consti●utis, & aliquibus Civibus de Baion. & aliorum locorum parcium earundem habitatoribus, quos ad hoc videritis evocandos, habitisque cum eis super negotio hujusmodi deliberatione plenaria consilio & tractatu cum dictis Cardinalibus, vel cum praefato Domino Episcopo Albanensi solo, si alium ibidem venire non contingat, ac etiam cum dilectis et fidelibus nostris Comite Sabandiae consanguineo nostro, Ot●one de Grandissano, & Waltero de Langeton Thesaurario nostro, cum duobus ipsorum quibus super hiis per literas nostras commisimus potestatem, si eos ad partes illas contigerit declinare, tractetis, et in eodem negotio deliberato consilio ordinetis, prout ipsius negotii qualitas exigit, et honori nostro et commodo videbi●is convenire: Si verò ad partes illas non venerint certis de causis forsitan impediti, tunc aliquos de praedictis Nobilibus & Civibus, si pro eis sufficiens haberi possit conductus, informatos plenius de tractatu quem inter vos super hoc haberi contigerit, ad ipsorum praesentiam, die & loco de quibus vobis constare facient, transmittatis ad tractandum cum eis super praemissis, juxta quod d● consilio eorum vestro et aliorum processerit, prout superius est expressum. Et si per illos de Vasconia conductus veniendi ad locum pro dicta treuga tractanda & ineunda deputandum haberi non possit, deliberationem super negotio praedicto quam inter vos & alios, quos consulendos duxeritis ordinatam, per literas patentes vestro & eorundem consulendorum sigillis pendentibus sigillatas, & postmodum sub vestro secreto sigillo inclusas, praedictis Comiti Sabaudiae & suis consociis transmittatis. Dat. apud Rokesburgh, 14 die Maii. SErenissimo Principi Domino A. Dei gratia Regi Romanorum semper Augusto, Rot. Vascon. An. 23 usque 32 E. 1. m. 16. dorso. amico suo karissimo, Edwardus eadem gratia, etc. salutem optatis successibus affluentem. Venerabilis pater specialis amicus noster Dominus B. Albanensis Episcopus, noviter ad praesentiam nostram accedens, apud nos devota precum instantia & supplicationibus intimis institit, nobisque ex parte Domini Summi Pontificis atque sua instantissimè supplicavit, ut reformationi treugarum & pacis nostrum vell●mus animum inclinare, cum sollicitudinis attentae studio nos rogando, ut ante omnia aliqualem sufferenciam à bellicis actibus, donec plenus tractatus cum hiis quos res tangit super praemissis posset haberi, sibi concedere dignaremur, ob honorem sedis Apostolicae atque suum: enarrans immensa dispendia, diversaque pericula, ac irreparabilia dampna quibus propter guerram quae inter vos, nos, & Francorum Regem nunc vertitur, mundus subjacet universus, potissimè hiis diebus propter gentes nostras in Vasconia existentes, actus exercentes armorum, & gentes dicti Regis Franc. ex adverso. Nos autem praedictum iminens periculum advertentes, & de concessa dicto Cardinali & Episcopo Penestr. Collegae suo, in hujusmodi negotio per Dominum Summum Pontificem deputato sufferencia in aliquorum ex vestris gentibus praesentia, sicut Serenitatem vestram latere non credimus, recolentes, ob reverentiam dictae sedis Apostolicae, cujus favor vobis et nobis in hujusmodi negotio posset esse (prout nostis) plurimum fructuosus, ejusdem Cardinalis precibus annuentes conce●●imus, ut prae●ati Cardinales praedictam sufferentiam nomine nostr● possint facere et ●●rmare, usque ad prox. futurum festum Nativitatis Dominicae duraturam. Dantes nichilominus dilectis & fidelibus nostris A. Comiti Sabandiae consanguineo nostro karissimo, Ottoni de Grandissono Militi, & Waltero de Langeton Thesaur, nostro, vel duobus eorum potestatem tractandi & firmandi, simul cum vestris nunciis ad hoc à vestra sublimitate mittendis, treugas inter vos & vestros & nostros valitores ex parte una, & dictum Franc. Regem cum suis valitoribus ex adversa, sub forma et conditionibus quibus excellentia vestra voluerit assentire. Ad praedictam siquidem sufferenciam concedendam ex eo facilius praedicti Alba●ensis Episcopi votis & precibus devotis existimamus annuendum, quod vos in quibusdam partibus regni vestri circa magna & ardua intelleximus occupatos: Nosque in partibus Scotiae propter Scottorum rebellionem sumus armorum exercitio intendentes. Hinc est quod ad ejusdem Episcopi Albanensis affectuosas preces ab ipso super hoc nobis fusas, Celsitudinem vestram requirimus & rogamus, quatinus ad diem et locum quos praedicti Cardinales magni●●centiae vestrae intimandos, vestros nuncios destinetis cum quibus nostri conveniant, & unanimiter tractent & procedant in negotio supradicto. Super hiis autem Celsitudo vestra voluntatem suam & statum utinam semper ad vota prosperum, nobis non differat intimare. Dat. apud Rokesburgh in Scotia, 16 die Maii. UNiversis Christi fidelibus ad quos, etc. Edwardus Dei gratia, etc. salutem. Rot. Vascon. An. 23 usque 31 E. 1. m. 16. intus. Noverit universitas vestra, quod nos ob reverentiam sedis Apostolicae, et ad instantem requisitionem venerabilis patris Domini B. Albanensis Episcopi, Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalis, amici nostri, damus & concedimus per praesentes dilectis & fidelibus nostris A. Comiti Sabandia consanguineo nostro karissimo, Ottoni de Grandissono, & Waltere de Langeton Thesaur. nostro, seu duobus ipsorum absente tertio, plenam & liberam potestatem ac speciale mandatum tractandi nomine nostro de treugis inter Regem Franc. & valitores suos ex parte una, & Regem Romanorum & valitores suos, & nos & valitores nostros ex parte altera, super guerris, dissensionibus & discordiis quibuscumque inter Dominum Regem Franc. & valitores suos, & ipsum Regem Romanorum, & nos ac valitores nostros exortis, & etiam easdem tr●ugas ineundi & firmandi, ac omnia alia & singula faciendi quae ad praemissorum expeditionem fuerint oportuna. Ratum habituri & firmum quicquid per praedictos Comitem, Ottonem & Thesaur. seu duos ipsorum, sicut praemittitur, tractatum, ordinatum, initum, firmatum & factum fuerit in praemissis. Et ad haec omnia fideliter observanda, obligamus nos & omnia bona nostra, praesentia & futura. In cujus, etc. Datum apud Rokesburgh, 12 die Maii. Ista litera triplicata fuit. Consimilem potestatem habent praedicti Comes, Otto & Walteri●, per alias literas patentes ejusdem tenoris, eo tantum mutato, quod in illis li●eris Rex Franc. & valitores sui postponebantur, & Rex Romanorum & Rex Angl. & valitores eorum praeponebantur. Dat. ut supra. Et erant triplicatae. That this Pope and his two Cardinals had some other designs upon the King, Kingdom and Church of England, then to settle Peace, and gain Procurations, even to deprive the King of the Rights of his Crown, by inducing him to condescend to the Popes and Cardinals appropriating of Prebendaries and Churches in England to their Churches in Rome, and dispose of Benefices and Promotions belonging to his Presentation, Crown, dignity, (which although he, his Council, Judges, Parliament had * See here, p. 289, 416, to 419. formerly opposed, yet was he now earnestly pressed by this Pope and his Cardinals to assent unto) will most clearly appear by the King's Letters and Answers to them, implying his willingness to grant their requests, so as any expedient could be devised to save the disinherison and hurt of the Rights of his Crown, Royal dignity and Prerogative, which might ensue thereupon by his condescension. SAnctissimo Patri in Christo & Domino, Domino Bonifacio divina providentia Sacrosanctae Romanae ac Universalis Ecclesiae Summo Pontifici; Edwardus Rex Angliae, Claus. 23 E. 1. m. 7. dorso. De appropriatione duarum Praebendarum in Ebor. & Lincoln. Ecclesiis Ecclesiae Sancti Petri de Urbe facienda. etc. Ea quae venerabilis pater in Christo Dominus B. Dei gratia Episcopus Albanen. super quodam negotio duarum Praebendarum in Ebor. & Lincoln. Ecclesiis consistentium, quarum quidem Praevendarum appropriationem Ecclesiae Sancti Petri de Vrbe, et Hospitali Sancti Spiritus faciendam, venerabilis pater Dominus M. Sanctae Mariae in Porticu Diaconus Cardinalis prosequitur, et prosecutus est temporibus retroactis, ex parte dominationis vestrae latius nobis euravit exponere, intellerimus diligenter. Sanè Sanctissime Pater ob vestram reverendam instantiam ad dicti Domini Cardinalis optentu, necnon et contemplatione praedicti Domini M. Cardinalis amici nostri charissimi ab antiquo, praedictum negotium quantum cum Deo et absque exhaeredatione nostra, ●et Coronae regni nostri laesione fieri poterit desiderantes foeliciter expediri, si aliqua via fana et competens quae nec in exhaeredationem neque laesionem Coronae regni nostri, sicut praedicitur; nec alias redundet in praejudicium nostrae Regiae dignitatis adinveniri valeat per quam idem negotium deduci possit commode ad effectum, illam erimus parati admittere, et vestris ac praefati Domini Carainalis condescendere in hac parte beneplacitis atque votis. Conservet vos Altissimus, etc. Teste Rege apud Westm. 12 die Augusti. VEnerabili in Christo Patri Domino M. S●nctae Mariae in Porticu Diacono Cardinali, Ibidem. amico suo charissimo, Edwardus Dei gratia etc. salutem & sincerae dilectionis affectum. Ea quae venerabilis pater in Christo Dominus B. Dei gratia Episcopus Albanen. super quodam negotio, etc. (ut supra, to the Pope, usque ibi) faciendam prosequemini et prosecuti estis temporibus retroactis, ex parte Domini Summi Pontificis latius nobis exposuit, intelleximus diligenter. Sanè reverende Pater ob ipsius Domini Summi Pontificis reverendam instantiam, ac dicti Domini Cardinal. obtentu, necnon et vestri consideratione praedictum negotium quantum cum Deo, absque exhaeredatione nostra, etc. (ut supra, usque ibi) erimus parati admittere, et praefati Domini Summi Pontificis, et vestris condescendere in hac parte beneplacitis aique votis. Dat. ut supra. The Prebendary of * See here, p. 389, 416, 417, 418. Nassinton, belonging to the Church of Lincoln, was one of those mentioned in these Letters to be appropriated to a Church in Rome, concerning which (when first set on foot Anno 1288.) I found this memorable Letter by way of caution, then writ by one of the King's Council to Edmund Earl of Cornwall the King's Lieutenant, and the rest of his fellow Counsellors and Friends, strenuously to oppose this Innovation, as a direct disinheriting of the King and Kingdom, repugnant to the ancient Rights and Customs thereof, admitted by Popes themselves in all ages, which I shall her● insert. SOciis & amicis suis, salutem, & bonum amorem. Dignitas Regia et Coronae Bundela Brev. de Privato sigillo An. 16 E. 1. in Turre London. Angliae, ac consuetndo regni instant semper, ut observetur in eyes quod est ab antiquo usitatum, et a Summis Pontificibus concessum perpetuo, ac a tempore quo non existat memoria (eo quod sola Anglia utitur consuetudine et non jure scripto) approbatum. Ne igitur in Praebenda de Nassinton in Ecclesia Lincoln. quae est de Corona et Patronatu Domini Regis, exhaeredatio Regis et Regni interveniat manifesta, expedit quod Nuncii Curiae Romanae, ex hac causa venientes, effectum nequaquam sortiantur in praemissis, contra Coronam et consuetudinem praedictam; et mandetur Diocaesano per breve Domini Regis strmiter et express, ne praetextu literarum Domini Papae seu quorumcunque Judicum Ecclesiast corum aliquid faciat, quod Regi aut Coronae in Baronia sua esse poterit praejudiciale sen damnosum; ac aliis quorum interest in hac parte. Vos igitur qui legem, consuetudinem, et ea quae Coronam et officium contingunt, melius me nostis, facietis quod honori Regio decet, et quod est hactenus in casu consimili consuetum. Et ista praemunitio pro statu officii et vestro pro●edit, Deus novit. Bene valeat, etc. Which advice was * Here p. 416. accordingly executed. Yet such was the insolency of this New Pope and his Legates, after several precedent Prohibitions, resolutions of the King, Council, Parliament, and Letters from the King to Pope Nicholas and his Cardinals against it, as now to revive and importunately prosecute this dangerous project afresh, in hope to accomplish it, under a pretext of friendship and settling Peace; which the King modestly declined by his Epistles to them. These Cardinals likewise solicited the King to exempt some of the Cardinal's Nephews who had Benefices in England, from paying the moiety of their Goods towards the maintenance of his Wars, to which all the rest of the Clergy were liable, as this Letter of the King imports. VEnerabili in Christo Patri Domino J. Dei gratia Episcopo Tusculan. amico suo Claus. 23 E. 1. m. 7 dorso. ProNepotibus Episcopi Tus●●an. charissimo, Edwardus, etc. salu●●m & sincerae devotionis affectum. Ea quae venerabilis pater in Christo Dominus B. Episcopus Albanen. super negotio Nepotum vestrorum, medietatem videlicet bonorum Ecclesiasticorum quae in regno nostro Angliae possident contingente, ex parte vestra plenius nobis exposuit, intelleximus diligenter. Sanè reverende Pater consideratione vestri ac ob dicti Cardinalis instantiam, sic de ipso negotio deliberato consilio disponere intendimus, et in ipso etiam taliter nos habere, quod rationabiliter se contentam debebit vestra paternitas reputare. Dat. ut supra. He likewise writ these Letters to the Earl of Savoy, and Otho de Grandison, to obey these Cardinal's commands. REX dilecto consanguineo & fideli suo Amadio Comiti Sabaudiae, salutem cum dilectione sincera. Cum venerabiles patres Domini B. Albanen. & S. Penestren. Ibidem. Pro B. Albanen. & S. Penestren. Cardinalibus. Episcopi, Sacrosanctae Romanae Ecclesiae Cardinals, quaedam habeant negotia pertractare, ad quae vestra praesentia fore poterit opportuna, volumus & rogamus, quatinus ad diem & locum quos iidem Cardinales vobis duxerint intimandos, modis omnibus accedatis, facturi quod vobis injunctum fuerit per eosdem. Et hoc nullatenus omittatis. Teste Rege apud Westm. 14 die Augusti. REX dilecto & fideli suo Othoni de Grandissono, salutem. Cum venerabiles Ibidem. patres Domini B. Albanen. & S. Penestren. Episcopi, etc. ut supra. Volumus et mandamus, quatinus ad diem & locum quos iidem Cardinales vobis duxerint intimandos, modis omnibus accedatis, facturi quod vobis injunctum fuerit per eosdem. Et hoc nullatenus omittatis. Teste ut supra. The Pope's Legates under pretext of settling a Truce, having extorted great sums of money from the Clergy and Religious persons, to transport it securely beyond the Seas procured divers Foreign Merchants to pass over with them out of England into Foreign parts with moneys, under colour of being Members of their Train and Attendants; to prevent which fraud and exportation of moneys, the King issued this Writ to the Constable of Dover Castle and others. REX dilectis & fidelibus suis Stephano de Penecestr. Constabulario Castri sui Pat 23 E. 1. m 10. De M●rcatoribus transf●●●●te volentibus cum Cardinalibus. Dovor. Roberto de Besinges, & Johanni le Blund, Civibus suis London. salutem. Quia datum est nobis intelligi, quod Mercatores extranei et alii homines diversi parant se ad transeundum in Comitiva Cardinalium ad partes transmarinas, sine licentia nostra, licet de ipsorum familia non existant, volentes hujusmodi cautelae cautius obviari, assignavimus vos ad videndum & ordinandum, quod nullus Mercator extraneus seu alius quicumque in Comitiva ipsorum Cardinalium transeat ad partes transmarinas, seu aliqua pecunia deferatur ibidem, nisi Mercatores et homines illi fuerint de familia Cardinalium praedictorum, et ipsos ●t pecuniam illam advocaverint juxra formam literarum nostrarum de Conductu eisdem Cardinalibus confectarum, quarum transcriptum vobis fecimus liberari. Et ideo vobis mandamus, quod praemissa ita discretè & circumspectè faciatis, quod circumspectio & discretio vestra in hac parte meritò debeant commendari. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 16 die Augusti. Et mandatum est per literam clausam praefato Stephano, quod ad praemissa facienda una cum praefatis Roberto & Johanne intendat. Teste ut supra. The King still wanting monies, procured one of the Cardinals to obtain from the Pope a grant to himself and this Cardinal of the First fruits of all vacant Benefices within the Province of Canterbury for 3. years' space, to be equally shared between them; as is evident by this his gratulatory Letter to the Cardinal for his assistance and favour in this, and other his affairs in the Court of Rome. VEnerabili in Christo Patri & ●mico suo Charissim●, Domino J. Dei Gratia Sanctae Mariae in via lata Ibidem, m. 10. Diacono Cardinali; Edwardus eadem Gratia, etc. salutem, & sincera dilectionis affectum: Super voluntate sincera quam erga nos habetis & totis temporibus habuistis, & etiam super diligentia sollicita circa n●gotia nostra singula semper hactenus adhibita, necnon super impetratione per vos facta a Sum. Pontif. de primis fructibus Ecclesiarum vacantium in Provincia Cantuar. Vobis et Nobis dntis ad triennium et concessis, Paternitati vestrae referrimus magnas grates: pro certo tenentes, quod de Nobis in hoc Vobis talem socium inveniatis, Domino concedente, quod inde reputabitis et vos contentos; siquid autem pro vobis volueritis nos facturos, id nobis significetis cum sioucia optinendi. Dat. apud Aberconweye, 6. die Aprilis. He likewise sent two other Letters to two Cardinals to promote his affairs in the Court of Rome. VEnerabili in Christo Patri Domino M. Dei gratia Portuenfi, etc. & sancto Ruffino Cl. 23. E. 1. m. 10. Pro Rege, de Literis directis Cardinalibus. Episcopo, amico suo Charissimo, Edwardus eadem gratia, etc. salutem & sincerae dilectionus affectum. Inspectis literis vestris per dilectum Clericum nostrum Magistrum Dalemund nobis missis, detegentibus immensum dolorem & compassionem quos vos super turbatione & discordia inter Regem Franciae & nos nuper motis, caritatis vestrae visceribus pio concepistis affectu, quantum ergà nos in praeteritum concepistis affectionem perpendimus manifestè, super quo gratias vobis referimus speciales; pro certò tenentes, quod ad pacem & concordiam semper bonam voluntatem habuimus & habemus, & dulces exhortationes vestrae causa ad bonam pacem, nostro honore & Regni nostri statu salvo, erimus favorabilius inclinati. Qu●circa Paternitati vestrae charissimae supplicamus▪ quatenus negotia nostra habere degnemini recommendata, quantum cum Deo poteritis; eo quod hactenus magis ardua non habuimus, seu majora, et magis in eisdem vestro egentes auxilio, quod semper nobis utile reperimus in agendis; super quibus statu et negotiis nostris credere velitis caro Clerico nostro Magistro Bertrando deal Got, Domini Papae Capellano, & praefato Radulpho, vel alteri eorundem. Dat. apud Aberconeway 6 die Aprilis, Anno gratiae, M. CC. Nonog. quinto, Regni vero nostri vicesimo tertio. VEnerabili etc. & amico suo charissimo, Domino Jacobo Dei gratia Sanctae Mariae Ibidem. in via lata Diacono Card. Edwardus eadem gratia, etc. salutem. Paterni●ati vestrae volumus esse notum, quod dilectus Clericas noster, Magister Radulphus Dalemaunt nobis plenius intimavit, quod vos similes literas quales nobis transmisit, v●nerabilis pater Dominus Albanensis Episcopus nobis per ipsum missetis, si easdem debitè expectasset; super quo vobis ut illi per quem non stetit quo minus nobis hujusmodi literas mandassetis, tantas grates referimus quantas vobis sciremus, si ad nos per ipsum hujusmodi vestrae literae pervenissent; vos intimè requirentes, quatinus super statu nostro, et negotiorum nestrorum charis Clericis nostris, Magistris Bertrando deal Got, domini Papae Capellano, & praescripto Radulpho velitis credere, vel alteri eorundem. Dat. ut supra. King Edward to prevent all intelligence, and exportation of moneys into France, to enrich his Enemies during his wars with the French, seized the Lands, Tenements, goods and chattels of all Religious Houses in England belonging to Frenchmen, or to those in France, especially in the Isle of Wight, and committed the custody of them and of that Island with the Castle therein to Richard de Affeton by these two Commissions, which I found in the White Tower under the Great Seal, yet affixed to them. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. Omnibus Ballivis & fidelibus suis ad quos praesentes literae pervenerint, salutem. Quia nolumus quod Terrae et Ten●menta, In Turre London. seu Bona et Catalla Religiosorum de terra et potestate Regis Franciae quae sunt in regno nostro, occasione guerrae inter nos et Regem Franciae jam subortae, distrahantur per aliquos seu vastentur; nec etiam volumus, quod exitus de terris illis et tenementis provenientes, seu etiam aliqua bona vel catalla eorum extra regnum nostrum ad inimicos nostros ditandos in partibus transmarinis, ducantur; Assignavimu● dilectum & fidelem nostrum Ricardum de Affetone, ad capiendum in manu nostram omnes Prioratus et alias Domus praedictorum Religiosorum, cum omnibus terris, tenementis, et bonis et catallis suis in Insula de Wygh●; et ad ea, una cum Priore vel alio Superiore singularum domorum, salvo custodienda. Ita quod de exitibus inde provenientibus nobis respondeant ad Scaccarium nostrum, durante guerra praedicta. Salva eisdem Religiosis rationabili sustentatione sua de exitibus & bonis praedictis, sicut idem Richardus inde duxerit ordinandum. Et ideo vobis mandamus, quod praefato Ricardo in praemissis & omnibus quae ad praemissa pertinent, intendentes sitis & respondentes; prout vobis scire faciet ex parte nostra. In cujus, etc. Teste venerabili patre W. Bathon. & Wellen. Episcopo, Thesaurario nostro apud Westm. secundo die Augusti, Anno regni nostri 22. EDwardus, &c Episcopis, Abbatibus, Prioribus, Comitibus, Baronibus, Militibus, Ibidem. liberè tenentibus, & omnibus aliis de Insula Vecta, salutem. Sciatis, quod commissimus dilecto & fideli nostro Ricardo de Asseton Insulam praedictam cum Castro ibidem custodienda, unae cum Humfrido de Donesterre Constabulario n●stro Castri praedicti, quamdiu nobis placuerit. Et ideo vobis mandamus, quod praefato Ricardo in omnibus quae ad custodiam illam pertinent, intendentes sitis & respondentes, consulentes & anxiliantes, prout idem Ricardus vobis scire faciet ex parte nostra; & quociens ab eodem super hoc fueritis requisiti; Ita quod pro defectu vestro nobis vel regno nostro dampnum vel periculum aliquod non immineat vel contingat. In cujus, etc. Teste (ut supra) 26. die Novembris, anno regni nostri vicessimo tertio. The King and his Council likewise made these ensuing Ordinances for removing all Prior's aliens of France, with those related to them, 20 miles from the Sea side, and Navigable Rivers, and seizing their persons, goods, livings, temporalties, to prevent intelligence during the wars; to which this passage of * Flores Hist. An. 1295. p. 398. Matthew Westminster relates; Monachi alienigen● à propriis excluduntur domiciliis, singulis per hebdomadum ad victum 18. denariis deputatis. Forma ordinata de Religiosis alienigenis. ORdene est par le Rey et son Conseil, qe les Religious estraunges du pouer le Fines 23 E. 1 & 〈◊〉 revia Reg●●▪ An. 23 & 24 E. ●. ●n Turre London. Cedul. 2. Rey de France e de ses aliez, ou qe seient de leur affinity, ou a eus par obedience, e quenque manere tenuz, qui sount a 13. liwes ou meins pres de la mer, ou ewe qe port navy ou vessel a la mer, qe il seyent remuez, e mis en leur mesons, ou en leur manners demeine, si len les trove, a 20. liwes loinz de la mer, ou de ewe que navie ou vessel porte a la mer, ou en autres mesons de meismes lordre, e de de meimes la launge qe autant seient loigteins de la mer, ou de ewe que porte navie ou vessel a la mer, sicome dit est. E en chescune meson ou tieux moygnes demorrunt, le chef gardein qui est assigne en le Count met un pro d'home, person ou vicaire, ou autre Clerk suffissant a la garde de chescune mesoun, é des moyngnes que y demorrunt, e cely garden preingne says resnables estovers du chef gardein des issues des mesons que sount en sa garde. Echescun garden face sa garde en la forme qe siwt. Ce est asavoir, qe ceus gardens mettent Engleys, e nul autre, pur les moygnes servir Clers ne leys en Eglise ne de horse, e tieux pur queus les gardens voudrunt respoundre. E ceus qe issi servent seient sustenuz entre eaus de la commune que les moygnes pernent. E que les gairdeins seient chargez de leur garde au peryl qe y apent. E que il seyent en tells mesouns demorrunt sauntzes Clerk's garcon, e sauntzes cheval, for'rs qe en la manere qe est desus dit. E qe nul estraunge ne privy secular, eit repeirer a parler a eus, mes qe en la presence de garden. E qe il ne enveient Lettres ne Messages, nene resceyvent de nuly, sil ne seit en la presence de leur gardens, e que il sachent que y est contenu. E eient sustenance des biens de leur mesouns dount i'll sount venuz, ceo est asavoir, chescun de eus 18. deners la semeine par les meins des chiefs gardens, issi qe il vivent solonc la Rywle del ordre. E qe il ne aillent nule part horse du clos de la mesoun ou il demorront. E eient de lours mesons dont il sont venuz vesture e changure folom ceo que il son purrent passer, cest asavoir chescun de eaus dis souz par an par les meins des chefs gardens. E est ordenez, qe puis qe len savera le noumbre des moyngnes qui serront issi remuez, seient enuiez horse custages e a munture de lour mesons, oue lour litz, e oue livres pur leur servise as lives ordenez. E lour sient certain jour assigne de aler a luis qui ler serront ordenez solom ceo qe les lieus serront pres ou loignteins, outre que jour si nul seit troue alaunr ou wakeraunt par pais, en quel habut qe il seit troue, seit pris e areste desi qe le Roy eit dit sa volente. En chescun Counte ou en plusors solom ce qe il avera mesons de tiens moygnes, seit assign par le Tresorer un gardein ou plusors, solom ceo qe la garde est graunde ou petite, e veignent all Escheker pur fere le serment, e recevour lur commissions. E celi chef garden face inventaire endentee, dont lune partie demorge vers le treasurer e lautre vers le garden, de tuttes maneres des biens qe serront trovez en la baillie qe il avera par tut. Vessele, come des autres biens moebles, en queus mains qe il seint devenuz ou translatez puis le jour de cest ordenement: Ensi ne pur quant qe si troue sent qe les moyngnes en les lieus demorraunt, eient alien, ousle, ou musce or, argent, ou autre tresor puis la pasque ont un an, ou si debts seient or● dews de quen ten qe le contract seit fet, set aussi enquis, seisi e pris en la meyn le Rey, e sauvement garde de si qe le Rey eit autre those ordene ou comande. E de ceo qe len troveue, qe est a loigne e ne peewit estre troue, le face le garden asaver a treasurer, e qe le gardein qui serra assi assign respoigne all Escheker pleinement de tuttes manners des issues de tuttes les terres, rents, aussi bien des Eglises, pensions, e autres profitz dont les ditz meyngnes sont ore aparmennes seisiz de temporaute. E pur mieuz saver la value des terres, rents, eglises, e de tuttes autres maneres des issues, le treasurer face assigner lele gentzes e certeins autres qe ceaus qe enserront gardens a estendre les, e taxer. E fet a savoir qe sour la Counte des ditz gardens all Escheqer, leur serront allowes les custages des moyngnes de soutz ditz. E ensement est ordene, qe les certeines livereisonns qe soleyent estre rendues de tieux mesons par escritz, seient leaument rendues, issi qe celuy ●e ad pris livereison de monygne pregne aussi come moyngne prent par la semeine, e selont le plus e le meins a lour afferaunt. Ensement, les pensiouns e les Robes qe fount dews par escrits, soient rendues selum ceo qe les escriz purportent a ceus qe en ount este se●si. E ensement est ordene, qe la ou tieux religious alicus ou●t common seal de Chapitre, ou autre seal de authority, seit le seal mis en la garde des moyngnes es biens ou il serront demorront, ensemblement oue les charters, fins, e munements de leur mesouns desouz le seal le chef garden de lour mesuuns, onesque les feaus de deus prodeshomes e leaus demeisme le visne. De relics, libreire, vestementzes, e de tuttes maneres de autres aournementz qe serrent trovez en tieux maneres de mesons remeinent en sauve garde par asseurement de moyngnes de meisme les mesons, e en meismes les mesons par tesmoignance e view de deus prodeshomes de meisme le visne par Cirographe endentee entre les gardens e les moignes, sauve les vestementzes, e aournementzes des Eglises necessaires pur la servise de meis●nes les Eglises. E ●n meson de Religion ou il y ad Eglise conventuele ou parochiele servie par moyngne, feit le servise sustenu en chescun de tieux lieus par un prestre Engleys, honest e suffissant, la ou il ny ad nul moyngne Engleys. E fill y ait moigne on moignes Engleis dumorgent en pees, e facent le servise e preignent pur leur sustenaunce chescun pur luy taunt aome un des autres aliens remuez, sicome il est desoutz dit. E la ou plus prestres seculers soleint estre bosoyngnablement come par aumesne establie, seit lamesne sustenue solom ceo qe ele fu au●cienement ordene e establie, e jesque en ca usee. Des aumesnes ensement ancienement ordenes e establies, e jesqe a o'er usees, come en puture ou vestir de povures en le lien meismes, solom ceo qe homme purra resnablement leaument et certeinement par bon aprise savoir, seient sustennues all honour de Deiu. Ensement est ordene de seculiers persones des Eglises qui sont du pour Le Rey de France, ou de ce alliez e soient residentz en Engleterre, sil scient pres de mer ou ewe menaunte navy ou vessel a la mer, et tresze liewes sicome desus est dit, Maunde seit as Eveskes des leus, qil les facent remuer e mettre en leus plus lunteignes, ou il purrunt demorrer sauns suspicion, e eient eus people la garde e les issues de leur benefices par les meins de lour procuratours qui seient Engleys, e a ceo par eaus assignez. E si tieux persones ne seint en Engleterre demoraunt, mand seit a leur Eveskes, qil facent prendre bone garde des tells Eglises, e des issues pleinement e enterement respoignent all Exchequer duraunt la guerre. Issi tottesneys qe les dites Eglises seient duement servies. I pretermit the Writs, de Terris alienigenarum laicorum capiendis in manum Regis; and pass to those de Secularibus personis alienigenis ab agris amovendis, & beneficiis non residencium custodiend. REX venerabili in Christo patri R. eadem gratia Cantuar. Archiepiscopo, tocius Angliae Primati, salutem. Cum ob aliquas certas causas sit per nos & nostrum Fines 23. E. 1. memb. 2. Consilium ordinatum, quod personae seculares alienigenae, sivi Canonici fuerint, seu Rectores Ecclesiarum, aut alias beneficiati in regno nostro in quibuscumque Ecclesiis Cathedralibus seu Collegiatis, quocumque nomine censeantur, de potestate Regis Franciae, & alibi adhaerentum existentes, vel qui sint de affinitate & amicicia illorum, aut eis alio modo qualicumque astricti, ad tresdecim milliaria vel infra, prope mare, vel aquas navigium quodcumque ducentes ad mare morantes, per Diocesanos suos transferantur ad loca remotiora, in quibus absque suspicione aliqua poterunt commorari. Et quod caeterae hujusmodi personae morantes in praedicto regno vel tresdecim milliaria à mari, vel aquis navigium ut permittit ducentibus in locis in quibus sic fuerint pacificè commorentur; ita viz. quod tam personae illae quam personae praedictae quas sic transferri contigerit, sustentacionem habeant de bonis beneficiorum suorum, scilicet quilibet corum decem & octo denarios qualibet septimana, & pro vestitu & calciatura quadraginta solidos annuatim, per manus procuratorum suorum, qui Anglici fuerint ad hoc per Diocesanos suos proprios deputandi. Et si hujusmodi Canonici et Rectores seu beneficiati in regno nostro non fuerint residentes, quod Diocesani sui bonam curam habeant de beneficiis et Ecclesiis suis praedictis, et eisdem honeste faciant deserviri, et de fructibus et proventibus tam illorum non residencium, quam aliorum residentium; (salva dumtaxat eisdem residentibus iude sustentacione sua in forma parte praedicta) plene et integre ad Scaccarium nostrum respondeant, guerra nostra durante, nisi aliud super hoc duxerimus ordinandum. Paternitatem vestram rogamus mandantes, ac vobis in fide et dilectione quibus nobis tenemini, firmiter injungentes, quatinus omnia et singula suprascripta in Diocest vestra quoad personas Ecclesiasticas antedictas exequamini, et cum diligencia faciatis in superius annotata. Et hoc sicut nos & commodum Regni nostri diligitis, nullatenus omittatis. Teste Rege apud Odymere, 5 die Novembris. Consimiles literae diriguntur Ebor. Archiepiscopo, Angl. Primati, & Episcpis subscriptis, videlicet; A. Dunelm. etc. and all the other Bishops in England and Wales, there named. Pope Celestine 5. the year before conferring, by his Papal Provision, the Church of Monketon on James, Nephew of Francis Cardinal of S. Lucy in Rome, afterwards confirmed by Pope Boniface 8. belonging to the King's presentation in right of his Crown, by the vacancy of the Archbishopric of Canterbury, the Pope and Cardinals importuned the King to admit of this Papal provision to him; who thereupon advising with his Prelates, Counsellors, Nobles and great men assembled together at Berwick about it, after due examination of the business, upon consideration of many precedents and reasons agreed and resolved, that this Papal provision and usurpation would evidently tend to the apparent prejudice, and enormous exheredation of him, his heirs and Crown, which he being obliged by his Oath to maintain inviolable in all things, could no ways condescend to this their request, desiring them to excuse him for not granting it, as appears by this memorable Letter of the Kings then sent to several Cardinals underwritten, I found in the White Tower. TAli Cardinali, etc. Litteras vestras pro Magistro Jacobo Nepote venerabilis in Brevia Regis de Privato Sigillo, in Turre London. Anno 23 & 24 E. 1. Christo Patris, Domini Francisci Neapoleonis, sanctae Luciae in silice Diaconi Cardinalis specialis amici nostri, super negotio collationis Ecclesiae de Monketon Cantuariensis Diocaesis, per felicis recordationis Coelestinum Papam quintum in Romana Curia sibi factae, ac confirmationis per sanctissimum patrem Dominum Bonifacium summum Pontificem super hoc subsequentis, nobis per latorem praesentium praesentatas affectione plena recepimus, & earum tenorem intelleximus diligenter. Sanè quia in ipsarum literarum receptione circa expeditionem guerrae nostrae Scotiae eramus plurimùm occupati, nec tunc eciam nobis aderat praesencia peritorum, responsum, (prout casus illius qualitas exigebat) super hoc dandum, usque ad praedictae guerrae sedacionem & regressum nostrum apud Berewycum super Twedam oportuit nos differre; ubi cum Praelatis et quibusdam aliis Consiliariis nostris, necnon Magnatibus et Proceribus Regni nostri ibidem specialiter congregatis, habito super Nota. hoc consilio et tractatu, examinatoque praedicto negocio plenius et discusso; fuit nobis per ipsos consultum, et pluribus rationibus ac exemplis evidenter ost●nsum, quod in grave praejudicium et manisestum nostri et haeredum nostrorum exhaeredationem ac enormem Coronae nostrae regiae (cujus Iura illaesa in omnibus observare vincalo juramenti astringimur) laesionem manifestius redundaret, si effectum hujusmodi collacio sortiretur. Porro scire vos volumus, quod si viam aliquam potuissemus accommodam invenisse, per quam absque praejudicio juris nostri Regii, quo nos et ante cessores nostri Reges Angliae semper hactenus usi sumus, et Coronae nostrae praedictae laesione, et juramenti per nos praestiti violacione, et quae nos incurrere vestrae fidelitatis integritas nobis, ut credimus, nullatenus suaderet, collacionem hujusmodi possemus aequanimiter tolerare, vestri consideracione ac aliorum Cardinalium pro praefato Jacobo specialiter intercedentium interventu, annuissemus in hoc favorabiliter votis vestris; unde, cum ex racionibus et causis praemissis ad praesens fieri nequeat quod rogastis, Paternitatem vestram attente requirimus et rogamus quatinus tam super hoc quam super dilacione responsionis hujusmodi providentia vestra nos habeat excusatos. Intendimus autem vestri & Cardinalium praedictorum intuitu praelibato Magistro Jacobo loco & tempore opportunis, si nostrae memoriae tunc occurrat, de alio competente beneficio providere, etc. Dorso. Domino Francisco Neapoleonis, sanctae Luciae in silice Diacono Cardinali, nepoti vestro, dirigatur ei. Domino G. Sabinensi Episcopo. Domino M. Portuensi, & sanctae Ruffinae Episcopo. Domino B. Albanensi Episcopo, sub breviori forma. Domino N. sancti Adriani Diacono Cardinali. Domino B. sanctorum Cosmae & Damiani Diacono Cardinali. The King, upon complaint of the Abbot of Westmi●ster against the Justices, for imposing a fine upon him for the escape of Clerks convict, delivered to him to make their purgation, issued his Writ to the Treasurer, to inform and certify him the truth of the case, who made this Certificate to him. EXcellentissimo Principi, Domino suo reverendo, E. Dei gratia Regi Angliae illustri, Brevia Regis de Privato Sigillo, in Turre London. Domino Hiberniae, & Duci Aquitaniae, suus Clericus Bathoniensis & Wellensis Episcopus Thesaurarius suus, salutem & fidele semper servicium. Mandatum vestrum recepi in haec verba. Edwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae; venerabili in Christo patri, W. eadem gratia Bathomensi & Wellensi Episcopo, Thesaurario suo, salutem. Dicitur quod cum dudum infra libertatem dilecti nobis in Christo Abbatis Westmonasterii de Westmonasterio, Johannes de Eborum, Johannes Ballard, Rogerus de parva from, Robertus le Clerk, & Eustachius de Royston, Clerici, quibusdam criminibus irretiti, capti fuissent, & subsequenter gaolae ejusdem libertatis mancipati; ac postmodum personaliter constituti coram dilecto & fidele nostro Radulpho de Sandwico, & sociis suis Justiciariis nostris ad eandem gaolam deliberandam assignatis, requisitisque per Archidiaconum Westmonasterii, ut ei tanquam Ordinario loci dictos Clericos liberarent, secundum ecclesiasticam libertatem, iidem Justiciarii ●ò quod literas patentes super hoc de warranto dictus A●chidiaconus non habebat, praefatos ●lericos ad pristinam custodiam simpliciter judicarunt. Quibus ●gentibus aliquantulum in eadem, gaolam illam temere confrangentes, ab cadem clanculo cvaserunt. Deinde, si●●t ●ccepimus, coram dilecto Clerico nostro Johanne de Berewyk, & sociis suis Justiciariis nostris ultimò itinerantibus in Com. Midd. in quo eadem libertas consistit, extitit per quosdam ipsius Abbatis aemulos praesentatum, quod id●m Radulphus, & socii sui memorati, dictos Clericos eidem Archidiacono, prout moris est, liberarunt, juxta libertatem Ecclesiasticam conservandos, ipso Abbate contrarium asserente; unde dictus Abbas ad quingentas libras, videlicet pro evasione cujustibet ipsorum Clericorum ad centum libras, quae ab eodem per summonicione Scaccarii nostri exiguntur ad opus nostrum, amerciatus fuerat, sicut fertur: Nos igitur certis de causis scire volentes veritatem totius negocii supradicti, mandavimus praefato Radulpho quod Recordum & processum inde habitum, sicut praemittitur, coram ●o, sub sigillo suo, sine dilatione vobis mittat. Cumque recordum & processum hujusmodi receperitis, tunc illis, unà cum recordo & processu praesentacionis praedictae inspectis & diligenter examinatis, quatenus videritis opportunum certitudinem inquiratis solicitè praemissorum, & inquisitam nobis per litteras vestras nuncietis, ut super hiis plenius nostri vobis beneplacitum demandemus. Et interim eidem Abbati ab exactione praedicta pacem habere faciatis. Dat. sub privato sigillo nostro apud Aberconewey, 29. die Mareii, Anno Regni nostri vicesimo tercio. Quocirca excellentiae vestrae significo, quod inspectis & examinatis recordo & processu deliberationis gaolae praedictae michi missis per praedictum Radulpham, vos inde plenariè certiorar. non possum, sine recordo & processu praesentationis inde factae coram Justiciariis vestris in Itinere suo praedicto, eo quod Rotuli sui adhuc in custodia eorundem existunt, unde recordum & processum deliberationis praedictae vobis mitto sub sigillo meo, ut vos ulterius inde fieri jubeatis quod vestrae excellentiae videbitur faciendum. Valeat excellentia vestra per tempora diuturna. The King sending special Messengers to the Pope about his public affairs in the Court of Rome, sent these Letters of Credence to several Cardinals by name, together with other Letters to the Pope and them, desiring their favours upon his account to expedite their affairs, and to grant them licenses to receive and retain Pluralities of Benefices, notwithstanding the manifold Constitutions against them, and those newly promulged in our forecited English Councils. VEnerabili in Christo Patri & Domino M. Sanctae Mariae in Porticu Diacono Claus. 23 E. 1. m. 10 dorso. Cardinali, Edwardus, etc. salutem. Literas vestras nobis per dilectum Clericum nostrum Magistrum Radulphum Dalemaunt delatas, intelleximus, & quam bonae voluntatis & affectus sinceri erga nos existatis, plene perpendimus per easdem, super quo vobis quantum possumus gratiarum referimus actiones. Paternitatem vestram corditer deprecantes, quatinus claris Clericis nostris Magistris Bertrando deal Got Domini Papae Capellano, & praescripto Radulpho super statu nostro, nostrorum negotiorum velitis fidem credulam adhibere. Dat. apud Lammas in Angles. 23 die Aprilis, Anno regni nostri 23. Consimiles literae diriguntur Cardinalibus subscriptis; Domino Petro Sancti E●stachii Diacono Cardinali. Domino Petro titulo Sancti Marcii Presbytero Cardinali. Domino Gerardo Sabinen. Episcopo. Domino Beraldo Episcopo Albanensi. Domino Johanni titulo Sancti Vitalis Presbytero Cardinali, & Sanctae Romanae Ecclesiae Vicecancellar. Domino Petro Archiepiscopo Montis Regal. Magistro Matheo de Neapoli Domini Papae, etc. mutata amicitia pro paternitate, etc. Memorandum, quod praedicti Magistri Bertrandus del God, & Radulphus Dalemaunt à Rege apud Aberconewey licentiati, versus Curiam Romanam diverterunt, secum deferentes literas istas usque Cestr. ad Cancellar. sigillandas; quas sigillatas receperunt per manus Domini Magistri Radulphi, una cum uno pari literarum scriptarum in Gallico, & Regi Siciliae per Regem Angliae per eosdem transmissarum. Cujus literae transcriptum irrotulatum est in Garderoba Regis, & non hic. His Letters to the Pope were these following. SAnctissimo in Christo Patri Domino B. divina providentia Sacrosanctae Romanae & Universalis Claus. 23 E. 1. m. 1. dorso. Pro Bonifacio de Saluciis. Ecclesiae Summo Pontifici, Edwardus ejusdem gratia, etc. devota pedum oscula beatorum. De benignitatis Apostolicae habundantia plenam fiduciam obtinentes, eidem inter devotos nostros illos recommendando praeferimus, quos ex causa multiplici favore prosequimur pleniori. Hinc est quod Bonifacium de Saluciis consanguineum nostrum charissimum latorem praesentium, sub spe gratiae Apostolicae impetrandae ad vestrae Sanctitatis praesentiam accedentem almae paternitati vestrae plenis affectibus commendamus; intentis precibus supplicantes, quatinus negotium praedictum ad exauditionis gratiam, si placet, taliter admittere dignemini nostri intuitu et favore, quod hanc nostram instantiam in hiis quae justè depostular sibi sentiat fructuosam. Dat. apud Lammas in Angles. 23 die Aprilis, Anno Domini 1295. regni vero nostri 23. Per ipsum Regem. VEnerabili in Christo Patri Domino M. Dei gratia Sanctae Mariae in Porticu Ibidem. Diacono Cardinali, Edwardus eadem gratia Rex Anglia, etc. salutem cum dilectione sincera. Bonifacium de Saluciis Clericum, consanguineum nostrum charissimum, ad Curiam Romanam accedentem, quem ex causa multiplici favore prosequimur speciali, Paternitati vestrae affectione plenissima commendamus, ex corde rogantes, quatinus eidem in hiis quae in Curia praedicta de gratia Apostolica, sub mediationis nostrae fiducia imploranda duxerit & laudabiliter prosequenda, favoris vestri praesidium impertiri dignemini hujus intuitu precis nostrae, pro quo vobis uberjus ad gratias alligemur. Dat. ut supra prox. Consimiles literae diriguntur G. Sabinen. B. Albanen. M. Portuen. & Sanctae Russinae Episcopis, Dominis J. Sanctae Mariae in via lata, Petro Sancti Enstachii Diacon. Cardinal. de verbo ad verbum, mutatis tamen mutandis. Dat. ut supra. Who all expected particular rewards (as well as Letters) for their favours, from the King and his Clerks. DOmino Papae, (ut supra per Regem.) Inter domesticos & familiares nostros Ibidem. Pro Petro de Sabaudia. nobis devotione deditos illos, in adipiscendis honoribus et commodis praeferrimus, et non immerito prosequimur favore Regio pleniori, quos mores et virtutum merita recommendant; quique nobis jure sanguinis sunt astricti. Hinc est quod carum consanguineum nostrum P. de Sabaudia Clericum, Sanctitati vestrae specialiter commendamus, affectuosis precibus supplicantes, quatenus cum ejusdem promotio ardenter insideat votis nostris, cum ipso nostri consideratione gratiose dignemini dispensare, ut praeter beneficia Ecclesiastica quae obtinet in praesenti, alia beneficia si sibi canonice offerantur, recipere possit usque ad aestimationem Mille Librarum juxta taxationem Norwicen. et cum obtentis licite retinere. Conservet, etc. Dat. apud Lammas in Angles. 23 die Aprilis, Anno regni nostri 23. Per ipsum Regem. Whence we may observe; 1. The insatiable covetousness of this Pluralist and Foreigner, to accumulate more Benefices to those he had before, to the value of 1000 l. a year; and his pains in travelling to Rome to purchase a Dispensation for that end, instead of feeding the souls before committed to his cure. 2ly. The Pope's readiness to dispense with such execrable Pluralities for money and favour, contrary to the manifold Canons, Constitutions, Decrees made against this inveterate mischief. VEnerabili in Christo Patri, etc. Domino G. Dei gratia Sabinen. Episcopo, Claus 23 E. 1. m. 10. dorso. Edwardus eadem gratia Rex Angliae, etc. salutem cum dilectione sincera. Inter domesticos, etc. (ut supra, usque astricti.) Cum igitur Domino Summo Pontifici pro charo consanguineo nostro P. de Sabandia Clerico, cujus promotionem ardenti desiderio affectamus, nostras dirigamus literas rogativas, ut cum eodem nostri consideratione, etc. (ut supra, usque retinere.) Paternitatem Vestram affectuose requirimus & rogamus, quatinus ad dictum negotium erga dictum Dominum Summum Pontificem foeliciter promovendum, sic efficaciter velitis interponere partes vestras, quod proinde vestris beneplacitis et honoribus, vestrorumque commodis in hiis quae Regiae potestatis existunt, gratanti animo futuris temporibus fortius astringamur. Dat. apud Lammas in Angles. 23 die Aprilis, Anno regni nostri 23. Consimiles literae diriguntur de verbo ad verbum, mutatis tamen mutandis, Domino B. Albane●si Episcopo, & J. Sanctae Mariae in via lata Diacono Cardinali. Teste ut prox. supra. The Popes and Cardinals Dispensations granted to these covetous ambitious Pluralists, upon the King's Letters to them on their behalves, was a principal cause of their encroachments upon the King's Crown, Rights and Prerogative by their Provisions, and promoting their Nephews, Kindred to many Deaneries, Prebendaries, Benefices, Pensions in England, almost to the ruin of our Church, Religion, and great prejudice of the Realm. The King likewise sent these Letters to the Pope and several Cardinals, on behalf of the Bishop elect of Leodium, whose election (it seems) was questioned in the Court of Rome. SAnctissimo in Christo Patri Domino B. etc. (ut supra.) Regiam condecet Claus. 23 E. 1. m. 10 dorso. Pro W. praeposito Lovanien. Majestatem illos favore prosequi gratio●è quos literarum scientia, et alia clara virtutum merita laudabiliter recommendant. Hinc est quod pro venerabili viro W. Praeposito Lovanien. in Episcopum Leodien. Electo, quem morum probitas & literalis scientiae eminentiae condecorant, Sanctitati vestrae humiliter supplicamus, quatinus eidem Electo in negotio electionis ejusdem sic vos nostrorum interventu praecaminum exhibere dignemini gratiosos, favorabiles et benignos, quod nostra sibi sentiat rogamina fructuofa. Conservet vos Al●issimus, etc. Teste Rege apud Lam●nas in Angles. 28 die Aprilis. VEnerabili in Christo Patri Domino M. Dei gratia Sanctae Mariae in Porticu Ibidem. Diacono Cardinali, salutem & sincerae dilectionis aff●ctum. Venerabilem virum W. Praepositum Lovanien. in Episcopum Leodien. Electum, quem literarum scientia & alia clara virtutum merita recommendant, Paternitati vestrae pleno recommendamus affectu; instantius supplicantes, quatinus sic sibi nostrae recommendationis hujusmodi preces prosint quod eas sentiat in effectu. Dat ut supra. Consimiles literae de verbo ad verbum diriguntur Dominis G. Sabinen. Episcopo, P. Albanen. Episcopo, M. Portuen. & Sanctae Russinae Episcopo, Domino J. Sinctae Mariae in via lata Diacono Cardinali, Domino P. Sancti Eustachii Diacono Cardinali, etc. ut supra. Dat. ut supra. The King issued this Writ to all Collectors of the Subsidy granted him by the Clergy, not to levy it of any Clergyman whose Benefice exceeded not the value of Ten Marks, unless he had more Livings then one, according to their grant. REX Collectoribus subsidii nobis à Clero in Diocesi London. concessi, salutem. Claus. 23 E. 1. m 7. dorso. De beneficiis decem Marc. non taxandis. Cum in concessione subsidii praedicti concesserimus Clero praedicto, quod de Beneficiis quae valorem decem Marcarum annuarum attingerent, et valorem illam non excederent, subsidium illud nullatenus lebaretur, nec nobis solveretur, dum tamen hujusmodi beneficia optinentes plura beneficia Ecclesiastica non haberent. Nos dictam concessionem nostram observari volentes; Vobis mandamus, quod ab illis qui hujusmodi beneficia valorem decem marcarum non excedentia, licet summam illam attingant, optinent in Diocoesi praedicta, dum tamen alibi non fuerint beneficiati, nihil ratione Subsidii praedicti exigatis, nec aliquid inde levatis contra formam concessionis praedictae: Et hoc pro aliquo brevi de Scaccario vobis inde directo nullatenus omittatis. Teste Rege apud W●stmonasterium 23. die Augusti. Eodem modo mandatum est universis Collectoribus ejusdem Subsidii per Angliam, etc. constitutis, etc. David Martin, Bishop elect of St. David's, being questioned before the Pope concerning his election, the King sent him this Royal Testimonial of his life, conversation, parentage, and loyalty of him and his ancestors, entreating his favour on his behalf. SAnctissimo Patri in Christo B. Divina Providentia Sacrosanctae Romanae ac universalis Cl. 23 E. 1. m. 7 dorso. Pro Electo Meneven. Ecclesiae Summo Pontifici, Edwardus, etc. devota pedum oscula beatorum. Ne personam vel statum dilecti nobis in Christo Magistri David Martini Menevensis Electi pro negotio Electionis suae apud Sedem Apostolicam constituti penes dominationem vestram obtenebraverit alicujus sinistra suggestio, ad serenationem vestrae Conscientiae in hac parte vestrae cupimus innotescere Sanctitati, quod praedictus Electus, qui de nobili prosapia duxit originem, semper fuit ut veraciter datum est nobis intelligi, bonae conversationis & vitae, cujus progenitores hucusque progenitoribus nostris & nobis laudabiliter servierunt, & erga nos fideliter se gesserunt. Nos igitur praefatum Electum favore benivolo prosequentes, vestrae Clementiae supplicamus instanter, quatenus eundem Electum in negotiis suis hujusmodi nostri contemplatione rogatus habere dignemini favorabiliter commendatum. Conservet vos Dominus ad regimen Ecclesiae suae Sanctae per tempora prospera & longaeva. Dat. apud Westm. 16 die Augusti. The King likewise sent this Letter to Pope B●nifac●, on behalf of the Nuns of St. Clare in England. SAnctissimo in Christo patri, Domino B. Divin● providencia sacrosanctae Romanae ac Cl. 23. E. 1. m. 10. dorso. De recommendatione pro sororibus ordinis sanctae Claae. universalis Ecclesiae summo Pontifici; Edwardus eadem gratia Rex Angl. devota pedum oscula beatorum. In Regno nostro novella succrescit Religio, videlicet ordo Sororum sanctae Clar●, unde noster inducitur & excitatur affectus, ut ordinem ipsum in quo virtutum domino piae vitae studio conspicimus deservi●i, favore benevolo prosequamur. Hinc est quod Sanctitati vestrae humiliter supplicamus, quatinus divinae pietatis in●uitu, nostrorumque praecaminum interventu; sic in hiis quae status praedictarum Sororum quietem & consolacionem respiciunt, necnon & Ordinis munimentum, vos eye in suis peticionibus exhibere dignemini graciosoes, favorabiles & benignos, quòd nostra sibi senciant rogamina fructuosa. Conservet vos Altissimus Ecclesiae suae sanctae per tempora longiora. Dat. apud 〈◊〉, 14 die Marcii, Anno Domini M. CC. nonogesimo quarto. Per literam de private Sigill●. The Bishop of Landaffe, being promoted thereunto by the Archbishop of Ca●terbury by * See here, p. 575, 576, 577. Pat. ●● E. 1. m. ●5. D● virtue of the Pope's provision, to which the King condefcended at last, he received his Fealty, and thereupon issued these Writs to restore his Temporalties, which the Earl of Gloucester detained from him notwithstanding the King's Writs. REX dilecto Clerico suo Malculmo de Harley, Escaet. suo citra Trentam salutem. Cum Temporalibus Episcopatus L●nd●ven. resti●●is. venerabilis pater R. Cant. Archiepiscopus, tocius Angli● Primas, Cathedrali Ecclesiae Landavensi de venerabili viro Magistro Johanne de Mon●●●th pr●viderit, et ipsum in ejusdem loci praefecerit Episcopum et pastorem, sicut per literas ejusdem Archiepiscopi patentes Regi constat. Rex hujusm●di pr●vi●●●●●● et praesectionem acceprans, cepit tidelitatem ipsius Magistri Johann●s, & temporalia Episcopatus predict, prout moris est, re●tituit eidem. Et ideo mandatum est praefato Malculmo, quod eidem Magistro Johanni Temporalia Episcopatus praedicti liberet, sicut praedictum est. Teste Rege apud Aberconewey 4. die April. Rex Militibus, etc. de Episcopatu Landaven. etc. In cujus rei, etc. Teste ut supra. REX dilecto & fideli suo Gilberto de Clare Com. Glouc. & Hertf. salutem. Cum Claus 23 E. 1. m. 6. dorso. & Pat 23 E. 1. m. 15. De Temporalibus Episcopatus Landaven. restituend. nuper versus vos exigeremus et vendicaremus Advocationem et Custodiani Episcopatus Landavensis cum pertinentiis, una cum Collationibus praebendarum et dignitatum Episcopatus praedicti tempore vacationis ejusdem; Ac vos postmodum id quod ad vos pertinuit de advocatione et custodia, & collationibus praedictis nobis reddideritis per vestras patentes Literas, ut jus nostrum. Nos qui postmodum vobis ac charissimae filiae nostrae Johannae Consorti vestrae concessimus custodiam Episcopatus praedicti, necnon omnium terrarum & tenement. ad Episcopatum illum in dominio & feodo vestro existentium. Habendam vobis & eidem filiae nostrae ad totam vitam vestram tempore vacationis praedictae, salva nobis fidelitate Eiecti, quem in ejusdem loci Episcopum contigeret confirmari, prout in literis nostris patentibus vobis et dictae Consorti vestrae inde confectis plenius continetur. Cumque venerabilis Pater R. Cantuar. Archiepiscopus praedictae Ecclesiae Landavensi de venerabili viro Magistro Johanne de Monemuth authoritate Apostolica providerit, et ipsum in ejusdem loci praefecerit Episcopum et Pastorem, sicut per literas patentes ejusdem Archiepiscopi nobis indè directas, nobis constat; per quod cepimus fidelitatem ipsius Magistri, et Temporalia Episcopatus praedict. in manu nostra existentia, prout moris est, restituimus eidem; & vobis mandavimus, quod Temporalia Episcopatus praedicti in manu vestra, infra dominium & feodum vestrum ex concessione nostra existentia, sicut praedictum est, eidem Magistro Johanni sine dilatione liberaretis, quod ad mandatum nostrum hactenus facere distulistis, sicut idem Electus nobis suggessit, de quo non modicum miramur, praesertim cum postquam fidelitatem suam ceperimus, & Temporalia illius Episcopatus sibi restituerimus, ut est dictum, nichil in Temporalibus praedictis rationae concessionis nostrae praedictae, ultra mandatum nostrum praedictum quod inde recepistis, vendicare possitis quomodelivet, vel habere. Vobis iterato mandamus firmiter injungentes, quod Temporalia Episcopatus praedicti in manu vestra ex concessione nostra in forma praedicta existentia, praefato Magistro Johanni, prout alias vobis mandavimus, sine ulteriori dilatione rest●tuatis. Taliter vos habentes in hac parte, ne in defectum vestri manum ad hoc aliter apponere debeamus. Teste Rege apud Westm. 24 die Augusti. Cum Electus Landavensis Domino Regi saepius supplicaverat, quod seisinam terrarum Ibidem. & tenementorum quae sunt temporalitate Episcopatus praedicti sibi reddere facerer, ex quo fidelitatem suam ceperat. Et Dominus Rex super hoc * See here, p 412, 413, 414, 415. Gilberto de Clare Comiti Glonc. & Hertford. cui & Johannae uxori suae filiae ipsius Domini Regis Custodiam praedicti Episcopatus tempore vacationis ejusdem concessit ad terminum vitae eorundem Comitis & Johannae, tam viva voce injunxerant, quam per literas suas eidem postea mandaverat, quod seisinam praedictarum terrarum & tenementorum cum pertin. eidem Electo redderet, tandem coram ipso Domino Rege in Consilio suo apud Westm. in Crastino decollationis Sancti Johannis Baptistae. Anno Regni ipsius Domini Regis vicesimo tertio, praefatus Comes audito scripto suo, per quod praefato Domino Regi id quod habuit in advocatione & Custodia praedicti Episcopatus tempore vacationis ejusdem reddidit jus suum, & etiam audito tenore 〈…〉 scripti, per quod idem Dominus Rex postea de gratia sua speciali concessit praedictis Comiri & Johannae, advocationem & Custodiam praedicti Episcopatus ad totam vitam utriusque ipsorum Comitis & Johanne. Habend. & tenend. de ipso Rege & haered. suis; ita quod post decessum eorundem Comitis & Johannae imperpetuum, & salva 〈…〉 ipso Domino Regi & haeredibus suis in singulis vacationibus praedicti Episcopatus fidelitate ipsius quem in Episcopum ejusdem loci contigerit confirmari, prout in praedicto scripto ipsius Regis eisdem Comiti & Johannae inde confecta plenius continetur▪ concessit, quod seisinam terrarum & ten. quae sunt Temporalitatis praedicti Episcopatus, & quae in custodia sua fuerunt per concessionem Domini Regis, praedictam plenariè & integrè praedicto Electo reddet, et habere faciat ad mandatum ipsius Domini Regis. The King having retained the Temporalties of the Archbishopric of Canterbury in his hand about two years or more after his Consecration at Rome, taking all the profits, and presenting to all the livings and benefices that belonged thereto, at last issued this Writ for their restitution. REX dilectis & fidelibus suis, Radulpho de Berners & David le Grant, salutem. Pat. 23. E. 1. memb. 16. De temporalibus Cantaur. restituendis. Cum Dominus Coel. summus Pontifex electionem nuper celebratam in Ecclesia Christi Cant. de Magistro Roberto de Winchelseye, Archidiacono Essex. in Arch●episcopum Ecclesiae praedictae, cui prius regium assensum adhibuimus et tavorem confirmaverit, sicut per litteras bullat●s ejusdem summi Pontificis nobis inde directas nobis constat; nos confirmacionem illam acceptantes, cepimus fidelitatem ip●●us Electi, et temporalia Archiepiscopatus praedicti, prout moris est, restituimns cidem. Et ideo vobis mandamus, etc. Teste Rege apud Aberconewey, 4 die Febr. Per literae de privato Sigillo. Et mandatum est Militibus, etc. In cujus, etc. T. ut supra. Per literae de privato Sigillo. The King this year granted this special licence and safe conduct to some Freers' Minors to pass beyond the seas to their general Chapter at Assizes. REX omnibus amicis & fidelibus suis ad quos, etc. salutem. Cum dilectus nobis in Pat. 23. E. 1. memb. 16. De conduct. pro fratre Willielmo ●e Geinsburgh. Christo & fidelis noster frater Willielmus de Geynesburgh de ordine Minorum, una cum fratre Johanne de Wilton, ejusdem Ordinis socio suo, ad generale Capitulum suum apud Assisium prox. congregandum, sit de nostra licencia prosecturus; vos rogamus, quatinus praefato fratri Willielmo, una cum socio suo praedicto, familia & rebus suis in eundo per partes vestras ad Capitulum suum praedictum, ibidem morando & inde redeundo, non inferatis, vel quantum in vobis est, inferri permittatis injuriam, molestiam, dampnum, impedimentum aliquod seu gravamen, set pocius eidem fratri Willielmo, cum sic per partes vestras transitum fecerit, salvum & securum conductum habere faciatis, quociens ab ipso super hoc ex parte nostra fueritis requisiti. In cujus, etc. usque ad festum sanctae Michaelis proximo futuro duraturas. Teste Rege apud Aberconewey, primo die Marcii. Per literam de privato Sigillo. The Dean of the Isle of Gernesey complaining that Henry de Cobham, Guardian of the Isle, did hinder him from exercising some things belonging to his Jurisdiction, the King thereupon issued this Writ on his behalf, so as he acted nothing to the prejudice of his Regal dignity. REX eidem Custodi, salutem. Quia accepimus quod Decanus Insulae nostrae Cl. 23. E. 1. m. 6. Cedul. 1. de Genereye praedictae, super aliquibus quae spectant ad jurisdictionent suam in eadem insula per vos hactenus extitit impeditus, quominus eam exercere potuit vel debeat: nolentes eidem Decano injuriari in hac parte, vobis mandamus, quod ipsum Decanum jurisdictione sua pacifice uti permittatis, prout ea uti debet, et hactenus uti consuevit. Ita tamen quod nichil exerceat in praejudicsum nostrae Regiae dignitatis. Nosque super causa impedimenti praedicti per vos eidem Decano sic illati in proximo Parliamento nostro sub sigillo vestro distincte et aperte reddatis certiores. Teste Rege, 26 Aug. Anno praedicto. The King also granted this Presentation to St. Martin's Church in Geresey this year, by reason of the Temporalties of an Abbey then in his hands. GAlfridus de Cartereto Clericus habet literas Regis de praesentacione ad Ecclesiam Pat. 23. E. 1. memb. 15. D● praesentacione. Sancti Martini veteris in Insula Gereseye vacantem, & ad donationem Regis spectantem, ratione terrarum & ten. Abbatis de Ciriseo in Insula de Geresio & Gernes. in manu Regis existencium, & diriguntur literae Regis Episcopo Constancien. vel ejus vices gerenti in Insulis praedictis. Teste Rege apud Lammas, 16 die Aprilis. John de Saundford Archbishop of Dublin deceasing this year, thereupon; * Pat. 23. E. 1. memb. 13. Frater Adam de Balsham Canonicus Ecclesiae sanctae Trinitatis Dublin. & Thomas de Snyteresby Canonicus sancti Patricii Dublin. nunciantes Regi mortem bonae memoriae J. nuper Archiepiscopi Dublin. habent literas Regis de lieencia eligendi; & diriguntur literae Priori & Conventui sanctae Trinitatis, & Decano & Capitulo sancti Patricii Dublin, etc. Teste Rege apud Thlegh. in Keynmer, 20 die Decembris. Per literae de privato Sigillo. Hereupon the Prior and Convent of St. Trinity and Dean and Chapter of St. Patrick in Dublin, proceeding to elect an Archbishop before they received the King's licence, though issued to them, the King thereupon enforced them to take a new licence, and make a new election; as this Writ and Memorandum assures us. REX dilectis sibi in Christo, Priori & Conventui sanctae Trinitatis, & Decano & Capitulo Pat. 23. E. 1. mem. 13. De assensu adhibito electioni. sancti Patricii Dublin. salutem. Accedentes ad nos frater Richardus de Staunford Canonicus sanctae Trinitatis Dublinen. & Magister Henricus de Rathenun Canonicus sancti Patricii Dublin. cum literis patentibus Capitulorum vestrorum, nobis ex parte vestra humiliter supplicarunt; quod cum Ecclesia Dublin. per mortem bonae memoriae J. nuper Archiepiscopi, jusdem loci pastoris sit solacio destituta, alium vobis eligendi in Archiepiscopum et pastorem licenciam concedere dignaremur. Nos igitur precibus vestris in hac parte favorabiliter inclinati, licenciam illam vobis duximus concedendam; Mandantes, etc. In cujus, etc. Teste Rege apud Aberconewey, 24 die Marcii. Memorandum, quod prius habuerunt licenciam eligendi ad supplicationem fratris Ade de Balsham Canonici sanctae Trinitatis, & Th. de Snyterby, Canonici sancti Patricii Dublin. qui ad Regem accesserunt; et quia in adventu Magistri Th. de Chadworth electi sui ad Regem, compertum fuit, quod Canonici processerunt ad electionem priusquam habuerunt literam Regis de licencia eligendi, remissi sunt ad partes suas cum ista nova litera licenciae ad iterato eligendum; & pro habenda ista litera detulerunt supranominati in litera ad Cancellarium, breve Regis de privato Sigillo, quod residet in filaciis. After this, the Prior and Covent of St. Trinity, and Chapter of St. Patrick unanimously elected Thomas de Chaddesworth Dean of St. Patrick for their Archbishop, as this their common Certificate thereof to the King, and petition for his Royal assent thereto under their seals attests. EXcellentissimo Domino ac Principi, victoriosissimo Domino suo (si placet) Domino, Bundelae Petic. & Cercif. in Turre London. Anno 23. E. 1. Edwardo Dei gratia Anglorum illustri, etc. sui (si placet) semper & ubique humiles & devoti, frater Johannes de Oxon. Prior S. Trinitatis Dublin. & éjusdem loci Conventus humilis, & Capitulum Ecclesiae S. Patricii ejusdem civitatis, salutem, & robore accingi fortitudinis & virtutis. Ecclesia nostra dudum per mortem faelicis recordationis Johannis de Saundford quondam Archiepiscopi Dublinensis, Pastoris solatio destituta, optentaque a Regia vestra Celsitudine (sicut moris et consuetudinis est approbatae) licentia nobis eligendi, Patrem & Pastorem, nos die ad eligendum praefixa, post debitas solemnitates adhibitas, in Capitulo nostro S. Trinitatis convenimus, ibique divina inspirante gratia, unanimi assensu voluntate et concordia omnium Canonicorum tunc praesentium, Regiae vestrae Majestati (ut tenemur) merito complacentes, Thomam de Cheddeworth, Ecclesiae S. Patricii Decanum, virum utique meritis praeclarum, prudenti probitate circumspectum, vitae, morum honestate, ac convenienti literarum scientia affluentem, Regno vestro necessarium et perutilem, nobis clegimus in Patrem et Pastorem. Quapropter vestrae Regiae Celsitudini humiliter supplicamus, quatinus electioni nostrae memoratae assensum Regium, prout moris est, si placet, praebere dignemini. Faventes insuper electo nostro praefato benignius in hiis quae sibi fore necessaria ad consummationem suae promotionis videbuntur, sicut ipse et sui vestrae Celsitudini luculentius explicabunt. Dominus vos conservet, etc. Dat. in Capitulo S. Trinitatis praedictae, 4. K●l. Maii. Anno Domini 1295. Hereupon the King gave his Royal assent thereto, which he certified to the Pope by this Writ. SAnctissimo in Christo patri, Domino B. Divina providencia sacrosunctae Romanae ac universalis Ecclesiae summo Pontifici, Edwardus ejusdem gratia Rex A●gliae, Pat. 23. E. 1. memb. 15. ●. De licencia eligendi. Dominus Hibern. & Dux Aquitan. cum omni reverencia et honore devota pedum oscula beatorum, sciat vestra paternitas reverenda, quod electroni nuper celebratae in Ecclesia Conventuali sanctae Trinitatis Dublin. de discreto viro, Magistro Thoma de Cheddeworth, Decano Ecclesiae sancti Patricii ejusdem civitatis in Archi●p. Dublin. regium assensum adhibuimus et favorem, et hoc Sanctitati vestrae, etc. Upon the death of the Bishop of Derey in Peland, the King issued this Writ for a new Election, confirmation and restitution of Temporalties to him who should be clected and confirmed by his Chief Justice there in his name, by his Royal authority. REX dilecto & fideli suo Willielmo de Oddingeseles Justice. suo Hibern. vel ejus Pet. 23. E. 1. memb 16. Pro Deren. de temporalibus restituenctis. locum tenenti, salutem. Cum dilecti nobis in Christo, Petrus Decanus Ecclesiae Deren. & ejusdem loci Capitulum nobis nuper per literas suas patentes supplicaverint, quod cum Ecclesia sua praedicta per mortem bonae memoriae Florencii quondam Episcopi ejusdem loci, pastoris solacio esset destituta, licenciam alium eligendi sibi in Episcopum et pastorem eis concedere dignaremur: Ac nos precibus ipsorum Decani & Capituli in hac parte favorabiliter inclinati, licenciam illam eis duxerimus concedendam, mandantes ipsis quod talem, etc. & ipsi postmodum religiosum virum fratrem Henricum de Ardach Monachum Cisterciensis ordinis in postuland. elegerint in Episcopum suum & pastorem, per literas suas patentes nobis supplicantes, ut eidem electioni regium assensum praebere dignaremur; Nos licet literas illas in quibusdam sensimus defectivas, eisdem nichilominus Decano et Capitulo, ac etiam Electo caritatis intuitu gratiam facere, et laboribus et expensis ipsorum in hac parte parcere volentes, concessimus eis ista vice de gratia nostra speciali, et vobis dedimus potestatem, quod, etc. temporalia Episcopatus praedicti eidem Electo, prout moris est, liberetis, etc. acceptis tamen prius literis, etc. In cujus, etc. Teste Rege apud Aberconewey, tercio die Marcii. Per literam de privato Sigillo. This year Oliver Bishop of Lincoln made two certificates to the King of a Lay force held in Churches within his Diocese; which hindered him from exercising his Spiritual function on them; desiring the King to remove them by his Writs; De vi Laica removenda. EXcellentissimo Domino suo Edwardo Dei gratia Illustri Regi Angliae, Domino Hiberniae, & Duci Aquitaniae; Oliverus ejusdem permissione Lincoln. Episcopus, Ex Bundela Petic. & Certif. de Anno 23 E. 1. in Turre London. salutem in eo per quem Reges regnant, et regnorum omnium gubernacula sustentantur. Cum nonnulli viri Laici Ecclesias de Scamelesby & de Melton nostrae Diocese. temerè sint ingressi, quas vi et armis occupatas nequiter detinent, quo minus Officium nostrum spirituale exercere valeamus in eyes; Excellentiam vestram attentius exoramus, quatinus hujusmodi vim laicam et temerariam, ob reverentiam Sacr●sanctae Ecclesiae, facere velitis penitus amoveri. Valeat Regia Excellentia vestra in Christo Jesu per tempora diuturna. Dat. apud Ware, sexto Idus Octobris Anno M. CC. Nonag. quinto. The like Petition was made by him to remove a Lay-force out of the Parish Church de Magna Cotes in dicta Dioc. Dat. apud Huggefeld juxta Cantuar. quinto Non. Octobr. Anno ut supra. Whereupon Writs De vi Laica removenda, were accordingly issued. The same Bishop likewise made this Certificate of a Clerk convict demanded by him, and afterwards canonically purged before his Official, desiring restitution of his lands, goods, and chattels seized into the King's hands, in this form, then used in such cases. EXcell●ntissimo Domino suo Domino Edwardo, Dei gratia Illustri Regi Angliae, etc. In eadem Bundela. O●ve●us, etc. Lincoln. Episcopus, Dominationis vestrae Celsitudini patefacimus per praesentes, qu●d Johannes de Croyndon Rector Ecclesiae de Thorle London. D●csuper eo, quod domum Willielmi Bridde de Horle causa peccandi cum uxore ejusdem vi intravit, ipsamque uxorem cum bonis & catallis dicti Willielmi usque ad Civitatem London. abduxit, à quibusdam notatus, & ideo captus & infra Diocasin nostram incarceratus, ac nobis per Dominos, Henricum Grappinell. & Willielmum de Lamburne, Excellentiae vestrae Justiciarios secundum libertatem Ecclesiasticam liberatus, in foro Ecclesiastico secundum Canonicas sanctiones uno modo vel alio libere judicandus: Demum, post plures Proclamationes in omnibus locis buic negotio oportunis solempniter & pupplicè promulgatas, cum nullus esset qui per viam Accusationis vel alio modo tantum facinus contra ipsum in forma debita prosequi attemptaret, coram certo Commissario super hoc canonice se purgavit; propter quod dictus Commiss●rius noster Officii sui debitum exequens in haec parte, eundem Johannem ab infamia Criminis hujusmodi absolvit, et restituit integraliter famae suae. Quocirca Excellentiae vestrae attentius supplicamus, quatinus Ballivis vestris, qui Terras, Possessiones, & Bona dicti Johannis occasione praemissa detinent occupata, dare dignemini in mandatis, quod hujusmodi Terras, Possessiones et Bona sibi restituant indilate, ac ipsum in se aut suis nullam dicta de causa inferentes molestiam seu gravamen. Valeat Regia Excellentia vestra in Christo Jesus per tempora diuturna. Dat. apud Warford, 7. Kal. Octobris, Anno Dom. 1295. The like Certificate was made by the Prior of Christ-Church Canterbury, Guardian of the Spiritualties of the Archbishopric during the vacancy, of the purgation of William de Homersham Clerk, attainted for stealing two Oxen and a Cow, desiring restitution of their goods and chattels seized. The Bishop of Norwich likewise made this Certificate of a mayor Excommunication denounced by him against a parson of a Church within his Diocese, procuring a Capias Excommunicatum thereon. EXcellentissimo Principi ac Domino, Domino Edwardo Dei gratia Regi Angliae Illustri, In eadem Bundela. Domino Hibern. & Duci Aquitaniae, R. ejusdem permissione Norwicen. Ecclesiae Minister, salutem in eo per quem Reges regnant, et Principes dominantur. Cum Willielmus de Berdewell Rector Ecclesiae de Merton nostrae Diocaes. anctoritate nostra Ordinaria, propter suam contumaciam multiplicatam pariter est offensam manifestam, majoris Excommunicationis sententia sit innodatus, & in eadem per Quadraginta dies & amplius pers●veraverit, & adhuc perseverane non formidat, (animo indurato) Claves sanctae matris Ecclesiae pertinaciter contempnendo, et gregem Dominicum nequiter contaminando; ac Ecclesia Dei nil habeat ultra quod faciat in hac parte. Celsitudinem vestram Regiam rogamus attente, quatinus dictum Excommunicatum per potestatem brachii secularis compes●ere dignemini, ut quem Dei timor a malo non revocat, potestatis severitas secularis cohibeat a peccato. Vigeat & valeat Excellentia vestra per tempora semper prospera & longava. Dat. apud Eccles 15 Kal. Octob. Anno ut supra. There are several other like Certificates of Purgations, Layforces, and Excommunications that year almost in the selfsame form. In the same Bundle there are these Certificates of Monks turning Apostates and forsaking their orders, desiring Writs of Apostata capiendo from the King to apprehend and punish them. EXcellentissimo Principi Domino E. D●i gratia, etc. suus in omnibus, Frater Henricus Prior Provincial. & servus Fratrum Ordinis beatae Mariae de Monte Carmeli in Anglia, salutem in eo qui dat salutem, etc. Cum Radulphus de Snytterell nuper frater noster in ordine nostro professus, spreto habitu Ordinis ejusdem de patria in habitu seculari discurrat instinctu Diabolico et vagetur, in animae suae periculum, et ordinis nostri praedicti scandalum manifestum; Vestram Regiam Excellentiam humiliter requirimus et rogamus, quatenus Vic. Norff. & Suff. Ballivis, & aliis Ministris vestris ejusdem Com. per literas vestras jubere velitis, ut ipsum Radulphum, cum in Ballivis suis inveniri contigerit, sine dilatione arrestari, et nobis liberari fac. juxta Ordinis nostri disciplinam et regulam, prout saluti animae ejusdem Radulphi convenit, castigandum. Benè & diu valeat Excellentia vestra Regia per tempora longiora. Dat. Londini Vigil. Sancti Laur. Anno Domini 1295. Consimilis Petitio Regi praesentatur ab J. Abbate Sancti Augustini de Bristol. ad arrestandum fratrem Johannem Gourda Canonicum dicti Ordinis, in seculari habitu Vagabundum, ubicunque inveniatur. Dat. apud Bristol. die Sancti Laurencii, Anno Dom. 1295. By all which Certificates and Petitions to the King (whereof there are several Bundles in the Tower under Archbishops, Bishops, Ordinaries, Abbots, and others seals, as likewise of Archbishops, Bishops, Abbots, Priors, Abbesses deaths, desiring his licenses to elect new ones, and his Royal assent to those they certified they had elected by his licence and authority, during the reigns of K. H. the 3. & Edw. the 1.) it is apparent, That the King was Supreme Governor within his Dominions overall Ecclesiastical persons, causes, to whom Bishops, Ordinaries, Abbots, Deans, Chapters, Officials, Covents, and Clergymen of all sorts had recourse upon all occasions, to redress, correct those grievances, abuses, exorbitances in the Church by his Sovereign Royal authority, which they by their Ecclesiastical swords, censures, jurisdictions could not reform, which were altogether invalid and ineffectual when contemned by any refractory persons, as frequently they were. * Flores Hist. p. 400. Matthew Westminster, Anno 1295. stories, That after the execution of Thomas Turbervil, (that Archtraytor to his King and Country) in vigilia S. Andreae, Rex accersito Clero, Magnatibus & populo apud Westmonasterium, de substantiis suis, ad tuitionem regni petiit iterum sibi Subsidium exhiberi: Et concessa est ei undecima pars, à quibus anno praeterito decima solvebatur: de quibus antem sexta, nunc verò septima est collatas (by the Temporalty.) Porro Archiepiscopus Cantuariensis, indulta sibi conferendi cum Suffraganeis suis super hac re licentia, unanimi assensu offerebat Regi decimam Ecclesiasticorum bonorum. Qua etiam oblata, sed minime admissa, redierunt iterum Episcopi super his tractaturi. cernens igitur Rex eorum constantiam, misit ad eos quinquagenarium magnum, videlicet Justiciarium de Banco, & eos qui sub eo fuerunt, qui dixerunt; Episcopi, haec dicit Rex, oblatum vestrum neque accepto, neque acceptabo, sed festinanter descendite voluntatem ejus supplendo, saltem quartam partem vel terciam concedendo. Helias autem noster, Archiepiscopus, cum Clero de loco suo non descendit, nec recalcitrabant boves ad dextram vel ad sinistram, arcam foederis sustentantes. Interim misit Rex alium quinquagenarium, sc. Cancellariae suae, & eos qui sub ipso erant; petierunt & high, quae praedestinati poscebant: At in omnibus non est Clerus motus a proposito suo, sed quoniam praeconcesserunt decimam, iterum obtulerunt. Videns ergo Rex suam petitionem vices Cleri excedere, nolens eos contristare, in crastino Conceptionis beatae Mariae, eorum gratum acceptabit oblatum. Quod accipiens Clerus pro omine, ad tabernacula sua secessit Israel. The same year, as he relates, † Mat. West. Anno 1295. p. 402. die Sancti Gregorii Papae, Cardinalis Albinensis praesul, cum quibusdam nunciis de Cambray regressus, apud Dartmue ventorum pulsu celeriter est evectus. Die Dominica in Ramis Palmarum Cardinali apud Novum Templum London hospitante, lite mota inter suos & Templariorum scurras, occisus est Nepos Cardinalis, ultro se immiscens. Ipse verò iram deferens, usque Scotiam properavit Regi Angliae Concilium de Cambray, quod vel quale fuerit ostensurus: Or as * Henry do Knyghton de Event. Angliae l. 3. c. 8. col. 2507. Henry de Knyghton stories, ut de praemissis treugis responsum acciperet. Et interim Nuncii missi Regi Alemanniae reversi sunt, nunciantes, quod nec pacem voluit, nec ullum amorem. Sicque reversus Cardinalis; & tamen reliquit apud Berewicum octo personas de suis interfectas à Scotis, qui ad quaerendum fenum & paleas die quadam cum aliis processissent, & incautè procederent, à Scotis circumspecti sunt & interfecti. Iterumque expensas accepit idem Cardinalis, videlicet secundum taxationem Wyntoniensem et Lincolniensem, de unaquaque marca 3 d. (the main cause for which he returned) although Eodem anno Cle●icus decimum, Cives sextum, populus 12. denarium Regi contulerant. * Tho. Stubbs Actus Pontif. Eborac. col. 1728. Quinto Idus Martii 1295. regni verò Edwardi J. 23. Johannes Romanus Archiepiscopus Ebor, obiit in manerio suo apud Burton; of whom † De Event. Angl. l. 3. e 7. col. 2507. Henry de Knyghton hath left us this true character; Johannes Romanus Archiepiscopus Eboracensis à Johanne Romano quondam Eboracensi Thesaurario & quadam pedissequa procreatus: & benè Romanus, quia a Romano patre cupiditatem Romanam extraxit. Et cum magnus esset Theologus & homo valde literatus, non tamen multae literae, sed avaritia maxima eum fecit quasi insanire. Sitivit enim pecuniam et substantiam; unde justo Dei judicio contigit, ut qui subditorum bona, et maxime ab intestatis sitiret, subita quast morte praeventus, nullum vel modicum ex Testamento suo proprio consecutus est emolumentum. Executores enim sui se intromittere noluerunt; ita quod non proprio, set potius alieno fiebant expensae funerum, & in Ecclesia sua cum honore simplici repositus est, non enim panis vel obolus pro anima ipsius dabatur. By which passage it seems to me; 1. That this Archbishop John de Roman (a bastard, begotten of a covetous Roman) was the first Archbishop, who out of Roman covetousness (in imitation of the * See Here, p. 216. Tom 2. p. 664, 671, 672, 681, 682, 692, 921, 922. Popes of Rome) usurped a power to dispose of the goods of persons dying intestate within his Diocese, which he secretly thirsted after, under pretext to distribute them to pious uses for the good of their souls; 2ly. That for this his avaricious practice and innovation, he was by God's just judgement stricken with sudden death, yea although he made his Testament, yet his Executors refusing to administer, he was buried dishonourably, there being not one loaf or farthing distributed for his soul, to pious uses or the poor: He adds, Visitationem hic Ecclesiae Dunelmensis, quam praedecessor suus jure et jurisdictione Eboracensis Ecclesiae vendicaverat, accepta, ut dicebatur, pecunia dormire sustinuit. Obedientiam, quam primo pompose de Dunelmensi petiit, appellatione interposita segniter prosecutus est. Huie * See Thomas Stubbs, Actus Pontif. Ebor. col. 1728. Godwins Catal. of Bishops, p. 450. successit Henricus de Newerk, ejusdem Ecclesiae Decanus, clectus a fratribus Anno Domini 1296. Qui propter guerram inter Reges Romam adire non valens, missis ad Curiam Romanam procuratoribus suis (no doubt with a good sum of money) impetravit gratiam et licentiam consecrandi a Papa Bonifacio 8. in Ecclesia Eboracensi: per Bullam confirmatus est, eciam ex dispensatione Papae in Ecclesia sua Eboracensi consecratus est per Antonium Dunelmensem Episcopum. An. 24 E. 1. In the Bundles of Writs of this year I found in the White Tower Chapel, there are no less than 21. Writs of Attachment issued out against several persons, for holding and prosecuting suits in Court Christian of Lay-fees, Chattels and Bundelae Brevium, An. 24 E. 1. in Turre London. Debts, which concerned not Testament or Matrimony, Trespasses, Advowsons', belonging to the King's Courts, against the King's Prohibitions, Crown, Dignity, brought at the Kings or injured parties suits; whereof I shall render you this brief account: viz. Richardus de Righlesthorn, Vic. Ebor. versus Tho. de S. Botulpho. T. J. de Metingham apud Westm. 26. die Jan. An. r. n. 24. Johannes de Everwys Vic. Norht. versus Gilbertum de Kneden (quare tenuit placitum de Laico feodo, etc.) & Thomam de Lynberewe, quare secutus est, etc. T. etc. 13 die Febr. Robertus de Rothewell, Vic. Linc. versus Magistr. Nicholaum de Whytcherche, Magistr. Walterum de Wotton, & Magistr. Henr. de Benyngworthe, & Magistr. Robertum de Harington, Magist. Johan. de Haryngton, Radulphum de Rothewelle Capellanum, Sayerum le Personesseriant, & Thomam Vicarium Ecclesia de Cokewald, T. etc. 13 die Februarii. Thomas de Cave, Vic. Ebor. versus Magist. Robertum de Lascy, Magistr. Robertum de Salgthorp, & Magist. Robertum de Lannion, & Thomam Fish, Ivellan de Lyndeseye, & Adam de Retford Capellanum, T. etc. 23 die Febr● and an Alias against the same persons. Teste 16 die Maii. Rogerus de Colevill, Vic. Suff. versus Magist. Willielmum de Gardenne (quare tenuit placitum de medietate advocationis Ecclesiae de Carleton Colevill) & Willielmum de Brembre Capellanum, quare secutus est idem placitum. T. etc. 10 Julii. Henricus Underwode Custodibus Spiritualitatis Archiepiscopatus Ebor. versus Thomam de Corbriggs Clericum, etc. 29 Junii. Henricus Gurnet, Vic. Essex, versus Herveium de Gelham personam Ecclesiae de Wyche, T. etc. 29 Junii. Hugo Bardolfe Vic. London. versus Magist. Willielmum de Sarden, & Magistr Henr. de Nassinton, quare tenuerunt placitum de ad vocatione quartae partis Ecclesiae de Tilneye, etc. T. 8 die Julii. Robtus de Rothewell, Vic. Linc. quod capias Radulphum de Rothewell Capellanum, & Sayerum de Plevesseman, etc. T. 3 die Julii. Robertus Rothewell O. Episcopo Lin● quod venire faciat, etc. Magist. Nicholaum de whitchurch, Magist. Walterum de Wotton, & Magistr. Henr. de Heringworth Clericos suos, etc. T. 4 die Julii. Adam de Welle Vic. Linc. vers. Willielmum Vicarium Ecclesiae de Farlesthorp, quare tenuit, & Hugonem Personam Ecclesiae de Wyleghby, quare secutus est placitum, etc. de catallis et debitis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio in Curia Christianitatis, contra prohibitionem nostram. T. etc. 25 die Augusti: with another writ of the same date between these parties. Simon fill. Walteri, Vic. Linc. verse. Robertum Vicarium Ecclesiae de Thorp juxta Weynflet, T. 26 die Augusti. Edwardus Rex, Vic. Northumbr, versus Willielmum fill. Matil. & Johannem fill. Matil. de Staunton. ostensuri quare, cum placita de catallis et debitis in regns nostro, quae non sunt, etc. ad coronam et dignitatem nostram specialiter pertineant, etc. secuti sunt placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis, etc. quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, in laesionem Coronae et dignitatis nostrae, et contra prohibitionem nostram, T. meipso, etc. 16 die Sept. Edwardus Rex versus Willielmum de Bygneham pro consimili placitò, T. meipso 12 die Decembr. Adam de Camerhus, Rogerus de Unchanks, & Nicholaus de parva Rykyll, Vic. Northumbr. versu● Willielmum de Stanhop, quare tenuit; & Agnetam fill. Henr. de parva Rykill, & Johannam sororem ejusdem Agn. quare secutae sunt placitum, etc. T. 28 die Sept. Humfridus de Kael, Vic. Somerset, vers. Magist. Hugonem de Pencriz, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de laico feodo praedicti Humfridi in villa de Monte acuto: & Johannem de Monte acuto, & Christianam uxorem ejus, Rosiam Dunbare, Johannam Dunbare, & Magistr. Thomam de Tymtelville quare secuti sunt idem placitam contra prohibitionem nostram, Teste etc. 5 die Decembr. Edwardus Rex, & Willielmus Vic. Lond. versus Henr. de Nassyngton; ostensurus quare cum placita Transgr. etc. ad nos et coronam et dignitatem nostram specialiter pertineant, etc. tenuit placitum in Curia Christianitatis de hujusmodi transgressionihus, in laesionem Coronae et dignitatis nostrae, et contra prohibitionem nostram, etc. Teste, etc. 17 die Decembr. Anno regni nostri vicesimo quarto. To which I shall add these two Writs more at large. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. Vic. Kanc. salutem. Praecipimus tibi, quod distring as Petrum de Goldeford peromnes terras & catalla sua in Balliva tua, ita quod nec ipse nec aliquis per ipsum ad ea manus apponat, donec aliud ● nobis inde habueris praeceptum, & quod de exitibus eorundem nobis respondeas. Et quod habeas corpus ejus coram Justiciariis nostris apud Westm. in Octabis Sancti Martini, ad respondendum tam nobis, quam Alano de Helles Clerico, de placito, quare penlente placito in Curia nostracoram Justi●iariis nostris apud Westm. de to quod idem Petrus secutus fuit placitum in Curia Christianitatis de exitibus man●rii de Hothelt, qui non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem nostram; placitum illud in praedicta Curia Christianitatis nichilominus in tantum prosecutus est versus praedictum Alanum, quod sententia in ipsum Alanum ea occasione ad sectam ejusdem Petri promulgata, ipsum excommunicari fecit, et postea breve nostrum de ipso Alano sic excommunicato, tanquam Claves Ecclesiae contemnente, capiendo jam tibi porrexit, ut dicitur, in Coronae et dignitatis nostrae lesionem, et Curiae nostrae contemptum manifestum, et ipstus Alani dispendium non modicum et gravamen, prout ex gravi quaerela ipsius Alani accepimus, Et ad reddendum judicium suum de pluribus defaltis. Praecipimus etiam sicut alias tibi praecipimus, quod si tibi constare possit quod praedictus Alanus occasione praedicta, & non alia excommunicatus sit, tunc ab ipso Alano capiendo per aliquod breve nostrum quod tibi inde venit penitus desistas. Et habeas ibi hoc breve. Teste W. de Bereford apud Westm. 6 die Julii, Anno regni nostri 24. There issued out a former VVrit against this Peter de Goldeford, at the suit of this Alanus de Helles, reciting his Excommunication, etc. And then adding, Et quia tanta contemptum et malitiam si commissa fuerint transire nolumus impunita, (omitted in this latter VVrit.) Teste J. de Metingham apud VVestm. 6. die Jubi, Anno regni nostri 24. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, Brevia Regis de Anno 34 E. 1. in Turre London. Custod. Spiritualitatis Episcopatus Coventrensis & Lychefeldensis, salutem; Mandamus vobis quod venire faciatis coram Justice. nostris, apud Westm. à die Sanctae Trinitatis in 15. dies Johannem de Brodon. Personam Ecclesiae de Lynington. Cl●ricum vestrum, ad respondendum nobis de placito, quare cum placita de catallis et debitis in regno nostro quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, ad coronam et dignitatem nostram specialiter pertineant. Idem Johannes sicut ex relatu plurium accepimus, tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis Prioris de Erbury, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, in laestonem Coronae et Dignitatis nostrae, et contra prohibitionem nostram, ut dicitur: Et unde Vicecomes noster War. mandavit Justice. nostris apud Westm. à die Sancti Hillar. in 15. dies, quod praedictus Johannes Clericus est, & non habet Laicum feodum in balliva sua per quod potest attachiari. Et habeatis ibi hoc Breve. Teste J. de Metingham apud Westm. duodecimo die Febr. Anno regni nostri vicesimo quarto. On which Writ, the Custos of the Spiritualties endorsed this return; Dorso, Distrixi Johannem de Brodon. Personam Ecclesiae de Lenintone per sequestracionem bonorum suorum Ecclesiasticorum, & per cytacionem, quod sit coram Justiciar. de Banco Domini Regis ad diem in hoc brevi contentum, ad faciendum id quod in eodem brevi pleniùs continetur. Thus did the Ecclesiastical Courts continually encroach upon the King's Courts, Crown, Dignity, and Subjects Liberties, notwithstanding the manifold Complaints, Writs, Attachments issued out against them by the King's Justices and Chancellors, to the Subjects insufferable vexation. Besides these Writs, in a fragment of Plea Rolls in the White Tower Chapel, Anno 24 E. 1. I find these Suits and Attachments upon Prohibitions both at the suit of the parties, and of the King, for holding Pleas and prosecuting Suits in Court Christian for Chattels and Debts, not of Testament or Matrimony. The first of them concerned the Vicechancellor and University of Oxford, who pleaded the King's Charter of Privileges granted to them, by way of Justification, as Chancellor only, not as Ordinary. MAgister Rogerus de Mortivall, & Magister Robertus de Kydelawe attachiati Placita Anno 24 E ● in Turre Lond. Oxon. fuerunt ad respondendum Stephano deal Larder, & Thomae le marshal de placito, quare tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem, etc. Et unde queruntur, quod cum quidam Stephanus Aget traxisset ipsos in placitum in Curia Christianitatis coram praefatis Magistro Rogero & Roberto apud Oxoniam, de quodam equo precii quinque marcarum, qui non fuit de Testamento vel Matrimonio, etc. Et iidem Stephanus & Thomas die Lunae proxima post festum Nativitatis beatae Mariae, anno Regis nunc vicesimo secundo apud Oxoniam, in praesentia Rogeri le Clerk & aliorum, porrexissent eis Regiam Prohibitionem, ne praedictum placitum ulterius tenerent, etc. praedicti Magister Rogerus & Robertus spreta Prohibitione illa, nichilominus tenuerunt praedictum placitum in praedicta Curia Christianitatis, etc. Vnde dicunt quod deteriorati sunt, et dampnum habent ad valentiam viginti librarum, & inde producunt sectam, etc. Et Magister Rogerus & Robertus veniunt & defendunt vim & injuriam quand●, etc. Et dicunt, quod praedicti Stephanus & Thomas injustè queruntur ipsos Rogerum & Robertum contra Prohibitionem, etc. in hac parte processisse; quia dicunt, quod praedictus Rogerus praedictis die et anno fuit Cancellarius. Vniversitatis Oxoniae, cujus quidem Vniversitatis Scholaribus Dominus Rex nunc de gratia speciali concessit, quod de omnibus actionibus personalibus Burgenses, et omnes Laicos coram Cancellario ejusdem Vniversitatis possint implacitare, etc. Et quod per Prohibitionem Domini Regis non impediantur, etc. Et dicunt, quod quia praedictus Stephanus tunc Seholaris Vniversitatis praedictae, quaestus fuit de praedictis Stephano de Larder & Thoma le marshal de praedicto equo, etc. coram ipso Magistro Rogero tunc Cancellario, etc. tenuerunt ipsi praedictum placitum prout eis bene licuit, etc. de qua libertate tenendi hujusmodi placita, etc. proferunt literas Domini Regis in haec verba. * See here p. 162. Edwardus Dei gratia, etc. Omnibus ad quos praesentes literae pervenerint, salutem. Sciatis quod de gratia nostra speciali concessimus Scholaribus Vniversitatis Oxon. quod de omnibus actionibus personalibus possint convenire Burgenses, & alios Laicos municipii Oxon. coram Cancellario ejusdem Universitatis, et quod per Prohibitionem nostram super hoc nequaquam impediantur. In cujus rei testimonium has literas nostras fieri fecimus patentes pro nostrae libito voluntatis duraturas. Teste meipso apud Westm. 30 die Octobris, anno regni nostri tercio, etc. Et praedicti Stephanus & Thomas dicunt, quod ipsi ratione praedictae libertatis praedictis Scholaribus concessae non fuerunt coram praedicto Cancellario ad inveniendum ad sectam— praedicto Stephano Ager cum fuit Scholaris Vniversitatis praedictae— tenentur, nec habitus, etc. Et hoc parati sunt verificare per patriam, etc. Et predict. Rogerus & Robertus dicunt, quod praedictus Stephanus praedictis die & anno fuit Scholaris Vniversitatis praedictae, & Scholarem se probavit—: Et de hoc ponit se super patriam. Et Stephanus de Larder & Thomas similiter. Ideo praeceptum est, etc. WIllielmus de Esthorp qui sequitur pro Domino Rege, optulit se 4 die versus Ibidem. Ebor. Thomam Vicarium Ecclesiae Sancti Laurencii de Suburbio Eborum, de placito, quare cum placita de catallis et debitis in regno Regis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, ad Regem et Coronam et dignitatem Regis, et non ad alium pertineant in eodem regno, praedictus Thomas, sicut ex relatu plurium accepit Dominus Rex, tennit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis Roberti le Grant Capellani Magistri Hospitalis S. Nicholai Ebor. in l●stonem Coronae et dignitatis Regis, et contra Prohibitionem Regis, etc. Et ipse non venit, & praeceptum fuit Vicecomiti, etc. Et Vicecomes nichil inde fecit, set mandavit, quod praedictus Thomas Clericus est, & non habet laicum feodum, etc. Ideo mandatum est Archiepiscopo Ebor. quod venire faciat eum à die S. Martini in quindecim dies, etc. HEnricus de Brae per attornatum suum optulit se 4 die versus Magistrum Willielmum Ibid. Cornub. de Tremegate, & D. Vicarium de Ministre, de placito, quare ipse simul cum Alano de la Hac secuti sunt placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem Regis. Et ipsi non venerunt, & praeceptum fuit Vicecomiti, quod attachiaret eos. Et Vicecomes nichil inde fecit, set mandavit quod Clerici sunt nec habent laicum feodum in Balliva sua, etc. Ideo mandatum est Episcopo Exoniae, quod v●nire faciat praedictos Willielmum & D. hic à die Sancti Hilarii in 15. dies. Et Vicecomes mandavit, etc. The Abbot of St. Agatha prosecuted this year at the King's suit, for prosecuting a Plea in Court Christian for Chattels and Debts, which concerned not Testament or Marriage, had this Writ and licence to make an Attorney. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. dilecto & fideli suo Johanni de Lithegreynes, Brevia Regis de Priu. sigillo An. 23 & 24 E. 1. in Turre London. salutem. Sciatis quod dedimus vobis potestatem recipiendi Attornatos Abbatis de Sancta Agatha, quos coram vobis loco suo attornare voluerit, ad lucrandum vel perdendum in loquela quae est coram Justiciariis nostris apud Westm. per breve nostrum inter nos et praedictum Abbatem, de eo quod idem Abbas secutus est placitum in Curia Christianitatis de Catallis et Debitis Magistri Galfridi de Langeton Personae Ecclesiae de Langeton, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem nostram. Et ideo vobis mandamus, quod cum Attornatos illos receperitis, de nominibus eorundem Attornatorum nobis sub sigillo vestro distinctè & apertè constare faciatis. Remittentes nobis hoc breve. Teste meipso apud Rokesburgh 12 die Maii, Anno regni nostri 24. Anno 1295. as a Flores Hist. p. 398, 399. Mat. Westminster stories, Scoti rupto pacis vinculo quod cum ligio Dominosuo Rege Angliae pepigerant, cum Rege Franciae foedus aliud inierunt, quod quidem in * See here p. 602, 603, 604. autentico scripto utriusque partis inde confecto, legentibus clarius illucescit; & ●●nsparatione facta, insurrexerunt in Regem eorum, spreta ejus simplicitate, & superiori a●e contempta. Circumduc●ntesque eum in interiora loca Scotiae, illuc eundem in quodam Castrol ab●●ptis circumsepto montibus incluserunt, assignantes milites qui regulum c●stodirent. Post haec eligerunt sibi more Francorum, pares 12. quatuor Episcopos, (the ringleaders in this Rebellion and perjury) quatuor Comites, & quatuor Proceres, ad quorum ordinationem cuncta regni negotia sancirentur. Hoc autem totum factum est in ignominiam Regis Angliae, quia quodammodo reclamantibus Scotis, & ●onnullis occultè murmurantibus, Johannes de Balliol per Regem Angliae Scotorum Rex fuerat ordinatus. b De Event. Angl. l. 3. c. 2. col. 2471, 2472. Henry de Knyghton, and c Hist. Angl. p 28, 29. Ypodigma Neustr. p. 81, 82. Thomas Walsingham thus relate their Rebellion and confederacy with the French, against the King of England. Scoti homines inquieti, leves & instabiles contra Regem Angliae rebellare coeperunt, c●edentes excutere jugum servitutis debit●; Imprimis suo Regi simplici suggesserunt, occasione expensarum alloviand●rum, ut omnes Anglicos suos, quos sumptuosissimè in Curia sua retinuerat, a Curia sua remover●t. Et quidem hoc ne seditio eorum per Anglicos in primo suo fomite panderetur. Interim dum Rex Edwardus ad R●gem Scotorum literas dirigeret, ut in gu●rram suam contra Regem Franciae robur exercitus in parte mitteretur, excusatoria impotentiae & responsio brevis datur. Multiplicantur iterum preces & praecepta, & non tantum ad Regem, immo & ad Magnates terrae, & semper responsiones f●ivolae quaereb●rtur, eo quod conjurationes eorum validae nondum complerentur advotum. Which Thomas Walsingham thus amplifies. Anno 1296. (23 E. 1.) d Tho. Walsingham Hist. Angl p. 28, 29. Ypod Neustr. p. 80, 81, 82. Johannes Rex Scotiae homagii et fidelitatis suae immemor, destinatis ad Regem Francorum nunciis, Willielmo Sancti Andraeae & Willielmo Dunelmensi Episcopis, (two firebrands of Rebellion, treachery, perjury, against their Oaths and Allegiance to King Edward) Johanne de Souls, & l●gelrame de Umfravile Militibus, clam contra Regem Angliae foedus iniit, petens in affirmationem negotii matrimonium contrahi inter filium suum Edwardum & nobilem puellam Johannam filiam Caroli germana Regis Francorum, spospondens, se velle regnum Angliae totis ●iribus impugnare, et a Werra cum Rege Franciae impedire, sicut in * See here p. 538, to 542, 602. to 606. & Henry de Knyghton de Event. Angl. l 3 c. 2. col. 2472, to 2177. scriptis inter utrosque Reges confectis plenius continetur. Scoti verò per idem tempus primò tenuerunt Parliamentum apud Scone, & ordinaverunt ac eligerunt sibi duodecim Pares ad modum Francorum, quatuor videlicet Episcopos, quatuor Comites, & quatuor Barones, quorum consilio Rex regnum suum gubernare debebat, fecerunt etiam sibi sigillum common; per quos etiam ut in hanc consentiret prodi●ionem fuit induct●s. Nempe horum consilio, et praecipue Abbatis de Menros. Deinde mandant certos nuncios cum literis procurat●riis sigillatis cum sigillo Regis, & totius Communitatis Scotorum ad Regem Franciae Philippum. Cum ad Parliamentum venisset regni Angliae, clam ●ec●ssit tanquam fugitivus, ad magnum dedecus personae suae. Ob quam causam Rex Angliae jussit omnia bona sua mobilia & immobilia qua habebat in Anglia confiscari, qui eo tempore multas villas & praedia pingnia in Anglia possidebat. Rex Angliae per idem tempus à Rege Scotiae (ignorans eorum proditionem) cum auxilium pro Werra sua instanter petiisset, & sibi semper responderetur in dubiis, suspectum habens negotium, rogavit, ut ob securitatem usque ad finem Werrae suae, Castra tria, videlicet Berwici, Edinburgi & Rokesburgae traderentur in manu sua quae post Werram restitueret, si eos sibi comperisset fideles. Quod cum Scoti facere renuissent, Rex de prodi●i●ne eorum certior, (by the premised Letters he intercepted) cum exerc tu versus Scotiam progressus, disposuit eam vi subjicere, nisi ab hiis quae refereban●ur, & quae jam in opere ostendebantur se possent legitimè ●xcusare. In pursuit whereof, Anno 1297. (24 E. 1.) e Walsingham ●ist. Angl p 30, 31, 32, etc. Ypod. Neustr. p 80, 81, 82. Mat. Westm. p. 403, 4●4, 405, &c See Henry de Knyghton, Fabian▪ Caxton, Polydore Virgil, Grafton, Holmshed, Stow, Daniel, Speed, ●aker, in E. 1. Rex Angliae immenso coadunato exercitu, ve●it a● Novum Castrum super Tynam, ad quem locum Johannem Regem Scotorum citari fecerat edicto publico, ut de hiis quae sibi debeant objici responderet; quo ad diem praefixum nec per se comparente, nec per nuncium se ex●usante; Rex de suorum consilio decrevit ulterius procedendum. Interim Mil●s quidem Robertus de Roos, Dominus Castri de Werk, non obstante fidelitate quam Regi Angliae juraverat, ad Scotos transfugit. Quo audito, Rex mox ad illud Castrum properat, & apud praedictum Castrum Paschalem solennitatem peregit. Quo tempore septem Comites Scotiae, videlicet, de Bouvan, de Menteth, de Stradeherne, de Lewenes, de Roos, de Athel, de Mar, & Johannes filius Johannis Comyn de Badenau, collecto exercitu valudo in valle Anandiae, feria secunda Paschae Angliam ingressi, vastabant omnia caede & incendio, non parcentes aetati vel sexui. Circa ingressum mensis Aprilis venerunt ad Regem Edwardum Gardianus & lector fratrum Minorum de Rokesburg. deferentes literas Johannis Regis Scotiae, ( * Here p. 541, 542. forecited, and printed in Walsingham) tenorem hujusmodi continentes. Magnifico Principi, etc. Nos dictas injurias, contemptus, gravamina ac dampna, necnon & hostiles impugnationes ulterius sustinere non valentes, nec in fidelitate & homagio vestro, licet per violentam impressionem impressam extortis, etc. fidelitatem et homagium tam a nobis quam ab aliis quibuscunque regni nostri incolis fidelibus nostris, ratione terrarum quas in vestro regno tenebant, et etiam ratione menagii seu retentionis vestrae, nomine nostro et nomine eorundem omnium et singulorum vobis reddimus per praesentes. Rex Angliae audita praesenti litera, resignationi homagii sui admisit, & Cancellario praecepit, hanc literam * Which was done accordingly, See Here p. 541, 542. registrare ad perpetuam memoriam. Interim Comites Scotiae nominati superius, profecti sunt in Angliam, & vastantes omnia caede & incendi● usque ad Prioratum Hagustaldensem. Mane verò facta Prioratum cum tota villa incendio destruxerunt: Progressi deinde ad domum Monialium de Ramesay, domibusque quibusdam (salva Ecclesia) combustis, cum ingenti praeda in Scotiam revertuntur. After which King Edward and his forces routing the Scots Army, slaying ten thousand of them at Dunbar, taking Berwick, with the Castles of Dunbar, Rokesburgh, Maiden, and other Towns and Castles from them, wherein many of their Earls, Nobles, chief Commanders were taken prisoners, and recruiting his Army with many fresh forces from Wales and Ireland, (at large related in our Historians) thereupon, Vid●ns Johannes Rex, quia non haberet potestatem resistendi, missis ad Regem Angliae nunciis, pacem & misericordiam imploravit. Cui Rex benignè annuens, remandavit, ut ad Castrum de Brithin cum Magnatibus terr● suae veniret, cum his quos Rex illuc mitteret nuncios, infra dies quindecim tractaturus. Misitque illuc Rex Anthonium Dunclmensem Episcopum, cum plena potestate regia: ad quem venerunt infra praescriptum tempus Rex Scotorum Magnatesque sui. Qui post multos variosque tractatus, nude et pure subjicerunt se et regnum Scotiae regiae voluntati, * Henry de Knyghton de Event. Angl. l. 3. c. 3. col. 2481. absque conditione quacunque, & concesserunt frangere suum commune sigillum, quod contra Edwardum fecerant. Pro qua submissione observanda, Johannes Rex Scotiae filium suum obsidem tradidit, literasque confecit continentes in Gallico hunc tenorem. a Walsingham Ibid. Henry de Knyghton deEvent. Angl. l. 3. c. 3. col. 2481. Johannes Dei gratia Rex Scotiae, omnibus praesentes literas visuris vel audituris, salutem. Quia nos per malum consilium falsumque, simplicitatemque nostram graviter offendimus et provocavimus Dominum nostrum Edwardum Dei gratia Regem Angliae, Dominum Hiberniae, Ducem Aquitaniae, videlicet, in eo, quod existentes et manentes in fide sua, et suo homagio, alligavimus nos Regi Franciae, qui tunc hostis ejus erat et adhuc est; Matrimonium procurantes fieri cum filia Domini Caroli fratris ejus, et ut Dominum nostrum gravaremus, Regemque Franciae juvaremus cum omni potestate nostra per Werram modisque aliis. Deinde per nostrum perversum consilium antedictum diffidavimus Dominum nostrum Regem Angliae, et posuimus nos extra fidem et homagium suum, et misimus gentes nostras in terram suam Angliae, ad incendia facienda et praedas abducendas, homicidia et alia dampna plurima perpetranda; et terram Scotiae quae est de feodo suo, contra eum muniendo, ponentes et stabilientes gentes armatas in Villis, Castris, et alibi, ad defendendum terram contra eum de feodo suo; pro quibus transgressionibus, Dominus noster Rex Angliae antedictus, ingressus terram Scotiae in fortitudine sua, eam conquisivit et cepit, non obstante omni eo quod facere potuimus contra eum, sicut potest de jure facere tanquam Dominus de feodo suo, quia nos ei homagium nostrum reddidimus, et fecimus rebellionem antedictam. Nos igitur existentes in plena potentia nostra et libera voluntate, reddidimus ei terram Scotiae et gentem totam cum homagiis. In cujus rei testimonium fecimus fieri has literas patentes. Datum apud Brithin decimo die Julii, regni nostri anno quarto. Consignata litera factoque sigillo communi regni Scotiae, processit Rex ut videret montana Scotiae, pracedente eum semper per un●● dietam Episcopo Dunelmensi. Cumque transissit Moraviam, & pervenisset usque Eilgni, omnia videns esse parata, converso itinere revertitur Berewicum. * Walsingham Hist. Angl. p. 33. In redeundo autem Rex Edwardus transivit per Abbatiam de Scone, ubi sublato lapide quo Reges Scotorum tempore coronationis solebant uti pro throno, usque Westmonasterium transtulit illum, jubens inde fieri caelcbrantium cathedram Sacerdotum. E● tempore, Rex apud Berewicum convocato Parliamento omnium Magnatum Scotiae fidelitates recepit et homagia, qui ad rei gestae memoriam perpetuam, confecetunt super hoc literas patentes eorum sigillis munitas, continentes in Gallico hunc tenorem. * Tho. Walsingham, Ibid. Omnibus praesentes literas visuris vel audituris, Johannes Comyn de Badenanz, etc. qui ad fidem & voluntatem illustrissimi Principis ac charissimi Domini nostri Edwardi Dei gratia Regis Angliae, Dominus Hibernia, ac Ducis Aquitaniae, venimus, promittimus pro nobis et haeredibus nostris, sub poena corporum nostrorum, et Castellorum ac omnium quae habere possumus, quod nos serviemus ei bene et fideliter contra omnes gentes, quae vivere et mori possunt, omnibus vicibus quibus requiremur vel praemoniemur per antedictum Dominum nostrum Regem Angliae vel haeredes suds. Et quod non sciemus damnum eorum, quin illud impediemus 〈…〉▪ omnibus viribus nostris, et eos praemoniemus. Et ad ista tenenda et servanda, obligamus nos et haeredes nostros, et omnia bona nostra. Insuper et juramus, tactis Sacrosanctis Evangeliis, et postea nos omnes, et quilibet nostrum per se fecit homagium dicto Domino nostr● Regi Angliae in haec verba. Ego vester homo ligius efficior de vita & membris, ac terreno honore, contra omnes homines qui possunt vivere & mori. Et idem Dominus noster Rex recepit hoc homagium sub his virbis. Nos illud recipimus pro terris quibus estis seisiti, salvo jure nostro, & alterius, & exceptis terris quas Johannes de Balliolo quondam Rex Scotiae nobis contulit, postquam nos ei regnum Scotiae liberavimus, si fortè aliquas terras dedit. Insuper nos omnes et singuli nostrum perse fecimus fidelitatem Domino nostro Regi praedicto in his verbis. Ero fidelis & legalis, fidemque & legalitatem servabo Edwardo Regi Angliae & haeredibus suis, de vita & membris & terreno honore, contra omnes qui possunt vivere & mori; & nunquam pro aliquo portabo arma, nec ero in consilio vel auxilio contra eum, vel haeredes suos in aliquo casu qui possit contingere; sed fideliter recognoscam, & fideliter faciam servitia, quae pertinent ad tenementum, quod de eo tenere clamito: Sic me Deus adjuvet, & omnes Sancti ejus. In harum rerum testimonium factae sunt istae literae patentes, & sigillis nostris signatae. Dat. apud Berwicum, Anno regni Regis Angliae Edwardi Domini nostri vicesimo quinto. The Records of these their respective submissions, abjurations of their Leagues and Covenants with the French King, and Letters patents of their new Fealties and Homages made to King Edward, both in Scotland and in the Parliament at Berwick, are extant upon record in the Tower of London, in Rotulis Scotiae, An. 23 and 24 E. 1. but more largely and particularly recorded in four large Parchment Rolls thereof, fairly written by Andreas (a sworn Notary,) by the King's special command, who was present at all those Transactions as a witness thereunto, with sundry persons of note, which Rolls delivered by him to Adam de Osgoteby, than Master of the Rolls of the Chancery, July 25. Anno 24. E 1. to be carefully kept, are yet remaining in the Tower; I shall present you with the beginning and chief parts of the Rolls at large, and a Breviat only of the remainder of them. IN nomine Domini Amen. Quoniam pium esse creditur, meritorium, ac honestum Rot. Scociae, An. 24 E. 1. De juramentis homagii & fidelitatis Edwardo Regi Angliae nominatim praestitis, per unamquamque individuam personam regni Scotiae. veritati testimonium perhibere, licet illud facere ratione officii rogatus, corporalis tenear vinculo juramenti, & quia plerique praeterita memoriter reten●a futura facere nos instrisunt & informant; idcirco, ad perpetuam rei memoriam, super quaedam quae in mei infrascripti Notarii & testium subscriptorum ad hoc vocatorum, specialiter et rogatorum fiebant praesencia, rogatus cum ea qua potero diligencja propopo scribere quae sunt veritatis, ut sic futuris temporibus, cum necesse fuerit, et sciri voluevit quorundam factum Regni Scociae tangencium, veritas in hac parte per praesens Instrumentum publicum subscriptum hujusmodi scire volentes veritatem recursum h●bore poterint opportunum, super contentisque in eodem aliqualem praeteritorum informacionem circa ea quae * A good evidence, argument against Oral and Popish Traditions. per humanam labilitatem, necnon et temporis lapsum a memoria recesserunt, in scripturam redacta, per ipsius inspectionem instrumenti memoriae reducantur. Sanè suborta dudum inter excellentem Principem, Dominum Edwardum. Dei gratia Regem Angliae illustrem; & Johannem eadem gratia Regem Scotorum, ac utriusque regni nobiles & incolas, seminante pacis aemulo contencione & discordiae materia, ac in tantum procurante superbiae Principe suscitatas quod provocatis ad guerram contra dictum Dominum Edwardum Regem, suosque ●am nobiles quam reg●icolas dicto Scotorum Rege cum nobilibus sus & regni sai incoli●, redditoque Regi Angliae praedicti Regis Scociae homagio per ipsius patentes literas sub sigillo pendente consignatas; demum post depraedaciones varias, villarum, maneriorum, & Ecclesiarum combustiones, terrarum vastaciones & depopulaciones, populique Christiani diversis supplicii generibus interfectiones, per exercitum gentis Scotorum, nulli parcendo sexui vel aeta●i, locis in regno Angliae quampluribus perpetratas inhumaniter, praedicti regni Scociae nobiles, una cum Rege praedicto, Ecclesiarum Praelatis, et tocius regni incolis, civitatum et villarum communitatibus ad memoriam redientes, et de perpetratis contra dominum suum, Dominum Regem Angliae praedictum et suos, ut praemittitur facinoribus quodammodo condolentes, et eidem (ut videbatur) reconciliari volentes, ad ipsius fidem et voluntatem, non vi nec metu coacti, ut dicebant, set spontanei venerunt, seque eidem ut Domino suo, Domino Regi Angliae praedicto reddiderunt, et ipsius graciae ac voluntati alte et basse se submiserunt, locis tamen et diebus diversis, fidelitatem et homagium sibi fecerunt, super fidelitatibus suis et homagiis sic factis, suas patentes literas suis singillis pendentibus consignatas fecerunt, prout infra paret, et praesentis instcumenti, sive processus subscripti inspectione super hiis seriatim sicut agebantur confecto, intuentibus constare poterit evidenter. IN nomine Domini Amen. Anno à nativitate ejusdem, Millesimo ducentesimo nonagesimo sexto, Indictione nona, mensis Ma●i die decimotercio; Praesentibus venerabili in Christo patre, Domino Antonio permissione divina Episcopo Dunolm. ac nobilibus viris, Dom. Johanne Waren, Rogero Northfolch, Umfredo Herford, W. de Warewyk, Patricio de Dunbar & Marchia, & Gilberto de Anegoes Comitibus, testibus vocatis & rogatis, cum aliis tum Baronibus & Militibus, quam Clericis & laicis in multitudine copiosa; praesente eciam me Notario subscripto; nobilis vir, Dominus Jacobus, dictus Senescallus Scociae, Miles; non vi nec metu coactus, ut dicebat, set spontanea sua et libera voluntate, venit ad fidem et voluntatem Domini Regis Angliae memorati, et confoederaciones, contractus, convenciones, et pacta quocumque nomine censeantur, si quae ipsius nomine vel consensu cum praedicto Rege Francorum vel sibi adhaerentibus contra dictum dominum suum, Dominum Regem Angliae unquam initae extitissent, quantum in ipso fuit, et ipsum contingebant vel contingere poterant quovismodo, pro se et suis perpetuo annullavit, et invalida et nulla Pecia prima. fore pronuntiavit, sponteque pure et absolute; quatinus de facto processerant, eisdem cumomni commodo quod exinde sibi vel suis poterit aliqualiter prove●ire, express renunciavit organo vocis suae, & tactis sacrosanctis et osculatis Dei Evangeliis, dicto domino suo, Dom. Regi Angl. fidelitatem fecit in subscripta forma, & super fidelitate sua sicfacta, suas patentes literas sub nomine suo conceptas, conficiens, veri sui sigilli impressione pendente consignavit; quarum literarum in omnibus & per omnia ten●r est talis. A touse ceaus qui cestes letters verront ou orront James Seneschal Descoce, saluz. Pur ceo qe nous sumes venutz a la foi e a la volunte du tresnoble Prince nostre chier signeur sire Edward, par la grace Dieu Roi Dengleterre, Signeur Dirland, e Ducs Daquitaigne, nous promettoms pur nous, e pur nos heirs, sur peine de cors e davoir, e sur quantque nous peussoms encoure, qe nous serroms en sa eide, e li serviroms bien e leaument contre totes gentzes, qui purront viure & morir, totes les foiz qe nous serroms requis ou garniz de par nostre Signeur le Roi Dengleterre avantdit, ou de par ses heirs; e qe nous leur dammage ne scauoms qe nous nel destorbeoms a tot nostre poer, e le leur faceoms assavoir, e a cestes choses tenire e garder obligeoms nous & nos heirs, e tous nos biens, e outre ceo avoms jurez sur saints Evangelies. En tesmoigance de que chose nous avoms fait fair cestes letters overtes seals de nostre seal. Donees a Roksburgh le trezime jour de May; lan du regne nostre Seigneur le Roy Dengleterre avantdit vintisme quart. Anno Dom. & Indictionis praenotatis, 15 die Maii, apud Rokesburg, venit Dominus Johannes, quondam Seneschallus praedicti Domini Jacobi Germanus miles, & Thomas de Somervyll, Chivaler. Die decimo apud Edinburgh, venit Willielmus de Douglas miles, Pecia secunda. & Walterus Logan. Julii die 12. Robertus Muschaunce. Die Julii 17. Johannes de Calantyr miles, Willielmus dictus de Colnehath, Johannes de Lambreton; Pecia tertia. Willielmus de Rathenen; Dominus Willielmus de Gardino, miles; 13 Die Julii, Malisius Comes the Struthern; Walterus de Corry miles, Dom. Michael de Pecia quarta. Weves miles. 22 Die Julii, apud sanctum Johannem de Perth, Robertus de Cambron, Dominus de Basingrenach miles, Johannes de Haya miles, Hugo de Urre. Ibidem 25 die Junii; Johannes de Moncrof chivaler, Robertus Cambron de Balnely chivaler, Alexander de Abrenethy miles. Apud Cluniacis 27 die Junii, Pecia quinta Gilbertus de Glenkerny miles, Dom. Erchebaldo de Levingston miles, Eustachius de Bikerton, Rector Ecclesiae de Hutremokedy, Johannes de Strivelyn miles. Apud Loriare 4 Julii, Petrus de Campanya, Rector Ecclesiae de Kynkel; Willielmus Fraunceys miles. 5 Julii, Magister Willielmus de Kygorn, Rector Ecclesiae de Lystona. Pecia sexta. 6 Julii, Hugo de Moravia, Hugo de Arroy, Andreas de Bretoine chivaler. 6 Julii apud Aberbrothock, Frater Henr. Abb. de Aberbrothock, & Conventus ejusdem Pecia septima. loci. 7 Julii apud Fernel, Willielmus Fraser fill. quondam Alex. Fraser. 8 Julii apud Monros, Willielmus Beset miles; made the same Abjurations and Oaths as the first forecited under their hands and seals, before sundry Commissioners and Pecia octava. witnesses, specified in the Record at large. Eodem die (viz. mensis Julii die septimo) hora vesperarum. Anno Domini & Indictione, & mense ultimo praescriptis, in praesencia mei infrascripti Notarii constitutus, & testium subscriptorum ad haec vocatorum specialiter & rogatorum, egregius Princeps Dominus Johannes Dei gratia Rex Scociae, in plena sui & libera Regia potestate existens, palam, publicè, spontè, & expressè cognovit organo vocis suae, quod seductus tam temeritate See Henry de Knyghton, de Eventibus Angliae, l. 3. c 3. col. 2481, 2482. Here, p. 647. propria quam quorundam consilio perversorum, per quosdam suos procuratores et nuncios transmissos in Franciam, cum Domino Philippo Rege Francorum & quibusdam aliis regni Franciae, contra Serenissimum Principem Dominum suum Dominum Edwardum, eadem gratia Illustrem Regem Angliae, quasdam confederaciones, convenciones, contractus et illicitas pactiones suo, Edwardi filii sui, et incolaram regni sui nomine de facto contraxit, contra homagium suum et fidelitatis suae debitum, quae pro regno suo Scociae dicto Regi Angliae prius fecit: quodque consederaciones, contractus, et pactiones praedictas nomine suo, Edwardi filii sui et incolarum regni sui nomine initas, postea ratas habuit, easque approbavit, et per suas patentes literas confirmavit. De malefactis cujusmodi vehementer condolere et ex corde poenitere se dixit, asserensque se velle dicto Domino suo Regi Angliae reconciliari, et deinceps in omnibus adhaerere, spretis et pro nullis habitis confederacionibus, conventionibus et pactionibus supradictis, easdem confederaciones, convenciones, tractatus et pacta, et quicquid ex eis fuit quomodolibet subsecutum, vel extunc subsequi poterat ullo modo, quatenus de facto processerant, revocavit, cassavit, irritavit, et annullavit, revocatas, cassas, irritas, et nullas publice nunciavit, ac sponte, pure, express et absolute renunciavit eisdem. Renunciavit insuper specialiter et expresse omni commodo quod exinde sibi, aut filio suo praedicto, vel regni sui incolis posset aliqualiter provenire. Acta in Cimiterio de Stroukatherach coram venerabili in Christo patre Domino Antonio permissione divin● Dunolm. Episcopo, praesentibus venerabilibus viris, Domino Umfredo Comite Hereford, Domino Johanne Comyn Comite de Bouchan, Domino Hugone le Dispenser, & Domino Johanne Comyn de Badenach seniore, Militibus, testibus ad hoc vocatis specialiter & rogatis. Anno Domini & Indictione supradictis, mensis Julii die decimo, egregius Princeps Dominus Johannes Dei gratia Rex Scociae supradictus ad benivolenciam Magnifici Principis Domini Edwardi eadem gracia Regis Angliae Illustris, non vi nec metu coactus, ut dicebat, set spontanens rediens, in praesencia mei Notarii & testium subscriptorum ad hoc vocatorum specialiter & rogatorum, semetipsum, regnumque suum Scotiae, et totum Ius quod in eo havuit, vel ad illud, populumque suum regni sui praedicti, et omnia bona sua praefati Domini Regis Angliae voluntati sponte, pure et absolute submisit, vita et membris, absque corporis incarceratione tantum modo sibi salvis: ac demum * See, p 647. regnum suum praedictum, cum homagiis et aliis suis iuribus et pertinenciis universis, suamque Regiam dignitatem honoremve Regium, necnon omnes terras et possessiones suas, cum omnibus bon●s suis mobilibus, immobilibus, ac se mov●ntibus praedicto Domino suo Domino Reddicio Scociae. Regi Angliae, gratanti animo et spontanea voluntate, pure et absolute reddidit: praemissaque et eorum singula organo vocis suae patenter expressa, et praedicta regnum suum, et alia superius annotata in manu venerabilis patris Domini Antonii, permissione divina Dunolm. Episcopi, vice et nomine dicti Domini Regis Angliae recipientis eadem, una cum sigillo suo Regio, quod paulo ante in quadam bursa suo secreto sigillo significavit, tradidit et dimisit; michique Notario infrascripto, praecepit pariter et injunxit in virtute praestiti juramenti, quod praemissa omnia et eorum singula publicarem in forma praedicta, indeque facerem publicum instrumentum ad perpetuam rei memoriam, fidemque et testimonium praemissorum. Acta in Castro Brechinensi, anno, indictione, mense & die proximo praenotatis, praesentibus venerabili in Christo patre Domino Antonio permissione divina Dunolm. Episcopo, ac Nobilibus viris Domino Johanne Comyn de Badenagh seniore, & Domino Briano filio Alani Militibus, ac Magistro Alex. Kenedy Clerico, praedicti Regis Scotiae tunc Cancellar. testibus ad hoc vocatis specialiter & rogatis. Eodem die (7 Julii) apud Monros coram Serenissimo Principe, Domino Edwardo Rege Angliae, etc. Nobilis vir Dominus Johannes Comyn Comes de Boughan, Dovenaldus Pecia nonae. Comes de Mar, Alexander de Balliolo Miles, Johannes Comyn de Badenagh senior. Miles, Dominus Herbertus de Makeswelle Miles, Dominus Johannes de Tosketon dictus Marescallus Miles, Dominus Johannes de Moravia Miles, Dominus Alexander Kenedy Canonicus Glasguensis, Dominus Nicholaus de Haya Miles, Dominus Johannes Seinoler de Hurmoneston, Andreas de Chartres, Willielmus de Pecia decima. Silkesworth, Alex. de Earth, Dominus Hugo Rydel Miles, Johannes Comyn de Straesburgh, Johannes dictus le Botilier, Dominus Nicholaus de Rotherford, Radulphus de Eglinton Milites, Thomas de Wyncestria, Johannes de Elsingiston, Johannes Pecia 11. le Botillier Chivaler, Fergundus dictus Marescallus, Nicholaus de Rothirford Chivaler, & Godefridus de Ardrossan. 12 Julii. Dominus Willielmus de Balliolo Rector Ecclesiae de Kirkpatrik, Walterus de Scherwinglawe. 15 Julii. Dominos Normannus de Lechelyn, Alexander de Lambreton, Johannes de Glennesk, Johannes de Strivelyn de Moravia, Patricius de Eggilumvyn, Johannes de Garmagh, Willielmus de Cluniaco, & Thomas dictus le Usser, praedicti regni Scociae Milites; Alexander de Stratton, Gilbertus de Mar, Dominus Willielmus Comyn Praepositus Pecia 13. Sancti Andraeae, Gilbertus de la Haya, Johannes de Cambo, Johannes fill. Johannis de Kynros Milites, Jacobus de Malevill; Galfridus de Venaly. 17 Julii. Robertus Pecia 14. de Elmeleya, Duncanus de Ferndragh, Patricius de Berkeleya, Hugo de la hay, Reginaldus le Cheen, Johannes fill. Herherti de Makewelle, & Willielmus de Monte Alto Milites; Dominus Hervyus de Crambath Decanus Dunkeldensis, Johannes fill. Ranulphi de Petscotyn, Robertus de Walghop, Robertus le Fauconer, Willielmus de Ivays. 19 Julii. Burgenses & Communitas Villae de Abirden. Venerabilit Pecia 15. pater Dominus Henricus Episcopus Abirden. Dominus Johannes Flemingum, & Dominus Willielmus de Moravia Milites, Dominus Walterus dictus Blackwatre Decanus Ecclesiae Aburden. Dominus Johannes de Malevill Miles, 22 Julii apud Bamfe, Dom. Thomas de Torthorald Miles. 26 Julii apud Elgyn in Moravia. Robertus Pecia 16. permissione divina Episcopus Glasguensis, Nobiles vi● Dominus Alex. Comes the Meneteth, Dominos Thomas de Souls, Johannes Wycharde, Gervasius de Rate, Alex. de Ergayel, Alex. Comyn, & Nicolaus de Souls Milites, Burgenses de Elgyn in Moravia, & ipsius Civitatis Communitas, necnon & quidam Alanus de Morref. 28 die Julii. Dominus Johannes de Sancto Michaele, Dominus Robertus de Normanville, Pecia 17. Dominus Dovenaldus fill. Can, & Dominus Adam Gurdon Milites, Willielmus dictus Wisman, Johannes de Monteforti, Alex. de Hateley, Jac. filius Godefridi de Ros senior. Reginaldus de Sancto Michaele Clericus, Jacobus fill. Godefridi Pecia 18. de Ros junior. Robertus de Trembleye, Audomerus Comyn, Willielmus de Lasceles, Gilbertus de Southeyk. 29 Julii, Henr. dictus Cor, Johannes Wychard del Miernes, Andr. fill. Godefridi de Ros, Alex. de Hougeston, Willielmus de Tactenel, Willielmus de Rothenayk, Rogerus dictus Pater noster. 1 Augusti. Johannes Pecia 19 Tresour, Burgenses villae Sancti Johannis de Perth. 2 Aug. Ranulphus de Kelorum, Thomas de Colly. 3 August. apud Kynkardyn. Richardus de Neutobyry. Pecia 20. 4 Aug. Radulphus de Kinnard. 5 Aug. apud Aberbr●thoks. Marcus de Clapham, on the several days and in the places forespecified, made the selfsame renunciations, and took the same Oath of Fealty to King Edward, attested by the said Notary, by several witnesses, and their own deeds under their respective Seals, as John Seneschal of Scotland did before them, all particularly recorded at large in this Roll in their Order, which thus proceeds. Posthaec verò, indicto praefati Domini Regis Angliae Illustris Parliamento, consencientibus utriusque regni Nobilibus & Praelatis, in Octab. Assumptionis beatae Mariae Virgins Anno Domini & Indictione praenotatis apud Berwyk super Twed, congregatisque Parliamentum in Octabis Assumptionis. ibidem praedicti regni Scociae, tam Episcopis, Abbatibus & Prioribus, cum aliis Ecclesiarum Praelatis, quam Nobilibus viris, Comitibus, Baronibus, & aliis Militibus & Proceribus dicti regni, cum Communitatibus Civitatum & Villarum, vicesimo octavo die Augusti, Anno Domini à Nativitate Millesimo, Ducentesimo, Nonagesimo sexto, & Indictione nona, Praesentibus Nobilibus viris Domino Johanne Warenniae, Domino Rogero de Northfolch. Domino Willielmo de Warrewyke, Patricio de Dunbar & Marchia, & Domino Gilberto de Anegoes Comitibus, Domino Johanne de hastings, Domino Johanne Wake, Domino Hugo le Despenser, Domino Briano fill. Alani, Dominis Petro Corbet, Radulpho fill. Willielmi, Johanne Marmeduci, Waltero de Huntrecumbe, & Roberto de Hilton Baronibus, cum Domino Rogero Brabanson Milite, & Magistro Johanne de Cadomo publico auctoritate Papae Notario, testibus ad subscripta vocatis specialiter & rogatis, cum aliis, tam Militibus & Clericis quam Laicis in multitudine copiosa, & me Notario subscripto, venerunt in pleno dicti Domini Regis Angliae Parliamento memorato, non vi nec metu coacti, set spontanea & libera sua voluntate supradicti Nobiles & Praelati dicti regni Scotiae, necnon & Milites, Proceres & regnicolae, qui praefato Domino Regi Angliae fidelitatem fecerant (ut praemittitur) diebus & locis suprascriptis, una cum omnibus & singulis inferiùs nominatis, et fidelitatem eandem praedicto Domo Regi Angliae prius factam, ut praedicitur, cum revocatione, cassacione, irritacione et annullacione confederacionum, contractuum, conventionum et pactorum quorumcumque nomine censeantur, si quae unquam suo nomine vel consensu clam vel palam cum Domino Philippo Rege Francorum, contra dictum Dominum Regem Angliae initae fuerant qualitercumque, sive per ipsorum, vel Domino Johannis de Balliolo quondam Regis Scotorum procuratores vel nuncios generales vel speciales in Franciam destinatos; et renunciationes eisdem factas, ut suprascribitur, innovarunt, omologarunt, laudarunt et eciam approbarunt, et de communi omnium Praelatorum et Nobilium dicti regni Scociae, et aliorum Procerum, regnicolarum et communitatum Villarum tocius regni Scociae consensu unanimi et voluntate, praefato Domino Regi Angliae fidelitatem Pecia 27. De Fidelitate & Homagio iterato ex communi consensu regnicolarum Scociae factis Regi Angl. iterato et homagium pro omnibus terris suis infra dictum regnum Scociae existentibus fecerunt, et tactis sacrosanctis et osculatis Dei Evangeliis in forma subscripta, fidelitatem suam firmarunt corporalis vinculo juramenti, et super fidelitatibus suis et homagiis sic factis, sicut infra patet, iterum suas patentes literas fecerunt suis sigillis pendentibus consignatas. Quarum literarum incipiendo primo ad Praelatos, Episcopos, Abbates et Priores, subsequenter vero ad Nobiles, Comites, Barones et alios Milites, et sic ultimo descendendo ad Communitates Villarum et alios Incolas regni Scotiae memorati, seriatim in omnibus et per omnia tales sunt tenores. * See Henr. de K●ghton, de Event. Angl l. 3. c. 3. col. 2482. A touse ceaus qui cestes letters verront ou orront, Robertus Evesque de Glascu, Henry Evesqe de Abirden, Thomas Evesqe de Candidae Casae, saluz. Pur ceo qe nous sumes venuz a la foi, e a la volunte du tresnoble Prince nostre chier Seignor sire Edward par la grace Dieu Roy Dangleterre, Seignor Dirland, e Ducs Daquitaigne, nous promettoms pur nous e pur nos successors, sur peine de cors e davoir, etc. (verbatim, as in that before of † Here, p. 648, 649. James Seneschal of Scotland) E a cestes choses tenir e guarder nous oblegioms nous è nos successors, e touse nos biens e outre ceo avoms jurez sur Seints Evangelists, etc. En tesmoignance des queus choses, nous auoms fait fair Cestres' letters overtes de nos Seals. Dones a Berwyk sur Twede le vinteutisme jour Daugust, l'an du regne nostre Seigneur Roy Dengleterre avauntdit vintisme-quart. A touse ceaus qui cestes letters verront ou orront, Johan Abbe de Douzquer e le Covent de mesme le leu, Wautier Abbe de Passelay e le Covent de mesme la lu, alexander Abbe de Tungeland e le Covent de mesme la lu, Wautier Abbe de Dundreyvan e le Covent de mesme le lu, Adam Abbe de Seinte Croice de Edeneburgh e le Covent de mesme le lu, Patrick Abbe de Cambuskenel e le Covene de mesme le lu, Gilbert Abbe de Kylros e le Covent de mesme le lu, William Abbe de saint Edward de Balmurinagh e le Covent de mesme le lu, Rauf Abbe de Dunfermelyn e le Covent de mesme le lu, Andreu Abbe de Coupre e le Covent de mesme le lu, Thomas Abbe de Scone e le Covent de mesme le lu, Dungald Abbe the saint Boyse e le Covent de mesme la lu, Robert Abbe de Holmcoltram e le Covent de mesme le lu, Johan Abbe de Neubottle e le Covent de mesme le lu, Thomas Abbe de Limdors e le Covent de mesme le lu, Bernard Abbe de Kylwynin e le Covent de mesme le lu, Brice Abbe the Dear e le Covent de mesme le lu, Brice Abbe the saint Columb e le Covent de mesme le lu, ut supra. A touse, etc. Johan Abbe de Jeddeworth e le Covent de mesme le lu, William Abbe de Dryeburgh e le Covent de mesme le lu, Patrick Abbe de Mennos e le Covent de mesme le lu, Richard Abbe de Kelshou e le Covent de mesme le lu; saluz. A touse, etc. Henry Abbe de Abirbrothok e le Covent de mesme le lu, William Priour de Canonby e le Covent de mesme le lu, Adam Priour deal Idle de saint Colmoth e le Covent de mesme le lu, Pieres Priour de Ercattan e le Covent de mesme le lu, Henry Priour de Coldingham e le Covent de mesme le lu, Richard Priour de Dureme e le Covent de mesme la lu, Morris Priour de Whiterne e le Covent de mesme le lu, Johan Priour de saint Andreu e le Covent de mesme le lu, Eve Prioress de Hadington e le Covent de mesme le lu, Alice Priorisse de Manuel e le Covent de mesme le lieu, Ade Prioress the saint Boythau e le Covent de mesme le lu; saluz, etc. A touse, etc. Malys Count de Strathern, Johan Comyn Count de Bouchan, Johan Comyn de Badenagh, Dovenald Count de Mar, alexander Count the Meneteth, Pecia 22. James Seneschal Descoce, Maucolum Count de Levenaus, William Count de Southerland, Johan de Strivelyn de Morref, William de Morref, Seignor de Bothevill, alexander Comyn, Brian fiz Aleyn, Renaud le Cheen, William de la hay, Nicol Cambel, Phelippe de la Leye, Johan de Calentyr, Andreu le Monttour, alexander Fresel, Phelippe de Lindeseye, Johan de Cantelou, e alexander de Lindeseye chivalers; saluz, etc. A touse, etc. Robert Priour de Rostynnot du Comte de Forsare, e le Covent le mesme le lu. A touse, etc. Patrick Count de la March e de Dunbar, Gilbert de Humfranvyll Count the Anegoes, Robert de Brus le veil, e Robert de Brus le Jeovene Count de Carryk, saluz, etc. A touse, etc. Johan de Perth Burgoys e Aldreman de la vile de saint Johan de Perth, Johan fiz Richard de Perth, Dunkan del Celer, Richard de Neville de Perth, Rauf Tundeman, William Alight, Johan Tresour, William fiz Johan de Perth, Bernard le Mercer, Johan Serle de Perth, Dovenald Bride, Robert Fouk, Phelipp Tuket, Waryn de Whiteby, Wadyn de Perth, Thomas With, e Simon le Glover Burgoys e tote la Communaute de la vile de saint johan de Perth, saluz, etc. A touse, etc. Richard Brice de Stryvelyn Burgoys e Aldreman de mesme le Burk, Laurence de Dunblan, William Servatour, Reynaud de Malevill, Richard Prestre, Robert le Taillour, Morice le Rous, Gilbert Teketer, Adam le fiz Richard, Rauf le Wright, William le Lardyner, e johan de Dryelawe, Burgois e tote la Communaute del avantdit Burk; saluz, etc. Pecia 23. A touse, etc. Wautier le Orfeure de Roksburgh, Burgois e Aldreman de mesme le Burk, Richard le Forblour, Richard Vigrons, Michael le Seeler, William le Bosevill, Adam de Myndrum, Adam Knout, Geffrey de Berewyk, Adam de Eurewyk, Adam Corbrand, Austyn le Mercer, e Johan Knout de Roksburk, e tote la comune de mesme le Burk; William de Dederyk Burgoys e Aldreman del Burk de Edenburk, James de Edneburgh, Wautier fiz Martin, Wautier le Arblaster, Henry le Scoter, Johan Hoger, William le Taillour, Waltier de Rypon, Waldef de la Rethe, William de Leicestre, Richard fiz Wautier de Edneburk, e Johan Wyggemere de Edneburk, e tote la comune de mesme le Burk; saluz, etc. A touse, etc. Johan Damesone Aldreman e Burgois de Jeddeworth, en le Counte de Roksburk, Simon de Rennyngton, Huwe de Lindeseye, Robert le Mareschal, Robert Fremansone, Rauf le Spicer, Stevene le Marshal, Thomas le Tayllur, Simon le Tayllur, Richard le Clerk, Ewy le Clerk de Jeddeworth, e Huwe de Watton Burgoys, e tote la Comunante de Jeddeworth; saluz, etc. A touse, etc. alexander le Barker Provost del Burk de Hadington, en le Counte de Edneburk, Johan le Scot, William le fiz Geffrey, Adam le fiz Fernyn, Adam de Skrogges, David de Penkatlond, William Bachelor, Johan Derok, William le Barker, Duncan le Rous, Henry de Ayton, e Johan Crokeschank, e tote la comune de mesme le Burk; saluz, etc. A touse, etc. William de la Chaumbre Baillyf & Burgoys de Pebbles, Johan Vicaire del Eglise de Pebbles, Adam de Hord, David le fiz Andreu, Nicol de Northincheton, Renaud Hardegreyes, Johan le fiz Wauter G●etheved, Henry Ranefmaugh, Simon le Frere Wautier, Simon le fiz Gess●ai, Pieres le fiz Geffrey, e Rogier Blind Burgoys, e tote la Communante de Pebbles; sal●z, etc. A touse, etc. Johan Rabuk, e Johan de Mar, Baillifs del Burk de Linlescu, Andreu le Serjaunt, William Othehull, Johan le Porter, Matheu de Kynglas, Henry del Wro, Phelipp de Abrenithy, Gilbert de Hildeclyve, William le fiz Ernand, Michael le Lardiner, ● Nicol le Serjaunt Burgois, e tote l● comune de mesme le Burk; Adam Gold, Baillif del Burk de Monros, Wautier de Rossy, Johan de Thornton, Johan fiz Aleyn, Huwe le fiz Mancolum, Thomas Cuffok, Phelipp de Logyn, Johan Trot, Henry de Hakely, Wautier le Mercer, Johan fiz Adam, & William Strange Burgoys, e tote la comuno de Monros avantdit; saluz, etc. A touse, etc. alexander le Sauser, e Geffrey Caland, Baillifs e Burgoys de la vile de Ennerkechyn, en le Counte de Fyf, Adam le Mareschal, William Dod, Pieres de Pecia 24. Petravy, Johan deal I'll, William le fiz Eve, Andreu de Strivelyn, William le fiz Johan, Rauf le fiz Norman, Johan Bertram, e William de Rydale Burgoys, e tote la Comunante de mesme la vile; saluz, etc. A touse, etc. Henry de Mundevill, Thomas de Colevill, Andreu de Chartres, David le Mareschal, Humphrey du Gardyn, Mariot de Button, Patrick de Botyl, Dovenald fiz Can, Wautier de Twynham, William de la Chaumbre, Johan de Geneleston, Wautier fiz Richard de Twynham, Stevene de Kilpatrik. Wautier Durant, Matheu de Legh, Thomas de Kirtonnel, Thomas de Bardonan, Robert de Muffet, Rogier de Faussyde, Duncan de Coningesburgh, Gilmighel Mac E●h, Matrach ap Molegan, Johan Murchok del Count de Dunfres', Johan le Mareschal de Tosketon, Thomas de Torthorald, Fergus Mac Dowilt, Roland Mac Gaghan, Thomas Matulagh, William Polmalot, Andreu de Cogan, Johan de Meynreth, William de Champagne, Dongal Mac Dowyl del Count de Wyggeton, Alice de Ormeston, Mariot de Golyn, William de Fenton, alexander de Boukhill, Johan de Vaus del Count de Edneburg, Thomas de Somervill, Wautier Logan, Dervorgoyl qe fu femme Robert Carnot, Steven de Roberton, Margarete de Colbanston, Isabele de Colbanston, Richard Lescot de Murchoxton, Steven le Wafrer, Andreu de Levingeston, Wautier le fiz Roger de Odeston, Hamund de Trouper, William de Morref de Romsirgard, Rauf Maulenter, William de Douglas, alexander de Strivelin del Count de Lannark, Huwe Grey, Johan de saint Cler de Hirdmaneston, e William le Broun de Laweder del Count de Berewyk, Roger de Almere, Michael de Witton, e Adam de Wytton del Count de Selkirk, Johan de Montfort, William de Rammeseye, William de Bailliol, Johan le Botiler de Gramund, alexander de Stratton; James de Stratton, Henry de Brade, William de Grenlawe, Johan de Lastaliryk, Thomas le Noble, Patrick le Noble, Elice de la Longemore, Huwe Rydel, Andreu de Crageston, William de Ros, William le Flemyng de Scton, Wautier de Longeton, Huwe de Morref, Rauf de Langton, William de Drilowe, Huwe de Penicok, Nicol de Knyghton, Edward de Whitewelle, William Beset, William de Cramund Clerk, Aleyn de Lyberton del Count de Edneburk, William Freser, Thomas de la Chaundel, William de Malevill del Count de Pebbles, Robert de Normanvill, Johan de Strivelyn de Cars, Gilbert Malherbe, e William le Servetour del Count de Strivelyn, Johan le Botiler, Nicol de la hay, Robert Cambroun de Balnygrenagh, Johan de Moncref, Roger de Methfenner, e Maucolum de Glendughred del Count de Perth, Thomas de la Tour, Richard de Worwyk, Gilcrist More, Huwe de Kelshowe, Godefrai de Ardrossan, Fergus Fostresone, Mestre Gilbert de Templeton, William Kerre, Robert de Ros, Johan de Paris, Dovenald fiz Gilbert, Patrick de Comenagh, Thomas de Gelghagi, Mestre Neel Cambel, Adam le Taillour de Coningham. Ingram de Umfrauvill del Count de Are, Johan de Glennysk, Morgund de Glennesk, Patrick de Oggehull, Randulf de Keloure, Adam de Inrepessre, Johan de Kynros, Rauf de Dunde, William de Anand, William de Gurlay de Bagally, alexander de Lambreton, Johan Haunsard, Robert de Betuyn, Eve de Anegoes, ● David de Breghyn del Count de Forfare, e Johan Bruyn del Count de Linliscu, johan de Ormeston, Robert de Wodeford, johan Lock, William de Bosevill, johan Normaunt, Andreu de la Garderobe, Adam de Maxpossel, William de Hessewell, Huwe Eyr, Simon de Cressevill, Robert de Hodolm, johan de Grymeslawe, alexander de Baillol, e Thomas de Chartres del Count de Roksburk; saluz, etc. A touse, etc. Adam de Hep, Johan de Harden, Richard de Chesehelm, Wautier Burghton, Robert Grundy de Neuton, Robert Walgh de Hep, Thomas de Roll, William de Farningdon, Roger de Midelburgh, Johan Fraunceys de Longa Neuton, Reynard de Dolfineston, William de Rucastel, Johan le fiz Johan de Anesleye, Johan le Mareschal, Aymer de Rotherford, Robert de la grange, Aleyn Gurney, Phelip Stiward, Adam de Chathon, Nicol. Fansy, William Scot, Marie de Synton, William de Chartres, Richard le Furbour, Johan de Lillesclyf, Simon de Holden, Guy de Denum, Johan de Echereston, Ingram de Tostes, William le Bradeleye, Richard de Flex, William de Tostes, Henry le Chapeleyn, Johan de Heton, Johan de Scounesclegh, William de Yetham, Johan de Malkarteston, Wautier Merpym, Wautier de Holcote, Johan le Mareschal, Adam de Rukelton, William de Prendrelath, Gilbert Moffin, Gilbert fiz Beatrice, Robert de Edenham, Johan le Seneschal de Jeddeworth, Johan Knout, Adam de Rykelden, alexander Servys, Robert de Huntelegh, William de Prendrelath, Wautier le Clerk de Roksburk, Adam lafoy Person de Souldon, Phelipp de Briden, Henry de Hommes, Robert de Tostes, Adam le Taillour de Chesseworth, Freskums de Laundeles, Rogier Corbet, Johan Benoghtyn, Johan Comyn de Skiresburgh, William de Faussyde, Robert de Hanewyk, Patrick de Blenkanson, Thomas de Joneston, Gilcrist fiz Patrick, Thomas de Cokeburn, William Oscherebure, Robert de Malevile, e Bernard de Hauden del Count de Rokesburgk, Andreu de Bretton, Johan de Makswelle, Syvan le Mare, Huwe de Foderingeye, Maucolum de Rosky, Maucolum fiz Maucolum, Johan de Lanyn, Gilemore Maclyn, Johan de Kyntowar, Wautier de Kyntowhar, Maucolum de Kynbuk, Patrick de Glendoghrad, Thomas de Kyngarth, Mestre Matheu de Monros Clerk, Isaac de Kelwiny, Lorn de Ardebethey, Thomas Tutte de Strathern, la Priorisse de saint Leonard juxte la vile de saint Johan de Perth, Rogier de Miggel, Gilbert de Thoruk, Kilschyn Gilcrist, Huwe de Balmenagh, Malys de Moliefard, Ego de Strathath, Robert de Strathern, Monagh fiz Alpyn, Morice de Tyrcy, Conan de Bethweder, Margarete le Engleys, Haldan de Emester, William de Morref de Tulybardy, Maucolum de Strathern Clerk del Count de Perth; saluz, etc. Pecia 25. A touse, etc. Johan de Swyneburn, Reynaud de Craunford del Count de Are, Gilbert de Glynkerney del Count de Elgyn, Gilbert de Lakenheved del Count de Lanark, Christine de Mar que fu la femme Duncan de Mar de●ldernesse ●ldernesse, Maucolum de Ergad frere sire alexander de Ergad, Duncan Cambell del Ills, e Gilbert de Mar del Count de Fyf; saluz, etc. A touse, etc. Anneys' Prioress the South Berewyk e lo Covent de mesme le lu; saluz, etc. A touse, etc. Isabele Knout del Count de Rokesburk, Johan de Montgomery, Reynaud Mor de Cragge, David de Waugh del Count de Lanark, Margery Comyn, dame de Gurdon del Count de Berewyk, Wautier de Caran del Count de Fyf, Duncan fiz le Counte de Mar deal count de Perth, Johan Haughenros del Count de Eigyn, Henry Hogger deal Count de Rokesburk, Eve qe fu la femme Maucolum de Fernyndraugh del Count de Abirden; saluz, etc. A touse, etc. Matheu le Naper de Aghelek, Alifaundre de Sanser de Innerkethyn del Count de Forfare, Johan del Hage del Count de Berewyk, Rauf de Chaumpayne del Count de Wygeton, William Prat, Adam de Gibeloteston del Count de Fyf, Robert de Oghtergeven del Count de Perth, William de Malevill del Count de Rokesburk, Johan de Hirdmaneston del Count de Berewyk, William le Tailiour de Balshamvelle del Count de Forfare, alexander de Dalmahoy del Count de Edenburk, e Johan de Cragyn del Count de Linlescu; saluz, etc. A touse, etc. Wautier Beset, Wautier de Benavelyn, William de Gurleye, Adam de Garmagh, Wautier de Balernagh, Johan de Haneworth, Phelipp le Marshal, Richard deal Idle, Robert de Muscaumpe, Aylmer de Handen, Barthelmeu Mestre de la meson de saint Germeyn, William le Harpur de la Lauwe, Pyeres de Lysours, Simon de la Scalerik, Robert de Pylemor, William Schelle, Thomas de Boys, Thomas de Carkon, johan de Crak, johan Lesquier de Whyhop, Andreu de Haldanston, Richard de Holaston, Phelipp Walran, alexander Bertholmeu, Robert de Hed●eye, Johan de Cambok, Bernard Frisel, William de Fasington, Matheu de Hauthornden, johan Fraunceys de Beneston, johan Pygaz de Lynton, Adam de Fouwelden de Horton, William de Cornhal, William A venel, Henry de Ormeston, William Frysel, Aleyn de Wynton, Thomas de Stratton, Nicol de Preston, Crihty de Carnant, William de Preston, Adam de Lynton, Rogier Gourlay, Adam de Lynton, William de Sideserst, Robert de Weepunt, Pieres de Horton, William fiz Geffray de Boulton, Patrick de Hirdmanneston, Adam le Clerk de Colginton, Ive de Elebotle, Michael de Hale, Frere johan mestre del Hospital de Seirt Trinity de Huweston, james de Neuton, Hue siz Geffrey de Elbotle, Wautier de Northberewyk, Geffrey de Chaldecote, Adam de Reynfru, Henry de Kidelowe, Wautier de Werderburn, William de Pokeby, Robert de Langemore, e Eymer de Handen del Count de Edeneburk; saluz, etc. A touse, etc. Phelipp de Fyndon del Count de Kyncardyn, e William de Meysterton del Count de Fyf; saluz, etc. A touse, etc.— Penicok, Aleyn de Lyberton, David de Lyberton, Wautier de Loghdon, Randolf de Loghdon, Huwe Rydel, Gunnyd Brun, Gilbert de Dunmanyn, Edward de Couton, johan de Agdokeston, Richard de Earth, William de Kynemuth, Henry de Lysours, e William de Drilawe tenantzes le Roi du counte de Edneburk, Elys le porter de Rugan, e Roger le fiz Richard de Cadrogh, tenantzes le Roi du counte de Lanark, Richard Fossart de jeddeworth, e Reyner de Clonas Lombard, tenantzes le Roi ducounte de Roksburk, William Onthehull, Thomas de Karibe, Henry del Wro, Michael le Lardiner, Nicol Sergeant de Linlescu, Phelipp de Abernyd, Gilbert de Hildeclyve, William. de Kenenmuth, William le fiz Arnaud, Andreu de Croston, Adam de Whiteburn, Gilcrist de Whiteburn, jordan deal Orchard, William. Bretun, e johan de Kelput, tenantzes le Roi de counte de Linlescu. Rauf Doghlyn de Hadington, Rob. de Eghlyn, Al●ce qe fu la femme Alcyn de Ormeston, William Pesshun de synygham tenantzes le Roi du counte de Edneburk. Henry de Haliburton, Huwe le fiz Moses de Spot, William de Abernithy, Pieres de Prendelgust, Alice qe fu la f●mme Phelipp de Haliburton, e Margery qe fu la femme Thomas Bangsleve, tenantzes le Roi du counte de Berewyk. Patrick de Malevill, William Perel, Rogier le Mareschal, William de Malevill, William de Crelinger, Wautier Lillok, Thomas Lillok, Rogier de Mohant, Rauf del Pont de Pebbles, Huwe Oftheleigger, William de Hopkeliogh, Johan le Naper, Adam le Peure de Erceldoune, William Porneys, tenantzes le Roi du Counte de Pebbles, johan de Drilowe, Robert de Normanvill, johan de Lambreton tenantzes le Roi du Counte de Strivelyn. Maucolum de Glindoghred, johan de Botirgast, Robert Cambroun de Balnely, Henry de Fresseleye, Teobaud Pittot, William de Kilmoneth, Robert de Ostergaven, Thomas Cambel, alexander de Argeyl, Maucolum fiz Inneyrt, Patrick de Rothenayk, Rauf de Gilgirgeston, johan Ewinsone, Mac Gilcrist, Rauf de Kynnard, Gilbert de la hay, & johan de Malere tenantzes le Roi du Counte de Perth: e Eve lafoy Prioress de Hadington tenantzes le Roi du Counte de Edneburgh. Nicol de Tripponeye, William de Scheles, William tenant de Creston, johan le Porter de Linlescu. Serle de Dundas, Michael Lardiner, Nicol le Serjaunt tenantzes le Roi du Counte de Linlescu, johan de Crauford, Thomas de Wincestre, Aleyn Waleys, Robert Boyt, Adam fiz Grimbaud, Nicol de Slaves, e Patrick le Archer te●antz le Roi du Counte de Are; saluz, etc. A touse, etc. Thomas le Husher del Count de Anegoes, Wautier Comyn del Count de Pebbles, Wautier de Greyden, Gilbert de Estnesbyt, Adam fiz Nicol, Adem Belle, Thomas le Muller, Edward fiz Richard le Prestre, Laurence de Morref, Patr●k de Byly, e Aleyn Belle del Count de Berewyk, William de Baudreston del Count de Linlescu, Enime de Ailmer del Count de Selkirk, Maucolum de Kynspinedy, Richard Person del Eglise de Torry del Count de Fyf, Mestre William de Rochesford Person del Eglise de Lillesclyve, Richard de Wytton Person del Eglise Pecia 27. de Hawyk, William de Blakelawe, johan de Lynton, Gilbert Haunches, William de janun del Count de Rokburk, Robert de Chartres, alexander de k, Person del Eglise de Hodolme del Count de Dunfres', Adam Person del Eglise de Lastaltigg del Count de Edneburk, William Vicaire del Eglise de Wyston, William le Taillur, Wautier le Fleming, Kynlay de Twydyn del Count de Lanark, Frere johan de Sautre, Mestre de la Chivalerie del Temple en Escoce, Frere alexander de Welles garden del Hospital de saint Johan de Jerusalem eu Escoce; saluz, etc. A touse, etc. Duncan fiz A velyn Chivaler, Henry de Vypunt Chivaler, Umfra de Kilwhowe Chivaler, William le Fleming, Aleyn le fiz A velyn, Morice de Arncappel, Johan Makelmothan, Duncan le fiz Nelges, e Johan le Naper del Count de Dunbretan, Johan de Joneston Chivaler, e Johan le Blunt de Eskeby, deal Count de Dunfrys; Hectur Askeloc, e Art●●ur de Galbrath del Count de Wygeton, Wautier Sproul del Count de Dunbretan, Roger de Burghdon de Blakeder, Rauf de Egerhop, Adam Bernak de Hilton, Gregoire de saint Cler, Edith de Goldingham, Anneys de Mollesworth, Rogier le Hauper de Homer, Rauf de Hauden Person del Eglise de Whitesum, William Caffurlong, Robert Mantalent, Henry de Ellom, Nicol deal Despense, e Robert Cogan deal Count de Berewyk, Donald le fiz Ancol del Count de Dunbretan, Johan de Haukerston, William le Fraunceys, Johan de Elfinston, Wautier de Congelton del Count de Edneburk, Gilbert de Kilbride, alexander de Strivelyn del Count de Lanark, Henry deal Orchard, Matheu de Gurle, Johan de Graham, Henry le Ferour de Granernen, Constance de Kyphop, Rauf Eghlyn, William le Mareschal, Henry Ker, Waut●er de Berkelegh, Michael Hippereyson, Aleyn le Littestre, Henry del Lardere, Robert del Fansyde, Johan de Wytelowe, William Person del Eglise de Barwe, Johan de Hankerston, R●chard Stiward de Craneston, deal Count de Edneburk, Gilbert de Dromund del Count de Dunbretan, Henry de Graham, Johan de la Leye, Johan de Seton, Pieres de Graham, Beatrice de Karlel, Adam de Hodolm, Eustace de Boyvill, Ive le Messager, Richard de Seton, e James de ●orthorald del Count de Dunfres', Nicol de Baddeby, Johan Oter, ●illiam le fiz le Styward, Robert de Spotteswode del Count de Berewyk; saluz, etc. A touse, etc. Michael de Wymer, Henry de Haliburton, Anegoes Makerath, Dugaldus Gregyns, Wautier de Russy, Nicol M●kwhesshapp, Maucolum fiz Nicol, P●eres de Cokeburn, Andreu le Jugger, Nicol de Veupount de Tyndaz; saluz, etc. A touse, etc. Duncan de Fernyndrogh Chivaler, Norman de Lesselyn Chivaler, Johan L●pp● del Count de Abirden, Thomas de Morham pusnee de Count de Strivelyn, Johan Wight del Count de Lanark, William Breton del Count de Linlescu, William de A bercrom by de●yf ●yf, Huwe de Urre del Count de Dunfres', Roger de Crauford del Cou●te de A●e, Thomas le Ewer, e Johan le Skene del Count de Edneburk; saluz, etc. A touse, etc. Johan de Stowe Person del Eglise de Glemkerny del Count de Pecia 24. Kincardyn en Miernes, Joan de Laundeles, Simon Fraunceys, Robert du Val de Esk, Richard le fiz Geffrai de Ekford, deal Count de Rokburk, David Vicaire del Egl●se de Foghon, Johan Vicaire de Langeton, deal Count de Berewyk, Andreu de Garvi●gh, Richard de Leghindy, Elizabeth de Rosseneth del Count de Abirden, Robert de Grant del Count de Fyf, Henry le fiz Arnand, William Gocelyn del Count de S●lkyrk, Johan de Dunbretan Person del Eglise de Nig del Count de Rosse; saluz, etc. A touse, etc. Fynlawe de Huston Chivaler, William le Flemyng Chivaler, Huwe Kenedy Chivaler, Huwe de Dalmeston Chivaler, Johan le Seneschal Chivaler, Al●yn le Glasfreth, William de Shawe, William de Conyngburgh, Henry de Manspe●h, Robert de l● Chaumbre, Aleyn le fiz Nicol, Marie de Glengevel, alexander de Kircomtolagh, Gilbert de Kilbride, Richard de Creling, Thomas de Raulfeston, Wautier Spreul, Herbert de Glodestan, William Dongulsone, Johan de Irskyn, Johan deal Glan, William Fyn, Adam le Taillur, William de la Chaumbre, Johan Pride, Gyles del Estwode, Ughtred Seman, Laurence de Petyn, Henry de Arthurshull, Robert de Kent, Patrick de Selvenland, alexander Akeman, William Crokta de Kilbride, Geffrai de Home, e Henry fiz Phelipp del Count de Lanark; saluz, etc. A touse, etc. Adam de Bakepol del Count de Rokburk, Johan de Hedlam Southchantour del Eglise de Ros, Thomas de Jarum Provendrer de mesme Leglise, del Count de Ros; William Vicaire del Eglise de Carnok, del Count de Miernes, Richard de Furdal, Dongal Cambel, Edmund de la hay, Marjorie de Graham, Johan Lanmansone, Laurence de Flisk, Arthur Cambel, David de Blar●, Duncan Cambel, Robert Gerland, Thomas de la hay, Eugene fiz Loghlave del Count de Perth, Wautier Lescot, David Eyr de Stichehull, Thomas de Fulcon Vicaire del Eglise de Irnnewyk del Count de Pebbles, Rokburk & Edneburk, William de Redepeth del Count de Berewyk, Wautier le Engleys del Count de Lanark, Thomas de Hayton Vicaire del Eglise de Cambosneythan, deal Count de Lanark, e Aleyn Abbe de Alnewyk del Count de Berewyk; saluz, & cs A tonz, etc. Johan de Rammeseye, Adam de Rammeseye, Johan fiz Nece de Rammeseye, William de Rammeseye, William de Kyndellogh, William de Laghmanoveny, William de Letton, Gilbert de Kymmok, Ive de Bringsholles, Richard de Lasceles, William de Laskresk, Robert Gernald, Gregoire de Juredonet, Robert de Waghop, Thomas Kayter, Robert de Ortok, Henry de Aynescrothere, Pieres Chaumpaigne, William de Petkery, Johan de Cambhou, Bartholomew de Kyldunham, Johan de Abercromby, Adam de Lumbyny, Patrick de Dundemer, William de Fresseleye, Simon de Orrok, Pieres de Pettarne, Brice fiz Johan, Elys de Orky, Richard de Balmakemore, William de Kuere, Henry Grey, Eel de Fyf, Huwe de la hay, Lambard Vicaire de Caral, Henry de Mominel, Johan de Hadynton, Johan Fresel, David Arnot, Andreu Balmalkyn, Richard de Skadaghy, Adam Clouny, Isabele Scot, Wauter de Logy, Thomas de Balkasky, Johan de Randolfeston, Adam de Peticlank, William de la Haye de Drumranagh, David de la Garderobe, Eel de Ardros, David de Hadington, Robert de Dundaf, Wantier Vicaire the Forgrant, William Dobervill, e Johan le Waleys fiz Thomas le Waleys deal count the Fif, saluz, etc. A tonz, etc. Dovenald Makachelshou, Nicol le fiz Adam de Dunbretan, Gilbert de jurelauran, Dovenald Gasbrath de Kildbride, Duncan Mac Gilcrist de Levenaghes, Dovenal le fiz Michael More de Levenaghs, Duncan Alpynsone de Aughtulus, Patrick Flemeng del count the Dunbretan, Iwyn de Garghill, Duncan Maggadelf de Cambroun, Malcolin de Bongheannian, Gilbert de Buthernok, Duncan Bard, Pecia 29. Brice Fynlawesone de Nerbolg, Thomas le fiz Waucolum de Garthgeveron, Robert Crotchet, Richard de Pessun de Strivelyn, Robert de Irland, Thomas de Montgomery, Gille Rosan le Rous, e End le fiz Morris, deal count de Strivelyn, e Gilbert Haanethe, Fergus Askolo, Gilbert de Hannethe, & Thomas de Kitehilt deal count de Wigeton, e Gilbert Wischard, Joan de la hay, Angos de Neutober, Robert de Kenros, Ricard de Neutebere, Johan de Strathern del count the Forfare, e William le fiz Aleyn le Clerk de Louweder, Robert deal Hospital, Rauf Phelipp de Berewyk, Thomas de Selkyrk, Alice de Dunbar, e Robert de Kynbriggeham deal count de Berewyk, e Robert de Cribbes, Johan de Bykerton, Michael Scot, Phelip de Carribber, johan Craggy, Saer de Dundas, Gerveys de Loughill, Henry de Dalmehay, Richard Ernaud, Huwe de Dursdere, alexander de Purdevyn, Freskin de Douglas, Marjorie del Fairhalugh, e Patrick le fiz Johan le Mareschal deal count de Linlescu, saluz. etc. A tonz, etc. alexander Fossard de Tynningham, David de Timerham, Richard le Barker de Tyningham, Gilbert fiz Henry de Tyningham, William de Lessewade, Wautier Scot, Robert deal Brunhus, William le Keu, Gilbert le Messager, Michael le Messager, Adam de Cartiz, e Robert del Brunhus. Elys de Obrinkel e Thomas Walghope, tenantzes le Evesqe de Scint Andreu deal count de Edneburk, e Simon de Liston tenant le Evesque de Scint Andreu deal count de Linliscu, Johan Lasceles, Mestre Richard le Keu, end de Kynnemuth, Henry de Tarneth, Marc de Clapham, Andreu Freser, Lambe fiz Austyn de Nibreim, e Maucolum de Kynspinedy, tenantzes Levesque avantdit, deal count de Fyf, Johan de Morhall tenant le Evesqe avantdit del count de Perth, e William le Ken del Knoll, tenant le Evesqe avantdit del count de Lanark, saluz, etc. A touse, etc. Gilbert fiz Roland, Johan de Knoudolyan, Gilbert Maklurk, Mestre Neel Cambel, Johan fiz Neel de Carryk, Duncan de Carleton, Patrick Beg, Johan le Clerk, Aleyn de Wynton, Adam le Waleys, Reynaud de Kilmernon, Arthur de Donon, William de Kachkerk, Robert le Har pur, Johan de Langemor, Nicol le Waleys, Pieres de Burgh, Wautier de Ros, William fiz Gervays, Gilbert le Conynburk, Renaud deal More, Roger de Crauford, Huwe Oftheblare, Renaud de Crauford, Robert de Boyvill, William fiz Lorence, Aleyn le Flemyng, William Bule, Ailmer le Hunter, Thomas Galfagy, Adam de Hom, Rauf de Eglynton, Roger de Rath, Alifaundre de la Butlerie, Thomas de Cregeyn, Neel fiz Robert de Dullop, Robert de Pitton, Adam de la More, Aleyn le Barbur, Gilmor fiz Edward, Rauf Faireye, William de Craunford, Wautier de Lynne, Thomas de Wynton, James de Ros, Johan Vicaire del Eglise de Garvan, Murchauch de Montgomery, Duncan fiz Gilmor, Edward, Renaud More, Nichol de Achitheleg, Aleyn de Keres, Simon de Spalding, person deal Eglise de Ogheltre, Maucolum Lockare del count de Arc, e Richard Wert, Thomas de Muscamp, alexander de Paunton, Marie de Glangenel, johan de Maxewell, Phelipp le Engleys, e Simon del Schawe deal count de Lanark, Nicol de Corry, johan de Dordof, Rauf de Eryngton, Simon de la Chaumbre, Robert de Dunbretan, Robert Freyser, William de Hellebek, Henry de Gillonby, Giles person deal Eglise de Eggleffeyan, Robert de Perrefax, johan de Kukpatrik, Thomas de Moffet deal count de Dunfres', saluz, etc. A touse, etc. Adam de Barton, alexander de Boudington, chapeleyn, johan le Harpur, johan de Eccles, Robert. de Askeby, Roger de Westlomineston deal count de Berewyk, Patrick de Polewe deal count de Fyf, Geffrai le fiz Wautier, alexander le fiz Henry de Caverton, Roger del Grene, deal count the Rokbnrk, Thomas Walgh deal count the Pebbles, Robert de Elmelegh deal count de Abirden, Mestre Henry de Strivelyn deal count de Strivelyn, Maucolum Mac Cuffok, Barthelmeu de Egglesham chapeleyn, Garden de novel leu de Seneware, William le Taillur, Patrick fiz Matheu de Parton deal count de Dunfres', Mabille de Cungilton, Martin del Chaundeil del count de Edneburk, Patrick de Aghlek, Patrick de Morington, Pieres Kenyn, William del Gernerig, Fergus de Bard deal count de Lanark, saluz, etc. A touse, etc. Matheu de Grenlawe fiz VVilliam de Grenlawe, Nicol Campyon, William Vicaire del Eglise de la trinity de Berewyk, Wautier de Fenton, Henry de Swynton, johan deal Park chivaler, johan fiz VVautier de Kymbrogam, Thomas de Creghton, Richard Norreys, Aleyn de Elfineston▪ Adam de Bad by de Lambreton, Henry de Prendregast, Wautier le Moigne, Mestre Duncan de Carrik, Ade de Fraser Prioress de Eccles, Nicol de Paxton, Adam de Luminesden, Rogier Pecia 30. Elyssone, Thomas de Nesbyt, johan de Southlynton, johan le Engleys, Aleyn Dunwythye, johan le fiz David, Adam Spollard, Wauter de la Chaumbre, Adam Belle, johan de Hilton, johan de Boneke, Adam Mounland, Roger de Luminesden, johan Dammesone de Overayton, William Pourays, johan Grithman, William Ravessone, William de Billingham, Oliver de Ryston, Adam Swyn de Ryston, Adam Sel de Ryston, Thomas Floriesone, Adam de Lamberton, Adam Collan, Wautier Pieressone, Nicol Lamb, johan Adamsone, Coleman Wyrok, Huwe de Britherstanes, Robert de Blakeburn, Johan Ayr de Ayton, Richard Belle, Wautier de Lamberton, Richard de Kyngessyde, Aleyn de Pylmor, Adam Corbet, Marjorie de Dansier, Rauf Brun, Eliz fiz Robert de Novel Chastel, Robert de Biddesden, Joan de Nesbyt, Huwe Giffard, Aleyn fiz Maucolum, Thomas de Bonequil, William Lange, Rauf Oftrebrun, Adam Sammok de Trebrun, Thomas de Pylmor, Henry de Naythanthern, William le fiz William de Trebrun, William le Feure, Pieres de Littestere, Wautier Jonessone, Nicol Corour, Roger de Harkars, James Giffard, Johan de Chesolm, William de Eyton, Johan de Kynburn, Robert Russel, Patrick Alicesone, Adam Frere, Geffray Isabelsone, Eliz. Britun, Simon Malcomessone, William Godeslyme, Simon Coupere, Johan de Kynbrigham, Aleyn Sammoksone, Johan le Waleys de Overton, Aleyn de Herteshede, William le Clerk de Witton, William de Lamberton, William de Boseville, Richard de Coldingham, Robert de Rammeseye, Robert Grimbald, Stevene le fiz Johan Greve de Hayton, Adam de Kirkby, Loel de Liolleston, William le fiz Renaud de Eyton, William le Mareschal de Morthington, Thomas de Harkars, William de Blythe Person de Chirnesyde, William de Swynton Vicaire del Eglise de Swynton, Huwe Vicaire dsl Eglise de Aldcambhouse, Robert de Stichehull, Nicol Perre de Bonekel, Bernard de Lynton Person de Eglise de Mordington, Huwe le fiz Adam de Hilton, Margarete la Tielle Nicol de Rotherford, Saer le fiz Thomas Freysel, Johan de Lodham, Randolf de Creyes, Johan Gourley, Elyz del Molyn, William de Chatton Vicaire del Eglise de Ederham, Thomas de Derchestre del Count de Berewyk, saluz, etc. A touse, etc. Robert de hastings, Adam Pendenam, Johan Flemyng, Erchebaud de Morref, William de Appeston, Johan de Hatal, Johan de Meldon, William Wymondessone, Laurence Fresel, Johan Hope, Malcolm Erchebaudessone, Thomas Bunting, Osbern de Chartre, William Baret, Thomas de Ledyard, alexander Dudyn, Lorence atte Bure, Nicol Kerre, Andreu le Seeler, Stevene de Glenwhym, Thomas le Loverd, Bernard de Mohaut, alexander de Droghkil, Jacob Freman, Johan Gilberdessone, Adam Luvely, William le Wache, Cristine Lockard, Gilbert Darel, Johan Eyr de Meffesnon, Robert de Theepeland, Stevene de Steveneston, William de Earth, William Frisith, Anable de Cambos, deal count the Pebbles, Robert de Betun, Johan de Arrat, William de Mouncref, Richard Muschet, Thomas de Rammeseye, David de Enredeffre del count the Anegoes, saluz, etc. A touse, etc. Johan de Garmagh deal count de Aberden, Aleyn fiz Thomas de Fulton, Nicol de Fulton, Urtius le Harput deal count de Lanark, Johan Skene, Patrick de Skene, Johan Lip, deal count de Aberden, Thomas le Ewer deal count de Edneburk, Johan fiz Randolf de Fodice deal count de Fyf, Wautier Beset del count de Aberden, Thomas Punodayn, Patrick Gilcristessone, Johan Manuel, Adam Gurdon, Johan de Bondington Clerk del Count de Strivelyn, William de Clunie Chauntur de Breghyn del count the Forfare, Patrick de Blauntire del count de Strivelyn, Henry de Strivelyn Person del Eglise de Upsetelington, Simon de Licharodeswode, Peronal de Veupont, Adam de Kirketon deal count de Berewyk, Cristiane deal Greneheved del count de Selkirk, Johan de Pedgrogeny del count de Perth, Geffrei le Baxtere, de Lossithe, Laurence de Lekathy, Adam fiz David deal count the Forfare, Johan Legun de Rothegle deal count de Lan●rk, Johan Broun del count de Berewyk, Thomas de Boghan, Robert Foreman del count de Edneburk, Robert de Chatton, Huwe de Hextildespeth deal count de Rokburk, William garden del count the Forfare, William fiz Andreu de Douglas deal count de Linliscu, frere Adam Ministre del order de la trinity de Berewyk, Pat●●k Lescot, Cristiane atte Gothe de Berewyk del count de Berewyk, frere Thomas Abbe de Inchanfran, saluz, etc. A touse, etc. Wautier Vicaire del Eglise de Lichardeswode, Robert de Douns, Frere William Mestre de la meson de saint Austyn de Seggeden, William Othehill, Pecia 31. Johan le Letham del Count de Berewyk, Gilbert Person del Eglise de Kildehavena del Count de Perth, Pieres de Dewere, Huwe de Gurlegh, Patrick de Gurlegh Person del Eglise de Loghorward, Huwe Vicaire del Eglise de Craneston, Margarete de Penicok, Eleyne de Dudingeston, Adam de Lynton le joenene, Johan Cheen del Count de Edneburk, Johan Vicaire del Eglise de Edenham, Huwe Body del Count de Rokburk, Morice Unthank, William le Clerk del Count de Lanark, Henry Vicaire del Eglise de Laurineton, Robert de Tyndale Person del Eglise de Graunt-Dalton del Count de Dumfres', William deal Skegges, Patrick del Gyle, William fiz Richard del Count de Pebbles, e Adam Prior de Cardoyl del Count de Are, Nicol de la Despense del Count de Berewyk, Frere Thomas Mestre de la meson de la trinity de Soltre del Count de Edneburk, Alleyn Person del Eglise de Roll, johan fiz Randolf del Count de Rokburk, johan de Lillesclyve del Count de Pebbles, Huwe de Dunom Person del Eglise de Lyberton del Count de Lanark, William Vicaire del Eglise de Laneta garden de la Prioritie de Northberewyk, Isabele qe fu la femme David de Taillour del Count de Forfare, Wautier Cammays Clerk del count de Rokburk, William Parker Person de Kilmon, Richard Vicaire del Eglise de Selkirk del Count de Perth, johan de Horreden del Count de Lanark, Eleyne Papele del Count de Berewyk, Anneys del Crag, William du Gardyn del Count de Edneburk, Wautier de Bat, Emme Spendelone del Count de Lanark, e johan le Forester del Count de Berewyk; saluz, etc. A touse, etc. Wautier Curry, Henry Crak, johan de Normanvill del Count de Dumfres', Laurence de Scorton, johan le Mareschal, Thomas le Mareschal, Simon Person del Eglise de Middeby, Adam de Gurle, Roger de Rainaldeston, johan fiz William de Fastfurlang, Thomas de Haunches, johan de Annecombe, Randulf de Derum, Robert de Merleye Person del Eglise de Westerker, Wantier Aumbler, Aleyn Personae deal Eglise de Roll, Thomas de Killewode, Thomas de Ston, alexander de Hirmaneston, Huwe de Shotton, alexander de Caverton, Henry de Scorton, Adam de Roll, Richard de Perth de Rokburk, Richard Cambays, William de Birhop, johan Bayard de Hoten, alexander de Maxton del Count de Rokburk, Good de Wynton, Robert fiz Adam de Drelton, Thomas le Mareschal de Crostorfyn, Johan de Daventre, Johan de Lambreton, Pieres le Clerk, Isabele qe fu la femme Thomas Stiward, Aleyn de Suthstanes, Thomas de Dewere, Huwe Ayer de Caluden, Johan de Hanewort del Count de Edneburk; saluz, etc. A touse, etc. Wautier Oghterloveny, Adam de Valoyns, Henry de Dundemor, William de Lamberton, Matheu de Balran, Randulf de Ronays', Wautier de Bikerton, William Fraunceys, Johan de Cuere, Richard de Malevill, Morthak de Caityk, Huwe de Loghore, William de Valoynes, Johan de Morref, Johan de la hay, Johan de Kuere, David le Wymes, Richard Cuyot, William de Lasceles, Nicol de Souls, Andreu Fresel, Johan Manipeny, Patrick de Pedglassy, David de Meskedrum, deal Count de Fyfe, e Maucolum le Engleys del Count de Perth, Ace de Kynros, alexander de Abernithy, alexander del I'll, Gilascop fiz Roland del Count de Perth, Margarete de Rameseye, Thomas de Harecarres deal Count de Berewyk, Johan de Lindeseye, Thomas de Souls deal Count de Rokburk, Wautier Comyn del Count de Pebbles, Gilbert Maccoignathe del Count de Dumfres', William Maculagh del Count de Wygeton, Maucolum Count de Levenaux, David de Berkele, Edmund de hastings deal Count de Fyf, Robert Cambron de Balnely, David de Breghyn, e alexander de Lamberton del Count de Forfare, Johan Wyscard, alexander de Allerdash, Humphrey de Middelton, Robert le Fauconer, Michael le Flemyng, Robert de Trembleye, Johan de Thornton del Count de Kincardyn en Miernes, William de Melkedrom, James de Mar, e James de Malevill del Count de Abirden, Eymer Comyn del Count de Bauf, William de Rotheneth, William Wisman deal Count de Elgyn, Johan Prat, Gilbert de Glymcarny, Roland fiz Aleyn, Mac Rotherik del Count de innernys, e Gervays Rath del Count de Innerauryn; saluz, etc. A touse, etc. Richard de Boyvile del Count de Are, William de Kyngorn Person Pecia 32. del Eglise de Kyltierne del Count de Inthernesse, Johan de Araz, Patrick de Bardonan, Morice Mac Salny del Count de Dumfres', Andreu del Ker del Count de Strivelyn, Laurence de Wedale, Nicol le Chapeleyn Gardien de la meson dien de Rokburk, Adam de Sostlawe del Count de Rokburk, Aylmer de Sostlawe Person del Eglise de Kyrmighel del Count Lanark, Gregoire de Malevile, Henry de Smitheton, Robert de Walughton del Count de Edneburk, Margrete qe fu la femme Pieres de Lundy del Count de Fyf, Nicol de Pynkerton del Count de Hadington, Johan de Hayton del Count de Dumfres', Thomas de Hynkerstan, Johan Prendegest de Over-Eyton, Rauf le Messager, Aleyn de Langeton, Robert de Dunbar, Stevene Eyr de Eyton, Joan qe fu la femme Randulf Wiscard, et Robert de Howeden del Count de Berewyk; Jaluz, etc. A touse, etc. Humphrey de Boys Chivaler, Rogier de Kirkpatrik Chivaler, Huwe Maulerer, Gilbert de Joneston, Huwe de Orre, Cuthbert Makelmwyn, Gilbert Makenaght, Johan de Bundeby, Fergus le Mareschal, Roland le Mareschal, Morice de Estubbille, Gilbert de Sutheyk, Gilbert de Carlel, Wautier le fiz Wautier de Gumineston, Thomas de Coleville, Adam Colven, Thomas de Sutheyk, Michael de Candelnesse, Duncan fiz Andreu, Dongal fiz Gothrik, Aleyn de Roffa, Robert de Drusquem, William de Heriz del Count de Dumfres', e Johan Bard, Nicol Bard, William fiz Roger de Strathaveiryn, Adam de Ardwykeston, Huwe Croket de Kameslank, Fergus del Shawe del Count de Lanark; saluz, etc. A touse, etc. Michael de Mohaut Chivaler, Ewyn fiz Duncan, William de Mongale, Johan Manuel, Anegoz de Aghenros, Robert de Redebegh, Johan de Lunetot, Robert siz Rauf Person del Eglise de saint Cuthbert de Ewytesdale, Nicol de Camp Vicaire del Eglise de Grenlawe, Johan de Coneneth Person del Eglise de Alnecrom, Mestre Walram Person del Eglise de Yetham, Robert de Dene Person del Eglise de Wilton, Huwe Urry, Thomas Dabergaldyn, Renaud de Cranford, Johan fiz Johan de Langemor del Count de Are, Pieres de Montfort, Henry Galighly de Aberden, Johan de Greyly Chivaler, Wautier Beset, Maucolum de Ouvere del Count de Abirden, William de Knokyntynnon, William fiz Stevene de Arde del Count de innerness, Henry de Preston, Gilbert le Messager, Michael le Messager, Edward Vicaire del Eglise de Weddale, Pieres de Graham, Richard Person del Eglise de Ratheu del Count de Edneburk, Thomas de Blaverne, Aleyn le Ferur de Kellawe, William Witherhird, Johan le Greive, Nicol de Lychardeswode Chapeleyn garden del Hospital de Lychardeswode del Count de Berewyk, Alewynus de Kalentyn del Count de Strivelyn, William Brun de Gamelscheles, alexander fiz William Estrevill, William Vicaire del Eglise de Dunmayn, Nicol Vicaire del Eglise de Lesseward, Michael de Enderkelyn, Marjorie de Sydeserf, Marjorie de Ricardston, Robert de Faudon del Count de Edneburgh, Andreu de Rat Chivaler del Count de Innernay, Maucolum frere alexander de Ergayl, Andreu de Rammeseye del Count de Ergayl, Stevene le Rich, Johan de Kynemore del Count de Strivelyn, Thomas de Balmehard del Count de Linliscu, David Muschet d●l Count de Anegoes, Robert de Ravenesgraf, Thomas de Foughelton, Johan le Mareschal del Count de Lanark, Thurbrand de Logan, Johan de Kerdernesse del Count de Dumfres', Wautier de Merlegh, Johan Corbet, alexander Furbur, Henry deal ferry, Mestre Edmund de Ledham del Count de Rokburk, & Johan le fiz Adam de Estnestbyt, saluz, etc. A touse, etc. Sire Herbert de Makswell, Sire Richard Freser deal Count de Dumfres', Dougal Gotherykessone, Michael Mac Ulagh del Count de Wygeton, Mestre William de Kynghorn Person de Lyston del Count de Linliscu, Sire William de Mohant, Sire Wautier de Sherwynclawe, James de Lindeseye, Sire alexander de Lindeseye del Count de Rokburk, Sire Johan de saint Michael, William de Malevill, Seignor de Retrevyn del Count de Rokburk, Aleyn de Morref del Count de Foreys, Sire Dovenal Cambel del Count de Dunbretan, Laurence de Cramound del Count de Forfare, Sire Michael de Wymes del Count de Fyf, Aleyn de Colilawe, Wautier de Lindeseye del Count de Berewyk, Sire Wautier de Lindeseye, Sire William de Rothenan, Sire Archebaud de Levingeston, johan de Montfort, Sire William de Rameseye, alexander de Seton Vallet, William de Pylmor, Patrick de Halton, William de Gourley del Count de Edneburk, Roger de Mortimer, johan Curryk, William de Clunie, Henry de la Despense, johan de Contegarny, Thomas de Catton, Adam de Stywardeston del Count de Perth, Sire Nicol de Graham del Count de Linlescu, e johan de Baddeby del Count de Pebbles, saluz, etc. A touse, etc. Johan Pollok, Johan de Derlingtod Person del Eglise de Dunlopy, James de Viccie Person del Eglise de Edenyn, Mestre Nicol de Merton Person del Pecia 33. Eglise de Kynatches, Mestre Johan Ercedyakne Breghinens. de●orfare ●orfare, Robert de Montfort deal count de Kyncardyn en Miernes, Andreu Person del Eglise de Filorth, Wautier Mestre del Hospital de Kyncardyn sur Ne●l, Mestre William de Dunde Person del Eglise de Alnith, Ferghar Chanoigne de Abirden deal count de Abirden, Johan de Aberkerth, William de Kirkuthbright. Mestre deal Hospital de Turryth del count de Bauf, Anegoes de Rothenek, Wautier Herok Dean de Morref, Austyn Vicaire del Eglise de Bakehetyn, Mestre Henry de Bauf chancellor de Morref del count de Elgyn, Marie la Rein the Man, Mestre Hervy Dean de Dunkeldy, Duncan de Rammescye Person del Eglise de Loghore, Nicol de la hay Person del Eglise de Crol, Thomas de Preston Chanoigne del Eglise de Dunkeld, Mestre William Tyllyoll Chanoigne de mesme le Eglise, Wauter de Kergill, Henry de Lematon Person del Eglise de Douns, Adam Bernard de Hilton deal count de Perth, Johan Rymour, Agneys de Twysel, Anneys la Gynnere, Rauf Mestre del Hospital de Laweder, Dovenal Vicaire de Dunkeld, Rauf de Hoveden, Person del Eglise de Whitonsue, David Person del Eglise de Hilton, Thomas Person del Eglise de Hoton, Thomas de Hunsingoure Person del Eglise de Adnamstoke, Adam Lamb Person del Eglise de Foulisworth, Connel Person del Eglise de Camboflano, Johan de Baddeby deal count de Berewyk, Morice Lovel Person del Eglise de Petyt Cares, Johan de Conneth Person del Eglise de Alnecrom, Phelip Brugu deal count de Roksburk, James de Crak del count de Selkirk, Michael de Dunde Person del Egglise de Snibbe●ok, frere Thomas Mestre de la meson de la Seinte Croice de Pebbles, Mestre Richard de Bouldon Person del Eglise de Edalston, Thomas Lillok del count the Pebbles, Thomas de Daliell, Huwe de Chastel Bernard Person del Eglise de Colbanston, Mestre William de Lamberton Chancellor del Eglise de Glascu, David de Morref Person del Eglise de Bothevill, Renaud Vicaire del Eglise de Daliel, Johan Silvestre Person de Dolfinston, Aleyn Vicaire de Glascu, Mestre Peres de Tillol Person de Cultre, Robert de Lamberton Vicaire de Walleston deal count de Lanark, Wautier Person del Eglise de Morton, e Mestre de Caldestrem, Pieres de Jarum Person de Killos, Johan Vicaire de Urres, Wauter de Dernynton Person de Parton, Mestre William de Goseford Person the Chastelnulke, Robert de Carsan Person de la moyte del Eglise de Kirkaudres deal count de Dunfres', saluz. A touse, etc. Johan de Lindeseye, Robert de Coningham, Thomas Petykren, johan Stevenston, Adam de Modernal, Osbern de Clivelond, johan de Coteford, Aleyn fiz Roger de Glafrith, William fiz Nicol de Stragryf, Pieres de Canwedry, Wautier fiz Gilbert de Hameldon, Peres de Pollok, Henry de Wanewyk, johan de Wincestre, David de Cressewell, William Cut de Strathawen, johan Brun de Kilbride, Wautier de Strathawan, Henry de Wincestre, Stevene de Cormanough, Richard le Engleys, Robert de Burgh, David fiz Canan de Carduf, William le Porter, Henry de Foulton, Huwe de Bigge, alexander de Belgaven, Robert Cruk de Fingaldeston, Johan Hunter de la Foreste de Passelay, Baldewyn de Edmerston, David Sibbald de Angansouthe, Johan de Anesleye de Crucfut, William fiz Peres de Strathafayn, Adam de Dowan, Robert de Cribbes, Simon de la Souche, William de Coughran, Peres fiz Gerard de Stragrif, Huwe le Hunter de Stragrif, Richard le Hunter de Stragrif, alexander de Foward, Thomas le Brenester de la Foreste de Passeley, Robert le Machun de Strathafan, Phelipp de Perthay, Simon de la More de Thangarston, Thomas le Whright de la Blakehalle, Simon de Ayneston, Adam siz Matheu de Rugon, Nical de Benancy, Erchebaud de Harpenfeld, Gilbert fiz Gregoire de Crontotheryk, Gotheric fiz Matheu de Cronrotheryk, William Knightessone de Eglesham, Johan del Cragge, Johan Petyt del Miernes, Frere William Priour de Blauntyr, William de Maghan, Patrick de Maghan, Edmund de Colbenston, Isabele de Calrewode, alexander Scot de Perthayk, Roland de Cromkam, Richard Lausone de Bykre, Gilbert de Leppeme, Huwe de Crenhok, Thomas de Clenel, Rogier le Orfeure de Berewyk, Adam de Donan, Richard de Horsleye, William Hardy, William de Elgerik, Gille Homedy, Rogier de Merleye, Patrick de Comenok, Patrick fiz Johan de Boys, Patrick fiz Johan Neiwen, William fiz Good de saint Faith, Aleyn de Cadiou, Roger de Glafford, Christiane Semlaund de Cadiou del Count de Lanark; saluz, etc. A touse, etc. Rauf de Lasceles, Adam de Gloggeston, Huwe de Neuton, Austyn de Morref, Adam de Gybeloteston, Aline de Veepount, Adam de Kirketon, Richard de Passenandeshull del Count de Edneburk, Henry Person del Eglise de Monimel del Count de Fyf, Druwet de Kylbrid del Count de Are, William de Sulby del Count de Lanark, Alianore Priouresse de Lencludan del Count de Dumfres', Maucolum Wyet del Count de Anegoes, alexander de Harcars deal Count de Fyf, Aleyn Fraunceys, Pecia 34. Henry Braceor de jeddeworth del Count de Rokeburk, William Person del Eglise de Aldham del Count de Edneburk, Phelipp de Lynton del Count de Berewyk, David de Breton Chivaler del count the Forfare, Eustace de Byketon del Count de Fyf, alexander Person del Eglise de Logy del Count de Forfare, Morice de Ughterardogh del Count de Ughterardoure, johan de Sharperton de Edneburk, alexander de la Gardero be del Count avantdit, alexander de Creighton de mesme le Count, Patrick fiz johan Mevyn del Count de Lanark, Saer de Dundas, e Gervays de Langhild del Count ●e Linliscu; saluz, etc. A touse, etc. Adam Person Eglise del Chastel de Rokeburk, Thomas le Pestour de Rokeburk, Thomas Dirland, Maut de Mounceans del Count de Rokburk, Mestre Nicol de Balmyl Person de Kaleder Comitis, Johan de Lany del Count de Edneburk, Marjorie Prioress de Halistan del Count de Berewyk, William le Parker Person de Killum, Anable qe fu la femme Patrick de Gratham, Muriele de Inchebeoky del Count de Perth, Eliz de Spot del Count de Edneburk, Thomas de Barton, Johan de Cra●●ford del Count de Are, Eufemme qe fu la femme William de Horndene, William de Weston, Johan de Mundevill Person de Moffet, William de Strivelyn, Nicol de Swafham Person de grant Dalton, William de Buskeby del Count de Wiggeton, Andreu fiz Godefrey de Ros del Count de Are, Johan de Seton del Count de Dumfres', Margarete qe fu la femme William de Abernythyn, Adam fiz Henry de Totherigg del Count de Berewyk, Johan de saint Michael del Count de Rokeburk, Johan de Hayton Garden del Hospital S. Leonard in Torrens, Rogier de Jarum del Count de Lanark, William de Hamstede del Count de Elgyn, Wautier de Lagenheved del Count de Abirden, William Tornall Garden del Hospital de saint Cuthbert de Balnecryf del Count de Edneburk; saluz, etc. A touse, etc. Richard Freser Chivaler del count de Strivelyn, Mestre Wautier de Kerington Person del Eglise de Dunnoter del Count de Kyncardyn en Miernes, e William de Rouley del Count de Rokeburk; saluz, etc. A touse, etc. Frere Huwe Ministre del ordre de la trinity de Abirden del Coutte de Abirden, Marie qe fu la femme Huwe de Earth del Count de Strivelyn, Rese de Chilham del Count de Rokesburgh, e Gilbert de Hauguydeschawe de meme le Count; saluz, etc. A touse, etc. Duncan Bretnagh, e Richard de Kynnard del Count de Fyf; saluz, etc. Pecia 35. A touse, etc. Robert de Paxton, Henry le fiz Thomas de Prendegest del Count de Berewyk, Rogier de Foderingeye Vicaire del Eglise de Kylmor del Count de Ree, William le fiz William de Federd del Count de Elgyn en Morref, e Anneys qefu la femme Henry Lovel deal Count de Rokburk, saluz, etc. A touse, etc. Richard de Horsleye del Count de Lanark, saluz, etc. All these Abbots, Abbesses, Priors, Parsons, Freers', Earls, Lords, Knights, Citizens, Burgesses, Commonalties, and Commoners of Scotland, in the Parliament held at Berwick by their joint and several Deeds under their respective Seals, dated at Berwick the 20. day of August in the reign of King Edward the 1. (entered at large in this memorable Record) made the selfsame renunciation of their solemn League and Covenant with the French King, and took the selfsame Oath of Fealty and Allegiance to the King of England, as * those premised: whose names I have here inserted at large, to gratify those of the Scotish Nation who delight in Heraldry, or their own pedigrees; as also to evidence their most execrable perjury, treachery, disloyalty to King Edward, in revolting from, and confederating with, adhering to the French Kings, rebelling against him and his posterity Kings of England, soon after these their most solemn doubled, yea trebled Abjurations, Oaths, Homages, Leagues, Covenants, ratified with their respective public and private Deeds and Seals to the contrary, recorded in these Rolls to all posterity; which thus conclude. Et ego Andraeas quondam Gulielmi de Tangle Clericus Eborum Dioc. Sacrosanctae Sedis Apostolicae publica auctoritate Notarius, qui praemissis omnibus et singulis una cum suprascriptis testibus, diebus et lecis praenotatis quibus facta fuerant, ut praemittitur interfui, eaque omnia et singula sic fieri vidi et audivi, ab excellenti Principe Domino Edwardo Dei gratia Rege Angliae Illustri, & Domino Johanne eadem gratia quondam Rege Scotorum, necnon & venerabilibus in Chaisto Patribus Dominis, Antonio permissione divina Dunolm. & Waltero eadem permissione Coventr. & & Lichef. Episcopis, nomine tamen et vice ipsius Domini Regis Angliae, praestiti I menti virtute rogatus, praemissa omnia ●t singula sicut agebantur in istis triginta quinque Cartaru● peciis simul satis, manu propria scripsi, una cum tenoribus literarum super fidelitatibus et homagiis tam Episcoporum, Abbatium, Priorum, Momalium, et alorum omnium Ecclesiarum, Praelatorum, quam Nobilium virorum, Comitum, Baronum, Milirum, Communitatum, Villarum, et aliorum Procerum et regnicolatum praedicti regni Scotiae ad fidem et voluntatem praefati Demini Regis Angliae benientium, ut praemittitur, et fidelitatem et homagium sibi faciencium confectarum, et sigillorum suorum impressionibus pendentibus consignatarum, de verbo ad verbum, nichil addens vel minuens quod sensum mutaret, vel corrumperet intellectum, et in hanc publicam formam redegi ad perpetuam praemissorum memoriam, et cum Domino Roberto de Osbaldewyk Capellano, & Thoma de Welleburn Clerico praedictarum literarum tenores diligenter examinavi, & correctiones supradictas, & verba quae per diligentem praesentis instrumenti cum praedictis originalibus literis examinacionem inveni per oblivion●m omissa, manu propria feci, correxi, scripsi & interlineavi. Et quia praesens instrumentum post diligentem ipsius cum prothocoll. et literis originalibus super jam dictis fidelitatibus et homagiis factis, ut praedicitur, examinationem et correctionem, inveni in omnibus et per omnia concordare, tam in suturis peciorum praedictarum, quam fine signum meum apposui consuerum in praemissorum omnium et singulorum fidem, et testimonium veritatis. After which I find this special Memorandum recorded in the dorse of the Clause Roll of An. 34 E. 1. * Claus. 34 E. 1. dors. 9 Pro Rege. Memorandum, quod vicesimo die Julii quoddam Instrumentum publicum super fidelitatibus et homagiis, tam Episcoporum, Abbatum, Priorum, Monialium, et aliarum Procerum et regnicolarum regni Scociae, una cum Johanne de Balliolo nuper eorum Rege guerram movencium contra Regem Angliae Dominum suum superiorem, & post varias depraedaciones, combustiones, vastaciones & interfectiones per exercitum suum in regno Angliae pluribus locis perpetratas, ad fidem & voluntatem praedicti Regis Angliae venientium, et fidelitatem et homagium sibi faciencium, per Andraeam quondam Gulielmi de Tangle Clericum Eborum Dyocesis, Sacrosanctae sedis Apostolicae auctoritate publicum Notarium confectum, & ipsius Notarii manu propria scriptum liberatum fuit Adae de Osgoteby, tunc Custodi Rotulorum ipsius Domini Regis apud Westm. custodiendum: Yet entirely preserved in the Tower of London. * Henry de Knyghton, de Eventib. Angl. l. 3. c. 3. col. 2483. & Tho. Walsingham, Hist. Angl. p. 33. Ypodig. ma Neustriae, p. 82. His ita gestis, ordinavit Rex in Parliamento suo apud Berwyk Custodem Scotiae, Johan. de Warennia, Surriae & Southsexiae Comitem; novum Thesaurarium, Hugonem de Cressingham, novum Sigillum, & novum Cancellarium, Walt. de Agnodesham, novum Justitiarium Willielm. de Osmesby, cui mandavit Rex, ut omnes tenentes de Rege terras aliquas vocaret, et eorum homagia fidelitatesque reciperet, & caeteri omnes tenentes aliunde, fidelitatem jurarent, et haec per scripta singulorum recognoscentes se suo dominio extunc esse subjectos, in perpetuam conquesti memoriam; Johannem virò Scotiae quondam Regem misit Londonias ad Turrim, assignata sibi decente familia, liberumque concessit exitum ad viginti miliaria circa urbem. Johannem vero Coming de Badeham & aliorum de Lowan, caeterosque terrae illius Magnates, transtulit in Angliam usque Trentam, sub poena capitis reditum in Scotiam interdicens, quousque werra sua cum Rege Franciae fineretur. I shall close up the precedent Relation of the execrable perjuries, perfidiousness and rebellion of the Scots against King Edward, with this character John Bailiol their own King and Countryman gave of them soon after the resignation of his Crown; which I found recorded in a special Instrument in Parchment in the White Tower, thus attested by a public Notary in perpetuam rei memoriam, not unworthy consideration. IN Nomine Domini Amen. Anno à Nativitate ejusdem Millesimo ducentesimo In Turre London. An. 1298. nonagesimo octavo, Indictione undecima, prima die Mensis Aprilis, in Camera Hospitii venerabilis Patris A. Episcopi Dunelmensis extra London. ipse, de statu & conditione Regni Scotiae & Inhabitantium idem Regnum, coram Nobili viro Domino Johanne de Balliolo verba faciens, ...... Idem Johannes motu proprio, in praesentia mei Notarii & Testium subscriptorum, inter alia quaedam verba dixit & protulit sermone Gallico, hunc habentia intellectum; Videlicet, quod dum ipse dictum regnum Scotiae ut Rex et Dominus ipsius regni tenebat atque regebat, * See here, p. 606. tantam invenit in hominibus ejusdem regni malitiam, fraudem, proditionem, et dolum, propter eorum malignitatem, nequitiam, dolositates, et alia nonnulla execrabilia et detestabilia facta ipsorum, qui eum tunc Principem eorum potionari, sicut veraciter intellexerat, machinabantur, intentionis suae non est praedictum regnum Scotiae ingredi vel intrare aliquo tempore in futurum; seu de ipso Regno aut pertinentiis suis per se vel per alium, aut alios intromittere ullo modo. Nec etiam dictis et aliis multis de causis aliquid habere commune cum Scotis. Adjiciens idem Dominus J. quod aliàs rogaverat praefatum Dominum Episcopum Dunelmensem, ut magnifico Principi & Domino suo, Domino Edwardo Regi Angliae illustri, hanc suam esse intentionem, voluntatem, et firmum propositum explicaret, et adhuc sibi cum instantia supplicat, quatenus praemissa eidem Domino Regi ex parte sua dignetur et velit exponere ac plenius aperire. Actum Anno, Indictione, die et loco praedictis, praesentibus memorato Domino Episcopo Dunelmensi, & Nobili viro Radulpho de Sandwyco, Constabulario Turris London, & nonnullis aliis existentibus tuncibidem. Et Ego Johannes Erturi de Cadomo, Apostolicae sedis authoritate Notarius Publicus, hiis omnibus interfui, propria manu scripsi, & mei signi annotatione, in hanc publicam formam redegi. After the Scotish Bishops, Abbots and Clergymen had made their premised Abjurations of their League with France, and Oaths of fealty and Allegiance to the King Rot. Scotiae de annis 24, 25, 26 E. 1. n. 26. Pro Abbatitibus, Prioribus, & aliis personi● ecclesiasticis de terris suis sibi liberandis. under their hands and seals, he was pleased out of his Royal grace to issue forth Writs, to restore to them all their lands, tenements and profits he had formerly seized in Scotland, for their perjury and rebellion against him. REX Vic. de Edneburgh, salutem. Quia dilecti nobis in Christo, Prior Sanctae Andreae ad pacem nostram existens, nobis fidelitatis praestitit juramentum, tibi praecipimus, quod omnes terras et tenementa ipsius Prioris in manu nostra in balliva tua existencia, una cum bladis in terris et tenementis illis existentibus eidem Priori sine dilacione reddi et deliberari facias de gratia nostra speciali. Teste Rege apud Berewyk super Twedam, secundo die Septembris. Consimiles literas habent subscripti Vicecomitibus subscriptis; videlicet, Prior Sancti Andreae, Vic. de Clakmanan; Prior de Wythernes, Vic. de Wyggeton; Prior de Kard, Vic. de Are; Priorissa de Sancta Boyhanna, Vic. de Berewyk; Priorissa Sancti Leonardi juxta villam Sancti Johannis, Vicecomitibus Perth, Edinburgh, Hadinggeton, Fyf, Priorissa de Manewell, Vic. de Berewyk, Edinburgh, Linliskeu, Are; Priorissa de Northberewyk, Vic. de Fyf, Hadinggeton, Edinburgh, Berewyk, Rokesburgh; Priorissa de Eccles, Vic. de Berewyk; Priorissa de Lencludan, Vic. de Dumfres'; Priorissa de Hadyngton, Vic. de Berewyk, Fif, Hadyngton; Abbas de Insula Sanctae Columbae, Vic. de Fif, Rokesburgh, Perth, Edinburgh; Abbas de Sancta Cruse, Vic. de Strivelin, Dumfres', Edinburgh, Berewyk; Abbess de Coupre, Vic. Forfare, Perth; Abbess de Neubotle, Vic. de Edinburgh, Berewyk; Abbess de Dryburgh, Vic. de Fif; Berewyk, Rokesburgh, Edinburgh; Abbas de Skaniskivel, Vic. de Strivelyn, Edinburgh, Fif, Perth; Dungallus Abbas de sacro Nemore, Vic. de Dumfres'; Abbas de Jeddeworth, Vic. de Berewyk; Abbess de Kilwynnin, Vic. de Are; Abbess de Keldston, Vic. de Berewyk; Abbess de Neubotle, Vic. de Strivelyn; Abbas de Lundos, Vic. de Berewyk; Abbess de Meuros, Vic. de Berewyk, Are, Jeddeworth, Pebbles, Edinburgh, Rokesburgh, Northumb. & Cumberl. Abbas de Skamskynel, Vic. de Berewyk; Abbess de Donquere, Vic. Karli. Abbas de Dundernan, Vic. de Berewyk, Cumbr. Abbas de Scone, V●c. Inner●ys, Forfare, Perth, Edinburgh, Aberden, Strivelyn; Abbess de Dumferleyn, Vic. de Forfare, Perth, Clacmalan, Pebbles, Edinburgh, Rokesburgh, Berewyk, Fif; Abbess de Jeddeworth, Vic. de Rokesburgh. The like Writs issued for all other Ecclesiastical Parsons and Vicars in Scotland, who swore fealty to the King, particularly named in this Roll of Scotland, and in the forementioned Roll of their Abjurations of their League with France and Fealty to the King of England as their sovereign Lord. The King likewise granted this Writ for a Cardinal's Chaplain residing in Rome, who had a Prebendary in Scotland, to restore his Tithes, though he made no such abjuration or Oath. REX Vic. de Edinburgh salutem. Quia testificatum est coram nobis per dilectum Rot. Scotiae, Anno 24 E. 1. m. 11. De Oberto de Castro veteri de Lombardia Canonico Dunkeldensi. Clericum nostrum Johannem de Cadomo, quod Obertus de Castro veteri de Lombardia, Canonicus Ecclesiae Dunkeldensis, est de familia V●nerabilis Patris Domini G. de Parma Episcopi Sabinensis, Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalis et in Curia Romana in Comitiva ejusdem Cardinalis moram fecit; Tibi praecipimus, quod Decimas Villae de Lanyn, ad Canonicatum ejusdem Osberti spectantes in manu nostra in Balliva tua existentes, praefato Osberto vel ejus certo Attornato fine dilatione reddi facias et deliberari, dum modo ad Canonicatum eundem eas tibi constiterit pertinere. Teste Rege apud Berewyk super Twedam, 13 die Decembris. The King to oblige the perfidious Bishops of Scotland more firmly to him, granted them and their successors this privilege to make their wills, as freely as the Archbishops and Bishops in England might do, which before they could not. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Ecclesiarum Praelatos Dei Ministros Pat 24 E. 1. m. 3. Cedula, Pro Episcopis regni Scotiae, quod possint condere Testamenta. majoris libertatis privilegio eo libencius honoramus, quo per hoc apud Deum, qui se in suis honorari fatetur, ampliorem graciam promereri speramus. Ob ipsius itaque Dei Omnipotentis reverenciam, et tocius Ecclesiae Scoticanae honorem, concedimus per praesentes, quod omnes Episcopi Regni Scotiae et eorum successores, de bonis suis libere possint de caetero sua condere Testamenta; et eandem quoad hoc habeant libertatem quam Archiepiscopi et Episcopi regni Angliae habent, et hactenus habuerunt. In cujus etc. Teste Rege apud Dunelmum quinto die Octobris. The King by his Ecclesiastical right, as Sovereign Lord of Scotland, authorised his Warden thereof by this Patent (with the advice of his Chancellor and Treasurer of Scotland) in his name and authority to present to all Ecclesiastical benefices and livings in Scotland, that then were or afterwards should be in his gift to the value of 40 Marks, any fitting persons then in his service in Scotland, foe as they were Englishmen, and resident there. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod de circumspectione & industria Rot. Scotiae, An. 24, 25 E. 1. Quod B●ianus filius Alani praesentare possit ad Ecclesias in regno Scotiae. dilecti & fidelis nostri Briani fill. Alani, Custodis nostri regni & terrae Scotiae ...... pleniùs confidentes, sibi plenam concessimus et commisimus potestatem, quod ipse de dilectorum Clericorum nostrorum Walteri de Agnodesham Cane. & Hugonis de Cressingham, Thes. dictorum Regni & terrae praesentare possit ad Ecclesias et alia quaecunque beneficia ad collationem seu donationem nostram spectantia quae vacant ad praesens, et quae in praedictis regno et terra in posterum vacare contigerit usque ad valorem quadraginta Marcarum, personas idoneas in servitio nostro videlicet exisientes ibidem, seu personas alias, praedicti Briani et ipsorum Cancellarii et Thes. discretionis Arbitrio, dummodo Anglici fuerint, et in regno commorentur eodem: seu etiam Ecclesias et beneficia hujusmodi personis conferre in forma praedicta, donec aliud super hoc duxerimus ordinandum. In cujus, etc. Teste Edwardo filio Rgegis apud Tunbrigg. 28 die Augusti. The like * Pat. 24 E. 1. m. 4. intus. Patent was made, and power granted to John de Warren Earl of Surrey, Guardian of Scotland the same year, Teste Rege apud Morpeth 1. die Octobris, To whom he also issued this Writ, to prefert Gilbert de Grymmesby to the next vacant benefice in his gift, of the value of 20 marks or pounds, that should fall void in Scotland, for bringing the Banner of St. John of Beverley to the King into Scotland, and there continuing with it during the wars; He and his † See here, p. 495, 496. predecessors attributing much of their good success in their Wars against the Scots to this Saint and his ensign. REX dilecto & fideli suo Johanni de Warrenna Comiti Surr. Custodi suo Regni Pat. 24 E. 1. m. 2. intus. Pro Gilberto de Grymmesby de Ecclesi● in regno Scociae sibi providenda. & terrae Scotiae salutem; Cum nos ob reverentiam Sancti Johannis de Beverlaco Gloriosi Confessoris Christi, concesserimus dilecto Clerico nostro Gilberto de Grymmesby, qui vexillum ejusdem Sancti ad nos usque parts Scotiae detulit, et ibidem de praecepto nostro cum vexillo illo durante guerra nostrae Scotiae moram ferit, quandam Ecclesiam viginti marcarum vel librarum valorem annuum attingentem, ad nostram donationem spectantem, et in regno Scotiae prox. vacaturam, vobis mandamus, quod praefato Gileberto de hujusmodi Ecclesia in praedicto regno Scotiae provideri faciatis quamprimum ad id optulerit se facultas. Teste Rege apud Kirkham 13 die Octobris. The King likewise, for the honour of Saint Cuthbert of Durham, whose Ensign was carried before him in his Wars against the Scots, granted them an Annuity of 40 l. a year out of his Exchequer at Berewyk, till he should settle on them a Benefice of that value in Scotland, upon condition to perform the Alms, and discharge the superstitious uses therein mentioned. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Ut Creatori nostro in beneficiis gratificemur acceptis, Sanctos suos quos ipsius honorat dignacio, & in quibus eum Pat. 24. E. 1. memb. 4. Pat 30. E. 1. 7 Martii, The King appropriated the Church of Hemmyngburg to the Prior and Mouks of Durham, for these uses. honorare jubemur, promptis devotionis humanae nos decet studiis honorare, & inter alios praecipue beatum Cuthbertum gloriosum Christi confessorem eo dignius venerari, quo pater aeternus qui in Sanctis suis vere mirabilis ipsum majorum splendore miraculorum illustrans, maniseste monstravit quantum sibi honoris et reverenciae debeantur. Volentes igitur ut aeternum in Ecclesia Dunelmensi in qua ipsius Sancti corpus venerabile requiescit memoriale remaneat, per quod futuris temporibus nostri recordatio vigeat in eadem: ad laudem Dei, & ejusdem gloriosi Confessoris sui Cuthberti, concessimus pro nobis & haered. nostris, dilectis nobis in Christo Priori & Conventui dictae Ecclesiae Dunelmensis quadraginta libras singulis annis ad Scaccarium nostrum Berewyci super Twedam duobus terminis percipiendas; unam videlicet medietatem ad festum Sancti Martini hyemalis, & alteram medietatem ad festum Pentecostes, quousque per nos vel haeredes nostros eisdem Priori & Conventui vel eorum successoribus de competenti Ecclesiastico beneficio, ex quo quadraginta libras annuatim, deductis sumptibus & expensis, percipere & habere valeant imperpetuum in Regno Scociae sit provisum. Quam quidem concessionem facimus condicionibus quae sequuntur; videlicet, quod praefati Prior & Conventus, & eorum successores qualiter duarum sestivitatum Sancti Cuthberti, scilicet in principali festivitate, & in festo translationis ejusdem, distribuant tribus millibus pauperum, cuilibet videlicet unum denarium; & habeat idem Conventus in qualiber ipsarum festivitatum quinquaginta solidos pro pitancia sua; & quod praedicti Prior & Conventus, & eorum successores inveniant dictis festivitatibus duos magnos cereos, quemlibet de viginti libris cerae, juxta magnum altare ante feretrum dicti Sancti decenter positos, et ardentes, (to lighten their blind and dark superstitious devotions) quamdiu Missa vel aliud obsequium in eisdem festivitatibus celebrabitur seu decantabitur in Ecclesia supradicta. Necnon inveniant duos minores cereos formae seu staturae decentis et ponderis congruentiae ante vexillum ipsius Sancti, prout decenrius fieri poterit, collocates, et ardentes singulis Dominicis et Apostolorum, et in praecipuis festivitatibus, quamdiu Missae in praedicto altari, et matutinae vel aliae horae Canonicae in praefata Ecclesia cantabuntur. Et insuper inveniant unum Sacerdotem Missalem de praedicto sancto in Ecclesia memorata, in loco qui dicitur la Galileye, diebus singulis celebrantem; et duos alios cereos ibidem ardentes quamdiu ipsam Missam contigerit celebrari imperpetuum. Cui quidem Sacerdoti libros, indumenta, sacerdotalia, ornamenta altaris, et alia ad celebrandum necessaria ministrare nichilominus perpetuo teneantur. In cujus, etc. Teste Rege apud Berewyk super Twedam, sextodecimo die Septembr. He likewise issued this Writ to the Sheriff of Dumfres', to summon the Bishop of Sodor to repair to him to Berwyke, there to do his fealty and service due unto him as his Lord. MAndatum est Roberto de Joveby Ballivo Regis de Dunfres', quod venire faciat ad Regem usque Berewyck venerabilem Patrem Marcum Episcopum Pat. 24 E. 1. m. 4. intus. De venire fac. ad Regem usque Berewyck Marcum Episcopum Sodoren. Sodorensem, ad faciendum ibidem Regi tanquam Domino suo quod facere debebit. Teste Rege apud Berewyk super Twedam, 22 die Augusti. The Bishop of Glascow in Scotland tortiously casting a Minister there out of his Living, John Comyn presented this Petition to the King, to restore him to it, by his letters to the Guardian of Scotland, without going to Rome to the Pope for relief. A L●treshonourable Prince e noble, e a son trescher Signur lige Sire Edward par In Bundela Brevium & Petic. in Turre Lond. An. 24. E. 1. la grace Dieu, noble Roy Dengleterre, le se ou, si luy plest, Johan Comyn, Kaunk il set e poet de honour e de reverence come a seon Seignur lige. Chire Sire si vus plest, io vus pri especialment ke vus deyngnet mander vostre Lettre au Gardeyn de Escoce pur mettre Mestre Robert Mounfycitien portur de ceste lettre en la Eglise de Grant Dalton, de la quele Sire Robert Evesk de Glascou, luy ad ouste atort e a saunz forme de dreit si come tut le pays siet bien; ne io ne puis suffrer qe il voyt a Rome pur purchaser encounter le Evesque, pur ceo qe il prent garde de mon cors. Et pur ceo Sire, si vus plest, vus pri vostre especiale grace pur luy, ke vus facet maunder vostre lettre au Gardeyn de Escoce, ke dreiture luy seit fet, et de ceo vus duysse io aver prie a Londres kaunt vus y fustes, si les graunz bosoygnes missent este ke io avey a fere. Sire ke Deu vus doint bone vie e lung, e vus sauve e guard de mal a tuz jours. Which the King accordingly ordered. Robert Winchelsey Archbishop of Canterbury was no sooner installed in his See, but he revived the former Controversy began by his predecessors, with the Abbot and Covent of S. Augustine's, concerning their new acquired appropriate Churches exemptions from his Archiepiscopal Jurisdiction, and the Abbots and Covents obedience to his See; which occasioned long suits for divers years, and sundry Appeals to the Court of Rome by the Abbots and Monks, thus related by William Thorn. Anno Dom. 1295. Dominus Robertus de Winchelese Archiepiscopus Cantuar. supradicto Johanni immediate succedens, de Ecclesiis de novo adquisitis, obedientiam petiit ab Abbate; unde idem Abbas metuens sibi & Monasterio suo ex hujusmodi petitionibus Chron. W. Thorn. col. 1964, etc. Episcoporum posse praejudicium generari in futurum, ac commemorans, quod jacula praevisae minus laedunt; subscrip●as rationes petitioni Archiepiscopi obsistentes, ad memoriam futurorum in scriptura quae sequitur, providè redegit. L●cet in vestra Diocoesi appropriatas nobis Ecclesias a sede Apostolica teneamus, obedientiam tamen vel alia jura Episcopalia vobis inde solvere non tenemur, nec nos illis juribus convenit defraudari. Super quibus summus Pontifex qui bene potuit scienter sic voluit, et in literis appropriationis expressit, quod Vicarii nostri in illis Ecclesiis per Ordinarium instituti, omnia jura Episcopalia vobis inde solvere teneantur. Unde secundum praedicti Domini summi Pontificis intentionem expressam, & tenorem Commissionis ejusdem juxta modum praedictum usi continuò super hiis pacificè sic fuerit retrò tantis temporibus à vestris temporibus observatum, humiliter petimus, quatinus vos velitis, si placet, modò fore de observantia praedicta contenti, & sic in futurum teneri, à nostris molestiis benevolè desistentes. Anno quo supra fuit pensio decem librarum Domino Beraldo Albanensi Episcopo Cardinali concessa ad terminum suae vitae pro suis beneficiis nobis multipliciter impensis, (in this Controversy with this Archbishop and his predecessor.) Anno Dom. 1297. citra festum Purificationis beatae Mariae idem Archiepiscopus Ibidem col. 1966, 1967. suam Diecoesim visitare in choavit. Et Dominus Thomas Abbas ad manerium de Wingham ad illum personaliter aec●ssit; supplicavitque eidem, quod si quae in visitatione inveniret quae ad statum dicti Monasterii in aliquo eidem offenderet, illa eidem Abbati ob reverentiam Romanae sedis notificare dignaretur. Quod idem Archiepiscopus libenti animo conc●debat. Undé licet ex habundanti aliquando per Priorem, aliquando per alios, & aliquando per ipsum Abbatem idem Archiepiscopus saepius requisitus fuisset, ut munimenta & alia privilegia hujus Monasterii vellet inspicere, ille tamen haec videre vel audire omnimodo recusavit; & eundem Abbatem et conventum notorie exemptos evocavit. Et quam cit● hujusmodi citatio ad notitiam Abbatis pervenisset, misit ad eum rogans, quod placeret eidem hujusmodi citationem revocare, et sine figura judicii videre privilegia et munimenta sua. Qui respondit, quod noluit aliquo modo revocare citationem suam; sed dixit, quod cito post veniret ad Cantuariam, & tunc posset Abbas habere collequium cum ipso de eodem. Et licet dictus Archiepiscopus concessisset Abbati & firmiter promisisset, se eadem privilegia & munimenta inspicere voluisse, distulit tamen per multum tempus sub dissimulatione ea videre; & tandem asseruit, se nolle ea videre nisi judicialiter. Et cum Dominus Abbas allegasset, se et Monasterium suum in tantum esse privilegiatum, quod non tenebantur nec debebant coram dicto Archiepiscopo judicialiter comparere vel respondere, idem Archiepiscopus fecit eos citari peremptory, ut certo die ubicunque tunc in Diocoesi vel provincia Cantuariae roram ipso sufficienter comparerent, titulum seu jus speciale, si quae haberent, per quae possent ipsas Ecclesias et Hospitalem sancti Laurentii sic tenere; non obstante Compositione dudum inter Archiepiscopum Cantuariensem praedecessorem suum ex parte 〈◊〉, & dictos religiosos ex altera, & per Capitulum Cantuariense approbata, & per ●edem Apostolicam confirmata super quibusdam de praedictis Ecclesiis cum Capellis suis, prout in compositione super haec confecta, & Sigillis partium consignata, plenius continetur. Asserens etiam minus veraciter, se in sua Visitatione invenisse dictos religiosos Decimas et pensiones annuas in diversis Ecclesis suae Diocoesis contra jus common percipere, ipsos citavit responsuros, quo jure ista sic percipiebant; licet in veritate nullas unquam pensio●es praeterquam in Ecclesiis sui patronatus vel Decimas percepissent. Insuper citavit eundem Abbatem, ut oftenderet quare sibi obedientiam facere non deberet? Propter quae omnia idem Abbas & Conventus sentiens se per praedictum Archiepiscopum indebitè praegravari, ad Sedem Apostolicam appellarunt; sed idem Archiepiscopus hujusmodi Appellationi non deferens, ipsos fecit iterum citari coram se, ubicunque esset in Civitate, Diocoesi, vel provincia Cantuar. super Ecclesias de Tanderdene, Lenham, de Selling, de P●aestou, de Littleborne, de Sheldwich, & Sancti Pauli Cant. nec non & super Hospitale Laurentii, & super Decimis et Pensionibus praedictis, jus speciale, si quod haberent praecise et peremptorie proposituri et ostensuri. Subticuit tamen processum insertum super praenominatis Ecclesiis in compositione contentis, faciendo tamen mentionem de Ecclesia de Scheldwich, quae est Capella Ecclesiae de Faversham, non obstante quod in dicta Compositione continetur. Pro quibus iterum ad praedictam Sedem est appellatum. Quibus appellationibus non obstantibus, dictus Archiepiscopus fecit eos citari peremptorie ad alium brevem diem, quod comparerent coram coubicunque, etc. super Ecclesiis praenominatis praecisè & peremptoriè ostensuri, ut supra; & priores contumacias ut dicebat legitime fulminaturus; non tamen ultra processit contranos, super Ecclesia de Scheldwich, nec de D●cimis & pensionibus supra dictis. Et quia idem Abbas judicialiter non comparuit, Archiepiscopus reputavit dictos Religiosos contumaces; & pronuntiavit dictas Ecclesias praeter Scheldwich esse vacantes, mandendo et faciendo eos moneri per Magistrum Martinum Commissarium suum Cant. ut infra quinque septimanas proximò sequentes, personas idoneas sibi tanquam Diocoesano praesentarent ad Ecclesias praenominatas; à qua quidem pronuntiatione & mandato fuit iterum per procuratorem Abbatis in praesentia dicti Archiepiscopi ad Sedem Apostolicam legitime appellatum. Thus did the Pope and Court of Rome by these Suits and Appeals between the Abbot and Archbishop not only exhausted their wealth, but enlarge and exercise their Jurisdiction over both of them from year to year; as appears by this Bull of Pope Boniface to the Archbishop upon the Petition of Thomas Cuse, to provide an Ecclesiastical Benesice for him with or without Cure, belonging to the Abbot and Covent of Saint Augustine's Canterbury; notwithstanding all former Bulls of exemption or privileges indulged to them: by pretext whereof the Archbishop this year issued his Mandate to denounce a sentence of Excommunication against them in case of disobedience, worthy consideration, thus registered to posterity by William Thorn. Anno Dom. 1298. Bonifacius Papa misit literas executorias Roberto Archiepiscopo in haec verba: * A Copy of this Bull I found in the White Tower Chapel, torn ●nd imperfect. Bonifacius Episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri R. Archiepiscopo Chronica, col. 1968. Cantuariensi, salutem & Apostolicam benedictionem. Constitutus in praesentia nostra dilectus filius Thomas dictus Cuse de Maydstone, pauper Praesbiter tuae Diocoesis, nobis humiliter supplicavit, ut cum ipse, sicut asserit, nullum sit Ecclesiasticum beneficium assecutus, provideri sibi de benignitate Apostolica mandaremus; Quia igitur illi, etc. Fraternitati tuae per Apostolica scripta mandamus, quatinus, etc. de aliquo beneficio Ecclesiastico secundum probitatis suae merita competenti, cum cura vel sine cura consueto ab olim Clericis secularibus assignari, spectante ad collationem vel praesentationem dilectorum filiorum Abbatis et Conventus Monasterii sancti Augustini extra muros Cant. ordinis sancti Benedicti, communiter vel divisim, si quod in Civitate vel Diocoesi Cant. vacat ad praesens, vel quamprimum ad id optulit se facultas, per te, vel per alium, seu alios providere procures, inducens eum in corporalem possessionem ejusdem beneficii, et de●endens inductum, etc. non obstante, si nos vel Romani Pontifices praedecessores nostri de beneficiis ad praedictorum Abbatis et Conventus collationem vel praesentationem spectantibus, sub ea forma in qua pro pauperibus Clericis beneficiendis interdum Sedes Apostolica scribere consuevit, seu quavis alia fecimus aut mandavimus, quodcunque fuerint, provideri; dummodo non nisi unus ex eis pro quibus in eadem forma pauperum per nos scriptum forsitan extitit, quibus omnibus nullum volumus per hoc praejudicium generari, benesicium ratione hujus pauperum provisionis expectet; vel si eisdem Abbati & Conventui, aut personis ipsius Ecclesiae a Seed Apostolica sit indultum, quod ad receptionem et provisionem alicujus minime teneantur, quodque ad id compelli, aut quod interdici, suspendi vel excommunicari non possint; vel quod alius nequeat de beneficiis ad eorundem Abbatis et Conventus praesentationem vel collationem spectantibus, alicui providere per literas Apostolicas, non facientes plenam et expressam de indulto hujusmodi mentionem, qualibet alia praefatae Sedis indulgentia generali vel speciali cujuscunque tenoris existat, per quam effectus praesentium impediri valeat vel differri. Contradictores per censuram Ecclesiasticam appellatione postposita compescendo, etc. Mandatum nostrum in hac parte taliter impleturus, quod in eo impendisse lauderis misericordiam pauperi, & obedientiam mandatori. Praetextu hujus mandati scripsit Archiepiscopus Abbati in hac verba: Robertus permissione Divina Cantuariensis Archiepiscopus, etc. Executor in negotio provisorio Thomae dicti Cuse de Maydeston Praesbyteri à Sede Apostolica deputatis, Religiosis viris Abbati & Conventui sancti Augustini Cantuariensis, salutem in omnium Salvatore. Sanctissimi patris nostri Domini Bonifacii Papae octavi literas nos noveritis recepisse; quas vobis inspiciendas transmittimus, et eorum portitori sub poena Excommunicationis majoris, quam exnunc in rebels proferimus in hiis scriptis illico retradendas. Quia igitur diligenti inquisitione praemissa, juxta mandatum hujusmodi Apostolicum nobis in hac parte directum, invenimus dictum Thomam liberum esse & legitimum, vitaeque laudabilis, ac conversationis honestae, nec quicquam sibi obstare, quo minus sibi valeat de bene●icio Ecclesiastico congrue provideri▪ Volentes mandatum hujusmodi reverenter exequi, ut tenemur, auctoritate Apostolica nobis in ●●c parte commissa, praefato Thomae Cuse providimus de beneficio Ecclesiastico competenti cum cura vel sine cura, cujus redditus seu proventus aestimationem in dictis literis Apostolicis contentam non excedunt, si quod ad vestram praesentationem seu collationem communiter vel divisim spectans, vacat ad praesens in Civitate vel Diocoesi nostra; illudque eidem Thomae contulimus, ac eum de ipso per nostrum birretum praesentialiter investimus, alioquin beneficium proximo inibi vacaturum collationi nostra reservamus, eidem Thomae per nos seu illum, vel illos cui vel quibus in hac parte vices nostras committendas duxerimus conferendum. Quocirca Apostolica auctoritate qua fungimur in hac parte vos monemus, vobisque auctoritate praesentium inhibemus, ne ad praesentationem, collationem, seu ordinationem hujusmodi beneficii per vos, aut per alium vel alios aliquatenus procedatis, seu p●ocedi consentiatis, nec quicquam in nostrae provisionis, investiturae, ac reservationis hujusmodi praejudicium per vos aut per alium attemptetis vel attemptari consentiatis. Alioquin in praesentantem et conferentem ac aliquem aliam seu alios provisionem, et collationem, investituram, reservationem, et inhibitionem praefatas quomodolibet perturbantes, seu perturbari procurantes, exnunc in hiis scriptis Excommunicationis sententiam promulgamus: decernentes nihilominus irritum et inane, si secus de beneficio hujusmodi per quemcunque quavis auctoritate contigerit quomodolibet attemptari. Vobis etiam mandantes, quod si quod tale beneficium ad praesens vacet vel quam citò vacaverit in futurum, nos de ejusdem vacatione certificare curetis plenius sine mora. Qua litera Abbati oblata & ibidem perlecta, idem Abbas privilegia contra hujusmodi provisores sibi et Monasterio suo indulta incontinenti recitari fecit. Quibus perlectis & auditis, cum idem Capellanus expresse videns dictam impetrationem suam non valere pro privilegiis antedictis, jus suum quod habuit super impetratione provisionis praedictae in manibus Domini Abbatis totaliter resignavit per publicum ●●strumentum; which I pretermit, referring the subsequent contests between the Archbishop and Abbot to succeeding years, wherein they were transacted. The goods of the Villains of the Bishop of London and other Bishops being Taxed to the Undisme granted by the Clergy to the King, against his gracious grant to them; he issued this Writ to the Taxers and Collectors for their discharge. REX Taxatoribus & Collectoribus Undecimae in Com. Essex. salutem. Cum in Claus. 24 E. 1. dorso, m. 11. Pro R. London. Episcopo de Undecima. concessione Undecimae à Clero regni nostri nuper nobis facta, concesserimus Archiepiscopis et Episcopis ejusdem regni de gratia nostra speciali, quod bona Villanorum suorum occasione Vndecimae praedictae nullatenus taxarentur, nec undecima illa de bonis Villanorum praedictorum ad opus nostrum ●evaretur; Vobis mandamus, quod taxacioni, collectioni & levacioni faciendis de bonis Villanorum venerabilis patris R. London Episcopi in Com. praedicto ratione undecimae praedictae supersedeatis. T. R. apud Sanctum Albanum 30 die Decembr. MEMORANDUM, quod Archiepiscopus Cantuar. Archiepiscopus Eborum, Ibid. m. 11. dorso Pro quibu●dam Episcopis de pardon. 11ae. W. Eliens. O. Linc. & R. L●ndon. Episcopi habent literas Regis de pardonacione undecimae pro villanis suis. The King granted these special licenses for the Bishop of Winchester and two Italians his servants; and likewise to one of the Legates Chaplains to cross the Seas to the Court of Rome, without any hindrance by the Keeper of Dover port. REX Custodi Portus sui Dovorr. salutem. Quia concessimus venerabili patri J. Wynton. Episcopo ad Curiam Romanam de nostra licentia profecturus, Cl. 24 E. 1. m. 11. dorso. Pro Wynton. Episcopo. quod Magistrum Albertum de Bononia Notarium publicum, & Jakeninum de Barber de Bononia Valettum suum secum ducere possit ad Curiam supradictam; Vobis mandamus, quod praedictos Albertum & Jakeminum per portum praedictum in comitiva dicti Episcopi ad partes praedictas transire permittatis. Teste Rege apud Sanctum Albanum, primo die Januarii. REX dilecto & fideli suo Stephano de Penecestr. Constabul. Castri sui Dovorr. 〈…〉 salutem. Quia Vitalis de Preciato venerabilis patris Domini — Albanensi● Episcopi Sacrosanctae Romanae Ecclesiae Cardinalis ut dicitur Capellanus, post recessum ipsius Cardinalis, apud Eborum infirmus morabatur; Vobis mandamus, quod eundem Vitalem cum Runcinis rebus, & Hernesiis suis propriis ad partes transmarinas transire liberè permittatis. Dum tamen vobis consiat per literas dicti Cardinal. seu alio modo sufficienti, quod de propria familia idem Vitalis sit Episcopi supradicti. Teste Rege apud Rokesburgh, tercio die Junii. Per Breve de Privato Sigillo. The King issued this special Writ this year for electing an Abbess for the Abbey of Wilton, notwithstanding the want of form in presenting their Certificate. REX dilectis sibi in Christo— Priorissae & Coventui de Wylton salutem. Accedentes 〈◊〉 E. 1. m. 14 De licencia eligendi. ad nos Henricus de Tydolneshude, & Walterus Hervy Clerici Domus vestrae, cum literis patentibus Capituli vestri, nobis ex parte vestra humiliter supplicarunt, quod cum Ecclesia vestra praedicta per mortem Julianae nuper Abbatissae, ejusdem loci sit pastoris solacio destituta, vobis aliam eligendi in Abbatissam licenciam concedere dignaremur. Nos igitur, licet dictae literae nobis per aliquas de commonialibus vestris, secundum consuetudinem in regno nostro in hujusmodi casu hactenus observatam debuerint praefentari, vestris tamen precibus, ob devocionem quam erga Sanctam Editham, cujus corpus in dicta Ecclesia requiescit, gerimus & habemus in hac parte favorabiliter inclinati. Vobis concedimus, etc. In cujus, etc. Teste Rege apud Forfare, 7. die Julii. REX Edwardo filio suo karissimo, salutem. Ad supplicationem Priorissae & Ibid. De assensu praefatae electioni adhibenda per Edwardum filium Regis. Conventus Monasterii de Wilton. vacantis per mortem Julianae nuper ejusdem Monasterii Abbatissae, optentu devocionis quam erga Sanctam Editham, &c: concessimus eisdem licenciam hac vice sibi eligendi, etc. Et nichilominus ob honorem ipsius Sanctae, & ut parcetur laboribus eorundem, damus vobis tenore praesentium potestatem ut, etc. assensum eidem electioni nomine nostro faciatis, etc. In cujus, etc. Teste ut supra. What great * See here, p. 571. lovers of Venison our pretended mortified Abbots and Monks than were, and how much given to the flesh, instead of mortifying it, and to feasting, instead of fasting, these Petitions of the Abbot of Westminster to the King in the midst of his Wars in Scotland, for the arrears of his 8. Bucks a year out of Windsor Forrest, to be carried and offered at the High Altar at Westminster at the King's costs, and of the Prior and Covent of Carlisle, for the tithe of all Venison taken in the Forest of Englewod, and these Writs issued thereupon, will inform us. REX dilecto & fideli suo Galfrido de Pycheford Constabulario Castri sui de Windesor. salutem. Cum celebris memoriae Dominus H. quondam Rex Anglia ●●aus. 24 E. 1. memb. 6. Pro Abbate Westmonasterii, de Damis. pater noster per Cartam suam, quam confirmavimus, dederit et concesserit Deo et Ecclesiae Sancti Petri, et Abbati Westmonasterii et successoribus suis imperpetuum, octo Damos singulis annis capiendos in foresta nostra de Windesore, ad custum ipsius patris nostri et haeredum suorum per manus Constabularii Castri praedictae qui pro tempore fuerit, deferendos per eundem Constabularium usque Westmonasterium, in vigilia Sancti Petri ad vincula, ita quod hii qui dictam ve●ationem illuc deferent, singulis annis faciant duas meneias ante magnum Altare Sancti Petri Westmonasterii; ac quatuordecim Dami eidem Abbati de annis regni nostri vicesimo primo, vicesimo secundo, & vicesimo tercio aretro sint, ut idem Abbas asserit: Vobis mandamus, quod eidem Abbati id quod ei aretro est de Damis praedictis de tempore praedicto, una cum octo Damis de anno praesenti habere faciatis, juxta concessionem praedicti patris nostri, et confirmationem nostram praedictam. Et custum quod ad hoc posueritis cum illud sciverimus, vobis in compoto vestro ad Scaccarium nostrum allocari faciemus. Teste Rege apud Villam Sancti Johannis de Perth, 34 die Jun. REX dilecto & fideli suo Willielmo de Vescy Justiciar. Forestae suae citra Trentam, Cl. 24 E. 4. m. 4. Pro Priore & Conventu de Karl. de venacione in Foresta de Englewode. vel ejus locum tenenti, salutem. Mandamus vob●s, quod in Foresta nostra de Englewod. habere faciatis dilectis nobis in Christo Priori & Conven●ui de Karliolo Decimam venacionis captae et capiendae in foresta nostra praedicta, de anno praesenti, prout ipsi eam habere debent, et ipsi et praedecessores sui decimam venacionis ibidem singulis annis hucusque percipere et habere consueverunt. T. R. apud Berewyk super Twedam, 10 die Septembr. Walter de Langeton being by the Kings licence elected Bishop of Coventry and Lichfield, and his election confirmed by the King; he thereupon issued this dedimus potestatem to John de Metingham to receive his fealty. REX dilecto & fideli suo Johanni de Metyngham salutem. Cum nos electioni Pat. 24 E. 1. m. 15, & 10, & 19 De potestate data Johan de Metingham recipiendi fidelitatem W. Co. ventr. & Lych. Electi. nuper factae in Cathedrali Ecclesia Lychefeld de venerabili viro Waltero de Langeton in Coventr. & Lychef. Episcopum Regium assensum adhivuerimus et favorem, & mandaverimus venerabili patri R. Cantuar. Archiepiscopo tocins Angl. Primati, ut quod suum est in hac parte exequatur: Nos eidem Electo pro nostris & regni nostri negociis ad partes transmarinas profecturo volentes gratiam facere specialem, dedimus vobis potestatem recipiendi vice nostra fidelitatem ipsius Electi, postquam per literas patentes praefati Archiepiscopi vobis const●terit ipsum fuisse canonicè confirmatum; Et ideo vobis mandamus, quod capta fidelitate ipsius Electi in forma praedicta, Cancellario nostro inde sub sigillo vestro distincte et aperte constare faciatis literas praefati Archiepiscopi antedictas una cum vestris eidem Cancellario transmittendo. In cujus, etc. Teste Rege apud Rokesburgh. 14. die Maii. After which confirmation by the Archbishop, and fealty received, he issued a Writ to restore his Temporalties; Teste Rege apud Stryvelyn, 16. die Junii. Oliver Bishop of Lincoln and his servants being assaulted, abused, beaten and shot at by some of their Tenants and others in a riotous manner, as he was going to preach God's Word, and exercise his Episcopal function in the Church of Gosberchurch, the King thereupon out of his Sovereign care to preserve and defend the Church's Liberties; issued this Commission to inquire of, hear and punish these riotors and offenders according to the Law and Custom of the Realm, upon the Bishop's complaint thereof. REX dilectis & fidelibus suis Elyae de Berkingham, Petro Malore, & Willielmo Cl. 24 E. 1. m. 23. De transg facta Linc. Episcopo audiend. & terminand. Inge salutem. Ex parte Venerabili● Patris O. Lincoln. Episcopi nobis est ostens. quod cum ipse gressus suos versus Ecclesiam de Gosberchurch nuper direxisset, ut Parochianis ejusdem Ecclesiae et aliis causa devotionis ad Ecclesiam illam confluentibus verbum Dei ad aedificationem animarum praedicaret; (A rare act in Bishops in that age) et alia quae ad Officium suum spirituale pertinebant exerceret ibidem, Ranulphus de Rye contra debitum homagii & fidelitatis suae quae praefato Episcopo pro terra quam de eo tenet, fecit ut dicitur, & Laure●tius de Hoddesack aggregata sibi malefactorum & pacis nostrae perturbatorum multitudine, in ipsum Episcopum apud Gosberchurch vi et armis insultum fecerunt, et ei fagittaverunt, et quosdam de hominibus suis sagittando percusserunt, et alia enormia ei intulerunt, ad gravem libertatis Ecclesiasticae laesionem, et ipsius Episcopi dispendium non modicum, et contra pacem nostram; Nos igitur qui libertates et jura Ecclesiastica manuteneri et tueri volumus, ut tenemur, transgressionem hujusmodi relinquere nolentes impunitam; Assignavimus vos ad inquirendum per Sacramentum proborum ac legalium hominum de Com. Linc. per quos veritas rei melius sciri poterit super praemissis plenius veritatem, & ad transgressionem illam audiendam & terminandam, & justitiam inde faciendam, secundum legem & consuetudinem regni nostri. Et ideo vobis mandamus, quod ad certos, etc. praemissa faciatis, etc. Mandavimus enim, etc. quod ad certos, etc. venire fac praefatos Ranulphum & Laurentium, & tot & tales probos & legales homines de Balliva sua, per quos, etc. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. decimo die Decembris. The same B●shop of Lincoln having by the Kings command sequestered the Ecclesiastical goods of Roger de Insula a Clerk, late keeper of the King's Wardrobe, for debts due by him to the King at his death; the King upon his Executors giving security to his Treasurer to satisfy those Debts, issued this Writ to the Bishop to discharge the Sequestration, and deliver the goods to his Executor to perform his Testament. REX venerabili in Christo Patri O, eadem gratia Episcopo Linc. salutem. Quia Cl. 24 E. 1. m. 8. iutus. Pro Executoribus Testamenti Rogeri de Insula, de sequestro relaxando. Johannes de Hustwait Executor Testamenti Rogeri de Insulai Clerici, nuper Custodis magnae Garderobae nostrae defuncti, & Coexwcutores ejusdem Johannis Testamenti praedicti sufficientem invenerunt securitatem coram dilecto Clerico nostro Waltero de Langeton Thes. nostro de debitis si quae praefatus Rogerus nobis debuit die quo obiit, de tempore quo fuit Custos Garderobae praedictae nobis ad Scaccarium nostrum reddendis, sicut ex testimonio ejusdem Thes. nostri accepimus. Vobis mandamus, quod sequestrum quod de bonis Ecclesiasticis ipsius Rogeri in Dioc. vestra pro debitis praedictis fieri fecistis relaxantes, Executores de bonis illis plenam et liberam administrationem habere permittatis, ad executionem testamenti praedicti inde faciendam. Et hoc non omittatis. T. R. apud Hadyngton, 4. die Maii. The Custos of the Temporalties of the Archbishopric of York, seizing the Manor of Thorp into the King's hands, by reason of the vacancy, against a former settlement thereof by Walter de Grey Archbishop, on the Dean and Chapter of York, to maintain an Obiit and Chaplain to say Mass; the King issued this Writ to restore it, wherein the settlement is recited. REX Johanni de Lithegreynes Custodi Archiepiscopatus Eborum sede vacant, salutem. Quia accepimus per inquisitionem quam per vos nuper fieri fecimus, Cl. 24 E. 1. m 5. Pro Decano & Capiculo Eborum, de Manerio de Thorp, & Haya de Langewath. quod Walterus de Grace quondam Archiepiscopus Eborum perquisivit manerium de Thorp Sancti Andraeae juxta Ebor. sibi & haered. vel assignatis suis imperpetuum de diversis feoffatoribus, & postea processu temporis idem Archiepiscopus per ordinationem inter ipsum & Decanum & Capitulum beati Petri Eborum factam, concessit & dedit idem manerium cum pertin. eisdem Decano sub hac forma, scilicet, quod iidem Decanus & Capitulum solverent singulis annis quamdin manerium illud tenerent Thesaurario ejusdem Ecclesiae viginti marcas, pro obitu ipsius Archiepiscopi in eadem Ecclesiae singulis annis semel per annum de suae deposicionis imperpetuum faciendo, & pro sustentacione unius Capellani in capella infra manerium de Thorp, pro anima Domini J. quondam Regis Angliae, & pro anima ipsius Archiepiscopi, & animabus omnium fidelium defunctorum imperpetuum celebraturi. Ita videlicet, quod iidem Decanus & Capitulum post decessum ipsius Archiepiscopi traderent & admitterent ad firmam cuilibet Archiepiscopo Eborum sibi succedenti, Manerium praedictum pro firma praedicta singulis annis reddenda; Tenendam ad terminum vitae tantùm ipsorum Archiepiscoporum, & quid in qualibet vacatione post mortem cujuslibet Archiepiscopi eisdem Decano & Capitulo manerium praedictum reverteretur, & in seisina illorum remaneret, quamdiu sedes Eborum vacaret, pro praedicta firma singulis annis modo praedicto reddenda; Et quod Dominus H. quondam Rex Angliae pater noster postea praedictas concessionem, donacionem & ordinacionem per cartam suam confirmavit, Et quod praedicti Decanus & Capitulum perquisiverunt hayam de Langewath, cum pertin. de Priore & Coventu de Wartre, & postmodum dimiserunt illud Willielmo de Wykewan. quondam Archiepiscopo Eborum ad terminum vitae Archiepiscopi * They loved fat venison very much, as well as Abbots and Monks, See p. 672, 673. pro uno Damo tempore pinguedinis, et una Dama tempore ferinesonae eisdem Decano & Capitulo per annum reddendis; Ita quod post mortem ipsius Archiepisc. praedicta haya cum pertin. praedict●s Decano & Capitulo integrè reverteretur; Et quod iidem Decanus & Capitulum post consecracionem Johannis ultimi Archiepiscopi Eborum dimiserunt, ei ad terminum vitae ipsius Archiepiscopi praedictum Manerium de Thorp, una cum praedicta haya, per praedicta servicia reddenda & facienda; Ita quod post mortem ipsius Archiepiscopi praedictum manerium & haya praedicta cum pertin. eisdem Decano & Capitulo integrè reverterentur. Et quod nos confirmavimus eisdem Decano & Capitulo per Cartam nostram concessionem & donacionem quas praedicti Prior & Conventus eis de praedicta haya fecerunt; Et quod praedicti Decanus & Capitulum à tempore concessionis & donacionis praedictorum manerii & hayae extiterunt semper hucusque in qualibet vacacione in seisina habendi custodiam tam praedicti manerii quam praedictae hayae cum pertin. suis, per praedictas viginti marcas Thesaurario Eborum●nnuatim ●nnuatim solvendas; Vobis mandamus, quod de praedictis manerio et haya quae ratione praesentis vacacionis Archiepiscopatus in manu nostra eristentis nuper cepistis in manum nostram, ut dicitur, si ea occasione et non alia in manu nostra existent ulterius non intromittatis. Teste Rege apud Iverkeyrach 31 die Jul. Henry de Newarke Dean of York being elected Archbishop thereof by the King's licence, and his election approved by the King He (according to the encroachment and usage of that age) certified this his election to the Pope, desiring his favour to confirm him Archbishop, by this Patent. SAnctissimo in Christo Patri & Domino, Domino B. divina providentia Sacrosanctae Pat. 24 E. 1. m. 14. intus. De assensu electioni adhibita. Romans ac Universalis Ecclesiae Summo Pontifici; Edwardus, etc. cum reverentia & honore devota pedum oscula beatorum. Noverit vestra paternitas reverenda, quod Electioni nuper celebratae in Ecclesia Cathedrali Ebor. discreto viro Magistro H. de Newarke Decano ejusdem Ecclesiae in Archiepiscopum loci illius Regium assensum adhibuimus et favorem. Et hoc Sanctitati vestrae significamus per praesentes, ut quod vestrum est in hac parte exequi dignemini cum favore. In cujus, etc. Teste Rege apud Edinburgh 5 die Junii. The King by this Patent authorised his Constable of Kermerdyn in Wales in his name and right for that turn, to present two Clerks to two several li●ings in Wales, one of them by reason of the Temporalties of the Bishopric of St. David's, late in his hands. REX Dilecto Clerico suo Waltero de Pederton Constab. Castri sui de Kermerdyn, Pat. 24 E. 1. m. 1. intus. Pro Waltero de Pederton, quod possit conferre Praebendam de Aberwyly & Ecclesiam de Penbehyr. salutem; Ut Praebendam apud Aberwyly, quae vocatur Blaynlederal vacantem, & ad donationem nostram spectantem, ratione Episcopatus Menevensis nuper vacantis et in manu nostra existentis, si valorem quadraginta solidorum per annum, & ad Ecclesiam de Penbebyr similiter vacantem, & ad donationem nostram spectantem mero jure, si valorem decem marcarum annuatim non excedant, duobus Clericis idoneis juxta vestram discretionem conferrc, seu nostro nomine praesentare valeatis hac vice, vobis plenam et liberam concedimus facultatem. In cujus, etc. Teste Rege apud Sanctum Edmundum, 21 die Novembris. Pope Boniface by his usurped Papal power, Bull, appropriating the Church of Wermyngton to the Abbey of Peterburgh, whereof they had the Patronage; the King out of his special grace, authorised them accordingly to appropriate it by his Sovereign authority, and to hold it appropriate to them and their successors against him and his heirs, notwithstanding the Statute of Mortmain, by this Patent. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis, quod cum sanctissimus Pater Pat. 24 E. 1. m. 2. Pro Abbate & Conventu de Burgo S. Petri de Ecclesia de Wermyngton eye in proprios usus approprianda. Dominus Bonifacius Summus Pontifex per suas Patentes literas Bullatas concesserit dilectis nobis in Christo Abbati et Conventui de Burgo Sancti Petri Ecclesiam de Wermyngton Lincoln. Dioc. quae est de ipsorum patronatu, sibi et successoribus suis imperpetuum in usus proprios possidendam, prout in eisdem literis plenius continetur, volentes eidem Abbati & Conventui gratiam in hac parte facere specialem, concessimus eis pro nobis et haeredibus nostris, quantum in nobis est, quod ipsi Ecclesiam praedictam cum pertin. appropriare, et●eam appropriatam tenere et habere possint sibi et successoribus suis in proprios usus, sine occasione vel impedimento nostri vel haeredum nostrorum imperpetuum; Statuto nostro de terras et tenem. ad manum mortuam non ponendis edito non obstante. In cujus, etc. Teste Rege apud Benteley, 26 die Octobris. In Claus. 24 E. 1. m. 6. dorso, the King's * H●re, p. 631. premised Letters to the Cardinals, concerning the Pope's provision to the Church of Monketon, is enroled with this other to the same effect, but shorter, to Cardinal Beraldus Albanensis, which I found likewise in another Record by itself in the White Tower. REX venerabili in Christo patri, Domino Beraldo, Dei gratia Episcopo Alban. Claus. 24 E. 1. m. 6. dorso. amico suo charissimo, etc. salutem & sincerae dilectionis affectum; literas vestras pro Magistro Jacobo, nepote venerabilis in Christo patris Dom. Francisci Neapoleonis Sanctae Luciae in silice Diaconi Card. specialis amici nostri, super ne●●cio collationis Ecclesiae de Munketon Cantuar. Dioc. per Faelicis recordationis Coelestinum Papam quintum in Romana Curia sibi factae, et confirmationis per sanctissimum Patrem Dominum Bonifacium summum Pontificem super hot subsecutae, nobis per latorem praesentium praesentatas, affectione plena recepimus, et earum tenorem intelleximus diligenter. Sane quia in grave praejudicium, et manifestum nostri et haeredum nostrorum exhaeredationem, ac enormem Coronae nostrae Regiae (cujus jura illaesa in omnibus observare vinculo juramenti astringimur) laesionem evidentius redundaret, si effectum in praefato casu dicta collatio sortiretur, prout per Consiliarios nostros ac Magnates et Proceres Regni nostri pluribus rationibus et exemplis evidentibus consultum nobis extitit, contemplatione collationem eandem non possumus nec debeamus aequanimiter tolerare. Verum vestri consideratione, ac aliorum Cardinalium pro praefato Jacobo specialiter intercedentium, et ostensum intendimus eidem Jacobo, loco et tempore opportunis, si nostrae memoriae tunc occurrat, de alio competenti beneficio providere. Dat. apud Alnewick, 25 die Septembris. In a bundle of several original Letters in the White Tower from Adulphus the Emperor, Rodolphus Earl of Flanders, the Bishop of Liege and others to King Edward the first, Anno 24 of his reign, I found this Epistle to him from a Roman Cardinal, for his favour and assistance concerning another Provision granted by Pope Boniface to one John a Roman, of a Canonry or Prebendary then vacant, or which should first fall void, in the Church of Lincoln. SErenissimo Principi, amico charissimo, Domino Edwardo, Dei gratia Regi Angliae Bundela Epistolarum, etc. An. 24 E. 1. illustri; Matthaeus miseratione Divina, S. Mariae in porticu Diaconus Cardinalis, salutem in eo per quem Reges regnant. Cum sanctissimus Pater et Dominus noster, Dominus B. divina providentia Summus Pontifex, charissimo Consanguineo nostro Johanni nato Nobilis viri, Consanguinei & amici nostri Karissimi Domini Landulphi de Columpna, de Canonicatu Lincolniensis Ecclesiae ac Praebendae, dignitate, seu personatu, quam vel quem duxerit acceptandum, si in ipsa Ecclesia vacant ad praesens, gratiose duxerit providendum: Alioquin praebendam dignitatem seu personatum proximo in eadem Ecclesia vacaturos conferendos eidem Johanni cum vacaverint duxerit reservandos, prout in literis Apostolicis super hoc confectis plenius continetur, licet ad hoc tanti sufficiat authoritas mandatoris, quia tamen eundem Johannem specialis dilectionis affectu prosequimur & favore, adjicimus efficaciter preces nostras. Serenitatem Regiam affectuose rogantes, quatinus eundem Johannem, ob reverentiam praefati Domini nostri, ac obtentu nostrorum precaminum recommendatum habentes, penes venerabilem in Christo Patrem Dominum O. Dei gratia Episcopum, ac Decanum & Capitulum Lincolnien. velitis efficaciter interponere preces vestras, quod ipsum Johannem, vel Procuratorem suum ejus nomine, ad pacificam possessionem Canonicatus dictae Ecclesiae, necnon ad Praebendam, dignitatem, seu personatum hujusmodi, si vacant ad praesens, vel quamprimum ad id optulerit se facultas, juxta literarum Apostolicarum tenorem benigne recipiant in Canonicum, et in fratrem, et sincera caritate pertractent; preces nostras hujusmodi taliter in hac parte (si placet) ad exauditionis vestrae (gratiam) admissuri, quod dictus Johannes eas sibi sentiat in favoris augmentum, nosque Serenitati Regiae amplius astringamur cum dignis actionibus gratiarum. Datum Romae apud S. Petrum, etc. There was another Epistle to the same effect to the King, from Mathaeus miseratione divina Portuensis Ecclesiae Diaconus Cardinalis, Datum Romae die 5. Maii. But these Provisions entrenching on the Rights and Prerogatives of his Crown, and privileges of the Church of England, the King gave the like answers to them, as in the premised cases of the Prebendaries of Nassington and Monketon. The King to please the Cardinals whose unjust suits he had denied, and to effect his affairs the better in the Roman Court, where all things were procured by bribes and pensions to Cardinals and other Officers, granted these Pensions this year to these Roman Harpies. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Obsequia fructuosa quae venerabilis pater Pat. 24 E. 1. m. 15. intus. Pro D B. tit. S. Cosmae & Damiani, Diacono Cardinali. B. titulo Sanctorum Cosmae & Damiani Diaconus Cardinalis, sicut speramus, exhibebit futuris temporibus attendentes, quinquaginta Marcas Sterlingorum eidem annuam concedimus Pensionem, percipiendam quamdiu vixerit, ad Scaccarium nostrum; unam videlicet medietatem ad Scaccarium nostrum Sancti Michaelis, & aliam medietatem ad Scaccarium nostrum Pasch. In cujus, etc. Teste Rege apud Rokes. 14 die Maii. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Grata obsequia quae venerabilis Pater Ibid. Pro Beraldo Episcopo Albanen. S. R. E. Cardinali, de annua pensione. Dominus Beraldus Episcopus Albanensis, Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalis nobis olim in minori constitutus officio laudabiliter impendit diligentius attendentes, fructuosaque subsidia quae nobis imposterum ab ipso speramus firmiter exhiberi perspicacius advertentes; concedimus eidem ducentarum Marcarum Sterlingorum annuam Pensionem ad Scaccarium nostrum quamdiu vixerit pertipiendam; unam videlicet medietatem ad Scaccarium nostrum Pasch. & aliam medietatem ad Scaccarium nostrum Sancti Michaelis, primo termino solutionis incipiente ad Scaccarium nostrum Pasch. prox. jam transactum. In cujus, etc. Teste ut supra. He likewise granted Protections to others, at the Cardinal's request, who no doubt had gratuities for procuring them, as these Records inform us. FRater Algucius Prior sive Custos Ecclesiae Omnium Sanctorum de Writel London. Pat. 24 E. 1. m. 16. intus. De Protectione. Dioc. ad instantiam venerabilis Patris Domini B. Albanensis Episcopi Sacrosanctae Romanae Ecclesiae Cardinalis, amici Regis charissimi, habet literas Regis de protectione simplices sine Claus. per biennium duraturas. Teste Rege apud Berewyke super Twedam, 27 die Aprilis. MAgister Henr. persona Ecclesiae de Shorham, ad instantiam venerabilis patris Domini B. Albanen. Episcopi, Sacrosanctae Romanae Ecclesiae Cardinalis, Ibidem. amici Regis charissimi, habet litteras Regis de protectione simplices sine claus. per biennium duraturas. Teste ut supra. These Cardinal's Grand design upon their return into England, being to collect and return what moneys they could thence extort for new Procurations, as Legates à latere, from all the Clergy and religious Houses in England and Ireland, procured this safe Conduct and Protection from the King for their Italian Merchants, Usurers, and Collectors to come into England, to collect their Procurations and other moneys throughout England and Ireland, and transport the same into France; together with a command to Sheriffs and other Officers to assist them therein, and if any were excommunicated by the Cardinals for refusing to pay Procurations, to compel them thereunto by distresses or imprisonment; which the King to obtain their favour granted, as this Record informs us. REX Vicecomitibus & omnibus Ballivis & fidelibus suis ad quos, etc. salutem. Sciatis quod ob reverentiam sedis Apostolicae et considerationem Patrum Pat. 24 E. 1. m. 23. intus. B. Albanen. & S. Penestr. Episcoporum Sacrosanctae Romanae Ecclesiae Cardinalium amicorum nostrorum specialium, suscepimus in salvum et securum conductum nostrum Johannem Aldibrandini, & Gyani Lynchetti, Mercatores Camerae Domini Papae et ipsorum Cardinalium de Societate Clarentum de Pystorio, pro negotiis sedis praedictae, et ipsorum Cardinalium per ipsos ad parts Angliae destinatos, in eundo per totum regnum nostrum, pecuniam eisdem Cardinalibus de procurationibus suis in eodem Regno debitam colligendo, ibidem morando, et inde cum pecunia sic collecta ad partes Franciae redeundo; Ita tamen, quod sub colore hujusmodi nullam pecuniam propriam vel alienam, praeterquam de procurationibus dictorum Cardinalium extra regnum nostrum ducant, vel deferant quoquomodo. Et ideo vobis mandamus, quod eisdem Mercatoribus in eundo per totum regnum nostrum pecuniam praefatis Cardinalibus de procurationibus suis in eodem regno debitam colligendo, ibidem morando, et inde cum pecunia sic collecta ad partes Franciae redeundo, sicut praedictum est, non inferatis, vel quantum in vobis est inferri permittatis, injuriam, molestiam, dampnum, impedimentum aliquod seu gravamen, set potius illos quos in solutione procurationum praedictarum Contradictores inveniri contigerit et rebels, postquam ea occasione excommunicati fuerint ad solutionem procurationum earundum eisdem Mercatoribus vel eorum alteri faciend. modo debito compellatis, quociens necesse fuerit, et a Mercatoribus praedictis, vel eorum altero super hoc fueritis requisiti. In cujus, etc. usque ad festum Nativitatis Sancti Johannis Baptistae prox. futur. duratur. Teste Rege apud Sanctum Edmundum, 16 die Novembris. Which Protection the next year was renewed to them for a longer time, as Pat. 25 E. 1. m. 2. assures us, where it is enrolled. The like Patent issued to his Chief Justice and all other Officers, persons in Ireland, to affist their Chaplain John Bonichi de Senis (scent a * See here, p. 620. second time into Ireland, to collect their Procurations from the Clergy there, with power to excommunicate those who refused to pay them) and enforce excommunicate persons to pay the same. REX dilectis & fidelibus suis Justiciario suo Hyberniae Cancellar. Thesaur. Vicecomitibus, & omnibus aliis Ballivis & fidelibus suis de terra Hyberniae ad quos, Pat. 24 E. 1. m. 4. intus. De Procurationibus Cardinalibus debitis in partibus Hyberniae exigendis & levandis. etc. salutem. Cum venerabiles patres Domini B. Albanensis et S. Penestr. Episcopi, Sacrosanctae Romanae Ecclesiae Cardinales amici nostri charissimi, ad nos et Regem Franciae per Dominum Summum Pontificem Nuncii destinati, Magistrum Johannem Bonichi de Senis Capellanum eorundem mittant ad dictas partes Hiberniae ad procurationes eye in partibus illis debitas exigendas. Vobis mandamus, quod eidem Magistro Johanni cum ab ipso requisiti fueritis, salvum et securum conductum praestantes in levandis seu exigendis dictis procurationibus, et contradictoribus seu rebellibus, ut justitia suaserit compescendis, impendatis eidem favorem, consilium et juvamen, Excommunicatos etiam ob eandem causam postquam in ipsa excommunicatione statuto tempore contumaciter perstiterint, et de hoc vobis legitime constiterit ad debitam inde satisfactionem modo debito compellatis hac vice de nostra gratia. In cujus, etc. usque ad festum Pasch. prox. futur. dur. Teste Rege apud Berewick super Twed, 30 die Augusti. Thus did these Cardinals under pretext of making a Truce between England and France, twice prey upon the English and Irish Churches, Clergy, and transport their Treasure into France to enrich themselves and our French Enemies. The King this year sending forces into France to recover his right to Vascoigne, and after that Commissioners to Cambray to the Cardinals, to treat and conclude a League between him and the French King; by his Sovereign Ecclesiastical authority, issued these pious Writs to his Archbishops, Bishops, Abbots and Priors, to make devout and hearty prayers to God in all their Churches and Diocese, for his blessing upon his forces to recover and defend his right, and also on that Treaty, to put such a period to the Wars, and settle such a Truce as might redound to the praise of God, his own honour, and the profit of his Realm. REX Venerabili in Christo patri R. eadem gratia Cantuar. Archiep scopo, totius Angliae Primati salutem. Evidentem causae nostrae justitiam, quam vos latere Cl. 24 E. 1. dorso 10. See the 2d Part of my Signal Loyalty and Devotion of God's true Saints & Pious Christians towards their Kings, p. 42, 43. non credimus, fervente studio hactenus pro●ecuti, & adhuc summo opere prosequentes, pro recuperatione & defension terrae nostrae Vascon. tanquam Coronae Regiae, et honori Regni nostri Angliae haereditario jure annexae, de qua Rex Franciae nos injustè exhaeredare conatur, ad partes ipsius Ducatus gentes nostras nuper cum potentia, quam tunc commode potu●mus, & nunc demum Edmundum fratrem nostrum cum honorabili comitiva Nobilium dicti Regni duximus destinand. Sane cum in homine non sit auxilium, sed e coelo, ac propter hoc oporteat impotentiam nostram divinae manus praesidiis sustentari, Paternitatem vestram requirimus et rogamus, quatenus non solum nostram sed vestram justitiam intuentes, et corda vestra sursum habentes ad Dominum, apud eum, ut haec et alia quae negotio expedire cognoveritis antedicto procedant salubriter, et in manibus nostris prospere dirigantur, devotis supplicationibus insistatis. Cumque ob reverentiam sedis Apostolicae, et ad venerabilium Patrum B. Albanen▪ et S. Penestrin. Episcoporum, Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalium requisitionem instantem, ad tractandum de Treugis et Pace cum Rege praedicto super guerris, dissensionibus, et discordiis quibuscumque inter ipsum et nos exortis et motis, solennes Nuncios nostros ad partes miserimus transmarinas ad praesentiam Cardinalium praedictorum, piam affectionem vestram excitet quaesumus debitum caritatis, ad divinam misericordiam vestris intercessionibus implorand. ut praesentis temporis tempestuoso procellarum turbine quiescente, uberiora tempora sub tranquillioris aurae serenitate succedant, quodque ad feliciter haec et alia peragenda, quae cepimus, dexter● Regis Regum potenter adjuti, ea ad laudem ipsius et honorem nostrum, ac coinmodum regni nostri ad optatum effectum deducere valeamus. Praemissa vero omnibus viris subditis in vestra Dioc. constitutis, specialibus orationibus facienda, per vos injungi petimus et mandari. Teste Rege apud Sanctum Albanum, primo die Januarii. Consimiles literae diriguntur, J. Eborum Archiepiscopo Angl. Primati, & Episcopis subscriptis, videlicet, J. Episcopo Roff. R. Episcopo London. O. Episcopo Lincoln. R. Episcopo Norwycen. W. Episcopo Elyen. G. Episcopo Cycestr. J. Episcopo Wynton, Tho. Exon. Episcopo, N. Episcopo Sarum, W. Bathon. & Wellen. Episcopo, G. Wygorn. Episcopo, R. Hereford. Episcopo, A. Episcopo ..... .... Assaven. Episcopo, J. Electo Landaven. J. Karleolen. Episcopo, A. Episcopo Dunolmen. Custodi Spiritualitatis Coventr. & Lych. sede vacant, Electo Meneven. vel ejus viees gerenti, ipso agente in partibus transmarinis. (A pattern worthy imitation by Protestant Kings, Prelates, in times of War, and Treaties of Peace.) REX dilecto sibi in Christo Abbati Sancti Augustini Cantuar. salutem. Evidentem causae nostrae justiciam, etc. ut supra, usque ibi praesidiis sustentari. Et tunc dicitur, Vos requirimus & rogamus quatinus, etc. ut supra. Praemissa vero omnibus vestris subditis specialibus orationibus facienda, per vos injungi petimus et mandari. T. R. apud Crucem Roes. 7. die Januar. Consimiles literae diriguntur Abbatibus subscriptis, videlicet; Abbati de Sancto Albano, Abbati de Waltham, Abbati de Sancto Edmundo, Abbati de Evesham, Exempti; Abbati de Furnace, Abbati de Salley, Abbati de Novo Claus. 24 E. 1. m. 10. dorso. Monasterio, Abbati de Jeroval, Abbati de Fontibus, Abbati de Bella Landa, Abbati de Melsa, Cisterc. Ordinis. Abbati de Neuhou●, Abbati de Croxton, Abbati de Alnewyk. Abbati de Egleston, Abbati de S. Agatha, Praemonstrat. Ordinis. Magistro Ordinis de Sempingham, Fratri Willielmo de Hothum Priori Provinciali de Ordine Fratrum Praedicatorum in Anglia, Ministro Ordinis Fratrum Minorum in Anglia, etc. quod ipsi in singulis Domibus suis specialibus orationibus, etc. He likewise by his Ecclesiastical prerogative sent these Writs to his Archbishops, Bishops, Abbots, and others, to make Prayers, sing Masses, and do other works of piety for the Soul of his Brother Edmond, and after that of Margaret Queen of France, then lately deceased, according to the superstition of that age. REX Venerabili in Christo Patri R. eadem gratia Cantuar. Archiepiscopo tocius Angliae Primati salutem. Altissimus creator omnium ad hoc humanam naturam Claus 24 E. 1. m. 8. dorso. De orationibus & suffragiis pro anima Edmundi fratris Regis. ad sui similitudinem & ymaginem creavit, ex anima & corpore constitutam, & in hoc mundo miserabili collocavit, ut finito pro suae voluntatis arbitrio hujus vitae velut cujusdam peregrinationis cursu, ipsum compositum in sua principia resolvatur, & ad terram de qua est corpore redeunte, ad Dominum à quo datus est Spiritus revertatur. Quam quidem peregrinacionem nemo potest sine multarum coinquinacionum contagione peragere, sicut nec pedes itinerancium iter suum absque pulveris adhaesione transire; quare summè indigent à praesenti seculo transeuntes vivorum suffragiis adjuvari: Cum itaque vir illustris Edmundus unicus frater noster carissimus, qui nostris & regni nostri negociis semper promptus, devotus extitit & fidelis, et in quo virtutum & gratiarum dona multiplicia praelucebant, ab hac luce prout ipsi plasmatori placuit sit subtractus, ex qua subtractione reputamus nos & ipsum regnum plurimum desolatos, quod vobis non sine gravi cordis amaritudine nunciamus, Paternitatem vestram affectuosis precibus attente requirimus et rogamus, quatinus ipsius fratris nostri exequias cum devotione sollempniter celebrantes, ejus animam cum decantacione missarum et aliis devotarum orationum suffragiis ipsi Deo altissimo commendetis. Illud idem ab universis et singulis Religiosis, et aliis personis Ecclesiasticis subditis vestris per totam vesiram Diocefim fieri specialiter injungendo. Teste Rege apud Aberden. 15 die Julii. Consimiles literae diriguntur singulis Episcopis per Angliam. T. ut supra. Consimiles literae diriguntur Abbatibus subscriptis, usque ibi paternitatem, etc. Abbati de Sancto Edmundo, etc. as in the other Page. REX Venerabili in Christo Patri R. eadem gratia Cantuar. Archiepiscopo, totius Angliae Primati, salutem. Cum clarae memoriae Margareta quondam Regina Ibid. m. 10. dorso. De orando pro anima Margaretae quondam Reginae Franciae. Franciae amita nostra jam viam universae carnis, prout conditori omnium placuit, sit ingressa, cujus animae piis orationibus devotorum coram Deo cordis ex intimo cupimus subveniri; Paternitatem vestram sincera ment requirimus et rogamus, quatinus animam praefatae Reginae in Missarum celebrationibus et aliarum orationum suffragiis aliisque pietatis operibus specialiter commendetis, ipsam a Religiosis et aliis subditis vestris per vestram Dioc. constitutis similiter adjuvari per hujusmodi suffragia facientes. Teste Rege apud Thetford, 22 die Januarii. Consimiles literae diriguntur J. Archiepiscopo Angliae Primati, & Episcopis subscriptis, videlicet; J. Roffen. R. London. O. Lincoln. R. Norwycen. W. Elien. G. Cicestr. I. Wynton. Th. Exon. N. Sarum, W. Bathon. & Wellen. G. Wigorn. R. Hereford. A. Bangoren ...... Assaven. Electo Landaven. vel ejus vices gerenti, I. Karleolen. A. Du-Dunolm. Custodi Spiritualitatis Coventr. & Lych. Electo Meneven. vel ejus vices gerenti. The King by his Letters patents appointed special Collectors in all Bishoprics of the Dimes given to him by the Clergy * See here, pag. 641. Pat. 24. E. 1. memb. 22. De decima à Praelatis & Clero Domino Regi concessa in singulis Episcopatibus Angliae col●igenda. the year before, according to their grant made to him. REX dilecto sibi in Christo Priori Roffensi, salutem. Cum Praelati & totus Clerus de regno nostro decimam beneficiorum et bonorum suorum, de quibus decima ultimo in subsidium terrae sanctae concessa fuit, data nobis in subsidium nostrum de anno praesenti, juxta taxacionem ultimo inde factam liberaliter concesserint et gratanter, beneficiis Ecclesiasticis personarum plura beneficia Ecclesiastica non habencium per eandem taxacionem valorem sex marcarum annuarum non excedentibus dumtaxat exceptis; ita quod una medietas ejusdem decimae primo die Marcii proximo futura; & altera medietas in festo sanctae Trinitatis proximo sequenti nobis persolvantur. Nos de vestra fidelitate & diligencia confidentes, assignavimus vos ad dictam decimam secundum taxacionem illam in Episcopatu Roff. colligendam, adunandam, et in tuto loco reponendam, et salvo custodiendam, donec aliud a nobis inde habueritis in mandatis. Et ideo vobis mandamus, rogantes quatinus eandem decimam in forma praedicta colligatis, adunetis, & eam in tuto loco reponatis & custodiatis; ita quod eam promptam & paratam habeatis, juxta aequales portiones dictis termims nobis solvendam & liberandam, cum super hoc à nobis fueritis requisiti. Et hoc sicut nostrum & vestrum honorem diligitis nullatenus omittatis. Concesserunt eciam nobis dicti Praelati, quod Clerum suarum diocoefium auctoritate sua, quam vobis per literas suas patentes praestabunt, ad solucionem dictae decimae, ut praemittitur faciendam compellere valeatis. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 11 die Decembr. Eodem modo assignantur subscripti in Episcopatibus subscriptis, viz Elyen, Prior Elyen, Prior de Bernewell, etc. After which Subsidy granted, sundry of the Bishops, Abbots, Abbesses, Priors, Deans, Archdeacon's, Parsons and Vicars of England, to secure their persons and goods from seizure, renewed the former * See here, p. 588 to 600. Protections granted them Anno 22 E. 1. thinking thereby to preserve their lands, persons goods from seizure, though they denied to grant the King any future Subsidy or supplies. A catalogue of which Protections, and those religious persons & Clergymen who sued for them I shall here present you with out of the Records of 24 E. 1. which will inform you of what Order every Monastery and Priory therein specified were, and to what Monasteries any of them appertained as Cells. REX Capitan. marinariorum & eisdem marinariis, Vicecom. & Ballivis & * Pat. 24. E. 1. m. 21 & 22. De protectione pro Praelatis & toto Clero regni fidelibus suis ad quos, etc. salutem. Cum Praelati et totus Clerus de regno nostro decimam beneficiorum et bonorum suorum, de quibus decima ultimo in subsidium Terrae sanctae concessa fuit data nobis in subsidium nostrum de anno praesenti juxta taxacionem ultimo inde factam liberaliter concesserint et gratantex; nos eorumdem Praelatorum et Cleri quieti et tranquilitati ex hac causa libencius providere volentes, suscepimus in protectionem et defensionem nostram specialem praefatos Praelatos et singulos de Clero praedicto, etc. Teste Rege apud Westm. 11 die Decembr. Et postmodum factae fuerunt literae consimiles in omnibus, hoc excepto, quod nomina Praelatorum in eisdem fuerunt specificata, & hujusmodi literas habuerunt subscripti, viz. G. Wygorn. Episcopus, J. Karliolen. Episcopus, J. Wynton. Episcopus, R. Hereforden. Episcopus, O. Lync. Episcopus, R. Northwycen. Episcopus, R. London. Episcopus, Th. Roffen. Episcopus, R. Cantuar. Archiepiscopus Angliae Primas, J. Ebor. Archiepiscopus Angliae Primas. Consimiles literas habent subscripti de verbo ad verbum, viz. Abbas de sancto Edmundo, Abbas Westmonasterii, Abbas de Waltham, Abbas de sancto Albano, Prior de Elsham. Consimiles literas de protectione habet Magister ordinis de Sempringham pro se & Prioribus suis ejusdem ordinis. Teste Rege apud Westm. 11 die Decembr. Consimiles literas de verbo ad verbum habent subscripti, qui sunt de eodem Ordine, viz. Cisterc. Abbas de Bellalanda, Abbas de Gerovall, Abbas de Stratford, Abbas de Dukeswell, Cistercienses. Abbas de Valle Regali, Abbas de Stanlowe, Abbas de Rupe, Abbas de Holmcoltran, Abbas de Cumbermere, Abbas de Furneys, Abbas de Rufford, Abbas de Ryevall, Abbas Novi Monasterii, Abbas de Swynesheved, Abbas de Ford, Abbas de Melsa, Abbas de Bildewas, Abbas de Wardon, Abbas de Newenham. Ordinis sancti Benedicti. Abbas de Pershore, Prior Dunelm. Prior de Bretton Monachorum, Benedictini. Abbas de Waledene, Abbas de Heneshaw, Prior de Ely, Abbas Salop. Abbas de Burgo sancti Petri, Abbas beati Mar. Ebor. Prior Ecclesiae Christi Cant. Abbatissa de Godestowe, Prior sanctae Bege, Abbatissa de Berking, Abbas de Shireburn, Prior sanctae Fidis, Prior de Spaldyngg, Abbas de Abyndon, Abbas de Horref●ld Regis, Abbas de Croyland, Abbas de Bynham, Abbas de Thorneye, Prior de Sharesh●●he, Prior de Belvero, Priorissa de Cotun, Prior de Pontefracto, Abbas B. Mariae Ebor. Prior de Wederhall. Sancti Augustini. Prior sancti Oswaldi, Prior sancti Gregorii Cantuar. Abbas de Augustini. Haghemon, Prior de Wartre, Prior de Westacre, Abbas de Grymesby, Prior de Gysburn, Abbas de Osency, Prior beatae Mareae Karl. Prior de Brydlyngton, Prior de Donenlawe, Abbas sancti Jacobi extra Norht Prior sancti Barthol. de Smethefeld London, Prior de Merton, Prior de magna Malingham, Prior de Flutham, Prior de Bernewell, Prior de Tremenhalle, Prior de Petreston, Abbas de Crulond, Prior de Kirkeham, Prior de Newenham, Prior de Huntirdon, Prior de Thurgerton, Prior de Beston, Prior de Lauretost, Abbas de Crek, Prior de Waburn, Abbas de Thorneton, Prior de Shelford, Prior de Swynesheved, Prior de Brinton, Abbas de Brunne, Prior de Novo loco juxta Staundford, Prior de Boulton in Cravene, Prior de Hextildesham. Pramonstracen. Abbas de bello Capite, Abbas de Heppe, Abbas de Coverham, Abbas Praemonstratenses. de Tupholm, Abbas de Begeham, Abbas de Croxton, Abbas de Westderham, Abbas de Neubo, Abbas sanctae Agathae, Abbas de Newehus, Abbas de Egleston. Prior de Okeburn, quae est Cella Abbaciae de Becco Herlewycini, in potestate Regis De protectione pro Alienigenis. Franciae existentis. Prior de Prittelwell, quae est Cella Abbaciae Cluniacen. Prior de Frompton, quae est Cella Abbaciae de Cudamo. Prior de Noun & Novo mercato, quae sunt Cellae Abbaciae sancti Ebrulphi. Prior de Ware, quae est Cella Abbaciae sancti Ebrulphi. Prior de Bres●te, quae est Cella Prioratus Nobiliaci in Lymoches. Prior de Estle, quae est Cella Abbaciae sancti Taurini Ebroycen. Prior de Hetton, quae est Cella Abbaciae Cluniacen. Prior de Godeclif, quae est Cella Abbaciae de Becco Harlewyni. Prior de Thefo●d, quae est Cella Abbaciae Cluniacen. Prior de Stenyngton, quae est Cella Abbaciae de Becco Harlewyni. Prior de Carinton, quae est Cella Abbaciae de monte Sancti Michaelis in periculo maris. Prior de Stanegate, quae est Cella Abbaciae Cluniacen. Prior de Lodres, quae est Cella Abbaciae de Monte Burgi. Prior de Neuton Lungevyle, quae est Cella Abbaciae Cluniacen. Prior de Wenelok, quae est Cella Abbaciae Cluniacen. Prior de sancto Ncoto, quae est Cella Abbaciae de Becco Harlewyni. Prior de Mereseye, quae est Cella Abbaciae sancti Audeni Rothomagi. Frater Robertus de la Vall, Procurator Abbatis sancti Nicholai Andegaviae in Anglia. Frater Galfridus de Aqua, Ballivus Abbatis de Conchis in Anglia. Frater Johannes de Aln●to, Ballivus Abbatis de Alneto in Anglia. Frater Willielmus de Saviniaco, Ballivus Abbatis de Saviniaco in Anglia. Willielmus Oliver, procurator Abbatis de Sagio in Anglia. Magister Domus sancti Marci de Billeswyk. Prior sancti Trinitatis Norwyci. Prior de Lewes. Petrus Prior de la Sele, quae est Cella Abbaciae de sancto Florencio de Salinuro. Prior de Lenton, quae est Cella Abbaciae Cluniacen. Prior de Castelacre Ordinis Cluniacensis. Priorissa de Wallandewelles. Prior sanctae Trinitatis Ebor. quae est Cella majoris Monasterii in potestate Regis Franciae existentis. Frater Richardus Procurator sanctae Andraeae Northampton, quae est Cella Prioratus Caritaten. ordinis Cluniacen. Frater Vigour, Ballivus Abbatis de Fyscampo in Anglia. Prior de Wylminton, quae est Cella Abbaciae beatae Mariae de Grestono. Prior de Ravensdale. Prior de Cameringham. Prior de Lenton. Prior de Paunfeld & Welle. Prior de Hagh. Frater Dionysius Prior de Arundel. Frater Hugo Custos Ecclesiae de Vppechirche. Prior de Patrikeburn. Prior de Triwle. Frater Walterus de Dunes, Custos Ecclesiae de Estchirche in Shepeye. Agatha, Priorissa de Leoministre. Frater Petrus de Folkeston. Nicholaus Prior de Tostes. Prior de Lancastr. Prior de Weston. Galfridus de Totteneys. Frater Johannes, Prior de Kirkeby Monachorum. Prior de Wyleford. Prior de Tuttebur. Consimiles Protectiones de verbo ad verbum habent subscripti, etc. (many of them Pluralists, notwithstanding all Canons against Pluralisties.) Pat. 24. E. 1. m. 22. dorso. Protectiones pro personi● Ecclesiasticis. Walterus Curzun, Persona Ecclesiae de Buggecasterton. Willielmus de Byrlaco, Persona Ecclesiae de Kyngesneuton. Magister Richardus de Hertford, Archidiac. Hereford. Walterus de Rudmurleye, Canonicus Ecclesiae sancti Ethelberti Hereford. & Persona Ecclesiae de Lugwardyn; & Magister Willielmus de Kyngescote, Canonicus Ecclesiae praedictae sancti Ethelberti Hereford. & Persona Ecclesiae de Westbury. Willielmus de Byrlaco, Persona Ecclesiarum de Warsop & Handesworth. Henricus de Lenn, Persona Ecclesia de Ryston & Assheby. Nicholaus de Spronton, Persona Ecclesiarum sancti Jacobi Lond. & Beatae Mariae de la Rye, & Praebendarius Praebendae de Werthings in Ecclesia de Hastyngges. Richardus de Marnham, Persona Ecclesiae de Lameleye. Willielmus de Cornub. Persona Ecclesiae de Toncestre. Magister Petrus de Insula, Arch. Wellen. Johannes de Aqua Blanca, Decanus Ecclesiae sancti Ethelberti Hereford. Robertus de Lond. Persona Ecclesiae de Wykware. Magister Willielmus de Grenefeld, Canonicus Ecclesiarum Beati Petri Ebor. & Sancti Wilfridi de Rypon, & Persona Ecclesiae de Stretsted super Avenam. Magister Johannes de Sancto Leofardo, Persona Ecclesiae de Egremunt. Johannes de Langeton, Thes. Ecclesiae Wellensis, & Persona Ecclesiae de Lodeswello. Johannes de Godelegh, Persona Ecclesiarum de Lovep●te & Boclond. Magister Henr. Samson, Persona Ecclesiarum de Fyskerton, Haryngb●, & Ingesworth. Willielmus de Dale, Persona Ecclesiae de Dale juxta Sandwyk. Magister Hugo Samson, Persona Ecclesiarum de Byrkyn & Landeford. Magister Henric●● Samson, Persona Ecclesiarum de Eston, Creton, Flete, Walsham, Erpyngham, & Saham Comitis. Magister Johannes de Crancumbe, Persona Ecclesiarum de Gousle, Mapelton, Burton, Wyverthorp, Grendale, Byrton, & Aymynistr. Magister Rogerus de Aspale, Persona Ecclesiae de Stanham antegeyne. Magister Roger●● de Asp●le, Persona Ecclesiae de Henneye. Magister Petrus de Anebur, Canonicus Ecclesiae Wellen. & Persona Ecclesiarum de Godeshull & Ne●ton in Insula Vecta. Magister Jacobus de Moun, Persona Ecclesiae de Brompton. Johannes de Scalleby, Persona Ecclesiae de Mumby. Magister Robertus de Redeswelle, Archid. Cestr. & Richardus de Roulesham, Persona Ecclesiae de Grepenhale. Henricus de Stratton, Persona Ecclesiae de Cotyngham. Hugo de Eyton, Persona Ecclesiae de Lymynton. Johannes de Godeslegh, Persona Ecclesiae de Foxhyrd. Henricus de Vpavene, Persona Ecclesiae de Caun peden. Henricus de Stratton, Persona Ecclesiae de Stokes. Bra●cal●o de Lavanue, Canonicus Ecclesiae Sanctae Ceddae Lich. & Persona Ecclesiae de Tyryngton. Guydo de Shenedo●e, Persona Ecclesiae de Weston. Walterus de Wermyngton, Persona Ecclesiae de Middleton. Richardus Persona Ecclesiae de Kyngeston Magister Johannes de Bogh●s, Persona Ecclesiae de Kyrkelenyngton. Magister Petrus de Fylnel, Persona Ecclesiae de M●thynges. Magister Wal●erus de Wotton, Archid. Huntyndon. Hugo de Normanton, Persona Ecclesiae de Fletburgh. Magister Gocelinus Archid. de Stowe. W●llielmus Persona Ecclesiae de Boklaund. Magister Henricus de Newerk, Decanus Ecclesiae beati Petri Ebor. Robertus de Langeton, Persona Ecclesiae de Cotherstok. Radulphus de B●eghton, Persona Ecclesiae de Wytteleford. Adam de Novo Castro, Persona Eccl●siae de Kirk●laund. Johannes Persona Ecclesiae de Tunsted. Magister Richardus de Tynton, Persona Ecclesiae de Stylton. Godefridus Persona Ecclesiae de Digneswell. Laurentius de Sancto Michaele, Persona Ecclesiae de Dogmaresfeld. Magister Johannes de Sancto Leofardo, Canonicus Ecclesiae Sanctae Trinitatis Cicestr. Willielmus de Askeby, Persona Ecclesiae de Ilkeleye, & medietatis Ecclesiae de Westwalton. Johannes de Sheffend, Persona Ecclesiae de Fuldon. Willielmus de Clere, Persona Ecclesiae de Brafferton. Willielmus de Clare, Persona Ecclesiarum de Br●fferton, & de Beauver. Magister Reymundus de Feraria, Canonicus Ecclesiae beatae Mariae Sarum. Egidius de Andenard, Canonicus Ecclesiae Sancti Wilfridi Ripon. Johannes de Stocton, Persona Ecclesiae de Stokes juxta Vndelee. Willielmus de Stocton, Persona Ecclesiarum de Whethamsted, Lafford, & Omnium Sanctorum Derbeye. Nicholaus Persona Ecclesiae de Wyncheff●ld. Rogerus Persona Ecclesiae de Weluwes. Galfridus de Whethamstede, Persona Ecclesiae de Hunnesdon. Simon de Grelleye, Persona Ecclesiae de Godmersham. Magister Johannes de Well, Canonicus Ecclesiae beatae M●riae de Sutwell, & Persona Ecclesiae de Kaldebek. Magister Johannes de Py●elesdon, Persona Ecclesiae de S●radesel. ●vo Persona Ecclesiae de Wadchou. Edmundus de Neubur, Persona Ecclesiae de Shetham. Willielmus de Bever●ote, Persona medietatis Ecclesiae de Seggebrok. Magister Laurentius Persona Ecclesiae de Ardlesthorp. Johannes de Shefeld, Persona Ecclesiae de Thorneton in Craven. Alanus Persona Ecclesiae de Oleteye. Magister Radulphus de Ebor. Canc. Ecclesiae beatae Mariae Sarum. Magister Stephanus Persona Ecclesiae de Walsokne. Magister Robertus de Grymesby, Persona Ecclesiae de Belesby. Gilbertus' de Wallanington, Persona Ecclesiae de Homsvill. Thomas de Perers, Persona Ecclesiae de Kirkeby in Ashfeld. Thomas Persona Ecclesiae de Gedeling. Nicholaus de Ros, Persona Ecclesiarum de Essinton & Stokeraubeney. Johan es de Wycham, Persona Ecclesiae de Tyringham. Alanus Vicarius Ecclesiae de Dunston. Thomas Persona Ecclesiae de Westrasen. Willielmus de Caples, Persona Ecclesiae de Layseby. Magister Simon de Luda, Persona Ecclesiae de Alesby. Rogerus de Alto Monasterio, Persona Ecclesiae de Deneford. Magister Willielmus de Pikering, Archidiaconus Notingh. Radulphus de Pykering, & Robertus de la Ford, Canonici Ecclesiae beati Petri Ebor. Richardus de Jakesle, Persona Ecclesiae de Croyby. W●llielmus de Oxwyk. Walterus de Langeton, Magister Hospitalis Sancti L●onardi Ebor. Magister Willielmus 〈◊〉, Praepositus Ecclesiae Sancti Andraeae de Well. Canonicus Ecclesiarum B. Mariae Sarum, & B. P●tri Ebor. & Persona Ecclesiae de Dounton. Magister Johannes de Suaynton, Persona Ecclesiae de Rodestayn. Magister Adam de Coupeland, Persona Ecclesiarum de Kyrkeby in Clyveland & Foxholees. Willielmus de Hamelton, Persona Ecclesiae de Sabrichesworth. Willielmus de Sancto Oswaldo, magister Hospitalis Regis de Neuton. Magister Hospitalis beatae Mariae de W●stgate de Novo Castro super Tynam. Magister Johannes de Cadamo, Canonicus Ecclesiae sancti Petri Ebor. Magister Arnaldus Lupi de Tili●, Persona Ecclesiarum de Suthcrek & Marsham. Johannes de Langeton, Persona Ecclesiae de burgo subtus Staynmore. Radulphus de Stanford, Persona Ecclesiarum de Bulton, Wotton, & Stepel Mordon. Petrus de Taunton, Persona Ecclesiae de Kirkeby Ravenswath. Robertus Herun, Persona Ecclesiae de Ford. Gilbertus' de Ardern, Persona Ecclesiarum de Hanewell & Aldeford. Rogerus de Asherugg, Persona Ecclesiae de Kings Ripton. Robertus de Benhale, Persona Ecclesiarum de Rishton, Bichhamwell, & Keleshale. Gilbertus' de Mesa, Persona Ecclesiae de Northcave. Magister Thomas de Esthalle, Persona Ecclesiae de Atherfeld. But these Protections, being expired or forfeited soon after by their double denial of a Subsidy to the King, in obedience to Pope Boniface his Bull, for which they were put out of the King's protection, stood them in no stead at all. Upon complaint of the Bishop of Ely that his Tenants of divers Manors belonging to his Bishopric were distrained both in Thetford and Norwich for toll of their goods, from which they were exempted by his and his progenitors Charters; the King issued forth sundry Writs to discharge them from the payment thereof, or to certify the causes why they did it not: whereupon they made these returns and Certificates into the Chancery, which I found in the White Tower Chappel. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, Ballivis Brevia Regis, Anno 24 E 1. in Turre London. Johannis de Warenna Comitis Surry de Thetford salutem. Ex parte venerabilis patris W. Elyensis Episcopi nobis est ostensum, quod cum ipse & homines sui per cartas progenitorum nostrorum Regum Angliae quieti sint & esse debeant, & ipse & praedecessores sui Episcopi ejusdem loci ac eorum homines à tempore confectionis cartarum illarum semper hactenus quieti extiterint à praestatione Theolonii per totum regnum nostrum, vos ab hominibus ejusdem Episcopi de Brigham, Feltewelle, Brandone & Northwolde Theolonium exigitis, & ipsos ad Theolonium de bonis & mercimoniis suis praestandum in villa vestra praedicta distringitis, in enervationem libertatis praedictae, minus justè, propter quod pluries mandavimus quod si ita est, tunc ab exactione quam facitis praefatis hominibus de Theolonio praedicto desistentes ipsos inde pacem habere permitteretis, & districtionem si quam eis ea occasione fieri feceritis penitus relaxeretis eisdem, Vos mandata nostra praedicta parvipendentes, nichil hactenus inde facere curastis, de quo miramur. Et quia praefatum Episcopum vel homines suos praedictos indebite praegravari nolumus in hac parte; Vobis mandamus, sicut pluries mandavimus, quod ab exactione praedicta desistentes homines praedictos à praestatione Theolonii praedicti quietos esse permittatis juxta tenorem praedictorum mandatorum nostrorum vobis inde directorum, vel causam nobis significetis, quare dictis mandatis nostris parere noluistis vel non potuistis. Teste meipso apud Sanctum Albanum 28 die Decembris, Anno regni nostri vicesimo quarto. Dorso. Cancellario Domini Regis per Ballivum Thetford; Ad mandatum vestrum vobis significamus, quod de propriis bonis Episcopis Elyensis, & de mercimoniis emptis vel emendis in Villa de Thetford Theolonium non exigimus, set de hominibus ejusdem Episcopi manentibus in Brandon, Brigham, Feltewell & Northwolde Theolonium exigimus ea ratione, quia Dominus Comes de Warenna & antecessores sui de tempore à quo non extat memoria fuerunt seisiti & adhuc sunt de Theolonio praedicto de hominibus & de tenentibus ejusdem Episcopi Elyensis, de omnibus mercimoniis emptis vel venditis in Villa praedicta. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hyberniae, & Dux Aquitania, Ballivis suis de Norwico salutem. Ex parte venerabilis patris W. Episcopi Elyensis nobis est ostensum, quod cum ipse & homines sui per cartas progenitorum nostrorum Regum Angliae quieti esse debeant, & idem Episcopus & praedecessores sui Episcopi Elyenses et eorum homines femper hactenus quieti esse consueverint à praestatione Theolonii per totum regnum nostrum, ac pro eo, quod vos homines ejusdem Episcopi de Pulham, cum bonis & mercandisis suis ad villam nostram de Norwyco venientes, ad Theolonium vobis ibidem praestandum graviter distrinxistis, & multipliciter ea occasione indebitè inquietastis, vobis pluries praeceperimus, quod ab hujusmodi districtionibus eisdem hominibus occasione praedicta faciendis desisteretis, vel causam nobis significaretis, quare mandatis nostris in hac parte parere noluistis vel debuistis, Vos nichilominus mandata nostra in hac parte parvipendentes, à districtionibus & inquietac●onibus hominibus praedictis occasione praedicta faciendis desistere, vel saltem quare hoc facere noluistis vel non debuistis nobis significare hactenus non curastis, in nostri & mandatorum nostrorum contemptum manifestum, & praedicti Episcopi & hominum suorum praedictorum dispendium non modicum & gravamen, & contra tenorem cartarum praedictarum. Et quia nolumus quod idem Episcopus aut homines sui praedicti indebitè graventur in hac parte, vobis praecipimus sicut pluries praecepimus, quod ab hujusmodi districtionibus et inquietacionibus praedictis hominibus occasione praedicta de caetero faciendis penitus desistentes, ipsos de Theolonio praestando sicut inde quieti esse debent, & idem Episcopus & praedecessores sui & eorum homines semper hactenus quieti esse consueverunt, quietos esse permittatis, vel vos ipsi sitis coram nobis à die Paschae in 15 dies, ubicumque tunc fuerimus in Anglia, ostensuri quare mandatis nostris tociens vobis inde directis parere concempsistis. Et habeatis ibi hoc Breve. Teste meipso apud Walsingham, 30. die Januarii, anno regni nostri 24. To which they made this memorable return and Certificate; Non contempsimus, prout nec debemus, mandatis vestris nobis directis in omnibus parere. Et vobis significamus, quod eo tempore quo istud breve nobis liberatum fuit, liberatum fuit nobis aliud breve per quod causam alias vobis significavimus, quare ab exactione Theolonii hominibus Domini Episcopi Elyensis de maneno suo de Pulham de mercandisis ipsorum hominum desistere non potuimus; videlicet, Quia omnes homines praefati Domini Episcopi de manerio suo praedicto sunt mercatores bladi, illud in Comitatibus Norff. & Suff. & alibi de Militibus, personis Ecclesiasticis & aliis à praestatione Theolonii non quietls per diversa loca ementes, & blada sic empta ter vel quater in septimana in Civitate Norwici ducentes, & ea diversis hominibus pro voluntate sua ut mercatores vendentes; & cum Civitas vestra praedicta nomine vestro à tempore quo non extat memoria seisita sit de Theolonio ab hujusmodi mercatoribus capiendo, tanquam pertinente ad firmam ejusdem Civitatis, quae quidem firma extenditur ad Cxu. l. & quae de hujusmodi Theolonio bladi maximè provenit, & Dominus H. Rex pater vester toto tempore suo, & vos toto tempore vestro, tam per Custodes tempore quo dicta Civitas fuit in manu dicti Domini H. Regis patris vestri & in manu vestra, quam tempore quo nos & antecessores nostri inde per vos custodiam habuimus nuper seifiti fuistis, & adhuc existitis, Et quia Iura vestra alicui in praejudicium vestrum concedere non valemus, nos statum vestrum et progenitorum vestrorum Regum Angliae continuantes, praedictum Theolonium a praefatis mercatoribus de Pulham in forma praedicta capimus et exigimus, Vobis ulterius significantes, quod si dicti mercatores de Pulham de Theolonio bladi sic empti quieti fuissent, fere quarta pars tocius firmae praedictae decideret, nec esset aliquis qui de firma praedicta vobis respondere posset. So much did these exemptions procured by the Bishops, prejudice the King and his Farmers. This year there arose a great sedition a●d combat between the Scholars and Townsmen in the University of Oxford, wherein many were slain on both sides, and the goods of the Scholars plundered and carried away; upon complaint whereof to the King by the Scholars, he sent his Justices thither to punish the Malefactors, and repair the Scholars damages: which * Hist. Angl. p. 34. Anno 24 E. 1. T●omas Walsingham thus relates. Hoc anno suborta est discordia grandis C●xoniae inter Clericos et Laicos propter duos garciones diversarum patriarum, qui pro levi causa ad pugnandum sunt accensi. Nam dum quidam ratione patriae unum juvare laborarent, quidam aliam nitantur manutenere & fovere, translata est pugn● ad fault oars partium diversarum. In tantumque crevit seditio, ut tam Clerici quam Laici evacuatis domibus ad pugnam accurrerent glomeratim. Duum autem Clerici de suis hospitiis egressi fuissent, cognoscentes vespiliones Laici nullos vel saltem paucos remansisse domi apud hospitia Clericorum, intrant habitacula, et bona diversimoda asportant, damnum Clericis irrecuperabile ingerentes. In hac pugna peremptus est Dominus Fulco de Neyrmuth Rector Ecclesiae de Pychelestorn, et plures alii de utraque secta. Audita hujus facti querela, Dominus Rex jussit justiciariis suos villam adire, pacem reformare, homicidas judicialiter condemnare. Qui venientes Oxonias, Burgenses compulerunt solvere pro damnis factis Clericis ducentas libras. The Lands and livings of the Prior and Covent of Farley, and some other persons being seized on by the King's precept as aliens, under the power or obedience of the King of France, and found by Inquisition or good testimony not to be so, the King issued these Writs to restore them; the first being a special Case, worthy observation. REX Thesaur. & Baronibus suis de Scaccario salutem. Quia compertum est per Claus. 24 E. 1. m. 8. Pro Priore & Conventu de Farleye. Inquisitionem quam per dilectum & fidelem nostrum Petrum Malorre fieri fecimus, quod Prior & Conventus de Farleye sunt Anglici & non alienigenae de potestate Regis Franciae, vel sibi adhaerencium, & quod censum seu pensionem aliquam alicui de potestate Regis praedicti non solvant, nec alicui de potestate praedicta affinitate, vel aliquo alio modo sunt astricti, nisi in hoc, quod Abbas Cluniac. aliquando cum ipsum ad partes Angliae venire contigerit, in praedicto Prioratu visitare consuevit, nichil nisi tantum expensas suas inde percipiendo, et quod iidem Prior et Conventus de praedicto Abbate in hujusmodi visitationibus suam receperunt professionem, sicut per praedictam Inquisicionem quam vobis sub pede sigilli nostri mittimus, plenè liquet; Vobis mandamus, quod inspecta inquisitione illa, Prioratum praedictum cum omnibus ad illum spectantibus, si praetextu mandati nostri de domibus et maneriis Religiosorum alienigenarum de potestate Regis praedicti et sibi adherencium existencium, vel qui eis obediencia, affinitate, vel aliquo alio modo astricti essent, in manum nostram capiendis, et non alia de causa captus sit in manum nostram, praefatis Priori & Conventui sine dilatione restitui faciatis▪ Tenend. sicut illum ante capcionem ejusdem in manum nostram tenuerunt. Teste Rege apud Castelacre, 25 die Januarii. REX, etc. venerabili in Christo Patri R. eadem gratia Norwyc. Episcopo salutem. Licet nuper vobis mandaverimus, quod de beneficiis Ecclesiasticis personarum Ibid dors m. 11. De quibusdam personis Ecclesiasticis quae non sunt de potestate Regis Franc ut dicitur, de beneficiis suis in pace habendis. secularium alienigenarum, sive Canonici fuerint seu Rectores Ecclesiarum, aut alias beneficiati in Diocesi vestra, in Ecclesia vestra Cathedrali seu aliis Collegiatis Ecclesiis quibuscumque quocumque nomine censerentur, de potestate Regis Franciae et sivi adherencium, vel de affinitate aut amicitia eorundem existencium, curiam et custodiam gereretis. Quia tamen testificatum est coram nobis per dilectum & fidelem nostrum Guidonem Ferre, quod Reymundus Persona Ecclesiae de Norton juxta Fakham vestrae Diocesis de potestate Regis Franc. vel sibi adherencium, seu de ipsorum affinitate aut amicitia non existit, set pro anima clarae memoriae Alianorae quondam Reginae Angliae, matris nostrae apud Ambresbyr. divina celebrat cum die; Vobis mandamus, quod ipsum Reymundum Ecclesiam suam praedictam habere & tenere pacificè permittatis, prout ante receptionem mandati nostri praedicti ipsam tenuit & possedit. Teste Rege apud Sanctum Albanum 27 die Decembris. Consimiles literas habet Johannes de Cusance Persona Ecclesiae, etc. quod praefatus Johannes de potestate Regis Franc. etc. (ut supra) non existat. Teste ut supra. What licenses for elections of Abbesses and Abbots in Ireland the King granted this year, these Records attest. FRater Willielmus Canonicus sanctae Mariae de Trum, nuncians Regi resignacionem Pat 24 E. 1. memb. 3. De licencia eligendi. Derborgyll quondam Abbatissae beatae Mariae de Clonardia, habet litteras Regis de licencia eligendi. Teste Rege apud Thornagh, secundo die Novembr. REX dilecto & fideli suo Johanni Wogan Justice. suo Hibern. salutem. Cum dilectae nobis in Christo, Priorissa & Conventus beatae Maria de Cleonardia nobis De assensu adhibendo, per ●ohan. Wogan justice. Hib. per literas suas patentes significaverint, quod Ecclesia sua praedicta per resignacionem Derborgyll, quondam Abbatissae illius loci pastorali est solacio destituta, supplicantes nos, prout moris est, quod licenciam sivi aliam eligendi in Abbatissam eisdem concedere dignaremur; ac nos precibus earumdem Priorissae & Conventus in hac parte favorabiliter inclinati, licenciam illam eis duxerimus concedendam; Mandantes ipsis quod talem, etc. existat. Nos earumdem Priorissae & Conventus labor●bus & expensis in hac parte parcere volentes, ista vice concessimus eis de gratia nostra speciali, & vobis dedimus potestatem, quod, etc. assensum regium vice nostra praebeatis, etc. receptis tamen prius, etc. Teste Rege apud Thornhagh, 2 die Novembr. FRater Thomas Canonicus Ecclesiae sanctae Mariae de Kenlis, nuncians Regi resignacionem Pat. 24 E. 1. De licencia eligendi. fratris Malachiae quondam Abbatis loci illius, habet litteras Regis de licencia eligendi. Teste Rege apud Dunolm. 5 die Octobris. ET idem frater Thomas habet literas Regis directas Joh. Wogan Justice. Regis Hib. Ibidem, De temporalibus post electionem factam, per lohan. Wogan, justiciar. Hibern. restituendis. quod facta electione de futuro Abbate, si contingat electionem per loci Diocoesanum canonicè confirmari, tunc accepta vice Regis fidelitate ab eodem Electo, hac vide eidem Electo temporalia Abbatiae illius liberet, prout moris est; receptis prius literis patentibus ipsius Abbatis sigillo suo, necnon et sigillo Capituli sui signatis, quod haec gratia non cedet Regi in praejudicium vel exhaeredacionem, seu trahetur in consequenciam temporibus futuris. In cujus, etc. Teste ut supra. The Bishop of Clonfert in Ireland being translated to the Archbishopric of Beneventum in Italy by Pope Boniface the 8. the King thereupon issued this Writ to seize the Temporalties into his hands, the See becoming void in Law by this his Translation. REX dilecto & fideli suo Waltero de la hay Esc. suo Hibern. salutem. Quia Fines 24 E. 1. memb. 12. De Episcopatu Clonfertensi capiendo in manum Regis. Episcopatus Clonfertensis per translationem venerabilis patris Johannis nuper Episcopi illius loci ad Archiepiscopatum Beneventan. vacavit ut accepimus, vobis mandamus quod Episcopatum praedictum cum pertin. sine dilacione capiatis in manum nostram, & illum salvo custodiri faciatis, donec aliud inde praeceperimus; ita quod de exitibus inde provenientibus nobis ad Scaccarium nostrum Dublin. plenè possitis respondere. Teste Rege apud Berewyk super Twedam, 27 die April. The Pope upon this his Translation, by his Papal usurpation and provision confirmed this Bishopric upon Robert a Monk of Canterbury, whereof he certified the King by his Bull: he assenting thereunto, received his Fealty, and issued this Writ to restore the Temporalties. REX dilecto & fideli suo Waltero de la hay, Escaetori suo in Hibern. salutem. Pat. 24 E. 1. memb. 5. De temporalibus Episcopatus Clonfertensis restituendis. Cum Dominus summus Pontisex venerabilem patrem Robertum nuper Monachum Ecclesiae Christi Cantuar. in Episcopum Ecclesiae Clonfertensis vacantis, per translationem venerabilis patris Johannis Archiepiscopi Beneventani nuper Episcopi praedictae Ecclesiae Clonfertensis, ad praedictam Ecclesiam Beneventanam praefecerit, sicut per literas ipsius summi Pontificis bullatas nobis inde directas nobis constat; Nos praefectionem illam acceptantes, cepimus fidelitatem ipsius Roberti, & temporalia Episcopatus praedicti, prout moris est, restituimus eidem: Et ideo vobis mandamus, quod eidem Roberto, vel ejus certo attornato has literas deferenti temporalia Episcopatus praedicti sine dilacione liberatis, sicut praedictum est. Teste Rege apud Alnewyk, 24 Septembr. Consimiles literae diriguntur Johanni Wogan Justice. Hibern. Et mandatum est Militibus, etc. quod respondentes, etc. in forma praedicta. In cujus, etc. Teste ut supra. Pat. 24 E. 1. memb 6. De licencia eligendi pro Canonicis Ecclesiae Elphinensis in Hib. Et de assensu eidem electioni adhibendo per joh. Wogan, justic. Hibern. REX Johanni Wogan Justice. Hibern. salutem. Accedentes ad nos Trinotus Othemelty, & Dionysius de Roscoman Canonici Ecclesiae Elphynensis, ●obis ex parte Decani & Capituli ejusdem Ecclesiae supplicarunt, quod cum Ecclesia sua praedicta per mortem fratris Gillasiii nuper Ep●scopi illius loci pastoris sit solacio destituta, alium sibi eligendi in Episcopum et pastorem eis licenciam concedere dignaremur: Nos licet praefati Canonici literas patentes sigillo Capituli Ecclesiae praedictae signatus, & vacationem Ecclesiae illius testificantes nobis non detulerunt, ut est moris, peticioni eorum nichilominus ob paupertatem dictae Ecclesiae annuentes, et eis gratiam facere volentes specialem, vobis dedimus potestatem, quod cum praefati Trinotus & Dionysius, seu alius Canonicus dictae Ecclesiae ad vos accesserit ex parte praedictorum Decani & Capituli cum literis patentibus sigilld Capituli sui signatis hujusmodi licenciam petituri, eisdem Decano et Capitulo licenciam illam nostro nomine concedendi. Ita quod cum Clericus ille in forma debita vobis postmodum fuerit praesentatus, electioni de ipso factae assensum Regium vice nostra praebeatis: significantes, etc. In cujus, etc. Teste Rege apud Berewyk super Twedam, 10 die Septembris. WIllielmus Canonicus de Insula Melanfeld. nuncians Regi cessionem fratris Philippi nuper Abbatis illius loci, habet literas Regis de licencia eligendi. Pat. 24 E 1. m 8. De licentia eligendi Teste Rege apud Berewyk super Twed. 5. die Septembris. REX dilecto & fideli suo Johanni Wogan Justice. suo Hibern. salutem. Cum dilecti Ibid. De assensu praefatae electioni adhibendo per Johannem Wogan. Justice. Hibern. nobis in Christo Prior & Conventus de Insula de Melanfeld nobis per literas suas patentes signisicaverint, quod Ecclesia sua praedicta per cessionem fratris Philippi nuper Abbatis ejusdem loci, pastoris est solacio destituta, supplicantes nobis, prout moris est, quod licentiam sibi alium eligendi in Abbatem et Pastorem eisdem concedere dignaremur: Ac nos precibus eorundem Prioris & Conventus in hac parte favorabiliter inclinati, licentiam illam eis duxerimus concedendam. Mandantes ipsis, quod talem, etc. Nos eorum Prioris & Conventus laboribus et expensis in hac parte parcere volentes ista vice, concessimus ei de gratia nostra speciali, & vobis dedimus potestatem quod, etc. assensum Regium vice nostra praebeaatis, significantes, etc. Receptis prius, etc. In cujus, etc. Teste Rege apud Berewicum super Twedam, 7. die Septembris. The predecessors of the Abbot of Saballo in Ireland having alienated divers lands, tenements, and rents, to the prejudice of the Alms and Canons thereof; the King granted the Abbot and Covent this licence to re-purchase them, notwithstanding the Statute of Mortmain: REX dilecto & fideli suo Johanni Wogan Justiciario suo Hibern. salutem. Supplicarunt Cl 24 E. 1. m. ●. Pro Abbate & Conventu de Saballo in Ulton. de terris alienatis sibi requirendis. nobis dilecti nobis in Christo Abbas & Conventus de Saballo in Vltonia, quod cum Abbates domus praedictae tam Hibernici quam alii praedecessores praedicti Abbatis, diversas terras & tenementa, ac redditus eidem Abbaciae in puram & perpetuam elemosinam, ad sustentacionem Canonicorum ●bidem Deo servienc●um, à diversis dudum collata alienaverint, in diminucionem elemosinarum & dispersionem Canonicorum Domus praedictae, eye ut terras iilas et tenementa sic aliena sibi et successoribus suis Canonicis domus praedictae emere, et iterato adquirere ac recipere possint, non obstante Statuto nostro de terris et tenementis ad manum mortuam non ponendis edito, licenciam concedere dignaremur. Nos igitur eorum precibus in hac parte favorabiliter annuentes, Vobis mandamus, quod ipsos Abbatem & Conventum omnes terras & tenementa ac redditus de quibus vobis legitimè constare poterit Ecclesiam suam praedictam aliquibus retroactis temporibus pacificè fuisse seisitam, & per praedecessores praedicti Abbatis, sive Hibernicos, sive alios a praedicta domo transiata vel alienara esse, ut praedictum est, emere, et iterato sibi et successoribus suis praedictis imperpetuum adquirere ac recipere permittatis, Statuto praedicto in aliquo non obstante. Teste Rege apud Morpach, 30 die Septembris. The King likewise by his Sovereign Authority, conferred the Archdeaconry of Pat. 24 E. 1. m. 19 Pro Magistr. Johanne de Cadomo de Archidiacon●tu de Glyndelan. Glyndelan on John de Cadomo, as this Writ informs us. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod dedimus et concessimus dilecto Clerico nostro Magistro Johann● de Cadomo Archidiaconatum Glyndelan cum suis juribus et pertinentiis quibuscumque, quem Magister Ricardus de Gryndam nuper defunctus habuit in Ecclesia Sancti Patricii Dublin. vacantem per mortem ejusdem Ricardi, & ad nostram donacionem spectantem, ratione Archiepiscopatus Dublin. vacantis, & in manu nostra existentis. In cujus, etc. Teste Rege apud Sanctum Albanum 4. die Januarii. Et mandatum est Custodi Spiritualitatis Archiepiscopatus Dublin. sede vacant, quod, etc. in corporalem possessionem, & r. inducat. In cujus, etc. Teste ut supra. Et mandatum est Decano & Capitulo Ecclesiae Sancti Patricii Dublin, quod, etc. stallum in choro, & locum in Capitulo, etc. assignent. In cujus, etc. Teste ut supra. This year there happened one of the highest and most memorable contests between the King, Prelates and Clergy of England, mentioned in our Histories, being backed by Pope Boniface the 8. the whole series whereof, continuing near two years' space, or more, I shall faithfully relate at large out of our Records and Chronicles. King Edward being reduced to great want of moneys to carry on his wars against the French, Scots, and other Enemies, issued out Writs to the Archbishops of Canterbury, York, and their respective Suffragan Bishops, Priors, Abbots and Clergy, summoning them to a Parliament and Convocation, to grant him a considerable Aid to recover Gascoigne, fraudulently seized by the French King, who then intended likewise to invade England, and extirpate the English Nation, by Writs running in this form. REX venerabili in Christo Patri R. eadem gratia Cantuarien. Archiepiscopo, tocius Claus. 24 E 1. m. 4. dorso. De Parliamento tenendo. See my Brevia Parliamentaria Part 1. p. 6, 7, 8. Angliae Primati salutem. Sicut lex justissima provida circumspectione sacrorum Principum stabilita hortatur, Vt quod omnes tangit ab omnibus approbetur; sic & inquit evidenter, Vt communibus periculis per remedia praevisa communiter obvietur; Sane satis nostis & jam est, ut credimus, per universa mundi climata divulgatum, qualiter Rex Franciae, de terra nostra Vasconiae nos fraudulenter & cautelosè decepit, eam nobis nequiter detinendo. Nunc vero praedictis fraud & nequitia non contentus, ad expugnationem regni nostri, Class maxima & Bellatorum copiosa multitudine congregaris, cum quibus Regnum nostrum & Regni ejusdem incolas hostiliter jam invasit, linguam Anglicam, si conceptae iniquitatis proposito detestabili potestas correspondeat, (quod Deus aver●at) omnino de terra delere proponit. Quia igitur praevisa jacula minus laedunt, et res vestrae, sicut caeterorum ejusdem Regni communiter agitur in hac parte; Vobis mandamus, in fide & dilectione quibus nobis tenemini firmiter injungentes, quod die Dominica proxima post festum Sancti Martini in hieme prox. futurum, apud Westm. personaliter intersitis. Praemunientes Priorem et Capitulum Ecclesiae vestrae, Archidiaconos, totumque Clerum vestrae Diocaesis, facientes quod idem Prior et Archidiaconi in propriis personis suis, et dictum Capitulum per unum, idemque Clerus per duos Procuratores idoneos, plenam et sufficientem potestatem ab ipsis Capitulo et Clero habentes, una vobiscum intersint modis omnibus tunc ibidem; ad tractandum, ordinandum, et faciendum nobiscum, et cum caeteris Praelatis er Proceribus, et aliis incolis regni nostri, qualiter sit hujusmodi periculis et excogitatis malitiis obviandum. Teste Rege apud Wengeham, 30 die Septembris. Where they granting him a present, and promising him a further supply of moneys if no Truce were made in the mean time, the French refusing a Truce, he issued these new Writs of Summons to the Prelates and Clergy, to make good their promise. REX, etc. R. etc. Cant. Archiepiscopo, etc. Vestra Paternitas planè novit, Ibidem, m. 7. dorso. See the first part of my Brief Register of Parliamentary Writs, p. 7, 8. qualiter Vos et alii Praelati et Clerus Regni nostri apud Westm. ultimo congregati, in concessione pecuniae, reddituum et beneficiorum vestrorum Ecclesiasticorum pro defensione Regni ejusdem, usque ad festum Sancti Michaelis prox. futur. nobis facta, et sub spe ulterioris Subsidii in suturo vobis et aliis praestandi admissa, bonum et sufficiens nobis pro futuro tempore Subsidium ob eandem causam, nisi interim inter Regem Franciae & Nos Pacem reformari vel Treugas iniri contingeret, dare promisistis unanimiter, liberaliter et libenter: cui quidem reformationi Pacis vel initioni Treugarum dictus Rex Franciae hactenus non consensit. Quocirca vobis mandamus in fide & dilectione quibus nobis tenemini firmiter injungentes, quod in crastino Animarum prox. futur. apud Sanctum Edmundum personaliter intersitis. Praemunientes, etc. Priorem, etc. Archidiaconos, totumque Clerum vestrae Diocaesis, (as before) quod tunc sint ibidem, ad ordinandum de quantitate et modo Subsidii memorati. Teste Rege apud Berewyk super Twede 26 die Augusti. In the mean time this Archbishop of Canterbury most perfidiously and traitorously procured an Antichristian Bull from Pope Boniface the 8. prohibiting all Archbishops, Bishops and Clergymen, to grant any Tenths, or other Aids to any King, Prince, or Potentate, or for them to demand or levy any from them, without his previous consent, under pain of the greater Excommunication, etc. thus related by H. de Knyghton out of Ranulphus Cestrensis his Polychron. l. 7. c. 40. Rex secit seisire omnia temporalia Clericorum, eximens eos protectione sua, pro eo, quod anno elapso nollent eum respicere de bonis suis contra Scotos. Nam Robertus Archiepiscopus de consensu Cleri procuraverat a Papa inhibitionem, ne quis Clericorum Regem respiceret de bonis Ecclesiae. Vnde et plures Praelatorum timore tacti quaesierant protectionem Regiam. After which he adds, † Henry de Knyghton de Event Angl. li●. 3. cap. 4. & ● p 2489, to 2494. Interea Papa misit Bullas Papales inhibitorias, Quod nulla persona Ecclesiastica cujuscunque conditionis foret, daret seculari personae, sive Regi, sive alteri personae Decimam, Quintamdecimam, Vicesimam, nec quamcunque aliam contributionem, absque speciali licentia a Curia Rom●na in hac parte concessa: similiter nulla persona secularis majoris aut minoris conditionis caperet sub colore cujuscunque causae de personis Ecclesiasticis majus vel minus, absque speciali licentia a Curia petita et optenta, et hoc sub poena Excommunicationis majoris inde latae et ipso facto incurrendae, et capiens et tribuens, et hoc absque absolutione praeter in mortis articulo, citra Curiam Romanam consequenda. Similiter, ne quis per vim aut extorsionem caperet quicquid depositum in Ecclesia ubilibet sub eadem poena. Eodem tempore cum audisset Papa non solum Anglicanae, set etiam universalis quasi Ecclesiae afflictiones varias & oppressiones multas quasi per omnia mundi regna, eo quod Reges et Principes affligebant eam; Cogitavit sollicitè per quam posset viam aliquod remedium adhibere. Vnde consilio fratrum Constitutionem subscriptam ad universas mundi provincias bullatam misit, perpetuis temporibus observandam. † See Mr. Fox his Acts and Mon. Vol. 1. p. 458. Ex Chronica Rogeri Gisburnensis. Bonifacius, etc. ad sempiternam rei memoriam, etc. & infra. Clericis Laicos infestos oppidò tradit antiquitas, Quod & praesentium experimenta temporum manifeste declarant, dum suis finibus non contenti, nituntur in vetitum, & ad illicita sua froena relaxant, nec prudenter attendunt, quomodo sit eyes in Clericos Ecclesiasticasve personas et bona interdicta potestas; quinimo Ecclesiarum Praelatis Ecclesiasticisque personis regularibus et secularibus imponunt * Did not he & other Popes Impose heavier burdens on them than any Kings or Princes, without their consents? onera gravia, ipsos talliant, et eyes collecta imponunt, et ab ipsius suoque proventuum vel bonorum dimidiam, decimam, seu vicesimam, vel quamvis aliam portionem aut quotam exigunt et extorquent, eosque moliuntur multiphariè subjicere servituti et suae subdere ditioni. Et quod dolendo referimus, nonnulli Ecclesiarum Praelati, Ecclesiasticaeque personae trepidantes ubi trepidandum non est, transitoriam pacem quaerentes, plus timentes Majestatem temporalem offendere quam aeternam, talium abusibus non tam remerarie quam improvide adquiescunt, sedis Apostolicae authoritate non optenta. Nos igitur talibus actibus obviare volentes, de sratrum nostrorum consilio † Apostolica authoritas frustra obtenditur. ubi Apostolica scriptura contemnitur. Apostolica authoritate statuimus, Quod quicunque Praelati Ecclesiasticaeve personae, Religiosi vel Seculares, quorumcunque ordinum, conditionis sive status, collectas vel tallias, dimidiam, decimam, vicesimam seu centesimam suorum et Ecclesiarum suarum proventuum vel bonorum Laicis solverint, vel se soluturos concesserint, aut quamvis aliam quantitatem, portionem, aut quicquam ipsorum proventuum vel bonorum, aestimationem vel valorem ipsorum, sub adjutorii, mutui, subventionis, subsidii vel doni nomine, seu quovis alio timore vel modo vel quaesito colore, absque authoritate sedis ejusdem. Necnon † Nota. Imperatores, Reges, seu Principes, Deuces, seu Comites vel Barones. Proceres, Ca●itanei, Officiales, vel Bectores quocunque nomine censeantur, Civitatum, C●strorum, vel quorumcunque lecorum constitutorum ubilibet, et quivis alius cujuscunque Provinciae conditionis et status qui talia imposuerint et exegerint, vel receperint, aut apud aedes sacras deposita Ecclesiarum vel E●clesiasticarum personarum ubilibet arrestaverint, seis●erint s●u ●c●upare praesumpseri●t, vel arrestari, seisiri, vel occupari mandaverint, aut occupata, seisita, seu arrestata r●ceperint, necnon omnes qui scienter in praedictis dederint consilium, auxilium vel favorem, publice, vel occulte, eo ipso Sententiam Excommunicationis incurrant. Vnivers●tates quae in hiis culpabiles fuerint, Ecclesiasticae sup ponimus interdicto. Praelatis et personis ecclesiasticis in virtute obedientiae, et sub depositionis paena districte mandantes, ut talibus absque expressa licentia dictae sedis nullatenus adquiescant. Quodque praetextu cujuscunque obligationis, promissisnis et concessionis factarum hactenus vel faciendarum in antea priusquam hujusmodi Constitutio, Prohibitio seu praeceptum ad notitiam ipsorum pervenerit, nil solvant, nec supradicti seculares aliquid quoquo modo recipiant. Et si solverint, vel praedicti reciperint, in sententiam Excommunicationis incidant ipso facto. A supradictis autem excommunicationis & interdicti sententiis nullus absolvi valeat, praeterquam in mortis articulo, absque sedis Apostolicae authoritate et licentia speciali; cum nostrae intentionis existat, tam horrendum secularium potestatum abusum nullatenus sub dissimulatione transire, non obstantibus quibuscunque privilegiis sub quibuscunque tenoribus, seu modo aut verborum conceptione concessis Imperatoribus, Regibus, et aliis supradictis, quae contra praemissa in nullo volumus alicui vel aliquibus suffragari. Nulli igitur hominum liceat hanc paginam nostrae Constitutionis, Prohibitionis seu praecepti infringere, seu ausu temerario contraire. Dat. Romae ad Sanctum Petrum 6. Kal. Martii, Pontificatus nostri Anno secundo. A right Antichristian, Antievangelical Decree, destructive to all Kings, Monarch's Sovereignty and Government, whereof the Archbishop of Canterbury and English Clergy who procured it, presently made this ill use, to oppose and defraud the King of their promised and expected aid against his Enemies; thus related by the same Historian in these words. Eodem anno in crastino Animarum ejusdem anni tenuit Rex Parliamentum suum apud Henry de Knyghton ibidem, col. 2491 2492. Sanctum Edmundum, ubi ad rogatum ipsius concessus est 12 denarius à populo, & à Civitatibus & Burgis octavus denarius. A Clero vero responsum est, quod nec ipsi dare vel concedere, nec ipse quicquam accipere posset, nisi uterque eorum sententiam Excommunicationis incurreret in Bulla lata; quod tamen Regem velle non credebant, nec ubi expedire sciebant. Vnde a●vocati sunt ad aliud Parliamentum Londomus in crastino Sancti Hilarii, ut interim cum deliberatione consimili melius respondeant. Adveniente tandem die, & ibidem Clero congregato, Cantuarien. Archiepiscopus Magister Robertus de Winchelse communicato Consilio, hiis qui à facie ejus mittebantur, respondit in haec verba; Satis vobis constat Domini mei, nec latere potest, quod sub omnipotenti Deo duos etiam Dominos habemus, spiritualem et temporalem; spiritualem vero Dominum Papam, et temporalem Dominum nostrum Regem; & quamvis utrique obedientiam debeamus, majorem tamen Spirituali quam Temporali. Verum ut placere possimus utrique, concedimus, & mittere volumus sumptibus nostris nuncios nostros speciales ad ipsum patrem spiritualem Dominum Papam, ut licentiam aliquid concedendi habere possimus, vel saltem responsum habeamus ab ipso quid facere debeamus. Credimus etiam Dominum nostrum Regem sicut et nos, ipsam Excommunicationis sententiam imbullatam, et timere, et effugere velle. Ad hoc ordinate ex vobis Domini nostri charissimi personas certas qui talia Domino Regi ex parte nostra renuncient. Nos enim scientes indignationem ejus accensam, veremur talia nunciare omnino. Quod cum ipsi fecissent, mox furor Regis insaevit, et excandens in iram, ipsum Cantua●iensem Archiepiscopum cum toto Clero Anglicano extra suam protectionem et defenstonem posuit; praecepitque, ut * See here, 694, 695. omnes terrae etiam dotales totius Ecclesi● Anglicanae in manum ipsius seistrentur. Et tamen, ut creditur, miraculosè contigit, quod eadem die qua Clerum extra protectionem suam posuerat, confusi sunt milites sui in Vasconia a Francis, et turpiter victi, ut infra patet. justiciarius etiam Regis in Ban●o ex parte Regis pro tribunali sedens, omnibus circumstantibus dixit publice; Vos Domini Attornati Archiepiscoporum, Abbatum et Priorum, caeteracumque personarum omnium ex Clero, nunciate Dominis vestris et dicite, quod de caetero in Curia Domini Regis nulla fiet eis justitia de quacunque re, etiamsi illata fuerit eis injuria atrocissima, justitia tamen de eis fiet omnibus conquerentibus et eam habere volentibus. O mirabilè & inanditum auribus horribile! Communis justitia quae omnibus patere deberet tam incolis quam alienigenis, quo spiritu nescio, Clero Christi denegatur; ancillaturque et servit ac subpeditatur ipsa mater Ecclesia, quae solebat antiquitus filiis dominari, pedes super caput elevantur; et quae solebat cunctis splendescere fomento miserationis, jam a misericordia dejicitur, et obfuscatur umbraculo crudelitatis. Electus autem Eboracensis Henricus de Newerk, & Dunelmensis, Eliensis & Sarisburiensis Episcopi, & quidam alii timentes iram Regis maximam, & conjecturantes' grave periculum imminere, ordinaverunt se deponere velle in aede saera quintam partem bonorum Ecclesiasticorum illius anni ad tuitionem Ecclesiae Anglicanae et defensionem urgentissimae necessitatis, ut sic iram Regis evaderent, et sententiam in Bulla non incurrerent. Quicquid tamen ponebat Clerus, tollebat fiscus. Et sic ordinantes et sub colore quintam partem concedentes, protectionem Regis consecuti sunt. Cantuariensis vero Archiepiscopus animum non mutans, nec concedere nec deponere quicquam voluit: elegitque potius iram Regis quam sententiam Excommunicationis incurrere, unde seisita sunt omnia bona sua, et vasa ejus aurea et argentea occupata sunt, et equi omnes; recesseruntque ab eo familiares ejus, nec remansit quicquam undè pauper Christi aleretur. Praeceptumque est sub gravi forisfactura Regis, ne quis eum hospitio susciperet in Monasterio vel extra; evacuatumque est illud Apostoli, Suscipite invicem, sicut & Christus suscepit vos; mansitque sic in domo cujusdam simplicis Rectoris cum solo sacerdote & uno clerico, non habens ex toto Archiepiscopatu ubi caput reponeret. Constanter tamen egit in verbo Domini, publice mendicans; ubique protestans, omnes qui vel Regi vel personae seculari praeter voluntatem Domini Papae quicquam concederent in canonem lataesententiae ex facto proculdubio incidisse, semper existens paratus ad moriendum pro Ecclesia Christi. Such was his obstinacy, and obedience to the Pope's Antichristian Bull, against Christ's and the Apostles commands, precedents to the contrary, and his own Oath and allegiance to the King. Amici vero Lincolniensis Episcopi Oliveri, etiam ipso voluntatem vel petitionem Regis non ratific ante, procuraverunt tamen, quod Vicecomes Lincolniensis levata quinta parte de bonis ipsius Episcopi, extunc ei possessiones et terras restitueret. Omnia etiam Monasteria Episcopatus ipsius, et totius Provinciae Canturiariensis seisita iverunt in manu, et ex praecepto ipsius Custodes appositi, qui ipsis religiosis solummodo necessaxia ministrarent, et reliqua convexterent in fiscum. Vnde Abbates et Priores necessitate compulsi, Curiam Regis adierunt, non peccata set bona propria redimentes data quarta. Nulla tunc temporis fie bat justitia Clero, et passi sunt Clerici injurias multas. Religiosi etiam in via regia equis suis spoliabantur, et nullam consecuti sunt justitiam, quousque redemptione facta eis daretur regia protectio. In festo autem Sancti Matthaei Apostoli, quibusdam convocatis optimatibus regni, absque Clero Rex tenuit Parliamentum suum apud Sarisberiam. Matthew Westminster a Monk of that Abbey, stories; Rex apud S. Edmundum Mat. Westm. An. 1296, 1297. pag. 405, 407, 408. Primates ac magnates sui regni ad suum Parliamentum invitavit in festo Sancti Martini; à quibus nonum Tallagium postulavit, cui concessus est à civibus & burgensibus, octonarins denarius, à caeteris duodenarius est extorius, Clerus quippe nihil tunc temporis illi obtulit vel concessit. Quo commotus Rex, indixit eis tempus consultandi super meliori responso, suae voluntati gratius acceptando. Interim fecit Rex sigillari omnia Ecclesiasticorum horrea. Quae dum fierent, mandavit Archiepiscopus Bullam Apostolicam, jubentem sub poena Excommunicationis aliquam collectam ex Ecclesiasticis proventibus Regi vel cuivis alii Principi concedi, per cathredrales Ecclesias divulgari: (a high daring contempt against his Sovereign's prohibitions.) Die Sancti Hillarii celebravit Archiepiscopus Concilium suum cum coepiscopis suis suffraganeis Londin. in Ecclesia Sancti Pauli. Quibus tractantibus per dies octo super postulatione regia, non invenerunt iter rectum, nec modum exclusivae sententiae, si aliqui vel quasito colore, vel aliquo titulo quippiam contulissent, etiamsi plurimi Clerici, Aulici, Curialesque accessissent, qui postulatis consilium dederant et favorem. Quae omnia Regi per Episcopos aliosve nuncios, sunt relata. Qui statim mutatus in crudelem, perversa Regali aequalitate in tyranuidem, licentiatis suis famulis, obviantium Clericorum religiosorum virorum, quasi modo hostili, equitaturas sibi arripere meliores; prohibitis insuper placitatoribus in lege sua peritis, coram Baronibus de Scaccario, seu ante quemvis alium justiciarium secularem, pro personis Ecclesiasticis allegare, Ecclesiasticos Ministros censuit sua pace indignos. Mandavit etiam singulis ordinatis, sponte sibi offerre suorum proventuum quintam partem, aut invite cedere omnibus bonis suis. Huic mandato primitus obtemperaverunt quidam tonsorati, in Curia regali Praelati, in cura vero animarum Pilati manifesti, ut inducerent pari modo animos caeterorum. Quo facto, * See here, p 694, 695. seisita sunt protinus per manus Vicecomitum omnia bona Clericorum mobilia et immobilia, super laicum feodum inventa, atque fisco Regio titulata, cum superabundanti molestia suis ablatis libertatibus, quas praedecessores Reges, Christianitatis con●er●atores, Ecclesiis contulerant, authores bonorum. Et quod nequius est ferendum, appraeciebantur ipsorum facultates, emptoribus quantocius exponendae, nec securi audebant Clerici equitare, nisi in majori conventu, propter militum in Clericos violentiam, a Rege licentia data. Sed et omnia bona Archiepiscopi mobilia et immobilia capta sunt in manu Regis. Igitur Clero, sicut praedictum est, passo in corpore, passus est & Rex in animo. Hinc dolor et metus omnium Praelatorum. Hi namque in perplexitate maxima con●tituti sunt, ut si quicquam concederent, sententiam excommunicationis incurrerent ipso facto, et si non darent, non effugerent immisericordes manus ipsorum praedonum. His madefacti adversitatibus, pro seipsis anxii, pro grege sibi commisso inconsolabiliter moestificati, tanquam non habente alimoniam, ingruente fame, necessario seculum repetere quaesierunt, protectionem Regis facultati●us suis, raciocinio magno, redemptis. Et statim post redierunt quidam nuncii de Vascoma, referentes, qualiter in quo ●am conflictu in Anglos & Gallos' advesperascente jam die, conserto, dilabente turba Vasconensium, soli equites Anglici resistentes ab hostibus cingebantur. Inter quos primicerius exercitus, Johannes de Sancto Johanne captus, cum aliis commilitonibus circiter duodecim, Parisiis est adductus, applaudentes de ipso Francigenis, prout quondam Philistinae de Sampsone. Anno Gratiae 1297. congregatis Archipraesule Cantuar. & quibusdam aliis Coepiscopis, Suffraganeis suis apud Sanctum Paulum London. 26 die Martii, iterum pro statu Mat. Westm. p. 408, 409. Ecclesiae consulturis, insurgentes protinus duo Causidici, & duo de ordine Praedicatorum fratres, regalem et temporaelem favorem aucupantes, conati sunt argumentis probare, Clerum ipso Regi in tempore belli, non obstante prohibitione Apostolica, de suis facultatibus posse licite subvenire. Insuper prohibito sub poena incarcerationis, ne quis contra ipsum Regem et eos, qui jam pridem suam protectionem quaesierant, Excommunicationis sententiam promulgarent, provocatione facta pro se ad Romanam Curiam et pro ipsis. Recess●runt igitur omnes, oneratis suis conscientiis per Archiepiscopum, sic dicentem, Salvet suam animam unusquisque. * Chron. Wil Thorn, col. 1965. William Thorn, a Monk of Canterbury, thus registers this Quarrel and the proceedings therein to posterity. Anno M. CC. xuj. recepit Robertus Archiepiscopus mandatum Papale publicandi constitutionem Bonifacii Papae octavi, de non dando aliquid Laicis. Et eodem anno tenuit Dominus Rex Parliamentum apud S. Edmundum, convocato ill●c toto Clero, & indicta Laicis duodecima omnium benorum, & à Clero subsidium sibi habundanter elargiri. Vnde Archiepiscopus cum Clero super his consilium habuit; & deliberatione habita, propter novam constitutionem super editam, viam nescierunt invenire per quam sana conscientia, Romana Ecclesia inconsulta, hoc facere possent, negotio incompleto de Subsidio praestando, singuli ad propria redierunt. Et ecce mox Edictum exiit per totum regnum, ut omnia temporalia Archiepiscoporum, Episcoporum, Abbatum et Religiosorum, vel quorumcunque Clericorum, ubique per Regnum Angliae existentia, in manus Regis caperentur. Et habito Rex Parliamento cum suis Baronibus (Clero excluso) statutum est, ut bona Clericorum sententialiter abjudicarentur tanquam forisfacta. Vnde multi propter timorem Statuti redemptionem fecerunt, et literas de protectione Regis receperunt. Et Monasterium istud redemptionem fecit pro ducentis libris et CC. summis Bladi diversi generis. Archiepiscopus vero nec aliquid dare, nec protectionem regiam vellet adquirere; unde omnia temporalia ejus confiscata sunt, et (quod borrendum est) quicquid habcant Monachi ibidem intra portas Ecclesiae suae seisita sunt; ita quod non haberent ad quod manus apponerent pro vita necessariis, nisi secundum quod vicini ●orum religiosi & alii mittebant eis intuitn charitatis. Et hoc tam diu duravit, donec Prior et Capitulum necessitate compulsi redemptionem fecerunt. Archiepiscopus vero nec Regis protectionem nec sua voluit redimere quoquo modo; sed amota majori parte familiae suae cum uno Clerico vel duobus et simplicissima familia apud Chertam morabatur, & fare singulis diebus Dominicis & festivis circuibat per loca, verbum Dei praedicando. Which he did not before. † Histor. Angl. An. 1297, 1298. pag. 34, 35, 36. Ypodigma Neustriae, p. 82, 83. Tho. Walsingham (a Monk of St. Alban) renders us this account thereof. Clerus ob constitutionem Bonifacii hoc anno editam, quae prohibet sub poena Excommunicationis, ne Talliae vel Exactiones a Clero per seculares Principes quocunque modo exigantur vel eis solvantur de Rebus Ecclesiae, Rege pro Werra sua petenti, subsidium denegavit. Rex autem ut de meliori responso deliberarent negotium in Parliamentum tenendum Londomis in crastino sancti Hillarn distulit. Parliamentum coactum est Londoniis post festum sancti Hillarii; in quo Clero persistente in denegatione Subfidii, Rex ipsum a sua protectione exclusit. Pro qua tamen redimenda, multi per se, multi vero per mediatores, Regi bonorum suorum dederunt po●●ea qu●ntam partem. Rex Archiepiscopum rigidiorem comperiens, terras ejus omnes seisivit, et de bonis ejusdem debita in Rotulis Scaccarii inventa praecepit cum celeritate levari. Nam idem Archiepiscopus de consensu Cleri procuraverat a Papa Inhibitionem, ne quis Clericorum Regem respiceret de bonis Ecclesiae. So that this Inhibition and Decree was procured from Pope Boniface by this Archbishop, with the consent of the English Clergy, for which they very justly deserved to be put out of the King's protection, and to forfeit all their lands, goods and chattels to him, if not their lives * Angl. Hist. l. 17. pag 336, 337. Polydore Virgil (the last Collector of the Pope's Peter-pences in England) thus informs us of the occasion and necessity of Pope Boniface his Decree, and the ill consequence it brought upon the English Clergy. Per idem tempus Bonifacius octavus Rom. Pontifex animadvertens Principes Christianos avarè, & percrebro sine justa causa, nova quotidie Sacerdotiorum fructibus imponere vectigalia, atque sine fine arbitratu suo, decimam vigesimamve eorum partem tributi nomine imperare, immunitati ordinis sibi consulendum statuit; itaque habito Lugduni Concilio, interdirit ne posthac Principes Sacerdotibus imponerent, neve illi imposita conferrent iniussu Romam Pontificie. Id praescriptum extat in libro ●ertio libri sexti, De immunitate Ecclesiarum, capite tertio; quod tametsi non erat iniquum, fuit tamen apud Anglos magnae causa diseordiae. Enimvero non multo post Edoardus in Angliam ex Scotia reversus, Concilium habuit Buriae, ad Coe●obium divi Edmundi; quo in Concilio cum indigeret, primum populo, deinde Sacerdotibus tributum indicendum curavit. Populus qui negare non poterat, pecuniam impetratam se soluturum dixit: Sacerdotes vero responderunt, id sibi facere per Pontificis Romani praescriptum minus licere. Quo responso Rex ir acundia permotus, bona Sacerdotum passim publicari voenireque jussit, qui indictum tributum pendere pernegassent. Quod factum est, et vene multi quibus prae quiete nihil satis cordi erat, tantum incommodi di●tius ferre nolentes, alii alio modo injustam vexationem redimerent. Solus Robertus Cantuariensis Antistes forti animo post multas acceptas injurias, bonaque omnia amissa, Principis voluntati resistebat, praedicabatque palam scitum illud Apostolicum, Obedire oportet Deo magis quam hominibus. At Rex nihil sanctissimi Pontificis aut constantia deterritus, a●t salubribus monitis flexis, in dies magis cuncto generatim populo succensebat, & Sacerdotes ut ingratos duriter premebat, & reliquis qui gravate imperatam pecuniam solverent, uno vel altero modo nocebat. Quibus rebus (by the Prelates and Clergies instigation, but yet upon another account of foreign services demanded from them, illegal Purveyances, and seizing their Wools without paying for them) ita omnium animi incitati sunt, ut neque in agris neque in urbibus sileretur. Quid quod nec jam ullus locus tale regnum ferre posse vid●batur. I shall not recite the several Relations of a Chron. part. 7. p. 142. Fabian, b Script. Brit. Cent. 4 c. 71. Append. pag. 358 & de vitis Pontif. lib. 6. in Bon●facio, 8. John Bale Bishop of Ossory, c Antiq Eccles. Brit. p. 209 to 223. Archbishop Parker, d Acts & Monuments, vol. 1 London 1610. p. 320, 321. Mr. John Fox, e Chron. pag. 302, 302. Ralph Holinshed, Grafton, Speed, Daniel, Baker, and others in the life of King Edward the First, or of f Catalogue of Bishops, pag. 125, 126, 127. Godwin, to the like effect▪ but rather present you with such Records, Writs in the Tower, which evidence the King's proceedings against those rebellious Prelates and Clergy, together with his Protections granted to them upon their submissions to, or ready compliance with his demanded Aids against the public enemies of the Church and Realm of England, mentioned by the premised Historians. The Writs the King then issued to all the Sheriffs of England, the Chief Justice of Chester, and North-wales, and his Officers in Westwales, to seize their lay-fees, goods and chattels, are thus recorded to posterity. REX Vic. Lincoln. salutem. Propter aliquas certas causas tibi praecipinuis, Claus 25 E. 1. m. 23. De Laicis feodis Clericorum capiendis in manum Regis. quod omnia Laica feoda totius Cleri de Balliva tua, tam Archiepiscoporum, Episcoporum, et Religiosorum, quam aliorum quorumcunque cujuscunque status existant, una cum bonis et catallis in eisdem inventis, sine dilatione capias in manum nostram, et ea salvo custodiri facias; ita quod nec ipsi nec aliquis per ipsos manum ad ea apponant, donec aliud inde praeceperimus. Et hoc nullatenus omittas. Teste Rege apud Ely, 12 die Februarii. Eodem modo mandatum est fingulis Vicecomitibus per Angliam. Teste Rege apud Clarend●●. 28 die Februarii. REX dilecto & fideli suo Reginaldo de Grey Justice. suo Cestriae salutem. Propter Cl. 25 E. 1. m. 21. aliquas certas causas vobis mandamus, quod omnia Laica feoda tocius Cleri de Balliva vestra, etc. * These Writs are all entered at large in the Record. ut supra. una cum bonis et catallis in eisdem inventis sine dilatione capiatis in manum nostram, etc. ut supra. Et hoc nullatenus omittatis. Teste Rege apud Clarindon. 27 die Februari. Consimiles literae diriguntur Johanni de Havering Justice. Regis Nortwall. & Roberto Tibetot Justice. Regis Westwall. vel ejus locum tenenti per diversa. Teste ut supra. Consimiles Literae diriguntur Waltero Hakebute, Custodi suo terrarum de Glamorgan, Claus. 25 E. 1. m. 12. intus. T. R. apud Westm. 22 die Junii. The King considering that he, others, and the whole Realm might receive great damage, if the arable Layfees and Lands of the Clergy seized into his hands, should not be sown in the Spring, issued these Writs to the Sheriffs to sow them. REX Vic. Eborum salutem. Licet nuper tibi praeceperimus, quod omnia Laica Cl. 25 E. 1. m. 21. De terris Clericorum seminandis. feoda Archiepiscoporum, Episcoporum, et totius Cleri de balliva tua, una cum bonis et catallis in eisdem inventis, in nostram manum caperes, et ea salvo custodires, quousque aliud inde praecepissemus. Quia tamen apertè perpendimus, quod si Terrae seminandae non seminarentur hoc anno in ista seisona Quadragesimali, possit nobis, Praelatis, Clero, et toti regno futuris annis damnum magnnm evenire; Tibi praecipimus, quod terras praedictorum Praelatorum et Cleri in balliva tua, sic in manum nostram captas, et adhuc existentes, de bonis illorum quorum terrae fuerunt, sine dilatione aliqua facias seminari. Teste Rege apud Novum Sarum, 7. die Martii. After which, the King out of his special grace issued several Writs to restore the Lands, goods and chattels of some Clergymen and other persons so seized, for several reasons therein expressed. REX Vic. Surr. salutem. Licet nuper tibi praeciperimus, quod omnia Laica Ibid. m. 21. Pro quibusdam C●ericis in obsequio Regis in Brabantia existentibus. feoda, Archiepiscoporum, Episcoporum, et totius Cleri de Balliva tua sine dilatione caperes in manum nostram, et ea salvo custodires, quosque aliud inde praecepissemus. Quia tamen dilectus Clericus noster Willielmus de Carleton in obsequio nostro per praeceptum nostrum in partibus Brabanciae moratur: Tibi praecipimus, quod omnia Laica feoda ipsius Willielmi, unà cum bonis & catallis in eisdem inventis quae praetextu mandati nostri praedicti cepistis in manum nostram, Attornatis praedicti Willielmi, usque ad Pascha proximo futurum absque diminutione aliqua deliberes indilatè. Teste Rege apud Clarendon 28 die Februarii. REX Vic. London. salutem. Licet nuper vobis praecepimus, etc. (as before.) volentes Ibid. m. 19 Pro Abbatissa Ordinis Sanctae Clarae extra London. tamen dilectis nobis in Christo Abbatissae & sororibus Ordinis Sanctae Clarae, extra London. gratiam facere specialem, Vobis praecipimus, quod eisdem Abbatissae & sororibus omnia Laice feoda sua quae praetextu mandati nostri praedicti cepistis in manum nostram, una cum bonis & catallis in eisdem inventis, absque diminutione aliqua restituatis indila●è. Teste Rege apud Islington. 7. die Aprilis. REX Vic. Sutht. Licet nuper tibi praeciperimus, quod Laica feoda Archiepiscoporum, Ibid. m. 20. Pro Communario Ecclesiae Sarum. etc. (ut supra.) Quia tamen intelleximus, quod tu praetextu mandati nostri hujusmodi quaedam Laica feoda in Estdune ad communam Sarum pertinentia, et in usus pauperum deputata, quae una cum Laicis feodis ad eandem Communam in Wilton, Durynton, Putton, Farl, Offecote, Sarum, Fisherton, Knighteton, & la Hurst, in Com. Wyltes pertinentia, camera Dominae nuncupantur, & quae secundum verum valorem nisi ad undecim libras quatuor solid. & octo denar. non taxantur, cepisti in manum nostram. Tibi praecipimus, quod si ita est, tunc praedicta Laica feoda, una cum bonis & catallis in eisdem inventis, Radulpho de Stevenhach ejusdem Ecclesiae Communario, sine diminutione aliqua restituas indilatè. Teste Rege apud Brummore 12 die Marcii. REX Vic. Bedford. salutem. Praecipimus tibi, quod si tibi constiterit, venerabilem Cl. 25 E. 1. m. 21. Pro Willielmo Imalacen. Episcopo. patrem Willielmum Imelacen. Episcopum Ecclesiasticum Beneficium, aut terras vel tenementa, alicui Spirituali annexa in balliva tua habere, tunc terras & tenementa sua, una cum omnibus bonis & catallis in eisdem inventis, quae praetextu mandati nostri nuper tibi directi, De Laicis Feodis Archiepiscoporum, Episcoporum, et totius Cleri, de balliva tua, una cum bonis et catallis in eisdem inventis, in manum nostram capiendi, cepisti in manum nostram, eidem Episcopo si●e diminutione aliqua deliberes indilate. Teste Rege apud Clarendon. 6. die Marcii. REX Vicecomiti Westmoreland, salutem. Licet tibi nuper praeceperimus, quod Laica feoda Archiepiscoporum Episcoporum, et totius Cleri in Balliva Ibid. m. 22. Pro Priore Hospital. S. Johannis Jerusal. in Angl. tua, una cum bonis et catallis in eisdem inventis, in manum nostram caperes, etc. Quia tamen dilectos nobis in Christo, Priorem & fratres Hospitalis Sancti Johannis Jerusalem, in Anglia, per literas nostras patentes dur. usque ad Festum Omnium Sanctorum proximo futurum, suscepimus in protectionem & defensionem nostram specialem, omnibus & singulis inhibentes, ne de equis vel aliis averiis suis, carectis vel cariagio, seu bladis lardario, aut aliis bonis vel rebus suis quibuscunque ubicunque consistant, ad opus nostrum, aut aliorum quorumcunque sine licentia & voluntate ipsorum Prioris & fratrum, aliquid interim capiant, seu capi faciant, quo minus, de eisdem ●qui●, & aliis averiis suis, carectis, cariagio, Blade. Lardario, & aliis bonis & rebus suis liberè disponere & ordinare, ac commodum suum facere possint, prout sibi melius viderint expedire. Tibi praecipimus, quod Laica feoda ipsorum Prioris et Fratrum in balliva tua, in manum nostram praetextu mandati nostri praedicti, una cum bonis et catallis in eisdem inventis, eisdem Priori et fratribus sine diminutione aliqua restituens, nichil de Equis vel aliis Averiis, carectis, cariagio, blade. lardario. aut aliis bonis seu rebus suis praedictis capias, seu capi facias, contra tenorem protectionis nostrae praedictae. Teste Rege apud Ambresbur. 25. die Febr. Consimiles literas habent idem Prior & Fratres singulis Vic. per Angliam. Teste ut supra. REX Vic. Bedford. & Bucks. salutem, Licet tibi nuper praecepimus, quod Laica Ibidem. Pro Magistro Militiae Templi in Anglia. Feoda Archiepiscoporum, etc. (ut supra usque ibi.) Quia tamen dilectos nobis in Christo Magistrum Militiae Templi in Angl. per literas, ut, etc. suscepimus in protectionem, etc. ut supra. Teste Rege apud Odiham, 22. die Febr. Per Breve de Privato Sigillo. Consimiles literae diriguntur singulis Vic. per Angliam. Teste ut supra. The King's Writs of Prohibition directed to the Archbishops, Bishops, and Clergy in Convocation, with his Letters of Procuration for appealing against and preventing their antimonarchical proceedings, were issued in this form. EDward par la grace de Dieu Roy Dengleterre, etc. As honorables Peers en Ex Rot. Patontium 25 E. 1. pars, m 9 intus See Spelmanni Concil. Tom. 2. p 427, 428. Defensio Regis ne Praelati aliquid ordinent in praejudicium Regis. Deiu, Ercevesques, Evesqs, as autres Prelaz, e a toux ceus de la Clergie qui a ceste demy quaresme prochein avenir serront a Londres assemblez, saluz. Nous defendons a vous touse e chescun de vous sur quant qe vos nous peussez forfaire, qe vous ne nul de vous nulz choses ne ordeignez, ne faciez, n'assentez a nul ordeignment a la dite assemblee qe peussent tourner a prejudice ou a grevance de nous, ou de nul de nos Ministers, ou de ceux qui sont a nostre pées, e a nostre soy, et en nostre protection, ou de nos adherantzes, ou a nul de eux. Donee a Sturministre, le xx. jour de Marz. EDward par la grace de Dieu, etc. a Mons. Hugh de Despenser saluz. Sachiez qe nous vous avons done plain poer per cestes nos lettres overtes a defendre en nostre nosme, as honorables Peers in Dieu, Ercevesque, Evesque, e autrez Prelaz, De desendendo nomine Regis Praelatos aliquod ordinare in praejudicium Regis. e a touse ceux de la Clergie de nostre Roiaume qui serront assemblez a Londres a ceste demy quaresme, qe eus ne facent, ne ordeignent, ne assentent a nul ordeignement en tel assemble que pussent tourner en prejudice ou en grevance de nous ou de nous ministers, ou de ceux qui sont de nostre pees, e a nostre foi, e souz nostre protection, ou de nos adherdantzes, au de null de eux, si come plus pleinement est contenu en nous lettres overtez, les queles nous enueons as prelatz avanditz. E pur ce vous mandoms, que lavantdit jour a la dit assemble de Prelatz, oveque ceux de nostre Counsail qe vous ivodres appeller, en vostre propre persone faciez le defens en la fourme de souzdite. Recevantz verse vous les dites lettres que sont escrites a Prelatz e cestes avent. Donees a Sturministir le xxi. jour de Marz. EDward par le Grace de Dieu Roy D'angleterre, Seigneur Dirlande, & Ducs Pat. 25 E. 1. m. 10. intus. De provocatione et appellatione faciend. a Cantuar. Achiepiscopo & Suffraganeis suis, ad D. Papam, ex parte Domini Regis. Daquitain, as honorables Peeres en Dieu, Robert par la mesme Grace Ercevesqe de Canterbir. & a ses Suffragans, e a toux autres Praelatz de nostre Royaume, qui setront a ceste mye quaresme assemblez a Londre saluz. Pur ceo qe par aucunes evidentes reisons et presumptions, et pur aucunes voluntez qe nous avoms veves de vous desrenables, semble a nous que per vous ou par aucuns de vous purroient estre ordinées paravienture a la dite assemblée, aucunes choses a praejude de nous e de nostre Roiaume de feet, come ce ne peussez ne de devez faire de droit. Nous pur eschieure qe ce ne peusse a grevance de nous estre fait, feisoms et establissoms nostre certain procurer, Iter de Engolesme nostre Clera, a fair provocation ou appellation de vous ou de chescun de vous a la Pape, et a proposer totes et chescunes choses et reisons, pur nous et pur les noz qui sont de nostre foy, e a nostre pées, et souz nostre protection, et pur touse nos adherdantzes sicome nous friens si nous feussiens illueques present en propre person. E avoms farm e estable, et averoms quanque serra fait par nostre dit procureur ou purra estre fait en les choses avantdites. E ce signefioms a vous, et a chescun de vous, et a toux autres a queux cestes choses apartinent au purront aparteinir per ces presents letters seals de nostre Seal. Done a Wymburu menstre le vintime jour die Marz. REX omnibus ad quos, etc. Salutem. Sciatis quod nos facimus, constituimus Ex Rot. Pat. 25 E. part. 2. m. 5. pro Rege, deprocuratore constituto ad innovandam appellationem coram suffraganeis Ecclesiae Cantuar. & ordinamus dilectum Clericum nostrum Johannem de Borhun exhibitorem praesentium procuratorem nostrum, ad notificand. suffraganeis Ecclesiae Cantuar. quibus viderit expedire, vel eorum offic●alibus, provocationes & appellationes pro Nobis, Consiliar. justiciar. Clericis et Ministris, ac fautoribus nostris, et etiam nobis adhaerentibus, et ad sacrosanctam Sedem Apostolicam interpositas; primo coram venerabili Patre R. Cantuar. Archiepiscopo & suffraganeis praedictis, & caeteris Praelatis provinciae Cantuar. nuper in media Quadragesima London. congregatis per dilectum Clericum nostrum Iterium de Ingolisma, & postmodum in festo Sancti Egidii prox. praeterito in Ecclesia Cantuar. coram dicto Archiepiscopo per Hugonem de Jernemuth Clericum nostrum, & ad innovand. easdem provocationes & appellationes coram eisdem suffragan. vel eorum officialibus & singulis eorundem; necnon ad provocandum & appelland. ad dictam Sedem Apostolicam nomine nostro, et omnium nobis adhaerentium, ab eisdem suffragan. vel eorum offic. et eorum quolibet, si dict Johanni expediens videatur. Et ad faciend. omnia & singula quae in praemissis fuerint opportuna, Ratum habituri & gratum quicquid per dictum Johannem notificatum, innovatum, appellatum vel factum fuerit in praemissis & singulis praemissorum. Et hoc omnibus quorum interest significamus per has literas quas patentes fieri fecimus, In testimonium praemissorum. T. Edward. filio Regis, apud Sanctum Paulum London. 12 die Septembr. Per Consilium. Eodem modo constituitur Marcus de Kanc. procur. etc. add notificand. coram Suffraganeis praedictis appelationes, etc. Teste ut supra. The Archbishops, Bishops and Clergy proceeding obstivately in their Council to execute Pope Boniface his Bull, the King thereupon issued this further Writ of Procuration and Appeal against their proceedings. REX venerabili in Christo patri R. eadem gratia Cantuar. Archiepiscopo, & ejusdem Pat 25 E 1. pars 2. m. 6. Pro Rege de procuratore constituto ad innovandum appellationes coram Cant. Archiep. vel aliis quibus. cunque. suff●aganeis ac omnibus aliis Praelatis, & aliis quibuscunque Clericis & Laicis in Regno Angliae constitutis ad quos, etc. salutem. Meminimus quod nuper vobis dictis Archiepiscopo, Episcopis et Praelatis London. congregatis, quia aliquibus evidentibus rationibus, praesumptionibus et voluntatibus quas de vobis Archiepiscopo discationabiles videramus, videbatur ndbis quod per vos possent in congregatione illa in nostri et totius regni nostri praejudicium per vos indebite aliqua ordinari; Nos volentes hujusmodi periculum evitare, per dilectum Elericum nostrum Iterium de Ingol. procuratorem nostrum ad hoc literatorie constitutum ad Sedem Apostolicam certas provocationes et appellationes Ministrorum nostrorum, et omnium nobis adhaerentium nomine, fecimus interponi; Ne vos dicte Archiepiscope vel suffraganei vestri, vel quivis alius Praelatus, vel aliter quispiam superiorum vestra, vel cujusvis vice, nomine, authoritate vel mandato contra nos aut regnum nostrum, aut ejus incolas, aut adhaerentes nobis attemptaretis aliquid vel conjunctim aut divisim faceretis aliqualiter attemptari. Verum quia ex relatione fide dignorum accepimus jam de novo, quod vos dicte Archiepiscope dictis appellationibus non obstantibus, (such was their obedience to the Pope before the King.) ex virtute cujusoam Constitutionis Sedis Apostolicae, et ex aliis causts quae in necessitate in qua Regnum Angliae positum est hiis diebus, locum sibi vendicare non possunt, sumpto colore aliqua proponitis promulgari, vel facere declarari summe praejudicialia nobis, Consiliariis, Ministris, et caeteris incolis Regni nostri, et etiam toto Regno nostro. Nos volentes nobis et dicto Regno et omnibus incolis contra praedicta praejudicia providere, dilectum Clericum nostrum, Hugonem de Jeremuth procuratorem nostrum facimus, constituimus et ordinamus per pr●sentes literas ad innovand. appellationes et provocationes praedictas, et ad faciend. alias denuo coram quibus, et in locis et super causis quibus viderit expedire; ratum et gratum habituri quicquid per eundem Hug. innovatum et appellatum fuerit in praemissis; et hoc omnibus quorum interest seu interesse potest per praesentes literas significamus. In cujus, etc. Teste Edw. fill. Regis, tenente locum Regis, in Anglia apud Tunbrigg, 31 die Augusti. Consimiles literae factae fuerunt sub nomine Thomae de Boyvill, quas idem Thomas portavit usque London. Teste ut supra. The King likewise issued these memorable Prohibitions to the Archbishop of Canterbury, and all other Bishops of England, not to excommunicate or trouble any of his Officers or Ministers, for seizing their or otheir Clergymens' corn and goods, for the necessary defence of the Realm and Church of England, against his enemies of France, by his command, in case of inevitable necessity, under pain of forfeiting all they could forfeit to him, for the reasons therein expressed. REX venerabili in Christo patri R. eadem gratia Cantuariensi Archiepiscopo, totius Angliae Primati, salutem. Cum nos inevitabili necessitate cogente Claus. 25 E. 1. m 8. Prohibitlo Regis contra excommunicationes. pro regni et haereditarii juris nostri per Regem Franciae et alios inimicos nostros invasi, et hostiliter impugnati, defension, et Ecclesiae Anglicanae et personarum tam Ecclesiasticarum quam aliarum ejusdem regni praesidio, de bladis et aliis bonis earundem personarum capi fecerimus, ad capiendum seu capi faciendum pro salvatione nostra et sua dictique regni adhuc eadem necessitas nos compellat; De quibus bladis et bonis volumus et firmiter proponimus satisfactionem, ut res exegerit facere congruam et condignam. Et jam intellexerimus, quod vos contra Ministros nostros bladorum et bonorum praedictorum de mandato nostro captores, intenditis quandam Excommunicationis sententiam fulminare, vel ipsos Excommunicatos facere nunciari. Quod si sic fieret in gravem et enormem dignitatis et coronae nostrae regiae laesionem, ac populi scandalum manifestius redundaret, et nichilominus ex hoc ejusoem Ecclesiae destructio, et totius regni subversio verisimiliter sequi posset. Vobis prohib●mus sub debito fideli●atis et juramenti quibus nobis tenemini, acforisfactura omnium quae de nobis tenetis firmiter injungentes, Ne in Ministros nostros Clericos aut Laicos aliquam Excommunicationis sententiam promulgetis, seu etiam publicetis, aut promulgari seu publicari aliquatenus occasione hujusmodi captionis faciatis vel eisdem Ministris gravamen aliquod inferatis maxime cum parati simus satisfacere, ut est dictum. Teste Rege apud Winch. 19 die Augusti. Consimiles literae diriguntur singulis Episcopis Anglia. Teste ut supra. Moreover the King issued these ensuing Writs to Commissioners and Sheriffs in all Counties, for the apprehending and imprisoning all persons whatsoever who should excommunicate any of the King's Ministers, or others of the Laity or Clergy adhering to him, by virtue, or in pursuance of Pope Boniface his premised Bull. EDward, etc. a Mons. Adam de Welles, e au Viscunte de Nicole, saluz. Nous Pat. 25 E. 1. m. 12. intus. De promulgantibus sententias Excommunicationis in Ministros Regis, capiend. & imprisonand. apercevantzes qe troveurs de novelles, par les queux descord purreit surdre entre Nous nos Prelatz, nos Contes, nos Barons, e nos autrey grantzes gentzes sa forcent a la subversion de nostre Royaume e a la desturbaunce de nostre pees nient meyns qe ceux qui sufforcent dassailer nous e nostre Royaume par mortele enemiste e par force darmes, Ne voillantzes ten manc de malice passere saunz estre refrenne, Assignoms vous pur inquire et serchier en totes les maneres qe vous peussez pluis diligeaument, queux meseseours e desturbeours de nostre pees conteront novelles e destraxions en la form avantedite, ou qi desturberont ou vouderont ou procuront desturber l'execution de nos maundementzes, ou qui dirront sentences de escumenge, ou feront monitions, ou les sentences donees un monitions faitz prevement ou apertement pronuncieront, ou voudront puplier contre nos ministers, e nos sugges, ou contre queux autres qil seient aerdauntzes a nos, e a nostre foi qi feront execution de nos maundementzes pur le profist de nostre Royaume, ou contre personea de Seynte Egiise qui se mettent en nostre protection pur sauver e defendre eux, e lur Eglises ou qui feront rien, ou voudront faire par art un par engine, par quei la peisiblete de la pees ● du Royaume set desturbee, e l'execution de nos maundementzes, qui nos eoms commandez pur le pru du Royaume, e de tot nostre people sot arexie un empesche en nule manere: E pur ceo vous maundoms qe toux ceux de quel estat ou condition qil soient qui des choses avantdites un daucune de eles troeffez copables preignez, e en nostre prison sauvement gardez taunt qe vous eneez autre maundement de nous. E veloms qe si vous ambedeuz ny peussez entendre, adonk lautre de vous qui serra pluis pres des parties un nules des choses avauntdites avendront face reddement e sanz delay l'execution de cestes bosoignes en la form avantdite. E feat a remembrer qe les Chivalers en les Viscuntes de sons estritz, sont assignez en auteus fourmes de sus escrites en les Contez de souz escritz, cest asavoir. Aleyn Plokenet e le Visconte de Sumers. e de Dors. en memes les Counteezes. Bueges de Knoville e le Visconte de Salopshire e de Stafford en memes les Countez. Johan Tregor e le Visconte de Hereford. en meme la Countee. Thomas de Berkelee e les Viscontees de Glouc. & de Wyrecester. en memes les Counteezes. John de Segne e le Visconte de Warr. e de Leyc. en memes les Counteezes. Robert Fizpain e le Visconte de Wilt shire en meme la Countee. Rauf Pipard e le Visconte de Bedeford e de Bucks en memes les Counteezes. Johan Lovel e le Visconte de Oxenford e de Berks en memes les Counteezes. Thomas de Furnival e le Visconte de D●rb● en meme la Countee. Johan le Brecun e le Visconte de Middlesex en meme la Countee. Robert de Tateshale e le Visconte de Norfork & de Suff. en memes les Counteezes. Johan Engayne e le Visconte de North●. e de Roteland en memes les Counteezes. Henry Tregor e le Visconte de Surr. e de Sussex en memes les Counteezes. Robe●t fiz Roger e le Visconte de Essex e de Hertf. en memes les Counteezes. Reynald de A●gentein e le Visconte de Cantebrig. e de Huntindon en memes les Counteezes. William de Leyburn e le Visconte de Kent en meme la Countee. Henry Tieys e le Visconte de Sutht. en meme la Countee. Geffrey de Cammill e les Viscontes de Cornwayill e de Deveneshire en memes les Counteezes. Johan de Lancastr: c●le Visconte de Lancastr. en meme la Countee. Reynaud de Grey en la Countee de Cestr. oue les quatre Cantredz. Johan de Havering en North-wales. William de Brehuse, e Wauter de Pederton en Westwales. He likewise gave them these ensuing Instructions and Commissions to execute, recorded in the same Roll. E f●t a remembrer qe les avauntdiz Chivalers e Viscountes frount les choses sus escrites solome les Articles qe s●nsiwent. Ordene est qe les Baneretz e les Viscountez qui sont a ceo assign●z en les Counteezes preignent plegges de gentzes lays tious qe seient suffisau●tz pur les sommes reconues: E qe les Clerks qui pledges lays ne poent trover la●llent en le poer le Viscounte de lur chateus taunc come le grant qil fromt amontera seeks ataunt qil eent paiez. E set la chose demandee e prise en ceste fourme pur la defense de eus memes ● de ●ur Eglises, e pur le commun profist de Reaume, e pur la protection aver cest assaver●● chescun Prelate on person de Eglise ou Clerk beneficie a amuntaunce du double deleyde, que chesrun fist darrein an Roy pur taunt qe la busoigne est ore dassez gre gmire qe adonk ne fu. Efacent les Baneretz e les Viscountes enrouller les sommes reconues e chest●●nque noun, e les nouns des pleggs ou de la seurte qe serra prise issint qe sell Roul set livere all Eschekier pu● les deniers fere lever. Efacent les Baneretze les Viscountes a chescun Clerk qi avera reconu en la form avantdite, bille seale de lur seaus au Chaunceler pur la protexion le Roy aver e pur les autres briefs qui lour covendront. Hereupon these Commissioners and Sheriffs pursuing their authority and instructions, first seized and imprisoned all such Priests, Vicars and Chaplains who published Pope Boniface h●s Bull of Excommunication against the King or his Officers, and such Clergymen who complied with them, till they made their peace with the King, and were released by his special Writs; as this Writ to the Sheriff of Cornwall for their manucaption informs us. REX Vicecomiti Cornubiae, salutem. Praecepimus tibi, quod si dilectus nobis in Claus. 25 E. 1. m. 18 De Clericis liberandis à prisona per manucaptionem. Chr●sto Willielmus de Bodrigan Archidiac. Cornub. velit manucapere coram te de habendo Magistrum Clementem de Rupe, Magistrum Radulphum de Treredenek, Willielmum Vica●. Ecclesiae de Sancta Senara, Magistrum Marsilium, Johem Vicar. Sancti Pauli, Reginald Vicar. de Sancta Crewenna, David Capellanum Ecclesiae Sanctae Berianae, Radulphum Capellanum Ecclesiae Sancti Winieri, Richardum Vicar. Ecclesiae de Lannantha, Johannem le Petit Personam Ecclesiae Sancti Melani, Richardum Vicar. de Morwinstowe, Petrum Capellanum de Kylkampton, Robertum Vicar. Ecclesiae de Stratton, Sampsonem Vicar. Ecclesiae de Pockewilli, Philippum Vicar. Ecclesiae de Launcelles, Robertum Capellanum de Marwinchurche, Richardum Capellanum de Wyke, Willielmum Capellanum de Jacobstowe, Thom●m Capellanum de Wyteston, Richardum Capellanum de Tamerton, Paganum Capellanum de Boyton, Magistrum Richardum de Tolisord, Simonem Capellanum de Eglesros, Nicholaum Vicar. Ecclesiae de Sancto Anstolo, Johannem Vicar. Ecclesiae de Sancto Claro, Philippum Vicar. Ecclesiae de Sancto Wynnoco, Gilbertum Vicar. Ecclesiae de Dynloo, Reginald Capellan. de Lanreython, Willielmum Glyse Capellanum de Antone, Johannem Capellanum de Esse, Johannem Olivere Capellanum de Sancta Dominica, Vincentium Capel●anum de Suthylle, Richardum Vicar. Ecclesiae de Sancto David, & Willielmum Vicar. Ecclesiae de Sancto Genasio, captos et detentos in prisona nostra de Launceneton pro publicatione cujusdam Literae Papalis, ut dicitur, coram nobis ad valuntatem nostram pro emendis de transgressionibus, si quas contra nos fecerint; in hac parte, nobis ●aciendis, tunc ipsos Rectores, Vicarios, Presbyteros & Clericos a prisona pradicta si ea occasione et non alia detineantur in eadem, sine dilatione facias liberari per manucaptionem praedict●m. Et hoc pro alio brevi nostro de manucaptione ab ipsos prius pro facto illo capienda tibi directo nullatenus omi●tatis. Teste Rege apud Plympton 17 die Aprilis. The Bishops, Clergy, Abbots, Priors, and Religious persons terrified with the King's resolute proceedings against them, in putting them out of his Royal Protection, sei●ing their temporal Lands, Goods, Chattels, and imprisoning the persons of those who published or executed the Pope's Bull to regain the King's favour, protection, and restitution of their Lands, Goods, Chattels, not only condescended to grant him a Subsidy for defence of himself, and of the Church and Realm of England, double to that they had formerly granted, but likewise every one of them entered into particular Recognizances with sureties for the due payment thereof at certain days, before the King's Commissioners and Sheriffs in every County authorised to receive them; who certified them under their respective Seals into the Chancery; two Bundles of which original Recognizances and Certificates, with the Seals annexed to them, I lately found in the White Tower; whereupon they had particular Protections granted them under the Great Seal, to secure them from all future violence and wrongs, and Writs to restore their Temporalties, Goods, Chattels to them. These Certificates for the most part run in these forms. Au noble Peer descret Chancellor nostre Seignur le Roy, ou a son Leutenant le seon Pundelae Recognitionum An 25 E 1. in Turre London. Gilberd de Knovill Viscounte de Devon, si luy plest, saluz; e quant quill poet e set de reverence, e donur; sachez sire qe le Abbe de S●int Dogmael per ses Procuraturs Roberd de la Pit, e Willame de Culecumbe vint a moy le prim●r jour de Aueril, e ad grant a nostre Seignur le Roy le double del eyed qe i'll fist deremement, pur la defense de luy memes e de ses Eglises, e pur le commun profit du Royeaume, e pur le protection aveyr, e de ceo ma il trovee meinpernour. Et testmoniaunc● de queu chose jeo mis enuoy ceste ma lettre patente e close. A Sire Johan de Langeton Chancellor nostre Seignur le Roy, Johan le Megrave, ●le Viscounte the Warrewyc e Leyrc. saluz. Sachez nus ouer recia Mestre Robert de Craft Person de Bedeworth, e de Eylmerthorp, a la Protection nostre Seignur le Roy▪ Entemoygne de quele chose nus vos enviomus iste Bille ensele de nostre Seil. Williame de Plymton Persona de Westbedeford dev●nt Sire Aleyn de Plogenet, e le Viscounte de Somerset, ad fet fin de viij s. ke est a double de sa Dyme solome sa reconusance, pur la Protection le Roy aver, et pur le defense de lui e sa Egl●se, et pur le common pru du Reaume. Plegg. de la fin Thomas de Kynghammere e Adam Vincen lays. Entemonaunce de ceste chose le avant didst Sire Aleyn ad mis sun seel a ceste Bylle. Venerandae discretionis viro Domino J. de Langeton Domini Regis Cancellario, Adam de Welle, & R. le Vener Vic. Linc. ad recognitiones Cleri in Com. Linc. accipiendas deputati, salutem. Sciatis quod Willielmus de Brumpton finem fecit cum Domino Rege pro Protectione habenda, et laico feodo rehabendo. Et hoc vobis significamus. A Sire Johan de Langeton Chancellor nostre Seignour le Roy, Henry de Thistelden Viscounte de Oxenford, saluz. Cum naggeres ke Willame Vikere del Eglise de Wytteneye vint devaunt moy a Oxenford a la foy nostre Seignour le Roy, e sa fin fist pur diseset souz e quatre deners, ke est au double de la Dyme de sa Vikarie a ce ke il dit. jeo a memes cely William ceste bile ay done pur la Protection nostre Seignour le Roy aver selee de moun seal. Done a Oxenford le 12 jour de Mars, le an du regne le Roy Edward Vintyme quint. The several fines and sums, not mentioned in sundry of the Certificates, ●re expressed in distinct Tables at the end of the Bundles of Certificates, in this form. Henricus de Gudeford dat Domino Regi pro Protectione habenda x l. Philippus de Willugby recognovit se satisfacturum Regi pro terris & tenement. suis, & catallis in eyes inventis, et habeat Protectionem pro se et hominibus suis. Hug. Person de Kyngeston pres de Genelle devant Sire Aleyn de Plogenet, e le Viscont de Somers. ad fet fin de viij s. ke est a double, etc. In the same Bundle of Writs I found these Certificates made by Sheriffs and others, of the Names of several Parsons, Vicars, Abbots, Priors and Clergymen, who had entered into Recognizances and Obligations to the King with Lay-pledges or sureties, if they had no Layfee of their own, to pay him several fines and sums of money towards his Wars, to procure his Writs of Protection for their Persons, Goods and Lands, and to have their Lands and Goods (seized by the King) restored to them. Dors. Thomas de Etokks recogn. & oblige. se Regi pro Rogero We'll Persona Ecclesiae de Thourlegh, Exon. Dioc. 9 s. Bundela Brev. An 25 E. 1. in Turre London. Devon. Johannes le Deneys recogn. & oblige. se Regi pro Richardo Gundewyn Persona Ecclesiae de Bradeford, Exon. Dioc. 16 s. Devon. Adam le Jeu Persona Ecclesiae de Leveneston, Exon. Dioc. recogn. Regi 9 s. per pleg. Richardi de Brankescumbe. Devon. Richardus de Brankescumbe & Henry le Noreys recogn. & oblige. se Regi pro Rogero de Cherleton Canonico Ecclesiae Sanctae Crucis de Cridyton, Exon. Dioc. 15 s. Devon. Petrus de Chalons recogn. & oblige. se Regi pro Reginaldo de Campo Arnulphi Persona Ecclesiae de Ilfrydecumbe, Exon. Dioc. 8 mar. 3 s. Devon. Johannes de Bickebiry de Londesende recogn. & oblige. se Regi pro Drogone Vicar. Ecclesiae S. Brueredi, Exon. Dioc. dimid. mar. Hamelinus Persona Ecclesiae de Withiel, Exon. Dioc. habens laicum feodum recogn. Regi 18 s. Willielmus de Leicestr. Persona Ecclesiae de Hereford, Exon. Dioc. recogn. Regidimid. mar. Richardus de Porteland Vicar. Ecclesiae de S. David, Exon. Dioc. habens laicum feodum recogn. Regi dimid. mar. Devon. Andr. Vicar. Ecclesiae de Alfynton Besiles, Exon. Dioc. recogn. Regi 15 s. per pleg. Johannis de Lullesham. Wyltes. Philippus de Cumpton recogn. & oblige. se Regi pro Johanne Persona Ecclesiae de Manyngford Drewosa, Sarum Dioc. 24 s. Devon. Walterus Persona Ecclesiae de Sydeham Albemarlie, Exon. Dioc. recogn. Regi 9 s. per pleg. Ranulphi de Assheleye. Devon. Ranulphus de Middleton Vicar. Ecclesiae de Middleton, recogn. Regidimid. mar. per pleg Walteri de la Ford. Devon. Richardus Persona Ecclesiae de Tame Sancti Petri, Exon. Dioc. recogn. Regi 8 s. per pleg. Ranulphi de Asheleye. Devon. Johannes de Bradestone recogn. & oblige. se Regi pro Willielmo Persona Ecclesiae de Parva Hameston, 9 s. Prior S. Jacobi de Bristol, per Robertum Lunecok Clericum Attorn. suum recogn. Regi 11 mar. Sumers. Richardus de S. Claro Persona Ecclesiae de ash Britel, Bath. & Well. Dioc. recogn. Regi habens laicum feodum 40 s. Sumers. Willielmus de Luccumbe Persona Ecclesiae de Nettelcumbe, Bath. & Well. Dioc. habens laicum feodum recogn. Regi 30 s. Cornub. Magister Robertus de la Roche recogn. & oblige. se Regi pro Magistro Philippo de Cornub. Persona Ecclesiae de S. Justo, Exon. Dioc. 18 s. Cornub. Reginaldus de Moysek recogn. & oblige. se Regi pro Radulpho Persona Ecclesiae de S. Manguano, Exon. Dioc. 18 s. Johannis de Penkenell recogn. & oblige. se Regi pro Radulpho de Pridias Persona Ecclesiae de S. Winyero, Exon. Dioc. 24 s. Johannes Halveknyght Persona Ecclesiae S. Jacobi juxta Castrum Winton. habens laicum feodum recogn. Regi 2 mar. Devon. Robertus de Bremesrigg de Beauford recogn. & oblige. se Regi pro Henrico Persona Ecclesiae de Beauford, Exon. Dioc. 16 s. Richardus de Brankescumbe recogn. & oblige. se Regi pro Simone de Relegh Persona Ecclesiae de Warkelegh, Exon. Dioc. dimid. mar. Devon. Walterus de Legh Persona Ecclesiae de Jacobestowe, Exon. Dioc. recogn. Regi 13 s. per pleg. Walteri de la Ford. Wiltes. Robertus de Blakeford recogn. & oblige. pro Willielmo de Lomone Persona Ecclesiae de Somerford Mandut, Sarum Dioc. 40 s. Devon. Willielmus de Molis Persona Ecclesiae de Mekesburn. Exon. Dioc. recogn. Regi 16 s. pee pleg. Radulphi de Bageston. Petrus Persona Ecclesiae de Sele Monachorum, Exon. Dioc. recogn. Regi 18 s. per pleg. Thomae de Stotescumbe. Nicholaus Persona Ecclesiae de Clonenbergh. Exon. Dioc. recogn. Regi dimid. marc. per pleg. Thomae de Stotescumbe. Devon. Nicholaus Persona Ecclesiae de Kelly, Exon. Dioc. recogn. Regi 8 s. per pleg. Walteri de la Ford. Cornub. Rogerus de Treglothenon recogn. & oblige. se Regi pro Willielmo Vicar. Ecclesiae S. Genes●i, Exon. Dioc. dimid. marc. Magister Hamelynus de Wythyel recogn. & oblige. se Regi pro Gilberto Vicar. Ecclesiae de Dulo, Exon. Dioc. dimid. marc. Devon. William Luvel porcionar. Ecclesiae de Ermynton. Exon. Dioc. recogn. Regi 24 s. per pleg. Johannis de Kyllebury. Cornub. Robertus de S. David Clericus recogn. & oblige. se Regi pro Roberto Vicar. Ecclesiae de Stretton, Exon. Dioc. dimid. marc. Buks. Johannes de Boudon recogn. & oblige. se Regi pro Magistro Rogero de Boudon Persona Ecclesiae de Vndel. Linc. Dioc. C. s. Oxon. Philippus de Turedon recogn. & oblige. se Regi pro Roberto de Everdon. Persona Ecclesiae de Ludeton, Sarum Dioc. 42 s. Devon. Guydo le Bret, recogn. & oblige. se Regi pro Magistro Thoma de Letthelade Persona Ecclesiae de Wympel. Exon. Dioc. 1. m. Hertf. Rogerus de Norton Persona Ecclesiae de Brantefd. habens Laicum feodum recogn. Regi 28 s. per pleg. Devon. Galfridus Splot Persona Ecclesiae de Mewey, Exon. Dioc. recogn. Regi 20 s. per pleg. Laur. Splot. Cornub. Magister Willielmus de Wymundham Persona Ecclesiae de Barton Linc. Didesham, & portionar. Ecclesiae S. Teth in Cornub. Exon. Dioc. per Willielmum le Rous Attorn suum recogn. Regi, 5 l. 6 s. 8 d. Eborum. Aymo de Quarto Praepositus Beverlacen. & Hugelinus de Wychio recogn. & oblige. se Regi, pro Willielmo de Billeme Persona Ecclesiae de Hambiry, Lichf. & Coventr. Dioc. 10 mar. Devon. Galfrydus de Byrthorp & Henricus de Lappefade recogn. & oblige. se Regi pro Magistro Roberto de Cumbe Persona Ecclesiarum de Morton, Exon. Winterslowe Sarum, & Aldesfelde, Winton. Dioc, 6 l. Devon. Willielmus de Ranuell. recogn. & oblige. se Regi pro Thomae de Cantebr. Persona Ecclesiae de Luton, Exon. Dioc. 40 s. Devon. Adam de Murtho recogn. & oblige. se Regi pro Willielmo fill. Bogonis Persona Ecclesiae de Hautebray, Exon. Dioc. 12 s. Somerset. Idem Adam recogn. & oblige. se Regi pro Waltero Persona Ecclesiae de Porlok, Bath & Will. Dioc. 33 s. 4 d. Devon. Willielmus de Lutcumbe recogn. & oblige. se Regi pro Waltero Persona Ecclesiae de Godeley, Exon. Dioc. 10 s. Praedictus Willielmus de Lutcumbe recogn. & oblige. se pro Radulpho Do Persona Ecclesiae de Stok Rivers, Exon. Dioc. 10 s. Cornub. Johannes de Penran recogn. & oblige. se Regi pro Ricardo Persona Ecclesiae de S. Pynnock, Exon. Dioc. dimid. marc. Cornub. Willielmus de Glymon recogn. & obtulit se Regi pro Johanne de Wolnedon. Vicar. Ecclesiae de S. Vnelo, Exon. Dioc. dimid. marc. Robertus de la Roche, recogn. & oblige. se Regi pro Vicar. S. Idy, Exon. Dioc. dimid. marc. Cornub. Willielmus de Trewynt, recogn. & oblige. se Regi pro Magistro Adam. Haym, Persona Ecclesiae de Mahaymet, Exon. Dioc. 8 s. Cornub. Ricardus de Pudeford recogn. & oblige. se Regi pro Ricardo Vicar. Ecclesiae de S. Austolo, Exon. Dioc. dimid. mar. Alanus de Kernyk recogn. & oblige. se Regi pro Alano Blyon Persona Ecclesiae de Ludewent, Evon. Dioc. 2. m. Devon. Willielmus Good recogn. & oblige. se Regi pro Rogero Bloyon Persona Ecclesiae de Monok Okhampton, Exon. Dioc. 19 s. Ricardus Russell recogn. & oblige. se Regi pro Benedicto de Plymstok Persona Ecclesiae de S. Melano, Exon. Dioc. 16 s. Devon. Ranulphus de Assheleye recog. & oblige. se Regi pro Roberto Persona Ecclesiae de Saunford Peverel, Exon. Dioc. 11 s. Oxon. Willielmus de Minelcestr. Vicar. Ecclesiae de Sutton, Exon. Dioc. recogn. Regi 18 s. per pleg. Philippi de Everdon. Devon. Johannes de Boyvill recogn. et oblige. se Regi pro Martino Persona Ecclesiae de Pearecumbe, Exon. Dioc. 18 s. Sutht. Willielmus de Gloucestr. Persona Ecclesiae de Berton Sacy, Winton. Dioc. recogn. Regi, 6. m. et dimid. Salop. Thom. de Peshale Persona Ecclesiae de Frompton, Wygorn. Dioc. habens Laicum feodum recognovit Regi, 2. marc. Devon. Ricardus Burdet Vicar. Ecclesiae de Eke Bukelond, habens Laicum feodum dimid. marc. Johannes Vicar. Ecclesiae de Halberton, Exon. Dioc. recogn. Regi, dimid. marc. Cornub. David Vicar. Ecclesiae de Lescarret, Exon. Dioc. recogn. Regi, dimid. marc. per pleg. Benedicti Reyneward. Henr. le Deneys Persona Ecclesiae de Lysnewyth, Exon. Dioc. recogn. Regi 18 s. per pleg. praedicti Benedicti. Devon. Johannes Vicar. Ecclesiae de Tanton Episcopi, Exon. Dioc. habens Laicum feodum, recogn. Regi, dimid. marc. Hugo de Ryston. Vicar. Ecclesiae de Bolre Wynton. Dioc. per William Toly Attorn. suum recogn. Regi, 2 mar. Magister Gilbertus de Arderne Persona Ecclesiae de Aldeford, Coventr. & Lychf. Dioc. recogn. Regi 30 s. Surr. Magister Johannes de Gloucestr. Persona Ecclesiae de Chikewell. London. Dioc. recog. Regi 6. mar. per pleg. Hugonis de Jernemuth. Prior de la Ministr. in Cornub. recog. Regi 24 s. Cornub. Rogerus de Brightwell Persona Ecclesiae de La●dkynnok, Exon. Dioc. recogn. Regi 20 s. per pleg. Philippi le Wench de Lestwythiell. Devon. Hugo Lengleys Persona Ecclesiae de Taleton, Exon. Dioc. recogn. Regi 33 s. 4 d. per pleg. Simon le Ken. Exon. Dioc. Cornub. Reginaldus Portionar. in Ecclesiae S. Endeliente, Exon. Dioc. habens laicum feodum, recog. Regi 17 s. Devon. Edwardus Lengleys Vicar. Ecclesiae de Bovy Tracy, Exon. Dioc. recogn. Regi, dimid. marc. per pleg. Jacobi de Mohun. Prior de Hospital S. Johannis de Welles recogn. 46 s. 4 d. Johannes Vicar. Ecclesiae de S. Claro, Exon. Dioc. recogn. Regi dimid. marc. per pleg. Rogeri de Polleskogh. Oxon. Willielmus de la More, recogn. & oblige. se Regi pro Johanne de Wamberge, Vicar. Ecclesiae de Cudalyngton Linc. Dioc. dimid. Marc. Cornub. Johannes fill. Roberti recogn. & oblige. se pro Magistro Marsilo Persona Ecclesiae S. Trinitatis, Exon. Dioc. 2. marc. Devon. Henr. de Ralegh recogn. & oblige. se Regi pro Henrico Vicar. Ecclesiae de Celyton Nonauts. Exp. Willielmus Parsona Ecclesiae de Thellebrigg. Exon. Dioc. quae taxatur ad 30 s. tantum, ut juravit, recogn. Regi pro protectione habenda per pleg. Johannis de Thellebrig. de Com. Devon. 6 s. 8 d. Exp. Johannes de Chyn Vicar. Ecclesiae de Motbury, Exon. Dioc. quae taxatur, ad 40 s. tantum, ut juravit, recognoscit Regi pro protectione 6 s. 8 d. per pleg. Willielmi de Edmerston de Com. Devon. Exp. Thom. de— Vicar. Ecclesiae de Carampton, Bathon: & Wellen: Dioc. habens Laicum feodum recogn. Regi pro protectione habenda, 20 s. Exp. Rogerus de Abbernoun Persona Ecclesiae de Thornebury, Exon. Dioc. & Ecclesiae de Haselbergh, Sarum Dioc. habens laicum feodum recogn. Regi pro protectione habenda, 40 s. Exp. Benedictus de Lincoln. Persona Ecclesiae de Kirkeby, Lincoln. Dioc. habens laicum feodum recog. Regi pro protectione habenda, 5 marc. Exp. Egidius de Bittidon Persona Ecclesiae de Henton Bluet, Bathon. et Wellen. Dioc. recogn. pro protectione 10 s. Exp. Willielmus de Wymeton Persona Ecclesiae de Bokelond. Exon. Dioc. recogn. Regi pro protectione habenda, 13 s. 4 d. per pleg. Adae de la Ford de Com. Devon. Exp. David de Estakepele Persona Ecclesiae de A●kford, Exon. Dioc. recogn. Regi pro protectione habenda 2 marc. per pleg. Johannis de Evesham de Com. Devon. Exp. Thom. de Evesham, Vicar. Ecclesiae de Yalmeton. Exon. Dioc. quae taxatur ad 40 s. tantum, etc. recogn. Regi pro protectione habenda dimid. marc. per pleg. Magistri Roberti de la pit de Com. Devon. Exp. Rogerus Vicar. Ecclesiae de Ermyngton, Exon. Dioc. recogn. Regi pro protectione habenda, dimid. mar. per pleg. dicti Magistri Roberti. Walterus Persona Ecclesiae de Bradestone, Exon. Dioc. habens laicum feodum recogn. Regi, 10 s. Exp. Martinus persona Ecclesiae de Blake Aneton, Exon. Dioc. habens Laicum feodum, recog. Regi 28 s. Exp. Walterus de Neweton Persona Ecclesiae de Bradeston et Henr. de Lobbeweyll. recognoscunt & obligant se Regi, pro Willielmo Trenchard Vicar. Ecclesiae de Stowe Devon. beatae Mariae Exon. Dioc. dimid. mar. Exp. Philippus de Everdon. Persona Ecclesiae de Broughton, Linc. Dioc. recogn. Regi pro protectione habenda, 10 l. Exp. Johannes Dru Persona Ecclesiae de Shyperford magna, Sarum Dioc. recogn. Regi 32 s. per pleg. Johannis de Candeme de Com. Suthton. Exp. Ricardus Persona Ecclesiae de Maneton Exon. Dioc. habens laicum feodum recogn. Regi, 20 s. Exp. Johannes de Everdon Persona Ecclesiae de Stoke Basset, Linc. Dioc. recogn. Regi pro protectione C s. Philippus de Everdon praedictus recogn. & oblige. se Regi pro Roberto de Everdon Persona Ecclesiae de Bertun Benedych. 5 marc. Exp. Thom. de Donne Persona Ecclesiae de Heaunton Punchardoun, Exon. Dioc. recogn. Regi pro protectione, 42 s. per pleg. Walteri de Tarpeleye de Com. Devon. Exp. Willielmus de Strete Persona Ecclesiae de Ken, Exon. Dioc. habens laicum feodum, recog. Regi 62 s. Exp. Henry Persona Ecclesiae de Rydmore, Exon. Dioc. recogn. Regi 13 s. 4 d. per pleg. Johannis de Stokton de Com. Devon. Magister Robertus de la More Persona Ecclesiae de Withampton, Sarum Dioc. habens laicum feodum recogn. Regi 15 s. Exp. Jacobus Fraunceys Persona Ecclesiae de Whitechurch, Exon. Dioc. recogn. 30 s. per pleg. Willi●lmi de Neweton de Com. Devon. Philippus Persona Ecclesiae de Caddeleye, Exon. Dioc. quae taxatur ad 40. s. recogn. Regi dimid. marc. Exp. Godefridus Persona Ecclesiae de Chauleye, Exon. Dioc. habens laicum feodum recogn. Regi 40. s. Exp. Stephanus de Molis Persona Ecclesiae de Northill. Exon. Dioc. habens laicum feodum recogn. Regi 2. marc. Exp. Johannes Persona de Mesdon, Exon. Dioc. recogn. Regi xviij. s. per pleg. Walteri de Tarpeleye de Com. Devon. Exp. Willielmus de Stokes Persona Ecclesiae de Exford, Bath. & Wellen. Dioc. habens feodum laicum feodum recogn. Regi 30. s. Exp. Robertus Fromund Persona Ecclesiae S. Thomae, Sar. Dioc. & Praebendar. in Ecclesia S. Mariae Magdalenae de Chylmelegh, Exon. Dioc. per Johan. de Exon. Clericum, & Johannem de Dentworth Attorn. suos recogn. Regi pro protectione habend. 40 s. Exp. Walterus de Farar Persona Ecclesiae de Byr. Exon. Dioc. recogn. Regi 38 s. 4 d. per pleg. Reginald. ●e Farar de Com. Devon. Exp. Robertus Persona Ecclesiae de Clift S. Laurentii, Exon. Dioc. habens feodum recogn. Regi 15 s. Exp. Henr. de Budeton de Com. Devon. recogn. & oblige. se Regi pro Richardo de Seccana Persona Ecclesiae de Tissebiry, Sarum Dioc. 30 s. Exp. Robertus de Stokeye de Com. Devon. recogn. & oblige. se Regi pro Thoma de S. Albano Persona Ecclesiae de Holne, Exon. Dioc. 2 marc. Somers. Abbas de Bokelond recogn. & oblige. se Regi pro Abbate de Neth pro laico feodo suo spiritual. annexo in Dioc. Bathon. & Wellen. quod taxatur ad 11 l. 13 s. 4 d. Wiltes. Exp. Frater Thomas Prior de Farleye per Magistrum Robertum de— Attornatum suum recogn. Regi pro protectione habenda 20 l. Devon. Johannes de Kyllebiry recogn. & oblige. se Regi pro Laurentio V●car. Ecclesiae de Aulescumbe, Exon. Dioc. dimid. marc. Devon. Willielmus de Hornford recogn. & oblige. se Regi pro Luca Vicar. Ecclesiae de Brixham, Exon. Dioc. 2 marc. Hereford. Willielmus de S. Johanne Canonicus praedictae Ecclesiae S. Ethelberti, & Persona Ecclesiae de Wylandesbyry, Linc. Dioc. per praedictum Adam de la Berowe recogn. Regi 5 marc. Thomas de la Dane Persona de Hampton, Heref. Dioc. per praedictum Adam Attorn. suum recogn. Regi 22 s. Devon. Hamelinus Persona Ecclesiae de Halghwell, Exon. Dioc. recogn. Regi pro protectione habend 18 s. Exp. Robertus de Hendrez Persona Ecclesiae de Lanreithon, Exon. Dioc. habens laicum feodum recogn. Regi 2 marc. Rogerus de Mortho & Richardus de Sparkwyll de Com. Devon. recogn. & oblige. se Regi pro Willielmo de Tracy Persona Ecclesiae de Mortho, Exon. Dioc. 2 marc. Hugelinus de Wichio recogn. & oblige. se Regi pro Abbate S. Andr. Veesellens' in Lumbardia, Persona Ecclesiae S. Andraeae de Cestreton, Elyen. Dioc. 11 l. Sussex. Magister Robertus de Lewes, Persona Ecclesiae de Wywelle, Linc. Dioc. habens laicum feodum recogn. Regi pro protectione habend 21 s. Devon. Warinus de Penilles Persona Ecclesiae de Westlegh, Exon. Dioc. recogn. pro protect. 21 s. Devon. Richardus Neel Persona Ecclesiae de Asshesteigim, Exon. Dioc. recogn. Regi 40 s. Cornub. Magister Thom. Persona Ecclesiae S. Rinnom majoris Lukerrierd, Exon. Dioc. recogn. Regi 17 s. Cornub. Robertus de Stokheye & Warinus de Alneto recogn. & oblige. se Regi pro Magistro Willielmo de S. Elena Canonico Exon. dimid. marc. Devon. Richardus de Brangescombe recogn. & oblige. se pro Nicholas de Jeu Persona Ecclesiae de Whyteton, Exon. Dioc. 10 s. Devon. Robertus Persona Ecclesiae de Lappeford, Exon. Dioc. habens laicum feodum recogn. Regi 25 s. Devon. Johannes de Biry recogn. & oblige. se Regi pro Henrico Vicar. Ecclesiae de Celrigg, Exon. Dioc. dimid. marc. Devon. Stephanus de Cokington Persona Ecclesiae de Humeshaghe, Exon. Dioc. recogn. Regi pro protectione 10 s. Devon Henr. le Moreys recogn. & oblige. se Regi pro Tho. le Bret Persona Ecclesiae de Hywisshe, Exon. Dioc. 1. marc. Devon. Robertus Giffard recogn. & oblige. se Regi pro Willielmo Dunnyng Persona Ecclesiae de Bideford, Exon. Dioc. 55 s. 4 d. Devon. Willielmus de Halton Persona Ecclesiae de Shewyk, Exon. Dioc, recogn. Regi 24 s. Devon. Robertus Giffard recogn. & oblige. se Regi pro Willielmo de Bramton Persona Ecclesiae de Alnerdescote, Exon. Dioc. 18 s. In two bundles of Writs of Privy-seals and Certificates, Anno 25 E. 1. I found Nomina Religiosorum de partibus Transmarinis infrascripti. Qui secerunt finem, et Bundelae Brevium in Turre London. An. 25 E. 1. invenerunt securitatem ad Dom. Regem apud Westm. sccundum formam ordinationis, & illis debet fieri Protectio in forma provisa, writ in this form. Sussex. Ballivis de Fiscampo invenit, etc. Sussex. Prior de Wilminton, Exp. invenit, etc. Which follows after every of the Names in one of the Copies. Dors. Frater Martinus Prior de Frompton, Exp. invenit, etc. Oxon. Northt. Lincoln. Frater Johannes procur. Abbatis de Alneto. Linc. Norf. Essex. Nott. Frater Willielmus procur. Abbatis de Seminacco. Sussex. Frater Willielmus procur. Abbatis de Sees in Anglia. Dor. Prior de Lodres, Exp. Buck. & Linc. Frater Robertus procurator Abbatis S. Nich. Andeg. Devon. Prior de Otrington Exp. Ebor. Frater Hugo de Molendinis, Custos Molendinarum Richemund. Kanc. Frater Petrus Prior de Triwle. Kanc. Frater Petrus Prior de Folkestan. Kanc. Frater Walterus Prior de Patukeburn. Kanc. Frater Walterus de Dunes, Custos Ecclesiae de Estclinthe in Shepeie. Kanc. Frater Hugo Custos Ecclesiae de V●pechurch. Salop. Frater Henricus Prior de Wenl●k. Sussex. Frater Johannes Prior de Lewes. Norf. Prior Sanctae Fidis de Horford. Wilts. Frater Theobaldus Prior de Okeburn. Berk. Frater Willielmus Prior de Estiventon. Suths. Frater Johannes Prior de Andoeure. Linc. Frater Petrus Prior de Burghwell. Ebor. Frater Johannes Prior de Sanctae Trin. Ebor. Norfolk Frater Vincentius Prior de Theford Monachorum. Kanc. Frater Jacobus Prior de Horton. Kanc. Frater Johannes Prior de Levesham. Ebor. Prior de Alverton Mauleverer. Norf. Prior de Sporle invenit, etc. Nott. Frater Walterus Prior de Blyda. Rot●land. Frater Johannes Prior de Westo●. Hertf. Frater Radulphus Prior de Ware. Hereford. Frater Johannes Prior de Clifford. Middl. Frater Willielmus Prior de Ermundesworth. Gloucest. Frater Willielmus de Bekeford, Attorn. Prioris de Bekeford, Exp. Buk. Frater Willielmus, Custos domus de Tykesord. Oxon. Frater Matthaeus Prior de Coges. Essex. Frater Alexander Prior de Stanesgate. Suff. Robertus procurator Prioris de Bresete. Heref. etc. Frater Galfridus procurator Abbatis de Ceunchis. Heref. Frater Willielmus de la Gravele, procurator Abbatis de Lyra. Cantebr. Frater Johannes Prior de Swanseye. Somers. Frater Galfridus Prior de Montacuto. Nott. Frater Willielmus Prior de Lenton. Stafford. Frater Reginaldus Prior de Lappeleye. Northt. & Berk. Frater Johannes Prior de Nugon & de Novo Mercato, Exp. Wygorn. Frater Guido Prior de Astle. Sutht. Frater Willielmus Prior de Hamele Anglicus. Cornub. Frater Philippus de Tuadred. Essex. Frater Petrus Prior de Pritewell. Glouc. Frater Osbertus Prior de Goldelive, Exp. Warr. Frater Johannes Prior de Kirkeby Monachorum. Glouc. Frater Simon Prior de Newent, Exp. Oxon. Frater Radulphus Prior de Ministro Lovel. Sussex. Frater Petrus Prior de la Sele. Essex. Frater Gilbertus Prior de Merefeye. Norhtt. & Suff. Frater Willielmus Prior de Creting & Everdon. Suff. Frater Jacobus Prior de Waneford. North. Frater Richardus procur. Prioris S. Andr. Northt. Hunt. Frater Johannes Prior de S. Necto. Buk. Frater Richardus Prior de Newinton Longiule. Sussex. Frater Laurentius, procurator Prioris de Morteyn & Wideham. Ebor. Prior de Burstalle. Sussex. Frater Dionysius Prior de Arundel. Sussex. Agatha Priorissa de Leministr. Wilt. Frater Warena Custos de Cherlton. Warr. Frater Thomae procurator Prioris de Wolurecheston. Norf. Frater Petrus Prior de Paunfeld & de Wells. Linc. Frater Walterus Prior de Wyleford. Devon. Frater Robertus Prior de Mobur. Staff. Frater Willielmus procurator Prioris de Tuttebur. Wilts. Frater Johannes Prior de Oppehavene. Wilts. Frater Willielmus Prior de Avebir. Cant. Frater Rouland Prior de Linton. Derb. Frater Petrus, Prior de S. Jac. de Derby de Aldenna. Linc. Frater Nicholaus Prior de Ravensdale. Linc. Frater Johannes Prior de Hagh. Sutht. Frater Nicholaus Prior de Anedvelle. Wilts. Frater Matth. Prior de Clatford. Linc. Frater Galfridus Prior de Wengham. Linc. Frater Willielmus Prior de Cameryngham. Glouc. Robertus Prior de Brumsend & Middleton. Somers. Nicholaus Prior de Stock Corthy. D●von. Bartholomaeus Prior de Carrwelle. Sutht. Hugo Prior de Heyling. Sutht. Frater Johannes Prior de Carisbrok. Sutht. Frater Johannes procurator Abbatis de Lyma Sutht. Frater Galfridus Prior S. ........ in Insula Vectae. Sutht. Frater Stephanus Prior de Appelire, Exp. Sutht. Henricus Prior S. Elenae, Exp. Devon. Frater Galfridus Prior de Toteneys. Suff. Johannes Prior de Mendham. Bedf. Frater Johannes Magister Domus de Farleye & Luttegreshall. Linc. Frater Henricus Prior de Hagham. Cornub. Frater Galfridus Prior de Monte S. Michaelis. Linc. Frater Petrus Prior de Covenham. Hereford. Frater Galfridus procurator Abbatis de Tirona, qui est Prior de Tutele. Devon. Frater Pascaseus Prior de Barnastapolia, Exp. Devon. Frater Petrus Prior S. Jacobi juxta Exon. Exp. Norfolk Frater Nicholaus Prior de Tostes, Exp. Suss. Frater Henricus Prior de Stok. Heref. Frater Petrus de Bosco Prior de Monemuta. Warr. Frater Johannes de Brocia Prior de Wotton. Leyc. Frater Herneus Prior de Hynkele. Lancastr. Frater Johannes Prior Lancastr. D●von. Frater Adam Prior de Cowyk, Exp. Linc. Frater Theobaldus Prior de Mynting. Northt. Frater Hugo Prior de Weden. Pinkeney, Exp. Ebor. Prior de Echeffeud, Exp. Essex. Prior de S. Walerico. The Protections granted them by the King for these fines, were of two sorts; one for the Clergy of the Province of York, directed to the Sea Officers, Mariners, Bailiffs and others, which I found in a Bundle of Writs and Privy Seals in the White Tower, with this direction to the Chancellor to issue them. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, dilecto Bundela Brev. An. 25 E. 1. in Turre London. & fideli suo Johanni de Langeton Cancellario suo, salutem. Placet no●is, ut Clerus tam Ebor. quam Karl. Diocesium quam aliunde volens quin●am partem Beneficiorum et bonorum suorum ad Regni et Ecclesiae defensionem ponere, Protectionem nostram in forma quam misistis Johanni de bensted Clerico nostro consequatur. Quam quidem formam vobis sigillo nostro privato re●●t●imus consignatam. Dat. sub privato sigillo nostro apud Dynesle 16 die Februarii, Anno regni nostri 25. EDwardus, etc. Capitanes Marinariorum, & eisdem Marinariis, ac omnibus Ibidem. Ballivis & fidelibus suis, ad quos praesentes literae pervenerint, salutem. Cum Praelati et Clerus Ebor. & Karliolen. Civitatum et Diocesium prudenter intuentes inevitabilis necessitatis angustias, quibus Ecclesiae suae et totum regnum Angliae occulata fide exponuntur et subjacent hiis diebus, usque ad quintam partem Beneficiorum et bonorum suorum istius anni, juxta taxationem nuper factam de Beneficiis Ecclesiasticis de quibus decima, ultimo in subsidium Terrae Sanctae concessa, data fuit, ordinaverint et constituerint se pone●e ad defensionem suam et Ecclesiarum suarum, et ad resistendum machinationibus et invasionibus hostium, qui alias applicantes in dictum regnum, Dei timore postposito, Ecclesias combusserunt, * Vid. Henr. de Knyghton de Event. Angl. l. 3 c. 10 col. 2520, 2521. vasasacra et alia ornamenta divino dedicata cultui rapuetunt, personas Ecclesiasticas etiam decrepitas in eisdem inhumaniter trucidaru●, quique reparatis prioribus et novis et incognitis eidem regno navium et armor●m adinventis generibus, ad invadendum regnum illud se fortius solito praepararunt. Nos ipsorum circumspectam providentiam commendantes, suscepimus in protectionem et defensionem nostram specialem praedictos Praelatos et Clerum, et singulos eorundem, homines, terras, res, redditus, et omnes possessiones suas: Et ideo vobis mandamus, quod praedictos Praelatos et Clerum, et singulis corum homines, terras, res, redditus, et omnes possessiones suas manuten●●tis, protegatis et defendatis, non inferentes eyes, vel inferri permittentes ●●uc●am, molestiam, dampnum aut gravamen. Et si quid eis forufactum fuerit, id eis sine dilatione emendari faciatis. In cujus, etc. usque ad festum Omnium Sanctorum futur. prox. duratur. Nolumus autem sed firmiter inhibemus, ne de bladis seu aliis bonis et catallis praedictorum Praelatorum et Cleri, seu alicujus eorum ub●cunque consistant, ad opus nostrum aut aliorum quorumcunque sine licentia et voluntate eorundem Praelatorum et Cleri aliquid interim capiatis, seu capi facia●is, quo minus de eisdem bonis et catallis suis libere disponere et ordinare, ac commodum suum facere possint, prout sibi melius viderit expedire. Teste meipso apud Wal●yngham 6 die Februarii, Anno regni nostri vicesimo quinto. Which Writ of Protection was passed under the Great Seal 18 Februarii, and recorded in Rot. Pat. An. 25 E. 1. m. 14. intus. Consimilis literae fiet cuilibet de Clero si Rex consentiat isti formae. The other sort of the King's Protections were granted to particular Abbots, Abbesses, Covents, Priors, Deans, Chapters, Archdeacon's, Prebends, Freers', Parsons, Vicars, Chaplains of Churches and Chappelries throughout the Province of Canterbury, thus recorded to posterity in the Patent and Clause Rolls of 25 E. 1. REX omnibus Ballivis & fidelibus suis, etc. salutem. Sciatis quod suscepimus in protectionem et defensionem nostram specialem dilectum nobis Pat. 25 E. 1. m. 15. dorso, & bundela Brevium de privato Sigillo, etc. An. 25 E 1. in Turre London. in Abbatem de Hida Winton. homines, terras, res, redditus, & omnes possessiones suas. Et ideo vobis mandamus, quod ipsum Abbatem, homines, terras, res, redditus, & omnes possessiones suas, manuteneatis, protegatis, & defendetis; non inferentes eis vel inferri permittentes in juriam, molestiam, dampnum, aut gravamen. Et si quid eis forisfactum fuerit, id eis sine dilacione faciatis emendari. In cujus rei testimoniam has literas nostras fieri fecimus patentes, duraturas usque ad festum omnium Sanctorum proximo futurum. Nolumus autem set firmiter inhibemus, ne de bladis seu aliis bonis et catallis ipsius Abbatis, ubicunque consistant, ad opus nostrum seu aliorum quorumcunque, sine licentia et voluntate ejusdem Abbatis, aliquid interim capiatis, seu capi faciatis, quo minus de eisdem bladis, bonis et catallis suis libere disponere et ordinare, ac commodum facere possit prout sibi melius viderit expedire. Teste Rege apud Odyham 22 die Febr. Consimiles literas de protectione habent subscripti, qui finem fecerunt coram Domino Cancellario pro hujusmodi Protectionibus habendis; viz. * By this Catalogue we may discern not only the Names of the Abbots, Abbess●s, Priors, Archdeacon's, Prebends, Parsons, Vicars, & c. ●in ● that year, and that many of them were Italians, but likewise which were then Prebendaries, Parochial Churches, Parsonages and Chappelries, which continue so, or have since been altered; one end for which I have here specified them. Richardus de Overton Clericus, Magister Philippus de Cornub. Prior Sancti Swythini Winton. & tripl. Abbatissa Sanctae Mariae Winton. & tripl. Emericus Rabotel, Petrus de Sancto Mario Archid. Surr. Petrus Callandi, Gilbertus de Chalfunt, Robertus Bertrandi Persona Ecclesiae de Clandon Abbatis, Gilbertus de Ardene Persona Ecclesiae de Havewelle, Gerricus de Fago Procurator generalis Theobaldi de Baro Praebendarii Praebendae de Bannebury, & Persona Ecclesiae de Pageham, Edwardus Persona Ecclesiae de Croyton, dupl. Gerricus de ●ago generalis Procurator Petri Persona Ecclesiae de Hambur. juxta Wycham, Willielmus de Torni Clericus, Magister Adam de Botyndon Persona Ecclesiarum de Penne, Bodiford & Cobinton, & terciae partis Ecclesiae de Botydon, tripl. Magister Thomas de Logor Canonicu● Ecclesiae Sancti Andraeae Wellen. Magister Rogerus la Force Persona Ecclesiae de Berfeld, Willielmus de Ippele Persona Ecclesiae de Fouleston, Magister Andr. lafoy Force Persona Ecclesiae de Bocland, Johannes de Hineton Persona Ecclesiae de Paulesholt, Prior de Burncestr. Walterus de Dene Persona Ecclesiae Omnium Sanctorum de Westden, Prior de Motesfunte, dupl. Abbatissa de Wherewell, dupl. Willielmus de Sadington Persona Ecclesiae de Saxeby, Johannes de Lanfare Persona Ecclesiae de Sanecaumpe, Magister Jacobus de Cobeham, & Magister Thomas frater ejus Clerici, dupl. Prior Hospitalis Sancti Johannis de Creckelade, Nicholaus de Ely Persona Ecclesiae de Cranleye, Willielmus Abel Persona Ecclesiae de Linleye, Henricus de Bluntesdon, dupl. Magister Petrus Doncet Persona Ecclesiae de Aveninges, dupl. Abbatissa Shafton, dupl. Johannes de Scardeburgh Persona Ecclesiae de Systan, & Sancti Michaelis de Stanton, dupl. Nicholaus de Luvetot, Thomas de Newton Persona Ecclesiae de Knoll, Johannes de Cumbe Clericus, Prior Ecclesiae Christi de Twynham, Magister Willielmus de Crundwell Clericus, Johannes de Upton Persona Ecclesiae de Fifehide, Magister Johannes de Keuleye Persona Ecclesiae de Sokyndon, Galfridus de Bromham Clericus, Galfridus de Wretton Persona Ecclesiae de Henxhull & Codham, Rogerus de Shulton, Robertus de Hareden Persona Ecclesiae de Aldington, Radulphus de Stanford, dupl. Rogerus de Sutton Persona Ecclesiae de Heyden, dupl. Robertus de Askeby, dupl. Magister Willielmus de Chirmton, Henricus de Tidelsyde Persona Ecclesiae de Northnewendon, Willielmus de Bettles Persona Ecclesiarum de Barsham & Dichingham, Priorissa de Nunneton, Priorissa the Nun Eton, Bartholomaeus de Sutton Persona Ecclesiae de Sutton, Prior Domus Mulierum Leprosarum de Maydenbradelegh, Hugo de Clepton Clericus, Galfridus de Hegham Persona Ecclesiae de Canndel Episcopi, Johannes Bacun, Prior de Brummore, Hug. de Spineto Persona Ecclesiae de Thurtleston, Willielmus Abel Persona Ecclesiae de Lindleye, Maur. Lunel Persona Ecclesiae de Aluinsford, Humfridus de Lye Persona Ecclesiae de Laneford, Henr. Beaufiz Persona Ecclesiae de ash, Magister Reyner de Wychio Canonicus Ecclesiae Sancti Cedde Lych. Guido de Wychio Persona Ecclesiae de Ease, Henr. de Ponte Clericus, Willielmus de Hamelton, dupl. Willielmus de Holt Persona Ecclesiae de Allekanynges, Richardus de Kyneburle, Johannes de Spaldington Persona Ecclesiae de Thorpedmor, Robertus de Benhale Clericus, Prior de Brionton, Magister Hugo Trypacy Clericus, Stephanus Provet Clericus, Abbas de Tychefeld dupl. Magister Robertus Searlet Persona Ecclesiae de Elm, Magister Robertus de Strode Canonicus Ecclesiae beatae Mariae Sarum, Antonius de Bradeneye (lericus, Stephanus de la Pris● Persona Ecclesiae de Boyton, Prior de la Grave, tripl. Radulphus de Ebor. Cancellar. Ecclesiae beatae Mariae Sarum, Willielmus Baynard Persona Ecclesiae de Irstede, Matthaeus de Hamme Persona Ecclesiae de Staunton Sancti Quintini, Priorissa de Ambresbury, dupl. Johannes de Bradenham Persona Ecclesiarum de Fennum, Sutton, & Kenburnleye, dupl. Stephanus Malore Persona Ecclesiae de Draghton, Magister Willielmus de Chirinton, Abbas de Hida Winton, dupl. Richardus Malore Persona Eccl siae de Lindwode, Richardus de Eyleston Persona Ecclesiae de Barkeston, Willielmus le Deneys Canonicus Ecclesiae beatae Mariae Sarum, Henr. de Colingburne Persona Ecclesiae de Telre, Richardus de Winton Persona Ecclesiae de Penyton, Willielmus de Middleton Persona Ecclesiae de Bradelegh juxta Grymesbye, Johannes de Winton Persona Ecclesiae de Enham, dupl. Willielmus de Welmton Canonicus Ecclesiae sancti Andreae Wellen. Magister Willielmus de Appirlee, Persona Ecclesiae de Est-Brightwell, Magister Hospital sancti Nicholai Sarum, Richardus de Preston Persona Ecclesia de Longa Brydie, Abbatissa de Romeseye dupp. Johannes de Newent Persona Ecclesiae de Gracele, Praepositus Domus sancti Edmundi Sarum, Johannes de Romeseye Persona Ecclesiarum de Edinton & Iclunestok, Johannes de Spersholt Clericus, Abbatissa de Wilton, Magister Radulphus de Odyham Persona Ecclesiae de Bradeford Penere, Willielmus de Wermeinstr. Persona Ecclesiae de Tidolneshide, Robertus de Benhale Clericus, Robertus de Leicestr. Persona Ecclesiae sancti Oswaldi & Vicar. Ecclesiae beatae Mariae Sarum, Johannes de Witham Capellanus, Rogerus de Essex Persona Ecclesiae de Wulfreton, Prior de Poghelee, Robertus de Aldington Vicar. Ecclesiae de Sturministr. Marshal. Abbas de Muchelnye, Abbess Glaston trip. Magister Willielmus de Perham Persona Ecclesiae de Romeseye, Robertus Persona Ecclesiarum de Assheton Somervill & Burghton, Robertus Burton Persona Ecclesiarum de Horsenton & Derham, Custos Domus Scolarium Sarum. duppl. Prior de Longa Leta, M●gister Robertus de Strode Canonicus Ecclesiae beatae Mariae Sarum, Petrus de Sancto Martino Persona Ecclesiae de Ulbeton, Gilbertus de Wellanynton, Magister Willielmus de la Wile Arch. Dors. Prior de Standelford, Petrus Maundevil Persona Ecclesiae de Chelesbury, Robertus de la Wile Persona Ecclesiae de Brideton, Petrus Bolymer Persona Ecclesiae de Norrig. Frater Willielmus Lyencurt Procurator Priorissae de Claro Rivo Ordinis fontis Ebrardi, Magister Willielmus de Shireburn Vicar. Ecclesiae beatae Mariae Sarum, Walterus Bakun Persona Ecclesiae de Eudegate, Laur. de Clifford Persona Ecclesiarum de Wynterburn & Thoresby dupp. Prior sancti Dionisii dupp. Radulphus de Vasto Parco Persona Ecclesiarum de Wydindon & Bekynton, Willielmus fill. Roberti de Stokes Persona Eeclesiae de Buddesdon, Ricardus le Engleys Persona Ecclesiae de Farnham, Willielmus de Motesfonte Persona Capellae de Whelpelegh. Hubertus de sancto Quintino Persona Ecclesiae de Belle, Johannes de Shypton Vicar. Ecclesiae beatae Mariae Sarum. Abbas de Corn, Willielmus Attewyle Persona Ecclesiae de Staplebrig. Ricardus de la Wile Persona Ecclesiae de Haukechirche, Nicholaus Attewyle Persona Ecclesiae de Childefrome, Willielmus Gascelyn Persona Ecclesiae de Hivepiddele, Magister Willielmus de Wederhale dupp. Abbatissa de Lacock dupp. Willielmus de Boclond Canonicus liberae Capellae de Tettenhale, Prior de Southwok, Hugo de Goldeston Persona Ecclesiae de Gestlingthorp, Frater Willielmus de Lyencurt Prior de la Grave, generalis Procurator Abbatissae Fontis Ebraudi in Angl. duppl. Ricardus Brian Persona Ecclesiae de West Grymstede, Willielmus de Burton Persona Capellae de Whadden, Richardus de Wilton Persona Ecclesiae de Cumpton-Chamberleyn, Abbas de Middelton, Richardus le Engleys Persona Ecclesiae de Farnham, Robertus de Leicesir. Persona Ecclesiarum de Tarente Vylers & Pencrith, Petrus de Baiona Persona Ecclesiae de Shapwyke, Robertus de Micheldeure firmarius Ecclesiae de Ebbelesburnwak, Prior de Staffordale, Nicholaus de Bassingburn dupp. Prior de Monasterio Ederoso, Willielmus de Molis Persona Ecclesiae de Maperton, Robertus de Burbach Persona Ecclesiae de Westdoene, Priorissa de Hington, Prior Bathon. Johannes de Hyneton Persona Capellae de Stanebrigg. Robertus de Cliderhowe, Iterius de Engolisma Canonicus Ecclesiae sancti Patricii Dublin. Hibern. Baldewynus de Caundell Vicar. Ecclesiae de Horton, Stephanus de Asshebur. Persona Ecclesiae de Wyly, Andr. de Lincolnia, Richardus de Ro●eland Persona Ecclesia de Prestchut, Richardus de Socwell Can●nicu. Ecclesiae beatae Mariae Sarum, Abbas de Atheluignie, Galfridus Magistr. Hospital. saucti Johannis de Brigewater, Magister Robertus de sancto Quintino Capellanus, Frater Benedictus electus de Abbotesbur. Richar dus Fromund Persona Ecclesiae de Thornfagun, Johannes de Exonia Clericus, Abbatissa de Godestowe, Johannes de la Ryvere Persona Capellae de Allerleye, Thom. de sancto Johanne Persona Ecclesiarum de Brienston & Chanto, Episcopus Sarum, Magister Michael de Wodeford Persona Ecclesiae de Longa Cheselburn. * Pat. 25 E. 3. m. 13. dorso. Protection●●. Willielmus de Staunton, Vicar. Ecclesiae de Stepel Lavynton, Teste Rege apud Clarendon 6. die Martii. Priorissa de Westwode, Osbertus de Baggeston Canonicus Sarum, Portionar. Ecclesiae Sanctae Tectae, & persona Ecclesiae de Burnington, Henricus de Kemeseye Custos Domus Sanctae Mariae de Suthampton, & Persona Ecclesiae de Dumner, Willielmus de Cotenham Vicar. Ecclesiae de Creppery, Stephanus de Rommesbur. Clericus, Willielmus de Taunton Persona Ecclesia de Badekynton, Walterus de Chelteham Persona Ecclesiarum de Dineneye & Whytinton, Tho. de Anna Persona Ecclesiae de Sulthorn, Johannes de Keynesham Persona Ecclesiae de Abbodesdon, Willielmus de Braybrok Persona Ecclesiae beatae Mariae Sarum, Michael de Godeshull Persona Ecclesiae de Sutton Walerand, Galfridus de Pymperley Persona Ecclesiae beatae Mariae de Orthiston, Nicholaus de Engleys Persona Ecclesiarum de Staunton Abbatissae & de Sideling; Walterus de sancto Austolo Persona Ecclesiae de Patyngham, Johannes de Drax Persona Ecclesiae de Neweton, Thomas de Ripton Canonicus Ecclesiae beatae Mariae Sarum, & Persona Ecclesiae beatae Mariae de Dunheved, Magister Willielmus de Kerchehull, Aymo de Quarto Praepositus Lanson generalis Procurator Johannis Judicis Domini Papae Notarii, Canonici Ecclesiae beatae Mariae Lincoln. Prior de Merton. dupp. Abbas de Oseneye dupp. Robertus de Brok Persona Ecclesiae de Clopham, Godefridus Episcopus Wygorn. dupp. Nicholaus fill. Lamberti Canonicus Ecclesiae beatae Mariae de Nova Sarum; Ricardus de Horton Vicarius de Mulleford, Reymundus de Threscum Persona Ecclesiae de Chilemark, Johannes de Trenenedit Persona Ecclesiae de sancti Chederi, Prior de Badenestok dupp. Prior sanctae Frydeswyde Oxon. Ricardus de Osgodby Persona Ecclesiae de Graynesby, Barthus de Mere Persona Ecclesiae de Graynesby, Barthus de Mere Persona Ecclesiae de Fintel Giffard, Hugo de Wenlok Magister Capellae de la Hidehall de Clivedon, Priorissa de Stadlegh dupp. Priorissa de Garinges; Willielmus de Haddon Persona Ecclesiae de Melebury in Bubbe, Robertus de la Baire Vicarius Ecclesiae de Elyngg. Henricus de Haddon Persona Ecclesiae de Lydehuch, Magister Radulphus de Odiham Persona Ecclesiae de Bradeford Peverel, Thomas de Verdun Persona Ecclesiarum de Farnham & Milham; Prior Hospital. sancti Bartholomaei de Neubury, dupp. (Rex praecepit gratiose quia pauper est) Bogo de Knovill Persona Ecclesi● de Dene, Priorissa de Bromhale, (praecepit Rex gratis quia pauper est) Eustachius de Henton Persona Ecclesiae de Inerne Curteneye, Radulphus de Torny Persona Ecclesia de Heringeswell, Abbas & Conventus de Bello loco Regis dupp, postmodum habuit aliam, Regin. Persona Ecclesiae de Wynterburn Abbatis, Priorissa de Rueffarre, Ricardus le Blund Persona Ecclesiae de Tappelawe, Johannes Mignot Persona Ecclesiae de Thirning, Robertus de Cotehegh. Persona Ecclesiae de Werdeford, Petrus Poleyn Persona Ecclesiae de Gussith, Petrus de Averille Persona Ecclesiae de Kyngtetonemayn, Galfridus Persona Ecclesiae de Maynemartell. Rogerus Persona Ecclesiae de Staunton, Nicholaus Vicar. Ecclesiae de Suthstok, Willielmus Persona Ecclesiae de * The Parish where I was born. Sweyneswyk, Johannes Persona Ecclesiae de Langrygg. Willielmus de Batesford Persona Ecclesiae de Lakestone, Prior de Dunsteine, Nicholaus Persona Ecclesiae de Priston, Jordanus Vicar. Ecclesiae de Weston. juxta Bathon, Willielmus de la Dunne per billam de Scaccario tripl. Malculmus de Harleye, Simon Persona Ecclesiae de Wimburn Minstre, Magister Henr. de la Hyde Persona Ecclesiae de Melebury, Magister Willielmus de Wentling Persona Ecclesiae de Burghelere, Walterus de Falleye, Persona Ecclesiae de Wolurington dupp. Vicarius de sancto Lucio, Vicar. Ecclesiae de Areton dupp. Abbas & Conventus de Dunkeswelle dupp. Henr. de Moy Persona Ecclesiae de Blankford forum dupp. Willielmus de Puntington Persona Ecclesiae de Hardington, Thomas de Norrigg Persona Ecclesiae de Wyntreburn. Thomaston. Willielmus Persona Ecclesie de Langetrichell. per testim. Alani de Plogenet, Frater Johannes de Byrne Prior Cellae beatae Mariae Magdalenae extra Lincoln. Ricardus Vicarius de Nethrewollo, Thom. de Corf Persona Ecclesiae sancti Petri Shafton, Robertus de Rympton Persona Ecclesiae de Longa Blaneford, Abbas de Ford dupp. Franciscus de Stockley Persona Ecclesiae Neuton sancti Landi, Stephanus Persona Ecclesiae de Costone, Jordanus de Insula Persona Ecclesiae de Wrington, Prior de Fakenhamdam, Philippus de Vasto prato Persona Ecclesiae de Westdenelihs, Robertus de S. Nicholas Persona Ecclesiae de Estkoker, Magister Robertus de Craft Persona Ecclesiarum de Bedeworth & Eylmelthorp, Brianus de Compton Persona Ecclesiae de Twynerton, Nicholaus Persona Ecclesiae de Walecote, Alanus Persona Ecclesiae de Hampton juxta Bathon. Alexander Persona Ecclesiae de Paddeworth, Henr. Persona Ecclesiae de Wasinges, Thoma Persona Ecclesiae de Silhamstede Banastr. Willielmus de Estaniaco Arch. Lincoln. & Persona Ecclesiae de Grensted, dupp. Abbas de Torre, Cerardus de Wyppeyns' Canonicus Ecclesiae sancti Cedde Lychefeld, & Persona Ecclesiarum de Creystock & Wadynton. Gulielmus de Peiletree Clericus Procurator Magistri Lodowici de Bello monte Thesaurarii Ecclesiae beatae Mariae Sarum, & Canonici Wellen. i● Angliae generalis, habet protectionem pro ipso Procurat. & bonis praedicti Lodowici in forma communi. Magister Johannes de Ibestok Persona Ecclesiae de Newechirche, Nicholaus Bynet Prior de Warham, Thom. de Capella Persona Ecclesiar. de Blechedon. & Sevenak, Tho. de Frollesbur. Persona Ecclesiae de Willehale, Hugelinus de Lavanna Canonicus Ecclesiae beatae Mariae Sarum, Abbas de Dorkcestre, Ricardus Vicar. Ecclesiae de Domerham, Willielmus de Preston. Vicar. Ecclesiae sanctae Mariae de Cettre, Abbas de Quarroria, Johannes Vicar. Ecclesiae de Gotesdon, Prior de Noketon Park, Willielmus le Goy Persona Ecclesiae de Horblanton, Henr. de Esshe Canonicus Ecclesiae beatae Mariae Sarum, Ricardi Pay Persona Ecclesiae de Bledon dupp. Abbas de Wynedon. dupp. Clemens de Stanford Persona Ecclesiae de Freshwater, Walterus de Tychefeud Persona Ecclesiae de Colingeburn Comitis dupp. Prior de Repindon dupp. Walterus de Winton Persona Capellae de Staundon, Willielmus Persona Ecclesiae sanctae Crucis Sutht. Magistr. Henr. de Wodestok Persona Ecclesiae de Bottelegh, Johannes de Insula Persona Ecclesiae de Diretone, Willielmus Cotterel Persona Capellae sancti Johannis Baptistae de Senitling, Rogerus Persona Ecclesiae sancti Mich. de Suthr. Supprior & Conventus de Monte Acuto, Brunus de Monte Revelli Persona Ecclesiae de Sheperton, Priorissa the Winteneye, Petrus de Bruges Persona Ecclesiae de Lanpeter in Wall. & sanctae Brigide de Nytherwent, Willielmus Persona Ecclesiae sanctae Hebbae Oxon. Radulphus de Oxon. Persona Ecclesiae de— Nicholaus de Bundesden Persona Ecclesiae de Chakyndon, Willielmus Vicar. Ecclesiae sancti Petri in le Est, Oxon. Ricardus de Lions Persona Ecclesiae de Beckelnok, Henr. de Preselond, Persona Ecclesiae de Wynesfeld, Regin. Persona Ecclesiae de Annae Abbatis, Johannes Persona Ecclesiae de Scure Prewes, Willielmus de Babeton Persona Ecclesiae de Selton, Bernardus Persona Ecclesiae sanctae Crucis in Cornub. Stephanus Persona Ecclesiae de Godmanston, Robertus de Littlebur. Clericus, Ricardus de Hertrigge Persona Ecclesiae de Suthmorton, Willielmus de Berewyk Persona Ecclesiae de Calvedon Harang. Robertus de Berewyk Vicar. Ecclesiae de Henton. Johannes de Sheffeld, Abbatissa d● Canonlegh, Robertus Smaleman Persona Ecclesiae de Yatebur. Abbas de Nyweham, Nich. Vicar. Ecclesiae de Rondes, Johannes de Wynelesford Persona Ecclesiae de Suthperet, Rogerus Prior sancti Nicholai Exon. Robertus de Norwico Persona Ecclesiae de Kynefare, Coventr. & Lychf. Dioc. Willielmus de Woelewyk Persona Ecclesiae de Chyriton, Robertus de Donam Persona Ecclesiae de Anyngton, Jordanus Persona Ecclesiae de Alresford, Johannes Vicar. Ecclesiae de Sutton; Johannes Vicar. Ecclesiae de Berthon. juxta Kenewertheston, Hugo de Eyton Persona Ecclesiae de Lymyngton, Michael de Bernewell Persona Ecclesiae de Kingeston Bagepuz Sarum Dioc. Ricardus del Espine Persona Ecclesiae de Sevenhampton, Willielmus Man Persona Ecclesiae de Cruket Malheby, Johannes de Legh Persona Ecclesiae de Suthlegh, Walterus Persona Ecclesiae de Soneberge, Robertus de Pydele Persona Ecclesiae de Farweye, Willielmus de Conry Persona Ecclesia de North Peret, Ernaldus de Monry Persona Ecclesiae de Meriet, Ricus Tuk Persona Ecclesiae de Merthuke, Willielmus Persona Ecclesiae de Knyghtheton, Nicholaus Moynn Persona Ecclesiae de Amme Moynn, Hervicus Persona Ecclesiae de Manston, Willielmus le Bruton Persona medietatis Ecclesiae de Atford Skelling, Mathias Persona medietatis Ecclesiae de Childeacford, Robertus de Derneford Vicar. Ecclesiae de Northperton, Abbas de Boclaunde, Ricardus de Wyggehall Persona medietat. Ecclesiae de Childeacford, Johannes ●raunke Persona Ecclesiae de Bernolby, Abbas de Buffestr. REX Capitaneo Marinariorum, & eisdem Marinariis, Vicecomitibus, & omnibus Ballivis & fidelibus suis, ad quos, etc. salutem. Cum per breve nostrum Pat. 25 E. 1. m. 12. de Scaccario restitui fecerimus dilecto nobis in Christo Priori de Okeburne Priorarum praedictum, cum omnibus Terris & Tenementis, Bonis & Catallis, ad Prioratum illum spectantibus, tenend. ad voluntatem nostram; Ita quod nobis inde reddat per annum, quamdiu Prioratum praedictum sic tenuerit, quandam certam pecuniae snmmam, ad Scaccarium praedictum, juxta ordinationem in eodem Scaccario inde factam; Nos quieti & tranquillitati ejusdem Prioris ex hac causa providere volentes, suscepimus in Protectionem et Defensionem nostram praedictum Priorem, homines, terras, res, redditus, et omnes possessiones Prioratus praedicti; Et ideo vobis mandamus, quod ipsum Priorem, homines, terras, res, redditus, et omnes possessiones Prioratus praedicti in Ballivis vestris manuteneatis, protegatis, et defendatis; non inferentes eis vel inferri permittentes injuriam, molestiam, damnum aut gravamen: Et si quis forisfactum fuerit, id eis sine dilatione faciatis emendari. In cujus, etc. dur. usque ad festum sancti Michaelis prox. futur. nisi aliud interim duxerimus ordinand. Nolumus autem, set firmiter inhibemus, ne de bladis seu aliis bonis et catallis ad praedictum Prioratum spectantibas, ubicunque in Anglia consistant, ad opus nostrum aut aliorum quorumcunque, sine licentia et voluntate praedicti Prioris, aliquid interim capiatis, seu capi faciatis, quo minus de eisdem bladis, bonis et catallis libere disponere et ordinare, ac commodum suum facere possit, prout sibi melius viderit expedire. Teste Rege apud Shaftoniam 23 die Martii. Per billam de Scacario. Et habuit inde sex paria. Consimiles literas habent subscripti, videlicet; Frater Willielmus Prior de Hermodeswort dupp. Prior de Barnestaple, Frater Johannes Prior de Andeure, Prior de Wylmyngton, Prior de Frumton dupp. Prior de Otriton, Prior de Totteneys, Prior de Cowyk, Prior sancti Jacobi juxta Exon, Prior de Estnienton dupp. Prior de Lodres, Frater Nicholaus Prior de Tostes, Prior de Upaven, Prior de Birstal, Prior de Weston, Prior de Ecclesfeld, Prior de Blida, Prior de sancta Cruse in Insula Vecta, Prior de sancta Elena, Prior de Apeltretumbe, Prior de Caresbork, Prior de Brumesseld, Prior de Anebur. Prior de Mobury, Prior de Tuardreyd, Prior de Clifford, Prior de sancto Neoto. Teste Rege apud Plympton 19 die Aprilis. Simon Prior de Newent, Osbertus Prior de Goldeclive & dupp. Willielmus Attorn. Prioris de Bekeford, Frater Radulphus Prior de Ware. Teste Rege apud Westm. 26 die Junii. Frater Matthaeus Prior de Coges. Teste ut supra. Frater Johannes procurator Abbatis de Alneto, Frater Robertus procurator Abbatis sancti Nicholai Andegavis, Prior de Newton Longevill, Frater Willielmus procurator Abbatis de Sees in Anglia, Frater Hugo Prior de Wedon, Prior de Noiona & novo Mercato, Frater Petrus Prior de Pritwell, Frater Jacobus Prior de Norton qui est cella Abbaciae Cluniacen. Teste Rege apud Westm. 24 die Julii. Magister de Specote Persona Ecclesiae de Parkham. Teste Rege apud Clyft Episcopi 4 die Aprilis. Thomas Exon Episc. dupp. Deca●us & Capitulum Ecclesiae sancti Petri Exon. Magister Willielmus Bloxon Persona Ecclesiae de Puntestok, Paganus de Exon. Persona Ecclesia de Dunesford, Magister Johannes le Petit Persona Ecclesiae sancti Melani, Richardus de Mayesmor Persona Ecclesiarum de Sutton, Montis acuti, & Sparkeford, Magister Henricus de Sumersete Persona Ecclesiae de Cury Rivel, Nicholaus Persona Ecclesiae de Thurnerton, Priorissa de Polslo, Johannes Persona Ecclesiae de Cheriton Pagan, Johannes Persona Ecclesiae Stodeleye, Walterus de Mellond preceptor Ecclesiae sanctae Crucis de Cridinton, Johannes de Arderne Persona Ecclesiae de Stawell, Robertus de Wichio Persona Ecclesiarum de Alvethechirche & Tyderinton, & Canonici Sanctae Trinitatis de Westbur. Prior de Plympton, Johannes Tolliro Persona Ecclesiae de Tarente Gundevyle, Clemens de la Roche Persona Ecclesiae de la Roche, Walterus Persona Ecclesiae de Comb Templer. Thomas le Brett Persona Ecclesiae de Pegghill, Abbatissa de Tarenta, Walterus de Cantilupo Persona Ecclesiae de Suyteford, Wigorn. Dioc. Philippus de Shillingeford Persona Ecclesiae de Legh, Thomas Persona Ecclesiae de Spectabur, Philippus de Exon. Archid. de Bernestapel, Johannes Vicar. Ecclesiae de Jenele, Alexander de Munestock Persona Ecclesiae de Farligh, Philippus Persona Ecclesiarum de Kaentlesbyar. & Sancto Tudio, Alexander Vicar. Ecclesiae de Welington, Abbas de Cumbermere, Walterus Persona Ecclesiae de Joyford, Magister Walterus de Stapelton Persona Ecclesiae de Aneton Giffard, Abbas de Tavistok, Hugo Persona Ecclesiae de Kingeston juxta Genele, Robertus de Lodres Custos Heremitagii de Lencombe, Philippus de Sancto Albino Persona Ecclesiae de Alrington, Prior de Plympton, Johannes de Grosewolde Persona Ecclesiae de Parva Dersete, Covent. & Lichf. Dioc. Simon de Wybbebur Persona Ecclesiae de Chaghford, Magister Johannes Persona Ecclesiae de Puderham, Alanus de Bancumbe Persona Ecclesiae de Wemmeworthy, Johannes Tracy Persona Ecclesiae Sanctae Mabene, Willielmus de Chaumberleyn Praebendarius in Ecclesia Sanctae Crucis, Galfridus Persona Ecclesiae de Fyneton, Magister Hamo Perlebeu Persona Ecclesiae de Wyk Sanctae Mariae, Willielmus Malet Persona Ecclesiae de Aure, Galfridus de Malleston Persona Ecclesiae de Cherleton, Magister Clemens de Rupe Persona Ecclesiarum de Rupe & de Sancto Mewano, David de Sulghene Prabendar. in Ecclesiae Sanctae Beriane, Magister Johannes We'll Persona Ecclesiae de Wodeleye, Magister David Persona Ecclesiae de Shirewell, Henr. Persona Ecclesiae de Chilterne Dommor, Prior de Launceneton, Johannes de Middleton Persona Ecclesiae de Weston, & Vicar. Ecclesiae de Otry beatae Mariae, Henr. de la Lined Persona Ecclesiae de Chescumbe, Thomas de Evesham Persona Capellae de Blakelond, Willielmus de Flore Persona Ecclesiae de Blake Toriton, Abbas de Hertilonde, Magister Willielmus de Ditton Persona Ecclesiae de Tanstok, Johannes Persona Ecclesiae de Farendon, Robertus Persona Ecclesiae de Tetteburne, Abbas de Clive, Thomas de Stapelton Persona Ecclesiae de Suttecumbe, Willielmus Vicar. Ecclesiae beatae Mariae Majoris Exon. Prior de Frythelestok, Walterus Persona Ecclesiae de Torrebryon, Magister Radulphus de Bikebir. Persona Ecclesiae de Bikebir. Johannes Vicar. Ecclesiae, Hugo de Exton Persona Ecclesiae de Dune Sanctae Mariae, Thomas Persona Ecclesiae de Bretton, Richardus Persona Ecclesiae de Spertegrave, Willielmus Bonde Persona Ecclesiae de Pultimore, Johannes de Glasneya Persona Ecclesiae de Cliftwyk, Willielmus de Lamnton Persona Ecclesiae de Sancta Ewa, Willielmus de Plumpton Persona Ecclesiae de Westludeford, Nicholaus Strange Persona Ecclesiae de Clyft Fumycum, Willielmus Persona Ecclesiae de Giddesham, Robertus Gove Persona Ecclesiae de Assherston, Robertus Persona Ecclesiae de Cumbe Coffin, Henricus de Pynkeny Persona Ecclesiae de Duppeford, Johannes de Exton Persona Ecclesiae de Affeton, Hugo Persona Ecclesiae de Neweton, Willielmus de Debenham Vicar. Ecclesiae de Westhanney, Nicholaus le Chaumberleyn Persona Ecclesiae de Morcestre Episcopi, Rogerus de Cruke Persona Ecclesiae de Benanger, Rogerus de Minilaunde Persona Ecclesiae de Brodewode, Willielmus de Treyner Vicar. Ecclesiae de Lanescly, Johannes de Clendon Persona Ecclesiae de Neweton, Johannes de Escone Persona Ecclesiae de Colemere, Johannes le Bygod Persona Ecclesiarum de Framlingham, Ersham, Akele, Teberton & Dyke, Elias Persona Ecclesiae de Camelegh, Abbas de Malmesbur. Isaac le Rous Vicar. Ecclesiae de Porteseye Sanctae Mariae, Magister Willielmus de Grenefeyld Persona Ecclesiae de Gillingham, Jacobus de Cumbe Persona Ecclesiae Sancti Stephani Exon. Edward Persona Ecclesiae de Tarente Kaynes, Galfridus Vicar. Ecclesiae de Cadebyry, Adam Vicar. Ecclesiae de Portbyry, Prior de Daventre, Abbas Sancti Augustini Bristol, Richardus de Erwes Persona Ecclesiae de Morchard Erwes, Willielmus Persona Ecclesiae de Dunshydiok, Willielmus Persona Ecclesiae de Wulfardesworthy, Adam Persona Ecclesiae de Lockesbere, Richardus Cotel Persona Ecclesiae de Corscumbe, Nicholaus Abbas de Kaynesham, Robertus de Bello Campo Persona Ecclesiae de Stoke, Thomas Persona Ecclesiae de Uppeton Piniero, Petrus Persona Ecclesiae de Estwoggewill, Richardus Persona Ecclesiae de Luketon, Johannes de Hulle Persona Ecclesiae de Daunteseye, Adam Persona Ecclesiae de Brompton, Abbas de Eynesham, Thomas de Bradeford Persona Ecclesiae de Dertington, Johannes de Trillawe Clericus, Willielmus Persona Ecclesiae de Filelegh, Philippus Persona Ecclesiae de Hamme, Johannes Persona Ecclesiae de Boclande, Prior S. Barth. Glouc. Ablas de Cirencestr. dupl. Willielmus Neel Persona Ecclesiae de Eshereygny, Nicholaus de Berewyk Persona Ecclesiae de Coldashton, Adam de Wasford Persona Ecclesiae de Wasford, Elias Vicar. Ecclesiae de Cristenestowe, Willielmus de Cerdestok Canonicus Ecclesiae beatae Mariae Sarum, Priorissa demus beatae Mariae Magdalenae Bristol, Magister Willielmus de Ewel Canonicus Ecclesiae Sancti Pauli London, Willielmus Vicar. Ecclesiae de Cerdestok, Thomas Persona Ecclesiae de Such Melton, Richardus Persona Ecclesiae de Est Wolrington, Petrus Vicar. Ecclesiae de Yetemenstr. Adam le Blund Persona Ecclesi● de Eglesheyl, Johannes Vicar. Ecclesiae de Bukerell, Andr. de Staunton Persona Ecclesiae de Staunton, Abbas de Sancto Dogmaele, Matthaeus Vicar. Ecclesiae de Pahembyry, Maur. de Cammull Persona Ecclesiae de Nymetracy, Radulphus Persona Ecclesiae de Polham, Odo Persona Ecclesiae de Alinton, Willielmus de Ripton Persona Ecclesiae de Bemell, Hugo Persona Ecclesiae de Wrythlyngton, Robertus Vicar. Ecclesiae de Kinggesteyton, Johannes Persona Ecclesiae de Lillington, Henr. de Shinholt Persona Ecclesiae de Porlemuth, Johannes de Harecumbe Persona Ecclesiae de Clifthydon, Willielmus de la Perce Persona Ecclesiae de Winterburn, Prior de Pilton, Johannes Persona Ecclesiae de Nimeth Sancti Georgii, Magister Richardus Persona Ecclesiae de Esse, Willielmus de Cherleton Succentor Ecclesiae Wellen. & Persona Ecclesiae de Cherleton Makerell, Magister Johannes le Waleys, Walterus fill. Thom. Stephanus de Welington, Richardus de Sanford, Simon de Stockelegh, Adam de Sydemuch, Richardus Duschaunt, Johannes de Anstygh, Richardus de Penbrok, Johannes de Evisham, Edmundus Duschaunt, Johannes Sydemuth, Richardus de Brankyscumbe, Johannes de Lokinton, Robertus Pees, Johannes Fraunceys, Gervasius de Poghehull, & Walterus le Tayllur, Vicarii Ecclesiae Sanctae Crucis de Cridinton, Willielmus de Oxton Persona Ecclesiae de Creucumbe, Hugo Persona Ecclesiae de Toddebere, Walterus Persona Ecclesiae de Nithermelecumbe, Andr. Persona Ecclesiae de Morleghe, Walterus de Bridewell Persona Ecclesiae de Whiteston, Thomas de Cherlton Persona Ecclesiae de Pokelechirche, Thomas de Henton Persona Ecclesiae de Chireton, Magister Rogerus de Ottery Persona Ecclesiae de Istlington, Johannes Persona Ecclesiae de Cumbe in Tynhyde, Johannes de Clopham Persona Ecclesiae de Clopham, Richardus Sydeners de Alincesters Persona Ecclesiae de Waterstok, Johannes de Chicklede, Willielmus Persona Ecclesiae de Fromenoghechirche, Johannes de Cristemaleford Persona Ecclesiae de Crudewell, Richardus de Felmyngham Persona Ecclesiae de Hengham, Stephanus Vicar. Ecclesiae de Mucheldener, Priorissa de Cornworth, Magister Willielmus de Eton Persona Ecclesiae de Chilton, Capitulum Wellen. Hugo de Welewick Persona Ecclesiae de Hampton, Ricardus Persona Ecclesiae de Bonechirche, Ricardus Persona Ecclesiae sancti Laurentii de Wa. Prior de sancto Germano, Petrus de Donneslonde Persona Ecclesiae de Launsant, Robertus Vicar. Ecclesiae de Lakynton, Radulphus de Ferrar Persona Ecclesiae de Thurleston, Johannes Persona Ecclesiae de Orchard juxta Tantone, Hugo de Egredon Persona Ecclesiae de Winterburn West, Persona Ecclesiae de Cubberleye, Robertus Persona Ecclesiae de Offewell, Galfridus Polland Clericus, Johannes Vicarius Ecclesiae de Redborn. Willielmus Persona Ecclesi● de Cumbe sancti Nicholai, Willielmus Vicar. Ecclesi● de Inglescumbe, Nicholaus de Terre Persona Ecclesiae de stock in Tynhide, Stephanus Persona Ecclesiae de Blakebergh, Walterus de Turiton Vicar. Ecclesiae de Dene, Willielmus Poleyn Persona Ecclesiae de Est Anesty, Petr. de Boyvill, Persona Capell● de Tengbruere, Thom. de Bockote Capellanus Capella de Heanton Punchardun, Willielmus de Bolton Capellanus, Willielmus de Broghton Vicar. Ecclesiae de Lamerton, Henr. de Langeton Persona Ecclesiae de Stoke Magdalene, Jemminanus de Wadelond Persona Ecclesiae de Ashebur. Johannes Vicar. Ecclesiae de Lambton. Johannes Vicar Ecclesiae de Hobbogheton, Magister Johannes de Drayton, Robertus Persona Ecclesiae de Hunycherch, Willielmus Vicar. Ecclesiae de Okhampton. Magister Richardus Persona Ecclesiae de Whytston & Thes. Ecclesiae sanctae Crucis Pat. 25 E. 1. memb. 10. de Credinton; Teste Rege apud Birffast, 8 die April. Robertus de Cadamo Persona Ecclesiae omnium Sanctorum de Kirkeby, Galfridus de Farnham Vicar. Ecclesiae de Stokynehamme, Magister Albertinus de Lavania Canonicus Ecclesiae beatae Mariae Sarum, Robertus Persona Ecclesiae de Radestok, Radulphus de Botiller Persona Ecclesiae de Henyton sancti Georgii, Johannes Persona Capellae de Curilond, Willielmus de Brumpton Persona Ecclesiae de parva Bytham, Adam Persona Ecclesiae de Chepstapele, Walterus de Scoutorre Capellanus, Thomas Persona Ecclesiae de Beverstone, Matthaeus Persona Ecclesiae de Westwalverington, Robertus de Cotingham Persona Capellae Castri Regis Salop. Michael de la Stane Persona Ecclesiae de Regeneford, Johannes de sancto Amando Persona Ecclesiae de Northcadbury, Galfridus Persona Capellae de Estham, Thomas Persona Ecclesiae de Wondestr. Richardus de Alba Marlia Persona Ecclesiae de Northlegh, Willielmus de Ayleston Persona Ecclesiae de Walkhampton, Magister Blasius de Anaghina Canon. Ecclesiae B. Mariae Sarum, Richardus de la Grane Prior de Horsleye, Richardus Subdecanus Welford en. Godefridus de Lands Persona Ecclesiae de Haldeworthi, Alanus de Aston Persona Ecclesiae de Bereford, Richardus de Porestok Persona Ecclesiae de Acford Aufri, Willielmus Persona Ecclesiae de Cornwode, Thomas de Evesham Persona Ecclesiae de Yalinton, Rogerus de Abernou Persona Ecclesiae de Thornbur. Egidius de Byteden Persona Ecclesiae de Henton, Magister Johannes Dren Persona Ecclesiae de Shifford, Johannes Persona Ecclesiae de Pole, Willielmus Trenchard Vicar. Ecclesiae de Stowe beatae Mariae, Thomas de Gorgis Preceptor Wellen. Walterus de Nyweton Persona Ecclesiae de Bradestone, Benedictus de Lincoln. Persona Ecclesiae de Kirkeby, Thomas Persona Ecclesiae Sancti Pancratii juxta Lyn, Johannes de Coleshull Persona Ecclesiae de Northbovy, Walterus de Farar Persona Ecclesiae de Byry, Willielmus Persona Ecclesiae de Ekenesford, Jacob Faunceys Persona Ecclesiae de Whitchirche, Willielmus Personae Ecclesiae de Thelebrigg, Henricus Tylly Persona Ecclesiae de magna Lillington, Thomas Vicar. Ecclesiae Carampton, Stephanus de Molis Persona Ecclesiae de Northfull, David de Stakepole Persona Ecclesiae Okeford, Rogerus Vicar. Ecclesiae de Ermyngton, Willielmus Persona Ecclesiae de Launhoern, Rogerus de Abernoun Persona Ecclesiae de Halesbergh, Willielmus de Nymeton Persona Ecclesiae de Boklonde, Johannes de Wonyngwill Persona Ecclesiae de Chirchstowe, Johannes de Ch●en Vicar. Ecclesiae de Modbyry, Willielmus de Whiteley Capellanus, Willielmus de Shireburne Persona Ecclesiae de Tollepudele, Michael Vicar. Ecclesiae S. Egidii de Reding, Richardus Persona Ecclesiae de Maneton, Philippus de Eve●don, Robertus de Everdon Persona Ecclesiae de Derton, Adam de Chaumpeans Persona Ecclesiae de Bovelegh, Magister Thomas de Salesbury Persona Ecclesiae de Merwenecherche, Magister Johannes de Everdon Persona Ecclesiae de Stoke Basset, Willielmus fill. Johannis Persona Ecclesiae de Stoke juxta Mare, Herbertus de Ferrar Persona Ecclesiae de Neuton Freres, Willielmus de Stoke Persona Ecclesiae de Exford, Martinus Persona Ecclesiae de Blakeaneton, Willielmus Persona medietatis Ecclesiae de Bacwell, Prior de Bodune, Rogerus Vicar. Ecclesiae de Pyrniton, Prior de Bodeleye, Laurentius Vicar. Ecclesiae de Aulescumbe, Magister Robertus de la More Persona Ecclesiae de Wychehampton, Hugo de Caldewell Persona Ecclesiae de Wytelye, Robertus Fromund Persona Ecclesiae de S. Thomae de New Sarum, Guydo Persona Ecclesiae de Weston juxtamare, Thomas Persona Ecclesiae de Heauton, Thomas de Berewe Persona Ecclesiae de Arleye, Johannes Persona Ecclesiae de Mesdon, Johannes de Wycham Persona Ecclesiae de Stoke, Prior de Harlegh, Hillarius Persona Ecclesiae de Nansuit juxta Ponton, Philippus Persona Ecclesiae de Cadelegh, Abbas de Neth, Lucas Vicar. Ecclesiae de Br●xham, Johannes de Ubeton Persona Ecclesiae de Kydermestr. Richardus Portionar. Ecclesiae S. Eudelyeute, Philippus de Colbelegh Canonicus Ecclesiae de Criditon, Philippus de Micheldeure Persona Ecclesiae de Froyle, Th. de Froymere Persona Ecclesiae de Haggeleye, Magister Willielmus de la Gare Praebendar. in Ecclesia de Nonyngton, Gabriel de Camamille P●aebendar. de Grimeston, Magister Richardus de Hertford Archid. Hereford, Nigellus de Kingeston Vicar. Ecclesiae de Chirchehamme, Johannes Vicar. Ecclesiae Westbury, Magister Rogerus de Holf Persona Ecclesiae de Kirkeby, Johannes Persona Ecclesiae de Nethre Crompton, Magister de sancto Omero; Praebendar. in Ecclesia de Syene, Henricus de Colecote Persona Capellae de Rym, Willielmus de Wyntereshulle Persona Ecclesiae de Compton Poundelarge, Richardus de Derteford Persona Ecclesiae de Shokebroke, Laurentius fill. Warini Persona Ecclesiae de Alwyngton, Robertus Vicar. Ecclesiae de Ford, Richardus de Kingesnode Persona Ecclesiae de Colewelle, Rogerus de Stapelbrigge Persona Ecclesiae de Stok Abbatis, Gilbertus Foliot Persona de Hetfeild, Willielmus Vicar. Ecclesiae de Cherdestok, Walterus de Eveham Vicar. Ecclesiae de Caniggs Episcopi, Walterus Persona Ecclesiae de Ake in Tamidene, Prior de Calewyck, Magister Willielmus de Kingescote Persona Ecclesiae de Westbyry super Sevarne, Johannes de Punz Praebendar. Ecclesiae de Welinton, & Magister Rogerus de Cantuar. Arch. Salop. Thomas de Kirkeby Persona Ecclesiae de Stocton, Decanus & Capitulum Hereford, Prior de Berlich, Henricus Persona Ecclesiae de Shepton, Johannes de Punz Praebendar. Ecclesiae de Welinton, Magister Rogerus de Cantuar. Archid. Salop. Richardus de Burington Persona Ecclesiae de Were, Richardus de Dune Persona Ecclesiae de Putteford, Radulphus Blakebury Capellanus, Saerus Capellanus de Kynkesbury, Regin. fill. Gilberti de Letcheworth de sancto Albano Capellanus, Magister Rogerus de Sevenak Thes. de Hereford, Magister Ricardus de Swynefeld Praebend. Ecclesiae de Bromyard, David de Alberhale Persona Ecclesiae de Landmabo, Johannes de Effincton Persona Ecclesiae de Mordeford, Magister Gilbertus de Wynefeld Canc. Hereford. Willielmus de Strete Persona Ecclesia de Ken, Rogerus Vicar. Ecclesiae de Estbrente, Laur. de Grimeston. Persona Ecclesiae de Chirchelall●ford, Magister Robertus de Glouc. Canonicus Ecclesiae sancti Ethelberti Hereford. Magister Willielmus de Sancto Johanne Canonicus Praebend. sancti Ethelberti, Praebendar. de Wythinton. Tho. de la Dane Persona Ecclesiae de Hampton, Ricardus de Cettano Persona Ecclesiae de Tyssebury, Henr. de Moneketon Porcionar. Ecclesiae sanctae Endeliente, Magister Walterus Giffard, Johannes de Hinkele Vicar. Ecclesiae de Eton. Warinus de Pembles Persona Ecclesiae de Westleye, Magister Willielmus de sancta Elena Canonicus Ecclesiae beati Petri Exon. Regin. de Campo Rnulphi Persona Ecclesiae de Ilfridecumbe, Robertus de Lewes Persona Ecclesiae de Wywelle, Stephanus de Cokinton Persona Ecclesiae de Honyshawe, Henr. de Lyneton Persona Ecclesiae de Rydymore, Thom. de sancto Albano Persona Ecclesiae de Holne, Robertus de Hendre Persona Ecclesiae de Lanreithem, Ricardus Neel Persona Ecclesiae de Asshereigny, Willielmus de Braunton Persona Ecclesiae de Alnerdescote, Willielmus de Halton Persona Ecclesiae de Shenyoke, Rogerus de Cherleton Persona Ecclesiae sanctae Crucis de Criditon, Thom. le Bret Persona Ecclesiae de Hywish, Prior de Sondwell. Walterus Tracy Persona Ecclesiae de Mortaho, Adam le Jen Persona Ecclesiae de Halghewylle, Walterus de Rodmarlegh Praebend. de Morton, Rogerus Persona Ecclesiae de Candle Marcys, Godefridus de Renham Persona Ecclesiae de Chalnele, Rogerus We'll Persona Ecclesiae de Schroulegh, Robertus de Umframvill Persona Ecclesiae de Lappeford, Willielmus Dunning Persona Ecclesiae de Bideford, Nicholaus Jen Persona Ecclesiae de la Whiteton. Robertus de Oldelond Persona Ecclesiae de Anton. Thom. de Benhanger Custos Henr. Persona Ecclesiae de Tymbresberge, Philippus de Everdon. Robertus Persona Ecclesiae de Clift sancti Laur. Robertus Persona Ecclesiae de Duelton, Thom. de Torny Persona Ecclesiae de Aulton Berner, Ricardus Vicar. Ecclesiae de Monkely, Magister Thom. de Brerlawe Persona Ecclesiae de Norham, Thom. de Lutlinton Canonicus Ecclesiae de Heghtredebir, Magister Jacobus de Bukingham Canonicus ejusdem Ecclesiae, Magister Simon de Miggeham Decanus Ecclesiae beatae Mariae arum, Ricardus de Sancto Claro Persona Ecclesiae de ash Britell, Robertus la wait Persona Ecclesiae de Chiltecombe, Robertus de Muchegros Persona terciae partis Ecclesiae de Leye, Philippus Taleboth Persona Ecclesiae de Credenhull, Johannes de Wodeford Persona Ecclesiae de Fladebyr. Jacob Persona Ecclesiae de H●sseleye, Johannes de Saberton Persona Ecclesiae de Walleworth, Magister Rogerus de Boudon. Persona Ecclesiae de Undel. Drogo Vicar. Ecclesiae de sancto Brueredo, Decanus & Capitulum Ecclesiae beatae Mariae Sarum, Ricardus de Por land Vicar. Ecclesiae de sancto David in Cornub. Johannes Burgoyn Persona Ecclesiae de Rolneston. Ricardus Persona medietatis Ecclesiae de sancto Gerendo, Thom. de Glen. Persona Ecclesiae sancti Runoni majoris in Kerier, Ricardus de Staunford Persona Ecclesiae de Kaylesthorp, Priorissa de Feyrwell, Simon de Ralegh Persona Ecclesiae de Warkelegh, Michael de Clare Persona Ecclesiae de Hogesete, Johannes de Clare Persona Ecclesiae de Sumerton, Willielmus de Clare Persona Ecclesiae de Hinclesham, Johannes Persona Ecclesiae de Melebur. Osmond, Willielmus de Middelwode Vicar. Ecclesiae sancti Cenesii, Johannes Persona Ecclesiae de Pennedemor. Johannes Vicar. Ecclesiae de Axemuth. Radulphus Persona Ecclesiae de sancto Manguano, Walterus de Stranshale Vicar. Ecclesiae de Hidon, Stephanus Persona Ecclesiae de Bingham, Robertus de Everdon Persona Ecclesiae de Ludeton, Andr. Persona Ecclesiae de Alfington Besiles, Philippus de Cornub. Persona Ecclesiae de sancto Justo, Hamelinus Persona Ecclesiae de Withiel, Willielmus Persona Ecclesiae de Parva Hameston, Petrus Persona Ecclesiae de Sele Monachorum, Radulphus de Prydias Persona Ecclesiae de sancto Winyero; Henr. Vicar. Ecclesiae de sancta Nevellina, Henr. Vicar. Ecclesiae de Calragge, Nicholaus Persona Ecclesiae de Calvenebergh, Rogerus Gervays Persona Ecclesiae de Wykham, Peter Persona Ecclesia beatae Mariae de Wyltone, Ricardus Gundewyne Persona Ecclesiae de Bradeford, Abbas sancti Andraeae Wersellin in Lumbardia Persona Ecclesiae de Cestencen, Magister Robertus de Cumbe Persona Ecclesiarum de Morton, Winterslare & Aldesfled, Gilbertus Persona Ecclesiae de Balbecur. Thom. de Letthelade Persona Ecclesiae de Wympell, Waudricus Persona Ecclesiae de sancto Landoco, Willielmus de Lomeno Persona Ecclesiae de Sumerford Mandut, Abbas de Teukesbur. Persona Ecclesiarum sanctae Crowenne, & sanctae Wennae in Com. Cornub. etc. Willus de Wylleme Persona Ecclesiae de Hambury, Andr, Vicar. Ecclesiae de Cerde, Rogerus de Norton Persona Ecclesiae de Brantefeld, Willielmus Persona Ecclesiae de Sydenham Albemarlie, * ibid. m. 9 Prior de Plympton, Johannes Persona Ecclesiae de Layneston, Magister Henr. de Roghedene Persona Ecclesiae de Eston, Magister Michael de Haleston Persona Ecclesiae de Wordi Mortmer, Egidius Persona Ecclesiae de Bromedene, Walterus Vicar. Ecclesiae de Hailing, Willielmus Lovel Portionar. Ecclesiae de Ermynton, Henr. de Lyskeret Persona Ecclesiae sanctae Fidis de Sparkford, Walterus de Mercet Persona Ecclesiae de Wydecumbe, Adam Persona Ecclesiae de Andevere, Magister Jacobus de Florentia Persona Ecclesiae de Brighteston, Magister Willielmus de Wymundesham Persona Ecclesiae de Dydesham, Ricardus Persona Ecclesiae de Tanye fancti Petri, Willielmus Lude Vicar. Ecclesiae sancti Petri atte Whytebrede de Wynton, Hugo de parva Rydeward Capellanus, Ranulphus Persona Ecclesiae de Middelton Abbatis, Willielmus de Leucumbe Persona Ecclesiae de Nettelcumbe, Prior sancti Jacobi Bristol. Radulphus Persona Ecclesiae de Chisshalle, Radulphus de la March Persona Ecclesiae de Hatch, Ricardus Vicar. Ecclesiae de Portsmuth, Willielmus de Froyle Persona Ecclesiae sancti Petri de Calebrokestrete, Robertus de Chyrewyle Persona Ecclesiae sancti Johannis de Mons, Robertus Persona Ecclesiae de Minstede, Hugo Vicar. Ecclesiae de Imbeshete, Simon Persona Ecclesiae sancti Martini de Partheminstret Wynton, Willielmus de Leycestr. Persona Ecclesiae de Hereford, Prior de Plympton, Thom. Persona Ecclesiae de Teynton Dreu, Thom. de Badnunton Persona Ecclesiae sancti Andraeae de Pershore, Magister Galfridus de Norwyco Persona Ecclesiae de Overebury, Hugo Decanus Ecclesiae de Westbur. Magister Ricardus de Vienna Persona Ecclesiae de Olveston, Petr. Vicar. Ecclesiae de Cumbe Episcopi, Willielmus de Legh Persona Ecclesiae de Jacobestowe, Nicholaus de Kelly Persona Ecclesiae de Kelly, Magist. Johannes le Flemmeng Persona Ecclesiarum de Penestye & Hoghton, Gilbertus' Vicar. Ecclesiae de Dulo, Prior Hospital. S●ncti Johannir deLychefeld. Henricus Persona Ecclesiae de Beauford, Johannes de Chen Persona Ecclesiae sanctae Mariae, Willielmus de Molis Persona Ecclesiae de Yekesburne, Johannes de Halfeknyght Persona Ecclesiae sancti Jacobi juxta Castrum Wynton, Willielmus de Straushale Persona Ecclesiae de Wyddeworth, Ricardus Vicar. Eccles. de Bury Pomeray, Rogerus Vicar. Ecclesiae de Manyngfeld Brewese, Rogerus de Assherugge, Persona Ecclesiae de Kingesripton, Magister Willielmus de Wymundeham Persona Ecclesiae de Barton, Magister Thom. de Cantebrigg. Persona Ecclesiae de Luston, Rogerus de Clare Persona Ecclesiae de Deverell, Rogerus Vicar. Ecclesiae sancti Bartholomaei, Nicholaus Persona Ecclesiae de Asselowe, Johannes Persona Ecclesiae de Henle, Abbas de Alenecestr, Johannes Persona Ecclesiae de Ekynton, Walterus de Iweleye Clericus, Magister Adamus Heym Persona Ecclesiae de Meuxet, Martinus Persona Ecclesiae de Pearcumbe, Johannes de Wolncdon Vicar. Ecclesiae sancti Uvelis, Gervasius de Horton Persona Ecclesiae de Ruweberewe, Johannes de Odynseles Persona Ecclesiae de Longhichinton, Willielmus Vicar. Ecclesiae de Sumbr. Willielmus Persona Ecclesiae de Newenton Robertus Persona Ecclesiae de Flarel. Walterus Persona Ecclesiae de Northpidele, Magister Robertus de Codinton Clericus, Rogerus Vicar. Ecclesiae de Chelurescote, Prior de Kenelworth, Prior de Coventre, Johannes Vicar. Ecclesiae de Offechirche, Willielmus Vicar. Ecclesiae de Bykenhull, Edmundus de Langele Persona Ecclesiae de Wolshamcote, Radulphus Persona Ecclesiae de Lodbrik, Ricardus Persona Ecclesiae sanctf Pynnoci, Robertus Persona Ecclesiae de Monek Okhampton, Walterus Persona Ecclesiae de Godelegh, Willielmus fill. Bogonis Persona Ecclesiae de Hautebray, Ricardus Vicar. Ecclesiae de Sancto Ido, Radulphus Do Persona Ecclesiae de Stokrivers, Alanus de Bloion, Persona Ecclesiae de Ludewent, Johannes Rogonis Persona Ecclesiae de Porlok, Willielmus de Yevelcestr. Vicar. Ecclesiae de Sutton, Benedictus de Plymstok Persona Ecclesiae de sancto Melano, Robertus Vicar. Ecclesiae de Stetton, Gilbertus de Faryndon Clericus, Laur. Vicar. Ecclesiae de Spersholte, Rogerus Persona Ecclesiae sancti Stephani, Willielmus de Chinham Persona Ecclesiae de Stonham, Johannes de Rople Persona Ecclesiae de worthy Regis, Willielmus de Turon Persona Ecclesiae de Nyweton, Ranulph. Vicarius Ecclesiae de Habbelenche, Henr. Persona Ecclesiae de Sheldesleye, Hugo Persona Ecclesiae de Adbrighton, Radulphus Persona Ecclesiae de Stockton, Robertus de Aure Capellanus, Robertus Persona Ecclesiae de Iweleye, Magister Johannes le Sage Persona Ecclesiae de Stanleye, Magister Henr. de Neuton Persona Ecclesiae de Wymfred, Walterus Vicar. Ecclesiae de Berkeley, Wilielmus de Staywell Persona Ecclesia de Torinton, Henr. de la Hull de Lydenye Capellanus, Magister Radulphus de Leicester Persona Ecclesiae de Suthham, Johannes Vicar. Ecclesiae de Lackesley, Henr. Persona Ecclesiae de Ilmedon, Robertus de Marston Botiller Capellanus, Thom. Tankard Clericus de Wair, Ricardus Persona Ecclesiae de Alcestr. Magister Ricardus de Staneford Clericus, Johannes de Bervil Vicar. Ecclesiae de Wolfrichesten, Prior de Stodleye, Willielmus de Haullee Persona Ecclesiae de Morton Bagod, Willielmus Vicar. Ecclesiae de Edington, Willielmus de la Planch Persona Ecclesiae de Witchirche, Richardus de Clare Persona Ecclesiarum de Ebrighton & Camelerton, Oliverus Persona Ecclesiae de sancti Hug. de Cornub. Johannes de Staneweye Persona Ecclesiae de Rippel, Ricardus de Swanemere Per sona Ecclesiae de Grecham, David Persona Ecclesiae sancti Michaelis de Penkenel, Gilbertus du Boys Persona Ecclesiae de Kirkelongeleye, Willielmus Persona Ecclesiae de Ilkesdon, Magistr. Thom. de stock Persona Ecclesiarum de Kemeseye & Stanedisse, Radulphus de Salue de Wherewell Capellanus, Relenius Persona Ecclesiae de Wodecote, Henr. Persona Ecclesiae de Ludefulne, Johannes de Froyle Persona Ecclesiae de sancti Johannis de la Forde de Winton, Johannes de Havering Persona Ecclesiae de Cresham & de la Leye, Willielmus Vicar. Ecclesiae de Witteneye. Th. de Peshale Persona Ecclesiae de Frompton, Willielmus de Glouc. Persona Ecclesiae de Berton Sacy, Magister Johannes de Radeberg. Persona Ecclesiae de Hertlebyry, Walterus Persona Ecclesiae sancti Martini Wygorn. Eustach. Vicar. Ecclesiae de Tateinton, Elias de Uske Vicar. Ecclesiae de Hereford, Ricardus de Credeleye Vicar. Ecclesiae de Hereford, Johannes de Bolyngop Capellanus, Gilbertus Persona Ecclesiae de Bruge Selers, Willielmus de Alleslay Persona Ecclesiae de Stoke Lacie, Philippus ap Howell Persona Ecclesiarum de Mockeys & Thlambyster, Hugo Donerons Persona Ecclesiae de Kynardesleye, Johannes le Werur & Johannes le marshal. Capellani, Willielmus de Folevile Persona Ecclesiae de Malmeshull. Lacie, Magister Stephanus de Monte Gomeri Persona Ecclesiae de Donure, Walterus Capellanus Ecclesiae de Mordeford, Walterus Capellanus de Byford, Walterus Plumet, Vicar. Ecclesiae de Maddeley, Johannes de la Pounded Vicar. Ecclesiae sancti Ethelberti Hereford, Ricardus de Wis, Vicar. Ecclesiae de Urselane, Ranulphus de Evesham, Hugo le Carpenter, & Willielmus Mallet Vicarii Ecclesiae sancti Ethelberti Hereford. Thom Vicar. Ecclesiae de Homme Lacie, Hugo de Rysebury Persona Ecclesiae de vetri Radenore, Hugo de Brewest Persona Ecclesiae de Penebagg, Galfridus de Balcote Persona Ecclesiae de Kingeslowe, Prior de Kilpet, Bartholomaeus Personae Ecclesiae de parva Martley, Jacobus de Solerss Persona Ecclesiae de Hope Solerss, Hugo Vicar. Ecclesiae de Upton, Henr. de Brom Persona Ecclesiae de Norton, Galfridus Shylling Vicar. Ecclesiae de Ladne, Rogerus de Hales Persona Ecclesiae de Norton, Johannes Vicar. Ecclesiae de Halberton. Radulphus Persona Ecclesiae de sancto Justo in Penewith, David Vicar. Ecclesiae de Laskaret, Henr. le Deneys de Lisnewith; Willielmus de Mortuo Mari Praebendar. Praebendae de Gorew— Petrus de Langone Praebendar. Praebenda de Praeston, Robertus de Hemyngton Persona mediet. Ecclesiae de malo Parco, Normannus de Brannford Vicar. Ecclesiae de Hardelee, Willielmus fiz Rogues Praepositus de Glasenye, Thom. de la Lude, Ricardus Persona Ecclesiae de Anastacy Winton, Johannes Persona Ecclesiae de Barnestaple, Hugo de Leminister Persona Ecclesiae de Southtanton, Abbas de Basingwerk, Robertus le Waleys Persona Ecclesiae de Clenchewarton, Robertus Burdet Vicar. Ecclesiae de Ekebukelond, Willielmus de Brickhull Persona Ecclesiae de Monte alto, Robertus de Pulford Persona Ecclesiae de Codinton, Philippus Gerard Persona Ecclesiae de Bebington, Prior de Birkehened, Stephanus Persona Ecclesiae de Tilston, Ricardus de Blechelegh Persona Ecclesiae de Northwrthin, Magister Gilbertus de Arderne Persona Ecclesiae de Aldeford, Johannes Vicar. Ecclesiae de Tanton Episcopi, Rogerus Ingolt Persona Ecclesiae de Haworthin, Decanus & Capitulum Ecclesiae sancti Johannis Cestr. Abbas Cestr. Prior de Norton, Benedictus Porcionarius Ecclesiae de Northope, Willielmus Duyn Persona medietatis Ecclesiae de Malo Passu, Robertus fill. Bernardi Persona Ecclesiae de Lothamstede, Petrus de Primyngton Clericus, Abbas de Valle Regali, David Persona Ecclesiae de Kilkenny, Thomas Vicar. Ecclesia de Lerky. REX omnibus Ballivis & fidelibus suis ad quos, etc. salutem. Sciatis quod suscepimus in protectionem & defensionem nostram specialem dilectum Clericum Pat. 25 E. 1. m. 15. De Protectionibus. nostrum Iterium de Ingolisma Archidiaconum Bathon. homines, terras, res, redditus, & omnes possessiones suas. Et ideo vobis, etc. ut supra. Teste Rege apud Langeley 18 die Febr. Consimiles literas de protectione habent subscripti; viz. Johannes de Metingham, Teste ut supra; Lambertus de Trickingham, Magister Johannes de Lascy, & triplicatur; Radulphus de Staunford Capellanus, dupl. Johannes de Drokenesfeld, dupl. Henr. de Lenn, Robertus de Walmesford, Thomas de Hoyvill Clericus, Robertus de Scardeburgh dupl. Richardus de Roff, Willielmus de Burneton dupl. Magister Edm. de London, Magister Thomas de Sodinton, Magister Adam de Aumodesham, Henr. de Gudeford Clericus, Elias de Bekingham, Magister Thomas de Hale Clericus, Humfridus de Waleden, Adam de Waldinfeld, Johannes de Certesey Clerious, Magister Petrus Aimerici Persona Ecclesiae de Pecham, Magister Guido de Tillebrok Clericus, Johannes Episcopus Winton. dupl. Philippus de Willughby dupl. Willielmus de Burn Clericus, Richardus le Hostage de Loutheburgh, Galfridus de Norwico Clericus, Egidius de Barenton, Magister Thomas de Erlee, Richardus de Merton Clericus, Audoenus de Monte Gomeri, Johannes Skyp de London, Robertus de Bardelby, Henr. de Thurston dupl. Henr. de Lychefeld, Magister Thomas de Abberbir, Nicholaus Tutwyn de Lonseby, David le Grant, Henr. de Stanton, Magister Thomas de Lichefeld, W. Bathon. & Wellen. Episcopus, Willielmus de la Dune, Nicholaus de Bolingbrok, Willielmus de Felstede, Nicholaus de Misterton Clericus, Johannes de Berewyk, Adam de Osgodby, Willielmus de Langele, Henr. de Dunolm. Prior de Wymundham, Radulphus de Alegate, Magister Robertus de Sancto Albano, Nicholaus de Misterton, Robertus de Middelton dupl. Richardus de Keston dupl. Hugo de Hengham dupl. Andr. de Kenebolton, Johannes de Staford, Robertus de Aete Clericus, Henr. de Shenholt, Thomas de Lavenham, Walterus de Leycestr. Rogerus de Leycestr. Clericus, Magister Simon Persona Ecclesiae de Heyfordwaryn, Henr. de Hales, Walterus de Felstede Clericus, Willielmus de Byrlay, Willielmus de Tronbrugg Clericus, Hugo de Nottingham Clericus, & dupl. Magister Henr. de Bray Clericus, Magister Petrus de Dene, Simon. de Wovecote Clericus, Hugo de Roubury Clericus, W. Elien. Episcopus, Johannes de Kirkeby Persona Ecclesiae de Northmimmes, Robertus de Mar, Robertus de Cornherth, Johannes de Wengham Preceptor Ecclesiae Sancti Pauli London, Magister Johannes de Sancto Claro, Willielmus de Persoure, Henr. de Rolling, Henr. de Fodringeye, Johannes de Reda, Edmundus de Hoo, Magister Richardus de Gravesend Archid. London, Walterus de Norwyco, Magister Reginaldus de Braundon, Radulphus de Rimnale, Petrus de Lyndeseie, Richardus Bernard de Hunnewyk, & Johannes fill. Johannis de Arderne. Et idem Reginaldus habet aliam protectionem pro nomine suo solum; Bartholomaeus de Florentino, Magister Jacobus Smeband, Priorissa de Haliwell, Willielmus de Cannill, Magister Radulphus de Ivingho, Gilbertus de Roubyri, Walterus de Wengham, Johannes Baldock, Magister Thomas de Abberbury, Willielmus de Norwico, Thomas de Basin Clericus, Robertus de Herierd, Galfridus de Farham, Simon de Farham, Priorissa Sanctae Elenae London, Rogerus de Skyrmyng Clericus, Johannes de Silveston, Magister Walterus de Dounbrigg, Egidius de Andenardo, Magister Andr. de Farentino, Magister Willielmus de Essex Clericus, Magister Thomas de Skirminge Clericus, Henr. de Batthorp Clericus, Nicholaus le Romeyn Clericus, Nicholaus de Hatfeld Clericus, Johannes Chaynel, Nicholaus de Burton, Nicholaus de Sparkford Clericus, Johannes de Lovetot Clericus, Magister Edm. de London Persona Ecclesiae de Witcifford; Idem Edm. Canonicus liberae Capellae Regis beatae Mariae in Castro Regis Hastings, Richardus de Bereford Clericus. What Writs of Protection and restitution were granted by the King to other Parsons, Vicars, Abbots, Abbesses, Priors, Freers', Bishops, Ecclesiastical or Religious persons, and to what Sheriffs they were directed, those who please may peruse in Claus. 25 E. 1. m. 22, to 26. where they are recorded. Sundry Clergymen, not being able or willing to purchase particular Protections from the King, upon the Archbishops and Bishops supplications, (after their submission and reconciliation to the King) had this general Protection issued to the Sheriffs of London, and other Sheriffs on their behalf. REX Vicecomitibus London. salutem. Licet aliqui de Clero qui sunt infra Claus. 25 E. 1. m. 9 dorso. Pro Clero protectionem Regis non habente. Ballivam vestram Protectionem nostram forsan non habuerunt tempore retroacto, ad instantiam tamen et rogatum venerabilium patrum R. Archiepiscopi Cantuar. & aliorum Episcoporum & Praelatorum regni nostri, nobis pro eodem Clero supplicantium, volentes Clerum eundem ab omni molestia et inquietatione indebita protegi et defendi: Vobis mandamus, quod omnes et singulos de Clero praedicto, homines, terras, res, redditus, et omnes possessiones eorundem in Balliva vestra deinceps manuteneatis, protegatis et defendatis: non permittentes quantum in vobis est, quod praefato Clero aut eorum alicui in personis et rebus inferatur injuria, dampnum, molestia vel gravamen, non obstante quod aliqui de Clero praedicto Protectionem nostram non habuerunt, sicut praedictum est. Teste Rege apud Sanctum Paulum London. 26 die Julii., The Archbishop of Canterbury (who procured Pope Boniface his premised Bull, and was most peremptory, stout in the prosecution of it, for which all his Temporalties, Goods, Chattels were seized) being forced to hide his head, and reduced to great extremities, was likewise restored to the King's favour and protection at last, through the earnest prayer and mediation of his Suffragan Bishops on his behalf, upon hopes of his future loyalty; whereupon the King out of his special grace issued these Writs to restore his Temporalties, with all his Oxen, Goods and Chattels formerly seized, in the state they now were. REX Vic. Kanc. salutem. Licet tibi nuper praeceperimus, quod omnia laica Claus. 25 H. 1. m. 12. Pro Cantuar. Archiepisc. de laicis feodis restituendis. feoda Archiepiscoporum, Episcoporum, et totius Cleri de Balliva tua, una cum bonis et catalis in eisdem inventis, ●ine dilatione caperes in manum nostram, et ea salvo custodires donec aliud inde praecepissemus. Volentes tamen ad instantem requisitionem Praelatorum Cantuariensis Provinciae, venerabili patri R. Cantuar. Archiepiscopo, totius Angliae Primati, gratiam facere specialem. Tibi praecipimus, quod eidem Archiepiscopo omnia laica feoda sua, una cum bobus, carucis, et omnibus aliis bonis et catallis suis in eisdem existentibus, quae praetextu mandati nostri praedicti in manum nostram cepisti, in eo statu quo nunc sunt restitui facias indilate. Teste Rege apud Westm. 11 die Julii. Consimiles literae diriguntur Vic. Surr. Sussex. Midd. & Essex. From this premised Bull of Pope Boniface, prohibiting Clergymen to give or pay any Taxes to Kings for their Kingdoms necessary defence against public enemies, without his special licence, under the penalties therein expressed, and the premised contests arising thereupon between K. Edward, his Prelates and Clergy, our Kings, Nobles, and all others may now observe. 1. That this Pope's Constitution made in Cathedra, by the advice and assistance of his Brethren, was not only erroneous and antimonarchical, but antichristian and diabolical, diametrically contrary to Christ's, St. Peter and St. Paul's express precepts and precedents, recorded in the Gospel for all Prelates, Christians conscientiously to obey, practice, imitate upon all emergent occasions, Mat. 17. 25, 26, 27. c. 22. 16, to 22. Mar. 12. 13, to 18. Luk. 20. 22, to 27. Rom. 13. 5, 6, 7. 1 Pet. 2. 11, 13, 15, 16. Tit. 3. 1. 2ly. That our Archbishops, Bishops, Clergies procuring of, and submission thereunto, was not only an high contempt against Christ's and his Apostles precepts, precedents, as Christians, but a most seditious, traitorous, rebellious practice, against their duties, Oaths, Allegiance as Subjects, of very dangerous precedent to all Lay-Subjects in like cases. 3ly. That King Edward's heroical opposition against this Papal Decree, and his strenuous severe proceedings against his Archbishops, Bishops, Clergy, in putting them out of his Protection, and seizing all their Lands, Goods, Chattels for this offence, whereby he crushed this Cockatrice in the shell, was not only an act of great courage, justice, but also of policy and prudence, without which he could never have preserved his Royal dignity, Jurisdiction, Crown, against the Popes and Prelates Usurpations on them, nor his Person, Kingdoms, Dominions against his Foreign Enemies invasions. 4ly. That this his turning his Bishops, Clergy out of the Parliament-house, holding a Parliament, and making Laws with his Temporal Lords and Commons without them, is not only justified to be lawful by our a Keilways Reports, f. 184. Cromptons' Jurisdiction of Courts, f. 19 Cooks 4 Inst. p. 25 Law-books, but likewise by two of our learnedest late Bishops, b Defence of the Apology of the Church of England, part 6. ch. 1. divis 1. Jewel of Salisbury, and c The true difference between Christian Subjection, & Unchristian Rebellion, part 3. p. 540, to 543. See my Antipathy, etc. part 2. p. 458, to 565. Bilson of Winchester, in their authorised Books in defence of the Doctrine of the Church of England against Papists and Jesuits; where they assert, That the King and Temporal Lords and Commons in Parliament, may lawfully make Laws, Statutes, even in matters of Religion, not only by the more part of voices, although the Archbishops and Bishops were never so earnestly bend against it; and that Statutes so passing in Parliament only by the voices of the Lords Temporal, without the agreement and consent of the Lords Spiritual, have nevertheless been always confirmed, ratified by the Royal assent of the Prince; but likewise when they were excluded the Parliament, as in the Statutes of King Edward the 1. In a Parliament held at St. Edmondsbury, (and after that at Sarum) the Archbishops and Bishops were quite shut forth, yet the Parliament held on, and good and wholesome Laws were there enacted, the departing, or absence, or malice of the Spiritual Lords notwithstanding. May not the King's Highness (adds Bilson) serve Christ in making Laws for Christ, without your (Popes and Bishops) liking? Claim you that interest or prerogative, that without you nothing shall be done, by the Laws of God, or by the Charters of the Realm? By the Laws of the Land you have no such privilege. Parliaments have been kept by the King and his Barons, the Clergy wholly excluded, and yet their Acts and Statutes good. And when the Bishops were present, their voices from the Conquest till this day were never Negative, but Acts passed without and against their votes and protestations; witness 20 H. 3. c. 9 3 R. 2. c. 2. 7 R. 2. c. 11. 11 R. 2. c. 3. Rot. Parl. nu. 9, 10, 11. 21 R. 2. Rot. Parl. nu. 9, 10. 6 H. 6. Rot. Parl. nu. 27. and other Acts. 5ly. That there is no other means for Kings to support their Crowns against Popes, Prelates, Clergymens' Usurpations, but by resolute, rigorous proceedings against them, till they reduce them to due subjection, obedience, and force them to renounce their Antimonarchical Decrees and Innovations against their Prerogatives, as King Edward here did, and then received them into his special protection. And here it is very observable, That as our King Edward thus strenuously opposed Pope Boniface his Antimonarchical Constitution, against demanding or imposing Subsidies on the Clergy without his previous consent, in England, so King * See Fox Acts & Monuments vol. 1. p. 447, to 458. Philip the 4th. (though his mortal enemy) encouraged by his heroic previous example, did the like in France, publishing this special memorable Remonstrance against it; and thereupon extorted a Dispensation from this Pope, for the Prelates and Clergy of his Realm to assist him with Subsidies and their Arms in his Wars against King Edward and the Flemins, which I shall here insert out of the Charters of France, published by Pierre de Pithou, and others. * Pierre de Pithou Preuves les Libertez de l'Eglise Gallicane, chap. 39 sect. 8. p, 1497, to 1499. m. Treasor des Chartres Registre, c. 29. p 12. Responsiones nomine Philippi Regis ad Bullam Bonifacii P. P. 8. Datam Anagniae 11 die Octobris, Pontificatus sui anno secundo. ANtequam essent Clerici, Rex Franciae habebat custodiam regni sui, & poterat statuta facere, quibus ab inimicorum insidiis & nocumentis sibi & regno praecaveret, & per quae inimicis subtraheret omnino subsidia, quibus ipsum & regnum possent gravius impugnare. Hac de causa Dominus Rex qui nunc est, equos, arma, pecunias et similia generali edicto prohibuit extrahi de regno suo, ne forsitan talia per malignorum fraudulentiam ad manus inimicorum in Domini Regis & regni praejudicium devenirent; nec hoc simpliciter prohibuit, sed adjecit, haec non debere fieri absque ejus licentia speciali: super hoc habens rectam intentionem, quod quando sibi constaret pro certo, quod talia sic ab ipso prohibita essent bona Clericorum, & quod extrahi de regno, sibi & regno non obessent, nec inimicis prodessent, nulli sic petenti, & praemissa probanti, licentiam denegaret. Et videtur satis mirabile, quod carissimus ●ilius Papae (our King Edward the 1. then in hostility with King Philip) non solum Clericorum bona, sed etiam personas detinet violenter, (for submitting to this Constitution of his) nec propter hoc Dominus Papa ipsum denuntiat sententiam Excommunicationis incurrisse. Sancta mater Ecclesia, sponsa Christi, non solum est ex Clericis, sed etiam ex Laicis; imò sacra testante Scriptura, a Ephes. 4. 4, 5, 6. sicut est unus Dominus, una fides, unum baptisma, sic à primo usque ad ultimum ex omnibus Christi fidelibus, b Ephes. 4. 11, 12. c. 5. 23, to 28. Hebr. 12. 22, 23. una est Ecclesia ipsi Christo coelesti sponso, annulo fidei desponsata, quam ipse à servitute peccati, à jugo veteris legis, ac dominio hostis antiqui per mortem suam misericorditer liberavit, qua libertate gaudere voluit omnes illos, tam Laicos quam Clericos, c Joan. 1. 12. Mar. 16. 26, 27. quibus devit potestatem Alio●▪ Dei fieri, iis videlicet qui credunt in nomen ejus, & susceperunt Christianae fidei sacramenta. Nunquid solum pro Clericis Christus mortuus est, et resurrerit? absit. d Rom. 2. 11. Act. 10. 34, 35. Nunquid est personarum acceptio apud Dominum, ut solum Clerici in hoc mundo gratiam, et in futuro gloriam consequantur? absit. Sed per indifferentiam e Rom. 3. 22, 26, 30. omni credenti operanti bonum, per fidem et dilectionem aeternae retributionis praemium repromisit. Et quia Clerici in Ecclesia, ut patet per praedicta, sunt & merito & munero potiores, non debent, nec possunt, nisi forsitan per abusum, sivi appropriare, quasi alios excludendo, Ecclesiasticam libertatem, loquendo de libertate f Gal. 4. 26, 31. c. 5. 1. qua Christus nos sua gratia liberavit. Multae ve●ò sunt libertates singulares, non universalis Ecclesia, sponsae Christi, s●d solum ejus ministrorum, quae cultui divino ad adificationem populi sunt, & esse debent * specialius. spiritualius deputati. Quae quidem libertates per statuta Romanorum Pontificum, de benignitate vel saltem permissione Princi●um secularium, sunt concessae; quae quidem libertates sic concessae vel permissae ipsis Regibus suorum regnorum gubernationem ac defensionem auferre non possunt; nec ea quae dictae gubernationi et defensioni necessaria, seu expedientia, * ex. et deliberato bonorum ac prudentium consilio judicantur, dicente Domino Pontificibus Templi; g Mat. 22. 2● Rom. 13 7. Reddite ergo quae sunt Caesaris Caesari, & quae sunt Dei Deo. Et quia turpis est pars quae non suo congruit universo, & membrum inutile & paralyticum, quod corpori suo subsidium ferre recusat, quicunque sive Clerici, sive Laici, sive Nobiles, sive ignobiles, qui capiti suo vel corpori, hoc est Domino Regi et regno, imo etiam sibimet, auxilium ferre recusant, semetipsos partes incongruas et membra inutilia, et quasi paralytica esse demonstrant: Vnde si a talibus pro rata sua subventionum auxilia requiruntur, non exactiones, vel extortiones, vel gravamina dici debent; sed potius capiti, et corpori, et membris, debita subsidia; sed et pro defensoribus et pugilibus ipsorum, quibus non licet, vel qui non possunt pugnare per seipsos, stipendia praeparata: h 1 Cor 9 9 Nemo siquidem tenetur pro aliis propriis stipendiis militare. Et quòd si inimicorum rabies invalesceret contra regnum, constat quod bona Clericorum penitus dissiparentur; quare, multo plus aliis, indigent ab hostili impugnatione defendi. Ideoque in naturalis juris injuriam esse videtur, prohibere cuicunque servo, vel libero, vel Clerico, vel Laico, nobili vel ignobili, clypeum defensionis objicere contra hostilem gladium, aut stipendia solvere defensori. i Rom. 9 28. Nonne merito Deus tales tradidit in reprobum sensum qui jus naturale et antiquum nituntur subvertere, pro suae libito voluntatis? Et quis sapiens et intelligens haec, non incidit in vehementem stuporem, audiens Vicarium jesu Christi prohibentem tributum dari Caesari, et sub anathemate fulminantem, ne Clerici contra injustae persecutionis incursus, Domino Regi et regno, imo sibimetipsis, pro rata sua manum porrigant adjutricem? Dare vero histrionibus, et amicis carnalibus, et neglectis pauperibus, expensas facere superfluas in robis, equitaturis, comitativis, commessationibus, et aliis pompis saecularibus, permittitur eisdem, imo conceditur, ad perniciosae imitationis exemplum. Hoc enim natura et ratio, jus divinum et humanum pariter detestantur, ad illicita froena latare, et licita, imo necessaria, cohibere. Quis enim sanae mentis judicaret licitum et hone stum sub anathemate cohibere, ne Clerici, ex devotione Principum incrassati, impinguati et dilatati, pro modulo suo eisdem Principibus assistant, contra ingruentes injustorum persecutionum adversitates, quocunque colore excogitato, doni vel mutui, vel subventionis pro seipsis, pro Rege et regno pugnantibus, et resistentibus inimicis vi armorum, alimenta praebendo vel stipendia persolvendo? Non enim prudenter attendunt qui talia perhibent, vel renuunt, quod hoc nihil aliud es● quam inimicos juvare, et crimen laesae Majestatis incurrere, et Not●. quasi velle prodere ipsum Reipublicae defensorem; ad quod crimen puniendum intendimus plus solito, volente Deo oculos aperire. Deum siquidem fide & devotione colimus, & Ecclesiam Catholicam & Ministros ejus multipliciter veneramur in terris, sicut & omnes patres nostri; sed hominum minas, minus rationabiles et injustas, minime reformidamus; nam coram Deo, favente ejus clementia, semper justitia invenietur in nobis. Nonne Rex Angliae, quondam homo noster ligius, * See here p. 583, 584, 585. vocatus ad judicium coram nobis, cum omni solemnitate quâ decuit, ad imperium Domini sui venire centempsit? Quare necessè habuimus terras quas à nobis tenebat ad manum nostram trahere, judicio & justitia mediante; cujus occasione dictus Rex Angliae homagio & fidelitate quibus nobis tenebatur, ratione terrarum quas à nobis tenebat in feudum, renunciavit expressè, & postea contra nos insurgens crudeliter, praedictas terras sibi est nisus adquirere, non tam vi armorum, quam dolo, via justitiae, & rationis, & confuetudinis approbata penitus praetermissa. Quis Rex, quisve Princeps terras feodales sic à vassallo suo dimissas, & tum multipliciter forisfactas, ad se non traheret, & non defenderet, tanquam suas? Nec super hoc debetur ab aliquo increpari, sed potius de contrario reprehendi. Et Regi Theutoniae quid potuit vel debuit plus offerri, quod esset rationis aut pacis, quam quod quatuor viri eligerentur idonei, duo pro nobis, & duo pro ipso, qui de limitibus Regni & Imperii cognoscerent & tractarent, & quicquid super hoc ordinarent ambo Reges in perpetuum observarent. Et si praedicti quatuor discordarent, ipsi possent eligere quintum, qui eorum discordiam revocaret: Et si dictus Rex Theutoniae de Comitatu Burgundiae conqueratur, sua querimonia nulla ratione fulcitur. Nam notorium est omnibus, quod post guerram apertam & diffidationem superbam, à dicto Rege nobis factam, dictum Comitatum nobis duximus acquirendum. Nam in diffidatione sua contra nos graviora facere minabatur, & jam forsitan fecisset, si adhuc sibi se optulisset facultas. Nonne sanctae matri Ecclesiae nos et antecessores nostri, multa grata servitia ab antique, et immensa beneficia contulimus, quibus Ministri▪ ejusdem multo pinguius et gloriosius, quam in aliis regnis temporalibus exaltantur? Super quo velit Deus, quod ingratitudinis vitium non incurrant; non enim debent debitas subventiones negare, sed ultro quicquid habent offerre; praesertim cum videant manifeste, quod praedicti Reges injuste, et sine causa rationabili, nos impugnant. Quare modo non fuissemus ab Ecclesia amplioribus injuriis provocandi, sed potius ab ea, tanquam a pia matre, fovendi et placandi, et a malis imminentibus efficaciter consolandi. Moreover the Archbishop of Rheims with the Suffragans and Abbots of his Province (of a different temper from our English Prelates) made this supplication to Pope Boniface against this his new Constitution. SAnctissimo Patri ac Domino suo, Domino Bonifacio, divina providentia Sacrosanctae * Pierre de Pithou, ibid. p. 1499. Au treasure Registre B. 28. fol. 235. Romanae ac Vniversalis Ecclesiae Summo Pontifici, devoti ejus filii, miseratione divina Petrus Remensis Archiepiscopus, & Episcopi Remensis Ecclesiae Suffragantes, & Abbates, cum humili sui recommendatione, devota pedum oscula beatorum. In hac terrestri patria Ecclesiam militantem constituens providentia Conditoris, eam ex alto providit sic commoda substitutione Vicarii gubernandam, qui, ne ipsam tempestuosae hujus saeculi fluctuationes confunderent, in turbatione sibi consilium impenderet, in tribulatione solatium, & in adversitate succursum, ut sic hujusmodi solatii praesidio fulta Vicarii, triumphanti Ecclesiae, quae est Christi, ad salutem humani generis, eò devotius, quò tranquillius, deserviret. Ad ipsius quippe Vicariatus apicem, diebus nostris, quod laeti referimus, divinae gratia provisionis assumpti, qualiter ad salubre regimen, statum prosperum, & exaltationem felicem ipsius Ecclesiae, desideriis summis aspirantes, paternam curam, studium efficax, & indefessae sollicitudinis operam duxeritis impendendam, universalis jam notio publicat, & ipsa rei experientia manifestat. Ex hujus siquidem desiderii fervente affectu, quem ad felicem statum universalis Ecclesiae paterno more solliciti geritis, Beatitudinem vestram noviter * Here, p. 684. constitutionem edidisse cognoscimus, per cujus beneficium Ecclesiarum periculis remediare, salubriter obviare dispendiis, et Ecclesiasticae libertati voluit utiliter providere. Verum quia excellentissimus Princeps, Dominus noster Rex, ac Principes, Barones, et Domini Temporales, caeterique regnicolae Franciae, occasione ipsius Constitutionis, quam onerosam, gravem, et praejudicialem nimis asserunt juri suo, cum omnes, tum singulos incolas dicti regni, ad defensionem Regni et Patriae, omni privilegio, excusatione et exceptione cessantibus, vocare praetendunt, praesertim feodatarios et fideles Regis ejusdem, nosque et alios Praelatos de Regno, quorum quidam per homagium, et fere omnes juramento sumus fidelitatis adstricti eidem Domino nostro Regi, ad jus et honorem ipsius et Regni servandum, absque cujus necessario defensionis praesidio vivere tute non possumus, nec defendi a nostrorum, quorum non deest copia, persecutione continua aemulorum: dura turbatione comm●ti, per majores in unum consilio inito, quoad remedium utile benivolentia paterna provideat, irreparabilis causae praejudicium, quod non sine multa cordium amaritudine recitamus, extorquere disponunt; sicque Gallicana Ecclesia, quae retroactis temporibus in pacis pulchritudine, et libertatis plenitudine conquievit; diversis jam exponitur fluctuationibus tempestatum, fremunt scandala, excrescunt angustiae, et finalis ruinae pericula sunt in promptu. Ad Apostolicae sanctitatis providentiam circumspectam propterea duximus fiducialiter recurrendum, quanta ●ossumus devota & unanimi instantia supplicantes, ut opportune et salubriter provisionis remedium in hac parte clementius adhibere dignetur, per quod sedat scandala, et cum praefato Domino Rege, suisque Principibus, et caeteris Temporalibus Dominis dicti Regni, eadem Gallicana servet Ecclesia pacis et caritatis solitae unionem, ac sub alarum suarum velamine, et protectionis oportunae suffragio suo, nostris temporibus, uni semper impendat creatori devote debitum famulatum. Et ecce venerabiles patres Episcopos ad Sanctitatis vestrae praesentiam propter hoc speciale destinamus, qui frequentia Scandala et imminentia, immo instantia in januis, hujusmodi discriminosa pericula, sensibus vestris perfectius explicabunt oraculo vivae vocis. Pope Boniface, upon reception and consideration of the premised Declaration and Supplication, sent this ensuing explanatory Bull to King Philip, by which he declared, that his Bull extended not to voluntary grants of aids by the Clergy, etc. that the Kings of France (and by consequence the King of England, and all other Kings, Princes) might in cases of necessity of the State, constrain Ecclesiastical persons who were their Subjects, to contribute for the defence of their Realm without sending to the Pope for his precedent consent thereto. * Pierre de Pithou, ibid. n. 10. p. 1500. BOnifacius Episcopus Servus servorum Dei, charissimo in Christo filio, Philippo Regi Franciae Illustri, ad perpetuam rei memoriam. Etsi de statu regni cujuslibet, in quo Catholicae fidei cultus viget, paternae sollicitudinis studio cogitemus, ad statum tamen Christianissimi Regni Franciae, in quo semper anteactis temporibus erga Romanam Matrem Ecclesiam viguit devotionis integritas, reverentiae plenitudo resplenduit, fervuit obedientiae promptitudo, tanto solertius aciem considerationis extendimus, et circa illud cogitationis nostrae versatur instantia, quanto ipsum uberiori favore prosequimur et sincerius gerimus in visceribus charitatis. Dudum siquidem Pastoralis officii debitum exequentes in favorem Ecclesiae et Ecclesiasticae libertatis auctoritate Apostolica duximus * Here, p 684, 685. statuendum, ne Praelati et personae Ecclesiasticae, cujuscunque dignitatis, status, aut constitutionis existant sub adjutorii, mutui, vel doni nomine, Imperatoribus, Regibus, Principibus, aut Praesidentibus caeteris praesient, absque Apostolicae sedis authoritate Subsidia, quocunque nomine censeantur: neve Imperatores, Reges, seu Principes, aut aliter Praesidentes ea imponere, exigere, vel recipere ab eisdem Praelatis, et personis Ecclesiasticis audeant, certis poenis adjectis nichilominus in hac parte. Verum nonnulli nostrae intentionis ignari, suaeque prudentiae innitentes, hujusmodi Constitutionem nostram non rationabili, aut aequitati consonae, sed voluntariae interpretationi subjicere moliuntur: non attendentes, quod ad eum qui condidit, interpretatio noscitur pertinere. Nos igitur huic morbo congruam intendentes adhibere medelam, & ut cujuslibet ambiguitatis scrupulus in hac parte tollatur, & veritatis puritas elucescat, auctoritate praesentium declaramus, quod Constitutio ipsa, vel ejus prohibitio ad donaria vel mutua, seu quaevis alia voluntaria Praelatorum vel personarum Ecclesias●icarum ejusdem Regni, cujuscunque status, ordinis, vel conditionis existant, omni prorsus coactione aut exactione cessante, se aliquatenus non extendat, licet ad id forsitantua, vel successorum tuorum, qui pro tempore fuerint, aut tuorum vel eorundem Officialium, seu Ducum, Comitum, Baronum, Nobilium, vel aliorum Dominorum Temporalium de Regno praedicto requisitio curialis & amica praecedat. Quodque feudalia, censualia, sive jura qualibet in rerum Ecclesiasticarum datione retenta, vel alia servitia consueta tibi, tuisque successoribus, Ducibus, Comitibus, Baronibus, Nobilibus, et aliis temporalibus Dominis supradictis, tam de jure quam de consuetudine a personis Ecclesiasticis debita, praefata Constitutio non includat, vel aliquatenus comprehendat. Et quod Personae Ecclesiasticae pro Ecclesiarum suarum utilitatibus compositionis aut transactionis titulo, vel alio quovis modo, seu pro libertatibus acquirendis tecum, et cum tuis successoribus, Ducibus, Comitibus, Baronibus, Nobilibus, et aliis temporalibus Dominis praelibatis, prout conscientiis eorum videbitur, et ante constitutionem eandem poterant, libere valeant convenire, nec illas per ipsius Constitutionis vigorem in iis contingat aliquatenus impediri. Quodque Constitutio eadem Clericos clericaliter non viventes, sed se mercationibus & mercimoniis, praesertim inhonestis & vilibus, vel saevis immiscentes actibus n●n defendat. Adjicimus insuper hujusmodi declarationi nostrae, Quod si tibi et successoribus tuis pro universali vel particulari ejusdem Regni defension, periculosa necessitas immineret, ad hujusmodi necessitatis casum se nequaquam extendat Constitutio memorata; quin potius tu et successores tui possitis a Praelatis et personis Ecclesiasticis dicti Regni petere ac recipere pro hujusmodi defensione subs●dium vel contributionem, illudque vel illam Praelati et personae praedicti tibi et successoribus tuis, * Nota. inconsulto etiam Romano Pontifice, teneantur et valeant sub quotae nomine, aut alias etiam impertiri; non obstantibus Constitutione praedicta, seu quovis exemptionis, aut alio quolibet privilegio, sub quacunque verborum forma confecto a Seed Apostolica impetrato. Quodque necessitatis declaratio supradicta tuae et successorum tuorum conscientiis, dummodo successores ipsi vicesimum aetatis annum exegerint, relinquatur. Super quo tuam et successorum praedictorum conscientias onera i, ac tibi et eisdem successoribus innotescere volumus, quod quicquid recipi ultra ipsius defensionis casum contigerit, tu et iidem successores in vestrarum recipietis periculum animarum, super quo nisi tu et dicti successores vobis salubriter providere curetis; attendere poteritis, in quo periculo vos contigerit remanere. Si verò defensionis praedictae tempore hujusmodi aetatis annum praefati non exegerint Successores, declaratio necessitatis ejusdem Praelatorum, Clericorum et Laicorum, qui de ipsorum successorum stricto Concilio, seu majoris partis ipsorum fuerint, conscientiis relinquatur. Quorum similiter conscientias onerari volumus, eisque plenius aperiri, quod si quid ultra casum defensionis reciperetur ejusdem, in dispendium salutis Consiliariorum reciperetur ipsorum, illudque restituere teneantur. Quodque praeterea intentionis nostrae non extitit, nec existit per constitutionem praedictam seu declarationem praesentem, jura, libertates, franchisias seu consuetudines quae tibi et regno, Ducibus, Comitibus, Baronibus, Nobilibus et quibusvis aliis Temporalibus Dominis, editionis praefatae Constitutionis tempori, ac etiam ante illud competere noscebantur, tollere, diminuere, vel quovis modo mutare, aut eye in aliquo derogare, seu novas servitutes vel submissiones imponere. Sed jura, libertates, franchisias et consuetudines supradicta, tibi et aliis praelibatis illaesa et integra conservare. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostrae declarationis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemperare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei, et beatorum Petri et Pauli Apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum apud Urbem veterem 11 Kal. Aug. Pontificatus nostri anno tertio. Moreover the Pope sent this Bull to the Archbishops of Rhoan, Auxerre, and the Abbot of Saint Denys in France, that they might constrain (and therefore our English Archbishops, Bishops, Abbots, by like reason) the Clergy and religious persons under their Jurisdictions, to yield aids and Subsidies to the Kings of France, to defend or rescue them or their sons from their enemies, especially if taken prisoners by them, notwithstanding his Constitution, without any licence from him or his successors; which our K. Edward did without any such Bull, licence or declaration. * Pierre de Pithou Preuves des Libertez de l'Eglises Gallicans', ch. 39 sect. 11. pag. 1503. Bonifacius Episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus, Archiepiscopo Rothomagensi, & Episcopo Antissiodorensi, dilecto filio Abbati Monasterii sancti Dionysii Parisiensis Diocoesis, salutem & Apostolicam benedictionem. Ab olim ante nostra promotionis primordia generosam & inclitam Domum Fran●iae, filios devotionis, & fidei Christique athletas, & Christianitatis pugiles producentem, sincera & intima charitate dileximus, ac diligere non cessamus, ad sui honoris & exaltationis incrementa felicia ferventibus studiis intendentes. Sane volentes hactenus, prout debitum nostri requirit officii, Ecclesiarum et Ecclesiasticae libertatis statui providere, ut ad divini numinis gloriam quietis stabilis commodis perfcuantur, Constitutionem quandam edidimus; per quam praelatis & personis Ecclesiasticis, cujuscunque dignitatis, status, aut conditionis existant, sub adjutorii, mutui, vel doni nomine Imperatoribus, Regibus, Principibus aut Praesidentibus caeteris praestent, absque Apostolicae Sedis authoritate, subsidia, quocunque nomine censeantur; neve Imperatores, Reges, seu Principes, aut aliter Praesidentes ea imponere, exigere, ac recipere audeant, certis poenis appositis, inhibetur. Verum quia nonnulli sequentes animi sui motus, & volentes plus sapere quam sit opus, constitutionem praedictam multifariè multisque modis exponere ac interpretari conantur: Nos qui processus nostros per callem justitiae, tramitem aequitatis, & certitudinis semitam dirigi, captiosis verborum oraculis omninò postpositis, affectavimus, ut omne in hoc tollatur ambiguum, omneque dubium subducatur, ac nostrae intentionis propositum clarius elucescat, per nostras literas duximus declarandum, Quod si charissimus in Christo filius noster Philippus Franciae Rex illustris, vel ejus filius aut filii, Rege ipso vivente, seu dicti Regi successores, sive ipsorum filius aut filii, successoribus ipsis viventibus, ab eorum (quod absit) hostibus caperentur, Praelati et personae Ecclesiasticae supradicti pro dictorum Regis et filiorum ipsius, ac successorum, suorumque natorum redemptione seu recuperatione, non obstante constitutione praedicta, praestare subsidia teneantur. Quocirca discretioni vestrae per Apostolica scripta mandamus, quatinus vos, vel duo, aut unus vestrum per vos, vel alium, seu alios Praelatos, et personas Ecclesiasticas supradictas ad hujusmodi Subsidium eisdem Regi et ejus successoribus exhibendum authoritate nostra, spiritualiter et temporaliter, prout utilius expedire videritis, appellatione postposita, compellatis; invocato ad hoc, si opus fuerit, auxilio brachii saetularis, * Nota. non obstantibus si eis aut quibusvis aliis exemptis, et non exemptis per specialia privilegia, seu literas sub quavis forma seu tenore verborum confecta, a Seed Apostolica sit indultum, quod ad hujusmodi subsidia praestanda minime teneantur, quodque ad id compelli, seu quod interdici, suspendi vel excommunicari non possint, per literas dictae Sedis non facientes plenam et expressam de indulto hujusmodi mentionem, et quaelibet alia praefatae Sedis indulgentia generali vel speciali, cujuscunque tenoris vel expressionis existat, per quam praesentibus non expressam, vel totaliter non insertam, effectus earum impediri possit quomodolibet vel differri, et de qua in nostris literis plenam et expressam, ac de verbo ad verbum oporteat fieri mentionem. Datum apud Urbem veterem, 6 Idus Augusti; Pontificatus nostri anno tertio. What further oppositions this French King, his Nobles and subjects made against this proud Pope's Bull and usurpations, I shall relate in its due series of time. Whiles our King Edward was busied in proceeding against his undutiful Prelates and Clergy, to reduce them to obedience, by putting them out of his Protection, seizing their Temporalties, goods, chattels, and imprisoning the persons of those who published the Pope's Bull, or excommunicated his Officers for executing his Writs issued against them, the Archbishop of Canterbury, with some other Prelates and Clergymen, by their clandestine instigations and disobedient refractory examples, stirred up sundry of the Nobility and Commons of the Realm against the King, by reason of divers extorsions, which the Clergies denial of a timely aid to supply his want of moneys to carry on his Wars, enforced him to exercise, against the Laws of the Realm, and the liberties and properties of his Subjects, thus related by * Th. de Walsingham Hist. Angl p. 35. Ypodigma, pag. 83, 84. Mat. Westm. Flores Histor. p. 409, etc. Henry de Knyghton de Event. Angl. l. 3. c. 15 col. 2492, 2493. & Polydore Virgil, Hygden, Fabian, Caxton, Holinshed, Stow, Speed, Daniel, Baker in An 24 & 25 Ed. 1. our Historians; Hoc anno auxit Rex tributum de lavis, accipiens de quolibet Sacco quadraginta solidos, cum prius ultra marcam dimidiam non daretur. Illo quoque tempore voce praeconaria proclamatum fuit per Angliam, ut possessores lanarum exponerent eas venditioni infra mensem in civitatibus assignatis, alioqui, tanquam forisfactura cederent ipsi Regi. Quae quidem in die S. Georgii quasi modo praelocuto callidè congregatae, pro forisfactura Regis in Flandriam sunt transvectae, (or as Henry de Knyghton expresseth it) Ministri Regis omnes saccos lanae quinarium numerum excedentes, datis talliis, ad opus Regis acceperunt. Et ab unoquoque sacco quinarium numerum non excedente, ab eis nomine malae toltis 40 s. extorserunt. Et multae oppressiones fiebant in hunc modum in populo. Rex quoque habuit de quolibet Comitatu duo millia quarteria frumenti, et totidem de avenis, et carnes salsas similiter, ad gravem oppressionem populi, videlicet, porcinas, bovinas, vaccinas, multonum salsas, nulla solutione cuiquam inde facta. His et aliis extorsionibus turbati Comites et Barones Angliae, Parliamentum suum per se ●n Foresta de Wyre, quae est in Marchia, statuerunt. In crastino Translationis beati Thomae Martyris, citatis Comitibus & Baronibus regni Londini, mandante Rege suo Constabulario & suo Marescallo, Comitibus Northfolciae & Herefordiae, adunati populi coram ipsis apud S. Paulum, adbreviare quot equitaturas quisque posset invenire ipsi Regi processuro ad bellum. Responderunt, supplicando, quatenus imperaret alicui alteri de domo sua illud officium, eò quod non citati, imo rogati diverterant ad eundem. Et displicuit sermo iste in oculis Regis, assignatis interim duobus aliis militibus in hujusmodi officio exequendo. The Writs then issued for that purpose as well to Archbishops, Bishops, Abbots and other Ecclesiastical persons, as to Earls and Laymen, who held Lands in Capite or Grand Serjeanty, or had 20 l. lands or rents by the year, are thus recorded. REX Vic. Ebor. salutem. Quia pro salvatione & communi utilitate Regni nostri passagium nostrum ad partes transmarinas jam duximus statuendum, tibi Cl. 25 E. 1. m. 14. dorso. Cedula. praecipimus in fide quâ nobis teneris firmiter injungentes, quod summoneri facias Archiepiscopos, Episcopos, Abbates, Priores, et alias personas Ecclesiasticas, & etiam viduas & alias mulieres de Balliva tua, qui de nobis tenent in Capite, per servitium Militare, vel per Serjeantiam, vel de Wardis in manu nostra existentibus, quod habeant ad nos London. die Dominica prox. post Octab. sancti Johannis Baptista prox. futurum, totum servitium suum nobis debitum, equis & armis benè munitum, & paratum ad transfretandum cum corpore nostro ad partes praedictas, ad Dei, nostri, et ipsorum honorem, pro salvatione et utilitate supradictis. Et ita te habeas in hoc mandato nostro celeriter exequendo, ne si contingat (quod absit) transfretationem nostram per defectum tuum impediri, ad te graviter capere debeamus. Teste Rege apud Lodres, 15 die Maii. Consimiles literae diriguntur singulis Vicecomitibus Angliae. Item Reginaldo de Grey. REX dilecto Consanguineo & fideli suo Edmundo Comiti Cornub. salutem. Cum pro dampnis & periculis, quae nobis & toti regno nostro, per insidias inimicorum Ibidem. nostrorum evenire possent cautiùs praecavendis, nuper praeceperimus singulis Vicecom. ejusdem regni, quod scire facerent omnibus illis de Ballivis suis infra libertates & extra, qui habent viginti libratas terrae et redditus per annum, & illis similiter qui plus habent, videlicet tam illis qui non tenent de nobis in Capite, quam illis qui tenent, ut de Equis & armis sibi providerent, et se praepararent indilate; ita quod sic essent prompti & parati ad veniendum ad nos, et eundum cum propria persona nostra, pro salvatione ipsorum et totius regni nostri praedicti, quandocunque pro ipsis mandaremus: ac nos passagium nostrum ad partes transmarinas, pro salvatione hujusmodi, jam duxerimus statuend. Vos affectuosè requirimus & rogamus, quatinus attendentes, quod vos oportet & condecet, circa salvationem & communem utilitatem dicti Regni, manus apponere adjutrices; sitis ad nos London. die Dominica prox. post Octabis sancti Johannis Baptistae prox. futur. cum equis et armis, parati transfretare cum corpore nostro ad partes praedictas, ad Dei, nostri, et vestri honorem, pro salvatione & utilitate supradictis; ita quod vobis exinde ad perpetuas gratiarum actiones teneamur. Teste ut supra. Consimiles literae diriguntur Rogero le Bygod Comiti Norff. & Marescallo Angliae, Humfrido de Bohun Com. Hereford. & Essex. etc. Sub eadem forma scribitur venerabili Patri A. Dunelm. Episcopo, cum ista requisitione, quod sit London, etc. ut supra; cum bominibus, equis et armis munitis decentiori et potentiori modo quo poterit, paratus transfretare, etc. ut supra. Teste ut supra. REX venerabili in Christo patri O. eadem gratia Lincoln. Episcopo, salutem. Ibidem. Quia passagium nostrum ad partes transmarinas, ad Dei, nostri & vestri honorem, pro salvatione & communi utilitate regni nostri, jam duximus statuendum; vobis mandamus, quod totum Servitium, quod nobis debetis, habeatis ad nos London. die Dominica proxima post Octabas sancti Johannis Baptista proximo futur. equis et armis bene munitum, et paratum ad transfretandum cum corpore nostro ad partes praedictas, pro salvatione & utilitate supradictis: Et hoc, sicut nostri & vestri, & totius Regni nostri honorem et salvationem diligitis nullo modo omittatis. Teste ut supra. Consimiles literae diriguntur Episcopis subscriptis, viz. G. Wygorn. W. Elien. W. Bathon. & Wellen. R. Norwyc. N. Sarum, G. Cicestr. R. London. R. Hereford. Th. Exon. L. Assaven. J. Winton. Episcopo, vel ejus vices gerenti, ipso agente in partibus transmarinis; W. Coventr. & Lychf. Episcopo, vel ejus vices gerenti, ipso agente in partibus transmarinis. Moreover, the King to prevent all Letters, Messages from the Clergy or others to or from Rome, or his Enemies, and to stop all persons from avoiding his Service by running beyond the Seas, issued these Writs to his Officers in all the Cinque Ports, Port Towns or Creeks in England, Scotland and Wales, not to permit any persons to pass out of England without his special licence, and to arrest all such who had any Letters till further order, and send all their Letters to him where ever he should then be in England. REX Baronibus & Ballivis Portus sui Dovorr. salutem. Quia certis de causis, Claus. 25 E 1. m. 25 Quod nullus exeat Regnum sine licentia Regis. nolumus quod aliquis quicunque fuerit, Clericus vel Laicus, aliquo modo exeat regnum nostrum sine licentia nostra speciali, Vobis praecipimus in fide qua nobis tenemini firmiter injungentes, quod per portum villae praedictae nemi●em sine hujusmodi nostra licentia mare transire aliqualiter permittatis. Et si aliquis forsitan, qui mare transire voluerit, ibidem cum literis repertus fuerit, tunc ipsum, cujuscunque conditionis existat, sine dilatione arresiari, literasque sic inventas ad nos ubicunque fuerimus in Angliae mitti celeriter faciatis, ipsum cum quo literae illae inventae fuerint, nichilominus salvo custodiendo, quousquam inspectionem literarum illarum habuerimus, et a nobis inde habueritis in mandatis. Ita ●amen quod illi qui literas nostras de licentia transfretandi ad partes transmarinas deferent, juxtà tenorem literarum illarum absque impedimento valeant transfretare. Istud mandatum nostrum, sicut vos et vestra diligitis exequamini diligenter. Teste Rege apud Castleacre, 31 die Januar. Eodem modo de verbo ad verbum scribitur Majori & Ballivis Portus de Sandwico, Baron. & Ballivis de Romenhale, Baron. & Ballivis de Heth▪ Baron. & Ballivis de Wynchelsee, Baron. & Ballivis de la Rye, Baron. & Ballivis de Hastings, Baron. & Ballivis de Faversham, Majori & Ballivis Sutht. Majori & Ballivis de Portesmue, Ballivis de Shorham, Ballivis de Donwico, Ballivis de Gippeswyco, Ballivis de Sheford, Ballivis de Peveneshe, Majori & Ballivis Bristol. Ballivis de Herewich, Ballivis de Oreford, Ballivis de Goseford, Ballivis de Maldon, Ballivis de la Pole, Ballivis de Insula Vecta, Ballivis de Hardelawe, Ballivis de Flynt, Ballivis de Holmcoltram, Ballivis de sancta Bega, Ballivis de Wyrkington, Ballivis de Ravenglas, Ballivis de Falemue, Ballivis Montis sancti Michaelis in periculo maris, Ballivis de Mousehole, Ballivis sancti Karantaci, Ballivis de Oldestowe, Ballivis de Cloneby, Ballivis de Shippedenemere, Ballivis de Welles & Holkeham, Ballivis de Brunham, Ballivis de Thornham, Ballivis de Lenn, Ballivis de sancto Botolpho, Ballivis de Salteneye, Ballivis de Salsleteby, Ballivis de Waynflet, Majori & Ballivis de Grimesby, Ballivis de Kingeston super Hull, Ballivis de Ravensere, Ballivis de Scardeburgh, Ballivis de Bamburgh, Ballivis de Tynemuth, Majori & Ballivis de Novo Castro super Tynam, Ballivis de Whyteby, Ballivis de Lancastr. Ballivis de Cokermue, Ballivis de Lyurepole, Ballivis de Fordesham, Ballivis Prioris sanctae Elenae de Insula Vectae, Ballivis de Neuport in Insula Vecta, Ballivis de Towemouth, Ballivis de Ilfardecumbe, Ballivis de Cumbemartyn, Ballivis de Dunsterre, Ballivis de Strugoyl, Ballivis de Vske, Ballivis de Go●r, Majori & Ballivis de Lyam, Ballivis de Landstephan, Ballivis de Taltham, Ballivis de Haverford, Ballivis de Penbrok, Ballivis de Sencher, Ballivis de Cameys, Ballivis de Calgaran, Ballivis de Kermerdyn, Ballivis de Kardigan, Ballivis de Angleseye, Ballivis de Rochelam, Majori & Ballivis Cestr. Ballivis de Aberconweye, Ballivis de Lampader, Ballivis de Swoyneseye, Ballivis de Karnarvan, Ballivis de Kedewelly, Ballivis de Muleford, Ballivis de Oterimouth, Ballivis de Exemue, cum Portubus Luleham & Kyen, & Toppesham, Ballivis de Sidemouth, Ballivis de Teignemue, Ballivis de Dertemue, cum Portu Tottonye, Ballivis de Portemue, Ballivis de Yalumme sub Nyweton Ferers, Ballivis de Plymmue, cum Portu de Sutton, Ballivis Portus de Lo, Ballivis de Fawy. Eodem modo scribitur Reginaldo de Grey Justice. in fide, etc. quod per aliquem Portum sive Locum in Balliva, ubi naves vel batelli poterunt applicare, neminem sine hujusmodi licentia transire permittat, etc. ut supra. Eodem modo scribitur Johanni de Havering, Justice. Norwall. Eodem modo scribitur Stephano de Penecestr. Custodi quinque Portuum. Et scribitur Johanni de Warenna Comiti Surr. Custodi Regni & Terrae Scotiae, quod per aliquem Portum vel locum infra Regnum Scotiae praedictum, ubi Naves vel Batelli, etc. si aliquis, etc. in aliquo Portuum vel Locorum praedictorum cum literis, etc. cum ista Claus. Istud autem mandatum nostrum, sicut nos et honorem nostrum ac commodum regni nostri diligitis exequamini diligenter. a Henry de Knyghton, de Event. Angl. col. 2493. & Polydore Virgil. Angl. Hist. l. 17. p. 338. Mat. Westm. p. 409, 410. In festo S. Matthaei quibusdam convocatis Optimatibus regni absque Clero, Rex tenuit Parliamentum suum apud Salysbyriam, ubi rogavit quosdam Magnatum, ut in Vasconiam transfretarent: Et ceperunt singuli se excusare. Indignatusque Rex comminabatur quibusdam eorum, vel quod irent, vel quod terras eorum daret aliis ire volentibus. Et in hoc verbo scandalizati sunt multi, & scisma coepit oriri inter eos. Comes etiam Mareschallus & Comes Herfordiae excusaverunt se dicentes, Quod officia sua quae sibi jure Haereditario competebant libentèr facerent eundo cum ipso Rege. Iteraque prece rogavit Rex Comitem Mareschallum ut iret, & ait; Libenter tecum vadam, O Rex praecedendo faciem tuam in acie prima, sicut mihi competit jure haereditario. Et Rex, etiam sine me ibis cum aliis. At ille, Non teneor, nec est meae voluntatis, O Rex, sine te iter arripere. Et iratus Rex prorupit in haec verba, ut dicitur: Per Deum, o Comes, aut ibis aut pendebis. Et ille, Per idem juramentum, o Rex, nec ibo nec pendebo. Et licentia non accepta recessit; dissolutumque est Concilium pro illo die. Confestim verò duo Comites isti Herfordiae & Mareschallus associatis sibi multis Magnatibus, & plus quam 30 Banerettis electis creverunt in populum multum, numeratique sunt in equis armatis mille quingenti viri expediti ad bellum. Et coepit eos timere Rex, dissimulavit tamen. Illi profecti in terras suas, noluerunt Ministros Regis permittere, nec lanas, nec coria, nec extraordinarium quicquam capere, aut aliquid exigere ab invitis, quinimo interdixerunt eis terras suas sub poena capitis et membrorum, et sic resistebant Regi et suis. About the same time the King of France invading Flanders with a puissant army to conquer it, to divert the King of England from assisting the Earl of Flanders his confederate, stirred up the perfidious Scots, (immediately after their * Here, p. 649, 650, 652, etc. new premised Abjurations of all Confederacies with the French) to rebel and war against him, by the instigation of William waleys his instrument. b Tho. Walsingham, Hist. Angl. p. 35, 36. Ypodigma, p. 87. Henr. de Knyghton de Eventib. Angl. l. 3. c. 9, 10. col. 2514, to 2518. Eodem anno mense Maio, coeperunt●coti ●coti (instigante eos Willielmo waleys, qui ut fertur latro publicus fuerat) rebellare. Justiciarius Scotiae, Willielmus de Ormesby, praeceptum Regis exequens, multos qui Regi Angliae homagium et fidelitatem facere recusabant, exilio condemnavit. Qui praefatum Willielmum waleys sibi in Principem eligentes, associato sibi Willielmo Douglas qui in reddendo castrum Berwici se Regi dederat, in magnam turmam creverunt. Comite autem Surriae & Thesaurario in Anglia existentibus. Willielmum de Ormesby Justiciarium apud Scone opprimere cogitabant, sed ille licet praemunitus, suis omnibus paenè relictis ad spolia hostium, eorum vix evasit insidias, Willielmus Waleyes cum suis palam debacchando in Anglicos, quoscunque inventre potuit trucidavit. De quibus viros religiosos Anglicos a domibus suis quibus professi erant violenter extrahentes, ex iis spectaculum facientes, et foeminas quas specialiter reservabant ad hoc, ligatis ad dorsum manibus vel pedibus, ne forsitan natando evaderent, ex ipsis pontibus, coegit saltare, vel praecipitari faciebat in fluvium, eorum submersionem in ludibrium convertendo, in interitu eorum et subversione laetantes. Haec ideo scribere curavi ferocitatem improbae gentis reserare, quae in iniquis taliter super omnes alias Nationes terrae, quasi naturaliter contra Anglicos posita est, writeth Henry de Knyghton, who more largely relates their cruelties, perjuries, treacheries, rebellions, than any other of our Historians, to whom I refer you; only I shall insert one observable fresh precedent of Robert de Bruys a Scottish Earl his desperate perjury, treachery and cruelty out of him, soon after the breaking forth of this new Scotish rebellion and war against King Edward. c Henry de Knyghton de Event. Angliae, l 1. c. 9 col. 2514. Interim dum talia gerentur Carliolensis Episcopus, & caeteri viri qui cum eo erant in praesidio Civitatis ejusdem & Castri, timentes de infaelicitate & inconstantia Domini Roberti de Bruys junioris, Comitis de K●ryk, miserunt vocantes eum ut certo die veniret tractaturus cum eis de negotiis Regis, si tamen in fide Regis ipsius perseverando maneret. Qui mandatis resistere non audens, venit ad ipsum diem cum omni populo Galwalliae, et supra sacra mysteria juravit, et super gladium sancti Thomae juramentum praeslitit, quod Regi nostro et suis contra Scotos et omnes inimicos suos fideliter assisteret in confiliis et auxiliis, damnaque sua impediret in quanto se posset sua facultas extendere, factoque juramento reversus est in locum suum. Et congregato populo ut colorem fingeret processit in terras Willielmi Douglas, & partem earum combussit igni, & uxorem ejus & parvulos secum adduxit in vallem Anandiae. Citò tamen post dum à conspiration Scotorum reverteretur ad propria, convocatis militibus patris sui de terra vallis Anandiae (nam pater ipsius in australibus partibus Angliae moram faciebat) hujus fraudis nescias, & dixit eyes. Charissimi mei, scitis, & verum est, quod nuper apud Carliolum juramentum praestiti, de quo scitis et audistis, stultum quidem et vi extortum, nam timore ducens hoc feci corpore sed non ment, unde contristor et poeniteo valde, ●pero tamen me beneficium absolutionis consecutum in brevi. Verum quia carnem suam nemo unquam odio habuit, nec ego habeo, oportet ut vadam ad populum meum et nationi meae adjungar, ex qua procreatus sum; rogo autem vos ut illud facientes placeat vobis venire mecum, eritisque mihi constliarii et amici charissimi. Cumque differrent responsionem in crastinum, eadem nocte latenter recesserunt, potius eligentes damna quaecunque magna ad tempus sustinere, quam fidelitatem Regi Edwardo factam cum nota infamiae infringere. Ipso vero aspirans ad regnum, sicut publicè dicebatur, adjunctus est ad populum perversum, et cum Episcopo Glasguensi et Seneschallo Scotiae, qui totius mali fabricatores extiterant, confaederatus est. Extunc vero generatio illa perfida et infidelis Scoti, omnes Anglicos quos invenire poterant trucidabant, inter quos tres Anglici viri in villa S. Androeae, qui cum à fancy Willielmi Waleys & suorum fugissent in lapidem illum, qui dicitur petra vel acus Sancti Andraeae, credentes se posse lapidis immunitate muniri, cum sancta mater Ecclesia privilegium perdidisset, a Scotis insecuti sunt, et in eodem lapide interfecti. * He instanceth in sundry other precedents of their treachery and cruelty; whereof this towards Hugo de Cressingham, Rector Ecclesiae de Ruddeby, & capitalis Justiciarius d Henry de Knyghton de Event. Angl. l. 3. c. 10. col▪ 2519. in Assisis Eborac. is memorable. Qui cum esset praebendarius in multis Ecclestis et multarum haberet curam animarum, nunquam tamen arma spiritualia indult, set galeam et loricam in quibus (in bello) corruit, et qui gladio linguae suae (as a Judge, not Evangelist) multos olim extriverat in judiciis multis, gladio tandem perversorum occisus est. Quem excoriantem, Scoti diviserunt inter ipsos pellem ipsius per modicas parts, non quidem ad reliquias, set in contumelias; erat enim pulcher & crassus nimis, vocaveruntque eum non Thesaurarium sed Traiturarium Regis, & verius quam credebant; multos enim seduxit in die hac, set & ipse seductus est, qui levis et lubricus, elatus superbia & avaritiae deditus. Rex commotione audita, militiam totam ultra Trentam fluvium assignavit Comiti de Warenna, praecipiens, ut Scotorum audaciam celerius opprimeret, et auctores mali debita justitia castigaret, scripsit etiam Johanni Comyn de Badenau, & Comiti de Bowan, ut memores fidelitatis suae reverterentur in Scotiam & populi sui suscitatum jam tumultum sedarent. Qui juxta mandatum acceptum in Scotiam revertentes, quae pacis erant segniter exequuntur. Comes de Warenna in Provincia Eboraci coadunans exercitum, nepotem suum Henricus de Percy cum militia Communitatis Carleoli praemisit in Scotiam: Qui usque ad villam de Are profectus, Galwidienses ad pacem Regis admittere disponebat. Audito autem quod Scotorum exercitus erat Irwine, illuc profectus, vidit ultra quendam lacum Scotorum exercitum consedentem, in quo Capitanei erant Episcopus Glascuensis (against his former redoubled Oaths under hand and seal to the King) Andraeas' de Morina Senescallus Scotiae, & Willielmus Waleys; Miles autem quidam strenu●s nomine Richardus de Lunde, qui Regi Angliae nunquam homagium fecerat, relictis Scoti●, factus transfuga, se statim Anglicis sociavit. Reliqui pacem petentes, dediderunt se salvis eis vitae & membris, catallis & terris, ita ut omnia usque in hanc diem essent simpliciter condonata. Quam pacem promissis obsedibus, & scripto confecto, admisit Henricus, si tamen hoc Regi placeret. Qui super hoc consultus, ne accepto impediretur itinere in Flandriam, annuit postulatis. Adveniente Cemite Warennae cum Scoti tergiversando de die in diem transferrent obsides reddere, & Willielmus Waleys interim populum adunaret, arbitrantes se Anglici proditos, dum Scotos invadere disponunt, Episcopus Glasguensis, & Willielmus Douglas, ne proditionis notam incurrerent, se in sui excusationem protinus reddiderunt; de quibus Episcopus in castro de Rokesburgia, Willielmus verò in castro Berewici mancipantur. The King being engaged and peremptorily resolved to go in person into Flanders to aid the Earl against the French, thought it expedient before his departure out of England to endeavour to reconcile all domestic differences then between him his Prelates, Clergy, Nobles and Commons; for which purpose e Henry de Knyghton de Even● Angliae. l 3. c. 9 col. 2510. Tho. Walsingham, Hist. Angl. p. 36. Mat Parker, Antiqu. Eccles Brit. p. 212, 213. Parliamentum factum est Londoniis in festo Sancti Petri ad vincula, ubi in primis Rex recepit Archiepiscopum in gratiam suam (the prime author of the Clergies, Nobles, Commons oppositions and insurrections against him) omnibus qui ejus erant restitutis eidem usque ad ultimam quadrantem (by the f Here, p. 721. premised Writ) Deinde praecepit Magnatibus qui tunc aderant, ut fidelitatem filio suo facerent, ipsumque regni haeredem et suum futurum recognoscerent Dominum. Rex vero de exactionibus in regno factis, per necessitates guerrarum diversarum se erga populum excusavit. Comes vero Mareschallus & Herefordensis se subtrahentes, cum veniretur ut sua officia transeundo in Flandriam exercerent, se super hoc per Nuncios excusabant. g Mat. Westm. An. 1297. pag. 409, 410 Walsing Hist. Angl. p. 36. Y●odigma Neustriae, p. 84. Eodem tempore admisso Archiep. Cantuariensi in gratiam Regis atque reddita sibi Baronia sua, Rex omni rancore deposito ipsum cum suis in specialitatem recepit pristinam & majorem adjunxit. Et confidens a bonitate ejus & constantia, curam & custodiam Edwardi filii sui & totius terrae Angliae, (as Knyghton stories) adjuncto sibi D. Regin. de Grace commifit. Pridie Idus Julii ante magnam aulam Regiam Westmon. elevatus Rex super gradum ligneum cum filio suo & Archiepiscopo, necnon Comite Warwic. ut ●opulum decedens deliniret, coram eo astante populo, erump●ntibus lachrymis veniam de commissis humiliter postulavit: Dicens, Se minus bene et tranquille quam Regem de●eret ipsos rexisse, portiunculas facultatum su●r●m quas sibi dederant, seu quas ministri ejus ipso inscio extorserant, ade● acc●p●asse, ut injuriosas hostium conatus, sitientium sanguinem Anglicanum, sumpta R●i●nblicae particula, massa qui●tius possidenda, potentius expugnaret: Et addens, Ecce expositurus mei●sum discrimini propter vos, peto, si rediero, suscipiatis me velut in praesentia habetis, et * See p. 734, 735. ablata omnia reddam vobis. Quod si non rediero, in Regem vestrum meum filium coronetis. Haec autem, Archi●raesule resoluto in lachrymas, pollicente se fideliter observare, totus pop●lus fidelitatem extensis manibus stipulantur. Henry de Knyghton adds, Rogavitque populum accepta licentia, ut omnia condonarentur ei, et orarent pro eo: et orabant quidam publice, alii vero sic, alii vero occultè, pauci vero bene. Absentibus interim sponte praefatis Comitibus usquequo eorum petitio pro allevatione patriae audiretur. Dixerunt quidam, non fuit proficuum Regi in Flandriam transfretare, neque ipsos sibi * illuc. illic servitia, ab antecessoribus suis insueta praebere; praesertim ipsis Scotis jamdudum more Wallensium adhuc se praesente, recidivatis ad pugnam. Postularunt etiam, allegata primitus communitatis exinanitione, ne de caetero per Angliam tallagia usurparet. Rursum, ut libertates contentas in Magna Charta ac de Foresta, in usu extunc efficatius haberentur, et voluntarias super his inductas exactiones, de caetero quasi in irritum revocaret: super quibus non protinus exauditi cum indignatione recesserunt dicti Comices et Barones. Quo viso, Rex instinctu charitatis confovendae, suasuque victoriae acquirendae, articulos in praedictis Chartis contentos innovari insuper et observari mandavit, e●igendo pro hac concessione ab incolis octavum denarium sibi dari. * Mat Westm. p. 410. Qui mox concessus est ei a plebe, in sua tunc Camera circumstante. Petiit etiam à Clero subsidium, qui respondit, Se velle Summo Pontifici literas supplicatorias dirigere pro conferendi licentia obtinenda. Igitur datis induciis inter Regem & Comites, ut uniformes fierent, & non praesentantibus se praefatis Comitibus conspectui Regio, cernens ipse mora sua amicis suis in transmarinis partibus, ejus adventum expectantibus periculum imminere non modicum, Comitibus praefatis se subtrahentibus, cum votis Regis non parerent ab eorum officiis absoluti sunt, dedirque Rex eorum officia aliis quibusdam qui ministrarent ei. Thoma de Berkeley Constabulario, & Galfrido de Monibolza Mareschallo factis, versus mare Rex in Flandriam profecturus iter suum dirigit, atque juxta Wynchelseiam ubi portum eligerat, consedit, milites virosque bellatores de diversis partibus ad se confluentes, per dies aliquot expectando: The premised Earls being highly offended that they were thus displaced; the King to increase his forces and friends, h Tho. Walsingham, Hist. Angl. p. 37. de discretorum consilio Radulphum de Moynhermer militem, quem filia suae Johanna Comitissa Gloverniae, clàm maritum accepit in gravem patris offensam, de castro Bristolliae fecit educi, & ●xori suae reddi, restituens eis omnes terras ad Comitatum Gloverniae spectantes, servitium quinquaginta Militum in Flandria imponens eisdem. Liberavit etiam de carcere Comites de Ascales & de Menteth, & Johannem de Comyn, cum quibusdam aliis Militibus de Scotia qui in Castro de Dunbar, captifuerunt, ut secum in Flandria militarent; who serving him a perfidious Scotish trick, i Walsingham Hist. Angl p. 36, 37, 42. Cum enim Rex Angliae ad propria reversurus veniss●t ad villam quae Ardeburgia dicitur, Scoti fere omnes quos secum in Flandriam duxerat in expeditionem, ab ipso Rege discedentes, Parisius abierunt, revolting from him to the ●rench. Before his departure into Flanders, Rege moram adhuc faciente apud Wynchelseyam, venerunt ei Nuncii ex parte Comitum sui regni petitiones hujusmodi in scriptis proponentes, (printed both in French and Latin in k De Eventibus Angliae, l. 3. c. 9 col. 2511, 2512. cap. 11. col. 2523. Henry de Knyghton, and in Latin only in l Histor Angl. p 37, 38, 42. Ypodig. Neustriae, p. 84, 85, 86. Thomas Walsingham) & rogaverunt cum ut subscriptos Articulos pro se, et pro populo emendare juberet; adjiciens, quod si Chartam Libert atum consirmare vellet & articulos corrigere, parati erant omnes eum sequi et in vitam et in mortem. Haec sunt nocumenta quae Archiepiscopi, Episcopi, Abbates et Priores, Comites et Barones, et tota terrae Communitas monstrant Domino nostro Regi, & humiliter rogant cum, ut ea ad honorem suum et salvationem populi sui velit corrigere et emendare. Inprimis, videtur toti Communitati terrae, quod praemonitio facta eis per breve Domini Regis non erat sufficiens, quia non exprimebatur certus locus, quo debebant ixe, quia secundum locum oportebat sacere providentiam, et pecuniam habere. Et sive deberent servitium facere, sive non; quia dictum est communiter, quod Dominus noster vult transfretare in Flandriam, videtur toti communitati, quod ibi non debent aliquod servitium facere, quia nec ipsi, nec praedecessores sui seu progenitores unquam fecerunt servitium in terra illa. Et quam vis ita esset, quod deberent ibi servitium facere, ut alibi, tamen non habent facultatem faciendi, quia nimis afflicti sunt per diversa Tallagia, auxilia, prisas, v●delicet, de frumentis, avenis, bra●io, lanis, coriis, bobus, vaccis, carnibus, salsis, sine solutione alicujus denarii, de quibus se debueraut sustentasse. Propter hoc dicunt, quod auxilium non possunt facere propter paupertatem in qua sunt, propter Tallagia et prisas antedictas, quia vix habent unde se su●tentent; et multi sunt qui nullam sustentationem habent, nec terras suas colere possunt. Propter hoc tota terrae communitas sentit se valde gravatam, quia non tractantur secundum leges et consuetudines terrae, secundum quas tractari antecessores sui solebant habere, sed voluntarie excluduntur. Sentiunt etiam se multi gravatos super hoc, quod solebant tractari secundum articulos contentos in Magna Charta, cujus articuli omnes sunt omissi, in majus damnum populo universo. Propter quod rogant Dominum Regem, quod velit ista corrigere ad honorem suum et populi sui salvationem. Propter haec communitas terrae sentit se nimis gravatam de assisa Forestae, quae non est custodita sicut consuevit, nec Charta. Forestae observata, sed fiunt attachiamenta pro libitu extra assisam, aliter quam fieri consuevit. Praeterea tota communitas sentit se gravatam de vectigali lanarum, quod nimis est onerosum; videlicet de quolibet sacco quadraginta solidos, et de lana fracta de quolibet sacco septem marcas: lana enim Angliae ascendit fere ad valorem medietatis totius terrae. Quia vero communitas optat honorem et salutem Domino nostro Regi sicut tenetur velle, non videtur eis quod sit ad bonum Regis quod transeat in Flandriam, nisi plus esset assecuratus de Flandrensibus pro se et pro gente sua, et simul cum hoc propter terram Scotiae, quae rebellare incepit ipso existente in terra, et aestimanti quod pejus facient cum certificati fuerint, quod Rex mare transierit. Nec solum pro terra Scotiae, sed etiam pro terris aliis quae non sunt adhuc modo debito stabilitae. Has petitiones cum Rex apud Odemar juxta Wynchelsyam recepissit, respondit, se talibus sine suo consilio non posse respondere, cujus pars aliqua jam transit in Flandriam, pars verò aliqua Londoniis esset relicta. Rogavit autem per eosdem nuncios praefat●s Comites, quod si secum transire nollent, saltem ipsi vel regno suo in sua absentia non nocerent; sperabat enim (Deo favente) r everti, & regnumsuum modo debito stabilire. Et remissi sunt nuncii levi data licentia. Hereupon the King to pacify and give some present satisfaction to his discontented Nobles and their adherents, ordered his Council before his passage into Flanders, to issue forth Commissions into all Counties, to inquire of their grievances, and whatever things had been forcibly taken from the Laity or Clergy by his Officers throughout the Realm after the War commenced between him and the French, either to guard the seas or for any other purpose, and to hear and determine the matters of fact, redress their grievances, give reparation to the persons injured, and punish the parties offending, as this ensuing Record I met with in the White Tower, attests. COme le Roi avant son passage verse Flandre eust volunte e desir de fair redre●cer e Bundelae brevium de Privato sigillo, in Turre London. An. 25 E. 1. & P●t. 26. E 1. m. 21. Wh●ch varies something from the Writ of Privy seal. amender les grevances faites a son people, en noun de lui, e sur ceo envoiast ses lettres par tutez les Contes Dengleterre. pur ceste chose mettre en effect: ordine est par lui e par son Conseil, qe en chescun Conte soient assignez quatre; cest asavoir deus Chevalers, des queux le un serra mis par lui, e lautre serra pris du Conte, un Clerk, e un home de Religion, qe seient bons et leaux, e bien avises, pur enquirre de tous maneres de grievances; come des choses prizes horse de sci●t Eglise, des prises de Leynes, Peaus, Quirs, Bless, Bestes, Charz, Peissons, e de totes autres maneres des choses par mi le Royalme, des Clers et des Lay, puis la Guerre * commence. comotie entre le Roi de France e lui, fust ce pur garde de la Mer ou en autre manere. E enquirront meismes cea●● par qui, e as queuz, e de quoi, e de combien, e de value, e comment, e en quen maniere ices prizes e grievances furent faites au pueple. E ceus assigns cient plein pover, de enquerre oir et terminer, ausi bien par office, come a suit de party. E quant la verite de ces choses serra eaten inte, le quel que ceo seit par garant ou sans garrant, ce qe serra pris sans garrant seit return a ceaux, qe le damage ont receu, si le tortz fesantz eient de quoi, e outre ceo puni pur le trespass. E si il neient de quoi, ceaus as queus les garantzes e les commissions sont venus, come Viscontes, Clerks assignez, bailiffs, et autres tiels maneres de Ministers respoignent pur lour sourmis qe averont fait tells prizes. E qe de ce qe serra tro●e pris par garant, le Roi serra certifiez, e enfra tant qe il se tendront a pairz par reason. Dorso ejusdem. Fiant Commissiones ad exeqnendum istud negotium infrascriptis personis; Domino Johanni de Insula. Domino Adam de Crokesday, Episcopo Norwich. Herefordensi Episcopo; Cestriae Episcopo, in Comitatibus Lincoln. Roteland. Northt. Norff. Suff. Glouc. Wygorn. Hereford. Salop. Stafford. Adjungatur sibi Dominus Robertus de Knitele, Johannes de Sneterton. Domino Willelmo de Den, Domino Willielmo de Sancto Quintino, Electo Ebor. Episcopo Coventr. Episcopo London. Eliensi Episcopo, Episcopo Hereford. in Comitatibus Essex. Hertford. Cantebrig. Huntingdon. Ebor. Lancastr. Nottingham. Middlesex: adjungatur dicto Domino W. Dom. Rogerus Bri●n, Petrus Bocard, Dom. J. de Bankewell, loco Militis. Domino Johanni Bankewell in loco Militis, Dom. Johanni de Burn; Episcopo Lincoln. Episcopo Coventr. Episcopo Winton. Episcopo Sarum; in Com. Kanc. Sussex. Surr. Southton. & Wiltes, Bokyngham, Bedford. Oxon. Leycestr. Warwic. adjungatur dicto I de Bankewell, Dom. Sauvage, Dom. Johanni de Wylby, Cicestr. Episcopo, Episc. Winton. Exon. Sarum. Domino Johanni Randulph, Episcopo Sarum, Episcopo Bathon. Episcopo Exon. in Com. Berks. Somerset. Dorset. Devon. Cornub. adjungatur Dom. Richardus de Coleshull, Dom. J. Randulf. * Pat. 26. E. 1. m. 21. The Patent Roll thus varies from the Writ of Privy seal. Praedicti Milites assignentur ad praemissa facienda, una cum Clericis & Religiosis quos Episcopi singular. Dioc. duxerint deputandos: Et super hoc ex parte Regis scribitur eisdem Episcopis. In pursuance whereof these Commissions were issued under the Great Seal, in French and Latin, in this form. REX dilectis & fidelibus suis, Willielmo Inge & Johanni de Cokefeld, salutem. Cum Pat. 26 E. 1. m. 21. De inquirendo super gravaminibus populo regni factis in singulis comitatibus Angliae. nuper ante transfretationem in Flandriam, habnerimus voluntatem et desiderium, gravamina populo Regni nostri, nomine nostro facta, facere emendare, & super hoc miserimus litteras nostras patentes per comitatus singulos dicti Regni; nos hujusmodi negocium effectui debito mancipari volentes, assignavimus vos in Comitatibus Lincoln. Roteland. Norht. Norff. & Suff. una cum Clericis et Religiosis, quos locorum Diocoesani ad hoc duxerint deputandos, ad inquirendum per sacramentum proborum & leg. hominum de Comitatibus praedictis, per quos rei veritas melius sciri poterit, super hujusmodi gravaminibus, veluti de rebus captis in Ecclesiis, necnon de lanis, pellibus, coriis, bladis, animalibus, carnibus, pi cibus, et omnibus aliis rebus in Ecclesiis et extra similiter captis et asportatis per Com. praedictos, tam de Clericis quam de Laicis, sive pro c●s●odia maris, vel alio modo quocunque, post guerram inter nos et Regem Franc. inchoatam, et ad ea omnia et singula audienda et terminanda, tam ex officio vobis per praesentes commisso, quam ad sectam cujuslibet conqueri se volentes, et ad saciendum ulterius in praemissis, juxta formam Ordinacionis per nos et consilium nostrum inde factae, * The Privy Seal before, p. 734. quam sigillo nostro vobis mittimus consignatam, et prout de jure et secundum legem et consuetudinem Regni nostri fuerit faciendum. Et ideo vobis mandamus, quod ad certos dies et loca quos ad hoc provideritis in forma praedicta, etc. Salvis nobis amerciamentis & aliis ad nos inde spectantibus. Mandavimus enim Vic. nostris Com. praedictorum, quod ad certos dies & loca quos eis scire facietis, venire faciant coram vobis, tot & tales probos & leg. homines de ballivis suis per quos rei veritas in praemissis melius sciri poterit & inquiri, et similiter locorum Diocoesanis, quod hujusmodi Clericos et Religiosos cum vos vel alter vestrum eis scire feceritis vel fecerit, una vobiscum deputent ad praemissa. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 4 die Aprilis. Eodem modo assignantur subscripti in singulis Comitatibus subscriptis, videlicet, Willielmus de Den & Rogeru● Bryan, in Comitatibus Essex. Hertf. Can●ebr. Huntind. Midd. Johannes Randulf & Richardus de Coleshull, in Comitatibus Berk. Somers. Dors. Devon. Cornub. Willielmus de sancto Quintino & Petrus Betard, in Comitibus Ebor. Lanc. Notingh. Derb. Johannes le Sauvage & Johannes de Banquell, in Comitatibus Kanc. Sussex. Surr. Sutht. Wyltes. Adam de Crokedayk & Robertus de Kny●tele, in Comitatibus Glouc. Wygorn. Heref. Salop. Staff. Johannes de Burne & Johannes de Wyleby, in Comitatibus Bokingh. Bedf. Oxon. Leyc. Warr. REX dilecto & fideli suo Richardo de Walsingham, salutem. Sciatis quod cum nuper Pat. 25 E. 1. m. 12. De inquirendo super gravaminibus populo regni factis. ante transfretationem nostram in Flandriam, etc. ut supra. In cujus, etc. T. R. apud Kypere, 17 die Junii. Per Breve de Privato sigillo. Soon after, * Th. Walsingham Hist. Angliae, p. 39 Mat. Westm. p. 410. Henr. de Knyghton de Event. Angl. l. 3. col. 2512, 2522, 2523, 2524. 12 Cal. Septembr. Rex Angliae naves ingressus (paratis 500 navibus) indissoluto classe sulcato mare, sexto die sequenti applicuit in Flandria. Itaque Rege Angliae in Flandria commorante, locum ejus in Anglia tenuit filius suus Edwardus; cui quia minoris aetatis erat, pater rectores consiliariosque deputaverat Richardum Episcopum Londinensem, & Willielmum Comitem Warwicensem, necnon & Milites Reginaldum de Grace, Johannem Giffardi, Alanum Plokenet, viros emeritae militiae providos & discretos. Per idem tempus, (the same day the King set sail towards Flanders) Comites Herefordiae & Mareschalli, cum suis complicibus, acced utes ad Scaccarium Domini Regis apud Westmonasterium, Thesaurario & Baronibus de Scaccario inhibuerunt, ne levari facerent octavum denarium a populo qui Regi concessus fuerat apud Sanctum Edmundum, dicentes, de conscientia suorum non emanasse, sine quorum assensu Tallagium non debet exigi vel imponi. Induxerunt etiam Cives Londoniarum, ut pro recuperandis suis libertatibus secum starent. Comitibus itaque & Baronibus pariter conglobatis & confoederatis. necnon majoritate populi eis inclinante, factus est timor super habitatores patriae, & immi●ente periculo; (by reason of the revived Scots Rebellion, who entered and wasted England with fire and sword, against their † Here p. 510, to 520. 650, to 664. premised Oaths, Charters, Truces so frequently and lately made to the King; whose successes in that Rebellion by reason of our domestic discords, are at large related by Henry de Knyghton.) * Henry de Knyghton de Event. Angl. l. 3. c 9, to 14. Cum à gente Scotorum perfida talia agerentur, Consiliarii Regis nostri Edwardi, qui cum Edwardo filio Regis erant, magnum videntes periculum non tantum Regi in remotis agenti, sed etiam toti terrae Anglicanae imminere, institerunt apud filium Regis qui Londoniae morabatur infra muros Civitatis, ut Comites praedictos Mareschallum & Herefordensem, qui a patre suo in parte deciderant, rogaret et interpellaret ad pacis unitatem et amorem Missis igitur literis suis, rogavit eos, ut ad Parliamentum suum (eo quod sui patris tenebat locum in Anglia) venirent Londonias 10 die Octobris celebrandum. Qui novi praeceptoris & futuri Principis rogatum amplectentes, venerunt ad eundem diem, non tamen nudi, immò cum quingentis equis armatis & multitudine magna peditum electorum; quia communem profectum et utilitatem amplectebautur, communes diligebant eos fortiter. Portas tamen Civitatis noluerunt ingredi, nisi primò concederetur eyes, quoth in omnibus portis Civitatis ponerentur plures custodes ●orum, ne fortè absque armis ingressi, veluti oves ovili clauderentur; quo concesso, ingressi sunt. The Prince likewise by advice of his Council, issued Writs of Summons in the King's Name to all the Sheriffs of England, to elect two Knights in every County to come to this Parliament, to receive a New Confirmation of the Great Charter of their Liberties, and Charter of the Forest; and that the levying of the Eighth part of their Goods formerly granted, should not turn to their prejudice or disinherison. Which Writs being very memorable, (the Originals whereof, together with their endorsed Retorns I lately discovered in the White Tower Chappel) I shall here insert as a rarity, and an addition to the Second Part of my Brief Register and Surveyed of Parliamentary Writs, p. 35, 36. being pertinent to my present purpose. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae; Vic. Bundela Brev. in Turre London & Claus. 25 E. 1. m. 6. dorso. Bed. & Buk. Bed. & Buks. salutem. Quia in relevationem omnium Incolarum et populi regni nostri pro octava omnium bonorum singulorum laicorum per totum idem regnum, pro urgentissima nunc dicti regni contra Gallicos necessitate levanda, concessimus pro nobis et haeredibus nostris confirmare et firmiter teneri facere, Magnam Chartam de Libertatibus Angliae et Chariam de Libertatibus Forestae, et concedere omnibus et singulis ejusdem regni literas nostras patente●, quod dictae octavae levatio non cedet eisdem in praejudicium, servitutem, exb●re●a▪ tionem, usum vel consuetudinem in suturum. Tibi praecipimu● firmiter injungentes, quod sine dilatione aliqua quatuor de probioribus & legalioribus Militibus Comitatuum tuorum, videlicet de quolibet Comitatu duos eligi, & eos plenam potestatem pro ipsis & tota Communicate dictorum Comitatuum habentes, ad Edwardum filium nostrum charissimum tenentem in Angl. locum nostrum venire facias: Itae quod fint London. ad eundem filium nostrum modis omnibus in Octabis Sancti Michaelis prox. futur. ad ultimum, Chartas super confirmatione nostra Chartarum praedictarum, et literas nostras super dicta concessione pro ipsa Communitate in forma praedicta recepturi, & facturi ulterius quod per dictum filium & consilium nostrum ibidem fuerit ordinatum. Et hoc nullo modo omittatis. Et habeas ibi hoc breve. Teste Edwardo filio nostr● apud Sanctum Paulum London. 15 die Sept. Anno regni nostri 25. Dorso. Johannes de Pabenham & Edmundus Gacelyn Milites, electi sunt per Communitatem Com. Bed. ad faciendum & recipiendum id quod breve istud exigit. Johannes de Pabenham Miles, manucap. per Edm. de Wedone Militem, Robertum de Crenequer Militem, Johannem de Pabenham juniorem, Walterum de la hay. Edmundus Gacelyn Miles, manucap. per Robertum de Crenequer Militem, Edm. de Wedon Militem, Richardum le Harecourt de Suthmelne, Willielmum le Bretun. Almaricus de Nodariis & Robertus Barry Milites, electi sunt per Communitatem Com. Buk. in forma praedicta. Almaricus de Nodariis Miles, manucap. per Willielmum Bonetu● de Lathebury, Robertum de Stokes de eadem, Johannem de Lovente de Neuport, Rogerum fill. Johannis de Shyryngton. Robertus Barry Miles, manucap. per Hugonem Samson, Robertum le Brett, Rogerum fill. Johannis, Richardum le Clerk de Neuport. Consimile breve dirigitur Vic. Cantebr. & Huntindon. Dorso. C●mitatus Cantebr. Cantebr. & Huntindon. electi sunt Robertus de Hoo, manucap. per Henr. le Messer, W●●ter. le Hunte. Philippus fill. Herviz, manucap. per Walterum rock, Willielmum H●●ue. Comitatus Huntind. electi sunt Willielmus de Pappeworthe, manucap. per Willielmum Lovet de Graseham, Willielmum Antony de eadem. Willielmus Engayne de Wersle, manucap. per Simon. le Provost de Wersle, Johannem Waryn de eadem. Consimile breve dirigitur Vic. Cornubiae. Dorso. Reginaldus de Beyville unus Cornub. Militum electorum pro toto Com. invenit manucaptores essendi ad diem in brevi, videlicet Robertum Gyffard Militem, & Rogerum de Treglothenon. Johannes de Lambron alius Miles, invenit manucaptores, videlicet Paganum de Tregaran, & Richardum de eadem, ad veniendum ad diem in br●vi. Consimile breve dirigitur Vic. Cumbr. Dorso. Willielmus de Beyvill, manucap. Cumbr. est per Alexandrum Praepositum de Thoresby, & Richardum fill. Henr. Robertus de Wytering, manucap. est per Nicholaum de Wytering, & Adam Pastore de eadem. Isti pr●●dicti Milites assignati fuerunt ante adventum istius brevis ad custodiam Marchiae Scotiae, una cum aliis Com. ubi magna est necessitas commorari. Consimile breve dirigitur Vic. Devon. Dorso. Nomina Militum secundum ten●rem Devon. hujus brevis electorum, Henr. de Ralegh, Hugo le Prouz. (without Manucaptors.) Consimile breve dirigitur Vic. Ebor. Dorso brevis. Nomina Militum electorum Ebor. per Communitatem Comitatus Ebor. qui plenam potestatem habent pro Communitate praedicta ad faciendum ea quae breve istud exigit, videlicet, Dominus Robertus de Percy, Dominus Robertus de Balliolo: Qui quidem manucapiuntur per Robertum de Thorneton, Willielmum Stedeman, Willielmum fill. Willielmi de Sutton, & Richardum fill. Willielmi de eadem. Consimile breve Vic. Essex. & Hertford. Dorso brevis. Nomina Militum Essex. & Hertford. electorum in Comitatibus Essex. & Hertford. secundum tenorem istius brevis, patent inferius; Essex. Johannes Pillol, manucap. per Henr. le Marshal, Johannem de Langeford. Henr. Grapinell, manucap. per Alexandrum de Creppynge, Willielmum de Naptone. Hertford. Rogerus Bryan, manucap. per Michaelem de Ware, Johannem de Rykelinge. Johannes de Nevyle, manucap. per Petrum de Poleye, Radulphum de Honesdone. Consimile breve dirigitur Vic. Glouc. Dorso brevis. Nomina Militum de Com. Glouc. Glouc. electorum de essendo ad diem & locum in brevi contento, prout in brevi praecipitur; Johannes de saint Lo Miles, Richardus de Croupes Miles. Manucaptores praedicti Johannis de habendo corpus ejus, pront in brevi praecipitur, Willielmus le Waleys de Clifton, Adam le Passer de eadem, Willielmus Messer de eadem, Henr. Honypin de eadem. Manucaptores praedicti Richardi de Croupes de habendo corpus ejus, pront in brevi praecipitur, Thomas le Ridere de Wytinton, Henr. le Ridere de eadem, Hugo le Western de eadem, Willielmus le Western de eadem. Consimile breve dirigitur Vic. Hereford. Dorso brevis. Milites electi Rogerus de Hereford. Bradeley, Thomas de Chabenore. Manucaptores Rogeri de Bradeley; Rogerus le Schipward, Willielmus Abbor. Manucaptores Thomae de Chabenore; Gilbertus Boter, Nicholaus de Dunnewode. Consimile breve dirigitur Vic. Kanc. Dorso brevis. Isti sunt Milites electi; Kanc. scilicet, Lucas de la Gare, Richardus de Scoland. Consimile breve dirigitur Vic. Lanc. Dorso brevis. Eligi feci per assensum totius Lanc. Com. Henr. de Kigheleye, & Henr. le Bot●ler, qui plenam potestatem habent pront in brevi continetur. Pleg. praedicti Henr. de Kigheleye ven. Rogerus de Boulton, & Adam de Stodlehurst. Pleg. Henr. le Botiler ven. Willielmus fill. Simonis de Caterhale, Willielmus Gormond de eadem. Consimile breve dirigitur Vic. Lincoln. Dorso brevis. Accepto brevi isto sine Lincoln. dilatione eligi feci Simonem fill. Radulphi de Ormesby, & Richardum de Huwell, duos de probioribus & legalioribus Militibus de Com. Lincoln. ex assensu praedicti Com. plenam potestatem pro ipsis & tota Communitate ejusdem Com. habentes, quos per manucaptionem subscriptam ad Edwardum filium Domini Regis karissimum, ad diem & locum in brevi isto contentis, venire facio ad recipiendum & fa●iendum quod hoc idem breve plenius requirit. Manucap. praedicti Simonis fill. Radulphi; Walterus de Wynceby, Johannes frater ejus de Wynceby, Radulphus Bleck de Ketelesby, Gilbertus' at Grene de eadem. Manucap. praedicti Richardi de Huwell; Johannes de Hertheby de Evedon, Willielmus de la Mule de Lafford, Willielmus le Ken de Claypol, Willielmus le Monner de eadem. Consimile breve dirigitur Vic. Midd. Dorso. Nomina duorum Militum electorum Midd. per Communitatem Com. Midd. ad essendum coram vobis ad diem in brevi, prout praecipitur in eodem brevi. Manucaptores Richardi de Wyndesore Militis; Rogerus le Jour, Elias le Bayllyf. Manucaptores Richardi le Rous Militis; Thomas atte Fryth, Johannes at Hag. Consimile breve dirigitur Vic. Norff. & Suff. Dorso. Nomina Militum de Com. Norff. & Suff. Norff. Fulco Banyard, cujus manucap. Willielmus de Totington, Adam Nonote. Willielmus Roscelyn, cujus manucap. Johannes de Jernemuth, Willielmus de Thurton. Nomina Militum de Com. Suff. Nicholaus de Weyland, cujus manucap. Willielmus Frank de Westerfeld, Osbertus Frank de eadem. Johannes de Bistele, cujus manucap. Alex. fill. Gilberti de Frestenden, Adam de Fynel de Stovene. Consimile breve dirigitur Vic Norht. Dorso. Nomina duorum Militum electorum, Norht. Thomas Wale de Eydon, Willielmus Butevyleyn de Cotisbrok. Manucap. Thomae Wale; Thomas fill. Margeriae de Eydon, Henr. Aleyn de eadem. Manucap. Willielmi Butevyleyn; Robertus Butevyleyn, Robertus de Watford de Oreton. Consimile breve dirigitur Vic. Northumbr. Dorso. Feci eligere pro tota Communitate Com. Northumbr. Dominos Rogerum Manduyt, & Nicholaum de Punchardonne: Northumbr. unde manucaptores Rogeri Manduyt; Richardus Praepositus de Essete, Willielmus de Hoton de eadem, Adam Swaller, Rogerus Molendinarius de eadem. Manucaptores Nicholai de Punchardonne; Willielmus Brune de Felton, Nicholaus Manfetur de eadem, Willielmus Spare, Adam de Donygton. Istud breve michi venit die Sabbati in Vigil. Sancti Michaelis post nonam. (They then usually endorsing the time they received such Writs, to evidence that they delayed not their speedy execution.) Consimile breve dirigitur Vic. Nott. & Derb. In Dorso. Willielmus de Staunton, & Willielmus de Colewyk, Milites de Comitatu Nottingh. electi, plenam potestatem Nott. & Derb. pro se & Communitate Comitatus Nottingh. habentes, manucapti sunt essendi coram vobis ad diem in hoc brevi contentum, secundum tenorem brevis praedicti. Et praedictus Willielmus de Staunton manucapitur per Willielmum Praepositum de Grove, & Robertum Clericum de eadem. Et praedictus Willielmus de Colewyk manucapitur per Philippum fratrem ejus de Colewyk, & Johannem le Provost de eadem. Robertus Dethek, & Thomas Foleiaumbe, Milites de Comitatu Derb. electi▪ in forma praedicta manucapti sunt. Et praedictus Robertus manucapitur per Johannem en le Hurne de Luitchirche, & Rogerum Breast de eadem. Et praedictus Thomas manucapitur per Godefridum de Bradeburne, & Simonem Colle de eadem. Consimile breve dirigitur Vic. Oxon. & Berks. In Dorso. Henr. de Bruyli, & Johannes de Prewes Milites, electi sunt in pleno Com: Oxon. de veniendo ad diem Oxon. & Berks. & locum in brevi contentos pro Com. praedicto. Et praedictus Henr. manucaptus est per Rogerum Brounesone, Robertum Nicole, Robertum de Strowelle, & Robertum atte Chercheheye; exitus terrarum suarum 10 l. Et praedictus Dominus Johannes manucaptus est per Richardum Heylfryg, Richardum cock, Robertum Galiave, Galfridum ad Fontem; exitus terrarum suarum 10 l. Bartholomaeus de earl, & Richardus de windsor Milites, electi sunt pro tota Com. Berk. Et praedictus Bartholomaeus manucaptus est per Rogerum Elys, Rogerum Robin, Adam Donnyngs, Stephanum Fabrum; exitus terrarum suarum 100 s. Et Richardus de windsor districtus est per ●atalla ad valenc. 10 l. de veniendo ad diem & locum in brevi contentos. Consimile breve dirigitur Vic. Roteland. Dorso. Willielmus Murdak, & Adam de Jernemuta, electi sunt per assensum totius Comitatus, essendo coram Domino Roteland. Edwardo filio Domini Regis apud London. ad diem in hoc brevi nominatum, recepturi & ulterius facturi ea quae continentur in brevi, & super hoc invenerunt plegios. Plegii Willielmi Murdak; Gervasius fill. Davy, Thomas de Bloston. Plegii Adae de Jernemuta; Thomas Starlig, Simon de Northburg. Consimile breve dirigitur Vic. Somers. & Dors. Dorso. In plenis Com. Somers. Somers. & Dors. & Dors. per totam Communitatem eorundem Com. eligere feci quatuor de probioribus & legalioribus Militibus, videlicet, de utroque Com. avos, qui plenam potestatem habent pro se & tota Communitate dictorum Com. Qui quidem Milites manucapti sunt veniendi ad diem in brevi isto contentum; videlicet, de Com. Somers. Johannes de Sancto Laudo, manucaptus est per Oliverum Harepin, & Richardum Gildas. Thomas de Welleslegh, manucaptus est per Walterum de Welleslegh, & Gilbertum le Clerk. De Com. Dors. Philippus Maubanks, manucaptus est per Johannem le Large de Perret, & Johannem Clopet de eadem. Henr. Tovere, manucaptus est per Rogerum Boye de Pudele, & Henr. Saverey de eadem. Consimile breve dirigitur Vic. Sussex. & Surr. Dorso. Venire feci coram me Sussex. & Surrey▪ Milites & liberos tenentes de Com. Sussex. apud Lewes, qui in absentia Archiepiscopi Cantuar. et aliorum tam Episcoporum, Comitum, Baronum, Militum, quam aliorum existentium in obsequio Domini Regis in partibus transmarinis et alibi, electionem de Militibus facere noluerunt, etc. (An observable return.) Venire etiam feci coram me apud Suwerk Milites & liberè tenentes de Com. Surr. qui el●gerunt Willielmum Ambesas, qui manucaptus est per Willielmum le Carter, & Nota. Willielmum le Pestur de Kersaulton, veniendi, etc. Et elegerunt Johannem de Aubernun alium Militem, qui stat in obsequis Domini Regis in Com. Sutht. per praeceptum Domini Regis, etc. Et * Nota. ipsi alium loco sui eligere noluerunt, etc. Consimile breve dirigitur Vic. Sutht. Dorso. Milites electi Hugo de Escoce, Johannes de Turvill. Manucap. Hugonis; Richardus de Bukesgate, Robertus de Sutht. Helyoun. Manucap. Johannis; Willielmus Faber de Botteleye, Rogerus le Reed. Consimile breve dirigitur Vic. Warr. & Leyc. Dorso. Nomina duorum Militum de Com. Warr. electorum, secundum tenorem istius brevis, videlicet, Ricardus de Whitakre manucapt. Warrw. & Leyc. per Walterum fill. Nicholai de Whitakere, & Robertum fill. Jordani de eadem. Robertus de Verdon Miles manucap. per Thomam de Clifton in Dreycote, & Johannem de Draycote Clericum. Nomina duorum Militum de Com. Leyc. eodem modo electorum, videlicet, Thomas de Meynel Miles, manucap. per Robertum Balle & Robertum Fraunceys de Hemynton, Willielmus Burdet de Louseby Miles, manucap. per Willielmum Hosewyf de Louseby & Rogerum le Chamberling. de eadem. Consimile breve dirigitur Vic. Wygorn. Dorso. Eligere feci duos Milites de Ballivamea, videlicet, W. de Seneschal, & Willielmum le Fokerliam, qui plenam potestatem Wygorn. habent secundam formam hujus brevis. By which returns it is evident; 1. That most of the Knights elected found 2, or 4. Manucaptors a piece to appear and attend at the day and place appointed for the Parliament, whose names were particularly endorsed on the Writs. 2ly. That one of them was distreined by his goods to appear. 3ly. That the Knights elected who were employed to defend the Realm against the Enemeiss before their elections, and could not desert that service, found no Manucaptors to appear and attend in Parliament. 4ly. That those of Sussex refused to elect any Knights for the reasons mentioned in the return; and that those of Surrey who elected a Knight employed in the defence of the Sea coasts against the French▪ would not alter their election, nor elect another in his place, though he could not then attend in Parliament. The Earls, Nobles, and Knights thus elected meeting at London in this Parl. * Henry de Knyghton de Event. Angl. l. 3. c. 11. col. 2523, 2524. Walsingham, Hist. Angliae, p. 40, 41. tandem post consilia multa & tractatus varios, mediante venerabili patre Cantuariensi Archiepiscopo, Magistro scilicet Roberto de Winchelse (the chief author of that discord and sedition) cujus memoria in benedict●m sit, (adds Knyghton) non fuit alia forma ad quam consentire voluerunt, quam quod ipse Dominus Rex Magnam Cartam cum quibusdam adjectis articulis, et Charta de Foresta concederet et confirmaret: et quod auxiluim nullum seu dexationem a Clero vel a populo peteret vel exigeret in posterum absque Magnatum voluntate et assensu, Et quod omnem rancorem remitte●e● eye et omnibus sibi associatis. Ordinatumque hujusmodi scriptum in haec verba conceptum. Primò, Quod Dominus Rex Chartam Magnam cum caeteris articulis adjectis, et Chartam de Foresta annuat et confirmat, et quod nullum auxilium vel vexationem exigat a Clero vel populo, absque eorum consilio et assensu, et quod omnem offensam Comitibus et eorum confaederatis dimittat. Articuli adjecti ad Magnam Chartam sunt isti. Nullum Tallagium vel Auxilium per Nos vel haeredes nostros, de caetero in regno nostro imponatur seu levetur sine voluntate et assensu communi Archiepiscoporum, Episcoporum, Abbatum, et aliorum Praelatorum, Comitum, Baronum, Militum, Burgensium, et aliorum liberorum hominum in regno nostro. Nullus Minister noster, vel haeredum nostrorum in regno nostro capiat blada, lanas, coria, aut aliqua alia bona cujuscunque, sine voluntate et assensu illius cujus fuerint. Nihil capiatur de caetero nomine † Nomine vel occasione Maletollae: So Knyghton. Vectigalis de Sacc● lanae. Volumus etiam et concedimus pro Nobis et haeredibus nostris, quod omnes Clerici et Laici de regno nostro habeant omnes leges, libertates, et liberae consuetudines suas, ita libere et integre, sicut eas consueverunt aliquo tempore melius pleniusque habere. Et si contra illas vel quemcumque articulum in praesenti Charta contentum statuta fuerint aedita per nos vel antecessores nostros, vel consuetudines introductae; volumus et concedimus, quod hujusmodi statuta vacua sint et nulla imperpetuum. Remisimus etiam Humfredo de Bohun, Comiti Herefordiae & Essexiae, Constabulario Angliae, Rogero Bigot Comiti Northfolchiae, Mareschallo Angliae, & aliis Comitibus, Baronibus, Militibus, Armigeris, Johanni de Ferrariis, & omnibus aliis de eorum societate, confederatione & concordia existentibus, necnon omnibus viginti libratas terrarum tenentibus in regno nostro, sive de nobis, sive de alio quocumque in capiti, qui ad transfretandum nobiscum in Flandriam certo die notato vocati fuerunt, & non venerunt, rancorem nostrum et malam voluntatem quam ex causis praedictis erga eos habuimus, et transgressiones si quas nobis vel nostris fecerint usque ad praesentis Chartae confectionem. Et ad majorem securitatem hujus rei, volumus et concedimus pro nobis et haeredibus nostris, quod omnes Archiepiscopi et Episcopi Angliae in perpetuum in suis Cathedralibus Ecclesiis, habita praesenti Charta et lecta, excommunicent publice et in singulis Parochialibus Ecclesiis suarum Diocesium excommunicari faciant, seu excommunicatos denunciare bis in anno, qui contra tenorem praesentis Chartae vim et effectum in quocunque articulo scienter fecerunt, aut fieri procuraverunt quovismodo. In cujus rei testimonium praesenti Cartae * Henry de Knyghton de Eventibus Angliae, col. 2523, 2524. Sigillum nostrum est appensum, una cum sigillis Archiepiscoporum, Episcoporum, Comitum, Baronum et aliorum, qui sponte juraverunt, quod tenorem praefentis Chartae, quatenus in eyes est, in omnibus et singulis Articulis observabunt, et ad ejus observationem consilium suum et auxilium fidele praestabunt imperpetuum. a Henry de Knyghton de Eventibus Angliae, l. 3. c. 11, 12. col. 521. Ipse etiam Edwardus Regis filius per literas suas patentes, remisit pradictis Comitibus & universis suis sequacibus omnem malam voluntatem. Et promisit in eisdem literis quod patrem suum induceret modis omnibus ad illud idem faciendum. Omnes etiam Consiliarii Regis qui ibidem aderant per scriptum suum super hoc specialiter confectum, illud idem promiserunt. Et laetati sunt universi in die hac veritatis & pacis. Frant enim ibi ex parte Regis Archiepiscopus Cantuariensis, & Henricus electus Eboracensis, Episcopi eciam Londoniensis, Eliensis, Bathoniensis, Coventrensis. Comites etiam Cornubiae, Warennae, Warwici & Oxoniae. Barones eciam Johannes Gifford, Henricus de Percy, Reginaldus de Grey, cum multis aliis Clericis & Laicis. Hii omnes et singuli tactis sacrosanctis Dei Evangeliis juraverunt ad majorem rei securitatem; quod praedictos Comites cum sequacibus omnibus contra Dominum Regem servare deberent illaesos & indempnes. Convenit eciam, ut in crastino Sancti Nicholai Episcopi certum super hoc ac●iperent responsum ab ipso Rege, sub hac conditione adjecta; ut si Rex praedicta scripta consignata remitteret & ratificaret om●ia, extunc ad mandatum Regis, vel ad Regem in Flandriam, vel contra hostes suos in Scotiam iidem Comites proficiscerentur ad votum. Missis igitur nunciis ad ipsum Dominum Regem scripserunt ei Secretarii sui, ut si honorem suum, statum et regnum salvaes et retinere proponeret, praedicta omnia remirteret consignata. Qui ( b See Matth. Westm. p. 410, Walsingham Hist. Angl. p. 41. Ypodigma, p. 86. cedendum malitiae temporis sentiens) quidem in art● p●si●us, cum jam haesitasset per triduum, novissime tamen ut corda suorum retineret, vo●is eorum annuit in praemissis, et omnia concessit et per ordinem confirmavit: Which had he done cheerfully at first before his passage to Flanders, in all probability he had either prevented or speedily suppressed the Scots rebellion, and come off with far greater honour to himself, and more affection of his Prelates, Nobles, People, than now; Pro hac autem Confirmatione Cartarum praedictarum, cum suis adjunctis praedictis, dederunt Magnates terrae cum commum populo novum denarium; Archiepiscopus Cantuariensis cum suo Clero decimum denarium; Eboracensis electus cum suo Clero, qui propinquiores periculo extiterunt, quintum denarium in subsidium guerrae Regis in regno Scotiae (without the Pope's precedent licence, which they formerly insisted on) Lanas eciam religiosorum, & aliorum de populo prius acceperat Rex, cum protestatione tamen, quod all●carentur in eodem quinto, nono & decimo. This confirmation of the Great Charter printed in our Statutes at large, and Sir Edward Cooks * Pag. 525, etc. 2. Institutes, I shall here present you with out of the Statute Roll in the Tower, different in some things from our printed Statutes. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. Inspeximus Magnam Chartam Domini Rotulus 1. Sta●utorum in Turre London m. 37, 38. Henrici patris nostri, de Libertatibus Anglia in haec verba, Henricus, etc. Nos autem donationes et concessiones praedictas ratas habentes et gratas, eas pro nobis et haeredibus nostris concedimus et confirmamus, easque tenore praesentium innovamus; Volentes & concedentes pro nobis & haeredibus nostris, quod Charta praedicta in omnibus et singulis suis Articulis imperpetuum ●irmiter et inviolabiliter observetur, etiamsi aliqui articuli in eadem carta contenti hucusque forsitan non fuerunt observati. In cujus rei testimonium, has literas nostras fieri fecimus patentes. Teste Edwardo filio nostro apud Westm. 12 die Octobris, Anno regni nostri vicesimo quarto. EDward par le grace de Dieu Roy Dengleterre, Seigneur Dirland, & Ducs Aquitaine, a toutz ceus, qui cestes presents letters verront ou orront, saluz. Sachiez nous al honeur de Dieu & de Seinte Eglise, et au profit de tut nostre Roi●ume, aver grante pur nous e pur nos heirs, qe le Grand Chartre des Franchises, et la Chartre de Forest, les queles furent faites per comun assent de tut le Roiaume en ten le Roy Henry nostre pere, seient tonuz en touts lour points, sanz nul blemisement. E voloms qe mesmes celes Chartres de such nostre Seal seient envoiez a nos Justices, ausibien de la Forest come as autres, e a touts les Viscoutes des Contes, et a toutz nos autres ministers, & a toutz nos Citees par my la terre, ensemblement ove nos briefs, en les queux serra contenu, qil facent les av●●tdites Charters puplier, e qil facent dire au people, qe nous les auoms grauntées de tenu les en touts leur pointzes; E a nos Justices, Viscontes, Maires, e autres Ministers, qi la ley de la terre, de south nous & per nous ount a guier, mesmes les Chartres en toutz leu● pointzes en plez devant eus, e en Jugements les facent alower: cestassavoir la grand Chartre des Fraunchises come ley common, e la Chartre des Forest solom lassise de la Forest, all amendment de nostre people. Et volons, qe si nulls judgements soient done desormes encountte les points des Chartres tenant pleas devant eux, (eie●t defaitez, et par nient tenus. Et voloms qe mesmes cestes Chartres desous nostre seale soient envoys as Esglises Cathedrals par my nostre royalme, et la demoergent, et soient deux foits per an lieus devant le people. Et que Archevesques et Evesques doignent sentences du grant excommengement contre touts iceux, que countre les avantdits Charters vendrount en fait, ou en eyed, ou en counseil, ou en nul point enfraindrant, ou country vendront. Et si mesmes les Prelates, Evesques ou nul de eux soient negligentes en la denunciation suisdit fair, per les Archevesqes de Canterbirie et Deverwike, que pur temps se●ront, sicome covient, soient repris et destreintx a mesme cel denunciation fair en la form avantdit. Et pur ceo qe ascnns gents de nostre Realm soii doubtent, que les eides & les mises, queux il nous ount fait avant ces heures pur nous guerres et altar bosoignes de lour grant & lour bon volunte, en quel manere qe faits soient, puissent turner en servage a eux et a lour heirs, pour ceo qe ils serront autre foits troves ●n roll, et auxint prizes, que ount este faits parmy le royalme per nos ministers en nostre noum; Nous avons grantes pur nous & pur nous heirs, qe mes tielx eides, mises, ne prizes, ne treroms a custom pur nul chose qe soit fait, ou qe per roll, ou in autre manner poet estre trove. (Immediately after which, m. 38. follows this enrolment of the King's Charter, or Statute, usually styled in our Statute Books, Statutum de Tallagio non concedendo, wherein all the Articles specified in the printed Statute are comprised and ratified by the King according to the Lords and Commons Petition, there being no enrolment of them or that Statute in 34 E. 1. but only in this year of 25 E. 1. in any Roll, Record or History I have yet met with.) Et auxint avoms grant pur nous et pur nous heirs, as Archevesques, Evesques, Abbes, Priors, et as autres gents de seinte Esglse, as Countess, Barons, et a tout la Comminaltie de la terre, qe mes per nul besoigne tiels manners des aides, mises, ne prizes de nostre royalme, ne prendroms forsque per commun assent de tout le royalme, et a common profit de meisme le Roiaume, saves les ancient aides, et prizes deuce et accustumes. Et pur ceo que touts le pluis de la Comminaltie du Roialme se sontent durement grevez de la maletolte des leins, cestassavoir de chescun sacke de lain quarrant sou, et nous ont pries, que nous les vousissions relesser: Nous a lour prior les avons pleinment release. Et avons graunt qe tele ne autre mes ne prendrons sans lour commun assent, et lour bon volunte; Sauve a nous et a nous heires la Cusiume des leynes, Pealx, et Quires avant grants per lafoy Cominalte de Royaume avantdit. En tesmoignance des queux choses nous avoms fait fair● cestes nos letters overts. Tesmoigne Edward nostre fitz a Londres le x. jour Doctobre, l'an de nostre regne 25. E fet a remembrer qe meisme cesti chartre such meismes les paroles de mot en met fu●● sele en * See Mat. Westm. p. 410 Walsingham, Hist. Angl. p. 41. flanders desuth le grant seal le Roy, cestassaver a Gaunt le quint jour de Novembre, l'an del regne l'avantdit nostre Seigneur le Roy vintisme quint, e envee en Engleterre. After which follows this Charter of Pardon, distinct from the former, (though conjoined with them in the premised Petition of the Lords and Commons, and in the printed Statutes De Tallagio non concedendo) somewhat different from that which is printed in * 2 Instit. p. 535. Sir Edward Cook, and our Statute Books. Edward par la grace, etc. Sachies qe come de par nos amez & feaux Humfrey de Rot. Statutorum, in Turre Lond. m. 38. Bohun Conte de Hereford & de Essex, & Constable Dengleterre, & Roger Bygod Conte de Norff. & marshal. Deugleterre, nous seit fet entendaunt, qil se douterent qe nous eussiens conceu vers eux rancour & indignation pur aucunes desobesances qil avoient fetes, ne ad geres, a ceo qe hom disoit ●en ce qil ne vindrent pas a nous a nostre commandment, & a ce qe hom disoit qil avoient aucuns de nos Comandementz desturbez & targez, et aucunes alliances & assemblies desgentzes darmes faitez countre nostre volunte & deffense; Nous regardantz qe des choses avantditz null massait nest per eus sui uncore, comment qe paroles e●nt este dite, a la requeste et priere especiale de Edward nostre chier fuiz & nostre Lieutenant en Engleterre, et des honourables peers Willame Evesqe de Ely, Willame Evesqe de Basilius & de Welles, Richard Evesqe de Londre, Wauter Evesqe de Coventr. & de Lichef. & Henry Elit de Everwykc, et des nos ames & feaux Edmond Conte de cornwall, Johan de Garenn● Conte de Surreye & de Sussex, Willame de Beauchamp Conte de Warrewyke, & des autres de nostre Conseil demorantzes en Engleterre, pres de lavantdit nostre fuiz, releissoms & pardonoms' pleinement as ditz Contez, & a Johan de Ferrer, & a toutz leur menengs, & toutz leur aliez, tote manere de Rancour & de Indignation, qui nous avoms conceu verse eus, si nule ensoit per les enchesons avant dites, ou nule de eyes. Issint qe nul des di●s Contes, ne Johan de Ferrer, ne null de leur mevenges, ne de leur aliez avant ditz, ne soient chalengez, encheisonez, ne grevez par nous ne par nos heirs en null temps, pur nule des choses avantdites. E ausi perdonoms & releissoms a toutz autres de nostre Roiaume, qui furent somons ou priez de passer ovesque nous, & ne passerent, totes maneres de rancour & de indignation, si nule eussiens conceu verse eus per cele encheson. En tesmoignance des queux choses nous avoms fait fair cestes nos lettres overtes. Donees a Gaunt le quint jour de Novembr. L'an de nostre Regne vintisme quint. These Charters being thus granted and confirmed by the King, were accordingly sent to the Sheriffs of every County to proclaim, with Writs commanding that all persons should firmly and inviolably observe them, in this form. * Claus. 25 E. 1. m. 2. dorso. De publicando Magnam Cartam, etc. REX Vicecomiti Buckhamiaes salutem. Quia in relevationem omnium Incolarum & populi regni nostri pro Nona nobis à Laicis de Regno nostro in subsidium defensionis ejusdem regni concessa, concessimus et consirmavimus pro Nobis et haeredibus nostris, Magnam Chartam de libertatibus Angliae, et similiter Cartam de Libertatibus Forestae, easque innovavimus; Volentes et concedentes, quod Cartae illae in omnibus et singulis articulis suis firmiter et inviolabiliter observentur: Tibi praecipimus, quod Cartas praedictas per totam Ballivam tuam, in locis ubi expedire videris, sine dilacione publicari, et eas in omnibus et singulis suis articulis, quantum in te est observari facias firmiter, et teneri. T. etc. Soon after the Archbishops and Bishops meeting together, in pursuance of this Act, composed and published this public Excommunication against the infringers of the Great Charter, and Charter of the Forest; to which at its next publication that year, (exceeding their Commission) they superadded some new clauses, against the Distreiners of any goods within the Granges or possessions of Clergymen, without the owners free consent; as this ancient Manuscript in Sir Robert Cottons Library of the Archbishop's Letters to the Bishop of London and his other Suffragans, and theirs to their inferior Officers attest. RICHARDUS permissione divina London. Episcopus, dilectis in Christo filiis Decano & Capitulo Ecclesiae nostrae sancti Pauli London. salutem, gratiam & Ex veteri exemplari in Bibl. Cotton. MS. sub effigy Cleo●atrae E. 1. Spelmanni Concil. Tom. 2. p. 428, to 432. benedictionem. Literas reverendi Patris Domini R. Dei gratia Cantuar. Archiepiscopi, totius Angliae Primatis recepimus, formam quae sequitur continentes: Robertus permissione divina Cantuariensis Archiepiscopus, totius Angliae Primas, venerabili fratri Domino R. Dei gratia Episcopo London. salutem & fraternam in Domino caritatem. Frequenter exigit repentina necessitas, & congrua futurorum cantela, ut & praeordinata pro periculis evitandis remedia, sed forsan negligenter omissa vivacius iterentur, & nova superaddatur in hujusmodi executione medela, in hiis praecipuè quae sauctorum patrum jamdudum sanxit authoritas, et quae non possunt a nobis Episcopis, qui eorum statuta servare tenemur, absque periculo nostrae professionis omitti. Nuper siquidem in quadam Convocatione Praelatorum & Cleri London. celebrata post festum sancti Hillarii anno domini 1296. per nos et Coepiscopos nostros communi extitit ordinatione condictum, et eis per nos in virtute obedientiae ad quorundam eorum excitationem injunctum, ut in Cathedralibus Ecclesiis et caeteris locis insignibus per Episcopos ipsos; in aliis vero Ecclesiis singularum Diocesarum per altos viros idoneos ad Diocesanorum mandatum denuntiarentur publice et in genere, maioris Excommunicationis sententia innodari, omnes qui Ecclesiastica bona sine grata permissione Dominorum eorundem vel Ballivorum suorum diriperent, vel a domibus aut aliis locis Ecclesiarum per violentiam annoverent. Sed ut ex post facto didicimus, & graviter exinde dolemus, executiones hujusmodi non absque multorum periculo, et eorum praecipue qui ad id ex obedientiae debito tenebantur, ab aliquibus Coepiscopis nostris in toto, ab aliis autem in parte hactenus sunt omissa; (Because these Constitutions, Excommunications were then made, enjoined only by the Popes & his own usurped Archiepiscopal authority without the King & Parliament,) per quod quamplures malevoli quandoque sumpserunt, et imposterum forsitan sument majorem audaciam taliter delinquendi. In ultima etiam innovatione Magnarum Chartarum de libertatibus et forestae antiquitus concessarum per Principem nuper facta, Dominus Rex haec innobans ordinavit, et statuit; quod eaedent Chartae ad Cathedrales Ecclesias, pertotum regnum Angliae mitterenter et remanerent ibidem, quodque legerentur coram populo bis in anno; et quod Archiepiscopi et Episcopi regni Angliae ferrent majoris Excommunicationis sententias in omnes illos qui contra dictas Chartas venirent facto, auxilio, vel consilio, aut in quocunque p●ncto infringerent Chartas ipsas; quodque eidem Episcopi easdem sententias publicarent vel facerent publica●i in suis Cathedralibus Ecclesiis bis in anno; et quod Episcopi super facienda publicatione hujusmodi negligentes, per Cantuariensem et Eboracensem Archiepiscopos, qui pro tempore fuerint, repraehenderentur; et ad denunciationes hujusmodi faciendas per eosdem Archiepiscopos arcterentur. Nos etiam et nostri Coepiscopi tunc praesentes, ac nobis assistentes in Pontificalibus apud Westmonasterium; etiam de assensu Consilii Domini Regis tunc in partibus transmarinis agentis, dictam excommunicationis sententiam solempniter tulimus et publicavimus in vulgari. Vt igitur tam salubriter ordinata, & pro tàm grandi communi utilitate provisa, per dissimulationem non transeant sine fructu; jam in ultima congregatione Praelatorum et Cleri post festum Nativitatis S. Johannis Baptistae apud Novum Templum London. per nos nostrosque Coepiscopos et Praelatos, ac Clerum nostrae Cantuar. Provinciae, provisum extitit et condictum, ut dictae Excommunicationum sententiae contra violatores Chartarum bis in anno, ut supra, videlicet in Festis Omnium Sanctorum, & Dominicae in Ramis Palmarum, in Cathedralibus Ecclesiis per Episcopos, si fieri possit; alioquin eorum auctoritate per alios solempniter publicentur: ( * See Cooks 2 Instit p. 527. by virtue of that Statute and the Kings command alone, not of their own Episcopal or Synodal authority.) Quia insuper Dominus Rex in innovatione praedicta Praelatis & toti Communitati Regni promiserat, quod pro nullo negotio quicquam nomine ipsius Domini Regis de bonis alicujus caperetur, sine totius Regni Communi assensu. Et si contingat (quod absit) aliquos malefactores de Domibus, Grangiis, an't aliis locis Ecclesiasticis bona Ecclesiasticarum personarum auferre, abducere, vel aliqualiter asportare sine grata permissione Dominorum bonorum hujusmodi, vel ballivorum suorum (quod ut praemittitur de voluntate Domini Regis nullo modo procedere praesumatur) difficile erit & saepe damnosum personis sic spoliatis, aut laesis ad suos Episcopos semper habere recursum, tam nobis nostrisque Coepiscopis et Praelatis et Clerc praedictis videdatur expediens, et per eos in eadem Congregatione consensum extitit et condictum; ut singulis inferioribus Praelatis, Rectoribus, etiam Vicariis Parochialium Ecclesiarum detur per suos Diocesanos expressa potestas denunciandi publice et solemniter malefactores hujusmodi, qui per facti evidentiam notorie et manifeste maleficium hujusmodi perpetrare praesument, una cum eorum complicibus dicta Excommunicationis sententia innodatos. Quocirca fraternitati vestrae in virtute obedientiae firmiter injungendo mandamus, quatinus dictam s●ntentiam contra occupatores bonorum Ecclesiasticorum, prout in prima dictarum Congregationum, ut supra ordinatum extiterat in singulis Ecclesiis vestrae Diocesis, juxta ordinationem eandem. Memoratam vero sententiam contra infringentes articulos dictarum Chartarum, per nos et nostros Coepiscopos, ut supra, consensu Regio interveniente prolatam, secundum formam in praefata ultima congregatione provisam, dictis di●bus & locis, scilicet, bis in anno, festivitatibus suprascriptis, faciatur in forma, quae superius tangitur publicari, et in Anglico seriatim in omnibus, ac patenter exponi; pulsatis Campanis, et Candelis accensis, ut propter solempnitatem hujusmodi (quam laici magis quam effectum hujusmodi sententiarum attendunt) amplius timeatur. Detur etiam per vos, sicut in dicta ordinatione ultima concorditer extitit ordinatum inferioribus Praelatis et Rectoribus, ac Vicariis, ac etiam Capellanis parochialibus plena et expressa potestas denunciandi publice et nominatim cum dicta solemnitate malefactores praedictos; scilicet occupatores et invasores bonorum Ecclesiasticorum, si qui in hujusmodi Praelatorum locis aut Rectorum Vicariorum parochiis in futurum bona hujusmodi invaserint, occupaverint, aut amoverint, seu sic invadi occupari, aut amoveri fecerint, in notoria evidentia ipsius maleficii, majoris Excommunicationis sententia innodatos. (Wherein they exceeded the authority, command given them by the King, and this Act.) Proviso tamem quod non nisi in facto notorio & evidenti, ac etiam sub testimonio sufficienti, per eosdem Rectores, Vicarios, & Praesbyteros tal●ter procedatur; ut insuper, cumulatis ad supradictam cantelis, amplius arceatur ac reprimatur perversorum iniquitas, in hujusmodi malefactorum nominatim, ut praetangitur, denunciatorum praesentia, cessetu● ubilibet a celebratione Missarum: Et sic excommunicati per singulos dies Dominicos et Festivos denuntientus solempniter; subtracta etiam eyes, per inhibitionem super hoc faciendam, Communione fidelium, quousque sic ablata restituant, et exinde idonea satisfactione praemissa, ab eadem sententia congrue fuerint absoluti. Et cum de hujusmodi maleficio perpetrato vobis per aliquem subditorum vestrorum denunciatum extiterit, vel ad vos exinde publica fama pervenerit, plenam cum celeritate justitiam fieri faciatis, malefactores hujusmodi ac etiam fautores et complices eorundem, necnon scienter communicautes eisdem, postquam id competenter inhibitum fuerit, per coherciones Canonicas diligenter et acriter puniendo. Similem etiam Excommunicationis sententiam in omnes illos, qui manus in Clericos temere violentas injecerint, (though not mentioned nor intended in the Act or Charter) faciatis in solempnitate eadem publicari. Si vero in tantum aliquorum se extendit iniquitas, prout forsan evenire posse timetur, quod Praelati, seu Ecclesiarum Rectores aut Vicarii, sive Praesbyteri vel alii Ecclesiastici viri quicunque occasione praemissorum vel alicujus eorum per laicalem potentiam capiantur, seu detineantur in Carcere aut in custodia quoquo modo; Vobis injungimus in virtute obedientiae, prout etiam in dicta ultima congregatione per Praelatos et Clerum ordinatum extiterat, ut loca, in quibus sic capti detinebuntur, et * Note this injustice and usurpation. quatuor Ecclesias proximo vicinas, quatinus sub districtu vestro extiterint, interdicto Ecclesiastico protinus supponatis; et sic interdicta remaneant, quamdiu taliter eapti dotinentus ibidem. Et nihilominus captores ac detentores hujusmodi, et authoritatem super hoc praebentes eisdem, singulis diebus Dominicis et Festivis post scelus hujusmodi perpetratum, in omnibus Ecclesiis vestrae Diocoesis inter Missarum solemnia coram Clero et populo, pulsatis Campanis, et Candelis accensis, ut magis timeatur solempnitas, denuncientur solempniter, majoris Excommunicationis sententia innodati. Et ut hoc ad notitiam singulorum perveniat, in Anglico exponatur, donec sic Excommunicati congrua satisfactione praemissa, in forma Ecclesiae, ab eadem sententia per competentem judicem fuerint absoluti. Quia insuper Processiones solemnes, & orationum suffragia, quae pro statu Terrae sanctae, et pace et etiam tranquillitate et prosperitate Ecclesiae, Regis et regni dudum salubriter ordinavimus ac mandavimus (by virtue of the * Here, p. 679. King's premised Mandate) per Diocoeses singulas faciendas, negligenter in maltis, et non absque multorum periculo hactenus, ut audivimus, sunt omissa, de quibus (si fierent) fructus maximos meritò speraretur. Ac etiam † Claus. 27. E. 1. m. 7. dorso. Dominus Rex nuper in ultima congregacione praedicta per nuncios suos rogaverit, ut pro eo et suis in expeditione praesenti, quam contra hostes ipsius et regni nuper assumpsit, orationes et suffragia hujusmodi fieri, necnon Scotos et eorum complices, qui Ecclesias regni Angliae et loca Ecclesiastica violenter invadere, comburere, ac bonis Eccelsiasticis ausu sacrilego spoliare, pacemque Regni et Ecclesiae patenter infringere ac perturbare praesumpserant et praesumunt, ut dicitur, Excommunicatos publice per nostram denunciari provinciam faceremus; Vobis, ut supra, mandamus & injungimus, quatinus dictas processiones et orationum suffragia tam pro statu Terrae sanctae, et pace Regni et Ecclesiae Anglicanae, quam etiam pro Domino Rege et sibi adhaerentibus in sua expeditione praesenti specialiter; necnon denuntiationes Excommunicationum praedictas per totam vestram Diocoesin singulis diebus et locis, quibus id expedire videritis solempniter per vos, quatinus ad vos attinet, et ulterius per alios fieri faciatis: haec omnia tam vigilanter et sollicite prosequentes, ut ex hoc status Ecclesiae reformetur in melius, et vestrorum augeatur cumulus meritorum; Vos etiam temporibus opportunis per totam vestram Diocoesin faciatis inquiri, an praemissa per vestros subditos, quatenus ad vos pertinet, fuerint, ut superius tangitur, observata? Et nos super hiis tam de facto vestro, quam subditorum vestrorum, certificetis ydoneè, saltem semel in anno, per vestras literas patentes, harum seriem continentes. Datum apud Octeford 6 Idus Julii, Anno Dom. 1298. Consecrationis nostrae quarto. Sententias igitur contra invasores et occupatores bonorum Ecclesiasticorum, necnon contra infringentes articulos dictarum Chartarum, tam in genere, quam in specie, secundum formam quae supra traditur, diebus ad hoc statutis, cum solempnifate praemissa, in Praebendis et Ecclesiis vestrae jurisdictioni subjectis, ac etiam contra injicientes manus violentas in Clericum, lingua omnibus intelligibili faciatis, tam per vos, quam per vestros subditos publicari. Haec autem & alia, quae in hoc exprimuntur mandato, vobis & caeteris plenam & liberam potestatem committimus exequendi. In nostra vero Ecclesia S. Pauli, nos ipsi, comite sanitate, ac impedimento cessante, exequemur praemissa, diebus, ut supra fit mentio praestitutis. Processiones insuper, & orationum suffragia, ut in praesenti continetur mandato, in Ecclesia nostra praedicta cum devotione, more solito, fieri faciatis. Sententiam etiam Excommunicationis, quam Scoti et eorum complices, ob causas in hoc mandato expressas, quas in promulgatione hujusmodi sententiae volumus patefieri, incurrisse noscuntur, quam toties fieri poterit, in locis in quibus expedire videritis, faciatis solemniter publicari. Nos postea super praemissis omnibus opportuno tempore certificantes, per literas vestras patentes harum seriem continentes. Datum apud Orseth 8 Calend. Augusti, Anno Dom. supradicto. * H●nry de Knyghton de Eventibus Angliae, l. 3. c. 12. col. 2524, 2525. Th' Waisingham Histor. Angl. p. 42. Tunc Rex Edwardus (immediately after his ratification of the Great Charter and premised Acts at Gaunt) per literas suas speciales rogavit eosdem Comites & caeteros Magnates qui remanserint in Anglia, ut sicut suum & totius Angliae honorem diligerent; cum festinatione parati procederent in Scotiam cum Comite de Warenna quem suo loco praefecerat, ut Scotorum audaciam castigarent & reprimerent, praefixitque eis terminum, scilicet in Octavo sancti Hillarii apud Eborum, ut interim pararentur, & convenirent ibidem extunc in suos hostes processuri. Misit etiam Rex literas suas ad Magnates Scotiae, ut si in fide et fidelitate sua manerent, sicut in recessu suo se remanere promiserunt, ad Parliamentum suum apud Eboracum quod per Comites suos in Crastino sancti Hilarii celebrandum statuerat, absque omni cavillatione venirent, alioquin extunc velut hostes publici teneantur. Ad quem quidem diem convener●nt nostri Comites; illi scilicet, Comes de Warenna, qui locum Regis tentus, personam illius praesentabat in hoc, Comes Gloucestriae cum Comitissa uxore sua filia Regis, Comes Herefordensis, Comes de Arundel & Guydo filius Comitis de Warwyk, Johannes de Segrave, & Magnates plures. Communicatoque consilio voluerunt, ut constaret communi populo de confirmatione Magnae Chartae et Chartae de Foresta. Comites Herefordiae & Mareschalli, quia confirmatio Cartarum fuit facta in terra aliena, petiverunt ad majorem securitatem eas iterum confirmari: sposponderunt autem pro Rege Episcopus Dunelmensis ac Comites, Johannes Surryae, Willielmus Warwici, Radulphus Gloverniae, quod obtenta victoria, Rex eas post suum reditum confirmaret. Vnde lecta Magna Charta cum suis articulis insertis, quos enum ravimus supra, de praecepto eorum, Karliolensis Episcopus pontificialibus indutus, Excommunicationis sententiam in omnes ejus violatores fulminavit. Cumque non venirent Scoti neque mitterent, statuerunt, ut in Octabis sequentibus apud Novum Castrum super Tynam, omnis muniretur populus expeditus ad pugnam; & sic continuo procederetur in hosts; Whom they soon after encountering at Fowkirk, slew above * Tho. Walsingham Hist. Angl. p. 43. sixty thousand of these perjured treacherous and rebellious Scots in that Battle, reduced their Kingdom once more to the King's obedience, who soon after reconfirmed the great Charter and Charter of the Forest, with new additions; of which more in its Chronological order. From these last recited Histories, Records and Parliamentary proceedings, concerning the violations and confirmations of the great Charter and Articles thereto annexed, we may observe. First, that the Archbishops, Bishops and Clergy who originally occasioned, excited, fomented all the premised insurrections and seditions against the King, were the greatest losers, sufferers of all others by them; whence * Hist, Angl. pag. 41. Thomas Walsingham thus concludes his History of this year, Transit annus iste Clero Angliae importabilis, quia de protectione Regia est exclusus, et per Regem nichilominus depraedatus. 2ly. That Parliaments and Convocations refusals or delays to grant our Kings competent necessary speedy aids of moneys and provisions to defend their rights, Crowns, Kingdoms against invading enemies, do usually enforce them to exercise forcible illegal courses, rapines, purveyances, seizures of their moneys, goods, chattels, to the great oppression, discontent and grievance of their subjects. 3ly. That our King's violations of the great Charters, laws, liberties and properties of their subjects, and abuses of their prerogative or regal power, to supply their necessities in cases of extremity, do commonly occasion great insurrections, seditions against them, alienate their Nobles, Clergies, Commons hearts and affections from them, deprive them of their military assistance, arms, when they most need them, to their great detriment, danger, disappointment, and give great advantage and encouragement to their foreign enemies. 4ly. That insurrections and commotions on such occasions frequently end in the King's dishonour, loss, being seldom cordially and finally allayed, but by the King's public acknowledgements, recantations of such exorbitances, and passing new Charters, Oaths, Acts, Excommunications & other securities to their subjects, for their greater security against subsequent grievances, exorbitances, oppressions of like nature; as all our successive Grand Charters, with their several confirmations, additional Articles, reiterated sentences of Excommunication against the infringers of them, and new Oaths for their defence, accompanied with Acts of general Pardon, indemnity and oblivion to their greatest opponents, in this Kings, his predecessors and successors reigns abundantly evidence. Which should caution Kings, their Counsellors and State-Officers carefully to avoid all such impolitic oppresting extravagancies, and to remember that sacred Maxim of the wisest of K●●gs, * Prov. 16▪ 12. & 25. 1. It is an abomination for Kings to commit wickedness, for the throne is established by r●ghtcousness. 5ly. That Kings may justly displace their greatest Ecclesiastical, Military and Ci●●l Officers, Prelates, Peers, when they contemptuously oppose, or neglect their duties to them, and put them out of their Royal protection. 6ly. That our Archbishops and Bishops have no legal authority to denounce any public Excommunication against the King's subjects for any misdemeanours or offences, but when and in such cases only as they are specially required, authorised by the King, Lords, and Acts of See here, pag. 88 Parliament to do it; whose prescribed bounds they have been always prone to exceed, to enlarge their own jurisdiction. 7ly. That the premised Charter of Pardon to Humphrey de Bohun and others, and the Statute de Tall●gio non concedendo, were made, granted in the 25 year of King Edward the 1. not in the 34 of his reign, as all our printed Statute-books, and † 2 Instit. pag. 585. Sir Edward Cook very grossly mistake: which the premised Historians, the Statute-Roll in the Tower, the dates of passing them in England, of confirming them at Gaunt and York, the Subsidy granted by the Nobles, Commons, and Clergy for their confirmation, the Excommunications denounced against the infringers of them, (all in the 25 year of Edw. 1.) with the deaths of Humphrey de Bohun Earl of Hereford and Essex, Gulielmus de Bello campo Earl of Warwick, and Guilielmus de Luda Bishop of Ely, Anno 1298. 26 E. 1. (as * Anno 1298. pag. 412. Godwins Catalogue of Bishops, p. 213. Matthew Westminster and others story) mentioned in this Charter, Statute, as parties named, concerned in, or Witnesses to them, infallibly evidence beyond contradiction. Which I desire our Students of the Law, and publishers of Statute-books, when reprinted, to take notice of, to rectify their former mistakes. During the Wars abroad, and seditions at home, the Pope's forementioned Legates, though at first denied, yet at last obtained Procurations and Commissions from the Kings of England, France, and their Confederates, to treat and conclude a Truce between them, with a submission to Pope Boniface as a private person and arbitrator only, voluntarily chosen by them, not as Pope by his Papal authority, to hear their differences, and settle a Truce and firm Peace between them; thus related by our Historians. a Walsingham Hist. Angl. p. 41▪ See Henr. de Lnyghton de Event. Angl. l. 3. c. 12. col. 2525, 2526. Mat. Westm. p. 411, 412. Fuit Rex Edwardus apud Gandavum, ad quem venerunt infesto Sanctorum Innocentium Magister Ordinis Praedicatorum, & Magister generalis Fratrum Minorum sub eadem forma, qua aute Regem Franciae, ex parte Domini Papae rogaverunt, supplicantes, quatenus Nuncios solemnes ad Curiam Romanam, concessa eis plena potestate tractandi, ordinandi et perficiendi omnia quae pacis reformationem tangerent destinarent; et ipse Apostolicus non tanquam Index, (which neither party would admit him then to be) sed ut bonus pacis mediator in nuilius praejudicium satageret ad pacem et tranquilitatem regnorum, Regum am●eitiam in statum pristinum reformare. Et quia hoc absque tre●gis fi●ri non posse judicavit Dominus Papa▪ ideo per hos Nuncios biennales inducias, quas per Cardinales imploraverat, indixit de novo sub poena Excommunicationis et Interdicti terrarum suarum. Whereupon, Rex Angliae perpend●us so in Flandria periculose commorantem, illucque per informationem 〈◊〉 Fl●ndriae min●● prudenter attractum, regnumqu● propriu● intestina seditione turbatum, fiduciamque suam a Rege Romanorum, per Papam sibi minu● benevolum regnum Teutoniae surbantem, frustratam, [ b Walsingham Hist. Angl. p. 39 Papa enim Bonifacius scripsit Principibus Alemanniae, ut Regem Romanorum Adulphum, cujus occursum in Flandria Rex Anglorum s●erav●rat, ut simul cum Comite Flandriae oppressores invasoresque sues Gallicos propulsaret, commoto bello inquietarent, et ab invasione Gallicorum modis omnibus impedirent, such was his Papal treachery] consensit in Treugas indictas. Conventique inter eos, ut captivi, interim taxata eorum redemptione liberarentur hinc inde, ea conditione, ut si pax non fieret, redirent ad suas custodias, vel redemptionem solverent jam taxatam. Transmittunt igitur Reges utrique solemnes Nuncios cum plena potestate ad Curiam Romanam, ut per mediationem Apostolici, non sanquam judicis sed amicabilis compositoris discussis negotiis, pax inter Reges et concordia reformetur. (In which reference the Pope was styled only c Pierre de Pithou Preuves les Libertez de l'Eglise Gallicane, chap. 7. sect 12. p. 233. Benet Cajetan as a private person, not Pope Boniface, to the end he might not exercise any Papal authority over these King's persons or Realms in this affair.) d Mat. Westm. Anno 1297. p. 411. Acceptis tandem induciis & concessis inter Reges utriusque terrae & sibi confoederatos ab Epiphania Domini per biennium. The Procurations, Commissions, submissions of the Kings of England, France, and their Adherents, together with the Truce, Pope Boniface his arbitrements and awards then made between them, (not extant in any Histories) I shall here present you with, out of Records I lately found in the White Tower Chapel, and other Rolls. On the first of January, An. 24. E. 1. the King issued these two Commissions to the Pope's Legates, and his own Commissioners, authorising them to treat and make a Truce between him and the King of France and their subjects. UNiversis Christi fidelibus ad quos praesentes literae pervenerint; Edwardus, etc. Pat. 24 E. 1. m. 18. intus. De potestate quam habent Cardinales ad d●ndam Treugas Reg● Franciae. salutem. Noverit universitas vestra, quod nos damus et concedimus per praesentes venerabilibus in Christo patribus Dominis B. Albanensi, & S. Penestr●n. Episcopis, Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalibus, plenam potestatem dandi nomine nostro Regi Franciae et volatoribus suis super guerris, dissentionibus et discordiis quibuscunque inter eundem Regem et nos ubicum que locorum exortis et motis, Treugas secundum formam in quam consentient Nuncii nostri, vel major pars illorum, quos ad praesentiam praedictorum Cardinalium apud Cameracum duximus transmitt●ndos. In cujus, etc. Teste Rege apud Sanctum Albanum primo die Januarii. UNiversis Christi fidelibus ad quos praesentes literae pervenerint; Edward●● Bundela Brev. & Literarum An. 24 E. 1. in Turre London. & Pat. 24 E. 1. m. 18. intus. De potestate data ad tractandum de Treugis inter Reges Angliae & Franciae. Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, salutem. Noverit universitas vestra, quod ob reverenciam sedis Apostolicae, et ad instantiam, requisitionem venerabilium in Christo patrum B. Albanensis, & S. Penestrini Episcoporum, Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalium, mittimus apud Cameracum ad praesentiam Cardinalium eorundem, venerabiles in Christo patres J. Winton. & W. Elien. Episcopos, & nobiles viros W. de Valencia Comitem Penbrok. avunculum nostrum, J. Ducem Brabanciae & Lotheringiae, A. Comitem Sabaudiae, H. Comitem Barry, Florencium Comitem Holland. & Scland. Ottonem de Grandisono, Hugonem le Despenser, Amanenum del Bret, Thomam de Berkelee, & Hugonem de Veer Milites, fideles nostros, necnon & discretos viros Magistros H. Decanum Eborum, R. Archidiaconum Cestriae, Iterium Archidiaconum Bathoniae, Walterum de Langeton & W. de Gren●feld Canonicos Eboracenses, & J. de Silveston Canonicum London. & Johannem de Sancto Claro. Dantes eye & majori parti illorum qui praesentes fuerint, plenam potestatem & speciale mandatum ad tractandum nomine nostro de treugis inter Regem Franciae & nos, super guerris, dissensionibus & discordiis quibuscumque inter eundem Regem & nos ubicumque locorum exortis & motis, & etiam ad easdem treugas ineundas & firmandas; ac ad omnia alia & singula facienda, quae ad praemissorum expeditionem fuerint oportuna. Ratum habituri & firmum quicquid per praedictos Nuncios nostros, seu majorem partem illorum qui praesentes fuerint, sicut praemittitur, tractatum, ordinatum, initum, firmatum & factum fuerit in praemissis. In cujus rei testimonium has literas nostras fieri fecimus patentes. Dat. apud Sanctum Albanum primo die Januarii, Anno regni nostri vicesimo quarto. At which time he likewise issued * Here p 679. Writs to Bishops and Abbots, to make devout Prayers to God for his blessing on this Treaty. In another parchment Roll I found in the White Tower, these following Letters, Procurations and Submissions to the Pope are recorded all together. SAnctissimo in Christo patri Domino B. divina providentia Sanctae Romanae ac Universalis Ecclesiae Summo Pontifici; Edwardus eadem gratia Rex Angliae, etc. devota pedum oscula beatorum. Consideratione sollicita nunc & alias attendentes, Anno 14 ●. 1. in Turre London. in uno Rotulo de Procurationibus istis. quod nil melius dissidentium filiorum corda sedabit, quam paterni providentia studii vigilans assiduè circa illos, juxta preces et exhortationes vestras nobis nuper directas, super discordiis atque guerris inter Regem Franciae et nos dudum exortis, magnificae vestrae circumspectionis industria mediante, sedandis, venerabiles in Christo patres W. Archiepiscopum Dublin. A. Episcopum Dunolm. & nobiles viros A. Comitem Sabaudiae consanguineum nostrum, Ottonem de Grandisono, & Hugonem de Vcer Milites, exhibitores praesentium, pacis et concordiae zelatores super praedicto negotio Procuratores ad vestram praesentiam duximus destinandos. Quibus una cum venerabili patre J. Wintoniensi Episcopo, plevam super praemissis commisimus potestatem. Sanctitati vestrae devotis precibus supplicantes, quatinus eosdem Nuncios nostros benignè de clementia solita admittentes, eò sollicitudine promptiori circa commissa sibi negotia, coram vestra beatitudine prosequenda, oportunum et salubre remadium dignemini adhibere, quò maturiorem expeditionem exigunt & requirunt. Conservet vos Altissimus ad regimen Ecclesiae suae per tempora prospera & longaeva. Datum apud Gandavum 18 die Februarii, Anno Domini 1297. Triplicatur. VEnerabili in Christo patri G. Dei gratia Episcopo Sabien. amico suo charissimo, In eodem Rotulo. Edwardus eadem gratia, etc. salutem & sincerae dilectionis affectum. Insidet cordi nostro, sicut hactenus insidebat, quod negotium discordiarum atque guerrarum quae sunt inter Regem Franciae et nos, coram Sanctissimo patre Domino B. nunc Summo Pontifice tractetur, et (si fieri poterit) reformetur. Cum itaque idem Dominus Summus Pontifex per literas suas rogaret, ut solemnes Nuncios, pacis amatores, voluntatis nostrae conscios ac diligentius informatos, plenam à nobis habentes mandatum super discordiis & guerris praedictis ipso mediante sedandis, ad ipsius praesentiam mittere curaremus. Nos ipsius desiderium super hiis adimplere volentes, venerabiles in Christo patres W. Archiepiscopum Dublin. A. Episcopum Dunolm. & nobiles viros Amadeum Comitem Sabaudiae consanguineum nostrum, Ottonem de Grandisono, & Hugonem de Veer Milites, exhibitores praesentium super praedicto negotio plene instructos, ad sedem Apostolicam duximus destinandos. Quibus una cum venerabili patre J. Winton. Episcopo, plevam super praemissis commisimus potestatem. Paternitatem vestram instantius deprecantes, quatinus proedictos Nuncios gratiosis habentes affectibus commendatos, velitis eisdem vel illis, qui praesentes fuerint, in hiis quae nobis ex parte nostra oraculo vivae vocis exponent, fidem credulam adhibere. Sic eos, si placet, in commissis sibi negotiis efficaciter dirigentes, quod eisdem eò prosperioris & celerioris expeditionis effectus adveniat, quò circa promotionem eorum diligentiam apposueritis potiorem. Dat. apud Gandavum 18 die Febr. Item eodem modo Domino M. Portu●n. & Sanctae Ruffinae Episcopo. Item J. Episcopo Tusculan. Item venerabili in Christo patri Domino J. Titulo Sanctorum Marcellini & Petri Presbytero Cardinali, amico suo charissimo. Item Domino P. Titulo S. Crucis in Jerosol. Presbytero Cardinali. Item Domino S. Titulo Sanctae Balbinae Presbytero Cardinali. Item Domino Thomae Titulo Sanctae Ceciliae Presbytero Cardinali. Item Domino R. Titulo Sanctae Potentianae Presbytero Cardinali. Item Domino N. Titulo S. Laurentii in Damoso Presbytero Cardinali. Item Domino F. Titulo Sancti Marci Presbytero Cardinali. Item Domino J. Titulo Sancti Clementis Presbytero Cardinali. Item Domino M. Sanctae Mariae in Porticu Diacono Cardinali. Item Domino N. Sancti Adriani Diacono Cardinali. Item Domino L. Sancti Angeli Diacono Cardinali. Item Domino G. Sancti Nicholai in Carcere Tulliano Diacono Cardinali. Item Domino B. Sanctorum Cos●●a & Damiani Diacono Cardinali. Item Domino P. Sanctae Mariae novae Diacono Cardinali. Item Domino J. Sancti Georgii ad velum aureum Diacono Cardinali. Item Domino F. Sanctae Mariae in Cosmodyn. Diacono Cardinali. Per 18 paria literarum. Dat. ut supra. Et omnes Clausae. SAnctissimo in Christo patri Domino B. divina providentia Sanctae Romanae ac Ibidem. Potestas generalis data detractando depace coram Papa. Universalis Ecclesiae Summo Pontifici, Edwardus eadem gratia Rex Angliae, etc. devota pedum oscula beatorum, More devotissimi ●lii in votis hactenus gessimus, et adhuc gerimus circa beneplacita sedis Apostolicae prosequenda paratos nos promptitndine animi et effectu operis exhibere. Sperantes itaque per ve●●ae Sanctitatis industriam super discordiis inter Regem Franciae & nos dudum exortis salubriter provideri, venerabiles in Christo patres Willielmum Archiepiscopum Dublinensem, Antonium Dunelmensem Episcopum, & nobiles viros Amadeum Comitem Sabaudiae consanguineum nostrum, Ottonem de Grandisono, & Hugonem de Veer Milites, p●●●s & status nostri pacifici zelatores, voluntatis nostrae conscios ac diligentius informatos, ad vestram praesentiam duximus destinandos. Quibus una cum venerabili patre Johanne Wintoniensi Episcopo, aut quinto ipsorum sex uno absent, vel quatuor eorundem duobus absentibus, (quorum quatuor duo sint Laici) plenam damus tenore praesentium potestatem & speciale mandatum super omnibus discordiis, guerris, litibus, controversiis, causis, quaestionibus, damnis & injuriis, petitionibus & actionibus realibus, personalibus & mixtis, quae fuerunt, & sunt, vel esse possen● inter dictum Regem Franciae & nos occasione quacunque, tractandi, paciscendi, componendi, transigendi, concordandi & conveniendi in personam vestram compromittendi pro nobis & haeredibus nostris; Nos & haeredes nostros v●●●rae a●bitrationi, ordinationi, dicto seu laudo submittendi, sub formis seu modis, de q●●bus & quotienscunque viderint expedire; necnon omnia & singula quae per ipsos sex, quinque vel quatuor ipsorum, prout suprascriptum est, no●●ro & haeredum nostrorum nomine, super praemissis & singulis praemissorum pacta, composita, transacta, concordata fuerint seu conventa, compromissum, submissionem vestram arbitrationem, ordinationem, dictum seu laudum praedicta firmandi, roborandi, omologandi & vallandi, per juramentum super hiis & aliis hujusmodi negotium tangentibus, quandocunque & quotienscunque viderint expedire, in animam nostram praestandi, ac omnia & singula faciendi, quae sunt pacis & concordiae, & ad plenam pacem & concordiam valeant pertinere, & quae nos faceremus vel facere possemus si praesentes essemus, etiamsi mandatum exigant speciale. Volentes omnia & singula necessa●ia vel utilia ad faciendum & complendum praemissa & quodlibet praemissorum pro specialiter expressis & enumeratis haberi. Promittentes nibilominus nos ratum habituros & firmum quicquid per praedictos sex, quinque vel quatuor eorundem, in forma expressa superius, tractatum, pactum, compositum, transactum, concordatum, conventum, firmatum, roboratum, omologatum, vallatum, & factum fuerit in praemissis: Super quibus per nostras literas approbandis, tenendis, servandis et complendis, nos et haeredes nostros, et bona nostra omnia obligamus. Et haec sanctae Paternitati vestrae significamus, & omnibus quorum interest, vel interesse potest, aut poterit in futurum, per nostras patentes literas sigilli nostri munimine consignatas. Dat. apud Gandavum 18 die Febr. Anno Domini 1297. Quadruplicatur. SAnctissimo in Christo patri Domino B. etc. Edwardus, etc. devota pedum Ibidem. De potestate substituendi super generali submissione. oscula beatorum. Licet venerabilibus in Christo patribus Willielmo Archiepiscopo Dublin. Antonio Dunolm. Johanni Winton. Episcopis, & nobilibus viris Amadeo Comiti Sabandiae consanguineo nostro, Ottoni de Grandisono, & Hugoni de Veer Militibus, omnibus simul, & quinque ipsorum, uno absent, vel quatuor eorundem, duobus absentibus, (quorum quatuor duo sint Laici) plenam dederimus potestatem & speciale mandatum super omnibus discordiis, guerris, litibus, controversiis, causis, quaestionibus, damnis & injuriis quae fuerunt, & sunt, vel esse posseat inter Regem Franciae & nos, occasione quacunque, tractandi, pacificandi, conveniendi, in personam vestram pro nobis & haeredibus nostris compromittendi, nos & haeredes nostros vestrae ordinationi, arbitrationi, dicto seu laudo submittendi, necnon omnia & fingula quae per ipsos sex, aut quinque ipsorum uno absent, vel quatuor eorundem duobus absentibus, (sicut praedicitur) nostro & haeredum nostrorum nominc, super praemissis & singulis praemissorum, pacta, composira, transacta, conventa per vos ordinata, arbitrata, dicta fuerint seu laudata, firmandi, roborandi, omologandi, & vallandi per juramentum super hiis & aliis hujusmodi negotium tangentibus, in animam nostram praestandi, prout in aliis literis nostris inde confectis plenius continetur. Ne tamen propter dictorum Comitis & Ottonis absentiam praemissa impediri contingat, seu etiam retardari, eisdem Comiti & Ottoni & utrique ipsorum plenam damus tenore praesentium potestatem, alium seu alios loco sui substituendi, quando & quotienscunque ipsos vel eorum alterum abesse contigerit; & substitutum vel substitutos eosdem revocandi, prout viderint expedire. Volentes quod substitutus vel substituti ab eis vel eorum altero possit seu possint omnia & singula facere in praemissis, quae ipsi Comes & Otto facerent seu facere possent, si personaliter interessent. In cujus, etc. Dat. ut supra, 20 die Febr. Anno Domini 1297. Duplicatur. SAnctissimo, etc. Edwardus, etc. Devota pedum oscula beatorum. Confidentia Ibidem. Submissio specialis. specialis quam de vestrae circumspectionis industriae & bonitate personae habuimus hactenus & habemus, propensius nos inducit, ut nos et haeredes nostros, nostrum et ipsorum haeredum honorem vestrae Sanctitatis providentiae committamus. Eapropter (sanctissime Pater) vestrae ordinationi, arbitrationi, dicto seu laudo super omnibus discordiis, guerris, litibus, controversiis, causis, quaestionibus, damnis & injuriis, petitionibus, & actionibus, realibus, personalibus & mixtis, quae fuerunt & sunt, vel esse possent inter Regem Franciae & nos occasione quacunque, purè & absolutè, de alto & basso, nos pro nobis & haeredibus nostris submittimus per praesentes: promittentes pro nobis et eisdem haeredibus nos inviolabiliter servaturos quicquid per Sanctitatem vestram super praemissis omnibus et singulis, et aliis hujusmodi negotium tangentibus, ordinatum, arbitratum, dictum fuerit seu laudatum. Ita tamen quod honor noster, fides, et juramenta, quibus nostris sumus Confoederatis astricti, per vestrae beatitudinis excellentem providentiam super hiis conservetur. Committimus insuper nobilibus viris, Amaedeo Comiti Sabaudiae Consanguineo nostro, & Ottoni de Grandisono, Nunciis nostris, potestatem & speciale mandatum roborandi & vallandi per juramentum in animam nostram praestandum, submissionem, ordinationem, arbitrationem, dictum seu laudum praedicta, & faciendi omnia & singula quae ipsis Comiti & Ottoni super praemissis necessaria vel utilia videbuntur. In manibus igitur Dei, de quo semper confidimus, & in vestris, qui locum ejus tenetis in terris, Causam nostram ponimus antedictam. In cujus, etc. Datum ut supra 18 die Febr. etc. SAnctissimo, etc. Edwardus, etc. Licet vestrae Ordinationi, arbitrationi, Ibidem. De potestate substituendi super submissione speciali. dicto seu laudo, super omnibus discordiis, guerris, litibus, controversiis, causis, quaestionibus, damnis & injuriis, petitionibus, & actionibus, realibus, personalibus & mixtis, quae fuerunt & sunt, vel esse possint inter Regem Franciae & nos, occasione quacunque, purè & absolutè, de alto & basso, nos pro nobis & haeredibus nostris submiserimus, committendo nobilibus viris Amadeo Comiti Sabaudia confanguineo, & Ottoni de Grandisono Nunciis nostris, potestatem & speciale mandatum roborandi & vallandi per juramentum in animam nostram praestandum, submissionem, ordinationem, arbitrationem, dictum seu laudum praedicta, & faciendi alia quae sibi utilia videbuntur, prout in aliis literis nostris inde confectis plenius continetur. Ne tamen propter dictorum Comitis & Ottonis absentiam praemissa impediri contigerit seu etiam retardari, eisdem Comiti & Ottoni & utrique ipsorum plenam damus tenore praesentium potestatem, alium seu alios loco sui substituendi, quando vel quotiens ipsos vel eorum alterum abesse contigerit, & substitutum vel substitutos revocandi prout viderint expedire. Volentes quod substitutus vel substituti ab eis vel altero eorum possit seu possint omnia & singula facere in praemissis, quae ipsi Comes & Otto facerent seu facere possent, si personaliter interessent. Dat. apud Gandavum 20 die Febr. Anno Domini 1297. He likewise writ this Letter to the King of Almaign his confederate, to give him notice of the Treaty about a Truce appointed before the Legates at Cambray, desiring him to send his Commissioners thither with full power to treat and conclude an honourable and beneficial Truce and Peace for both of them. AU Roy Dalemayn, Edward, etc. saluz. Sachez Sire, qe a la requeste des Evesques Dalban. & de Penestr. Cardinaux & Messages du See l'Apostoille In Bundela Literarum & Brevium An. 24 E. 1. in Turre Lond. envenoms a Cambrey nostre Uncle de Valance, Prelatz & autres grantzes gentzes de nostre Royaume. Issint quill yserront, se Dieu plest, a troy's semaynes apres cest noel pur troiter devant les ditz Cardinaux de pees & de true par entre vous & nous dune part, & le Roy de France dautre, a quen fretiz le dit Roy est assentuz endroit soi, a ce qe les ditz Cardinaux nous ont mande par leur letters, & par leur messages; & sicome il le vous ont fait a savoir aussint, a ce qe nous entendoms. Et pur ce qe nous nenfesoms riens saunz vous, Vous prioms qe vous (enveons) voz Messages one plein poer issint qil ysoient au jour avantdit, pur treiter ensemblement oue les noz des busoignes susdites selonc ce qe entre eux verront, qe soit du profit & all honour de vous & de nous ausint. E vous feisoms a savoir qe meisme ceste chose vous auoms senefiez par unes autres letters, les queles nous baillames as messages des dits Cardinaux quant il estoient a nous par porter a lour Seignourages; Issint quill les vous forssant venir au plus toast quill peussent. In Rotulo Alemanniae in the Tower, I find another Commission and Procuration of King Edward, issued to the Bishop of Coventry and Litchfield and others to treat and conclude a Truce or Peace. UNiversis Christi fidelibus ad quos presentes Literae pervenerint. Edwardus Rot. Aleman. 25 E. 1. m. 14. intus. Potestas commissa Nunclis ad tract●nd. de pace, & c Dei gratiâ, etc. salutem. Noverit universitas vestra quod nos ob reverentiam Sedis Apostolicae, et ad instantem requisitionem Venerabilium patrum Dominorum P. Albanen. & S. Penestren. Dei gratiâ Episcoporum Sanctae Rom●nae Ecclesiae Cardinalium nostrorum specialium amicorum, damus et concedimus per praesentes dilectis & fidelibus nostris Venerabili Patri Waltero Coventr. & Lychef. Episcpo Thesaur. nostro, Amadao Comiti Sabaud. Consanguineo nostro charissimo, Ottoni de Grandissono Militi, & Johanni de Berwico Canonico Eborum, seu tribus aut duobus ipsorum, si unus vel duo ex ipsis fuerint absentes, plenam & liberam potestatem ac speciale mandatum, tractandi nomine nostro de sufferentia, de treugis, et de pace inter Regem Romanorum & nos & Valitores nostros ex parte una, & Regem Francorum & Valitores suos ex altera, super guerris▪ dissensionibus et discordiis quibuscunque inter dictum Regem Romanorum et nos et valitores nostros, et ipsum Regem Franc. et valitores suos exortis, & etiam easdem sufferentiam, treugas & pacem ordinandi, ineundi & firmandi, & omnia alia & singula faciendi, quae ad praemissorum expeditionem fuerint opportuna. Ratum habituri & firmum quicquid per praedictos Episcopum, Comitem, Militem & Canonicum, vel tres aut duos eorum, sicut praedictum est, tractatum, ordinatum, initum, firmatum & factum fuerit in praemissis. Et ad haec omnia fideliter observanda, obligamus nos & omnia bona nostra praesentia & futura. In cujus, etc. Dat. apud Walsingham, 6. die Febr. Anno regni Regis 25.— Et erunt inde tres literae. Consimilem potestatem habent iidem nuncii in qua Rex Franciae cum valitoribus praecedit, etc. I also discovered among the refuse Records in the White Tower Chapel, these Instruments of the Kings and his Confederates submissions to the award of Pope Boniface, as a private person and arbitrator only, not as a Pope or Judge, then written and attested by public Notaries. An Instrument whereby Edward the First, and Philip King of France stood bound to the Pope for ending all Controversies, in one hundred Thousand Marks. IN Nomine Dei Amen. Constituta coram Sanctissimo Patre ac Domino, Domino Anno 24 E 1. in Turre London. Bonifacio divina providentia Papa octavo. Tales nuncii Procuratores Magnifici Principis E. Regis Angliae illustris, & habentes potestatem super infrascripta compromittendi pro eodem Domino & Rege sub modis & formis, de quibus expedire viderint, prout in patentibus procuratoriis literis ipsius Domini Regis cera & sigillo munitis infrascripti tenoris plenius continetur, compromiserunt nomine Procuratorio praefati Domini Regis, altè & bassè, absolutè & liberè, in quantum poterant ex virtute ac forma mandati seu procuratorii praedicti, quod habebant ab eodem Domino Rege in sanctissimum Patrem & Dominum, Dominum Bonifacium divina providentia Papam octavum, ut in Dominum Benedictum Gaytanum privatam personam, tanquam in Arbitrem, Arbitratorem, Laudatorem, Diffinitorem, arbitralem sententiatorem, et amicabilem compositorem, Praeceptorem, Ordinatorem, dispositorem et pronunciatorem super reformanda pacifica concordia inter ipsum Dominum Regem ex parte una, et excellentem Principem Dominum Philippum Regem Franc. illustrem ex altera, super hiis quae ad pacem pertinent, et super omnibus et singulis Discordiis, Guerris, Litibus, Controversiis, Causis, Quaestionibus, Dampnis et Injuriis, Pensionibus, Actionibus realibus, personalibus atque mixtis, quae fuerunt, et sunt, vel esse possunt inter ipsos Dominos Reges occasione quacunque, Vt ipse Dominus Papa tanquam Dominus Benedictus Gaytanus privata persona, alte et base, absolute et libere, cum cognitione vel ●ine cognition causae sive causarum, ac de plano ac summarie sine strepitu et figura judicii, possit infra insians festum beati Michaelis inter dictos Dominos Reges, semel et pluries quociens ipse placuerit, et videbitur expedire, super omnibus praemissis et singulis Arbitrari, laudare, diffinire, Arbitraliter sententiare, praecipere, ordinare, disponere, ac pronunciare, addere, minuere, corrigere, interpretari, et declarare in scriptis vel sine scriptis, diebus feriatis et non feriatis, partibus praesentibus vel absentibus, vocatis vel non vocatis, et una parte praesente et altera absent; juris ordine in tota vel in parte aliqua servato vel non servato. Ita tamen quod de dicto Rege Angliae et Domino A. Rege Romanorum illustri, Flandria, Barri, & Hollandiae Comitibus, Deuce Brabantiae, & Nobilibus de Comitatu Burgundiae, dicto Regi Angliae Confederatis, Comite Sabaudiae, & aliis vassallis & subditis ipsius Regis Angliae; sine quibus dictus Rex Angliae & ipsi nuntii, prout iidem nuntii asserebant, pacem facere non intendunt, Pax cum praedicto Domino Rege Franciae infra dictum terminum reformetur. Promittentes iidem Procuratores & Nuntii nomine quo supra, pro dicto Domino Rege Angl. Michaeli Notario infrascripto nomine illius vel illorum, cujus vel quorum interest vel intererit, solemniter stipulante sub poena Centum millia marcarum argenti, et obligatione omnium et singulorum bonorum ipsius Regis Angliae, rata et firma semper habere et tenere, attendere, adimplere, et inviolabiliter observare, ac in nullo per se vel alium, seu alios contra facere vel venire; Et quod ipse Dominus Rex Angliae rata & firma semper habebit atque tenebit, attendet & adimplebit, & inviolabiliter observabit, omnia et singula quae ipse Dominus Papa, tanquam pri●ata persona per suum arbitrium, laudum, arbitratum, mandatum arbitrale, sententiam arbitralem, ordinationem, diffinitionem, dispositionem, compositionem, et pronun●iationem arbitranda, laudanda, sententianda, modo quo supra diffinienda, mandanda, ordinanda, componenda et disponenda, ac etiam addenda, munienda, corrigenda, interpreta●da et declaranda, quaecunque infra terminum supradictum duxerit in praemissis & quolibet praemissorum; & in nullo contra ea vel eorum aliquod per se vel alium seu alios faciet, sive veniet ullo unquam tempore quovis ingenio sive causa, & poena soluta vel non soluta, arbitrium, landam, arbitratum, mandatum hujusmodi, sententia, ordinatio diffinitio, dispositio, compositio, pronuntiatio, additio & diminutio, correctio, interpretatio, & declaratio ferenda & facienda per ipsum Dominum Papam modo quo supra, & omnia & singula supradicta rata semper maneant atque firma. Dum tamen de praedictis Confaederatis, vassallis & subditis Regis Angliae pax fiat ut dictum est infra terminum supradictum. Hoc acto expressè, quod potestas ex hujusmodi compromisso nec in vita ipsius nec in morte in personam aliam transferatur; Tenor autem praedictarum literarum; etc. You have seen before. Le transcript du compromis fait ens le Pape Boniface par le Procureur le Counte de Montbeliard, & Sire Johan de Chaloun▪ & des x. autres Nobles de Burgoigne alliez laiel nostre Seigneur le Roy. sur guerres & dissensions meves entre le dit Roy Dengleterre & eaux d'une part, & le Roy de France & ses alliez d'autre. EN noun de nostre Seigneur Amen, l'an de nostre Seigneur Mil deux Centz Bundela Brevium in Turre London, An, 25 E. 1. quatre vins & disvyt, Endition unsime le quart an du Pontificat sire Boniface Pape vytime, le trefisme jour du moys de Juyn establis devant le tresaint Pere et Seigneur Sire Boniface par la purveaunce de Dieu Pape vytime avantdit, lui noble homme Sire Gautier Mont falcon Chivalier Message & Procurer des nobles homme Sire Gautier Mont falcon Chivalier, message & procurer des nobles hommes Signior Renaud de Montbeliard de Metroun, Johan de Vyenne, Seigneur de Myrabell en la mountain, Estemore de Metroun Seigneur de Ville Neeve, Johan de ●●troun Seigneur de Flagz, Pierre de Joynguill Seigneur de Mornay, Gauter de Comerci Seigneur de Chastel villeyn, Hymbert Seigneur de Clerevaux, Gerard Seigneur Dorgul Odes Seigneur de Montferraut, Williame Seigneur de Cortondray Chivaliers, Estevenes Seigneur de Metron, & Johan Seigneur de Juyl Damoiseles de la Deocise du Bosanson, tant en propre noun pur soy come en noun de procureur desavantd●tz noblez hommes des queux il estoit procurer, sicome il est dit et sicome il apparust pluis plenerement par sa procuracy. La tenour de la quel e est desuz escripte souzmis et suppose soy et les autres avantdiz dez queux il estoit Procureur haut et bas, purement et symblement tancome il appurtenrit ou pooit appurtenir en quicunque manere, a lui ou as autres avantdiz, a la volunte, a lordeinement, arbitrement, disposition, diffinition, atbitrage, et lées de devantdite Seigneur Appostoill come de prive personne et Seigneur Benedyt Gaytan, sur totes guerres et chescunes de les dissensions, descortz et contentzes, qe furent, qe sount, ou qui purront estre entre les hautz Princes Signior Phelip par la grace Dieu tresnoble Roy de France d'une part, et le tresnoble Seigneur Edward Roy Dengleterre, et le meisme● Gautier, et les autres avantdiz des queux il esteit procurer d'autre part, et sur la pees et la concord reformer d'une part & d'autre, et sur les choses qe a peer appurt●nent, qui lui meisme sire Appostoill come prive personne et sire Beneyt Gaytan haut et bas, symplement et purement, ou conisance ou sanz conisance, de cause eu des causes, et de plein et brefment, et sanz noyse et fourmr de judgement, puisse entre les ditez parties une foiz, ou plusours foiz, et tant de foiz come y lui plerra ou lui sem●lera qui bon soit, sur totes avantdites choses et chescunes de eyes ordeiner, arbitrer, disposer, diffinir, arbitrement, sentencer, commander et loyer, et pronuncier, aviser, amenuser, amender, interpreter et declarer en escript, et sanz escript en jours pledables ou noun pledables presenz les parties ou absenz, appellez ou non appellez, et l'une party present et l'autre absent, gardée, lordre de droit ou noun gardée. Et promised lui dit sire Gautier par soy en lieu et en noun de ceux qui sount desuz nomez, sur peyne et obligementz de touz les biens de lui, et de ceux des queux il est procurer, avoir ferms, et estables tous jours tenir, et a perfaire accomplir et garder sanz enfreinte et noun fere ne venir encontre en ascune chose par soy ne par autre ou autres, et qui les avantdiz des quex il estoi procureur aront tous jours ferm et estable, et tendront, perfront, acompliront, et garderont sanz enfreinte, totes les choses et chascune de eles les queles lui meisme sirer Appostoill par soun mandement, arbitrement, loose, arbitrage, sentence, ordination, diffnition, disposition, composition et pronunciation, arbitrer, et loera sentencera, diffinera, mandera, ordeinera, composera et disposera, et aviscera, amenusera, amendra, interpretra, et declarra totes les foiz qil voudra, et avantdites choses, ou ascune de elles par soy ne par autre ou autres nefra ne vendra nul temps par nul engin ne pur nulle cause, et qui pace la peygne ou noun pass l'arbitrement, loement, larbitrage, mandement, meisme lasentence, ordeinement, definition, disposition, composition, et pronunciation, aviscement, amenusement, amendment, interpretation, et declaracion a dire et a fair par le meisme Appostoille en la manere qui desus est didst, et totes les choses et chascune de elles de susdites et desus escriptes soient tous jours ferms et estables. E a volu promis expressement assentuz lui avantdit procureur tant en lieu & en noun de lui come des tous les autres avantdiz, qui tant lougement dure la submission avantdite come longement durra le temps et le terme des truce prizes entre les Signior Roys avantdiz de leur volunte. Le quel temps sicome il dist est de un an aconter de la feste de la Typhayne proscheinement avenir, jusqes a loutre feste de la Typhayne proscheinement suant; Et qui endementiers lui meisme Appostoill si lui plest et luy semble qui bon soit, puisse de lors la meisme submission et le temps et le terme de dire larbitrement, ou larbitrage & mandement de totes les autres choses, et des dites treues ensemble et nonn autrement une foiz et plusours foiz a la volunte aloigner; Et fu expressement fait qe le poer de meisme le submission ne en la vie ne en la mort de ly●ne soit translate en autre persoine. Sauve tote foiz, et reservee per le dit Sire Gautier en totes les avantdites choses, et chascune de elles le droit, et le honeur del Empire de Romans. Le tenour de la avantdite procuracie est ycele. Procuratorium factum per confederatos Regis Angliae de Burgundia, ad compromittendum in Papam Bonifacium. NOus Renaud Count de Monbeliard, Johan de Chalon Seigneur Darly, Johan Ibidem. de Monbeliard Seignour de Monfaucon, Symond de Monbeliard Signeur de Montron, Johan de Vyenne Seigneur de Mirebel eu la mountain, Estevene de Motronn Seigneur de Ville nove, Johan de Motondray Seigneur de Flagy, Pierre de Jomguill Signeur de Marnay, Wanter de Comerci Siegneur de Chastel-vilain, Hunbert Seigneur de Clerevaux, Gerard Seigneur Dargnell, Ode Seigneur de Montferand, William Seigneur de Corcondray, Chivaliers; Estevene Seigneur de Montany et Johan Seigneur de Juyl, Esquiers de levesqe de Bosanson, faisoms savoir a tous qui cest public Instrument verront, qui nous fesoms, establioms et ordeinoms jointement et severalment nostre ame noble homme Seigneur Gauter de Montfaucon Chivalier de le avantdit Evesche de Besanson, portour de ceste present letters, verray et loyal procurer, ambassor, menour des bosoignes et message especial en totes noz bosoignes et causes menees, et amover tant pur nous come encoutre nous country quicunqes persoines, et de lesglise, Chapitles, Colleges, Universitez et Communitez, et especialment encoutre le tresnoble et treshaut Prince, Phelipp Roy de France et ses procureurs, Ambassours, menours des bosoignes et messages especials devant le Seint Pere en Dieu nostre seigneur Sire Boniface de la sainte Esglise de Rome, et de la universele Esglise souverein Evesqe, et devant les Cardinaux du se dapostoile, delegatz et souz-delegatz de lesglise de Rome, et devant tous autres Juges de leglise, et seculers ordinaires arbiters, arbitrors amiables, Composours, et devant trestouz autres de quicunqe noun qils soient nomez: et dorions jointement et severaument plein et general, et franc poer, et especial mandement de empetrer et contredire, de demander par nous, et de nous deffendre, de excepter et proposer, de declarrer et de plea comencer, et de jurer en noz alme, de calumpnie et de verity dire, et de faire tout autre manere de serement qui puist estre reqnis en toutes causes, et de poser et de respondre as positions, et de mener et mettre avant tesmoings et Instrumentz, et de dire contre les testimoing, et de reprover, casser anyntir les Instrumentz de la partie contraire, et de oyer sentences interloquitoires et diffinitives, et de appeler delors et de chascun gref, et de pursuire les appeaux et de eaux renoveler, et de empetrer sy mester est le benefice de nostre absolution, et de compromettre et le compromis afforcer par serement ou par peine, de fair Composition, transhaction, appesement de pees et de concord, et de traiter de meisme la pees et concord, ovesqe les Procureurs, Messages ambassadors de devantdit Roy de France, devoint le dit Seigneur soverein Evesqe, et devant chascun autre desuz nome, et le meisme pees et concord fair et reformer, et terminer en due fin, et de fair contract, letters ou Instrumens sur chascune form, et de faire en nostre noun promise et stipulation, et de nous souz mettre et oblig●r, et chasoun de nous sur cestes choses sur chascune jurisdiction espirituante et temporalty, et de faire en nostre noun pur nous totes maneres de supplications a la sainctete de meisme lapostoille, et de elles pursure, et de debatre et contrester si ascunes soient faites noun duement contre nous ou ascun de nous, et de elles reprover, et de substituer et establir un ou deux procureurs en lieu de soy, qui eit ou eient semblable poer auxibien come si yci enfust faite especiale mention, et de eaux repeler totes foiz qil lui plerra, et lui semblera qui bon soit durant tore voiele present procuration en sa fource et severalment de fair totes les choses, et chascune de elles les queles serront affaire entour les avantdites choses et chascune de elles. Et ont promis chascun de eux pur le tout par solemn stipulation, qui en fu faite a moy notayre desouz escript come personie publiqe, et en lieu, et en noun, et a loeps des trestouz ceux des queux il appertient ou purra appertient ou purra apertinir avour perdurablement ferm et estable, tout quant qe par le dit nostre procurer sonn substitut ou substituz serra fait, dit ou purchase es avantdites choses, et en chascune de elles: Et paier la chose juggee ove ses coven●bles clauses: et pur ceustotes les avantdites choses, et chascune de elles demerent fermes et estables, nous avoms prie et fait escrire cest present public instrument par la main Bartholomei de Gy, Clerk de Besanson, publiqe Notaire par lautorite de lapostoil et seigne de son signal acustume. Et ce sachent per la tenour de cest present Instrument toux ceux as queux il apertient ou purra apertener, Ce fu fait en champs ou furmage de Morre sus Besanson le 20 jour du moys Daveril lan del Incarnation de nostre Signeur mil CC. quatre vintzes, et dyshuit, lan quart du Pontificat du dit nostre seigneur Boniface Pape vytime, Endicio● unsime, presence sages hommes, Sire Johan de Vercelles Professor en le escripte, Pierre de Turnoais Clerc de Besanson, Hugh de Blaqeraux Clerc, Sire Johan de Ville, Chivaliers de la Deocise de Besanzon, Hugh de Blaqeraux Clerc, Sire Johan de Ville, Chivaliers de la Deocise de Besanzon, tesmoignes a ce appellez: Et jeo Bartolomy de Gy Clerc de Besanzon, public Notaire par auctorite de lapostoille appele et prie per les avantditz Chivalires et Esquiers fn present a lordination establissement et promesse avantditès, et fitz la stipulation sicome il est desus dit, et ay de ma main escript cest publiqe Instrument, et public et signee de mon sign escoustume. Cest compromis ou submission fu fait a Rome a Saint Pere en paleys du Pape en sa chambre et en sa presence. Presens les reverons peres, seigneurs par la grace Dieu G. de Sabin. et M. de Portz, et de saint Ruffian Evesqes Cardinaux, et Lercevesqe Idrotyn, Franceys Evesqe de Spolet, et Guill. Evesqe Glandetense, testmoing a ce appellez et priez: E jeo Nycolas Nonel de Vik, publiqe Notoyre par lauctorite de lappostoile fu present, en les avandites choses, et totes ces choses sicome il est desuz dist par le mandement du devantdist Seigneur Apostoille, et priez par le devantdit Seigneur Gautier escriptes et publiecs, et signes de mon sign escustume. Soon after these Procurations and Submissions * Tho. Walsingham, Hist. Angl. p. 39, 41. Mat. Westm. 1297▪ p▪ 411. Henry de Knyghton de Event. Angl. l. 3. c. 12. col. 2525, 2526. Per mediationem Willielmi de Hothum Archiepiscopi Dublinensis ex parte Anglorum, & Ducis Britanniae ex parte Gallicorum, inter Reges acceptae sunt induciae, & ultra datos terminos saepius renovata. Tandem acceptis induciis, & concessis inter Reges utriusque terrae & sibi confoederatos, ab Epiphania Domini per biennium. The Truce then concluded and sealed by King Edward's Commissioners, and after by himself, is thus recorded in a bundle of Writs of Privyseal and Letters, I found in the White Tower. A Touse ceux qui cestes presents letters verront, nous Guilliame Erc●v●sqe de Dyvelyn, Bundela Brevium de Privato sigillo in Turre London. An. 25 & 26 Edw. 1. Antoyn Evesqe de Dureme, Amez Conte Savoie, Aymer de Valence, & Otoez de Grauntzon, saluz▪ Nous feisoms savoir a touse, qe come nous eussiens plein poer & especial mandement de tresnoble Prince, nostre treschier Seigneur Edward par la grace de Dieu Roy Dengleterre, Seignour Dirland & Ducs Daquitain, qe nous peussiens essoigner la suffrance ou labstinence prise et eve entre li, ses aidantzes, et alliez dune part, et le Roy de France, ses aidantz et ses allies dautre, sur la guerre meve entre eux; sicome il est contenu es letters pendantzes du dit nostre Seignour le Roy; des queles la form sensuit. Edwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. universis praesentes literas inspecturis, Salutem. Notum facimus, quod de experta fidelitate & circumspecta industria dilectorum & sidelium nostrorum, W. Dublinensis Archiepiscopi, A. Dunolmensis Episcopi, Amadei Comitis Sebaudiae, Audomari de Valentia, & Ottonis de Grandisono, certis indiciis confidentes, prorogandi sufferentiam seu abstinentiam inter nos ex parte una, et Regem Franciae ex altera, ac nostros et ipsius fautores, confederatos, valitores initas, super guerra inita hinc et inde, usque ad quod tempus voluerint, prout sibi videbitur expedire; ipsis, vel quatuor, aut tribus ex eis si omnes non concurrerint in hac parte, plenam tenore praesentium committimus potestatem: Volentes ratum & firmum habere, quicquid per ipsos aut quatuor, vel tres ex ipsis (ut praemittitur) actum seu factum pro nobis & nomine nostro fuerit in praemissis. Dat. apud Gandavum 23 die Nov●mbris, Anno Domini 1297. Nous plusoure treiteiz ●uz par plusours foiz ovesqe les gentz du dit Roy de France, Cestassavoir, Guilliame Evesque de Amiens, Pieres Evesque Dautourr, Johan Conte de Bretaigne, Guydo Chastillon Conte de saint Pool Botill●r de France, e Rauf de Clermont Sire de Nele et Conestable de France, Chivaliers e●voiez especiaument a ce de par le devantdit Roy de France, en noun de devantdit nostre Seignour le Roy, et par la vertu du dit poer et mandement avoms accord et accordoms de commun assentement de nous et de devantditz gentz le Roy de France, qe les suffrance ou labstince de Guerre qui estoient prisez entre eux. Cestavoir de la Duchee Daquitaine jusques a la Tiphani, et quant a la Conte de flanders, et as autres terres, jusques as Octaves de lafest saint Andreu proschein, soient esloignez et continuees jusques a Quaresme provant prochein avenir; Cestassavoir de Royaumes a Reyaumes, de terres a terres, de gent a gent, per mer et per terre, en tien manere, que touse Marchandz et tote manere de gent soient du Royaume de France ou daillours du poer le Roy de France, ou de ses aidantzes, de ses allies, ou de ses hommes, soient du Roiaume Dengleterre, de la Conte de Flanders, ou daillours du poer le Roy Dengleterre, de ses aidantx, de ses alliez, ou de ses hommes, porrent aler, venir, marchander, esire et demorer sauvement et seurement, per mer et per terre, eux et totes leur choses de Roiaumes a Roiaumes, de terres a terres, lad●te sufferance durante. E tendiont les devantditz Roys, leur aidantzes, allies, et hommes, ce quill tienent et tenoient au ●our qe la dite suffrance feut prise: e promettoms en bone foy qe nous feroms et procureroms, qe nostre fire le Roy gr●era et ratifiera lesloignement de la sufferance desusdite, et dorra poer a aucune person, ou a plusours de jure en salive de deus les Octaves de la seint prochein avenir, de garder et tenir la dite sufferance on abstinence en la manere, quill est desuedit, E sum accord de commun assentement, qe deux Chivalers serront pris, un de par nostre seignour le Roy, pur li, pur ses allies, pur ses aidantzes, e pur ses hommes; et un autre de part le Roy de France, pur li, pur ses allies, pur ces aidantzes, e pur ses hommes, qui averont poer de fair amender et adresser, sil yadrien meffait ne mes pris dune part ne dautre, puis qe la dite suffrance ou abstinence fu prise; primerement, jusques elle soit faillie. Les nouns des allies nostre seignour le Roy sont tieux, * These likewise found in another particular Roll. Le Roi Dalemaigne, le Conte de Flanders, le Conte de Sauvoie, le Conte de Bar, le Duc de Brabant, le Conte de Hollande, le Conte de Montbeliard, Johan de Chalon, Seignour Darley, Johan de Burgoigne, Johan Seignour de Montfaucon, Gautier son frere, le Seigueur de Noef Chastel, le Seigneur Doiselier, le Seigneur de Fauconby, le Seigneur de Jour, le Seigneur de Cokendary, Simon de Montbeliard Seigneur de Moutron, Estiephne Doiselier Seigneur de Vile noeve, & plusours' ●utres de Burgoigne, Dalemaigne, de Brabant, de Hollande, de Gascoigne, Daragon, et dailleurs, des queux nous ne sauoms les nouns a present. En tesmoign des choses desusdites, nous avo●●s fait mettre nos Seaux a ses presentes lettre. Don a Grolingues Abbeit pres de Curtray en Flanders, le vint et treseisme jour du mois de Novembre, lan de grace M. CC. quatre vi●tz et disesept. Which the King thus ratified under his Great Seal. EDward par la grace de Dieu Roy Dengleterre, Seigneur Dirland, et Ducs Daquitaine Ibidem. a touse ceux qe cestes letters patentes verront, saluz. Nous fesom a sovoer, ke nous de la guerre meve entre le Roy de France, e ses allies, de une part; et nous e nos allies dautre, taunt pur la Duchee Daquitaine, ke de la Countee de Flanders, e dancunes autres lieux, avom pris de commune assentement Seoffrance de guerre; Ceo est a savoir de Reaume a Reaume, de terre a terre, de gent a gent, per mier et per terre, en tien manere, ke touse Merchantz e totes manere de gentes puissent aler, venir, demorer, e marchander sanvement e seurement, de un Reaume a autre, la Seoffrance durante. E tendrons vous e nous allies e le dit Roy e li seou tuit ceo, qe nous e il tenoms au jour de la confection de ces letters, durante la dite Seoffrance. E durra ceste Seoffrance, quant a Duchee Daquitaingne jeosqe a la Tiphanie procheinement avenir. E quant as autres terres jeosqes, as Utaves de la prochein feste saint Andreu tant solement. La quele Seoffrance nous dune part, e li dit Roy dautre, denom fere savoer a nos feaux allies e sougiuz en la terre Daquitaigne, e es autres lomtaignes terres de deinz le dimenche devant la fest de la tuiz Seintz procheine. E en la terre de Flanders dedenz ceo prochein Samady. E est a savoir, ke le Roy Dalemaigne peust la dite Seoffrance rumpre, si li plet. En tiele manere totes noys, ke le durra 15 jours apres ceo, ke le dit Roy Dalemaigne lascera fet sa poer a le Evesqe de Tornay, ou a son Official a Tornay. Les nos aliez sont tiels; le Roy Dalemaigne, le Counte de Flanders, etc. (as before.) e daillours, de quells nous ne savom les nouns en present. La quele Seoffrance nostre ame e feal, Wautier de Beaucheamt Chevaler e Seneschal de nostre Hostiel, au quel nous avom sur ceo done plein poer de jurer en nostre alme, ad jure pur nous e en nostre nom a garder loanment bone foy e entermement, en la maner●, e en la form devan●dite. E est a savoir, ke si aukuns damages estoent fets devant la dite seoffrance, nous sumus tenuz de les fere amender, en bone foi e covenablement. En tesmoigne de quele chose, nou● avom fet mettre nostre Seal a ces presents letters. Donees a fines saint Banoum sus le jour de la feste saint Denis, en lan de grace M. CC. Quatrevinz, e Dis e s●t. Soon after this Truce concluded between the Kings of England and France and all their confederates, the King sent this Letter to his Son and Council in England strictly to observe it, for the reason therein coteined, which I found in the White Tower Chappel. EDward par la grace de Dieu Roy Dengleterre, etc. a Edward nostre cher fuiz, tenant Bundela Brevium & Literarum in Turre London, An. 25 ●. 1. nostre leu en Engleterre et son Consail, saluz. Sachez qe all honeur de Dieu, pur le comun profit de la Chrestiente, e pur escheure les man's perils e damages, que de jour en jour aveignent e porront avenir de la guere, e en esperante davoir pees covenable avoms de la guere meuve entre nous & nos alliez de un● part, & le Roy de France e les soens dautre, grante e fet soffrance solonc la fourme qe nous vous enveons enclose de suz nos nostre seal. E pur ceo veu● mandoms e fermement enjoynoms, qe bous avan●dite soffrance gardez ● facez garder en touz poynz, par tout nostre Royaume en nostre poer, par terre e par mer, e fermement commander, qe rien encontre ne soit fet. E nomement le plus pur ceo, qe si rienestoit fet encontre la dite sofferance, nous serrioums tenuz (sicome didst est) de fair lamender, e ovesk● ceo la dite sofferance garder. Don desouz nostre privi● Seale à Gant le 15. jour de Octobr. l'an de nostre Regne vintisme quintisme. Pope Boniface the eighth, to settle a firm Peace between the two Kings and their Confederates, upon hearing their solemn Nuntioes sent to his Court at Rome, (who diligently related and debated the business and differences before him) made this Award and Decree between them: The beginning of which is recited in † De Event. Angliae, l. 3. c. 12. col. 2526 2527. Henry de Knyghton; who then subjoins, Copiam sequentium de hac materia diligens lector inquirat, nam ego sollicitus investigator nequivi pro tempore invenire, The entire Award, not extant in any History, I found in the Rubbish in the White Tower exemplified in a Parchment Roll attested by a public Notary, which I shall here present you with, as a rarity: wherein you may discern this Pope's Antichristian fraud, practice, in usurping to himself, as aprivate person and arbitrator chosen by these Kings, a Papal power to excommunicate their Royal persons, interdict their Realms, and award the possession of Aquitaine to be delivered into his own hands and power. PRONUNTIATIO BONIFACII. IN Nomine Domini Amen. Anno Domini Millesimo ducentesimo nonagesimo octavo, Indictione undecima, Pontificatus Domini Bonifacii Papae octavi anno quarto, Die In Turre London. An. 25 ●. 1. This award is mentioned & in part recited in sundry other Records I found in the White Tower; but entirely comprised only in this. vicesimo mensis Junii, sanctissimus Pater & Dominus Dominus Bonifacius divina providentia Papa octavus arbitrium, laudum, diffinitionem arbitralem sententiam, amicabilem compositionem, mandatum, ordinationem, & alia infrascript a recitavit, legi fecit, dedit, & protulit in hunc modum. Dudum inter charissimos in Christo filios, Philippum Francorum ex una parte, & Edwardum Angliae Reges illustres ex altera, (suggerente inimico humani generis pacis aemulo) super diversis articulis materi● discordiae ac dissentionis exorta, tandem iidem Regos per speciales nun●ios & procuratores ipsorum, ad hoc ab eis mandatum habentes, in nos Bonifacium divina providentiae Papam octavum, tanquam in privatam personam, et Dominum Benedictum Gait●n. tanquam arbitrum, arbitratorem, laudatorem, diffinitorem, arbitralem, summatorem, amicabilem compositorem, praeceptorem, ordinatorem, dispositorem et pronunciatorem super reformanda pace et concordia inter ipsos Reges, ac super aliis quae ad pacem pertinent, et super omnibus et singulis discordiis, guerris, litibus, controver●●is, causis, rationibus, damnis et injuriis, petitionibus et actionibus realibus, personalibus, atque mixtis, quae fuerant et erant seu vertebantur, et esse vel verti possent inter ipsos Reges, occasione quacunque de alto et basso, absolute ac libere compromittere curaverunt, prout in Compromissorum Instrumentis publicis inde confectis plenius continetur. Nos igitur Bonifacius Papa praedictus, qui finem imponere litibus affectamus, sed praecipuè inter Reges praedictos, quorum quietem indesinenter appetimus, & tanto ferventius faelices cupimus vigere successus, quanto pleniori eos affectione prosequimur, & puriori complectimur charitate, hujusmodi Compromissis receptis, & nobiscum deliberatione praehabita diligenti, vocatis quoque Nunc●●s & Procuratoribus supradictis ad arbitrium, laudum, mandatum, & arbitralem sen●en●iam audienda, eisque coram nobis ad hoc specialiter constitutis ad laudem omnipotentis Dei qui est pac●s Actor & salutis amator, & gloriosae Virginis matris ejus, sicut Arb●●●r, Arbitrator, Laudator, & amicabilis Compositor, ac sicut * Nota. privata persona, et Benedictus Gaitanus, ex virtute ac forma Compromissorum praedictorum, et omni modo et jure qu● melius possumus viam arbitratoris, laudatoris, et amicabilis Compositoris, d●cimus, arvitramur, laudamus, diffinimus, sententiamus, mandamus, ordinamus, disponimus et pronunciamus hac vice, quod inter eosdem Reges fiat et ●it perpetua et siabilis pax; et quod Treugae vel sufferentiae voluntariae, dudum inde intrae ac firmatae inter eos, eo modo et forma, ac omnibus et illis personis et terr●s sub til●s poenis, conditionibus, et temporibus sub quibus indictae, initae, ac firmatae fuerunt inviolabiliter observentur. Ad hanc autem P●cem confirmandam, roborandam atque servandam infra tempus quod duxerimus moderandam, praefa●us Rex Angliae Margaretam sororem praedicti Regis Franciae recipere ac ducere, cum dotalitio Quindecim millium librarum Turron. assignando per ipsum Regem Angliae in locis competentibus, de quibus inter partes fuerit concordatum, vel ubi partes ipsae non concordarent per nos arbitratum fuerit, in uxorem. Et idem Rex Franciae eandem Sororem suam eidem Regi Angliae in uxorem dare ac tradere cum dispensatione Sedis Apostolicae teneatur. Quodque Isabella filia praelibati Regis Franciae, quae infra annum septempnem dicitur constituta, suo tempore Edwardo praedicti Regis Angliae filio, qui jam 13 aetatis suae annum exegit, cum simili dispensatione matrimonialiter, cum dotalitio decem & octo Millium librarum Turron. similiter assignando per eundem Regem Angliae pro dicto filio suo in competentibus locis, de quibus concordaverunt ipsae parts, vel de quibus nos duxerimus arbitrand. si super hoc inter eos non proveniret concordia, copuletur. Idque firmetur atque valletur exnunc modis inferius annotatis, videlicet: quod idem Rex Angliae pro filio suo, idemque filius pro se (qui ad hoc sufficientem habetaetatem) contrahant Sponsalia praedicta eorundem Regis et filii juramentis firmanda; et Rex Franciae nomina filiae suae praedictae contrahat hujusmodi sponsalia pro eadem, Quae ut valida fuerit & firma, volumus, dicimus, & arbitramur, quod Rex Franciae promittat per juramentum pro ipso in animam suam praestandum, se tradere dictam filiam suam praedicto Edwardo nuptui tempore quo extiterit concordatum inter ipsos, vel per nos arbitratum fuerit vel laudatum. Pro quibus attendis firmiter & fideliter adimplendis, dicimus, laudamus, & arbitramur, quod poena de qua inter partes fuerit concordatum, vel ubi partes ipsae non concordarent per nos arbitrand. et taxanda firmetur, et ab utraque parte praemissa valletur, solvenda porti parenti a parte non parent, per quam poenam negotium istud in tuto ponatur; & parts ad ejus finalem executionem efficacius inducantur: Cujus paenae promissionem et obligationem efficaciter valere volumus et decernimus ac tenere; Non obstantibus juribus quae pro libertate matrimoniorum paenas inhibent, quae ex certa scientia pro tanto bono tollimus in hac causa; Addentes nihilominus, quod Reges praedicti aliquos de Baronibus suis notabiliores per juramenta faciant obligare ad desponsalia praedicta et matrimonia procuranda, et ad tollenda impedimenta pro viribus, quae possent circa hoc vel contra hoc inveniri. Quia vero Sponsalia praedicta tanto amplius desideramus habere felicem effectum & efficacem eventum, quanto per haec probabiliter credimus pacem praedictam firmius & fidelius observari, pro tanto paeis bono decernimus authoritate Apostolica, quod terra Regis illius, cui culpa vel malitia steterit quominus contrabantur praedicta Sponsalia, et matrimonium consummetur, Ecclesiastico subjaceat Interdicto, nisi super requisitus praedict. ejus effectu correxerit infra mensem. Item, dicimus, laudamus, arbitramur seu etiam diffinimus, quod de omnibus bonis mobilibus vel se moventibus ablatis, vel aliàs malè subtractis, & de omnibus dampnis datis hinc indè ante tempus motae vel ortae guerrae praesentis, primò de omnibus quae exstant & consumpta non sunt, praesertim de Navibus & aliis quibuscunque bonis per Anglicos & Vascones & eorum Complices ante guerram occupatis, in mari vel in terra, Rex Angliae omnia quae de praedictis exstant bona fide, sine lite & absque figura judicii, omni fraude cessante, ad requisitionem Regis Franciae vel Nuncii sui statim faciat ad plenum restitui. Et Rex Franciae similiter, si qua talia ante dictam guerram capta vel ablata apud ipsum vel in sua potestate existentia reperta fuerint, similiter ad plenum restitui faciat, à praefato Rege Angliae vel ejus Nuncio requisitus. De ablatis vero non extantibus sed deperditis & consumptis, laudamus, arbitramur & etiam diffinimus, quod Rex Angliae ad requisitionem Regis Franciae vel ejus Nuncii satisfieri faciat, & ad faciendum etiam teneatur sine lite ac figura judicii, & omni fraude cessante. Et Rex Franciae similiter, si qua per gentes suas ablata deperdita consumpta inventa fuerunt, ad requisitionem Regis Angliae vel Nuncii sui faciat satisfieri, taxatione nobis circa praedictorum aestimationem contra utramque partem, ubi per concordiam partium negotium super praedictis sopitum non esset plenary, reservata. Item dicimus, laudamus, arbitramur seu etiam diffinimus, quod idem Rex Angliae de omnibus terris, vassallis et bonis quae ipse nunc habet in regnd Franciae, seu tenebat ante motam guerram praesentem, habeat sl●am quantitatem et illam partem terrarum, vassallorum et bonorum eorundem quam sibi ex virtute compromissorum praedictorum laudaverimus et mandaverimus assignari, vel inter ipsos Reges fuerit concordatum, et sub illis fidelitate, homagio, modis, et conditionibus habeat, sub quibus ipse ac pater suus habuisse hactenus et tenuisse noscuntur, modis et temperamentis per nos adhibendis in abusu, si quis ex parte gentis Regis Franciae hactenus commissus inventus fuerit in excertio resorti; modis etiam et temperamentis per nos adhibendis in abusu partis alterins, si quis videlicet ex parte Regis Angliae vel suorum hactenus commissus contra jus resorti fuerit inventus, ne talia imposterum committantur. Conditionibus et modis et securitatibus per nos imponendis et adhibendis in terris, vassallis et bonis et aliis, quae per nostram pronunciationem seu concordiam partium praefatus Rex Angliae habiturus est de praedictis, ne amodo idem Angliae Rex vel successores ejus contra Regem Franciae vel successores ipsius valeant rebellare. Dicimus etiam, laudamus ac arbitramur, seu etiam diffinimus, quod ex nunc omnes terrae, vassalli et bona praedicta, et alia tam quae tenet Rex Franciae de hiis quae tenebat Rex Angliae ante guerram praesentem, quam quae tenet Rex Angliae in regno Franciae, bona side ac sine omni fraud, absolute ac libere * Nota. in manibus ac posse nostris ponantur et assignentur, tenenda a nobis nomine Regis Franciae quae ex parte sua, et nomine Regis Angliae quae ex parte ejusdem nobis fuerint ass●gnata. Ita tamen quod per hoc in possessione vel proprietate nihil novi juris accrescat alterutri partium, vel antiqui decrescat. Super quorum assignatione, si qua fuerit exorta dubitatio vel ambiguitas inter parts, illam nostrae declarationi et arbitrio reservamus. Quod si forsan dicti Reges de ipsis terris & bonis adinvicem concordaverint, volumus, landamus & arbitramur ex nunc id in quo concordaverint perpetuò ac inviolabiliter observari. Alioquin nos ex compromissi praedicti virtute apponemus ad illud remedium, quod Dominus ministrabit, & extradita nobis potestate licebit. Si vero casu aliquo contingente, hoc facere non possemus, volumus, dicimus & arbitramur, quod utrique parti pristina jura sua salva remaneant & illaesa. Porrò per hujusmodi assignationem faciendam nobis de terris, vassallis et bonis praedictis nullum ipsis Regibus vel eorum alteri, quoad possessionem vel proprietatem seu detentionem vel aliter praejudicium generetur. Omnia autem & singula supradicta per nos arbitrata, landata, diffinita, & arbitraliter sententiata & pronunciata dicimus, arbitramur & praecipimus, sub poenis in compromissis contentis, et aliis de quibus * Nota. nobis videbitur; arbitrio nostro nihilominus firmo manente a partibus inviolabiliter observari. Et insuper reservamus nobis liberum arbitrium et plenariam potestatem, prout ex forma compromissorum praedictorum nobis competit, super omnibus et singulis quae inter eosdem Reges ex compromissis praedictis arbitranda, laudanda, componenda, diffinienda et pronuncianda restant, et hic arbitrata▪ laudata, diffinita et pronunciata non sunt, arbitrandi, laudandi, diffiniendi, arbitraliter sententiandi, praecipiendi, ordinandi, disponendi a●que pronunciandi, necnon et tam in omnibus et singulis arbitratis, laudatis, diffinitis, et pronunciatis in praesenti arbitrio atque laudo, quam in hiis quae arbitranda, laudanda, arbitraliter sententianda, diffinienda et pronuncianda, ut praemittitur resiant, addenti, minuendi, corrigendi, interpretandi et declarandi semel et pluries, et quociens nobis placuerit et videbitur expedire. Caeterum ut dextera Domini, quae miram facit in suorum operum executione virtu●em, efficacius & perfectius huic negotio prosseretur, terminum peremptorium exnune ipsis Regibus assignamus, ut super omnibus in praesenti arbitrio nobis super dicto negotio reservatis, et ad ea pertinentibus illis die ac loco compereant coram nobis, de quibus eis ad id per nostras durer●mus literas nunciand. cum quibus super hiis pro ipsorum quiet, ac prospero statu mundi, et pro utilitate negotii Terrae Sanctae providere salubriter, dante Domino, valeamus. Acta, lata & pronunciata fuerunt arbitrium, laudum, arbitralis sententia, mandatum, diffinitio, ordinatio, dispositio, ac omnia supradicta per eundem Dominum Papam, ut superius enarrantur, Anno, Indictione, Mensae, ac die praedictis, Romae apud S. Petrum, in Palatio Papali, in Consistorio publico facto, in sala majori; praesenti ibidem gentium multitudine copiosa, & praesentibus reverendis. patribus Dominis Dei gratia Gerardo Sabinen. f●atre Matthaeo Portuen. ac S. Ruffinae, de Johanne Tusculan. Episcopis; Johanne Titu●o Sanctorum Marcellini & Petri, Nicholas Titulo S. Laurentii in Damasso, fratre Jacobo Titulo S. Clementis, Thom. Titulo S. Ceciliae, ac Roberto Titulo S. Potentianae, Presbyteris; Matthaeo S. Mariae in Portu, Neapolione S. Adriani, Guillielmo S. Nicholai in Carcere Tullian. Francisco S. Mariae in Cosmodin. Petro S. Mariae novae, ac Jacobo S. Georgii ad velam auream, Diaconis Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalibus; ac venerabilibus viris Dominis Johanne Judicis, Matthaeo Carazalo, Guidone de Anagnia, & Adenulpho de Supino, Domino Papae Notariis; ac nobilibus viris Dominis Urso Herculdo de filiis Ursi de Urbe, Barth. de Campna regni Siciliae, Logotheca & Jacobo de P●sis familiar. ipsius Domini Papae testibus, ac Domino Deodata de Urbe ipsius Domini Papae Capellano, qui arbitrium, laudum, arbitralem sententiam, mandatum, diffinitionem, ordinationem, & omnia supradicta de mandato praedicti Domini Papae ibidem publicè legit, & voce quasi praeconia recitavit. Et ego Nicholaus dictus Novellus de Uvo, Apostolica & Imperiali authoritate Notarius, praedictis interfui, & ea omnia, ut supra legitur, de mandato praefati Domini Papae scripsi et publicavi, et meo signo consueto signavi. This Award and Decree I find briefly mentioned in sundry other Records in the White Tower; as likewise in a a Flores Hist. p. 411, 412. Mat. Westminster, and b Hist. Angl. p. 43. Thomas Walsingham, who relate: Anno 1297. in vigilia quoque Apostolorum Petri & Pauli, Romae Papa Bonifacius submissionibus Regum receptis, pacem & concordiam per Dominum Papam Bonifacium inter Regem Angliae & Franciae ordinavit, ita ut Rex Angliae sororem, & filius ejus filiam Regis Francorum ducerent, certis pro utrisque dotibus definitis; et quod Ducatus Aquitaniae in manus Domini Papae redderetur; & quod Rex Angliae naves superstites cum navibus de illis quae raptae fuerant restituerit. Sed super hiis duobus articulis intercedit magna dilatio, Rege Francorum partem quam in Wasconia occupaverat tradere renuente; by reason whereof, pax non fuerat totaliter solidata. Dominica secunda Quadragesimae, citatis Magnatibus regni apud Westmonasterium, fecit Rex Edwardus recitari formam pacis bullatam per Papam Bonifacium, tanquam arbitrium inter Regem Angliae et Franciae ordinatum, et alias Bullas statum suum tangentes: Cui assensum praebuit plebs omnis et Clerus. What Protestations Philip King of France made against the latter clauses of this Pope's award, when presented to him by his Legates, before it was read, to prevent all Usurpations upon his Supremacy in the Temporal Government and Rights of his Crown, I find thus reported by c General History of France, in Philip 4. p. 150. John de Serres, Grimston, out of him, and d Preuves des Libertez de l'Eglise Galli. can, ch. 7. nu. 12. p. 232. Peter de Pithou. Pope Boniface inclined to the peace of Christendom (as the Lord Haillan writes) more puffed up with glory and vanity, then good zeal to the peace of Christian Princes, he commanded Philip by his Nuntioes, to restore to the English and Flemins what they demanded; and for not obeying, he citys him to appear at Rome upon pain of Excommunication. Philip a wise and valiant Prince, although he were discontented with this course, yet he sent an honourable Embassage to Rome by the Archbishop of Rheims, and the Earl of St. Paul, to lay open his right before the Deputies of the King of England and Earl of Flanders, who were then at Rome to complain as being wronged. All parties being heard, Boniface decrees, that Philip as the fountain and cause of all the miseries and inconveniences that had happened, should yield to King Edward and Earl Guy all they demanded both in Guienne and Flanders, charging the Archbishop of Rheims to signify this Bull to the King, under pain of Excommunication for not obeying. This was the first blow given by Boniface against Philip; who after these great threats, prepares for deeds, not suffering himself to be daunted with words; and as e Les Libertez de l'Eglise Gallicane, ch. ●●●ct 12. p. Peter de Pithou stories, he entered this solemn Protestation before the reading of the Pope's award by his two Cardinals, to preserve his Prerogative; who thus attested it by a public Instrument under both their Seals. UNiversis praesentes lit●ras inspecturis, mis●ratione divina B. Albanensis, & S. Penestrinensis Episcopi, salutem in Domino. Notum facim●●, quod cum Nos exposu●sserimus oraculo vivae vocis excellenti Principi Lomino Philippo Francorum Regi illustri, treugas per Sanctissimum Patre● & Dominum nostrum, Dominum Bonifacium Pap●m 8. literis suis patentibus jam dudum indictas, usque ad Nativitatem b●ati Johann●s Baptistae proximò jam elapsum, ipsi Regi ac Romanorum & Angliae Regibus illustribus, super guerris instigante Diabolo suscitatis inter Francorum & Angliae Reges praedictos, seu quemlibet eorundem ex una parte, & praedictum Franciae Regem ex altera, quas treugas publicare & dictas literas praesentare Francorum & Angliae Regibus ipsis distuleramus ex ●ausa, necnon ad prorogationem dictarum treugarum a●te tempus earum finitum literis suis patentibus per dictum Dominum nostrum factum, à d●cto festo beatae Johannis Baptistae proximo praeterito, usque ad biennium percompletum, atque usque ad dictum t●mpus treugas de novo indictas: sententias insuper Excommunicationis in contravenientes latas per ipsum Papam, prout in dictis literis cont●● tur. Cumque dictas literas praesentaremus dicto Regi Franciae legendas, idem Rex incontinenti, antequam dictae literae legerentur, nomine suo et se praesente fecit erprimi, et mandavit in nostra praesentia protestationes hujusmodi, & alia quae sequuntur: videlicet, Regimen temporalitatis regni sui ad ipsum Regem s●lum, et neminem alium pertinere, seque in eo neminem superiorem recognoscere, ncc habere, nec Nota▪ se intendere supponere vel subjicere modo quocunque viventi alicui super rebus pertinentibus ad temporale regimen regni, sed potius intendere jura sua justitiare, regnum suum defendere continue, jusque regni per omnia prosequi cum subditis suis, amicis et valitoribus, prout haec Dominus ministrabit; maximè cum dictarum treugarum indictionis virtus, vel indicentis intentio, ipsum Regem aliquatenus non impediat in praemissis vel aliquo eorundem, ut dicebat, nec aliquem obicen● contrarietatis opponat. Sed dicti Regis regnique sui turbatores & aem●los arctius reprimat, illorum compescat audaciam, ausus froenet, ac Excommunicationis sententiam, si contra treugarum tenorem ipsarum venire praesumpserint, ipso Rege, dictoque regno suo, remanentibus non ligatis, juxta * See Here p. 725, 726. declarationem per ipsum Dominum Papam literis suis patentibus ipsi Regi directis. A quibus declaratione et protestationibus verbo vel facto, nunc vel in futurum idem Rex non intendit recedere. Quatinus autem ipsius Regis tangit animam, & ad spiritualitatem attinet, idem Rex tradecessorum suorum sequens vestigia, paratus est, monitionibus et praeceptis sedis Apostolicae devote ac humiliter obedire, in quantum tenetur et debet, et tanquam verus et devotus filius sedis ipsius, et sanctae matris Ecclesiae reverentiam observare. Quibus praemissis nos ad publicationem dictarum treugarum, & earum prorogationis, ac sententiarum processimus, dictasque litéras Apostolicas & earum tenorum legi, et seriatim exprimi fecimus Regi praedicto. In quorum testimonium sigilla nostra praesentibus duximus apponenda. Datum Credulii Bellovacensis Diocaesis, 13 Kal. Maii, Anno 1297. Pontificatus praedicti Domini Bonifacii Papae 8. anno tertio. Sigillatum duobus sigillis duorum Cardinalium. By reason of this Protestation, and the differences between the Kings concerning the two last Articles in the Pope's award, he prorogued and enlarged the time of the Truce between them, by this New Decree, which I found in the White Tower, exemplified under the hand of a public Notary in form ensuing. IN Nomine Domini Amen. Anno à Nativitate ejusdem 1299. Indictione 8. die Lunae ultimo die mensis Novembris, Pontisicatus Domini Bonifacii Papae 8. anno In Turre London. n. 25 & 26 E. 1. quinto, apud Alvertone Eboracen. Diocaesis, constitutis in praesentia mei Notarii & testium subscriptorum ad hac vocatorum specialiter ac etiam rogatorum, venerabilibus viris Dominis Opizone Archidiacono Mediolanen. & Johanne de Conthorecio, fratre reverendi patris Domini R. Episcopi Vicentinen. in Capella manerii loci ejusdem, coram excellentissimo Principe Domino E. Dei gratia Angliae Rege illustri, iidem Domini O. & J. quandam literam Apostolicam Domini Papae praescripti, cum filo de serico pendenti solito mo●e bullatam, eidem Domino Regi, sub tenore qui sequitur, praesentarunt. Bonifacius Episcopus servus servorum Dei, ad futuram rei memoriam. Dudum inter charissimos in Christo filios nostros Philippum Franciae ex parte una, & Edwardum Angliae ex altera, Reges illustres, super diversis articulis materia dissentionis exorta, iidem Reges per speciales ipsorum Procuratores & Nuncios ad nos propterea destinatos, & ab eis super hiis specialem potestatem habentes, in nos, tanquam in privatam personam, & Dominum Benedictum Gaytanum, tanquam in arbitrum, arbitratorem, laudatorem, diffinitorem, arbitralem sententiatorem, & amicabilem compositorem, praeceptorem, ordinatorem, dispositorem, & pronunciatorem super reformanda pace & concordia inter ipsos Reges, & super hiis quae ad pacem pertinent, ac super omnibus & singulis discordiis, guerris, litibus, controversiis, causis, quaestionibus, dampnis & injuriis, petitionibus, & actionibus realibus & personalibus atque mixtis, quae fuerant, erant, vel esse poterant inter eosdem Reges, occasione quacunque, altè ac bassè, absolutè ac liberè sub certa forma compromittere curaverunt: Volentes, promittentes, & expressè consentientes, tamdiu compromissa hujusmodi perdurare, quamdiu Treugarum voluntariè inirarum antea inter dictos Reges tempus & terminus perduraret. Quod quidem esse dixerunt unius anni à festo Epiphaniae proximo praeterito, (tunc proximo futuro) usque ad aliud festum Epiphaniae nunc futurum proximo numerandi; & quod nos interim, si placeret nobis ac videremus expediens, possemus in antea hujusmodi compromissorum, ac ferendi arbitrii seu arbitragii, & aliorum in comprom●ssis hujusmodi contentorum, necnon & praedictarum Treugarum tempus & terminum, simul & non aliter, semel & pluries, ad nostrum beneplacitum prorogare. Nos vero praedictis compromissis receptis, quandam ordinationem super hujusmodi negotio, prout tunc conditio temporis & negotii status & qualitas suadebant, duximus faciendam, nonnullis in eodem negotio sub futura ordinatione remanentibus attamen in suspenso, pro●t in pronunciatione praedictae ordinationis plenius continetur. Nunc autem attendentes, quod faciente pacis actore, à quo cuncta bona procedunt, ea quae per nos ordinata noscuntur, prospera successione virescunt, & desiderantes admodum inter caetera, quae votiva sensibus nostris occurrunt, ut in praefato negotio ex nostris studiis divini auxilii suffragatione fulcitis, foelix & desideratus subsequatur effectus; ac propterea praecavere volentes, ne tempus ipsius perficiendi negotii patiatur excursum, praefatas Treugas, prout initae vel indictae fuerunt, & inter omnes easdemque personas inter quas & quoad quas indictae vel initae fuisse noscuntur, & praedicta compromissa, & in posterum ferendum arbitrium seu arbitragium, totumque negotium prout ex futura nostra ordinatione ac decisione dependant, à praedicto nunc proximo futuro Epiphaniae festo usque ad aliud festum, ex nunc secundo venturum, ex hujusmodi potestate nobis tradita prorogamus. Quam quidem prorogationem & omnem ejus effectum praecipimus, sub poenis in compromissis adjectis, inviolabiliter à partibus observari; ordinatis, arbitratis, praeceptis, diffi●itis, laudatis & sententiatis per nos hactenus in memorato negotio in sua nihilominus remanentibus firmitate. Nulli ergo omnium hominum liceat hanc paginam nostrae prorogationis & praecepti infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei, & beatorum Petri & Pauli Apostolorum ejus, se noverit incursurum. Dat. Anagniae 12 Kal. Augusti, Pontificatus nostri anno quinto. Tandem per ipsius Domini Regis Angliae Consilium super ipsa Apostolica litera deliberatione habita aliquali, ipse Dominus Rex in Camera sua loci praedicti, anno, indictione, & die praescriptis, praesentatoribus suprascriptis, tàm per se quam per Dominum Antonium Dunelmensem Episcopum, ejus verba nomine proferentem, respondit; Quod ipse Dominus Rex Angliae mandatis Apostolicis est paratus in hiis et aliis obedire; necnon et quod ipse formam submissionis factae per se, et per ipsius Nuncios ad sedem Apostolicam destinatos, ejus nomine, in Sanctissimum Patrem praescriptum, * Nota. velut in Dominum Benedictum Gaytanum, tanquam in privatam personam, super guerris et discordiis habitis inter ipsum Dominum Regem Angliae, et Dominum Philippum Regem Franciae, hucusque firmiter et fideliter observavit, et quod eam juxta vim formam et effectum ejusdem vult penitus observare; ec insupet Treugis in litera Apostolica contentis adquiescere praenotata; dum tamen id idem velit facere Rex Franciae supradictus. Act. Anno, Indictione, Mensae, Die, Pontificatu, & locis prascriptis; Praesentibus Domino Dunelmen. Episcopo suprascripto, ac Nobilibus viris Dominis Willielmo de Beuse, Roberto de Tatehale, & Rogero de Mortuo mari, Baronibus Regis Angliae, ac Domino Johanne de Benestede ipsius Domini Regis Secretario, Clerico, Testibus ad hoc vocatis specialiter & r●gatis. Et Ego Johannes dictus Boughs de London. Domini Papae authoritate Norarius publicus, Praesentationi literarum Apostolicarum praescriptarum, necnon & responsionibus interfui suprascriptis; & scripsi omnia praenotata, ac etiam publicavi, meoque signo consueto signavi rogatus. Whiles this Pope for his own premised ends was making these Truces and a Peace between these two Kings and their Confederates, he was very active in raising rebellions and wars against the Emperor Adolphus in Germany, to depose him, and set up another in his siead; which Matthew Westminster and others thus story. a Mat West. An 1298. p. 411, 412. Eodem etiam Anno Adolphus Rex Alemanniae, vacuus amicis fiduciam in se habentibus, & praecipuè, quod nequius est dicendum, Regis Angliae pactum praevaricans; (by Pope Boniface his request and instigation) orta dissensionis materia inter se & Albertum filium Rodolphi Ducis Austriae, (whom this perfidious antimonarchical Pope stirred up to rebel and war against him) belloque indicto juxta Moguntiam, corruit sauciatus, & regnavit idem Albertus pro eo. b Rerum Memorab. Paraleip. p. 341, 342, 343. Alberti Crantzii Saxoniae, l. 8. c. 35, 36. Cent. Magd. 13. col. 1052, 1053. 1351, 1352. Cuspinianus & Grimston in the life of Adolphus, Th. Walsingham, Hist. Angl. p. 41, 43. Abbas Vspergensis writes; Moguntiae convenerunt Electores & Adolphum destituunt imperio. Nam centum millia marcarum argenti, vel, ut alii volunt, 75. millia pendo argenti acceperat Adolphus à Rege Angliae, ut sibi esset auxilio cum Principibus Germaniae contra Regem Galliarum: Cum verò Adolphus hanc pecuniam non divideret inter Principes, sed sibi retineret, & comitatum hinc emeret, nec militem conscribere poterit, nec far Anglo auxilium: thereupon, Albertus falling out with him, ut qui fidem non servaret Regi Angliae, confederated with the Archbishop of Mentz and other Germane Bishops; who deprived Adolphus of the Empire, elected Albertus in his stead at Mentz▪ swore obedience to him, and raising great forces against Adolphus slew him in battle. Some Authors write, Victor Albertus illum appellat, Hinc (inquiens) dimittis Imperium; respondit Adulphus; Hoc fitum est in Dei manu: for which answer he was slain by Albertus' command, and the lives of all of his party saved, being only taken Prisoners: After which victory, he was crowned Emperor at Aquisgrane by G●rhardus Archbishop of Mentz. And as this turbulent Pope persecuted this Christian Emperor in Germany, so at the same time he degraded and persecuted with armed soldiers some of his own Cardinals at Rome, as c Hist. Angl. p. 35. Walsingham, d Flores Hist. An. 1299. p. 413, 414. Matthew Westminster, and e See Platina, Onuphrius, Volaterranus, Crespin, Balaeus, Centuri● Magd. 13. & others in Gregorio 8. others thus relate. Per hoc tempus Cardinales de Columpna, per Papam Bonefacium depositi, ad urbem se conterunt Nepesinam; contra quos damnatos tanquam scismaticos et excommunicatos Papa viros bellatores in Italia cruse signavit; as if they were Turks or Saracens. Illis etiam diebus, Dominus Papa fidei et orationum quae erant beati Petri oblitus, assumen quae non erant ejus, tam aurum videlicet de viduis et orphanis, quam argentum, non viduis et orphanis, sed militibus bellicosis illis erogare curavit contra sci●ma quorundam Cardinalium, eos denique degradando, et contra Regem Siciliae guerram movendo. Sed dicti Regis exercitus de galeatis turmis Domini Papae multa millia necaverunt: Who thereupon to recruit his Treasure, Forces, cheated, rob the Franciscan Freers' of no less than forty thousand Florins of gold; and sold the confirmations, translations, and his provisions of English, Scotish, and Irish Archbishoprics, Bishoprics, to those who would give most money for them: nulling the elections of those who were duly chosen to them, if they came not up to his Simoniacal rates demanded for them, or to resign them into his hands to dispose of at his pleasure. The Abbot of Westminster procured this Supersedeas from the King to the Taxers of the 12. part of goods granted him by the Laity that year, in sundry Manors lately given to the Abbot and Covent to maintain an Anniversary and Acts of Charity for his late Queen Alienor, not long before deceased. REX Taxatoribus & Collectoribus Duodecimae in Com. Warr. salutem. Quia Claus. 25 E. 1. m. 22. Pro Abbate West. nolumus, quod bona et catalla dilectorum nobis in Christo Abbatis & Conventus Westm, in Maneriis suis de Kirelle & Grafton in Com. praedicto, quae eis nuper dedimus et concessimus pro anniversario celebris memoriae Alianorae, quondam Reginae Angliae Consortis nostrae, singulis annis celebrandis, et quibusdam aliis Eleemosinis, singulis ebdomadis pro anima ejusdem Consortis nostrae faciendis, ratione Duodecimae nobis à Laicis regni nostri concessae, per vos taxentur, nec aliquid inde ea occasione levetur ad opus nostrum; Vobis mandamus, quod taxationi de bonis et catallis praedictorum Abbatis et Conventus, in praedictis Maneriis existentibus, ratione Duodecimae praedictae faciend. penitus supersedeatis. Teste Rege apud Ely 7. die Febr. Consimiles literas habent iidem Abbas & Conventus in Comitatibus subscriptis, viz. In Com. Bucks. de bonis & catallis suis in Maneriis de Denham & Turneston. In Com. Essex de bonis suis in Manerio de Bridebrok. In Com. Midd. de bonis & catal. in Manerio suo de Hodeford. In Com. Kanc. de bonis & cattle. suis in Maneriis suis de Westerham & Edelmebrig. The same Abbot being fined 500 Marks by some of the King's Justices for the escape of 5. Felons out of his Prison, and 300 Marks for the escape of 3. other Malefactors by other Justices soon after, procured these ensuing pardons of and Supersedeas to levy those legal fines; to the great encouragement of Malefactors, and the prejudice of public Justice. REX Thes. & Baronibus suis de Scaccario salutem. Sciatis, quod pardonavimus Ibid. m. 10. Pro Abbate Westm. dilecto nobis in Christo Abbati & Conventui Westm. illas quingentas libras, ad quas amerciatus fuit coram dilectis & fidelibus nostris Johanne de Berewyk & sociis suis Justiciariis nostris ultimo Itinerantibus in Comitatu Middlesex, pro quinque evasionibus; videlicet, Centum libras pro evasione Johannis de Eborum; Centum libras pro evasione Johannis Ballard; Centum libras pro evasione Rogeri de parva from; Centum libras pro evasione Roberti le Clerk; et Centum libras pro evasione Eustachii de Royston, Clericorum convictorum, qui a custodia ipsius Abbatis evaserunt; quae quidem Quingentae librae à praefato Abbate per Summonitionem Scaccarii praedicti exiguntur. Et ideo vobis mandamus, quod praedictum Abbatem de praedictis quingentis libris quietum esse faciatis. Teste Rege apud Westm. 23 die Julii. Per ipsum Regem nunc. J. de Benestede. REX Thes. & Baronibus suis de Scaccario, salutem. Sciatis, quod de gratia nostra speciali pardonavimus dilecto nobis in Christo Abbati Westm. Trescentes Ibid. m. 8. Pro Abbate Westm. libras; viz. Centum libras, ad quas coram Radulpho de Hengham & sociis suis nuper Justiciariis nostris ad placita nostra tenenda assignatis, pro evasione cujusdam Clerici; et Ducentas libras, ad quas similiter coram Gilberto de Thornton & sociis suis nuper Justice. nostris ad Placita nostra praedicta tenenda assignatis, pro evasione cujusdam alterius Clerici scienter facta amerciatus fuit; Quae quidem trescentae librae ab ipso Abbate per sum. Scaccarii praedicti exiguntur. Et ideo vobis mandamus, quod ipsum Abbatem de praedictis trescentis libris quietum esse faciatis. Teste Rege apud Odymere, 12 die Aug. The King also issued this Writ to the Barons and Treasurers of the Exchequer, with the form of levying the third or fifth part of the Clergies goods than granted him, and to appoint Collectors to tax and levy it. REX Thes. & Baronibus suis de Scaccario salutem. Mittimus vobis formam de tertia Claus. 25 E. 1. m. 7. De 5. parte bonorum Clericorum levanda. vel quinta parte bonorum Praelatorum, Clericorum, et personarum Ecclesiasticarum qarumcunque de Regno nostro in subsidium instantis expeditionis nostrae ad opus nostrum levand. praesentibus interclusam: Mandantes, quatenus certas personas de quibus confiditis, ad dictam tertiam vel quintam partem taxandam et levandam, juxta formam praedictam per literas de eodem Scaccario assignetis. Teste Rege apud Wynehelse, 20 die Aug. John de Berkeway a Clerk accused of Theft and Robbery, being demanded by his Ordinary, and purging himself before him, and found by Inquisition to be no notorious Malefactor; the King issued a Writ to the Sherffs of London to restore his Lands, goods and tenements they had seized: who returned, that they ought not to do it, because he had put himself upon his trial (saving his Clerkship) and was found guilty by the Jury; which the King deeming erroneous, issued this second Writ for their restitution, out of his special grace. REX Vicecomitibus London▪ salutem. Cum Johannes de Berkeweye Clericus nuper Claus. 25 E. 1. m. 4. & 9 Pro Johanne de Berkwey Clerico. coram dilectis & fidelibus nostris, Radulpho de Sandwico, & Johanne de Bretun Justice. nostris ad Gaolam nostram de Newgate deliberandam assignatis, super crimine furti et roberiae rectatus, & postmodum venerabili Patri R. London Episcopo, loci Diocesano, juxta privilegium Clericale (prout moris est) liberatus, innocentiam suam super crimine praedicto, coram eodem Episcopo legitime purgaverit; sicut idem Episcopus per literas suas patentes nobis significavit; & per inquisitionem, quam per vos & Coronatores nostros London. postmodum fieri fecimus, quod praedictus Johannes nunquam extitit publicus aut notorious malefactor; per quod aliàs vobis praecepimus, quod eidem Johanni Terras & Tenementa, Bona & Catalla sua, per vos occasione praedicta capta in manum nostram sine dilatione restitueretis, vel causam nobis significaretis, quare mandatum nostrum aliàs vobis inde directum exequi noluistis, vel non debuistis; ac vos nobis retornaveritis, quod Terras et Tenementa praedicta eidem Johanni non restituistis, nec restituere debuistis; eo quod idem Johannes per Inquisitionem patriae, in quam de bono et malo se po●●●● coram praedictis justiciariis, de crimine praedicto, s●lvo privilegio Clericali, inde inventus fuit culpabilis, quam quidem causam erroneam reputamus. Vobis itetato praecipimus firmiter injungentes, quod praefato Johanni Terras & Tenementa sua praedicta in Balliva vestra si ea occasione & non alia capta sint in manum nostram, sine dilatione restituatis, de gratia nostra speciali. Teste Edwardo filio Regis apud Sanctum Paulum London. 27. Sept. King Edward for the Advancement of Learning, confirmed a House in Oxford devised to the Poor Scholars of the University of Oxford, to them and their successors, notwithstanding the Statute of Mortmain, by this Patent. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Licet de communi Consilio Regni nostri Pat. 25 E. m. 2. De licentia ingred. pro pauperibus Scholaribus Universita●. Oxon. statuerimus, Quod non liceat viris religiosis seu aliis ingredi feodum alicujus, ita quod ad manum mortuam ponetur, sine licentia nostra & Capitalis Domini, de quo res illa immediatè tenetur, Volentes tamen pauperibus Scolaribus Vniversitatis Oxon. gratiam facere specialem, dedimus eis licentiam quantum in nobis est, quod ipsi unum Mes. cum pertin. in Oxon. quod Reginaldus le Bedel defunctus, in (illud) Testamento suo eis legavit, et quod iidem Scholares ratione legationis praedictae retinere possint sibi et successoribus suis impertuum, juxta legationem praedictam. Nolentes quod praedicti Scholar's vel eorum successores ratione Statuti praedicti per nos vel haeredes nostros inde occasionentur in aliquo seu graventur; Salvis nobis & Capitalibus Dominis feodi illius Servitiis inde debitis & consuetis, & salvo similiter jure cujuslibet. Teste Rege apud Westm. 29 die Junii. Per Inquis. return. de cons. The King this year granted the like Safeconduct verbatim to the Merchants of the Pope's Chamber to collect and transport into France the Procurations of the Pope's Legates, as he had done the * See here, p. 67●. year before. REX Vicecomitibus, etc. In cujus rei, etc. usque ad festum Sancti Michaelis proximo futurum duratur. Teste Rege apud Westmonasterium vicesisimo Pat. 25 E. 1. m. 2. intus. De salvo Conductu pro Mercator. Camerae Dom. Papae. sexto die Junii. † Tho. Stubs, Actus Pontif. Ebor. col. 1728. Godwins Catal. of Bps. p. 470. Henry de Newerke being elected Archbishop of York, and his election approved by the King, his Proctors sent to Rome (no doubt at a dear rate) procured the Pope's confirmation of his election, together with a Licence to be consecrated in his own Church at York by the Bishop of Durham; the King upon receipt of the Pope's Bull, issued this Writ for the restitution of his Temporalties. REX dilecto & fideli suo Johanni de Lythegr. Escaetori suo ultra Trentam, salutem. Cum Dominus Summus Pontifex discretum virum Magistrum Henricum de Newerk Decanum Ecclesiae Eborum in Archiepiscopum loci illius praefecerit Pat. 25 E 1. m. 2. intus. De temporalibus Archiepiscopatus Ebor. restitutis. & Pastorem, sicut per literas ipsius Summi Pontificis bullatas, nobis inde directas plenius nobis constat. Nos praefectionem illam acceptantes cepimus fidelitatem ipsius Henrici, & Temporalia Archiepiscopatus praedicti, prout moris est, restituimus eidem. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Henrico Temporalia Archiepiscopatus praedicti cum pertinentiis sine dilatione liberetis in forma praedicta. Teste Rege apud Westm. 22 die Junii. Eodem modo mandatum est Malc. de Harl. Esc. citra Trentam. Et mandatum est Militibus, liberis hominibus, & omnibus aliis tenentibus de Archiepiscopatu Eborum, quod eidem Henrico tanquam Archiepiscopo & Domino suo in omnibus quae ad Archiepiscopatum praedictum pertinent, intendentes sint & respondentes sicut praedictum est. In cujus, etc. Teste ut supra. Two Prebendaries in the Church of Sarum possessed by Foreigners becoming void this year, the first by the death, the other by the promotion of the Prebend to a Foreign Bishopric, the King conferred them on his own Chaplains, by reason of the Temporalties of the Bishopric then in his hand, refusing to admit any Italians to them, notwithstanding the Pope's provisions, or Cardinal's Letters on their behalf, to preserve the rights of his Crown. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod dedimus & concessimus dilecto Pat. 25 E. 3. m. 4 Pro Radulpho de Stanford. Capellano nostro Radulpho de Stamford, Praebendam illam, quam Magister Petrus de S. Maria nuper habuit in Ecclesia Sarum, vacantem per mortem ejusdem Petri, & ad nostram donationem spectantem, ratione Episcopatus Sarum vacantis, et in manu nostra existentis, habendam cum suis juribus & pertinentiis quibuscunque. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 20 die Junii. Et mandatum est Decano & Capitulo Ecclesiae Cathedral. Sarum, quod eidem Radulpho stallum in Choro, & locum in Capitulo, ratione Praebendae praedictae (prout moris est) assignent. In cujus, etc. Teste ut supra. Consimiles literas habet Johannes de Drokenesford Custos Garderobae Regis de Praebenda illa quam Monaldiscus de Camerino nuper habuit in Ecclesia praedicta, vacant Ibid Pro Johanne de Drokene●ford de Praebenda in Ecclesia Sarum. per Promotionem ejusdem Monaldisci in Episcopum de Fossingbr. in Marchia Anconitana, & in manu Regis existentis, habend. cum suis Juribus & pertin. quibuscunque. In cujus, etc. Teste ut supra. By which precedent it is evident; that the Translation of a Prebend in England to a Bishopric in Italy or any other foreign Realm, by the Pope or a foreign Prince, made his prebendary ipso facto viod in Law, so as the King or Patron might present another to it. The King this year granted this protection and licence to collect Alms for 5. years, to the Proctors of the House of St. Robert, for the redemption of Prisoners in the Holy Land. Ibid. De Protectione pro Procuratoribus domus S. Roberti de Knaresburgh. REX omnibus Ballivis & fidelibus suis, ad quos, etc. salutem. Sciatis, quod suscepimus in protect. & defensionem nostram dilectos nobis in Christo fratres Johannem Sperry, Robertum de Bonevill, Robertum de Calventon, & Willielmum de Ebor. procuratores Domus sancti Roberti de Knaresburgh, ordinis Sanctae Trinitatis, & redemptionis Terrae sanctae, homines, terras, res, redditus, & omnes possessiones suas. Et ideo vobis mandamus, quod praedictos fratres Johannam, Robertum, & Willielmum, Homines, terras, res, redditus, & omnes possessiones suas manuteneatis, etc. non inferentes eyes, etc. Et si quid eis forisfactum fuerit, id eis sine dilatione faciatis emendari. Rogamus etiam vos, quod cum praedicti fratres, vel eorum nuncii ad vos venerint, elemosinas a vobis ad redemptionem captivorum petituri, ipsos benignè recipiatis & recipi faciatis in Ecclesiis, villis & foris vestris, & eye de bonis vestris ad hoc, caritatis intuitu & precum nostrarum interventu, largiri velitis. Ita quod à retributore bonorum omnium merc●dem condignam, & à nobis grates reportare debeatis speciales. In cujus, etc. per quinquennium duratur. Teste Rege apud Westm. 18 die Junii. R. praecepit apud Beautr●nt duppl. William de Kyngston being elected Abbot of the Monastery of Abbotesbury by the King's licence, who assented to his Election, the Bishop of Salisbury as Ordinary nulled his election, and by his own provision preferred Benedict de Lodret a Monk thereof to be Abbot, without any new Election, desiring the King to give his Royal assent to this his provision, and restore his Temporalties: which the King for this time did, out of his special grace, provided that this his condescension should not turn to the prejudice of him or his heirs, or be drawn into consequence for the future. REX dilecto suo Malculmo de Harlegh Escaetori suo citra Trentam, Salutem. Claus. 25. E. 1. m. 12. De Temporalibus restituend. Cum venerabilis pater N. Sarum Episcopus electionem nuper factam in Ecclesia Conventuali de Abbodesbury de fratre Willielmo de Kyngeston Priore ejusdem Monasterii in Abbatem loci illius, cui prius Regium assensum adhibuimus et savorem, cassaverit, & eidem Ecclesiae de fratre Benedicto de Lodres Monacho ejusdem domus providerit; ipsumque Benedictum in Abbatem loci illius praefecerit, ac per suas patentes literas nos rogaverit, ut provisioni suae in hac parte Regium praeberemus assensum, quod nostrum esset ulterius exequendo. Nos provisioni hujusmodi Regium praebentes assensum, hac vice de nostra gratia speciali cepimus fidelitatem ipsius Benedicti, & Temporalia Abbatiae praedictae, prout moris est, restituimus eidem. Ita tamen quod haec nostra gratia nobis vel haeredibus nostris in praejudicium non cedat, nec futuris temporibus in consequentiam trahatur. Et ideo vobis mandamus, quod eidem fratri Benedicto temporalia Abbatiae praedictae liberetis, sicut praedictum est. Teste Rege apud Clarindon, secundo die Martii. The King having promised the Cardinal-Bishop of Sabine at his instance, to present Nivianus (an Italian) his Chamberlain, to a Benefice in Lincolnshire then in his gift by the death of an Italian the Pope's Chaplain, he forgetting his promise, presented his own Clerk thereto; but being reminded thereof, to make good his promise, he revoked his first presentation, and presented Nivianus to it, by this Patent. REX venerabili in Christo patri O. eadem gratia Episcopo Lincoln. Salutem. Pat. 25 E. 1. m. 16. De praesentatione pro magistro Antonio de Niviano. Nuper non recolentes, quod ad instantiam patris Domini G. Episcopi Sabin. amici nostri carissimi, concessimus praesentare Magistrum Antonium de Niviano ipsius Episcopi Camerarium, ad Ecclesiam de Febueresham, vestrae Dioc. vacantem per mortem Magistri company de Nonaria, Domini Papae Capellani, & ad nostram donationem spectantem, Johannem de Borham Clericum nostrum, paternitati vestrae postmodum praesentavimus ad eandem; Verum quia quae de labiis nostris processerant, irrita facere non debemus, praesentationem de eodem Johanne factam, ad eandem Ecclesiam totaliter revocantes, praedictum Antonium praedictae vestrae paternitati ad praedictam Ecclesiam praesentamus; rogantes quatinus ipsum Antonium ad ipsam Ecclesiam admittatis, & Personam in eadem instituatis. In cujus, etc. Teste Rege apud Sanctum Albanum, 17 die Febr. Thus the King, by the mediation of Popes and Cardinals, during their treating of a Truce between him and the King of France, was engaged to present their Italian Chaplains to his vacant Benefices in England one after another, to the injury of his own Chaplains, and great prejudice of the people's souls, which they never regarded nor intended. Walter Langeton the King's Treasurer, Dean of his free-Chappel of Bruges being by his licence and assent elected Bishop of Coventry and Lichfield, the King out of special grace, before his Consecration licenced him to hold his Deanery in Commendam with his Bishopric for five years' space, by his gift and prerogative, after his Consecration, if he should procure a dispensation from the Pope, by this Patent. REX omnibus ad quos, etc. Salutem. Sciatis, quod concessimus pro nobis et Pat. 25 E. 1. m. 16. Pro W. Coventr. & Lichf Episcopo de Decanatu liberae Capellae de Bruges. haeredibus nostris venerabili patri W. Coventr. et Lichefeld Electo Thesaurario nostro, ut ipse Decanatum liberae Capellae nostrae de Bruges, quem ex mera donatione nostra noscitur obtinere, et qui per ejusdem Electi consecrationem est vacaturus, et ad nostram donationem libere spectaturus, habeat, et post dictam Consecrationem retineat per quinquennium de dono nostro et nostra gratia speciali, et fructus inde percipiat, prout hactenus percipere consuevit, si idem Electus dispensationem ab Apostolica Sede obtineat, eundem Decanatum post dictam Consecrationem habendi, et, ut dictum est, retinendi: Ita tamen, quod per hoc nobis vel haeredibus nostris imposterum nullnm praejudicium generetur. In cujus, etc. Teste Rege apud Sanctum Edmundum, 28 die Novembr. Pope Boniface having confirmed the Election of * Godwin hath only his bare name. Catalogue of Bishops, p. 420. David Martin to the Bishopric of Saint David in Wales, and signifying it to the King by his Letters, the King accepting thereof, he thereupon received his Fealty, and issued this Writ to restore the Temporalties. REX dilecto sibi Roberto Dymmok, Salutem. Cum Dominus summus Pontifex Pat. 25 E. 1. m. 20. De Temporalibus restitutis. discretum virum David Martin, Clericum Ecclesiae Moneven. in Episcopum ejusdem Ecclesiae praefecerit et Pastorem, sicut per literas bullatas ejusdem summi Pontificis nobis inde directas nobis constat; nos praefectionem illam de speciali gratia ac●●ptantes, cepimus fidelitatem ipsius Episcopi, & Temporalia Episcopatus praedicti, prout moris est, restituimus eidem; Et ideo vobis mandamus, quod eidem Episcopo Temporalia Episcopatus praedicti liberetis, sicut praedictum est. Teste Rege apud Sanctum Edmundum, 24 die Jan. Et mandatum est Militibus, liberis hominibus, & omnibus aliis tenentibus de Episcopatu praedicto, quod eidem David tanquam Episcopo & Domino suo in omnibus, quae ad Episcopatum praedictum pertinent, intendentes sint & respondentes, sicut praedictum est. In cujus, etc. Teste ut supra. The Abbess of the Monastery of Font-Everard having by her Letters patents instituted a Prioress of Ambresbury, by the King's command, to reform and correct the abuses, disorders of the Nuns and Freers' in that Monastery, desiring the King to confirm her therein, to restore the Temporalties to her, and to command them to receive and obey her as their Prioress; the King thereupon issued this Patent to her for that purpose. REX omnibus ad quos, etc. Salutem. Inspeximus literas patentes Abbatissae Pat. 25 E. 1. part. 1. m. 11. intus. Pro Priorissa de Ambresbur. Fontis Ebroldi nobis missas, in haec verba. A tres excellent e tres honourable Prince mon Seigneur Edward par la grace de Dien Roy de Engleterre, Seigneur Dirlande, et Duc Daquitaine, son tresches Seigneur e pere, sure Margarite par la suffrance de Dieu homble Abbaesse de Fontenrand, saluz e especiaus oreysons au saent esperit; Tres reau Seigneur e Pere nos vos feyssoms Savoer, qe ou vestre volante, et de vestre commandement nous envoyeons Prioress a Ambresbury, sure Johenne de Gennes, nona●n de vostre maesson de Fontenrand, fame sage et viguereuse, po●r y ester guardienne a Priouresse, de la quelle nou● avons tres grant confidence, qe par luy serra guouvernee la Meson de Ambr. ou layde de Dieu, e de vous, e lestat de la Religion garde e defender expirituelment e temporelment. Si vous prions e supply●ns tres reau pere tant Cherement come nous poo●s, quill vous please all fere render nostre estate, en la avantdite Meson, e mander e commander au Convent de nonaens, e aus freres que il la receyvent come Prioress e hobeissent en toutes choses comme a nous, si per de dela estions en nostre presence en telle manner, quelle puysse user de nostre droit plenement e corriger, e reformer tout ceou qui aura mester de correction e reformation, e qe per ceou les dites nonaens e freres en puissent render lor ames a nostre seignour, come Religion soit nulle saunz hobedience e sanz correction, e destruit par disobedience. E que nos memes qui sums lour chief, e de toute la Religion, en puyssons rendre devant Dieu le pere des ames, soffissente reason au jour de judgement, tant vous please a feretres reau seignour e pere de ceou, que par ces biens, e tuz autres nus puyssez venir a la joye de paradis, la quelle deux vous ottroit per se douce pity, si come nous le desirrous. Adieu soiez vouz irescher seignour e pere qi soit garde de vous. Donn le Dimenche que lan chanta en saenti yglyse, Cantate Domino laudem; lan de grace Mil, deus Cenz, quatre vinz, e quatorze. Nos autem praecibus ipsius Abbatissae benignum praebentes assensum, mandamus & firmiter praecipimus, quod nullus praedictam Priorissam in praemissis impediat aliquatenus vel perturbet. Et volumus quantum in nobis est, quod eadem Priorissa gaudeat & utatur praemissis, juxta tenorem litterarum Abbatissae praedictae. In cujus, etc. Teste Rege apud Clarendon, 6 die Marcii. Mat. Westm. An. 1297. p. 411. See Godwins Catalogue, pag. 280. After the death of Nicholas de Longespey, * Simon Gaunt editus Londini, vir in arte Theologiae peritus, being elected Bishop of Sarum this year, thereupon; REX Electioni nuper celebratae in Ecclesia Cathedrali Sarum, de discreto viro, Pat. 25 E. 1. pars 2. m. 10. De assensu adhibito Electioni. Magistro Simone de Gandavo, Canonico ejusdem Ecclesiae, in Episcopum illius loci, Regium assensum adhibuit et favorem. Et hoc significatum est venerabili patri R. Cantuar. Archiepiscopo, totius Angliae Primati; ut quod suum est in hac parte exequatur. In cujus, etc. Teste Rege apud Sanctum Paulum London. 31 die Julii. The Archbishop confirming his Election soon after, the King issued this Writ to restore his Temporalties. REX dilecto sibi Adae de Stoke, Custodi suo Episcopatus Sarum, salutem. Ibid m. 9 de Temporalibus restitutis. Cum venerabilis pater R. Cantuar. Archiepiscopus Electionem nuper celebratam in Ecclesiae Sarum, de discreto viro, Magistro Simone de Gandavo, Canonico ejusdem Ecclesiae, in Episcopum illius loci, cui prius Regium assensum adhibuimus et favorem, confirmaverit, sicut per literas patentes ipsius Archiepiscopi, nobis inde directas, nobis constat. Nos confirmationem illam acceptantes, cepimus fidelitatem ipsius Electi, & temporalia Episcopatus praedicti, prout moris est, restituimus eidem; Et ideo vobis mandamus, quod eidem Electo temporalia Episcopatus praedicti sine dilatione liberetis in forma praedicta. Teste Rege apud Cumbwell, 7 die Aug. Et mandatum est Militibus, liberis hominibus, & omnibus aliis tenentibus de Episcopatu praedicto, quod eidem Magistro Simoni, tanquam Episcopo et Domino suo, in omnibus quae ad Episcopatum praedictum pertinent, intendentes sint et respondentes, sicut praedictum est. Teste ut supra. The Abbye of Mira valle being run into decay and great debts, the King out of charity and piety issued this Royal Protection to the Abbot and Monastery for their relief, and the better defraying of their debts. REX omnibus ad quos, etc. Salutem. Non multum merentur ad disparia judicari, Pat. 25 E. 1. m. 9 Pro Abbatia de Mira valle, ordinis Cisterc. nova construere, ac benè constructa omnino diruta consequenter reficere, & in statum antiquum reponere prosperum & foelicem. Sanè projicientibus nobis nostrae considerationis intuitu multiplices possessiones & amplas, necnon ad divitiarum habundantiam multiformem, quibus Abbatia de Mira valle, ordinis Cisterc. Covent. & Lychf. Dioc. tempore fundationis suae insignita extitit & dotata, ac ad honores multimodos & elemosinarum largitiones, ac alia opera pietatis, quae ex ipsa Abbatia olim consueverant pervenire; necnon ad depauperationem non modicam depressionemque flebilem, & statum miserabilem, quibus extitit dudum depressa, & adhuc deprimitur in immensum. Nos super statu illo & calamitate ac miseria Abbatiae praedictae, pietate moti, illam cum terris, redditibus, & omnibus possessionibus, ac rebus ad eandem Abbatiam pertinentibus cepimus in protectionem & defensionem nostram specialem; & Abbatiam illam cum omnibus pertinentiis ad requisitionem dilectorum nobis in Christo Abbatis & Conventus ejusdem Abbatiae, dilecto & fideli nostro Petro de Leicestr. quamdiu nobis placuerit, commisimus custodiend. Ita quod omnes exitus, redditus et proventus terrarum et possessionum Abbatiae praedictae, salva rationabili sustentatione praedictorum Abbatis et Conventus et hominum suorum, ad exonerationem debitorum suorum, et relevationem aliorum defectuum ejusdem Abbatiae, reserventur, et eisdem exonerationi et relevationi per visum aliquorum de discretioribus illius Abbatiae per adjutorium et consilium praedicti Petri, prout melius fieri poterit, applicentur. Nec volumus quod aliquis Vic. Ballivus, seu Minister noster, aut alius quicunque in Abbatia praedicta, aut Grangiis ad illam spectantibus, quamdiu in custodia praefati Petri fuerit, hospitetur, sine ejusdem Petri licentia speciali. In cujus, etc. Teste Rege apud Cidune, 14 die Aug. The Abbot of Bynedon being imprisoned, and his goods and chattels violently taken away to a great value by a multitude of riotous persons; the King, as supreme Defender of the Church and Clergy, upon the Abbot's complaint thereof, issued this Commission to punish the Trespass according to Law. REX dilectis & fidelibus suis Petro Malore & Philippo Manbanuk, Salutem. Pat. 25 E. 1. m. 11. dorso. pro Abbate de Bynedon, de Trans. and. Ex querela dilecti nobis in Christo Abbatis de Bynedon accepimus, quod Johannes de novo Burgo, Thom. de novo Burgo, Willielmus Burdet, Henricus le glide, Hugo Fillel, Robertus de Warener, Robertus le Machin, Johannes Gayman, Johannes de Boxton, Johannes Wearing, Poleter, Andrea's cock, Willielmus Brunn, Johannes le Narewe, Nicholaus fill. Nicholai de Caretter, Stephanus Medido, Richardus Herveys, Johannes Lodemor, & Henricus le Conestable, nuper cum ingenti multitudine maleficorum et pacis nostrae perturbatorum vi & armis usque ad Abbatiam de Bynedon accedentes, praefatum Abbatem ceperunt et imprisonaverunt, et bona et catalla sua ibidem, et apud Wynstrod Newburgh inventa, ad valentiam mille librarum ceperunt, asportaverunt et consumpserunt, et alia enormia, etc. ad grave dampnum ipsius Abbatis, et contra pacem nostram. Nos tam enormes Trangressiones, si praefato Abbati taliter illatae fuerint, transire nolentes impunitas, Assign. vos Justice. nostros ad inquirend. per sacramentum, etc. de Com. Dors. per quos, etc. veritatem praemissorum, & ad transgressiones audiend. & terminand. secund. legem, etc. Et ideo vobis mandamus, quod ad certos, etc. Inquis. illam faciatis, & transgressiones praedictas and. & terminetis in forma praedicta. Salvis nobis, etc. Mandavimus enim Vic. nostro Com. praedicti, quod ad certos, etc. venire fac. etc. tot & tales, etc. per quos, etc. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 20 die Julii. Per ipsum Reg. nun. J. de Bensted. King Edward writ this complimental Letter to Pope Boniface this year, wherein he very earnestly entreated his favour in the behalf of the Bishop elect of Metz in Germany, being his Kinsman, whose Election was drawn in question before him, with whom friendship and bribes were more prevalent than virtue, piety, right, merit or the instruction and salvation of people's souls. SAnctissimo in Christo patri B. Divina providentia sacrosanctae Romanae ac Universalis Claus. 25 E. 1. m. 2. dorso. Literae Regis deprecatoriae, directae Pap● & Cardinalibus pro Theobaldo de Barr. Ecclesiae summo Pontifici, devotus suus filius Edwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hyberniae, & Dux Acquitanniae, cum omni reverentia & honore devota pedum oscula beatorum. Cum juxta sacrae Scripturae irrefragabilem veritatem ab exordio sui casus, malignus spiritus & pervigil humani generis inimicus invidiae stimulis agitatus, non cessat circueundo decipere, & decipiendo ovem gregis Domini devorare, ne divina dispositio de humano genere totaliter frustraretur ex sua provisiva bonita●e misericorditer est provisum, ut sicut Angeli Angelis, ita praesint homines hominibus in curae regimine pastoralis, & in hoc providit divina Clementia profectui utrorumque. Nam per superiorum providentiam inferiores conservantur in merito, et per Curae diligentiam superiores proficiunt in gratia et virtutis augmento. Hinc est, Pater sanctissime, quod cum Theobaldus de Barro Canonicus Remensis, vir bonae opinionis & famae, de illustri profapia genitus, moribus & scientia decoratus, electus fuerit in Episcopatum Metensem per partem Capituli ipsius Ecclesiae, & Fredericus Episcopus Aurelianensis per aliam partem dicti Capituli fuerit postulatus in Episcopum dictae Ecclesiae Metensis, eidemque Theobaldo simus multipliciter obligati ratione affinitatis, quae est inter nos & nobilem virum, Henricum Comitem Barrensem fratrem suum, virum dilectae primogenitae filiae nostrae. Qui Comes & ejus subditi Comitatus, ex promotione dicti fratris sui & assumptione in Episcopum meet. poterit consequi maximum commodum & honorem; cujus Comitis honorem & commodum, ratione praemissa, nostrum proprium meritò reputamus. Idemque Theobaldus tam ratione sui quam generis sit eidem Ecclesiae utilis et necessarius, ut speramus, Paternitatem vestram attentè requirimus supplicando, ut in praemisso Electionis negotio, amore nostri et precum nostrarum interventu, sitis, si placet, dicto Theobaldo in jure suo ●avorabilis, proptitiu● et promotor. Et licet promotio ipsius sit & cedat, ut praedictum est, ad honorem & commodum dicti Comitis, & per consequens nos exinde dici possumus majorem habere potestatem oum dicti Comitis ex hoc augeatur, noscat vestra paternitas reverenda quantò magis per haec vel alia amici nostri promoverentur, & honore praediti forent, nos propter hoc, per Dei gratiam, non sumus neque e●imus minus parati mandatis vestris tanquam filius bono patri, pro viribus obedire, nec tedeat vestram magnificentiam pro eo, quia tam affectuose vos rogamus super negotio memorato, spes enim, et fides, et dilectio quam in vobis habemus, ad hoc merito nos inducunt. Vivat & valeat vestra Paternitas per tempora longiora. Teste Rege apud Shireburne, 28 die Marcii. Pope Boniface preferring Thomas de dono Dei, (now the dono Bonifacii) to the Bishopric of Rosse in Scotland, the King accepting thereof and receiving his Fealty, issued this Writ to his Guardian of Scotland, to restore the Temporalties thereof to him. REX dilecto & fideli suo Johanni de Warenna Comiti Surr. Custodi suo Regni & Pat. 25 E. 1. pars 2. m. 1. intu●. terrae Scotiae, Salutem. Cum Dominus summus Pontifex discretum virum Magistrum Thomam de Dono Dei Canonicum Ecclesiae Roffensis, in Episcopum illius loci praefecerit et pastorem, sicut per literas ipsius summi Pontificis bullatas nobis inde directas plenius nobis constat, nos praefectionem illam acceptantes, cepimus fidelitatem ipsius Thomae, et Temporalia Episcopatus praedicti, prout moris est, restituimus eidem. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Thomae temporalia Episcopatus praedicti cum pertin. sine dilatione liberari faciatis in forma praedicta. Teste Rege apud Sanctum Paulum, 31 die Julii. Et mandatum est Militibus, etc. Teste ut supra. a Walsingham ibid. p. 39 Eodem tempore, idem Papa fratri Willielmo de Hothum Priori provinciali Fratrum Praedicatorum Angliae, Archiepiscopatum contulit Dublinensem (by his Papal provision,) indulgens eidem, ut a quocunque Episcopo catholico, et ubicunque dec●everit, valcat consecrari. Qui cum Rege profectus in Flandriam, ibidem à Domino Dunelmensi m●nus Consecrationis accepit; of whom b Script▪ Brit. Cent. cap. 5. p. 356. Cent. Magdebur. 23. cap. 10. col. 1142. Matth. Westm. Anno 1198. p. 412. John Bale renders us this Character, with the means and end of his promotion by this Pope, Guilielmus Hothum (whom Mat. Westminster styles O●toninus) missus tandem ab Edwardo Rege legatus ad Bonifacium octavum Rom. Pontificem, Christiani orbis pestem, perniciem, et omnium malarum artium ministrum, Anno Dom. 1298. fit, auxo currente, Dublinensis Archiepiscopus, et citerioris Hyberniae Primas, ut et ejus tyrannidis atque insatiabilis crumenae in ea regione pervigilans quaestor adesset. Sed Roma reditus, apud Dijionem in Burgundia humanis rebus valedixit, eodem anno quo creatus esset Dublinensis Pontifex, ejus cadavere Londonium usque deportato. It appears by the King's Patent for the restitution of Hothum's Temporalties, that Thomas de Chaddesworth Dean of Saint Patrick, was by the King's licence unanimously elected Archbishop of Dublin, and had the King's Royal assent thereto; but Pope Boniface the 8. by his usurped Papal authority and provision conferred it upon Hothum for money; whose preferment to it the King approving for his activity in procuring a Truce with France, (wherein * See here p. 747, 752, 756. he employed him as a Commissioner) received his Fealty, and issued these ensuing Writs both for the restitution of his Temporalties, the preemption of all the King's Ploughs, dattle, stock upon the Temporalties of the Bishopric, except the Corn, if he pleased to buy them; and for enjoying all Liberti●s and Jurisdictions granted by him or his Royal ancestors by their Charters to any Archbishops of that See, without disturbance, in as ample manner as any Archbishops had formerly enjoyed them, as these Records attest. REX dilectis sibi in Christo Canonicis liberae Capellae suae de Pencris, salutem. Cum Pat. 25 E. 1. pars 1. m. 22. De Temporalibus Archiepiscopatus Dublin. r●stituend. Dominus Summus Pontifex electionem nuper factam in Dublin. Ecclesiae, ordinis Sancti Augustini, de Magistro Thoma de Chaddeworth Decano Ecclesiae Sancti Patricii Dublin. in ipsius Ecclesiae Archiepiscopum cassaverit, et provisione ejusdem Ecclesiae sedi Apostolicae reservata, dilectum nobis in Christo fratrem Willielmum de Hothum, Priorem Provincialem ordinis Praedicatorum in Anglia, in Archiepiscopum loci praedicti praefecerit et Pastorem; s●cut per literas ejusdem Summi Pontificis b●llatas, nobis inde directas, plenius nobis constat. Nos praefectionem illam acc●ptan●es, cepimus fidelitatem ipsius fratris Willielmi, et Temporalia Archiepiscopatus praedicti, prout moris est, restituimus eidem. Et ideo vobis mandamus, quod eidem fratri Willielmo tanquam Archiepiscopo & Domino vestro in omnibus quae ad Archiepiscopatum praedictum pertinent, intendentes sitis & respondentes, sicut praedictum est. In cujus, etc. Teste Rege apud Bures Sanctae Mariae 8 die Decembr. REX dilecto Clerico suo Magistro Richardo de Abyndon custodi suo Archiepiscopatus Ibid. m. 24. Dublin. salutem. Cum Dominus Summus Pontifex electionem nuper factam in Dublin. etc. (ut supra, usque ibi) Et ideo vobis mandamus, quod eidem fratri Willielmo Temporalia Archiepiscopatus praedicti cum pe●tinentiis, restituatis in forma praedicta. In cujus, etc. Teste Rege apud Sanctum Edmundum 23 die Novembr. Et mandatum est Militibus, liberis hominibus, ac omnibus aliis tenen●ibus de Archiepiscopatu praedicto, quod eidem fratri Willielmo tanquam Archiepiscopo & Domino suo in omnibus quae ad Archiepiscopatum praedictum pertinent, intendentes sint & respondentes, sicut praedictum est. In cujus, etc. Teste ut supra. REX dilecto Clerico suo Magistro Richardo de Abyndon, nuper custodi suo Claus. 25 E. 1. m. 25. Pro fratre Willielmo de Hothum Electo Dublin. Archiepiscopatus Dublin. salutem. Quia volumus quod dilectus nobis in Christo frater Willielmus de Hothum electus Archiepiscopatus praedicti, emptioni carucarum, affrorum, boum, et aliorum bonorum nostrorum, infra eundem Archiepiscopatum in custodia nostra ●xistentium caeteris praeferatur: Vobis mandamus, quod retentis ad opus nostrum bladis dicti Archiepiscopatus nunc in Grangiis existentibus, quae in Vascon. mittere disposuimus, praefate Electo caetera hona nostra per vos ibidem vendenda, si ea emere voluerit, prae aliis dimittatis per rationabile pretium, prout ad opus nostrum videritis expedire. Ita quod de denariis inde provenientibus nobis respondere possitis ad Scaccarium nostrum Dublin. Teste Rege apud la Neylaunde 5 die Decembr. REX Justiciariis, Escaetoribus, Vicecomitibus, Ministris, & omnibus Ballivis & Pat 25 E. 1. m. 2●. Pro Willielmo de Hothumelecto Dublin. de libertatibus & quietantiis in terra Hibern. fidelibus suis de terra Hibern. ad quos, etc. salutem. Volentes dilecto nobis in Christo fratri Willielmo de Hothum Electo Dublin. gratiam facere specialem, concessimus e●, quod toto tempore vitae suae easdem habeat libertates et quietantias, quas habere debet, et quas Archiepiscopi Dublin. praedecessores sui per Chartas progenitorum nostrorum Regum Angliae et nostras habere consueverint, eisque utatur et gaudeat, prout iidem praedecessores sui libertatibus et quietantiis illas per praedictas Chartas totis temporibus suis usi fuerunt rationabiliter et gavist. Et quod idem Electus omnem jurisdictionem ordinariam habeat, quam habere debet, in Archiepiscopatu praedicto; et ea per se ●t subditos suos sine impedimento nos●ri del haeredum nostrorum, aut quorumcunque Ballivorum nostrorum plene et libere et rationabiliter utatur, sicut praedecessores sui praedicti Iurisdictione hujusmodi plenius et liverius uti consueverunt temporibus retroactis. Et ideo vobis mandamus, quod praedictum Clericum, contra hanc concessionem nostram non vexetis, vel ab aliquibus, quantum in vobis est, vexari permittatis. In ●ujus, etc. Teste Rege apud Bures 9 die Decembr. Et dupl. The King this year by this Patent granted his Chief Justice in Ireland, or his Lieutenant, power in his name and right to give his Royal assent to an Election, and receive Fealty of an Abbot, so as not to prejudice his Prerogative for the future, by this special grace. Pat. 25 E. 1. m. 8. intus. De potestate data Justice. Hibern. electioni assensum adhibendi. REX Justice. suo Hiberniae, vel ejus locum tenenti, salutem. Cum dilecti nobis Prior & Conventus de Weyna nobis per literas suas patentes significaverint, quod Ecclesia sua praedicta per depositionem fratris Thomae quondam Abbatis illius loci, Pastoris est solatio destituta, supplicantes nobis, prout moris est, quod licentiam sibi alium eligendi in Abbatem et Pastorem eisdem concedere dignaremur. Ac nos precibus eorundem Prioris & Conventus in hac parte favorabiliter inclinati, licentiam illam eis duxerimus concedendam; Mandantes ipsis, quod talem sibi eligant in Abbatem & Pastorem, qui Deo devotus, regimini Ecclesiae suae necessarius; nobisque et terrae nostrae Hiberniae utilis et fidelis existat. Nos eorundem Prioris & Conventus laboribus & expensis in hac parte parcere volentes, ista vice, concessimus eyes de gratia nostra speciali, & vobis dedimus potestatem, quod facta electione praedicta de futuro Abbate, sicut praedictum est, eidem electioni cum Electus hujusmodi per Canonicos dictae domus vobis fuerit praesentatus, assensum Regium vice nostra praebeatis: Significantes loci Diocesano, quod id quod suum est in hac parte exequatur. Volumus etiam & vobis damus potestatem, quod si contingat Electionem hujusmodi per loci Diocesanum canonicè confirmari, & vobis per literas ejusdem Diocesani inde constiterit, tunc accepta ab eodem Electo fidelitate, in casu isto nobis debita, Temporalia ejusdem Abbatiae eidem Electo, prout moris est, liberetis, vice nostra; receptis prius ab ipso Electo literis suis patentibus sigillo suo, necnon et sigillo Capituli sui signatis, quod haec gratia nostra quam eidem Electo ad praesens ex mera liberalitate nostra concessimus, nobis vel haeredibus nostris non cedet in praejudicium vel exhaeredationem, seu trahetur in consequentiam temporibus futuris. In cujus, etc. Teste Rege apud Plympton 25 die Aprilis. Henry Bishop of Dear in Ireland deceasing, the King this year granted his licence to elect, and Royal assent to the election of Goffredus elected Bishop thereof, and issued this Commission to the Chief Justice there to receive his Fealty in his stead, and restore his Temporalties. REX electioni nuper factae in Ecclesia Deren. de discreto viro Magistro Goffredo Pat. 25 E. 1. m. 1, & 2. De assensu adhibito electioni, & de temporalibus post assensum adhibitum restituendis Hibern. Maglathlym, Canonico ejusdem Ecclesiae, in Episcopum loci illius, Regium assensum adhibuit et favorem. Et dirig. literae venerabili patri N. Archiepiscopo Ardmath. Hiberniae Primati, ut quod suum est in hac parte exequatur. Teste Rege apud Westm. 26 die Junii. REX dilecto & fideli suo Johanni Wogan Justice. suo Hibern. salutem. Cum nos electioni nuper factae in Ecclesia Deren. de discreto viro Magistro Goffredo Maglathlym, Canonico ejusdem Ecclesiae, in Episcopum loci illius, Regium assensum adhibuerimus et favorem; & mandaverimus N. Archiepiscopo Ardmath. Hibern. Primati, ut quod suum est in hac parte exequatur: Volentes eidem Electo, ut laboribus et expensis suis parcatur, gratiam in hac parte facere specialem: Vobis mandamus, quod si contingat electionem hujusmodi per loci Metropolitanum canonicè confirmari, tunc accepta vice nostra ab eodem Electo fidelitate nobis in hac parte debita, Temporalia Episcopatus ejusdem sibi liberari faciatis; receptis tamen prius ab eodem Electo literis patentibus sigillo suo, necnon et sigillo Capituli sui signatis, quod haec gratia nostra quam ei concessimus ad praesens, nobis vel haeredibus nostris non cedat in praejudicium vel exhaeredationem, seu trahatur in consequentiam temporibus futuris. In cujus, etc. Teste ut supra. The Chief Justice of Ireland refusing to restore the Temporalties to Malachy Bishop elect of Elphin, whose election the King and Archbishop of Tuam had confirmed, for certain causes which he certified into England to Prince Edward the King's Lieutenant▪ and the King's Council: they examining and finding the causes certified to be insufficient, and receiving his Fealty, issued this second Writ to him to deliver the Temporalties accordingly. REX dilecto & fideli suo Johanni de Wogan Justice. suo Hiberniae salutem. Receptis Claus. 25 E 1. m 6 Hibern. De Temporalibus restitutis. & visis Recordo & Processu, quae nobis super negotio restitutionis Temporalium faciendae, dilecto nobis in Christo fratri Malachiae Clerico Elphin. misistis, ac rationibus ipsius negotii, propter quas dicta Temporalia sibi restituere hactenus distulistis coram Edwardo filio nostro, locum nostrum in Anglia tenente, & Consilio nostro, examinatis et plenius intellectis, eaedem causae et rationes insufficientes reputatae fuerunt: Et ideo, cum venerabilis pater Archiepiscopus Tuamen. electionem factam de praefato Malachia in Episcopum Elphinen. cui prius Regium assensum adhibuimus et favorem, confirmaverit, sicut per literas patentes ejusdem Archiepiscopi nobis inde directas, quas penes nos retinemus plenius nobis constat, cepimus fidelitatem ipsius Electi, et Temporalia Episcopatus praedicti, prout moris est, restituimus eidem. Vobis mandantes, quod eidem Electo Temporalia Episcopatus praedicti, sine dilatione liberari faciatis, juxta tenorem aliorum mandatorum nostrorum, vobis super hoc directorum, Teste Edwardo fill. Regis apud Sanctum Paulum London, 7. die Sept. By which it is apparent, that the King's Chief Justice in Ireland, and the King and his Council in England had then a legal power to examine and determine the legality of Bishop's elections, with all causes about, and objections against the restitution of their Temporalties, after their elections confirmed. Upon a Certiorari issued in the 1. year of King Edward the 2. to remove the Record of a Judgement given in Ireland in the case of the Bishop of Down, An. 25 E. 1. I find this memorable Judgement given against the Bishop's encroachments upon the King's prerogative Royal in two particulars, expressed at large in the record and Certificate thereupon made to the King. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, dilecto Hibern. An. 25 E. 1. Brevia R●gis In Turre London, Anno 1 E. 2. & fideli suo Johanni Wogan Justiciario suo Hiberniae salutem. Quia quibusdam certis de causis certiorari volumus super Recordo & Processu loquelae quae fuit coram vobis tempore Domini E. quondam Regis Angliae patris nostri inter ipsum Patrem nostrum, & Nicholaum tunc Fpiscopum de Dune, per Breve ejusdem Patris nostri de Quo Warranto, idem Episcopus clamavit habere in Maneriis & terris suis in Vlton. omnia Placita Coronae exceptis quatuor Placitis, videlicet de Thesauro invento, Raptu, Combustione & Hamsokene; Vobis mandamus, quod si Judicium inde redditum sit, tunc Recordum & Processum loquelae praedictae, cum omnibus ea tangentibus nobis sub sigillo vestro distinctè & apertè sine dilatione mittatis, & hoc Breve. Teste meipso apud Cantuar. 4. die Januarii, Anno Regni nostri primo. Dors. Liberat. fuit Justice. Hibern. apud Dublin. 12 die Febr. anno ut infra. Com. Placita apud Dublin. coram Johanne Wogan Justice. Hibern. a die Paschae in 15 dies Anno Regni Regis Edwardi vicesimo quinto. Dublin. ss. Episcopus Down. praesens allocutus super eo, quod ipse simul cum Archiepiscopo Ardmaccano quasdam Ordinationes seu Provisiones constituerunt in Dioc. suis; in quibus implicite continetur, quod Clerici in Anglia oriundi non reciperentur in Monasteriis infra eorum Dioc. etc. in praejudicium Coronae D. Regis, etc. Episcopus venit, et deadvocat hujusmodi Constitutiones, etc. Et bene concedit, quod Abbas de Saballo & ejus Conventus & omnes alii Abbates, Priores & Conventus suae Dioc. possint recipere Clericos in Anglia oriundos, quos recipere voluerint suo periculo, salva si●i visitatione sua consueta, etc. Et manucepit hic, quod statim praesatas Constitutiones, si quae fuerint, et mandata quae exierant, per se et suos de hujusmodi Constitutionibus omnino revocabit, etc. Item Episcopus allocutus super co, quod ipse appropriat sibi Placita Coronae Domini Regis, et capit redeutptionem de felonibus pro morte hominis Anglici et aliis Feloniis, etc. venit; Et dicit, quod ipse placitat omnia Placita Coronae praeterquam quatuor Placita, excepta in Lagen. etc. et invenit Ecclesiam suam seisitam, etc. Et omnes Praedecessores sui Episcopi Dun. hujusmodi Placita tenere et habere consueverunt. Et hoc offert verificare, sicut Curia consideraverit. Clamat etiam habere redemptionem de Feloniis pro morte hominis Anglici & aliis Feloniis de quibus ipse cognitionem habere potest. Et dicit, quod ipse et omnes Praedecessores sui, a tempore quo non existat memoria hujusmodi redemptionem capere consueverunt. Et hoc offert verificare, etc. Et quasitus, quis Praedectssorum snorum cepit hujusmodi Redemptionem, & à quo? Dicit, quod quidam Ranulphus quondam Episcopus Dun. tertius Praedecessor suus cepit Redemptionem de quodam Thoma Balyagh & de Johanne Balyagh, pro morte Roberti Tyrel, etc. Et quaesitus, si hujusmodi redemptio unquam fuit in Curia Domini Regis sibi au● alicui praedecessorum suorum allocata? vel etiam si pax quam concesserunt feloni fuit in Curia Domini Regis acceptata? ad hoc nichil dicit, nec potest ostendere: sed dicit, quod ipse fuit allocutus coram Justiciar. in itinere, Quo War. clam. habere Placita de Corona, etc. Et allegavit, quod à tempore quo non existat memoria: et hoc idem verificatum fuit ibidem per veredictum P●triae, etc. Et super hoc venit Elyas de Berkeley unà cum Johanne de Ponte, qui sequitur pro Domino Rege; Et dicit, quod tempore Roberti de Ufford quondam Capitalis Justiciarii hic, fuit ipse Elias constitutus Coronator & Custos Placitorum Coronae in Croceis Ulton. & ipse tunc fecit Inquisitiones & Visus de interfectis, & illa praesentavit Nicholas Taff tunc Justice. etc. et hunc statum habuit Dominus Rex ibi per sex annos, quousque Nicholaus de Clere tunc Thes. etc. ipsum ammovit; & postea praedictus Episcopus, & etiam Prior Domus Sancti Patricii de Dun. occupaverunt hujusmodi placita Coronae, et capiunt Redemptiones, etc. Et quod ita est parati sunt verificare pro Domino Rege, sicut Curia consideraverit. Et Episcopus dicit, quod ipse et omnes praedecessores sui Episcopi Dun. a tempore quo non extat memoria semper consueverunt habere hujusmodi Placita et capere Redemptionem, sicut praedictum est; Et hoc paratus est verificare, etc. Et quesitum est à praedicto Episcopo, si habeat Coronatorem? Dicit, quod non; set Seneschallns suus inquirit et facit vis. etc. Et quaesitus, si Sen. suus fit juratus Domino Regi: Dicit, quod non. Postea praedictus Episcopus pro se & successoribus suis remisit et quietum clam. Domino Regi et Haeredibus suis omnia Placita Coro●ae in Croce● sua imparpetuum. Et posthac, etc. transgressio quam fecit Domino Regi de Placitis hujusmodi tenend. sine ●arr. de gratia Curiae eidem perdonatur. Et quoad Redemptiones capiendas de Felonibus, etc. pro Feloniis, etc. quia praedictus Episcopus docere non potest, quod pardonatio secta pacis de felonia unquam fuit ipsi Episcopo vel alicui praedecessorum suorum, vel alicui Feloni in C●ria Domini Regis allocata, etc. praedictus Episcopus abjudicatur de hujusmodi Redemptionibus capiendis imperpetuum. Et sit in misericordia qui falso clam. etc. Et misericordia pardon. per ipsum justic. etc. In the Bundles of Writs Anno 25 E. 1. I found in the White Tower Chapel, there are no less than 16. Original Writs and Attachments with their returns endorsed, against Bishop's Officials, Clerks, and others at the Kings, and parties suits, for holding and prosecuting pleas in Court Christian for Chattels and Debts not of Testament or Matrimony, and Trespasses belonging only to the King and his Courts, against his Prohibitions, to the hurt of his Crown, Dignity, and Contempt of his Writs, Courts, and Regal Authority, in this very year, when they were all put out of the Parliament, and King's protection, for procuring and obeying Pope Boniface his antimonarchical Bull, and denying aids to the King for his and the kingdom's defence; a Breviat whereof I shall here insert. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. Vic. Stafford, etc. Pone per vadium, etc. Brevia Regis An. 25 E. 1. in Turre London Rogerum de Horneby Vicarium Ecclesiae de Alstanefeld, quod sit coram Justiciariis nostris apud Westm. à die S. Michaelis in 15 dies, ostensurus, quare, cum placita de catallis et debitis in regno nostro, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, ad Coronam et dignitatem nostram et non ad alium pertineant in eodem regno, idem Rogerus secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis Abbatis de Cumbermare, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, in laesionem Coronae et dignitatis nostrae, et contra prohibitionem nostram. Et habeatis ibi nomina plegiorum, & hoc breve. Teste meipso apud Cantuar. 6 die Junii, anno regni nostri vicesimo quinto. EDwardus, etc. Vicecomiti Northt. Pone, etc. Nicholaum Personam Ecclesiae de Whytechurch, quod sit apud Westm. à die Sancti Michaelis in 15. dies; ostensurus quare, etc. tenuit placitum▪ etc. de catallis et debitis Johannis Asfordeby persona Ecclesiae de Castre, etc. quae non sunt, etc. Et quod Magister Johannes de Haryngton ostendat, quare secutus est idem placitum, etc. Teste Rege apud Westm. 12 die Julii, anno regni nostri 25. EDwardus, etc. Vicecomiti Northt. Pone, etc. Magistrum Henricum personam Ecclesiae de Ravenesthorp, quod, etc. quare tenuit placitum, etc. de catallis et debitis Richardi de Milton Capellani, etc. quae non sunt, etc. Et Pone Willielmum le Sumenur de Milton, quare, secutus est idem placitum in eadem Curia. Teste ut supra 12 die Julii. anno regni nostri 25. EDwardus, etc. Vicecomiti Oxon. etc. Pone, etc. Magistrum Nicholaum de Whytecherche, quare secutus esi placitum, etc. de catallis et debitis Johannis de Affordeby, etc. quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, etc. 12 die Julii. EDwardus, etc. Vic. Oxon. Si Thomas de Sowy, etc. pone, etc. Radulphum de Mercer, quare secutus est (consimile) placitum, etc. Teste Edwardo fill. nostro, etc. 18 die Septembr. EDwardus, etc. Vic. Devon. etc. Si Robertus de Hoperewode, etc. pone, etc. Thomam Episcopum Exon. & Magistr. Walterum de Stapledon, quod sint, etc. quare tenuerunt, etc. Et Willielmum de Teyngton Clericum, Jordanum de Brittostowe Clericum, & Robertum Belechere, quare prosecuti sunt (consimile) placitum in Curia Christianitatis, de catallis, etc. contra Prohibitionem nostram. Teste meipso apud S. Edmundum 24 die Jan. EDwardus, etc. Vic. Leicestr. Si Richardus de Coleshull, etc. Pone Henricum Vicarium Ecclesia beatae Mariae de Castro Leicestriae, quare tenuit, etc. Et Robertum Vicarium Ecclesiae S. Margaretae Leicestriae quare secutus est (consimile) placitum, contra Prohibitionem nostram. Teste meipso 19 die Aug. EDwardus, etc. Vic. Hereford. Si Isabel quae fuit uxor Richardi de Harsfeld, etc. Pone, etc. Magistr. Rogerum de Cantuar. quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis, etc. quae non sunt, etc. contra prohibitionem nostram. Et pone, etc. Magistr. William de Caple, Johannem de Pound, & Rogerum de Gloucestr. quare secuti sunt idem placitum, etc. Teste meipso apud Wymburne, 20. die Marcii. EDwardus, etc. Vic. Lincoln. etc. Pone, etc. Oliverum Episcopum Linc. etc. quod ibi habeat Robertum Vicarium Ecclesia de Thorp Clericum suum, ad respondend. Simoni fill. Walteri quare, etc. secutus est placitum in Curia Christianitatis, de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimenio, contra prohibitionem nostram, etc. Teste J. de Metingham apud Westm. 16 die Febr. EDwardus, etc. Vic. Ebor. etc. Pone, etc. Custodem Spiritualitatis Archiepiscopatus Ebor. quod sit, etc. Et ibihabeas Magistrum Robertum de Lacie, Magistr. Robertum de Stanthorp, & Magistr. Robertum de Lara, Clericos suos, ad respondend. nobis de placito, etc. quare tenuerunt placirum in Curia Christianitatis de bonis et catallis Elye de Tressefield, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio; & quare praedictus Robertus de Lara secutus fuit idem placitum, etc. Et ad ostendendum quare non habuit coram Justic. nostris apud Westm. etc. praedictos Robertum, et Radulphus Clericos suos sicut ei mandatum fuit, etc. Teste J. de Metingham apud Westm. 29 die Novemb. An. r. n. 25. EDwardus, etc. Vic. Ebor. Pone, etc. Magistrum Petrum de Clestr. quare cum pl●cita, etc. idem Petrus tenuit placitum in Curia Christianitatis, etc. de catallis et debitis Willielmi de Celnose Capellani, in laesionem Coronae et dignitatis nostrae, etc. contra prohibitionem; & pone, etc. William Bracy Capellanum, quare secutus est idem placitum. Teste meipso, etc. 29 die Januarii. a. r. n. 25. EDwardus, etc. Vic. Ebor. Summon. per bonos suum Richardum de Wassand, & Richardum de Brettevill, ad sequend. versus Hugonem de Walcote, simul cum Johanne de Whycestr. & Roberto de Insula & Cicilia uxor ejus, quare idem Hugo secutus est placitum, in Curia Christianitatis, etc. de catallis et debitis ipsorum quae non sunt de Testamento vel Matrimonio. Teste J. de Metingham, 21 die Novemb. EDwardus, etc. Vic. Northumbr. Pone, etc. Agnetem fill. Henrici de parva Ryhil, & Julianam sororem ejus, etc. quare secutae sunt (consimile) placitum, etc. contra prohibitionem nostram. Teste J. de Metingham 18 die Febr. EDwardus, etc. Vic. Ebor. etc. Pone, etc. Agnetem fill. Henrici de parva Rychil & Julianam sororem ejusdem A. etc. ad respondend. Adae de Camfrio, Rogero Unchang. & Nicholas, etc. quare secuti sunt (tale) placitum, etc. Teste J. d● Metingham 18. die Febr. EDwardus, etc. Vic. Ebor▪ etc. Simo Simon Broun, & Thomam filius ejus, Petrus le Carver, Thomas le Carver, Samson le Bercher, Stephanus Tod, fecerint, etc. Pone, etc. Magistrum Hugonem de Meyngthorp, quod sit, etc. ostensurus, quare cum placita de Transgressionibus contra pacem nostram factis in regno nostro, ad Nos et Coronam et dignitatem nostram, et non ad alium pertineant in eodem regno, idem Hugo tenuit placitum in Curia Christianitatis de hujusmodi Transgressionibus in Coronae et dignitatis nostrae laesionem, et contra Prohibitionem nostram. Pone etiam, etc. Radulphum Abbatem de Jerovall, etc. quare secutus 〈◊〉 idem placitum in eadem Curia contra Prohibitionem nostram, etc. Teste Edwardo fill. nostro apud Westm. 17 die Octobris, an. r. n. 25. EDwardus etc. Vic. Bucks, etc. Si Petrus fill. Michaelis, etc. Pone, etc. Magistrum Richardum de Sancta Frideswida, Magistr. Henr. de Insula, Galfridum Vicarium de Newport, & Robertum Vicarium de Wylyene, etc. ostensuri, quare cum placita de Transgressionibus, etc. ad Nos et Coronam et dignitatem nostram et non ad alium pertineant in eodem regno, iidem R. H. G. & R. secuti sunt placitum in Curia Christianitatis super hujusmodi transgressionibus, in laesionem Coronae et dignitatis nostrae, et contra Prohibitionem nostram, etc. Teste meipso apud Ely, 12 die Febr. anno regni nostri 25. In the Plea-Rolls of Easter Term, Anno 25 E. 1. Magister Henricus de Nassington Placita, etc. An. 25 E. 1. in Turre Lond. Rot. 30, 61, 82, & 88 dorso. attach. fuit ad respondendum Radulpho de Honylane & Emmae de Honylane de placito, quare ipse simul cum Roberto Archiepiscopo Cantuarien. tenuit placitum in Curia Christianitatis, de catallis et debitis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio contra prohibitionem, etc. Et unde iidem Radulphus & Emma per Attornatum suum queruntur, quod cum Rogerus de Arderne, Robertus filius Thomae le Lyndraper, Allicia & Juliana sorores ejusdem Roberti traxissent ipsos Radulphum & Emmam in placitum in Curia Christianitatis, coram praefatis Archiepiscopo et Magistro Henrico, de triginta marcis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, etc. & ipsi die Mercurii proxima ante Pasch. floridam, anno regni Domini Regis nunc vic●simo quarto, in Ecclesia Beatae Mariae de Arcubus London. in praesentia Richardi de Hotham, Steph. de Hereford porrexissent eidem Magistro Henrico Regiam prohibitionem, ne praedictum placitum teneret in Curia Christianitatis, etc. Idem Magister Henricus simul, etc. spreta prohibitione illa, nihilominus tenuit placitum illud in eadem Curia, et fecit ipsos suspendi ab ingressu Ecclesiae, et postea excommunicari, in contemptum Domini Regis, etc. Vnde dicunt quod deteriorati sunt, et dampnum habent ad valentiam 40 marcarum: Et inde producunt sectam, etc. Et similiter iidem Richardus et alii idem placitum in eadem Curia Christianitatis secuti sunt versus eos, quousque sententia in ipsos Radulphum et Emmam ad sectam ipsorum Rogeri et aliorum promulgata, ipsos excommunicare secerunt. Et postea Breve Regium de ipsis Radulpho et Emma sic Excommunicatis, tanquam claves Ecclesiae contemnentibus capiendis; eisdem Vic. porrexit (ut dicitur) in Coronae et dignitatis Regis laesionem, Curiae Regis contemptum, et ipsorum Radulphi et Emmae dispendium non modicum et gravamen, prout ex gravi querela ipsorum Radulphi et Emmae accepit Dominus Rex. Et quia tanta contemptum et malitia (si commissa fuerunt) transire nolumus impunita; praeceptum fuit Vicecomiti Kanc. quod si praedicti Radulphus & Emma, etc. tunc attach. praedictos Archiepiscopum et alios, quod essent hic ad praefatum terminum Sancti Martini, ad respondendum tam nobis quam praedictis Radulpho et Emmae de praedictis transgressione et contemptu, etc. Magister Johannes de Harington attachiatus fuit ad respondendum Roberto de Placita de An. 25 E. 1. m 37. Rothewell de placito, quare ipse simul cum Radulpho de Rothewell Capellano, Thoma Vicario Ecclesiae de Cokewell, et Saero le Personseriamut secutus fuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra prohibitionem, etc. Et unde queritur, quod cum idem Magister Johannes coram Magistro Nicholas de Wytchirch, Magistro Waltero de Wetton, & Magistro Henrico de Weingworth, Comissar. Official. Archidiaconi Lincoln. in Curia Christianitatis traxisset ipsum in placitum, exigendo ab eo triginta solidos, qui non sunt de Testamento vel Matrimonio: ac idem Robertus die Sabbati proxima post festum Sanctae Trinitatis, anno regni Regis nunc vicesimo tertio apud Northt. in Ecclesia omnium Sanctorum, in praesentia Simonis Scot et Gilberti de Hedon, detulisset ei Regiam prohibitionem, ne placitum illud ulterius in eadem Curia sequeretur. Idem Magister Johannes, spreta Regia prohibitione praedicta, nihilominus in eadem Curia sequebatur placitum illud in tantum, quod idem Robertus suspensus fuit ab ingressu Ecclesiae, et postea Excommunicatus, ad sectam ipsius Magistri Johannis. Vnde dicit quod deterioratus est, et dampnum habet ad valentiam quadraginta solidorum. Et inde producit sectam, etc. Nicholaus Trenthesseil per Attorn. suum optulit se 4 die versus Jacobum de Begeham, Plac de Banco Tr. 25 E. 1. Magistrum Willielmum de Abyndon, Simonem de Mugham, & Thomam de Drycote, de placito, quare cum placita de Transgressionibus contra pacem Regis factis in regno Regis, ad Regem et coronam, et dignitatem suam, et non ad alium pertineant in eodem regno, praedictus Jacobus tenuit placitum in Curia Christianitatis de hujusmodi transgressionibus in laesionem Coronae et d●gnitatis Regis, ad grave dampnum ipsius Nicholai contra prohibitionem. Et ipsi non ven. etc. Praeceptum fuit Vic. quod caperet eos, etc. & Vic. nichil inde fecit, set mandat, quod non sunt inventi. Ideo ipsi in misericordia. Et praeceptum est Vic. quod caperet eos, etc. & salvo custodiat, etc. Ita quod habeat corpora eorum hic in Crastino Animarum, etc. In the Bundles of Writs in the White Tower, An 26 E. 1. I met with these ten Original Writs yet extant, for holding and prosecuting suits in Courts Christian, belonging to the King's Courts: Edwardus, etc. Vic. Ebor. Si Jacobus de Frivill, etc. pone, etc. Magistrum Johan. de Nassington, quod sit coram Justiciariis nostris, etc. ostensurus quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debiti● quae non sunt de Testamento vel Matrimonio contra prohibitionem nostram; et Walterum de Norton, quare secutus est idem placitum. Teste meipso apud Sanctum Albanum, 24 die Aprilis, anno Regni nostri 26. Vic. Derby. Si Radulphus Cotirel, etc. pone Johan. Decanum Ecclesiae sancti Cedde Lychefeld, Johannem Vicarium Ecclesiae de Banquille, & Rogerum Vicarium Ecclesiae de Tydeswelle; quare secuti sunt consimile placitum. Teste, etc. 3 die Novemb. Vic. Ebor. Si V●ncentius Verdemel & Willielmus frater ejus, etc. Pone, etc. Magist. Robertum de Pykering, Magistr. Willielmum de Wirkeshale, & Johannem Pykering: quare tenuerunt. Et Simonem Personam Ecclesiae de Queldrik, Adam Verdevel & Robertum filium ejus, & Walterum de Norton Clericum; quare secuti sunt cons. placitum. T. etc. 12 die Octobr. Vic. Rotel. Pone, etc. Henricum Archiepiscopum Ebor. quod habeat, etc. & Magistr. Robertum de Caudlesby Clericum suum ad respondend. Willielmo Py●ings & Matildae uxori ejus; quare tenuit consim. placitum contra prohibitionem nostram. Teste J. de Metingham apud Ebor. 16 die Novemb. Vinerabili patri O. Linc. Episcopo, quod venire fac. etc. Nicholaum de Wytechurche Clericum vestrum, ad respondend. Willielmo de Ward & Agathae uxori ejus; quare tenuit consim. placitum contra prohibitionem nostram. Teste J. de Metingh. apud Ebor. 8 die Novembr. anno Regni nostri 26. Justiciariis nostris de Banc●, quod Willielmus Pyting de Retford & Matilda uxor ejus, attornaverunt loco suo Richardum de Drayton, in placito inter ips●s & Magistr. Robertum de Caudlesby, etc. quod tenuit tale placitum in Curia Christianitatis contra prohibitionem nostram. T. etc. die Junii, an. Regni nostri 26. Vic. Hereford. etc. Pone Magistr. Rogerum de Cantuar. & Nicholaum Personam Ecclesiae de Byford, quod sint, etc. ●stensuri, quare cum placita de Catallis et Debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, ad Coronam et dignitatem nostram specialiter pertineant, idem Rogerus et Nicholaus tenuerunt placitum in Curia Christianitatis, de Catallis et Debitis Johannis de Cave Persona Capellae de Humber, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, in laesionem Coronae et dignitatis nostrae, et contra prohibitionem nostram. Et pone, etc. Nicholaum Priorem de Borghnagh, quare secutus est idem placitum. Teste meipso apud Wyghton, I die Junii, an. Regni nostri 26. Consimile Breve Vic. Bedeford. etc. versus Richardum de Harecourt & Magistrum Rogerum de Cateworth, quare secuti sunt consim. placitum, etc. de Bonis et Catallis; Johan. de sancto Walerico Persona Ecclesiae de Blanham, etc. quae non sunt, etc. Teste meipso apud Thetford, 24 die Junii; a. R. n. 25. EDwardus, etc. Vic. Roteland. salutem. Si Hugo Henecok de Ket●n. fecerit te securum, Ibidem. etc. pone, etc. Rogerum de Ronvill Personam Ecclesiae de Mertinesthorp, quod sit, etc. ostensur. cum placica de transgressionibus contra pacem nostram factis in Regno nostro, ad nos, et coronam et dignitatem nostram specialiter pertineant, etc. idem Rogerus secutus est placitum in Curia Christianitatis de hujusmodi transgressionibus, in laesionem Coronae et dignitatis nostrae, et contra prohibitionem nostram, etc. Teste meipso apud Westm. 18 die Februarii, Anno Regni nostri 25. In the Clause-Roll of this year there is this Prohibition likewise entered, directed to the Archbishop of canterbury's Official. REX Officiali Archiepiscopi Cantuariae & ejus Commissar. salutem. Cum Nicholaus Claus. 26 E. 1. m. 13. Prohibitio ne placicum teneatur in Curia Christianitatis. Cole Capellanus nuper implacitaverit Magistrum Johannem We'll Personam Ecclesiae Wodele coram vobis in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio: ac pro eo quod cognitio placitorum hujusmodi ad nos, et Coronam et dignitatem nostram et non ad alium pertinent in Regns nostro, vobis per Breve nostrum prohibuerimus ne placitum illud in Curia Christianitatis teneretis, vos asserentes Breve nostrum praedictum de assensu ipsius Johannis fuisse impetratum, ipsum Johannem, ea occasione trahitis in placitis coram vobis in Curia Christianitatis, sicut ex relatu plurium acccepimus. Et quia nobis manifesse praejudicaretur, si quis super his quae in Curia nostra pro jure ipso salvando recte impetrata, et judicibus Ecclesiasticis, ne quicquam in nostri praej●●icium in Cuxia Christianitatis attemptent porrecta fuerint, traharetur in placitum in Curia Christianitatis, vobis prohibemns, ne placitum illud teneatis in Curia Christianitatis. Teste Edwardo filio Regis apud Fulham, 26 die Februarii. King Edward returning into England out of Flanders, a Mat. Westm. p. 4●2. Anno 1298. Dominica secunda Quadragesima citatis Magnatibus apud Westmonaster. petierunt Comites, Barones et Praelati, ut Magnam Chartam de Libertatibus et illam de For●●sta, una cum deforestatione jam facta ratificaret, et pro rato et grato haberet; (they always distrusting his future, by reason of his former violations of them, and thinking them never too frequently ratified.) Qui confirmatis duobus primis praedictis Chartis, super deforestatione roboranda obturavit a●rem, elongavit se dilu●nlo ab eye, tanquam se fingens longius ire. Ipsi autem sese aestimantes quasi derelictos contemptui, ad loca propria cum indignatione maxima redierunt. Soon after, b Mat. Westm. An. 1299. p. 413. Walsingham Histor. Angl. Anno 1300. p. 43, 44. Henr. de Knyghton de Event. Angl. l. 3. c. 9 col. 2493. c. 12. col. 2527, 2528. Anno 1299. Margareta soror Philippi Regis Francorum, (who by the premised Articles of Peace between England and France made by Pope B●niface, was to be married to King Edward) applicuit apud Doveriam in festo Nativitatis beatae Mariae, quam post biduum Rex Angliae, authoritate Summi Pontificis, apud Cantuariam sibi matrimonialiter copulavit: Which Walsingham thus relates; Rex Angliae sperans se per matrimonium inter ipsum & sororem Regis Franciae contrahendum, pace diuturna gratulari, ac si foret jam omnia jura sua ultramarina, cum nova nupta sorore Regis Franciae dimidia consecuturus, interno gandio astuabat, discessitque in Cantiam cum Optimatibus suos, adventum ibidem Dominae praestolaturus. In nullo tamen, ut probavit ex post rei exitus, per hoc matrimonium promovit regnum suum. Post pancos dies redierunt Leguti Regu Angliae, adducentes sororem Regis Franciae nomine Margaretam, quam conduxit Dux Burgundiae, cum non modica multitudine Gallicorum, etc. Igitur die 4. post Nativitatem Virginis gloriosae, agente Cantuariensi Pontifice, in Ecclesia metropolitana Angliae inter Regem & Margaretam praedictam solemnitas matrimonii celebratur. d Mat. Westm. p. 414, 415. Walsingham Hist. Engl p. 64. Sub hoc etiam anno, Fratres qui dicuntur Minores, seu quod latius publicatur, & nequi●s comprobatur, totius Ecclesiae exploratores, ad illicita legis suae alpirantes, obtulerunt Summo Pontisici qua●raginta millia de florenis aureis, et pecuniam multam mi●us, pro tercis, praediis, redditibusque licite obtinendis. Quibus Dominus Papa; Ubi est (inquit) illa vestra pecunia? Et illi dixerunt, In manibus Mercatorum. Et datis Fratribus induciis ●rium dierun● responsionis habenda, absolutis Mercatoribus à depositi custodia, praecepit Dominus Papa sub interminatione anathematis pecuniam ipsam ejus necessitatibas custodiri. Responditque Fratribus, Regulam Sancti Francisci canoniz●tum, se nolle sensu aliquo violare, nec fratres ab co aliquando declina●e, sed secundum eam degere semper debere. Sicque factum est, quod injustius abquisierunt, aequissime dimiserunt. A memorable Papal pious fraud and plunder. This year, e Mat. Wehm. p. 415. obiit Dominu● Henricus de Newerk Archiepiscopus Ebor. & Dominus Oliverius Praesul Lincolniae, vir probata vita, die Sancti Bric●●, spiritum inter verba orationis efflavit. King Edward matching this year against the perfidious and rebellious Scots as far as Berwick with his Army, out of his Ecclesiastical Sovereignty and piety, sent this Letter and Mandate from thence to the Archbishop, for Prayers to be made for him, and his Armies good success, throughout his Province. f Tho. Walsingham, Hist. Angl. p. 45. See Here, p. 745, 746. Quia magnificavit Dominus misericordiam suam facere nobiscum, dignnm est, O Pater, ut innumeris beneficiis suis dignis respondeamus operibu●; Neque enim in gladio nostro possidemus terram, & brachium nostrum non salvavit nos, sed dextera ejus, & brachium Sanctum ejus; quam complacuit ille in nobis, ut huc usque conservavit nos, & inimicos nostras compesenit. justum proinde est, ut qui omnia subjecit pedibus nostris, subjiciamus illi et nos animas nostras, et ut hi quos nobis subdidit, ejus subdantur legibus. Non enim segniter elaborare debemus punire sacrilegos, rebels comprimere, eripere panperem de manu fortiorum ejus: sed & mèae solicitudinis est, pacemfirmam in regno nostro consolidare, & inimicos nostros expugnare. Quapropter orate pro me et regno nostro, populo quoque nostro, ut iter atque actus nostros dirigat Altissimus, ut sit ad l●ndem nominis sui, et regni nostri promotionem. Divulgata haec Epistola per E●clesias omnis populus sponte et cum gaudio, pro Rege fecit orationes. The King upon complaint of the Bishop of Lincolue of a Lay force kept in the Church of Istele, whereby he was disturbed to execute his Episcopal office, issued a Writ to the Sheriff to remove it; who thereupon removed the Clerks of the Archdeacon of Oxford serving in it, upon which the King at their request issued this Writ to restore them, and to remove a new Lay force they kept therein after their restitution. REX Vicecomiti Oxon. salutem. Licet ad requisitionem venerabilis Patris O. Lincoluiensi Episcopi tibi per breve nostrum nuper praeceperimus, quod omnem Claus 26 E 1. Cedul. m. 12. dorso. vim laicam quae se tenuit in Ecclesia de Istele, ad perturbandum ipsum Episcopum, quo minus ipse officium suum spirituale exercere pofuit, sine dilatione faceres ammoveri; Ac tu tenorem brevis ejusdem excedens, Clericos Amadei de Sabandia consanguined nostri Archidiac. Oxon. in eadem Ecclesia deservientes, authoritate brevis ejusdem, ab eadem Ecclessa, ●ut accepimus, seceris anieveri; per quod alias tibi praecipimus, quod si ita esiet tunc eosdem Clericos dictae Ecclesia deservientes quos praetextu ejusdem mandati ammoveri fecisti ab eadem sine dilatione ad statum pristinum reponeres, & omnem vim laicam ab eadem Ecclesiae indilate faceres amoveri. Tibi nichilominus praecipimus, quod totam vim Laicam quae se tenet in eadem Ecclesia, ad perturbandum ipsum. Episcopum quo minus officium suum spirituale in ipsa Ecclesia exercere valeat,▪ et non aliam, ab ipsa Ecclesia amoveri facias sine mora, secundum tenorem primi brevis nostri quod in hac parte recepisti, Teste Rege apud Sanctum Albanum, 25. die Aprilis. The Bishop of Exeter endeavouring to divide the Church of Axeminster in his Diocese, belonging to two Prebendaries in the Cathedral of York, judicially recovered by the Prebends in the King's Court and to sever it from the Prebendaries, to the prejudice of the King's Crown, dignity, and disinherison; the King thereupon issued this Prohibition to him, not to attempt any thing, or to proceed therein. REX, etc. venerabili in Christo patri T. eadem gratia Episcopo Exo●. salutem. Claus. 26. E 1. m. 10. dorso. Pro Magistro Johanne de Crancumb & Willielmo de Hamelton. Licet dilecti Clerici nostri Magister Johannes de Cranecumb & Willielmus de Hamelton Canonici Ecclesiae Eborum, & Praebendarii de Grendale & de Warthill Ecclesiam de Axeminster vestrae Diocesis cum suis pertinentiis in Curia nostra dudum recuperaverint tanquam praedictis praebendis suis annexam, & ipsam cum dictis per●in. ut membrum earundem Praebendarum suarum integraliter teneant pacificè & quietè; vos, sicut datum est nobis inteligi, de praedicta Ecclesia nitimini facere sectionem, et eam a juribus et libertatibus quibus gaudent praefatae praebendae dividere, statumque ipsius mutare. Quod si fieret, in nostri praejudicium et exhaeredationem cederet manifest. Nos igitur hujusmodi dispendiis obviare volentes, vobis mandamus firmiter inhibentes, ne aliquid in hac parte, quod in enervationem juris nostri Regii, et diminutionem dignitatis et Coronae nostrae cedere valeat attemptantes, seu facientes aliqualiter attemptari, ad praemissa procedere, seu quicquam novi statuere super illis aut etiam ordinart nullatenus praesumatis, ne si aliter attemptetur remedium aliquod quod conveniens fuerit super hoc apponere compellamur. Teste, etc. Hereupon the Archdeacon of Exon (most likely by the Bishop's encouragement and direction) upon false surmises excommunicated John de Crancumb and William de Hamilton to whose Prebendaries the Church of Axeminster was annexed, who had received it in the King's Court, and interdicted the Church and their prebendaries, whiles they were employed by the King in his service, to his and their notable prejudice, dishonour, grievance and contempt: whereof the King being deeply sensible, issued this memorable Writ to the Sheriff of Devon, to summon the Archdeacon to appear before him to answer this high contempt and injury both to himself and his Clerks. REX Vicecomiti Devon. salutem. Ex fidedignorum relatu didicimus, quod licet Claus. 26 E 1. m. 7. dorso. De pon●ndo Magistrum de S. Laurentio per vad. & salvos plegios. dilecti & secretarii Clerici nostri Magister Johannes de Crancumb & Willielmus de Hamelton Ecclesiam de Axeminster, cum suis pertin. praebendis quas habent in Ecclesia Eborum annexam, quam ut membrum earundem Praebendarum recuperaverunt in Curia nostra hucusque tonuerint pacifice et quiet, Magister tamen Bartholomaeus de Sancto Laurentio Archidiaconus Exon. ratione ipsius Ecclesiae adversus eos oc●asionem querens pro libito, et confingens, et personarum et temporis qualitatem non pensans, nec ad statum honoris Regii animum habens benivolum, in eosdem Clericos nostros nostris insistentes obsequiis, et circa ea assidue intendentes, excommunicationis sententiam authoritate propria non fine gravi injuria promulgavit: et ut eadem injuria posset grauror reputari, dictam facit sententiam publicari, et eos excommunicatos publi●● nunciari, ac praedictam Ecclesiam ex praefatis eorum Praebendis, sicut praemittitur dependentem, Ecclesiastico supposuit interdicto, in ipsorum Clericorum nostrorum non modicum praejudicium et gravamen, et nostram offensam * notabilem. notabiliter et contemptum, quod tanto molestius ferimus quanto majorem in nostris ex talibus processibus offensam incurrimus, quantoque specialius ipsorum injuriae nos contingunt. Cum igitur non sit verisimile nec credamus illam culpam ex parte ipsorum processisse, eujus praetextu contra eos talia debucrat attemptasse, nec tollerare nos convenit tantum excessum tantumque eorundem Clericorum nostrorum opprobrium cujus fieri nequivimus expertes. Tibi praecipimus, quod ponas per vadium et salvos plegios praefatum Bartholomaeum quod sit coram nobis a die sancti Michaelis in 15. dies, ubicunque tunc fuerimus in Anglia, ad respondendum nobis de memoratis excessibus, gravaminibus, et injuriis sic praefatis Clericis nostris per ipsum illatis, et etiam de contemptu. Et habeas ibi nomina plegiorum et hoc breve. Teste Rege apud Loweder 10. die Julii. The Archbishop of York (like the Bishop of Exet●r) dividing the prebendary of Massam into 3. parts, without the King's consent, Pope Nicholas the 4th. conferring it by his provision on John de Columpna, a Roman Cardinal's Nephew, which was afterwards confirmed by Pope Boniface the 8. being in the King's donation, during the vacancy of the Archbishopric, to the prejudice of the rights of his Crown and royal prerogative, he having conferred it entirely on John de Drokensford his Chaplain, whom the Pope and his Delegates endeavoured to deprive and eject after two years' possession, at the suit of the provisor; the King thereupon issued this memorable Prohibition to the Pope's delegates, prohibiting them to proceed or attempt any thing therein without his advice. REX Archiepiscopo Turon. seu ejus Commissario cuicunque salutem. Cum Claus. 26 E 1. m. 4: dorso. Inhibitio R●gis, ●● quid attempte●● de Praebend● de Massam. nuper vacante Eborum Ecclesia per mortem bonae memoriae J. quondam Archiepiscopi ejusdem Ecclesiae, & in manu nostra existente, Praebendam de Massam quam dudum Bogo de Clare defunctus, in ipsa Ecclesia obtinebat, quamque post obitum ipsius per dictum Archiepiscopum dum vixi●, in tres portiones divisam nostro irrequisito assensu invenimus, dilecto Clerico nostro Johanni de Drokensford integraliter, cum sui● juribus et pertinentiis universis contulimus, juxta quod ad nos pleno jure spectabat ipsumque in corporalem possessionem, ipsius Praebendae per Capitulum dictae Ecclesiae induci fecimus, ut est moris. Cum itaque praedictus Clericus noster sic in dictae Praebendae possessione inductus gauvisus sit ipsa pacificè & quietè jam per duos annos continuos praecedentes Johannes de Columpna natus Landulphi de Columpna, suggerens subsequenter sanctissimo Patri in Christo Domino B. Papae octavo praefatam praebendam sibi debitam et vacantem ex provisione faelicis recordationis Domini N. Papae 4. tacito de jure Regio vel veri suppressione ab ipso Domino B. ad vos et quosdam alios Collegas vestros literas Apostolicas, sicut dicitur, impetravit, ut ipsum vel ejus Procuratorem in possessionem memorandae Praebendae, per vos vel alium aut alios inducatis et defendatis inductum; Quod si procederet, in enervationem juris nostri Regii et exhaeredationem nostram cederet manifest. Nos igitur diminutionem Cor●nae et dignitatis nostrae Regiae non valentes, sicuti nec debemus, aequanimiter tolerare: Vobis mandamus firmiter inhibentes, ne quicquam quod in exhaeredationem nostram, seu praejudicium juris Regii cedere valeat in hac parte aliquatenus attemptatis, seu faciatis aliqualiter attemptari, et ad executionem hujusmodi negotii nobis inconsultis, per vos vel per alium aut alias nullatenus procedatis, ne si secus feceritis, aliud circa hoc remedium nos oporteat adhibere. Teste Rege apud Beverlacum 3. die Junii. The King to prevent like Papal provisions of Prebendaries or Benefices in his gift, granted the next Prebendaries or benefices in his donation that should fall void in England or Ireland, of the value of 100 Marks by the year or more to two of his own Chaplains, who were first to be preferred before all others, by virtue of this Memorial entered on record. FAit a remembrer, qe le Lundy le tierz jour de Novembre, le Roy granta a Dureme Claus. 26 E 1. m. 4. dorso. en le an de son Regne vint et sime, qe Mestre Johan Lovel averoit de son donn, la primere provende de la value de Cent, ou de sis vint Mars pe● an, ou de plus, jek a quatre vintz ou cent Mars qe voidra en Engleterre ou en Irlannde de la doneison le Rey, apres ce qe sir Johan de Cendale seit purveu le une Eglis● ou de vesire provendre de cent Mars par mi le grant qe le Roy ly avoit avant fet. Ecomanda le Roy qe ceste remembrance seit registre en sa Garderobe, e qe ces●e soen grant seit tenu e garde, e qe nule tele provende seit don●● de par ly pur prier ne per procurement de nuly, tant qe le vantdit mestrs Johan seit purveu de un provende en la manere desus dite. Per ipsum Regem coram Consilio. The King presenting Robert de Leyset his Clerk, to the Church of St. Peter le Port in the Isle of Gernesey by reason of the Temporalties of a Monastery in his hands, the Bishop of Constans refused to admit his Clerk, upon a pretence it was devolved to him by Lapse after 6. Month's vacancy; when as by his Royal prerogative no Lapse at all incurred against him or the Clerks presented by him: whereupon the King to maintain his prerogative, sent this memorable Writ to him, not to collate to that Church at this time, and to admit his Clerk thereto upon the former presentation, notwithstanding this pretext, under pain of forfeiting all he had within his Dominions. REX Venerabili in Christo Patri Episcopo Constantien. salutem. Dilecto Clerico nostro Magistro Roberto de Leiset, accepimus nunciante, quod licet ipsum Claus. 26 E 1. m. 3. dorso. Pro Magistro Roberto de Leisset ad Ecclesiam sancti Petri de Portu in Insula de Gernesey vacantem & ad nostram donationem, ratione terrarum & tenementorum Abbatis Majoris Monasteriis existentium, in manu nostra spectantem. Vobis nuper praesentaverimus jure nostro, vos tamen eundem Clericum nostrum ad dictam Ecclesiam taliter praesentatum admittere recusantes, collationem ipsius asseritis, ad vos fore per lapsum temporis devolutam. Cum itaque * See here, p. 331. & Tom. p. 481, 482. 563. Pat. 27 E 3. pars 1. m. 18. Bracton, l. 5. c. 5. sect. 7. Cooks 2 ●nstit. p. 361. nobis in talibus tempus non currat, nec nostris etiam praesentatis juxta praerogativam nostrae dignitatis, cujus jura manutenere, et pro posse sacere servari illaesa volumus ut tenemur, vobis sub forisfactura eorum quae sub nostro habetis dominio inhibemus, ne quicquam quod in nostri praejudicium cedere valeat in hac parte aliqualiter attemptantes, praefatam Ecclesiam propter lapsum temporis ista vice conferre nullatenus praesumatis, set potius antedictum praesentatum nostrum ad ipsum nunc saltem absque ulterioris difficultatis dispendio admittatis. juxta priarum nostrarum continentiam literarum vobis super hoc specialiter directarum. Dat. apud Gedworth 22. die Octobris. Per Consil. nunc. J. de Cadomo. The King presenting his Clerk to the Church of Wymbledon, by reason of the Temporalties of the Archbishopric of Canterbury then in his hands, and his Clerk not then admitted to it, because the Church was litigious, it being at last declared to be void in Court Christian; the King above 3. years after, to preserve the rights of his Crown (against which no lapse incurred by the Church's litigiousness) sent this Writ to the Archbishop of Canterbury to admit and institute his Clerk thereto upon his first presentation, which he now renewed by his Writ of Privy Seal. REX Venerabili in Christo Patri R. eadem gratia Archiepiscopo Cantuar. totius Patent 26 E. 1. m. 12. intus. De praesentatione pro Waltero Reginaldi. Angliae Primati, salutem. Cum nos dudum dilectum Clericum nostrum Walterum Reginaldi ad Ecclesiam de Wymbeldon vacantem, & ad nostram donationem ratione Archiepiscopatus Cantuar. vacantis, & in manu nostra existentis, spectantem praesentassemus. Ac ex eo, quod litigiosa tunc temporis apparebat, praesentatio nostra debitum sortita non fuisset effectum. Et nunc demum in Curia Christianitatis Ecclesiam ipsam tempore dicti praesentationis nostrae dicto Clerico nostro factae, vacasse et adhuc etiam vacare sufficienter, sicut accepimus, pronunciatum existat: Nolentes jus nostrum Regium in hac parte aliqualiter deperire, neque praefatum Clericum nostrum commodo ejusdem praesentationis nostrae career, ipsam praesentationem in personam ipsius Clerici nostri duximus innovandam, & ipsum ex habundanti ad praedictam Ecclesiam de Wymbeldon, ratione juris nobis prius quaesiti, Paternitati vestrae charitatis intuitu praesentamus: Rogantes quatenus memoratum Clericum nostrum ad praedictam Ecclesiam sine difficultate qualibet admittatis, & personam instituatis in eadem. In cujus, etc. Teste Rege apud Dunolmum 16 die Junii. Per breve de Privato Sigillo. The Bishopric of Ely becoming void by the death of William Luda, the Chapter obtaining a Licence from the King to elect a new Bishop, were divided in their choice: the minor part elected John their Prior, but the better part John de Langeton the King's Chancellor; the King to prefer his Chancellor, refused to give his royal assent to the Prior's election, for some defects in the form of their Certificate thereof, and because their Common Seal was not affixed to it, though first tendered to him by the majority of the Covent, and confirmed the election of his Chancellor by the minority, whose certificate was more formal, though it wanted their common Seal, as this Writ to the Archbishop to do his duty therein, attests. REX venerabili in Christo patri R. eadem gratia Cantuar. Archiepiscopo, totius Claus. 26 E. 1. m. 10. intus. De assensu adhibito Elect●oni factae de Johanne de Langeton Cancellar. Regis. Angliae Primati, salutem. Licet ex parte quorundam Monachorum Capituli Ecclesiae Eliensis, & etiam per eorum literas fuissemus nuperimè, ut Electioni licut decebatur factae per ipsos de fratre Johanne Priore suo in Ecclesiae ipsius Episcopum nostrum praeberemus assensum; nos tamen pro eo quod dictae literae fuerant defectoriae, et sub indebita forma conceptae, necnon, et quia non erant sigillo communi dicti Capituli roboratae, non potuimus, sicut nec debuimus, illa vice Electioni hujusmodi assentire; verum cum subsequenter ex parte quorundam aliorum Monachorum dicti Capituli, qui se minorem partem ejusdem Capituli asterebant, & per literas eorundem similiter rogati essemus, quatinus Electioni de venerabili viro, Johanne de Langeton Canc. nostro, in dicti loci Episcopum celebratae curaremus assen●um Reg●um impartiri; ac ipsae literae per quas eramus taliter requisiti, sub debita forma et apta confectae fuerunt; ita quod nullus in eyes inveniebatur defectus, cujus praetextu eidem Electioni nostrum denegare deberemus assensum, nisi forsan e● eo quod non erant sigillo communi praefati Capituli communitae, (the grand defect in the Prior's certificate) quod sicut accepimus, praedictarum partium dissensione impedimentum praestante ad hoc non potuit obtineri. Nos attenta consideratione pensantes, praefatum Cancellarium nostrum fore regimini Ecclesiae memoratae idoneum, ac nobis et Regno nostro semper fuisse et adhuc esse multipliciter utilem et fidelem, Electioni de ipso in praelibatae Ecclesiae Elyensis Antistitem celebratae praebuimus nostrum assensum Regium et favorem; et hoc vobis tenore praesentium significamus, ut quod vestrum est exequamini ulterius in hac parte. In cujus, etc. Teste Rege apud Liston Temple, 19 die Julii. Of which more in the next year. The Abbots of the Cistercian and Praemonstratensian Orders in foreign parts, at their general Chapters, imposing Subsidies, aids and contributions on those Monasteries and Monks of their Order in England then under them, and causing much money, wools, merchandises to be transported to them without the King's assent or licence, under that pretence, to the great impoverishment, oppression of his subjects, against his prerogative, and the Laws of the Realm, the King thereupon issued these memorable Writs to all the Sheriffs of England to inquire of these abuses, and return the Inquisitions to him, that so he might punish those who were guilty of them. REX Vic. Devon. salutem. Praecepimus tibi, quod per sacramentum proborum & legalium hominum de Balliva tua, per quos rei veritas melius sciri poterit, Bundela Inquisitionum An. 26 E. 1. in Turre. London. & Claus. 26 E. 1. membran. 6. dorso. De inquirendo qui Abbates pecuniam aliquam apportarunt seu transmise. runt usque Cistercium. diligenter inquiras, qui Abbates, Monachi aut Fratres Cistercienses, Clarevallensis et Praemonstratensis Ordinum de Balliva tua, apportum seu pecuniam aliquam in subsidium Abbatum Ordinum praedictorum, seu sub colore subsidii eisdem Abbatibus vel suis ministris faciendi apud Cistercium, Clarevall. seu Praemostracen▪ ad generale suum Capitulum, seu alias vel alio modo apportarunt vel transmiserunt, seu apportari vel transmitti fecerunt, vel lanas aut alias merchandisas in manibus mercatorum seu aliorum sub quocunque colore posuerunt, ut ad manus praedictorum Abbatum, seu usus Monasteriorum suorum devenirent, vel illic se personaliter trastulerunt: Et quantum apporti et pecuniae, lanarum et merchandisarum, ad partes illas apportatum fuerit vel transmissum, et per quos, et ex quorum missione, et a quo tempore, et per quos portus, et quae loca, et de omnibus aliis circumstanciis per quas super praemissis plenius cerciorari poterimus, inquiri facias similiter veritatem. Et inquisicionem inde distincte et aperte factam, nobis sub sigillo tuo et slgillis eorum per quos facta fuerit, fine dilacione mittas et hoc breve. Teste Reg● apud Brade, 20 die Aug. Consimiles literae diriguntur singulis Vicecomitibus per Angliam. Per breve de Privato sigillo, de Credencia. Per I de Berewyk. The Prioress and Nuns of Martiginaco alienating several Manors given them by King Stephen in Frankalmoyn for the maintenance of Divine service there, to the Prior of Farleye and others, the King thereupon issued this Writ to his Escheator, to seize the lands into his hands to his own use. REX dilecto & fideli suo Waltero de Gloucestr. Escaet. suo ultra Trentam, salutem. Claus. 26. E. 1. Memb. 2. De quibusdam maneriis Monial. de Martiginaco capiendis in manum Regis. Quia pro certo intelleximus, quod Maneria de Slaghteneford, Alynton, Bronce, Welleby, Navenby, & quaedam aliae terrae & tenement. quae bonae memoriae Stephanus, & alii progenitores nostri quondam Reges Angliae, per cartas suas dederant monialibus de Martiginaco habend. sibi & successoribus suis monialibus ibidem Deo servituris, in liberam & perpetuam elemosinam, pro cultu Divino ibidem imperpetuum celebrando, per quosdam Priores de Martiginato & moniales ejusdem loci, in manibus Prioris de Farleye & aliorum diversorum hominum, sine licencia nostra et progenitorum nostrorum praedictorum sunt in defraudacionem elemosinae hujusmodi in feodum alienata, in nostri praejudicium, et contra voluntaten● progenitorum nostrorum et nostram, ac formam feoffamentorum praefatis monialibus inde confectorum; quod nolumus, sicut nec debemus aliqualiter sustinere; vobis mandamus, quod maneria praedicta, et omnes alias terras et tenem. cum pertin. quae vobis constare poterit praedictis monialibus per praefatos progenitores nostros in liberam et perpetuam elemosinam collata fuisse, et postmodum per praedictos Moniales et Priores ejusdem praefato Priori de Farleye, aut aliquibus aliis in balliva vestra sic in seodo alienata, fine dilacione capiatis in manum nostram, et ea salvo custodiri faciatis donec aliud inde praeceperimus. Ita quod de exitibus inde provenientibus nobis ad Scaccarium nostrum respondere possitis. Teste Rege apud Cestr. juxta Dunolm. 26 die Octobr. Per Consilium. How the King then disposed of the Venison in the Parks of Bishoprics in his hands, during the vacancy, for his own use and larder, these Writs may inform us. REX dilectis & fidelibus suis Willielmo de Sutton & Johanni de Goodeleye, Custodibus Claus. 26 E. 1. m. 6 Pro Rege de damis capiendis. Episcopatus Elien. sede vacant, salutem. Mandamus vobis, quod in parcis Episcopatus praedicti centum damos in instanti seisona pinguedinis capi, saliri, siccari, et eos salitos et siccatos in doleis poni, et salvo custodiri faciatis, donec aliud a nobis inde habueritis in mandatis. Et custum quod ad hoc posueritis, vobis in compoto vestro ad Scaccarium nostrum allocari faciemus. Teste Rege apud Temple Lyston, 18 die Julii. MAndatum est Willielmo de Sutton & Johanni de Godele Custod. Episcopatus Cl. 26 E. 1. m. 4. De venacione usque Ebor. carianda. Elyens. sede vacant, quod omnem venacionem quam per ipsos capi mandavit Rex in parcis et boscis Episcopatus praedicti ad opus Regis, sine dilatione qualibet catiari faciant usque Ebor. ibidem in lardario Regis liberandam. Et custum quod ad hoc posuerint cum Rex illud sciverit, illud in compoto suo de exitibus Episcopatus ejusdem ad Scaccarium suum allocari faciet. Teste Rege apud Staynewegg, 24 die Septembris. Per ipsum Regem, nunciante W. Cou. & Lich. Episcopo. How well the carnal Abbot and Convent of Saint mary's in York loved Venison, appears by this grant of the Tithes of all the King's Venison in Yorkshire, made to them at their request by King Richard the first, and their constant claim thereof afterwards, expressed in this Writ. REX dilecto & fideli suo Roberto de Clifford Justice. forestae suae citra Trentam. Cl. 26 E. 1. m. 1. Pro Abbate & Conventu beatae Mariae Ebor. Cum dilecti nobis in Christo Abbas & Conventus beatae Mariae Ebor. per cartam celebris memoriae Domini R. quondam Regis Angliae praedecessoris nostri, habere debeant decimam venacionis nostrae captae infra Com. Ebor. et iidem Abbas et Conventus, et praedecessores sui semper hactenus a tempore confectionis Cartae praedictae hujusmodi decimam habere consueverint, sicut dicunt; vobis mandamus, quod eisdem Abbati et Conventui decimam venacionis captae, et imposterum capiendae in foresta nostra de Galtres in Com. praedicto habere faciatis, prout ipsi eam habere debent, et ipsi et praedecessores sui praedicti eam semper hucusque a tempore praedicto habere consueverunt. Teste Rege apud Beverlacum 3 die Junii. The Archbishop of Canterbury being restored to the King's favour, and his Temporalties by * Here p. 721. former Writs, the King this year out of his special grace allowed him all the profits he received thereof during his sequestration, towards the satisfaction of the debt he owed the King, by this Writ. REX Thes. & Baronibus suis de Scaccario, salutem. Cum nuper ob aliquas Cl. 26 E. 1. Memb. 10. Pro R. Cantuariensi Archiepiscopo. certas causas temporalia Archiepiscopatus Cantuar. capi fecerimus in manum nostram, et exitus aliqui de temporalibus eisdem per ministros nostros tunc ad ipsorum temporal. custodiam deputatos ad opus nostrum sint levati, ut accepimus: Nos venerabili patri R. Cantuariensi Archiepiscopo volentes in hac parte gratiam facere specialem, vobis mandamus, quod vocatis coram vobis ad Scaccarium praedictum Ministris praedictis, & audito compoto eorumdem de tempore quo dicta temporalia sic in manibus nostris erant, praefato Archiepiscopo tantum quantum vobis evidenter constiterit ad opus nostrum levatum fuisse, deductis temporalibus tempore supradicto in debitis quae nobis debet, ad Scaccarium praedictum allocetis. Teste Rege apud Sanctum Albanum, 26 die Aprilis. What Knights-fees the Bishops of Hereford and Worcester acknowledged they held of the King, what Escuage and Knights-service the first of them performed to him in his Wars against the Welsh, and what Fines the other made to the King for the same, and by what Certificates of the Marshal, or his Rolls, they were discharged when sued for them in the Exchequer, these Writs will inform us. REX Thes. & Baronibus suis de Scaccario, salutem. Quia accepimus per inquisicionem Cl. 26 E. 1. m. 6. Pro Ricardo Hereford. Episcopo. quam per Vic. nostrum Hereford. nuper fieri fecimus, quod bonae memoriae Th. nuper Hereford. Episcopus defunctus fecit nobis servicium suum per praeceptum nostrum in exercitu nostro Walliae, anno Regni nostri decimo, apud Benelt, pro quinque feodis militum, viz. per Johannem Tregoz & Johannem Danyel Milites, pro duobus feodis Militum, & Thomam de la Mare, Nicholaum le Secular, Johannem de Hurtesleye, Rogerum de Hurtesleye, Johannem de Walford, & Robertum de Venur Armigeros, pro tribus feodis Militum, videlicet, per unumquemque praedictorum tam Militum quam Armigerorum, cum uno equo cooperto; & quod praedicti Johannes, Johannes, Nicholaus, Johannes, Rogerus, Johannes, & Robertus servicium praedictum per * See Littleton, sect. 95, 96. Cooks 1. Instit. ibid. Fitzh. Natura Brev. 83. C. quadraginta dies plenarie continuarunt; quod quidem servicium idem Episcopus in eodem exercitu nobis recognovit, sicut per † Littleton, sect. 102. Registr. f. 88 Fitzh. Natura Brev. f. 83. F, G. Claus. 33 E. 1. m. 4. inspectionem rotulorum Marescalciae nostrae de eodem exercitu nobis constat; vobis mandamus, quod Richardum nunc Herefordensem Episcopum de demanda quam ei fieri facitis per summonicionem Scaccarii praedicti, pro scutagio ad opus nostrum de quinque feodis praedictis, de tempore praedicto pacem habere, et ipsum inde quietum esse faciatis. Teste Rege apud Chenelingham, primo die Julii. REX Thes. Baronibus suis de Scaccario, salutem. Quia venerabilis pater Claus. 26 E. 1. m. 15. Pro G. Wygorn. Episcopo. G. Wygornensis Episcopus finem fecit nobiscum in exercitu nostro Walliae, anno regni nostri decimo, pro servicio trium feodorum Militum quod tunc nobis recognovit, sicut per inspectionem rotulorum Marescalciae nostrae de eodem exercitu nobis See Claus. 7. Johan. Reg. m. 18, 19 Cl. 16 Johan. m. 24. Fines 1. H. 3. d. 2, 11, 12, 15. Cl. 2. H. 3. dors. 11. Fines, 3. E 2. m. 13, 17, 19 Fines, 9 E. 2, m. 9 19 constat; vobis mandamus, quod ipsum Episcopum de scutagio quod ab eo exigi facitis per summonicionem Scaccarii nostri praedicti, pro tribus feodis praedictis de exercitu praedicto quietum esse faciatis. Teste, etc. apud Westm. 21 die Februarii. These Records, and sundry others of this kind in this and other * Rolls, will well explain Littleton and our other Law Books in this point. The Parson of the Church of Preston complaining by his Petition to the King, that some of the King's tenants his Parishioners refused to pay their Tithes of Hay due to his Church, to his and his Church's prejudice; the King thereupon, by his Ecclesiastical Prerogative, issued this Writ of Privy Seal to his Bailiff to compel them to pay all Tithes due and accustomed to the Church. A Nostre Seigneur le Roi, Monster William de Blie Suthdean de Everwike, a la Bundela Brevium & Petitionum in Turre London. An. 26 E. 1. quele Suthdeane la Eglise de Preston en Holdernesse est apportenant; Qepar la ou avant ces heures sefeit sa petition a nostre Seigneur le Roy de avoir la Dime feyn des hommes nostre Seigneur le Roi, Parochiens de mesme cele Eglise. Et nostre Seigneur le Roy granta, que les hommes avauntditz donassent lous Dimes deuwes a lour Eglise d● Preston parochiele. Et sus ceo manda ces Brefs a Thomas de Weston jadis son Bailliffe de holderness, qui rien ne fit en son ten. Prie le avaundit Suthdean, qe nostre Seigneur le Roi please commander, qe plenere execution en seit feet deal grant avauntdit. Who thereupon issued this Writ. EDwardus, etc. dilecto sibi Thomae de Weston Ballivo suo de Holdernesse salutem. Ex querela Magistri Willielmi de Blithe Personae Ecclesiae de Preston accepimus, quod quidam homines vestri de Preston, et Parochiani Ecclesiae praedictae Decimam foeni sui dictae Ecclesiae suae de jure debitam, eidem Ecclesiae dare renuunt minus just, in laesionem juris Ecclesiastici, et ipsorum Ecclesiae et Rectoris jacturam non modicam et gravamen. Et quia praefatis Ecclesiae seu Rectori injuriari nolumus in hac parte; Vobis mandamus, quod, si ita oft, tunc dictos homines nostros Decimam foeni sui, Parochiali Ecclesiae suae de jure debitam, solvere, et eam personae dictae Ecclesiae havere faciatis. Teste meipso apud Loweder 9 die Julii. Anno regni nostri 26. The King by his Prerogative having granted a licence to the Bishop of Coventr. & Lichfeld to hold the Hospital of St. Leonards in York in Commenda with his Bishopric during his life, out of his free gift and special grace, confirmed it by this Patent, so as this dispensation should not prove prejudicial to him or his heirs. REX omnibus ad quos, & salutem. Cum vicesimo die Novemb. anno Regni Pat. 26 E. 1. m. 20. Pro W. Coventr. & Lichf. Episcopo de Hospitali S. Leonardi Eborum. nostri vicesimo quinto concessissemus pro nobis & haered. nostris venerabili patri tunc Coventr. & Litchf. electo, nunc locorum eorundem Episcopo, ut ipse hospitale nostrum Sancti Leonardi Eborum, quod ex mera donacione nostra noscebatur optinere, et quod per ejusdem Electi consecrationem erat vacaturum et ad nostram donationem libere spectaturum haberet, et post dictam consecracionem retinere de dono nostro et nostra gratia speciali, quamdiu vitam duceret in humanis, et fructus inde perciperet, prout antea percipere consueverat, si idem Electus dispensacionem ab Apostolica sede optineret praedictum Hospitale post dictam consecrationem habendi, et ut dictum est retinendi; Ita tamen quod per hoc nobis vel haer. nostris imposterum nullum praejudicium generaretur. Nos ne ex dispensacione hujusmodi nobis vel haeredibus nostris posset aliquod praejudicium generari; Volentes quod idem Episcopus custodiam Hospitalis praedicti ex mera collacione nostra optineat, dedimus & concessimus pro nobis & haeredibus nostris praefato Episcopo Hospitale praedictum custodiendum ad totam vitam ipsius Episcopi cum suis juribus & pertinenciis quibuscumque. In cujus rei, etc. Teste, etc. apud Westm. 8 die Aprilis. From which Patent it is observable: 1. That by an Ecclesiastical persons promotion to a Bishopric, his Wardenship of an Hospital as well as his * 5 E 3. 9, 11, 12, 4, 7 a. 37. Dyer, f. 159 a. Hobards Reports, p. 141, to 159. benefices, prebendaries, and other Ecclesiastical dignities, became void in Law in that age. 2ly. That the King by his special dispensation and grace might prevent their avoidance and licence him to retain them. 3ly. That this licence or Commenda retinere, must precede his consecration as a Bishop, else it came over-late. The Pope by his Bull confirming the election of the Abbot of Fiscamp this year, which the King approved, issued this Writ to restore his Temporalties. REX dilecto Clerico suo Malculmo de Harleye Escaetori suo citra Trentam salutem. Pat. 26 E 1. m. 20. De temporalibus restitutis. Cum sacrosanctae Romanae Ecclesiae Summus Ponti●ex electionem in Ecclesia Conventuali de Fiscamp nuper factam de fratre Thoma de sancto Benedicto Monacho ejusdem domus in Abbatem loci praedicti confirmaverit, et ipsum Thomam dicto Monasterio praefecerit in Abbatem, sicut per literas bullatas sedis Apostolicae nobis constat. Nos confirmacionem et praefectionem praedictas acceptantes cepimus fidelitatem ipsius Abbatis, & Temporalia domus praedictae infra regnum nostrum, prout moris est, restituimus eidem. Et ideo vobis mandamus, quod temporalia Abbaciae praedictae infra ballivam vesiram per mortem fratris Willielmi de Piccot nuper Abbatis ejusdem loci praedecessoris praedicti Thomae in manum nostram capta, eidem Thomae tanquam Abbati Abbaciae praedictae sine dilacione liberetis. In cujus, etc. Teste Rege apud Fulham 16 die Aprilis. Et mandatum est Militibus, etc. Teste ut supra. The King issued this Writ for the speedy collecting and paying the money granted by the Clergy of the Province of York, to resist the Scots who invaded England, to the Archbishop elect thereof. REX venerabili in Christo patri H. eadem gratia Ebor. electo, salutem. Quia Claus 26 E. 1. m. 17. De pecunia a Clero Provinciae ●borum Regi contra Scotos concessa Waltero de Agmodesham liberanda. de pecunia ad expensas Comitum, Baronum, et aliorum de regno nostro, qui in instantem expeditionem nostram contra Scotos inimicos et rebels nostros regnum nostrum hostiliter invadentes, et mala quamplurima incessanter perpetrantes, ad dictum regnum defendend. et ipsorum Scotorum maliciam reprimend. sunt profecturi, oportebit celeriter providere. Vos affectuosè requirimus & rogamus, quatinus considerantes pericula quibus dictum regnum et maxim parts boriales per dictorum Scotorum invas●onem et nequiciam subjacent hiis diebus, totam pecuniam provenientem de Subsidio quod a Clero vestrae provinciae in defens●onem dicti regni dicitur nunc concedi, cum omni celeritate quam fieri poterit, levari, et eam Waltero de Agmodesham Clerico per praefatos Magnates ad denar. pro defensione dicti regni contra inimicos nostros praedictos expendendos deputato, faciatis sine dilatione qualibet liberari; Ita quod dictae expeditionis nostrae negocium pro defectu pecuniae nullatenus retardetur. Teste Rege apud Westm. 8. die Decembris. The Monks of Battle Abbey by ancient Charters having the Custody of the Abbey and Lands during the vacancy upon their Abbot's death; the King issued this Writ to restore them to their Custody. REX dilecto Clerico suo Malculmo de Harleye Escaetori suo citra Trentam salutem. Ibid. m. 18. Pro Monachis de Bello. Quia per cartas praedecessorum nostrorum Regum Angliae concessum est Monachis de Bello, quod cedentibus vei decedentibus Abbatibus ejusdem loci ipsi Monachi habeant custodiam Abbaciae suae et omnium terrarum et tenementor. ad ipsam pertinencium, et liberam administracionem de rebus et possessionibus ad eandem Abbatiam pertinentibus. Mandamus vobis, quod ipsos Monachos custodiam Abbaciae suae in hac vacacione sua, & omnium terrarum & ten. ejusdem Abbatiae & liberam administracionem de omnibus rebus & possessionibus ad ipsam pertinentibus habere permittatis, sicut praedictum est, nec de custodia praedicta vel aliquibus ad ipsam pertinentibus vos intromittatis contra concessionem praedictam. Et si quae inde post captionem dictae Domus in manum nostram per vos percepta fuerint, ea eis sine dilatione restituatis. Teste, etc. apud West. 28 die Novembr. The King sent this Letter to the Archbishop to excuse the attendance of one of his Clerks in Chancery at his Visitation. REX venerabili in Christo Patri R. eadem gratia Cantuar. Archiepiscopo, tocius Angliae Primati salutem. Cum sicut accepimus citari feceritis dilectum Ibidem m. 6. dorso. Pro Thoma de Capella. Clericum nostrum Thomam de Capella Rectorem Ecclesiae de Sevenok, ut in certo termino compareat personaliter coram vobis, ac idem Clericus noster nostris in Cancellaria nostra intendat obsequiis, propter quod in codem termino juxta vestrae citacionis edictum non absque nostri & populi regni nostri incommodo se non potest vestro conspectui praesentare. Paternitatem vestram requirimus & rogamus, quatinus ipsius Clerici nostri absenciam in praefixo sibi termino excusatam habentes; velitis eundem in hiis quae ipsum coram vobis contingat praetextu visitacionis praedictae favore prosequi gracioso. Teste Rege apud Karliolum, 12 die Septemb. The King issuing a Writ to the Bishop of Worcester to certify him, whether Simon le Chaumberleyn was a Monk professed in Little Malvern Priory, returned this Certificate, that he was not there professed. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Cum nuper quibusdam certis de causis Pat. 26 E 1. m. 1. Quod Simon le Chamberleyn in Prioratu de Parva Malvern habitum Monachalem non suscepit. certiorari volentes, utrum Simon le Chaumberleyn qui in Prioratu de parva Malvern habitum Monachalem suscepit, ut dicitur, in Monachum professus fuisset, necne, mandaverimus venerabili patri G. Wygorn. Episcopo, quod inde nos redderet cerciores, Nos literas ejusden Episcopi de * See Cooks 1 Instit. f. 74. a. Fitzh. Trial 33, 44, 45, 78, 88, 88, 89, 101. certificatione illa patentes recepimus in haec verba. A noble Prince & son treslige Seigneur Mon sire Edward par la grace de Dieu Roy Dengleterre, Seigneur Dirland, & Ducs Daquitain, le soen Godefrey par mesme la grace Evesque the Wyrcest. saluz. et due obeisance a touts ses comandeme●tz, ove la grace Jhesu Christ en totes vos eoures: Le maundement de vostre Seigneurie real desouth vestre seal prive, a due reverence recev de vous certifier del estate Sire Simond le Chaumberleyn de ce qe habit de moigne acun ten, a la petite Malverne en nostre Evesche porta, ententimement nus enavoms pensee, e certeinement de lung dreit & usage avoms troue & usee, qe le Priur del avaunt dite petite Malverne est come nostre Ministre en mesme le lieu, pur ceo qe saunz election de moygnes nomer, de cele meson on de autre mettre le pooms a nostre voler, dount le avauntdit Priur ne nul autre saunz nous en duwe form en lavandit petite Malverne, a nul moigne de lieuz le habit donor ne poet, ne qe plus est receiure a profession, lafoy quele plus moigne fet qe habit. E a vestre treshonurable hautesce par nostre lettre overte a seal de nostre seal, certeinement mandoms, qe unkes a nous, ne a nul autre en nostre noun ne fist le avauntdit Simond profession. All honour de Dieu & prou de tut ceste Reaume Dieu longes en bon estat vous teigne en cors e en alme. Donec a Alnechirch ●e mardi prochein devaunt la feste saint Matheu, l'an de grace M. CC. nonaunte & utyme. In cujus, etc. Teste Rege apud Dunolm. 3 die Novembris. Per breve de Privato Sigillo. To what Churches and Benefices the King by his Prerogative presented Clerks both in the Isles of Geresey, Gernesey, and in Scotland this year, these Records will inform us. MAgister Robertus de Leysset habet literas Regis de Praesentatione ad Ecclesiam Sancti Petri de Portu in Insula de Gern. vacantem, et ad donationem Regis Pat. 26 E. 1. m. 27. De Praesentatione spectantem, ratione terrarum et tenement. Abbatis Majoris Monasterii Turon. in manu Regis existentium. Et diriguntur literae R. Constanc. Episc. (in Normannia) Teste, etc. apud Langele 20 die Decembris. WIllielmus de Spissa Capellanus habet literas Regis de Praesentatione ad Ecclesiam Sancti Sampsonis de Gerneseye vacantem, et ad donationem Regis Ibid. m. 26. spectantem, ratione terrarum et tenement. Abbatis Majoris Monasterii in Insula praedicta in manu Regis existentium. Et diriguntur literae R. Constanc. Episcopo. In cujus, etc. Teste, etc. apud Langele 10 die Februarii. Per Consilium. NIcholaus de Cumbrevill habet literas Regis de Praesentatione ad Ecclesiam Sanctae Trinitatis de Gereseye vacantem, et ad donationem Regis spectantem, ratione Ibidem. terrarum et tenement. Abbatis beatae Mariae de Voto in Insula praedicta in manu Regis existentium. Et diriguntur literae eidem Episcopo. Teste ut supra▪ Per Consilium. MAgister Willielmus de Marchia Clericus habet literas Regis de Praesentatione ad Ecclesiam beatae Mariae de Mosteraro de Gereseye vacantem, et ad donationem Ibidem. Regis spectantem, ratione terrarum et tenement. Abbatis Sancti Salvatoris V●cecomitis in Insula praedicta in manu Regis existentium. Et diriguntur literae eidem Episcopo. In cujus, etc. Teste ut supra. NIcholaus Hastang habet literas Regis de Praesentatione ad Ecclesiam de Are vacantem, et ad donationem Regis spectantem. Et diriguntur literae R. Pat. 26 E. 1. m. 15. Scotia. De Praesentatione. Glasguen. Episcopo (in Scotia.) Teste Rege apud Ebor. 28 die Maii. RObertus de Beverlaco habet literas Regis de Praesentatione ad Ecclesiam de Carnem●el vacantem, et ad donationem Regis spectantem. Et diriguntur Ibid. m. 13. literae Episcopo Candidae Casae. Teste Rege apud Northalerton 12 die Junii. Per breve de Privato Sigillo. RObertus de Cotingham habet literas Regis de Praesentatione ad Ecclesiam de Ibid. m. 12. Bothevill vacantem, et ad donationem Regis spectantem. Et diriguntur literae R. Glasguen. Episcopo. Teste Rege apud Brade 11 die Julii. Per breve de Privato Sigillo. Dupl. JOhannes de Winton. Clericus habet literas Regis de Praesentatione ad Ecclesiam de Ibidem. Sutbhon vacantem, et ad donationem Regis spectantem. Et diriguntur literae Glasguen. Episcopo. Teste Rege apud Strivelyn 26 die Julii. Per breve de Privato Sigillo. Dupl. GAlfridus de Stokes habet literas Regis de Praesentatione ad Ecclesiam de Douglas Ibidem. vacantem, et ad donationem Regis spectantem. Et diriguntur literae Glasguen. Episcopo. Teste ut supra. WAlterus de Bedewind habet literas Regis de Praesentatione ad Ecclesiam de Ibidem. Kilpatrik super Cludam vacantem, et ad donationem Regis spectantem. Et diriguntur literae Glasguen. Episcopo. Teste Rege apud Strivelin primo die Aug. Per breve de Privato Sigillo. JOhannes Boush de London. habet literas Regis de Praesentatione ad Ecclesiam de Ibidem. Kinkelle vacantem, et ad donationem Regis spectantem. Et diriguntur literae Aberden. Episcopo. Teste Rege apud Abercorn. 15 die Augusti. Per breve de Privato Sigillo. Dupl. JOhannes de Crosseby habet literas Regis de Praesentatione ad Ecclesiam Sanctae Ibidem. Mariae de Foresta in Selkirke vacantem, et ad donationem Regis spectantem. Et diriguntur literae Glasguen. Episcopo. Teste Rege apud Karl. 9 die Sept. Per breve de Privato Sigillo. Dupl. THomas de Chelreye habet literas Regis de Praesentatione ad Ecclesiam de Parva Ibid. m. ●. Yetham vacantem, et ad donationem Regis spectantem. Et diriguntur literae Glasguen. Episcopo. Teste Rege apud Karl. 11 die Sept. Per breve de Privato Sigillo. MAgister Willielmus le Rus habet literas de Praesentatione ad Ecclesiam de Ibid. m. 4. Vghtremokedy vacantem, et ad donationem Regis spectantem. Et diriguntur literae Custodi Spiritualitatis Episcopatus Sancti Andraae in Scotia. Teste Rege apud Karl. 15 die Sept. Per breve de Privato Sigillo. RObertus de Askeby Clericus habet literas Regis de Praesentatione ad Ecclesiam Ibid. m. 3. de Eglismaleshon vacantem, et ad donationem Regis spectantem. Et diriguntur literae Glasguen. Episcopo. Teste Rege apud Gedeworth 16 die Octobr. Per breve de Privato Sigillo. Dupl. WAlterus de Winton. habet literas Regis de Praesentatione ad Ecclesiam de Tyvyngham, Sancti Andraae Diocaesis, vacantem, et ad donationem Regis, Ibidem. ratione Episcopatus praedicti vacantis, et in manu Regis existentis, spectantem. Et diriguntur literae Custodi Spiritualitatis Episcopatus Sancti Andraeae, sede vacant. In cujus, etc. Teste Rege apud Gedeworth 17 die Octobr. Per breve de Privato Sigillo. THomas de Querle habet literas Regis de Praesentatione ad Ecclesiam de Rathen. Sancti Andraeae Diocaesis, vacantem, et ad donationem Regis spectantem. Ibid. m. 1. Et diriguntur literae Custodi Spiritualitatis Episcopatus praedicti. Teste Rege apud Karliolum 20 die Sept. Upon the deaths of the Archbishop of Dublin, and Bishop of Ely, the King committed their Temporalties by these Writs. REX Thesaur. & Baronibus suis de Scaccario Dublin. salutem. Quia bonae memoriae W. nuper Dublin. Archiepiscopus diem clausit extremum, ut accepimus, Fines An. 26 E. 1. m. 4. De Temporalibus Archiepiscopatus Dublin. capiendis in manum Regis. vobis mandamus, quod omnia Temporalia Archiepiscopatus praedicti cum pertin. in Hibern. sine dilatione capi faciatis in manum nostram, & alicui discreto & fideli nostro de quo confiditis & pro quo respondere volueritis committatis nomine nostro custodienda; Ita quod de exitibus inde provenientibus nobis plene respondere possit ad Scaccarium nostrum Dublin. Teste Rege apud Stannwegg. 24 die Septembris. REX commisit dilectis & fidelibus suis Willielmo de Sutton & Johanni de Godele Ibid. m. 14. De Episcopatu Elien. commisso. Episcopatum Eliensem cum pertin. vacantem per mortem W. nuper Eliensis Episcopi, & in manu Regis existentem, custodiendum quamdiu Regi placuerit: Ita quod de exitibus inde provenientibus Regi respondeant ad Scaccarium Regis. In cujus, etc. Teste Rege apud Retherhethe 29 die Marcii. Et mandatum est Militibus, etc. Teste ut supra. Anno 27 E. 1. I found no fewer than nineteen several Writs and actions at the Kings and grieved parties prosecutions in the bundles of Writs, in the White Tower Chapel, and no lesle than four more in the Plea-Rolls of Term. Paschae, an. 27 E. 1. for holding and prosecuting pleas in Courts Christian, for goods, chattels, trespasses, lay-fees, and advowsons against the King's Prohibitions, Crown and dignity; as this Catalogue of them will inform you. Edwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. Vic. Bedford. etc. Pone, etc. Richardum de Harecourt, & Magistr. Rogerum de Catteworth; quod sint, etc. ostensuri quar● cum placita de catallis & debitis in Regno nostro quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, ad Coronam et dignitatem nostram specialiter pertineant, etc. secuti sunt placitum in Curia Christianitatis de catallis & debitis Magistri Johannis de Sancto Walerico Personam de Blanham, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, in laesionem coronae et dignitatis nostrae, et contra prohibitionem nostram, etc. Teste meipso apud Thetford, 24 die Januarii, anno regni nostri 27. Edwardus, etc. Vic. Dorset. etc. Pone Magistr. Petrum de Grumut, & Magistr. Johannem de Tarent; quod sint, etc. ostensuri, quare cum placita, etc. (ut supra) tenuerunt placitum in Curia Christianitatis, de catallis quae non sunt, etc. contra prohibitionem nostram; & Nicholaum Personam de Westchamberge, etc. quare secutus est idem placitum, etc. T. etc. 17 die Octobr. an. r. n. 27. Edwardus, etc. Rex Angliae, etc. Vic. Bucks. etc. pracipimus tibi, quod capias Magistr. Michael de Cornub. etc. & salvo custodias ad respondend. Abbati de Birlesden, Fratri Hugoni de Garhall, & Fratri Roberto de Rethe, de placito; quare cum placita de transgressionibus contra pacem nostram factis in regno nostro ad coronam et dignitatem nostram specialiter pertineant, et non ad alium in regno nostro; idem Nich. simul cum Magistro Richardo de Sancto Fredeswyda secutus est placitum in Curia Christianitatis de hujusmodi transgressionibus, in laesionem coronae et dignitatis nostrae, et contra prohibitionem nostram, etc. Teste J. de Metingham, apud Ebor. 27 die Jan. an. r. n. 27. Edwardus, etc. Vic. Roteland. etc. Si Hugo de Hennecok, etc. pone Rogerum de Romul Personam Ecclesiae de Mertimesthorp, quare s●c●tus est consimil● placitum. Teste meipso apud Westm. 18 die Febr. Edwardus, etc. Vic. London. quod ponatis, etc. Petrum de Weston; quare sec●tus est (consimile) placitum, etc. Teste J. de Metingham apud Ebor. 9 die Maii. Edwardus, etc. Vic. Buks. Si Eliz. quae fuit uxor Willielmi de Say etc. pone Robertum Archiepiscopum Cantuar. quod fit coram justic. nostris, etc. quar● tenuit placitum in Curia Christianitatis de hujusmodi transgressionibus, in laesionem coronae et dignitatis nostrae, et grave damnum ipsius Elizabeth. et contra prohibitionem nostram. Teste meipso apud Stebenheth, 12 die Maii, a●. r. n. 27. Edwardus, etc. Vic. Leycestr. pone Galfridem Abbatem de Sancto Edrulpho, quod sit, etc. ostensurus, quare cum placita de advocationibus Ecclesiarum in Regno nostro ad nos et coronam nostram ac dignitatem, et non ad alium specialiter pertineant in eodem Regno, idem Abbas, etc. secutus est placitum in Curia Christianitatis de advocacatione quinque partis Ecclesiae de Ibbestoke, in laesionem coronae et dignitatis nostrae, et contra prohibitionem nostram, etc. T. meipso apud Kenyton, 6 die August. an. regni nostri 27. Edwardus, etc. Vic. Bedeford. Si Prior sancti Andreae de Northhampton, etc. pone Radulphum Personam Ecclesiae de Wrastingworth, quod sit, etc. quare secutus est placitum in Curia Christianitatis, de Advocatione quartae partis Ecclesiae de Potton, contra prohibitionem nostram. T. meipso, etc. 24 die Octobris. Edwardus, etc. Vic. Kanc. Si Robertus atte Brew, etc. pone Hugonem de Frosham & Richardum de Haleghton Capellanum, etc. quare secuti sunt placitum in Curia Christianitatis de laico feodo ipsius Roberti, etc. contra prohibitionem, T. etc. apud Kenynton, etc. Vic. Linc. Si Haywysia de Creuks, etc. pone Magistr. Nicholaum de whitchurch, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis, de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, etc. & Thomam Vicarium Ecclesiae de Multon, quare secutus est idem placitum, etc. contra prohibitionem nostram. Teste meipso, etc. 28 die Januarii. Consimile breve Vic. Northt. inter Johannem le Butiller de Castro querent. Et Magistr. Hen. de Nassyngton defend. T. J. de Metingham, 8 die Febr. Consimile Vic. Linc. Si Henricus de Umfravil & Isabel uxor ejoo, etc. pone Magistrum Henricum de la Douno Subdecanum Ecclesiae beatae Mariae Linc. quare tenuit (tale) placitum, etc. T. meipso, etc. 6 die Marcii. Vic. Huntindon. Si Rogerus de Kella●o, etc. pone Johan▪ Ravely, etc. quare secutus est (consimile) placitum. Teste, etc. 9 die Maii. Vic. London. Si Willielmus de Brokesburne, etc. pone Henricum de Nassyngton, etc. quare tenuit, etc. & Matil. de Hadham, quare secuta est (consimile) placitum. T. etc. 2 die August. Vic. Buks. Si Elias de Hertford. etc. pone Robertum Archiepiscopum Cantuar. Magistr. Willielmum de Gloucestr. Magistr. Willielmum de Chaddeleshunte, & Magistr. Richardum de Morcestr. quod sint, etc. quare tenuerunt, & Johannem de la Dune, quare secutus est (consim.) placitum. T. etc. 14 die Augusti. Vic. Glouc. quod non omittat propter libertatem Burgi Bristol, quin capiat Magistr. Thomam de Sancto Leonardo, etc. ad respondend. Philippo Paulet de Bristol; quare secutus est (consim.) placitum. Teste J. de Metingh. 10 die Octobr. with another of the same date. Vic. Oxon. Si Andraeas de Parye, etc. pone Nicholaum de Cateby & Johannam uxorem ejus, quare tenuit (consim.) placitum de catallis et debitis quae non sunt, etc. contra prohibitionem nostram. Teste meipso apud Westm. 15 die Octobr. Anno regni nostri 17. Placita apud Ebor. coram Johanne de Metingham, & sociis suis Justice. Domini Regis An. 27 E. 1. de B●nco de Termino Paschae, anno regni Regis Edwardi filii Regis H. vicesimo septimo. Bed●. ELias de Aylesbury, qui sequitur pro Domino Rege, optulit se, etc. versus Radulphum de Huche Personam Ecclesiae de Westlyngwathe de placito; quare, tum placita de catallis et debitis in regno Regis▪ quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, ad coronam et dignitatem Regiam specialiter pertineant, idem Radulphus, sicut ex relatu plurium accepit Rex, secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis Magistri Johannis de Sudyngton Personae Ecclesiae de Penton, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra prohibitionem, etc. et ipse non venit, et fuit attachiatus per Thomam filium Thomae de Holm, et Richardum de la Sale, de eadem. Ideo ipsi in misericordia, etc. Willielmus Pyking & Matil. uxor ejus per Attornatum, etc. versus Henricum Archiepiscopum Rot. 22. Nottingham. Ebor. de placito quod haberet ad hunc diem, Magistrum Robertum de Caudlesby Clericum suum, ad respondendum eisdem Willielmo & Matil. de placito, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamen●o vel Matrimonio, contra prohibitionem Regis, etc. et ipse non venit, et praeceptum fuit Vicecomiti quod attachiaret eum, et Vicecomes nichil inde fecit, sed mandavit quod Breve adeo tarde venit, etc. Idco s●cut prius praeceptum est Vicecomiti quod attachiaret Archiepiscopum, quod sit hic in Octabis sancti Michaelis, etc. Et hic habeat, etc. Magister Robertus de Pikeringg, & Johannes de Pikering, Simon Persona Ecclesiae Ibidem, Rot. 39 Eborum. de Queldrik, Adam Verdemel, Robertus filius ejus, & Walterus de Norton Clericus, attachiati fuerunt ad respondendum V●ncentio Verdenel & Willielmo fratri ejus de placito, quare praedicti Magister Robertus & Johannes simul cum Magistro Willielmo de Wirkesale tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de testamento vel matrimonio. Et de placito, quare iidem Simon, Adam, Robertus & Walterus secuti sunt idem placitum in ea dem Curia contra Prohibitionem, etc. viz. de decem marcis de laicis catallis ipsorum Vincencii & Willielmi, & ipsi praedictis die & anno in Ecclesia praedicta in praesentia Johannis de Nassington, Rogeri de Heselarton, & Philippi de Wyton porrexissent praedictis Magistro Roberti & Johanm Regiam prohibitionem, ne placitum illud ulterius tenerent: Et similiter praedictis Simoni, Adae, Roberto & Waltero, ne idem placitum ulterius in eadem Curia sequerentur. jidem Magistri Robertus & Johannes similiter soreta praedicta prohibition eye porrecta, nichilominus tenuerunt placitum illud in eadem Curia Christianitatis, et similiter iidem Simon et alii secuti suerunt idem pl●citum in eadem Curia, quousque praedicti Vincentius & Willielmus fuerunt ab ingressu Ecclesiae suspensi, et postea excommunicati, in contemptum Domini Regis, et contra prohibitionem, etc. Et unde dicunt, quod de●eriorati sunt et da mpnum habent ad valenciam viginti librarum. Et inde producunt sectam, etc. Galfridus le Campium per Attornatum suum optulit se quarto die versus Willielmum Ibid. Rot. 24. de Wellewyk, de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitaris de catallis et debitis quae non sunt de testamento vel matrimonio, contra prohibitionem, etc. Et ipse non venit; et praeceptum fuit Vicecomiti sicut alias, quod non omittat propter libertatem Beverlacy quin attachiet eum, etc. Although the Bishops, their Courts Christian and Clergy did thus usurp upon the King's Crown, Dignity, Courts and Subjects liberties, by holding, prosecuting these manifold suits of which they had no Jurisdiction; yet they were very careful to remove all Layforces out of Churches by the King's Writs, which might hinder the exercise of their own Ecclesiastical Jur sdiction in them; as is evident by this memorable Writ this year De vi Laica amovenda, in the White Tower, to omit others. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. Vic. Oxon. salutem. Praecipimus tibi Bundela Brevium in Turre London, An. 27 E. 1. sicut aliàs tibi praecepimus, quod ponas per vadium & salvos plegios Johannem de Burey, Gilbertum de Bukenhall Capellanum, Johannem de la March Capellanum, (with 8. others named in the writ) quod sint coram Justiciariis nostris apud Ebor. in Octab. Sanctae Trinitatis, ad respondend. tam Nobis, quam Ithael Skerwent Personae Ecclesiae de Bukenhull, de placito, quare cum ad requisitionem venerabilis Patris O. Lincoln. Episcopi pluries praecepimus, quod omnem vim Laic am quae se tenet in Ecclesia de Bukenhull, cuo minus idem Episcopus officium suum spirituale ibidem exercere possit, sine dilatione amoveres ab eadem; & ●u virtute illarum brevium nostrorum ad eandem Ecclesiam pro vi praedicta amovenda pluries accesseris; praedicti Johannes, Gilbertus, Johannes, Walterus, etc. qui se vi laica in eadem Ecclesia tenuerunt in adventu tuo ibidem se alibi transtulerunt, & conf●stim p●st recessum tuam ab ea, aggregatis sibi aliis malefactoribus se in eam vi armata iteratò intruserunt, & bona & catalla praedicti Ithaci ad praedict. Ecclesiam spectantiae distraxerunt & consumpserunt, & alia enormia intulerunt, & in eadem Ecclesia adhuc se tenent, pristinam maliciam suam continuantes, & ipsum Ithaelem indebite fatigantes, in nostri contemptum manifestum, et mandatorum nostrorum illusionem, et ipsius I●haelis dampnum, gravamen & jacturam, & contra pacem nostram. Et insuper praedict. E●iscopus officium suum spirituale ibidem exercere non permittunt. Nos igitur libertatem Ecclesiasticam illaesam conservare, & malieiae praedictorum malefactorum in hac parte cele●● juris remedio obviare: Tibi praecipimus, quod in propria persona tua accedas ad Ecclesiam praedictam, et omnem vim laicam quam ibidem inveneris absqu● mora amoveas ab eadem, juxta tenorem mandati nostri prius inde directi. Et habeas ibi nomina plegiorum, et hoc breve. Teste J. de Metingham apud Ebor. 3. die Februarii, Anno regni nostri vicesimo septimo. On which the Sheriff endorsed this return as to the Lay force; Accessi in propria persona mea ad Ecclesiam de Bukenhull quampluries, & nullam laicam vim in eadem inveni ullo tempore quo ibidem fui cum toto vicineto illo, ad vim laicam ab eodem renovandam. The Pope this year sending the Bishop of Vicense as his Legate and Nuncio into France, to complete and execute his * Here. p. 758, 759. premised award between the Kings of France and England, and hear and determine the differences between them concerning it, which they could not accord of themselves; thereupon Prince Edward and his Father issued these Patents of Procuration under their Seals this year, appointing and authorising new Proctors to complete, perform, and ratify the Pope's former a ward as a private person only, touching the Prince's espousals with the Lady Isabel, and to deliver the King's Lands in France into the Popes and his Legates hands, to settle a firm peace, and end all differences concerning the provisions therein expressed; thus recorded in the Almain Roll in the Tower. UNiversis praesentes Literas inspecturis. Edwardus illustris Regis Angliae filius Rot. Aleman. An 27 E. 1. m. 11. intus. salutem in Domino. Cum sanctissimus in Christo Pater Dominus B. Divina Providentia Sanctae Romanae ac Universalis Ecclesiae Summus Pontifex, in quem tanquam in privatam personam, et Dominum Benedictum Gaytanum, ex parte magnifici Principis Domini Philippi Regis Franciae illustris, & praedicti Domini Patris nostri, super reformanda pace & concordia inter ipsum Regem Franciae ex parte unâ, & eundem Dominum Patrem nostrum ex alterâ, ac super hiis quae ad pacem pertinent, & super omnibus & singulis discordiis, guerris, litibus, controversiis, causis, quaestionibus, damnis & injuriis, petitionibus & actionibus realibus & personalibus atque mixtis, quae fuerunt & sunt, vel esse possent inter praedictos Regem Franciae & Dominum Patrem nostrum occasione quacunque, sub certis formis & modis nuper fuerint compromissum, tanquam privata persona, ●t Dominus Benedictus Gaitanus, ut praedicitur; virtute compromissi hujusmodi dixerit, arbitratus fuerit, laudaverit, diffinierit arbitraliter, sententiaverit, mandaverit, ordinaverit, disposuerit & pronunciaverit, quod inter praefatos Regem Francia & Dominum Patrem nostrum perpetua & stabilis pax existat: Et ad confirmandam, roborandam & conservandan pacem hujusmodi inter caetera quae sub pronunciationis suae ferie continentur, * Here, p. 759. inter nos & Isabellam praenotati Regis Franciae filiam sponsalia ordinaverit contrahenda sub certis modis, conditionibus atque poenis; Volentes ordinationi Apostolicae in hac parte, ac p●terno assensui, ut tenemur, humiliter obedire, Nobilem virum Henricum de Lacie Comitem Lincoln. consanguineum nostrum praelibati Domini Patris nostri ad hoc accedente consilio et assensu, nostrum fecimus, ordinamus, et constituimus verum & legitimum procuratorem & Nuncium specialem ad contrahendum pro nobis et nostro nomine sponsalia cum Isabel praedicta, a● ipsa sponsalia juramentis et paenis certis firmandum, et ad jurandum pro nobis in ●nimam nostram quodlibet genus liciti juramenti, & ad omnia & singula faciendum quae nos faceremus vel facere possemus si nostra adesset praesenti● personaelis, etiamsi mandatum exigant speciale. Ratum & firmum habentes & habituri quicquid per praefatum Comitem in praemissis & corum singulis nomine nostro actum & gestum fuerit, seu etiam procuratum. Et hoc omnibus qu●rum interest vel interesse potest aut poterit in futurum significamus per nostras patentes Literas, praefati Domini Patris nostri, & nostrorum signatas sigillis. Dat. apud Stebenheth, 15 die Maii. NOus Edward par la grace de Dieu Roi Dengleterre, Seigneur Dirland, e Ducs Daquitaine faisons savoir a touz ceaux qui ces presents letters verront ou Ibidem. orront, qe come les honeurables Peers Guillames jadis Ercevesque de Divelyn, & Johan Esvesqe de Wyncestre, & les nobles & hautes homes Amez Count de Sauv●ye, Oaths de Grauntzoun, Hugue de Veer Chevaliers, nos Messages & Procureurs aiantzes de nous pleiner poer et especial mandement par nos lettres overtes saiellees de nostre saiel, de compromettre & compromys soient pur nous et pur nos heirs, en la persone de tresaintisme Pere sire Bonifaz, par la parvoiance de Dieu Papa l'octisme, come en prive person, & Benoit Gaitan, fur totes les guerres, descordz, plez, contencs, causes, questions, injures, petitions et demands, royals & personeles, et mellees, qui furent et sont, ou purront estre entre le Roi de Fraunce● Nous par quielque achason sicome en nos letters avantdites, et en l'instrument public fait sur meisme le compromys per lui plenierement est contenu, le quiel compromys nous agreons, accceptons, ratefions, approvons, & tenons a bon, E sur ceo le avantdit Pape par le vertue de meisme le compromis, ait dit, lo, arbitre, & define, * Hore, p. 760. qe totes les terres, vassaux, & biens & autres choses que nous teniens en Roiaume de France le jour qe meisme le dit fu pronunciez fuissent, deslors en bone f●i & saunz nule fraud simplement et purement mises, assignees en la main, et en le poer du dit Pape, et qe le Roi de Fraunce le feist ausint de ceo qe a li en appartient, et qe le dit Pape tenisi en noun du dit Roy les choses qui de sa party, et son noun sorroient assignées a meisme le Pape, et ausint en noun de nous les choses qui de queux nous le serroient assignées. Esourketot meisme le Pape ait veuleu, lo et arbitre deslors, qe se paraventir le dit Rois de France & nous puissons de meismes les terres et biens accordez entre nous, qe ce en quoi nous accordriens feust perpetuement, et saunz enfreinte guard, si come le dite prounciation plus pleinement purport. E apres ces choses le devantdit Pape aiant a cuer la dite busoigne, et desirant le bon & la hastif esploit de la meisme busoigne, nous ait per ses letters bullees maunde, quill envoi pur ceste busoigne l'honourable Peer R. Esvesque de Vycense, per nous enfourmer plus pleinment sur les avantdites choses, selonc la tenour du mandement quil le a fait de bouche, le quiel Esvesque a ce qe nostre ame Cousin Amez Count de Sauvoy, Monsire Johan de Bar, et nostre ame Chevalier Mons. Oaths de Grantzon nous ont fait a savoir, est la venuz, & lia dez busoignes parlez au counsail le Roi de France dune pert, eus ditz Count Johan & Oaths qui sont de nostre conseil, les quieux y facent de par nous dautre. E sur ce par eux touz de commun assentment apres moltz de traitmentz soit accord en la presence de mesme levesque, qe le Roi de France & none totes les choses de susdites selonc la fourme des compromys fais d'une part & d' autre, & sicome eyes sont contenues en la pronunciacion avant dite, commission ou disposition, quel quele soit fait ou a fair a person vive ou morte, per ses letters b●llees mettons en la main, e en le poer de meisme Levesque a receiure et a tenir en noun et la fourme de la pronunciation, et en la maniere qe le meisme Pape ad dit, lo, arbitre, et dirra, loera, arbitrerra, et diffinera, ou en autre manner per ses lettres bullées ad ordene ou ordenera. Nous pur honeur et pur reverence du dit Pape, et pur pées et pur profit de tout la Christienete, et pur approchier au voyage doutre mer, vueillantzes le bon accomplissement de ceste busoigne tant com en nous est, donons plenir poer & especial mandement per ces presents letters a nos amez & foiaux Maistre Girard de Vippenis Ercediakne de Richmund, Amaven de la Bret, Guillame de Leyburne, Poinz Sire de chastilion, Guy Ferre nostre lieu tenant en Gascoigne Chevaliers, & a Maistre Reymon Arnaud de la Rame Clerk, & as cinque et as quatre, et as trois si plus ni puissent estre, de mettre & dassigner de parole ou de droit et de fait, & de bone foi, & saunz frande simplement & purement tant come en nous est, en la mayne en la poer du dit Esvesque de Vycence, totes les terres, Vassaux, biens, et autres choses que nous teniens en Roiaume de France le jour qe la dite pronunciacion fu faite, et receiure et atenir e noun et en la mayn du devantdit Pape come de prive person, e Benoit Gaytan, selonc le tenour et la fourme de la meisme pronunciation, et en la maniere qe meisme le Pape ad dit, lo, arvitre et diffine, et dirra, loera, arbitrera et diffinera, ou ad ordene, ou ainsi come li plerra a ordiner ansi come desus est dit. E volons & promettons, qe nous aurons ferine et estable tout quantque par les avantditz Ercediakne, Amanen, Guillame, Pointz, Guy & Remon, ou per les cinqe, ou les quatre, ou les trois de eux en la fourme de susdite serra fait en ceste busoigne. Sur la quele busoigne approver, tenir, gardir et accomplir, nous obligons nous et nos heirs, et touz noz biens per ces presents letters saielles de nostre Seal, qe furent faites & donees a Westmostiere le vintisme second jour du mois Daveril, l'an de grace Mil deux centz quatre vintzes & dies & nuof, & de nostre Regne vint et septisme. Ceste lettre de susescrite est dublee mot par mot saunz rien changiez, sauve qe en la tierce souz mesmes les paroles escrite, y ad variance en taunt qe la ou il dit e autre deux a person vive & mort, la dit il a quelque person quill soit, estoit remenant mot par mot se contient come est contenu en les autre deus letters. John Bayliol late King of Scots, by large bribes, and clandestine solicitations of the King of France his confederate, procured Pope Boniface to commission this Bishop and Legate amongst other things, to importune King Edward at his special instance and request, to deliver his person into his hands and custody; which the King condescended to, upon the conditions therein expressed, and the Pope's engagement to him, that it should not be any way prejudicial to him or his Realm; the manner and form whereof is thus recorded in a special Record made thereof, which I lately found in the White Tower Chappel. La form comment Monseur de Bailloll feut baillez a l'Evesqe de B●evia Regis An 26 & 27e E. 1. in Turr London. Vicence, & comment il le resceust. A Touse ceux qui ces letters verront on orront, Renaud par la suffrance de Dieu Evesqe de Vicence, messages nostre Seignour l'Apostoille▪ saluz en Dieu perdurable. Nous feisons savoir a vostre universite, qe venant a Whitesand en Royaume de France a nostre presence Monseur Robert de Bourghersh Chivaler, Conestable de Dour, & procurator de tresnoble Prince & Roy Dengleterre, establizen ceste form. Edward par la grace de Dieu Roy Dengleterre, Seignour Dirlande, & Ducs Daquitaine, a touse ceux qui cestes presents verront ou orront, saluz. Sachez qe nous fesons, ordenoms & establissons nostre ame & feal Robert de Bourghersh nostre Conestable de Dour, nostre certain procurator, & li donoms plener poair par ces presents, de baillier & deliurer en nostre noun a Whitesand Johan de Baillol, au reverend Pier Renaut par la grace de Dieu Evesqe de Vicence, message l'Apostoille, en la fourme que sensuit. Cestassavoir, qe li dit Apostoille peusse dire et ordener tant soulement de la persone le dit Johan, et des terres les queles meismes celi Johan ont jadis en Engleterre, sicome il plerra, a la bone volunte du dit Apostoille en mesme la manere qe nous purriens dire se meisme celui Johan demorast verse nous personalment en Engleterre; Sauve a nous et a nos Heirs Rois Dengleterre le Royaume Descoce, les hommes, les Inhabitantz, et totes les appourtenances de meisme le Royaume. En tesmoignance des queux choses nous auoms fait fair cestes nos lettres overtes. Donees a Canterbir. le quattezime jour de Juygnet, l'an de nostre Regne vint & septisme. Rehercea & leust les paroles desouz escrites. En noun de Dieu Amen. Come Sire Johan de Baillol, qui est ici presentz par devent vous, reverend Pier Evesqe de Vicence, message de nostre Seignour l'Apostoille, pur multz de trespass e Treisons Inhumeinement demonstrez, et faitz par li a tresgrant Prince son Sovereign Seignour sanz meyn, Sire Edward par la grace de Dieu Roy Dengleterre, encoutre son homage, et le devoir de sa feaute, purement par son gree, et sanz condition souz meist du tot a la volunte du dit Roy le Royaume Descoce, du quel il estoit jadis Rois, et tout le droit quil avoit en cel, ou a cel, et au pueple de meisme le Royaume, et a ce, touse ses biens, sauve tout soulement a li vie et member, et non emprisonement. E qe puis il par son agreeable courage, & par sa franche volunte, purement & sanz condition, see rendist a son Seigneur avantdit Roi Dengleterre, & le dit Royaume Descoce, oue les hommes & ses autres droitures & aportenances universeles, & sa royal dignity, & son royal honeur; & outre ce toutes ses terres, & totes says possessions, oue touse ses moebles & non moebles, & soi movants, sicome appiert par un Instrument public fait de ce, a la requeste du dit Johan de Baillol: je Robert de Bourghersh Procurer du devantdit Roi Dengleterre, par commandement de li, & come Procureour, bail & assign lavantdit Johan present, a vous Sire reverend Evesqe de Vicence, message nostr● Seigneur l'Apostoille, pur la devotion, reverente, et honeur du tresceint Pier nostre Seigneur l'Apostoille, et de la Seint Eglise d● Rome, es maneres et es conditions qe sensivient. Cest assavoir, qe nostre l'Apostoille peusse due et ordeiner tant soulement de la persone le meisme Johan, et des terres les queles meismes celi Johan out jadis en Engleterre, sicomme a plerra a la bone volunte de nostre Seignour l'Apostoille, en mesme la manere qe mon Seigneur li Rois Dengleterre porroit dire si meismes celi Johan demorast verse luy personelment en Engleterre. Sauve a mon Seigneur le Roi Dengleterre, et a ses Hcirs Rois Dengleterre le Royaume Descoce, les hommes, l●s Inhabitantz, et totes les aportenances de mesme le Royaume. Cestassavoir & entendre, qe nostre Scigneur l'Apostoille ne peusse ordainer no dire du avantdit Royanme Descoce, des hommes, des enhabitantzes, ne des apportenances de mesme l● Royaume, pur le devantdit Johan de Baillol, we pur ses Heirs, qui s●nt, ou qui purroient estre, ne pur nul de ses appurtenances par quecunque cause qe ce s●it. Et nous avantdit Evesque, le desusdit Johan de Baillol a nous baille, avoms ensi resceu en lieu et en noun de nostre Seigneur l'Apostoille. En tesmoign des queux choses, nous auoms mis nostre seal a ces presents letters. Donees a Whitesand le Samady devant la fest nostre Dame la Magdalene, au quel jour nous resceumes le devantdit Johan de Baillol en la manere desusdite, par le Procurer devantdit, l'an de nostre Seigneur 1299. A strong evidence of the King's Sovereign right to the Realm of Scotland, which the Pope and his Legate both assented to. a Walsingham Hist. Angl. p. 44. Mar. Westm. Anno 1299. p 415. Thomas Walsingham and Matthew Westminster tender us this account of his delivery to this Pope's Nuntioes. In translatione beati Thomae Martyris vener●nt Nuncii Papae ad Regem Cantuariam, rogantes, ut Johannem quondam Regem Scotiae suae liberaret custodia; spondentes, quod Regem & regnum ab omni quod per hanc liberationem posset contingere periculo praeservarent. Quorum petitioni Rex condescendens, respondit; se ipsum Johannem tanquam seductorem falsum et perjurium ad Papam missurum: (as false and perfidious as he.) Ad quem Nuncii responderunt; & nos eum pro tali accipimus Summo Pontifici praesentandum. Cumque dictus Johannes cum praefatis Nunciis venisset Doveriam, & cista suae in navem deferentur, quidam regales qui eos ad mare deduxerant, dixerunt, quod voluerunt videre, qua continebantur in clitellis dicti Johannis. Quibus apertis, inventa est una corona regia regni Scotorum aurea, & multa uàsa aurea & argentea, & pecuniae non parva summa; quae universa Angliae Regi sunt allata. Rex illieò coronam auream offerri jussit beato Thomae Mariyri (as great a Traitor as this Scottish King) & sigillum common Scotiae quod repertum est ibidem inter catera, jussit sibimet reservari: pecuniam verò totam remisit dicto Johanni, ad expensas itiveris inchoati. Nuncii verò plurimum commendantes Regis sapientiam & regalem magnificentiam, transtulerunt cundem Johannem in terram Ballioli, quam habuit in regno Franciae, & ibidem reliquerunt cum, sub certorum custodia Praelatorum. Posthac & alii captivi à Regibus detenti, hinc inde secundum conditiones in Treugarum concessione positas, liberantur. The King having ratified the election of his Chancellor John de Langeton to the Bishopric of Ely the * Here p. 785. See Godwins Catalogue of Bishops, p. 211, 212. year before, elected only by the minority of the Covent and Chapter, rejected their Prior chosen by the majority, whereupon there was an Appeal to Rome by the Chancellor, whom the King not only licenced to repair to Rome in person to prosecute his undue election, but likewise writ Letters of credence to the Pope in his favour, wherein he highly extols his great services, fidelity, and expressed his cordial desire that he might speedily effect his business, and return to his presence to advice him in the grand affairs between him and the King of France; as these Records assure us. REX omnibus amicis suis ad quos, etc. salutem. Cum dilectus & fidelis noster Pat 27 E. 1. m. 36. intas. Pro salvo conductu. Johannes de Langeton Cancellar. noster pro negotiis nostris et suis ad Curiam Romanam se divertat, amicitiam vestram affectuose requirimus & rogamus, quatinus eundem Cancellar. nostrum, cum ipsum per districtus vestri loca transitum facere contigerit, nostri contemplatione recommendatum habentes, eidem aut Familiae suae in eundo versus Curiam praedictam, ibidem morando, et inde redeundo, in personis aut rebus ipsorum, non inferatis vel ab aliis, quantum in vobis est, inferri permitratis injuriam, molestiam, dampnum, impedimentum aliquod seu gravamen, set ipsis potius salvum & securum conductum amore nostri habere faciatis, cum ab eodem Cancellar. nostro super hoc ex parte nostra fueritis requisiti. In cujus, etc. per unum annum duratur. Teste Rege apud Westm. 18 die Febr. SAnctissimo in Christo Patri Domino, Domino B. divina providentia Sacrosanctae Claus. 27 E. 1. m. 17. Pro Johanne de Langeton de creaentia. Romanae & Universalis Ecclesiae Summo Pontifici; Edwardus eadem gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitania, devota pedum oscula beatorum. Dilectum Clericum nostrum Magistrum Petrum de Dene latorem praesentium ad vestrae dominationis praesentiam destinamus, Sanctitati vestrae attentius supplicamus, quatinus eundem Clericum nostrum benignè dignemini audire, ac sibi fidem indubiam adhibere in hiis quae ex parte nostra vobis exponet a●que requiret, super celeri et foelici expeditione negotiorum dilecti Clerici et Cancellarii nostri Johannis de Langeton Elyensis Electi, quae quidem multum insident cordi nostro: Habentes ea, si placet, nostri consideratione gratiosis affectibus commendata, ac eo celerius et favorabilius maturantes eadem, quo idem Electus nec dum utilis verum etiam necessarius juxta latus nostrum existeret hiis diebus, ad auxi●ium apponendum ut negotia quae sunt inter Regem Franc. et nos ad bonum producerentur effectum. Conservet vos Altissimus ad regimen Ecclesiae suae Sanctae per tempora foeliciter longiora. Dat. apud Westm. 19 die Febr. Anno Domini 1298. VEnerabili in Christo Patri Domino F. Dei gratia Sanctae Mariae in Cosmodin. Ibidem. Litera cr●dentia pro eodem Johanne. Diacono Cardinali, amico suo karissimo; Edwardus eadem gratia, etc. salutem, & sincerae dilectionis affectum. Dilectum Clericum nostrum Magistrum Petrum de Dene latorem praesentium ad sedem Apostolicam destinantes, Paternitatem vestram affectnose requirimus et rogamus, quatinus eundem Clericum nostrum be●ignè dignemini exaudire, etc. verbatim as before; ut negotia quae sunt inter Regem Franciae et nos ad bonum perducerentur effectum. Dat. apud Westm. 19 die Febr. Anno regni nostri 27. Yet notwithstanding these Letters, his own presence and bribes, he miscarried in this suit; for the Pope by a quadruple Usurpation on the King's Prerogative and Royalties, translated the Bishop of Norwich to Ely, created the Prior elected Bishop of Norwich, the Archdeacon of Canterbury Archbishop of Dublin, and bestowed the Archdeaconry on the Chancellor to stop his mouth, by his own Provisions, to gain quadruple rewards to himself, and Fees to his Officers, by this their ambitious contest for Ely; thus related by * Flores Hist. An. 1298. p. 412. Godwins Catalogue of Bishops p. 212. Mat. Westminster. Post Magistrum Gulielmum de Luda Episcopum Eliensem, a majori parte Capituli elect●● est Prior ejusdem loci, à residuis Johannes de Langtona, Cancellarius Domini Regis. Di● vero agitata causa coram Archiepiscopo Cantuariensi, et paulo minus pro Priore terminata, appellavit Cancellarius ad Apostolicam sedem, personam propriam itineri exponendo. Et Prior licet multifariè impediretur à nonnullis, ipse iter est aggressus, causam Ecclesiae defensurus. Quibus in praesentia Summi Pontificis, una cum Procuratoribus illius Collegii Eliensis, constitutis, atque utriusque partis jure in manibus Papae resignato, (a device then introduced in such cases, by the policy and delays of Popes, that they might dispose of all litigious Elections by their own Papal Provisions at their pleasures) ipse favorabilis existens Procurator●bus praedictis Collegii, annuit eis gratiam eligendi unum de Abbatibus exemptis illius ordinis, nominatis Abbatibus de Westmonasterio, de S. Edmundo, de S. Augustino, & de S. Albano. Quibus abvegantibus tantum oblatum, motus Papa de improbitate ipsorum, transtulit Episcopum Norwicensem (Radulphum Walpoole) in sedem Eliensem, et Priorem Eliensem in sedem Norwicensem. Defuncteque tunc temporis fratre Gulielmo Ottonino (Hothum) Archiepiscopo Dublinensi in redeundo de Curia Romana, dedit Papa eundem Archiepiscopatum Magistro Ricardo de Feringes Archidiacono Cantuariensi, & Domino Johanni de Langtono Cancellario Angliae, vedit Archidiaconatum praedictum; by his usurped Papal authority. The Chancellor not satisfied with this Archdeaconry, and his former Ecclesiastical preferments, procured Pope Boniface (to gratify both the King and him, whom he had disappointed and disgusted in this business of the election to Ely) to grant him a licence to hold all the Ecclesiastical Benefices and Promotions he had before, either with or without Cure, and likewise to receive two more Benefices with Cure, if he should canonically procure them; which privilege and indulgence of the Pope the King approving, ratified by this ensuing Patent, wherein he highly extols his Chancellor's merits. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Cum sanctissimus in Christo pater Dominus Pat. 27 E. 1. m 17. intus. Pro Johanne de Langeton Cance●lar. Regis. Bonifacius Papa 8. Langeton●●●cellario ●●●cellario nostro volens honorare personam, cum eo super pluralitate beneficiorum suorum cum cura et sine cura, quae obtinet nostri consideratione duxerit dispensandum, nihilominus sibi ex dono gratiae amplioris indulgens, ut si de beneplacito nostro processerit, ac expedire viderimus, adhuc etiam duo alia beneficia Ecclesiastica curam habentia animarum, si ea dicto Cancellario nostro Canonice offerantur, licite recipere, ac una cum praedictis prioribus beneficiis retinere valeat et habere, prout in literis Apostolicis nobis specialiter inde directis plenius continetur. Nos attendentes praefati Johannis Cancellarii nostri fidele servitium quod nobis impendit, & obsequiosam fidem quem ad nos habet & habuit, necnon conversationem ejus laudabilem vitaeque honestatem, & aliarum gratiarum & virtutum dona quibus eum Altissimus insignivit: Et ex hiis eundem Johannem praefata gratia per praefatum summum Pontificem sibi facta et longe majori dignum esse censentes, omnibus et singulis quorum interest tenore praesentium intimamus; quod de nostro beneplacito procedit, ac nobis expedire videtur, gratumque habemus pariter et acceptum, ut idem Johannes praedicta dua beneficia, si sibi Canonice offerantur, licite recipere, et eadem una cum omnibus praedictis prioribus beneficiis retinere valeat et habere, juxta praedictarum Apostolicarum continentiam literarum. In cujus, etc. Teste Rege apud Cantuar. 9 die Julii. By which dispensation of the Pope we may observe, 1. How little regard he had either of the people's souls, God's worship, service, or of the Canons and Decrees of former Councils, Popes, Prelates, or his own made against Pluralities from time to time, which he dispensed with for money and favour, beyond all bounds of moderation to this great Officer of State, who neither could reside upon, nor officiate in any of them: 2ly. This Chancellor's unconscionable avarice in procuring dispensations for such a multiplicity of Benefices with Cure for filthy luchre, which he neither did, nor possibly could reside on, nor discharge his pastoral duty in them to God's honour, or the edification or salvation of people's souls, which he never minded, but only the augmentation of his own annual revenues: 3ly. That the Pope's dispensations to hold pluralities of Benefices with Cure, in England, were held invalid in that age, without the King's approbation and confirmation of them. Pope Nicholas the 4th. having by his Provision conferred the Prebendary of Massam, belonging to the King's donation by reason of the Temporalties of the Archbishopric of York in his hands, on John de Columpna, which Provision Pope Boniface the 8th confirmed, and at his solicitation issued two successive Mandates to the Archbishop of Canterbury, and also to special Delegates to induct him into possession thereof, and to admonish the King's Clerk after two years peaceable possession, either peaceably to acquit the possession thereof to this Italian, or else personally to appear before the Pope within a prefixed time; against his Crown and Royal dignity; the King thereupon to preserve the rights and prerogative of his Crown against this Papal usurpation, issued these two Prohibitions to the Archbishop of Canterbury and the Pope's Delegates, and likewise sent this ensuing Letter to the Pope, to revoke his Provision and Mandates to the disinherison of his Crown and ancient right, which he neither would nor ought to suffer or connive at, and if he should, yet his Nobles would by no means suffer it. REX Archiepiscopo Cantuar. salutem. Vacanti nuper Eboracensi Ecclesia per Claus. 27 E. 1. m. 16. dorso. De Praebenda de Massam. mortem J. quondam Archiepiscopi ejusdem Ecclesiae, & in manu nostra existente, Praebendam de Massam quam dudum Bogo de Clare defunctus in ipsa Ecclesia optinebat, quam post obitum ipsius per dictum Archiepiscopum dum vixit, in plurimas portiones divisam, nostro irrequisito assensu invenimus, cuidam Clerico nostro integraliter cum suis juribus & pertin. universis contulimus, juxta quod ad nos pleno jure nostro Regio pertinebat, ipsum in corporalem possessionem ipsius Praebendae per Capitulum dictae Ecclesiae induci fecimus, ut est moris. Cum itaque dictus Clericus noster sic in dictae Praebendae possessionem inductus, gavisus sit ipss pacificè & quietè jam per duos annos continuos praecedentes & amplius, Johannes de Columpna, natus Landulphi de Columpna, suggerens subsequenter sanctissimo in Christo patri, Domino B. Papae 8 praefatam Praebendam sibi debitam et vacantem ex provisione foelicis recordationis Domini N. Papae 4. tacito de jure Regio per veri suppressionem, ab ipso Domino B. ad quosdam certos executores l●teras Apostolicas, sicut dicitur, impetravit, ut ipsum vel ejus procuratorem in possessionem memoratae Praebendae pec se vel alium, aut alios inducerent, et inductum desenderent. Quod si processisset, in enervationem juris nostri Regii et exhaeredationem nostram utique redundasset; Nos autem diminutionem Coronae et dignitatis nostrae Regiae nolentes, sicuti nec debemus aequanimiter tolerare, inhibuimus eisdem, ne quicquam quod in exhaeredationem nostram, seu praejudicium juris nostri Regii posset cedere in hac parte aliquatinus attemptarent, seu facerent aliqualiter attemptari, neque ad executionem hujusmodi negotii procederent nobis inconsultis. Verum cum nunc demum ad vos literae Apostolicae emanasse dicantur, in quibus continetur, quod Clericum nostrum, per quem praedicta Praebenda contra justitiam detineri asseritur occupata, et quemcumque alium seu alios ejusdem Praebendae detentorem seu detentores ex parte Domini Papae moneatis per vos, vel per alium aut alios, ut infra certum tempus praefatam Praebendam praesato Johanni de Columpna, vel procuratori suo ejus nomine, in pace demittant, alioquin ipsos procuretis citari, ut infra certum tempus se Apostolico conspectui repraesentent, tacito de jure nostro regio, et collarione per nos praelibato Clerico nostro, et facta possessione ac continuatione ipsius nostrae collationis optentum, prout superius est expressum. Vobis mandamus firmiter inhibentes, quatenus circa praemissa vel aliquod praemissorum in exhaeredationem vel diminutionem Coronae nostrae in praejudicium collationis nostrae praedictae aliquid attemptantes, seu facientes aliqualiter attemptari ad executionem hujusmodi negotii nullatenus procedatis. Vos scire volentes, quod in execurionem nostram et vestram super ipso negotio ad sedem Apostolicam nuncios speciales intendimus in proximo destinare. Dat. apud Westm. 30 die Marcii. REX Magistro Galfrido Camerae Domini Papae Clerico salutem. Licet nuper vobis mandavimus, nostri fuisset propositi super negotio Praebendae de Massam Claus. 27 E 1. m. 18. De Praebenda de Massam. in Ecclesia Ebor. quam Johannes de Columpna natus Landulphi de Columpna, ex provisione Apostolica habere contendet, Domino Papae literas nostras specialiter direxisse. Ita tamen de causa super eodem negotio ad praesens sibi scribere duximus omittendum, set vos ipse processum ejusdem negotii et jus etiam quod nobis ad collationem praedictae Praebendae ratione dignitatis nostrae Regiae compesebat, juxta quod illud in parte vobis patefecimus non est diu, dicto Domino Papae in vestri excusationem poteritis plenius intimare, et hoc meliori modo quo poteritis, petimus et rogamus, executionem et processus cujuslibet per vos interim faciendam penitus suspendentes, quoniam intentionis ipsius Domini Papae esse non credimus, jura nostra velle praeripere nec eye in aliquo derogare, set illa potius illaesa servare, et si foret necesse gratiosis affectibus adaugere. Teste Rege apud Ebor. 20 die Decembris. SAnctissimo in Christo Patri Domino B. Divina Providentia Sanctae Romanae Claus. 17 E 1. m. 13. intus. De Praebenda de Massam. ac universalis Ecclesiae Summo Pontifici; Edwardus eadem gratia Rex Angliae, Dominus Hyberniae, & Dux Aquitaniae, devota pedum oscula beatorum. Hoc habet nostra Consideratio circa Sanctam Romanam Matrem Ecclesiam, ut solita circumspectionis suae puritas, cuncta quae sunt aequitatis et justitiae circumspicit, et singulorum jura non minus in aliis quam in se ipsa conservat. Sane Sanctissime Pater ne quicquam turbationis ex eo quod Johannes natus nobilis viri Landulphi de Columpna, qui Praebendam de Massam in Ecclesia Eboracensi, ex provisione felicis recordationis Domini Nicholai Papae 4. praedecessoris vestri habere contendit, juxta mandati vestri tenorem ipsam non fuerit assecutus possitis colligere, per quod processus inceptos forsitan aggravetis. Causam obstaculi, quae talis est, beatitudini vestrae decrevimus aperire, videlicet, quod praedictam praebendam quam nuper bacante dicta Eboracensi Ecclesia nostri patronatus per mortem bonae memoriae J. quondam Archiepiscopi ejusdem Ecclesiae vacantem, et in plurimas portiones divisam, nostr● Regio irrequisito assensu invenimus, cuidam Clerico nostro integraliter, cum suis juribus et pertinentiis universis, prout ad nos spectabat contulimus pleno jure, quo quidem clarae memoriae progenitores nostri Reges Angliae temporibus suis in casu hujusmodi utebantur, et nos etiam subsequenter libere usi sumus: existente vero praedicto Clerico aliquandiu in ipsius Praebendae possessione pacifica et quieta, praefatus J. de Columpna suggerens vobis (sicut accepimus) praedictam Praebendam ratione probisionis praedictae sibi debitam ut vacantem tacito de jure nostro Regio, collatione, et possessione praemissis, a vobis literas (sicut dicitur) impetravit, per quas certis executoribus ut ipsum vel ejus procuratorem in possessionem ejusdem Praebendae per se vel per alium aut alios inducerent et inductum defenderent, dedisse dicimini in mandatis. Et quia mandatum hujusmodi et illius executio si procederet, in enervationem juris nostri Regii, et exhaeredationem nostram, et enormem laesionem dignitatis et Coronae nostrae cederet manifests, nec sit intentionis vestrae jure nostro velle praeripere aut eye in aliquo derogare, sicut firmiter credimus, et tenemus. Sanctitati vestrae devotissime supplicamus, quatinus praemissis benigna meditatione pensatis, super revocatione praelibatae provisionis et ejus effectu, quoad praebendam de qua agitur, ut jus nostrum ac praedictae Collatio et possessio non laedantur, sed potius conserbentur illaesa, dignemini, si placet, providentiae oportunae remedium adhibere. Profecto, etsi nos vellemus depescere in hoc facto, seu illud permittere sub dissimulatione transire, * Nota. Magnates tamen Proceres regni nostri, qui ad defenstonem dignitatis et Coronae nostrae ex homagii et fidelitatis vinculis sunt astricti, Ius nostrum taliter deperire minime sustinerent. Conservet vos Altissimus ad Regimen Ecclesiae suae sanctae per tempora prospera & longaeva. Dat. apud Westm. William Hamelton the King's Chaplain, employed frequently in his Service, being unanimously elected Dean of York upon his predecessors advancement to the Archbishopric, who refused to install him Dean, by reason that the Pope by his Provision before its avoidance had conferred it on another. The King thereupon as Sovereign Patron of the Church and Religion within the Realm, writ these ensuing Letters to the Pope and a Cardinal, for a speedy dismission of this business long depending at Rome; to the great prejudice of the Church, Deanery, and Alms of the Poor, to the Archbishops own examination. SAnctissimo in Christo Patri Domino B. Divina Providentia Sanctae Romanae ac universalis Ecclesiae Summo Pontifici: Edwardus, etc. Devota pedum oscula Beatorum. Cl. 27 E 1. m. 19 dorso. Pro Willielmo de Hamelton de Decanatu Eborum. Intuentes incommoda immò dampna quasi irreparabilia quae verisimiliter Ecclesiae Eboracensi ex diutina Decani absentia poterunt imminere, eo fiducialius aliqua quae de hujusmodi sentimus negotio vobis patefacere excitamur quo ad Ecclesias singulorum Regnorum praeservandas a noxiis, Clementiam vestram salubrius adhibere remedium arbitramur. Sanè praedicta nuper Eboracensis Ecclesia per consecrationem Venerabilis Patris H. in Archiepiscopum ejusdem Decani solacio destituta, Capitulum ipsius Ecclesiae ad Electionem solempnem de futuro praeficiendo Decano procedens, discretum virum Willielmum de Hamelton Archid, ejusdem Ecclesiae, dilectum utique Clericum nostrum qui nobis valdè fideliter & multum utiliter longo tempore sine intermissione servivit, elegit concorditer in Decanum. Cumque ipsius Electionis negotium praedicto Archiepiscopo, ad quem illius confirmatio seu infirmatio pertinet, praesentatum fuisset, idem Archiepiscopus praedictum Electum praetextu cujusdam Provisionis Apostolicae Venerabili Patri Domino T. Sanctae Mariae in Cosmodyn Diacono Cardinali, de personatu vel dignitate cum in dicta vacaret Ecclesia dudum factae, admittere distulit, et Electionem hujusmodi confirmare; Volens prius super ipsius Electionis negotio vestram consulere sauctitatem. Nos igitur Curae magnitudinem ac alia onera varia et diversa praefato Decanatui incumbentia, necnon et Eléemosinarum largitionem, quae ex antiqua ratione quarundam Ecclesiarum parochialium in quibus idem Decanatus consistit, totaliter a nostris olim progenitoribus collatarum per Decanos Eboracenses jugiter in praefata Ecclesia habent fieri, quasque in Regiae dignitatis nostrae praejudicium quod depereant, honest non poterimus tollerare, dominationi vestrae medullitus innotescere cupientes, beatitudini vestrae omni qua decet reverentia supplicamus, quatinus praemissis clementi meditatione pensatis, inspectaque benigne ipsius qualitate neg●tii, et eorum quae praemittuntur veritate diligentius intellecta, ne Ecclesia memoratu dispendiis irreparabilibus exponatur super praenotato Electionis negotio, Deo propitio remittendo si placet, dignemini oportunae providentiae studium impartiri. Conservet vos altissimus ad regimen Ecclesiae suae sanctae per tempora longiora. Dat. apud Lincoln. 7 die Mensis Januarii. VEnerabili in Christo Patri Domino J. Dei Gratia titulo sanctorum Marcellini & Petri, Presbytero Cardinali, amico suo karissimo, Edwardus, etc. salutem Cl. 27 E. 1. m. 18. dorso. Pro Willielmo de Hamelton. & sincerae dilectionis affectum. Illam concepimus de benevolentia vestra fiduciam ut in eo promptam se reddat & facilem quod & divinae pi●tati placitum & nob●s etiam sit acceptum. Sane Ecclesia Eboracensis per Consecrationem venerabilis Patris, etc. (ut supra, usque ibi admittere distulit,) deliberans sedem Apostolicam super ipso negotio consulendam. Nos itaque considerantes incommoda, immo danipna quasi irrexarabilia quae verisimiliter praedictae Ecclesiae Eborum ex diutina Decani absentia poterunt imminere, Domino Summo Pontifici per literas nostras specialiter supplicamus, ut Curae magnitudine ac aliis oneribus variis et diversis praefato Decanatui incumbentibus, necnon et eleemosinarum largitione, etc. ut supra. quod depereant, honest non poterimus tollerare, ne ipsa Ecclesia occasione praefatae provisionis irreparavilibus dispendiis exponatur, et Decanatus ejusdem in suis juribus et libertatibus collabatur, dignetur illius Dei intuitu misere●i, et praefatae electionis negotium pie remittere ad examen Archiepiscopi memorati: Sperantes igitur idem negotium ope vestra posse felicius promoveri, Paternitatem vestram affectuosè requirimus & rogamus, quatinus ad promotionem ipsius erga dictum Dominum Summum Pontificem, & alibi ubi necesse fuerit velitis si placet manus extendere favorabiliter adjutrices, ut ex hoc ad ea quae vobis aut vestris placita fuerint, sive grata, reddamur meritò promptiores. Dat. ut supra. The Pope summoning this William de Hamelton the King's Secretary (to whom he had committed the custody of his Great Seal and Chancellorship, during his Chancellor's absence about his election to Ely) to appear in person before him; the King thereupon writ this Letter to the Pope, to excuse his not appearing upon his summons, because he could not want his service and attendance about his public affairs. SAnctissimo in Christo Patri Domino B. Divina Providentia Sacrosanctae Romanae Cl. 27 E. 1. m. 13. Pro Willielmo de Hamelton. ac universalis Ecclesiae Summo Pontifici, Edwardus, etc. devota pedum oscula beatorum. Johanne de Langeton Cancellario nostro pro electionis negotio de ipso factae in Ecclesia Elyen. ad vestram olim praesentiam accedente, sigilli nostri custodiam, nostraeque officium Cancellariae, discreto viro Willielmo de Hamelton Archidiacono Eborum Secretario nostro, tunc commisimus exequendam. Cumque ipsum Willielmum coram vobis personaliter, (ut accepimus) feceritis evocari, nullusque alius in regno nostro tam expertus in legibus & consuetudinibus ipsius regni, nobisque et populo nobis subjecto tam utilis habeatur, tamque aptus et habilis ad officium memoratum, ipsum Willielmum officium illud dimittere non permisimus hiis diebus; credentes id Sanctitati vestrae minimè displicere, utpote cum dominationem vestram quam benevolam semper invenimus & benignam, velle nos obsequio carere personae adeo nobis necessariae, nullatenus praesumamus. Quocirca beatitudinem vestram requirimus et rogamus, quatinus ipsius Willielmi absentiam ad praesens habere dignemini ex causis praeviis excusatam. Conservat Altissimus Sanctitatem vestram incolumem ad suae regimen Ecclesiae per tempora longiora. Dat. Cantuar. 25 die Maii, Anno Domini 1299. The King upon information that there was Treasure hid in or about the Church of St. Martin's in the Fields; issued this Writ to this William Hamelton Archdeacon of York, and others to search for and seize it to the King's use, and to the Sheriffs of London and Middlesex to assist them therein. REX dilectis & fidelibus suis Willielmo de Hamelton Archidiacono Eborum, & Pat. 27 E 1. m. 15. intus. & Pat. 28 E 1. m. 34. intus. De inquirenrendo de Thesauro Regis apud Charring. Johanni de Cobeham salutem. Quia datum est nobis intelligi, quod Thesaurus est in Ecclesia Sancti Martini in Campis juxta Charring, vel in locis contiguis et vicinis, nos de fidelitate vestra vestraeque Circumspectionis industria confidentes: Assignavimus vos ad Thesaurum illum effodiendum, et ipsum modis et viis omnibus quibus melius expedire videritis perquirendunt, ac ad opus nostrum capiendum. Et ideo vobis mandamus firmiter injungentes, quod ad praemissa facienda celeriter intendatis: Mandavimus enim Vicecomitibus nostris London. & Middlesex, quod ad ipsa facienda vobis vel alteri vestrûm sint intendentes, respondentes, consulentes & auxiliantes, ac etiam facientes, quae vos vel alter vestrum ipsis ex parte nostra injungenda duxeritis in praemissis. In cujus, etc. Teste Rege apud Kenynton 12 die Augusti. The King's Escheator seizing the corn and other goods, in the Manors and Temporalties of the Bishop of Norwich, by reason of his translation to Ely by the Pope's authority, the King issued this Writ for their restitution, upon the Bishop's complaint. REX dilecto & fideli suo Waltero de Glouc. Escaet. suo citra Trentam salutem. Claus. 27 E 1. m. 4. Pro Radulpho Elien. Episcopo. Quia ex querela venerabilis Patris R. Elyen. Episcopi accepimus, quod vos blada in Grangiis, & alia bona infra Maneria Episcopatus Norwicen. existentia, die quo temporalia dicti Episcopatus Norwycen. per transiationem ejusdem Partis in Episcopum Elyen. in manum nostram cepistis, occasione vacationis ejusdem Episcopatus Norwycen. et ea eidem Episcopo detinetis ex hac causa & non alia, de quo miramur; Vobis mandamus, quod si ita est, tunc blada & bona praedicta, sic per vos in manum nostram capta, & eidem Episcopo detenta, sine dilatione restituatis ad commodum suum inde faciend. prout sibi melius viderit expedire. Teste Rege apud Westm. 14 die Octobris. The Bishop of Norwich having sowed his Temporalties before his translation to Ely, the new elect Bishop of Norwich, acknowledged a recognizance of 1000 Marks to the King for the Crop, and was likewise to satisfy the translated Bishop for his expenses and costs in ploughing and sowing them after his translation. IOhannes Norwycen. Electus, recognovit pro se & Ecclesia sua praedicta, se debere Claus. ibid. m. 7. Pro Rege. Domino Regi Mille marcas, solvendas ad voluntatem Domini Regis, pro omnibus bladis in terris Episcopatus Norwycen. tempore vacationis, per translationem venerabilis patris Radulphi nuper Episcopi ejusdem loci ad Episcopatum Elyensem, seminatis. Ita quod idem Electus satisfaciat praefato Radulpho de misis & expensis per ipsum appositis in terris & ten. illis, post translationem suam praedictam. By which it is evident, that if a Bishop sow his Temporalties, and be translated from it to another Bishopric before Harvest, the King shall have the Crop. The Abbot of Westminster procured this Writ to the Constable of Windsor Castle for 16 Bucks for this and the former year, granted him by King Henry's Charter, to pamper his and his Monk's flesh, instead of mortifying it with fasting and prayer. REX Johanni de London Constabulario Castri sui de Wyndesore salutem. Cum Claus. 27 E 1. m. 11. Pro Abbate West. celebris memoriae Dom. H. etc. (as here, p. 571, 672.) Vobis mandamus, quod eidem Abbati octo damos de Anno regni nostri vicesimo sexto, & alios octo damos de anno praesenti habere faciatis, juxta concessionem praedicti patris nostri & confirmationem praedictam. Et Custum quod ad hoc posueritis cum illud sciverimus, vobis in compoto vestro ad Scaccarium nostrum allocari faciemus. Teste Rege apud Putworth 29 die Junii. The Barons of the Exchequer issuing process against the Prior of Pontefract for not making a fine to the King as other Prior's aliens under the power of the King of France had done, for the mean profits of the Lands received; the King upon the Certificate of the Earl of Lincoln, that they were all Natives and not Aliens, issued this Writ of Supersedeas. Claus. 27 E 1. m. 1 ● Pro Prioro & Monachis de Pontefracto. REX Thes. & Baronibus suis de Scaccario salutem. Quia dilectus & fidelis noster Henry de Lacie Comes Linc. qui in obsequium nostrum per praeceptum nostrum profectus est ad partes transmarinas, nobis dedit intelligi, quod Prior de Pontefracto & omnes Monachi ejusdem Domus sunt indigenae, & in regno nostro originem traxerunt; & quod aliquis alienigena inter ipsos sub habitu Regulari à multo tempore non fuit conversatus: Nos super hoc certiorari volentes, ob causam illam & ad requisitionem ipsius Comitis: Vobis mandamus, quod demandam quam per summon. Scaccarii nostri praedicti fieri facitis praefatis Priori et Monachis de Centum et quater viginti libris, undecim solidis et tribus denariis, pro eo, quod non fecerunt sinem nobiscum sicut alii religiosi in Anglia, de potestare Regis Franciae, dudum secerunt nobiscum, ponatis in respectum, usque ad red●●um ipsius Comitis de partibus supradictis: Et districtionem si quam eis ea occasione fieri feceritis, interim sine dilatione relaxari faciatis eisdem. Teste Rege apud Doveriam 4. die Junii. Per ipsum Regem. The King marching this year with an Army against the Scots who invaded England, out of his Ecclesiastical Sovereignty and piety, issued these Writs to the Provincials of the Freers' Praedicants, and Minors to enjoin all the Freers' of their order in their respective Monasteries in England to make devout prayers to God for his grace to and protection of him, his children and Realm, as he had done to the * Here, p. 745, 781. Archbishop and Bishops, to excommunicate them, and pray for him and his forces. REX religioso viro in Christo sibi dilecto Priori Provinciali Ordinis Fratrum Cl. 27 E. 1. m. 7. De orando pro Rege. Praedicatorum in Angliae, salutem. Qualiter pro tranquillitate & pace regni nostri, ad proterviam & malitiam Scotorum reprimendam, qui regnum nostrum hostiliter invaserunt, hactenus sumus nosipsi in periculis expositi, & jam ad partes praedictas cum comitiva nobilium dicti regni nostri, ad praesens proponimus, (Deo dante) dirigere gressus nostros, non credimus vos latere. Et quia in homine non est auxilium sine Deo; ac propter hoc oportet impotentiam nostram divinae manus praesidiis sustentari; Vos affectuose requirimus & rogamus, quatinus confratribus vestris singularum Domorum vestrarum vobis subditarum dare velitis in mandatis, ut Deum et Dominum nostrum protectorem pro nobis suppliciter exorent; Ita quod per ipsorum orationum devotarum suffragia, gratiam nobis adaugeat, nosque ac liveros nostros, et regnum nostrum sua pietate ab omnibus adversitatibus tueatur. Dat. apud Langley 22. die Octob. Consimiles literae diriguntur pro Rege, generali Ministro fratrum Minorum in Anglia. Teste ut supra. The King to prevent the imposition of Taxes by, and exportation of Moneys and Goods to the General Chapters of the Cistercia● out of England, prohibited any of them but one only to repair thither, by this Writ. REX universis & singulis Abbatibus Cistercien. ordinis London. congregatis, salutem. Quia certis de causis nolumus quos vos vel aliquis alias Abbas Pat. 27 E. 1. m. 15. intus. Pro Abbate de Gerndon. seu Monachus ordinis vestri de regno nostro cujuscunquo status seu conditionis existat mare transeat ista vice, ad suum Capitulum generale, excepto duntaxat Abbate de Gerndon cui licentiam dedimus transfretandis; vobis mandamus strmiter inhibentes, ne aliquis vestrum regnum nostrum exire praesumat, sine nostra licentia speciali. Teste Rege apud Kenynton 12 die Augusti. He likewise sent this Letter of Credence by his Treasurer to the Archbishop, bishop and Clergy of the Province of Canterbury assembled in Convocation, to demand an aid of money against the Scots. REX venerabilibus in Christo Patribus R. eadem gratia Cantuar. Archiepiscopo, totius Angliae Primati, & omnibus Episcopis & aliis Praelatis, Clerique absentis Pat. 27 E. 1. m. 5. intus. Pro Rege de cred. in Concilio Archiep. Cant●●r. Procuratoribus in instanti Congregatione apud Novum Templum London. conventuris, salutem. Aliqua nos tangentia venerabili patri W. Coventr. & Lychf. Episcopo vobis exponenda injunximus viva voce; Rogantes quatinus eidem Episcopo in hiis quae vobis ex parte nostra exponet, velitis fidem credulam adhibere. In cujus, etc. Teste Rege apud Langele 31 die Octobris. Walter Langton Bishop of Coventry and Lichfield being the King's Treasurer, addicting himself to secular employments, instead of feeding his people's souls, and discharging his Episcopal office, procured this Charter from the King, whereby he deprived him of the Royalties, Forfeitures and Jurisdictions belonging to his Crown, to entail them on him and his successors for their honour and advantage. REX Archiepiscopis, etc. salutem. Sciatis, quod cum venerabilis pater Walterus Cart. 27 E. 1. m. 5. Pro W. Coventr. & Lichfield. Episcop●. de Langeton Coventr. & Lichf. Episcopus, Thesaurarius noster, ne dum ante, sed post susceptum curae Pastoralis officium, nostris jugiter insistens obsequiis, ad nostram & regni nostri utilitatem, laudabiliter se habuerit in eisdem. Nos personam suam omni honore dignam censentes, ac propter hoc Ecclesias suas regimini suo commissas in persona ipsius honorare volentes, concessimus pro nobis & haeredibus nostris eidem Episcopo, quod ipse & successores sui dictorum locorum Episcopi, imperpetuum habeant in omnibus terris suis Episcopatus praedicti, returnum omnium brevium nostrorum, placita vetiti namii, & catalla felonum & fugitivorum, necnon fines & amerciamenta omnium hominum & tenentium suorum per praefatum Episcopum & successores suos, ac Ballivos & Ministros suos, ad opus eorundem Episcoporum levanda, sine occasione vel impedimento nostri aut haeredum nostrorum, justic. Vic. Ballivorum seu Ministrorum nostrorum quorumcunque. Quare volumus & firmiter praecipimus pro nobis & haeredibus nostris, quod praedictus Episcopus & successores sui imperpetuum habeant returnum omnium brevium nostrorum, placita vetiti namii, catalla felonum & fugitivorum, necnon fines & amerciamenta omnium hominum & tenentium suorum per praefatum Episcopum & successores suos praedictos, ac Ballivos & Ministros suos, ad opus eorundem Episcoporum levanda, sine occasione nostri aut haeredum nostrorum, Justice. Vicecomitum, Ballivorum, seu Ministrorum nostrorum quorumcunque, sicut praedictum est. Hiis testibus, venerabilis patribus A. Dunelm. R. London. & J. Winton. Episcopis; Johanne de Warenna Comite Surr. Henr. de Lacie Comite Lincoln. Thoma Comite Lancastr. Aymero de Valentia, G. Comite Warr Roberto filio Walteri, Hugone le Despenser, Waltero de Bello Campo Senescallo Hospitii nostri, Petro de Clavent, & aliis. Dat. per manum nostram apud Westm. 18 die Aprilis. Per ipsum Regem. Et inde habuit tresdecim paria. Most of such Royalties and Privileges granted to our Archbishops and Bishops, were procured from our Kings whiles the Archbishops and Bishops of those Sees were their Chancellors, Treasurers, or other grand Temporal Officers, to the great impairing of the Rights, Royalties, and Revenues of the Crown, as the Charter and Patent Rolls abundantly evidence. The King likewise by his Ecclesiastical Prerogative, authorised this Bishop to enclose the Clause of the Cathedral Church of Lichfield with a Wall and Battlements, by this Patent, for the reasons therein expressed. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis, quod ad honorem Dei et honestatem Pat. 27 E. 1. m. 29. intus. Pro W. Cou. & Lich. Episc. Ecclesiae Cathedralis Lychfield, ac Sanctorum quorum corpora requiescunt in eadem, necnon ad securitatem et quietem Canonicorum et Ministrarum Ecclesiae praedictae, et suorum ibidem residentium, concessimus pro nobis et haeredibus nostris venerabili patri Waltero de Langeton Coventr. & Lychfield. Episcopo, quod ipse procinctum domorum suarum & Canonicorum praedictorum infra Clausum ejusdem Ecclesiae, muro lapideo includere, et murum illum kernellare; Ac procinctum praedictum sic inclusum cum muro kernellato tenere possit sibi et successoribus suis imperpetuum, sine occasione vel impedimento nostri et haeredum nostrorum, justic. seu aliorum Ministrorum nostrorum quorumcunque. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 20 die Aprilis. Per ipsum Regem. * Chart. 27 E. 1. nu. 17. Pat. 6 H. 6. pars 1. m. 18. Monast. Angl. vol. 1. p. 902, 936, 937, etc. King Edward the 1. as he did by his Ecclesiastical Prerogative licence Henry de L●scey Earl of Lincoln to remove and translate the Abbey of Stanlaur to whaley, propter grave periculum ex vicinitate maris, quod cum terram ipsorum ex un● parte Monasterii consumpsit & devastavit, & ex alia in proximo est consumpturum; & ossa antecessorum suorum & aliorum ibidem humatorum, per assensum Diocaesani Episcopi secum transfer, & ap●d whaley honorificè recondenda, in the 12. year of his reign; so this year he by his Royal Authority and Charter removed and translated the Monastery of Dernehale of the Cistercian Order, to the Abbey of Valle Royal which he had then newly founded and endowed, granting them verylarge Liberties, Privileges, and Exemptions from all sorts of Tolls and secular services; and likewise ratifying the appropriations of several Churches made to it by Popes at his request; by this clause. Praeterea cum Sanctissimi Patres in Christo Domini Onorius Papa quartus, & Nicholaus Papa quartus, Dei ducti ducatu, et ad nostram instantiam, Ecclesias de Kirkham in Comitatu Lancastriae, & Castri de Peck in Comitatu Derbiae, & Frodesham & Weverham in Comitatu Cestriae, quarum advocationes praefatis Abbati & Monachis de Valle Regali, & corum successoribus per Chartas nostras concesserimus, praedictis Abbati et Conventui et eorum successoribus in proprios usus concesserint; (which the * 7 E. 3. Fitz. Quare Imped. 19 Cooks 5 Rep. f. 10. b. King alone might have appropriated without these Popes, as well as ratify their appropriations of them.) Nos concessionem et appropriationem hujusmodi ratas habentes et gratas, eisdem pro nobis et haeredibus nostris Regiam praebemus assensum. Vnde licet praedicti Abbas & Conventus ante appropriationem eyes, ut praemisimus, factam, seu in Romana Curia impetratam, nullas personas ad ipsas Ecclesias de Kirkham, Castro de Perk, & Frodesham & Weverham praedictas praesentaverint; nichilominus tamen volumus et concedimus pro nobis et haeredibus nostris, quod praedicti Abbas et Conventus et eorum successores memorates Ecclesias sic appropriatas eisdem imperpeinum habeant, teneant et possidea●t in pace omnimoda et quiet; ita quod nec nos nec haredes nostri aliquod jus vel clame●m seu aliquam actionem per breve de Vltima Praesentatione, vel sine brevi, seu per aliud breve quodcunque, aut etiam ratione statuti nostri nuper editi, de terris aut tenementis aliquibus ad manum mortuam non ponendis, versus praedictos Abbatem & Conventum vel eorum succ●ssores habere poterimus vel movere, nec aliquod jus vel clameum in Advocationibus praedictarum Ecclesiarum imperpetuum vendicare. Quare volumus, etc. Dat. per manum nostram apud Stevenheth 15 die Maii. Per ipsum Regem. The Pope's Nuncio sending Letters to the King to know his pleasure, where his associates returning from Rome should find and attend him, received this answer. REX, etc. venerabili in Christo Patri R. eadem gratia Episcopo Vincentino, amico Claus. 27 E 1. m 7. Pro Rege. suo charissimo, salutem & sincerae dilectionis affectum. Literas vestras per latorem praesentium nobis missas recepimus, earumque tenorem intelleximus diligenter: sanè super eo, quod ubi et quando socios vestros de Romana Curia redeuntes ad nos venire velimus petivistis per nos effici certiores; vobis significamus, quod ad partes Scotorum dirigimus gressus nostros, ubi annuente Domino poterimus inveniri. Dat. apud Eborum. 17 die Novemb. Hugelinus Reyner a Merchant of Sennes; citing some of the King's Subjects in Ireland (by authority of the Pope's Letters) out of the Realm and King's power, against the Custom of Ireland and this Realm, to the hurt and prejudice of the King's Royal authority, being impriosned in Ireland for this offence, the King at the instance of this Pope's Nuncio, out of his special grace was pleased to grant him a pardon under his seal of Ireland, and issue this Writ for his release out of prison, so as he should answer any other that should prosecute him for this offence. REX dilecto & fideli suo Johanni Wogan Justice. suo Hibern. salutem. Cum nos▪ Claus. 27▪ E. 1. m. 10. Pro Huge●ino Royne●. ad instantiam venerabilis patris Reginaldi Episcopi Vincentini, Apostolici sedis Nuncii, pardonavimus (quantum in nobis est) de nostra gratia speciali, Hugelino Reyner de societate Mercatorum de Sen. transgressionem quam nuper fecisse dicebatur summoneri faciendo quosdam homines de Hibernia extra regnum et potestatem nostram, auctoritate literarum Apostolicarum, contra consuetudinem in regno nostro et praedicta terra Hibern. hactenus usitatam, et in praejudicium et laesionem nostrae Regiae dignitatis: Ita tamen quod idem Hugelinus in Curia nostra siet recto, si quis versus eum loqui voluerit de transgressione praedicta: Vobis mandamus, quod ipsum Hugelinum a prisona in qua occasione praedicta (ut dicitur) est detentus, sin● dilatione deliberari; et sibi literas nostras patentes de pardonatione praedicta sub sigillo quo utimur in Hibern. habere faciatis in forma praedicta. Teste Rege apud Cantuar. 17 die Julii. A clear evidence, that such * See here, Tom. 2. p. 478, 479, 561, 628, 718. Citations were then reputed very high offences against the King's Crown and dignity, as well in Ireland as England. The King having seized both the Temporalties and Goods of William Bishop of Imaleth in Ireland, for the Debts he owed him whiles he was his Escheator, afterwards at the Bishops request committed them to the custody of one of the Kings and Bishops Clerks, towards the satisfaction of his Debts, as these Writs inform us. REX dilecto & fideli suo Johanni Wogan Justice. suo Hibern. vel ejus locum tenenti, Fines 27 E 1. m. 4. De Episcopatu Imalacen. custodiend. & Thesaur. & Baronibus suis de Scaccario Dublin. salutem. Cum pro devitis in quibus venerabilis pater Willielmus Imalacen. Episcopus nobis tenetur, & ad requisitionem ipsius Episcopi, & de consensu ejusdem vobis mandaverimus, quod Episcopatum praedictum cum omnibus pertinentiis et bonis in maneriis illius Episcopi existentibus, sine dilatione et diminutione aliqua caperetis in manum nostram, et temporalia ejusdem Episcopatus, et bona in eisdem inventa salvo custodiri faceretis, ad opus nostrum: Ita quod de exitibus et bonis praedictis nobis respondere possetis ad mandatum nostrum, et jam de assensu et voluntate ipsius Episcopi velimus, quod Magister Bartholomaeus de Sutton noster & praefati Episcopi Clericus habeat custodiam Episcopatus praedicti (cum pertinentiis) ac bonorum in dictis maneriis existentium, quamdiu nobis placuerit; Ita quod nobis & praefato Episcopo inde respondeat ad Scaccarium nostrum Angl. ad mandatum nostrum: Vobis mandamus, quod Episcopatum praedictum cum pertinentiis & bonis in maneriis illis existentibus praedicto Bartholomaeo liberetis custodiend. (sicut praedictum est) una cum omnibus per vos inde perceptis ad opus nostrum à tempore captionis praedicti Episcopatus in manum nostram. Ita quod praefatus Bartholomaeus inde nobis & praefato Episcopo valeat integrè respondere. In cujus, etc. Teste Rege apud Charcham 10 die Septembr. REX Johanni Wogan Justice. suo Hiberniae, vel ejus locum tenenti, & Thes. & Fines 27 E 1. m. 19 Pro Imalacen. Episcopo. Baronibus suis de Scaccario Dublin. salutem. Quia venerabilis Pater W. Imlacen. Episcopus nobis in magnis et diversis debitis de tempore quo fuerit Escaetor noster in Anglia, et alibi in obsequio nostro steterat de praecepto nostro speciali, ten●tur; quae quidem debita per sum. Scaccarii nostri diversimodè exiguntur, & ad qu● nobis reddenda, idem Episcopus exitus de Episcopatu suo praedicto provenientes nobis assignavit, quousque ad opus nostrum dicta debita inde leventur ab eodem; eo quod alibi non habet ultra suam sustentationem necessariam, unde ea solvat. Vobis, ad rogatum ipsius Episcopi, & de consensu ejusdem, mandamus, quod Episcopatum praedictum, cum omnibus suis pertinentiis et bonis in Maneriis ejusdem Episcopatus inventis sine dilatione et diminutione aliqua capiatis in manum nostram, et temporalia ejusdem Episcopatus, et bona in eisdem inventa salvo custodiri faciatis ad opus nostrum; ita quod de exitibus et bonis praedictis nobis respondere possitis ad mandatum nostrum: Et hoc nullo modo omittatis. Teste Rege apud Westm. 4. die Aprilis. Per ipsum Regem & totum Consilium. REX Johanni Wogan Justice. suo Hibern. vel ejus locum tenenti, salutem. Quia Ibidem. venerabilis pater W. Imlacen. Episcopus nobis in magnis & diversis debitis, etc. (ut supra, usque ibi, unde ea solvat,) ac ex relatu ipsius Episcopi didicimus, quod quidam Magister Johannes Cantok, Custodiam dicti Episcopatus, & administrationem exituum inde provenientium, sub ipso Episcopo habuit jam est diu; de quibus nobis in allocatione debitorum praedictorum, seu praedicto Episcopo, quasi in nullo respondebat hucusque, sed exitus illos in usus proprios convertebat; & nobis ac eidem Episcopo detinet minus justè; per quod dicta debita in nostri & dicti Episcopi dampnum adhuc remanent non soluta; Vobis mandamus, quod praefato Magistro Johanni scire faciatis, quod sit in propria persona sua ad Scaccarium nostrum in Anglia, in Quindena Sancti Johannis Baptistae proximo futura, cum rotulis, talliis, munimentis & aliis receptionem dictorum exituum contingentibus, paratus ad compotum suum nobis et dicto Episcopo de dictis exitibus reddendum, juxta legem & consuetudinem Scaccarii praedicti. Et habeatis ibi hoc breve. Teste ut supra. The King having issued out Writs of Proclamation to all the Sheriffs of England to summon all men at arms, persons of Estates, and such to whom he had given lands in those parts, to repair to him to Carlisle upon his wages, against the rebellious Scots who invaded England, at Pentecost, being in the mean time necessitated to abide in the Southern parts of the Realm, by reason of a Message from the Pope and a Treaty to be held with his Nuncio at Mustroil in France, to settle all differences between the King of France and him, in pursuance of his former award, issued these Writs of Resummons, (which I found in the White Tower Chappel) adjourning their appearance at Karlisle till the Gules of August. EDward par la grace de Deiu Roi Dengleterre, Seigneur Dirland, & Ducs D'aquitain, Brevia R●gis in Turre London, An. 27. E. 1. a Visconte de Suthampton, saluz. Come nous vous eusoms nadgueres per nos letres manned, qe vous feissez par my tote vostre Ballie crier, garnir, e amonester totes les bones gentzes d'armes qi sont, auxi come de common & suffisantzes et de value, qil venissent a nous a Kardoil a noz gauges, issi qil feussent a nous illonques la veille de la Pentecost prochein a venir a plus tard, pur aler sur noz enemiz Descoce, e par ceux as quiex nos avoms terres donees en celes parties, e uncore bioms a donor mettre en seisine des dictes terres, & nous eioms procheinement Messages à envoier au message le Apostoil, en qui le Roy de France e nous haut e bas, sur graves peines, nous somes susmis de touse contecs, riotes e guerres mues entre nous dune part et dautre, et par les gentz le Roi de France en noun de lie e par lie, e par nos gentz qi le furent en meisme la manere, par assent du message du dit Apostoil qui il ad a ceo especialment envoie soit jur pris lendemein d ‛ Ascension a Mustroil par treter devant le dit message des contecs, riotes e guerres avantdites a peser, e per bone pes sur ceo faire e a fermer solome lafoy form, e la ordnance, qe le dit Apostoil sur ceo ad pronuncie. Nous e eu tretiz e conseil ove le Ercevesque de Canterbir, e ove altres Evesqes. Contes, Barons, e altres de nostre conseil, sums a cel jour assentzes: E avoms certain message ordenez de renuour, par quoi il est avis a nous e a touse ceaux qi a nostre conseil feurent, qe nous ne nous pooms des parties del such ou nous sums o'er esloigner, par aucuns desbats qe par aventera en cele bosoigne porrent surdre, sur ques nos ditz messages averont mester de nous hastinement aviser e conseiler de ce: nous par comun assent de nostre conseil avantdit avoms cel jour nous bioms estre a Kardoil sanz plus delai a parfaire all eide de Dieu les choses de susdites. Nous vous commandoms e fermement enjoinoms, que vous facez par my tote vostre bailie crier, garnir, e amonester totes les bones gentzes the arms en la form susdite qil veignent a nous illoeques a noz gauges, e a nostre fond. E qil soient illoeques Lemdemein de la Gul Aust avantdit sicome il aiment le honeur de nous e de la Corone Dengleterre, e la profist, e le sauvemeut de tot le Roiaume, e de eux meismes. E ceste choses fetes assavoir par mi tote vostre bailie sicome dit est e crier, e publier en Cites, en Burghs, e en villes merchaundes, e en touz autres Liues de mesme la Baillie ou vous verrez qe ben soit. Et tant sonent come vous verres qil soit a fair. E de ceo qi vous en averez fait al avantdit terme nous certefiez e nous remettant all hure ceti brief. Donez a Stebenheth le septime jour de May, l'an de nostre regne vintzes septisme. Dorso. Jeo aye fet crier, publier, garnir e amoneter permy ma Baiilie toutes les bonez genz de armes que sunt, auxi come de commun suffizauntzes e de value, qe il vignent a nostre Seigneur le Roy a Kardoil a ses gauges Lendemayn de la Gule de Aust, solom ceo qe le bref demand. The Sheriff of Lincoln endorsed this larger return on the Writ directed to him; Par my ma bailie ay faite crier, publier, e amonester in cities, Burghs, Vyles marchaundes, e par tut ma dite bailie, e taunt soient come jeo vy qil fust affair, qe totes les bones gentzes des armes qe sunt, ausy come de Commune, e sufficiauntzes, e de value, qe il soient a vous a Cardoyl lendemeyne de la Gule Aust, en la forme qe est contenue in cesty bref, a demurrer a vos gauges e a vostre soude, e qe ceo ne lessent, sicome i'll ayment vostre honour, e de la Corone Dengleterre, e la profit; e la sauvement de tut le Reaume, e de auxy meismes. The King having then discontented his Nobles and Commons, by delaying the Perambulations and setting out the bounds of the Forests as they desired; to regain their affections and ready assistance against the Scots, sent Writs to the Sheriffs of every County to proclaim to the Commonalty thereof in all Cities, Burroughs, Market Towns, and other convenient places, that he had appointed Commissioners to meet at Northampton, at the feast of St. Michael then next ensuing, without further delay to proceed in the perambulation. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, Vicecomiti Bundela Brevium in Turre London, An. 27 E. 1. Hereford salutem. Mittimus tibi quasdam literas nostras patentes directas Communitati Comitatus praedicti, per quas mandamus eidem Communitati, quod illi quos ordinavimus ad faciendam Perambulationem Forestae, erunt apud Northampton in festo Sancti Michaelis proximo futuro, cum plenaria potestate procedere ad Perambulationem illam faciendam absque dilatione majori, prout in literis illis plenius continetur: Tibi praecipientes, quod aslumpto tecum aliquo probo viro Religioso de balliva tua, qui testificari poterit factum tuum; Literas Patentes in Civitatibus, Burgis, Villis Mercatoriis, et locis aliis infra Ballivam tuam, ubi melius videris expedire, omni dilatione postposita, legi et publice clamari, et universis et singulis de Balliva tua, prout melius fieri poterit, s●iri facias illarum literarum tenorem. Et cum id sic feceris, nobis inde sub sigillo tuo & sigillo viri praedicti distinctè & apertè constare facias indilatè. Et hoc nullatenus omittas. Teste meipso apud Lewes 25 die Junii, Anno regni nostri 27. On which Writ the Sheriff endorsed this return; Dorso, Assumpto mecum Radulpho de Foresta Priore Sancti Guthlaei Hereford, mandatum vestrum executus sum prout in hoc brevi plenius continetur. The Return of the Sheriff of Salop and Stafford, is thus endorsed on his Writ, Assumpsi mecum Philippum Priorem de Bombrugge de Balliva mea, & in Civitatibus, Burgis, Villis mercatoribus, & locis aliis infra Ballivam meam, ubi melius viderim expedire, legi & publice clamari feci, & universis & singulis de Balliva mea (prout melius fieri poterit) scire tenorem literarum patentium mihi inde directarum. And because some people had then reported, that the King would not keep nor observe the Great Charter of Liberties, nor of the Forest, nor permit the perambulation to be made according to his promise, (by reason of his former violations of them, and delays in doing it) he issued out this further Proclamation to all Sheriffs to disprove these false reports, inform his people of the reasons why he was enforced to delay it, and assure them that he would really observe these Charters, and make the perambulation at the time appointed at Northampton. EDward par la grate de Deu Roy de Engleterre, Seigneur de Irland, & Ducs de Bundela Brevium in Turre London, An. 27 E. 1. Aquitaigne, a tote la Comunete del Count de Suthampton, saluz. Nous avoms entendu qe akunes gentzes vount disanz, qe nous ne voloms gardir ne tenir la grant Charter des Fraunchifes Dengleterre, ne la Chartre de la Forest, ne souffrer qe la paralée se face solom ceo qe nous avoms avant promis a granter, le quele chose nest pas verity, ainz a voms bone volunte et voloms qe eyes seient tenues et gardées, e qe la puralée se face en la forme qe nous grauntomes nadgeres. La quele contenoit, qe ele se feist a plus tost qe nous peuissoms apres les bosoygnes qe nous eusmes a fere au message L'apostoille. Les queles sount ja accordez & Jurez d'une part & de autre en bone manere, ladeumerce. E par ceo qe meisme le message deit venir en Engleterre, & estre a Canterbir le Samadi ou le Dimenche prochein apres le feste Sinte Swithyn a pluis tard, par faire akunes choses qe touchant tells bosoignes, les queles choses ne se pount fair sans nostre presence, & mestier soit de aver pres de nous au dit jour akuns de ceus qi e la dite puralee sont assignez, par querele ne se porroit faire si hastinement ne ausint pur la seson de Aust, qe tantost sur vendra il ne porreint entremettr●, ne vous ni purrez entendre pur voz besoignes qe ceo ne fust a grant damage dentre vous, a ceo qe nous semble si avoms ordine & voloms, qe ceus qi nous avoms assign a la dite puralee fere soient a Northampton a feste saint Michael a pluis tard, ove plenier poer & tut prestz de aler meyntenance avant a la dite puralee fair. Es'il aveigne qe nuls de ceus seient en akune manner desturbee quill ne puissent estre adounques la nous mettroms autres en lur lieu, ensint qe la bosoigne ne prendra pluis grant delay qe jekes a cel term, kar nous voes celui jour certain pur aler avant en ceste chose sanz delay. E avant ces heures le eussoms nous fait ...... akunes gentzes qe nous empresser●nt utrageusement, et en noun du● manner, Dount nous vous prioms qe vous ciens gentz ne criez sur le contraire de ceste choses, kar ceus qui portent tiens novelles, ouve dient qe nous les feisoms pur les choses essoigner, sont les maliciouses gentzes qi desirent amettre riote et debat entre nous et nostre people, pur desturber la pées et le bon de nous, et de vous, et de tut nostre Reaume; kar saches qe nostre volunte est, qe la purallée se face de la devantdit terme ci ...... hastinement come ele se purra faise sanz nul delay. Donees a Lewes le 25 jour de Jun. l'an de nostre Reign vintisme septime. From whence we may observe; That it is a very difficult matter for Kings to pacify or satisfy the minds of their discontented people, or induce them to believe their public proclamations to them to keep and maintain their Great Charters and Liberties, when they have formerly violated, or delayed the real performance or execution of them from time to time, upon real or pretended emergences. In pursuance of this proclamation, * Tho. Walsingham, Hist. Angliae, p. 44. Ypodigma N●ustriae, p. 87. Matth. Westm. p. 415 in principio Quadragesimae Rex Angliae Parliamentum tenuit Londoniis; ubi r●gatus à Comitibus saepedictis, ut Chartarum confirmationem renovaret, secundum quod in Scotia promiserat; post aliquas dilationes instanciae eorum adquievit, hac additione, salvo jure Coronae nostrae, in fine adjecta. Quam cum audissent Comites, cum displiscentia ad propria discesserunt. Sed revocatis ipsis ad Quindenam Paschae, ad votum eorum absolute omnia sunt concessa. Perambulatio Forestae, concessa est per Angliam tribus Episcopis, totidem Comitibus, Baronibusque eodem numero; ut ipsi Deum habentes prae oculis executionem fa●erent, et si quae emergerent dubia, illa secundum Deum et justitiam declararent. In a Bundle of Petitions, Letters and Writs I found in the White Tower, there is this memorable Remonstrance and Petition of the Bishop of Bangor, concerning the contempts and oppositions made by the King's Officers and others of that Ecclesiastical Jurisdiction which he and his Officials claimed, in the probate of Testaments, Mortuaries, Excommunications, and in some Temporal matters, for which he prayed remedy from the King, as Supreme Judge next under God in all Ecclesiastical as well as Temporal causes. MOnstrat Episcopus Bangoren. suo illustrissimo Domino, Domino Edwardo Bundela Brovium & Petitionum in Turre London, de annis 26 & 27 E 1. Dei gratiae Regi Angli●, quod ipse sentit se et libertatem Ecclesiae suae gravatum in articulis subscriptis. Primò, quod non creditur literis suis de Testamentis probatis coram ipso seu Offic. suis. Secundò, de Mortuariis et Vestibus et Palefredis decedentium ab intestato tam Clericorum quam Laicorum, de quibus habere consuevit temporibus retroactis. (without claiming the Administration or distribution of the Intestates goods to pious or other uses; which is observable.) Tertiò, de Excommunicatis capiendis; viz. quod excommunicati capientur de caetero, sicut capi consuevetint temporibus Principum, maxim Wallenses. Quartò, quod quidam Ministri vestri male observant Cartas Libertatum, quas vestra magnifica benevolentia eidem Episcopo et Ecclesiae suae concessit. Quintò, quod Vicecomes de Caern. prohibuit, quod homines vestri venirent ad Mercatum suum apud Bangor. ad vendendum nec emendum mercaturas, sicut facere consueverint. Et quia idem Episcopus est senex, & valetudinarius, nec habet ad alium refugium, nisi ad Deum, et ad vos, (not to the Pope) petit pro salute animae vestrae super hiis et articulis aliis per vestram benignam dominationem remedium adhiberi. Petit etiam, quod homines sui habeant communem Pasturam in terris vestris sicut habere consuerunt temporibus Principum. Item petit, quod Officiales sui non impediantur facere correctiones in villis vestris novis apud Conowey, Caern. & Bellum. Mariscum et aliis viliis, sicut hactenus fecerunt, et adhuc faciunt; licet aliqui Ministri vestri minantur eisdem. What answer the King gave to these his Petitions, I find not. The King writing to the Subprior and Covent of Trinity in London to admit one Thomas Hansted into their Fraternity, which they could not do, because one claimed him as her husband, and they afterwards expelling him for defiling their house by adultery; he complaining of his removal to the King, they returned this Certificate of the cause of his expulsion. MAgnifico Principi Domino Edwardo Dei gratia illustri Regi Angliae, Domino Bundela Brevium & Petitionum, in Turre Lond. Anno 27 E 1. Hiberniae, & Duci Aquitanniae, ejus fideles, humiles & devoti, Subprior & Conventus Sancti Trinitatis London, cum omni reverentia et honore, salutem in eo per quem Reges regnant. Literas Magnificentiae vestrae per Thomam de Hanstede dudum recepimus, ut eundem Thomam in Confratrem nostrum, et Conversum Domus nostrae admitteremus; quem in Domo nostro admisimus; volentes (ut moris e●●) ipsius probare mores & perseverentiam. Verum quia quaedam muliet asserens ipsum Thomam cum ea matrimonium contraxisse, ipsum petiit in virum et vendicavit, ipsum in Confratrem nostrum & Conversum admittere non potuimus: sed ob reverentiam precum Majestatis vestrae eundem Thomam in Domo nostrâ in omnibus necessariis exhibuimus, quousque locum nostrum sacrum idem Thomas per ad●lterium polluisset. In quo nocturno tempore infra scepta Domus nostrae cum quadam fatua muliere in lecto suo nudus cum nuda exstitit deprehensus: super quo crimine d●u ante fuerat in domo nostra & extra inter vicinos nequiter diffamatus: propter quod eundem Thomam a Domo nostra ammovimus: Et nihilominus ob reverentiam Magnificentiae vestrae, ipsum extra Domum nostram existentem singulis diebus in necessariis exhibuimus, quousque intrudit se in Domum nostram, & quandam Cameram infra scepta Domus nostrae ingrederetur, volens in eadem per vim et contra voluntatem nostram morari et manere. Et tunc demum occasionibus antedictis suum sibi subtraximus liberationem. Postmodum autem literas Majestatis vestrae recipientes, ut de causa & modo subtractionis necessariorum ejusdem Thomae in Domo nostra, vos redderemus certiores; Causas praedictas & modos Regiae Dignitati vestrae significamus, humiliter supplicantes & devotè, quatinus dictas causas quae ve●ae sunt, & notoriè in illis partibus London. ubi sita est Domus nostra, placeat Regiae Excellentiae vestrae nos in hac parte habere excufatos. Valeat Regia Magnificentia vestra per tempora longiora. Dat. London. in Capitulo nostro i● Crastino Sancti Jacobi Apostoli, Anno Dom. 1299. The Bishop of Chichester pretending, that the Prebendaries of the King's Free Chapel of Hastings were under his Jurisdiction, and all the Prebends ought to be presented to and admitted by him, as they were to his predecessors, against the privilege of all other the Kings Free Chapels; the King thereupon issued this Writ to the Warden of the Cinque-ports to inquire of and certify the truth of the permises to him at the next Parliament to which he had adjourned the Bishop, and to cause all the Prebends then to attend, to defend his and their own privileges. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, dilecto Br●vi● Rogis, etc. An. 26 & 27 ●. 1. & fideli suo Roberto de Burgharshe Custodi Quinque Portuum suorum, salutem. Cum libera Capella nostra de Hastings, una cum Praebendis annexis, sicut ceterae liberae Capellae nostrae per Angliam, libera sit, et libera esse debeat, et ab omni jurisdictione ordinaria exempta penitus et immunis, et nos praehendas ejusdem Capellae, cum vacaverint, confer debeamus et hactenus consueverimus, sicut progenitores nostri quondam Reges Angliae, a tempore quo Baronia de hastings (ad quam advocationes Praebendarum illarum pertinent) ad Coronam devenit, Praebendas illas in vacationibus suis conferre consueverunt; ac ex parte venerabilis Patris G. Cicestr. Episcopi contrarium asserentis, nobis sit intimatum, quod Praebendae praedictae jurisdictioni suae immediate sunt subjectae; per quod praesentationes per nos faciendae ad easdem in vacationibus suis eidem Episcopo fieri, & ipsi praesentati, ab Episcopo illo admitti, ac per ipsum institui debent in eisdem, sicut ipsi & Praedecessoribus suis Episcopis Cicestr. temporibus retroactis fieri consueverunt; Nos super praemissis plenius certiorari volentes; Vobis mandamus, quod in propria persona vestra ad dictam Capellam & Praebendas personaliter accedentes, super statu quem quondam Conus Augi tunc Patronus Capellae praedictae in hujusmodi collationibus tempore suo habuit; & quem statum Praedecessores nostri praedicti, & nos postmodum indè habuimus; & si praesentationes ad praefatum Episcopum & Praedecessores suos fieri consueverunt; tunc à quo tempore & qualiter, & quo modo, & de omnibus circumstantiis tam statum nostrum quam statum praedicti Episcopi tangentibus, diligenter inquiratis veritatem; & de eo, quod inde inveneritis, nos in propria persona vestra ad proximum Parliamentum nestrum, ad quod praedictum Episcopum adjornavimus, reddatis certiores; ut nos inde tunc certiorati, tam nobis quam praefato Episcopo fieri faciamus quod Justitia dictitaverit in hac parte. Et icire faciatis singulis Praebendariis Praebendarum praedictarum, quod tunc sint ibi, ostensuri si quid pro nobis et seipsis habeant vel dicere sciant, per quod Praebendas illas confer, et ad easdem nullatenus praesentare debeanius; & ulterius facturi & recepturi, quod de consilio nostro tunc super hoc duxerimus ordinandum. Et habeatis ibi hoc breve. Teste meipso apud Westm. 13 die Aprilis, Anno regni nostri vicesimo septimo. Per Petitionem de Consilio, Burton. John Wogan the King's Chief Justice in Ireland giving Judgement for the King against the Bishop of Cork for the Advowsons' of 4. Churches, which the King sued for in 4. several actions, the King issued 4. Writs to certify the Records, Procedings and Judgements into England this year, which he did accordingly, extant in a Bundle of Writs returned into the Chancery, I lately found in the White Tower; a transcript whereof I shall here present you with, to gratify the Professors of the Law both in England and Ireland. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, etc. Dilecto & fideli Bundela Brevium, etc. in Turre Lond. An. 26 & 27 E 1. suo Johanni Wogan. Justiciario suo Hiberniae, salutem. Quia quibusdam certis de causis certiorari volumus super Recordo & Processu loquelae, quae fuit coram vobis per breve nostrum de recto inter Nos petentes, & Robertum Episcopum de Cork Defend. de advocatione Ecclesiae beati Petri de Dungarvan. in suburbio de Cork; Vobi● mandamus, quod si judicium inde redditum sit, tune Recordum & processum loquelae praedictae cum omnibus ea tangentibus nobis sub sigillo vestro distinctè & apertè sine dilatione mittatis, & hoc breve. Teste meipso apud Eborum 28. die Maii Anno Regni nostri 26. Burton. Consimile breve assignatur eidem Johanni Wogan de Advocatione Ecclesiae de Kilmohannoks, sub eadem data. Consimile etiam de Advocatione Ecclesiae de Nog●konwal. Consimile de Advocatione Ecclesiae heatae M●ri● deal Nard, in suburbio de Cork. Dor. Ista quatuor Brevia pro Episcopo Cork liberata fuerunt Justice. apud Kilkenn. die Mercurii proximo post festum Sancti Egidii Abbatis. Placita apud Tylagh. coram Johanne Wogan Capitali Justiciario Hiberniae in Octabis Sancti Johannis Baptisiae, Anno regni Regis Edwardi 25. Cork. ss. DOminus Rex petit versus Robertum Episcopum Cork, Advocationem Ecclesiae de Kaylmohonock per unum breve, etc. Et versus eundem Episcopum Advocationem Ecclesiae Sanctae Maria del Nard in suburbio Cork per aliud breve; Et versus eundem Episcopum Advocationem Ecclesiae de Nochynval. per tertium breve, etc. Et versus eundem Episcopum Advocationem Ecclesiae Sancti Petri de Dungarvan in suburbio Cork. per quartum breve, ut Jus ejus, etc. Et nullus modo sequitur pro Rege; sed Episcopus venit, & gratis respondet quo ad tres Ecclesias; Et dicit, Dominus Rex nunc, antequam Rex fuisset, in vita patris sui concessit cuidam praedecessori ipsius Episcopi, Ius Patronatus et etiam Advocationes Ecclesiarum illarum per Chartam suam, quam profert in haec verba; Edwardus illustris Regis Angliae Primogenitus, Archiepiscopis, Episcopis, Abbatibus, Prioribus, Comitibus, Baronibus, Justiciariis, Vicecomitibus, Praepositis, Ministris, ac omnibus Ballivis & fidelibus suis ad quos praesens scriptum perven●rit, salutem. Noveritis Nos pro salnte Animae nostrae, & animarum Antecessorum nostrorum, & ad relevationem & emendationem status Ecclesiae Corcag. concessiss● & ●●●tam olamasse, pro nobis & haeredibus nostris, ac praesenti Cartâ nostrâ confirmasse Deo ac venerabili patri Reginaldo Dei gratia Episcopo Ecclesiae memorat● Ius Patronatus, et Advocationes Ecclesiarum beatae Mariae del Nard, et Kilmahanoks, una cum jure Patronatus, seu advocatione Capellae Sancti Petri Cork in Hibernia; quanquam super juribus & Advocationibus eisdem Episcopo supradicto in Curia nostra moveremus quastionem, et easdem Advocationes disrationaremus contra ipsum; Habend. & tenend. de nobis & haeredibus nostris eidem Episcopo & successoribus suis in liberam, puram & perpetuam Eleemosynam imperpetnum. Quare volumus & firmiter pracipimus pro nobis & haeredibus nostris, quod praedictus Episcopus & successores sui habeant & teneant de nobis & haredibus nostris Jus Patronatus et Advocationes Ecclesiarum beatae Mariae del Nard, & the Kylmohanoks; unà cum Jure Patronatus se● Advocatione Capellae Sancti Petri Corcag. in Hibernia, quamquam super Juribus & Advocationibus eisdem Episcopo supradicto in Curia nostra moveremus quaestionem, et easdem advocationes disrationaremus contra ipsum. Habend. & tenend. de nobis & haeredibus nostris eidem Episcopo & successoribus suis in liberam, puram & perpetuam Eleemosynam imperpetnum sicut praedictum est. Hiis Testibus, etc. Dat. apud Kenington per manum nostram vicesimo die Maii, Anno Regni Domini Regis patris nostri quinquagesimo quarto.— Undè petit judicium, si debeat eidem Domino Regi inde respondere? Et quia Justiciarius hic plenius vult avisiari super Jure Regis, tàm quoad has tres Ecclesias, quam quartam, quae in hac Carta non continetur, datus est dies praedicto Episcopo coram, etc. à die Sancti Michaelis in 15 dies, ubicunque, etc. Et tunc veniat Johannes de Ponte, qui pro Domino Rege Brevia illa suscitavit, etc. Postea ad diem illum apud Dublin. venit praedictus Episcopus. Et praedictus Johannes qui sequitur pro Rege similiter venit. Et Dominus Rex per praedictum Johannem petit versus praedictum Episcopum Advocationes Ecclesiarum praedictarum, ut Jus, etc. Et unde dicit, quod Dominus J. Rex, Auus Domini Regis nunc, fuit inde in seisina ut de feodo & jure tempore pacis, etc. et ad Ecclesiam de Kaylmohanok praesentavit quendam Galfridum Clericum suum, & ad Ecclesiam beatae Mariae del Nard praesentavit quendam Johannem Clericum suum; & ad Ecclesiam de Nochynwall quendam Robertum Clericum suum; & ad Ecclesiam Sancti Petri de Dungarvan praesentavit ipse quendam Willielmum Clericum suum, etc. qui ad praesentationem suam fuerunt admissi & instituti in eisdem, etc. et ceperunt inde explet, ut in oblationibus & obventionibus & aliis ad valentiam, etc. Et, quod tale sit jusipsius Domini Regis, offered verificare pro Domino Rege sicut Curia confideraverit, etc. Et Episcopus defendit Jus ipsius Domini Regis quando, etc. Et quoad Advocationes Ecclesiarum beatae Mariae del Nard & Kylmohannok, & Sancti Petri de Cork dicit, quod Dominus Rex nihil Juris clamare potest in Advocationibus illis. Dicit enim, quod Dominus Rex nunc, antequam fuit Rex in vita Patris sui, dum fuit Dominus hujus terrae, per praedictam Cartam suam concessit & quietam clamavit praedicto praedecessori suo praedictas Advocationes, et petit Judicium. Et quoad Ecclesiam de Nochynvall. defendit Jusipsius Domini Regis; & seisinam Domini Regis J. & totum, etc. Et ponit se in Juramentum patriae loco magnae Assisae Domini Regis; & petit Recognitionem fieri, utrum ipse majus jus habeat in praedicta Advocatione, ut de Jure Ecclesiae suae Sanctae Mariae de Cork, aut Dominus Rex? Et quoad misam, etc. datus est eis dies coram, etc. in Octabis Sancti Hillarii, ubicunque, etc. Et tunc venerunt quatuor homines, etc. Et quoad praedictam Cartam praedictus Iohannes dicit pro Domino Rege, quod praedicta Carta ei non debet nocere, quia dicit, quod tempore confectionis praedictae Cartae, nichil Juris descendebat praedicto Domino Regi; ex quo Dominus H. Rex pater Domini Regis nunc tunc fuit in plena vita; & praedictus Dominus Rex nunc, nichil habuit tunc in hac terra, nisi tantum ex don● patris sui, etc. Unde petit Judicium pro Domino Rege.— Dies datus est eis coram, etc. ad praefatum Terminum, etc. Placita apud Dublin. coram praefato justiciario, etc. in Octabis Sancti Hillarii, Anno supradicti Regis Edwardi 26. Cork. DOminus Rex per johannem de Ponte qui sequitur pro eo, optulit se quarto die versus Robertum Episcopum Cork de placito Advocationis Ecclesiae de Nothynnak quam clamat ut jus, etc. Et ipse non venit, & habuit diem in banco hic, ad hunc diem postquam comparuit in Curia hic, scilicet, die Sancti Michaelis in quindecim dies, & posuit se inde in juramentum patriae loco magnae Assisae Domini Regis, etc. Judicium, praedicta Advocatio cap. in manum Domini Regis, etc. Et ipse sum. quod sit coram Cap. Justiciario, etc. à die Pasch. in unum mensem, ubicunque, etc. auditurus Judicium, etc. Cork. Idem Dominus Rex per praedictum Johannem qui sequitur pro eo, optulit se quarto die versus praedictum Episcopum de Placito Advocationis Ecclesiae de Kailmohannoks per unum breve; Et versus praedictum Episcopum de placito Ecclesiae Sanctae Mariae del Nard in suburbio Cork per aliud Breve; Et versus praedictum Episcopum de placito Advocationis Ecclesiae Sancti Petri de Dungarvan in suburbio Cork per tertium breve, quas clamat ut Jus, etc. Et ipse non venit. Et habuit diem in Banco hic, ad hunc diem postquam comparuit in Curia hic, scilicet à die Sancti Michaelis in quindecim dies, & opposuit Domino Regi quondam chartam suam factam antequam fuit Rex, etc. Judicium; praedictae Advocationes capiantur in manus Domini Regis. Et ipse summon. quod sit coram, etc. à die Paschae in unum mensem ubicunque, etc. auditurus judicium, etc. Placita apud Dublin. coram praefato Justiciario, etc. à die Pasch. in unum mensem, anno Regni supradicti Regis Edwardi 26. Cork. DOminus Rex per Johannem de Ponte, qui sequitur pro eo, optulit se quarto die versus Robertum Episcopum Cork, de placito Advocationis Ecclesiae de Nochynvall. quam clamat ut Jus, etc. Et ipse non venit, & alias fecit defaultam postquam comparuit in Curia, etc. Et posuit se in Juramentum patriae loco magnae Assisae, etc. scilicet in Octabis Sancti Hillarii▪ Ita quod tunc praeceptum fuit Vicecomiti, quod caperet praedictam Advocationem in manum Domini Regis. Et quod summoneret eum, quod esset hic ad hunc diem, auditurus Judicium, etc. Et Vic. nichil inde fecit, nec breve misit. Et super hoc praedictus Johannes queritur pro Domino Rege, quod praedictum breve per malitiam, et in fraudem Domini Regis est subtractum. Et Mauricius Russell Vic. etc. praesens, benè cognovit quod praedictum breve sibi venit, ut satis tempestiuè; set dicit, quod ipse liberavit breve illud simul cum omnibus aliis brevibus, etc. cuidam Roberto filio Henrici Subvicecomiti suo, qui respondet ad brevia ad performand. etc. Qui quidem Robertus postea sibi dixit, quod praedictum breve fuit amissum seu furatum. Et praedictus Robertus praesens totum hoc cognovit; ideo ipse committitur Gaolae. Et dictum est Vicecomiti, quod inquirat de culpabili, etc. et illum habeat coram, etc. à die Sancti Johannis Baptistae in quindecim dies, ubicunque, etc. ad exonerationem suam, si sibi viderit expedire. Et sicut prius praeceptum est Vicecomiti, quod capiat praedictam Advocationem in manum Domini Regis, etc. Et quod summoneat praedictum Episcopum, quod sit coram, etc. ad praefatum terminum, ubicunque, etc. auditurus Judicium, etc. Postea praedictus Mauritius & Willielmus de Cannton manuceperunt praedictum Robertum, habend. corpus ejus coram, etc. ad praefatum Terminum, uterque eorum corpus pro corpore. Idem dies datus est praedicto Vicecomiti de audiendo Judicio suo, etc. Dicit etiam praedictus Robertus Subvicecomes, etc. quod ipse & quidam Geraldus filius Roberti Capit. Serviens sederunt simul, quando ipsi arraiaverunt brevia illa, & nescit qualiter, nec per quem brevia illa subtracta fuerunt. Ideo venit praedictus Geraldus, etc. Postea à die Sancti Johannis Baptistae in 15 dies apud Boucanaunt venerunt praedicti Robertus & Geraldus, videlicet primo die. Et Geraldus benè defendit, quod ipse nunquam fuit in culpa amissionis seu subtractionis praedictorum brevium, etc. Et de hoc ponit se super patriam. Juratores dicunt super sacramentum suum, quod praedictus Geraldus non est indè culpabilis, nec aliquid inde scivit. Ideo ipse inde quietus. Et praedictus Robertus, in cujus custodia praedicta brevia fuerunt amissa, remittatur Gaolae, etc. Et de judicio Vicecomiti patet alibi. Cork. Idem Dominus Rex per praedictum Johannem de Ponte, optulit se quarto die versus praedictum Episcopum, de placito Advocationis Ecclesiae de Kilmohanoks per unum breve. Et versus praedictum Episcopum de Placito Advocationis Ecclesiae Sanctae Mariae del Nard in suburbio Corks per alium breve. Et versus praedictum Episcopum de Placito Advocationis Ecclesiae Sancti Petri de Dungarvan in suburbio Cork. per tertium breve, quas clamat ut Jus, etc. Et ipse non venit, & alias fecit defaltum, postquam comparuit in Curia, etc. scilicet in Octabis Sancti Hill. & opposuit Domino Regi quandam Chartam suam factam antequam fuit Rex, etc. Ita quod tunc praeceptum fuit Vicecomiti, quod caperet praedictas Advocationes in manum Domini Regis. Et quod summoneret eum quod esset hic ad hunc diem auditurus judicium, etc. Et Vicecomes nihil inde fecit, nec breve misit, nec potest dedicere ut prius, quin breve inde sibi venit. Ideo sicut prius praeceptum est Vicecomiti, quod capiat praedictas Advocationes in manum Domini Regis, etc. Et ipse Episcopus summoneatur, quod sit coram, etc. à die Sancti Johannis Baptistae in quindecim dies ubicunque, etc. auditurus judicium, etc. Et Vicecomes tunc sit ibidem auditurus judicium, etc. Placita apud Lymer. coram praefato Justice. etc. à die Sancti Johannis Baptistae in 15 dies anno supradicto, die continuato usque in Crastino Sancta Mariae Magdalenae, ut de die in diem, etc. Cork. DOminus Rex per Johannem de Ponte qui sequitur pro eo, optulit se Hibern. quarto die versus Robertum Episcopum▪ Cork. de placito Advocationis Ecclesiae de Nothynval. quam clamat esse jus, etc. Et ipse non venit, & alias fecit default. postquam comparuit in Cur. etc. & posuit se in Juramentum patriae loco magnae Assisae, etc. scilicet in Octabis Sancti Hilarii. Ita quod tunc praeceptum fuit Vicecomiti, quod caperet praedictam Advocationem in manum Domini Regis; Et quod summoneret eum quod esset coram, etc. à die Pasch. in unum mensem, etc. Et Vicecomes tunc nichil inde fecit, nec breve misit. Ita quod tunc praeceptum fuit Vicecomiti, sicut alias, quod caperet praedictam Advocationem in manum Domini Regis; Et quod summoneret eum quod esset coram, etc. à die Sancti Johannis Baptistae in 15 dies ubicunque, etc. Ad quem diem Vicecomes mandavit quod ceperit praedictam Advocationem in manum Domini Regis. Et quod sum. etc. Et dies tunc continuata fuit usque hic ad hunc diem, ut de die in diem. Et Episcopus non venit, neque tunc neque modo. Et ideo consideratum est, quod Dominus Rex recuperet Advocationem praedictae Ecclesiae sibi et haeredibus suis quiet de praedicto Episcopo et successoribus suis imperpetuum. Et Episcopus in misericordia. Dorso. Adhuc ibidem de eodem coram eodem Justice. termino & anno supradictis. Cork. IDem Dominus Rex per praedictum Johannem de Ponte, etc. optulit se Hibern. quarto die versus praedictum Episcopum de placito Advocationis Ecclesiae de Kilmohanok per unum breve. Et versus praedictum Episcopum de placito Advocationis Ecclesiae Sanctae Mariae del Nard in Suburbio Cork, per aliud breve. Et versus praedictum Episcopum de placito Advocationis Ecclesiae Sancti Petri de Dungarvan. in Suburbio Cork. per tertium breve, quas clamat ut jus, etc. Et ipse non venit, & alias fecit default. postquam comparuit in Curia, etc. scilicet in Octabis Sancti Hilarii. Et opposuit Domino Regi quandam Chartam suam factam antequam fuit Rex, etc. Ita quod tunc praeceptum fuit Vicecomiti, quod caperet praedictas Advocationes in manum Domini Regis, etc. Et quod sum. eum quod esset coram, etc. à die Pasch. in unum mensem ubicunque, etc. Et Vic. tunc nichil inde fecit, nec breve misit; Ita quod tunc praeceptum fuit Vic. sicut alias, quod caperet praedictas Advocationes in manum Domini Regis. Et quod sum. eum quod esset coram, etc. à die Sancti Johannis Baptistae in 15 dies ubicunque, etc. Ad quem diem Vicecomes mandavit, quod cepit praedictas Advocationes in manum Domini Regis. Et quod sum. etc. Et dies tunc continuata fuit usque hic ad hunc diem, ut de die in diem. Et Episcopus non venit, neque tunc neque modo. Et ideo consideratum est, quod Dominus Rex recuperet versus eum praedictas Advocationes praedictarum Ecclesiarum per default. et Episcopus in misericordia. This year Pope Boniface by two Freers' scent a message to King Edward from the King of Armenia, concerning the miserable state of the Holy Land, and its relief, whereupon he returned this answer to the Pope. SAnctissimo in Christo Patri Domino B. divina providentia Sacrosanctae Romanae Claus. 27 E. 1. m. 14. dorso. Pro Rege. & Universalis Ecclesiae Summo Pontifici; Edwardus ejusdem gratia, etc. cum reverentia & honore devota pedum oscula beatorum. Ea quae Religiosi viri Jacobus de Arul. & ejus socius ordinis Fratrum Praedicatorum latores praesentium ex parte illustris Regis Armeniae, ad nos missi super statu miserabili Terrae Sanctae providè quidem ac circumspectè nobis exponenda duxerunt, sedulis auribus & intento cord audivimus & intelleximus diligenter, quibus responsum dedimus per ipsos Fratres Sanctitati vestrae, si placet, referendum. (It being a mere pretence to collect the arrears of the 6. years' Disme, and exact new Dimes from the Clergy.) He likewise writ this Letter to a Cardinal, to promote the business of Arnaldus Lupy de Tilio his Clerk, in the Court of Rome. VEnerabili in Christo Patri Domino M. Dei gratia Sanctae Mariae in P●rticu Claus. 27 E. 1. m. 15. dorso. Pro Magistro Arnaldo Lupi de Tilio. Diacono Cardinali; Edwardus eadem gratia, etc. salutem cum dilectione sincera. Placita & utilia obsequia nobis per Clericum nostrum Magistrum Arnaldum Lupy de Tilio multipliciter impensa condignè merentur, ut circa ea quae ejus commodum respiciunt & honorem opem & operam impendamus. Cum igitur idem Arnaldus quaedam negotia habeat in praesenti in Romana Curia promovenda, Paternitatem vestram requirimus cum affectu, quatinus personam ejusdem Arnaldi cum ad vos venerit commendatam habentes, velitis dicta negotia cum vobis inde constiterit, quatinus cum honestate fieri poterit promovere in tantum, ut rogatum nostrum sibi fructuosum sentiat in hac parte. Dat. apud Westm. 22 die Aprilis, Anno Domini 1299. How businesses were then transacted by the Pope and Court of Rome, more by favour, friendship, rewards, and the Pope's will, than the rules of justice, these Letters then writ from thence (which I found in the White Tower Chappel) will in part discover. SIre puis ceste cetce seu feet. Le Ren del puy nostre Dame, le quel l'Apostoile vous Bundela Brev de privato sigillo in Turre London. An. 27 E. 1. envoit por la deliverance Aumery de Muntfort me porta une lettre de par mon frere, la quele lettre je vo●s envey; e por ce● Sire quant v●●s averes cy la mandoment l'Apostoile, vous me manderes vestre volente, e que vous voudres, qe je die a l'Apostoile de ceste busoigne. Kar je ne diray nul mot de ceste chose tant qe je eie mandement de vous. SAlutem. Non sine multis laboribus (prout dominationi vestrae alias scripsisse meminimus) pro●uratum est in Romana Curia, quod vir venerabilis Decanus Aricien. praesentium exhibitor. Domini Papae Capellanus, et familiaris Domini Ibidem. Mathaei, nullam (sicut credo) cohercionem habens, renitens et compulsus a Domino Papa in Angliam mittitur, ad inducendum (si fieri poterit) serenissimum Principem Dominum nostrum Regem Angliae super liberatione Domini Amarrici de Montesfort concedenda; quae liberatio, si casu fortuito, cum colore aliqu●, denegata fuerit, non credo Dominum Papam ad praesens in dicto negotio ulterius processurum. Provideat igitur vestra discretio de condigna & celeri responsione ad honorem Domini Regis eidem Decano facienda. Caeterum memoratum Decanum, qui invitus dictum recepit negotium, ob reverentiam sedis Apostolicae, et Domini Mathaei, qui multum potest esse utilis in postulationis articul● reverendi patris Bathoniensis Episcopi, recommendatum habere velitis, eundem (ut expedit) honorabiliter recipiendo et tractando. Sane si mihi fiat justitia de facto meo, credo reportare finem optatum. Sed quia Dominus Papa plus innititur propriae voluntati quam rigori justitiae, timendum est quem finem meum negotium sortietur. Been & diu valeat, etc. The Pope's Bulls and proceedings in the great Contests and costly Appeals between the Archbishop of Canterbury, and Abbot and Monks of St. Augustine's this year, will most fully demonstrate the Bribery and Injustice of this Pope, his Cardinals, Officer's, together with the pride, ambition, violence, turbulence of the Archbishop, Abbot and Monks of Canterbury in that age; thus registered to posterity by a Monk of that Monastery. * Chron. W●. Thorn, col. 1970, 1971, 1972. Sequitur de processis inter Archiepiscopum & nos, scilicet, de injuriis et vexationibus nobis illatis, unde Abbas longae trahens suspiria aeit; Heu, heu, inquit, quamdiu hiis opprobriis afficiemur! Quamdiu Ecclesia Sancti Doctoris Anglorum Apostoli Augustini prima mater moniarchalis Anglorum, tot et tantas contumelias, injurias et vexationes Archiepiscoporum permissa est sustinere! Quamdiu illa quae in nativis suis libera suit, quomodo jam videtur ancillare! Pro veritate, inquit, ad tales injurias evitandas, aut pristina libertate Deo juvante gaudebit, aut communi legi ut caetera subjacebit. Quid plura? * Nota. magna summa denariorum tam de diversis dividendis per Conventum receptis et recipiendis, quam de forincecis omni qua petuit via ad opus hujusmodi levandis, directi fuerunt ad Curiam Romanam, propter hujus negotii expeditionem, fratres Willielmus de Remenal, & Robertus de Fekenhan, Procuratores cum procuratorio eorundem. Qui quidem Procuratores tantum procurarunt, (by their bribes) quod istud negotium fuit specialiter commissum Domino Johanni Monacho tituli Sanctorum Marcellini & Petri Presbytero Cardinali, ad audiendum. Insuper concessa est prohibitio, per quam inhibitum fuit Archiepiscopo, ne pendente lite in Curia Romana indecisa, aliquid contra dictos religiosos atfemptaret. Pendente vero lite coram eodem Cardinali, impetratum fuit in gravibus expensis ab Apostolico Bonifacio 8. novum privilegium, in quo decernit omnia privilegia istius Monasterii antiqua in suo robore permanere, reducendo Monasterium ad statum antiquum. De novo etiam exemit nos, non obstante compositione quacunque, et alia multa concedit, sicut ex inspectione dicti Privilegii in sequentibus latius apparebit. * Ibidem, col. 1971. Suggestio facta per Procuratores ad Summum Pontificem. Supplicant Sanctitati vestrae, vestri humiles filii Abbas & Conventus Sancti Augustini Cant. expositis vestrae Sanctitati istis gravaminibus, & visis per vos Privilegiis Monasterii praedicti, quatenus Abbatem & Conventum & ipsum Monasterium cum suis membris ad quictis, immunitatis, libertatis & exemptionis plenitudinem per vestrum privilegium reducere, & non obstante quacunque compositione perpetuo robore dignemini permanere, quatinus dictum Monasterium vestrum ne dum in suo statu antiquo, verum sanctissima potestatis vestrae gratia taliter insignitum conservare, ac sic in futurum super eodem Monasterio & ejus statu disponere, & praemissa gravamina processus & sententias contra ipsos praejudicialiter data revocari, vel potius nulla nunciari pracipere dignemini; & mandare quod libertas à tantis & tam sanctis, & praecipu a beato Bonifacio Papa, 4. patribus introducta, ad futuram vestrae Sanctitatis memoriam, & sanctissimae sedis cui praesidetis honorem, per vos Pater sanctissime Bonifacium Papam 8. tanquam octava beatitudine percepta, futuris temporibus sub ea stabilitate ac perpetua libertate permaneat, qued vestrae placuerit sanctitati. Hujusmodi igitur precatu, immo Nota. potius muneribus, redemptus et inclinatus privilegium concessit subscriptum. Bonifacius Episcopus Servus servorum Dei, dilectis filiis Abbati & Conventui Monasterii Sancti Augustini Cant. ad Romanam Ecclesiam nullo medio pertinentis, Ordinis Sancti Benedicti, salutem & Apostolicam benedictionem. Circumspecta Sedis Apostolicae providentia qualitates agendorum cum summa deliberatione discutiens, fidelium statui libenter prosperitatis incrementa procurat, noxia subtrahit, & molestis viam praecludit eventibus, prout negotii qualitas exigit, personarum & locorum exquirit conditio, et instantia aequitatis exposcit. Et idcircò, quamvis universae orbis Ecclesiae Apostolicae sedi (quae disponente Domino super illas principatum obtinet) ordinary potestate subesse noscantur, aliquas tamen interdum sedes ipsa de suae authoritatis plenitudine specialius sibi subdit, sic eas a cujustibet jurisdictione prorsus eripiens, ut nullum sibi nisi Romanum Pontificem superiorem et Dominum recognoscant, constituendo ipsas quodam singulari privilegio liberas penitus et exemptas, ut earum vitatis noxiis, votivis successibus ex quietis plenitudine prosperentur. Nos quidem ad Apostolicae dignitatis apicem superna dispositione vocati, ex incumbente nobis pastoralis officii debito circa omnium Ecclesiarum statum solertem considerationem habentes, ad vos & Monasterium vestrum instantia propensioris solicitudinis excitamur, & tantò libentius & favorabilius quietis vestrae commoda, vestrorumque incrementa profectuum promovemus, quanto per amplius beatorum Patrum Benedicti & Augustini recolendas memorias reveremur, quantoque benignius vos et Monasterium praelibatum, de quorum fama laudabili & virtutum exercitio fragrantiam suavitatis accepimus, paternae sinceritatis affectibus amplexamur. Sanè petitio vestra nobis exhibita continebat, quod licet Monasterium vestrum à principio fundationis ipsius, à tempore cujus memoria non existit, cum omnibus membris so is existentibus ubicunque fuerit exemptum per specialia privilegia sedis Apostolica à jurisdictione qualibet ordinaria, prout evidentius in ipsis privilegiis continetur; Vobis tamen postmodum, nunc hinc nunc inde vexationibus & angustiis fatigatis super hujusmodi exemptionibus & libertatibus contentis in ipsis, inter bonae memoriae Ricardum Archiepiscopum Cantuariensem, cum sui consensu Capituli ex parte una, & quendam Rogerum tunc Abbatem cum consensu Conventus dicti Monasterii ex altera, primo, & postmodum inter quondam Simonem de Langedon Archidiaconum Cantuariensem cum consensu sanctae memoriae beati Edmundi Archiepiscopi Cantuariensis, successoris dicti Richardi & Capituli Ecclesiae Christi Cantuar. & quondam Robertum Abbatem ipsius Monasterii cum consensu dicti sui Conventus, ac deindè inter praefatos Edmundum Archiepiscopum & Archidiaconum ac eosdem Robertum Abbatem & Conventum quaedam compositiones initae, factae seu habitae suisse noscuntur, quarum una scilicet cum eodem habita etiam fuit per sedem Apostolicam ex certa scientia confirmata. Verum cum per hujusmodi compositiones praedictis vestris privilegiis & libertatibus non modicum derogetur, nobis humiliter supplicastis, ut providere vobis et ipsi Monasterio super hiis paterna sollicitudine dignaremur, vos et illud ad quietis, immunitatis, libertatis et exemptionis plenitudinem reducendo. Nos igitur Monasterium ipsum condignis efferrc honoribus, & communire libertatibus cupientes, ut quo minus aliorum molestiis turbatum fuerit, eo amplius divina favente gratia prosperetur, vestris supplicationibus inclinati, hujusmodi privilegia, exemptiones & libertates eidem Monasterio & vobis à praedicta sede concessa in suo volumus & decernimus robore permanere, ac nichilominus ut in dictae sedis sinu plenius quiescatis, vos & Monasterium ipsum cum omnibus membris suis et Ecclesiis, Capellis, Cenodochiis, Hospitalibus, Cantariis, necnon Castris, Villis, Maneriis, Domibus, Grangiis & Possessionibus, Terris, Redditibus, & quibuscunque bonis ad vos & praefatum Monasterium in praesentiarum spectantibus, ac hiis quae ex largitione Principum, collatione fidelium, & aliis justis modis & titulis imposterum dante Domino potestis adipisci, in quibuscunqne fuerunt Diocesibus constituta, et omnibus personis vestri ordinis et aliis subjectis vobis degentibus in eisdem, ab omni potestate, jurisdictione, subjectione, atque dominio tam venebilis fratris nostri Archiepiscopi, et dilectorum filiorum Capituli Cantuariae qui nunc sunt, et qui pro tempore fuerint, quam quorumlibet Archiepiscoporum, Episcoporum, Capitulorum, Abbatum, et Praelatorum et officialium sitorum et aliarum quarumcunque Ecclesiasticarum personarum absolvimus, eximimus, et perpetuo liberamus, de Apostolicae plenitudine potestatis, ac ea omnia totaliter et immediate soli duntaxat Romano Pontifici et praefatae Sedi decernimus subjacere. Ita quod nec iidem Archiepiscopus Cantuariensis jure Metropolitico seu Diaecesano, aut legationis vel tuitionis praetextu, quas in Provincia Cant. habere se asserit, nec Prior et Capitulum dictae Ecclesiae Christi occasione hujusmodi tuitionis, quam in dicta Provincia tempore vacantis Ecclesiae Cantuariensis sibi vendicare dicuntur; nec quivis alius jurisdictionem quamlibet ordinariam in Diaecesi seu Provincia Cant. hujusmodi tempore vacationis exercens, ne vos idem Archiepiscopus, vel quivis ex eisdem Archiepiscopis, Episcopis, seu Praelatis, Officialibus seu Ministris, nec quaebis alia persona ecclesiastica in vos Abbatem et Conventum et praedictum Monasterium, aut quaevis membra bel loca seu bona, ad vos et Monasterium ipsum spectantia, seu quae spectabunt in posterum quocunque modo, vel in vestros et ejusdem Monasterii subditos et personas praefatas, cujuscunque status vel conditionis existunt, utpote omnino libera et exempta, et praefatae sedi Apostolicae duntaxat immediate subjecta, possint ullatenus ex quacunque occasione vel causa jurisdictionem aliquam vel potestatem sive dominium sibi vendicare, exactiones facere, collectas imponere, obedientias vel procurationes exigere, visitationes vel correctiones sacere. aut Censuram ecclesiasticam quomodolibet exercere sine mandato praedictae sedis Apostolicae speciali. Nos enim Excommunicationum, Suspensionum et Interdicti Sententias, quas contra tenorem exceptionis promulgari, et processus quostibet quos contra praemissos fieri contigerit et baberi, exnunc irr. tos decernimus et inanes, et nullius penitus existere firmitatis. Praeterea Crisma, oleum sanctum, consecrationes altarium, ordinationes Monachorum & Clericorum, qui ad sacros Ordines fuerint promovendi, à Cantuariensi suscipiatis Archiepiscopo si gratiam & communionem praefatae Sedis habuerit, & ea gratis & absque pravitate aliqua vobis voluerit impertiri, alioquin quemcunque malueritis adeatis antistitem catholicum, qui nostra fretus authoritate quod postulatur indulgeat, nec id vobis audeat aliquatenus denegare; Non obstantibus praedictis et quibuscunque aliis Compositionibus, ordinationibus, constitutionibus, et consuetudinibus seu factis super hoc in contrarium quocunque modo vel tempore hactenus habitis, editis, vel optentis, aut quod in compositione nominata superius, quae fuit per sedem Apostolicam ut praedicitur confirmata, inter alia continetur, Quod si qua partium praedictarum contra compositionem aliquid impetrasset vel impetraret imposterum, illud inane et irrirum haberetur, & confirmatio ipsa firmum robur nichilominus optineret, aut appellationibus interjectis seu quibusdam processibus et specialiter causis nunc motis inter venerabilem fratrem nostrum Robertum Archiepiscopum Cantuariensem ex parte una, & vos ex altera, super Ecclesiis de Leynham, Plumsted, Tenterdenne, Selling, Praeston, Litleburne, Sancti Pauli Cant. Hospitali Sancti Laurentii, ac Cantaria pro Magistri Hamonis Doge anima ordinata, seu super aliis quibuscunque Ecclesiis vobis à sede appropriatis eadem. Etiamsi causa pendeat super praemissis in quocunque foro, vel coram quocunque judice, aut quibuscunque literis et indulgentiis apostolicis in quacunque forma verborum optentis, de quibus quorumque totis tenoribus debet in nostris literis fieri mentio specialis. Ad indicium autem hujus perceptae a sede Apostolica libertatis volumus, ut praefatum Monasterium * An high usurpation on the King's prerogative, and temporalties of the Abbey. unam marcam Sterlingorum nomine census, in festo resurrectionis Dominicae persolvar nobis nostrisque successoribus annuatim; Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostrae absolutionis, exemptionis, liberationis, irritationis, voluntatis & constitutionis infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei, & beatorum Petri & Pauli Apostolorum ejus se noverit incursurum. Dat. Laterani 4. Kal. Marcii, Pontificatus nostri anno 6. * Chronica W. Thorn, col. 1974. Anno Domini 1300. die Lunae in vigilia sancti Ealfegi Archiepiscopi, ad Abbatem primò pervenit istud novum privilegium, cum bulla conservatoria ejusdem, cujus forma talis est. Bonifacius Episcopus Servus servorum Dei, dilectis filiis Westmonasterii, de Waltham, & de Sancto Edmundo Monasteriorum Abbatibus, Londoniensis & Norwicensis Diocaesis, salutem & Apostolicam benedictionem. Circumspecta sedis Apostolicae (ut supra.) Quocirca discretioni vestrae per apostolica scripta mandamus, quatinus vos, vel duo aut unus vestrum, per vos, vel per alium seu alios, Abbatem, Conventum, Monasterium, personas, membra, Ecclesias, Capellas, Senodochia, Hospitalia, cantarias, castra, villas, maneria, domos, grangias, possessiones, terras, redditus & bona omnia supradicta contra hujusmodi absolutionis, exemptionis, liberationis, irritationis, & constitutionis nostrae tenorem non permittatis a quoquam indebite molestari. Molestatores hujusmodi auctoritate nostra appellatione postposita compescendo. Non obstantibus supradictis, seu si aliquibus a praefata sit sede indultum quod interdici, suspendi, vel excommunicari non possint per literas apostolicas non facientes plenam et expressam, ac de verbo ad verbum de indulto hujusmodi mentionem. Auctoritate hujus privilegii & praecopto conservatorum ejusdem, resumpsit Dominus Abbas cum consensu Conventus sui omnem statum antiquum quoad jurisdictionem exercendam. Sub protestatione tamen, quod si forsan contingeret illum aliud facere, quam procederet de Summi Pontificis voluntate, paratus esset cum hoc sibi constaret, resumpta revocare. Die Lunae proximâ ante festum Apostolorum Philippi & Jacobi anno supra dicto dicta Bulla conservatoria exhibita fuit Abbati Westmonasterii apud le Neyte juxta Westmonasterium per Ricardum de Cant. & alios; & dio Lunae sequenti Abbati de Waltham per fratrem Willielmum Byholte & alios. Qui quidem Abbates mandatum apostolicum reverenter admiserunt; eorumque processum & tenorem venerabilibus patribus Archiepiscopo Cantuariensi & Episcopis Londoniensi & Roffenfi eorumque Archidiaconis, Capitulis, & Commissariis universis scripserunt; primò Archiepiscopo sub taliforma. * Chron Wil thorn, col. 1975. Venerabili in Christo patri Domino Roberto Dei gratia, etc. Ejusdem permissione Westmonasterii & de Waltham abbots, in hac parte executores & conservatores à sede Apostolica deputati, salutem, et mandatis necnon privilegiis Apostolicis ●um ea qua decet reverentia obedire. Praesentato nuper nobis & exhibito Sanctissimi Patres nostri Bonifacii Papae 8. privilegio exemptionis infra tacto ex parte Abbatis & Conventus Sancti Augustini Cantuar. literas conservatorias recepimus in haec verba. Bonifacius Episcopus, etc. Considerantes igitur, quod si privilegii & literarum praedictarum vobis & caeteris quibus convenit notificatio fiat debita, & notificatio manifesta sanctae & Apostolicae voluntatis, benigna liberalitas ipsorum beneficiorum S. Augustini in praescriptis de novo impetratis, verum antiquis ipsorum privilegiis ex decreto Apostolico in suo robore duraturis, tàm personalis quaelibet quam realis contenta immunitas & libertas, vobisque executionis vel conservationis officium quod incumbit, liberius, plenius, ac quietius debitum consequentur effectum; ea omnia & singula vobis Pater reverende notificamus, publicamus ad certitudinem praesentium & memoriam futurorum. Vobisque nihilominus authoritate Apostolica, condigna tamen reverentia monemus & exhortamur in Domino, et in virtute obedientiae qua dictae sanctae Sedi tenemini, firmiter injungimus et mandamus, quatinus dictis Religiosis Sancti Augustini suisque subjectis qualiscunque conditionis existant, quam quoad Monasterium ipsum, membra, Ecclesias, Capellas, Hospitalia, Cantarias, Villas, Maneria, possessiones, redditus, et quaecunque alia bona sua ubilibet in Diocaesi et Provincia vestra Cantuar. constituta, quae in praesenti optinent, vel auctore Domino in futurum adquirent, una cum degentibus in eisdem quacumque conditione, compositione, statuto, consuetudine editis vel factis non obstantibus in aliquo, libera exemptione gaudere ob indulgentis et sanctae Sedis reverentiam permittatis, nullum omnino verbo vel facto perpetrantes obstaculum, quominus tam modernae indulgentiae quam privilegiorum et status antiquorum ipsius Monasterii Clericorum et subditorum suorum prout per candem reducuntur ad primaevi roboris firmitatem. Et quid in hac parte decreveris faciendum infra 8. dies, in virtute sanctae obedientiae nobis rescribatis. Et similiter scripserunt Episcopis Londoniensi & Roffensi, & aliis prout visum fuerat cisdem expediendum. Praemissis vero literis Praelatis praedictis, omnes & singuli certificarunt. Primò Archiepiscopus sic. Religioso viro & discreto Abbati de Waltham, executori seu conservatori in hac parte à sede Apostolica deputato, Robertus permissione divina, etc. salutem in omnium salvatore. Mandatum infrascriptum 4 Non. Maii nuper recepimus sub hac forma. Venerabili in Christo patri, etc. Cui quidem mandato prout tenemur et de jure artamur parere intendimus, sicut decet. Valete. Episcopus Roffensis sub hac forma. Venerabilibus viris & discretis Dominis Dei gratia Westmonast●rii & de Waltham Monasteriorum Abbatibus, ex●●utoribus vel conservatoribus à sede Apostolica deputatis in hac parte, frater T. ejusdem permissione Roffensis Episcopus, salutem, reverentiam & honorem. Literas vestras recepimus, etc. Huic ergo mandato paremus reverenter, quatinus possumus et de jure tenemur. Istis sic habitis anno supradicto, die Lunae prima die Junii, Dominus Thomas Abbas hujus loci in Ecclesia sua pro tribunali sedens, assidentibus ei multis discretis viris, comparuerunt coram co ex▪ citatione Rectoris Sancti Andraeae Cant. qui recepit in mandatis hoc facere, omnes Rectares & Vicarii, & omnes curam animarum habentes. Et hii omnes et singuli recognoscebant eundem Dominum Abbatem ordinarium suum et non alium, sub Domino Papa. Et ipso instanti sponte Canonicam obedientiam in scriptis, et inspectis Sacrosanctis Evangeliis eidem Abbati corporaliter fecerunt, in forma quae talis est. Ego N. ero obediens sanctae Romanae Sedi, & Domino Abbati Sancti Augustini Cant. qui pro tempore fuerit, & ejusdem Domini Abbatis Officialibus & Ministris Nota. quos de consilio fratrum suorum ad jurisdictionis suae exemptae exercitium assignabit, in Canonicis mandatis; Sic me Deus adjuvet & Sancta Dei Evangelia. Quibus sic acts, dictus Dominus Abbas ordinavit Decanatum sub nomine de Stir, assignans & nominans Ecclesias de Stir, de Fordewico, de Littleburne, Stodiwersh, Preston, Nordborn, Scholdon, Estlangedon, Paerva Monyngham, Sarcti Pauli, Sancti Andraeae, Sancti Johannis, Sanctae Mildredae, beatae Mariae de Castro, Omnium Sanctorum, beatae Mariae Magdalenae, ad dictum Decana●um debere spectare in futurum. Item ordinavit alium Decanatum, viz. de Ecclesiis de Mestre, Sanctorum Petri, Johannis, & Laurentu, de Stonore, Chistelet, Swaleclive, & de Westbere, mandans & praecipiens illum Decanatum vocari de caetero Decana●us de Menstre. Item ordinavit alium Decanatum, viz. de Ecclesiis de Faversham, de Middleton, de Selling, de Scheldwich, de Kenyton, de Wynelesburgh, de Tenderdene, de Swanes, de Fretingden, de Brocklond, de Stone, de Borewaremersh, de Demecherche, de Kyngesdon, & de Lenham, quam caput dicti Decanatus esse voluit & mandavit. Cum vero idem pater sic per Decanatus suam jurisdictionem divisisset, & in singulis eorundem Decanum praefecisset, ab omnibusque obedientiam recepisset, omnes et singulos sibi subjectos tam praesentes quam absentes monuit, et eis firmiter injunxit, ut decenter in verbit, gestis, et omnibus aliis erga venerabilem patrem Archiepiscopum Cantuariensem se haberent, ac reverentiam sibi et suis facerent, nec ipsum Archiepiscopum vel suos in aliquo contempn●rent, & quoth in Ecclesiis & alibi se benè gererent, & hac eadem voluit de omnibus Parochianis subjectis suis; protestans pro se & Monasterio suo extunc se ita existere paratum in omnibus hon●ri dicti patris & suorum sient unquam prius ante exhibucrat. Demum ordinavit eis Commissarsum per talem formam. Thomas permissione divina, etc. discreto viro fratri Willielmo Ecclesiae nostrae elemosinario, salutem. In omnibus causis & negotiis ad jurisdictionem nostram pertinentibus, una cum consilio fratrum nostrorum exercendam in Civitate & Diocaesi Cantuar. vobis vices nostras committimus cum canonicae cohercionis potestate. Institutionibus & destitutionibus personarum Ecclesiasticarum, ac visitatione Cleri & populi nobis specialiter reservatis. Proviso tamen, quod jurisdictione moderate utamini, et excessum quemlibet evitetis. Eodem anno in Ecclesia de Menstre idem Willielmus pro tribunali sedens congregatis coram co & congregatis ejusdem D●canatus, Rectoribus & Vicariis, necnon Clericis & Laicis in multitudine copiosa, Capitulum suum solempniter, pacificè & quietè, & sine contradictione aliqua ibi celebravit, faciendo omnia quae jurisdictionis erant, specialiter et generaliter excrcendo quae in Conststoriis et Capitulis consimilibus per regnum Angliae ordinari, fieri et exerceri consueverunt. From which Relation, Bulls and Proceedings we may observe: 1. That the contests between the Archbishops, Abbots and Monks of Canterbury, about Exemptions, Privileges and Jurisdiction, was a principal cause of advancing the Pope's usurped Jurisdiction over them both, and over the Rights, Prerogatives of the Crown, and Church of England. 2ly. The insolency, injustice, corruption, and preposterousness of this Boniface and other Popes, in exempting the Abbots, Monks of Canterbury, and all their Lands, Hospitals, Churches, Impropriations, Priests, Tenants from all Archiepiscopal, Episcopal, and other Ecclesiastical Jurisdiction whatsoever, and subjecting them solely and immediately to the See of Rome; as likewise in subjecting the Archbishop of Canterbury, the bishop of London and Rochester, to the imperious commands, censures of the Abbots of Westminster, Waltham, and St. Edmund's. 3ly. The pride and insolency of the Abbots, in erecting Deaneries, Officials, Ecclesiastical Consistories, and prescribing Oaths of Canonical obedience upon the Priests and Curates of the Churches belonging to their Monastery. 4ly. The strange injustice and contradiction of Pope's Bulls, nulling, repealing each other by Non. obstantes, with all former Privileges granted by themselves, and contracts, compositions, agreements made or ratified by others, through bribery and corruption: Whence * Chron. col. 2002, 2003. William. thorn records of this ambodexter Boniface; Iste Bonifacius magnis thesauris ab ista Ecclesia (Cantuar.) exhaustis, eandem quam lucede privilegiebat, per partem adversam amplioribus sibi impensis concessum privilegium irritavit, et quasi ad perpetuam enervationem hujus Monasterii, perpetualiter revocavit. 5ly. The atheistical impiety and hypocrisy of Popes, in pretending such Bulls, Exemptions, proceedings to issue merely from the Apostolical authority conferred on them by Christ, for the good of the Church, the conscientious discharge of their Pastoral duty, etc. when as they proceeded merely from their own ambition, avarice, bribery, injustice, and tended to the Church's disorder, ruin, by engendering new controversies, schisms, unchristian animosities, suits, appeals between them; as this Historian thus further records. * Chron. Wil Thorn, col. 1977, 1978. In pacifica vero possessione resumptae jurisdictionis fuerunt ipsi Abbas & Conventus per duos menses & amplius nullo reclamaente vel contradicente, quousque idem Archiepiscopus & Capitulum Ecclesiae Christi Cantuariae, & Archidiaconus opposuerunt se, appellantes unanimiter ad sedem Apostolicam, d●centes se enormiter esse gravatos de tali jurisdictione resumpta, per quam fuerat ab eisdem plebs revocata, nec ipsis intendebat, ut solevat. Et ista lite sic inter partes pendente, idem Archiepiscopus constituit quatuor Commissarios, qui vice sua rigide procederent contra Rectores et Vicar●●s, Clericos et etiam Laicos, qui in praedicta jurisoictione resumpta ipsis Abbati et Conventui intendebant. Et insuper inhiberi fecit Archiepiscopus per eosdem sub poena Excommunicationis, ne quis Parochianorum ipsis Rectoribus et Vicariis decimas aut proventus solvat, aut eis de juribus Parochialibus respondeat. Item Ecclesias beatae Mariae Magdalenae, beatae Mariae de Castro, & beatae Mildredae de Civitate Cantuariae, & Ecclesiam de Kenynton de fact contulit etiam non vacantes. Item praefatus Archiepiscopus fratres Willielmum de Byholte, & W. de Elham Monachos, Magistros Willielmum de Roucebi, Johannem de Becles Notarium publicum, & W. de Castro Clericos & familiares ipsius Abbatis excommunicavit, et excommunicari fecit, pro eo quod in subditos ipsius Abbatis jurisdictionem exercebant. Item idem Archiepiscopus praetendens Rectores & Vicarios Ecclesiarum Parochialium, quae de patronatu nostro existebat in excommunicationis sententia, quam in eos ut praemittitur tulerat, ex eo quod nobis parebant et intendehant, per annum et amplius perseverasse, ipsos Rectores & Vicarios citari mandavit, & fecit quod coram eo comparerent, quicquid haberent pro se proposituri pro termino peremptoriè, & ostensuri quare ipsos de Ecclesiis et Vicariis ipsorum non debet pr●vare. Commissarii suprascripti imponebant Abbati quamplures abusus & excess●s privilegii concessi, & statum & exemptionem ipsorum sive privilegium sinistrae interpretatione coram Clero & populo ad hoc in Ecclesiae Christi Cantuariae specialiter convocato interpretantes, propter quae populum et Clericos simplices Archiepiscopo majus obedire quam privilegiis Apostolicis informarunt. Idem Archiepiscopus facto publico Nota. sermone in Ecclesia sua, excommunicavit omnes qui Ecclesiae suae juribus, libertatibus, vel possessionibus minuerant, quae prius habuerat vel consueverat obtinere. Item corpora quorundam qui a sententia excommunicationis appellarunt defata decesserunt, quique in articulo mortis positi a Sacerdotibus eorum Nota. confessiones ipsorum audientibus absolutionis beneficium fuerant consecuti, humati in Sanctuaria fecit exhumari, et extra Cimiterium projici. Item una vice lxxx. homines Abbatis et Conventus, quia recusabant expellere Monachos in Ecclesia de Chistelet existentes, carceri Cantuariae fecit mancipari. Propter quas injurias tam inormes et graves, suggestum fuit Domino Papae, Quod scriberet Regi pro defensione hujus Monasterii; Quod & factum est. Vnde petitum suit ab ipso Rege, quod ratione dicti privilegii scriberet Archiepiscopo, quod non molestar●t ipsum Abbatem vel Ecclesiam suam in hominibus & rebus suis. Item supplicatum est Regi, quod provideret, ne homines dicti Abbatis per aliquam Excommunicationem per ipsum Archiepiscopum latam, quamvis pro ipsorum captione Regiae Majestati scribatur, nullo modo capiantur. Item quod vellet scribere Vicecomiti suo, quod si ●rchiepiscopus per violentiam laicae potestatis de facto vellet eosdem expellere de Ecclesiis suis, hujusmodi laica potestate, a●ctoritate regia, dictum Monasterium a quoquam offendi non permitterat, set defenderet eosdem, prout est per Apostolicum rogaius. Habita vero aliquali deliberatione, Rex in propriae persona respondit sic; Libenter scribemus Domino Cantuariensi pro defensione vestra. Ad secundam petitionem r●spondit; Quod nullus caperetur potestate regia ad requisitionem Archiepiscopi. Ad tertiam p●titionem sic respondit; Quod non potuit credere, quod tam discretus Praelatus, sicut est ipse Archiepiscopus, ipsos Abbatem & Conventum per vim & laic●m potestatem auctoritate propria expelleret, & propterea non videbatur sibi, quod super hiis Vicecomiti esset scr●bendum. Adjecit postea idem Rex, dicens Abbati in hunc modum; Dom●ne Abbas, requirimus, consulimus, et praecipimus, quod viriliter defendatis bona vestra et possessiones vestras, et nos cum opus fuerit defendemus et vos javabimas in hac parte. Whereupon he issued this Writ to the Archbishop. Claus. 27 E. 1. m. 13. Pro Abbate Sancti Augustini Cantuar. & Chronica Will. thorn col. 1978, 1979. REX Archiepiscopo Cantuar. totius Angliae Primati salutem. R●gatu et monitidne Sedis Apostolicae excitamur, ut Monasterium Sancti Aug. Cantuar. ad Romanam Ecclesiam nullo medio pertinens, ob reverentiam dictae Sedis recommendarum habentes, illud ad cujuscunque petitionem in rebus suis vel hominibus non offendamus in aliquo nec offendi, et quantum in nobis est ab aliis permittamus. Sanè exposuit coram nobis Religiosus vir Abbas dicti Monasterii Sancti Augustini gravem querimoniam deponendo, quod vos Monasterium suum praedictum quod ad Romanam Ecclesiam ut praemittitur nullo pertinet mediante, ipsum et C●nventum ejusdem loci et bona eorum indebite persequentes ipsos, super quibusdam Ecclesiis parochialibus quas in proprios usus tenent, necnon et super quodam Hospitali Sancti Laurentii extra Civitatem Cantuar. contra privilegiorum suorum tenorem, et appellationem suam legitimam ad dictam Sedem interpositam, per eosdem molesiatis multipliciter et gravatis, procedentes alias contra eos, non absque Monasterii sui gravi praejudicio, et praedictae Sedis cui noscuntur immediate subesse injuria manifesta. Nos ita in exequendis mandatis Apostolicis quae nobis pro praefatis Abbate et Conventu ac eorum Monasterio in hac parte specialiter sunt directa, volentes, ut decet devotam et promptam diligentiam adhibere; Paternitatem vestram requirendam attentè duximus & rogandam, quatinus a praedictis gravaminibus et eorum quolibet penitus desistentes, super juribus, possessionibus dictis Ecclesiis vel eorum fructibus aut pertinentiis, seu aliis bonis suis contra indulta praefatae Sedis, non molestetis in aliquo seu turbetis, quinimo decisionem ejusdem Sedis in hujusmodi negotio patienter, cum qua decet reverentia expectatis; Alioquin vos scire volumus, quod cum pium arbitremur et congruum indebitis eorum oppressionibus subvenire, quantum in nobis est oportunae defensionis remedio, per quod ipsorum Abbatis et Conventus bona tuta permaneant curabimus eis succurrere, ac Regii fulcimento favoris, quatinus justitia permiserit confovere. Teste Rege apud Westm. 11 die Aprilis. Chronica W. Thorn, col. 1979. Excommunicatio Archiepiscopo Roberto facta per Abbatem Sancti Augustini. Medio hujusmodi tempore & anno supradicto, scilicet 1300. idem Abbas subdelegatus Magistri Petri Roderici super praepositura de Wyngham per summum Pontificem Bonifacium 8. constitutus, cum rite in Ecclesia de Kenyngton processisset contra eundem Archiepiscopum Cantuariensem & pro sua contumacia & offensa manifesta, primo ab ingressu Ecclesiae, et subsequenter a divinis, et tandem ejus crescente contumacia, juxta traditam sibi formam auctoritate apostolica excommunicavit, et excommunicatum denunciavit, pro eo, quod quendam Clericum nomine Amadaeum ad dictam praeposituram promovendam multiplicitè impedivit; unde idem Archiepiscopus adversus istud Monasterium acrius insurgebat, et non obstantibus nostris privilegiis, et praecipue novae exemptionis, cuidam Roberto Paulym primam tonsuram habenti minus voluntarie Ecclesiam praedictam de Kenynton quae plena fuit duxit conferendam. Qui vi armata & manu hostili cum magna multitudine armatorum, pridie Non. Martii anno supradicto, fractis hostiis et fenestris tam ipsius Ecclesiae quam Rectoriae, non sine violenta manum injectione et sanguinis effusione Clericorum et Nota. Laicorum Abbatis inibi existentium, in eandem Ecclesiam violenter ingredients nequiter se intrusit. Similiter Ecclesiam beatae Mariae Magdalenae cuidam Jacobo Praesbytero & Rectori; Ecclesiam beatae Mildredae cuidam Willielmo; praedictam Ecclesiam beatae Mariae juxta Castrum cuidam Thomae Pycard. Qui quidem omnes hii intrusores ad praedictas Ecclesias accedentes, manupotenti, hostia cum malleis ferreis cum suis complicibus fregerunt, Monachos, Clericos▪ et alios inibi existentes nequiter expellentes, non sine sanguinis effusione atrociter vulneraverunt. So little did this Archbishop regard either the Pope's precedent Bulls, exemptions, Mandates, or Nota. his Delegates censures thus denounced against him, in opposition to his own Archiepiscopal authority and jurisdiction, or the Canons of the Church against Layforce, and laying violent hands on Priests, which must all give place to his violence, will and pleasure in defence of his Primacy and Metropolitical Sovereignty. What strange censures, tumults, perjuries, revolts from one prevailing party to another these differences between the Abbot, Monks and Archbishop occasioned, William Thorn thus further relates. * Chronica W. Thorn, col. 1979. Anno Domini 1301, quidam Capellanus nomine Petrus Mildestede institutus per Abbatem ad vicariam Ecclesiae de Faversham, qui quidem Petrus ob diversa gravamina universis Rectoribus, Vicariis & subditis hujus Monasterii per Archiepiscopum & (vos Commissarios dampnabiliter illata, suae salutis immemor, post Canonicam obedientiam pro vicaria sua ad sancta Dei Evangelia corporaliter praestitam, a praefata obedientia resiliens, et super hoc postmodum in praesentia dicti Abbatis judicialiter convictus et confessus, se sponte voluntati Abbatis et ordinationi submiserat; Iterum tamen post praestitum juramentum continuae residentiae personalis in ipsa Vicaria, cura sibi commissa deserta, in Ecclesiis adjacentibus divina celebrare, immopotius profanare praesumpserat, trahendo Parochianos Ecclesiae de Faversham alectionibus & machinationibus quibus potuit ad Ecclesias convicinas ad Sacramenta & sacramentalia, in Abbatis & Ecclesiae suae de Faversham praejudicium non modicum & gravamen. Postmodum super hiis & aliis notoriis criminibus coram dicto Domino Abbate & ejus Commissario multotiens ad judicium evocatus, nec aliquo modo comparens, a celebratione divinorum suspensus, et majoris Excommunicationis sententia, ut inferius per Commissarium dicti Abbatis liquide patebit, innodatus est. Dominus vero Abbas suscipi●ns curam ipsius Ecclesiae & Parochiano●um suorum, fecit eis ministrari per suos Monachos & honestos Praesbyteros, absentiam praedicti Petri adimplentes. Contigit verò quod quidam Parochianus ejusdem Ecclesiae decesserat jacens in feretro, quem dictus Petrus machinatus fuerat cum suis complicibus extra Parochiam de Faversham apud Praeston praejudicialiter humare; unde Monachi Sancti Augustini & alii Presbyteri assumptis secum Clericis & Laicis, domum ipsius defuncti cum mansuetudine debita, causa officii mortuorum peragendi adierunt, et invento corpore dicti defuncti in ar●ha concluso, feretro supposito, cum paratosse offerrent exequias prodesuncto debitas inibi celebrare, et illud corpus ad matricem Ecclesiam de Faversham facere deportari; ecce Thomas Everard Major dictae villae & quasi tota communitas ibidem utriusque sexus cum gladiis, lanciis, fustibus, securibus, lapidibus, & aliis diversorum armorum generibus praefatis Monachis, Presbyteris, Clericis cum prapradicto corpore in feretro pacificè inermibus versus Ecclesiam incedentibus insultum fecerunt, ipsumque funus rapere & à sepultura debita retrahere nisi fuerunt, necnon quosdam ex eis tam Monachos quam Clericos in Strata publica in Capitibus, brachiis & corporibus Nota. suis percusserunt, atrociter vulneraverunt, & lapidibus obruerunt, non sine ●normi sanguinis effusione. Sed hiis malis non contenti, praedictus major & maxima pars dicta communitatis machinati sunt instinctu diabolico, ad destruendum per incendium vel alio modo facinoroso praefatam Ecclesiam de Faversham. & domos Rectoriae ejusdem, & propter hoc domicelli & servientes de Monasterio destinati fuerunt ad dictorum maleficam malitiam reprimendam, & dictam Ecclesiam cum domibus Rectoriae defendendam; & incontinenti Major cum suis compli●ibus proclamaverunt vocibus & cornu communi totam ejusdem villa coortem utriusque sexus, & praefatis Monachis, domicellis Clericis & Laicis insultum fecerunt, & eos cum gladiis, arcubus, & aliis diversorum armorum generibus, in maxima multitudine tam ipsius villae quam patriae adjacentis hostiliter eos insequentes, quosdam ●emivivos reliquerunt, quosdam nequiter vulneraverunt, alios incarceraverunt, et tanquam latrones Presbyteros et Laicos in compedibus et vinculis per longum tempus detinuerunt; caeteros vero indumentis suis, pecuniarum summis & aliis bonis fraudulenter spoliatis, exanimes in stratis publicis reliquerunt Addentes insuper iniquitatem iniquitati, adhibito sibi Petro de Mildestede antedicto perjuro & excommunicato, totius facinoris authore principali cum complicibus suis, Ecclesiam ●ntedictam, & domos sanctuarii ejusdem ausu sacrilego invadentes, portus et hostia fregerunt, & ingressi campanile ascenderunt, cordas campanarum amputarunt, trabes quibus penderunt gladiis inciderunt, ornamenta Ecclesia una cum indumentis sacerdotalibus & Diaconi ipsius Ecclesiae, ipso Diacono inibi verberato, malitiosè asportarunt. Insuper verò inimicus noster non dormiens, sed super injuriis nostris manum extendens ad malum, * By whose encouragement all the premised insolences were acted by the said Mayor. Robertus Archiepiscopus Ecclesiam de Faversham cum coemiterio interdici mandavit. Anno quo supra interrogatus fuit idem Petrus de M. in Hospitio suo apud Faversham à Magistro Willielmo Rousby, si vellet de catero obedire Domino Abbaeti & suis Commissariis juxta sacramentum suum? & dixit, Se velle obedire Archiepiscopo. Item interrogatus, Si quid pro se circa statum suum in Curia Romana impetraverat super eo, quod à bono obedientiae dicto Abbati praestitae resilendo perjurium incurrerat, aut contra canonicas sanctiones commissam sibi dictae Vicariae curam deserens residentiam continue personalem juratam et promissam praepararet omittendo? Dixit, quod de hiis omnibus non curabat. (as most Nonresidents do.) * Ibidem, col. 1981. Sequitur processus contra eum. Cum dudum praefatus Vicarius non vi nec metu, sed sponte, una cum aliis Rectoribus & Vicariis, nobis Abbati Sancti Augustini tanquam Ordinario suo fecisset & jurasset ad sancta Dei Evangelia, tactis & inspectis sacrosanctis, occasione ipsius Vicariae canonicam obedientiam, sub hac forma. Ego Petrus ero obediens sanctae Romanae sedi & Domino Abbati Sancti Augustini Cant. ad eandem sedem nullo medio pertinenti qui pro tempore fuerit, & ejusdem Domini Abbatis officialibus & ministris quos de consilio fratrum suorum ad suae jurisdictionis exemptae exercitium assignabit, in Canonicis mandatis. Sic me Deus adjuvet. Nuper verò idem Vicarius juramento obedientiae penitus derelicto, Domino Archiepiscopo tanquam Ordinario suo pro eadem Vicaria corporale praestiterat obedientiae sacramentum; & in signum hujusmodi subjectionis unum denarium optulerat in magna altare Ecclesiae Christi Cantuariae. Pro quibus sic actis idem Abbas assignavit sibi diem peremptorium, videlicet proximum diem juridicum post festum Exaltationis Sanctae Crucis in Ecclesia Sancti Augustini Cant. committens vices suas Commissario suo generali sub hac forma. Thomas permissione, etc. discreto viro fratri Willielmo, etc. in omnibus causis & negotiis, ut supra in omnibus; praeter quod hic non dicitur. Proviso, etc. Cujus authoritate mandati praedictus Commissarius citavit eum per Decanum de Lenham, cujus tenor talis est. Commissarius venerabilis patris Domini Th. Dei gratia Abbatis Monasterii Sancti Augustini Cant. ad Romanam Ecclesiam nullo medio pertinentis in sua jurisdictione exempta de fratrum suorum consilio deputatus, Decano de Lenham salutem, in salutis authore. Cum Petrus Vicarius de Faversham proximum diem juridicum post festum Exaltationis proximo praeteritum ex praefixione legitima coram Domino Abbate vel suo Commissario habuisset in Ecclesia Sancti Augustini, ad faciendum & recipiendum secundum formam praetactorum quod juris foret & rationis; Qui Petrus die & loco legitimè proclamatus & diu expectatus, nullo modo comparere curavit, pronunciavimus contumacem, & propter ejus contumaciam ab ingressu Ecclesiae suspendimus justitia exigente. Idcirco vobis injungimus & mandamus, quatinus ipsum sic suspensum in Ecclesia de Faversham denunciatis seu denunciari faciatis publice et solemniter; ipsum nihilominus citetis peremptoriè, quod compareat coram Domino Abbate vel ejus Commissario in Ecclesia Sancti Augustini Cant. proximo die juridico post commemorationem Animarum proximo futuram; facturum & recepturum quod juris fuerit & rationis. Quid autem super hiis feceritis nos die & loco per literas vestras patentes harum seriem continentes, certificetis. Certificatorium. Venerandae diseretionis viro Commissario venerabilis patris Dei gratia Abbatis Ecclesiae Sancti Augustini Cant. suus humilis & devotus Decanus de Lenham obedientiam, reverentiam & honorem. Mandatum vestrum suscepi in haec verba, etc. Auctoritate cujus mandati praefatum Vicarium, quod compareat eoram vobis dictis die & loco peremptoriè citavi, dicitur tamen vulgariter, quod est absens & vaegabundus. Et sic mandatum vestrum secundum sui formam & effectum reverenter quatin●s potui sum executus. Set cum pluries proclamatus & debitè expectatus per se vel per responsalem aliquem minime compareret, dictus Dominus Abbas ipsum reputavit contumacem, & de jurisperitorum consilio contra eum processit, & pronunciavit in scriptis & forma quae talis est. In Dei nomine Amen. Nos Thomas, etc. Magistrum Petrum qui se gerit pro Vicario Ecclesiae nostrae de Faversham, quem alias pro sua manifesta contumacia, ab ingressu Ecclesiae, et etiam a divinis, justitia exigente suspendimus et suspendi mandavimus, pro sua multiplicata contumacia excommunicavimus in hiis scriptis; decernentes eum sic suspensum et excommunicatum in dicta Ecclesia de Faversham necnon in aliis Ecclesiis Decanatus de Lenham fore publicè denunciandum diebus Dominicis & festivis, donec absolutionis beneficium meruit optinere. * Chronica W. Thorn, col 1982, 1983. Anno quo supra in Ecclesia Sancti Augustini Cant. in loco publico ubi jus reddi consuevit, praedictus Commissarius sedens pro tribunali fecit publicè praeconia voce praefatum Petrum ad eosdem diem & locum peremptoriè citatum, & diu expectatus noluit aliqualiter comparere, recitato toto processu contra eum habito, sententiam diffinitivam protulit in hunc modum. De vultu tuo judicium meum prodeat, oculi tui videant aequitatem. Olim in praesenta venerabilis patris Domini Thomae Dei gratia, etc. in Conventuali Ecclesia Monasterii ejusdem pro tribunali sedentis constitutus personaliter propter hoc Petrus V●carius Eccles●ae suae de Faversham, confitendo expressè dictum Dominum Abb●tem sub Ecclesia Romana Ordinarium suum, non vi nec metu, sed sponte eidem Domino inspectis Sacrofanctis, pro dicta Vicaria canonicam obedientiam in scriptis & forma, quae talis. Ero obediens, etc. ut supra. Postea cum dictus Vicarius salutis suae immemor, vesano ductus spiritu ab eadem obedientia resiltens, in suae salutis dispendium nequiter recesserat, & cum pluries ad judicium pro delictis vocaretur, semel & secundo contumaciter se absentans, & in sua malitia obstinata cervice pers●verans, & incorrigibilis existens, animo indurato & contumaciam contumaciis accumulans, comparere vel respondere per se vel per alium non curaret; Nos vener●bilis patris Domini Abbatis generalis Commissarius in Civitare & Diocaesi Cantuariae deputatus, considerantes quod in emisso camo ludit cujus maxillas domantis fraenum non re●triagit, et quod secundum Canon's nile comparentibus praesentia prodesset, si absentia contumacibus non obesset, ipsum Vicarium reputamus contumacem, & super tot & tantis notoriis criminibus contra cum ad ejus punitionem procedentes, auctoritate nobis commissa, eundem Petrum tanquam excommunicatum incorrigibilem pronunciamus, et ab eadem Vicaria et Domibus. quatenus earundem possessioni de sacto incumbit, amovendum esse decernimus per hanc nostram sententiam diffinitivam in hiis scriptis. * Chron. Wil Thorn, col. 1983, 1984, etc. Anno Domini 1302. idem Archiepiscopus adversus hanc Ecclesiam adhuc instigatus, mandavit Commissario suo, quod imponeret Presbyteros in Ecclesiis & Vicariis nostris ad deserviendum in eisdem ipsius auctoritate sub tali forma. Robertus permissione divina, etc. Cum Ecclesia de Patronatu Abbatis & Conventus Sancti Augustini ac Vicariae Ecclesiarum ipsis appropriatarum, per priva ionem nostram & cessionem Rectorum & Vicariorum ipsorum noscuntur vacare, & cura earundem Ecclesiarum ac Vicariarum ad nos immediatè pertineat ipsa vacatione durante; tibi committimus et mandamus, quatinus ipsas Ecclesias et vicarias facias per sacerdotes idoneos deserviri, ita quod debitis non fraudenter obsequiis nec cura earum aliquatenus negligatur: Salvo jure Archidiaconali in fruct●bus et obventionibus earundem, juxta consuetudinem hactenus observatam. Ob qualem injuriam tam manifestam nona die mensis Julii in Ecclesia Sancti Gregorii coram Archiepiscopo ibidem tunc existente, Vicarius Ecclesiae Sancti Pauli, Procurator R●ctorum & Vicariorum, scilicet Sancti Andraeae, Omnium Sanctorum, Sancti Johannis Fordewico, de Swaleclive, de Stonore, de parva Mongeham, de Estlangedon, de Wynelesberge, de Borewarmershe, de Brocklond, de Fritindenne, de Kingesdon. de Westbere, Ecclesiarum Rectores de Littleburn, de Preston, de Menstre, sancti Laurentii, de Nordburne, de Tenterdenne, de Lenham, de Middelton, de Cheldwich Ecclesiarum Vicarii, habentes virtute mandati sui procuratorii inter caetera potestatem agendi, defendendi, provocandi & atpellandi, et ibidem coram eodem Archiepiscopo pro defensione praedictorum appellavit et apostolos peciit cum effectu. Mandavit insuper Archiepiscopus, hujusmodi appellatione non obstante, Archidiacono suo, quod compelleret omnes parochianos Decanatus de Westbere, quod non solverent Decimas et Obventiones dictarum Ecclesiarum, nisi Collectoribus per ipsum assignatis, per talem formam. Vacantibus olim Ecclesiis de Westbere, de Swaleclive, de Chistelet; de Menstre, sanctorum Laurentii et Johannis in Thaneto, et adhuc tanquam vacantibus in custodia nostri Archidiaconi existentibus, perceptione fructuum & obventionum ipsa vacatione durante ad ipsum Archidiaconum, et non ad alium notoriè pertinente; Vobis mandamus quatinus moneatis canonicè, et efficaciter inducatis omnes et singulos parochianos dictarum ecclesiarum, et omnes tam seculares quam religiosos cujuscunque conditionis aut status existant, terras & bona in parochiis dictarum Ecclesiarum habentes, ut decimas tam bladi quam faeni in campis dimittant per collectores percipiendas, et minutas Decimas, et alia quae ipsis Ecclesiis et Vicariis debentur fideliter persolvant custodibus vel collectoribus per nos deputatis, sub poena Excommunicationis majoris, quam in non parentes proferimus in hiis scriptis, Rege, Regina, et eorum liberis ab ista sententia duntaxat exceptis. Vndè propter ista & multa alia gravamina per Archiepiscopum, Archidiaconum, & eorum Commissarios, Officiales & Ministros, directi suerunt iterum ad Curiam Romanam Fratres Robertus de Fekenham, et Adam de Rydenne Procuratores, qui praedicta gravamina contra tenorem privilegii sui, dicto Monasterio, et subjectis ejusdem illata Domino Papae in scriptis palam demonstrarunt. Et nota, quod durante ista gravissima tribulatione Abbates supradicti privilegii concessi conservatores ministerium suum fideliter adimplentes, canonicam ultionem fulminanno dicto Archiepiscopo, Archidiacono, Commissariis, Officialibus et ministris eorundem, ne talia attemptarent sub interminatione prohibuerunt; Protestants palàm & publicè, quod non intendunt officium suae conservationis excedere, nec aliud seu ad aliud quam privilegium exigit ex parte Religiosorum Sancti Augustini vel subditorum suorum procedere in hac parte. Vnde ex parte Archiepiscopi ante portam sancti Augustini extitit appellatum in forma quae sequitur. Licet Westmonasterii & de Waltham Monasteriorum Abbatibus, una cum Abbate Sancti Edmundi, Londoniensis et Norwicensis Diocesis, super exemptionibus religiosis viris Abbati et Conventui sancti Augustini ut praetendunt innovatis, et eisdem de novo concessis a Seed Apostolica, prout asseritur conservatoribus deputatis, pro eo quod idem conservatores potestatem & modum conservationis hujusmodi contra venerabilem patrem Archiepiscopum Cantuariensem patenter excesserant, necnon et ex aliis probabilibus conjecturis nomine patris ejusdem, et pro eo adhaerentibus, dudum ad sedem Apostolicam extitit provocatum, ne per praedictos conservatores vel religiosos viros sancti Augustini, vel eorum nomine aliquid attemptetur, aut aliquid hujusmodi fieri quoquo modo: dicti tamen Abbas et Conventus sancti Augustini, praemissis nequaquam obstantibus dictas exemptiones, si quae sint et vires earum contra justitiam excedentes, jurisdictionem ordinariam nedum in Ecclesiis quas dicunt sibi appropriatis, et parochiis et parochianis earundem, sed etiam in Ecclesiis in quibus jus patronatus habere se asserunt in earum parochiis parochianis ipsarum, cum tamen nulla jurisdictio ordinata vel delegata eis competere liqu●●t in hac parte, sibi temere usurpare, Officiales et Decanos rurales caeterosque ministros ad exercitium jurisdictionis hujusmodi praeficere, Rectores et Vicarios in Ecclesia sui Patronatus instituere in Cantuariensi Civitate et Diocaesi noviter praesumpserunt, ac jurisdictionem eandem de facto exercentes inhibuerunt seu inhiberi fecerunt, tam Clero quam populo dictarum ecclesiarum, ne Domino Archiepiscopo seu suis officialibus in aliqua obediant vel intendant. Dictarum enim Ecclesiarum Rectores, Vicarios et Praesbyteros ad faciendum et jurandum eisdem Abbati et Conventui tanquam suis Ordinariis obedientiam compulerunt et indies compellere moliuntur. De Processione Pentecostes ad istam Ecclesiam. Solempnes insuper processiones quae à Clero & populo dictarum Ecclesiarum sicut à caeteris dictae Cantuariensis Diocesis singulis annis in ebdomada Pentecostes ad Ecclesiam Christi Cant. matricem, & in ea publicè fieri consueverint sic fieri nuper impedientes vel impediri perperam procurantes, ipsam processionem ad suum Monasterium in ultima Pentecoste publicè fieri procurarunt, subjectionem debitam et honorem consuetam dicti Archiepiscopi Ecclesiae suae nequiter subtrahendo et ipsius jurisdictionem minus provide perturbando. Et nota, quod in illa processione Pentecostes fuerunt Rectores, Vicarii & Sacerdotes Ecclesiarum subscriptarum, videlicet de Westbere, de Swaleclyve, de Chisteleth, de Menstre, sanctorum Laurentii, Johannis & Petri in Thaneto, Stone, Borewarmersh, Demecherch, Swanes, Wyvelesberg, de Broklond, de Keninton, de Fritenden, de Lenham, cum Capellis de Rocton, de Middelton, de Faversham, de Sheldwich, de Kingesdon, de plumsted, cum Capella de Estwicham, quarum quaedam appropriatae, caeterae verò de patronatu, unà cum non modica parte populi earundem publicam processionem & solempnem fecerunt cum oblationibus & caeteris devotionibus, secundum consuetudinem observatam in Ecclesiis matricibus dicti regni. Subsidium receptum per Archiepiscopum contra nos. In transitu quoque dicti Patris per Civitatem Cantuariensem ob reverentiam & honorem ejus, Campanae pulsari debeant, & ab antiquo solebant; set Religiosi praedicti reverentiam et honorem hujusmodi subtrahi facientes, hostia ipsarum Ecclesiarum in illius transitu claudi fecerunt, et etiam inhiberi et impediri quominus taliter pulsaretur, in dicti patris injuriam et suae Ecclesiae praejudicium manifestum; unde idem Dominus Archiepiscopus sentiens se & Ecclesiam suam ex hujusmodi novis praesumptionibus praegravari, ne ulterius ab eisdem talis jurisdictio exerceatur, Sacrosanctam sedem Apostolicam appellat in hiis scriptis. Quid plura? Suffraganeos suos consuluit, & ut Augustinense Coenobium deprimere, et Bullam de nova exemptione annullare devote ab eisdem suffragium flagitavit. Qui omnes pro defensione juris Ecclesiae Metropolitanae subsidium copiose dederunt, videlicet, de qualibet marca taxae ipsorum Episcoporum 4 d. praeter Archidiaconum, Commissarios, Officiales, et alios ipsius Archiepiscopi familiares; quorum quidam 40 l. et alii 40 marcas, et quidam majus, et quidam minus in omnem eventum largiti sunt; istis habitis et receptis missi sunt Procuratores Archiepiscopi et Capituli sui ad Curiam Romanam, ut averterent judicium et justitiam, Papam et totam Curiam pecunia corrumpentes: (as the Abbot and Monks had done before.) Processus coram Papa inter Archiepiscopum & nos * Ibid. col. 1986. Anno igitur Domini 1303. volens Dominus Papa uno dierum partes inibi constitutas audire, fecit eos vocari in privato Consistorio 15 Kal. Februarii. Et fuerunt tunc pro parte Archiepiscopi advocati Dominus Fornya, & Robertus de Casula, Romani, & duo Monachi Ecclesiae Christi procuratores, & duo juris Civilis professores Anglici. Pro parte vero Abbatis fuerunt Domini Jacobus de Casulis, & Benenutus de Pusyo advocati Curiae Romanae, & duo Monachi, scilicet Robertus de Fekenham, & Adam de Rydenne procuratores, & Magister Johannes de Sancto Claro, Anglicus. Constitutis igitur partibus in praesentia Domini Papae jussit partem Archiepiscopi proponere primò; Quae proposuit, quod privilegium fuit impetratum per falsi suggestionem; & quod privilegia eorum antiqua fuerunt falsa; similiter Abbas & Conventus excesserunt nimis per abusum, jurisdictionem exercendo, capitula celebrando, Clerum etiam & populum ab obedientia & jurisdictione Archiepiscopi nequiter subtrahendo. Objecit etiam, quod ipsi constituerunt Deca●os rurales & etiam alios Officiales ad exercitium hujusmodi jurisdictionis contra consuetudines & libertates Archiepiscopi & Ecclesiae suae antiquas. Pro parte vero Abbatis fuit propositum de gravaminibus ipsis & eorum subditis per Archiepiscopum & suos Commissarios illatis, eos videlicet suspendendo, excommunicando, et demum eorum captionem apud regiam potestatem procurando, contra privilegium eisdem a Domino Papa indultum. Et propter ista & multa alia gravamina ipsis Religiosis illata, petita fuit instanter dicti Archiepiscopi vocatio personalis & suorum Commissariorum. Postquam verò fuerat, ut dictum est, pro utraque parte sic propositum, dixit Dominus Papa; Ego plantavi, Apollo rigavit. Ego, suppling Gregorius Papa; Ego, sedes ista Romana plantavi illam Ecclesiam Sancti Augustini; Apollo rigavit, hoc est beatus Augustinus per Christi gratiam & suam praedicationem Anglos baptizavit; Deus incrementem dedit per beatum Thomam martyrem. Et adjecit, Utraque Ecclesia nobilis est; & ita benè novimus jura & libertates utriusque Ecclesiae sicut illi Monachi qui ibi stant, erigens faciem ad Monachos procuratores superius nominatos. Una inquit Ecclesia utitur jure communi, alia gaudet privilegio singulari. Et ideo in signum susceptae libertatis ab Ecclesia Romana in adventu Legati ad illam terram debet Abbas mittere unum Monachum obviam illi usque ad medium maris, qui portabit secum Crucem, et ibi erigent eam, et ineipient cantare, Te Deum Laudamus. Ipse vero Monachus portabit Crucem erectam ante Legatum, dummodo fuerit in illa terra. Ad hoc quod vos dicitis, quod privilegium fuit impetratum per falsi suggestionem, & quod privilegia eorum antiqua sunt falsa, non est verum. Nos dedimus ipsis illud privilegium. Praeterea nos inspeximus privilegium beati Bonifacii quarti, satis amplum pro suo tempore, et nos illud corroboravimus; et si adhuc esset dandum, adhuc eisdem daremus; et si non esset eorum Monasterium exemptum de novo eximeremus. In fine dixit partibus, quod ipsi ponerent in scriptis ea quae voluerunt proponere & probare; & sibi liberarent. Sicque recesserunt à Consistorio. Acta fuerunt haec coram Domino Papa & Cardinalibus in privato Consistorio. Articuli liberati pro parte Abbatis & Conventus S. Augustini, sic se habent. * Chron. Wil Thorn, col. 1987, 1988, 1989, 1990. Inprimis, Pater Sanctissime, exponitur quod praefa●um Monasterium Sa●ctissimorum Patrum Gregorii & Augustini monitu & instantia, beatus Ethelbertus Rex Angliae, quem dictus pater Augustinus cum sua gente ad fidem Christi convertit, in sepulturam sui & successorum suo●um Regum Angliae & Praesulum praefatae Vrbis Cantuariae à fundamentis construxit, & bonis propriis ditavit, & ibidem congregationem Monachorum c●llocavit. Cui Monasterio dictus pater Augustinus primo praefecit auctoritate sedis Apostolicae Petrum Abbatem confessorem per beatum Gregorium secum missum ad convertendum Anglicos. Quo Petro mortuo, Apostolica sedes praefecit Johannem. Item praedictum Monasterium, ut praemittitur, sic fundatum dictus Anglorum Apostolus & sanctissimae sedis Romanae L●gatus Augustinus, authoritate beati Papae Gregorii, & ex ore ejusdem, dominicum esse voluit, et Apostolicum ordinavit, ac terras et Ecclesias ad ipsum pertinentes ab omni ordinaria potestate potentatu, dominatu aut imperio exemit et privilegiavit, prout in ejusdem privilegio latius continetur. Item praedictum Monasterium sanctus pater Dominus Bonifacius Papa quartus, ad preces dicti Sancti Ethelberti Regis, & Sancti Melliti confessoris tunc Londoniensis Episcopi, Sancti Regis ad hoc Nuncii & Legati, in generali Concilio Italiae perpetua libertate munivit & privilegiavit. Item praedictum Monasterium virtute dictorum privilegiorum & ipsorum cujuslibet pro tempore suo ab initio fundationis suae, ita liberum fuit et exemptum ab omni ordinaria potestate, tam in capite quam in membris, et omnibus ad idem pertinentibus intus et extra, et notorie habitum pro exempto, et solum sanctissimae Romanae Sedi immediate subjectum, quod nullus praeter Romanum Pontificem, vel cui ad hoc specialiter committeret, quicquam jurisdictionis vel potestatis in dictum Monasterium, Abbatem vel Monachos, et Clericas, homines vel tenentes de dominio, vel de subjectione ipsorum Abbatis et Convent●s, nec in aliquos ipsi Monasterio tributa vel redditus quomodolibet exsolventes nullatenus exerceret, verum Abbas cum suo Conventu omnem jurisdictionem in omnibus Ecclesiis suis et Parochianis eatum, tam in Clericis quam in Laieis, pacifice et plene exercuit et habuit, Clericos in Ecclesiis suis tam suis usibus appropriatis, quam aliis instituit et destituit. Causas etiam Matrimoniales audivit, et omnimodam jurisdictionem exercuit sicut Episcopi in suis Diocaesibus exercere consueverunt. Et istum statum pacificè & notoriè habuit istud Monasterium per 300 annos, & ultra; scilicet, usque ad tempus Lucii Papae tertii, cujus tempore licet Archiepiscopus Cantuariensis ipsius Monasterii statum exemptionem & jurisdictionem inquietaret, dictus tamen Dominus Lucius mandavit per Bullam suam Archiepiscopo Cantuariensi, quod non intromitt●ret se de aliqua jurisdictione quantum ad Clericos vel homines spectantes ad jurisdictionem ipsius Abbatis. Item mandavit Abbati, quod jurisdictionem hujusmodi exerceret; et simili modo mandavit Clericis et Laicis dictae jurisdictionis, quod non obedirent Archiepiscopo Cantuariensi in aliquo, verum dicto Abbati, praesertim pendente inquietatione praedicta. Postea Dominus Celestinus 3. quoad praedicta jura & alia dictum Monasterium privilegialiter communi●it. In quo statu dictum Monasterium usque ad tempus Gregorii Papae 9 permansit & usum est su●s libertatibus, ut supra. Iste Gregorius mandavit per scripta Apostolica & praecepit tunc Archiepiscopo, quod dictos Abbatem et Conventum aliqua non gravaret sententia, et quod ipsorum Ecclesias, Clericos vel homines interdicere vel Excommunicare non prasumeret, vel census sibi debitos solvi minime impediret. Item tempore ipsius Domini Gregorii propter nimias vexationes & gravamina, quae sentivit ipsum▪ Monasterium per potentiam Archiepiscoporum, intervenit compositio anno sui Pontificatus 12. quae adeo derogavit praemisso statui illius Monasterii & juri, quod extunc Archiepiscopus Cantuariensis & Archidiaconus ibidem inceperunt praetextu dictae Compositionis habere institutionem & destitutionem in Ecclesiis ipsius Monasterii ad praesentationem Religiosorum, & in suos Clericos & homines jurisdictionem omnimodam exercere, reservatis tamen quibusdam praerogativis praeteritae jurisdictionis & exemptionis Abbati praedicto. Item istius Compositionis forma hinc inde fuit servata, usque ad tempus Domini Roberti nunc Cantuariensis Archiepiscopi, qui etiam contra Compositionem praedictam innumeris gravaminibus ipsum Monasterium solito plus vexavit. Primo videlicet recusavit admittere quendam Clericum idoneum praesentatum ab ipsis ad Ecclesiam eorum de Fritendenne, set mandavit ipsis Religiosis per literas suas, quod presentarent certam personam quem in literis suis nominavit; & adjecit, quod nullum alium vellet admittere illa vice. Item subsequenter petiit ab ipso Abbate obedientiam, tam contra praetacta privilegia quam Compositionem praemissam, quam debuit illis temporibus observare. Item fecit citari dictos Abbatem & Conventum ad terminum nimis brevem & ad locum incertum, nulla abbreviationis causa expressa, ita quod ipsi comparerent coram ipso ubicunque esset in Civitate, Diocaesi vel Provincia Cantuar. proposituri, ostensuri, necnon probaturi peremptoriè, quo jure vel titulo Ecclesias de Middleton, de Littleburne, de Preston, de Menstre, Sanctorum Laurentii & Petri, de Chistelet, de Faversham, de Sch●ldwich, de Selling, de Tanterdenne, de Nordborne, de Lenham, & Sancti Pauli Cantuar. in usus proprios possiderent, necnon portiones & pensiones quas finxit eosdem habere in certis locis, licet in veritate, nullas haberent ibidem, ac etiam ut dicto termino privilegia super appropriatione Ecclesiarum nostrarum & aliis libertatibus ipsius Monasteri● cum gravi p●riculo delationis exhibendorum pro termino peremptorio exhibituri, & ulterius de die in diem processuri, ubicunque idem Archiepiscopus se transferret. Item ad magis gravandum dictos Religiosos, excitavit adversus eos plures adversarios, citando in Ecclesiis in quarum Parochiis ipsi Religiosi pensiones vel portiones habebant; ac etiam in aliis ubi nichil perceperunt omnino, quod omnes quorum interesset coram ipso Archiepiscopo comparerent se ipsis Religiosis in hujusmodi pensionibus efficaciter opposituri, ita quod à dicta perceptione expelli possent in postorum & excludi. Item licet eidem Archiepiscopo oblatum fuisset multis vicibus ex parte Religiosorum, & ante corum citationem & post, super omnibus quorum occasione fatigavit eosdem, loco & tempore congruis, & ipsum in illis debite informare, ipsos tamen in hoc audire saepius recusavit, nec detulit, quamvis sibi constaret de eorum appellationibus sed Ecclesias ipsorum Religiosorum nullo juris ordine servato vacantes esse pronunciavit, & mandavit eisdem, quod ad ipsas Ecclesias tanqua● ad vacantes insra 40 dierum spacium idoneos Clericos praesentarent; denunciando eisdem Religiosis, quod alioquin Ecclesias conferret easdem. Item, dum dictarum appellationem negotia apud hanc sanctam Sedem de praecepto vestro, Pater Sanctissime, remanserunt, Not●. inhibitum fuit eidem auctoritate vestra, ne quicquam in dicti Monasterii seu dictarum appellationum praejudicium attemptaret lite pendente; quibus tamen appellationibus vel inhibitioni Papali non detulit, nec etiam vestrae Sanctitatis privilegiis, licet sibi constaret ad plenum de singulis eorundem. Item, cum dictum vestrum privilegium esset eidem necnon Capitulo suo per conservatores super hoc deputatos ostensum, & in eorum praesentia lectum, idem conservatores per suum Commissarium virum providum & diseretum, facta tamen sibi prius fide de privilegiis antiquis & de statu antiquo quem habebat ante dictas Compositiones quantum ad institutionem & destitutionem Clericorum in beneficiis, injunxerunt Abbati quod ipse omnem statum antiquum, tàm quoad exemptionem quam jurisdictionem, plenè resumeret, ac omnia & singula quae fieri consueverunt ante praedictam Compositionem liberè exerceret; dictus verò Abbas sciens statum Ecclesiae suae antiquum fuisse ita plenum & liberum, ipsum resumpsit secundum modum observatum antiquitus, & quatenus vestro credebat privilegio convenire. Postmodum idem Archiepiscopus per Officialem suum & alios misit Cantuariam, mandans quod Abbas & Conventus coram ipsis in Ecclesia Sancti Pauli exemptionem, & privilegia quibus vellent uti contra ipsum, coram ipsis Commissariis notoriè susp●ctis, & dicti Monasterii inimicis etiam tempore messium exhiberent. Qui Commissarii imponebant Religiosis quamplures abusus & excessus privilegii concessi. Tamen ex parte Abbatis & Conventus facta fuit protestatio, quod non intendebant in aliquo excedere vel illo quoquo modo abuti; verum si quid dubii circa vestrum privilegium emersissot, vel in futurum emerg●ret, vestrae Sanctitatis declarationem humiliter expectaret, & petebatur quod hoc faceret pars adversa cum effectu. Item, dicti Commissarii praemissa omnia vilipendentes, Clericos et homines ipsius Monasterii tributa et redditus solventes, necnon caeteros exemptos in locis ejusdem degentes, excommunicaverunt et praeceperunt sub poena excommunicationis, ne quis Parochianorum suorum de suarum Ecclesiarum proventibus vel juribus Parochialibus responderent. Et ut plus viderentur inimici vestroque privilegio inobedientes, de die in diem tàm contra personas exemptas quam loca exempta processerunt. Propter quod licet per conservatores vestri privilegii fuissent moniti, quod à talibus excessibus notoriis desisterent, & errata corrig●rent, sub poena excommunicationis latae in eosdem si s●cus agerent; iidem tamen injuriam injuriis accumulantes, statum et exemptionem ipsius Monasterii inquietarunt, vestrae Sanctitatis privilegium sinistra interpretatione coram Clero et populo exponentes. Item dictus Archiepiscopus facto publico sermone ad populum in Ecclesia sua, excommunicavit omnes qui statum suae Ecclesiae in juribus, libertatibus vel possessionibus minuerant quae prius habuerat vel consueverat optinere. Item Clericos eorundem per ejus Commissarium de facto non de jure excommunicatos, non obstante quod processus et sententia praedicta essent auctoritate vestri privilegii nulla et irrita, etiam per conservatores ex habundanti debite revocata, fecit mancipari custodiae carcerali, regia potestate mediante. Istis articulis audientiae Apostolicae sic traditis & liberatis, procuratores Abbatis recesserunt. * Chron. Wil Thorn, col. 1990, 1991. Anno quo supra per spacium temporis, videlicet Idus Martii, vocata fuit pars Abbatis & Conventus per se in secretiori Thalamo coram Domino Papa, qui dixit quasi increpando; Non secundum voluntatem nostram, ut intelleximus, fecerunt ipsi Abbas & Conventus in Ecclesiis juris patronatus eorum, qui instituerunt & destituerunt in eisdem. Responsum fuit; Pater Sancte, Non: sed posuerunt ibi personas idoneas, ut ipsis deservirent quousque aliud scirent de vestra voluntate. Quantum ad pulsationem contra Archiepiscopum, negatum fuit expressè quod nunquam fuit prohibitum, quin pulsaretur contra eum. Tertio inquirebat de Ecclesiis appropriatis quid sentirent. Ad illud fuit allegatum de praescriptione & de statu Monasterii antiquo, ad quem reducti fuerunt per suum privilegium. Tunc dixi● Dominus Papa; Non ponatis vos in talibus, quia talia possunt esse privilegia quae jurisdictionem populi simul cum appropriatione Ecclesiarum sapiunt, & alia quae non. Ad illud quod objecit de excessu quoad institutionem & destitutionem, responsum fuit; Pater Sancte, conservatores privilegii vestri viso statu Monasterii antiquo injunxerunt Abbati, quod ipse resumeret omnem statum antiquum quoad exercitium jurisdictionis; & ipse hoc fecit sub protestatione tali, Quod si contingeret illum aliud facere, quam quod de vestra procederet voluntate, paratus esset cum sibi constaret resumpta revocare. Hiis dictis, jussi sunt recedere. Et continuò vocata fuit pars Archiepiscopi & diu tractavit cum eyes: Denuò vocata fuit pars Abbatis. Constitutis verò partibus coram Domino Papa, objecit pars Archiepiscopi illa quae superius sunt ostensa. Tunt dixit Dominus Papa, Taceatis; non curamus de talibus, quia totum negotium ad tria puncta restringimus, videlicet, ad jurisdictionem, pulsationem, & processionem; & de istis volumus deliberare & ordinare, sicut nobis videbitur expedire; sicque totum negotium sibi prima vice reservavit; deinde locutus est Procuratoribus Archiepiscopi, dicens: Nos audivimus de illo Cantuariensi, quod male se habuit in Parliamento Lincolniae, quia ipse seminavit zizania inter Regem et Barones; et nisi fuisset sapientia Regis, terram suam imperpetuum amisisset; ipse corruet et sinaliter ipse corruet, et * Pope's can swear, and take God's name in vain, even in Cathedra, and yet not err therein. per Deum bene vindicabo Regem de eo. Respondit Magister Johannes de Ros Procurator Archiepiscopi; Pater Sancte, nisi fuisset sua constantia et praedicatio, multa majora scandala fuissent in illo regno exorta. Papa respondit; Tu mentiris, tu mentiris, bene scimus veritatem. Tunc jussae sunt ambae partes recedere. Post aliquot verò dies, * Nota. pecunia mediante Episcopali, traditum fuit dictum negotium ad Notarium, ut expediretur. Perpendit autem pars Abbatis, quod nota non fuerat benè concepta pro parte ipsorum, & vehementer instabat, quod posset habere accessum ad Dominum Papam. Tandem intervenientibus amicis ingressi sunt, supplicantes sibi pro Dei misericordia, quod sibi placeret habere pietatem de Monasterio suo; & respondit, Ecclesia beati Augustini est antiquior in illo regno; & ideò magnum vituperium esset Curiae Romanae, si non esset exempta ex quo plura Monasteria sunt ibi exempta; nec decet quod sit pejoris conditionis quam aliae Ecclesiae, quae fuit prima inter eas. Initiatio ibidem religionis Christianae, antiquitas loci, & veneratio beati Augustini Anglorum Apostoli monet nos ad fovendum jura illius Monasterii in quantum possumus cum justitia. Et hiis dictis recesserunt. Insuper firmiter promissum fuerat eisdem per organum Domini Papae, quod negotia benè expedirentur pro parte illorum; tamen quia Curia fuit in motu versus Agnaniam, dicebatur, quod nihil expediretur quousque illuc venirent. Igitur venientibus Procuratoribus Abbatis post Pascha Agnaniam, requirebant à referendario, quod negotia expedirentur secundum quod promissum eis fuerat. Qui respondit verbis dissim●latoriis; se ad plenum non scire de voluntate Domini; unde praedicti Procuratores i●stiterunt, ut faceret finem negotii. Tandem dictum fuit eyes, quod irent ad Notarium, & inspicerent quandam notam, quam Dominus praecepit fieri ut dicebatur, Inspecta verò nota, displicuit per omnia, eo quod ex toto fuit eis contraria. Placuit tamen Procuratori Archiepiscopi, qui instanter egit, ut imbullaretur. Venerunt igitur Procuratores Abbatis ad Referendarium, dicentes; Pater, quid est quod intenditis facere? Si illa nota transeat, imperpetuum confusi erimus nos et domus nostra, nec ausi erimus redire ad propria. Magnum certe peccatum est, quod tantum a * Nota. Domo nostra extorsistis pecuniae, nec quicquam consecuti sumus amplioris gratiae. Qui respondit, Quid igitur vultis ut faciam vobis? Nun sufficere potest vobis, quod habeatis statum aliorum exemptorum? Responsum fuit, Pater, sufficit. Et dixit, Requiratis ergo statum eorum, & Dominus faciet vobis bonam gratiam. Vnde requisita fuit copia privilegii S. Albani, & ad Curiam sub manu publica delata. Quibus exhibitis respondit Dominus Papa; Quod non satis credidit Notariis Anglicanis, nisi hujusmodi privilegia possent inveniri in Curia registrata. Demum Registris inspectis, compertum est Privilegium Honorii tertii Anno ejusdem tertio, de verbo ad verbum: Et illud optimè faciebat pro statu quem petebant. Intereà pendente negotio sub dissimulatione infecto, Procuratores Archiepiscopi impetrarunt plures literas contra R●ctores, Vicarios, et alios subditos ipsorum Abbatis et Conventus: Quibus Procuratores Abbatis contradixerunt. Et cum multa esset pro hujusmodi hinc inde controversia, dixit Auditor contradictoriarum Procuratoribus Abbatis, Concedo vobis terminum usque ad publicum Consistorium, ut possitis consulere Dominum, si hae literae debeant transire, vel non. In proximo igitur Consistorio publico, scilicet die Sancti Adriani, inter caetera proposuit pars religiosorum coram Domino Papa & Cardinalibus, quod Procuratores Archiepiscopi impetrarunt literas in audientia contra privilegium novum concessum. Insuper, quod de novo citari fecerunt Procuratores Abbatis coram Domino Johanne Monacho Presbytero Cardinali ad procedendum super illa Nota superius memor●ta. Tunc respondit Dominus Papa, Nos ob reverentiam beati Augustini dedimus eis illud privilegium, & statum illius Monasterii corroboravimus & renovavimus: veruntamen ipsi Monachi non sunt contenti finibus suis; & adjecit de Causa quae fuerat in dubio coram Cardinali, alloquens ipsum Cardinalem, dicens sic, Johannes fili, audis tu istam Causam? Qui respondit, Pater sancte, Vocati fuerunt coram me, et proposuerunt in Scriptis excipiendo quod vos reservastis vestrae audientiae: & super hoc petebant Procuratores praedicti instanter vestram Sanctitatem consuli, eo quod vos non agebatis in remotis. Qui respondit, Ego tibi praecipio ne amplius istam causam audias, nos enim illam nulli omnino hominum committimus nec committemus: sed nos istud negotium cum omnibus sequelis suis volumus terminare. Et sub isto modo istam Causam sibi secundò reservavit. Consistorio celebrato, venerunt Procuratores Abbatis nunciantes Auditori contradictoriarum, quae dicta fuerant à Domino Papa; Qui respondit, Volumus consulere Dominum, & quia Procuratores Archiepiscopi valdè fuerant infesti Auditori quod praedicta litera transirent, fecit Auditor parts citari. Quibus coram eo in judicio constitutis, post multas allegationes hinc inde factas, Dixit Auditor. Quia nos non habemus cognoscere de veritate precum, nos istas literas discernimus absolvi, sub ista tamen conditione, Quod si illae Ecclesiae seu personae, de quibus agitur in praedictis literis, pertinent ad illud Monasterium pleno jure, vel sunt membra ipsius Monasterii, vel si sint Ecclesiae vel personae de quibus omnibus causa pendet coram Papa, literae non procedant contra Abbatem seu aliquas alias personas ipsi Monasterio subjectas. Non multum post Procurator Archiepiscopi, habito ingressu ad Dominum Papam proposuit coram eo, Quod Procurator Abbatis impediebat literas communis justitiae in audientiâ, quo minus transire possent: & multos alios articulos proposuit coram eo: Papa respondit, Redigas in scriptis ea quae probare volueris & trades nobis. Et si probaverimus quod verum dixeris, nos acrius procedemus contra praedictos Religiosos: si autem probaverimus te falsum dixisse, promittimus Deo quod puniemus falsitatem tuam. * Chronica W. Thorn, col. 1992, 1193. Igitur proximo Consistorio liberavit Procurator Archiepiscopi Articulos praedictos Domino Papae, qui sic incipiunt, Gravamina noviter attemptata; Dictus tamen Procurator non artavit se ad probandum Articulos in aliquo, nec per publica Instrumenta, seu quovis alio juris ordine; sed in fine Articulorum quasi concludendo dixit, Pater sancte, haec omnia recepi literatoriè à Domino meo Cantuariensi & Priore Capituli ejusdem. Quando verò dicti articuli liberati fuerunt, petita fuit eorum copia instanter per Procuratorem Abbatis. Et incontinenti petita fuit per eosdem, quod Dominus Papa vellet subsequenter audire partem, causam & articulos Abbatis. Et respondit, Satis est; & adjecit, Nos ob reverentiam beati Augustini Anglorum Apostoli statum illius Ecclesiae renovavimus, corroboravimus, & multa addidimus. Veruntamen Abbas et ipsi Monachi nunis sunt elatt, et faciunt multos Excessus; et similiter Archiepiscopus aliquantulum est elatus, et utinam aliquantulum, quia nimis magnus Theologus est; ipse est de Rypariis, benè novimus eum. Et dixit, Con●ulimus quod utraque pars contenta finibus suis, & placeret nobis quod bona pax esset inter eos: quia si contingat nos tangere illas, utraque pars dolebit. Et sic recesserunt à Consistorio illa vice. Quibus Articulis Archiepiscopi quanquam nobis omninò contrariis à Domino Papa conceptis, jussit Notam quae alias fuerat Anagniae concepta procedere. Quod videns Procurator Abbatis, institit viriliter quatinus habere posset copiam dictae Notae, dicens, Se posse proponere & probare per rationes efficaces, quod illa Nota non posset transire. Quod cum nunciatum fuisset Domino Papae, jussit copiam liberari praedicto Procuratori. Tamen Procurator Archiepiscopi constanter egit, quod praedicta Nota transiret. Cui tamen responsum fuit, quod Dominus intellexit quod pars Abbatis haberet plures rationes probabiles & efficaces quare praedicta nota transire non deberet; & idcireo voluit audire parts, & dictum negotium ampliori deliberatione tractare. Et scito, quod illa Nota quae dicitur fuiss● concepta Anagniae erat haec: Habeant praesentationem Rectorum & Clericorum, tum, etc. quae sequuntur in bulla declarationis. Contra quam notam Procuratores Abbatis rationes produxerunt efficaces in forma quae talis est; Habeant Praesentationem, etc. Haec dictio tantum absorberet jus Monasterii, quia de jure commùni alia competunt patronis quam praesentatio sola, quia Abbas & Conventus habent custodiam vacantium Ecclesiarum de Patronatu, & percipiunt medietatem ●ructuum ipsarum tempore vacationis, & etiam sequestrorum. Item retinent claves ipsarum Ecclesiarum vacantium. Item pulsantur Campanae propter reverentiam Abbatis, quando transit per loca. Et haec competunt, & competierunt ab eo tempore quo memoria non extat, & etiam per compositiones fuerant reservata expressè. Item Archiepiscopus habeat Spiritualia in eisdem, hoc excepto, quod propter privilegia & compositionem interdicere & suspendere non potest, sicut patet per Compositiones, quinque Ecclesias in Compositione nominatas, ut superius in eadem compositione patebat. Nec aliàs quam eis ex praesenti declaratione. Hoc est limitandum quoad spiritualem jurisdictionem, quia temporalem habuerunt & habent in praedictis ab eo tempore quo non extat memoria. Permittitur; Ex hac concessione nihil permittitur, quod jurisdictionem sapiat. Praeterea eadem jura habent in hoc genere appropriatarum Ecclesiarum quae habent in illis quae sunt de solo patronatu. Et ideò oportet hoc mutari. Et aliarum quarumcunque Ecclesiarum Cantuar. Civitatis & Diocaesis. Si hoc ita generaliter ponatur, extendetur ad Ecclesias pleno jure eisdem subjectas; & sic inducitur servitus super rem omnino exemptam. Qualemcunque jurisdictionem habere noscuntur; Quae sunt ista? verendum est, ne ex hiis verbis detur materia inposterum litigiis. In caeteris contentis in eo. Impropria videntur haec verba, quia de hiis quae declarata sunt nichil de privilegiis continetur; & Exceptio non sit, nisi de eo de quo est regula. Petitiones Procuratoris Archiepiscopi subsequenter productae, quae tales sunt. Abbas & Conventus Monasterii S. Augustini Cantuariensis asseruerunt coram vobis ' Quod licet Monasterium eorum à principio fundationis ipsius cum omnibus membris suis fuisset exemptum per sedem Apostolicam à jurisdictione qualibet ordinaria, eye tamen postmodum exactionibus et angustiis fatigatis per nonnullos Archiepiscopos Cantuarienses super exemptionibus eorundem, quaedam Compositiones intervenerint inter parts, ex quibus dicti Abbas et Conventus dicentes plurimum derogari libertatibus eorundem, supplicarunt se reduci ad plenitudinem libertatis exemptionis. Vnde vos decrevistis Privilegia, Libertates, et Exemptiones, ipsis à dicta Sede concessa, in suo robore permanere, ac nichilominus ipsos et dictum Monasterium cum omnibus membris suis ab omni potestate, jurisdictione, subjectione, et dominio Archiepiscopi et Capituli Cantuariae, et omnium aliorum absolvistis, exemistis, et perpetuo liberastis, et decrevistis ea omnia totaliter et immediatè Romano Pontifici subjacere, ita quod nec Archiepiscopus nec quaevis alia persona ecclesiastica in ipsos jurisdictionem aliquam sibi possunt vendicare: Crisma autem, Oleum sanctum, consecrationes Altarium, ordinationes Monachorum et Clericorum à Cantuariensi Archiepiscopo susciperent. Mandatisque certis judicibus, ut non permitterent eos contra exemptionem hujusmodi molestari. Postmodum Archiepiscopus perpendens, quod praedicti Judices excesserant fines mandati, et quod dicti Abbas et Conventus usurpabant sibi jurisdictionem ordinariam, nedum in Ecclesiis eis appropriatis et parochianis earum, set etiam in Ecclesiis in qu●bus jus Patronatus tantum habebant et parochianis ipsarum, ac impedi●bant solempnes Processiones, quae consueverunt fieri à Clero et populo ipsarum Ecclesiarum ad Cantuariensem Ecclesiam, procurando eam fieri ad dictum Monasterium; et quod in transitu ipsius Archiepiscopi per Civitatem Cantuariae, sibi subtrahebant pulsationem Campanarum, ad Sedem Apostolicam appellavit. Igitur nunc petitur pro parte Archiepiscopi, ut statuatis quod ad Ecclesias Cantuariensis Civitatis et Diocesis in quibus dicti Abbas et Conventus obtinent tantum jus Patronatus, et futuris temporibus obtinebunt, et ad ipsarum Ecclesiarum Rectores, Clericos et Parochianos non extendatur vestra hujusmodi exemptio; et quod Ecclesiae quas habent et habebunt in proprios usus, et Rectores seu Vicarii, Clerici vel Parochiani earum, quoad jurisdictionem spiritualem seu etiam temporalem per eandem exemptionem non intelligantur exempti, set illas tantum ecclesias et per ipsam exemptionem cens●atis exemptas quae pleno jure ipsi Monasterio sunt subjectae: et mandetis, quod per eosdem Abbatem et Conventum, per Rectores et alios Clericos Parochianos praedictarum et aliarum Ecclesiarum Cant. Civitatis et Diocesis, in quibus ipsi Abbas et Conventus qualemcunque habeant jurisdictionem, faciant ipsi Archiepiscopo obedientiam et reverentiam debitam in pulsando campanis, in processionibus faciendis, et in omnibus aliis in quibus consueverunt et debeut. Et quod omnes Processus, sive per praedictos Conservatores, vel per eosdem Abbatem et Conventum, aut per praefatum Archiepiscopum, vel eorum aliquem, vel quemcunque alium factos occasione praemissorum cassetis et irritetis. Et quia omnes tam majores quam Nota. inferiores avaritiae studuerunt, pecuniae summopere obtemperantes, petitiones Archiepiscopi justas, ratasque esse judicantes, rationibus religiosorum contra notam privilegii superius conceptis non obstantibus, Dominus Papa declaravit in hunc modum. * Ibidem, col. 1995, 1996. Bonifacius Episcopus Servus servorum Dei, ad perpetuam rei memoriam. Dudum pro parte dilectorum filiorum Abbatis & Conventus Monasterii S. Augustini Cantuariensis, Ordinis Sancti Benedicti, fuit expositum nobis, quod licet eorum Monasterium à principio fundationis ipsius, seu à tempore cujus memoria non extabat, cum omnibus membtis suis existentibus ubicunque fuisset exemptum per specialia Privilegia Sedis Apostolicae à jurisdictione qualibet ordinaria, prout evidentius in privilegiis contineri dicebatur eisdem, eye tamen postmodum per nonnullos Archiepiscopos Cantuarienses, qui pro tempore fuerant, nunc hinc, nunc inde vexationibus et angustiis fatigatis, quaedam Compositiones super exemptionibus & libertatibus contentis in dictis Privilegiis, intervenerunt inter parts. Verùm ●ùm idem Abbas & Conventus assererent, per hujusmodi Compositiones praedictis eorum Privilegiis & Libertatibus non modicum derogari; Nos eorum supplicationibus inclinati, hujusmodi privilegia, exemptiones & libertates ipsis & dicto Monasterio à praefata Sede concessa, in suo voluimus & decrevimus robore permanere; ac nichilominus ipsos Abbatem & Conventum, dictumque Monasterium cum omnibus membris, Ecclesiis, Capellis, Xenodochiis, Hospitalibus, Cantariis, necnon Castris, Villis, Maneriis, Domibus, Grangiis, Terris, Possessionibus, Redditibus, & quibuscunque bonis suis, in quibuscunque forent Diocesibus constituta, & omnibus personis sui Ordinis, et aliis eis subjectis degentibus in eisdem, ab omni potestate, jurisdictione, subjectione atque dominio, tàm Venerabilis fratris nostri Archiepiscopi, & dilectorum filiorum Capituli Cant. qui tunc ●rant, et qui pro tempore forent, quam quorumlibet Archiepiscoporum, Episcoporum, Capitulorum, Praelatorum, & Officialium suorum, & aliarum quarumlibet Ecclesiasticarum personarum, duximus per nostras sub certa forma Literas eximenda, & eye super exemptionis nostrae privilegio, dilectos filios Westmonasterii & de Waltham, ac super istis sub certâ formâ literis conservatores nichilominus deputavimus. Postmodum autem Venerabili Fratre nostro Archiepiscopo Cantuariensi praetendente, quod praefati Westmonasteriensis & de Waltham abbots in hujusmodi conservationis negotio procedentes, Fines mandati nostri in hac parte super certis Articulis patenter excesserant; & quod memorati Abbas et Conventus Sancti Augustini praedictas exemptiones, et vires earum contra justitiam excedentes, jurisdictionem ordinariam nedum in Ecclesiis quas ipsi Abbas et Conventus appropriatas sibi esse dicebant, et Vicariis, Clericis, Parochiis et Parochianis earundem Ecclesiarum, set etiam in Ecclesiis in quibus idem Abbas et Conventus asserebant jus Patronatus duntaxat habere, ac in Rectoribus, Clericis, Parochiis & Parochianis earundem Ecclesiarum sibi temerè usurpare, ac jurisdictionem ipsam in Civitate ac Diocefi Cantuariensi diversis modis exercere. Solennes insuper processiones quae a Clero & Populo dictarum Ecclesiarum sicut à caeteris Clericis et populis dictarum Cantuariensis Civitatis & Diocesis singulis annis certis diebus ad Ecclesiam Christi Cantuariae publicè fieri consueverunt impedire; pulsationem quoque Campanarum quae in transitu ipsius Archiepiscopi per praedictas Civitatem & Diocesim Cantuariae ob ejus reverentiam & honorem fieri consueverat ab antiquo, subtrahere, vel subtrahi facere in Ecclesiis praedictis praesumpserat fuerunt tàm pro parte memorati Archiepiscopi Cantuariensis Ecclesiae, quam sibi adhaerentium & adhaerere volentium, diversae appellationes ad sedem Apostolicam interjectae. Cumque negotium appellationum hujusmodi pro parte ipsius Archiepiscopi per ejus Procuratorem praesente Procuratore ipsorum Abbatis & Conventus fuislet propositum coram nobis▪ nos volentes de ipsius qualitate negotii plenius informari, per viam provisionis & ordinationis negotium ipsum ex officio nostro sub compendio diffinire, Procuratoribus ipsis duximus injungendum, ut tam super exemptione praedicta quam super appellationibus memoratis, nos de juribus pertinentiarum earundem verbo tenus & in scriptis plenius informarent. Qui pro partibus ipsis super earum juribus nos juxtà hujusmodi mandatum nostrum informare curarunt. Nos igitur hujusmodi informatione recepta, volentes super praemissis ipsarum partium cavillationibus obviare, ac amputare litigiorum et jurgiorum affractus et dispendia inter eos providendo et ordinando declaramus, et declarando decernimus, Quod praefati Abbas & Coventus Monasterii Sancti Augustini Cant. in Ecclesiis Cantuariensis Civitatis & Di●cesis in quibus ipsi jus Patronatus duntaxat optinent, & futuris temporibus obtinebunt, habeant praesentationem Rectorum & Clericorum, & alia quae jura continent patronatus; Archiepiscopus verò Cantuariensis, qui nunc est, & qui pro tempore fuerit, habeat in eisdem Ecclesiis institutionem & destitutionem, & tàm in eyes quam in Rectoribus Clericis & Parochianis ipsaram, etiam alia spiritualia, prout hinc & inde jura communia permittunt. In Ecclesiis quoque ipsorum Civitatis & Diocesis quas idem Abbas & Conventus in proprios usus habere noscuntur, & quas eye in futurum optinere contigerit, & Rectoribus seu Vicariis, Clericis & Parochianis earum, ipsi Abbas & Conventus habeant temporalia sua. Idem autem Archiepiscopus habeat spiritualia in eisdem, nec aliàs quam eis ex praesenti nostra declaratione permittitur, memorati Abbas & Conventus in praedictis Ecclesiis in quibus ipsi, ut dictum est, Jus Patronatus duntaxat habent, vel habebunt, & Rectoribus, Clericis, & Parochianis earum, & in Ecclesiis quas in proprios usus obtinent vel obtinebunt, aut in Rectoribus, seu Vicariis, Clericis, Parochiis, & Parochianis eorum jurisdictionem sibi vendicent, aut in eos exercere quoquo modo praesumant. Declaramus insuper, quod Clausula de personis degentibus in Ecclesiis, Capellis, & cateris locis eorundem, ad Monachos & perpetuò conversos referatur. Insuper autem per Rectores & alios Clericos, necnon Parochianos praedictarum & aliarum quarumcunque Ecclesiarum Cantuariensis Civitatis & Diocesis in quibus ipsi Abbas & Conventus qualemcunque jurisdictionem habere noscuntur, debitum honorem & reverentiam in pulsando campanas, in processionibus faciendis, & in omnibus aliis in quibus consueverunt & debent, Volumus & praecipimus exhiberi memorato Archiepiscopo, debitis & consuetis temporibus atque locis, praefato exemptionis nostra privilegio in caeteris contentis in eo in pleno robore duraturo. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostrae declarationis, constitutionis, & praecepti infringere, vel ei ausu temerario contraire, etc. Thus this controversy between the Archbishop, Abbot and Monks, (which continued near 8. years' space, to their vast expense, trouble, vexation) received this final determination. Wherein we may observe, 1. The detestable Corruption of Pope Boniface, his Cardinals, Notaries, and other Officers in the Court of Rome, in taking great bribes, rewards, and sums of money from both parties, and thereupon varying, nulling, repealing their Judgements, Sentences, Letters, Orders, Bulls, Privileges, in favour, disfavour, to the advantage or prejudice of either party, according to the greatness or prevalency of their Bribes, without any regard ●o justice. 2ly. Their manifold arts to procrastinate the final decision of the controversies between them, to exhausted their purses, and gain new bribes, rewards from them and their Proctors. 3ly. The strange ambitious, proud, contentious, turbulent spirits of the Archbishops, Abbots, Monks of Canterbury, in that and precedent times, evidenced by the manifold controversies, violent proceeding, costly long-lasting successive suits between them, by reason of Pope's contradictory Bulls of Privileges and exemptions granted to, and purchased by them at dear rates; which did but renew, increase, perpetuate their contests and appeals to Rome, instead of determining them. 4ly. The public contempts, slight of Pope's Bulls, Mandates, Sentences, both by the Archbishops, Abbots, Monks, when they entrenched upon either of their claimed Privileges or Jurisdictions. 5ly. Their gross, frequent abuses of Excommunications and Interdicts, fulminated, denounced against each other, upon every pretended contempt or violation of their claimed Privileges or Jurisdictions. After the premised Declaration of Pope Boniface in favour of the Archbishop, he proceeded so violently against the Abbot, Monks and their adherents, by Excommunications, Interdicts, and other Ecclesiastical Censures, that he enforced them to submit, and sue unto him for absolution and a friendly agreement between them, thus related by Chron. Wil Thorn, col. 1997, to 2003. William Thorn. Quae quidem Declaratio sic publicata Anno supradicto, scilicet 1303. die Sancti Dunstani Archiepiscopi, in Ecclesia Christi Cant. immediatè post factam ibidem processionem, praesentibus tunc Clericis & Laicis in magna multitudine ad eundem diem specialiter vocatis & rogatis, Henricus Prior Ecclesiae praedictae praedicavit populo, cujus thema fuit hoc; Fili, non dimittas legem matris tuae, non transgredieris terminos quos posuerunt patres tui; Declarationem publicavit, notificavit, & in linguâ maternâ publicè exposuit. Postea vero Dominus Archiepiscopus, Archidiaconus et eorum Officiales compellebant omnes Parochianos nostros et tenentes. ac alios qui nobis medio tempore adhaeserunt, vilissimas et Nota. importabiles poenitentias facere, fustigantes circa Ecclesias, et per Merketa, ac ad deferendum cereos ad feretrum Sancti Thomae contra voluntatem eorum, videlicet unumquem que secundum facultatem bonorum suorum, pro eo quod medio tempore nobis et nostris fuerant intendentes et obedientes. Igitur ista publicatione facta, omnes et singuli Rectores et Vicarii, qui prius Abbati adherebant, se a dibinis cessabant, festinantes se de querendo gratiam et praesentiam Archiepiscopi. Qui in praesentia ipsius constituti, vi et metu ducti, fatebantur se ipsos sententia majoris excommunicationis per ipsum et suos Commissaries fuisse innodatos, et petierunt reformationem status sui. Factaque sibi resignatione et cessione beneficiorum suorum, et facto juramento de stando mandatis Ecclesiae, juxta eorum petitionem obtinuerunt. * Nota. Et sic omnia beneficia absque Pastoribus manserunt desolata, et dicti Rectores et Vicarii irregulares ibidem pronunciati per Archiepiscopum supradictum. Similiter et Capellani Parochiales et alii annalia celebrantes a divinis cessarunt, gratiam et benevolentiam ejusdem humiliter petentes, confitebantur seipsos sententia excommunicationis fuisse ligatos, petentes reformationem status sui, praestitoque juramento de stando mandatis Ecclesiae, optinuerunt. Et aliqui eorundem pronunciati fuerunt ibidem irregulares, quidam vero postmodum gratiam optinuerunt. Set Rector de Brockland & Vicarius de Menstre, non reputantes se aliqua sententia fuisse ligatos, non statim submiserunt se, quia processum Archiepiscopi tunc pendente causa in Curia Romana indecisa, aliquo modo credebant non posse valere. Rector Ecclesiae Fritindenne volens ab animarum Curâ exonerari, purè, spontè & absolutè in manus Domini Abbatis in Hospitio suo apud Suthwerk resignavit. Visis istis doloribus, gravaminibus et angustiis, Rectoribus, Vicariis, Capellanis, Parochialibus et Annalia celebrantibus, necnon tenentibus Parochianis et aliis aute Declarationem Abbati adhaerentibus per Archiepiscopum, Archidiaconum, Commissarios et alios ministros eorundem illatis, et qualiter graviora in posterum comminantur infer, praedicti Abbas & Conventus miserunt ad cum Dominum Johannem Tavy Militem, duos Monachos, cum aliis, tunc apud Colcestriam existentem; Et post salutationem sibi factam, idem Dominus Johannes dixit Archiepiscopo, qualiter solebat esse amicus Ecclesiae Sancti Augustini, & rogavit eum ex parte Abbatis & Conventus, quod illam suam amicitiam antiquam vellet continuare in futurum, et quod placeret ei aliquam bonam viam ordinare, quod pax et concordia esset de caetero inter ipsum et Abbatem, et quod placeret sibi nulla gravamina inferre Clericis vel Laicis adhaerentibus praedictis Abbati et Conventui ante publicationem declarationis antedictae pro dissensionibus, discordiis, et contentionibus inter ipsos prius habitis. Cui respondit Archiepiscopus, quod Charitatem habuit essentialem, set eam in effectum ostendere non poterat, quia gravatus fuit per eos sumptibus expensis et laboribus. Et quando super hiis competens emenda sibi per eosdem fuerit facta, tunc foret amicus sicut solebat esse. Paucis verò diebus transactis, Abbas accessit eum apud Donemow; & cum rogasset eum, ut omnem indignationem ab eis placeret amovere, et multa alia pro pace et benevolentia sua captanda sibi proferret: Archiepiscopus respondit, Quod super hiis nondum se deliberaverat. Et cum idem Abbas, ab ipso parumper declinasset, & quasi ad propria licenciatus divertere incepisset, & posteà confestim rediret ob ipsius reverentiam, petebat ab eo, ut sibi benedictionem impenderet. Qui dixit, quod hoc tunc non faceret, quia non erat in statu benedictionem recipiendi, cum esset excommunicatus. Et Abbas respondit, quod hoc non credebat. Et sic ab eodem Archiepiscopo cum omnibus suis ad propria declinavit. (Such was their pride and implacability towards each other.) * Ibidem, col. 1998, 1999. Anno Domini supradicto ad tractatum pacis efficacius prosequendum ad instantiam Domini Abbatis, nobiles viri Domini Americus de Valencia Comes de Penbrok, Richardus de Ingkepene, H. de Apolderfeld, & Johannes Tavy Milites, Magistri Henricus de Norwood, & Jacobus Synobaldi de Florencia Clerici, fratres Richardus de Cant. & Radulphus de Gatewych Monachi, accesserunt apud Lamhed ad Archiepiscopum, & cum idem Archiepiscopus & Comes praedictus simul sedentes circa Solis occasum & in secretis, de forma pacis inter ipsum & Abbatem tractassent, Archiepiscopus alta voce respondit; Quod propter diversas occupationes post horam prandii emergentes officium quod sibi incumbebat non dixerat, & propter hoc in crastinum eos ut decuit velle benignè audire. In crastino verò cum idem Domini redirent, Dominus Henricus de Apoldrefeld tradidit ei Cedulam cujus forma talis est. Sire, nous sums a vous venuz a la request del Abbe & du Covent de saint Austin de Canterbirs, qe nous ount pris & requis, que nous vous vossissomes dire acune choses que touchent et vos et caus de contekes et debaths qe sont moiez entre vous a damage de montzes gentzes que coupe nen ount. E pur ce Sire qil entendent, et que vous lavez si entenduz qil plest a nostre Seignour le Apostaile, que bone pes e tretis de accord se seit entre vous et le Abbe e Covent avandiz, voillantzes humblement tant que en eus est accompli le volunte de nostre Seignour le Apostaile, nous ount si envoyes asaver, sil vous plest de aver tretis de accord de ces contekes et debatz per entre vous, et fil vous plest ills serront prestz en ceo qe lour touch, issi qe en eus ne serra trove nulle defaute ne desmesur qe covenable pes e accord ne se face, et qe nous lur feysuoms a saver de ceste chose vostre volunte. Tunc dictus Dominus Comes & alii secum existentes Archiepiscopum humiliter requisierunt, quod vellet habere tractatum de bona et firma pace. Qui respondit, quod hoc utile esset, & talis tractatus benè sibi placeret. Et dixit, quod voluntas sua fuit, & etiam ratio & aequitas hoc praetendunt, quod praedicti Abbas et Conventus facerent sibi emendam supra infrascriptis gravaminibus; et aliter non potuit ostendere versus eos aliqua signa amicitiae vel pacis. Quae sunt haec. Inprimis, Religiosi de Sancto Augustino Ecclesias parochiales Cantuariensis Civitatis & Diocesis, nedum quas sibi praetendunt fuisse & esse appropriatas; verumetiam Ecclesias in quibus Jus Patronatus duntaxat habere se asserunt, earumque Rectores, Clericos, Ministros & populum ab obedientia debita Archiepiscopo quoad omnem jurisdictionem ordinariam, nisi sunt totis viribus contra justitiam subtrahere, jus et possessiones Archiepiscopi et Ecclesiae suae injuste perturbando. Item, inhibuerunt tam Clero quam populo dictarum Ecclesiarum nedum eidem Archiepiscopo vel Ministris suis obediant in aliquo vel intendant. Item, ne fierent in Ecclesia Cantuariae processiones Pentecos●es, quae a Clero et Populo dictarum Ecclesiarum retroactis ●temporibus consueverunt, processionem eandem, necnon oblationes procurarunt fieri ad suum Monasterium, ubi nunquam fieri consueverunt. Item, in eisdem Ecclesiis inhibuerunt campanas pulsari in transitu ejusdem Archiepiscopi, et ostia dictarum Ecclesiarum ignominiose claudi secerunt honorem et subjectionem nequiter subtrahendo. Item, licet nullo modo liqueat eisdem Religiosis aliqualem jurisdictionem aliqualiter competere in personis aliquibus dictae Diocaesis; Idem tamen Religiosi jurisdictionem ordinariam sibi vendicabant et usurpabant in Ecclesiis praedictis, earumque Parschianis constituerunt et praesecerunt Officiales, Decanos rurales, cae●erosque Ministres ad exercitium hujusmodi jurisdictionis adulterinae. Item, compulerunt Rectores, Vicarios et Presbyteros dictarum Ecclesiarum ipsis Religiosis tanquam Ordinariis praestare obedientiae juramentum, jurisdictionem Archiepiscopi minus provide perturbando. Item, Rectores et Vicarios, quorum institutio ad Archiepiscopum solebat pertinere, et ad quas vacantes Ecclesias solevant dicto Archiepiscopo personae idoneae praesentari, idem Religiosi instituere et destituere in eisdem temere praesumpserunt. Item, in Ecclesia de Faversham sibi appropriata per sanguinis effusionem polluta, dicti Rel●giosi celebrabant et fecerunt celebrari divina et alia Sacramenta et Sacramentalia in eadem ministrari, ac mortuos in Cimiterio ibidem ante reconciliationem sepeliri. Item, Petrum dictae Ecclesiae Vicarium eadem Vicaria privarunt, et privatum esse publice nunciarunt, ipsum a domibus dictae Vicariae sententialiter amoventes. Item, in quibusdam aliis Ecclesiis sibi appropriatis, et etiam sui patronatus nostra authoritate Ecclesiastico subpositis interdicto, per Monachos suos et alios Presbyteros authoritate nostra majori Excommunicatione innodatos fecerunt divina celebrari, et in eyes Sacramenta et Sacramentalia per eosdem Presbyteros sic excommunicatos, Parochianos etiam abhorrentes ipsorum excommunicatorum missas audire vel Sacramenta ab eis recipere excommunicari fecerunt de facto, et excommunicatos publice nunciari. Igitur non post multos dies venit Abbas ad Episcopum Dunelmensem qui tunc apud Winham hospitatus fuit, qui & erat huic Ecclesiae amicus fidissimus. Isle Episcopus ibidem exposuit Abbati, quod Archiepiscopus fuit multum offensus, & quod ipse replicaverat gravamina sibi illata per ipsum Abbatem & suos. Et Abbas Episcopo respondit, quod non videbatur rationbile quod in aliquo offenderetur, quia ipse prosecutus fuerat jus suum et causam suam sicut tenebatur pro defensione juris Monasterii sui. V●runtamen multum affectabat habere pacem cum ipso & suam bonam voluntatem. Propter hoc citò post misit sibi per sollemnes Nuncios quosdam Articulos, ut si placeret sibi eosdem concedere libenter sibi de suo serviret. Articuli per Abbatem. Imprimis, supplicavit Abbas & Conventus, quod placeret Domino Archiepiscopo quoad Ecclesias eis appropriatas, sic testificari & ratificare statum eorundem, quod non possint in posterum super eisdem inquietari, quamquam super praedictis habeant sufficientem ●itulum per sedem Apostolicam. Item, quod velit informari super privilegiis quae habent de suis familiaribus Clericis & Laicis, & illum statum acceptare, ita quod de catero lis sive contentio minimè oriatur. Item, quoth jus praesentandi sit eis salvum in Ecclesii nunc de jure vacantibus. Item, quod possent pacificè habere custodiam & fructus colligere Ecclesiarum sui patronatus, per mortem vel alio modo debito vacantium. Item, quod antiqua▪ consuetudo quae dicitur Bilage, esset usitata ubicunque & quandocunque necessitas postulaverit. Item, pro pace fovenda quod illa quae in posterum forent dubia hinc inde possent examinari, declarari & certificari per commune consilium utriusque partis amicabiliter absque aliqua lite bona fide, ità quod jus utriusque partis hinc inde semper servetur. Responsio Archiepiscopi ad Articulos. Ad primum articulum, de ratificatione Ecclesiarum illis appropriatarum, respondetur per Archiepiscopum, quod visis appropriationibus Ecclesiarum suarum, paratus crit facere eis quod secundum Deum & bonam conscientiam facere potest, quantum ad hoc. Ad sccundum articulum, de privilegiis quantum ad familiares Clericos & Laicos, respondetur sc, quod vide ur eidem, quod declaratio Domini Papae expedit quod in isto articulo petnur. Ad tertium articulum, de praesentatione salvanda in Ecclesiis suis rationabiliter vacantibus, ' espondetur, quod super hiis pendet consultatio Domini Papae. Ad quartum articulum, de custodiis Ecclesiarum tempore vacationis ipsarum, & pro receptione fructuum earundem durante vacation, quoad primam istius articuli respondetur, Quod de claratio Domini Papae ipsam primam partem expedit. Quantum ad secuxdum, seilicet, de receptione fructuum, respondetur, quod illud tangit Archidiaconum de quo respondere non potest. Ad quintum, de cohercione malefactorum ipsorum, respondetur, quod paratus erit facere id quod lici●è potest, & de jure. Ad sextum articulum petitur, quod intelligitur per hunc dictionem Bilage, dicunt, quod quidem usus vel consuetudo qui Bilage in partibus Kanciae vulgariter appellatur, sic se h●bere consuevit. Quod cum contentio vel controversia aliqua suborta fuerit inter aliquos super finilus seu limitibus, debent Senescalli seu Ballivi partium vel aliae per sonae fidedignae ad hoc per partes specialiter deputatae, in loco de quo est contentio convenire, remque oculis subjic●re, informationeque per viros vicinos fidedignos habitu absque strepitu judiciali & figura judicii mox totam dirimere quaestionem. Ad istum articulum respondit, quod vellet facere per consilium suum & non aliter. Ad ultimum articulum, de rebus dubitabilibus examinandis & discutiexdis per consilium utriusque partis, respondetur, Quod in hiis in quibus probabilis dubietas emerserit, intendit in eventum providere quod conveniens fuerit & opportunum. Veruntamen pacis & concordiae fervidi zelatores eundem Archiepiscopum, ut a vexationibus Clericis et Laicis Abbatis, ut praedictum est, inhumaniter illatis, & ab actione de demandis per praedictos A●batem & Conventum ut praetendit pro gravaminibus sibi factis unà cum co●sirmatione status eorundem cum stabilitate pacis perpetuae rogantes, sedulo ipsorum interventu placuit eidem Archiepiscopo ipsis Religiosis pro pacis tranquilitate querenda & imp●rp tuum authore Domino confovenda concedere infrascripta. * Chron. Wil Thorn, col. 2001, 2002. Concessiones Archiepiscopi. juprimis, concedit idem Archiepiscopus pro se & successoribus suis, quod electis in Abbates Sancti Augustini in Monasterio eorundem cum ad hoc fuerit requisitus per Archiepiscopum impendatur munus benedictionis, sine exactione professionis ejusdem Abbatis, quam solebant recipere sui praedccessores. Item, quod cum veniens ad dictum Monasterium pro electo benedicendo, cum processione & pulsatione receptus fuerit à Conventu, nil juris ea vice vel alia infra septa dicti Monasterii vendicabit, per quod possit ipsorum Religiosorum privilegiis in aliquo derogari. Item, quod electus sic benedictus Mitram gerat et Abbatis insignia consueta. Item, quod Clerici sive servientes capitales in maneriis ipsorum Religiosorum cum sint de familia Abbatis, si aliquando fecisse dicuntur aliquid, quod excommunicationem inducat majorem vel minorem ante discussionem facti, nisi fortè factum esset notorium, vel antequam confessi, convicti, vel in opere deprehensi, aut contumaces post legitimam citationem extra septa ipsius Monasterii sibi factam, per Archiepiscopum vel suos Ministros non excommunicabuntur nec suspendentur, nec excommunicati vel suspensi denunciabuntur nominatim, dum tamen Abbas vel bic qui pro tempore praeerit Monasterio extra septa taliter delinquentem, et ad ipsum Monasterium confugientem, coram dictis Ordinariis compulerit stare juri, vel ipsum expulerit de Abbatia. Item, quod omnis jurisdictio et cohercio ordinaria intra Monasterii septa cesset. Item, cum Personam vel Vicarium in Ecclesiis dictorum Religiosorum mori contigerit, vel aliter cedere, liceat ipsis Religiosis habere retentionem clavium penes se vacationis tempore, donec ad praesentationem eorum alius instituatur in eisdem, salvo jure Archidiaconi Cantuariae qui pro tempore fuerit, quoad jurisdictionem medio tempore in eisdem Ecclesiis exercendam, & quoad medietatem fructuum & sequestrorum interim perceptorum, ità quod claves ei qui vice Archidiaconi praesentatos inducet in corporalem possessionem, à dictis Religiosis tradantur. Item, concedit, quod eorum Ecclesiae, scilicet de Menstre, de Nordborn, de Chistelet, de F●virsham, & de Middleton, cum suis Capellis, liber ● sint ab omni suspensione et interdicto Ordinariorum imperpetuum; salva tamen Ordinariorum jurisdictione in Clero et populo earundem. Item, quod dictas quinque Ecclesias, non obstantibus dictis contentionibus & litibus, eisdem Religiosis consirmabit, salvis Vicariis earundem. Item, quod fiat pulsatio campanarum in Ecclesiis ipsorum contra Abbatem, secundum quod fieri consuevit. Item, Archiepiscopus Anacoritas non faciet de caetero in Ecclesiis dictorum Religiosorum, nisi de consensu Abbatis memorati. Postremo protestatur Archiepiscopus, quod nondum ad tractatum pacis est paratus, licet saepedicti Religiosi ut videtur aliud facere nox intendant, set ipsius pacis dulcorem gustar● deproperans, ipsam bonis conditionibus & honestis quantum poterit per se & suos satagit procurare, et sub tali pacis dissimulatione nec oblata pro pacis tranquilitate ex parte Abbatis vellet admittere, vel super concessione sua eos permitteret aliqualiter deliberare. Set quod superius concessit & admisit, velut improbus et conteniionum amator subdole denegavit; unde et ad lites et jurgia ad tempus convolarunt. Improbitatem cujus negationis Monachi Cantuariae suscitarunt. So that all mediations for, and propositions between them for a cordial reconciliation of their suits and differences, vanished into smoke, through the pride and obstinacy of both parties, to the great disturbance of the public peace. I find by two parchment Rolls in French in the White Tower, (one side of Anno 30 E. 1. in Turre London. which is putrified, but the other entire) that the King being at Dover, in the 30th. year of his reign the Archbishop of Canterbury complained to him against the Sheriff of Kent, the Constable of Dover, (Robert de Bomherss) and their Officers, that they had diversement & en mont des maneres invaded and infringed the Liberties of the Church of canterbury, against the Franchises thereof conferred on them by Popes & Kings themselves; which the King commanded his Council to examine, and inquire the truth thereof by Commission, and then to report it to him in writing, which was done accordingly, and comprised in these two Rolls: The substance of his complaint against the Sheriff of Kent was, That whereas the Archbishop and his Archdeacon in the premised differences between the Abbot and Monks of Canterbury and him, had deprived and removed divers Vicars, placed by the Abbot in the Impropriations and Churches belonging to the Abbey of St. Augustine, and instituted and inducted others in their places; the Sheriff upon the Abbot's complaint, had removed them out of the Churches, Vicaridges, restored the former Vicars to them, and would suffer no victuals to be brought to his Vicars who kept possession in some Churches, and attached, imprisoned others of them; and that he and the Lieutenant of Dover had entered into, and executed Writs with in his Franchises and Liberties. To which the Sheriff answered, That the Archbishop had no right to place or displace those Vicars, but only the Abbot; that the Vicars therein placed by the Archbishop being indicted for breaking the public peace, and forcible entries into the said Churches, and keeping them by Lay force, he did thereupon according to Law and his duty, by virtue of the King's Writs, remove, attach and imprison them for their contempt, and despite against the King's Writs and authority, and for felonious taking away the Goods of the Vicars, which the Archbishop by his Archdeacon had injurionsly sequestered. As for entering into the Archbishop's Franchises, the Sheriff and Constable of Dover justified it by sundry Rolls and Precedents, especially when the Archbishop was a party, as he was in this contest between him and the Abbot of St. Augustine's. Wherewith it seems the King and Council rested satisfied. So troublesome was this Archbishop not only to the Pope and Court of Rome, but to the King and his Council, and to the Sheriff of Kent and Constable of Dover, in this hot contest between the Abbot, Monks and him. But to leave them, I return to my chronological series, which their long-lasting suits have interrupted. How prone the Englishmen in this time were to pillage Italian Clerks and their Proctors, and keep them out of our Churches by armed force, this Writ will in some measure instruct us, issued upon a complaint thereof to the King and his Council. REX dilectis & fidelibus suis Robcr●o de Bures, & Waltero de Gilling salutem, Ex querela Gerrici de Sago Procuratoris Theobaldi de Barr Persona Ecclesiae de Pat. 27 E. 1. m. 8. dorso. Pro Theobaldo de Barr Persona Ecclesiae de Pageham. Pageham accepimus, quod quidam Malefactores & pacis nostrae perturbatores vi et armis et vexillis displicatis obsident Ecclesiam praedictam et domos ejusdem Ecclesiae, quo minus idem Procurator ad Ecclesiam illam personaliter accedere, et de bonis ipsius personae, administrare et disponere possit, et homines et servientes dicti Procuratoris in domibus praedictis existentes, inde exire, vel victualia ad eos deferre non permittunt, et blada dictae Personae ibidem inventa triturari faciunt, asportant et consumunt de die in diem, in ipsorum Personae & Procuratoris dispendium non modicum & gravamen, & contra pacem nostram. Nos maliciae hujusmodi malefactorum in hac parte obviare volentes, Vobis mandamus, quod assumpto vobiscum Vic. nostro Com. Sussex. statim visis literis illis in propriis personis vestris ad Ecclesiam accedentes, omnes praedictos Malefactores, quos dictam Ecclesiam seu domos praedictas sic obside●tes inveneritis, sine dilatione per praefatum Vic. capi et in prisona nostra salvo custodiri fac. donec aliud inde praeceperimus. Et si forsan iidem Malefactores audito rumore de adventu vestro occasione praedicta ab obsidione illa recesserint, tunc de nominibus eorundem Malefactorum diligentem fac. inquisitionem, & omnes malefactores de dictis transgressionibus quos per inquisitionem per vos inde faciendam culpabiles inveneritis ut praedictum est, capi et in prisona nostra salvo custodiri faciatis, donec aliud inde praeceperimus. Mandavimus enim Vic. nostro Com. praedicti, quod assumpto secum sufficienti posse Com. ejusdem ad omnia praedicta facienda vobis respondeat & intendat, & quod ad certos dies & loca quos eis scire fac. venire fac. coram vobis tot & tales, etc. de Com. suo praedicto, per quos, etc. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. vicesimo tertio die Octobris. Per ipsum Regem & Consilium. You heard * Here, p. 810, 811. before, that the King to satisfy his discontented Earls, and people (whom the Archbishop instigated and abetted against him) issued Writs and Proclamations this year, concerning his Confirmation, and the due observation of the Great Charters of their Liberties and of the Forest in all their Articles, and the Perambulaetions of the Forest to be made with all convenient expedition. For their further assurance whereof to remove their fears and jealousies, be sent these ensuing Writs to the Sheriffs of Lancaster, London and all other Sheriffs of England, and likewise to his Treasurer and Barons of the Exchequer, his Chief Justices and other Judges of the King's Bench and Common Pleas, publicly to read, proclaim and observe, reciting in them at large the Articles concerning the Forest, which he had new granted and confirmed to them, and his resolution speedily to proceed in the perambulation. The Writ to the Sheriff of Lancaster is thus recorded in the Statute Roll. EDwardus Dei Graciâ Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, Vicecom. An. 27 E. 1. Ex Rotulo Statutorum in Turre London de Temporibus E. 1. E. 2. & E. 3. m. 37 intus. Lanc. salutem. Cum nuper ante transfretationem nostram in Flandr. apud Westm. nos habentes respectum ad grandes misas & expensas quae populus Regni nostri fecerat & sustinuerat diversis modis pro nobis, tam tempore pacis quam guerrae, habuissemus non modicam voluntatem & desiderium populum ipsum respicere, prout tunc temporis potuimus, concessimus eidem populo de nostra propria voluntate pro nobis & haeredibus nostris, quod Magna Charta de Libertatibus observetur in omnibus punctis suis, & similiter Charta de Foresia servetur. Salvis tamen juramento nostro, jure Coronae nostrae, et rationibus nostris, ac etiam aliorum: * Here, p. 732, to 748. quae quidem per Venerabilem patrem & Archiepiscopum Cantuar. ex parte nostra & in nostra praesentia tunc pronunciari fecimus, & deinde apud Odimere in ipso passagio nostro in Flandr. eandem concessionem sub sigillo nostro observari praecipiendo mandav●mus et teneri per totum regnum nostrum in quolibet Comitatu. Et quia à rempore illo citra per artationem & districtionem guerrarum eramus occupati multipliciter & distracti in diversis partibus & longinquis, per quod scire nequivimus siatum Regni nostri. Nos diebus istis, quatinus nobis vacat, nostram continuantes primariam voluntatem, habuimus deliberationem super concessione nostra praedicta, et ad honorem Dei, et sanctae Matris Ecclesiae, ac commodum totius populi regni nostri. Volumus, quod praedicta Magna Charta de libertatibus observetur in omnibus punctis suis, et Charta etiam de Foresta secundum subscriptos Articulos, qui sunt tales. Inquisitio vel visus de expeditatione Canum existentium in Foresta de caetero fiat, quando fieri debet regardum; scilicet de tercio anno in tertium Annum, & tunc fiat per visum & testimonium legalium hominum, Et ille cujus Canis inventus fuerit tunc non expeditatus det pro misericordia tres solidos. Et de caetero nullus Bos capiatur pro expeditatione. Talis autem fiat expeditatio per Assisam Forestae, quod tres Cotelli abscindantur sine pelota de pede anteriori. Nec expeditentur canes de caetero nisi in locis ubi consueverunt expeditari tempore primae Coronationis Regis H. avi nostri. Nullus Forestarius vel Bedellus de caetero faciat Scotallas, vel coll●gat garbas vel avenam, vel bladum aliquod, vel agnos vel porcellos, nec aliquam collectam faciat; Et per visum & Sacramentum duodecim regardatorum, quando facient regardum. Tot Forestarii ponantur ad Forestas custodiendas quot ad illas custodiendas rationabiliter viderint sufficere. Nullum Swanimotum de caetero teneatur in regno nostro, nisi ter in anno, videlicet in principio qu●ndecim d●erum ante festum Sancti Michaelis quando Agistatores nostri conveniunt, ad agistandum Dominicos boscos nostros, & circa festum Sancti Martini, quando Agistatores nostri debent recipere pannagium nostrum, & ad ista duo Swaynimota conveniant Forestarii, Viridarii, & Agistatores, & non alii per districtionem: & tercium Swaynimotum teneatur in initio quindecim dierum ante festum Sancti Johannis Baptistae pro Venatione bestiarum nostrarum, & ad illud Swaynimotum tenendum conveniant Forestarii, Viridarii, & non alii per districtionem. Praeterea singulis quadraginta diebus per totum annum conveniant Forestarii & Viridarii ad videndum Attachiamenta de Foresta, tam de Viridi quam de Venatione per praesentationem Forestariorum ipsorum & coram ipsis attachiatis. Praedictae autem Swaynimota non teneantur nisi in Comitatibus in quibus teneri consueverunt. Unusquisque liber homo Agistet boscum suum in Foresta pro voluntate sua, & habeat pannagium suum. Concedimus etiam, quod unusquisque liber homo ducere possit porcos suos per Dominicum Boscum nostrum liberè & sine impedimento ad agistand. eos in Boscis suis propriis, vel alibi ubi voluerit, Et si Porci alicujus liberi hominis una nocte pernoctaverint in Foresta nostra non inde occasionetur, undè aliquid de suo perdat. Nullus de caetero * Vide Petrum Blesensem de Instit Episcopi, Bibl. Patr. Coloniae Agrip. Tom. ●●. pars 2. p 944, F, G, H. amittat vitam vel membra pro venacione nostra. Et si quis captus fuerit & convictus de captione, Venationis, graviter redimatur, si habeat undè redimi possit. Si autem non habeat unde redimi possit, jaceat in prisona nostra per unum annum et unum diem, et si post unum annum et unum diem plegios invenire possit, exeat a prisona, sin autem, abjuret regnum Angliae. Quicunque Archiepiscopus, Episcopus, Comes vel Baro veniens ad nos ad mandatum nostrum transierit per Forestam nostram, liceat ei capere unam bestiam vel duas per visum Forestarii, si praesens fuerit. Sin autem, faciat cornari, ne videatur furtiuè hoc facere. Idem liceat eye in redeundo facere sicut praedictum est. Unusquisque liber homo de caetero sine occasione faciat in bosco suo vel in terra sua quam habet in Foresta, molendinum, vivarium, stagnum, marleram, fossatum, vel terram arabilem extra coop●rtum in terra arabili, Ita quod non sit ad nocumentum alicujus vicini. Unusquisque liber homo habeat in boscis suis aereas Accipitrum, Espervariorum, & Falconum, Aquilarum & Heyronum. Habeat similiter mel quod inventum fuerit in boscis suis. Nullus Forestarius de caetero qui non sit Forestarius de feodo firmam nobis reddens pro balliva sua, capiat Chiminagium aliquod in balliva sua. Forestarius autem de feodo firmam nobis reddens pro balliva sua, capiat Chiminagium, videlicet pro carecta per dimidium annum duos denarios. Pro Equo qui portat summagium, per dimidium annum obolum, et per alium dimidium annum obolum, & non nisi de illis qui de extra ballivam suam tanquam Mercatores venient per licentiam suam in ballivam suam ad buscam, maeremium, corticem vel carbonem emend. & alias ducend. ad vendendum ubi voluerint. Et de nulla alia carecta vel summagio aliquo chiminagium capiatur: Et non capiatur chiminagium nisi in locis in quibus antiquitus capi solebat & debuit. Illi autem qui portant super dorsum suum buscam, corticem vel carbonem ad vendendum, quamvis inde vivant, nullum de caetero dent Chiminagium. Omnes Utlagati pro Foresta tantum à tempore Regis Henrici Avi nostri, usque ad primam Coronationem nostram, veniant ad pacem nostram sine impedimento, & salvos plegios inveniant, quod de caetero non forisfacient nobis de Foresta nostra. Nullus Castellanus vel alius teneat placita de Foresta, sive de viridi, sive de venatione, set quilibet Forestarius de feodo attachiet placita de Foresta, tam de viridi quam de venatione, & ea praesentet Viridariis Provinciarum, & cum irrotulata fuerint & sub sigil. Viridariorum inclusa, praesententur Capitali Justice. nostro cum in parts illas venerit ad tenendum placita Forestae, & coram eo terminentur. Quos autem Articulos supradictos firmiter et inviolabiliter observari volumus et teneri; volentes nichilominus, quod perambulatio fiat, salbis semper juramento nostro, jure Coronae nostrae, et rationibus nostris atque calumpniis, ac omnium aliorum: Ita quod perambulatio illa nobis reportetur, antequam aliqua executio vel aliquod aliud inde fiat: quam quidem perambulationem volumus quod fiat sicut praedicitur, ad citius quod fieri poterit, post negotia quae habemus expedienda cum Nuncus qui de Romans Curia sunt venturi, quae vero ita sunt ardua, quod non solum nos et regnum nostrum, set totam Christianitatem contingunt, et ad ea sanius pertractanda totum Concilium nostrum habere plenarie indigemus. Et praeter concessionem nostram factam, sicut superius exprimitur de praemissis, diligenti meditatione pensavimus, quosdam juris defectus, multimeda gravamina et oppressiones qui pluribus aliis modis praefato populo sunt illata temporibus retroactis. Et volumus super illis quae nobis occurrebant ad praesens ad allebiationem et commoditatem ejusdem populi pro legis certitudine stabilire, et remedium apponere in hunc modum, etc. Et ideo tibi praecipimus firmiter injungentes, quod statim et sine dilatione aliqua fac. legi et publicari in Civitatibus, Burgis, Villis Mercatoriis et locis aliis solempnibus per totam vallibam tuam ubi melius videris expedire, omnes Articulos supradictos, ut illos quos concessimus ac teneri volumus, et firmiter observari in forma praedicta integre et inconcusse, ac omnia et singula suprascripta omnibus scire fac. indilate. Teste Rege apud Westm. secundo die Aprilis. Consimile statutum usque ibi. Et ideo tibi praecipimus, etc. Missum fuit subscriptis, viz. Thesaur. & Baronibus de Scaccario, Rogero le Brabanzoun & sociis suis Justice. ad placita Regis audienda & terminanda assignatis, Johanni de Metingham & sociis suis Justice. de Banco Regis, cum clausula ista. Et ideo v●bis mandamus, quod Cartam praedictam coram vobis in Banco praedicto legi, et omnes et singulos Articulos supradictos, ut illos quos concessimus et teneri volumus, quatinus vos et partes coram vobis placitantes contingunt integre et inconcusse observari faciatis. Teste Rege apud Westm. secundo die Aprilis. The Writ to the Sheriff of London and other Sheriffs (differing somewhat in words but not in substance from the other, and dated about a week before) is thus registered in the Clause Roll of this year. REX Vicecomitibus London. salutem. Mittimus vobis quostlam Articulos in Magna Carta de Foresta contentos, quos clarae memoriae Dominus Henricus Claus. 27 E. 1. m. 17. dor. so. De qui. busdam articulis Magnae Chartae, & Chartae de Foresta. quondam Rex Angliae pater noster, ad honorem Dei & ad profectum ac utilitatem populi sui dudum concessit, quosque acceptamus, et volumus atque concedimus pro nobis et haeredibus nostris, quod per omnes Forestas Regni nostri teneantur, et in forma quae sequitur observentur. Inquisicio vel visus de expeditacione Canum, etc. (as before Vic. Lancastr.) usque & coram eo terminentur. Et ideo vobis praecipimus firmiter injungentes, quod statim & sine dilacione aliqua faciatis legi et publicari in Civitatibus, Burgis, Villis mercatoriis et locis aliis solempnibus per totam Ballivam vestram ubi melius videritis expedire, omnes articulos supradictos, ut illos quos concessimus, ac teneri volumus et firmiter observari in forma praedicta integre et inconcusse. Et nichilominus volumus, quod perambulacio Forestarum ●●at ad citius quod poterimus, postquam negocia quae expedienda habemus, penes nuncios de Curia Romana in Anglia jam venturos fuerint expedita: Quae quidem negocia tant sunt ardua, quod tangunt Nos et totum regnum nostrum, et Christianitatem universam; et ad quae facienda expedit et necesse est totum constlium nostrum habere nobistum: Et istud negocium simul cum aliis negociis praedictis volumus et mandamus, quod vos omnibus scire faciatis indilate. Teste Rege apud Westm. 26 die Marcii. Consimiles literae diriguntur singulis Vicecomitibus per Angliam. T. ut supra. In the Patent Roll of Anno 27 E. 1. m. 20. intus. I find the Proclamation contained in the Bundle of Writs of Privy Seals ( * Page 410, 411. here printed) enroled verbatim, whereby the defaced words (omitted, p. 811. l. 3. 9) may be thus supplied. Et avant ces hours' lenssoms nous fet, ne feussent aucunes gentz qi nous empresserent, etc. qe paralee se face, de le devant dit term enavant, si hastinement come ele se purra. King Edward the 1, summoning a Parliament at Westminster, * An. 28 E 〈◊〉 Clau●● 〈◊〉 ●. 1. m 9 dorso The First Part of my Brief Register, etc. p. 11. secunda Dominica Quadragesimae (An. 28 of his reign) ad salvationem Coronae nostra Regiae, et communem utilitatem populi regni nostri, as the Writs of Summons import, to satisfy his Prelates, Nobles, People, and engage them to assist him with their arms and purses in his Wars against the rebellious and perfidious Scots, not only ratified the Great Charters of Liberties and of the Forest, and all other Charters, which he had formerly thrice confirmed at their importunity, but likewise prescribed new penalties against the infringers of them, constituting Justices in every County to punish all offences against them (not formerly punishable) in a summary way, from day to day, enacting New provisions for their better observation, with additional Articles superadded to them, commonly styled Articuli super Cartas: which although printed in our Vulgar Statute Books, and Sir Edward Cooks 2 * Page 537▪ etc. Institutes, who hath largely commented on them, I shall here insert for the most part out of the Statute Rolls in the Tower, from which the printed Statutes vary in some words, with other Records and Writs relating to them and the Perambulation of the Forests, (not formerly printed) for the benefit of the Students and Professors of the Law, and such other Gentlemen and Members of Parliament who at any time may make use of them, for the maintenance of these Charters and their hereditary Liberties, when ever violated, as they have frequently been, especially by the late Usurpers and Subverters of our Laws, Parliaments and Government, under a pretext of defending and establishing them. PUR ceo qe les pointz de la Grant Chartre des Franchises, & la Chartre de la Forest, Ex Rot. Stat▪ de Temp. E 1. E 2. E 3. m. 35. num. 47. Articuli super Cartas. les quieus le Roi Henr. pere le Roi qe ore est granta a soen people pur le prue de soen Roiaume, ne unt pas este tenuz ne gardez a vant ces heures pur ceo qe pain ne fust avaunt establie en vers trespassours' contre les poynts des Chartres avauntdites: nostre Seigneur le Roi les ad de Noble grant, e renovele e confirm: Et a la request des Prelatz, Contes et Barons en son Parliament a Westmonster en quaremine, l'an de soen Regne vint et utisme, ad certain form et pain ordene et establi● encontre tuz iceaus qe contre les pointz des abauntdites Chartres ou null point de eles en nulle manere vendront, en la fourme qe sensuit. Cestassavoir, qe de ci enavaunt la Grand Chartre de Franchises Dengleterre, grauntée a tote la Commun● Dengleterre, e la Chartre de la Forest en meisme la manere grantée soient tenues, gardées, e meintennes en chescun article, et chescun point ausi pleynement, come le Roi lad grantée, renovelle, et par sa Chartre confirm: Et qe celes Chartres soient Bailléez a chescun Vis●onte Dengleterre, de soutz le Sealle Roi a lire quatre foiz par an devant le poeple en plein Conte. Cest assavoir a prochein Conte apres la saint Michael, all prochein Conte apres le noel, all prochein Conte apres la Pasqe, et al prochein Conte apres la saint Johan. Et a celes deus Chartres en chescun point et en chescun article de eles fermement tenir, ou remedie ne ●●st abant par la commune ley, soient e●●us en chescun Conte par la commune de meisiue le Conte, trois prodes homes, Chivaliers, ou autres loiaux, Sages et avises, qui so●ent justices jures et assignes par les lettres le Roi overtes de soen grand Seal, de Eyr et de Terminer, fantzes autre brief qe leur common garant, les pleints qe sa ferront be touse iceaus qe vendront ou mesprendront en nul des ditz poyntz des abaundites Chartres es Contez ou il sont assigns, ausibien de deinz Franchises come de horse, e austbien des Ministres le Roi hors de leur places, come des autres. Et les pleints oyes de jour en jour santzes delay, les terminent sanz alluer les delays qe sont allues par commune ley. Et qe meismes ceaus Chivalers eient poer de punis touse ceaus qe serront atteintzes de trespass encounter nul point des Chartres avauntdites, ou remedie ne fust avant par common l●y, ausi come avant est dit, par enprisonment, ou par ranceaun, ou par amerciment selonc ceo qe le trespass le demand. Et pur ceo n'entent pas le Roi, ne nul de ceaux qe fust a cest ordenement fere, qe les Chivaliers avauntditz teignent nul play par le poer qe done leur serra, en cas ou avant ces house's fust remedy purveu solonc la commune ley per brief, ne que prejudice ensoit fet a la commune ley, ne a les Chartres en nul de leur pointzes. E voet le Roi, qe si touse trois ne soient presentzes, ou ne purront as totes les foiz entendrs a fair leur office en la form avauntdit, qe deus des trois le facent. E ordene est, qe les Viscontes e les Bailliffs le R●i soient entendantzes as les Commandementz des avauntdites justices, en quanque apertenent a leur office. E oustre cestes choses grantées sur les pointz des Chartres avaundites, le Roi de sa Grace especiale en allegeance des Grevances qe soen people ad eu par les guerres que un teste, et en amendment de leur estate. E pur taunt qe il soient plus presiz a soen service, et plus volunteers aidantzes quant il en avera fere, ad grant ascuns Articles, les quieus il intent, qui tendront ausi grant lieu a son people, et aust grant profist ferront, ou plus qe les pointz avant grants. Emprimechiefe, put ceo qe une grant grievance esi in ceste Roiaume et damage sanz nombre, de ceo qe le Roi et ses Ministres de sa meignée, ausibien les aliens, come les denzeines, fount leur prises la ou il passent par mi le royalme, et pernent les bienz de gentzes, des Clers, et des Lay, sanz rien payer, ou bien miins que la value, ordene est, qe de ci ou avaunt nul ne preigne prizes par mile Roiaume, for'rs qe les pernours le Roi & says purveiours pur lostell le Roi: E qe ceus pernours' le Roi & purveiours pur soen hostel ne preignent riens for'rs que pur meisme lostell. E des prizes quill serront pur mi les pais de manger, ou de beyure, et autres menuz necessaries pur lostell, qil facent la pay, ou gre a ceus des queus les choses serront prizes. E qe touse tiens pernours le Roi, purveiours ou achatours, eient de ci en avant leur garant ovesque eus du Grant Seal, eu de petit Seal le Roi, contenant leur poer, e les choses dount il frount prizes ou purveyance. le quel garrant ils mustreront as ceus des quieus il frount la prise, avaunt ceo quil enpriegnent rien; E qe ceus pernours, purveyors ou achatours le Roi ne priegnent plus qe busoigne, et mester ne set, pur le Roi et soen hostel, e de sez enfantzes: E qe riens ne preignent pur ceus que sent a Gauges, ne pur null autre. E qil refpoignent en lossel, et en la Garderobe plenemen des totes leur prises sanz fere ailleours leur largestes, ou liverees de chose qe pur le Roi soit prise. E si null pernour de Lostell le Roi per Garant quill eit, face prizes ou liverees en autre manere qe desus nest dit, pur pleint fece all Seneschal, et all treasurer del hostel le Roi, soit la verity enquist. E si de ceo soit attaint, soit gre maintenant fait au pleintif, & soit hoste du service le Roi pur touse jours, e demoerge en prison a la volente le Roi. E fi null face prizes santzes garant & lemport encounter la volunte de celui a qui les biens sont, soit meintenant arestu par la Ville ou la prise serra fece, & mien a la prochein Gaol. E si de ceo soit atteiut foit la fait de lui come de laroun, si la quantite des biens le demand; E quant as prizes fere en feires, et en bones Villes, & portz pur la grant Garderobe le Roi, eient les purnours leur common garant par le grant Seal; E des choses quill prendront, eient la testmoignance du Seal du Gardein de la Garderobe, et des choses issint pur eus prises de noumbre, de quantity, et de la value soit fait, dividende entre les purnours & les Gardeins des feires, meires, ou chiefs Bailiffs des Villes et Portz pur la veue des Marchantz des quiens les biens serront issint pris. E riens ne lui soit suffert de plus prendre quill ne met en dividende. E cele dividende soit porte en Garderobe desutz le Seale le Garden, meire, ou Chiefe Baille avauntditz, et leuz demoerge tant qe sur la Conte du Garderober le Roi. E sil soit trove que null eit autrement pris que sere ne deveroit, soit puny sur la Conte par le Gardein de la Garderobe le Roi solom sa desert. E si null face tiens prises sanz Garant, e sur ceo soit attaint, soit fait de lui come de ceus que fount prizes pur lostell le Roi saunz garant, come desus est dit. E ne intent mie le Roi, ne soen conseil que per cest estatut rien discresse au Roi de soen droit des auncienes prizes, deuce e accustumes, come des vyns, et autres biens, mes qe en touse pointzes pleinement lui soit sauve. De lestat du Seneschal & des Marchals, & des plez qe eus devient tenir, & comment, Ordain est, que desormes ne tiegnent plai de franc tenement, ne de debt, See Cooks 2 Instit. p. 547, to 550. ne de covenante, ne de contract des gentz du pueple, for'rs tant sulement des tresp●s de lostell, & autres trespas faitz dedeinz la verge, & de contractz & covenantzes que ascun de lostell le Roi avara fait a autre de meisme lostell, & en mesme lostell & ne mie aillours. E null plai de trespas ne pledront autre qe ne soit attach per eus avant ceo qe le Roi isse horse de la verge ou le trespass serra fait, & les pledera hastinement de jour en jour, issint qil soient perpledez & terminez avaunt ceo que le Roi isse horse des bundes de cele verge ou le trespas fut fait. E si par c●s dedeinz les bundes de cele verge ne poent estre termines, cessent ceus plais devant le Seneschal & soient les pleintiffs a la common lei. Ne desormes ne priegne le Seneschal conisances des debts, ne dautre chose, for'rs que des gentzes del lostell avauntdi●, ne null autre plai ne tiegnent per Obligation fait a la destrest du Seneschal & des Maresthaus. E si le Seneschall ou les Maresthaus rienfacent country ceste ordenement, soit leur fet tenu pur nul. E pur ceo que devaunt ces hours' montzes de felonies feces dedenz le verge unt este despunies, pur ceo que les Coroners des pais ne se sont pas entremis denquerre de tiens maneres des felonies dedeinz la verge, mes le Coroner de lostell le Roi quin est passant, de qui issue ne ad mie este fet en du manere, ne les fellons mis en exigendes, ne utlaghes, ne rien de ceo present en Eire, que ad este a grant damage du Roi, & a meins bone garde de sa pees; Ordene est, qe desoremes en cas de mort de homme, ou office de Coroner apent as views, & inquests de ceo fere, soit mande le Coroner du pais, qui ensemblement oue le Coroner del hostel face loffice qui apent, & le met en Roulle. E ceo que ne porra mie devant le Seneschall estre termine pur ceo que les felons neiporrent estre attachetz, ou pur autre encheason, demoerge a la common lei, issint que les exigendes, utlagheryes, & presentmentzes en Eire soient de ceo fetz per le Coroner du pais, ausint come des autres felonies fetes dehors la verge, mes pur ceo ne soit less que les attachmentz ne soient fetz fresthement sur les fellonyes faites. Oustre ceo, null commun plai ne seit desoremes tenu all Exchequer, contre la fourme de la * Chap. 11. Cooks 2 Instit. p. 550▪ 551. Grant Chartre, etc. E pur ceo que moutz misfesors sont en la terre, plus que mes ne soleient, & robberies, arsuns & homicides feces sanz noumbre, & lafoy pees meins bien gardee, pur ceo que lestatut que le Roi fist fair nadguerres a Wyncestre, and pas este tenu: Voet le Roi, que cel estatut soit de novell envoie en chescun conte, & leu & pupplie quatre foiz per an, ausi come les deus Grantz Chartres, & firmement garde en chescun point sur les peines que leuz sont assesses. E a cel estatut garder & meintenir soient charges les trois Chivaliers qi sont assigns per mi les Contez pur adrester les choses fetes contre les Grantz Chartres. & de ceo eyent garrant. En dreit de wastz & destructions fetz en guards per Escheatours & Suthescheatours, des mesons, parks, bois, & vivers, & totes autres choses qe est en la mein le Roi; Voet le Roi, qe celui qe avem le damage receu, eit brief de Waste en Chancellerie verse l'Escheatour de soen fet, ou le Suthescheatour de son fet, sil eit de quei respoundre. E sil nad de quei, si respoigne son Sovereign, per autele peine, quant a damages, come darrein fust ordenes per estatut sur ceus qui fount Wastz en gardz. Derechiefe la ou l'Escheatour ou le Visconte seisist on la mein le Roi autres ters, la ou il nad reason de seiser, e puis qu●nt trove est la non reason, les issues due meene temps unt este ceo en arrere retenuz, & nomie renduz quant le Roi ad la mien ouste; Voet le Roi, qe desoremes la ou terres sont issint seisies, & puis la mein ouste pur ceo qil nad reason de seisir, ne de tenir, soient les issues plenement rendeusa celui a qui la terre demoert, & averra la damage receu, etc. En totes les choses desurtz ditz & chescun de eyes, Voet le Roi e intent il a soen conseil, e touz ceus qui a cest ordenement furent, que le droit, et la Seignurie de sa Coreune savez 〈◊〉 soient p●r tout. This last clause and saving (which tacitly enervated all the Articles the King had formerly granted, in case he should allege upon any subsequent occasion, that they were contrary to the Rights and Prerogative of his Crown, and therefore his violations of any of them were warranted and justifiable by this saving of them) so disgusted the Earls and Nobles, that they departed from the Parliament much discontented, as See here p. 811. Thomas Walsingham informs us. Soon after the King issued these Writs, for the proclaiming, reading, observing these Charters, Statutes, and the Statute of Winchester; and for the electing of three Knights or other persons of quality in every County to punish the infringers of them, according to the pr●misses. REX Vicecomiti Ebor. salutem. Quia volumus quod Magna Charta Domini Claus. 28 E. 1. m. 8. dorso. H. quondam Regis Angliae patris nostri, de Libertalibus Angliae, et etiam Chartae de Foresta, in omnibus et singulis Articulis suis firmiter et inviolabiliter observetur; tibi praecipimus, quod Chartas illas in pleno Com. tuo quatuor per annum legi et publice proclamari; (videlicet, in proximo Com. tuo Pasch. & in proximo Com. tuo post festum Sancti Johannis Baptistae, & in proximo Com. tuo post festum Sancti Michaelis, & in proximo Com. tuo post festum Natalis Domini) et omnes et singulos Articulos in dictis Chartis contentos, quantum in te est, observari facias firmiter et teneri: Et hoc nullo modo omittas. Teste Rege apud Westm. 28 die Martii. Consimiles literae diriguntur singulis Vicecomitibus per Angliam, in quorum Com. Foresta Regis existit, set in aliis Com. in quibus non est Foresta Regis, non fit mentio de Charta de Foresta, set tantum de Magna Charta de Libertatibus Angl. Teste Rege ut supra. The Writs to proclaim and observe the Articles upon these Charters, are thus recorded. REX Vic. Linc. salutem▪ Cum nos in allevationem gravaminum quae populus Claus. 28 E. 1. m. 7. dorso. De Articulis per Regem populo Angliae concessis, tonendis. regni nostri occasione guerrarum hactenus tolerant, ac in emendationem status ejusdem populi, necnon ut ex hoc se exhibeat ad nostra servitia promptiorem, nobi●que in agendis nostris libentius subsidium faciat in futurum, quosdam Articulos eidem populo plurimum annuente Domino profituros, de gratia nostra speciali concessimus concedendos. Tibi praecipimus firmiter injungentes, quod dictos Articulos quos tibi mittimus sigillo nostro consignatos, in Comitatibus, Burgis, Villis mercatoriis, & singulis aliis locis infra Ballivam tuam in quibus videris expedire, tàm infra libertates quam extra, legi & publice proclamari facias; ac eos, quantum in te est, juxta vim & effectum eorundem observari facias firmiter et teneri. Teste Rege apud Sanctum Albanum 15 die Aprilis. Consimiles literae diriguntur singulis Vicecomitibus per Angliam. Teste ut supra. The Writs to elect three Knights, or other of the honestest, loyalest and discreetest men in each County, for the observation of the Great Charter, and Charter of the Forest, and to punish all offences against them not punishable formerly by the Common Law, are thus recorded. REX Vic. Lincoln. ac Coronatoribus ac Communitati ejusdem Com. salutem. Claus. 28 E. 1. m 11. dorso. De Militibus mittendis usque Ebor. pro Magna Charta & Charta de Foresta. Quia propter communem utilitatem Praelatorum, Procerum et Magnatum, ac populi regni nostri, concessimus pro nobis et haeredibus nostris, quod Magna Charta de Libertatibus Angliae, et Charta de Foresta in singulis suis Articulis de caeter● teneantur et firmiter observantur: Vobis mandamus, quod tres Milites, vel alios tres de probioribus, legalioribus et discretioribus liberis hominibus Comitatus praedicti sine dilatione eligi, et eos usque Eborum venire faciatis. Ita quod sint ibidem in crastino Ascentionis Domini coram nobis vel Consilio nostro, ad facienda & exequenda ea quae tunc eis ibidem injungentur ex parte nostra, pro observatione Chartarum praedictarum. Et habeatis ibi nomina praedictorum Militum vel liberorum hominum & hoc breve. Teste Rege apud Westm. 27 die Marcii. Consimiles literae diriguntur singulis Vicecomitibus, & Coronatoribus ac Communitatibus singulorum Comitatuum per Angliam. The Writs for the Perambulation of the Forests in several Counties, issued to these ensuing Commissioners, in this form. REX dilecto & fideli suo Rogero de Brabazon, salutem. Cum assignavimus vos Claus 28 E. 1. m. 8. dorso. De Perambulatione in diversis Comitatibus. una cum quibusdam aliis fidelibus nostris, ad Perambulationem in Forestis nostris infra Comitatus nostros Salop, Stafford, & Derb. faciendam: Vobis mandamus, quod sitis Litchfield. in erastino Ascentionis Domini proximo futuro, parati exinde cum dictis fidelibus nostris profi●isci ad Perambulationem illam faciendam; quibus mandavimus, quod tunc ad hoc faciendum modis omnibus personaliter sint ibidem. Et hoc nullo mod● omittatis. Ita quod per vestrum defectum expeditio dicti negotii infecta non remaneat quoquo modo. Teste Rege apud Westm. primo die Aprilis. Eodem modo mandatum est Radulpho de Hengham, ad Perambulationem in Forestis Regis infra Comitat. Essex. Buks. Oxon. faciend. assignato, quod sit apud * These blanks for the place are not filled up, but left in the Roll. — die praedicto. Eodem modo mandatum est Magistro Johanni Lovel, ad Perambulationem in Forestis Regis infra Comitat. Somerset. Dorset. Devon. faciend. assignato, quod sit apud— die praedicto. Eodem modo mandatum est Johanni de Berewick, ad Perambulationem in Forestis Regis infra Comitat. Sutht. & Wiltes. faciend. assignato, quod sit apud— dio praedicto. Eodem modo mandatum est Willielmo ●nge, ad Perambulationem in Forestis Regis infra Comitat. Gloucestr. Hereford. Wigorn. faciend. assignato, quod sit apud— die praedicto. Eodem modo mandatum est Johanni Denel, Willielmo Bretenhue, & Hen●ico de Gildeford, assignatis ad Perambulationem Forestarum cum Rogero de Brabazon, videlicet cuilibet eorum per se, quod personaliter sit apud Litchfi l ad diem praedictam. Eodem modo mandatum est Willielmo Trussell, Stephano de Gravesend, & Willielmo de Sutt●n, assignati ad Perambulationem faciend. una cum Radulpho de Hengham, vid. etc. quod sit personaliter apud▪ etc. Eodem modo mandatum est Gilberto de Knovill, Johanni Gerbod, & Hu●frido de Walden, assignati ad Perambulationem faciend. una cum Magistro Johanne Lov●ll, vid. etc. quod sit personaliter apud, etc. Eodem modo mandatum est Waltero de Gloucestr. Waltero de Favely, & Johanni de Crokesly, assignati ad Perambulationem faciend. una cum Johanne de Berewick, vid. etc. quod sit personaliter apud, etc. Eodem modo mandatum est Henrico de Cobham, Willielmo de Mortuo Mari, & Nicholas Fernham, assignati ad Perambulationem faciend. una cum Willielmo Inge, vid. etc. quod sit personaliter apud, etc. REX dilecto & fideli suo Johanni de Litchgrayne, salutem. Cum assignavimus vos una cum quibusdam fidelibus nostris, ad Perambulationem in Forestis Ibidem. de Shirewood, Inglewood & Galtres faciendam: Vobis mandamus, quod sitis apud Ebor. coram Thes●urario & Baronibus nostris de Scaccario in die Paschae in 15. dies, parati exinde cum dictis fidelibus nostris proficisci ad Perambulationem illam faciendam; quibus mandavimus, quod tunc ad hoc faciendum modis omnibus personaliter sint ibidem. Et hoc nullatenus omittatis. Ita quod per vestrum defectum expeditio dicti negotii infecta non remancat quoquo modo. Teste Rege apud Westm. primo die Aprilis. Et mandatum est Johanni Bynn, Michaeli de Hartecla, Harsculpho de Oresby, Ade de Crokedayk, & Richardo Oysell, assignatis ad Perambulationem faci●ndam, una cum praedicto Johanne, videlicet quilibet eorum per se, quod ad diem praedictum modis omnibus personaliter sit apud Ebor. coram praedictis Thesaurario & Baronibus. Teste ut supra. Yet all these Writs and Commissions would not satisfy the jealous Earls and others, that the Perambulation of the Forests would be really effected, or speedily accomplished by the King: Whereupon, as Walsinghani Hist. Angl. p. 48. Ypodigma Nenstr. p. 88 Henry de Knyghton de Event. Angl. l. 3. c. 13. col▪ 2528. Walsingham and Knyghton story, Rex Angliae sub his di●bus Parliamentum tenuit Stamford, ad quod convenerunt Comites & Barones cum ●quis & armis, eo prout dicebatur proposito, ut executionem Chartae de Foresta bactenus dilatam, extorquerent ad plenum. Rex autem eorum instantiam et importunitatem attendens, eorum voluntati in omnibus condescendit; (or as Knyghton, de qua re Rex integre et plene eorum voluntatem implevit ad vota.) Moreover the King at Stamford issued these Writs to the Sheriff of Lincoln, and all other Sheriffs, for the reading, proclaiming four times in the year, and observing of the Statute of Wynton in all its Articles, as he had of the Great Charter, and Charter of the Forest by former Writs. REX Vic. Lincoln. salutem. Quia modernis temporibus multò plures malefactores & pacis nostrae perturbatores quam solebant temporibus retroactis Claus. 28 E. 1. m. 7. dorso. De statuto Winton. Magna Charta, & Charta de Foresta tenendis. vagantur infra regnum nostrum de patria in patriam, & discurrunt, roborias, incendia, & homicidia, in laesionem pacis nostrae manifestam multipliciter perpetrantes, eo quod statutum nostrum quod apud Wintoniam octavo die Octobris, anno regni nostri tertio decimo, pro conservatione pacis nostrae in dicto regno, de communi consilio ejusdem regni fieri fecimus, hactenus non exstitit observatum; per quod volumus, quod statutum illud quod tibi mittimus sigillo nostro consignatum, in omnibus & singulis Articulis suis de caetero firmiter teneatur, & inviolabiliter observetur. Tibi praecipimus, quod statutum pr●dictum in pleno Comitatu quatuor per annum, ad terminos ad quos Magnam Chartam de Libertatibus Angliae, et Chartam de Fores●a, pro te in eodem Com. legi nuper praecepimus et publicari, legi et publice proclamari, et illud in omnibus et singulis Articulis suis, quantum in te ●st▪ observari facias firmiter et teneri: Et hoc nullatenus omittas. Teste Rege apud Stamford. 2 die Maii. Consimiles literae diriguntur singulis Vicecomitibus per Angliam. Teste ut supra. The King 8. days after being at St. Edmund's, to satisfy his Earls and Nobles, issued these memorable Writs to the 3. Knights and others elected in each County, for the observation of the Articles in the Great Charter, the Charter of the Forest, and the Statute of Winton, and punishing all offences against them, not formerly punishable by the Common Law of the Realm, and Kings Justices. REX dilectis & fidelibus suis Johanni de Harington, Johanni de Aungervill, & Pat. 28 E. 1. m. 14. De Articu●is in Magna Charta contentis, & statuto Regis apud Wintonedito observand. Johanni de Holt, salutem. Quia Magna Charta de Libertatibus Angliae, et Charta de Foresta, quas Dominus H. quondam Rex Angliae pater noster populo regni sui ad utilitatem ejusdem regni concessit, pro eo, quod poena in transgressores seu venientes contra tenores Chartarum praedictarum prius ordinata non erat, non fuerunt in quibusdam suis Articulis observatae. Nos ad requisitionem Praelatorum, Comitum, Baronum, et aliorum fidelium nostrorum, plenam sub certa forma contra omnes ill●s qui contra Chartarum dictarum tenores vel aliquem Articulum earundem quovismodo de caetero venire praesumpserint, ordinandam duximus et e●iam statuendam, ita quod Chartae illae adeo plene sicut eas concestimus, renovavimus et confirmavimus, exnunc teneantur et ouserventur in singulis Articulis earundem, et ad Chartas illas in Com. Leic. in singulis suis Articulis in quibus remedium prius per Communem Legem provisum non fuerat ●irmiter observandas, assignavimus vos justic. nostr●s ad querelas omnium et singulorum de eodem Com. tam infra Libertates quam extra, conquerencium seu conqueri volencium de omnibus illis qui contra tenores Chartarum praedictarum in aliquo Articulorum suorum venerint seu deliquerint in Com. praedicto, tam videlicet de Ministris nostris extra placeas suas, quam etiam de aliis quibuscunque audiendas, et ad hujusmodi querelas de die in diem, non allocando dilationes que per Legem Communem allocantur, celeriter terminandas▪ et etiam ad omnes illos quos contra cenores Chartarum praedictarum in aliquo Articulo earundem, ubi prius per Communem Legem remedium non fuerat, ut praedictum est, venire sen delinquere et inde convinci contigerit coram vobis, per imprisonamentum, redemptionem vel amerciamentum, secundum quod transgressio exegerit puniendos. Assignavimus etiam vos ad faciendum statutum per nos nuper de communi consilio regni nostri pro conservatione pacis nostrae apud Winton. editum, quod ad singulos Comitatus regni nostri sub sigillo nostro mitt●inus, jam de novo, de caetero in singulis suis Articulis sub poenis in eodem Statuto contentis, in Com. praedicto observari firmiter & teneri, & ad omnes transgressores & contravenientes puniendos, juxta formam statuti ejusdem; Ita videlicet, quod si vos omnes ad haec faciend. quociens opus fuerit intendere non possitis, tunc duo vestrum quos praesentes esse contigerit nichilominus ea faciant & exequantur in forma praedicta. Et ideo vobis mandamus, quod ad praemissa facienda & explenda diligenter intendatis, sicut praedictum est; Salvis nobis redempcionibus, amerciam entis et aliis ad nos inde spectantibus. Mandavimus enim Vic. & omnibus Ballivis & Ministris Com-praedicti, tam infra libertates quam extra, quod vobis omnibus & duobus vestrum in praemissis omnibus & singulis intendentes sint et respondentes, quociens eis scire feceritis ex parte nostra. Nolumus autem nec intendimus quod virtute istius potestatis vobis datae, placitum aliquod in casu in quo secundum legem communem per breve provisum remedium prius erat, per vos teneatur, seu legi communi praejudicetur, aut dictis cartis in aliquo derogetur. In cujus, etc. Teste Rege apud Sanctum Edmundum 10 die Maii, Anno 28 E 1. Eodem modo assignantur Milites & alii subscripti in Comitatibus subscriptis, videlicet, Nicholaus de Weyland, Johannes de Peyton, & Johannes de Biskele, in Com. Suff. Walterus de Paveley, Robertus de Vernoun, & Johannes de Grimestead, in Com. Wiltes. Johannes le Bretton, Johannes de Cokefield, & Robertus de Burgulion, in Com. Norff. Johannes de Clynton de Coleshill, Philippus de Gayton, & Johannes de Lodbrook in Com. Warr. Thomas de Scalleriis, Galfridus Wardeleyes, & Baldewinus de Colne, in Com. Kant. Johannes de Dene, Robertus de Bayons, & Willielmus de Pappeworth, in Com. Hunt. Willielmus de Cressey, Richardus de Bingham, & Robertus de Staunton, in Com. Nott. Egidius de meynel, Henricus filius Herberti, & Johannes Deynecurt in Com. Derb. Radulphus Reynell, Johannes de Paybenham, & Willielmus de Hotot, in Com. Bedford. Rogerus de Tirringham, Johannes Neytmitt, & Laurentius de Bluntesdon, in Com. Buks. Richardus de Wyndefore, Adam de Brampton, & Johannes de Spershop, in Com. Berks. Johannes de Sancto Claro, Johannes de Langham, Richardus Damory, & Johannes de Elsfield, in Com. Oxon. Richardus le Baskervill, Robertus le Petit, & Thomas Pickhard, in Com. Heref. Henricus Tregaz, Henricus Husee, & Willielmus Eckingham, in Com. Sussex. Warresius de Valloigues, Thomas de Insula, & Lucas de Porta, in Com. Cantebr. Willielmus de Fokerham, Edmundus de Grafton, & Richardus de Griminhall, in Com. Wygorn. Robertus de Glamorgan, Willielmus de Brembesheate, & Nicholaus de Pershete, in Com. Sutht. Willielmus de Chambernoun, Andraeas de Trestock, Willielmus le Grant, in Com Devon. Richardus de Heydon, Robertus de Sancto Claro, & Richardus Pick, in Com. Somerset. Willielmus de Brok, Rogerus de Suthcoate, & Simon de Kensiton, in Com. Middlesex. Henricus de Kighley, Robertus de Holland, & Alanus de Norreys, in Com. Lancastr. Lucas Tailboys, Willielmus de Fauns, & Willielmus de Swethorp, in Com. Northumbr. Hugo Peverell, Reginaldus de Bevill, & Johannes de Restminster, in Com. Cornub. Hugo de Multon, Johannes de Goldington, & Robertus de Wessington in Com. Westmerl. Willielmus de Sancto Quintino, Petrus Bocard, & Johannes de Kirkeby, in Com. Eborum. Hugo Wake, Elias de Preston, & Thomas Wale, in Com. Northampton. Robertus de Frigesthorp, Petrus Levener, & Robertus ad Aulam in Com. Roteland. Willielmus de Enneis, Johannes Aynell, & Thomas de Harpesfield, in Com. Heref. Johannes le Britton, Jollanus de Dureme, & Petrus de Suttherch, in Com. Essex. Johannes de Hamme, Henricus de Gildford, & Walterus de Gedding, in Com. Surr. Petrus Crok, Walterus de Helyn, & Johannes de Langele in Com. Glouc. Robertus Corbet, Richardus de Harley, & Thomas de Rosscale, in Com. Salop. Johannes Goland, Ranulphus de Treskenny, & Thomas de Burnham, in Com. Linc. Willielmus de Stafford, Robertus de Pipe, & Willielmus de Wrotesley, in Com. Stafford. Richardus de Havering, Stephanus Pruwett, & Johannes de Stok in Com. Dorset, (elected by the premised Writs, and after thus Commissioned by the King's Patents.) REX Vicecomiti Leyc. & omnibus Ballivis & Ministris de eadem Com. tam Pat. ●8 E. 1. m. 14 De intent. Justice. ad Articulos & Statutum predict Assign. infra Libertates quam extra, salutem. Quia Magna Charta, etc. (ut supra, usque ibi firmiter observandas.) Assignavimus dilectos & fideles nostros Johannem de Harrington, Johannem de Aungervill, & Johannem de Holt, justiciarios nostros ad querelas omn. etc. (ut supra, usque ibi exigeret puniendos.) Assignavimus etiam eosdem Johannem, Johannem, & Johannem ad faciend statutum, etc. (usque ibi ita videlicet) quod si ipsi omnes, etc. (ut supra) tunc duo ipsorum quos praesentes esse contigerit ea faciant & exequantur, prout in Literis nostris Patentibus praefatis Johanni, Johanni, & Johanni inde confectis plenius continetur. Et ideo vobis mandamus, firmiter injungentes, quod eisdem Johanni, Johanni, & Johanni, & duobus eorum in praemi●●is omnibus & singulis intendentes sitis & respondentes, quociens ipsi, aut duo e●●um vobis scire fecerint ex parte nostra. Et hoc nullo modo omittatis. Teste Rege ut supra. Eodem modo mandatum est singulis Vicecomitibus Comitatuum suprascriptorum, & omnibus Ballivis et Ministris de eisdem Com. tam infra Libertates quam extra, quod M●litibus in Com. illis assign. ad querelas, etc. ut supra. et ad faciend. statutum, etc. intendentes sint & respondentes, sicut praedictum est. Teste ut supra. REX dilecto & fideli suo Petro Crok salutem. De fidelitate vestra plenius confidentes, Ibidem. De potestate data recipiend. Sacram. a quibusdam assign. ad praed●ctos Articulos & Statutum observandum. Dedimus vobis potestatem recipiendi in pleno Com. Glouc. Sacrament. dilectorum et fidelium nostrorum Walteri de Heylin, & Johannis de Langele, quos unà vobiscum assignavimus Justice. nostros, ad transgressiones quas contra tenores Magnae Chartae & Chartae de Forestae fieri continget in eodem Com. audiend. et terminand. Ac etiam ad observationem Statuti nuper apud Wynton. de communi Consilio nostro, juxta potestatem vobis et ipsis per Literas nostras Patentes indè traditam, quod bene et fideliter faciant et exequentur, et quae pertinent ad officium suum in hac parte, juxta formam potestatis ejusdem. Et ideo vobis mandamus, quod Sacramentum praedictorum Walteri & Johannis recipiatis in forma praedicta. Mandavirous enim Vic. nostro Com. praedict. quod praefatos Walterum & Johannem coram vobis in pleno Com. suo venire fac. ad praestand. ibidem Sacramentum suum, sicut praedictum est. In cujus, etc. Teste Rege apud Sanctum Edmundum, decimo die Maii. Consimilem potestatem habent Milites subscripti recipiendi Sacramentum subscriptorum secum in Com. subscriptis Assignatorum, videlicet. Nicholaus de Weyland, & Johannes de Peyton, recipiendi Sacramentum Johannis de Biskele. Johannes de Cokefeld & Robertus le Burgulion, recipiend, Sacramentum Johannis le Bretun. Johannes de Dene & Willielmus de Pappworth, recipiend. Sacramentum Roberti de Bajosis. Radulphus Peynell, recipiendi Sacramentum Johannis de Pabenham, & Willielmi de Hotot. Rogerus de Tirringham & Johannes Neirwit, recipiend. Sacramentum Laurence de Bluntsdon. Richardus Damory & Johannes de Ellesfield, recipiend. Sacramentum Johannis de Sancto Johann de Langham. Johannes Tregaz & Henr. Husee recipiend. Sacramentum Willielmi de Ecceneham. Ricardus de Havering, recipiendi Sacramentum Stephani Prewet & Johannis de Stoke. Robertus de Glamorgan & Nicholaus de Pershete, recipiendi Sacramentum Willielmi de Brembeshete. Willielmus de Chambernoun & Andreas de Trestok, recipiendi Sacramentum Willielmi de Grant. Robertus de Sancto Claro, recipiendi Sacramentum Richardi de Heydon & Richardi Pyk. Willielmus de Brok, Rogerus de Suthcoate, recipiendi Sacramentum Simonis de Kensinton. Robertus de Holland, recipiendi Sacramentum Henrici de Kighly, & Allani de Norreys. Hugo Wake & Thomas Wale, recipiendi Sacramentum Eliae de Preston. Johannes de Goldington recipiendi Sacramentum Hugo de Mutment & Roberti de Wessington. Moreover the King not long after issued this Writ to the Treasurer and Barons of the Exchcquer for the observation of the Grand Charter in all matters before them in all its Articles, wherein there is no mention of the Charter of the Forest. REX Thesaurario & Baronibus suis de Scaccario, salutem. Quia volumus quod Claus. 28 E. 1. dors. 2. De Articulis contentis in Magna Charta observandis in Scaccario. Magna Charta Domini Henrici quondam Regis Angliae Patris nostri de Libertatibus Angliae, quam confirmavimus et etiam innovabimus, in omnibus et singulis Articulis suis firmiter et inviolabiliter observetur; Vobis mandamus, quod Chartam praedictam in omnibus et singulis suis Articulis, quantum in vobis est, coram vobis in dicto Scaccario observari faciatis firmiter et teneri. Teste Rege apud Dunfres' 23 die Octobris. The King to receive the returns of the Perambulations of the Forests, and to hear and determine all just Exceptions against them, issued this memorable Writ of Summons to the Sheriffs for a Parliament to be held at Lincoln for that and other arduous affairs of the Realm. REX Vic. Cumbr. salutem. Cum nuper pro communi utilitate populi regni Cl. 28 E 1. m. 3. dorso De Militibus, Civibus & Burgensibus mittendo ad Parliament. Regis. See the 2d Part of my Brief Register & Surveyed of Parliamentary Writs, p. 53, 54▪ 55, & Part 4. p. 12. 13. nostri concessimus, quod CARTA DE FORESTA in singulis suis Articulis observaretur, assignando quosdam de fidelibus nostris in singulis Comitatibus regni in quibus Forestae nostrae existant, ad Perambulationem illam distincte et aperte factam, ad Nos, antequani aliqua executio vel aliquid aliud inde fieret, reportarent: & quod Juramentum nostrum, jus Coronae Angliae, rationes & calumpnia nostra, necnon jus, rationes & calumpnia aliarum omnia salva forent. Nos liter dilecti & fideles nostri nunc primo ad Nos detulerunt quod fecerint in negotiis memoraris, quia tamen Praelati, Comites et Barones et caeteri Magnates dicti regni, in quorum praesentia nostras et aliorum proponi et audiri volumus rationes, et de quorum con●ilio in eodem negotio, prout alias diximus, intendimus operare. M●xime cum ipsi ad observand. et manutenend. jura Regni ac Coronae nofirae praedicta una Nobisc●m juramenti vinculo sunt astricti, juxta latus nostrum ●●nc temporis non fuerunt: Ac pro eo similiter, quod illi qui suas rationes quatinus illud negocium illos tangit proponere debeant, indè praemuniti non erant, eodem negoii● sine ipsorum Consilio finem imponere non potuimus bono modo. Et quia ●●egotium illud quantum possumus cupimus maturari, ita quod per Nosnon fiet absque ulterioris dilationis incommodo, (quin) effectum debitum sortiatur, Volentes cum Praelatis, Comitibus, Baronibus & Magnatibus supradictis, ac cum aliis de Communitate dicti Regni super hoc, et quibusdam aliis arduis negotiis Nos et statum regni praedicti tangentibus habere colloquium et tractatum. Tibi praecipimus firmiter injungentes, quod venire facias coram Nobis ad Parliamentum nostrum apud Lincolniam in Octabis Sancti Hillar. prox. futur. duos Milites de Balliva tua, illos videlicet qui pro Communitate Com. praedicti ad Parliamentum nostrum ultima praeteritum per praeceptum nostrum venirent: et etiam de qualibet Civitate infra Ballivam tuam eosdem Cives, et de quolibet Burgo eosdem Burgenses qui ad praedictum Parliamentum nostrum aliàs sic venerunt. Et si fortè aliquis Militum, Civium aut Burgensium praedictorum mortuus fuerit, aut infirmus, per quod ad dictos diem & locum venire nequit, tunc loco illius mortui aut infirmi, unum alium idoneum ad hoc eligi, & ad dictum Parliamentum nostrum venire facias; ita quod Milites, Cives & Burgenses praedicti, dictis die & loco modis omnibus intersint, cum plena potestate audiendi et faciendi ea quae ibidem in praefatis negotiis ordinari contigerint pro communi commodo dicti regni. Et eisdem Militibus de Communitate Com. praedicti, & Civibus de Civitatibus, & Burgensibus de Burgis praedictis, rationabiles expensas suas habere facias in veniendo ad Parliamentum nostrum, ibidem morando, et exinde redeundo. Tibi insuper praecipimus, sicut prius, quod per totam Ballivam tuam sine dilatione publicè proclamari facias, Quod omnes illi qui Perambulationem in aliquo calumpniari voluerint, quod sint coram Nobis in Parliamento nostro praedicto, ostensuri in hac parte rationes suas et calumpnias si quas habent: Et habeas ibi nomina Militum, Civium & Burgensium & hoc Breve. Teste Rege apud le Rose, 20 die Septembris, Consim. literae diriguntur Vic. subscriptis in quorum Com. Forestae existunt, viz. Vic. Westmoreland, Eborum, Nottingham, Derby, Northampton, Bucks, Huntindon. Essex, Surr. Suthhampt. Wiltes, Somerset, Dorset, Devon. Gloucestr. Wygorn. Hereford, Roteland, Oxon, Salop, Stafford, Warr. REX Vic. Lincoln. salutem. Cum nuper pro communi utilitate, etc. (ut supra, usque ibi pro communitate dicti regni.) Et habeas ibi nomina praedictorum Militum, Civium & Burgensium & hoc breve. Eodem modo mandatum est Vic. subscriptis, in quorum Com. non sunt Forestae, viz. Norff. Suff. Cantebr. Bedf. Kent, Sussex, Middlesex, Leyc●str. Northumbr. Cumbr. Lancastr. Heref. The Parliament being met together at Lincoln, In octabis Sancti Hilarii (as * Flores, Hist. An. 1300. p, 415, 426. Polydor. Virgil, Angl. Hist. P. 343. Matthew Westminster informs us) tenente Rege Parliamentum suum Lincolniae, conquesti sunt Comites et Barones, de tortuosis et violentis depraedationibus, undique per ministros et familia Regis factis. Kursum petierunt, ut libertates in Magna Charta contentae ex tunc in suo robore primitivo in perpetuum perdurarent. Item postulaverunt, ut deafforestationes pro quibus angustiabantur omnes divites plebis, a Rege saepius concessas, sed hactenus opere non completas, remota ulteriori dilatione, fieri juberet decretas. Hiis et quibusdam aliis articulis instantissime a Rege postulatis, procrastinatis quampluribus diebus; demum videns Rex, quod non desisterent ab inceptis, nec adquiescerent sibi in necessitatibus suis, ut papulo generatim gratam faciat; respondit, Se esse paratum concedere et ratificare petita, et si qua alia quoquo tempore poscerent, vel ducerent confirmanda. Renovatae sunt igitur Chartae de Libertatibus, et de Foresta, sigilloque Regio munitae, et in unoquoque Comitatu per Angliam deferuntur. Quibus coram populo divulgatis, violatores earum * See here, p. 743, 744, 745. Majori Excommunicationis Dominus Archiepiscopus Cantuariensis cum caeteris Coepiscopis, innodavit. Porro pro hoc confirmationis effectu, concesserunt Comites & Barones Regi quintamdecimam partem bonorum suorum mobilium, infesto Sancti Michaelis proxime tunc futuro. Ea res (as Polydore Virgil observes) ita omnium animos devinxit, ut populus ex decima parte fructus praediorum unius anni, tributum perpenderat, quo Princeps sentiret suum beneficium in vulgus gratum esse. Sed Robertus Archiepiscopus Cantuariensis (such was his treachery, obstinacy and ingratitude to the King, notwithstanding his pardon and restitution to his Protection, Temporalties, and Goods, for his * Here, p. 711, 732, 787. former delinquency of this kind) pro Clero nihil voluit concedere, n●que de temporalitate annexa Ecclesiae, sine licentia Summi Pontificis speciali. Such a devoted vassal was he to the Pope, and his Antimonarchical Decrees. The King hereupon to satisfy his Prelates, Nobles, Commons, issued these new Letters Patents under his Great Seal to all Counties within the Realm, for the observation of the Great Charter and Charter of the Forest in all their Articles, and nulling all Statutes against any Article of them, by the Common Council of the Realm in due manner; 4. whereof I found extant in the Tower under his Great Seal. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, Omnibus ad quos praesentes literae pervenerint, salutem. Sciatis, quod cum Nos Magnam Chartam Domini H. quondam Regis Angliae patris nostri de Livertatibus Angliae, una cum Carta de Foresta concesserimus, ac consirmavimus ac innovavimus per Cartam nostram, praecepimusque quod Cartae illae in singulis suis articulis tenerentur et firmiter observentur. Volumus et concedimus pro nobis et haeredibus nostris, quod si quae statuta fuerint contraria dictis Chartis vel alicui articulo in eisdem Chartis contento, ea de communi consilio regni nostri modo debito emendentur, vel etiam adnullentur. In cujus rei Testimonium has literas nostras fieri fecimus patentes. Teste meipso apud Lincoln. 19 die Februarii, Anno regni nostri vicesimo nono. In Rotulo Perambulationum Forestarum, An. 29 E. 1. m. 18. the Transcript of these Letters Patents is enrolled verbatim as before, with this subscription. Et est ista Carta pro Com. Bedf. Consimiles Cartae fiant pro Com. subscriptis, viz. Pro Comitatibus Cornub. Warr. Sutht. Linc. Kanc. Stafford, Huntind. Derb. Northt. After which follows the several Perambulations of the Forests then made by special Justices, Commissioners and Juries upon Oath in form ensuing. Staff. ss. EDwardus Dei gratiâ Rex Angliae, Dominus Hiberaiae, & Dux Aquitaniae, Ex Rorulo Perambulationum Fotestarum, Anno 29 E. 1. m. 18. Omnibus ad quos praesentes literae pervenerint, salutem. Sciatis, quod cum Communitas Regni nostri nobis concesserit quintamdecimam omnium bonorum suorum mobilium quae habebunt in festo Sancti Michaelis proximo futuro extunc taxandorum, quae quidem Quintadecima post hujusmodi taxationem colligi debet, levari et fideliter nobis solvi. Volumus et concedimus pro nobis et haeredibus nostris, quod Perambulationes factae coram dilecto et fideli nostro Rogero le Brabanzon, et sociis suis ad hoc assignatis, per praeceptum nostrum de Forestis nostris in Com. Stafford. de caetero teneantur et observentur, per metas et bundas contentas in eisdem perambulationibus, quarum tenor de verbo ad verbum sequitur in hunc modum. La puralee de la Forest en la Conte de Stafford fece devant Monsire Rogier Brabazun, Monsire Williame Bontevileyne, Monsire Johan Druwell, oh Sire Henr. de Guldeford Justice's nostre Seigneur le Roi a cele purale fere, Mescredy en la Semeyne de Pentecuste, l'an du Regne le Roi Edward vint utisme, de la Forest du Cannok, en la presence Williame Trumwyn, Estevene de Elmedon, Foresters de lavantdite Foreste de fee, en la presence Johan de Heravile, Richard de Barton, Robert de Wiston, Verders de la vantdite forest, per le Serment Robert de Estaundon, Williame de Mere, Geoffrey de Gresley, Johan le Wasteneys, Henr. Maunesin, Henr. de Creswall, Huwe de Weston Chivalers, Williame de Wrottesley, Robertus le Hunt, Estevene de Wollaston, Richard Sprigenell, Michael de Norton, Henry de Alrewas, Robertus de Semford, Thomas de Titnesmere, Robert de Sewalfield, Henr. de Verdoun, William de Tymmor, Richard de Berkbury, Robert de Horseley, Williame de Tamenham, & Johan de Cressewell. Qui dient par lieur serment, qe nostre Seigneur le Roi qe ore est, si ad quatre hujus en la vantdite Forest dehors Watlinstrete, verse le North. Cestassavoir la hay de Hopewas, lafoy hay de Alrewas, etc. (there at large recorded) lafoy Vile de Wolaston, une partie de terre de Swynesford, de Bellemor, de Haagaley, de Brome, lafoy vile de Chirchhull, lafoy vile de Vennorton, une party de terre de Yeldentre, de Chadeste, de Hurcote, une parte de Waste de Kydderminstre, e la vile de dune lent Hethey e la vile de Wolnardeley, le vile de Kynningfard, lafoy vile de Arley, lafoy vile de Evenessend, de Morf de Luteley, e de Bobbinton, oue les bois, e les wastz, ove les Appurtenances, sout aforesters puis la Coronement le Roi Henri Besael nostre Seignour le Roi qe are est. En tesmoigne des quous choses les Jurors avantditz a ceste puralee ont mis leur seaus. Ita quod quicquid per istas Perambulationes ponitur extra Forestam, remaneat extra Forestam, et residuum remaneat Foresta, secundum metas et bundas praedictas imperpetuum. In cujus rei testimonium has literas nostras fieri fecimus patentes. Teste meipso apud Lincoln. 14 die Febr. Anno, etc. vicesimo nono. After which the Perambulation of the other Forests follow in that Roll. Thus were these two Great Charters fully and absolutely ratified, and this grand business of the Perambulations of all Forests settled, confirmed, after all these successive Parliamentary contests between the King and his Nobles concerning them, to the Nobles and Commons great content and satisfaction, though not with so much sincerity on the King's part as they imagined, which he afterwards discovered * Walsingham Hist. Angl. p. 6. & Daniels History, p. 200. to his great dishonour, and justification of the Earls and Nobles jealousies of his sincerity therein. In the Bundles of Writs in the White Tower. An. 28 E. 1. there are only these 3. Writs extant, (the rest being lost, or putrified) for holding and prosecuting Suits in Court Christian by the usurping Clergy. Edwardus, etc. Vic. Not. etc. Pone, etc. In Turre London An. 28 E. 1. Thomam Archiepiscopum Ebor. quod sit coram Justiciariis nostris, etc. apud Ebor. & Magistr. Robertum de Carebelesby Clericum suum, ad respondend. Willielmo Pyking, & Matil. uxori ejus, etc. quare Magister Robertus tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis & debitu, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem nostram, etc. Teste. J. de Metingham apud Ebor. 10 die Nou. Anno regni nostri 28. Vic. Hereford. quod attach. Johannem de Chattley, &c add respondend, Nicholas Jereyn; quare ipse, simul cum Roberto Vicario Ecclesiae Sancti Petri Hereford. secut●s fuit (consimile) placitum in Curia Christianitatis, contra Prohibitionem nostram, etc. Teste J. de Metingham apud Ebor. 12 die Novembr. Anno regni nostri 28. And Vic. Kanc. Si Johannis Abadam & Elizabeth uxor ejus, etc. pone, etc. Robertum Archiepiscopum Cantuar. & Magistr. Henr. de Nassington, quod sint, etc. ●stensuri, quare tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de Advocatione domus Sancti Marci de Billeswyk juxta Bristol, contra Prohibitionem nostram. Teste meipso apud Beverlacum 24 die Novembr. Anno regni nostri 28. The Archbishop of Canterbury intending this year to visit the King's Free-Chappel of Hastings, and the Prebends belonging thereunto, by his Metropolitical authority, to the prejudice of his Royal Prerogative, the King thereupon issued this Prohibition to him, entered in the Clause Roll. REX venerabili in Christo Patri R. eadem gratia Archiepiscopo Cantuar. totius Claus. 28 E. 1. m. 14. dorso. Prohibitio pro Capellis Regis. Anglia Primati, salutem. Cum libera Capella nostra de hastings, cum Praebendis ad eandem Capellam spectantibus, sicut aliae liberae Capellae nostrae in regno nostro ab omni jurisdictione ordinaria exempta sit, libera penitus et immunis: Ac vos visitationis officium in Capella nostra et Praebendis praedictis jam intendatis, sicut acce pimus, exercere. Nos attendentes nostrae regiae dignitati per hoc posse de facili derogari; Vobis prohibemus, ne jurisdictionem aliqualem in praedictis Capella et Praebendis exercere, vel quicquam quod in nostri seu Coronae aut Regiae dignitatis nostrae praejudicium, seu libertatis praedictarum Capellae et Praebendarum laestonem cedere possit alignaliter attemptare praesumatis. Teste Rege apud Blidham 17 die Januarii. The Bishop of Chichester challenging a Jurisdiction in and over this Free-Chappel, and its Prebends, had a day given him to declare his right in Parliament, against which time the Prebends were ordered to search out and bring all evidences and Inquisitions they could find, to maintain the King's Interest and Prerogative therein. D●es datus est Episcopo Cicestriae per Magistrum Henricum Gerlaund, qui pro Plac●t● Pa●l. An. 28 E 1. See Ryley, p. 227. Adjornamentum Episcopi Cicestri●. ipso Episcopo sequitur versus Dominum Regem, pro jurisdictione quam idem Episcopus clamat habere in Capella Regis de hastings, et ejusdem Capellae Praebendis, usque ad proximum Parliamentum suturum. Et dictum est Egidio de Garderoba, & Waltero de Agmondesham Praebendariis praefatae Capellae, quod interim per se et alios Praebendatios, etc. scrutari faciant et inquirere quicquid Domins Regi et sibi ipst valere potuit in negotio praedicto. Et id quod invenerint tunc ibidem habeant per se aut alios Praebendarios, etc. Et sciendum, quod quaedam Inquisitiones captae per Robertum de Burghesche super negotio praedicto, & aliae evidentiae dictum negotium quae ad illud Parliamentum ostensae fuerunt, remanent in Cancellaria, etc. The Bishop of Worcester having by his usurped Episcopal authority publicly and inhumanly inhibited under pain of Excommunication in the City of Gloucester, that no person of that Town should presume to sell any bread, wine, beer or victuals to the Prior and Canons of St. Oswald (whom he had excommunicated) for their necessary sustenance, or to buy any thing of them; whereat the King admired, and was much moved, as manifestly redounding to the no small prejudice and hurt of his Royal Crown, Dignity, Government, and the liberty, commerce of his Subjects; he thereupon issued this memorable Writ to him, to make no such Inhibitions for the future, and speedily to revoke this and all such his illegal Excommunications grounded thereon, else he in default thereof would provide other remedy against such proceedings. REX venerabili in Christo Patri G. eadem gratia Wigorn. Episcopo, salutem. Claus. 28 E. 1. m. 2. dorso. Pro Priore & Canonicis S. Oswaldi Glouc. Intelleximus, quod vos in Villa nostra Glouc. publice et inhumane sub poena Excommunicationis, ne quis Priori et Canonicis Sancti Oswaldi ejusdem Villae panem, vinum, cervisiam, aut aliqua victualia ad sustentationem eorum necessaria vendere, vel ab eis aliqua emere praesumeret prohiberi fecistis, de quo miramur non modicum et movemur. Et quia hujusmodi Inhibitio, si eo modo processerit, in Coronae nostrae praejudicium, nostraeque dignitatis Regiae non modicam laestonem manifestam redundat; Nosque tantam insolentiam tollerare non possumus, sicuti nec debemus, set potius volumus, quod omnes de regno nostro indifferenter, et alii quicunque ad fidem et pacem nostram existentes, victualia et alia quae venalia fuerint vendere possint, et emere in eodem regno. Vobis mandamus firmiter inhibentes, ne aliquas hujusmodi inhibitiones de caetero facere attemptetis, et si quas forte fieri feceritis vel sententias aliquas Excommunicationis protuleritis ex hac causa, eas faciatis celeriter revocari. Ita quod in vestri defectum aliud remedium nos apponere non oporteat in hac parte. Teste Rege apud Dunfres' 23 die Octobris. A Writ worthy the consideration of such, who have since revived or practised such illegal and inhuman Excommunications. The King sending the Archdeacon of Richmond to the Court of Rome this year, granted him this safe conduct. REX omnibus amicis suis ad quos, etc. salutem. Cum mittamus dilectum Pat. 28 E. 1. m. 18. De conductu. Clericum nostrum Gerardum de Waspeynes Archidiaconum Richmund. ad Curiam Romanam pro quibusdam negotiis nos, & regnum nostrum specialiter tangentibus, vos rogamus quatinus eidem Gerardo, aut hominibus suis in Comitiva sua existentibus, in eundo versus Curiam praedictam, ibidem morando, & inde redeundo, in personis aut rebus suis non inferatis, seu quantum in vobis est inferri permittatis injuriam, molestiam, dampnum, impedimentum aut gravamen, set eyes potius nostri contemplatione, cum per partes vestras transitum fecerint, salvum & securum conductum habere faciatis, quociens ab ipsis super hoc ex parte nostra fueritis requisiti. In cujus, etc. per biennium duraturas. Teste Rege apud Sanctum Albanum 13 die Aprilis. Consimiles literas de conductu habent subscripti, missi per Regem ad Curiam praedictam pro quibusdam negotiis ipsum Regem et Regnum suum specialiter tangentibus; videlicet, Magister Petrus Aymerici, Magister Reymundus Arnaldi de Rama, Galfridus Russel. Teste Rege apud Sanctum Albanum 15 die Aprilis. The King likewise issued this Prohibition to the Archdeacon of Richmond's Vicegerent, not to compel Adam de Osgodeby his Clerk, continually employed in his service, to reside upon his Benefice whiles so employed about his affairs, against the ancient Privilege of his and his Royal predecessors Clerks, which they had enjoyed time out of mind. REX dilecto sibi Gerenti-vices Magistri Gerardi de Wyspaynes' Archidiaconi Claus. 28 E. 1. m 2. dorso. Pro Adam de Osgodeby persona Ecclesiae de Haukeswell. Richmund. ipso agente in partibus transmarinis, salutem. Cum dilecti Clerici nostri ad ordines suscipiendos, vel ad faciendam in suis Beneficiis residentiam personalem dum nostris immorantur obsequiis aut alias super eisdem, mol●stari vel inavietari non debeant: Nosque & progenitores nostri Reges Angliae hujusmodi libertate seu privilegio pro Clericis nostris a tempore quo non extat memoria semper hactenus usi sumus; * See the Register of Writs part 2. f. 58. b. Fitz. Nat●ra Brev. f. 44. g. quod nec ipsi Clerici nostri, vel progenitorum nostrorum praedictorum aliquibus retroactis temporibus super hujusmodi compelli, vel alias super Beneficiis suis molestari vel inquietari consueverint: Vobis inhibemus, ne dilectum Clericum nostrum Adam de Osgodeby Personam Ecclesiae de Haukeswell in Archidiaconatu praedicto, qui per praeceptum nostrum nostris ingiter intendit obsequiis, dum eisdem obsequiis immoratur, super hujusmodi compellatis, aut alias super Beneficio suo inquietetis: Et sequestrum si quod in fructibus aut bonis Beneficii sui hujusmodi occasione fieri feceritis, sine dilatione relaxari faciatis. Teste Rege ut supra. The Abbot of Clony sending his Proctors into England, to demand and collect to his use (in name of a Subsidy) a great sum of money from the Priors and Monasteries of that Order in England, and from all Ecclesiastical persons on whom they had conferred Benefices, without the King's licence or assent, not used in the time of his Progenitors, which Subsidy might tend to the prejudice not only of the said Priors, but of him and the whole Realm; issued this memorable Inhibition to them, not to exact, levy or receive the said Subsidy without his special licence and assent, upon any pretences whatsoever; together with a Writ to the Warden of the Cinqueports, not to permit any Monk of that Order, or any other Servant or Messenger to pass the Seas, or carry over any moneys without his special licence. REX Procuratoribus Abbatis Cluniacensis in Anglia, salutem. Datum est nobis Claus. 28 E. 1. m. 14. intus. De subsidio non exigendo ad opus Abbatis Cluniacensis, sine licentia Regis. intelligi, quod praedictus Abbas vos in Angliam specialiter destinavit, ad petendum et levandum ad opus ipsius, nomine Subsidii, quandam magnam pecuniae quantitatem a Prioribus ordinis Cluniacensis in Anglia, et omnibus personis Ecclesiasticis quibus iidem Priores Ecclesiastica Beneficia contulerunt. Uerum quia nunquam alias tale subsidium consuevit in regno nostro exigi seu levari absque nostra vel progenitorum nostrorum licentia et assensu, possetque hujusmodi subventionis inordinatae Subsidium in nostri, et Priorum praedictorum, ac totius regni nostri praejudicium de facili redundare: Vobis firmiter inhibemus, ne praefato Abbati sub nomine subventionis, auxilii, mutui sive doni, aut alio quocunque colore quaesito infra idem regnum exigatis, levetis, seu etiam recipiatis, sine nostri assensu et licentia speciali. Teste Rege apud Blidam 17 die Januarii. REX dilecto & sideli suo R●berto de Burghersh, custodi Quinque Portuum suorum, Ibidem. De non permittendo Monachos Ordinis Cluniacensis transire ad partes transmarinas. salutem. Datum est nobis intell●gi, quod Abbas Cluniacensis quosdam ex suis Monachis in Angliam specialiter destinavit, etc. (ut supra, usque ibi) Vobis mandamus firmiter injungentes, quod nullum Monachum ordinis praedicti, Valletum seu alium Nuncium quemcunque pecuniam deferentem ad partes transmarinas transire permittatis, sine nostra licentia speciali. Teste ut supra. After which the King at the request of the Abbots of that Order, permitted them to repair to their General Chapter, so as they carried over no money, silver, plate of any kind with them. REX praefatis Custodibus, salutem. Licet vobis sicut caeteris Custodibus aliorum Claus. 28 E. 1. m. 8. Pro Abbatibus Cisterciensis Or●inis. Portuum nostrorum nuper mandaverimus, et ex certa causa inhibuerimus, ne aliquos Abbates Cisterciensis ordinis de regno nostro in Portu praedicto transfretare permitteretis sine nostra licentia speciali; Vobis nichilominus mandamus, quod praedictos Abbates ad Generale Capitulum suum Cistercii proficisci volentes, cum ad portum praedictum causa transfretandi accesserint, sine impedimento transfretare permittatis, non obstante inhibicione nostra praedicta. Proviso tamen, quod nullam monetam argenteam vel aliam monetam albam de nostro vel alterius cuneo, vel vasa aliqua argentea, seu argentum aliquod in massa vel alio quovis modo, per portum praedictum ad partes transmarinas per eosdem Abbates deferri seu duci permittatis quoquo modo, contra formam ordinationis nostrae inde factae. Teste Rege apud Sanctum Albanum 13 die Aprilis. After the death of Henry de Newerke, * See Polydore Virgil, Angl. Hist. l. 1. p 342 H. de Knyghton de Event. Angl. l. 3. c. 13. col. 2528. Thomas Corbridge being elected Archbishop of York, repaired to Rome for his confirmation, where after long attendance, for expedition sake, he was enforced to resign his tied of election into the Pope's hands, and to receive the Archbishopric from him by way of provision; who thereupon not only confirmed, but consecrated him Archbishop at Rome and gave him his Pall, and this ensuing Bull, the Original whereof I found in the White Tower, directed to King Edward, wherein he relates all the proceedings concerning his election and consecration, praying the King to restore his Temporalties. BONIFACIUS Episcopus, Servus servorum Dei, charissimo in Christo In Turre London. De Thoma Archiep. Ebor. filio E. Regi Angliae salutem, & Apostolicam benedictionem. Divinae gratia Majestatis acquiritur, si Ministris ejus, & hiis praecipuè qui Pontificali sunt praediti dignitate, pro ipsius reverentia condignus honor impendatur, & favour necessarius exhibetur. Dudum siquidem Eboracen. Ecclesia per obitum bonae memoriae Henrici Eboracensis Archiepiscopi solatio destituta pastoris, Dilecti filii Capitulum ipsius Ecclesiae certa die ad eligendum praefixa, vocatis omnibus qui voluerunt, debuerunt & poterunt commodè interesse pro futuri substitutione Pastoris insimul convenerunt; & invocata Spiritus sancti gratia (ut est moris in hujusmodi negotio per viam serutinii procedere) eligentes tres de dicto Capitulo fidedignos, videlicet dilectos filios Johannem de Metingham, Johannem de Cadomo, & Robertum de Pickering ejusdem Ecclesiae Canonicos assumere curaverunt: qui vota sua primò, & deindè singulorum de Capitulo ipso diligentius scrutarentur, eaque redigentes in scriptis, illa mox in ejusdem Capituli praesentia publicarent. Cumque scrutatores hujusmodi super hoc juxta formam eis traditum processissent, demum publicato scrutinio per publicationem hujusmodi compertum extitit, in venerabilem fratrem nostrum Thomam Archiepiscopum Eboracen (tunc ipsius Ecclesiae Canonicum) majorem & saniorem partem praedicti Capituli direxisse in hujusmodi scrutinio vota sua; & subsequenter praedictus Robertus Pickering, qui (sicut praemittitur) erat unus de scrutatoribus supradictis, de mandato & consensu dictoram Capituli ac suo & ipsius Capituli nomine, eundem Thomam in Archiepiscopum elegit; Dictusque Thomas electione hujusmodi de se factae consensum suum infra tempus à jure statutum, ad ipsius Capituli instantiam impendere, procuravit se propter hoc cum certis procuratoribus memorati Capituli super hujusmodi electionis negotio specialiter constitutis, ad Apostolicam sedem personaliter conferendo. Et praesentato nobis hujusmodi electionis Decreto super eadem electione confecto, ac ipso Thomu & dictis procurantibus, ut electionem ipsam confirmare de apostolicae benignitatis clementia dignaremur; tandem dictus Thomas in nostra & fratrum nostrorum praesentiae constitutus, jus, si quod sibi ex electione memorata competere noscebatur, ex considerationibus certis inductus, sponte ac libere in nostris manibus resignavit. Nosque hujusmodi resignatione recepta, provisionem ipsius Eboracensis Ecclesiae ea vice dispositioni et ordinationi nostrae ac sedis Apostolicae duximus reservandam, decerneutes extunc irritum et inane, si secus a quoquam scienter vel ignoranter contingeret attemptari. (A new Papal fraud and device, to defraud the King, electors, and elected Archbishops, and other Bishops duly elected of their rights, and engross the power of conferring all Archbishoprics and Bishoprics into his own hands by his Provisions.) Et tandem considerantes attentius, laudanda probitatis merita, honestatem morum, & aliarum virtutum dotes multiplices, quibus idem Thomas noscitur insignitus, ac propterea firma ducti fiducia, quod per ipsius T. circumspectionem providam & providentiam circumspectam praedicta Eboracensis Ecclesia in spiritualibus & temporalibus (Deo propitio) suscipiet incrementa, deliberatione cum fratribus ipsis super hoc habita diligenti, de dicto Thoma praefatae Eboracensis Ecclesiae de ipsorum fratrum consilio et epostolicae potestatis plenitudine duximus providendum, praeficientes ipsum eidem Eboracen▪ Ecclesiae in Archiepiscopum et Pastorem, curam sibi et administrationem ipsius Eboracensis Ecclesiae spiritualiter et * This was an Innovation & Usurpation on the Crown. temporaliter committendo, dicto Thomae subsequenter nostris manibus munere consecrationis impenso, pallium plenitudinem videlicet pontificalis officii de † Never clad with any such Pall: Therefore a notorious lie. corpore beati Petri sumptum, et ab eodem T. cum ea qua decuit instantia postulatum, ad nomen et usum ejusdem Eboracensis Ecclesiae per dilectos filios nostros Matthaeum Sanctae Mariae in Porticu,— Sancti Adriani, Franciscum Sanctae Mariae in Cosmedyn, & Petrum Sanctae Mariae novae Diaconos Cardinals, fecimus exhiberi. Cum itaque, fili charissime, sit virtutum opus Dei ministros, et praesertim Pontificali dignitate praeditos, benigno favore prosequi, ac eosdem verbis et operibus pro Regis aeterni gratia venerari, exeellentiam Regiam rogamus et hortamur attente, quatinus eidem Archiepiscopo ob reverentiam apostolicae sedis et nostram, temporalia seu regalia ejusdem Eboracensis Ecclesiae, quae per te vacationis ejusdem tempore teneri dicuntur, sine qualibet difficultate restituens, te sibi reddas in regio favore munificum et cunctis opportunitatibus gratiosum. Ita quod idem Archiepiscopus tuae Celsitudinis fulcitus auxilio, in commiss● sibi cura Pastoralis officii possit, Deo propitio, prosperari; & tibi exinde à Deo perennis vitae praemium, et a nobis condigna proveniat actio gratiarum. Dat. Lateran. 7. Idus Martii. Pontificatus nostri anno sexto. The King upon receipt of this Bull issued a Writ to restore his Temporalties, * dilectis & fidelibus suis Galfrido Russell & Lamberto de Trykingham Custodibus Pat. 28 E. 1. m. 17. De restitucione temporalium. suis Archiepiscopatus Eborum. Teste Rege apud Staunford 30 die Aprilis. Per breve de Privato Sigillo, at large recited in the Record. Thomas Stubs renders us this account of this Archbishop's election, consecration, and of an high contest that happened soon after between the King and him, about the Chapel of St. Sepulchers in York, for which King Edward seized his Temporalties and detained sundry of them till his death, for obeying the Pope's Provision & Commands before the King's Writ, in refusing to admit his Clerk to this Chapel, and to remove the Pope's Clerk whom he had placed therein by his Papal Provision. * Actus Pontif. Ebor. col. 1728, 1729. Thomas de Corbrigge, Custos & Sacrista Capellae S. Sepulchri Eboraci ex collatione venerabilis in Christo patris Johannis dicti Romani Eboracensis Archiepiscopi fuerat effectus. Hic itaque Thomas 2 Idus Novembris, anno 1299. electus in Pastorem, Curiam petiit Romanam, ubi tertio Kal. Martii eodem anno consecratus est a Papa Bonifacio 8. Quo quidem consecrato, Dominus Papa (by his usurped Authority) custodiam dictae Capellae uni ex clericis propriis consanguinitate sibi propinquo, eo quod in † A Novel Usurpation. Curia vacabat, indilate concessit. Nec multo post per mortem dicti Clerici dicta capella vacavit. Qui cum adhuc vivens in extremis jam constitutus jaceret velut exanimis, resumpto tamen spiritu, vocavit ad se Dominum Papam, dicens, Se pro Eapella Eboracensi, eo quod proventus ejus inutiliter expenderat, immensa meruisse supplicia; unde Dominum Papam suppliciter rogavit pro salute animae suae, Nota. quatinus custodiam dictae Capellae alicui discreto corporalem in ea residentiam facturo concedere dignaretur. Nec mora, idem Dominus Papa per literas mandavit Thomae Eboracensi Archiepiscopo, quatinus custodiam dictae Capellae alicui excellenti theologo, quem ipsemet duceret eligendum quamtocius conferret. At ille mandatis obtemperans apostolicis, ipsam Capellam Magistro Gilberto de Segrave egregio sacrae theologiae Doctori, Lincolniensis Ecclesiae Canonico contulit, et ipsum in eandem instituit. Hiis peractis, Rex Edwardus filius Regis Henrici Archiepiscopum pluries rogavit, quatenus ipsam Capellam Johanni Bush Notario suo conferre non negaret. Inter haec vero Archiepiscopus super collatione ejusdem Capellae penes Regem se saepius excusavit, asserens ipsam virtute mandati Apostolici fuisse collatam et plenam existere. Quocirca Rex iratus tres Baronias Archiepiscopatui Eboracensi ex antiquo collatas et eidem annexas, post multas persecutiones et irrogatas Archiepiscopo injurias seisiri fecit, et eas usque ad obitum Archiepiscopi in manu sua tenuit. Quo infra breve defuncto, sedeque vacant, Decanus et Capitulum Ecclesiae Petri Eboraci ad instantiam Domini Regis expulso dicto Magistro Gilberto custodiam dictae Capellae praefato Johanni contulerunt, ac ipsum in eadem instituerunt. Vixit autem venerabilis Pater Thomas in Archiepiscopatu annis tribus, mensibus sex, diebus vero 10. Quibus transactis obiit apud Lanum 10 Kal. Octobris, Anno Pontificatus sui 4, Dominicae incarnationis 1303. Regni autem Regis Edward▪ filii Regis Henrici 31. & in Ecclesia collegiata Suthwell Eboracensis Dioc. sepultus est. I find this Case of his thus alleged by Basset in the Argument of a * F●tzh. Abr. Quare non admisit, 7. Quare non admisit broughtby the King against the Bishop of Lincoln, Trin. 19 E. 3. (remembered by Sir † 5 Report, f. 12. b. Edward Cook in his Case De Jure Regis Ecclesiastico:) Le Roy E. laiel port Quare non admisit verse T. Archevesque de E. & Levesqe alleg qe le Pape long temps devant avoit purvew a mesme Leglise, et il ne osoit ne avoi power de lui ouster, etc. * Brabazon. Barbazon justice lui dit, que ceo qe vous allege pur non power nous teneumus nient veyler, pur qe il fuit attaint de contempt, et ses Temporaltes seisées, ei demeurent en main le Roy tout le vie le Archevesqe. In this memorable case the King's Judges resolved, 1. That where the King's legal Writs or commands came in competition with the Pope's Mandates or Provisions, our Archbishops and Bishops (though then sworn and devoted to the Pope) ought to obey the King, before the Pope; & not to dispute, but execute the King's Writs, as well as his Temporal Officers, according to St. Paul's and St. Peter's resolutions, Rom. 13. 1, to 8. 2 Pet. 2. 13, 14, 15, 17. 2ly. That their not obeying the King's Royal Writs and Legal Mandates, is such an high offence, contempt against the King's Crown and Dignity, that the King by the Laws of England might then justly seize and confiscate their Temporalties during life. Bishop * Godwin in his life hath this memorable Godwins Catalogue of Bishops, p. 471. passage; He sat in all but 3. years, 7. months, and 10. days. Whether it be that few men's minds be so great, as to sustain the burden of a Prince's displeasure, or that God who promiseth a long life to such who obey their Superiors, in his just judgement doth soon cut off such as are backward in this duty: So surely it hath fallen out for the most part, that those Bishops who have presumed most in opposing themselves against their Princes, have lest time endured, and ever ●éen quickly taken away, whereof I could yield infinite examples. I find that this Archbishop's Liberties in Beverley were seized into the King's hands Anno 29. of his reign for a contempt, committed by him in the King's presence, but afterwards restored to by him this Writ. REX dilecto sibi Richardo Oysel Ballivo suo de holderness, salutem. Mandamus Claus. 29 E. 1. Pro Tho. Archiepiscopo Eborum. vobis, quod libertatem venerabilis patris Tho. Eborum Archiepiscopi quam nuper pro quodam contemptu apud Beverlacum in praesencia nostra nobis facto, capi fecimus in manum nostram, eidem Archiepiscopo replegiari faciatis ad voluntatem nostram. Teste Rege apud Eversle 14 die Junii. The Clergy of the Province of York having formerly granted the King a certain number of Armed men against the Scots, he now issued these Writs for their speedy raising, and sending them to Berewick by a certain day. REX dilecto & fideli suo Johanni de Crepping, salutem. Cum dudum de communi Claus. 28 E. 1. m. 17. De hominibus armatis usque Berewicum mittendis per Clerum Archiepiscopatus Ebor. assensu Cleri Archiepiscopatus Ebor. ordinatum et concessum fuisset, quod Clerus ille pro custodia Marchiae Scotiae nobis inveniret certum numerum hominum armatorum, & jam necesse habeamus quod homines illi tunc ad arma cessati nomine dicti Cleri, ad partes Scotiae cum corpore nostro vadant, per quod mandavimus custodi Spiritualitatis Archiepiscopatus Ebor. sede vacant, quod praefato Clero det firmiter in mandatis et eis injungat, ipsosque modis et viis singulis quibus melius expedire viderit inducat, ut dictos homines usque Berewicum super Twedam modis omnibus ad nos mittant. Ita quod sint ibidem die Dominica in festo Sanctae Luciae Virginis proximo futuro ad ultimum, parati ad proficiscendum exinde cum corpore nostro ad vadia nostra ad partes Scotiae supradictas; Vobis mandamus firmiter injungentes, quod eidem custodi ad praemissa facienda, consulentes sitis & auxiliantes quociens opus fuerit, & per ipsum super hoc ex parte nostra fueritis requisiti. Teste Rege apud Burton Archiepiscopi, 23 die Novembris. REX dilecto sibi in Christo custodi Spiritualitatis Archiepiscopatus Ebor. sede vacant, salutem. Cum dudum de communi assensu Cleri Archiepiscopatus Ibidem. praedicti ordinatum et concessum fuisset, etc. ut supra. Vobis mandamus firmiter injungentes, quod praefato Clero detis firmiter in mandatis et eis injungatis, ipsosque modis et viis singulis quibus melius expedire videritis inducatis, ut dictos homines usque Berewicum super Twedam modis omnibus ad nos mittant. Ita quod sint ibidem dic Dominica in festo Sanctae Luciae Virginis proximo futuro ad ultimum, parati ad proficiscendum exinde cum corpore nostro ad vadia nostra ad partes Scotiae supradictas. Mandavimus enim dilecto & fideli nostro Johanni de Creppingh. quod vobis consulens sit & auxilians in praemissis quociens necesse fuerit, & per vos super hoc ex parte nostra fuerit requisitus. Teste Rege apud Burton Archiepiscopi, 22 die Novembris. The Bishops, Abbots, Priors and Commonalty of North and West-Wales having granted the King this year a Subsidy to carry on his Wars against the Scots, the King thereupon granted them these ensuing Patents for him and his Heirs, that it should not turn to the prejudice of them, their heirs or successors, nor be drawn into consequence for the future. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis, quod cum dilecti et fideles nostri Pat. 28 E. 2. m. 6. Pro Episcopis, Abbatibus, & tota Communitate Northwalliae & Westwalliae. Episcopi, Abbates, Priores, et tota Communitas Northwalliae, quandam subvencionem pecuniae in subsidium guerrae nostrae Scotiae nobis fecerint liberaliter et gratanter; volumus & concedimus pro nobis & haeredibus nostris, quod dicta subvencio sic per eos nobis facta, eye vel eorum successoribus aut haeredibus non cedat in praejudicium, seu trahatur in consequentiam in futurum. In cujus, etc. Teste Rege apud la Rose 21 die Septembris. Consimiles literae fiunt pro Episcopis, Abbatibus, Prioribus, & toti Communitati Westwallae. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis, quod cum Communitas Comitatus Ibidem. Pro Communitatibus de Flint, terrarum de Bowelt, Montis Gomeri. & Powys Griffyn. de Flynt quandam subvencionem pecuniae in subsidium guerrae nostrae Scotiae nobis fecerit liberaliter & gratanter, volumus & concedimus pro nobis & haeredibus nostris, quod dicta subvencio taliter nobis facta dictae Communitati non cedat in praejudicium seu trahatur in consequentiam in futurum. In cujus, etc. Teste ut supra. Consimiles literae fiunt Communitatibus subscriptis; videlicet Communitati terrae de Bowelt, Communitati terrae Montis Gomeri, Communitati terrae de Powys Griffyn. He likewise returned the Commonalty of Flintshire and others these Letters Patents of thanks and indemnity. REX Communitati Comitatus de Flynt, salutem. De illa subventione pecuniae quam nobis ex mera curialitate vestra in subsidium querrae nostrae Scotiae jam Ibidem. Li●e●ae de regratiando praefatas Communitates de subventione Regi per eas facta. fecistis, vobis referimus multas grates, et ne subvencio illa vobis cedat aliqualiter in praejudicium in futurum, vobis super hoc nostras patentes literas destinamus. Teste Rege ut supra. Consimiles literae diriguntur Communitatibus subscriptis; videlicet, Communitati terrae de Bowelt, Communitati terrae Montis Gomeri, Communitati terrae Powys Griffyn. Pat. 28 E 1. m. 7. Detribus Capellanis assignatis per H. de Newerk nuper Archiepiscopum Eborum ad celebrandum divina apud Cawode, Burton & Wylton. The King this year out of his piety and Ecclesiastical Sovereignty confirmed the pensions granted by the late Archbishop of York to 3. Chaplains to maintain a Chantry in 3. Chapels, during the vacancy of the Archbishopric in his hands, as well as during the plenarty. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Cum bonae memoriae Henricus de Newark quondam Archiepiscopus Eborum quandam placeam terrae apud Kingston super Hull ad Archiepiscopatum Eborum pertinentem de uno aedificio aedificatam, & in omni alia sui parte vacuam habuisset. Idemque Archiepiscopus de voluntate & assensu Capituli sui Eborum ordinasset, ut placea praedicta decenter suis sumptibus aedificata assignarentur tres Capellani per Archiepiscopum Eborum qui pro tempore fuerit, seu per Decanum & Capitulum Eborum sede ejusdem Archiepiscopatus vacant, in tribus Capellis Maneriorum dicti Archiepiscopatus, videlicet, de Cawode, Burton, & Wylton, & unus per eosdem Decanum & Capitulum, seu per idem Capitulum Decano minime existente, in Ecclesia beati Petri ad altare Sancti Willielmi, pro animabus Regum, Reginarum Angliae, Archiepiscoporum Eborum, et sua, divina imperpetuum celebraturi. Recepturique singuli eorum, placea praedicta, ut praedicitur aedificata, ad sustentacionem suam Centum solidos annuos per aequales portiones, in festis Sancti Martini in hyeme & Pentecostes, per manus Archiepiscoporum Eborum praedictorum de redditibus domorum inibi constructarum; Ac executores ejusdem defuncti nobis humiliter supplicassent, ut singuli Capellani praedicti temporibus vacationum dicti Archiepiscopatus, in manu nostra seu haeredum nostrorum existentis, praevictos centum solidos annuos per manus Custodum nostrorum praedicti Archiepiscopatus, seu haeredum nostrorum, de redditibus domorum praedictarum ad praedictos terminos habere & libere percipere valerent, concedere dignaremur. Nos sanctam ejusdem defuncti devotionem quam ad cultus divini augmentationem habuit pro remedio animarum praedictarum propensius attendontes, et affection●m quam erga ipsum occasione laborisi ousequii, quod nobis praestitit dum vixit in terris, ad memoriam reducentes, ac etiam supplication● praedictorum executorum benignius annuentes, concessimus pro nobis & haeredibus nostris, quod singuli Capellani praedicti in dictis locis divina (ut praedictum est) celebratu●, praedictos centum solidos annuos ad sustentationem suam, de redditibus praedictis per manus Custodum nostrorum, seu haeredum nostrorum, omnibus temporibus vacationum dicti Archiepiscopatus in manu nostra seu haere●um nostrorum existentis, sine occasione vel impedimento nostri vel haeredum nostrorum, justic. Vicecomitum, Escaetorum, et omnium aliorum Ballivorum seu Ministrorum nostrorum quorumcunque habeant et libere percipiant terminis antedictis ordinationem praedictam pro temporibus Archiepiscoporum (ut praedictum est) factam, quantum in nobis est, acceptantes ipsum pro nobis et haeredibus nostris tenore praesentium confirmamus. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 28 die Marcii. Per Petitionem de Consilio. The King's Chancellor presenting a Clerk in his name to a Benefice, without his privity or subsequent confirmation, he thereupon revoked and granted it to another, by this Patent. REX venerabili in Christo patri J. eadem gratia Electo Lincoln. salutem. Ad Pat. 28 E. 1. m. 18. De Praesentatione. Ecclesiam de Wynewyk vacantem, & ad nostram donationem spectantem, ratione Episcopatus Lincoln. nuper vacantis, & in manu nostra existentis, dilectum Clericum nostrum Rogerum de Assherugg vobis praesentamus intuitu charitatis; Rogantes quatinus eundem Clericum nostrum ad eandem Ecclesiam admittatis, & Personam constituatis in eadem. Praesentationem vero de Johanne de Stokes per Cancellarium nostrum nostro nomine prius factam, penitus revocantes. Praesertim cum praesentatio illa ab initio a conscientia nostra non emanaverit, nec eam c● post facto ratam habuerimus sive firmam. In cujus, etc. Teste Rege apud Sanctum Albanum 13 die Aprilis. John de Dalderby a Canon of Lincoln, being elected this year Bishop thereof, by the King's licence and Royal assent thereto, his election was signified by his Writ to the Archbishop, apud Westm. 7 die Maii; who being thereupon confirmed by the Archbishop, the King issued a * Pat. 28 E. 1. m. 26, 29. See Godwins Catalogue, p. 243. Writ to restore his Temporalties, dilecto Clerico suo Richardo de Junnere; Teste Rege apud Westm 18 die Marcii. Robe●t le Beel and Robert de Blida having been imprisoned above three years' space in N●wgate, for counterfeiting Pope's Bulls and other Letters, the King at last sent this Writ to enlarge them, upon their petition to his Council. REX Vicecomitibus London. salutem. Cum Rob●rtus le Beel, Robertus de Blida, & Willielmus de Gildeford pro controsactura Bullarum et quarundam aliarum Claus. 28 E. 1. m. 9 Pro Roberto le Beel & aliis. Literarum, cum Waltero de Maydenstan inventarum, coram Thesaur. & Baronibus nostris de Scaccario eis imposita, in prisona nostra de Newgate per tres annos et amplius extiterint, ut dicitur. Nos praefatos Robertum, Robertum, & Willielmum in prisona illa occasione praedicta diutius detineri nolentes; vobis praecipimus, quod ipsos à prisona illa, si ea occasione & non alia detineantur in eadem, sine dilatione deliberari faciatis. Teste Rege apud Tottenham 5 die Aprilis. Per Petitionem de Consilio. The Monastery of Jeddeworth in Scotland being so wasted and impoverished by the Scottish Wars, and incursion of Enemies, that it was unable to maintain the Canons thereof, nor they able to reside there in safety to serve God; the King thereupon out of his piety and Ecclesiastical Prerogative, sent some of them to other Religious Houses of the same Order in England, to be there received and maintained, till that House was repaired and restored to a better condition, as this Writ for Ingeram de Colonia to the Prior and Covent of Bridlington assures us. REX dilectis sibi in Christo Priori & Conventui de Bridlington, salutem. Mittimus Claus. 28 E. 1. m. 17. intus. Pro Ingelramo de Colonia Canonico domus de Jeddeworth. ad vos fratrem Ingelramum de Colonia Canonicum Domus de Jeddeworth in Scotia, ordinis vestri, praesentium portitorem; in qua quidem Domo idem Ingelramus ad famulandum ibidem altissimo, ut deceret hiis diebus, facere moram nequit, tum propter incursus hostium, tum quia Domns illa per frequentes guerras Scotia habitas adeo lapsa est facultatibus et destructa, quod ad sustentationem Canonicorum ejusdem ipsius non suppetunt facultates: Devotionem vestram rogantes attentè, quatinus dilectum Ingelramum in Domum vestram ad deserviendum ibi Deo sub habitu vestro inter vos, juxta professionis suae votum, Dei intullu nostrisque precibus admittatis, et fraterna charitate in Domino pertractetis, saltim quousque dicta Domus de Jeddeworth relevetur, et in melius reformetur▪ Teste Rege apud Ebor. 16 die Novembris. The King this year issued these Letters to the Prelates and Clergy of Ireland, to grant him a Subsidy for the preservation of his Crown, the common defence and peace of the Church, Realm, and people of England and Ireland. REX Venerabilibus Patribus Archiepiscopis, Episcopis, necnon Abbatibus, Pat. 28 E 1. m. 28. De subsidio à Clero Hibern. petendo ad opus Regis. Prioribus, Decanis, Capitulis, Archidiaconis, & aliis personis Ecclesiasticis to●que Clero terrae nostrae Hiberniae, salutem. Ad hoc duas in hoc mundo, Ecclesiasticam vid●licet et Temporalem instituisse videtur Dominus dignitates, ut exigente necessitate sibi deberent adinvicem suffragari, mutuaque subventione, altera alterius subsidio adjuvari. Hinc est, quod cum pro salvatione Coronae nostrae Regiae, communique utilitate Cleri et populi regni, et terrarum nostro dominio subjectarum, necnon pro tranquilitate et quiete sanctae Ecclesiae, regni, terrarumque praedictarum mediante divino subsidio procurandis, quaedam nobis incumbant ad praesens ardua facienda, quae sine vestro consilio et auxilio commode non poterimus adimplere. Assignavimus dilectos & fideles nostros Richardum de Burgo Comitem Vlton. Johannem Wogan Justice, nostrum, & Magistrum Thomam Cantok. Cancellar. nostrum Hibernia, una cum Baronibus nostris de Scaccario Dublin, ad petendum et requirendum nomine nostro a vobis et quolibet vestrum subsidium, quod ad tam arduorum negotiorum selicem consummationem, ac nostri et vestri honorem, commodum et quietem vestrae graciosae liberalitati videbitur oportunum, et ad omnia alia et singula facienda, quae praefati Comes, justiciarius, Cancellarius, et Barones, seu aliqui ex ipsis quos ad hoc vacare contigerit, super praemissis et ea contingentibus viderint facienda. In cujus, etc. Teste Rege apud Blidam 17 die Januarii. Ista litera praecedens fuit duplicata de verbo ad verbum, praeter hoc, quod in altera duplica non fuit Richardus de Burgo Comes Vlton. assignatus. The King this year issued this Writ to restore the Temporalties to Walter V●el B●shop clect of Dare in Ireland. REX dilecto & fideli suo Johanni Wogan Justice. suo Hibern. vel ejus locum Pat. 28 E. 1. m. 31. De assensu adhibito electioni, & temporalibus post fidelitatem captam restiruendis. tenenti, salutem. Cum nos electioni nuper factae in Ecclesia Darensi de discreto viro Magistro Waltero de Veel Cancellario ejusdem Ecclesiae, in Episcopum illius loci, regium assensum adhibuerimus et favorem, & mandaverimus custodi Spiritualitatis Archiepiscopatus Dublin. ut quod suum est in hac parte exequatur; volentes eidem Electo, ut laboribus et expensis suis parcatur gratiam in hac parte facere specialem, vobis mandamus, etc. Acceptis tamen, etc. (as in other Writs of this kind.) In cujus, etc. Teste Rege apud Novum Monasterium 5 die Januarii. Per ipsum Regem, nunciante W. Cou. & Lych. Episcopa. Pope Boniface the 8. confirming the election of Richard Archbishop of Dublin, and inserting some words into his Bull to the King concerning his promotion thereunto, and the Temporalties thereof, which seemed prejudicial to the King's Crown and Royal dignity, in the judgement of the King and his Council, when presented to them by the Archbishop; the King thereupon refused to restore his Temporalties, until the Archbishop publicly renounced all clauses in the Pope's Bull, openly or tacitly, directly or indirectly prejudicial and derogatory to his Crown and Royal dignity, as this memorable Patent for his restitution attests to posterity. REX custodi suo Archiepiscopatus Dublin. salutem. Accedens ad nos venerabilis Pat. 28 E. 1. m. 14. De restitutione temporalium. pater Richardus Archiepiscopus Dublin. literas Domini Bonifacii divina providentia Summi Pontificis, super promotione sua in Dublinensem Archicpiscopum factas, nobis praesentavit; et quia in literis illis quaedam verba continebantur quae nobis et Coronae nostrae, nostraeque regiae dignitati praejudicialia videbantur, dictus Archiepiscopus se super hoc excusando, publice et expresse asseruit et prositebatur, Quod dicta verba in literis praedictis ad procurationem suam, aut de sua conscientia apposita non fuerunt; nec unquam intentionis suae extitit nec existit quicquam impetrare, facere vel prosequi, per quod nobis aut Coronae seu dignitati nostrae Regiae posset praejudicium aliquod generari; et ob hoc omnibus et singulis in dictis literis Apostolicis contentis, quatenus nobis aut Coronae seu dignitati nostrae Regiae tacit vel express, direct vel indirecte, praejudiciales sunt vel esse poterunt quovismodo, renunciavit sponte, pure, simpliciter et express, supplicans humiliter et devote, ut temporalia Archiepiscopatus praedicti de nostra gratia et mera liberalitate Regia sibi restituere dignaremur. Nos igitur hujusmodi excusatione et renunciatione receptis, ipsius Archiepiscopi supplicationibus annuentes, cepimus fidelitatem ejusoem Archiepiscopi, et temporalla Archiepiscopatus praedicti eidem Archiepiscopo restituimus de nostra gratia speciali. Et ideo vobis mandamus, quod ipsi Archiepiscopo vel ejus certo attornato, temporalia dicti Archiepiscopatus sine dilatione liberetis, de nostra gratia supradicta. Teste Rege apud Rykehale primo die Junii. Eodem modo mandatum est Waltero de Gloucestr. Escaetori ultra Trentam, quod eidem Archiepiscopo, etc. temporalia, etc. Teste Rege ut supra. Et mandatum est Militibus, etc. In cujus, etc. Teste Rege ut supra. Eodem modo mandatum est Canonicis liberae Capellae Regis de Pencriz, quod eidem Archiepiscopo tanquam Decano suo, etc. In cujus, etc. Teste Rege ut supra. The original renunciation of the clauses in Pope Boniface his Bull, prejudicial to the King's Crown and dignity, made by this Archbishop, mentioned in this Patent to restore his Temporalties, I found extant under his own Archiepiscopal Seal in a bundle of Writs and Privy Seals in the White Tower, which I shall here present you with as a rarity. UNiversis ad quos praesentes literae pervenerint, Richardus permissione divina Brevia Regis An. 28 E. 1. in Turre Lond. Dublinensis Archiepiscopus, salutem in amplexibus Salvatoris. Noverit universitas vestra, quod cum in literis Apostolicis super promotione nostra in Archiepiscopum Dublinensem confectis, & serenissimo Principi Domino nostro Domino Edwardo Dei gratia Regi Angliae illustri, Domino Hiberniae, & Duci Aquitaniae, per sanctissimum patrem Dominum Bonifacium Papum 8 dedicatis, et per nos praesentatis eidem, quaedam verba contineantur quae idem Dominus Rex et suum Consilium sibi suaeque Regiae dignitati Coronae esse praejudicialia pr●tendebant, & quaedam verba alia quae in consimilibus literis Apostolicis solita opponi tint in praefatis literis nostrae promotionis omissa. Nos publice et expresse dicimus et profitemur, quod nunquam nostrae intentionis extitit vel existit, quicquam impetrare, facere vel prosequi, quod in ejusdem Domini Regis, e●usque dignitati Regiae, vel Coronae praejudicium posset aliqualiter redundare. Vnde omnibus et singulis in dictis literis Apostolicis contentis, qua●enus praedicto Domino Regi ejusque dignitati Regiae vel Coronae tacite vel express, direct vel indirecte praejudiciales existunt, vel esse poterunt quovis modo, pure, sponte renunciamus, atque simpliciter et absolute. In quorum testimonium s●gillum nostrum praesentibus duximus apponendum. Dat. apud Ebor. 31 die Maii, Anno Domini 1300. I found this Appeal An. Dom. 1299. in the White Tower, made against a sentence of Excommunication denounced by the Archbishop of Canterbury and his Auditors of Causes, by Ralph de Ebor. his Proctor; in case of a Presentation to the Church of Griston, thus exemplified under the hand of a public Notary. IN Dei Nomine Amen. Anno Domini ab Incarnatione 1299. Indictione 13. 7 Idus Decembris, in praesentia m●i Gilberti Notarii public intrascripti, Roberis Anno 28 E. 1. in Turre London. filio Johannis de Totranho Clerici, & Thomae de Totranho, testium ad hoc specialiter vocatorum & rogatorum, Richardus de Eboraco Clericus, Procurator Magist●orum Radulphi de Ebor. ad Ecclesiam de Griston Norwicensis Diocaesis praesentati, & Radulphi de Thorny Rectoris Ecclesiae de Beringewell apud Suthmalling, innovavit & notificavit Domino Cantuariensi Archiepiscopo, & ejusdem causarum auditoribus generalibus, quandam Appellationem prius (ut dicebat) interpositam, et Apostolos petiit sub hac forma. In Dei Nomine Amen. Quia vos Domine Cantuariensis Archiepiscope, nuper per auditores vestros, scilicet Magistros Willielmum de Gloucestr. Willielmum de Chadeleshunte, & Richardum de Morcestr. apud Lamlieth, me Radulphum de Thorny Procuratorem Magistri Radulphi de Ebor. ad Ecclesiam ●e Griston praesentatum, pro eo quod quoddam privilegium dicti Domini mei in causa inter dictum Dominum meum ex parte una, & Diminum R. nuper Norwicen. nunc Elien. ex altera, super non admissione Ecclesiae de Griston praedictae, ad quam dictus Dominus meus canonicè extiterat praesentatus, in Curia vestra Cantuariae aliâs exhibitum, iteratò non exhibui, non obstantibus provocationibus et appellationibus meis, ac etiam inhibitione Sedis Apostolicae; de quibus omnibus & singulis vobis & eisdem auditoribus ad plenum innotuit, in Domini mei praejudicium, et Sedis Apostolicae contemptum, contra justitiam excommunicastis, seu etiam excommunicarunt auditores suprascripti: Sentiens Dominum meum & me ex hoc indebite praegravari, dictam Sedem Apostolicam in hiis scriptis appello, et Apostolos peto. Et ego Richardus Procurator antedictus, in ipsa Appellatione nunc innovata et interposita in termino juris existens, instanter, instantius, et instantissime, à vobis Domino Cantuariensi Archiepiscopo, vestrisuè auditoribus praedictis conjunctim & divis●m, quatenus jura permittunt, Apostolos iterato peto, et cum effectu requiro, quod si mihi denegaveritis, iterato ut prius appello. Acta sunt haec Anno Domini, Indictione, die & loco praedictis, praesentibus testibus memoratis. Et ego Robertus Nicholai, Simonis de Lutegarshale, Saresbur. Diocaesis publicus Imperiali authoritate Notarius, praedictis omnibus & singulis unâ cum testibus suprascriptis praesens interfui; & ea sic fieri, vidi, audivi & publicavi, meoque signo consueto, & nomine signavi rogatus. The King by his Royal Prerogative writing to the Abbot and Covent of Coggeshale, to settle a Corody during life on Richard de Ry, which they did by their Deed; the Corody being uncertain, he issued this other Writ to them to ascertain it, and certify him what it was; who thereupon returned him this Certificate. EXcellentissimo Principi Domino Edwardo, Dei gratia illustri Regi Angliae, Domino Hiberniae, & Duci Aquitaniae, sui humiles & devoti fratres, Johannes Bundela Brevium de Privato sigillo, etc. An. 28 E. 1. in Turre London. Abbas de Coggeshale, & ejusdem loci Conventus, (si placet) salutem, cum omni reverentia & honore. Cum nuper per vos fuerimus requisiti, ut Ricardo de Rye vitae necessaria in domo nostra, quoad viveret, ministraremus; ac nos, ob reverentiam vestram, & ad mandatum vestrum, eidem Ricardo concesserimus, quod sit in domo nostra ad aulam nostram, & ibidem comedat cum libera familia, & habeat ibidem vitae necessaria, quoad vixerit; et super hoc literas nostras eidem Ricardo fecimus patentes. Quam quidem Concessionem nimis nudam reputatis, pro eo, quod in dictis literis nostris, quid de quotidiano victu, et quid pro roba et calceatura, per annum percipere debeat, nihil est expressum, et super hoc vos certiorare nobis mandastis. Excellentiae vestrae significamus, quod aliis servientibus per vos seu per vestros Progenitores in casu consimili ad nos missis, temporibus retroactis, (a good evidence of the King's ancient right to Corodies in that Monastery and others) nihil certum fuerat concessum; nec scimus quid certum exprimere, praeter illud quod patria dederit, seu quod venale in confinio repertum fuerit; nec aliud certum, qui in domo nostra pro suo dando modo consimili perhendinant. Pro sua roba & calceatura certitudinem eidem Ricardo assignavimus & providimus, de qua se non contentum arrogando & minas inferendo protestatur. Dominationem igitur vestram, omni qua possumus humilitate & devotione, requirimus, Quatinus pietate ducti, spiritu compassionis indigentiae nostrae miserere dignemini, quia indebitati sumus in Quingentis et xl. libris Sterlingorum, praeter multas et magnas liberationes, quae quotidie deferuntur per diversos extra domum nostram. Valeat & crescat Dominatio vestra per tempora longiora cum salute plurima. The King writing to the Abbot and Covent of Certesy for a like Corrodie during life for Hugh de Hibernia, they returned him this answer. EXcellentissimo Principi Domino Edwardo Dei gratia Regi Angliae illustri, suus Bundela ibid. humilis & devotus Capellanus, Bartholomaeus Abbas de Certeseye, & ejusdem loci Conventus, salutem in eo per quem Reges regnant & Principes dominantur. Mandatum vestrum recepimus in haec verba: Edwardus, etc. dilectis sibi in Christo Abbati & Conventui de Certeseye, salutem. Diutinum & gratuitum servitium, quod dilectus nobis Hugo de Hybernia nobis & charissimae Consorti nostrae Alianorae quondam Reginae Angliae hactinus impendit, meritò attendentes; vos rogamus sicut aliàs rogavimus, quatinus eidem Hugoni quandam libertatem, unde juxta statum suum possit idem Hugo cum uno garcione decenter sustentari, velitis nostri intuitu concedere, in domo vestra praedicta, quoad vixerit, percipiendam; pro quo vobis teneamur ad actiones uberes gratiarum: vel causam significetis, quare mandato nostro alias bobis inde directo parere noluisiis, vel non debuistis. Teste meipso apud Westm. primo die Aprilis, Anno Regni nostri vicesimo octavo.— Speramus, quod Excellentia vestra exilem domum nostram onerare non affectat, sed ad memoriam reducere dignoscetur, quod nuper ad mandatum vestrum, Laurentium de Ba●shete admisimus, et sibi omnia in victu et vestitu necessaria gratanter concessimus et benign: unde voluntatem vestram ad praesens, & propter alia quae domum nostram quotidiè gravant & molestant, adimplere non valemus. Valeat Dominatio vestra per tempora longiora. Dat. apud Certeseye 13. die Maii. Anno Regni vestri supradicto. I pretermit others of like nature this year. Anno Gratiae 1300. (as a Hist. Angli● p, 45. Polychron. l. 7. c. 40. Henry de Knyghton de Event. Angl. l. 3. c. 13. col. 2528. Walsingham computes it) Papa Bonifacius 8. (to enlarge his Papal Jurisdiction, fill his own purse, and empty the peoples, by a new pious fraud instituted a Jubilee after the Jewish Custom, indultum faciens omnibus verè poenitentibus & confessis, qui per anni praesentis spacium, et per quemlibet annorum centesimum futurum, Romam, ac beatorum Apostolorum Petri & Pauli basilicas voto peregrinationis humiliter accesserint et devote, cunctorum suorum concessit indulgentiam peccatorum, quo multi peregrinati sunt ad Romam. jubilaeum judaico more primus instituit (adds Balaeus in his life.) & Romam adeuntibus indulgentias plenarias ac peccatorum remissiones sufflavit, ut eo orbis confluxo agnatos et amicas nocturnas ditaret. b Rerum Memorabil. Paraleipomena, p. 343. Conradus à Leichthenaw Abbot of Vsperge, c Saxoniae, l. 8. c. 36. p. 224, 225. Craentzius, and d Cent. Magd. 13. c. 10. col 1016. Platina Balaeus, & Hermannus Schedel. in Bonifacio. others record, That during this Jubilee, Albertus ab electoribus Rex Romanorum declaratus, et postquam Aquisgrani coronatus (after his conquest and slaughter of the Emperor Adolphus) et missis ad urbem Romam oratoribus, voluntatem de se electorum Principum Pontifici Bonifacio 8. jussit intimari, ut electionem de se factam confirmaret. Celebraverat jam Papa iste primus a se institutum jubilaeum magno ad urbem concursu: usque ad illum Pontificibus non venerit in mentem tam festo negotio commovere Christianismum. Legationem ad se factam ab electo. Rege animosius insinuatam, rejecit Pontifex animosior long, quod sine sua authoritate electio facta robur non haberet; nam utriusque penes se unum gladii potestatem manere affirmabat; quod ipso apparatu in eo qui tum agebatur in urbe Iutileo solenniter fertur ostentasse. Primo quidem solenni die in Pontificalibus apparens populo, apostolicam illis benedictionem impartitur: postera autem die imperiali habitu, insula nihilominus Caesarea insignis, gladium ante se nudatum jussit deferri, et sedens alta voce testatur, ECCE DUO GLADII, HIC. Vide O Petre successorem tuum, et tu salutiser Christ tuum cerne Vicarium. Vide quo ascendit superbia servorum tuorum. (add these two Pontifician Writers.) Upon which e Script. Brit. Cen●. 4. c. 76. Appendix, p. 358. Johannes Ba●aeus hath this observation, Vt se declararet Pontificem maximum, et Imperatorem supremum atque Monarcham totius orbis, instructum duobus cornibus aemulantibus Christi potentiam. Si hoc diabolicum monstrum, urbibus ac regibus formidabile, ANTICHRISTUS ILLE MAGNUS NON SIT, tantam sibi in terris potestatem arrogans; Nullus unquam futuro expectandus erat. Moreover, he issued this Bull to the Bishop of Miden and Dean of Dublin in Irel●nd, to collect and pay in all the arrears of the six years' Disme granted by Pope Nich●las to King Edward towards the relief of the Holy Land (though he never sent any aid thereto) and to pay and assign them to the Italian Merehants of his Papal Chamber in the Name of the Church of Rome, (not to the King's Collectors) notwithstanding any former mandates or assignments to the contrary; the exemplification whereof I found in the White Tower. IN Dei nomine Amen. Hoc est exemplum quarundam literarum Domini Papae, Brevia Regis de Privato sigillo, etc. Anno 29 E. 1. in Turre London cum vera Bulla publica & filo serico, non abolitarum, non obrasarum, & non vitiatarum in aliqua parte sui, ac omni suspitione carentium: Quarum Literarum tenor talis est. Ponifacius Episcopus Servus servo●um Dei, venerabili fratri Episcopi Medensi, & dilecto filio Decano Ecclesiae Dublinensis, salutem & Apostolicam benedictionem. Cum olim faelicis recordationis Nicholaus Papa 4. Praedecessor noster, collectionem Decimae omnium Ecclesiasticorum Reddituum, Proventionum, ●c Obventionum Armachen. Dublinen●●s, Cassellensis & Tuamensis Provinciarum, quam pro sex annis Praedecessor ipse concefferat charissimo in Christo filio nostra E. Regi Angliae Illustri, ad prosecutionem commodiorem et efficaciorem negotii Terrae Sanctae, quod idem Rex personaliter prosequendum assumpserat, duxerit nobis per suas sub certa forma literas comittendam. Discretioni vestrae, praesentium tenore, distinct praecipiendo mandamus, quatinus dilectis filiis Rogerio & Lapo Spine, Guido●i Bertaldi, Cino Bosi, & aliis eorum sociis, de societate Spinorum de Florentia, nostrae Camerae Metcatoribus, vel alicui seu aliquibus corundm, de quorum legalitate ac sufficientia facultatum plenè confidimus, aut eorum Procuratori seu Procuratoribus specialiter ad haec ab eis constitutis, has nostras deferentibus literas, quicquid est de dicta Decima collectum per vos vel vestrum alterum, aut per Sub-collectores vestros vel alterius vestrum, quod nondum sit alii vel aliis de speciali mandato Sedis Apostolicae assignatum, infra duorum mensium spatium a receptione praesentium, et Colligendum etiam de dicta Decima, si quid restat, quod vos habere cantigerit in futurum, sine diminutione aliqua, integre, emni occasione, difficultate, ac mora postpositis, Ecclesiae Romanae nomine assignare curetis. Facientes de assignatione hujusmodi confici publica Instrumenta; quae, ipsorum similibus penes vos retentis, una cum vestris literis continentibus quid, & quantum, & quibus de praedicta Decima duxeritis assignandum, nobis per fidelem nuncium transmittatis: Non obstante aliquo mandato contrario, a dicta Sede vel a nobis olim facto super ipsa Decima vel ejus parte aliis quibuscunque Mercatoribus a●●ignanda. Sic vos in hac parte ac in executione Officii praelibati vigilanter, fideliter, & efficaciter habituri, quod redargui de negligentia non possicis, sed debetis potius de diligentia commendari. Dat. Anagniae 5. Idus Julii, Pontificatus nostri anno quinto. Ego Barone de Signa Florentin. Diocesis, Judex Ordinarius, atque Notarius Publicus, filius Aliotti, Praesens exemplum ex Originali suo fideliter sumpsi & exemplavi; nil, quod sensum vel intellectum mutet, minuens sive addens. Ideoque subscripsi & publicavi, & ut hiis adhibeatur plena fides meum testimoniale signum apposui publicè me subscr●bente. This Pope not content with these arrears, out of his insatiable avarice and rapine to carry on his Wars against the King of Arragon, a Mat. Westm. Flores Hist. An. 1301. p. 416. Hoc anno Dominus Papa Bonifacius Decimam omnium bonorum Ecclesiasticorum in Anglia, (and likewise in Ireland, as the b Cambdens Britannia, p. 163. Annals of Ireland relate) per triennium usurpavit, as a Subsidy to the Church of Rome against her Enemies. Porro illis diebus (as Matthew Westminster complains) sal terrae, et caput vulgi in magnam hydropem ceciderunt: quanto enim plus pecuniam (humorem nequam) hauriebant, tanto amplius eam sitiebant. Et quod iste de tem poralitate, non sponte suam imminutum reliquerat, ille non coactus de spiritualitate contaminatum carpebat. Sedit ergo in tristitia fidelium Ecclesia, deducta per vocales tutores suos miserabiliter sub tributo. What usurped Jurisdiction this avaricious bribe-taking Pope Boniface exercised this year over the Bishop of Chester, Walter de Langton the King's Treasurer, and other Bishops elect in England, Matthew Westminster thus relates. * Anno 1301. p. 417, 418. Godwins Catalogue of Bishops, p. 261. Dominus Walterus de Langtona Episcopus Cestriae & Thesaurarius Angliae, apud Dominum Papam super variis facinoribus et facinorosis criminibus graviter diffamatus, responsurus in propria persona super eisdem coram Summo Pontifice citatur. Qui exhausta in Curia non modica pecunia, quia noverunt ipsum prae multis bovem valde p●●guem, tamen parum profecit, Remissus namque fuit ad Archiepiscopum Cantua●● ut ipse in absentia sua, per certas per●onas purgationem sumeret accusati, et per eundem Walterum, negotii inscium, rescriberet Summo Pontifici, quid gesium fuerit, quidve factum. Quidve plura▪ sumpta purgatione sua per Archiepiscopum a Laicis et Civibus bonae opinionis super aliquibus criminibus, et a viris religiosis magnae famae de reliquis, prout decuit hos et illos cognoscere, ad Pap●m iterum est reversus. Papa autem intelligens Purgationem Episcopi sagacem et ordinatatam per Archipraesulem sibi missam, Episcopum Walterum famae pristinae restitutum cum uberiori gratia remisit ad propria. Porro Miles qui eum accusaverat Johannes, post non multum temporis, & ipse super homicidio & aliis facinoribus accusatur. Conscius vero sibi vendicat jus Ecelesiae; Qui etsi sit uxoratus, ait se Diaconum fuisse priusquam eam duxisset. Tandem condempnatus, carceri Episcopali liberatur, in per dies quinque nec amplius supervixit. Sumat sibi ex eo speculum malitia Laicalis, viros Ecclesiasticos accusare. Obierunt hoc anno Eliensis & Wygorniensis Episcopi, &. electi sunt duo Mona●hi in loco ipsorum. Qui non invenientes gratiam consecrationis ab Archiepiscopo Cantuar. ad Sedem Apostolicam pr●fecti sunt. Quo cum pervenissent discusso electionis utriusque ordine coram Papa, electio Prioris Eliensis est confirmata, Wygorniensis autem Monachi penitus est quassata. Dedit ergo Dominus Papa Episcopatum illum cuidam de Ordine Fratrum Minorum, by his own Papal Provision: to wit, to † Balaeus Scriptorum Brit. Cent. 4. c. 91. p. 36. Godwins Catalogue, p. 364. William de Gainsborough, Sacri Palacii Lector Romae. Et quia hano in Concionibu● & Scholasticis congressibus defendebat doctrinam, Papam non posse erra●e, neque a quoquam esse judicandum, licet mille Christianorum animas ad orcum detruserit, factus est a Bonafacio 8. execrabilissim● Romanae sedis monstro Wygorniensis Episcopus, ex Franciscano prodigiosus Pontifex; as John Bale relates. Circa praesens tempus (as * Hist. Angliae p 47. Sanctimoniales vagabundae. Tho. Walsingham stories, Anno Dom. 1300,) divulgatumfuit Romanae Curiae, quod Sanctimoniales Angliae (like the common Harlots described by Solomon, Pr●v. 7. 11, 12. & c. 9 14, 15.) vagabundae inutiliter discurrebant per patrias (encouraged by the Pope's new Jubilee to travel as far as Rome, to purchase pardons for their whoredoms, and then, yea there to play the Whores afresh) quae vagatio etst omnibus religiosis esset contraria, nimirum mulieribus esset tollenda, praesertim, Cum omne quod in mundo est, aut est concupiscentia oculorum, aut concupiscentia carnis, aut superbia vitae. Cupiens ergo Summus Pontifex 1 John 2. sanctae providere conversationi (though himself was accused publicly of whoredom) talibus inordinatis discursibus finem imposuit: quamvis decreta Pontificum velut fundamenta montium inconvulsis ligaminibus fixa sunt, (which yet every Pope could shake and subvert by their dispensations, and non-obstantes) & dictas sanctimoniales hactenus necessitatis causa extra cellas suas exire permiserant, cum plerumque tempestatibus et turbinibus secularium rorum religio sanctae Dei Ecclesiae maculis reproborum dissipatur. I dcircò pro futurum succedentibus posteris esse decrevit, ut ea quae salubri consilio ordinantur, & communi assensu fratrûm definiantur sine robere suarum robore literarum. Quapropter Summu● Pontifex Bonifacius octavus scripsit Archiepiscopo Cantuariensi Roberto, & aliis Episcopis & Suffraganeis districtè, praecipiens in virtute sanctae obedientiae et injungens, ut omnes Sanctimoniales in suis Diocaesibus babitantes includi facerent, et non de caetero liceat eis de Cellis sui● progredi, quia non expedit animabus earum. Dedit etiam idem Apostolicus Archiepiscopo et suis Suffraganeis unicuique in sua Diocaesi, potestatem bisitandi, terminos limitandi, ordinandi et exponendi in Cellis dictarum Sanctimonialium, quos terminos et limitationes praeterire non licebit, quavis causa necessitatis, ut decretalis inde confecta testantur. Which King Edgar and other of our Kings by their Royal Charters and Prerogatives did, and King Edward might have legally done, without this Pope's authority. The Clergy of England having purchased the King's favour and protection, by granting him such Aides and Subsidies as he demanded of them, against Pope Boniface his * Here, p. 684, 685, etc. premised Decree, without his special licence, by which they conceived they had incurred his actual Excommunication; as likewise by procuring the King's protection and officiating in their cures; employed their Proctors at Rome to purchase and procure special Absolutions from the Pope from the said Excommunication, though done only through force, and such fear as might happen even to a constant man; who thereupon authorised the Archbishop of Canterbury, (the procurer a●● prosecutor thereof,) to absolve them, upon their petitions and acknowledgement of their offences therein, and submission to such penance as should be imposed on them for that offence, after a short suspension, and promise that they would always thenceforth obey the Mandates of the Pope and Church of Rome for the future, and this Constitution in particular; as is evident by certain Instruments of Absolution (remembered by none of our Historians) registered in the * Page 210, 211, 212. Leaguer Book of the Priory of Bath; out of which I have transcribed some of them, relating to that Priory and Diocese of Bath and Wells, not unworthy public knowledge. VEnerabili in Christo Patri Dei gratia Archicpiscopo Cantuar. vel ejus Vicario in Spiritualibus, Frater Gentilis, miseratione divina Ecclesiae Sancti Martini in Montibus Presbyter Cardinalis salutem, & sinceram in Domino Caritatem. Ex parte Johannis de Godmer perpetui Vicarii Ecclesiae de Chedder. Bathon. & Wellen. Dioc. Nobis oblata Petitio continebat, Quod ipse olim per vim et metum qui cadere posset in constantem, invitus Ministris seu Collectoribus illustris Regis Angliae, contra novae Constitutionis tenorem sanctissimi Patris Domini Bonifacii divina providentia Papae octavi, Talleas' ●ive Collectas persolvit; per quod sententiam Excommunicationis incurrit, in tales generaliter promulgatam, et sic ligatus; (non tamen in contemptum Clavium) in suis ordinibus ministravit, et alias se ingressit divinis. Super quibus supplicari fecit humiliter sibi de absolutionis beneficio et dispensationis gratia per Sedem Apostolicam salubriter provideri. Nos igitur auctoritate Domini Papae, cujus Poenitentiariae curam gerimus, circumspectioni vestrae committimus, quatinus si ita est, ipsum Vicarium a dicta Excommunicationis sententia, juxta formam Ecclesiae absolvatis. Proviso attentc, quod idem Vicarius super ●oc mandatis Domini Papae, et Romanae Ecclesiae semper parebit, et faciet illam poenitentiam quam f●bi duxerit injungendam, eoque ad tempus prout expedire videritis a suorum Ordinum execution● suspenso. Demum Suffragantibus ei meritis, alioque Canonico non obstante super irregularitate dicto modo contracta, cum eo misericorditer auctoritate dispensetis praedicta. Datum Agnan. sexto Idus Augusti, Pontificatus Domini Papae Bonifacii octavi Anno sexto. SAncto Patri in Christo & Domino reverendo R. Dei gratia Cantuar. Archiepiscopo, totius Angliae Primati, sui filii humiles & devoti, Thomas Prior & Conventus Ibidem. Bathon. salutem, & devotus obedientiae & reverentiae spiritus, cum omni honore debito tanto Patri. Ad petendum et recipiendum a vestrae clementia sanctitatis, beneficium Absolutionis super Excommunicationis sententia quam incurrisse veremur, ex eo quod contra Constitutionem Sanctissimi Patris et Domini Bonifacii divina providentia Papae octavi editam, contra omnes ●●i collectas ●●●●●ctiones a Ministris, Nunciis, seu Collectoribus illustris Regis Angliae per●●●verunt nolentes vel inviti, protectionem Domini Regis super hoc impetrantes ●● recipientes; dilectum nobis in Christo Hugonem Godmer Praecentorem Ecclesiae nostrae Bathoniae Commonachum nostrum, nostrum in hiis constituimus Procuratorem. Dantes eidem liberam & plenam potestatem, vestra in hac parte recipiendi mandata, quae secundum Deum ad salutem animarum nostrarum juxta tenorem, formam, vim et effectum mandati Apostolici super hoc vobis direct●, nobis duxeritis injungenda, una cum potestate jurandi in animas nostras, secundum quod postalaverit ordo juris. In cujus rei testimonium sigillo nostro communi signari ●ecimus hanc scripturam. Datum Capitulo nostro Bathon. 5 Idus Novemb●is, Anno Domini 1300. UNiversis praesentes literas inspecturis pateat evidenter, quod nos Thomas Prior ●athon. & ejusdem loci Conventus, ordinis Sancti Benedicti, Bathon. & Wellen. Ibidem. Diocaesis, bona ●ide promittimus, et sub ypotheca omnium bonorum Monasterii nostri cavemus, quod nos semper Romanae Ecclesiae et Domini Pap● mandatis parebimus, super Excommunicationis et Interdicti sententiis quas incurrimus, pro ●o quod dudum contra Constitutionis tenorem Sanctissimi Pairis nostri Domini Bonifacii Papae octavi, Nunciis seu Ministris Domini Regis Angliae subsidium de bonis nostris Ecclesiasticis contribuimus, propter vim et metum qui cadere poterit in constantes. In cujus rei testimonium, etc. Datum in Capitulo nostro Bathon. 5 Idus Novembris, Anno Domini 1300. UNiversis praesentes literas inspecturis, Robertus permissione divina Cantuar. Ibidem. Archiepiscopus, totius Angliae Primas, aeternam in Domino salutem. Literas venerabilis patris Domini Matthaei Dei gratia Portuensis & Sancti Ruffinae Episcopi, Sanctissimi Patris Domini Bonifacii Papae 8. Poenitentiarii, recepimus, tenorem qui sequitur continentes. Venerabili in Christo patri R. Dei gratia Archiepiscopo Cantuariensi, vel ejus Vicario in Spiritualibus, Frater Matthaeus miseratione divina Portuensis ac S. Ruffinae Episcopus, salutem & sempiternam in Domino caritatem. Ex parte Prioris et Conventus Monasterii Bathoniensis, ordinis Sancti Benedicti, fuit propositum coram nobis, quod ipsi olim vi et met● qui cadere poterit in constantem, Ministris, Nunciis, seu Collectoribus illustris Reg●s Angliae, contra Constitutionem et tenorem Sanctissimi Patris et Domini, Domini Bonifacii divina providentia Papae octavi, nobiter editae, contra talleas, collectas et ●●actiones sibi impositas persolverunt; propter quod Excommunicationis incurrunt sententiam ex ipsius Constitutionis tenore in omnes et singules contra facientes generaliter promulgatam: Et sic ligati in suis, non tamen in contemptum cla●ium, ministraverunt Ordinibus, et aliis divinis se ingesserunt officiis, sicut pri●●. Verum cum parati sint Sanctae Romanae Ecclesiae in omnibus obedire mandatis, supplicari fecerunt humiliter eis per Sedem Apostolicam salubriter provideri. Nos igitur ipsorum supplicationibus, quantum cum Deo possumus, favorabiliter annuentes, auctoritate et mandato Domini Papae, cujus Poenitentiariae curam gerimus, providentiae vestrae praesentium tenore committimus, quatinus si est ita, ipsos et eorum quemlibet a reatu excessus hujusmodi et excommunicatione quam propter hac incurrunt, absolvatis, juxta formam Ecclesiae consuetam: Interdictum ab ipso Monasterio amovendo, et injuncta eorum ●uilibet pro culpae modo poenitentia salutari, et alia quae talibus debent et consue verunt injungi; quodque stabunt mandatis Ecclesiae, et facient illam poenitentiam, quam Sedes Arostolica eis duxerit injungendam; Super irregularitate ex-praemissis contracta ●ispensetis authoritate et mandato praedictis, al●o non obstante Canonico impedimento miscricorditer eisdem, prout secundum D●um animarum ipsorum saluti videriti s expedire. Datum Lateran. 3 Non. Martii, Pontificatus Domini Papae Bonifacii octav●i anno sexto. Nos igitur dictos Priorem & Conventum Monasterii Bathon. & ●orum quemlibet in persona fratris Hugonis Godmer Procuratoris ipsius Ecclesiae Bathon. Commonachi & Procuratoris sui, a majoris Excommunicationis sententia memorata, praestita nobis primitus ab eisdem idonea cautione, quod stabunt mandatis Ecclesiae, et facient illam poenitentiam, quam Sedes Apostolica eis duxerit injungendam, ●●thoritate nobis in hac parte commissa juxta formam Ecclesiae absolvimus, et eis injunximus poenitentiam salutarem, Interdictum de ipso suo Monasterio amovendo. Et super irregularitate quam ea occasione sic ligati in suis Ordinibus ministrando, et alias se divinis officiis immiscendo contraxerant, cum eisdem et eorum quolibet misericorditer auctoritate dispensamus praelibata, prout secundum Deum animarum ipsorum saluti vidimus expedire. In testimonium vero praemissorum sigillum praesentibus est appensum. Datum apud lining 17 Kal. Decembr. Anno Domini 1300. Consecrationis nostrae septimo. VEnerabili in Christo Patri Domino R. Dei gratia Cantuar. Archiepiscopo, Ibidem. totius Angliae Primati, suus filius devotus Jordanus, Vicarius Ecclesiae de Weston juxta Bathon. obedientiam & reverentiam debitam cum honore. Gravi corporis aegritudine perpetua detentus, ad vestram venerabilem praesentiam accedere non valens, dilectum mihi in Christo N. Clericum, ad petendam meam absolutionem pro excommunicatione, quam contraxi pro protectione Regia quam recepi compulsus; necnon ad dispensationem super irregularitate, si quam contraxi in miscendo me divinis sic ligatus, coram vobis meum constituo Procuratorem. Dans eidem potestatem liberam & plenam recipiendi mandatum vestrum, super viis quae in mandato Apostolico super hoc vobis directo continentur; et jurandi in animam meam, et omnia facere alia vel faciendi quae ad salutem animae meae, juxta dictum mandatum Apostolicum volueritis ordinare. In cujus rei testimonium figillum meum, una cum sigillo Archidiaconi Bathon. praesentibus est appensum. Dat. apud Weston. 8 Idus Novembris, Anno Domini 1300. No doubt all the rest of the Prelates, Abbots, Priors, Covents, Parsons, Vicars and Clergy of England purchased the like Absolutions, under the selfsame hard terms and conditions, for obeying God and the King, against this Pope's Antichristian Constitution; such Vassals were they to the Papal Chair. This year I find this exemplification of Pope Boniface his Bull for prolonging the Truce between the Kings of England and France, attested before the Archbishop of York, and Bishop of Coventry and Litchfield, entered in the * Rot. Patent. An. 28 E. 1. m. 17. intus. Rot. Aleman. Anno 22 E. 1. usque 31. m. 10. intus, nu. 17. Patent and Almain Rolls. UNiversis praesentes literas inspecturis, miseratione divina Thomas Archiepiscopus Ebor. Angliae Primas, & Walterus Coventr. & Litchfield. Episcopus, salutem in Domino sempiternam, Noveritis nos vidisse & diligentius inspexisse literas Sanctissimi in Christo Patris Domini B. divina providentia Sanctae Romana ac Universalis Ecclesiae Summi Pontificis, vera Bulla ipsius cum filo deserico bullatas formamque sequitur continentes. Bonifacius Episcopus, etc. (verbatim as before, Here p. 763.) Dat. Anagniae 12 Kal. Augusti, Pontificatus nostri anno quinto. In cujus rei testimonium, & ad pleniorem fidem imposterum faciendam, praesentes literas patentes exinde fieri fecimus, & nostrorum sigillorum munimine roborari, Dat. apud Thorp juxta Ebor. 4 Idus Julii, Anno Domini 1300. Thereupon the King to settle a speedy, firm, final Peace between himself and his Confederates, and the King of France and his Adherents, in pursuance of Pope Boniface his premised award, concerning all differences between them not fully determined therein, and to execute the same, issued this large Commission to his Proctors therein named, finally to conclude and execute the same, for the general good of Christianity, and relief of the Holy-Land, which he directed and signified to the Pope, thus entered on record. SAnctissimo in Christo Patri Domino B. divina providentia Sacrosanctae Romanae ac Universalis Ecclesiae Summo Pontifici, Edwardus ejusdem gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, devota pedum oscula beatorum. Cum Pat. 28 E 1. m. 17. intus. Literae Regis de Procuratorio missae ad Curiam Romanam, super negotio reformationis pacis inter Regem Franciae & nos, juxta formam pronunciationis per vos in quem tanquam in privatam personam et Dominum Benedictum Gaytanum, tam per dictum Franciae Regem, quam per nos et confederatos nostros extitit compromissum, virtute compromissi ejusdem factae plura restent vestrae Sanctitatis arbitrio terminanda, et etiam exequenda. Nos ad honorem Dei, et commodum Terrae Sanctae affectantes ea celeriter terminari, ad petendum et audiendum, recipiendum et acceptandum complementum, perfectionem et consummationem, pronunciationes ac reformationis pacis praedictarum, dilectos & fideles nostros venerabilem in Christo patrem Johannem Winton. Episcopum, fratrem Willielmum de Geynesburgh de ordine M●norum, Gerardum Archidiaconum Richmund. Galfridum de Geyn●vall, & Galfridum Russell Milites, Procuratores nostro● et Nuncios speciales, necnon dilectos Cle●cos nostros Magistros Reymundum Arnaldi de Rama Vasaten. & Petrum Aimerici Sancti Severini Burdegalem Canonicos, ad vestrae Sanctitatis praesentiam destinamus. Dantes & concedentes eisdem Episcopo, Fratri, Archidiacono, Militibus & Clericis, plenam, generalem et liberam potestatem ac speciale mandatum, complementum, perfectionem ac totalem consummationem pronunciationis ac reformationis praedictarum, et omnia alia et singula quae super reformatione pacis, et super omnibus guerris, discordiis, litibus, controvers●is, causis, quaestionibus, dampnis et injuriis, petitionibus et actionibus realibus, personalibus et mixtis, quae fuerunt, et sunt, vel esse possent inter dictum Regem Franciae et nos occasione quacunque, et praemissa quoquomodo contingentibus vestrae Sanctitatis circumspectio duxerit diffin●enda, arbitraliter sententianda, praecipienda, ordinanda, disponenda, pronuncianda, addenda, minuenda, corrigenda, interpretanda, seu etiam declaranda, petendi, audiendi, recipiendi. acceptandi, omologandi, roborandi et vallandi per juramentum in animam nostram praestandum, et aliis modis et formis de quibus eis videbitur expedire: Necnon tractandi, paciscendi, concordandi, et etiam transigendi, et omnia alia et singula faciendi, quae ad plenam pacem et concordiae omniumque praedictorum perfectionem et confirmationem quoquomodo pertinent et poterunt pertinere, et quae nos faceremus vel facere possemus si praesentes essemus, etiamsi mandatum exigant speciale. Volumus etiam & concedimus, quod praefati Episcopus, Frater, Archidiaconus & Milites, quatuor vel tres ex ipsis, si forsan ipsos quinque insimul ad hoc concurrere non contingat, plenam, generalem & liberam habeant in praemissis omnibus & singulis: potestatem promittentes nichilominus, nos ratum imperpetuum habituros et firmum quicquid per praedictos Episcopum, Fratrem, Archidiaconum, Milites aut Clericos, aut per ipsos Episcopum, Fratrem, Archidiaconum et Milites, quatuor aut tres ex ipsis Episcopo, Fratre, Archidiacono et Mili●ibus, si ipst quinque ad hoc, ut praemissum est, insimul non concurrant, petitum, acceptatum, omologatum, vallatum, aut alias factum fuerit in praemissis et quolibet praemissorum, super quibus etiam per nostras literas approbandis, tenendis, servandis et complendis nos et haeredes nostros, ac omnia bona nostra specialiter obligamus. Et haec sanctae paternitati vestrae significamus, et omnibus quorum interest vel interesse potest aut poterit in futurum per nostras patentes literas sigilli nostri munimine consignatas. Dat. apud Sanctum Albanum 15 die Aprilis, Anno Domini 1300. In pursuance whereof the King granted this licence to the Bishop of Winchester and his Servants, to repair to Rome for the public affairs of him and his Realm, with their money, plate and harness, notwithstanding all former general restraints of that kind. REX Custodibus passagii Portus sui Dovor. salu●em. Licet vobis nuper mandaverimus, Claus. 28 E. 1. m. 8. Pro Johanne Episcopo Winton. quod nullam monetam argenteam vel aliquam aliam monetam albam de nostro vel alterius cuneo, vel vasa aliqua argentea, seu argentum aliquod in massa vel alio quovis modo per Portum praedictum ad partes transmarinas deferri permitteretis sine nostra licencia speciali; Vobis nichilominus mandamus, quod venerabilem patrem Johannem Wynton. Episcopum, pro quibusdam negociis Nos et regnum nostrum specialiter tangentibus ad Curiam Romanam profecturum, cum tota familia sua et toto harensio suo, et rebus suis sine scrutinio inde faciendo per portum praedictum versus Curiam praedictam transfretare permittatis, non obstante mandato nostro supradicto. Teste Rege apud Sanctum Albanum 15. die Aprilis. Per ipsum Regem. The like Licence he granted to the Earl of Lincoln and his followers, with a restraint to others who shrouded themselves under his advocation and licence. REX Custodibus passagii Portus sui D●vorr. salutem. Quia intelleximus quod quidam Milites sub advocacione dilecti & fidelis nostri Henrici de Lacie Comitis Lincolniae, ad partes transmarinas versus Curiam Romanam pro quibusdam arduis Claus. 28 E 1. m. 2. De non permittendo transftetacionem fieri sub advocatione Comitis Linc. negociis Nos et regnum nostrum specialiter tangentibus, profecturi, nituntur ad partes praedictas sine nostra licencia transfretare; Vobis mandamus, quod praefatum Comitem, ac Willielmum le Lungs. Johannem le Espring, Milonem de Stapelton, Rogerum le Sauvage, Mauricium le Brun, Johannem de la Mare, Johannem de Molington & Bartholomaeum de Badlesmere, Milites, et familiares praedicti Comitis, cum rebus, hernes. & familia sua ad partes praedictas absque impedimento transire permittentes, alios Milites nomine ipsius Comitis licet per praefatum Comitem advocaverint transire nullatenus permittatis, contra formam inhibitionis nostrae inde factae. Teste Rege apud Karliolum 13. die Octobris. Per ipsum Regem, nunciante W. Cou. & Lichf. Episcopo. During the Negotiations of the King's Ambassadors at Rome to settle a final Peace, the King's Proctors sent to the King of France, concluded this temporary Truce between them, wherein the French King cunningly included the late King of Scots and the Scotish Nation, as his allies, by virtue of their former League with him, which they * See here, p. 602, to 606. 647, to 670. had publicly abjured before King Edw. and his Nobles, thus published by King Philip's Letters, which I found in the White Tower, with this brand of dislike prefixed to it. Treugae initae inter Angliae & Franciae Reges per eorum Procuratores & Nuncios, Anno Gratiae 1301. pro quibus dicti Nuncii Regis Angliae reprehensi fuerunt, non solum per ipsum Regem et Praelatos et Nobiles, sed etiam per Communitatem Regni praedicti; pro eo, quod permiserunt Regem et gentes Scotiae includi in treugis praedictis ex parte Francorum Regis, ratione Confaederationis prius initae inter Francorum et Scotorum Reges praedictos. PHELIP par la grace de Dieu Roy de France, a tous ceus qui cestes presents letters verront, salutz. Sachent touse, qe come ascuns Tretiz aient este euz entre An. 29 E. 1. in Turre London. nous pur nous et en nostre noun d'une part, et les gentz le Roy Dengleterre nostre treschier Cousin, pur lui & en sound noun d'autre part, en la manere qui sensuit. Tretez est & accordez a Aryers entre les gentz du noble Prince Philipp par la grace de Dieu Roy de France, cestassavoir le Counte de saint Pool, le Counte de Brit. Monsieur Hugh de Bloville, & Piers Float, Chivalers de celuy Roy d'une part, & les gentz du Noble Prince Edward par meisme cele grace Roy Dengleterre, cestassavoir Levesque de Cestre, le Counte de Nycole, Lercediacne de Richemonde & J●han de Berewik Chanoyne Deverwik, dautre; Qui come ascuns traitiz de Pees assent & porra este eux entre les gentz le Roy de France & les gentz le Roy Dengleterre, & a ce qe il traitiz venissent plus leucrement a effect. Lui dit Roi de France eust envoie au dit Roy Dengleterre ses Messages, Cestassavoir L'abbe de Compigne, Monseur Aubert de Hanget, & Meistre Pierre de Flamgne; par les queux il sister reqire le Roy Dengleterre, sicome il avoit autrefoiz fait par plusours autres Messages & letters especiales, qui des guerres, des molestations, et des greifs qil fesoit au noble Prince J. Roy Descoce, et as Escotz, * Here, p. 602, to 606. et alliez et confederez du dit Roy de France il se suffrist et cessat, et la dite voye pur parlée ou traitée dessusdit, nust pas este lors pursuie par ascuns certeins empeschements, et le dit Roy Dengleterre eit novelement envoie ses solempnes Messages au dit Roy de France pur la pursuite du dit traitiz de pées. Trayte est & accordez entre les gentz de devantdit Roy de France & les gentz le Roy Dengleterre desusdiz, qe les Messages de lun & de lautre Roys de France & Dengleterre sassembleront a Monstroill a la Quinzeine de Pasch procheinement avenir, pur le dit traitiz de Pees, pur su●re & mettre a fin all aid de celui qui est fesour & actor de Pees. Et pur ce qui le dit traitiz requer process & ascun enloignement de temps. Treve est, acorde & prise entre le dit Roy de France, pur lui * Nota. et pur la dite Roy Descoce, pur les Escotz, et pur les autres alliez, & le dit Roy Dengleterre pur lui et ses Alliez, desmeintenont jusques a la feste saint Andreu qe serra lan de grace 1302. le jour decele feste enclos en la dite true. Les Conditions & les Declarations qui furent mises en lautre treue prise à Turnoy entre les ditz Roys de France e Dengleterre, sicome elles sount contennes es letters faites sur ce eves, pur mises & pur expresses en ceste present true taunt come else sount ou pount fair a la scurte & a la fermete & declaration de la garde de ceste true. Et exceptez qui entendu ne doit moi estre qui lui quiens de Bar & les Burgoynons', qui sount venuz a pees au dit Roy de France, ne Guy jadis Count de flanders, et ses enfans soient tenuz pur alliez du dit Roy Dengleterre. Et sauf ce qui lui Roy de France tendra en sa main les terres et les choses immovebles prizes sur les Escotz, si come il est en desouz escript. Item il est accordez, qui les terres, possessions, rents, heritage's, et totes les choses immovebles qui le dit Roi Dengleterre ad pris et occupies sur le Roy Descoce ou sus les Escotz, depuis qui les Messages le Roy de Fraunce desuznomez vindrent a lui, ou serront prisez avant la ratification de cest present traitiz fait par le Roy Dengleterre, serront en la main du Roy de France iusqes a la tous seintz proschein avevir. Les queles terres, cestassavoir teles que le devantdiz Rois Dengleterre et les Counte de Nycole tienent ils ount desore endroit mis par paroles en la main du dit Roy de France, et les mettront par fait dedens la quinzeime de la Chandelure proschein avenir, et les autres terres tenuz par autres dedens meisme cele term. Item il est accord, qui les Chasteaux, les Fortelesces, les justices, les Seignours, et les governementz des dites terres, le devantdit Roy de France serra tenir et garder en sa main durant la dite treue par le Duc de Burgoyne, ou par celuy ou ceux qil y establira pur lui a ce qui ne soit ou ne soient suspecionous notoyrement: Silius envent ou poet prendre la Cure & la garde, ou par le Count Dambrevill. ou par celui ou ceux qil mettra pur lui qui ne soit, ou ne soient suspecionouz notoirement, si le Duc ne se voleit ou ne poiet entremettre. Et les terres gaynables desusdites purra fair le Roy de France bailler a gainer et a retiner par quicunque gentzes lui plerra, & les fruitez, & les Rentz, les Issues & les Profiz des dites terres tant gaynables come autres, le dit Roy de France purra retenir a soy, ou doner a qui lui plerra, et enfaire du tout sa volunte, durant le temps qil les doit tenir; sauve & except, qui la mien people du pays gaygnours des terres, qui sount en lour propres heritage's, qil avoient, avant qui les ditz Messages du Roy de France venissent au Roy Dengleterre de heritage ou a certain temps folonc la ●nstume du Pays, ne serront pas ostez, & luy rendront ceux qui tignent les terres agayner a temps a certain pension, cele pension par le dit temps qil doit tenir les dites terres: les queles choses taunt terres gaynables, come Chasteaux, Justices, Fortelesses, & toutes les autres choses, qui serront mises en le main du Roy de France per ceste rayson en la manere qe elles yserront mises; Il promet en bone foy pur lui et pur ses heirs, qil rendra enterement, & remettra en la main du dit Roi Dengleterre ou de ses heirs, ou de ceux qil establira ou establiront pur eux a ce dedeinz la feste de la touse seintzes proscheine avenir, si effect qe ja navigne, ne sensivoit du traitiz de susdiz; & si pees ne soit face de deins le dit term. Et devient les ditz Roys Dengleterre & sound fuiz aynez donor aid a garder de fource ceux qui serront establiz as guards des dites terres, & lour dourra & ferra donor le dit Roy Dengleterre seur & sauf condust par tout soen poer puis la true faillie, si pees qui navigne ne sensuoit du dit traitiz a ce partir ove totes les choses des dites terres & a returner de lour lieux. Et ad bien de dit Roy de France fait retenue qe sauve soit a lui et au dit Roy Descoce et as Escotz ses alliez pur la suite des choses dessusdites, et des autres, qe le dit Roy Dengleterre ad pris ou occupez sur eux puis la dite primere true, et des supprises et des damages qe ount este faitz par lui ou par sa partie au Roy de France ou as Escotz dessusditz, ou as autres alliez du dit Roy de France, durantzes les treves. Et come les Messages du Roy Dengleterre facent retenne, qe sauve soit a celui Roy la pursuite des supprises des occupations & autres Damages qil dient, qui lui ount est faitz par le dit Roy de France, ou par les soeus durant la true avantdite, il plest bien as gentzes le Roy de France en noun de lui, qe si ascuns damages ount este faitz au dit Roy Dengleterre ou as soens par le Roy de France, ou par les soens durant la true, qil soient remandez & redrese●z solone la fourme de la true, ou de la souffrance. Et totes foiz voent & promet le dit Roy de France, qui les dites terres, Chasteaux, Seignouries, & Fortelesses, & totes les choses, qui serront mises en sa main pur ceste cause soint rendues & rebaillies enterement au dit Roy Dengleterre ou a ses heirs, ou a ceux qil establira ou establiront par eux a ce, sicome dessuz est dit dedeinz le jour de la touse seintzes avantdir, noun contresteaut Article ou Protestation contenuz en ses letters, ou autre chose qui a venir puisse si la pees ne se fesoir, sicome dessuz est dit. Et toutes les choses dessusdites & chescune de elles, sicome ellez sount dessuz devisez les gentz le Roy de France dessuz diz tendront, gardront & acompliront tant come in eux est, & procuront qui le dit Roy de France les tendra, acomplira & gardera fermement & loiaument, & de ce envoyera ses letters overtes au dit Roy Dengleterre contenantz les Paroles dessusdites. Et est assavoir, qe jam soit se, qui les gentz le Roy de France appelent tous jours Johan Roy Descoce, et dient qe lui et les Escotz sount alliez de Roy de France, Les Messages le Roy Dengleterre meintenent touse le contraire, et le appelent Johan de Baillol, et dient qil nest pas Roy Descoce, ne lui ne les Escotz ne sount alliez au dit Roy de France. Nous le traitiz dessuzditz & toutes les choses cy dedens escriptes, sicome elles sount dessus expresses & devisees, voloms, looms, agreoms & approvoms; Et promettons en bone foy les tenir & accomplir fermement & loyaument tancome en nous est. En tesmoigne de queu chose nous avoms fait secler cestes presents letters de nostre seele. Faites & donees a saint Benoyt sur Leyre le jour de Noel Lan de grace 1301. These Letters Patents of King Philip concerning the Truce being brought to King Edward by his Messengers, the King before they were read, made a public Protestation against the clauses that concerned the King of Scots and the Scotish Nation, thrust into them by the King of France in favour of the Scots, against his Commissioners wills and protestation, as dishonourable to his former Judgement and proceedings against them, and derogatory to his Sovereign Dominion over them and the Realm of Scotland, which Protestation he caused to be solemnly registered and drawn up by the Pope's public Notary, which I found in this Original Instrument in Parchment in the White Tower. IN Nomine Domini, Amen. Anno Incarnationis ejusdem Millesimo tricesimo secundo, Indictione tertio, die ultimo mensis Aprilis, scilicet pridie Kal. Maii in Capella An. 29 E. 1. in Turre London. Castri de Devises Sarisburiensis Diocesis, coram magnifico Principe Edwardo Dei gratia Rege Angliae, Domino Hiberniae, & Deuce Aquitaniae, in praesentia mei Notarii publici infrascripti, & testium subscriptorum ad hoc vocatorum specialiter & etiam rogatorum. Magister Bertrandus Grymeward Clericus personaliter constitutus, dicit Regi eidem, quod ipse sibi, nná cum Magistro Philippo Martel consortio suo quasdam literas patentes detulit, sigillo excellentissimi Principis Domini Philippi Regis Franciae sigillatas super ratificatione & approbatione quarumdam Treugarum initarum & concordatarum, ut dicit, apud Anyers in Francia per Regum Nuncios praenotatoes, et quod ipsos ei traderet, dum tamen placeret recipere & videre. Et concitò Dominus Rex Angliae supradictus voluit et mandavit, quod Dominus Johannes de Benestede Clericus, qui praesens aderat, quasdam protestationes suo nomine faceret coram eo et testibus infrascriptis; quistatim vivo vocis oraculo protestabatur in lingua Francige●● sub verbis quasi consimilem habentibus intellectum. Signior, le Roy de France enueit vues Lettres a nostre Seigneur le Roy per ceste Clerke qui ci est, de ratifiement e de appreuvement des treves prizes e accordees nadgares a 〈◊〉 par les messages le Roy de France, e les Messages nostre Seigneur le Roy qi est present, a tenir a eux deux e a leur alliez. Je fatz desore protestation en son noun pardevant vous, qe par nullées parolles contenues ou expresses en y celes Lettreses de ratefiement ne par nul receibre deles, nentent nostre Seigneur le Roy qe Johan de Bayllol, ne les Escotz soient alliez au Roy de France, ausi come il ne sunt my, ne quill assent en aucune manere qil soient enclos en celes treves a la requeste du Roy de France, au de ses Messages par cel acheson qe portant, ovi porteit plus le gerement approchier a la pées entre celi Roi de France eMonseigneur le Roi Dengleterre, ne quedent nentent my nostre Seigneur le Roi qil endevient come desore aber advantage, ou profit; Purte qe pus lassent des treves abantdites les Escotz benantzes contre la du foi de celes les quels il bien savoient, corurent obe grant company des Gentz e a chibaux darmes en les terres, e sur les gentz qi tindrent de nostre Seigneur le Roy Dengleterre, e qi estoient a sa foi e a sa pées, e encore sunt, e furent aizous bomicides e robberies tant des biens de Seint Eglise come des viens seculers, e autres come gentzes de Religion malement treterent, e furent autres damages assez grievouses encontre le bien, e le deboir de mesme tells treves par quoi je facz encore protestation en sun noun, qil nentent point qe les Escotz soient enclos en celes treves, ne qe par celes ne doit crestte a eur abantage ne profit. Quibus protestationibus sic peractis, praefatus Dominus Rex Angliae easdem protestationes ratificabit, ac etiam approbavit, et super hiis sibi publicum instrumentum confici requisibit. Acta, dicta, mandata, & protestata fuerant omnia suprascripta, Anno, Indictione, die & loco praescriptis, praesentibus Dominis Johanne de Merk, & Johanne de Weston Militibus, ac Domino Roberto de Cottingham Clerico testibus ad hoc vocatis specialiter & rogatis. Et ego Johannes dictus Boulis de London. Domini Papae authoritate Notarius Publicus, acts, dictis, protestatis, ratificationi, et approhationi interfui suprascriptis, & scripsi omnia praenotaea, ac etiam publicavi, meoque signo consueto signavi rogatus. I find 2. or 3. distinct Records more in K. Edward the 3d his reign, wherein these Articles which concern the Scots are particularly recited, extracted out of K. Philip's Letter, testifying the Kings, Prelates, Nobles, Commons dislike and reprehension of the Commissioners for consenting to them. After which follows, Infrascripta sunt quaedam ex causis timoris, propter quas non erat aliquis ex Episcopis seu Comitibus, In Turre London. aut caeteris procur. et Nunciis solempnibus per avum Domini nostri Regis ad Curiam Romanam et ad Franciam Regem solite destinatis pro pace reformanda et treugis ordinandis, et prorogandis inter Reges praedictes et eorum Subditos ei Confaederatos, qui a tempore ordinationis treugarum infrascriptarum quo ad illam partem in qua Rex et Gentes Scotiae sunt inclusa, ex parte Franciae Regis ratione confaederationis inter Franc. et Scotiae Reges prius initae, audebat sibi assumere onera officii Procuratoris et Nuncii ad prosequend. et continuand. processus et tractatus super biis inchoates, quousque illa remedia fuerunt adhibita, de quibus fit mentio in duobus * Which 1 found in the White Tower Chappel. rotulis indorsatis, de subditorum singularitate, & negligentia, guerrarum materia, & inimicorum audacia. Et specialiter, quousque de ordinatione vel assensu majorum ex dictis Episcopis & cateris dicti Regis Angliae Consiliariis, Procuratores constituti fuerunt per Magistros & Marinarios Navigii dicti Regis Angliae, ad prosequend. in in dicta Curia Romana contra Francorum Regem et suos per viam peccati super guerrarum materia in Anglia, Scotia, Wallia, Vasconia, et in Mari Angliae, ac aliis Terris et Insulis Coronae Angliae annexis. Et quousque certus erat, quod in processu per Papam Bonifacium 8. inchoat. ad prosecutionem Procuratorum, Magistrorum et Marinariorum praedictorum, contra Regem Franciae et suos latae fuerunt in eorum personas excommunicationis, et in eorum terras interdicti sententiae, et ad bujus sententiarum executionem faciend. Ordinatum fuit auxilium brachii Secularis, cum Crucis fignatione et aliis materiis; Et hujus causae ostendi non possimus ad praesens ex causis alias exprimend. Prima causa hujus timoris, in processu per Dominum Papam inchoat. ad Gallicorum et Scotorum instantiam, against the King of England, concerning his claim to the Superior Dominion over the Realm of Scotland; thus related by Thomas Walsinoham and other of our Historians. * Historia Angliae, p. 46, 47. Ypodigma Neustr. p. 88, 89. Per idem tempus Scoti cognoscentes Romae omnia venalia, donis Dominum Papam uberius ditaverunt, petentes ab eo consilium pariter et auxilium contra Dominum suum Regem Angliae. Quibus Papa promisit, et bene remedium contemplatione † denariorum donariorum, jubens ut celeriter sine tumultu repatriarent: Igitur Papa promissionis suae non immemor, illico direxit quendam Lumbardum ad Archiepiscopum Cantuar. (his sworn creature) jubens, ut suae legationis vices ageret in hac parte, et Regem adiret cum literis imbullatis, eique mandata Papalia demonstraret. Archiepiscopus verò post trium hebdomadarum spacium pervenit ad Regem cum pradicto Lumbardo, quem invenit contra Scotos demicantem. Ostendit ●i igitur Papale mandatum, cujus tenor fuit, ut Rex desisteret Scotos inqu●etare de ca●ero, quorum regio et personae exemptae specialiter suae Capellae, ut asseruit, pertinebant. Neque prout dicebat, esse poterat, quin Civitas Jerusalem suos Cives protegeret, et confidentes in Domino sicut Mons Zion confoveret. Rex a●t●m intellectis hiis apicibus, mox alta voce sic respondit; Per sangu●nem (inquit) D●i propter Sion non tacebo, & propter Jerusalem non qui●scam, dum spiritus fuer●t in naribus meis; quin jus meum toti mundo cognitum toto posse de●●ndam. Post aliquot dies Scoti freti Papali favore, superciliose mandaverunt Regi Angliae, ut permitteret illos tranquille vivere donec pares suos et Regem Franciae consuluissent; communicantes nisi faceret, quod Papa pro illis interponeret su●s parts. Ad haec Rex indignando subrisit, dicens; Ex quo vos omnes et singuli mihi fecistis homagia tanqu●m praecipuo Domino Regni Scotiae, putatis me t●nendum per ampullosa mendacia, ut (tanquam carens viribus) jus quod in vos habeo praetermittam: Cavete ne de caetero coram me cum ●ali mandato compereatis, quod si feceritis, Dominum testor, a mari usque ad mare totam Scotiam▪ devastabo: (An heroic answer.) E contra Sco●i satis aud●cter asserunt, se in hac causa sanguinem suum susuros pro defensione justitiae & patriae libertat●. Rex Angliae (upon this occasion) direxit Nuncios ad Popam, Com●t●m videlicet Lincolniae, & Dominum Hugonem le Spencer, qui declararent injurias sibi magnas p●r Scotis, & eorum falsitatem manifestarent. Insuper & Dominum Papam d●prec●●entur, ne mendarii fabricatoribus, Scotis videlicet veritat●m odientibus proditoribus et homicidis sinum aperiret de caetero protectionis, quorum srau●u●enta fals●q●e persuasio Papalem solicitudinem circumvenerat fraudulenter. Papa vero cujus stomachus a corruption Scotorum nondum gestus fuerat, etsi n●sc●t justam p●t●tionem Regis, tamen preces armat et Regi mandat, ut sui contemplatione, Scotis treugas indulgeat, à die Omnium Sanctorum usque ad Pentecosten; quod & factum est. Soon after, as a Walsingham Hist. Angl. p. 48, 49, 50. Ypod. Neustr. p. 89, 90, etc. Walsingham, b Flores Hist. p. 417, 418. Mat. Westmi●ster, and c De Event. Angl. l. 3. c. 13 col. 2529. Henry de Knyghton s●ory, Eodem anno Papa Bonifacius per Scotos informatus, direxit literas Regi Angliae se●u●darias, in quibus asseruit, Regnum Scotiae ad jus Romanae Ecclesiae pertin●re, Regemque Angliae subjectionem ejus, contra Deum et ●us●itiam, et in praejudicium Sedis Apostolicae vindicare; (against his own concession but the year be●ore, upon the * See here p. 797, 798. delivery of John Balliol to his Legate, whereof I found two special Records in the White Tower) allegans subscriptas ratiunculas. Primò, quia cum Rex Henricus pater istius obtinuisset auxilium in werra sua contra Simonem de Monte forti à Rege Scotorum Alexandro, ne hoc auxilium jure subjectionis cujuslibet, aut debiti petitum, aut praestitum putaretur, idem Henricus per literas suas pat●ntes recognovit, non ex debito recipisse, sed ex gratia speciali. Item, ad coronationem hujus Regis vocatus per literas, ut ei praesentiam amicabil●m in tantis sol●mpniis tanquam amicus exhiberet, non venit ex debito, sed ex gratia spe●iali. Insuper pro terris de Tindale & Penreth in regno Angliae positis, cum Rex Scotiae ad praesentiam Regis Angliae se personaliter contulisset, eidem fidelitatem impensurus pro eis●em terris, tanquam in Anglia sitis, non ut Rex Scotiae, n●c pro Regno Scotiae, fidelitatem eandem exhibuit, quia palam coram protestatum erat, quod pro Regno Scotiae fidelitatem Regi Angliae facere non debebat. Item, quod praedictus Alexander Rex r●liquit puellam haeredem, nomine Margaretam, neptem Regis Angliae, tunc minoris aetatis, cujus custodia non ad Regem Angliae, velut ad Dominum Supremum perv●nit, sed ad certos ejusdem Regni Scotiae Proceres, ad hoc electos. Redargnebat etiam Papa Regem, eo quod post mortem dicti Alexandri Regis, Scotos tanquam ace●halos et ducis suffragium non habentes, ipsos per vim sibi subjugavit et metum, in praejudicium et gravamen non modicum Romanae Ecclesiae. Adjiciens, quod cum Dominus Papa officium Legationis alicui committit exequendum in regno Angliae, causa solutionis Decimae, vel etiam quavis alia causa rationabili, et hujus Legatio literis et privilegio speciali Apostolicae Sedis ad dictum Regnum Scotiae se non extendat. Resistendum est & obsistendum hujusmodi Legationi, prout tempore foelicis recordationis Adriani contigit evidenter. Nam Legatus ipse ad praefatum Regnum Scotiae aliquatenus admissus non extitit, donec per literas Apostolicas speciales, sibi Legationis officium fuit in eodem commissum. Item addidit, quod idem Regnum per beati Petri Apostoli venerandas reliquias non sine superni dono muneris conversum extitit ad fidei Catholicae unitatem. Et qualiter in antiquis temporibus Eboracen. Archiepiscopus, qui tunc erat, mota per eum supra jure Metropolitano, versus Praelatos Scotiae quaestione, pro se nequivit sententiam obtinere. His propositis movit Regem Dominus Papa per literas suas, quod Episcopos, Abbates, * Clericos. Electos, et omnes alios Regni Scotiae, quos detinebat captivos in carcere, libere abire permitteret, et quod officiales suos de Regno Scotiae memorato revocaret, quos in praejudicium, injuriam, et grave scandalum fidelium populorum, et oppressionem justorum in dicto Regno statuerat et ordinaverat, ita quod acceptior et gratiosior fieret Deo, et lavorem Apostolicae Sedis in hoc sibi adquirer●t plenius. Et si in eodem Regno Scotiae vel aliquo ejus parte, jus aliquod habere se asseret, per Procuratores et Nuncios ad hoc specialiter constitutos, cum omnibus juribus et munimentis hujusmodi negotium tangentibus, ad Sedem Apostolicam destinaret, super praemissis plene complementum justitiae recepturus. In pursuance whereof, Papa mandat Archiepiscopo Cantuar. quod praesentet Regi Angliae literas quas sibi mittit pro Scotis; by this most insolent imperious Bull, printed in Matthew Westminster, the original with another decayed transcript whereof I found in the White Tower Chappel. * Mat Westm. p. 419, 420, & in Tu●re London. Bonifacius Episcopus servus servorum Dei, venerabili fratri Archiepiscopo Cantuar. salutem & Apostolicam benedictionem. Frequens & inculcata fidedigno rum assertio, ac famae divulgantis eloquium nostro patefecerunt auditui, excessus, molestias, turbationem, dampna, injurias et jacturas, per charissimum in Christo filium nostrum Edwardum Regem Angliae illustrem, & officiales ac gentem ipsius, contra Regnum Scotiae, ac Praelatos et Clericos, et personas Ecclesiasticas, Religiosas et Seculares, necnon Ecclesias, Monasteria, et alia Religiosa loca, et habitatores et incolas dicti Regni, et bona eorum etiam attemptata. Nosque nolentes, sicut nec debemus, talia sub dissimulatione transire, Regem ipsum per literas nostras quas tibi mittimus, per te praesentandas eidem seriosas, hortamur, Frater, ut Episcopos, Clericos, et personas Ecclesiasticas dicti Regni, quos adhuc tenere dicitur captivatos, restitui faciet pristinae libertati, et officiales revocet, quos in eodem Regno asseritur posuisse, atque ad praesentiam nostram suas mittat Procuratores et Nuncios, cum omnibus juribus et munimentis suis, si crediderit in praefato Regno, vel aliqua ejus parte jus aliquod se habere. Nichilominus lights, quaestiones et controversias quaslibet inter ipsum Regem et praelibatum Regnum Scotiae, ac Praelatos, Clericos, et personas seculares ejusdem Regni subortas, et quae possunt in posterum ex quibuscunque causis praeteritis exoriri, totumque negotium ad decisionem et determinationem Sedis Apostolicae, per dictas nostras Nota. reducimus literas et etiam reservamus, ac decernimus irritum et inane, si secus scienter vel ignoranter a quoquam in hac parte contigerit attemptari. Quocirca fraternitati tuae per Apostolica scripta in virtute obedientiae, et sub poena suspensionis ab administratione Spiritualium et Temporalium districte praecipiendo mandamus▪ quatinus praefatas literas nostras eidem Regi, sublato dilationis obstaculo repraesentas, ac ipsum ad ea quae sibi scribimus, ut in exhortationibus acquiescat efficaciter animes et inducas. Diem quoqué quo sibi praedictas praesentaveris literas, et quicquid feceris, quidve ipse responderit et fecerit in hac parte, nobis per tuas literas patentes, harum scriem continentes, fideliter et seriosius intimare procures. Datum Anagniae 4 Kal. Julii, Pontificatus nostri anno quinto. Litera missae Regi Angliae Edwardo primo per Bonifacium Papam, quod Regnum Mat. Westm, p. 420, to 424, & in Turre London. Scotiae pertinet ad Ecclesiam Romanam: (two ancient parchment Transcripts whereof I found in the White Tower Chapel, and another enroled in the Black Book of Scotland.) Bonifacius Episcopus, Servus servorum Dei, charissimo in Christo filio Edwardo Regi Angliae illustri, salutem & Apostolicam benedictionem. Scimus, fili, & longo jam temporis spatio, magistra nos rerum experientia docuit, qualiter erga Romanam matrem Ecclesiam, quae te gerit in visceribus charitatis, Regiae devotionis affectus exuberat, reverentiae Zelus viget, quodque promptus & sedis ejus votis obtemperas, beneplacitis acquiescis. Quamobrem spem firmam gerimus, plenamque fiduciam obtinemus, quod regalis sublimit●s verba nostra benignè recipiat, diligenter intelligat, efficaciter prosequatur. Sanè ad Celsitudinem Regiam potuit pervenisse, & in tuae libro memoriae nequaquam ambigimur contineri, qualiter * An impudent false averment. ab antiquis temporibus regnum Scotiae pleno jure pertinuit, et adhuc pertinere dinoscitur ad Ecclesiam supradictam; quodque illud sicut accepimus, progenitoribus tuis regni Angliae Regibus, sive tibi feudale non extitit nec existit. Qualiter etiam, clarae memoriae Henricus Rex Angliae, pater tuus, tempore discordiae sive belli inter ipsum & quendam Simonem de Monteforti suosque fautores & complices suscitatae, à recolendae memoriae Alexandro ejusdem Scotiae Rege, ac ipsius Henrici genero auxilium sibi petit exhiberi. Et ne hujusmodi auxilium jure cujusi●bet subjectionis aut debiti petitum seu praestitum notaretur, praefatus Henricus eidem Regi Scotiae suas patentes duxit literas concedendas, per eas firmiter recognescens, praedictum auxilium recepisse, vel se recepturum duntaxat de gratia speciali. Praeterea, cum successu temporis praefati Regis Scotiae, tui sororii, tunc viventis, in tuae coronationis solempniis habere praesentiam, non ex debito, sed tantum ex gratia intendebas. Et cum etiam Rex ipse pro Tindaliae ac de Poynerre, terris in regno Angliae positis, se ad praesentiam tuam personaliter contulisset, tibi fidelitatem solitam impensurus, idem in praefatione fidelitatis hujusmodi, multis tunc praesentibus, vivae vocis oraculo publicè declaravit, quod pro terris eisdem sitis tantum in Anglia, non ut Rex Scotiae, neque pro Scotiae regno fidelitatem exhibeat eandem, quinimo ipsam exitit protestatus, quod pro regno ipso tibi fidelitatem praestare seu facere aliquatenus non debebat, utpore tibi penitus non subjecto. Tuque sic oblatam fidelitatem hujusmodi admisisti. E tua quoque non creditur excidisse memoria, qualiter eodem Rege de medio quondam sublato, Margareta puella, nepte tua, tunc minoris aetatis, liaerede sibi relicta, non ad te velut ad Dominum pervenit custodia memorati, sed certi ejusdem regni Proceres, ad ejus custodiam extiterunt electi, quodque postmodum dispensatione ab Apostolica sede obtenta super matrimonio contrahendo inter dilectum filium nobilem virum Edwardum natum tuum et Margaretam praedictam dum viveret, si ad id Procerum dicti regni accederet vel haberetur assensus, tu eisdem Proceribus per tua scripta cavisse dinosceris, priusquam vellent hujusmodi matrimonio consentire, quod regnum ipsum penitus liberum, nullique subjectum, seu quovismodo submissum in perpetuo remaner et, quodque in pristinum seu talem ipsius statum restitueretur omnino, si ex hujusmodi matrimonio contrahendo liberos non extare contingeret, ac nomen et honorem, ut prius, pariter retineret, tam in suis sibi servandis legibus et praeficiendis officialibus dicti regni, quam Parliamentis tenendis, tractandis causis in ipso, et nullis ejus incolis extra illud ad judicium evocandis. Et quod in * Here, p. 395, to 398. & in 2 Parchment Rolls I found in the White Tower tuis patentibus literis inde confectis haec plenius & seriosius contineri noscantur. Praefata insuper Margareta de praesenti luce substracta, & tandem super successione dicti regni Scotiae suborta dissentionis materia inter parts, ipsius regni Proceres, metuentes sibi dictoque regno posse occasione hujusmodi praejudicium generari, non aliter ad tuam praesentiam extra ipsius accedere limites voluerunt, nisi per te patenti scripto caveretur eisdem, quod id non fiebat ex debito, sed ex gratia speciali; Quodque nullum exinde ipsius regni libertatibus posse dispendium imminere. Et licet (ut dicitur) super statu ejusdem regni Scotiae, ac ejus prius habita libertate, regno ipso tunc carente praesidio Defensoris, per ipsius regni Proceres, tunc velut acephalos, et ducis vel aurigae suffragium non habentes, sive per illum cui praefati regni regimen, licet indebite, diceris commisisse, contra morem solitum aliqua fuerint hactenus innovata, ea tamen, utpote per vim et metum, quae cadere poterant in constantem * Therefore K●ngs John's Charter of resignation of his Realms & Crown to Pope Innocent by force, fear and fraud was much more void by this his Papal resolution; See Tom. 2. p. 326, 327, 328. illicita, nequaquam debent de jure subsistere, aut in ejusdem regni praejudicium redundare. Caeterum nobis nullatenus venit in dubium, quin potius certi sumus, quod cum Apostolicae sedis praecellens auctoritas per suas literas in Angliae ac Scotiae regnis simul alicui legationis committit officium exequendum, vel pro quavis causa, quam rationabilem reputat, Decimae solutionem indicit, hujusmodi Apostolicae literae ad praefatum Scotiae regnum se aliquatenus non extendunt, speciali praedictae Sedis praevilegio Scotis indulto penitus obsistente, prout tempore faelicis recordationis Adriani Papae Praedecessoris nostri, tunc Sancti Adriani Diaconi Cardinalis, & per ipsius Sedis literas simul in regnis ipsis legati, cum quo familiariter tunc eramus, contigit evidenter. Nam Lega●us ipse ad praefatum regnum Scotiae aliquatenus admissus non extitit, donec per literas speciales Apostolicas, sibi legationis suit commissum efficium in eodem. Praeterea noscere potest Regia Celsitudo, qualiter regnum ipsum per beatae * Not. S. Petri Apostoli: Ergo, it is a part of St. Andrews, not of St. Peter's Patrimony, upon this account. Andraeae Apostoli venerandas reliquias, non sine superni numinis grandi dona acquisitum, et conversum extitit ad fidei catholicae unitatem. Qualiter etiam antiquis temporibus Eborum Archiepiscopus, qui tunc erat, mota per cum super jure Metropolico adversus Praelatos Scotiae quaestione, in qua dictum antiquitus fuisse commemorat; Memento quoth sumus tui, ut caetera quae indè sequuntur silentio relinquamus, pro se sententiam obtinere nequivit, quamvis alia plura & varia, quae in hac parte rationabiliter proponenda se offerunt; ex quibus ad haec tibi scribenda movemur, praetereat calamus, ne indè forsitan sensibus Regiis taedium generetur. Haec prosectò (fili charissime) infra claustra pectoris sollicite considerare te convenit, & attendere diligenter, ex quibus nulli in dubium veniat, regnum Scotiae praelibatum ad praefatam Romanam Ecclesiam pertinere, quod tibi nec licet nec licuit, in ipsius Ecclesiae ac multorum praejudicium, per violentiam subjugare, tuaeque subjicere ditioni. Cum autem, sicut habet fidedigna, & nostris jam pluries auribus inculcata relatio, famaeque praecurrentis affatibus divulgatur, tu praemissa (ut debueras) non attendens, neque debita consideratione discutiens, et ad occupandum et subjugandum ditioni Regiae regnum ipsum, tunc Regis auxilio destitutum, vehementer aspirans, et tandem ad id exercens potentiae tuae vires, venerabilibus fratrivus nostris Roberto Glasguensi & Marco Sodorensi Episcopis, et nonnullis Clericis et aliis personis Ecclesiasticis dicti regni (ut dicitur) captis et carceralibus vinculis traditis; quorum aliquos (sicut asseritur) squalor Carceris violentis extinxit: Ac etiam occupatis Castris, et (prout fertur) Monasteriis, aliisque Religiosis locis quampluribus dirutis, seu destructis, ac dampnis gravibus ejusdem regni habitatoribus irrogatis, in ejusdem regni partibus Officiales Regios posuisti, qui Praelatos, caeteros Clericos, et Ecclesiasticas ac etiam Seculares dicti regni personas, multimodis perturbare molestiis et afflictionibus variis et diversis impetere non verentur, in divinae Majestatis offensam, Sedis memoratae contemptum, Regiae salutis et famae dispendium, juris injuriam, et grave Scandalum fidelium plurimorum. Regalem itaque Magnificentiam rogamus et hortamur attente, et obsecramus in eo, qui est omnium vera salus, quatinus solerter attendens, quod ex detito Pastoralis Officii nostris humeris incumbentis, ad conservanda et gubernanda follicite bona et jura omnia Ecclesiae supradictae tenemur, quodque homini plus quam Deo deferre non possumus nec debemus, praedictos Episcopos, Clericos, et personas Ecclesiasticas, quos adhuc Earcer Regius tenet inclusos, pro Divinae et Apostolicae Sedis, ac nostra reverentia (sublato difficultatis et dilationis objectu) benign restitui facias pristinae libertati, dictosque Officiales de regno Scotiae revoces memorato. Sic te in hiis prout speramus et cupimus promptis et effica cibus studiis habiturum, ut apud coelestem Regem pro minimis grandia rependentem, non immerito reddaris acceptior, gratior haberis, et praeter laudis humanae praeconium tibi proinde proventurum, Apostolicae sedis favorem et gratiam possis uberius promereri. Si vero in eodem regno Scotiae, vel aliqua ejus parte jus aliquod habere te asseris, volumus, quod tuos Procuratores et Nuncios ad hoc specialiter constitutos, cum omnibus juribus et muninientis tuis, hujusmodi negotium contingentibus, infra sex menses a receptione praesentium numerandos, ad nostram praesentiam mittere non omittas; cum parati sumus tibi tanquam dilecto filio plene super praemissis exhibere justitiae complementum, et jura, (si qua habes) inviolabiliter observare. Nos enim nichilominus extunc lights, quaestiones, et controversias quaslibet inter te denique et regnum Scotioe, ac Praelatos, Clericos, et personas Seculares ejusdem subortas, et quae possunt in posterum ex quibusvis causis praedictis exoriri, totumque negotium praedict. contingens, aut aliquod eorundem, ad cognitionem et determinationem sedis ejusdem, praesentium tenore reducimus, et etiam reservamus. Decernentes irritum et inane, si secus scienter vel ignoranter a quoquo in Nota. hac parte contigerit attemptari. Datum Anagniae, quinto Kalend. Julii, Pontificatus nostri Anno quinto. What the traitorous Archbishop did in pursuance thereof in obedience to the Pope, against his duty, oath and allegiance to the King and kingdom, this his certificate to the Pope will fully inform us. * Mat. Westm p. 424, 425. Certificatio Archiepiscopi, Domino Papae missae, super negotia Scotiae. Sanctissimo in Christo Patri & Domino suo reverendo, si placet, Domino Benifacio, divina providentia Sacrosanctae Romanae ac universalis Ecclesiae Minister humilis, pedum oscula beatorum, cum promptitudine juxta posse parendi mandatis papalibus ac praeceptis. Mandatum sanctae & reverendae paternitatis vestrae sub Bulla plumbea nuper recepi, tenorem continens infrascriptum. Bonifacius Episcopus, etc. (de verbo ad verbum recitando totam Bullam proximo praecedentem.) Cujus delator quasdam alias literas Apostolicas nobili Principi Domino Edwardo Dei gratiâ Regi Angliae illustri directas, et per me ex injuncto paternitatis vestrae praesentandas incontinenti, exhibuit, quasi sub eodem contextu. Quo quidem mandato vestro, una ●um literis su● prascriptis reverenter admisso, ac statim coram me recitato, praeparavi sartiunculas, victuras & sumptus, extunc de die in diem, & familiam ordinavi ad veniendum pro expositione & expeditione eorum, quae mihi per vos mandabantur ad ipsum Dominum Regem, qui tunc agebat in remotioribus partibus regni sui, versus Scotiam distantibus, à loco ubi mandatum vestrum receperam, per viginti vel circiter moderatas dietas. Et antequam venirem continuatis dietis cum omni festinatione ad Civitatem Carleolum, quaeest in Marchia Scotiae, ingressus fuit idem Rex cum exercitu suo partem regni Scotiae, quae vocatur Galvedia. Cumque di●igenter explorando recepissem à viris fidedignis, secularibus & religiosis, ipsius patriae notitiam habentibus, quod ad Regem usque ad Kriandbright, in arctissimis locis Galwediae, mihi tutus non patebat accessus; tamen propter Scotos sine capitis regimine existentes, & alios latrunculos, praedas & sanguinem Anglorum sitientes, qui cum duce exercitus eorundem occupaverant media loca inter Carliolum et ipsum Dominum Regem, distantem ab eadem Civitate ferè per quadraginta Milliaria, cum propter victus & hospitii defectum, qui in itinere medio, vastata tota patria, reperire vel per eam asportare nequibant; Ego per obedientiae necessitatem ex parte una, et per tanta pericula in tàm longinquis partibus de mea Diocesi & Provincia, quae ex altera nimium non urgebant arctatus, maxim non invento inter Seculares vel religiosos quoquam, qui adventus● mei causam ipsis Scotis verbotenus, vel per literas meas propter mortis periculum auderet defer, et mihi securum conductum petere ab eisdem; alind remedium prout potui exquirens, direxi duos ●e familiaribus meis ad Dominum Regem praedictum, cum literis meis, navigio per quosdam periculosos transitus maris, significans sibi per easdem adventum meum & ejus causam, et petens, quod propter reverentiam sedis Apostolicae, cujus eram nuncius sibi, significaret ubi, qualiter, et quando, ad eum tute accedere possem propter viarum discrimina, quae sibi per easdem meas literas nunciavi. Cuj●s responsio ab eisdem Nunciis, non minima pericula in mari & itinere eundo & redeundo evasis, per literas Regias mihi delato, quibus continebatur, quod ipse Dominus Rex nihil ●ecuri pro me scivit ad vitanda dicta pericula, quam quod cum Domina Regina uxore sua, pro qua miserat, venirem ad parts Gerewikes, ad locum ubi disposuit eidem Dominae obviare, deficiente navigio, quo una cum equis et familiaribus meis necessariis ve●i possem per mare, quod dum n●ncii mei ●ransierunt tam poriculosè versus Regem, ventis etiam quasi continuis validis & contrariis existentibus, morabar in confiniis Scotiae, quaerendo de loco in locum victus sufficientiam potius quam abundantiam, circa sex septimanas securioris progressus ad Regem opportunitatem non tam dispendiosè quam anxiè expectando. Denique cum audirem diligentius explorando, quod idem Dominus Rex cum exercitu suo in redeundo versus Castrum de Caerlandrock, quod prius ceperat, in Scotia fixisset tentoria, juxta novam Abbathiam de Duzques in Galvedia, malens periculo me, meos ac mea exponere, quam in tam longinquis partibus quodammodo vacuis, extra meam Diocaesim & Provinciam diutius sic languere, latitans in quibusdam locis secretis juxta mare, quod dividit Angliam & Galvediam, captata temporis opportunitate in refluxu maris, ductus ab hiis, quos non oportebat viae transitus ignorasse, transivi per quat●or meatus aquarum maritimos cum equis et phaleris, nomine magis (ratione profunditatis aquarum) quam litoris & vivorum sabulorum introitu & exitu periculosoes; & quasi inopinatè veni die Veneris proximo post festum sancti Bartholomaei Apostoli, ultimo jam transacto, ad dictum Regem, in medio exercitu suo tunc in prandio existentem▪ & qui● non potuit, ut dicebat, eo die vacare, mandavit mihi illo die in sero per duos de majoribus Comitibus, qui tunc assistebant ei, quod in crastin●, videlicet Sabbato sequente a●diret me benignè. Adveniente igitur ipso die Sabbati coram devotissimo juveni Domino Edwardo filio dicti Regis, Comitibus, Baronibus, & aliis Militibus sui exercitus in magna multitudine confluentibus, ac dicto Domino Regi assistentibus, recitato mandato vestro praedicto mihi transmisso, literas Sanctae Paternitatis vestrae praefato Domino Regi directas, authoritate ejusdem mandati praesentavi eidem, quas ipse Dominus Rex reverenter recipiens, eas publice legi coram omnibus, et in Gallica lingua fecerat patenter exponi. Quibus auditis patienter à singulis, animavi ipsum et induxi modis quibus potui et scivi, quod vestris exhortationibus, quoad ea quae in dictis literis exponebantur, pareret in omnibus reverenter. Postmodum me secedente ab eo cum Clericis meis ad mandatum suum, dum deliberaret super hiis cum dictis Proceribus suis, a● demum revocato, respondit mihi coram eisdem per interpositam personam sub hac forma. * Mat. Westm. p. 426, 427. Responsio Regis Archiepiscopo Cantuar. ad literas Apostolicas. Domine Archiepiscope, fecistis ex parte superioris & reverendi patris Domini Papae, quandam monitionem, contingentem statum & jus regni Scotiae; verum quia consuetudo est Regni Angliae, quod in negotiis contingentibus statum ejusdem Regni, requiratur consilium omnium quos res tangit, ac instans negotium Regni Scotiae tangit statum et jus Regni Angliae, pluresque sunt Praelati, Comites▪ Barones, et alii Regni Angliae Proceres absentes, qui non sunt nec fuerunt in isto exercitu, quos dictum contingit negotium; quibus etiam inconsultis responderi non poterit dicto summo Patri nostro aut vob●s finaliter; In hac parte intendit Dominus nost●r Rex super contentis in literis dicti patris, quam citius poterit commodè, eosdem absentes & nunc praesentes simul consulere, & cum eisdem deliberatius tractare, ac per Nuncios proprios eidem Summo Pontifici super hiis de communi eorum consilio respondere. Quod quidem responsum idem Dominus Rex sic in sua praesentia nomine suo factum ratificavit, & etiam expressè approbavit. Dum igitur cum tali responso coram tanta multitu●ine Magnatum & aliorum fidedignorum mihi facto, licentiatus divertissem ab eo, & versus propria revertissem, audivi, quod idem Dominus Rex statim infra quatriduum post recessum meum, ●ediit cum exercitu suo ad parts Angliae, & singulis quasi de exercitu suo ●d propria cum equis & armis remeantibus, idem Dominus Rex exercitu sic disperso, paucis * eum. ●nim comitant ibus & secum retentis, perhendinare disposuit, ut dicebatur communiter, apud quandam Abbatiam, quae vocatur Holmcoltram, in confiniis Scotiae super mare. Et sic mandatum vestrum cum omni qua potui diligentia, sum reverenter in omnibus executus. Valeat semp●r & crescat in Domino ad suae Ecclesia regimen Ap●stolica Celsitudo vestra. Datum apud Otteford 8 Idus Octobris, A●no Dom. 1300. Thus we see how over-diligent and officious this Archbishop was in executing the Pope's imperious Antichristian Mandates, in high derogation of his own King's Crown, Dignity, and Sovereign Dominion over Scotland, which this Pope laid claim to by a false pretended ancient Right, as a part of St. Peter's Patrimony, and the Church of Rome's Demesn. The King upon the receipt of this Bull from the Pope, delivered to himself by the Archbishop, (on which I find this Memorandum endorsed; Memorandum quod Dominus Rex tradidit Domino J. de Langeton Cancellario suo apud Northampton. 24 die Decembris, anno regni sui 29. Bullam quam Archiepiscopus Cantuariensis tulit eidem Domino Regi apud Cartanoks in Scotia, cujus tenor Bullae continetur hic infra;) upon his return into England out of Scotland, summoned a Parliament at Lincoln; in Octabis Sancti Hilarii, to advice with his Prelates, Nobles and Commons how to defend the Rights of his Crown, against this New Papal claim: In the * Claus. 28 E. 1. m. 3. dorso. See my First Part of a Brief Register of Parliamentary Writs, p. 12▪ 344, 345. & Here, p. 855. Writs of Summons to the Archbishops, Bishops, Abbots and Priors thereunto, as well as in those to the Earls and Barons, he inserted this memorable clause; Maxim cum ipsi ad observandum et manutenendum jura Regis et Coronae nostrae praedictae una nobiscum, juramenti vinculo sint astricti. Moreover he issued special Writs to several Deans, Archdeacon's, and other learned Scholars to appear at Lincoln, to advice with the Lawyers and others of his Council concerning his ancient Right to the Realm of Scotland, penned in this form. REX dilecto Clerico suo Magistro Reginaldo de Brandon, salutem. Quia super Claus. 28 E. 1. m. 3. dorso. jure et dominio quae Nobis in regno Scotiae competit, et quae antecessores nostri Reges Angliae in eodem regno Scotiae habuerunt temporibus retroactis, cum jurisperitis et aliis de Consilio nostro speciale Colloquium habere volumus et Tractatum: Vobis mandamus firmiter injungentes, quod modis omnibus sitis ad Nos apud Lincoln. in Octabis Sancti Hilarii prox. futur. Nobiscum et cum caeteris de Consilio nostro super praemissi● tractatur, vestrumque Consilium impensur. Et hoc sicut Nos, et honorem et commodum regni nostri diligitis nullatenus omittatis. Teste Rege apud le Rose 28 die Septembris. Consimiles literae diriguntur subscriptis; viz. Magistro Willielmo de Grenfeld Decano Cicestr. Magistro R. Decano Sancti Pauli London. Magistro Willielmo de Sardene Official. Cantuar. Magistro Roberto de Radeswell Archidiac. Cestr. Magistro Petro de Insula Decano Wellen. Magistro Johanni de Derby Decano Lichf. Magistro Johanni de Crancumbe Archidiac. Estriding, Magistro Philippo Martell, Magistro Willielmo Pikering. Magistro Roberto Pikering, Magistro Willielmo de Kilkenny, Magistro Richardo de Plumpsted, Magistro Thomae de Lugore, Magistro Petro de Dene, Magistro Johanni de Lacy. He likewise sent this Writ to the Chancellor and University of Oxfo●d to send 4. or 5. of the discretest and most expert Scholars in the written Law, to confer with him and his Council upon the premised business of Scotland. REX dilectis sibi in Christo Cancellario et Universitati Oxon. salutem. Quia 〈…〉 28 E. 1. 〈…〉▪ dorso. 〈…〉 First Part 〈◊〉 my Brief Register, p. 345. super jure et dominio quae Nobis in regno Scotiae competit, etc. (verbatim, as in the precedent Writ.) Vobis mandamus firmiter injungentes, quod quatuor vel quinque de discretioribus et in jure scripto magis expertis Vniversitatis praedictae ad Parliamentum nostrum apud Lincoln. mittatis; ita quod sintibi in Octabis Sancti Hillarii prox. futur. ad ultimum, Nobiscum et cum caeteris de Consilio nostro super praemissis tractaturi suumque consilium impensuri. Et hoc sicut Nos, et honorem et commodum regni nostri diligitis, nullatenus omittatis. Teste Rege ut supra. Eodem modo mandatum est Cancellario et Vniversitati Cantebr. quod mittant ad dictum Parliamentum duo vel tres de discretioribus et magis in jure scripto expertis Vniversitatis praedictae, etc. Teste ut supra. Wherein it is observable, that the University of Oxford was placed before Cambridge, and a double Number to be sent from thence to the Parliament to those of Cambridge; as being more eminent, and abounding with more learned men in that age, than Cambridge University. To these Writs the Chancellors and Convocations of the Universities of Oxford and Cambridge made these distinct returns, which I found in a * Bundela Brevium & Literarum, An. 28 & 29 E 1. in Turre London. Bundle of Writs in the White Tower Chappel. EXcellentissimo Principi & serenissimo Domino, Domino E. Dei gratia Illustri Regi Angliae, sui (si placet) Cancellarius Vniversitatis Oxoniae, Coetusque unanimis Magistrorum, Devotionis obsequium & reverentiae debitum cum honore. Literas Regiae Majestatis suscepimus, continentes, ut ad vestrum Parliamentum Lincoln. pro arduis Regni negotiis pertractandis cum caeteris de Consilio, quatuor saltemmitteremus Magistros. Sanè praeceptis Regiis obtemperare propensius congaudentes, Serenitati Regali Magistros quatuor destinamus, quorum facta et nomina apud Scholasticos extolluntur, viros utique Scientia juris praeditos, et moribus venustatoes, vestrique honoris et samae fervidos Zelatores; Rogantes humiliter, ut Regiae liberalitatis immensitas et affluentia bonitatis ipsos dignetur recommendatos habere, atque remittere prosperatis vestro pro beneplacito negotiis expeditos. Dierum longitudinem cum salute adjiciat vobis ille, per quem Reges regnant & Principes dominantur. EXcellentissimo Principi Domino, Domino Edwardo Dei gratia Regi Angliae Illustri, devoti sui Cancellarius Cantebrig. et tota Vniversitas c●m humilt Ibidem. recommendatione; Seipsos ad mandata paratos, & in Rege Regum feliciter triumphare. Ad mandatum Serenitatis vestrae providos viros & discretos Magistros, Simonem de Waldene Monachum, & Hugonem Sampsonis jurisperitos, ad vestrae dominationis praesentiam destinamus, ut in hiis quae vos et regnum vestrum contingere dinoscuntur, pareant in omnibus & intendant. Conservet vos, etc. The King also issued Writs to these following Abbots, Priors, Deans and Chapters, to search out and send all their Chronicles to this Parliament, to make good his ancient Title to the Realm of Scotland. REX dilecto sibi in Christo Abbati & Conventui Westm. salutem. Quia super Claus. 28 E 1. dorso 3, 2. jure et dominio quae Nobis in regno Scotiae, etc. (as before, usque tractatum) Vobis mandamus firmiter injungentes, quod scrutatis diligenter omnibus Chronicis, Archivis et secretis domus vestrae, quicquid invenire poteritis quod tangat dictum regnum Scotiae quoquo modo, Nobis ad Parliamentum nostrum apud Linc. in Octabis Sancti Hillarii proximo futur. per aliquem de vestris, de quo confidentiant habueritis, et qui in bujusmodi negotio majorem noticiam habuerit, transmittatis. Et hoc sicut Nos, et honorem ac commodum regni nostri diligitis, nullatenus omittatis. Teste Rege apud la Rose, 26 die Septembris. Codsimiles literae diriguntur subscriptis, videlicet, Abbati de Waltham, Abbati S. Augustini in Cantuar. Priori & Conventui Ecclesiae Christi Cantuar. Abbati de Sancto Edmundo, Abbati de Sancto Albano, Abbati de Evesham, Abbati Sanctae Werburgae Cestr. Priori & Conventui Dunelm. Priori & Conventui Karliol. Abbati de Malmesbury, Priori & Conventui Roffen. Abbati de Barlinges, Abbati beati Petri Gloucestr. Abbati de Furneys, Abbati de Holmcoltran, Abbati de Cirencestr. Abbati de Jerovall, Abbati de Fontibus, Abbati de Radynges, Abbati Glaston, Abbati de Rameseye, Abbati beatae Mariae Ebor. Abbati de Burgo S. Petri, Abbari S. Augustini Bristol, Abbati de Thorneye, Priori & Conventui S. Swithuni Wynton. Consimiles etiam literae diriguntur Decanis & Capitulis, Abbatibus & Prioribus subscriptis, videlicet, Decano & Capitulo Ecclesiae Sancti Pauli London. Decano & Capitulo Ecclesiae beatae Mariae Sarum, Decano & Capitulo Ecclesiae Cicestr. Decano & Capitulo Exon. Decano & Capitulo Wellen. Priori & Conventui Bathon. Decano & Capitulo Hereford. Priori & Conventui Coventr. Decano & Capitulo Litchf. Decano & Capitulo Linc. Priori & Conventui Elyen. Priori & Conventui Norwycen. Decano & Capitulo Ebor. Abbati & Conventui Oseneye, Abbati & Conventui de Abyndon, Abbati & Conventui de Alnewyke, Abbati & Conventui de Novo Monasterio. Upon reading the Pope's Bull, there were divers debates among the King's Council and Parliament, how the King should proceed in answering the Pope's Bull, or whether he should return any answer at all thereto; and how he might avoid the perils and difficulties that might ensue upon his proceedings therein; as this memorable parchment Roll I lately found in the White Tower (then drawn up and presented to the King and his Council) will inform us: containing reasons pro & contra to 5. Quaeres then propounded and debated concerning it; the first whereof, with the beginning of the second are torn or eaten off from this remaining part, which I shall present you with. It seems the second Quaere then propounded, was; Whether the King should send any Messengers to the Pope to declare and defend his right to the Realm of Scotland? to which these Reason's pro & contra were propounded and engrossed in this Roll. The Reasons against it therein In Turre London, An. 29 E. 1. remaining, are these. ITem, Quia (sic) esset Papa Iudex in propria causa. Item, Rex Angliae revocaret in dubium jus et possessionem suam regni Scotiae, aggrediendo litem. Item, ammitteret secundum formam literae supradictae approbare reductionem et reservationem litium, quaestionum, et controverstarum subortarum, quae possent imposterum exoriri ex quacunque causa inter Regem et regnum Scotiae, ad cognitionem et determinationem Sedis Apostolicae, et etiam decretum subsequens, per quod decernit irritum et inane si secus, etc. per quae videtur interdicere manum militarem in subditos et rebelles regni Scotiae, et auserre potestatem jurisdictionem, cohercionem in eosdem justitiam faciendi, et sua facta et jura regalia annullare. Item, cum Papa asserit, in libro memoriae Regis contineri, ipsius regnum Scotiae ad Romanam Ecclesiam pertinere pleno jure; ac etiam concludit, dictum regnum in bonis seu de bonis Ecclesiae Romanae esse; periculosum esset apud Sedem Apostolicam coram Papa litigare; maxim cum Rex contra Papam (qui Papa se asserit judicem et partem) nullum in Curia Romana consilium vel auxilium inveniret. Et periculosum esset ibi Instrumenta et Munimenta defferre, quae etiam etsi valida essent, ea contra se et suam assertionem sorsan nullatenus approbaret. Si verò non mittat Rex Angliae secundum formam mandati praedicti, deliberandum est cujusmodi possent ex hoc pericula evenire. Tamen videtur quibusdam, quod si illud verbum (volumus, etc.) importat vim denunciationis, tunc erit his effectus, quod Dominus Rex Angliae prosequatur jus ●suum infra tempus praefixum; alioquin cedat ab actione, ut, sicut destitutus a possessione, excludatur a jure. Si verò illa verba (volumus, etc.) cadant in vim citationis vel artationis (ut quidam opinantur) tunc creditur pesse evenire, ut sic Rege non mittente juxta formam literarum praedictarum, contracta contumacia vel mittetur Ecclesia Romana in possessione regni Scotiae, vel excluso Rege Angliae et vendicatione juris regni Scotiae, per decretum declarabit, regnum Scotiae ad Romanam Ecclesiam pertinere, vel ad alias poenas Domino Regi praejudiciales, tam spirituales quam temporales saltem, de facto usurpando jurisdictionem, potest extendere manus suas in personam scilicet vel in rem; praesertim cum Papa offerat eidem Regi plene exhibere justitiae complementum, et jura si quae babeat inviolabiliter observare: Vnde Rege non mittente, forsan Papa reputaret Regem oblatae sibi justitiae et authoritatis sedis Apostolicae contemptorem, et de observatione etiam jurium suorum similiter oblata * nolle. nullo curar●. Circatertium: An sit mittendum ad declinandum judicium, cognitionem, jurisdictionem et forum; vel ad excusandum, quare non mittat secundum formam mandati? Deliberandum est ex quibus causis comp●tentibus Rex possit sic declinare vel excusare, et quae possent ex hiis pericula evenire. Et videtur quibusdam, quod si Rex declinet Papam, quod non sit Iuder suus in temporalibus, quia Papa non debet judicare de Laico feodo, et Papa asserat Regem Angliae esse Vassallum suum; posset forsan esse periculum, quia Papa reputans eum negasse vassallagium suum, prorump●r●t in pronunciationes Domino Regi praejudiciales super feudo, quod dicit eum tenere ab Ecclesia, et forte declinationem illam non admitteret, cum asserat regnum Scotiae ad Romanam Ecclesiam pleno jure pertinere, et sic ipsum regnum sibi subesse in jurisdictione temporali. Et si sic declinaret, quodammodo sibi attribueretur cognitio in dubio, an sua sit jurisdictio, cum unus asserat, et alius neget; n●c est verisimile, quod pronunciaret contra assertionem suam bullatam, immo potius pro eadem; et ulterius ad alia deteriora et Regi praejudicial●a procederet. Item, cum Papa reducat ad se omnes quaestiones et lites exortas inter Regem Angliae et regnum Scotiae, et quascunque personas de regno eodem; et in praecedentibus literis Apostolicis narretur de injusta incarceratione Episcoporum, Praelatorum et Clericorum Scotiae, et de destructione Monasteriorum et aliorum locorum Religiosorum regni ejusdem, et aliis excessibus et damnis datis, Rege comparente coram Papa per Procuratores et Nuncios ad hoc specialiter deputatos. sicut in praefatis literis Apostolicis continetur, quilibet in regno Scotiae (ut videtur) posset contra Regem denunciare praedicta, et accusare eum de eisdem. Et sic haberet necesss omnibus de se conquerentibus respondere in Curia memorata. Circa quartum: Si vero se excuset, quia jura Coronae suae non potest in judicium deducere sine consensu Procerum et Magnatum regni sui; quodammodo videretur eum reputare judicem suum. Item, si excuset se, quia Proceres regni sui positi ad rationem, concorditer dicunt se nolle permittere Regem jura Coronae suae, ad quorum conservationem et defensionem juramenti vinculo sunt astricti, contra libertates, leges et consuetudines regni Angliae coram Papa in judicium deducere, nec jus et possessionem suam regni Scotiae, quae clara sunt et certa, in judicium deducere, nec in dubium ac scrupulum quaestionis ponere quoquo modo. Et quod ipsi Proceres illud idem ita scribent: Deliberetur an sit expediens; quia timetur, quod Papa reputaret istam excusationem frivolam, et procederet forsitan ad poenas praejudiciales praescriptas spirituales et temporales, in personam scilicet et rem, supponendo se esse suum judicem competentem. Circa quintum verò, videlicet de mittendo informationes correspondentes literis Apostolicis; si h●e videatur Consilio expediens, deliberetur de modo mittendi; an per Nuncium cum literis de credentia, qui extrajudicialiter praedictas informationes Papae seriatim exponat, et de periculis qui possent inde contingere. Et videtur quibusdam periculum esse, quod cum laicum sit mandatum credentiae et incertum, per interrogationes subtiles et astutas faciendas a Papa, posset Nuncius hujusmodi injuncta sibi excedere, et aliqua praejudicialia forte fateri. Item, cum Nuncius credentiam plenam habens, quandoque major sit omni procuratore propter generalitatem credentiae, posset sorsan compelli respondere et alia dicere quam sibi erant injuncta, quorum nulla vel difficiles valde foret revocati● in futurum. Item, sic mittendo Nuncium cum talibus informationibus, jus quod habet in regno Scotiae contingentibus, videretur parere quodammodo, cum ibi contineatur, quod mittat nuncios cum juribus, etc. et infra certum tempus; Nec protestationes facto contrariae valerent. Item, forsan Papa tali Nuncio talia proponenti praefigeret terminum, vel Regi in persona sua, ad oftendendum et probandum jura et allegata coram eo; vel forsan si proposita insufficientia et tanquam probata rejiceret et cassaret, et ulterius ad praejudicialia procederet contra Regem et regnum Scotiae. Item, Si mittantur informationes per literas Regias sub Regis sigillo, si videretur expediens, confilio deliberetur de periculis quae possent accidere. Et timetur, quod Papa informationes hujusmodi et literas tanquam insufficientia documenta et munimenta reputabit; et ob hoc procedens ad alia, pronunciabit aliqua praejudicialia, ut supra. Et cavendum est summopere, ne aliquid abscurum, scrupulosum, dubium, vel praejudiciale, quod possit contra Regem interpretari, in dictis literis inserantur; pro eo quod ipsae literae, si mittantur ad Papam, ad perpetuam rei memoriam remanebunt. Item, sic mittendo et informando, videtur quodammodo parere mandato et voluntati Domini Papae, et sibi obedire in temporalibus, et ei tribuere sacultatem examinandi jura sua in eisdem informationibus sibi missa; et forsan Papa decerneret Regem fore vocandum, ad docendum et ostendendum jura in hujusmodi literis compre●ensa et allegata. Item, Papa intelligens in parte esse sibi paritum et non plene, praecludet Regi viam quoquam ulterius proponendi seu probandi. Si vero Rex Angliae nullo modo compareat nec mittat Procuratorem, nec Nuncios, nec informationes extrajudiciales, nec se excuset, nec judicium declinet; tamen quia literae Apostolicae non videntur habere vim citationis nec monitionis, nec ipsum Regem artare ad mittendum, prout in ipsis literis continetur; praecipue cum Papa non reputetur judex in Laico feudo; tamen quia etiam hujusmodi literae aspera, insolita, et inaudita, ac juri communi contraria videntur continere, (in quo casu etiam, etsi Papa esset judex competens, videretur fecunda jussio expectanda) tunc forsan Papa contra Regem, tanquam contra contumacem et indefensum, ad pronunciationes, praeclusiones, et juris Ecclesiae Romanae declarationes, et ad alia procederet praejudicialia, prout supra. After mature, serious debate, and consideration of these Questions and Reason's pro & contra in the Parliament at Lincoln, Rex Apostolicis literis ex deliberato apud Lincolniam convocato Concilio, pro jure suo declarando, literas hujus tenoris rescripsit, (enrolled in perpetuam rei memoriam in the a Claus. 29 E. 1. m. 10. dorso. Ryley Placita Parl. Append. p 496 Records in the Tower, and registered at large to posterity, by b Mat. West. An. 1301. p. 427. to 435. Matthew Westminster, c Tho. Walsingham, Hist. Angl. p. 49, etc. Ypodigma, p. 89, to 95. Thomas Walsingham, d Henry de Knyghton de Event. Angl. l. 3. c. 4. col. 2484, to 2490. Henry de Knyghton, and more briefly by e Polyd. Virgil, Fabian, Caxton, Holinshed, Speed, Stow, Daniel, others. SAnctissimo in Christo Patri Domino Bonifacio, divina Providentia, Sanctae Romanae ac universalis Ecclesiae Summo Pontifici, Edwardus eadem gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, Devota pedum oscula beatorum. Infrascripta non in forma nec in figura judicii, sed omnino extra judicium pro serenanda sanctae paternitatis vestrae conscientia vobis transmittimus exhivenda. Altissimus inspector cordium, * vestrae nostrae scrinio memoriae indelebili stylo novit inscribi, quod Antecessores et Progenitores nostri, Reges Angliae jure superioris et directi dominii ab antiquissimis retro temporibus Regno Scotiae, et * omnibus ipsius Regibus, in temporalibus et annexis eisdem praes●●runt, et ab eisdem Regibus pro regno Scotiae, et ejusdem regni Proceribus, a quibus habere volebant, ligea homagia et fidelitatis juramenta receperunt: nos juris et dominii possessionem continuantes hujusmodi, pro tempore nostro, eadem * Juramenta, Here, p. 506, to 536. 649, to 665. tam a Rege Scotiae, quam ab ipsis regni Proceribus recepimus: quinimo tanta juris et dominii praerogatiba super regnum Scotiae et ejusdem Reges gaudebant, quod regnum ipsum suis fidelibus conferebant, Reges etiam ex justis causis amovebant, et constituerunt sub se loco ipsorum alios regnaturos, quae proculdubio ab antiquo notoria suerunt et existunt * apud omnes ; licet aliud fortè paternis auribus per pacis aemulos & rebelliones filios fuerit falsa insinuatione suggestum; quorum machinosa & imaginaria figmenta vestra providentis, quaesumus, aspernetur. (Which Matth. Westminster and Walsingham thus relate, Licet aliud forsitan paternis vestris auribus, etc. suggestum fuerit à quorum machinosis & imaginariis figmentis, ut vestrae Sanctitatis oculus avertatur, suppliciter quaesumus, & paternam clementiam & excellentiam devotis affectibus exoramus, ut brevitatis causa, gestis antiquorum temporum salvis, quaedam exempli causa tangamus.) * See Here, p. 490, to 496. Sub temporibus itaque Ely & Samuelis Prophetae, viz. quidam strenuus & insignis, Brutus nomine, de genere Trojanorum, post excidium urbis Trojae, cum multis nobilibus Trojanorum, applicuit in quandam Insulam, tunc Albion vocatam, à Gigantibus inhabitatam, quibus sua & suorum devictis potentia & occisis, eam nomine suo Britanniam; sociosque suos Britones appellavit, & aedificavit Civitatem, quam Troinovantum nuncupavit, quae modo Londonia nominatur. Et postea regnum suum tribus filiis suis divisit, scilicet Locrino primogenito illam partem Britannia, quae nunc Angliae dicitur; & Albanacto secundo natu, illam partem quae tunc Albania à nomine Albanacti, nunc vero Scotia, nuncupatu; Et Cambro filio minori partem illam, nomine suo tunc Cambriam vocatam, quae nunc Wallia vocitatur; reservata Locrino seniori Regia dignitate. Itaque biennio post mortem Bruti applicuit in Albania quidam Rex Hunorum nomine Humber, & Albanactum fratrem Locrini occidit: quo audito, Locrine Rex Britonum persecutus est eum, qui fugiens submersus est in flumine, quod de nomine suo Humber vocatur; & sic Albania revertitur ad dictum Locrinum. Item Dunwallo Rex Britonum Scatarium Regem Scotiae sibi rebellem occidit, & terram ejus in deditionem recepit. Item duo filii Dunwallonis, scilicet Belinus & Brennius inter se regnum patris sui diviserunt: Ita quod Belinus senior Diadema Insulae cum Britannia, Wallia & Cornubia possideret; Brennius vero, sub eo regnaturus, Scotiam acceperet: (Petebat enim Trojana consuetudo, † quod ut dignitas haereditatis primogenito per veniret.) Item, Arturus Rex Britonum Princeps famosissimus, Scotiam sibi rebellem subjecit, & penè totam gentem delevit; & postea quendam nomine * Ancelmum Anguselum, in Regem Scotiae praefecit. Et cum postea idem Rex Arturus apud Civitatem Legionum festum faceret celeberrimum, interfuerunt ibidem omnes Reges sibi subjecti; inter quos † Ancelmus Anguselus Rex Scotiae servicium pro regno Scotiae exhibens debitum, gladium Regis Arturi detulit ante ipsum; & * successione successive omnes Reges Scotiae omnibus Regibus Britonum † fuerunt fuere subjecti. Succedentibus autem Regibus Anglis in praedicta Insula, & ipsius Monarchiam & dominium obtinentibus, subsequenter (An. Gratiae 907.) Edwardus dictus senior filius Eluredi Regis Angliae, Scotorum, Cumbrorum, & Strege Wallorum Reges, sibi, tanquam superiori Domino, subjectos habuit et submissos. (Anno Gratiae 933.) Adelstanus Rex Angliae Constantinum Regem Scotorum, sub se regnaturum, constituit, dicens, Gloriofius est Regem facere, quam Regem esse. Et * In memoria est dignum memoria, quod idem Adelstanus, intercedente Sancto Johanne de Beverlaco quondam Archiepiscopo Eborum, Scotos rebellantes ei † divicit dimicavit, qui gratias Deo devotè agens, Deum exoravit, petens quatenus interveniente beato Johanne, sibi aliquod signum evidens ostenderet, quatinus tàm succedentes quam praesentes cognoscere possent Scotos Anglorum regno jure subjugari. Et videns quosdam Scopulos juxta quendam locum propè Dunbar in Scotia prominere, extracto gladio de vagina, percussit in silicem; qui Lapis ad ictum gladii, Dei virtute agente, ita cavatur, ut mensura ulnae longitudine posset coaptari; & hujus rei hactenus evidens signum apparet, & in Beverlacensi Ecclesia, in legenda Sancti Johannis quasi singulis Hebdomadis per annum ad laudem & honorem S. Johannis pro miraculo recitatur. Et de hoc extat celebr●s memoria tàm in Anglia quam in Scotia usque ad praesentem diem. Item Constantinus Rex Scotorum, & Eugenius Rex Cumbrorum ad praedictum Regem * See Here, p. 490, 491. Angliae Adelstanum, post aliqualem dissentionem inter eos habitam venientes, se cum suis regnis eidem Adelstano dedidere; cujus facti gratia filium Constantini ipse Adelstanus de sacro fonte suscepit. Item (Anno gratiae 948.) Edredo Regi Angliae Scoti sine bello se subdiderunt, et eidem Regi Edredo tanquam Domino fidelitateni debitam juraverunt, quodam Yricio Rege super ipsos Scotos statuto. Item (Anno gratiae 974) come Edgarus Rex Angliae Regem Scotorum Kinadum, & Cumbrorum Malculmum, Regem plurimorum Infularum M●kkum, alios quinque Subregulos, scil●cet Dunevaldum, Syferth, Huwal, Jacob, & Inchil, per fluvium Dehe remigare fecisset, (in quad●m navi pro-proram sedisset) fertur ipsum dixisse, Successores suos gloriari se Reges Anglorum esse, cum tanta honorum praerogativa fruerentur, ut subjectam haberent tot Regum potentiam. Post dictum Edgarum successive successerunt Reges Angliae, Sanctus Edwardus Martyr, Egelredus frater ejus, Edmundus dictus Hirenside filius Egelredi, & Knutus (Anno gratiae 1017.) qui eorum temporibus regnum Scotiae in sua subjectione pacifice tenuerunt; hoc duntaxat excepto, quod anno quintodecimo regni Knuti praedicti, idem Knutus Scotiam rebellantem, expeditione illuc ducta Regem Scotiae Malcolinum parvo subegit negotio; subditusque est ei idem Malcolinus. Quibus Heraldus filius Knuti, & Hardeknutus frater ejus; unus post alium Reges Angliae successerunt; qui, eye sic regnantibus, sibi subjectionem regni Scotiae pacifice habuerunt. Item (Anno gratiae 1054) Sanctus Edwardus Rex Anglia regnum Scotiae dedit Malcolmo filio Regis Cumbror●m, de se tenendum. Item (Anno gratiae 1072) † See p. 491, 492. Willielmus dictus Bastardus Rex Angliae, cognatus dicti Edwardi, à Malcolmo Rege Scotorum, tanquam a suo homine sibi subdito, homagium recepit. Item (Anno gratiae 1091.) Willielmo Ruffo Regi Angliae praedictus Malcolmus Rex Sc●torum juramento fidelitatis subjectus suit. Item (Anno gratiae 1092.) praedictus Rex Willielmus Donewaldum de regno Scotiae ex justis causis amovit, et loco ejus Duncanum filium Malcolmi Regem Scotiae praefecit, et recepit ab eo fidelitatis juramentum; dictoque Duncano dolosè perempto, dictus Rex Willielmus praefatum Donewaldum, qui iterum Regem Scotiae invaserat, amovit ab eodem, & Edgarum filium dicti Malcolmi Regem Scotiae constituit, et eidem illud regnum donavit; Cui successit Alexander frater ejusdem Edgari concessu Regis Angliae Henrici primi, fratris dicti Regis Willielmi Ruffi. Item (Anno gratiae 1126) Matildi Imperatrici filiae & haeredi Regis Henrici praedicti, Rex Scotiae David fecit homagium et fidelitatem. Item Regi Anglorum Stephano Henricus filius dicti Reg●s David homagium fecit. Item Willielmus Rex Scotorum pro regno Scotiae, & David * filius ejus. frater suus, et Comites et Barones regni Scotiae, devenerunt homines Henrici filii Regis Angliae Henrici Secundi in crastino Coronationis praedicti Henrici filii Henrici secundi, patre vivente, et fidelitatem ei juraverunt contra omnes homines, salva fidelitate debita patri viventi. Anno vero vicesimo regni Regis Henrici S●cundi praedicti, dictus Willielmus Rex Scotorum rebellare incipiers, venit in Northumbriam cum Exercitu magno, & exercuit in populo stragem magnam: Cui occurrentes Milites Comitatus Eborum apud Alnewyk ipsum ceperunt, & dicto Henrico Regi Angliae reddiderunt. Annoque sequenti (1135) scilicet 15. Kal. Martii est idem Willielmus permissus l●berè abire. Postea vero apud Eborum anno eodem 17 Kal. Septembris, idem Willielmus Rex Scotorum, de consensu Praelatorum, Comitum, Baronum, Procerum, & aliorum Magnatum regni Scotiae, Domino suo Regi Angliae Henrico filio Matildis Imperatricis praedicto, suis literis patentibus cavisse noscitur, quod ipse et haeredes et successores sui Reges Scotiae Episcopi et Abbates, Comites etiam et Barones, et alii homines regni Scotiae, de quibus Dominus Rex habere voluerit, facient Regibus Angliae homagium, fidelitatem, et ligeantiam ut ligio Domino contra omnem hominem. Et in signum subjectionis hujusmodi, idem Willielmus Rex Scotiae Capellum suum, et Cellam atque Lanceam super Altare Ecclesiae beati Petri Eboracensis optulit; quae in eadem Ecclesia usque in hodiernum diem remanent et servantur. Item, Episcopi, Comites et Barones dicti regni Scotiae conventionaverunt (ut verbis ejusdem Conventionis utamur) Domino Regi & Henrico filio suo praedictis, Quod si Rex Scotiae aliquo casu a fidelitate Regum Angliae et Conventione praedicta recederet, ipsi cum Domino Rege Angliae tenebunt, sicut cum ligio Domino suo, contra Regem Scotiae, quousque ad fidelitatem Regis Angliae redeat. Quam quidem compositionem felicis recordationis Gregorius Papa 9 in diversis rescriptis Regibus Angliae & Scotiae directis, mandavit firmiter observari; continentibus etiam inter caetera, quod Willielmus et Alexander Reges Scotorum, Regibus Angliae Johanni et Henrico ligium homagium et fidelitatem fecerunt, quae tenentur successores eorum, Comites et Barones regni Scotiae, ipsis et suis successoribus exhibere. Et iterum, quod cum idem Rex Scotiae homo ligius sit ipsius Henrici Regis Angliae, et eidem fidelitatis praestitit juramentum, quo se principaliter astrinxit, quod in ipsius Regis et regni Angliae detrimentum nihil debeat penitus attemptare. Et Papa Clemens scribens Regi Angliae, pro Johanne Episcopo S. Andreae, expulso ab Episcopatu suo per Regem Scotiae, inter caetera rogavit, quod Willielmum Regem Scociae moneret et induceret; et (si necesse fuerit) districtione Regali quae ei praeeminet, et concessa suae Regiae Celsitudini potestate compelleret, ut dicto Episcopo omnem rancorem remitteret, et Episcopatum suum habere in pace permitteret. Et post Conventionem praedictam in Ecclesia beati Petri Eborum coram praedictis Regibus Angliae & Scotiae, & David fratre suo, & universo populo, Episcopi, Comites, Barones, Milites de terra Regis Scotiae juraverunt Domino Regi Angliae, & Henrico filio suo et haeredibes eorum, fidelitatem contra omnem hominem, sicut ligeiss Dominis suis. Et (Anno gratiae 1194) idem * Here, p. 492, 493. Willielmus Rex Scotorum ad mandatum Regis Henrici praedicti venit apud Norhampton, ad Parliamentum Domini sui, adducens secum omnes Episcopos, Abbates & Priores totius regni sui. Et venit etiam ad ejusdem Angliae Regis mandatum in Normanniam. Et idem Rex Willielmus post decessum dicti Regis Henrici veniens Cantuariam, Ricardo Regi Angliae filio & haeredi dicti Henrici fecit homagium. Quo Ricardo viam universae carnis ingresso, saepefatus Willielmus Johanni Regi Angliae fratri & haeredi praedicti Regis Richardi extra Civitatem Lincolniae supra quendam montem, in conspectu omnis populi fecit homagium, et juravit ei fidelitatem super Crucem Huberti tunc Cantuariensis Archiepiscopi; et eidem Johanni tanquam Domino suo per Cartam suam concessit, quod Alexandrum filium suum sicut hominem suum ligium maritaret; promittendo firmiter in Charta eadem, quod idem Willielmus Rex Scotorum & Alexander filius suus, Henrico filio Regis Angliae Johannis, tanquam ligio Domino suo contra omnes mortales fidem et fidelitatem tenerent; à quo quidem Willielmo Rege Scotorum postmodum, pro eo quod desponderat filiam suam Comiti Boloniae praeter ipsius Regis Johannis Domini sui assensum, pro transgressione et temeraria praesumptione hujusmodi, debitam satisfactionem accepit. Item Alexander Rex Scotorum, sororius noster, Regi Angliae Henrico patri nostro, pro regno Scotiae, & postea nobis, homagium fecit. Vacant deinde regno Scotiae post mortem Alexandri Regis illius, & susequenter per mortem Margaretae ejusdem regri Scotiae Reginae & Dominae, Neptis nostrae, * Here, p 494, etc. Episcopi, Abbates, Priores, Comites, Barones, Proceres, & caeteri Nobiles & Communitates totius regni Scotiae, ad nos, tanquam ad legitimum Defensorem, Ducem, Aurigam, Capitaneum, et Dominum capitalem ejusdem regni sic vacantis gratis et spontanea voluntate accedentes, prout tenebantur de jure, jus nostrum, progenitorum, et antecessorum nostrorum, ac possessionem superioris et directi dominii in regno eodem, et ipsius regni subjectionem ex certa scientia pure, simpliciter et absolute recognoverunt, et praestitis nobis ab eisdem tanquam superiori et directo Domino Scotiae debitis et consuetis fidelitatum juramentis, ac Civitatibus, Burgis, Villis, Castris, ac caeteris munitionibus regni ejusdem in manu nostra traditis ad Custodiam, ejusdem regni nostri certos jure nostro Regio Officiales et Minisiros deputavimus, quibus ipsi tempore vacationis hujusmodi concorditer fuerant obedientes et intendentes in nostris praeceptis Regiis et mandatis. Postmodum autem diversae personae super successione in dictum regnum Scotiae jure haereditario inter se contendentes, ad * Here, p 497, to 529. Nos, tanquam ad superiorem Dominum regni Scotiae accesserunt, petentes super jure succedendi in regnum praedictum sibi per nos exhiberi justitiae complementum, volentes et expresse consentientes coram nobis tanquam superiore et directo Domino regni Scotiae stare juri. Et demum earundem partium petitionibus et juribus coram nobis tanquam superiore et directo Domino judicialiter propositis, ac sufficienter auditis, rimatis, examinatis et diligenter intellectis, in praesentia omnium Praelatorum et Nobilium quast totius regni Scotiae, et de voluntate et assensu expresso eorundem procedentes, Johannem de Balliolo debite * Here, p. 520. to 542. praefecimus in Regem Scotorum, quem tunc in successione ejusdem regni haeredem legitimum et jura habere invenimus potiora. Qui quidem Praelati, Comites, Barones, Communitates ac caeteri Incolae ejusdem regni hujusmodi sententiam nostram expresse omologarunt, acceptarunt et expresse approbarunt, et ipsum Johannem de mandato nostro virtute hujusmodi judicii in Regem suum admiserunt. Ac idem Johannes Rex Scotiae pro regno suo, praestito nobis † Here, p. 529, 530, 531. homagio debito et consueto, ac fidelitatis juramento, ad Parliamenta nostra de mandato nostro veniens, eisdem tanquam noster Subditus, sicut alii de regno nostro interfuit, et nostris tanquam Domini sui superioris dicti regni Scotiae paruit beneplacitis et mandatis, nobis in omnibus obediens et intendens; quousque idem Johannes Rex Scotiae, et Praelati, Comites, Barones, Nobiles, Communitates, ac caeteri Incolae majores regni ejusdem ex praeconcepta malitia at praelocuta ac praeordinata proditione, factiones, confederationes, conspirationes et conjurationes, in exhaeredationem nostram et haeraedum nostrorum, ac regni nostri, contra debitum homagii sui et fidelitatis juramentum inter se inierunt, in crimen ●aesae majestatis nequiter incidendo. Unde cum praemissa ex fideli relatione, fama publica consentiente, ad aures nostras pervenissent, volentes futuris periculis praecavere, quae ex hiis & aliis possent nobis, regno nostro, & regni nostri Incolis verisimiliter provenire, † Here, p. 645, to 650. pro assecuratione regni nostri accessimus ad confinium regni utriusque, pluries mandantes eidem Johanni tunc Regi Scotiae, quod ad certa loca in confinio ad nos accederet, super praemissis et aliis, pro statu, tranquillitate et pace utriusque regni assecurationem facturus, et alia per nos et Consilium nostrum sibi expedienda auditurus, et super hiis et ea contingentibus justitiam recepturus: Qui spretis mandatis nostris, contumaciter in sua persistens perfidia, ad bellicos apparatus cum Episcopis et Clericis, Comitibus, Baronibus regni Scotiae, ac etiam aliis exteris conductitiis, contra nos, regnum nostrum et Incolas regni nostri hostiliter se convertens accinxit, et ad hostiles aggressus et incursus procedens regnum nostrum invasit; quasdam villas regni nostri Angliae per se et suos depraedatus est, easque vasiavit incendio; homines nostros interfecit, et nonnullis Nautis nostris per eos peremptis, naves hominum nostrorum regni Angliae comburi fecit: Et e vestigio * Here, p. 647, 648. redditis nobis homagio et fidelitate per Regem Scotiae, tam pro se quam pro aliis quibuscunque regni sui Incolis, per verba effectum diffidentiae exprimentia, Comitatus nostros Northumbriae, Cumbriae, et Westmorlandiae regni nostri Angliae, congregato ingenti exercitu, hosiiliter per se et suos invasit, stragem innumeram hominum nostrorum, incendia Monasteriorum, Ecclesiarum et Villarum inhumane perpetrando, et patriam undique depopulando, infants in cunis, mulieres in puerperio decubantes immisericordi et atroci saevitia trucidarunt; et quod auditu horrendum est, a nonnullis mulieribus mamillas atrociter absciderunt; parvos Clericulos primas literas et Grammaticam addiscentes ad numerum circiter ducentorum in Scholis existentes, obstructis hostiis Scolarum, igne supposito concremarunt. Nosque cernentes tot dampna, opprobria, facinora et injurias in exhaeredationem nostram et destructionem populi regni nostri proditionaliter irrogari; Nec volentes ratione juramenti, quod ad conservationem jurium Coronae regni nostri sumus astricti, tam execranda et nefanda facinora ulterius tolerare, nec jura nostra relinquere indefensa, cum idem Johannes et gens Scotorum nostri Subditi per leges se justificari minime permisissent, ipso regno Scotiae, quod a longissimis temporibus, sicut superius exprimitur, nobis et progenitoribus nostris feudale extitit ex causis praemissis, commisso deinde bello juxta leges et consuetudines regni nostri contra eos de consilio Procerum et Magnatum nostrorum vadiato, contra dictum Johannem et gentem Scotorum vires potentiae nostrae extendimus, prout de jure nobis licuit; et processimus contra ipsos tanquam notorie proditores, contumaces, et publicos hostes nostros. Subacto itaque regno Scotiae jure proprietatis nostrae ditioni, praefatus * Here, p. 650. Johannes Rex Scotiae ipsum regnum Scotiae, quatinus de facto tenuit, sponte, pure et absolute reddidit in manum nostram; proditiones et scelera memorata coram nobis et Proceribus regni nostri publice recognoscens. Quo peracto, * Here, p. 647, to 665. Praelati, Comites, Barones, Nobiles et Communitates regni Scotiae quos ad pacem nostram Regiam suscepimus, subsequenter homagia et fidelitates nobis tanquam immediato et proprio Domino ejusdem regni Scotiae fecerunt, ac etiam praestiterunt. Ac redditis nobis ejusdem regni Civitatibus, Villis, Castris, Munitionibus, et caeteris locis omnibus ad dictum regnum spectantibus, Officiales nostros et Ministros ad regimen ejusdem regni Scotiae praefecimus jure nostro. Cumque jure pleni dominii in possessione ejusdem regni existente dinoscamur, omittere non possumus nec debemus, quin insolentiam subditorum nostrorum rebellium, si quos invenerimus, praeeminentia Regia, prout justum fuerit et expedire viderimus, reprimamus. Quia vero ex praemissis et aliis constat evidenter et notorium existit, quod praelibatum regnum Scotiae tam ratione proprietatis quam possessionis ad nos pertinet pleno jure, nec quicquam fecerimus vel caverimus scripto vel facto, sicuti nec possemus, per quae juri vel possessioni praedictis debeat aliqualiter derogari; Sanctitati vestrae humiliter supplicamus, quatinus praemissa provida meditatione pensantes, ex illis vestri motum animi dignemini informare, suggestionibus contrariis aemulorum in hac parte vobis factis fidem si placet nullatenus adhibendo, quinimo statum nostrum et jura nostra Regia supradicta habere velitis, si placet, paternis affectibus commendata. Conservet vos Altissimus ad Regimen Ecclesiae suae sanctae per tempora prospera & longaeva. Dat. apud † Kynardesey. Kemeseye septimo die Maii, Anno Domini 1301. & regni nostri vicesimonono. Quantum vero ad hoc, quod petivit Papa, quod si Rex Angliae jus haberet in regno Scotiae, vel in aliqua ejus parte, Procuratores et instructos mitteret, et fieret ei justitiae complementum. Rex per se noluit, sed hoc commisit Comitibus, et aliis terrae Proceribus, qui super haec Domino Papae hujus tenoris literas, rescripserunt: or as he † Mat. West. Anno 1300. p 416. Walsingham, Hist. Angl. p. 54, 55. Ypodig. Neustriae, p. 94. Cooks 2 Insti●utes, p. 98. elsewhere expresseth it, Concordati itaque Rex & Barones, ordinaverunt Domino Papae elegantem Epistolam, signatam centum Sigillis, pe●itoriam, ut jus Anglorum in regno Scotiae ab initio habitum, just protegeret, et falsis suggestionibus perjuratorum Scotorum aurem minime inclinaret. * Mat. West. An. 1301. p. 435, 436. SAnctissimo in Christo Patri, Domino Bonifacio, divina providentia Sanctae Romanae ac universalis Ecclesiae Summo Pontifici, sui devoti filii, Johannes Comes Warenn. Thomas Comes Lancastriae, Radulphus de Monte Hermeti Comes Gloucestriae & Hertfordiae, Humfridus de Bohun Comes Hereford. & Essex. & Constabularius Angliae, Rogerius Bigot Comes Norff. & Marescallus Angliae, Guido Comes Warwic. etc. (to the number of 100 Earls, Barons and Great men.) Devota pedum oscula beatorum, etc. Sancta Romana mater Ecclesia, per cujus ministerium fides Catholica in suis actibus cum ea, ut firmiter credimus & tenemus, maturitate procedit, quod nulli praejudicare, sed singulorum jura conservari velit illaesa. Sanè covocato nuper per Serenissimum Dominum nostrum Edwardum Dei gratia Regem Angliae illustrem, Parliamento apud Lincolniam generali, idem Dominus noster quasdam literas Apostolicas, quas super certis negotiis conditionem & statum regni ex vestra parte receperat, in medio exhiberi ac seriosè nobis fecit exponi. Quibus auditis et diligentius intellectis, tam sensibus nostris admiranda, quam hact●nus inaudita in eyes audivimus contineri. Scimus enim, pater sanctissime, et est notorium in partibus nostris, ac nonnullis aliis non ignotum, quod a prima institutione regni Angliae, Reges ejusdem regni, tam temporibus Britonum quam Anglorum, superius et directum Dominium regni Scotiae habuerunt in possessione, vel Capitanei superioritatis et recti dominii ipsius Scotiae successivis temporibus extiterunt, nec ullis temporibus ipsum regnum in temporalibus pertinuit vel pertinet, quovis jure, ad Ecclesiam vestram supradictam. Quinimo idem regnum Scotiae progenitoribus dicti Regis nostri, Regibus Angliae, atque sibi feodale extitit ab antiquo; nec etiam Reges Scotorum et regnum aliis quam Regibus Angliae subfuerunt vel subjici consueverunt. Neque Reges Angliae super juribus suis in regno praedicto, aut aliis suis temporibus, coram aliquo judice Ecclesiastico vel seculari ex praeeminentia status Nota. suae Regiae dignitatis, et consuetudinis cunctis temporibus irrefragabiliter observatae, responderunt, aut respondere debebant. Vnde habito tractatu et deliberatione diligenti super contentis in literis vestris memoratis, communis, concors et unanimis omnium nostrum et singulorum consensus fuit, est, et erit inconcusse, Deo propitio in futurum, quod praefatus Dominus noster Rex super juribus regni Scotiae▪ aut aliis suis temporalibus nullatenus respondeat judicialiter coram vobis, nec judicium suheat quoquo modo, aut jura sua praedicta in dubium quaestionis deducat, nec ad praesentiam vestram Procuratores aut Nuncios ad hoc mittat; praecipue cum praemissa cederent manifeste in exhaeredationem juris Coronae regni Angliae et Regiae dignitatis, ac subversionem status ejusdem regni notoriam, necnon in praejudicium libertatis, consuetudinum, et legum paternarum, ad quarum observationem et defensionem ex devito praestiti juramenti astringimur, et quae manu tenebimus toto posse, totisque viribus cum Dei auxilio defendemus. Nec etiam permittimus, nec aliqualiter permittemus, sicut non possumus nec debemus, praemissa jam insolita, indebita, praejudicialia, et alias inaudita, praelibatum Dominum nostrum Regem, etiam si vellet facere, seu modo quolibet attemptare. Quocirca Sanctitati vestrae reverenter et humiliter supplicamus, quatenus eundem Dominum nostrum Regem, qui inter alios Principes orbis terrae Catholicum se exhibet et Romanae Ecclesiae devotum, jura sua, et libertates, et consuetudines, et leges praedictas, absque diminutione et inquietudine pacifice possidere, ac illibata persistere benignius permittatis. In cujus rei testimonium sigilla nostra, tam pro nobis quam pro tota Communitate praedicti regni Angliae, praesentibus sunt appensa. Datis & acts Lincolniae Anno Domini 1301. This memorable Epistle of the Earls, Barons, Great men, and Commons of England, sealed with * Cooks 2 Instit. p. 98. one hundred of their seals, together with the premised Epistle in the King's name, unanimously agreed and sent to the Pope in a full and famous Parliament specially summoned upon this occasion, is 1. A most remarkable evidence of the King of England's ancient indubitable Right to, and Sovereign Dominion over the Kingdom and Kings of Scotland in all ages. 2ly. An irrefragable refutation of this Pope's pretended Claim, Title to, and Sovereignty over it. 3ly. A pregnant proof of his usuerped Antimonarchical Innovation, in summoning the King of England to declare and defend his Title to it before his Papal Tribunal. 4ly. A magnanimous resolute Protestation against his Antichristian claim, judicially to determine the Right or Title of our Kings or other Princes to their Crowns or Temporal Dominions. 5ly. A clear demonstration of their admirable prudence in opposing this Antichristian Popes endeavoured Usurpations over the Kingdoms, Crowns, Kings of England and Scotland, with so much deliberation, resolution, magnanimity and unanimity, which they endeavoured with greatest care to perpetuate to posterity, as a precedent for all succeeding Parliaments and Peers upon the like occasions. How and by what means, degrees, and for what ends the precedent Bulls of Pope Boniface were procured, by the confederacy of the Kings of France, Scotland, & Scots, this memorable Record thereof (which I found in two several Rolls in the White Tower, compiled upon the like occasion in the reign of King Edward the 3d. by advice of his Council, and represented to the Pope) will inform us; which I shall here insert, as worthy public view, relating wholly to these Transactions by his Grandfather King Edward the 1. Infrascriptae sunt tres viae quibus Francorum Rex & gentes Scotiae instabant erga In Turre London. Bonifacium Papam 8. ad inchoandum processum contra E. quondam Regem Angliae, Auum Domini nostri Regis, ad fines inferius contentos. INprimis, instabant erga dictum Papam pro cognitione habenda in Curia Romana via processus arbitralis, contra Regem Angliae praedictum, super juribus dictam terram Scotiae tangentibus, et super attemptatis per dictum Regem Angliae et suos contra hujusmodi jura terrae praedictae, et contra conventiones treugarum inter dictos Angliae et Franciae Reges pro ipsis et eorum subditis et confederatis initarum Anno gratia 1297. videlicet, super homicidiis, incendiis, et terrarum surpristis, rapinis, et aliis dampnis per ipsum Regem Angliae et suos datis gentibus dictae terrae Scotiae treugis durantibus supradictis. Et specialiter super corruptelis et defectibus dictae terrae Scotiae praedicto Papae denunciatis ex parte dicti Franciae Regis, et gentium terrae Scotiae praedictae, contra jura, leges et consuetudines in foro seculari in regno Angliae observata; ac etiam super erroribus, iniquitatibus et nullitatibus ex parte dicti Franciae Regis et gentium Scotiae praedictarum propositis contra processus factos per dictum Regem Angliae et Curiam suam, et contra judicia lata in Curia sua praedicta pro ipso Rege Angliae contra Regem et gentem terrae Scotiae praedictae, super jure quocunque tam antiquo quam novo dicto Regi Angliae pertinente in terra Scotiae supradicta. Et hoc fieri petebant virtute quorundam compromissorum sactorum in dictum Papam, tanquam in privatam personam et Benedictum Gaitanum, per dictorum Angliae et Franciae Regum Procuratores, super omnibus guerris et dissentionibus, causis, quaestionibus, actionibus realibus et personalibus, etc. ac etiam virtute treugarum praedictarum, et cujusdam confederationis initae Anno gratiae 1295. inter dictum Franciae Regem ex una parte, et Regem et gentes dictae terrae Scotiae ex altera, contra dictum Regem Angliae et nationem Anglicanam. Item, quando illa via expedire non poterant, propter rationes & causas per dictum Angliae Regem & Consiliarios ●jus ordinat as, & coram dicto Papa per dicti Angliae Regis Procuratores propositas, instabant pro cognitione via ordinarii processus in dicta Romana Curia habenda contra Regem Angliae praedictum, super hujusmodi juribus terrae Scotiae, et caeteris omnibus attemptatis supradictis. Et hoc fieri petebant virtute Superioritatis et directi dominii, quae suggerebant dicto Papae ad Ecclesiam Romanam pertinere in temporalibus regni Scotiae praedictae, prout in Bulla dicti Papae praedicto Regi Angliae inde directae, plenius continetur. Item, quando illa via expedire non poterant, propter rationes et causas contentas in literis per Comites et Barones, et alios Nobiles regni Angliae dicto Papae directis, respondendo pro dicto Rege Angliae ad defensionem juris Regii et Coronae praedictae, ad quaedam ex contentis in Bulla supradicta, instabant pro cognitione habenda loco quo super via processus ordinarii super homicidiis, et Ecclesiarum et domorum Religiosarum incendiis, et omnibus dampnis datis per dictum Regem Angliae et suos Episcopis, et aliis personis Ecclesiasticis terrae Scotiae praedictae. Et hoc fieri petebant virtute Superioritatis quam dictus Papa habuit in personis Ecclesiasticis et rebus Spiritualibus terrae Scotiae praedictae: Et alibi super omnibus guerris in terris quibuscunque inter Regem Angliae et suos subditos, confederatos et adjutores ex una parte, et alios quoscunque Christianos ex altera inchoatis, ad destructionem sanguinis Christiani, et succursus Terrae Sanctae impedimentum, prout in supplicationibus, denunciationibus, accusationibus, et querelis dicto Papae factis et delatis ex parte dicti Franciae Regis, et gentium terrae Scotiae praedictae, contra dictum Regem Angliae et suos, ab anno gratiae 1297. finiente, usque ad mensem Decembris anno 1302. plenius apparet. Fines ad quos processum erat per tres vias praedictas. Infrascripti sunt fines ad quos dictus Franciae Rex, & gentes terrae Scotiae praedictae, instabant erga dictum Papam pro cognitione habenda in Curia Romana super praemissis, et pro sententia seu arbitrio ferend. et executioni censura Ecclesiastica In eodem Rotulo. demandand. INprimis, ad compellendum dictum Regem Angliae ad supersedendum in guerra sua contra inimicos suos inchoata. Item, non solum ad annullandum omnes hujusmodi processus factos per dictum Regem Angliae et Curiam suam, ad declarandum Superioritatam immediatam quam idem Avus habuit et habere debuit ratione forisfacturae Domini Johannis de Balliolo quondam Regis Scotiae, propter consederationem initam inter ipsum Regem Scotiae ex una parte, et P. Francorum Regem tunc inimicum Regis Angliae ex altera; una cum ceteris forisfacturae causis alias plenius exprimendis; sed etiam ad annullandum omnes processus per dictum Regem Angliae factos ad declarandum et superius dominium, quod ipse Rex Angliae et ejus antecessores Angliae Reges jure haereditario habuerunt in terra Scotiae praedicta. Item, ad roborandam confederationem quondam initam inter ipsum Francorum Regem ex una parte, et dictum Dominum Johannem de Balliolo, ac Praelatos et Nobiles, et Vniversitates et Communitates Civitatum et Villarum dicti regni Scotiae, pro ipsis et eorum haeredibus et successoribus ex altera. Et etiam ad includendum dictum Dominum Johannem et caeteros omnes terrae Scotiae praedictos in treugis inter dictos Angliae et Franciae Reges initis pro ipsis et eorum haeredibus, subditis, et confaederatis ad fines infrascriptos. Item, ad sustinendum Praelatos et Nobiles, ac alios supradictos dictae terrae Scotiae in libertate in secretis tractatibus eis promissa. Item, ad adquirendum dictis Praelatis et Nobilibus ac caeteris omnibus incolis dicti regni Scotiae, damna passis per Angliae Regem et suos durantibus treugis supradictis, et eidem Francorum Regi hujusmodi damna passorum nomine, Actionem contra Regem Angliae et suos, ad aestimationem damnorum praedictorum. Item, ad adquirendum eidem Francorum Regi et subditis suis et confaederatis, vias et coleres intrandi regnum Angliae, ac caeteras terras Domino Regi Angliae subjectas, et ad complendum quasdam ordinationes factas contra nationem Anglicanam, ad finem universalis exhaeredationis et distructionis dicti Regis Angliae et nationis Anglicanae praedictae, per Excommunicationis et Interdicti sententias, et per Crucesignationem, et invocationem brachii secularis. Quas quidem ordinationes et confaederationes dictus Avus et ejus Conflliarii magis timere solebant inter caetera omnia pericula nationi Angliae imminentia, et contra quas magis laborabant remedia adhibere, ordinando, prosequendo et ad finem contrarium judicialiter et extrajudicialiter operando a tempore quo ipsis constabat de effectu finali proditionis, propter quam T. de Turbervill. erat suspensus, prout in dictis processibus & aliis, ac Procuratorum & Nunciorum ipsius Avi credentiis & Summis Pontificibus & Franciae Regi expositis, & in aliis tractatibus literis & memorandis, & Nobilium regni Angliae responsionibus super hiis factis plenius continetur. (Of which I found sundry Records and Memorials in the White Tower Chappel.) Suprascripta oftenduntur ad praesens ad finem, quod confideratis literis Apostolicis et literis Francorum Regis dicto Domino nostro nuper directis, et articulis credentiarum Nunciorum eorundem dicto Domino nostro expositis, si appareat quod hujusmodi articuli tendant ad aliquem finem ex suprascriptis, vel ad aliquem alium similem in effectu, idem Dominus noster et ejus Consiliarii uti valeant defensionibus juris et facti, per Auum suum et ejus Consiliarios quondam ordinatis et observatis, contra pericula imminentia ipsis et Nationi Anglicanae in praemissis, ●uousque defensiones meliores inveniantur. Item, ad finem quod Nobiles regni Angliae, et Procuratores Communitatis Subditorum regni praedicti, admittantur per ipsum Dominum Regem ad hujusmodi defensiones proponend. prout eorum antecessores ab Avo dicti Domini nostri erant admissi. Et quod Consiliarii et Nuncii ipsius Domini nostri consilie et auxilio eis diligenter assistant, sub forma tempore Avi sui praedicti observata. Item, ad quaedam alia facienda et ipsorum nomina proponenda et prosequenda, quae ex certis causis alias sunt secretius exprimenda. I likewise found two other Records in the White Tower Chapel, relating to and seconding the premises, in nature of a Popular Petition to the King's Chancellor, thus relating all the proceedings in this affair. Cancellario Domini nostri Regis; Ista Petitio est popularis, facta ad prosecutionem quorundam Nautarum dampna passarum per inimicos nationis Angliae. Quia pro certis causis contentis in Rotulo signato per B. & ex aliis causis de quibus In Turre London, relating to An. 29, 30, etc. E. 1. apparet in Rotulo de defensionibus et remediis contra tres vias procedendi signatos per B. videbatur Avo Domini nostri et ejus Consiliariis, quod dampnosum et periculosum esse poterit Episcopis et aliis personis Ecclesiasticis proponere aliqua tendentia ad declinand. cognitionem Domini Bonifacii quondam Papae 8. inchoatam ad instantiam Franc. Regis & confaederatorum suorum terrae Scotiae, & aliunde servire Coronae Angliae in contingentibus terram Scotiae praedictae, virtute compromissi in ipsum Papam sanciti per Procuratores Regum praedictorum; Et specialiter aliqua tendentia ad justificand. guerram dicti Regis Angliae contra gentes terrae Scotiae praedictae, & ad continuand. guerram supradictam, Dominus Robertus de Burghersech constitutus erat Procurator. dicti Regis Angliae ad proponend. Articulum contentum in Cedula praesentibus annexo, & alios articulos, tendentes non solum ad justificand. guerram praedictam, et etiam ad ipsam confirmand. contra rebelles suos in terra Scotiae supradictae, et ad retinend. dictam terram Scotiae perpetuo et immediate annexam Coronae Angliae, et patrimonio Regum Angliae incorporatum, ita quod nunquam poni poterat extra manus Regum Angliae praedictorum, nec a dicta Corona segregari. Item, quia postquam ad instantiam Procuratorum dicti Regis Franciae & confaederatorum suorum terrae Scotiae praedictae, dicto Papae suggerentium, non solum superioritatem terrae Scotiae in spiritualibus dictae terrae set etiam in temporalibus ad Ecclesiam Romanam pertinere, processus per dictum Papam contra dictum Regem Angliae erat inchoat. ad finem ipsum compellendi per excommunicationis et interdicti sententias ad supersedend. in guerra sua contra Scotos praedictos, necnon ad annullandum omnia judicia per Curiam Angliae lata contra dictos Scotos super corporum et bonorum forisfactura, sed etiam ad restituend. dictis Scotis emnes eorum terras per ipsum Regem Angliae et suos, tam tempore guerrae, quam treugarum occupatas, et ad satisfaciend. eye de omnibus dampnis eis datis tempore treugarum praedictarum, necnon ad privand. ipsum Regem Angliae omnimoda superioritate quam habuit in terrae Scotiae, et ad alios fines contentos in dicto Rotulo signato per B. Videbatur dicto Regi Angliae et ejus Confiliariis, quod dampnosum et periculosum esse poterit non solum Episcopis et caeteris personis Ecclesiasticis regni Angliae, set etiam sivi † onus defensionis. assumere. Vnde per ordinationem Consilit in Parliamento Lincoln. Anno Gratiae Millesimo Trecentissimo, omnes Comites et Barones, et caeteri Noviles dicti Regi Angliae ibidem praesentes, ipsorum nomine et totius Communitatis regni proedicti dictum onus assumpserunt, ut apparet per eorum literas dicto Papae directas sub sigillo eorundem, et contentas in dicto Rotulo signato per B. Item, quia Anno Gratiae 1301. quando Franc. Rex & ejus confaederati tantum confidebant de solitis singularitate & dissensione, & aliis Consuetudinibus quarundam gentium nationis Anglicanae, et aliarum terrarum Coronae Angliae annexarum, et specialiter de assensu seu conniventia quarundam personarum aliàs secretius nominandarum, quod noluerunt consentire ulteriori prorogationi treugarum inter ipsos et Regem Angliae praedictum, nisi dicti Scoti includerentur in dictis treugis, tanquam Francorum Regis confaederati, & Comites & caeteri dicti Regis Angliae confederati de terris Flandr. Barr. & Burgund. exciperentur a Treugis supradictis, prout per literas * Here, p. 875, 876. Francorum Regis super hiis treugis factas, Anno 1302. & nunciorum & procuratorum dicti Regis Angliae tractatus & excusationes plenius apparet. Item, Quia Episcopi & alii solempnes nuncii & procuratores dicti Regis Angliae per quos & alii ipsius Consiliarii, de quorum Consilio & ordinatione compromissum fuit in Papam Bonifacium 8. super guerris & discordiis, etc. duae primae viae tractandi et procedendi coram dicto Papa & aliis ad pacem reformand. inter dictos Angliae & Franc. Reges et eorum subditos quondam ordinatae fuerunt, & per septennium et amplius continuatae, et informationes factae dicto Papae & Cardinalibus, & aliis Domini Papae nunciis super hujusmodi guerrarum materia, et super hiis petita erant remedia primis duabus viis supradictis, in tantum reprebensi fuerunt non solum per dictum Papam, set etiam per homines Nationis Angliae, et specialiter per quosdam conquerentes de dampnis & gravaminibus eis datis durantibus treugis, tractatibus, et processibus morofis supradictis, non solum in laboribus et expensis, set etiam onerosis et Custumarum impositionibus insolitis. Item, dicti Episcopi & caeteri praedicti tantum timebant hujusmodi conquerentium comminaciones et guerras, resistentias & rebelliones quae ex praemissis potuerunt in Angliam more solito provenire; et quia duae primae viae praedictae adeo erat desperatae, ad tollendam principalem materiam guerrarum Scotorum & aliorum inimicorum Nationis Anglicanae, seu impossibiles videbantur omnibus notitiam habentibus materiae supradictae, et conditionum personarum praestancium dictis inimicis auxilium & favorem contra rationem praedictam, & contra incolas terrarum Coronae Angliae annexarum dictae Nationi adhaerentes, & eorum confaederatos, adjutores & amicos. Et quod via denunciationis vel quaerelae ratione peccati procedere oporteret, contra inimicos praedictos. Et quod hujusmodi via denunciationis vel querelae tantum erat odiosa in Curia Romana et alibi, et periculosa esset personis Ecclesiastieis, et Comitibus et aliis Nobilibus regni Angliae pro remediis necessariis impetrandis contra dictos inimicos prosequentibus, quod nullus ipsorum audebat onera officii Procur. et Nuncii assumere in praemissis; (Whereupon) Procuratores Nautarum Portuum regni Angliae, et aliarum terrarum & Insularum Coronae Angliae annexarum, assumpserunt de ordinatione dicti Regis Angliae et ejus Consilii, onus defensionis jurium Coronae Angliae in praemissis contra dictae Nationis Angliae inimicos, et eorum adjutores et confaederatos, via denunciationis et quaerelae, coram quibusdam Cardinalibus per Dominum Papam Bonifaciam assignatis hujusmodi guerrarum materiam in scriptis proponendo, et dictis inimicis praedictam materiam imponendo, unà cum passagii transmarini impedimentis, & aliis dampnis quampluribus dicto Regi Angliae & suis per dictos inimicos praestitis & illatis per 17 Annos & amplius, contra protectionem Sedis Apostolicae ipsi Regi Angliae et suis ratione crucesignationis concessam, et in dictae Sedis contemptum, et totius Christianitatis praejudicium. Ac dictus Dominus Papa ad hujusmodi Procuratorum instantiam, contra dictum Francorum Regem et suos super propositis contra ipsos inimicos, ratione peccati inchoavit processum Mense Decembris, Anno 1302. Cujus virtute, dictus Rex Franc. excommunicatus erat, et regnum suum interdictum, ante diem Sancti Johannis Baptistae proximo sequentem. Et eodem die 〈◊〉 erat per dictum Franc. Regem et Praelatos et Nobiles regni sui praedicti a● hujusmodi Excommunicationis et Interdicti sententiis ad Generale Concilium, ad praesentationem Domini Willielmi de Neugaretto et aliorum dennnciantium Crimen Haeresis et alia crimina contra Papam praedictum; de fine vero dicti processus nichil dicendum est ad praesens ex causa. Item, dicti Nautae à tempore mortis dicti Papae Bonifacii extra adeò singulares fuerunt, negligentes & remissi ad prosequend. coram Summis Pontificibus via denunciationis & querelae, ad finem resumendi & continuandi processum supradictum, vel inchoandi similem in effectu contra dictae Nationis Anglicanae inimicos, et eorum haeredes, confederatos & adjutores, quod ex hujusmodi eorum singularitate & negligentia, dictae Nationis inimici audaciam sumentes insurgendi, & tam in terra quam in mare guerras movendi contra gentes Nationis praedictae, et incolas terrarum, Insularum Coronae Angliae annexarum, ex quibus mala infinita pervenerunt, tàm in personis quam in bonis Gentium praedictarum, et adhuc provenire non cessant. Placeat Paternitati vestrae reverendae, instare erga Dominum nostrum Regem & ejus Consilium, quod mandetur dictis Nautis, quod constituant Procuratores sufficientes ad prosequendum coram Summo Pontifice & ejus Nunciis in Anglia tunc praesentibus ante ipsorum recessum, vel saltem unius eorundem, ad finem resumpsionis & continuationis processus supradicti, & ad alios fines per dicti Domini nostri Consilium ordinand. & specialiter ad duos fines vel tres alias secretius exprimendos ex causa. I shall conclude this History, with * Angl. Hist. l. 17. p. 342. Polydore Virgil's Narrative. Bonifacius Pontifex à Scotis precibus fatigatus, et subiratus, quod Edwardo Balliolo filio Johannis non essent restitutae possessiones, quas ille in Angliae habebat, interdixit Edwardo Regi, ne amplius post haec Scotos bello vexaret, quod id regnum antea in Romani Pontificis fidem et potestatem a Scotis ipsis permissum fuisset, et ideo asserebat, sibi soli integrum esse cuicunque liberet dare auferrebe: Edwardus accepto Pontificis rescripto, habuit primo quoque tempore Principum Concilium, de eaque re mature consuluit: postea, tam per literas quam per Nuncios Pontificem docuit, jus proprietatis terrae Scotiae ad se pertinere, secumque facere, et propterea non passurum se eo perperam privari. His cognitis Bonifacius statim refrixit, ut scil. si pertinacius contenderet, ne inhoneste causa caderet. And so the imperious vapouring Bulls, and claims of this usurping Pope to the right and dominion of the Realm of Scotland, vanished into smoke; and King Edward vigorously pursuing his declared right thereunto, † Tho. Walsingham, Hist. Angliae, p. 55. Ypodigma Neustriae, p. 95. In festo Pentecostes finitis Treugis quae cum Scotis initae fuerunt, Rex contra festum Sa●cti Johannis Baptistae in Scotiam proficiscitur exercitu adunato, & in Scotia denique hiemavit. After the Parliament held at Lincoln, and the premised Letters of the King and Nobles sent to Pope Boniface concerning his Sovereign dominion over Scotland; the King writ and sent this complimental Letter of thanks to him for his great favour (in granting him a Disme for the pretended relief of the Holy Land, as I conjecture) and to desire him speedily to complete and put a final end to all remaining differences between the French King and him for the common good of the whole Christian Repuplick; (which the Pope delaved for his own private ends;) for which end he formerly and now again dispatched several Ambassadors and Proctors to him therein nominated. SAnctissimo in Christo Patri B. etc. Edwardus etc. Quantae mansuetudinis gratiae & quo liberalitatis munere nos fueritis hactenus prosecuti, non possumus esse Claus. 29 E. 1. m. 3. dorso. Pro Rege. immemores; nam quantò illud perspicaciori intuitu contemplamur, tantò nostris intellectibus altius se extollit, & in ejus consideratione Deo & vobis exinde laudes referimus pleniores. Dum itaque in ment revolvimus continuatas liberalitates et promptas quibu● non pluries visitastis, et inter caetera munificentiam illam magnam per dilectum Clericum nostrum Ger. Archidiaconum Rich, nobis nuper ex parte vestra delatam, qua nos liberaliter honorastis, quantum vobis astringimur et tenemur nequivimus exprimere, neque sufficimus, Vt condignas super hoc vobis gratias exolvamus, set pro illis superna clementia inestimabilis boni vobis praemium recompenset. Caeterum finem et exitum negotii reformationis pacis quod est inter Regem Franciae et Nos, quod adhuc pendere dignoscitur coram vobis, pro quo alias solempnes Nuncios nostros ad praesentiam vestram transmisimus, & pro quo etiam dilectos & fideles nostros Walterum Coventr. & Litchf. Episcopum, Amadeum Comitem Sabaudiae, Ottonem de Grandissono, Militem, & praedictum Archidiaconum, Procuratores & Nuncios nostros ad vos mittimus iteratò, desiderabiliter expectantes Sanctitati vestrae omni prece qua possumus supplicamus, quatinus eosdem Nuncios, paternis affectibus recommendatos habentes, sic si placet circa expeditionem finalem & consummationem ipsius negotii curam sollicitam dignemini adhibere, quod pro bono & utilitate totius Reipublicae Christianae, ad prosperum et optatum divina cooperante clementia perducatur effectum. Credentes, si placet, quae praefati Nunci●, vel tres ex ipsis, ex parte nostra vestrae beatitudini viva voce exponenda duxerint in praemissis. Conservet etc. Dat apud Glasgu 24 die Augusti. He likewise issued and sent this Patent of Procuration by them to the Pope, to put an end to this long-deferred Treaty of Peace. SAnctissimo in Christo Patri Domino B. Divina providentia, etc. Edwardus, etc. Devota Pedum oscula Beatorum. Super expeditione negotii reformationis Pacis Pat. 29 E. 1. m. 2 intus. Procuratorium Regis missum ad Curiam Romanam▪ inter magnificum Prin●ipem Regem Franciae & Nos, juxta formam vestrae pronunciationis virtute compromissi per dictum Regem & nos in vos facti, dudum habitae seu prolatae nunc authore Domino finaliter terminandi, dilectos & fideles nostros Walterum Coventr. & Litchfelden. Episcopum, & Nobiles viros Amadeum Comitem Saba●diae, Ottonem de Grandissono Militem, & Ger. Archidiaconum Richmund, Procaratores & Nuncios nostros ad vestrae sanctitatis praesentiam destinantes; Damus eis et concedimus generalem, plenam et liberam tenore praesentium potestatem et speciale Mandatum petendi, audiendi, recipiendi & acceptandi complementum, perfectionem, ac totalem consummationem pronunciationis ac reformationis praedictarum, & omnia alia & singula quae super reformatione Pacis praedictae, ac etiam super omnibus Guerris, discordiis, litibus, controversiiis, causis, quaestionibus, damnis et injuriis, petitionibus et actionibus realibus et personalibus atque mi●tis, quae fuerunt et sunt, vel esse possent inter praedictum Regem Franciae et nos occasione quacunque, et praemissa quoquo modo tangentibus vestra providentia duxerit arbitranda, laudanda, diffinienda, arbitraliter sententianda, praecipienda, ordinanda, disponenda, pronuncianda, addenda, minuenda, corrigenda, interpretanda seu declaranda, ac ea omologandi, roborandi, et valla●diper juramentu●● in animam nostram praestandum; Nec non tractandi, paciscendi, co●coroa●di, et etiam transigendi, et omni alia et singula faciendi quae ad plenam pacem et concordiam, ac pacis et concordiae omniumque praedictorum perfectiunem et consummationem, quoquo modo pertinent et poterunt pertinere, et quae nos faceremus vel facere possemus, si praesentes essemus, etiamsi ea vel eorum aliquod mandatum exigant, vel exigat speciale. Volumus insuper & concedimus, quod tres ex ipsis, si forsan ipsos quatuor insimul ad hoc concurrere non contingat, plenam, generalem, & liberam habeant in praemissis omnibus & singulis potestatem. Promittentes nichilominus, Nos ratum & firmum perpetuo habituros quicquid per praedictos Episcopum, Comitem, Militem & Archidiaconum, aut tres ex ipsis, si ipsi quatuor ad hoc ut praemittitur insimul non concurrant, petitum, acceptatum, omologatum, vallatum, aut aliàs factum fuerit in praemissis, & quolibet praemissorum. Super quibus etiam per nostras literas approbandis, tenendis, servandis atquè complendis, nos et haeredes nostros & omnia bona nostra specialiter obligamus: Et haec Sanctitati vestrae significamus, & omnibus quorum interest, vel interesse potest aut poterit in futurum, per nostras patentes literas sigilli nostri munimine consignatas. Dat. apud Glascu, 24. die Augusti, Anno 1301. Regni vero nostri 29. The King soon after for the hastier and speedier dispatch of this grand affair, and all other his businesses in the Court of Rome, (where nothing could then be obtained or speedily affected without Bribes and Pensions to the Roman Cardinals and other Officers) granted 4. Annuities of 50. Marks a year out of his Exchequer, payable at the Feasts of Easter and St. Michael to 4. of the principal swaying Cardinals, all of one date, thus recorded to posterity. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Attendentes affectionis sinceritatem et Pat. 29 E 1. m. 6. intus. De pensionibus Cardinalibus Romae per Regem concessis. diligentiae sollicitudinem quas venerabilem Patrem Lucam de Flisco, Sanctae Mariae in via lata Diaconum Cardinalem, Consanguineum & amicum nostrum Carissimum erga Nos, et negotiorum nostrorum expeditionem gerere nobimus, et habere, quinquaginta Marcas sterlingorum annuatim per aequales portiones ad Scaccarium nostrum, videlicet in Festis Paschae & Sancti Michaelis percipiendas duximus concedendas. In cujus, etc. Dat apud Dovy Pas 14. die Octobris. Per breve de Privato Sigillo. Consimiles literas habet Venerabilis Pater Dominus Petrus de Piperne, Sanctae Mariae novae Diaconus Cardinalis, amicus Regis Karissimus, de quinquaginta Marcis sterlingorum percipiendis ad Scaccarium praedictum in festis praedictis. Teste ut supra. Per breve de Privato Sigillo. Consimiles literas habet Venerabilis Pater Dominus Willielmus de Pergamo▪ Sancti Nicholai in Carcere Tulliano Diaconus Cardinalis, amicus noster Charissimus, de quinquaginta Marcis sterlingorum annuatim percipiendis ad Scaccarium praedictum in festis praedictis. Teste ut supra. Consimiles literas habet Venerabilis Pater Franciscui, Sanctae Mariae in Cosmedyn Diaconus Cardinalis, et amicus Regis Karissimus, de quinquaginta Marcis sterlingorum annuatim percipiendis ad Scaccarium praedictum in festis praedictis. Teste ut supra. Per breve de Privato Sigillo. In a Bundle of Writs and Letters in the White Tower Chapel, I found this Writ of the King under the privy Seal to his Chancellor, to write Letters in his name to acquaint these Cardinals what Pensions he had granted them; and to direct other letters to them in usual form in his name, on the behalf of the Bishop of Chester, his Treasurer. EDward par la grace de Dieu Roy Dengleterre, Seigneur Dirland, & Ducs Daquitaine, Bundela Brevium & Literarum, in Turre London An. 29 E▪ 1. a nostre cheer Clerc, et feal, Johan de Langeton nostre chancellor, saluz. Pur ce qe Levesque de Cestre nostre Tresorier, irra prochainement a la Court de Rome en nustre Message, et nous luy avonis grant nostre Protection et general Attorne pur luy et pur les Scions, qi vount oveuk luy, a durer par taunt de temps, come le dit Evesque voudra; Vous mandoms, qe sur ce, li facez aver nos letters en duwe form. E pur ce qe Levesque add a fair de nos lettres de priere tot ne y alost il point all Apostoille, et a Cardinaux, et a aucuns autres de cele Court, pur sa besoigne propre; Vous mandoms, que vous lui facez aver all Apostoille, et as autres qil vous fera asavoir, bones et especieles tieles come Levesque voudra deviser, de sicome vous savez la desautes qe nous averoms de luy tant come il est en ceu voiage et plus averioms de li, sil ne revensist tosi defaute. E pur ce qe le dit Evesque, le Counte de Savoye, Monseur Otto de Grauntson, & Lercediakne de Richemonde vount en nostr● Message all Apostoille, pur le besoigne dentre le Roy de France et nous fetes lor fair nos lettres overtes en lor nouns, sur tiele form, come nos Messages ount eu, qi y sont autre foiz alez; E come nous soioms avisez a doner séez a 4. Cardinaux; Les queux Lercediakne de Richem. vous fera assaver, a chescun 50. mark par an, nous voloms qe vous lor enfacez nos letters tieles come autrefoiz ont este faitez a Cardinaux de semblable down. Don souz nostre prive Seal a Glasgu, le 25 jour de Augst, l'an de nostre Regne 29. The Earl of Savoy, and Otto de Grandison, best acquainted with the state of the King's affairs, and differences between him and the King of France, refusing to undertake this new Embassy and Procuration to the Pope, for the reasons * Here, p. 896. premised, though oft times importuned thereunto by the King; he thereupon the next year authorised his other Proctors to proceed therein by this Writ. SAnctissimo in Christo Patri Domino B. Divina Providentia Sanctae Romanae et universalis Ecclesiae Summo Pontifici, Edwardus ejusdem gratia Rex Angliae, Cl. 30 E 1. m. 15 dorso. Rot. Alem anniae ab An. 22 E 1. usq. 31. m. 6. Procuratorum Missorum ad Curiam Romanam. Dominus Hiberniae, & Dux Acquitania, devota pedum oscula beatorum. Nuper sanctissime Pater ante terminum festivitatis Sancti Andreae Apostoli prox praeteritum, dilectos & fideles nostros Walterum Coventrens. & Litchfelden. Episcopum, & nobiles viros Amadaeum Comitem Sabaeudiae, Ottonem de Grandissono Militem, & Magistrum Gerardum de Wyppeyns Archid. Richmund. ad vestrae Sanctitatis praesentiam providimus destinandos, quos simul vel saltem tres ex eis ad audiendum complementum, perfectionem ac totalem consummationem pronunciationis & reformationis pacis in negotio compromissi per magnificum Principem Regem Franciae & Nos in vos facti, juxta formam & continentiam ejusdem, Procuratores nostros & Nuncios fecimus speciales. Et licet supradictos Comitem & Militem, qui jus nostrum & statum negotii pro parte nostra praecipuè noverunt, & alias Nuncii & Procuratores nostri in eodem negotio compromissi, (prout vestra novit Sanctitas) extiterunt, specialibus literis et Nunciis cum magna precum instantia, ad assumendum laborem ad vestram praesentiam accedendi, requisi verimus diligenter, ipsi tamen ob quamplures notabiles causas et evidentes rationes ( * Here, p. 896, 897. expressed in the premised Records and Petition to the Chancellor) see in hac parte multipliciter excusarunt, prout jam de novo ad nostrum pervenit auditum. De quo tedio afficimur in immensum. Ne igitur vestra finalis pronunciatio in memorato compromissi negotio, quantum ad Nos attinet, propter ipsorum Comitis & Militis absentiam impediatur, quod absit, quomodolibet, vel etiam differatur, praelibatis Episcopo & Magistro Gerardo & utrique eorum in solidum; ita quod non sit melior conditio occupantis, ad audiendum pro nobis, & nostro nomine pronunciationem vestram, voluntatem & beneplacitum super hiis quae inter Regem Franciae & nos per vos, virtute compromissi praedicti restant pronuncianda vel etiam facienda, per alias nostras patentes literas potestatem nos noveritis commisisse. Conservet vos altissimus ad regimen Ecclesiae suae sanctae per tempora prospera & longaeva. Dat. apud Derlington quinto die Marcii, Anno Regni nostri 30. But these Commissioners likewise delaying, or refusing to act any further therein, the King in September following, constituted and sent New Proxies to conclude this long-delayed business, by this Patent. SAnctissimo in Christo Patri Domino B. Diviva Providentia Sacrosanctae Romanae & Universalis Ecclesiae, Summo Pontifici. Edwardus ejusdem gratia Rex Angliae, Pat. 30 E 1. m. 9 intus. Procuratorium missum ad Curiam Romanam. etc. devota pedum oscula beatorum. Super expeditione negotii reformationis pacis inter magnificum Principem Regem Franciae & nos juxta formam vestrae pronunciationis, virtute compromissi, per dictum Regem & nos in vos facti dudum habitae seu prolatae nunc authore Domino finaliter terminandi, Religiosos viros fratres W. de Geinsburgh, & H. de Hertlepole de Ordine Fratrum Minorum, & dilectos Clericos nostros Magistros Johannem de Sancto Claro Canonicum Lond. & Philippum Martell Juris Civilis professorem, ac Willielmum de Dene Militem, Procuratores & Nuncios nostros ad vestrae Sanctitatis praesentiam destinantes; damus eyes & quatuor vel tribus eorum, si eos simul adesse non contigerit, ac concedimus generalem, plenam et liberam tenore praesentium potestatem et speciale mandatum petendi, audiendi et recipiendi complementum, perfectionem, ac totalem consummationem pronunciationis et reformationis praedictum, et omnia alia et singula quae super reformatione pacis praedictae; ac etiam super omnibus guerris, discordiis, litibus, controversiis, causis, questionibus, damnis, injuriis, petitionibus et actionibus realibus et personalibus atque mixtis, quae fuerunt, et sunt, vel esse possent inter praedictum Regem Franciae et nos, occasione quacunque, et premissa quoquomodo tangentibus, vestra providentia duxerit arbitranda, laudanda, diffinienda, arbitraliter sententianda, praecipienda, ordinanda, disponenda, pronuncianda, addenda, minuenda, corrigenda, interpretanda seu declaranda, et etiam omnia alia et singula faciendi, quae ad plenam pacem et concordiam, ac pacis et concordiae, omniumque praedictorum perfectionem et consummationem qucque modo pertinent et poterunt pertinere. Promittentes nichilominus nos ratum & firmum perpetuò habiturus quicquid per praedictos Fratres, Clericos & Militem, aut quatuor vel tres ipsorum petitum, receptum, actum, gestum, seu aliàs factum fuerit in praemissis & quolibet praemissorum, super quibus etiam per nostras literas approbandis, tenendis, servandis atque complendis nos & Heredes nostros, & omnia bona nostra specialiter obligamus. Et haec sanctitati vestrae significamus, & omnibus quorum interest, vel interesse potest aut poterit in futurum per nostras Patentes Literas sigilli nostri munimine consignatas. Dat apud Arundel 9 die Septembris, Anno Domini 1302. Regni verò nostri tricesimo. What proceedings the Pope made in this Affair to the excommunicating of the King, and interdicting the Realm of France, you have heard * Here, p. 897. before, and I shall hereafter more fully relate. In the Bundles of Writs I discovered in the White Tower of Anno 29 E. 1. I found these ensuing at the Kings, or Parties Suits, for holding and prosecuting Suits for Bundelae Brevium in Turre London, de Anno 29 E. 1. Goods, Chattles, Trespasses, Advowsons' and Freeholds in Court Christian, against the King's Crown, Dignity and Prohibitions. Edwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. Vic Suff. etc. Pone, etc. Johannem personam Ecclesiae de Tudenham, etc. ostensurus quare cum placita de Catallis & Debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio ad nos et coronam et dignitatem nostram, et non ad alium pertineant in regno nostro; idem Johannes, etc. secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis Prioris Canonicorum de Thetford, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, in laesionem Coronae et dignitatis nostrae, et contra prohibitionem nostram. Teste meipso apud Glascou, 8 die Septembris, an. r. n. 29. Edwardus, etc. Vic. Suff. Pone, etc. Magistr. Johannem de Nassington seniorem; Quare, etc. (ut supra) tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis & debitis Jacobi de Mohune personam Ecclesiae de Brompton: quae non sunt, etc. in laesionem Coronae et dignitatis nostrae, etc. Pone etiam Willielmum de Roynene, Willielmum Haldeyn, Robertum de Mundesby, (and three others) quare secuti sunt idem placitum in eadem Curia contra prohibitionem nostrum. T. meipso apud Hereford, 26 die Aprilis, an. r. n. 29. Edwardus, etc. Vic. Glouc. etc. quod ponas Magistr. Rogerum de Stoke, quod sit, etc. ad respondend. Magistr. Radulpho de leicester, & Thomae de Mitcham, quare ipse simul cum Magistro Johanne de Eboricis persona Ecclesiae de Tredyngton secutus fuit (consimile) placitum in Curia Christianitatis contra prohibitionem nostram, etc. T. E. de Mekingham, 23 die Febr. an. r. n. 29. Vic. Not. etc. quod distringas Willielm. de Peterings per omnes terras & catalla, etc. ad respondend. Radulpho de Bedyngton, & Johanni de Eyleston; quare ipsi simul cum Magistr. Roberto de Candelbey, tenuerunt (consim.) placitum in Curia Christianitatis, etc. Et ad audiendum judicium suum de pluribus defaltis. T. J. de Metingham apud Ebor. 16 die Maii, an. r. n. 29. Vic. Ebor. etc. Si Robertus Ughtred, etc. pone, etc. Magistr. Johannem de Nassington, & Magistr. Johan. de Berenys, etc. ostensuri quare tenuerunt (consimile) placitum de catallis et debitis quae non sunt. Pone etiam Michaelem Chapeleyn, Johannem de Northaveron, Magist. Rogerum de Hoselerton, & Thomam de Hoselerton, quare secuti sunt idem placitum contra prohibitionem nostram, etc. T. meipso apud Aberford, 27 die Novembris, an. r. n. 29. Edwardus, etc. Vic. Essex, si Rogerus de Grass, etc. Pone, etc. 1 Willielmum Atteforde personam Ecclesiae de parva Badowe, etc. ostensurus quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de Advocationis Capellae beatae Mariae de parva Badowe contra prohibitionem nostram. Teste meipso apud Strivelyn. 8 die Octobr. Anno regni nostri 29. Edwardus, etc. Vic. Linc. etc. Si Christiana West, etc. pone, etc. Magistr. Benedictum de Muchewell, & Robertum personam medietatis Ecclesiae de Stocks, etc. ostensuri, quare cum placita de Transgr. contra pacem nostram factis in regno notro, ad nos, etc. iidem Benedictus et Robertus tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de hujusmodi Transgressionibus, in laesionem Coronae et dignitatis nostrae, et grave dampnum ipsius Christianae, et contra Prohibitionem nostram, etc. Teste meipso apud Newelham, 28 die Januarii, An. r. n. 29. Edwardus, etc. Vic. Hereford, etc. Si Johannes fill. Adae de Marisco, etc. pone, etc. Richardum Episcopum Hereford, etc. ostensurus, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de Laico feodo praedicti Johannis in Proma Canonicorum contra prohibitionem nostram. Pone eciam, etc. Magistr. Robertum de Gloucestr. quare secutus est idem placitum in eadem Curia contra prohibitionem nostram. Teste meipso apud Linlinscu. 2. die Nou. An. r. n. 29. But the principal Writs of this kind, and of greatest concernment this year, are those which concern the Earl of Lancaster (made by advice of the King's Council, Nobles and others upon mature consideration) against John de Ferrer for prosecuting, and the Archbishop of Canterbury and his Commissaries, for holding Plea of sundry of his Castles, Manors, Villages and Freeholds in several Counties in Court Christian, against the King's Prohibitions, which I found in the White Tower Chapel, issued under the King's privy Seal, and after under his Great Seal by the Chancellor. EDward par la grace de Dieu Roy Dengleterre, etc. a nostre chier Clerk & foial Bundela Brevium de Privato Sigillo, etc. in Turre London, An. 29 E 1. Johan de Langeton nostre Chancelier, saluz. Nous avoms resceu la fourme des letters, qe vous et nostre Conseil a Everwyk avez ordene sur la busoigne qui touche la Conte de Lancastre nostre Neveu, dont nous vous mandasmes nadgires & lavoms monstree as Contes, Barons, et as autres bones gentzes qui sont en nostre compeigne, & vous feisoms assavoir, quill nous semble, et a eux ausint, que la dite fourme est renable et feisable en cest cas; par quoy nous la vous renuoions et mandoms, qe vous facez nos letters contenantzes meisme lafoy form, et les liures as gentzes de dit nostre Neveu done souz nostre privy Seal a Pebbles, le 10 jour Daugst, l'an de nostre regne vint & noevisme. EDward, etc. a son chier & foial Johan de Fereres. Per ceo, qe nous avoms entendu qe vous, un plai de lai fee, dount la conissance apent purement a nostre Courtesan, suez en la Curt Christiene bers Thomas Conte de Lancastre, en grant prejudice de nous et de nostre Reaume, et en blemissement, de nostre Corone, e de nostre Dignity royal; as queux sauver, meinteinir et garder vous estez tenuz e liez par le Serement qe vous nous aves fait; Vous mandoms e enjoignoms en la homage qe vous nous avez fait, e la foy qe vous nous devez, e la Serement avantdit, e sur forfeiture de quanque vous nous poez forfere, Qe vous par vous, ne par autre, le dit play ne suez en la Curt Christiene avandite; e si nule Suit enavez fait ou manned e fair, sanz delay le repelez e faitez repeler. E vous meimes soiez devant nous a trois simoines de la saint Michael ou qe nous seoms, pur fere a resceiure en les choses avantdites, qe dreit enserra. E nous adunqes serroms presiz de bous fere dreit en cele busoigne, si avant come la conissance apent a nous, e a nostre Courtesan: E turns illoeqes cest bref. REX dilecto & fideli suo Johanni de Ferrariis salutem. Quia intelleximus Claus. 29 E 1. m. 7. dorso. quod vos quoddam placitum de Laico feodo, cujus cognitio ad nostram Curiam mere spectat, in Curia Christianitatis versus dilectum Nepotem & fidelem nostrum Thomam Comitem Lancastriae prosequimini, in regni nostri praejudicium manifestum, et Coronae nostrae nostrae que dignitatis Regiae non modicam laesionem, ad quas tenendas, manutenendas, et etiam observandas, astricti estis vinculo nobis praestiti juramenti, Vobis sub debito homagii quod nobis fecistis, et in fidelitate qua nobis tenemini, necnon et juramento vestro praedicto, et etiam sub forisfactura amnium quae nobis forisfacere potestis, firmiter inhibemus, ne placitum praedictum per vos vel per alium in Curia Christianitatis prosequi praesumatis. Et si hujusmodi placitum in Curia illa prosequi feceritis, seu prosequi mandaveritis, sine dilatione qualibet revocetis, et revocari totaliter faciatis, et vos ipsi coram nobis sitis a die Sancti michael in tres Septimanas ubicunque tunc fuerimus in Anglia, ad faciendum et recipiendum quod justum fuerit in praemissis. Nos enim parati sumus et erimus vobis in hac parte plenam et celerem justiciam exhibere. Et habeatis ibi hoc breve. Teste Rege apud Pebbles 10. die Augusti. Per breve de Privato Sigillo. The Archbishop of Canterbury and his Commissaries holding Plea, and John de Ferrariis prosecuting it in Court Christian, against the King's Prohibitions; the Earl of Lancaster thereupon brought this Action against the Archbishop and his Commissaries for this usurpation upon the King's Crown, Dignity, Courts, and contempt of his Royal authority, to his damage of 20000 l. as the Plea Rolls of Anno 29 E. 1. which I found in the White Tower record, his Declaration running in the words of the premised Writs; upon which issue was joined, whether he held plea or not, and this Writ to summon a Jury awarded to the Sheriffs of London to try the issue. EDwardus Dei gratia, etc. Vicecomitibus London. salutem. Praecipimus vobis, quod venire faciatis coram Justiciariis nostris apud Ebor. à die S. Martini in Bundela Brevium in Turre London, A●. 29 E 1. quindecim dies 12. tàm Cives quam alios liberos et legales homines de Civitate London. quorum quilibet habeat Centum solidatas terrae, tenementorum, vel redditus per annum, ad minus, per quos rei veritas melius sciri poterit. Et qui nec Thomam Comitem Lancastriae, nec Robertum Archiepiscopum Cantuar. aliqua affinitate attingant, ad recognoscendum super Sacramentum suum, si praedictus Archiepiscopus per se, & Magistrum Robertum de Ros Canonicum Ecclesiae S. Pauli London. & Magistrum Johannem de Bedeford Archidiaconum London. Commissarios suos, die Martis proximâ post festum Sanctae Trinitatis, & die Mercurii proximâ post festum Nativitatis S. Johannis Baptistae, Anno regni nostri vicesimo nono, tenuit placitum in Ecclesia S. Pauli London. de Laicis feodis praedicti Comitis, ad sectam Johannis de Ferrariis, viz. de Tuttebyr. Maneriis de Barton, Rolleston, Villis de Tatenhull, Marthinton, terris, pratis, pascuis, nemoribus, & redditibus eorundem Maneriorum & Villarum in Com. Staff. & Maneriis de Hegham Ferers & Russinden in Com. Northt. Maneriis de Duffeld & Beurepeyr in Com. Derb. & Castro de Lyverpol. Maneriis de West-Derby & Salford, Nemoribus de Toxthad & Croxthad, & Simondeswode in Com. Lancastr. contra prohibitionem nostram, sicut praedictus Comes dicit, vel non, sicut Archiepiscopus dicit; Quia tàm praedictus Archiepiscopus quam praedictus Comes, inter quos inde contentio est, posuerunt se in jurisdictionem illam. Et habeatis ibi nomina Jur. & hoc Breve. Teste R. de Hengham apud Eborum, 27 2ie Octobr. Anno regni nostri 29. What Verdict and Judgement was given therein, I find not. In the decayed Plea Rolls at York An. 29 E. 1. I found these 2. suits and Attachments for holding and prosecuting Pleas in the Court Christian for Lay fee and Chattels, against the King's Prohibitions. Eborum. Robertus de Rypplingham persona Ecclesiae de Aclum & Alex. vicarius Placita apud Eborum, Ann, 29 E 1. in Turre Lond. Ecclesiae de Aclum attach. fuerunt ad respondendum Johanni de Bernevill de placito, quare praedictus Robertus, etc. tenuit placitum in Curia Christianitatis de Laico feodo ipsius Johannis de Lenening, contra, etc. Et de placito quare praedictus Alex secutus est idem placitum in eadem Curia, contra, etc. Et unde idem Johannes queritur, quod cum ipse die Dominica proxima ante festum Omnium Sanctorum anno regui Regis nunc vicesimo septimo in Ecclesia beati Petri Eborum, in praesentia Magistri Thomae de Corbrigg, (and others,) etc. porrexisset Regiam prohibic. ne praedicti Robertus & Walterus tenerent placitum in praefata Curia Christianitatis de herbagio crescente in Curt. praedicti Johannis apud Levenyng, — etc. Yet they proceeded to suspend, and excommunicate him, in contempt of the King and his Courts, to the hurt of his Crown and Royal Dignity, etc. et unde dampnum habet, etc. which is putrified. Eborum. Robertus Ughtred per attorn. suum optulit se, etc. vers. Magistrum Johannem de Nassington, & Magistrum Johannem de Berewyk, Matthaeum de Chapeleyn, Johannem de Northalverton, & Magistrum Rogerum de Heselerton de placito quare praedict. Magister Johannes & Magister Johannes tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de catallis, etc. quae non sunt, etc. contra, etc. Et de placito, quare praedicti Michaelis, Johannes, & Magister Rogerus secuti sunt idem placitum, etc. contra, etc. Et ipsi non veniunt; Et praeceptum suit Vic. quod attach. etc. Et Vic. mandat, quod pr●ceperat Ballivis, etc. Ideo praeceptum est Vic. quod non omittat propter praedictam libertatem quin attach. etc. The King being informed, that the Archbishop of Canterbury this year, notwithstanding his * Here p. 856. Prohibition to him the year before, intended to visit his Free-Chappel within the Castle of Hastings, against the ancient Privilege of his Free-Chappels and Crown, issued this Writ to the Constable of the Castle, not to permit the Archbishop, or any other from him, to come within the Castle, to visit or exercise any Ecclesiastical Jurisdiction within the Free-Chapple thereof. REX Stephano Sprot Constabulario Castri sui de hastings, salutem, Quia venerabilis Claus. 29 E. 1. m. 9 De non permittendo Archiepisc. Cantuar. ingred. Castru de hastings. pater R. Cantuar. Archiepiscopus liberam Capellam nostram in Castro praedicto, quae ab omni Iurisdictione ordinaria est exempta, intendit ut intelleximus visitare, in nostri praejudicium, et libertatis Capellae nostrae praedictae laestonem manifestam; Vobis mandamus firmiter injungentes, quod si contingat praefatum Archiepiscopum, aut aliquem alium ex parte sua ad Castrum nostrum praedictum accedere, ad dictam Capellam nostram visitandum, vel ad aliquid aliud faciendum aut attemptandum, quod in nostri praejudicium seu laestonem libertatis dictae Capellae nostrae cedere potest, ipsum Archiepiscopum vel alium ejus nomine ex hac causa Castrum praedictum nobis inconsultis nullatenus ingredi permittatis. Teste Rege apud Feckenham 9 die Aprilis. The Abbot of the Cistercians suing the Abbot of Rewly in Court Christian, and vexing him for farming a Church of a Prior alien, seized by reason of the Wars with France into the King's hand, by advice of his Parliament, issued this Prohibition to stay all proceedings. REX dilectis sibi in Christo Abbati de Pynn, salutem. Cum occasione guerrae inter Regem Franc. & nos motae, de communi consilio regni nostri sit provi●um, Claus. 29 E. 1. m. 16. dorso. Prohibitio pro Abbate Regalis loci. quod exitus et proventus terrarum, reddituum, et aliorum bonorum quae alienigenae habent in regno nostro infra idem regnum remaneant, saltem quousque pax inter dictum Regem et nos fuerit integre reformata, ac vos, sicut intelleximus, pro eo quod proventus qui de Ecclesia de Saham ante dictam guerram vobis solvi consueverunt infra regnum nostrum praedictum, secundum formam provisionis praedictae hactenus remanserunt, dilectum nobis in Christo Abbatem Regalis loci juxta Oxon. firmarium Ecclesiae supradictae coram Abbate Cisterciensi trahitis in placitum, ut intelleximus, & ipsum ea occasione multipliciter molestetis, in nostri praejudicium, & praedicti Abbatis Regalis loci dampnum non modicum & gravamen, & contra formam provisionis praedictae, de quo vehementer miramur; Nolentes quod aliquis pro hiis quae pro utilitate regni nostri salubriter statuuntur, trahatur in placitum vel alias indebite molestetur; vobis sub forisfactura omnium quae in eodem regno nostro forisfacere poteritis firmiter inhibendo mandamus, ne de caetero prosequamini placitum supradictum. Teste Rege apud Linc. 23 die Februarii. Per Consilium. The King being informed, that the Abbot of the Premonstratenses bade sent some of his Canons into England, to demand and levy a great sum of money and Subsidy to his use from the Abbots of his Order in England, and all Ecclesiastical persons on whom they had conferred any Benefice, without his privity and Royal assent, to the prejudice of himself and of the whole Realm, issued this Writ to the Constable of Dover and Warden of the Cinqueports, not to permit any Canon, Vallet, or other Messenger of that Order to carry any money, or pass out of England, without his special licence; agreeing with that before against the like practice by the Abbot of * Here p. 858. Clunie. REX dilecto & fideli suo Roberto Burghersh custodi Quinque Portuum suorum, Claus. 29 E. 1. m. 8 dorso. Quod Canonici Praemonstratenses non transeant ad partes transmarinas. salutem. Datum est nobis intelligi, quod Abbas Praemonstratensis quosdam ex suis Canonicis in Anglia specialiter destinavit, ad petendum et le vandum ad opus ipsius Abbatis quandam magnam pecuniae quantitatem de Abbatibus ordinis Praemonstratensis in Anglia, et omnibus personis Ecclesiastic●s quibus iidem Abbates Ecclesiastica beneficia contulerunt; verum quia nunquam alias tale subsidium in regno nostro consuevit exigi absque nostra vel progenitorum nostrorum licentia et assensu, possetque hujusmodi subventionis inordinatae subsidium in Abbatum praedictorum, ac totius regni nostri praejudicium de facile redundare; Vobis mandamus firmiter injungentes, quod nullum Canonicum ordinis praedicti, Valletum seu alium Nuncium quemcunque pecuniam deferentem ad partes transmarinas transire permittatis, sine nostra licentia speciali. Teste Rege apud Morpath 28 die Junii. I found some Inquisitions issued to several Sheriffs to inquire what moneys they had exacted and levied in this kind, to which an Ignoramus was for the most part returned, these Monks being unwilling or afraid to disclose the indirect practices, or incur the displeasure of their Superiors. The Archbishop of Canterbury (during the * Here p. 823 831, 837. hot contest between him, and the Abbot and Monks of St. Augustine's) having excommunicated no lesle than 17. Parsons and Vicar's in Kent at once, and imprisoned most of them in the Goal at Canterbury upon a Writ of Capias Excommunicatum, till they satisfied him for their contempts and injuries against him; upon their complaint thereof to the King, he issued this Writ of Privy Seal to the Bishop of Chester his Treasurer, his Chancellor and Council, to take good advice thereon, and then to certify him what course he should take for their relief; as this Writ of Privy Seal I found in the White Tower Chapple attests. EDward par le grace de Dieu, etc. all honurable pier in Dieu W. par la mesme grace Bundela Brevium & Literarum in Turre London. An. 29 E, 1. Evesque de Cestre, nostre Tresorier, & a nostre chier Clerc & foial Johan de Langeton nostre Chancelier, & as autres bones gentzes de nostre Consail demourauntzes a Everwyk, saluz. Nous enveoms a vous Frere William de Tykenhurst Moigne de l' Abbe de saint Austyn de Canterbir, & Phelip de Intebergh Clerc, qui de par l' Abbe & le Covent de meisme le li●n, nous ont en pleignaunt aucunes choses monstrees, qe l'Ercevesque de Canterbir et ses Ministres ont faitez oretard en grant prejudice de eux, et contre la franchise, et l'estate de leur Eglise, et contre la forme des privileges, quill ont de l'Apostoille qui ore est, et d'aucuns de ses predecessors Evesques, et a●sint a grant damage d'acunes people qui a lour jurisdiction purement appendent, sicome il dient, dont il se sentent molt grevez, et nous ont requis, qe nous enmettoms consail et remedy. Et pur ce qe nous desiroms moult a mettre bon consail es busoignes que touchent la dite Eglise, la quele est de nostre avoerie especiaument pur la devotion que nous avoms a Saint Austyn de Canterbir, et ausint pur la bon volunte, que nous avoms a l'Abbe et au Covent avantditz; Vous mandoms, qe vous e●z a leisir & a tien diligence come i'll affiert, quantque les avantd●●z William & Phelip vous diront sur le fait du dit Ercevesque & de ses Ministres en cele party, & ecz consail & bon avisement de ce qe nous enporroms fair, par reison. Car nous enferiens volenters ce qe nous poriens en bone manere. Et quant vous aurez consaillez sur ceste chose tant come il vous semblera qe bon soit, mandez nous ent vos auys distinctement par vos letters. Don sonz nostre prive seal a Kings Clipston le 4. jour de Decembr. l'an de nostre regne vint & noevisme. The King upon their advice, soon after issued two several Writs to the Sheriff of Kent, to release them upon sufficient bail who were taken and imprisoned, and not to take or imprison the rest who absented themselves, upon putting in sufficient pledges to appear before him in the Parliament at Lincoln, to abide his order in this business. REX Vic. Kanc. salutem. Cum nuper ad denuntiationem venerabilis patris Claus. 29 E. 1. m 14. intus. Pro Johanne Rectore Ecclesiae de Parva Monigham, & aliis. R. Cantuar. Archiepiscopi per literas suas patentes nobis significantis, quod Johannes Rector Ecclesiae de Parva Monigham, Johannes Rector Ecclesiae de Eastla●gedon, Walterus Rector Ecclesiae de Stonore, Johannes Vicarius Ecclesiae de Chistest●d, Johannes Vicarius Ecclesiae de Mentre, Edmundus Vicarius Sancti Laurentii in Taneto, Matthaeus Vicarius Ecclesiae de Northbornt, Thomas Rector Ecclesiae de Frythyndonne, Johannes Vicarius Ecclesiae de Tenterdenne, Johannes Vicarius Ecclesiae de Leanham, Martinus Rector Ecclesiae de Borewaremersh, Samson Rector Ecclesiae de Wynelesbergh, Williel●us Rector Ecclesiae de Br●cklond, Thomas Rector Ecclesiae de S●one, Laurentius Rector Ecclesiae de Kingesdonne, Thomas Vicarius Ecclesiae de Sheldwych, & Willielmus Vicarius Ecclesiae de Middleton, propter manifestam contumaciam suam excommunicati sun●, nec se volunt per censuram Ecclesiasticam justitiari; tibi praeceperimus, quod praedictos Johannem, Johannem, Walterum, Johannem, Johannem, Edmundum, Matthaeum, Thomam, Johannem, Johannem, Martinum, Sampsonem, Willielmum, Thomam, Laurentium, Thomam, & Willielmum per corpora sua, secundum consuetudinem Angli● justitiares, donec Sanctae Ecclesiae tàm de contemptu quam de injuria ei illata ab eis esset satisfactum. Et postmodum postquam iidem Johannes, Johannes, Walterus, Johannes, Johannes, Edmundus, Matthaeus, Thomas, Johannes, Johannes, Martinus, Samson, Willielmus, Thomas, Laurentius, Thomas, & Willielmus, praete●tu mandati nostri praedicti per te capti, et in prisona nostra Cantuar. de●enti fuerant, tibi ob aliquas certas causas coram nobis proposi●as praeceperimus, quod accepta sufficienti securitate a praefatis Johanne, Johanne, W●l●ero, Johanne, Johanne, Edmundo, Matthae●, Thoma, Johanne, Johanne, Martino, Sampsone, Willielmo, Thoma, Laurentio, Thoma, & Willielmo, quod essent coram nobis in Parliamento nostro apud Lincoln. in Octabis Sancti Hilarii proximo praeteritis, ad informandum nos plenius super causis praedictis, ipsos Johannem, Johannem, W●lterum, Johannem, Johannem, Edmundum, Matthaeum, Thomam, Johannem, Johannem, Martinum, Sampsonem, Willielmum, Thomam, Laurentium, Thomam, & Willielmum, a prisona illa si occasione praedicta et non alia detenti essent in eadem, interim deliberari faceres per securitatem praedictam. Et haberes hoc breve tu●c ibidem. Actu nobis returnaveris, quod omnes in dicto brevi nominati capti fuerunt, et per bonam securitatem postmodum deliberati, exceptis praedictis Wal●ero Rectore Ecclesiae de Stonore, Johanne Rectore Ecclesiae de Eastlangedon, Thoma Rectore Ecclesiae de Frythyndonne, Martino Rectore Ecclesiae de Borewaremersh, & Laurentio Rectore Ecclesiae de Kingesdonne, qui in Balliva tua inventi non fuerunt. Nos habito super praemissis tractatu in Parliamento praedicto, dictam securitatem continuare volentes; tibi praec●pimus, quod accepta hujusmodi securitate sive manucaptione a praedictis Waltero, Johanne, Thoma, Martino, & Laurentio, prout nobis returnasti non inventis si se justitiari permiserint, et nova securitate a praefatis Johanne, Johanne, Johanne, Edmundo, Matthaeo, Johanne, Johanne, Sampsone, Willielmo, Thoma, Thoma, & Willielmo, quod erunt coram nobis ad voluntatem nostram super praemissis, omnibus responsuri ad captionem eorundem Johannis, Johannis, Walteri, Johannis, Johannis, Edmundi, Matthaei, Thomae, Johannis, Johannis, Martini, Sampsonis, Willielmi, Thomae, Laurentii, Thomae, & Willielmi non procedas, donec aliud super hoc a nobis habueris in mandatis. Teste Rege apud Lincoln, 18 die Febr. Per Regem & Consilium. From which Writ, as we may observe the excessive malice, vexation and impiety of the Archbishop, in excommunicating so many Rectors and Vicars of Parish Churches at once, upon the premised suits and contest between him and the Abbot and Monks of Canterbury, whereby the people of those places were long deprived of the spiritual food of their souls; so we may well infer: 1. That it is the King's Prerogative, Office, duty to examine, redress and rectify such vexations, abuses, and Excommunications of Rectors, Vicars, and other his Subjects, even by the Archbishop of Canterbury himself, much more by other Bishops or their inferior Officers. 2ly. That such extravagant abuses and Excommunications are thought fit and worthy examination and redress even in Parliament in that age. 3ly. That the King by his Prerogative might enlarge persons taken upon a Capias Excommunicatum out of Prison upon security, without any Oath, and supersedeat his Writs of Excommunication against others, not actually taken and imprisoned, till their causes were heard and determined by him in his Parliament, and that by the resolution of the King and his Council in Parliament, by whose order this Writ issued forth. This year there fell out this memorable case in Law touching the King's prerogative, contained in the ensuing Writ. The King presenting his Clerk to the Archbishop of Canterbury to admit him to a Benefice accrueing to him by reason of a Wardship, the Archbishop refusing to admit him because he was under age, being contrary to the Canonons'; he thereupon committed the Church to one of the King's Chaplains till he should be of age: The Archbishop dying, his successor finding no person inducted therein, and so holding it void, admitted the Cle●k of the right patron presented to it, contrary to the King's prerogative, * See here, p. 331. against whom no time nor lapse incurs; who thereupon commanded him to admit his first presented Clerk (now of age) thereto, by this Writ. REX Archiepiscopo Cantuar. salutem. Meminimus quod nuper vacante Ecclesiae Claus. 29 E 1. m 1●. dorso. De revocando pr●sentatione factam contra Statum Regni & Clerico Regis admittendo. de Rolnyngden vestrae Dioc. per mortem talis quondam ejusdem Ecclesia Rectoris, & ad nostram donationem spectante, ratione Custodiae terrae & Heredis J. de S. defuncti, qui de nobis tenuit in Capite, tunc in manu nostra existentis; Nos bonae memoriae J. tunc Archiepiscopo Cantuar. praedecessori vestro dilectum Clericum nostrum Willielmum de Halstede ad eandem Ecclesiam duximus praesentandum: set idem Archiepiscopus quia dilectus Clericus noster erat tunc temporis minor annis, secundum Canonicas sanctiones R. de S. Capellano nostro, nomine dicti Clerici nostri commisit custodiam Ecclesiae antedictae; Verum quia vos in eadem Ecclesia institutum neminem invenistis, Stephanum de Certeseya Clericum ad praesentationem J. de Lerham Militis, qui ejusdem Ecclesiae asserit se patronum, in praejudicium juris nostri, cum nobis tempus non currat in talibus, ad eandem Ecclesiam admisistis, dicto Sacerdoti auferendo custodiam antedictam. Nolentes igitur permittere Ius Regium, ad cujus conservationem, fidelitatis nobis praestitae debitum vos astringir, taliter absorberi. Vobis mandamus, quod illud quo● per vos de dicta Ecclesia, in juris Regii, ut praedictum est, praejudicium est taliter acceptatum, ●eleriter revocantes, praedictum Clericum nostrum, cui nichil hiis diebus ob●●stere Canonicum credimus in hac parte, ad praesentationem nostram ad praefatam Ecclesiam admittatis. Quid autem super hoc duxeritis faciendum nobis per latorem praesentium rescribatis. Teste Rege apud Feckenham, 12 die Aprilis. The Abbot and Covent of Thorney having paid 500 Marks to Pope Boniface his Collectors for arrears of the Dimes collected for relief of the Holy Land, borrowed by the King, for which sum they were bound in the * Here, p. 300. etc. 14th year of his reign, and had the King's Counterband to discharge them thereof; upon his Petition in the Parliament of Lincoln, the King issued this Writ to his Treasurer and Barons of the Exchequer for their satisfaction and discharge thereof, by such means as they should deem most expedient. REX Thesaurario & Baronibus suis de Scaccario salutem. Dilecto nobis in Christo Cl. 29 E 1. m▪ 13. Pro Abbate de Thorneye. Abbas & Conventus de Thorneye per peticionem suam coram nobis & Consilio nostro in Parliamento nostro Lincoln. exhibitam supplicarunt, quod cum ipsi nuper per * See Here, p. 360, 361, 362. literas suas patentes sigillo suo communi signatas, pro nobis in quingentis marcis sterlingorum, quae ad manus nostras de pecunia Decimae in subsidium Terrae Sanctae in regno concessae devenerunt, se erga Dominum Summum Pontificem obligaverint; Nosque per literas nostras patentes obligaveri●us Nos, haeraedes & successores nostros, praefatis Abbati & Conventui & successoribus suis ad plenam & integram ejusdem pecuniae solucionem infra duos menses postquam ab eisdem Abbate et Conventu super hoc requisiti fuerimus faciend. necnon ad ipsos inde conservandos indempnes. Et iidem Abbas et Conventus virtute obligacionis suae praedictae de praedictis quingentis marcis Collectoribus dictae Decimae per praefatum Summum Pontificem specialiter deputatis, jam satisfecerint, sicut dicunt; Voluimus ei in satisfactione praedictarum quingentarum marcarum in firmis annuis et debitis quae nobis debent ad Scaccarium praedictum facere allocationem, vel alio competenti modo eis super, hoc providere. Nos igitur supplicationi ipsorum Abbatis & Conventus in hac parte annuere, ipsorumque indempnitati volentes prospicere ut tenemur, vobis mandamus, quod inspectis literis nostris praedictis, habitoque cum eodem Abbate super praemissis diligenti tractatu de aliqua bona & competenti forma, per quam de praedictae pecuniae summa exoneremur, et eisdem Abbati & Conventui in firmis & debitis praedictis debita allocacio vel alio modo competens satisfactio inde fiat, provideatis, prout juxta discretionem vestram vobis videbitur melius faciendum, & prout per nos & Consilium nostrum vobis praefatae Thesaurariae plenius est injunctum. Teste Rege apud Lincolniam, 26. die Febr. Per Petitionem de Consilio. The like Writ issued to them upon a Petition of the Abbot of Peterburge in the same Parliament, who was bound, and secured by the King's Counterbond for 500 l. more of that money which he had paid to the Pope's agents, Claus. 29 E 1. m. 3. to omit all others. Thus the money pretended and collected for the Holy Land after the King had made use of it for divers years, was exacted and pursed up by this avaricious Pope at last, and never employed for its pretended end. An impious Papal fraud. The Pope's Italian Agent appointed by him to demand and receive Ten thousand marks of the money long before granted for relief of the Holy Land, which the King borrowed from the Pope's Collectors upon the bonds of these Abbots, his sureties, to repay it within 2. Months upon the Pope's demand, whom the King was bound to save harmless by his Counterbonds to them, exacting one mark in every hundred Marks for his expenses, or else refusing to give up their bonds till paid. The King upon complaint thereof issued this memorable Writ to him, prohibiting this his extortion, and commanding him to deliver up their bonds, the debt being his, upon payment only of the principal moneys; else he would take some other course for their relief against him. REX discreto Viro Magistro Bonich. de Florenc. ad recipiendum nomine Domini Papae solutionem decem millium Marcarum a quibusdam Abbatibus Cl. 29 E 1. m. 10. intus. Pro quibusdam Abbatibus & Priorihus Angliae. et Prioribus Regni nostri debitarum occasione quarundam obligationum, quas pro eis nostro nomine et pro nobis dudum fecerant, assignato, salutem. Datum est nobis intelligi, quod vos de singulis Centum Marcis praedictae fummae pecuniae unam Marcam pro expensis vestris a praedictis Abbatibus et Prioribus, antequam dictas obligationes eorum quae penes vos residere dicuntur, restituere velitis eisdem, exigitis et exigere praesumitis pro libito, minus just, in grave ipsorum dispendium, immo verius nostrum, qui Abbates et Priores tenemur eosdem in hac parte conservare indempnes, utpote qui pro nobis et ad nostram instantiam obligationem et fidejussionem hujusmodi subierunt. Nos igitur praefatis Abbatibus et Prioribus quatenus honeste poterimus super hoc subvenire volentes; Vobis mandamus, firmiter injungentes, quod ipsa sola forte contentus, ab exactione praedictae Marcae de dictis Centum Marcis habendae desistatis, et juxta quod praefati Abbates et Priores et eorum quilibet pro rata portione contingentis eisdem et eorum quemlibet, prout in obligationibus eorundem inde confectis plenius continetur satisfecerint, vel satisfecerit in hac parte, obligationes easdem eis et eorum cuilibet omnimoda difficultate postposita restituere nullatenus omittatis. Taliter super praemissis vos habentes, ne si secus feceritis aliud remedium super hoc nos oporteat adhibere. Dat. apud Evesham 27 die Marcii. The King upon the Complaint of the Masters and Scholars of the University of Oxford, of the want of paving, and of the filth, dung in the streets, and other places, both within the Town and Suburbs of Oxford, which corrupted the air, and annoyed their health, issued these memorable Writs for repairing & cleansing their streets, and removing the Swine out of them, by the oversight of such as the Chancellor and Proctors of the University should appoint, and to keep them clean for the future. REX Majori & Ballivis suis Oxoniae salutem. Quia ex parte dilectorum nobis Cl. 29 E 1. dorso. m. 14, vel 15 De stratis & venellis in Oxonpaviandis. in Christo Magistrorum et Scholarium Vniversitatis Oxon. nobis est conquerendo monstratum, quod pavimentum Villae nostrae praedictae adeo enormiter est dirutum & confractum, quod ex hoc universi & singuli transeuntes & incedentes per Villam eandem dampna non modica sustinent & gravamina; et eciam quod per fimos & fimaria, & plures alias faeditates quae in stratis et venellis villae praedictae ponuntur et colliguntur, aer ibidem in tantum corrumpitur et inficitur, quod Magistris et Scholaribus praedictis, et aliis ibidem conversantibus et transeuntibus horror abhominabilis incutitur, commoditas salubrioris aeris impeditur, status hominum graviter laeditur, aliaeque intollerabiles incommoditates et quamplura discrimina ex corrupcione hujusmodi provenire noscuntur, in Magistrorum et Scholarium praedictorum et aliorum ibidem conversancium et transeuncium nocumentum et periculum manifestum. Volentes super hoc congruum remedium adhiberi; Vobis mandamus, quod pavimentum Villae praedictae per visum alicujus vel aliquorum quem vel quos Cancellarius et Procuratores Vniversitatis praedictae ad hoc duxerit deputand. in stratis & venellis ibidem reparari & emendar● faciatis, et Comburgenses vestros ad hoc modis omnibus quibus melius expedire videritis inducatis, & si necesse fuerit, modo debito compellatis, ut unusquisque coram ten. & tenuris suis in Villa praedicta pavire faciat, ac stratas praedictas & venellas fimus & fimariis universis mundari, et eas sic mundatas imposterum mundas conservari, ac porcarias in stratis et vicis existentes per quas hujusmodi faeditates accumulantur et plurimum colliguntur, amoveri faciatis, ita quod Villa nostra praedicta adeo munda de hujusmodi faeditatibus de caetero conservetur, quod clamor ad nos inde non perveniat iteratus, per quod manum ad hoc debeantus apponere graviorem. Teste Rege apud Wodestok 18 die Marcii. REX Vic. Oxon. salutem. Quia ex relatu plurimorum accepimus, quod pavimentum Ibidem. De stratis & venellis in suburbio ejusdem Villae paviendis. Suburbii Villae nostrae Oxon. adeo est dirutum & confractum, quod ex hoc universi et finguli transeuntes et cedentes per pavimentum illud dampna non modica, etc. (ut supra) & eciam quod per fimos, etc. quae in suburbio praedicto ponuntur & colliguntur, aer ibidem corrumpitur, etc. quod Magistris et Scholaribus Vniversitatis Oxon. & aliis in eodem suburbio conversantibus, etc. Volentes, etc. tibi praecipimus, quod pavimentum Suburbii praedicti per visum alicujus vel aliquorum, etc. emendari facias, & Burgenses ac alios ten. & tenuras in eodem suburbio habentes modis omnibus quibus, etc. inducas, & si necesse fuerit, etc. ut unusquisque coram ten. & tenuris suis in suburbio praedicto pavire faciat, ac stratas Suburbii praedicti fimis, etc. & eas sic mandatas, etc. Ita quod stratae Suburbii praedicti adeo mundae, etc. conserventur, etc. ut supra. Teste, ut supra. The King by his Prerogative sent an old Servant of his maimed in his Service, to the Prior and Covent of Coventry, to be there relieved by a Corody during life, by this Writ. REX dilectis sibi in Christo Priori & Conventui de Coventria, salutem. Quia Rogerus de Cestria, serviens noster ad arma, qui nobis diu benè fideliter Ibid. m. 16. dorso. Pro Rogero de Cestriae. deservivit, & in servicio nostro mahemiatus existit, per quod nobis non sufficit amplius famulari, ipsum ad vos duximus transmittendum; Rogantes quatinus ipsum Rogerum in domo vestra admittatis, & ei cum uno garcione deservienti eidem necessaria sua in victu & vestitu, juxta status ipsius Rogeri exigenciam, quoad vixerit exhiberi nostris precibus faciatis, pro quo vobis ad grates teneamur merito speciales. Teste Rege apud Lincolniam, vicesimo primo die Februarii. The King being informed by the Abbot of Peterburgh (who loved Venison) that by several Charters of his predecessors he ought to have the Tithe of all his Venison within his Forests in the County of Northampton, and to have Writs issued for that purpose, issued this Writ for to have the arrears thereof due unto him for three years. REX dilecto & fideli suo Adae de Welles Senescallo Forestae suae inter pontes Oxon. & Staunford. salutem. Quia constat nobis per inspectionem Chartarum Claus. 29 E 1. m. 4. Pro Abbate de Burgo Sancti Petri. Willielmi, Richardi & Johannis progenitorum nostrorum, & Henrici patris nostri, quondam Regum Angl. quod Abbas de Burgo Sancti Petri qui pro tempore fuerit, habere debet ex concessione dictorum Regum Angl. Decimam venationis captae in Forestis nostris infra Com. Northampton. & etiam constat nobis per inspectionem Rotulorum Cancellar. dicti patris nostri, quod Abbates ejusdem loci semper habuerunt breve suum de Decima venationis illius habenda; vobis mandamus, quod Abbati ejusdem loci Decimam in Forestis praedictis de annis regni nostri vicesimo septimo, vicesimo octavo, et de anno praesenti habere faciatis, prout ipse et praedecessores sui eam habere consueverunt; nisi prius eam habuerit per aliud breve nostrum. Teste Rege apud, etc. 23 die Augusti. The King carrying the Banner of St. John of Beverly with him into Scotland for his better success, upon his return from thence, restore it by this Writ. REX dilectis sibi in Christo Capitulo Ecclesiae Sancti Johannis Beverlaci, salutem. Vexillum Sancti Johannis quod nobiscum habuimus in guerra nostra Claus. 29 E. 1. m. 18. De Vexillo Sancti Johannis Beverlaci remisso. Scotiae, vobis per d●lectos Clericos nostros Galfridum de Welleford Capellanum▪ & Robertum de Haliwell exhibitores praesentium destinamus. Teste Rege apud Aberford 27 die Novembris. The King this year out of his special grace granted this Patent and Privilege to the Prior and Monks of St. Alban, that they during every avoidance should hold the Temporalties of the Abbey, (except Knights Fees, and Advousons' of Churches) rendering to him a thousand Marks for every time it fell, or year it continued void. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod ob devotionem quam erga Sanctum Albanum gloriosum Christi Martyrem gerimus & habemus, & ut Pat. 29 E. 1. m. 8. Pro Abbate & Conventu de S. Albano. Monachi Abbatiae de Sancto Albano de caetero possint quietius & tranquillius altissimo famulari, concessimus pro nobis & haeredibus nostris Abbati & Conventui Abbatiae praedictae, quod Prior & Conventus Abbatiae ejusdem & eorum successores, in singulis vacationibus ejusdem Abbatiae, quociens videlicet ipsum exnunc vacare continget, habeant et teneant eandem custodiam Abbatiae illius, et omnium temporalium ejusdem, cum omnibus rebus et bonis ad Abbatiam illam qualitercunque spectantibus, adeo plene et integre, sicut aliquis Abbas ejusdem loci Abbatiam illam et temporalia, cum rebus et bonis praedictis, sede plena aliquibus retroactis temporibus habere et tenere consuevit. Ita quod ipsi Prior & Conventus de temporalibus & bonis ac rebus illis plenam & liberam administrationem habeant, & inde disponere & ordinarc possint, prout eis melius & utilius videbitur faciendum, & prout Abbas dicti loci inde posset ordinare & disponere sede plena; salvis nobis et haeredibus nostris feodis Militum quae tenentur de Abbatia praedicta, et Advocationibus Ecclesiarum cum acciderint, temporibus vacationum praedictarum. Ita tamen quod omnes redditus & servitia annua de feodis praedictis in vacationibus illis provenientia remaneant Priori & Conventu● praedictis: Salvis etiam nobis & haeredibus nostris escaetis quas accidere contigerit temporibus praedictis, quae quidem escaetae singulis hujusmodi vacationibus finitis, videlicet post fidelitatem ipsius quem ibidem eligi, confirmari seu praefici contigerit in Abbatem, nobis vel haeredibus nostris factam, liberentur & remaneant Abbati, Priori & Conventui, & successoribus suis dicti loci, sine occasione vel impedimento nostri vel haeredum nostrorum quorumcunque: Reddendo nobis et haeredibus nostris pro qualibet vacatione Abbatiae praedictae, sive duraverit per annum integrum, sive per minus tempus, mille marcas, infra annum a tempore quo Abbatia illa vacare inceperit computandum; videlicer, quingentas marcas in fine primi dimidii anni illius, et quingentas marcas in fine ejusdem anni. Et si fortè vacatio Abbatiae illius duraverit ultra annum, tunc praedicti Prior et Conventus pro proximo anno integro sequenti, si tanto tempore duraverit, solvant nobis et haeredibus nostris mille marcas ad terminos praedictos, et sic pro quolibet anno integro post primum annum, durante vacatione praedicta, ad eosdem terminos mille marcas. Et si ultra annum integrum, vel annos integros duraverit, vel minore tempore quam per annum, tunc pro illo minori tempore de praedictis mille marcis minus pro rata temporis illius proporcionaliter nobis solvant. Et volumus & concedimus pro nobis & haeredibus nostris, quod praedicti Prior & Conventus, & eorum successores, imperpetuum habeant & teneant custodiam Abbatiae praedictae singulis temporibus vacationum ejusdem in forma praedicta. Ita quod nullus V●cecomes, Escaetor, seu quicunque alius Ballivus, vel Minister noster, vel haeredum nostrorum de custodia Abbatiae praedictae, seu Cellarum suarum, Maneriorum, aut aliarum rerum seu bonorum quorumcunque ad dictam Abbatiam seu Cellas suas spectantium quoquo modo, ratione vacationis illius, se in aliquo intromittat. Hoc tamen excepto, quod Escaetor vel alius Minister noster, seu haeredum nostrorum qui pro tempore fuerit, infra portas tantum Abbatiae praedictae in principio cujusl●bet vacationis ejusdem, quandam simplicem seisinam nomine nostri regii dominii capiat, et ea sie capta st●t●m erinde recedat absque alio inde capiendo, seu etiam asportando. Ita quod ul●ra unum di●m occasione seisinae praedictae moram ibi non faciat, n●c aliquem ib●dem substituat loco s●●. Volumus insuper & concedimus pro nobis & haeredibus nostris, quod si nos forsitan vel haeredes nostri aliquo tempore vacationis Abbatiae praed●ctae, exercitum nost●um fecerimus summoneri, praedicti Prior & Conventus & successores sui pro propriis et dominieis feodis Militum Abbatiae ill●u●, in manibus ipsorum Prioris et Conventus tunc existentibus, ad se●vici●m in eodem exercit● f●ciendum minime teneantur, nec occasione servicii illius molestentur in aliquo seu graventur, set i●de peni●us sint quieti: S●lvis tamen nobis & haered●●●us nost●●s serviciis feodorum Militum quae tenentur de Abbatia praedicta temporibus vacationum ejusdem ad nos pertinentibus ratione exercitus supradicti. In cujus, etc. Teste Rege apud Caldestrem 30 die Julii. Per ipsum Regem. The King likewise released all Debts owing to him by the Abbot and Covent of St. Alban, in recompense of the 1000 Marks for which they were bound for him to the Church of Rome, and had satisfied it to the Pope's Agent; and 300 Marks more they gave him as an Aid for his expedition into Scotland. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod pro remissione quam dilecti Pat. 29 E. 1. m. 27. nobis in Christo Abbas & Conventus de Sancto Albano nobis fecerunt, tam de illis * Here p 360, 361. Bund●la Brevium de Privato Sigillo Anno 30 E. 1. in Turre London. mille marcis quas ab eis pro quibusdam arduis negotiis nostris expediendis, mutuo recepimus de pecunia Decimae in subsidium Terrae Sanctae a Clero regni nostri nuper concessae, eisdem Abbati et Conventui nomine Sum●ni Pontificis liberata in deposito custodienda, et quas iidem Abbas et Conventus postmodum pro nobis dicto Summo Pontifici solverunt; quam de aliis debitis quibuscunque in quibus eis ex quacunque causa usque ad diem confectionis pr●sentium tenebamur, necnon et pro trescentis marcis quas iidem Abbas et Conven●us nobis in subsidium expeditionis nostrae Scotiae jam dederunt, pardonavimus eis omnia debita in quibus ipsi nobis ex quacunque causa usque ad diem pr●dictum tenebantur: Volentes & concedentes pro nobis & haeredibus nostris, quod iidem Abbas & Conventus de debitis praedictis penitus sint quieti. In cujus, etc. Teste Rege apud Pebbles secundo die Augusti. Per ipsum Regem. Et mandatum est Thesaur. & Baronibus de Scaccario, quod ipsos Abbatem & Conventum de debitis supradictis quietos esse faciant juxta tenorem literarum Regis praedictarum. Teste Rege ut supra. The King sending the Archdeacon of Richmond to Rome about his affairs, (to procure a Disme for 3. years from the Clergy of England and Ireland) he rendered him this account of his expenses in that journey, which he ordered to be satisfied out of the Disme and Quindisme granted him, by this Obligation. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis nos teneri dilecto Clerico nostro Gerardo Archid. Ricbemund. in Trescentis et novem libris tribus solidis et Pat. 29 E 1. m. 7. De Genardo Archidiacono Richem. quatuor denariis de expensis suis, per ipsum in nuncium nostrum pro quibusdam negociis nostris specialibus ad Romanam Curiam nuper proficiscentem factis, videlicet à quintodecimo die Aprilis, anno regni nostri vicesimo octavo, usque ad vicesimum tercium diem Junii, anno regni nostri vicesimo nono, prout per compotum ejusdem Archidiaconi coram dilecto Clerico nostro Johanne de Drokensford Custodae Garderobae nostrae inde redditum evidenter apparet. Quam quidem pecuniae summam praesato Archidiacono in festo Paschae proximo futuro de pecuniae decimae vel quintaedecimae nobis in regno nostro concessae, nos promittimus soluturos. In cujus, etc. Teste Rege apud Dovy Pas 14. die Octobr. Per literas dicti Johanni Patentes. WAlterus Coventr. & Lychf. qui pro negociis Regem et regnum suum specialiter tangentibus profecturus est ad Cur. Romanam, habet literas Regis Ibid m. 7. De Protectionibus Pat. 29 E 1. de protectione per unum annum duraturas, cum claus. volumus & exceptis Pres. etc. T. Rege apud Dovy Pas 27. die Septembris. The King granted these Licenses and Protections to the Prior of Durham and others to go to the Court of Rome about their affairs and their Churches, who could not go thither without his licence. RIcardus de Hoton. Prior Dunelm. qui de licencia Regis profecturus est ad Curiam Romanam habet literas Regis de protectione simplices sine clausulis, per m. 23 De Protectione. biennium duraturas. Pres. etc. Teste Rege apud Lincolniam primo die Marcii. Per ipsum Regem, & duplicatur. AL●x. de Punzunby qui cum eodem Priore profecturus est ad dictam Curiam Ibidem. habet literas Regis de protectione, simplices, etc. duraturas ut supra. Pres, etc. Teste Rege ut supra. Per ipsum Regem duplicatur. REX omnibus amicis suis ad quos, etc. salutem. Cum dilectus nobis in Christo Ibidem. Ricardus de Hoton Prior Dunelm. de licencia nostra ad Curiam Romanam pro quibusdam negociis suis expediendis se divertat; Vos rogamus, quatenus eidem Priori aut familiae suae secum eunti, in rebus aut personis suis, in eundo versus partes praedictas, ibidem morando, & exinde redeundo non inferatis, etc. set pocius eis cum ipsos per partes vestras transitum facere contigerit, salvum & securum conductum nostri contemplacione habere faciatis, cum ab ipsis ex parte nostra fueritis super hoc requisiti. In cujus, etc. per biennium duraturas. Teste ut supra. Per ipsum Regem. Consimiles literas de conductu habet praefatus Ricardus sine mentione facta de Priore, duraturas ut supra. Teste ut supra. The King this year granted restitution of the Temporalties of a Nunnery belonging to his Patronage by the death of the Earl of Cornwall, upon the Certificate of the Bishop of Lincoln. REX dilecto & fideli suo Waltero de Glouc. Escaet. suo citra Trentam. Cum venerabilis pater I. Lincolniensis Episcopus examinato processu electionis nuper Pat. 29 E. 1. m. 29. intus. De restitutione Temporalium. in Ecclesia Conventuali de Garing. de duabus Monialibus ejusdem domus in discordia factae, alteram earundem, videlicet Margeriam Neel quae nobis extitit praesentata in Priorissam Domus illius, cujus advocatio per mortem bonae memoriae Edmundi quodam Comitis Cornubii Consanguinei nostri, ad manus nostras devenit praefecerit, sicut per literas patentes ipsius Episcopi nobis inde directas nobis constat. Nos praefectionem acceptantes, cepimus fidelitatem ipsius Margeriae & Temporalia domus praedictae, prout moris est restituimus eidem. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Margeriae Temporalia domus praedictae liberetis in forma praedicta. Teste Rege apud Nettleham 9 die Februarii. The King upon the Petition of the Prioress and Nuns of the Monastery of St. Marry de Bello Porto in Ireland, issued this Patent of special grace for the election, confirmation, and restitution of the Temporalties to a New Abbess by his Chief Justice in Ireland, they giving security by their patent under Seal, that this special grace should not prejudice the rights of his Crown, nor be drawn into consequence for the future. REX dilecto & fideli suo Johanni Wogan Justice. suo Hiberniae, salutem. Cum Pat. 29 E 1. m. 29 intus. De licentia eligendi, & potestate data restituendi Temporal. in Hibernia. dilecti nobis in Christo Priorissa & Moniales beatae Mariae de Bello Portu juxta Waterford. nobis per literas suas Patentes significaverint, quod Abbatia sua praedicta per mortem Johannae quondam Abbatissae illius loci Pastorali est solatio destituta; supplicantes Nobis, prout moris est, quod licentiam sibi aliam eligendi in Abbatissam eisdem concedere dignaremur: Ac nos precibus earundem Priorissae & Monialium in hac parte favorabiliter inclinati, licentiam illam eis duxerimus concedendam. Mandantes ipsis, quod talem sibi eligant in Abbatissam, quae Deo devota, regimini Ecclesiae suae necessaria, nobisque et terrae nostrae Hiberniae utilis et fidelis existat. Nos earundem Priorissae et Monialium laboribus et expensis in hac parte parcere volentes, ista vice concessimus eis de gratia nostra speciali, & vobis dedimus potestatem, quod facta Electione praedicta, etc. assensum Regium vice nostra praebeatis; significantes loci Diocesano, quod id quod suum est in hac parte exequatur. Volumus etiam & vobis dedimus potestatem, quod, etc. tunc accepta ab eadem Electa fidelitate in casu isto nobis debita, temporalia ejusdem Abbatiae eidem Electae, prout moris est, liberetis, vice nostra. Receptis prius ab ipsa Electa literis suis patentibus sigillo suo, necnon et sigillo Capituli sui signatis, quod haec gratia nostra quam eidem Electae ad praesens ex mera liberalitate nostra concessimus, nobis vel haeredibus nostris non cedet in praejudicium vel exhaeredationem, seu trahetur in consequentiam temporibus futuris. In cujus, etc. Teste Rege apud Nettleham, 5. die Februarii. Per ipsum Regem nunciante J. de bensted. The King likewise issued this Writ to his Chief Justice and other Officers in Ireland to commit the Temporalties of the Bishopric of Imelac. seized into his hands for * See Here, p. 808. debts owing him by the Bishop, to new Guardians, by reason of the ill administration of them by the former Guardian. REX Justice. suo Hiberniae, & Thes. & Baronibus suis de Scaccario Dublin. salutem. Licet pro quibusdam debitis in quibus Venerabilis Pater W. Imelacensis Pat. 29 E. 1. memb. 28. intus. De Custodia Episcopatus ●melac. liberand. Magistro Richardo Berard. & Rogero de Clifford, Clericis. Episcopus nobis tenetur; Vobis mandaverimus, quod Temporalia Episcopatus praedicti cum pertin. caperetis in manum nostram, et Custodiam Episcopatus illius Magistro Bartholomaeo de Sutton liberaretis; ita quod de exitibus Episcopatus illius nobis & praefato Episcopo ad Scaccarium nostrum Angliae responderet. Ac jam intellexerimus, quod praefatus Bartholomaeus minus bene se gessit in Custodia praedicta, per quod de assensu praedicti Episcopi praefatum Bartholomaeum a Custodia praedicta amovendum, & loco ipsius Magistrum Richardum Berard. & Rogerum de Clifford Clericos, quamdiu nobis placuerit in eadem Custodia duximus subrogandos. Vobis mandamus, quod eisdem Richardo & Rogero vel eorum alteri has literas nostras deferenti, Custodiam Episcopatus praedict. cum bonis in Maneriis ejusdem Episcopatus existentibus liberetis. Ita quod nobis & praefato Episcopo inde respondeant ad Scaccarium nostrum Angliae supradictum ad mandatum nostrum. Proviso, quod praedictus Bartholomaeus coram vobis securitatem inveniat, quod de exitibus Episcopatus praedicti per ipsum dum Custodiam praedict. habuit hucusque perceptis, nobis ad Scaccarium nostrum praedictum respondeat, ut debebit. In cujus, etc. Teste Rege apud Nettleham, 12 die Febr. Duppl. The Archbishop of Ardmach being amerced 40 Marks by the King's Justices of the Common Bank in Ireland, upon which process issued against him out of the Exchequer; the King upon his complaint issued a Writ to moderate it, who thereupon reduced it to 5. Marks, which although he paid, yet process continuing against him for the residue, he obtained this second Writ to the Treasurer and Barons there, for his relief. REX Thes. & Baronibus suis de Scaccario Dublin. salutem. Ex parte venerabilis patris J. Archiepiscopi Ardmach▪ nobis est ostensum, quod cum pro eo Cl. 29 E 1: m 7. Pro Archiep. Ardmach. quod quadragintae librae ad quas ipse coram justic. nostris de Banco Dublin. involuntary et absque causa rationabili fuerat, ut dicitur amerciatus, ab eodem Archiepiscopo per summonicionem Scaccarii praedicti exigebantur; Vobis nuper mandaverimus, quod considerata quantitate delicti ob quod sic fuerat amerciatus, amerciamentum illud juxta discrecionem vestram moderaretis, et districtionem sibi ea occasione factam quousque moderacio illa facta fuisset relaxaretis: Vos licet amerciamentum illud virtute mandati nostri praedicti, habito respectu ad parvitatem delicti ob quod sic extitit amerciatus, ad centum solidos moderaveritis, idem Archiepiscopus illos centum solidos citò postmodum nobis ad Scaccarium praedictum solverit, & quietanciam inde habeat, tamen triginta & quinque libras ab eodem Archiepiscopo: ac si praedictos centum solidos in partem solucionis praedictarum quadraginta librarum, & non ratione moderacionis amerciamenti praedicti nobis solvisset, jam de novo exigi, & ipsum ea occasione graviter distringi faciatis, in ipsius Archiepiscopi non modicum dispendium & gravamen. Nolentes igitur quod idem Archiepiscopus aliter indebitè praegravetur; Vobis mandamus, quod inspecta quietancia quam praedictus Archiepiscopus de praedictis centum solidis dicit se habere, si vobis constiterit dictum amerciamentum quadraginta librarum, usque ad centum solidos per vos moderatum fuisse, tunc à districtione eidem Archiepiscopo pro praedictis triginta & quinque libris ratione amerciamenti praedicti per vos facta penitus desistentes, ipsum de praedictis triginta & quinque libris quietum esse, prout justum fuerit, faciatis. Teste Rege apud Morpath, 28 die Junii. I shall close this year with this memorable Epistie of Petrus Cassiodorus, a Noble Italian Knight, written to the English Church about this time, exhorting them to cast off the yoke of the Pope's Roman Tyranny, and rapines, and redeem their ancient liberties. * Johan. Balaeus De Rom. Pontificum acts, l. 6. p▪ 359, 360, etc. Script. Britan. Cent 4. c. 7. Appendix, p. 359. Fox Acts & Monuments Vol. 1. p. 460, 461. Petri Cassiodori ad Anglos Epistola, super extrema Angliae expilationis per Papam, circa Annum Domini 1302. ut Romani tyrannidis jugum excuterent; Ex vetusto Codice ad fanum Sancti Albani descripta. ECclesiae nobili Anglicanae in luto et latere ancillatae, (as the Jews did in times passed under the Egyptians) Petrus filius Cassiodori, Miles Catholicus, Pugil Jesus Christi devotus, salutem, et captivitatis jugum abjicere, et bravium accipere libertatis. Super Cathedram Mosi sederunt Scribae & Pharisaei, etc. Sequitur, Cui comparabo te, vel cui assimulabo te, Jerusalem filia? cui exaequabo te virgo filia Zion? Magna enim est tua contritio; velut mare sola facta est sine solatio, toto die moerore confecta. Data es in manus ejus, de quo non potes surgere absque auxilio sublevantis. Nam Scribae & Pharisaei super cathedram Mosi sedentes, Principes Romani hosts in capite facti, sua phylacteria dilatantes, ambientes locupletari tuorum Mat. 23. 2, 5. ossium ex medullis, gravia et importabilia in tuis et tuorum ministrorum imponunt humeris onera: et ultra quam decet, te constituunt sub tributo, quae libera fueras ab antiquo. Recedat abhinc omnis admirationis materia, quia mater tua domina gentium, viduarum more suo subdito desponsata tibi, ipsum in patrem constituit, et Romanae urbis Pontificem summum praeelegit: qui quod ita sit, tibi in nullo paternitatis genere ostendit. Super te quidem suas magnificat fimbrias, et experimento ed●cet se tuae matris esse maritum. Commemorat enim apud se propheticum saepe verbum, quod est in scrinio pectoris sui sic digestum: Sume tibi libr●m Jer. 36. 2. grandem, & scribe in eo stylo hominis velociter, Spolia detrahe, cito praedare; Nunquid cum Apostolus, ad hoc constituendum, sic scribit; * Hebr. 5. 1, 2. Omnis Pontifex ex hominibus assumptus, pro hominibus constituitur in his quae sunt ad Deum? non ad spolia et rapinas, non pro annuis censibus imponendis, nec pro necandis hominibus, sed ut offerat dona & sacrificia pro peccatis, qui etiam hic condolere possit qui ignorant & errand? Et de Petro legitur Piscatore, cui se esse commemorat successorem, quod post Christi resurrectionem cum caeteris Apostolis ad piscandi officium est reversus, ●●oh 21. 3, 〈…〉, 7. qui cum nichil in sinistra navigii parte ceperat, Christo jubente, ad dextram se convertit, & in terram plenam magnis piscibus rete traxit. Est igitur ministerium Ecclesiae utile in parte dextera exercendum, per quod & diabolus vincitur, & eidem Christo copia animarum adducitur. Certè sic labor sinistrae partis navigii non se habet: quia in eo fides titubat, dominatur tristitia, cum quod inquirendo appetitur, minime invenitur. Quis enim credat, simul et semel posse servire Manimonae atque Deo? ac suae voluntati placere, et carnis ac sanguininis revelationibus inhaerere, et offerre Christo munera digna? Et dubio procul Pastor qui supra gregis aedificationem non vigilat, aliunde rugienti leoni, quaerenti quem devoret, parat viam. Vide (inquam) facta inaudita nuncupativi filia Patris tui, qui bonos Pastorss a caulis ovium amovet, et suos nepotes, consanguineos et parents, aliosque nonnu●los, literas ignorantes, et velut mutos et surdos, ovium earundem non intelligentes balatum, nec ne morsibus luporum curantes, velut mercenarios vellera auferentes, et metentes semina † joliorum oliorum in ipsis, non ut prosint, set ut praesint, constituit pro eisdem, quorumque manus in cophinis serviunt, et ipsorum dorsa ab oneribus divertuntur. Ex quibus, liquet, quod Sacerdotium praetermittitur his diebus, obsequium divinum subtrahitur, et eléemosinarum largitio adnullatur; per quod Regum, Principum et Christianorum sancta debotio evacuatur. Nun debet in oculis omnium mirabile reputari, quod ubi * Mat. 17. 27. Christus pro se & Petro Regibus solvi jussit tributum, ipse regna et regnorum Principes contra voluntatem illius, cujus dicit se esse Vicarium, qui ab se regna et mundi judicia abdicavit, suae subjicere nititur ditioni, dominio sui styli, quia totum sibi vendicat quod scripserat esse suum? De te, filia, quid plus agit? Ecce a te trahit quod libet, nec tamen reputat se contentum, si partem rerum tuarum decimam a te sumat, nisi primos fructus beneficiorum tuorum habeat ministrorum, ut tam pro se quam pro suo sanguine novum constituatur patrimonium, de eisdem abjectis piissimis voluntatibus fundatorum: et alia etiam execra●ilia pro cursorum suorum stipendiis, quos transmi●tit in Angliam jam imponit, qui non tantum tuum ac tuorum victum auferat et vesturas, sed eorum pelles ac carnes lacerant, sicut canes. Nunquid Nebuchodonosor Regi debeat comparari, qui templum Domini devastavit, & vasis suis argenteis spoliavit? quod egerat enim ille, agit et iste; et ille Domus Dei spoliavit Ministros, et ipsam destituebat auxilio: haec et hic facit. Certe melius est occisis gladio, quam fame aliqualiter interfectis; quia illi sunt mortui statim, et isti sunt a terrae sterilitate consumpti. Compatiantur tibi filia omnes transeuntes per viam, quia non est dolor similis sicut tuus: jam enim prae dolore nimio atque effustone tua nimia lachrimarum super carbones, o facies tua denigrata ita, quod non est cognita amplius in plateis, in tenebrosis se tuus praefatus superior collocavit, inebriavit te absi●●hio et felle: afflictionem populi tui, ejusque gemitum audi; vide domine et descend; quia cor dicti viri super cor Pharaonis est nimium induratum, quem populum abire liberum non dimittit, nisi in fortitudine manus suae, non enim super terram flagitat miserabiliter, sed post mortem: quia quorumcunque Christianorum bona sub nomina * See Tom. 2. p. 664, 671, 672, 681, 682. tituli de Intestatis consistunt omnia, post decessum omnia devorat. Etenim Ecclesia Nota. Anglicana, qualiter retroactis temporibus Franciae in regnum Angliae suos concupiscentiae oculos dirigentes, machinavantur illud suae subjicere potestati: sed quod in ipsis hactenus defuit, est timendum, ne suppleat praedicti viri nova conjecturatio novi hostis: quia regni deficiente Thesauro, et ejus destructo sacerdotio, efficietur vere regnum impotentius contra hosts. Ne igitur tu (filia) tuique Sacerdotes in miseriam deducamini longiorem, expedit ut pro tua et tuorum salute, quod Rex tuus Christianissimus et regni Potentes, qui amplissimis beneficiis te ornaverunt, quique vos et beneficia hujusmodi haberent in hoc casu tueri, resistant conjecturationibus, conspirationibus arrogantiae ac superbiae dicti viri, qui non Dei contemplatione, sed pro praemissis, et pro suis ditando parentibus, ac pro nido suo, quasi Aquilam exaltando per praemissa et alia imposita per eundem, totalem pecuniam Anglicanam novi dominii genere jam compellit, ne dissimulata in hac parte simplicitas (in) regni hujus subversionem auferat, velut su●m, et adhibeatur sero remedii tunc cantela. Avertat nempe Dominus virtutum de corde viri illius velamen, sibique cor contritum et humile largiatur, et agnoscere eum faciat vestigia veri Dei, per quae à suis ten●bris eruatur, & praemissos labores sinistros dimittere compellatur: necnon & vinea quam plantavit Dei dextra, sacrae fidei cultoribus repleatur. Animadverte enim verba Domini, & Prophetiam Jeremiae, ad propulsandum hujusmodi inchoata, quae dicunt; Tu Pastor, qui populum meum dispersisti, & eum de suis habitationibus ejecisti, e●ce visitabo super te tuorum malitiam studiorum, nec erit vir qui super Solium David de tuo semine sedeat, n●c qui in Juda ultra habeat potestatem; fiat nidus tuus desertus, & sicut S●●oma & G●morra, taliter sit subversus: qui si perteritus ab his dictis non destiterit ab inc●ptis, & restitutionem non fecerit de praeceptis, psallent pro eo extunc nequiter corde indurato, Psalmum c●n●●si●um octavum, illi cui omnia serviunt, aperte singuli singulis diebus in Christo devotissimi dicimus laudem. * In Mr. Fox his English Copy. For truly as favour, gr●ce, benivolence permitteth and n●glect●th many things, so again the gentle benignity of ●an being too much oppressed and grieved seeketh to be delivered and f●eed from the ●ame, striveth and searcheth to have the truth known, and casteth off that yoke by all means possible that grieveth him. What effect (writ●s * Acts and Monuments, vol. 1. p. 461. Mr. Fox) this L●tter wrought in them to whom it was directed, is not 〈◊〉 story expressed▪ This by the way may be conjectured, that no reason or persuasion could prevail, but that the Pope retained here still his Exactions, whatsoever was said or written to the contrary notwithstanding. In a broken Bundle of Writs Anno 30 E. 1. rot. 118. in the White Tower, I found▪ only this one W●●t of Attachment for a suit in Court Christian, against the King's Prohibition. Edwardus, etc. V. c. Ebo●. etc. P●aecipimus tibi, quod capias Walterum Bundela ●revium in Turre London. An. 30 E, 1. de Whyteby & Willi●lm●m de ●hyreburne Capellanum, si inventi fuerint in Balliva tua, & eos salvo cust●●●●as▪ Ita quod habeas corpora corum coram justiciariis nostris apud Ebor. in 〈◊〉 Sa●●●● Michaelis, ad respondend. Agnetae de Linc. de placito, quare ipsi simul cum 〈◊〉 Seteby secuti sunt placitum in Curia Christianitatis de catallis et deb●●i● quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem nostram, ut dicit; & unde tu ipse mandasti Justiciariis nostris apua Ebor. á die Paschae in 15. di●s, quod praedicti Walterus & Willielmus non sunt inventi nec aliquid habent in Balliva tua per quod possint attachiari. Et habeas ibi hoc breve. Teste R. de Hengham apud Ebor. 25 die Maii, Anno regni nostri 30. On which this return is endorsed; Walterus de Whyteby, & Willielmus de Shyreburne Capellanus, non fuerunt inventi in Balliva mea post recept●onem istius brevis, nec aliquid habent per quod possint attach●●ri. The rest are lost or perished. In the Clause Roll of this year, I find this memorable Writ of Prohibition sent by the King to the Archbishop of Canterbury, who had presumptuously excommunicated the King's Constable of Dover Castle, and other of his Officers, for imprisoning the Abbot of Faversham in Dover Castle, (upon a Judgement given against him in the Court of Shipwey, the chief Court for all the Cinque ports, for certain Trespasses committed by him within that Jurisdiction) according to his office and duty, against his Crown, Dignity, and Custom of the Realm, to their great prejudice and scandal; commanding him forthwith to absolve them, revoke all his Citations and sentences denounced against them, upon his allegiance, or else he would proceed severely against him for this high contempt. REX venerabili in Christo patri R. eadem gratia Cantuar. Archiepiscopo, totius Claus. 30 E 1. m. 13 dorso. Prohibitio pro Ministris Regis super hiis quae fecerunt ratione officii sul. Angliae Primati, salutem. Cum secundum consuetudinem in regno nostro approbatam hactenus et optentam, et ratione juris nostri Regii Ministri seu Ballivi nostri, pro aliquibus quae ratione officii sui et per considerationem Curiae nostrae fecerunt, coram aliquibus Ordinariis ●●u judicibus Ecclesiasticis citari, seu etiam in placitum in Curia Christianitatis ●ahi non debeant quequo modo: Ac vos dilectum & fidelem nostrum Robertum de Bu●ghersh Constabular. Castri nostri Dovor. & custodem Quinque Portuum nostrorum, ●● quosdam alios Ministros nostros in munitione dicti Castri existentes, pro eo quod Abbatem de Faversham prisonae nostrae pro quibusdam transgressionibus per ipsum in laesionem Coronae et Regiae dignitatis nostrae, utdicitur, perpetratis, per considerationem Curiae nostrae de Shipweye, quae est magna Curia nostra Portuum praedictorum, adjudicatum, infra Castrum praedictum juxta officii sui debitum arrestarunt, coram vobis ad certum diem ubicunque in Provincia vestra essetis citari, et sententias Excommunicationis in ipsos ea occasione feceritis, ut accepimus, fulminari, in nostri juris regii praed●cti praejudicium, et ipsius Roberti et aliorum Ministrorum nostrorum praedictorum dispendium non modicum et scandalum manifestum; necnon contra consuetudinem supradictum. Nolentes nobis super statu nostro regio aliqualiter derogari, aut Ministros nostros pro hiis quae judicialiter fiunt indebite fatigari: Uobis mandamus in fide qua nobis tenemini firmiter injungentes, quod hujusmodi Citationibus praefato Roberto et Ministris nostris praedictis ea de causa faciendis, supersedentes, sententias praedictas in ipsos per vos, ut praemittitut, fulminatas, faciatis sine dilatione aliqua revocart: Ita quod non oporteat nos ad hoc aliter apponere manum nostram. Teste Rege apud Guldeford 15 die Maii. * Brevia Regis in Turre London. An 14 E. 2. nu. 45. Monasticon Angl. vol. 2. p. 1, 2. Anno 30 E. 1. there fell out this memorable case. King Henry the 1. by his Charter in the year 1130. gave to William Archbishop of Canterbury and his successors the Church of St. Martin in Dover, with all the Prebendaries, Rents and Francluses thereto appertaining by Land or Sea, commanding him to place therein Religious persons to sing Mass for his ancestors, his own, and his heirs souls; and ordained in his Charter, That these Religious persons theemselves should have the free election of the Abbot, and the Archbishop the examination and confirmation of their election: Whereupon the Archbishop began to found a New Monastery near Dover, intending to place therein Canons of the Order of St. Augustine, but died before it was finished. King Henry the 2. by his Charter renewed the grant of Henry the 1. to Archbishop Theobald and his successors, and commanded him according to the said King's order, to place Monks of the Order of St. Benedict therein, and that he should give them all the Prebendaries, Possessions, Rents and Franchises belonging to the old Church of St. Martin; which Archbishop Theobald did accordingly, as entirely as he received them by gift from the King. Also he gave the Monks a Prior of the Covent of Canterbury, not perpetual, but removable at his pleasure, to teach the new Monks their order, and put the Monks into possession of all the Prebendaries but two which the Abbey of St. August●nes held: Apres le dit Ercevesqe Tibaud, saunz congee, et sanc assent du Roy, et contre le form oe la Chartre le Roy, et contre les privileges le Pape en Bulls, donne sa Chartre au Priour et an Capitre de Canterburi, qe le Priour de Dour feust a touz jours fait del Covent de Canterburi, et nemi d'aillours. Ce d●un adeste encheason & matter de confusion & destruction a la Maison de Dour a touse jours, de mal ou pies. Nemy pur ce un Ercevesqe Baldwyn per moun, ne avova my cel down, mes lour dona Priour de eux mesmes, cest assavoir Osberne, qi moult amenda la Maison en son temps. After which, l'an de regne Edward 1. treszism, le Priour de Dour Anselm, Moigne de Canterburi, avoit tant degaste les biens de lour Eglise, qe les Moignes n'avoient dont viure, ne estre vestuz; et si avoit il endette la Maison, de mil et centzes mares. Adonqes il le encuserent de dilapidation et le engetterent, come cele qi nestoit pas profitable: le Prior de la Trinity et son Covent meintenant aloient procurant l'Ercevesqe Johan, qil donast Priour a Dour un del Covent de Canterburi, et dissoiet qe ce estoit lour droit a touz jours usee puis la fundation de la Maison de Dour, les Moignes de Dour entenderent ce et fesoient assevoir au Conseil nostre Seignour le Roy. Per quoy le Priour de Canterburi fust appellez en Iuggement a monstrer per quoy broit il fesoit cel chalunge. A la fin il monstre la Chartre l'Ercevesqe Tibaud, qil lour avoit fait saunz assent du Roy, sicome dessus est bit; lafoy chose feust despute en la Court le Roy; et pur ce qe l'Ercevesqe avoit pass l'ordinance, a la volunte du donnour, agarde feust (nemy) qe cele Chartre n'avoit nule valour, et ensi fust le Priour et la Capitre en Canterburi forsluge de lour demand: Et pur ceo qe l'Ercevesqe avoit taunt mespris contre la fourme de dit down, agarde fust, qe le Priour de Dour feust pris en la meyn le Roy, et qe l'Ercevesqe queist grace du Roy, s'il vousst mes joir la voeson de la dit Maison. Et adonqes le Roy commanda qil eussent fraunche election de lour Prior, et qe l'Ercevesqe cele foilz it recoust en noun du Roy; en qi mein l'avoeson estoit adonqes et uncore est. Et l'Ercevesqe Johan a lour nomination receust, et fit Prior Robert Whitacre, Moigne de la Maison de Dour, qi estoit Priour vint et neof ann's, et plus; et ore darrein morast. Ensi ad le Maison de Dour estre en possession de Priour de eux mesmes per agard, et per judgement de la Court nostre Seignour le Roi, et d'illoeqes jusques a taunt qe le dit Priour Robert see less morir. The Bishopric of Ely becoming void by the death of Ralph Walpool, translated from Norwich thither by Pope Boniface his provision, the Monks of Ely by the King's licence unanimously elected * See Godwins Catalogue of Bps. p. 212. Robert O●ford their Prior, to whom the King giving his Royal assent, the Archbishop of Canterbury deferred his confirmation, for which h● appealed to Rome, and before his appeal could be tendered to him he nulled his election, whereupon he appealed the second time against him to the Pope; into whose hands he resigning his right, he thereupon conferred the Bishopric on him by his provision, desiring the King to restore his Temporalties by this Bull, the original whereof I found in the White Tower Chapple, reciting the whole proceedings. BONIFACIUS Episcopus servus servorum Dei, charissimo in Christo filio E. Regi Angliae illustri, salutem & Apostolicam benedictionem. Ad fovendum Anno 30 E. 1. ●● Turre London. in charitatis visceribus Ecclesiarum Praelatos, ac eos praecipue, qui Episcopali dignitate praeminent, ●o te * fiducialius. fiducialibus nostris pr●cibus invitamus, quo in bonorum operum executione vestrum affectum extimamus promptum ac facilem invenire, maximè cum apud Deum (cujus Praelati hujusmod● sunt ministri) retributionis aeternae praemium, & apud homines laudis praeconium exinde acquiratur. Olim siquidem Ecclesia Eliensis Cathedralis per obitum bonae memoriae Radulphi Elien. Episcopi, pastoris solatio destituta, venerabilis frater noster Robertus Ecclesiae Eliensis tunc Prior, & Conventus ejusdem Ecclesiae, vocatis omnibus qui voluerunt, debuerunt & potuerunt commodè interest, die (ad eligendum) futurum Pontificem praefixa, ut moris est, convenientes in unum, ac deliberantes in hujusmodi Electionis negotio per viam procedere compromissi, septem ex dicto Convent●, videlicet, dilectis filiis Petro Suppriori, Alexandro Praecentori, Radulpho Sacristae, Stephano Cellarario, Warino Elemosinario, Johanni Subsacris●ae, & Richardo Hostillario, ipsius Ecclesiae providendi ea vice ipsis & eidem Ecclesiae de Praelato, concesserunt liberam potestatem die illa usque ad pulsationem completorii duraturam; promittentes illum in Episcopum & Pastorem recipere, quem iidem compromissarii, ut praemittitur, ducerent concorditer eligendum. Qui hujusmodi potestate recepta secedentes in partem, post diligentem quem inter se super hoc habuere tractatum, in ipsum Robertum direxerunt unanimiter vota sua, & deinde dictus Praecentor ex potestate sibi & aliis praedictis compromissariis ejus Collegis, (ut praedicitur) tradita, de ipsorum ibidem praesentium mandato vice sua & eorundem Collegarum ac praedictorum Conventus, eadem die ante praefatam completorii pulsationem, memoratum Robertum in Episcopum Eliensem elegit, ac electionem hujusmodi à dictis Conventu concorditer acceptatam solempniter publicavit; idemque Robertus infra tempus à jure staturum, ad eorundem Conventus instantiam, electioni praedictae consensit. Cumque postmodum memoratus Conventus fecissent ejusdem electionis decretum per quosdam ex eis Procuratores ad hoc ab ipsis Conventu constitutos, venerabili fratri nostro Cantuariensi Archiepiscopo praesentari, & tàm dictus Robertus personaliter, quam iidem Conventus per eosdem Procuratores postularent ab eo infra tempus à jure statutum, ut eandem electionem auctoritate Metropolitica confirmaret: Eodem Archiepiscopo confirmare dictam electionem, prout spectabat ad eam nimium different, demum fuit ex parte dictorum Roberti et Conventus, tam ab eo quam ejus Commissariis per ipsum in hac parte deputatis ex quibusdam causis coram probis viris, cum eorum praesentiam commode adire non possent, ad sedem Apostolicam appellatum: Sed praedictus Archiepiscopus, cui dicti Robertus & Conventus hujusmodi appellationem notifacere volebant, antequam facere illum valerent, praefatam electionem contra justitiam infirmavit; propter quod pro parte praedictorum Roberti & Conventus iterato ad sedem appella●um extitit praelibatam, sicque hujusmodi negotio per tales appellationes ad dictam sedem legitime devoluto, & praefato Roberto personaliter dictisque Conventu per praedictum Richardum & dilectum filium Willielmum de Clara, Ecclesiae praedictae Monachos, eorumdem Conventus speciales Procuratores & Nuncios pro dicto negotio prosequendo, infra legitimum tempus in nostra praesentia comparentibus, et facientibus coram nobis negotium ipsum proponi, nos processus tam circa electionem praedictam, quam in Curia memorati Archiepiscopi in negotio praedicto habitos, necnon personam ipsius Roberti per venerabilem fratrem L. Episcopum Albanen. & dilectos filios nostros Gentilem titulo Sancti Martini in Montibus Presbyterum, & Ma●●haeum Sanctae Mariae in P●rtien Diaconum Cardinals, examinari fecimus diligenter. Dictus verò Robertus post factam nobis super hujusmodi examinatione à dictis Cardinalibus relationem fidelem, volens saepedictam Ecclesiam a dispendiis, quae incurrere poterat per judiciales aufractus durante dicto negotio, praeservari, omne jus quod sibi ex praefata electione fuerat acquisitum, sponte ac libere in manibus nostris resignavit: (as * Here, p. 859, 860. Thomas Archbishop of York had done before him, through this Pope's craft and delays.) Nos igitur huju●modi resignatione recepta, cupientes regimini ejusdem Ecclesiae illam personam, de cujus ydonitate plenam haberemus notitiam per nostrae provisionis s●udium, praesidere; quia constitit per confessionem ab ipso Roberto coram Archiepiscopo memorato factam, dum de dicta confirmatione facienda per ipsum Archiepiscopum agebatur, Excommunicationis sententiam latam a Canone dictum Robertum quodam tempore incurrisse, pro eo quod ipse manus injecerat in quendam Clericum temere violentas, et ab eadem sententia rite fuisse sine mora culpabili absolutum, licet id seu etiam aliud Canonicum contra eundem Robertum objectum et nobis ostensum non obstaret, quo minus debuisset praefata electio confirmari. Nos ne occasione hujusmodi Excommunicationis quicquam detractionis circa statum suum ab aliquibus, qui nituntur interdum vas ine●ustare sincerum valeret impingi, neve inde ipsius opinio gravata quomodolibet remaneret, omnem maculam sive notam, si de Apostolitae potestatis plenitudine abolentes, ipsum hiis nequaquam obstantibus nunciavimus habilem ad Episcopalem et quamlibet dignitatem Ecclesiasticam obtinendam; & deinde attendentes, quod sibi literarum scientia, vitae mundities, morum honestas, regularis observantia, prudentia spiritualium, & temporalium providentia, & alia virtutum dona suffragari noscuntur, super quibus etiam multorum fidedignorum testimoniis multipliciter commendatur, considerantes insuper, quod ex praefata resignatione, ut praedicitur, ab ipso facta praesumitur vehementer, ipsum ambitionis vitium quod est penitus reprobandum, potissime in promovendis ad dignitates Ecclesiasticas, fugere—: ac per haec, & ex eo etiam quod jam dicti Conventus praefatam electionem, ut praedictum est, concorditer acceptarunt, non immeritò ex●mentes quod dicta Ecclesia per ipsum poterit salubriter gubernari, de fratrum nostrorum consilio, et ex nostrae plenitudine potestatis eundem Robertum praefecimus ei●em Ecclesiae in Episcopum et Pastorem, curam sibi et administrationem ipsius Ecclesiae in spiritualibus et * Nota. temporalibus committendo, & subsequenter sibi fecimus insuper munus consecrationis impendi; firma spe fiducias tenentes, quod eadem Ecclesia per ipsius industriam providentiae à noxiis praeservabitur, & adversis, optatis quoque prosperitatis commodis spiritualiter & temporaliter augeatur. Cum itaque fili charissime, sit virtutis opus Ecclesias et personas Ecclesiasticas, praesertim Pontificali praeditas dignitate, benigno favore prosequi, ac eas verbis & operibus pro Regis aeterni gloria venerari; Serenitatem Reg●am rogamus & hortamur attentè, quatinus dicto Episcopo pro nostra et Apostolicae sedis reverentia, ejusdem Elien. Ecclesiae quae per te vacationis ejus tempore teneri dicuntur, sine qualibet libet difficultate restituens, alias ipsum & Ecclesiam sibi commissam habeas propensius commendatos, te reddens ipsis in regio favore munificum, et in cunctis necessitatibus gratiosum. Ita quod idem Episcopus tuo fultus auxilio, in commissa sibi cura Pastoralis officii possit Deo propitio prosperari, ac tibi exinde à Deo perennis vitae praemium, et a nobis condigna proveniat actio gratiarum. Dat. Lateran. 4 Kal. Novembris, Pontificatus nostri anno octavo. This usurping Pope, as he porswaded or enforced by threats or long delays this Bishop and others whose Elections were questioned or opposed, though never so canonical and legal, to resign their Elections into his hands, that so he might confer the Bishoprics on them by his own Papal Provisions; so he likewise inserted this new clause into his Provisions, whereby he committed the Temporalties as well as the Spiritualties, Curam sibi & administrationem ipsius Ecclesiae in Spiritualibus & Temporalibus committimus, in derogation of the King's Prerogative; who thereupon refused to restore their Temporalties till they * Here, p. 865, 866. publicly renounced this clause, as prejudicial to the King's Crown and Dignity. Pope Boniface this year likewise sent this Bull to the King, to signify his confirmation of the Election of the Abbot of St. Edmund's, and his benediction of him, immediately belonging to the Church of Rome, desiring the King to restore his Temporalties: the Original whereof I rescued from the rubbish in the White Tower Chappel. BOnifacius Episcopus, Servus servorum Dei, Charissimo in Christo Filio E. Regi In Turre London. Anglorum illustri, salutem, & Apostolicam benedictionem. Gratiae tibi Divinae praemium & humanae praeconium laudis acquiritur, Si Ecclesias, Monasteria, et Personas Ecclesiasticas praecipue, regni tui Regali praesidio foveas, et favore benivolo prosequaris. Nosque ad id Celsitudinem tuam eo fiducialius Apostolicis exhortationibus excitamus, quo magis illam in operum executione bonorum speramus promptum & facilem invenire. Vacant siquidem dudum Monasterio Sancti Edmundi ad Romanam Ecclesiam nullo medio pertinente, Ordinis Sancti Benedicti Norwicen. Dioc. per obitum quondam Johannis Abbatis ipsius, Conventus ejusdem Monasterii vocatis omnibus qui debuerunt, potuerunt & voluerunt commodè interest, die ad hoc praefixa convenientes in unum pro futura facienda electione Abbatis, ac deliberantes ad id per viam procedere compromissi, fratribus Rogeri de Cheventon Camerario, Petro de London Elemosinario, Richardo de Brun Sacristae, Thomae Abbati dicti Monasterii tunc Suppriori, Johanne de Eversden Cellario, Alano de Walsingham & Reginaldo de Denchmer Monachis ejusdem Monasterii, providendi ea vice dicto Monasterio de Abbate concesserunt unanimiter potestatem, usque ad certi temporis spatium duraturam; promittentes, illum in eorum & dicti Monasterii Abbatem recipere et habere quem dicti Compromissarii, vel major eorum pars de seipsis vel aliis de gremio dicti Monasterii infra dictum spatium ducerent eligendum. Cumque idem Thomas Abbas & alii Compromissarii Collegae sui praedicti hujusmodi potestate recepta, secedentes in partem deliberationem habuissent, prout expediebat, super hujusmodi negotio diligentem, demum Collegae dicti Thomae Abbatis vota sua in eum unanimiter direxerunt: Ac dictus Johannes Cellerarius unum de Compromissariis supradictis, nomine suo & aliorum praedictorum Collegarum suorum, & totius Conventus vice, de ipsorum aliorum Collegarum mandato, infra dictum spacium praefatum Thomam duxit in Abbatem dicti Monasterii eligendum, & electionem hujusmodi coram ipsis, Conventu illam acceptantibus publicavit: Ipseque Thomas Abbas praestito ad ipsorum Conventus instantiam electioni hujusmodi de ipso factae consensu, ac Willielmus de Lucham & Guilielmus de Harlawe ejusdem Monasterii Monachi Procuratores ipsorum Conventus ad sedem Apostolicam accesserunt, Decretum nobis electionis ejusdem servatis in hiis omnibus statutis à jure temporibus, praesentantes, eamque confirmari a nobis cum instantia postulantes. Nos autem tàm ipsius Electionis formam, quam ejusdem Thomae Abbatis personae merita per Venerabilem fratrem M. Episcopum Portuen. & dilectos filios nostros G— Sancti Martini in Montibus Presbyterum, & Franciscum Sanctae Luciae in Silice Diaconum Cardinals, examinari fecimus diligenter. Et quia demum facta nobis per eos relatione fideli, electionem illam invenimus de ipso Abbate persona ydonea Canonicè celebratam, illam de ipsorum Episcopi Cardinalium et aliorum fratrum nostrorum consilio duximus confirmandam; praeficiendo ipsum dicto Monasterio in Abbatem, ac faciendo sibi postmodum per Venerabilem fratrem nostrum L. Episcopum Albanen. munus benedictionis impendi: firma de ipso concepta fiducia, quod cum eidem Abbati vitae munditia, Religionis Zelus, morum gravitas, Literarum scientia, Providentia Spiritualium & Circumspectio Temporalium, aliaque virtutum dona sicut habent fidedignorum testimonia suffragentur, Monasterium ipsum per suae cooperationis ministerium, Gratia sibi favente divina, grata sub ipsius felici regimine recipiet incrementa. Quocirca magnificentiam tuam rogamus & hortamur attentè, quatinus eundem Abbatem & commissum sibi Monasterium habens pro Divina dictae sedis ac nostra reverentia propensius commendata, exhibeas te illi benivolum & in cunctis oportunitatibus gratiosum: ita quod ipse Regio favore suffultus commissum sibi dicti Monasterii regimen possit salubriter exercere, tuque proinde concrescas meritis apud Deum, apud nos gratiâ, & apud fidelium populos clarâ famâ. Dat. Anagniae,— Kalend. Junii, Pontificatus nostri Anno Octavo. He likewise sent another Bull to the King, the date whereof is torn out, to certify him of his confirmation of the election of Johannes de Marines, to another exempt Abbey of the Order of St. Benedict within the Diocese of Lincoln, the Original whereof (somewhat torn and mutilated) I found in the White Tower, and shall not insert at large, since it runs almost in the same words, with that for the Abbot of St. Edmund's, dissering only in the Electors and elected persons Names, and other petty circumstances, and praying his restitution of the Temporalties. Pope Boniface the 8. out of a pretence to gratify and supply the King in his necessities, for his extraordinary piety and affection toward the Church of Rome, granted him the moiety of the 3. years' Disms of all the Possessions and Livings of the Church and Clergy within England and Ireland he had * Here, p 889. formerly imposed on them; reserving (like a cheating Roman Pontiff) the other moiety of it to himself, appointing the Treasurers that should receive and keep it, to gain the King's royal assent thereto, without which he could not levy it, which he easily consented to, publishing it to all his Subjects by these Letters Patents, to make it a foundation of credit to satisfy his Creditors by assignments thereof. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Noveritis nos recepisse Literas Apostolicas in haec verba. Bonifacius Episcopus Servus servorum Dei, Charissimo in Pat. 30 E. 1. m. 8. intus. Exemplificatio Bullae per quam Papa concessit Regi Decimam Ecclesiasticarum in Anglia & Hibernia. Christo filio Edwardo Regi Angliae illustri salutem, & Apostolicam benedictionem. Clara Celsitudinis tuae merita et sincerae devotionis affectum quoad Deum et Romanam Ecclesiam Matrem tuam, quibus feruisti hactenus, viges ad praesens, et sicut speramus et credimus in futurum, Domino auxiliante, fervebis, benigna consideratione pensantes, et attendentes, quod tam praeteriti quam moderni malitia temporis te sumptibus plurimis, ac laboribus et angustiis aggravavit, pia meditatione providimus, ad te super hiis animum paternae compassionis extendere, ac ad sublevationem tuam munificentiam Apostolicae sedis tibi reddere graciosam. Cum igitur in toto regno Angliae ac tota Hybernia Decimam omnium Ecclesiasticorum reddituum et proventuum pridem, ut nosti, pro oneribus et necessitatibus Ecclesiae memoratae ad Triennium duxerimus imponendam; Nos volentes, ut tu in effectu percipias quod erga te gerit in hac parte nostrae mentis affectus, et eligentes potius in nobis ipsis egere, ut oportuna, tibi quod super hoc possumus subsidia ministremus, medietatem totius hujusmodi Decimae praedictorum trium annorum tibi in hujusmodi sublevationem sumptuum et laborum praesentium authoritate concedimus de gratia speciali. Reliquam vero medietatem nobis et Ecclesiae praelibatae remanere volumus, pro nostris et ejus oneribus et necessitatibus supradictis. Et ecce venerabili fratri nostro Episcopo, et dilecto Magistro Bartholomeo de Ferentino Canonico London. praedictae Collectoribus Decimae, damus per alias nostras literas in mandatis, ut hujusmodi medietatem tibi concessam tam collectae, quam colligendae imposterum Decimae praelibatae tibi vel procuratori seu procuratoribus tuis assignare procurent. Tu ita, fili charissime, sic ad ea quae divinae Majestati complaceant, et honoris et exaltationis Ecclesiae praelibatae respiciant incrementa mentem tuam dirigas, actuque conforms, quod apud Deum et homines, ac sedem Apostolicam commendari valeas, et amplioribus attolli favoribus in tuis oportunitatibus merearis. Dat. Lateran. 4 Idus Marcii, Pontificatus nostri Anno Octavo. In cujus rei Testimonium sigillum nostrum praesentibus duximus apponendum. Dat. apud Herying primo die Septembris. After which I find (in a Bundle of Writs of Privy Seal I discovered in the White Tower Chapel,) that the King and Pope equally sharing this Disme between them, issued Privy Seals to the Treasurers thereof to pay several sums of money to his Creditors out of those Dimes, and to his Chancellor, to give them receipts thereof under his Great Seal, and particularly of the sum of 2000 marks paid by his order to an Italian Usurer. EDwardus, etc. Custodibus magni Sigilli nostri, salutem. Quia recepimus in Garderoba nostra à Venerabili Patre R. London. Episcopo, & Magistro Bartholomaeo Bundela Brevium de privato sigillo, An. 30 E. 1. in Turre Lond. de Ferentino, Canonico Sancti Pauli London. Collectoribus Decimae Cleri Angliae de assensu nostro per Summum Pontificem per tres Annos impositae, per manus Philippi Gerardin & sociorum suorum, Mercatorum de Societate Spinormm de Florencia, recipientium denarios de eisdem Collectoribus, pro tanta pecuniae summa, quam iidem Mercatores vobis nuper liberarunt in Garderoba nostra praedicta, Duo millia marcarum de medietate praedictae Decimae, nobis per dictum Summum Pontificem concessae, de secundo anno ejusdem Decimae: Vobis mandamus, quatinu● eisdem Collectoribus literas Acquietantiae, dicto magno Sigillo nostro signatas de receptione hujusmodi in forma praedicta habere faciatis. Dat. sub privato sigillo apud Westm. 12 die Novembris, Anno regni nostri tricesimo. How he ordered the residue of the Money of these Dimes to be paid to the Proctors of his Officers and Soldiers in Gascoigne, to satisfy the Debts he owed them, this Writ of Privy Seal will inform us; which I found in the same bundle. EDward, etc. all honourable Pier en Dieu Richard par meime la grace Evesque de Londres, & a n●stre bien amez Mestre Bartholomeu de Ferentyn assignez a In eadem Bunde a in Turre London. Anno 30 E 1. prendre & a resceure lae Disme de les biens de la Clergie de nostre Royame's avantdist, suluz. Come no●s eons grantez per nos lettres overtes a nos amez et feaux gentz hommes, Clerks, & autres Soudeyers de Gascoigne, teut l'argent et tout le profist, qe lui tres seint Pere Boniface Pape utisme neus ad grant de la Disme qe il ad novelement mice ea posée a prendre des biens des Eglises, et de la Clergie de nostre Reaume Dengleterre, et tut le Droir et toute la Reason, qe nous avons ou poons ou devo ns avoir en la diste Disme, et quanque poet issir et avenir de la diste Disme en tut la diste R●aume Dengleterre, en quelle nous entendoms estre contenue tote la terre de Gales, a prendre et a resceiure, par eux ou par lour Procuratours nomez: Cestassavoir pur Mestre Arnaut de Masterin, & pur Arnaut de Bic Clercs, pur Johan Lunozm, pur Gualihard Dabad, pur Vitan Brana, & pur Vitan Manent, & pur quatre de eux, si touz en●emble ne poent estre, ou pur les substitutz de lour avant nomez ausi entierement, e en t●eli meime firm & manner come nous le deverons prendee dedeinz le terme qe se ensuit c●stassavoir de la prochcine feste de saint Michael qe veut a de●x ans proschein suianz & acompliz ●n party de pay de antiques debts, qe nous lour devons, ficome plus plenerement est contenue en nos lettres avantdistes, les queles il vous purront monstrer, vous prions & mandons, qe as avantditz gentz hommes & Clers & autres Soudiers, ou a lour certeins Procuratours avauntdiz, ou Attorn●z ou substituz de lour Procuratours liverez & pai●z en nostre noun tot l'argent et le profist a nous aportenant de la Disme avantoiste ausi entirement et as meismes les terms, come vous estoiez tenuz de paier la a nous. E de ce qe vous auret paiez a eux ou a lour Procuratours, on Attornes, ou as S●bstitutz de eux dont vous aures lour letters overtez d'aquitance tesmoignunce la receite des Deniers, a eux part vou: paiez, vous ferons aver due allowance & acquittance en vostre acunte. E avons ordine & volons qe Johan de Sandale & Thomas de Cantebrigg. nos Clers fecut a la party fear odd lun de eux des Deniers par ordiner la manere comment la part● serra seete sanz tot delay a chescun souz pur souz, & liure p●r liure, & p●issent endosser souz lour lettr●z solon qe chascun avera pres de tion payment. E volous qe vous retiegnez a nostre oeps des premiers deniers qe vous porrez aver de la diste Disme Trois mille marcs qe nous avoms ordine de payer as avantditz gentzes, hommes, Clers, et autres Soudiers de Gascoigne horse de nostre Garderoba, a la quinseine de cest saint Michael prochein avenir de prest sur meismes la Disme pur lour purveances. En tesmoignage, etc. Donez a Herting le primer jour do Septembr. l'an de nostre regne Tentisme. I pretermit all other particular Debts assigned by sundry other Privy Seals in the same Bundle to be paid out of this Disme to other persons. The Collectors refusing to pay any moneys upon these Privy Seals out of the Dimes, unless the King would give them his obiigation under the Great Seal to save them harmless against the Pope, (whom they feared more than the King) he hereupon issued this Privy Seal to his Chancellor to make them such Obligations as the Keeper of his Wardrobe John de Drokenesford should direct. EDward, etc. a meisme chancellor, saluz. Pur ce qe nous avoms grant mestre de deniers, & avoms entendu, qe les quillours de la Disme, qe l'Apostoille nous In eadem Bundela, Anno 30 E 1. ad grante en nostre Roiaume, new vueillent rien payer, fill new eent lettres obligatoires de nous, le quen chose nous semble, qe ni serroit mie moult prejudiciele a nous, puis que nous entendoms, qe le dit Apostoill nous enuerra par temps sur ce ces lettres de garant, vous mandoms qe vous facez tieux lettres sur ce as ditz quillours, come nostre chier Clerk Johan de Drokenesford Garden de nostre Garderobe, vous dirra de par nous, Et en droit, des Terres & de la garde de deux Chasteux, cestassaver de Nottingham & de Bristead, qui deivent estre baillez au Conte marshal. facez nusint fair tieux letres come meisme celi Johan vous dirra. Et pur ce qe nous avems ordene denuoier en Gascoigne aucuns deniers, pur la sustenance de nos bonez gentzes celes parties; Vous mandoms qe vous facez fair letters as Gardeinz des Portz, ou les deniers serront mis en mer, qil les sueffrent passer peissiblement, & sanz nule manere dempeschement, selonc ce qe le dit Johan vous avisera de par nous. Don souz nostre prive Seal a Berkhamstede le 10 jour d' Averill, l'an de nostre Regne Trentisme. The Archbishop having excommunicated the Bishop of London, Collector of the Dimes and some of his Clerks, the King upon their complaint issued this Writ to his Chancellor, not to grant any Writ de Excommunicato Capiendo against them upon the Archbishop's suggestion, till he gave further order therein. EDward, etc. D'autre part nous vous mandoms, qe pur la suggestion ou requeste de In eadem Bundela. Lercevesque de Canterbir. ne facez fair Briefs de Caption sur Levesque de Londies, ne sur ses Elerks, ne autres de sa mesnee tanque vous eueoms autre choose ordene. Don souz nostre prive Seal a saint Alban le 9 jour de Averill, l'an de nostre Regne Trentisme. Some Merchants * See here, p. 559, 560. formerly bound as the King's Sureties to repay the Monies of the Dimes given to the Holy Land, (which the King long before had seized) when ever the Pope's Collectors should call for it, petitioning the King to secure them, or discharge their bonds; he thereupon issued this Writ of Privy Seal to his Chancellor, to contrive the best way he could for their indemnity; in which Writ he informs him, that the Pope by his Bull had released to him all the Dimes he had seized, which were not formerly paid in to his Agents. EDward, etc. a meisme Chancelier, saluz. Come les Marchantz de la company In eadem Bundela. de Pouche & the Rembertyns de Florence jadis à nostre priere se obligeassent por de b●ne memoire Esmon Jadis nostre frere, à honourable pere Johan Evesque de Wyncestre & a Oliver donques Evesque de Nicole, assignez par jam Court de Rome de cuiller la Disme grante en eide de la Terre sainte en dies mil lib. desterlinges; les queux le dit Esmon enprumpta & receust a nostre oeps des Evesques avantdiz, & les queux deniers feurent en nos busoignes especiaument mis et dispenduz: et Brache Girard Marchant de la dite Compaigne, nous eit monster unes letters overtes sealeez de nostre grant seal, par les queles nous sumus tenuez & aucuns promis des meismes les Merchantz garder de damage eu ceste party, & nous eit incontinement requis, qe nous vueillons ordener bone voie, comment li & says Compaignons puissent estre acquitez de la dite somme de Deniers, & sauvez de damage sicome apent. Nou● vuoillantzes a la priere le dit Brache graciousement entendre, & nostre promesse avant dite tant avant come nous purroms parfourmir sicome nous sumez tenuz, Vous mandoms, qe euz par vous & les autres de nostre Conseil qui sont a Everwyk sur ceste choose avisement & treitiz pluis pleiner, regardez deligeaument le transcrit dune Bulle que nous avoms baillie a nostre chier Clerk Johan de Drokenesford, par la quelle bull l'apostoile de sa grace nous ad relesse et done tot quanque nous avoms pris, ou fait prendre de quecunque Dimes grantées en eide de la Terre seinte, en quelque lieu qe ce feust, selonc ce qe vous porrez par meisme la transcrit pluis pleinement voair et entendre, ordenez entre vous tiele voie par nos letters ou en autre manner come vous verrez qe mielz face fair, par quoy les ditz Marchantz soient quitez de la dite some, & gardez de damage, & qe nous aussint in puissons estre quitez selonc la tenour de la bull avantdite. Et ceste chose en nulle manner ne lessez. Don souz nostre prive Seal à Rakesburgh, le 16 jour de Feverez, lan de nostre Regne Trentisme. The King likewise issued these Writs for the repaying and satisfying several sums of money, for which the ensuing Abbots were obliged as his Sureties to the Pope's Agents, and counter-secured by his Recognizances to them. REX Thesaur. & Baronibus suis de Scaccario, salutem. Recolimus vobis alias Claus. 30 E. 1. m. 9 Pro Abbate de Rameseye. per nostras dedisse literas in mandatis, ut inspectis literis quas dilectis nobis in Christo Abbati & Conventui de * Here p. 362. Rameseye, qui se dudum pro nobis in mille libris sterlingorum, quae ad manus nostras de pecunia Decimae in subsidium Terrae Sanctae in terra nostra concessae, devenerunt, erga Summum Pontificem per suas literas obligarunt, et eam jam solverunt, sicut dicunt, super conservatione indempnitatis suae fieri fecimus, cum eodem Abbate diligenti tractatu praehabito, provideretis de aliqua via bona, per quam erga praedictos Abbatem & Conventum in firmis & debitis quibus nobis tenentur ad Scaccarium praedictum, exonerari possemus à praedicta pecuniae quantitate, de quo, sicut accepimus, nichil hucusque fecistis. Nos igitur praedictorum Abbatis & Conventus indempnitati volentes in hac parte prospicere ut tenemur, vobis iteratò mandamus, quod inspectis literis nostris praedictis, si vobis constiterit eosdem Abbatem & Conventum pro nobis, sicut praedictum est, praedictae summam pecuniae persolvisse, tunc ipsis de dictis mille libris in debitis quae nobis debent, & firmis annuis, in quibus nobis tenentur ad Scaccarium praedictum debitam allocationem, quousque praedictis Abbati & Conventui de dictis mille libris plenarie fuerit satisfactum. Teste Rege apud Westm. 28. die Julii. Per ipsum Regem. Eodem modo mandatum est praefatis Thesaur. & Baronibus pro Abbate & Conventui de * Here p, 362. Abyndon, de mille marcis quas solverunt pro Rege in forma praedicta. Teste ut supra. Eodem modo mandatum est praefatis Thesaur. & Baronibus pro Priore & Conventu Elien. de quingentis libris quas solverunt pro Rege, ut supra, cum isia clausula, tunc ipsis de dictis quingentis libris in debitis quae nobis debent ad Scaccarium praedictum debitam allocationem fieri faciatis. Teste Rege ut supra. The King also issued these Writs of Privy Seal to his Chancellor, to write Letters to the Pope on the behalf of the Bishop of Chester his Treasurer in the best form he could under his Great Seal, for the speedy dispatch of his business in that Court, and his dismission thence, in regard of the great businesses and employments which required his presence at Monstroll and elsewhere. EDward par la grace de Dieu Roy Dengleterre, Seignour Dirland, & Ducs Daquitaine, a nostre chier Clerk & foial Johan de Langeton nostre Chancelier, saluz. Bundela Brevium de privato sigillo, An 30 E 1. in Turre London. Nous vous mandoms, qe en auxi especiele manner, come vous vevez, qe face a fair enveez au Pape par cest message noz letters desouz nostre grant seal, par les quelles, nous le prioms, qil vueille deliverer l'Evesque de Cestre, au plus toast qil porra endroit des busoignes qui li touchent en sa Court especiaument, por ce qe nous voudriens molt et auriens grant mestier, qil fust a Monstroill. a la jornet qe se deit tenir illueques, a la quinzeyne de Pasques procheine avenir, entre les gentz le Roy de France & les noz, et por plusores autres busoignes que nous avoms fair de li en nostre Roiaume. Don souz nostre prive seal a Lynthliscu le 13 jour de Janevoir, l'an de nostre regne Trentisme. The King approving the draught of Letters to the Pope, sent these two Writs of Privy Seal to the Chancellor for the speedy sending of them, and other Letters to the Pope touching his speedy dispatch, and the Duke of Savoys and Otho de Grandisons refusals of the Embassy to Rome concerning the Truce between him and the King of France, with directions who should carry and deliver them. EDward par la grace de Dieu Roi Dengleterre, etc. a nostre chier Clerk & foial In eadem Bundela. Johan de Langeton nostre Chancelier, saluz. Nous auoms bien entendu les fourmes des lettres qe vous avez ordenez, que nous denoms envoier a l'Apostoille, les queles nous pleisent bien, & voloms qe selonc meismes les forms, les queles nous vous re●nuoions cy dedenz encloses, facez fair letters au Pape; et que l'Evesque de Cestre et l'Ercediakne de Richemond puissent bailler au Pape les unes lettres ou les autres, selonc ce quil verront qe ●●ielx face a fair. Mais quant a la form que vous avez ordenee pur ce que nous vous mandasmes par nostre chïer Clerk Johan de bensted de la busoigne Descoce, qe le dit Evesque devereit procurer devers l'Apostoille, sachez qe par les reisons, qe meisme celi Johan nous en ad mandees pax ses letters depar entre vous qui enenstes Consail, nous vous envolons suffrir quant a ore. Et pur ce vous mandoms qe Wynebaud Messag. le dit Evesque facez deliverer pur porter ses autres letters avantdites, & hastez sa deliverance, & lenvoiez avant le plus en haste qe vous porrez. Don souz nostre prive seal a Derlington le 5. jour de Marz, l'an de nostre regne Trentisme. EDward par la grace de Dieu Roy Dengleterre, Seignour Dirland, & Ducs Daquitaine, In eadem Bundela. An. 30 E▪ 1. a nostre chier Clerk & foial Johan de Langeton nostre chancellor, salutz. Nous entendoms qe vous savez bien, & qe vous troverez par Roulle, comment nous donasmes nadgaires letters overtes all Evesque de Cestre, au * Here p. 898, 899. Conpie de Savoye, a Monseur Oats de Grantzon, & all Arcedeacre de Rychemont, pur ●ir la volunte l' Apostoille sur les busoignes, que sont entre le Roy de France & nous, dont nous sumes mis sur li, & qe l●s dites lettres en dounent poair a eux quatre ou as trois de eux▪ & ne ●●s a meins. Et pur ce qe le dit Conpte & Monseur Oats ny puent ent●ndy, si voloms pur eschuire aucun peril qen purroit avenir, qe vous faciez tantost fair letters overtes contenantzes en gros, qe nous enveoms au Pape les avantditz Evesque et Arcidiacre, en tiel manere qe eur, et chascun de eux peusent ou peusse oir la volunte et la bon ploisir ●u dit Pape sur les busoignes avandites. Car nous nentendoms quill en facent ne fair puissent aut●e choose a ceste foiz. Et enveez ausint au Pape noz letters closes, contenantzes, comment nous eusmes ordenez denvoier sur ce, a sa presence les quatre people avantdites, et qe les avantditz * See here p. 900, 901, Conpte et Monseur Ote se sont excusez par plusurs grantzes reasons, q●l nigh puent entendre. Por quoi nous li prioms, quill en voille tenir pur excusez nous et eux, et sa volunte, et son bon ploisir dire as avantditz Evesque et Arcidiacre, au all un de eux, sur les dites busoignes. Faites ausint fair unes autres letters closes au Pape, contenantzes, comment le dit Evesque est moult nostre S●cretaire, & comment nous avoms grant defaute de li & de sa presence en noz parties, & comment il serroit moult necessaires a la journee qui se deit tenir a Monstroill. a la quinzeyne de Pasque entre les gentz le Roy de France & les noz. Pur quoy nous prioms au Pape, quill voille bonement et graciousement, et le plus toast quill porra, en bone manere, entendre a la deliverance du dit Evesque, et de la busoigne, pur quoy il est venuz a li, et quil voille estre remembrant comment il vient a li par son mandement, comme ci qui est et estre voet humbles et obeissant a son pleisir, sicome droitz est. Pur quoy il li pleise estre plus gracious et plus deboneires envers le dit Evesque, qe envers ceux qui ne li obeissent mie. Totes ces letters voloms qe se facent si hastinement et si adroitement, come vous saurez et porrez, et qe vous les envorrez sanz delay au dit Evesque pat cest message, sealees de nostre Seal, ensemblement ove les transcriptz des choses sealez du vostre. Don souz nostre privy seal a Noef chastel sur Tyne le 25 jour de Faverer, l'an de nostre regne Trentisme. The Letters then sent by the King to the Pope in the Bishop's behalf, (long suspended by him principally at the prosecution of John de Lovetot, whom the King by his instigation caused to be imprisoned for sundry offences upon his return from Rome) with the King's Certificate to the Pope against Lovetot, I find thus recorded. SAnctissimo in Christo Patri Domino B. divina providentia Sacrosanctae Romanae ac Universalis Ecclesiae Summo Pontifici, Edwardus eadem gratia Rex Angliae, Claus. 30 E 1. m. 6. cedula. etc. devota pedum oscula beatorum. Dum gemitus frequentiam & acuti doloris amaritudinem quibus charissimus nobis in Christo Dominus W. Coventr. & Lichf. Episcopus Thesaur. noster ab officio et administratione tam spiritualium quam temporalium per Apostolicam sedem suspensus, et sic sub statu humili et depresso vitam suam agens jam premitur oculis nostris subjicimus, ei et doloribus suis ob laudabilia merita nobis per ipsum diu impensa, ex affectu intimo quem ad ipsum gerimus intus compatimur; eo nichilominus jam acerbius molestati, quod Johannes de Lovetot famae suae prodigus, quem falsum ac proditorem nobis asserimus, maliciis malicias prioribus novas accumulans, literas Apostolicas dictum Episcopum et suum negotium contingentes, et ut intelleximus, Domino Cantuar. Archiepiscopo ac Collegis suis directas, per vias et malicias excogitatas praesentare et exhibere studiose hactenus distulit, nec adhuc tempore scriptionis praesentium animum praetendebat exhibendi easdem, ut sic per langoris dispendium virum perimeret et destrueret, proh dolour innocentem, licet per procuratores dicti Episcopi super praesentatione et exhibitione literarum earundem dicto Domino Archiepiscopo et Collegis suis facienda cum omni fuisset instantia requ●situs. Vestris itaque pedibus provoluti quaesumus, pie Pater, ut hujusmodi maliciae ex paterna pietate remedium apponere, et oleo mitigationis ex Apostolicae sedis benignitate infuso, respectu habito ad labores, anxietates ac varia inconvenientia quae jam sustulit, statui dicti Episcopi misericorditer providere, nostrumque in hoc per dilectum Clericum nostrum Magistrum G. de Blast. latorem praesent●um, quem propter id ad vos specialiter destinamus refocillare animum, intuitu dignemini Regiae dignitatis. Postremo Apostolica sedes sciat, quod dum praefatum Thes. nostrum, cujus Ministerio et industria magis ac magis singulis dierum processibus indigemus, in suo statu sic languere conspicimus laetitiam quamcunque a nostris praecordiis penitus exulamus. Super hiis igitur tam nobis quam sibi dignetur prospicere pius pater. Ad Regimen Ecclesiae suae Sanctae Altissimus vos conservet in dierum longitudine Deo grata. Dat. apud Coucham 24 die Augusti. SAnctissimo in Christo Patri B. etc. Edwardus, etc. devota pedum oscula beatorum. Ibidem. Ne in alterius dampnum factum alienum redundet, vestrae Sanctitati notum facimus per praesentes, quod Johannem de Lovetot postquam de Curia Romana jampridem reversus fuerat, et in terra nostra Angliae moram aliquandiu traxerat, ob diversas culpas et offensas a multis retro temporibus in Regiam Majestatem nostram commissas arrestari fecimus, et per aliquos dies licet paucos arestatum detinuimus, prout secundum modum & consuetudinem ter●ae & regni nostri facere debebamus. Vlerum quia ipsum falsum, mendacem, famae suae prodigum et proditorem novimus, ne per solitam malitiam arrestationem hujusmodi, Karissimo nobis in Christo Coventr. & Litchf. Episcopo Thes▪ nostro mendaciter impingere in praesentia vestra praesumeret, eundem proditorem ob Apostolicae sedis reverentiam ad devotam Episcopi praefati instantiam ea vice ab arestatione hujusmodi duximus liberandum, quodque vobis testificamur veraciter per praesentes. Ad regimen ut supra. Teste ut supra. REX Sanctissimo in Christo Patri Domino B. Divina Providentia Sacrosanctae Romanae ac universalis Ecclesiae Summo Pontifici; Edwardus ejusdem gratia, etc. Claus. 30 E 1. m. 5 dorso. Pro W. Coventr. & Litchf. Episcopo. devota pedum oscula beatorum. Inter caeteros nostris adhaerentes obsequiis Venerabilis Pater W. Coventr. & Litchf. Episcopus Thes. noster locum praecipuum optinens, sic affectio nostra exhuberat erga ipsum, quod sui commodi et honoris augmentum cordis ex intimo respicimus et optamus. Nos itaque praedictum Episcopum qui in conspectu nostro habetur multipliciter graciosus, ac sua negotia quanto valemus affectu vestrae Clementiae commendantes, Sanctitati vestrae prece qua possumus supplicamus, quatinus sic nostram personam in ipso dignemini contemplari, quod nostrae intercessionis instantia sibi locum nunc saltem in eo teneat potiorem, quo in desideriis nostris multis de causis quas secundum Deum sanas credimus et salubres intimius geritur, ut praedicta sua negotia juxta votum pro ipso sortiantur effectum prosperum et felicem. Et ecce, sanctissime Pater, is qui prosequitur contra eum captiosa querens diffugia, malitiose prosecutionem eandem prorogit et protelat, ut eum prolixiore langore fraudulenter aggravet et affligat, ad quod si placet de clementiae vestrae bonitate condignum respectum habentes, praefata sua negotia, quae sub gratiae vestrae dependent arbitrio, cum Apostolico benigno favore beatitudo bestra dignetur feliciter maturare: quia non praesumitur quod prosecutor ille, immo verius perfidus persecutor de jure prosecutionis suae confidat, qui differt jam prosequi quod subdole inchoavit. Conservet vos Altissimus ad regimen Ecclesiae suae per tempora prospera & longaeva. Dat. apud Lewes 13 die Sept. He likewise sent these earnest passionate Letters to several Cardinals at Rome, his special friends and pensioners, in behalf of his Treasurer. VEnerabili in Christo Patri Domino J. Dei Gratia titulo Sanctorum Marcellini & Petri Presbyteri Cardinali, amico suo Karissimo; Edwardus ejusdem gratia Claus. 30 E 1. m. 6. Cedul. etc. salutem, & sincerae dilectionis affectum. Non sine Cordis amaritudine paternitati vestrae dolenter referimus, quam anxie intus torquemur quantaque doloris immensitate intrinsecus molestamur, dum karissimum nobis in Christo Patrem Dominum W. Coventrensem & Lychfeld. Episcopum Thes. nostrum, qui nobis in majoribus festorum solempniis, cum insigniis Pontificalibus divina celebrare solebat, ab officii sui executione, ac spiritualium et temporalium administratione suspensum fore oculis nostris conspicimus; praecipue cum per hoc in Episcopalis dignitatis obprobrium vilipendatur, et quasi hominum derisio et plebis abjectio qui aliis praeesse debuerat videatur. Ob grandem itaque affectionem quam propter ipsius laudabi●●a merita ad ipsum gerimus, personam ipsius vestrae reverendae paternitati specialiter commendamus intimis praecordii●. Vos rogantes et mitigationem, st quam poteritis ex benignitate Apostolica moderandam, quoad ea quae statum suum contingunt procurare et impetrare velius eidem, ut sic Regiam Majestatem ad ea quae vobis grata fuerint perpetuis reddatis temporibus obligarum. In dierum longitudine faeliciter valeatis. Dat. ut supra. Teste ut supra, (as that to the Pope * Here, p 916. to the same effect.) Eodem modo scribitur subscriptis, videlicet, Fratri G. titulo Sancti Martini in Montibus, & Domino R. titulo Sanctae Potentianae, Presbyteris Cardinalibus. I found two petitions of the Abbot of St. Augustine's complaining of the malicious proceedings and appeal of the Archbishop of Canterbury and his adherents against many of his imprisoned Tenants, with the King's order to appear before him and his Council. A Nostre Seigueur le Roy Monstre le Abbe de Seint Austyn de Canterbyre, qe In Bundela Brevium de Privato Sigillo, etc. An. 30 E. 1 come Johan le fiz Thomas de Grenle en la (Courtesan) le Abbe de Faveresham quest de la Franchise de Cinc-Ports eust appelle Johan de Gravenal, Adam le Orfreiser, et autres plusours des gentz le dit Abbe de Seint Austyn, de la mort Christien frere mesmes celui tue en Faversham, sicome in son apple illoc fet est contenuz: cel apple par compassement del Meyre, bailiffs, & de la Comunaute de la dite ville de jur en jur avoytaunt, amunesaunt, & changeaunt a lur volunte; et sur ceo par acuns enchesuns nostre Seignour le Roy eust maunde par son Bref all Abbe de Faversham, quill eust le Record & le process de cel Appel devant lui as oitaves de lafoy saint Hill. derein pass, mesmes celui Johan pendant ceo bref par le Abbe & malicious compassement des ditz Meire, bailifs & Commune, & des gents Lercevesque de Canterbyre esteindre cel purchas, & a greyndeur grevance del dit Abbe de Seint Austin & de ses gentzes a pur●oigner le detriment de la mort avauntdite, & qe le dit Ercevesque par duresce avant parlee en le temps de lemprisonment le Abbe de Seint Austyn, & des soens son droit possessions, & sa exemption puisse a sa volente occuper et anyntier, Adam le Orfreiser, & les autres par luy avaunt en la dit Curt appellez, & estre ceux le dit Abbes de Seint Austyn, Robert de Burgesh Garden de Cinc-ports, a qui la conissaunce de ceux faiz par le custume des ditz Portz soloic aperteiner, & plusurs autres par bref le Roy devant Justices en Baunk pendant, de mesme la mort, ad de novel l'appellee, en anientissement des conissaunces au Roy en les Portz apendantzes par son garden, & desheritaunce et empourissement de l'Abeye de saint Austyn, dount il est Patron, et en arrierissement del ordinance nostre Seignour le Roy, qe fust qe le Gardeyn des Portz avantditz cel apple oy & determinee: par queux desturbances et compassementzes, de jour en jour faitz par ses adversaires avantditz soun droit defendre ne peewit, ne homme trouer qui de chose que luy touche se ose entremettre. De quoy il prie nostre Seignour le Roy, que de ci come quant qe a la dite Eglise de saint Austyn appent de lui est tenuz, qe de sa grace especiele, lui & le soens de la dite mort faucement & maliciousement appellez puissent estre a sa meinprise demenie, ou a autre meinprise suffisaunte, de estre par tot a droit a sa volunte del apple avauntdit, ou encounter tiels malices & compassementzes autre remedie especiel ordine, que par destresce de prisoun detenuz ne desturbe, ne soit quil ne puisse le droit de sa Eglise par lui et par les soens fraunchement pursure, meintenir & defendre. E prie le avantdit Abbe pour li & pour ses hommes, qui pressed sont de ester a la ley par tot, ke nostre Seigneur le Roy veille commander, qe aucune Justice eit pover a oier & terminer le avantdit apple; Issi ke le Abbe & ses hommes de tells anginces procures passent estre deliures. Dors. Bene licet Domino Regi ponere appellandos ut per manucaptionem usque ad diem Placiti. Et ideo fiat Breve Vicecomiti quod accepta sufficienti manucaptione, unde voluerit respondere, & videlicet corpus pro corpore, eos liberet, etc. Et inseratur etiam in Brevi, videlicet, quod hoc pertinet ad Regem; eo quod intellexit quod malitia intervenit in Appello praedicto. Item videtur Consilio, quod justiciarii bene possunt assignar● ad audiendum et terminandum Appellum praedictum; ex quo Appellum illud non est adhuc inchoatum in Banco. Assignentur R. Brabezon, & H. Spygurnell. A Nostre Seigneur le Roy monstre le son Abbe de saint Austyn de Canterbyre, ke par la ou nostre Seigneur le Roy ad de sa grace ordine, ke au tells feyets In eadem Bundala An. 30 E 1. in Turre Lond. qe le Ercheevesque de Canterbyre prie qe les soyetz le avantdit Abbe soyen pris cum escuminge pendant les plays entre eus en la Curt de Rome, ke les soiets le aavantdit Abbe issi pris par sa temoniance, ke il sunt de sa jurisdiction, lafoy quele il claime par ses privilegies seient deliures par suffisant seurte de estre a la volunte nostre Seigneur le Roy, le avantdit Ercebesque ad ore par la caption fet prendre plusurs de soetz le Abbe, les queus tot eit le Abbe temonie par sa lettre patente, qe ils sunt ses soiets et de sa jurisdiction, ne poent estre delibres fork as utaves de lafoy seinte Hilleyre, e issi qe le Abbe dunc soit a Everwyk por averrer qe il sunt ses sojets & de sa jurisdiction; the quele jurisdiction le plai est entre la Erchevesque e li en la Court de Rome, de quei le Abbe prie a nostre Seignour le Roy com son Conservatour en cest cas e semblable, ke i'll veil commander a sun Chanciler, ke ses soiets, issi pris, saient delibres, selonc la ordinance e jurisdiction— desusdite. Et ke L'abbe ne seit travayli a Everwyk sans reason par le procurement le Erchevesqe. Derichefs a nostre Seignour le Roy prie le avantdit Abbe, qe pour le pryne de Johan de Gravene, Adam le Orfreiser, e plusours autres de ses hommes ke sunt en sa prisone de Dovere por la mort Christien de Brunley tue a Faversham a ceo— 'em lur met sus, & ke par procurement de aknne gentzes ki sont de consent le Ercevesque apeles par Johan de Brunleye, prie le avantdit Christien; Les queus Johan & les autres hommes sont prests de ester a la Ley, et de eus aquiter de cele mort par les leys & usages des Cynk-ports. E ke il— le commander ke son garden de ses Cynk-ports ou autre a ses voluntes, eyent especial Garrant et pouer de fere la deliverance de les prisoners, & d●oir et terminer le apel desusdit si— mester seyt ke les prisoners, avantdits seient meves a— deliveres— i'll sunt pris deveront aver este fet en memes la vyle de Faversham. Et— a oier & terminer le Apel ke Johanne Aldwyne fet vers le dessusdit Johan de Gravene— de sa meson bruise en Faversham desusdit. Nomina Imprisonatorum pro morte Christini de Brunley, Johannes de Graveneys, Adam le Orfreser, etc. Derichef, por ceo qe mouts des gentz par procurement de Ministres de Erceveske de Cantirbir font grantzes grievances et divers damages all Abbe de saint Austyn de Canterbirs et a sa gentzes, prie le avantdit Abbe, ke nostre Seignour le Roy li veille prendre en sa protection, & ses hommes, & says possessions, issi ke le avantdit Abbe & ses hommes toutz jours seyent responsables a chescun en checun Court, de checun manere de play, de torre et de trespass, & de debt, & de checun autre play. Ceste Protexion prie le Abbe ke les Allies le Erchevesque le plus avys facent mal e despites a li e as seus. En mesmes la manere prie il deliverance de Robert de Laterel, Henry Paulin & Williame Walran. Li sont emprisonez a Faversham por la mort le avantdit Christien. Upon which Petitions, the King issued this Writ of Privy Seal to his Chancellor for relief of the Abbot and his Tenants. EDward, etc. a nostre chier Clerk & foial Johan de Langeton nostre Chancelier saluz. Nous vous enveoms cy dedenz aucunes requests, que nostre chier en Dieu Abbe de Seint Augustin de Canterbir. nous ad faites, dont une si est endroit d'aucunes persones de sa exemption, qui sont pris, et detenuz en nostre prison par suggestion Lercevesque de Canterbir. par out meisme L'abbe nous ad requis, qe par sa tesmoignance les veusissiens fair deliverer. Et pour ce qe nous avoms lor deliurance attroie tant come en nous est, tot ausi come il la requiert: Nous voloms qe vous li en facez aver letters de nostre grant Seal en due form. Et quant al autre request, comes de ses hommes priz & detenuz en nostre prison, pur apel fait contre eux par Johan de Brunleye, pur la mort Christian de Brunleye, Vous mandoms, qe a oir & terminer cel apel, et a fair la deliverance de celes gentzes, selonc la Ley & la usage de celes parties; & a oir & terminer ausint l'apel qe Johan Aldewyn fait envers Johan de Graveneye & Richard son filz, de la burgerie de la meison meisme cele Johanne, assignez par lettres de nostre grant seal, Monseur Robert de Borghersh nostre Gardeine des Cinc-Portz, ensemblement ove aucun autre, que vous semblera a ce suffisant, selonc ce, qe la Busoigne demand. E voloms ausint, qe au dit Abbe, pur li, & pur ses hommes, ses terres, ses choses, ses rents, & totes says possessions, facez aver nostre Protection, sanz la clause, qui forsprent les pledz & les quereles en du form. Don souz nostre privy Seal a Linliscu le 24 jour de Novembr. l'an de nostre regne 30. This Archbishop's malice, injustice, and oppression will further appear by his refusing to accept sufficient caution from two persons he had imprisoned upon a Capias Excommunicatum; as this Writ the Cantione admittenda, and the Sheriffs return thereon informs us. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. Vic. Kanc. salutem. Ex parte Humfridiatte Grenehelde de Est Farnlegh, quem ad denunciacionem venerabilis patris Bundela Brevi●m, An. 30 E 1. in Turre London. R. Cantuariensis Archiepiscopi tanquam excommunicatum et claves Ecclesiae contempnentem, per corpus suum secundum consuetudinem Angliae per te justiciari praecepimus, donec Sanctae Ecclesiae tàm de contemptu quam de injuria ei illata ab eo fuerit satisfactum, nobis est ostensum; quod licet idem Humfridus eidem Archiepiscopo frequenter optulerit idoneam caucionem de parendo mandatis Ecclesiae in forma juris, ut per hoc absolucionis beneficium consequi possit, idem tamen Archiepiscopus caucionem illam ab eo hactenus admittere recusavit, de quo miramur quamplurimum et movemur. Et quia nolumus, quod idem Humfridus diucius in prisona contra justitiam detineatur; Tibi praecipimus, sicut aliàs praecepimus, quod in propria persona tua ad praefatum Archiepiscopum accedas, & ipsum ex parte nostra moneas, & efficaciter inducas, ut accepta à praefato Humfrido caucione praedicta, à prisona qua occasione praedicta detinetur mandet deliberari. Et si idem Archiepiscopus in prisona tua id facere noluerit, tunc ipsum Humfridum a prisona praedicta, si ea occasione & non alia detineatur in eadem, deliberari facias, vel causam nobis significes quare mandatum nostrum aliàs tibi inde directum exequi noluisti vel non potuisti. Teste meipso apud Cantuariam, 15 die Junii, Anno regno nostri Tricesimo. Dorso. Accessi ad Robertum Archiepiscopum Cantuar. & ipsum secundum tenorem hujus brevis ex parte Domini Regis monui, quod accepta idonea caucione de Humfrido Grenehill de Est Farlee de parendo mandatis Ecclesiae in forma juris, ut per hoc mandaret ipsum a prisona Domini Regis deliberari; idem Archiepiscopus respondit, quod minime ei optulit sufficientem caucionem; Tamen Hamundus de Lopo, & Thomas Gold de Estfarlee optulerunt se plegios pro idonea cautione quod idem Humfridus parebit mandatis Ecclesiae in forma juris, set non de satisfaciendo. The Collectors of the Quindisme granted by the Parliament to the King, levying it on the Temporalties of the Clergy, (charged with three years' Dimes to the King and Pope) the King issued this Writ for their exemption from it, but not their Tenants, as being liable to the payment thereof. EDward par la grace de Dieu, etc. a mesme Chancelier, saluz. Come nous eons entendu qe les Taxors & Cuillors tiel Quinzime se targent de cuillir & lever Bundela Brevium de privato sigillo, An. 30 E, 1. meisme le Quinzime des biens des Prelatz et des autres persones de Seynte Eglise par ascunes raisons et paroles, qe les ditz Prelatz & people lor ont dites & demonstrees; & nous entendoms qe en cest chose ne covendra mettre nul esioignement ne nul delay quant a ore. Car nostre entention est tot outre, qe les biens clerement esperitaux, qe sont as people de saint Eglise, ne soient de rien tenuz a ceste Taxation door, ne qe les Tax●rs en doivent rien demander, ne les Cuillors cuillir a nostre oeps. Mais bien entendoms & tote foiz avons entendu, qe les Temporautez qe sont en tenance des Prelatz, des gentz de Religion, & de tote maniere de people de Seynte Eglise, de quelque condition qil soient, sont tenuz au dit Q●inzime en lor afferont; ausi come les autres Temporautz de nostre Royaume, sicome il ont este touse jours cea en arieres en temps de nous & de nos auncestres' Roys Dengleterre: Vous mandoms qe a pluis en haste qe vous porrez, mandes per briefs souz nostre grant Seal as ditz Taxors & Cuillors par tot en nostre dit Royaume, qe hastinement taxent & lievent le Quinzime ausi bien des Temporautes dont Prelatz, e gentzes de Religion, ou autres persones de Seynte Eglise sont en tenance, come des autres selonc la form qe lor fust baille de par nous a nostre Escheker. Et en meisme le maniere mandez a touse noz Viscontes, qe a cele chose fair & perfourmir, soien en eide & en consail as ditz Taxors & Cuillors totes les foiz qe mestier sirrah, & meismes les Taxors & Cuillors lor foront a favoir, & qe ceste chose ne lessent sicome ceux Taxors, Cuillors & Viscontes voudront eaux meismes sauver de grief damage. Don a Rokesburgh suz nostre prive Seal le 9 jour de Faverer, l'an desusdit. The King's Escheator challenging the Palfry, Cup, Ring, and Cry of dogs of the Abbot of St. Alban, after the Abbot's decease, as due to the King from the Prior and Covent, who alleged they were exempted from paying them by the King's Letters Patents, granting them all the profits and goods of the Abbey during the vacancy thereof for 1000 Marks, issued this Writ to the Escheator to forbear the exaction of them till the next Parliament, when he would advice with his Council concerning it. REX dilecto & fideli suo Waltero de Glouc. Escaetori suo ultra Trentam, salutem. Claus. 30 E 1. m. 16. Pro Priore & Conventu de S. Albano. Quia dilecti nobis in Christo Prior & Conventus de Sancto Albano per quasdam * See here p. 910, 911. literas nostras patentes, per quas eis concessimus custodiam Abbatiae suae de Sancto Albano, & omnium Temporalium ejusdem, cum omnibus rebus & bonis ad Abbatiam illam spectantibus, quotiens eam vacare continget, asserunt se quietos esse debere a praestatione Palefridi, Cuppae, Annuli, et Motae Abbatum ejusdem loci, post mortem eorundem Abbatum; Vobis mandamus, quod exactionem quam praefatis Priori et Conventui facitis pro Palfredo, Cuppa, Annulo, et Mota nobis ratione praesentis vacationis Abbatiae praedictae praestandis, ponatis in respectum, usque ad proximum Parliamentum nostrum; ut tunc inde fiat, quod de Consilio nostro duxerimus faciend. Et habeatis ibi hoc breve. Teste Rege apud Lynliscu 30 die Januarii. Per breve de Privato Sigillo. By which Writ it is evident, That the King by his Prerogative then claimed the Palfry, Cup, Ring, and Cry or Kennel of Hounds of every Abbot after his death, as his due; as this ensuing Writ in the same Roll will further inform us. REX praefato Escaetori, salutem. Licet dilecti nobis in Christo Prior & Conventus Claus 30 E 1. m. 16. Pro Priore & Conventu de Waltham. Ecclesiae Sanctae Cru●is de Waltham, per Chartas progenitorum nostrorum Regum Angliae quas inspeximus, habere debeant custodiam domus suae praedictae & omnium bonorum ejusdem in singulis vacationibus suis, post mortem Abbatum suorum quorumcunque; per quod vobis mandavimus, quod occasione mortis Roberti nuper Abbatis ejusdem domus, vos de eadem domo aut bonis ejusdem quibuscunque, in aliquo non intromitteretis, & si quid inde recepissetis occasione praedicta, id eis sine dilatione restitui faceretis; intentionis tamen nostrae fuit et est, quod Annulus, Cuppa, Palefridus, et Mota Canum qui fuerunt praedicti Abbatis die quo obiit, a praedictis Priore et Conventu per vos ad opus nostrum, si ad nos per mortem ejusdem Abbatis pertinere debeant, exigantur. Ita tamen quod Annulo, Cuppa, Palefrido, et Mota sic exactis, vo● exactionem illam ponatis in respectum, usque ad proximum Parliamentum nostrum, ut tunc inde fiat, quod de Consilio nostro super hoc duxerimus ordinand. Et ideo vobis mandamus, quod facta exactione hujusmodi, eam ponatis in respectum, usque ad proximum Parliamentum nostrum, Et habeatis ibi tunc hoc breve. Teste Rege apud Edeneburgh secundo die Febr. Per breve de Privato Sigillo. This year the King made these Certificates to the Pope of his Royal assent to the Elections of the Abbots of St. Alban, St. Edmunds, and Waltham, (immediately subject to the See of Rome) for their confirmation. SAnctissimo in Christo patri Domino B. divina providentia Sacrosanctae Romanae ac Claus. 30 E 1. m. 32. intus. De assensu Regio. Universalis Ecclesiae Summo Pontifici, Edwardus ejusdem gratia Rex Angliae, etc. devota pedum oscula beatorum. Sciat vestra paternitas reverenda, quod electioni nuper factae in Ecclesia Conventuali de Sancto Albano, de Fratre Johanne de Marines Priore ejusdem Domus in Abbatem illius loci, Regium assensum adhibuimus et favorem: Et hoc Sanctitati vestrae tenore praesentium significamus, ut quod vestrum est in hac parte exequi dignemini cum favore. In cujus, etc. Dat. ap●d Linliscu 30 die Januarii. Per breve de Privato Sigillo. SAnctissimo in Christo patri Domino B. divina providentia, etc. ut supra. Sciat vestra paternitas reverenda, quod electioni nuper factae in Ecclesia Conventuali Pat. 30 E. 1. m. 33. De assensu Regio. de Sancto Edmundo, de Fratre Thoma de Totyngton Suppriore ejusdem Domus in Abbatem illius loci, Regium assensum adhibuimus et favorem: Et hoc Sanctitati vestrae tenore praesentium signisicavimus, ut quod vestrum est in hac parte exequi dignemini cum favore. In cujus, etc. Dat. ut supra. Per breve de Privato Sigillo. SAnctissimo in Christo patri Domino B. divina providentia, etc. ut supra. Sciat Ibid. m. 2●. De assensu Reg●o. vestra paternitas reverenda, quod electioni nuper factae in Ecclesia Conventuali Sanctae Crucis de Waltham, de Fratre Johanne de Badburgham Canonico ejusdem Domus in Abbatem loci illius, Regium assenfum adhibuimus et favorem: Et hoc Sanctitati vestrae significamus praesentium per tenorem, ut quod vestrum est in hac parte exequi dignemini cum favore. In cujus, etc. Dat. apud Walsingham 30 die Martii. Per breve de Privato Sigillo. The King upon receipt of the Pope's Bull of the confirmation of the Abbot of St. Edmund's, issued this Writ to restore his Temporalties. REX dilecto & fideli suo Waltero de Glove. Escaetori suo citra Trentam, salutem. Pat. 30 E. 1. m. 14. De restitutione Temporalium Ab. S. Edm. Cum Dominus Bonifacius Summus Pontifex electionem nuper celebratum in Ecclesia Conventuali Sancti Edmundi, de Fratre Thoma de Totyngton Suppriore ejusdem Domus in Abbatem illius loci, cui prius Regium assensum adhibuimus et favorem, confirmaverit, sicut per literas ipsius Summi Pontificis bullatas nobis inde directas plenius nob●s constat: Nos confirmationem illam acceptantes, cepimus fidelitatem ipsius Electi, & Temporalia dictae Abbatiae, prout moris est, restituimus eidem. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Electo Temporalia Abbatiae praedictae liberetis in forma praedicta. Teste Rege apud Westm. 10 die Augusti. The King granted this licence to some Priors of the Order of Clunie in England, to go to a general Chapter beyond the Seas, provided they carried no money nor silver with them, against former Prohibitions. REX dilecto & fideli suo Roberto de Burghersh Constabulario Castri sui Dovor. & custodi Quinque Portuum suorum, salutem. Quia dilectis nobis in Christo Priori de Beremundeseye, & Priori de Wenlok in regno nostro commorantibus, ad Claus. 30 E. 1. m. 9 Pro Prioribus de Beremundesey & de Wenlok. generale Capitulum suum Caritaten. proximo celebrand. de gratia nostra speciali licentiam dedimus transfretandi. Vobis mandamus, quod eosdem Priores ad dictum Capitulum suum in Portu nostro Dovor. transire permittatis. Ita tamen quod pecuniam aliquam seu argentum aliquod ad partes transmarinas secum non portant, contra forman Inhibitionis de hujusmodi transfretantibus vobis factae. Teste Rege apud Westm. 20 die. Consimile breve pro Priore S. Trin. Ebor. Ibid. m. 16. Teste Rege apud Edeneburgh. 2 die Febr. Per breve de Privato Sigillo. The King by the misinformation and violent prosecution of the Archbishop of Canterbury, having by his Writ de vi laica amovenda, dispossessed the Abbot and Covent of St. Augustine's of the Church of Selling long appropriated to them, against their Privileges from, and Appeals to the See of Rome, at the Pope's request, issued this Writ to the Sheriff of Kent to restore them to, and protect them from all force in the quiet possession thereof, wherein he expresseth his Sovereign care and duty to protect and right them against all grievances and injustice. REX Vic. Kanc. salutem. Circa manutenenda & conservanda jura Monasterii Claus. 30 E. 1. m. 2. Pro Abbate Sancti Augustini Cantuar. Sancti Augustini Cantuar. eò potius debemus esse solliciti, quo super hoc per Apostolicas literas atque preces specialius ercitamur. Cum itaque Abbas & Conventus praedicti Monasterii Ecclesiam de Sellyng diutius in proprios usus tenuerint, juxta quod per quaedam privilegia eis ab Apostolica sede inde concessa, coram nobis & Consilio nostro ex parte ipsorum nuper exhibita evidenter apparet; ac praetextu cujusdam brevis de vi laica à praedicta Ecclesia amovenda, ad instantiam venerabilis patris R. Cantuar. Archiepiscopi nuper concessi super possessione ipsius Ecclesiae, contra induita dictae sedis, et appellationes ad eandem sedem interpositas per eosdem molestentur, sicut accepimus, multipliciter et turbentur; quo minus administrationem fructuum & bonorum ejusdem Ecclesiae gaudere pacificè valeant, ut solebant: Nos praedictis Abbatui & Conventui super oppressionibus ipsorum indebitis subvenire volentes, ac eos favore Regio, quatinus sine juris offensa poterimus in sua justitia confovere; tibi praecipimus, quod non obstante aliquo mandato nostro, tibi prius inde inconsultè, (pro eo quod tunc praedictorum Abbatis & Conventus diutina possessio nos latebat) directo, eos in possessionem in qua tempore receptionis praedicti mandati nostri invenisti reducens, ipsos possessione sua hujusmodi pacifice gandere permittas. Omnibus ex parte nostra inhibens & injungens, ne praedictis Abbati et Conventui super eadem possessione sua violentiam aliquam inferre praesumat. Teste Rege apud Westm. 15 die Novembris. Per ipsum Regem. The King likewise at the Pope's request, issued this Writ to restore the Goods, Money, Jewels and Merchandise of some Italian Merchants, seized and forfeited to him for a Murder committed by them. REX Lucae de Havering, & Richardo de Caumpes nuper Vicecom. London. & Coronatoribus Civitatis ejusdem, salutem. Ad instantiam Domini Summi Claus. 30 E. 1. m. 7. Pro Mercatoribus de Societate Spinorum de Florentia. Pontificis nobis pro Mercatoribus de Societate Spinorum de Florentia supplicantis; Vobis praecipimus, quod omnia bona & catalla Mercatorum eorundem pro morte Willielmi Baman quem Thouse le Lombard de praecepto Philippi de Spina interfecisse dicebatur, in manum nostram capta, uae in pannis lineis & laneis, argento numerato, jocalibus aureis & argenteis, vasis argenteis, equis, foeno, busta, & aliis rebus diversis consistunt, & quae appreciantur ad centum & septem libr. decem solidos, & quatuor denarios, prout per. Inquisitionem de mandato nostro inde factam, & in Cancellariam nostram returnatam, plenius nobis constat, praefatis Mercatoribus integre restituatis de gratia nostra speciali. Teste Rege apud Westm. 4 die Augusti. Per ipsum Regem. No doubt the Pope had a reward for this favour, though the King lost by it. The King issued this Writ to the Earl of Chester to remove a Lay force out of the Church of Thorneton, to which he had presented his Clerk by reason of a Wardship. REX Edwardo filio suo charissimo Comiti Cestriae, salutem. Cum nuper in Curia Cl. 30 E 1. Ced. m. 18. dorso. De vi Laica amovend. ab Ecclesiae de Thornton. super Moram. nostra coram Nobis, per considerationem ejusdem Curiae nostrae recuperaverimus versus Willielmum de Venables & Katerinam uxorem ejus, & Petrum filium Ranulphi le Recter, praesentationem nostram ad Ecclesiam de Thornton super Moram in Comitatu Cestriae, tunc vacantem, & ad donationem nostram, ratione minoris aetatis Petri filii & haeredis praedicti Ranulphi in custodia nostra existentis, spectantem; & mandaverimus per Breve nostrum de judicio venerabili patri W. Coventren. & Litchfeld. Episcopo, loci Diocesano; quod non obstante Reclamatione praedictorum Willielmi, Katerinae, & Petri ad praesentationem nostram, ad Ecclesiam praedictam idoneam personam admitteret; ac Vicarius ipsius Episcopi, in remotis agentis, dilectum Clericum nostrum Robertum de Askeby ad dictam Ecclesiam ad praesentationem nostram admiserit, & Rectorem restituerit in eadem; prout per literas Patentes praefati Vicarii dicto Clerico nostro inde confectas evidenter apparet; idemque Vicarius nobis significaverit, quod tanta vis laica & resistentia rebellium se tenent in Ecclesia memorata, quod officii sui debitum non potest ad praesens inibi exercere, supplicando ut hujusmodi vim faciamus ab eadem Ecclesia amoveri; Vobis mandamus, quod omnem vim Laicam, quae se tenet in dicta Ecclesia ad perturbandum praefatum Vicarium, quominus Officium suum spirituale exercere possit ibidem, sine dilatione amoveri faciatis ab eadem, praefatum Clericum nostrum in possessione sua Ecclesiae praedictae quantum in vobis est, manutenendo, protegendo, & etiam defendendo. Teste Rege apud Lynliscu, 26 die Jan. The King issued this Writ to the Bishop of Exon and his Officials, and to the Archdeacon of Penywhich; not to attempt any thing to the prejudice, or to exercise any Ecclesiastical Jurisdiction in the Church of St. Beriens in Cornwall, which anciently was, and aught to be his Free Chapel, or in the Chapels and Prebendaries thereto belonging, being now reunited to his Crown. REX venerabili in Christo Patri Th eadem gratia Episcopo Exon. & ejus Offic. Claus. 30 E 1. m. 11. dorso. Prohibitio pro libera Ca pella Regis. salutem. Cum Ecclesia Sanctae Berianae de Cornubia, libera Capella nostra esse debeat, & Antecessorum Progenitorumque nostrorum quondam Regum Angliae fuerit ab antiquo, ac una cum Praehendis eidem Capellae annexis, ab omni jurisdictione ordinaria exempta, libera penitus et immunis, sitque eadem Capella ad Coronam, ut ad suam naturam reversa; Vobis firmiter inhibendo mandamus, ne quicquam quod in nostri seu libertatis nostrae Capellae praedictae praejudicium cedere valeat quoquo modo, attemptare aliqualiter praesumatis; Taliter vos in praemissis habentes, ne si secus feceritis remedium aliud congruum in hac parte nos oporteat adhibere. Teste Rege apud Westm. 7. die Julii. Eodem modo mandatum est Archidiacono de Penwych in Cornubia & ejus Offic. Teste ut supra. The Archdeacon of Lewes intending to exercise Ordinary Jurisdiction in the King's Free Chapel of Hastings, and the Chapels thereunto annexed, to the prejudice of his Crown and Dignity, issued this memorable prohibition to him against this his intended Usurpation. REX Archid. Lewen. & ejus Offic. ac eorum Commissar. salutem. Cum libera Ibid. m. 6. dorso. Prohibitio pro Cape●lis Regiis. Capella nostra beatae Mariae in Castro de hastings, una cum Praebendis et Cavellis eidem annexis sicut in caeterae liberae Capellae nostrae in regno nostro ab omni jurisdictione ordinar. sit exempta, libera et immunis. Ac vos in Capella praedicta, Praebendis et Capellis eidem annexis intendatis, sicut accepimus, jurisdictionem exercere, in nostri et Regiae dignitatis nostrae, et praedictae Capellae nosirae praejudicium manifestum: Nos attendentes per hoc nobis et Regiae nostrae dignitati, necnon exemptioni, libertati et immunitati ipsius Capellae posse de facili derogari, nisi ad hoc oportunum remedium apponamus; Vobis firmiter inhibemus, ne in praedicta libera Capella nostra seu membris ipsius jurisdictionem aliquam exercere, seu quicquam aliud attemptare, in nostri et Regiae dignitatis nostrae, ac dictae liberae Capellae nostrae praejudicium aliqualiter praesumatis; Taliter vos in praemissis habentes, quod super hoc aliud remedium nos non oporteat adhibere. Teste Rege apud Newendenne 15. die Septembris. The King being frequently importuned by the Cardinal of St. Mary's in Rome, to consent to the Pope's appropriation of two Prebendaries in the Churches of York and Lincoln to two Churches in Rome, or depositing the profits thereof to their use in their Proctor's hands, sent this answer to him why he could not assent thereto, being so prejudicial to the rights of his Crown, and contrary to his Oath, to maintain them. VEnerabili in Christo Patri Domino M. Sanctae Mariae in Porticu Diacono Cardinali, Claus. 30 E 1. m. 6. dorso. amico suo charissimo, Edwardus Dei gratia, etc. salutem, & sincerae dilectionis affectum. Satis occurrit memoriae nostrae, & debet occurrere illa frequens instantia, quae super negotia praebendarum Eboracen. & Lincolniensis Ecclesiarum, & facto depositi proventuum Praebendarum ipsarum erga noscurastis insistere vicibus successivis; quod vestris Procuratoribus faceremus depositum hujusmodi assignari, juxta quod nuper vestrae literae nobis missae plenius contivebant. Sanè scire vos volumus, quod si vestris annueremus precibus in hac parte, non aliud videretur, nisi appropriationi petitae, (quam estis diligenter hactenus prosecuti) praebere consensum, quod quidem in nostri praejudicium, et Coronae nostrae Regiae, (ad cujus conservationem vinculo juramenti sumus astricti) laesionem enormem cederet manifest, quod urique nollet, ut credimus, vestra discretio circumspecta. Verumptamen nobis admodum complaceret, ut super dicto negotio, cum Domino Papa, cui super hoc scribimus colloquium haberetis, ut de aliqua via seu forma congrua, quae tolerabilis foret et conveniens, nos in hac parte eximia suae circumspectionis industria informaret, et no●is informationem suam hujusmodi aperiret; quam ob affectionem quam ad vos gessimus ab antiquo, et adhuc gerimus et habemus, libenter, in quantum bono modo possemus, condescenderemus vestris beneplacitis atque votis. Dat. apud Arundel. 9 die Septemb. After which the King writ this second Letter to this importunate Cardinal, advancing 335 marks to his Proctors by way of gift and bounty only, and in lieu of the Florins which he received, not as a depositum for the profits of the Preb●ndaries; and promising him payment of the arrears of his annuity formerly granted to him, when he should be enabled, to stop his further importunity in this his illegal suit. VEnerabili in Christo Patri Domino M. Sanctae Mariae in Porticu Diacono Cardinali, amico suo charissimo; Edwardus ejusdem gratia, etc. salutem & sincerae Claus 30 E 1. m. 1. dorso. De Pr●bendis in Ecclesiis Eborum & Lincoln. & facto depositi proventuum ipsarum Praebendarum. dilectionis affectum. Sanè occurrit, etc. (verbatim as in the former Letter, too) Veru●ptamen, ob affectionem quam ad vos gessimus ab antiquo, et adhuc gerimus et habemus, vobis placere volentes, in quantum possumus bono modo, pro Florenis inventis London. depositum, de quo fecerunt praedictae vestrae literae mentionem, trescentas et triginta et quinque Marcas sterlingorum procuratoribus vestris fecimus numerari, valorem videlicet Florenorum ipsorum, et eosdem Florenos ad opus nostrum mandavimus recepi, et in utilitatem nostram converti. Nec intelligat vestra discretio, quod praetextu praefati depositi vobis mittamus pecuniam memoratam, set ex causa prorsus alia, et de dono nostro ac munificentia speciali. Caeterum per guerrarum & turbationum grandium tempestates sumptibus plurimis, ac laboribus & angustiis aggravati, quo minus ad praesens de arreragiis illius annuae pensionis quam vobis dudum concessisse recolimus satisfacere valeamus, quaesumus ut super hoc in nos patientiam habeatis, et quamprimum tempora commodiora successerint, de omnibus satisfactionem condignam vobis faciemus inipendi, juxta quod nos teneri poterit apparere. Dat. apnd Westm. decimoquinto die Novembris. The King being in like manner importuned by the Cardinals, returned the like answer to their reiterated Letters touching the Church of Monketon, as he did concerning these prebendaries. VEnerabili in Christo Patri Domino Franc. Sanctae Luciae in Silice Diacono Cardinali, Cl. 30 E 1. m. 5. dorso. De Ecclesiae de Moneketon. amico suo charissimo: Edwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, salutem. Literas et preces tam ex parte vestra quam quorundam aliorum Cardinalium super facto Ecclesiae de Moneketon, quam quidem Nepos vester habere contendit, nobis frequenter directas recipimus; ad quas aliàs certum recolimus dedisse responsum, quod absque Regii juris nostri injuria, et Coronae nostrae praejudicio et laesione enormi, non poterimus immutare. Verumptamen volentes per aliam viam satisfacere votis vestris, dicto Nepoti vestro vel alii quem nobis duxeritis nominandum, de certo Redditu qui in Laico feodo consistit, vestri contemplatione libenter providebimus, cum ad id habuerimus facultatem; Et ut super hoc certam concipiatis & fiduciam injunximus dilecto Clerico nostro J. de bensted Rectori praedictae Eccle●●ae de Moneketon, qui juxta latus nostrum moratur assiduè, ut inde nobis memoriam faciat, cum optulerii se facultas. Dat. apud Lewes 13 die Septemb. REX discreto viro Jacobo, Domino Matth●i Vrsy de filiis Vrsy Nepoti venerabilis patris Domini F. Sanctae Luciae in Silice Diaconi Cardinalis, salutem & Ibidem. dilectionem sinceram. Literas et preces tam ex parte dicti Domini Cardinalis patrui vestri, quam quorundam aliorum Cardinalium, super facto Ecclesiae de Monketon, quam habere contenditis, nobis frequenter directas recepimus, ad quas eidem Domino Cardinali certum recolimus aliàs dedisse responsum, quod absque regni juris, etc. (ut supra) Veruntamen votis ipsius Domini Cardinalis & vestris per aliam viam satisfacere in hac parte, vobis vel alii quem, etc. Teste ut supra. By these Letters of the King we may discern; 1. The restless importunity of avaricious Roman Popes, Cardinals, and their Nephews, to usurp upon the rights of the Crown by appropriations, provisions of Prebendaries, Churches, to gain Church-preferments in England, to the prejudice of the King, kingdom, and people's souls. 2ly. The King's prudence in opposing, and putting them off with reiterated answers and excuses, or proffering them other compensations to prevent their designs, and stop their importunities. This year the King by his Prerogative sent several of his Servants to these several Monasteries by his Writs, to be there maintained and provided for during life. JOhannes de Wyndesor. Serviens Regis mittitur Priori & Conventui Bathon. Teste Rege apud Westm. 15 die Octobris. Pro pluribus Servientibus. Johannes de Tothull Serviens Regis, mittitur Abbati & Conventui de Cogeshale. Teste ut supra. Regin. de Saus. Serviens Regis, mittitur Abbati & Conventui de Colecestr. Teste ut supra. Gilbertus' del Bed. Serviens Regis, mittitur Abbati & Conventui de Burgo Sancti Petri. Teste ut supra. Per ipsum Regem Nunc. fratre W. de Wintreburn. The King this year sent these Letters to the Pope and Cardinals, by his Proctors appointed to conclude a final peace between him and the King of France. SAnctissimo in Christo Patri Domino B. Divina providentia Sacrosanctae Romanae Claus. 30 E 1. m. 6. dorso. Literae directae Papae pro Rege. ac universalis Ecclesiae Summo Pontifici; Edwardus, etc. devota pedum oscula beatorum. De circumspectione & fidelitate Religiosorum virorum fratrum W. de Geinsburgh & H. de Hertpole de Ordine Fratrum Minorum, ac dilectorum Clericorum Magistrorum Johannes de Sancto Claro Canonici London, Philippi Martell Juris Civilis Professoris, & Willielmi de Deen Militis nostrorum fiduciae plenitudinem obtinentes, ipsos super finali expeditione negotii reformationis pacis inter Regem Franciae & nos juxta formam vestrae pronunciationis dudum habitae & prolatae, nunc authore Domino terminandi, ad beatitudinis vestrae praesentiam duximus destinandos; Sanctitati vestrae affectuosè & humiliter supplicantes, quatinus praedictis fratribus, Clericis et Militi, aut quatuor vel tribus ipsorum si eos non contigerit simul adesse, in hiis quae super praefato negotio et aliis quae eis commisimus vestrae, Clementiae reseranda ex parte nostra vobis exponent oraculo vivae vocis, fidem si placet indubiam dignemini adhibere. Conservet vos altissimus ad regimen Ecclesiae suae sanctae per tempora foeliciter longiora. Dat. apud Arundel. nono die Septembris. SAnctissimo in Christo Patri Domino B. Divina providentia Sacrosanctae Romanae Pat. 30 E 1. m. 9 intus, & Rot. Alemann. m. 6. intus. Procuratorium missum ad Curiam Romanam. ac universalis Ecclesiae Summo Pontifici; Edwardus ejusdem gratia Rex Angliae, etc. devota pedum oscula beatorum. Super expeditione negotii reformationis pacis inter Magnificum Principem Regem Franciae & nos juxta formam vestrae pronunciationis virtute compromissi per dictum Regem & nos in vos facti dudum habitae seu prolatae nunc (auctore Domino) finaliter terminandi, Religiosos viros fratres W. de Geynsburgh & H. de Hertpole de ordine fratrum Minorum, & dilectos Clericos nostros Magistros Johannem de Sancto Claro Canonicum Londoniensem, & Philippum Martel Juris Civilis professorem, ac Willielmum de Dene Militem, procuratores & nuncios nostros ad vestrae Sanctitatis praesentiam destinantes. Damus eyes & quatuor vel tribus eorum, si eos simul adesse non contigerit, ac concedimus generalem, plenam & liberam tenore praesentium potestatem & speciale mandatum petendi, audiendi et recipiendi, complementum, perfectionem ac totalem consummationem pronunciationis ac reformationis praedictarum, et omnia alia et singula quae super reformatione pacis praedictae, ac etiam super omnibus guerris, discordiis, litibus, controversiis, causis, quastionibus, dampnis et injuriis, petitionibus et actionibus realibus, et personalibus atque mixtis, quae fuerunt, et sunt, vel esse possent inter praedictum Regem Franciae et Nos occasione quacunque, et praemissa quoquo modo tangentibus, vestra providentia duxerit, arbitranda, laudanda, et diffinienda, arbitraliter sententianda, praecipienda, ordinanda, disponenda, pronuncianda, addenda, minuenda, corrigenda, interpretanda seu declaranda, et etiam omnia alia et singula faciendi quae ad plenam pacem et concordiam, ac pacis et concordiae omniumque praedictorum perfectionem et consummationem quoquo modo pertineat et poterunt pertinere; promittentes nichilominus Nos ratum et firmum perpetuo habituros quicquid per praedictos Fratres, Clericos et Militem, aut quatuor vel tres ipsorum petitum, receptum, actum, gestum, seu alias factum fuerit in praemissis, et quolivet praemissorum: Super quibus etiam per nostras literas approbandis, tenendis, servandis atque complendis, Nos, haeredes nostros, et omnia bona nostra specialiter obligamus: Et haec Sanctitati vestrae significamus, & omnibus quorum interest, vel interesse potest aut poterit in futur. per nostras patentes literas Sigilli nostri munimine consignatas. Dat. apud Arundel. 9 die Septembris, Anno Domini 1302. Regni vero nostri Tricesimo. VEnerabili in Christo Patri Domino M. permissione divina Sanctae Mariae novae in Porticu, Diacono Cardinali; Edwardus ejusdem gratia, etc. salutem, & Ibid m. 12. dorso. Literae directae Cardinalibus pro Rege. sincerae dilectionis continuum incrementum. Dilectos & fideles nostros Magistrum Petrum de Dene Canonicum Londoni●nsem, & Rogerum dictum le Sauvage Militem, pro quibusdam negotiis nostris quae multum insident cordi nostro ad Domini Summi Pontificis praesentiam destinantes; Paternitatem vestram de qua plenè confidimus, assectuosè requirimus & rogamus, quatinus religioso viro fratri W. de Geynsburgh de Ordine Minorum in Romana Curia commoranti, quem Nunciis praedictis ad junximus, ac nichilominus eisdem Nunciis & duobus eorum in hiis quae super praefatis negotiis ex parte nostra vobis oraculo vivae vocis duxerint exponenda, fidem velitis, si placet, indubiam adhibere, ac ea penes Dominum Summum Pontificem diligenter et efficaciter juxta speratam siduciam promovere, quoriens oportunum fuerit, et ab eisdem Nunciis nostris vel duobus eorum fueritis requisiti. Nos igitur paratos semper invenietis et promptos ad ea quae fore noverimus vobis grata. Dat. apud Chatham, 13 die Junii. Consimiles literae diriguntur Cardinalibus subscriptis; videlicet, Diacon. Cardinal. Domino L. Sanctae Mariae in via lata Domino P. Sanctae Mariae novae Domino W. Sancti Nicholai in carcere Tull. Domino Francisco Sanctae Mariae in Cosmedyn. Presbyter. Cardinal. Domino J. Titulo Sanctorum Marcellini & Petri Domino G. Titulo Sancti Martini in Montibus The Kings daughter Mary being a Nun professed at Ambresbury, the King granted her 40 Oaks each year, 20 Tun of Wines, and several Manors of above the value of 200 l. a year, for her maintenance, (by which you may guests how well she fasted, prayed, and mortified her flesh in that Nunnery) by these Patents. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis nos dedisse & concessisse pro Pat. 30 E. 1. m. 14. Pro Maria filia Regis Moniale de Ambresbur. nobis & haeredibus nostris, charissimae filiae Mariae Sanctimoniali Fontis Ebroldi apud Ambresbur. commoranti, quadraginta robora singulis annis in forestis nostris de Chuyt & Bokholt, per manus custodum earundem Forestarum qui pro tempore fuerint, ad focum ejusdem filiae nostrae in Camera sua, quamdiu moram apud Ambresbur. fecerit percipienda. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 10 die Augusti. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod in recompensationem Ibidem. ducentarum librarum, quas nuper pro nobis & haeredibus nostris concessimus charissimae filiae nostrae Mariae Sanctimoniali Fontis Ebroldi apud Ambresbur. commoranti, singulis annis ad sustentationem Camerae suae ad Scaccarium nostrum percipiendas, & etiam pro illis viginti doliis vini, quae eidem filiae nostrae similiter concessimus singulis annis per manus Vic. nostri Sutht. qui pro tempore fuerit, percipienda, quamdiu ipsa filia nostra infra regnum nostrum Angliae fuerit; concessimus ei Manerium de Cosham cum pertin. in Com. Wiltes. in valorem quaterviginti et decem et septem librarum; Burgum Wilton. & Bereford. cum pertin. in eodem Com. praeter eleemosynas constitutas in valorem quatuor librarum; Manerium de Sherstan cum pertin. in eodem Com. in valorem sexaginta librarum; Manerium de Porstok cum pertin. in Com. Dors. in valorem decem et octo librarum; Manerium de Herdecote cum pertin. in Com. Sumers. in valorem decem et septem librarum; & Maneria de Freskwatre & Whytefeld in Insula Vecta cum pertin. in Com. Sutht. in valorem sexaginta et decem librarum, tresdecim solidorum, et quatuor denariorum; habenda & tenenda eidem filiae nostrae ad sustentationem Camerae suae quamdiu vixerit, & infra regnum nostrum fuerit supradictum. In cujus, etc. Teste ut supra. The King this year granted a licence to elect a Bishop for the Church of Lincoln, then void, * Pat. 30 E. 1. m. 30. Teste Rege apud Wulloure 20 die Febr. Per breve de Privato Sigillo. He likewise issued this Writ for restoring the Temporalties to the Bishop elect of Bath and Wells. REX dilecto & fideli suo Nicholas Fermband custodi suo Episcopatus Bathon. Pat. 30 E. 1. m. 9 De restitutione Temporalium & Wellen. sede vacant, salutem. Cum venerabilis pater R. Archiepiscopus Cantuariensis totius Angliae Primas, electionem nuper celebratam in Ecclesia Cathedrali Sancti Andraeae Wellen. de discreto viro Magistro * See Godwins Catalogue, p. 300. The Leaguer Book of the Priory of Bath, p. 216, 217, 229, to 238. Waltero de Hel●shagh Decano illius loci, in Bathon. & Wellen. Episcopum, cui prius Regium assensum adhibuimus et favorem, confirmaverit, sicut per literas patentes ipsius Archiepiscopi nobis inde directas, nobis constat: Nos confirmationem illam acceptantes, cepimus fidelitatem ipsius Electi, et Temporalia Episcopatus praedicti, prout moris est, restituimus eidem. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Electo Temporalia Episcopatus praedicti sine dilatione liberetis in forma praedicta. Teste Rege apud P●ccham 12 die Septembr. The King by Judgement of his Court seizing the Liberty of the Bishop of Durham into his hands, for a contempt and offence of the Bishop, thereupon appointed a Custos, Sheriff, Justice in it, and a Keeper of the Seal, allowing them salaries by these Patents. REX Militibus, liberis hominibus, & omnibus aliis tenentibus de libertate Episcopatus Dunelm. salutem. Sciatis quod commisimus dilecto & fideli nostro Pat. 30 E. 1. m. 19 Delibertate Episcopatus Dunelm. commisso Roberto de Clifford. Roberto de Clifford, libertatem praedictam cum pertin. in manum nostram per considerationem Curiae nostrae coram nobis captam, custodiendam quamdiu nobis placuerit: Ita quod Vicecomitem & alios Ministros idoneos ad ea quae libertatem illam contingunt exercenda & facienda, sub ipso deputet & assignet; & quod idem Vicecomes de exitibus inde provenientibus nobis respondeat ad Scaccarium nostrum. Et ideo vobis mandamus, quod praefato Roberto tanquam custodi nostro libertatis praedictae, in omnibus quae ad custodiam illam pertinent intendentes sitis & respondentes, sicut praedictum est. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 17 die Julii. REX dilecto & fideli suo Roberto de Clifford, salutem. Cum per literas nostras patentes vobis commiserimus libertatem Episcopatus Dunelm. cum Ibid. m. 16. Pro Roberto de Clifford custode libertatis Episcopatus Dunelm. de feodo suo. pertin. in manum nostram per considerationem Curiae nostrae coram nobis captam, custodiendam quamdiu nobis placuerit, prout in literis nostris praedictis plenius continetur, concessimus vobis ducentas marcas, ad sustentationem vestram percipiendas de exitibus libertatis praedictae, singulis annis dum custodiam illam sic tenueritis ex commissione nostra. Ita tamen quod si minori tempore quam per annum dictam custodiam nomine nostro tenueritis, seu majori, semper percipiatis pro sustentatione vestra pro rata temporis▪ quo habueritis custodiam memoratam. Teste Rege apud Westm. 24 die Julii. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod constituimus dilectum & fidelem nostrum Willielmum de Ormesby justiciarium nostrum, ad placita Ibid. m. 19 De Justice. Regis in eadem libertate constituto. libertatem Episcopatus Dunelm. in manum nostram per considerationem Curiae nostrae coram nobis captam, tangentia, tenenda quamdiu nobis placuerit; & ad justitiam singulis de eadem libertate conquerentibus, seu conqueri volentibus faciendam. In cujus, etc. Teste Rege ut supra. REX dilecto & fideli suo Willielmo de Ormesby, salutem. Cum constituerimus vos Justice. nostrum ad placita libertatem Episcopatus Dunelm. etc. ut supra, Ibid. m. 16. Pro William. de Ormesby Justice. Regis ibidem de feodo suo. captam, tangentia; tenenda quamdiu nobis placuerit, prout in literis nostris patentibus vobis inde confectis plenius continetur, concessimus vobis sexaginta marcas ad sustentationem vestram, percipiendas de exitibus libertatis praedictae singulis annis, dum officium illud sic tenueritis ex commissione nostra. Ita tamen, etc. dictum officium nomine nostro, etc. In cujus, etc. ut supra. Per ipsum Regem nunciante Thesaur. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod commisimus dilecto Clerico Ibid m. 19 De sigillo Regis ad custodiam praedictae libertatis deputato commisso. nostro Henr. de Guldeford sigillum nostrum, ad custodiam libertatis Episcopatus Dunelm. in manum nostram per considerationem Curiae nostrae coram nobis captae deputatum, custodiendum quamdiu nobis placuerit. In cujus, etc. Teste Rege ut supra. What Acquittances the King gave for moneys received out of the three years' Disme granted him by the Pope, these Records will in part inform us. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis nos recepisse & habuisse per manus dilecti Clerici nostri Johannis de Drokenesford custodi Garderobae nostrae, Pat 30 E. 1. m. 26. Pro Episcopo London. & Magistro Ba●thol. de Ferentino Collectoribus Decimae. a venerabili patre Domino R. London. Episcopo, & à discreto viro Magistro Bartholomaeo de Ferentino Canonico London. Sanctissimi patris Domini Bonifacii divina providentia Papae octavi Clerico, Collectoribus Decimae in regno nostro Angliae per tres annos ad commodum nostrum per praefatum Summum Pontificem impostiae, duo millia librarum sterlingorum de pecunia ejusdem Decimae, ad quaedam ardua negotia nostra inde expedienda. Quam quidem pecuniae summam eisdem Collectoribus aut alteri eorundem solvere promittimus, ad voluntatem ipsius Summi Pontificis, cum per eosdem Collectores aut eorum alterum super h●c fuerimus praemuniti. In cujus, etc. Teste Rege apud Berkhamsted 12 die Aprilis. Per breve de Privato Sigillo. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis nos recepisse & habuisse, etc. Claus. 30 E. 1 m. 22. intus. Pro Episcopo London. & Magistro Bartholomaeo de Ferentino. (verbatim as before) quaterviginti et tres libras, sex solidos, et octo denar. de pecunia ejusdem Decimae, ad quaedam ardua negotia nostra inde expedienda. Quam quidem pecuniae summam eisdem Collectoribus aut alteri eorundem solvere promittimus, ad voluntatem ipsius Summi Pontificis, cum per eosdem Collectores aut eorum alterum super hoc fuerimus praemuniti. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 24 die Maii. Per breve de Privato Sigillo. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod de pecunia proveniente Pat. 30 E. 1. m. 18. Pro Episcopo London. & Magistro Barthol. de Ferentino Collectoribus Decimae. de Decima Clero Angl. etc. recepimus a venerabili patre R. London. Episcopo, & Magistro Bartholomaeo de Ferentino, etc. mille, centum, et sexaginta et duas libras, etc. ut supra. Teste Rege apud Westm. 23 die Julii. Per breve de Privato Sigillo. Consimiles literae fiunt praefatis Collectoribus de ducentis libris praefato Johanni liberatis. Teste Rege ut supra. Per breve de Privato Sigillo. Consimiles, etc. de ducentis quaterviginti et decem et novem libris, et decem solidis. Teste Rege apud Westm. 19 die Julii. Per breve de Privato Sigillo. Consimiles, etc. the quadragintiss et viginti et tribus libris, decem et septem solidis, et sex denariis. Teste Rege apud Westm. 17 die Julii. Per breve de Privato Sigillo. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod de pecunia proveniente Ibid. m. 14. de Decima Clero Angl. per Dominum Bonifacium Summum Pontificem de assensu nostro noviter imposita per tres annos, recepimus à venerabili patre R. London. Episcopo, & Magistro Bartholomaeo de Ferentino Canonico London. Collectoribus ejusdem Decimae, quadragintas libras, dilecto Clerico nostro Johanni de Drokenesford custodi Garderobae nostrae à praedictis Collectoribus nomine nostro liberatas. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 29 die Julii. Per breve de Privato Sigillo. Consimiles literae fiunt de diversis pecuniarum summis infrascriptis; viz. Teste Rege apud Westm. primo die Augusti. Per breve de Privato Sigillo. De mille marcis De quingentis marcis Teste Rege apud Westm. 7 die Augusti. Per breve de Privato Sigillo. De ducentis sexaginta & decem & octo libris, decem & octo solidis, quatuor denariis, & uno obolo. Teste Rege apud Westm. 17 die Augusti. Per breve de Privato Sigillo. De quadraginta & quinque marcis. Teste Rege apud Westm. 8 die Augusti. Per breve de Privato Sigillo. De quingentis marcis De duobus millibus quingentis & viginti libris De centum & quinquaginta libr. De septingentis libris REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod de pecunia proveniente Ibid. m. 7. de Decima Clero Angl. etc. recepimus à venerabili patre R. London. Episcopo, & Magistro Bartholomaeo de Ferentino Canonico London & Collectoribus ejusdem Decimae, centum et triginta et novem libr. septem solid. et novem denar. dilecto Clerico nostro Johanni de Drokenesford custodi Garderobae nostrae à praedictis Collectoribus nostro nomine liberatas. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 14 die Octobris. Per breve de Privato Sigillo. The King granted this Patent to the Gentlemen, Officer's, Soldiers, and Clerks in Gascoigne who had lost their estates for him in the wars with France, for satisfaction of their losses and his Debts out of the Dimes granted to him by the Pope. LE Roy a tous ceus qui cestes letters verront ou orront, saluz. Sachietz qe come Pat. 30 E 1. m. 12. Pro hominibus de Vascon. de Decima R. concessa eye assign. nous soiems tenus en plusours e diverses debts a aucuns gentieux hommes, e Clers, e autres Souders de Gascoigne, qui nous ount servi en ten de nostre guerre de Gascoigue contre le Roy de France, tant par raison de provisions, qe nous pur la perte de leur terres, rents, e benefices, leur avoms assignees, qe par raison des gauges e de restor de Chevaux du ten de la dite guerre— sicome il piert pluis pleinement per nos lettres overtes, e par les lettres de ceus qui ont tenu nostre lieu en Gascoigne, e des Clers illoques assignez pur fere les despens e les accountes oir, les queles letters ont este enroullees, ou seignuees per nos Clers avantditz. Nous voillantz en le plus covenable manner, quill nous semble quant a ore purveier a eux de fere payment de debts avantdites, grauntoms pur nous, pur nos heirs, e pur nos successors, e assignetz, a eus tout l'argent, e tout le profit, qe le tresaint Pere Boniface Papa utisme nous ad grantie de la Disme, qe ad novelement mice, e posée aprendre des biens des Esglises e de la Clergie de nostre Roiaume Dengleterre, e tout le droit, e tote la raison, que nous avoms ou pooms ou devoms avoir en la dite Disme, e quanque poet issir, e avenir de la Disme desusdite, en tout le dit Roiaume Dengleterre, en quiel nous entendoms esire contenue tote la terre de Gales, a prendre e receiure per eux ou per lour procurers, ●usi enterement e en cele mesme form e manere, come nous le deverioms ou porioms prendre dedens le Terme que sensuit; Cestassavoir, a deus anns continues & accompliz, qui devient comencer a la feste de saint Michael prochainement avenir, en partie de payment, e en amenusement e rebatement des avantdites debts. E voloms qe les dites purvoiances qe sont deuce ove Lettres patentes de nostre Grant Seal jesqes a la date de ces letters, soient primes paiees; e le remenant soit departi entre les ditz Soudiers pur lour debts de Gauges, & de restor de Chevaux, Soutz pur Soutz, e Livre pur Livre, uncore lour grantoims qe tout quanque est a evils de la dite disme, jesqes a la dite procheine feste Saint Michael, tant come apertient ou poet apertenir a nous, e qe per nous nad este assign a autre persone leur soit baille e assign en acroisement du dit payment. E promettons e grantoms a eux, pur eux pur leur heirs, e pur leur Successors, les quieux auront es●e, ou serront de nostre party, qe nous feroms quill leur heirs e leur Successors, e leur Procuraturs prendront e receiuront per tout le dit ten tout quanque nous, nos heirs, e nous successor's deurioms ou porioms prendre de la dite Disme; e de tout quanqe de meisme la Disme purroit avenir, e qe ceo si mestiers estoit, leur emporteroms bone e ferme garrantie contre totes gentzes. Estre ceo leur promettoms a prestier sur les issues de la dite Disme, dedeinz le quinzein de la dite proschein Feste de Saint Michael, trois Mile Mars, pur avancement du dit paiement des purvoiances avantditz. E est asaver, qe ceo qe est arere des vint Mile Mars, qe nous leur avoms premis a payer sont contenuz en cest payment. E pur ceo qil soient plus seurs des choses desusdites nous promettoms & obligoms a eux nous, nos heirs, touse nos successors, e touse nos biens per touse les lieus ou il soient, a garder, tenir, e complir totes les avantdites choses, e chescune de eyes, e cele meisme chose, avoms fet granter e promettre en bone foi a Edward nostre trescher fiz Prince de Gales tant come en li serra. Estre ceo les honurables Peres Richard Evesqe de Londres, Wauter Evesq de Cestr. e nos amez e foiaux Henry de Lacie Count de Nicole, Johan fiz au Duc de Bretaigne nostre cher neveu, Aymer de Valence nostre cher Cousin, Hugh le Despencer Chevaler, e Johan de Drokenesford nostre cher Clerk e Garden de nostre Gardrobe, ont promis; Cestassavoir les ditz Evesqes en leur foi, e les autres jure sur saints Evangiles, qil feront e purchaceront a leur poer en bone foi, qe les avantdites choses e chescune de eles soient gardees, e acompliez, as ditz nos gentz e leur procurers. E nous avanditz Edward Prince de Gales per la volunte e l'assent nostre cher Seignour e Pere lavoms premis en la form desusdite, Evesqes, Count, Johan de Bretaigne, Aymer de Valence, Hugh le Dispenser e Johan de Drokenesford, a la requeste du dit nostre Seigneur le Roy avoms promis e promettons: Cestassavoir nous Evesques en nostre foi, et nous Count, Johan, Aymer, Hugh, e Johan avanditz per nostre Serement sur les saintzes Evangiles corporelment touchées, a gardir e acomplir en la manere desusdite tant come a nous affiert, e a nostre poer, totes les choses avantdites, e chescune de eyes. E est nostre entendement qe ceus qui ont nos letters overtes selees de nostre grant Seal de purvoiances, preignent de la pay desusdite; e autres qui ont letters overtes de purvoiance d'autre Seal qe du nostre, riens ne preignent. En tesmoignance de quieux choses nous avoms fet fere cestes nos lettres overtes, selees de nostre grant seal. E nous Edward Prince de Gales ses filz, e nous Evesqes, Count, Johan de Bretaigne, Aymer de Valence, Hugh le Dispenser, e Johan de Drokenesford avauntditz a la request e mandement du dit nostre Seignour le Roy, avoms ausint mis nos Seaus a cestes presents letters. Don. a Loundres le 16 jour Daust, L'an de nostre Regne Trentisme. LE Roy all honourable Pere en Dieu Richard par mesme la grace Evesque de Pat. 30 E 1. m. 12. De dicta Decima praefatis Vasconibus solvenda. Lundres, e a nostre ben ame Maistre Bertelmew de Ferentyn assignez a prendre e a receiure la Disme des biens de la Clergie de nostre Roiaume avantdit, saluz. Come nous eoms grante per nos lettres overtes a nos amez & feaux gentiux hommes, Clers, e autres souders de Gascoigne, tout l'argent e tout le profit, qe la tres-saint Pere Boniface Pape utisme, nous ad grante de la Disme qil ad novelment mice e pose aprendre des bens des Esglises, e de la Clergie de nostre Roiaume Dengleterre, e tout le droit, e tote la raison, qe nous avoms, ou pooms, ou devoms avoir en la dite Disme, e quanque poet issir e avenir de la dite Disme en tout le dit Roiaume Dengleterre, en quel nous entendoms estre contenue tote la terra de Gales; a prendre e a receiure per eux ou per leur procurers, ausi enterement, e en cele mesme form e manere, come nous le deurioms prendre dedeinz le terme qi sensuit: Cestassavoir de la prochein feste de saint Michael qui vient a deuz anns proschein suaims & accompliz, en partie de paie de aucunes dettrs qe nous leur devoms, sicome plus pleinement est contenu en nos letters avauntdites, les queles il vous porront mostrer; Vous prioms e mandoms, qe as avantditz gentieux hommes, e Clers, e autres Souders, ou a lour certeins procurers ou Attornez, liveretz e paiez en nostre noun, tout l'argent e le profit a nous appurtenaunt de la Disme avantdit, ausi enterement, e a meimes les terms, come vous estoietz tenu de paier la a nous. E de ceo qe vous averetz paie a eux qua leur procurers, dont vous averetz leur † letters overtes d'aquitance, tesmoignantzes lafoy receit de Deniers a eux per vous paietz, vous feroms avoir due allowance aquitance en vestre acunte. E avoms ordene e voloms qe a la pay fere soient Johan de Sandale e Thomas de Canterigg, ou l'un de eux, pur ordener la manere, comment la paie se doit fere. E voloms qe vous reteignetz a nostre oes des primer Deniers qe vous purretz aver de la dite Disme tres Mile Mars, qe nous avoms ordene de payer as avantditz gentiux hommes, Clers, e autres Souders de Gascoigne horse de nostre Garderobe, a la quinzeine de ceste Saint Michael prochein avenir, de prest sur meisme la Disme. En Tesmoignance de queu chose nous avoms fet fere cestes nos letters overtes selees de nostre Grant Seal. Don a Westm, le 16 jour Daust. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod assignavimus dilectos Clericos Ibid. m. 11. De supervidend. solutiones praefatis Vasconibus faciend. nostros Johannem de Sandale & Thomam de Cantebrig. vel alterum ipsorum, ad supervidendum solutiones per venerabilem patrem R. Episcopum London. & dilectum Clericum nostrum Magistrum Bartholomaeum de Ferentino Canonicum London. Collectores Decimae per Dominum Bonifacium Summum Pontificem Clero regni nostri Angliae de assensu nostro impositae, de Denariis de dicta Decima provenientibus, hominibus & creditoribus nostris de Vascon. juxta Concessionem nostram faciendas, & ad ordinandum quod praedictae solutiones eisdem Creditoribus debito modo fiant. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 17 die Augusti. The King likewise assigned to them the Profits of all the Religious Aliens seized into his hands by reason of the French wars. LE Roi, a touse ceus qui cestes letters verront ou orront, saluz en nostre Seignur. Ibid. De exitibus terr. alienigenarum in Angl. assign. hominibus de Vascon. per Regem. Come nous eioms assign per nos lettres overtes, selees de nostre grant Seal, as aucuns de nos ametz e feaux gentieux hommes, e Clers, e autres de Gascoigne, certeines sums de Deners a receiure a nostre Escheqer per an, a deus terms, en noun de provision, per le reson de leur rents e terres, qil o●t per du per la guerre qe ad este entre le Roy de France e nous, vous fesoms assavoir qe nous assignoms per cestes nos lettres overtes, totes les issues des terres e rentzes des aliens religious e autres dedeins nostre Roiaume Dangleterre, as avantditz gentieux hommes e Clers e autres; Cestassavoir du ten avenir, apres la date de ces lettres en partie de paiement de le●r provisions avantdites, a receiure per les mains de Johan de Sandale e Thomas de Cantebrigg nos Clers, ou un de eus; les queux nos avoms assign a les dites issues cuillir e receiure a nostre Escheqer; e as avantditz nos gentz de Gascoigne, e Clers, e autres, sicome est avantdit, payer chescun an as terms per nous a eux assignez ausi enterement, come les dites issues ont este en ten pass levetz a nostre o's demeine, tant qe les dites gentz de Gascoigne serront par paiements des provisions avantdites, solom lafoy form contenue en nos dites lettres de provisions a eux fetes. E voloms e commandoms qe les ditz nos Clers a nous ne a nullautre for'rs qe soulement a les ditz nos gentz de Gascoigne, ou a leur procurours ne soient responantzes desore enavant des dites issues, e qe a ceo fere e acomplir loiaument, soient juretz sur les Saintz Evangiles Dieu: E de ceo qil paieront as avantdites gentzes de Gascoigne ou a leur procurers, il receivent duwe Acquittance per leur letters overtes. E promettons qe les avantditz nos Clers, ne nul de eux ne remueroms horse de lour Office avantdit, sanz le gre e le assent de nos genz de Gascoigne avantditz, ou de lour procurers. En tesmoignance des queux choses nous avoms fet fere cestes nos lettres overtes, seleez de nostre grant Seal. Don. a Westm. le 17 jour Daust. The Archbishop of Dublin residing in England from his Archbishopric, the King issued this Writ for his Bailiffs to send moneys from thence to him into England for his support, giving security not to transport it elsewhere, notwithstanding his former Writs, that no money should be exported from thence, by which the return of his money from thence was stayed. REX dilecto & fideli suo Johanni Wogan. Justiciario suo Hibern. vel ejus locum-tenenti. Cl. 30 E 1. m. 18. Pro R. Archiep. Dublin. Licet nuper ordinavimus, quod nulla bona moneta de nostro seu alterius Cuneo, extra potestatem nostram portaretur: mandaverimusque ordinanationem illam in Terra nostra Hibern. firmiter observari: Intentionis tamen nostrae non extitit nec existit, quin hujusmodi moneta à praedicta terra in Angliam deferri potuisset: Et ideo vobis mandamus, quod Pecuniam de exitibus terrarum & tenementorum venerabilis patris Richardi Archiepiscopi Dublin in Hibern. per Ballivos suos ibidem, de mandato ipsius Archiepiscopi levatam & collectam, quam iidem Ballivi ad sustentationem praedicti Archiepiscopi in Anglia detulisse voluerunt, & quam occasione Ordinationis nostrae praedictae fecistis arestari; sicut ex querela ipsius Archiepiscopi accepimus, si eam occasione illa & non alia feceritis arestari, sine dilatione dearestari faciatis, & Ballivos praedictos eam in Angliam absque impedimento deferre permittatis; accepta prius ab eisdem Ballivis securitate, quod pecuniam illam alibi quam in Angliam ad praedictum Archiepiscopum non deferrent, seu deferri facient quoquo modo. Teste Rege apud Lynliscu decimo sexto die Novembris. The King issued this Privy Seal for a Protection under his Great Seal to this Archbishop of Dublin and his Tenants in Ireland in as beneficial a manner as could be, without doing any wrong. EDward a meisme Chancelier, saluz. Nous vous mandoms qe a l' onourable Peer en Dieu R. Ercevesque de Dyvelyn, qui par nostre congee demoert Bundela Brevium de Privato Sigillo, An. 30 E 1. in Turre London. en Engleterr●, facez fair nos Lettres de Protection, pur li, pur ses hommes, ses terres, ses choses, ses rents, & totes says possessions en Irland en ausi profitable form come nous lees pooms donor, sanz tort fair, meismes les letters a durer pur un an. Down souz nostre prive Seal a Linliscu le xiij. jour de Decembre, l'an desusdit. Richard de Ferariis Archbishop of Dublin residing in England, during his Nonresidency from his Archbishopric, made Thomas de Chaddesworth, (whose election the Pope had nulled) his Vicar General, to execute his office. After which being informed he was unable to discharge that office, or his own, by reason of infirmity and age, he writ these Letters to the Canons of St. Patrick and to him, to persuade him to relinquish his Vicar General's office, and recommend some other fit person to him, able to manage it; which Letters I found in a Parchment Scroll with others (interserted to defray the expenses of his Election, and take his accounts) in the White Tower Chappel. RIcardus permissione Divina Dublinensis Electus, discretis viris Canonicis in Bundela Brevium, etc. An. 29 & 30 E 1. in Turre London. Ecclesia nostra Sancti Patricii Dublin. residentibus, vel eorum uni, salutem, etc. Cum nos à retroactis temporibus discretum virum Magistrum Thomam de Chaddesworth dictae Ecclesiae nostrae Sancti Patricii Dublinensis Decanum in Vicarium (ut vos scimus non latere) praefecimus generalem; ex insinuatione & delatione publica venientium de dictae Hiberniae partibus, qui non levis dicuntur opinionis intelleximus, eundem Magistrum Thomam, propter corporis sui debilitatem notoriam et aetatem suam decrepitam quasi, ad onera nostrae Vicariae ac Spiritualitatis supportanda, nec (quod magis est) ad sui Decanatus regimen hiis diebus fufficere non valere; Vob●s & vestrum cuilibet firmiter injungendo mandamus, quatinus de statu dictae nostrae Vicariae & Decanatus supportanda sufficiat in praesenti, & si pro honore & utilitate dictae Ecclesiae nostrae & bono statu ejusdem Decanatus recuperando parconomo indigeat seu custode; necnon, ut si insufficiens inveniatur, quis vel qui de fratribus vestris ad praedicta onera supportanda, idoneus vel idonei reputentur; nobis infra mensem, à tempore receptionis praesentium continuè numerandum, per literas vestras harum seriem continentes rescribatis; aut rescribat unus vestrum ad quem praesentes literae fuerint praesentati, aliis (ut convenit) legitimè convocatis. Datis, etc. RIcardus, etc. Discreto viro Magistro Thomae de Chaddesworth Ecclesiae nostrae Sanct● Patricii Dublin. Decano, Vicario nostro generali, salutem, etc. De industria & fide vestra approbata, vestraque sollicitudine quam circa Vicariae nostrae ac spiritualitatis curam vobis per nos commissam gessistis ac geritis hiis diebus, vos merito commendamus; volentes ut voluntatem vestram inceptam diligentiae vestrae maturitas, si commodè fieri poterit, libentius exequatur. Sanè a temporibus regiminis curae praedictae vobis commissae in eodem officio vos gratanter ministrasse (pro quo vos regratiamur in immensum) ac labores varios & incommoda ac alia gravamina non modica in jurisdictionem vestram conservandam sustinuisse invenimus: considerantes vos in senectute laudabili nunc existentes, cui labores, sollicitudines & gravamina hujusmodi non incumbunt, à cura & onere supradictis, si vestrae placeat voluntati, et alium idoneum et fidelem per vos invenire poterimus, pro bono vestro, vellemus exonerare. Discretionem vestram nobis charam requirimus, quatinus voluntatem vestram in praemissis, si laborem p●aedictum, ut prius, velitis & possitis prout ipsius Vicariae cura requirit continuare, vel omnino recedere ab eodem, & si hoc, quem nos ad eandem Vicariam admittere consulitis nobis infra — (turn out) dies receptionis praesentium continuè numerand. nostris precibus & amore rescribatis. Dat. etc. The King out of his charity granted this protection and Patent to collect Alms to the Prior of St. Bridget in Vercelles in Lombary. REX Archiepiscopis, Episcopis, Abbatibus, Prioribus, & omnibus Ballivis & aliis Cl. 30 E 1. m. 16. intus. De Protectione pro Priore Hospitalis S. Brigidae Virgins de Vercellis in Lumbardia. Christi fidelibus in Hibernia ad quos praesentes Literae pervenerint, salutem. Cum dilectus nobis in Christo Prior Hospitalis Sanctae Brigidae de Vercellis in Lumbardia mittat Thomam de Latymer Clericum suum ad partes praedictas pro Elemosinis ad sustentationem pauperum in Hospitali praedicto commorantium colligendis; Nos ad requisitionem Edwardi Principis Walliae & Comitis Cestriae filii nostri karissimi, suscepimus ipsum Thomam & alios Attornatos quos ad hoc substituere voluerit in protectionem & defensionem nostram specialem, vobis, & Ballivis nostris praecipientes, quod manuteneatis, protegatis & defendatis praedictum Thomam & substitutos ejusdem in hac parte, non inferentes, seu inferri permittentes eisdem injuriam, molestiam, dampnum aut gravamen. Et si quid eis forisfactum fuerit, id eis sine dilatione faciatis emendari. Vos etiam Praelatos rogamus, quatinus cum idem aut substituti sui ad loca vestra, pro hujusmodi elemosinis petendis & colligendis accesserint benignè in Ecclesiis vestris recipientes eosdem ipsos in eisdem Ecclesiis admonere populum & elemosinas liberè querere permittatis, & eidem Thomae & substitutis suis ad hujusmodi elemosinas in vestris Dioc. sic deputatis, petendas & colligendas literas vestras convocatorias liberaliter concedere velitis, pro quo a Deo praemium & à nob●s grates mereamini reportare. In cujus, etc. per biennium duratur. Teste Rege apud Westm. 22 die Julii. Per ipsum Regem. What Licenses and royal assents the King by his Ecclesiastical Sovereignty gave this year to Bishops, Abbots, and others in Ireland, these Records will inform us. REX dilecto & fideli suo Johanni Wogan Justice. suo in Hibern. vel ejus locum tenenti, salutem. Cum dilecti nobis in Christo Prior & Conventus beatae Mariae Pat. 30 E 1. m 6. intus. De assensu Regio adhib. & Tempora libus restituend in Hibern. de Kenl. nobis per literas suas patentes significaverint, quod Ecclesia sua praedicta per resignationem fratris Roberti quondam Abbatis illius loci, pastoris est solatio destituta; supplicantes nobis, prout moris est, quod licentiam sibi alium eligendi in Abbatem, eisdem concedere dignaremur; ac nos praecibus eorundem Prioris & Conventus in hac parte favorabiliter inclinati, licentiam illam eis duximus concedendam; mandantes ipsis quod talem sibi eligant in Abbatem & Pastorem, qui Deo devotus, regimini Ecclesiae suae necessarius, nobisque et terrae nostrae Hyberniae utilis et fidelis existat: Nos eorundem Prioris & Conventus laboribus & expensis in hac parte parcere volentes ista vice, concessimus eis de gratia nostra speciali, & vobis dedimus potestatem, quod facta electione praedicta de futuro Abbate, (sicut praedictum est) eidem Electioni, cum Electus hujusmodi per Priorem & Coventum dictae Ecclesiae vobis fuerit praesentatus, assensum Regium vice nostra praebeatis: significantes loci Diocesano, quod id quod suum est in hac parte exequatur. Volumus etiam & vobis dedimus potestatem, quod si contingat Electionem hujusmodi per loci Diocesanum canonicè confirmari, & vobis per literas ejusdem Diocesani inde constiterit, tunc accepta ab eodem Electo fidelitate in casu isto nobis debita, Temporalia ejusdem Abbatiae eidem Electo, prout moris est, liberetis vice nostra; Receptis prius ab eodem Electo literis suis patentibus, sigillo suo necnon sigillo Capitult sui signatis, quod haec gratia nostra, quam eidem Electo ad praesens ex mera liberalitate nostra concessimus, nobis vel haeredibus nec cedat in praejudicium vel exhaeredationem, seu trahatur in consequentiam temporibus futuris. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 24 die Octobris. Per ipsum Regem. REX venerabili in Christo Patri R. eadem gratia Archiepiscopo Dublin. salutem. Sciatis quod Electioni nuper celebratae in Ecclesia Cathedrali Ossoren. Ibid. m. 7. De Assensu Regio. de disereto viro Magistro Willielmo filio Johannis Canonico ejusdem Ecclesiae in Episcopum illius loci, Regium assensum adhibuimus et favorem; Et hoc vobis tenore praesentium significamus, ut quod vestrum est in hac parte exequamini. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 18 die Octobr. REX praefato Justice. vel ejus locum tenenti, salutem. Cum electioni nuper Ibid m. 6. De temporalibus in Hibern. restitut. celebratae in Ecclesia Cathedrali Ossoren. de discreto viro Magistro Willielmo filio Johannis, Canonico ejusdem Ecclesiae, in Episcopum illius loci Regium assensum adhibuimus et favorem; & hoc venerabili Patri R. Archiepiscopo Dublin. per nostras patentes literas significaverimus, ut quod suum est in hac parte exequatur; Volentes ipsius Electi laboribus & expensis in hac parte parcere ista vice. Concessimus ei de gratia nostra speciali, et vobis dedimus potestatem, quod si contingat dictam electionem per praefatum Archiepiscopum canonicè confirmari, & vobis per literas ejusdem Archiepiscopi inde constiterit, tunc accepta ab eodem Electo fidelitate in isto casu nobis debita, Temporalia Episcopatus praedicti eidem Electo fidelitate in isto casu nobis debita, Temporalia Episcopatus praedicti eidem Electo, prout moris est, liberetis vice nostra; Receptis prius ab ipso Electo literis suis patentibus, etc. ut supra. Teste Rege ut supra. Per ipsum Regem. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod dedimus & concessimus dilecto Clerico nostro Magistro Thomae Cantok Praebendam de Molaghymon in Ecclesia Pat. 30 E 1. m. 13. De Praebendis datis. Hibern. Cassalen. in Hibernia, vacantem & ad donationem nostram spectantem, ratione Archiepiscopatus Cassalen. vacantis, & in manu nostra existentis. Habend. cum suis juribus & pertin. quibuscunque. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 15 die Augusti. Per ipsum Regem. Nunc. Ottone de Grandissono. duppl. Et mandatum est Decano & Capitulo Ecclesiae, quod eidem Magistro Thomae stallum in Choro & locum in Capitulo ratione Praebendae praedictae (prout moris est) assignent. Teste ut supra. Consimiles literae fiunt Magistro Johanni Cantok de Praebenda de Kylardry in Ecclesia praedicta vacant, ut supra. Teste ut supra, etc. Et mandatum est Decano & Capitulo Ecclesiae praedictae, quod eidem Magistro Johanni Stallum in Choro, etc. ut supra. Teste Rege ut supra. REX Electioni nuper celebratae in Ecclesia Cathedrali Lymer. de discreto viro Magistro Roberto de Dundofnyld Canonico ejusdem Ecclesiae in Episcopum illius Pat. 30 E 1. m. 20. Hibern. De assensu Regio. lo●, Regium assensum adhibuit et favorem. Et hoc Custodi Spiritualitatis Archiepiscopatus Cassalen. sede vacant, significatum est, ut quod suum est in hac parte exequatur. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 30 die Julii. REX dilecto & fideli suo Johanni Wogan Justice. suo Hibern. vel ejus locum tenenti, Ibid. De Temporalibus in Hibern. restit●end. salutem. Cum nos Electioni nuper celebratae in Ecclesia Cathedrali Lymer. de discreto viro Magistro Roberto de Dundofuyld Canonico ejusdem Ecclesiae in Episcopum illius loci, Regium assensum adhibuimus et favorem, & hoc Custodi Spiritualitatis Archiepiscopatus Cassalen. sede vacant, per nostras patentes literas significaverimus, ut quod suum est in hac parte exequatur; Volentes ipsius Electi laboribus & expensis in hac parte parcere ista vice, concessimus ei de nostra gratia speciali, et vobis dedimus potestatem, quod si contingat dictam electionem per praefatum Custodem Spiritualitatis canonice confirmari, & vobis per literas ejusdem Archiepiscopi inde constiterit, tunc accepta ab eodem Electo fidelitate, in isto casu nobis debita, Temporalia Episcopatus praedicti eidem Electo, prout moris est, liberetis vice nostra. Receptis prius ab ipso Electo literis suis patentibus sigillo suo, necnon et sigillo Capituli sui signatis, quod haec gratia nostra quam eidem Electo ad praesens ex mera liberalitate nostra concessimus, nobis vel haeredibus nostris non cedat in praejudicium vel exhaeredationem, seu trahatur in consequentiam temporibus futuris. In cujus, etc. Teste Rege ut supra. Per ipsum Regem. MAgistri Mauricius fill. Mauricii, & Arnaldus de Burdens Canonici Ecclesiae Ibid. m. 26. De licentia eligendi. Limericen. nunciantes Regi mortem G. nuper Episcopi illius loci, habent literas Regis de licentia eligendi. In cujus, etc. Teste Rege apud S. Albanum 9 die April. Per breve de Privato sigillo. REX venerabili in Christo Patri S. eadem gratia Archiepiscopo Cassalen. salutem. Ibid. m. 22. De assensu Regio. Sciatis quod electioni nuper celebratae in Ecclesia Cathedrali Korkagen. de discreto viro Johanne Mackerwil Decano ejusdem Ecclesiae in Episcopum illius loci, Regium assensum adhibuimus et favorem: Et hoc vobis tenore praesentium significamus, ut quod vestrum est in hac parte exequamini. In cujus, etc. Teste Rege apud Chatham 11 die Junii. REX dilecto & fideli suo Johanni Wogan Justice. suo in Hibern. salutem. Cum nos De Temporal. in Hibern. restituend. si Electio confirmetur. electioni nuper celebratae in Ecclesia Cathedrali Corkagen. de discreto viro Johanne Mackerwil Decano ejusdem Ecclesiae in Episcopum illius loci, Regium assensum adhibuimus et favorem, & hoc venerabili patri S. Archiepiscopo Cassalen. per nostras literas, etc. (ut supra, pro Episcopo Lymer.) Teste ut supra. REX dilecto & fideli suo Johanni Wogan Justice. suo Hibern. salutem. Promotionem Pat. 30 E. 1. m. 30. Pro J. de Hothum Clerico Hib. dilecti Clerici nostri Johannis de Hothum suis exigentibus meritis, affectantes, ipsum ad Beneficium Ecclesiasticum valoris sexaginta marcarum per annum ad minus, ad nostram praesentationem spectans, quamprimo hujusmodi Beneficium in terra nostra praedicta vacare contigerit, nostro nomine praesentandi, vobis plenam committimus tenore praesentium potestatem. Et ideo vobis mandamus, quod praefatum Johannem ad hujusmodi Beneficium nostro nomine praesentetis, quamcito ad hoc optulerit se facultas. In cujus, etc. Teste Rege apud Rokesburgh 16 die Februarii. Per Petitionem missam ad Regem. In the Parliament of 30 E. 1. there happened this memorable case. * Placita Parl. Anno 30 E. 1. nu. 1. See Ryley, p. 231, etc. Mr. Cambdens Britannia, p. 312, 313. Sir Ldw. Cooks 1 Instit. f. 32. & 2 Instit. p. 435, 436. William Paynel and Margaret his wife, petitioned the King in the 28th. year of his reign for the third part of the Manor of Torpel, with the appurtenances, as her Dower, belonging to her as the Freehold of John de Cameys' her first husband, etc. Et Nicholaus de warwick, qui pro Domino Rege sequebatur, tunc dixit, quod praedicta Margareta non debuit inde dotem habere, nec ad aliquam dotem inde petendam audiri debeat v●l admitti, eo quod ipsa per longum tempus ante mortem dicti Johannis quondam viri sui, etc. spontè ac gratis de eodem viro suo recessit, & cum praefato Willielmo tunc viro suo vivente praedicto Johanne in adulterio moram traxit, nec ante mortem ipsius Johannis per ipsum Johannem reconciliata fuit: per quod juxta formam statuti Domini Regis nunc editi, de mulieribus se à viris suis elongantibus, et cum adulteris suis morantibus, & ante mortem virorum suorum sponte et absque cohercione Ecclesiastica non reconciliatis; praefata Margareta, à petitione sua praedicta totaliter d●bet repelli, & petit Judicium pro Rege, etc. Et super huc praefati Willielmus & Margareta protulerunt quoddam scriptum factum sub nomine praedicti Johannis de Cameys primi viri, etc. in haec verba. Omnibus Christi fidelibus ad quos praesens scriptum pervenerit, Johannes de Cameys filius & haeres Domini Richardi de Cameys, salutem in Domino. Noveritis me tradidisse et dimisisse spontanea voluntate mea Domino Willielmo Paynel equiti, Margaretam de Cameys, filiam & haeredem Domini Johannis de Gatesdon urorem meam, et etiam dedisse et concessisse eidem Willielmo, relaxasse et quietum clamasse omnia bona et catalla quae ipsa Margareta habet, vel de caetero habere posset, et etiam quicquid mei est de praedicta Margareta bonis et catallis cum pertinentiis suis. Ita quod nec ego, nec aliquis alius nomine meo in praedicta Margareta, bonis et catallis ipsius Margaretae, cum suis pertinentiis de caetero exigere vel vindicare poterimus nec debemus; imperpetuum volo et concedo, et per praesens scriptum confirmo, quod praedicta Margareta cum praedicto Domino Willielmo sit et remaneat pro voluntate ipsius Willielmi. In cujus rei testimonium huic praesenti scripto sigillum meum apposui; Hiis testibus, Thoma de Depeston, Johanne de Ferringes, Willielmo de Icombe, Henrico de Biroun, Stephano Caver, Waltero le Blound, Gilberto de Batecombe, Roberto de Bosco, & aliis. Et dixerunt, quod eadem Margareta in forma in dicto scripto contenta cum ipso Willielmo moram fecit, et ex assensu et voluntate Johannis tunc viri ipsius Margaretae vivente ipso Johanne, et ex traditione et dimissione ejusoem Johannis, prout expresse per verba in eodem scripto contenta Domino Regi et Coronae suae constare potuit, et non cum eodem Willielmo ut adultero suo. Et super hoc petierunt judicium. Et tunc dictum fuit eisdem Willielmo & Margaretae, quod essent ad proximum Parliamentum futurum audituri inde judicium suum, etc. Postea ad proximum Parliamentum sequens, videlicet, ad Parliamentum Domini Regis apud Lincolniam in Octabis Sancti Hilarii anno regni nostri 29. praedicti Willielmus & Margareta per attornatum suum venerunt & instanter petierunt dotem ipsius Margaretae praedictam; & datus fuit dies eisdem ad proximum Parliamentum sequens, etc. Postea ad proximum Parliamentum ipsius Domini Regis sequens, videlicet apud Westm. in Octabis Sancti Johannis Baptistae anno regni sui 30. venit praedictus Willielmus & similiter praedicta Margareta, per quendam Walterum de Blound attornatum ipsius Margaretae, coram Johanne de Abel per breve Domini Regis factum, & petierunt praedictam dotem ipsius Margaretae in forma praedicta, etc. Et super hoc, recitata coram ipso Domino Rege et Consilio suo in pleno Parliamento, responsione pro Domino Rege superius facta, & etiam audito & intellecto tenore scripti praedicti per ipsos Willielmum & Margaretam prius porrecti, & similiter lecto, audito & intellecto statuto praedicto per ipsum Dominum Regem & Consilium suum facto, & pro ipso Domino Rege allegato, & in quo expressè continetur, * Westm. 2. Anno 13 E. 1. c. 34. Fleta l. 5. c. 22. Britton c. 109. Horn's Mirror of Justices c. 5. sect. 5. Quod si uxor spontè reliquerit virum suum, & abierit & moretur cum adultero suo, amittet imperpetuum actionem petendi dotem suam quae ei competere posset de ten. viri sui, si super hoc convincatur, nisi vir suus spontè & absque cohercione Ecclesiastica eam sibi reconciliat, & secum cohabitare permittat. Ipsi Willielmus & Margareta tunc dixerunt, quod per patriam verificare parati fuerunt, quod praedicta Margareta non morabatur cum ipso Willielmo ut adultero suo, vivente praedicto Johanne primo viro suo, etc. nec aliquid aliud dixerunt. Et quia ipsi Willielmus & Margareta dedicere non potuerunt, quin ipsa Margareta vivente praedicto Johanne primo viro suo abiret, & cum praedicto Willielmo moram faceret, virum suum, videlicet Johannem praedictum, omnino relinquendo, & spontè, ut patet manifestè, cum ipsa Margareta in vita ipsius Johannis nu●quam per se vel per alium, in aliquo aut alio modo reclamavit, nec adhuc reclamat. Immò primam voluntatem suam spontaneam d●clarando, & affectionem versus ipsum Willielmum vivente praedicto Johanne conceptam continuando, eidem Willielmo post mortem ejusdem se nubere permisit, nec eidem Willielmus & Margareta aliquid dicunt seu ostendunt per quod Curia certiorari potest, quod praefatus Johannes primus vir suus tempore suo eam reconciliavit aliquo modo: Et per scriptum praed●ctum per ipsum Willielmum & Margaretam porrectum expressè apparet, quod eadem Margareta tempore praedicti Johannis ex dimissione et traditione sua cum dicto Willielmo imperpetuum remansura concessa fuit. Nec est necessè Curiae Regis ad Inquisitionem patriae capiendam super hiis quae prius dedicere non poorest, & Curiae apparent manifestè, seu super hiis quae per partem * In placitando implacitando proponuntur & conceduntur. Ac sit verisimilis potiusque praesumendum, & in Curia Regis & alia quacunque magis est credendum, quod ex quo uror alicujus vivente marito suo cum aliquo alio viro moram sponte faciat, in nullo reclamando vel contradicendo, quod in adulterio jaceat, quam alio modo debito aut legitimo; et maxime ubi ejusdem uxoris tanta postea prosequitur spontaneae voluntatis declaratio, quod nuptiae post mortem mariti inter eosdem subsequuntur, nec ad Coronam Regis pertineat super adulterio Inquisitionem patriae capere: videtur Curiae, quod non est necesse contra tantas et tam manifestas evidentias praesumptiones, probationes, et praefati Willielmi & Margaretae concessionem, ad aliquam Inquisitionem patriae capiendam procedere in forma praedicta, qua dicti Willielmus & Margareta eum praetendunt. Immo quod praedicta Margarata per formam statuti praedicti, ad dotem suam petendam admitti non debet seu audiri, rationibus praedictis. Et ideo consideratum est, quod praedicti Willielmus & Margareta nichil capiant per petitionem suam praedictam, set sint in misericordia pro falso clamore. * Placita Pari. An 30 E. 1. See Ryley, p. 233. Quaedam aliae literae per ipsos Willielmum & Margaretam in judicio porrigebantur, tres videlicet, quarum duae fuerunt de purgatione ipsorum Willielmi & Margaretae super crimen Adulterii sibi impositi, & tertia fuit de quodam annuo redditu viginti quatuor marcarum. Et quarum transcripta remanent in Garderoba, & de quibus literis in judicio isto non fit mentio, eo quod ad judicium istud multum non pertinet. Nec super testimonio Episcoporum sunt judicia in Curia Regis facienda, licet literae Episcoporum in Curiae Regis fuerint porrectae, nisi iidem Episcopi ad mandatum Regium ipsi Regi rescriberent, etc. From which memorable Case, and Judgement in full Parliament (the first I find given upon the Statute of Westm. 2. c. 34. Anno 13 E. 1.) after long deliberation and debate, and the proceedings in it, I shall observe; 1. That the King and Parliament themselves prescribed and inflicted this penalty on Adulterous Wives, departing from their Husbands and living with others in adultery, that they should lose their Dowers unless they were reconciled to their Husbands, and returned to them before their deaths. 2ly. That the Bishops and Ecclesiastical Courts being apt to favour Adulteresses, and to enforce their Husbands by Ecclesiastical censures to receive and cohabit with them, notwithstanding their adulteries with them and others, the King, Lords and Commons in Parliament specially provided, that this forced reconciliation should not enable them to demand or receive Dowers out of their Husbands Freeholds. 3ly. That Certificates and Letters of Purgations made by such Adulteresses before the Bishops, (which were usually partial in the Adulteresses behalf) were never admitted or allowed as evidences in the Parliament or King's Courts, to acquit them from their adultery and forfeiture of their Dowers by virtue of this Act. 4ly. That where any matter of fact, crime or elopement appears evidently to the Court by the parties own plea, evidence, confession, or showing, it shall not be referred to a Trial by Jury, or any others Certificate. 5ly. That the Husband's deed, grant and consent to his Wife's elopement and cohabitation in adultery with another, doth no way justify her elopement or adultery, nor enable her to claim her Dower, against the provision of this Act. 6ly. That though our Bishops and Ecclesiastical Courts then claimed and exercised Jurisdiction in causes of Matrimony and Adultery in some cases, by the grant or connivance of the King or Parliaments, yet they would no ways admit thereof in cases of elopement, in reference to the recovery or forfeiture of Dowers, referred wholly to the King's Temporal Courts, Judges, and High Court of Parliament: Nor of Bishop's voluntary Certificates, but where the King and his Courts commanded them to certify by special Writs. In the Plea Rolls, or Placita Term. Sancti Michaelis Anno vicesim● nono Ed. primi, Placit● An. 29 & 30 E. 1. in Turre Lond. Rot. 64 Midd. incipiente tricesimo, I found this Action and Declaration of the Earl of Lancaster against the Archbishop of Canterbury, for suing him in Court Christian for divers Castles, Manors, Lands and Rents, and adjorning him upon an Appeal thereon into the Court at Rome, against the King's Prohibition, Crown and Dignity, to his damage of One Hundred Thousand Pounds, in pursuance of the * See here, p. 902, 903. premised Writs. RObertus Archiepiscopus Cantuariensis attachiatus suit ad respondendum Thomae Comiti Lancastriae, de placito, quare cum placita de laicis seodis in regno Regis, ad Coronam et dignitatem Regis specialiter pertineant; Idem Archiepiscopus simul cum Magistro Roberto de Ros Canonico Ecclesiae Sancti Pauli London. et Magistro Johanne de Bedeford Archidiacono London. de castris, villis, maneriis, terris, pratis, pascuis, nemoribus, et redditibus, ac aliis hujusmodi feodis ipsius Comitis in regno Regis tenuerunt placitum in Curia Christianitatis, in laesionem Coronae et dignitatis ipsius Regis, et grave dampnum ipsius Comitis, et contra Prohibitionem, etc. Et unde idem Comes per attornatum suum queritur, quod praedictus Archiepiscopus summonire fecit ipsum Comitem in Castro Leycestriae per Archidiaconum Leycestriae, & in Manerio de Hegham in Com. Norht. per Archidiaconum Norht. & in Castro de Kenilleworth in Com. Warr. per Officialem ejusdem loci, quod esset coram ipso Archiepiscopo et praedicto Magistro Roberto & Johanne Commissariis ipsius Archiepiscopi apud London. in Ecclesia Sancti Pauli London. in crastino Sancti Georgii anno Regis nunc vicesimo nono, ad respondendum Johanni de Ferariis de laicis feodis, etc. scilicet, de Castro de Tuttebiry, Maneriis de Barton, Rolleston, Villis de Tatenhull & Marchynton, terris, pratis, pascuis, nemoribus et redditibus eorundem Maneriorum et Villarum in Com. Staff. et Maneriis de Hegham Ferers, & Russinden in Comitatu Norht. Maneriis de Duffeld & Beurepeyr in Com. Derb. et Castro de Lyverpoll, Maneriis de Westderby & Salford, nemoribus de Toxthad, Croxthad, & Simondeswode in Com. Lancastriae. Et quod praedictus Archiepiscopus per s●, et praedicto● Magistros Robertum & Johannem Commissarios suos, tenuit inde placitum in Ecclesia praedicta die et anno praedictis in Curia Christianitatis, ad prosecutionem praedicti Johannis de Ferariis. Ac idem Comes postmodum die Veneris proxima ante festum Sanctae Trinitatis eodem anno, per quendam Richardum de Staunton nuncium ipsius Comitis apud Wechyndon in Com. Gloucestriae, liberasset praedicto Archiepiscopo Regiam Prohibitionem, ne praedictum placitum teneret, etc. in praesentia Richardi de Crupys, Richardo de Staunton, & Nicholai Clerici de Kenilleworth, praedictus Archiepiscopus spirit Prohibition Regia, nichilominu● placitum tenuit per se et praedictos Commissarios suos in Ecclesia Sancti Pauli praedicta, die Martis proxima post festum Sanctae Trinitatis, & die Mercurii proxima post festum Nativitatis Sancti Johannis Baptistae proximò sequentibus, in praesentia Radulphi de Sandwico custodis Turris London. & Eliae Russell Majoris Civitatis London. & aliorum. Et clausis ostiis praedictae Ecclesiae quendam Magistrum Thomam de Tefhunte Procuratorem ipsius Comitis ibidem eodem die Mercurii detinuit, quousque quaedam appellatio facta in eodem placito ex parte praedicti Johannis de Ferariis perlecta fuit, et dies inde partibus per praedictum Archiepiscopum & praedictos Commissarios suos praefixus in Curia Romana, proximo die juridieo post festum Sancti Michaelis proximo sequente, in laesionem Coronae, etc. et contemptum Domini Regis, etc. et contra prohibitionem, etc. Vnde dicit, quod deterioratus est et dampnum habet ad valentiam * Nota. Centum Mille Librarum. Et inde producit sectam. Et Robertus Archiepiscopus per Attornatum suum venit & defendit vim & injuriam quando, etc. Et benè defendit, quod ipse nunquam tenuit placitum in Curia Christianitatis de aliquibus Castris, Villis, Maneriis, terris, pratis, pascuis, nemoribus, redditibus, nec aliquibus aliis laicis feodis contra prohibitionem, etc. sicut praedictus Comes Lancastriae queritur; et de hoc ponit se super patriam, et Comes Lancastriae similiter. Et quia praedictus Comes queritur, quod praedictus Archiepiscopus per so & praedictos Commissarios suos tenuit praedictum placitum apud London. Praeceptum est Vicecomiti London. quod venire faciat hic à die Sancti Martini in 15 dies 12. etc. per quos, etc. Et qui nec, etc. Quia tam, etc. Robertus Archiepiscopus Cantuariensis in misericordia pro pluribus defaltis, Ibidem dorso. etc. as before. Praeceptum fuit Vicecomitibus London. quod venire facerent hic ad hunc diem 12. tam Cives quam alios liberos & legales homines de Civitate London. quorum, etc. per quos, Placita An. 29 & 30 E. 1. Lond. Rot. 136. etc. et qui nec Thomam Comitem Lancastriae nec Robertum Archiepiscopum Cantuar. aliqua, etc. ad recognoscendum, etc. si praedictus Archiepiscopus per se & Magistrum Robertum de Ros Canonicum Ecclesiae Sancti Pauli London, Magistrum Johannem de Ford Archid. London. Commissarios suos, die Martis prox. post festum Sanctae Trinitatis, et die Veneris proxima post festum Nativitatis Sancti Johannis Baptistae, Anno Domini Regis nunc vicesimo nono, in Ecclesia Sancti Pauli London. tenuit placitum de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, ad sectam Johannis de Ferariis, videlicet de viginti milibus libris de exitibus Castri do Tuttebury, Maneriorum de Barton & Rolleston, Villarum de Tatenhull & Marchynton cum pertinentiis in Com. Staff & Manerii de Hegham Ferers & Russindon in Com. Norht. Maneriorum de Duffeld & Beurepyre in Com. Derb. & Castri de Lyverpol & Maneriorum de Westderby & Salford in Com. Lanc. contra prohibitionem, etc. sicut praedictus Comes dicit, vel non, & c? Et Vicecomes nichil inde fecit, set mandavit, quod breve adeò tardè, etc. Ideo sicut aliàs praeceptum est Vicecomiti, quod venire faceret hic in Octabis Sancti Hillarii 12. etc. per quos, etc. Et qui nec, etc. ad recognoscendum in forma praedicta, etc. Quia tam, etc. et unde, etc. Praeceptum fuit Vicecomitibus London. quod venire facerent hic ad hunc diem 12. Ibidem. tam Cives, etc. de Civitate London, quorum, etc. per quos, etc. et qui nec Thomam Comitem Lanc. nec Robertum Archiepiscopum Cantuariensem aliqua, etc. ad recognoscendum, etc. si praedictus Archiepiscopus per se et Magistrum Robertum de Ros Canonicum Ecclesiae Sancti Pauli London, eo Magistrum Johannem de Bedeford Archidiaconum Londoniensem, Commissarios suos, die Martis proxima post festum Sanctae Trinitatis, & die Mercurii proxima post festum Nativitatis Sancti Johannis Baptistae anno Regis nunc vicesimo nono, tenuit placitum in Ecclesia Sancti Pauli London de Laicis feodis praedicti Comitis ad sectam Johannis de Ferariis, videlicet de Castro de Tuttebury, Maneriis de Barton & Rolleston, etc. as before in the Declaration. What Judgement or Verdict was given therein I find not. In the same Plea Roll, I find this Declaration for another Plea held and prosecuted for Goods and Chattels in Court Christian, against the King's Prohibition. Ricardus Persona Ecclesiae de Brayton-Beauchamp attachiatus fuit ad respondendum Placita Anno 29 & 30 E 1. Buck. Rotsie▪ 67. Domino Regi de placito, quare cum placita de catallis et debitis in regno Angliae quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, ad coronam et dignitatem Domini Regis specialiter pertineant; Idem Ricardus (sicut ex relatu plurium accepit Rex) secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis Abba●is Sancti Nicholai Andegaviae quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, in laesionem Coronae et Dignitatis Regis, et contra prohibitionem Domini Regis, etc. Et unde Dominus Rex per Egidium de Kirkeby qui sequitur pro eo queritur, quod cum praedictus Ricardus traxisset ipsum Abbatem in placitum in Curia Christianitatis coram Decano de Arcubus London. in Ecclesia beatae Mariae de Arcubus, etc. exigendo ab codem Abbate sex quarteria frumenti et decem libras argenti, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, etc. Et idem Abbas die Lunae proximo post festum sancti Thomae Apostoli, anno regni Regis nunc vicesimo nono apud Drayton Beauchamp in aula praedicti Ricardi, in praesencia Thomae le Provost et Simonis le Warner praedicto Ricardo Regiam Prohibitionem per Ricardum Neot nuncium ipsins Abbatis liberasset, ne idem Ricardus Persona Ecclesiae praedictae praedictum placitum in praefata Curia Christianitatis, contra prohibitionem Regis sequeretur: ipse tamen, etc. secutus est, etc. in contemptum Domini Regis centum librarum, etc. Et Ricardus persona, etc. venit et defendit vim et injuriam, etc. Et benè defendit, quod ipse nunquam secutus fuit praedictum placitum in Curia Christianitatis contra prohibitionem Domini Regis, etc. Et de hoc ponit se super patriam, etc. Ideo praeceptum est Vicecomiti quod venire faciat hic à die Sancti Hillarii in 15 dies 12. etc. per quos etc. Quia tam, etc. I shall conclude this Year and Chapter, with the memorable high public contests which happened between King Philip of France, and Pope Boniface the 8. evidencing his Antichristian usurpations, arrogance, pride, insolency, treachery, tyranny, both by his Speeches, Letters, Nuntioes, actions, censures; thus briefly expressed by Matthew W●stminster our Monkish Historian, a Flores Hist. An. 1301, p. 417. See soan. Balaeus Scriptor. Brit. Cent. 4 p. 358. Hoc Anno (1301) orta est dissentionis materia inter Papam et Regem Franciae, utroque confidente de sua potentia magna; it à ut Dominus Papa diceret Nuncio Regis Francorum, Petro de Float; Nos habemus utramque potestatem. Et ille pro Domino suo respondit; Vtique Domine; Sed vestra est verbalis, nostra realis. Et in tantum excanduit ira Domini Papae, ut diceret, movere se velle contra eum coelum et terram. What the real cause of this deadly feud between them was, and how violently prosecuted by both parties, Walsingham, and other Historians thus relate; b Hist. Angliae, p. 48. Hoc tempore; etc. (Anno 1302) Apamensis Episcopus de conspiratione contra Regem Franciae accusatus, et ad Regis vocatus Curiam, in custodia detinetur. Mense verò Februario ad mandatum Domini Papae liberatus, jubetur, una cum Nuncio Domini Papae regnum evacuare insra certum terminum a Rege praefixum. Papa talibus novis exasperatus (who would suffer no traitorous Bishop or Nuncio to be imprisoned or banished by his Sovereign for Treason or conspiracies against him) omnes gratias a se vel suis praedecessoribus concessas Francorum Regibus revocavit, et in eundem Regem cito post Excommunicationis sententiam fulminabit. Quam tamen Regi nemo ausus est nunciare, vel in regno Franciae publicare. Fecit etiam citari Praelatos omnes de regno Franciae, necnon et omnes Magistros in Theologia et in jure, tam Canonico, quam Civili, ut coram eo Romae in Calendis Novembris comparerent. Rex vero Franciae publico prohibuit edicto, Ne quis aurum vel argentum, seu merces quascunque asportarent de regno suo, sub forisfactione omnium bonorum, adjuncta nihilominus poena gravi: fecit etiam exitus et introitus utrique diligentissime custodiri: to hinder all exportation of gold, silver, other Commodities or Letters to the Pope and Court of Rome, or import any Bulls of Excommunication or Interdict from thence. * See Platina, Crespin & Balaeus in Bonifacio 8. Cent. Magd. 13 c. 10. col. 1016, 1017. John de Serres, and Grimstons Gen. Hist. of France, p. 135, 136. Platina, the Century Writers, John de Serres, and others story, That Pope Boniface sent Stephen Bishop of Apamiers in the County of Foix, within the Archbishopric of Tholouse, (where he erected this new Bishopric, and made Stephen Bishop thereof without the King of France his privity or consent) as his Nuncio to Philip King of France, (then involved in wars with the Flemings, who had newly given him a great overthrow) with a Bull, whereby he not only exhorted, but commanded him proudly and imperiously to succour the Tartar and Christians in the Holy Land, under pain of Excommunication: This Bishop coming to Philip with the Pope's Bull, the King mildly represented to him the greatness and state of his affairs at home, which disabled him to obey the Pope's commands; whereupon the Bishop with a bold face, cum adhortando nihil efficeret, minas addidit, threatening, That if the King would not obey the Pope, he would deprive him of his Realm. The subject, the manner, and the person (thus advanced against his will) did so move and exasperate Philip (grieved and disturbed with his late loss and overthrow by the Flemings, as if the Pope would insult over him for this his unfortunate success) for this disloyal menace and affront, et quod ingenuae puellae per vim turpia intulerat Legatus (such was his vowed Episcopal chastity) hominem petulantem, ita uti dignus erat, in vincula conjecit. Bonifacius factus ea de re certior (thereupon transported with choler) protinus Petrum Narbonensem Archidiaconum eo mittit, qui publicè omnibus audientibus mandaret, ut quamprimum ipsum dimitteret, interminata poena, nisi dicto obediret Franciae regnum ad Romanam sedem devolvendum: itemque ut subditos ipsius ab obedientia absolveret, et diris ipsum devoveret. The Chronicle of St. Denys written in that age, a Decret. Eccles. Gallicane, l 2. Tit. 16. Reges Franciae & ejus Officiales excommunicationi & Interdicto non subjacere, c. 2. p. 321. Laurentius Bochellus, and b John de Serres & Edward Grimston in the General History of France, p. 135, 136. Cent. Magd. 13. cap 9 col. 969, 970. Joh. Balaeus Scriptor. Brit. Cent. 4. c. 76. Appendix, p 358. Christianus Massaeus in Chronic. An. 1301. others superadd, Au mois de Feurier l'an 1301. l' Archevesque de Narbonne, envoye par le Pape Bon●face, vint en France de par iceluy Pape, denunceant au Roy de France, qui et luy rendest l' Evesqe de Pamiers en sa guard detenue (for seditious practices, speeches and defamations uttered by him against the King in many places:) Et il luy monstre les Lettres esquelles le Pape mandoit au Roy de France, qu'il vouloit qu'il sceust luy tant es temporelles choses, come es spirituelles estre soubsmis en la dition du Pape de Rome, et ensement mandoit au Roy, si come esdites Lettres esioit contenu: que des Esglises desormais en avant, ne des prebendes vaquans en son Royaume (jacoit ce qu'il eust le garde d'eux) les fruits, profits, ou le rents a luy ne presensist, nene presumast detenir, et tout ce gardast au successour des morts. Et avec ce rappelo●t iceluy Pape de Rome toutes les faveurs, graces, indulgences lesquelles pour l'ayde du Royaume de France ou au Roy avoit octroye pour la raison de la guerre. En devoyant le quel; aucune collation de prebendes ou de benefices, n'entreprist a luy usurper, pursuiver ne detenir; la quelle chose si desormais le faisoit, le Pape le tenoit pour vain, et pour faux, Et tenoit len et disoit, que tous ceux qui se consentans seroyent, il les reputoit pur heretics. Mira hominis impudentia fuit (dit Messire Jean du Tillet, Evesque de Meaux, en son abbrege bref deal Cronique) qui Regnum Galliae Pontificiae Majestati beneficium asserere ausus est. Verum multo stolidieres esse puto qui disceptant, an tantum liceat Pontifici. La teneur de Lettres de sa Sainctite se trowe encores a present telle. BONIFACIUS Episcopus, Servus servorum Dei, Philippo Francocum Regi. Deum time, et mandata ejus observa. Scire te volumus, quod in spiritualibus et temporalibus nobis subes, Beneficiorum et praebendarum ad te collatio nulla spectat: et si aliquorum vacantium custodiam habeas, fructus eorum successoribus reserves. Et si quae contulisti, collationes tales irritas decernimus, et quantum de facto processerunt revocamus. Aliud credentes haereticos reputamus. King Philip was so highly displeased with these insolent Letters, that as Giovan Villani a Citizen of Florence then living, and sundry others story, per dispetto le gitto in sul fuoc● et arselle. Ou bien comme dit le Continuateur de L'archevesque de Cosenza, fuerunt in Regis palatio coram pluribus concrematae, et sine honore remissi nuncii, qui portarant eas; ausquells encore le Roy deliura response de ceste teneur. c See Pierre de Pithou, Preuves des Libertez de Lesglise Gallicane, ch. 7. p. 237. Mr. Fox his Acts & Monnments Vol. 1. p. 448, 449. PHILIPPUS Dei gratia Francorum Rex, Bonifacio se gerenti pro Summo Pontifice, salutem modicam, seu nullam. Sciat maxima tua fatuitas in temporalibus nos alicui non subesse. Ecclesiarum et Praebendarum collationem, ad nos jure Regio pertinere, et fructus earum vacatione durante nostros facere. Collationes a nobis hactenus factas, et in posterum faciendas, fore validas; et illarum vigore, possessores contra omnes viriliter nos tueri. Secus autem credentes, fatuos et dementes reputamus. Dat. etc. Hereupon this insolent Antichristian Pope was so highly incensed against King Philip of France, in a season when he thought him to be drawn dry both of men and monies by his war with Flanders, (which had wasted about three hundred thousand Frenchmen and infinite Treasures in less than eleven years) solemnly excommunicated Philip in a General Council with Saints Relics and the Cross, & accursed him to the fourth generation, for prohibiting any monies to be carried to him out of France; and to deprive him of his Crown and kingdom by armed force, he confirmed Albert, elected and crowned K. of the Romans (whose election he had not long before oft rejected, because made without his privity) and proclaimed him Emperor, upon this condition, That he should seize upon the Realm of France, which he gave unto him (together with the a Marc de Vulsan, de la Puissance de Pape, & des Libertes de l' Esglise Gallicane, l 3. c. 20. n. 5, 6. Title and Arms thereof) by his Papal authority. Francorum regnum propter violatum jus gentium Alberto Imperatori subjecit, et titulum Imperii Romani prius multociens denegatum concessit, ut Rex quoque Francorum pateretur: Quod cum Albertus consensisset, Pontifex una eadem que celebritate, binc Philippum Franciae regno privatum, inde Albertum Romano et illo ornatum pronunciavit; as b Chronicar. Sexta Aetas, f. 246. Nauclerus, Vol 2. gen. 44. Hermannus Schedel, and others story: Yea c Hist. Angl. p. 55, 56, & Ypodigma Neustriae, p. 95. H. de Knyghton, de Event. Angl. l. 3. c. 13. col. 2529. Thomas Walsingham and H. Knyghton inform us, Eodem tempore Papa Bonifacius per literas suas Regem Anglorum interpellavit, ut Regi Francorum guerram commoveret, (against all his own former Letters, Treaties, Bulls, Legates, Awards, to settle a perpetual Peace between them, and contrary to the League, Peace they had newly made, and ratified by their respective Oaths) ad quod faciendum ingens subsidium pollicetur; Sed Rex Angliae cum alias Domini Papae erga se affectum expertum infidum, rem distulit, si possibile fuit recuperare per viam aliam sua, malens. King Philip hereupon, to countermine the Plots of Pope Boniface who had thus insolently excommunicated, deposed, and given away his kingdom; (in imitation of King Edward the 1.) d Chronicon Martini, Nauclerus vol. 2. gen 44. Balaeus Cent Scriptor. Brit. l 4. c 67. p. 358. Cent. Magd. 13 c. 9 col 969, 970. General Hist. of France, p. 155. Bochellu. Decret. Eccles Gallicane▪ l. 2. ●it. 16 p. 321, 322. Albertus Argentinensis in Chronico. Albert. Ciantzus Saxoniae, l. 8. c. 37. ●hilippus Mornay Hist. Papatus, p 424, 425. Giovan. Villani annal. Franciae Archiepiscopos, Praelatos, Decretisias, Theologos et Magistros, et omnes Barones, Milites, et Magistri regni Franciae Parisiis coegit. Quibus consedentibus, Pontificem ipsum, schismaticum, haereticum et sedis invasorem nominans, et homicidam, ad futurum Concilium adversus illum appellavit, quandoquidem sedem illam tunc vacare diceret, quod fraude et dolis eam o●cupasset. Per Arelatensem quoque Archiepiscopum de his capitibus Romanum Pontificem incusat. 1. Quod sit Simoniacus. 2. Quod dicat se non posse committere Simoniam. 3. Quod homicida sit. 4. Quod usurarius, idque esse manifestissimum. 5. Quod non adhibeat fidem conficientibus Eucharistiam. 6. Quod anima sit mortalis, et quod aliud gaudium non sit, quam in hac vita. 7. Quod sit revelator confessionum. Nam coegit quendam Cardinalem ut Confessionem à quodam Hispan●ae Episcopo sibi factam revelaret: qua cognita, Episcopum loco movit; sed post pecunia placatus Papa, eundem restituit. 8. Quod habeat duas Neptas concubinas, et ex utraque filios progenuerit. O faecundum patrem ● 9 Quod Regi Angliae concesserit omnes Decimas de Ecclesiasticis bonis, in subsidium belli contra Franciam. 10. Quod stipendio allexerit Saracenos ad invadendam Siciliam. After which he caused them all to renew their Oaths of Fealty to him; and to compile, send these 2. memorable Epistles, the one to Pope Boniface by the Prelates and Ecclesiastical persons; the other to the Cardinals by all the Nobles and Commonalty of the whole Realm of France, (in imitation of our English Barons Epistles to him in the Parliament of Lincoln) against this Innovation, and his Papal Provisions of Bishoprics and Benefices in France to aliens, with other grievances; which I shall here insert, as pertinent to my History. e Ex Veteri MS. Bibl. S. Victoris. Registre du thre●or des Chart●es, cost B. 23. f. 243. Bzovius Hist. Ecclesiastica, p 34, Ex Bibliotheca Vaticana, Pierre de Pithou, Les Libertez de l'Eglise Gallicane, c 7. 1. u. 14. p. 237, 〈◊〉 to 251. Literae missae Papae Bonifacio ab Ecclesiasticis totius regni Franciae, super eo, quod ipse scripserat Regi, quod nedum in spiritualibus, sed etiam in temporalibus sibi suberat. SAnctissimo Patri ac Domino suo charissimo, Domino Bonifacio divina Providentia Sacrosanctae Romanae ac universalis Ecclesiae Summo Pontifici, sui humiles & devoti, Archiepiscopi, Episcopi, Abbates, Priores Conventuales, Decani, Praepositi, Capitula, Conventus atque Collegia Ecclesiarum Cathedralium, Collegiatarum, Regularium et Secularium totius Regni Franciae Parisius congregati, Devota pedum oscula beatorum. Non absque cordium dolore, & amaritudine lachrymarum, Beatitudini vestrae significare compellimur, quia Serenissimus Princeps Dominus noster Christianissimus Philippus Dei gratia Francorum Rex illustris, auditis quae per venerabilem virum Archidiaconum Narbonensem, Notarium et Nuncium vestrum, nuper sibi ex parte vestra relata fuerunt, ac inspectis Apostolicis literis clausis, ei per eundem Archidiaconum praesentatis, & quibusdam licet paucis, Baronibus suis, tunc sibi assistentibus, eorum communicato tenore; ex his, tam Dominus Rex, quam Barones ipsi, ingenti admiratione, et vehementi turbatione commoti, statim idem Dominus Rex de Baronum ipsorum consilio, Barones caeteros tunc absentes, ac nos, videlicet Archiepiepiscopos et Episcopos, Abbates, Priores Conventuales, Decanos, Praepositos, Capitula, Conventus, atque Collegia Ecclesiarum, tam Cathedralium, quam Collegiatarum, Regularium, ac Secularium, necnon Vniversitates et Communitates villarum regni, ad suam mandavit praesentiam evocari, ut Praelati, Barones, Decani, Praepositi, ac duo de peritioribus uniuscujusque Cathedralis vel Collegiatae Ecclesiae, personaliter, caeteri vero, per Oeconomos, Syndicos, et Procuratores idoneos, cum plenis et sufficientibus mandatis comparere statuto loco et termino curaremus. Porro nobis caeterisque personis Ecclesiasticis supradictis, necnon et Baronibus, Oeconomis, Syndicis, et Procuratoribus Communitatum, et villarum, et aliis, sic vocatis, ex praemissae vocationis forma, ad mandatum Regium hac die Martis 10. praesentis Mensis Aprilis, in Ecclesiae beatae Mariae Parisius in praefati Regis praesentia constitutis, idem Dominus proponi fecit, cunctis audientibus palàm & publicè, sibi ex parte vestra fuisse inter alia per praedictum Archidiaconum & literas intimatum, quod de Regno suo, quod a Deo solo, ipse et praedecessores sui tenere hactenus recognoscunt, temporaliter vobis subesse, illudque a vobis tenere deberet; nec contenti verbis hujusmodi, sic mirabilibus, sicque novis et inauditis a saeculo, apud incolas dicti Regni, sed ea tradere satagentes executionis in actum, Praelatos omnes sui Regni ac Magistros in Theologia et professores utriusque juris oriundo de Regno praedicto, pro corrigendis excessibus, necnon et pro culpis, insolentiis, injuriis, atque damnis, quae Praelatis, Ecclesiis, et personis Ecclesiasticis, Regularibus, et Saecularibus in regno constitutis eodem, et alibi, per ipsum Dominum Regem et Officiarios, seu Ballivos suos, ac etiam a Paribus, Comitibus, Baronibus, aliisque Nobilibus, Vniversitatibus, et populo sui regni, inferri praetenditis, emendandum, ad vestram praesentiam evocastis, ut sic regnum praefatum preciosis jocalibus, incomparabilibusque Thesauris, clypeis fortium praeferendis, sapientia videlicet Praelatorum, et sapientium etiam aliorum, quorum fidelis maturitate consilii, et providentia circumspecta, regi habet et dirigi regnum ipsum, firmari fides, Sacramenta Ecclesiastica exhiberi, et ministrari justitia, et per eos facultatibus et divitiis vacuatum penitus et exhausium, dubii casus eventus, miserabilis Ruinae periculis, et desolationis extremae dispendiis exponatur; in quibus, et aliis diversis gravaminibus, quae per vas, et Romanam Ecclesiam, sibi, regno, et Ecclesiae Gallicanae, tam in reservationibus, quam ordinationibus voluntariis Archiepiscopatuum, Episcopatuum, et collationibus beneficiorum insignium dicti Regni personis extraneis, et ignotis, et nonnunquam suspectis, nullo tempore residenti●us in Ecclesiis vel Beneficiis supradictis, ex quibus divini cultus diminutio sequitur, piae fundantium seu donantium voluntates propulso pietatis officio defraudantur, pauperibus dicti Regni elemosinarum largitio consueta subtrahitur Regni depauperatio provenit, et Ecclesiae jacturam deformationis incurrunt, dum stipendiorum perceptione subtracta, obsequiis destitutae remanent servitorum, earum proventibus extraneorum commoditatibus deputatis: et Praelati, dum non habent quod pro meritis tribuant, immo retribuant, Nobilibus, quorum Progenitores Ecclesias fundaverunt, et aliis literatis personis, non inveniunt Servitores, ac hujusmodi ex causis devotione tepescente fidelium, non est hodie qui ad Ecclesias manum liberalitatis extendat, ut alias ex praemissis edictis praebetur exemplum, necnon pensionibus novis et censibus Ecclesiis de novo impositis, immoderatis servitiis, aliisque exactionibus et extorsionibus variis, praejudicialibus signis, et damnosis novitatibus, ex quibus generalis status Ecclesiae immutatur, Praelatis superioribus dandi coadjutores suffraganeis Episcopis, et alias tam ipsis quam Suffraganeis, ea quae ad suum spectat officium, exequendi facultas adimitur, ut pro his ad Apostolicam Sedem cum nummis recurratur, aliisque diversis casibus, et nonnullis articulis, a long retro lapsis, et vestris praesertim temporibus, illatae fuisse, et continue inferri conqueritur, suam et successorum suorum, et Regni exhaeredationem tam enormem et gravem, tamque manifestum sui et Regni honoris dispendium, et evidens detrimentum non intendens, sicut non poterat, diutius tolerare: et se certum asserens, quod superiorem in temporalibus, sicut nec sui Progenitores habuerunt, prout est toti mundo notorium, non habebat; ac saniore in praesente negotio, sicut Doctorum in Theologia et Magigistrorum in utroque jure, de regno suo oriundorum, et aliorum, qui inter Doctores alias et peritos orbis peritiores et famosiores habentur, relatione concordi, habuerat justam causam. Nos universos et singulos, tam Praelatos, quam Barones et alios requisivit instantius, praecepit ut Dominus, et rogavit ac precibus institit ut amicus, ut cum ad conservationem libertatis antiquae, honorum, et status Regni praedicti, ac incolarum ipsius, et relevationem gravaminum praedictorum, reformationem Regni, et Ecclesiae Gallicanae, de nostro et Baronum ipsorum consilio, ad laudem Divini nominis, exaltationem Catholicae fidei, honorem universalis Ecclesiae, et divini Cultus augmentum salutaria disponat inire consilia, et efficacem operam adhibere, praesertim circa gravamina per Officiales suos, et alios de Regno praedicto, si qua sunt Ecclesiis et Ecclesiasticis personis illata, super quibus debitae corectionis remedium, ante adventum praefati Archidiaconi, ordinaverat adhibere, quod jam duxisset in executionis effectum, nisi quod id ex metu, vel ad mandatum vestrum fecisse forsan aliquibus videretur, id quod vobis ascribere non p●sseti●: ad haec non solum omnia, quae in bonis forent ipsius, sed et etiam personam et liberos, si casus exigeret, exponendo sibi in his, in quibus singulariter omnium, et generaliter singulorum res agi dignoscitur, causa provehitur, et proprium uniuscujusque tangitur interest, prout ex debito fidelitatis astringimur, curaremus adesse consiliis et auxiliis opportunis, petens sibi statim super his ab universis et singulis praecise et finaliter responderi. Barones simul cum Syndicis, & Procuratoribus supradictis, secedentes in partem, et demum deliberato consilio redeuntes, praefato Domino Regi, de hujusmodi suo laudabili proposito et beneplacita voluntate, ad multa laudum praeconia, et gratiarum actiones exuberes assurgentes, unanimiter responderunt. Nota. se ad ea paratos, nedum exponere res et bona quae extant, sed ad haec totaliter offerebant se et suas personas, usque ad mortis supplicium, tormentorum quorumlibet gravamina non vitando; adjicientes expressius biva voce; Quod si praefatus Dominus Rex praemissa, quod absit, eligeret tolerare, vel sub dissimulatione transire, * Like our English Barons before them, p. 893. ea ipsi nullatenus sustinerent. Itaque à nobis subsequenter responsione petita, licet longioris deliberationis inducias postulantes, ipsum Dominum Regem et majores ex Baronibus memoratis, quod non ea intentione ad eundem Dominum Regem Apostolicae literae processissent, ut vestrae voluntatis existeret in Regni praedicti libertatem impingere, vel quicquam honori Regio contrarium in hac parte quomodolibet innovare, (multa lenitate verborum, persuasionibus studiosis, et multiplicatis excusationum praes●diis) nisi fuimus informare, ac ipsum ad servandum vinculum unionis, quod inter sanctam Romanam Ecclesiam et praedecessores suos, et ipsum, usque ad haec tempora vignisse dinoscitur, multiplici inductione: ulteriori tamen dilatione negata, ac praedicto patenter et publice universis, quod si quis voluntatis contrariae appareret, extunc pro inimico Regis et Regni notorie habebatur, consultius attendentes, et conspicientes apertius, quod nisi Dominus Rex et Barones praedicti ex nostra forent responsione contenti, praeter alia pericula et gravia scandala, quorum non esset numerum, neque finis tam Romanae quam Gallicanae Ecclesiae devotio, et obedientia omnimoda laicorum, et totius populi, quae extunc irrecuperabiliter tollebatur, non nisi multae perplexitatis angustia, sic duximus respondendum; Quod ipsi Domino nostro Regi in conservatione personae suae, suorumque, et honorum, ac libertatis et jurium dicti Regni, prout quidam nostrum, Nota. qui Ducatus, Comitatus, Baronias, Feoda, et alia membra Nobilia dicti Regni tenemus, ex forma Iurament●, et caeteri, qui omnes debito sibi sumus fidelitatis as●ricti, adessemus eidem debitis consiliis, et auxiliis opportunis; Eidem Domino nostro Regi humiliter supplicantes, ut cum Apostolicae Sanctitati ad obedientiam teneamur, ad beatitudinis vestrae pedes, juxta praemissae vocationis vestrae tenorem, permitteret nos perferre. Ex parte cujus, & Baronum est secuta r●sponsio: Quod nos nullo modo abire permitterent: Regnum sic periculose, sic desormiter, sic irrecuperabiliter vacuari, quin potius exhauriri totaliter nullatenus sustinerent. Considerantes igitur tam vehementem commotionem, et turbationem tam periculosam et gravem, immo gravissimam, Regis, Baronum, et aliorum Laicorum Regni praedicti, et jam cognoscentes apertius, quod antiqui hostis, pacis ae●uli, zizaniaeove satoris, quia suae Ruinae principio conatur, ut Ecclesiae unitatem pacis turbatione rescindat, charitatem vulneret, Sanctorum dulce●inem operum invidiae veneno fellis inficiat, humanumque genus evertat modis omnibus et perturbet, faciente nequitia, amabilis foederis unitatis, et amicitiae singularis, quae inter saepedictam Romanam Ecclesiam, ac praefatum Dominum nostrum Regem, ac praedecessores ejus, et Regnum, ad laudem Altissimi in ●idei Christianae profectum, et tam Ecclesiae, quam Regis et Regni exaltationis monimenta foelicia, hactenus viguerunt, dissolutioni et separationi lugubri et flebili, (proh dolour!) porta patet, et insurgunt undique frementia scandala, excrescunt angustiae, Ecclesiis Ecclesiasticisque personis expositionis, ac rerum et bonorum direptionis pericula intentantur, cum jam abhorreant laici, et prorsus effugiant consortia Clericorum, eos a suis omnino consiliis et allocutionibus abdicando, ac si contra eos proditoriae factionis conscii, vel participes extitissent, et ad contemnendam Ecclesiasiicam censuram, et processus si quavis auctoritate forsan fierent contra eos, jam se parant et muniunt, in grave periculum animarum, et alia varia et diversa pericula, quae nec lingua referre sufficeret, nec posset scriptura disserere. Hinc in promptu ad Sanctitatis vestrae providentiam circumspectam in hoc summae necessitatis articulo durimus recurrendum, flebilibus vocibus, et lachrimosis singultibus, paternam clementiam implorantes, ac supplicantes humiliter, quod salubre remedium in praemissis, per quod forma tam longi decursu temporis inter Ecclesiam, Regem, et Regnum fructuosae unionis, et mutuae dilectionis integritas▪ in ant●qua caritatis dulcedine conservetur, status Ecclesiae Gallicanae in pulchritudine pacis et quietis optatae remaneat; prospiciatur nobis, nostrisque statibus, revocando vestrae vocationis Edictum, ac praedictis periculis et scandalis obvietur, Apostolicae providentiae study, ac paternae officio pietatis, dignemini providere. Conservet Altissimus B. V. Ecclesiae suae sanctae per tempora longiora. Datum Parisiis die Martis praedicta. The Nobles of France likewise sent this following Epistle to all the College of Cardinals. Lettre envoyie par tous les Barons de Royaume de France au College des Pierre de Pithou Preuves des Libertez d● l'Eglise Gallicane, c. 7. sect. 15. p. 240, 241. Cardinaux, quant le Roy appella contre Boniface Pape. AHonorables peres lors chiers & anciens amis, tout le Colliege, & a chacun des Cardinaux de la Saincte Eglise de Rome, li Duc, li Comte, li Baron, & li Noble, tuit du Roialme de France, salut, & continuel encreissement de charite, d'amour, & de toutes bonnes adventures a leur desir. Seignours, vous especiaulement scavez & chacun qui a said intendment, comment l'Eglise de Rome, & li Royaume de France, li Rois, li Baron, li Clergy, & li peuples d'iceluy Royaume, ont d'anciennete & continuellement de constume este conioints ensemble par ferme & uraye amour, & charity, & les grans miseres, les peins, & les travaux que nos antecessours, & li pluseours de nous & des nostres, ont souffert, souffrent & souffreront tous jours en l'honneur de celuy qui pour nous souffrit passion & mort, pour soustenir & essaucier la loy, & la foy Chrestienne, & saint Eglise, pour laquelle plusieurs d'eux ont maintes fois souffert moult de griefues peines & travaux, & estes pris & naures a mort, & les grans cures que la divine Eglise a mises pour le bon estat du Royaume. Et pour ce que trop griefue chose seroit a nous, se celle uraye unite qui si longuement a dure entre nous, se demenuisoit & defailloit maintenant par la male voulente & par lennemitie longuement nourrie soubs l'ombre de amity, & par les torcionnieres & desrenables entreprises de celuy, qui en present est ou siege du gouvernement de l'Eglise, nous vous certifions par la tenour de ces lettres aucunes mauvaises & outrageuses nouvelletez, que il a de nouvel entreprises a fair a nostre treschier & redoute Seignour Phelippe par la grace de Dieu Roy de France, & a tout le Royaume; les quelles nostre Sire li Roy fit exposer entendiblement par devant nous, & tous les Prelates, les Abbez, & les Priours, les Doyens, les Provosts, les Procureurs des Chapitres, & des Convents, des Colleges, des Universitez, & des Comunautes des Villes de son Royaume, presence devant luy, pur les quiells se ils par sa desordence volente estoient poursuivies, l'unitez & l'amitie devant dites, se deferoient & desjoinderoient entre la dite Eglise, & le Roy, & le Royaume, & nous; car nous, ne le purrions, nene vourrions souffrir en nulle manner, pour peine, pert, ne mischief que souffrir en deussiens, en personnes, en enfans, en heritage's, ne en autres biens. Premiers entre les autres choses que au dit Roy nostre Sire furent envoyees par messages, & p●r letters, il est contenu, que du Royaume de France, que nostre Sire li Roy, et li habitans du Royaume, out tousiours dit estre soubget en temporalite de Dieu tant seulement, si comme c'est chose notoire a tout le monde, il en duroit estre subiet a luy temporellement, et n● luy le devoit et doit tenir; et plus que il encores avec ce a fuit appeller les Prelates, les Docteurs en Divinity, les Maistres en Canon et en Loys du dit Royaume de France, pur amander et cor●iger les excess, les griefs, les oppressions, et les damages, que il dit par sa volente, estre faits par nostre Sire li Roy, par ses Ministers, et par ses bailiffs, as Prelates, as Eglises, as personnes des Eglises, a nous, aux Vniversitez, et au peuple du dit Royaume, jacoit ce que nous ne les Vniversitez, ne li pe●●les du dit Royaume, ne requirons, nene voulions avoir, ne correction, ne amend sur les choses devantoites par luy ne par s●authorite, ne par son po●vo●r, ne par autre, for'rs que par le dit nostre Sire le Roy; et ja avoit pouruen li Roy nostre Sire, a mettre remedy a griefs, l'aucun en y eust, mais pour ce a retard, puis que ces nouvelles sont venues a luy; que il ne veult my que il apere, que il la face p●r cremeur, ou par commandement, ou par correction de luy, ou d'autruy. Par la quelle convocation ainsi faite, li Royaumes temourroit en grand geril et en grand deconfort, se il se vuidoit de si precieux joyaux et thresors, ausquels nuls see comperent, et que lendoit mettre avant toutes forces, et avant toutes arms, c'est a scavoir, le sens des Prelats et des autres saiges, par qui conseil, par qui sens, et par qui pourveance le gouvernement du Royaume est adreciez et maintenus, la foy est tenue et essaucice en fermete, li Sacremens' de Saint Eglise sont amenistrez, et tenus, et justice faite et gardee en celuy Royaume, pour lesqui●ux choses, et pour autres, les quellas trop longs chose seroit a e●cri●e. Et pour ce especiaulment, que cil qui a present siet ou siege du gouvernement de l'Eglise, a fait et fait encores chacun jour par ces ordenances de volentr, les confirmations, et les collations des collations des Archevesques, et des Evesques, et des autres nobles Benefices du Royanme devantdit, et y a mises par grandes quanti●●z et sommes d'argent, par quoy il les a grevees et chargees, si que il convient, que li menus peuples, qui leur est soubgez, soient grevez et ranconnez; car autroment ne purroient payer les exactions, qui leur a faites per personnes mec●gne●es, et aucunes souspeconneuses, et tells, et plusieurs, si comme ●nfens et plusicurs autres, qui de nu● Benefice d'Eglise tenir ne sont Nota. dignes, et qui nulle residence ne font es Eglises o● ils ont Benesices, ne ja n'y entrerent; et ainsiles Eglises sont defraudees de leur services, et les volentez de ceur qui les Eglises fonderent, sont anienties, par quoy les aumosnes sont laisiees, pity arriere mice, et les bien faits substraits qui aux Eglises souloient estre faits, et les Eglises en sont si a●aissiees et decheves, que a peine y a nuls qui les deser●e●t, ne l● Prelates ne poent donner leurs Benefices aux nobles Clerk's, et a●tres bien nez et bien nettrez de leurs Dioceses, de qui antecessours les Eglises sont fondees; par quoy mallows exemple est donnez communement a tout le p●u●le, et pour les pensions nouvelles et les services o●tragious et desacoutumes', et les exactions et extortions diverses, et les dommageuses nouvelletez, li generanx estates de l'Eglise du tout muez et os●ez a souverains Prelates, li po●ires de fair ce qui a eux de leur office appertient, et est accoustumez de fair, et encore ne ●uy souffist ce mie, mais les collations des Benefices, que nostre Sire li Roys et nos antecesso●rs ont fondez, et a li et a nous appartiennent, et ont de tout temps appertenu a li et a nous devanciers, et est accustume a appertenir, il nous empesche et l●s veut adjeuster et traire devers li par grand convoi●ise, pour p●us grans exactions et plus grans services atraire a luy; et les quelles choses nous ne pou●rions ne vour●ions souffrir des ores en avant en nulle manner pour meschief nul qui nous pu●sse avenir, ei se ainsi estoit que nous, ou aucuns de nous le vousissent souff●ic; ne les soufferoit mie li dits nostre Sire li Roys, ne li commun peuples du dit Royaume, et a grand doulour et grand mischief, nous vous faisoms a scavour par la teneur de ceslettres, que ce ne sont choses qui plaisient a Dieu, ne ne doivent plaire a nul homme di bone volente, ne on●ques mes tells chooses ne descendirent en cuer d'homme, ne oars, ne furent, ne entendues advenir for'rs avecques Antechrist; et jacoit ce que il die en ses letters, que ce a il fait du conseil de ses freres, si scavons nous certainement, ne autre chose ne voulons, ne ne pourrions croire, que ce ne vous desplaise, et que a tells nouvellettez si grans errors, et si folles entreprises vous donuissiez vostre assentement, ne vos consens, ne ne voulsissiez que cette unitez, que si longuement et si fermement a dure, a le honneur de Dieu, et a l'essaucement de la foy Christienne, au grand bien, et au profit, et au profit, et au bon estat de l'Eglise et du Royaume, par la perverse volente, ou par la folle envehie d'un tel homme, se deffist et destoinsis●. Pur quoy nous vous prions & requerons tant affectueusement, comme nous pouvons; que comme vous soyez establis & appellez en partie ou gouvernement de l'Eglise, & chacun de vous en cette besoigne veilliez tel conseil mettre, & tell remedy, que ce qui est par si legier & par si desordenne mouvement commancie, soit mis a bon point, & a bon estate, si que l'amour, et li unitez qui a tousious dure entre l'Eglise et le Royaume, puisse demourer et accroistre, et que li griefs esclandres, qui pour ce est meus et est appareillez d'estre si grans et si cruels, que le general Eglise et toute la Christiente, s'en purroit do●loir a tous jours, puissent par vostre vertu, bon conseil, et par vostre amendment cessier; et que l'en puissent entendre profitablement au saint voyage de oultre mer et as autres bonnes aewres, que li bons Christiens du Royaume ont accustume a fair, il soit chastiez en telle manner, que li estas de la Chrestiente soit et demeure en son bon point, et en son bon estate; et de ces choses nous faites a scavoir par le porteur de ses lettres vostre volente et vostre intention: car pour ce nous l'envoyons especiaument a vous, et bien voulons que vous soiez certain que ne pour vie ne pour mort, nous ne depart●rons, ne ne veons a departir de ce process, et feust oars, * See here p. 893. ainsi que li Rois nostre Si●e le voulsist bien. Et pour ce que trop longue chose et chargeans seroit, se chacun de nous mettroit seel en ces presents letters faites de nostre commun assentement, nos Joys fils le Roy de France, Cuens de Eureux, Robert Cuens d' Arto●s, Robert Dux de Bourgoinaut, Jean Dux de Bretaine, Ferry Dux de Lorraine, Jean Dux de Hainaut & de Hollande, Henry Cuens de Luxembourg, Guis Cuens de S. Pol, Jean Cuens de Dreux, Hugues Cuens' de la March, Robert Cuens de Bouloigne, Joys Cuens de Nivers & de Retel, Jean Cuens d' Eu, Bernard Cuens de Comminges, Jean Cuens d' Aubmarle, Jean Cuens de Foreste, Valeran Cuens de Perigors, Jean Cuens de Joigny, J. Cuens d' Auxerre, Aymars de Poitiers Cuens de Valentin●is, Estenes Cuens de Sancerre, Renault Cuens de Montbeliart, Enjorrant Sire de Coucy, Godefroy de Breban, Raou de Clermont Conestable de France, Jean Sire de Chastiau-vilain, Jordain Sire de Lisle, Jean de Chaylon Sire de Darley, Guillaume de Chauvigny Sire de Chastian-Raoul, Richars' Sire de Beavien, & Amaurry Vicuens de Narbonne, avons mis a la request & en nom de nous, et pur tous les autres, nos seas en ces presents letters; (as * See he●e p. 892. one hundred of the English Earls and Nobles did to their Epistle to this Pope not long before.) Donne a Paris le 10 jour d' Auril, l'an de grace miltrois cens & deux. Du Thresor des Chartres Registre, B. 28. fol. 246. Moreover the People and Commons of France in that Parliament, made this following Supplication to King Philip against Pope Boniface the 8. for the defence of his Sovereignty in the Realm and Churches of France, against his Papal claims and Usurpations thereon in his precedent Bull and Letter, and to declare and pronounce him an Heretic for his assertions therein. Le Supplication de Pueuble de France au Roy, contre le Pape Boniface le 8. Pierre de Pithou Preuves des Libertez de l'Eglise Gallicane, c. 7. sect. 17. p. 246, 247 AVous tresnoble Prince nostre Sire par la grace de Dieu Roy de France, supply & requiert le pueuble de vostre Royaume, pour ce que il li appartient que ce soit faut, que vous gardiez la Souveraine franchise de vostre Royaume, qui est telle, que vous ne recognissiez de vostre temporal Souverain en terre, for'rs que Dieu, et que vous faciez declairer, si que tout le monde la scache, que le Pape Boniface erra manifestement, et fist pechie mortel notoirement, en vous mandant par letters bullees, que il estoit vostre Souverain de vostre temporal, et que vous ne pouvez preuendes donner, ne les fruits des Eglises Cathedrales vacans retenir, et que tonz ce●x qui croient le contra●re, il tenoit pour hereges. Item, que vous faciez declarier que l'en doit t●nir le dit Pape pour herege, non pas vous, et toute la gent de vostre Ro●aume, qui tousditz o●t creu et croient le contraire: Et pour ce que il ne veult cette erreur rappeller, ayant dit mont de fois que en cette creance viuroit et mourroit, et que ja pour nul homme ce ne rappelleroit: les quelles choses il pouvoit fair, ne dire, ne croire, sans pecher mortellement contro vous, contra vos hoirs, et contre vos antecessours, et contre tous vos suiets, et contre tout le pueuble Latin, qui croit la Decretale, qui dit, que vous ne recognoissiez nul Souverain en terre, et que le Pape qui la fist, ne vouloit pas, ne ne devoit surrection demander sur vostre temporal; si que le dit Pape vous vouloit tollir a tort la graigneur nobleness, et le plus haut point de vostre Seigneurie, en faisant contre le commandement de la Loy nostre Sire, tout sarchamutement, en disant que il li lisoit fere encontre, et que soit voir, il pert; pour ce que li, qui disoit que il estoit sers Dieu, ne pouvoit la Loy de son Se igneur oster, ne refuser a la garder, mesmement, quant as commandments de la Loy ●, que il ne fust, et deust estre tenu pour bongre, len peewit prouver par vive force, sans que nul y puisse par raison respondre, que le Pape n'eut onques Seigneurie de vostre temporal, ne en autre, ne avoir, ne chalengier, ne doit, for'rs tant comme ceux qui la Seigneurie avoient ou temps Saint Sylvestre, et puis l'en ont donne, et se il paroist plus chalement, et demandeurs convoitise, et rapine feroit par les raisons qui ensuivent. Quand Dieu le pere apres le Ciel, & les quatre Elements ont form Adam & Eve, il dit a eux & a leur succession, Quod calcaverit pes tuus, tuum erit, si comme se dit le commencement de la Bible; cest a dire, que il vouloit, que chacun homme fust le Seigneur de ce qu●l occuperoit de terre. Ainsi departirent les fils d' Adam la terre, & en furent Signior, trois mil ans & plus, avant le temps Melchisedec, qui fust le primier Prestre, & fust Roy, si comme dit l'histoire; ma●s il ne fust pas Roy de toutle monde, & obeissoient la gent a li comme a Roy du temporal, non pas comme a Prestre, & fust avant Roy que Prestre. Apres sa mort fust grand temps, 600 ans ou plus, autant qe nul autre fust Prestre. Et Dieu le pere que donne la Loy de Moise, le stablie Prince de son pueuble Israel, & li commanda, que il fist Aaron son frere Souverain Prestre, & son fils apres li. Et Moise baille & commist, quand u deust mourir, du mandement de Dieu, la Seigneurie du temporal, non pas au Souverain Prestre son frere, ains a Josue sans debat, que Aaron & son fils apres y meissent; ains gardoient le Tabernacle, & entendoient illec au service de Dieu, & se aidoient au temporel defendre, & conquerir par arms, & autrement. Et tous les autres Prestres & Diacre le firent apres eux, aussi comme les autres gens. Et puis quand il vint a partir la Terre Saincte entre les douze lignies, qui conquise l'avoient, celuy Dieu, qui toutes les choses & avenir scavoit, commanda a Josue leur Prince, que il partist la terre entre les ouze lignies; & que le lignie des Prestres & des Diacres eussent en lieu de leur party, les disiesmes & les premisses de tout, & en vesquissent sans terres avoir, si que ils peussent plus profitablement Dieu servir, & prier pur le pueuble. Et puis quand il vint grand piece apres, que le pueuble d' Israel demand Roy a nostre Seigneur, ou fist demander par le Prophet Samuel, il ne leur e lit pas le Souverain Prestre, mais Saul, qui surmontoit le graudeur tout le pueuble, de tout le col, & de la teste. Apres nostre Seigneur eleut David en Roy, non pas le Souverain Prestre, si que il not nul Roy en Jerusalem sus le pueuble de Dieu, qui fust Prestre, mais avoient Roy & Souverain Prestre en diverses person & avoit lan assez a faire de gouverner le Temporel, & le autre le Spirituel du petit pueuble; & si obeissoient tous les Prestres du Temporel aux Roys. Apres nostre Seigneur Jesus Christ fust Souverain Prestre, & ne trouve len point escrit, quill eust onques nulle possession du Temporel, neque il voulsist que Herodes, qui Roy estoit, ne Pilate, qui estoit garde de ce que li Emperor de Rome avoit en pais, li en obeissent de riens ains dit, que l'en rendist a Cesar ce que l'en luy devoit, & a Dieu aussi; & fist paier pur li, & pur Saint Pere son Vicaire d'un denier d'or, quill fist prenre en le guelle d'un poisson, & le fist a fin quill ne feist esclandre en luy, par le quel ils paient, non pas pour ce que il ne deussent riens. Apres ce Sainct Pere, & Saint Pol, Saint Clement, & les autres Saint's Apostles, ne les autres jusques au temps du dit Boniface, ne demanderent oncques Seigneurie, for'rs en ce que Constantinus donno a l'Eglise. Ce fut grand abomination a ovir que cest Boniface, pour ce que Dieu dit a Saint Pere, ce que tu lieras en terre, sera lie au Ciel; cette parolle, d'espiritualement, entendi malement, comme bougre quant au Temporel; se il meist un homme en prison temporelle, le meist pour ce Dieu en prison en Ciel. Et si didst S. Augustin contra Vincentium Donatistam, len peewit en prescher user de la Saint Escriture, en sens de mystere, si comme le prescheur voit que bien est; mais len doit user in disputoison, en sens de la lettre, non mie par mystere. Et si dient les Docteurs que les faits de nostre Seigneur, escrits au vicil Testament, sont figure & exemple du nouvel Testament. Et l'Apostre dit, que nous devons prenre exemple au fils Jesus Christ. Doncques quand Dieu le pere bailla a deux personnes le gouvernement de son petit pueuble d' Israel, a un le Temporel, a l'autre l'Espirituel, comment osa dire le dit Boniface, & mander, qe la volunte de Dieu, il devoit l'avoir la pouvoir et la charge de governer l'Espirituel et le Temporel de tout le monde; quar se il eust le pouvoir du Temporel survous & sur vostre Royaume; par plus forte raison il eust ce pouvoir sur tous les Princes Chrestiens: pour ce que il n'en y a nul, qui par dr●it escrit peut monstrer sa franchise, for'rs que vous: pour quoy vous li poves dire que a tort, par tresgrande convoitise, vo●loit se sousprendre de nouvel par dessus vous, et par le greignour orgueil que len peust trouver, qu● homme eust oncques demand poeste en monde. Comment pourroit homme dire parole plus Nota. enflee d'orgueil, que cette, Dieu m'a commis en terre son pouvair en temporalite, et en spiritualite, si que sus toutes gents en toutes manieres s'essent mon pouvair et ma poeste. Len peewit bien voir se l'entente de si sage seculier, comme il estoit, fust de bien gouverner tout le Temporel et l'Espirituel. Il n'emprist pas si grand fais; quas nul plus plus sage et plus forsn'i soffissient pas. Li meismes ne souffisoit pas a l'Espiritualte gouverner, ne son devoir ne faisoit; car il estoit tenu de garder les commandements de la Loy, du vieil Testament, et du nouvel, qui dient, que il devoit amer et enseigner chacun homme du monde, comme soy mesme, et que qui ne sera baptism, et ne croire en Jesus Christ, sera condampne; et que si, comme il qui est Pape, ao, pot Dieu, il estoit tenu sauver et ●ui rendre to●tes arms, et les enseigner par faites et par paroles. Orne les enseignoit il pas bien en fait de tel orgueil, et de telle convoitise; quar il queroit so● profit et sa volente, non pas de tout le pueuble, et si n'enseignoit par paroles, ne mes en pais ou il fust nez, de moult la mendre partie de la gent. Et n'ensuivoit pas nostre Seigneur Jesus Christ, qui envoya precher la foy Christienne par soixante et donz Deciples, ausqueulz il donna le sens et les langages de toutes gents; mais le dit Boniface fu en ce negligent: quar onques par foy ne par autre ne regard ●e n'enseigna la centiesme partie de la gent du monde. Il estoit greigneur besoing que il sceut Arabic, Caldec, Grieux, Ebrieux, & tous Nota. autres languages, desquelx il est moult de Christiens, qui ne croient pas comme l'Eglise de Rome, pour ce que ils n'out este de ce enseigniez, si comme les Pantacors devers Orient, n●uf cens Evesques quique il y a sons li pres de tous les Grieux, & plusieurs autres desquielx enscigner il laissa la cure, pour les plus obeissans suppediter, grever, & molester, que il est dessusdit. Se celuy qui par miracles ne pouvoit donner les languages, eust fait apprendre en tous les la●guages des letters, tant descoliers, bien desposez pour apprendre, que ils souffisissent pour ●nvoier a toutes les pueubles precher la foy Christienne; & sils n'eussent asses sceu pour ce fere a sa vie, ses successours les eussent envoyez, en par faisant ce que il cust commencie: aussi comme Moise commenca la conqueste de la Terre Saint, & ce ne la vit onques, mes establist par foy, quand il deust morir, en son lieu Josue, & commanda au pueuble qui luy obeist. Pour ce apert, puis que dire le convient; quar qui folly di, folly doit oyr, pour quoy en respondre sens et verity no p●et per●l avenir. Quar si Boniface pour soy et pour tout son Clergy eus a Dieu renda tout le pueuble Latin, qui morut, taunt comme il eust en cure, que il en laissa quatre cens peril pac sa negligence, et pour ce que il ne garda les commandements de la Loy, en ce que nostre Seigneur Jesus Christ dit a Saint Pere, Pasce oves ●eas, & entendi de toutes de quelconque lieu, & de quelconques lignages que ils fussent, & il laissa ce a fair, pour entendre a pourvoir et a noblir son lineage, et pour vous tollir vostre greigneur Franchise, il ne peewit nigher, que par se faict, plus encores que ce il deist, pour ce que len croit plus exemple de faict, que de paroles, que il ne donnast occasion a tous Princes mescreans, et a tous les Chrestiens Princes desobeisants, de refuser le Baptesme, et l'obeisance del Eglise de Rome: pour ce que ils peussent perdre le plus haut point de leurs Seigneuries, c'est ascaboir, de non reconnoistre Souverain de lour fins. Se les Apostres, et les autres Desciples eussent fait, ou dit ainsi, nul ne cui deroit qe ils peussent avoir un tout seul Prince converti. Et si droit en qe il commenca, a vous, bon Roy, pour ce, que vous, et vos Antecesseurs, et tout le peuble sousmissa, vous avez tout temps este les plus obeissants, et les plus devot's a l'Eglile de Rome, et a toutes les autres; si comme il pert bien, regarda la Jurisdiction & l'autorite des Esglises de vostre Royaume, et des autres. Et pour cen il pert, que Boniface, l'exemple de Zacharias, sofferca de faire contre le greigneur bien, le greigneur mal, que il povet, quand il oyt qe vous & vostre Conseil' et tout vostre pueuble, qui tant est grand, vous teniez pour si mal p●yez de son mandement. Et que si grand esclandre en estoit par tont le monde, comme le fait greigneur, que len ne pourroit dire ne escrire, & si eust este trop greigneur, se leu eust use de semblable sur tout le pueple Latin: quar null homme n'y eust obey, tant comme ils ' en peust defendre, le cuer & la volente du mandement, qui cuidoit faire tout le monde trembler, s'endurcirent sansrepentir, & sans retraire a l'example de Pharaon. Ne onques homme ne s'appercent, que il ne morut en si grand iniquity, en faisant le contraire de nostre Seigneur Jesus Christ, & de Saint Pol, qui dit ainsi, Se mon frere estoit esclander, pour len estre, je me garderoye de mengier char a tousioursmais: & pource qu'il ne parlast sans fair, et sans que il ne fust greveur au pueble, & que esclandre ne issist, ice celuy sage Apostre, quand il alloit prechant, par son art; & par ses mains queroit, en faisant panniers, ce qe necessaire y estoit pour luy, et pour ceux qui avec li estoient: et l'Apostre en son Canon mesme dit, que pour esclandre eschever, l'en doit fair & laisera affair tout ce que l'en peut sans pechie mortel. Et si fut, et est, esclandre greigneur du dit mandement, de lorgueil, et de la convoitise; pour ce qe les sages regardoient, que les Apostres & les Emperors, en firent leur droet, qui pour eux establirent le plus qeils peurent. La quelle choose pert bien, a ce que l'Emperour dit, que il estoit Seigneur du monde, sans rien excepter, qui ne avint onques a Alexandre, ne a autre. Et se n'oserent il dire que l'en ne se peut defendre contre l'Eglise de Rome, et contre li Empire, par prescription de Cent ans. Autrement il convenist revenir a fair comme les poissons, qui ont toute la mer comune, si que le plus fort bout horse le plus foible, et occupe le lieu, tant comme il luy playst a demourer. Ainsi fervent la gent, se longue teneure ne diffendoit les tenens. Don't semble il bien qe le dit Papa vouloit tou le monde destruire, et mettre en guerre, qui de nouvel vouloit occuper cette Seigneurie, qui tenue et porsise avoit este plus de mille ans en bonne foy des Roys des France. Par autele raison peewit len demander tout l'heritage qe Dieu le Pere partit entre Adam et ses enfans, quand il dit, Ce que ton pied marchera, & que tu occuperas, sera tien. Par quoy il pert, quill alloit droitement contre la loy de Dieu, et contre le commandment. Onques quand le dit Boniface sceut si grand esclandre esmeue par le dit mandement, ne sen suffrist pour se appaisier. Il appert bien, qe il ne doute esclandre de ricns, & qe cette entente de li fu perverse, E que len apercent onques sur se amendment. Et quand len ne peewit nigher quill ne sceust tel esclandre, et il ne luy en chaln, mais poursui comme melencholieux sa folle intent, plus fort que devant, par pluseurs fois, perfez perners, par les queulx il renua Dieu, et en ce se rendurci, sans resortir de riens en sa vic. Et fit ces choses notoirement, en disant▪ qui lui lisoit a fair. Et si apert clerement, que il ne le povet fair sans pluseurs pechiez mortels, qui ne puent estre escusez, qe ce ne fust verity notoire. Pour quoy, par les dits de Saint Pol, & de Saint Augustin, il renoia Dieu notoirement, et en cest Estat fu mort, sans que len onques apperceust sa repentance, si comme ceux qui furent presence, & la renomme de Rome le tesmoigne; & in Epistola ad Titum 1. c. 9 q. 3. c. existimant. Et se maintint tousiours, comme Pharaon, que il luy lisoit a fair; pour quoy il par raisonablement quill fu herege, & in cette erreur mourat. E saucuns voulon le dit Boniface escuser de tout cest esclandré, en disant qe le dit Pape ne pouvoit laissier, que il ne fist son povoir des choses dessusdites, que il ne cheist enpechie mortel, et que sentence fu telle: Contre ce puet l'en dire, que il apert, que ce fust faux; car il s'ensuiuroit quil creust, qe tous les Apostoilles eussent rescu tous dix en pechie mortel, pour ce quils ne firent ainsi. Par quoy que aucun autre ne praigne exemple a fair aussi; et pour ce qe la peine de luy face poeur aux outres: et mesmement pour ce qe ils que fust Pape, et devant mesmes, ou li vit notoirement fere moult de choses, qui ne pouvoient estre faites en bonne manner, desquelles ou nappercent onques sign d'amenment; Vous, noble Roy, sur tous Princes, heritage defenseur de la Foy, destruiseur de Bougres, povez et duez, et estes tenus requerre et procurer, qe le dit Boniface soit tenus et jugiez pour herege, en la manner qe len le pourra et deura, et doit faire apres ce mort; si qua vostre Souveraine Franchise soit gardée et declarée, et qu'elle ne perisss, ne ne soit avilée en nostre temps, et si que vous gardiez le serment, lequel vous faites en vostre Couronnement: l'honneur et le profit de vous, et de vos antececesseurs, et de vos heirs, et de tout vostre grand pueuble, la greigneur franchise de vostre Royaume ne soit perdue, ne en doute remedée, et que celle injure fait a vous, et a vostre pueuble, soit vien et suffisament esmendée. Du Thresor des Chartes Registre 129. fol. 114. What further proceedings and disputes there were in this Parliament, against and about the Popes pretended Supreme Authority, you may read in Mr. * London 1640. Vol. 1. p. 443. to 445, 468, to 478 Fox his Acts and Monuments, whereunto I refer the Readers. The College of Cardinals upon receipt of the Peers and Nobles of France premised Letter, returned this following Letter in Answer thereunto, in defence and excuse of Pope Boniface and his Provisions made in France. * Pierre de Pithou Preuves des Libertez de l'Eglise Gallicane, c. 7. sect. 16. p. 244, 245. MIseratione divina Episcopi, Presbyteri, & Diaconi, S. Romanae Ecclesiae Cardinals, Nobilibus viris, Ducibus, Comitibus, Baronibus, & Nobilibus Regni Franciae, in vero salutari salutem. Recepimus literas vestrae Nobilitatis & nuncios, quas quidem per eosdem Nuntios latores praesentium destinastis, quarum intellectus tenor nostros amaricavit animos, & turbavit auditus. Vobis igitur praesentibus respondemus, quod sanctissimus Pater & Dominus noster, Dominus Bonifacius, divina providentia Sacrosanctae Romanae ac universalis Ecclesiae Summus Pontifex, & nos ipsi vinculum charitatis & sinceritatis affectus, quae inter ipsum Dominum nostrum Summum Pontificem, Praedecessores ipsius Romani Pontifices, & nos, & Praedecessores nostros S. R. Ecclesiae Cardinals, ac Magnificum Principem Dominum Philippum Franciae Regem illustrem, ac Praedecessores suos fuerunt & viguerunt ab olim, manutenemus libenter; &, ut firma & stabilia maneant, promptis studiis laboramus; ad hoc etiam invenimus ipsum Dominum nostrum paratum & promptum. Inimicus tamen homo seminavit zizania, quae Deo authore in fasciculos colligata erunt in combustionem & cibum ignis; & volumus vos pro certo tenere, quod praedictus Dominus noster Summus Pontifex nunquam scripsit Regi praedicto, quod de Regno suo sibi subesse temporaliter, illudque ab eo tenere deberet, & providus vir Magister Jacobus Archidiaconus Narbonensis, Notarius & Nuncius Domini nostri praedicti, sicut constanter affirmat, ipsi Domino Regi hoc ipsum vel simile nunquam verbaliter nunciavit aut scripto. Unde propositio quam fecit Petrus Flot in praesentia dicti Domini Regis, Praelatorum et vestra, et aliorum multorum, arenosum & falsum habuit fundamentum, & ideo necesse est, quod cadat aedificium, quod aedificabitur super illud: Praelati vero, Doctores in Theologia, & utriusque Juris Magistri vocati fuerunt ad ipsius Domini nostri praesentiam, certo eye peremptorio termino assignato, ut cum eis super agendis posset deliberare consultius, sicut personis ipso Domino Regi non suspectis, immò acceptis & gratis, et diligentibus nomen ejus, & affectantibus statum prosperum & tranquillum ipsorum Domini Regis & regni. Nec est novum per sedem Apostolicam pro qualitate temporum et necessitate causarum, Concilia non solum particularia, sed etiam generalia convocari, quorum aliqua plurium ex nobis temporibus congregata noscuntur. Detulit tamen dictus Dominus noster ipsi Domino Regi & regno, generale Concilium non vocando, in quo forsitan convenissent nonnulli nationum & regnorum illorum, qui minus dilectionis ad dictum noscuntur habere. Et si ad eorundem Praelatorum & vestram pervenisset notitiam literarum tenor, quas idem Archiepiscopus dicto Domino Regi, ex parte ipsius Domini nostri Summi Pontificis praesentavit, et fuissent expositus diligenter, reddendae fuissent Deo & Domino vestro gratiae copiosae super paterna cura & materna dulcedine, quam ipse Dominus noster gessit & gerit, ut ipsi Rex et regnum habeant statum prosperum et quietum, et ut tollantur gravamina, quae Praelatis, Ecclesiis ac Monasteriis, et nonnullis ex vobis, et Clero et populo suntillata. Cum utique dictus Dominus noster Summus Pontifex, si Ecclesiam Gallicanam gravavit, hoc fecit concedendo ipsi Domino Regi decimam plurium Annorum Ecclesiasticorum proventuum regni sui. Et quod ad dictum e jus in qualibet Ecclesia Cathedrali & Collegiata regni praedicti, una persona idonea poneretur: nonnullis etiam dignitates et beneficia contulit consideratione Regis ejusdem, Praelatorum et aliquorum ex vobis. Dispensationes quoque multas concessit et magnas, quae non latent Regem ipsum et multos ex vobis; ex quibus per ingratitudinem non dilectionis & reverentiae, recipit idem Dominus noster debitam responsivam. Ad haec non venit in dubium homini sanae mentis, Romanum Pontificem obtinere Primatum, et esse summum Hierarcham in Ecclesiastica Hierarchia, et posse omnem hominem arguere de peccato. Nostrae quoque memoriae non occurrit, quod Cathedralibus Ecclesiis dicti Regni providerit de personis Italicis, nisi Bituricen. et Attrebaten. Ecclesiis, quibus de personis providit ipsis Regi non suspectis et regno, quorum eminens scientia late patet, nec sint conditiones eorum incognitae. Multis vero aliis Ecclesiis Cathedralibus providit de personis oriundis de regno praedicto, nec Regi, nec regno praedictis probabili ratione suspectis. Quis unquam praedecessorum suorum formas providendi pauperibus Clericis plus extendit, quibus per nonnullos ex Praelatis non siebat Provisio, et mendicare quedammodo cogebantur in opprobrium Clericale: Exsurgant cum ipso Domino Magistri in Theolgiâ, quibus ipse in Parisien. Ecclesia Canonicatus contulit & Praebendas. Exsurgant Magistri et alii literati, et in acie stint cum ipso, qui paupertate gravati multis sudoribus, multis vigiliis, multis laboribus adepti sunt scientiae Margaritam, et dicam quomodo illorum pietas, ad quos beneficiorum collatio pertinebat, respexit eosdem. Invenietis pro uno extraneo, cui est per ipsum Dominum in dicto regno provisum, fere centum qui de praedicto regno traxerunt originem, ab eo provisionis gratiam recopisse. E● si de vacantibus beneficiis regni praedicti, aut vacaturis providit, nun providit de personis oriundis de regno eodem, et familiaribus, et Clericis Regis, Praelatorum regni et vestris. Adhaec ut non taceamus vobis solidam veritatem, non decuit, immo licuit, nec etiam expedivit sanctissimum Patrem et Dominum nostrum, Dominum Bonifacium, divina providentia Sacrosanctae Romanae ac universalis Ecclesiae Summum Pontificem in literis vestris, quas nobis misistis, non nominare Summum Pontificem; sed, quod dolenter referimus, missis filialis et solitae reverentiae more ac stylo, ipsum nominastis per quendam circumlocutionem indevotorum verborum et noviter inventorum. Hujusmodi autem literarum nostrarum placeat vobis habere bonum interpretem & fidelem. Datum Anagniae 6. Kal. Julii, Pontificatus verò praefati Domini nostri Dom. Bonifacii Papae 8. Anno octavo. Sigill. 17 sigillis cerae rubrae. Du Thresor des Chartres cofre Boniface, num. 4. Soon after, King Philip out of his Sovereign Authority issued these ensuing Letters for the constant, inviolable Protection and defence of all his Nobles, Prelates and Subjects adhering to him against Pope Boniface in this quarrel, against all his Citations, Excommunications, Interdicts, Censures, and proceedings whatsoever, ratified by Oath, from which he would not recede for any dispensation or cause whatsoever; thus registered for his honour to posterity. PHilippus Dei gratia Francorum Rex, universis praesentes literas inspecturis, salutem. Cum Praelatos, Barones, & alios fideles & subditos nostros defendere Pierre de Pithou, Preuves des Libertes l' Eglise Gallicane, cap. 19 p. 680, 681. teneamur, nos dilecto nostro P. Monasterii S. Cornelii Compendiae Abbati promisimus, quod personam suam, statum, honorem, libertates, et jura ipsius, Monasterii sui, Consanguineorum, parentum, affinum, amicorum et subditorum suorum, qui de adhaerentibus fuerint, et aliorum adhaerentium, et adhaerere volentium, efficaciter defendimus, sibique assistemus in eorum defensione contra omnem hominem, qui vellet statum, honorem, libertates, et jura praedicta infringere, vel etiam adnullare: et specialiter contra B. tunc Ecclesiae Romanae Regimini praesidentem, qui multis contra nos, ipsum, et alios Praelatos, et regnum dicitur comminatus fuisse; nec nos ab eo, et suis, ut praemissum est, nec ipsos a nobis in defension praedicta seperabimus, nec etiam excludemus; facieniusque de convocatione Concilii generalis, quod alias promisimus, sicut in justrumentis publicis inde confectis plenius centinetur. Cum tam nos, quam Praelati, et Barones regni nostri sub certis formis provocaverimus et appellaverimus, et in scriptis, ne dictus Bonifacius, commotus occasione praemissorum vel aliquorum ex eyes, procederet contra nos, Praelatos. Barones, subditos nostros, prout in Instrumentis publicis inde confectis plenius continetur; Promittimus, quod si dictus B. jam forte processerit, occasione praemissorum, vel quia Praelati per nos retenti pro defensione necesseria regni n●siri, post ejus vocationem, ex inopinato emergente, ad vocationem ●ujusmodi non iverint, sed ad requisitionem nostram se ex causis legitimis excusarunt, vel procedat pendente negotio dicti Concilii, vel etiam terminato, praemissorum occasione, quecunque quaesito colore, excommunicando, interdicendo, suspendendo, deponendo, absolvendo a juramento fidelitatis, vel homagii, aut alterius cujuslibet obligationis vinculo, seu alias quoquo modo contra Nos, Praelatos, Barones, Consanguineos, parents, affines, amicos, vel subditos eorundem, aut alios adhaerentes, vel adhaerere volentes; Nos dictis Praelatis, Baronibus, et aliis adhaerentibus, vel adhaerere volentibus assistemus, et defendemus eosdem, nec nos separabimus de eyes, nec absoluti●nibus a juramentis quibus●ibet in praesenti negotio in animam nostram factis vel praestitis per quoscunque, vel aliis quibuscunque relaxationibus indultis vel indulgendis, impetratis vel impetrandis, ultro oblatis vel concessis, offerendis vel etiam concedendis, utemur: in more, semper eisdem Praelatis, Baronibus, et aliis adhaerentibus, et adhaerere volentibus, adhaerebimus: nos, haeredesque nostros▪ ad o●●nia praemissa et singula praemissorum inviolabiliter observanda, specialiter obligamus; et ea propositis sacrosanctis Evangeliis tenere et inviolabiliter observare, ac etiam adimplere, jurari fecimus, in praesentia nostra, et in animam nostram, per dilectum et fidelem nostrum Comitem S. Pauli, Caeterum charissimae Consorti nostrae Johannae Reginae Franciae, ac charissimo Ludovico primogenito, & Philippo secundogenito natis nostris, & Baronibus supradictis, damus praesentibus in mandatis, ut eidem Abbati P. omnia et singula praemissa promittant, seque expresse et specialiter obligent ad observationem eorundem, et similibus juramentis astringant. Nos verò per promissiones & juramenta, quae dictus Abbas super praemissis & praemissa tangentibus, nobis fecit & praestitit, non intendimus, nec volumus novum homagium, juramentum, seu aliam novum servitutem, in ipso, & in monasterio ●uo, et ipsius successoribus, in aliis acquirere in futurum. Nos autem Joanna, Franciae & Navarrae Regina, Campaniae, Briaeque Comitissa Palatina, nosque Ludovicus & Philippus praefati, praemissa omnia et singula tenere firmiter, & fideliter observare, quantum ad nos pertinet, vel in futurum poterit pertinere, promisimus et per praefatum Comitem S. Pauli in animas nostras jurari fecimus nos, haeredes et successores nostros ad haec expressè, et specialiter obligantes. Nos vero praenominatus Rex praemissa omnia & singula, per praefatos Consortem & liberos nostros, de mandato nostro, promissa, jurata, & praedictas obligationes, modo praedicto factas fuisse testamur. Et ad majorem cautelam, sigillum nostrum, nos Regina praedicta literis his appendi fecimus, una cum sigillo praefati Domini nostri Regis. Datum Parisius die 15 Junii, Anno Dom. 1303. The like * Pierre de Pithou les Preuves des Libertez Deglise Gallicane. ch. 13. sect 8. p. 500, 501. Protection he issued Decano & Capitulo Ecclesiae Parisiensis, Parisiis die Martis post festum Sancti Laurentii, Anno Domini 1303. with sundry others in like form and words. He likewise published this Royal Mandate, to seize the good of those Ecclesiastical persons who should depart out of his Realm, without his special licence, (upon this Pope's summons or any other pretence) contrary to his Defences formerly published. * Ibid. chap. 19 Sect. 6. p. 681. Commandment fait par le Roy de saiser les biens des ecclesiastics sortis horse son Royaume, sans son commandement. PHilippus Dei gratia Francorum Rex, Ballivo Aurelianen. vel ejus locum tenenti, u tem. Cum nos regni nostri his diebus utilitate pensata, deliberationeque super hoc praestita, sub certis semel et iterum formis districte duxerimus prohibendum, ne quis de Incolis regni nostri, certis rationibus et causis, in ipsa prohibitione contentis, ab eodem regno absque nostra speciali licentia exire praesumeret quoquo modo: Nonnulli nohilominus Praelati, Abbates, Priores, Magistri in Theologia, Doctoresque juris Canonici et Civilis, et aliae quaedam Ecclesiasticae et seculares personae, prout ad nostrum nuper venit auditum, Inhibitione hujusmodi nostra spreta, ab eodem regno egredi (quod molestum gerimus) praesumpserunt. Nolentesigitur ob ipsarum absentiam personarum, bona earum temporalia dissipari, & potius ea cupientes providè conservari; mandamus tibi, quatinus bona omnia temporalia personarum quarumlibet Baillivae tuae, quae prohibitionem nostram praedictam transgresserunt, ad manum nostram causa custodiae ponere non omittas, eaque diligenter custodiri facias, donec de certis eorum Custodibus, duxerimus providendum, de nominibus verò ipsorum, & quantitate bonorum immobilium singulorum te diligenter informs, Informationem quam inde feceris, nobis quamcitius relaturus, vel sub sigillo tuo interclusam missurus. Actum Parisius Dominica post festum B. Lucae Evangelistae, Anno Domini, 1303. * Pierre de Pithou, Preuves des Libertez de Lesglises Gallicane, chap. 12. sect. 7. p. 682, 683. Defensis fait par le Roy à tous Ecclesiastiques de sortir hors le Royaume, under pain of confiscation of all their lands, goods, and perpetual banishment as Traitors to the King and kingdom, and to intercept, seize all Letters to or from them. PHilippus Dei gratia Francorum Rex dilecto & fideli nostro Archiepiscopo Remensi salutem & dilectionem. Olim pro defensione necessaria regni nostri, ad cujus impugnationem hostilis iniquitas conatus suae malignitatis exercet, aliisque caeteris & legitimis causis inducti, constitutiones et inhibitiones, ne quis de fidelibus, vel subditis nostris, vel incolis regni nostri, cujuscunque status et conditionis existant, exiret limites regni ejusdem, vel in via se poneret exeundi, et de auro, argento, pecunia, et aliis caeteris rebus non extrahendis de regno nostro, absque licentia nostra speciali, sub diversarum poenarum adjectione, duximus promulgandas; certis ad conservationem Constitutionum & Inhibitionum ipsarum executionibus, & portuum & passagiorum finium dicti regni Custodibus deputatis. Verùm ex Constitutionibus & Inhibitionibus hujusmodi nullus vel modicus, quod non sine turbatione referimus, est hactenus secutus effectus, cum per dissidiam, negligentiam & defectum quorundam existis Custodibus, ac fraudem & malitiam aliquorum post editionem, & contra tenorem & formam Constitutionum ipsarum personae, nobis & regno suspectae, ingressae fuerint, ac de die in diem quaedam propriis & aliae mutatis habitibus passim, & indifferenter ingrediantur, & quaedam egrediantur terminos dicti regni, ac de regno ipso hujusmodi res prohibitae absque nostra licentia extrahantur. Cum igitur praesentis conditio temporis, regni status, & ingruentium exigat qualitas agendorum, ut Constitutiones et Inhibitiones praedictae solito strictius et firmius observentur, praesertim cum Flandrensium rebellium praedictorum abhorrenda rebellio, detestanda saevitia, ferinaque rabies magis ac magis de die in diem invalescat, & periculosa succrescat, adeoque ipsi mala malis, & excessibus excessus cumulantes, et ad subversionem, destructionem omnimodam, & finale excidium dicti regni, et Ecclesiarum totis conatibus satagentes, nuper ad Civitatem Morinensem, et ad alias diversas villas & loca Morinensis, Attrebatensis, & Tornacensis Diocaesium collecta satellitum hostiliter accedentes, beatae Mariae Morinensis, & aliorum praedictorum locorum Ecclesias, ipsius Virgins & aliorum Sanctorum Imagines existentes in eyes, reverentia retrojecta, & divino amore postposito, nefandis ausibus & temeritate sacrilega, ignis incendio concremarunt, ac villas & loca praedicta per caedis, depopulationis, & devastationis voraginem, deposita omni humanitatis mansuetudine, horribili crudelitate totaliter destruxerunt, nec Deo, nec homini, nec personae, nec dignitati aliquatenus deferentes, nec sexui nec aetati parcentes, et alios diversos enormes et detestabiles comiserunt excessus, qui humanis sensibus horrorem & stuporem ingerunt, & audientium, dura quantumlibet, corda impunguntur. Nos ad necessariam ipsius regni, & Ecclesiarum, ac personarum Ecclesiasticarum defensionem totis, ut condecet, studiis intendentes, ac propter hoc exponentes quibuslibet personae laboribus & dispendiis non vitatis totaliter nos et nostra, et ad defensionem eandem nostram, et aliorum Praelatorum dicti regni, quorum in hac causa agitur, et proprium cujustibet prosequitur interest, praesentium pro consilio impendendo, exhortatione, sollicitatione, & confortatione populi, animarum regimine, divinis mysteriis & officiis exequendis, aliisque diversis ex causis utilem & necessariam reputantes, cum ad defensionem natalis patriae, Ecclesiarum & fidei omnes & singuli teneantur: Vos attentè requirimus, & sub naturalitatis officii debito, quo nobis & regno astricti tenemini, districtè praecipiendo mandamus, quatinus nobis in defensionis praedictae negotio consiliis & auxiliis opportunis & debitis assistatis, inhibentes vobis districtius sub capitali, et amissionis bonorum omnium poenis, et omnibus aliis quas jura et consuetudines statuunt, et nos infligere possumus, ne nos, Regnum, et Ecclesiam nostram in tantae necessitatis articulo, negligendo seu contemnendo defensionem primam deserentes, exeatis limites dicti Regni, vel vos in via exeundi ponatis. Nos enim, si secus praesumpseritis attemptare, vos et omnes tam Clericos quam Laicos vestros hac parte sequaces, et vobiscum, ut praemittitur, fugiendo defensionem primam deserentes, extra gardiam et protectionem nostram, et a Regno nostro extunc perpetuo relegamus et exponimus, tanquam nostros et Regni notorios proditores in personis et rebus impune per quosiibet offendendos. Datum apud Vicennas Dominica post festum Magdalenae, Anno Domini 1303. PHilippus Dei gratia Francorum Rex, Senescallis, Ballivis, Praepositis, caeterisque Ibidem. p. 685. nostris, ac Custodibus Portuum & Passagiorum finium regni nostri ubilibet deputatis, salutem. Turbamur non modicum, quod cum olim pro defension, etc. usque ad haec, Corda impunguntur, (ut supra.) Vobis et vestrum singul●s sub capitali, et amissionis omnium honorum poenis firmiter injungimus, et districte praecipiendo mandamus, quatinus ad conservationem constitutionum & inhibitionum ipsarum solitò diligentius & efficacius intendentes, provideatis attentius, ne persona quaecunque Ecclesiastica, vel Secularis cujuscunque dignitatis, ordinis, status vel conditionis existat, etiamsi Archiepiscopus, Episcopus●e existat proprius, vel juramento, habitu (Mercatoribus & Nunciis Mercatorum duntaxat exceptis) exeat dictum regnum, neve literae apertae vel clausae quibuscunque personis transmissis, etiamsi ad aliquos de affinibus, consiliariis, vel familiariis nostris hujusmodi forsitan literae, vel ab ipsis ad alios dirigantur, afferantur in regnum, vel extrahantur de ipso hujusmodi literae, aut aliae res prohibitae in Constitutionibus et Inhibitionibus supradictis, nisi de egressu, emissione, vel extractione praedictis patentes literas nostras recipere vos contingat; omnes literas quas ad manus nostras devenire continget, quibuscunque absque personarum acceptione directas, nobis et non aliis clausas et integras, sine apertione vel inspectione mittentes, bona omnia illorum, si quos forsan exire contigerit absque nostra licentia speciali, capientes ad manum nostram, & tanquam confiscata nostris commodis applicantes, ad praemissa omnia & singula diligenter & fideliter exequenda, sive indignationem nostram perpetuam, et corporum ac honorum nostrorum pericula capitis evitare, totis viribus, totisque conatibus intendentes; cum nos proculdubio gravius offendere non possetis, quam si in negligentia vel defectu, dolo, fraud vel malitia vos, quod absit, contigerit inveniri. Nos enim non solum omnes illos, cujuscunque status, dignitatis, vel conditionis existerent, etiam si Archiepiscopali vel Episcopali fulgerent dignitate, qui nos in regno in praesentis necessitatis articulo deferendo, contra nostrae formam prohibitionis exirent, sed et vos exire in casu negligentiae, fraudis, malitiae, vel defectus, nostros et regni nostri reputaremus non immerito proditores. Datum ut supra. Thus did our King Edward the 1. with his Nobles, Clergy, Commons, and Universities in England, and King Philip with his Nobles, Prelates, Clergy, University of Paris, and Commons in France, by their precedent, though formerly at mortal enmity and Wars against each other, when reconciled by this Pope's award and Legates as a private person, who endeavoured to usurp a Papal Jurisdiction and Sovereignty over themselves, their Realms, Crowns, Prerogatives, as well in Temporals as Ecclesiasticals, which he publicly claimed by his Bulls, most strenuously and heroically oppose him in their Parliaments and Councils, and soon after laid his Papal Honour, Mitre, Person in the dust, with highest contumely and disgrace. In order whereunto the King, Prelates, Nobles, and People of France in the Parliament at Paris, drew up this memorable Appeal to the next General Council, against this Pope and his detestable errors, crimes, vices, contained in sundry Articles. Appellatio facta per Philippum Regem Franciae & Regnicolas ad futurum Concilium Generale, contra Papam Bonifacium 8. Pierre de P●thou Preuves des Libertez de l'Egli●e Gallicane, c. 13. p. 487, to 492. IN Nomine Domini Amen. Anno ejusdem Domini 1303. Indictione 13. men●●● Ju●ii, Pontificatus Domini Bonifacii Papae 8. anno 9 tenore praesentis Instrum●●ti publ●c. Noverint universi quod praesentibus serenissimo Principe Domino Phil●pp● Dei gratia Rege Franciae, illustribus & reverendis in Christo patribus Archiep●scopis & Episcopis, ac religiosis viris Abbatibus & Prioribus, ac etiam nobilibus viris Comitibus, Barombus, & quamplurimis aliis personis tàm Ecclesiasticis quam Secularibus infrascriptis, in praesentia nostrorum Notariorum publicorum subscrip●orum, ●d hoc specialiter vocatorum & requisitorum, prout in subscriptionibus infr●scriptis continetur; magnifici ac nobiles viri Domini Lndovicus Regis Franciae filins, Fbroicensis, Guid● Sancti Panli, & Johannes Drocensis Comites, ac Gulielmus de Ple●●●●●●o Dominus Vicenobrii Miles, moti, ut dicebant, servore fide●, si●cerae d●v●tiouis affectu, et zelo charitatis inducti, Secrosanctae Romanae ac Vniversali Ecclesiae matri suae, quam sub dicti Domini Bonifacii praesidentia periculose d●●●●●●i, ac deforniationem e●ormem, et jacturam pati dicebant, compatientes ab intimis, ac Christianae fidei in qua salus animarum consistit, et quae suis temporivos (proh dolor!) miserabiliter con●abescit et deperit, ut dicebant, periculo condol●ntes, ad ipsius Ecclesiae et totius Christianitatis salubre regimen, et bonum statum, ac repara●●onem et exaltationem Catholicae fidei, votis, ut dicebant, serventibus intendentes; maximè cum eidem Ecclesiae, fidei fundamento, & animarum saluti summè expediat, ut Dominici gregis ovili non nisi verus et legitimus, ac vere et legi●ime pastor praesit, et quod ab eadem Ecclesia sponsa Christi, quae non habet maculam neque rugam, omnis error, scandalum, iniquitas et injusticia r●pellatur, ac toti mundo quem ex perversis actibus, detestandis operibus, et perniciosis exemplis dicti Domini Bo●ifacii in guerris et tenebris munere dicebant, salus pa● et tra●quillitas, divina favente misericordia, procuretur; contra dictam Dominum Bonifacium haereticae pravitatis, et alia diversa horribilia et detestabilia crim●na qui●us eum irretitum esse dicebant, et super eis publice et notorie diffamatum, praesentibus dicto Domino Rege. Archiepiscopis, Episcopis, et alii● Pralatis ac personis Ecclesiasticis qui pro suis et Ecclesiarum suarum agend●s ●●●v●nerant, ac Baronibus, Comitibus, et aliis Nobilibus quorum nomin● sunt inferius conscripta, dixerunt et asseruerunt; ac dictus Gulielmus proposuit & objecit, jurantes, ad Sancta Dei Evangelia tacta corporaliter, se pr●●●iss● omnia et singula credere esse vera, et posse probari: Adjiciens idem Guli●lmus de Plesseiano, hujusmodi juramento, quod praemissa credebat se probare posse●, e● quod hujusmodi negotium contra dictum Dominum Bonifacium in Generali Concilio vel alibi vel quando, et coram quibus de jure fu●rit faciendum, ad ●●●●em d●v●tum persequcretur. Requirentes instanter dictum Dominum Regem, tanqu●m fid●i pugilem et Ecclesiae defensorem, ut pro declaratione veritatis hu●●●, ad landem divini nominis, augmentum et exaltationem Catholicae fidei, et honor●m ac vonum statum Ecclesiae Vniversalis, et totius populi Christiani, c●●v●●●ti●ni et Congregationi dicti Concilii Generalis prout ad eum pertinet, opem da●et et operam essicacem, cum in talibus et similibus omnibus ex fervore sidei et zelo justitiae directrix semper extiterit veritatis Regia domus sua, quodque A●chiepiicop●s, Episcopos, et Praelatos alios supradictos instanter requireret et instaret eff●c●citer apud e●s; ipsique Comites et Milites requisterunt etiam instanter, et pluries Praelatos eosdem tanquam Ecclesiae filios et columnas, ut modis legitimis, juxta Senctorum Patrum instituta, et Canonicas Sanctiones, Convocationi et Congregationi dicti Concilii opem darent, et operam efficaciter ut tenentur. jidem vero Praelati objectionibus supradictis auditis, & plenius intellectis, hujusmodi negotium non solum arduum, immo arduissimum & maturi indigere deliberatione Consilii reputantes de loco recesserunt eodem. Die autem Veneris proxima sequenti, scilicet 14 die ejusdem mensis Junii, praesente praefato Domino Rege, necnon Dominis Archiepiscopis praesentibus, ac in praesentia nostrorum Notariorum publicorum ad hoc specialiter vocatorum & requisitorum, praedictus Gulielmus de Plesseiano Miles dixit, proposuit, objecit, asseruit & legit prout in quadam Schedula quam teneba● in manibus continetur plenius, cujus tenor talis est. Ego Gulielmus de Plesseiano Miles, dico, propono et assero Bonifacium nunc sedi Apostolicae praesidentem, Haereticum fore perfectum; in haerefibus, factis enormibus, et perversis dogmatibus inferius declaratis, quae vera fore, et me provare posse credo, vel quae sufficient ex ipsis, ad probandum ipsum perfectum Haereticum, loco et tempore competenti, et coram quibus hoc fieri de jure poterit et debebit, et hoc juro super haec Sancti Dei Evangelia corporaliter pertacta. The particular Articles to make good this Charge, are thus Englished and recorded by * Acts & Monuments, Vol. 1. p. 450, 451. Mr. Fox, worthy special observation. FIrst, * Ergo the Pope may be an Heretic, and is not insallible. That he believeth not the Immortality of men, and Christian souls, but thinking much like as the Sadduces did believe, that there is no everlasting Life, and that men cannot get at the length joy, but that all the lot and part of comfort and gladness is in this World, and by this means he affirmeth, that it is no fin for the Body to live daintily in all dainties: And out of the abundance of this leaven he was not ashamed to say and openly to confess, that he had rather be an Ass, or a Dog, or any other brute beast then a Frenchman; which thing he would not have said if he believed a Frenchman had a soul that could enjoy everlasting life. This thing he taught many men, which acknowledged this at the point of death, and the common report goeth thus on him in these things. 2. And he believeth not faithfully that by the words ordained of Christ, and spoken over the Host after the fashion of the Church, by a faithful Priest, that is lawfully ordered, the body of Christ to be there; and therefore it cometh to pass, that he giveth no reverence to it (no not a little) when it is lifted up of the Priest; yea he riseth not to it, but turns his back to it, and makes himself and his seat to be honoured where he sitteth, tather than the Altar where the Host is consecrate; and he is commonly reported to do this. 3. Also he is reported to say, that Whoredom is no sin, no more than rubbing of the hands together, and thus commonly runs the voice and brute. 4. Also he said often, that to thrust down the King and Frenchmen, (if it could not be otherwise done) he would overthrew himself, the whole World, and the whole Church. And when he had said so, some that stood by said, God forbid; he answered, God grant. And when good men that heard the words replied against him, that he should not say so, because the Church of God, and all Christian men should suffer great slander so; he answered, I care not what slanders soever come, so that the Frenchmen and their pride be destroyed; for it is necessary that slanders and offences come. 5. Item, he called again and allowed a Book made by Mr. Arnold of Newton, containing and smelling of Heresy, condemned by the Bishop of Paris, and reproved by the Masters of Divinity, and burned openly by Boniface himself, and in the full Consistory of Cardinals being likewise reproved, condemned, and burned, yet he allowed it being written again, and containing the same fault. 6. Item, that he might make the most damnable remembrance of him perpetual, he caused his Images of silver to be set in the Church, by this means bringing men to Idolatry. 7. Item, he hath a private Devil whose counsel he useth in all things, and through all things. 8. Item, he said once, that if all men were of one side, and he on another, they could not deceive him neither in law nor in deed; which thing could not be done except he used a Devilish Art; and of this he is openly thus reported. 9 Item, he is a Witch, ask counsel: at Soothsayers both men and women, and thus he is commonly judged. 10. Item, he said openly, that the Romish Pope could not commit Simony. which is heretical to say: This is a sin reproved as well in the Old Testament as in the New, and generally in the Holy Counsels. Also he is wont to make Merchandise of Prelates Livings, Dignities, Superiorities and Benefices, to which the Holy Orders be necessarily joined, and of Absolutions and Dispensations, like as Usurers and Merchants use to buy and sell common things in the Market; and of this the common brute reports him (guilty.) 11. Item, he letteth with all his might among Christian men the special embassage of Christ, made to his own sons, saying, Peace I leave to you, and soweth discord and wars; wherefore once it was said before him, that certain parties would friendly agree after a good sort, but he letted the peace: And when the other party did humbly beseech him that he would give licence to agree, he said, he would not: Yea, if the Son of God, or Peter the Apostle would come down into the Earth and command him, he would say, I will not believe thee. 12. Item, because the French Nation (being manifestly a most Christian Nation) followeth not his errors in the Faith, he recko●eth and openly calleth all and every of them Paterniani. 13. Item, he is infect with Sodomitical sin, keeping with him Boys for Concubines, and of this fault he is most commonly and openly reported. 14. Item, he hath caused many murders of Clerks to be done in his presence, commending it, and rejoicing at their death: And if they were not deadly wounded at the first by his Servants, as oft as he saw them smiting he said, smite, smite, by which example many were slain. 15. Item, when he had condemned a certain Nobleman, he forbade the Sacrament to be g●v●n him at the poi●t of death, he desiring it, and being penitent; saying, that the Sacrament of penance was not necessary to salvation. 16. Item, he compelled certain Priests to show unto him the confessions of men, and he published them openly afterwards, contrary to the will of them that were confessed, to their shame and confusion, and compelled th●m to redeem their sins: Insomuch that once he deposed a certain Bishop of Spain for the faults that he confessed to a certain Cardinal, confessing unto him a certain privy horrible fault under Benedicite, and compelled the Cardinal against his will to declare his confession, and yet afterwards restored the same Bishop again to his place for a little money: wherefore he is thought to play the Heretic in the Sacrament of penance. 17. Item, he fasteth not on the Fasting days, nor Lent, but eateth flesh indifferently, and without cause suffereth his Household and Friends to eat, saying it is no sin; doing in this thing against the general state of the Holy Church. 18. Item, he oppressed the Order of the Cardinals, and oppressed the Order of Black and White Monks, of Grey Friars and Preachers, and said oft, that the World was destroyed by them, and that they were false Hypocrites, and that never good could chance unto any that would be confessed to them, or would be familiar with Nota. them, or would keep them in their house; and he never said good word of any Prelate, Religious man, or Clerk, but ever rebuketh and slandereth them, taking away their good name, and to compel them to redeem their faults, he is glad of their accusa●ions; and this is the common voice and report of him. 19 Item, of old time, he going about to destroy the Faith, conceived a hate against the French King, even to the abhorring of the Faith, because of the light of Faith which is there, and because of the great witness and example of Christianity which is and hath been there: And before he had this Seat he is proved to have said, that if he were Pope, he would rather overthrew all Christendom, but he would overthrew and destroy the Nation, which he calleth the Pride of the French. 20. Also it is reported, that when the Ambassador of the King of England in the name of the said King, did require and entreat for the Tenth of the Realm of England to be given him, he answered, that he would not give them the Tenths but on this condition, that he would make War with them against the French King. And besides this, he is reported to have given great sums of money to certain persons, to hinder that peace should not be between the said Kings. He himself also with all his might hath letted it, by Messengers, Letters, and other ways that he could, yea by giving bribes. 21. Item, he is reported also to have commanded Frederick which keepeth the Isle of Sicil, that if he would betray Charles the King and break the peace which he made, and swear that he would keep with him, and would stir against the King and kill the Frenchmen, that then he would give him aid, help, and counsel; and for so doing he would give and grant him the said Kingdoms. 22. He confirmed also the King of Almain to be Emperor, and said openly, that he did it to destroy the Nation which he calleth the Pride of the Frenchmen, which say they are subject to none in Temporal things. Wherein saith he they lied on their heads; declaring moreover, that whosoever (yea if it were an Angel from Heaven) would say that all Kings of the World were not subject to the same King of Almain, he were accursed. 23. Further, he broke the agreements of Peace between the King of Almain and the French King, in which either of them should have their own saved; and what encroachings soever had been on either side, should be brought to a due state, and under an Oath orderly given and taken; he is reported to have commanded the same King of Almain, that he should not keep those conditions of Peace, but be an Enemy, and go about to sow debate among Christian men. 24. Item, it is openly reported, that the Holy Land was betrayed through his fault, and came to the enemies of God and of Faith, and that he suffered this for the nonced, and denied to give aid to the Christians which descended it, spending the Nota. Treasures and money of the Church (which should have been bestowed on that use as the Patrimony of Christ) in persecuting of faithful Christians and friends of the Church, and therewith would enrich his friends. 25. Item, he is openly reported to use Simony, not only in bestowing of Benefices, but in giving of Orders, and making Dispensations; He hath set to sale all Benefices of the Church, and would bestow the Church commonly on him that would offer most; and he made his Servants Prelates of the Church, not for wealth of the Faith, nor to thrust down Insidels, but to oppress the faithful, and to enrich his Kindred by the Church's goods, and of the Patrimony of him that was Crucified; and presumed to make them Marquesses, Earls, and Barons, and was not afraid to build them strong holds, rooting out and oppressing many Noblemen and others. 26. Item, it is commonly reported, that he hath divorced many Marriages lawfully made, to the contempt, hurt, and slander of many; and he did promote his Nephew to a Cardinalship, being married, unlearned, and altogether unworthy to live; and openly married one that was divorced, and compelled him to make a vow of Chastity, and after that he is reported to have had two Bastards by her; and so goeth the common brute of him. 27. Item, it is commonly reported, that he handled ungently his predecessor Celestinus of holy memory, leading a holy life, (peradventure knowing in Conscience that he could not forsake his Popedom, and therefore Boniface himself had no lawful entrance to the See) and imprisoned him, and there quickly and privily caused him to die; And of this the common brute and report is through all the World, that he caused many great and learned men, living a regular life, (which disputed of this, whether he might renounce the Popedom or not) to be set in prison, and there to die. 28. Item, he is reported to have railed at Religious persons leading a regular life, without a reasonable cause to the World, to the slander of many. 29. Item, he is reported to have said, that within short time he would make all the Frenchmen either Martyrs, or forsakers of their Faith. 30. Item, it is commonly reported, that he seeketh not the health of the souls, but the destruction of them. * Pierre de Pithou, Preuves des Libertez de Lesglise Gallicane, ch. 13. p. 489, 490. Quibus sic propositis & perlectis, idem Gulielmus protestatus fuit, dixit, juravit, provocavit, appellavit & supposuit, legendo in scriptis, per haec verba. Protestor autem ego Gulielmus de Plesseiano Miles, quod praedicta non propono, nec dico, propter odium aliquod speciale ipsius † In hunc convicia, maledicta, probraque obscoe●a crimin● n●fanda, congessere Philippus Galliae Rex & mendicantes Monachi quibus Octavus adversabatur. Ea proferre ne procacitatis atque petulantiae vitio obnoxius esse videar, mihi religio est. Joh. Aventinus Annal. Boiorum, l. 7. p. 582. Bonifacii, (quia non habeo eum odio, sed maleficia sua praedicta) nec infamiam ipsius, necalterius, sed propter zelum fidei, et propter devotionem, quam habeo ad Sanctam Dei Ecclesiam, et ad sanctum sedem Romanam, diceus, quod per ea quae vidi, & a fidedignis audivi de factis ejusdem, et ex veresimilibus conjecturis et probabilibus prefumptionibus collectis, ex praedicts et aliis quamplurimis diversis articulis suo loco & tempore declarandis, ad sancta Dei Evangelia tacta manu mea juro me credere, ipsum esse perfectum Nota. haereticum, et me etiam credere quod de praedictis et aliis talia probari poterunt contra eum, quae secundum statuta Sanctorum Patrum sufficient ad eundem haereticum judicandum: juro etiam, me pro viribus contra eundem persecuturum praedicta in Concilio Generali congregando in loco mihi tuto et securo ad honorem Dei et exaltationem fidei Christianae, jure, honore, et statu sanctae Sedis Apostolicae in omnibus semper salvis, propter quae instanter et cum reverentia requiro vos Dominum Regem, ad quem spectat sanctae Matris Ecclesiae fideique Catholicae defensio, et de hoc estis rationem in extremo examine redditurus, et vos Dominos Praelatos qui columnae fidei estis, et qui de praedictis simul cum aliis reverendis patribus Sanctae Ecclesiae Praelatis Catholicis in Generali Concilio congregandis, debetis esse judices, quatinus procuretis & detis operam efficacem, ut Generale Concilium in loco congruo et securo, et tempore opportuno congregatur: coram quo praedicta proponi, procedi et probari valeant, ut praemittitur, contra eundem Bonifacium. Vosque & Dominum Regem instanter requiro, ut eosdem Praelatos praesentes et absentes ubicunque terrarum, ad quos spectat, requiratis et efficaciter inducatis ut laborent viriliter, et alios requirant fideliter, quod praedictum Concilium ad praedicta, modo quo praemittitur, congregetur. Et quia hoc pendente, habeo ipsum Bonifacium suspectum probabiliter, ne propter praedicta commotus et concitatus contra me, adhaerentesque mihi procuratores, et adjutores amicos, et familiares meos, bonaque mea, et ipsorum, quoquomodo procedat, vel procedere hoc pendente attente, idcirco in his scriptis coram vobis Domino Rege, et Dominis Praelatis, ac coram vobis publicis tabellionibus hic personaliter, ad dictum sacrum convocandum Generale Concilium, et Apostolicum et Catholicum futurum, et ad sanctum sedem Apostolicum, et ad illud et illos, ad quem et quos de jure melius possum, et debeo, provoco et appello, Apostolos et literas testimoniales semel, secundo, et tertio instanter per vos mihi dari et tradi petens, supponens me, adhaerentes, fautores, familiares, amicos, procuratores meos, et omnes illos, qui in posterum mihi volverint adhaerere, bonaque mea, et ipsorum sub protectione et custodia beatorum Apostolorum Petri et Pauli, et dicti sacri congregandi Concilii et Apostolici et Catholici futuri, et sanctae sedis Romanae, adherens nihilominus ad cautelam, et adhaerere volens appellationi et appellationibus, processui et processibus super his factis per nobilem virum Dominum Gulielmum de Nogaretto Militem, in quantum ritè et legitimè factae, et facti reperientur, non recedendo ab appellatione praesente. Quibus sic lectis & peractis, praefatus Dominus Rex respondit, Praelatos praedictos requisivit, procuravit, appellavit, & requisitionem & provocationem, & appellationem fecit, prout infrascripta schedula ibidem, eo et Praelatis, aliisque infrascriptis praesentibus et audientibus lecta plenius continetur; cujus tenor talis est. * Ibidem, p. 490. NOs Philippus Dei Gratia Franciae Rex, Auditis & intellectis propositis & objectis per vos G. de Plessciano Militem, & antea per dilectum et fidelem Militem nostrum G. de Nogareto, contra Bonifacium nunc Romanae Ecclesiae regimini praesidentem, licet pudenda Patris cujustibet proprio libenter pallio tegeremus, ob fervorem tamen Catholicae fidei ac devotionem eximiam, quam ad sacrosanctam Romanam et Vniversalem Ecclesiam matrem n●stram, et omnium fidelium, sponsam Christi, progenitorum nostrorum inhaerendo vestigiis gerimus, qui pro exaltatione ac defensione Ecclesiasticae Libertatis et fidei, proprium sanguinem ●undere minime dubitaverunt, fidei negotio, et Ecclesiae statui consuli cupientes pro vitands disp●ndis scandali generalis, praemissa nequeuntes ulterius urgente Conscientia sub conniventia vel dissimulatione transire, cum super his et frequentibus, et assiduis clamoribus per fidedignos, et magnae authoritatis viros, saepe et saepius inculcatis ejus opinio vebementer et notabiliter sit gravata, cum super excidio fidei nostrae, et quorum libet aliorum, et praecipue Regum et Principum orbis terrae, qui ad ejus exaltationem et augmentum, collatum nobis a Domino suscepisse cognoscimus potestatem, debet negligentia reprobari, vestris in hac parte requisitionibus pro divini reverentia nominis; salvis in omnibus sacrosanctae Romanae Ecclesiae bonore et reverentia debitis, assentimus, ac convocationi, et congregationi dicti Concilii, ut super praemissis veritas elucescat, et omnis error abscedar, Vniversalis Ecclesiae et totius Christianitatis statui, et Terrae Sanctae negotio consulatur, ac scandalis, et periculis ingruentibus occurratur, parati sumus; quodque libenter efferrimus, quantum ad nos attinet, opem dare et operam efficacem; vosque Archiepiscopos, Episcopos et Praelatos alios hic praesentes, tanquam Ecclesiae filios, et columnas fidei, ad exaltationem, augmentum et conservationem ipsius fidei, a Domino in partem sollicitudinis evocatos, instanter requirimus, et obsecramus per viscera misericordiae jesu Christi, quatinus hujusmodi Convocationi, et congregationi Concilii, in quo personaliter intendimus interest, totis, ut condecet, studiis intendatis, ac viis et modis congruis efficaciter laboretis. Ne autem dictus Bonifacius, qui animose et injuriose contra nos pluries fuerit procedere comminatus, impedire satagens ne sua, si qua sint, in lucem veniant opera tenebrarum, hujusmodi Convocationi et Congregationi Concilii, direct vel indirecte, impedimento praestando, vel aliter quovismodo status noster in eo integer existat, contra nos, statum nostrum, Ecclesias, Praelatos, Barones, et alios fideles, vassallos et subditos nostros, terras nostras vel ipsorum, regnum nostrum et ipsius regni statum in aliquo, spirituali gladio abutendo, de facto procedat, excommunicando, interdicendo, suspendendo, vel alio quoquo modo pro nobis, et nobis adhaerentibus, et adhaerere volentibus, ad praedictum generale Concilium, quod instanter convocaripetimus, et ad verum legitimum futurum Summum Pontificem, vel alios, ad quem et ad quos fuerit appellandum, provocamus et appellamus in scriptis, non recedendo ab appellatione per dictum G. de Nogareto interposita, cui extunc adhaesimus, ac etiam adhaeremus, Apostolos testimoniales a vobis Praelatis et Notariis, cum instantia postulantes, ac express protestants de innovando provocationem, et appellationem hujusmodi, ubi, quando, et coram quibus nobis visum fuerit expedire. Infrascripti vero Archiepiscopi, Episcopi, Abbates et Priores, praemissis sic factis et habitis responderunt, provocaverunt, appellaverunt, supposuerunt, et protestati fuerunt, ac responsiones, provocationes, appellationes, suppositiones, ac protestationes fecerunt, prout in schedula quadam ibidem publice ac seriose perlecta plenius continetur, cujus tenor sequitur in haec verba. NOs Nicosiensis, Remensis, Senonensis, Narbonensis, & Turonensis Archiepiscopi, Ibidem, p. 490 491. Laudanensis, Belluacensis, Cathalaunensis, Antissiodorensis, M●ldensis, Nivernensis, Carnotensis, Aurelianensis, Ambianensis, Morinensis, Silvanectensis, Andegavensis, Abrincensis, Constantiensis, Ebroicensis, Lexoviensis, Sagiensis, Claromontensis, Lemovicensis, Anicensis, Matisconensis Episcopi; Cluniacensis, Praem●nstratensis, majoris Monasterii Cisterciensis, Sancti Dionysii in Franciae, Compendiensis, Sancti Victoris, Sanctae Genovefae Parisius, Sancti Martini Laudunensis, Figiacensis, & Belliloci, in Lemovicinio, Abbates, Frater Hugo Visitator Domorum Ordinis Militiae Templi, ac Sancti Johannis Jerosolymitani in Francia, & Sancti Martini de Campis Parisiensis Priores, auditis quae per vos Domini, Comites, et Gulielmi praedicti heri et hodiè dicta, proposita, et objecta fuerunt contra Dominum Bonifacium Papam octavum, hujusmodi dictis, propositis, assertionibus, & juraments, vestris requisitionibus, & aliis legitimis causis, inducti, & quadam quasi necessitate compulsi attendentes, quod in praemissis negotium fidei, quod est Christi, qui ad ipsius defensionem, & exaltationem fidei, & animarum regimen sumus, licet immeriti, in partem sollicitudinis evocati, cupientes obviare periculis, quae imminent, expressis Convocationem et congregationem dicti Concilii, praemissis, & aliis causis, utilem & omnino necessariam reputantes, ut ipsius Domini Bonifacii innocentia clareat, sieut teste conscientia exoptamus, aut de impositis sibi per Concilium discutiatur, statuatur, & fiat quod discernunt Canonicae sanctiones, vobis Domine Rex, et vobis Domini Comites & G. respondemus, quod salvis in omnibus Sacrosanctae Romanae Ecclesiae honore et reverentia debitis, vestris in hac part● requisitionibus, super ipsius Convocatione Concilii, assentimus: et parati sumus Convocationi et Congregationi dicti Concilii, juxta Sanctorum Patrum instituta, et Canonicas et legitimas sanctiones, opem dare et operam efficaces, non intendentes quoquo modo partem in hoc negotio facere, seu quibuscunque partem facientibus adhaerere. Verum ne dictus Dominus Bonifacius, motus seu provocatus ex iis, prout timemus ex verisimilibus conjecturis, & comminationibus multis de procedendo contra nos, ab eo factis, contra nos, Ecclesias, Parochos et subditos nostros, quoquomodo procedat, aut procedi faciat, sua aut alia authoritate quacunque excommunicando, suspendendo, interdicendo, deponendo, privando, vel alio quovismodo, quocunque colore quaesito, in impedimentum vel perturbationem dicti Concilii, et quin in eodem Concilio consedere, conjudicare, et omnia alia facere, quae ad officium Praelati pertinent, facere valeamus, nostrique, adhaerentium nobis, et adhaerere volentium status, in omnibus salvi debeant remanere, pro nobis, Ecclesiis, Parochiis, et subditis nostris, ac pro nobis adhaerentibus, seu adhaerere volentibus in hac parte, ad praedictum Concilium congregandum, et ad futurum verum et legitimum Summum Pontificem, et ad illum vel illos, ad quem, vel quos de jure fuerit appellandum, provocamus vel appellamus in scripto, et Apostolos cum instantia petimus, supponentes nos, Ecclesias, Parochos, subditos, et amicos nostros, et adhaerentes nostrorum et ipsorum, statum et jura, nostraque et eorum bona protectioni divinae, Concilii praedicti, ac futuri veri et legitimi Summi Pontificis, ac protestants de innovando appellationem hujusmodi, ubi, quando, et coram quibus nobis visum fuerit expedire. Actum Parisius apud Lupram in Camera dicti Domini Regis, Anno, Indictione, mense, diebus Jovis & Veneris▪ ac Pontificatu praedictis, praesentibus nobilibus viris, Dominis Andegaven. Bolon. Dampni-Martini, & aliis Comitibus superius nominatis, Matthaeo de Trya, Petro Domino Chanbliaci, P. Domino de Worms, Hugone de Bovilla, Militibus, necnon Magistris Stephano Archid. Brugen. Nich. Archid. in Ecclesia Remen. G. Thesaurario Andegaven. Petro de Bello Porticu, Reginaldo dicto Burdon, & Johanne de Montegneyo, ac nonnullis aliis, tam Clericis quam Laicis, ad hoc vocatis specialiter et rogatis testibus. Et ego Evenus Phyli de Sancto Nicasio Clericus Corisopitensis Diocesis, Apostolica publicus authoritate Notarius, praemissis omnibus & singulis, duntaxat die Veneris acts, dictis et habitis interfui, & hic me subscripsi, et solitum signum meum apposui requisitus. Au thresor des Chartres coffer Boniface, num. 14. & au liure cotte a au liure B. 28. fol. 281. etc. Au liure 129. * Pierre de Pithou Preuvez des Libertez de l'Eglise Gallicane, ch. 13. sect. 2. p. 492, 493. Consensus Praelatorum regni Franciae pro Regis defension, et appellatione ad Concilium 15 Junii 1303. UNiversis praesentes Literas inspecturis, miseratione Divina Nicosiensis, R●mensis, Senonensis, Narbonensis, & Turonensis, Archiepiscopi; Laudunen, Beluacen. Cathalaunen. Antissiodoren. Meldeu. Nivern. Carnoten. Aurelianen. Ambianen. Morinen. Silvanecten. Bitteren. Andegaven. Abrincen. Constantien. Ebroicen. Lexovien. Sagien. Claromonten. Lemovicen. Anicien. & Matisconen. Episcopi; Cluniacen. Praemonstraten. Majoris Monasterii Turonen. Sancti Dionysia in Francia Compendien. Sanctae Genovefae, Sancti Victoris Paris. Sancti Martini in Laudunen, Figiacen. & Belli loci in Lemovicinio Abbates. Frater Hugo Visitator Domorum Ordinis Militiae Templi, ac Sancti Martini de Campis Parisien. Priores, aeternam in vero salutari salutem. Cum personam Domini nostri Regis Franciae, statum, honorem, et jura defendere teneamur, eidem Domino Regi promisimus, quod personam suam, Dominae Reginae, & filii sui haeredis in regno, statum, honorem, jura, & libertates ejusdem totis viribus quantum secundum Deum poterimus, defendemus, et in eorum tuitione sibi assistemus, contra quamcunque personam, quae eum vellet impetere, statum, honorem, jura, et libertates ejus infringere, aut etiam annullare, etiam contra Dominum B. Papam Octavum, qui multa contra eos et regnum Franciae dicitur comminatus fuisse. Nec ab eo unquam seperabimus in defension praedicta S. Sedis Apostolicae reverentia semper salva, faciemusque de Convocatione Generalis Concilii, prout aliàs concessimus, prout in concessionibus nostris in Instrumentis inde confectis plenius continetur. Cumque tam dictus Dominus Rex quam nos, ac Magnifici viri Domini K. & Lud. fratres dicti Domini Regis, G. S. Pauli, & J. Drocen. Comites, et alii multi Barones & Nobiles Regni, sub certis formis provocavimus et appellavimus et in scriptis, ne dictus Dominus Papa commotus occasione praemissorum, vel aliquorum ex eyes, procederet contra ipsum Dominum Regem, Regnum, Barones, nos & subditos, et nobis adhaerentes et adhaerere volentes, prout in Instrumentis inde confectis plenius continetur. Promittimus, quod si dictus Dominus Papa procedat quocunque quaesito colore, occasione praemissarum appellationum, adhaesionum, et quorumcunque aliorum Convocationem dicti Concilii tangentium, excommunicando, interdicendo, suspendendo, deponendo, absolvendo a juramento fidelitatis, homagii vel alterius cujuscunque obligationis, vel alias quoquomodo, procedendo contra Regem, praedictos K. L. et Comites, aut Magnificum virum R. Ducem Burgundiae, qui appellationi praedictae dicitur adhaerere, et alios adhaerentes, et adhaerere volentes, qui se nobis sub forma, qua se Dominus Rex et alii praenominati nobis obligarunt et obligant, obligabunt; nos dicto Domino Regi et Baronibus, ac sibi assistentibus, assistemus, et secundum Deum pro viribus defendemus, nec nos seperabimus ab eisdem, nec absolutionibus a juramentis fidelitatis, vel aliis quibuscunque relaxationibus indultis et indulgendis, impetratis vel impetrandis, vel ultro oblatis vel offerendis, seu concessis seu concedendis, utemur; immo semper eidem Domino Regi, Baronibus, et adhaerentibus adhaerebimus. Et haec omnia & singula supradicta promisimus, voluimus et juravimus jure Romanae Ecclesiae, nostroque, et Ecclesiarum nostrarum, in omnibus, et per omnia semper salvo, et illicita conspiration, seu conjuratione cessante. Nolentes quod idem Dominus Rex novum homagium seu juramentum acquirere in nobis & nostris Ecclesiis valeat in aliis, per praedicta. In cujus rei testimonium praesentibus Literis nostra fecimus apponi sigilla. Datum Parisius die 15 Junii, Anno Domini 1303. Sigillatae 32 sigillis. Au Tresor des Chartes coffer Bonifac. num. 1. * Ibid. na. 3. p. 493, 494, etc. Act de ceux de l' Vniversité de Paris, par le quel ils declarent que la Convocation d'un Concile General, propose par le Roi est necessaire, y consentent, et en suit adherent à lappel interietté par le Roy au dit futur Concile, au cas que le Pape Boniface voulust proceder contre ceux qui auront promeū cette Convocation. UNiversis praesentes literas inspecturis. Universitas Magistrorum & Scholarium Parisius studentium, salutem in Domino. Ad notitiam singulorum volumus pervenire, quod nuper nonnullis ex nobis majorem partem Facultatum nostrorum & totius Parisien. studii facientibus, pro certis causis & negotiis accedentibus ad praesentiam Excellentissimi Principis Domini Philippi Dei Gratiâ Regis Franc. Illustris, ipso Domino Rege, ac nonnullis Archiepiscopis, Episcopis, Abbatibus, Prioribus, Comitibus, Baronibus, et aliis magnae Authoritatis personis, tam Ecclesiasticis quam Secularibus, apud Luparum Paris. existentibus, recitatum fuit, nobis expositum, narratum ibidem, quod die Jovis, & die Veneris praecedentibus ipsis Domino Rege, Archiepiscopis, et aliis personis praedictis praesentibus, per quosdam Comites, et alios Nobiles regni Franc. contra Dominum Bonifacium 8. proposita et significata fuerunt diversa enormia, et horribilia ac detestabilia Crimina, quorum quadam haeresim sapiunt manifest, quibus eum irretitum esse dicebant et super iis publice ac notorie diffamatum, praestito ibidem ab eisdem proponentibus ad sancta Dei Evangelia tacta corporaliter juramento quod hujusmodi proposita et significata credebant esse vera, et posse probari in Generali Concilio, vel alias ubi, quando et coram quibus de jure faciendum, et per proponentes eosdem a Domino Rege, tanquam fidei pugili, et Ecclesiae defensore, ac Archiepiscopis, Episcopis, Abbatibus, Prioribus, et personis aliis Ecclesiasticis supradictis, tanquam Ecclesiae fideique Columnis petitum fuerat, ac instanter et pluries requisitum, ut pro declaratione veritatis hujus, ut omnis error abscedat, ut periculis & scandalis, quae universali Ecclesiae imminent occurratur, convocationi et congregationi dicti Concilii Generalis, ad laudem Dei nominis, et exaltationem et augmentum Catholicae fidei, ac salubre regimen, et bonum statum universalis Ecclesiae, et tocius populi Christiani, opem darent & operam efficaces: Quodque idem Dominus Rex Archiepiscopi, Episcopi, Abbates, Priores et aliae personae Ecclesiasticae supradicta auditis et intellectis pleniùs propositis & significatis, et requisitionibus supradictis, considerantes, quod in hoc casu negotium agitur fidei quod esi Dei, et quod ad defensionem et conservationem, et exaltationem ipsius fidei ipse Dominus Rex collatam sibi recipit a Domino potestatem, iidemque Praelati sunt in partem sollicitudims evocati, super praemissis per dies multos discussione ac deliberatione praehabita diligenti, ex praemissis, et aliis legitimis causis moti, convocationem et congregationem dicti Concilii generalis utilem, et omninò necessariam reputantes, hujus Convocationi et Congregationi consenserunt ac responderunt, quod Convocationi & Congregationi praedictis opem & operam darent efficaciter, ut deberent, & ne dictus Dominus B. motus seu provocatus ex iis, prout timebant ex verisimilibus conjecturis et comminationibus multis contra eos, Ecclesias, Parochianos, et subditos suos quoquomodo procedat aut procedi faciat sua vel alia authoritate quacunque excommunicando, suspendendo, interdicendo, deponendo, ●r●vando, aut alias quovismodo in impedimentum, et perturbationem Concilii congregandi, et quin concedere, conjudicare, et alia quae ad officium Praelati pertinent, facere in eodem Concilio possent, salvique eorum et sibi adhaerentium status manere deberent, pro se, Ecclesiis, Parochianis et subditis suis, et pro sibi adhaerentibus seu adhaerere volentibus in hac parte, ad praedictum Concilium congregandum, et ad futurum verum et legitimum Summum Pontificem, et ad illum vel ad illos, ad quem vel quos de jure fuerit appellandum, provocarunt et appellarunt in scriptis et Apostolos testimoniales cum instantia petierunt, supponentes se, Ecclesias Parochianos et subditos, ac sibi adhaerentes, ipsorum status, jura et bona protectioni divinae, praedicti Concilii, ac futuri veri et legitimi Summi Pontificis, ac protestants de innovando appellationem hujusmodi ubi, quando, et coram quibus eis visum fuerit expedire. Quare pro parte praefati Domini Regis, petebatur à nobis, ut Convocationi & Congregationi dicti Concilii Generalis assentire, ac quantum in nobis est opem dare et operam cutaremus. Nos autem praemissis considerationibus & causis inducti Convocationem & Congregationem ipsius Concilii reputantes u●lem, necessariam & salubrem, ac expedientem fidei negotio, & Ecclesiae Sanctae Dei, ejusdem Convocationi et Congregationi Concilii assentimus, ac opem et operam libenter dabimus juxta posse, et provocationi et appellationi praefati Domini Regis adhaeremus, quantum de jure possumus et debemus secundum Deum et justitiam, et sanctae permittunt Canonicae Sanctiones, supponentes ●es, ac nob●s adhaerentes et adhaerere volentes, statum nostrum, et Vniversitatem nostram protectioni divinae, et praedicti Concilii Generalis, ac futuri veri et legitimi Summi Pontificis. In quorum omnium testimonium sigillum nostrae Universitatis praedictae praesentibus literis duximus apponendum. Datum die Veneris ante festum Nativitatis beati Johannis Baptistae, Anno Domini 1303. Au Thresor des Chartes coffer Boniface. num. 51, & 53. * Ibid. sect. 4. p. 494, 495. Forme de la Lettre envoyee par le Roy a toutes les Villes, Eglises & Communautez de son Royaume, a ce quelles eussent a consentir a la Convocation du Concile general, & a l'appel par luy interiette au futur Concile. PHilippus Dei gratia Francorum Rex, discretis viris dilectis nobis in Christo Cathedralium, Collegiatarum Ecclesiarum Decanis & Capitulis, Prioribus Praedicatorum, Gardianis Minorum Fratrum, aliorumque Religiosorum Conventibus, Nobilibus, Consulibus, Civibus, aliisque personis Ecclesiasticis & Secularibus Tholosan. Civitatis & Diocaesis, salutem & dilectionem in Domino. Nuper nobis multis Archiepiscopis, Episcopis, Abbatibus, Prioribus, Comitibus, Baronibus, aliisque pluribus personis, tàm Ecclesiasticis quam Secularibus, praesentibus Paris. contra Bonifacium nunc Sedi Apostolicae Praesidentem, plura enormia et horribilia crimina, quorum aliqua immanem haeresim continent manifeste, ex parte plurium Illustrium personarum, quorundamque Militum, fervore dilectionis Sanctae Matris Ecclesiae, ac zelo fidei Catholicae accensorum, significata, dicta propositaque fuerunt, juramentaque assertiuè super ipsis criminibus praestita ab eisdem illustribus & nobilibus personis, ea proponentibus & significantibus, prout in Instrumentis publicis super haec confectis plenius continetur. Per quos proponentes & significantes ipsa crimina, instanter & pluries tàm nos quam praefati Praelati, requisiti & adjurati fuimus, ut ad honorem Dei, fidei Catholicae, & Ecclesiae Sanctae Matris, super convocatione Generalis Concilii convocandi, per quos fuerit faciendum, ad veritatem inquirendam & sciendam super ipsis loco & tempore, & ubi decebit proponendis intenderemus, & operam daremus efficacem; quod deliberatione diligenti praehabita necessario debere fieri visum fuit; nihilominus ad cautelam, & ut possit malis obviari per nos, ipsos Praelatos, Barones, Nobiles, Universitatem Parisiensem, Magistros in Theologia, Conventus Religiosorum, & Capitula Ecclesiarum appellationes & provocationes interpositae fuerunt, prout in quibusdam Instrumentorum super haec confectorum videre poteritis contineri. Quare ad vos dilectos & fideles Clericos nostros Archidiaconum Algiae in Ecclesia Lexovien. & Magistrum Petrum de Latilliaco Canonicum Paris. & eorum quemlibet mittimus pro praedictis vobis aperiendis & clarius significandis; vos vestrumque singulos ex affectu requirentes pro honore Dei, fidei Catholicae, & Sanctae Matris Ecclesiae, quatinus tanquam ipsius Ecclesiae veri filii, cujus negotium agitur, convocationi Concilii Generalis consentire, appellationibusque et provocationibus interpositis adhaerere velitis, nihilominusque ad tuitionem vestrum expressiorem quam syncero affectu procurare proponimus, de novo provocare et appellare secundum formam et modum quos in praefatis Instrumentis videbitis contineri; ac nobis super hoc patentes literas per ipsos vel eorum alterum sigillis vestris mittere sigillatas. Actum Paris. die Jovis post festum Nativitatis beati Johannis Baptistae, Anno Domini Millesimo Trecentesimo tercio. * Ibid. sect. 5. p. 495, 496. Le Roy declare, qu'au cas que le Pape procede contre luy & ceux qu'il a assemblez, pour adviser les moyens d'assembler un Concile, il en appelle au futur Concile, ou au Pape qui sera legitime, du 1 Juillet 1303. PHilippus Dei gratia Francorum Rex, universis praesentes literas inspecturis, salutem. Et si Catholicae fidei et Vniversalis Ecclesiae matris fidelium sponsae Christi, negotium cunctos, quos ejusdem participatio fidei et religio Christiana complectitur, principaliter et immediate contingat, ac proprium interesse respiciat singulorum. Nos tamen et alios Reges et Principes orbis terrae, eo principalius atque paramplius tangit et respicit, et ad ipsius promotionem negotii, cum causa deposcit, eo astricti tenemur obnoxius quo ad exaltationem et augmentum ejusdem fidei, et defensionem Ecclesiae et Ecclesiasticae libertatis commissam suscepisse recognoscamus, et fatemur et traditam divinitus potestatem. Nuper siquidem nonnulli Comites, Barones & Milites regni nostri, fide dignae quidem & magnae authoritatis personae, moti, ut dicebant, fervore fidei, syncerae devotionis affectu & zelo charitatis inducti, Sacrosanctae Romanae & Universalis Ecclesiae matri suae, quam sub praesidentia B. nunc ejusdem Ecclesiae regimini praesidentis miserabiliter deprimi, ac deformationem enormem & jacturam pati dicebant, compatientes ab intimis, ac Christianae fidei, in qua salus animarum consistit, et quae suis temporibus, proh dolor! contabescit et deperit, excidio condolentes, ad ipsius Ecclesiae et totius Christianitatis salubre regimen, et bonum statum ac reparationem et exaltationem Catholicae fidei, votis, ut dicebant, ferventibus intendentes, maxime cum eidem Ecclesiae, fidei fundamento et animarum saluti, summe expediat, ut domin●ci gregis ovili non nisi verus et legitimus, ac vere et legitime Pastor praesit, et quod ab eadem Ecclesia sponsa Christi, quae non habet maculam neque rugam, omnis error, scandalum, iniquitas, ac justitia repellatur, ac toti mundo quem ex perversis actibus, detestandis operibus, et perniciosis exemplis dicti Bonifacii in guerris et tenebris manere dicebant, salus, par et tranquillitas, divina favente misericordia, procurentur contra dictum Bonifacium haereticae pravitatis, et alia diversa enormia horribilia ac detestabilia crimina, quibus eum irretitum esse dicebant, et super eo publice ac notorie diffamatum; Nobis ac Archiepiscopis, Episcopis, & aliis Praelatis ac personis Ecclesiasticis qui pro suis & Ecclesiarum suarum agendis convenerunt, ac Baronibus, Comitibus, & aliis Nobilibus regni nostri praesentibus, asseruerunt, proposuerunt & objecerunt, publicè & patenter, praestitis ab eisdem objectoribus ut vestram in hac parte conscientiam informarent, nostrumque ad exauditionem petitionis suae animum facilius inclinarent, ad Sancta Dei Evangelia tacta corporaliter juramentis, quod hujusmodi crimina credebant esse vera, & se posse probare, quodque ipsa in Generali Concilio, vel alias ubi, & coram quibus expedire viderint, & de jure fuerit faciendum, ad finem debitum prosequentur; Petentes à nobis, tanquam fidei pugili, et Ecclesiae defensore, ac Archiepiscopis & Episcopis supradictis, tanquam Ecclesiae fideique collumnis, ut pro declaratione veritatis hujusmodi, ut omnis error abscedat, ac periculis & scandalis quae Universali Ecclesiae imminent occurratur, convocationi & congregationi dicti Concilii Generalis, ad laudem divini nominis, augmentum & exaltationem Catholicae sidei, honorem & bonum statum Universalis Ecclesiae, ac totius populi Christiani opem daremus & operam efficaces, cum in talibus & similibus casibus semper directrix veritatis extiterit Regia domus nostra. Nos autem licet pudenda patris proprio libenter pallio tegeremus, ob specialis tamen devotionis & dilectionis zelum, quem ad praefatam Ecclesiam matrem fidelium sponsam Christi, cujus tanquam Christianae legis & Catholicae fidei zelatores devotum nos filium profitemur, & defensorem recognoscimus specialem, progenitorum nostrorum insequendo vestigia gerimus, praemissa nequeuntes urgente conscientia sub conniventia vel dissimulatione transire, praesertim cum super excidio fidei, nostra et aliorum quorumlibet, et praecipue Regum et Principum orbis terrae deberet patientia reprobari; hujusmodi propositionibus & objectionibus, ac requisitionibus auditis & plenius intellectis, ac super iis cum Praelatis videlicet, Archiepiscopis, Episcopis, Abbatibus, Prioribus, Universitate Parisiensi studii, ac Magistris in Theologica facultate, & in utroque jure Doctoribus, Religiosis & aliis de regno nostro oriundis, ac etiam aliunde, ac in regno ipso & alibi Praelaturas, & beneficia obtinentibus, necnon Baronibus & aliis Nobilibus, deliberatione & discussione habita pleniori, convocationem & congregationem dicti Concilii, ex praemissis & aliis justis & legitimis causis, utilem & salubrem expedientem fidei negotii & Ecclesiae Sanctae Dei, & omnino necessari●m reputantes; Convocationi & congregationi hujusmodi faciendae ut praefati B. innocentia clareat, sicut teste conscientia exoptamus, aut de impositis sibi per Concilium discutiatur, statuatur & fiat, quod praecipiunt & decernunt Canonicae Sanctiones, deliberato Concilio expressè consensimus & proponentibus respondimus memoratis, quod eisdem convocationi & congregationi opem libenter & operam, prout ad nos pertinet, praeberemus. Certis ne idem B. ex iis provocatus, contra nos Praelatos, Barones, & personas praedictas Ecclesias, terras, fideles & subditos nostros, & eorum aut nobis adhaerentes vel adhaerere volentes in hac parte procederet, ad praedictum Concilium, & ad futurum verum & legitimum Summum Pontificem, & ad illum vel ad illos ad quos de jure fuerit appellandum, ex parte nostra, & ipsorum sub certis formis provocationibus & appellationibus interjectis. Nos itaque ad petendum praedictum Generale Concilium convocari & etiam congregari, & ad faciendum omnia & singula quae circa haec fuerint opportuna, dilectos & fideles Gulielmum de Chacenay● & Hugonem de Cella Milites nostros, exhibitores praesentium, & utrumque ipsorum insolidum Procuratores nostros constituimus & Nuncios speciales, dantes eis & alteri ipsorum in solidum super praemissis omnibus & singulis, ac ea tangentibus vel dependentibus eisdem plenam & liberam potestatem & speciale mandatum, ratum habituri & gratum quicquid per eos vel eorum alterum factum, gestum vel procuratum fuerit in hac parte. In cujus rei testimonium sigillum nostrum praesentibus literis duximus apponendum. Datum Paris. die 1 Julii, Anno Dom. 1303. Et scelle, Au Thresor des Chartes coffre Boniface, num. 50. * Ibid sect 6. p. 497. Lettre du Roy aux Cardinaux, aux fins des Lettres precedentes. PHilippus Dei gratia Francorum Rex, venerabilibus & amicis in Christo charissimis eadem gratia Episcopis, Presbyteris & Diaconis, Cardinalibus Sacrosanctae Romanae Ecclesiae, salutem & sincerae dilectionis affectum. Ineffabilis amoris dulcedine sponsus & * N●ta. caput Ecclesiae Dei filius Dominus noster Jesus Christus amplectens & prosequens sponsam suam, ipsam fundavit in Petri vocabulo supra petram, vosque ipsius columnas Ecclesiae, fidei Cardines & Apostolorum constituit successores; unde super iis quae augmentum & exaltationem fidei orthodoxae, ac honorem & bonum statum Universalis Ecclesiae & totius populi Christiani respiciunt, vos fiducia secura requirimus, ac specialibus cum causa deposcit literis & precibus excitamus. Nuper siquidem nonnulli Comites, etc. (ut supra, usque ad verba, provocationibus & appellationibus interjectis.) Quapropter venerabilem coetum vestrum attentè requirimus & rogamus, quatinus ad convocationem et congregationem praedicti Concilii Generalis, loco et tempore congruis celebrandi. pro honore Dei et augmento Catholicae fidei, ac bono statu Vniversalis Ecclesiae, et totius populi Christiani, diligenter et unanimiter, prout ad vos pertinet intendatis; per quod omni ab Ecclesia Dei errore propulso, ac sedatis scandalis, resurgant pax & tranquillitas, paretur miserabili Terrae Sanctae subsidium, vobis quae pro tam laudabili opera à divina clementia condignè proveniat retributionis augmentum. Credentes dilectis & fidelibus Gulielmo de Chacenayo, & Hugoni de Cella Militibus nostris, vel eorum alteri, quos ad vos propter haec specialiter destinamus, in iis quae circa haec vobis ex parte nostra duxerint exponenda. Datum Paris. die 1 Julii, Anno Dom. 1303. Et scelle, Au Thresor de Chartes coffre Boniface. * Pierre de Pithou, Preuves des Libertez de Lesglises Gallicane, p. 497, 498. Acte par le quel les villes du Languedoc adherent a l'appel interiette par le Roy au futur Concile, Aoust 1303. UNiversis praesentes literas inspecturis, Consules Civitatum & Burgorum Narbon. Carcasson. Bitter. Apam. Albia, Agathen. & Lodaeven. ac Villarum de Monte Regali, de Castris, de S. Pontio Thommeriarum, de Lautreco, de Crassa, de Lunoso, de Pedenacio, de Trib. bonis, de Cancio, de Florenciaco, de Capite Stag●o, de Barbarrano, de Villa magna, de Amacio, de Burlacio, de Saxiacho, de Rivo, de Montanhaco, de Mirapisco, de Centennon, de Berenchis, de Sancto Tiberio, de Sancto Paulo, de Sancto Gervasio, de Podio Naucerio, de Dozenchis, de Ginhaco, de Peteracho, de Olargio, de Monte Olivo, de Laurano, de Coffo lento, de Villalherio, de Conchis, de Villaiglino, de Villamostaussion, de Ledmiano, de Brisatesta, de Graeolheto, de Senegatio, de Sancto Dionysio, de Albanno, de Ambileto, de Palm●, de Regali Monte, de Savardimo, & Procuratores, Syndici & Rectores locorum, Castrorum seu Villarum de Electo, de Paulmhio, Terrae Saltus, de Lodeva, de Asilcano, de Claromonte, de Sancto Aniano, de Podio territo, de Bizano, de Carma, de Aniana, de Bisano, de Granolheriis, de Caunis, de Sancto Gulielmo, de Falgeriis, de Pipionibus, Senescalliae Carcasson. salutem in Domino Jesus Christo. Praesentium literarum serie vobis fieri volumus manifestum, quod cum Nobiles viri Dominus Amal●icus Vicomes, & Dom. Narbon. Gulielmus de Playsiano Dominus de Vicenobr. Milites, & Magister Dionysius de Senonis Clericus Domini nostri Francorum Regis, nobis & nonnullis Praelatis, Prioribus, Capitulorum & Conventuum, Ecclesiarum Cathedralium, Collegiatarum, & Monasteriorum, Syndicis & Procuratoribus, Baronibus, Nobilibus, Consulibus Universitatum, Civitatum, Castrorum & Villarum insignium praefatae, & Bellicadri, & Ruthenen. Senescalliarum, convocatis & praesentibus die praesenti apud Montem Pessulanum in domo Fratrum Minorum dicti loci, coram eis diligenter ostenderint & exposuerint, quod nuper nonnullis Archiepiscopis, Episcopis, Abbatibus, Comitibus, Prioribus, Universitate Magistrorum & Scholarium Parisius studentium, & multis aliis magnae authoritatis personis tàm Ecclesiasticis quam Secularibus Parisius apud Luparam, in dicti Domini Regis praesentia constitutis, recitatum fuit eis & expositum ac narratum ibidem, quod ipsis Domino Regi, Archiepiscopis, Episcopis, & aliis personis supradictis, per quosdam Comites & alios Nobiles regni Francorum contra Dominum Bonifacium Papam 8. proposita & significata fuerunt, diversa enormia, ac horribilia ac detestabilia crimma, quorum quaedam haeresim sapiunt manifeste, quibus eum irretitum esse dicebant, et super eis publice ac notorie diffamatum, praestitis ibidem ab eisdem proponentibus ad Sancta Dei Evangelia tacta corporaliter juramentis, quod hujus proposita & significata credebant esse vera, & posse probari in Generali Concilio vel aliàs, ubi, quando, & coram quibus de jure fuerit faciendum, & per proponente●●osdem à Domino Rege, tanquam fidei pugile et Ecclesiae defensore, ac Ar●●●episcopis, Episcopis, Abbatibus, Prioribus, & personis aliis Ecclesiasticis supradictis, tanquam Ecclesiae fideique columnis, petitum fuerat ac instanter & plenius requisicum, ut pro declaratione veritatis hujus, ut omnis error abscedat, ac periculis & scandalis quae Ecclesiae Universali imminent occurratur, convocationi & congregationi dicti Concilii Generalis ad laudem Dei nominis, & exaltationem & augmentum Catholicae fidei, ac salubre regimen & bonum statum Universalis Ecclesiae, & totius populi Christiani, opem darent & operam efficaces, quodque idem Dominus Rex, Archiepiscopi, Episcopi, Abbates, Priores, & aliae personae Ecclesiasticae supradictae, auditis & intellectis, propositis & significatis, ac requisitionibus supradictis considerantes, quod in hoc casu negotium agitur fidei, quod est Dei, et quod ad defensionem, et conservationem et exaltationem ipsius fidei, ipse Dominus Rex collatam sibi recepit a Domino potestatem iidemque Praelati sunt in partem solicitudinis evocati, super praemissis per dies multos discussione & deliberatione praehabita diligenti, ex praemissis & aliis legitimis causis moti, convocationem & congregationem Concilii Generalis utilem & omnino necessariam reputantes, hujus convocationi & congregationi consenserant & responderant, quod convocationi & congregationi praedictis opem & operam darent efficaciter ut deberent. Et ne dictus Dominus B. motus seu provocatus ex iis, prout timebant ex verisimilibus conjecturis & comminationibus multis, contra eos, Ecclesias, Parochianos, & subditos suos quoquomodo procedat aut procedi faciat, sua vel alia authoritate, excommunicando, suspendendo, interdicendo, deponendo, privando, aut aliàs quovismodo in impedimentum & perturbationem Concilii congregandi, & quin consedere, conjudicare, & alia quae ad officium Praelati pertinent, facere in eodem Concilio possent, salvique eorum & sibi adhaerentium status manere debeant, pro se, Ecclesiis, Parochianis & subditis suis, & pro sibi adhaerentibus seu adhaerere volentibus in hac parte, ad praedictum Concilium congregandum, & ad futurum verum & legitimum Summum Pontificem, & ad illum vel ad illos, ad quem vel quos de jure fuerit appellandum, provocarunt & appellarunt in scriptis & Apostolos testimoniales cum instantia petierunt; supponentes se, Ecclesias, Parochianos, subditos, & sibi adhaerentes, ipsorum status, jura & bona protectioni divinae, praedicti Concilii, ac futuri veri & legitimi Summi Pontificis, ac protestants de innovando appellationem hujus ubi, quando, & coram quibus eis visum fuerit expedire. Quare cum pro parte Domini Regis, per dictos Dominos peteretur à nobis, ut convocationi & congregationi praedicti Concilii Generalis assentire, ac quantum in nobis est opem dare & operam curaremus, & de praemissis nobis ac caeteris ibidem congregatis, processus Parisius coram Domino Rege habitos per Instrumenta authentica & literas diversis sigillis sigillatas ostenderint. Nos praemissis considerationibus & causis inducti convocationem & congregationem ipsius Concilii, utilem, necessariam, salubrem, ac expedientem fidei negotio, ac Sanctae Dei Ecclesiae reputantes, eidem convocationi & congregationi Concilii pro nobis & Universitatibus locorum praedictorum, & aliis Universitatibus locorum expressorum superius & non expressorum Seneschalliae Carcasson. praedictae, & nobis adhaerentibus & adhaerere volentibus, assentimus et opem et operam libenter dabimus, et dare promittimus juxta posse, et provocationi et appellationi, ac appellationibus praefati Domini Regis, per ipsum et quoscunque alios ejus nomine factis, et aliorum quorumlibet sibi adhaerentium, adhaeremus quantum de jure possumus et debemus secundum Deum et justitiam, et ut Sanctae permittunt Canonicae Sanctiones, salvis authoritate et reverentia Sedis Apostolicae, Sanctaeque ac Catholicae Ecclesiae unitate. Et ne dictus Dominus B. motus seu provocatus ex iis, prout timemus ex verisimilibus conjecturis & comminationibus variis factis per eum, contra nos, vel aliquem ex nobis, seu Universitatum praedictarum & aliorum quorumcunque nobis adhaerentium, quoquomodo procedat vel procedi faciat, sua vel alia authoritate quacunque excommunicando vel suspendendo, interdicendo, vel alias quoquomodo in impedimentum vel turbationem congregandi Concilii, & quin aliàs status nostri, salvi remaneant pro nobis & Universitatibus praedictis, & singulis hominibus ex eisdem, & aliis nobis adhaerentibus, seu adhaerere volentibus ad praefatum sacrum Concilium congregandum, & ad futurum verum & legitimum Summum Pontificem, & ad illum seu ad illos, ad quod seu quos de jure fuerit appellandum, provocamus & appellamus publicè in iis scriptis, in praesentia Tabellionum & Notariorum publicorum, aliorumque testium subscriptorum, & Apostolos & literas testimoniales cum instantia petimus ab eisdem; supponentes nos, Universitates praedictas, & ex eis singulos ac quoslibet nobis adhaerentes, & adhaerere volentes, status nostros & eorum fautores, & adjutores nostros, bona & jura nostra, & Universitatum praedictorum, & singulorum ex eis, nobisque adhaerentium & adhaerere volentium in hac parte, protectioni divinae, & beatorum Petri & Pauli, & dicti Concilii Generalis, ac Sedis Apostolicae, & futuri veri & legitimi Summi Pontificis, ac protestants de innovando appellationem seu appellationes hujus, ubi, quando, & coram quibus nobis visum fuerit expedire. In praemissis enim omnibus nos consentientes, adhaerentes & appellantes praedicti, consentimus, adhaeremus & appellamus sub modis & formis quibus Dominus Rex, et aliae Vniversitates regni Franciae consentientes consenserunt, adhaeserunt et appellaverunt. Acta haec fuerunt in loco praedicto, 8 Kalend. Augusti, Anno Domini 1303. Domino Philippo Dei gratia Rege Francorum regnante, in praesentia & testimonio Fratrum Petri de Pullis Gardianis, Petri Rabelli, Johannis de Fonte; Rever, Fabri Fratrum Minorum Conventus Domus praedictae de Monte Pessulano, Magistrorum Boneti Jaca Cur. Magalon Episcopi, Bernardi de Ferreriis, & Petri de Manso ejusdem Domini Episcopi & Domini Regis Notarionum publicorum, aliorumque plurium testium ad haec specialiter vocatorum, & mei Petri de Malhaco de Vauro publici Senescallariarum Tholosa & Carcass. Domini Regis praedicti Notarii, qui praemissis interfui & requisitus à dictis Consulibus, Syndicis, Rectoribus & Procuratoribus hoc Instrumentum de praedictis recepi, scripsi, & meo sequenti signo solito consignavi. Et ego Bonetus Jaca Notarius publicus, etc. signum meum apposui. Et ego Bernardus de Ferreriis publicus, etc. signum meum appono. Et ego Petrus de Manso publicus, etc. signum meum apposui. Sigillat. 60 sigillis. Thus did King Philip, with all the Peers, Earls, Barons, Archbishops, Bishops, Abbots, Priors, Cathedrals, Clergy, Universiy of Paris, the Cities, Villages, and Commonalty of France, unanimously oppose, Appeal and Article against Pope Boniface the 8. his person, crimes, Interdicts and Excommunications, to the next General Council, in the ruff of his Papal Pride, Tyranny, as a most detestable Heretic, Atheist, Simoniac, Adulterer, Sorcerer, and monster of Impiety; and soon after seized, imprisoned and brought him to a shameful Tragical end, the History whereof, according to my Chronological method, I must refer to the beginning of the ensuing Year and Chapter. BOOK V. CHAP. V. Containing the imprisonment and death of Pope Boniface the 8th. The Letters, Bulls, Negotiations between King Edward the 1. and this Pope's Successors, with their Succession in the See of Rome: This King's Acts of Sovereign Ecclesiastical Jurisdiction over the Churches, Prelates, Clergy of England, Scotland and Ireland. His Prohibitions, Statutes, Edicts against Papal Provisions, Exactions, and Prelatical Usurpations upon the rights of his Crown and Temporal Courts; The Succession of Archbishops, Bishops, Abbots, and other Prelates in the Churches of England, Scotland, Ireland; With other particulars relating to their public affairs, from the beginning of the 31 year of King Edward the 1. till his death, in the 35 year of his reign; Collected out of the Records of those years, and our Historians. AFter the proceedings, Declarations, Articles and Appeals of our King Edward the first, his Parliament, Nobles, and of Philip King of France with his Parliament, Nobles, Prelates, Clergy and Commonalty, against Pope Boniface the 8. related in the precedent Chapter, the Papal dignity, authority, and pretended Sovereignty over all Kings, kingdoms, Churches, Nations, claimed and exercised by this Antichristian Pontiff and the See of Rome, together with his Excommunications, Censures, became so contemptible and detestable, that by the instigation and procurement of King Philip, this proud Pope was soon after suddenly seized upon, imprisoned, plundered of all his extorted Treasure, which was very great, shamefully entreated, and came to an infamous death, the particulars whereof are thus related by our own Historians, more largely than any others. a Flores Hist. p. 442, 443. Matthew Westminster renders us this account thereof; Anno Dom. 1303. in vigilia Nativitatis Mariae, Papa Bonifacius, procurante ut creditur Rege Francorum, inter quos horrenda dissentionis per longum tempus extitit materia, à quibusdam inimicis suis, & specialiter à quodam nomine Saira de Campania, atrocissime, irreverenterque dignitate Papali non obstante, in praejudicium totius Ecclesiae, immisericorditer depraedatus fuit in palatio suo Anagniae Civitatis, spoliatus fuit bonis suis omnibus, et in carcere per triduum custoditus, etc. Verum quia a seculo non est auditum, postquam pax Ecclesiae per universum mundum est reddita tam arduum flagitium, falsos Christianos, qui se dicunt Christianos et non sunt, in Summum commisisse Pontificem, ad notitiam futurorum, non sufficit dixisse, Papa Bonifacius spoliatus fuit omnibus bonis suis, nisi modus & forma facinoris subnectatur. (which he repeats in his former words, without any particular relation thereof; Adding) Postea rediit Romam, et ivi tactus dolore cordis et angustia, prae irreverentia Ecclesiae Romanae, et sibi Dei Vicario illata, infra breve temporis spacium vitam finivit, viz. 12. die Octobris, et sepultus fuit in crastino in Ecclesia beati Petri in mirisico sepulchro, quod sibi praeparaverat adhuc vivens, De quo quidam versificator sic scripsit: Ingreditur Vulpes, regnat Leo, sed Canis exit, Re tandem vera, si sic fuit ecce Chimaera. Alter verò sic: Vulpes intravit, tanquam Leo pontificavit; Exiit utque Canus, de divite factus inanis. b Ypodigma Neustriae, p. 95, 96. Hist. Angliae, p. 57, 58. & p. 26. See Polychronicon▪ l. 7. c. 39 Centuriae Magdebur. 13. c. 10 col. 1017. H. de Knyghton de Event. Angliae, l. 3. col. 2472, 2529. Thomas Walsingham more largely and particularly records the catastrophe of this avaricious, tyrannical, antimonarchical insolent Pontiff. Anno 1304. circa festum S. Johannis Baptistae milites quidam in praesentia Cleri et populi Parisiis congregari, Papae Bonifacio multa imposuerunt enormia, puta haeresim, simoniam, et homicidam: propter quae per Regem Franciae appellatum est contra eum ad illum cujus interest. Circa festum Nativitatis beatae Virgins, videlicet in vigilia Nativitatis ejusdem, venit summo manè magnus exercitus hominum armatorum missus ex parte Regis et Cardinalium Columnensium damnatorum repentè ad portum Civitatis Anagnium, in quam Papa confugerat ad tutelam, quia ibidem natus fuerat. Invenientes igitur portas apertas ingressi sunt Civitatem, et mox dederunt insultum pallaciis D. Papae, et Marchionis nepotis Papae et trium Cardinalium. Communitas verò villae comperta, quod Scaira frater Columpnensium Cardinalium, & Willielmus de Longareto Senescallus Regis Franciae advenissent ex conspiration, ut Papam deponerent vel necarent (who had unjustly and tyrannically deposed them) statim pulsata communi campana, et tractatu habito, in communi eligerunt sibi Capitaneum quendam Adnulphum, unum ex majoribus Dominis de Campania, per quem instanti negotio regerentur: Qui quidem Adnulphus, illis ignorantibus, Domini Papae extitit Capitalis inimicus. Interim Domini Papae adversarii ejus Palacio, & Marchionis nepotis sui, triumque Cardinalium acerrimos dederunt insultus: sed familiaribus Domini Papae & Marchionis viriliter se defendentibus, illorum palacia * intrare. invadere nequiverunt. Trium tamen Cardinalium palatia, qui reputabantur specialiter amici Papae, per vim et potentiam sunt ingressi, et omnia bona ibidem reperta diripuerunt et asportaverunt. Ipsi verò Cardinales per latrinam vix evaserunt. Interea intervenit Dominus Adnulphus villae Capitaneus, adducens secum Dominum Reginaldum de Supine qui habuit de Campania magnum dominium, et erat Papae Capitalis adversarius, cum quo etiam venerunt filii Domini Johannis de Chitau, quorum patrem Dominus Papa tunc in carcere detinebat. Cumque dictus Capitaneus cum suis sociis supradictis venisset ad Scairum de Columpna, & ejus exercitum, statim cum omni populo quem ducebat, conjunxit se eidem. Et communibus votis irruerunt tantum in Papam et Nepotem suum, quod diu ut putebatur eis resistere non valerent: Ob quam causam Dominus Papa timens sibi, treugas petiit a Scaira; quas sibi concessit & Nepoti suo, usque ad horam nonam dicti diei: quae videlicet treugae captae fuerunt hora prima. Durante treuga, Papa misit secrete ad populum Anagum, supplicans, ut salvarent vitam suam; promittens, si hoc facerent, quod ipsos in tantum locuplicaret, quod omnes suo perpetuo merito gaudere deberent. Populus verò se excusavit, dicens, se nihil posse jubare in hac parte, praesertim cum tota potestas villae Capitaneum sequeretur. Tunc Papa supplicavit Scairae, ut significaret articulos, in quibus fuerat nunciatum sibi & suis fratribus, et ipse paratus esset, secundum consilium Cardinalium facere restitutionem sibi. Scaira verò respondit, quod non permitteret Papam vivere, nist duos Cardinales fratres suos plene restitueret, scilicet Petrum & Jacobum de Columpna, quos prius damnaverat, ad temporalia et spiritualia, et non solum illos restitueret, sed et omnes de eorum sanguine et parentela; et quod idem Papa post hujusmodi restitutionem renunciaret Papatui; et quod postmodum corpus ejus esset ad voluntatem ipsius Scairae. His auditis, ingemuit Papa, & ait. Heu me, durus est hic sermo: cumque concordari non possent, & advenisset hora diei nona, iterum Scaira cum exercitu dedit insultum Papae et nepoti suo: at ipsi se viriliter defendebant. Tandem videntes adversarii, quod principalis Ecclesia Anagum, quae erat de sancta Maria, esset eis impedimento quo minus poterunt accingere pro votis palacium Papae, apposuit ignem ad ostium Ecclesiae supradictae. Itaque valvis Ecclesiae combustis, totaliter Ecclesiam sunt ingressi homines Scairae, & dispoliaverunt omnes Clericos & Laicos mercenarios, habentes cultellos ibidem & alia mercimonia ad vendendum, ita quod non dimiserunt valorem quadrantis ex omnibus quae appraehendere potuerunt. Tandem Marchio nepos Papae perpendens quod se ulterius non posset defendere, reddidit se dicto Scairae & Capitaneo memorato, ea conditione, ut vitam ipsius & filii sui salvarent, servientiumqe suorum. Quibus auditis, Papa flevit amare. Post haec, ruptis ostiis & fenestris palatii Papae, & pluribus locis igne supposito, per vim ad Papam exercitus est ingressus. Quem tunc permulti verbis contumeliosis sunt aggressi, minae etiam ei a pluribus sunt illatae. Sed Papa nulli respondit. Enimvero cum ad rationem positus esset, an vellet renunciare Papatui? constanter respondit, non: immo citius vellet perdere caput suum, dicens in suo vulgari; & le col, et * Papa emori potius vult, quam Papatui cede●e. le cape, quod est dicere. Ecce collum, ecce caput. Et statim protestatus est coram omnibus, quod Papatui nunquam renunciaret; quamdiu posset habere vitam. Scaira vero voluit libenter interfecisse Papam, sed per quosdam fuit prohibitus, ita quod Papa in corpore malum non recepit. Attamen ostiariis Papae fugatis & quibusdam interfectis, ejectisque tàm majoribus quam minoribus de sua familia, deputati sunt Custodes Papae per Scairum et Capitaneum, Dominus Reginaldus de Suppina, & multi alii cum eodem: Acta sunt haec in vigilia nativitatis Sanctae Mariae, septima hora diei: exercitus verò postquam irrupit palatium, mox despoliavit Papam, et ejus cameram atque thesauriam suam, et asportavit vestimenta cum ornamentis, et aurum atque argentum cum omnibus aliis rebus inventis ibidem, et revera creditur, quod * Nota. omnes Reges mundi non possent tantum de thesauro reddere infra unum annum, quantum fuit de Papali palatio asportatum, et de palatiis trium Cardinalium et Marchionis. Remansit autem Papa et nepotes sui sub custodia Militum et custodum Scairae usque in diem tercium. Medio tempore Schaira tractavit cum suis, quomodo Papam morti traderet, vel mitteret ad Regem Franciae corpus ejus. Sed populus Anagum hoc comperiens, facta convocatione secreta ignorantibus Capitaneo & Scaira, quasi ad 10000 hominum, concurrunt ad palatium ubi Papa servebatur in custodia, et expulsis atque peremptis custodibus, ingressi sunt, & deliberaverunt Papam et Nepotes ejus, habituri eorum custodiam penes se. Sed antè haec omnia sciendum, quod cum primò Papa ignominiose tractatus. Scaira et Capitaneus cum Seneschallo Regis Franciae compraehendissent Papam, in equum posu●runt effrenem, ad caudam versa fancy, et sic discurrere fere usque ad novissimum halitum coegerunt, et tandem pene fame necaverunt, donec eum populus Anagum (ut praemittitur) liberasset. Scaira verò propter id offensis villae communibus cum exercitu de villa recessit. Tunc populus fecit Papam deportari in magnam plateam, ubi Papa lachrymando populo praedicavit, inter omnia gratias agens Deo et populo Anagum de vita sua. Tandem in fine sermonis dixit; Boni homines & mulieres, constat vobis qualiter inimici mei venerunt & abstulerunt omnia bona mea, & non tantum mea, sed et omnia bona Ecclesiae, & me ita pauperem sicut Job dimiserunt. Propter quod, dico vobis veraciter, quod nihil habeo ad comedendum vel bibendum, & jejunus remansi usque ad praesens. Et si sit aliqua bona mulier, quae me velit de Cibum jejunus emendicas. sua juvare elemosina in pane vel vino, & si vinum non habuerit, de aqua permodica, dabo ei benedictionem Dei et meam, & omnes qui quicquam portaverint quantulumcunque modicum in meam subventionem, absolvo ab omnibus peccatis suis. Tunc omnes haec audientes ex ore Papae, clamabant, Vivas Pater sancte. Et mox cerneres mulieres currere certatim ad palatium, ad offerendum sibi panem, vinum, vel aquam, Papa famelinus' familiaris. in tantum, quod statim camera Papae victualibus repleta fuit. Et cum non invenirentur vasa ad capiendum allata, fundebant vinum & aquam in area Camerae Papae in maxima quantitate. Et tunc potuit quisquam ingredi et cum Papa loqui sicut cum alio paupere qui volebat, Tunc Papa exiens, absolvit omnes existentes in civitate ab omnibus peccatis eorum generaliter, praeter despoliatores Ecclesiae Romanae, spoliatores etiam Cardinalium et aliorum de Curia non absolvebat, nisi bona hujusmodi infra triduum reportarent. Veruntamen Papa express remisit omnibus qui bona sua asportaverant, dum tamen illa bona de thesauro Ecclesiae non fuerunt, & statim protestatus est coram omnibus, quod voluit habere pacem cum Columpnensibus Cardinalibus et suis aliis inimicis, et paratus erat ipsos restituere ad temporalia et spiritualia Cardinals, et hoc fecit proelamari per villam. Interea reportata fuerunt bona illius quaedam, sed non omnia prius ablata. His itaque gestis, Papa subito & inopinatè recessit de villa Anagum, progrediens versus Romam, cum maxima multitudine armatorum: et cum pervenisset ad Sanctum Petrum, ex timore quam conceperat, quando captus fuit, et moerore rerum inaestimabilium perditorum, et fame quam contraxerat sub custodia adversariorum suorum cito defecit. Et sic completa est in e● prophetia praedecessoris sui, qui dixit; Ascendisti ut Vulpes, regnabis ut Leo, morieris ut Canis. Upon this occasion, Thomas Walsingham thus concludes that year; * Hist. Angl. p. 60. Ypodig. p 96. Transit annus iste durus divitibus, pauperibus penuriosus, Papae, Curiaeque Romanae probrosus, propter malam captionem Papae. Sed tamen in hoc etiam consolari potuit, quia nullus eorum qui ejus captio●i interfuit, vel facinori tanto consenserit, judicium ultionis evasit. (A gross mistake & forgery.) Nam quidam insanabili acti sunt furia, quidam & praecipuè qui manum injecerunt Christi Vicario, manus proprias comederunt. Regis etiam Franciae consanguinitas & cognatio tacta est usque in generationem septimam igne sacro. † Chronica, col. 2003. William thorn a Monk of Canterbury, thus relates this avaricious proud Pope's infamous spoiling, usage and death, somewhat different from others in some particulars. Anno 1304. idem Bonifacius dum mundi hujus gloriam th●s●uris innumerabilibus sollicite et cautelose adquisitis aestuaret, in solo patrio in manibus inimicorum suorum Dominorum Jacobi & Petri de Columpna Cardinalium, quos a Cardinalatu et ab urbe una cum nepotibus suis violenter ejecerat, eorumque palacia solo tenus everteret loca sale conspergendo, ut quasi terram omnino faceret inutilem; tandem miserabiliter ab omni prorsus auro et argento, ac universis quae praeciosa penes eum fuerunt inventa, spoliatus est; quia abundanter thesaurizavit et ignoravit eui congregavit ea. Ipsi verò Petrus & Jacobus Papam triduo s●cum detinentes, ut Papatui cederet pluries hortati sunt. Illo vero in Papatu vivere et mori affirmante, asinina pelle repente excoriata eum induerunt, carcerali custodia eum per triduum coartantes. Non multum post dolore cordis absorptus, 12. die mensis Octobris, anno Pontificatus sui non● diem cum luctu clausit extremum, dignam pro meritis subiturus terminationem; Vnde prophesia ejusdem, Vulpes intra●it, etc. as in a Flo●●● A●storiar. p 443. Stella, Balaeus in Boni●acio 8. Cent. Magd 13 cap. 10. ●ol. 1018. Matthew Westminster. This was the Tragical shameful end of this covetous, ambitious insolent Antichristian Pope. Hic ille est (as b Balaeus in Bonif. 8. & Cent. Magd. col. 1008, 1015. Balaeus and others story) qui Decretalia promulgavit; Romanum Pontificem a nemine debere judicari, etiamsi innumerabiles animas secum mancipio gehennae traderet. Hic ille est, de quo c in vita Bonif 8. Platina scriptor Pontificus ait; Qui Imperatoribus, Regibus, Principibus, nationibus, populis terrorem potius quam religionem injicere conabatur, quique dare regna et auferre, pellere homines ac reducere pro arbitrio animi conabatur, lucrum undique conquisitum plus quam dici potest sitiens. Qui omnes ferme prae se contempfit superbissime. d Abbas Uspergensis Paraleipom p. 343. Q●i die Cinerum Procheti Hostiensi Archiepiscopo ad ipsius pedes devoluto, cinerum magnam quantitatem in oculos conjecit, non in caput, ut illis mos est; additis hisce verbis; Memento homo quia Gibellinus es, et cum Gibellinis in cinerem redigeris; instead of Memento homo quod cines es, & in cinerem reverteris. After whose death (as e Flores Hist. An. 1306. p. 463. Balaeus Scriptor. Brit. Cent. 4. c. 82, p. 364. Matthew Westminster and others story) Rex Francorum à Domino Papa (Clement 5.) ossa Bonifacii praedecessoris sui petiit ad comburenda, tanquam haeretici, instantia oportuna. Petiit etiam Sanctorum Catalogo ascribi Petrum de Murone, qui quondam fuerat Papa, dictus Coelestinus quintus; whom this ungrateful Pope Boniface imprisoned, starved to death; and therefore was now by divine retaliation likewise imprisoned and almost starved, as you have heard. f Mat. Westm. An. 1303. p. 44. Tho. Walsingham, Hist. Angl. p. 59 60. Y●odig. Neustriae, p. 36. Chron. W●l. Thorn, col. 2003. Hen. de Knyghton, de Event. Angl. l 3. c. 5 col. 2494, & cap. 13. col. 2529. See Platina, Onuphrius, Stella, Balaeus, Volaterranus, Hermannus Schedel, Opmerus, & Laertius Cherubinus in Benedicto 11. Bonefacio defuncto & sepulto, in crastino convenientes in unum Cardinals, eligerunt Episcopum Ostiensem, de ordine Praedicatorum, & decimo die post creatus in Summum Pontificem, Benedictus 11. est vocatus; Lombardus natione, quem Papa Bonifacius, cujus Magister erat, fecerat Episcopum Ostiensem. De isto Episcopo quidam dicit, A te nomen habe, bene dic, benè fac benedict, Aut rem perverte; maledic, malefac Maledicte. Columpnenses, mortuo Papa Bonifacio, de suis egressi latibulis ad Papam Benedictum venerunt, misericordiam implorantes, quos ille benignè suscipiens abs●lvit, ac bonorum suorum tribuit facultates: Sed eos ad gradum Cardinalatus tam subito restituere non decrevit. Papa Benedictus per hoc tempus Episcopum Spoletanum ad Cardinalatum assumen, fecit Episcopum Ostiensem; fratrem etiam g See Balaeus Script. Brit. Cent. 4. c. 81. p. 361. Willielmum de Makelesfield, Doctorem sacrae Theologiae, ordinis Praedicatorum, natione Anglicum, Diocasis Coventrensis, tituli Sanctae Sabinae fecit Presbyterum Cardinalem. Qui antequam ad eum r●mor perveniret, in fata cc●cessit. Cujus morte cognita, Papa fratrem Walterum Winterburne similiter ordinis Praedicatorum, Regis Angliae Confessorem, S●risburiensis Diocaesis ad eundem titulum Cardinalatus promovit. Of whose promotion, h Scriptorum Brit Cent. ●. c. 85. p. 366. John Bale renders us this account. Mox ut mortuum luxissent patres (Praedicatores) praedictum Gulielmum Maclesfeldium, apud Benedictum suum ejus nominis undecimum Papam, multis pecuniis egerunt, ut hic venerabilis eorum Doctor illius in officio succederet. Speciosum certe, imo splendidum valde, excelfis et turgidis eorum animis videbatur Cardinalium diadema a suis rabbinis geri, eosque propterea a magnis Principibus salutari. How our Archbishops, Bishops, and their Officers still continued their Usurpations upon the King's Temporal Jurisdiction, Courts, Free Chapels, Crown and Dignity, this year, will appear by several Prohibitions, Writs, Suits and Attachments against them. In a broken Bundle of Writs in the White Tower, I met only with this, at the King's prosecution, for suing in Court Christian against his prohibition. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. Vic. Essex salutem. Pone per vadios & salvos plegios Priorem de Colne, & Hugonem de Hamshaye Commonachum suum, Bundela Brevium, An. 31 ● 1. in Turre London. quod sint coram Justice. nostris apud Ebor. in crastino S. Martini, ostens. quare cum placita de Catallis et debitis in regno nostro quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, ad Coronam et Dignitatem nostram specialiter pertineant, iidem Prior et Hugo, sicut ex relatu plurium accepimus, secuti sunt placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis Johannis de Catefeld persona Ecclesiae de Rochings Ayturp, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra prohibitionem nostram, etc. Teste meipso apud Kynlos 9 die Sept. Anno regni nostri Tricesimo primo. The Archbishop of Canterbury excommunicating the Prior and Canons of St. Oswalds' Church in Gloucester anciently the King's Free Chapel, (exempted from all Episcopal and Metropolitical Jurisdictions by the King's Charters, and Pope's Bulls confirming them, but after united to the Archbishopric of York, and subjected by King William's Charter and Pope's Bulls only to that Archbishop's Visitation,) and withal inhibiting all persons to pay Tithes, or have any communion with them as with excommunicate persons, (notwithstanding their Appeal against his Excommunication to the Court of Rome,) only because they refused to be visited by him in his Metropolitical Visitation, to the prejudice of the King's Charters, Crown and Dignity. The King upon complaint thereof, issued this memorable Writ to the Archbishop, to revoke these his illegal sentences and proceedings against them, as prejudicial to his Crown and Dignity. REX Venerabili in Christo patri R. eadem gratia Archiepiscopo Cantuar. totius Angliae Primati salutem. Cum Ecclesia Sancti Oswaldi Gloucestr. de Elemosinis Claus. 31 E 1. m. 12. dorso. Pro Priore S. Oswaldi Gloucestr. progenitorum nostrorum quondam Regum ●●gliae fundata, libera Capella eorundem Progenitorum nostrorum fuerit ab antiquo, et abomni Iurisdictione ordinaria exempta penitus et immunis, ac bonae memoriae Willielmus quondam Rex Angliae Progenitor noster, per Chartam suam praedictam Ecclesiam cum juribus suis cuidam Thomae dudum Archiepiscopo Eborum, pro quibusdam exactionibus et calump niis suis quas erga quendam Robertum tunc Lincoln. Episcopum de quibusdam Ecclesiis et possessionibus fecerat remittendis, dederit et concesserit; habendam eidem Archiepiscopo et successoribus suis Archiepiscopis ejusdem loci imperpetuum, ab omni Iurisdictione Diocaesani vel Metropolitani alterius quam sui ipsius exemptam penitus et immunem, sicut progenitores nostri eam ante donationem et concessionem praedictas tenuerunt, quas quidem donationem et concessionem quidam Summi Pontifices postmodum per suas Papales Literas confirmarunt: Ac Priores et Canonici ejusdem loci, tam virtute donationis et confirmationis praedictarum, quam ratione exemptionis praedictae, ab omni Iurisdictione loci Diocaesani vel Metropolitani alterius quam Archiepiscopi loci praedicti semper hucusque extiterunt, ut dicitur, liberi penitus et immunes. Ac jàm intellexerimus, quod vos ad exemptionem, donationem, et confirmationem praedictas nullam habentes considerationem in Ecclesiam Sancti Oswaldi praedictam, ac Priorem et Canonicos ejusdem loci Officium visitationis, et alias jurisdictionem ordinariam nuper nitebamini pro viribus exercere, et sententias Excommunicationis in ipsos Priorem et Canonicos, pro eo, quod vos super hoc impediberunt, sicut debuerunt, fulminastis. Et licet ipsi a sententiis praedictis tanquam ab iniquis, ad Curiam Romanam legitime appellaverint, et appellationis illius negotium effectualiter prosequantur, Vos nichilominus in Episcopat● Wygo●niae ne quis eisdem Priori et Canonicis tanquam excommunicatis et a communion● fidelium seperatis de Decimis aut aliquibus aliis Spiritualibus respondea●, ac aliqualiter communicet cum eisdem fecistis publice inhiberi. Quae si sic tollerarentur, in nostri praejudicium et exemptionis, donationis et confirmationis earundem derogationem manifeste redundarent. Vobis mandamus, quod sententias in praedictos Priorem et Canonicos per vos aut alios authoritate vestra, ut praedictum est, fulminatas, ac alia si quae in hac parte in nostri et exemptionis, donationis et confirmationis praedictarum praejudicium attemptaveritis, vel attemptari feceritis, faciatis revocari, nichil in hac parte in nostri et ipsorum praejudicium attemptantes, ne pro defectu vestri de alio remedio super hoc nos oporteat providere. Teste Rege apud Alvewyke 9 die Maii. By which Record it is evident. 1. That our Kings by their Royal Prerogative and Charters, anciently did, and may exempt Churches and Chapels both from the Jurisdiction and Visitation of Archbishops and Bishops; and likewise subject Churches and Chapels within the Province of Canterbury, to the Archbishopric and Province of York. 2ly. That by their Writs issued out of Chancery and other Temporal Courts, they may command Archbishops and Bishops to revoke all Sentences of Excommunication, and all proceedings or interdicts grounded thereon, that are illegal, irregular, uncanonical, or entrenching upon their Charters, or Prerogatives royal. 3ly. That Pope's Bulls of exemptions in confirmation of our King's Charters, added no real nor legal efficacy or vigour to them, being valid to all intents without them. This Archbishop of Canterbury presuming by his Archiepiscopal authority, to sue the King's Sheriff, Officer's and Bailiffs in Kent in his Ecclesiastical Court, for executing the King's Writs, de vi Laica amovenda (placed therein by the Archbishop in the contest between the Abbot of St. Augustine's and him) in several Churches, and threatening to excommunicate them for the same, against the King's Crown and dignity; he thereupon issued this memorable Prohibition to him not to sue, molest, or excommunicate them, and to reverse all Sentences of Excommunication thundered out against them for obeying his commands. REX Venerabili in Christo patri R. eadem gratia Cantuar. Archiepiscopo, totius Claus 31 E 1. m. 11. dorso. Prohibitio pro Ministris Regis. Angliae Primari, salutem. Cum nos per Breve nostrum Henr. de Cobeham nuper Vic. nostro Kanc. praeceperimus, quod omnem vim laicam & armatam quae se tenuit in Ecclesiis Sancti Pauli extra muros Cantuar. Chistelet, Menstre, Wynelesbergh, Keni●ton parva, Merringeham, Estlangedon, Stonore, Swaleclyve, Kyngesdonne, Frithindenne, Stone in Oxene, Borewardesmarsh, Domecherch, Brocland, Omnium Sanctorum Cantuar. Sanctae Mariae Magdalenae Cantuar. Sancti Johannis Cant. & Sanctae Mildredae Cantuar. in laesionem pacis nostrae, quam inv●olabiliter tenemur observare, sine dilatione amovere faceret ab eisdem; (placed in them by the Archbishop's direction) Et idem Vic. unà cum Willielmo de Cotes Subvicecom. Kanc. & Johanne de Helles & Stephano de la Done Ballivis & Ministris, dictum mandatum nostrum exequi fecisset; vos asserentes praefatus Henricum, Willi●lmum, Johannem & Stephanum, ut ex querela sua accepimus, in excommunicationis sententiam incidisse, pro eo, quod idem mandatum nostram fuerant executi, trahitis eos inde in placitum in Curiam Christianitatis. Et quia manifeste est contra coronam et dignitatem nostram, quod Ministri nostri, seu quicunque alii, pro eo qu●d mandata nostra sunt executi, trahantur in placitum in Curia Christianitatis, aut quoquo alio modo nobis inconsultis inde occasionentur, vel inquietentur; Vos prohibemus ne placitum illud exequamini in Curia Christianitatis, nec ipsos occasione praemissorum in aliquo gravetis vel inquietis; et sententiam excommunicationis, si quam in eyes ex causa praedicta sulminaveritis, sine dilatione quacunque revocare faciatis, Teste Rege apud Edeneburgh 4 die Junii. This Archbishop likewise excommunicating William de Berdewell, and suing out an Excommunication against him, notwithstanding his Appeal to the See of Rome against his sentence as unjust; the King issued this Writ of Supersedeas for his relief. REX Vic. London. salutem. Cum nuper ad requisitionem venerabilis patris R. Cl. 31 E 1. m. Pro William. d● Berdewell. Cantuar. Archiepiscopi per literas suas patentes nobis significantis, quod Willielmus de Berdewell propter manifestum contumaciam suam excommunicatus est, nec se vult per censuram Ecclesiasticam justiciari, per breve nostrum vobis praeceperimus quod praedictum Willielmum per corpus suum secundum consuetudinem Angliae justiciaretis, donec sanctae Ecclesiae tam de contemptu quam de injuria ei illata ab eo esset satisfactum, & jam intellexerimus, quod praedictus Willielmus a sententia in ipsum per praefatum Archiepiscopum lata tanquam ab iniqua sedem Apostolicam legitime appellavit, et appellationis suae negocium prosequitur cum effectu. Nolentes quod praedicto Willielmo per praedictum breve nostrum via praecludatur quo minus appellationis suae negotium prosequi possit in forma juris, maximè cum hujusmodi breve nostrum de gratia nostra procedat, & appellantis status integer esse debeat; Vobis praecipimus, quod executioni brevis nostri praedicti vobis inde directi faciendae supersedeatis pendente appellationis negotio supradicto, vel donec de consilio nostro aliud inde duxerimus ordinandum. Teste Rege apud Aberden 24. die Augusti. The same Archbishop about the same time endeavouring by Ecclesiastical censures to enforce one of the King's Clerks, who was preferred by him to a benefice before he was made a Priest, to take the Order of Priesthood upon him and reside upon his benefice, whiles actually employed in and about the King's special service, against the ancient Prerogative of the King, and privilege of his Clerks; he thereupon issued this Prohibition to him on his Clerk's behalf. REX Venerabili in Christo Patri R. eadem gratia Archiepiscopo Cant. totius Angliae Primati salutem. Cum Clerici nostri nostris insistentes obsequiis ad Claus. 31 E 1. m. 12. dorso. Pro Magistro Johanne de Cadomo. ordines suscipiendos, vel ad residentiam personalem in suis beneficiis faciendam compelli non debeant, seu alias ea de causa inquietari dum eisdem obsequiis immorantur; Nosque et progemtores nostri quondam Reges Angliae hujsmodi privilegia et praerogativa pro Clericis nostris usi simus semper hactenus a tempore quo memoria non existat, vos, ut accepimus, dilectum & familiarem Clericum nostrum Magistrum Johannem de Cadamo personam Ecclesiae de Staneford London. Dioc: qui tempore quo Ecclesiam illam ex praesentatione nostra assecutus fuerat, nostris de mandato nostro speciali insistebat, et adhuc continue insistit obsequiis, eo quod infra annum a tempore assecutionis ejusdem Ecclesiae se non procuravit, sicut praetenditis, in Presbyterum ordinari, citari fecistis coram vobis, et ea de causa graviter procedere intenditis contra eum in nostri praejudicium et derogationem praerogativae nostrae Regiae manifestum; Et quia sustinere nolumus, sicut nec debemus, quod Clerici nostri dum nostris intenderint obsequiis, per hujusmodi Citationes et processus, qui si tolerarentur, in nostri praejudicium manifeste redundare, voscuntur inquietentur taliter seu gravantur, bobis mandamus rogantes, quatenus ab hujusmodi molestatione et inquietatione praefato Clerico nostro occasione praedicta de caetero inferend. penitus desistatis, processum, si quem contra ipsum in hac parte feceritis sine dilatione aliqua revocantes. Teste Rege apud Rokesburgh 21 die Maii. This Archbishop of Canterbury then likewise citing one of the Prebends of the King's Free Chapel of Hastings invested therein by the King's collation without any presentation of him to, or admission by the Bishop of Wynchester, during a suit and question depending in the King's Court between the Bishop of Chichester, the King and Canons; the King issued this memorable Writ of Prohibition to him, in defence of the rights of his Crown, as bound thereunto by the tenor of his Oath. REX Venerabili in Christo Patri R. eadem Gratia Cantuar. Archiepiscopo, totius Angliae Primati, salutem. Operam studiosam exhiberi nos convenit, ne Ibid. m. 14. Pro Magistro Johanne de Cadomo. Coronae et dignitatis nostrae Regiae aliqualiter jura depereant, ad quae conservanda et manutenenda, eo potius debemus esse solliciti, quo ad hoc vinculo juramenti teneri dinoscimur et astringi. Cum itaque collationes Praebendarum in libera Capella nostra de Hasting ad nos pertineant pleno jure, et simus in possessione eas cum vacaverint conferendi, quamvis inter nos & Venerabilem patrem G. Cicestrensem Episcopum super jure Institutionis in Praebendis praedictis in Curia nostra coram nobis quaestio pendeat indecisa; Nos dilectum et familiarem Clericum nostrum Magistrum Johannem de Cadamo, pro eo quandam Praebendam in Capella nostra praedicta, virtute Collationis nostrae sibi inde factae dudum adeptus fuerat, sicut alii Praebendarii ejusdem Capellae nostrae hujusmodi Praebendas ibidem sunt hactenus assecuti, super bicio intrusionis citari fecistis, ut accepimus, coram vobis, et intenditis hac de causa graviter procedere contra eum. Nos igitur attendentes, quod si occasione praedicta procederetis taliter contra ipsum, in juris et Regiae dignitatis nostrae grave praejudicium, et enormem etiam cederet laesionem; Vobis prohibemus firmiter et districte, ne quid in hac parte quod in dicti nostri juris Regii et Coronae nostrae praejudicium aliquatenus cedere valeat attemptantes, de negotio praedicto, dum in Curia nostra praedicta pendet (ut praedicitur) indecisum, vos aliqualiter intromittere praesumatis. Teste Rege apud Huntindon 22 die Marcii. How ill the Archbishop himself was beloved even in Canterbury itself, and how odious he with his Ecclesiastical Officers and their proceedings then were to the people, will appear by this Patent and Writ to inquire of an Assault made this year upon his Palace, Servants, pillaging of his goods, setting his Dean on horseback with his face to the horses Tail, held in his hand for a bridle, and so carrying him to Selling●s with songs, shouts and dances, abusing his horse and throwing him into the dirt, to his great disgrace, and hindrance of the execution of his office. REX dilectis & fidelibus suis Rogero de Hegham, Willielmo Haward, & Radulpho Pat. 31 E 1. m. 10. dorso. Pro Archiepiscopo Cantuar. de Sandwico, salutem. Ex parte Venerabili Patris Roberti Archiepiscopi Cantuar. nobis graviter conquerendo, est ostensum, quod quidem Malefactores et pacis nostrae perturbatores, mansum ipsius Archiepiscopi apud Cantuar ipso in eodem manso tunc existente, noctanter vi et armis invaserunt, portus ejusdem Archiepiscopi, mansi illius in parts secuerunt et fregerunt, et in servientes ac Ministros suos ibidem tunc inventis insultum ex praecogitata malitia fecerunt, et ipsas verberaverunt, vulneraverunt, et male tractaverunt, et bona et catalla ejusdem Archiepiscopi ibidem ceperunt et asportaverunt, et Richardum Christian Decanum ipsius Archiepiscopi de Ospringe per ipsum Archiepiscopum usque Sellinges missum, ad quasdam citationes et alia, quae ei ratione officii sui Spiritualis incumbebant facienda, apud praedictam Villam de Sellinges ceperunt, et ipsum versus posteriora equi illius retroversum et caudam ejusdem equi in manu sua loco freni tenentem equitare Nota. inhuman com●ulerunt; ipsum etiam sic equitanie per medium ejusdem villae de Sellinges cantibus et choreis illudendo duxerunt, et postea caudam illam, et auriculas ac labia ejusdem equi absciderunt, et ipsum Decanum in lutum fordidum projecerunt, insumque quo minus officium suum super sibi per praefat. Archiep. commissis et injunctis exercere potuit impediverunt, et alia enormia eidem Archiepiscopo multipliciter intulerunt, ad grave dampnum ipstus Archiepiscopi, et libertatis Ecclesiae suae Cantuar. derogationem, ac universalis Ecclesiae scandalum manifestum, et contra pacem nostram. Et quia tam enormes et detestabiles transgressiones, si taliter perpetratae sint transire nolumus impunitas; Assignavimus vos Justice. nostros ad inquirendum per Sacramentum proborum, etc. de Com. Kanc. per quos, etc. de nominibus Malefactorum praedictorum, et transgressionibus praedictis plenius veritatem, & ad transgressiones illas and. etc. secundum legem, etc. Et ideo vobis mandamus, quod ad certos, etc. inquisitionem illam f●ciatis et transgr. praedictas audiatis & terminetis in forma praedicta; facturi 〈…〉, etc. Mandavimus enim Vic. Com. nostro Com. praedicti quod ad certos, etc. venire faciat, etc. coram tot & tales, etc. de balliva sua per quos, etc. In cujus, etc. Teste Rege apud Dunfermelyn. 6 die Novembris. Per finem factum ad Scaccarium. The King having recovered in his Court his Presentation to a Church in the Diocese of Lincoln, by Judgement against the Abbot of Faversham, and presenting his Clerk thereunto, his Clerk being prosecuted both before the Bishop of Lincoln, and in the Arches, for intrusion, in procuring an Institution to the said Church, in derogation of the King's Crown, Dignity, and of the Judgements and proceedings of his Temporal Courts, which ought not to be examined in any Ecclesiastical Consistory, issued this memorable Writ of Prohibition against this Usurpation. REX Decano de Arcubus London. & ejus Commissariis, salutem. Cum nuper in Curia nostra coram nobis per considerationem ejusdem Curiae nostrae recuperaverimus versus Abbatem de Faversham praesentationem nostram ad Ecclesiam Claus. 31 E. 1. m 9 dorso. Prohibitio pro Rege. de trying. Linc. Dioc. & per breve nostrum de judicio mandaverimus venerabili patri Linc. Episcopo, loci Diocaesano, quod non obstante reclamatione praedicti Abbatis idoneam personam ad Ecclesiam praedictam ad praesentationem nostram admitteret; ac dilectum Clericum nostrum Petrum de Abynton praesentaverimus ad Ecclesiam antedictam, Robertus Ing. Clericus, praefatum Clericum nostrum, pro eo quod institutionem in Ecclesia praedicta ad praesentationem nostram juxta considerationem nostram sibi fleri prosequitur, coram Episcopo memorato trahit in placitum coram vobis in Curia Christianitatis, sicut ex relatu plurium accepimus. Et quia manifeste esset contra Coronam et dignitatem nostram Regiam, si Clerici nostri, pro eo quod jus nostrum et executiones judiciorum in Curia nostra, secundum legem et consuetudinem regni nostri, rite redditorum prosequuntur, traharentur in placitum in Curia Christianitatis; vobis prohibemus, ne placitum illud teneatis in Curia Christianitatis, seu quicquam in hac parte quod in juris nostri Regii praejudicium vel retardationem executionis judicii praedicti, cedere valeat, aliqualiter attemptare praesumatis. Teste Rege apud Clacmanan 12 die Junii. The Bishop of Hereford in three of his Vifitations demanding Procurations from Philip de Waleys Rector of a Parish Church whereof the King was Patron, and of others, although the Archbishops and other Bishops of the Realm in that and former ages never received any Procurations from Parochial, but only from Cathedral and Collegiate Churches, and Religious Houses; the King thereupon issued this memorable Prohibition to him, totally to desist from exacting any such Procurations from him. REX venerabili in Christo patri R. eadem gratia Hereford. Episcopo, salutem. Ex insinuatione dilecti Clerici nostri Magistri Philippi le Waleys, Rectoris Claus. 31 E. 1. m. 15. dorso. Pro Magistro Phi●ppo le Waleys. Ecclesiae de Stratton in Trattonesdale vestrae Diocaesis, quae de nostro patronatu existit, nuper accepimus, quod vos ratione Visitationis quam in Ecclesia sua praedicta tribus vicibus, ut dicitur, jam fecistis, duodecim marcas nomine Procurationis, videlicet pro qualibet vice quatuor marcas exigitis ab eodem, licet alii Episcopi regni nostri suas Diocaeses, et etiam Archiepiscopi suas Provincias visitantes, a Cathedralibus et Collegiatis Ecclesiis, et Religiosis domibus duntaxat, non autem a Parochialibus Ecclesiis Procurationem exigere consueverint, a tempore cujus memoria non existat, prout ex relatu didicimus plurimorum. Nolentes igitur praefatum Clericum nostrum taliter indebite praegravari, nec Ecclesiae praedictae ad diminucionem nostri patronatus onera consueta per vos aut alios quoscunque imponi. Paternitatem vestram affectuosè rogamus, quatinus ab exactione dictae pecuniae, si ex causa praedicta et non alia a praefato Rectore eam exigitis, totaliter desistatis. Teste Rege apud Waltham Sanctae Crucis 23 die Febr. From which memorable Record I shall observe: 1. That no Archbishops, Bishops or others, in that and 〈◊〉 ages, exacted or received any Procurations but only when they actually visited. 〈◊〉 That they received them only from Cathedral and Collegiate Churches, and Religious Houses which had great Revenues; not from any Parish Churches whatsoever. Therefore Procurations exacted from Parish Churches by them or their Deputy-Visitors, or Officers since, is an illegal Innovation and Exaction. 3ly. That the exaction of such Procurations, (not settled by any Act of Parliament) is not only a grievance to the Incumben●s, but injury to the Patrons of Parish Churches. 4ly. That the King by his Royal Prerogative and Writs, may and aught in justice totally to prohibit and suppress such illegal Procurations when exacted by Archbishops, Bishops, or any others in their Visitations, as King Edward then did by the preceding Writ. In a bundle of Letters and Writs in the White Tower, I met with this Letter of Bartholomew de Ferentin the King's Agent at Rome, concerning Pope Boniface his downfall and deceitful dealings towards him, feeding him only with good words; and his successors good affections towards him, and his discourses with him concerning the Dimes granted him by Pope Boniface his Bull, not unworthy public view. A Mon trescher & treshonurable Seignour mon Sire E. par la grace de Dieu In bundela Literarum, etc. in Turre Lond. An. 31 E. 1. noble Roy de Engleterre, Seign. de Hyrela●nde, & Duk de Aquitaigne, vostre petit Clerk, si vous plest, Bartholemeu de Ferentyn, due reverence, etc. Sachez Sire qe je me remuay de la Court de Room verse Engleterre la veille del Aurenoef, & fu si tresdurement greve de une male gout en cheminaunt come je fu verse la Court, quill me coveneit fere de une jornee deus, par quey je ai este longement en le chemyn. Si arivay a Dovere le dimeigne deal my quareme au vespre, & ma gente ma mena si fort par ses leis, qe a grant peine vink a Londr. la veille de Palms & la fuy taunt de lie greve, qe je ne puis nule part aler ne a pe ne a chival; par quey vous pri, cher Sire, qe vous eiet ma demoere escusee sauns prendre la a mal, por la dite acheson: Car ele me greve taunt ou plus com mon ma●. M●s si tossed come je puis chivacher en nule manere, je me hasteray vers vous a mon poer. J● tochey Sire de vos bosoignes a l'Apostoile Boniface, qe est a Dieu comande, et les procuray taunt come je poey, mes je ne poey ouk rien auer de lie for'rs qe beles promesses, taunt qe le aventure auint dont bene savet. Et puis sa mort ay je toche a nostre Seignour qe o'er est, et ly dis des beaus donns qe vous aviet regard la Court le queus il auoit et ad en Chaumbre, et il me respoundi bonement, qe je ne auey nul message depart vous a lie, mes a son predecessor. Et quant nul messenger especial enuerret a lie, i'll fra vous prieres si aua●● come gracious reason le soeffe. je le dis ausi de la Dyme qe son predecessor vus granta en co●● 〈◊〉, qe si la guerre de Cecille fust apeses, ou il morsist au●m la Dyme perq●i●lye qe v●us eussent entierement, quant qe fust a quiller apres c●l t●ns. Et il me demanda, si vous auiet de ce bull? Et je respoundre, vous ●u●et de ●eo tesm●igne de ●●●e voiz de mon Sire Oaths et de moy, qe sumes ovient de part son prodecessour, qe nous le vous deissom de part lie, & ne lie dust pas sembler qe nous vou●ssom d●re ten paroles de part si grant signory, si eyes ne feussent veritables. Et il me respond, quill saunz Bulle ne le crerreit. Mes ne pur quant b●en est fet coe qe vous auet de cele bosoigne commence, & bon est, quill seit cheny. Et qe le dite nunciatioun de mon Sire Oaths & de moy soit mis en escrit de main comune. Autres choses Sire qe font a dire, vus dirray de bouche a plus tost qe je porray, car trop serreit demander les vus toz en letter. Deu par sa pite vus sauve de maus, & vus doint been fere vos bosoignes. Escrites a Loundre le jour de Palms. The King having seized the Franchises of the Bishop of Durham in Parliament An. 30 E. 1. for sundry oppressions and encroachments upon his Tenants, and his Crown, Dignity, Courts, complained of to the King; the Bishop and his Tenants at last came to an agreement in Parliament the next year, whereupon the King restored his Franchises, and the Bishop remitted his indignation against them; which accord is thus recorded. COme nadgeres par aucunes enchesons la Freunchise del Eveschee de Dur●s●e Claus. 31 E. 1. m 6 dorso. Concordia inter A. Episcopum Dunelm. & homines Communitatis libertatis Episcopatus Dunelm. fut prise en la main nostre Seigneur le Roy Edward fuiz le Roy Henry, a son Parliament a Westmonstier, as Octaves de lafoy saint Johan, l'an de son regne trentisme, & les gentz de la communaute, de la fraunchise de Duresme eussent monster diverses pleintes e grevaunces verse Antoyne donk Evesqe de Duresme, e ses Ministers, a eux fet. Et puis a Duresme, a treis' simeynes de Pasque l'an du regne le Roy avantdit Trente primer, devant son Consil fut amiablement treat, entre les avanditz Evesqe, e communaute, sur les pleintes e grievances avandires. Eapres iloqes devant le dit nostre Seigneur le Roy feut cel treitiz rehearse en la presence des parties appesees e acordees en la forme qe ensuit. Cest asaver, qe par la, ou le avandi●z gentzes, se sent●rent grevetz, de ceo qe nul fraunk homme, ne doi● estre pris, ne emprisone. sil ne soit par enquest, ou par sacrobor, ou pris a mamoeure, la pristrent les Baillifs l'Evesqe, les gentz du pais, e les retindrent en priso●e a leur volonte, en contre la form avandite: Si grant l'Evesqe, qe nul ne s●it enprisonetz par ses Baillifs, en sa fraunchise, autrement qe nest use aillours en le royalme, e qe les enquests seient fetes pas les Coroners ●e l'Evesche, ausi come est aillours use en le royalme, solonc la form del esta●ut. Et par la ou la dite communalte prient, qe nul fraunk homme de l'Evesche, soit emplede en Courtesan Crestine, for● qe de Testament e de Matrimoign, e qe ceus qe de autres choses sont empledetz en meisme la Courtesan, eient la prohibition e l'atachement sur le Official, aust bien come sur la party; Si grant l'Evesqe, qe la prohibition, ne l'atachement, ne soit a nuli ye, e qe ceux qui vienent en contre la prohibition, soient puniz solonc la lei, quel juge de Seint Esglise qe ceo sont. Et endreit des terres e des tenementz qe sont tenuz en drengage, cle●me l'Evesqe la garde des tenementz de li tenuz, e par cele encheson ne cleime il mie garde des tenementz tenuz dautres, sauve des tenantz le Priour. Et a ceo que les gentz de la communaute se sentirent grevetz, qe l'Evesqe fit seisir e tenir en sa guards terres, qe sont tenues dautres par servise de Chevaler, par encheson qe meismes ceus tenauntzes, tindrent de li par service de Chevaler; dit l'Evesqe qil devoit aver tieles guards par sa Prerogative, des terres qe meismes ceus tenaunz tindrent de autres p●r servise de Chevaler entre Tyne & Teyse, ausi come le Roi, les ad aillours en Engleterre. E pur ceo qe l'Evesqe e les ditz gentzes, ne poaient acorder sur ceo point, si se mistrent eus en le dit nostre Seignur le Roi. Et le Roi all honurance de Dieu e de saint Cuthbert, granta, qe l'Evesqe le eust, aust come i'll meismes la d'aillours en Engleterre. Et par la ou list a ch●scun fraunk homme, Nota. fere molin en sa terre demeyne e prendre mine de charbun, e de fear, les Baillifs Levesqe desturberent, ausi bien les Seignurs des viles, come autres fraunks tenauntzes, qe eus ne poaient des choses avandites lor profit fere; si voet Levesqe e grante, qe chescun homme face molyn, sil ne soit sur terre qe seute deyve a son molyn, ou n●sant all, ou autre aureit remedy. Et qe chescun homme preigne mine de carbon, e de fear, en sa terre severale, e ausint la ou autres ont common, en meisme la manere, come i'll mesmes fet en sa terre severale, e lafoy on au●res on't common. Et par la ou nul fraunk homme de Levesche, ne soleit estre emplede●z, sors qe en la fraunche Courtesan Levesqe, vindrent les Baillifs Levesqe, e les firent empleder as halymotz, e les amercierent entre les vileins, en contre common lei du Roiaume; si voet Levesqe e grant, qe nul fraunk homme ne veigne, si il ne voille la venir, e pleindre sei de aucun vilein; & si tort li seit fet par aucun vilein, e il sen voille pleindre aillours en fraunche Courtesan, bref li soit grante. Et pur la ou nul frannk qe est pris en la frannchise de Duresme, pur fet en meisme la frannchise, soit enprisone en le Wapentak de Sadebergh, ne nul homme pris pur trespass fet en le Wapentak, soit emprisone a Duresme, qe nest pas ore suffert: si voet Levesque e grante, qe issint soit, horse pris ceus qui sont arestuz pur trespass fet a li meismes. Et par la ou touz les frannk hommes de Lesvesche soleient estre quites de Thonun, e de totes maneres ducatz fets en ville Vppelannde, la vindrent les bailiffs Levesque, e priest rent Thonun communaument, ausi ben de ceus qe achatent un acre de ble en terre, boef, ou vache, ou nul autre manere de sustenance, en totes les villes de Vpelannd, come en ville Marchannde, e ceo par extorsion, qe unkes ne fu fet en ten de says p●edecessurs: Si disoit Levesque, qe ceo ne fu mie par li, si voet e grante qe desoremes nul Thoun ne soit pris, for'rs qe en meismes les lieus, e en meisme la manere, come i'll soleit estre pris en ten de says predecessurs. Et qe nul de ses Ministres ne seize autri terres ne chateus en sa main sanz brief de la Chauncelerie de garant, sil ne soit apres la mort de Auncestre qui tint en chef de li qe nest pas ore soffert: ben voet Levesque que nule terre ne chatel seient seisi en sa main, autrement qe nad este use en ten de says predecessurs. Et qe nul de ses Ministres ne leve debt de nul frannk homme, si ele ne soit conve, ou en curt recovere, ou sa certain debt: ben le voet Levesque e le grante e la ou il prient, qe nul cariage soit pris de frank hommes, se il ne soit pur certain donant, sicome est use par mi le Roiaume, horse pris ceux qi tienant leur terres par tien servise, e ceo nest pas soffert: ben voet Levesque e grante qe autrement ne soit fet, si ceo ne soit au ten de guerre, sicome le Roi e autres Seignurs font en tiel case. E qe nul suthbaillif de Coroner soit a Cheval, for'rs qe les qatre Coroners, sicome fu en ten de says predecessors: ben le voet Levesque e le grante. Estre ceo, la ou touz les hommes del Evesche, soleient aver frannk issue e entre a la porte du Bail, * St. Cuthbert, for which they exacted moneys. daler a le corpse saint, li et ses Ministres point ne le suffrirent, a ceo qil disoient: si voet Levesque e grant, qe nul seit desturbe par li, mes en ten de guerre e en autres ten quant mestier serra de garde, e uncore en meismes cel ten voet Levesque e grante qe len puisse fraunchement entrer e issir, sauve gentz de male suspicion. E de ceo qe il prient qe chescun fraunkhomme puisse courre e prendre totes maneres des beasts, horse des boundes de la fraunche chase, horse de Parks, e dedenz le fraunche chase, dedenz Acregarth a leure, e a Copyl, Chat, e teissun, qe nest pas ore soffert: Si voet Levesqe e grante, qe ben list, a chescuu fraunk homme, courre e prendre totes maneres des beasts veneison, troue horse des boundes de la fraunche chase, sil ne soit en park, ou beast chacee, est suy de homme, ou de chen horse de la chase, quant il fet par li, ou par autre en son noun chacer: et quant a courre a prendre leure Gopil, Chaat ou Teissun dedenz la dite chase, dedenz Acregarth, ben voet Levesque e grant, qe ceus qe sont especiaument fessetz par chartre par li, ou par ses predecessors, de courre iloqes, e prendre tiel manere dedut, y puissent courre e prendre, sauve sa veneison. Et estre ceo, la ou les fraunks hommer del Eveschee, qui furent attachetz pur vert ou pur veneifon, de la fraunche chase, see soleient aquiter par bon pais, en touse ten de ses predecessors, ses Ministres les ont pris e emprisonetz, e retenuz a lour volentez, par le surdit de un forester, saunz nule lei resceiure, ou enqueste prendre; e ceus qi suient atteintz de vert, soleient estre amercietz solom la quantite du trespass, e ceo par les seuters de la Courtesan, de la fraunche chase; ses baillifs les amercierent a lour volentez saunz nule taxacion des sutiers: Voet Levesqe e grante qe tiens maneres de attachementz ne soient desoremes usez pur trespas de veneison, en la dite frauncise; Mes qe a presentement de foresters soient enquests prizes de office en la Curt de la dite chase, par prodes hommes juretz, e ceus qe serront enditez par enquest, de trespass de veneison, soient attachetz devenir a la Courtesan avantdite, e iloqes se mettent inquest du pais; si il voillent le trespass dedire, dont ens sont enditez par enquest, e si eus soient de trespas de veneison atteintz par enquest, ou sus se mettent, ou le trespass degree voillent conoistre, soient puniz pur le dit trespass, ausi come en fet aillours en Engleterre, en case semblable, & pur vert sil soient atteintz par enquest, ou pris a main oeure, soient amerciez solom la quantite del trespass. Estre ceo, ceus qe soleient estre attachetz pur surdit de veneison prise en Park, see soleient aquiter par bon pais, la vindrent ses baillifs, e les retindrent en prisone a lour volonte, saunz nule enqueste prendre: Voet Levesque e grante qe les enditez de tien trespass se puissent aquiter par bon pais, sil ne soiennt trovez o main oeure. Et par la ou touz les hommes qe meinent en la fraunche chase soleient aver husebote e heibote, de arder, edefier, e de enclore, e estre quites de paunage qe eus deveint avec de Aunceserie, ou de fessement, e ceo ne fu pas soffert: Voet Levesque e grante qe lor estate soit sauve, tel come il fut en ten de says predecessors, e tiel come il ont e usetz par Aunceserie, ou de fessement. Et que les fraunks hommes de la fraunche chase ne soient chargetz de plus de Foresters qe eus ne soleint aver, e qe nule garde soit partie en deus, e qe nul Forester soit a cheval, for'rs les deus mestres. Et qe les Foresters a pie ne priegnent garbs, ne autres choses, for'rs qe desormes, grasmen e de ses bonds, mes sicome il soleient prendre avaunt, en ten de says predecessors: Si voet Levesqe e grante, quant a garbs prendre, qil ne preignent garbs, ne autres choses des fraunks tenantzes, ne de autres, autrement qe il ne soleient fere en ten de says predecessurs. Et quant a Foresters mettre a sa volonte, soit a pie, ou a cheval, ou meins; been li list, qar ses Foresters sont a ses custages demeyne, e de ses vileins, e voet e graunte qe ceus qe y met plus qe ne soleient estre, rien ne preienent du pais, ne garbs, ne autres choses. Et la ou la dite communaute prient, qe il voille redrescer les appruementz fetz en la fraunche chase, e de horse, e de lur entrees, e de leur issue's estopees a greve nusance de la dite communaute, issi qil ne ont fraunche entre ne issue, ne suffissant pasture aportenaunt a lor fraunks tenementzes. Voet ben Levesqe e grante, qe la ou tiens appruementzes, de son ten demeine, sont nusantzes, issi qe les gentz ne ont pas suffisaunte common, solonc lei soient addrescetz, & voet le Roi qe le redrescement se face dedenz le saint Johan prochein avenir. Et la ou ses wastz furent lessetz a ferme e puis weynez par poverte, en la fraunche chase e de horse, la vindrent ses baillifs e pristrent les beasts de veisins procheins, e leverent la ferme de eux encontre common usage du pais, dit Levesqe qe ce ne fut mie par li, e voet e grant qe mes ne soit fet. Estre ceo prient les gentz de la dite communaute qe nules issues ne soient levetz en la fraunchise avanndite; Mes a fere destresces pur defaults, e les destresces retenir, e plus prendre, tant qe la party veigne en Courtesan a respondre, sicome ad este use du ten dont y ny ad memoire dit Levesqe qe il ne fet autre chose, ne fere ne cleime, for'rs qe sicome homme fet ailleurs en le Roiame, en case semblable. Et totes les choses defus grantees, voet levesque e grant pur li e pur seglise, e pur ses successurs taunt come en li est, qe eyes se teignent e remaignent fermes e establees, as gentzes de la dite communaute e a lour heirs, a touse jours. Et estre ceo, pur ceo qe touse les articles e grievances, avanditz, amiablement sont acordetz, dont les gentz de la dite communaute touse, e chescun de eus, ont relessetz a la propre persone le dit Evesqe touse les damages qe il out eux e resceus, par acheson des articles avantditz le dit Evesqe pur le honeur e la reverence de nostre Seignur le Roi qi de cest accord sest entremis, ad relesse tote manere de ire, de rancour, e de mal voillaunce qe il ad, ou ad eu, envers eux, e chescun de eus, par acheson des contens avanditz. En tesmoignance de cestes choses, li dit Evesque ad mis son seal a cest escrit. Don. a Everwyk le dis e noefisme jour de Juyl, l'an del Incarnation nostre Seignur, 1303. e du regne li dit Roy Edward Trente primer. After the death of a Mat. Westm. An. 1301. p. 1417 Godwins p. 364. Spelman. Concil. Tom. 2. p 435 Ex cod M S in Bibl. Cotton sub effiriem Cleopatra E. 1. Godfrey Giffard Bishop of Worcester, Anno 1301. A Monk was elected Bishop thereof, qui non inveniens gratiam consecrationis ab Archiepiscopo Cantuariensi, ad sedem Apostolicam profectus est. Quo cum venisset, discusso electionis ejus ordine coram Papa, electio Wygorniensis Monachi penitus est quassata; Deditque ergo Dominus Papa Bonifacius Episcopatum illum (by his Papal provision) cuidam de ordine Fratrum Minorum, to wit, Gulihelmo de Geynsburgh, Romae Satanici sacri Palatii Lector, & quia hanc in Concienibus ac Scholasticis congressibus defendebat doctrinam, Papam non posse errare, neque a quoquam esse judicandum licet mille Christianorum animas ad orcum detruserit, effectus est a Bonifacio octavo (execrabilissime Romanae sedis monstro) Wygorniensis Episcopus, An. Dom. 1301. as b Pat. 31 E 1. m. 39 John Bale Bishop of Ossory relates. King Edward having formerly sent him and Hugh Mauncestr a Dominican as his Nuntioes to the King of France, about reparations for the damages done by him to the Province of Aquitain; was content to accept his fealty, and restore the Temporalties of the Bishopric to him; but upon his solemn renunciation of a clause in the Pope's Bull before the King and his Council in Windesor Castle, which invaded and prejudiced his royal prerogative, as this Record and Memorandum thereof informs us. REX dilecto & sideli suo Humfrido de Waleden Custodi Episcopatus Wygorn. sede vacant, salutem. Cum Dominus Bonifacius Summus Pontifex dilectum nobis in Christo fratrem Willielmum de Gaynesburgh de Ordine Minorum in Episcopum Wygorn. praefecerit et Pastorem, sicut per literas ipsius Summi Pontificis bullatas, nobis inde directas, plenius nobis constat; Nos praefectionem illam acceptantes, cepimus fidelitatem ipsius Willielmi, & Temporalia Episcopatus praedicti, prout moris est, restituimus eidem; Et ideo vobis mandamus, quod eidem Willielmo Temporalia Episcopatus praedicti sine dilatione liberetis, sicut praedictum est. Teste Rege apud windsor 4. die Februarii. Et mandatum est Militibus, liberis hominibus, & omnibus aliis tenentibus de Episcopatu praedicto, quod eidem Willielmo tanquam Episcopo & Domino suo, in omnibus, quae ad Episcopatum illum pertinent, intendentes sint & respondentes, sicut praedictum est. In cujus, etc. Teste Rege ut supra. Et memorandum, quod eadem die praefatus Episcopus in Castro Regis apud windsor, oblata Regi Bulla Apostolica, in qua continebatur inter caetera, quod Papa sibi commisit administrationem Spiritualium et Temporalium Episcopatus praedicti; pro eo, quod dicta Bulla, in hoc, juri Regio praejudicialis sore videbatur, praefatae Commissioni, quantum ad Temporalia dicti Episcopatus, express renunciavit, et se dicta Temporalia a dicto Rege velle admittere; eaque ab ipso tenere in praesentia dicti Regis et sui Confilii recognovit: et pro transgressione, quae dicto Regi fieri videbatur in admissions Bullae Apostolicae, in qua continebatur, quod Papa sibi administrationem Temporalium dicti Episcopatus commisit, fecit dictus Episcopus finem Mille Marcarum dicto Regi, ad voluntatem suam solvendarum. Postmodum vero dictus Episcopus fecit fidelitatem consuetam dicto Regi; et idem Rex praecepit Cancellario suo, quod faceret sibi literas de restitutione Temporalium Episcopatus praedicti. The Pope by his provision conferring a Prebendary in the King's Free Chapel of Wolverhampton upon an Italian; and issuing process to put him into possession thereof, in prejudice of the King's royal Crown and Dignity; the King thereupon issued this memorable Prohibition to the Dean and Chapter by no means to admit him, and to send the process to him. REX dilectis sibi in Christo Decano & Capitulo liberae Capellae suae de Wolverhampton Claus 31 E 1. m. 19 dorso. Prohibito pro Capellae. Regis de Wolverhampton. salutem. Ne Coronae et dignitatis nostrae Regiae jura depereant siudiosam nos decet operam adhibere, et ad ea manutenenda et conservanda, eo potius debeamus esse solliciti quoad hoc vinculo juramenti teneri dinoscimur et astringi, Cum itaque quoddam negotium provisorium de quadam Praebenda in Capella nostra praedicta cuidam Ottobono Malespania authoritate Apostolica assignanda sit vobis commissum, sicut accepimus, exequendum, quod utique si procederet, in nostri cederet praejudicium manifestum, et dictae Coronae ac dignitatis nostrae Regiae laesionem; Vobis inhibemus firmiter injungendo, ne nobis inconsultis ad executionem aliquam in hac parte faciendam procedatis, seu procedere praesumatis, per quod nobis, Regio juri nostro, et liberae Capellae nostrae praedictae praejudicium aliquod generari valeat in futurum. Et si forsan ad receptionem alicujus authoritate praedicta processeritis nobis inconsultis processum hujusmodi penitus revocetis, et saciatis quod ab aliis revocetur. Taliter super hiis vos habentes, ne ad vos tanquam ad juris et Coronae nostrae violatores graviter capere debeamus. Teste Rege apud Hampstede, secundo die Decembris. He likewise issued this memorable Writ to the Sheriff of Stafford, to defend and maintain his Clerk in the possession thereof, and not permit him to be removed by the Pope's provision or authority. REX Vic. Staff. salutem. Intelleximus, quod cum dilectus Clericus noster Ibid. m. 17. dorso. Pro Magist. Nich. de Lovetot. Magister Johannes de Lovetot, praebendam de Kyswaldeston in libera Capella nostra de Wulverenhampton, ex collacione dilecti nobis in Christo Decani ejusdem Capellae nuper adeptus, & in possessionem ejusdem per eundem Decanum inductus canonicè extitisset, quidam Ottobonus Malae spinae clamans habere praebendam praedictam per provisionem sedis Apostolicae sibi factam, praefatum Clericum nostrum a possessione sua praebendae praedictae expellere nititur hiis diebus, quod in Coronae et Regiae dignitatis nostrae si toleraretur cederet praejudicium manifestum; Nolenres igitur nobis et Coronae nostrae Regiae injuriari taliter in hac parte; Tibi praecipimus firmiter injungentes, quod praefatum Clericum nostrum in possessione sua Praebendae praedictae manuteneas, protegas et defendas, non permittens ipsum per praefatum Ottobonum, vel quemcunque alium super possessione praedicta virtute provistonis praedictae sic in praejudicium nostrum factae aliqualiter impediri. Teste Rege apud Odyham 12 die Januarii. In the Plea Rolls of Anno 31 E. 1. in the Receipts of the Exchequer, I likewise find this suit of the King against the Dean of Wulverhampton, for conferring this Prebendary on the Pope's Clerk, against the privilege and rights of his Crown and Realm, at the Pope's command. * Hill. Anno 31 E 1. apud Westm. coram Rege. Staff. rot. 47. DOminus Rex implacitat Decanum liberae Capellae suae de Wolverhampton, eo quod ipse contra privilegia regni sui, et contra Ius Regni sui contulit Praevendam in dicta Capella super quendam Ottobon. de Malesoina ex mandato Papae, etc. Decanus venit, et posuit se voluntati Domini Regis, Alto et Basso, si in aliquo deliquit, etc. remaneat quousque locutum fuerit cum Rege, etc. To which I shall subjoin this Prohibition of the King to the Archbishop of Canterbury, not to visit his free Chapel of St. Martin's London, nor the Prebendaries thereunto belonging, exempt from all Episcopal Jurisdiction, against their privileges, and hurt of his Crown and Dignity. REX venerabili in Christo patri R. eadem gratia Cantuar. Archiepiscopo tocius Claus. 31 E 1. m. 17. dorso. Prohibitio pro liberis Capellis Regis. Angliae Primati, salutem. Cum libera Capella nostra Sancti Martini magni London. cum Praebendis ad eandem Capellam spectantibus, sicut aliae liberae Capellae nostrae in regno nostro ab omni jurisdictione ordinar. exempta sit, libera penitus et immunis, ac vos visitacionis officium in Capella et Praebendis praedictis jam intendatis, sicut ●ccepimus, exercere. Nos attendentes, nostrae▪ Regiae digni●ati per hoc posse de facili derogari; Vobis prohibemus ne jurisdictionem aliqualem in praedictis Capella et Praebendis exercere, seu quicquam quod in nostri seu Coronae aut Regiae dignitatis nostrae praejudicium, seu libertatis Capellae et Praebendarum praedictarum laesionem cedere possit, aliqualiter attemptare praesumatis. Teste Rege apud Langeleye 10 die Februarii. Per Regem & Consilium. Soon after the * Here, p. 989, 990. premised accord between the Bishop of Durham and his Tenants before the King and his Council in Parliament, the King issued this Writ of Privy Seal to his Chancellor to make a special Writ of Restitution of the Franchises, which the King had seized, by advice of his Judges of both Benches, and Barons of his Exchequer, and to make Rolls and Memorials thereof, and send them to him. EDward par la grace de Dieu Roy Dengleterre, etc. A nostre chier Clerk & foial Meistre William de Grenefend nostre Chancellier saluz. Nous entendoms qe Ex Bundela Brevium de Privato sigillo, etc. An. 31 E. 1. in Turre London. vous savez brevi, comment nagaires par agard de nostre Court, feismes seiser et prendre en nostre meyn la Franchise de Leveschée de Dureme, pur aucunes acheisons contenues en le Record du jugement, qe pi e ceo en fu renduz, per devant nous, et coment nous assignames Garden, Justices, Chancellier et autres Ministres por la dite Franchise garder, et por fair ce qe a meisme la garde appendent, & por tenir a droit touz ceux de la dite Franchise qui pleindre se voustrent, ausi bien des honeurable pere Antoigne Evesqe de Dureme et de ses ministres qui de droite ior avoient faillu en plusurs manieres, sicome il disoient, come dautres. E por ceo qe le dit gardein et nos autres Ministres avantditz, ont jam grant piece des dites choses usez ne▪ per nous, la dite Franchise demorant en nostre meyn, sicome est avantdit, dont plusors quereles entamees entre le dit Evesqe et ses Ministers dune part, & les gentz de la Communaute de meisme la Franchise dautre, por lor commun assent, furent hagaires sur certain form de pes devant nous & nostre Conseil a Dureme apposees finaument, & les autres pais redreseez en due manere, solonc ce qe acordez feut entre eux, a ceo qe tesmoignes nous est por nos foialx & loialx William de Bereford, Rog. de Hegham, William Ormesby, & Henric. de Budeford, les queux nous assignames pursurveer les redrescementz des choses avantdites, si qe totes les dites quereles sont jam terminees en bone manere, sauve aucunes, qe nous avoms mises & ajornees devant nous a nostre prochein Parliament. Nous pur la devocion qe nous avoms a saint Cuthbert advoe de leglise de meisme Levesche, et por la bone volente qe nous a lavantdite Evesche, vueillantzes au dit Evesque fair grace especiale; rendoms au dit corp saint, et a meisme Levesque ausint la Franchise avantdite, a avoir tener et user a li et a ses successors auxi entiorement, et ausi franchement, sicome li ou ses predecessors Evesques de meisme le lieu resnablement la avoient, tindrent et userent, avaunt le temps de la prise de la dite fraunchise en nostre meyn. En tien manned, qe sauvez soient a nous et au nos heirs nostre Roiale dignete, et les choses que a nous et a nostre Coroune y appendent, & qe totes les choses acordees & aposees entre le dit Evesqe, & les gentz de la dite Commune, devant nous & devant nostre Consail, & les redrescements faitz par lour commun assent, y taunt come la dite franchise ad este en nostre meyn, soient fermement tenz a touse jour. Et si nul peravienture viegne a lencontre en nul point, qe nous ou noz heirs mettons lafoy meyn, totes les foiz qe nous werrons qil face a fair. Et pur ce vous mandoms, qe au dit Evesqe facez aver letters de nostre grant seal, de ceo qe nous li rendoms la dite Franchise en la form avantdite. Et mandez per letters de meisme le seal ● Monsieur Robart de Clifford nostre gardein de mesme la Franchise, ou y son lieutenant, quill sueffre le dit Evesque user et joyr de la dite Franchise en la forme qe nous li la avoms rendue a quill en ouste la meyn, et en meisme la manere mandez a Monsire * See here, p. 938. William D'ormesby nostre Justice de meisme la Franchise, de ce qe a li en affiert per reison de la dite Justicerie: Et ausint a Henr. de Budeford nostre Chancellier de meisme la Franchise, de ce qe a li en appent par la reison de la dite Chancellerie, & qe nostre seal assignez au governement de la dite Franchise, qe nous li baillames, face rendre en nostre Garderobe; au plustest quill porra bonement. Et jasoit ce qe nous vous mandoms ceste form, comment il nous semble qe la dite franchise fait a rendre. Nemye pur ce nous volons & vous mandoms, qe pris a vous les avantditz William de Bereford, Roger de Hegham, William Dörmesby, & Henr. de Budeford, ensemblement ove les autres gentz de nostre Consail, ausibien nos Justices de lun baunk et de lautre, come ceux de Leschekier, qui la serront presentzes, et qe vous porrez bonement assembler, eez consail et avisement sur le process, ausi bien de la prise de la Franchise, come des autres choses qe en sont passees des le comencemeut jusqes encea, dont nous vous enveoms souz nostre prive seal aucuns roulles et aucuns remembrances qui sont demorez devers nous, touchantzes meisme lafoy busoigne. Et sil semble a vous et a eux qe la forme de cest rendre, face a changer en nul point, si voloms qe par lor consail et lor avisement soit le changement fait, et la forme ordeneez tiele come entre vous verrez qe a fair se face. Et nous enveez par aucun certein homme la forme du rendre de la Franchise de la dite Eveschee, desouz vostre seal, ensemblement les roulles et les remembrances avantdit●s, et nous facez ausint saver, quantque vous enaurez fait au plustest que vous porrez. Don souz nostre prive Seal a la ville saint Johan de Perth le 8. jour de Joignet, & la● de nostre regne 31. In obedience to which Writ, the Chancellor, Judges and Barons framed this ensuing Writ of restitution, from whence we may observe; 1. That our Kings by their Royal Prerogative may seize and retain the Franchises and Liberties of any of their Bishops, when they or their Officers abuse and exceed them, to the oppression and grievance of their Tenants, or other Subjects, till they be righted. 2ly. That the King in such cases may constitute such Justices, Chancellors, Stewards, and other Officers by his own Royal authority, as the Bishops used to constitute, to exercise all Jurisdictions in the King's Name and Right alone, not in the Bishops: Therefore he may constitute all their Ecclesiastical Officers too by like reason, when they exceed or abuse their authority, in holding Plea in their Ecclesiastical Courts of matters belonging to his Temporal Courts, Crown or Dignity; or unjustly vex or excommunicate his Subjects, or refuse to issue out their Process in the King's Name, stead, and under his Seal, according to the Statutes of 37 H. 8. c. 17. & 1 E. 6. c. 2. The Writ they then form runs in this form. REX omn●bus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod cum regalem libertatem Episcopatus Duxelm. quibusdam de causis per considerationem Curiae nostrae Pat. 30 E. 1. m. 19 intus. De Episcopo Dunelm. de libertate sua sibi restituta. coram nobis in Parliamento nostro apud Westmonasterium in Octabis Sancti Johannis Baptistae anno regni nostri tricesimo, in manum nostram capi fecerimus et seisiri, & certos Custodem, Justice. Cancellarium, & alios Ministros ad dictam libertatem deputaverimus nostro nomine custodiend. & ad faciendum ea quae ad dictam custodiam pertinebant, ac ad justi●iam tenendam et faciendam omnibus et singulis de eadem libertate conqueri volentibus, tàm de venerabili patre Antonio ejusdem loci Episcopo, & Ministris suis ejusdem libertatis, qui eye in justitia exhibenda, ut dicebant, modis variis desuerunt, quam de aliis quibuscunque, ac dicti Custos, justic. Cancellar. et alii Ministri nostri praedicti praemissa nostro nomine exercuerunt, jam est diu dicta l bertate per dictam considerationem in nostris manibus existente, per quod plures querelae inter praedictum Episcopum et Ministros suos ex parte una, et homines de Communitate ejusdem libertatis ex altera motae, per communem assensum eorundem Episcopi, et Ministrorum ac conquerentium praedictorum, coram nobis et Consilio nostro apud Dunelm. à die Paschae in tres septimanas, anno regni nostri tricesimo primo, sub certa forma fuerant pacificatae sinaliter & sedatae, ac etiam quaedam aliae modo debito postea inter partes praedictas amicabiliter sunt correctae, prout inter eosdem partes extitit concordatum, sicut per dilectos & fideles nostros Willielmum de Bereford, Rogerum de Hegham, Willielmum de Ormesby, & Heur. de Gildeford, per nos ad praedictas correctiones supervidendas assignatos, nobis testificatum existit. Ita quod omnes dictae querelae bono modo jam terminatae sunt & finitae, exceptis aliquibus ex ipsis quas coram nobis in proximo Parliamento nostro poni feci & adjornari. Nos ob devotionem quam erga beatum Cuthbertum gloriosum Christi Confessorem, Ecclesiae Dunelm. patronum, & affectionem quam erga praefatum Episcopum gerimus & habemus, volentes eidem Episcopo gratiam in hac parte facere specialem, praefatis Sancto & Episcopo praedictam reddidimus libertatem; habendam, tenendam & utendam eidem Episcopo & successor. suis adeo integrè & liberè, sicut idem Episcopus & predecessores sui Episcopi ejusdem loci eam rationabiliter tenuerunt, & ea usi fuerunt an●e captionem ejusdem libertatis in manum nostram. Ita videlicet quod salva sint nobis et haeredibus nostris regia dignitas nostra, jura, et res quae ad nos et Coronam nostram pertinent ibidem, & quod omnia concordata & pacificata inter dictum Episcopum & homines dictae Communitatis coram nobis & Consilio nostro, ac reformationes & correctiones per communem assensum eorundem factae, dum praedicta libertas extitit in manu nostra, imperpetuum teneantur & firmiter observentur. Et si quis forsan contravenerit in aliquo praemissorum, quod nos & haeredes nostri ad id manum apponamus, quociens nobis & ipsis haeredibus nostris videbitur faciendum. In cujus, etc. Teste Rege apud Villam Sancti Johannis de Perth 8 die Julii. REX dilecto & fideli suo Roberto de Clifford * See p. 938. custodi suo libertatis Episcopatus Ibidem. Dunelm. in manu nostra existentis, vel ejus locum tenenti, salutem. Cum libertatem praedictam quam quibusdam de causis per considerationem Curiae nostrae coram nobis in Parliamento nostro apud Westmonasterium in Octabis Sancti Johannis Baptistae anno regni nostri tricesimo, in manum nostram capi fecim●s et seisiri, venerabili patri Antonio Dunelmensi Episcopo per literas nostras patentes ob devotionem quam erga beatum Cuthbertum gloriosum Christi Confessorem, ●cclesiae Dunelmensis patronum, ac affectionem quam erga praefatum Episcopum gerimus & habemus, reddiderimus de nostra gratia speciali, prout in literis nostris praedictis plenius continetur: Vobis mandamus, quod de dicta libertate vos ulterius non intromittentes, ac etiam Vicecomites & omnes alios Ministros in officiis quibuscunque in eadem libertate per vos nostro nomine deputatos penitus amoventes, ipsum Episcopum libertate illa uti & gaudere permittatis, juxta tenorem literarum nostrarum patentium praedictarum. Teste ut supra. REX dilecto & fideli suo Willielmo de Ormesby * See p. 938. Justice. suo ad placita libertatem Episcopatus Dunelm. in manu nostra existentis tangentia tenenda assignato, Ibidem. salutem. Cum libertatem praedictam, etc. reddiderimus, etc. prout, etc. 〈◊〉 mandamus, quod de dicta libertate ratione officii Justiciariae praedictae vos ulterius non intromittentes, ipsum Episcopum libertate illa, etc. ut supra. Teste ut supra. REX dilecto Clerico suo Henr. de Gildeford * See p. 938. Cancellario suo libertatis Episcopatus Dunelm. in manu nostra existentis, salutem. Cum libertatem praedictam, Ibidem. etc. reddiderimus, etc. prout, etc. Vobis mandamus, quod de dicta libertate ratione officii Cancellariae praedictae vos ulterius non intromittentes, ipsum Episcopum libertate illa uti & gaudere permittatis, juxta tenorem literarum nostrarum patentium praedictarum sigillum nostrum, ad regimen dictae libertatis deputatum quod vobis nuper liberavimus, nobis in Garderoba nostra custodiendum quam citius commodè poteritis liberetis. Teste ut supra. Et fuerunt patentes. The King's Escheator distraining the Abbot of St. Benedict de Hulmo for the Palfry and Cup of his predecessor, pretended to be anciently due to the King by his prerogative, and received from his predecessors upon every occasion; whereas there was never any received by the King before: Thereupon a Writ of Inquiry of the truth thereof issued to the King's Escheator; upon which an Inquisition was found for the Abbot against the King, which I discovered in the White Tower Chappel. EDwardus Dei Gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, dilecto & fideli suo Waltero de Gloucestr. Escaetori suo citra Trentam salutem. Ex Bundela Brevium & Literarum in Turre London, An. 31 E 1. querela dilecti nobis in Christo Abbatis Sancti Benedicti de Hulmo accep●mus, quod cum ipse ad aliquem Palfridum vel Cuppam aliquam nobis ratione alicujus vacationis domus suae praedictae praestand. nullatenus teneatur, et nos seu aliquis progenitorum nostrorum quondam Regum Angliae occasione aliquarum vacationum ejusdem Abbatiae hujusmodi Palfridum et Cuppam de praedecessoribus suis Abbatibus ejusdem loci non habuerimus, seu habere consueverimus temporibus retroactis, vos nichilominus unum Palefridum et unam Cuppam a praefato Abbate, ratione ultimae vacationis Abbatiae supradictae, ad opus nostrum exigitis, et ipsum ea occasione graviter distringi facitis minus just, in ipsius Abbatis dampnum non modicum, et domus suae praedictae exhaeredationis periculum manifestum. Et quia super praemissis plenius certiorari, & praefato Abbati quod justum fuerit fieri volumus in hac parte; Vobis mandamus, quod per Sacramentum proborum & legalium hominum de balliva vestra▪ per quos rei veritas melius sciri poterit diligenter inquiratis, utrum nos vel progenitores nostri praedicti Palefridum aliquem vel Cuppam de Abbatia praedicta, ratione alicujus vacationis ejusdem temporibus praeteritis habere consueeverimus, necne; & si sic, tunc quis vel qui nostrum, & quo tempore, & qualiter & quomodo. Et inquisitionem inde distinctè & apertè factam, nobis sub sigillo vestro & sigil. eorum per quos facta fuerit sine dilatione mittatis, & hoc breve. Teste meipso apud Walkhamstead 27. die Februarii, Anno regni nostri 31. INquisitio facta apud Harehill in Com. Norff. coram W. de G. Escaetor. Domini Regis in Com. Norff. die Jovis in Septimana Paschae Anno regni Regis Edwardi, tricesimo primo, videlicer, utrum Dominus Rex, vel Progenitores sui aliquem Palefridum vel Cuppam de Abbatia Sancti Benedicti de Hulmo, ratione alicujus vacationis ejusdem Abbatis temporibus praeteritis habere consueverunt, per Rogerum de Hales & Bartholomaeum de S●merton Milites, Robertum Trenchemer, Johannem Sprigg, Willielmum de Adeburgh, Richardum de Gravele, Richardum de Brauntweyt, Willielmum le Garner, Galfridum le Treshtwere, Thom. fill. Moricii de Vpton, Robertum le Vernoun, & Hugonem le Newman de Statham Jur. dicunt super Sacramentum suum, quod nullo tempore à quo extat memoria, Dominus Rex vel Progenitores sui Palefridum aliquem vel cuppam aliquam de Abbatia Sancti Benedicti de Hulmo ratione alicujus vacationis ejusdem Abbatiae temporibus praeteritis habere consueverunt. in cujus rei testimonium dicti Jur. huic Inquis. sigilla sua apposuerunt. There was likewise another Writ of Inquiry issued, and Inquisition about the same time at the suit of the Prior and Covent of the said Abbey, touching certain Lands and Tenements which they held and enjoyed for their sustentation, divided from the residue of the Temporalties time out of mind, which neither the Abbots during the plenarty, nor King's Escheators during the vacancy ever intermeddled with in any King's reign; which the King's Escheator seized into his hands upon the last vacation, to their prejudice, as they suggested; which was found for the Prior and Covent. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hyberniae, & Dux Aquitaniae, dilecto In eadem Bundela, Anno 31 E 1. & fideli suo Waltero de Glouc. Escaetori suo citra Trentam salutem. Ex parte nobis in Christo Prioris & Conventus Abbatiae Sancti Benedicti de Hulmo nobis est ostensum, quod cum ipsi quasdam terras, & quaedam tenementa ad Abbatiam praedictam pertinentia, pro sustentatione sua separatim teneant, & Predecessores sui Priores & Conventus ejusdem loci terras illa & tenementa semper hactenus separatim tenuerint, & plenam demonstrationem inde habuerint. Ita quod Abbates ejusdem loci temporibus suis, seu Escaetores, vel Custodes nostri, vel Progenitorum nostrorum quondam Regum Angliae, aliquibus vacationibus ejusdem Abbatiae de terris & tenementis praedictis seu exitibus eorundem se in aliquo intromittere non consueverunt temporibus retroactis: vos nichilominus exitus terrarum & ten p●aedictorum jàm in ultima vacatione Abbatiae ejusdem, caepistis in manum nostran, et eos ac si ad nos sicut alii exitus Abbatiae ejusdem, ratione dictae vacationis pertinerent aliter quam aliis vacationibus Abbatiae praedictae temporibus retroactis fieri consuevit eisdem Priori et Conventui detinetis, in ipsorum Prioris et Conventus dampnum non modicum et gravamen. Et quia eisdem Priori & Conventui injuriari nolumus in hac parte, set potius super praemissis volumus certiorari ut eis inde quod justum fuerit fieri faciamus; Vobis mandamus, quod per Sacramentum proborum & legalium hominum de Balliva nostra, per quos rei veritas melius sciri poterit diligenter inquiratis, utrum iidem Prior & Conventus aliquas terras & tenementa ità separatim teneant & hactenus tenuerunt, quod Abbates ejusdem loci temporibus suis de terris & tenementis illis vel exitibus eorundem se in aliquo non intromiserunt, necne; etsi sic, tunc utrum Escaetores vel Custodes nostri, vel progenitorum nostrorum praedictorum de eisdem terris & ten. vel eorum exitibus aliquibus vacationibus ejusdem Abbatiae se intromittere, vel nobis inde respondere consueverint, neyne; et si sic, tunc de quibus terris & ten. & quo tempore, & qualiter & quomodo. Et inquisitionem inde distinctè & apertè factam, nobis sub sigillo vestro & sigil. eorum per quos facta fuerit, sine dilatione mittatis, & hoc breve. Teste meipso apud Hospital. Sanctae Katerin● juxta Turrim London. tercio die Februarii, Anno regni nostri 31. INquisitio facta apud Harhill in Com. Norff. coram Escaetore Domini Regis in Com Norff. die Jovis in Septiman. Paschaes, Anno regni Regis Edwardi tricesimo primo, videlicet, utrum Prior & Conventus Sancti Benedicti aliquas terras & tenementa teneant dictae Abbatiae pertinent. & hactenus tenuerunt; ita quod Abbates ejusdem loci temporibus suis retroactis nec Escaetor, vel Custod. Domini Regis, vel progenitorum suorum aliquibus vacationibus ejusdem Abbatiae se intromittere consueverunt, necne; per Rogerum de Hales, Bartholomeum de Burle, Johannem de Juggelose, Johannem Hoggede, Stephanum de Cottingham, Hugonem de Burr, Thomam de Hemelyngton, Martinum Gulion. & Robertum Crispin Jur. Qui dicunt super Sacramentum suum, quod Prior & Conventus Abbatiae Sancti Benedicti omnes terras & ten●menta sua pro sustentatione sua, & certis officiis ejusdem Abbathiae assignata, ita separatim ubique tenent, & hactenus temporibus retroactis tenuerunt, quod nec Abbates ejusdem loci temporibus suis, tempore à quo non extat memoria, de terris & tenementis illis feu de exitibus eorundem in aliquo se intromiserunt, nec Escaetores vel Custod. Domini Regis, vel Progenitorum suorum Regum Angliae de eisdem terris & tenementis aliquibus vacationibus ejusdem Abbatiae, à tempore quo non extat memoria se intromittere, nec de exitibus eorundem, ad opus Domini Regis respondere consueverunt. In cujus rei testimonium huic Inquis. sigilla sua apposuerunt. The Pope having granted the King the moiety of the Disme for 3. years, which he imposed on the Clergy of England and Ireland, the King not only disposed the moiety thereof, but likewise commanded all of it to be seized and secured till further order, that none of it might be transported, by this Writ. REX Venerabili in Christo patri R. eadem gratia London. Episcopo, Collectori Decimae Papalis, una cum Magistro Bartholomaeo de Ferentino Canonico Claus. 31 E 1. m. 2. intus. De pecun a proveniente ●e Decima custodienda ad opus Regis. Sancti Pauli London. salutem. Mandamus vobis, quod omnes denarios qui recepti et levati sunt de Decima praedicta per totum regnum nostrum, tam in manus vestras, quam in manus subditorum vestrorum quorumcunque praedictam Decimam colligentium, vel eandem per vos vel dictos subditos vestros in deposita custodientium existentes, et etiam omnes denarios qui exnunc levandi sunt de eadem Decima in eodem regno nostro, absque omni dilatione integre, et absque diminutione arestetis, et arestari et salvo et secure custodiri faciatis, quousque aliud super hoc a nobis habueritis in mandatis. Et hoc in fide qua nobis tenemini, et sub omni eo quod nobis forisfacere poteritis nullatenus omittatis. Mittimus insuper ad vos dilectum Clericum nostrum Johannem de Sandale, vobis mandantes, quod eidem Johanni in negotiis praedictae Decimae, & aliis quae idem Johannes vobis vivae vocis oraculo intimabit, adhibeatis firmiter certam fidem. Teste Rege ●p●d Chambe●ky●eth primo die Novembr. Eodem modo mandatum est Magistro Johanni Bonichi de Senis Commissario Bartholomaei de Ferentino Canonici Sancti Pauli London. Collectoris Decimae Papalis, una cum praefato Episcopo. Teste ut supra. The King sending to the Bishop of London to order the Pope's Collector of the Clergies Disms in Ireland, to pay one thousand marks thereof into the Treasurer of Ireland, he thereupon desired to receive the King's acquittance upon payment thereof, by this Letter to the King. A Tresnoble Prince e son treschieur Seignur sire Edward par la grace de Dieux Bundela Brevium & Literarum in Turre Lond. Roy Dengleterre, Seignur Derlande, etc. l● soen humble Chapeleyn Evesqe de Londres salutz, e quantqe il siet e poet de reverence e de honour. Treschier Seignur iceo Mardy apres la Cluse Paschae receumes vos letters de credence par sire Waltier de Pederton vostre Clerc, qe nous dist de par vous qe nous feisons en haste maunder a les Cuillours de la Dyme mice par nostre Seignur le Apostoyle en Hirlande qe i facent lyverer a Sire Richard de Bereford vostre Tresourer en la dite terre Dirland mille Mars, e pur ceo qe nous desiroms e touse jours presz serroms a fair voz pleisirs e comandemenz a nostre poer, si serons fair noz letters overtes e closes a Cuillors susditz de mille Marz avantditz a paer au dit tresourer en la form susdite, issi qe nous eyoms vostre lettre de aquitance de deners avantnome, solom lafoy form de voz autres lettres avant ces heures festes de tieux paemenz, quele nous avoms baille all portour de cestes letters a reporter a Londres all houstel mestre Bertilmeu de Ferentyn, ou noz letters a Cuillours avantditz serront prestemenz tro●ez. Nostre Seignur vos doynt bone saunt e long vie. Escrit a Suthministre le 16. jour de April. Dorso. A tresnoble Prince e sun treschier Seignur sire Edward par la grace de Dieux Roys Dengleterre. Par Levesqe de Loundres. How this money was to be disposed of, this Writ informs us. REX Collectoribus Decimae in Hibernia assignatis, per venerabilem patrem R. Episcopum London, & Magistrum Bartholomaeum de Ferentino Canonicum Cl. 31 E. 1. m. 12. De pecunia liberanda ad opus Regis in Hib. London. Collectores ejusdem a sede Apostolica deputatos, salute●. Cum nostras patentes literas continentes, quod nos de pecunia proveniente de dicta Decima recepimus a praefatis Episcopo et Bartholomaeo mille marcas sterlingorum dilecto Clerico nostro Ricardo de Bereford. Thes. nostro Hiberniae, et praedictis Collectoribus nostro nomine liberatas, fieri, et eas praefatis Episcopo et Bartholomaeo fecerimus liberari; Vobis mandamus rogantes, quod à praefatis Episcopo et Bartholomaeo habueritis in mandatis de dictis mille Marcis praefato Richardo ad opus nostrum liberandis, tunc eas eidem Richardo ad cicius quod poteritis liberetis, ad faciendum inde quod ei dedimus in mandatis: Et hoc sicut nos & honorem nostrum, ac regni nostri commodum diligitis, nullatenus omittatis. Teste Rege apud B●verlacen. 21. die April. Per ipsum Regem nunc. J. de Drokenesford & J. de Benestede. He likewise ordered this thousand Marks of the Dism collected in Irelaad, to be sent to him into Scotland, by this ensuing Writ. REX dilecto Clerico suo Ricardo de Bereford Thes. Scaccarii sui Dublin. salutem. Cum nostras patentes literas continentes, quod nos de pecunia proveniente de Ib. m. 12. De pecunia mittenda Regi de partibus Hibern. Decima Cleri Hibern. per Dominum Bonifacium Summum Pontificem de assensu nostro noviter imposita per tres annos, recepimus à venerabili patri R. London. Episcopo, & Magistro Bartholomaeo de Ferentino Canonico London. Collectoribus ejusdem Decimae, mille marcas sterlingorum, vobis à praedictis Collectoribus nostro nomine liberatas fieri, et eas praedictis Collectoribus fecerimus liberari; Vobis mandamus, quod praedictas mille marcas à praedictis Episcopo & Bartholomaeo recipiatis; et eas nobis ad partes Scociae per Clericum qui cum hominibus ad arma de partibus Hibern. ad dictas partes Scotiae est venturus, mittatis, dilecto Clerico nostro Johanni de Drokenesford Custod. Garderobae nostrae ibidem liberandus; Et hoc nullatenus omittatis. Teste Rege ut supra. Per ipsum Regem, ut supra. The King to raise present moneys granted this privilege to several Abbots and Monasteries, that when ever the Abbeys should become void by death or session, they should have the Custody of the Temporalties for 3. Months, prohibiting his Bailiffs and Escheators to intermeddle with them; as is evident by this Writ for the Abbot of St. Mary's in York. REX dilecto Clerico suo Ricardo de Haveringe Escaetori suo citra Trentam salutem. Claus. 31 E 1. m. 2. Pro Priore & Conventu B. Mar. Ebor. Cum literas nostras patentes concesserimus dilect●s nobis in Christo fratri Benedicto Abbati beatae Mariae Eborum ac Conventui ejusdem loci, quod cum dictam Abbaciam per mortem vel cessionem dicti Abbatis vacare contingeret, Prior et Conventus ejusdem loci qui pro tempore fuerint habeant custodiam Abbaciae praedictae, cum omnibus ad Abbaciam illam pertinentibus, & quae ad nos pertinere possent, si custodiam ejusdem in manu nostra teneremus, à tempore quo Abbacia illa vacare inceperit usque ad finem trium mensium proximò sequencium completorum; Ita quod nullus Escaetor aut alius Ballivus seu Minister noster vel haered▪ nostrorum se de custodia praedicta vel aliquibus ad eam spectantibus durantibus praedictis tribus mensibus intromittat, nec ipsos Priorem et Conventum super hoc aliqualiter impediat, quo minus ipsi per praedictos tres menses habeant liberam et plenam administrationem omnium possessionum, proventuum & reddituum ad Abbaciam illam spectancium, necnon omnium exituum inde proveniencium: salvis nobis et haeredibus nostris feodis Militum, advocationibus Ecclesiarum, Wardis, et Maritagiis libe●orum tenencium ejusdem Abbatiae quae tempore vacacionis ejusdem accidere contigerit: Ita tamen, quod si vacacio illa ultra tres menses praedictos duraverit, nos vel haered. nostri finitis eisdem tribus mensibus custodiam Abbaciae praedictae, cum omnibus ad custodiam illam spectantibus durante vacatione praedicta habeamus, prout in literis nostris praedictis plenius continetur; Vobis mandamus, quod de custodia Abbaciae praedictae vel aliquibus ad Custodiam spectantibus, cum Abbaciam illam per mortem vel cessionem dicti Abbatis vacare contigerit, per tres menses a tempore quo vacare inceperit computandos vos nullatenus intromittatis, contra tenorem literarum nosttarum praedictarum: Proviso, quod feoda Militum, advocationes Ecclesiarum, Wardae et Maritagia liberorum tenencium Abbaciae praedictae, si quae infra praedictos tres menses acciderint, in manum nostram capiantur et salvo custodiantur, donec aliud inde à nobis habueritis in mandatis. Teste Rege apud Northalverton 28 die Aprilis. Eodem modo mandatum est Waltero de Glonc. Escaetori ultra Trentam. Consimile cum literis patentibus scriptis antea in Rotulo Patentium de Anno 29 E. 1. scilicet de custodia Abbaciae S. Albani tempore vacacionis. Teste Rege apud Ibid. Pro Priore & Conventu de S. Albano. Clacmanan. 14 die Junii. The King having summoned all those that held of him by Knight-service, and amongst others all Archbishops, Abbots, Priors, and other Ecclesiastical persons, women and others, unable to serve in person, to repair with their horses and arms to Berwyk against the Scots; he thereupon issued this Writ to enable them to make a certain fine in money to be paid by a set day, for their service due to him by their Tenors, or else actually to perform it by others, at their election. REX Vic. Eborum salutem. Licet nuper tibi praeceperimus, quod summoneri Claus. 31 E 1. m. 12. dorso. Define faciendacum Rege pro servicio Regi debito in exercitu Scociae. faceres Archiepiscopos, Episcopos, Abbates, Priores, & alias personas Ecclesiasticas, et etiam viduas et al. mulieres de balliva tua qui de nobis tenent per servicium Militare, vel per Serjanciam, seu de custodiis Archiepiscopatuum & Episcopatuum, aut aliis Custodiis sive Wardis in manu nostra existentibus, quod habeant ad nos in festo Pentecostes prox. futuro apud Berewyk super Twedam, totum servicium suum nobis debitum, cum equis et armis benè munitum & paratum, ad proficiscendum nobiscum et cum aliis fidelibus nostris contra Scotos inimicos nostros; Volen●es tamen ipsorum Praelatorum, Religiosorum, Mulierum, ac aliorum qui ad arma minus potentes, aut eciam minus idonei existunt, parcere graciose laboribus ista vice; tibi praecipimus firmiter injungentes, quod statim visis praesentibus, in pleno Com. tuo, & nichilominus in villis Mercatoriis & alibi per totam Ballivam tuam, ubi melius videris expedire publicè proclamari facias, Quod ipsi Praelati, Religiosi, Mulieres, et alii ad arma minus sufficientes aut idonei qui serbicium suum nobis debent, et finem pro eodem servicio nobiscum facere voluerint, veniant coram Thes. & Baronibus nostris de Scaccario in Crastino Ascensionis Domini prox. futuro, cicius si possint apud Eborum, vel aliquem pro ipsis Vicecomitibus ibidem mittant ad faciendum finem nobiscum pro servicio suo praedicto, et ad eundem finem videlicet viginti librarum pro feodo unius Militis, et Abbas pro quantitate servicii sui militaris vel serjantiae nobis debiti in hac parte, nobis idem in eodem crastino solvendo: Alioquin quod sint ad nos in praedict. festo Pentecostes cum equis et armis, et toto suo servitio, ut tenentur. Et habeas ad dictum Scaccarium hoc breve in crastino supradicto. Teste Rege apud Lann. 17 die April. Hereupon sundry Bishops and Abbots made Fines to the King accordingly, as well as the Temporal Lords and Knights, as the Roll of those Fines (as I conjecture) which I found in the White Tower, assures us. De Episcopo Wigorn. pro tribus feodis Militum 80 l. solvend. med. in festo Sancti Petri ad vincula, & aliam in festo Sancti Michaelis prox. sequen. Fines Episcoporum. In Turre Lond. De Episcopo Dunolm. pro decem feodis, 500 Marc. De Episcopo Cecestriae pro duobus feodis & dimid. 100 Marc. solvend. citra festum Sancti Michaelis. De Episcopo Sarum pro tribus feodis & dimid. 116 l. 13 s. 4 d. fecit servitium pro uno feodo et dimid. De Episcopo Lincoln. pro quinque feodis, 250 Marc. De Episcopo London. pro quinque feodis, 250 Marc. De Episcopo Norwic. pro quinque feodis, 250 Marc. Sutht. De Abbate de Hyda Wynton. pro tribus feodis Militum 100 l. solvend. citra festum Sancti Michaelis, per manus Custodum Episcopatus Wynton. Fines Abbatium. Hunt. De Abbate de ramsey pro quatuor feod. Militum 200 Marc. solvend. unam medietat. in festo Sancti Petri ad vincula, & alteram medietatem in fest. Sancti Michaelis. Suff. De Abbate Sancti Edmundi pro sex feodis, 300 Marc. Dors. De Abbate de Shireburne pro duobus feodis, 80 Marc. Northt. De Abbate de Burgo Sancti Petri, pro quinque feodis, 250 Marc. Wygorn. De Abbate de Persore, pro uno feodo, 40 Marc. Devon. De Abbate de Tavistoke pro uno feodo 50 Marc. solvend. in festo Sancti Michaelis. Norff. De Abbate Sancti Benedicti de Holme pro duobus feodis et dimid. 125 Marc. solvend. in festum Sancti Michaelis. Dors. De Abbatissa Shafton pro tribus feodis, 150 Marc. Dors. De Abbate de Abbotesbur. pro uno feodo 50 Marc. Somers. De Abbate Glaston. pro tribus feodis 100 l. Warr. De Priore de Coventr. pro quatuor feodis, 200 Marc. The King this year wanting moneys for the great affairs of the kingdom and his wars, after all other means used to raise it, issued these Writs to the Assessors, Collectors, and Sheriffs of several Counties, for the taxing and levying of the Quindisme formerly granted to him on the temporal goods of the Archbishops of Canterbury and Clergy of his Province, which he had twice respited at the Archbishop's requests, but could now no longer forbear to levy. REX Taxatoribus & Collectoribus Quintaedecimae in Com. Kanc. salutem. Licet Rot. Fin. An. 31 E. m. 11. De Quintadecima de bonis temporal. Cleri levandis. nuper ad instanciam venerabilis patris R. Cantuar. Archiepiscopi tocius Angliae Primatis, & Cleri regni nostri, Vobis mandaverimus, quod levacioni et collectioni Quintaedecimae praedictae de bonis temporalibus praedictorum Archiepiscopi et Cleri in Com. praedicto supersederetis, usque ad diem Sancti Michaelis anno Regni Tricesimo, & postmodum ad iteratam requisicionem eorum Archiepiscopi, et Cleri, vobis iterato mandaverimus, quod levationi et collectioni ejusdem Quintaedecimae de praedictis bonis temporalibus ipsorum Archiepiscopi et Cleri in eodem Comitatu supersederetis, usque ad festum Paschae prox. praeteritum; Quia tamen pro quibusdam arduis et urgentibus negotiis, nos et statum nostrum, necnon defensionem et salvacionem regni nostri tangentibus, levacionem et collectionem dictae Quintaedecimae non possumus ulterius prorogare; Vobis mandamus firmiter in jungentes, quod dictam Quintamdecimam de bonis temporalibus praedictorum Archiepiscopi et Cleri in Com. praedicto, sine dilatione qualibet levetis et colligatis, juxta formam vobis prius inde liberatam; ita quod nobis inde plenè respondeatis ad Scaccarium nostrum in Octabis Sanctae Trinitatis prox. futur. ad ultimum. Et hoc sicut nos & defensionem ac salvationem regni nostri diligitis, dampnumque vestrum vitare volueritis, nullatenus omittatis. Ne per vestri defectum, quod absit, in hac parte negocia praedicti nobis incumbencia hiis diebus infecta remaneant quoquo modo, per quod ad vos & vestra graviter capere debeamus; et habeatis ibi tunc hoc breve; Scientes, quod si dictam Quintamdecimam non feceritis in forma praedicta colligi & levari, ac eam nobis in Octabis praedictis non solveritis, ut praedictum est, tunc eam de terris, bonis & catallis vestris sine dilatione aliqua levari faciemus. Teste Rege apud Lanum 16 die April. Et Taxatores & Collectores dictae Quintaedecimae in Com. Warr. Leyc. Nott. Derb. Lanc. Linc. Eborum, Westmerl. Cumbr. Northumbr. respondeant in crastino Sanctae Trinitatis. REX Vic. Kanc. salutem. Cum nuper ad instanciam, etc. ut supra, usque ulterius Ibidem. prorogare, mandaverimus praedictis Taxatoribus & Collectoribus, quod dictam Quintamdecimam de bonis temporalibus praedictorum Archiepiscopi & Cleri in Com. praedicto sine dilatione qualibet colligi faciant et levari, juxta formam eis prius inde liberatam; ita quod nobis inde plenè respondeant ad Scaccarium nostrum in Octabis Sanctae Trinitatis prox. futur. ad ultimum; Tibi praecipimus firmiter injungentes, quod praefatis Taxatoribus et Collectoribus ad praedictam Quintamdecimam in forma praedicta colligendam & levandam sis intends, consulens & auxilians quociens opus fuerit, et ab ipsis ex parte nostra fueris requisitus. Et hoc sicut nos et defensionem ac salvacionem regni nostri diligis, damnumque tuum grave, et indignacionem nostram vitare volueris non omittas. Sciens pro certo, quod si in te defectus aliquis inveniatur quo minus de dicta Quintadecima nobis ad diem praedictum respondeatur, ad te et tua graviter capiemus, dictamque Quintamdecimam de terris, bonis et catallis tuis ubicunque fuerint levari faciemus. Teste Rege apud Lanum 16 die Aprilis. Consimiles literae diriguntur singulis Vicecomitibus per Angliam. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod nos pro arduis negociis Nos Ibid. m. 8. intus. Pro R. Episcopo London. ac Magistro Barth. de Ferentino Collectoribus Decimae. & regnum nostrum tangentibus, recepimus et habuimus nomine mutui à venerabili patre R. eadem gratia Episcopo London. Collectore Decimae per sanctissimum Patrem Dominum Bonifacium Papam octavum, in regno Angliae in subsidium Ecclesiae Romanae per tres annos impositae, una cum Magistro Bartholomaeo de Ferentino Canonico London. deputato, & Magistro Johanne Bonichi de Senys ejusdem Magistri Bartholomaei Commissario, duo millia librarum sterlingorum de pecunia dictae Decimae, per manus dilecti Clerici nostri Johannis de Drokenesford, Custodis Garderobae nostrae; Quae quidem duo millia librarum sterlingorum eisdem Episcopo, Bartholomaeo, vel Johanni, London. in festo beati Michaelis proximo futuro solvere promittimus per praesentes; Et si fortè accidente impedimento non solverimus in dicto festo totam pecuniam supradictam; promittimus sicut prius, quod ipsam plenam allocabimus Collectoribus praedictis in parte dictae Decimae quae ad Nos pertinet ex concessione dicti Domini Papae, et ipsis Collectoribus plenam inde acquietanciam facimus, non obstantibus assignationibus vel mandatis de dicta Decima per nos prius factis eisdem vel personis aliis quibuscunque. In cujus, etc. Teste Rege apud Clacmanan. 14 die Jun. REX venerabili in Christo patri R. eadem gratia Episcopo, & Magistro Bartholomaeo de Ferentino Canonico London. Collectoribus Decimae in Subsidium Pat 31 E. 1. m. 37. De pecunia de Decima liberanda Johanni de Drokenesford Custodi Garderobae Regis. Romanae Ecclesiae per Dominum Bonifacium divina providencia Papam octavum per tres annos in regno nostro impositae, salutem. Licet nuper per nostras patentes literas concesserimus et assignaverimus quibusdam Nobilibus & aliis de terra nostra Vasconiae in partem satisfactionis debitorum in quibus tenebamur eisdem, totum id quod de praedicta Decima triennali per duos annos ultimos ad nos poterit et debebit ex liberalitate sedis Apostolicae pertinere, prout in literis nostris praedictis inde confectis plenius continetur. Volentes tamen pro quibusdam arduis nostris negotiis quae noviter emerserunt, quosdam Nobiles & alios de dicta terra nostra Vasconiae ad partes suas celeriter destinare; Vobis mandamus, quod tria millia Marcarum de eo quod ad nos pertinere dinoscitur, de praefata Decima, de duobus annis praedictis, non obsiante assignacione vel concessione qualicumque per nos de prae●ata Decima in toto vel in parte solvenda, praefatis Vasconibus vel aliis personis quibusl●bet prius facta, dilecto Clerico nostro Johanni de Drokenesford Custodi Garderobae nostrae absque omni dilacionis incommodo liberetis, quam quidem pecuniae summam praefatis Nobilibus & aliis ad partes praedictas transfretantibus pro expensis suis, et in partem solucionis debitorum in quibus adhuc tenemur eisdem, per praedictum Johannem volumus liberari. In cujus, etc. Teste Rege apud Wyndesor. 6. die Febr. REX Omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis, quod nos pro quibusdam arduis Ibidem Pro Collectoribus Decimae. negociis nostris quae noviter emerserunt, recepisse à venerabili patre R. Episcopo, et Magistro Bartholomaeo Ferentino Canonico London, Collectoribus Decimae in subsidium Romanae Ecclesiae per Dominum Bonifacium divina providencia Papam octavum per tres annos in regno nostro impositae, per manus dilecti Clerici nostri Johannis de Drokenesford Custodis Garderobae nostrae, tria millia marcarum in partem solucionis dictae Decimae, nos de duobus annis ultimis dicti triennii contingentis. De qua pecuniae summa praefatos Episcopum & Bartholomaeum tenore praesencium quietamus, non obstante assignacione vel concessione qualicunque per nos de praefata Decima in toto vel in parte solvenda personis quibuslibet prius facta. In cujus, etc. Teste Rege ut supra. This year the King having collected a vast sum of money to carry on his Wars against the Scots, and laid it up in his Treasury at Westminster, his Treasury was broken up in the night, and one hundred thousand pounds in money, besides Plate and Jewels, stolen out of it by the * See Cooks▪ 4 Instit. p. 11●. Abbot and Monks of Westminster, and other their confederates; who were then suspected, accused, indicted thereof, and thereupon committed prisoners to the Tower of London; who afterwards petitioning the King, that they were falsely and maliciously accused of this fact, desired the truth thereof might be inquired, and speedy justice done thereupon; the History whereof and proceedings thereupon are thus recorded in the Records in the Tower. REX dilectis & fidelibus suis Radulpho de Sandwico, Waltero de Gloucestria, Pat. 31 E 1. m. 23. dorso. De inquirend. de Thesauraria Regis fracta. Johanni de Banquelle, & Rogero de Suthcotes, salutem. Quia ex testimonio fidedignorum accepimus, quod quidam malefactores & pacis nostrae perturbatores Thesaurariam nostram infra Abbatiam Westm. vi et armis fregerunt, et magnam partem Thesauri nostri in eadem Thesauraria inventam ceperunt et asportaverunt, et alia enormia nobis ibidem intulerunt, in nostri contemptum manifestum, et dampnum inestimabile, et contra pacem nostram. Nos super tam enormi facto congruum et festinum remedium fieri volentes, assignavimus vos ad inquirendum per sacramentum tàm Militum quam aliorum proborum & legalium hominum de Civitate nostra London. quam etiam de Com. nostro Midd. & Surr. per quos rei veritas melius sciri poterit, qui sunt illi malefactores & eye consentientes, consilium & auxilium in praemissis praestantes, & ipsorum malefactorum scienter receptores, & add quorum vel cujus manus praedictus Thesaurus vel partem ejus devenit, & in quorum vel in cujus manibus nunc existit, & cujusmodi Thesaurus sic asportatus fuerit & cujus precii, & de omnibus aliis circumstanciis factum illud qualitercunque contingentibus plenius veritatem. Et ideo vobis mandamus, quod ad certos, etc. inquisitionem illam faciatis, & omnes illos quos per inquisitionem illam culpabiles de facto illo consilio vel auxilio, seu de ipsorum malefactorum receptamento inveniri contigerit, sine dilatione arestari, & in prisona nostra salvo & securè custodiri faciatis, donec aliud inde praeceperimus, et Thesaurum quem in manibus hujusmodi malefactorum inveniri contigerit, in certo et securo loco poni faciatis, ita quod nobis inde respondere possitis ad mandatum nostrum. Mandavimus enim Vicecomitibus nostris London. & Com. Midd. & Surr. praedictorum, quod ad certos, etc. venire faciant coram vobis tot & tales tàm Milites quam alios, etc. de Ballivis suis, per quos, etc. In cujus, etc. Teste Rege apud Lynliscu 6 die Junii. REX dilectis & fidelibus suis Rogero Brabazon, Willielmo de Bereford, Rogero Pat. 31 E. 1. m in 13. dorso. De abbate & M●●●chis We●tm ●ndic●●tis de thesauro Regis. de Hegham, Radulpho de Sandwico, & Waltero de Gloucestria, salutem. Cum Walterus Abbas Westm. Frater Alex. de Pershore, Frater Rogerus de Bures, Frater Radulphus de Morton, Frater Thomas de Dene, Frater Adam de Warefeld, Frater Johannes de Butterle, Frater Johannes de Nortele, Frater Robertus de Cherring, Frater Johannes de Salop, Frater Thomas de Lichefeld, Frater Simon de Henle, Frater Walterus de Arkesden, Frater Willielmus de Chalk, Frater Robertus de Bures, Frater Richardus de Sudbur, Frater Henr. at Rye, Frater Adam de Latham, Frater Johannes de Lond. Frater Johannes de Wynteneye, Frater Radulphus de Middleton, Frater Richardus de Cubeworth, Frater Rogerus de Aldenham, Frater Johannes de Wanetinge, Frater Willielmus de Breybrok, Frater Robertus de Reding, Frater Petrus de la Croiz, Frater Henr. pain, Frater Henr. de Bircheston, Frater Philippus de Sutton, Frater Guido de Asshewelle, Frater Willielmus de Kertlinton, Frater Thomas de Woburne, Frater Willielmus de Glaston. Frater Johannes de Wigorn. Frater Robertus Bede, Frater Willielmus de Almaly, Frater Johannes de Ringstede, Frater Willielmus de Huntingdon, Frater Laur. de Beamflet, Frater Alex. de Neuport, Frater Jordanus de Wretting, Frater Reginaldus de Haldham, Frater Reymundus de Wenlok, Frater Richardus de Waltham, Frater Richardus de Finelore, Frater Henr. deal Temple, Frater Henr. de Wanetinge, & Frater Johannes de Wenlok, Commonachi ejusdem Domus; Geronimus de Sancto Egidio, Rogerus de Presthepe, Walterus de Echelesford, Rogerus de Wenlok, Hamo de Wenlok, Adam le Skynnere, Johannes Sharp, Richardus Smart, Johannes de Sancto Albano, Johannes de Lanton, Johannes de Lalham, Henr. le Ken, Richardus de Weston, Richardus le Brazun, Thomas de Knyghtebrigge, Galfridus del Celer, Radulphus de D●tton, Radulphus de Huntindon, Johannes de Sudbur, Richardus de Hurl, Joceus de Cornub. Galfridus de Kanc. Johannes de Exon. Richardus del Ewe, Johannes del Bratyn, Johannes de Beamflet, Robertus le Potter, Petrus le Monner, Rogerus le Orfeure, Robertus Bolthed, Maur. Morel, & Godinus de Lomhith, de fractione Thesaurariae nostrae apud Westm. nuper furtive facta, et Thesauro nostro ibidem ad valentiam Centum Millium Librarum capto et asportato indictati, et ea occasione in prisona nostra Turris nostrae London. detenti, asseruerint se inde falso et maliciose indictatos fuisse, & nobis attentè supplicaverint, quod veritatem inde inquiri, & eye plenam & celerem justitiam exhiberi faciamus, assignavimus vos Justice. nostros ad inquirendum per sacramentum tàm Militum quam aliorum, etc. de Comitatibus Midd. & Surrey▪ per quos, etc. super negotio praedicto plenius veritatem, & ad negotium illud audiendum & terminandum secundum legem, etc. Et ideo vobis mandamus, quod ad certos, etc. praemissa expleatis in forma praedicta, facturi inde, etc. salvis, etc. Mandavimus enim Vicecomitibus nostris Comitatuum praedictorum, quod ad certos, etc. venire faciant coram vobis tot & tales tàm Milites quam alios, etc. per quos, etc. In cujus, etc. Teste Rege apud Kynlos 10 die Octobris. Per breve de Privato Sigillo. REX dilectis & fidelibus suis Rogero Brabazon, Willielmo de Bereford, Rogero de Hegham, Radulpho de Sandwico, & Waltero de Glouc. Sciatis quod assignavimus Pat. 31 E. 1. m. 9 dorso De inquirend. de Thesauraria Regis fracta. vos Justice. nostros ad inquirendum per sacramentum tàm Militum quam aliorum, etc. de Civitate nostra London. & Comitatibus Midd. & Surr. per quos, etc. qui malefactores, nuper furtive thesaurariam nostram apud Westm. noctanter fregerunt, et thesaurum nostrum in eadem Thesauraria inventum ad valenciam centum milium librarum ceperunt et asportaverunt, et alia enormia inestimabilia nobis ibidem intulerunt, in nostri contemptum manifestum et dispendium non modicum, et contra pacem nostram, & ad negocium illud and. & terminand. secundum legem, etc. Et ideo vobis mandamus, quod ad certos, etc. inquisitionem illam capiatis, et negocium illud andiatis et terminetis in forma praedicta, facturi inde etc. salvis, etc. Mandavimus enim Vicecomitibus nostris London. et Comitatuum Midd. & Surr. quod ad certos, etc. venire faciant coram vobis, tàm Milites quam alios, etc. de Civitate et Comitatibus Midd. & Surr. praedictis per quos, etc. In cujus, etc. Teste Rege apud Kynlos, 10. die Novembris. Upon this Inquisition I found a particular Roll in the White Tower, of many Witnesses examined upon Oath, who attested that they saw sundry of those Monks and other persons in the night time passing often times to and from the King's Treasury within the Abbey, carrying some things in their arms and laps; that they sent and conveyed away by water great hampers which were very heavy, wherein they conceived the King's money and plate were conveyed away, and some pieces of the King's Plate and Jewels were found and seized in London and elsewhere; whereupon the Monks were long detained in prison, till afterwards released by the King's special command, when he repaired to Westminster to render thanks to God for his Victory over the Scots upon his victorious return from Scotland. Matthew Westminster a Monk of that Abbey, somewhat abruptly relates the story of this robbery of the King's Treasury, and imprisonment of ten Monks only for it (when as it appears by the Record that 48 of them, with the Abbot, were imprisoned and indicted for it) in favour to the Monks; together with their enlargement out of prison by the King's reiterated command, the Judges being unwilling, and denying to release them, because they reputed them more criminal than this Historian renders them. * Anno 1303. p. 442, 443. Spoliatus fuit Rex Angliae Edwardus de Thesauro suo per unicum latronem in Anglia, propter quod decem Monachi Westmonasterienses fuerunt incarcerati cum injuria. Non sufficit dixisse, Praesumptuossim●▪ latro per se Thesaurariam Domini Regis Angliae subintravit, nisi modus & forma subnectatur. Rursumque cogitatio hominis semper est ad malum quam ad bonum propensior, cum auditur 10. Monachorum incarceratio pro Thesauris Regis Angliae, subrepit statim iniqua suspitionis cogitatio. At cum non declaratur eorum innocentia, auditor congaudet contumeliis nec opprobriis desinit insultare. Ad hoc filii qui nascentur, et exurgent, nisi super his fiat declaratio, ac aut desidiae vel inertiae illos, qui tunc erant, arguent, vel quod formidolosius est ad dicendum; in omittendo causam aestimabant eos facti culpabiles extitisse. Ad hoc subest alia declarandae incarcerationis necessaria ratio. Qui in rerum natura cum haec fierent, nondum erant cum discipulis Jesus, quando tentabatur à Diabolo, & post multas & varias tribulationum pressuras demum à Domino visitatis. Post multas retro generationes nascituras, forsitan est dicturus in Regis Annalibus continetur 10 Monachos pro Thesauraria sua incarceratos fuisse. Hoc nomen horroris est, nomen suspicor statim malum. Cum enim incarceratur quispiam, hoc inde convitium, aut ergo inobediens jussis Principum, aut transgressor Regiae Pacis, erat haec responsio. O Didime, super te conqueritur vox Ecclesiae. Infer digitum tuum huc, & cognosce loca clavorum, & noli esse incredulus, & maliloquu● cum falsiloguis, sed fidelis. Ostendam tibi summatim, & aliis maliloquis superbiae tuae, ad praeterita falcanda * impropria. in properia, modum & formam spoliationis Domini Papae in unica lectione. Nec non loca clavorum & fossuram lateris muralis in Thesauraria Regis Angliae, atque causam incarcerationis cum molestiis, quae exinde Monachis illius loci per viros Diabo●icos pervenerunt, posteris manifestissimè derelinquam. Quae tamen hic omittuntur, quia in praesenti Codice nimis prolixum esset inserere: * Anno 1305▪ p. 449. Anno Gratiae 1305. ad Annunciationem Dominicam aderat Rex Edwardus cum Maguatibus Populi jui apud Westmonasterium acturus Deo Gratias, & beato Edwardo, pro triumpho de Scotis potito. Compassusque super injusta incarceratione Monachorum Westmonast. jussit mox fieri liberationem eorum; sed superabundante perversorum judicum malitia, prolongantium iniquitatem suam, ultra praeceptum Regis tenuerunt per octo dies Monachos in Carcere. Quo audito, praecepit Rex justitiariis suis ut omissis caeteris curis, incarcerati Monachi eorum Ahbati continuo redderentur. The King wanting moneys to supply his occasions, by Writs directed to the Mayor and Sheriffs of London, commanded them to seize so much of the moneys of Blanch Queen of Navarre deposited in the house of the Freers' Minorits in London, as would satisfy his debt, after her decease, as these Records will at large inform us. REX dilecto sibi Radulpho de Shepeye quondam Receptori bonae memoriae Blanchiae tunc Reginae Navarr. quae fuit uxor Edmundi fratris nostri jam defunctae Pat. 31 E 1. m. 40. Pro Radulpho de Shepeye, quondam Receptore Blanchiae Reginae Navarr. salutem. Quia praefata Regina in mille quingentis sexaginta & sex libris, tresdecim solidis, & quatuor denariis, quos ei diu ante mortem suam de praestito fecimus liberari nobis die quo obiit, ut recolimus tenebatur; Et nos pro urgentibus et arduis negociis nos et totum regnum nostrum contingentibus quae de novo emerserunt, pecuniam ad praesens plurimum indigemus, de denariis ipsius defunctae quos in domo fratrum Minorum London. novimus per vos nomine ejusdem Reginae depositis fuisse, usque ad summam praedictam per Hugonem de Pourte et Simonem de Paris Vicecomites nostros London. ad opus nostrum ex causis praedictis capi fecimus et numerari. Volentes & tenore praesencium concedentes, quod facta inter nos & executores testamenti dictae Reginae inde legali computacione, praedictam pecuniae summam vel partem ejusdem, quatenus per compotum illum invenire contigerit, quod ad restitucionem ejusdem in toto vel in parte teneamur, restitui faciemus: Quod autem facere & eciam vos indempnes super hoc versus executores praedictos & alios quoscumque conservare promittimus bona fide. In cujus, etc. Teste Rege apud Guldeford. 19 die Jan. REX dilecto sibi in Christo fratri Thomae de Whapelad Gardiano fratrum Minorum London. salutem. Quia bonae memoriae Blanchia quondam Regina Navarr. Ibid. Pro Gardiano Fratrum Minonorum Lond. quae fuit uxor Edmundi fratris nostri nuper defuncta, in mille quingentis sexaginta et sex libris, tresdecim solidis, et quatuor denariis, quos ei diu ante mortem suam de praestito fecimus liberari, nobis die quo obiit ut recolimus tenebatur, & nos pro urgentibus et arduis negotiis nos et totum regnum nostrum contingentibus quae de novo emerserunt pecunia ad praesens plurimum indigemus, de denariis ipsius defunctae, quos in domo vestra praedicta novimus nomine ejusdem Reginae depositos fuisse, usque ad summam praedictam per Hugonem Pourte & Simonem de Paris V●cecomites nostros London. ad opus nostrum ex causis praedictis capi fecimus & numerari. Volentes et tenore praesentium concedentes, quod facta inter nos & executores testamenti dictae Reginae inde legali computacione, praedictam pecuniae summam vel partem ejusdem quatenus per compotum illum inveniri contigerit, quod ad restitucionem ejusdem in toto vel in parte teneamur, restitui faciemus. Quod autem facere et eciam vos ac ordinem vestrum indempnes super hoc versus executores praedictos et alios quoscumque conservare promittimus bona fide. In cujus rei Testimonium has literas nostras vobis fieri fecimus patentes. Teste ut supra. REX dilectis & fidelibus suis Johanni de Blund Majori, & Hugoni Pourt & Simomoni de Paris Vicecomitibus suis London. salutem. Quia pro quibusdam arduis Ibid De denariis Blanch. quondam Reg●nae Navarr. cap. ad opus Regis. nostris et regni nostri negociis. necnon pro defensione ipsius regni contra inimicos nostros invasores ejusdem, pecunia ad praesens plurimus indigemus, assignavimus vos ad duo millia Marcarum de denariis bonae memoriae Blanchiae quondam Reginae Navarr. quae Radulphus de Shepye nuper Receptor denariorum ipsius Reginae in domo fratrum Minorum London. nomine ejusdem Reginae deposuerat, ad opus nostrum capienda, & dilecto Clerico nostro Johanni de Drokenesford Custodi Garderobae nostrae liberanda, & ad quaedam jocalia nostra praecii duorum milium, centum sexaginta & trium librarum, sex solidorum, & octo denariorum, una cum una parte cujusdam Indenturae inde factae, cujus altera pars remanet in Garderoba nostra praedicta, quae vobis per praefatum Clericum nostrum mittimus in Ecclesia fratrum praedictorum in deposito, in nomine pignoris pro praedicta pecunia ad securitatem praedicti Radulphi deponenda. Et ideo vobis mandamus, quod ad domum fratrum praedictorum personaliter accedentes pecuniam praedictam ad opus nostrum capiatis, et praefato Clerico nostro liberetis, et joca lia nostra praedicta una cum alia parte Indenturae praedictae, et eciam literas nostras patentes, quas similiter pro securitate praefati Radulphi factas vobis mittimus, ibidem deponatis custodienda juxta tenorem literarum nostrarum patencium praedictarum. In cujus, etc. Teste Rege apud Guldeford 20 die Januarii. The King having borrowed 2000 l. of the 3. years' Disme imposed by Pope Boniface for the use of the Church of Rome, paid into his Wardrobe by the Treasurers and Collectors, issued this Patent for repayment or discharge thereof, notwithstanding all former assignations thereof made to the Gascoigners or any others. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis, quod Nos pro arduis negotiis Nos & regnum nostrum tangentibus, nomine mutui recepimus et habuimus Pat. 31 E 1. m. 10. Pro Collectoribus Decimae. à venerabili Patre R. London. Episcopo, Collectore Decimae Clero Angliae per Dominum Bonifacium Papam 8. in subsidium Romanae Ecclesiae per tres annos impositae, unà cum Magistro Bartholomaeo de Ferentino Canonico London. per ipsum Dominum Papam deputato, & Magistro Johanne de Bonichi de Senis ejusdem Magistri Bartholomaei Commissar. duo millia librarum sterlingorum de pecunia dictae Decimae de duobus annis ultimis impositionis ejusdem, per manus dilecti Clerici nostri Johannis de Drokenesford Custodis Garderobae nostrae; quae quidem duo millia Librarum eisdem Episcopo & Bartholomaeo vel Johanni in festo Paschae prox futur. London▪ reddere & solvere promittimus, vel saltem eis debitam allocationem in parte quae ad nos de dicta Decima pertinet ex concessione dicti Domini Papae, et plena acquietantia inde fieri faciemus; non obstantibus aliquibus mandatis eisdem Collectoribus per nos prius directis, vel assignationibus Vasconensibus, aut personis aliis quibuscunque de dicta Decima per nos factis. In cujus, etc. Teste Rege apud Camskmell primo die Novembris. Per Lit●ram J. de Drokenesford. Pope Boniface the 8. out of his bounty and good affection to King Edward, to supply his necessities occasioned by his Wars, granted him all the moneys collected for the Aid of the Holy Land he had formerly seized, together with all the arrears uncollected, and all the monies he had unduly levied from the Clergy, so as he or his Son would in convenient time aid and assist the Holy Land to their power, by this memorable Bull; by virtue whereof the King covenanted to secure the Collectors and Subcollectors thereof and their Churches against the Pope and his Nuntioes, commanding them to deliver up the Obligations of the Merchants and Abbots who were bound as his Sureties to repay it upon demand to the Pope and Church of Rome, by this Patent. BOnifacius Episcopus, Servus servorum Dei, carissimo in Christo filio Edwardo Pat. 31 E 1. m. 37. intus. Regi Angliae illustri, salutem & Apostolicam benedictionem. Celsitudinis tuae condiciones ac merita, et devocionis affectum quem ad Deum et Apostolicam sedem, ac Terram sanctam hactenus habuisii, ac te habere speramus et confidimus in futurum, benigna consideracione pensantes, ac attendentes quod moderni malicia temporis te sumptibus plurimis ac lavoribus et angustiis aggravavit, pia meditatione praevidimus ad te super hoc animum compassionis; extendere, ac tuae providendo saluti Apostolicae sedis munificenciam tibi super hiis reddere graciosam: Ut igitur nostrae benignitatis affectum percipias in effectu, totum et quicquid de quibuscumque Decimis in quibuscumque regnis, locis, et partibus, et quibuscumque temporibus olim per Apostolicam sedem in praedictae Terrae Sanctae subfidium deputatis per te, vel alium seu alios usque in hodiernum diem percepisti, vel ad te per venit, tibi auctoritate Apostolica de nostra gracia remittimus et donamus. Caeterum quia occasione guerrarum, turbacionum et scandalorum quae tibi et regno tuo insurrexisse, tu compulsus indigencia et necessitate coactus, Ecclesias et personas Ecclesiasticas dicti regni per impositiones et exactiones illicitas forsitan aggravasti. Nos attendentes quod tu jam declinas ad senium, & propterea saluti tuae super hiis providere salubriter intendentes, totum et quicquid per imposiciones et exactiones hujusmodi per te, vel alium seu alios percepisti, vel ad te inde pervenit, eadem tibi auctoritate Apostolica Dei gratia remittimus et concedimus, ex ampliori gratia absolventes te auctoritate praefata a qualibet excommunicationis sentencia, si quam propterea incurristi. Tu itaque fili benignitatem nostram devotâ ment respiciens, ac mentem & oculos erigens reverenter ad Deum, erga praefatam Terram Sanctam super hiis sic te liberalem exhibeas, sicque Deo et Ecclesiae matri tuae te gratum et devotum intentis studiis repraesentes quod dignis attolli laudibus merearis. Dat Laterani 4. Id. Marcii. Pontificatus nostri anno feptimo. Ex tenore & virtute literarum earundem manifestè constat, quod decem millia librarum quae bonae memoriae Edmundus quondam Comes Leyc. germanus noster pro quibusdam arduis nostris & regni nostri negotiis tunc in Vasconia & alibi ex injunctione & mandato nostro speciali expediendis, & venerabilibus patribus J. Wynton. & O. Linc. Episcopis dudum Collectoribus Decimae per sex annos in subsidium Terrae Sanctae in regno nostro concessae, per Dominum Summum Pontificem deputatis, de praecepto nostro nomineque nostro recepit; ad cujus pecuniae solucionem, dictis patribus vel eye in dictae Collectionis officio succedentibus faciendam, dictus Comes per suas, & pro eodem Comite Mercatores de Societate Pullicum & Rembertinorum de Florencia per isorum literas se obligarunt. Nosque postmodum literas nostras de indempnitate, tàm fratri nostro & Mercatoribus quam eciam Collectoribus memoratis, in munificentia sedis Apostolicae ut praemittitur nobis facta, tanquam ad opus nostrum capta et in utilitatem regni nostri conversa, sine dubitacione qualibet includuntur; Propter quod dilectis nobis in Christo Abbati de Waltham & Decano Sancti Pauli London. in dictae Decimae collectione praedictis patribus subrogatis pluries mandaverimus, & ipsis sub forisfactura omnium quae nobis forisfacere possent in regno nostro praeceperimus, quod ipsi ponderatis praecepto literisque nostris de indempnitate, ac munificencia Domini Summi Pontificis supradictis, & eciam periculo quod nobis & haeredibus ac executoribus testamenti praedicti fratris nostri, nisi dictae literae celerius restituerentur, posset de facili evenire, dictas literas obligatorias, & similiter literas nostras de indempnitate praefatis Collectoribus ut praemittitur factas, quae penes eosdem Abbatem & Decanum residebant, nobis absque cujuslibet difficultatis obstaculo exhiberent & restituerent indilatè; Quibus quidem literis nobis tandem per hujusmodi praeceptum nostrum exhibitis, ipsas literas tanquam specialiter nos tangontes ratione dictae pecuniae summae in praedicti Domini Papae munificencia, ut praedictum est inclusae, duximus retinendas, non obstante protestacione per praedictos Abbatem & Decanum prius emissa de illis literis rehabendis, quas ut asserebant, ad inspiciendum nobis tantummodo tradiderunt. Ne igitur iidem Abbas & Decanus vel eorum Ecclesiae dampnum vel periculum aliquod incurrant imposterum ex hac causa, promittimus pro nobis et haeredibus nostris eosdem Abbatem et Decanum et eorcm Ecclesias, versus Dominum Papam ac alios quoscumque super retencione literarum praedictarum indempnes penitus conservare. In cujus, etc. Teste Rege apud Langele, 11 die Februarii. duppl. Per Consilium. The moneys due upon some of these Bonds being formerly paid to the Pope's Collectors; the King took care to see them satisfied, as this Patent to the Vicar and Covent of Merton informs us. REX Omnibus ad quos, etc. salutem. Inspeximus literas patentes sigillo Scaccarii nostri consignatas in haec verba. Edwardus Dei gratia Rex Angliae, Pat. 31 E 1. m. 33. vel 34. intus. Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, Omnibus ad quos praesentes literae pervenerint salutem; Sciatis quod pro illis quingentis libris quas pro quibusdam arduis & specialibus negociis nos et regnum nostrum Angliae contingentibus vicesimo quinto die Aprilis, anno regni nostri quartodecimo, mutuo recepimus de Priore & Conventu de Merton. de denar●is penes eosdem Priorem et Conventum in Prioratu praedicto in deposito existentibus, de pecunia Decimae a Clero regni nostri in subsidium Terrae Sanctae dudum concessae, et de quibus quingentis libris iidem Prior et Conventus literas nostras patentes quas eisdem Priori et Conventu fieri fecimus, per quas obligavimus Nos, haeredes et successores nostros ad plenam et integram ejusdem pecuniae solucionem, seu restitucionem infra certum tempus faciend. et per quas promistmus bona fide pro nobis haeraed. et successor. nostris ad conservand. ipsos Priorem et Conventum et successores suos ac Monasterium suum ●●ga Summum Pontificem et quemcumque certum nuncium sedis Apostolicae illaesos penitus et indempnes, nobis restituerunt ad Scaccarium nostrum, et quas quingentas libras per evidencias penes Thesaurarium et Barones nostros de eodem Scaccario residentes constat ipsos Priorem et Conventum persolvisse Magistro Bartholomaeo de Ferentino, ad dictum depositum colligendum et recipiendum per B. Summum Pontificem deputato, commisimus et concessimus pro nobis et haeredibus nostris praedictis Priori et Conventui triginta libras annuas de sirma .... Prioris de Bernewell, quam idem Prior nobis reddit ad Scaccarium nostrum pro manerio nostro de Cestreton. percipiend. per manus dicti Prioris de Bernewell à crastino Sancti Micha●lis anno regni nostri Tricesimo finiente, usque ad finem octo annorum proximo sequencium plenariè completorum, in allocacionem Ducentarum & quadraginta librarum in partem solucionis praedictarum quingentarum librarum. Concessimus eciam eisdem Priori et Conventui de Merton triginta et duas libras, decem et octo solidos, et decem denarios annuos de redditu assiso qui fuit Adae de Stratton in Civitate et suburbio London. in manu nostra per forisfactum ejusdem Adae existens, percipiend, per manus Vicecomitum nostrorum London. qui pro tempore fuerint ab eodem crastino Sancti Michaelis per octo annos prox. sequentes plenariè completos in allocacionem praedictarum quingentarum librarum; Quarum quidem concessionum per tempus praedictum summa est quingentae et tres librae, decem solidi, et octo denarii: Et sic sexaginta & decem solidi, & octo denarii, excedunt praedictas quingentas libras, quos quidem sexaginta et decem solidos & octo denarios iidem Prior et Conventus reddent nobis vel haeredibus nostris de exitibus redditus praedicti in fine octavi anni supradicti. In cujus rei testimonium has literas nostras fieri fecimus patentes. Teste venerabili patre W. Coventr. et Litchf. Ep. scopo Thes. nostro apud Eborum 4. die Octobris. anno regni nostri Tric●simo. Nos autem Commissionem et concessionem praedictas ratas habentes et gratas, ipsas pro nobis et haeredibus nostris concedimus et confirmamus. In cujus rei testimonium has l●teras nostras fieri fecimus patentes. Teste Rege apud Sanctam Katerinam juxta Turrim London. primo die Marcii. Per Consilium. Et mandatum est Priori de Bernewell quoth praedict. triginta libras, etc. Teste Rege, ut supra. The King being engaged in a War in Scotland, out of his piety and devotion issued these Writs to the Cartusian Monks and Freers' Predicants, to make fervent prayers unto God for himself, his Queen, children, and good success in this Warr. REX Religiosis viris in Christo sibi dilectis Priori et Conventui Ordinis Majoris Cartus. de Hempton. salutem. Qualiter pro tranquillitate et pace regni nostri C●a●s. 31 E 1▪ m. 7. dorso. De orando pro Rege. ad proterviam et maliciam Scotorum inimicorum et rebellium nostrorum in sua pertinacia perdurancium reprimendam, sumus nos ipsi cum comitiva Nobilium dicti regni in dictis partibus Scociae constituti, non credimus vos latere; et quia in homine non est auxilium sine Deo, ac propter hoc oportet impotenciam nostram divinae manus praefidiis suftentari; Vos affectuose requirimus et rogamus, quatinus Nos, Margaretam consortem nostram karissimam, liberos, ligios et fideles nostres, et omnes nobis adhaerentes, ac expedicionem nostram in praedictis partibus et alibi ubicumque in Missarum solempniis, orationum suffragiis, et aliis beneficiis specialiter recommendatos habentes, Deum et Dominum nostrum protectorem pro nobis et ipsis suppliciter exoratis; Ita quod per vestra oracionum suffragia gratiam nobis et ipsis adaugeat; nosque et dictam Consortem nostram, liberos, ligios nostros et fideles praedictos nobis adhaerentes, ac regnum nostrum sua pietate ab omnibus adversitatibus tueatur: Et de numero Missarum, orationum et beneficiorum quae in hac parte duxeritis facienda, nos reddatis per vestras literas cerciores. Teste Rege apud Villam Sancti Johannis de Perth 10. die Julii. Per breve de Privato Sigillo. REX Religiosis viris in Christo sibi dilectis Priori Provinciali Ordinis Fratrum Ibidem. De orando pro Rege. Praedicatorum in Anglia, ac fratribus ejusdem Ordinis ad instans Generale Capitulum suum apud Pontemfractum conventuris salutem. Qualiter pro tranquillitate et pace regni nostri ad proterviam et maliciam Scotorum inimicorum & rebellium nostrorum in sua pertinacia perdurancium reprimendam sumus nos ipsi cum comitiva Nobilium dicti Regni in dictis partibus Scociae constituti, non credimus vos latere; et quia, etc. verbatim ut supra. Teste ut supra. The King wanting men in his Wars against the Scots, authorised the Bailiff of holderness to take security from all persons fit to serve him in his Wars, who had taken Sanctuary within the Liberties of St. John of Beverly for Murders, Robberies, or other Trespasses, to serve him in his Wars according to their respective qualities, and to certify their names to his Chancellor, who thereupon should grant them pardons, and receive them to his peace, as this Record informs us. REX dilecto & fideli suo Richardo Oysel Ballivo suo de holderness, salutem. Par. 31 E 1. m. 23, 24. De securitate a fugitivis apud Beverlacen. capienda, quod venient in obsequium Regis ad parts Scoci●. Quia pro expeditione instantis guerrae nostrae Scotiae, & ut ad optatum finem citius cum Dei adjutorio perducatur, hominibus validis & ad arma potentibus indigemus plurimum hiis diebus, & quamplures hujusmodi homines validi & potentes qui usque ad Villam de Beverlaco pro securitate & immunitate juxta libertatem ejusdem Villae ibidem habenda, de homicidiis, latrociniis, roberiis, et aliis transgressionibus per ipsos, ut dicitur, contra pacem nostram factis in diversis regni nostri Comitatibus fugerunt, infra eandem libertatem, ut didicimus, commorantur: dedimus vobis potestatem recipiendi ab hujusmodi fugitivis infra libertatem praedictam sic commorantibus, quos ad eundum nobiscum in guerra nostra praedicta idoneos reputaveritis & potentes, & qui ad pacem nostram & ad partes Scotiae praedictas, in obsequium nostrum venire voluerint, sufficientes manucaptiones, quod erunt ad nos in propriis personis suis, in Octabis Sanctae Trinitatis prox. futur. ad ultimum ubicunque tunc fuerimus in Scotia, armis competentibus benè muniti, videlicet quilibet eorum juxta conditionem & statum suum, ibidem in obsequio nostro in guerra nostra praedicta ad voluntatem nostram moraturi. Et ideo vobis mandamus, quod manucaptiones praedictas recipiatis in forma praedicta: Et de nominibus illorum qui sic coram vobis fuerint manucapti, & etiam de nominibus manucaptorum suorum, & qualiter, & quomodo, & sub qua forma manucaptiones illae factae fuerint, Magistro Willielmo de Grenefeld Cancellario nostro sub sigillo vestro distinctè & apertè constare faciatis, ut idem Cancellarius noster hujusmodi manucaptis juxta formam manucaptionum praedictarum, literas nostras patentes de pardonatione sectae pacis nostrae quae ad nos pertinet pro homicidiis, latrociniis, roberiis, & aliis transgressionibus contra pacem nostram factis, unde indictati sunt, fieri faciat, prout praefato Cancellario nostro per nos plenius est intimatum. In cujus, etc. Teste Rege apud Novum Castrum super Tynam 7 die Maii. Per ipsum Regem. Hereupon sundry Malefactors to procure their pardons, obliged themselves to serve the King in his Wars, as the Patent Rolls and Rolls of Scotland, An. 31 & 32 E. 1. assure us, fraught with such malefactor's pardons; against his former resolution in the like case, thus related by * An. 1294. p. 392, 393. Mat. Westm. Ad augmentandum igitur Rex exercitum suum, mandavit liberationem omnibus vinculatis, profligatisque pacem, & etiam profugis nunciare, si ipsi in prima transfretatione vellent cum Regis fidelibus transfretare, qui etiam omnes gavisi unanimiter sposponderunt. Confluebant quid●m mox ad Regem multa millia de talibus, et post pusillum murmurantes adversum patrem familias pro denariis diurnis, recalcitrando discesserunt a regia clientela. Tactus igitur Rex dolore cordis intrinseco, et praecavens in futurum, juravit ex eo tempore nunquam hujusmodi literas dimissorias talibus concedere sceleratis: Which Oath he now forgot. The King in that age by his Royal Prerogative upon the creation of every New Abbot, challenged from the Abbey an annual convenient pension for one of his Cl. 31 E 1. m. 17. dorso. Pro Magistro Johanne de Kenleye, de pensione ratione novae creacionis. Clerks he should recommend unto them, until they promoted him to some competent Benefice in their gift, as this Writ will inform us. REX dilectis sibi in Christo Abbati & Conventui de Waltham Sanctae Crucis, salutem. Cum vos ratione novae creationis vestrae praesatae Abbas teneamini uni de Clericis nostris quem vobis durerimus nominandum, in quadam pensione de domo vestra singulis annis percipienda, quousque eidem per vos provisum fuerit de Beneficio Ecclesiastico competenti: Ac nos promotionem dilecti Clerici nostri Magistri Johannis de Kenleye suis meritis exigentibus affectamus, ipsum vobis nominaverimus ad hujusmodi gratiam obtinendam; Vobis mandamus rogantes, quatinus eidem Johanni de domo vestra pensionem hujusmodi concedatis, talem videlicet quae dantes deceat, recipientem vobis reddere debeat fortius obligatum. Ita quod vobis exinde reddamur in vestris oportunitatibus merito promptiores, sibi super hoc vestras patentes literas fieri facientes. Teste Rege apud Winds. 3 die F●br. The King likewise by the same Prerogative, sent divers of his old decayed Servants and Soldiers, for whom he was unable to provide, to several Abbeys, Priories and Religious Houses whereof he was Patron, to be there maintained with competent necessaries and Corodies during their lives, as these Writs assure us. REX dilecto sibi in Christo Priori & Conventui Sanctae Fredeswydae Oxon. salutem. Cl. 31 E. 1. m. 15 dorso. Pro diversis servientibus Re●is missis ad ●bbacias & Bundela Brevium de Privato Sigillo An. 31 & 32. E. 1. in Turre London. Quia Johannes de Tackele qui nobis diu & fideliter deservivit, cui in vitae suae necessariis nondum providimus, ut vellemus, nobis non sufficit amplius famulari; Nos statui ipsius Johannis pio compatientes affectu, ipsum ad vos duximus destinandum, affectuosè rogantes quatinus eundem Johannem in domo vestra praedicta admittere, & ei in vitae suae necessariis juxta status sui exigentiam, quoad vixerit exhibere velitis, nostri rogaminis interventu, sibi super hoc vestras patentes literas fieri facientes, pro quo vobis grates scire volumus speciales, & de eo quod inde duxeritis faciend. nobis per vestras literas rescribatis. Eodem modo mandatum est Abbatibus, Prioribus & Conventibus subscriptis, pro subscriptis, videlicet, Abbati & Conventui Gloucestr. pro Rogero Screech. Abbati & Conventui Leycestr. pro Willielmo Papilion. Abbati & Conventui de Furnace, pro Thoma de Kendale. Abbati & Conventui de Bardeneye, pro Willielmo Moon. Abbati & Conventui Sancti Petri de Gypeswico, pro Roberto de Walsham. Priori & Conventui de Coventr. pro Stephano Frere. Abbati & Conventui Sancti Augustini Bristol, pro Simone de Robis. Priori & Conventui de Dunstaple, pro Hugone de Brikhull. Abbati & Conventui de Seleby, pro Hugone Miriweder. Abbati & Conventui de Messenden, pro Johanne de Wyndesor. Abbati & Conventui de Sancta Osith. pro Willielmo de Westm. Priori & Conventui Sancti Jacobi Bristol, pro Simone le Bulg. postea missus fuit Abbati de Melsa. Priori & Conventui de Norwico, pro Waltero de Norwyco. Adam de Swyneford, mittitur Abbati & Conventui de Whyteby. Ibid. m. 13. Simon des Bulges, mittitur Priori & Conventui de Neuburgh. Johann●s de Yatingeden serviens Regis, mittitur Abbati & Conventui de Derleye. Many of which excused themselves by reason of their great debts, poverty, losses, and Corodies formerly granted to others. The King also by his Ecclesiastical Prerogative and Sovereignty issued this Writ to the Abbot and Covent of St. Edmund's, to grant a competent Corody to one of his ancient Servants answerable to his merits and condition during his life. REX dilecto sibi in Christo Abbati et Conventui de Sancto Edmundo salutem. Claus. 31 E 1 m. ●. dorso. Pro Rogero le Ʋsher. Cum nuper per nostras literas vos rogaverimus pro dilecto Serviente nostro Rogero le Usher, qui nobis à multis retroactis temporibus benè & fideliter deservivit, & cui in vitae suae necessariis juxta suorum exigenciam meritorum nondum providimus ut vellemus, quatinus ipsum Rogerum in domo vestra praedicta nostri intuitu admitteretis, cum duobus equis, et duobus garcionibus in victu et vestitu, et aliis vitae suae necessariis honorifice quoad vixerit exhibend. literasque vestras sigillo vestro communi signatas super hoc sibi fieri faceretis; ac vos nobis rescripseritis supplicando, ut cum domus vestra praedicta de quodam Willielmo de Camera serviente nostro ad consimilem rogatum nostrum onerata existar, velimus vobis super hoc parcere ista vice; Nos onerationem illam pensantes, et praefato Rogero pro bono et diutino servicio suo in hujusmodi necessariis provideri corditer affectantes; Vobis iterato mandamus rogantes, quatenus eundem Rogerum in domo vestra praedicta sal●em cum uno equo et uno garcione admittere, & eye necessaria sua, juxta alterius mandati nostri continenciam exhibere velitis nostris precibus & amore, literas vestras sigillo vestro signatas sibi super hoc fieri facientes. Pro eo enim quod domus vestra praedicta per praedictum Willelmum ad nostri instanciam est, ut asseritis onerata, vos in recompensacionem oneris illius, volumus de altero equo et altero garcione praedicti Rogeri in prioribus literis nostris contentis exonerari. Quid autem in praemissis duxeritis faciendum nobis per latorem praesencium rescribatis. Teste Rege apud Kyncardyn 17 die Augusti. The King by his prerogative writing to the Prior and Covent of Ely for a Corody for the same Roger Vsser, received this excuse from them, by reason of their great expenses in the Court of Rome, (about the election of their Bishop) and other oppressions. MAgnifico Principi Domino E. Dei gratia Regi Anglia illustri sui per omnia Bundela Brevium & Literarum in Turre London. Anno 31 E 1. devoti, Prior Elyensis & ejusdem loci humilis Conventus cum omni reverencia seipsos, et felices in Domino semper ad vota successus. Literas vestras pro Rogero le Vsser nuper nobis porrectas summo honore ut decuit recepimus. Quocirca Serenitati vestrae non sine cordis et spiritus lamentatione significamus, quod vestra Elyensis Ecclesia jam per varia causas et discrimina, tam in Romana Curia quam in Anglia, aliasque oppressiones multimodas, ad tantam hits diebus vergit inopiam, quod propriae sustentationi ejus non suppetunt facultates; Proper quod vestrae peticioni pro dicto Rogero factae ad praesens satisfacere non valemus; Regiam igitur celsitudinem, quae afflictis more solito pio affectu compati consuevit; humiliter imploramus, quatinus nostram impotenciam in hac parte hab●re dignetur excusatam, saltim donec facultas uberius se optulerit, ut ex hoc apud Deum vestrorum augeatur cumulus meritorum. Vitam et incolumitatem vestram ad regni vestri regimen conservat Altissimus per tempora diuturna. What Protections the King granted to such who by his special licence went to the Court of Rome, upon his, their Churches, or their own affairs this year, these Records inform us. WAlterus de Maydestan persona Ecclesiae de Bukenhale, qui cum Waltero covent. & Lychf. Episcopo profecturus est ad Curiam Romanam, habet literas de Pat. 31 E 1. m. 4. De protectionibus. protectione per biennium dur. cum clausula, volumus et exceptis. Pres. etc. T. R. apud Gildeford 20 die Januar. JOhannes Prior de Mareseye, qui de licentia Regis profecturus est ad Curiam Romanam, habet literas Regis de protectione per biennium dur. Pres. etc. Teste Ibidem. Rege apud Certeseye, 27 die Januar. Per ipsum Regem. The King issued this Writ for repayment of moneys borrowed by his Agent for his affairs in the Court of Rome, out of the Hanaper. REX Omnibus ad quos, etc. salutem. Cum dilectus Clericus noster Magister Reymundus de Pinibus nuper à Fredolo Bandun Mercatore Lumbardiae sexaginta Ibid. m 4. Pro Philippo Gerardun Mercatore de Societate Spinorum. et duas marcas sterlingorum mutuo receperit, pro quibusdam negociis nostris per ipsum Reymundum in Romana Curia prosequendis, de quibus idem Reymundus in Garderoba computavit, prout in quadam billa quam habet sub sigillo dilecti Clerici Radulphi de Manton Coferarii nostri plenius continetur, & Philippus Gerardun Mercator. de Societate Spinorum de Florencia dictas sexaginta & duas marcas, praefato Fredolo pro nobis & dilecto Clerico se promiserit soluturum, promittimus quod eidem Philippo de praedictis sexaginta & duabus marcis citra festum Pascha proximo futuro de exitibus Hanaperii nostri per manus Custodis ejusdem Hanaperii satisfieri faciemus. Ita tamen quod idem Philippus nos & praefatum Cler●cum nostrum, erga praedictum Fredolum penitus quietet de summa pecuniae memorata. In cujus, etc. T. R. apud Guldeford. 20 die Januarii. Per Consilium. The King for the more expeditious, successful promotion of his affairs in ●he Court of Rome, (where nothing was done gratis in that age) conferred a pension of 50 l. a year on a Roman Cardinal for his forepast, and encouragement for his future services of this kind. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Qui sincerae affectionis ferbore et gretuitae Pat. 31 E 1. m. 41. intus De pensio●e concesla Cardinali. benevolentiae studio nostris utilitatibus procurandis invigilant et insistunt, dignum duximus, et naturali consonum esse novimus aequitati, ut eis mutuae vicissitudinis beneficia rependamus. Attendentes igitur Venerabilis patris Domini Gentilis titulo Sancti Martini in Montibus Presbyteri Cardinalis amici nostri charissimi, circumspectam industriam et sollicitudinem operosam quas in nostris negotiis in sancta Romana Curia promovendis, hactenus adhibuit, eumque adhibiturum speramus, Deo propitio in futur, pensionem annuam quinquaginta Marcarum sterlingorum, ad Scaccarium nostrum percipiend. ad duos anni terminos, videlicet, in festis Paschae, et Sancti Michaelis, per aequales portiones sibi duximus tenore praesentium concedendam. In cujus, etc. Teste Rege apud Odyham 11. die Januarii. Peripsum Regem. The King out of his piety and charity granted this Protection for 5. years ●or the Freers' of the Hosp●cal of the Holy Spirit in Rome, to collect Alms throughout England once every year, desiring all Archbishops, Bishops, and others to assist them therein, and all Officers to apprehend all false sergeant Collectors of their Alms. REX Archiepiscopis, Abbatibus, Prioribus, & omnibus Ballivis & aliis Christi fidelibus in Angliae ad quos praesentes literae pervenerint salutem. Cum Dominus Pat 31 E 1. m. 44. De Protectione pro fratribus Hospit. S. Spiritus Romae. Papa dilectis nobis in Christo Magistro & fratribus Hospitalis Sancti Spiritus Romae duxerit indulgend. quod semel in Anno recipiantur in Ecclesiis ad colligendum Elemosinas, propter quod ipst ad loca diversa pro Elemosinis suis colligendis accedunt. Nos dilectum nobis in Christo fratrem Algucium Custodem Domus de Writle, qui est Cella Hospitalis praedicti, generalem Attornatum Magistri & fratrum praedictorum, et alios Attornatos quos sibi substituere voluerit homines, terras, res, redditus, et omnes possessiones suas suscepimus in protectionem et defensionem nostram specialem; Vobis Ballivis nostris praecipientes, quod manuteneatis, protegatis & defendatis praedictum fratrem Algucium & substitutos ejusdem, necnon homines, terras, res, redditus, & omnes possessiones eorundem; non inferentes seu inferri permittentes, eisdem injuriam, molestiam, dampnum aut gravamen, etc. Vos etiam Praelatos rogamus, quatenus cum idem frater Algucius aut praedicti Hospitalis Attornati per ipsum fratrem substituti ad loca vestra pro hujusmodi Elemosinis colligendis accesserint, benignè in Ecclesiis vestris recipientes eosdem, ipsos in eisdem Ecclesiis vestris admonere populum, et Elemosinas libere quaerere permittatis; et eisdem fratri Algucio et aliis Attornatis ad hujusmodi Elemosinas in Diocesibus sic deputatis colligendas, literas vestras convocatorias liberaliter concedere velitis; Ità quod à Deo meritum & a nobis grates reportare debeatis speciales; Et quia intelleximus, quod quidam malevoli advocantes se per Magistrum et fratres Hospitalis praedicti Eleemosinas colligunt & recipiunt nomine ipsorum licet ad hoc per ipsos potestatem non habeant; Nos hujusmodi malitiam reprimere cupientes, vobis Ballivis nostris praecipimus, quod ipsos malivolos cum per vos transitum fecerint, prout rationabiliter fuerit faciendum, arrestari faciatis, donec aliud inde praecipimus, seu ipsi malevoli de hujusmodi competentes emendas fecerint, prout alias in casu consimili fieri consu. vit. In cujus, etc. per quinquennium duratur. Teste Rege apud Marlebergh. octavo die Decembris. Per breve de Privato Sigillo. The King also granted this Protection to the Vicar General of the Freers' Carmelites, sent into England to visit those of his Order. REX omnibus Ballivis & fidelibus suis ad quos, etc. salutem. Sciatis quod cum Pat. 31 E. 1. m. 39 intus. De protectione pro Fratribus de Monte Carmeli. dilectus nobis in Christo Prior generalis Ordinis beatae Mariae de Monte Carmeli jam miserit in Angliam dilectum nobis Fratrem Willielmum Pagain de Haneburgh ejusdem Ordinis Vicarium suum generalem, ad Fratres et Domos Ordinis illius ibidem juxta ejusdem Ordinis regulam visitandos, Nos ad requisitionem dicti Prioris, praefatum Fratrem Willielmum caeterosque confratres suos in comitiva sua ratione Visitationis praedictae existentes, in protectionem et defensionem nostram suscepimus specialem. Et ideo vobis mandamus, quod ipsum Fratrem Willielmum & confratres suos praedictos in comitiva sua existentes, manuteneatis, protegatis & defendatis, non inserentes eyes, vel quantum in vobis est inferri permittentes, injuriam, molestiam, dampnum aliquod vel gravamen. Et si quid eis forisfactum fuerit, id eis sine dilatione faciatis emendari. In cujus, etc. per biennium duratur. Teste Rege apud Guldeford 20 die Januarii. Per ipsum Regem, & breve suum de Privato Sigillo. Two Freers' Predicants turning Apostates and deserting their Order this year, the King upon certificate thereof issued this Writ for their apprehending and punishment. REX Vicecomitibus & omnibus aliis Ballivis suis ad quos, etc. salutem. Quia per Religiosum Fratrem Thomam de Jorz Priorem Provincialem Ordinis Fratrum 〈◊〉 31 E. 1. ●. 33. intus. Pro Fratribus vagabundis arestandis. Praedicatorum in Angl. intelleximus, quod Frater Robertus de Kenyngton, & Frater Benedictus de Offord professi in Ordine praedicto, habitu Religionis suae rejecto, & professione sua contempta praefatum Ordinem temerè sunt egressi, & per varios Comitatus regni nostri in animarum suarum dispendium, & praedicti Ordinis scandalum non modicum dampnabiliter evagantur; volentes ipsorum insolentiam reprimere, & Fratribus dicti Ordinis specialiter subvenire: Maxim cum ipsis per literas Apostolicas sit indultum, quod hujusmodi Apostatas capere, ligare et incarcerare valeant, seu alias subdere disciplinae rigori, ubicunque eos contigerit inveniri: Vobis districtè praecipimus, quod praedictos Fratres Robertum & Benedictum ubicunque in Ballivis vestris eos inveneritis, prout Prior Provincialis vel quicunque Prior Conventualis praedicti Ordinis vobis intimaverit, salva semper immunitate Ecclesiae faciatis sine dilatione qualibet arestari, et eis●em Prioribus aut eorum alicui liberari. Talem ad hoc diligentiam apponentes quos vos exinde debeamus merito commendare, & quod propter vestri defectum nulla super hoc ad nos querimonia deferatur. In cujus, etc. Teste Rege apud Cestrehunte 14 die Marcii. Per ipsum Regem nunciante J. de bensted. The King issued these Writs for the restitution of the Temporalties of the Bishop of Ely, and Abbot of Waltham, confirmed by the Pope. REX dilectis & fidelibus suis Roberto Hereward & Johanni de Ditton custodibus Episcopatus Elyen. sede vacant, salutem. Cum Dominus Bonifacius Summus Pat 31 E. 1. m. 39 intus. De restitutione temporal. Pontifex dilectum nobis in Christo Fratrem Robertum nuper Priorem Elyen. in Episcopum Elyen. praefecerit & pastorem, sicut per literas ipsius Summi Pontificis bullatas nobis inde directas plenius nobis constat: Nos praefectionem illam acceptantes, cepimus fidelitatem ipsius Roberti, & temporalia Episcopatus praedicti, prout moris est, restituimus eidem. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Roberto temporalia Episcopatus praedicti sine dilatione liberetis, sicut praedictum est. Teste Rege apud Winds. 4 die Febr. Et mandatum est Militibus, etc. In cujus, etc. Teste Rege ut supra. REX dilectis & fidelibus suis Roberto Hereward & Johanni de Ditton nuper custodibus Episcopatus Elyensis sede vacant, salutem. Cum nos quarto die Claus. 31 E. 1. m. 11. Pro R. Episcopo Elyensi. Febr. proximo praeterito, praefectionem per Dominum B. Summum Pontificem factam, de venerabili patre Roberto Episcopo Elyensi nuper Priore Elyensi in Episcopum illius loci acceptantes, ceperimus fidelitatem ipsius Roberti, & temporalia Episcopatus illius eidem restituerimus, ut est moris; vobisque mandaverimus, quod eidem Roberto temporalia Episcopatus praedicti sine dilatione liberaretis, ac vos ipsum exitus temporalium Episcopatus praedicti à praedicto quarto die Febr. percipere & habere non permittitis, ut accepimus, de quo miramur; vobis mandamus, quod ipsum Episcopum exitus temporalium Episcopatus praedicti ab eodem quarto die Febr. plenariè percipere & habere permittatis: Et si quid inde post eundem diem perceperitis, id eidem Episcopo sine dilatione liberetis; Et hoc nullatenus omittatis. Teste Rege apud Morpath 9 die Maii. REX omnibus liberis hominibus, & omnibus aliis tenentibus de Abbate de Pat. 31 E. 1. m. 38. Pro Abbate de Waltham Sanctae Crucis. Waltham, salutem. Cum Summus Pontifex dilectum nobis in Christo Johannem de Badburghham electum in Abbatem Sanctae Crucis de Waltham, cui prius Regium assensum adhibuimus et favorem, ejusdem Ecclesiae in Abbatem praefecerit et Pastorem, sicut per literas dicti Summi Pontificis bullatas accepimus, Nos praefectionem illam acceptantes, cepimus fidelitatem ejusdem Johannis, & temporalia Abbatiae praedictae, prout moris est, restituimus eidem. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Johanni tanquam Abbati & Domino vestro in omnibus quae ad Abbatiam praedictam pertinent, intendentes sitis & respondentes, sicut praedictum est. In cujus, etc. Teste Rege apud windsor 6 die Febr. What Elections were made, Royal assents given, and restitutions of Temporalties granted by the King this year of and to Bishops, Archbishops, and others in Ireland, by the King's Letters Patents, these Records will best inform us. REX Postulationi nuper factae in Ecclesia Cathedrali Clonen. de discreto viro Pat. 31 E. 1. m. 10. De assensu Regio. Fratre Dovenaldo Obruyn Gardiano Fratrum Minorum de Killeth. in Episcopum Clonen. Regium assensum adhibuit et favorem: Et hoc significatum est venerabili patri N. Archiepiscopo Ardmach. ut quod suum est in hac parte exequatur. in cujus, etc. Teste Rege apud Wylgtreby 14 die Aprilis. Per breve de Privato Sigillo. SAnctissimo in Christo patri Domino B. divina providentia Sacrosanctae Romanae Ibidem. ac Universalis Ecclesiae Summo Pontifici, Edwardus ejusdem gratia Rex Angliae, etc. devota pedum oscula beatorum. Sciat vestra paternitas reverenda, quod cum dilecti nobis in Christo Decanus & Capitulum Ardmach. in Hybernia nuper per mortem bonae memoriae N. quondam Archiepiscopi illius loci, petita a nobis prout moris est licentia alium sibi eligendi in Archiepiscopum, et optenta, discretum virum Fratrem Michaelem Lectorem Fratrum Minorum de Ardmach. in suum postulaverint Archiepiscopum & Pastorem, Nos postulationi illi Regium assensum adhibuimus et favorem; Et hoc vestrae Sanctitati innotescimus per praesentes, ut quod vestrum est in hac parte exequi dignemini cum favore. In cujus, etc. Dat. apud Dunde in Scotia 20 die Octobr. Per breve de Privato Sigillo. REX dilecto & fideli suo Waltero de la hay Escaetori suo in Hibernia, salutem. Claus. 31 E. 1. m. 12. Pro EpiscopoOssorensi Hibern. Cum vicesimo quarto die Octobris anno regni nostri Tricesimo, electioni nuper celebratae in Ecclesia Cathedrali Ossoren. de discreto viro Magistro Willielmo filio Johannis Canonico ejusdem Ecclesiae in Episcopum illius loci, Regium assensum adhibuerimus et favorem; & hoc venerabili patri R. Archiepiscopo Dublin, per nostras patentes literas significaverimus, ut quod suum esset exequeretur in hac parte; ac etiam per alias literas nostras patentes dederimus potestatem dilecto & fideli nostro Johanni Wogan Justice. nostro Hibern. quod si contingeret dictam electionem per praefatum Archiepiscopum canonicè confirmari, & sibi per literas patentes ipsius Archiepiscopi inde constaret, tunc accept● ab eodem Electo fidelitate in casu illo nobis debita, temporalia Episcopatus praedicti eidem Electo liberaret illa vice, sicut per inspectionem Rotulorum Cancellariae nostrae nobis constat: Ac licet idem Justice. virtute potestatis hujusmodi post dictam electionem sic confirmatam, fidelitatem praedicti Episcopi diu ante festum Paschae prox. praeteritum ceperit, & literas nostras patentes sub sigillo quo utimur in Hibernia de dictis temporalibus sibi restituendis vobis direxerit, ut est moris; vos nichilominus ipsum Episcopum exitus provenientes de temporalibus Episcopatus praedicti post datam dictarum literarum nostrarum vobis super hoc directarum, percipere & habere non permittitis, in ipsius Episcopi dampnum non modicum & gravamen, sicut ex parte ipsius Episcopi nobis est ostensum. Et quia ipsum Episcopum nolumus in hac parte indebitè praegravari, vobis mandamus quod si ita est, tunc eidem Episcopo exitu● de temporalibus Episcopatus praedicti post datam literarum nostrarum vobis directarum, ut praedictum est, provenientes, & per vos perceptos liberari & habere faciatis. Ita tamen quod idem Episcopus de sumptibus & misis, si quos ante datam earundem literarum in terris Episcopatus praedicti seminandis, vel alio modo nostro nomine posueritis, nobis respondeat ut debebit. Teste Rege apud Morpath 9 die Maii. ADam de Roches nuncians Regi mortem bonae memoriae A. nuper Episcopi Elfinen. in Hibern. habet literas Regis de licentia eligendi. In cujus, etc. Pat 31 E. 1. m. 33. De licentia eligendi ●este Rege apud Westm. 8 die Marcii. REX venerabili in Christo patri— eadem gratia Archiepiscopo Tuamen. salutem. Ibid. m. 19 De assensu Regio. Sciatis quod electioni nuper celebratae in Ecclesia Cathedrali Elfinen. de discreto viro Fratre Donato Abbate de Buell Cisterciensis Ordinis in Episcopum Elfinensem, Regium assensum adhibuimus et favorem; Et hoc vobis tenore praesentium significamus, ut quod vestrum est in hac parte exequamini. In cujus, etc. Teste Rege apud Villam Sancti Johannis de Perth 28 die Junii. REX dilecto & fideli suo Johanni Wogan Justice. suo Hibern. salutem. Cum Ibidem. De potestate data Justice. Hibern. restituendi temporalia in Hiber. nos electioni nuper celebratae in Ecclesia Cathedrali Elfinen. de discreto viro Fratre Donato Abbate de Buell Cisterciensis Ordinis in Episcopum Elfinen. Regium assensum adhibuerimus et favorem; Et hoc venerabili patri— Archiepiscopo Tuamensi per nostras patentes literas significaverimus, ut quod suum est in hac parte exequatur; volentes ipsius Electi laboribus & expensis in hac parte parcere ista vice, concessimus eis de gratia nostra speciali, et vobis dedimus potestatem, etc. Acceptis tamen, etc. In cujus, etc. Teste ut supra. Per breve de Privato Sigillo. Gilbertus' de Clohon Canonicus Fynnaboren. nuncians Regi mortem bonae memoriae Ibid. m 31. De licentia eligendi. S. quondam Episcopi Fynnaboren. habet literas Regis de licentia eligendi. In cujus, etc. Teste Rege apud Ware 16 die Marcii. Per breve de Privato Sigillo. REX dilecto & fideli suo Johanni Wogan Justice. suo Hibern. salutem. Cum dilecti nobis in Christo Decanus & Capitulum Fynnabor. post mortem bonae Ibid. m. 10. De potestate data Justice. Hibern. restituendi temporalia in Hiber. memoriae S. nuper Episcopi illius loci, petita a nobis prout moris est licentia alium sibi eligendi in Episcopum, et optenta, ad electionem de futuro Episcopo processissent; & David Preceptor. Johannes Thesaurarius, Karolus Archidiaconus, Ysaak Cancellarius, Benedictus, Matthaeus, Thomas & Maur. dictae Ecclesiae Fynnabor. Canonici, dilectum nobis in Christo Magistrum Maur. Obrye●, itemque ejusdem Ecclesiae Confratres & Concanonici, Decanum ejusdem Ecclesiae in Episcopum illius loci in discordia elegissent, & Officialis Decani & Capituli Cassel. custodum Spiritualitatis Archiepiscopatus Casselensis sede vacant, authoritate eorundem Decani & Capituli Cassel. examinatis dictis electionibus diligenter, electionem factam de praedicto Decano cassaverit juris ordine in omnibus observato, sicut tàm per literas ipsorum Decani & Capituli Cassel. quam praedicti Officialis literas patentes nobis inde directas plenius nobis constat; Ac nos ad requisitionem praedictorum Praecentoris, Thesaur. Archid. Cancellar. Benedicti, Matthaei, Thomae & Maur. electioni factae de praedicto Magistro Obryen in Episcopum loci illius, ut praedictum est, quantum in nobis est Regium assensum adhibuerimus et favorem; & hoc praefatis Custodibus per nostras patentes literas significaverimus, ut quod suum est in hac parte exequantur; Volentes ipsius Magistri Mauricii Obryen laboribus & expensis in hac parte parcere ista vice, concessimus, etc. Acceptis tamen prius, etc. In cujus, etc. Teste Rege apud Kyndromyn 8 die Octobr. Per breve de Privato Sigillo. REX dilecto & fideli suo Johanni Wogan Justice. suo Hib●rn. salutem. Cum dilecti Pat. 31 E. 1. m. 22. De potestate data▪ Justice Hibern. restituendi temporalia in Hibern. nobis in Christo Prior & Conventus de Antro Sancti Fynbarr. Diocaes'. Cork. nobis per literas suas patentes significaverint, quod Abbatia sua praedicta per mortem bonae memoriae G. nuper Abbatis illius loci, Pastoris est solatio destituta, supplicantes nobis prout moris est, quod licentiam sibi alium eligendi in Abbatem eisdem concedere dignaremur; ac nos precibus eorundem Prioris & Conventus in hac parte favorabiliter inclinati, licentiam illam eis duxerimus concedendam; mandantes, quod talem sibi eligant in Abbatem, etc. Nos eorundem Prioris & Conventus laboribus & expensis in hac parte parc●re volentes ista vice, concessimas eis de gratia nostra speciali, et vobis dedimus potestatem ista vice, quod facta electione praedicta, etc. Acceptis tamen prius, etc. In cujus, etc. Teste Rege apud Rokesburgh 21 die Maii. Per breve de Privato Sigillo. SAnctissimo in Christo patri Domino B. Divina providencia Sacrosanctae Romanae Pat. 31 E 1. m 22. vel 23. intus. Hibernia. De assensu Regio. ac universalis Ecclesiae Summo Pontifici; Edwardus ejusdem gratia, etc. devota podum oscula beatorum. Sciat vestra paternitas reverenda, quod electioni nuper celebratae in Ecclesia Cathedrali Cassel. de discreto viro Magistro Mauricio Archidiacono Cassellensi in Archiepiscopum illius loci, Regium assensum adhibuimus et favorem; Et hoc vestrae Sanctitati tenore praesencium significamus, ut quod vestrum est in hac parte, exequi dignemini cum favore. In cujus, etc. Dat. apud Rokesburgh, 17 die Maii. Per breve de Privato Sigillo, dupp. The King out of his free gr●ce assenting to the election of this Maurice Archbishop of cassel, without any knowledge of his person, or testimony of any of his Loyal Subjects from thence, made this public obligation, promise and oath for his fidelity to the King and his heirs, in case the Pope should confirm his Election, ratified with his Seal, the original whereof I found in the White Tower. UNiversis Christi fidelibus ad quorum noticiam praesentes literae pervenerint, * Claus. 31 E 1. m 11. dorso. & Bundel● Brevium & Literarum in Turre London An. 31 E 1. Mauricius Archidiaconus Ecclesiae Cassellensis Electus in Archiepiscopum Ecclesiae praedictae salutem. Cum excellentissimus Princeps et Dominus meus Dominus ●dwardus Dei gratia Rex Angliae illustris, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, Electioni praedictae de me factae, nulla prius per ipsum habita noticia de persona mea, nec aliquo testimonio fidelium suorum in partibus Hiberniae existentium inde recepto, Regium assensum adhibuerit et favorem, de sua gratia speciali; Promitto & obligo me per praesentes, & nichilominus corporale praestiti juramentum, quod si comingat me in Archiepiscopum Ecclesiae praedictae per Dominum Summum Pontincem admitti et eciam consecrari, fidelis ero dicto Domino Regi et regno suo, et ma●ime terrae suae Hiberniae, et antequam temporalia Archiepiscopatus praedicti michi restituantur, bonam et sufficientem securitatem inveniam eidem Regi, quod fidelitati suae et haeredum suorum semper constanter et viriliter adhaerebo, quodque pax sua vel haeredum suorum in dictis partibus Hiberniae per me vel per meos, vel per procurationem meam. seu eciam consilium meum aut juvamen, nullatenus impedietur, set quod pacem ipsius Regis et haeredum suorum in partibus praedictis Hiberniae semper per me et meos manutenebo pro viribus et fovebo. In cujus rei testimonium has literas meas patentes Sigilli mei munimine roboravi. Dat. apud Eborum 14 Kal. Junii, anno ab Incarnatione Domini 1303. Regni vero Regis praedicti Tricesimo primo. Pope Benedict the 10. having confirmed the election, and consecrating the person of Maurice Archbishop of Cassel, by whose consecration the Archdeaconry of Cass●l which he formerly held, became void, the Pope thereupon pretending it belonged to his donation, conferred the Archdeaconry by his Papal provision upon Thomas Olonxy, and his Prebendary in that Church upon one Peter, usurping on the King's right and prerogative, to whom the donation of the Archdeaconry & Prebendary of right belonged, by reason of the vacancy of the Archbishopric. This Thomas and Peter procured the Pope's Letters, to put them into actual possession of the Archdeaconry and Prebendary, under several penalties and Ecclesiastical censures; but afterwards understanding, that the right of conferring them was only in the King, and that they could not gain possession thereof by the Pope's Letters; they thereupon publicly renounced all their right and interest therein by virtue of the Pope's Provisions and Letters, by these two original Instruments which I found in the White Tower Chapel, worthy observation. IN Nomine Domini Amen. Cum jam Sanctissimus in Christo Pater Dominus Bundela Brevium & Literatum, An. 31 & 32 E. 1. in Turre London. Hibernia. Benedictus Sanctae Romanae & Universalis Ecclesiae Summus Pontifex, venerabili Patri Domino Mauricio nunc Archiepiscopo Cassellensi in ipsius Sedis Archiepiscopum dudum Electo, sede ipsa vacant, apud sedem Apostolicam munus consecrationis impenderit, ac per ipsani consecrationem Archidiaconatum Casselensem quem idem Mauricius usque ad eandem consecrationem tenuit, adhuc temporalibus Archiepiscopatus ejusdem cum advocationibus dignitatum, personatuum, praebendarum et Rectoriarum Ecclesiarum, quae sede plena ad loci Archiepiscopum pertinent, in manibus Excellentissimi Principis, Domini Edwardi Dei gratia Regis Angliae, Domini Hiberniae, & Ducis Aquitaniae existentibus, mihi Thomae Olonxy ipsum Archidiaconatum Cassellensem contulerit, credens idem Summus Pontifex ad ipsum Ius Collationis hujusmodi pertinere debere, cum ad ipsum nullo modo pertineat in hac parte, datis super hiis literis executoriis ab eadem sede Apostolica directis, scilicet .... Priori de Fullinis Spolitanae Diocaesis, ac Decano de Fythred, & Nicholas Florencii Diocaesis add me Thomam inducendum in possessionem Archidiaconatus praedicti cum juribus et pertinenciis universis, sub poenis et censuris Ecclesiasticis expressis in ipsis, cum caeteris clausulis consuetis. Animadvertens postmodum ex circumspectione consilii sanioris, quod ad ipsum Dominum Regem tempore vacacionis hujusmodi et non ad alium spectat hujusmodi Archidiaconatus collatio in hac parte, et quod per collationem ipsius Summi Pontificis ipsum Archidiaconatum nec ipsius possessionem possem de jure nancisci aliqualiter nec habere, unde ego Thomas praedictus omni michi jure competenti vel quod michi competere poterit ad dictum Archidiaconatum, seu quibuscumque executionibus, processibus, prosecutionibus, inductionibus et possessionibus habitis et habendis occasione collationis ejusdem, renuncio in hiis scriptis, et protestor hanc meam renunciationem velle per omnem jurisdictionem dicti Archidiaconatus innovare, et pro jure Regio in hac parte publice protestari. IN Nomine Domini Amen. Cum jam Sanctissimus in Christo Pater Dominus Benedictus etc. (verbatim as before, usque cum caeteris clausulis consuetis.) Et ob I● eadom ●und●●●n 32 ● 1. hoc idem Magister Thomas quandam praebendam quam in eadem Ecclesia Casselensi optinuerit, in manibus ipsius Papae renunciaverit, et michi Petro Matthaei Mack●●wyl eam per ipsum Summum Pontificem conferri procuraverit atque dari, certis super hoc executoribus cum literis executoriis deputatis. Animadvertens postmodum ego Petrus praedictus ex circumspectione consilii sanioris, quod ad ipsum Dominum nostrum Regem tempore vacationis hujusmodi, et non ad alium spectat hujusmodi praevendae collatio in hac parte, et quod per collacionem ipsius Summi Pontificis ipsam praevendam nec ipsius possessionem possem de jure nancisci aliqualiter nec habere; unde ego praedictus Petrus omni juri michi competenti, vel quod michi competere ●aterit ad dictam praebendam, seu quibuscumque executionibus, processionibus, prosecutionibus, inductionibus et possessionibus habitis et habendis occasione c●●l●cionis ejusdem, renuncio in hiis scriptis, et protestor hanc meam renunciacionem velle per Diocaesim Casselensem ubilibet innovare, et super jure Regio in hac parte publice pr●testari. In quorum omnium testimonium sigillum meum apposui huic scripto apud Strivelyn. 24. die mensis Julii, Anno Domini 1304. et regni Domini nostri Regis praedicti 32. One of the King's miners in Ireland having killed a man, and the rest of them being afterwards beaten, assaulted, their mines filled and broken down, and some of them excommunicated and vexed for beating of a Chaplain in their own defence, so that they were enforced to quit the mines, and give over working, made this complaint thereupon to the Treasurers and Barons of the King's Exchequer in Ireland, who transmitted it into England; whereupon the King ordered Commissioners of Oyer and Terminer to examine the business, and do them right, as this Original Complaint thereof (I found in the White Tower) demonstrates. A Leur treschiers Signior, Tresorier nostre Seigneur le Roy, et all Barons deal Bundela Brevium & Literarum Anno 31 E 1. Escheker, les Minours en Dirland salutz, et chieres amistez. Sires une aventure avynt es parties de la Mynere le mekerdy prochein devant le saint Luk, que une homme de pais esteit tue par un Minour, le quel senfuist meyntenant, et autres ovesques luy qui furont en la company pur poour du pays comment quill esteient assentauntzes ou noun, et Sire Renaud de Ferrer pria nostre garden quill assignast gent por cerchier la Minere, et il le fesoit issint souz terre & desus, et en nos mesons et por tut en la presence Sire Renaud et de tute la gent de sa terre, qui furont maundez devenir por le homicide attacher. Et quant il ne les poient trover seu alerent. E puis vyndrent Willame le fuiz le dit Sire Renaud, Andreu Misde, Robert Coffin, Guy le Brit, Johan le Forester, Simon de la Hole, et autres plusors de gentzes Sire Renaud noctantre sur la mynere armez, et briserent nos us & entroient as espeyes tretes sauntzes aucun baillyf, et nous mistrent touse en effrai qui denioms overror lendemayn, et puis alerent as fosses et getterent leyn et groses peres, et ont rompuz le merim qui sostynt la Minere et ont fause le overaigne en plusors lieux la ou eel estent mieux reparillee, et issint vyndrent de nuict en autre par mesme le countenance, onques puis ne oseroms landroit bien entrer les overaignes ne profiter pur le Roy ne pur nous, qe la ou noussolioms aver en ceu soul lieu ou il feiseient tien derrai aucune semayne xxx lads de mine et pluys, nous ne avioms onques puis que 4. ladees et 6. esquieles, a grant damage du Roy et arerisement des overaignes. E sur ce nous manasent et dient apertement que si nul de nous viengne, nulle part a fair ne a march, que nous serrioms issint batuz que jammays bone overaigne ne froms en Miniere ne ailleurs: par quoi plusors de nous Minours se vient retrere et aler por powr quil ne osent demorrer en pays. Et issint sumus nous touz maumenez et malement desturbez por le coupe de celuy qui seu est fui, et en autre manere que en due. D'autre part sires avynt nadguerres que Sire Willeme Glise le Chapeleyn parochiel de Byr, vynt a une tavern sus la minere entre aucuns des nous minours et autre gent du pays, & moveit contenk entre luy et nous minors, et feut batu, issint qil avoit la teste brisée et geust contrelit bone pite. Et nostre Gardeyn quant ce oy, dire, tendi de nous chastier et fair bones amendss si il serroit trove si nous fusoums en coupe, car ceux qui la furont et qui la choose virent disoient que les Minours le ferrent eaux defendant, mais le Chapeleyn ne voleit my a ce assenter, eyus alerent le person Sire Wauter de Ferrers et le Chapeleyn en manere de vengeance corporale, et tant purcharerent que les fesoient touse escumenger ove les communiantzes, et lors demorramus nous udyfs sauntzes rien essploiter long temps, que nous ne entraums mye souz terre en tiel estate, et nous ont issint chacez par tieux duresces qe aucuns des meillours de nous minours senalerent en leur pays, a grant arerisement des overaignes. Don't Sires si vous plet voillez sur les dites choses mettre remedie et consail, issint que eaux ne autres ne mespregnent de vers les overours le Roy de taunt pluys hardiement en temps avenir, si ses trespas soient despuniz. A Dieu Sires qui vous guard touse jours. Escrites la Minere saint Simon & saint Judas. Dorso. Assignentur Gilbertus de Knouvill & Thomas de la Hyde ad audiendum & terminandum transgressionem praedictam per praedictos infrascriptos & alios Regis (minerariis) in dicta minera factam. The King also this year granted this Licence for an Alienation in Mortmain in Ireland. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Licet de Communi Consilio regni nostri statuerimus, Quod non liceat viris Religiosis sen aliis ingredi feodum alicujus Pat. 31 E. 1. m. 26. Hiber. Pro Waltero de Hibernia Clerico. ita quod ad manum mortuam deveniat, sine licentia nostra & Capitalis Domini de quo res illa immediatè tenetur; per finem tamen quem Walt●rus de Hibernia Clericus fecit Nobiscum coram tenente locum, Thes. nostro & Baronibus nostris de Scaccario, concessimus, & licenciam dedimus, quantum in nobis est, eidem Waltero, quod ipse unum messuagium, & unam carucatam terrae, unà cum pertin, in Done dare possit & assignare cuidam Capellano divina in Ecclesia de Done singulis diebus, pro anima ipsius Walteri, & animabus antecessorum suorum celebraturo. Habend. & tenend. eidem Capellano & successoribus suis Capellanis in Ecclesia praedicta celebraturis, de Capitalibus Dominis feodi illius per servicia inde debita & consueta imperpetuum, & eidem Capellano, quod ipse praedicta messuagium & terram cum pertin. à praefato Waltero recipere possit & tenere, sibi & successoribus suis praedictis imperpetuum, sicut praedictum est, tenore praesencium similiter licenciam dedimus specialem; Nolentes, quod idem Walterus vel haeredes sui, aut praedictus Capellanus vel successores sui praedicti ratione Statuti praedicti, per nos vel haeredes nostros, Justice. Esc. Vic. seu Ministros nostros quoscumque inde occasionentur in aliquo seu graventur. In cujus, etc. Teste Rege apud Beverlacum 21. die Aprilis. An. 31 E. 1. the French King to conclude a Peace with K. Edw. was willing to leave the Scots out of the Treaty, * Thomas Walsingham, Hist. Angl. p. 62. banish them out of France, and to deliver him possession of Gascoigne; whereupon the King issued two Patents or Commissions, the one to John Bishop of Worcester, Ames Earl of Savoy, Henry de Lacie Earl of Lincoln, and Otto de Grandison, or any 3. or 4. of them; dated 2. die Marcii, Anno r. n. 31. apud Huntingdon; the other to the three last or any two of them, dated apud Odyham 10 die Januarii, Anno Dom. 1303. & regni nostri 31, to prorogue the Truce between him, the King of France, their kingdoms and Subjects; and to settle a firm and perpetual Peace between them, their heirs and successors, against all persons but the Church of Rome, agreeing in form with those * Here, p. 896, ●97, 900, 936. premised; who thereupon treating with the Dukes of Burgoine, of Britain, and other Commissioners of the King of France, concluded a firm peace between them and their Realms; the close whereof I shall only insert, out of a special Roll of the Patents, Procurations, and Peace then concluded and ratified, which I found in the White Tower. NOus Edward Roi Dengleterre avauntdit, eauntzes regard a grantez biens et profitz qe vienent del accord et del amity de Rois et de Princes, et especialment a grant avancement qe porra avenir a la vusoigne de la Terre saint, les avantditz treitie & accord dalliance & damiste, et totes les autres choses es dites letters contenues, et chescun de ses por nous, & por nos heirs, et por noz successors volons, looms, ratifions, agreeons et approvons, et por ces presents letters confirmons, & en lalme de nous les avoms fait jurez la Gardere fermement tenir. En tesmoignance de qe chose nous avoms fait fair cestes nos letters overtes sealees de nostre Seal. Done a la Ville de saint Johan de Perth in Escoce, le disme jour de Joignet, l'an de Grace Mil troiz Centz & troiz, & de nostre Regne 31. Matthew Westminster, and Walsingham, tender us this account of this Peace then ratified; a Mat. Westm. An. 1303 p. 441. Anno Dom. in festo Sancta & individuae Trinitatis, pax diu desiderata inter duo regna, primò in Francia, postea in Anglia publicatur. Sub quo tempore restituta est Regi Angliae Vasconia, cum omnibus juribus suis & libertatibus, sub forma quae prius ante initium belli hujus eam tenuerat. b Tho. Walsingham, Hist. Angliae, p. 56. Rex Francorum timens ob destitutionem Wasconiae injustam, à Rege Angliae per Dominum Papam ad hoc instigato guerram parari; ut ejus amicitiam sibi compararet, quicquid in Wasconia in manu sua tenebat, eidem spontè gratisque restituit, prout videbatur ignorantibus veritatem. Which peace was much promoted by the great overthrows and defeats of the French in Flanders; whereof Matthew Westminster renders us this brief account. Quoties furor Regis Franciae armatum militem contra Flandrenses miserit, constat quod toties perdiderit. Quia, aut in acie belli corruerunt, aut de acie ignominiojè & inglorii redierunt. Et in tantum inclinata est Francorum superbia, ut pro mdgno haberetur, si cum Flandrensibus usque ad certum tempus Francia pacificaretur. Adeo ut dicere possint Franci, fugiamus Flandrenses, Dominus enim pugnat pro eyes. Upon the conclusion of this peace, King Edward issued 55. several Writs to restore the Temporalties of all Priors, Prioresses, and Religious Monasteries belonging to Aliens that were under the power of the King of France, according to the Articles of this Peace; A bundle of which Writs I found in the White Tower, running in this form. EDwardus Dei gratiâ Rex Anglia, Dominus Hyberniae, & Dux Aquitaniae, Thesaur. Bundela Brevium in Turre London. An. 31 E. 1. & Baronibus suis de Scaccario salutem. Cum in forma pacis inter nos et Regem Franciae super discordiis et guerris motis inter eundem Regem et Nos initae et confirmatae contineatur, Quod omnes terrae et redditus hominum et subditorum dicti Regis Franciae per nos aut nostros occasione dictae guerrae in manum nostram capti, occupati seu detenti, sive fuerint Religiosorum aut aliorum quorumcunque, plenary et integre illis quorum fuerunt ante captionem eorundem in manum nostram, reddantur et restituantur, prout in dicta forma plenius continetur. Vobis mandamus, quod terras et redditus dilectae nobis in Christo Priorissae de Lumenistre de potestate dicti Regis Franciae, qui ratione supradicta in manu nostra existunt, eidem Priorissae sine dilatione plenè & integrè reddi et restitui, ac ipsam de illa summa pecuniae quam pro terris et redditibus praedictis ad Scaccarium nostrum praedictum annuatim post captionem eorundem in manum nostram reddere consuevit, exonerari faciatis, & inde quietam esse de caetero permittatis. Teste meipso apud Banf 4 die Septembr. Anno Regni nostri 31. The like Writs issued for these ensuing Abbots and Prior's Aliens, videlicet, Prior de Lewes, Abbas Cluniacen. Prior Runeliaco, Prior de Horsham, Abbas de Pynn, Prior de Horton, Prior de Threuly, Prior de Wenloke, Prior de Carbrooke, Abbas de Lyra, Prior de Eya, Prior de Totton, Prior de Byrewelle, Prior de Haibam, Prior de Mentingg, Prior de Cambringham, Prior de West Ravendale, Prior de Lynton. Prior de Lappelle, Prior de Longa Bynington, Prior de Hailing, Abbas de Langonio, Abbas Sancti Martini de Albamarle, Prior de Ecclesfield, Prior de Otryton, Prior de la Sele, Prior de Frompton, Prior de Wylworron, Prior de Wenge, Prior Sancti Egidii, Prior de Styninton, Prior de Toftes, Prior de Okeburne, Prior de Lancastr. Abbas beatae Mariae de Grestone, Prior beatae Mariae de Mortoyne, Prior de Longevill. Prior de Alverton Mauleverer, Prior de Weston Edyth, Abbas Fiscanen. Prior de Wivelsford, Abbas Sancti Martini Sagien. Prior Sancti Nicholai de Arundel, Prior de Cogs, Prior de Cowyke, Prior et Conventus Sanctae Trinitatis Eborum, Prior & Conventus de Sancto Neoto, Prior de Stoke, Prior & Conventus de Blida, Prior de Meresey, Prior de vast, Abbatissa Sanctae Trinitatis de Cadamo, Prior de Monteacuto. The King wanting moneys for supply of his forces in Scotland, writ this Letter to the Bishop of London to lend and send him 2000 l. of the moneys out of the Disms granted him by Pope Boniface, the repayment whereof he promised them by this Writ. EDwardus, etc. Magistro Bartholomaeo de Ferentino Canonico London. Collectori Bundela Brevium & Literarum in Turre London, Anno 31 & 32 E. 1. Decimae, unà cum venerabili patre R. London. Episcopo, Cleri Angliae per Dominum Bonifacium, etc. salutem. Quia pro mora nostra & fidelium nostrorum in partibus Scotia ad expeditionem nostram ibidem maturandam saeliciter & complendam, quam ad finem votivam in brevi, Dei adjutorio, ducere intendimus, et quae per defectum pecuniae poterit (quod absit) in nostri et totius regni nostri dedecus et dampnum inaestimabile de facili retardari, magna pecuniae summae ad praesens plurimum indigemus; De vestra dilectione specialiter confidentes, vos affectuolè requirimus & rogamus, quatinus duo Millia librarum de pecunia proveniente de Decima praedicta de secundo anno impositionis praedictae dilecto Clerico nostro Johanni de Drokenesford, Custodi Garderobae nostrae, quem ad vestram ea occasione praesentiam destinamus, tam ex mutuo, solvi nostris precibus faciatis; ad nos in dictis partibus Scotiae, sicut ei in junximus, deferenda; cui certam fidem praebeatis in hiis quae vobis ex parte nostra duxerit intimanda. Et hoc, sicut nos & honorem ac commodum nostrum & totius regni nostri diligitis, propter assignationes aliquas Vasconen. vel aliis quibuscunque de pecunia dictae Decimae per nos prius factas, nullatenus omittatis. Et nos praefato Episcopo & vobis, vel Magistro Johanni Bonichi de Senis Commissario vestro, dicta duo Millia librarum in festo Paschae proximo futurae London. solvi, vel debitam allocationem inde in pecunia, nos de dicta Decima contingente, fieri faciemus. Super quo literas nostras Patentes vobis mittimus, receptionem dictae pecuniae testificantes. Teste meipso apud Kamskynel. primo die Novembr. Anno, etc. 31. Per literam Johannis de Drokenesford. Immediately after the * See here, p. 980, to 983. death of Pope Boniface the 8. William de Nogaret the Advocate of the French King drew up this solemn Appeal to the Cardinals and See of Rome then vacant, and to the next lawful Pope and General Council, not to elect any of the said Pope's friends or followers Pope, nor to have voices in his election, for the benefit and honour of the whole Church; wherein the Errors, vices of that Pope, and his followers, with their danger to the whole Church of God are fully related. Act par le quel Guillaume de Nogaret declare, le Pape Boniface mort, qu' au cas que les Cardinaux appellent avec eux aucuns des fauteures du dit defunct Boniface, il en appelle au saint Siege, au Concile universel, & au Pape futur. 1304. UNiversis praesentes Literas inspecturis, salutem. Officialis Curiae Parisiensis sede vacant, salutem in Domino. Noveritis, quod Nobilis vir Dominus Preuves de Libertez de ●eg li●e Gallicane, p 501, 502, 503. Gulielmus de Nogareto Miles Illustris Regis Franciae coram nobis personaliter constitutus, in scriptis appellationem constituit in haec verba. Scriptum est, nihil esse quod Ecclesiae Dei magis officiat, quam ut indigni Pastores ad animarum regimen assumantur. Si hoc est igitur periculosum in quibustibet Ecclesiarum Praelatis, quanto sit periculosius in Summo Pontifice cum indignus assumitur, divina testatur scriptura, necnon perversus ac detestabilis exitus ex promotione Bonifacii proximo defuncti, qui Dei, Ecclesiae nostris praefuit temporibus, ostendit praesentibus qui nunc vivunt, ac eis qui sequuntur, futuro tempore dat exemplum. Caeterum Proverbium est vulgariter, Tales Discipuli qualis Magister. Eapropter ego Gulielmus de Nogaretto videns quamplures personas, maximè aliquas Sedi Apostolicae assistentes, nedum in vita sua fovisse in suis perversitatibus dictum Bonifacium, sed nunc post mortem ejus▪ ubi cessat causa tenoris ejus effraenatae potentiae, quae hinc ipsos aliqualiter excusabat, ipsum Bonifacium, ejus abhorrendam memoriam, ac ipsius facta damnabilia sequentes, ac etiam defendentes, ne super haeresi, Schismate, Simoniaca peste, Sodomitali abominatione, homicidiis, aliisque innumerabilibus vitiis, concupiscentiis, in quibus profundo malorum positus et prostratus, incorrigibilis ac insperatus decessit, convocetur Ecclesia per Concilium Generale, fiat justitia, prout decet, ex quo censendi sunt haeresis manifesti fautores: intuens proh dolour! quod filii Matris Sanctae Romanae Ecclesiae pugnant sic turpiter contra eum, quae semper fuit sine macula, sine ruga, tradunt Gentibus in derisum, semper castam violare conantur, incrassat, dilatati per eam recalcitrant contra ipsam; ubera sanctissima quae sunt meliora vino, matris nostrae castissimae, unguentis optimis flagrantia, nobis vitae pabulum effundentia, subbacare nituntur, ad instar uberum meritri●is, Sicut me contra dictum Bonifacium exposui, pro defensione matris praedictae, sic et contra ejus sequaces & fautores, qui quodammodo censendi sunt eo perniciosiores, & magis si tollerarentur Ecclesiae Dei nocivi, me murum volens opponere pro defensione Ecclesiae memoratae, in his scriptis provoco & appello ad Sedem Apostolicam, ad totamque Dei Ecclesiae congregandam, & ad Summum Pontificem futurum legitimum, seu ad eum quem melius valeam appellare, ne Reverendi Patres Cardinales dicta labe fautoriae carentes, quemquam ex ejus fautoribus, aut eis conjunctis, vel adhaerentibus quoquo modo praesumant eligere in Ecclesiae Dei Pastorem, nec cum eis utpote excommunicatis a Canone ad electionem vel electionis ipsius tractatum procedant, nec eis communicent Ecclesiae Dei praetiosissimam margaritam: quam appellationem ad dictam Sedem ac reverend. Patrum coetum Cardinalium, propter metum justum praedictorum fautorum, & eorum inimicitias, quibus me gravissimè persequuntur, non audens accedere, interpono, protestor, & publicè vobis Domine Official. Paris. Curiae; volens et requirens dictis Patribus Reverendis, ac omnibus Catholicis, quorum cujusl●bet interest, fieri manifestum. Praefatos vero fautores cesso ad praesens nominare ex causa, nec est periculum, cum eorum opera manifesta, gestus insuper omnibus, qui sint ipsi, manifestè declarent, et ab eorum fructibus clarè noscuntur. Ex abundanti tamen me probaturum offero praedicta omnia & singula loco & tempore opportunis. In quorum omnium testimonium Sigillum Curiae Parisien. praesentibus Literis ad requisitionem & rogatum dicti Domini Gulielmi Militis duximus apponendum. Datum Anno Domini 1304. die Sabbati post festum Nativitatis B. Mariae Virgins. * Mat. West. Anno Dom. 1304. p. 444. Anno Gratiae 1304. qui est regni Regis Edwardi Tricesimus secundus, Papa Benedictus, dum apud Perusium verbum Dei populo praedicaret, inter caetera dep●oravit abominabile exitium, in vicarium jesu Christi et Petri commissum. Nec tamen casum personae deflevit, quinimo ipsum Christum a Militibus Pilati iterum spoliari asserens, captum, damnandum, et tanquam remortuum, planxit in Carcere, velut in sepulchro, triduo a Militibus custoditum; non ut dicit Apostolus, Christus ●●surgens ex mortuis, jam non moritur, etc. verum est in carne jam glorificata; Sed sicut dixit Dominus Jesus Christus, Petro interroganti, Domine quo vadis? ait, venio Romam, iterum crucifigi. Intellexit hoc Petrus de sua dictum passione, quoth in ea Dominus esset passurus, qui patitur in sanctis misericordiae pietate. Et sicut idem alio loco dicit, Quod uni ex minimis meis fecist●s, sive honoris, sive dedecoris, hoc noveritis me passurum. Cumque haec, & plura his similia de occasu Papae Bonifacii recitaret, * Platina Stella▪ Onuphrius, Volaterranus, Balaeus in vita Benedicti 11. Bonifacii captores, Anagninos omnes, Nogaretum que & Sairam, spoliatores ejus, vel omnes ipsis assentientes, vel qui huic conscii extitere, duplici contritione Anathematis irretivit. Insistens, & immoratus, quamplurimum huic verbo, Si quidem in viridi ligno haec fecerunt, in arido quid facturi sunt? Cumque fulgura et corruscationes divinae ultionis flagitiosos viros inopinate occupare assereret, et se ad hoc Electum, et in Cathedra seniorum collocatum, ut annunciaret populo scelera eorum, diceret ut resipiscerent, satisfaciendo de commissis commonuit, alioquin ad radicem maledictionis, et stirpis pestiferae securim amputationis et evultionis se positurum necessario et quam citius praeconizat. Hujuscemodi igitur interminationibus exterriti viri venifici, cum alio Caipha captantes consilium, expedire quod unus homo moreretur, quam tota gens, vel tribus Columnensium deleretur, corrupto per pecuniam Pincerna Domini Papae impotionatus non post dies 15. supervixit. Leander, Stella, Crespin, Onuphrius, and * In vita Bened●cti ●. p. 366 ●enturiae Script. B●it. 4. c. 81. & 85. Appendix. Balaeus story, Abbatissae cujusdam ficuum obsonio, è vita sublatus fuit. Obiit ergo Papa Bened●ctus in Civitate Perusii septimo die mensis Julii, cum sedisset mensibus octo, & diebus 15. Post cujus decessum oritur inter Cardinales saeva dissensio; ita ut de eligendo Pontifice per menses 9 de ipsis Cardinalibus non poterant concordare. Cumque in electionem Summi Pontificis dissiderent, à * ●ho. Walsingham. Hist. Angliae, p. 61. Civibus secundum Constitutionem Gregorii decimi includuntur. Transit igitur annus iste Romanis lugubris propter dissensionum Cardinalium in electione Papae. This Pope notwithstanding his premised severity against the spoilers, imprisoners and murderers of his predecessor Boniface, was so indulgent to Philip King of France, the chief contriver of it, that to obtain his favour, and reduce him to his Sheepfold (as * Walsingham Hist. Angl. p. 61 Ypodigm. Neustr p. 96. Fasciculus Temp Stella, Platina Volaterranus, Balaeus, & others in vita ejus. Thomas Walsingham and others observe) Papa Benedictus considerans pium ●sse etiam ovem errantem licet invitum perducere ad ovile, Regem Francorum non paenitentem, a sententia excommunicationis per praedecessorem suum lata in eum absolvit. Although, Per idem tempus Rex Franciae offensus Abbati Cisterciensi, quia in Appellatione contra Papam Bonifacium non consenserat, omnia Monasteria ejusdem ordinis in regno Franciae constituta plurimum molestavit; propter quod Abbas ultro regimine ordinis sui cessit. What Usurpations the Prelates and Ecclesiastical Courts, Persons made in the 32 year of King Edward the 1. upon his Crown and Temporal Courts, and what oppositions the King and his Judges made against them, these 6. Writs for holding Plea in Courts Christian against the King's Prohibitions, extant in the Bundle of Writs of this year in the White Tower, (besides others that are perished) will in part inform us. EDwardus, etc. Venerabili in Christo patri W. eadem gratia Coventr. & Lychf. Episcopo, salutem. Mandamus vobis sicut aliàs vobis mandavimus, quod venire Bundelae Brevium, Anno 32 E 1. in Turre Lond. faciatis coram Justice. nostris apud Ebor. à die Pasch. in unum mensem Simonem de Shirley Clericum vestrum, ad respondendum nobis de placito, quare cum placita de Catallis et Debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, ad nos, coronam et dignitatem nostram pertinent, idem Simon, sicut ex relatu plurium accepimus, secutus est placitum in Curia Christianitatis de Catallis et Debitis Magistri Simonis de Wymundham Personae Ecclesiae de Dyremeston, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, in laesionem coronae et dignitatis nostrae, et contra Prohibitionem nostram. Et unde Vic. noster Warw. alias mandavit Justicnostris apud Ebor. quod praedictus Simon de Shirley Clericus est, & non habet laicum feodum in Balliva sua per quod potest attachiari. Et sciatis, quod nisi hoc mandatum nostrum plenius executum, graviter ad vos capiemus. Et habeas ibi hoc breve. Teste R. de Hengham apud Ebor. 6 die Januarii, Anno regni nostri 32. On which the Bishop endorsed: Sequestravimus bona Ecclesiastica Simonis de Shirley quae habet in Episcopatu nostro, & nichilominus citavimus ipsum quod sit ad diem & locum in brevi contentos, ad faciend. sicut in eodem brevi continetur. EDwardus, etc. Pone Johannem Personam Ecclesiae de Uppeclatford, etc. ostensur. quare cum placita de Catallis, etc. (ut supra) secutus est placitum in Ibidem. Curia Christianitatis de Catallis et Debitis Willielmi de Glouc. Personae Ecclesiae de Berton Stacy, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem nostram, etc. Teste meipso apud Stryvelyn 28 die Junii, Anno regni nostri 32. EDwardus, etc. Vic. Nottingham, salutem. Praecipimus tibi, sicut aliàs pracepimus, Ibidem. quod ponas per vadium & salvos pleg. Radulphum de Colestone Capellanum; quod sit coram Justice. nostris apud Westm. in Octabis Sancti Hillarii, ad respondendum tàm Nobis quam Waltero de Candelis by de placito, quare cum idem Radulphus in Curia nostra apud Eborum, à die Paschae in 15 dies proximo praeteritos attach. esset ad respondendum praedicto Waltero de placito, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra prohibitionem nostram, ut d●citur; ac idem Willielmus habuisse● diem in Curia nostra coram Justiciariis nostris apud Eborum in Octabis Sancti M●chaelis proximo sequentibus, ad respondendum pradicto Waltero de praedicto placito, idem Radulphus, pendente inde inter eos in praefata Curia nostra, praedicto placito, nichilominus Placitum illud in eadem Curia Christianitatis ulterius tenuit, quousque sententia in ipsum Walterum promulgata ipsum excommunicari fecit; et postea Breve nostrum de ipso Waltero sic excommunicato, (tanquam claves Ecclesiae contemnente) capiendo jam tibi porrexit, ut dicitur; in Coronae et dignitatis nostrae laesionem, Curiae nostrae p●aedictae contemptum manifestum, et ipsius Walteri dispendium nou modicum et gravamen; Praecipimus etiam tibi sicut alias tibi praecepimus, quod si tibi constare posset, quod praedictus Walterus occasione praedicta et non alia excommunicatus sit, tunc ab ipso Waltero capiendo per aliquod Breve nostrum ad sectam ipsius Radulphi impetratum vel impetrandum omnino desistas▪ et ipsum Willielmum pendente inter eos in praefata Curia nostra inter eos in praedicto placito, pacem nostram inde habere permittatis: Et unde tis ipse mandasti Justiciariis nostris apud Eborum in Octabis Sancti Michaelis, quod Breve nostrum, quod tibi inde venit, adeo tarde venit, quod illud exequi non potuisti. Et habeas ibi nomina Pleg. & hoc Breve. Teste R. de Hengham apud Eborum 18 die Octobris, Anno Regni nostri 32. Dorso. Radulphus de Colestone Capellanus Clericus est, & non habet Laicum feodum in Balliva mea. EDwardus, etc. Vic. Not. etc. Si Walterus de Goussle, etc. Pone, etc. Thomam Archiepiscopum Ebor. Magistr. Johannem de Nassington senio●em, & Magistr. Ibidem. Johannem de Berewys, etc. quare secuti sunt placitum in Curia Christianitatis de Catallis et Debitis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra prohibitionem nostram. Teste meipso apud Dovere 6. die Marcii, An. r. n. 32. VIc. Somerset. Si Johannes de Chateham, etc. Pone, etc. Magist. Hugonem de Pencrich. Offic. Episcopi Bathon. & Wellen. etc. quare tenuit placitum Ibidem. in Curia Christianitatis, de catallis, etc. contra prohibitionem nostram. Teste m●ipso apud Strivelyn. 28 die Maii, an. r. n. 32. VIc. Lanc. etc. quod capias Magistr. Willielmum de Totton ad respondend Ibidem. Thomae de Bekyngton, quare ipse simul cum Radulpho de Glosingham Capellanum tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt, etc. contra prohibitionem nostram, etc. Teste R. de Hengham apud Ebor. die Novembr. Anno regni nostri 32. EDwardus, etc. Vic. Sutht. salutem. Praecipimus tibi, quod non omittas propter Ibidem. libertatem Episcopatus Wynton. quin venire facias coram Justieiariis nostris apud Ebor. in Octabis Sancti Michaelis 12 tam Milites quam alios liber●s & legales homines de Visn. de Wynton. quorum quilibet habeat Centum solidatas terrae & ten. vel redditus per annum ad minus, per quos rei veritas melius sciri poterit. Et qui nec Edmundum Husee, nec Hugonem de Spineto aliqua affinitate attingant, ad recognoscendum super sacramentum s●um, s● praedictus Hugo unquam secutus fuit placitum in Curia Christianitatis apud Wynton. de Quadraginta solidis de Catallis praedicti Edmundi, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem nostram, sicut praedictus Edmundus dicit vel non, sicut praedictus Hugo dicit; quia tàm praedictus Edmundus quam praedictus Hugo, inter quos contentio inde est, posuerunt se in Jur. illam. Et unde tu ipse mandasti Justicia●iis nostris apud Ebor. à die Paschae in 15 dies, quod praeceperas Ballivis praedictae libertatis, quod p●●c●ptum nostrum prius inde tibi directum exequerentur, qui nihil inde fecerunt. Praecipim●s ●tiam tibi quod habeas coram Justiciariis nostris apud Ebor. ad praefatum terminum corpora Ballivorum praedictae libertatis, quibus praedictum Praeceptum nostrum inde fe●ist● oste●s●r. quare illud Praeceptum nostrum exequi contempserunt, in nostri contemptum manifestum, & praedicti Edmundi dispendium non modicum & gravamen. Et habeas ibi nomina Ballivorum Jur. & hoc breve. Teste R. de Hengham apud Ebor. 20 die Aprilis, Anno regni nostri 32. To these I shall subjoin some other Prohibitions and Attachments, extant in the Clause Rolls of this year. The first to the Dean of the Arches, for suing the King's Clerk in Court Christian, against a Judgement given for the King and him in the King's Court. REX Decano Ecclesiae beatae Mariae de Arcubus London. & ejus Commissar. Claus. 32 E. 1. m. 11. dorso. Prohibitio pro Rege. salutem. Cum nos in Curia nostra coram Justice. nostris apud Ebor. per considerationem ejusdem Curiae recuperaverimus versus Magistrum Robertum de Lacie praesentationem nostram ad Ecclesiam de Magna Hale Lincoln. Dioc. vacantem, & ad donationem nostram, ratione temporalium Abbatiae de Bardenay nuper in manu nostra existentium, spectantem; ac idem Magister Robertus in quadam causa quae inter dilectum Clericum nostrum Robertum de Askeby quem ad ipsam Ecclesiam praesentavimus, & ipsum Magistrum Robertum vertitur coram vobis in Curia Christianitatis, de injusta detentione et occupatione Ecclesiae praelibatae, contra eundem Clericum nostrum excipiendo proposuerit coram vobis, ut relatu plurium accepimus, quod praesentatio ad Ecclesiam praedictam ad nos non pertinet ista vice, quod in enervationem juris nostri Regii, et judicii in Curia nostra rite redditi, si admittatur cedere dinoscitur manifest. Praesertim cum jus praesentandi nobis adquisitum adnullari nobis inconsultis non debeat, seu cassari: Vobis prohibemus, ne quid occasione exceptionis praedictae coram vobis in Curia Christianitatis attemptetis, seu attemptari permittatis, quod in nostri seu juris nostri Regii praejud cium cedere valeat quoquomodo. In aliis nichilominus causam praedictam tangentibus, quorum cognitio ad Curiam Christianitatis pertinet, prout convenit procedentes, Teste Rege apud Strivelyn 18 die Junii. The Archbishop of Canterbury excommunicating the Prior and Covent of St. Oswald in Gloucester, of the King's foundation, and his Free-Chapple, exempt from all Archiepiscopal and Episcopal Jurisdiction, because they opposed his Visitation of them; and commanding all persons within the City and County of Gloucester not to sell to, or buy of them any Victuals or other necessaries, nor in any kind to communicate with them, in high contempt, prejudice and derogation of his Royal Crown and Dignity; the King thereupon issued this memorable Writ and Proclamation against his Archiepiscopal unchristian Inhibition, commanding all ●is Subjects to buy, sell and communicate with them in all things, as freely as they did before. REX Vic. Glouc. salutem. Quia ex querela Prioris & Conventus Ecclesiae Claus. 32 E. 1. m. 2. dorso. Pro Priore Sancti Oswaldi Glouc. Sancti Oswaldi Glouc. quae est libera Capella nostra, accepimus, quod ven●rabilis pater Robertus Cantuar. Archiepiscopus in Villa nostra Glouc. & alibi in Balliva tua, nuper sub poena Excommunicationis secit publice inhiberi, ne quis eisdem Priori et Conventui decimas, redditus, aut alia jura Ecclesiastica reddat, seu victualia aut alia ad sustentationem eorundem necessaria eis vendat, vel ab eis emat, seu aliqualiter communicet cum eisdem; quod si sic tolleraretur in nostri et Coronae nostrae praejudicium, et Regiae dignitatis nostrae derogationem manifeste redundaret. Nolentes quod praedicti Prior et Conventus in praedicta libera Capella nostra ministrantes per hujusmodi inhibitiones, quin victualia, et alia venalia emere possint, et vendere, ac etiam cum omnibus Christianis in omnibus communiear● excludantur. Tibi praecipimus, quod si hujusmodi inhibitio ibidem facta fuerit, tunc in Villa nostra Glouc. praedicta, et locis aliis quibus opus fuerit in Balliva tua publice proclamari fac. ex parte nostra, ne qui propter hujusmodi inhibitiones sic in nostri praejudicium factas omittant, quin cum eisdem Priore et Conventu sicut cum caeteris de regno nostro ad fidem et pacem nostram existentibus in emptione et venditione victualium, et aliarum rerum venalium, ac etiam in omnibus aliis communicent, sicut hactenus consueverunt. Teste Rege apud Brustwykes primo die Novembris. A memorable precedent, evidencing the Supreme Ecclesiastical Sovereignty of our Kings, in countermanding and nulling even the exorbitant Ecclesiastical Inhibitions and Excommunications of the Archbishop himself, by public Proclamation, as prejudicial and derogatory to his Crown and Royal Dignity to tolerate or connive at, though warranted by Papal Canons, Constitutions and Precedents. Soon after, this memorable Writ of Attachment issued against the Archbishop of Canterbury himself, for presuming to visit the Free-Chapple of St. Oswald in Gloucester, and excommunicating the Prior and Covent thereof, against their Privileges. REX Vicecomiti Gloucestriae, salutem. Si Prior Sancti Oswaldi Gloucestr. fecerit Claus. 32 E. 1. m. 17. dorso. Pro Priore Sancti Oswaldi Glouc. de Attachiament. te securum de clameo suo pros. tunc pone per vadium & salvos plegios Robertum Archiepiscopum Cantuar. quod sit coram nobis in Octabis Purificationis beatae Mariae ubicunque tunc fuerimus in Anglia, ostensur. quare in Ecclesia Sancti Oswaldi Glouc. quae est libera Capella nostra, de eleemosynis progenitorum nostrorum quondam Regum Anglia fundata, et quae ab omni jurisdictione ordinaria exempta est penitus et immunis, jurisdictionem ordinariam exercere, ac etiam Excommunicationis sententias in ipsum Priorem et Canonicos ejusdem Ecclesiae fulminare, et alia gravamina eyes infer praesumpfit, in nostri contemptum, et Regiae dignitatis nostrae praejudicium, et dampnum ipsius Prioris ducentarum librarum, et contra Prohibitionem nostram. Et habeas ibi nomina pleg. & hoc breve. Teste Rege apud Dumfermelyn 25 die Novembris. The Bishop of Worcester and his Official intending to exercise Ecclesiastical ordinary Jurisdiction over the foresaid Prior and Convent of St. Oswald, by the Archbishop's precedent and instigation, the King upon information thereof issued this ensuing Prohibition to him, almost verbatim with that to the * Here p 984. Archbishop of Canterbury the year before. VEnerabili in Christo patri W. eadem gratia Episcopo Wygorn. & ejus Officiali, ac eorum Commissar. salutem. Cum Ecclesia Sancti Oswaldi Gloucestr. de Claus. 32 E. 1. m. 17. dorso. eleemosynis progenitorum nostrorum quondam Regum Angliae fundata, libera Capella eorundem progenitorum nostrorum fuerit ab antiquo, et ab omni Iurisdictione ordinaria exempta penitus et immunis, ac bonae memoriae Willielmus quondam Rex Angliae progenitor noster, per Chartam suam praedictam Ecclesiam cum juribus suis cuidam Thomae dudum Archiepiscopo Ebor. pro quibusdam exactionibus & calumniis suis quas erga quondam Robertum tunc Lincoln. Episcopum de qui●usdam Ecclesiis & possessionibus fecerat remittendis, dederit & concesserit; habend. eidem Archiepiscopo & successoribus suis Archiepiscopis ejusdem loci imperpetuum, ab omni jurisdictione Diocaesani vel Metropolitani alterius, quam Archiepiscoporum loci praedicti exemptam penitus et immunem, sicut progenitores nostri eam ante donationem & concessionem praedictas tenuerunt, quas quidem donationem & concessionem quidam Summi Pontifices postmodum per suas Papales literas confirmarunt. Et Priores & Canonici ejusdem loci, tàm virtute donationis & confirmationis praedictarum, quam ratione exemptionis praedictae, ab omni jurisdictione loci Diocaesani vel Metropolitani alterius, quam Archiepiscoporum loci praedicti semper hucusque extiterint, ut dicitur, liberi penitus et immunes; ac jam intellexerimus, quod vos ad exemptionem, donationem et confirmationem praedictas, nullam habentes considerationem, in Ecclesiam Sancti Oswaldi praedictam, ac Priorem et Canonicos ejusdem loci jurisdictionem ordinariam intendatis pro viribus exercere, quod si tolleraretur in nostri praejudicium, et exemptionis, donationis et confirmationis earundem derogationem manifeste redundaret: Vobis inhibemus, ne in dicta Ecclesia seu Priore et Canonicis ejusdem quicquam in hac parte attemptetis, seu attemptari faciatis, quod in nostri, seu dictae Ecclesiae, vel Prioris et Canonicorum ejusdem praejudicium cedere valeat quoquomodo. Teste Rege apud Dumfermelyn 28 die Novembris. Moreover the King issued several Prohibitions to the Archbishop of Canterbury, not to compel, sue or sequester sundry of his Clerks employed and continuing in his service, to reside upon their Benefices, or receive the Order of Priesthood. REX venerabili in Christo patri R. eadem gratia Cantuar. Archiepiscopo, totius Claus. 31 E. 1. m 17. dorso. Pro Johanne de Sheffe●d Clerico. Angliae Primati, salutem. Cum Clerici nostri ad ordines s●scipiendos, vel ad faciendum in suis Beneficiis residentiam personalem, dum nostris immorantur obsequiis compelli, aut alias super hiis molestari vel inquietari non debeant: Nosque ac progenitores nostri Reges Angliae hujusmodi libertate seu priv●legio pro Clericis nostris a tempore quo non extat memoria semper hactenus us● sumus: Vobis mandamus rogantes, quatinus dilectum Clericum nostrum Johannem de Sheffeld Personam Ecclesiae de Fuldon. Norwicen. Diocaesis, qui per praeceptum nostrum nostris jugiter intendit obsequiis, dum eisdem obsequiis immoratur ad residentiam in Beneficio suo praedicto faciendam, vel ad ordines suscipiendos, dum tamen infra sacros existat, nullatenus compeliatis, aut super Beneficio suo praedicto occasione praemissorum inquietetis seu molestetis. Et sequestrum, si quod de fructibus aut aliis bonis Beneficii sui praedicti ea occasione fieri feceritis, sine dilatione relaxari faciatis. Teste meipso apud Dumfermelyn 28 die Januarii. Eodem modo scribitur praefato Archiepiscopo pro Willielmo de Brichull Clerico Regis, Persona Ecclesiae de D●nton, Norwicen. Diocaesis. Eodem modo scribitur praefato Archiepiscopo pro Petro de Donewico in Diocaesi praedicta beneficiato. Teste Rege apud Villam Sancti Andraeae 24 die Martii. Per breve de Privato Sigillo. Eodem modo scribitur praefato Archiepiscopo pro Roborto Persona Ecclesiae de Magna Saxham, Norwicen. Diocaesis. Teste Rege apud Sandford 8 die Aprilis. The Bishop of Lincoln exacting duties, procurations, and other exactions from the Hospital of St. John's without the East-gate of Oxford, of the King's ancestors foundation, exempt from all Episcopal Jurisdiction, payments and procurations by its very foundation, as his Free-Chapple, and to be visited only by his Chancellor and none other, issued this Prohibition to him. REX venerabili in Christo patri J. eadem gratia Lincoln. Episcopo, salutem. Claus. 32 E. 1. m. 2. dorso. Pro Rege de Hospital. S. Johannis. Cum Hospitale nostrum Sancti Johannis extra Portam Orientalem Oxon. quod est fundatum de eleemosynis progenitorum nostrorum Regum Angliae, ab omni Iurisdictione ordinaria, et praestationibus, procurationibus, et aliis exactionibus quibuscunque per ordinarios faciendis, a prima fundatione sua exemptum sit penitus et immune; Ita quod nullus praeterquam nos et Cancellarius noster praedictum Hospitale visitare, seu quoquomodo intromittere debeat de eodem: Vobis mandamus, quod ipsum Hospitale a praestationibus, procurationibus et exactionibus hujusmodi quietum, et immune esse permittatis, districtiones seu coherciones si quae Magistro et Fratribus Hospitalis praedicti pro praestationibus, procurationibus, exactionibus hujusmodi per vos, vel Ministros vestros factae fuerint, sine dila●ione aliqua relaxantes eisdem. Teste Rege apud Brustwyk 8 die Novem●ris. The Pope by his Provision granting the next Prebendary that should fall void in the Kings Free-Chapple of St. Martin's London to a Roman, and commanding the Dean of St. Paul's London, and Bartholomew de Ferentine a Canon thereof, to put him into possession of it; the King being informed thereof, for the preservation of the Rights and Privileges of his Crown and Dignity according to his Oath, issued these two memorable Prohibitions to him against this Papal Provision. REX dilectis sibi in Christo Decano Sancti Pauli London. & Magistro Bartholomaeo de Ferentino ejusdem Ecclesiae Canonico, vel eorum alteri, salutem. Claus 32 E. 1. m. 6. dorso. Prohibitio pro Capella Regis S. Martini Magni London. Ne Coronae et dignitatis nostrae Regiae jura depereant studiosam nos decet operam adhibere, et ad ea manutenenda et conservanda eo potius debemus esse solliciti quo ad hoc vinculo juramenti teneri dinoscimur et astringi: Cum itaque quoddam negotium provisorium de quadam Praebenda in libera Capella nostra Sancti Martini London. cuidam Henrico nato Braunche de Sarracenis de Vrbe, authoritate Apostolica assignanda sit vobis commissum, sicut accepimus exequendum, quod utique si procederet, in nostri cederet praejudicium manifestum, et dictae Coronae ac dignitatis nostrae Regiae laesionem: Vobis inhibemus firmiter injungendo, ne nobis inconsultis ad executionem aliquam in hac parte faciendam procedatis, seu procedere praesumatis, per quod nobis, Regio juri nostro, et liberae Capellae nostrae praedictae praejudicium aliquod generari valeat in futurum. Et si forsan ad receptionem alicujus authoritate praedicta processeritis inconsulte, procesium hujusmodi penitus revocetis et faciatis quod ab aliis revocetur. Taliter super hiis vos habentes, ne ad vos tanquam ad juris nostri et Coronae nostrae violatores graviter capere debeamus. Teste meipso apud Northalverton primo die Octobris. REX Henrico nato Braunche de Sarracenis de Vrbe, salutem. Ne Coronae et Claus. 32 E. 1. m. 6. dorso. Prohibitio pro Rege. dignitatis nostrae Regiae jura depereant studiosam nos decet operam adhibere, etc. ut supra. Cum itaque quoddam negotium provisorium de quadam Praebenda in libera Capella nostra Sancti Martini Magni London. cum aliquam vacare contigerit in eadem, authoritate Apostolica tibi sit factum, ut accepimus, quod utique si procederet in nostri cederet praejudicium manifestum, et dictae Coronae ac dignitatis nostrae Regiae laesionem. Tibi prohibemus firmiter injungendo, ne praetextu negotii provisorii praedicti aliquod attempts, seu attemptari procures in hac parte, quod nobis, Regio juri nostro, et liberae Capellae nostrae praedictae praejudicare possit in futurum. Et taliter te habeas in hac parte, ne ad te tanquam ad juris nostri et Coronae nostrae violatorem graviter capere debeamus. Teste Rege apud Beverlacum 18 die Octobris. In the Plea Rolls of Trinity Term held at York, Anno 32 E. 1. (reserved in the Receivers Office of the King's Exchequer at Westminster) this memorable Case ( * Herep. 860, 861. formerly touched) is at large recorded, the brief whereof I shall first present you with in English. The King by his Letters Patents granted to Mr. John Bouhs the Prebend of Styvelyngton in the Church of St. Peter in York, belonging to him by the vacancy of the Archbishopric, commanding Thomas Corbridge the new Archbishop to admit and put him into actual possession thereof; who neglected to do it after two successive mandates, to the King's damage of 10000 l. Thereupon the Archbishop being summoned to answer this contempt before the King's Justices, upon his appearing before them, alleged; That he was always ready to obey the King's commands so far as he could, but he could not admit his Clerk, because the Pope by reason of the vacancy, and his confirmation of him in the Court of Rome as Archbishop, had by his Provision conferred the said Prebendary and Chapple thereunto belonging on his own Clerks, of whom they were now full; so as he by reason of his Oath and obedience made to his Lord the Pope, could not invalid the Act of the Pope his Superior Lord, nor deprive or remove his Clerks, and therefore prayed the King to hold him excused; refusing to give any other answer: Whereupon Judgement was solemnly given against him, That what he alleged was no sufficient cause for him not to execute the King's commands, and that all his Temporalties hel● of the King should be seized into his hands for this his contempt and disobedience, until he should yield obedience thereunto; and the Archbishop, and all others as well Clergymen as Laym●n, were in full Court prohibited under pain of forfeiting all they could forfeit, not to prosecute or cause to be prosecuted any suit or appeal in the Court of Rome against the Rights of the King's Crown and Dignity, nor to make any instruments, nor to give any aid, council or assent in any kind in this case, whereby any discord might arise between the King's Court and the Court of Rome. I shall now subjoin the Transcript of the whole Record itself. * Rotul. Placitorum coram Domino Rege apud Ebor. de Term. Sanctae Trinitatis, Anregni Regis Edwardi filii Regis Henrici 32. Rot. 75. in dorso. Adhuc de crastino S. Johan. CUM Dominus Rex per literas suas patentes dederit & concess●rit dilecto Clerico suo Magistro Johanni Bouhs de London. Praebendam de Styvelyngton in Ecclesia beati Petri Ebor. vacantem, et ad Regis donationem spectantem, ratione Archiepiscopatus Ebor. nuper vacantis, et in manu Domini Regis existentis, habendam cum suis juribus et pertinentiis quibuscunque, prout in literis ipsius Domini Regis praedictis plenius continetur: Per quod idem Dominus Rex Archiepiscopo, etc. mandaverit, quod ipsum Johannem ad praedictam Praebendam admitteret, et in corporalem possessionem ejusdem, prout moris est, indu●i faceret, super quo nichil hucusque facere curavit, ut Dominus Rex accepit, de quo plurimum admirabatur; per quod idem Dominus Rex iterato praedicto Archiepiscopo mandavit, quod praefatum Johannem ad Praebendam praedictam admitteret, et ipsum in corporalem possessionem ejusdem induci faceret, juxta tenorem prioris mandati Regis eidem Archiepiscopo inde directi. Alioquin quod esset coram Rege à die Sanctae Trinitatis in tres Septimanas ubicunque, etc. ostensur. quare praedictum Magistrum Johannem ad Praebendam praedictam ad mandatum Domini Regis praedictum admittere recusavit. Et unde Magister Johannes Bouhs dicit pro Rege, quod die Dominica in festo Sanctae Petronillae Virgins, anno regni Regis nun● tricesimo secundo apud Ottelay, & in praesentia Magistri Willielmi de Seyton, Stephani fill. Thomae, Tinctoris de Fosse de Ebor. Walter. de Lutton Servient. Thomae le Nedelere, Johannis de plumsted, Adae de Roudon, & Clericorum ac familiarium praedicti Archiepiscopi, praedictum primum mandatum Regium eidem Archiepiscopo liberavit, quod ipsum Johannem ad Praebendam praedictam de Styvelyngton admitteret, et ipsum in corporalem possessionem, etc. induceret. Et etiam quod die Sabbati sequent. apud Seleby in praesenta praedictorum Magistri Willielmi, Stephani fill. Thomae, Walter. de Lutton, Adae de Roudon, & etiam Abbatis de Seleby, & Magistri Stephani de Malo lacu Archidiaconi Clyveland, & Magistr. Roberti de Alberwico Decani Aukland. & aliorum, aliud mandatum Regium eid●m Archiepiscopo liberavit, ad mandata Domini Regis in forma praedicta facienda, etc. Ac licet praedictus Archiepiscopus praedicta brevia Domini Regis recepisset, praedictum tamen Magistrum Johannem ad Praebendam praedictam, etc. hucusque admittere recusavit, in Regis contemptum Decem Millia Librarum. Et hoc praedictus Magister Johannes offered verificare pro Domino Rege, etc. Et praedictus Thomas Archiepiscopus venit & defendit, etc. Et bene cognosci●, quod ipse praedicta mandata Regia admisit; Et quod ipse paratus est, et erit, et semper fuit mandatis Regiis parere in quantum potest, et sibi incumbit, etc. sed dicit, quod praedictum Clericum Domini Regis ad praedictas Praebendam et Capellam ad pr●sens admittere non potest, eo quod Dominus Papa ratione vacationis quae alias se fecit in Curia Romana de eisdem Praebenda et Capella, per consecrationem ipsius Archiepiscopi ibidem, qui eosdem prius tenuit, ipsas easdem ex collatione sua dedit Clericis, etc. de quibus eadem Praebenda et Capella nunc plene sunt: Vnde dicit, quod ipse * Nota. ratione Sacramenti sui, et obedientiae suae quae Domino Papae fecit, etc. factum ipsius Domini Papae Superioris sui infirmare non potest, nec praedictos Clericos, etc. inde privare, etc. Et petit, quod Dominus Rex ipsum in ista causa excusatum habere velit, etc. Et quaesitum est à praefato Archiepiscopo, si aliquid aliud ad praedictum mandatum Domini Regis respondere velit, etc. Qui dicit ut prius, quod non potest, etc. Et quia causa praedicta quam idem Archiepiscopus de impedimento, seu non posse suo in Curia hic pro se assignat pro nulla habetur, eo quod factum Domini Papae Superioris sui in Curia Romana, factum in Curia hic deduci non potest nec terminari, immo ad * Nota. inobedientiam ipsius Archiepiscopi expresse reputatum ut tenetur, eo quod praedictum Clericum, etc. ad mandata Domini Regis praedicta admittere recusavit; consideratum est, quod temporalitas quam idem Archiepiscopus de Domino Rege tenet, etc. capiatur in manum Domini Regis, etc. quousque Clericum praedictum ad mandatum Domini Regis admiserit, et ipsi Domino Regi de contemptu et inobedientia praedictis satisfecerit: Et super hoc publice in plena Curia hic inhibitum est ex parte Domini Regis, praefato Archiepiscopo et omnibus aliis de regno et de potestate Regis, tam Laicis quam Clericis, etc. sub forisfactura omnium quae forisfacere Nota. poterunt, ne aliquis eorum aliquid sequatur, vel sequi faciat erga Curiam Romanam, nec alibi contra jus Coronae et dignitatis Regiae, etc. in isto casu vel aliis quibuscunque: Nec aliquas Appellationes, Procurationes seu Instrumenta quaecunque faciant, nec auxilium, consilium seu assensum ad hoc praebeant quoquo modo, per quod dissensio aliqua vel discordia inter Curiam Romanam et Curiam Regis poterint evenire, vel pax inter easdem aliqualiter, quod absit, infirmari, etc. From which memorable Record I shall observe: 1. That the Popes pretended right to confer the vacant Livings belonging to those Archbishops and Bishops he consecrated at Rome by his Provisions, was a mere Innovation and Usurpation, which our Kings would by no means permit or connive at, but strenuously opposed, as inconsistent with, & destructive to the ancient Rights and Privileges of their Crowns, to present to all Prebendaries, Churches, Chapels of Archbishoprics & Bishoprics that became or continued void, during the time their Temporalties were in their hands. 2ly. That no Bulls, Mandates, Censures, nor Process of the Pope, were pleadable in the King's Courts in bar of the King's Writs or Precepts. 3ly. That our Archbishops and Bishops, by reason of their Oaths and obedience to the Pope, held themselves obliged in duty and conscience to obey the Pope's Commands and Provisions, rather than the King's Writs and Presentations. 4ly. That this their obedience to the Pope before the King, was add judged a very high contempt in Law, for which their Temporalties were legally seized into the King's hands, till they obeyed his Writs, before the Pope's Injunctions to them. 5ly. That our Kings under severe forfeitures and penalties prohibited all Suits in, Appeals to, Instruments and Citations from Rome, prejudicial to their Prerogative, Crown and Royal dignity, or which might engender any contests between the Jurisdiction of the King's Courts and the Court of Rome. This seizure of the Archbishop's Temporalties into the King's hands, by virtue of this Judgement, and his death soon after, I find thus recorded in the Fine Rolls of this year. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis, quod cum nuper commiserimus Fine● 32 E. 1. m 2. De Temporalibus Archiepiscopatus Ebor. commissis. dilecto & fideli nostro Lamberto de Thrikingham temporalia Archiepiscopatus Eborum, quae coram nobis in Curia nostra quibusdam de causis capta fuerunt in manum nostram, custodiend. quamdiu nobis placeret; ita quod de exitibus inde provenientibus▪ nobis responderet ad Scaccarium nostrum, ac temporalia illa in manu nostra per mortem bonae memoriae Thomae nuper ejusdem loci Archiepiscopi jam existant: Nos de fidelitate praedicti Lamberti, & dilecti & fidelis nostri Johannis de Byron plenius confidentes, commisimus eis temporalia ejusdem Archiepiscopatus, custodienda quamdiu nobis placuerit. Ita quod de exitibus inde provenientibus nobis respondeant ad Scaccarium supradictum. In cujus, etc. Teste Rege apud Northalverton primo die Octobr. Et mandatum est Magistro Richardo de Havering Escaetori citra Trentam, quod praefatis Lamberto & Johanni temporalia Archiepiscopatus praedicti, quae occasione mortis praedicti Thomae cepit in manum Regis, una cum exitibus per ipsum inde perceptis à tempore captionis eorundem in manum Regis, sine dilatione liberet. Ita quod Regi inde ad plenum ad dictum Scaccarium valeant respondere. Teste ut supra. Eodem modo mandatum est Waltero de Gloucestr. Escaetori ultra Trentam. Teste ut supra. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis, quod concessimus dilecto & fideli Ibidem. nostro Lamberto de Thrikingham custodiam temporalium Archiepiscopatus Eborum, quae coram nobis in Curia nostra quibusdam de causis capta sunt in manum nostram, custodiend. quamdiu nobis placuerit; ita quod de exitibus inde provenientibus nobis respondeat ad Scaccarium nostrum. In cujus, etc. Teste Rege apud Stryvelin 6 die Julii. Et mandatum est Vicecomiti Ebor. quod temporalia Archiepiscopatus praedicti in Balliva sua per ipsum in manum Regis capta de mandato Regis, à tempore captionis eorundem in manum Regis, praefato Lamberto sine dilatione liberet, ita quod Regi inde ad dictum Scaccarium plene valeat respondere. Teste ut supra. Eodem modo mandatum est Vic. Northumbr. Notting. Gloucestr. Lincoln. This Record was seconded with another of as high and considerable a nature about the same time; which fell out upon this occasion. Gerardus Pope benedict's Nuncio (at his command) impudently demanding the Disms of the Clergy of England & Ireland for the use of the Holy Land and Church of Rome, (formerly granted by Pope Boniface his predecessor to K. Edw. for his own use) from the Collectors and others, contrary to Pope Boniface his Bull, and issuing out Warrants to the King's Collectors in every Diocese to prohibit their collection thereof, against the Kings own strict Writs to collect it; the King thereupon issued this Writ to Ralph de Sandwich to repair to this Nuncio with the Mayor, aldermans, and other Citizens of London, and summon him to appear privately before them in the Tower of London, without a public Notary, and to require him forthwith to revoke and null all his Warrants to the Collectors, as contrary to his Crown and Dignity, which no former Nuncio durst attempt, under pain of incurring his highest indignation belonging to Rebels and Enemies of his Crown, and forthwith in their presence to issue out Warrants of revocation to every Diocese by special Messengers at the King's cost; and if he refused to come to the Tower, or issue forth such Letters of revocation, then presently to attach him for this high affront, and coming into the Realm without his royal assent. REX dilecto & fideli suo Radulpho de Sandwico salutem. Requirente dispositione faelicis recordationis Domini Bonifacii Papae Octavi, super concessione Claus. 32 E 1. m. 10. dorso. Pro Rege. quam de medietate Decimae Clero Angliae, de assensu nostro impositae per triennium percipiend. pro arduis et urgentibus negotiis nobis et regno nostro incumbentibus, altera autem medietas dictae Decimae si dictus Dominus Papa per dictum triennium vitam duxisset in humanis sibi in subsidium Romanae Ecclesiae reservata; et si ipsum infra dictum triennium in fata decedere, vel pacem super guerra de regno Siciliae mota reformari contigisset, totum residuum dictae Decimae a tempore mortis suae vel a tempore dictae pacis colligendum et levandum, in nostris usibus integraliter converteretur, nobis liberaliter fecit et graciose, et eo praetextu, quod in vita sua fuerat inchoatum recto processu, riteque sequenti post mortem suam debuit continuari, et ad effectum deduci finalem: Mandavimus Collectoribus ejusdem Decimae▪ per totum regnum nostrum, quod ipsi pecuniam inde debitam levarent, colligerent, et illam nobis solverent; super cujus executionis processu jàm intelleximus, quod quidam Magister Gerardus de Pototaria qui se nuncium a latere Domini Papae fore missum asserit, et effici collectorem diversorum denariorum, tam de dicta Decima quam in subsidium Terrae Sanctae et Romanae Ecclesiae debitorum, cujus authoritas qua se dicit fungi debere, penitus est nobis ignota, levationem dictae Decimae per diversa mandata sua, ut more praesumptuoso, et quasi impetu repentino emanantia eisdemque Collectoribus directa, contra formam concessionis supradictae minus prudenter Nota. impedivit, et impediri facit, cum nullus temporibus retroactis a Curia Romana talia officiatus, infra regnum nostrum veniens quacunque commissione sibi deputata functus est, seu fungi debeat nobis inconsultis. Et ideo vobis mandamus, quod assumptis vobiscum Majore, Aldermannis, et aliis de dicioribus et discretioribus hominibus Civitatis nostrae London. secundum quod ad sufficientiam fore videritis, dictum Magistrum Gerardum adeatis, et ex parte nostra ei injungatis, quod ex tunc incontinenti veniat coram vobis apud Turrim nostram London. mandatum nostrum auditurus: Et cum ibidem coram vobis comparuerit, strict, proviso, et circumspect, quod nullus publicus Notarius ibi praesens fuerit, firmius et strictius quo poteritis nomine nostro dicto Magistro Gerardo exponatis et injungatis, quod hujusmodi mandata sua, quae non solum ad derogationem levationis dictae pecuniae, set ut contra dignitatem nostram Regiam attemptata jaculantur, integraliter revocet, et penitus adnullet, sicut ab indignatione Regia quae rebelles reprimit, contempnentes contemnit, et maxime qui praejudicium contra libertatem Coronae nostrae et regni nostri praesumpserit inferre voluerit, praeservari; Considerato siquidem, quod statim in praesentia vestra dictam revocationem ponat in facto: Ita quod literas suas faciat Collectoribus dictae Decimae in qualibet Dioc. infra regnum nostrum dirigendas, et tunc literas illas absque omni dilationis intervallo dictis Collectoribus per certos Nuncios, de quibus notitiam habueritis, mittatis, et custum quod ad hoc apposueritis nos in Garderoba nostra vobis solvi faciamus. Et scire faciatis praefato Magistro Gerardo, quod si authoritatem quampiam penes se habeat praemissa tangentem, illam pro loco et tempore cum ad hoc vacare poterimus in nostri consilii qua nostri praesentia paratus sit ostensurus, ut visa illa et inspecta, ulterius flat quod per nos et dictum Consilium nostrum fuerit faciendum. Et si idem Magister Gerardus coram vobis ad dictam Turrim nostram venire noluerit, vel si venerit, et dictam revocationem in forma praedicta facere recusaverit, tunc ipsum attachetis quousque super hoc duxerimus ordinandum. Insuper vobis prohibemus, ne aliquis gratia, favore vel cautela quacunque copiam istius praesentis literae aliqualiter optineat, Et quid super praemissis feceritis, nobis sub sigillo vestro quamprimum fieri poterit distinctè & apertè constare faciatis. Remittentes nobis tunc hoc breve. Teste Rege apud Strivelyn 5. die Julii. To which I shall subjoin this memorable Record of like nature the year before. BReve Regis de supersedend. direct. Abbati de Waltham & Decano Sancti Paunli Ibidem. London. assign. ad colligend. Decimam per totum regnum in subsidium Terrae Sanctae, per tres Bullas a Papa quibusdam Commissionar. direct. etc. Ipse Decanus venit coram Rege et Concilio, et supersed. de collectione praedicta ob reverentiam Domini Regis. Et promittit, ulterius se non processurum absque bona voluntate Regis. Pope Boniface having granted King Edward all the remainder and arrears of the 3. years' Dimes imposed by his Royal consent on the Clergy of England for the use of the Church of Rome, which being demanded notwithstanding by Pope Benedict who succeeded him, and his premised Nuncio; the King thereupon issued this Writ of Privy Seal for the security of the Collectors and Treasurers thereof against this new Pope, for the sums of money received from them by his command. EDwardus, etc. Omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis, quod cum nuper faelicis Bundela Brevium & Lice●arum in Turre Lond. An. 32 E 1. recordationis Dominus Bonifacius Papa octavus medietatem Decimae per ipsum in subsidium Romanae Ecclesiae per tres annos Clero regni nostri Angliae de assensit nostro impositae, pro arduis & urgentibus nostris & regni nostri negotiis, nobis liberaliter concessisset altera meditate dictae Decimae, si idem Papam per dictum triennium vitam duceret in humanis, sibi in subsidium Romanae Ecclesiae reservata; et si infra dictum triennium ipsum in fata decedere contingeret, totum residuum dictae Decimae, a tempore mortis suae colligendum et levandum; nostris u●ibus concessisset, et voluisset integraliter applicari; Ac idem Papa jam infra dictum Triennium viam universae carnis sit ingressus, per quod tota dicta Decima, a tempore mortis ipsius Papae, ad nos juxta concessionem supradictam dinoscitur pertinere; & nos jam mandaverimus venerabili Patri Episcopo Lond●n. & Magistro Bartholomaeo de Ferentino Canonico London. Collectoribus dictae Decimae, per praefatum Summum Pontificem deputatis, ac Magistro Johanni Bonichii de Senis Commissario praedicti Magistri Bartholomai in hac parte, quod omnem pecuniam de Decima praedicta de primo termino tertii & ultimi Anni trium praedictorum annorum per ipsos jam collectam & levatam, ac etiam colligendam & levandam, dilecto Clerico nostro Johanni de Drokenesford Custodi Garderobae nostrae plenè & integrè faciant liberari. Nos volentes securitati praedictorum Episcopi, etc. prospicere in hac parte, ipsum Episcopum ac successores suos, ac Ecclesiam suam Londonien. & prae●atos Magistros Bartholomaeum & Johannem Bonichii de omni ea p●cunia quam ipsi praefato Johanni de Drokenesford de dicto Termino, praetextu mandati nostri praedicti, solverint aut liberaverint, erga Dominum Papam jam de novo creatum, et omnes alios quorum interest vel interesse poterit quoquo modo, promittimus pro nobis et haeredibus nostris, indempnes conservare. In cujus, etc. Teste meipso apud Dunfermelyn 31. die Novembris. Anno Regni nostri 32. He likewise issued these 3. successive Writs, for the speedy collecting and paying into his Exchequer at certain days, the first part of the 3. years' Disme granted him by Pope Boniface, accrued to him by his death, to the subcollectors thereof, notwithstanding any cavils of the new Pope, Bishops, or Clergy against it, commanding them to levy it without exceptions by all kinds of Ecclesiastical Censures without any partiality, under pain of seizing their Temporalties if they neglected it. REX dilectis sibi in Christo Abbati & Conventui de Certeseye, subcollectoribus Claus. 32 E 1. m. 14. De Decima levanda ad opus Regis. Decimae Clero Angliae per bonae memoriae Dominum Bonifacium Papam octavum de assensu nostro impositae per tres annos, salutem. Cum nuper praedictus Papa medietatem dictae Decimae, pro arduis & urgentibus nostris & regni nostri negotiis nobis liberaliter concessisset; altera medietate dictae Decimae, si idem Papa per dictum triennium vitam duceret in humanis, sibi in subsidium Romanae Ecclesiae reservata; & si ipsum infra dictum triennium in fata decedere, vel pacem super guerra de regno Siciliae mota, reformari contigerit, totum residuum dictae Decimae, a tempore mortis suae colligend. et levand. nostris usibus similiter concessisset et voluisset integraliter applicari; Et jam intellexerimus, quod praetextu vanarum et frivolarum excusationum quarundam personarum ecclesiasticarum, praetendentium, tam per mortem dicti Domini Papae, quam per mortem London. Episcopi, unius Collectorum dictae Decimae, se ad solutionem dictae Decimae non teneri, vos negligentes & remissos hactenus exhibuistis, & adhuc ex hoc exhibetis in levatione et collectione Decimae supradictae, de quo miramur quamplurimum & movemur; Maximè, cum dicta Decima nobis virtute Concessionis praedictae a tempore mortis dicti Papae totaliter debeatur, et hujusmodi Impositiones et omnes Concessiones gratiosae, durante termino Impositionum et Concessionum illorum, vim sortiri debiant et effectum; Vobis mandamus in fide qua nobis tenemini firmiter injungentes, quod omnes ecclesiasiicas personas infra commissa vobis loca constitutas, nulli penitus deferendo, cujuscunque status, dignitatis, aut conditionis existant, ad solutionem plenariam dictae Decimae de primo termino tertii anni, per Excommunicationis, Suspensionis, et Interdicti sententias, sine dilatione qualibet compellatis, et nichilominus bona ipsorum ecclesiastica sequestretis, eaque donec ad plenum satisfecerint, sub arto sequesiro faciatis inviolabiliter custodiri; Ita quod totam pecuniam indè provenientem habeatis ad Scaccarium nostrum in crastino S. Hillarii proximo futuro ad ultimum. De nominibus non solventium Thesaurarium & Barones nostros de dicto Scaccario dictis die & loco reddentes, distinctè & apertè, per vestras patentes literas certiores: ut tanquam contra honoris & commodi ●ostri impeditores, graviter procedamus. Nos autem literas nostras patentes de Indempnitate vestra in hac parte vobis tunc ibidem habere in forma faciemus. Scimus enim pro constanti, quod dicta Decima de termino praedicto, citra Crastinum praedictum colligi poterit plenariè & levari, si ad hoc cum diligenti assiduitate intenderitis, et rebels (si qui fuerint) compesceritis in forma superius annotata: Scientes pro certo, quod si dicta solutio ultra dictum Crastinum (quod absit) aliqualiter retardetur, terras, tenementa, bona et catalla vestra in manum nostram, ob vestri defectum et negligentiam, capiemus. Teste Rege apud Dunfermelyn 10. die Decembr. Eodem modo mandatum est Subcollectoribus subscriptis, quod totam pecuniam de Decima provenientem habeant ad Scaccarium praedictum Terminis subscriptis; Viz. Priori et Conventui Karlioli, quod habeant, etc. in Crastino Epiphaniae. Abbati et Conventui Novi Monasterii, quod habeant, etc. eodem termino. Abbati et Conventui Beatae Mariae Eborum, quod habeant, etc. citra Natale Domini. Priori et Conventui de Thorgharton, quod habeant, etc. in Crastino Epiphaniae. Abbati et Conventui de Cokershand, etc. in Crastino Sancti Hillarii. Abbati et Conventui de Seleby, etc. citra Natale Domini. Priori et Conventui Sancti Katerinae extra Linc. in Crastino Epiphaniae. in Crastino Sancti Hillarii. Abbati et Conventui de Burton super Trentam, etc. Priori de Kenilworth. etc. Abbati et Conventui de Oseneye, etc. Abbati et Conventui de Rading. In Crastino Sancti Hill. Priori et Conventui de Ely, etc. Priori et Conventui de Bernewell, etc. Abbati et Conventui Sancti Edmundi. In Crastino Sancti Hill. Abbati et Conventui de Langeleye, etc. Abbati et Conventui de Colecestriae, etc. Abbati et Conventui de Waltham, etc. Abbati et Conventui Westm. Abbati et Conventui de Certeseye, etc. In Octabis Sancti Hill. Priori et Conventui de Roffen. etc. Priori et Conventui S. Gregorii Cant. etc. Decano et Capitulo Cicestr. etc. Abbati et Conventui de Hyda Winton. etc. In Octabis Sancti Hill. Abbati et Conventui de Shireburne Abbati et Conventui Glaston. In Quinden. Sancti Hill. Priori et Conventui de Lanceneton, Priori et Conventui Sancti Nicholai Exon. In Crastino Sancti Hillar. Decano et Capitulo Heref. etc. Abbati et Conventui Gloucestr. In Octabis Sancti Hillar. Abbati et Conventui de Kermerdyn, Decano et Capitulo de Bangor. In Crastino Purif. beatae Mariae Abbati et Conventui de Wygemor. Hereford. Dioc. Priori et Conventui Lanton. primae Meneven. Dioc. Abbati et Conventui de Morgan. Landaven. Dioc. Abbati et Conventui de Valle Crucis, Assaven. Dioc. Episcopo et Capitulo Bangoren. REX dilectis sibi in Christo Priori & Conventui Sanctae Katerinae extra Linc. Ibidem. De Decima defer. ad Scaccarium. Subcollectoribus Decimae, Clero Angliae per Dominum B. Summum Pontificem impositae per tres annos, salutem. Meminimus vos nuper à venerabili patre R. London. Episcopo, & Magistro Johanne Bonich. de Senis, Magistri Bartholomaei de Ferentino Commissario, principalibus Collectoribus dictae Decimae, recepisse in mandatis, quod in collectione & levatione Decimae pro tertio anno trium praedictorum annorum, cum omnimoda festinatione pariter et rigore, excommunicando, suspendendo, interdicendo, nullam personarum exceptionem habentes; sed omnibus prorsus cavillatione et exceptione remotis celeriter procederetis, sub poena Excommunicationis majoris, quam in vos Priorem & caeteros majores vestri Prio●●tus ●●cti Collectores in scriptis protulerunt, si praefatum mandatum ipsorum omiseritis aut etiam neglexeritis adimplere. Et quia in executione mandati praedicti, ut accepimus, nimis fuist●s negligentes hactenus & remissi, vobis in fide qua nobis tenemini firmiter injungendo mandamus, quod omnes Ecclesiasticas personas infra commissa vobis loca constitutas, etc. ut supra, usque certiores. Et hoc, sicut indignationem nostram, & grave dampnum nostrum vitare volueritis, nullatenus omittatis. Scimus enim, quod si ad levationem dictae decimae, per suspensionis, excommunicationis et interdicti sententias, ac etiam sequestrationem fructuum, sicut praedictum est, celeriter duxeritis procedendum, deficere non poterimus, quin pecuniam dictae Decimae die praedicto ad ultimum habeamus. Literam autem Acquietanciae dictorum principalium Collectorum de quingentis libris habemus paratam in Scaccario praedicto, vobis ibidem cum pecuniam illam solveritis, fideliter liberand. Et habeatis ibi hoc Breve apud Dunfermelyn, primo die Decembris. Consimiles literae diriguntur Subcollectoribus subscriptis de summis subscriptis, videlicet, Abbati et Conventui beatae Mariae Eborum de 400 l. Abbati et Conventui de Novo Monasterio de 200 l. Abbati et Conventui de Cokersand de 100 l. Abbati et Conventui de Seleby de 200 l. Abbati et Conventui de Thurgarton de 100 l. REX dilectis sibi in Christo Priori & Conventui Karlioli Subcollectoribus Decimae Cl. 32 E 1. m. 14. Pro pecunia Declmae levanda & ad Scaccarium deferenda. Clero Angliae per faelicis recordationis Dominum Bonifacium Papam Octavum de assensu nostro impositae per tres annos, salutem. Cum praedictus Papa gravia onera et expensas multiplices, quae praetextu Guerrarum nostrarum sustinuimus, paterna compassione considerans et attendens, nobis ad relevationem expensarum et onerum praedictorum, per suas literas, medietatem dictae Decimae liberaliter concessisset, quarum tenorem, de verbo ad verbum manu publica cujusdam tabellionis conscriptum, certis de causis vobis transmittimus intuendum, ac per vos omnibus aliis, quorum interest, vel interesse quoquo modo, si necesse fuerit, publicandum. Idemque Papa venerabili patri Episcopo, & Magistro Bartholomaeo de Ferentino Canonico London. dedisset per alias literas suas executorias in mandatis, Vt dictam medietatem Decimae nobis concessam, tam collectae quam imposterum colligendae, nobis vel Collectoribus nostris, ad hoc per nos specialiter deputatis facerent assignari; quarum literarum praetextu, praedicti Episcopus per se, & Bartholomaeus per Magistrum Johannem de Bonichii de Senis Commissarium suum in hac parte specialiter constitutum, medietatem dictae Decimae de primis duobis annis, & aliquam partem ejusdem Decimae de primo termino tertii Anni per quosdam Subcollectores suos jam levari fecerint, nobisque per suas literas assignari: Ac nos propter faelicem et celerem consummationem guerrae nostrae in Scotia, quam ad nostram et Regni nostri honorem summo desiderio affectamus, ad praesens indigeamus magna pecuniae quantitate. Vobis in fide & dilectione quibus nobis tenemini firmiter mandamus, quatinus virtute primae Commissionis, de levanda de dicto triennio tota Decima, à praedictis Episcopo & Bartholomaeo principalibus Collectoribus ejusdem, ab initio vobis factae, quam per mortem dicti Papae, aut London. Episcopi minimè constat expirasse, totum residuum dictae Decimae de primo termino tertii anni, nondum adhuc levatae nec solutae, ab omnibus & singulis personis Ecclesiasticis, infra commissa vobis loca constitutis, nulli penitus deferendo, cujuscunque status, dignitatis, aut conditionis existat per omnimodam censuram Ecclesiasticam vobis in hac parte competentem, colligi & levari, sine cujuslibet excusationis & dilationis incommodo faciatis. Ita quod illud ad Scaccarium nostrum, cum omni celeritate qua fieri poterit, habeatis, ut sic medietatem dictae Decimae de tertio anno, juxta concessionem Apostolicam, integraliter habeamus; nosque per nostras pat●ntes literas vobis de omni eo quod solveritis, sufficientem Acquietanciam faciemus, ac vos erga Dominum Papam Principales Collectores, et alios quoscunque conservabimus indempnes. Teste Rege apud Dumfermelyn. 10 die Februarii. Eodem modo mandatum est Abbatibus, Prioribus, & Conventibus subscriptis, Subcollectoribus dictae Decimae, videlicet; Abbati & Conventui Novi Monasterii, Abbati & Conventui B. Mariae Eborum. Priori & Conventui de Thorgarton, Abbati & Conventui de Cokersand, Abbati & Conventui de Seleby, Priori & Conventui S. Katerinae extr. Linc. Abbati & Conu. de Burton super Trettam. Priori & Conventui de Kenilworth, Abbati & Conventui de Oseneye, Abbati & Conventui de Rading, Priori & Conventui de Ely. Priori & Conventui de Ber●ewell. Abbati & Conuentui Sancti Edmundi, Abbati & Conventui de Langeleye, Abbati & Conventui de Colcestr. Abbati & Conventui de Waltham, Abbati & Conventui de Westm. Abbati & Conventui de Certeseye, Priori & Conventui de Roff. Priori & Conventui S. Gregorii Cant. Decano & Capitulo Cycestr. Abbati & Conventui de Hyda Wynton. Abbati & Conventui de Shireburne, Abati & Conventui Glaston. Priori & Conventui de Lauceneton, Priori & Conventui S. Nich. Exon. Decano & Capitulo Hereford, Abbati & Covent. Gloucestr. Abbati & Conventui de Kermerdyn. Decano & Capitulo Morgan, Abbati & Conventui de Wygemor. Abbati & Conventui de Bangor. Priori & Conventui de Lauton primae, Abbati & Conventui de Valle Crucis. The King likewise issued this following Writ to the Sheriffs of several Counties to assist and help Robert de Nottingham, to levy and raise the moneys that were behind and ungathered of these Disms. REX omnibus Vicecomitibus, Ballivis, & caeteris Ministris suis, & aliis, de Comitatibus Lincoln. Leicestr. Northt. & Rotel. ad quos praesentes literae Eae. 32 E 1. m. 28. De intent. Roberto de Nottingham Cleric●, in negotiis Decimae tangentibus Regem. pervenerint, salutem. Cum nuper pro eo quod bonae memoriae Dominus Bonifacius Papa octavus, meditatem Decimae per ipsum Clero Angliae, de assensu nostro impositae, per tres annos, etc. (ut supra, usque ut contra ipsos, tanquam contra honoris et commodi nostri impeditores, graviter procederemus;) ac dicti Prior & Conventus significaverint, quod quidam, Clerici et Religiosi, rebels sunt, et impeditores, et solutioni dictae Decimae malitiose detractores, ob quod solutio de dictâ Decimâ, nobis debitâ, hactenus est perperam retardata, ad damnum nostrum non modicum, et contra fidem et affectionem quibus Regiae nostrae Majestati tenentur astringi; Assignavimus dilectum Clericum nostrum, Robertum de Nottingham, ad capiendum in manum nostram omnia bona et catalla, terras et tenementa omnium et singulorum illorum in Comitatibus praedictis, qui nobis in aliquo tenentur de portione ipsos contingente de Decima praedicta, secundum quod dictus Robertus per Extractas praedictorum Prioris & Conventus, vobis ostendere poterit, et qui rebels, impeditores, vel quocunque modo solutioni dictae Decimae fuerint contradicentes. Et ideo vobis mandamus, in fide & dilectione quibus nobis tenemini, firmiter injungentes, quod eidem Roberto, cum ad partes vestras venerit, sitis intendentes & auxiliantes in praemissis; Ita quod diligentiam vestram & effectum, quos super hiis apposueritis, prout dictus Clericus noster in redditu suo nobis referet, merito habere debeamus recommendatos. In cujus rei, etc. usque ad festum Conversionis Sancti Paeuli proximo futuro duratur. Teste Rege apud Dunfermelyn, primo die Januarii. There are sundry other Writs in the same * Clause 32 E ●. m. 3. etc. Clause & Patent Rolls to the like effect for collecting, and taking the Accounts of the said Dimes, which I pretermit. King Edward being engaged in a war in Scotland, and so much taken up with secular employments, that he had little time for his prayers and devotions; out of his Ecclesiastital Sovereignty and piety issued these 3. pious Writs to the Freers' Minorites assembled in a General Chapter at Nottingham, and afterwards at Assisium, and to the Freers' Predicants in their General Chapter at Tholouse, to pour out fervent prayers unto God for himself, and the good success of his affairs, and for his Queen, Children, Realms, Government, and to fit him for an heavenly kingdom, after his departure from his Earthly, of his mere mercy; worthy all Christian Princes imitation upon the like occasion. REX Religiosis viris in Christo sibi dilectis Fratribus de Ordine Minorum, ad Generale Capitulum apud Notingham proximo conventuris salutem, & in Claus. 32 E 1. m. 7. dorso. De orando pro Rege & Regina, & corum liberi●. Spiritu Sancto dirigi in agendis. Attendentes beneficia sacra, orationumque devotarum suffragia ad divinam misericordiam impetrandam multum humanae conditionis fragilitati prodesse inter alia opera pietatis, considerantesque nos pro curis et rebus mundialibus quibus circa Regni nostri regimen involuti sumus, saluti nostrae spirituali prout nobis expediret intendere non valere, devotionem vestram requirimus et rogamus, quatinus Nos, Margaretam Reginam Angliae Consortem nostram charissimam, Edwardum Principem Walliae primogenitum nostrum, caeterosque liberos nostros, ac populum nobis commissum, beneficiorum et suffragiorum vestrorum fore participes concedentes, pro nobis et ipsis, ac statu regni nostri, expeditioneque negotiorum nobis incumbencium, supplicationes assiduas et orationes devotas Altissimo offeratis, ut hic sua pietate nos et ipsos dirigat per suorum semitam mandatorum, et post diem extremum salvationis locum nobis et ipsis dignetur misericorditer indulgere, statumque regni nostri conservare prosperum et tranquillum. Teste Rege apud Strivelyn 29 die Julii. Per breve de privato sigillo. REX Religiosis viris, & sibi in Christo carissimis Magistris Ordinis Fratrum Minorum, Claus. 32 E 1. m. 16. dorso. & diffinitoribus ac fratribus universis in Generali Capitulo suo apud Assisium prox. conventuris salutem, & bravium pro labore perhenniter duraturum. Nos qui curis sumus & rebus mundialibus involuti, & circa regimen regni nostri incessantibus actibus et continuis meditationibus occupati, pro animae nostrae salute contemplationi prout haberemus necesse intendere nequeuntes, ac advertentes quod beneficia vestra sacra orationumque vestrarum suffragia nobis in praesenti & eciam in futuro esse poterunt plurimum fructuosa; Religiosum coetum vestrum & singulos fratres adunatos in eo requirimus et rogamus, quatinus Nos, Margaretam Reginam Angliae Consortem nostram karissimam, Edwardum Principem Walliae primogenitum nostrum, caeterosquae liberos nostros, ac populum nobis commissum suffragiorum et beneficiorum vestrorum fore participes concedentes, pro nobis, statu Regni nostri, et expeditione negotiorum nobis incumbencium, hiis diebus pia praecamina apud Altissimum effundatis, ut sic regnum temporale regere valeamus, quod in regno celesti partem haereditariam consequamur. Conservet vos Altissimus in caritate continua & perpetua. Dat. apud Dunfermelyn. 11. die Decemb. REX Religiosis viris et in Christo sibi dilectis Magistro Ordinis Fratrum Praedicatorum, Claus. 32 E 1. m. dorso. ac diffinitoribus & fratribus universis in Generali Capitulo suo apud Tolosam proximo congregandis salutem, & Spiritu sancto dirigi in agendis. Dum conditionem humanae fragilitatis attendimus, & qualiter omni creaturae tam sublimi quam humili, praetereuntibus suo cursu diebus, praesentis vitae finis appropiat, attenta consideratione pensamus, sic praevenire cupimus quantum nobis ex alto permittitur diem mortis, ut aeterni clemencia Judicis dignetur nostri de suae gratiae plenitudine misereri. Verum cum devotarum orationum suffragia, inter alia pietatis opera multum prosunt ad divinam misericordiam impetrandam, de vobis quorum ordinem benevolenciae specialis favore prosequimur, ut salutem nostram zelemini, ut pro nobis, Margareta Regina Angliae Consorte nostra karissima, Edwardo Principe Walliae primogenito nostro, & caeteris liberis nostris, ac statu prospero regni nostri, preces devotas Domino offeratis, plenam fiduciam optinentes, devotionem vestram requirimus et rogamus, quatinus nune & in futurum dignam sollicitudinem impendatis & insistatis assiduis supplicationibus apud Deum, ut hic sua pietate nos dirigat per suorum semitam mandatorum, & post diem extremum salvationis locum nobis dignetur misericorditer indulgere, statumque praedicti regni nostri conservare prosperum et tranquillum. Universitatem vestram Religiosam diu conservet Altissimus in caritate continua & perfecta. Dat. apud Dumfermelyn. primo die Januarii. The King likewise issued Writs (according to the superstition of that age) to the Bishop elect of London, Archbishop of Canterbury, and sundry Abbots, for prayers to be made for John de Warren Earl of Surrey after his decease. REX dilecto sibi in Christo Electo London. vel ejus vices gerenti, ipso agente in partibus transmarinis, salutem. Cum opus pium et coram Deo meritorium Cl. 32 E 1. m. 6. dorso. De orando pro anima Johannis de Warenna quondam Comitis Surr. censeatur, pro defunctis jugiter exorare, ut sic a peccatorum suorum nexibus facilius liberentur, ac charissimus Consanguineus noster Johannes quondam Comes de Warenna, qui nobis et regno nostro semper utilis extitit et fidelis, viam universae carnis jam (sicut Altissimo placuit) sit ingressus, quod vobis non sine cordis amaritudine nunciamus; Vos affectuosè requirimus et rogamus, quatinus animam praefati Comitis à singulis Religiosis & aliis Ecclesiasticis viris subditis vestris, per totam Civitatem & Diocesim London. constitutis, per Missarum decantationes & aliarum devotarum orationum suffragia faciatis divinae clementiae commendari. Teste Rege apud Tresk quarto die Octobr. Consimiles literae diriguntur subscriptis, videlicet, R. Cantuar. Archiepiscopo. totius Angliae Primati, Abbati S. Augustini Cantuar. Abbati Westmonasterii, Abbati de Waltham, Abbati de Sancto Albano, Abbati de Sancto Edmundo, Abbati de Evesham. Sundry persons being attached and ordered to be proceeded against for their contempt in resisting the Sheriff of Lincoln in the execution of his Writ, De vi Laica amovenda, out of the Church of Bardeny, upon the Sheriffs return thereof; the King at the request of the Abbot of Bardeny was pleased to pardon their offence, and supersede all further prosecution in his name against them, as this Record attests; which will serve to inform Professors of the Law of the ancient returns and proceedings upon such Writs. CUm Rex nuper ad requisitionem Venerabilis Patris Johannis Lincoln. Episcopi Claus. 32 E 1. m. 11. dorso. Pro Robe●to de Baston & aliis qui fuerunt in Ecclesia de Bardeney vi armata. praeceperit Vic. Lincoln. quod omnem vim laicam quae se tenuit in Ecclesia de Bardenay, ad perturbandum ipsum Episcopum, quo minus officium suum spirituale in Ecclesia illa exercere posset, sine dilatione amoveri faceret ab eadem: Ac idem Vic. Regi returnaverit, quod Ecclesiam praedictam ad executionem mandati praedicti faciendam accessit, & quod Robertum de Baston, Simonem de Edlinton, Simonem Merle, Robertum Medicum, Willielmum Carpentarium, Hugonem servientem ejusdem Willielmi, Johannem de Curtilagio, Robertum Vannatorem, Simonem de Offington, Galfridum le Hunter, Galfridum le Porter, Philippum le Porter, Stephanum le Provost, Stephanum le Plummer, Gilbertum de Askeby, Nicholaum Belle, Johannem joy seniorem, Galfridum socium suum, Galfridum le Messag. Thomam Aunsell, Magistrum Johannem de Maldon, & Eudonem quondam Servientem Adae de Gaunt, vi & armis ibidem sibi resistentes invenit, qui ipsum Vic. hujusmodi vim laicam ibidem inventum juxta mandatum Regis amovere non permiserunt, in Regis contemptum manifestum, et contra pacem Regis, per quod praedicti Robertus, Simon, Simon, Robertus, Willielmus, Hugo, Johannes, Robertus, Simon, Galfridus, Galfridus, Philippus, Stephanus, Stephanus, Gilbertus, Thomas, Gocelinus, Johannes, Willielmus, Robertus, Thomas, Willielmus, Nicholaus, Johannes & Eudo attachiati fuerunt per praeceptum Regis ad respondendum Regi de resistentia et contemptu praedictis: Rex ad instanciam Fratris Roberti Abbatis de Bardeney, pardonavit eisdem Roberto, Simoni, etc. sectam suam pro resistentia et contemptu praedictis, & vult quod occasione praedicta non occasionentur nec de caetero molestentur in aliquo vel graventur, & quod omnino supersedeatur ulteriori sectae contra ipsos dicta occasione suo nomine inchoatae. Teste Rege apud Strivelyn 12. die Junii. Per breve de privato Sigillo. The Abbot of Bardeney deprived by the Bishop of Lincoln, upon his Appeal to the Archbishop, being restored to his former estate; the King upon certificate thereof, issued this Writ to restore his Temporalties seized upon his deprivation. REX dilecto sibi Magistro Henrico de Thornhagh Custodi Abbatiae de Bardenay, salutem. Cum dilectus nobis in Christo frater Robertus Abbas de Bardenay. Pat. 32 E 1. m. 20. De non intromittend. de Abbatia de Bardenay. quem venerabilis pater J. Lincolniensis Episcopus post Appellationem per praefatum Abbatem ab eodem Episcopo, ob certas causas ad Curiam Cantuariae interjectam a Pastorali Regimine ejusdem Abbatiae amovit, per Praesidentes dictae Curiae Cantuar. obtinuerit sententialiter ad statum pristinum jam reduci, sicut per literas ipsius Archiepiscopi, quas recepimus, nobis constat; Vobis mandamus, quod de Abbatia praedicta, possessionibus, libertatibus, juribus, aut aliis quibuscunque ad eam spectantibus, quae vobis pro defensione eorundem custodienda commissimus, vos ulterius non intromittentes, ipsum Abbatem de Abbatia praedicta possessionibus, libertatibus, juribus, & aliis quibuscunque ad eam spectantibus, plenam & liberam administrationem habere permittatis. In cujus, etc. Teste Rege apud Strivelyn 10 die Maii. Per ipsum Regem nunciante Cou. & Lichfeld. Episcopo. The Abbots and Covents of Furnace and Salleye having surreptitiously procured a Prohibition or Indicavit against a Suit for the 4th. part of the Tithes in Court Christian, brought by the Parson of the Parish; the King thereupon issued this Writ of Procedendo, to proceed therein notwithstanding the Writ of Indicavit, upon an Inquisition found and returned, that the Tithes amounted not to the value of the 4th. part of the Church, as was suggested. REX Officiali Archiepiscopi Ebor. & ejus Commissar. salutem. Monstravit Claus. 32 E. 1. m. 6. Pro Adam de Osgodby Persona Ecclesiae de Gairgrave. nobis dilectus Clericus noster Adam de Osgodby Persona Ecclesiae de Gairgrave, quae est de advocatione Henrici de Percy, quod cum ipse coram vobis in Curia Christianitatis petierit versus Abbatem et Conventum de Furnace, Decimas provenientes de eorum terris et culturis infra limites Parochiae Ecclesiae suae praedictae existentibus, ad ipsum Adam tanquam ad Rectorem, & ad Ecclesiam suam praedictam de jure pertinentes, ac post varias allegationes ipsorum Abb●tis et Conventus inspectis et diligenter examinatis quibusdam privilegiis Apostolicis, quae pro eorum immunitate de Decimis illis non solvendis, coram vobis in judicio protulerunt; ipsorumque rationibus intellectis, consideratum esset per vos in eadem Curia, quod ipsi dictas Decimas praefato Rectori et Ecclesiae suae praedictae solvant: Et quod Decimae illae ad ipsum & successores suos, ac ad Ecclesiam suam praedictam debent de jure pertinere, non obstantibus privilegiis supradictis: Vos praetextu cujusdam brevis nostri de Prohibition, quod dicitur Indicavit, vobis directi, ne in placito illo in Curia Christianitatis procederetis; quod quidem breve idem Abbas surreptitiè in Curia nostra impetravit, maliciosè suggerendo, se tenere quartam partem ejusdem Ecclesiae de advocatione sua propria; ac si Patronus esset illius, seu Decimae illae ad valorem quartae partis dictae Ecclesiae attingerent seperse detis, in ipsius Rectoris dampnum non modicum & jacturam, & Ecclesiae suae praedictae exhaeredationis per●culum manifestum. Cumque ad prosecutionem dicti Clerici nostri, super vero valore Ecclesiae illius, ac etiam Decimarum dictarum per Vicecomitem nostrum Ebor. inquiri fecerimus plenius veritatem, & acceperimus per eandem Inquisitionem, quod dicta Ecclesia valet per annum Centum et decem Marcas, praeter Decimas supradictas; et quod Decimae illae valent per annum Centum solidos, per quod liquet, quod Decimae illae ad valorem quartae partis ejusdem Ecclesiae non attingunt. Nos nolentes per hujusmodi falsam suggestionem jurisdictioni Ecclesiasticae derogari, seu jus ipsius Clerici nostri aut Ecclesiae suae praedictae ulterius retardari: Vobis mandamus, quod non obstante dicta Prohibitione nostra sic per falsam suggestionem impetrata, in executione considerationis vestrae supradictae in Curia Christianitatis pr●ced●tis, prout in foro Ecclesiastico fuerit procedendum. Teste Rege apud Morpath 28 die Augusti. REX Officiali, etc. ut supra. salutem. Monstravit nobis dilectus Clericus noster Ibidem. Adam de Osgodby Persona Ecclesiae de Grairgrave, quae est de advocatione Henrici de Percy, quod cum ipse coram vobis in Curia Christianitatis petat versus Abbatem et Conventum de Salleye, Decimas provenientes de eorum terris et culturis infra limites Parochiae Ecclesiae suae praedictae, ad ipsum Adam tanquam ad Rectorem, & ad Ecclesiam suam praedictam de jure pertinentes; Vos occasione cujusdam brevis nostri de Prohibition, quod dicitur Indicavit, vobis directi, ne in placito illo in Curia Christianitatis procederetis; quod quidem breve extra solitum cursum Cancellariae nostrae a Curia nostra surreptitie emanavit, sicut per transcriptum ejusdem quod sub sigillo vestro nobis misistis plenius nobis constat, in placito illo supersedetis, in ipsius Rectoris dampnum non modicum & jacturam, & Ecclesiae suae praedictae exhaeredationis periculum manifestum. Et quia nolumus per hujusmodi breve sic surreptitie impetratum, jurisdictioni Ecclesiasticae derogari, seu jus ipsius Clerici nostri aut Ecclesiae suae praedictae ulterius retardari: Vobis mandamus, quod non obstante dicta Prohibitione nostra in dicto placito in Curia Christianitatis procedatis, prout in foro Ecclesiastico fuerit procedendum. Teste Rege apud Tynemuth 12 die Septembris. There being a Capias Excommunicatum issued, upon the Archbishop of Canterbury's certificate, against Edmund de Hoo, who appealed against this sentence to the Court of Rome as unjust, the King thereupon superseded the Writ de Excommunicato capiendo; but being afterwards informed there was no such Appeal, or that it was not prosecuted, he then issued this Writ, to hear and examine the truth of these suggestions, and do right to both parties. REX Vicecomiti Suff. salutem. Cum nuper ad requisitionem venerabilis patris R. Cantuariensis Archiepiscopi, per literas suas patentes nobis significantis, Claus. 32 E. 1. m. 7. dorso. Pro Edmund. de Hoo. quod Edmundus de Hoo propter manifestam contumaciam suam excommunicatus est, nec se vult per ce●suram Ecclesiasticam justitiari, per breve nostrum tibi praecipimus, quod praefatum Edmundum per corpus suum secundum consuetudinem Angliae justitiares, donec Sanctae Ecclesiae, tam de contemptu quam de injuria ei illata, ab eo esset satisfactum; & per quaedam Instrumenta publica, quae praefatus Edmundus in Cancellaria nostra exhibuit, intelleximus, quod idem Edmundus à sententia praedicta in ipsum & sibi adhaerentes per praefatum Archiepiscopum lata, tanquam ab iniqua, ad sedem Apostolicam pro se et sibi adhaerentibus legitime appellavit; cujus quidem appellationis negotium idem Edmundus, ut asserit, prosequitur cum effectu; & jam ex insinuatione Elyae Puger & Willielmi de Everesdon, ad quorum prosecutionem dicta sententia fuit in ipsum Edmundum lata, accepimus, quod idem Edmundus à dicta sententia (ut praemittitur) non appellavit, nec est aliquam appellationem in hac parte hactenus prosecuius; Nolentes quod praefato Edmundo per praedictum breve nostrum via praecludatur, quominus appellationem suam prosequi possit in forma juris: Maximè cum hujusmodi breve nostrum de gratia nostra procedat, et appellantium status integer esse debeat, necnon quod praedicti ●lias & Willielmus à prosecutione juris sui occasione alicujus suggestionis frivolae nobis factae, contra justitiam impediantur. Tibi praecipimus, quod executioni brevis nostri praedicti, tibi de ipso Edmundo & sibi adhaerentibus, per eorum corpora justitiandis directi, faciendae supersedeas usque ad Quindenam Sancti Michaelis proximo futuram; quem diem praefato Edmundo dedimus ad certificandum & informandum nos & consilium nostrum de appellatione sua praedicta, et qualiter eam fuerat prosecutus, et hoc in praesentia praedictorum Eliae & Willielmi, si tunc interesse voluerint, quos per te super hoc sufficienter volumus praemuniri. Et habeas ibi tunc hoc breve. Teste Rege apud Stryvelin 25 die Julii. Per breve de Privato Sigillo. How vexatious the Archbishop of Canterbury was both to the Clergy and people, will appear by his excommunicating ten persons at once in one parish within the Diocese of Norwich, endeavouring to be take and imprison them upon a Capias Excommunicatum. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. Vicecomiti Suff. salutem. Significavit Bundela Brev. & Literarum An 32 E. 1. in Turre Lond. nobis venerabilis pater R. Cantuariensis Archiepiscopus per literas suas patentes, quod Willielmus de Luton, Edmundus de Hoo, (Persona de Riseby) Johannes the Luton, Johannes de Riseby, Johannes Shereman de Riseby, Edmundus de la Grene de Riseby, Henricus le Chapeleyn de Riseby, Johannes de Staunfeld, Galfridus de Heydon, & Haukinus Edmundessenant, Norwicensis Diocaesis, auctoritate ipsius Archiepiscopi ordinaria excommunicati sunt, nec se volunt per censuram Ecclesi●sticam justiciari. Quia vero potestas Regia Sacrosanctae Ecclesiae in querel●s suis deesse non debet: Tibi praecipimus, quod praedictos Willielmum, Edmundum, Johannem, Johannem, Johannem, Edmundum, Henricum, Johannem, Galfridum & Haukinum, per corpora sua secundum consuetudinem Angliae justities, donec Sanctae Ecclesiae, tam de contemptu quam de injuria ei illata, ab eis fuerit satisfactum. Teste meipso apud Dunfermelyn 28 die Novembris, Anno regni nostri 32. A Transcript of which Writ, with the day of its receipt, the King commanded the Sheriff of Suffolk by another Writ to return and send to him into Scotland. I likewise find these three Supersedeasses of Writs de Excommunicato capiendo, upon the Excommunications of the Archbishop of Canterbury and Bishop of Sarum, during Appeals against them to the See of Rome. MEmorandum pro Petro de Sabaudia, Decano Ecclesiae Sancti Martini Magni Bundela 〈…〉 London. Hugone de Vyenna juniore, ejusdem Ecclesiae Cano●ico, 〈◊〉 Capitulo suo,— Vicario perpetuo Ecclesiae Praebendalis de Chr●st. s●ale,— ●●stode Hospitalis Sancti Leonardi de Neuport, & Johanne Port de N●●po●t 〈◊〉, quod ad suggestionem vel denunciationem Domini R. Archiepiscopi Cantuarie●sis, contra quem iidem ad sedem Apostolicam appellarunt, prout nobis con●●a●, per earundem appellationum inspectionem, in quarum prosecu●ione sunt, contra eosdem vel eorum aliquem hujusmodi appellationibus pendenti●us ad captionem non scribamus. Item, Memorandum pro eodem Petro Decano Ecclesiae Sarum, Gerardo de Sesiriaco Clerico Procuratore suo, Magistro Jacobo de Bukyngham, & Johan●e●●pellano ●●pellano Ecclesiae Parochialis Sancti Thomae Sarum, quod ad suggestionem vel ●●nunciationem Domini S. Episcopi Sarum, contra quem iidem ad sedem Apostolicam appellarunt, prout nobis constat, per earundem appellationum insp●ction●m, in quarum prosecutione sunt, contra eosdem vel eorum aliquem hujusmodi appellationibus pendentibus ad captionem non scribamus. Consimile, Memorandum pro Thomae de Sabaudia Canonico Ecclesiae Sarum, Jacobo de Bukyngham, Jacobo de Briga, & Henrico de Bukyngham Clericis, & Jacobo de Valere's Armigero, quod ad suggestionem vel denunciationem Episcopi Sarum praedicti, etc. non scribamus. One who obtained a Benefice within the Diocese of Lincoln by the Pope's Provision, being imprisoned by a Capias Excommunicatum, upon a sentence of Excommunication in the Arches, to which the Patron appealed against the Pope's Provision, he appealing to the Court of Rome from the Arches (where the Appeal in the Arches was nulled) petitioned the King's Council to be enlarged, because the Excommunication in the Arches was after his Appeal to Rome, which the Archbishop refused to certify against himself. AConsail nostre Seignur le Roy; Mastre Robert de Appelby Person de la Eglise Bundela Brev. & Literarum An. 32 E. 1. in Turri Lond. de Scalby en la Counte de Nichole, prise et emprisone en Chastell de Nichole comment il ad meisme cele Eglise de Scalby per Provision del Apostoil, et institut. per l'Evesqe de Nichole; & sur ceo le Priour de Thornholm Patron de cele Eglise encontre les avantditz Provision et Institution fit un appel a les Arches de Londres. E lavaundit Robert appella des Arches a la Curt de Rome pur grevaunce qe a luy fuit faite; E nemy encontr. esteant le Appel avantdit, lavantdit Priour sui soen appelle en les Arches tant come meisme celuy Robert fut escumenge, et puis par la caption pris et emprisone. E le vantdit Robert per Procurator sui soen apple en la Curt de Rome, et iloqes le prova, issint qe par cele appelle fust anentye le processe des Arches, et de ceo ad il Bulles et Instrumentz de la Curt de Rome. Par quoy il pri pur Dieu qil pusse estre delivere per le Curt le Roy, car l'Erc●vesqe de Canterbury ne vout pas escriure encoutre soen fait demeisne. A Monk of Richmond stealing Goods and flying out of the Monastery, being imprisoned by the Kings Writ of Apostata capienda, he commanded him to be delivered to the Monks of Richmond to be chastised and punished according to the rules of that Order, and restore the stolen Goods to them, by this Writ. REX Vic. Cumbr. salutem. Quia dilectus nobis in Christo Frater Adam de Claus. 32 E 1. m 5. Pro Fratribus Minoribus Richmond & Pat. 32 E. 1. m. 1. Lincoln. Minister Ordinis Fratrum Minorum in Anglia per literas suas nobis missas, intelligi nobis dedit, quod Frater Arthurus de Hertilpole, Frater illius Ordinis, & in Ordine illo professus, nuper à Claustro suo apud Richemond. spreto habitu Ordinis illius ausu temerario clam evasit, & quaedam bona & catalla quorundam vicinorum & amicorum Fratrum Ordinis illius, apud Richemond. commorantium, penes ipsos Fratres deposita custodienda, secum asportavit; & postquam aliquandiu de patria in patriam vagabatur sub habitu seculari, in animae suae periculum & Ordinis praedicti scandalum manifestum, arrestatus suit apud Quitonthaneve, cum bonis & catallis praedictis, & jam in prisona nostra apud Egremund detinetur. Nos ad honestatem Ordinis illius, necnon et ad devotionem quam erga Ordinem illam gerimus et habemus, tibi praecipimus, quod praedictum Fratrem Arthurum sic captum & detentum, praedictis Fratribus Richemondiae commorantibus, sine dilatione liberes, juxta Ordinis illius regulam et disciplinam castigandum, bona & catalla praedicta secum inventa, & (ut praedictum est) arrestata, dictis Fratribus restituens indilatè. Teste Rege apud Dalton 29 die Sept●mbris. The King this year to raise moneys towards the payment of Debts, granted several licenses to Abbots for the appropriations of Parish Churches to them and their successors, as these Records inform us. REX Thesaur. & Baronibus suis de Scaccario, salutem. Cum in partem solutionis Claus 32 E. 1. m 12 Pro Abbate beatae Mariae Ebor. Quing●ntarum librarum, quas de gratia nostra speciali concessimus Willielmo de Sancto Paulo, Arnaldo de Sancto Martino, & quibusdam sociis suis Civibus & M●rcator●bus Baion. in subventionem missarum & expensarum, quas fecerunt in quadam prosecutione per ipsos erga Willielmum de Sant, quondam Civem Baion. d●functum, de quibusdam bonis & catallis ejusdem Willielmi nobis adjudicat●s nomine nostro facta; concesserimus & assignaverimus eye, illas Centum libras, per quas Abbas beatae Mariae Ebor. finem fecit nobiscum coram vobis, pro licentia appropriandi sibi et Domni suae Ecclesiam de Donecastr. sui Patronatus, Ebor. D●oc. prout in literis nostris patentibus, praefatis Mercatoribus inde confectis, plenius continetur; ac idem Abbas praefatis Mercatoribus de praedictis Centum libris satisfecerit, prout praefatus Willielmus de Sancto Paulo pro se & sociis suis praedictis coram nobis in Cancellaria nostra recognovit: Vobis mandamus, quod ipsum Abbatem de praedictis Centum libris quietum esse faciatis. Teste Rege apud Stryvelin primo die Maii. Consimiles literas habet Prior de Boulton in Craven, de Quinquaginta libris, per quas finem fecit coram praefatis Thesaur. & Baronibus, pro licentia appropriandi sibi et Domni suae Ecclesiam de Preston in Craven, sui Patronatus, Ebor. Dioc. s●c praefatis Mercatoribus assignatis. Teste ut supra. By these and other Records of like nature we may discover the original grounds of most Appropriations, purchased with money by Abbots during our King's necessities for moneys, or by pretence of poverty, or losses sustained by them. The King likewise to raise present moneys, granted the custody of the Temporalties of St. Edmund's Abbey during its vacancies, for a certain rent, fine and term, by this Patent. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod ob devotionem quam erga Sanctum Edmundum gloriosum Christi Martyrem gerimus & habemus, & ut Pat 32 E. 1. m. 18. De vacation Abbati● Sancti Edmundi de Bu●y concessa. Monachi Abbatiae de Sancto Edmundo de caetero possint quietius & tranquillius Altissimo famulari, concessimus pro nobis & haeredibus nostris, Abbati & Conventui Abbatiae praedictae, quod Prior & Conventus Abbatiae ejusdem & eorum successores in singulis vacationibus ejusdem Abbatiae, quotiens videlicet ipsam exnunc vacare continget, habeant et teneant custodiam Abbatiae illius, et omnium temporalium ejusdem, cum omnibus rebus et bonis ad Abbatiam illam qualitercunque spectantibus, adeo plenè & integrè, sicut Abbates & Conventus ejusdem loci Abbatiam illam & temporalia cum rebus & bonis praedictis, sede plena, aliquibus retroactis temporibus habere & tenere consueverunt. Ita quod ipsi Prior & Conventus de temporalibus & bonis, ac rebus illis plenam & liberam administrationem habeant, & inde disponere & ordinare possint, prout eis melius & utilius videbitur faciendum; & prout Abbas & Conventus dicti loci inde possent ordinare & disponere, sede plena: Salvis nobis & haeredibus nostris feodis Militum quae tenentur de Abbatia praedicta, & Advocationibus Ecclesiarum, cum acciderint temporibus vacationum praedictarum. Ita quod omnes redditus & servitia annua de feodis praedictis in vacationibus illis provenientia remaneant Priori & Conventui praedictis: Salvis etiam nobis & haeredibus nostris Escaetis quas accidere contigerit temporibus praedictis; quae quidem Escaetae singulis hujusmodi vacationibus finitis, videlicet post fidelitatem ipsius, quem ibidem eligi & confirmari, seu praefici contigerit in Abbatem, nobis & haeredibus nostris factam, liberentur & remaneant Abbati, Priori & Conventui dicti loci & successoribus suis, sine occasione vel impedimento nostri vel haeredum nostrorum quorumcunque: Reddendo nobis et haeredibus nostris pro qualibet vacatione Abbatiae praedictae, sive duraverit pe● annum integrum, si●e per minus tempus, Mille et Ducentas Marcas infra annum, a tempore quo Abbatia illa vacare inceperit, computandum; videlicet, Sexcentas Marcas in fine primi dimidii anni illius, & Sexcentas Marcas in fine ejusdem anni. Et si sortè vacatio Abbatiae illius duraverit ultra annum, tunc praedicti Prior & Conventus pro proximo anno integro sequenti, si tanto tempore duraverit, solvant nobis & haer●dibus nostris Mille & Ducentas Marcas ad terminos praedictos; & sic pro quolibet anno integro post primum annum, durante vacatione praedicta, ad eosdem terminos Mille & Ducentas Marcas. Et si ultra annum integrum vel annos integros duraverit minori tempore quam per annum, tunc pro illo tempore minori, de praedictis Mille & Ducentis Marcis minus, pro rata temporis illius proportionabiliter nobis solvant. Et volumus & concedimus pro nobis & haeredibus nostris, quod praedicti Prior & Conventus & eorum successores imperpetuum habeant & teneant custodiam Abbatiae praedictae singulis temporibus vacationum ejusdem in forma praedicta. Ita quod nullus Vicecomes, Escaetor, seu quicunque alius Ballivus vel Minister noster vel haeredum nostrorum de custodia Abbatiae praedictae, seu Cellarum suarum, Maneriorum, aut aliarum rerum seu bonorum quorumcunque, ad dictam Abbatiam seu Cellas suas spectantium quoquo modo, ratione vacationis illius, se in aliquo intromittat; excepto quod Escaetor, vel alius Minister noster, seu haeredum nostrorum qui pro tempore fuerit, infra portas tamen Abbatiae praedictae in principio cujuslibet vacationis ejusdem, quandam simplicem seisinam, nomine nostri Regii dominii capiat; & ea sic capta, statim exinde recedat absque aliquo inde capiendo seu etiam asportando. Ita quod ultra unum diem, occasione seisinae praedictae, moram ibi non faciat, nec aliquem ibidem substituat loco sui. Volumus insuper & concedimus pro nobis & haeredibus nostris, quod si nos forsitan vel haeredes nostri, aliquo tempore vacationis Abbatiae praedictae exercitum nostrum fecerimus summoneri, praedicti Prior & Conventus & successores sui, pro propriis & dominicis feodis Militum Abbatiae illius in manus ipsorum Prioris & Conventus tunc existentibus ad servitium in eodem exercitu faciendum minime teneantur, nec occasione servitii illius molestentur in aliquo seu graventur, sed inde penitus sint quieti: Salvis tamen nobis & haeredibus nostris servitiis feodorum Militum, quae tenentur de Abbatia praedicta temporibus vacationum ejusdem ad nos pertinentibus ratione exercitus supradicti. In cujus, etc. Teste Rege apud Stryvelin 20 die Maii. Per ipsum Regem nunciante W. Cou. & Lichf. Episcopo. The King likewise for the fine of 1200 Marks, granted the Temporalties of the Abbey of Glastonbury for 6. months during the vacancy, to the Prior and Covent thereof, with certain limitations by this Patent. Fines 32 E 1. m. 12. Pro Pr●ore & Conventu Glaston. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod per finem Mille et ducentarum Marcarum, quem dilecti nobis in Christo Prior & Conventus Abbatiae Glaston. fecerunt nobiscum, nobis per sufficientem securitatem, quam iidem Prior & Conventus nobis invenerunt, ad voluntatem nostram solvendarum, concessimus eisdem Priori & Conventui Custodiam ejusdem Abbatiae, vacantis per mortem Johannis nuper Abbatis ejusdem loci, & in custodia nostra existentis; habendam à quartodecimo die Septembris proximo praeteriti, usque ad finem sex Mensium proximo sequentium completorum, cum omnibus ad Abbatiam illam pertinentibus, & quae ad nos pertinere possent, si custodiam ejusdem in manu nostra teneremus: Ita quod nullns Escaetor, aut alius Ballivus seu Minister noster vel haeredum nostrorum, se de custodia praedicta, vel aliquibus ad eam spectantibus, durantibus praedictis sex mensibus intromittat; nec ipsos Priorem & Conventum super hoc aliqualiter impediat, quo minus ipsi per praedictos sex menfes habeant liberam & plenam administrationem omnium possessionum proventuum & reddituum ad Abbatiam illam spectantium, necnon omnium exitu●m inde provenientium; salvis nobis & haeredibus nostris feodis Militum, advocationibus Ecclesiarum, Wardis & Maritagiis liberorum Tenentium ejusdem Abbatiae, quae tempore vacationis ejusdem accidere contigerit. Ita tamen, quod si vacatio illa ultra sex menses duraverit, nos vel haeredes nostri finitis eisdem sex mensibus Custodiam Abbatiae praedictae cum omnibus ad Custodiam illam spectantibus, durante vacatione praedicta habeamus. In cujus, etc. Teste Rege apud Dunfermelyn. 10 die Decembris. Et mandatum est Gilberto de Knovill. Custodi Abbatiae praedictae vacantis, etc. quod de Custodia Abbatiae praedictae seu aliquibus ad eam Abbatiam spectantibus, ratione vacationis praedictae, se ulterius non intromittat; & exitus, si occasione praedictae ad opus Regis perceperit, praefatis Priori & Conventui sine dilatione liberet. Teste nt supra; & fuerunt patentes. Thus the Abbots and Prelates for money and favour encroached continually upon the ancient Rights and Prerogatives of the Crown. The King being informed that the Abbot of the Praemonstratenses intended to impose and levy a subsidy on those of his Order within this Realm without his privity; issued this Prohibition to those of that Order, to prohibit the payment thereof in money or other provisions. REX dilecto sibi in Christo Abbati de Dereford, salutem. Intelleximus Abbatem Praemonstratensem quosdam suos Procuratores pro exigenda à vobis quadam Claus. 32 E 1 m. 11. dorso. Quod Abbas Praemonstrat. Ordinis non faciat subsidium Abbati Praem onstrat. pecuniae quantitate ad opus suum ad vos specialiter destinasse; quae quidem exactio posset contra ordinationem nostram de argento aliquo extra Regnum nostrum non portando, et alias in nostri praejudicium redundare; Vobis igitur firmiter inhibemus, ne praefato Abbati Subsidium aliquod in pecunia vel rebus aliis, ex quarum commercio pecunia extra regnum nostrum deferenda haberi valeat, nomine subventionis, Doni, seu mutui, aut alias quomodolibet faciatis, sine nostri assensu et licentia speciali. Teste Rege apud Strivelyn 8. die Junii. Consimiles literae diriguntur subscriptis, videlicet, Abbati de Begeham, Abbati de Hales. The King by his Royal Prerogative in this age, claimed a competent pension for some of his Clerks from every Bishop, Abbot, and Prior newly created by him, by reason of his Creation, as these Records attest. REX Venerabili in Christo Patri R. eadem gratia London. Electo, salutem. Cum vos ratione novae Creationis vesirae teneamini uni de Clericis nostris, Cl. 32 E 1. m 11. dorso. Pro Michaele de Clare. quem vobis duximus nominandum in quadam pensione anima de Camera vestra percipienda, quousque sibi per vos provisum fuerit de Ecclesiastico beneficio competenti, ac dilectum Clericum nostrum Michaelem de Clare vobis nominavimus ad pensionem hujusmodi optinendam; Vobis mandamus, rogantes, quatinus eidem Clerico nostro talem pensionem de Camera vestra in forma praedicta percipiendam, quae dantem deceat, recipientemque vobis reddere debeat fortius obligatum, concedatis; ei literas vestras patentes sub hoc fieri facientes. Teste Rege apud Stryvelyn 20. die Junii. Per ipsum Regem Nunc. W. Co. & Lych. Episcopo. Johannes de Carleton habet consimiles literas Regis Priori & Conventui de Novo Burgo de quadam pensione habenda ratione novae creationis praedicti Prioris. Teste ut supra. Ibid. Pro Johanne de Carleton. Per breve d privato sigille. The King by his Prerogative writ also for Corrodies for his aged Servants to the Prior and Covent of St. Mary's in Suthwerke, and others, who returned these answers to him, rendering several reasons, humbly tendered to his Majesty, of their disabilities to effect it, though otherwise willing. SErenissimo Principi & Domino suo Reverendo E. Dei gratia Regi Angliae, etc. Bundela Brevium & Literarum in Turri Lond. An. 32 E 1. sui humiles & devoti Sacerdotes Prior & Coventus beatae Mariae de Suthwerk, ea quae poterunt pro suo Domino orationum suffragia apud Deum. Placuit Excellentiae vestrae nobis, praecipere, quod Willielmo le Fishere, servienti vestro, quoad viveret, faceremus in victu & necessariis provideri, Literas nostras patentes inde sibi faciendo, Sigilli nostri Capituli consignatas; quodque inde faciendum duceremus, vos efficeremus nostris literis magis certos: Quibus mandatis, novit Altissimus, vumili animo pareremus, si nostrae ad hoc sufficerent facultates. Sed apud Majestatem vestram, à praedicto onere subeundo, excusare non debet (Princeps inclyte) summa paupertas, qua nos deprimimur: cum omnis res, redditus et possessiones nostrae ad sustentationem nostram sufficere non valeant, nisi gratia Dei quae ad supplementum agit, piae fidelium largitiones nobis succurrerent in hoc casu. Ecclesia etiam nostra, quae jam triginta annis elapfis passa (proh dolour!) est ruinam, circa cujus relevationem ab eo tempore toto laboravimus nostro posse, necdum tantum potuimus in ipsius relevatione invalescere, variis & onerosis exactionibus tam in spiritualibus quam in temporalibus praepediti, quod nostrum ex toto aedificare potuimus Campanile. Continuâ insuper pugna, quam absque interpellatione contra rablem fluvii Tamensis aggredimur, super cujus ripam nostra domuncula situatur, quam ad salvationem Ecclesiae nostrae & nostram tantum non sufficiunt vires nostrae quin apposito subsidio parti uni, pars alia statim nobis periculum comminetur. Denique (Domine excellentissime) vestra attendat magnificentia, quod in vestris hujusmodi provisionibus servientium, Domibus, pinguibus de magnis et superhabundantibus Maneriis et aliis possessionibus magnificorum Principum, Progenitorum vestrorum, Regum Angliae (quarum fragmenta ac mica, quae de mensis earum cadunt, pluris quam tota nostra substantia sint baloris) vestra semper Curia scribere consuevit: non exilibus et exiguis Celiulis fratrum, quae ex simplicium virorum, qui ex parvulis portionibus sunt fundatae: cujusmodi est vestra parvula nostra domus: quia revera, si talem in nostram assumeremus (prout vobis scribere placuit) comitivam, unum nos oportet de nostris fratribus amovere, quod ne dum vobis molestum sed videretur potius inhumanum. Parcatis igitur nobis, quaesumus, pie Princeps, si dictis vestris praeceptis parer non poslumus, ut vellemus, quia verè non sine frontis rubore nostram jam vobis insinuavimus parvitatem. Longaevoes & prosperos vos conservet Altissimus, etc. EXcellentissimo Principi Domino suo & Patrono, Edwardo Dei gratia Illustri In eadem Bundela, An. 32 E. 1. Regi Angliae, sui Monachi humiles & devoti Abbas & Conventus Cernelii, salutem, et tanto Domino & Principi felicissima successuum incrementa. Dominationi vestrae notificamus, quod habemus in Domo nostra quendam Johannem de somerset nomine, per literas vestras nobis directas, in victu & vestitu, juxta status sui exigentiam; quoad vixerit, in necessariis exhibendum. Insuper Domina nostra Dei gratia Regina Angliae, Censors vestra, nobis literas suas nuper direxit pro quodam Clerico, ut provideremus eidem in Ecclesiastico Beneficio, vel Pensione competenti; qui de nobis recepit quadraginta solidos annuae pensionis, quousque eidem provisum extitit in Beneficio congruo. Quare Excellentiae vestrae humiliter & devotè supplicamus, quatinus praedictae Domui vestrae ad praesens parcere velitis, si pl●cet, & de sustentatione Ricardi de Ringwude illam modo nullatenus onerare. Valeat vestra, etc. Dat. in Capitulo nostro in vigilia Sancti Laurentii, Anno gratiae 1304. SErenissimo Principi, etc. Edwardo Dei gratiâ Regi Angliae, etc. sui devoti Abbas & Conventus de Athelyngenya, salutem, & orationum instantiam, subjectionem In eadem Bundela. debitam simul & reverentiam. Veniens ad nos Gilberius de Ragun, deserens vestras literas, continentes, quod eidem necessaria sua in victu et vestu honest juxta status sui exigentiam exhiberemus; Vos etiam Johannem de Hanecle, Clericum vestrum, de annua pensione quadraginta solidorum in domo vestra Athelyngenye nobis praecep●●tis feosare: ac Nicholaum Freyn in victu et vestitu, quoad vixerit, juxta status sui decentiam exhibere: Et nos mandatum vestrum in hiis sumus executi, ut tenemur; Vestram Regiam Celsitudinem devotis precibus exorantes, quatenus Domui vestrae praedictae ad praesens parcere dignemini intuitu charitatis, paupertatem nostram (si placet) respicientes, prout dictus Gilbertus vestrae Serenitati potest, si velit, intimare. Excellentia vestra luceat in aeternum. Dat. in Capitulo nostro Athelyngenyae v. Kal. Augusti, Anno Domini 1304. King Edward being informed by the Cardinal of Ostia the Pope's Legate, that Benedict the 11. had created Walter Wynterburne, his Confessor a Cardinal, out of his affection to the good of the English Nation, desired him to return his special thanks to the Pope for this favour, till he could send special Messengers to him for that purpose, which he shortly intended to do, as this Letter of his informs us. VEnerabili in Christo Patri Domino N. Dei gratia Ostiensi & Velletrensi Episcopo, Apostolicae Sedis Legato, amico suo Charissimo. Edwardus, etc. salutem Claus. 32 E 1. m. 12. dorso. Pro Rege. & sinceram in Domino dilectionem. Literas vestras quas nobis ex vestra grata benevolentia intimastis, quod sanctissimus in Christo pater Dominus Benedictus Summus Pontifex dilectum nobis in Christo Fratrem Gualterum de Wynterburne Confessorem nostrum ad Cardinalatus apicem sublimavit: intelleximus diligenter et licet plurimum fuisset nobis cordi, quod idem frater nostri lateri continuo astitisset; Vestram tamen Paternitatem requirimus cum affectu, quatenus eidem nomine nostro S. Pontifici velitis ex parte nostra gratiarum actiones refer, prout honestius vestra noverit discretio faciend. Nos quae id idem in brevi annuente Domino facere intendimus per nostros Nuncios speciales; habemus enim pro constanti, quod bona affectio quam erga nos et regnum nostrum gerit, eidem ad hoc faciendum inter alia magnum praestitit inductivum. Dat. apud Villam Sancti Andraeae in Scotia 4. die Aprilis, Anno regni nostri 32. I shall only inform you what * Scriptorum Brit. Cent. 4. cap. 5 p. 356. John Bale Bishop of Ossory writes of the Simonaical advancement, & preferment of this English Cardinal; Gualterus Wynterburn in Dominicanorum torrente familia consenuit. Patres (Dominicanorum) apud Benedictum suum, ejus nominis 11. Papam multis pecuniis egerunt, ut hic venerabilis eorum doctor in offic●o Cardinalis Guil. Maclesfeld. succederet, speciosum certe imo splendidum, unde excelsis et turgidis illorum animis videbatur, Cardinalium diadema a suis Rabbinis geri, eosque propterea a magnis Principibus salutari. Sexto igitur mense ante praedicti Pontificis ex ficorum sorbitatiuncula mortem, ad emptam multo auro dignitatem non modica pompa. D. Sabinae Cardinalis etiam Presbyter effectus. Quod tamen immensae superbiae fastigium ad 15. menses, morte intercedente, vix tenuit. The King retaining this New created Cardinal in England upon his special occasions, till after the death of Pope Benedict, writ this Letter to Pope Clement the 5. to excuse this his delay by reason of his royal command, and employment in the arduous affairs of his Realm. SAnctissimo in Christo patri Domino (Clement.) divina providentia Sacrosanctae Claus. 32 E. 1. m. 7 Pro fratre Waltero de Winterburn Cardinali. Romanae ac Universalis Ecclesiae Summo Pontifici, Edwardus ejusdem gratia Rex Angliae, etc. devota pedum oscula beatorum. Dudum foelicis recordationis Dominus Benedictus Papa undecimus, ad Religiosum virum Fratrem Walterum de Winterburne Confessorem nostrum, attendens ipsius merita & eminentiam probitatis, suae dirigens considerationis intuitum; ipsum ad Cardinalatus apicem duxit Domino disponente vocandum. Cumque idem Cardinalis tanquam obedientiae filius juxta mandatum Apostolicum sibi inde directum se parasset ad iter ad praesentiam sedis Apostolicae veniendi, nos ipsum propter quadam ard●a nostra quae sine eo tunc non poterant commode expediri, quasi compulimus moram contrahere usque modo. Quocirca Sanctitati vestrae humiliter supplicamus, quatinus moram praefati Cardinalis dicta de causa contractam habere, si placet, dignemini propensius excusatam. Conservet vos altissimus ad regimen Ecclesiae suae sanctae per tempora longiora. Dat. apud J●dd●worth in Scotia 23 die Aug. Anno, etc. 32. From which Epistle I shall observe: 1. That the Pope's creation of the King's Confessor to be a Roman Cardinal, did not exempt him from his obedience, duty and service to the King. 2ly. That the King against the Pope's present summons, of him to Rome, did by his Regal authority control and countermand his journey thither when provided to take it, for the better dispatch of his own pressing important affairs, till he licenced him to repair thither. The King this year Writ these Letters in favour of the Dean of Dunkelden his Chaplain, to several Cardinals, to promote his affairs in the Court of Rome. VEnerabili in Christo Patri Domino N. Dei gratia Ostien. Episcopo, amico suo charissimo, Edwardus ejusdem gratia, etc. salutem & sincerae dilectionis effectum. Cl. 32 E. 1. m. 7. d●rso. Pro Decano Dunke●d. Dilectum Clericum nostrum Magistrum Matthaeum Decanum Cathedralis Ecclesiae Dunkelden, exhibitorem praesentium, ipsiusque negotia, quae in Romanâ Curiâ habuerit expedire, vestrae paternitati reverendae pleno recommendamus affects; vestram amicitiam specialiter requirentes, quatinus eidem Magistro Matthaeo super felici expeditione negotiorum praedictorum velitis amore nostri vestrum oportunum praesidium impertiri: Ita (si placet) quod in negotiis praedictis has preces nostras profuisse sibi sentiat in effectu. Datum apud Boghkener in Scotia 13 die Aug. Per breve de Privato Sigillo. Eodem modo scribitur Dominis, J. titulo S. Marcellini & Petri, & Domino G. titulo S. Martini in Montibus, Presbyteris Cardinalibus. The Bishop of Cathenes in Scotland deceasing, and King Edward assenting to the election of a new one, made this Certificate thereof to the Pope. SAnctissimo in Christo Patri Domino B. divina Providentia Sacrosanctae Romanae & universalis Ecclesiae Summo Pontifici, Edwardus ejusdem gratia, etc. devota Pat. 32 E. 1. m. 26. De assensu Regio. pedum oscula beatorum. Sciat vestra Paternitas reverenda, quod nos Electioni nuper celebratae in Ecclesia Cathedrali Cathanen. in Scotia de discreto viro Fercardo Decano ejusdem Ecclesiae in Episcopum illius loci Regium assensum adhibuimus et favorem. Et hoc vestrae Sanctitati innotescimus per praesentes, ut quod vestrum est in hac parte, exequi dignemini cum favore. In cujus, etc. Datum apud Strivelyn in Scotia, 16. die Junii, Anno Regni nostri, etc. Per breve de Privato Sigillo. The Abbot of St. Katherine near Rhoan making a Fine of 20 l. to make his fealty to the King at York in the Chancery, to save his journey to him to Strivelyn in Scotland there to make it; the King thereupon issued this Writ forthwith to levy it on his Lands and Chattels. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. Vic. Middlesex, salutem. Cum Willielmus Bundela Brevium de Privato Sigillo & Literarum in Turri London, An. 32 E 1. de Genestis nuper Prior Sanctae Katerinae in Monte juxta Rotomagum, in Abbatem ejusdem loco J. nuper Abbatis ibidem per Archiepiscopum Rotomagensem subrogatus, finem fecit nobiscum coram Thesaur. et Baronibus nostris de Scaccario per viginti libras, ut fidelitatem suam nobis de temporalibus Abbatiae praedictae debitam in Cancellaria nostra apud Eborum facere posset, et ne ad nos apud Strivelyn in Scotia accederet, pro dicta fidelitate facienda; Tibi praecipimus, quod dictam pecuniam de terris & catallis ipsius Abbatis in Balliva tua, sine dilatione levari facias; Ita quod eam habeas in Cancellaria nostra in festo Omnium Sanctorum proximo futuro, ubicunque tunc fuerit, nobis in eadem Cancellaria liberandam: Et hoc nullo modo omittas. Et habeas ibi hoc breve. Teste meipso apud Tynemuth 10. die Septemb. Anno Regni nostri tricesimo secundo. The Taxers and Collectors of the Quindism granted by the Commonalty to the King out of their temporal goods, intending to tax and levy it upon the Spiritual goods of the Abbey of Bellieu; the King upon the Abbot's complaint issued this Prohibition to them. EDwardus, etc. Taxatoribus & Collectoribus Quintaedecimae in Comitatu Berks Bundela Brevium, etc. An. 32 E 1. salutem. Quia ex parte dilecti nobis in Christo, Abbatis de Bello loco Regis, nobis est ostensum, quod vos bona ipsius Abbatis merè spiritualia occasione Quintaedecimae praedictae, nobis a Communitate Regni nostri de bonis suis temporalibus concessae, taxare faciatis, et Quintamdecimam inde ad opus nostrum levare intenditis, contra formam nobis ad Scaccarium nostrum inde liberatam. Vobis mandamus, sicut mandavimus, quod si ita est, tunc taxationi & levationi Quintaedecimae praedictae de bonis ipsius Abbatis merè spiritualibus in Comitatu praedicto faciendis supersedeatis, ipsum contra formam praedictam non molestantes in aliquo seu gravantes; vel causam nobis significetis, quare mandato nostro aliàs vobis inde directo minimè paruistis. Teste meipso apud Drumkaragh, 7. die April, Anno regni nostri, 32. The King after his royal assent to the election of Ralph de Baudak Bishop of London, upon the Dean and Chapter of Paul's certificate thereof, issued these Writs for his confirmation, and for the restitution of his Temporalties, upon the Archbishop's confirmation of him. REX Electioni nuper celebratae in Ecclesia Cathedrali S. Pauli London. de discreto Pat. 32 E 1. m. 23. De Regio assensu. viro Magistro Radulpho de Baudak Decano ejusdem Ecclesiae in Episcopum illius loci, Regium assensum adhibuit et favorem: Et hoc significatum est venerabili patri R. Cantuar. Archiepiscopo totius Angliae Primati, ut quod suum est in hac parte exequatur. In cujus, etc. Teste Rege apud Villam Sancti Andraeae 22 die Martii. Per breve de Privato Sigillo. REX dilecto & fideli suo Waltero de Gloucestr. Escaetori suo ultra Trentam, Ibid. De Restitutione Temporalium. salutem. Cum venerabilis pater R. Cantuariensis Archiepiscopus Electionem nuper celebratam in Ecclesia Sancti Pauli London. de discreto viro Magistro Radulpho de Baudak Decanum ejusdem Ecclesiae in Episcopum illius loci, cui prius Regium assensum adhibuimus et favorem, confirmaverit, sicut per literas patentes ejusdem Archiepiscopi, nobis inde directas, nobis constat; nos Confirmationem illam acceptantes, cepimus fidelitatem ipsius Radulphi, & Temporalia Episcopatus praedicti, prout moris est, restituimus eidem. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Radulpho Temporalia Episcopatus praedicti liberetis in forma praedicta. Teste Rege apud Stryvelyn primo die Junii. To what elections, confirmations and restitutions of the Temporalties of Archbishops, Bishops, Abbots, and other Ecclesiastical persons in Ireland the King this year gave his royal assent, these Records will attest. REX dilecto & fideli suo Johanni Wogan. vel ejus Locum-tenenti. salutem. Cum Dominus B. Summus Pontifex Electionem nuper celebratam in Ecclesia Cathedrali Pat. 32 E 1. m 11. De restitutione Temporalium in Hibern. Cassalensi de discreto viro Magistro Mauricio, Archidiacono Cassalensi, in Archiepiscopum illius loci, cui prius Regium assensum adhibuimus et favorem, confirmaverit, sicut per literas ipsius Summi Pontificis bullatas, nobis inde directas, nobis constat; Nos confirmationem illam acceptantes, cepimus fidelitatem ipsius Mauritii, & temporalia Archiepiscopatus praedicti, prout moris est, restituimus eidem. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Mauritio temporalia Archiepiscopatus praedicti sine dilatione liberetis, sicut praedictum est. Teste ut supra 18 die Julii. Per Breve de privato Sigillo, dupp. The King being in Scotland granted these litenses for the election, confirmation, consecration, and restitution of the Temporalties of the elect Bishop of Ferne in Ireland. JOhannes Ingram & Johannes fill. Thomae, Canonici Ecclesiae Fernen. nunciantes Regi Pat 32 E 1. m. 23. De licentia eligendi. mortem R. nuper Episcopi illius loci, habent literas Regis de licentia eli gendi. In cujus, etc. Teste Rege apud Villam Sancti Andraeae in Scotin 12. d●e Martii. Per breve de privato sigillo. REX dilecto & fideli suo Johanni Wogan. Justiciario suo Hibern. salutem. Cum dilecti nobis in Christo Decanus & Capitulum Ecclesiae ●ernen. nobis per literas Ibidem De temporalibus restituendis in Hibern. suas patentes significaverunt, quod Ecclesia sua praedicta per mortem bonae memoriae R. nuper Episcopi illius loci, Pastoris est solatio destituta, supplicantes nobis, prout moris est, quod licentiam nostram sivi alium eligendi in Episcopum concedere dignaremur, etc. Nos eorundem Decani & Capituli laboribus et expensis in hac parte parcere volentes ista vice, concessimus eis de gratia nostra speciali, & vobis dedimus potestatem, etc. Receptis prius ab ipso Electo literis suis patentibus, Sigillo suo, necnon & Sigillo Capituli sui signatis, quod haec gratia nostra, quam eidem Electo ad praesens ex mero liberalitate nostra concessimus, nobis vel haeredibus nostris non cedat in praejudicium vel exhaeredationem, seu trahatur in consequentiam temporibus futuris. In cujus, etc. Teste Rege apud Villam Sancti Andraeae in Scotiae 12 die Martii. Per breve de privato sigillo. REX dilecto & fideli suo Johanni Wogan. Justiciario suo Hiberniae, vel ejus locum tenenti, salutem. Cum nuper ad prosecutionem venerabilis patris Episcopi Claus 32 E 1. Pro Episcopo Leomen. Leomen. suggerentis, quod vos Carucatas quaterviginti & quatuor acras terrae & dimidium cum pertinentiis in Villa Novi Castri de Lions juxta Dublin. quas idem Episcopus asserit esse jus Ecclesiae suae, cepistis ex causis minus rationabilibus in manum nostram: Vobis mandaverimus, quod super modo & causa captionis terrarum praedictarum in manum nostram, nos sub sigillo vestro redderetis distinctè & apertè certiores; & vos nobis retornaveritis, Quod cum Mauricius quondam Episcopus Leomen. seisitus fuisset de tribus Carucatis, quaterviginti & quatuor acris & dimidium apud Kilulkan in villa Novi Castri de Lions juxta Dublin. ut de jure Ecclesiae fuae per Escambium inde factum, inter nos & Matthaeum Ohogan dudum Episcopum illius loci, pro quibusdam terris apud Rosohre, idem Mauricius Episcopus praedictas tres Carucatas, quaterviginti & quatuor acras terrae, commisit Thomae fill. Jacobi Ohogan, tenend. eidem Thomae in feodo, sine consensu Capituli sui, nostraque licentia non obtenta; & quod Magister Robertus de Doud●venold, tanquam Custos praefati Thomae, recepit Exitus paedictarum Terrarum per tres annos, propter quod ordinatum fuit per Consilium nostrum Hiberniae, quod dilectus & fidelis noster Walterus de la hay, Escaetor noster Hiberniae, terras illas caperet in manum nostram; & quod terrae illae ex causa praedicta in manum nostram captae fuerunt et hactenus detentae, prout per returnum praefati Escaetoris vobis inde factum, & Inquisitionem per ipsum Escaetorem factam, & vobis liberatam, cujus transcriptum nobis misistis, vos asseritis accepisse. Et quia non liquet per Inquisitionem praedictam, quod praefatus Thomas captioni Inquisitionis praedictae interfuit, pro jure (si quod habuit) ostendendo, quod ad hoc fuerat aliqualiter praemunitus; Vobis mandamus, quod praedictum Thomam praemuniri faciatis, quod sit coram vobis ad certos diem & locum, quos ad hoc provideritis, si sibi viderit expedire, ad jus suum (si quod in terris praedictis clamet habere) coram vobis ostendendum; et si nullam causam rationabilem inveneritis, quare praedictus Episcopus Terras illas, ut jus Ecclesiae suae praedictae, ingredi & habere non debeat, & vobis constiterit Terras illas ex causa praedicta & non aliae captas fuisse in manum nostram & detentas, tunc Escaetori nostro praedicto detis in mandatis, quod de terris praedictis sine dilatione aliqua amoveat manum nostram, & se inde ulterius non intromittat; Salvo jure nostro, alias cum voluerimus inde loqui. Teste Rege apud Yetham 24 die Augusti. Per Breve de Privato Sigillo. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod dedimus & concessimus dilecto Pat. 32 E 1. m. 11. De Archid. dato. nobis Magistro Thomae Olonxy Archidiaconatum Cassalensem vacantem, & ad donationem nostram spectantem, ●atione Archiepiscopatus Cassalensis vacantis, et in manu nostra existentis; Habendum cum suis juribus & pertinentiis quibuscunque. In cujus, etc. Teste ut supra 15 die Julii. Per breve de privato sigillo. Et mandatum est Decano & Capitulo Ecclesiae Cassalensis, quod eidem Magistro Thomae Stallum in Choro & locum in Capitulo, ratione Archidiaconatus praedicti, prout moris est, assignent. Teste ut supra. REX dilecto & fideli suo Johanni Wogan Justiciario suo Hiberniae, salutem. Cum dilecti nobis in Christo Prior & Conventus de Onok. per literas suas patentes Pat. 32 E 1. m. 6. De Temporalibus restituend. in Hibern. significaverunt, quod Ecclesia sua praedicta per mortem bonae memoriae J. nuper Abbatis illius loci, Pastoris est solatio destituta, supplicantes nobis, prout moris est, quod licentiam sibi alium eligendi in Abbatem eisdem concedere dignaremur, etc. Nos eorundem Prioris & Conventus laboribus & expensis in hac parte parcere volentes, ista vice, etc. Receptis prius ab ipso Electo literis suis patentibus, Sigillo suo necnon & Sigillo Capituli sui signatis, quod haec gratia nostra, quam eidem Electo ad praesens ex mera liberalitate nostra concessimus nobis vel haeredibus nostris non cedat in praejudicium vel exheredationem, seu trahatur in consequentiam temporibus futuris. In cujus, etc. Teste Rege apud Strivelyn, 10 die Junii. Per Breve de Privato Sigillo. REX dilecto & fideli suo Johanni Wogan Justiciario suo, vel ejus locum tenenti Pat. 32 E 1. m. 4. De temporalibus in Hibern. restituendis. salutem. Cum dilecti nobis in Christo Prior & Conventus de Rathnoyd nobis per literas suas Patentes significaverunt, quod Ecclesia sua praedicta per resignationem fratris Christiani nuper Abbatis illius loci, Pastoris est solatio destituta; supplicantes nobis, prout moris est, quod licentiam sibi aliam eligendi in Abbatem eisdem concedere dignaremur, etc. Nos eorundem Prioris & Conventus laboribus & expensis in hac parte parcere volentesista vice, etc. Receptis prius ab ipso Electo literis suis patentibus, Sigillo suo necnon & sigillo Capituli sui signatis, quod haec gratia nostra, quam Electo ad praesens ex mera liberalitate nostra concessimus, nobis vel haeredibus nostris non cedat in praejudicium vel exhaeredationem, seu trahatur in consequentiam temporibus futuris. In cujus, etc. Teste Rege apud Fynkhale, 23 die Septembris. Per Breve de privato Sigillo, Consimiles literae diriguntur eidem Johanni Wogan, etc. pro Priore & Coventu Ibid m. 11. De Temp. restit. in Hibern. Sanctae Mariae de Dynelek. Teste Rege apud Strivelyn 22 die Julii. PRior de Kenles in Ossor. Finem fecit cum Rege in Cancellariâ Regis pro viginti Fines 32 E 1. m. 6. Cedul. Hibern. solidis pro quibusdam tenementis in Ossor. quae pro eo quod ea post publicationem Statuti Regis de terris & tenementis ad manum mortuam non ponendis editi, sine licentia Regis ingressus fuit, capta fuerunt in manum Regis, rehabendis. This year King Edward having subdued all the proud rebellious Scots who perfidiously took up arms against him, contrary to their premised reiterated Oaths and Covenants, except those in Strivelyn Castle, sitting down with his Army before it, encouraged them strenuously to assault it by a short Oration; wherein he recited both his Titles to Scotland, the manifold rebellions and perjuries of the Scots, and his great victories over them, which Matthew Westminster thus relates. a Flores Historiarum, Anno Dom. 1304. p. 445, 446. See Walsingham, Hist. Angl. p 60, 61. Ypodigma, An. 1304, 1305 Polychronicon, Caxton, Fabian, Polydor. Virgil, Holinshed, Grafton. Speed. Daniel, Baker▪ & others in the lise of Edw. 1. Sub eodem quoque tempore, quo Reges solebant ad bella procedere, fortunatissimus Rex Anglorum Edwardus, peragratis quibuscunque Scotiae partibus, calcatis victoriose cornibus superborum, domitis Rebellium fremitibus, deditis ejus arbitrio cunctis nobilioribus regni Scotiae, ac etiam debellatis, adhuc restabat unum Castellum fortissimum expugnandum, videlicet Strivelin. Ad quod cum pervenisset Rex, statim obsidionem disposuit. Defensor autem Castri, Miles satis magnanimus, dictus Gulielmus Olysard, cernens tam elegantem expeditionem, se & suos circundari, mittit legationem, petens à Rege, sibi licere Magistro suo Johanni de Souls transmittere in Franciam, experiri certè an deberet spontè, & fine resisteutia Regi reddere Castellum, vel contra cum, quamdiu poterat, illud defendere. Cui Rex, nequaquam. Quinimo, si salubrius astimaverit, Castrum defendere, quam illud nobis reddere ipse viderit. Quo responso accepto, recordatus est Gulielmus juramenti, quod fecerat Magistro suo, agenti tunc in Francia cum quibusdam Scotis, gratia dissensionis habendae: Sed quia non aderat auxiliator, neque qui ferret juvamen, ad resistendum acei Regiae praeparet, quantum potest. Aestimabat autem se non Regi obnoxium esse, si Castellum defenderet contra eum, pro co, quod fidelitatem vel homagium nunquam sibi corporaliter praestitisset. Sed quomodo unà cum Magistro suo terram alterius, & Castrum Regis fraudulenter invaserat, non sanè prospexit aut noluit intelligere, ut benè ageret. Porrò Rex Angliae animavit populum suum ad bellum, replicans, qualiter post obitum Alexandri Regis Scotiae, Comites et Barones illum in principalem Dominum elegerunt, fidelitatem et homagium sibi dantes, corporali praestito Sacramento pro se, et pro cunctis Majoribus et Minoribus regni, tam praesentibus quam futuris, ut discusso jure singulorum vendicantiam coram eo, ille Coronam susciperet, quem ipse judicaverit amplius habere juris ad regnum. Quique praecaventes sibi in futurum, ut Rex Angliae, non quasi vocalls eorum, et regni et Regis Franciae Dominus, quicquam constituerat, verum etiam ipsum, tanquam Advocatum Dominum, et realem possessorem, omnibus Castellis, Civitatibus, Burgis, Marescalliis, Senescalliis, ac cunctis aliis proprietatibus quae ad regnum pertinent, ipsum per dies 40 pacificè seisiarunt, ne in vanum currerent, aut in irritum factum pr●prium revocarent, pr●ut in Patenti eorundem instrumento, inde confecto plenius continctur. Postmodum Electus eorum Rex et coronatus contra ligium Dominum suum Regem Angliae, movens bellum, devincitur, et carceri mancipatur. Perem ptisque C. M. viris et amplius in bello, apud Berwicum et Dunbar, insuper captis Baronibus, Comitibus, et Militibus regni Scotiae, et in Anglia incarceratis, ipse Conquaestor et Monarcha duorum regnorum effic●tur lege Belli. Denuo dimissis illis misericorditer repedare ad Natale solum et iterum Bellum suscitantibus, occurrens Rex cum armato milite regnum Scotiae alias in ore gladii, adquisivit, occisis in Bello juxta Faukirk Lx. M. viris de Scotis. Dixitque Rex, Cum igitur jam tertio rebellionis filios clava potentiae nostrae bellicose domuerimus, et non sit qui resistat novis nisi alter Siba, filius Bortrii, commilitones optimi, servatae titulos laudis vestrae, ut expugnato nocivo vermiculo, honour vester propensius augeatur. Peroraverat ista Rex, & leg●onis vel exercitus probatur assertio. Perinde tenduntur balistae, eriguntur machinae, fabricantur tormentae ad lapides jacendos; and the Castle besieged, strenuosly assaulted, and defended to the utmost extremity, till the Governor and Soldiers were forced to surrender themselves to the King's mercy, who though several times leveled at and endangered to be slain, spared the lives of all those who kept it against him, as the same Historian and † Tho. Walsingham▪ Hist. Angl. p. 60, 61. Ypodig. Neustriae, An. 1305▪ Polydor Virgilius, Holinshed, Graston, Speed, Daniel, in E 1. others relate at large. After which, * Mat. West. p. 449. Victoriosissimus Rex Angliae Edwardus, deputatis in Castello illo, & à caeteris locis Scotiae viris Nobilibus, qui triumphalem pacem suam cunctis indigenis servarent, comitantibus ipsum Comitibus et Baronibus Scotiae, in signum deditionis, et rebellionis devellatae, ad Angliam lora direxit. Tenuit igitur Rex Natale suum apud Lincolniam, & praecepit procuratoribus domus suae, it à splendidè & magnificè administrare, quae necessaria erant pro tanti jocunditate festi, sibi & Comitivae suae, tanquam Monarchae, Regi, et Domino duorum regnorum, Ibique refocillans suos Comites & Proceres in multis deliciis per dies multos, virtutes bellatorum laudum praeconiis attollebat. Quos condignis muncribus gratificatis, & pro laboribus commendatas, laetus dimisit ad propria, & jocundos. Anno Gratiae 1305. (33 E. 1.) Ad Annunciationem Dominicam aderat Rex Edwardus cum Magnatibus populi sui apud Westmonasterium, facturus Deo gratias & Sancto Edwardo, pro triumpho de Scotis potito. * Mat. West. p 459. Tho. Walsingham, Hist. Angl. p. 61. Ypodigma Neustr. p. 96. H. de Knyghton de Event. Angl. l. 3. col. 2520, to 2531 Circa festum Annunciationis beatae Mariae, quidam Scotus dictus Gulielmus Waleis, refuga pietatis praedo, sacrilegus, incendarius, & homicida, Herode crudelitate immitior, Nerone vesania debacchantior, qui pudenda hominis, quae Deus celari voluit, faciens eis perizomata, cum Chanaan maledicto discooperuit, cogens quamplures viros ac mulieres Anglicos mixtim charolare nudos, et psallere ante se, constitutis a tergo tortoribus cum scorpionibus et aculeis, flagellantibus incurvantes, et pungen●ibus uti cederent in directum, qui infantes in cunis vagientes, et quosdam pendentes ad ubera evisceravit. Qui pueros in scholis et in Ecclesiis, ad magnum numerum incendio conflagravit. Qui dum collegisset exercitum Scotorum in Bello de Foukirk contra Regem Anglorum, & vidisset quod nequiret resistere tam forti exercitui; ait Scotis, Ecce adduxi vos ad annulum, charolate, vel tripud●ate vos sicut melius scitis. Et aufugit è prelio populum suum in occisione gladii derelinquens. Hic vir Belial, post innumera flagitia, tandem per Ministros Regis capitur, & Londinum volente Rege ipso fieri judicium, adducitur, ac per Nobiliores regni Angliae in vigilia sancti Bartholomaei, morte crudelissima, sed dignissima condemnatur. Primò per plateas Londini ad caudas equinas tractus usque ad patibulum altissimum, sibi fabricatum, quo laqueo suspensus, posteà semivivus dimissus; deindè abscissis genitalibus, & evisceratis intestinis, ac in ignem crematis, demum, ●bscisso capite ac trunco in quatuor partes secto, caput palo super pontem Londinensem affigitur. Quadrifida verò membra ad quatuor parts Scotiae sunt transmissa. Ecce finis immisericordis hominis, quem immisericordia sic finivit. * Mat. West. p. 451, 452. In Octavis Nativitatis beatae Mariae, adunatum est Constlium Regis Edwardi ad Novum Templum Londini, cui interfuerunt Episcopi Cestrensis & Wygorniensis de Anglia, & Episcopi Sancti Andreae & Glasconensis de Scotia, & abbots Westmonaster. & Waverlaic. & duo de Scotia, & duo Comites de Anglia, & duo de Scotia, et alii Barones tàm Scoti quam Angli. Vbi per 20 dies consiliati sunt super firmanda pace Regia in Scotia, qualiter melius firmins & quietius, tàm pro Scotis quam pro Anglis, pax summa & tranquillitas optima perpetuis stabiliretur temporibus. Isti Scoti per assensum totius regni Scotiae, et quorum Ordinationi stare spospondit reliqua pars tota, ad Angliam sunt transmissi. Et per assensum & ordinationem ntriusque partis, constituti sunt Justiciarii & Clerici ultra & citra mare Scoticum, bini & bini, qui suis in locis pacem patriae confoverent, lights deciderent, & pugnas sedarent. Haec disposita, venerunt ad Regem praenominati viri, & recitata ordinatione eorum in audientia, placuit Regi in omnibus, unico duntaxat articulo, de quodam judicio Scotico, penitus annullato. Tunc juraverunt Episcopi, Abbates, Comites, et Barones Scotiae pro se, et haeredibus suis, et reliqua gente superstite et futura in Scotia, stare ordinationi praedictae, et secundum modum et formam dispositionis hujuscemodi, tam potentes quam ignobiles, praesentes et futuros, velle semper degere et debere. Hoc autem apud Manerium de Scheene super Thamesim, Scoti praedicti tactis Sacrosanctis Christi corpore et Evangeliis et aliis reliquiis sposponderunt. Gavisus igitur Rex ob spem firmae futura pacis in Scotia fecit misericordiam cum eisdem, ut qui pro peccatis suis redemptionem fecerant, videlicet, qui valorem terrarum suarum ad certos annos per duos, tres vel quatuor, Regi debuissent solvisse duos in quatuor, tres in sex, et quatuor in octo annos pensatis cujusque conditione et statu, ut haberent unde honeste viverent, voluit hoc ratiocinium prolongari. Post haec licentiati Scoti cum honore in regionem suam alacriter sunt reversi. Yet within few Months after these perjured, faithless Scots, against these New Oaths and Ordinance, most perfidiously and ungratefully revolted from, rebelled against King Edward, Crowned a new King of their own, which occasioned new Wars; of which more in due place. The Proceedings in this Parliamentary Council, and Ordinance for seding the affairs of Scotland, made by the unanimous consent of the Commissioners elected and sent from thence, and the King's English Commissioners, with the King's Royal assent thereto, are thus more fully enroled in our Records, than related in any of our printed Historians. * Plac. Parliamenti. An. 33 E 1. See Ryley, p. 243, 244. Dominus Rex injunxit Episcopo Glascou, Comiti de Carrik, & Johanni de Mowbray, quod tractatum ad invicem haberent super Articulis tangentibus regnum Scotiae subscriptis, videlicet, de die et loco Parliamenti Regis super statu regni et hominum Scotiae; De hominibus Scotiae qui ad Parliamentum illud venient (as Commissioners only, not as Members thereof) et de aliis qui in partibus illis moram facient pro custodia terrae praedictae; et quod super hoc consulti Regi scire facerent avisamenta, etc. Et praedicti Episcopus, Comes, & Johannes die Veneris 26 die Martii respondebant Regi super Articulis praedictis sub hac forma. A les Articles que nostre Seigneur le Roi ad commande Levesque de Glasc, & au Count de Carrik, & au Johan de Moubrey quill dient lour avis. Cestassavoir del lieu & del jour a son Parliament, en droit des people Descoce qui a ceu Parliament vendront et les queux demorrent en pais pur la garde de la terre. Endroit du dit lieu il lour est avies. Qe ce soit a la volunte & all eese nostre Seigneur le Roy, issint si luy plest, quill voille avoir regard a lestat de son people Descoce. En endroit del dit jour assi en soit a la volunte. Mes il lour semble qe devant le fest de saint Johan Baptistre sil plest a nostre Seigneur le Roi, ne purra my bonement estre, pur ce qe avant la Pasch ne poent il bonement venir a lour pais, et adonques covendra qe la common Descoce ce fust garny a certain jour & a certain lieu par brief de la Chancellerie, & par les Ministres nostre Seigneur le Roy. Le queu jour de lour assemble ne peut estre bonement si luy plest devant lascension prochein, & apres ceu temps averont il assez a fair de eux apparailler jusqes la fest de saint Johan avantnome de venir la ou il plerra nostre Seigneur le Roi. Endroit des persones qui devent venir: Avys lour est qe deux Evesques, Dieux, Memorand de Parliamento 33 E 1. die Dominica proximo post festum S. Matthiae. Abbees, deux Countees, deux Barons, & deux par la common unde ceu la mere & un autre de la les queux serront eslutz par la common Descoce a lour assemble suffireit sil plest a nostre Seigneur le Roi. Et si plus voille avoir soit a sa volunte. En droit des people qe demorrent en pais par Garder de la dite terre: avis lour est, qe les Gardeins nostre Seigneur le Roy & ses Ministres ove la dite Commonalte Descoce, qui demorrent en pais purront suffic pur la Garde de la dite terre. Et praemissis lectis coram Rege & Consilio suo praedicto vicesimo sexto die Marcii, sic responsum est per ipsum Regem, Rex vult et concedit, quod dies Parliamenti Scotiae sit a die Nativitatis Sancti Johannis Baptistae in tres Septimanas; Et quod Parliamentum illud sit London; Et quod decem qui eligentur per totam Communitatem, ut supra continetur, veniant ad dictum Parliamentum pro tota Communitate terrae Scotiae, (as Commissioners, not as Members of that Parliament.) De custodia terrae Scotiae fiat custodia per Custodes & Ministros Regis, & per Communitatem terrae Scotiae, prout Episcopus Glasguensis, Comes de Carrik, & Johannes de Mowbray consentiunt & ordinant, etc. * See the 4th Part of my Brief Register, Calendar, and Surveyed of Parliamentary Writs, p. 22, 23. Ad Petitionem praedictorum Episcopi, Comitis, & Johannis, petentium, quod praedicti homines qui electi erunt pro Communitate Scotiae ad veniendum ad Parliamentum Regis, possint habere custus et expensas suas de dicta Communitate, et quod Rex velit concedere quod duo vel tres quos dicta Communitas ad hoc eliget, habeant potestatem de Rege ad levandum hujusmodi rationabiles expensas de eadem Communitate, etc. Ita responsum est per Regem. Rex vult, quod illi decem qui eligentur ad veniendum ad Parliamentum Regis pro tota Communitate terrae Scotiae habeant expensas suas de tota Communitate Scotiae. Et quod duo legales homines citra Mare Scotiae, et duo legales homines ultra mare eligantur, ad hujusmodi expensas assidendas et levandas per visum et Consilium Custodis Regni Scotiae et Camerarii. Which was accordingly pursued, executed: and thereupon in that Parliament, this ensuing Ordinance was made and established for the settlement of the Government of Scotland; and preserving it from all subsequent insurrections, rebellions and revolts from the Crown of England; thus recorded to Posterity in the Rolls in the Tower. Ordinatio facta per Dominum Regem super stabilitate terrae Scotiae. FAit a remember que come nostre Seigneur le Roy de son Parliament qil tint Claus. 33 E. 1. m. 13. dorso. in cedula. See Ryley his Appendix, p. 503, to 508. a Westmuster en Quarreine, l'an de son regne trentisme tierz eust fait asavoir par Levesqe de Glagu, le Counte de Carrik, Mounsieur Johan de Segrave adunqes tenant le Lieu le Roy en Loeneis, & par Sire Johan de Sandale chamberlain Descoce, as les bones gentzes de la terre Descoce, qil feisent assembler la Communalte de la terre, et que entre eux toutz eleusent certain noumbre de gentzes pur●veni● de par meisme la Communalte a Westmuster au Parlement que nostre Seigneur le Roy avoit ordene a tenira treis' semaynes apres la feste de la Nativite saint Johan le baptist procheyn suant, le quel Parliament fust esloignez tantque a la feste de Lassumption de nostre Dame, per mandment de nostre Seigneur le Roy, & puis tantque as ustaves de la feste de la Nativite nostre Dame procheinement suant. Ac quelx lieu & term les Evesqes de Seint Andr. & de Dunkeldyn, Labbe de Coupre, & Labbe de Menros, le Counte de Boghan, Mounsieur Johan de Mubray, Mounsieur Robert de k, Mounsieur Adam de Gurdain, Mounsieur Johan de Inchmartyn, vindrent come ceux qui feurent efleux, et enbeez de par la Communalte de la dite terre Descoce, & le Count Patrick qui fust esleu davoir este le dissisme de venir de par meisme la Communalte ny vint my, par quei par le Commandement nostre Seigneur le Roy y fust assignez Mounsieur Johan de Meneteth: E pur treiter des bosoignes Descoce ensemblement oue les gentzes Descoce avant nomez furent assignez ascunes gentz Dengleterre, dunt les nouns sont cy desuth: Et eux tutz ausi bien les Engleis come les Escotz qui feurent presentz au treitiz de celes bosoignes, & thescun de eux severaument par Commandement nostre Seigneur le Roy feurent sermentez solonc le purport des Articles de souz eseritz. Levesque de Cestr. Labbe de Westmuster. Le Counte de Nicole. Mounsieur Hugh le Despenser. Mounsieur Johan de Hastings, mes il ny poeit venir pur la malady. Mounsieur Johan Boteturt. Mounsieur Roger Brabazun. Mounsieur William de Bereford. Mounsieur Johan de Isle. Mestre Reynard de Brandon. Frere Hugh de Maincestr. Sire Johan de Bensteade. Levesque de Wirecestr. Labbe de Waverle. Le Counte de Hereford. Mounsieur Henr. de Percy. Mounsieur William Martin. Sire Johan de Sandale. Sire Rauf de Hengham. Mounsieur Roger de Heghham. Mestre Phelip Martell. Et endroit des dites bosoignes, entre ceux Dengleterre & Descoce avaunt nomez, primerement treite est sur le Governement de la terre Descoce. Et quant a mettre gardein de la terre, accord est que Mounsieur Johan de Bretaine soit Leutenant le Roy en Escoce, & garden de la terre. Item endroit del estate du chancellor, accord est que Sire William de Bevercotes demoerge Chanceller Descoce. Item que Sire Johan de Sandale demoerge Chamberlein Descoce, & que un Contreroullur soit assign a li, cest asavoir Sire Robert Heron. Puiz est treitez & accordez de metere quatre poire des Justices en la terre Descoce, & pur ce que les choses soient mesnees de meillur & plum a honour & au profit de nostre Seigneur le Roy, & all aisement du people, est assentu que en Loeneis soient deux Justices, c●st asavoir Mounsieur Johan del Isle, & Mounsieur Adam de Gurdon; en Gaway Mounsieur Roger de Kirkpatrick, & Mounsieur Walter de Burghdon. Et pur les terres de la Mer Descoce, cest asavoir entre la Rivere de Forth & les Montz, Mounsieur Robert de k, & Mounsieur William Inge, & pur les terres de la les Montz Mounsieur Rejnaud le Chien, & Mounsieur Johan de Vaux du Counte de Northumberl. Item accord est, que les Viscuntes qui demorront en la terre, soient gentz neez de la terre Descoce, ou Engleis, & soient miss & remuez par le Lieutenant le Roy, & par le Chamberlein solonc lur discretion, & ceux Viscuntes facent loffice Descheterrie, si come les Viscuntes soleient fair, & que ceux qui seront miss Viscuntes soient les plus suffisauntzes, les plus covenables, & les plus profitables que home purra trover pur le Roy, pur le people, & pur la pees garder & meinteiner; Et quant a o'er ordene est de Viscuntes en la manere que son fuit. Que le Chamberlein qui aura la garde du Chastel de Berewyk met desoutz luy tiel pur estre Viscunte de Berewyk pur qui il voudra respondre. D' Edinburgh, De Hadington, De Linliscu, Mounsieur Ive de Adeburgh Viscunt. De Pebbles, Robert Hasting valett. Viscunt. De Sekirk, celi qui est de Fee, Visc. De Dunfres', Mounsieur Richard Syward Visc. De Wygeton, Thomas Makhulagh Visc. De Are, Mounsieur Godefori de Ros Visc. De Lanark, Mounsieur Henr. de saint Cler Visc. De Dumbretan, Mounsieur Johan de Menetheth Visc. & Con. De Stryvelin, William Beset Visc. & Con. De Clacmanan, Mounsieur Maucolam de Inner Peffre Visc. De Ughtreardour, De Kynros, celi qui est de Fee, Visc. De Fif, Mounsieur Constantyn de Leghore Visc. De Perth, Mounsieur Johan de Inchmartyn Visc. De Forfaire, William de Hearth Visc. De Kynkardyn, Mounsieur Richard de Dummors Visc. De Abberden, Mounsieur Norman de Lethlyn Visc. De Banf, Mounsieur Wauter de Berkele Visc. De Elgyn, William Wiseman Visc. De Forreis, & de Innervarne, Alexander Wiseman Visc. De Innernis, Mounsieur Johan de Estriv●lyn Visc. De Crembathyn, Mounsieur William de Mohant, qui est de Fee, Viscunt. Item endroit de Coroners, accord est que le Lieutenant le Roy, le chancellor, & le Chamberlein, veent queux Coroners sont en la terre suffisantzes, & ceux quil trovoront suffisantzes demoergent en lur Offices & ceux qui ne serront trovez suffisantzes, & neent Chartres du doundes Offices soient ostez, & que le Lieutenantle Roy, & le chancellor, & le Chamberlein solonc lur discretion y mettent autres Engleis, ou gentzes Descoce neez, qui soient suffisantzes meis les Coroners qui ne serront trovez suffisantzes & eent Chartres du doun des Offices ne soient remuez tanque le Lieutenant le Roy, le chancellor, & le Chamberlein eient sur ne certifiez le Roy, & quill eneit dit sa volunte. Et accorde est que le Lieutenant le Roy, & le chancellor, & le Chamberlein avisent & certifient le Roy a son procheyn Parliament a treis' semaynes de Pasch, de ceux Coroners qui ne serront trovez suffisantzes ausi bien de ceux qui nut Chartres cum des autres qui ne les nut. Item endroit de Chasteux, ordene est que le Lieutenant le Roy eit en sa main les Chastelx de Rokesburgh, & de Jeddeworth, sicome le Roy ad ordene. Item que Mounsieur Johan de Kingeston demoerge Constable & garden du Chastel de Edeneburgh. Item que Pier Luband demoerge garden de Linliscu, sicome le Chamberlein li ad la Garde Baclee. Item que William Beset demoerge Constable & garden du Chastel de Strivelyn, & Viscunte, & la Garneison du Chastel soit ordenee per le Lieutenant le Roy, & par le Chamberlein, a lur primere venue en Descoce. Item que Mounsieur Johan Meneteth demoerge Constable & garden du Chastel de Dumbretan, & Viscunte, & la Garneison de ceu Chastel soit ordenee per le Lieutenant le Roy, & par le Chamberlein, a lur primere venue en Escoce. Et fait en entendre, que le Lieutenant le Roy, & le chancellor, & le Chamberlein puissent solonc lur discretion remuer les Justices & Viscuntes avaunt nomez, & mettre y autres Engleis, ou gentz neez Descoce tielx, come il verront que soient suffisantzes tutes les soitz que lur plerra, & si come il verront, que meutz soi● all honour, & au profit du Roy, & all aisement du people, & par le maintenement de la pees. Endroit des leis & usages pur le Government de la terre Descoce, ordene est que lusage de Scots & de Brets desorendroit soit desendu, si que mes ne soit usez. Et ordene est ausint, que le Lieutenant le Roy, del hour quill serra venuz en la terre Descoce, face assembler les bones gentzes de la terre en aucun certain lieu, le quel il verra que a ce soit covenable, & que illoeqes en la presence de luy & des gentz qil y serront assemblez, soient rehercez les leis que le Roy David fist, & ausint les amendementzes, & les additions que nut este puis faitz par les Roys. Et le Lieutenant le Roy entre li & le Conseil quill y aura, ausi bien des Engleis come des Escotz redrescent & amendent les leis & les usages qe son apartement encontre Dieu & reison, solonc ce quil purront en si brief term, & si avant come il purront saunz lavisement dy Roy. Et celes choses qil ne purront redrescer, ne noseront enprendre saunz le Roy, ensemblement oue celes, quill averont accordez soient myses en escrit distinctement et apertement per common assent du Lieutenant le Roy, et des gentz qui y serront assemblez, et desouz le scal le Lieurenant soient portez au Roy a Westmuster a tres s●maynes apres la Pasch prochcpnement avenir par mesme le Lieutenant, et par certeines gentzes Descoce, tantzes et tielx come les gentz de la Communalte de la terre, qui serront a cele assemble, voudront espire pur mesmes les choses porter au Roy as lieu et terme avantditz, et quc celx qi y vendront, eent plener poer de par la Communalte de la terre, pur accorder et affermer ce que enserra ordene, ausi avant come eux tutz de la Communalte purront fair, sil y feussent presentzes, si que adunques entre eux qui y vendront, et les gentz que le Roy voudra assigner a eux, puissent les dites choses estre vewes et examinees, et que homme puisse ordener et affermer tien redrescement, par quei la terre Descoce puisse meutz estre quie● et governee a toutz jours mes. Et voet le Roy, que son di● Lieutenant soit illoeqes en propre person a meisme louvre. Puis commanda le Roy & ordene est, que le dit terme que feut mis a son Lieutenant & as gentzes Descoce por venir au Parliament as trois semaines apres Pasch soit esloignez tantque * Memorandum quod Dominus Rex in recessu Episcopi Clascuensis & Comitis de Carrike de Parliamento Regis apud Westm. in Quadragesima hoc anno versus Scotiam, statuit & ordinavit, quod Communitas te●rae Scotiae conveniat ad Villam Sancti Johannis de Perth in crastino Ascensionis Dom●ni, ad eligendum eos qui venient ad Parliamentum Regis à dic Sancto Johannis Baptistae in t●es Septimanas pro tota Communitate praedictae terrae, & etiam ad ordinandum de certa & secura custodia dictae terrae: Ita quod in h●c parte periculum R●gi non ev●n●at. Ryleys Placita Parliamentaria, p. 279. a Lascension. Item endroit de remuer horse Descoce ceux, par qui la pees porreit estre troublee, ordene est, que le Lieutenant le Roy quant il serra ovenuz en Escoce, eit sur ce conseil & avisement oue les bones gentzes de la terre, et ceux quil trovera par le counseil quil y avera, quill facent a remuer par tiel acheson, envee en Engleterre au Roy en corteise manere, si qe le Roy puisse ordiner a les fair demurrer en Engleterre decea Trente, sicome il verra qe face a fair. Item ordene est, qe Mounsieur Alexandre de Lyndeseie demoerge horse Descoce par un demi an, si come autre foitz fust ordene. Item accord est, qe commande soit au Counte de Carrik, qil met le Chastel de Kyndromyn en la garde de tiel homme pur qi il meismes voudra respondre. Item ordene est, que Mounsieur Symond Fraser soit pressed & apparaillez le 20 jour de Noel, a mover de sa dunques pur venir au Roy, & pur aler par ses journees de jour en autre tant qil soit hors du poer nostre Seigneur le Roy, & horse du poer le Roy de France, pur tenir exil par quatre anz, si come autre foitz feust ordene, cest asavoir a la grace & au repel de nostre Seigneur le Roy. Endroit des busoignes Descoce que deyvent estre treitees quant au Government de la terre Descoce, par les gentzes a ce assignez, voet nostre Seigneur le Roy, qe eux tutz ausi bien les Engleis come les Escotz, soient charges et sermentez sur le corps nostre Seigneur, et sur saints relics, et sur seintes Evangeilles, cest asavoir chescun severaument en la manere qe sensuyt. Que vous bien et loyaument dirrez et conseillerez ce qe vous senterez que purra torner a meyntenement de la pees et de la quiete de la terre, et de la signory, et du pople nostre Seigneur le Roy, especialment en la terre Descoce. Et qe les destourbances et les empeschementz que vous avez seu et savez, ou purres savoir que unt este et sont ou purront estre contre la pees et la quiete de la terre, et de la signory, et du pople nostre Seigneur le Roy, et nomement en la dite terre Descoce en quel chose qe ce soit, vouz dirrez et desclorrez ountement solonc vostre intendment loialment et en bone foy, et comment la terre purra meltz estre guiee et governee. Et si vous sachez lei ou usage par quei la pees et la quiete de la terre, de la signory, et du pople nostre Seigneur le Roy, et nomement eu la terre Lescoce, eit este, ou soit, ou purra estre trouble en nule manere, que vous les dirrez as autres qui sont ausint assignez a ce conseil, et sur ce dirrez vostre conseil, et vostre mys entre eux ensemble par common accord, par quei la defaut puisse estre amend, si avant come vous saveres: Car le Roy voet ov rer par voz conselx. Et que pur amur, ne pur haur, ne pur parent, ne pur affinity, ne pur chose que puisse avenir, ne pur serment, ne pur alliance que vous avez fuit avant ces hours, a qui qe ce soit, vous ne lerres de fair, de dire, ne de Conseiller les choses desus dites a tut vostre sen, et a tut vostre poer. E qe de chose qe soit fait ou dite, ou parlee entre vous et les autres qui sont entendan●z a cest conseil, vous ne accuserez nul autre: Et qe les choses treitees et accordees vous tendrez secrees, si qe eyes ne soient discovertes, tantque vous les eez mustrez au Roy, et a ceux qil y voudra apeler, et qil eit sur ce dit et ordine sa volun●e. Et si vous sachez nul qi demoere en la terre Descoce purra torner a destourbance de la pees, et le quel vansist melz a demorrer horse de la terre Descoce pur le meyntenement de la pees, qe vous les mustrez, et dirrez overtment qi cest, et toutz ceux qui vous saverez qui soient tielx. Et qe tutes les choses susdites dirrez et conseillerez all honour de nostre Seigneur le Roy, et a quiet et au profist de vous et des autres bones gentzes de son Royaume, et de sa signory. Et fait a remembrer, qe le Roy a son Parliament des dites oytaves de la Nativite nostre Dame commanda devant son Conseil au Chamberlein Descoce, qe les Burgages de Berewick qe soient Baillez et tenuz solonc les extents qe feurent faites per son commandement, puis le conquest. Et qe nule Charter purchacee a tenir par moindre extent ne soit alloee. The Abbots of the Cistercians, Clunie, and other Orders imposing sundry ●axes, Subsidies, Procurations and other Exactions upon all Religious Houses of their respective Orders in England, Wales, Scotland and Ireland, and forcing them to repair every second or third year to their Chapters beyond the Seas, to their great oppression, impoverishment, and diminution of God's service, notwithstanding the Kings * Here, p. 785, 858, 859▪ 904, 905, 1044. premised frequent Prohibitions; the King to redress this grievance for the future, upon the Petition of his Earls, Barons and Commons assembled in Parliament, in the 33. year of his Reign by his Ecclesiastical Sovereignty enacted a memorable Law to suppress this dangerous Innovation, thus entered in the Records of that Parliament in the Tower, and afterwards confirmed and promulged in the Parliament at Karlisle, An. 35 E. 1. AD Petitionem Comitum, Baronum, & aliorum de regno antedicto ad honorem Plac. Parl. An. 33 E. 1. m. 5. ●ee Ryley his Placita ●arliamentaria, p. 281, 282. 475, 476. Dei pro servitio Dei in Ecclesia Catholica manutenendo, pro sustentatione pauperum, hospitalitatibus, et aliis bonis operibus faciendis. Et jam est Religio illa ita posita in servagio per Abbates Cistercienses, quod servitium Dei in hac parte impeditur, et hucusque dicti Religiosi ita depauperantur, quod v●v●re non possunt, etc. ita videlicet, quod dictus Abbas Cisterciensis assessit et certum tallagium super qualibet Abbatia in Anglia posuit imperpetuum, et oportet quod Abbates Angliae & Walliae quolibet secundo Anno, et Abbates de Hibernia & Scotia quolibet tertio anno personaliter adeant Abbatiam Cisterciensem ad faeiendum hujusmodi apportum et tallagium. Et si aliquis Abbas inde defuerit vel quod tallagium hujusmodi alicui revelet, etc. Abbas ille qui de hujusmodi transgressione est convictus, erit depositus imperpetuum, ab hujusmodi officio exercendo, (Note the intolerable injustice as well as avarice of these most holy Freers') et Prior et Supprtor et alii officio excommunicantur quousque dicta firma solvatur apud Cistercinm per manus suas proprias, vel per manus Mercatorum: unde summa hujusmodi apporti est in Anglia, Wallia, Hybernia, et Scotia, hoc anno per aestimationem 4000 Marc. Et sunt Rotuli hujusmodi tallagiorum in Custodia fratris Jacobi Custodis Domus de Scardeburgh. Et quod ordinatum est per Abbatem * Cisterciensem. Cicestrensem, quod quilibet Abbas illius ordinis habeat Custodiam communis sigilli domus, etc. quod esse deberet in custodia Conventus, per quod hujusmodi Abbates vendunt possessiones domorum suarum, et obligant domos, etc. Et etiam ad petitionem eorundem Comitum, Baronum, et Communitatis Regni petentium, consimile remedium apponi de aliis Religiosis qui faciunt apportum ad partes transmarinas, sicut illi de Clunii et Praemonstrat. de Caritate et alii, etc. Ad praedictas duas petitiones responsum est, quod Dominus Rex in pleno Parliamento suo praedicto de consensu Praelatorum, Comitum, Baronum, et aliorum de Regno ordinavit, et statuit certum Statutum in hoc casu. Thus enroled in the Statute Roll in the Tower. * Rot. Stat. An. 33 E. 1. m. 5. Ryley Plac. Parl. p. 312, 313, 314. See Claus. 7 E 2. m 13. & 28. Bundela Brevium in Turri London, & Extract. An. 8 E. 2. Cooks 2 Instit. p. 580, to 586. who comments on this Statute, omitted in most ancient Statutes at large & their Abridgements. Nuper ad Notitiam Domini Regis ex gravi querela Magnatum, Procerum, et aliorum Nobilium regni sui pervenit, quod cum Monasteria, Prioratus, & domus Religiosae, ad laudem et honorem Dei, et ad exaltationem Sanctae Ecclesiae per Regem et Progenitores suos, et praedictos Magnates et Nobiles et eorum Antecessores sundata suissent, et terrae et tenementa quamplurima essent data per ipsos dictis Monasteriis, Prioratibus et domibus ac viris Religiosis in eisdem Deo servientibus, ut in hujusmodi Monasteriis et domibus Religiosis tam Clerici ●uam Laici admitterentur, secundum suarum sufficientiam facultatum, et infirmi ac debiles sustentarentur; Hospitalitates, Elemosinarum largit●ones, et alia pietatis ●pera exercerentur, et pro animabus praedictorum fundatorum et haeredum suorum fierent in eisdem Abbates, Priores, et Custodes earundem Domorum, et quidam eorum Superiores alienigenae, utpote Abbates et Priores Cluniacen. Cistercien. et Praemonstraten. et Sanctorum Augustini & Benedicti ordinum, et caeteri quamplures alterius Religionis et ordinis, noviter per singula Monasteria et domos eis subjecta in Anglia, Hibernia, Scotia, et Wallia diversa Tallagia, Census, et Impositiones insolitas graves et importabiles, Domino Rege Magnatibusque suis inconsultis, fieri statuerunt, et pro suo libito ordinarunt, contra leges et consuetudines dicti Regni. Ex quo fit ut innumeris Religiosorum et aliorum servitorum in hujusmodi domibus et locis Religiosis per Tallagia hujusmodi, Census et Impositiones ●ppressis, minuitur cultus divinus, et Aliomoniae pauperibus, infirmis, et debilibus subtrahuntur, et salutes vivorum, et animae mortuorum miserabiliter defraudantur, hospitalitates, elemosinarum largitiones, ac caetera cessant opera Caritatis; sicque quod olim in usus pios, et ad divini cultus augmentum caritative suerat erogotum, jam in Censum reprobum est conversum. Vnde praeter ea quae praemittuntur scandalum non modicum crescit in populo, et damna innumera in exhaeredacionem praedictorum sundatorum et haeredum suorum proculdubio pervenisse noscuntur, et adhuc verisimiliter praesumitur pervenire, nisi tantis et tam gravibus detrimentis celeri et sa●ubri remedio obvietur. Considerans igitur praefatus Dominus Rex sibi et populo suo valde fore damnosum, si tam grandes jacturas et insolentias sustineret diutius sub dissimulatione transire, volensque idcirco Monasteria, Prioratus, et alias Religiosorum domos et loca in regno, et terris, dominio suo subjectis constituta, secundum voluntatem & pia vota fundatorum ipsorum manutenere et defendere, & contra hujusmodi oppressiones de congruo remedio de caetero providere, ut tenetur, de confilio Comitum, Baronum, Magnatum, Procerum, & aliorum Nobilium & regni sui Communitatum, in Parliamento suo apud Westm. die Dominica prox. post festum Sancti Matthiae Apostoli, anno regni sui Tricesimo tertio habito, ordinavit & statuit; Ne quis Abbas, Prior, Magister, Custos, seu quivis alius Religiosus cujuscumque condicionis aut status, aut religionis existat, sub potestate et dicione sua constitutus, Censum aliquem per superiores suos Abbates, Priores, Magistros, Custodes Religiosarum domorum vel locorum impositum, vel inter seipsos aliqualiter ordinatum, extra regnum et dominium suum sub nomine redditu, tallagii, apporti, seu imposicionis cujuscunque, vel alias nomine escambii, vendicionis, mutui, vel alterius contractus, quocumque nomine censeatur, per se, vel per Mercatores, aut alios, clam vel palam, arte vel ingenio deferat vel transmittat, seu deferri faciat quoquo modo: nec eciam ad partes exteras se divertat causa visitationis aut alio colore quaesito, ut sic bona Monasteriorum et domorum suarum extra regnum et dominium adducat; Et si quis contra praesens statutum venire praesumpserit, considerata qualitate delicti et Regiae prohibicionis pensata contemptu, graviter puniatur. Praeterea inhibet praefatus Dominus Rex omnibus et singulis Abbatibus, Prioribus, Magistris, Custodibus Religiosarum domorum et locorum Alienigenis, quorum potestati, subjectioni et obedienciae domus eorundem ordinum in regno et dominio suo existentes subduntur, ne de caetera tallagia, census, imposiciones, apporta, seu a●ia quaecumque onera aliquibus Monasteriis, Prioratibus, seu aliis domibus Religiosis eyes, ut praedicitur, sic subjectis, imponant vel faciant aliqualiter assidere; et hoc sub forisfactura omnium quae in potestate sua optinent et forisfacere poterunt in futurum: Et insuper ordinavit Dominus Rex et statuit quod Abbates Cisterciensis et Praemonstracensis ordinum et aliorum Religiosorum, quorum Sigillum in custodia Abbatis et non Conventus prius refidere tantummodo consuevit, de caeteeo habeant sigillum common, et illud in custodia Prioris Monasterii sive domus, et quatuor de dignioribus et discreciorbus ejusdem loci Conventus sub privato sigillo Abbatis ipsius loci custodiend. deponant: Ita quod Abbas seu Superior domus qui potest per se, contractum aliquem seu obligationem nullatenus possit firmare, sicut hactenus facere consuevit. Et si forsan aliqua scripta obligatoria donacionum, emptionum, venditionum, alienationum, seu aliorum contractuum quorumcunque alio sigillo quam tali sigillo communi, sicut praemittitur custodito, inveniantur amodo figillata, pro nullis penitus habeantur omnique careant firmitate. Ceterum intentionis Domini Regis non existit, Abbates, Priores et alios Religiosos alienigenas per ordinaciones et statuta expressa superius ab officio visitacionis in regno et dominio suis exercendo excludere, quin per se ipsos vel alia Monasteria et alia loca eye in regno et dominio suis praedictis subjecta, juxta officii sui debitum in hiis duntaxat quae ad observantiam regularem et ordinis sui disciplinam pertinent libere valeant visitare; Proviso, quod illi qui officium hujusmodi visitacionis exercuerint nichil de bonis aut rebus hujusmodi Monasteriorum, Prioratuum, et domorum extra praefatum regnum et d●●inium praeter rationabiles et moderatas eorum expensas deferant vel deferri procurent. Et licet ordinacionum et statutorum praescriptorum pronunciatio et publicatio a Parliamento proximo praeterito usque ad praesens Parliamentum apud Karliolum in Octabis Sancti * Anno regni ejusdem Domini regis Edwardi 35. Hillarii; post deliberacionem plenariam et tractatum cum Comitibus, Baronibus, Proceribus, et aliis Nobilibus ac Communitatibus regni sui habitum in praemissis, de consensu eorum unanimi et concordi, ordinavit et statuit, ut ordinaciones et statuta praedicta sub forma, modis et condicionibus supracontentis, a primo die Maii proximo futuro in antea inviolabiliter observentur, perpetuis temporibus valitura, quodque transgressores ipsorum paenis extunc subjaceant annotatis. Consimile Statutum de verbo ad verbum mittitur in singulis Comitatibus per Angliam. REX v●c. Salop. s●lutem, Quia ad communem populi regni nostri utilitatem, & tocius dominii nostri status melioracionem in instanti Parliamento nostro apud Karliolum, de consilio Magnatum & Procerum nostrorum quaedam edidimus Statuta, quae tibi signata mittimus observanda: Tibi praecipimus firmiter in jungentes, quod ea in duobus Comitatibus tuis publicè legere et recitare facias, & ea in singulis Articulis inviolabiliter observari, & hoc nullatenus omittatis. Teste Rege apud Karl. 20. die Marcii. Consimilia brevia mittuntur singulis Vic. per Angl. REX dilecto sibi in Christo Abbati de Waverle salutem. Quia ad communem populi regni nostri utilitatem, etc. ut supra. Vobis mandamus firmiter injungentes, quod ea quolibet anno bis in pleno Capitulo domus vestrae publicè legere & recitare faciatis, & in fingulis suis articulis, sub poena in praedictis Statutis contenta, inviolabiliter obse●vari. Teste ut supra. Supradictum Statutum missum fuit cum literis Regis patentibus in forma praedicta Abbatibus locorum subscriptorum, videlicet; De Egliston, De Sancta Agatha, De Jerovalle, De Bella Landa, De Fontibus, De Rupe, De Wellebek, De Rughford, De Gerwedon, Priori de Spalding. Quatuor paria literarum ad instanciam Principis dirigenda quibusdam Abbatibus in Walliam. This Statute was again recited and confirmed in the Parliament at * S●e Ryley his Placira Parl. p. 312, to 315. Karlisle, Anno 35 E. 1. and sent into all Counties. The Bishop of Biblis in the Holy Land, whose Bishopric was seized and detained from him by the Saracens, the enemies of Christ, being thereby reduced to extreme poverty, and having nothing to support the dignity of his Episcopal function, Pope Benedict the 11. instead of giving any relief or maintenance to him in the Court of Rome or other Territories in Italy, granted him all the profits and revenues of the the Priory of Goldingham, a Cell belonging to the Church of Du●ham (within the Diocese of the Archbishopric of St. Andrews in Scotland) during his life, or till he should be restored to his former Bishopric, by this his ensuing Bull of Provision, with strange unusual Non-obstantes. Which Bull being publicly read, considered, and debated before the King, bishop, Earls, Barons, Great men, King's Council and Judges in full Parliament; they passed a memorable sentence against it. IN Nomine Dei Amen. Anno Incarnationis ejusdem Millesimo Tricentesimo quinto, Indictione tercia, die quinto mensis Aprilis apud Westm. juxta London. Placita Parliame●ti, An 33 E. 1. See Ryley, p. 282. Processus tangens ●piscopum Bibliensem. Dominus Hugo qui se gerit pro Episcopo Bibliensi coram Episcopis et aliis Praelatis, Comitibus, Baronibus, justiciariis, et nonnullis aliis Nobilibus, Clericis et Laicis, Consiliariis Magnifici Principis, Domini Edwardi Regis Angliae Illustris in domibus Archiepiscopi Eborum, in quibus dictus Dominus Rex morabatur Generali Parliamento tun● existente ibidem, quasdam literas faelicis recordationis Benedicti Papae 11. praesentavit, porrexit, et tradidit sormam quae sequitur continentes. Benedictus Episcopus, Servus servorum Dei Venerabili fratri * Created Patriarch of Jerusalem by Pope Clement the 5. A. Episcopo Dunelmen●i salutem, & Apostolicam benedictionem. Exhibitâ nobis tua petitio continebat▪ quod Saraceni Christiani nominis inimici Episcopatum Bibliensem occuparunt hactews, et adhuc detinent occupatum, et per hoc venerabilis srater noster Hugo Bibliensis Episcopus egestate gravatur, cum aliunde non habeat de quo secundum status sui decentiam valeat sustentari. Quare nobis humiliter supplicasti, ut providere suae indigentiae de benignitate Apostolica dignaremur. Nos igitur ipsius inopiae paterno compatientes affectu, digneque velentes ei per nostrae provisionis auxilium subsidium aliquod provenire, tuis supplicationibus inclinati, providendi sibi authoritate nostra, per te, vel per alium seu alios de Cella seu Prioratu de Goldingham Ordinis Sancti Benedicti, Sancti Andreae Diocesis, ad Dunelmensem Ecclesiam ejusdem ordinis pertinente, cujus administrationem Prior Ecclesiae praedictae aliquem de Monachis ipsius Ecclesiae deputat et exinde amovet pro suae libito voluntatis, cum omnibus juribus et pertinentiis suis, ab eodem Episcopo quoad vixerit, vel usque ad recuperationem dicti Episcopatus retinendo, ac inducendi eum in corporalem possessionem ejusdem Cellae seu Prioratus, et inductum etiam defendendi amotis exinde quibus●ibet qui ad gerendam administrationem ipsius Cellae seu Prioratus per dictum Priorem fuerint deputati, ac faciendi ei de ejusdem Cellae seu Prioratus redditibus, proventibus, juribus, obventionibus, universis integre responderi; Necnon et contradictores super hoc per censuram Ecclesiasticam appellatione postposita compescendi; Non obstantibus contrariis ejusdem Ecclesiae consuetudinibus, vel statutis, juramento, confirmatione sedis Apostolicae, seu quacunque alia firmitate roboratis: aut si praedictis Priori et dilectis siliis Capitulo ipsius Ecclesiae, vel quibuscumque aliis communiter vel divisim, a praedicta sede indultum existat, quod excommunicari, suspendi, vel interdici non possint, sive quod de Cellis sen Prioratibus ad eorum provisionem seu quamcunque dispositionem spectantibus nequeat aliquibus provideri per literas Apostolicas, non facientes plenam et expressam, ac de verbo ad verbum de indulto hujusmodi mentionem, et qualibet alia dictae sedis indulgentia generali vel speciali cujuscunque tenoris existat, per quam praesentibus non expressam, vel totaliter non insertam effectus hujusmodi gratiae impediri valeat vel differri, et de qua in nostris literis specialis mentio sit habenda, fraternitati tuae plenam concedimus tenore praesentium facultatem. Dat. Romae apud Sanctum Petrum 3. Non. Aprilis, Pontificatus nostri Anno primo. In which Bull we may observe; First the strange injustice of this Pope, in supplying the poverty of this Bishop, with all the rents, profits and emoluments of this Priory, which should relieve, support the Monks therein, and removing the Monk placed therein by the Prior (only to collect and distribute them for the use of the Priory) without cause or hearing: 2ly. His most execrable tyrannital injunction to put this Bishop into the actual possession thereof, and excommunicate, interdict all who should oppose him therein, without the benefit of appeal; Notwithstanding any contrary Custom, Statutes, or Oath of the said Church to the contrary; though corroborated by the confirmation of the See Apostolic, or any other firm assurance, be it by Charters of our Kings, or Acts of Parliament. And which is more observable, notwithstanding any Temporal or Spiritual privilege or exemptions granted to this Priory, or others jointly or severally by the Popes and See Apostolic, that they should not be excommunicated, suspended or interdicted, or that their Cells and livings should be totally exempted from, and not liable to any Provision or disposition whatsoever of the See Apostolic, which might hinder or delay the execution of this monstrous Bull. To which the King after full debate and deliberation with his Council in Parliament, returned this memorable resolution, That this Petition was not grantable, because the granting thereof would be manifestly prejudicial to the King himself, and to his Royal Crown, as the Record thus informs us. QUibus literis Apostolicis, ut praemittitur, praesentatis, vists, examinatis, et Ibidem. plenius intellectis, requisitionem quam praedictus Episcopus Bibliensis fecit praedicto Domino Regi, scilicet, quod placeret eidem et benigne permitteret, ut Prioratus de Goldyngham in Scotia Sancti Andr●● Diocesis valeat adhipisci, juxta concessionem et assignationem per suprascriptas Literas Apostolicas sibi specialiter inde factas. Habitaque deinde per consilium ejusdem Domini Regis super requisitione et petitione hujusmodi deliberatione plenaria, ex parte ejusdem Domini Regis per Consilium suum, datum fuit praedicto Episcopo praesentialiter tale responsum, videlicet; Petitio ista si concederetur, foret manifeste praejudicialis praedicto Domino Regi et Coronae suae Regiae, et idcirco non est concessibilis in hac parte. And for a perpetual memorial hereof to all posterity, these several attestations were affixed to it by honourable▪ Witnesses of all sorts, and public Notaries of the Pope himself then present, summoned to attest and record it. Acta fuerunt omnia suprascripta, Anno, Indictione, die & loco praescriptis, praesentibus venerabilibus in Christo Patribus & Dominis, Waltero Coventrensi & Lichfeldensi Thesaurar. Angliae, ac Antonio Dunelmensi, Johanne Carleonensi Episcopis, necnon H. Lincolniae, Humfrido Herefordiae, G. Warwici Comitibus, Aymero de Valentia, Johanne de Brittannia, H. de Percy, R. de Clifford, H. de Veer, Waltero de Teye, Adam de Welles, Johanne Botecourt, Rogero de Brabanzon, Johanne de Insula, Roberto de Burghesse, Radulpho de Sandewico, Rogero de Heghham, Nicholas Fermband, Willielmo de Bereford, Willielmo Howard, Petro de Malore, Henrico Spigurnell, & Willielmo Inge Militibus; ac discretis viris Dominis Johanne de Drokensford, Johanne de Berewico, & Johanne de bensted, necnon & Magistro Reginaldo de Brandon, Roberto de Pickering, & Willielmo de Kilkenyn Clericis, testibus ad hoc vocatis specialiter & rogatis. Et ego Johannes dictus Benhs de London. Domini Papaeauctoritate Notarius publicus, omnibus interfui suprascriptis, & praedictum transcriptum, exemplum seu sumptum per me à suo originali transcriptum, & cum Domino Petro de Malore Justiciario Domini Regis Angliae illustris, & Magistris Johanne de Cadomo, & Gilberto de Lotegershale Notariis publicis, diligenter auscultavi, nil addens vel minuens, quod sensum mutet vel viciet intellectum, hoc in Instrumento praesenti scripsi, una cum aliis omnibus praenotatis, & praedictum exemplum seu sumptum cum suo originali reperi concordari, me in testem subscripsi, ac praescripta omnia publicavi, meoque signo consueto signavi rogatus. Et ego Johannes Ercuri de Cadamo Apostolicae sedis auctoritate Notarius publicus, hoc exemplum una cum praefatis Domino P. Justiciario, & Magistris J. & G. Notariis publicis, ad literas Apostolicas suprascriptas fideliter & diligenter auscultavi. Et quia dictum exemplum cum ipsis literis Apostolicis concordare inveni, in ejusdem exempli plenam fidem & testimonium, me testem subscripsi, & rogatus signum meum apposui consuetum. Et memorandum quod praedictum Instrumentum in plena Scaccaria liberatur die Martis 18 die— Anno 33. Willielmo de Brichull, & Willielmo de Persore Camerariis ad custodiendum in Thesaurario Regis. In the Pleas of Parliament apud Westm. coram Rege & Consilio suo à die Sancti Michaelis in 15 dies, An. 33 E. 1. the Prior and Covent of St. Trinity in Dublin, and Dean and Chapter of St. Patrick's Dublin, were attached and prosecuted in Parliament at the King's suit, for presuming to elect a new Archbishop of Dublin in the place of William Hothom deceased, before they received the King's special licence to elect, though they sent some of their Members to petition for it; when as their Temporalties at the last vacancy were seized into the King's hands for the like contempt, which they now reiterated, against the ancient Rights and Prerogatives of the King and his predecessors time out of mind, to his damage of 20000 l. for which the Temporalties of the Prior and Covent were again seized, notwithstanding all their pleas and excuses, as this memorable Record will inform us. PRior & Conventus Sanctae Trinitatis Dublin. & Decanus & Capitulum Sancti Plac. Parl. An. 33 E. 1. in Turri Lond. See Ryley his Placita Parl. p. 297, to 300. Patricii Dublin. attachiati fuerunt ad respondendum Domino Regi de eo, quod cum Dominus Rex et progenitores sui Reges Angliae, et Domini Hiberniae, a tempore quo non extat memoria, pacifice usi sint et gavisi tali privilegio et dignitate, quod quoci●●●s Archiepiscopatus, Episcopatus, Abbathia, quae de eo tenentur in Capite, vel aliae Domus quarum terrae in parte (Hyb.) vocantur ab antiquo, Terrae incro●eatae, vacaverint, statim tenementa Archiepiscopatuum, Episcopatuum, Abbathiarum, et Domnum hujusmodi capi debent in manum ipsius Domini Regis, et illi ad quos spectat electio de futuro Pastore, etc. petere debent ab ipso Domino Rege licentiam eligendi, etc. et licentia hujusmodi non optenta, nullatenus liceat aliquem eligere, etc. Praedicti Prior et Conventus, Decanus et Capitulum sede Archiepiscopatus Dublinensis vacante per mortem Willielmi de Hothom nuper Archiepiscopi, etc. futurum Archiepiscopum elegerunt, nunc die Mercurii proxima post Octabas Sancti Hilarii, licentia eligendi ab ipso Domino Rege non optenta, in praejudicium et laesionem Coronae et dignitatis suae, etc. Unde Johannes de Ponte qui sequitur pro eo, dicit, quod praedictum praejudicium et laesionem Coronae et dignitatis Domini Regis fecerunt ipsi, sicut praedictum est, in contemptum et dampnum ipsius Domini Regis 20000 l. Et hoc offert verificare pro ipso Domino Rege, sicut Curia consideraverit. Et Prior & Conventus, Decanus & Capitulum veniunt, & praedicti Prior & Conventus dicunt pro se, quod praedicti Decanus et Capitulum in singulis vacationibus Ecclesiae suae praedictae, debent vocari ad interessen●um suae electioni apud Ecclesiam suam Sanctae Trinitatis, & ipsi si interesse voluerint habent vocem licet secundariam in electione facienda; unde dicunt, quod non debent separatim sine praedictis Decano & Capitulo inde respondere: Et petunt, quod praedicti Decanus & Capitulum si clamant esse participes in electione facienda, tunc se jungant in respondendo. Postea praedicti Prior & Conventus, Decanus & Capitulum petita conjunctim licentia inde loquendi, reveniunt. Et praedicti Prior & Conventus dicunt pro se, quod statim habita notitia de morte praedicti Willielmi nuper Archiepiscopi, etc. quae pervenit ad eos in vigilia Sancti Romani proxima praeterita, miserunt ipsi simul cum praedictis Decano et Capitulo certos Nuncios Domino Regi, ad petendum licentiam eligendi, Fratrem Au●aenum Concanonicum praedictae Ecclesiae Sanctae Trinitatis, & Walterum Wogan Canonicum praedictae Ecclesiae Sancti Patricii, qui jam redierunt, et literas patentes Domini Regis eis inde detulerunt, quas proferunt; & hoc idem testantur. Dicunt etiam, quod ipsi et eorum praedecessores a tempore quo non extat memoria, semper in hujusmodi vacationibus solebant mittere Nuncios suos cum literis suis Domino Regi ad petendum licentiam eligendi, etc. Et si Nuncii sui non rediissent infra tres menses a tempore vacationis, etc. semper solebant ipsi et praedecessores sui, circa finem temporis hujusmodi ultra quod non liceret eis eligere, etc. Pastorem eligere absque calumpnia Domini Regis vel Ministrorum suorum. Et praedictus Johannes de Ponte dicit pro Domino Rege, quod die electionis factae non constabat eis de ali●ua licentia Domini Regis optenta, etc. Dicit enim, quod praedicti Nuncii cum praedictis literis applicuerunt in Hibernia die Dominica post electionem factam. Et hoc effert verificare pro Domino Rege, etc. Dicit etiam, quod in ultima vacatione praedicti Archiepiscopatus ante instantem vacationem, videlicet, post mortem Johannis de Saumford nuper Archiepiscopi, etc. Prior & Conventus, Decanus & Capitulum pra dictarum domorum Nunciis suis missis Domino Regi ad petendum licentiam eligendi. & licentia ill●s concessa, etc. set Nunciis non reversis in hanc terram cum literis D●mini Regis quas inde habuerunt, eligerunt Magistrum Thomam de Claddesword tunc, sicut et nunc Decanum praedictae Ecclesiae Sancti Patricii. Propter quod cum praedictus Decanus venisset ad ipsum Dominum Regem in Anglia, Rex sic ipsum Electum non admisit, sed remisit eligendum iterato, et capere fecit in manum suam omnia temporalia praedicti Prioratus pro contemptu Nota. sibi facto in hoc casu, et ea sic tenuit quousque de gratia sua ea replegiavit Priori praedictae domus qui tunc fuit. Et hoc similiter offert verificare pro Domino Rege. Et Prior & Conventus non possunt hoc dedicere, ideo ad judicium de eyes. Et Decanus & Capitulum dicunt pro se, quod ex consuetudine hactenus approbata electio futuri Archiepiscopi Dublin. debet fieri in Ecclesia praedicta S. Trinitatis, & quod praedictus Prior habet primam vocem in electione illa, & ipsi Decanus & Capitulum secundam. Et dicunt, quod praedicti Prior & Conventus vocaverunt ipsos Decanum & Capitulum quod interessent ad praedictum diem Mercurii praecisé, ad praedictam electionem faciendam. Et dicunt, quod si ipsi Decanus & Capitulum non intervenissent ad diem hujusmodi sic vocati, Prior et Conventus eligetent per se non expectata praesentia ipsorum Decani et Capituli: Et sic ipsi Decanus et Capitulum excludetentur a possessione hujusmodi electionis conjunctim et divisim, et ex hoc per processum temporis per diversas causas quae satis notae sunt Curiae Domini Regis, posset maximum dispendium Domino Regi generari. Unde dicunt, quod ipsi Decanus & Capitulum ad vocationem praedictam venerunt ad praedictam Ecclesiam, et rogaverunt praedictos Priorem et Conventum, quod ab electione facienda desisterent, quousque licentiam Domini Regis optinerent, qui licet inde consulendo deliberationem habuissent, rogatni suo nullatenus confenserunt, set praecise dixerunt, quod ad electionem faciendam die illo procederent nullo casu propediento. Per quod ipsi Decanus & Capitulum, qui pro maxima parte Capitul. sunt Clerici Domini Regis, & sui familiares, nolentes ob praedictas causas 〈…〉 s suos praecludi ab electione alias facienda, etc. et non per aliquem contemptum vel praejudicium Domino Regi machinandum, assignarunt certas personas ad in●●ressendum electioni illi, quibus ipsi * 〈◊〉 voces suas penitus in electione illa commiserunt; videlicet, Willielmus de Estden Thesaurarius de Scaccario Dublin. & Canonicus praedictae Ecclesiae Sancti Patricii vocem suam, Radulpho de Stanes Canonico ejusdem Ecclesiae, praedictus Decanus, Justiciarius de Banco Dublin. & Thomas de Snitterby Justiciarius de eodem Banco, & Canonici praedictae Ecclesiae Sancti Patricii voces suas, Magistro Willielmo de Hothum Concanonico ejusdem Ecclesiae, et hoc salvis juribus Regis: et pro eo quod electioni illi personaliter interesse noluerunt, licentia Regis non optenta. Et quod ita est. Et quod ipsi Decanus et Capitulum licentia, etc. non optenta, non processissent ad electionem, etc. faciendam, nisi per praedictos Priorem et Conventum sic fuissent coacti, sicut praedictum est; videlicet, quod electioni illi per se vel per certas personas Capituli sui quibus voces Concanonicorum ejusdem Capituli concessae fuissent, interessent, vel a possessione sic eligendi fuissent exclusi, etc. parati sunt verificare sicut Curia consideraverit. Et praedictus Johannes de Ponte petit Judicium pro Domino Rege, ex quo ipsi Decanus & Capitulum cognoscunt, quod eligerunt, etc. licentia non optenta. Et Decanus & Capitulum dicunt, quod maxima pars Capituli Clerici Regis sunt, & familiares sui, non habentes Laica tenementa, set tantum Ecclesiastica beneficia. Et quod Dominus Rex in hujusmodi casibus electionum factarum in praedicta Ecclesia licentia non optenta, semper se cepit ad Priorem et Conventum praedictae Ecclesiae Sanctae Trinitatis, qui ipsos Decanum et Capitulum per vocationem inducunt ad interessendum, etc. sicut praedictum est; vel ipsi Decanus et Capitulum excluderentur perpetuo, etc. Unde petunt, quod Curia Regis ad hoc habet avisamentum, etc. Et Prior & Conventus quesiti, si praedictus Decanus & Capitulum rogaverunt ipsos praedicto die Mercurii quod supersederent, etc. non possunt hoc dedicer●: Set dicunt, quod ille dies Mercurii fuit ultimus dies eis concessus eligendi, etc. per Canon's a tempore notitiae suae habitae de vacatione praedicta. Per quod dixerunt, quod citius caderent in gratiam Domini Regis, cum credissent et ex relatu quorundam audivissent, quod Dominus Rex licentiam eis praebuit eligendi, etc. quam in manus Papales, videlicet, quod si intra trimense spacium non eligerent, per hoc ipsi Papae competeret Archiepiscopatum conferre cuicunque voluisset. Et Prior & Conventus quesiti, quem elegerint? dicunt, quod ipsi unanimiter duobus Canonicis suis exceptis eligerunt ipsum Priorem, etc. Et praedicti Decanus & Capitulum quesiti, quem elegerint? Dicunt, quod ipsi simul cum praedictis duobus Canonicis unanimiter eligerunt ipsum Decanum, etc. Decano solummodo excepto, qui electioni de se factae adhuc non consensit. Et praedicti Decanus & Capitulum dicunt ulterius, quod si videatur Domino Regi vel Curiae suae quod ipsi deliquerunt in hoc quod coacti, sicut praedictum est, processerunt ad electionem saciendam in forma praedicta pro jure Regis et suo manutenendo, tunc ipsi se supponunt inde gratiae Domini Regis. Et quia Prior & Conventus non possunt dedicere, quin Temporalia Prioratus sui alias capta fuerunt in manum Domini Regis, pro eo quod in ultima vacatione ante instantem vacationem eligerunt, sicut praedictum est, antequam literae Domini Regia de licentia Regis optenta devenerunt ad eos: Et Dominus Rex de gratia sua speoiali replegiari fecit eis praedicta Temporalia ad voluntatem suam. Et ipsi jam de novo similiter elegerunt licentia non optenta, contemptum contemptui cumulantes, unde praejudicium generari posset Domino Regi temporibus futuris, nisi ad hoc apponeretur remedium. Et dedicere non possunt, quin habuerunt unum diem ulterius ad minus, per quem possent expectavisse de electione facienda si voluissent infra tres menses a tempore notitiae suae de vacation, etc. Consideratum est, quod Temporalia praedicti Prioratus capiantur in manum Domini Regis ad voluntatem suam, etc. Et custodia inde committitur Johanni Vicario Ecclesiae de Lalk, qui respondebit Domino Regi de exitibus, etc. Et Decanus et Capitulum expectent gratiam Regis. From which memorable Record we may observe: First, the ancient Prerogative of the Kings of England, as well in Ireland, Wales, Scotland, & all other their foreign Dominions as in England; That no Prior and Covent, Dean, Chapter ought to proceed to the election of any Archbishop, Bishop, Abbot, Prior, Prioress, or Master of any Monastery or House, held of them in capite, or of their foundation, without or before their special licence, for making such elections were particularly petitioned for, granted, and actually received by them. 2ly. That their proceeding to make any such elections even after their petitions for, and the Kings granting of such special licenses to elect before their actual reception, was not only a sufficient ground for our Kings to declare such elections void in Law, and deny their royal aslents thereunto; but likewise an high contempt against our King's royal Prerogative, Crown, dignity, and of ill example and dangerous consequence, for which the Temporalties of the Electors might not only by Law be seized into the King's hands, but themselves subjected to a great exemplary fine by way of damage to the King, especially when reiterated. 3ly. That though our Kings out of their special grace had frequently connived at and pardoned such contempts in Ireland in sundry cases premised, yet when such contempts were redoubled in two successive elections in the very Archiepiscopal See of the chief City of Trade and Note in Ireland, nearest adjoining to England, after the seizure of their Temporalties for the first offence, restored out of special grace, upon hopes of future reformation, as in this case; the King's present proceedings, and judgement given against them for this second contempt, were most just and necessary, to prevent all future contempts of like nature. 3ly. That the Pope's Canons, and the ancient Custom of the Church of Dublin, pleaded by the Prior and Covent to excuse or justify this their election, and contempt, (That they ought to elect an Archbishop within 3. month's next after notice of the avoidance, within which space the King's licence which they petitioned for came not to their hands,) was no legal plea against the King's ancient prerogative, to which all Pope's Canons and contrary Customs ought to give place; who might legally grant or delay his Licenses of this kind till such time as he should think fit to issue them, being confined to no limits of time, without incurring any lapse, especially to the Pope. 4ly. That Pope's new Canons, made in derogation of our King's Crown, Dignity, and Prerogative, (to enlarge their own Papal power, wills, grandeur) were more carefully observed, obeyed, dreaded by the Priors, Covents, Monks and Clergy of that age (though void in Law) than the Kings unquestionable ancient prerogative and Laws; and his Papal Censure more regarded than the Kings Legal Judgements. 5ly. That the Deans & Chapters refusal to go to this election before the King's special licenses received in this and the former election, and joining in it only to preserve their right therein, was such an extenuation of their contempt, as exposed them rather to the King's royal grace, then exemplary and severe justice. I pretermit the great fuit in the * See Ryleys Plac. Parliamentaria, An. 33 E 1. p. 271, to 276. First Parliament of Anno 33 E 1. between the Bishop of Sarum and the Citizens thereof, for Tallage due from them to the Bishop, by reason of their Liberties from Tolls, and other immunities they enjoyed by the Charters granted to his Church and Tenants; who chose rather publicly to renounce all the Liberties and exemptions from Tolls they enjoyed by it, than to be subject to the Bishop's Taxes and Tallages. In that Parliament there were two Petitions exhibited to the King, by the Universities of Oxford and Cambridge, to which the King's general answers were thus endorsed in their favour. * See Ryley, Placita Parliamentaria, p. ●48, Universitas Oxon. AD Petitionem Universitatis Oxon. petentis remedium, quod cum Compositio facta sit inter Universitatem & homines ejusdem villae, quod Regrati●●●●es non debent esse in villa nisi ad numerum 32, et Burgenses ejusdem villae nun●●●merum illum veementer augmentarunt ad dampnum populi. Et etiam quod Rex praecipere velit, quod nullus Regratarius seu tabernarius vinorum permittat, quod Clerici sedeant seu hospitent * An a use in that age. as well as since. noctanter in tabernis suis. Ita responsum est, Quoad Compositionem si facta sit inter Vniversitatem et Burgenses, et rationabilis fuerit; Rex vult quod observetur. Ad alium Articulum, Cancellarius castiger Clericos luos, prout melius viderit expedire. * Ibidem. p. 24●. Universitas Cantabrig. AD Petitionem Universitatis (Cant.) praedictae, petentis, quod Cancellarius dictae Vniversitatis procedere possit in placitis coram eo placitatis de contractibus et Conven●ionibus factis inter Scholar's et Laicos Vniversitatis praedictae, non obitante prohibition. Ita responsum est, Sicut habet Vniversitas Oxeniensis ita habeant. Among the Petitions in that Parliament, this answer of the King to the Bishop of Landaff, concerning Tithes of Assarts in the Forest of Dene, which were extra-parochial, is very observable. AD Petitionem Episcopi Landaf, petentis, quod Rex velit assignare Ecclesiae Omnium Sanctorum ipsius Episcopi in Foresta de Dene Decimam de novis Ibidem, p. 149. Landaff. Assartis in eadem Foresta assartatis in proprio solo ipsius Regis ibidem. Ita responsum est, Rex vult quod id quod est extra Parochiam, et quod Rex concedere potest habeat Episcopus: Et fiant Literae Regis Patentes de concessione, et breve Clausum J. de Botecourt Custodi Forestae, etc. By which it is apparent, that Tithes without any Parish within Forests, in that age belonged to the King, who had power to retain or grant them at his royal pleasure. Anno Gratiae 1305. a Mat. West. An. 1305, p. 451. Thomas Walsingham, Hist. Angl. p. 61, 62. Ypodigma Neustr. p. 96. Leander, Stella, Onuphrius, Crespin, Balaeus, Fasc. Temporum, Platina, Volaterranus, Opmerus, Laertius Cherubinus in Benedicto 11. & Clement 5. Cardinals Romani, dum ad invicem dissentiunt super electione apostolica, tandem aspicientes à longè, injecerunt mentis aciem ultra Alps ad Archiepiscopum Burdegalensem, Bertramum de Angeaus, ipsum in Summum Pontificem die Pentecostes unanimiter eligerunt, & Clemens quintus vocatur. Is autem electioni consentiens ex Burdegala Lugdunum profectus, eo Cardinales omnes ad se vocabat: Qui sine mora Pontifici obtemperarunt: convenerunt singuli Cardinales praeter duos, qui non venerunt prae nimia senectute, & duo alii itinerando mortui sunt, et Curia Romana in Galliam transiata, ad septuaginta quatuor annos ibi remansit cum magno Romanorum incommodo. Coronationi hujus Clementis interfuerunt Philippus Rex Fra●ciae, Carolus ejus frater, & Johannes Dux Britanniae, qui ruina muri oppressus cum duodecim aliis statim moriebatur dum solennitatis pompa per urbem duceretur. Philippus quoque Rex ex ruina aliqua ex parte debilitatus est, Pontifex autem ex tanta trepidatione, ex aquo deturbatus, Carbunculum ex Tiara amisit pretii Florenorum sex millium. Idem Papa ante Natale duas ordinationes faciens creavit duodecim Cardinals, inter quos de Ordine Fratrum Praedicatorum fratrem Thomam de Jozi, Doctor sacrae Theologiae, natione Anglicus, titulo sanctae Sabinae factus est Presbyter Cardinals; sex Cardinals the Vasconia, duos de Francia, Abbatem Sanctae Crucis juxta Burdegalim Ordinis Sancti Benedicti creatum similiter Cardinalem, Vicecancellarium suum constituit. Petrum & Jacobum de Columpna depositos & praedamnatos per Papam Banifacium 8. de novo Cardinales creavit. Hinc aliqui è fratribus murmuraverunt. Constituit Papa Coronationis & solennitatis suae diem Lugduni in crastino Sancti Bricii (as b Mat. West. An. 1305. p. 453. Mat. Westminster relates.) Cumque post missarum solennia equitaret, de Ecclesia ad palatium, quidam murus lapideus & luteus vetus & semirutus, cui incumbebat populus multus, ut Papam videret, repentè corruit super turbam, & duos Comites qui mulam Papae per froenum ducebant, unum oppressit, videlicet Andegavensem, alterum Britanniae interemit, et bis binos biros inclytos, multis aliis sauciatis. Sed Papa mirabiliter salbatus est. Quod inf●●tunium alicujus futuri mali prognosticum, plurima gens notavit. Diesancti Clements, cum Papa primò missarum solennia celebrasset, post prandium orta lite et mota pugna inter Clientes Papae et Cardinalium, unus de fratribus Summi Pontificis occisus est. Alterum fratrem suum cinxit Rex Franciae baltheo militari, & multam aliam munificentiam in Civitatibus, Nota. & Castellis suis contulit Papae Rex Francorum, per quod in omnibus negotiis suis expediendis gratiam multam promeruit et favorem. * See Thomas Walsingham Ypodigma Neustriae, p. 96. Daniels History, p. 100 Holinshed. Speed, & others, An. 1304, 1305. Rex autem Anglorum misit Domino Papae singula utensilia, quibus ministraretur ei in Camera, et in mensa omnia auro purissimo, per Episcopos regni sui, videlicet Litchfeldendensem et Wigorniensem, et Comiteni Lincolniae. Ad eandem vero solennitatem de Anglia, plures viri egregii abierunt. Porro Episcopum Dunelmensem Dominum Antonium de Bek propter dapsilitatem & magnificentiam cordis quam in eo invenit, Patriarcham Hierusolomitanum creavit, & electos Eboracensem & Landavensem, dimisit ad propria confirmatos. Papa quidem constituit celebrare Curiam suam apud Burdegalim. Erat autem in principali porta Civitatis prophetia haec scripta, in duobus versibus aureis literis & latinis, sed per pulverem incedentium fuerant obfuscata, ita ut non apparerent nisi hae duae dictiones, Altera Roma. Verum constituta ibi Curia, viri Civitatis, deducto pulvere, invenerunt sic scriptum. Dic tu qui transis, & portae limina tangis, Altera Romae vale, nomen gerit Imperiale. Scribebantur autem ibi hi versus ante mille annos (if you credit the Reporter.) Porrò Senatores Romani miserunt ad Papam, ut veniret Romam, et statueret Curiam suam ibi, sicut praedecessores sui Summi Pontifices consueverant. Noluit Papa adquiescere postulatis, sed dixit, Se missurum illic quempiam, qui eis satisfaceret vice sua. From which Historical Narrative, it may justly be demanded; 1. Whether Pope Clement keeping his Court and Papacy at Bordeaux, not in St. Peter's See and Chair of Rome, was a true Pope, and proper Bishop of Rome, or Successor of St. Peter? 2ly. Whether he did not both sin and err in this translation of his See? 3ly. Whether his infallibility being confined to St. Peter's Chair in Rome, he lost not his infallibility and inerrability, by sitting in his new erected Papal Chair of Bordeaux, wherein he formerly sat as Archbishop only of that City? 4ly. Whether the rich Gifts, he received from the Kings of France and England, to purchase his grace and favour in the dispatch of all their affairs before him, were not direct Bribery, and detestable corruptions, contrary to St. Peter's practice, Acts 8. 18, 19, 20? King Edward designing to send some special Messengers for dispatch of his affairs to the Court of Rome to Pope Benedict, whose journey was stopped by his death, being afterwards informed of the election of Pope Clement, summoned them to prepare themselves to repair to him with all convenient speed and from thence to go to the new Pope about his said affairs, by this ensuing Writ. REX dilecto Clerico suo Roberto de Pykering salutem. Cum tempore faelicis Claus. 33 E 1. m. 12. dorso. De veniendo usque Westm. pro negotiis Regis. recordationis Domini Benedicti nuper Summi Pontificis ordinavimus, quod vos una cum quibusdam aliis sidelibus nostris ad Curiam Romanam proficisceremini pro quibusdam negotiis quae nos tangunt. Et postmodum intellecto de morte praefati Summi Pontificis, injunxerimus vobis & eisdem fidelibus nostris, quod quamcito Summum Pontificem creari contingeret, prompti et parati essetis ad proficiscendum pro negotiis nostris praedictis ad Curiam supradictam; Ac jam nova de creatione Summi Pontificis habeamus: Vobis mandamus firmiter injungentes, quod omnibus aliis praetermissis, usque Westm. personaliter accedatis; ita quod sitis ad Scaccarium nostrum ibidem die Jovis in Quindena Nativitatis Sancti Johannis Baptistae proximo futuri, prompti et parati ad proficiscendum statim extunc cum dictis fidelibus nostris ad Curiam praedictam pro negotiis nostris antedictis; & hoc sicut de vobis confidimus nullatenus omittatis. Teste Rege apud Cicestriam 17 die Junii. Eodem modo mandatum est Magistro Bartholomaeo de Ferentino, Rogero le Warr, Thomae de Berkele, & Magistro Thomae de Cobeham. Teste ut supra. Pope Clement the 5. was no sooner elected, but he sent these 3. ensuing Bulls and Letters, together with two Nuntioes to King Edward, expressing his extraordinary affection to him and his real●● earnestly exhorting him to prolong the Truce between him and the King of France, to repair all damages done by his Subjects to the French, to conclude a firm Peace between both Crowns, by his order, and that he would come to him in person into France before his departure thence toward Rome, or at least to send his Son Edwaerd Prince of Wales, accompanied with an honourable Train of Prelates and Nobles, to perfect the marriage between him and the King of France his daughter, and with full power to settle a perpetual peace 〈…〉 between both Crowns, as he should advice, without favour or partiality, for the avoiding of sundry mischiefs occasioned by the Wars, both to their Realms and Christianity itself, and for the better and speedier relief of the Holy Land. The original Bulls themselves I discovered in the White Tower Chapel. CLemens Episcopus, Servus servorum Dei, Charissimo in Christo filio Edwardo In Turri London, An. 33 E. 1. Regi Angliae illustri, salutem, & Apostolicam benedictionem. Inter caeteros studii mei labores, quibus ex injuncto nobis Apostolatus officio, ille jucundior insidet cordi nostro, ut inter te, fili praedilecte, et charissimum in Christo filium nosirum Philippum Regem Francorum illustrem, de quorum vexatione Romana mater ingemiscit Ecclesia, et unitate laetatur, ac utriusque vestiûm subditos, inter quos ille Serpens antiquus sator discordiae, pacis aemulus, & odii seminator, formenta zizaniae per caliditatis astutiam non sine cum amaritudine rememorandis angustiis submittant, pacis reformetur tranquillitas, animorum identitas perseveret, & ut nos & ipsa optamus Ecclesia, vinculum dilectionis internae, ut decet & convenit, solidetur. Sane inter te & ipsum in pacis tractatu extitit, ut dicitur, inter alia concordatum, quod dampnorum & gravaminum pace seu treuga secuta vel indicta durante hinc inde ab alter utrius vestrorum gentibus & subditis irrogatorum quomodolibet & etiam illatorum sufficiens praestaretur emenda, & tandem eodem Rege & tuis Nunciis Lugdun. in nostra praesentia constitutis, ut quod de satisfactione hujusmodi fuerit ordinatum, pleniorem sortiretur effectum; Adjunximus, quod quatuor probi viri, duo scilicet pro parte qualibet deputentur, qui super praemissis inquisita plenius veritate facerent passis damna & injurias satisfactionem congruam juxta malignitatem negotii exhiberi. Verum licet haec, sicut praemittitur, fuerint ordinata, quae debuerint penitus observari, tamen quod nos cogit vehementius admirari postquam iidem nuncii Lugdun. nostro se conspectui praesentarunt, et ex eis aliqui à vobis etiam bona sua quamplurima arestata atque seisita mercimonia & dampna non modica per gentem tuam nonnullis Civibus Ambraren. caeterisque Mercatoribus Corbiae ac illarum nequaquam obstantibus regni sui ordinationibus praemissis illata dicuntur, & nichilominus unus ex tuis dictis quatuor qui tunc in nostra fuerunt praesentia nominati, electi & etiam deputati, negotio imperfecto discessit. Cum itaque, fili charissime, ex praemissis si veritate nitantur tanto majoris turbationis materiam habeamus, quo nisi eis celeris correctionis remedio occurratur, posset timeri pericula exinde praeteritis graviora, Celsitudinem tuam rogamus attentius, & hortamur in Jesus Christo, quatenus bona & mercimonia sic arestata atque seisita, exarestari & deseisiri jubeas, ac de hujusmodi dampnis & injuriis personis eisdem faciat satisfactionem plenariam exhiberi, eundemque deputatum qui sic à prosecutione praedictorum discessit, remittas ad locum, ut praemittitur, ut cum aliis diligenter in praemissis intendat & illis submoto difficultatis obstaculo prosequatur. Attend igitur, fili perdilecte, & ut pacis amator inspicias, quod si praemissa ad quae te hortamur percompleas, multiplex inde bonum proveniet, & de contraria (quod absit) posset inextimabile scandalum exoriri, quodque tu praeter divinum proemium gratificaberis Romana Ecclesiae matri tuae, & nos qui te & Regem eandem in pacis abundantia ambulare & vivere cupimus, quique etiam in tuis prosperis & faelicibus successibus ab intimis gratulamur, votis tuis strictius obligabs. Dat. Petragoris 2. Kal. Maii, Pontificatus nostri anno primo. * In Dorso. Bulla Clementis Papae 5 Edwardo Regi Angliae, super tangentibus processum Monestrel. To which the King returning a satisfactory answer in all particulars, received this second Bull from the Pope. CLemens Episcopus, servus servorum Dei, venerabili in Christo filio Edwardo Regi Angl. illustri, salutem & Apostolicam benedictionem. Celsitudinis tuae In Turri London. An. 33 E. 1. literas affectione consueta recepimus, per q●os conditiones negotii mercatorum Franciae quorum bona in regno tuo fuerant arestata: & qualiter personae quae per nuntios tuos coram nobis apud Lugdun. fuerunt deputatae ad inquirendum de excessibus sensere factis— quae commissa dicuntur per— gentem regni tui contra gentem regni Franciae postquam inter te & charissimum in Christo filium nostrum Philippum Regem Francorum pax & concordia per Dei gratiam reformata extitit, processerunt, seriose satis ad nostram notitiam deduxisti. Profecto, fili charissime, gaudeamus quod sic plane, sic clare nobis haec circumspectio reseravit, & inter caetera desiderabilia cordis nostri tuum & Regis ejusdem statum prosperum & tranquillum, & inter te ac ipsum amaenitatem mutuae Charitatis potioribus desideriis affectamus, diligentes cogitatus adhibere circa significata curabimus, & utilis operationis impendium, prout melius divina gratia ministraverit, exponemus, Serenitatem Regiam rogantes, & hortantes attentè, quatinus gentes tuas sic corrigas & refraenes, quod nulla inter te & eundem Regem scintilla rancoris emergat; & praedictis deputatis injungas, quod in negotiis per dictos nuntios eyes commissis continuè intendant, & sic efficaciter te habeas in praedictis, quod Magnificentia tua dignis exinde apud Deum & homines possit laudibus commendari. Dat. Burd●galis 2. Kal. Julii, Pontificatus nostri anno primo. * In Dorso. Bulla Clementis Papae 5 Edwardo Regi Angliae, super tangentibus processum Monestrel. Which he backed with this third Bull. CLemens Episcopus, Servus servorum Dei, carissimo in Christo filio nostro Edwardo Regi Angliae illustri salutem & Apostolicam benedictionem. Benignae Ibidem. puritatis ad notos & magnae discretionis ad omnes Celsitudinis tuae culmina reputat populus circumpositae rationis, te quoque Magnates & humiles multa laude magnificant, & virtutum praecipuè devotionis ipsius praeclaris te ferunt ornatibus insignitum; quare multum debet attendere circumspectio Regia, quod cum talis esse credatur, credentium opinio non fallatur. Magnitudinem itaque Regiam, tum propter intimae dilectionis affectum quem ad ipsum semper habuimus & habemus, tum propter aliqua salutaria animae tuae commoda, tum etiam propter nonnulla inter te & Regem Franciae illustrem pacis & quietis procuranda et ordinanda sa●●bria, et insuper de Terrae Sancta passagio intimis desideriis alloqui cupientes, eandem rogamus et ortamur attente, quatinus antequam montes transeamus, quos post Coronationis nostrae solempnia apud Vien. circa instantis festi Omnium Sanctorum, auctore Domino celebranda, transire proponimus ad Sanctam Romanam Ecclesiam sponsam nostram Deo propitio accessuri nobiscum, si modo fieri valeat, tuam a nobis plusquam exprimere possemus oblatam praesentiam habeamus; vel si forte (quod absit) venire nequiret aut nollet Regia Celsitudo, chrissimum in Christo filium nostrum Edwardum illustrem Principem Walliae natum tuum, Praelatorum et aliorum Magnatum virorum prudentium decenti comitiva vallatum, ad praesentiam nostram mittas, voluntarium atque promptum ad contrahendum matrimonium inter eum et natam jam dicti Regis Franciae prolocutum; necnon cum sufficienti et plenaria potestate et speciali mandato faciendi, approbandi et recipiendi ea omnia quae ad folidandam concordiam, charitatem et pacem inter te ac Franciae Regem praedictum, et alia quae ad animae tuae salutem, et ad tuum ac suum et regni tui commodum et honorem, praestante Deo, intendimus ordinare. Et ut nostra quam super praemissis habemus intentio tuae possit magnificentiae clarius aperiri, venerabilem fratrem nostrum Raymundum Episcopum Lascurren. & dilectum filium Magistrum Willielmum Testa Archidiaconum Aranaeum in Ecclesia Covenarum Capellanum nostrum, de quorum fidelitatis intimae puritate plenam in Domino fiduciam obtinemus, ad tuam duximus praesentiam destinandos, & tuae Serenitati mentem nostram aperire oraculo vivae vocis, quorum relationibus ex parte nostra prolatis fidem volumus plenariam adhiberi. Dat. Burdegal. 8. Kal. Septembris, Pontificatus nostri anno primo. To this last Bull and Letter, King Edward returned this complimental Answer. SAnctissimo in Christo Patri Domino C. Sacrosanctae Romanae ac universalis Ecclesiae Claus. 33 E 1. m. 7. dorso. Summo Pontifici; Edwardus eadem gratia Rex Angliae, etc. devota pedum oscula beatorum. Venientes ad nos venerabilis Pater Reymundus Episcopus Luscurren. & Magister Gulielmus Testa Archidiaconus Aran. in Ecclesia Covenarum Capellanus vester, beatitudinis vestrae Nuncii vestras nobis literas praesentarunt. Nos autem literas ipsas et Nuncios vidimus laeta ment, et recepimus reverenter intuitu destinantis, gaudentes quamplurimum & ingenti laetitia in Domino exultantes, quod sicut eorundem Nunciorum patefacit assertio, plenè vigetis corporea sospitate, ac vobis ad gratias quas sufficimus assurgentes, ex eo quod noster regnique nostri status salubris inest specialiter cordi vestro. Sane reverentissimam personam vestram antequam montes transeatis videre, ac colloquium cum eadem habere vestraeque Coronationis solempniis interest, si commode fieri posset, gratissmum novis foret; set ad hoc personam nostram quam vestrae Sanctitatiis benevolentia novit multis vexationibus fatigatam accedere, aut etiam Edwardum filium nostrum, Praelatorum, & aliorum Magnatum virorum prudentium decenti Comitiva vallatum mittere, pro quo sicuti et pro nobis conductum à Rege Franciae juxta ordinationem Magnatum & Procerum Regni nostri primitus oporteret habere, brevitas temporis non permittit, quoniam expedire non credimus quoquomodo, quod accessus vester ad Curiam Romanam differatur, sed potius quantum honestati vestrae congruet maturetur. Et proculdubio admodum praegravamur, quod requisitionem & voluntatem vestram non possumus in hac parte, juxta nostri cordis desiderium adimplere: ad vestra siquidem beneplacita et mandata prosequenda pro viribus et complenda nos vestra sancta Paternitas devotos semper inveniet, et paratos. Vestrae igitur Sanctitati, de qua fiduciae plenitudinem obtinemus, devotistimè supplicamus, quatinus praemissis clementi meditatione pensatis, tàm nos quam praedictum natum nostrum super hoc habere dignemini excusatos, sicque Nos, regnum nostrum, et nostros prosequi gratiose quod vestrae benignae pietatis affectum, quem vos ad personam nostram longa experientia habuisse percepimus, de bono in melius continue augeri effectualiter senciamus. Ad haec, circa promotionem negocii Terrae Sanctae menti nostrae praecipue insidentis, cujus statui miserabili fore compatiendum non indigne conspicitur, eo libentius pietatis vestrae clementiam excitamus, quo ad subveniendum eidem propositum vestrum versari intimius credimus et tenemur. Super quo et aliis, quae dictorum Nunciorum vestrorum legationem contingunt quibus nostram aperuimus plenius voluntatem, dignetur eisdem Providentia vestra fidem indubiam adhibere. Caeterum quosdam Praelatos & Magnates alios regni nostri cum potestate plenaria & speciali mandato ad vestram praesenciam reverendam in brevi proponimus destinare, ad faciendum, approbandum et recipiendum ea omnia quae super praemissis pro nobis et saepedicto nato nostro vestra Sanctitudo viderit ordinanda, et quae nos et idem filius noster faceremus, seu facere possemus si nostra adesset praesencia personalis. Sanctissimam personam vestram conservet altissimus ad regimen Ecclesiae suae Sanctae per tempora prospera & longaeva. Dat. apud Westm. 4 die Octobris, Anno regni nostri 33. This Epistle he soon after seconded with these ensuing Messengers, Proctors and Procurations which he dispatched to him concerning the several affairs specified in them, who presented him with the premised gold plate for his Chamber; the more easily to obtain the King's desires. SAnctissimo in Christo Patri Domino C. Divina Providentia Sacrosanctae Romana Claus. 33 E 1. m. 26 dorso. ac Universalis Ecclesiae Summo Pontifici; Edwardus ejusdem Gratia, etc. devota pedum oscula beatorum. Ex sincerae dilectionis affectu quem ad nos magna experientia vos habuisse et habere probavimus, de quo vestrae Sanctitati quas possumus graciarum referimus actiones, inducimur ad vestrae liberalitatis januam audacius pulsandum, et paternae subsidium bonitatis, confidentius requirendum; Dilectos igitur & fideles nostros venerabiles patres Walterum Coventr. & Lychf. Thes. nostrum, & Willielmum Wygorn. Episcopos, Henr. de Lacie Comitem Lincolniae Consanguineum nostrum, Hugonem le Despenser, Amaneun. de Lebreto, Ottonem de Grandisono Milites, Magistros Johannem de bensted Scaccarii nostri Cancellarium Sarisberien. Robertum de Pickering Eborum, Bartholomaeum de Ferentino London, & Philippum Martell Cicestren. Ecclesiarum Canonicos, ad praesentiam vestrae beatitudinis destinantes, devotis eidem precibus supplicamus, quatinus mentis nostrae desideria Benignitati vestrae per ipsos vel aliquos ex primo nominatis ipsorum vivae vocis oraculo, exponenda benigne audire, benevolentiaque paterna exaudire. Nos si quidem mandatis vestris totis semper viribus obedire cupimus, beneplacitisque (Sanctitatis) vestrae proponimus sinceris affectibus complacere. Conservet vos Altissimus ad regimen Ecclesiae suae Sanctae per tempora prospera & longaeva. Dat. apud Westm. 20 die Octobris. This Epistle and Procuration to the Pope, the King seconded with another to several Cardinals, thus recorded. VEnerabili in Christo Patri Domino N. Dei gratiâ Ostiensi & Velletrensi Episcopo, Claus. 33 E 1. m. 5. dorso. Pro Rege. Amico suo Karissimo; Edwardus eadem gratiâ Rex Angliae, etc. salutem, & sincerae dilectionis affectum. Venerandae Paternitati vestrae tanto libentius preces nostras porrigimus, quanto confidentius ipsas à dilectionis vestrae sinceritate intra exauditionis gratiam introduci speramus. Hinc est quod cum dilectos & fideles nostros venerabiles Patres Walterum Coventr, & Lychf. Thes. nostrum, & Willielmum Wygorn. Episcopos, Henr. de Lacie Comitem Lincolniae, Consanguineum nostrum, Hugonem le Despenser, Amanenum de Lebrete, Ottonem de Grandissono Milites, Magistros Johannem de bensted Scaccarii Cancellarium Sarum, Robertum de Pickering Eborum, Bartholom●um de Ferentino London. & Philippum Martell Cicestren. Ecclesiarum Canonicos, ad Sanctissimi Patris Domini C. divina Providentia Summi Pontificis, pro quibusdam arduis nostris, regnique nostri negotiis vestrae benevolentiae per eosdem vel eorum aliquos exponendis, praesenciam destinamus, amicitiam vestram de qua plenè confidimus, affectuosè requirimus & rogamus, quatinus negotia memorata favore propitio commendata velitis habere, et ut celerem et optatum expeditionis effectum vestro mediante juvamine sorciantur, opem impendere ac operam efficaces, mandantes nobis cum fiducia si qua pro vobis aut vestris volueritis nos facturos. Dat. apud Westm. 20 die Octobris. Eodem modo scribitur pluribus Cardinalibus. Dat. ut supra. SAnctissimo in Christo Patri Domino C. divina Providentia Sanctae Romanae ac Ibidem. Universalis Ecclesiae Summo Pontifici; Edwardus eadem gratiâ Rex Angliae, etc. devota pedum oscula beatorum. De circumspectione & fidelitatis intimae puritate dilectorum & fidelium nostrorum Henr. de Lacie Comitis Lincoln. Hugonis le Despenser, Amanen. Domini de Lebreto, Ottonis de Grandissono, fratrum Thomae de Jorz, & Johannis de Wrotham de Ordine Praedicatorum, Johannis de Benestede, & Magistri Philippi Martell exhibitorum praesencium fiduciae plenitudinem optinentes, super quibusdam negotiis, honorem, statumque nostrum et Coronae nostrae tangentibus, quae valde insident cordi nostro, vobis mentem nostram decrevimus aperire. Sanctitati vestrae devotissimè supplicantes, quatinus hiis quae praedicti Henricus, Hugo, Almenenus, Otto, Thomas & Johannes, Johannes & Philippus, septem, sex, quinque, vel quatuor eorundem quos praesentes esse contigerit, ex parte nostra super praefatis negotiis beatitudini vestrae expresserint viva voce fidem indubiam dignemini adhibere, ac ea votiva effectui juxta speratam fiduciam mancipare. Conservet vos Altissimus Ecclesiae suae sanctae per tempora prospera & longaeva. Dat. apud Westm. 27 die Mensis Octobris, Anno Gratiae 1305. He likewise sent this Letter to the Pope for the canonisation of Thomas de Cantelupe late Bishop of Hereford deceased, famous for sundry miracles, as was suggested, that so he and his Realm might enjoy the benefit of his prayers and intercession for them in heaven, according to the Superstitious Doctrine, practice, and Error of that ignorant age. SAnctissimo in Christo Patri Domino C. divina Providentia Sacrosanctae Romanae Cl. 33 E. 1. m. 3. dorso. De translatione Sancti Thomae de Hereford. ac Universalis Ecclesiae Summo Pontifici; Edwardus eadem gratia Rex Angliae, etc. devota pedum oscula beatorum. Pium & Justum esse cenfetur, ut sicut Gloriosus Deus in Sanctis suis & in Majestate mirabilis, fide les ministros suos magnificat, altis decorat honoribus, & caelestis efficit beatitudinis possessores in coelis; ●ic & sacrosancta Romana Ecclesia vestigia ipsius prosequens, eos ad quorum memorias ipse Deus suae virtutis potentiam manifestat, signa ac prodigia faciens pro eisdem, dignae venerationis officio laudari, glorificari, & studiis sollicitis honorari efficiat in terris, ut per hoc fides catholica roboretur, et idem altissimus qui laudavilis est in secula, glorificetur amplius et laudetur, ac ex hoc salutis nostrae causam misericordius & miserabilius operari dignetur. Cum itaque Thomas dictus de Cantilupo Ecclesiae Herefordensis Antistes, qui nobili exortus prosapia, dum carnis clausus carcere tenebatur, pauper spiritu, ment mitis, justitiam sitiens, misericordiae deditus, mundus cord, verè pacificus prout firmiter recolimus nos expertos, utpote cujus apud nos diu, & laudabilis conversatio & gloriosae vitae insignia, ex multa familiaritate quam nobiscum habuit eadem fuerunt evidentius nobis nota, quod sanctitatem vitae & ipsius conversationem laudabilem cernebamus, quemadmodum degens in seculo magnis pollebat meritis, nunc veniens in coelo, magnis corruscare miraculis dinoscatur, in tantum, quod ipsius meritis et intercessionibus gloriosis, lumen caecis, surdis auditus, verbum mutis, et gressus claudis, et alia pleraque beneficia ipsius patrocinium implorantibus coelesti dextera conferuntur, de quorum miraculorum corruscatione multiplici nonnullis de regno nostro certitudinaliter innotescit. Nos attendentes per Dei gratiam fideles in Christo, nosque praecipue, et populum regni nostri ejus posse suffragiis adjuvari, ut quem familiarem habuimus in terris mereamur habere patronum in coelis; Sanctitati vestrae devotissimè supplicamus, quatinus tantam lucernam absconsam sub modio remanere diutius non sinentes, set eam mandantes super Candelabrum collocari, hiis qui sunt indomo Domini solatium praebituram, dignemini ipsum ascribere Sanctorm Cathologo venerando, ut ejus praecibus Dominus exoratus gratiam in praesenti, et gloriam nobis praebeat in futuro. Conservet vos Altissimus ad regimen Ecclesiae suae sanctae per tempora faeliciter longiora. Dat. apud Westm. secundo die Novembris, Anno regni nostri 33. Whereupon he was accordingly * Godwins Catalogue, p. 377. Canonised for a Saint. King Edward having * See here, p. 934, 935. formerly denied upon mature deliberation with his Council, to admit of the Pope's provisions to a prebendary in the Cathedral at York, for which several Cardinals had importunately written to him, as being prejudicial to his Crown, dignity, contrary to his Royal Oath, and of dangerous consequence, as he had formerly informed them, thought fit to remind them thereof by this new Letter, for fear they should cross, and not promote his Proctor's affairs, then sent by him to the Pope and Court of Rome. VEnerabili in Christo Patri Domino L. Dei gratiâ Albanensi Episcopo, Amico Claus. 33 E 1. m. 7. dorso. suo Karissimo; Rex, etc. salutem, & sincerae dilectionis affectum. Literas vestras per quas pro Francisco Nepote faelicis Recordationis Bonifacii Papae octavi super quadam Praebenda in Ecclesia Eborum, quam dudum cuidam de Clericis nostris contulimus jure nostro, specialiter nos rogastis, affectione plena recepimus, ipsarumque tenorem intelleximus, diligenter desiderantes itaque vestris favere precibus, quatinus poterimus bono modo negotium praedictum per illos de Consilio nostro plenè examinari & discuit fecimus cum diligentia studiosa, ad sciendum si possent viam aliquam invenisse per quam absque praejudicio juris nostri Regii, et Coronae nostrae Angliae laesione, possemus annuere votis vestris. Verum post longum inde inter eos habitum consilium et tractatum, eisdem pluribus rationibus videbatur, quod in grave praejudicium et manifestum nostri et haeredum nostrorum, et exhaeredationem ac enormem Coronae nostrae Regiae (cujus jura illaesa in omnibus observare vinculo juramenti astringimur) cedere laesionem, si vestris adquiescerimus precibus supradictis. Cum igitur praemissis obstantibus ad praesens fieri nequeat quod rogastis, Paternitatem vestram affectuose requirimus et rogamus, quatinus nos in hac parte habere velit vestra grata benevolentia propensius excusatos; Non enim credimus, quod ad faciendum aliqua quae in enervationem jurium Coronae nostrae aliqualiter redundarent, seu ex quibus juramenti nostri praedicti possemus, quod absit, incurrere laesionem, vestrae nobis fidelitatis integritas et amicitiae puritas suaderent. Dat. apud Brustwock 3. die Novembris. Eodem modo scribitu● Domino Francisco Sanctae Mariae in Cosmedyn Diacono Cardinali. Dat. ut supra. Pope Clement so highly resented the King's opposition of his Predecessors and his own Papal Provisions to this Italian, the Bishop of Biblis, and others in England, that he sharply reprehended him for, and advised him speedily to reform it, in the close of his succeeding Bull. To whom the King fent this new Procuration for settling peace, and relief of the Holy Land. SAnctissimo in Christo Patri Domino C. divina Providentia Sacrosanctae Romanae Pat. 33 E 1. part 2. m. 8. Procuratorium pro Rege. ac Universalis Ecclesiae Summo Pontifici; Edwardus ejusdem gratiâ Rex Angliae, etc. devota pedum oscula beatorum. Attendentes pium et laudabile vestrae Sanctitatis propositum circa promotionem negotii Terrae Sanctae, quod tanto ad effectum posse Deo auspice faeliciorem perduci speramus, quanto inter Reges et Principes, caeterosque Nobiles et Magnates Christi fideles vinculum majoris unitatis et concordiae purioris cartitatisque fervidioris per vestrae circumspectionem clementiae fuerit inductum et fortius stabilitum. Quamobtem inter Serenissimum Principem Dominum Philippum eadem gratia Francorum Regem, & Nos, successoresque suos et nostros solidam concordiam, caritatem fervidam, pacemque firmam continuari faeliciter et augeri ex intimis affectantes, dilectos & fideles nostros venerabiles patres Walterum Coventr. & Lychf. Thesaur. nostrum, & Willielmum Wygorn. dicta gratia Episcopos, Henricum de Lacie Comitem Lincoln. Consanguineum nostrum, Hugonem le Despenser, Amanenum de Labreto, Ottonem de Gradissono Milites, Magistros Johannem de bensted, Sca●carii nostri Cancellarium, Sarisberien. Robertum de Pickering Eborum, Bartholomaeum de Ferentino London. & Philippum Martell. Cicestr. Ecclesiarum Canonicos, de quorum circumspecta prudentia & fidelitate probata plenam fiduciam optinentes, Procuratores nostros & Nuncios speciales ad vestrae Sanctae Paternitatis praesentiam destinamus. Dantes eisdem vel septem ex ipsis primo nominatis, aut quinque de dictis septem, plenariam potestatem et speciale mandatum super passagio Terrae sanctae praedictae tractandi, ordinandi, conveniendi, concordandi et pasciscendi, necnon faciendi, approbandi et recipiendi pro nobis, et nostro nomine ea omnia quae ad solidam concordiam, caritatem et pacem inter praefatum Regem et nos, ac alia quae ad animae nostrae salutem, et ad nostrum regnique nostri commodum et honorem, praestante Domino, vestra beatitudo duxerit ordinanda, praestandique in animam nostram quodlibet genus liciti Sacramenti, ac faciendi, et expediendi omnia alia et singula quae nos faceremus, seu facere possemus si personaliter adessemus, etiamsi mandatum exigant speciale. Ratum habituri & firmum quicquid dicti Procuratores, vel septem ex ipsis primo nominati, aut quinque de dictis septem nostro nomine fecerint in praemissis, & praemissa tangentibus quoquomodo. Et haec Sanctae Paternitati vestrae & omnibus quorum interest, aut interesse poterit in futur. significamus per nostras Patentes Literas sigilli nostri munimine consignatas. Dat. apud Westm. 15 die Octobris, Anno Domini 1305. Regni verò nostri 33. The Pope finding some obstructions in the Treaty before him, (which hindered the conclusion of this much desired Peace between both Crowns) by some of King Edward's Articles and Proctors, thereupon sent this ensuing Bull unto him, for the prorogation of the former Truce to a longer day, and new powers to new Commissioners for settling a final Peace between them; in the close of which Bull (the Original whereof I met with in the White Tower) he sharply reprehends the King for opposing his Papal Provisions to Ecclesiastical preferment in England, and other Innovations of the Roman See, advising him to reform them. CLemens Episcopus, Servus servorum Dei, Charissimo in Christo filio Edwardo An. 33 E 1. in Turri London Regi Anglorum illustri, salutem & Apostolicam benedictionem. Regalem volumus excellentiam non latere, quoth in Termino Quinden. festi proximo praeteriti nativitatis beatae Mariae virginis prorogato super tractatu pacis inter te, fili charissime, ac charissimum in Christo filium nostrum Philippum Regem Franciae illustrem, quos per dispendiosa & periculosa dissidia invicem disjungere charitatis aemulus studuit, divina suffragante gratia reformandae, tam tui quam ejusdem Regis nuncii se coram nobis praesentare curarunt, & subsequenter mandatis suis exhibitis hinc & inde, praefati tui nuncii quosdam articulos super quibus petierunt procedi ante omnia tradiderunt; tandem verò visis per partem alteram ipsis articulis, & circa tractatum praedictum nonnullis per utrosque nuntios propositis & petitis, quia praelibati tui nuntii absque tua conscientia, vel consilio aliorum majorum nunciorum tuorum certis ex causis ulterius procedere omiserunt, & terminus instantis Nativitatis Dominicae usque ad quem noster super hiis juxta formam Treugarum debebit durare tractatus sic instet, quod minime praesumitur posse interim tractatus hujusmodi terminari, cum utriusque praedictis nunciis deliberavimus instare apud te dictumque Regem, super prorogatione ipsius termini ulterius facienda, & medio tempore aliquos ex eis de tuo & dicti Regis sanguine descendentes, quosque certificati fuerimus super hoc remanere in Curia, ne forsan vulgaris habeat opinio, tractatum fore ruptum, & propterea occasionem aliqui, qui pacem odientes libenter nutrirent discordiam, assumere valeant malignandi. Quocirca Regiam rogamus magnificentiam, & exhortamur in Domino Jesus Christo, quot et quanta mala Deo displicibilia et exosa, totique Christianitati et fidei Catholicae nociva non modice produxerunt guertae praeteritae, ac producere (nisi pacis Deo grata concordia, eo donante, supervenerit) imposterum verisimiliter ex●mentur, inter pectoris claustra Regii pia consideratione revolvens, et ad ipsam concordiam affectibus sinceris intendens, ab eodem instan●i festo Nativitatis Domini usque ad unum annum velis hujusmodi tractandi terminam prorogare, ac etiam ordinare, quod alii solennes nuncii, qui potestate sufficienti suffulti, tractatum hujusmodi rationabilem subire, ac evam usque ad faelicem ex●●um prosequi velint ac valeant, infra certum terminum ad nostram praesentiam transmittantur, super quibus omnibus nos celeriter infra instantia festa beatorum Nicholai vel Thomae Apostoli ad longius, ut ea possimus significare parti alteri, curet Serenitas Regia per suas literas efficere certiores; scituri es pro certo, fili dulcissime, quod sincere secundum Deum et justitiam, et absque scintilla partialitatis cujustibet, super tractatu pacis ejusdem, quam ferventibus affectamus desideriis, intendimus procedere, sicut etiam tui praedicti nuntii evidenter percipere super hiis quae acta sunt hiis diebus praeteritis potuerunt: & nihilominus dilectus filius Magister Andraeas de Offord Juris Civilis Professor, Clericus & Nuncius tuus, quem pro praemissis seriosus & fidelis explicandis ad tuae sublimitatis praesentiam ire personaliter, & ad nos cum responsione redire celeriter volumus, refer poterit viva voce. Porrò quia Treugarum observatio multa potest afferre proculdubio commoda faelici prosecutioni & perfectioni tractatus praedicti, et eorum violatio si (quod absit) contingeret incommoda●varia ministrare, precibus & exhortationibus nostris adjicimus, ut tua magnitudo Regia eas juxta formam ipsarum in quibus inter caetera infrascripta clausula & inserta mandet & faciat inviolabiliter observari, & revocari▪ quae forsan in partibus Britanniae vel alibi fuerit in contrarium attemptata; cum praefata Rege Franciae super eisdem faciendis & complendis mittendo sibi articulos nobis per nuntios tuos praedictos oblatos cum tenore clausulae praelibatae scribamus, sicut alias, & super observatione treugarum ipsarum & revocandis attemptatis, si quae forent in contrarium plenis affectibus scripserimus: indubiè supponentes, quod haec effectualiter complebuntur, & hoc etiam nobis ejusdem Regis nuntii promiserunt; & ulterius ibidem inter nos & ipsos extitit prolocutum, quod ut treugae ipsae melius & inviolabilius absque violatione qualibet observentur, de voluntate Regis ejusdem procedet, & hoc credunt obtinere cum ipsi si ad hoc tua fili percarissime concurrerit voluntas, quod nos eas authoritate nostra de utriusque vestrum consensu et voluntate observari tenaciter faciamus, quae tuis praefatis nunciis duximus explicanda. Clausulae vero praedictae series dinoscitur esse talis. Item si aliqui in Vasconia vel alibi durantibus dictis treugis moveant guerram, interim vicino vel inimico suo alterius existenti, quod dicti Reges se interponere non habeant per se vel alium directè vel indirectè, & quod propter haec Treugae praedictae non frangantur, & laborabunt benè absque frande & diligenter Reges praedicti quod subditi unius partis non faciant guerram durantibus treugis praedictis subditis alterius part is in Vasconia vel Britannia. Caeterum, fili amantissime, quaedam super aliquibus aliis, & praesertim novitatibus quas audivimus fieri & muluplicari (proh dolour!) contra provisos per sedem Apostolicam in partibus regni tui, praefato Nota. Clerico et Nuncio tuo secrete imposuimus tuae Celsitudini verbo tenus explicanda, eandem Celsitudinem per Dei misericordiam obsecrantes, ut super reverentia et devotione sacrosanctae Romanae Ecclesiae matris tuae, progenitorum tuorum clarae memoriae Regum Angliae, qui velut Principes Catholici et devoti eam honorare laudandis et meritoriis operibus studuerunt, vestigiisinhaerendo, rejectis et spretis malorum hominum, qui sua super hoc in tuae salutis, honoris et famae dispendium propria venari commoda satagunt, sinistris et fraudulentis suggestionibus et consiliis venenosis ea, quae minus decenter contra honorem sedis Apostolicae attemptata quoquo mode fuerunt in bac parte, pie, favorabiliter et benigne revocare procures: praefato Clerico, & nuntio tuo fidem credulam super hiis & aliis per nos eidem impositis, ut praemittitur nihilominus adhibendo. Dat. Avinion. 17. Kal. Novembris. Pontificatus nostri Anno secundo. The King this year sent this Certificate and Letter to this Pope of the unanimous election of William de Grenefeld (his Clerk and Chancellor) to be Archbishop of York, whose merits he therein highly applauds, desiring the Pope speedily to confirm and consecrate him, being long delayed by his predecessor. SAnctissimo in Christo Patri Domino C. divina Providentia Sanctae Romanae ac Claus. 33 E 1. m. 22. dorso. See Pat. 33 E. 1. m. 21. intus. Universalis Ecclesiae Summo Pontifici; Edwardus eadem gratiâ Rex Angliae, etc. devota pedum oscula beatorum. Vacant nuper Ecclesia Ebora●ensi & suae viduata Pastore, Decanus & Capitulum ejusdem Ecclesiae ad electionem de futuro praeficiendo Pontifice procedentes, inter alios quos ad ejusdem Ecclesiae regimen utiles fore conspexerunt ad personam dilecti Clerici et Cancellarii nostri Magistri W. de Grenefeld Ecclesiae praedictae Canonici suae considerationis intuitum direxerunt, & ipsum concorditer eligerunt in ipsius Ecclesiae Archiepiscopum & Pastorem; Nos autem ejusdem Electi, cujus altitudo. Consilii, assiduis, scientia literalis, & industria circumspecta ad quaelibet agenda salubriter dirigenda, necnon & nobis ac regno nostro dinoscitur esse perutilis, commodi & honoris desiderantes augmentum, Sanctitati vestrae omni qua possumus instantia supplicamus, quatinus praemissis clementi meditatione pensatis, praefatum Electum qui pro confirmationis et consecrationis munere Deo propitio favorabiliter obtinendo ad praesentiam vestrae dominationis accedit, Apostolici favoris praesidio dignemini prosequi, et juxta speratam fiduciam celeriter atque faeliciter expedire. Firmiter enim speratur & creditur, quod per solertem memorati Electi industriam & evidentem praerogativam virtutum ipsius, in Spiritualibus & temporalibus utilia & salubria suscipiet incrementa, quodque per votivam praefectionem illius plus providebitur eidem Ecclesiae quam personae. Conservet vos Altissimus ad regimen Ecclesiae suae sanctae per tempora prospera & longiora. Dat. apud Linc. 31. die Decembris, Anno regni etc. 33. Hereupon the Pope to gratify the King, receiving a great sum of money from Grenfeld, speedily confirmed, consecrated, and dismissed him. a Actus Pontif. Ebor. col. 1729. See M●t Westm. An. 1305. p. 456 ●en de Knvghton de Event. Angl. l 3 c. 13. col. 2530. Thomas Stubs in the life of Grenefeld, informs us; Hic autem Willielmus die Veneris 6. non. Decembr. à fratribust suis Eboracensis Ecclesiae Canonicos, in Pastorem canonicè electus, Curiam Apostolicam causa consecrationis expetiit; ubi cum 2. annus moram fecisset continuam 3. Kal. Februarii, Anno Dom. 1305. Regni verò praefati Regis Edwardi 33. à Domino Papae Clement quinto, Pontificatus ipsius Domini Papae anno primo, Lugduni consecratus est. b Catalogue of Bishops, p. 451 Bishop Godwin in his life informs us, That after his Election he was fain to await the Pope's pleasure two years before he could obtain consecration, which at last he received from Pope Clement the 5th. But (notwithstanding the King's Letters in his favour) it cost him 9500 Marks (no small sum in that age, yet no Simony in the Pope) besides the charge that he was at whiles he lay in the Pope's Court: By reason of these immoderate expenses he became so bare, that at his first coming into England, he was fain to make two Collections amongst his Clergy in one year, the first he called a Benevolence, the second an Aid. This year King Edward commanded all the Privileges granted by him or his Progenitors Kings of England, or any way concerning the State of the Kingdom, to be brought by his Treasurer and Chamberlain to the Tower of London, and there delivered by Indenture under Seal to the Keeper of the Rolls of the Chancery, to be there kept and reserved by those who should succeed in the said office. REX Thes. & Camerariis suis salutem. Quia certis de causis volumus, quod Claus. 33 E 1. m. 3. intns. De privilegiis Regis ●ede Apostolica concssis in Turri London deponendis. omnia privilegia per Summos Pontifices quoscunque nobis seu Progenitoribus nostris quondam Regibus Angliae concessa, et statum nostrum seu Regni nostri qualitercunque tangentia, apud TURRIM NOSTRUM LONDON. REPONANTUR & CUSTODIANTUR; Vobis mandamus, quod omnia hujusmodi privilegia in Thes. nostro sub custodia vestra existentia, dilecto Clerico nostro Roberto de Cotyngham Contrarotulari Garderobae nostrae per Indenturam inter vos et ipsum inde conficiendam, visis praesentibus sine dilatione liberetis, usque A D DICT. TURRIM LONDON. IBIDEM sub sigillo suo et sigillo dilecti Clerici nostri Adae de Osgodeby CUSTODIS ROTULORUM Cancellariae nostrae, et sigillis aliorum, eisdem Roberto & Adae in officiis illis succedentium CUSTODIENDA. Teste Rege apud Westm. 7. die Novembris. From which Record it is observable: First, That King Edward had a special care to collect and preserve all Pópes Bulls, Letters and Records which concerned the privileges and rights of himself and his Royal Progenitors and the Realm of England. 2ly. That these Bulls and Records were specially directed to be carried to the Tower of London, and delivered to the Keeper of the Rolls of the Chancery, to be there carefully preserved in the said Tower, where all the Records of the Chancery and Office of Records were then kept, and intended to be kept in succession, as the safest and fittest place for such an invaluable Treasure, of so great concernment both to the King, Kingdom and Subjects: To which Tower all the Records concerning Scotland and other the King's Dominions were then sent, and there reserved for the Kings and Subjects benefit, as is evident by Placita Parl. An. 33 E. 1. nu. 6. the Prior of Goldinghams' Case; where the question was, whether that Priory was within the Jurisdiction of the Archbishopric of St. Andrews or Kings of Scotland, or of England; to decide which controversy it was then ordered in Parliament, Quod scrutantur Rotuli de Scotia quae sunt in custodia TURRIS LONDON. tangentes regnum Scotiae. Postea, quia etc. nec Rotuli Regis de terra Scotiae in TURRI LONDON. sunt scrutati, Ideo datus est dies ad Parliamentum Regis post Pascha, etc. Therefore there were Rolls kept, and searches made after them in the Tower in that age, for deciding of Cases pending in Parliament, and by consequence a Tower, House, Office there appointed for them, and the Keepers of them to reside in, for the Kings and Subjects benefit. The Archbishop of Canterbury in his Metropolitical Visitation of the Diocese of Cicester, having most insolently and contemptuously against the King's Probibition, excommunicated the Keeper of the Castle of Hastings, and certain Canons of the King's Free-Chappel there, for refusing to admit him into the Castle to visit this Free-Chappel, by the King's command; and afterwards sending his Commissioners to visit it in the absence of the Keeper, who thereupon entered the Castle, visited the Chapel, though exempt from all Archiepiscopal, Episcopal, and Ordinary Jurisdiction, and placed a Dean therein; the King thereupon issued this Writ to summon the Archbishop personally to appear before him at a day, to answer these high contempts against his Crown and Royal dignity; and another Writ to the Constable of Dover Castle, to go to Hastings and inquire the truth of the premises, remove the new Dean there placed unduly, and appoint another in his stead, and certify him in the next Parliament of all his proceedings therein. REX Archiepiscopo Cantuar. salutem. Visitantibus vobis nuper Diocaesim Claus. 33 E. 1. m. 17. dorso. Pro Rege. Cycestr. prohibuimus vobis, ne jurisdictionem aliqualem in libera Capella nostra de Hastings, seu Praebendis ad Capellam candem spectantibus, praesume●etis aliquatenus exercere, seu quicquam aliud attemptare, quod in nostri seu Coronae aut Regiae dignitatis nostrae praejudicium, seu libertatis praedictarum Capellaeet Praebendarum posset cedere laestonem: Set vos finibus proprils non contenti, et falcem in messem alienam mittentes, mandato nostro hujusmodi minime ponderato, ad Villam de Hastings intention visitandi praedictam Capellam et Praebendas ad ipsam spectantes, cito postea declinantes, in Johannem de Wicheo tunc custodem Castri nostri ibidem, pro eo quod non permisit, sicut nec facere debuit, vos ingredi praedictum Castrum ad visitandum capellam eandem, et in quosdam alios ipsius Capellae Canonicos vobis in ea parte non parents, Excommunicationis senten●iam promulgastis, et excommunicatos publice denunciari mandastis. Et quia propositum vestrum in dicta visitatione illa vice non potuistis implere, Vos injurias accumulantes injuriis, quibusdam Commissariis vestris subsequenter sub certa forn●a scripsistis, ut ad locum praedictum accederent, et visitationis officium in praefata Capella cum omnibus ipsam contingentibus vice vestra complerent. Qui quidem Commissarii mandatum vestrum hujusmodi exequentes, ad locum praedictum personaliter accesserunt, et in Castrum nostrum ibidem tunc carens custode intrantes, in libera Capella nostra praedicta infra idem Castrum situata, quae ab omni Archiepiscoporum, Episcoporum, et aliorum inferiorum Praelatorum Iurisdictione ordinaria, sicut caeterae liberae Capellae nostrae infra Regnum nostrum libera penitus et exempta er●itit hactenus et eristit, contra Prohibitionem nostram visitationis exercere officium praesump●erunt, in nostri et Coronae ac Regiae d●gnitatis nostrae non modicum praejudicium et contemptum. Nos igitur non valentes tantam insolentiam tamque enormes in●urias equanimiter tollerare: Vobis mandamus firmiter injungentes, quod sitis eoram nob●s in crastino Sa●ctae Trinitatis ubicunque tunc fuerimus in Anglia, ad respondendum nobis de praedictis excessibus contra nos, et Coronam nostram sic notorie perpetratis, et de aliis etiam quae vobis objicere voluerimus in praemissis, ac as faciendum et recipiendum ulterius quod Curia nostra consideraverit in hac parte. Et habeatis sunc hoc breve. Teste Rege apud Westm. 20 die Aprilis. REX dilecto & fideli suo Roberto de Burghersh, custodi Quinque Portuum suorum, salutem. Meminimus Nos prohibuisse nuper Roberto Archiepiscopo Pat. 33 E. 1. m. 2. intus. Pro Rege, de Decano in libera Capella de Hastings praeficiendo. Cantuar. tunc Cicestrensem Diocaesim visitanti, ne jurisdictionem aliqualem in libera Capella nostra de Hastings, seu Praebendis ad Capellam eandem spectantibus, praesumeret aliquatenus exercere, seu quicquam aliud attemptare, quod in nostri seu Coronae aut Regiae dignitatis nostrae praejudicium, seu libertatis praedictarum Capellae et Praebendarum posset cedere laesionem. Sed idem Archiepiscopus finibus propriis non contentus, mandato nostro hujusmodi minime ponderato, ad Villam de Hastings intention visitandi praedictam Capellam et Praebendas ad ipsam spectantes subsequenter declinans, in Johannem de Wycheo tunc custodem Castri nostri ibidem, pro eo quod non permisit, sicut nec facere debuit, ipsum ingredi dictum Castrum ad visitandum Capellam eandem, et in quosdam alios ipsius Capellae Canonicos sibi in ea parte non parents * Nota. excommunicationis sententiam promulgavit, et excommunicatos publice denunciari mandavit. Et quia propositum suum de dicta visitatione implere non potuit illa vice, ipse injurias accumulans injuriis, quibusdam Commissariis suis postmodum sub certa forma scripsit, sicut accepimus, ut ad locum praedictum accederent, et visitationis officium in praefata Capella cum omnibus ipsum contingentibus vice sua complerent. Qui quidem Commissarii mandatum suum hujusmodi exequentes, ad locum praedictum personaliter accesserunt, et in Castrum nostrum ibidem tunc carens custode intrantes, in libera Capella nostra praedicta infra idem Castrum situata, quae ab omni Archiepiscoporum, Episcoporum, et aliorum inferiorum Praelatorum Iurisdictione ordinaria, sicut caeterae Capellae nostrae infra Regnum nostrum libera penitus et exempta extitit hactenus et existit, contra Prohibitionem nostram exercere visitationis officium praesumpserunt, quendam Willielmum de Lewes eidem Capellae in hiis quae ad Decani officium pertinent praeficiendo, ut locum in ea teneat praesidentis. Aliaque diversa statuta et ordinationes authoritate praefati Archiepiscopi ibidem condendo, in nostri et Coronae ac Regiae dignitatis nostrae praejudicium et contemptum, ac exhaeredationis periculum manifestum. Nos igitur non valentes tantam insolentiam tamque enormes injurias aliqualiter tolerare: Vobis mandamus firmiter injungentes, quod ad locum praedictum personaliter accedentes, super praemissis et cunctis circumstantiis eorundem inquiratis diligentius veritatem. Et si vobis constiterit praefatum Willielmum de Lewes Decani officium, sicut praedicitur admisisse, et e●dem in memorata Capella nostra incumbere, tunc ab ipsis officio et Capella sine dilatione amoventes, eidem praeficiatis aliquem alium nomine nostro qui locum Decani t●n●re possit ibidem, donec per nos aliud inde fuerit ordinatum, certiorantes nos in proximo Parliamento nostro distincte et aperte de hiis quae inveneritis in praemissis, et quolibet praemissorum. Teste Rege apud Westm. 8 die Novembris. Et mandatum est Canonicis Capellae praedictae, quod praefato Roberto in omnibus quae statum et libertatem Capellae praedictae qualitercunque contingunt, intendentes sint et respondentes, ipsumque super praemissis viis et modis quibus poterunt informent. Teste ut supra. The Bishop of Winton having demolished an Old Chapel dedicated to St. Stephen, and founded a New one in the same place to the honour of St. Elizabeth daughter to the King of Hungary, and annexed a certain Meadow thereunto for the maintenance of a Chapel and Chantry Priests; the King by his Sovereign Ecclesiastical power, for augmentation of God's service and worship, confirmed it by this his Royal Patent. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod cum bonae memoriae J. quondam Winton. Episcopus jam defunctus, ad honorem Sanctae & individuae Pat. 33 E. 1. m. 12. intus. Pro Episcopo Winton. de nova Cape●la fundata. Trinitatis, ac gloriosae Virginis Mariae, & omnium Sanctorum, & praecip●ae in honore Sanctae Elizabethae quondam filiae Regis Hungariae, fundaverit dum viverit quandam novam Capellam in prato quod fuit ejusdem Episcopi ante portam Castri de Wolvesey, quod pratum Sancti Stephani nominatur, pratumque praedictum quod sex acras in se dicitur continere, cum situ ejusdem Capellae, ac etiam quandam Capellam Sancti Stephani in prato praedicto antiquitus situatam, dederit, annexerit, & concesserit pro se, & successoribus suis Episcopis Wynton. praenominatae Capellae Sanctae Elizabeth. sic de novo fundatae, & Johanni de Wenefred Capellano nunc praeposito ejussdem Capellae, ac Capellanis, Clericis, & aliis Ministris in eadem Capella Sanctae Elizabeth. servientibus; Habendum & tenendum eisdem Praeposito, Capellanis, Clericis & Ministris, & eorum successoribus in praedicta Capella Sanctae Elizabethae Deo servituris imperpetuum. Nos factum et intentionem ejusdem Episcopi in hac parte pro augmentatione cultus divini habentes specialiter commendata, fundacionem, deputacionem, annectionem ex concessionem praedictam ratas habentes et gratas, eas pro nobis et haeredibus nostris quantum in nobis est concedimus et confirmamus, sicut scriptum praefati Episcopi super hoc confectum rationabiliter testatur, Statuto nostro de terris & tenementis ad manum mortuam non ponendis edito non obstante. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 28 die Martii. Per petitionem de Consilio. No sooner was Pope Clement elected and enthroned in France, but under his specious pretexts of settling a firm peace between the Crowns of England & France, he began to exercise his new rapines and Papal usurpations in England, by complying with King Edward, in granting him a two years' Disme from his Clergy for his own use, though pretended for the aid of the Holy Land, that himself might more easily exact the First-fruits of vacant Ecclesiastical benefices to fill his own Coffers, though out of his Dominions, which occasioned these memorable Satirical verses to be made of him and the King this year. a Mat. Westm. Anno 1305. p. 456, 457. Tho. Walsingham Ypodigma Neustriae, p. 96, 97. Mat. Parker Antiqu. Eccles. Brit. p. 218. Ecclesiae navis titubat; Regni quia clavis Errat; Rex, Papa facti sunt unica Caepa Hoc faciunt, do, des, Pilatus hic, alter Herodes. Illo quoque tempore Papa Clemens concessit Regi Angliae (who had presented him with a Royal costly present of Gold plate for his Chamber & Tables) per biennium Decimas Ecclesiasticorum proventuum pro negotiis Terrae Sancta, sed in usus alios expendebantur, videns insatiabilem quorundam Episcoporum Angliae avaritiam importune postulantium primas vacantes Ecclesias per annum in suis Diocesibus sibi concedi, advertensque, quia quod postulat inferior, potest et superior; appropriavit sibi ipsi per biennium omnes proventus de primo vacantibus Ecclesiis in Anglia, videlicet, de primo anno primos fructus, tam de Episcopatibus, Abbatiis, Prioratibus, Praebendis, Rectoriis, et Vicariis, quam de caeteris minutis beneficiis. Which Thomas Walsingham thus varieth, Dominus vero Papa attendens, quod charitas incipit a seipsa, primus fructus per Angliam sibi reservavit, etc. This is the first precedent of any Pope's reserving, or exacting Annates or First-fruits of all Ecclesiastical Dignities, Promotions and Benefices throughout England extant in our Histories, which though reserved but for two years by this Pope at first, grew afterwards into custom by degrees both in England and elsewhere, though strenuously opposed, and frequently prohibited and declaimed against as a most intolle●ble grievance, mischief, oppression, abuse, diminishing God's service, worship, damning men's souls, and destroying Churches; as those who please may read at large in Nicholaus de Clemangiis his learned Treatise, De Annatibus non solvendis, Operum Lugduni Bat. An. 1593. p. 82. to 106. Ranulphus C●strensis Polychronicon, l. 7, c. 42. Platina in vita Gregorii 9 Polydorus Virgilius, de Inventoribus Rerum, l. 8. c. 2. Carolus Molinaeus, contra Parvas datus & abusus Paparum, Laurentius Boch●llus, Decreta Ecclesiae Gallicanae, l. 4. cap. 10. p. 650, 663, 670, 671, 674. lib. 7. Tit. 19 De Annatis, p. 1195, to 1139, & Henrici Spelmanni Glossarium, Tit. Annates, & de eorum Origine & usu. As this Pope thus introduced these First-fruits into England to the extraordinary prejudice of the Church and scandal of Religion, so he likewise frequently sent abroad his Bulls of Provisions for Ecclesiastical benefices and promotions therein for his Favourites and Clerks, which were then void, or should afterwards fall void by death or otherwise. Witness his Provision to Elyas Joneston of any benefice then void, or which should fall void within the Diocese of Coventry and Litchfield, belonging to the Archbishop of Dublin whom he consecrated: the execution whereof he committed to the Bishop of that Diocese, and to Philip Martell, and another, as appears by the original Bull itself, and two Instruments in Parchment I found in the White Tower, reciting this Pope's Bull in the first year of his Papacy, and their proceedings thereupon. REverendo in Christo Patri Domino—, Dei gratia Dublinensi Archiepiscopo, In Turri London, Anno 33 E 1. vel vices suas gerenti, in quibuscunque locis Coventrens. & Litchfelden. Dioc. ad ipsum Archiepiscopum quoquomodo spectantibus, ac venerabilibus viris & discretis, Decanis & Capitulis, omnibusque & singulis Canonicis, Ecclesiarum Collegiatarum, ac aliis quibuscunque personatus, dignitates, administrationes, vel officia per ipsum Archiepiscopum vel nomine suo habentibus, seu tenentibus in eisdem quae eidem Archiepiscopo mediatè vel immediatè subesle noscantur, Philippus Martell Ecclesiae Cicestren. Canonicus, Venerabilis Patris Domini W. Dei gratiâ Coventrens. & Litchfelden. Episcopi Executoris, super provisione et gratia per Sanctissimum Patrem nostrum Dominum Clementem, Divina providentia Papam quintum Elie de Joneston pauperi Clerico dicti Cou. et Lichf. Didc. faciendis, una cum discreto viro Magistro Galfrido Glaston. Ecclesiae Lichf. Canonico, conjunctim et divisim, Commissar. speciales salutem, et mandatis Apostolicis firmiter obedire. Ad vestram volumus notitiam pervenire, quod Elias de Joneston praedictas in nostri praesentia constitutus, sub Anno ab incarnatione Domini 1306. 15 Kalend. Maii, Indictione quarta, Pontificatus Sanctissimi Patris nostri Domini Clementis praedicti Anno primo, quasdam literas Apostolicas more Cur. Romanae vere bullatas, unà cum Commissione dicti Episcopi in— provisionis— principal. nobis praesentavit & tradidit; quas sicut decuit, accepimus reverenter; ac sic receptis & per nos inspecturis, eas in publicum legi fecimus per Magistrum Johannem de Spaldewyke Notarium Publicum, quarum tenor talis est. Clemens Episcopus, Servus servorum Dei, Venerabili fratri Episcopo Coventr. salutem, & Apostolicam benedictionem. Constitutus in praesentia nostra dilectus filius Elyas de Joneston pauper Clericus tuus Dioc. vestrae nobis humiliter supplicavit, ut cum ipse, sicut osserit, nullum sit Ecclesiasticum beneficium assecutus, provideri sibi de benignirate Apostolica mandaremus. Quia igitur illi sunt in Ecclesiastica beneficia promovendi quibus mores & scientia suffragantur; Cum idem Clericus quem per dilectos filios Magistres Ounfridum de Trebis Decanum Melden. & Alanum Venatoris Scholasticum Andegaven. Ecclesiarum, ac fratrem Arnaldum Fradeli Ordinis Praedicatorum Capellanos nostros, Examinatores super hoc deputati à nobis, de literatura examinari fecimus diligenter, inventus sit ille convenienter ydoneus ad Ecclesiasticum beneficium obtinend. Nos de vita & conversatione ipsius Clerici notitiam non habentes, fraternitati tuae per Apostolica scripta mandamus, quatinus de hiis solerter inquirens, si eum vitae laudabilis & honestae conversationis esse reperiatis, et aliud Ecclesiasticum beneficium non obtineat, nec alias scripsimus pro eodem, et aliud quod Canonicum non obsistat ei, de aliquo Ecclesiastico beneficio secundum suae probitatis merita competenti, cum cura vel sine cura, consueto ab olim Clericis secularibus assignari, spectante in Civitate vel Dioc. Coventr. ad collationem vel provisionem Venerabilis fratris nostri Archiepiscopi Dublin. si quod in eisdem Civitate vel Dioc. Coventr. vacat ad praesens, vel quamprimum ad id obtulerit se facultas, dummodo pro alio in consimili forma non scripsimus super conferendo sibi beneficio ad praedictum Archiepiscopum in dictis Civitate vel Dioc. Coventr. pertinente, per te, vel per alium seu alios providere. procures; inducens eum in corporalem possessionem ejusdem beneficii, et defendens inductum, ac faciens ipsum ad illud si in Ecclesia Collegiata, secundum distinctionem nostram inferius anotatam extiterit, postovam de ipso vacante sibi provisum fuerit in Canonicum recepi et in fratrem, non obstante si sorte nos in alia, au● praedecessor. nostri Rom. Pontifices in quacunque sorma de beneficiis ad praedicti Archiepiscopi in dictis Civitate vel Dioc. Coventren. collationem vel provisionem spectantibus, fecerimus aut mandaverimus aliis quicunque fuerunt, quibus nul●um per hoc generari volun us praejudicium provideri, dummedo non plures quam duc authoritate Literarum corundem praedecessorum beneficia, rati●ne hujusmodi pa●perum Provisionis expectamus: Aut si eidem Archiepiscopo vel perso●is ipsius Ecclesiae in qua sibi provideri contigerit, a sede Apostolica sit indultum, quod ad receptionem vel provistonem alicujus non teneantur, quodque ad id compelli. aut quod interdici, suspendi vel excommunicari non possint, vel quod de beneficiis ad eorum collationem vel praesentationem spectantibus non possit aliquibus provideri per literas Apostolicas, non facientes plenam et expressam de indulto hujusmodi mentionem, sine qualivet alia praefatae sedis indulgentia, cujuscunque tenoris existat per quam effectus praesentium impediri valeat vel differri, et de qua in nostris literis mentionem fieri oporteat specialem. Contradictores authoritate nostra appellatione postposita compescendo. Ita tamen quod idem Clericus pront requiret onus beneficii de quo ei provisum fuerit ad ordines se faciat statis temporibus promoveri, et * Omitted in most other Provisions. personaliter resideat in eodem. Aliequin hujusmodi gratia et ejus effectus se ipsa nullius penitus ●it momenti; mandatum nostrum in hac parte taliter impleturus, quod in eo impendisse lauderis misericordiam pauperi, et obedientiam mandatori. Volumus autem quod omnes aliae literae a sede praedicta, vel ejus Legatis, seu quibusiibet aliis obtentae, necnon provisiones et obligationes a quibuscunque personis factae super ipsius Cleriti provisione sint invalidae omnique careant firmitate. Caeterum districtius inh●bemus, ●e praefato Clerico authoritate praesentium in Cathedrali aliquatenus provideatur Ecclesia, vel de cujuslibet Ecclesiae Collegiatae Praebenda, cujus redditus & proventus annui vig●nti quinque Marc. sterlingorum summam, sive de aliqua Parochiali Ecclesia, vel ●liquo Ecclesiastico beneficia curam animarum habente, cujus redditus & proventus quadragiuta Marcarum cjusoem monetae annuam quantitatem excedant. Nos enim irritum discesnimus et inane, si quid contra hanc nostram inhibitionem con●gerit attemptari. Valorem autem annuum hujusmodi reddituum, proventnum, ●eclaramus et haberi volumus extimatum, prout de illis secundum taxationem v●l alias pro decima est amplius persolutum. Nostrae tamen intentionis existit, quod de Ecclesiis, Praebendis, & beneficiis hujusmodi si minoris quam ut praedicitar valoris extit●rint, possit volentibus provideri quodcunque, in Ecclesiis Collegiati● in quibus authoritate Apostolica plures quam unus expectant, hujusmodi provisso non procedat. (Provisions being then grown so frequent, that there were two or three granted in possession and reversion to most Prebendaries, Benefices and Preferments, though of small as well as of greater values.) Dat. Lugduni Idus Januarii, Pontificatus nostri anno primo. W. Permissione divina Coventr. & Litchf. Episcopus, Executor super provisione & gratia Ibidem. per Sanctissimum Patrem nostrum Dominum Clementem Papam 5. Elyae de Joneston pauperi Clerico nostrae Dioc. faciend. dilectis nobis in Christo Magistris Philippo Martel Cicestren. & Galfrido de Glastoa Litchf. Ecclesiarum Canonicis, salutem, et mandatis Apostolicis firmiter obedire. Ad inquirendum de vita & conversatione praedicti Clerici, et ad providendum eidem de beneficio Ecclesiastico secundum suae probitatis merita competenti, ad collationem vel provisionem venerabilis patris Domini Archiepiscopi Dublin. spectante, si quod in nostra Dioc. vacat ad praesens, vel quamprimum ad hoc contulerit se facultas juxta mandatum Apostolicum, quod pro ipso recepimus & vobis inspiciend. mittimus, per eundem vices nostras vobis conjunctim & divisim committimus per praesentes, cum cohercionis canonicae potestate, quousque eas duximus revocandas. Dat. Paris. die Dominica in Passione Domini, Anno ejusdem 1305. & Consecrationis nostrae decimo. Qui quidem Elyas post hujusmodi literarum Apostolicarum & Commissionis praesentationem, receptionem, lecturam nobis hum●liter supplicavit, ut nos ad executionem dictae provisionis sibi faciendae juxta formam mandati Apostolici supradicti procederemus. Nos igitur supradictus Philippus volentes ut tenemur hujusmodi mandatum Apostolicum exequi reverenter, habita super vita & conversatione dicti Elyae, & super caeteris Articulis in hujusmodi literis Apostolicis contentis, per viros fidedignos & honestos, inter quos à diu conversatus extiterat inquisitione diligenti, per quam nobis constabat dictum Elyam super vitae & conversationis honestate, aliisque probitatis meritis multipliciter commendari, nichilque sibi de praedictis Articulis obviare, quominus hujus provisionis et gratiae capax debeat reputari, beneficium Ecclesiasticum competens cum Cura vel sine Cura nulli alu de jure debitum, consuetum ab olim Clericis secularibus assignari, ei etiamsi Ecclesiae Collegiatae Praebenda, cujus fructus & proventus annui viginti quinque Marcarum sterlingorum summa, seu Ecclesia Parochialis existit cujus fructus proventus quadraginta Marcarum ejusdem monetae, prout de illis secundum taxationem vel aliàs pro decima est amplius persolutum annuam quantitatem non excedant, spectans in Civitate vel Dioc. Coventren. ad collationem vel provisionem vestram Dom. Archiepisc. Dublin. praedict. si quod in eisdem Civitate vel Dioc. vacat ad praesens, seu quamprimum ad hoc obtulerit se facultas, ex nunc collationi & provisioni dicti Episcopi Executor. in hac parte, ut praemittitur, principal. nostro & Commissar. nostri praedict. vel alterius cujuscunque ad Executoris Commissar. authoritate Domini Papae qua fungimur in hac parte praedictae Elyae conferend. reservamus. Et si aliqua Praebenda aestimationis supradicta, vel etiam minoris in aliqua Ecclesia Collegiata Dioc. supradict. spectans ut praemittitur ad Collationem seu Provisionem vestram vacat ad praesens, quam dictus Elyas per se vel per Procuratorem suum ad hoc specialiter constitutum, postquam sibi vel suo Procuratori pro eo de hujusmodi Praebendae vacatione constiterit infra unius mensis spacium duxerit acceptand. ipsam dicto Elyae conferimus sibi de (dicta Praebenda) tenore praesentium providentes, ac vos Archiepiscopum praedictum, Decanum & Capitulum, omnes & singulos Praelatos & Canonicos Ecclesiae Collegiatae hujusmodi in qua Praebenda sit, ut praemittitur, reserva●a vacare dinoscitur, ac alios quoscunque personatus, dignitates, administrationes, vel officia per vos aut nomine vestro habentes seu tenentes, aut Vices vestras gerentes in eadem qui vobis Archiepiscopo, ut praemittitur, mediatè vel immediatè subesse noscantur, monemus communiter & divisim, ac vobis & singulis vestrum ac eorundem nichilominus authoritate praedicta, cum reverentia tamen qua decet, districte praecipiendo mandamus, quatinus dictum Elyam vel Procuratorem suum ejus nomine in Ecclesia Collegiata hujusmodi, juxta literarum Apostolicarum praedictarum tenorem, prout ad vos & quemlibet vestrum ac eorundem communiter vel divisim pertinet infra sex dies, quorum duos pro primo, duos pro secundo, ac duos vobis & singulis vestrum, ac eorundem pro certo termino & peremptorio assignavimus, recipiatis in Canonicum & in Fratrem, eidem stallum in Choro & locum in Capitulo sicut Canonico Ecclesiae Collegiatae hujusmodi assignantes, & in corporalem possessionem Canonicatus & Praebendae praedictorum à tempore acceptationis hujusmodi secundum formam praemissam factae continuè numerandos, sine difficultate qualibet quantum ad vos & singulos vestrum ac eorundem pertinet inducatis, & inducant, admittenda ipsum liberè ad eosdem, sibi vel Procuratori suo ejus nomine plenè & integrè de Praebendae seu Canonicatus hujusmodi fructibus, juribus & obventionibus universis respondeatis & respondeant, ac ab aliis quatenus ad vos & singulos vestrum ac eorundem pertinet faciatis & faciant integrè responderi: Inhibentes, interdicentes vobis Domino Archiepiscopo praedicto & singulis vestrum ac eorundem authoritate Apostolica praedicta, ne hujusmodi Praebendam sic ut praemittitur reservatam, vel aliquod jus pertinens ad eandem alicui alii ante acceptationem dictae Elyae vel Procuratoris suae conferre vel assignare curetis aut curent, permittatis aut permittant quantum in vobis & ipsis fuerit, assignari per alium vel conferri; nec etiam ad mittatis aut admittant aliquem ad eandem; si enim vos ipsum liberè ut praemittitur non admiseritis, vel impedimentum praestiteritis in praedictis publicè vel occultè, nos vobis Archiepiscopo in hiis scriptis ingressum Ecclesiae interdicimus, & in singulis suprascriptis contradictores & rebels qui reservationi collationi & inhibitioni hujusmodi quoquomodo indebitè se opponant, vel qui impedimentum praestabunt quominus praedicta collatio seu provisio suum expedite sortiatur effectum, in hiis scriptis Excommunicationis sententiam promulgamus. Monemus insuper in generali prout possimus omnes & singulos, ne admissionem ipsius Elyae maliciosè differrant, vel admissioni suae impedimentum praestent, publice vel occulte, seu contradictores aut rebelles existant, seu praefatam Praebendam alii conferant, vel quoquomodo assignaverant. Alioquin dantes et recipientes Praebendam hujusmodi, seu dari, vel per alium recipi procurantes seu praestantes consilium, auxilium vel favorem publice vel occulte, cujuscunque praeeminentiae, authoritatis, ordinis, vel conditionis aut status ex●iterint, excepta Pontificali dignitate, nisi infra sex dies a tempore scientiae poenituerint, in hiis scriptis, ex nunc prout ex tunc Excommunicationis sententiam promulgamus, ac Ecclesiam Collegiatam hujusmodi et Capitulum ejusdem durante hujusmodi contumacia seu contemptu▪ quatenus statum vestrum et subditorum vestrorum eisdem conspiciunt, Ecclesiastico supponimus interdicto. Et si contingat vos vel aliquem vestrum, aut quamcunque aliam personam hujusmodi sententias incurrere quoquo modo per manifestam resistentiam vel occultam: Nolumus per alium quam per nos aut superiores nostros eas relaxari vel quomodolibet amoveri, decernentes exnunc irritum et inane, si super hujusmodi Ecclesiastico beneficio, sicut praemittitur reservato, secus a quoquam quavis authoritate quomodolibet contigerit attemptari. Ad haec si aliquod Ecclesiasticum beneficium Curam habens Animarum, si Ecclesia Parochialis existat aestimationis supradictae, vel etiam minoris, per nos sic, ut praemittitur reservatum, vacat ad praesens, quod dictus Elyas secundum formam in Praebendis superius annotatam duxerit acceptandum, hujusmodi monitiones, inhibitiones, mandata, interdicta & decreta, ad vos Archiepiscopum & alios quoscunque, quatinus vos & singulos eorundem ex natura & qualitate beneficii supr●dicti contingere poterunt, extendi volumus & mandamus, et in summa hoc est nostrae voluntatis studium, ut secundum mandatum Apostolicum supradictum idem Elyas hujusmodi Ecclesiasticum beneficium nulli alii de jure debitum, ut supradictum est, cum omni juris plenitudine assequatur; ac vobis Archiepiscopo, vel vices vestras gerenti in quibuscunque locis Coventr. & Lichf. Dioc. ad vos Archiepiscopum quoquomodo spectantibus, ac Venerabilibus viris & discretis Decanis & Capitulis, omnibusque & singulis Canonicis Ecclesiarum Collegiatarum, ac aliis quibuscunque personatus, dignitates, administrationes, vel officia per vos Archiepiscopum vel nomine vestro habentibus, seu tenentibus in eisdem, quae vobis Archiepiscopo mediatè vel immediatè subesse noscuntur, ubi Domicilium habere & Vicar. in absentia vestra solito dimittere, & vulgariter nuncupamini, & aliis ac alibi per quos, & unde ad vestri notitiam citius poterunt pervenire, hujusmodi noster processus noti●●cetur ac etiam puplicetur, quodque per hujusmodi nostrum processum, denunciationem seu publicationem ejusdem personis & locis quibuscunque faciend. viris Excellent●ssimi Principis E. Regis Angliae illustris in nullo derogetur. Per hujusmodi autem nostrum processum nolumus nec intendimus in hac parte praefato nostro Commissario derogare, quominus possit in hujusmodi provisionis negotio procedere, servato hoc nostro processu, prout sibi videbitur expedire. Praesens autem Instrumentum apud dictum Elyam vel suam Procuratorem volumus remanere, non per vos vel alium quemlibet extraneum detineri; immò si aliquis per vim vel contra voluntatem praefatae Elyae, seu sui Procuratoris illud detinere praesumpserit, excommunicationis sententiam quam in hiis scriptis ferimus ipso facto incurrant. Mandamus insuper dictae Elyae vel suo Procuratori, quod vobis Copiam faciat de praedictis si eam petieritis vel habere volueritis; Ita quod facta vobis Copia omnia & singula Instrumenta & Literas reddatis eidem vel suo Procuratori sine difficultate qualibet Copia si placuerit habita & retenta. In quorum omnium testimonium & certitudinem pleniorem, praesens Instrumentum hujusmodi processum continens, per Magistrum Johannem de Spaldewyke Notarium Publicum publicavi, signoque & nomine suo consuetis signari mandamus. Ego Johannes de Spaldewyck Lincoln. Dioc.— Dignitat. Almae Vrbis Romanae authoritate publicus Notarius praemissam executionem in Ecclesia Sancti Pauli London. Anno ab Incarnatione Domini 1306. 15 Kalend. Maii, Indictione quarta, unà cum Magistris Johanne de Okelee Jur. Civil. Professor, Galfrido de Ston Cur. Cant. Advocato, & Willielmo Flemyng Testibus ad praemissa vocatis per Magistrum Philippum Martell Executorem praedictum fieri vidi, ipsamque examinat. & correct. sextodecimo Kal. Augusti, Anno & Indictione praedictis apud Berkings in praesentia mei Notarii suprascripti, & Johannis Mallmeynes & Henrici Mallmeyns testium ad praemissa vocatorum & rogatorum forma qua praemittitur & ad publicand. per me Notarium demandatur. Ideo me testem subscripsi praesens quod Instrumentum per manum Johannis de Dunton conscriptum signo meo & nomine consuet. signavi: Rogatus interlineari videlicet haec verba (redditum) super vicesimam quintam lineam; ac (eorundem) super 48. lineam interlineo & approbo. Ac si in directa linea fuissent. I have inserted this long Instrument at large upon these 3. Accounts; 1. To evidence the manifold cautions inserted into Pope's provisions for poor Clerks, though honest and learned, which must be confined to an Archbishops living in one Diocese of small value, and those not formerly granted to any others, and they bound to personal residence thereon: when as others that were rich, and more able to pay great sums for them, were not so limited, nor clogged with so many cautions. 2ly. To manifest how many Bulls, Instruments under the hands of public Notaries these poor Clerks must procure with vast follieitation, travel and expense, before they could obtain the least probable hopes of enjoying any small prebend or benefice by Pope's Bulls, and yet not enjoy actual possession of them in conclusion. 3ly. The multiplicity of Pope's provisions in that age to every small inconsiderable as well as great prebendary or benefice, granted by them in poffession or expectance to several persons, by sundry Bulls at once, contradicting, repealing each others by Non obstantes, engendering infinite Suits, Appeals in the Pope's Courts, for filthy lucre, to the unspeakable vexation of the Patrons, Provisors, and other competitors, and neglect of the people's souls, during such contests concerning them, of which avaricious, ambitious Popes and their officers had not the least regard, though frequently suggested, as the principal ground of their detestable provisions. I found this Appeal to the See Apostolic this year (in a Bundle of Writs and Letters in the White Tower) from the Archbishop of Canterbury's Commissaries sentence of Excommunication against Sir Richard de Wylonds Knight, for laying violent hands upon William de Dagepet, a Freer, and Albert de Langedon, as unjust. IN Nomine Domini Amen, Anno ejusdem ab Incarnatione 1305. Indictione Bundela Petitionum & Brevium in Turri London. An 33 E. 1, tertia, Die Sabbati, viz. 11 Kal. Junii, constitutus personaliter coram discreto viro Magistro de Morcestre, venerabilis patris Domini R. Dei gratia Cantuariensis Archiepiscopi, totius Angliae Primatis Commissario, seu causarum Curiae ejusdem Patris Auditore Generali, in Ecclesia Paroch●ali de Lamhuth. Wynton. Diocaesis, qui alias sententiam contra Dominum de Wylonds Militem, & pro Alberto inscripto tulerat diffinitivam in hac parte, Magister Stephanus Bygod Clericus, dicti Militis Procurator, quandam Appellationem in scriptis redactam interposuit, & legit sub tenore qui sequitur. In Dei Nomine Amen. Quia vos (Magister Ricarde de Morecestr. Venerabilis Patris Domini R. Dei gratia Cantuariensis Archiepiscopi, totius Angliae Primatis Commissarius, seu causarum Curiae suae generalis Auditor) in cansâ seu negotio super violenta manuum injectione, quae vel quod coram vobis nuper vertebatur inter fratrem Willielmum de Dagepet, & Albertum de Langedon ex parte una, & Dominum R●cardum de Weylonds Militem ex altera perperam procedentes, cum dies ipsis partibus fuisset ad audiendum sententiam diffinitivam seu pronunciationem finalem in hac parte praefixus, vos horam debitam de tractandis causis & nigotiis anticipantes, ipsumque Militem reputantes indebite contumacem, sententiam pro Abbate praedicto contra dictum Militem diffinitivam tulistis, tanquam ipsum in sententiam Excommunicationis majoris a Canone latam pronunciando aliqualiter incidisse: Vnde Ego, Procurator Militis, sentiens ipsum Dominummeum, & me, tàm ex praemissis gravaminibus, quam pronunciatione sue sententia indebitè pragravari, ab eisdem pronunciatione et sententia, tanquam ab iniquis, judicium venerabilis Patris praedicti, et in ejus defectum, sedem Apostolicam in hiis scriptis appello, et Apostolos instanter et instantissime peto: Supponens ipsum Dominum meum, et omnes sibi adhaerentes et adhaerere volentes protectioni et defensioni Sedis Apostolicae memoratae: Praesentibus Magistris B. Cunoardi, Roberto de Soubton, & Rogero de Barwey Clericis & aliis. Et Ego Willielmus de Maldon London. Dioc. publicus Apostolica & Imperiali Authoritate Notarius praemissis interfui, eaque scripsi & publicavi rogatus. I find another Appeal in the same Bundle, brought by the Vicar of Great Burstede within the Diocese of London, from a sentence of Excommunication unjustly denounced against him by the Commissary General of the Bishop elect of London and his Official, certified into the Chancery, and there examined, against which he there prayed and received relief; wherein the form of, cause, and proceedings in Appeals, and the arbitrary and unjust proceedings in Ecclesiastical Courts used in that age, are fully evidenced. EXaminatio facta per Magestros J. de Cadomo, & R. de Gloucestr. Examinatores, per Dominum W. de Hamelton. Cancellarium Domini nestri Regis, datos, Bundela Brevium, &c▪ An. 33 & 34 E. 1. In Turri London. super cognitione Appellationis per Dominum Richardum perpetuum Vicarium de Burstede magna, London. Diocaesis, interpositae, a sententia Excommunicationis majoris in ipsum per Magistrum W. de Halsted Commissarium generalem Magistri Ricardi de Neuport (tunc electi & confirmati London.) Vicarii et Offic. prolatae. Vnde praedictus Vicarius de Burstede magna quoddam Instrumentum publicum protulit sub hac forma In Dei Nomine Amen, per praesens publicum Instrumentum omnibus appareat evidenter, quod Anno Domini ab Incarnatione ejusdem 1305, Indictione 3, 17 Kal. Augusti, in praesentia mei Notarii infrascripti, per testimonium infrascriptorum, Henrici de Norwyco, Walteri de Colcestr. & Johannis de eadem Monachi, comparentibus coram Magistro Ricardo de Neuport, Domini Electi & confirmati London. Vicario & Officiali, ut asserebatur, in Ecclesia S. Pauli London. pro Judice sedente, Thoma de Langestok Procuratore Roberti de Burton Vicarii de Ging Montaneye London. Diocesis, ex parte una; & Ricardo perpetuo Vicario de Burstede magna, praedictae Diocesis, ex altera: lectisque Articulis contra dictum Vicarium de Burstede, tam ex officio, quam ad promotionem praedicti Vicarii de Gynges objectis, ex parte praedicti Vicarii de Burstede, quaedam exceptio recusationis, provocationis, et appellationis, prius ab eodem Officiario interpositarum contra Officialem praedictum, fuerant in scriptis propositae, quas idem Vicarius de Burstede admitti petiit cum effectu; offerens se eas congruis loco et tempore legitime probaturum; dictus Magister Ricardus de Neuport Officialis memoratus recessit a Consistorio; et causam illam Magistro Willielmo de Halstede, Commissario suo generali, ibidem pro tribunali sedenti oretenus commisit, et praecepit eidem Magistro Willielmo, quod celeriter procederet in eadem causa. Idem vero Magister Willielmus Commissarius praedictus, praedictas exceptiones recusationis, provocationis, et appellationis in scriptis prius coram Domino Officiali, ut praemittitur propositas, statim, nulla super eisdem habita discussione, per decretum rejecit; propter quod idem Vicarius ab hujusmodi decreto, statim in praesentia dicti Magistri Willielmi, sedem Apostolicam, et pro tuitione Curiae Cantuarien. appellavit, et Apostolos peciit. Eisdem Anno & Indictione, 14 Kal. Augusti, in praesentia mei Notari infrascripti & testium subscriptorum, Ricardus Vicarius Ecclesiae de Burstede praedictae, in Ecclesia S. Paul's London. praedicta, coram Magistro Willielmo de Halstede praenotato personaliter constitutus, quandam Appellationem in scriptis redactam eidem Magistro Willielmo Commissario praedicto tradidit et notificavit, sub eo qui sequitur tenore. In Dei Nomine Amen. Licet ego Richardus perpetuus Vicarius Ecclesiae de magna Burstede, London. Diocesis, in causa seu negotio per Officialem London. authoritate Ordinadinarii procedentem, super irregularitatis nota et aliis excessibus, mihi minus veraciter impositis ad promotionem Roberti de Burton Vicar. de Gynges Monteneye, nuper mota seu moto, in etuens ex quibusdam comminationibus, mihi per dictum Officialem, qui alias super eisdem excessibus mihi gravis et injuriosus extiterat, de me gravando, ut videbatur, factis; necnon ex aliis verisimilibus causis et probabilibus conjecturis, mihi per dictum Officialem praejudicium posse generari in futurum, ne per eundem Officialem seu alium quemcunque ipsius nomine, vice, authoritate, vel mandato, quicquam in mei praejudicium attemptaretur seu fieret quoquo modo, ad sedem Apostolicam, et protuitione Curiae Cantuariae legitime appellassem auc provocassem, sentiensque postea me per vos Magistrum Willielmum de Halstede, Domini Officialis praedicti (ut dicitur) Commissarium, ex eo indebite praegravari, quod dicta provocatione et appellatione, de qua vobis sufficienter innotuit non obstante, Exceptiones quasdam efficaces contra articulum, mihi per dictum Officialem in dicta causa s●u negotio porrectum, partemque promoventem eundem, ac contra officium dicti Domini Officialis in hac parte congruis loco et tempore in forma ●●ris propositas, quas etiam me obtuli in forma juris probaturum, nulla super eisdem habita discussione, praepropere ac ex abrupto rejecistis injuste per decretum, dictas Sedem et Curiam legitime appellassem: Vos tamen Magister Willielmo de Halstede praedictis provocatione et appellatione, de quibus vobis sufficienter innotuit, non obstantibus, in me Vicarium de Burstede praedictum non legitime monitum, non convictum, non confessum, nec per contumaciam absentem, absque causa rationabili ea occasione, majoris Excommunicationis sententiam sulminastis; meque sic excommunicatum esse, publicum nunciare fecistis, in mei praejudicium non modicum et gravamen. Unde ego Richardus Vicarius de Burstede, sentiens me ex hiis et eorum quolibet, per vos indebite praegravari, praedictas Sedem et Curiam iterato, ut prius, in hiis scriptis appello, et Apostolos instanter, instantius et instantissime peto: Supponens me et omnia Bona mea protectioni et defensioni Sedis et Curiae praedictarum. Acta sunt haec quae supradixi, Anno, Indictione, diebus & loco supradictis; Praesentibus Magistro Waltero de Colecestr. Henrico de Norwico. & Adam de Skyfton Clericis, testibus ad praemissa rogatis. Et ego Philippus de London Clericus, sacri Romani Authoritate imperiali publicus & authenticus Notarius, omnibus praesentibus interfui, ea vidi & audivi, & ut supra leguntur scripsi, & in publicam formam redegi, meoque Signo consueto signavi rogatus. Et in supplementum eorum quae in suprascripto Instrumento continebantur, testes subscriptos produxit frater Johannes de Colecestr. Monachus de Stratford, Ordinis Cicestren. Ricardus de Perstede, & Philippus de London. testes jurati & examinati, dicunt in virtute Juramenti ab eisdem praestiti, quod Dominus Richardus Vicar. de Burstede magn. London. Diocesis, coram discreto viro Magistro Willielmo de Haelstede Commissar. tunc electi & confirmati Ecclesiae London. Vicarii & Offic. quandam Exceptionem recusationis de suspecto 17. Kal. Aug. Anno Domini 1305: in Ecclesia S. Pauli London. propositi contra eundem in causa quae vertitur inter eundem actorem ex parte una, & Dominum Robertum Vicarium de Ging Monteneye reum, ex altera; super Decimis quibusdam minutis, quam quidem Exceptionem praedidictus Commissarius statim rejecit; à cujus rejectionis gravamine, dictus Vicar. de Burstede statim oretenus ad Sedem Apostolicam appellavit. Dicunt etiam, quod mox eodem die praefatus Commissarius post dictas rejectionem et appellationem praedictum Vicarium excommunicavit. Et subsequenter die Lunae proximo sequenti eodem anno, videlicet 14 Kal. Augusti, tam a dicto gravamine quam ab hujusmodi Excommunicationis majoris sententia appellavit in scriptis in praesentia Commissarii supradicti, et Apostolos periit av eodem, ut dicunt, quae autem Appellatio per Instrumentum publicum memoratum super hoc confectum et exhibitum per eundem evidenter apparet. Vnde sibi remedium in casu hujusmodi consuetum per Curiam suit adhibitum et concessum. Ista Scedula liberata fuit in Canc. per manus praefati Magistri de Cadomo, die Veneris post prandium in Quindena Nativitatis S. Johannis Baptistae, Anno, etc. 34. William de Testa Pope Clement's Nuncio, by his usurped authority commanding all Priests and Parsons of Holy Church within the Province of Canterbury, solemnly to publish in their Churches, that no man nor Tenant should be attendant, or pay any rents, debts, duty, or buy or sell any thing to Frere Theobald, as Guardian of the Manors and Temporalties of the Abbey of Beckherlewyn, of the Advouson of the King and other Temporal Lords; he thereupon procured the King's Prohibition to him, not to intermeddle with any Layfee belonging to the said Abbey: Notwithstanding which the Nuncio in contempt of the said Prohibition, against the King's Crown and Dignity, caused him to be publicly excommunicated in the Court of Canterbury and the Arches, together with the Proctor, Advocate, and Bailiff of the said Abbey, with all other persons in general who should any way aid or assist him; upon complaint whereof to the King and his Council by Petition, they ordered an Attachment to be issued against the Nuncio to appear before the King at a day certain, as this Petition and the endorsement inform us. A Nostre Seignour le Roy, e a son Conseil; monster frere Thebaud de Camb●rmer Bundela Petitionum, etc. An. 33 & 34 E 1. in Turri London. garden des manners & des biens temporalls le Abbe de Beckherlewyn en Engleterre, e Attorne general le dit Abbe, par les lettres nostre Seigneur le Roy patentes; e prie remedie de ceo, qe come Mestre Williame Testa, Exeketour des bosoignes nostre Seigneur le Pape, eit generalment manned e comande a touse Prestres, et persones de seinte Eglise de la Province de Canterbir, qe eus solempnement facent denuncier e defendre en lur Eglises, qe nul homme al dit Thebaud ne seit entendant ne responant de nules choses que touchent les manners ne possessions temporals deal dit Abbe en Engleterre, ne qe nul tenant ne lie pay rents, ne autre service ne lie face, ne nule chose de ly ne achate, ne nule debt a lie ne rend, ne pur gardein des temporaltez al dit Abbe en Engleterre ne lie tiegne. E sur ceo l'avantdite Meistre Williame puis la Prohibition nostre Seigneur le Roi a lie liveree, e par lie reseve, lewe, e entendue, en quele so conteneu, qe lavantdit Meistre Williame ne se entremeist deal lay-see le dit Abbe de Beck en Engleterre, e furent les manners del dit Abbe especialment motez en la dite Prohibition, lavantdit Mestre Williame Testa le Vendredi en la Veille de saint Barnaby le Apostle a la Curt de Cantrebir. en leglise nostre Dame des Arches en la Citee de Loundres, solempnement, publikement, et especiallment escomengea lavantdit Thebaud par noun, e Meistre Thomas de Hereford son Advocate, e Henry de Okeburn procurator le dit Abbe, e Johan de Soninghull. Baillif le dit Abbe del Manier de Okeburn. E puis apres en generalment saunz nuly person forsprendre, escomengea touse iceus qui conseil, favour, ou cide, priuéement ou apertement, par ascune manere de art on de engine feissent a lavantdit Thebaud. E pur ceo qe les manieres, les autres possessions temporels all dit Abbe en Engleterre, sont del Avoweson nostre Seignour le Roi, e de l'almone, e del don de les Ancestor's Reis de Engleterre, e des Contes, Barouns, e autres grauntzes Signior de la Terre: des quells manners, les Rentes, et les Issues suisdites que issint, sont proprement temporels, e des quels nostre le Pape ne poet ordiner ne aver Conissance, sanz offense de la dignity e la Corone nostre Seigneur le Roi: Prie le dit Thebaud en noun son Abbe avantdit, qi● pleise a nostre Seigneur le Roy, e a son Conseil, suis ceo mettre remedy. Dorso. Sequatur in Canc. et ibi (habeat) Breve de Attachemento coram Rege ubicunque, etc. in Crastino S. Johannis Baptistae. Pro Rege. The Abbot and several Monks of the Abbey de Furnays' being excommunicated and imprisoned upon a Capias Excommunicatum, for detaining their Tithes from the Rector of a Parish Church, bringing a Writ de Cautione admittenda to procure their liberty upon a false suggestion; the Dean and Chapter of York during the vacancy, made a special certificate and return therein, denying they ever tendered sufficient caution in Law, and therefore they refused to accept it. EDwardus Dei gratia Rex Angl. etc. Dilectis nobis in Christo Decano & Capitulo Bundela Brevium de Anno 33 E 1. in Turri London. Ecclesiae beati Petri Eborum, Custodibus Spiritualitatis Archiepiscopatus Eborum, sede vacant, salutem. Ex parte Abbatis de Furnays', fratris Roberti de Everyngham, fratris Johannis de Annesleye, fratris Michaelis Withelyp, fratris Willielmi de Bensty, Commonachorum praedicti Abbatis, fratris Willielmi Fykehode, & fratris Willielmi de Mewyth, Conversorum ejusdem Domus, quos ad dominationem vestram, tanquam excommunicatos et claves Ecclesiae contemnentes, per corpora sua secundum consuetudinem Angliae per Vic. nostrum Lancastr. justiciari praecepimus, donec sanctae Ecclesiae, tàm de contemptu quam de injuria ei illata ab eis esset satisfactum; Nobis est ostensum, quod licet iidem Abbas, Robertus, Johannes, Michael, Willielmus, Willielmus & Willielmus vobis frequenter optulerunt idoneam Cautionem, illam ab eis admittere hactenus recusastis; de quo miramur. Et quia nolumus quod iidem Abbas, Robertus, Johannes, Michael, Willielmus, Willielmus & Willielmus diutius in prisona contra justitiam detineantur; Vobis mandamus, quod accepta a praefatis Abbate, Roberto, Johanne, Michaele, Willielmo, Willielmo & Willielmo Cautione praedicta, ipsos Abbatem, Robertum, etc. à prisona, qua occasione praedicta detinentur deliberari mandetis: Alioquin quod nostrum est in hac parte exequamini. Teste meipso apud Brustwyk 4. die Decembris. Anno regni nostri 33. Consimiles etiam in hac ipsa causa fiunt literae iisdem Decano & Capitulo directae. Teste Rege apud Thornton super Humbr. 12 Decembr. Anno ut supra. To which Writs the Dean and Chapter made this Certificate and return. EXcellentissimo Principi, Domino suo, Domino Edwardo, Dei gratia Regi Angliae, etc. Devoti Clerici sui, Decanus & Capitulum Ecclesiae beati Petri Ebo-Eborum, Custodes Spiritualitatis Archiepiscopatus Eborum, sede ejusdem vacant, salutem in eo, cujus gratia Reges regnant. Literas vestras nuper recepimus, tenorem qui sequitur continentes. Edwardus, etc. (recitatis de verbo ad verbum ambobus Brevibus supradictis.) Velitigitur scire vestra Dominatio reverenda, quod quae ex parte dicti Abbatis de Furneys & caeterorum in Brevi vestro praedicto nominatorum vobis suggesta fuerunt & ostensa, carent primordio veritatis; eo quod idem Abbas & caeteri nominati, nec per se, nec per alium mandatum aliquod ipsorum nomine ostendentem ullam Cautionem coram nobis hactenus optulerunt. Sed quidam Johannes de Lancastr. & Johannes Travers, se velle praestare Cautionem pro eisdem, in forma superius annotata asserebant, licet potestatem a praedictis Abbate et caeteris supranominatis, ad hujusmodi Cautionem exponendam non haberent; qui per nos instantius requisiti, an per pignora vel fide jussores idoneos subire vellent Cautionem de sistendo dictos Abbatem & caeteros supranominatos in Judicio certis die et loco, coram nobis in forma Juris mandato Ecclesiae parituros, videlicet ad satisfaciendum Deo & Ecclesiae, tàm de Contemptu quam de injuria ei illata ab cis, ac etiam Domino Adae de Gayrgrave, de Decimis Garbarum infra parochiam ejusdem Ecclesiae provenientium injuste detentis ab eisdem, ad quarum praestationem et solutionem dicto Rectori plenarie faciendam authoritate Curiae Eborum, sede plena, judicialiter fuerint condempnati; & quia rei judicatae non parebant, majoris Excommunicationis sententia legitime innodati, quam siquidem cautionem et non aliam in hoc casu idoneam reputamus, expressius denegarunt, dicentes se velle cavere per duos Fidejussores Laicos usque ad summam decem librarum, de sistendo dictos Abbatem & caeteros praenotatos coram nobis certis die & loco per nos statuendis, ad parendum mandatis Ecclesiae in forma juris, videlicet, ad prosequendum duntaxat appellationem ab eisdem a dicta sententia interpositam, ut dicebant; quam quidem Cautionem tanquam minus sufficientem absque juris offensa non potuimus, nec debuimus admittere in hac parte. Et hoc vestrae Magnificentiae Regiae praesentibus nostris literis sigillo Capituli nostri munitis significamus. Conservet vos, etc. Dat. Eborum 12 Kal. Januarii, Anno gratiae 1304. The King issued this Writ to the Sheriff of Northampton to enlarge out of prison certain persons taken upon a Capias Excommunicatum, upon the request and prosecution of the Archbishop of Canterbury, because they had solemnly appealed from his sentence as unjust, to the See Apostolic, and ought not to be hindered in the prosecution thereof. REX Vic. Northampton salutem. Cum nuper ad requisitionem Venerabilis Patris Claus. 33 E. 1. memb. 2. doiso. Pro Magistro & fratribus Hospialis Sancti Johannis Northampt. R. Archiepiscopi Cantuar. per literas suas patentes nobis significantis, quod frater Richardus de Helmedene Magister Hospitalis Sancti Johannis Northt. Fratres Nicholaus de Brerewood, Johannes de Vpton, Johannes de Ravensthorp, Robertus Russell, Robertus de Pyddington, Willielmus de Throp, & Philippus de Tiffeld, propter manifestam contumaciam excommunicati sunt, nec se volunt per Censuram Ecclesiasticam justiciari; Tibi praeceperimus, quod ipsos Richardum, Nicholaum, Johannem, Johannem, Robertum, Robertum, Willielmum & Philippum, per corpora sua secundum consuetudinem Angliae justiciares, donec Sanctae Ecclesiae tàm de contemptu quam de injuria ei illata ab eis esset satisfactum. Et jam intellexerimus, quod praedicti Richardus, etc. a sententia praedicta in ipsos per praefatum Archiepiscopum illata tanquam ab iniqua ad sedem Apostolicam legitime appellarunt, et appellationis negotium prosequuntur cum effectu: Nolentes quod praefatis Richardo, etc. per praedictum breve nostrum via praecludatur, quo minus dictae appellationis negotium prosequi possent in forma juris, maximè cum hujusmodi breve nostrum de gratia nostra procedat, et appellantium status integer esse debeat; Tibi praecepimus, quod ipsos Richardum, etc. praetextu brevis nostri tibi inde directi captos et in prisona nostra Northt. detentos a prisona praedicta, si ea occasione et non alia detineantur in eadem, deliberari facias, usque ad vicesimum octavum diem Aprilis proximo futur. Nisi aliud interim super hoc duxerimus demandannum. Teste meipso apud Stanes. The King this year issued this Writ to the Guardians of the Temporalties of the Archbishopric of York, speedily to pay into his Exchequer at Westminster all the rents and monies made of the Temporalties, Wools, and Profits thereof by a certain day to supply his Treasury. REX dilectis & fidelibus suis Lamberto de Thrykingham, & Johanni de Byron, Claus. 33 E▪ 1. m. 12. intus, De Denar portandis ad Scaccarium. Custodibus suis▪ Archiepiscopatus Ebor. sede vacant, salutem. Mandamus vobis firmiter injungentes, quod omnibus aliis praetermissis, omnes denarios quos de exitibus temporalium Archiepiscopatus praedicti, viz. de firmis et lanis quam aliunde de temporalibus praedictis in promptu habetis, vel citra Octabis Sanctae Trinitais proximo futur. colligere poteritis et levare, habeatis ad Scaccarium nostrum apud Westmonasterium in dictis Octabis, ibidem in Thesaurariam nostram liberandos. Et hoc nullo modo omittatis. Vobis enim inde ad dictum Scaccarium nostrum debitam allocationem habere faciemus. Teste Rege apud Banstede, 28 die Maii. The King issued these strict Writs under his Great Seal to the Collectors of the Disms in Ireland, for the speedy Collection of all arrears of the 3. years' Disms then due from the Clergy, without sparing any of them, granted to him by the Bull of Pope Boniface the 8. for the dispatch of his weighty affairs, though at first designed to other uses; which sundry refusing to pay upon several pretences, and they thereupon delaying to collect, he enjoined them now to levy by Excommanications, Interdicts, Suspensions, Sequestrations of the goods of those who refused to pay, and by all other ways, means, and also by Process out of the King's Exchequer in Ireland. REX dilectis Clericis suis Magistri Willielmo de Hotham, Canonico Ecclesiae Pat. 33 E 1. m. 21. pars 2. De Decima in Hibernia levanda. Sancti Patricii Dublin. & Guidoni de Wykio Persona Ecclesiae de Hese, Collectoribus Decimae Clero Hiberniae per Dominum Bonifacium nuper Papam octavum, de assensu nostro impositae per tres annos, salutem. Cum nuper praedictus Papa medietatem praedictae Decimae pro arduis et urgentibus nostris et regni nostri negotiis nobis liberaliter concessisset, altera medietate ejusdem Decimae, si idem Papa per dictum triennium vitam duceret in humanis, sibi in subsidium Romanae Ecclesiae reservata; & si ipsum infra dictum Triennium in fata decedere, vel pacem super guerra de regno Siciliae mota reformari contingeret, extunc totum residuum dictae Decimae nostris usibus similiter concessisset et voluisset integraliter applicari. Et jam intellexerimus, quod vos praetextu vanarum et frivolarum excusationum quarundam personarum Ecclesiasticarum praetendencium, tam per mortem praedicti Domini Papae, quam pro eo quod Magister Gerardus de Petoraria qui ad dictam Decimam colligendam se Procuratorem et Nuncium asseruit, per sedem Apostolicam fuisse specialiter deputatum commissionem, post mortem London. Episcopi, per ipsum & Magistr. Bartholomaeum de Ferentino Canonicum Lond. Principales Collectores praedictae Decimae in Anglia & Hibernia vobis factam, ut dicitur, revocaverat, se ad solutionem dictae Decimae non teneri, levationi et collectioni ejusdem Decimae hactenus supersedistis, in nostrigrave dampnum, de quo miramur plurimum et movemur. Cumque nuper dictus Magister Gerardus totum id quod in hac parte tàm in Anglia quam in Hibernia per ipsum fuerat aliqualiter attemptatum expressè revocaverit, prout in quodam instrumento publico inde confecto, quod vobis mittimus, videre poteritis apertius contineri. Nos advertentes dictam Decimam nobis virtute concessionis praedictae totaliter deberi, hujusmodique Impositiones & omnes concessiones graciosas, durante termino impositionum & concessionum illarum vim sortiri debere et effectum; Vobis mandamus in fide qua nobis tenemini firmiter injungentes, quod omnes Ecclesiasticas personas infra terram nostram Hiberniae constitutas nulli penitus deferendo cujuscunque status, dignitatis aut conditionis existat, ad solutionem totius pecuniae a retro existentis de Decima supradicta virtute commissionis per praefatos principales Collectores vobis factae per Excommunicationis, Suspensionis, et Interdicti sententias, necnon per sequestrationem bonorum suorum Ecclesiasticorum, et omnes alias vias et modis quibus melius expedire videritis compellatis: Et totam pecuniam praedictam salvo & securè custodiri faciatis, donec aliud à nobis inde habueritis in mandatis, de nominibus non solventium dilectos & fideles nostros Johannem Wogan Justice. nostrum Hyberniae, & Thesaur. & Barones de Scaccario nostro Dublin. reddentes distincte et aperte per▪ vestras Patentes literas certiores, ut ipsi contra sic non solventes, tanquam contra honoris et commodi nostri impeditores procedant, prout praedictis Justice. Thes. & Baronibus per nos mandatum est plenius & injunctum. In cujus, etc. Teste Rege apud Cycestr. 17 die Junii. So rigidly were these Arrears exacted and levied by all sorts of Ecclesiastical and Temporal Censures and Process, as well in Ireland, as England. The King likewise issued these Writs to the Archbishops and Bishops of Ireland, to hasten the collection of those Arrears. REX venerabili in Christo Patri R. eadem gratia Dublin. Archiepiscopo, salutem. Cum felicis recordationis Dominus Bonifacius Papa octavus, medietatem Decimae Claus. 33 E 1. m. 11. dorso. De Decima in Hibernia ad opus Regis levanda. Cleri Angliae & Hiberniae per ipsum de assensu nostro impositae per tres annos, nobis pro arduis & urgentibus nostris & regni nostri negociis liberaliter concessisset; altera medietate ejusdem Decimae si idem Papa per dictum triennium vitam duceret in humanis sibi in subsidium Romanae Ecclesiae reservatâ, & si ipsum infra dictum triennium in fata decedere, vel pacem super guerra de regno Siciliae mota reformari contingeret, extunc totum residuum dictae Decimae nostris usibus similiter concessisset & voluisset integraliter applicari. Et jam intellexerimus, quod Magister Willielmus de Hothum Canonicus Ecclesiae Sancti Patricii Dublin. & Guido de Vikio persona Ecclesiae de Hese Collectores dictae Decimae in Hiberniae, praetextu vanarum et frivolarum excusacionum quarundam personarum ecclesiasticarum praetendencium, tam per mortem praedicti Domini Papae, quam pro eo, quod Magister Gerardus de Petotaria, qui ad dictam Decimam colligendam se procuratorem & nuncium asseruit, per sedem apostolicam fuisse specialiter deputatum, commissionem per London. Episcopum & Magistrum Bartholomaeum de Ferentino Canonicum London. principales Collectores praedictae Decimae in Anglia & Hibernia eye factum, ut dicitur revocaverat, se ad solucionem praedictae Decimae non teneri, levacioni et collectioni ejusdem Decimae hactenus supersederunt, de quo miramur plurimum et movemur. Cumque nuper dictus Magister Gerardus totum id quod in hac parte tàm in Anglia quam in Hibernia per ipsum fuerat aliqualiter attemptatum expressè revocaverit, prout in quodam instrumento publico inde confecto, quod dictis Willielmo & Guidoni misimus apercius continetur. Nos advertentes dictam Decimam nobis virtute concessionis praedictae totaliter deberi, hujusmodique imposiciones & omnes concessiones gratiosas durante termino imposicionum & concessionum illarum vim sortiri debere & effectum; Vobis mandamus in fide & dilectione quibus nobis tenemini firmiter injungentes, quod praedictis Willielmo & Guidoni, vel eorum alteri quem praesentem esse contigerit, in levatione et collectione Decimae supradictae per quascunque censuras Ecclesiasticas, aliisque▪ viis et modis quibus ad commodum nostrum melius expedire videbitur, & prout praefati Willielmus & Guido vel eorum alter vobis scire facient vel faciet, injungent vel injunget, intendentes sitis & respondentes, consulentes, & auxiliantes; Praemissa omnia Suffraganeis caeterisque vestris subditis quibuscumque districtius injungentes; & haec omnia & singula sicut de vobis specialiter confidimus, nostrumque commodum & honorem diligitis, celeriter exequamini cum effectu; ita quod vestram diligenciam in hac parte debeamus merito commendare. Scire vos volentes, quod si nobis constare poterit, quod per vos et negligentiam vestram steterit quo minus tota pecunia de praefata Decima in Dioc. vestra debita cum celeritate levetur, eandem pecuniam levari de vestris bonis temporalibus faciemus. Teste ut supra. Consimiles literae diriguntur Archiepiscopis & Episcopis subscriptis, & similiter excepto Suffraganeis; Archiepiscopo Tuamen. Episcopo Midd. Episcopo Kildar. Episcopo Loghlin. Episcopo Ossor. Episcopo Fernensi, Episcopo Laoniens. Episcopo Limer. Episcopo Imlaghs'. vel ejus vices gerenti, Episcopo Comeren. Episcopo Clonferten. Custodi Spiritualitatis Archiepiscopatus Armaecen. The premised Collectors notwithstanding the former Writs being not so diligent in collecting the Disms in Ireland as the King expected; he thereupon associated 2. others to them, and 3. more to take an account thereof by these two Patents. REX dilectis Clericis & fidelibus suis Willielmo de Moens Canonico Ecclesiae Sancti Pat. 33 E. 1. pars 1. De pecunia de Decima in Hibern. ad opus Regis levanda. Patricii Dublin. & Magistro Johanni le Mareschal Canonico Ecclesiae Daren. salutem. Sciatis, quod cum nuper assignaverimus dilectos Clericos nostros Magistrum Willielmum de Hotham Canonicum Ecclesiae Sancti Patricii Dublin. & Guidonem de Wychio personam Ecclesiae de Hese ad arreragia Decimae per Dominum Bonifacium nuper Papam octavum, Clero terrae Hyberniae de assensu nostro impositae per tres annos, & per eundem Papam pro arduis & urgentibus nostris & regni nostri negociis nobis concessae, levand. & colligend. juxta formam commissionis eis factae per bonae memoriae R. nuper London. Episcopum & Magistrum Bartholomaeum de Ferentino Canonico London. principales Collectores dictae Decimae in Anglia & Hibernia per sedem Apostolicam deputatos, prout in literis nostris patentibus eis inde confectis, quae penes eos resident, plemus continetur; ac idem negotium pro eo quod praedicti Magister Willielmus & Guydo circa id exequendum nimis remissi et negligentes extiterunt, adhuc in majori sui parte remaneat inconfectum, in nostri grave dispendium, et negociorum nostrorum praedictorum retardacionem manifestam, de quo miramur quamplurimum & movemur. Nos attendentes dampna et incommoda graviora nobis et dicto regno nostro posse de facili imminere, nisi negocium praedictum celerius expediatur, et de vestra fidelitate et industria in hac parte plene confidentes, associamus vos praefatis Willielmo & Guidoni ad arreragia praedicta levanda; ita quod praedicti Willielmus & Guydo, vel eorum alter, ac illi qui sub ipsis Willielmo & Guydone in dicta terra ad dicta arreragia levanda & colligenda sunt deputati, eadem arreragia levent, & ea Thesaurario Scaccarii nostri Dublin. vel illi quem idem Thes. periculo suo ad arreragia illa recipienda loco sui assignare voluerit, liberent custodienda, quousque eidem Thes. super hoc aliud duxerimus demandandum. Et ideo vobis mandamus, quod unà cum praedictis Willielmo & Guydone ad praedictum negocium diligenter et celeriter exequendum in forma praedicta specialiter attendatis. Taliter in eodem negocio vos habentes, quod industriam vestram in hac parte merito debeamus commendare. Scituri, qood si vos remissos seu negligentes in hoc negocio exequendo contigerit inveniri, ad vos tanquam ad mandatorum nostrorum contemptores graviter capiemus: Mandavimus eciam praefatis Willielmo & Guydoni, & eorum alteri, quod vos vel alterum vestrum, si ambo interesse non possitis, ad hoc in socios vel socium admittant vel admittat, necnon Thes. praedicto quod à praedictis Willielmo & Guydone vel eorum subcollectoribus aut eorum aliquo arreragia praedicta recipiat in forma praedicta. In cujus, etc. T. R. apud Westm. 7. die Nou. Ista forma concordata est per Consil. Regis. REX dilectis & fidelibus suis Willielmo le Deneneys, Nigello le Bruyn, & Ricardo Ibidem. le Blund, salutem. Cum nuper assignaverimus dilectos Clericos nostros Magistrum Willielmum de Hothum Canonicum Ecclesiae Sancti Patricii Dublin. & Guydonem de W●yhio personam Ecclesiae de Hese, ad arreragia, etc. ut supra plenius continetur, praedicti Willielmus & Guydo, ac illi qui sub ipsis in praedicta terra ad dicta arreragia levanda & colligenda sunt deputati, licet magnam partem arreragiorum illorum levaverint, nichil tamen nobis adhuc solvere curarunt, ut dicitur, in nostri grave dispendium ac negociorum nostrorum praedictorum retardacionem manifestam, de quo miramur quamplurimum & movemur: Nos igitur super facto ipsorum Willielmi & Guydonis ac subcollectorum suorum praedictorum in hac parte volentes cerciorari, de vestraque circumspectione & industria confidentes in hac parte, assignavimus vos ad audiendum compotum praedictorum Willielmi & Guydonis ac subcollectorum suorum praedictorum, quorum iidem Willielmus & Guydo vel alter eorum vobis scire facient vel faciet, de receptionibus suis Decimae praedictae necnon liberacionibus suis, si quas nobis aut aliis ad mandatum nostrum inde fecerint, & ad faciendum ulterius quod ad hujusmodi compotum pertinet: Ita tamen, quod si vos tres ad certos dies & loca quos ad hoc provideritis, ad hujusmodi compotum audiendum interesse non possitis, tunc duo vestrum quos adesse contigerit praemissa expleatis in forma praedicta. Et ideo vobis mandamus, quod ad praemissa explenda & perficienda intendatis in forma praedicta. Proviso, quod si aliquos vel aliquem Collectorum vel subcollectorum praedictorum in arreragiis Decimae praedictae per ipsos vel ipsum receptae existere vos contigerit invenire, tunc ipsos vel ipsum super praedictum compotum arestetis, donec arreragia hujusmodi nobis plenariè fuerint persoluta. De nominibus vero non solvencium, quae praedicti Collectores vel eorum subcollectores aut eorum aliquis vobis scire facient vel faciet, dilectos & fideles nostros Johannem Wogan Justic. nostrum Hibern. & Thes. & Barones de Scaccario nostro Dublin. reddatis distinctè & apertè per vestras patentes literas cerciores, ut ipsi contra sic non solventes procedere possint, prout in quodam brevi quod eis super hoc mittimus, pleniùs continetur. Mandavimus eciam dilecto Clerico nostro Magistro Thomae Cantok Cancellario nostro terrae praedictae, quod ad certos dies & loca quos vos vel duo vestrum ei scire facietis, venire faciat coram vobis per brevia nostra sub sigillo nostro quo in eadem terra utimur in sua custodia existente, praedictos Willielmum de Hothum & Guydonem vel alterum eorum, si ambo non inveniantur, & similiter subcollectores suos praedictos, quorum nomina vos vel duo vestrum ei scire facient, ad reddendum compotum suum praedictum, et ad ulterius faciendum quod justicia suadebit, & quod omnia alia brevia quae ad celerem levacionem arreragiorum praedictorum juvare poterunt quovis modo, quociens per praefatos Thes. & Barones, ac vos Collectores vel subcollectores praedictos, seu aliquem vestrum super hoc ex parte nostra fuerit praemunitus, sub sigillo nostro praedicto absque dilatione aliqua fieri faciat, prout ad commodum nostrum melius viderit faciendum. In cujus, etc. Teste ut supra. Ista forma concordata fuit per Cons. Regis. King Edward having by the * Here, p. 1053, to 1057. premised Ordinance this year (as he apprehended) settled a perpetual peace in Scotland, without any possibility of a future rebellion or revolt, upon that groundless confidence soon after called those Nobles into question who from the 24. to the 32. year of his reign had most opposed, and wrested from him the confirmation of the Great Charter, and Charter of the Forest, together with Articuli super Chartas, the Deafforestations of Forests, and free pardon of all his rancour and indignation against them, ratified by several Parliaments, and his own Oath for the inviolable observation of them, from which Oath he endeavoured to purchase: an absolution from Pope Clement the 5. But his principal aim was, to avenge himself upon the Archbishop of Canterbury, who had twice obstinately refused to grant him any aid from the Clergy for the defence of the Realm, without the Pope's previous licence, deprived his Clerks against his Writs and their appeals with high contempt, visited and invaded his Free Chapels, excommunicated his Officers and others for opposing him, against his reiterated Prohibitions, to the prejudice of his Prerogative, the disinheritance of the rights of his Crown, and contempt of his Royal authority: yea conspired with others to depose and imprison the King, and Crown his Son in his stead, and often stirred up the Nobles against him to the disturbance of the kingdoms peace: whom he thereupon sharply reprehended, seized his goods, temporalties, and then sent him to Pope Clement the 5. that so he might be crushed by their double power; thus recorded by * An. 1305. p. 452, 453. Antiqu. Ecclesiae, Brit. p. 216, 217. Godwins Catalogue of Bishops, p. 127, etc. Holinshed, Speed, Daniel, An. 1305, & 1306. Mat. West. and others. Igitur dum Rex speraret omnia sui regiminis negotia in pace moderari optata, quia tempus tacendi praeteriit, in quo siluit, tacuit & patience fuit, & aderat tempus loquendi, convenit cautè Comitem Mareschallum, super quodam dedecore et conspiration, quam Archiepiscopus Cantuariensis et plures Comites et Barones contra ipsum machinaverant, ipso tunc agente in Flandria. Qui nequaquam valens ista contradicere, gratiam Regis petit. Pro qua obtinenda, constituit Regem haeredem suum universorum quae habuit, & sic mortem perdidit & vitam invenit. Et Rex remunerans eum, vitae Comitis mille libratas terrae adaugendo concessit. Et sic facti sunt amici Rex & Comes. Similiter Rex singulatim singulos conveniens, qui huic facto consenserant, pecuniaria poena mulctavit. Ac si diceret, Nolo mortem proditorum meorum, sed convertantur et redimantur per bona sua temporalia, sicque vivant. Ad ultimum, Archiepiscopus convenitur, (who had sundry times affronted him, yea invaded the rights and prerogatives of his Crown this very year, in his visitations of his Free Chapels, and other particulars) et arguit eum Rex in peccato consimili. Suffusus rubore Archiepiscopus, pallium Regi tendit, in misericordia ejus se et bona sua submittendo. Cui Rex; Non per me, sed per Pares tuos Coepiscopos de facto tuo aequitas decernatur et judicium. Et addidit. Quoties scripsi tibi in visitatione tua, Clericos meos angarianti, mecum coessentes, ut non procederes contra eos nostri reverentia, usquequo belli fremitus finiretur, nec exaudisti me. Verum non obstante illorum appellatione, ipsos in eorum absentia de Ecclesiis suis privasti. Novi quidem superviam cordis tui, immisericordiam et astutiam. Semper enim contentiose contra me egisii; Haec & multa àlia convitia dixit ei. Porrò Archiepiscopus adeò erat confusus, ut peteret benedictionem a Rege. At Rex, Non sic decet pater, sed ego à te debeo benedici: et benedixit eum in eodem loco. * Mat. West. An. 1306. p. 457. Eodem quasi sub tempore, Rex Angliae Robertum Cantuariensem Archiepiscopum apud D. Papam accusavit super eo, quod pacem regni sui perturbavit, sibique rebellantes defendit et fovit. Propter quae citatus à Summo Pontifice, licentiatusque a Rege, quasi valedicens illi, versus Burdegalim transfretatur. Vbi ab executione officii sui suspensus fuit, quousque de sibi impositis legitime se purgaret. Which proceedings against him are thus more particularly recorded by * Chronica W. Thorn, An. 1305. col. 2004, 2005. Antiqu. Ecclesiae Brit. p. 217. Godwins Catalogue of Bishops, p. 127. William Thorn a Monk of Canterbury, and Matthew Parker and Godwin out of him. Anno Domini 1305. Cum supradictus Archiepiscopus Robertus super multis Articulis, et praecipue super proditione quam cum quibusdam Comitibus Proceribusque multis pactus erat in dolo, ut Regem a regni solio dejicerent, et filium ejus Edwardum in throvo subrogarent, et patrem perpetuo carceri manciparent, a Rege calumniaretur, et objecta non posset justiciare; timore vehementi perterritus, ad pedes Regis pronus cadens in terram, ut ejus mereretur assequi clementiam, sese per singula siens et ejulans Regiae subdidit voluntati. Sic ergo humiliatus est ille Deo odibilis et superbus, qui per totum Anglorum orbem oris sui flatu more meretricio, et sacerdotium deturpavit, et in Clerum et populum tyrannidem exercuit inauditam, et qui Regem Dominum suum literatorie ei scribens nominare renuit superviendo; nunc autem humiliatus, et Regem et Dominum suum fatetur et nominat, obediens factus invitus ei devocius serviendo. Eodem Anno Dominus Papa praedictum Archiepiscopum super excessibus accusatum multimodis in pleno Consistorio usque tercio, ore tenus vocavit, vocatumque publice in palacio et foro solempuiter sub voce praeconia et tuba proclamante a Temporalibus et Spiritualibus usque se suo repraesentaret aspectui suspensum esse promulgavit, omnibusque et singulis de Archiepiscopo conqueri volentibus justitiam facere repromisit. Cumque Archiepiscopus se citandum conspiccret, Regem adiit transfretandi licentiam periturus. Cujus adventum cum Rex cognovisset, thalami sui ostia omnibus intrare volentibus patere jussit, ut sermo quem adversus eum habiturus esset circumstantes non lateret: Quem hiis verbis Rex sic alloquitur. Licentiam transfretandi quam a nobis postulare venisti libenter tibi concedimus, revertendi autem tibi licentiam nullam permittimus sive et damus, m●mores doli et traudis ac proditionis quas in Parliamento Lincolniae cum Baronibus nostris in Regiam machinatus es Majestatem, cujus rei litera signo tuo sigillata testis est, et testimonium perhibet contra te evidenter; sed propter amorem beati Thomae et Ecclesiae cui praees reverentiam et honorem, vindictam hucusque distulimus, reservantes eam Papae qui nostras in te injurias ulcisceretur, et prout meruisti retribuet tibi utpote credimus et speramus Aprotectione vero nostra quam ipse requiris te prorsus excludimus, tibi omnem gratiam negantes et misericordiam, quia vero semper immisericors fuifti, et idcirco misericordiam consequi non mereris. Demum vero cum per Summi Pontificis Nuncios a spiritualibus et temporalibus suspensus, ac etiam peremptorie citatus continuo transfretavit, qui dignitatis suae statum animo revolvens, et ●anquam exilio proscriptus de redditu suo prorsus desperans, fiere caepit ultra m●●um moesticia plenus et dolore. Infoelix homo ille qui superbe jactando saepe dic●bat; Hominem sub coelo nen timeo, nunc autem mendax factus, et Papam timet et Regem, sua verens amittere aut sibi pejora pro suis demeritis avenire. Cumque se Summi Pontificis representaret obtutibus, ab ipso velut a vehementer indignante et irato continuo repulsus est, nullamque pene per annum ad Papam ingrediendi aut cum eo loquendi habere potuit facultatem. Papa vero per annum illum, permissu Regis, et spiritualia et t●mporalia universa per quendam Vasconem as usus proprios applicavit. Haec autem scripta sunt ut credatis, quia pater Augustinus habet potestatem in terra puniendi peccata, et suos indebite gravantes vindictam inferendi, et ut credentes ipsum et suos honoretis in nomine ejus. I find by this Letter of Humphrey de Waleden to the chancellor, that the King's Treasurer ordered two Writs to be issued to the Sheriffs of Kent, Surry and Sussex, to seize all the Corn of the Archbishop of Canterbury within their Counties. A Son treschier Seigneur, si lui plest, Sire Williame de Hamiltone chancellor nostre Bundela Brevium de Privato Sigillo, etc. An. 33 & 34 E 1. in Turri London Seigneur le Roy, le soen Humfrei de Waledene, si lui plest, honeurs & totes reverences. Sire come nadgieres aviez en maundement de mon Seigneur l'Evesque de Cestre Tresorier nostre Seigneur le Roy, qe vous me feiss●z avoir deus Briefs; un a Viesconte de Kent, e un autre a Viesconte de Surrey e Sussex, que bons fuissent pur moi, pur fair priser les blez de l'Ecceveschée de Canterbire; des quieux Briefs, lun de devoit estre ale au Viesconte de Surrey & Sussex fust tresublie, vous pri Sire, qe tien Brief come vous feistes au Viesconte de Kent, voillez faire au Viesconte de Surrey & Sussex, e envoier le me par le porteur de cest lettre. Nostre Sire vous guard e vous doint bone vie e lungge. This proud Archprelate being thus solemnly reprehended, suspended from his Spiritualties and Temporalties, banished the Realm, scorned, contemned both by the King, Pope, Clergy, People, to whom his pride and tyranny had rendered him very odious, continuing in exile to King Edward's death, was reduced to great extremities: For as * Antiu Eccles. Brit. p. 217, 218. Mat. Parker stories out of Stephen Berehuit, and annal Augustin. Eccles. Cantuar. Cum se à Regis praesentia subtraxisset antequam Papam proficisceretur inter Monachos Cantuarienses, quia ei jam egeno & proscripto nemo alemonia ministrare ausus est, aliquando dilituit, & ab his nutritus atque fotus est. Quo cognitio, eos quoque proscripsit Rex, vetuitque edicto, ne quis eis ad usus vitae necessarios ministraret. Tum 80. à Claustris Monachos praecipitavit, praedia in fiscum contulit, nec à fratribus quidam mendicantibus sublevati sunt, sed vicatim per singulas aedes eleemosynas petebant. Tandem Rex in exilium acto Roberto monasterio bonisque restitnit. Roberto autem Archiepiscopo in exilium acto, Wintoniensis Episcopus pro eo intercessit, eumque Dominum suum appellavit; Rex eo turbatus, Episcopum Winton. protectione sua privavit, ejusque bona in fiscum deferri jussit, quod alium quam Regem Dominum agnosceret, ac talem qui proditionis et manifestae in Regem contumaciae reus, vel subditi jus in suo regno amisisset. In Archiepiscopi exilio Clemens quintus Papa (by the King's consent, against his own Prerogative Royal) Cantuariensis sedis oeconomos constituit Gulielmum de Testa Archidiaconum Arravensem, & Petrum Amalinum Canonicum Burgensem, qui authoritate nixi Papali Norvicensem Episcopum de primitiis quas a suae Diocaesis Clero vendicavit in jus vocabant. Papa vero hoc motus exemplo, qui ea quae Episcopi in suis Diocaesibus sibi arrogaverunt, jure sive injuria usurpare, partaque ab aliis acquirere sibi solebat, proposuit et impetravit suae camerae primitias cujuscunque Ecclesiastici in Anglia beneficii triennio proximo vacaturi. In the Clause Roll and Roll of Rome, An. 34 E. 1. I find these ensuing Letters of King Edward the 1. sent by special Messengers to Pope Clement, and several Cardinals, concerning his premised convention of the Archbishop before him, his speeches to, and his complaints against him to the Pope, as the chief firebrand of the wars and seditions raised against him in all parts, the principle remora of his intended voyage to the Holy Land; and that he could expect no peace nor quietness in the Realm whiles he continued in any part thereof; which he importuned the Pope and Cardinals to consider of, and redress, by summoning him to his presence, etc. Ex Rotulo Romae, de An. 34 E 1. mem. 10. & Rot. Claus. m. 5, 17. & 24. Pro Rege de R. Archiepiscopo Cantuat. SAnctissimo in Christo Patri Domino C. Divina Providentia Sacrosanctae Romana & universalis Ecclesiae Summo Pontifici; Edwardus eadem Gratia Rex Angliae, etc. devota pedum oscula beatorum. Accedens ad praesentiam nostram nuper Cantuar. Archiepiscopus, post rumores aliquos quos de sacra Curia vestra dedicerat statum contingentes ipsius, apud nos institit & rogavit, quod nos sibi exhibere vellemus super aliquibus negotiis eum tangentibus gratiosos: Nos itaque hiis quae nobis dicere voluit intellectis, sibi duximus respondendum, quod ipse erga Nos ita se gesserat temporibus retroactis, ac procuraverat et fecerat nobis et nostris postposita ratione dedecus, dampna quamplurima et despectus, quodque per factores et procuratores suos regnum nostrum sic dudum commotum fuerat et turbatum, quod per ipsum non stetit, quin exhaeredati proculdubio fuissemus: quae quidem ad vestram natitiam retrolapsis temporibus credimus plenius pervenisse, quam modo literis exprimamus. Et quamvis ad alliciend. eundem ad mansuetudinem et venevolentiam erga nos et nostros curam apposuerimus diligentem, nichil nobis profuit, nec quicquam emendat●onis in ea parte percepimus, set potius eo amplius erga nos et nostros continuationem suae malevolentiae et contrarietatis sensimus effervere. Ind sibi diximus & express, quod non meruerat ullam in nobis gratiam invenire, nec etiam videbatur nobis quod sibi gratiam aliquam facere debebamus. Cum igitur (Pa●er Sanctissime) negotium Terrae Sanctae, sicut accepimus, multum insideat cordi vestro, de quo non mediocriter recreamur, ac nos etiam prae caeteris desiderabilibus cordis nostri dictum negotium geramus in votis, fuissemusque idem negotium jamdiu & diligentius prosecuti, nisi occupationes multiplices & immensae guerrarum & gravium turbationum contra nos inopinabiliter subortarum in diversis locis & partibus obstitissent, quarum pars magna per procurationem praefati Archiepiscopi ortum habuit et provenit, s●tque corditer beatitudinis vestrae omnes occasiones tollere per quas prosecutio praedicti negotii Terrae Sanctae possit aliqualiter impediri, Sanctitati vestrae affectuosis precibus supplicamus, quatinus praemissis si placet benigna meditatione pensatis, honore Dei praevio, sic de statu saepedicti Archiepiscopi vestra Providentia ordinet et disponat, quod ad praefati negotii Terrae Sanctae promotionis augmentum, ac nostri regnique nostri statum cedat pacificum et quietum. Quin considerata malevolentia quam in dicto Antistite versus nos et nostros absque culpa nostra invenimus habundare, credimus firmiter et tenemus, quod si contingeret ipsum diutius in praefato regno nostro vel alibi infra nostram potestatem morari, long plus solita fieret nobis contrarius et infestus, ac suis conatibus niteretur nos et nostros molestare, magisque gravare quam prius, nos et tranquillitatem regni nostri periculosius perturbando, nec aliquid videre scimus ad praesens quod sit iter nostrum impedire valeret, sicut mora ipsi●s infra potestatem nostram, prout superius est expressum. Conservet vos Altissimus ad regimen Ecclesiae suae Sanctae per tempora prospera & longiora. Dat. apud Wynton. sexto die Aprilis, Anno regni nostri 34. VEnerabili in Christo Patri Domino N. Dei gratia Episcopo Hostien. Amico Claus. 34 E 1. m. 17 dorso. suo charissimo; Edwardus, etc. salutem, & sincerae dilectionis affectum. Accedens ad praesentiam nostram nuper Cantuar. Archiepiscopus, post rumores aliquos quos de Apostolica sede dedicerat statum contingentes ipsius, etc. (ut supra usque ibi.) Cum igitur cordi Domini Summi Pontificis multum insidiat, sicut accepimus, negotium Terrae Sanctae de quo non mediocriter recreamur, ac nos, etc. ortum habuit & provenit, sitque cordi dicti Domini Summi Pontificis omnes occasiones tollerc per quas, etc. valeat aliqualiter impediri; sibi affectuosissime supplicamus, quatinus praenominatis benigna meditatione pensatis, honore Dei praevio, sic de siatu saepedicti Archiepiscopi, etc. (ut supra.) Quocirca Paternitatem vestrum de qua confidimus prece qua possumus deprecamur, quatinus ad promotionem eorum quae a praefato Domino Summo Pontisice fieri specialiter petimus in praemissis, opem dantes ei si placet et operam efficaces, taliter apud eum velitis supra nominatum negotium Dei et nostri intuitu promovere, quod vos cordi habere per effectum operis sentiamus quod sic instanter nostra devotio postulat & requirit. Dat. ut supra. Eodem modo scribitur subscriptis; viz. Venerabili in Christo Patri Domino P. Titulo Sanctae Priscae Presbytero Cardinali; Venerabili in Christo Patri Domino R. Sanctae Mariae Novae Diacono Cardinali; Venerabili in Christo Patri Tho. Jorz Titulo Sanctae Sabinae, Presbytero Cardinali. He likewise writ a Letter of the same date to his Constable at Bordeaux to promote this business (which he much laid to heart) with the Pope and Cardinals with all his power upon all occasions. REX dilecto Clerico suo Magistro Richardo de Haveringes Constabulario suo Burdeg. salutem. Discretionem vestram credimus non latere, qualiter Archiepiscopus Cantuar. erga nos se gessit temporibus retroactis, ac procuraverit et Claus. 34 E 1. m. 17. dorso. fecerit nobis et nostris omni ratione postposita dedecus, damna quamplurima et despectus, quodque per factores et procuratores suos regnum nostrum sic dudum commotum fuerat et turbatum, quod per ipsum non stetit quin exhaeredati proculdubio fuissemus. Cum itaque Domino Summo Pontifici per nostras Literas supplicamus, ut de statu dicti Archiepiscopi, quem semper nobis et nostris absque Culpa nostra invenimus malevolum et pro suis viribus adversantem sic ordinet et disponat, quod ad nostrum regnique nostri statum cedat pacificum et quierum, quoniam si contigeret ipsum diutius in praedicto regno nostro, vel alibi infra potestatem nostram morari, long plus solito fieret nobis contrarius et infestus, ac suis conatibus niteretur nos et nostros molestare, magisque grabare quam prius, nos et tranquillitatem regni nostri periculofius perturbando, nec aliquid videre sciamus ad praesens quod sic prosecutionem negotii Terrae Sanctae (quod gerimus in votis potissime) impedire valeret, sicut si idem Archiepiscopus infra potestatem nostram moram traberet longiorem. Vobis mandamus firmiter injungendo, quatinus erga dictum Dominum Summum Pontificem & Card. subscriptos, videlicet Dominum Hostien. Episcopum, Th. Tit. Sanctae Mariae novae Diacon. Cardinal. quibus super hujusmodi negotio scribimus, promoveatis idem negotium (quod multum insidet cordi nostro) totis viribus, totoque posse quotiens opus fuerit, et videbitis opportunum circa promotionem ipsius omnem quam poteritis diligentiam adhibentes. Dat. ut supra. These Letters he backed with this second Epistle, and another Nuncio to the Pope in July following, thus recorded in Rotulo Romae, An. 34 E. 1. PApae Rex, Devota pedum oscula beatorum. Licet interdum ex multa benevolencia Rot. Romae An. 34 E. 1. nu. 10. fidelium nostrorum dissimulemus offensas, illas tamen quae in nostri et dignitatis nostrae regiae prejudicium, contumeliam et contemptum per subditos nostros notabiliter committuntur eo minus dissimulare nos convenit, quo magis superioris injuria cresceret subjectorum culpis remanentibus impunitis. Sanè in memoria vestrae beatitudinis ea credimus residere quae nuper de statu Archiepiscopi Cantuar. discripsimus seriosè per literas nostras et nuncios speciales, qualiter idem Archiepiscopus erga nos se gesserat temporibus retroactio, ac procuraverat ac fecerat nobis et nostris postposita ratione, dedecus, dampna quamplurima et despectus; quotque fidelitatis vinculo ac devotionis debito non servatis, per factiones et procuraciones suas sic regnum nostrum et nonnullos de fidelibus nostris ejusdem contra nos dudum commoverat et turbarat, quod per ipsum non stetit quin exhaeredati proculdubio fuissemus, non ut exinde sibi profectus accresceret, set ut solum nos et statum nostrum lapsu praecipiti subvertisset. Et quamvis ad alliciendum eundem Nota. ad mansuetudinem & benevolenciam erga nos & nostros, adhibuissemus sollicitudinem opportunam, nichil nobis profuit, nec quicquam emendacionis in ea parte percepimus, set pocius eo amplius erga nos et nostros continuacionem suae malivolenciae et contrarietatis senfimus effervere. Et quia Pater sanctissime negocium terrae Sanctae, sicut accepimus, multum insidet cordi vestro, de quo, etc. (ut supra, sitque, etc. ut supra) aliqualiter impediri, Sanctitati vestrae duximus supplicandum, quatinus praemissis intenta si placet consideratione pensatis, honore Dei praevio, eo modo de statu saepedicti Archiepiscopi vestra providencia ordinare et disponere dignaretur, quod ad prefati negocii terrae Sanctae promocionis augmentum, ac nostri regnique nostri statum cederet pac●ficum et quietum. Quoniam considerata malivolencia, etc. (ut supra) habundare verisimiliter praesumimus, et tenemus quod si contingeret ipsum in praefato regno nostro vel alibi, etc. ut supra. nec aliquid videre sciamus, etc. (prout superius est expressum) Haec igitur Pater Sancte quae praemisimus innovanda et iteranda decrevimus, et desiderabiliter expectamus; volentes vestrae patere noticiae reverendae; quod si contingeret Archiepiscopum memoratum restitui, quod absit, statui pristino et honori, temporalia ipstus Archiepiscopatus quae ex certis causis sunt in manibus nostris ad praesens, ad quae quidem rehabenda indignum se reddidit, exigentibus gravibus suis excessibus atque demeritis, sibi restituere urgente conscientia non possemus. Et ut insuper de intencione nostra vobis plenius lique at in premissis, per dilectum clericum et secretarium nostrum magistrum Philippum Martelli, juris Civilis professorem Canonicum Cicestrens. de cujus fidei puritate fiduciae plenitudinem optinemus, quem ad vestram praesenciam destinamus super hiis mentem nostram vobis decrevimus lacius aperire, cui si placet dignemini in hiis quae ex parte nostra clemenciae vestrae expresserit viva voce fidem indubiam adhibere. Conservet, etc. ut supra. Dat. apud Preston secundo die Julii anno regni nostri, etc. 34. The Pope upon the King's Letters and Solicitations suspending the Archbishop from his Spiritua●ties and Temporalties, took occasion thereupon by a new usurpation to depute the custody as well of his Temporals as Spirituals to his own Nuncios in England, against the King's Crown, Dignity, and Custom of the Realm, whereupon the King by advice of his Counsel, to preserve the Rights of his Crown, seized upon and committed the custody of his Temporalties to Humphrey de Waleden, as the Fine Roll of 34 E 1. thus records. REX Omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod commistmus dilecto et fideli Fines 34 E. 1. pars unica De Archiepiscopatu Cantuar. commisso Humfrido de Waleden. nostro Humfrido de Waleden Archiepiscopatum Cantuar. quibusdam de causis in manu nostra existentem, custodiendum quamdin nobis placuerit. Ita quod deexitibus inde provenientibus nobis respondeat ad Scaccarium nostrum. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 8 die Jan. per ipsum Regem. Et mandatum est Militibus, etc. quod eidem Humfrido, etc. intendentes sint & respondentes, sicut praedictum est. In cujus, etc. Teste Rege, ut supra. Et mandatum est Waltero de Gloucestria Escaetori citra Trentam, quod eidem Humfrido Archiepiscopatum praedictum cum pertin. una cum exitibus per ipsum inde perceptis à tempore captionis ejusdem in manum Regis sine dilacione liberet, ita quod de dictis exitibus Regi ad Scaccarium praedictum ad plenum valeat respondere. Teste Rege ut supra. In August following the Church of Reycolure belonging to the Archbishopric of Canterbury being void, the King presented a Clerk unto it, (which was his principal Physician,) as this Record attests. MAgister Nicholaus de Dyngewiks Clericus, habet literas Regis de praesentacione Pat. 33 E. 4. m. 9 De praesentacione. ad Ecclesiam de Reycolure Cantuar. Dioc. vacantem, et ad donacionem Regis spectantem ratione temporalium Archiepiscopatus Cantuar. in man Regis existentium: Et diriguntur litterae Administratoribus Spiritualitatis Archiepiscopatus praedicti, a Seed Apostolica deputatis. In cujus, etc. Teste Rege apud Neuburgh in Tyndale 23 die Aug. per breve de privato Sigillo. Not long after the Pope being informed thereof, sent the King a Message, that he was much displeased with his seizure of the Temporalties, being contrary to the Canonical Sanctions; whereupon the King, though he asserted, that by the special Law and Prerogative of his Crown, and custom of the Realm (which the Canons could not control) he might justly seize the Temporalties, and take their Profits to his own use, yet he was contented, notwithstanding his right, out of his special favour and affection to the Pope's person, that the profits of the Temporalties seized in his hands should become the Popes, and be entirely delivered to those he should send to receive them, by the Guardian of them whom the King had appointed, who should give a reasonable account to them thereof, as this Letter of his informs us. SAnctissimo in Christo Patri Domino C. Divina Providentia Sacrosanctae Romanae ac universalis Ecclesiae Summo Pontifici, suus devotus filius E. ejusdem Gratia Rex Rot. Romae An. 34 E. 1. nu 9 memb. ●. Anglia, etc. cum omni devotione, devota pedum oscula beatorum. Placuit nuper Sanctitati vestrae Robertum Cantuar. Archiepiscopum ab Administratione spiritualium et temporalium suspondere, ipsumque Robertum ad vestrum examen specialiter evocare, ct etiam certas personas ad gerendam administrationem dictorum spiritualium et temporalium deputare: quae deputati● pro eo quod jurta assercionem virorum providorum de Consilio nostro, qui ad jura Coronae et dignitatis nostrae regiae manutenenda et conservanda specialiter deputantur, quoad temporalia dicti Archiepiscopatus in manifestum prejudicium dictarum Coronae et dignitatis nostrae redundabat, temporalia dicti Archiepiscopatus in manum nostram capi fecimus, prout nobis ex variis causis secundum Regni nostri consuetudinem licuit, et hoc jure nostro regio facere tenebamur: Et quia sanctissime Pater jam nuperrimè Nota. per dilectum Clericum nostrum Magistrum Thomam de Suerthia Canonicum London, (cui voluntatem vestram nobis referendam ut asserit, in junxistis) accepimus, quod captio hujusmodi vestrae fuit contraria voluntati, utpote Canonicis sanctionibus inimica. Nos Pater beatissime, licet dicta temporalia jure speciali dictae Coronae nostrae annexo, ipsa suspensione durante in manu nostra tenere, ipsorumque proventus possemus nostris usibus applicare, ob specialem tamen affectionem quam erga personam vestrae beatitudinis gerimus, et semper favente Deo quantum in nobis est gerere cupimus in futuro, volumus et concedimus, quod fructus et proventus dictorum temporalium sic in manu nostra existentium vestri f●ant, et illi seu illis quos ad hoc mittend. duxeritis integraliter liberenter. Mandavimus etenim custodi eorundum temporalium per nos deputato, quod ipsi per vos sic mittend. de ipsis fructibus et proventibus per rationabilem compotum sit respondens: De votiva autem responsione, etc. Conservet, etc. in longeva, etc. Dat. apud Brudele in Marchia S●otia 7. die Septembris. Anno, etc. 34. The King before this Letter and Grant to the Pope, having conferred the Church of Reycolure upon his Physician after the Archbishop's suspension, fearing that the Pope would eject him, writ this Letter to him, for his approbation and confirmation therein, and that he might hold his other former Benefice together with it, since his health and life did next under God principally depend upon him; and withal granted him this new authority to present to all benefices belonging to the Archbishopric which should from thenceforth become void. SAnctissimo in Christo Patri Domino C. Divina providentia Sacrosanctae Romana Rot. Romae, Anno 34 E 1. m. 4. nu 8. ac universalis Ecclesiae Summo Pontifici, suus devotus filius Edwardus eadem gracia Rex Angl. etc. devota pedum oscula beatorum. Pater sanctissime, status nostri negociorumque nostrorum certitudinem beatitudini vestrae referre norunt vivae voc●s oraculo Valetti vestri & nostri praesencium portitores. Quoad temporalia vero Archiepiscopatus Cantuar. Sanctitati vestrae per dilectum Clericum nostrum Magistrum Thomam de Suthwerke, ac per nostras literas jampridem meminimus nos scripsisse, quod licet de jure Coronae nostrae fructus temporalitatis Archiepiscopatus praedicti durante suspensione Archiepiscopi illius loci capere, et ad opus nostrum retinere possemus, sicut datum est nobis intelligi per discretos viros de nostro consilio legum et consuetudinum regni nostri habentes noticiam pleniorem. Nos tamen ob specialem affectionem quam erga sanctissimam personam vestram optinemus, concessimus et concedimus, quod Custos dictorum temporalium per nos deputatus, de fructibus et proventibus dictorum temporalium durante suspensione praedicta, illi quem ad recipiendum fructus et proventus hujusmodi duxeritis assignandum plenarie sit respondens. Et praeter haec Pater sanctae, volumus et concedimus, quod de beneficiis ecclesiasticis pertinentibus ad collacionem Archiepiscopi memorati ordinare pro vestrae Sanctitatis arbitrio valeatis, dictae suspensionis tempore perdurante. Verum quia postquam temporalia praedicta capi fecimus in manum nostram, ac diu ante confectionem praesencium, dilectum Clericum nostrum Magistrum Nicholaum de Tyngewyk medico nostro (cui post Deum grates referimus de vita & reconvalescentia nostra de infirmitate qua jam per aliqua tempora eramus fatigati) praesentavimus ad Ecclesiam de Recolure quae vacavit post captionem supradictam, Paternitati vestrae devota precum instancia supplicamus, quatinus eidem Clerico nostro gratiam velitis facere specialem, et taliter circa statum suum paternae provisionis munificentia ordinare, quod idem Magister Nicholaus dictam Ecclesiam de Recolure, una cum Ecclesia de Colleshulle Sarum Dioc. quam adeptus fuit ante praesentacionem sibi factam de Ecclesia de Recolure antedicta, ipsamque tenet in praesenti, retinere valeat et habere. Hanc autem requisicionem nostram quam vestrae clemenciae ex intimo cordis affectu facimus in hac parte, favorabiliter exaudire dignemini, graciosisque affectibus adimplere, sicut vitam nostram diligitis, nostrique corporis sospitatem. Praesertim cum eundem Nicholaum, periciorem et aptiorem de regno nostro pro cura et custodia status et sanitatis nostrae nostro judicio reputemus, e●que ex toto curam corporis nostri commiserimus, ob grandem fiduciam quam de ipsius pericia optinemus. Conservet vos, etc. Dat. apud Hantwysell 11 die Septembris. Anno regni nostri 34. I find that the King had formerly granted this Benefice to Simon de Faveresham who had quitted the Archdeaconry of Canterbury (whereof he was in possession by the King's presentation) at his request to Lebreto an Italian recommended to it by the Pope, who yet was disturbed and cited before the Pope by another who pretended a provision to Raicolure from this Pope, in whose behalf the King sent this Epistle to him. SAnctissimo in Christo Patri Domino C. divina providencia Sacrosanctae Romanae Cl 34 E 1. m. 16. Pro Magistro Sim●ne de Faveresham. ac Universalis Ecclesiae Summo Pontifici, Edwardus eadem gratia Rex Angl. etc. devota pedum oscula beatorum. Vir magnificae probitatis Magister Simon de Faveresham Doctor in Theologica facultate, assiduè studiis virtutum invigilans, eminencia scienciae literalis, morum gravitate & vitae mundicia aliorumque laudabilium suffragio meritorum, adco dicitur insigniri, quod apud clemenciam vestram judicio nostro meretur favoris plenitudinem invenire. Cum itaque dictus Magister Simon vestris volens devote in omnibus obtemperare mandatis, Archidiaconatum Cantuariensem quem nuper fuerat assecutus, et aliquandiu ipsius pacifica possessione gavisus, praetextu collacionis Nato dilecti et fidelis nostri Amaneni de Lebreto, de Archidiaconatu praedicto per vos factae absque difficultate dimiserit, subsequenterque Ecclesiam de Raicolure Dioc. Cantuar. adeptus, occasione cujusdam provisionis quae pro quodam Clerico, long utique ab ipsius Simonis meritis et bonitate distante, auctoritate vestra in dicta Dioc. dicitur emanasse, super eadem Ecclesia inquietari timeat et vexari; Sanctitati vestrae precibus supplicamus, quatinus hiis quae praemisimus, et aliis eciam quae de tam probo et famoso Clerico praedicantur clementi meditacione pensatis, sic eum habere dignemini in hiis quae statum contingunt ipsius, gratiosis affectibus commendatum, ac Apostolici favoris gracia prosequi speciali, ut in effectu percipiat quod suggesserit nostrae mentis affectus. Conservet vos altissimus ad regimen Ecclesiae suae sanctae per tempora prospera & longaeva. Dat. apud Wolveseye 12. die April, After which it seems he quitting his presentation to Raicolure, the King presented his Physician to it notwithstanding the Pope's provision, which he would not admit of, and the Pope notwithstanding his premised Letters refused to recall. The King having now crushed the Earls and Barons who had formerly opposed and conspired against him, with this Archbishop, the Captain, chief author, and encourager of their conspiracy, * Mat. Parker, Antiq. Eccles. Brit. p. 216. Tho. Walsingham, Hist. Angl. p. 63. & Ypodigma, p. 97. Quia hujus intestinae seditionis causam, juramentum regni sui Proceribus de observandis eorum privilegiis et immunitatibus a se praestitum esse senserat, ejus religione amplius non teneri, sed Papali authoritate solvi voluit: obtinuitque Rex a Domino Papa absolutionem a juramento quod invitus praestiterat super observantia libertatum alias a Comitibus et Baronibus exactarum; usus consuetudine et cautela paterna, (scilicet avi & patris sui Regis Johannis & Henrici 3.) qui quociens instabat necessitas de facili jurare voluit, se satisfacturum votis eorum, et eadem facilitate voluit resilire quotiens sibi tempus commodius arrideret, praetendens semper Papalem absolutionem a praestito juramento: Qua Regum tàm supina caecitate, Papalis jurisdictio ad eam magnitudinem crevit, ut Reges plus quam Egyptiaca obscuritate involuti, Papae tantum authoritatis deferentes, quaecunque vel firmissima ac sanctissima jura atque foedera ea dissolvi posse, saepe ad suam et regnorum perniciem credebant. † Mat West. ●. 457. In hebdomada Paschae, fecit Rex publicari Bullam Apostolicam super absolutione juramenti praestiti super deafforestatione jampridem facta et servanda, excommunicando jusjurandum illud servare volentes, dampnantes vero illud approbat et absolvit. What could be more atheistical, antichristian, diabolical, scandalous, destructive to Christian Religion, public faith, honesty, justice, and human society, then for this and other Popes by their impious Bulls to canonize professed perjury, and breach of solemn Oaths for a Christian virtue; and damn the observation of them for a most detestable crime? yea to excommunicate all those as unworthy the privilege, name, or society of Christians, who made a conscience to observe their solemn sacred Oaths; & yet to approve, absolve all those as most innocent and meritorious Christians, who perfidiously and wilfully violated them? * Danie's History, p. 200. This letting loose the Lion, and untying the King from the Covenant made with his Subjects concerning their Charters confirmed to them by his three last Acts of Parliament, by absolving him from his Oath, was an Act of little Piety in the Pope, and of as little conscience in the King; who (as if he now should have no more need of his Subjects) discovered with what sincerity he did it: is Samuel Danicls just censure of, and observation thereon. Which unworthy Act God himself immediately after exemplarily retaliated, by the Scots violation of their Oaths, Covenants, and new Ordinance most solemnly made and sworn by them to King Edward in Parliament without any Papal absolution, and raising new rebellions and wars against him, when he was most secure, to his unparallelled vexation. This year Pope * See here, p. 1077. Clement following the rapines of his avaricious predecessors, sent William Testa (a foreign Archdeacon) into England as his Nuncio, to collect all the Dimes, Peter-pences, and other duties belonging to the Church of Rome and See Apostolic, with the arrears of the Dimes belonging to Pope Boniface the 8. in England, Scotland, Wales & Ireland, the goods of a Cardinal & others dying intestate, and all indistinct Legacies, gifts, compositions, penalties, redemption of vows formerly made, or imposed, for the relief of the Holy Land, (only in pretext, but in truth for the Popes, Roman Churches, and the King's use, who shared this prey between them) desiring his favourable protection and assistance therein by this Bull, which I found in the White Tower (the beginning whereof being defaced in some words I have conjecturally supplied in a Parenthesis.) CLemens Episcopus, Servus servorum Dei, Charissimo in Christo filio Edwardo Regi Angliae Illustri salutem, & Apostolicam benedictionem. Illam (confidentiam Anno 33 E 1. in Turri London. de tua Excellentia suscepimus) quod preces nostras prompto affectu susciptas, et effectu benivolo studeas adimplere. Hinc (est quod ex Serenitatis Regiae tuae prompta) Ecclesiae Romanae devotione, dilectum filium Gulielmum Testa Archidiaconum Aranen. Ecclesiae (de circumspectione) ipsius fidelitate et legalitate confisi, Collectorem et Exactorem Decimarum et Denarii (S. Petri, quae in) partibus Angliae, Scotiae, Walliae & Hiberniae Ecclesiae praedictae debentur, necnon residui procurationum et (arreragiorum) dictae Sedis quae adhuc restant persolvend. quaeque juxta quandam Ordinationem faelicis recordationis Bonifacii Papae 8. praedecessoris nostri, ad dictam Ecclesiam pertinent, ac bonorum bonae memoriae Giffredi Episcopi Parma, necnon Nuncii dictae Sedis in illis partibus, qui apud Sedem eandem intestatus decessit, (the Pope then claiming intestate Cardinals and Bishops goods within his Territories to himself) et indistincte Legatorum, necnon pecuniariarum poenarum quae frequenter (●icut accepimus) in eisdem partibus promittuntur in diversis contractibus pro Terrae Sanctae (auxilio) et etiam committuntur, et generaliter omnium quae ex testamento, ex votis seu votorum redemptionibus tam Crucesignatorum quam aliorum quomodocunque, dictae Terrae subsidio, aut alias ipsi Ecclesiae in eisdem partibus quacunque ratione vel causa quomodolibet debentur per nostras sub dicta forma Literas duximus deputandum: Et ad ea favour Regius esse nosiis plurimum oportunius. Serenitatem * itaque Regiam rogamus et hortamur artente, quatinus eundem Collectorem, pro nostra et Apostolicae Sedis reverentia habere velis propensius commendatum. Ita quod idem Collector hujusmodi officium per nos ei commissum, Regalis Excellentiae dextera suffragante facilius et liberius exequi valeat, et nos Magnificentiam Regiam exinde dignis in Domino laudibus commendare possumus. Dat. Naverii 10 Kal. Aprilis, Pontificatus nostri, Anno primo. To the Transcript of this Bull, this ensuing Cedule was annexed, (some words whereof in the beginning of several lines being torn and defaced, are supplied in a parenthesis) containing some requests of this William Testa made to the King, for the speedy clearing of all doubts and questions that might arise between the King and him in the Execution of the Pope's Commission, in such points as might intrech upon the King's Crown and Dignity, (as some of them did) and the more effectual collection of such arrears, and sums of money belonging to the Pope and Roman See, by the King's favour and assistance, as no ways entrenched upon his Crown or prerogative. (REgiae Excellentiae supplicat Gulielmus Testa Archidiaconus Arraven. Domini Papae Capellanus) & in partibus Anglicanis Nuncius, quatinus juxta (tenorem Anno 34 E 1. in Turri London. Literarum Regiae) Majestati directarum in negociis ab Apostolica sede sibi Commissis eidem Nuntio (in collectionibus pecuniarum) et aliis Romanae Ecclesiae negociis sibi commissis, et etiam committend. sibi et suis (de gratia sua speciali consilium, auxilium) et favorem impendat, & nullas injurias seu molestias aut impedimenta (inferat vel inferri permittat) quominus ipsa, sine praejudicio Regis possit executioni mandare. Item, (Quod Dominus Rex in omnibus) negotiis dicto Nuncio commissis eidem Nuncio declaret et exprimat, si qua sibi vel Coronae suae praejudicialia inveniantur, ut super illis supersedere valeat, et super aliis commissa sibi negotia exercere, juxta Regiae Majestatis benevolentiam et favorem. Item, Cum propter multa Nuncio praedicto commissa, seu etiam a sede Apostolica committenda, aliqua forsitan dubia possent emergere, pro (quorum declaratione) idem Nuncius super puncto quolibet Regiam Majestatem personaliter adire non possit, nec etiam pluries velit inquietare dictam Regiam Majestatem; Placeat sibi aliquibus viris Ecclesiasticis declarationem dubiorum committere praedictorum, ut ad ipsos quociens opus fuerit possit habere recursum, et quod Literas Apostolicas sibi directas ac etiam dirigendas publicare valeat locis et temporibus opportunis, et libere uti eisdem sine praejudicio Coronae praedictae. Item, Quod quoscunque debitores tam Romanae Ecclesiae quam Terrae Sanctae ad solvend. ea quae debent possit compellere per auxilium brachii secularis, si per censuram Ecclesiasticam coherceri non possent. Item, Quod ad Informationem dicti Nuncii, omnia Registra, Rotuli, & quaecunque aliae informationes suum officium contingentia sibi deliberentur, & (arreragia Decimae & pecuniae Terrae Sanctae, quae per Collectores) Domini Regis recepta fuerint, seu etiam consignata tempore Gerardi de Pocorarii praedecessoris ejusdem, si aliter non possit exequi officium supradictum. How extravagantly and oppressively this Papal Collector demeaned himself in the execution of this Bull to the prejudice of the Kingdom, Church, People, and what sad petitions, complaints were made against him to the King and Parliament, and what oppositions, Laws they thereupon made against them, and the like Papal exactions in future ages, I shall fully relate in its proper * An. 35 E 1. time and place. The Masters and Scholars of the University of Cambridge being beaten and assaulted in their Lodgings by the Townsmen and others this year; the King (out of his care of learning, and God's worship) issued this Commission to examine the Trespass, and certify him the truth thereof. REX dilectis & fidelibus suis Rogero de Heggham & Roberto de Baiocis, salutem. Pat. 33 E 1. pars 1. m. 17. Pro Magistris & Scolaribus Cantebr. Quia ex gravi querela Magistrorum et Scolarium Universitatis Cantebr. accepimus, quod quidam malefactores et pacis nostrae perturbatores dictam Universitatem impugnare, et effectum disciplinae scolarizancium ibidem perturbare machinantes, ostia quorundam hospiciorum eorundem Magistrorum et Scolarium in villa praedicta vi et armis fregerunt, et in Magistros et Scolares in eisdem hospiciis inventos insultum fecerunt, et ipsos verberaverunt, vulneraverunt, et male tractaverunt, et alia enormia eis intulerunt, in ipsorum Scolarium et Magistrorum dampnum non modicum, et studii sui, per quod cultus divinus in regno nostro augmentari posset, retardacionem manifestam, et contra pacem nostram; assignavimus vos ad inquirendum per Sacramentum proborum, etc. de Comitatu Cantebr. per quos, etc. de nominibus praedictorum malefactorum, & super transgressione praedicta plenius veritatem. Et ideo vobis mandamus, quod ad certos, etc. quos, etc. inquisicionem inde faciatis, & eam distinctè & apertè factam nobis sub sigillis vestris & sigillis eorum per quos facta fuerit sine dilacione mittatis & hoc breve. Mandavimus enim Vicecomiti nostro Com. praedicti, quod ad certos, etc. venire faciat coram vobis tot & tales probos, etc. de Balliva sua, per quos, etc. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 7 die Marcii. Per Petitionem de Consilio. Within few days after, upon the Universities Petition, he granted them liberty during his royal pleasure, to hold plea of personal actions between Scholars and Townsmen before their Chancellor, notwithstanding any Writ of Prohibition. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis, quod de gratia nostra speciali Pat. 33 E 1. m. 26. Pro Scolaribus Universitatis Cantebrig. concessimus Scholaribus Vniversitatis Cantebr. quod de omnibus actionibus personalibus possint convenire Burgenses et alios Laicos Municipii nostri Cantebr. coram Cancellario ejusdem Vniversitatis, et quod per prohibicionem nostram super hoc nequaquam impediantur. In cujus, etc. Pro nostrae libito voluntatis duraturas. Teste Rege apud Westm. 12 die Marcii. Per * See here, p. 1064. Petitionem de Consilio, & per idem Cons. congregatum. The King likewise for the tranquillity and quiet of the Scholars and Students of this University, confirmed the Charter of King Henry the 3d. his father, that no Tourneys, Justs or Tilt should be used in Cambridge, nor within 5. miles thereof under severe penalties. REX Vic. Cantebr. qui pro tempore fuerit, salutem. Cum celebris memoriae Dominus H. quondam Rex Angliae, pater noster, per cartam suam quam confirmavimus, Pat. 33 E 1. pars 2. m 4. Pro Magistris & Scolaribus Universitatis Cantebr. concesserit Magistris et Scolaribus Vniversitatis Cantebr. Quod Torneamenta aliqua, aventurae, justae, seu hujusmodi hastiludia non fierent in villa Cantebr. seu per quinque miliaria circumquaque torneare, justas facere seu aventuras, vel alia hastiludia quaerere seu exercere praesumerent: Nos tranquillitatem ibidem studencium affectantes, et concessionem et inhibitionem praedictas inviolabiliter observari volentes; Tibi praecipimus, quod quociens Torneamenta aliqua, aventuras, justas, seu hujusmodi hastiludia in eadem villa, seu alibi infra praedicta quinque miliaria circumquaque proclamari contigerit, ad requisitionem Magistrorum et Scolarium ejusdem Vniversitatis, Ne quis Torneamenta aliqua, justas, aventuras, seu hastiludia aliqua ibidem, seu infra praedicta quinque miliaria exercere praesumat ex parte nostra publice proclamari facias, et firmiter inhiberi. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 7 die Novembris. He likewise issued this Writ to the Sheriff of Cambridge, for the apprehending of Thomas Pecche, and others, for presuming to proclaim a Justs there, in contempt of his former Writ. REX Vic. Cantebr. salutem. Cum celebris memoriae Dominus H. quondam Rex Claus. 33 E 1. m. 3. Pro Thoma Pecche, & alattachiand. Angl. pater noster, per cartam suam quam confirmavimus concesserit Magistris & Scolaribus Universitatis Cantebr. Quod torneamenta aliqua, abenturae, justae, seu hujusmodi hastiludia non fierent in villa praedicta, seu per quinque miliaria circumquaque, et sub gravi forisfactura inhibuerit, ne quis de regno Angliae apud Villam praedictam seu alibi infra praedicta quinque miliaria circumquaque torneare, justas facere seu aventuras, seu alia hastiludia quaerere praesumeret contra concessionem praedictam: Ac licet Major Villae praedictae, Thoma Pecche, Rogero Tamery, Nicholas Bath, Roberto Honel, Philippo Colevill, Warino de Bassingburn, Johanni de Exning, Waltero de Orewell, Johanni de Hunton, Henr. Chaumberleyg de Beks, & aliis qui nuper justas in dicta villa proclamari fecerint, infra eandem villam inhibuerit ex parte nostra, ne justas aliquas contra tenorem Cartae et confirmationis nostrae praedictarum facere praesumerent quovismodo, iidem nichilominus Thomas, Rogerus, Nicholaus, Robertus, Philippus, Warinus, Johannes, Johannes, Walterus, Johannes & Henricus prohibicione hujusmodi non obstante, justas prope Villam praedictam sacere praesumpserunt, in nostri contemptum, et quietis ac tranquillitatis Magistrorum et Scolarium praedictorum perturbacionem manifestam. Et quia hujusmodi transgressionem et contemptum relinquere nolumus impunitos; tibi praecipimus firmiter injungentes, quod praedictos Thomam, Rogerum, Nicholaum, Robertum, Philippum, Warinum, Johannem, Walterum, Johannem & Henricum, ubicumque eos infra ballivam tuam contigerit inveniri, per corpora sua sine dilacione attach. et in prisona nostra, salvo custodias, donec aliud inde a nobis per literam sub privato sigillo nostro receperis in mandatis. Et si fortè aliqui ipsorum in Balliva tua non poterint inveniri, tunc nobis de nominibus eorundem & de locis in quibus fuerint conversantes constare facias indilatè. Teste Rege apud Westmonasterium, septimo die Novembris. Per ipsum Regem. He likewise gave his royal assent for settling several shops and an house in Oxford upon Baylioll College, demised to them by William Burnell, for the better maintenance of Scholars and learning therein. REX Omnibus ad quos, etc. salutem. Quia accepimus per Inquisicionem quam Pat. 33 E 1. m. 1 intus. Pro Magistro & Scolaribus Domus de Balliolo in Oxon. per Vic. nostrum Oxon. fieri fecimus, quod non est ad dampnum vel praejudicium nostrum, aut aliorum, si concedamus Hugoni de Scales, Galfrido de Heghham, & Johanni de Borham, executoribus Testamenti Magistri Willielmi Burnel quondam Praepositi Wellensis, quod ipsi novem shopas cum pertin. in Oxon. quae de nobis tenentur, et unum messuagium cum pertin. in eadem villa quae idem Willielmus in testamento suo eisdem executoribus legavit, ad executionem Testamenti sui inde faciendam, dare possint & assignare dilectis nobis in Christo Magistro Domus Scolarium de Baliolo Oxon. & Scolaribus ejusdem Domus, Habend. & tenend. eisdem Magistro & Scolaribus, et successoribus suis Magistris & Scolaribus ejusdem Domus de nobis & haeredibus nostris, & aliis Capitalibus Dominis feodi illius per servicia inde debita & consueta imperpetuum. Nos per finem quem praedictus Magister fecit nobiscum in Cancellaria nostra, concessimus & licentiam dedimus pro nobis & haeredibus nostris, quantum in nobis est, praefatis executoribus, quod ipsi shopas & messuagium predict▪ come pertin. dare possint & assignare praedictis Magistro & Scolaribus, Habend. & tenend. sibi & successoribus suis Magistris & Scolaribus ejusdem Domus de nobis & haeredibus nostris, & aliis Capitalibus Dominis feodi illius per servicia inde debita & consueta, imperpetuum, & eisdem Magistro & Scholaribus quod ipsi shopas & messuagium praedicta cum pertin. à praefatis executoribus recipere possint. Habend. & tenend. sibi & successoribus suis praedictis, sicut praedictum est, tenore praesencium similiter licentiam dedimus specialem, Statuto nostro de terris & tenement▪ ad manum mortuam non ponendis edito nonobstante; Nolentes quod iidem Executores, aut praedicti Magistri, & Scholates seu successores sui ratione praemissorum per nos vel haer. nostros, Justiciarios, Escaetores, Vicecomites, Ballivos, aut alios Ministros nostros quoscunque occasionentur, molestentur in aliquo seu graventur. In cujus, etc. Teste Rege apud Swaton, sextodecimo die Januarii, & dupp. REX Majori & Ballivis Oxon. salutem. Cum per literas nostras Patentes concesserimus, & licenciam Claus. 33 E 1. pars 1. m. 2. Pro Scolaribus Domus de Balliolo Oxon. dederimus dilectis nobis in Christo Magistro Domus Scolarium de Balliolo Oxon. & Scolaribus ejusdem Domus, quod ipsi unum messuagium & novem shopas cum pertin. in Oxon. quae Magister Willielmus Burnel nuper Praepositus Ecclesiae Wellen. defunctus in Testamento suo eisdem Magistro et Scolaribus legavit, ab executoribus Testamenti ipsius Magistri Willielmi juxta formam dicti legati recipere possent; Habenda & tenenda eisdem Magistro & Scolaribus & successoribus suis de nobis & haeredibus nostris, & Capitalibus Dominis feodi illius per servicia inde debita & consueta, prout in literis nostris praedictis plenius continentur, quod quidem testamentum coram vobis in Curia vestra modo debito ut dicitur est probatum; Vobis precipimus, quod si praedicta messuagium & Shopae praefatis scolaribus ut praedicitur sint legata, & testamentum predictum coram vobis ut praedictum est sit probatum, tunc eisdem magistro & scolaribus praedicta Messuagium & Shopas liberetis, tenenda juxta formam legacionis testamenti praedicti ac probationis ejusdem, necnon juxta consuetudinem ejusdem villae & juxta licentiam nostram supradictam, salvo jure cujuslibet. Teste Rege apud Westm. 5. die Novembr. Eodem modo mandatum est Balivis Margaretae Reginae Angliae de praedicta villa. Teste u● supra. How all the ancient Lands, Revenues, Temporal and Ecclesiastical Royalties, Liberties, Privileges, and Sanctuary, granted to the Church of St. Peter's in York, and to the Canons, Dean, Chapter, or Archbishop thereof, out of reverence to St. Peter the Prince of the Apostles (who had his Chair therein, as well as at Rome, and likewise his * Here Tom. 1. p. 33. 346. Tho. Stubs Actus Pontif. Ebor. col. 1703. 1704. Banner carried in the Wars in the forefront of the Army) were originally derived from the Piety, Bounty, and Ecclesiastical Sovereignty of our Kings, not from the Pope; and what they were, this memorable Charter of King Edward the first, which recites and confirms them, will at large instruct us. † Chart. 33 E. 1. m. 6. pars 1. Pro Decano & Capitulo Ecclesiae beati Petri Eborum. REX Archiepiscopis, etc. salutem. Inspeximus Chartam confirmationis, & declarationis quarundam Libertatum necnon innovationis ac uberioris concessionis Libertatum in eadem contentarum, quam celebris memoriae Dominus H. quondam Rex Angliae Pater noster fecit Ecclesiae Sancti Petri Eborum & Decano & Capitulo ejusdem, in haec verba. Henricus Dei gratiâ Rex Angliae, Dominus Hiberniae, Dux Normanniae & Acquitan. Comes Andegav. Archiepiscopis, Episcopis, Abbatibus, Prioribus, Comitibus, Baronibus, Justice. Vicecomitibus, Praepositis, Ministris, & omnibus Balivis & fidelibus suis salutem. Inspeximus Chartam quum Dominus Henricus quondam Rex Angliae proavus noster fecit Ecclesiae Sancti Petri Eborum, in haec verba. Henricus Rex Angliae, Archiepiscopis, Episcopis, Abbatibus, Consulibus, Proceribus, & Universis fidelibus suis Francis & Anglis totius Angliae salutem. Possessiones & dignitates & libertates & consuetudines quas habuit Eborum Ecclesia. Concedo & Regia authoritate presenti Carta con●●rmo, sicut hic subscriptae sunt sub Regibus antiquis & Archiepiscopis quod plerique meminisse possunt, Edwardo Rege Aldredo Archiepiscopo fuit Ecclesiae Sancti Petri consuetudo egregiae libertatis, ●i quis enim quemlibet cujus●unque facinoris aut flagitii reum & convictum infra atrium Ecclesiae caperet & detineret, universali judicio vi. hundreth emendebat. Si vero infra Ecclesiam xij. hundreth infra Chorum xiij. P●nitentia quoque de singulis sicut de Sacrilegis injuncta in hundreth viij l●b continentur. Quod si aliquis vesano spiritu agitatus Diabolico ausu quenquam capere presumeret in Cathedra lapidea juxta altar, quam Angli vocant Fridstall, id est, Cathedra quietudinis vel pacis, hujus tam flagitiosi sacrilegii emendatio sub nullo judicio erat, sub nullo pecuniae numero claudebatur, set apud Anglos Boeeles, hoc est sine emenda vocabatur. Hae Emendae nihil ad Archiepiscopum sed ad Canonicos pertinebant, Canonici Sancti Petri in Hird, id est domestica vel intrinseca familia appellabatur Fena Canonicorum, propriè Mensa Sancti Petri. Denique, siquae in Ecclesia, vel in Cimiterio, vel in domibus Canonicorum, vel in terris eorum injusta agentur, aut ipsi Canonici adversus se invicem, aut adversus alios, vel alii adversus Canonicos vel adversus al●os, forisfactura nulla Archiepiscopo, set tota Canonicis judicabatur; Archiepiscopus autem in rebus Canonicorum hoc tantum juris habebat, quod defuncto Canonico, ipse aliis praelationes, & praebendas praebeat; nec tamen sine consilio et assensu Decani et Capituli. Si vero Archiepiscopus adversus Apostolicum vel Regem comm●tteret ad quod redimendum vel pacificandum pecunia opus esset, nihil tamen Canonici Archiepiscopo praeter suam voluntatem darent, et pecunia Canonicorum et hominum eorum pro Commisso vel debito Archiepiscopi, nec etiam in namium caperentur. Habeant Canonici in domibus & in terr●s suis Soccam & Saccam, Tol & Theme, Inv●ll & Uvell, & Infangenetheefe, et omnes easdem honoris et Libertatis consuetudines, quas ipse Rex in terris suis habebat, et quas Archiepiscopus de Domino Deo et de Rege tenebat: Hoc etiam amplius, quod nemo de terra Canonicorum Wapenthaemort nec Trydingmet nec Shyresmet sequebatur; Sed calumpnians aut calumniatus ante ostium Monasterii Sancti Petri rectitudinem & recipiebat & faciebat. Hoc autem a religiosis principibus et bonis antecessoribus sic provisnm est, quamvis Canonici placitantes pulsato * signo. signato ad horas Canonicas, cito possent regredi: Archiepiscopo vero per Senescallos, & Praefectos, & Milites suos facilius erat praedicta placita sequi & tenere. Si vero aliquis terram aliquam Sancto Petro daret vel venderet, nemo postea Soccam vel Saccum, Tol & Theme in illa clamabat, sed easdem consuetudines quas & alia terra Sancti Petri ista habebat; tantum amoris et reverentiae Antecessores nostri huic Sanctae Principis Apostolorum Ecclesiae deferebant. Q●ando autem Rex congregabat exercitum, unus homo tantum preparabatur de tota terra Canonicorum cum vexillo Sancti Petri, qui si Burgenses in exercitum irent Dux & S●gnifer eye procederet, sine Burgensibus vero nec ●pse iret. Hanc etiam consuetudinem sive dignitatem habeant Canonici Sancti Petri ab Antecessoribus Regibus, nominatim quoque à Rege Edwardo concessam & confirmatam, ut nullus de familia Regis vel de exercitu ejus in propriis domibus Canonicorum, nec in Civitate, nec extra hospitetur. Vbicunque fit duellum Eborum juramenta debent fieri supra textum vel super reliquias Ecclesiae Sancti Petri, et facto duello Victor arma Victi ad Ecclesiam Sancti Petri offerat, gracias agens Deo, et Sancto Petro (here conjoined as equals) pro victoria. Si Canonici vel homines eorum Clamorem fecerint in placitis Regis, Clamour eorum ante omnem causam terminetur, quanium potest terminari, servata Ecclesiae dignitate. Teste Archiepisc. Eborum, W. Giff. Episc. Wynton, W. Berlo Episc. Lincolniae, R. Flamb Episc. Dunelm. W. Com. de Warr. R. Basset, G. Rysdel, F. fill. Sygulfi apud Wynton. Nos autem concessionem & confirmationem praedictam ratam & gratam habentes, eam pro nobis & Haeredibus nostris praedictae Ecclesiae concedimus & confirmamus, sicut praefata Charta ipsius Regis Henrici rationabiliter testatur, & sicut eadem Ecclesia Libertatibus in praedicta Charta contentis hucusque usa est. Et ad declarationem quarundam Libertatum in eadem Charta sub quibusdam generalitatibus contentarum & concessionem libertatum uberiorem, concedimus Decano & Capitulo ejusdem Ecclesiae, & hac Charta nostra confirmamus pro nobis & Haeredibus nostris, quod ipsi Decanus & Capitulum habeant omnia amerciamenta omnium hominum suorum ad ipsos Decanum & Capitulum & singulos Canonicos pertinentium, & fines pro eisdem amerciamentis, ita quod ad nos vel Haeredes nostros nichil inde pertineat: sed ipsi Decanus & Capitulum & Canonici recipiant de hominibus suis quicquid de eisdem recipere deberemus de praedictis pro quocunque delicto seu transgressione amerciati fuerint in Curia nostra, sive coram nobis vel Baronibus nostris de Scaccario, sive coram Justiciariis nostris de Banco, sive coram Justice. nostris, Itinerantibus ad communia placita, sive coram Justic nostris assignatis ad quascunque Assizas capiendas vel Gavilas deliberandas, seu ad quascunque Inquisitiones faciendas, sive etiam amerciati fuerint coram quibuscunque aliis Justice. nostris, Vicecomitibus, Inquisitoribus, Praepositis, Ballivis, vel aliis Ministris nostris ad quodcunque officium ex parte nostra deputatis, exceptis Justice. nostris & haeredum nostrorum ad placita forestae nostrae deputatis. Salvis nobis & Haeredibus nostris amerciamentis praedictorum Decani & Capituli de propriis delictis suis ubicunque in Curia nostra amerciati fuerint, & omnibus aliis finibus quam pro amerciamentis hominum suorum, quos ipsi & quicunque homines sui fecerint nobiscum, vel coram quibuscunque Justice. aut aliis Ballivis nostris: Salvis etiam nobis placitis forestae nostrae et omnibus finibus et amerciamentis proventuris de ipsis et hominibus suis de eadem foresta. Et quod iidem Decanus & Capitulum imperpetuum habeant omnia Catalla & Bona quorumcunque hominum suorum utlagatorum, Damnatorum, & fugitivorum de quibus posset ad nos aliquis quaestus pertinere sive hominis, sive illius Capituli, sive Decani, sive singularis Canonici, & etiam animalia in terris suis quae vocantur Weyf. Volumus etiam & concedimus pro nobis & haeredibus nostris quod iidem Decanus & Capitulum, & singuli Canonici, atque eorum Successores, & eorum homines universi sint quieti in Civitate & Burgo, in Feriis & Nundinis, in transitu Pontium & Maris Portuum, & in omnibus locis per totam Angliam, Hiberniam, & Walliam, & omnes terras & aquas nostras, de quo libet Thelonio, Tallagio, Passagio, Pedagio, Lastagio, Stallagio, Hydagio, Wardagio, operibus & auxiliis Castellorum, Murorum, Pontium, & Parcorum, Walliorum, Fossatorum, & Vivariorum, Navigio, Domuum Regalium aedificatione & omnimoda operatione & custodia Castrorum, & de omni Carrucio & Summagio, nec eorum carri, carrecta aut equi capiantur ad aliqua carriagia facienda. Et quod Sylvae eorum ad praedicta opera, vel aliqua alia nullo modo capiantur. Et quod sint qui●ti de omnibus Geldis, Danegeldis, Fengeldis, Herngeldis, Forgeldis, Penygeldis, Thethingpeny, Hundred penny, Miskening, Thenag. Chiming. & Herbag. & de Vectigalibus & tributis, & exercitu, & equitatu, & de omni terreno Servitio, & seculari exactione, salvo Servitio unius Signiferi secundum quod continetur in praescripta Carta praefati Regis Henrici proavi nostri; Et similiter quod imperpetuum sint quieti de Sectis Comitatum, Hundredorum, Wapentagiorum, & Trithing, & de Murdro & Latrocinio, Escapio, & Concelamento, & Homsekne, Gribruch, Bloodwyte, Flitwyte, Forstall, Leyrwyte, Hongwyte, & Wardpeny, & Worwhalpeny, & de omnibus auxiliis Vicecomitum, & Ministrorum suorum, & de Scutagiis, & Assisis, & Recognitionibus, Inquisitionibus, & Summonitionibus nist pro Libertate et negotiis Ecclesiae Eborum. Et tunc si placitum inter homines praedictae Ecclesiae & Canonicos, vel inter Canonicos per se, vel inter homines per se ex utraque parte, omnes de Assisa sint de Libertate praedictae Ecclesiae, vel de Libertate beatae Mariae Eborum si illi non sufficiant. Si vero inter Decanum & Capitulum, vel eorum aliquem, Canonicos singulos vel eorum homines & aliquem qui non sit de Libertate Assisa debeat arramiari & capi, medietas sit de fornisecis: & quod idem Decanus & Capitulum habeant Curiam suam & justitiam cum S●cco & Sacca, Tholl & Theme, & Infangenethief, & Vtfangenethief, Flemenstick, Ordel, & O●est infra tempus & extra, cum omnibus aliis Immunitatibus, Libertatibus, consuetudinibus & quietanciis suis. Concedimus etiam pro nobis & haeredibus nostris quod si iidem Decanus & Cepitulum, & Canonici praedicti vel eorum homines placitum habeant adversus alios, vel alii adversus eos, vel ipsi ad invicem, placitum illud non teneatur nec audiatur alibi quam in hostio praedictae Ecclesiae Sancti Petri. Salvis placitis Coronae nostrae quae in domo alicujus Canonici extra Cimiterio audiantur & teneantur, sicut iidem Decanus & Capitulum hucusque usi sunt, & eye à praedecessoribus nostris Regibus ipsis est concessum: & quod finitis placitis praedictis habeant iidem Decanus & Capitulum extractus Rotulorum Justice. nostrorum qui placita praedicta tenuerunt de omnibus Amerciamentis hominum suorum sub Sigillis eorundem Justice. Ita quod ipsa Amerciamenta vel Fines pro Amerciamentis, non veniant in Summonitionem a Scaccario nostro, per quod iidem Decanus & Capitulum & eorum homines aliquatenus molestentur. Sed liceat eisdem Decano & Capitulo homines suos ad eorundem Amerciamentorum solutionem distringere modo quo viderint meliori: Nullus etiam Vicecomes, aut alius Ballivus vel Minister noster terras vel Libertates eorundum Decani & Capituli ad aliquas districtiones faciendas ipsis irrequisitis ingrediatur; Nec Averia eorum in namium capiantur, sed imperpetuum habeant Returnum Brevium nostrorum de omnibus ipsos & homines suos, & eorum terras, & tenementa contingentibus. Et hoc eis pro nobis & Haeredibus nostris concedimus & presenti Carta confirmamus. Prohibemus etiam, quod nullus Vicecomes, vel Ballivus, aut alius Minister noster infra terras praedictorum Decani & Capituli vel Ecclesiae praedictae aliquem hominem capere, ligare, verberare, interficere vel sanguinem fundere, seu rapinam vel aliquam violentiam facere presumat. Nec Nativos, vel Fugitivos suos, vel Catalla eorum aliquis detineat, nec eos vel homines eorum pro consuetudine aliqua vel servitio, vel exactione, vel aliqua causa disturbet de rebus suis quas homines eorum assidare poterunt suas esse proprias. Quare volumus & firmiter praecipimus pro nobis et Haeredibus nostris, quod praedicti Decanus & Capitulum, & Canonici, & eorum homines imperpetuum habeant omnes Libertates, consuetudines & quietantias praedictas sicut praedictum est, sine impedimento & contradictione nostri, & haeredum nostrorum, & omnium Ballivorum nostrorum. Et prohibemus super gravem forisfacturam nostram, ne quis eos contra easdem Libertates in aliqua vexet, disturbet, vel inquietet, nec eis molestiam inferat aut gravamen. Hiis testibus: Venerabili patre B. Archiepiscopo Cantuar. Richardo Comite Cornub. Rogero Bigod Comite Norfolch. & Marescallo Angliae, Johan. de Plessetis Comite Warr. Petro de Sabaud. Johanne filio Galfridi Justice. nostro Hiberniae, Petro Chaceport Archidiacono Well. Magistro Willielmo de Killkenny Archidiacono Coventren. Petro de Rawll. Henrico de Wengham, Radulpho filio Nicholai, Bertramus de Croiell, Johanne de Grey, Roberto Wallerond, Barth. Pech. Stephano Banton, Willielmo de Grey, Nicholas de Sancte Manre, & aliis. Dat. per manum nostrum apud Portesmuth quinto die Julii, Anno Regni nostri Tricesimo septimo. Nos autem confirmationem, declarationem, innovationem & concessionem praedictas ratas habentes & gratas, eas pro nobis & haeredibus nostris Ecclesiae Decano & Capitulo praedictis concedimus & confirmamus, sicut Carta praedicta rationabiliter testatur. Hiis testibus, Venerabilibus Patribus R. Cantuar. Archiepiscopo, W. Coventr. & Lichfield Episcopo, & Johanni de Britann. juniore, Hugone le Dispenser, Roberto filio Rogeri, Johanne de Sulley, Roberto de la Ward Senescallo Hospitii nostri, Edmundo de malo Lacu, et aliis. Dat. per manum nostram apud Kennington 20 die Maii. Such ample Liberties did the Dean, Chapter and Canons of York procure from our Kings, to the prejudice of their Crowns and Revenues, out of their reverence to St. Peter, who then kept his residence in his Chair and Church at York, not at Rome itself, to which Popes would seem to confine it, though they resided elsewhere, as Pope Clement did now at * Here p. 1065. Bordeaux. The King likewise issued this Writ for the restoring of a Malefactor who fled to the Churchyard and Altar of Whitegifte in York Diocese, and was violently pulled out of it and imprisoned, under pretext of preserving the Liberties of the Church. REX Vic. Eborum salutem. Ex insinuatione dilectorum nobis in Christo Decani Claus. 33 E. 1. m. 7 De homine extracto deecclesia ad ecclesiam reducendo. & Cipituli Ecclesiae beati Petri Eborum Custodum Spiritualitatis Archiepiscopatus Eborum sede vacante accepimus, quod cum Willielmus filius Richardi de Whitegift Dioc. Eborum, occasione cujusdam transgressionis per ipsum contra pacem nostram factae ut dicitur, ad aream de Whitegifte quae est Cimiterium Deo dedicatum confugisset, ut per libertatem et immunitatem ecclesiasticam ibidem tueri posset et salvari, quidam homines ipsum Willielmum sic fugientem insequentes, et infra idem Cimiterium existentem, vi et armis ab eodem extrarerunt, et ipsum sic extractum vinculis ligaverunt, et sic ligatum ad prisonam castri nostri Eborum duxerunt, qui quidem Willielmus occasione illa et non alia in prisona praedicta detinetur, ut dicitur, in ecclesiasticae libertatis lesionem manifestum: per quod iidem custodes nobis humiliter supplicarunt, ut in praemissis apponere vellemus remedium oportunum: Nos itaque libertatem ecclesiasticam et ejus immunitatem illaesas conservare et manutenere volentes, ut tenemur, tibi praecipimus, quod si tibi constare possit praemissa vera esse, tunc praefatum Willielmum a praedicta prisona liberari, et sub salvo et securo conductu ad Cimiterium praedictum a quo extractus fuit, reduci, et in eundem statum reponi fac. quo extiterat tempore extractionis supradictae. Teste Rege apud Reyle 18 die Augusti. The King out of his Ecclesiastical Sovereignty and Piety granted the Tithes and Appropriations of all his new Assarts within his Forest of Dene which were extraparochial, to the Bishop of Landaff, to augment his over-small Bishopric, and maintain a Chantry in the Church of Newland. REX Omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis, quod ad emendacionem Episcopatus Pat. 33 E 1. m. 14. Pro Episcopo Landavensi. Landavensis, qui nimis exilis esse dinoscitur, necnon in subvencionem sustentacionis cujusdam Capellani divina pro anima nostra et animabus antecessorum nostrorum singulis diebus celebrantis et imperpetuum celebraturi in Ecclesia omnium Sanctorum de la newland infra Forestam nostram de Dene, quam venerabilis Pater Johannes Episcopus praedicti Episcopatus tenet sibi et suis Successoribus * See p. 1112. appropriatam, concessimus eidem Episcopo pro nobis et haeredibus nostris quantum in nobis est, quod ipse & successores sui Episcopi ejusdem loci omnes Decimas de assartis intra forestam praedictam de novo assartatis et assartandis provenientes, percipiant et habeant Ecclesiae suae de la newland praedictae, quas ad eandem Ecclesiam volumus imperpetuum pertinere, sine occasione vel impedimento nostri vel haeredum nostrorum seu Ministrorum nostrorum quorumcunque; Dum tamen assarta predicta extra limites cujuscumque parochiae existant. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 20 die Marcii. Per ipsum Regem & petitionem de consilio. Dupp. The like Grant and Appropriation of extraparochial Tithes of Assarts within the Forest of Sherwood, the King made this year to the Prior of Felleye by this Patent. REX, Omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis, quod ad emendationem status Prioris et Canonicorum regularium Prioratus de Felleye in Com. Nottingham Pat. 33 E 1. m. 6. Pro Priore de Felleie. qui exilis esse dinoscitur, & ut praedicti Prior et Canonici numerum fratrum suorum commodius augere, et curis secularibus praetermissis eo diligencius et quiecius possint divinis obsequiis insistere, ut tenentur, concessimus pro nobis et haeredibus nostris intuitu caritatis praedictis Priori et Canonicis, quod ipsi et successores sui omnes decimas de assartis nostris hayarum de Lyndeby, Rumwod, & Willeye infra forestam nostram de Shirewode nostro tempore assartatis provenientes, percipiant et habeant Ecclesiae suae Prioratus sui praedicti de nostra eleemosina, appropriatas imperpetuum, sine occasione vel impedimento nostri, vel haeredum nostrorum, seu ministrorum nostrorum quorumcun que, dum tamen hayae praedictae infra limites alicujus parochiae non existant. In cujus, etc. T. R. apud Westm. 15 die April. Per ipsum Regem. The King likewise of piety, for encouragement of Ministers, ordered the Tithes of his Mills in holderness to be paid to the Parsons of all Parish Churches wherein they were, as the Nobles and others there used to pay them. REX dilecto sibi Ricardo Oysel, Ballivo suo de holderness, salutem. Mandamus Cl. 33 E 1. m. 4. De De●imis dandis de molendinis Regis in holderness. vobis, quod de exitibus molendinorum nostrorum in Balliva vestra faciatis Decimas dari personis Ecclesiarum in quarum parochiis molendina illa existunt, prout alii Magnates de regno nostro, ac homines partium illarum Decimas dant de exitibus molendinorum suorum. Et nos vobis inde in compoto vestro ad Scaccarium nostrum debitam allocationem fieri faciemus. T. R. apud Westm. 20 die Octobris. Per breve de Privato Sigillo. In like manner he issued this Writ for payment of Tithes of Agistments of all dattle, and of Colts, out of the Park of Rysebergh, to the Abbot of Nuttele. REX Ballivis Margaretae Reginae Angl. Consortis nostrae, de Rysebergh salutem. Quia accepimus per inquisicionem quam per Vic. nostrum Buk. fieri fecimus Claus. 33 E 1. m. 9 Pro Abbate de Nuttele. quod dilectus nobis in Christo Abbas de Nuttele persona Ecclesiae de Rysebergh, ac praedecessores sui Abbates ejusdem loci, & personae Ecclesiae praedictae, à tempore quo non extat memoria, tàm tempore Ricardi de Alemannia dudum Comitis Cornubiae, quam tempore Edmundi nuper Comitis, ibidem percipere & habere consueverunt decimam tam pullanorum ipsorum Ricardi et Edmundi, quam aliorum in Parco de Rysebergh pulnatorum, quam denariorum de agistamento de quibuscumque animalibus in eodem Parco facto provenientium, quousque persona Lombard. & Willielmus Beausamis Custodes equicii nostri, postquam dictum Manerium simul praedicto Parco per mortem praefati Edmundi, ad manus nostras devenit praefatum Abbatem quo minus dictam decimam percipere et habere posset impediverunt, per quod vos postquam dicta Manerium & Parcum praefatae Consorti nostrae assignavimus dictum Abbatem super hoc similiter impedivistis, et adhuc impeditis. Nos nolentes quod eidem Abbati injurietur in hac parte, Vobis mandamus, quod praedictum Abbatem decimas praedictas in Parco praedicto percipere et habere permittatis, prout ipse et praedecessores sui praedicti eas temporibus retroactis percipere et habere consueverunt. T. R. apud Cantuar. 6. die Julii. Per petitionem de Cons. What Pensions the King and Queen too then claimed for their Clerks from Abbots and Bishops newly created, or to be created by the King, these Records will inform us. MEmorandum, quod Dominus Rex 6. die Januarii ad requisirionem Magistri Claus. 33 E 1. m. 22. Pro Ricardo de Berland Clerico. Willielmi de Grenefeld tunc Cancellarii sui, concessit quantum in ipso fuit Ricardo de Byrland Clerico de Cancellaria, pensionem annuam quam futurus Abbas de Muchelny ratione novae creationis suae dare teneretur uni de Clericis Regis; & postmodum Johannts de Godele Thes. Reginae nunciavit Cancellar. quod eadem Regina similiter concessit quantum in ipsa fuit praefato Ricardo pensionem antedictam. MEmorandum, quod Rex ad instanciam Margar. Reginae Angliae, Consortis Claus. 33 E 1. m. 5. dorso Pro Willielmo de Ley●. suae, concessit Willielmo de Leycestr. Clerico gratiam ad ipsum Regem pertinentem, ratione novae creacionis futuri Prioris Prioratus d● Merton, nunc vacantis et in manu sua existentis. Teste Rege apud Westmonasterium vicesimoquarto die Octobris. REX venerabili in Christo Patri J. eadem gracia Linc. Episcopo, salutem. Promocionem Claus. 33 E 1. m. 17. dorso. Pro Edmundo de Dymeton. dilecti Clerici nostri Edmundi de Dymeton praetextu diutini & laudabi●s servicii quod idem Edmundus in partibus Vascon. non sine magnis laboribus & expensis nobis impendit, specialiter affectantes, vestram Paternitatem affectuosè requirimus & rogamus, quatinus eidem Edmundo de proximo vacatura praebenda in Ecclesia vestra Lincoln. providere velitis, intuitu caritatis nostrique rogaminis interventu, praefatum Edmundum tali & tam benigno favore in hac parte ad nostram instanciam prosequentes quod vobis pro ipso grates speciales reddere teneamur, eidem Edmundo aliquam decentem et honestam pensionem percipiendam singulis annis de camera vestra, quousque sibi de praebenda pro ipso competenti in Ecclesia vestra praedicta, juxta rogatum nostrum duxeritis providend. per vestras patentes literas concedendo. Et quid ad has preces nostras duxeritis faciendum nos reddatis per vestras literas certiores. Dat. apud Westm. 30 die Marcii. Per ipsum Regem, & petitionem de Consilio. The King by his Ecclesiastical Prerogative (according to the manner and devotion of that age) commanded Prayers and Masses to be made for the soul of Joan late Queen of France, by these ensuing Writs to the Archbishop and other Prelates. REX Venerabili in Christo Patri R. eadem gratia Archiepiscopo Cantuar. totius Claus. 33 E 1. m. 16. dorso. De orando pro anima sohannae quondam Reginae Franciae. Angliae Primati salutem. Deus omnium conditor & creator, qui coele●tis profunditate consilii ordinat, vocat, disponat & revocat subjectas suae providenciae creaturas, serenissimam consortem Philippi Regis Franc. illustris Consanguinei nostri karissimi, Johannam quondam Reginam Franciae ab hoc seculo, prout sibi placuit evocavit. Cum igitur opus sanctum et salubre censeatur pro defunctis, ut a peccatorum solvantur nexibus exorare, Paternitatem vestram affectuose requirimus et rogamus, quatinus ipsius Johannae exequias devote et folempniter celebrantes, ejus animam cum decantacione missarum aliisque devotarum orationum suffragiis ipsi altissimo specialiter commendetis, ipsamque ab universis et singulis, Religiosis et aliis personis ecclesiasticis, subditis vestris, per totam vestram diocaesim adiuvari si militer per hujusmodi suffragia faciatis. Quaesumus autem, ut de missarum numero et aliarum orationum suffragiis quae pro praefata Johanna mandaveritis seu injunxeritis facienda, per vestras literas nos curetis quamcicius vobis inde constiterit, reddere cerciores; ut vobis ad grates & gratias ob praemissa teneri merito debeamus. Teste Rege apud Westm. 13. die Aprilis. Eodem modo scribitur subscriptis, viz. J. Karliolensi, etc. REX dilecto sibi in Christo— Abbati Sancti Augustini Cantuar. salutem. Deus omnium conditor, etc. ut supra. Confimiles literae diriguntur Abbatibus subscriptis, videlicet, Abbati de Sancto Edmundo, and sundry others mentioned in the Roll. The like Writ he issued this year for Prayers and Masses to be made for Blanch late Duchess of Austria deceased. REX Venerabili in Christo Patri R. eadem gratia Archiepiscopo Cantuar. Cl. 33 E 1. m. 12. dorso. De orando pro anima Blanchiae quondam Ducissae Aust●. totius Angliae Primati salutem. Cum opus sanctum et salubre censeatur pro defunctis, ut a peccatorum salvantur nexibus exorare; paternitatem vestram affectuose requirimus er rogamus, quatinus exequias nobilis Dominae Blanchiae quondam Ducissae Anstriae, et sororis Margareta Reginae Angliae, Consortis nostrae karissimae; quam quidem Ducissam, Deus prout sibi placuit, ab hoc seculo evocavit, devote et solempniter celebrantes, ejus animam cum decantacione missarum, aliisque devotarum orationum suffragiis ipsi Altissimo specialiter commendetis, ipsamque ab universis et singulis Religiosis et aliis personis Ecclesiasticis subditis vestris per rotam vestram Dioc. faciatis similiter commendari. Teste Rege apud Kenyngton. 26 die Marcii. Consimiles literae diriguntur subscriptis, videlicet J. Karliolensi, J. Norwycensi, J. Elyensi, R. Wyntoniensi, J. Roffensi, A. Dunolmensi, Thomae Exoniensi, S. Sarum, W. Wygorn. R. Herefordensi, W. Bathoniensi & Wellensi, W. Coventr. & Lychf. A. Assavensi, A. Bangorensi, D. Menevensi, J. Landavensi Episcopis, Electo Lond. Custodi Spiritualitatis Archiepiscopatus Eborum sede vacant, & Custodi Spiritualitatis Episcopatus Cycestr. REX dilecto sibi in Christo Abbati S. Aug. Cantuar. salutem. Cum opus sanctum, etc. vestram amicitiam affectuosè requirimus, etc. ut supra, commendetis & faciatis, etc. Consimiles literae diriguntur Abbatibus subscriptis, viz. Abbati de Sancto Edmundo, Ab. de S. Albano, Ab. de Waltham, Ab. Westm. etc. Teste ut supra. How the King by his Prerogative exempted Clerks from residence on their benefices, employed continually in his service, these Writs will inform us. MIch. de Eston-Croks Persona Ecclesiae de Kelleneden, qui per praeceptum Regis Cl. 33 E 1. m▪ 22. De residencia non facienda. obsequiis in Garderoba Regis jugiter intendit, habet literas Regis Custodi Spiritualitatis Episcopatus London. quod non compellatur ad residentiam personalem in dicto beneficio suo faciendam. Teste Rege apud Linc. 5. die Januarii. REX, etc. dilectis sibi in Christo Capitulo Eborum salutem. Cum nuper per Cl▪ 33 E 1. m. 15. dorso. Pro Magistro Roberto de Pykering, Clerico. breve nostrum mandaverimus dilecto Clerico nostro Magistro Roberto de Pykering Confratri & Concanonico vestro, quod omnibus aliis praetermissis London. personaliter accederet, ita quod esset ibidem die Veneris proxima post Octabas Purificationis beatae Virginis proximo praeteritas, cum illis de consilio nostro quos tunc inveniret ibidem, super quibusdam arduis negociis Nos et statum regni nostri tangentibus colloquium habiturus; & promiserimus eidem Magistro Roberto, quod ipsum interim super residencia sua in Ecclesia vestra praedicta indempnem faceremus per omnia conservari; ac idem Magister Robertus ad mandatum nostrum praedictum London. ac●esserit, & ibidem pro negociis Nos & statum regni nostri tangentibus cum caeteris de Consilio nostro per praeceptum nostrum moram traxerit usque modo. Nos ipsius Magistri Roberti indempnitati in hac parte cupientes prospicere, ut tenemur, Vos affectuose requirimus et rogamus, quatinus eundem Magistrum Robertum pro tempore quo ad mandatum nostrum ab Ecclesia vestra praedicta taliter absens fuerit, juxta promissionem nostram praedictam indempnem nostri intuitu conservantes hujusmodi, absenciam suam pro residencia teneatis; Ita quod vobis ex hac causa grates speciales reddere teneamur. Teste Rege apud Westm. 6 die Aprilis. Which he might have dispensed with by his absolute Regal power, without any such entreaty. He also this year granted the Chapel of St. Cross, upon condition of the Chaplains personal residence to officiate every day therein. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis, quod caritatis intuitu dedimus & concessimus Pat. 33 E 1. pars 2. m. 14. intus. De Capella data. dilecto nobis in Christo fratri Thomae de Netherton Capellano, Capellam nostram Sanctae Crucis in Foresta nostra de Whichewode vacantem, & ad nostram donacionem spectantem: Habendam cum omnibus ad Capellam illam spectantibus; ita quod ibidem personaliter resideat, et in eadem Capella singulis diebus horas canonicas dicat, missamque celebret, prout per alios Capellanos qui capellam praedictam hactenus habuerunt fieri consuevit. In cujus, etc. Teste Rege apud Shene, primo die Octobris. In like manner the Abbess of Wherewell bound by a new Constitution to perpetual refidence within that house with her Nuns; had this Writ to make an Attorney upon that account. ISabella Abbatissa de Wherewell quae moratur in domo sicut aliae Abbatissae, ac Moniales ejusdem ordinis juxta constitutionem novam inde factam suo perpetuo manent Pat. 33 E 1. pars 2. m. 14. De Attorn. inclusae, habent literas Regis Attorn. sub nominibus Roberti de Cormaylles, & Johannis de Swyltenham, duratur. per unum annum. Teste Rege apud Reylegh 17 die Aug. That some Roman Cardinals had at this time 2. Prebendaries or more in Cathedral Churches in England, and yet resided in neither, appears by this Record. NEapoleo Sacrosanctae Romanae Ecclesiae Cardinalis, praebendarius praebendae de Suthcane Ibid. De Attorn. in Ecclesia beati Petri Ebor. & praebendae de Sutton in Ecclesia beatae Mariae Lincoln. in Cur. Romana commorans, habet literas R. de Attornato sub nominibus Galfridi de Pinno & Johannis Rychy de Florencia, etc. In cujus, etc. per biennium duraturas praes. T. R. apud Berkynggs 21 die Septemb. The Archdeacon of Canterbury excommunicating divers of the servants of the Abbot of St. Augustine's, for collecting the fruits of vacant Benefices belonging to the Abbey, as they used time out of mind, which the Archdeacon pretended to belong to him; from which sentence the Abbot and they appealed as unjust; the King thereupon granted this Supersedeas to the Writs De Excommunicato capiendo issued against them. REX Vic. Kanciae salutem. Monstravit nobis dilectus nobis in Christo— Abbas Cl. 33 E 1. m. 16. Pro Abbate S. Augustini Cant. Sancti Augustini Cantuar. quod cum custodia Ecclesiarum de advocatione ipsius Abbatis, necnon et perceptio fructuum earundem Ecclesiarum per homines ejusdem Abbatis colligendorum cum ipsas Ecclesias vacare contigerit, a tempore vacacionis earundem quousque plenae fuerint et consultaes, ad ipsum Abbatem de jure et consuetudine pertineant, & idem Abbas & praedecessores sui Abbates ejusdem loci custodiam Ecclesiarum sic vacancium habuerint, & fructus per homines suos ad hoc deputatos collegerint & habuerint a tempore quo non extat memoria, Johannes de Langeton Archidiaconus Cantuar. asserens fructus Ecclesiarum praedictarum infra Archidiaconatum praedictum sic vacancium, ad ipsum pertinere, Ricardum le Creour de Cantuaria, Thomam fill. Johannis de Wynelesburgh, Thomam Appelgar, Willielmum de Nyton, Thomam Sprot, Ricardum Godefrey, Willielmum Burgeys, Johannem de Berton, Willielmum Lamb, Ricardum le Fullere, Rogerum Sprot, Michaelem fill. Willielmi de Wynelesbergh de Beltham, & Simonem Roaming servientes ipsius Abbatis, & per ipsum Abbatem ad fructus Ecclesiae de Wynelesbergh quae est de advocatione ejusdem Abbatis nuper vacantis colligendos deputatos, excommunicavit: per quod nos nuper ad requisitionem venerabilis patris R. Cantuar. Archiepiscopi nobis per literas suas patentes significantis, quod praedicti Ricardus, Thomas, etc. & Simon sunt excommunicati, nec se volunt per censuram Ecclesiasticam justiciari; Tibi praecepimus, quod praedictos Ricardum, Thomam, etc. & Simonem per corpora sua secundum consuetudinem Angliae justiciares, donec Sanctae Ecclesiae tàm de contemptu quam de injuria ei illata ab eis esset satisfactum. Cumque idem Abbas pro se & praedictis Ricardo, Thoma, etc. ac aliis sibi in hac parte adhaerentibus, a sentencia praedicta tanquam ab iniqua ad sedem Apostolicam legitime appellaverit, et appellacionis illius negocium prosequatur, ut intelleximus, cum effectu: Nos nolentes quod praedictis Ricardo, Thomae, etc. & Simoni per praedictum breve via praecludatur quo minus appellacionis praedictae negocium prosequi possint, maxim cum hujusmodi breve de gracia nostra procedat, et appellancium status integer esse d●beat: Tibi praecipimus, quod executioni brevis nostri tibi inde directi faciendae supersedeas pendente appellacionis negocio supradicto, vel donec aliud à nobis inde habueris in mandatis: Et si praedictos Ricardum, Thomam, etc. & Simonem, vel eorum aliquem ea occasione ceperis, tunc ipsos à prisona qua ea occasione detinentur sine dilatione deliberes in forma praedicta. Teste Rege apud Westm. 7. die Aprilis. What Thiefs and Apostates some Monks proved in that age, this Record will evidence. REX omnibus Ballivis & fidelibus suis ad quos, etc. salutem. Sciatis, quod cum Pat. 33 E 1. pars 2. m. 15. De pardonacione transgressionis pro fratribus Minoribus Exon. frater Nicholaus de Sardekyn de Bristol, qui de Conventu fratrum Praedicatorum de Exon. nuper erat, per assensum et auxilium fratris Stephani de Exon. de dicto Conventu quandam partem de denar. dilecti & fidelis nostri Gilberti de Knovill in domo ipsorum fratrum apud Exon. depositis, a domo illa jamdiu asportasset, et se exinde cum dicta pecunia elongasset; Ita quod aliquo tempore postmodum non potu●t, ut dicitur, inveniri; & caeteri fratres de Conventu praedicto praefatum Stephanum subsequenter pro quodam delicto contra ordinis sui regulam commisso, in carcerem sive custodiam detrusissent, juxta ordinis illius exigenciam castigandum: Ac fratres Johannes de Loc levieil, Robertus de Otery, Willielmus de Reigny qui diversis vicibus fuerunt ibidem Priores, & caeteri fratres de Conventu predicto coram dilectis & fidelibus nostris Willielmo Martin, & sociis suis Justiciar. nostris ad diversas felonias & transgressiones in Com. Devon. audiendas & terminandas assignatis, jam sint de receptamento praedicti fratris Stephani & non de aliqua transgressione alia indictati, prout accepimus ex testimonio fratris Roberti de Bromyerd Prioris Provincialis in Angl. & Hugonis de Mancestr. de ordine memorato. Nos ob amorem & bonam voluntatem quos ad dictum Ordinem gerimus, & habemus, & per testimonium praedictorum fratrum Roberti & Hugonis firmiter credentes, quod praedicti fratres Johannes, Robertus de Otery, Willielmus de Reigny, & alii de Conventu praedicto praefatum fratrem Stephanum pro dicto crimine, si illud commisisset, concelando, seu alio malo modo minime receptarunt; pardonavimus eis transgressionem praedictam quatinus ad nos pertinet, aut pertinere poterit occasione facti & receptamenti praedictorum; Ita quod praedicti fratres seu aliqui vel aliquis de Conventu praedicto occasione facti seu receptamenti praedictorum non molestentur in posterum in aliquo seu graventur. In cujus, etc. T. R. apud Bures 11 die Aug. Per Breve de privato sigillo. There were several partial purgations this year of Clerks indicted for murders, robberies, burning of houses, receiving of Felons; who were delivered out of prison, and their goods restored to them again, by several certificates of Archbishops and Bishops, as the * Claus. 33 E 1. m 7, 8, 22. Clause Roll of this year attests, to the great encouragement of Malefactors What a Sovereign Ecclesiastical Jurisdiction the King this year exercised in granting Licenses to Bishops and Abbots to appropriate Churches to them and their Successors, and fine those who presumed to appropriate them without his special Licence, these Records will inform us. REX Omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod de gratia nostra speciali concessimus 〈◊〉. ●3 E. 1. 〈…〉. intus. 〈◊〉 J. Episco●● Ea●liolensi. et dedimus l●cenciam pro nobis et haeredibus nostris, quantum in nobis est, venerabili in Christo Patri Johanni Episcopo Karlioli, quod ipse Ecclesiam de Roubury quae est de advocatione sua propria, sibi et Ecclesiae suae beatae Mariae Karliol. in proprlos usus perpetuo possidendam apropriare, et eam sic apropriatam tenere possit sibi et successoribus suis Episcopis ejusdem loci imperpetuum, sine occasione vel impedimento nostri vel haeredum nostrorum justic. Escaetorum, Vicecomitum, aut aliorum Ballivorum seu Ministrorum nostrorum quorumcumque▪ In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 20 die Marcii. Per ipsum Regem. REX Omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod per finem quem dilectus Pat. 33 〈…〉▪ pa●s ●. 〈…〉 intus. Pro Pri●●● de Boulton in Craven. nobis in Christo Prior de Boulton in Cravene fecit nobiscum coram venerabili Patre W. C●ventr. & Lychf. Episcopo Thesaurario nostro, pardonavimus eidem Priorii & Conventui ejusdem loci transgressionem quam fecerunt apropriando sibi et Ecclesiae suae de Boulton Ecclesiam de Carleton et Cravene, quae est de advocacione sua propria ut dicitur, in proprios usus imperpetuum possid●ndam, nostra ad hoc licentia non optenta, & concessimus pro nobis & haeredibus nostris quantum in nobis est praedictis Priori et Conventui, quod ipsi et successores sui praedictam Ecclesiam de Carleton sic apropriatam in proprios usus retinere possint sibi et Ecclesiae suae de Boulton praedictae imperpetuum sine occasione vel impedimento nostri vel haeredum nostrorum Justice. Esc. Vic. aut aliorum Ballivorum seu Ministrorum nostrorum quorumcumque, statuto nostro de terris et tenementis ad manum mortuam non ponendis edito non obstante. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. primo die Aprilis. The King granted this Licence, Safeconduct and Protection to the Bishop of Sodor, to visit the Churches within his Jurisdiction within the Isle of Inchegal. REX Omnibus Ballivis et fidelibus suis ad quos, etc. salutem. Cum venerabilis Pat. 33 E. 1. pars 1. intus. De conductu. Pater Alanus Episcopus Sodorensis ad partes Insularum de Inchegal causa visitacionis suae et ad officia Episcopalia ibidem excercenda de licencia nostra jam accedat, vobis mandamus, quod eidem Episcopo aut hominibus suis in eundo ad partes praedictas, ibidem morando, et exinde redeundo non inferatis vel quantum in vobis est inferi, permittatis injuriam, molestiam, dampnum, impedimentum aliquod seu gravamen, set ejus pocius salvum et securum conductum nostri contemplacione habere faciatis quociens opus fuerit, et ab ipso Episcopo ex parte nostra super hoc fueritis requisiti. In cujus, etc. per unum annum duraturas. Teste Rege apud Westm. 26 die Marcii. Per ipsum Regem nuncup. A. Dunolm. Episcopo. The Marriage propounded by Pope Boniface, and solicited by his Successor, being completed between King Edward and Margaret Sister of the King of France, in order to settle a Peace between them, the King issued this Patent in augmentation of her Dower, made by him at the Church door when he espoused her. REX Omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod cum felicis recordacionis Pat. 33 E 1. pars 2. m. 19 intus. Pro Regina. Bonifacius divina providencia nuper Sanctae Romanae ac unversalis Ecclesiae summus Pontifex in quem super pace inter nos et Regem Franciae reformanda, super discordiis et guerr●s inter nos et ipsum racione quacumque nuper exortis, sub certis formis ex modis ex parte nostra et ipsius Regis fuerat compromissum, inter caetera quae in pronunciationis suae serie continetur, ex virtute dicti compromissi ordinasset, quod matrimonium inter nos & Margaretam sororem praedicti Regis Franciae contraheretur sub certis condicionibus atque poenis, & quod dotalicium ad valorem quindecim Milium librarum Turonensium in terris & tenement. in locis competentibus per nos assignaretur eidem. Nosque dotalicium praedictum de tribus Milibus libratarum terrae monetae Turonen. augmentaverimus de nostrae propria et libera voluntate, et ad praemissa in omnibus et singulis adimplenda nominaverimus et assignaverimus eidem Margaretae certa Castra, Civitates, Villas, Honours, Burgos, Firmas, Maneria, Hundreda, et alia loca diversa de quibus eam dotavimus ad ostium Ecclesiae quando eam desponsaverimus, prout in litteris nostris patentibus eidem Margaretae inde confectis plenius continetur: Nos honorem et statum ipsius Margaretae uberius respicere volentes, dotalicium praedictum de duobus Milibus libratarum terrae monetae praedictae jam duximus augmentandum, ita quod in universo habeat in dotem seu dotalicium terras et tenementa usque ad valorem viginti Milium librarum Turonens. annuatim, quatuor Turonens. pro uno Sterlingo computandis. Et in valorem dictarum duarum Milium librarum Turonens. nominavimus et assignavimus eidem Margaretae Maneria, Villas, Firmas et Hundredum subscripta, videlicet, Villam de Kingesthorpe cum pertin. in Com. Northampton in valorem sexaginta librarum Sterlingorum, Manerium de Eston. cum pertin. in eodem Com. in valorem quadraginta librarum, Manerium de Kingesclive cum pertin▪ in eodem Com. in valorem sexaginta et duarum librarum, Manerium de Briggestock cum pertin. in eodem Com▪ in valorem quadraginta et unius librarum et decem solidorum, viginti et quinque libras de Firma quam Lawrencius de Falwele in eodem Com. in valorem undecim librarum sexdecim solidorum et octo denariorum, Manerium de Longebenyngton cum pertin in Com. Lincoln. in valorem centum et sexaginta librarum, Villam de Grynesby cum redditibus et omnibus aliis pertin. suis in eodem Com in valorem quinquaginta librarum, et quinquaginta libras de firma quam homines de Soca de Castro reddunt per annum in eodem Com. Habenda et tenenda eidem Margaretae in augmentacionem dotis suae praedictae quoad vixerit, adeo integrè et liberè sicut nos ea tenuimus. In cujus, etc. Data per manum nostram apud Banstede 30 die Maii. Per Breve de Privato Sigillo. Duplicatur. The King by his Ecclesiastical Prerogative granted this Licence to the Bishop of Landaff to * See p. 1105. appropriate the Church of Newland to his Bishopric. REX Omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod caritatis intuitu concessimus Pat. 33 E. 1. m. 18. P●o Johanne Episc. Landavensi. et licenc. dedimus pro nobis et haeredibus nostris quantum in nobis est, venerabili Patri Johanni Episcopo Landavens. quod ipse Ecclesiam de Nova terra in Foresta nostra de Dene Herefordens. Diocesis, cujus advocacionem habet ex donacione nostra, appropriare sibi et Ecclesiae suae Landavens. et eam sic appropriatam sibi et success. suis Episcopis ejusdem loci retinere et in proprios usus habere possit imperpetuum sine occasione vel impedimento nostri, vel haered. nostrorum, Justice. Escaetorum, Vicecomitum, aut aliorum Ballivorum seu Ministrorum nostrorum quorumcumque. In cujus, etc. Teste Rege apud Thetford 9 die Febr. Dupl. What Protections the King granted this year to such who by his Licence repaired to or stayed in the Court of Rome, these Records will inform us. MAgister Willielmus de Grenefeld Decanus Ecclesiae Sanctae Trinitatis Cicestrens. Pat. 33 E. 1. pars 2. m. 12. intus. qui de licencia Regis moratur in Curia Romana, habet litteras Regis de protectione usque ad Festum Natalis Domini proximo futurum cum clausula volumus, etc. except. etc. & except. etc. praes. etc. Teste Rege apud Shene secundo die Octob. ROgerus lafoy War, qui pro Regis et regni negociis ad Curiam Romanam Pat. 33 E. 1. pars 2. m. 17. intus. De protectione. profecturus est, habet litteras Regis de protectione per unum annum duraturas, cum clausula volumus, etc. except. & except. etc. praes. etc. Teste Rege apud Cantuar. 12 die Julii. Per ipsum Regem. JOhannes de Tany qui cum praefato Rogero pro Regis & Regni negociis Curiam Romaenam profecturus est, habet consimiles litteras de protectione cum clausula, etc. duraturas, ut supra. Per testim. praefati Rogeri. STephanus Prior de Lewes qui de lic. Regis profecturus est ad Curiam Romanam, Pat. 33 E. 1. m. 7. parte 1. De Attorn. habet litteras Regis de attorn. sub nominibus fratris Guichardi de Caro loco commonachi ejusdem Prioris & Thoma de Holm, duraturas per biennium, presentibus, etc. Teste Rege apud Westm. 7 die Aprilis. Idem Stephanus Prior de Lewes qui de licencia Regis profecturus est ad Curiam Romanam, habet litteras Regis de protectione simplices sine clausulis duraturas per Ibid. De protectione. biennium, praesentibus, etc. Teste Rege ut supra. Dupl. John de Langeton being elected and confirmed Bishop of Cicester after the death of Gilbert de Sancto * Mat. Westm. An. 1305. p. 456. Godwins Catalogue. p. 387. Leopoldo, pater Orphanorum, consolator moerentium viduarum, in grabatis & in tuguriis decubantium pius & humilis visitator, & inopum quam divitum affluens recreator (as few Bishops were then or since) cujus vitae sanctimoniam subscenta mox crebra miracula protestantur) the King thereupon this year issued this Writ for the restitution of his Temporalties. REX dilecto sibi Waltero de Geddynges Custodi suo Episcopatus Cicestrens. sede vacant, salutem. Cum venerabilis Pater R. Archiepiscopus Cantuar. electionem Pat. 33 E. 1. pars 2. m. 17. intus. De restitutione temporalium. nuper factam in Ecclesia Cathedrali Cicestrens. de discreto viro Johanne de Langeton Canonico ejusdem Ecclesiae in Episcopum illius loci, cui prius regium assensum adhibuimus et favorem, confirmaverit, sicut per literas patentes ipsius Archiepiscopi nobis inde directas nobis constat. Nos confirmacionem illam acceptantes cepimus fidelitatem ipsius Electi, & temporalia Episcopatus praedicti prout moris est, restituimus eidem. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Electo temporalia Episcopatus praed●cti liberetis in forma praedicta. Teste Rege apud Dover 16 die Julii. Per breve de privato Sigillo Et mandatum est Militibus, etc. In cujus, etc. Teste ut supra. Per breve de privato Sigillo. This year Henry de Merewell being elected and confirmed Bishop of Wynton by the King's royal assent, (not Henry de Woodloke, as * Cata ogue of Bishops, p. 179. Godwin mistakes) the King issued this Writ for restitution of his Temporalties. REX dilectis & fidelibus suis Nicholas Fermband & Roberto de Harghwedon Custodibus suis Episcopatus Wynton. vacantis, & in manu nostra existentis salutem. Pat. 33 E 1. m 26. intus. De restitucione temporalium. Cum venerabilis pater R. Cantuar. Archiepiscopus, tocius Angl. Primas electionem nuper celebratam in Ecclesia Sancti Swythini Wynton. de fratre Henr de Merewell Priore ejusdem Ecclesiae in Episcopum loci illius, cui prius Regium assensum adhibuimus et favorem confirmaverit, sicut per literas patentes ejusdem Archiepiscopi nobis inde directas nobis constat; Nos confirmationem illam acceptantes, cepimus fidelitatem ipsius Electi, et temporalia Episcopatus praedicti, prout moris est, restituimus eidem. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Electo Temporalia Episcopatus praedicti liberetis, sicut praedictum est. Teste Rege apud Westm. 12 die Marcii, dupp. Et mandatum est Militibus, etc. In cujus, etc. T. ut supra. The King out of his charity granted this Patent to the Master and Brethren of St. Thomas of Acon London, to collect Alms in England, Scotland, Ireland and Wales, in pursuance of Pope's Bulls formerly made unto them. REX Archiepiscopis, Episcopis, Abbatibus, Prioribus, & omnibus Ballivis & aliis Christi fidelibus in Anglia, Scocia, Hibernia & Wallia ad quos, etc. salttem. Pat. 33 E 1. pars 1. m 2. Pro Magistr. & fratribus Domus S. Thomae Martyris de Acon London. Cum dilectis nobis in Christo Magistro & fratribus Domus Sancti Thomae Martyris de Acon London. a diversis Summis Pontificibus sit indultum, quod ipsi vel eorum procuratores aut nuncii semel in anno recipiantur in Ecclesiis ad fidelium eleemofinas colligend. propter quod iidem Magister & fratres ad loca diversa pro hujusmodi eleemosinis colligendis procuratores & nuncios suos mittant. Nos dilectum Clericum nostrum Magistrum Edmundum de London. Magistrum domus, necnon & fratres ejusdem Domus & alios procuratores & nuncios quos loco suo assignare voluerint, ad praemissa facienda, homines, terras, res, redditus, & omnes possessiones Domus illius in protectionem & defensionem nostram suscepimus speciales, vobis Ballivis nostris praecipientes, quod— etc. * As here, p. 1013. vos eciam praelatos requirimus & rogamus, etc. Ita quod à Deo possitis ex hac causa meritum reportare, etc. Et quia intelleximus quod quidam malivoli se per Magistrum & fratres Domus praedictae falso advocantes, nomine ipsorum Magistri & fratrum eleemosinas in diversis locis colligunt, etc. prout alias in casu consimili fieri consuevit. In cujus, etc. per triennium duraturas. T. R. apud Sanctum Albanum, 5. die Maii. This year the King granted the Custody of the Temporalties of the Abbey of St. Benedict de Hulmo during the vacancy for a certain rent, as he did to sundry * Here, p. 104● 1043. others before in the same form. REX, etc. (as before, in that to St. Edmund's usque ibi.) Reddendo nobis et haeredibus Pat. 33 E 1. pars 2. m. 23. intus. Pro Abbate Sancti Benedicti de Hulmo. nostris pro qualibet vacacione Abbaciae praedictae sive duraverit per quatuor menses, sive per minus tempus ducentas marcas infra eosdem quatuor menses. Et si forte vacacio Abbaciae illius duraverit ultra quatuor menses, tunc praedicti Prior et Conventus pro proximis quatuor mensibus integris sequentibus, si tanto tempore duraverit, solvant nobis et haeredibus nostris ducentas marcas: et sic pro quibusiibet quatuor mensibus integris post primos quatuor menses durante vacacione praedicta ducentas marcas. Et si ultra quatuor menses integros duraverit minori tempore quam per quatuor menses, tunc pro illo minori tempore de dictis ducentis marcis pro rata temporis illius proportionaliter nobis solvant. Et volumus et concedimus pro nobis & haeredibus nostris, quod praedicti Prior & Conventus et eorum successores imperpetuum habeant & teneant custodiam Abbaciae praedictae singulis temporibus vacacionum ejusdem in forma praedicta; ita quod nullus Vicecomes, Escaetor, seu quicumque alius Ballivus vel Minister noster vel haeredum nostrorum de custodia Abbaciae praedictae, seu Cellarum suarum, Maneriorum, aut aliarum rerum seu bonorum quorumcumque ad dictam Abbaciam seu Cellas suas spectancium quoquo modo ratione vacacionis illius se in aliquo intromittat. Hoc tamen excepto, quod Escaetor, etc. (as before to those of St. * Here. p. 1043. Edmond, and others forecited.) T. R. apud Stok Dabernun, 29 die Maii. Though the King levied money by all possible means this year, yet he showed his justice in causing goods unduly levied for the Quindisme to be restored to the Executors of the Bishop of Sarum, by this Writ. REX Thes. & Baronibus suis de Scaccario, salutem. Monstraverunt nobis Executores Cl. 33 E 1. m. 10. Pro Executoribus testamenti Willielmi de la Cornere dudum Episcopi Sarum. testamenti bonae memoriae Willielmi de la Cornere dudum Episcopi Sarum, quod cum idem Episcopus sicut caeteri Episcopi de regno nostro, anno regni nostri decimo octavo concessisset nobis decimam bonorum suorum spiritualium secundum taxacionem Norw. per quod quintamdecimam nobis eodem anno à communitate regni nostri concessam de bonis suis temporalibus solvere non debuit, vos licet decima nos de bonis spiritualibus praedicti Episcopi contingens, nobis ad dictum Scaccarium persolvatur, ipsos tamen Executores pro Quintadecima de bonis temporalibus quae fuerunt praedicti Episcopi nobis reddenda graviter distringitis, & partem inde levari fecistis, in ipsorum Executorum dampnum non modicum & gravamen. Et quia nolumus quod iidem Executores in hac parte indebitè praegraventur, Vobis mandamus, quod si vobis constare possit quod praedictus Episcopus dictam decimam nobis solverit, tunc Executores praedictos de praedicta quintadecima quietos esse faciatis. Et si quid de bonis dicti defuncti seu Executorum praedictorum ratione dictae Quintaedecimae ad opus nostrum levatum fuerit, ad eisdem Executoribus prout justum fuerit restitui, vel eis inde debitam allocacionem prout fore videritis faciendum fieri faciatis. Teste Rege apud Greneford, 15. die Maii. The King likewise inhibited any Barons, Knights or others, who repaired to the Tourneys or Justs to be held in Sarum, to lodge then or at any other time in the Canon's houses within the Close, or take victuals there to their disturbance. REX Comitibus, Baronibus, Militibus, & omnibus fidelibus suis ad turneandum apud novam Sarum de caetero conventuris, salutem. Tranquillitati & quieti Pat. 33 E 1. pars 2. m. 5. Pro Canonicis Ecclesiae de Sarum. Canonicorum Cathedralis Ecclesiae beatae Mariae Sarum infra clausum ejusdem Ecclesiae commorancium, ut eo commodius & quiecius divinis possint obsequiis intendere prospicere cupientes; Vobis omnibus & singulis mandamus firmiter injungentes, ne aliquod hospicium infra clausum praedictum, seu victualia, aut aliqua alia necessaria ad dictos Canonicos seu eorum aliquem spectancia contra voluntatem eorundem Canonicorum aut Ballivorum suorum ibidem ipsis absentibus, hac vice, vel aliàs cum vos vel aliquem vestrum ex causa hujusmodi ad Civitatem praedictam contigerit declinare, capiatis seu capi faciatis, set in adventum vestrum ibidem vos taliter habeatis, quod dicti Canonici seu alii Ministri Ecclesiae praedictae non impediantur per vos seu vestros, quo minus divinis obsequiis more solito quietè & pacificè intendere valeant, sicut decet. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 7. die Novembris. Per ipsum Regem. I found this Record in the Fine Rolls of this year touching the Kings seizing the Temporalties of Thomas Archbishop of York for his * Here, page 1029, 1039. etc. premised contempt, till his death. REX dilectis & fidelibus suis Lamberto de Thrikingham, & Johanni de Byron Custodibus Archiepiscopatus Eborum vacantis & in manu sua existentis, salutem. Fines 33 E 1. m. 18. Pro executoribus testamenti T. nuper Archiep. Eborum. Cum nuper praesentassemus dilectum Clericum nostrum Magistrum Johannem Bussh ad capellam seu sacristariam beatae Mariae & Angelorum Eborum, & ad praebendam de Styvelynton in Ecclesia beati Petri Eborum, & bonae memoriae Thomas tunc Archiepiscopus Eborum, pro eo quod dictum Clericum nostrum ad capellam seu sacristariam praedictas admittere recusavit, fuisset inde coram justic. nostris apud Eborum disrationatus, in quo quidem negocio ita est processum quod propter inobedienciam quam dictus Archiepiscopus nobis fecit capi fecimus▪ in manum nostram temporalia ipsius Archiepiscopi, quae in manu nostra remanserunt usque ad diem obitus Archiepiscopi supradicti, ac executores testamenti ejusdem Archiepiscopi pro deliberacione bonorum et catallorum quae fuerunt ipsius Archiepiscopi, et quae occasione praedicta capta fuerunt in manum nostram habend. ad nos jam accesserint & nobis supplicaverint, ut de bladis pro semine avernagii et quadragesimae sufficienter, ac pro sustentacione bestiarum de carucis capere velimus, & residuum bladorum, ac aliorum catallorum eis liberare. Nos volentes praefatis Executoribus pro salute animae dicti defuncti gratiam facere in hac parte; Vobis mandamus, quod capto de bladis praedictis pro semine & sustentacione bestiarum in supradicta, residuum eorundem bladorum, simul cum omnibus aliis bonis & catallis quae fuerunt praedicti Archiepiscopi, et quae occasione praedicta capta fuerunt in manum nostram, praefatis Executoribus liberari faciatis ad execucionem testamenti praedicti inde faciendam. Salvis eciam nobis redditibus, herbagiis, et aliis exitibus temporalium praedictorum inde provenientibus a tempore capcionis eorundem in manum nostram. Teste apud Brustwyk 23 die Novembr, Per breve de Privato Sigillo. What Venison the King took this year in the Parks of the Archbishop of York (then in his hands) this Writ will inform us. REX dilecto & fideli suo Lamberto de Trikingham Custodi suo Archiepiscopatus Cl. 33 E 1. m. 6. De venacione capienda ad opus Regis. Eborum, sede vacant, salutem. Mandamus vobis, quod in chaciis et parcis Archiepiscopatus praedicti sexaginta et duos Damos de meliore pinguedine instantis seisonae capi et bene parari, nobisque London. mitti faciatis, et custum quod ad hoc apposueritis vobis in compoto vestro ad Scaccarium nostrum de exitibus Archiepiscopatus illius allocari faciemus. Teste Rege apud Cycestr. 17 die Junii. The King borrowing 1000 Marks from the Pope's Italian Merchants for the defraying the expenses of Walter Wynterburne his Chaplain, advanced to the state of a Roman Cardinal, issued this Writ for the repayment thereof out of the Disms of Ireland granted him by Pope Boniface the 8. REX dilectis sibi Willielmo de Hothum & Guidoni de Wykio Personae Ecclesiae de Claus. 33 E 1. m. 11. intus. Pro Me●catoribus de Societate Spinorum de Florencia. Hese, Collectoribus Decimae Clero Hibern. per Dominum Bonifacium nuper Papam octavum impositae per tres annos, salutem. Cum per literas nostras obligatorias teneamur dilectis Mercatoribus nostris Johanni Grandonis, Matthaeo Clarissimi, & Gerardo Hugon. Mercatoribus de Societate Spinorum de Florencia in mille Marcis sterlingorum quas venerabili patri Waltero de Wynterburne Sacrosanctae Romanae Ecclesiae Presbytero Cardinali per praeceptum nostrum liberarunt pro expensis ipsius Cardinalis, et aliis necessariis ad statum Cardinalatus spectantibus inde faciendis, prout in literis patentibus dicti Cardinalis receptionem dictae pecuniae testificantibus, quas dicti Mercatores in Garderoba nostra liberarunt plenius continetur; Vobis mandamus firmiter injungentes, quod de denariis de dicta Decima per vos levatis & levandis dictus mille Marcas praefatis Mercatoribus vel uni eorum, aut attornato eorundem quem ad hoc per suas patentes literas duxerint assignand. quam cicius poteritis, non obstante aliquo mandato nostro prius vobis facto liberetis; Recipientes à Mercatoribus praedictis vel uni eorum, aut attornato eorundem literas nostras praedictas, & similiter alias literas nostras de acquietancia & indempnitate vestra in hac parte quas eisdem tradidimus, vobis cum pecuniam illam ut praedicitur receperint liberandas: & hoc nullatenus omittatis. T. R. apud Cicestr. 17 die Junii. The King this year issued this Patent to the Abbot of Oseney for the satisfaction of such moneys he had paid to the Pope's Collectors, which the King obliged himself to discharge him from, being granted only for the use of the Holy Land, to which none of it was applied either by the King or Pope. REX Omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis, quod cum in satisfactionem quingentarum Pat. 33 E 1. pars 2. m. 22. Pro Abbate de Oseneie. librarum quae de Decima in Subsidium Terrae Sanctae à Clero Angl. concessa ad manus nostras devenerunt, & in quibus dilecti nobis in Christo— Abbas & Conventus de Oseneye Summo Pontifici se pro nobis ad nostri instanciam obligarunt, et quas pro nobis eidem Pontifici postmodum persolverunt, allocaverimus eisdem Abbati & Conventui trescentas & quinquaginta & duas libras, tresdecim solidos, & quatuor denar. in quibus iidem Abbas & Conventus nobis tenebantur super compotum suum coram dilectis & fidelibus nostris Johanne de Insula & sociis suis, ad compotos Collectorum decimae Clero Angliae per bonae memoriae Dominum B. Papam octavum, nuper per tres annos de nostro assensu impositae audiendis, assignatis, redditum de denariis de dicta ultima decima per ipsos tempore quo fuerunt subcollectores ejusdem in Dioc. Linc. receptis, pro qua quidem allocatione iidem Abbas & Conventus quasdam firmas eis per nos in recompensacionem dictarum quingentarum librarum prius assignatas ad certum tempus habendas in manus nostras reddiderunt, volentes indempnitati eorundem Abbatis & Conventus prospicere in hac parte, ipsos & successores suos de praedictis trescentis & quinquaginta & duabus libris, tresdecim solidis, & quatuor denar. acsi in Garderoba nostra soluti fuissent pro nobis & haeredibus nostris tenore praesencium quietamus, & promittimus nos & haeredes nostrosipsos— Abbatem & Conventum & successores suos erga praedictum Summum Pontificem, & alios quoscumque inde indempnes penitus conservare. In cujus, etc. T. R. apud Horsele, 30 die Maii. The King likewise issued this Commission to audit the Accounts of the subcollectors of the Dimes thus given to him by Pope Boniface the third. REX Dilectis & fidelibus suis Johanni de Insula, Waltero de Gloucestr. Radulpho de Sandwico, Magistro Willielmo de Hanstede & Adae de Brum salutem. Cum bonae Pat. 33 E. 1. m. 20. intus. De compoto S●bcollectoru● Decimae audiendo. memoriae Dominus Bonifacius Papa octavus medietatem decimae Clero Angl. per ipsum de assensu nostro per tres annos impositae, nobis pro arduis & urgentibus nostris & regni nostri negociis liberaliter concessisset, altera medietate dictae decimae si idem Papa per dictum terminum vitam duceret in humanis, sibi in subsidium Romanae Ecclesiae reservata, & si ipsum infra dictum terminum in fata decedere, vel pacem super guerra de regno Siciliae mota reformari contingeret, totum residuum dictae decimae à tempore mortis suae seu dictae pacis reformacionis, colligendum & levandum, nostris usibus similiter concessisset & voluisset integraliter applicari; No●que dilectis nobis in Christo Abbatibus & Conventibus de Waltham, de reading, de Furnois, de Faversham, de Sancto Edmundo, Oseneye, Langley in Norff. Colcestrens. Certesey, beatae Mariae Eborum, Seleby, Novo Monasterio, Cokersand, Burton super Trentam, Gloncestr. Hidae, Wynton, Shireburn, Glaston, Kermerdyn, Wygemore, & Valle Crucis, Ac eciam Prioribus & Conventibus de Ely, Bernewell, Kenilworth, Roffa, Sancti Gregorii Cantuar. Karliolo, Thurgerton, Sanctae Katerinae extra Lincoln, Lanceneton, Sancti Nicholai Exon, & Lanton prime, necnon Decanis & Capitulis Hereford. Cicestrens. & Bangoren, Exon. Subcollectoribus Decimae praedictae nuper mandaverimus, quod omnia arreragia dictae Decimae sine dilacione aliqua levari facerent. Ita quod ea haberent apud Westm. ad certos dies in brevibus nostris eis inde directis contentos, & quod praefati Abbates, Priores et Decani personaliter interessent, vel aliquos sufficienter instructos et plenam potestatem ab ipsis habentes mitterent tunc ibidem ad compotum suum coram aliquibus fidelibus nostris quos adhoc duceremus assignandos inde redden. et faciend. et recipiend ulterius quod Curia nostra consideraret in hac parte, Assignavimus vos ad audiendum compotum Subcollectorum praedictorum de receptionibus suis Decimae praedictae, necnon liberacionibus suis inde factis, et ad faciendum ulterius quod ad hujusmodi compotum pertinet, prout vobis per nos et consilium nostrum plenius est injunctum. Ita tamen, quod si vos omnes non interfueritis, tunc quatuor vel tres vestrum quos adesse contigerit praemissa expleatis: Et ideo vobis mandamus, quod ad premissa explenda et perficienda intendatis in forma praedicta. In cujus, etc. T. R. apud Swaneton. 16 die Januarii. Hereupon these Subcollectors produced several acquittances under seal of the several sums they had collected and paid into the King's Wardrobe for their discharge, whereof I found a whole Bundle in the White Tower, many of them being likewise recorded in a schedule annexed to the Patent Roll of this year; whereof I shall recite only one for brevity sake. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis, quod recepimus per manus dilecti Clerici nostri Johannis de Drokenesford Custodis Garderobae nostrae de dilectis nobis Pat. 33 E 1. mem. 6. in Ced. De pluribus acquietanciis factis Subcollectoribus Decimae. in Christo— Abbate & Conventu de Burton super Trentam, Subcollectoribus Decimae Clero Angliae per faelicis recordationis Dominum B. nuper Papam octavum de assensu nostro impositae per tres annos, per Episcopum London. & Magistrum Bartholomaeum de Ferentino Canonicum London. dictae Decimae principales Collectores in Dioc. Coventr. & Lychef. deputatos, viginti libras de primo termino, & centum libras de secundo termino tercii anni termini trium annorum praedict. & sex libras & sex solidos de decima bonorum temporalium dictorum Abbatis et Conventus in villa de Appelby in Archid. Derb. de dicta Decima provenientes, & nos de porcione ejusdem Decimae juxta concessionem dicti Summi Pontificis contingentes. De quibus quidem centum & viginti & sex libris & sex solidis dictum Abbatem & Conventum ac successores suos tenore praesencium quietamus, & ipsos erga Summum Pontificem, ac praedictos principales Collectores, & alios quoscumque indempnes promittimus conservari. In cujus, etc. Teste Rege apud Brustwyk 26 die Novembr. Per literam Philippi de Wylgheby Canncellarii de Scaccario. All the rest run almost in the same form. In the decayed Bundle of Writs in the White Tower, Anno 33 E. 1. there is this Writ extant, for suing in Court Christian against the King's Prohibition. EDwardus, etc. Venerabili in Christo patri, W. Covent. & Litchf. Episcopo, etc. Mandamus vobis sicut alias vobis mandavimus, quod venire facias coram Justice. Anno 33. E 1. in Turri London. nostris, etc. Edmundum de Whitacre Clericum vestrum, ad respondend. Johanni de Plumpton, de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis, de catallis et debitis quae non sunt de testamento vel matrimonio contra prohibitionem nostram, etc. T. R. de Hengham, apud Ebor. 3 die Febr. Anno regni nostri 33. What Ecclesiastical Jurisdiction the King exercised this year in Ireland, in confirming the elections of Archbishops, Bishops and others there, and presenting to Churches, these Records will instruct us. REX Justic. Escaetoribus, Vicecomitibus, Ministris, & omnibus Ballivis & fidelibus suis in Hibern. ad quos, etc. salutem. Volentes venerabili patri Ricardo Pat. 33 E. 1: m. 11. Pro Ricardo Archiep. Dublin. Dublin. Archiepiscopo gratiam facere specialem, concedimus ei, quod toto tempore vitae suae absque impedimento nostri vel haeredum nostrorum utatur et gaudeat eisdem libertatibus, liberis consuetudinibus et quietanciis, quibus ipse Archiepiscopus et praedecessores sui Archiepiscopi Dublin. per cartas praedecessorum suorum Regum Angl. et nostras hactenus usi sunt. Et ideo vobis mandamus, quod praedictum Archiepiscopum contra hanc concessionem nostram non vexetis, vel ab aliquibus quantum in vobis est vexari permittatis. In cujus, etc. T. R. apud Westm. 28 die Marcii. Per ipsum Regem & petitionem retornatam de Consilio. REX dilecto & fideli suo Johanni Wogan Justice. suo Hibern. vel ejus locumtenenti, salutem. Cum dilecti nobis in Christo— Prior & Conventus Sancti Ibid. m. 10. intus. Hybern. De licencia eligen di & temporalia r●stituend. Patricii in Duno nobis per literas suas patentes significaverint, quod Ecclesia sua praedicta per mortem bonae memoriae N. nuper Episcopi illius loci est pastoris solacio destituta, supplicantes nobis, prout moris est, quod licenciam, etc. licenciam illam eis duxerimus concedendam, mandantes, etc. Nos eorundem Prioris & Conventus laboribus & expensis in hac parte parcere volentes ista vice, etc. In cujus, etc. T. R. apud Westm. 28 die Marcii. The Chief Justice refusing to restore the Temporalties to the new elected Bishop, because not confirmed by the Archbishop of Armach, the See being then void, but by the Guardian of the Spiritualties; the King thereupon issued this Writ to restore them to him. REX dilecto & fideli suo Johanni Wogan Justice. suo Hibern. salutem. Cum nuper Ecclesia Sancti Patricii in Duno per mortem bonae memoriae N. Episcopi Pat. 33 E 1. Pro Thoma Electo Sancti Patricii in Duno. illius loci pastoris solacio destituta, ad supplicacionem Prioris & Conventus Ecclesiae praedictae, concesserimus eis quod ipsi alium sibi eligerent in Episcopum & pastorem; Et ut laboribus, expensisque ipsorum Prioris & Conventus parceretur in hac parte, dederimus vob●s potestatem, quod facts electione praedicta de futuro Episcopo, eidem electioni cum Electus hujusmodi per Priorem & Conventum dictae Ecclesiae fuisset praesentatus, assensum Regium praeberetis vice nostra; significantes loci Metropolitano, ut id quod suum est in hac parte exequeretur: Et quod si contingeret electionem hujusmodi per loci Metropolitanum canonicè confirmari, & vobis per literas ejusdem Metropolitani inde constaret, tunc accepta ab eodem Electo fidelitate in casu illo nobis debita, Temporalia ejusdem Episcopatus eidem Electo, prout moris est, liberaretis vice nostra; vobis licet electio per praedictos Priorem & Conventum facta de Magistro Thomae Ketel Persona Ecclesiae de Lesmoghan in Episcopum loci praedicti, cui Regium assensum praebuistis, ut dicitur, vice nostra, fuisset per Decanum & Capitulum Ardmacan. Custodes Spiritualitatis illius loci sede vacant, auctoritate Metropolitica canonicè confirmata, & vobis per literas eorundem Custodum inde constitisset, fidelitatem tamen ipsius Electi capere, et temporalia Episcopatus praedicti ei restituere distulistis, pro eo, quod per literas Archiepiscopi Ardmacani de confirmacione electionis praedictae non constabat, sicut ex parte ipsorum Prioris & Conventus nobis est ostensum; Vobis igitur mandamus, quod si dicta sedes Ardmacan. sit vacans, & electio praedicta per praefatos Custodes rite fuerit confirmata, & per literas eorundem Custodum vobis inde constiterit, ut est dictum; tunc accepta fidelitate Electi praedicti, juxta tenorem mandati nostri alias vobis super hoc directi, eidem Electo temporalia Episcopatus praedicti a die quo vobis de confirmacione electionis praedictae sic constabat, sine dilacione liberetis. T. R. apud Raureth, 18 die Augusti. REX Collectoribus Decimae Clero Hiberniae per Bonifacium nuper Papam octavum Claus. 33 E 1. m. 7. Pro R. Archiepiscopo Dublin. impositae per tres annos, salutem. Quia ad requisicionem venerabilis patris R. Archiepiscopi Dublin dedimus eidem Archiepiscopo respectum usque ad festum Nativitatis Sancti Johannis Baptistae prox. futur. de demanda illa quam ei fieri facitis de denar. in quibus Archiepiscopus nobis tenetur de Decima praedicta, vobis ad opus nostrum reddend. Vobis mandamns, quod eundem Archiepiscopum respectum hujusmodi interim habere permittatis. Districtionem si quam ei ea occasione feceritis relaxando; Proviso, quod tunc nobis de denariis praedictis ad ultimum satisfiat. Teste Rege apud Lanfare, septimo die Septembris. Per breve de Privato sigillo. Robertus de Carleton Capellanus, habet literas Regis de praesentacione ad Ecclesiam Pat. 33 E 1. m. 6. Hibernia. de Typerkynyn vacantem, & ad Regis donacionem ratione Archiepiscopatus Dublin. dudum vacantis, et in manu Regis existentis spectantem. Et diriguntur literae R. Dublin. Archiepiscopo. In cujus, etc. Teste Rege apud Westm. 26 die Aprilis. NIcholaus le Botiller Cancellar. Ecclesiae Fernen. & Willielmus de Braybrok Clericus, Pat 33 E 1. m. 7. De licentia eligendi nunciantes Regi mortem bonae memoriae S. nuper Episcopi illius loci, habent literas Regis de licencia eligendi. In cujus, etc. Teste Rege apud Wylburgham, 14 die Febr. Per breve de privato sigillo. REX dilectis & fidelibus suis Johanni Wogan. Justice. suo, & Magistro Thomae Ibid. De temporalibus restituen lis. Cantoks Cancella●io suo Hibern. vel eorum loca tenentibus, salutem. Cum dilecti nobis in Christo Decanus & Capitulum Ecclesiae Fernen. nobis per literas suas patentes significaverint, quod Ecclesia sua praedicta per mortem bonae memoriae S. ●uper Episcopi illius loci pastoris est solacio destituta, supplicantes nobis, etc. Nos licentiam illam duxerimus concedendam, etc. In cujus, etc. Teste Rege ut supra. Per breve de privato sigillo. King Edward in order to the settlement of his Affairs in Scotland, besides the * Here p. 1053 to 1057. premised Ordinance for that purpose, made this accord with most of the Nobility of Scotland and their adherents (who had lately against their solemn Oaths revolted from, rebelled, and waged War against him) to receive them to his peace, and grant them both their Lives and Liberties, putting them only to a Fine and Ransom of two, three, four or five years annual value of their Lands, according to their several offences, the moiety whereof they were to pay to the King every year, and to reserve the other moiety for their support till their full Ransom was satisfied, and taking a new Oath of Allegiance to him for the future, as these Records inform us. CEs sont les choses accords ove Mounsieur Richard de Burgh Conte Dulvestr, Placita Parliamentaria in Turri London, An▪ 33 E. 1. See Ryley p. 369, 370. Forma Pacis Scotiae in adventu Johannis le Comyn & aliorum. Monsieur Henry de Percy Chevaliers, & Johan de bensted Clerk, pur nostre Seigneur Edward par la grace de Dieu Roy D'engleterre, Seign. Dirlaund, et Ducs Daquitaine don part, et Mounsieur Johan Comyn de Badenaugh pur luy et pur touz ses eidanz Descoce, auxi bien ceux qui sont la outre come ceux qui sont par decea dautre, les queux choses les avantditz Conte Eymar, Henri & Johan de Banstede en nomi du dit Roi, et lavant dit Johan Comyn ensemblement ove Mounsieur Edmund Comyn de Kilbride, Mounsieur Johan de Graham, Mounsieur Johan de Vaux, Mounsieur Godfrei de Roos, Mounsieur Johan de Maxwell le emzniez, monsieur Pieres de Prendregyst, monsieur Wauter de Berkely de Kerdaan, Mounsieur Hugh de Earth, Mounsieur William de Earth, Mounsieur James de Roos, et Mounsieur Wauter de Rothovan Chevalers, pur eux, pur touzles eidantzes Descoce qui a la pees et a la foi du dit Roi voudrent estre, ont jurez a tenir et a garder loiaument: Primerement est accord, qe tote manere de gentzes Descoce qui ad le dit Johan Comyn vendront a la pees nostre Seigneur le Roy avantdit, forpris aucunes persones qui sont si apres nomez, soient receu as conditions, que sensuent: Cestasavoir, que sauvez lour soient vie et member, et quil soient quites denprisonment, et quil ne soint desheritez; Issint que de lour ranzon, et des amendes des trespass quill ont faitz solement a nostre Seigneur le Roy, et del establissement de il terre Descoce il estoisent as Ordinance. Et est entendu que les enfantz que sont de deinz age dievent joyr de meismes ces conditions quant a sauvement de vie et de member, et quant aquitance denprisonment et de desheritance, et esteront de lur ranzun, et de totes autres choses ace qe nostre Seigneur le Roy enordenra, a son prochein Parliament. Et demorrent totes les fermettez qui sont orendroit en la meyn nostre Se●gneur le Roy & de scions en la tenaunce quel sont ore jusqes a meisme Parliament si que le dit Roy enordeine sa volunte a cele hore, sauve de aucunes, qui demorrent plus longement en sa meinie, sicome il est de souzdit. Et ce doit faire la gard des dites fermetez pas mi les choses qui isoint appurtenantzes, ou en autre manere covenable as coustages de ceux a queux eyes serront rendues, & dievent ensement les pris de Guerre estre deliures dune part & dautre, forpris Monsieur Herbert de Morham & son pere. Et tout ausint se devient deliverer touse ceux qui sont en hostage pur ranzon de gentz du dit Roi qui ont este pris par les gentzes Descoce en tien manere que ce que paetz est de meisme la ranzon paetz soit sans plus, & quant a ce que nest arriere deivent les hostages & touse ceu● pur qui il feurent livereiz estre de tout, en tout quites & deliures dune part & dautre. Les people forprises, sicome est desusdit, sont Robert Evesque de Glasgu, Mounsieur James Seneschal Descoce, Mounsieur Johan Souls, Mounsieur David de Graham, Mounsieur Alexander de Lyndesey, Mounsieur Simon Fraser, Thomas du Boys, & Mounsieur William de waleys, Don't il est accord que meisme Levesque come de son corpse & de la temporaltee, & le dit Seneschal, & Mounfirur Johan Souls soient as conditions de ceux de common, sicome est desusdit, & outre tiegnent exil pur 2. auz horse Descoce et par de la Trente. Et demoergent les Chastelx du dit Seneschall en la meyne nostre Seigneur le Roy, durant lexil, & ce face la guard as coustages de meisme le Seneschall en la manere desudite. En droit de Mounsieur David de Graham, & monsieur Alexandre de Lyndsey accord est, quill soient ausint as conditions de cenx du commun, si come est avantdit, & outre ce tiegnent exil horse Descoce par demy an. Cest asaver le dit David de la Leawe de tweed, & la dit Alexandre par de la Trente. Et quant a Mounsieur Simon Fraser, & Thomas du Boys, est accord, quill soient ensement as conditions de ceux du commun sicome est de susdit, & outre ce tiegnent exil par trois anz hors de la Seignury nostre Seigneur le Roi avauntdit, & horse du poeir le Roi de France ausint, sil ne puissent autre grace trover en le medu temps. Et quant a Mounsieur Guilliam de Galeys est acorde, quill se met en la volunte & en la grace nostre Seignieur le Roi, si lui semble que bon soit. Derechiefe, est accord, que les Evesqes de saint Andrew & de Dunkeldyn, le Conte de Bougbhan, le Seneschal Descoce, Mounsieur Johan de Souls, Mounsieur Ingelram de Umframvil, & les autres gentzes Descoce qui sont la outre, veignent a la pees nostre Seigneur le Roi avantdit de deinz la quinzeine de cest Pasque prochein, si lour semble que bon soit, & soient recon en la fourme de susdite, chescun solonc sa condition & solonc son estate. Dautre part avantdit Johan Comyn doit estre a nostre Seigneur le Roy a Dunfermelyn & ce prochein Dimagne ensemblement ove touse ceux de son accord qui lors y purront estre, pur fair lour homages & lur feutez, sicome i'll affiert, & ceux que ne purrozt estre a cele hour pur certain essoigne, deivent venir apres par suffisant conduit a plus toft quill purront, pur obeir & pur estre receveu la form avantdite. Et fait asavoire que les avantditz Conte Dulvester, Eymar, Henri, & Johan de Benested de ont premis en Bonfoi, quill mettront lur loyal peine envers nostre Seigneur le Roi avantdit quil voille pur ses letters overtes ratifier cest accord en touse pointzes quiele hore que le dit Johan Comyn & les autres qui oue luy venderont si come est avantdit, averont fait lor homages et sermentz de feute en due manere. En tesmoignance de queux choses est ceste endenture faite, dount lune part demoert devers le dit nostre Seigneur le Roy, Seal du Seal ou dit monsieur Johan Comyn & de Mounsieur Edmund de Comyn, Mounsieur Johan de Graham, & de Mounsieur Johan de Vaux; & lautre, devers meisme celui Mounsieur Johan Comyn; Seal des Seales as dite Conte Dulvester, Eymar, Henri & Johan de bensted. Don a Strathord le Nevisme jour de Feverier lan du Regne nostre Seigneur le Roy avantdit trentisme * teirce. secund. EDward par la Grace de Dieu Roy Dengleterre, Seigneur Dirlandt, & Ducs Daquitaine; Placita Parl. An 33 E. 1. See Ryley p. 566, 567. A touse ceux qui ces presents letters verront ou oront, salutz. A perpetual memoire des choses souz escrites, par cestes presents letters vous fesoms a savoir, que come le gentz de terre nostre Descoce apres ceo quill fuerent en nostre homage et ligeaunce et liez a nous par serment de foiaute, et per escritz et en autre manere, tant efforciablement come nous et nostre Counseil saviens ordener et charger, see relevassent contre nous par mauveis Counseil, et meussent guerre, enfesant robberies, arsous, homicides, felonies, et plusurs autres maux, et damages a loar poeir en nostre dit terre Descoce, et ausi en partie en Engleterre, contre lor homages, foiautes et ligeaunces avauntdites, et puis plusurs de eux se revenissent a nostre foi et a nostre obeisaunce et seussent receuz a nostre pees, et a nostre volunte: Et des darreyns Johan Comyn, Seigneur de Badenaugh Chevalier & les autres qui a cel hour oue lui tindrent, venissent ausi & feussent receus a nostre pees, & a nostre foi, en manere que endroit de lour ranzons et des amendes de trespas et doutrages soulment faitz a nous et de leftablicement de la terre Descoce esteussent a nostre Ordnance, et a nostre volunte; Nous jam seit, que les despitz, trespass, outrages, et desobeisances qe les dites gentz de nostre dite terre Descoce nous ont faitz soient si grauntiz et tant a charger par reason, quill ne purraient a nul temps de ce fair suffisauntzes amendss ne due satisfaction, sicome eux meismes sont bien reconissantz et tot ne voillions: sicome nous ne devoms tieux despitz, trespass, outrages, e dessobeisaunces soeffrir a passer sauntzes acun punissement. Nemie pur ce nous eantzes regard a ce● que les gentz de la dite nostre terre Descoce se sont bien et loiaument portez vers nous puis nostre derrein partier de celes parties, et pur lesperaunce qe nous avoms de lour bon port et de leur bon service en temps avenir, vueillantzes a eux fair grace especiale, lour avoms grant et grauntoms, qe sauves lour soient vie et member, et quites soient denprisonment et ve disveriteson, sauves totes voys a nous les terres, tenementzes, et les Seignuries que Johan de Balliol iadis Roi Descoce dona et aliena de les demeynes appurtenantes a la Roiaute Descoce, affair de ce nostre pleisir: Et pardonoms et relessoms as gentzes de lavantdite nostre terre Descoce qui sont venuz et receuz a nostre pees et a nostre foi, trespass a nous faitz, corrons rancour, et tute manere de mall voillance que nous avoms verse eux ensi totes voys, quill soient tenuz a paer ce que par nous & nostre Counseil est Ordene, solonc nostre dit & nostre pronunciation, que sensuent en cest form. Adesprimes, nous dioms & pronuncioms qe le susdit Johan Comyn, & les autres qui ove ●ui vindrent a nostre pees & a nostre foi pur mi les Covenances qui leur feurent grantez, poent pur ranzon et pur amendes des trespass pur eux faitz la value de leur terres et de leur rentes de trois annz all overeigne de Noveux Chasteux que nous feisoms fair en la dite terre Descoce par seurte de meisme la terre & sauvation de la pees, ou a mettre en autre us, si come nous verroms que soit a fair. Et avoms ausi pardonez & pardonoms au dit Johan Comyn et a David de Graham lexil et la demoerene quill devoient faire et tenir horse Descoce per mi les covenaunces avauntdites. Derechiefe, solonc ce que par nous et nostre Conseil est Ordinez dioms et pronuncioms, que les Gentz Descoce qui vindrent a nostre pees et a nostre foi avant ce que le dit Johan & fu receu a la dite pees, paient la value de lur terres et de leur rentes de deuz annz en la form avantdite, save ceux qui purront monstrer quil endeivent estre quites par nostre grant & fait especial. Derechief, nous dioms & pronuncioms que Adam de Gourdon Chevalier en droit de sa ranzon & des emendes de trespas soit de la Condition Johan de Comyn avantdit; Cest asavoir a paer la value de ses terres et de ses Rentes de trois annz en la manere de susdite. Derechiefe nous dioms & pronuncioms que Simon Fraser Chevalier en droit de ranzon & des amendes de trespas soit de meisme la Condition. Cest asavoir a paer la value de ses terres, et de ses Rentes de troiz annz en la fourme que dite est. Derechiefe nous dioms & pronuncioms qe Evesques, Abbez, Priours, et autres de Clerge, de nostre dit terre Descoce, save Levesq de Glasgu, paent pur ranzon et pur amendes de trespas en la dite fourme la value de lour terres, et de lour Rents don an; sauve ceux qui purront monstrer par fait especial ou en autre manere quill endeyvent estre quites. E le dit Evesque de Glasgu endroit de sa ranzon & des amendes de trespass, deit estre de la condition le dit Johan Comyn, Cest asavoir a paer en la fourme que dit est la value de ses terres et de ses Rentes de trois annz, & a meisme Levesque avoms & pardonez lexil et la demoere quill devoit fair et tenir horse Descoce par mi les covenaunces, que grantez fueront, quant il vint darrainerement a nostre pees & a nostre foi. Derechief, quant a Ingelram de Vmframvil, William de Balliol, & Johan Wichard Chevaliers qe poi de temps devant que ses lettres feurent faites vindrent a nostre pees & a nostre volunte, dioms & pronuncioms que le dit Ingelram pai en la dite fourme pur sa ranzon et pur amends de trespas le value de ses terres et de ses Rentes de cink anz: Et que meisme ceux William de Balliol & John Wychard paent per meisme lacheson en la susdite form la value de leur terres et de leur Rentes de quatre annz. Derechief, dioms & pronuncioms que Hugh de Ardrossam, Johan de Gourley, Johan de Naper, & Johan Makhilgoigny qui sont de mesnage les avantditz Ingelram, William, & Johan, qui a nostre pees et a nostre volunte sont venuz, paent pur leur ranzon et pur amendes de trespas la value de lour terres et de lour Rentes de trois annz. Derechief, endroit du temps de la Manere & des termes du paement qe se doit faire par les ranzons & amends de trespass avant nomez, dioms & pronuncioms & voloms que nostre Lieutenant en la dite nostre terre Descoce, & nostre Chamberleyne de meisme la terre, quant il serront illueqes venuz, facent estendra totes les terres de touse ceux qui ranzon devient paier en bon manere & resnable, solonc ce que les terres vandront all hour qui les estendront, & solonc celes estentes faitz soit de cel hour, enavant commencez a fair lever ce que affera a chescun solonc sa condition & son estate. Cest a savoir que ceux qui en ranzon & en amends de trespas sont tenuz par mi lordenance que nous avoms faite, dite & pronuncie en la form avantdite, paent per an as terms usuelx celes parties le moiety de la value de lour terres et de lour Rentes solonc les dites estentes; Et ens● de an et an, tant que part paez soit ceo que a eux apartient solonc Lordinaunce et la pronunciation abantdites, et lautre moite de la value de lour terres et de lour Rents a eux remeigne pur leur sustenance. Et fait asavoir que nostre entention ne nostre volunte nest mie, que le dit & la pronunciation que nous avoms fait en la form susdite sestendent ou puissent estre estenduz, ou entenduz endroit de celes people Descoces qui sont en nostre prison, ne endroit des autres qui ne sont mie uncore venuz a nostre pees, ne a nostre foi. En tesmoignance de queux choses nous avoms fait fair cestes nos Lettres overtes. Don a Westmonster le quinzisme jour Doctober lan du nostre regne trenstisme tierz. Whiles King Edward (after these and his former Indulgences to the perfidious Scots) expected nothing but Haltion days of tranqnillity and loyalty, there suddenly arose soon after an unexpected storm, and greater rebellion than before, through the treachery of the perjured Archbishop of St. Andrews, the Bishop of Glasgo and Abbot of Schone, who confederating with Robert Brus Earl of Carrick, and other of the Scots Nobility, resolved to make and crown him King of Scotland; who being opposed therein by John Comyn his Consin-German, a man of great alliance, love, and power in Scotland, and loyal to King Edward, he suddenly set upon and murdered him in the Church of Dunfres', and was soon after crowned King by the premised Bishops and Abbots; thus related by our Historians. a Tho. Walsingham, Hist. Angl. p. 62, etc. Ypodig. p. 97. Mat. Westminster, An. 1306. p. p. 456, 457. Polychron. H. de Knyghton, Fabian, Caxton, Polydore Virgil, Grafton, Holinshed, Stow, Speed, Daniel, Baker in Edw. 1. An. 33 & 34 E 1. Annals of Ireland p. 164, 165. Robertus de Brus aspirans ad regnum Scotiae, nobilem virum Johannem Comyn, quia sua proditiosae factioni assentire noluit, apud villam de Dunfres', in cujus Castro Justiciarii Regis Angliae tunc sedebant, in Ecclesia fratrum Minorum interfecit. In festo vero Annunciationis beatae Virgins in Abbathia Canonicorum regularium de Scone, praesentibus aliquibus Comitibus, Johanne de Ascella, & de Meneteth, et duobus Episcopis de S. Andrea & Glasguensi, & Abbate de Scone, & multis Militibus, juxta morem patriae, fecit se, velut Adonias, à conspiratoribus coronari diademate. Dominica vero sequente, quae erat in Ramis Palmarum, fecit se denuò coronari à quadam adultera, desponsata Comiti de Bowhan: Quae transgresso maritali thoro, exarserat in speciem & concupiscentiam fatui coronati. Et mutavit nomen ejus impositum in baptismate, nominans illum David. Cumque domum redisset, fertur uxori suae dixisse; Heri vocabamur ego Comes, & tu Comitissa, hodiè verò ego Rex, & tu Regina vocamur. Cui illa, Aestimo quod Rex aestivalis sis, forsitan hyemalis non eris: Timeo autem, ne tanquam flos agri, qui hodiè est, & cras in clibanum mittitur, sic effloreas, ac ne pro perjurio fidei, per vocabulum Regium Comitatum simul perdas & regnum. Qui se irrisum à muliere existimans, voluit cam gladio peremisse, sed ab astantibus detentus est. Nihilominus illam exilio relegans, in Hyberniam transmisit ad patrem suum Comitem Ultoniae. A quo ad Regem Angliae destinata in honore est habita. Pope Clement the 6th being informed by K. Edward of this murder of John Comyn in the Church of Dunfres', ordered the Archbishop of York and Bishop of Carlisle to excommunicate him and his complices with sound of Bells and candles in all places of England, Scotland, Ireland, Wales, and elsewhere, (though without their Diocese) and to interdict all their Lands and Castles, till they should submit themselves, give competent satisfaction for this heinous offence, and deserve to be absolved, by this Papal Bull, wherein he made not the least pretence to the Sovereign Dominion of Scotland, as his predecessor Boniface vainly and falsely did. CLemens Episcopus, Servus servorum Dei, venerabilibus fratribus Archiepiscopo In Turri London. An▪ 34 E. 1. Eboracen. & Episcopo Karleolen. salutem, & Apostolicam benedictionem. Ad audientiam nostram fidedigna relatione pervenit, quod Robertus Comes de Carruc. cum nonnullis suis in hac parte sequacibus ad Ecclesiam loci fratrum Minorum de Dunfres' Glasguen. Dioc. manu accedens armata, ipsius immunitatem Ecclesiae temere violavit, in ea sacrilegium per homicidium committendo, contra indulta privilegiorum eisdem fratribus a sede Apostolica concessorum, in animae suae periculum, et scandalum plurimorum, propter quod excommunicationis sententiam asseritur incurrisse. Cum itaque praemissa, si veritate nitantur, nolumus, sicuti nec debemus sub dissimulatione tranfire, fraternitati vestrae per Apostolica scripta mandamus, quatinus si vobis constiterit dictum Comitem & alios in hac parte adhaerentes eidem, propter praemissa vel eorum aliquod excommunicationis sententiam incurrisse, ipsum Comitem nominatum aliosque in hac parte adhaerentes eidem in Ecclesiis vestris coram populo Campanis pulsatis ac Candelis accensis tamdiu excommunicates denuntietis, et per Angliae et Scotiae regna, et Hiberniae et Walliae terras et parts, et alia loca de quibus expedire videritis, nunciari faciatis, et ab omnibus arctius evitari; donec Comes et adhaerentes praefati super hiis satisfecerint competenter, et absolutionis debitae beneficium meruerunt obtinere; necnon omnes fautores, sequaces et receptatores ipsius Comitis, nist monitione praemissa dicto Comite facere ipsumque sequi et receptare destiterit, excommicationis vinculo innodantes, eos simul modo tamdiu excommunicatos publice nuncietis, et faciatis per omnia loca, de quibus expedire videritis etiam nuntiari, ac terras, castra, et villas eorum supponentes ecclesiastico interdicto, ipsumque auctoritate nostra facientes inviolabiliter observari, donec eundem Comitem sequi et receptare destiterint, ac super hiis nostris parentes beneplacitis et mandatis absolutionis beneficium obtinere. Dat. Burdegal. 15. Kal. Junii. Pontificatus nostri anno primo. In Dorso. Bulla Clementis Papae quinti ad denunciandum Robertum de Brus excommunicatum pro morte J. Commyn, de interdicendo terras, castra, villas, et omnia loca per quae ipse et sequaces sui transitum fecerunt, directa est Archiepiscopo Eboracen. et Episcopo Carleolen. This Bull was accordingly executed by the Bishops, as the * In the end of Mr Cambdens Brit. p. 164. Annals of Ireland inform us. Upon Information of the premised Coronation, rebellion and proceedings of Robert Brus and his confederates, b Mat. West p. 457, 458, &c▪ Walsingham, & others before quoted. Illis diebus misit Rex Angliae Aemericum de Valentia Comitem Pembrochiae, Robertum Clifford, & Henricum Percy in Scotia, cum manu valida & armata, ut novis montibus resisterent, & nequiter coronatum, cum perfidis expugnarent, ac gentem fidam protegerent. Ad angmentandum igitur profectionem suam in Scotiam, fecit Rex per Angliam publicè proclamari, ut quotquot tenerentur fieri Milites successione paterna, & qui haberent unde militarent, adessent apud Westmonasterium in festo Pentecostes, admissuri singuli omnem ornatum militarem praeter equitaturam, de Regia Garderoba. Confluentibus itaque trecentis juvenibus, filiis Comitum, Baronum & Militum, distribuebantur purpura, byssus, syndones, cyclades auro texta affluentissime, prout cuique competebat, etc. After which, Rex votum vovit Deo coeli & cygnis, se proficisci in Scotiam, mortem Johannis Comyn, & fidem laesam Scotorum, vivus sive mortuus vindicaturus. Adjurans principem, & caeteros praecelsos viros terrae, fide sibi debita, si ipse prius in fata decederet, corpus suum secum in Scotiam in bello deferrent, nec sepelirent illud quousque Dominus de perfido coronato, et gente perjura dedisset victoriam et triumphum. Sposponderunt igitur cuncti fide bona, se paratos secum in vitam Regis, & in mortem cum Principe in Scotiam proficisci, votum Regium expleturos. Exinde omnes animaequiores effecti, salutato Rege, in crastino Sanctae Trinitatis de Westmonasterio recesserunt, ad Regem in quindena Sancti Johannis Baptistae in Scotiam affuturi. Pro hac autem Militia filii Regis, concessus est Regi tricesimus denarius a Populo et Clero. Mercatores vero vicesimum concesserunt. Intereà quidem facta est multa concertatio inter populum Scotorum & Anglorum, quis eorum in certamine videretur esse major. Interim Robertus de Brus circuiens terram, & homagia multorum recipiens, coadunato exercitu copioso, in crastino Sancti Johannis Baptistae appropinquavit ad villam Sancti Johannis, in cujus praesidium nuper advenerat Aemericus de Valentia. Equites autem Scotorum omnes lineis camisiis super armaturam suam, ne discernerentur, induti erant ex jussu novi Principis sui. Invitatus ab eo Aemericus ad congressum; respondit, quod cum eo non die illo, sed in crastino demicaret. Subtrahente verò se Roberto cum suis ad spacium unius miliaris, & se reficere volente, hora appropinquante vespertina, Aemericus cum suis egreditur armatis, & subito juxta Methfen Scotis superveniens, praelium aggressus est: Et ceciderunt in die illo, i●ore gladii, plures de Scotis, qui psendo-Regi adhaeserunt. Quinimo ips● idem ter à dextrariis prostratus est, & per Simonem de Freysell, bellatorem egregium, ter levatus, tandem per fallaciam candidae camisia evasit de praelio. Nam cum aliquandiu Robertus caeterique qui se cum celeritate armaverant resisterent, tandem praevalentibus Anglis fugere sunt coacti. Quos insecutus Aemericus cum suis usque in Insulam Keyntyr, Castrum illius loci, putans Robertum se recepisse in eo, obsedit. Expugnato tamen Castro eum non invenit, quia ad extremas regionis insulas fugerat, sed fratrem suum Nigellum de Brus cum aliis quibusdam ibidem cepit, quos omnes usque Bervicum fecit adduci. In praelio autem supradicto capti sunt hi viri, Thomas filius Ranulphi, David Inkmartyn, Johannes de Summervile, Milites, Hutting Marescallus, & Vexilifer pseudo-Regis, & Hugo Capellanus. Qui nihilominus, cum praedictis, & cum multis aliis, quorum nomina hic non recitentur, ne pagina his vilescat, patibulo ante caeteros primitus est affixus, quasi diceret; Ego Presbyter tale vobis praebeo iter. Post haec autem adveniente Rege Angliae in Scotiam cum Principe Walliae, & Magnatibus populi sui, quidam Scoti eum honorificè admiserunt, quidam abierunt retrorsum, nonnulli abdita silvarum diverticula petierunt. Exercitus tamen Regius discurrens per totum regnum Scotorum, caepit persequi fugitivos, & plures peremerunt, & aliquos vivos compraehenderunt, utpote Episcopos et Abbatem praedictos, loricatos et armatos subsuis exterius tegumentum. Nota. Duorum igitur Episcoporum culpa magna, sed Episcopi Sancti Andreae mayor. Name die congressionis inter Anglos & Scotos apud Methfen, juxta Sanctum Johannem, misit armatam clientelam suam in succursum Scotorum. Ipse vero callidè se reddidit interim Anglis, ut si Scoti de Anglis triumpharent, ipsum de illorum potestate eruerent, tanquam vi captum, pro defectu tutela. Si autem Angli triumpharent, sibi parcerent eo quod derelictus à familia sua fuit, quasi non consentiens factis illorum. Isti ergo perjurati Praelati in arctissimis carceribus forma et habitu quibus fugiendo capti fuerunt, retruduntur, quousque per Apostolicam sedem dispositum sit, quid de his fuerit faciendum. The King's Writs for these perjured Prelates and Abbot's close imprisonments in several Castles, and that in iron chains, are thus recorded in the Rolls in the Tower. REX Vicecomiti Sutht. salutem. Quia inimicum, rebellem et proditorem nostrum Claus. 34 E 1. m. 6. intus. De W. Epis. copo S. Andr. in prisona custodiendo. Willielmum Episcopum Sancti Andreae mittimus ad Castrum nostrum Wynton. carcerali custodiae mancipandum, exigente hoc multiplici culpa sua, Tibi praecipimus, quod dictum Episcopum in tuam custodiam, recipias, et corpus ejus infra Turrim dicti Castri in loco tutiori et fortiori ejusdem Turris includas, et salvo ac secure * Nota. in compedibus ferreis custodias, sub forisfacturo vitae et membrorum, ac omnium terrarum et tenementorum, bonorum et catallorum tuorum quae exnunc forisfacta censemus, st de custodia hujusmodi aliquod periculum immineat in futurum. Proviso, quod locus praedictus intus et exterius taliter muniatur et firmetur, quod de custodia ipsius inclusi nullum timeatur periculum, quodque ad accedendum ad ipsum seu videndum, vel etiam ad alloquendum nemini possit patere aditus vel facultas, set nec ipse Episcopus quemquam videat, seu etiam alloquatur, praeter illos quos ad deserbiendum ei necessario tuo periculo deputabis, et quos per singulos menses mutare et alios subrogare poteris ad cautelam, st pro securitate tua videris expedire, ut cujusiibet conspirationis et collusionis suspicio evitetur. Et ut custodia ejus securior habeatur, omnes aditus et portae Turris praedictae securis firmentur, et pons versatilis levetur continue et claudatur; ad quam Custodiam fideles et bonos assignabis sub fidejussoria cautione custodes, pro quibus tu ipse nobis volueris sub praenotatis poena et periculo respondere. Ad haec, quia complicem suum consimili vel forte majori infamia maculatum, Robertum scilicet Episcopum Glasguensem fidelitatem suam erga nos et Coronam nostram frequenter et temere violantem, mittimus ad Castrum nostrum Porcestr. incarcerandum ibidem. Tibi praecipimus, ut posito prius in tuto in Turri Wynton. praefato Episcopo Sancti Andreae modo et forma praeexpressis, dictum Episcopum Glasguensem in propria persona tua ducas salvo et secure usque Porcestr. et juxta tuam et Custodis nostri Castri praedicti circumspectionem industrem ipsum Episcopum in tuciori et fortiori loco Castri praedicti * Nota. in compedibus ferreis includas, locum insuper praedictum muniri et firmari vestro et ipsius Custodis Castri praedicti periculo facias, modo quo superius exprimitur de Episcopo Sancti Andreae, seu etiam meliori, quia tam te quam praedictum Custodem Castri nostri praedicti de custodia ipsius Episcopi volumus aequanimiter onerari. Et ut fortius et firmius custodiantur, volumus et mandamus, ut adjungas tibi et Custodi nostro Castri praedicti aliquos homines fideles et idoneos terras tenentes de visneto Castri praedicti, vel loco viciniori, quos ad hoc sufficientes videris, qui dictam custodiam una vobiscum recipiant et habeant, sub poenis et periculis praenotatis. De sustentatione vero dictorum Episcoporum, famulantium eis et Custodum suorum, quam per te exhiberi volumus secundum Indenturam quam tibi mittimus praesentibus interclusam, cujus altera pars remanet pones Thes. nostrum, allocationem debitam tibi habere faciemus. Qualiter autem & quam providè & securè ordinaveris de custodia praedicta, & quot & quos terras tenentes tibi & dicti Custodi Castri de Porcestr. adjunxeris ad eandem, dicto Thes. nostro sub tuo & illorum sigillis qui una tecum onus subibunt Custodiae memoratae significes, sine mora. T. R. apud Dunolm. 7 die Aug. REX Custodi Castri nostri Porcestr. salutem. Quia inimicum, rebellem et proditorem nostrum Robertum Episcopum Glasguensem, qui fidelitatis nobis Cl. 34 E 1. m. 6. intus. praestitae sacramentum saepius violare praesumpsit, mittimus ad Castrum nostrum praedictum Carcerali Custodiae, etc. (ut * Tooth Bishop of St. Andrew, p. 1124. supra.) Tibi praecipimus, quod praedictum Episcopum in tuam custodiam infra Castrum praedictum recipias, et salvo et secure custodiri facias in securiori et fortiori loco totius praedicti Castri in compedibus serreiss, prout Vicecomiti nostro Sutht. qui dictum Episcopum ad te ducet et tibi securius videbitur faciend. Proviso, quod locus praedictus, etc. (ut supra.) praeter illos qui ad custodiam illius deputabantur; quodque omnes aditus & portae loci praedicti securis firmentur, ac pons versatilis levetur continue et claudatur. Et ut ipsius custodiae securior habeatur, volumus quod per Vic. nostrum praedictum et te aliqui homines fideles et idonei terras tenentes de vicineto Castri praedicti, vel loco viciniori et ad hoc sufficientes eligantur, et eidem Vic. ac tibi adjungantur, qui una vobiscum custodiam dicti Episcopi recipiant et habeant, ac ipsum custodiant, sub poena amissionis vitae et membrorum, ac forisfactura omnium terrarum et tenement. ac bonorum suorum et vestrorum quae exnunc forisfacta censemus, st de custodia hujusmodi periculum aliquod immineat in futurum. Ad quam insuper custodiam tot et tales boni et fideles per dictum Vic. nostrum te et alios terras renentes deputentur Janitores & Ministri qui ad hoc sufficere, & suspitione career omnimoda videbuntur, et pro quibus vos omnes volueritis respondere, sub poena et periculo praenotatis, quos etiam per singulos mature et alios subro●are poteritis ad cautelam, si pro securitate vestra id videritis expedire, ut cujusiibet conspirationis et collusionis suspitio evitetur. De sustentatione vero ejusdem Episcopi famulantium sibi & Custodum suorum disponet Vic. noster praedictus, prout sibi dedimus in mandatis. Teste Rege, etc. ut supra. The * R●t. Finium An. 34 E 1. m. 6. like Writ the King issued also to the Keeper of the Castle of Mere, for the close and safe imprisonment of the Abbot of Scone, (verbatim, as in that before to the Sheriff of Southampton, concerning the close imprisonment of the Bishops of St. Andrews, and Glasgow) With this further Precept to the Sheriff of Wylts. REX Vicec. Wyltes salutem. Quia inimicum rebellem et proditorem nostrum Fines 34 E 1. m. 6. intus. Pro R. Episcopo Glasguens in prisona custodiendo. Abbatem de Scone mittimus ad Castrum de Mere incarcerandum ibidem exigente hoc multiplici culpa sua, tibi praecipimus quod receptis praesentibus, usque Wynton. in propria persona tua sestinanter accedas, ac dictum Abbatem a Vic. nostro Leycest. per quem ipsum Abbatem illuc mittimus, recipias, & saluò ac securè ducas usque ad Castrum praedictum de Mere, & juxta tuam & Richardi de Chiselden Custodis Castri praedicti circumspectionem industrem, ac tuciori & fortiori loco Castri praedicti in * Nota. compedibus ferreis includas, etc. Teste Rege ut supra. Et memorandum quod brevia praedicta (videlicet, hoc breve & brevia pro R. Episcopo Glasguensi, & pro W. Episcopo Sancti Andr●i) facta fuerunt apud Notingham per Dominum W. Coventr. & Lychf. Episcopum Thesaur. Regis, & sub Sigillo suo missa Domino Cancellario usque ad Abbaciam Sancti Jacobi Northampt. sub magno Sigillo in forma praedicta consignanda. These strict Writs for the close imprisonment of these perjured Bishops, Rebels, Traitors and Enemies to the King even in iron chains, as well as in several Castles, Towers, notwithstanding their Rochets, and sacred Orders, under such strong armed guards and severe penalties, is a sufficient evidence, what pernicious, dangerous Traitors and Rebels the King reputed them, being in truth far worse than any of those Laymen whom he hanged, beheaded, quartered, setting up their Heads, Quarters in sundry places throughout the Realm, to deter others for the future, from the like Treasons and Rebellions: Yet such was his Royal Clemency towards them (in respect of their sacred Orders, which much aggravated their Crimes, and by consequence their punishments) that he not only spared their lives, and gave them and those who attended them a daily competent allowance, but also allowed them a Chaplain daily to say Mass to them for the good of their souls, though themselves might be thought sufficient to be their own Chaplains during this their close imprisonment, having no such temporal employments as formerly, to divert them from their Devotions, as this Record informs us. MEmorandum, quod Vicecomes Sutht. cui Willielmus Episcopus Sancti Andreae Cl. 34 E 1. m. 6 dorso. De ordin●tione Episcoporum S. Andreae & Glasguens. & al. prisonum de Scotia. Domini Regis proditor liberatur, in Turri Castri Wynton. salvo et secure custodiendus, secundum quod per breve Regis ei expressius est injunctum, saciat ministrare dicto Episcopo incarcerato expensas suas in hunc modum: videlicet, eidem Episcopo ad expensas suas proprias, singulis diebus sex denar. & pro uno valetti deserviente ei per diem tres denar. & pro uno garcione similiter ei per diem unum denar. et unum obolum, et pro uno Capellano celebraturo sibi missam singulis diebus, unum denarium et unum obolum per diem. Qui quidem Capellanus vallettus & garcio tales eligantur, et tam fideles de quibus nullum timeatur periculum, et pro quibus dictus Vic. suo periculo voluerit respondere. De aliis autem custodibus qui necessarii videbuntur pro custodia Episcopi praedicti disponet dictus Vic. prout sibi pro securitate sua melius viderit expedire. Item idem Vic. cui Robertus Episcopus Glasguen. similiter liberatur ad incarcerand. in Castro Porcestr. similes Custodes ac Ministros deputabit eidem, ac sibi sumptus & expensas ministrabit ibidem prout pro Episcopo Sancti Andreae superius est expressum. Et de sumptibus quos idem Vic. apposuerit tam circa dictos Episcopos & eye deservituros, quam circa alios Custus quos rationabiliter fecerit in stipendiis Custodum praedictorum, sibi per praesentem Indenturam cujus altera pars remanet penes Thesaur. de Scaccario, allocatio justa fiet. At the same time when these Bishops and Abbots were taken Prisoners, * Mat Westm. An. 1306. pag. 460, 461, 462. See Walsingham, Polychronicon, Polidor Virgil, Fabian▪ Caxton, Graston, Holinshed, Daniel, Baker, in Ed. 1. Capitur etiam & illa impiissima conjuratrix de Bowhan de qua consultus Rex, ait, Quia Gladio non percussit, gladio non peribit. Verum propter illicitam Coronationem quam fecit, in domicilio lapideo & ferreo, in modum Coronae fabricato, firmissime obstruatur, & apud Bervicum sub diu forinsecus suspendatur, ut sit data, in vita & post mortem, speculum viatoribus, & opprobrium sempiternum. Illo quoque tempore, captus est Simon Freysell, in quo pendebat Scotorum tota fiducia, in tantum quod incarcerati Nobiles Scoti, invincibilem incompraehensibilemque illum asserebant, nec illo vivente Scotos posse devinci putarent. De cujus magnanimitate praesumens quidam Scoticus Miles, in Turri Londinensi vinculatis in Elogium Anglorum sed proprium dispendium, caput proprium Regi dedit quocunque die captus fuerit, amputandum Nomen autem hujus Herebertus de Norham, per cunctis Scotis formosior, & statura eminentior tamen propter trinam proditionem, quam Regi Angliae fecerat, & secundum dimissionem, tertio captus, una cum patre & Armigero in Turri Londinensi ferreiss compedibus nexi erant. Post haec Simon Freysell ad Turrim Londinensem mittebatur, ut illo viso, voti praestiti Scotus alius recordaretur. In crastino igitur, id est in Vigilia Nativitatis beatae Mariae, educti de Turri Londinensi Herebertus & Thomas de Boys, armiger ejus, capitibus sunt truncati, Simon autem frisel, propter pluralitatem proditionum, quas fecerat sic damnatur. A Turri Londinensi per vinculos et plateas distractus ut proditor, suspensus eminus quia latro, truncatus capite ut homicida, refixus equnleo per dies 20. igne quoque finaliter est combustus. Hujus autem caput super Pontem Londinensem, juxta caput Gulielmi Waleis, super lanceam cunctis orationibus perhorrendum spectaculum, est affixum. This was the deserved end of these perjured Scottish Traitors and Rebels. Soon after, In diebus illis, fecit Rex Angliae inquirere per totam Scotiam per fide dignus homines, quot & quanti intererant interfectioni Johannis Comyn & coronationi Roberti de Mat. Westm. p. 461. Brus: Et ferme omnes cepit, et morti tradidit; aut ultro se redddentes regiae voluntati, diris carceribus mancipavit. Post haec captum est Castrum de Lochdor, in quo inventus est Christopherus Setonus, Sororius Roberti de Brus, quem cum non Scotus sed Anglus esset, jussit Rex deduci usque Dunfreis, ubi quendam Militem de parte Regis prius occiderat, ibique judicium subire coactus, tractus suspensusque est, ac ultimo decollatus. Johannes vero Setonus, Christopheri Germanus, apud Novum Castrum super Tinam tractus; suspensus, atque decollatus horribiliter vitam terminavit. Erant enim ambo Armigeri pseudo. Regis, amboque consenserant neci Joh. Comyn: Uxorem vero Christoph. & filiam Ro. de Brus in diversis monialinm Monasteriis collocavit. Et dum exercetur in oies in populo scelerato talis vindicta fugit ad montana Coronatus. Proinde timens sibi Johannes Comes de Asceila, fugam quaerit, sed Dei providentia timor quem timebat, evenit ei. Name, cum in mari navigando fugeret, subito orto Vento contrario, ad terram repulsus, ab adversariis captus erat. Quo audito Rex Angliae, etsi gravissimo morbo tunc langueret, levius tamen tulit dolorem. Comes autem iste, de stirpe Regali sibi originem vendicavit. Idcirc● quidam Palatini, ipsum cum iniquis judicandum, indecens indecorumque censebant. Quibus Rex, non sanguinis lineam, sed justitiae judicium attendens, dicebat. Quanto gradus altior, tanto lapsus gravior esse constat. Sed caeteris parricidis generosior in sanguine, altius caeteris suspendatur pro scelere. Nec vos latet quoties voluit prodidisse nos in Anglia, in Scotia, & in Flandria. Habete illum vos, & Londini justissime judicetur. Quo cum pervenisset 7. die Novembris apud Westmonasterium in Aula Regis utique condemnatur. V●rum, quia de regali sanguine fuerat oriundus, non est tractus, sed ascenso equo, in equuleo quinquaginta pedum suspensus est. Postea semivivus demissus, ut majores cruciatus sentiret, crudelissime decollatur. Truncus vero illius, praeaccenso in conspectu ejus vehementi igne una cum carne & ossibus, in favillas & cineres funditus conflagrantur. Caput autem istius, inter alia proditorum capita, super Pontem Londinensem in superlativo gradu, quia de regali stemmate, est affixum. Rex apud Lavercost, juxta Caerleolum commorans, misit Bervicum Justiciarios, quorum judicio Nigellus de Brus, Miles pulcherrima juventutis, pro eo quod consenserat factionibus fratris sui, & caeteri qui cum eo capti fuerant, tracti sunt atque suspensi et ultimo decollati. Thus did these perjured, rebellious Scotch Traitors suffer these just condign Executions for their old and new perjuries, Treasons, Rebellions against King Edward, to whom they had so frequently sworn, covenanted fealty, homage, loyalty and allegiance, under their hands and seals, as to their Sovereign Lord. Whiles the King was thus employed in subduing his Scottish Rebels abroad, the Pope and his Delegates, together with his own Bishops, Clergy, and their Ecclesiastical Courts, were as busy in encroaching upon the Ecclesiastical and Temporal Rights of his Crown and Courts at home, as these ensuing Writs to control them will more fully inform us. Pope Clement being encouraged by the King's * Here p. 1095. 1096. premised compliance, that his foreign Agents should sequester and appropriate both the Spiritualties and Temporalties of the Archbishopric of Canterbury to his own use, proceeded by Stephen de Manby and other his Delegates, to sequester all the Spiritualties, Temporalties, Fruits and Profits of the Priory of Durham, of the King's foundation, and his Progenitors, with their Rights and Appurtenances, without the King's privity or licence, enjoining the Prior, Chapter and Covent of Durham, with all the Proctors And Administrators of the said Priory, entirely to answer all the Fruits, Rents, Profits, Rights and obventions of the said Priory to the Patriarch of Jerusalem during the pleasure of the See Apostolic, to be disposed of at his pleasure; and commanded them to excommunicate and interdict all persons of what quality soever, except the King, Queen, and their Children, which should oppose or contradict this new and unheard of Papal Usurpation; whereupon they denounced with direful execrations the greater Excommunication against the Prior and sundry Canons of Durham, and divers others who opposed them therein, and also interdicted the Church of Durham, refusing twice to revoke this their unjust Sentence upon the King's Writs, and his Counsels commands to do it, in high contempt of the King's Crown and Dignity, and disinheriting the Rights thereof: For which they were twice summoned before the King and his Council, and after in the Parliament at Karlisle, were imprisoned and fined to the King, as this memorable Record will at large inform us. * Inter Recorda D. Regis Car. 2. in Thes. Receptae Scaccarii sui sub Custodia D. Thes. & Camerar. ibidem. Inter al. sic continetur ut sequitur. Adhuc de quindena S. Trinitatis. Dunolm. Rot. 35. Placita coram Domino Rege de Termino Sanctae Trinitatis apud Westmonasterium Anno regni Regis E. fill. Regis H. Tricesimo quarto. DOminus Rex mandavit Stephano de Malo Lacu Archidiacono Clyveland Breve suum in haec verba. † Recorded verbatim, in Claus. 34 E 1. m. 15. Pro Dom. Rege. Edwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae; Stephano de Malo Lacu, Archidiacono Clyveland. salutem. Ad nostrum pervenit auditum, quod quaedam negocia● sive facta insolita et hactenus inaudita, Prioratus Dunelm. (qui de Fundatione & Patronatu progenitorum nostrorum & nostrae existit) tangentia, sunt vobis exequend. commissa, quae si eo modo procederent sicut in eyes procedere, ut dicitur, praesumpsistis, in Regiae dignitatis et Coronae nostrae praejudicium et exhaeredacionem nostram cederent manifest: Et quia super negociis et factis hujusmodi et eorum circumstanciis universis antequam in ulteriorem executionem procedant certis ex causis reddi volumus cerciores, quod utique clare liquere non poterit absque vestra praesentia personali; Vobis mandamus firmiter injungentes, quod in quindena Sanctae Trinitatis ub●cunque tunc fuerimus in Anglia, coram Nobis et Consilio nostro sitis, ad ostendend. et faciend. nobis et Consilio nostro constare, quae sunt et qualia quae vobis super dictis negociis, sicut praemittitur sunt commissa, et qualiter, et quo modo, et cujus seu quorum autoritate, mandato sive praecepta talia nobis inconsultis exequi attemptatis; Ac audiend. faciend. et recipiend. super hiis quod pro statu nostro et dictae Coronae per nos et dictum Consilium nostrum fuerit in hac parte faciend. Supersedentes omnino, nichilominus omnibus executionibus praefata negocia seu facta tangentibus interim faciend. Ac etiam penitus revocantes, si quae super eisdem negociis occasione cujuscunque mandati vobis inde directi exequi forsitan attemptastis, et hoc sicut dampnum vestrum vitare volueritis, nullatenus omittatis. Et habeas ibi tunc hoc. Breve. Teste meipso apud Wolveseye, 29 die April. Anno regni nostri 34. Per Breve de privato Sigillo & Consilium. Mandavit etiam aliud Breve consimile Thomae de Goldesburgh sub eodem tenore. Mandavit etiam tertium Breve consimile Magistro Ricardo de Morpath sub eodem tenore. Mandavit etiam quartum Breve consimile Magistro Roberto de Baldoks, sub eodem tenore. Ad quem diem praedicti Stephanus de Malo Lacu, Thom. de Goldesburgh, Magistr. Ricardus de Morpath, & Magister Robertus de Baldoks coram Consilio Domini Regis apud Westm. venerunt. Et quaesitum est ab eyes, quae & qualia sunt praedictum Prioratum tangentia quae eis sunt exequenda commissa, & cujus sen quorum Authoritate talia attemptare praesumpserunt? Qui dixerunt, quod ea quae fecerunt praedictum Prioratum & Patriarcham Jerosolomit. Episcopum Dunelm. tangentia, Authoritate cujusdam Mandati Abbatis Lesasens. Appamiarum Dioc. fecerunt, per quod idem Abbas ipsius authoritate Apostolica mandavit, quod ipsi tanquam Executores et Commissar. etc. praefatum Patriarcham Episcopum, vel Procuratorem suum, etc. ad administrationem & curam dicti Prioratum, tam in spiritualibus quam temporalibus cum suis juribus et pertin. universis admitti facerent, et recipi, sibique et per ipsum ad hoc deputando a Capitulo et Conventu ipsius Prioratus, et singulis personis Monasterii ejusdem, ac in eodem Monasterio vel alibi existentibus in hiis quae ad executionem administrationis et curae praedictarum pertinent, de jure vel Consuetudine obediri et intendi, ac de ejusdem Prioratus fructibus, redditibus, proventibus, juribus et obventionibus universis * Nota. integraliter, usque ad Apostolicae Sedis beneplacitum responderi, et quod in omnes et singulos negocium illud impedientes aut aliquo modo turbantes, sententiam Excommunicationis majoris promulgarent. Praetextu cujus mandati ipsi ad executionem inde faciend. prout eis videbatur licite facere posse juxta mandatum praedictum processerunt, & ostenderunt in scriptis totum processum facti sui in hac parte, in quo continebatur quaedam sententiam Excommunicationis enormis et dira per ipsos lata super Priorem Dunelm. et quosdam Canonicos suos, et multos alios nominatim, et etiam super * Nota. omnes alios et singulos cujuscunque status, gradus, vel conditionis essent, qui executionem illam in aliquo perturbarent aut impedirent, seu impedientibus in aliquo opem darent, auxilium, consilium aut favorem, exceptis solummodo personis Domini Regis, Dominae Reginae, et liberorum suorum, juribus etiam et Libertatibus Regalibus, etc. Et quod Ecclesiam Dunelm. praedictam Ecclesiastico super posuerunt interdicto. Quaesiti, si mandatum praedictum seu aliquod warrantum suum in hac parte Domino Regi ostenderunt priusquam illud executioni demandarunt? qui cognoverunt expressè, quod non. Quaesiti etiam, si factum suum praedictum et sententiam praedictam ad mandatum Domini Regis praedictum revocaberunt? dicunt, quod non. Unde praemissis omnibus inspectis & examinatis, videtur toto Consilio, quod Mandatum praedictum, et etiam factum ipsorum Clericorum super Executione ejusdem in tantum tangunt temporalitatem Regni, quod si eo modo permitterentur quo ipsi in negocio illo procedere praesumpserunt, in Regiae dignitatis et Coronae suae praejudicium, et exhaeredacionem Regis cederent manifest; in hoc maxim, quod ipsi de executione aut dispositione aliqua de rebus temporalibus dicti Prioratus qui de Fundatione et Patronatu progenitorum Regis et ipsius Regis existit faciend. absque warranto vel permissione Domini Regis se intromiserunt, ut de fructibus, redditibus, proventibus, juribus, etc. cum nullus hujusmodi facta Coronam Regalem tangentia ipso Rege inconsulto valeat nec debeat attemptare; nec ipsi warrantum quod inde habuerunt Domino Regi ostenderunt priusquam illud executi fuerunt, nec etiam ad mandatum Domini Regis praedictum factum suum vel sententiam praedictam revocaverunt, seu juxta mandatum illud revocare voluerunt, quae omnia expresse sunt contra Coronam et dignitatem Regalem, et ad inobedientiam et contemptum mandati Regis praedicti, et exhaeredationem manifestam facta et executa. Per quod ipsi traditi sunt per manucaptionem sufficientem, scilicet, corpus pro corpore, usque à die Sancti Michaelis in 15 dies. ubicunque, etc. ad voluntatem Domini Regis tunc inde audiend. etc. Ad quem diem praefati Clerici per manucaptionem praedictam venerunt. Et iterum quaesitus est ab eyes, Si sententiam praedictam adhuc revocaverunt? qui dixerunt, quod non, nec revocare potuerunt. Et super hoc datus est cis dies per manucaptionem sufficientem, ut de die in diem usque in Crastinum Animarum ubicunque, etc. in forma praedicta. Ad quem iidem Clerici per manucaptionem illam venerunt. Et deinde continuato processu versus eos, ut de die in diem usque diem Mercur. prox. post Octab. Sancti Martini iidem Clerici coram toto Consilio, etc. sententiam praedictam de plano revocaverunt in scriptis. Set quia manifeste constat Curiae, quod Mandatum praedictum et etiam Executio inde per ipsos Clericos facta, express sunt contra Coronam et dignitatem Regalem, et ad inobedientiam et contemptum Mandatorum Domini Regis, et exhaeredacionem suam ut praemittitur facta et executa, ipsi Clerici committuntur Gaolae ad voluntatem Domini Regis, etc. Postea concordatum est, quod tradantur per Manucaptionem sufficientem, usque ad proximum Parliamentum, etc. Et super hoc venerunt Johannes de Crumwell, Willielmus de Honks, & Ricardus de Vernon de Com. Ebor. & Gilbertus de Toutheby, Willielmus de Farford, & Alanus de Cobbeldyks de Com. Linc. & manuceperunt praedictum Stephanum corpus pro corpore, habendi eum coram Rege ad Parliamentum suum in Octab. Sancti Hillar. apud Karliolum, ad satisfaciend. Domino Regi de contemptu et inobedientia et transgressione supradictis. Et Radulphus de Rocheford Miles, Johannes de Gernon, Johannes Beks, Alanus de Cobbeldyks, & Petrus de Daldreby de Com. Linc. Et Willielmus de Honcks de Com. Ebor. manuceperunt Thom. de Goldesburgh in forma praedicta. Et Thom. de Nevil de Com. Roteland, & Willielmus de Cave & Galfridus de Cave de Com. Ebor. Et Petrus de Govewarton, Willielmus de Hongton, & Adam de Thorneton de Com. Northumbr. manuceperunt Ricardum de Morpath in forma praedicta. Et Radulphus de Rocheford, Johannes de Offynton de Cantuar. de Com. Kanc. & Petrus de Hascar, & Henr. de Gatis de Com. Midd. & Ricardus de Louthebury de Com. Essex, & Galfridus de Cave de Com. Eborum, manuceperunt Magistrum Robertum de Baldoks in forma praedicta, etc. Ad quod quidem Parliamentum praefati Stephanus de Malo Lacu, Thomas de Goldesburgh, Magister Ricardus de Morpath, & Magister Robertus de Baldoks venerunt; Et praedictus Stephanus finem fecit cum Domino Rege pro contemptu et transgressione praedict. per quatervigiti Marcas, et recipitur per plegium Roberti de Manley Militis, de Com. Eborum, & Gerardi Salveyn de eodem Com. Et praedictus Thomas de Goldesburgh finem fecit, etc. per centum Libras, et recipitur per plegium Thomae de Multon Militis de Com. Linc. & Radulphi fill. Willielmi Militis, de Com. Eborum. Et praedictus Magister Robertus de Baldoks finem fecit, etc. per viginti Marcas, per plegium Johannis de Swynebourne Militis, de Com. Northumbr. & Thom. Grey Militis, de eodem Com. Et Dominus Rex de gratia sua speciali pardonavit praefato Magistro Ricardo de Morpath omnem transgressionem et contemptum per ipsum factas, et omnino ei remittit finem, etc. Ideo idem Magister Ricardus eat inde quietus imperpetuum, etc. I find by the Clause Roll of 34 E. 1. that the King being informed the Pope's Delegates proceeded to execute the Pope's unusual and illegal commands in this business, notwithstanding his several Prohibitions to them, therein recorded, issued this Writ to Robert Clifford Guardian of the Liberties of the Bishopric of Durham, by advice of his Council, strictly commanding him, not to permit them or any of them to execute any thing concerning the same within his said Liberties, till further order therein. REX Dilecto & fideli suo Roberto Clifford Custodi libertatis Episcopatus Dunelm. vel ejus locum tenenti salutem. Cum quaedam negocia insolita et Claus. 34 E. 1. m. 10 dorso. Pro Rege de quibusdam tangentibus Prioratum Dunelm. hactenus inaudita dilectum nobis in Christo Richàrdum Priorem Dunelm. ac Prioratum Dunelm. qui de fundatione et patronatu progenitorum nostrorum et nostro existit tangentia Stephano de Malo Lacu Archidiacono Cleveland, Thomae de Goldesburgh, Magistro Roberto Baldock, & Magistro Richardo de Morepath, committantur exequenda, et quae iidem Stephanus, Thomas, Robertus, & Richardus, nobis inconsultis exequi attemptarunt, in Coronae et Regiae dignitatis nostrae prejudicium et exhaeredationem nostram manifestam, per quod eisdem Stephano, Thomae, Roberto & Richardo prohibuimus, n● dicta negotia exequi aliquat●nus attemptarent seu facerent attemptari. Ac jam intellexerimus quod alii per praedictos Stephanum, Thomam, Robertum & Richardum, deputati, negotia illa infra libertatem praedictam exequi praesumunt; Vobis adhuc mandamus firmiter injungentes quod praefatos Stephanum, Thomam, Robertum, & Richardum a●t alios quoscunque dicta negotia infra libertatem praedictam exequi nullatenus permittatis, donec aliud a nobis super hoc habueritis in mandatis. Teste Rege apud Sanctum Albanum 16 die Junii. Per Consilium. So careful was the King and his Council to prevent this dangerous Innovation and Encroachment on his Crown, and crush this new Cockatrice in the shell. The Pope being informed by his Nuncio and Legate here, concerning the King's severe proceedings against them for executing his Bull, who misinformed him of the true state of the Case in point of Law and the King's Prerogative, was very much offended with the King; whereof he being informed, to hold all fair correspondence with him, sent him this Epistle, complaining of the great wrongs done by his Agents to God, and especially to St. Cuthbert Patron of the Church of Durham, desiring him to examine the truth of the whole business himself, whereof he had been misinformed, and reform these excesses, to the honour of God, St. Cuthbert, and the Church, and righting of the Prior. SAnctissimo in Christo Patri Domino C. etc. suus devotus filius Edwardus Rex Angliae, Rot. Romae. An. 34 & 35 E. 1. m. 3. nu. 10. etc. Cum occasione quarundam suggestionum beatitudini vestrae factarum aliqua Dunolmensem tangencia Prioratum qui est de fundacione clarae memoriae progenitorum nostrorum Regum Angliae & jus eciam Coronae nostrae existens, duxeritis ordinanda, ac despectuum et violenciarum enormium graves ercessus Deo et Sancto Cuthberto glorioso Christi Confessori et eidem Ecclesiae in qua ejusdem Confessoris corpus sanctissimum requiescit, necnon & Priori & Conventui ejusdem loci diversimode sint illati, quibus non mediocriter sicut credimus vestrae fuisset compassa benignitas, et congruae directionis adhibuisset remedium super illis si de veritate eorum vobis primitus constitisset, Sanctitati vestrae devotis preeibus supplicamus, quatinus negocia quae Prioratum praedictum contingunt habentes, fi placeat, affectu propicio commendata, examinacionem et discussionem eorum dignemini vestro proprio examini reservare, vel saltem aliquibus certis personis examinanda et discucienda committere quae non fuerint parciales, ut de veritate ipsorum negociorum plenius informati, ad suggestiones praedictas quae nullam in se continent veritatem; sic demum condignum habere valeat providencia vestra respectum, qui conveniens videatur & extiterit opportunus: Ac eciam super praedictis * corrigendis. dirigendis excessibus et violenciis ordinare atque disponere eo modo, quod ad Dei et Sanctae Ecclesiae ac beati Confessoris praedicti cedat honorem, necnon et status praedicti Prioratus melioracionis augmentum. Et nichilominus de contemptibus personae praelibati Prioris violenter sicut praemittitur, irrogatis dignetur vestra clemencia lacius inquirere veritatem. Conservet, etc. Dat apud Tykyngcote 11. die Julii, Anno Regni nostri 34. And so this Controversy ceased for aught I find by Records. The Pope's Agents procuring the like Bull from the Pope to sequester divers of the Spiritualties and Temporalties of the Church of St. Mary's in York, being of the King's foundation; the King thereupon issued this Writ and Prohibition to the Official of the Archdeacon of Richmond, employed to execute that Bull, for the preservation of the Rights of his Crown, as he did in the case of the Priory of Durham. REX Magistro Willielmo de Twisleton Offic. Archidiac. Richmond salutem. Ad Claus 34 E. 1. m. 15. Pro Abbate beatae Mariae Ebot. nostr●● pervenit auditum quod quaedam negotia sive facta insolita et hactenus inaudi●● Monasterium beatae Mariae Eborum, quod de fundatione et Patronatu Progenitorum nostrorum et nostro existit tangentia, sunt tibi exequenda commissa; quae si eo modo procedunt sicut eis procedere, ut dicitur, praesumpsisti, in regiae dignitatis et Coronae nostrae praejudicium et exhaeredationem nostram cederent manifest. Et quia super negotiis et factis hujusmodi et eorum circumstantiis universis antequam▪ in ulteriorem executionem procedat certis ex causis reddi volumus certiores, quod utique clare liquere non poterit absque tua praesentia personali, Tibi praecipimus firmiter injungentes, quod in Crastino Sancti Johannis Baptistae ubicunque tunc fuerimus in Anglia, coram nobis et Consilio nostr● sis, ad ostendendum et faciendum nobis et Concilio nostro constare, quae sunt et qualia quae tibi supra dictis negotiis sicut praemittitur commissa, et qualiter et quo modo et cujus seu quorum authoritate mandato sive praecepto talia nobis inconsultis exequi attemptas, et ad audiendum, faciendum et recipiendum super hiis quod pro statu nostro et dictae Coronae nostrae per nos et dictum consilium nostrum fue●it faciendum; supersedens omnino nichilominus omnibus executionibus praefata negotia seu facta tangentibus interim faciendis, ac etiam penitus revocans si quae super eisdem negotiis occasione cujuscunque mandati vos inde directi exequi sicut praedicitur nobis inconsultis attemptasti: Et hoc sicut dampnum tuum vitare volueris nullo modo omittas. Et habeas ibi tunc hoc breve. Teste Rege apud Wynt●n 6. die Aprilis. Per B●●ve de privato Sigillo & Consilium. By which Writs and Proceedings this unusual and formerly unheard of Usurpation of the Pope was prevented, and not afterwards put in execution, whereby he would have appropriated the Temporalties as well as Spiritualties of all Religious Houses and Monasteries in England by degrees to himself and his Creatures, had not the King and his Council thus carefully prevented and suppressed it when first set on foot. Pope Clement the 5th, his Delegates, Nuntioes and Agents, exceedingly encroaching this year upon the rights of the King, his Crown and Dignity, although the King in other particulars complied with their requests in all things that entrenched not upon the rights and prerogatives of his Crown and Royal Dignity, to advance his own designs; yet he and his Council would by no means yield, or condescend to their manifold new, illegal requests, Procurations, Usurpations, and proceedings, that were derogatory or prejudicial to the rights of his Crown, but opposed them to their power both in and by his Letters to this Pope and his Cardinals, by several Writs of Prohibition and Attachments issued to his Nuntioes, Legates, Delegates, and other Agents: Witness this ensuing Letter of his to this Pope on the behalf of John Bush his Clerk, whom he had legally presented to a Praebendary in the Church of York, then void and in his hands, into which Francis the son of Peter G●itain an alien had intruded himself by the Pope's provision; who cited the King's Clerk out of the Realm personally to appear before the Pope upon false suggestions, to answer him damages for the pretended injuries done unto him, in turning him out of this prebendary, against the rights and liberties of his Crown, Dignity, and Realm. PApae Rex, etc. Opportunum et solertem diligentiam libenter impendimus, ut Rot. Romae, An. 34 E 1▪ m. 5. n. 9▪ jura Regiae nostrae dignitatis conserventur illaesa, ad quae manutenda et conservanda tanto sollicitius excitamur, quanto specialius ex virtute juramenti quo ligamur, illa tenemur indefessa sollicitudine defensuri. Sanè vacante nuper Eborum Ecclesia & ejusdem Archiepiscopatu in nostris manibus existente, quandam praebendam quam in ipsa Ecclesia invenimus tunc vacantem, cujus possessioni quidam Franciscus filius Petri Gaitain incumbebat de facto, dilecto Clerico nostro Magistro Johanni Bush de London jure nostro Regio duxerimus conferendam. Quo virtute collationis nostrae hujusmodi dictam praebendam ritè & canonicè assecuto, praedictus Franciscus per se et suos occasionem querens hastute gravandi eundem nostrum Clericum et vexandi, ipsum citari personaliter coram vobis, sicut accepimus, procuravit, ad respondendum eidem super damnis et injuriis sibi factis. Attendendentes autem citationem ipsam ex suggestione non vera, set potius conficio quaesito colore suisse optentam, quae si de veritate ipsius negotii vestrae beatitudini primitus constitisset nullatenus ut credimus emanasset; Sanctitati vestrae instancius supplicamus, quatinus praemissis benigna consideratione pensatis, quodque in hu●usmodi negotio nostrum principaliter interesse versetur, super praefata citatione et ejus effectu sic Clementia vestra dignetur ●emedium efficax adhibere, quod jus nostrum praedictum, ad quod observandum sicut praedicitur sumus astricti ut conserv●tur illaesum; et idem Clericus noster, (cujus defensioni in ipso negotio deesse non possumus, sicuti nec debemus) eo praetextu non inquietetur indebite seu gravetur. Conservet vos Altissimus, etc. Teste Rege apud Lavertoft, quarto die Octobris. The like Opposition he made against a new illegal clause thrust into this Pope's Bull and rescript concerning the Manors, Villages, and temporal Demesnes of the Priory of Okeburn, which he would by no means tolerate or assent to, but commanded it to be obliterated, as manifestly derogatory to his royal Right, refusing to restore the temporalties, till this prejudicial clause was expunged, as this Letter of his concerning this Priory to a Romish Cardinal, informs us. VEnerabili in Christo Patri Domino R. Sanctae Mariae novae Diacono Cardinali, Rot. Romae, An. 34 E 1. m. 1. intus. num. 4. am●co suo charissimo, Edwardus, etc. salutem, & dilectionem sinceram. Licet ea libenter quae utilitatem et honorum vestrorum promotionem respiciunt, quantum bono modo possemus promptis affectibus imploremus; Hiis tamen quae nobis et juri dignitatis nostrae Regiae ac Coronae sunt praejudicialia, nequaquam assensum praebere valemus, sicuti non possumus nec debemus. Vnde cum aliqua in Apostolico rescripto contenta Prioratum de Okeburn tangentia, videlicet, ubi de Maneriis, villis et dominiis temporalibus fit mentio, quae fi procederent, manifest juri nostro Regio derogarent, tollantur ea quae praejudicant, et ponatur Prioratus cum pertin▪ suis salvo consueto apporto superiori Monasterio faciendo: Et sic postulata transire sustinebimus, quantum poterimus jure nostro Regio inoffenso. Dat. apud Karliolum, 4 die Aprilis. To which I shall subjoin this Record and Memorandum concerning the Bishop of Cathenesse. The King by his Prerogative Royal as Superior Lord of Scotland, giving his royal licence for, and assent to the election and confirmation of the said Bishop of Cathnesse in Scotland, confirmed by the Pope, issued this Writ for the restitution of his Temporalties; which yet the King would not grant him, till he had publicly renounced all clauses in the Pope's Bull concerning his temporalties (implying the Pope to have a power over them) as prejudicial to the King's right and Crown, as this Records assures us. REX Custodibus suis terrae Scotiae, & locum suum in eadem tenentibus salutem. Pat 34 E 1 m. 31 intus. De restitutione Temporalium in Ecclesia Catanen. Cum Dominus Summus Pontifex electionem nuper celebratam in Ecclesia Cathedrali Catanen. de discreto viro Fertardo Decano ejusdem Ecclesia in Episcopum illius loci, cui prius Regium assensum adhibuimus et favorem, confirmaverit, sicut per literas ipsius Summi Pontificis bullatas nobis inde directas nobis constat: Nos confirmationem illam acceptantes, cepimus fidelitatem ipsius Episcopi, temporalia Episcopatus praedicti, prout moris est, restituimus eidem. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Episcopo temporalia Episcopatus praedicti liberetis, sicut praedictum est. Teste Rege apud Wynton. 4 die Aprilis. Eodem modo mandatum est Willielmo Comiti de Ros, Custodi Regis Episcopatus praedicti, sede vacant. T. R. ut supra. Et Memorandum, quod dictus Episcopus pro eo quod in Bulla de consirmatione electionis praedictae Regi directae, quaedam verba temporalia Episcopatus praedicti tangentia continebantur, quae Regi et juri suo Regio praejudicialia videbantur, apud Wynton die supradicto * Nota. renunciavit Bullae praedictae quoad verba supradicta. Et Rex de sua gratia speciali eidem Episcopo temporalia Episcopatus praedicti reddidit, et idem Episcopus eadem Temporalia de gratia Regis sic admisit, et ea de Rege se tenere coram Rege et Consilio suo ibidem recognovit. So careful was the King and his Council in that age, to prevent all new encroachments and usurpations on the Crown and Prerogative by any new words or clauses, which Popes usually inserted into their Bulls upon every occasion to enlarge their Papal Jurisdiction, and would not obliterate nor renounce when justly excepted against by the King and Council. As the Pope and his Agents, Nuncios and Collectors thus usurped upon the Rights and Prerogatives of the Crown on the one hand, which the King and his Council strenuously opposed; so did his Bishops and their Ecclesiastical Courts and Officers on the other hand, which he with his Judges and Courts of Justice restrained this year, by these Writs of Prohibition extant in the Bundles of Writs I found in the White Tower, An. 34 E. 1. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. dilecto & fideli suo Thomae de la Hyde, Brevia Regis, An. 34 E. 1. in Tur●i London. salutem. Sciatis quod dedimus vobis potestatem recipiendi attornatos Magistri Roberti de Polhorman, quod coram vobis attornare voluerit, ad lucrandum & perdendum in loquela quae est coram Justice. nostris inter Gilbertum de Bohedon & praedict. Robertum, de eo quod idem Robertus tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio contra prohibitionem nostram. Teste meipso apud Wynton. 15. die Aprilis, Anno regni nostri 34. Edwardus, etc. Thomae de Raleigh, etc. Dedimus vobis potestatem recipiendi attornatos Henrici de Lucy, Willielmi de Curcy, Willielmi de Swynesfield, Michaelis de Alba marlea, & Willielmi de Colebeart, etc. in loquela quae est coram Justice. nostris de Banco per breve nostrum inter ipsos, etc. & Episcopum Exon. Magistr. Johannem de Burton, & Magistr. Willielmum de Sancta Ol●va, de eo quod idem Episcopus et Johannes tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de testamento vel matrimonio: Et de eo quod Willielmus de Sancta Oleva secutus est idem placitum in eadem Euria contra prohibitionem nostram, etc. Teste meipso apud Kyngeston Lacie 26 die Decemb. An. regni nostri 34. Edwardus, etc. Vicec. Cantebr. etc. Si Thomas le Butcher de Cantebr. etc. pone, etc. Willielmum Vicarium Ecclesiae Sancti Edwardi de Cantebrig. etc. quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis, etc. quae non sunt, etc. contra prohibitionem nostram, etc. T. meipso apud Lauretost 18. die Octobr. An. regni nostri 34. Vic. Essex, etc. Si Johannes fill. Roberti de Leycestr. etc. pone, etc. Magistr. Willielmum de Halstede & Johannem personam Ecclesiae Sancti Nicholai Colcestr. & Galfridum Bacun, etc. quare secuti sunt idem placitum in eadem Curia contra prohibitionem nostram. Teste meipso apud Lauretost 4. die Novembr. Anno regni nostri 34. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitanniae, Vicecomiti Ibid. Eborum salutem. Si Nicholaus de Merk, & Gilbertus Leorson fecerint te securum de Clameo suo pros. tunc pone per vadium & salvos Plegios Inettam Priorissam de Grendale, quod sit coram Justiciariis nostris apud Westmonast. à die Sancti Michaelis in 15 dies, ostensur. quare cum placita de transgressionibus contra pacem nostram factis in regno nostro, ad Coronam et Dignitatem nostram et non ad alium pertineant in eodem Regno, eadem Priorissa super hujusmodi transgressionibus secuta est placitum in Curia Christianitatis, in laesionem Coronae et dignitatis nostrae, et grave dampnum dictorum Nicholai et Gilberti, et contra prohibitionem nostram. Et habeas ibi nomina Plegiorum & hoc Breve. Teste meipso apud Sanctum Albanum 16. die Junii, Anno Regni nostri Tricesimo quarto. Pleg. de Pros. Radulphus filius Simonis de Lefthous, Adam frater ejus. Pleg. Inettae Priorissae de Grendale, Willielmus de Walpol, Robertus Praepositus. Henricus de Calethorp attach. fuit ad respondendum Ricardo de Saltfletby & Luciae Placita de An. 34 E. 1. Adhuc de crastino S. Martini. Uxori ejus, & Ricardo de Yerdeburx de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis, quae non sunt de testamento vel matrimonio, etc. Et unde praedictus Richardus, et alii queruntur, quod cum ei detulissent praedictam prohibitionem in Cimiterio de Whiteby, in Vigiliis Sancti Martini anno 34. ne sequexetur praedictum placitum: Idem Henricus spreta prohibitione praedicta, eos traxit in placitum coram Priore de Whiteby apud Whiteby auctoritate Apostolica, exigendo ab eye viginiis Marc. quae non sunt de testamento vel matrimonio, etc. contra praedictam prohibitionem, etc. Et unde dicunt, quod deteriorati sunt et dampnum habent ad valentiam decem libras, et inde producunt Sectam, etc. Et Henricus venit & defendit vim & injuriam quare, etc. sed dicit, quod nunquam eos implacitavit in Curia Christianitatis, nec aliquod placitum de aliquibus cattle. quae non sunt de testamento, etc. postquam ei detulit praedictam prohibitionem, etc. Ernald. de Kideland optulit se, etc. versus Magistrum Walterum de Penbrok Archidiacon. de Berdestapel de placito, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis Ibid Rotsie m. 24. de catallis et debitis ipsius Ernaldi quae non sunt de Testamento, etc. contra Prohibitionem, etc. Et versus Simonem le Lornn. quare secutus est idem placitum contra Prohibitionem, etc. Et ipsi non venerunt, etc. Et praeceptum fuit Vicecomiti, quod attach. eos, quod essent ad hunc diem. Et Vicecomes de praedicto Simoni nihil fecit. Ideo (sicut prius) praeceptum est Vicec. quod attach. eum, quod sit à die Paschae in quinque septimanas. Et Vicecomes sit auditurus Judicium suum, etc. Et de praedicto Archidiacono mandavit Vicecomes, quod non habet Laicum feodum per quod, etc. Et super hoc testatum est, quod habet Beneficium Ecclesiasticum in Episcopatu Exon. Ideo mandatum est R. Exon. Episcopo, quod faciat eum venire ad diem, etc. Unde V●c. mandavit, etc. The King this year sent this Letter and special Messengers to Pope Clement for the canonisation of Robert Grosthead, late Bishop of Lincoln, wherein he highly extols his Learning, holiness of life, and the wonderful virtues and miracles since his death, although a * See here, Tome 2. in the Epitome of his life, in the Table. fierce Antagonist against the Usurpations, vices, corruptions of the Popes, Church, See of Rome, and vicious Clerks, Monks, Freers' in his age, et Romanorum Malleus et Contemptor, as † Hist Angliae, p. 552, 553. Godwins Catalogue of Bishops, p. 241. Rot. Romae, An. 34 E. 1. ●um. 3. Matthew Paris styleth him. SAnct●ssimo in Christo Patri Domino C. Divina Providentia sacrosanctae Romanae ac Universalis Ecclesiae Summo Pontifici; Edwardus ejusdem gratia Rex Angliae, etc. Devota pedum oscula beatorum. Sedis Apostolicae prudentia circumspecta, quae actibus intenta saluberrimis et operibus exposita pietatis, solerter exequitur quae sunt ad divini nominis honorem et gloriam ac exaltationem Catholicae fidei, salutemque fidelium merito censuit riteque providit, ut quos triumphantis Ecclesiae Regio gloriosa post devictum consummatumque certamen triforme, mundi, carnis spiritusque maligni coelestis beatitudinis efficit possessores, curia solers Ecclesiae militantis laudando et glorificando in terris, dignae venerationis officio prosequatur, quatinus eorum suffragiis et patrociniis apud Deum, qui est gloriosus in sanctis suis, et in sua majestate terribilis inter mundanos conflictus et turbines adjuvetur. ●aelicis itaque memoriae Robertus quondam Linc. Episcopus, Dei famulus, vir utique in ergastulo carnis positus excellens meritis, vitae sanctitate praeclarus, et velut stella matutina in medio nebulae, et quasi lucerna non sub modio set super Candelabrum posita, spersit in aliis lumen sapientiae et doctrinae, in domo Domini virtutum jubare adeo corruscando, quod tandem in divini nominis confessione legitime certans, et contra mundum, carnem, et daemonem triumphans, athleta non degener, Confessor inclytus, et virtutum opifex, pastor bonus in populo cursum vitae perlustrantem, miraculis vires et potentiam naturalem excedentibus faeliciter consummavit, de peregrino Civis coelestis effectus, et beatorum Confessorum agminibus aggregatus; Haec de ipso Agonista nobili tenet Ecclesia Anglicana: Haec Pontificalis narrat Authoritas: Haec memoria seniorum retinet, Clerus indicat, militia meminit, testatur populus, et omnis utriusque sexus aetas recenter quodammodo velut a patribus nunciata filii recordantur. Dignum igitur aestimantes et congruum tam reverendum virum debere condignis in terris attolli praeconiis, quem in coelis cives Sanctorum et Domestici Dei glorianter honorant, ac ipse Sanctorum Dominus stola gloriae redimitum ad paradisi januam coronavit; Beatitudini vestrae humiliter duximus supplicandum, quatinus nunciis pro Canonizatione praefati Episcopi obtinenda ad vestrae Sanctitatis praesentiam accedentibus, juxta formam quae Sacrosancta Romana Ecclesia in consimili negotio uti consueverat, benignam dignemini, si placet, audientiam graciosis affectibus exhibere, ut per promeritae Canonizationis eventum idem Episcopus per Apostolicae sedis gratiam ascribi valeat beatorum Cathologo Confessorum, sicque ipse ut sanctus honoretur in terris, et glorificetur Altissimus in excelsis. Conservet vos Altissimus, etc. Dat. apud Karliol. 6. die Maii. Notwithstanding these large Encomiums of Grosthead both by the King, Prelates, Clergy, and people of England, and their importunity to canonize him for a Saint, I cannot find by History or Record he was ever actually canonised, because he opposed the usurpations, corruptions of the Popes and Court of Rome; when as Anselm, Becket of Canterbury, and Hugh of Lincoln, though Arch-Traytors, Rebels against our Kings, were readily canonised for Saints upon this only account, that they maintained the usurpations of the Popes and Court of Rome, upon the Crowns, Rights, Liberties of our Kings, kingdom, and the Church of England. The Bishop of Cicester by his usurped authority endowing a Vicar in the Church of Rye, (of the King's patronage, without his or his royal progenitors assent) of the 3d. part of the Tithes and Oblations, to the prejudice of the King's Crown, right, and Clerk presented thereunto; the King thereupon issued this Writ, declaring the endowment void in Law, if made without the royal assent, commanding the Bishop to inquire out, and certify him the truth thereof. EXcellentissimo Principi & Domino suo, Edwardo Dei gratia Regi Angliae illustri, Brevia Regis in Turri London, An. 34 E. 1. etc. J. ejusdem permissione Ecclesiae Cycestrensis Minister humilis, salutem, etc. Celsitudinis Regiae Majestati vestrae mandatum recepimus, formam continens infrascriptam. Edwardus, etc. venerabili in Christo Patri J. eadem gratia Episcopo Cicestr. salutem. Ne nostra seu Coronae et dignitatis nostrae Regiae jura deperiant, vel per alicujus occupationem aut subtractionem aliqualiter minuantur, nos decet studiosam operam adhibere; et ad ea manutenenda, et conservanda, et subtracta aut occupata si quae fuerint revocanda, eo potius debemus esse solliciti, quo ad hoc vinculo astringimur juramenti. Cum itaque Alexander Butemount ad Ecclesiam de la Rye, vestrae Diocaesis, quae de nostro Patronatu existit, nullâ portione de nostro seu alic●jus Progenitorum nostrorum quo●dam Regum Angliae assensu seu voluntate inde subtractâ, nuper per nos praesentatus, & in ea per praedecessorem vestrum canonicè institutus, super perceptione duarum partium proventuum, et obventionum ejusdem Ecclesiae et amplius per Johannem Dykesterne, praetendentem se esse V●icarium ejusdem Ecclesiae de ordinatione dicti praedecessoris vestri, & ipsum dictos Proventus & obventiones ea de causa percipere debere, sit, & a tempore institutionis suae praedictae fuerit impeditus; quod in nostri juris praejudicium et coronae nostrae exhaeredationem, immo in diminutionem et deteriorationem Advocationis nostrae Ecclesiae praedictae, si toleraretur, cederet manifest, praesertim cum hujusmodi ordinationes Vicariarum in Ecclesiis de advocatione nostra existentibus, fieri nequiant nec debeant, nostro assensu super hoc minime requisito, per quod dictam ordinationem, eo quod sine nostro aut progenitorum nostrorum praedictorum voluntate facta fuit, irritam Nota. et nullam penitus reputamus. Vobis mandamus, quod vocato coram vobis praefato Johanne, et de ordinatione Vicariae praedictae, et causis et omnibus circumstantiis ejusdem inquisita ex officii vestri Pastoralis debito plenius veritate, si inveneritis hujusmodi ordinationem de dicta Ecclesia sine assensu nostro, seu progenitorum nostrorum praedictorum taliter factam suisse, tunc eam, prout ad vos pertinet, adnulletis; praefatum Alexandrum proventus et obventiones praedictas integre et tanquam Rectorem ejusdem Ecclesiae percipere permittatis. Et si fortassis praedictus Johannes aliquid de nobis vel aliquo Progenitorum nostrorum praedictorum pro se de ordinatione habeat memorata, vel causa aliqua subfuerit quare id facere nequeatis, tunc nos inde distincte et aperte reddatis per vestras literas certiores. Teste meipso apud Westm. 6 die Junii, Anno regni nostri 34. Cujus igitur Brevis ratione praedictum Vicarium ad ostendendum titulum in dicta Vicaria quem habet coram nobis fecimus evocari: et quia sufficienter ostendit, se in ipsa Vicaria per bonae memoriae Gilbertum praedecessorem nostrum fuisse institutum, nos absque parte prosequente super contentis in hoc Brevi, contra ipsum procedere ulterius debite non valemus. Verumptamen si Rector Ecclesiae memoratae, aut quivis alius in ipso negotio prosequatur, parati sumus & erimus facere quod incumbit. Valeat, etc. Dat. apud Cacham 14 Kal. Augusti. An. Dom. 1306. King Edward being informed by some of his superstitious Prelates and Clergy, that divers of his English Subjects, and others adhering to ●●m, had incurred the Sentence of Excommunication and Irregularity, by slaying his Scottish Enemies, Traitors and Rebels, in his late Wars, and laying violent hands on the Traitorous Scots Bishops, Abbots, Clergymen, and that in some Churches, which they had burned and defaced, procured a Commission from Pope Clement to the Bishop of Carlisle and three Abbots, to absolve those who did desire absolution from their Excommunication, Irregularity, and other Ecclesiastical Censures, as these his Writs, issued for that purpose to the Bishop of Carlisle and others, the Sheriff of Kent, and all other Sheriffs of England, do clearly evidence. REX Venerabili in Christo Patri J. eadem. gratia Karliolensi Episcopo salutem. Cum Sanctissimus Pater Dominus Clemens Divina Providentia summus Pontifex, Claus. 34 E. 1. memb. 15. dorso. De Absolutione pro illis qui diversa mala perpetrarunt inimicos Regis insequendo. vobis et Religiosis viris Abbatibus beatae Mariae Eborum, de Sancto Albano, & de Waltham, absolvend fideles nostros de Regno nostro et aliunde a sententiis excommunicationum et aliis delictis in quae inciderunt nonnullos hostes et rebelles nostros qui in perturbationem regni nostri, jurium nostrorum et fidelium pravis conatibus nitebantur, Gladio et modis aliis perimendo, plures etiam mutilando et subjiciendo verberibus, Ecclesias etiam et loca Ecclesiastica incendio et ruina vastando et quaedam alia committendo. Et similiter cum illis qui propter praemissa irregularitatem aliquam incurrerunt, homicidis exceptis, authoritate Apostolica dispensandi per literas Apostolicas separatim plenam commiserit potestatem, prout in quadam Bulla quam vobis inde mittimus plenius continetur. Vos rogamus cum affectu, quatinus omnibus illis de Regno nostro et aliunde qui in prosequendo hostes et rebels nostro● praedictos excommunicationum sententias seu delicta alia aut irregularitatem aliquam incurrerunt, et vobis pro absolutione vel dispensatione super sententiis aut irregularitate praedictis obtinend. voluerint recipere absolutionis seu dispensationis hujusmodi beneficium, quatinus ipsa audita petitione eorundem vestra discretio prout noverit indigere juxta tenorem Bullae praedictae sine difficultate qualibet impendatis. Teste Rege apud Wynton 17. die Aprilis. REX Vicec. Kanc. salutem. Cum quidam fideles nostri de regno nostro & aliunde tam Clerici quam Laici nobis adhaerentes in prosequendo diversis vicibus Claus. 3● E. 1. m. 15 De absol●●i●ne & 〈…〉 pro 〈…〉 diversa 〈…〉 perpetra●●●●●nimicos 〈…〉. nonnullos hostes et rebelles nostros qui in perturbationem Regni nostri, jurium nostrorum et fidelium pravis conatibus nitebantur, quamplures ex eis gladio, et modis aliis perimerint, quosdam etiam mutilando et subjiciendo verberibus, Ecclesias etiam et loca Ecclesiastica incendio et ruina vastando, in personas illarum manibus violenter injectis, datis etiam tam ibi quam alibi depraedationibus incendiis et rapinis secundum consuetudinem hostium contra hosts: Ac Sanctissimus Pater Dominus Clemens divina providentia summus Pontifex, ad instantiam nostram, Venerabili Patri Karliolensi Episcopo ac Religiosis viris Abbatibus beatae Mariae Eborum, de Sancto Albano et de Waltham, Absolvendi praedictas homicidas, excommunicator, sacrilegos, et alios qui in favorem nostrum talia comm●sserunt ab hujusmodi excommunicationum Sententia quas propterea incurrerunt, et delictis aliis supradictis, et etiam cum illis qui propter haec in irregularitatem aliquam inciderunt, homicidis exceptis, authoritate Apostolica dispensandi, per seperatas literas Apostolicas commisserit potestatem. Tibi praecipimus firmiter injungentes quod in Civitatibus, Burgis, & locis aliis infra Ballivam tuam ubi videris expedire, publicè proclamari facias, Quod omnes illi de eadem Balliva tua qui hujusmodi absolutione seu dispensatione se sentiunt indigere, ad aliquem predictorum Episcopi vel Abbatum accedant cum voluerint absolutionis seu dispensationis beneficium super praemissis, prout indiguerint, petituri, et etiam recepturi. Et hoc nullo modo omittas. Teste Rege apud Wynton 17. die Aprilis. Consimiles Literae diriguntur singulis Vicecomitibus per Angliam. I cannot find by Record or History that any persons came to be absolved by them in these cases, it being lawful by the * See Albertus Gentiles & Hugo Grotius de Jure Belli. Laws of God and Man, for the King and all his loyal Subjects and Adherents, to kill, strike, apprehend, and lay violent hands on all the perfidious Traitors and Rebels of the Scottish Nation and others, even in Churches and Churchyards, yea to burn their Churches, when they fled into and fortified them against them, without incurring the least Sentence of Excommunication, Irregularity, Interdict, or other Ecclesiastical Censures, imposed by Popes or Prelates Canons, which they extended to the protection of Traitors, Rebels, Murderers, and other Malefactors, to the public prejudice both of Justice, Government, and Monarchy, beyond their primitive intention. This year I met with this memorable Plea before the Chancellor in the Chancery, at the suit of the Freres of the Hospital of the House of God in Donewich, against the Abbot of St. Ositha, for taking a Cross out of their Hospital, whither many resorted to adore it, who bestowed much Alms upon them, and carrying it to the Abbey of St. Ositha, and there keeping it in contempt of the King, to the substraction of the Alms of the Hospital, and great damage and impoverishing of the Freres: One of the first Pleas I have observed of this kind in Chancery. MAndatum fuit Abbati de Sancto Ositha in forma quae sequitur. Edwardus, etc. dilecto sibi in Christo Abbati de S. Ositha, salutem. Mandamus vobis firmiter Placita coram Cancellario, Anno regni Regis E. filii Regis H. 34. in Turri Lond. Essex. injungentes, quod Crucem illam quam nuper ad prosecutionem fratrum Hospitalis nostri Domus Dei de ●onewyco in Cancellaria nostra per vos venire fecimus, quamque dilectus Clericus noster Willielmus de Hamelton Cancellarius noster nobis postmodum restituit custod●endam, donec aliud inde praeceperimus, habeatis in eadem Cancellaria nostra, in Quindena S. Johannis Baptistae proximo futuro, ubicunque fuerit in Anglia; ut tunc inde fiat, quod Consilio nostro fore videbitur faciendum. Et hoc nullatenus omittatis. Et habeatis ibi hoc Breve. Teste meipso apud Harewe 12 die Junii, Anno regni nostri 34. Praetextu cujus mandati praedictus Abbas ad praedictum diem in Cancellaria Regis personaliter venit, et quandam Crucem secum ibidem detulit; quae per considerationem Suff. dictae Cancellariae apud Novum Templum London, liberata est in deposito custodienda, donec, etc. Vnde mandatum est Vicecomiti Suffolc. in forma quae sequitur. Edwardus, etc. Vicecomiti Suff. salutem. Quia accepimus quod quaedam Crux, quae quondam fuit Hospitalis nostri Domus Dei de Donewico (ob cujus devotionem dum in praedicto Hospitali fuit quamplures de diversis partibus ad locum illum confluentes, non modicas Eleemosinarum largitiones ibidem contulerunt) ab eodem Hospitali usque Abbatiam de S. Ositha asportata fuit, et ibidem adhuc existit; in nostri contemptum et dicti Hospitalis depressionem, et eleemosinarum praedictarum subtractionem; necnon et fratrum ac sororum ibidem degentium depauperationem manifestam. Per quod nos, qui hujusmodi Hospitalia, quae de Eleemosinis Progenitorum nostrorum quondam Regum Angliae, et nostra, infra Regaum nostrum sunt fundata, in suis juribus confovere tenemur; et subtracta ab eisdem (si quae sint) quantum in nobis est, modis omnibus revocare; Abbati de S. Ositha nuper mandavimus, quod Crucem praedictam in Cancellaria nostra, in Quindena S. Johannis Baptistae proximo praeterita haberet. Qui quidem Abbas praefextu mandati nostri praedicti quandam Crucem tunc ibidem detulit, quae de assensu dicti Abbatis per Cancellarium nostrum in Thesauraria apud Novum Templum London, liberata est, in deposito custodienda, donec discussum fuerit in Curia nostra, utrum Crux illa sit eadem Crux, quae a praedicto Hospitali sic asportata fuerit, necne? Tibi praecipimus, quod venire facias coram nobis in Cancellaria nostra, a die S. Michaelis in quindecim dies, ubicunque tunc fuerit in Angliae, tot & tales probos & legales homines, tam de Villa de Donewyco, quam de partibus adjacentibus, per quos rei veritas melius sciri poterit. Et si sic, tunc, quo tempore; et per quem, et qualiter, et quo modo; et utrum praedicta Crux quae sic liberata est in deposito custodienda, et quae eis tunc ibidem ostendetur, sic eadem Crux quae sic asportata suit, necne? Et habeas ibi hoc Breve. Teste meipso apud Beverlacum 22. die Julii, Anno regni nostri tricesimo quarto. Ad quem diem Vicecomes retornavit nomina subscriptorum per manucapt. viz. Willielmi de Cokeleye, Warini Scot, Richardi de Crainsford, Johannis de Hoxne, Richardi Cach, Roberti Codom, Roberti Joce, Johannis Kenrich. Rogeri le Taillur, Hamon. fill. Lof. Richardi Cokesman, Willielmi Belicot, Willielmi de Titineshale, Johannis de Risimer, Willielmi de Munderill, Radulphi Swan, Roberti de Colevill, & Willielmi de Caldecotes. Et similiter mandatum fuit Vicecom. Essex. in forma subscripta. Edwardus, etc. Essex. usque ibi, sit eadem Crux, quae sic asportata fuit, necne? cum additione clausulae quae sequeretur; Et scire faciatis praefato Abbati, quod tunc sit ibi ad faciendum & recipiendum quod Curia nostra consideraverit in hac parte. Et habeas ibi nomina eorum, per quos ei scire feceris, & hoc Breve. Teste ut supra. Ad quem diem praefatus Abbas venit, & Vicec. retornavit nomina subscriptorum, viz. Johannis de Wyleby, Willielmi de Bret, Roberti de Dykeley, Alani de Markeshale, Saeri le Chamberlein, Willielmi Pettifrank, Benedicti de Cokefeld, Johannis de Frothewik, Johannis Cokain, Johannis de Badhele, Saeri Caperoun, Roberti de Mysteley, Nicholai Gernoun, Hamonis de Bryche, Gilberti de Desham, Galfridi de Ruly, & Johannis de Brokesbourne. Et Jurati non ven. ideo distr. per omnes terras, etc. Ita, etc. quod habeat corpora, etc. hic in Octabis Purific. beatae Mariae. Et datus est dies Abbati quod tunc sic ibi ad faciend. & recipiend. etc. ut supra. Et postea praefatus Abbas personaliter in Cancellaria constitutus, cognovit, Crucem praedictam esse Hospitalis praedicti, et eam in praesentia dicti Cancellarii Adae de Brom Magistro Hospitalis praedicti reddidit et restituit dicto Hospitall imperpetuum remanendam. So that this Suit, for taking away and recovery of this adored Cross, and the Alms gained and lost thereby, was then prosecuted in Chancery, not in the Spiritual Court, and a Jury impanelled to try this issue, whether the Cross brought into the Chancery by the Abbot, was the same that was taken out of the Hospital or not? This year Rex Edwardus by his Ecclesiastical Prerogative, as * Flores Hist. p. 457. Mat. Westminster stories, vergens jam in senium, conquerentibus ad cum quibusdam famulis domus suae nondum promotis ad libitum, facta inquisitione quae Coenobia monastica seu canonica per prog●●itores suos fuerant fundata, in ipsis singulis, non simplicia Corredia monasterialia, sed sicut in regia equitabant, cum uno equo, vel bino; ita et illos dum viverent, ab illo die erogavit, sed voluit Corredia cum necessariis erogari. Whereof there are sundry Precedents in the Bundles of Privy Seals, Writs, and Certificates, and in the Clause and Patent Rolls of An. 31, 32, 33 & 34 E. 1. and sundry excuses by Abbors, Priors, Covents, made and returned to the King in Chancery, why they could not grant them such Corodies by reason of Poverty, Debts, Losses, or Corodies formerly granted by them to others upon the Kings or his Queen's Letters and recommendations, some whereof I have remembered in the precedent years, and pretermit the residue, running in like form with them. Reynerus de Gaienne Proctor to Thomas Pybeset, endeavouring to make Procurations and Appeals to the See of Rome against Ralph Stokes, on whom the King had conferred the Prebend of Wyghton in the Church of York, during the vacancy of the Archbishopric, to hinder him from the possession thereof against right, to the prejudice of the rights of his Crown; the King thereupon issued this Prohibition to them, not to proceed therein to the prejudice of his Crown and right, under pain of condign punishment. REX Magistro Reynero de Gaienne Procuratori Thomae Pykelott, vel ipsius Reyneri substituto, salutem. Circa observationem et defensionem juris nostri Regii Cl. 34 E 1. m. 11. dorso. Prohibitio pro Rege, & pro Radulpho de Stokes Clerico Regis. eo magis esse sollicitos nos oportet quo ad hoc astricti sumus vinculo juramenti, nec dissimulare possumus, sicuti nec debemus, quia ejusdem juris impugnatores faciemus, prout convenit propulsare. Cum igitur Praebendam de Wyghton in Ecclesia Eborum vacantem, & ad nostram donationem spectantem, dilecto Clerico nostro Radulpho de Stokes contulerimus jure nostro, Nobisque datum sit intelligi, quod tu nomine praefati Thomae possessioni dictae praebendae de facto, cum de jure non possit, ut dicitur incumbentis, ad impediendum effectum collationis nostrae praedictae, necnon et in nostri juris Regii praedicti praejudicium provocationes facere et appellationes interponere jam intendis. Tibi prohibemus, ne in negotio praedicto provocationes seu appellationes per quas nobis seu juri nostro Regio praejudicium aliquale generetur, aut effectus collationis nostrae praedictae sic rite factae aliqualiter minus juste impediatur interponere praesumas: pro certo habens, quod si secus feceris ad te tanquam ad juris nostri Regii impugnatorem graviter capiemus. Teste Rege apud Wynton. 3. die Martii. Although the King condescended, that the Administrators of the Spiritualties of the Archbishopric of Canterbury deputed by Pope Clement, should intermeddle in some things, yet he expressly prohibited them to meddle in the purgation of any Clerks convict and imprisoned for Felony and other crimes, by this Writ. REX Administratoribus Spiritualitatis Archiepiscopatus Cantuar. a sede Apolica Cl. 34 E. 1. m. 8. De purgatione quorundam transgressorum non admittenda. deputatis, salutem. Mandamus vobis, quod ad purgationem aliquam coram vobis capiendam de prisonibus in Curia nostra convictis super feloniis et transgressionibus per ipsos contra pacem nostram in regno nostro factis, et ea occasione in prisona nostra de Maydenestan detentis vos nullatenus intromittatis, donec aliud inde duxerimus ordinandum. Teste Rege apud Grantham, 16 die Julii. Yet he permitted his own Bishops and other Ordinaries this year to take the purgation of sundry Clerks convicted of Robberies, and other Felonies, and issued Writs to restore their goods and chattels that were seized to the King's use; as Claus. 34 E. 1. m. 8, 10, 11, 15, 22. inform us. Reymund a Roman Cardinal sending two Proctors into England, on whom the Pope by his Provision had conferred some Benefices in the Churches of York, Lincoln, and Litchfield; the King at his request, out of his reverence to the Pope and See Apostolic, and honour to this Cardinal, granted them this ensuing Safeconduct; yet with this caution, (which marred their design) that the said Proctors should not by any means prosecure, procure or attempt any thing, which might any way turn to the prejudice of his Crown and Royal dignity. REX Vicecomitibus, & omnibus Ballivis & fidelibus suis ad quos, etc. salutem. Cum Pat. 34 E 1. De conductu procuratoribus Cardinalibus. dilecti nobis Magistri Reymundus Fabri, & Elyas de Castellione Procuratores venerabilis Patris Reymundi Sacrosanctae Romanae Ecclesiae Cardinalis, cui sanctissimus Pater Summus Pontifex de quibusdam beneficiis in Eborum, Linc. ac Litch. Ecclesiis ordinavit, ut accepimus, providere; nobis cum instantia supplicaverint, ut ipsis in prosequendo dicta negotia salvum et securum conductum nostrum concedere dignaremur: Nos, tam ob praedicti Domini Summi Pontificis et sedis Apostolicae reverentiam et honorem, quam praedicti Cardinalis intuitu, praedictorum Procuratorum precibus in hac parte favorabiliter annuentes; Vobis mandamus, quod eisdem Procuratoribus cum ipsos vel eorum aliquem ad dicta negotia prosequenda per Ballivas aut districtus vestros transitum facere contigerit, non inferatis, seu quantum in vobis est ab aliis inferri permittatis injuriam, molestiam, dampnum, impedimentum aliquod vel gravamen, set ipsos potius à molestiis, dampnis & impedimentis hujusmodi protegatis & etiam defendatis. Et si quid, etc. emendari, & si necesse fuerit salvum & securum conductum habere faciatis eisdem in prosequendo negotia memorata, quociens per ipsos vel eorum aliquem indè fueritis requisiti. Dum tamen iid●m procuratores quicquam non prosequantur, nec procurent quomodolibet vel attemptent quod in praejudicium coronae vel dignitatis nostrae Regiae cedere valeat quoquomodo. In cujus, etc. quamdiu nobis placuerit duratur. Teste Rege apud Budeslee, 17 die Februarii. Per breve de Privato Sigillo. The Pope importuning King Edward by his Letters liberally to confer his Castle of Mulhan upon Amanenus Lord of Lebreto, belonging heretofore to his ancestors, for the good services he and they had done him in his wars in Gascoigne, returned him this answer why he could not grant his request upon a double account, especially for his high contempt and affront in taking and detaining prisoner Peter Arnoldi one of his principal Clerks, being of his Council, and refusing to release him upon the request of some of his Council in England, to his great disgrace and contempt; which he prayed the Pope to endeavour to redress, and procure his Clerk's enlargement. PApae Rex, Devota pedum oscula beatorum. Recepimus cum reverentia qua decebat, literas quas in nobis vestra beatitudo transmisit, inter caetera continentes, Claus. 34 E 1. m. 17. dorso. Pro Rege. ut dilecto & fideli nostro nobili viro Amaneno Domino de Lebreto Castrum nostrum de Milhano cum pertin. quod quondam fuerat progenitorum suorum, pro bono & laudabili servitio quod idem Amanenus in guerra nostra Vascon. nobis impenderet, liberaliter concedere curaremus, eodem modo tenendum quo pater & dicti progenitores sui Castrum illud antiquius tenuerunt; Unde vestra noverit Sanctitudo, quod satis sumus experti, nec a nostra sunt notitia aliena laudabilia et grata servitia quae praedictus Amanenus in dicta guerra nostra Vascon. & alibi nobis exhibuit fideliter & constanter, de quibus nos multipliciter commendamus. Et licet verum, quod praedictum Castrum de Milhano aliquando fuisset progenitorum praefati Amaneni, sicut dictae vestrae literae continebant. Pater tamen ipsius certis ex causis Castrum illud commisit, et nichilominus clarae memoriae Dominus H. quondam Rex Angliae pater noster eidemque pro dicto Castro nomine Escambii alias terras dedit. Caeterum, pater Sanctissime, cum quidam Clericus noster, et de Consilio nostro non minimus, sicut forsitan benè nostis, Magister Petrus Arnaldi de Vico post creationem vestram captus fuerit, et sic captus, adhuc in carceribus teneatur, & veri●imiliter praesumamus, quod ad procurationem Amaneni hoc actum extiterit, praesertim pro eo, quod idem Amanenus per majores de nostro Consilio in Anglia requisitus, malivolentiam quam ad ipsum Clericum nostrum gerebat sibi remitteret, id facere recusasset, in nostri vituperium et dedecus factum hujusmodi cedere reputemus: Sanctitati vestrae supplicamus humiliter & devote, quatinus ad praemissa illum respectum. si placet, habere dignemini quem honori nostro vestra providentia viderit convenire, quodque id nobis gratum esse debeat & acceptum: clementiam vestram scire volentes, quod prompti erimus et parati ad ea quae vobis noverimus esse grata, & etiam cum promptitudine qua poterimus adimplere, quod super hiis de quibus nos requirendum duxistis vobis visum fuerit faciendum, supplicantes precibus iteratis, ut super praetactis nobis significare velitis vestrae beneplacita voluntatis, et praedictum Clericum nostrum taliter prosequi gratia et favore, ut in persona ipsius 〈…〉▪ quod pro nobis feceritis percipere valeamus. Conservet, etc. Dat. Wynton. 8 die Aprilis, Anno regni nostri, etc. 34. After which answer Amanenus complying with the King's request, being likewise sent over to him as a Nuncio from the Pope, he did out of his veneration to the Pope settle this Castle upon him and his heirs by this Patent. REX Omnibus ad quos, etc. salutem. Licet nuper per cartam nostram dederimus & concesserimus Pat. 34 E 1. m. 10. De Amaneno Domino de le Breto. Edwardo filio nostro karissimo, totum Ducatum (Aq.) praedict. cum omnibus pertin. suis. Habend. & tenend. sibi, et post ipsum Regibus in regno Angliae haereditariè regnantibus, cum omnibus ad eundem Ducatum qualitercumque spectantibus; ita tamen, quod praefatus filius noster Ducatum praedictum alienare non possit, nec quicquam de eodem aut pertin. ejusdem distrahere vel diminuere quoquo modo, ad requisicionem tamen sanctissimi patris Domini Clementis divina providencia sacrosanctae Romanae ac universalis Ecclesiae Sunimi Pontificis nobis factam, pro munere gratiae specialis, necnon pro laudabili et gratuitu servicio quod dilectus et fidelis Miles noster Amanenus Dominus de le Breto nobis & dilecto filio nostro hactenus multipliciter impendit, concedimus, et licentiam damus eidem filio nostro, pro nobis et haeredibus nostris, quod ipse Castrum et Castellaniam de Milhano, cum pertin. suis in Ducatu praedicto, dare possit et concedere praefato Amanen●: Habend. et●tenend. sibi et haered. suis de filio nostro, & post ipsum, de Regibus in regno Angliae haereditarie regnantibus, cum dominicis, homagiis, redditibus, serviciis, feodis, & advocationibus Ecclesiarum, libertatibus, liberis consuetudinibus, alta justicia & bassa, et aliis Juribus quibuscumque, ad praedicta Castrum et Castellaniam pertinentibus, sine aliquo retenomento, adeo integrè sicut ad manus ejusdem filii nostri, ex dono et concessione nostris praedictis devenerunt imperpetuum, faciendo inde de caetero eidem filio nostro, & post ipsum, Regibus in regno Angliae haereditariè regnantibus, servicia quae de eisdem Castro et Castellania, ante escambium, inter celebris memoriae Dominum H. quondam Regem Angliae patrem nostrum & patrem praefati Amaneni, inde factum, debebantur, et fieri consueverunt. Condicionem autem praedictam in dicta carta nostra contentam, videlicet, quod praefatus filius noster Ducatum praedictum alienare non possit, nec quicquam de eodem, seu pertin. ejusdem distrahere aliqualiter diminuere, quo ad donationem praedictam de dictis Castro e Castellania et suis pertin. faciendam, penitus revocamus. In cujus, etc. T. R. apud Thresk 28 die Julii, triplicatur. King Edward having procured the Pope's absolution from his Oath to observe the Perambulation of the Forests formerly made and settled in Parliament, to the great discontent of his Nobles and people, upon the new commotions and rebellions in Scotland beyond his expectation, in a Parliament in the 34 year of his reign, to regain his Nobles and people's affections, and free them from the manifold oppressions, grievances, and illegal Proceedings by the Officers of his Forests, made this ensuing Ordinance, which he sent to all the Sherisss of England, and Justices of his Forests, to publish, proclaim, observe for the future by these memorable Writs, recorded in the Statute Roll in the Tower, not printed with the Ordinance itself in * Lond. 1556. pars 2. f. 67. Ex Rot. Stat. Anno 34 E. 1. m. 13. & 14. Tottle's Magna Charta, or any other Statute book. REX Omnibus ad quos, etc. salutem. Dum imbecillitatis humanae conspicimus imperfectum, ac onera longe lateque diffusa nostris humeris incumbencia attenta consideracione pensamus, intus nimirum puncturis diversis torquemur, diversorum cogitationum fluctibus agitati, et vexamur frequenter noctes ducendo insompnes, quid agendum, quid tenendum, quidbe exequendum existat inter praecordia haesitantes; in eo tamen qui supra cuncta tenens in excelsis imperium, qui dat esse rebus, et dispensat prout vult munera gratiarum, cum sapienciae suae magnitudinem humani non capiant intellectus, virtutes resumimus, sperantes, quod in serviciis suis perficiat actus nostros, & suae bonitatis clementia nostrum misericorditer videat et suppleat imperfectum, ut ipsius fulti praesidio per viam mandatorum Domini dirigamur. Profecto inter omnia sollicitudini nostrae et curae inhaerentia, circa illud praecipue nostra non inter missive versatur intencio, ut subditis nostris regni nostri incolis quietis et tranquillitatis dulcedinem praeparemus, in quorum quiets quiescimus, et in eorum tranquillitate non sine suavitatis odore in floribus pacis desideratae interius confovemur. Sane ex fideliunt nostrorum relatibus, et oppressorum crebris clamoribus, de quibus nimia mentis commocione turbamur, didicimus, quod per Ministros Forestarum nostrorum populus ejusdem regni miserabiliter opprimitur, depauperatur, et diversis afficitur injuriis, undique molestatus; nonnunquam enim fiunt accusaciones de foresta et indictiones vulgariter sic appellatae, non per legitimas Inquisiciones proborum et legalium hominum patriae praecedentes, ut justicia requirit, set ad dictum unius vel forsan duorum de forestariis, aut ad dictum unius vel forsan duorum de viridariis qui ex odio aut alias maliciosè, ut ab aliquo pecuniam extorqueant quenquam accusant vel indictant, et exinde sequuntur attachiamenta gravia, et punitur innocens quem nulla omnino culpa seu delictum constringit. Opprimitur eciam populus prae multitudine Forestariorum et aliorum ministrorum, quos cum non habeant unde aliunde vivant, per patriam forestae adjacentem vivere oportebit eosdem, et quod est deterius pro jure officii sui vendicant ut sic vivant: Isti nichilominus pro suis victualibus quibus egent boscum suae custodiae aut sub suis custodiis deputatum, et feras in eisdem existentes vendendo, donando, et multipliciter minuendo ac minui permittendo, successivis dierum processibus destruunt et adnichilant, ad nostrum et haeredum nostrorum intollerabile detrimentum. Quid plura? dampna et gravamina quae circa hoc proveniunt, ut accepimus, difficile fore per singula enarrare. Cupientes itaque oppressionibus et gravaminibus hujusmodi, quae absque gravi scandalo diucius sub dissimulacione praeterire nequimus, modis et viis omnibus quibus possumus, obbiare, ac regni nostri incolarum paci et tranquillitati pervigili studio providere. Volumus in primis & ordinamus pro nobis & haeredibus nostris, quod de transgressionibus in Forestis nostris de viridi et venacione de caetero faciendis, Forestarii infra quorum ballivas hujusmodi transgressiones fieri contigerit, praesentent easdem ad proxima Swanimota, coram Forestariis, viridariis, regardatoribus, agistatoribus, et aliis earundem forestarum Ministris, et super praesentacionibus hujusmodi ibidem coram Forestariis, viridariis, et omnibus aliis Ministris supradictis per sacramentum tam Militum quam aliorum proborum et legalium hominum de partibus vicinioribus ubi transgressiones sic praesentatae factae fuerint non suspectorum, ●eritas plenius inquiratur, et sic inquisita veritate, praesentationes illae per communem concordiam et assensum omnium ministrorum praedictorum sollempniter roborentur et sigillis suis sigillentur; et si alio modo fiat indictamenti pro nullo penitus habeatur. Et si aliquem praedictorum Forestariorum, regardatorum, aut aliorum Ministrorum forestarum ipsarum obire contingat, seu per aegritudinem vel alio modo impediri, quominus interesse valeat hujusmodi Swanimotis, incontinenti Justiciarius Forestae seu locum ejus tenens ponat alium loco suo, ita videlicet, quod indictamentum fiat per omnes in forma praedicta, quodque Ministri qui ponendi sunt ponantur, sicut hactenus fieri consuevit, exceptis Viridariis qui per electionem et per breve nostrum deputabuntur. Et volumus, quod nullus Ministrorum praedictorum in assisis juratis, seu inquisicionibus extra Forestam capiendis de caetero ponatur. Et si superoneracio Forestariorum aut aliorum qui se gerunt ut Ministros Forestae inveniatur, amoveantur hujusmodi superonerantes et imprisonentur secundum discrecionem Justice. Forestae vel ejus locum tenentis, necnon & illi per quos positi fuerant, ad voluntatem nostram similiter puniantur. Et ad quodlibet Swanimotum inquiratur sollempniter de superoneracione Forestariorum et aliorum Ministrorum Forestae, et de eorum oppressionibus populo nostro illatis, et fiant inde emendae et punitiones, prout superius est expressum. Quoad illos vero qui tempore quo Foresta deafforestata fuit transgressiones de viridi aut venacione in Foresta fecerunt, quia deafforestacionem eandem, et ut sentencia excommunicationis in contravenientes fulminaretur, quanquam de nostra bona voluntate minime processisset, concessimus, quam quidem sententiam Dominus Summus Pontifex postmodum revocavit; et quas concessionem et deafforestationem ex certis causis revocamus et eciam adnullamus; Volumus, quod transgressiones hujusmodi pardonentur, transgressionibus illis exceptis quae in ea parte quae Foresta remansit commissae fuerunt; ita tamen, quod hayae & fossata facta medio tempore prosternantur et penitus amoveantur et adni●●ilentur; salvis arentacionibus nostris quas secundum assisam Forestae volumus remanere. Boscus autem cesus & prostratus amoveatur, & boscus stans, remanent in Foresta. Et si fortè aliquis talis boscus adhuc stans sit venditus, in Foresta remaneat, & venditor satisfaciat emptori juxta quantitatem porcionis bosci stantis in Foresta, & taliter medio tempore venditi, & prout ceperit de eodem. Volumus eciam, quod Justiciarius Forestae nostrae vel ejus locum tenens in praesencia Thes. nostri, et per assensum ejusdem habeat potestatem capiendi fines et redemciones illorum qui sunt indictati de transgressionibus usque nunc in Foresta commissis itinere Justiciariorum minime expectato. Volumus insuper, quod illi qui communem pasturam in Foresta ante perambulacionem factam habebant, & qui sunt postea repositi in Foresta, quique de dicta communia per perambulacionem praedictam fuerant impediti, habeant communem pasturam de caetero in Forestis, adeo large et libere sicut ante perambulacionem factum habere solebant; salvis arentacionibus nostris in forma praedicta. In cujus, etc. * An. 34 E. 1. See Tottles Magn. Charta. pars 2. f. 68 T. R. apud Westm. 27 die Maii. Consimiles literae missae fuerunt ad singulos Com. per Angl. Et mandatum est singulis Vicecomitibus per Angl. quod literas illas in plenis Comitatibus suis legi, et ordinacionem Regis in eisdem contentam publice faciant proclamari. Rex Justice. Forestae suae ultra Trentam vel ejus locum tenenti salutem. Dum imbecillitatis, etc. Salvis arentacionibus in forma praedicta. Et ideo vobis mandamus quod ordinacionem nostram praedictam in balliva vestra fac. publice proclamari, et eam de caetero in omnibus et singulis suis articulis observetis, et per totam ballivam vestram faciatis firmiter et inviolabiliter observari. Teste ut supra. Eodem modo scribitur Justice. forestae Regis citra Trentam vel ejus locum tenenti. I find this Bull of Pope Clement the fifth, sent to King Edward, complaining of his Breach of the designed Peace between him and the King of France, by seizing of some Merchant's Goods, and recess of two of his Commissioners appointed to assess damages on both sides, mentioned in the * Here p. 1066 1067. precedent year, enroled in the Clause Roll of 34 E. 1. m. 12. dorso. To which the King by advice of his Council returned this long satisfactory answer, refuting the suggestions of the French contained in the Pope's Bull, as mere falsehoods and calumnies void of truth, and promising assistance to the Pope in case of danger. PApae Rex devota pedum oscula beatorum. Sanctitatis vestrae Literas quas nobis Claus. 34 E. 1. m. 12. dorso. Pro Rege. Magister Johannes de Salariis Clericus lator praesentium praesentavit, reverenter receptis & earum tenore plenius intellecto, ea quae continebantur in eyes per nos & consilium nostrum examinari fecimus diligenter. Unde post tractatum super hiis habitum exquisitè, & eidem Clerico ad plenam informationem & instructionem eorum per dictum Consilium nostrum expositum sibi, certum responsum dedimus in praemissis, quod providenciae vestrae latius exponere poterit viva voce. Conservet vos altissimus, etc. Dat. apud Westm. 4 die Junii. SAnctissimo in Christo Patri Domino C. Divina Providentia Sacrosanctae Romanae Ibidem. ac universalis Ecclesiae Summo Pontifici, Edwardus eadem gratia, etc. Devota pedum oscula beatorum. Sanctitatis vestrae literas nobis ex parte vestra per Magistrum Johannem de Solariis Clericum praesentatas reverenter recepimus, inter alias continentes. Vobis intelligi datum esse, quod postquam Nuncii nostri nuper apud Lugdunum se vestro conspectui praesentarunt, et per vestrae paternitatis providentiam, ut quatuor probi viri, duo videlicet pro parte Regis Franciae, et duo pro parte nostra, ad inquirendum de dampnis et injuriis post pacis reformationem seu trenga durante inter dictum Regem et nos illatis hinc inde, et ad faciendum passis dampna et injurias satisfactionem congruam exhiberi juxta negotii qualitatem, assignarentur seu deputarentur extitit ordinatum: plura bona & merciamonia Civium Ambanien. caeterorumque Mercatorum Corbiae, & aliorum locorum de Regno & potestate dicti Regis, ordinatione praedicta non obstante, arrestata & seisita, ac ipsis per gentes nostras alia dampna non modica sunt illata. Super quibus vobis pater Sancte volumus esse notum. Quod suggestio illa nullam omnino continet veritatem; Nam postquam Nuncii nostri praedicti à nobis recesserunt iter arripiendo ad vestram praesentiam accedendi, infra regnum nostrum super gentes dicti Regis nulla hujusmodi arrestatio facta fuit, sed magno tempore elapso, cum quidam Mercator noster pannos & alia bona quae ad opus nostrum emerat in Brebant versus Angliam per potestatem duceret dicti Regis, idem Rex pannos & bona praedicta arrestari & ad opus suum capi quo libito suo fecit: & tandem post preces nostras pro restitutione pannorum & bonorum praedictorum pluries sibi directas, ac longam sectam & frequentem instanciam Mercatoris praedicti, inquisita super hoc & reperta plenius veritate, praefatus Rex praecepit dicto Mercatori pro pannis & bonis praedictis certam pecuniae summam taxatam suo arbitrio liberari, prout in ipsius Regis literis patentibus eidem Mercatori inde confectis plenius est contentum: Super quo quidem praecepto nulla executio nec restitutionis effectus juxta formam literarum praedictarum postmodum extitit subsecutus, quamvis idem Rex post confectionem literae suae praedictae pluries super hoc per nos debite fuerit requisitus. Propter quod, diu antequam Nuncii nostri praedicti apud Lugdunum ad vestram praesentiam accessissent vel etiam ab Anglia recessissent, juxta consuetudinem in Regno nostro in casu consimili usitatam et * lex Mercatoria. legem Mercatoriam, processu debito observato, bona et mercimonia Mercatorum de potestate dicti Regis ad valentiam pannorum et bonorum praedictorum fuerint arestata, tali, viz. modo quod quacunque hora idem Rex nostro satisfaceret Mercatori juxta formam literarum suarum praedictarum, ex tunc praefatum arrestum penitus relaxaretur Mercatoribus antedictis. Quoad id etiam quod praefatae Literae vestrae continebant, quod unus de nostris de dictis quatuor qui in vestra praesentia ad praemissa, ut praemittitur nominati, electi fuerunt & jurati, de partibus Franciae discessit negotio imperfecto: vestrae clementiae intimamus, quod praedicti duo per nos nominati & in vestra praesentia, ut praedictum est jurati, in partibus Franciae per tres septimanas & amplius morabantur, quousque dictus Rex alios duos pro parte sua juxta ordinationem praedictam ipsis in dicto negotio adjungeret expectando. Et illis duobus deputatis postmodum per Regem Franciae, & juratis, & de certo die incipiendi in dicto negotio procedere, inter ipsos quatuor concordato, unus de ipsis, qui pro Commissione ipsorum a nobis in hac parte habenda in Angliam ad nos venit cum commissione praedicta in Francia, rediit ante diem, altero interim assidue in dictis partibus commorante: & extunc illi duo per nos ut praemittitur deputati, intenderunt & adhuc intendunt continuo negotio memorato. Ita quod in nobis seu aliquo vel aliquibus de nostris in hac parte defectus aliquis non existit. Et utriusque facti praecedentis veritas sic se habet. Vestrae igitur clementiae supplicamus, quatinus hujusmodi falsis suggestionibus seu earum persuasoribus qui sic nituntur excessus proprios palliare, si placet de facili non credatis, nec extalium vanis verbis seu minis in haesitationem seu timorem aliquam incidatis; tales enim invenietis amicos in necessitatibus & opportunitatibus vos tangentibus semper promptos qui de periculis & adversitatibus (si quae forsitan, quod absit emerserint) cum Dei auxilio viriliter vos defendant. Licet autem super praemissis praedicto Magistro Johanni vestro Nuncio sit responsum, quia tamen posset contingere quod idem Clericus responsum hujusmodi vestrae benignitati non tam clarè prout sibi dictum extitit recitaret, ut de veritate praemissorum nostraque responsione praedicta plenius vobis constet, positisque quibuscunque alias forsitan vobis super hiis loquentibus certius respondere, praesentes Literas per vallettum nostrum latorem praesentium vestrae beatitudini destinamus. Conservet vos altissimus ad regimen Ecclesiae suae per tempora prospera & longaeva. Dat apud Westm. 5 die Junii. In a Bundle of Writs in the White Tower, I met with this observable one, issued to the Mayor and Bailiffs of the City of Lincoln, setting forth the Custom of the City to device Lands as well as Chattels, commanding them to prove a Will of Lands devised in that City, according to the Custom therein used to prove Wills, or show cause why they did it not; with the Certificate and return thereon, expressing the Custom of the City, and reasons they did not prove it. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, Majori Bundela Brevium in Turri London, An. 34 E. 1. & Ballivis suis Lincoln. salutem. Ex querela Johannis filii Johannis Cotty de Lincoln. accepimus, quod cum secundum consuetudinem in Civitate nostra Lincoln. hactenus optentam & approbatam, liceat unicuique Civi ejusdem Civitatis ten. sua quae sibi adquisierit in eadem Civitate tanquam Catalla sua in ultima voluntate sua legare cuicunque voluerit, ac Johannes Cotty quondam Civis Civitatis nostrae praedictae quaedam ten. sua cum pertin. in Civitate praedicta & Suburbio ejusdem quae sibi adquisierat, in Testamento suo praefato Johanni legasset; et licet Executores Testamenti illius penes vos diligenter institerint ut probationem Testamenti illius secundum consuetudinem Civitatis praedictae admitteretis, et executionem ejusdem fieri faceretis, prout hactenus in casu consimili fieri consuevit; Vos tamen probationem illam huc usque admittere distulistis et adhuc differtis minus just, in ipsius Johannis dampnum non modicum et exhaeredationis periculum manifestum. Volentes igitur praefato Johanni fieri in hac parte justitiae complementum; Vobis praecipimus sicut alias precepimus, firmiter injungentes, quod si ita est, tunc ad dictam probationem juxta modum et consuetudinem Civitatis nostrae praedictae admittendam, et ad executionem debitam inde faciendam, absque ulterioris morae dispendio procedatis, vel causam nobis significetis, quare mandatum nostrum alias vobis inde directum exequi contempsistis. Teste meipso apud Wolvesey, 15 die Aprilis, Anno regni nostri 34. Whereupon they made this Return annexed to the Writ. ISta est causa quare ad probationem Testamenti Johannis Cotty quondam Civis Lincoln. de ten. in dicto Testamento Legatis non processimus, quia modus & consuetudo hactenus usitat. & approbat. in Civitat. Lincoln. inter Cives dicti Civitatis tales sunt, quod quodlibet Testamentum dictae Civitatis tangens Laicum feodum deb. probari coram Majore et Ballivis in plena Cur. infra Quadraginta dies post mortem Testatoris, ubi Testator obierit infra Quatuor Maria. Et unde contra dictum Testamentum objectum fuit infra dictum terminum quatuordecim Annis elapsis & amplius per Henr. filium & Haeredem dicti Johannis Testatoris, quod probatio inde fieri non debuit pro diversis defect●bus in illo Testamento inventis, videlicet, Quia sigillum dicti Testatoris dicto Testamento non fuit appositum. Item pro hoc, quod dictum Testament. efficiebatur de duabus Cedulis simul consutis, ubi integre fieri debet sicut Carta Feoffamenti. Item propter diversa ten. apud Baumburgh, Canewyke & alibi in Com. Lincoln. extra Libertatem Civitatis Lincolniae in dicto Testamento legata, contra Legem et consuetudinem Regni; per quos quidem defectus una cum aliis in dicto Testamento inventis, Major et caeteri homines de Curia ad probationem inde ad tunc admittendam non processerunt, eo quod videbatur eis quod esset exhaeredatio praedicti Henrici, et contra consuetudinem et libertatem Civitatis praedictae ad talem probationem procedere. Unde iidem Executores se intruserunt in dict. ten. & Johannem filium Johannis Cotty in seisinam posuerunt super herbam praedicti Henr. Cotty, & idem retent. ipsum ejecit velud per tresdecim Annos & amplius elapsos, per quod dictus Johannes filius Johannis Cotty tulit breve Domini Regis Novae disseisinae versus dictum Henricum de tenementis praedictis coram Willielmo Inge & Adam de Crokedak, tunc temporis Justice. Domini Regis ad Assisas capiend. assignat. apud Linc. coram quibus dictus Johannes nichilominus nichil cepit per breve suum, eo quod dictum Testamentum coram ipsis per Assisam pro dictis defectibus pro nullo habebatur: a quo quidem tempore usque nostrum Executores dicti Testamenti omnino cessaverunt, ad probationem praedicti Testamenti optinend. per quod ad probationem Testamenti praedicti admittend. de tanto tempore ultra tempus limitatum, quod est contra consuetudinem hactenus in dicta Civitate usitatam, & similiter propter diversos Articulos per praedictum Henricum filium & Haeredem dicti Testatoris superius contra dictum Testamentum objectos, ad praesens non processimus. A clear evidence, That the Probat of Wills in Cities and Places where Tenements and Lands were devisable by custom, belonged not to the Ecclesiastical but Temporal Courts, and that the King might by his Writs command Wills to be proved by those who ought to prove them, or render him a legal reason why they refused so to do. William Grenefeild Archbishop of York after his premised costly Consecration had this Writ issued for the restitution of his Temporalties. REX Dilectis & fidelibus suis Lamberto de Thrikingham & Johanni de Byron Custodibus suis Archiepiscopatus Eborum sede vacante salutem. Cum Dominus Pat. 34 E. 1. m. 32. De restitutione temporal, Archiepisc. Eborum. summus Pontifex electionem nuper celebratam in Ecclesia Cathedrali Eborum de discreto viro Magistro Willielmo de Grenefeild Canonico ejusdem Ecclesiae in Archiepiscopum illius loci, cui prius regium assensum adhibuimus et favorem confirmaverit, sicut per literas ipsius summi Pontificis Bullatas nobis inde directas nobis constat, Nos confirmacionem illam acceptantes, cepimus fidelitatem ipsius Archiepiscopi, & temporalia Archiepiscopatus praedicti prout moris est restituimus eidem. Et ideo vobis mandamus, quod eidem Archiepiscopo temporalia Archiepiscopatus praedicti liberetis sicut praedictum est. Teste Rege apud Wynton, 31 die Marcii. Eodem modo mandatum est praefatis Custodibus vel eorum sub-Custodibus apud Chirchedon, Compton, & Otenden in Com. Gloucestr. Teste Rege ut supra. Et mandatum est Militibus, etc. & respondentes sicut praedictum est. In cujus, etc. Teste Rege ut supra. After which returning from the Court of Rome to the King's presence. to prevent all affronts to him and his followers within the Diocese of Canterbury, concerning the carrying of his Cross therein, he procured this Safeconduct from the King. REX Omnibus Amicis & Ballivis & fidelibus suis ad quos, etc. salutem. Cum Pat. 34 E. 1. m. 36. intus. De conductu, Pro W. Archiepisc. Eborum. Venerabilis Pater Willielmus de Grenefeild Eboracensis Archiepiscopus sit ad praesens a Curia Romana ad nostram praesentiam reversurus, vos amicos rogamus vobis, ballivis & fidelibus mandantes, quatenus eidem Archiepiscopo aut familiae suae in veniendo ad nos a Curia praedicta non inferatis, seu quantum in vobis est ab aliis inferri permittatis injuriam, molestiam, dampnum, impedimentum aliquod seu gravamen, sed eis potius salvum & securum conductum habere faciatis quociens ab ipso super hoc ex parte nostra fueritis requisiti. In cujus, etc. usque ad festum nativitatis Sancti Johannis Baptistae prox. futur. duratur. Teste Rege apud Caneford, 10 die Februarii. Per Breve de privato Sigillo. Hereupon this Archbishop in his return from the Pope's Court this year, was invited to lodge and feast with the Abbot in the Monastery of St. Augustine's at Canterbury, yet with special caution in writing concerning the bearing of his Cross within it, lest it should turn to their future prejudice. * Chronica W. Thorn, col. 2005, 2006. Eodem anno Archiepiscopus Eboracensis rogatus (est) ab Abbate ad convivandum secum; facta tamen litera, quod non in praejudicium domus veniret per Crucis erectionem, quae talis. Universis Christi fidelibus, etc. Willielmus permissione, etc. Noverint Universitas vestra quod nos in crastino S. Benedicti, An. Dom. 1305. ex rogatu Domini Thomae Dei gratia Abbatis S. Augustini Cant. ad Romanam Ecclesiam nullo medio pertinentis, ad Monaesterium praedictum causa hospitandi Cruce praevia hospitantes, et ibidem pernoctantes; consitemur et cognoscimus de plano, quod per nostrum ingressum, vel moram, seu Crucis nostrae delationem, non intendimus nec volumus privilegiis, immunitatibus aut juribus ipsius Abbatis et Conventus Monasterii praedicti nunc vel in posterum in aliquo derogare; nec eciam nobis vel success. nostris aliquid possumus jurisdictionis aut juris acquirere, per quod posset in futurum praejudicium generari. So careful were the Abbot and Covent to prevent all umbrages of infringing or violating their Privileges and Liberties. And had not the King, his Council, and Judges, then much more reason to be careful and vigilant to prevent by their Letters and Prohibitions all the apparent and clandestine Usurpations of the Roman Popes, Cardinals, Legates, Nuncios, Proctors, and of our own Bishops and Prelates, upon the ancient Rights and Privileges of his Crown, his Temporal as well as Ecclesiastical Jurisdiction, and Subjects Liberties? A Writ de Excommunicato capiendo being issued out against the Abbot of Sallay, and some of his Monks, to the Sheriff of York, the King by his Ecclesiastical Authority, upon their tender of sufficient Manucaptors, and caution, issued this Writ for their enlargement, if imprisoned thereon, and to supersede their caption if not taken by the Writ. REX Vic. Eborum salutem. Praecipimus tibi quod si frater Johannes Abbas de Claus. 34 E. 1. m. 6. Pro Abbate de Sallay & quibusdam Monachis suis. Sallay invenerit tibi sufficientem manucaptionem pro qua respondere volueris pro ipso Abbate, Johanne de Heton & fratre Willielmo de Osbaldeston commonachis dicti Abbatis quos ad denunciationem Venerabilis Patris W. Archiepiscopi Ebor. tanquam excommunicatos & claves Ecclesiae contemnentes per te justiciari praecepimus, donec Sanctae Ecclesiae tam de contemptu quam de injuria ei illata ab eis esset satisfactum, quod erunt in Cancellaria nostra coram Cancellario nostro apud London in crastino animarum, ad faciend. & recipiendum tunc ibidem quod Curia nostra consideraverit in hac parte, ipsos Abbatem, Johannem & Willielmum si ea occasione & non alia in prisona nostra existent fine dilatione deliberari facias ab eadem per manucaptionem praedictam; Et alios in brevi de captione nominatos interim non capias eadem occasione: Et habeas ibi nomina manucaptorum & hoc breve. Teste Rege apud Hoynesalgh, 10 die Septembris. The King likewise issued this Writ to the Sheriff of Suffolk, to take into his custody the bodies of two persons therein named, who were excommunicated by the Abbot of St. Edmund's, who had a power by the King's Charters to excommunicate those within his Jurisdiction, and to * certify their Excommunications, as well as the Coke 1. Instit. p. 134. a. Bishop of the Diocese. REX Vicecom. Suff. salutem. Significavit nobis dilectus nobis in Christo Thomas Claus. 34 E. 1. m. 22. vel 23. De excommunicato capiendo ad significacionem Abbatis de Sancto Edmundo. Abbas de Sancto Edmundo Sanctae Romanae Ecclesiae immediatè subjectus, per literas suas patentes, quod Nicholaus de Huntingdon Capellanus, & Robertus Shipman Laicus, suae jurisdictionis, propter suas manifestas contumacias excommunicati sunt, nec se volunt per censuram Ecclesiasticam justiciari: Quia vero potestas regia sacrosanctae Ecclesiae in querelis suis deesse non debet, tibi praecipimus quod praedictos Nicholaum et Robertum per corpora sua secundum consuetudinem Angl. justicies hac vice, de gracia nostra speciali, donec sanctae Ecclesiae tam de contemptu quam de injuria ei illata ab eis fuerit satisfactum. Teste Rege apud Kyngston Lucy, 28 die Decembris. The King this year the more to ingratiate himself with Pope Clement, who loved Venison, sent him no lesle than a hundred English Bucks for a present, but no Stags, because he had plenty of them in France, as this Record informs us. SAnctissimo in Christo Patri Domino C. Divina providentia Sacrosanctae Romanae Claus. 34 E. 1. m. 4. dorso. Pro Rege. ac universalis Ecclesiae summo Pontifici, suus devotus filius. Edwardus ejusdem gratia Rex, etc. devota pedum oscula beatorum; De venatione nostra Anglicana sanctitati vestrae per latorem praesentium mittimus Centum Damos, ferinam vero Cervorum vobis transmittere postponentes, pro eo quod in partibus illis venationem hujusmodi novimus abundare. Conservet vos altissimus ad regimen Ecclesiae suae sanctae per tempora prospera & longaeva. Dat. apud Lanretoft, 6 die Novembris, Anno regni nostri 34. King Edward soon after hearing a rumour that some sad accident had befallen the Pope, sent a special Messenger to him, with this complimental Letter, desiring with all speed to receive an answer from him of his prosperous and happy estate, till which his mind could receive no pleasure, nor his heart any joy, as he suggested. SAnctissimo in Christo Patri Domino C. Divina Providentia Sacrosanctae Romanae Claus. 34 E. 1▪ m. 22. dorso. Pro Rege. ac universalis Ecclesiae summo Pontifici. Edwardus eadem Gratia Rex Angliae, etc. Devota pedum oscula beatorum. Quidam rumor auribus nostris jam insonuit pater sancte, quod tedia seu incommoda quaedam (quae nobis displicent in immensum nosque gravant in intimis & conturbant). vobis nuper casualiter acciderunt; Nos igitur de statu vestro (quem diu conservet omnipotens incolumem atque sanum) nova audire prospera & felicia avide cupientes, dilectum vallettum nostrum Bern. Ferrant exhibitiorem praesentium ad vestrae sanctitatis praesentiam destinamus: vestram Clementiam devotis precibus exorantes, quatinus de status vestri continentia nobis rescribere dignemini per eundem quamprimum fieri poterit bono modo. Animi enim jocunditatem seu cordis laetitiam non sume mus quousque de sanctissmae personae vestrae statu nova foelicia sciverimus et optata, et ea nobis per vestras literas proprias duxeritis nuncianda. Conservet vos altissimus ad regimen Ecclesiae suae sanctae per tempora foeliciter longiora. Dat. apud Ryngwode, 19 die Decembris. What extraordinary affection Pope Clement bore to King Edward and the state of his affairs, and the King to him (who served each others turns for their reciprocal gain, in imposing and levying Dimes, Taxes on the Clergy and People) what Letters he sent to him and his Cardinals to promote the affairs and advancement of others to whom he had relation, the premised Epistles of his to the Pope, with others ensuing, will evidence. SAnctissimo Patri in Christo Domino C. divina providencia Sacrosanctae ac universalis Claus. 34 E. 1. m. 15. Pro Rege. Ecclesiae summo Pontifici, Edwardus eadem gratia Rex Angliae, etc. cum omni reverencia & honore humilima pedum oscula beatorum. Quantum successive refloreaterga nos vestrae benignitatis affectus, aperte colligimus ex animi feneritudine quem ad statum nostrum habetis, quodque vobis placuit de ipso statu tam pie et tenere cogitare, atque disponere, quod utique ab innato sanguine & antiqua gratitudine novimus processisse, Assurgentes vobis ad grates & gratias quas possumus seu sufficimus super eo, quod nuncios nostros quos nuper ad presenciam vestram transmisimus admisistis honorificè, & benignè nostri consideracione tractastis, prout illorum relacio nobis plenius praefecit. Sanè pro quibusdam arduis negotiis nos & statum nostrum tangentibus quae non medicriter insident cordi nostro, discretos viros Magistrum Thomam de Cobham Canonicum London, decretorum doctorem, & Rogerum dictum Sauvage Militem nostrum praesentatores praesencium, de quorum fidelitate & circumspectione plenam fiduciam optinemus, ad vestram praesenciam destinantes, sanctitati vestrae supplicamus humiliter & devotè, quatinus eisdem Canonico & Militi quibus super dictis negociis aperuimus laciùs mentem nostram, beatitudini vestrae per eos seriosius exponendam, in hiis quae ex parte nostra super dictis negociis vobis expresserint viva voce, dignemini si placet, fidem indubiam adhibere, ac juxta speratam fiduciam operibus adimplere. In prosperitate continua & longaeva ad exaltacionem Ecclesiae suae sanctae vestram conservet altissimus sanctitatem. Dat. Wynton. 23 die Aprilis. SAnctissimo in Christo Patri Domino C. Divina Providentia Sacrosanctae ac universalis Ibidem. m 15. dorso. Pro Priore de Pontous. Ecclesiae summo Pontifici. Edwardus eadem gratia Rex Angl. etc. devota pedum oscula beatorum: Quia domus & edeficia Prioratus de Pontous tempore guerrae inter Regem Franciae & nos in Vasconia nuper motae combusta, possessionesque Prioratus ejusdem destructae fuerunt similiter & consumptae, ac dilectus Capellanus noster frater Arnaldus Prior Prioratus praedicti, pro eo quod parti nostrae fideliter adhaesit, dampna recepit non modica & jacturas: Nos ipsum Priorem suis exigentibus meritis cupientes prosequi graciose, vestrae clemenciae devotis precibus supplicamus, quatinus eidem Priori de aliquo beneficis competenti juxta statum suum in partibus Vascon. vel alibi ubi vestrae placuerit sanctitati, providere dignetur vestrae dominacio graciosa; Has preces nostras sie st placet Pater sancte ad exaudicionis gratiam admittentes, quod dictus Prior praetextu fidelis gestus sui erga nos, bonaeque affectionis quam ad nos gerit, ampliorem gratiam & favorem in vestra sancta praesencia se senciat assecutum. Conservet, etc. Dat. apud Wolveseye, 28 die Aprilis. PApae Rex devota▪ pedum oscula beatorum. Comes de Lucenburgh specialiter nos Claus. 34 E. 1. m. 15. dorso. De Baldewino fill. Comitis de Lucenburgh. rogavit, ut super promocione Baldewini fratris sui miliciae clericali ascripti beatitudini vestrae literas nostras deprecatorias dirigere curaveremus: Nos itaque circa ipsius B. commoda promovenda licentius contemplacione praedicti Comitis intendentes, sanctitati vestrae attencius supplicamus, quatinus dictum B. favoris & graciae specialis benevolencia prosequentes, sic eum habere si placet, dignemini in hiis quae statum suum respiciunt gratiosis affectibus commendatum, quod precum hujusmodi interventu uberiorem fructum se gaudeat assecutum. Conservet, etc. Dat. apud Wynton. 3 die Maii, Anno regni nostri, 34. VEnerabili in Christo Patri Domino R. Sanctae Mariae novo Diacono Cardinali amico suo karissimo. Edwardus eadem gratia, etc. salutem, & sincerae dilectionis affectum. Ibidem. Circa dilecti nobis Baldewini fratris nobilis viri Comitis de Lucenburgh, miliciae clericali ascripti commoda promovenda licencius contemplacione dicti Comitis intendentes, pro ipso domino summo Pontifici literas nostras deprecatorias duximus dirigendas, paternitatem vestram affectuosè rogantes, quatinus praedictum B. nostri praecatus interventu habentes gratiosius commendatum, ad promotionem utilitatum ipsius erga dictum summum Pontificem dare velitis si placet opem & operam efficaces. Ita quod vestro mediante subsidio speratum fructum sibi senciat provenisse & nos vobis exinde teneamur ad gratiarum uberes actiones. Dat. apud Wynton. 3 die Maii. These Letters of the King for favours and preferments for others abroad, induced the Pope and Cardinals to crave the like favour for their Nephews, Creatures, from the King: Hence the King upon the Petition of the Pope's Nephew, out of his respect to the Pope and other considerations, was pleased to licence him to enclose with battlements, and to fortify his house in Budos, in Gasceigne, by this Writ. REX Senescallo, Praepositis, Officialibus, Ballivis, Ministris, & omnibus aliis fidelibus suis in eodem Ducatu Vasc. salutem. Sciatis, quod cum dilectus Pat. 34 E 1. m. 32. intus. Pro Reymundo Guilli de Budos. nobis Reymundus Guilli de Budos Miles, nepos Domini Clementis Summi Pontificis nobis supplicaverit, ut nos sibi concedere velimus, quod ipse domum suam de Budos, quae est infra Praeposituram de Bersak infra Ducatum praedictum kernellare, et domum illam fortem facere posset, muris, turrellis, sossatis, et modis aliis quibus sibi melius viderit expedire. Nos, ob reverentiam praefati Summi Pontificis, necnon & pro eo quod fortalicium hujusmodi ad nostram & terrarum nostrarum in partibus illis, necnon et hominum de progeny praedicti Summi Pontificis securitatem sic faciendum reputamus; concessimus, & licentiam dedimus pro nobis & haeredibus nostris, quantum in nobis est, praefato Reymundo, quod ipse domum suam praedictam kernellare, et fortem facere possit in forma supradicta, & eam sic kernellatam & fortem factam possit, sibi, haered. & successor. suis imperpetuum, sine occasione vel impedimento nostri, vel haered. nostrorum, Seneseallorum, Praepositorum, Officialium, Ballivorum, seu Ministrorum nostrorum Ducatus praedicti quorumcumque. In cujus, etc. T. R. apud Wynton. 9 die Marcii. Per breve de Privato sigillo. The King by Judgement of his Court reseising the Liberty of the Bishop of Durham, for his abusing thereof, granted the Custody of it by this Patent to Robert de Clifford, till the next Parliament, or other order. REX Militibus, dilectis hominibus, et omnibus aliis Tenentibus de libertate Pat. 34 E. 1. m. 40. intus. Pro libertate Episcopatus Dunelm. commissa Roberto de Clifford. Episcopatus Dunelm. salutem. Sciatis, quod commisimus dilecto et fideli nostro Roberto de Clifford libertatem praedictam cum pertin. in manum nostram per consideracionem Curiae nostrae coram nobis captam, custodiendam usque ad proximum Parliamentum nostrum, vel donec aliud inde duxerimus ordinandum. Ita quod Vicecomitem & alios ministrosidoneos ad ea quae libertatem illam contingunt exercenda & facienda sub ipso deputet vel assignet, & quod idem Vicecomes de exitibus inde provenientibus nobis respondeat ad Scacearium nostrum. Et ideo vobis mandamus, quod praefato Roberto tanquam Custodi nostro libertatis praedictae in omnibus quae ad custodiam illam pertinent, intendentes sitis & respondentes, sicut praedictum est. In cujus, etc. Teste Rege apud Kynemereford, 6. die Decembr. Per breve de privato sigillo. William Bishop of Worcester making a fine of 1000 Marks to the King in Chancery for receiving a Bull from Pope Boniface the 8. touching the restitution of his Bishopric, wherein there were some words prejudicial to the King's Crown and right; the King was afterwards pleased out of his special grace, in hope of his future loyalty, to pardon his Fine for this great offence by this Writ of Privy Seal. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Cum venerabilis pater W. Wygorn. Episcopus Pat. 34 E▪ 1. m. 22. Pro W. Episcopo Wygorn. pro quibusdam verbis Nobis et nostrae Regiae dignitati praejudicialibus, quae continevantur in quadam Bulla quam idem Episcopus super collacione sibi de Episcopatu praedicto per felicis recordacionis Dominum Bonifacium nuper Papam octabum facta, ad nos tulit, finem fecit nobiscum in Cancellaria nostra de mille Marcis, nobis solvendis ad voluntatem nostram: Nos pro bono servicio quod praefatus Episcopus nobis impendit, & pro dilectione bonaque voluntate quas ipsum ad nos habere speramus, volentes sibi in hac parte gratiam facere specialem, pardonavimus ei dictas mille marcas; & volumus & concedimus, quod idem Episcopus pecuniam illam habeat de dono nostro; Ita quod occasione finis praedicti per nos vel haered. nostros, seu aliquem de Ballivis aut ministris nostris futuris temporibus non molestetur, occasionetur in aliquo vel gravetur, set quod inde totaliter sit quietus. In cujus, etc. T. R. apud Hydam Wynton, 21 die Marcii. Per breve de Privato sigillo. Upon the Payment of the arrears of the Disms this year granted by Pope Boniface to the King by the Subcollectors, they received several acquittances, discharges for the same being paid into the Wardrobe, in this form. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis, quod dilectus Clericus noster Johannes Pat. 34 E. 1. m. 14 Cedula. Acquietanciae pro diversis subcollectoribus in Anglia. de Drokenesford Custos Garderobae nostrae recepit in eadem Garderoba ad opus nostrum de dilectis nobis in Christo Priore & Conventu Sanctae Katerinae extra Linc. subcollectoribus Decimae Clero Angliae per felicis recordacionis Dominum B. nuper Papam octavum, de assensu nostro impositae per tres annos, per Episcopum London. & Magistrum Bartholomaeum de Ferentino Canonicum London. dictae Decimae Principales Collectores in Dioc. Lincoln. constitutis, de arrerag●is ejusdem Decimae quindecim libras & quindecim denarios de dicta Decima provenientes, & nos de portione ejusdem Decimae juxta concessionem dicti Summi Pontificis contingente, per manus Johannis de Nevil Vic. nostri Linc. solventis denarios illos in Garderoba praedicta, etc. de quibus quidem quindecim libris & quindec●m denar. dictos Priorem & Conventum, ac successores suos tenore praesencium quietamus, et ipsos erga Summum Pontificem ac praedictos principales Collectores et alios quoscumque indempnes promittimus conservare. T. R. apud Caversham, 21 die Novembr. Per billam praedicti Johannis. Consimiles literas de diversis pecuniarum summis habent subscripti; videlicet, above 40 Abbots, Priors, and other Subcollectors, whose acquittances are at large recited in the same Cedule. Yea the Original acquittances themselves under Seal (amounting to an hundred or more) I found extant in the White Tower in a peculiar Bundle, where all may peruse them. Pope Clement the 5. having imposed a two years' Dism, with the King's consent, for the aid of the Holy Land, upon the Clergy of England, Scotland, Ireland, and Wales, appointed special Collectors to levy it in Ireland, to whom the King prescribed then a special Oath, diligently and faithfully to levy it without favour, hatred, love, or any other occasion, granting the Collectors thereof a protection during this employment; as these Records inform us. REX dilecto Clerico suo Magistro Thomae Cantoks Cancellario suo Hiberniae, salutem; Pat. 34 E. 1. m. 27. Pro Rege. Cum venerabiles Patres .... Lincoln. & .... London. Episcopi, Collectores Decimae per Sanctissimum Patrem Dominum Clementem Papam quintum nuper impositae pro Terra Sancta Regio assensu per biennium in tota Anglia, Scotia, Hibernia & Wallia, committunt idem negocium dilectis Clericis nostris Ricardo de Berefford Thes. nostro Hibern. & Magistro Willielmo de Ryvere Canonico Sarum, in Hibern. exequendum, et idem negocium nobis sit cordi, ex certis causis quas non exprimamus ad praesens, committimus potestatem sacramenta praedictorum Ricardi & Willielmi recipiendi de praedicto negocio, postpositis favore, odio, timore, amore, & quacunque occasione alia diligenter & fideliter exequendo. T. R. apud Westm. 28 die Aprilis. REX omnibus Ballivis & fidelibus suis ad quos, etc. salutem. Sciatis, quod Ibid. De Protectione pro subcollectore Decimae. suscepimus in protectionem et defensionem nostram specialem, dilectum Clericum nostrum Magistrum Elyam de Muskham subcollectorem Decimae nobis a sede Apostolica in subsidium Terrae Sanctae concessae per venerabilem patrem .... Lincoln. Episcopum, principalem ejusdem Decimae auctoritate Sedis Apostolicae Collectores, unà cum venerabili patre London. Episcopo deputatum, homines, terras, etc. Et si quid, etc. faciatis emendari, & eidem Elyae, quociens ipsum circa dictam negocium per ballivas aut districtus vestros transire contigerit, et per ipsum super hoc fueritis requisiti, salvum et securum conductum habere faciatis. In cujus, etc. usque ad festum Sancti Johannis Baptistae prox. futurum duraturas. Teste Rege apud Wolveseye, 23 die Aprilis. REX omnibus Ballivis, etc. salutem. Sciatis, quod suscepimus, etc. dilectum Ibid. m. 27. Clericum nostrum Magistrum Willielmum de Hallestede subcollectorem Decimae nobis a sede Apostolica in subsidium Terrae Sanctae concessae, per venerabilem patrem ..... London. Episcopum principalem ejusdem Decimae auctoritate sedis praedictae Collectorem, unà cum venerabili patre Lincoln. Episcopo deputatum, homines, terras, etc. ipsius Willielmi. Et ideo vobis mandamus, quod ipsum Magistrum Willielmum, etc. et si quid, etc. Et idem Willielmo quociens ipsum circa dictum negocium per ball●vas aut districtus vestros transire contigerit, et per ipsum super hoc fueritis requisiti, salvum & securum conductum habere faciatis. In cujus, etc. usque ad festum Sancti Johannis Baptistae prox. futur. duraturas. Teste Rege apud Wolveseye, 22 die Aprilis. Per ipsum Regem & Consilium. duppl. The King wanting moneys, issued Writs in this strict form to the Subcollectors, to hasten the levying and paying in of the two years' Disms newly granted him by Pope Clement for the relief of the Holy Land, which he made use of for his own necessities. REX dilectis sibi in Christo Decano & Capitulo Hereford. Subcollectoribus Claus. 34 E 1. m. 14. De solucione pecuniae Decimae festinanda. Decimae per Summum Pontificem in subsidium Terrae Sanctae concessae in Civitate & Archidiaconatu Hereford. deputatis, salutem. Cum ob aliquas arduas & certas causas quas ad praesens vobis literatoriè exprimere distulimus sit expediens, tam pro utilitate Ecclesiae quam Reipublicae, et necesse quod Decima praedicta in Civitate et Archidiaconatu praedictis, et alibi infra regnum nostrum, cum omni celeritate qua fieri poterit levetur, colligatur et principalibus Collectoribus ejusdem Decimae protinus persolvatur; Vobis mandamus in fide & dilectione quibus nobis tenemini firmiter injungentes, quod Decimam illam infra loca vobis commissa cujuscumque dilacionis diffugio postposito per omnimodas coherciones quas poteritis levari, colligi, et dictis Collectoribus principalibus ad terminum vobis per ipsos statutum persolvi modis omnibus faciatis, ut ipsi de dicta Decima respondere valeant juxta dicti Summi Pontificis voluntatem; de illa summa pecuniae quam hactenus de praedicta Decima levastis, et quam tempore receptionis istius brevis promptam in manibus habueritis statim post recepcionem ejusdem reddentes distincte et aperte Thes. & Barones nostros de Scaccario per vestras literas cerciores, et hoc sicut indignacionem Summi Pontificis et nostram, vestrumque dampnum proprium vitare volueritis, nullatenus omittatis; Scituri pro constanti, quod si quos negligentes vel remissos in dicta Decima levanda et colligenda vel rebels in solucione ejusdem inveniri contigerit, eos absque gravi punicione evadere minime permittemus. T. R. apud Westm. 24 die Maii. Consimiles literae diriguntur subscriptis, videlicet; Abbati & Conventui de Bello, subcollectoribus, etc. in Civitate & Dioc. Cicestr. and sundry others mentioned in this Roll: which he seconded with this Writ to the Bishop of London, appointed chief Collector of these Disms by the Pope. REX venerabili in Christo patri R. eadem gratia London. Episcopo, alteri Collectorum Decimae per Dominum Summum Pontificem in subsidium Terre Ibidem. Sanctae concessae, salutem. Cum pro quibusdam arduis & certis causis quas ad praesens certa ratione subticemus, mandaverimus Subcollectoribus Decimae praedictae, quod Decimam illam infra loca eis commissa cujuscumque dilationis diffugio postposito colligi et levari, vobisque ad terminos eis per vos assignatos faciant liberari; ita quod vos inde respondere valeatis juxta dicti Summi Pontificis voluntatem; Vobis mandamus in fide & dilectione quibus nobis tenemini firmiter injungentes, quatinus Subcollectores praedictos ad dictam Decimam cum omni celeritate qua fieri poterit levandam, colligendam, et vobis liberandam, omnibus viis et modis quibus expedire videritis, excitetis, et efficaciter inducatis; ita quod vobis aut ipsis negligencia aliqua in hac parte per dictum Summum Pontificem vel nos impingi nequeat quoquo modo. Certificantes Thes. et Barones nostros de Scaccario indila●e de illa summa pecuniae quae de Decima illa hactenus est levata, et quae in manibus prompta exit tempore quo istud breve recipere vos continget. Teste Rege apud Westm. 24 die Maii. Eodem modo mandatum est J. Linc. Episcopo, alteri Collectorum Decimae, etc. ut supra. How the King this year would have the values of his Livings to whom he presented his Clerks returned to him, according as they were taxed to the last Disme, for the Holy Land, before their admission to them, this Record will inform us. REX Venerabili in Christo Patri J. eadem gratia Episcopo Linc. salutem. Licet nuper quibusdam de causis vobis mandaverimus quod nos super vero valour Claus. 34 E. 1. m 13. Pro Willielmo de Boresworth clerico. Ecclesiae de Heyford Waryn vestrae Dioc. ad quam Willielmum de Boresworth clericum vobis praesentaveramus, quantum videlicet valeat per annum juxta ultimam taxacionem de Ecclesiis Anglicanis factam, ratione Decimae earundem in subsidium Terrae sanctae nuper concessae, nos redderetis certiores, & quoth interim executioni praesentacionis nostrae praedictae supersederetis, de quo juxta tenorem dicti mandati nostri nos reddidistis certiores; Vobis nichilominus mandamus, quod executionem praesentationis nostrae quam vobis pro praedicto clerico nostro ad praesens mittimus prout ad vos pertinet fieri faciatis, non obstante praedicto mandato nostro vobis de supersedendo execucioni prioris praesentacionis nostrae inde factae vobis directo. Teste Rege apud Wynton, 12 die Maii. The King as he had prohibited Justs in or near the University of * See Here p. 1100, 1101. Cambridge, so likewise did he in Oxford, or twelve miles thereof, by this Writ, for the quiet and tranquillity of the Scholars thereof. REX Vic. Oxon. salutem. Affectantes quietem et tranquilitatem Magistrorum Claus. 34 E. 1. m. 21. vel 22. Pro Magistris Universitatis Oxon. Vniversitatis Oxon. et Scolarium ibidem Studencium; tibi praecipimus, quod si Torneamenta, justas, Furdeiceas, seu alia hastiludia in villa praedicta vel infra duodecim miliaria circumquaque citra festum Paschae proximo futur. contigerit proclamari, tunc ne quis Torneamenta, justas, seu Burdeiceas facere seu alia hastiludia excercere praesumat citra dictum festum in vilia praedicta, seu infra duodecim Miliaria circumquaque er parte nostra publice proclamari facias et firmiter inhibere. Teste Rege apud Bynyndon, 22 die Januarii. King Edward to evidence his love to Learning, and Sovereign Ecclesiastical Power, licenced the Earl of Lincoln to appropriate five Churches for the maintenance of a new College with sundry Scholars in the University of Oxford, by this ensuing Patent to the Earl. REX Omnibus ad quos, etc. salutem. Licet per inquisicionem quam per dilectum Pat. 34 E. 1. m. 13. Pro H. de Lacie Comite Linc. & fidelem nostrum Walterum de Glouc. Esc. nostram ultra Trentam fieri fecimus acceperimus, quod est ad dampnum & praejudicium nostrum si concedamus dilecto Consanguineo & fideli nostro Henrico de Lacie Comiti Lincoln. quod ipse advocaciones Ecclesiarum de Badynton, Ginelingham, Thoresby, & Halton supra Trentam in Com. Lincoln. & de Buckeby in Com. Northampt. quas idem Comes de nobis tenet in capitè, dare possit et assignare tresdecim Scholaribus in quadam domo in Oxon. per ipsum Comitem de novo construenda in Vniversitate, ibidem moraturis; Habendas & tenendas eisdem Scolaribus, & Successoribus suis Scolaribus in domo illa moraturis imperpetuum. Ita quod iidem Scolares Ecclesias praedictas appropriare possint sibi et Suce. suis praedictis in proprios usus perpetuo possidendas, in hoc videlicet, quod Si Ecclesias praedictas vel earum aliquas vacare contigerit haeredibus praefati Comitis infra aetatem et in custodia nostra vel haeredum suorum nostrorum existentibus nos et haeredes nostri praesentaciones nostras ad Ecclesias illas amittemus ratione donacionis et concessionis praedictarum; Nos tamen ob devocionem quam erga beatum Thomam gloriosum Christi Martirem, in cujus festo dictus Comes nos super hoc requisivit, necnon propter bonam voluntatem quam habemus precibus ipsius Comitis annuendi, concessimus eidem Comiti & licentiam dedimus pro nobis et haeredibus nostris, quantum in nobis est, quod ipse advocationes praedictas dare possit et assignare praedictis tresdecim Scolaribus in domo p●aedicta per ipsum de novo construenda in Vniversitate praedicta moraturis; Habendas et tenendas sibi et Successoribus suis Scolaribus in domo illa moraturis imperpetuum. Et praefatis Scholaribus quod ipsi advocaciones praedictas ab eodem Comite recipere, et eas sibi et Successoribus suis praedictis appropriare possint in proprios usus imperpetuum possidendas, sicut praedictum est. tenore praesentium similiter licenciam dedimus specialem, statuto nostro de terris et tenem. ad manum mortuam non ponendis edito non obstante: Nolentes quod praedictus Comes vel haeredes sui aut praefati Scolares seu Successores sui praedicti ratione praemissorum per nos vel haeredes nostros Justiciar. & Escaetores vel Ballivos aut alios ministros nostros quoscumque occasionentur, molestentur in aliquo seu graventur. In cujus, etc. Teste Rege apud Beverlacum, 22 die Julii. The Monastery of Clunie having sustained great losses, and being deeply in debt as was suggested, not by their own default, the King for their relief was graciously pleased, notwithstanding his former Prohibitions, Statute, and Provisions against it, to grant the Abbot thereof and his Proctors his licence to come and demand a competent Aid and relief from all the Monasteries and Cells subject to their Order, and their Tenants, within his Dominions, by this his Patent, and likewise to exhort and encourage them thereunto. So prevalent were those begging Freers' with him. REX omnibus Senescallis, Vicecomitibus, Ballivis, Ministris, & eorum loca Claus. 34 E. 1. m. 2. dorso. Pro Abbate Cluniacensi. tenentibus, ac aliis fidelibus suis quibuscunque ad quos, etc. salutem. Licet Regiae sollicitudinis studium circa diversa quae humeris nostris agenda incumbant, jugiter distrahatur, nonnunquam cirea Ecclesiarum et Monasteriorum curam libenter infundimus nostrae considerationis intuitum, & earum praecipue misereri debito compassionis compellimur, quas oneris et pressurae incommoda faciente id temporis adversitate deplorare conspicimus, ut nostro interveniente ministerio a mole gravaminum releventur, praeserventur a noxiis, et felicibus proficiant incrementis. Cum igitur Monasterium Cluniacense à Christi fidelibus omni veneratione colendum, cultores divini nominis industrios, honestatis munere praeditos hactenus producere consuetum, praeter factum seu culpam Abbatis eidem Monasterio nunc praesidentis, prout laudabili fidedignorum testimonio didicimus & credimus, ex diversis & variis causis contingentibus adversi conditione temporis id agente, sit ad praesens diversarum fluctuationum turbinibus agitatum, et multiplici debitorum onere praegravatum, ipsius Monasterii statui benigno compatientes affectu, cupientesque hujusmodi obviare dispendiis, ac Monasterium & Abbatem ab iminentibus gravaminum pressuris & debitorum oneribus relevari, patienter permittimus et etiam tolleramus, necnon omnes quorum interest in quautum bono modo possumus excitamus, ut pro hujusmodi oneribus facilius et commodius supportandis, et debitorum attenuationibus praedictorum, Monasteria et Prioratus regni nostri et districtuum nostrorum praedicto Monasterio Cluniacensi subjecta et eorum tenentes, gratum et rationabile subventionis auxilium eidem Abbati Cluniacensi possint facere et praestare nostris interveniente licentia et assensu: Vobis omnibus et singulis injungentes et etiam inhibentes, ne praedicto Abbati aut Procuratoribus suis ad hoc deputandis per ipsum super hujusmodi auxilio exigendo et levando nullum in●eratis seu inferri permittatis impedimentum, molestiam seu gravamen. In cujus, etc. Teste Rege apud Laurecost 4 die Novembris. Per breve de Privato Sigillo. Dupl. That the King by his Prerogative this year, as well as formerly, claimed a competent Claus. 34 E. 1. m. 12. dorso. Pro Roberto de Cotingham Clerico. pension for one of his Clerks, upon the new Creation of Bishops, this Writ to the Archbishop of York assures us. RObertus de Cotingham Clericus habet literas Regis W. Archiepiscopo Ebor. de annua pensione, ratione novae creationis suae, etc. King Edward being aged, infirm, and mindful of his approaching death, implored the daily, fervent and devout Prayers of the Friar's Praedicants, assembled in a General Chapter at Paris, for himself, his Queen, Children, Realm and affairs, as he had of * Speeds History, p. 662. the Archbishops and Bishops, by this devout Writ. REX, etc. Religiosis viris & sibi in Christo dilectis, Magistro Ordinis Fratrum Praedicatorum, ac diffinitoribus Fratribus universis in Generali Capitulo suo Claus. 34 E 1. pars 1. m. 16, vel 17. Paris. proximo conventuris, salutem, & Spiritu Sancto dirigi in agendis. Dum condicionem humanae fragilitatis attendimus, & qualiter omni creaturae tam sublimi quam humili praetereuntibus suo cursu diebus praesentis vitae finis appropiat, attenta consideracione pensamus, sic venire cupimus, quantum nobis ex alto permitmittitur, diem mortis, ut aeterni clemencia judicis dignetur nostri de suae gratiae plenitudine misereri: Verum cum devotarum orationum suffragia inter alia pietatis opera multum prosint ad dibinam misericordiam impetrandam, de vobis quorum ordinem benivolenciae specialis favore prosequimur, ut salutem nostram ●elemini, et pro nobis, Consort nostra, et liberis nostris, ac statu prospero regni nostri, preces devotas Domino offeratis plenam fiduciam optinentes, devocionem vestram requirimus et rogamus, quatinus nunc et in futurum dignam sollicitudinem impendatis et insisiatis assiduis supplicationibus et intercessionibus apud Deum, ut hic sua pietate nos dirigat per suorum semitam mandatorum, et post diem extremum salvacionis locum nobis dignetur misericorditer indulgere, statumque regni nostri conservare prosperum et tranquillum: Vniversitatem vestram Religiosam diu conservet Altissimus in caritate continua et perfecta. Dat. apud Wolveseye, 8 die Aprilis. After which he issued another pious Writ to these Freers' to the like effect assembled in their General Chapter at York. REX dilectis sibi in Christo Magistro Ordinis Fratrum Praedicatorum, ac diffinitoribus & fratribus universis in Capitulo suo Provinciali apud Eborum in Ibid. m. 10. dorso. De orando pro Rege & Regina, ac eorum liberis. proximo conventuris, salutem, & Spiritu sancto dirigi in agendis. Inter caetera quae fructum salutis repromittere credimus, hoc praecipuè in spei nostrae fulcimentum accedit, quod nos assiduarum deprecacionum justorum fulti praesidio divinam propiciationem facilius consequemur. De vobis itaque ut nostram, ac Reginae Consortis nostrae, liberorumque nostrorum salutem, necnon statum prosperum regni nostri, et expedicionem felicem negociorum nobis incumbencium hiis diebus zelemim, plenam in Domino fiduciàm optinentes, devocionem vestram affectuosè requirimus & rogamus, quatinus apud illum qui est vera salus, et qui temporalitatis et perpetuae felicitatis tribuit largitatem: Nos, Reginam Consortem nostram, et liberos nostros, ac statum regni nostri devotae supplicacionis studio commendetis, ipsius clemenciam qui mensurae termino non artatur exorantes, ut sic regnum temporale regere, negociaque nostra praedicta expedicioni felici per suae subvencionis dexteram mancipare possimus, quod hoc ad laudem sui nominis, et nostrum regnique nostri commodum cedere valeat et honorem, quodque nos post supremum vitae nostrae exitum in regno coelesti partem haereditariam consequamur. Dat. apud Est-Stratton 12 die Juliae. A pious Writ and request worthy all Christian King's imitation in all times of age, sickness, danger, or when they have any weighty affairs to undertake. In the Clause Roll of 34 E. 1. I find the Names, Country, and Titles of all the Roman Cardinal Bishops, Priests and Deacons, thus enroled; that so the King might the better know how to write and make his addresses to them upon all occasions. Dominus Nicholaus de Prato, natione Tuscus, Episcopus Ostiensis et Velletrensis, Claus. 34 E 1. m. 14. dorso. Episcopi Cardinals. sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalis. Dominus Johannes Buckamachius, natione Romanus, Episcopus Tusculanus. Dominus Leonardus de Gwarchnio, natione Campanus, Episcopus Albanensis. Dominus Johannes de Murr, natione Marchiae Anchomoniae, Episcopus Portuensis. Dominus Tethericus de Vrbeveteri, Episcopus Civitatis Papalis, quondam Penestrinus. Dominus Petrus Ispanus, Episcopus Sabinensis. Magister Petrus de Capella, quondam Episcopus Tholos. titulo sancti Apolinar. Presbyter Cardinalis. Dominus Berengarius Fridolo, quondam Episcopus Biterren. titulo sanctorum Presbyteri Cardinals. Nerrei et Achillei, Presbyter Card. Dominus Johannes Monachi, natione Pikard. titulo sanctorum Marcellini et Petri, Presbyter Card. Dominus Gentil Monte Florum de Ordine Minorum, natione Marchiae Anchon. sancti Martini in montibus, Presbyter Cardinalis. Dominus Tho. Jorz, Anglicus, titulo sanctae Sabinae, Presbyter Card. Frater Nicholaus de Freanvill, de Ordine Praedicatorum, quondam Confessor Regis Franciae, titulo sancti Eusebii, Presb. Card. Dominus Stephanus de Susiato, quondam Archid. de Burg, & Canc. dicti Regis, titulo sancti Curiaci in * Thermis. Termis, Presb. Card. Dominus Willielmus de Cantilupo Camerarius Papae, titulo sancti Marcelli, Presb. Cardinalis. Dominus Willielmus Ruffati, * Referendarius. Revendar. Papae, titulo sanctae Potencianae, Presb. Cardinalis. Dominus Petrus de Mota, Vicecancellarius, titulo sanctae Priscae, Presbyter Cardinalis. Dominus Franciscus de Campo Florum, Romanus, sanctae Luciae in silice, Diaconus Diaconi Cardinals. Cardinalis. Dominus Jacobus Gaietanus, Romanus, sancti Georgii ad velum aureum, Diaconus Cardinalis. Dominus Neapolis de domo Vrsinorum, sancti Adriani, Diaconus Cardinalis. Dominus Landulphus Neapoli, sancti Angeli, Diaconus Cardinalis. Dom●nus Franciscus Gaitanus, de Anagn. sanctae Mariae in Cosmedyn, Diaconus Cardinalis. Dominus Willielmus de Bergamo, sancti Nicholai in Carcere Tulliano, Diaconus Cardinalis. Dominus Petrus de Columpna, Diaconus sine aliquo titulo. Dominus Jacobus de Columpna, Diaconus sine, etc. Dominus Lucas de Flisco, sanctae Mariae in via lata, Diaconus Cardinalis. Dominus Ricardus de Senis, sancti Eustachii, Diaconus Cardinalis. Dominus Reymundus deal Gout, sanctae Mariae novae Diaconus, Nepos Papae. Dominus Arnaldus de Polagrue, Nepos Papae, sanctae Mariae in Porticu, Diaconus Cardinalis. King Edward having * See here p. 1095, 1096, 1097. presented his learned Clerk and Physician (who under God had saved his life and recovered him from his sickness) to the Church of Recolure, by his Prerogative during the vacancy by the Archbishop's suspension, the disposition of whose Temporalties the Pope had reserved to himself, and thereupon the Pope refusing upon the Kings premised importunate Letters in his favour to confirm him therein, pretending he had granted it by his provision to another: The King thereupon sent this second Epistle to confirm him therein, or confer it on him by the power he had granted him, promising to bestow another Benefice of equal value on the Pope's Clerk, provided his Physician might enjoy this; backing it with another Epistle to a Roman Cardinal, to promote this business effectually, and procure a Dispensation to hold it with his other Benefice in the Diocese of Sarum. DOmino Papae Rex, devota pedum oscula beatorum. Virtutum dona praecipua Rot. Romae An. 34 & 35 E. 1. nu. 5. actusque praeclari quibus dilectus Clericus noster Magister Nicholaus de Tynchewyke noster Medicus noscitur insigniri, necnon & ipsius obsequia laudabilia nobis gratanter impensa animum nostrum pulsant mentemque sollicitant, ut ubi ipsius utilitatem & honoris augmentum perspicimus promoveri, ibi operam efficacius apponamus. Cum nuper vestrae Sanctitati duxerimus concedendum, quod de Ecclesiis quarum advocationes spectant ad temporalitatem Archiepiscopatus Cantuar. et quae vacare contingerent durante suspensione ejusdem Archiepiscopi, pro vestro arbitrio possetis libere ordinare, ac ante concessionem nostram hujusmodi, praefatum Magistrum Nicholaum de Tynchewyke Medicum nostrum, cui post Deum grates referimus de reconvalescentia qua nuper plurimum praemebamur, praesentassemus ad Ecclesiam de Recolure, cujus ad vocatio ad temporal tatem pertinet antedictam, et quae vacavit dum dicta temporalia capta in manum nostram extiterunt: Sanctitati vestrae devotissimis precibus supplicamus, quatinus dictam praesentationem nostram gratam et acceptam, si placet habentes, benign sustinere velitis, quod dictus Clericus noster ipsa▪ Ecclesia gaudere valeat virtute praesentationis praedictae, vel saltem eandem Ecclesiam eidem Clerico nostro conserre dignemini gratiose, et deinde cum ipso super retentione illius Ecclesiae, una cum Ecclesia de Coleshull Sarum Dioc. quam prius fuerat ass●cutus, de Apostolicae potestatis plenitudine dispensare, prout * See here p. 1096. aliae Sanctitati vestrae super hoc meminimus supplicasse: Et si forsan praedictam Ecclesiam de Recolure alteri Clerico contuleritis, post vacationem ejusdem, nos eidem Clerico teneri volumus, ad Ecclesiam vel Beneficium valoris consimilis vel majoris. Ita tamen quod dicta Ecclesia de Recolure remaneat ut praemittitur nostro Clerico memorato. Hanc autem requisitionem quam pro praefato Clerico nostro vestrae clementiae facimus, sic ex intimo cordis nostri prodeunt, sicut aliqua alia quam vobis fecisse recolimus temporibus retroactis, utpote pro persona honestae vitae, bonae conversationis, eminentis scientiae, habilique ad quamlibet dignitatem Ecclesiasticam nostro judicio optinendam, ad exauditionis gratiam vestra dignetur admittere sanctitudo, ac juxta desiderium cordis nostri graciosis affectibus adimplere, et nobis super hoc responsum renunciare votivum. Nos enim audita felici expeditione dicti negotii quam desiderabiliter affectamus, non modicam exinde laetitiam assumeremus. Conservet, etc. Dat. apud Laurecost septimo die Octobris. VEnerabili in Christo patri Domino R. titulo Sanctae Mariae Novae Diacono Rot Romae An 34 & 35 E. 1. nu. 5. Cardinali, amico suo carissimo, Edwardus, etc. salutem & sincerae dilectionis affectum. Cum per alias nostras literas Sanctissimum patrem nostrum Dominum Summum Pontificem duxerimus requirendum, quatinus sustinere velit, quod Ecclesia de Recolure quae vacavit postquam temporalia Archiepiscopatus Cantuar. capta fuerant in manum nostram, & ad quam praesentavimus dilectum Clericum nostrum Magistrum Nicholaum de Ty●chewyke Medicum nostrum, hominem utique honestae vitae, bonae conversationis & scientiae eminentis, eidem Clerico nostro remaneat vi●tute praesentationis nostrae supradictae, seu quod eandem Ecclesiam eidem Clerico conferat gratiose, et secum de solita benignitate disponet super retentione dictae Ecclesiae, una cum Ecclesia de Col●shull Sarum Dioc. quam idem Clericus prius fuerat assecutus: Paternitatem vestram in quantum possumus requirimus & rogamus, quatinus penes dictum Dominum Summum Pontificem solertem diligentiam nostri intuitu velitis apponere & juvamen, & ut praedictum negotium juxta animi nostri desiderium ad effectum perduci valeat quem optamus, & ut gratiosum super hoc à dicto patre responsum habeamus quam citius fieri poterit, curetis si placet impetrare, nos enim audita felici expeditione juxta votum, magnam exinde cordis laetitiam sumeremus. Valeat vestra Paternitas per tempore longiora. Dat. apud Laurecost semptimo die Octobris. Thus was the King by his condescension and grant of the Temporalties and Presentations belonging to himself and his Crown, to this Pope, enforced to importune both the Pope and Cardinals by successive Letters, for the confirmation of his own Clerks presentations to Churches who best demerited of him, and yet could not at all, or with great difficulty and expense obtain his just requests; such was the avarice and ambition of this usurping Pontiff. The King having * See here p. 1024, 1025, 1026. close imprisoned in Irons the Archbishop of St. Andrews and Bishop of Glasco in Scotland, for their manifold Perjuries, Treasons, Rebellions against him, sent this Letter to the Pope for the promotion of others to their Bishoprics who were faithful to him, and fit to be promoted, for the peace and welfare of that Kingdom. SAnctissimo in Christo Patri Domino C. divina Providentia Sacrosanctae Romanae ac Rot. Romae An. 34 & 35. E. 1. nu 7. universalis Ecclesiae summo Pontifici, suus devotus filius, Edwardus eadem gratia Rex Angliae, etc. devota pedum oscula beatorum. Pater sanctissime, quia Magister Willielmus de Lamberton Sancti Andreae, et Robertus Wychard Glasguensis Episcopi, quos jam tanquam inimicos et proditores nostros contra nos hostiliter insurgentes captivos in nostra custodia detinemus, adeo ante haec tempora erga nos se gesserunt prodicionaliter et perverse, utpote qui fidelitatem et sacramenta sua pluries nobis praestita non sunt veriti violare, reatum perjurii pluribus vicibus notorie incurrendo, ac per ipsos ipsorumque procuracionem et instigacionem pax et tranquilitas Nota. terrae nostrae Scotiae saepius jam commotae fuerunt pariter et turbatae, multisque ipsorum demeritis exigentibus erga nos reddiderunt taliter se indignos, quod pati non possumus nec debemus quid infra terram nostram Scotiae praedictam nec alibi infra potestatem nostram morentur, propter pericula quae nobis et terrae nostrae Scotiae supradictae possent per ipsorum machinaciones subdolas futuris temporibus evenire. Et nos votis omnibus cupiamus quod sancta Ecclesia per bonas honestas et idoneas personas gubernatur et etiam deserviatur eidem, sanctitati vestrae devota precum instancia supplicamus, quatinus de praedicto Episcopatu Sancti Andreae, caro & dilecto nobis Magistro Willielmo Comyn fratri nobilis viri Comitis de Boghan, viro utique benè literato, bonae vitae & conversacionis honestae, aptoque nostro judicio pro tali dignitate optinenda, pro quo eciam aliàs vestrae supplicavimus Sanctitati, & qui alia vice ad eundem Episcopatum electus extitit, & per praefatum Magistrum Willielmum suosque complices inimicos nostros tunc impeditus; Ac de Episcopatu Glasguens. supradicto, dilecto Clerico nostro Magistro Galfrido de Mowbray, qui similiter est homo nobilis genere ac honestus in conversacione, dignemini providere, per hos namque speramus firmiter, quod Deo et sanctae Ecclesiae debeat bene et congrue deserviri, ac pax dictae terrae Scotiae foelicius confoveri per ipsorum probationem & constanciam poterit & melius custodiri. Super hiis igitur vestrae placeat beatitudini nobis vestram rescribere voluntatem, hoc enim negocium multum insidet cordi nostro, per quod illudque ex causis praemissis, ac eciam pro eo quod personas pro quibus hanc requisicionem vestrae paternitati facimus dilectione amplectimur speciali, in quantum possumus desideramus favorabiliter exaudiri. Ad haec pater Sancte cum nos alias vestram informavimus sanctitatem super collocutione incepta de matrimonio inter Alianoram filiam nostram karissimam & filium nobilis viri quondam Comitis Burgundiae, ac excellentis dominae Comitissae Burgundiae & Attrabat. contrahendo, & in casu consimili per aliquos homines ante haec tempora; ut bene nostis, fuerimus circumventi, vosque super negocio illo per dilectum Clericum nostrum Magistrum Thomam de Suthwerk curialiter responderitis, unde vobis ad graciarum assurgimus actiones, eidem sanctitati vestrae supplicamus, quatinus super dicto negocio nobis & viis congruis quibus vestrae sanctitati videbitur faciend. velitis si placet taliter ordinare, quod nullatenus circumveniamur in praedicto negocio, prout aliàs ut praedicitur nos esse recolimus circumventos. In prosperitate Dominus vos conservet ad regimen Ecclesiae suae Sanctae per tempora feliciter diuturna. Dat. apud Laurecost, 4 die Octobris. He likewise writ to the Pope to grant a Dispensation by his Papal power, for a marriage between a Kinswoman of his, and a Nobleman of Scotland, who were too near of Kindred to marry, for the better settling of peace between the English and Scots. PApae Rex devota pedum oscula beatorum. Considerantes dispendia quae nobis Ibid nu. 6. & populis nostro regimini subditis Angliae & Scotiae nacionum jam per diversas vices irrogavit turbacio venenosa, quam quidam iniquitatis filii in partibus Scotiae ante haec tempora contra nos prodicionaliter suscitarunt, illa libenter prosequimur ac jugi meditacione studioque pervigili procuramus, per quae pacem & tranquilitatem inter dictos nostros subitos solidari credimus & dilectionem uberius confoveri. Cum itaque pater sancte super matrimonio inter nobilem virum Dunkanum de Fiff. ac Mariam de monte Hermerii neptem nostram contrahendo sit penes nos habitus sermo aliqualis, iidemque Dunkanus & Maria pro eo quod in gradu affinitatis prohibito se attingunt, super quo vestram sanctitatem informare poterunt plenius praesentium portitores, nequeunt absque vestra dispensacione legitime copulari, nosque illorum copulacionem pro bono pacis & dilectionis inter dictos nostros subditos Angliae & Scotiae nutriendae futurisque temporibus conservandae desiderabiliter affectamus, Sanctitati vestrae devotis precibus supplicamus quantinus praemissorum intuitu, nostrique rogaminis interventu ut iidem Dunkanus & Maria matrimonialiter conjungi valeant de apostolicae potestatis plenitudine dignemini●si placet favorabiliter dispensare. Conservet, etc. Dat. apud Laurecost, 28 die Octobris. Per Breve de Privato Sigillo. The King writing to the Pope to send special Nuntioes into England for the settling of his own affairs; and the Pope thereupon sending Cardinal Hispan and Leb●etto to him for his own ends, under pretext of promoting the public good of Christianity and the Realm of England, the King returned him this Letter of thanks. SAnctissimo in Christo Patri Domino C. divina providencia sacrosanctae Romanae Rot. Romae, An. 35 E 1. ac universalis Ecclesiae Summo Pontifici; Edwardus, etc. devota pedum oscula beatorum. Pater sanctissime, Transmissae nobis literae vestrae per praesencium portitores, quas diligenter inspeximus continebant, quod vestra clemencia venerabilem parrem Dominum Petrum Ispann. Dei gratia sedis Apostolicae Cardinalem, & nobilem virum Dominum Amanenum Dominum de Lebreto pro aliquibus negociis tocius Christianitasis utilitatem, statumque regni nostri tangentibus, jam pridem versus nos duxerat destinare, pro quibus eciam negociis litteras nostras vestrae sanctitati meminimus direxisse, quas diu antequam ad nos pervenerant vestrae literae memoratae, ad vestram credimus praesenciam pervenisse. Et quia hujusmodi nuncii nobis hactenus fuerunt & adhuc sunt quamplurimum speciales, de vestra missione eorundem sanctitati vestrae grates et gratiarum quas possumus referimus actiones, potissimè de dicto Cardinali, quem Edwardum filium nostrum karissimum de progeny Ispan. existentem, de qua quidem patria idem Cardinalis duxit originem, specialiter diligere credimus & ex cord. Quamobrem, pater sancte, de adventu nunciorum praedictorum afficimur valdè laeti. Conservet, etc. Dat. apud Laurecost tercio die Januarii. King Edward sent this and a former Letter to this Pope for the restitution of the two Cardinals of Columpna to their dignities, lands, possessions, and goods, whereof they were deprived by his predecessor Pope Boniface, since they had been always friendly and faithful to him. PAPAE Rex devota pedum oscula beatorum. Reverendos patres Dominos Jacobum Rot. Romae, An 35 E 1. m. 3. & Petrum de Columpna dictae sanctae Romanae Ecclesiae Cardinals, & domum ipsorum favore specialius benivolenciae prosequentes, circa promocionem et utilitatem ipsorum eo libencius interponimus partes nostras, quo eos & alios de domo illorum fervenciores nostri nominis & honoris semper sensimus zelatores. Et licet pro revocatione sentenciarum per Dominum Bonifacium Papam octavum praedecessorem vestrum in ipsos & alios de domo illorum latarum, & restitucione terrarum & bonorum quibus fuerunt per eundem praedecessorem vestrum privati, per nuncios nostros quos nuper ad praesenciam vestram transmisimus institerimus, sicut recolimus diligenter, ut tamen affectionem quam ad eos & dictam domum ipsorum gerimus intercessio iterata testetur, sanctitati vestrae affectuosâ precum instanciâ supplicamus, quatinus terras, possessiones, et bona quibus, sicut praemittitur, fuere privati, praefatis Cardinalibus et aliis de domo sua praedicta quantum ad vestrae dominacionis gratiam attinet, benign, plene, et integre restitui jubeatis; ita, si placet, quod ex interventu precum nostrarum hujusmodi speratum fructum sibi senciant provenisse. Conservet, etc. Dat. apud Karliol. 25 die Marcii. He writ also Letters to sundry Cardinals on the behalf of the Archbishop of York. VEnerabili in Christo Patri Domino J. titulo sanctorum Marcellini & Petri, sanctae Romanae Ecclesiae Presbytero Cardinali, amico suo carissimo; Edwardus, Rot. Romae, 34 & 35 E 1. m. 3. etc. salutem, et sincerae dilectionis affectum. Grata & fructuosa obsequia quae nobis ab annis pluribus venerabilis pater W. Eborum Archiepiscopus Angl. Primas exhibuit, ipsumque ad nostrum & regni nostri commodum & honorem exhibiturum speramus Deo propicio in futurum, non immeritò nos excitant & inducunt, ut apud nostros benivolos & amicos ea quae ad utilitatem & honorem ipsius cedere poterunt sincerae affectionis animo procuremus. Cum itaque idem Archiepiscopus apud vestram paternitatem quaedam habeat negocia expedire, quae vobis ut accepimus plenius aperit per scripturam, vestram fiducialem amiciciam affectuosè requirimus & rogamus, quatinus eidem super negociis illis precum nostrarum optentu vos exhibere velitis quantum bono modo poteritis favorabiles & benignos, ut has preces nostras sibi senciat fructuosas, nosque vobis exinde specialius teneamur ad ea quae vobis grata fuerint et accepta. Dat. apud Laurecost, 25 die Januarii. Eodem modo scribitur to some other Cardinals. The Priory of Laurecost being burnt, much wasted, and impoverished by the Scotish Rebels, and the King continuing long in it by reason of his sickness, granted them his licence to appropriate two Churches to them and their successors when they should fall void, which he likewise desired the Pope to ratify, though valid without his confirmation. VEnerabili in Christo Patri Domino P. titulo sanctae Priscae Presbytero Cardinali, Rot. Rom. an. 34 & 35 E 1. & sanctae Romanae Ecclesiae Vicecancellario, amico suo carissimo; Edwardus, etc. salutem, & sincerae dilectionis affectum. Cum Prioratus de Laurecost Karliolensis Dioc. situs juxta confinia terrae nostrae Scotiae, per combustionem domorum & domorum depraedacionem ejusdem Prioratus per quosdam Scotos, inimicos & rebels nostros, fines regni nostri dudum hostiliter invadentes inhumaniter perpetratas, depauperatus existat plurimum & vastatus; Nosque paupertati dilectorum nobis in Christo Prioris & Canonicorum Prioratus praedicti piis compatientes affectibus, ob specialem devocionem quam ad beatam Mariam Magdalenae in cujus honorem illud coenobium est fundatum gerimus & habemus, necnon & propter diutinam moram nostram quam in eodem fecimus Prioratu dum adversâ corporis valitudine praemebamur, dederimus eisdem Priori & Canonicis advocaciones Ecclesiarum de Mitford, et de Carlaton. Dunelm. et Karl. Dioc. quae de nostro sunt Patronatu, volentes et concedentes quantum in nobis est, quod ipsi ad relevacionem status sui easdem Ecclesias, cedentibus aut decedentibus Rectoribus earundem, canonice assequi valeant in usus proprios possidendas; Paternitatem vestram affectuosè requirimus & rogamus, quatinus ut Dominus Summus Pontifex, cui super hoc nostras litteras deprecatorias duximus dirigendas, praefatis Priori et Canonicis concedere ●elit in usus proprios Ecclesias memoratas cum eas vacare contigerit, sibi et successoribus suis imperpetuum possidendas, opem et operam velitis nostrorum interventu rogaminum apponere efficaces. Vobis enim exinde specialius teneri volumus ad ea quae vobis grata fuerint & accepta. Dat. apud Karliol. 17 die Marcii. The Pope out of his special favour to Queen Margaret authorising one Bishop and 2. Abbot's to provide Prebendaries in several Cathedrals for such of her Clerks as she should nominate; and the Archbishop of Rhoan by reason of the Pope's provisions to him for his own Clerks, refusing to admit the Queens till his were preferred; the King writ this Letter to the Pope for his preferrence before all others, lest his favour to the Queen should be frustrated. PApae Rex devota, etc. Nuper vestrae Paternitatis clemencia, Margaretae Reginae Angliae, Consorti nostrae carissimae gratiam disponens facere specialem, Ibidem. venerabili patri Episcopo Ebroicen. & Religiosis viris Abbatibus Sancti Augustini Cantuar. & Westm. providendi ipsius Reginae Clericis, quos ipsa duceret nominandos, de praebendis in Eborum, London. Cicestr. Sarum, Hereford. Litchf. & Rothom. Ecclesiis, quam cito ad id facultas se offerret, concesserat potestatem. Cujus praetextu gratiae quamvis praedicta Regina Magistrum Johannem de Fontibus Clericum & Medicum suum nominasset ad praebendam in dicta Rothomagensi Ecclesia promovendum, executores supradicti ad provisionem eidem Clerico in dicta Ecclesia faciendam, tum propter facultatem dicti loci Archiepiscopo per vos de praebendis in eadem Ecclesia, Clericis suis, usque ad certum numerum providendi concessam, tum propter alias provisiones sedis Apostolicae in eadem Ecclesia praedictae gratiae derogatorias procedere non valebunt, sicque praedicta Regina Consors nostra, praedicta gratia ex vestra munificencia largita frustratur quodamodo praeconcepta: Nos igitur ipsius Reginae desiderium in hac parte, praecipuè super promocione Clerici sui praedicti, quam ex eo, quod de nobis in infirmitate nostra curam habuit diligentem, & adhuc nobis intendit jugiter hiis diebus, non immerito affectamus, cupientes optato effectui mancipari, sanctitatem vestram affectuosis precibus requirimus et rogamus, quatinus ut dictus Magister Johannes provisionibus praedictis seu gratia praefato Archiepiscopo concessa nonobstantibus, ad praebendam quam in dicta Rothom. Ecclesia primo vacare contigerit optinendam, omnibus praeferatur, ordinare dignemini nostri rogaminis interventu: Hanc requisicionem nostram eo si placet libencius ad exaudicionis graciam admittentes, quo dicto Medico in infirmitate nostra curam commisimus status nostri. Conservet, etc. Dat. apud Karliol. 28. die Maii. He likewise writ this Letter to the Pope for a dispensation for one of his Clerks, out of the plenitude of his power. PApae Rex devota pedum oscula beatorum. Licet per frequentem nostrarum Rot. Romae, 34 & 35 E 1. litterarum missionem quas vestrae Clemenciae pro Clericis nostris aliisque benivolis porrigimus, saepe et saepius vos vexemus, de vestrae tamen affluencia bonitatis quamplurimum confidentes in hiis quae nos & nostros concernunt, et quae de vestrae pendent plenitudine potestatis, ad vos tanquam ad singulare refugium filiali sumptâ fiducia recurrimus et medelam. Attendentes itaque vitae meritum, morumque honestatem quibus dilectus nobis Johannes de Leek Eleemosinarius noster esse dinoscitur insignitus, necnon labores multiplices quos à nostrae primaevae aetatis exordio in nostris subiit obsequiis dignè credimus agere si vota ipsius votivis proveniantur affectibus, operamque studiosam impendamus, ut sui commodi & honoris incrementum sedulò procuremus. Quocirca sanctitati vestrae devotissimè supplicamus, quatinus eidem Clerico nostro de vestra liberali munificentia * To hold a plurality of Benefices with cure. dispensationis gratiam juxta formam petitionis suae quam dilecto & fideli nostro Amaneno de Lebreto commisimus vestrae paternitati porrigendam & effectualiter prosequendam vestra dignetur concedere paternitas reverenda. Profectò, pater sancte, hujus requisicionis exaudicio grata nobis erit admodum & accepta; si nostri consideracione suorumque intuitu meritorum idem Clericus spei suae in hac parte fructum assequi valeat peroptatum. Ad regimen Ecclesiae suae sanctae sanctitatem vestram conservet Altissimus per tempora prospera & longaeva. Dat. apud Westm. 25 die Maii, Anno Domini 1308. The King this year granted this pardon for alienating lands in Mortmain to a Monastery in Ireland, without his licence, with power to retain them, to erect a Cell of Freers' Augustine's. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis, quod de gratia nostra speciali Pat. 34 E 1. m. 12. intus. Pro fratribus de Ordine S. Augustini de Fithard in Hibernia. pardonavimus dilectis nobis in Christo fratribus de Ordine sancti Augustini de Fithard in Hibernia transgressionem quam fecerunt adquirendo sibi & successoribus suis in puram & perpetuam eleemosinam unam acram terrae & dimid. cum pertin. in Fythard, ex dono & feossamento Walteri de Mulcote, & confirmacione venerabilis patris Mauricii Cassellen. Archiepiscopi, de quo terra illa immediatè tenebatur, ad quoddam mansum ibidem de novo construendum & ab ipsis fratribus inhabitandum, & eas ingrediendo post publicacionem Statuti nostri, De terris & ten. ad manum mortuam non ponendis editi, nostra super hoc licencia non optenta. E● concessimus eis pro nobis & haeredibus nostris, quantum in nobis est, quod terram illam cum pertin. habeant & teneant sibi & successoribus suis, in puram & perpetuam eleemosinam, ad quoddam mansum ibidem de novo construendum & inhabitandum, sicut praedictum est, sine occasione vel impedimento nostri vel haeredum nostrorum, justic. Escaet. Vic. et aliorum Ballivorum seu Ministrorum quorumcumque, statuto nostro praedicto non obstante. In cujus, etc. Teste Rege apud Beverlacum, 22 die Julii. What elections were made this year of Bishops and other Ecclesiastical persons in Ireland, these Records and Writs will inform us. REX dilectis sibi in Christo— Decano & Capitulo Aladen. salutem. Accedens Pat. 34 E 1. m. De licencia eligendi in Hibern. & temporalibus restituendis ad nos Walterus de Killeny Clericus, cum litteris sigillo dicti Capituli vestri signatis, nobis ex parte vestra humiliter supplicavit, quod cum Ecclesia vestra praedicta per mortem bonae memoriae D. nuper Episcopi illius loci pastoris solacio destituta, alium vobis eligendi in Episcopum licenciam vobis concedere dignaremur; Nos licet dictae literae defectivae existant, eo quod clausae, et ex parte dicti Capituli tantum nobis directae fuerant, volentes nichilominus vobis gratiam in hac parte facere specialem, licenciam illam ista vice vobis gratiose duximus concedendam; Mandamus, quod talem, etc. qui nobis fidelis existat, etc. In cujus, etc. T. R. apud Westm. 24 die Maii. Per ipsum Regem nunc. R. de Cotingham. REX dilecto & fideli suo Johanni Wogan, Justice. suo Hibern. vel ejus locum tenenti, salutem. Cum dilecti nobis in Christo Capitulum Aladen. nobis per literas suas significaverint, quod Ecclesia sua praedicta per mortem, etc. ut supra. Volentes nichilominus Decano dictae Ecclesiae & Capitulo praedicto gratiam in hac parte facere specialem, licenciam illam ista vice eis graciose duxe●imus concedendam: Mandantes ipsis quod talem, etc. qui nobis fidelis existat, etc. Nos eorundem Decani & Capituli laboribus & expensis in hac parte parcere volentes, ista vice, etc. Accepta tamen prius, etc. (as in other premised Writs.) In cujus, etc. Teste Rege ut supra. Per ipsum Regem, etc. MAgistri Rogerus Cantoks & Johannes Blundel Canonici Imlacen. nunciantes De licencia eligendi in Hibern. Regi mortem W. nuper Episcopi Imlacen. habent literas Regis de licencia eligendi. Teste Rege apud Langecestr. decimo die Augusti. Per breve de privato sigillo. Et memorandum, quod literae patentes Decani & Capituli Imalacen. de nunc. praedicta, non fuerunt delatae in Cancellar. set remanserunt in Garderoba. REX electioni nuper celebratae in Ecclesia Cathedrali Imelacensi de discreto viro Pat. 34 E 1. mem. 9 De assensu Regio in Hibern. & temporalibus restituendis. Magistro Thoma Cantoks Canonico ejusdem Ecclesiae in Episcopum illius loci, Regium assensum adhibuit et favorem: Et hoc significatum est venerabili patri Archiepiscopo Cassallen. ut quod suum est in hac parte exequatur. In cujus, etc. T. R. apud Neuburgh in Tyndale 4 die Sept. Per breve de privato sigillo. REX dilecto & fideli suo Johanni Wogan Justice. suo Hiberniae, salutem. Cum Ibidem. nos electioni nuper celebratae in Ecclesia Cathedrali Imelacensi de discreto viro Magistro Th. Cantoks Canonico ejusdem Ecclesiae in Episcopum illius loci, Regium assensum adhibuerimus et favorem: Et hoc per literas nostras patentes significaverimus venerabili patri— Archiepiscopo Cassellen. ut id quod suum est in hac parte exequatur: Nos volentes ejusdem Electi laboribus & expensis in hac parte parcere ista vice, etc. Accepta tamen, etc. In cujus, etc. T. R. ut supra. Per breve de privato sigillo. Dupp. The * Annals of Ireland relate, That this Mr. Thomas Cantock Chancellor of Ireland Cambdens' Annals of Ireland, p. 164. Hybernia. was consecrated Bishop of Imelacen. in the Church of the Holy Trinity of Dublin with great honour: at whose consecration were present the Elders of all Ireland, where there was so sumptuous and so great a feast made, first to the Rich, and afterwards to the poor, as the like had never been heard of before in Ireland. Yet they make no mention of his feeding or feasting the souls of his people with the spiritual food and preaching of God's word, the prime duty of his Episcopal office: whereof he had little care. The same year as the said † Annals of Ireland. Annals inform us; Richard Feringes Archbishop of Dublin died in the Vigil of Saint Luke, after whom succeeded Mr. Richard Haverings, who occupied the Archbishopric almost five years by Apostolical dispention, (Pope Clement then newly usurping to himself by the plenitude of his Papal power, the disposition of all Cathedral Churches and preferments when they should fall void during his Papacy by his Papal provisions, which King Edward opposed to his power, for which this Pope sharply reprehended him.) This Archbishop conscious to himself of his illegal entering into, and of his neglect in the discharge of this his Archiepiscopal office, resigned up his Archbishopric, after whom succeeded John Leth. The occasion and cause of his giving over (as the Archdeacon of Dublin of good memory, his Nephew hath reported) was this, for that one Night he dreamt that a certain Monster heavier than the whole World stood eminently aloft upon his breast: from the weight whereof he chose rather to be delivered, then alone to have all the goods of the World: but when he awakened, he thought with himself, this was nothing else but the Church of Dublin, the fruits whereof he received, and took no pains for the same. (The case of many of his successors, and other Archbishops then and since.) As soon as he could therefore, he came to the Lord Pope, of whom he was much beloved, and there renounced and gave over the Archbishopric; For he had (as the same Archdeacon avouched) fatter Benefices and livings, than the Archbishopric came unto; which he should likewise have resigned upon the same account, since he resided not and took no spiritual pains in them to feed and instruct his people's souls, no more then in his resigned Archbishopric. JOhannes de Hibernia Clericus, (sent into Ireland to collect the Disms for the Holy Pat. 34 E 1. m. 4. De Praesentacione Land, and other services by the King) habet literas Regis de praesentacione ad Ecclesiam de Stabanan, vacantem & ad Regis donacionem spectantem. Et diriguntur literae— Custodi Spiritualitatis Archiepiscopatus Ardmachan. sede vacant. In cujus, etc. T. R. apud Laurecost, 4. die Novembris. Per Canc. ex dono Canc. de assensu Thes. Dupp. REX Thes. & Camerariis suis de Scaccario Dublin. Liberate de thesauro nostro Liberate & allocate, An. 34 E 1. Pro Johanne de Hibernia. dilecto Clecico nostro Johanni de Hibernia quem mittimus ad parts Hiberniae cum literis Decimae per sanctissimum Patrem Clementem Papam quintum nuper impositae pro Terrae Sanctae negocio per biennium concessae, Ricardo de Bereford Thes. nostro Hiberniae, & Magistro Willielmo de la Ryvere Canonico Sarum liberandis, & ad responsum tam super ordinacione inchoacione et continuacione praedicti negocii, per ipsos Ricardum & Willielmum faciendis, quam eciam super providencia victualium versus partes Scociae nobis deferendorum Centum solidos in subvencionem expensarum ipsius Clerici nostri, in eundo ad partes praedictas, ibidem pro eodem negocio morando, & inde cum responso ejusdem negocii ad nos in Angliam redeundo. Teste Rege apud Wynton, 3 die Maii. * Mat. Westm. An. 1306. p. 356, & 463. Tho. Walsingham Ypodig. Neustr. p. 96. Mat Parker, Antiq. Eccles. Brit. 216, 218. Anno Gratiae 1306. Clemens Papa Burdegali existente, (to evidence how unsuitable his Papal proceedings were to his new name) Episcopum Pictaviensem, qui sibi dum Archiepiscopus fuerat adversavatur, a Pontificali deposuit dignitate. Primatum etiam Aquitaniae de Bituriensi ad Burdegalensem Ecclesiam transtulit; by his Papal authority, to grace his new Papal See translated to it: At which time the King of France being released from the Excommunications and Interdicts denounced against him, and his posterity and kingdoms by Pope Boniface the 8. by way of revenge, after his decease, in pursuance of his premised Appeals against him, as an Heretic, Rex Francorum à Domino Papa Clement 5. (then residing in France) ossa Bonifacii Papae, praedecessoris sui petiit ad comburenda, tanquam haeretici, instantia oportuna. Petiit eciam sanctorum Catalogo ascribi fratrem Petrum de Murone, qui quondam fuerat Papa, dictus Coelestinus quintus. Tum in Papa eligendo jus trium suffragiorum vendicavit; set a Papa neutrum obtinuit. In order to his first request, the King of France caused these new Articles to be drawn up by two of his Proctors in his name, and presented to Pope Clement by Bertrandus Rupene, which I shall here present you with at large out of Pierre de Pithou, evidencing that the Kings of France then claimed, exercised the selfsame Jurisdiction over the Clergy of France, as King Edward did in England. EX scripto valdè prolixo, quod G. de Nogareto, & G. de Plesiano Domini Regis Franciae Milites, prosequentes negotium fidei, inceptum contra Bonifacium dictum octavum defunctum, & ejus memoriam, tradiderunt coram Domino D. Clement Preuves des Libertez de Leglise Gallicane, cap. 7. p. 253, 254, 255. Papa 5. Dei Gratia Summo Pontifice, per Nobilem virum Bertrandum de Rupenegada Militem, Procuratorem suum ad haec: 1. Constat, et est notorium toti mundo, quod Reges Franciae, iste qui nunc est, et progenitores ipsius, superiorem nisi Deum solum in temporalibus non noverunt. Sic est perpetuo a tempore Generationis eorum obtentum: sic Sancti Patres, Summi Pontifices, sic Imperatores, qui praefuerunt ante Bonifacium servaverunt. (Extra qui filii snut legit c. per venerabilem.) Nec Reges Franciae super rebus, vel juribus quibuscunque temporalibus, vel eis adhaerentibus, vel annexis ad honorem, vel statum regni sui spectantibus, vel eis annexis, judicium receperunt per alium quemcunque in mundo, nist per Curiam suam. Et hoc est notorium toti mundo et Ecclesiae Romanae semper fuit et Bonifacio supradicto. 2. Item, Notorium est toti mundo, quod Rex qui nunc est, et ejus Progenitores, inter mundi Principes in Religione fidei corruscarunt, & pro fide, ac omnibus quae ad sedem pertinent Ecclesiae Romanae, Praelatisque suis semper obedientes fuerunt et erunt, secundum consuetudines Regni, per quas forsan, jura quaedam, qui de jure scripto pertineat ad Ecclesias, pertinent de antiqua consuetudine ad Regem, seu ad alios Dominos temporales, pluraque jura temporalia quae pertinere deberent de jure scripto ad Regem, seu ad alios Dominos temporales, pertinent de consuetudine ad Ecclesias dicti regni, et hoc diversimode secundum diversas consuetudines diversarum partium regni ipsius. 3. Item, Certum, notorium et indubitatum existit, quod Rex et Reges qui fuerunt sine medio, vel mediate, fundaverunt Ecclesias regni sui, et eas dotaverunt, & haereditatibus pinguibus, & bonis immobilibus ditaverunt, ad expendendum ipsorum bonorum, fructus & reditus, in cultu divino, & aliis bonis operibus, in regno praedicto, et consueverunt defendere Reges praedicti, ne bona Ecclesiarum praedicts dissipentur vel expendantur ad alios usus, quam ad quae collata sunt, sine consensu et voluntate eorum. Et sialiud fiat, aestimat fieri per rapinam ipse suique regnicolae, & sui progenitores praeteritis temporibus aestimarunt, & jure sui Principatus, quo tenentur ipsas Ecclesias custodire, & ex jure Patronatus ipsarum Ecclesiarum. Et ideo Summi Pontifices, qui dictum Ponifacium praecesserunt, nunquam Decimas, vel impositas similes, fecerunt Ecclesiis dicti regni sine Regum consensu qui fuerunt pro tempore. Item, Certum est, notorium, & indubitatum, quod plurimae Ecclesiae dicti regni sunt de speciali Gardia Domini Regis praedicti, et specialiter Cathedrales Ecclesiae dicti regni, & cum gardia ipsa; vel dictae Ecclesiae ostenduntur per violentiam, vel injusiam aliquorum in praejudicium dictae Gardiae, Reges ipsi, ex suo officio denunciante quocunque inquirere de his consueverunt, et facere emendari offensam factam Ecclesiis, & sibi injuriam gardiae suae, quod est in favorem Ecclesiarum regni ex consuetudine introductum, de cujus contrario memoria non existit, nec Ecclesiae dicti regni pro omni thesauro mundi permitterent istud tolli. 5. Item, Certum est, notorium et indubitatum, quod de haereditatibus et rebus, et juribus immobilibus, ad jus temporale spectantibus quibuscunque, sive peritorio agatur, vel possessorio, sive pertineant ad Ecclesias et personas Ecclesiasticas, vel Dominos temporales, agendo et defendendo, cognitio pertinet ad Curiam temporalem, specialiter autem Domini Regis ipsius. 6. Item, Certum est, notorium, et indubitatum, quod in causis quibuslibet ad fidem Catholicam, vel quae mere spirituales noscuntur, non spectantibus, quae Regem Franciae tangant, agendo vel defendendo Rex non litigat, nec litigare debet, vel tenetur, de consuetudine notoria nist in Curia sua, semper a tanto tempore, de quo in contrarium memoria non existit. 7. Item, Certum, notorium, & indubitatum existit, quod Rex Franciae habeat, et sui Progenitores habuerunt semper jura Regalia in bonis immobilibus Ecclesiarum plurimarum Venerabilium Regni sui; nominatim cum vacant Ecclesiae quae habent temporalitates, quae ab eo movent, et sede vacante consueverunt Reges Franciae fructus et redditus recipere bonorum immobilium eorundem ad Praelatum Ecclesiae spectancium, quousque novus Praelatus venerit, et temporalitatem receperit per manum Regis ipsius. 8. Item, Certum, notorium, & indubitatum existit, quod ubicunque principalis obligatus, modo quocunque, cujuscunque status vel conditionis existat tenetur Regi Franciae; solus Rex, vel Curia sua de debito cognoscit hujusmodi, et ipsum debitorem per captionem bonorum distringit, et tam ipse, quam ejus antecessores, hoc facere ab antiquo consueverunt, et a tanto tempore de cujus contrario memoria non existit. 9 Item, Certum, notorium, & indubitatum existit, quod Dominus Rex praedictis usus est, et tam ipsi, quam ejus praedecessores usi fuerunt, et sunt et consueverunt conferre dignitates, beneficia, et praebendas plurium Ecclesiarum, quae de fundatione Regum ipsorum existunt, nec dictus Dominus Rex, qui nunc est, aliter usus est, quam sui Progenitores hactenus usi fuerunt, et eo modo utitur, et usus est hoc tempore, quo sui Progenitores et antecessores usi fuerunt tanto tempore de cujus contrario memoria non existit. 10. Item, Certum, notorium, & indubitatum existit, quod dictus Dominus Rex habet jura Regalia universa in regno suo; sed inter caetera jura Regalia, habet jus percipiendi fructus omnes, reditus, et proventus Ecclesiarum Cathedralium vacantium, et suos faciendi, qui de sua Regalia existunt, quamdiu vacant: Et quum praeficitur novus Praelatus illis Ecclesiis, Praelati hujusmodi ab ipso Rege, temporalitatem recipiunt, post fidelitatem sibi praestitant, vel homagium; quo jure Regalium dictus Dominus Rex usus est, tam ipse quam ejus praedecessores Reges Franciae usi sunt, tantis temporibus, de quorum contrario memoria non existit. 11. Item, Certum, notorium, & indubitatum existit, quod dictae Ecclesiae in quibus Dominus Rex praedictus habet Regalia praedicta, de fundatione Regum Franciae suorum praedecessorum existunt. 12. Item, Certum, notorium, & indubitatum existit, quod quandiu vacant dictae Ecclesiae, in quibus dictus Dominus Rex habet Regalia, idem Dominus Rex donat, et donare consuevit dignitates et praebendas, et Benesicia quorum Collatio modo quocunque pertinere potest ad Praelatum illius Ecclesiae, eo tempore quo existant ibidem, sive ibidem vacent praedicta Beneficia, Praebendae, vel dignitates, et in Curia Romana, vel alibi ubicunque. 13. Item, quod praedicta jura pertinent, et pertinere debent ad dictum Dom. Regem, et ad suos praedecessores, jure suo Regio vel consuetudine regni Franciae notoria: et tam ipse quam ejus praedecessores in saisina et possessione, vel quasi jurium omnium praedictorum et singulorum existant, tanto tempore de cujus contrario memoria non existit. 14. Item, Certum, notorium, & indubitatum existit, quod jura Regalia aliquarum Ecclesiarum, quae habet in Ecclesiis praedictis Dominus Rex praedictus, progenitores ipsius Domini Regis, et praedecessores ejus in regno dederunt in feudum aliquibus Baronibus suis, tam Ecclesiasticis quam secularibus,; qui Barones regalibus illis utuntur et fruuntur, sedibus Ecclesiarum ipsarum vacantibus jure suo feudali, et jure Regio, a quo suum jus movet: Et ideo Ius Regale vocatur; quo jure dicti Barones utuntur nominibus suis et nomine Regio, et usi sunt tanto tempore, de cujus contrario memoria non existit. 15. Item, Certum, notorium, & indubitatum existit, quod cum Civitas Lugdunensis, tempore primitivae Ecclesiae, fuisset ad fidem Catholicam prima conversa, & postea in manu infidelium devenisset, Rex Franciae qui tunc erat vi armorum, & sanguine rutilante suorum, conquisibit dictam Civitatem Lugdunensem, cum omnibus juribus suis et pertinentiis ad fidem Catholicam et cultum divinum Civitatem ipsam redegit, jurisdictione sua Regia, et ibidem fundavit Lugdunensem Ecclesiam Catholicam; et quia Civitas ipsa tempore infidelium praecedenti Archiflamines habuerat, & pristinis temporibus prima sedes fuerat Galliarum, ut moneta Lugdunensis testatur, dictus Rex sedem ipsam Archiepiscopalem erexit, et erigi fecit, cum jure Primatiae super Ecclesias Galliarum, quo jure Primatiae Archiepiscopi Lugdunenses longis temporibus usi fuerunt. 16. Item, Certum & indubitatum existit, quod Rex praedictus fundator Ecclesiae Lugdunensis Castris, Villis, terris & possessionibus, quas nostris temporibus obtinuit dicta Ecclesia Lugdunensis, eam dotavit, et jura Regalia (quae Regalia in singulari appellantur) in feudum dedit & concessit Episcopo, et Ecclesiae Edvensi: et è converso Regalia dictae Edvensis Ecclesiae dedit & concessit in feudum Archiepiscopo & Ecclesiae Lugdunensi, quam similiter Edvensem Ecclesiam fundavit et dotavit Rex praedictus, Fidelitate ab utroque eorumque successoribus, sibi, suisque successoribus praestanda pro temporalitatibus praedictis retenta. 17. Item, Certum, notorium, et indubitatum existit, quod Archiepiscopi Lugdunenses qui fuerunt pro tempore, quotiens vacavit Ecclesia Edvensis, & vicissim Edvenses Episcopi, quotiens vacavit Ecclesia Lugdunensis, usi sunt ad invicem, et vicissim dictis Regaliis temporalitatum ipsarum. 18. Item, Certum, notorium, & indubitatum existit, quod antiquitus Comes Lugdunensis Comitatum suum in feudum tenebat à Rege Franciae, quem Ecclesiae Lugdunensis acquisivit ex permutationis causa, cum omnibus castris, leudis seu pedagiis, feudis, & redditibus, juribus, & pertinentiis Comitatus ipsius, à Lugdunensi Comite qui tunc erat, de consensu, authoritate et confirmatione Regis Franciae qui tunc erat, à quo dictus Comitatus in feudum movebat. 19 Item, ipsa Ecclesia Lugdunensis de concessu, authoritate et confirmatione Regis praedicti, ex causa permutationis praedictae, dedit Comiti memorato magnas terras, haereditates et castra, quas Foresii Comes impraesentiarum possidet, qui de progeny dicti Comitis Lugdunensis, qui erat etiam Forensis Comes noscitur descendisse, de quibus omnibus existunt literae, privilegia & publica monumenta: Hinc est, quod Capitulum Ecclesia Lugdunensis, quod pro majori parte, dictum Comitatum possidet, & de temporalitate fundationis praedictae Ecclesiae suae obtinet magnam partem, signo floris Lilii in suo sigillo impresso, usum semper fuerit. 20. Item, Certum, notorium, & indubitatum existit, quod pro temporalibus Ecclesiarum suarum Archiepiscopi Lugdunenses, et Episcopi Evenses, qui fuerunt pro tempore, praestiterunt et praestare consueverunt fidelitatem Regibus Franciae, qui similiter fuerunt pro tempore, cum ad administrationem suorum Episcopatuum veniebant usque ad tempus Archiepiscopi Lugdunensis, qui nunc est, qui malo ductus consilio in suis temporalibus rebellis fuit Domino Regi praedicto, propter quod oportuit Dominum Regem ad coercendam rebellionem hujusmodi, et ad juris sui conservationem, exercitum suum ad partes mittere Lugdunenses. 21. Item, Certum, notorium, & indubitatum existit, quod nullis temporibus praeteritis ab eo quo Civitas Lugdunensis fuit ad manus Christianorum redacta per Regem Franciae memoratum, nullus unquam Princeps terrenus, praeter Reges Franciae, jus Regium vel superioritatis quodcunque super Archiepiscopos & Ecclesiam Lugdunensem in Ecclesiae temporalibus habuit, licet aliqui Archiepiscopi prodigiosè aliquibus aliis Principibus advocasse suum temporale dicantur, ignorantibus tamen Regibus Franciae, qui fuerunt pro tempore, quibus per hoc non potuit generari quodque praejudicium nec contra eos, vel in eorum praejudicium, causa possessionis mutari de jure; maximè cum semper in possessione fuerint, & saisina juris Regii et superioritatis praedictae in temporalibus ejusdem Ecclesiae Lugdunensis, tam recipiendo fidelitatem à singulis Archiepiscopis supradictis, quam sede Lugdunensi vacant, capiendi, & exercendi praedicta Regalia per fideles suos Episcopos Edvenses; cum is possidet, cujus nomine possidetur, Dominusque fidei possidet per vassallum. 22. Item, Certum, notorium, & indubitatum existit, quod dictus Dominus Rex progenitoresque sui Reges Franciae qui fuerunt pro tempore, jus superioritatis & Gardiae in temporalibus Ecclesiae Lugdunensis exercuerunt, quoties ad eo recursus est habitus, et quotiens opus fuit, tanto tempore de cujus contrario memoria non existit. 23. Item, Certum, notorium, & indubitatum existit, quod dictus Dominus Rex, Progenitoresque sui, jus resorti, ad jus Regium & superioritatem pertinens, atque gardiam exercuerunt inconcussè in Civitate Lugdunensi, quadraginta anni sunt elapsi, & ab eo tempore citra, continuè, licet Archiepiscopus praedictus qui nunc est, intervertere voluerit possessionem juris hujusmodi Domino Regi praedicto, & distrinxerunt dictis temporibus temporalitatem dictae Ecclesiae Lugdunensis, & justitiaverunt quoties opus fuit, propter impedimenta et inobedientias Archiepiscoporum, qui fuerunt pro tempore vel Capituli, vel Gentium eorundem quas faciebunt in praejudicium superioritatis, vel Gardia Domini Regis praedicti. Quod si interdum & pluries damnificata fuerit, hoc non contingit ex culpa dicti Domini Regis, vel suorum, quem oportebat coercere dictos Archiepiscopos et Capitulum propter impedimenta et inobedientia eorundem. Et locum habebat juris Regula, scilicet, quod quis ex culpa sua damnum fecerit sentire non videtur. Et alibi scriptum est, quod damnum quod inferunt Magistratus propter inobedientias coercendas, jure licito videtur illatum. D. adleg. Aquill. quemadmodum Magistratus. Et ut exemplis utamur, tempore B. Ludovici cum ivit Tunitium, requisitus Rex ipse, dum fecit transitum per Lugdunum ab Archiepiscopo qui tunc erat & Capitulo Lugdunensi, Cives Lugdunenses coercuit et fortalitia, quibus se munierant contra Ecclesiam Lugdunensem, dirui facit tanquam superior & Gardiator Ecclesiae ipsius, quae coercere non poterat Cives ipsos. Et cum Rex praedictus postmodum discessisset apud Tunitium, filius ejus Rex Philippus de Tunitio reveniens, et transiens per Lugdunum, requisitus ab Archiepiscopo & Capitulo memoratis, diruit iterum fortalitia, quibus dicti Cives se iterum munierant contra eos. Est igitur erroneum dubitare, an Lugdunensis Archiepiscopus Ecclesiaque Lugdunensis & ejus temporalitas sint in regno, cum praedicta sint clara sic, et notoria, quod nulla possunt tergiversatione celari. 24. Item, Certum, notorium, & indubitatum existit, quod cum Praelati vel eorum Officiales, per jurisdictionem suam spiritualem impediunt et perturbant jurisdictionem temporalem notory, sic quod negari non potest, Dominus Rex praedictus, Nota. de antiqua Consuetudine dicti regni, quia spiritualitat●m Praelatorum coercere non debet, distringere potest temporalitatem talium Pr●elatorum, quousque cessent ab impedimento praedicto: Quod non est à jure longe remotum, cum super actionibus realibus, vel in rem scriptis, pro rebus immobilibus et temporalibus spectantibus ad quemcunque, ut super juribus quibuscunque rerum immobilium temporalium, sive possessorio, sive petitorio agatur, pertineat cognitio per totum regnum ad Curiam temporalem, sive illa jurisdictio temporalis ad Regem, vel Praelatos pertinent vel Barones. Cum igitur actio mihi pro vindicanda jurisdictione mea, & negandi in rem mihi competat contra eum, qui me in ea impediat, vel se in ea jus habere contendat, vel me in ea quocunque modo perturbet; Sequitur, quod si Praelatus vel Clericus me in mea jurisdictione impediat temporali, in rem actione negatoria mihi tenetur, et ipsum per eum propter hoc possumus coercere. Si ergo est notorium, non opportet quod in rem agatur, sed per facti executionem meam possessionem defendam, etiam vi, si sit necesse, vel judex superior talis impedientis violentiam cohibebit, et in possessione mea vim mihi fieri prohibebit. (D. si usus fructus petatur, l. uti frui, Sect. quanquam, etc. Sect. utrum, etc. Si servit vindic. l. 2. De vi & vi armat. l. 15. vim vi; & lib. 3. 8. Cum igitur & C. uti possid. l. unica.) Cum igitur Praelati et Clerici pro rebus temporalibus immobilibus et juribus litigent et respondere teneantur in Curia Regia, de consuetudine regni notoria et de jure ut (8 Dist. Quo jure, cum similibus) Quid mirum, si Rex in dicto casu Clericum vel Praelatum coerceat, captis pignoribus temporalitatis suae, quam Rex in casu licito justitiare potest et debet? Praelati namque et Officiales eorum per Censuram coercent Ecclesiasticam eos qui jurisdictionem eorum impediunt spiritualem injust. Et dicto jure coercionis de quo supra diximus, Dominus Rex utitur, et tam ipse quam ejus praedecessores usi sunt, tanto tempore de cujus contrario memoria non existit. 25. Item, Certum, notorium, & indubitatum existit, quod Dominus Rex praedictus custodiri fecit, & tàm ipse quam ejus praedecessores fecerunt tantis temporibus, de quorum contrario memoria non existit introitus & exitus regni, quae custodia passuum dicitur, propter res abstrahi vetitas de regno praedicto, ut est videre de lana, billone, auro, argento, equis, armis, et etiam tempore necessitatis: maximè autem & strictius dicti passi passus custodiuntur tempore guerrae quam pacis. Et quod tempore Bonifacii, et eo ut fertur communiter procurante in parte, guerrae erant in regno praedicto, partibusque diversis, cum Rex ipse neminem invadebat, sed regnum suum solummodo defendebat; et si forsan ex tali custodia retardentur aliqui, regnum exire volentes, sive de regno vel transeuntes, vel impediantur in rebus velitis extrahendis, et ob hoc damnum aliquod sustineant itinerantes ad Romanam Curiam vel alibi, Rex, qui jure suo utitur, inde culpari non potest. Et si per injuriam custodes passuum laedant aliquem, vel fraudem in officia committant, Regi culpa non debet imputari, dum tamen certioratus justitiam exhibeat de eisdem. Mala enim Regis electio custodum talium non potest ascribi Regi, cum ipse ponatillos quos bonos reputat, et qui boni sibi dicuntur proesidentes in officiis supradictis, qui ministros alios adhibent sibi necessarios, cum per se complere non possent; Nec est, nec unquam fuit, nec erit imperpetuum, quo minus etiam sine dominorum culpa mali tales reperiantur Ministri. Nec potest ignorans Dominus reprehendi, dum tamen cum sciverit justitiam adhibeat, in cujus exhibitione justitiae Rex in defectu non fuit. Crudele foret igitur, prodigiosum et dolo●um, quod dictus Rex qui nullam fecit in praemissis injuriam, inauditus, non confessus, non convictus, declaretur in sententiam Canonis incidisse, sicut dictus Bonifacius ex suo doloso proposito, non per sententiam sed per suas Epistolas faciebat. Cum etiam alii Reges terrarum, qui nimio plures Civitates & Castra in plerisque partibus simili jure utantur, quo utitur Rex Francorum praedictus; quibus juribus, ex necessaria consuetudine dicti regni, (quae potest et debet dici vetusta) tam ipse quam ejus antecessores usi sunt continue tantis inconcussè temporibus, de quorum contrario memoria non existit, nec quicquam alteri sancti Patres, Summi Pontifices, qui dictum Bonifacium praecesserunt, unquam Regi Franciae vel aliis Principibus quaestionem moverunt de praemissis, de quibus maximè temporalibus, seu ad jus temporalitatis seu Regiae Majestatis spectantibus, solum ad dictum Regem et ejus Curiam cognitio pertinens, si quis forsan vellet super eis quaestionem refer; Cum etiam super jure Patronatus Ecclesiarum in plerisque partibus regni ad ipsum Romanum Regem et ejus Curiam cognitio pertinere noscatur, ex antiqua consuetudine praedicta. Cumque dictus Bonifacius nulli alii Principi super juribus praemissis, vel similiter unquam moverit quaestionem. Cumque insuper inter caetera regna mundi, fidei Religio, honour, & obedientia ad sedem Apostolicam, & Romanam Ecclesiam, & Ecclesiarum libertates, atque defensio, & jurium Ecclesiarum ipsarum exhibitio, in regno Franciae observentur, et custodiantur praecipuè. Cumque in regno ipso tam per Regem quam per alios, antequam dictum Papatum teneret, et post, honores et obsequia dictus Bonifacius semper receperit inter caetera regna mundi. Cum sciret insuper tempore quo fuit impetitus super haeresi et schismate per dictos Dominos Columnenses, & postea apud Regem & magnas alias personas in dicto regno, de eisdem haeresi et schismate, quaesitum ut superius est narratum, & clarum, certum & indubitatum existit, quod in odium fidei Catholicae, pro defensione haeresis ejus et schismatis odium conceperat contra dictos Regem et regnum, et totis suis studiis ad eorum exterminium vigilabat, ac etiam properabat, et procedebat tam ad dictos Actus nefandos quam alios, per me Gulielmum de Plasiano in viam provocationis, propositos, & adhuc alios praeter ipsos, & ad omnes in literis, seu earum tenoribus per dictos excipientes in suis scriptis productis contentos excedens, Patrum Sanctorum terminos, falsas adinventiones, & fucatos colores inveniens ad suos defendendos errores. Et sic non obstant, sed clare de calumnia et haeresi fautoria convincunt dictos excipientes, per eos proposita, et producta contra Dominum Regem praedictum; maxim cum tenores literarum dicti Bonifacii et processuum habitorum contra Dominum Regem praedictum producunt, qui processus et literae, tanquam perperam et temere attentati per Bonifacium fuerunt per dictum Dominum Benedictum praedecessorem vestrum annullati, et quatinus de facto processerunt, revocati: Quae omnia dicti excipientes noverunt & in Curiae, Pater sancte, debent contineri Registris quae petimus superiis per nos inspici & videri. Et cum contra Dominum Regem ex praemissis dicti excipientes non possint intentionem suam, adinimicitias ostendendas fundare, multo minus adversus dictos Comites Dominum Ludovicum filium Philippi Regis Comit. Ebroic. Guidonem Com. Sancti Pauli, Johannem Drocens. Com. vel adversus nos Gulielmo de Nogaretto, Gulielmo de Plasiono Milites, vel alios de Regno praedicto. Et attendite, Pater sancte, si dictus Bonifacius ex doloso proposito movebatur, cum Regi Franciae in praedictis suis literis imponebat, quod idem Dominus Rex contenderet se superiorem non habere. Quis enim quoad ea quae ad Claves regni coelorum pertinent, et fidem Catholicam et Ecclesiastica Sacramenta, Summum Pontificem et Ecclesiam Romanam sic humiliter, sic reverenter▪ sic devote recognoscat, sicut Rex Franciae praedictus et sui progenitores semper superioritatem hujusmodi recognoverunt? Quis alius Christianus invenitur in mundo Princeps, vel alius, qui in his talem tantamque reverentiam, et devotionem exhibeat Ecclesiae Romanae, sicut Rex Franciae praedictus? Certè nullus. Praeterea, qualiter poterat, nisi ex suo doloso officio praecessisset, per praedictas literas clausas (Ausculta fili) dicto Domino Regi directas, & per clausas literas dicto Domino Johanni Monacho missas definitiuè pronunciare, sine omni causae cognition, et de re quorum interesi, non auditis, proffer sententiam? Certe nusquam. Item, Advertite qualiter in literis (Ausculta fili) praedictis, ac si esset liquidum et clarum, per legitimum processum habitum dicebat dictum Dominum Regem excommunicatum, et excommunicationem se extendere super omnibus praemissis Articulis, in quibus jus, quo dictus Dominus Rex utitur, clarum, notorium, et indubitatum existat, ut superius est praemissum, et ad ejus Regiam dignitatem et cognitionem pertinere noscatur. Inspicite etiam, Pater sancte, quod sicut si voluisset ordinare de uno modico Prioratu, in capite et in membris, sic se velle dicebat disponere etiam temporaliter, quod ad eum pertinere non poterat esio quod Catholicus Papa fuisset; super omnibus dictis juribus claris et lucidis dicti Domini Regis et regni, et de statu regni in una vice disponere, et ad hoc Convocationem Praelatorum et Doctorum dicti regni se facere praetendebat. Legimus in Isaia, Fatuus fatua loquitur, certe suum pravum propositum fatue oftendebat. I shall close these proceedings of the French King against Pope Boniface after his decease, with this observation of * Antiqu. Eccles. Brit. p. 216. Matthew Parker Archbishop of Canterbury, Quod si Johannes quondam Angliae Rex hujusmodi gladio Papae censuris restitisset, nec se nec regnum tot calamitatibus posteà consertim subsequentibus exposuisset. I am now arrived at the last year of King Edward's reign, which a Flores Historiarum, An. 1307. p. 463, 464. Matthew Westminster, and b Hist. Angl. p. 64. Ypodigma Neusit. p. 97, 98 See Polychronic. Fabian, Holinshed, Grafton, Speed. Daniel, and others, An. 35 E 1. Thomas Walsingham begin with the History of the general complaints of the Nobles, Commons and Clergy of England, against the manifold Innovations, Exactions, Grievances of William de Testa the Pope's Nuncio newly sent into England to plunder it, and after that against Peter Hispan his Legate à latere in the Parliament held at Carlisle, and of the provisions therein made against them, and the future Exactions, Impositions of Abbots and Prior's Aliens upon religious Houses of their Order in England. Anno gratiae 1307. (as Matthew Westminster, but 1308. as Walsingham computes) qui est annus regni Regis Edwardi à Conquestu primi tricesimus quintus & ultimus, fuit idem Rex ad Natale apud Carleolum cum magna multitudine populi Anglicani: In Octavis Sancti Hillarii Rex Parliamentum tenuit Carleoli, in quo per Majores graves depositae sunt quaerimoniae, de oppressionibus Ecclesiarum et Monasteriorum multiplicibus extortionibus pecuniarum per Nuncium Domini Papae, Magistrum Gulielmum Testa, noviter in regnum inductis, praeceptumque est eidem Clerico de assensu Comitum et Baronum, ne de caetero talia exequatur. Ordinatum etiam erat, quod pro remedio super hiis ordinando, ad Dominum Papam assignati mitterentur Nuncii. In eodem Parliamento aedita sunt Statuta quaedam tangentia Religiosos, qui domus suas principales in alia regno habebant, etc. What these Petitions and complaints against the New extorsions of this William Testa, and other the Pope's Harpies were, what proceedings, Edicts, were had and made against them in this Parliament, and what Letters sent to the Pope by special Messe●gers to prevent them for the future, the Parchment Bock of the proceedings and Pleas in this Parliament in the Tower, thus more at large relates; our Monkish Historians being brief, partial in their relations of them. * See Ryley his Piacita Parliamentaria, p. 376, 377, etc. Hae sunt Petitiones quae in Parliamento Domini Edwardi filii Regis Henrici apud Karliolum in Octabis Sancti Hillarii Anno regni sui 35. per Communitatem Regni porrectae fuerunt, super oppressionibus per Magistrum Willielmum Testa Clericum Domini Clementis Papae quinti, Communitati factis memoratae. A Nostre Seigneur le Roy prient Contes, Barons, et tdte la Communaute de la terre aid et remedie des oppressions southescrites, qe l'Apostoille fait fair en ceste Roialme en ablessement de la foi Dieu, et avyntissement de l'estat de Seint Eglise en royalme, et a disheritezon et prejudice du Roy, et de sa Coronne, et des autres bones gentzes du dite royalme, et en offens et destruction de la lei de la terre, et a grant damage et enpovexissement du people, et en subversion de sut l'estat du royalme, et encountre la volunte et l'ordenement des primes foundours. La primer des Provisions: Come saint Eglise en toutz ces estates de Prelacy en cesie royalme soit funde per le Roy, et per ses Ancestors. et per les ditz Countess, et Barons, et lour Ancestors, pur eux et le poeple apprendre de la foi Dieu, et faire oreisons et aumoynes et hospitalites en les liens ou les Eglises sont foundeez pur ies Almes des foundurs et de lour heirs, et certaines possession (qe amontent a les deux parties du Roialme) soint per les ditz foundurs assignetz as Prelatz pur sustenir les charges susditz et des tiels possession, nomement que sont assignetz as Ercevesques, Evesques, Abbeys, priories, et autres Mesons de Religion, le Roy et les dites Countes et Barons come Signior et avees en temps de vacations ount et avoir deivent la garde et presentent, et devient presenter a les Provendres et les Eglises Parochieles, et as dignities qe sont de l'avoerye des Prelatz susditz. Sauves celes dignities que per le graunt et l'ordenement des Rois se fount per election, et des queux Prelatz le Roy et ses Ancesters a touz jours avoient la greyvure partie du sen et du counsel, que conveneit per la sauvete du royalme: la vint l'Apostoil en appropriant a lui la Seignurie des tiels possession come il feut meismes avoe, et donne per ses Provisions, et en autre manere les dignities, provendres et Eglises susdites, as aliens qe james demoerent, et as aucuns qi demorer ne Nota. pount, come as Cardinals, qe unkes mes ne feut oy, issint qe a poy de temps apres ceste chose soit soeffert, il ne avera dignity, provendre, ne Eglise de avoesons des Prelatz susditz, qe ne serra en meynes des aliens; adonqes les elections quant as Erceveschies, Eveschies, faudront les oreisons, aumoynes et hospitalites en les liens susditz serront sustrestes, le Roy et les autres lais avoyes en temps de vacations lour presentementzes perdront, le counseil susdit perira, les biens hors du Roialme serront emportiez, dont touz les mals apertement sensueront. Estre ceo l'Apostoil fait faire en cest Roialme antres oppressions jesques en cea desoies doubt totes les duresces susdites pleinement sensuont. Vne est: Come les ditz Countess, Barons, et toutz ceux de la Communaute de la terre, et touse lour Ancestors du temps dont il nad memoire touz jours jesques en cea, poent touse lour leiss Chateux et biens en lour Testamentz deviser et donor, depertier solonc lor donement de leux Executors, saunz rien nomer especialment, ou distinctement, issint que la volunte de chescun testator touse jours ad estie de nomer tieux biens et leis Chateur distinctement, ou generaument, ou nomer pertie distinctement, ou pertis generaument, et les Executors de tieur Testamentz eient estiez touz jours jusques en cea, chargez auxi a vant de tieux biens et Chateux des Testators generaument, en lour Testamentz nomez, come des biens Chateux distinctement moties a respoundre en la Court le Roy a chescun qui voleit verse eux debt demaundre, issint que les Executions des Iugements renduz en la Court le Roy vers les Executors ount estiez faites per force de lei et custom du royalme, auxi avant du tieur biens et Chateux veint distinctement nomez come des autres; la veignent Mestre William Testa, et les autres Clercs et Procurators Apostoill et demaundent communement per ●i le Roialme des Executors all oeps l'Apostoill touse les biens que sont nient distinctement. En tiels Testamentz nomez et grevousement par sentences et en autre manere et soventfeth sauns process de lei les destreynent pur tieux biens a eux all oeps l'Apostoill paer, encountxe la lei et la custom susdites: et la volunte des tieux Testators, a damage et empoverissement de tote la royalme, et pur ceste estrange duresce et desques en cea de soie prient les dites Countess, Barons, et Communaute qe de sicome tiel menere des Testamentz ad estie solonc la custume du royalme a touse jours usee, et par les autres Apostoill acceptie et affirm sicome en lour Canonize le escrite pl●inement est contenuz, voille si lui plest remedy, encounter cest oppression fair et ordener. Ensement, par la ou les biens des Intestates per grantzes de Rois (as our Archbishops and Bishops suggested in their Constitutions of Intestates Goods, though erroneously) devient per l'Ordenaire du lieu estre donez et departies pur l'alme le mort, et le dit Ordenaire per force de la * Stat. 31 E. 1. c. 11. lei de la terre soit pur ce tenuz a respoundre a la Court le Roy a chescun qui se pleindre voet de dette en quei le mort lieu feut tenuz; la veignent les Clercs l'Apostoill et demandent a soen oeps touse tieus manners des biens et des Chateux de Intestates, qest en offens de la lei, et en countre le grant susdit Note that this Article is not mentioned in the Latin Copy of the Articles, annexed at the end of the French, nor in the Letter and Remonstrance of the grievances, innovations, oppressions than complained of, and petitioned against, drawn up in the Name of the King, and of all the Nobles and Commons of England in this Parliament, to be sent to Pope Clement: Wherefore I justly suspect it was afterwards foisted into these Articles by the Bishops, or their Officers, (like that new Clause in King John's Charter) only to justify or countenance their Constitutions touching Intestates Goods, and patronise their distribution of them to pious uses, for the good of their souls; which was not only prohibited, but generally opposed by the King, Nobles and Commons, as I have * Here p 18, to 22. elsewhere evidenced at large. E d'autre part, par la ou un home du dit royalme se oblige a une autre en un some davoir a rendre a un certaine jour, et sil ne fait, qil soit tenuz en 10 l. ou en une autre some davoir a paer au primer passage de gentz darmez en la terre seinte; les ditz Clercs l'Apostoill sont enquerre per mi tut le Roialme des tiels obligations faites avant ces hours, dont les paies ne sont mie faites as jours contenuz, tut eient les dettours fait gre a lour creanceours, ou per jugement de la Court le Roy (a qui les conusances des tiels' obligations) appendent eient les debts ensemblement oue les damages a lour creanceours rendutzes; ja le meynes il distreynent les dettours pur lavoir, issint a le terre seinte oblige all oeps l'Apostoill liverer. Ensement, par la ou un home est obligie a un autxe en debt, et les creanceours veigne as ditz Clercs l'Apostoill, et les promette la moiety, ou plus ou meynes de la dite dette pur luy faire avoir le remnaut, meismes les Clercs meintenaunt fount somondre et destreyndre le debtor a respoundre devaunt eux de cele debt, en apert desheritezon du Roy et de sa Coroune. Ensement, par la ou le Roy et ses Ancestors, Countess et Barons et lour Ancestors on't donez terres, tenementzes et avoesons, et tieles autres temporautez as Pr●latz de Seint Eglise, come Ercevesques, Evesques, Abbeys, Priores, des queux Temporautes les unes sont tenuz per homage, et les autres sont tenuz pur Dieu servir en Seinte Eglise, et autres charges fair come sus est dit, et des queles Temporautes; si tort ensoit fait as tenantzes de celes le Roy est tenuz a fair droit en sa Court, pur ce que la conusance des tiels Temporautes au Roi apent et a null autre; la vint l'Apostoill en appropriant a lui la signory susdite, fait taxer a sa volente auxi avant la temporaute come l'espirituaute, en disheriteson du Roy, et des Countes et Barons susditz. Ensement, par la ou persone de Seint Eglise moert en tiel seson del an, que les fruitz del an suyant devyent a luy appender, des queux il ad fait son testament come de ses autres biens, et les Executors par force de lei et custom du royalme touse jours ont estiez et deivent estre reponables en la Court le Roy de tiels fruitz a chescum, qe debt voleit demander verse eux per brief le Roy issint que l'execution du Iugement renduz en la Court le Roy meintenaunt, saunz nule delay se det fair par force de lei du royalme; auxi avant endreit des tiels fruitz come des autres biens; la vint l'Apostoill, q'ad reservi a lui les fruitz les primers vacantzes, et veut aver tiels fruitz a son eops demeine, et sil les eit, demorra le Iugement rendu en la Court le Roy sanz execution, et l'execution remeindra en suspens a lafoy volunte l'Apostoill. Ensement, se pleynent les ditz Countes et Barons, et la Communaute, que par la ou lour Cleres' a lour presentmentzes sont receuz et instituz en le Eglises que sont de lour avoesons, et des fruitz de celes Eglises que sont properment les aumoyns des avoes, tut soient il dimes, quant a Dieu, d●ivent lour Clercs estre sustenuz pur les Eglises servir; la vint l'Apostoill et prent a lieu touz les fruitz del primer an de la voidantz de celes Eglises, sanz rien reservir pur la sustenance des ditz Clercs, et issint appropre il a luy les aumoynes des ditz avoes encounter lour volentes, et en perill de disheriteson, quant a lour avoesons, q'are per meisme la reason qil les prent le primer an de l'avoidance, les peut il prendre le second, et le tierce, et le quart, et issint avant a sa volunte, et cest apert disheriteson des avoes quant a lour avoesons, q'are si tossed come les Clercs perde sa possession de sa Eglise encountre la volente de son avoe, son avoe perde sa avoeson de meisme l'Eglise: et pur ce lei et custume du royalme, ne see offrent point que play soit en Court Christiene des dismes de l'Eglise, ou de la tierce party, ou de la quart party avant ce que plai soit termine en la Court le Roy de Lauceson de meismes les dimes. Ensement, come pur le denyer de saint Pier, que les * See here Tom. 1. p 202, to 220. Rois Dengleterre donerent come en aumone a la Court de Rome, soleit touse jours estre pay a l'Apostoill ou a ses Procuratours un certain, cest assavoir 200 l. 29 s. de tout le royalme, a lever per les Evesques Dengleterre, a quele manere e form de lever ad este touse jours del primer grant, jesques en cea acceptie par Buile des acuns Apostoill confirm, sicome peut estre mustri quant mestir serra; la vint l'Apostoill refusunt cel certain, et fait noumbrer par ses Procuratours susdi●z trestouz le astres de la terre, auxi come il voleit la poeir, et la privitie du Roialme savoir, et demande de cheseum astre un denier, q'amontreit atrop, a quant damage et empoverissement du people, et a grant peril du Roy et de son royalme. After these Petitions in French in the Parchment Book in the Tower, entitled Placita Parliamenti, the same Petitions in substance, with some few Additions, are subjoined in Latin, with this Preface. * See Ryleys Placita Parl. p. 379, 380. CUM in Parliamento Domini Regis apud Karliolum in Octabis Sancti Hillarii Anno regni Domini Regis E. 35. propositae fuerunt petitiones per Comites, Barones, et alios Magnates, et Communitatem totius regni Angliae pro statu Coronae Regiae, necnon terrarum ipsius Regis Scotiae, Walliae, & Hiberniae, et tota Communitate praedicta, super variis novis et intollerabilibus gravaminibus, oppressionibus, injuriis et extorsionibus praefatis Comitibus, Baronibus, Magnatibus et Communitati, authoritate et mandato Domini Papae, ac etiam per Magistrum Willielmum Testa Domini Papae Clericum, necnon ejusdem Magistri Willielmi Commissarios, Ministros, seu Vices-gerentes, et ipsius nomine illatis, multipliciter in regno et terris praedictis, prout in articulis contentis in praedictis Petitionibus qui tales sunt inseritur; videlicet, De effrenata multitudine Provisionum Apostolicarum, per quas patronis seu advocatis beneficiorum collatio tollitur seu praesentatio, ac demum indigenae nobiles et literati a promotione Ecclesiastica penitus excludentur, et erit defectus Consilii in regno quantum ad ea quae ad Spiritualitatem pertinent, nec inveni●ntur idonei qui ad Ecclesiasticas valeant eligi praelaturas. Cultus divinus minuetur, hospitalitates et eleemosinae cessabunt, contra intentionem primariam fundatorum, Ecclesiarum jura peribunt, indefensa aedificia Ecclesiastica corruent, et populi devotio subtrahetur. Item, de Decanatibus Ecclesiarum Cathedralium regni Angliae, quorum multi jam ad manus Cardinalium, et aliorum alienigenarum in ipsis Ecclestis minime residentium devenerunt, et de caeteris Decanatibus ut idem flat in proximo verisimiliter est timendum, contra primariam Ecclesiarum ordinationem et intentionem saluberrimam fundatorum, ex quo in ipsis Ecclesiis Cathedralibus ad quorum regimen et custodiam continuam Decani propter Episcoporum absentiam salubriter fuerant instituti, multiplex inordinatio proveniet, atque defectus tam in divino obsequio hospitalitate et eleemosina, quam in correctione excessuum Ministrorum, et Domino Regi ac regno multorum peritorum Consilium, qui ad ipsus Decanatus eligi consneverant penitus subtrahetur. Item, de Religiosis domibus a variis Magnatibus pia devotione fundatis, ad divini cultus augmentum, hospitalitatis exercitium, eleemosinarum largitionem, ipsorum fundatorum et omnium fidelium defunctorum per orationes continuas remissionem, quorum redditus et proventus Dominus Papa intendit diversorum Cardinalium usibus applicare. Item, de primis fructubus beneficiorum vacantium sedi Apostolicae reservatis, quod antea fuerat inauditum; super quorum collectione, Dominus Papa interpretationes Nota. durissimas et multum praejudiciales Domino Regi et regno, ac eliam toti Ecclesiae Anglicanae jam de novo edidit, sicut fertur. Item, de denariis Sancti * See here Tom. 1. p. 202, to 220. 236. Petri a progenitoribus Regis primitus sub certa forma concessis, a prima concessione sua sub eadem forma a tempore cujus non extat memoria persolutis, nunc autem contra dictam concessionem minus rationabiliter exactis, in grave dampnum Ecclesiarum et totius populi Anglicani. Item, de legatis vel promissis pia intention a multis in subsidium Terrae Sanctae propter redemptionem peccatorum, per aliquos authoritate sedis Apostolicae improbè petitis et eractis, et in alios usus convertendis, ipsis legantibus vel promittentibus minime profecturos. Item, de penis pecuniariis in fraudem legis variis contractibus adjectis, et in subsidium Terrae Sanctae promissis, quarum praetextu multae causae ad forum Regium pertinentes, coram Clericis Domini Papae in Regiae dignitatis praejudicium agitantur. Item, de indistincte legatis quae sunt approbatae tam de jure Canonico, quam Civili, et quae dicti Clerici Domini Papae impie sibi appropriare nituntur et in usus, ipsis defunctis quorum bona fuerant mimine profuturos convertere, contra voluntatem piissimam defunctorum. Item, cum Romana Ecclesia unum duntaxat Clericum pro suis negotiis hactenus in Anglia habere consueverat, ad expensas Ecclesiae Anglicanae, Dominus Papa jam, ut dicitur, quatuor Clericos ordinavit, quibus oportebit Anglicanam Ecclesiam ultra antiquam consuetudinem sumptus non modicos ministrare. Haec omnia ad extrahendam a regno pecuniam, ad exinanitionem Ecclesiae manifestam, Nota. et ad ditandum alienigenas spoliatis indigenis, tendere dinoscuntur, nisi exurgat Deus & dissipentur inimici ejus, ut per secularem Principem, et ipsius Consilium, de consensu Procerum et Magnatum, tanta malicia reprimatur. Super quibus oppressionum, gravaminum, et extorsionum, et injuriarum Articulis praefatus Magister Willielmus Testa quatinus ipsum contingunt in pleno Parliamento praedicto allocutus, convictus extitit, nec inde se potuit aliqualit●r excusare, nisi tantum quod dixit, quod authoritate Domini Papae praemissa fuerat executus. Et quia facta Magistri Willielmi Testa in praemissis, si tollerarentur manifeste cederent in divini cultus diminutionem, et Ecclesiae Anglicanae exinanitionem, necnon in praejudicium, laefionem et exhaeredationem Coronae, potestatis, jurisdictionis et dignitatis Regiae Anglicanae, destructionemque totius Communitatis praedictae, ac status regni, legum et consuetudinum ejusdem subversionem, quod absit, perpetuam. Et unde majora pericula possent processu temporis evenire. Demum, consideratis periculis praedictis, ex assensu Domini Regis, ac toto Consilio Parliamenti praedicti, provisum fuit, concordatum, ordinatum et consideratum, Nota. quod praemissa gravamina, oppressiones, injurias et extorsiones fieri non permitterentur in regno et terris praedictis. Et prohibitum est praedicto Magistro W. in Parliamento praedicto, quod de caetero contra provisionem, concordiam, considerationem praedictas, nec procedat, nec per se seu alium quemcumque in praemissis intromittat, vel aliquo praemissorum. Et injunctum est eidem Magistro W. quod quicquid per ipsum, Collegas, Commissar. Ministros, Uices gerentes, aut alios quoscunque sibi adhaerentes seu intendentes attemptatum est, actum seu executum in praemissis, et quolibet praemissorum revocet, ut cassum, irritum, et inane, et totam pecuniam per eos in hac parte levatam, salvo custodiri fac. et secure infra regnum praedictum, quousque Dominus Rex de Consilio praedicto aliud super hoc duxerit ordinand. Et ad majorem hujus rei evidentiam ordinatum est et concordatum per Dominum Regem et Consilium praedictum, quod Nuncii experti ad dictum Dominum Papam, ex parte dicti Domini Regis et totius Communitatis praedictae transmittantur ad praedicta gravamina, oppressiones, extorsiones, et injurias notificanda et exponenda. Et praeceptum est fingulis Uicecom. regni praedicti, quod per Sacramentum proborum et legalium hominum de Ballivis suis, per quos rei veritas melius sciri poterit, diligenter inquirant de nominibus Commissariorum et aliorum Ministrorum praedicti Magistri William. Testa, qui pramissa oppressiones, gravamina, extorsiones et injurias in Com. praedictis taliter perpetrarunt aut fecerunt, necnon de nominibus eorum qui coram dictis Commissariis vel Ministris, aliquem vel aliquos, citari vel vocari fecerunt, seu dicta gravamina executi fuerunt. Et omnes illos quos in praemissis culpabiles in venerint, attachient per corpora eorum; Ita quod eos habeant coram Rege in Dctabis Sanctae Trinitatis ubicunque tunc fuerit in Anglia, ad respondendum tam Domino Regi, quam aliis inde conqueri volentibus super praemissis. Et ad faciendum et recipiendum quod Curia Regis consideraverit in hac parte, et Uic. habeant ibi nomina eorum quos inde culpabiles invenerint, et Brevia. In the Clause Roll of 35 E. 1. I find these Writs issued by the King to several Sheriffs to attach several Canons and Ecclesiastical persons, (many of them Italians and this Pope's Nuntioes Agents) and bring them before the King and his Council to answer for their offences committed against the King's Majesty. REX Vic. Staff. salutem. Praecipimus tibi, quod sine dilacione eapias Magistrum Claus. 35 E ●. m. 14. intus. De quibusdam hominibus ducendis coram Consilio Regis. Andraeum de Janua, Canonicum Ecclesiae de Wolverenhampton, et ipsum sumptibus suis propriis sub salvo et securo conductu duci facias usque Karliolum, ita quod sit ibi coram Nobis et Consilio nostro die Dominica in medio Quadragesimae prox. futur. ad respondendum nobis de diversis transgressionibus per ipsum in regno nostro, in laesion 'em nostrae Regiae Majestatis factis et perpetratis: Et hoc sicut te et omnia quae habes in regno nostro praedicto diligis, et nobis forisfacere poteris nullo modo omittas. Et habeas ibi hoc breve. Teste Rege apud Lanercost, 4 die Febr. Per Consilium. Eodem modo mandatum est Vic. Midd. de Bindo Bandwini de Vaccarettia Commissario Galiassi Guillielmi capiendo et ducendo in forma praedicta. Eodem modo mandatum est eidem Vic. Mid. de Guidone de Wichio Rectore Ecclesiae de Hese de Com. Midd. capiendo et ducendo in forma praedicta. Eodem modo mandatum est Majori & Vic. London. de Galiasso Guillielmi de Seine Praestato, Guidone de Wichio, Magistro Andraea de Janua Canonico Ecclesiae de Wolverenehampton praedicto Bindo Baldwyni Commissar. etc. Lanto Agolentis de Societate Amanetorum de Pistora, Manietto de Scalalapo Chini de Societate Scalarum de Florencia, Mazeto Bakerelli, & Neret Guidonis de Societate Perugiorum capiendis et ducendis in forma praedicta. Mandatum est etiam Principi Walliae, & Come Cestriae, Custodi Scotiae, & Justice. Hiberniae, quod ipsi consimiliter procedant in terris praedictis, super negotiis memoratis, et provisionem, concordiam, ordinationem, et confiderationem praedictas in eisdem terris faciant firmiter et inviolabiliter observari. The Mandates, Writs than issued to the Sheriffs of Counties throughout England, were in these words. REX Vicecomiti Cumbriae salutem. Quia Comites, Barones, aliique Proceres Ryley Plac. Parliamentaria, p. 382. Breve ordinatum singulis Vicecomitibus super eis●em. et tota Communitas regni nostri in instanti Parliamento nostro apud Karliolum nobis intimarunt, quod diversae oppressiones, extorsiones, injuriae, et gravamina intollerabilia, sicut de debitis, conbentionibus et aliis contemptibus quorum cognitiones ad Nos, Coronam, et dignitatem nostram, et non ad alium pertinentes, per nonnullos juris nostri Regii violatores et impugnatores in foro Ecclesiastico agitantur, quandoque pro parte debitorum illorum ad Terram Sanctam percipienda, et quandoque pro poenis pecuniariis levanda, quae in scriptis obligatoriis de debitis conventionibus seu contractibus hujusmodi confectis continentur, in subsidium Terrae sanctae promittuntur, ac etiam de bladis et aliis bonis personarum et aliorum Praelatorum contra voluntatem eorum venditis et asportatis, necnon de bonis temporalibus intestatorum, ac bonis in testamentis defunctorum generaliter nominatis, in usus hujusmodi violatorum et impugnatorum conversis, et de denariis Sancti Petri ultra concessionem Progenitorum nostrorum quondam Regum Angliae jam exactis in Com. tuo, et alibi infra regnum nostrum jam de novo perpetrantur, in nostri et juris regni nostri Regii praejudicium, Coronaeque et dignitatis nostrae Regiae laesionem, et exhaeredationem nostram, necnon et status ejusdem regni perpetuae subversionis periculum manifestum: Nos maliciae violatorum illorum et impugnatorum, absque omni dissimulatione, prout tenemur, obviare volentes in praemissis; Tibi praecipimus, quod per sacramentum proborum et legalium hominum de Comitatu tuo, per quos veritas melius seiri poterit, in propria persona tua diligenter inquiras, qui hujusmodi oppressiones, extorsiones, injurias et gravamina prosecuti fuerint, et omnes illos quos per inquisitionem illam inde culpabiles inveneris, ponas per vadium et salvos plegios quod sint coram nobis in Octabis Sanctae Trinitatis ubicumque tunc fuerimus in Anglia, nobis super praemissis plenius responsuri, et ulterius facturi et recepturi quod nostra Curia consideraverit in hac parte. Et habeas ibi nomina pleg. Inquisitionem illam distincte et aperte factam sub sigillo tuo et figillis eorum per quos facta fuerit. Et hoc breve. Teste Rege apud Karliolum 22 die Marcii, Anno r. n. 35. The Letter and Remonstrance of these intolerable Papal grievances, oppressions, and Innovations then drawn up in the name and behalf of the King, and all the Nobles and Commonalty of England in this Parliament, to be sent to Pope Clement by special expert Messengers, is very memorable; which I shall present you with out of the Memorials of this Parliament, enroled in an ancient Parchment Book in the Tower. NVper de vestrae promotionis eventu ad Apostolicae Celsitudinem dignitatis An. 35 E 1. Litera e Regno Angliae ad Papam. See Ryleyes' Placita Parliamentaria p. 355, 356. in Turri London. plene jocunditate gaudii replebamur, sperantes in quibusiibet dicti Regis et nostris negotiis ac utilitatibus promovendis vos patrem graciosum, benebolum et propicium habituros; nunc enim admirationis nobis non modicae et querelae ex ea causa consurgit, quod nos, Clerus et populus dicti regni, (veri utique Catholicae fidei professores, qui tanquam devotionis filii vos et Romanam Ecclesiam reberemur, vestrique nominis et honoris fervidi zelatores) de paterna manu pro devotione praegrandi, oppressiones innumeras, et grandia suscipimus detrimenta, qui potius sperebamus ab eyes, si forsan emergerent per vestram clementiam relevari, amplisque favoribus et uberrimis graciis praeveniri. Sane per Nuncios et Ministros vestros in dicto regno Angliae commorantes eorumque Commissarios nos exacerbari graviter sencientes, ex materia operum eorundem formatos malleos, experimur, quibus percutimur et conterimur multis modis et variis incessanter; et licet fidem Christianam et ea quae dilatationem cultus ipsius fidei respiciunt, et ad divinae laudis spectant obsequium pet vestrum regi Ministerium teneamus, et dictam Ecclesiam cunctorum matrem fidelium et Magistram, non tamen credimus, quod vestrae intentionis existat, vel ad hoc suam velit extendere potestatem, ut suos et devotos et humiles filios non solum non laedat aut opprimat, vel injuriis provocet, aut eorum jura praeripiat, vel eye in aliquo deroget; set potius, ut a no●iis et indebitis oppressionibus custodiat et praeservet: Et ecce sanctissime Pater nimis duris acerbis et importabilibus oneribus et hactenus inauditis, quae per dictos vestros Commissarios siunt cotidie, et in dicto regno diversi mode imponuntur, quorum aliqua curavimus describere seriatim, commocio nostra nimirum et ex rationabili causa procedit. Per effrenatam autem multitudinem Provisionum quae jam ad praefatum regnum a sede Apostolica emanarunt, Ordinariis Beneficiorum collatio ad eos de jure pertinens tollitur, ac demum indigenae Nobiles et Literati a promotione Ecclesiastica penitus excluduntur, sicque erit defectus Consilii in regno quantum ad ea quae ad spiritualitatem spectant, non invenientur idonei qui ad Ecclesiasticas valeant eligi praelaturas, cultus divinus minuetur, hospitalitates, et eleemosinae cessabunt contra intentionem primariam fundatorum, Ecclesiarum jura peribunt, aedificia Ecclesiastica corruent, et populi devotio subtrahetur. De Decanatibus etiam Ecclesiarum Cathedralium praedicti regni, quorum multi jam ad manus Cardinalium et aliorum aligenarum in ipsis Ecclesiis minime restdentium devenerunt, et de caeteris Decanatibus ut idem flat in prorimo verisimiliter est timendum, contra primariam Ecclesiarum fundationem et intentionem saluberimam fundatorum; ex quo in ipsis Ecclesiis Cathedralibus ad quorum regimen et Custodiam continuam Decani, propter Episcopi absentiam salubriter fuerant instituti, multiplex inordinatio proveniet, atque defectus tam in Divino obsequio, hospitalitate et eleemosina, quam in correctione excessuum Ministrorum, et Domino nostro Regi ac regno multorum peritorum Consilium qui ad ipsos eligi consueverant Decanatus penitus subtrahetur. De Religiosis vero domibus a multis et diversis Magnatibus ad divini cultus augmentum, hospitalitatis exercitium, et eléemosinarum largitionem pia devotione fundatis, in remissionem peccaminum fundatorum ipsorum, et omnium fidelium defunctorum per hujusmodi opera Caritatis, et orationes continuas faciend. redditus et proventus, sicut evidenter apparet auferre intenditis, et diversorum Cardinali●m usibus applicare: Necnon et vestris propriis usibus primas fructus Beneficiorum vacantium in regno praedicto, et aliis terris dicti Domini nostri Regis dicioni subjectis similiter reservare, * Nota. quod antea fuerat inauditum; super quorum collectione interpretationes durissimas et multum praejudiciales ipsi Domino Regi et regno, ac etiam toti Ecclesiae Anglicanae dicimini noviter edidisse, validus clamor auditur; et si susiineretur, quod Dominus avertat, haec novitas supra modum imperpetuum, in ejusdem Domini Regis praejudicium et exhaeredacionem ac regni depauperationem, et alimoniarum quae fiunt egenis annullationem apertissime redundaret. De denariis quoque beati Petri, * See Tom. 1. p. 202, to 220. a progenitoribus saepedicti Domini nostii Regis primitus et ex devotione sub certa forma concessis, et a prima concessione sub eadem forma a tempore cujus non extat memoria persolutis, nunc contra concessionem praedictam per Clericos et Commissarios vestros antedictos, nova fit exactio, in grave dispendium totius populi Anglicani. De Legato itaque vel praemissis pia intention a multis in subsidium Terrae Sanctae pro remissione peccatorum, per aliquos authoritate vestra petitis improbe et exactis, et in usus alios convertendis ipsis legantibus vel promittentibus minime profuturis. Et de poenis etiam pecuniariis in fraudem Legis et consuetudinis dicti regni, contractibus nonnullis adjectis in subsidium dictae Terrae sanctae promissis, quarum praetextu multae causae mere ad forum Regium pertinentes, coram memoratis Commissariis vestris in Regiae dignitatis praejudicium agitantur. Ac insuper, de indistincte legatis quae sunt approbata juxta sententiam Sapientum, tam a jure Canonico quam Cibili, et a legibus et consuetudinibus memorati regni non discrepantia, set servata; qui quidem praelibati Clerici vestri et Commissarii impii, sibi appropriare nituntur, et in usus ipsis defunctis quorum bona fuerant minime profuturis convertere, contra voluntatem piissimam defunctorum maximum murmur surgit in regno, quae tanquam non mediocriter praejudicialia Regiae diguitati et populo dicti regni, nequiunt aliquatenus sustineri. Ad haec, cum Romana Ecclesia unum duntaxat Clericum pro suis negotiis hactenus in Anglia habere consueverit ad expens, Ecclesiae Anglicanae, jam, ut dicitur, quatuor Clerici sunt transmissi, et morantur ibidem ultra antiquas consuetudines, et ad majus onus ejusdem Ecclesiae, et ulterioris oppressionis augmentum: Et quia praemissa et quodlibet eorundem, sicut praenotatum est, ad exinanitionem Ecclesiae Anglicanae, praefati Domini Regis exhaeredationem, et Coronae et dignitatis Regis, atque Regis enorme praejudicium, injuriam et jacturam, oppressionem pauperum, destructionem fidelium, terrae scandalum, maniseste tendere dinoscuntur; Sanctitati vestrae devotae supplicationis instantia humiliter exoramus, quatinus hiis quae praemisimus clementi meditatione pensatis, quem non depressionem nostrum, set nostrorum exaltationem honorum diligere confidimus et speramus, sic circa ea salubriter moderanda manum et animum Providentia vestra dignetur apponere, quod in omnibus cultu servato modestiae, causa vel occasio non emergat, quae nobis, (qui ipsam Ecclesiam velud matrem filialis debito devotionis prosequimur) et eidem Ecclesiae, quod absit, scandalum vel turbationum inducat; quoniam non possemus, juxta possibilitatem nostram aliqualiter tolerare, quod praefatum regnum, cui per hujusmodi Novitates et oppressiones intollerabiles miserabiliter illuditur, enervationes, dispendia, (quorum fieri nequimus expertes, quodque in suis juribus defensare tenemur) taliter senciat, aut sic indebite collidatur. A most observable heroic Remonstrance, Epistle, and resolution, worthy a genuine English Parliament. By the precedent Letter, Articles, and Remonstrance, it than was, and now is as evident as the Sun at noonday to all the World; 1. That this Pope Clement, his Legates, Cardinals, Nuntioes, Agents, (yea some of his predecessors, with most of their successors ever since) were the most sacrilegious Church-robbers, the most avaricious, pernicious, impious, scandalous, unconscionable, uncharitable, unchristian Thiefs, Plunderers, Spoilers, usurpers of the Churches, Clergies, poor men's revenues, possessions, maintenance, alms, and of the undoubted Rights, Prerogatives of the Kings, Nobles, Prelates, and Commons of England, the most real enemies to, and underminers of God's worship, service, piety, charity, and Christian Religion that ever the World produced: whose principal care, study, practice, was, not to feed, foster, instruct, protect the Church and people of Christ, purchased with his most precious blood according to their duties, as Christ, his Apostles, and the primitive Bishops, Popes and Ministers of the Gospel did, and enjoined them to do, but only to fleece, flay, oppress, rob, plunder, murder, destroy them by new invented extortions and rapines, to fill their coffers with the mammon of unrighteousness, the only Deity they served, adored, loved, sought after in all Christian Kingdoms, especially in our own, with all their hearts, strength, might, souls: without seeking, minding the things of Jesus Christ, whose Vicars they professed themselves in their Bulls, Edicts, but absolutely contradicted, denied by their premised works. Whiles these things were acted in the Parliament at Carlisle against the Pope's Innovations and extortions; to prevent their vigorous execution by the King, * Mat. Westm. An. 1037. p. 464. Thomas Walsingham, Hist. Angl. p. 64. Speed, Holinshed, Daniel, and others. Venit ad illud Parliamentum circa festum Cathedrae S. Petri (then translated from Rome in Italy, to Bordeaux in France) quidam Cardinalis Sabinensis, Magister Petrus Ispanus, missus a latere Papae in Angliam, ad perficiendum ordinatum matrimonium inter primogenitum Regis Angliae Edwardum, & filiam Regis Francorum Isabellam, secundum quod a Papa Bonifacio, tanquam pacis mediatore, ordinatum fuerat (as was pretended,) Cui per Regem responsum est, Paratum se implere quae ordinata sunt, dummodo Rex Franciae velit ex parte sua, quae ad ipsum pertinent, adimplere. Dederat enim Rex Francorum, dum Vasconiam tenuerat, Castrun quod Mali Leonis dicitur, cuidam Militi, qui illud adhuc detinebat, nec ad mandatum Regis Francorum illud curabat restituere. Ob quam causam fertur illud matrimonium hactenus fuisse dilatum. Rediit itaque Cardinalis Londinum, ut super his certitudinem expectaret, et Ecclesias Anglicanas depilaret (his chief design.) Nam per Bullam habere voluit a cunctis Cathedralibus, Conventualibus, Regularibus et irregularibus Ecclesiis et Prioratibus, duodecim marcas sterlingorum: De Rectoriis vero octo denarios de qualibet marca. Contra hanc autem exactionem, appellatum est a Clero Angliae (to the King and his Council, as supreme, indifferent Judges in this case.) Et ordinatum est per Consilium Regis (against the Pope's express Bull) istum Cardinalem non plus debet habere, quam acceperat olim Ottobonus Cardinalis, et Legatus in Angliam, scilicet dimidium postulati. A memorable precedent of the King and his Counsils regulating, retrenching the exorbitant Procurations of the Popes own Legate à latere, against his Papal Bull. This Parliament was afterwards adjourned to a further day by reason of the arrival of this Legate and Amanenus Lebretto in England, sent thither at the King's request (as was pretended) about such affairs as concerned the state of Christianity, and the King and kingdom, as this Writ informs us. REX dilecto & fideli suo Thomae Comiti Lancastr. Cum nuper vobis mandaverimus, Claus. 35 E ●. m. 13. dorso. quod in Octabis Sancti Hillarii prox. praeterit. essetis apud Parliamentum, Nobiscum super quibusdam arduis negotiis Nos et statum regni nostri tangentibus, pro quibus venerabilis Pater Dom. Petrus Sabinen. Episcopus Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalis, ad Nos ex parte Domini Summi Pontificis est venturus, ut quem ante Octab. praedict. ad nos venisse credebamus, colloquium habitur. Et idem Cardinalis non erit ad Nos apud Karliol. ante diem Dominicam prox. post mediam Quadragesimae, viz. primam Dominicam in Passione Domini quae jam instat. Vobis mandamus in fide & dilectione quibus nobis tenemini firmiter injungentes, quod dictis die & loco modis omnibus personaliter intersitis, Nobiscum super praemissis havituri colloquium et tractatum, vestrumque Consilium impensuri; Et hoc sub forisfactura omnium quae nobis forisfacere poteritis nullatenus omittatis. Teste Rege apud Lavercost, 22 die Febr. Consimiles literae diriguntur subscriptis, viz. 2. Comitibus, & 24 Baronibus, recorded in the Clause Roll. What care the King took for the honourable reception and entertainment of this Cardinal Legat upon his arrival in England, in all Cities and Counties, when he repaired to him to Carlisle, these Writs to the Mayors, Citizens, and the Commonalties of Canterbury, London, Huntindon, Lincoln, York, and Sheriffs of Cambridge, and his protections granted to him, evidence. REX dilectis sibi Majori, Civibus, Ballivis, & toti Communitati Civitatis Cantuar. Claus. 35 E 1. m. 17. De honoribus Cardinali exhibendis. salutem. Cum venerabilis Pater Dominus Petrus Sabinensis Episcopus, sacrosanctae Romanae Ecclesiae Cardinalis, & amicus noster Charissimus a latere Domini Summi Pontificis missus ad Nos in nuncium jam accedat: Vobis mandamus rogantes, quatinus eidem Domino Cardinali cum ipsum ad Civitatem praedictam venire contigerit, quanto honorabilius et decentius poteritis obviam faciatis, ac eundem Cardinalem et alios de familia sua in dictam Civitatem curialiter admittentes ipsum in exenniis et aliis curialitatibus cum tanto honore quanto poteritis, respiciatis nostri rogaminis interventu, non permittentes quod hominibus dicti Domini Cardinalis dum infra Civitatem praedictam steterint, quoquo modo injuria, molestia, dampnum, impedimentum aliquod seu gravamen, aut quod victualia in eadem Civitate propter adventum dicti Domini Cardinalis ibidem subtrahantur, aut carius vendantur, set quod venditioni habundantius quam consueverunt exponantur, faciatis etiam Domino Cardinali ac hominibus suis habere Cariagium cum inde necesse habuerint, & ab ipsis super hoc fueritis praemuniti. Et praemissa omnia & singula faciatis, prout dilectus & fidelis noster Johannes de Banquell quam deputavimus ad praedictum Dominum Cardinalem ad nos conducendum vobis scire fecerit ex parte nostra, vobis enim exinde scire grates volumus speciales. Teste Rege apud Laurecost 10 die Decembris. Eodem modo scribitur Civibus & Communitati de Roff. Majori, Civibus & Communitati London. Majoribus & Ballivis & Communitatibus Hunt. Linc. Eborum. Baronibus, Ballivis & probis hominibus Portus, quod eidem Cardinali cum ipsum in portu praedicto applicare contigerit, quanto, etc. Upon his intended departure thence, he issued these Writs to like purpose. REX dilectis sibi Majori, Civibus, Ballivis, & toti Communitati Civitatis Eborum salutem. Cum venerabilis Pater Dominus P. Sabinensis Episcopus, sacrosanctae Claus. 35 E 1. m. 12. dorso. De honoribus Card. exhibend. & ipsum decenter conducend. Romanae Ecclesia Cardinalis, & amicus noster charissimus, qui a latere Domini Summi Pontificis missus in nuncium ad nos usque Karliolum nuper venit, jam sit ad partes proprias rediturus; Vobis mandamus rogantes, quatinus eidem Domino Cardinali cum ipsum ad Civitatem praedictam venire contigerit quanto honorabilius et decentius poteritis obviam eatis, ac eundem Cardinalem et alios de familia sua in dictam Civitatem curialiter admittentes; ipsum in exennis et aliis curialitatibus cum tanto honore quanto poteritis, respiciatis nostri rogaminis interventu, non permittentes quod hominibus dicti Domini Cardinalis dum infra Civitatem praedictam steterint, fiant quoquomodo injuria, molestia, dampnum, impedimentum aliquod seu gravamen, aut quod victualia in eadem Civitate propter adventum dicti Domini Cardinalis ibidem subtrahantur, aut carius vendantur, set quod venditioni habundancius quam consueverunt exponantur, faciatis etiam eidem Domino Cardinali ac hominibus suis habere Cariagium cum inde necesse habuerint, et ab ipsis super hoc fueritis praemuniti, & praemissa omnia & singula faciatis, prout dilectus & fidelis noster Johannes de Banquell, quam ad dictum Cardinalem sic ad partes transmarinas redeuntem, dum infra regnum nostrum fuerit conducendum deputavimus vobis scire faciet ex parte nostra. Vobis etiam exinde scire grates volumus speciales. Teste Rege apud Karliolum 16 die Marcii. Eodem modo scribitur subscriptis, viz. Majoribus, Civibus, Ballivis & Communitatibus Civitatum Linc. London. & Cantuar. & Ballivis & Communitatibus de Graham, Staunford, Hunt. Roff. & Dovor. REX dilecto & fideli suo Johanni de Banquell salutem. Cum venerabilis Pater Dominus P. Sabinensis Episcopus, Sacrosanctae Romanae Ecclesiae Cardinalis, & amicus Pat. 35 E 1. m. 42. De ductu pro Cardinal. veniente in Anglia. noster charissimus, a latere Domini Summi Pontificis et sedis Apostolicae, quam intuitu personae ejusdem Cardinalis infra potestatem nostram bolumus honorari, habentesque de vestrae circumspectionis industria fiduciam pleniorem, vos ad dictum Cardinalem ad nos deputamus conducendum. Et ideo vohis mandamus, quod eidem Cardinali cum in regnum nostrum applicuerit, quanto deceutius poteritis occurrentes, ipsum in dictum regnum nostrum ex parte nostra curialiter recipiatis, et ipsum ad nos decenter et honorabiliter conducatis; Non permittentes, quod eidem Cardinali aut hominibus suis à quibuscunque fiant infra idem regnum nostrum injuria, molestia, dampnum, impedimentum aliquod seu gravamen. Mandavimus Vicecomitibus, Majoribus & Ballivis locorum per quae credimus ipsum versus nos venturum, quod victualia in Ballivis suis in magna abundantia venditiani exponi, et dicto Cardinali ac hominibus suis Cariagium cum inde indiguerint habere faciant, prout vos dictis Vicecomitibus, Majoribus & Ballivis ex parte nostra plenius injungetis. Et praemissa omnia & singula item circumspectè & providè faciatis, quod diligentiam vestram possimus merito commendare. In cujus, etc. Teste Rege apud La●recost 10 die Decembris. Upon this Cardinal Legates arrival at Carlisle, what alterations he procured by his flatteries, the Pope's fair promises, and absolution of K. Edward from his Oath to his Nobles, to observe the Charters of Liberties he had granted and confirmed to them, (a most execrable act in the Pope, as † History of Great Britain, p. 661, 662. Speed and others observe, as well as unjust and dishonourable in the King) to the enervating of his Parliaments premised proceedings, Acts against the Popes, this Cardinals, and his other Agents Exactions and Innovations, the Pleas and Records of this Parliament in the Tower, with other Records thus at large relate. * Placita Parl. An. 35 E. 1. See Ryley, p. 383, 384, 385. Post recessum vero Comitum, Baronum, aliorumque Magnatum, & totius Communitatis de Parliamento, Dominus Rex ad requisitionem venerabilis patris Petri Sabines Episcopi Cardinalis tunc ibidem existentis, mandavit Cancellar. per W. Coventr. & Lichf. Episcopum Thesaur. suum, ne hujusmodi Brevia adhu● consignaret. Et idem Rex postea literas subscriptas dictis Cleriois & Procuratoribus ipsius Papae in Anglia comm●rantibus fieri fecit, quae in Cancellar. irrotulantur. REX omnibus Ballivis & fidelibus suis ad quos, etc. Sciatis quod ob reverentiam Sanctissimi in Christo patris Domini C. divina providenti● Ibidem, & Pat. 35 E. 1. m. 10. intus. Pro Nuncils Papae de protectione. Sanctissimi Pontificis Sacrosanctae Romanae Ecclesiae, suscepimus in protectionem et defensionem nostram, necnon sal●um et securum conductum nostrum, dilectos nobis Magistros Willielmum Testa Archid. Draven. in Ecclesia Coven. & Petrum Amalmeni Canonicum de Burdegal. dicti Domini Papae Clericos, et sedis Apostolicae Nuncios, ac Archiepiscopatus Cantuar. Administratores, a sede praedicta specialiter deputatos, ipsorumque Commissar. et Ministros, in eundo per totum regnum nostrum pro negotiis ad Ecclesiam Romanam spectantibus expediendis, ibidem morando, et exinde ad dictam Romanam Ecclesiam redeundo. Et ideo vobis mandamus, quod praedictis Magistris Willielmo & Petro, aut eorum Commissariis seu Ministris, in eundo per regnum nostrum praedictum, pro expeditione negotiorum praedictorum, ibidem morando, et exinde redeundo, sicut praedictum est, non inferatis, seu quantum in vobis est ab aliis inferri permittatis injuriam, molestiam, dampnum, impedimentum aliquod seu gravamen, et si quid eis forisfactum fuerit, id eis sine dilatione fac. emendari. In cujus rei, etc. Teste Rege apud Karliolum 4 die Aprilis, Anno, etc. 35. Per ipsum Regem; without and against the advice of his Council and Parliament. REX omnibus ad quos praesentes literae pervenerint, salutem. Sciatis quod Ibidem, & Pat. 35 E. 1. m. 19 intus. De primis fructibus ad opus Papae capiendis. ob reverentiam sedis Apostolicae, et affectionem quam erga Sanctissimum in Christo patrem Dominum C. divina providentia Summum Pontificem gerimus et habemus, concedimus quantum in nobis est, quod dilecti nobis Magister Willielmus Testa Archid. Axaven. in Ecclesia Coven. & Petrus Amalmeni Canonicus Burdegal. se●is Apostolicae Nuncii, fructus primi a●●i a tempore reservationis inde per Dominum Papam sibi factae, de beneficiis Ecclesiasticis cum cura, et sine cura vacantibus in regno nostro provenientes, asque ad triennium secundum mandatum Apostolicum, non obstantibus quibuscunque Prohibitionibus in Parliamento nostro inde factis. Ita videlicet, quod de fructibus de Abbatibus seu Prioratibus vacantibus in eodem regno provenientibus se nullatenus intromittant, ad opus dicti Domini Summi Pontificis modo debito colligere, custodireque valeant et tenere. Hoc tamen observato, quod pecuniam inde provenientem extra idem regnum praeterquam per viam Cambii, non deferant seu deferri faciant quovis modo sine licentia speciali. In cujus, etc. Teste ut supra. Per ipsum Regem. REX dilectis sibi Magistris Willielmo Testa Archid. Draven. in Ecclesia Coven. Ibidem, & Pat. 35 E. 1. m. 19 intus. Pro Nuncii● Papae & eorum officio in Anglia exercendo. & Petro Amalmeni Canonico Burdegal. sedis Apostolicae Nunciis, salutem. Sciatis, quod ob reverentiam sedis Apostolicae, et affectionem quam erga Sanctissimum in Christo patrem Dominum C. divina providentia Summum Pontificem gerimus et habemus, volumus et concedimus, quod non obstante aliqua Prohibition er parte nostra prius facta, super omnibus quae ad dictum Dominum Papam et Ecclesiam Romanam in regno et aliis terris nostris pertinent, et pertinere debent, utamini de caetero officio vestro, sicut Clerici et Nuncii aliorum Summorum Pontificum dicti Domini Papae praedecessorum prius in Anglia commorantes, officio a sede praedicta ipsis commisso uti consueverunt temporibus retroactis. Ita quod * Nota. non faciatis aliquid seu etiam attemptetis, quod in praejudicium Coronae aut dignitatis nostrae Regiae, seu aliorum fidelium nostrorum cedere valeat quoquo modo. In cujus, etc. Teste Rege apud Karliolum 4 die Februarii. Per ipsum Regem. REX dilectis sibi Magistris Willielmo Testa, etc. sedis Apostolicae Nunciis, Ibidem, & Pat. 35 E. 1. m. 19 intus. Pro Papa. et Administratoribus Archiepiscopatus Cantuar. a sede praedicta specialiter deputatis, salutem. Sciatis, quod ob affectionem quam erga Dominum C. divina providentia Summum Pontificem gerimus et habemus, concedimus vobis, quod totam pecuniam ad Romanam Ecclesiam rationabiliter spectantem, per vos infra regnum nostrum collectam, tradendo cam Mercatoribus infra idem regnum, possitis per viam Cambii dicto Domino Summo Pontifici destinare. Ita quod monetam aliquam de Cuneo nostro, seu Argentum aliquod in massa extra idem regnum minime deferatis, seu per alios deferri aliqualiter faciatis. Teste ut supra. Per ipsum Regem. The King likewise so far divested himself of his unquestionable ancient Royal and gainful Prerogative, to gratify and enrich this Pope, (who complied with his designs) as to grant the custody of all the profits of the Archbishopric of Canterbury seized into his hands, to these two Roman Harpies, by the Pope's appointment, by this Patent. REX dilecto & fideli suo Humfrido de Waledon, custodi suo Archiepiscopatus Cantuar. salutem. Licet nuper vobis commiserimus Archiepiscopatum praedictum Pat. 35 E. 1. m. 20. intus. De Archiepiscopatu Cant. liberand. Procuratoribus Papae. cum pertin. quem ex certis causis capi fecimus in manum nostram, custodiendum quamdiu nobis placuerit: Ita quod de exitibus inde provenientibus nobis responderetis ad Scaccarium nostrum, prout in literis nostris patentibus vobis inde confectis plenius continetur. Ad requisitionem tamen Sanctissimi in Christo patris Domini Clementis divina providentia Summi Pontificis; Vobis mandamus, quod Archiepiscopatum praedictum cum pertin. una cum omnibus exitibus inde perceptis a tempore captionis ejusdem in manum nostram, dilectis nobis Magistris Willielmo Testa Archidiacono Aranen. in Ecclesia Coven. & Petro Amalmeni Canonico Burdegal. Clericis et Administratoribus Archiepiscopatus praedicti, per dictum Dominum Summum Pontificem deputatis, vel eorum alteri integre liberetis, custodiendum ad opus ipsius Domini Summi Pontificis, prout ipsis per eundem Dominum Summum Pontificem plentus est injunctum. Teste Rege apud Karliolum 26 die Marcii. Per ipsum Regem nunciante Thesaurario. He likewise issued these three Writs, for the Pope's Legate to collect and levy his Procurations, and that as well in Ireland as England, (the main design of his Legation.) REX Venerabilibus patribus Archiepiscopis, Episcopis, & Officialibus, ac Collectoribus Procurationum venerabilis patris P. Sabinensis Episcopi, sedis Pat. 35 E. 1. m. 15. i●tus. Pro Sabinensi Episcopo Cardinal●, de Procurationibus suis colligendis Apostolicae Nuncii in Anglia, salutem. Sciatis, quod cum dictus Cardinalis pro reformatione et completione pacis inter Nos et Regem Franciae ineundae et firmandae, ac communi commode regni nostri nobis nuper in Angliam per Dominum Summum Ponti●●cem fuerit destinatus, volumus quod idem Cardinalis omnes et singulas Procurationes suas percipiat et habeat in regno nostro praedicto, juxta formam et effectum literarum Apostolicarum sibi super perceptione Procurationum hujusmodi directarum, et quod idem Cardinalis vobis omnibus et singulis ut diligentiam et laborem quos poteritis adhibeatis ad dictas Procurationes integre juxta formam praedictam, levandas et colligendas, ac sibi celeriter liberandas, quodque nullus vestrum eum impediat in hac parte firmiter injungere valeat et mandare. Vos igitur in praemissis taliter habeatis, quod prae●atus Cardinalis praesens mandatum nostrum sibi sentiat profuturum, quodque de vobis non habeat materiam conquerendi. Teste Rege apud Karliolum 4. die Maii. REX dilectis sibi Collectoribus Procurationum venerabilis patris P. Sabinen. Episcopi, sedis Apostolicae Nuncii, in Coventr. & Ly●chfield. Dioc. constitutis, Ibid. m. 2. intus Pro Episco●o Sabinensi Cardinali. salutem. Cum nuper concesserimus praefato Cardinali, quod ipse omnes et singulas Procurationes suas percipia● et habeat in regno nostro, jurta formam et effectum literarum Apostolicarum sibi super perceptione Proc●rationum hujusmodi directarum, prout in literis nostris patentibus Archiepiscopis, Episcopis, Offic. et vobis ac caeteris dictarum Procurationum in dicto regno nostro Collectoribus inde directis plenius continetur. Volumus et concedimus, quod inspectis literis nostris praedictis dictas Procurationes in Dioc. praedicta, juxta vim et effectum literarum earundem, ad opus dicti Cardinal●s colligatis et levetis, non obstant●bus quibuscunque mandatis nostris contrariis, si quae forsitan vobis direximus in hac parte. In cujus, etc. Teste Rege apud Caldecotes 28 die Junii. REX Venerabili in Christo patri Th. eadem gratia Ymelacen. Episc. Canc. suo, & dilectis & fidelibus suis Johanni Wogan Justice. suo Hiberniae, & Richardo de Ibid. m. 15. In ceduls. Bereford Thesaur. suo de Scaccario Dublin. & omnibus Ballivis & fidelibus suis in Hibernia ad quos praesentes literae pervenerint, salutem. Cum venerabilis pater Dominus P. Sabinensis Episcopus, sedis Apostolicae Nuncius, pro reformatione et completione pacis inter Nos et Regem Franciae ineundae et firmandae nuper in Anglia ad nos missus certos Procuratores suos, ad Procurationes suas in partibus Hiberniae sibi debitas, prout in literis Apostolicis plenius continetur, colligendas et levandas ad partes illas jam transmittat. Vobis mandamus, quod dictis Procuratoribus consulentes sitis et auxiliantes in praemissis, ipsisque salvum et securum conductum, si necesse fuerit, ad pecuniam de dictis Procurationibus provenientem usque in Angliam deferendam, sumptibus suis habere faciatis, cum per ipsos debite fueritis requisiti, ut pecunia illa exinde per viam Cambii ad partes deferri valeat transmarinis. Cumque intellexerimus, quod quaedam injuriae et transgressione Procuratoribus dicti Cardinalis in illis partibus sint illatae: Vobis injungimus firmiter & mandamus, quod si quid eis injuriatum inveneritis, id eis faciatis sine morae dispendio debitè emendari; Non permittentes, quantum in vobis est, quod aliqua injuria seu molestia Procuratoribus ipsis ab aliquibus inferatur. Teste Rege apud Karliolum 4 die Maii. Per breve de Private Sigillo. Yet withal he issued this Writ to prohibit him to exact any Procurations from his Free-Chappels, as he endeavoured. REX Collectoribus Procurationum venerabilis patris P. Sabinensis Episcopi, Claus. 35 E. 1. m. 11. dorso. De Procurationibus de liberis Capellis Regis non petendis. Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalis, salutem. Cum libera Capella nostra Sancti Martini Magni London. sicut et caeterae liberae Capellae nostrae, ab omni jurisoictione ordinar. necnon et ab omnibus Exactionibus, Contributionibus et Procurationibus quibuscunque fit exempta, libera penitus et immunis, vos, sicut accepimus a dilectis nobis in Christo Decano et Capitulo Capellae nostrae praedictae, Procurationes ad opus praedicti Cardinalis exigitis, et ipsos ad Procurationem eandem solvendam graviter compellitis, in nostri et ipsius liberae Capellae nostrae praejudicium manifestum: Nos igitur attendentes super hoc nobis et Regiae nostrae dignitati posse de facili derogari, nisi citius in hac parte apponamus remedium opportunum. Vobis mandamus firmiter inhibentes, ne a praefatis Decano et Capitulo hujusmodi Procurationes, vel alias Exactiones in nostri et dictae Capellae nostrae praejudicium aliqualiter exigere praesumatis, per quod oporteat nos manum ad hoc apponere graviorem. Teste Rege apud Karliolum 28 die Marcii. The King likewise to gratify and endear this Cardinal to him, besides his Procurations, granted him an Annual Pension during his life of 50 Marks a year, out of his Exchequer, by these Patents. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Attendentes grata et laudabilia obsequia Pat. 35 E. 1. m. 8. intus. Pro Episcopo Sabinensi de pensione sibi data. per venerabilem patrem P. Episcopum Sabinensem, Sacrosanctae Romanae Ecclesiae Cardinalem, nobis et regno nostro ante haec tempora multipliciter et imposterum impendenda, eidem Cardinali Quinquaginta Marcas singulis annis ad totam vitam suam, ad Seacearium nostrum in festo Sancti Michaelis nomine pensionis percipiend. duximus concedendas. In cujus, etc. Teste Rege apud Karliolum 27 die Junii. Per ipsum Regem nunciante Thesaur. REX Thesaur. & Camerariis suis, salutem. Liberate de Thesauro nostro Liberate Anno 35 E. 1. m. 2. Pro P. Sabin. Episcopo. venerabili patri P. Sabinensi Episcopo, Sacrosanctae Romanae Ecclesiae Cardinali, Quinquaginta Marcas pro termino Sancti Michaelis proximo futuri, de illis Quinquaginta Marcis quas eidem Cardinali concessimus singulis annis ad totam vitam suam, ad Scaccarium nostrum in festo Sancti Michaelis nomine pensionis percipiend. Teste Rege apud Caldecotes 29 die Junii. Per ipsum Regem nunciante Thesaur. * Placita Parl. An. 35 E. 1. See Ryley, p. 384, 385. Praetextu quarum literarum praefati Clerici Domini Papae non habentes respectum ad Prohibitiones eis inde in dicto Parliamento factas, ad omnia praedicta extorsiones et gravamina facienda reverterunt; et quia dicti Clerici postea occasione Prohibitionum illarum per plures de regno impediti fuerunt. quo minus extorsiones suas et gravamina sicut prius facere possent: Et idem Clerici in Concilio Domini Regis apud Westm. ad festum Sanctae Trinitatis proximo sequen. quasdam petitiones super impedimento eis facto porrexerunt et protulerunt coram Consilio ibidem literas suas supradictas. Et quia compertum fuit per easdem, quod Dominus Rex nichil revocavit de praedicta Ordinatione facta in Parliamento, nec aliquid eisdem Clericis concessit per literas praedictas, nist quod primos fructus Ecclesiarum vacantium, quantum in Rege fuit colligere possint et habere, et super hoc quod nichil facerent, nec attemptarent, quod cederet in praejudicium Coronae seu dignitatis Regiae, aut aliorum fidelium Regis, et quod singula gravamina praedicta in praejudicium Regis, et aliorum fidelium suorum cedunt, de mandato Domini Regis tune apud Karliol. existentis: Concordatum fuit in eodem Concilio, quod praefati Clerici nulla de gravaminibus praedictis facerent, nec primos fructus Ecclesiarum de patronatu Regis, pro eo quod in praejudicium Regis Coronae cederet, nec aliorum haberent. Intelligentibus autem dictis Clericis de concordia hujusmodi petitiones suas ulterius in Consilio prosequi seu ibidem ad responsionem earundem habenda accedere noluerunt. Ideoque ordinata fuit et facta eisdem Prohibitio subtus scripta. REX Magistris W. Testa & Petro Amalmeni, salutem. Cum vos quasdam petitiones coram nobis in Consilio nostro exhibueritis ad quas respondere nondum deliberatum existit, et vos ut dicitur, aliqua prosequamini praejudicialia nobis, Coronae et dignitati nostrae Regiae, necnon et Proceribus, Magnatibus, ac populo regni nostri hujusmodi deliberatione pendente: Vobis mandamus firmiter inhibentes, ne quicquam quod in nostrae Regiae dignitatis laesionem, seu Procerum, aut populi dicti regni praejudicium cedere poterit quoquo modo per vos vel per alios aliqualiter attemptetis, seu etiam faciatis attemptari. Teste Rege apud Karliolum 27 die Junii, Anno 35. Ista Prohibitio eis liberata fuit per manus Majoris, Aldermannorum, & Vicecom. London. Postea vero antequam de ulteriori remedio, si dicti Clerici contra Prohibitionem illam venire praesumpsissent posset provideri, Dominus Rex extremum clausit diem, per quod ulterius inde nichil actum erat. The Pope's Legate having thus obtained the Popes and his own ends, in suspending, or countermanding the Writs and Acts against the Pope's Provisions, First-fruits, and other Exactions promoted by William de Testa, in filling his purse with new excessive Procurations from the Clergy and Religious persons in England and Ireland, and gained an annual Pension during his life, without doing the least good to the King, Kingdom or Christianity, resolving to depate from England procured these Patents of Protection, and honourable reception in all Cities, Places in his return, as he received at his arrival, and progress to the King at Karlisle, though he continued in England till after the King's decease and funeral. REX dilecto & fideli suo Johanni de Banquell, salutem. Cum venerabilis pater Dominus P. Sabinen. Episcopus, Sacrosanctae Romanae Ecclesiae Cardinalis, & amicus Pat 35 E. 1. m. 23. intus. De conductu pro Cardinal. redeu●te ad partes transmarinas. noster charissimus, qui a latere Domini Summi Pontificis missus in Nuncium ad nos usque Karliolum nuper venit, jam sit ad partes proprias rediturus: Nos corditer affectantes dictum Dominum Cardinalem, tam ob reverentiam dicti Summi Pontificis et sedis Apostolicae, quam intuitu personae ejusdem Cardinalis infra regnum et potestatem nostram decenter per nos et nostros fideles singulos honorari; habentesque de vestrae circumspectionis industria fiduciam pleniorem, vos ad dictum Cardinalem sic ad partes transmarinas redeuntem dum infra regnum nostrum fuerit deputavimus conducendum. Et ideo vobis mandamus, quod ipsum Dominum Cardinalem dum infra dictum regnum nostrum sic fuerit quanto decentius et honorabilius poteritis conducatis, non permittentes quod eidem Cardinali aut hominibus suis a quibuscunque fiant injuria, molestia, dampnum, impedimentum aliquod seu gravamen. Mand. Vic. Majoribus & Ballivis locorum per quae credimus ipsum versus partes dictas rediturum, quod victualia in Ballivis suis in magna habundantia venditioni exponi, & dicto Cardinali ac hominibus suis cariagium cum inde indiguerint habere faciant, prout vos dictis Vic. Majoribus & Ballivis ex parte nostra plenius injungetis; Et praemissa omnia & ungula ita circumspectè & providè faciatis, quod diligentiam vestram possimus merito commendare. In cujus, etc. Teste Rege apud Karliolum 16 die Marcii. REX Vic. Kanc. salutem. Praecipimus tibi, quod cum venerabilis pater Pat. 35 E. 1. m. 5 intus. Pro Episcopo Sabinensi Cardinali. Sabinen. Episcopus, Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalis, partibus Cantuar. appropinquaverit, ad transfretand. occurras ei & comiteris eum usque Dovor. et de exitibus Ballivae tuae ipsius passagium acquietes, et nos tibi inde in compoto tuo ad Scaccarium nostrum debitam allocationem habere faciemus. Et hoc nullo modo omittas. Teste Rege apud Karl. 3 die Julii. Per ipsum Regem. Anno eodem, the King to gratify and reward this Cardinal Legate at his seeming departure hence, issued these Writs to his Chancellor to confer the first Church or Prebendary in his gift of the value of 300 Marks a year or upwards upon him, or several Livings or Prebendaries amounting to that value, if none of so great a value became void, and to present or collate him thereunto, as this Writ and Memorandum assures us. EDward par la grace de Dieu Roy Dengleterre, Seigneur Dirlaunde, & Ducs Ex bundela Brevium & Literarum An. 35 E. 1. in Turri Lond. Daquitaine, all honurable pere en Dieu R. par la meisme grace Evesque de Londres nostre Chancellier, saluz. Por ce que nous avoms grantez all honurable pere en Dieu Thomas par la meisme grace du Title de Seinte Sabine Prestre Cardenal, que nous li purveroms de la premere Eglise ou provende qe se voidera de nostre donoison, et que soit purement de lay patronage, jusques a la value de trois centzes marcs, ou la entour, vous mandoms que vous facez diligeaument espier quant nule tiele Eglise ou provende se voidera de nostre doneison, et au plus tost que vous purrez saver nule tiele Eglise ou provende vacant de la dite value de nostre doneison, et de lay patronage sicome est avandit, facez ent fair letters de presentment, ou de collation souz nostre grant seal en due form au dit Cardenal, si que nous peussoms estre quites vers li de nostre grant avantdit. Et sil aviegne per avienture que cest grant ne peust estre acompli en une Eglise ou provende, nous voloms qil soit acompli en deux, ou trois Eglises ou provendes de lay patronage que aveignent a la value susdite, issint que cesti nostre grant ne soit delaez per nul autre mandement. Et meismes les lettres de presentement ou de collation facez liverer a li ou a son procurateur on cele pertie. Don souz nostre prive seal a Cardoill le 26 jour Dav●rill, l'an de nostre regne 35. MEmorandum quod Dominus Rex per breve de privato sigillo suo de data Claus. 35 E. 1. m. 8. dorso. De magno sigillo liberato R. London. Episcopo. apud Karliolum 26 die Aprilis, anno regni sui tricesimo quinto, mandavit venerabili patri R. London. Episcopo Cancellario suo, quod ipse diligenter faceret explorari quando aliqua Ecclesia seu Praebenda de donatione Regis, quae esset pure de laico patronatu Regis valoris trescentarum marcarum vel circiter vacaret. Et quam cito idem Cancellarius scire poterit aliquam talem Ecclesiam vel Praebendam vacare, faciat inde literas de praesentatione seu collatione sub magno sigillo Regis in forma debita, pro venerabili patre Thoma Titulo Sanctae Sabinae Presbytero Cardinali: Et si contingat quod dicta concessio Regis compleri non possit in una Ecclesia, vel in una Praebenda, Rex vult, quod compleatur in duabus vel tribus Ecclesiis seu Praebendis de laico patronatu Regis, ut dictum est, quae attingant ad valorem supradictum. Ita quod praedicta concessio Regis non differatur per aliquod aliud mandatum Regis. Moreover the King at this Legates request, respited the Oath of Fealty due to him from the Archbishop of Rhoan by reason of his Temporalties in England, and commanded the Temporalties to be restored to his Proctor before he had taken his Oath of Fealty to the King, notwithstanding a Debt charged on them by the Kings Writ to a third person, which the King engaged to pay, as these Records inform us. REX dilecto & fideli suo Waltero de Gloucestria Escaetori suo ultra Trentam, Claus. 35. E. 1. m. 7. Pro B. Archiepisc. Rothomag. salutem. Quia ad instantiam venerabilis patris P. Sabinensis Episcopi, Sacrosanctae Romanae Ecclesiae Cardinalis, dedimus respectum venerabili patri B. Archiepiscopo Rothomagensi, usque ad festum Pentecostes prox. futur. & ab eodem festo usque in unum annum proximo sequentem completum, de fidelitate sua quam nobis facere tenetur, de terris et tenementis quae de nobis tenet infra regnum nostrum, et quae per mortem praedecessoris sui capta sunt in manum nostram: Vobis mandamus, quod omnes terras & tenementa in Balliva vestra, quae occasione mortis praedecessoris praedicti Archiepiscopi cepistis in manum nostram, Galfrido Columbel Clerico & Attornato ipsius Archiepiscopi sine dilatione liberetis, nomine ejusdem Archiepiscopi custodiend. Ita quod idem Archiepiscopus in fine dicti anni ad nos accedat, fidelitatem suam nobis facturus pro terris & tenementis supradictis. Teste Rege apud Karliolum primo die Aprilis. Per ipsum Regem. Eodem modo mandatum est Richardo Oysel Escaetori citra Trentam. Teste Rege ut supra. REX dilecto sibi Magistro Johanni Jeroun, salutem. Cum nuper ad instantiam Pat. 35 E. 1. m. 1 intus. Pro Archiepis. Rothomag. venerabilis patris P. Sabinensis Episcopi, Sacrosanctae Romanae Ecclesiae Cardinalis, dederimus respectum venerabili patri B. Archiepiscopo Rothomagen. usque ad festum Pentecostes proximo futurum, & ab eodem festo usque in unum annum proximo sequentem completum, de fidelitate sua quam nobis facere tenetur, de terris et tenementis quae de nobis tenet infra regnum nostrum, et quae per mortem praedecessoris sui capta sunt in manum nostram: Et mandaverimus dilecto & fideli nostro Richardo Oysell Escaetori nostro citra Trentam, quod omnes terras & tenementa in Balliva sua, quae occasione mortis praedecessoris praedicti Archiepiscopi cepit in manum nostram, Galfrido Columbell Clerico & Attornato ipsius Archiepiscopi sine dilatione liberaret, nomine ejusdem Archiepiscopi custodiend. Ita quod idem Archiepiscopus in fine dicti anni ad nos accederet, fidelitatem suam nobis facturus pro terris et tenementis supradictis. Ac idem Escaetor nobis significaverit, quod dictum mandatum nostrum juxta tenorem ejusdem exequi non valebat, pro eo quod terras & tenementas praedicta diu est vobis praetextu cujusdam brevis sub sigillo Scaccarii nostri sibi super hoc directi liberavit, tenend. quamdiu nobis placeret, reddendo inde nobis per annum quinquaginta marcas, prout in transcripto brevis praedicti quod dictus Escaetor noster sub sigillo suo nobis misit plenius continetur. Vobis mandamus, quod terras & tenementas praedicta vobis ex parte nostra sic commissa, praefa●o Galfrido sine dilatione liberetis custodiend. in forma supradicta. Volumus enim vos de praedictis quinquaginta marcis, ex nunc ad dictum Scaccarium nostrum prout justum fuerit exonerari. Teste Rege apud Karliolum 16 die Aprilis. In a Bundle of Writs of Privy Seal in the White Tower, I found this Writ of the King to his Chancellor, to translate a French Letter therein mentioned into Latin; and send it to the Pope under the Great Seal, to thank him for his vigilancy to send this Legate to him into England, though his deportment here demerited no such thanks from the Church, Clergy or Kingdom. EDward par la grace de Dieu Roy Dengleterre, Seigneur Dirlaunde, & Ducs In Bundela Brevium de Privato sigillo An. 35 E. 1. in Turri London. Daquitaine, a nostre chier Clerk William de Hamelton nostre Chauncellier, saluz. Nous vous enveoms deuz ces lettres une note escrite en Franceis dunes letters, que nous voloms enveer a nostre chier pere le Pape, & vous mandoms que meisme la note facez translater en Latyn, en bone & covenable form, & sealer de nostre grant seal, & liverer as porteurs de ces lettres par les porter avant a nostre pere avantdit. Don souz nostre prive seal a Laurecost le 3 jour de Janever, l'an de nostre regne 35. AU Pape, par le Roy. Tresseint peer, nous av●ns bien entenduz per voz letters, Ibidem. les queles vous nous enveastes per les porteurs de cestes, comment vous avez enveez vers nous, Sire Pierres Lespaignol Cardenal, & Monsieur Amaneu Seigneur de Lebret, pur aucunes busoignes touchantzes le commun profit de la Christiente, et l'estat de nostre Roiaume, & faisons savoir a vestre Seintete que grant temps avant que voz dites lettres nous vindrent, aniens nous enveez a vous noz letters pur meismes les busoignes, les queux lettres nous entendons que vous soient despiecea venues, et mertions cherement a vestre Seintete de ce que vous none enveez tieuz messages, qui nous ont este et sont si especiaur, et meesment d● dit Cardenal, le quel nous entendons qui d●it especialment amer Edward nostre chier filz qui est d● sank Despaigne, de quel pais meisme le Cardenal est. Par quoi tresseint pere nous sums moult leez de la venue de voz ditz messages. He likewise commanded his chancellor to write and send other Letters to the Pope in his name, on the behalf of Duncan de Fyf, for to dispense with a marriage within the degrees of consanguinity. EDward par la grace de Dieu Roy Dengleterre, Seigneur Dirlaunde, & Ducs In eadem Bundela. Daquitaine, a nostre chier Clerk William de Hamelton nostre Chancellier, saluz. Nous vous mandons que vous facez fair letters souz nostre grant seal the priere, en bone & especiale form all nostre treschier pere le Pape, que por le bien de pees & por l'amour de nous il pleise a sa Seintete dispensers matremoyne see puisse faire entre * See here p. 1157. Duncan de Fyf & Marie de Monthermer, nient contrestant qil see appertienont en degre de parente ou diffinite defenduz quant a contract de matremoyne. Et facez faire autres lettres de priere a Sire Pierres de Columpne Cardenal, quill vueille avancer cele busoigne devers nostre dit pere le Pape en la meilleure manere qe il porra por l'amour de nous. Et meismes les letters ensi faites facez liverer au portour de cestes letters, & les porter avant selonc ce que li est enjoygnt. Dat souz nostre prive seal a Laurecost le 12 jour d' October, l'an de nostre regne 35. The King also sent this Letter to the Pope, for his Dispensation for another Favourite of his to marry one within the prohibited degrees of consanguinity, made a matter only to gain money to the Pope, not of conscience in that age. PApae Rex, devota pedum oscula beatorum. Attendentes obsequia utilia & accepta Claus. 35 E. 1. m. 9 dorso. Pro Poncio Domino de Castellione. quae dilectus & fidelis noster Poncius Dominus de Castellione nobis laudabiliter hactenus impendit, status ipsius & suorum commodum & honorem non indignè inducimur procurare, sperantesque quod solita vestra benignitas illos amplioris favoris gratia prosequatur quorum obsequiosa promptitudo penes nos exuberat, & quibus morum honestas & generis nobilitas suffragantur. Ideoque cum super matrimonio inter Poncium filium dicti Poneii, & Johannam de Peregore contrahendo, jam ut intelleximus habitus sit tractatus, iidem Poncius filius Poncii & Johanna, pro eo quod in gradu consanguinitatis prohibito se attingunt, absque sedis Apostolicae gratia nequeunt matrimonialiter copulari, Sanctitati vestrae devotis precibus supplicamus, quatinus ut praefatus Poncius dictam Johannam ducere valeat in uxorem, prout vestra decreverit paternitas reverenda, nostrorum interventu rogaminum dispensare dignemini graciose. Dat. apud Karli●lum 26 die Aprilis. Per breve de privato sigillo. The King this year commanded his chancellor to write a Letter to the Pope and some Cardinals, in the best form he could, for the canonisation of Robert Grosthead Bishop of Lincoln, in pursuance of that he writ to the Pope the † See here p. 1134, 1135. year before for that purpose. EDward par la grace de Dieu Roy Dengleterre, etc. all honurable pere en Dieu In Bundela Brevium de privato sigillo An. 35 E. 1. in Turri London. R. par la meisme grace Evesque de Londres nostre Chancellier, saluz. Come le honurable pere en Dieu Levesque de Nicole & le Chapitre de Leglise de meisme le lieu, soient enpurchaceant devers nostre pere le Pape le canonizement de saint Robert Grosseteste jadis Evesque de Nicole. Nous eantz la busoigne de dit canonizement moult a cuer, et destrantz que ele se face all honour de Dieu et de Roberti Grosserest Canonizatio. Seinte Eglise, et du dit corpse saint ausint, vous mandoms que vous facez fair letters de nostre grant seal en bone form, et especiale a nostre dit pere le Pape, enpriant a grant devotion come il affiert pur tien corpse seiut, pur qui Dieu ad monster grantzes miracles, quill vueille le canonizement du dit corpse saint granter et fair. Et facez ausint fair autres lettres de nostre dit seal en bone form & especiale deeper nous a Sire Reymon del Gout neveuz nostre dit pere le Pape, a Sire Pierres Lespaynel, & a Sire Thomas de Jorz Cardenaux de la Seinte Eglise de Rome, enpriant que a la busoigne du dit canonizement, avancer et exploiter ils mettent tote l'aide et le bon consail quill porront, pur l'onur de Dieu, de Seinte Eglise, et de dit corpse saint, et ausint pur amour de nous; les queles letters facez fair, & deliverer a celi qi la busoigne suyra devers vous, au plus tost que vous porrez en bone manere. Don souz nostre prive seal a Cardoill le 6 jour de Mey, ●an de nostre regne 35. Anno 35 E. 1. I found no fewer than 15. Prohibitions among the Bundles of Writs of that year in the White Tower, brought at the Suits of the King, or persons injured, for holding and prosecuting Pleas in Court Christian, for Chattels and Debts, not belonging to them, against the King's Prohibitions, to the hurt of his Crown and Royal Dignity: A breviate whereof I shall only present you with. EDwardus Dei gratiae Rex Angliae, etc. Vic. Ebor. etc. Si Petrus Fraunkeleyn & Agn. uxor ejus, etc. pone, etc. Magistr. Gudricum de Eborum, Magistr. Bundelae Brevium in Turri London. An. 35 E. 1. Franciscum de Taytan, & Nicholaum de Cl●rc, quare tennerunt placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem nostram: Pone etiam, etc. Henr. de Derby Capellanum, & Gregorium le Chapelayn de Akum, quare secu●i sunt idem placitum in eadem Curia, contra Prohibitionem nostram, etc. Teste meipso apud Lauretost 4 die Januarii, Anno regni nostri 35. Vic. Lanc. Si Simon de Tayllur, etc. pone Magistr. Henricum de Stowe, etc. quare tennit (consimile) placitum, etc. Pone etiam Robertum Marmyoun Personam Ecclesiae de Wyntringham, quare secutus est idem placitum, etc. Teste me●pso apud Karliolum 28 die Maii, An. r. n. 35. Vic. Devon. Si Philippus Lovecock de Tyverton, etc. Pone, etc. Nicholaum Mayon, quare secutus est (consimile) placitum. Teste meipso apud Lauretost 22 die Novembr. An. r. n. 35. Vic. Cornub. Si Willielmus de Roscadan, etc. Pone Magistr. Robertum de Powerinam, quare tennit (consimile) placitum, etc. Pone etiam, etc. David Vicarium Ecclesiae de Menstre, quare secutus est idem placitum, etc. Teste meipso apud Lauretost 22 die Novembr. An. r. n. 35. Vic. Berks, etc. Si Matill. Bygod, etc. Pone, etc. Jacobum de Bokyngham, quare tenuit (consimile) placitum, etc. Pone etiam, etc. Willielmum Bygod, etc. quare secutus est idem placitum, etc. Teste ut supra 22 die Novembr. with an alias, Teste ibidem 26 die Novembr. Vic. Somerset. etc. Si Richardus de Sancta Barba, etc. pone, etc. Abbatem Glaston. etc. quare tenuit (consimile) placitum, etc. Pone etiam, etc. Muriellam Pastrel, etc. quare secuta est idem placitum, etc. Teste ut supra 25 die Novembr. Vic. Berks, etc. Si Reginaldus de Bradeburn, Swaynus de Mettley, Johannes le Whelere, Andraeas le Whelere, & Johannes le Horspath, etc. pone, etc. Magistr. Radulphum de la Mere, & Petrum Rokekyn de Walyngford, etc. ostensuri, quare secuti sunt (consimile) placitum, etc. Teste ut supra 26 die Novembr. Vic. Devon. etc. Si Nicholaus de Kirkham, Willielmus de Ferrariis, Richardus Lamberton, Guido le Bret, & Richardus le Tayllur, etc. pone, etc. Magistr. Johannem de Brenton, etc. quare tenuit (consimile) placitum, etc. Pone etiam, etc. Walterum de Ferrariis Personam Ecclesiae de Byor, etc. quare secutus est idem placitum, etc. Teste meipso (qua supra) 20 die Decembr. Vic. Devon. etc. Si Johannes de Alre, & Petrus Wych, etc. pone, etc. Magistr. Willielmum de Kilkenny, etc. quare tenuit (consimile) placitum, etc. Pone etiam, etc. Margeriam filiam Eustachii le Barum, etc. quare secuta est idem placitum, etc. Teste ut supra 20 die Decembr. Vic. Leycestr. etc. Si Walterus le Palmer de Melton, etc. pone, etc. Magistr. Thomam de Nassington, etc. quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis, etc. contra Prohibitionem nostram. Pone etiam Gilbertum Chery, etc. quare secutus est idem placitum in eadem Curia, contra Prohibitionem nostram, etc. Teste meipso apud Lauretost 22 die Decembr. Anno regni nostri tricesimo quinto. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. Vic. Ebor. etc. Pone, etc. Rogerum de In eadem Bundela. Leslerton, ostensur. quare cum placita de catallis et debitis in regno nostro quae non sunt de Testamento del Matrimonio, ad Coronam et dignitatem nostram specialiter pertineant, idem Rogerus, etc. secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis Abbatis de Beland, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, in lae●●onem Coronae et dignitatis nostrae, et contra Prohibitionem nostram. Test● meipso apud Karl. 17 die Marcii, An. r. n. 35. Rex, etc. Venerabili in Christo patri W. Archiepiscopo Ebor. etc. quod venire faciatis, etc. Johannem le Franceys Clericum vestrum, ad respondend. tam Nobis quam Abbati de Salleye, etc. quare cum placita, etc. (ut supra) tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis Abbatis de Salleye, quae non sunt de Testamento, etc. Teste R. de Hengham apud Westm. 12 die Maii, An. r. n. 35. Vic. Ebor. etc. Pone, etc. Walterum fill. Roberti Tote de Mapelton, etc. quare cum placita, etc. (ut supra) secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis Prioris de Bridlington, quae non sunt, etc. Teste meipso apud Karliol. 8 die Junii, An. r. n. 35. Vic. Suff. etc. Pone, etc. Willielmum Oleteyn de Layfeld, & Johannem Fysks, etc. quare cum, etc. (ut supra) secuti s●nt placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis Philip. de Thorpe Personae medi●tatis Ecclesiae de Fresyngfeld, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, in laesionem Coronae et dignitatis nostrae, et contra Prohibitionem nostram, etc. Teste meipso apud Lauretost 8 die Decembr. Anno regni nostri tricesimo quinto. To these I shall subjoin this memorable Writ the same year. REX Vic. Ebor. salutem. Dissimulare non possumus sicuti nec debemus, Claus. 35 E. 1. m. ●0 do●●o. Pro Rege & Waltero de ●edewind Clerico. quin impugnatores juris nostri Regii, ad cujus conservationem vinculo juramenti astricti suntus faciamus prout convenit castigare. Cum igitur dilectus Clericus noster Walterus de Bedewynd possessionem Thesaurariae in Ecclesia beati Petri Ebor. virtute collationis nostrae sibi inde pleno jure nostro factae, et per considerationem nostrae Curiae sit adeptus, nosque pro eo quod intelleximus jam de novo, quod quidem jura dictae Coronae nostrae, necnon et judicia in Curia nostra reddita enervare praesumentes, Commissiones per quas idem Clericus noster super possessione sua Thesaurariae praedictae posset de facili turbari, judicibus Ecclesiasticis fieri precurarunt, inhibuerimus per literas nostras patentes omnibus et singulis personis Ecclesiasticis in quacunque dignitate vel ●fficio constitutis, ne praetextu alicujus Commissionis eis vel eorum alicui per quemcunque factae vel faciendae super Thesauraria praedicta, seu aliquibus ad ●am pertinentibus, quicquam nobis inconsultis facere praesumant, per quod dictus Clericus noster super possessione sua Thesaurariae praedictae, seu aliquorum ad eandem spectantium indebite perturbari, aut juri Coronae nostrae in aliquo valeat derogari: Tibi praecipimus, quod si quem in Balliva tua inveneris, qui post inhibitionem hujusmodi ex parte nostra sibi factum, virtute alicujus Commissionis per quemcunque sibi factae vel faciendae quicquam nobis incon●ultis attemptaverit, per quod dictus Clericus noster super possessione sua praedicta indebite turbari, aut juri Coronae nostrae praedictae in aliquo valeat derogari, tunc ipsum arestes et in prisona nostra salvo custodias quousque aliud a nobis inde habueris in mandatis. Et hoc nullo modo omittas. Teste Rege apud Karliolum 10 die Marcii. Per breve de privato sigillo. Thus as the Pope, his Legates, Nuntioes, Agents usurped upon the Rights and Prerogatives of the Crown, and Subjects Liberties on the one hand, so on the other hand our Archbishops, Bishops, Archdeacon's, Officials, and Ecclesiastical Courts, from the first to the very last year of this King's reign, perpetually encroached, usurped upon the Temporal Jurisdiction, Crown, Dignity, Courts, and his Subjects Liberties, notwithstanding all Regal Prohibitions, Attachments, Informations, and Suits against them, in highest contempt of his Sovereign Authority, Jurisdiction, Parliaments, Council, Courts, Judges, by holding Pleas of Chattels, Debts, Trespasses, Advowsons' of Churches, Chapels, Lay-fees, and other causes peculiar to his Crown and Dignity; frequently Excommunicating his Officers and Subjects who brought Prohibitions to restrain their Usurpations, and Imprisoning them upon Capias Excommunicatums, on purpose to vex, discourage, or disable them to prosecute their just Actions against them, for these their disloyal Usurpations on the King's Crown and Royalties, against their Oaths and Allegiance to this their Sovereign Lord. Such incorrigible Pests, grievances and Nuisances were they both to the King and Subjects in that age, and in most preceding and succeeding generations, as these and the premised Records abundantly evidence, beyond contradiction. With what armed Lay-force and violence some Clergymen than kept possession of Prebendaries and Houses thereunto belonging, against the King's Clerks, in affront of his Royal Authority and Title, and how the King proceeded against them thereupon, this Writ and the Return thereof will inform us. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae; Vic. Huntingd. salutem. Cum nuper dederimus & concesserimus dilecto Clerico Ex Bundela Brevium An. 35 E. 1. in Turri Lond. nostro Magistro Johanni de Cadamo Praebendam de Leghton Manner. in Ecclesia beatae Mariae Lincoln. vacantem, & ad nostram donationem spectantem, ratione Episcopatus Lincoln. nuper vacantis, & in manu nostra tunc existentis: Habendum cum suis juribus & pertinentiis quibuscunque: & venerabili patri Johanni Episcopo ejusdem loci mandaverimus, quod praefatum Clericum nostrum ad dictam Praebendam admitteret, stallumque in Choro & locum in Capitulo ratione dictae Praebendae assignaret eidem. Ac idem Episcopus, Decanusque & Capitulum ejusdem Ecclesiae ipsum Clericum nostrum ad Praebendam illam admiserint, & stallum in Choro locumque in Capitulo sibi assignaverint, prout ad ipsos ex officii sui debito pertinebat, Magister Philippus de Barton, Radulphus fill. Clementis de Leghton, Willielmus de Reygate, & Richardus le Messager, aggregata sibi ingenti multitudine malefactorum, et pacis nostrae perturbatorum, mansum Praebendae praedictae apud Leghton Manner. vi et armis ingressi, et effectum donationis et concessionis nostrarum praedictarum enervare pro viribus machinantes, mansum illud cum pertin. praefato Johanni deforciant et detinent occupatum, et ipsum Johannem quo minus possessionem ejusdem mansi cum pertin. juxta donationem et concessionem nostras praedictas, et vim admissionis praedictae nancisci possit ut deberet impediunt minus just, in nostri contemptum, et juris nostri Regii derogationem manifestam, et dicti Johannis dampnum non modicum, ac contra pacem nostram. Et quia hujusmodi contemptum et injuriam sustinere ●olumus nec d●bemus, praesertim cum ad defensionem et tuitionem jurium nostrorum regiorum, ne per aliquorum usurpationes depereant vel aliqualiter subtrahantur, juramenti vinculo astringamur; Tibi praecipimus, quod per sacramentum proborum & legalium hominum de Balliva tua per quos rei veritas melius sciri poterit, diligenter inquiras de nominibus malefactorum praedictorum, qui una cum praedictis Philippo, Radulpho, Willielmo & Richardo, praedicta contemptum, injuriam, relistentiam & impedimentum fecerunt & faciunt, & praefatos Philippum, Radulphum, Willielmum & Richardum, ac omnes alios quos inde per Inquisitionem illam culpabiles inveniri contigerit attachies, ita quod eos habeas coram nobis à die Sancti Johannis Baptistae in 15. dies ubicunque tunc fuerimus in Anglia, ad respondendum nobis de praemissis, & ad faciendum & recipiendum quod Curia nostra consideraverit in hac parte. Et habeas ibi nomina malefactorum illorum & hoc breve. Teste meipso apud Karliolum 10 die Junii, anno regni nostri 35. Dorso. Inveni per Inquis. quam per tenorem hujus brevis fieri feci, quod Radulphus fill. Clementis del Leghton, Willielmus de Reygate, Richardus le Messager, & Johannes le Provost, per praeceptum Magistri Philippi de Barton deforciaverunt & detinuerunt Magistro Johanni de Cadamo mansum de Leghton Manner. occupatum, quo min●s idem Magister Johannes possessionem ejusdem mansi nancisci potuit, ut deberet; Et a●●●ch●●vi Radulphum fill. Clementis, Richardum le Messager, & Johann●m le Provost, quorum corpora vobis mitto per portitorem brevis praesentis. Caeteri non fuerunt inventi in Balliva mea. There being a cause long pending in Parliament, concerning the Advowson of the Church of Brugeford, the King willing to put a speedy period thereunto in the Parliament at Karlisle, issued this Writ to Bonifacius de Salariis to repair to that Parliament with all his Evidences, thereto defend the Kings and his own right thereunto. REX dilecto sibi Bonifacio de Salariis, salutem. Quia quoddam negotium per venerabilem patrem W. Archiepiscopum Ebor. per petitionem praesentibus Claus. 35 E. 1. m. 6. dorso. De veniendo coram Rege pro advocatione de Briggford. interclusum, in Parliamento nostro apud Karliolum, & petitiones consimiles in aliis Parliamentis nostris per praedecessores suos, necnon & negotium dilecti & fidelis nostri Rogeri le Brabanzon, super jura patronatus Ecclesiae de Briggford coram nobis et Consilio nostro proposita multo tempora agitata dilationem ceperunt diutinam. Nos ne negotia illa diutius ob periculà quae ex hujusmodi dilatione imminere manifestè noscuntur pendant ulterius indecisa; volentes ut nunc saltem fine debito terminentur, ad quod praesentia vestra requiritur specialiter in hac parte: Vobis mandamus, quod in crastino Sancti Gregorii Papae coram nobis et Consilio nostro sitis per vos vel alium sufficienter instructum apud Karliolam, ostensuri, si quid pro jure nostro, ac etiam statu vestro, quo ad contenta in petitionibus praedictorum Archiepiscopi & Rogeri habeatis quare ad finalem expeditionem praedictorum negotiorum minimè fuerit procedendum; deferentes seu mittentes evidentias universas quas invenieritis vel habueritis in praemissis. Et habeas ibi tunc hoc breve. Teste Rege apud Laurecost 8 die Februarii. There being a controversy between the Archbishop of York, the Archdeacon of Nottingham, and Bonifacius de Salariis, concerning their Ecclesiastical Jurisdiction over his and their Churches. the King by his Prerogative referred the examination thereof to two of his Justices by a Jury, and not to any Spiritual Court or Persons, by this Patent. REX dilectis & fidelibus suis Edmundo de Eyncurt, Willielmo de Bereford, & Adae Pat. 35 E. 1. m. 5. dorso. Pro W. Archiepiscopo Ebor. de Middleton, salutem. Suâ nobis venerabilis pater W. Ebor. Archiepiscopus petitione coram nobis et Consilio nostro exhibita supplicavit, ut cum ipse in Ecclesiis de Ludham, Estmarkham, Westmarkham, Wheteley, Harworth, Estbriggford & Walesby, suae Dioc. tanquam Parochialibus et curatis institutiones et destitutiones habere, et alias jurisdictionem ordinariam exercere debeat in eisdem, ejusque praedecessores Archiepiscopi Ebor. suis temporibus, necnon Decani et Capitulum ejusdem loci temporibus vacationum sedis Archiepiscopatus illius usque ad tempus quo Capellam de Tikehill Bonifacio de Salariis hujusmodi institutiones et destitutiones in Ecclesiis praedictis habere et omn●modam jurisdictionem exercere consueverint, ac Rectores et Vicarii Ecclesiarum praedictarum ad Ecclesias illas et Vicarias per praedecessores suos praedictos dicta sede existente plena, et per dictos Decanos et Capitulum vacant sede illa semper hactenus usque ad tempus collationis nostrae praedictae adm●ssi fuerint, & in possessionem earundem per Archidiaconos Notingh. & non per alium de mandato Archiepiscoporum praedictorum inducti. Ac etiam iidem Archid. visitationes et alias jurisdictiones Archidiaconales usque ad tempus collationis praedictae exercuerint in Ecclesiis et Vicariis supradictis. A quo quidem tempore idem Archiepiscopus & quidam de praedecessoribus suis praedictis, necnon Archidiac. Notingh. super hujusmodi institutionibus & destitutionibus, ac aliis Jurisdictionibus ordinariis ibidem exercendis fuerant, & adhuc sint per praefatum Bonifacium praetextu collationis nostrae praedictae indebitè impediti; velimus ei inde facere debitum & festinum justitiae complementum. Nos igitur super praemissis volentes plenius certiorari, et praefato Archiepiscopo quod justum fuerit fieri in hac parte, assignavimus vos tres, & duos vestrum quos praesentes esse contigerit, ad inquirendum per sacramentum proborum et legalium hominum de Com. Not. per quos rei veritas melius sciri poterit, in praesentia praefati Bonifacii si interesse voluerit, quam per Vic. nostrum Com. praedicti super hoc mandavimus praemuniri, utrum aliqui Archiepiscopi Ebor. suis temporibus, seu dicti Decanus et Capitulum temporibus vacationum sedis praedictae in praedictis Ecclesiis et Vicariis tanquam locorum illorum ordinarii institutiones vel destitutiones aliquas habuerint, seu ipsi aut Archidiaconi praedicti aliquam jurisdictionem ordinariam exercere consueverint in e●sdem, sicut praedictum est, necne? et si sic, tunc qui Archiepiscopi, et qui Archidiaconi, et quo tempore, et cujusmodi jurisdictionem exercuerint? et qualiter, et quo modo, et si quis vel qui eorum fuerit vel fuerint impeditus vel impediti▪ tunc quis vel qui, et per quem vel per quos, et ex qua causa, et a quo tempore, et per quos Rectores et Vicarii Ecclesiarum praedictarum ante dictam collationem praefato Bonifacio per nos factam, ingressum in eisdem Ecclesiis et Vicariis habuerunt, et qualiter? et quo modo? Et ideo vobis mandamus, quod ad certos diem & locum quos vos tres, vel duo vestrum ad hoc provideritis super praemissis omnibus & eorum circumstantiis diligentem faciatis inquisitionem, & eam distinctè & apertè factam nobis sub sigillis vestris & sigillis eorum, per quos facta fuerit mittas, & hoc breve. Ita quod ea habeamus coram nobis à die Sancti Michaelis in 15. dies ubicunque tunc fuerimus in Anglia. Mandavimus enim praefato Vic. quod ad certos diem & locum quos vos tres vel duo vestrum ei scire facietis venire faciat coram vobis tribus vel duobus vestrum tot & tales probos & legales homines de Balliva sua, per quos rei veritas in praemissis melius sciri poterit & inquiri. In cujus, etc. Teste Rege apud Caldecotes 28 die Junii. The Abbot of Bilegh prosecuting a suit for Tithes of a Parish Church appropriated to the Abbey, by virtue of the Pope's Letter, against the Prior of Pritwell, who obtained a Prohibition to the Pope's Delegates upon a false suggestion, that the Tithes sued for exceeded the fourth part of the Advouson, which was certified to be untrue by the B●shop of London, in whose Diocese the Church was; the King thereupon issued this Writ, authorising them to proceed in this Suit, notwithstanding the former Prohibition to them. REX Abbati de Waltham, & Prioribus Sancti Trinitatis, & Sancti Bartholomai London. & eorum Commissariis, salutem. Cum nuper ad prosecutionem Claus. 35 E. 1. m. 6. dorso. Pro Abbate de Bilegh. Abbatis de Bilegh personae Ecclesiae de Magna Wakering London. Dioc. nobis suggerentis, se virtute quarundam literarum Apostolicarum, implacitasse Priorem de Pritwell coram vobis in Cucia Christianitatis de quibusdam decimis infra limites Parochialis Ecclesiae suae praedictae per praefatum Priorem asportatis, et eidem Abbati injust detentis; vosque praetextu cujusdam Prohibitionis nostrae ad suggestionem praedicti Prioris falso asserentis, se tenere quartam partem Ecclesiae praedictae de advocatione sua praedicta, cum Ecclesia illa non sit, nec aliquo tempore fuit in plures aut diversas partes seu personatus diversos devisa, in Curia nostra impetratae et vobis porrectae in placito praedicto procedere jamdiu supersedisse, in ipsius Abbatis dispendium non modicum et gravamen. Mandaverimus venerabili patri R. Episcopo London. quod nos super praemissis, utrum videlicet Ecclesia praedicta sit & hucusque fuerit integrè unius Rectoris vel Personae, seu in plures Rectorias aut Personatus divisa necne, distinctè & apertè redderit certiores. Et idem Episcopus ad mandatum nostrum jam per literas suas nos certificaverit, memoratam Ecclesiam fuisse & esse unius Rectoris, & none in plures Rectorias seu Personatus divisam, & quoth Abbas & Conventus de Bilegh ipsam à magno tempore in proprios usus integrè tenuerunt, & adhuc tenent in praesenti: Nolentes ipsum Abbatem à prosecutione juris sui per hujusmodi breve in Curia nostra surreptitiè impetratum ulterius impediri. Vobis mandamus, quod non obstante Prohibitione nostra praedicta in placito praedicto prout justum fuerit procedatis. Teste Rege apud Karliolum 18 die Junii. King Edgar having granted Lands, Rents, and the Church of Landeho in Cornwall, to the Canons of Plympton, for the maintenance of two Canons to celebrate Divine Service there, maintain a Chantry, and distribute Alms to poor people, pilgrims and strangers; which Alms and Services were intermitted, substracted, and the Lands and Church by the Bishop and Chapter of Exeter, with the consent and confirmation of King Henry the 2. settled on the Prior of Plympton, and the Canons discharged of the said Divine Service and Alms; for which the Justice's Itinerant ordered the Prior to be distrained. The King thereupon by his Ecclesiastical Prerogative discharged the Prior and Canons from the same, and ordained a Canon and Vicar in the said Church, to perform the Divine Service and Alms, by this Patent. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod cum nuper in Curia nostra coram dilectis & fidelibus nostris Johanne de Berewyk & sociis suis Justice, nostris Pat. 35 E. 1. m. 14 intus. Pro Priore de Plympton. ultimo Itinerantibus in Com. Cornub. praesentatum fuisset, quod quidam bonae memoriae Edgarus quondam Rex Angl. praedecessor noster, dedit Canonicis de Plympton duas carucatas terrae, centum solidatas redditus cum pertin. in Landeho, & Ecclesiam ejusdem Villae, pro sustentatione duorum Canonicorum ad divina ibidem celebranda, & eleemosinam pauperibus erogandam, & pro peregrinis & aliis hospitandis, pro anima dicti Regis & successorum suorum; & quod hujusmodi celebratio & eleemosinarum erogatio à tempore donationis praedictae ibidem factae fuerunt usque ad principium quindecim annorum dictum Iter Justiciariorum nostrorum praedictorum praecedentium, quae celebratio et eleemosinarum exogalio praedictae subtractae fuerunt; ac Prior dicti Prioratus de Plympton in dicta Curia nostra coram praefatis Justiciariis nostris, super subtractione hujusmodi allocutus asseruerit, quod quidam Willielmus quondam Exon. Episcopus, de assensu Capituli sui Exon. dedit Ecclesiam praedictam cuidam G. tunc Priori de Plympton, & Caronicis ejusdem loci; & quod dictus Prior & praedecessores sui, per donum dicti Episcopi, & confirmationem celebris memoriae Domini H. quondam Regis Angl. proavi nostri, praedictos terram, redditum & Ecclesiam tenuerunt absque celebratione divinorum, eleemosinarum elargatione, seu peregrinorum hospitatione inde faciendis. Cumque per Inquisitionem in dicta Curia nostra coram praefatis Justiciariis nostris de praemissis captam, in quam dictus Prior se posuit, compertum fuisset, quod quidam— praedecessor praedicti Prioris habuit praedictos terram, redditum & Ecclesiam de dono praedicti Regis Edgari, pro Cantaria eleemosinis & hospitalitate sustentandis in forma supradicta, & quod eaedem Cantaria eleemosinae & hospitalitates à tempore donationis praedictae per praedecessores dicti Prioris sustentatae fuerunt, quousque subtractae extiterant, ut est dictum; per quod dicta Curia nostra consideravit, quod praedictae Cantaria eleemosinae et hospitalitas sustentarentur, et quod Prior praedictus ad haec distringeretur, sicut per recordum & processum coram praefatis Justiciariis nostris inde habita, quae coram nobis venire fecimus est compertum. Nos licet Prior & Canonici praedicti ad sustentationem dictorum duorum Canonicorum, eleemosinarum erogationem & hospitalitatem juxta considerationem Curiae nostrae praedictae teneantur: Attendentes nichilominus cultum divinum adeo honeste et congrue per Presbyteros seculares, quam per Religiosos extra Conventum in loco privato commorantes posse exerceri, et sustentari. Ad requisitionem dictorum Prioris & Canonicorum volumus & concedimus pro nob●s & haeredibus nostris, quantum in nobis est, quod praedicti Prior & Canonici, & eorum successores de caetero habeant ad dictam Ecclesiam de Landeho unum Vicarium et unum Capellanum seculares, divina ibidem celebraturos, et eleemosinarum erogationem et hospitalitatem nomine dictorum Prioris et Canonicorum pro terra, redditu et Ecclesia praedictis facturos imperpetuum. Nolentes quod iidem Prior & Canonici, vel successores sui ad aliquos Canonicos seu alios ultra dictos Vicarium & Capellanum in dicta Ecclesia de Landeho ad praedicta pietatis opera exercenda, sicut praedictum est, inveniendos de caetero teneantur, aut per nos vel haeredes nostros, Justice. Escaetores, Vicecomites, aut alios Ballivos seu Ministros nostros quoscunque ad hoc aliqualiter compellantur. In cujus, etc. Teste Rege apud Karliolum 26 die Martii. Per Petitionem de Consilio. A clear evidence of the King's Ecclesiastical Sovereignty, to cause Lands, Rents, and Churches granted to religious and charitable uses, to be employed accordingly when substracted, revive the uses when discontinued, to alter the original settlement for a more convenient, and force the persons entrusted to perform the designed services, as he saw just cause. The King this year by his Sovereign Ecclesiastical Authority, granted the Advowsons' of two Churches whereof he was Patron, to the Priory of Laurecost, with power to appropriate them for ever thereunto, when they should fall void; which grant although he at their request writ to the Pope to confirm, yet this his Patent was sufficient in Law to effect it, without the Pope's confirmation or privity. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod ob devotinem specialem quam erga beatam Mariam Magdalenae gerimus & habemus, necnon & ad Pat. 35 E. 1. m. 25. intus. Pro Priore de Laurecost. relevationem status Prioratus de Laurecost, qui in honorem ejusdem Sanctae in Marchia regni nostri Angliae & terrae nostrae Scotiae fundatus existit, & qui per combuftionem domorum & depredationem bonorum ejusdem Prioratus per Scotos nuper inimicos & rebels nostros, ac etiam per diutinam moram, quam in Prioratu praedicto nuper fecimus dum adversa corporis valetudine detinebamur depauperatus est multipliciter & depressus, dedimus et concessimus dilectis nobis in Christo Priori & Conventui Prioratus praedicti, Advocationes Eccleslarum de Mitford in Comitatu Northumbria, & de Carlaton in Comitatu Cumbria, quae sunt de Patronatu nostro; habend. & tenend. eisdem Priori & Conventui & successoribus suis imperpetuum. Et concessimus eis pro nobis et haeredibus nostris, quod ipsi Ecclesias illas sibi et successoribus suis in proprios usus imperpetuum possidendas, appropriare et eas sic appropriatas tenere possint sibi et successoribus suis praedictis imperpetuum, sine occasione vel impedimento nostri vel haeredum nostrorum, justic. Escaetorum, Vicecomitum, aut aliorum Eallivorum seu Ministrorum nostrorum quorumcungue. In cujus, etc. Teste Rege apud Karliolum 17 die Marcii. Per ipsum Regem nunciante W. Coventr. & Litchf. Episcopo. To which I shall subjoin these following Writs of like nature, for appropriating Churches. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis, quod per finem quem dilectus Pat. 35 E. 1. m. 6. intus. Pro Priore de Bridelington. nobis in Christo Prior de Bridelington fecit nobiscum coram Thesaur. & Barombus nostris de Scaccario, concessimus et licentiam dedimus pro nobis et haeredibus nostris, quantum in nobis est, eidem Priori et Conventui ejusdem loci, quod ipsi Ecclesiam de Gousle sui patronatus & Lincoln. Dioc. sibi appropriare et in proprios usus tenere possint sibi et successoribus suis imperpetuum, sine occasione vel impedimento nostri vel haeredum nostrorum, Justiciar. Escaetorum, Vicecom. Ballivorum, aut aliorum Ministrorum nostrorum quorumcunque. In cujus, etc. Teste Rege apud Karliolum 16 die Junii. Per finem 100 l. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis, quod pardonavimus dilectis Ibidem. Pro Abbate de Tynterne. nobis in Christo Abbati & Conventui de Tynterna transgressionem quam fecerunt, appropriando sibi et successoribus suis Ecclesiam de Halvergate N●rwicen. Dioc. quae est de advocatione sua propria, post publicationem statuti nostri de terris & tenementis ad Manum mortuam non ponendis editi, et eam in proprios usus tenendo, nostra super hoc licentia non optenta. Et concessimus eisdem Abbati & Conventui pro nobis & haeredibus nostris, quantum in nobis est, quod ipsi Ecclesiam praedictam sie appropriatam sibi et successoribus suis praedictis retinere, et in proprios usus habere possint imperpetuum, fine occasione vel impedimento nostri, vel haeredum nostrorum, Justice. Escaetor. Vicecom. aut aliorum Ballivorum seu Ministrorum nostrorum quorumcunque. In cujus, etc. Teste Rege apud Karliolum. Per Thesaur. quia aliàs fecit finem per centum marcas pro ista pardonatione, & quibusdam Chartis confirmandis. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis, quod ob devotionem quam Ibid. m. 17. Pro Priore beatae Mariae de Karliolo. erga gloriosam Virginem Mariam, & reliquias beati Thomae Martyris, & aliorum Sanctorum in Ecclesia beatae Mariae Karlioli existentes gerimus & habemus, necnon in relevationem oppressionum & dampnorum quae dilecti nobis in Christo Prior & Conventus ejusdem loci per invasiones & combustiones Scotorum inimicorum & rebellium nostrorum hactenus sustinuerunt, dedimus eis et concessimus pro nobis et haeredibus nostris, quantum in nobis est, advocationem Ecclesiae de Soureby Karliolensis Dioc. in Com. Cumbr. Ita quod idem Prior & Conventus Ecclesiam illam cum eam vacare contigerit, sibi in proprios usus possidendam appropriare, et eam appropriatam tenere possint sibi et successoribus suis imperpetuum, ●ine occasione vel impedimento nostri vel haeredum nostrorum, Justice. Escaetor. Vic. aut aliorum Ballivorum seu Ministrorum nostrorum quorumcunque, statuto nostro de terris & ten. ad manum mortuam non ponendis edito non obstante. In cujus, etc. Teste Rege apud Karl. 4 die Aprilis. ROY au Dean & au Chapitre de Hereford, saluz. Come nous vous eons' plusors Bundela Brevium de Privato Sigillo in Turri London. An. 35 E. 1. foiz avant ces hours requis que vous vousissiez grant tant come en vous feust l'apropriation de l'Eglise de Lyndrugg de la Diocise de Hereford, as propres oeps du Priour & du Covent de Wyrecestre, a la quele apropriation l'Evesque de Hereford sest assentuz tant come en li est; & nous eons cele busoigne especialment a cuer, si desirous moult que elle se feist. Vous priont derechief, que a la dite apropriation voeillez bonement assentir pur amour de nous, & ensi confermer cele busoigne per voz letters overtes qil ne demoerge my en vous qe nostre desir ne soit acompliz en cele party. Don, etc. EDward par la grace de Dieu Roy Dengleterre, Seigneur Dirlande, & Ducs Ibidem. Daquitaine, all honurable pere en Dieu R. par la meisme grace Evesque de Londres nostre chancellor, saluz. Por ce que l'Evesque de Hereford ad grante a nostre priere que le Priour & le Covent de Wyncestre peussent approprier et tenir en propres oeps a eux et a lor successors l'Eglise de Lyndrugg, en la Diocise de Hereford, si tossed come meisme l'Eglise voidera par cession ou par mort de la person; vous mandoms que vous facez fair letters de nostre grant seal a nostre pere le Pape en especiale form, enpriant quill li pleise cele appropriation confermer por regard de charite et de nostre priere. Et facez fair ausint lettres de nostre dit seal escrites a frere Thomas Jorz Cardenal de la Seinte Eglise de Rome, enpriant que entour lesploit de la dite busoigne il met tot le bon consail quill porra. Et nous vous enveioms cy dedenz enclose une note escrite en Franceys au Chapitre de Hereford, lafoy quele nous voloms que vous facez translater en Latin en bone form, & sealer de nostre grant seal, & envoier au dit Chapitre par aucun Clerk de nostre Chancellerie suffisant qui soit charge desuire cele busoigne deeper nous verse l'Evesque & le Chapitre avantditz. Don souz nostre prive seal a Cardoill le 24 jour de May, l'an de nostre regne 35. EDward par la grace de Dieu Roy Dengleterre, Seigneur Dirlande, & Ducs Ibidem. Daquitaine, all honurable pere en Dieu R. par la meisme grace Evesque de Londres nostre chancellor, saluz. Come pur la devotion que nous avons a saint Wolstan de Wyrecestre eons grantez & donez congie tant come en nous est, a noz chiers en Dieu Prior & Covent de Wyrecestre quil peussent approprier a eux l'Eglise de Lyndrugg, de la Diocise de Hereford, lafoy quele est de lavoieson des ditz Prior & Covent, si tossed come elle voidera per la mort ou per le resignement de celi qui la tient ore, a aver & tenir en propres oeps a eux & a lor successors a touse jours, pur encrestre lor Covent de trois Moignes, & pur trover deus Cierges perpetuelment ardantzes devant lefiertre du dit corpse saint: Vous mandoms que a meismes ceux Priour & Covent de cest nostre grant & congee facez aver letters souz nostre grant seal en due forms, quites du fee de meisme le seal que a nous en appartient. Don souz nostre prive seal a Cardoill le 24 jour de May, l'an de nostre regne 35. The King ordered by this Writ of Privy Seal, the grace and pension he was by virtue of his Royal Prerogative to receive from the Abbot of Merton by reason of his new creation, to one of his Clerks. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, venerabili Ex Bundela Brevium de privato figillo An. 35 E. 1. in Christo patri R. eadem gratia London. Episcopo Cancellario nostro, salutem. Quia gratiam uni de Clericis nostris ratione novae creationis fratris Willielmi de Brokesborn in Priorem Monasterii beatae Mariae de Merton devitam, dilecto Clerico nostro Rogero de Sheffeld durimus concedendam: Vobis mandamus, quod eidem Rogero literas sub magno sigillo nostro dicto Priori & ejusdem loci Conventui dirigendas inde habere in forma debita faciatis. Dat. sub privato sigillo nostro apud Karl. 23 die Maii, anno regni nostri 35. What priority of preferments and promotions to Benefices the King granted by his Queen's mediation to one of his Clerks, this Patent will inform us. REX omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis quod ad instantiam Margaretae Pat. 35 E. 1. m. 25. intus. Pro William. de Bevercote Cancellar. Scotiae. Reginae Angliae Consortis nostrae charissinae, necnon & ob grata & laudabilia obsequia quae dilectus Clericus noster Willielmus de Bevercote Cancellarius noster Scotiae nobis à longis temporibus utiliter impendit, & adhuc jugiter impendere non desistit, volumus & concedimus quod idem Willielmus in assecutione Ecclesiarum seu Praebendarum infra regnum nostrum Angl. ad nostram praesentationem seu collationem spectantium omnibus aliis praeferatur, quousque ipse beneficium seu beneficia Ecclesiastica cum cura vel sine cura ad valentiam centum librarum per annum, ad praesentationem seu collationem nostram in Anglia fuerit assecutus. In cujus, etc. Teste Rege apud Karl. 20 die Marcii. Per ipsum Regem nunc. W. Coventr. & Lichf. Episc. The King out of his piety issued this Writ to the Freers' Predicants, desiring their fervent prayers to God for his blessing upon himself, his Queen, Children, Kingdom, and Affairs. REX dilectis sibi in Christo Magistro ordinis Fratrum Praedicatorum, ac diffinitoribus & fratribus universis in generali Capitulo suo apud Argentem in Claus. 35 E. 1. m. 17 dorso. De orando pro Rege & Regina, ac eorum liberis. Alemannia in festo Pentecostes proximo futur. conventuris, salutem & spiritu sancto dirigi in agendis. Inter caetera quae fructum salutis repromittere credimus hoc praecipue in spei nostri fulcimentum accedit, quod nos assiduarum deprecationum justorum fulti praefidio divinam propitiationem facilius prosequemur. De vobis itaque ut nostram ac Reginae Consortis nostrae liberorumque nostrorum salutem, necnon statum prosperum regni nostri, et expeditionem felicem negotiorum nobis incumbentium hiis diebus zelemini, plenam in Domino fiduciam optinentes, devotionem vestram affectuosè requirimus & rogamus, quatinus apud illum qui est vera salus, et qui temporalitatis et perpetuae felicitatis tribuit largitatem, (not to Saints or Angels) Nos, Reginam Consortem nostram, et liberos nostros, ac statum Regni nostri devotae supplicationis studio commendetis, ipsius clementiam qui mensurae termino non artatur suppliciter exorantes, ut sic regnum temporale regere, negotiaque nostra praedicta expeditioni felici per suae subventionis dexteram mancipare possimus, quod hoc ad laudem sui nominis, & ad nostrum regnique nostri commodum cedere valeat & honorem, quodque nos post supremum vitae nostrae exitum, in regno coelesti partem haereditariam assequamur. Dat. apud Laurecost primo die Decembris. K. Edward upon the death of his daughter Joan Countess of Gloucester, issued these ensuing Writs to all his Bishops, and other Religious persons, Clergymen, within their Dioceses to chant public and private Masses, and make other Prayers for her soul. EDward par la grace de Dieu Roy Dengleterre, Seigneur Dirlande, & Ducs Daquitaine, all honurable pere en Dieu R. par la meisme grace Evesque de Bundela Brevium de Privato Sigillo An. 35 E. 1. in Turri London. Londres nostre Chancellier, saluz. Come Johanne nostre chiere fille que fu Contesse de Gloucestre soit a Dieu commandee, vous mandoms que per letters de nostre grant seal facez mander en bone form & covenable a touse Prelatz ausi bien Ercevesque & Evesques, come a Abbez & Priours, & as Chapitres des Eglises Cathedrales & Collegieles, & as Universites, & as Freres des Ordres de Precheurs & de Meneurs, & as autres Religious de nostre royalme, qil facent fair erequys et chauter messes sollempnement, et autres privees messes, et autres oreisons enpant especialment por * l'alme. l'arme de nostre fille avantdite. Et meismes l●s letters facez liverer a nostre chier Clerk William de Thorntost por enveer as lieux as queux elles serront escrites sicome nous li avous mandez per noz letters. Don souz nostre prive seal a Cardoill le primer jour de Averill, l'an de nostre regne 35. REX venerabili in Christo Patri R. eadem gratia Episcopo London. salutem. Cum opus pium & apud Deum meritorium (as that blind age deemed it) Claus. 35 E 1. m. 9 corso. De orando pro anima Johanne quondam Comitissae Glouc. filiae Regis. censeatur pro defunctis exorare, ut à peccatorum nex●bus facilius liberentur; Deusque omnium conditor, dispositor et creator Johannem quondam Comitissam Gloucestr. & Hereford. filiam nostram carissimam ad se ab hoc seculo prout sibi placuit evocaverit, quod vobis non sine cordis amaritudine nunciamus; Vobis mandamus rogantes, quatinus animam praefatae filiae nostrae à singulis Religiosis et aliis personis Ecclesiasticis subditis vestris per totam Civitatem & Diocesim vestras per Missarum sollempnium decantaciones et alia opera pia faciatis Altissimo specialiter commendari. T. Rege apud Karl. 6 die Maii. Eodem modo scribitur to his other Bishops. What Protections the King granted to those employed in his service in the Court of Rome, and to their servants, wi●h power to make Attorneys, these Records will inform us. THomas de Berkele qui in obsequium Regis per praeceptum Regis profecturus Pat 35 E 1. m 7. vel 8. intus. De Protection●. est ad Curiam Romanam, habet literas Regis de protectione, usque ad festum Omnium Sanctorum prox. futurum duraturas, cum clausula volumus, et exceptis, sine illa clausula & eciam querel. Pres. etc. Teste Rege apud Karliolum 27 die Junii. Per breve de Privato Sigillo. MAuricius de Berkele, Willielmus de Wauton, & Willielmus de Gamage, qui cum praefato Thoma in obsequium Regis, etc. profecturi sunt ad Curiam supradictam, Ibidem. habent consimiles literas Regis de protectione. T. R. ut supra. Per testimonium praefatae Thomae. AR●aldus de Cantilupo Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalis, Decanus Ecclesiae Ibid. m 13. intus. De Attoinato. Sancti Pauli London, qui de licencia Regis in partibus transmarinis moratur. habet literas Regis de General. Attorn. sub nominibus Gregorii de Falguariis & Visiani de Blancrafort Clericorum in Anglia, duraturas per triennium Pres. etc. T. R. apud Karl. 16 die Maii. The King employing the Bishop of Worcester this year to the Court of Rome, he had this Writ to make Attorneys during his absence to prosecute his affairs. W. Wygorn. Episcopus, qui in obsequium Regis per praeceptum Regis profecturus Pat. 35 E. 1. m. 4 vel 5. intus. De Attorn. est ad Curiam Romanam, habet literas Regis de Attorn. sub nominibus Magistri Johannis de Caleys & Ricardi de Bikerton, durat. usque ad festum Omnium Sanctorum prox. futur. etc. Teste Rege apud Karliolum 27 die Junii. Dupp. REX dilecto & fideli suo Henrico de Cobham, Constabulario Castri sui Dovor. Memb. 6 intus. Pro W. Episcopo Wygorn. & Custodi Quinque Portuum, salutem. Cum mittimus venerabilem Patrem W. Wygorn. Episcopum, & dilectum & fidelem nostrum Thomam de Garkelley in nuncium nostrum ad Curiam Romanam. Vobis mandamus, quod eisdem Episcopo & Thomae pro se & familiis, ac equis, hernesiis suis in Portu nostro Dovorr. festinum et securum Passagium habere faciatis, ipsum Episcopum & Thomam, cum familiis, equis & hernesiis suis ibidem absque impedimento transfretare permittentes, Statuto nostro de Moneta seu Argenti in massa extra regnum nostrum non ducend. non obstante, Teste Rege apud Karliolum 28 die Junii. The King writing to the Company of Florentine Merchants and Usurers, who farmed his Customs, to furnish his Ambassadors sent to the Pope's Court with one thousand pounds sterling, which o●hers delayed to pay them; he thereupon sent them this Patent to allow it to them in their Account of the Customs, which they had in their hands. REX dilectis Mercatoribus suis Emerico de Friscobald & sociis suis Mercatoribus de Societate Friscobaldorum de Florentia, salutem. Cum nuper Venerabiles Pat. 35 E 1. m. 17. dorso. Pro Mercatotoribus de Societate Friscobaldo●um de Florentia. Patres Walterum Coventr. & Lychf. & Willielm. Wygorn. Episcopos, ac dilectos et fideles nostros Henr. de Lacie Com. Lincoln. Hugonem le Despenser, Ottonem de Grandissono, & Amanenum Dominum le Bretto, & quosdam alios nuncios nostros ad Dominum Summum Pontificem usque Lugdunum pro arduis negotiis Nos tangentibus transmittentes, injunxerimus vobis, quod vobis de pecunia provideritis unde nobis tam pro expeditione negotiorum nostrorum praedictorum, quam pro expensis nunciorum eorundem servitium facere possetis: Ac vos pro servitio hujusmodi nobis faciendo Mercatoribus de Societate Pullicum & Rembertinorum de Florentia mille libras sterlingorum recipiendas in Curia Romana liberaveritis, iidemque Mercatores vobis ibidem solvere distulerunt summam pecuniae supradictam; volentes ut erga Mercatores recuperare possitis pecuniam antedictam, concedimus vobis pro nobis et haeredibus nostris, quod cum nos praefatis Mercatoribus de Societate Pullicum & Rembertinorum in mille libris sterlingorum per nostras patentes Literas teneamur; vos pro illis mille libris quas ipsis ut praemittitur liberastis, mille libras de exitibus Custumae nostrae Lanarum, Coriorum & Pellium Lanutarum in manibus vestris ex commissione nostra existentes provenientibus, recipiatis ad opus vestrum. Et nos vos inde in compoto vestro ad Scaccarium nostrum de exitibus praedictis allocationem habere faciemus. Et recipiatis à dictis Mercatoribus de Societate Pullicum & Rembertinorum Literas nostras praedictas, et Literas ipsorum de acquietancia solutionem dictae pecuniae testificantes. In cujus, etc. Teste Rege apud Karliolum 4 die Aprilis. Per ipsum Regem nunc. Thesaur. The King issued this Writ for payment of monies borrowed from the Merchants of Florence out of the Dimes granted him by Pope Boniface from the Clergy of Ireland. REX dilecto Clerico suo Ricardo de Bereford Thes. suo Hibern. salutem. Cum teneamur Matthaeo Clarissimi, Gerardo Hugonis, & sociis suis Mercatoribus Claus. 35 E 1. m. 16. intus. Pro Mercatoribus de Societate Spinorum de Florencia. de Societate Spinorum de Florencia in quingentis et quinquaginta marcis sterlingorum quae eis aretro sunt de mille matcis in quibus eis tenebamur de mutuo, quod iidem Mercatores bonae memoriae Waltero de Wynterburn Sacrosanctae Romanae Ecclesiae nuper Presbytero Cardinali, de mandato nostro fecerunt, et de quibus mille marcis praedicti Mercatores quadringentas et quinquaginta marcas in Hibernia de denar. provenientibus de Decima Clero Hibern. per felicis recordationis Dominum B. nuper Papam octavum de assensu nostro imposita receperunt, & literas nostras obligator. quas de dictis mille marcis prius habuerunt nobis in Cancellaria nostra Angl. alias liberarunt: Volentes praefatis Mercatoribus de praedictis quingentis et quinquaginta marcis ad plenum satisfacere, ut teneamur: Vobis mandamus, quod de pecunia proveniente de Decima nobis a Clero Hibern. jam concessa; quam quidem pecuniam in Thesaurariam nostram sub custodia vestra ad opus nostrum liberari mandavimus, praedictas quingentas & quinquaginta marcas praefatis Mercatoribus. seu Guidoni Bertaldi, Hug. Paganelli, & Gentil Reginaldi Sociis & Mercatoribus de Societate praedicta, vel uni eorum, aut eorundem seu unius ipsorum Attornato sine dilatione aliqua liberetis; Recipientes ab eis literas nostras, per quos eye in praedictis quingentis et quinquaginta marcis tenemur; necnon literas ipsorum Mercatorum, vel unius eorum pro se & sociis suis patentes receptionem dictarum quingentarum & quinquaginta marcarum testificantes; Et nos vobis de eisdem quingentis et quinquaginta marcis cum eas sic liberaveritis debitam allocacionem in vestro compoto habere faciemus. Teste Rege apud Laurecost, 10 die Decembris. Per Consilium. What forms of Acquittances the King granted to the Subcollectors of the Disms granted to him both by Pope Boniface the 8. and afterwards by Pope Clement the 5. these Records will inform us. REX Omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis, quod dilectus Clericus noster Johannes de Drokenesford Custos Garderobae nostrae recepit in eadem Garderoba Pat. 35 E. 1. m. 25. in Ced. Literae Acquietanciae pro dive●sis subcollectoribus Decimae. ad opus nostrum de dilectis nobis in Christo Abbate et Conventu beatae Mariae Eborum subcollectoribus Decimae Clero Angliae, per felicis recordacionis Dominum B. nuper Papam octavum de assensu nostro impositae per tres annos, per Episcopum London. & Magistrum Bartholomaeum de Ferentino Canonicum London. dictae Decimae principales Collectores in Dioc. Eborum deputat. de arreragiis ejusdem Decimae sexaginta & quinque solidos, & quatuor denarios, de dicta Decima provenientes, et nos de porcione ejusdem Decimae, juxta concessionem dicti Summi Pontificis contingentes, per manum Mag●siri Johannis Fraunceys nuper Custodis Spiritualitatis Archiepiscopatus Eborum solventis denarios illos in Garderoba praedicta vicesimo quarto die Octobris anno regni nostri tricesimo tercio, videlicet pro Priore Marton pro Ecclesia de Hoton quinquaginta & tres solidos et quatuor denarios, et pro Persona Ecclesiae de Burgh waleys duodecim solidos. De quibus quidem sexaginta et quinque solidis et quatuor denariis, dictos Abbatem & Conventum ac success. suos tenore praesencium quietamu● et ipsos erga Summum Pontificem ac praedictos principales Collectores et ali●● quoscumque indempnes promittimus conservare. In cujus, etc. T. R. apud Karliolum 20 die Marcii. Per billam de Scaccario. Consimiles literas Acquietanciae habent suscripti de diversis pecuniarum summis, videlicet, Abbess & Conventus de Furnens subcollectores, etc. in Dioc. Eborum de Centum & tresdecim solidis & tribus denariis per manus Archiepiscopi Eborum, qui dictam pecuniam de mandato Regis levavit, videlicet de Ecclesia de M●lsonby viginti & unum solid. et tres denar. de Ecclesia de Burton quatuor libras, & de Ecclesia de Quyntington duodecim solidos de dicta Decima provenientes, etc. In cujus, etc. Teste Rege apud Holm cestram 9 die Julii. Per billam praedicti Johannis. Abbess & Conventus de Cokersand de octo libris, sex solidis, & octo denar, per Ibidem. manus Archiepiscopi Eborum, etc. videlicet de Ecclesiae de Bethum sex libras, et de Ecclesia de Barton quadraginta & sex solidos & octo denar. de dicta Decima, etc. In cujus, etc. Teste ut supra. REX Omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis, quod venerabilis pater J. Karl. Ibidem. Episcopus, & dilectus Clericus noster Johannes de Sandale Cancellarius Dublin. venerabilibus patribus J. Lincoln. & R. London. Episcopis, principalibus Collectoribus Decimae Clero Angliae, Walliae, Hiberniae & Scociae per Dominum Clementem divina providencia Papam quintum per biennium impositae et nobis concessae, subcollectores in terra nostra Scociae deputati, solverunt in Garderoba nostra de denar. ejusdem Decimae in dicta terra Scociae collectae, Mille ducentas viginti et tres libras, sex solid. et octo denar. De quibus quidem Mille ducentis viginti et tribus libris, sex solidis, et octo denar. dictos Subcollectores tenore praesencium quietamus, et ipsos et successores suos, ac eorum Ecclesias, erga dictum Summum Pontificem et alios quoscumque indempnes promutimus conservare. In cujus, etc. apud Kyrcandres tercio Idus Julii. Per breve de Privato Sigillo. The King issued this Writ to apprehend the persons, and seize the monies of some forged Collectors of moneys, for the reparation of the Church and Shrine of St. John of Beverley. REX Omnibus Vicecomitibus & Ballivis ac caeteris fidelibus suis ad quos praesentes Pat. 35 E 1. dorso. m 22. Pro Ca●●tulo Beverlaci. literae pervenerint, salutem. Ex gravi querela Capituli Beverlaci accepimus, quod quidam propriae honestatis inmemores, per diversas parts Angliae, Walliae & Hiberniae discurrentes, et se nuncios et procuratores ipsius Capituli falso confingentes, pecuniam, animalia, legata et alia bona ad opus fabricae et capsulae beati Johannis Beverlaci petunt et recipiunt a diversis, et ea non in usus fabricae & capsulae praedictarum, set in usus proprios illicite et inhoneste converterunt, in dicti Capituli fraudem, ac complecionis fabricae Ecclesiae et capsulae praedictarum retardacionem manifestam: Volentes igitur hujusmodi fraudi et maliciae modis quibus convenit obviare; Vobis mandamus firmiter injungentes, quod ubicumque aliquos inveneritis in ballivis vestris confingentes se procuratores dicti Capituli ad praemissa super hiis literas testimoniales ejusdem Capituli non habentes, ipsos sine dilatione arestari et detineri faciatis, donec de statu & conversatione eorundem vobis constiterit evidenter. Proviso, quod pecunia ac alia bona apud eos inventa, vel penes alios nomine suo deposita, quae ipsos nomine Capituli praedicti ad opus praedictum vobis constiterit collegisse, veris procuratoribus praedicti Capituli in hac parte, vel eorum nunciis literas suas super hoc exhibentibus totaliter liberentur. Et si qui forsitan literas Regias datam praesencium praecedentes super recommendacione vel admissione ipsorum ad hujusmodi elemosinas colligendas ipsorum procuratorum testimonium legitimum non habentes, eisdem literis de caetero minime pareatis. Teste Rege apud Karl. 20 die Marcii. The Abbot of Salley and his Monks being taken upon a Capias Excommunicatum, were bailed upon their Appeal, upon condition, that if the Sentence was not revoked by the Pope's delegates, they should render themselves to prison, or else their Manucaptors should be imprisoned. MEmorandum, quod Johannes de Hoveden Abbas de Sallay, Johannes de Eton, & Willielmus Claus. 35 E 1. m. 16. Pro Adam de Osgoteby & Abbate de Salley. de Osbalton, Monachi ejusdem Domus, qui ad denunciationem venerabilis patris W. Eborum Archiepiscopi tanquam excommunicati & claves Ecclesiae contempnentes, capti fuerant & imprisonatis ad instanciam et prosecutionem Domini Adae de Osgoteby Rectoris Ecclesiae de Geyrgrave, invenerunt in Cancellaria manucaptores subscriptos, qui ipsos Abbatem et Monachos manuceperunt in forma quae sequitur; videlicet, quod ipsi manucaptores habebunt corpora praedictorum Abbatis & Monachorum in Cancellaria infra tres septimanas à tempore praemunicionis ex parte Regis eis faciendae, nisi constiterit Domino Cancellario quod sentenciae Excommunicationum promulgatae in dictos Abbatem et Monachos ad instanciam praedicti Domini Adae per praedictum Archiepiscopum, pro eo, quod rei judicatae non paruerunt, quarum praetextu capti fuerant & imprisonatis, post appellacionem per ipsos ad sedem Apostolicam interpositam, per judices quos idem Abbas impetravit, super appellacione sua, videlicet Magistros Henricum de Benyngworthe, Robertum de Lacie, & Robertum de Pikeringgs Canonicos Ecclesiae Lincoln. revocatae fuerint virtute appellationis praedictae. Et si praedicti manucaptores corpora praedictorum Abbatis & Monachorum in dicta Cancellaria non habuerint, ut est dictum, sint ipsi in eadem poena de imprisonamento. Et si constare possit eidem Cancellario, quod dictae excommunicationum sentenciae virtute appellacionis praedictae per praedictos judices delegatoa fuerint revocatae, extunc quieti sint manucaptores praedicti; et idem Abbas habeat breve Regis pro se et Monachis suis praedictis deliberandis. Nomina verò manucaptorum praedictorum, videlicet, Johannes Galun, Willielmus de Walington, Adam de Thornton de Com. Northumbr. Johannes Comvile de Herewode, Johannes de Thornhill, Robertus de Pogthorp, Simon de Driffeld, Thomas de Rosdon, Henr. de Plumpton, Nicholaus Tempest, Thomas de Pontefracto de Com▪ Eborum, & Andraeas' Rigge de Com. Lincoln. The King at the Petition of the Bishop of Landaffe, issued this Writ to ascertain the bounds of several parishes within the Forest of Dean, the extraparochial Tithes of the Assarts in which Forest he had formerly appropriated to maintain a Chantry in the Church of Newton, and for the augmentation of the over-small revenues of that Bishopric. REX dilectis et fidelibus suis Waltero de Glouc. Escaetori suo ultra Trentam, & Johanni Pat. 35 E 1. m. 19 Pro J. Landavensi Episcopo. de Acton, salutem. Monstravit nobis venerabilis pater J. Landavensis Episcopus per peticionem suam coram nobis & Consilio nostra exhibitam, quod cum nos nuper ad emendationem Episcopatus Landavensis qui nimis exilis dinoscitur, & in subvencionem sustentacionis cujusdam Capellani divina pro anima nostra & animabus progenitorum nostrorum singulis diebus celebrantis, & imperpetuum celebraturi in Ecclesia Omnium Sanctorum de la Neulond infra Forestam nostram de Dene, quam praefatus Episcopus apropriatam sibi et successoribus suis tenet, concesserimus eidem Episcopo per literas nostras Patentes pro nobis et haeredibus nostris, quod ipse et successor. sui Episcopi Land. omnes Decimas de assartis nostris infra forestam praedictam de novo assartatis et assartandis provenientes percipiant et habeant, tanquam ad Ecclesiam suam de Neulond praedictam imperpetuum pertinentes, dum tamen assarta illa sint extra limites parochiae cujuscunque, prout in literis nostris praedictis plenius continetur: Decanus et Capitulum Her●ford, Personae Ecclesiae de Lydenye, Magister Willielmus de Kyngescote Persona Ecclesiae de Westbury super Sabrinam, Johannes Persona Ecclesiae de Ruardyn, Radulphus de Habehale Persona Ecclesiae de Bykenore Engleis, Johannes Persona Ecclesiae de Staunton, Henr. Persona Ecclesiae de magna Dene, & Adam Persona Ecclesiae de Aure, asserentes assarta et dominica praedicta infra limites parochiarum Ecclesiarum suarum praedictarum quae de nostro patronatu non existunt, praefatum Episcopum super receptione Decimarum de assartis proveniencium antedictis, vexant multipliciter et perturbant, dictasque Decimas sibi et Ecclesiis suis praedictis usurpare nituntur, in enervacionem et adnullacionem concessionis nostrae praedictae, dictique Episcopi praejudicium et dispendium manifestum; Propter quod idem Episcopus nobis cum instancia supplicavit, ut exprimere & declarare velimus, quae assarta intelligimus esse extra limites parochiae cujuscumque in foresta nostra praedicta, et inter assarta illa et parochias aliorum poni praecipere certas metas: Ita quod praedictus Episcopus Decimas de hujusmodi assartis provenientes, juxta formam concessionis nostrae praedictae, absque impedimento seu calumpnia cujuscumque percipere valeat et habere. Nos igitur precibus ejusdem Episcopi in hac parte favorabiliter annuentes, Assignavimus vos ad inquirendum per sacramentum Forestariorum et Viridariorum forestae nostrae praedictae, ac aliorum proborum et legalium hominum partium praedictarum in dicto negocio minime suspectorum, per quos, etc. in praesencia praedictorum Decani et Capituli, Willielmi, Johannis, Radulphi, Johannis, Henrici et Adae, ad hoc per vos praemuniendorum si interesse voluerint, quae sunt illa dominica et assarta nostra de quibus concessimus Decimam, ut praemittitur, Episcopo memorato, et quae sunt et esse consueverunt metae et bundae inter parochias Ecclesiarum praedictarum, ac dominica et assarta nostra praedicta. Et ideo vobis mandamus, quod ad assarta et dominica illa, de quibus decimam praedicto Episcopo concessimus, ut praedictum est, personaliter accedentes, inquisicionem praedictam ad certos dies & loca quos ad hoc provideritis, faciatis in forma praedicta. Mandavimus enim dilecto et fideli nostro Hugoni le Despenser Justic. Forestae nostrae ultra Trentam, vel ejus locum tenenti, quod de Viridariis et Forestariis Forestae nostrae de Dene supradictae, & similiter Vic. nostro Glouc. quod de aliis probis et legalibus hominibus de Com. praedicto in dicto negocio non suspectis, tot et tales ad certos dies & loca quos eis scire facietis venire faciant coram vobis, per quos, etc. et inquisicionem inde, etc. Thes. et Baronibus nostris de Scaccario à die Sancti Johannis Baptistae in 15 dies prox. futur. sub sigillis vestris et sigillis eorum, per quos facta fuerit mittatis, et hoc breve, ut ipsi ulterius inde faciant, quod de jure fuerit faciendum. In cujus rei, etc. T. R. apud Karliolum 6. die Maii. Per Petitionem retornatam de Cons. What elections and confirmations of Archbishops and Bishops were made this year in Ireland by the King's Letters Patents and Licenses; these Records thus relate. REX dilecto sibi in Christo— Decano & Capitulo Duacen. salutem. Accedens ad Pat. 35 E 1. m. 29 vel 30 intus. De licencia e●igendi & ●emp●●ralibus rest●tue●dis in Hibern. nos dilectus nobis in Christo Johannes Okerwolan Concanonicus veste●, cum literis patentibus Capituli vestri nobis ex parte vestra humiliter supplicavit, quod cum Ecclesia vestra praedicta per mortem bonae memoriae L. nuper Episcopi illius loci pastoris sit solacio destituta, alium vobis eligendi in Episcopum licenciam vobis concedere dignar●mur: Nos igitur precibus vestris in hac parte favorabiliter inclinati, licenciam illam vobis duximus concedendam; Mandantes, quod talem, etc. nobisque fidelis existit. In cujus, etc. T. R. apud Lavercost primo die Marcii. Per breve de Privato Sigillo. REX dilecto & fideli suo Johanni Wogan Justic. suo Hibern. salutem. Cum Ibidem. dilecti nobis in Christo Decanus & Capitulum Duacen. nobis per literas suas patentes significaverint, quod Ecclesia sua praedicta per mortem bonae memoriae L. nuper Episcopi illius loci pastoris est solatio destituta, supplicantes nobis, quod licentiam sibi alium eligendi in Episcopum eisdem concedere dignaremur, ac nos eorum precibus in hac parte favorabiliter inclinati, licentiam illam eis duxerimus concedendam; mandantes eisdem Decano & Capitulo, quod talem, etc. fidelis existat. Nos eorundem Decani & Capituli laboribus & expensis in hac parte parcere volentes ista vice, concessimus eis, etc. Ita tamen, etc. In cujus, etc. T. R. apud Lavercost primo die Marcii. Per breve de Privato Sigillo. JOhannes de Balsham Canonicus Ecclesiae Sanctae Trinitatis Dublin. & Nicholaus de Kynton Canonicus Ecclesiae Sancti Patrici Dublin. nunciantes Regi mortem Pat. 35 E. 1. m. 46. intus. De licentia eligendi. Richardi de Feringes nuper Archiepiscopi locorum praedictorum, habent literas Regis de licentia eligendi. In cujus, etc. Teste Rege apud Lavercost 26 die Novembris. Per breve de Privato Sigillo. The Church of Dublin in Ireland becoming void by the death of * The Annals of Ireland, p. 164. Richard Feringes their Archbishop, the King granting them this licence upon their petition to elect a new Archbishop, thereupon the Dean and Chapter of St. Patrick's Cathedral Church in Ireland, elected Richard de Havering for their Archbishop, which they signified to the King by their Letters without presenting him to the King; but the Prior and Covent of St. Trinity in Dublin elected Nicholas le B●teler, whom they presented personally to the King with their certificate of his Election; whereupon the King referred the business concerning this Election to his Treasurer and Council to examine, and certify him how to proceed therein, since they both aught to have joined in the Election, and not to sever, as these Records attest. ROY a noz foiaux le honurable pere en Dieu W. par mesme la grace Evesque In Parliamento An. 35 E. 1. See Ryley his Placita Pa●l. p. 357, 358. de Cestre nostre Tresorier, & as autres de nostre Conseil a Cardoill, salutz. Endroit de la busoigne, que touch leslection de Lercevesque de Dyvelin por quei le porter de ces lettres est venuz a nous, ovesque les lettres du Chapitre de l'Eglise de saint Patrick a Dyvelin; Vous mandoms, que meismes les letters veves & examines entre vous, en cez consail & avisement, & nous facez saver sur ce vous aviz, & ce qe vous ensemblera qe soit a fair. Don sur nostre prive seal a Laurecost le 20 jour de Feverer, l'an de nostre regne 35. Tenor dictarum Literarum Clansarum sequitur in haec verba. EXcellentissimo Principi & Domino suo reverendo Domino Edwardo Dei gratia illustri Regi Angliae, Domino Hiberniae, & Duci Aquitaniae, sui in omnibus subjecti, humiles & devoti, Decanus & Capitulum Ecclesiae suae Cathedral. Sancti Patricii Dublin. si placet, salutem cum subjectione, reverentia & honore. Quia vacante Ecclesia Dublin. per mortem bonae memoriae Richardi Dublin. Archiepiscopi, ac ejus corpore tradito sepulturae, petitaque licentia eligendi futurum Pontificem a vestra Majestate et optenta, dieque statuto ad eligend. concorditer omnes Canonici praesentes Ecclesiae supradictae, Magistrum Richardum de Havering Ecclesiae Sancti Patricii praedictae Praecentorem Clericum vestrum eligimus in Archiepiscopum Dublin. & Pastorem, Priore & Conventu Sanctae Trinitatis Dublin. Dominum Nicholaum le Boteler, fratrem viz. Edmundi le Boteler, eligentibus, Nunciosque nostros eidem nostro Electo per literas nostras direximus pro consensu suo eidem Electioni, unde vestram Celsitudinem humiliter duximus & devotè deprecandam, precibus & obsequiis quibus possimus & valemus, quatinus nostro Electo, quem utilem vobis et Ecclesiae vestrae praedictae veraciter intendimus, adjutorium impendere dignemini & favorem. Conservetur vestra dominatio Ecclesiae & Regni regimini per tempora prospera & diuturna. Dat. Dublin. die Mercurii prox. ante festum Sanctorum Fabiani & Sebastiani Anno Domini 1306. Item Rex ●isit alind breve Thesaur. & aliis de Consilio suo, in haec verba. EDward par la grace de Dieu, etc. A noz foiaux & loiaux le honurable pere en Ibidem. Dieu W. par la meisme grace Evesque de Cestre nostre Tresorier, & as autres de nostre Conseil a Cardoill, salutz. Endroit de la busoigne, que touch leslection Lercevesque de Dyvelin, par quei Hugh de Sutton & William de Clifford Chanoigns de l'Eglise de la Trinity a Dyvelin sont venuz a nous, ovesque les lettres du Chapitre de meisme l'Eglise; Vous mandoms, que meisme les letters veves & examines dentre vous, en cez consail & avisament, & nous facez saver sur ceo voz avis, & ce qe vous ensemblera qui soit a fair. Don souz nostre prive seal a Laurecost le 20 jour de Feverer, l'an de nostre regne 35. Tenor dictarum Literarum Clausarum sequitur in haec verba. EXcellentissimo Domino suo, Domino Edwardo Dei gratia illustri Regi Angliae, Domino Hiberniae, & Duci Aquitaniae, sui humiles & devoti frater Henricus le Warr de Bristol, Prior Ecclesiae Cathedral. Sanctae Trinitatis Dublin. & ejusdem loci Conventus, salutem in eo qui dat salutem Regibus, cum omni qua convenit reverentia pariter & honore. Domino Richardo bonae memoriae quondam Archiepiscopo Dublin. viam universae carnis nuper ingresso, et concessa nobis a vestra Majestate licentia eligendi, nos voluntate unanimi & consensu Dominum Nicholaum le Boteler virum providum & discretum, pro pace & tranquillitate terrae vestrae Hiberniae prae caeteris utilem ac necessarium, latorem praesentium elegimus in Archiepiscopum & Pastorem, eundem vero vestrae Regiae praesentamus Celsitudini, devotis precibus supplicando, quatinus praedictae electioni Regium assensum liberaliter impendentes, literas vestras super hoc Summo Ponti●●ci dirigere dignemini. Valeat & vigeat vestra Regia potestas in prosperitate votiva pro Reipublicae regimine pariter & salute. Dat. Dublin. in Octabis Sancti Hillarii, anno regni vestri tricesimo quinto. Et super hoc Thesaur. rescripsit Domino Regi in hac verba. SIre endreit de leslection dont vous nous avez maunde, Sire il ne covient mie rescriure a ore, pur ce que la on les deus Chapitres deussent escrure a vous per lour letters overtes, & presenter lour eslit, si nescrit forsque le Chapitre de saint Patrick, & ceo per letters closes, & oustre ceo il ne presentent mie lour eslit personaument, si come ad eslee accoustome. In conclusion * The Annals of Ireland, p. 164. Mr. Richard Havering was approved by the King, and enjoyed the Archbishopric almost 5. years by Apostolical dispensation. The Bishop of Murray in Scotland, a Rebel and Enemy to King Edward the 1. adhering to Robert de Brus the Usurper, and assented to the murder of John Comyn in the Church of Dunfres', for which he and others were excommunicated by Pope Clement, flying out of Scotland into the Orcadeses; the King thereupon writ this Letter to the King of Norway, not to permit any of his Subjects in that Island to harbour him, or any Rebels and Traitors of Scotland, but to arrest and send them to him in safe custody, by reason of the ancient amity between them; and in the mean time to enjoin all his Subjects to avoid his company, as an Excommunicate person. MAgnifico Principi Domino H. Dei gratia Regi Norwag. illustri, amico suo Claus 35 E. 1. m 12 dorso. Pro Rege. charissimo; Edwardus eadem gratia Rex Angliae, etc. salutem cum dilectione sincera. Inter vestros progenitores & nostros Norwag. & Angl. quondam Reges, ac vos & nos subsequenter mutua dilectio & bona concordia totis retroactis temporibus extiterunt, quas semper continuari cupimus, quantum ad nos attinet & foveri. Cum igitur Episcopus de Moravia inimicus et rebellis noster, qui neci nobilis viri Johannis Comyn nuper in Ecclesia Fratrum Minorum de Dunfres' in Scotia prodicionaliter interfecti nequiter assensum praebuit, quamobrem excommunicationis vinculo una cum fautoribus et receptatoribus suis, ac communicantibus cum eodem, sicut alii quicunque qui dicto facinori et sacrilegio consenserunt, per Dominum nostrum Dominum Summum Pontisicem innodatur, per aliquos de Subditis vestris in Insula Orkadie receptetur, vestram amicitiam (de qua gerimus fiduciam pleniorem) affectuosè requirimus & rogamus, quatinus praefatum Episcopum qui dicta nequitia non contentus, set pejora prioribus accumulans Roberto de Brus proditori et capitali inimico nostro adhesit, populum nostrum terrae nostrae Scotiae ad insurgendum contra nos una cum proditore praedicto pro viribus procurando: praecipientes, si placet, per corpus suum celeriter arrestari, ipsum ad nos velitis sub salva custodia quamcito bono modo poteritis destinare; et si forte aliqui alii de inimicis et rebellibus nostris ad dictam Insulam, vel ad partes regni vestri voluerint declinare, ipses ibidem receptari, sicut nos diligitis minime permittatis. Et vos in hoc facto taliter habere curetis, quod super hoc possimus vestrae dilectionis constantiam facti evidentiam experiri, quodque vobis teneamur ex hac causa ad consimilia vel majora. Caeterim ut sententia excommunicationis praedicta vobis plenius innoteseat. Et ut vos et gentes vestrae communionem praedicti Episcopi, et suorum complicum, ac aliorum inimicorum et rebellium nostrorum eo citius et libentius evitaretis, tenorem bullae Apostolicae super prolatione sententiae memoratae factae, vobis mittimus publica manu scriptum: Quicquid autem ad hanc nostram instantiam, tàm de praefato Episcopo quam etiam de aliis inimicis & rebellibus nostris si quos ad partes vestras declinare contigerit facere proponitis nobis rescribere velitis per praesentium portitorem. Dat. apud Lynstock 6 die Marcii. This year, * Tho. Walsingham Hist. Angl. p. 65, 66, 67. Ypodigma, p. 98. Mat. Westm. p. 405, 406. Henry de Knyghton, Polychronicon, Fabian, Caxton, Polydore Virgil, Holinshed, Grafton, Stow, Speed, Daniel, Baker, and others in the last year of K. Edward 1. post Pascha Robertus de Brus, who usurped the Crown of Scotland, aucto jam suo exercitu, congressus cum Aymero de Valencia, ipsum compulit in fugam, paucis de his qui erant cum eo peremptis. Infra triduum etiam sequens fugavit Comitem Gloverniae, multisque hinc inde occisis, ipsum obsedit in Castro de Are, quousque per exercitum à Rege missum fuit obsidio dissoluta. Ex tunc autem in sequentibus cum Anglis fugit ad loca palustria & nemorosa, in quibus latibula quaeritantem, comprehendere minimè potuerunt. Upon the sad tidings of these disasters, Tunc Rex Edwardus missis per Angliam nunciis praecepit sub gravi poena, ut omnes qui ei debebent servitium parati essent apud Carleolum infratres septimanas post festum Sancti Johannis Baptistae. Interea Rex grandaevus vexari caepit dissenteria, & quia jam desperebat de vita diuturna misit ad filium, ut maturaret audire patris extrema colloquia. Quem inter caetera misericordem fore monebat, et justum et affabilem universis, constantem in dictis et factis, familiarem bonis, et praecipue miseris misericordiam impartiri. Deinde praecepit, ne post mortem suam festinaret ad Coronam Angliae suscipiendam, donec paternas injurias in Scotos honorisice vindicasset, sed moraretur in partibus, et assumeret secum ossa paterna in aliquo vase reclusa, quae secum faceret deportari, donec totam Scotiam pervagasset, et omnes superasset adversarios vel coepisset. Quoniam (inquit) nullus te poterit superare, dum ossa mea tecum feceris deportari. Praecepit etiam, ut fratres suos Thomam & Edmundum diligeret & foveret, quorum uni, Thomae videlicer, dederat Comitatum Cornubiae, Edmundo vero Comitatum Mareschalli. Praeterea monuit, ut matrem suam Margaretam Reginam tanquam bonus filius coleret & amaret; jussit etiam sub interminatione maledictionis sua, ne Petrum de Gaverston communi decreto exiliatum, sine communi favore praesumeret revocare. Intimavit ei quoque, quod crucem suscepisset pro negotio Terrae Sanctae, quam proposuit personaliter advisse, sed turbatus per molitiones Roberti de Brus novas et vaxias, impeditus fuit a proposito, et bellum in Scotiam transfer coactus est, omisso negotio memorato. Triginta (inquit) et duo millia librarum argenti praeparavi ad exhibendum septies viginti Mil●●● honorifice in Terra Sancta cum sua familia, quia mihi non datur votum perficere in persona propria, qui cor meum illuc deferent et reponent. Quod cum secum deportaverint spero in Deo meo, omnia illis prospera successura. Praecipio, ait igitur districtè, sub poena maledictionis paternae, ne dicta pec●mia in alios usus expendatur. Sed filius Regis patre defuncto nihil horum complere voluit. (As his Father, Pope Boniface 8. and Clement 4. bestowed none of the va●t sums of money they imposed, collected, levied for relief of the Holy Land, to that use during their lives, but converted it to other uses, to the great delusion and abuse of those from whom they extorted it with greatest rigour, by all sorts of Ecclesiastical censures and Temporal process, as the premises abundantly evidence.) Cum Rex Edwardus praemissis monitis, filium instruxisset & de sua postrema voluntate plenius docuisset, misit eum in Angliam, ut secundum ea quae à Rege audiret Franciae, proficisceretur ad connabium cum ejusdem filia contrahendum. Pro qua causa parum ante in Angliam missus fuerat quidam Cardinalis, dictus Petrus Hispanus, ut pacta nuptialia confirmaret. Post decessum filii, capit Rex prout ante vexari dissenteria, movit nihilominus de Carleolo, quinto nonas Junii, parvis dietis versus Scotiam proficiscens. Pridie verò nonas Julii venit ad * Rot. Finium An. 35 E. 1. m. 1. intus. Burgum super Sands, ubi invalescente morbo, die crastina, scilicet feria sexta, praesenti vitae valefaciens, dies suos in bono, & annos suos in Angliam consummavit. Regnavit autem annis triginta quatuor, mensibus septem, diebus viginti uno, complevitque aetatis suae annos sexaginta octo & dies viginti. Of whom the premised Historians tender us this character. * Mat. Westm. Walsingham, Polychronicon, Polydore Virgil, Fabian, Grafton, Holinshed, Speed, Daniel, Baker, in his Life. Fuerat autem in armis strenuus, bellicosus etiam & victoriosus; totam Angliam de manu Simonis de Monteforti & eidem adhaerentium Comitum & Baronum acquisivit; Walliam de manu Lewellini in suos usus accepit; Aquitaniam quoque de manu Regis Franciae sapienter extorsit; Scotiam saepius subjugavit, sed ea capta per Robertum le Brus ipse in lecto mortis jacens, ex magnanimitate cordis, jussit corpus suum ibi remanere insepultum, & deferri in exercitu donec tota Scotia esset finaliter subjugatae, de quo quidam sic scripsit: Dum viguit Rex, & valuit tua magna potestas, Fraus latuit, pax magna fuit, regnavit honestas. Post Principis praedicti decessum, venerabilis pater Dominus Petrus Hispanus Cardinalis, (who continued in England to collect his Procurations) & Clerus Angliae, cunctique regni Nobiles qui interesse poterant, obviam corpori undique occurrerun● solemnes processiones, ad quas venerat, per Ecclesias faciendo. Requievit autem corpus venerabile inhumatum in Ecclesia Canonicorum de Waltham usque in diem sepulturae suae, scilicet per sexdecim septimanas, per quod tempus ex mandato Executorum Regis illuc destinati sunt de singulis magnis M●nasteriis vicinis in circuitu hebdomadatim sex Monachi seu Canonici, vel alii Religiosi, qui circa corpus vigilias facerent et exequias solemniter continuarent, non sine gravibus laboribus et expensis. Nec cuiquam licebat recedere donec arbitrio Executorum licentiatus fuisset. Cardinalis autem (according to the absurd superstition of that sottish age) indulsit veniam unius anni omnibus dicentibus orationem Dominicam cum salutatione Angelica pro anima dicti Regis; (to which end neither of them had or could have the least relation or efficacy.) Cumque à festo translationis Sancti Thomae Martyris usque ad festum Apostolorum Simonis & Judae jacuisset inhumatum corpus regium, tandem ipso die Apostolorum apud Westm. est sepultum, patre venerabili Antonio Patriarcha Jerosolymitano & Dunelmensi Episcopo missam celebrante, & extremas exequias faciente. FINIS. A SUPPLEMENTAL APPENDIX to the Reign of King Edward the I. COurteous Readers; Having some Vacant time the last Summer Vacation to peruse all the Bundles of Writs and other Records long interred in Dust and Cobwebs in a Confused Heap in the White Tower, so far as to separate those of most use during the reign of King Edward the 1. from his Predecessors and Successors, and transcribing those relating to my present Historical Vindication; before I could complete that painful, troublesome, sordid work, which none else would undertake, or assist me in, near 25. years of his reign in this Tome were finished at the Press. Upon which account, I thought fit to annex all such Writs of Prohibition, Epistles, Bulls, and other Records relating to those years, pertinent to My Historical Vindication, which I have since discovered, as a Supplemental Appendix thereunto, in a Chronological Order, referring each of them to their proper places, to which their express dates or other circumstances where the dates are wanting, direct me; together with the pages, lines where they may be most properly inserted in the next Edition. Here, p. 159. l. 11. after Successors, insert.] In a small Bundle of King Edward the 1. his Letters in the White Tower writ to the Emperor of Germany and others on the behalf of his Brother-in-law the King of Castle, I find this Epistle of his directed to Pope Gregory the 10. imploring his favour and speedy Justice in the conservation of his right in the Roman Empire, by his mediation on his behalf. SErenissimo in Christo Patri & Domino, Domino G. divinâ Providentiâ sacrosanctae In Bundela Literarum, etc. Regis in Turri London. An. 3 E 1. Romanae Ecclesiae Summo Pontifici, etc. Edwardus eadem gratiâ Rex Angliae, etc. pedum oscula beatorum. Preces illas Sanctitati vestrae cum fiducia destinamus, quae justitiam comitem non relinguunt, et a juris tramite non discordant, sperantes firmiter ut eas benignitate paternâ ad exauditionis gratae januam admittatis. Ea propter Dominationem vestram quanta possumus affectione rogamus, quatinus serenissimum Principem & sororium nostrum charissimum, Regem Castellae illustrem, paternae dilectionis brachiis amplectentes, jus suum, quod in Romano Imperio habere dinoscitur, illaesum sibi conservare, ac super eo reddere celeris et favorabilis complementum justitiae nostrorum precaminum▪ interventu: ut per hoc Sanctitati vestrae fortius astringamur ad omnia quae vestris sanctis affectibus possint aut debeant complacere, & Rex idem apud vos sibi sentiat preces nostras in sua justitia profuisse. Conservet, etc. Teste meipso apud Westm. 4 die Maii Anno regni nostri tertio. Ibid. l. 26. after Julii, add] I found this Writ to the Justices of the Common Bench, that Magister Hospitalis Sancti Lazari de Burton, should make an Bundela Brevium An. 3 E. 1. in Turri London. Attorney in loquela suo Attachiam. coram Justiciariis de Banco, inter ipsum Magistrum & Simonem Personam Ecclesiae de Horton, de eo, quod idem Simon secutus fuit plac. in Curia Christianitatis de Advocatione quartae partis Ecclesiae de Golby, contra Prohibitionem nostram. Teste meipso apud Westm. 9 die Maii, Anno Regni nostri 3. Here, p. 160. l. 11. after tercio, add] Earl Warren having incensed the King and his Council against the Archbishop of Canterbury, for his contempt against the King and his Royal authority, in refusing to absolve some of the Earls Ministers excommunicated by him as was suggested, but in truth by his predecessor, upon the King's Writ and command; he thereupon sent this Letter to the King, to satisfy him of the truth of the case, and why he could not absolve him, intending to give him further satisfaction therein by word of mouth. REverendissimo Domino suo, & in Christo dilectissimo, Domino E. Dei gratia Regi Angliae, Dom. Hiberniae, & Duci Acquit. Sanctorum minimus, frater Bundela Literarum & Brevium in Turri London, An. 3 E. 1. R. de Kylewardeby, salutem, sospitatem, et prosperitatem continuam. Excellentiae vestrae mandatum per Dominum Stephanum de Penecestr. suscepi apud Raculur. feriâ tertiâ Assumptionis beatae Mariae, per quod evidenter intellexi, quod Comes Warren. & sui, vos et Consilium vestrum contra me sategerit perturbare, (ignorantes causam quare) contra me et Cantuar. Ecclesiam injustissimè commoventur. Petivistis (Domine mi) quod sententiam quam tuli in Ministros dicti Comitis, revocem, et a querela, contra ipsos concepta, supersedeam, et contra ipsum Comitem aut suos nihil attemptem, usque ad Parliamentum; videor enim et judicor Regiam dignitatem vestram contemnere, et quod vestris Prohibitionibus dissimulo obedire. Ista, ni fallor, fuerint mihi ex parte vestrae Excellentiae proposita, quibus suppliciter sicut Domini mei verbis respondeo; Quod nullam in dictum Comitem vel suos quatinus Ministri sui, sententiam (promulgavi) nec contra vestram adhuc aliquid feci Prohibitionem; sed pro reverentia vestra st●tui in hoc supersedere, donec vobiscum colloquium habuero, si hoc concesserit Rex aeternus. Quid autem egerim contra quosdam dicti Comitis ministeriales, inevitabili necessitate compulsus, vob●s fidenter expono; viz. quod quandam sententiam Excommunicationis in quosdam ejus Ministros a praedecessore meo nominatim expressos latam, multis monitionibus et expectatione plusquam biennali interpositis, antequam mihi de hac materia scriberetis, mandavi publice denunciari. Ita quod sic per sententiam Praedecessoris excommunicati denuncientur. Istud, Domine mi, cum conscientia bona revocare non possum; tum quia subditi mei sunt, et rite ligati sunt, ●um quia populus eyes communicate cum suo periculo; tum quia propriam et aliorum damnationem contemnunt, claves Ecclesiae contemnendo; quorum nullum. nisi cum proprio periculo, potero sustinere. Expressi vobis facti mei veritatem, de caeteris differens, donec (si Deus voluerit) vestro frui colloquio mihi detur. Denique devotè supplico, quod non sitis mihi formidini, qui, secundum spem meam et vestrum debitum, mihi debebetis esse clypeus et tutamen. Satellites enim Comitis jugiter vestra terent limina, & Milites & Consiliarios vestros fautores habent, (ut dicitur) qui faciliter forsitan vos contra vestrum sacerdotem satagunt provocare: quod tamen nec volo de omnibus intelligi, nec pro certa veritate haberi. Vestram igitur flagito protectionem; cui me, meos, et mea submitto. Valeat, etc. Dat. die & loco praedictis. The Prior and Covent of the greater Monastery of Turon in France, being dispossessed by two of his Rebellious Monks of the Priories of Neuport Paynell, and Trinity in York (belonging to that Monastery) against his will, for which he had publicly excommunicated them, and for which they were condemned upon their Appeal by sentence from the Court of Rome, and yet detained their possessions from him, sent this humble Supplication to King Edward the 1. as the Sovereign Protector and Buckler of the Church, that by his Regal power and the Laws of the Land, they might be reduced to obedience, since their Ecclesiastical censures were ineffectual to reclaim them. Excellentissimo Domino E. Dei gratia illustrissimo ac victoriosissimo Regi Angliae, frater Stephanus permissione divina Majoris Monasterii Turonen. Minister In eadem ●undela, An. 3 E. 1. humilis, salutem, etc. Cum frater Reginaldus de Bernevalle & Aymo nostri Majorum Monast. Monachi, contra voluntatem nostram, Prioratus nostros de Neuport Payenel & Trinitatis Eborum detinentes occupatos, videlicet dictus Reginaldus Prioratum de Neuport, & dictus Aymo Prioratum Sanctae Trinitatis Eborum, diu ex authoritate nostra fuerint excommunicati, eorum contumacia et inobedientia exigentibus; salutis suae immemores, dictam Excommunicationis sententi●m per biennium et amplius sustinuerint, et adhuc tanquam iniquitatis et inobedien●iae filii, in eadem Excommunicatione perseverent, animis induratis; quanquam in Curia Romanae in appellationis suae causa frivola et injusta authoritate Apostolica nobis sint finaliter condemnati, Majestatis vestrae Regiae excellentiam in juris subsidium requirimus in Domino, ac devote rogamus, quatinus praefatos Rogerum & Aymonem de praedictis Prioratibus Regiae potesiatis Clypeo expelli vestri gratia faciatis. Ita quod per vestrae Majestatis Regiae potentiam ad gremium nostri Monasterii et debitam obedientiam redire cogantur, ac suae absolutionis beneficium obtenturi. Valeat, etc. Dat. apud Majus Monasterium 3. Idus Februarii, Anno Domini 1274. EXcellentissimo Principi Domino E. Dei gratia Regi Anglorum illustri; fratres Capituli Majoris Monasterii Turonensis, & Stephanus divina permissione eorum Bundela Brevium & Literarum in Turri London, An. 3 E 1. Minister humilis, salutem, etc. Memores piae devotionis ac devotae pietatis quas inclytae recordationis Progenitores vestri Reges Angliae suis temporibus erga nostrum Monasterium habuerunt, ipsum amplis redditibus affluenter dotando, magnaque ac decora in ipso aedificia construendo; in quibus nos pro benefactorum nostrorum salute, ac pro vestra tranquillitate devote orantes, die noctuque Domino famulamur; optamus ac speramns in Domino, sua in vobis exuberante gratia, nos habere paternae devotionis haeredem, ac in conservatione libertatum & beneficiorum nobis ab eisdem Progenitoribus nostris collatorum praecipuum defensorem. Verum cum nos quosdam Prioratus in regno vestro, apud Eboracen. videlicet, & apud Neuport Paynel ex pia largitione dictorum Progenitorum vestrorum à longinquis temporibus obtinuerimus pacificè ac quietè; quidam de Monachis nostris in ipsis Prioratibus commorantes, maligno ducti consilio, centra nos se in omnem inobedientiam erexerunt; nihilque obedientiae reservantes, sic in reprobum sensum ducti sunt, quod salutis suae ac professionis nobis factae immemores, associatis sibi in sua nequitia complicibus, conantur pro viribus suis a nostra ovedientia et subjectione eosdem subtrahere Prioratus, quanquam justitia praevalente jus nostrum in Curia Romana per diffinitivam sententiam fuérit declaratum dictis Monachis cum suis fautoribus, nobis sententialiter condemnatis. Ind est quod cum eadem sententia Apostolica a●sque defensionis nostrae praesidio executioni debitae nequeat demandari (neither the Popes or Prior's Sentences and Excommunications having then any legal force in England, upon which a Capias Eucommunicatum could be served) ad vestrae Celsitudinis clementiam recurrentes, vestrae Magnificentiae pedibus provoluti devotissime supplicamus, quatinus ex innata vobis immensae largitatis clementiâ dignemini benigno oculo ac favorabili praesidio nostri Monasterii tanto occasui providere, dilectisque nobis in Christo fratribus; Simoni & Guydoni, exhibitoribus praesentium, quos in ipsis Prioratibus destinamus Priores, velitis vestrae defensionis praesidio assistere, ac ipsos contra adversariorum nostrorum maliciam & potentiam per vos & vestros Magnificentiae vestrae Clypeo in ipsis Prioratibus defensare: Nec sinat potestas vestra Regia Monasterium vestrum, quod affectuosè dilexerunt patres vestri sub felici cursu temporis vestri malignorum violentiis subjacere; ut proinde Deum & beatum Martinum Patronum nostrum habeatis in praemium, nosque imperpetuum ad orationes assiduas & devotas. Valeat, etc. Dat. apud Majus Monasterium die Lunae post Circundaverunt me, Anno Domini 1274. This Stephen and his Convent procured Letters to the King from divers Great persons in Foreign parts, to the same effect, I shall cite only that of John Duke of Britain to the King, filled together in the same Bundle. EXcellentissimo Principi Domino E. Dei gratia Regi Angl. illustri, etc. Johannes Dux Britanniae, salutem, et paratam ad ipsius beneplacita voluntatem. Ibidem. Quanto gratiosum animum vestrum ad justitiam conservandam et malignorum nequitiam reprimendam cognovimus propensiorem, tanto fiducialius pro amicis nostris praecipu● et religiosis viris pro conservandis juribus et libertatibus suis vestrum Regale praesidium duximus implorandum. Cum igitur, ex parte charissimorum nobis in Christo, Religiosorum virorum, Abbatis & Conventus Majoris Monasterii Tur. intellexerimus se ex pia largitione Progenitorum vestrorum Regum Angliae duos Prioratus in regno vestro, viz. apud Neuport Paynell & apud Sanctam Trinitatem Eboracen. ab antiquo obtinuisse pacificè & quietè, ac quosdam Monachos ipsius Monasterii professos, associatis sibi complicibus, per suam malitiam dictos Prioratus, contra voluntatem dictorum Abbatis et Conventus, a tempore defectionis S. Montisfortis violenter occupasse; et adhuc occupatos detinere proponunt: quanquam jus ipsorum Religiosorum deductum in judicio in Curia Domini Papae nuper in Consilio Lugdunensi per ipsum Dominum Papam contra dictos Monachos ad alios adversarios fuerit finaliter declaratum, prout per literam Papalem super hoc confectam et bullatam apparet (ut asseritur) evidenter: ac hujusmodi sententia Apostolica non possit (ut dicitur) propter adversariorum potentiam executioni debitae demandari. Excellentiae vestrae magnificentiam attentius requirimus et rogamus eo affectu quo possumus am●liori, quatinus amore Dei, et zelo justitiae, nostraeque intercessionis obtentu, dictos Abbatem & Conventum (quos speciali amore prosequimur) faciatis in suis juribus sustineri, defensionis vestrae praesidio & servari; ac Monachos, quos dicti Religiosi ad dictos Prioratus destinant moraturos contra adversariorum potentiam & violentiam Magnificentiae vestrae clypeo defendatis, ut proinde Deum habeatis in praemium, ipsique Religiosi preces nostras erga clementiam vestram sibi sentiant profuturas. Conservet, etc. Dat. Parisiis die Lunae post Dominicam quâ cantatur Reminisci, Anno Domini 1274. Here, p. 164. l. 23. after tercio, insert] The Bishop of Norwich (notwithstanding this Composition and award of the King made between the Bishop and the Citizens) refusing to absolve them from the Interdict denounced against them, thereupon they exhibited this Petition against him to the King for relief. Comonstrent les Burgoys de Norwyz a lur Seignur le Roy, e a son Conseil, Bundela Peti●. & Literarum, An. 3 E 1. in Tutri London ke si come lur Seignur le Roy, manda par la lettre all Eswesk de Norwic e luy pria kil relesat le enterdit ke il ad pupplie sur les genz le Roy e sa Cyte de Norwyz, e le Eswesk pur le mandement lur Seignur le Roy, ne pur sa priere rien ne a relese, dunt les genz le Roy e sa Cyte sunt en point de perir si lur Seignur le Roy ne eit pite de eus, e ke il pur sa duce mercy voile mettre autre remedye de sa grace. Here, p. 173. l. 48. after Januar. add] King Edward having thus conferred the Archdeaconry of Dublin on William de Salines during the vacancy of the Archbishopric, the Prior and Covent of St. Trinity in Dublin, and Chapter of Dari, opposing his Ecclesiastical Jurisdiction, in derogation of the King's Crown and dignity, and offering violence to his Clerks; he thereupon denounced a sentence of mayor excommunication against them, and prayed the assistance of the King's secular arm against them, to suppress their infolency. IStud est obstaculum quod ponunt Prior & Conventus Sanctae Trinitatis Dublinensis, In eadem Bundela. unà cum Capitulis Darensi & Lechlinensi sedibus eorundem vacantibus contra Regem, quod licet Rex possit conferre Praebendis Ecclesiae Dublinensis sede vacant, dicunt tamen, quod spiritualitates et praecipue spiritualitatem Archidiaconatui annexam conferre non potest, quanquam manifestum et apud omnes sit notorium, quod ad Archidiaconatum Dublin. sede vacante jurisdictio et omnimoda spiritualitas tocius Archiepiscopatus suffraganeorum et aliorum omnium subditorum a tempore cujus memoria non existit spectare consuevit, & praedecessores Archidiaconi qui modo est usque nunc in possessione pacifica omnium praedictorum continua non interrupta exstiterunt; et quamquam omnia praecedencia notoria sint et liquida, praefati tamen Prior & Conventus Sanctae Trinitatis Willielmo de Salines ex collacione Regia Archidiacono existenti, in praejudicium juris Regii resistere non desistunt, in Clericos ejusdem Domini Willielmi Archidiaconi ausu nephario irruentes, sentenciam excommunicationis majoris auctoritate praefati Archidiaconi in ipsos latam minime metuentes, et indurato animo per 40 dies et amplius claves Ecclesiae contempnendo sustinentes, in Domini Regis dedecus et exhaeredacionem manifestam; super quo praefatus Archidiaconus consilium Domini Regis requirit auxilium brachii secularis contra hujusmodi invocando. Bis irrotulatur. Page 177. l. 21. after Octobris, insert.] In the Bundles of Writs in the White Tower, An. 4 E. 1. I found these several Original Writs of Prohibition for suits in Court Christian in the Diocese and County of Lincoln, for goods, Advowson, and Bundela Brevium, etc. in Turri Lond. An. 4 E. 1. Layfee, of which they had no Jurisdiction; whereof take this Breviate. Vic. Linc. Richardus de Bulchan, Richardus Stoner, & Alicia quae fuit uxor Roberti de Carmayles, vers. Magistr. Petrum Orger, quare tenuit; & Thomam de Graham & Ceciliam uxorem ejus, quare secuti sunt placitum in Curia Christianitatis de bonis et catallis ipsarum, quae non sunt de Testamento, etc. contra Prohibitionem. T. Rege apud Linc. 7 die April. Vic. Linc. Johanna quae fuit uxor William. de North Elkinton vers. Magistr. Antonium de Seurestorp, quare tenuit: et Henric. Vicar. Ecclesiae de Elkynton, quare secutus est consim. plac. T. apud Kenyngton 14 die April. Vic. Linc. Alanus fill. Clementis de Butterwyke, verse. Robertum Vicar. Ecclesiae de Mitterton, quare secutus est consim. plac. T. apud Westm. 8 die Maii. Vic. Linc. Robertus de Newton & Willielmus de Barthorp verse. Jacobum de Pant, quare secutus est consim. plac. T. apud Westm. 8 die Jun. Vic. Linc. Alanus fill. Willielmi verse. Mag. Clementem personam Ecclesiae de Leke, & Walterum le Chaplain, quare secuti sunt consim. plac. T. apud Westm. 20 die Julii. Vic. Linc. Richardus de Grey vers. Laurentium Peche, quare secutus est consim. plac. T. apud Clarendon 10 Sept. Vic. Linc. Johannes Faldetape vers. Henric. Decanum de Staunford, quare tenuit: et Henric. le Luminor. de Linc. quare secutus est consim. plac. T. apud Langele 7 die Octobr. Vic. Linc. Vicarius de Herdeley, verse. fratrem Robertum de Thirrnell & fratrem Thomam de la Quysine, quare secuti sunt consimile plac. T. apud Westm. 2 Novembr. Vic. Linc. Richardus Pish, & Petrus de Bernalby, vers. Willielmum de Newerke, quare tenuit; & Elizabetham M. quare secut. est consim. plac. T. in Turri London 24 die Novembr. An. r. n. 4. Vic. Linc. Philippus de Keyma, verse. Mag. Willielmum Decanum Christianitatis Linc. & Magist. Petrum Ormer, quare tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de Advocatione terciae partis Ecclesiae de Madrugham contra Prohibitionem: Et Johannem de Wydrington Canonicum Ecclesiae Sanctae Mariae de Lincoln, quare secutus est idem placitum in eadem Cur. etc. T. apud Westm. 8 die Junii. Vic. Linc. Philippus de Keyma vers. Magist. Johannem de Wydington, quare secutus est placit. in Curia Christianitatis de Advocatione Ecclesia de Croaton, contr. etc. T. ap. Westm. 8 die Junii. Vic. Linc. Alicia filia Egidii de Lurretur. vers. Magist. Willielmum de Novo Castro Decanum Lincoln. quare tenuit plac. in Curia Christianitatis de Laico feodo ipsius Alic. in Linc. contra Prohibitionem. T. apud Turrim London 18 die Julii. Vic. Linc. Philippus de Keyma versus predict. Johannem de Wydrington Canonicum, etc. quare secutus est placit. in Curia Christianitatis de Capella de Creketon, contr. Prohibitionem nostram. Teste meipso apud Lincoln. 7 die Augusti, Anno regni nostri quarto. All these Prohibitions in this one year issued to the Sheriff of Lincoln only, (to omit those to other Counties) so vexatious were the Bishop of that Diocese and his under Officers, to the King's Subjects there, and so encroaching upon his Royal Crown, Dignity, and temporal Courts. Page 179. l. 55. after Novembris, insert.] In a bundle of Letters, Certificates and Writs I met with in the White Tower, An. 4 E. 1. I found this Taxation of the Temporal goods of the Abbot of Reading towards the Quindisme then granted to the King, by which you may discern the prices of cattle and Corn in that age. TAxatio bonorum temporalium & mobilium Abbatis de Rading. facta per Anno 4 E. 1. praeceptum Domini Regis apud Wichebir. coram Vic. Willielmo Gereberd, & aliis viris fidedignis, & coram Radulpho de Wokingham Ballivo dicti Abbatis de Wiltes ss. Wichebir. & per Thomam de Ponte, & Eliam de Guldeford, Thomam le Ride, Radulphum le Fry, Johannem Martin, Ricardum le Jenge, Galfridum Wunning, Thomam Andreu, Johannem Ad-puteum, Johannem le Webbe, Robertum le Carter, & Johannem qui dicunt super Sacramentum suum, quod dictus Abbas habuit in bonis apud Wichebir. die quo Quintadecima Domino Regi fuit concessa, viz. duos Affr. mascul. apprec. ad 9 sol. prec. Affr. 4 s. 6 d. Item 24 boves appreciatos ad 7 l. & 12 s. prec. 8 bov. 8 s. prec. aliorum 8 bov. 6 s. & prec. 8 bov. 5 s. Item 6 vaccas appreciatas ad 27 s. unde precium 3 vac. 5 s. & prec. aliarum 3 vac. 4 s. Item duos boviculos masc. apprec. ad 6 s. Item 3 boviculos fem. apprec. ad 6 s. Item unum vitulum apprec. ad 12 d. Item 10 porc. superannates apprec. ad 13 s. 4 d. prec. porc. 16 d. Item 15 Hogg. porc. de dim. anno apprec. ad 12 s. 6 d. prec. Hogg. 10 d. Item 200 Mutton. apprec. ad 10 l. pret. Mutton 12 d. Item 300 oves mascul. apprec. ad 12 l. 10 s. prec. ovis 10 d. Item 150 Hogg. apprec. ad 5 l. prec. Hogg. 8 d. Item 20 quarter. frumenti ad 4 l. 10 s. prec. quarter 4 s. 6 d. Item 30 quarter. Ordei apprec. ad 4 l. 10 s. prec. quarter. 3 s. Item 20 quarter. Aven. apprec. ad 40 s. prec. quarter 2 s. Item 3 quarter. pisarum, etc. apprec. ad 9 s. prec. quarter. 3 s.— Summa total. 50 l, 05 s. 10 d. Page 185. l. 11. after December, insert.] King Edward in pursuit of his Writs and Commission to seize the goods of all a See Here, p. 192, 193. Usurers, seized the goods and chattels of one Reginald a Citizen of Cassal in Ireland in London, as being a Usurer, and likewise sued the Archbishop of Cassal for other of his goods; who thereupon petitioned the King, affirming that he died a good Christian, being absolved from Usury by the Pope before his death, that he devised his goods by his Will, and thereupon desired not to be vexed for them, adding other requests thereunto. SUpplicat Domino suo Regi Archiepiscopus Cassellen. quod non vexatur amplius In Bundela Petit etc. in Turri London, An. 4 E 1. pro bonis Reginaldi Maccotir, quondam Clerici & Civis Cassellen. ibidem malè interfecti, qui mortuus fuit ut fidelis Christianus, & de omnibus bonis suis diu ante mortem suum condidit testamentum, & petuntur ab eo ratione, quod dicunt eum aliquando fuisse usurarium, et qualitercunque hoc esset dictum vel factum, diu ante mortem ad mandatam Domini Papae satisfecit, et sic desiit esse Vsurarius et suum statum recuperavit, quod paratus est dicere Cassellen. Item, Supplicat quod Quadringintae libr. in quibus tenebatur dictus Reginaldus Domino Regi per literas suas Patentes, ut dicitur, viz. ducentae libr. de presto, & aliae ducentae in quibus tenebatur pro lana empta à Domino Alano la such tunc Justiciar. Hyberniae, non petantur, ex quo idem Reginaldus dictas quadringentas libras in domo Domini Johannis de Gysort London integrè persolvit, & similiter hoc petit inquisitionem fidelium Mercatorum Hiberniae, & etiamsi non solvisset, Dominus Rex cepit de bonis ejusdem Reginaldi Bristolliae mille & trecentas Marcas post mortem ipsius Reginaldi, de qua pecunia pro Deo executoribus ipsius pro voluntate sua respondeat Dominus suus Rex, ut voluntas defuncti adimpleatur, et in hoc Deo placebit. Item, supplicat idem Archiepiscopus, quod non erigatur prisona in Civitate sua Cass. quam ten. Ecclesia Cass. à sua fundatione in puram & perpetuam Elemosinam, sine aliqua exactione seculari, & similiter hoc habet confirmationes illustrium Regum Angliae, viz. Dominorum Henr. & Johannis, quarum tenorem ob reverentiam crucifixi sibi et Ecclesiae suae supplicat observari. Item, cum idem Archiepiscopus esset attachiatus, pro eo quod quandam particulam parochiae valentem tres Marc. cuidam Canonico Cass. contulisset, secundum quod antea duobus vel tribus aliis Canonicis conferre consuevit, & quidam alius asserens illam particulam ad suam spectare Ecclesiam, inquisitionem Laicalem in absentia dicti Archiepiscopi dicto Canonico rei possessore non vocato procuravit, quare dictus Archiepiscopus occasione dictarum trium Marcatarum ad Eentum libr. est amerciatus; unde supplicat quatinus similiter ad hoc salubre adhibeatur remedium. Item, humiliter supplicat, ut similiter hiis & aliis quae tangunt coronam, coram Domino suo Rege & Consilio suo benignam habeat audientiam, maxim ●um ad preces Domini sui Regis in Curia Romana nullum petiit remedium super gravaminibus sibi et Ecclesiae suae illatis, sed simpliciter confidens literis Regalibus, necnon et dictis nobilium discretorum et venerabilium nunciorum sollempnium per Dominum suum Regem ad Concilium generale missorum. Et ut videatur cum effectu aliquem petere pro tenore praedictarum Cartarum illustrium Regum Angliae sibi, Ecclesiae suae et successoribus suis imperpetuum tenendo, et per novam confirmationem Domini sui Regis imposterum pacificè observanda, dabit Trecentas Marcas. The King upon this Archbishops Petition sent a Writ to his Chief Justice of Ireland, to inquire by an Inquest of 12 Jurors, whether it would be to the damage of the Archbishop, for the King in his own fee to erect a prison in Cassel, or not? which he delivering to him in the presence of the Council with his own hand, the Chief Justice caused a Jury to be impanelled, who found upon Oath, that it was no damage at all to the Archbishop, but a benefit to him, the King and the whole Country, to erect a prison there; upon receipt whereof, the King commanded a Prison to be there built; At which this insolent undutiful Archbishop was so incensed, that he denounced a sentence of Excommunication against the Chief Justice, the King's Escheator, the Pope's Chaplain, and all others, except the King, Queen, and their Children, who were aiding, assisting, or advising in the erection of this Prison, and likewise interdicted his whole Diocese and Province, in high prejudice and contempt of the King's Crown and Royal dignity, to the great disturbance of the Peace of Ireland; and withal sent his Proctors to Rome to procure the Pope's ratification of this his Excommunication and Interdict, till the Prison were demolished. To prevent which, the Chief Justice and Pope's chaplain appealed against this Sentence and Interdict to the Pope, certifying the Chancellor, Bishop of Bath and Wells, of these proceedings, and advising him to send Proctors speedily to Rome, to prevent his dangerous proceedings and designs against the King, as this Letter of the Pope's Chaplain to the Chancellor (which I found in the White Tower Chappel) will at large inform us. * Bundela Brevium & Literarum An. 4 E. 1. in Turri Lond. REverentissimo in Christo Patri, & Domino suo (si placet) carissimo, Domino R. Dei gratia Bathon. & Wellen. Episcopo, suus humilis & devotus From. le Brun, Domini Papae Capellanus, salutem, & quicquid potest & poterit obsequii, reverentiae & honoris. Usus & necessitas hoc inducunt, ut vel ad Dominos amicos ut consulant, vel ad medicos ut curent confugiant vulnerati. Ea profecto ratione venerandae Paternitati vestrae duxi non sine cordis angustia referenda ea, quae per Archiepiscopum Cassalen. in Regiae dignitatis gravissimam laesionem, et etiam in Domini justiciarii Capitalis, et omnium aliorum qui sunt de Consilio Domini Regis, dispendium non modicum et gravamen, sunt hiis diebus enormiter attemptata. Sanè vestram Paternitatem creditur non latere, qualiter praefatus Archiepiscopus, cum jam ultimo esset in Anglia, à Domino Rege quasdam literas impetravit, directas Domino Galfrido de Geymull Justiciario Hiberniae, et (si benè percolo) continentes, ut idem Justiciarius inquireret, utrum esset ad nocumentum et dampnum ipsius Archiepiscopi & Ecclesiae suae Cassalensis, vel non, si Prisona Domini Regis per Dominum Jacobum de Audelegh tunc Justiciarium Hiberniae inchoata super Laicum feodum ipsius Domini Regis in Villa de Cassal. perficeretur? Quas quidem literas cum praedictus Archiepiscopus praefato Justiciario in Scaccario Dublin. omnibus de Consilio tunc praesentibus, liberasset propria manu sua, idem Justiciarius Domini sui mandatis obtemperans, praedictam Inquisitionem, juxta quod habuit in mandatis, fieri fecit per totius Patriae fidedigniores, & omni exceptione majores; per quam compertum fuit, quod nullum fieret nocumentum vel dampnum ipsi Archiepiscopo vel Ecclesiae suae praedictae, si perficeretur Prisona praedicta; sed quod ejusdem Prisonae constructio potius cederet ad commodum ipsius Archiepiscopi et Ecclesiae suae, et ad profectum et bonum pacis totius Terrae non modicum. Cum autem idem Dominus Justiciarius ipsam Inquisitionem sub Sigillo suo ipso Domino Regi misisset, et idem Dominus Rex ea audita et intellecta eidem justiciario suo literatorie remandasset, quod dictam Prisonam levari et perfici faceret, ac idem Iustictarius mandatum illud confestim executioni debitae commendasset, praefatus Archiepiscopus occasione constructionis Prisonae praedictae nimio furore succensus in praefatum Dominum justiciarium, Magistrum J. de Saunford Escaetorem, et in me, necnon (exceptis duntaxat ipso Domino Rege, et Domina Regina, ac ipsorum liberis) in omnes illos qui ad ipsam Prisonam construendam authoritatem, consilium et auxilium praes●iterunt, excommunicationis sententiam fulminavit; et (quod deterius est et gravius) suam Diocaesim interdicto supposuit, decrevitque eidem interdicto caeteras Diocaeses totius suae Provinciae supponendas. Vnde cum ab ipsis sententiis erroneis, et etiam errorem intolerabilem continentibus, antequam latae fuerant, pro statu Domini Regis, et etiam pro statu ipsius justiciarii sui et omnium aliorum familiarium et ministralium suorum, necnon pro statu populi ad sedem Apostolicam fuerit appellatum. Placeat Sanctitati vestrae, ut cum Clericus & Procurator, quem praefatus Dominus justiciarius ex parte Domini Regis pro appellatione praedicta prosequenda ad Curiam Romanam destinare proponit, ad ipsius Domini Regis praesentiam et vestram accesserit, tale consilium in praemissis procure●is apponi, quod ipsius Archiepiscopi tam praesumptuo●um et detestabile factum non transeat impunitum. N●lli siquidem vertatur in dubium, quin idem Archiepisco▪ us, quoad vixerit, praefato Domino Regi et omnibus suis, ac toti terrae suae Hiberniae inferre non desistet dampna et dispendia quantumcunque machinari po●erit gravio●a, ni in hoc facto succumbere videatur. Caeterum quia praefatus Archi●piscopne statim posiquam tulerat sententias supradictas, ad impetrandam earum confirmationem▪ ad Curiam Romanam suos Procuratores et Nuncios destinavit, multum e●pediret, quod Procuratores Domini Regis in eadem Curia essent per ipsum Dominum Regem super hoc cum omni festinantia praemuniti; ne hujusmodi confirmatio absque contradictione transiret. Pro Deo istud negot●um, quod ardu●ssimum in Hibernia reputatur, tanto diligentius ipsi Domino Regi erponere dignemini; ipsum animantes ut illud exequi faciat cum effectu, quanto majus dampnum et dedecus ipsi Domino Regi et suis perpendere poteritis imminere, si praefatus Archiepiscopus suum propositum in hac parte valeat adimplere, quod Deus avertat. Vix si quidem, ut multi referunt, accidit, quin hujusmodi Interdictum grave discidium subsequatur; de quo non mediocriter est timendum cum jam nonnulli tam Anglici quam Hibernici occasione ipsius Interdicti ad ma●efaciendum efficiuntur, ut dicitur proniores. Valeat Paternitas vestra in Domino per tempora longiora. Page 176. l. 7. after tertio, add] Pope Gregory the 10. dying at Aretium, Anno 1275. * Mat. Westm. An. 1276. p. 3●4. Tho. Walsingham Hist Angl. An 1277. p. 6 See P●atina, O●uphrius, Stella. ●arnes; Ba●aeus, Opmeerus, Laertius Cherubinus in vita ejus. post cujus transitum Petrus de Tarentesia de ordine Fratrum Praedicatorum Lugdunen. elect●s Cardinalis; postea Ostiensis in Summum Pontificem electus est, & appellatus est Innocentius quintus. Factus autem Popa sedit mensibus 5. diebus duobus, moritur Romae, & in Ecclesia Lateranensi sepelitur. This Pope immediately after his consecration, sent a Letter to King Edward the 1. to acquaint him with the manner of his Election, and excite him with mellifluous words to the aid of the Holy Land, as this elegant complimental Epistle of the Kings in answer thereunto, directed to him, (which I met with in a bundle of Letters and Writs in the White Tower) informs us. SAnctissimo patri ac Domino charissimo, Domino Innocentio, Sacrosanctae Romanae Ecclesiae divinâ providentiâ Summo Pontifici, Edwardus Rex Angliae, etc. Bundela Literarum & Brevium in Turri London. An. 4 E. 1. humilis ejus servus, ad beatorum pedum oscula se devotum. Receptis nuper sacris vestris literis, ex earum tenore praesensi, ex ore Apostolicae sanctitatis, ex— et habundantia eximiae dulcedinis distillasse; dum de sede Magnitudinis vestrae ad me humilem filium, atoma tantae devotionis perflante— meum Austro vestrae benignitatis effluxit; eo quod in auribus nostris fuit & est vox salutationis Apostoliae, non solum mihi, sed & universali Ecclesiae, Regibus et Regnis omnibus, gaudii magni materiam nunciantis. Ipse * (enam) — Rex Regum & Dominus Dominantium sua providentia, quae in sui dispositione non fallitur, suo precioso sanguine sanctam Catholicam fundans Ecclesiam, ne in ea fides et clarum lumen tepesceret a●t tenebresceret, personam vestram, tanquam lampadem oleo sacrae doctrinae & conversationis sanctissimae, omnique venustate refertam in ejus lacuna sublimiori constituit, ut igne divinae charitatis accensa, non diutius lucernae ipsius claritas sub minoris status modio celaretur abdita; sed ut lu●eat omnibus qui in domo sunt, poneretur super candelabrum luminata. De cujus sublimatio e, quam fecisse firmiter creditur ille, qui facit mirabilia magna solus, si non absque terrore miremini, non est mirum. Tamen quia per ipsius electionis vestrae seriem, quam mihi tam lucidè vestra sanctitas dignata est intimare, ipsum Dominum in vobis— apparet lucidius, non timendum creditur quin perficiat qui sic cepit. Nec est vel leviter suspicandum, quin operi manuum suarum dexteram porrigat ille, qui— dictae electionis processu, in quo fratrum absentia, satisque longa distantia difficultatem non modicam communi hominum minabatur judicio, ipso eorum corda efficaciter tangente, & lumen accendente sensibus, qui olim super discipulos in igneis linguis apparens exterius, fecit interius corda flammantia, qui— in eodem loco pariter congregati, vos cum fratribus vestris, quibus id status suarum personarum indulsit, adunavit corporibus, & cordibus counivit. Ipsi siquidem propter haec & alia mirabilia sua, benedictio, & claritas, & sapientia & gratiarum actio specialis, honour, virtus, & fortitudo in saecula saeculorum; qui vos Pontificem ex hominibus assumptum apud Deum pro hominibus super homines constituit, & super Syon montis sancti ejus apicem sublimavit▪ Super eo nimirum, quod vestrae sanctitatis lingua suis non adhaesit faucibus, quin potius in suae laetitiae principio Jerusolyma praeponeret; graves ipsius calamitatis aerumnas, non absque compassionis aculeis interius corde meditans & verbis affectuosissimis proponens exterius, cordis compassione afficior, & affectus exulto. Hinc ejusdem Terrae Sanctae, quam Dominus noster Jesus Christus sanguine consecravit, miserias & aerumnas— vero vestrae bonae voluntatis & affectionis circa liberationem ipsius— attendens: Sperans firmiter, quod cum tam bonum opus vobis in voluntate sit, ex divino adjutorio erit in perfectione votiva. Ad subveniendum autem illi pro meae parvitatis viribus, vestra profecto dulcis excitatio, me commovens, solito amplius animavit, et defiderium meum circa ipsius subsidium aliquando versatum, ex mellifluis vestrae sanctitatis eloquiis, quae meis & omnium fidelium faucibus quam dulcia sunt, quotidianum suscepit incrementum. Maximè cum vestrae superexcellens dignatio Sanctitatis tanto studiosius continuis & efficacibus sit gratiarum actionibus prosequenda, quanto Apostolica Cedrus alta Libani in salutationis & suae charitatis sinus apertionis meae parvitatis Ysopo se inclinans, ac deferre proponens eidem, ad suae largitatis gremium me invitat recurrere, non absque spe promovendorum mei regiminis commedorum. Cui quia ad modicum regratiari non sufficio, ad pedes Sanctitatis ipsius cordis mei affectum provolvens, hujusmodi gratias refero, quantas possum. Upon this Pope's decease, * Tho. Walsingham Hist. Angl. Anno 1277. p. 6. Mat. Westm. An. 1276. p. 364. See Platina, Stella, On●phrius, Crespin, Balaeus, Barns, Opmeerus, Laertius Cherubinus in vita ejus. Eodem anno successit Adrianus quintus natione Januensis, dictus ante Octobonus, qui tituli Sancti Adriani Diaconus Cardinalis, à Papa Clement quarto Legatus in Angliam missus fuerat. Hic Papa factus, statim Constitutionem quam Papa Gregorius deeimus fecerat, de inclusione Cardinalium pro electione Summi Pontificis, suspendit, proponens eam aliter ordinare. Sed morte praeventus Constitutionem suspensam reliquit, sedit vero mensibus duobus Papa. Page 188. l. 12. after will, insert] I found in the White Tower a particular Precept of this Archbishop sent to William Archbishop of York, (somewhat torn and decayed) enjoining him and his Suffragans by the King's command, to denounce a public sentence of Excommunication against Lewellin Prince of Wales, for his rebellions against the King, invasions and murders, as he and his Suffragans had excommunicated them in his Province of Canterbury; together with a relation in French of his misdemeanours and rebellions, and the resolution of the King and his Parliament to conquer him by force of Arms. I shall only present you with the Archbishop's Precept. VEnerabili in Christo Patri Domino W. Dei gratia Eboracen. Archiepiscopo suus in eodem Christo frater Robertus Cantuariensis Archiepiscopus, totius Anglia Primas, quicquid sibi— Tenore praesentium notum facimus, quod cum dudum in Provinciali Concilio Cantuar. (praesidente tunc felicis recordationis Stephano quondam Cantuariensi Archiepiscopo) apud a See Johan▪ de Ato● Constit. legit. f. 121 W. Lind wode Provinc. ● 5 f. 249, 250. Spelman. Concil. Tom. 2. p. 159. Oxon celebrato, provida deliberatione & communi assensu Sanctorum Patrum Episcoporum Suffraganeorum suorum, & Cleri Provinciae Cantuar. statuto super hoc edito, lata fuerit majoris excommunicationis sententia in omnes illos qui jura Domini Regis Angliae injuste detinere contendunt, ac p●cem et tranquillitatem ejusdem Domini Regis et regni sui injuriase perturbare praesumunt, ac eadem sententia per bonae memoriae b See Spelmanni Concil. Tom. 2. p. 309. Bonifacium praedecessorem nostrum & suffraganeos suos, Concilio postea apud Lambeth convocato, & iterum in c See Here, p. 796, 797. Aula Westm. pluries solemp●iter innovata fuerit, necnon et authoritate sedis Apostolicae specialiter confirmata. Nos cum quibusdam Suffraganeis nostris (apud—) existentibus, & aliorum absentium Procuratoribus citra proximum praeteritum festum S. Martini Yemal. quia ipsa no— auribus singulorum acclamabat, quod Nobilis vir Lewelinus filius Griffini Princeps Walliae, tanquam famae suae prodigus, (& salutis) sententiam hujusmodi parvipendens, homagium et fidelitatem quae d See Here, Tom. 2. p 234. 260, 261, 608, 609, 610, 621, 622. praedecessores sui Principes Walliae Angliae Regibus— (et e Mat. Paris, An. 1264. p. 973. Matth. Westm. An. 1267. p 347. ipse) egregiae memoriae Domino f Mat. West. An. 1275, 1276, p. 364, 365. Tho. Walsi●●gham Hist. Angl. p. 5, 6, 7. H. Regi Angliae prius fecerat, ac Domino nostro Edwardo nunc Regi Angliae illustri facere debuit et debet inpraesenti, exquesitis occasionibus facere detractat, ad hoc diebus et l●cis competentibus, oblato sibi ad cautelam salvo et securo conductu, pluries legitime monitus et citatus, in hoc jus ipsius Regis temere retinere contendens; pacem insuper et tranquillitatem ipsius Domini Regis et regni sui per se et suos perturbare praesumsit, sicut notoria strages plurimorum, depraedationes rerum, incendia domorum et innumera damnorum genera testantur apertè: per quae ipsum in sententias hujusmodi non ambigitur damnabiliter incidisse, habito (tractatu diligenti, &) de salute ipsius Principis sollicite cogitantes, de consilio eorundem Suffraganeorum nostrorum, & cum eisdem praefatum Lewelinum,— nunciis solemnibus ad ipsum propter hoc specialiter destinatis, in praefatas excommunicationis sententias taliter incidisse decernentes, (ipsum) monuimus, quod infra quindecim dies a tempore monitionis hujusmodi de praemissis satisfaceret, et ab incepta perturbatione (depraedationibus) et molestia desistendo, suos ab hujusmodi praesumptionibus refraenaret; alioquin extunc contra ipsos asperius procedentes— excessibus eorundem id exposcentibus. Porrò nunciis ipsis apud Jamnas, ubi Princeps ille cum suis Proceribus Curiam suam tunc tenebat, accedentibus, & sui adventus causam ipsius Principis familiaribus & Ministris serio exponentibus, idem Princeps offensam superaddens offensis, Nuncios ipsos, non sine nostro contemptu, ad se aditum habere non permisit, et monita nostra salubria per suos sibi plene nunciata animo contemnens indurato, hactenus ad satisfactionem venire non curavit, per sex septimanas & amplius favore benivolo patienter expiatus, sed semper pejora prioribus addens, de die in diem quantum potest manus aggravat ad delicta: Propter quae convocatis iterum Suffraganeis nostris, et habito super hujusmodi coutemptu— ipsius Principis et suorum excessibus et offensis tractatu pleniori; quia crescente ipsorum contumacia pariter et offensa, crescere (debet & poena;) eorundem Suffraganeorum nostrorum unanimi consilio et assensu extitit provisum et ordinatum, quod unusquisque Suffraganeorum praedictorum (in Cathedralibus) et aliis Collegiatis et Parochialibus Ecclesiis suae Civitatis et Diocaesis dictum Lewelinum Principem Walliae in praefatas excommunicationis sententias (innodatum) nominatim taliter excommunicatum esse denunciaret, pulsatis Campanis, accensis Candelis. Consiliarios insuper suos et (omnes alios consilium) vel auxilium eidem Principi, in sua rebellione perseveranti, scienter impendentes in praemissis, nisi infra mensem (resipuerint, &) ab ipsius consilio consensu et auxilio se subtraxerint, pari sententis et cum eadem solempnitate publice innodatos denunciaret ipsos, quos contra monitionem hujusmodi extunc sibi adhaerere, et consilium, consensum vel auxilium sibi impendere constiterit in praemissis, publice et solenniter excommucatos denuntiaret nominatim. Quam quidem senteutiae denunciationem in Diocesi nostra nuper per nostros fieri mandavimus cum effectu; Undè cum per praefatum Dominum Edwardum Regem nostrum serenissimum simus per suas literas nobis nuper directas specialiter rogati, ut in istius (sententiae) executionem vestrum imploremus auxilium et juvamen; ac vos etnos, quibus Ecclesiarum et animarum cura incumbit, ibi fortius voluntatem— suscipere tenemur, ubi ipsius Lewellini rebellio periculosius exardescit, et in praedicti Domini Regis injuriam in posterum arroganter— exurgens justitia praeveniat et subvertat, ut sic pax et quies caeteris praeparetur: Paternitatem vestram rogamus et requirimus, quatinus (Literarum) dicti Domini Regi illustrissimi vobis in hac parte porrectarum, ac nostrarum praefatum Lewelinum per totam vestram Diocesim et Probinciam (in praefatae excommunicationis) sententiam incidisse, et nominatim taliter excommunicatum esse, si placet, denuncietis, et denunciari faciatis in forma memorata. Praesens negotium taliter impleruri, qualiter a nobis in casu consimili vobis fieri velletis. Dat. apud Northstock 3 Kal. Martii, Anno Domini 1276. After which follows a Declaration in French of the King's ancient right to Wales, the Homage, Fealty, and services due unto him for it, his former demand of them from Lewellin, his refusal to perform them, or appear at the King's Parliament upon summons, his acts of Hostility and Rebellion, his contempts of the recited admonitions and Excommunications of the Archbishops and their Suffragans, and disobedience both to the Church and King; whereupon the King, Prelates, and Nobles assembled in Parliament, resolved to raise an Army and reduce him to obedience; which was accordingly executed, the King taking his Castles, and wasting his Manors, Country with fire and sword. Whereupon, * Mat. Westm. Anno 1277. p. 365, 366. circa Natale Domini Lewellinus accessit ad Regem, misericordiam, non judicium petiturus. Accepit ergo homagium et fidelitatem de potentioribus Wallensium Rex Edwardus, eorum Principem Lewellinum usque Westmonasterium secum ducens, à quo quinquaginta millia marcarum rec●pit prae manibus, & pacto firmato de mille marcis singulis annis ad Scaccarium Westmonasterii persolvendis pro Insula de Angleseia, & pro parte Snaudunae, vocalem Principem diligenter instructum, ad partes easdem redire permisit; succ●ssores suos Principatus nomine, sententialiter semper privans, alias terras Walliae, quas nuper adquisierat, sibi & successoribus suis Anglorum Regibus reservans. The King's Bailiff in Vascoin injuring the Archbishop of Bourdeaux, in seizing the Goods of the Church during the vacancy, he thereupon sent this Letter of complaint against him to King Edward, to right the Church, according to his Royal duty, protesting his loyalty to him therein. EXcellentissimo Principi Domino Edwardo Dei gratia illustrissimo Regi Angliae, etc.— miseratione divina Archiepiscopus Burdegal. salutem in eo Bundela Literarum & Brevium in Turri London. An. 4 E. 1. in quo Reges regnant. Bonae ac recolendae memoriae serenissimus Rex H. Dominus noster Pater vester, nos inter suos domesticos multâ praerogatiuâ praecipui amoris extollens, muneribus, gratiis, & beneficiis multipliciter honoravit— dilectionis. Vestra majestas Regia sui gratia imitatrix circa promotionem nostram dignata est adh●bere assiduam opem & operam efficaces— minus solito ad praesens egemus, ut nobis semper assit in conservatione Privilegiorum, Libertatum & Jurium— Ecclesiae Burdeg. nobis commissae, rejectis per vos novitatibus per Dominum Luchaam de Thenays' Senator vestrum, & alios Ballivos vestros in Vasconia introductis, in nostri & Ecclesiae nostrae Burdeg. praejudicium & gravamen: & nichilominus facta satisfactione congrua ratione bonorum Archiepiscopalium (sede Burdeg. vacant)— super quo, ut ad componendum certam personam mitteremus, vestra benigna clementia nobis scripsit. Quare vestrae Regiae Majestati quantas valemus grates, ad quas tam non sufficimus, referentes humiles & devotas, supplicamus nullo supplicandi genere praeterivisse,— per praesentes literas, quae per dictum socium nostrum Magistrum Johannem Girardi Canonicum Sancti Severini Burdeg. earum portitorum, quatinus eidem placeat, pro dictis bonis minus juste perceptis, nobis & Ecclesiae nostrae Burdeg. condignam emendam facere; & indempnitati nostrae & Ecclesiae super hiis & indebitis novitatibus per vestros impositis— in posterum more regio providere. Non enim decet Majestatem Regiam, quod Dei et vestri adjutorio nobis commissa Burdeg. Ecclesia temporibus nostris patiatur, (maxim in suis libertatibus) aliquam laesionem. Non attendentes ad verba aliqua iniquorum qui de nobis l●benter vobis sine causa sinistra plurima nunc●arent. Scientes & certitudine indubitata tenentes, quod nos honorem vestrum zelamus ex cord, et jura vestra integra con●ervare; et ad haec et exaltationem vestri nominis expone●emus ingenti desiderio corpus et bona omnia quae habemus. Et super hiis & aliis, quae vestrae Celsitudini Regiae praedictus socius noster oretenus explicabit, indub●è velitis, si placeat, tanquam nobis, quod vobis placuerit, nobis fiducialiter injungatis. Personam vestram conservet Dominus, etc. How turbulent the Clergymen in Vascony and Aquen were this year, and how they slew the Mayor of Aquen who would have suppressed their tumult, this certificate to King Edward will inform us. IMmensae Excellentiae vestrae significat Willielmus Remundi Deufrances Civis In eadem Bundela An. 4 E. 1. in Turri London. Aquensis, quod cum in Aquensi Civitate inter Clericos magna esset discordia, Senescallus Vasconiae sua propria voluntate statuit, quod omnes laici essent sub incurremento corporum et bonorum, qui de dicta discordia se intromisexint: Et cum quadam die Major Aquensis, volens seperare brigam dictorum Clericorum fuerit interfectus, & de ipsius morte in villa magnus fuerit rumour, & inter plures ad hujusmodi locum venientes, Petrus du Frances frater dicti Willielmi Remundi, tanquam ille cui mors dicti Majoris multum sibi specialius displicuit, accessit ad locum ubi ipsum mortuum fuisse, non tamen ad intromittendum de briga praedicta Clericorum. Post haec autem dictus Petrus timens sibi occasione statuti praedicti, non occasione alterius accessus, se ab amicis suis absentavit, de cujus absentia dictus Willielmus Remundi & merito multum dolet. Quare vestrae piae dominationi humiliter supplicat, quatinus à inclito Rege procurare dignemini, ut non obstante statuto praedicto dicto fratri suo miserando hujusmodi adventum remittat; cum dictus Petrus à nemine sit accusatus de hujusmodi eventu, & fit paratus juxta fores & consuetudines patriae omnibus stare juri; & cum Inquisitio facta fuerit per Praepositum Aquensem, & per ipsam Inquisitionem dictus Petrus de superius narratis non fuerit accusatus nec inculpatus. In the same bundle I met with this Certificate of the Bishop of Durham to King Edward, of the contest between the Priors and Covents of Pontefract and Bretton about the Election of the Prior of Bretton, and of the Pope's definitive sentence given therein, committed to the Bishop of Durham to put in execution, and how he had executed it accordingly▪ EXcellentissimo Principi Domino suo, Domino E. Dei gratia illustri Regi Angliae, In eadem Bundela An. 4 E. 1. in Turri London. etc. E. ejusdem permissione Episcopus Dunelmensis, salutem, & prosperos ad vota successus, in eo per quem Reges regnant & Principes dominantur. Quia pium est veritati testimonium perhibere, vestrae Regiae Majestati notum facimus per praesentes, quod olim inter Priorem & Conventum de Pont●fracto ex parte una, & Priorem & Conventum de Bretton ex altera, coram Summo Pontifice super jure eligendi Priorem in ipso Prioratu de Bretton, orta materia contentionis, tandem pro Monachis de Bretton diffinitiva sententia per Dominum Summum Pontificem fuit lata, in executioni— & Dunelm. Episcopis sub alternatione propriis nominibus non expressis existit demandata; cujus authoritate praedecessor noster per praefatum Priorem de Pontefracto & quasdam certas personas de ipso Conventu praemissis monitionibus exco●●●●icavit, eo quod parere mandatis Apostolicis contempserunt. In qua quidem sententia adhuc damnabiliter perseverant, nee ultra procedere poterat, eo quod dictus Prior de Pontefracto et complices sui fratrem Willielmum de Ryhale Pr●curatorem Prioratus de Bretton ceperunt, et ipsum extra regnum Angliae transferentes, carcerali custodiae manciparunt; qui à carcere liberatus, erga nos instanter insinuat, quod praedecessori nostro per sedem Apostolicam fuerat demandatum, et ab eodem efficaciter inchoatum, ad finem perducere, ob reverentiam sedis Apostolicae curaremus; praesertim, cum dignita●i dicta executis demandata fuerat, non personae, Nos vero mandatis Apostolicis reverenter ●bedire volentes in omnibus ut tenemur, discretis viris Archidiacono Ebor. & Magistro Alano de Essingwald, divisim, mandavimus, ut ipsi mandatum Apostolicum, et e●, quae in ipso continebantur, diligenter exequerentur: qui praefatum fratrem Willielmum de Ryhale, Procuratorem dicti Prioratus de Bretton, in possessionem domus de Bretton cum pertinentiis authoritate Apostolica induxerunt, contradictores et rebelles excommunicationis sententia compescentes. Et sic praefatus frater Willielmus authoritate Apostolica dictam domum tenet et possidet, juxta tenorem sententiae Domini Papae et executionis ejusdem nobis plenius demandatae; per quam quidem sententiam de processu et (negotii praedicti) progress vobis liquere poterit manifest. Valeat, etc. Dat. apud Fenwyk 13 Kal. Julii, Anno Domini 1276. In the same Bundle I found this complaint of the Subprior and Covent of Winchester to the King, of the manifold injuries and oppressions done to them by the Bishop, appealing to him for relief and justice therein, as their Founder, Patron, and Sovereign Judge. EXcellentissimo Principici Domino E. Dei gratia illustri Regi Angliae, Domino Hibern. etc. sui humiles & devoti Supprior & Conventus Wintoniensis Ecclesiae, An 4 E. 1. in TurriLondon. devotarum orationum suffragia, cum omni reverentia & honore. Cum Wintoniensis Ecclesia, quae progenitorum vestrorum illustrium Regum Angliae beatorum largitionibus habundanter fundata esse dinoscitur, ac speciali privilegiorum praerogativa extiterit insignita, adeo diebus istis crebris tun●ionibus ac continuis calamitatibus depressa fuerit et collapsa, quod propter hoc ad vestrum patrocinium recurrere cogitur, iterato ob ingruentiam miseriarum suarum et improbitatem Gpiscopi sui plus debito in ipsam saebientis, in tantum quod praesenti hebdomada, quae omnibus Christicolis ob gratiam Sancti Spiritus celebris tam jure poli quam fori libera debuit esse et quieta, in praedictam Ecclesiam non erubuit desaevire; statum ejusdem tam in temporalibus quam in spiritualibus turbando, et etiam in deterius subvertendo: quod conjicitur ab ipso Episcopo esse factum. quia ad vestrum tutamen jamdudum pro suis oppressionibus ab ipsa Ecclesia est convolatum. Quapropter, rogamus illustrem Magnificentiam vestram lacrimis ex ge●●itibus cordis profluentibus, quod in hiis affictionibus et oppressionibus intolerabilibus Ecclesiae vestrae subvenire dignetur Regia vestra authoritas circumspecta; et, si placet, quod concepistis liberaliter in affectu, reducere velitis ad effectum: Valeat digmssima Excellentia vestra per tempora longiora. Datum in Capitulo nostro Winton. die Sabbati in vigilia Sanctae Trinitatis. In the same Bundle, I found this Certificate of the Abbot of Waltham, appointed Conservator by the Pope of the Privileges of the Abbey and Monks of St. Alban, of his Excommunication in a summary way of certain persons who had defamed the Abbot and Monks, in obedience to the Pope's command, for which obedience he beseecheth the King, that he would do nothing to the prejudice of the Church's Liberties, which he ought to defend, and that he might suffer no prejudice for his proceedings herein. EXcellentissimo Domino suo, Domino Edwardo Dei gratia, etc. suns semper Bundela Literarum, &c in T●rti Lond. An. 4 E. 1. humilis & devotus R. provisione divina, humilis Minister Ecclesiae Sanctae Crucis de Waltham, salutem in Jesus Christo, ac potenter & gloriosè victoriam. Magnifice Domine, pro constanti sciatis, si placet, quod nos per Summum Pontificem Conservatores Privilegiorum Religiosis viris Abbati et Conventui de Sancto Albano a sede Apostolica indultorum, in virtute sanctae obedientiae, et sub poena Excommunicationis sumus deputati. Q●are dictos Religiosos secundum tenorem Privilegiorum suorum, ne notam inobedientiae, perjurii et irregularitatis incurrere (quod absit) videamur, necesse habemus defendere et tueri. Cum ergo Johannes le Alemonger, et Robertus Colhopper de Sancto Albano dictum Abbatem de Sancto Albano & plures de Conventu ejusdem loci, verbis probrosis et scandalis non modicis apud Bonos et graves enormiter et publice d●ffamarunt, et statum eorundem perperam denigrarunt, secundum quod coram nobis summarie et legitime extitit probatum juris ordine observato: licet— solempnitas et judicialis indago in talibus conservationibus observare non est necesse, secundum quod sanctorum Patrum voluntinstituta & sacrosanctae edocent sanctiones, sententiam Excommunicationis monitionibus canonicis praen issis fecimus fulminare. Unde unus eorum, videlicet Robertus Colhopper, culpabilem se sentiens in hac parte, reum se confitens, nuper cum lacrimis & humilitate veniam petiit, & secundum qualitatem et quantitatem sui delicti dictis Religiosis plenariè satisfecit. In cujus rei testimonium cuidam Scripto per eundem Robertum confecto Sigillum suum apposuit, & testibus ad hoc vocatis ad majorem istius rei evidentiam, Sigilla quatuor legalium hominum apponi procuravit. Unde reverend & magnifice Domine, pro honore filii Dei, et sanctae matris Ecclesiae, (vobis supplico) contra obedientiam nobis injunctam aliquod praecipere non velitis, per quod jus Ecclesiasticum retardetur, et super inobedientiae redargui possumus et merito puniri; quod pro certo scimus vos non velle; qui jura Ecclesiastica illaesa jugiter nitimini conservare, et statum omnium secundum merita eorum Regia clementia secundum tramitem justitiae intenditis salvare. Valeat, etc. In the same Bundle I found this Letter of Mr. Kilwardby to the Chancellor on the behalf of Helias the Jew, who had excommunicated another Jew for several Crimes, who endeavoured that the Kings Lay Judges might hear, reverse and judge of that sentence of Excommunication, which he desired the Chancellor and King to prevent, and that the Bishop of the Diocese only might do it, for the reasons therein expressed. REverendo Patri Domino Bathon. suus Kilewardeby, quicquid sibi. Magister Helias Judaeus, quem inter caeteros Judaeos melioris inveni voluntatis, & magis In Bundela Literarum, etc. Regis in Turri London. An. 4 E 1. faventem vobis, intimavit mihi, quidam judaeus, quem pro delictis suis multiplicibus excommunicavit, curiam Regiam nititur decipere, ut sic super Magistrum Heliam devolvat calmupniam, tanquam minus rite ipsum excommunicavit; ut sic a Laicis Christianis judicetur de excommunicatione. Magister Helias petiit sibi auxilium à me, si quid possem in hac parte. Ego autem nesciens ipsum in quo possim adjuvare, nisi interpellando Dominum nostrum Regem, supplico vobis ex animo, quatenus Dominum nostrum ex parte vestra & mea interpellare velitis, quatinus dictum Magistrum Heliam sententiam Excommunicationis, quam in suos subjectos tulerit, absque Christianorum examinatione permittat prosequi, ut solebat; vel si omnino voluerit quod Christiani causam excommunicationis a Magistro Heliae latae examinent, hoc ipsum Diocesano committat inquirendum. Audivi enim quod juste excommunicatus est ille cock Hagyn a Magistro Helia pro criminitus falsitatis, deceptionis et nequitiae multiplicis, pro quibus etiam Christianus rite excommunicaretur. Valeat, etc. Dat. apud South Malling Ferr. Scripsi vobis haec, quia credo, quod fideliter agetis pro eo, & rogo Dominum Regem, quod velit audire in hac parte & exaudire. By which we may discern how unwilling the Clergy were that the King's temporal Judges or Laymen, should examine or judge of any Excommunications denounced against others by Jew's or Christians, that they alone might use and abuse it at their pleasure, to the injury and vexation both of Jews and Christians without redress. Page 177. l. 14. after manned. insert.] In the Bundles of Writs in the White Tower this year, I found these Writs, Attachments, Prohibitions, for Suits in Ecclesiastical Courts, both within and out of the Realm. Thomas le Camvil & Elizabetha uxor ejus, (by the King's Writ) constitute Hugonem Bundela Brevium in Turri London, An. 5 E. 1. de Drew, & Willielmum de Drew Attornat. suos in loquela contra Egidium Officialem Archidiac. Derby & Willielmum de Oterwell, qui attach. sunt, quare tenuerunt plac. in Curia Christianitatis, de Catal. etc. quae non sunt de Testamento, etc. et Osbertum Vicarium Ecclesiae de Merston, quare secutus est idem placitum contra Prohibitionem nostram. T. ap. Evesham, 21 die Jan. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. dilectis et fidelibus suis Magistro Regin. de Seyton et sociis suis Justiciariis de Banco salutem. Cum dudum per nostras Ibidem. literas prohibuerimus Beatricae Reginae Aleman. ne Edmundum Comitem Cornubiae traheret in placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis aliquibus; et vos similiter ex parte nostra in plena Curia nostra id idem prohibueritis. Sed eadem Regina spretis nostra et vestra Prohibitionibus in hac parte, praefatum Comitem postea traxit in placitum, ut accepimus, super catallis et debitis in Curia Christianitatis, et Comitem memoratum extra regnum nostrum in causam trabi procurat, in nostri juris praejudicium, et Regiae dignitatis laesionem manifestam. Et ideo vobis mandamus, quod placitum Attachiamenti quod est coram vobis per breve nostrum inter praedictum Comitem & Reginam memoratam taliter maturetis, ut dicta Regina istud placitum contra praedict. Comitem, vel alium consimilem quod ulterius attemptare non pr●sumat. Teste meipso apud W●destoke, 4 die Septemb. Anno regni nostri quinto. EDwardus Dei gratia, etc. Vic. Suff. salutem. Praetipimus tibi, quod non omittas propter Libertatem Sancti Edmundi, sed distringas Magistrum Robertum de ●● eadem ●●●dela. Frillawe Decanum de Arcubus London. per omnes terras et catalla sua in Balliva tua, ita quod nec ipse, nec aliquis per ipsum ad ea manum appovet, donec aliud à nobis inde habueris preceptum. Et quod de exitibus eorundem nobis respondeas Et quod habeas corpus ejus coram Justice. nostris apud Salop. à die Pascha in 15. dies, ad respond. Willielmo de Chervill, de placito, quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio contra Prohibitionem nostram, ut dicit. Et ad audiendum judicium suum de pluribus defaltis, etc. Teste R. de Seyton apud Salop. 13 die Novembris, Anno regni nostri quinto. The like Distringas issued Vic. Essex vers. Aliciam fill. Adae de Thucker, quare secuta est consim. plac. in Curia Christianitatis, contra Prohibitionem, etc. T. R. de Seyton apud Westm. 3 die Decemb. An. regni nostri 5. In a fragment of Plea Rolls of Trinity Term, Anno 5 E 1. as I conjecture, (the Plac. circa An. 5 E. 1. Leyc. year and term being putrified.) Praeceptum fuit Vic. quod venire faceret hîc ad hunc diem duodecim, etc. de vis. de Frollesworth, etc. et qui nec Alic. quae fuit uxor Radulphi Danvers, nec Johannem de Campanya Personam Ecclesiae de Thurleston aliqua affinitate, etc. ad recogn. etc. si praedictus Johannes secutus fuit placitum in Curia Christianitatis de Advocatione quartae partis Ecclesiae de Frollesworth, contra Prohibitionem, etc. sicut praedicta Alicia dicit, vel non? sicut praedictus Johannes dicit, quia tamen, etc. Et Vic. nichil inde fecit, sed mandat, quod Breve adeo tardè venit, etc. Ideo sicut prius, praeceptum est Vicecom. quod venire faciat hîc à die Sancti Michaelis in quindecim dies, duodecim, etc. per quos, etc. & qui nec, etc. Quiatam, etc. Et unde, etc. In a Bundle of Writs in the White Tower this year, I found this memorable Letter of King Edward the 1. to his Chief Justice in Ireland, in answer to his, consenting to the abolishing of the detestable and unjust Irish Laws there, and establishing the English Laws, by advice of the best and mayor part of the Nobility, Prelates and Commonalty of Ireland, for which they proffered to give the King 8000 Marks for his Royal assent thereto, who ordered the Chief Justice to screw them up to a greater sum, and also to furnish him with a certain number of able Soldiers, for this his concession. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, dilecto & fidelio suo Bundela Literarum & Brevium An. 5 E. 1. in Turri London. Roberto de Vfford, Justiciario suo Hibernia, salutem. Super melioratione status & pacis in terra nostra Hiberniae, de qua per vestras literas nobis nuper significastis, laetamur & gaudemus quamplurimum; & diligentiam vestram valdè commendantes in hac parte, speramus (open Dei) quod ea quae ibidem laudabiliter hactenus inchoastis, quantum in vobis est, foelicius et virilius continuabitis in futurum. Caeterum de eo, quod Communitas Hyberniae octo millia marcarum nobis offert pro hoc, quod eis Leges Anglicanas in terra praedicta utendas concedamus, scire vos volumus, quod nos, pro eo quod Leges quibus utuntur Hybernici, Dea detestabiles existunt, et omni juri dissonant, ade● quod Leges censeri non debeant; habito super hoc cum Concilio nostro tractatu diligenti & deliberatione pleniori, nobis et Concilio nostr● satis videtur expediens, eisdem utendas concedere Leges Anglicanas. Dum tamen in hoc populi, vel saltem Praelatorum et Magnatum terrae illius qui bonae voluntatis existunt, communis consensus uniformiter intercurrat. Quapropter vobis mandamus, quod, habito cum ipsis inde tractatu, et examinatis diligenter in hac parte voluntatibus Populi, Praelatorum, et Magnatum bonae voluntatis existentium, et concordato inter vos et ipsos de altiori fine pecuniae ad quem attingere poteritis, novis ea de causa persolvendae de consensu omnium vel saltem majoris et saniorss partis eorundem, prout industriae vestrae ad honorem nostrum et commodum magis expedire videbitur, super praemissis nomine nostro componatis cum eisdem. Ita tamen, quod homines pedites bonos et fortes usque ad certum numerum, de quo cum ipsis convenire poteritis, nobis una vice tantum habere faciant, paratos ad nos venire, cum pro eis duxerimus demandandum. The King intending to send Mr. Andrew Sapit his Proctor, formerly employed by his Father and him, to the Court of Rome about the Affairs of the Realm, issued this Writ to the Chancellor, to advance such a sum of Money to him for this employment before his departure out of the Realm as should be for his honour, and to advice with his Treasurer and others concerning it; which sum upon their Certificate should be delivered. EDWARD par la grace de Dieu Roy Dengleterre, Seigneur Dirlaund; et Anno 5. E. 1. in Turri Lond. Ducs Daquit. A l'onerable pier en Dieu, J. par la mesme grace Evesqe de Wincestre nostre Chauncelier, salutz. Nous avoms resceu et bien entenduz les letters queles vous nous avez envoiez, per les queles vous nous avez escrit comment Mestre Andreu Sapit nostre Procreour en la Court le Rome, et qi se ad bien et loialment ports tant en le service vestre tres-Seigneur et pier, qe Dieux assoill, come en le nostre evanceant noz busoignes, et les busoignes de nostre Roialme est aler procheinement verse les partyes de la dite Court, et qil serroit nostre honeur, quill feust regardez per nous d'aume some covenable pur la sustenance, avaunt son depertir du nostre dit royalme. Si vous fesoms a saver, qe il nous plest, qe il soit regardez covenablement et solonc vestre discretion; et vous mandoms qe appellez a vous ceux qe vous veres, qe soient a se appeller ordeniez outre; et qe vou semble qe nous lui purroms deneir et honour de nous qant ore. Et de la some qestissint acordez per vous, et les autres facez briefs sous nostre Grant Seal as Tresorier et Chamberliens de nostre Esch. du lui ent fair le payment. Significantz a nous pur voz letters lafoy some qe nous lui avoms issint donez, e vous ent farroms aver garant souz nostre Privy Seal, a Claryndon le 29 jour de Nou. lan de nostre regne 5. Page 201. l. 16. after of them, add] In the Bundle of Original Writs and Retorns in the White Tower Chapel, Anno 6 E. 1. I discovered these seven Writs of Prohibition, to prohibit the holding and prosecuting Suits in Courts Christian Bundela Brevium in Turri Lond. An. 6. E. 1. for Chattles and Debts, not of Testament or Matrimony, which I shall abbreviate. Rex Vic. Midd. Robertus de Wauden & Willielmus de Wauden, vers. Richardum Abbatem Westm. & Fratrem Richardum Archidiac. Westm. quare setuti sunt plac. in Curia Christianitatis de bonis et catallis, quae non sunt, etc. contra Prohibitionem nostram. T. R. apud Turrim London. 6 die Jan. An. r. n. sexto. Vic. Bucks. quod capias Nicholaum de Becesdene Officialem Archidiac. Bucks. & cum salvo custodias, & habeas corpus ejus coram Justiciariis nostris, etc. ad respondend. Roberto de Corne & Sibillae uxori ejus, quare tenuit (consimile) plac. in Curia Christianitatis, etc. T. Rad. Seyton apud Westm. 19 die Jan. Vic. London. Robertus de Colothont vers. Gregorium de Karewent Decanum de Arcubus London. quare tenuit; & vers. Johannem de Rughate Capellanum, quare secutus est (consimile) placitum. T. R. apud Turrim London. 24 die Febr. Vic. Hereford. Margareta Pagun vers. Priorem de Korsewell, quare secutus est (consimile) placitum. T. R. apud Lennymton 26 die Marcii. Vic. London. Johannes de Onefeld, & Johanna quae fuit ux●r Johannis le Bret, vers. Magistr. Gregorium de Karewent Decanum de Arcubus London. quare tenuit; & vers. Willielmum May, quare secutus est (consimile) placitum. T. R. apud Cavel. 10 die April. Vic. Linc. quod ponat per salvos plegios, etc. R. Episcopum Linc. quod habeat Magistr. Henricum Neuwerk Clericum suum, ad respondend. Johanni fill. Nicholai, quare secutus est (consimile) placitum. T. R. de Seyton apud Westm. 24 die Maii. Quod distringat Johannem de Blanknay per omnes terras, etc. quare ipse simul cum Willielmo filio ejus secutus est (consimile) placitum. T. T. de Weyland apud Westm. 15 die Novembr. An. r. n. sexto. Page 223. l. 4. after Privileges, insert] In a Bundle of Writs, Letters and Privy Seals I discovered in the White Tower Chapel, Anno 6 E. 1. (seven years before the Statute of Westminster 2. ch. 5.) I found these two memorable Writs, asserting, First, That by the Law and Custom of the Realm in that age, no lapse incurred against Patrons of Churches after Incumbents deaths, until after six months from the day they had notice thereof, and not from the very day of their deaths. 2ly. That the six months, or half year, was to be computed by six Calendar months, not 28. days to the month, as the Canons and Prelates would interpret it. 3ly. That the Bishop's refusal to admit a Clerk upon a Judgement given in the King's Court for the Patron, upon a pretence of a lapse by the Canon Law, was against the Law and Custom of the Realm, yea a manifest prejudice to, and contempt against the King's Crown and Dignity. 4ly. That Archbishops ought to be most zealous supporters, not underminers and contemners of the Laws and Customs of the Realm, and the King's Royal Dignity. EDwardus Dei gratia Rex, etc. venerabili in Christo patri W. eadem gratia Ebor. Archiepiscopo Angliae Primati, salutem. Literas vestras nuper recepimus, Brevia Regis An. 6 E 1. in Turri Lond. continentes, quod voluntati brevis nostri de judicio, vobis pro Comitissa Albemarl. directi, super Advocatione Ecclesiae de Briggeham vestrae jurisdictionis, adquiescere non potestis juxta jura, eo quod antequam ad vos praedictum breve pervenisset, Commissarius generalis Archidiaconi Richemund. (infra cujus Archidiaconatum Ecclesia existit antedicta) intelligens, tempus conferendi praedicto Archidiacono Domino suo, tanquam loci Ordinario, esse authoritate Concilii devolutum, praedictam Ecclesiam Magistro Rogero de Merton contulit vice sua; ob quod praesentatum praedictae Comitissae (praefato Rogere, qui est memoratam Ecclesiam taliter assecutus, judicialiter non amoto, ut videtur) admittere non potestis nec debetis. Quibus intellectis, et habito super hoc cum * Therefore this was the Resolution both of the King and his Council upon mature advice. Consilio tractatu, perpendimus evidenter, praefatum Commissarium ad collationem ipsius Ecclesiae contra justitiam et officii sui debitum processisse, et vos, praedictos Archidiaconum et Commissarium executionem judieii praedicti indebite deferre et impedire; marime, cum praefata Comitissa, dictae Ecclesiae Patrona, quam citius Ecclesiam illam vacare credebat. Clericum suum vobis praesentasset ad eandem, et infra tempus semestre a die notitiae suae vacationis ejusdem Ecclesiae praesentationem suam ad ipsam Ecclesiam in Curia nostra per considerationem ejusdem Curiae recup●rasset; cum insuper eidem Comitissae per vos aut praedictum Archidiaconum vel Commissarium de vacatione praedicta nusquam aliquid denuntiatum fuisset, licet ad vos vel ad ipsos priusquam ad ipsam Comitissam iude certitudo pervenisset: propter quod eidem Comitissae tempus in hac parte labi, seu praedicto Archidiacono▪ vel eius Commissario, jus Ecclesiam illam taliter conferendi non potuit devoldi. Unde, cum Ecclesia praedicta per vos & vestros subditos sic incumbretur, & executio judicii praedicti per vos & psos contra legem et consuetudinem regni, in Regiae dignitatis nostrae praejudicium et contemptum manifefestum taliter inferatur et impediatur, de quo miramur quamplurimum, praesertim cum vos justitiae nostrae, et eorum maxime quae ad Coronam et Dignitatem nostram pertinent, zelatores praecipuos reputemus; et, ut satis nostis, quod ad juditia in Curia nostra secundum legem et consuetudinem Regni nostri praedicti frustra procederetur, nisi eorundem in suo casu debite fierent executores; Vobis consulendo mandamus; quod cum praemissa manifesta sunt & notoria, Ecclesiam praedictam (prout ad hoc tenemini) deincumbrari, et ea, quae super praemissis (justitiae vel juris ordine non observato) per vos et subditos vestros praedictos sunt attemptata, corrigi, et executionem judicii praedicti sine dilationis incommodo (judicio fori vestri non expectato, cum id ad vos non pertinet in hac parte) fieri faciatis, juxta tenorem Brevis nostri de judicio supradicto, quod inde recepistis. Cum Robertus de T. nuper per quandam Assisam ultimae Praesentationis, quam per Breve nostrum arram. versus C. de Ecclesia de B. vacant, & ad suam praesentationem Ibidem. spectante, ut dicebat, advocationem illius Ecclesiae disrationaverit in Curia nostra, & per Breve nostrum de Judicio demum vobis obtinuerit demandari, quod ad praesentationem ●uam idoneam personam admitteretis ad Ecclesiam supradictam; Vos, (ut accepimus) lapsis et computatis singulis diebus a morte Rectoris Ecclesiae illius, usque ad numerum octies viginti et ●cto dierum continue sequentium, quae sex menses facere videntur; asserentes, collationem praedictae Ecclesiae, authoritate Concilii, ratione lansus hujusmodi semestris temporis, ad vos ea vice legitime fuisse devolutum, idoneam personam ad mandatum nostrum praedictum et ad praesentationem praedicti R. admittere distulistis ad eandem; in ejusdem R. praejudicium et exhaeredationem manifestam. Nos igitur quia in vacationibus Ecclesiarum secundum legem et consuetudinem hactenus obtentam et usitatam in regno nostro, hujusmodi tempus semestre computari debet, non a die mortis Rectoris, sed a die scientiae Patroni usque ad sex menses completos, non juxta numerum dierum singulorum, sed juxta numerum sex mensium, qui menses in Kalendario computantur, eundem R. praesentatione sua ad Ecclesiam illam indebite defraudari nolentes; Vobis mandamus, sicut alias mandavimus, quod ad praesentationem praedicti R. idoneam personam admittere non differatis ad Ecclesiam supradictam. Teste, etc. These memorable Writs, most excellently explain the tempus semestre in the * See here, p. 332, 333, 334. Statute of Westminster 2. ch. 5. (made 7. years after them) justify the concurrent resolution in Catesbyes' Case, Cooks 6 Report, f. 62. Yea fully refute the common error of later times, than in cases of Vacancy by death, the 6 months shall be computed from the day of the Incumbents death, not from the day of the Patrons first Notice thereof; which the Writ out of Justice Walmeslyes Book in the reign of King Edward the 2d. recited in Catesbyes' Case, (concurring with these here cited) doth likewise refel. In a Bundle of Petitions to the King, which I rescued from rubbish in the White Tower, I found this Petition of the Dean of Norwich against the Constable of the Castle there, for prohibiting him to exercise his Jurisdiction in cases of adultery and fornication within the fee of the Castle, which his predecessors exercised, and the Constables had in time of war usurped to themselves, to the prejudice of the Church's Jurisdiction, and men's souls. HEnricus Samson Decanus Norwicen. dicit & proponit, quod Decani dictae Civitatis Bundela Peti●ionum An 6 E 1. in Turri London. plenam habebant jurisdictionem Ecclesiasticam in feodo Castri Norwici, usque ad tempus guerrae Dominus Philippus Marmyun Constabularius Castri Norwici illam jurisdictionem tempore guerrae occupavit, et fecit correctiones in Castro praedicto de adulteriis et fornicationibus, et certis criminibus. Vic. postea dixerunt, quod Dominus Rex est in possessione jurisdictionis, nec permittunt Decanum debitas facere correctiones et adulterii et fornicarii de Civitate, quando impetuntur in feodo Castri immunitatem consecuntur; in suarum periculum animarum, et Ecclesiasticae libertatis praejudicium: Unde petit remedium. In the same Bundle I met with this Complaint to the King by Hugh Derby Clerk, against the Bishop of Imalac in Ireland, for casting the King's Letters in contempt to the ground, which he delivered him, to exempt himself from his personal residence in the said Church; vexing, oppressing, and injuring them the more for the King's Letters; before whom he prayed he might be summoned personally to appear, to answer these contempts. EXponit Excellentiae vestrae Hugo de Derby Capellanus Domini A. Backs Rector Ecclesiae de Nartherlath Imalacen. Dioc. Quod cum vos literas vestras deprecatorias Bundela Petitionum An. 6 E 1. in Turri London. ad Episcopum Imalacen. pluries mandaveritis, quod dictum Rectorem ob reverentiam vestri recommendatum haberet, nec ipsum ad residentiam compelleret in eadem Ecclesia faciendam, in qua perpetuum Vicarium habet Rector praedictus; Idem Episcopus literas vestras sibi nomine dicti Rectoris praesentatas projecit in terram; et dixit, quod propter praedictas literas pejora et graviora sibi irrogaret, et faceret irrogare; et multa alia sinistra in contemptum vestri protulit manifestum. Et hiis non contentus, quendam Capellanum qui de quadam Capella a praedicta Ecclesia dependente auctoritate ordinaria amotus fuerat (justitia mediante) ad eandem Capellam intrusit, in praedicti Rectoris praejudicium et gravamen. U●de supplicat, ut super hoc sibi dignemini competens remedium adhibere faciendo (si placet) dictum Episcopum coram vobis personaliter evocari, super praedictis vobis sufficienter responsur. maxim, cum praedictus Episcopus mandata vestra contempnat, & dictus Rector paratum se offerat probare praedicta. The King upon the Archbishop of Ardmaths' Petition, issued these Writs to the Chief Justice of Ireland, to assign him Justices for the delivery and recovery of the rights of his Church, not to grieve him with amerciaments, and to do him speedy Justice from month to month. Justice. Hiberniae salutem. Quia vobis injunximus, ut cum venerabilis pater Archiepiscopus Bundela Petitiowm, An. 6 E 1. Ardmath. Yberniae Primas, jura Ecclesiae suae prosequi aut defendere vellet, certos sibi Ibsticiarios assignaretis: Vobis mandamus firmiter in jungentes, quatinus cum idem Archiepiscopus, quem cum gratia et favore in suis agendis fovere desideramus, coram vobis vel dictis Justiciariis sibi assignand●s amerciari contigerit, ita sibi sitis propitii, quod in exactione amerciamentorum nullarenus se sentiat gravatum; & quae ab eo fuerint exigenda & accipienda, quousque á nobis speciale receperitis mandatum, nullatenus exigi permittatis, etc. Et hoc idem Justiciariis vestris Itinerantibus necnon & sibi assignand. praecipiatis. Dat. etc. E. Illustr. Reg. Angliae Primogen. Justiciario suo Hiberniae, vel ejus locum tenenti, salutem. Venerabilem patrem Archiepiscopum Ardmath. Hiberniae Primatem, pro nostris viribus volentes á gravaminibus praeservare, et Ecclesiae Ardmath. patrimonii et terrarum alienationem satis (ut asserstur) injustae miseriae lacrimabili compatientes; Vobis mandamus firmiter injungentes, quatenus cum eundem Archiepiscopum suo aut Ecclesiae suae nomine experire seu agere aut defendere contigerit, utiles ac necessarios sibi Justiciarios ac Judices assignetis, assignand. sibi Justiciariis dantes in mandatis nihilominus, ut celerem eidem Archiepiscopo Ardmath. justitiam scilicet de mense in mensem faciant, cum gratia & favore, providentes, quod in Drocheda vel alias loco competenti sibi infra limites suae provinciae occasione contentionis ortae ipsum & Archiepiscopum Dublinensem et Cassalen. Justiciarios hujusmodi sibi assignetis. Valete. Dat. etc. The particular Petitions of the Archbishop of Ardmath to the King on the behalf of his Church (in the same Bundle) were these ensuing. LIcet Ecclesia Ardmath. inter omnes Ecclesias Hiberniae in rebus & possessionibus In eadem Bundela Petit. in Turri London, An. 6 E. 1. ac libertatibus, antiquis temporibus magis fuerit abundans; modo tamen per oppressiones malorum, ac per imperitiam quorundam Archiepiscoporum ad tantam devenit paupertatem, quod qui pro tempore fuerit, verecundetur Archiepiscopus nuncupari; propter quod etsi placitum detentoribus terrarum dictae Ecclesiae movere vellemus, timore tamen amerciamentorum Curiae vestrae hoc facere non audemus. Unde supplicamus Excellentiae vestrae, quatinus si contingat nos alios implacitare, vel ab aliis implacitari, & subcubuerimus, vel aliquo modo defaltam fecerimus, quod vestra Dominatio certum amerciamentum nunc velit statuere, ultra quod Justiciarii vestri á nobis nil exigere audeant; vel saltem eis mandetur, quod á nobis nil exigant, quousque a vobis aliud receperint in mandatis, Cum facultates Ecclesiae nostrae in terra pacis vix ad Centum libras se extendant. Forma vero gratiae quam fecistis Praedecessori nostro hic pendet. Item, cum quaedam partes sint Hyberniae, ad quas nisi Crucem nostram bajularemus, sine praejudicio juris Primatiae Ecclesiae Ardmachane accedere nullatenus possemus; qua de causa nullus praedecessorum nostrorum ad illas partes usque ad haec tempora aliquo modo personaliter accessit; Vestrae Dominationi supplicamus, quatenus mandetur Justiciariis vestris, quod non plus ad talia loca vocentur, quam vocaverunt praedecessores nostros; Sed ad ea quae sine praejudicio dictae Ecclesiae accedere valemus in quibuscunque negotiis seu causis personaliter velint vocare. Et sciat Excellentia vestra (Domine Rex) quod ad quemcunque locum minor nuntius Justitiariorum vestrorum nos ad commodum & honorem vestrum vocaverit, dum tamen sine praejudicio perpetuo Ecclesiae nostrae possimus accedere, libenter accedemus. Forma vero gratiae quam fecistis praedecessori nostro circa hoc hic pendet, quam gratiam nos similiter petimus nobis fieri (si placet) ad voluntatem Regis. Item, cum ante introitum Anglicorum in Hyberiniam, Ecclesia Ardmath fuerit in possessione recipiendi Temporalia tempore vacationis omnium Episcopatuum Provinciae Ardmath; & licet processu temporis per incuriam & negligentiam quorundam. Archiepiscoporum, ballivi vestri possessionem temporalium quoqundam Episcopatuum sic vacantium, in praejudicium Ecclesiae nostrae sint ingressi; adhuc tamen Ecclesia nostra Ardmath. est in possessione Temporalium quorundam Episcopatuum vacantium, in quorum possessione fuit dicta Ecclesia non solum ante ingressum Anglicorum, set post ingressum ipsorum usque in hunc diem. Quare Excellentiae vestrae supplicamus, quantenus mandetur justiciariis vestris, ne nos seu Ecclesiam nostram saltim super possessione nostra in praedictis Ecclesiis, in quarum possessione fuerunt hactenus Praedecessores nostri, & hodié sumus, molestent. Et sciatis, Domine reverend, quod nos peteremus possessionem nostram nobis reformari Ecclesiarum, videlicet quas nunc tempore vacationis quo ad temporalia possidetis, si speraremus apud Excellentiam vestram exaudiri. R. Quod Justicse ad. etc. Item, cum Thesaurarius vester in Hybernia petat quaedam amerciamenta á nobis quae tempore trium Archiepiscoporum praedecessorum nostrorum nunquam fuerunt petita, nec ipsis viventibus (prout intellexerimus) extiterant taxata. Excellentiae vestrae supplicamus, quatinus mandetur Justiciario vestro vel ejus locum tenenti, quod á talium amerciamentorum exactione desisat: vel saltim Dominatio vestra de gratia speciali nobis dicta amerciamenta velit remittere. R. Scribatur Justice. etc. Rex perdonat ei ea que non fuerunt taxata super stitibus praedecessoribus sus, ita quod ea quae tax. etc. Item, cum Ecclesia nostra Ardmath ab antiquis temporibus fuerit in possessione cujusdam Libertatis in tenemento de Carmunfiechi. quod dicitur Wreck; ac nunc Ballivi vestri, licet raro talis casus contingat, se intromittant; Excellentiae vestrae supplicamus, quatinus mandetur Justiciariis vestris, quod inquirant, si aliquis praececessorum nostrorum antiquitus habuit dictam Libertatem quae dicitur Wrek; & si invenerint aliquem praedecessorum nostrorum ipsam habuisse, nos permittant eadem libertate pacificé g●udere. R. Ostendit Jus coram Justice. Hyberuiae, &— Regem. Item, cum nos quoddam Manerium in medio perversae gentis situm á quodam Milite ad opus Ecclesiae nostrae de novo emerimus, ae ibidem Castrum quoddam ad resistendum malitiae ejusdem gentis satis forte constituerimus, ratione cujus emptionis pax & concordia in tota marchia illa melius observatur; de quo manerio, licet nil valeret dicto Militi, tamen servitium et sectam Comitatui vestro facere tenebatur. Cum adhue dictum manerium ad eadem teneatur; Vos rogamus quatenus dictam sectam Cemitatus cum servitio de gratia vestra speciali nobis & Ecclesiae nostrae velitis. R. R●x non potestrelaxare, quia de Corona. Quia universa placita de Catallis seu devitis, quae Testamentum vel Matrimonium non contingunt ex * Nota. Regia dXignitaie Curiae Regiae relinquuntur audienda et terminanda: eo praetextu placita de Debitis seu Cataliis Matrimonium seu Testamentum contingentia, Rex et Princeps filius Ecclesiae Christianissimus et fidelis Curiae Christianitatis dimittere debet, Ecclesiae libertatem illaesam conservando, ut tenetur. Cum igitur Parochianus noster Philipp●● Marmiun de quibusdam debitis et catallis quae sunt de matrimonio coram Baronibus de Scaccario ad instantitiam Domini Willielmi de Mortein trahitur in placitum hiis diebus; petimus, quod Rex eisdem Baronibus rescribat; quod fi ita esse invener in't, tunc de placita illo se non intromittant, set ad Curiam Christianitatis dimitant; vel saltem quod dictum placitum coram ipso Regeponi faciant; ut de confilio suo, quid inde fieri debeat, statuatur. To which no answer was given by the King. William Archbishop of Rhoan returning very weary and poor from the Church of Rome, where he had spent much money for his confirmation and consecration, and being loath to cross the Seas to come personally to King Edward to make his Oath of Fealty to him, addressed his own Letters to him, with some other great persons, to receive his Homage by a Proctor, or to send one to receive it at Rhoan, and to do it afterwards in person, when ever the King should arrive in France, that so he might receive his Temporalties; as these following Letters, which I found in a Bundle of Epistles and Writs in the White Tower inform us. EXcellentissimo Domino suo, Edwardo Dei gratia illustri Anglia Regi, Gulielmus miseratione divina Rothomagensis Archiepiscopus, salutem, etc. Quia Bundelae Brevium & Epistola●um in Turn London An. 6 E 1. gyrat animus in diversa suppositus eodem tempore curis diversorum necessariorum, fere aequalium, pro quorum uno corporis & rerum subjicitur periculo, pro alio autem rerum timet periculum & superioris offensam, sciens, quod dum ad utrumque festinat, neutrum benè peragit, viam sic haesitanti oportet eligere tutiorem. Ideoque nos qui corporis et rerum timemus periculum, si pro faciendo juramento fidelitatis Magnitudini vestrae de terra quam a vobis tenemus, in Angliam nos oporteat transfretare, cum de novo a Curia Romana ad Archiepiscopatum nostrum venerimus satis fessi, vias itinerandi difficiles et abruptas, et jura ac negotia nostrae Diocesis multum invenerimus intricata, sicut plerunque in illis accidit, qui de novo curam consimilem amplectuntur: Undè sine magno dispendio, modo ad vestram Magnitudinem accedere non valemus, pro dicto juramento fidelitatis debite faciendo; praecipuè cum illustris Franciae Rex sit ad praesens in Normanniae partibus; cum quo, novitatis hoc tempore, super terris nostrisque juribus, vacant nostra Rothomagensi Ecclesiâ indebitè occupatis tractare, & ipsius implorare subsidium nobis oportunum habemus. Mare etiam complexioni nostrae contrarium, & ipsius abhorremus inundationes insolitas, et periculum, quod patet in Januis, cum à modo difficultatem & periculum exhibeat transfretanti. Quapropter mansuetudini Regiae causam & audaciam sumpsimus supplicandi, quatinus dictum juramentum fidelitatis, ad quod vobis tenemur ex debito, de specialis benignitatis vestrae gratia, et consueti favoris intuitu, dignemini per Procuratores nostros recipere, ad hoc specialiter destinatos: Scituri certissime, quod quam cito mare Anglicanum vos transfretare contigerit ad quascunque partes Franciae sive Gascoignae, et auditis de transitu vestro rumoribus, in instanti vobis obviam veniemus, dictum fidelitatis juramentum, et alia, quae regni Angliae consuetudo ejusdemque terrae qualitas exigit et conditio praestaturi. Insuper Magnitudinis vestrae apertas recognitionis nostrae transmittimus literas, per quas innotescimus, quod per factam nobis gratiam vobis vestrisque successoribus nullum praejudicium volumus generari; nec nobis et successoribus nostris quicquam praebere subsidium, quo minus teneamur ut ante praestare super fidelitate praedicta personaliter juramentum. Quae tandem si sic fieri Dominationi vestrae non placeant, iterum Regiae Celsitudini supplicamus cordis affectione qua possumus ampliori, quatinus unum de vestris, Clericum aut Laicum in Normanniam aut in Franciam, ubi vobis citra mare placuerit, Regia Celsitudo transmittat, ad recipiendum a nobis, pro vobis et nomine vestro, fidelitatis debitae juramentum. Tantum de praedictis, obtentu nostrorum precaminum facientes, si placet, quod in exauditione evidentis excusationis nostrae praedictae, nobis & arduis nostris necessitatibus, videamini consuetae benignitatis vestrae gratia compati, & ut per hoc in posterum ad effundendas orationes pro vobis Altissimo, & ad alia gratiarum obsequia teneamur. Valeat, etc. Dat. Anno Domini 1278. die Mercurii in festo beati Barth. Apostoli. SErenissimo Principi, Domino in Christo charissimo E. Dei gratia illustri Regi Angliae, Matth. miseratione divina Ecclesiae beati Dionysii in Franc. Abbas humilis, In eadem Bundela, An. 6 E. 1. salutem, etc. Quia multis afflictus molestiis, multis propulsatus injuriis, multisque attenuatus curis, laboribus, et expensis, venerandus & charissimus nobis pater in Christo G. Dei gratia Archiepiscopus Rothomagensis, sub corporalis debilitatis imperio, a Curia noviter Romana reversus, non sine incommodo magno ad praesentiam Celsitudinis vestrae, pro juramento fidelitatis, prout moris est, vobis praestando, personaliter accedere posset; maxim, cum procellosas aequoris undas abhorreat in immensum, ipsumque mare eidem suis minetur insultibus; Excellentiam vestram rogamus, quatinus compatientes eidem, et ergà ipsum benignitatis Regiae praetendentes affectum, per procuratorem quem ad vos destinet ydoneum, vel coram Procuratore aliquo à vobis ad dictum Archiepiscopum ad ejusdem expensas proprias destinando, cui nomine vestra fidelitatem juret praedictam, juramentum velitis recipere supradictum; quousque ad Vasconiae partes vel Franciae accedere vos contingat, quia tunc commodius se vestro conspectui praesentabit, dictum juramentum personaliter subiturus. Valeat, etc. Dat. Rothomag. die Veneris post Assumptionem beatae Mariae Virgins. A Treshaut et tresnoble Prince, son treschier et tresame Cousin E. par la grace Bundela Literarum & Brevium, An. 6 E. 1. in Turri London. de Dieu Roy de Angleterr●, Johanne Contesse D'alencon, & de Chartres, salut, et veraie amour et lui aparailliee a sa volente et a son pleisir. Sire come honeurable Pere en Jesus Crist, Guill. par la grace de Dieu Arcevesqe de Roen nostre especiel ami vous day feire homage, et il redoute mout la mer, et meesmement pur ce quil est moul grevez et travailliez du lous voyage, que il a fet par lonc ten, et a Rome et a ailleurs: pur quoy il ne puet mie aler a vous en propre persone sanz grant peril de son cors, et seur se Jentens, que ma Dame la Reine vous prie per ses lettres qe vous li vueilliez feire tel grace, que vous le devantdit homage vueilliez receivoir per san Procureeur especiel en tel manner, qe si tossed come li diz Arcevesqe nostre ame saura que vous says es parts de France, ou es parties de Gascoigne, ou que ce soit il— prez et apareilliez de vous feire homage en propre person, si come il deura. Si vous pri Sire tant com je puis que— la priere ma Dame vueilliez acomplir et mettre a enure en ceste besoigne. Et tant en feites fill vous plest pur l'amour de lui et de moi, que nous vous en puissiens mercier et savoir grace, et que il aperceive que noz preres li aient valu envers vous. Nostre Sire vous gart. Donne a E●campes le Vendredi apres la Saint Pere entrant Aoust. Ad eundem effectum ad Regem praedictum mittuntur literae à Margareta Regina Franciae. Dat. apud Stampas die Jovis post inventionem beati Stephani. A Treshaut homme et tresnoble, et son treschier filg. Edualt par la grace de Ibidem. Dieu Roy Dengleterre, etc. Jehan● par la meisme chele grace Roine de Castele et de Lion Contesse de Ponter, etc. saluz, etc. Biaus fiex comme je vous eusse autre foiz proie par mes lettres de la bosoigne le Archevesque de Roen dendroit l'omage quill vous doit fair, ke vous son homage vaussissies rechevour par Procurer, duskes a chon qe vous passer ●es la mer, pour chon quill est greves de la voie de Rome, la ou il a moult en a fair et me sires vous en prie par ses letters devous prient, aut come je puis ke vous le proiere mon Seigneur et le nostre vuellies fair se vous faire le poes en nule manner, seu laites tant qe il se puist aperchenoir que mes prieres li aient en aucune chose pour since, et quil nous en puist merchier. Dieux soit avec vous. In the same Bundle, I found this Memorandum entered concerning the Homage of Alexander King of Scots tendered to King Edward, and his adjourning of it to another time and place, because his Council were not present. EDwardus Dei gratia, etc. Omnibus ad quos praesentes literae pervenerint, salutem. Sciatis, quod cum egregius Princeps Alexander Rex Scotorum illustris, Ibidem▪ die Dominica proxima ante festum beati Lucae Evangelistae, apud Teukbyr. ad nostram praesentiam accessisset, et ibidem facere nobis homagium obtulisset, Nos illud ibidem recipere noluimus, cum tunc Concilium nostrum nobiscum minime haberemus. Sed prorogavimus sibi diem, usque ad London. ad dictum homagium faciendum. Unde vol●●us & concedimus, quod hujusmodi homagii in praedicta villa de Teukebyr. nobis oblati denegata receptio, et ejusdem prorogatio apud London. faciendi, in dicti Regis vel haeredum suorum praejudicium non redundent. In cujus, etc. Teste meipso apud Cuberle 17 die Octobris, Anno regni nostri sexto. That no Subject of this Realm could repair to Rome without the King's special licence, even in case of conscience which concerned his Soul's salvation, this Petition of the Archbishop of York will inform us. EXcellentissimo Domino suo E. Dei gratia, etc. W. ejusdem permissione Eboracensis Ibidem. Archiepiscopus, Angliae Primas, salutem, etc. Quia Roberto de Berecley injunximus, quod cum omni celeritate, intuitu salutis animae suae, iter arriperet versus Papam: ab ipso vel suo Primario, super quibusdam excessibus et commissis absolutionis beneficium petiturus; Vestrae serenitatis zelum, quem ad prosperitatem animarum novimus vos habere, in Domino requirimus et rogamus, quatinus ipsius Roberti absentiam necessitate tam salutifera excusatam dignemini sine indignatione qualibet acceptare. Ita, si placet, quod ad Cingulum militiae saltem quousque ipsum redire contigerit, sub tanta impotentia, nullatenus distringatur. Haec autem Dominationi vestrae scribimus, instantius requisiti. Conservet, etc. Datam apud Thorpe Idus Septembris, An. Dom. 1278. Page 214. l. 19 after condemnaret, insert.] In the same Bundle of Petitions, I met with this of the Prior of Christchurch Canterbury to the King, craving his Letter to the Pope's Secretary, to promote the business of his Church, for which he then sent special Messengers to Rome, concerning the difference between them and the Archbishop's Clerks. EXcellentissimo Domino suo E. Dei gratia, etc. suns humilis & devotus, Thomas permissione divina, Prior Ecclesiae Christi Cantuar. salutem, etc. Accedentibus Bundela Petitionum An 6 E 1 in Turri London. ad nos apud Cantuariam in Vigilia beati Bartholomaei Apostoli Nunciis vestris, quos pro negotio Ecclesiae nostrae ad Curiam Romanam transmisistis; super diversis praedictum negotium tangentibus nobiscum tractaverunt. Inter quae tetigimus eis de Magistro Benedicto de Anagnia, Domini Papae Notario, qui dixerunt nobis, quod nichil ei scripsistis pro negotio antedicto. Unde, cum Magister B. benevolus vester sit multum, ut intelleximus, ac etiam Domini Papae Secretarius, et specialissimus vestrae Regiae Excellentiae, omni qua possumus affectione cordis humiliter supplicamus & devotè, quatenus literatorie eidem mandare dignemini, ut nunciis vestris antedictis in agendis suis consilium, auxilium praebeat, et favorem; & eandem literam praesentium portitori, si placet tradi praecipiatis, quam cum omni festinatione eisdem Nunciis vestris curabimus destinare. Valeat, etc. On the other hand I found this Petition of the Archbishop to the King in favour of his Clerks, to stand as an indifferent Judge between both parties, till the Cause were heard and descided. EXcellentissimo Domino suo, E. etc. ut supra. suorum Sacerdotum minimus In eadem Bundela. frater R. de Kylewardeby, salutem, etc. Audito, quod discordia super jurisdictione et obedientiae debito inter Monachos Ecclesiae Christi Cantuar. et quosdam Clericos per me promotos, sit jam exorta, est mea anima contristata. Clerici autem ipsi à me requirunt consilium destituti. Et quia solum interpellare possum ad vos, qui Archiepiscopatum jam tenetis, humiliter confugio; pro eis supplicans, ut cum ad Summum Pontificem pro statu suo appellaverint, vestra Regia potentia eis non deroget, donec vel per pacem vel per judicium constiterit, ad quos vel quem debeat jurisdictio vacationis tempore pertinere. Dico enim vobis in Christo, non desidero in hac parte, nisi quod unicuique tribuetur jus suum, & non opprimatur innocens per potentiam immodestam. Hoc unum vobis dico sicut Domino, quod non detis vos, qui judicatis terram, per favorem partis parti alteri adversari. justitia enim vos debet in medio stabilire donec partium disputatio terminetur. Valeat, etc. In the same Bundle there is this Petition of this Archbishop to the King on the behalf of Mr. Peter, Guardian of the House of Scholars in Oxford, concerning lands then in question, given towards the Scholar's maintenance. SErenissimo Principi & Domino E. Dei gratia Regi Angliae illustri, etc. Frater Robertus Cantuariensis Ecclesiae Sacerdos indignus, salutem, etc. Quia sicut Ibidem. intellexi nobilem virum Comitem Gloverniae ad quindenam Paschae coram vobis, ubicunque fueritis in Anglia, super terris et tenementis ad sustentationem pauperum Scholarium Oxon, per bonae memoriae Walterum quondam Roffensem Episcopum assignatis, quas idem Comes tenet, vocari fecistis, Regiae serenitati humili precum instantia supplico, quatinus Magistro Petro praesentium portitori, Custodi Domus Scholarium praedictorum, ex solita mansuetudine in hiis quae Dominationi vestrae exponet, pium praebere velitis auditum; Praecipientes (fi placet) quod ipsius Petitio secundum Deum ad exauditionis gratiam admittatur: Ne per potestatem, procurationem, aut astutiam aliquorum, quod ad tam pios usus est assignatum, contra Justitiam subtrahatur. Credo utique firmiter hoc esse vobis meritorium valdè, vosque proinde condignam posse remunerationem sperare à Christo. Valeat, etc. Page 214. l. 48. after ut supra, add.] I found this Letter of King Edward to Pope Nicholas concerning the Monks of Canterbury unanimous election of his Chancellor Burnel for their Archbishop by his royal licence: wherein he highly extols his merits, fidelity, wisdom, learning, and passionately desired the Pope's confirmation of him to this Mother Church, both for his own, and his kingdom's benefit, which he sent by sundry special Messengers to accomplish. SAnctissimo in Christo Patri & Domino Domino N. divina Providentia sacrosanctae Bundela Literarum Anno 6 E. 1. in Turri London. Romanae, ac universalis Ecclesiae Summo Pontifici, Edwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. pedum oscula, etc. Vacant nuper sede Cantuariensis Ecclesiae per transiationem venerabilis patris R. dudum ipsius Ecclesiae Archiep●scopi in Episcopum Portuen. Prior & Conventus ejusdem Ecclesiae, à nobis (ut moris est) the provisione Pastoris viduatae Ecclesiae facienda petita licentia et optenta, ipsi convenientes in unum, & de substitutione dicti Pastoris diversis vicibus tractatu habito diligenti, demum ad personam venerabilis patris Roberti Bathon. & Wellen. Episcopi, Cancellarii nostri, vota sua unanimiter direxerunt, et ipsum in suum Archiepiscopum et Pastorem concorditer postularunt: praesentantes nobis decretum postulationis ipsius, et quod hujusmodi postulationi nostrum praeberemus assensum Regium, humiliter supplicantes. Nos igitur eorum justis supplicationibus inclinati, postulationi praedictae, quam de persona idonea invenimus canonice celebratam, assensum nostrum duximus tribuendum. Cumque nos (sanctissime Pater et Domine) personam praedicti postulati inter omnes Praelatos et Clericos Angliae cujusdam specialis amoris privilegio prosequamur, exigentibus suis meritis probitatis, et translationem ipsius ad praedictam Cantuar. Ecclesiam (quam post sacrosanctam Romanam Ecclesiam specialem recognoscimus matrem nostram) pro fidelitatis suae constantia, quam ad recolendae memoriae Dominum H. Regem Angliae illustrem, genitorem nostrum, et Nos, ac totam Ecclesiam Anglicanam, semper hactenus havuit incorruptam. et a qua nullo unquam tempore nubulo vel sereno f●ecti potuit seu etiam deviare, honesti● ex corde desideriis affectemus; Sanctitati vestrae, de qua plenam in Domino fiduciam obtinemus, tota mentis devotione, totaque cordis affectione humiliter supplicam us, quatenus provide considerantes (si placet) incrementa profectuum et honorum quae tam spiritualiter quam temporaliter per translationem saepefati postulati (viri quidem tam in temporalibus qu●m in spiritualibus circumspecti; viri mitis, affabilis, et benigni; viri etiam misericordiae, mansuetudinis, caritatis et pacis) ne dum praefatae Cantuarien. Ecclesiae, immo etiam ●o●i Regno nostro poterunt, divina favente clementia, provenire; et conformantes in hac parte vestram nostris affectibus voluntatem (quod pro munere petimus) memoratum Bathon. & Wellen. Episcopum ad praefatam Cantuariensem Ecclesiam, contemplatione nostri, consideratione profectuum et honorum praedictorum transferre dignemini, de gratia speciali. Mittimus autem ad Sanctitatis vestrae praesentiam dilectos & fideles nostro● Franciscum Accursii de Bononia, Juris Civilis professorem, Consiliarium familiarem, & Secretarium nostrum, Thomam de Sancto Vigore● Militem, Magistros Henricum Husee & Iterium de Engolismo Cle●icos nostros, praesentium portitores; vestram Clementiam exorantes, quatinus eisdem▪ indubitatam fidem adhibere super hiis, quae ipsi ex parte nostra communiter vel divisim, in conspectu vestro, super negotio postulationis praedictae duxerint exponenda; ●t exposita nostri amoris intuitu gratiosè dignetur vestra Sanctitas exaudire. Nos e●im qui personam vestram in persona saepedicti postulati reputabimus honorari, 〈◊〉 vobis quam vestris propterea teneri volumus acrius obligati ad omni●●●ae Dominotioni vestrae sint placita, ac exaltationis Domus vestrae et vestroru● respi●●a●● incrementum. Conservet, etc. Dat. apud windsor decimodie Julii▪ Anno reg●i nostri sexto. But neither this Epistle, non the Bishop's grand Merits o● unanimous election could prevail with this usurping Pope, who by his own Provision without any election, thrust his own Creature Freer John Peckham into this Archiepiscopal See. Page 223. l. 35. after, etc. add.] The Freers' Carmelites suggesting to the King, that they had obtained an habitation, with certain tenements and possessions within the City of Dublin, where they intended to build a Church for the honour of God, and to recommend the quick and dead to him in their prayers; the King approving their design, issued a writ to his Chief Justice, to persuade the Bailiff and all the Commonalty of Dublin, to permit them to build a Church and Cell there without any impediment; or else to certify him their reasons why they hindered them; whereupon they returned him the reasons of their dissent annexed to the Writ, both which I found in the White Tower. EDwardui Dei Gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, Dux Aquitaniae, dilecto & fideli suo Roberto de Vfford Justice. suo Hiberni salutem. Cum dilecti In Turri London, Anno 6 E 1. in Christo fratres de Monte Carmeli quandam placeam sibi adquisierint in Civitate Dublin. ex dono & concessione Rogeri Oweyne et quorundam aliorum tenementa & possessiones habencium in eadem Civitate inhabitand. & ibi quandam Ecclesiam construere proponunt, quae ad laudem Dei & sui nominis divina celebrare, & tam vivos quam defunctos in suis orationum suffragiis apud Altissimum habere possunt recommendatos. Et idem Rogerm paratus sit nos & alios quoscunque de redditibus debitis de placea praedicta indempnes conservare, & redditum illum nobis & ipsis, necnon & haeredibus nostris & ipsorum alibi in Civitate praedicta de placea competenti, vel competentorum perpetu● percipiend. terminis debi●is & consuetis assignare. Nos ipsorum propositum in hac parte pin prosequentes affectu, Mandavimus Ballivis et toti Communitati Dublin rogand● specialiter, quod fratres praedictos placeam praedictam inhabitare, et Ecclesiam suam in eadem liberò et absque impedimento construere permittant in forma praedicta. Et ideo vobis mandamus, quod praedictos Ballivos ct Communitatem ad hoc moneatis, & quantum poteritis efficacius inducatis ex parte nostra; quod si fieri non permiserint, seu permittere noluerint, tunc causam impedimenti ipsorum nobis distinctè et apertè sub Sigillo vestro significetis. Teste meipso apud Westm. septimo die Novembris, Anno regni nostri sexto. Hiis rationibus subscriptis dicunt Cives Dublin. quod non expedit Domino Regi, nec Civibus praedictis, quod Fratres et Monti Carmeli infra muros Dublin. commorentur. IMprimis dicunt, quod dicta Civitas infra muros satis stricta est. Item, ubi dicti fratres ostendebant Domino Regi et Consilio suo, quod Rogerus Oweyne contulit eisdem quandam placeam ubi inhabitare volebant, minus inde dicebant, eo quod dictus Rogerus ibid. em nunquam aliquam terram habuit, sed emebant dictam terram de quodam Damele Clerico, qui ratione dictae terrae auxiliabatur cum dictis Civibus in tallag. & in aliis auxiliis sicut c●teri Cives Civitatis. Item, praedicti fratres duas vacuas placeas quae captae suerunt in manum Domini Regis, et Civium praedictorum pro Atreragiis Landgabuli, sibi appropriarunt, dictis Civibus ignorantibus et invitis, nulla ●olutione fecta adhuc de dictis arreragiis. Item, dicunt, quod manentes in dictis terris teneutur auxiliari cum dictis Civibus in tallagiis, vigiliis fariend. inde Allewy●er, et pluribus aliis ad Civitatem pertinentibus, quod si ipsas terras habuissent et in Sanctuarium posuissent, hoc esset ad exhaeredationem Domini Regis, et praedictorum omnium dampnum non modicum et gravamen. Item dicunt, quod dictae terrae pluribus casibus Domino Regi et Civibus praedictis accedere possint in Escaetum, quod si ipsas habuissent ipsi in Sanctuarium tenerent, quod esset ad exhaeredationem Domini Regis, et in praejudicium praedictorum Civium et dampnum non modicum et gravamen. Item, dicti Cives habent de dictis terrisiplacita et perquisita; quace non expedit Domino Regi nec Civibus quod praedictas terras optineant. Dicunt, quod si Guerra communis exhibita fuerit, secundum quod nuper fuerat in Lagen. maximum periculum possit ominere Castro D. Regis & Civitatio eo quod pauci sunt circummanentes Portam beatae Mari● del Dam. per quod Malivoli privatim infra domos suas intrare possint, & sic maximum periculum Castro Domini Regis & Civitati possit eminere, ut supra. Item, Dicunt, quod si dicti fratres Ecclesiam suam super dictis terris construerent, et ibidem Sanctuarium fecissent, maximum dampnum tam Domino Regi quam Civibus praedictis possit eminere, eo quod si felones extra Castrum Domini Regis evasissent, secundum quod saepius contigit, vel alii qui aliquam feloniam fecerint ibidem refugium habere possent; Et sic oporteret dictis Civibus ibidem Vigilias facere, et si evasissent, darent evasionem, quod durum esset eisdem Civibus, et sic ponerentur in serviture, ubi modo sint liberi. Item dicunt iidem Cives, quod si concesium fuerit eisdem fratribus ibidem inhabitare, quod intendunt omnes terras ididem collaterales sibi appropriare, et postea eas in Sanctuarium convertere, quod esset ad exhaeredationem Domini Regis et dampnum eorundem Civium non modicum et gravamen, et sic sibi appropriare tertiam partem totius Civitaris infra muros ex illa parte Vilsae. Item dicunt, quod Communitas nullo modo vult assentire quod ibidem inhabitent rationibus praedictis. Such prejudicial and unwelcome guests did the Inhabitants of Dublin, even in that age deem these greedy Freers' to their City, and the King himself. Page 131. l. 28. after fratrum, insert.] I found this memorable Epistle and Complaint of the Italian Cardinals to King Edward in the White Tower, (not mentioned in any Historians to my remembrance) of the armed force, violence, murders, and plunder done unto some Italians and them by the Gascoigners when they were shut up in their Conclave in the City of Carpencera to elect a new Pope, after the death of Clement the 5. (An. 1272. 1 E. 1. omitted in its proper place) by the instigation of the Pope's Nephews, to the great affront and dishonour of the Roman See, Church, Court; imploring his assistance to avenge this injury, out of his zeal to the Church, if the peace of the Church which they endeavoured to maintain should be thereby disturbed. SErenissimo Principi Amico charissimo Domino Edwardo Dei Gratia Regi In Turri London, An. 1 E. 1. Angliae Illustri. Miseratione divina frater Nicholaus Ostien. & Belletrens. Episcopus, Neapoleo Sancti Adriani, Galielmus Sancti Nicholai in Carcere Tulliano, Francisons Sanctae Mariae in Cosmedin, Jacobus & Petrus de Columpna Sanctae Romanae Ecclesiae Diaconi Cardinales salutem, & felicibus in Domino successibus habundare. Etsi ab universis et singulis Christianae fidei detestanda cultoribus pericula gravia, et scelerata flagitia praesumpta nuper in Curia, et crudeliter perpetrata per Vascones, in offensam Dei, et Ecclesiae Romanae contemptum, gravemque concussionem status ipsius, nist superna sibi dextera, qua Petrum in fluctibus ne mergeretur erexit, ac etiam nobis quos de mortis eripuit faucibus astitisset; credamus ad aures vestras per vulgaris famae proloquium pervenisse, neque geramus dubium audita facinora velut acuta jacula vehementer vestra, ob zelum divini nominis et honorem etiam pupugisse praecordia: quia tamen interdum loci distantia facti variat veritatem, ipsam vobis puram et liquidam, nulla verborum fictione compositam vestro conspectui praesentamur. Et quidem dum nos et alii ejusdem Eccleliae Cardinals, post obitum Domini Clementis Papae 5. essemus in Episcopali Palatio Civitatis Carpencoracen. ad providendum Ecclesiae Dei de futuro Summo Pontifice sub uno Conclavi, & nos Cardinals Italici non querentes quae nostra sunt, sed quae Dei, neglectis singulatibus affectionibus reciprocis in nosipsos, peteremus hominem ad sustentandas Columpnas Ecclesiae, qui dictam Ecclesiam reformando dirigeret, essetque in hoc tantum omnis nostra cura, omnis intencio, hic affectus subito Vascones, seu quod libram examinis sub futuro Summo Pontifice teste conscientia formidarent, seu quod armorum violentia crederent hereditario jure Dei Sanctuarium possidere, ex deliberato atque proposito tamen sub palliato colore deferendi videlicet corpus ejusdem Papae, in copiosa peditum et equitum armatorum multitudine convenerunt, et scelus quod ment conceperant producentes in actum, die 23 Julii arma sumpserunt bellica, et sub ordinatione Bertrandi de Goto et Raymundi Guillielmi dicti Papae Nepotum, Civitatem Carpencoracen. intrantes multos Curiales Italicos cum solum Italici pererentur, ad mortem immaniter trucidarunt, et se ad predam convertentes et spolia, crescente rabis, ac ad crudelia fervescente furore in diversis Civitatis partibus incendia posuerunt: Nec hiis contenti, plurium Cardinalium ex nobis hospitia diversis insultibus, et injectis ignibus invadentes bella ibidem acerrima cum clangore tubarum hostiliter intulerunt. Invalescente tandem graviori periculo, et horribili sicut in captis Civitatis assolet, increbrescente rumore multitudo Vasconum armatorum hostium Conclavio obsedit, acclamando moriantur, Cardinali Italici moriantur, Volumus Papam, volumus Papam, et ipsis in hujusmodi acclamatione frementibus, alia multitudo Vasconum equitum armatorum placeam dicti Conclavis invasit, similibus circundato Palatio vocibus acclamando. Nos vero praefati Card. Italici circumsepti tantis angustiis, et mori tam turpiter, tam crudeliter metuentes, cum omnia circa. Conclave Armatorum multitudo teneret, neque publicus pateret egressus, tandem posteriorem murum Palacii facto ibidem parvo foramine pro nostra salute rupimus, et de Carpentorate postmodum discedentes dispersi, non sine mortis pexiculo per loca diversa secessimus, et per misericordiam Dei quae salvos nos reddidit, ad terras pervenimus Amicorum. Consideret igitur vestra Serenitas, quod ab ipsorum Vasconum feritate non defuit, quin effuso sanguine principalium membrorum Ecclesiae quae benignis eos lactavit uberibus, ditavit, et complevit honoribus, statum ejus confusione perpetua et impressione confunderent, et Christianum nomen infidelibus darent in derisum, et fabulam, et opprobrium sempiternum. Caeterum praemissis omnibus quae cum tantis injuriis passi sumus nequaquam obstantibus, nos pacem et unitatem Ecclesiae petimus, ipsasque summo conamine procuramus. Sed si ex aliena culpa procederet negotium, quod avertat Altissimus, ad rupturam, de vestro erga Deum et Ecclesiam zelo certos nos reddimus, quod una nobiscum qui Dei honorem, et quod rectum est agimus, et pro justitia et veritate certamus, fides vestra concurret. Et sic per vos et alios Orthodoxae fidei Professores ipsi Domino jesu Christo et Ecclesiae suae in sua causa favebitur, sic promptis affectibus assistetur, quod et divino honori congruit, et eidem Ecclesiae satisfiet. Dat. Valentiae 10 die Septembris. In Dorso. Serenissimo Principi Domino Edwardo Dei Gratia Regi Angliae Illustri Amico charissimo. In the Parliament of 7 E. 1. held at Westminster, (the Memorials whereof I found in the White Tower, and rescued from corruption and oblivion) I met with this memorable Attachment against the Prior and Covent of Carlisle, for electing a Bishop without the King's licence, and against his Prohibition, to his damage of sixty thousand pounds, and also forty thousand pounds damage by their reelection. PRior & Conventus Karliol. attach. fuit ad respondendum Regi, quare cum mortuo dudum Roberto Karl. Episcopo per quosdam Concanonicos suos licentiam Parl. apud Westm. post Pasch. An. 7 E 1. in Turri London. eligendi, prout moris est, petivissent, et optinuissent. Et iidem Prior & Conventus W. Eborum Dec. de quo certa nota fuit Electione sollempniter puplicata eligissent, iidem Prior et Conventus ipso Decano electioni praedictae dissentiente, nulla licenc. petita nec optenta alium in Episcopum elegerunt, in praedicti Domini Regis et Coronae praejudicium et gravamen, et ad dampnum Regis sexaginta mille librarum: Et quare cum per Johannem de Vallibus & Thomam de Satington Justiciarios Domini Regis, ex parte Regis eisdem Priori et Conventui inhibitum fuisset, ne irrequisito Rege re-eligerent, iidem nihilominus in contemptum Regis re-eligerunt, ad dampnum Regis quadraginta mille librarum. Et Prior venit, & dicit, quod ipse et Conventus suus non intellexerunt contemptum nec praejudicium Regi fecisse, ex quo primo licentiam habuerunt; et Electus suus electioni dissentit, per quod res integra fuit, ut credunt, sed si contemptus interfuit, subponunt se voluntati Regis, etc. In the same Parliament, John Derlyngton made Archbishop of Dublin by the Pope's provision, made his Fealty to King Edward for his Temporalties, in the presence of the Pope's Nuncio; thus entered on Record. * See Here, p. 226. DIe Jovis post festum Sancti Marci Evangelistae, Frater Johannes de Derlintgon, de Ordine Praedicatorum, Electus Dublin. in praesentia Magistri Archidiaconis, nuncii sedis Apostolici, fecit fidelitatem Regi Edwardo & haeredibus suis Regibus Angliae pro temporalibus Dublin. Archiepiscopat. in haec verba. Ego frater Johannes de Derlington Ordinis Praedicatorum, de quo Dominus Papa providit Ecclesiae Dublin. juro inspectis Sacrosanctis Evangeliis, quod ego Domino Edwardo Regi Angliae & haredibus suis Regibus Angliae portabo bonam fidem de vita et membris, et terreno honore, contra omnes Gentes. Et quod fideliter faciam servitium debitum & consuetum de temporalibus dicti Archiepiscopatus. Et dictus B. qui personaliter venit, & fecit fidelitatem ut praedictum est, reddidit ei temporalia Archiepiscopatus, prout moris est, & fieri consuevit; & precepit quod haberet super hoc brevia. Page 240. l. 26. after Septemb. insert.] In the broken Bundle of Writs An. 8 E. 1. in the White Tower Chapel, I discovered only these two Prohibitions for holding and prosecuting suits in Courts Christian. Edwardus, etc. Martino de Castello salutem. Bundela. Brevium in Turri London▪ An. 8 E 1. Prohibemus, ne teneas placitum in Curia Christianitatis de catallis vel debitis, unde Rolandus de Oystede queritur quod tu trahis eum in Curiam Christianitatis, nisi catalla illa vel debita sunt de Testamento vel Matrimonio, quia placita de Catal. et Debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio spectant ad coronam et dignitatem nostram. T. R. apud Westm. 16 die Maii, An. r. n. 8. Rex Vic. Linc. Robertus de Nuport vers. Julianum de Novo Castro subtus Lynam, Personam Ecclesiae S. Pauli Limae, quare secutus est tale placitum; & verse. Walterum de Thor●hawe, quare secutus est idem placitum. T. R. apud West. 20 die Maii, An. r. n. 8. How Popes by their provisions, against the Laws of God and the Realm conferred the Churches of Lay-patrons on Romans and aliens, interdicting them for sundry years together, at the prosecution of the Romans intruded into them, from all divine services and Gods Ordinances, to God's dishonour and prejudice of the people's souls, and by what imperious commands their Nuntioes under pain of suspension of Bishops from their offices, enjoined our Bishops to institute these Romans, and put them into actual possession of these Churches, and not to admit any others into them; and what course the King and his Council were advised to take, to prevent this execrable usurpation, will appear by this Letter of Ralph Bishop of Carliol to the Bishop of Bath and Wells the King's Chancellor Anno 8 E. 1. which I found in a Bundle of Letters, Writs and Privy Seals in the White Tower, worthy observation. REverendo in Christo Patri, Domino & Amico suo charissimo Domino R. Dei gratia Bathon. & Wellen. Episcopo, Illustri Regis Angliae Cancellar. Radulphus Bundela Literarum & Petitionum An. 8 E 1. in Turri London. ejusdem miseratione Karliolen. Episcopus, salutis gratiam utriusque. Instantias amicorum decet favorabiliter exaudiri, si absque injuria et dampno parentis optato poterunt effectui mancipari. Avertat igitur vestra reverenda paternitas, quid nostra possibilitas optinet in negotiis contingentibus Robertum de la Vane Clericum, pro quo literatoriè nos rogastis, ut ipsi per Dominum Regem ad Ecclesiam de Kyrkebythore nostrae Diocesis praesentato, precum vestrarum intuitu, gratiam faceremus. Dicta siquidem Ecclesia per Dominum Papam Ecclesiastico supposita est interdicto; in qua, jam octo annis elapsis et plus, non celebrabantur divina, ad instantiam cujusdam Romani, cui per Summum Pontificem facta fuit provisio de eadem, pro quo etiam re vera, de obtinendo eandem, lata est sententia in Curia Romana; cujus sententiae executor est Magister Gefredus de Vezano, qui nobis sub poena suspensionis ac nostri Officii executionis nuper inhibuit, ne quenquam praeter provisum ad dictam Ecclesiam, ad cujuscunque praesentationem admittere curaremus. Injunxit insuper praecipiendo, ut nos supradictum Romanum (quem Stephanum Surdum nominat) in corporalem possessionem Ecclesiae memoratae induceremus, seu induci auctoritate Apostolica faceremus; alioquin in scriptis ab ingressu Ecclesiae, et cujustibet Capellae; et etiam ab officio nos suspendit: Hiis intellectis, quid in casu consimili faceretis, nobis (si placuerit) rescribentes: et nos invenietis paratos vestris obtemperare mandatis. Credimus firmiter expedire, si discretum Regis Consilium ad hujusmodi manus apponeret, cum ipsa Ecclesia est de patronatu Militum Laicorum, cum de hujusmodi Ecclesiis non consuevit ipsa Curia cuiquam aliqualiter providere; Si enim Rex scriberet Summo Pontifici, * Nota. quod provisiones de Ecclesiis quarum Laici sunt Patroni, non consueverunt fieri, et quod hujusmodi provisiones suae Coronae praejudiciales existunt; credimus omnia revocari quae circa Ecclesiam praedictam sunt hactenus attemptata: alioquin Interdictum durabit in ea nullatenus revocatum, et preces amicorum (quod est dolendum) patientur repulsam. Ex gratia quoque vestrae solitae benignitatis, circa nos totiens exercitae confidentes, devotè requirimus & rogamus, ne per mandatum Regium, aut vestrum, cum emanare contingerint ad impossibilia non patiamini nos astringi. Valeat, etc. Dat. apud Linst●k decimo septimo Kalend. Septemb. King Edward having declared his readiness and resolution to relieve the Holy Land, in a Letter sent by Freer Geoffry Bishop of Ebron, Vicar to the Patriarch of Jerusalem, to the Patriarch, Templars, Hospitallers, and other Christians there, he returned him this answer (which I found in the White Tower) how joyfully they received it, and of the present state and affairs of the Holy Land, and Tartars. EXcellentissimo & Serenissimo Domino Edwardo, Illustri Dei gratia, Regi Angliae, In Turri London, Anno 8 E. 1. suo Domino speciali, Frater Gaufridus de Ordine Praedicatorum, miseratione divina Ebron. Episcopus, Reverendi Patris Domini Helyae, divina providentia Patriarchae Jerosolymitani Vicarius, cum Terrae Sanctae recommendatione, seipsum & felicis desiderii complementum. Apicibus vestrae Regiae Majestatis honore condigno & debita devotione receptis, cum summa sollicitudine in plena congregatione fidelium, Praelatis, et Religiosis viris Magistris acrarum Domorum Militiae Templi, et Hospitalis beati Johannis Jerusalem. et aliis terrae hujus Proceribus, et Communitatum Rectoribus publicatis, & vulgariter illis beato vestro desiderio & serenitatis Regiae compassionis affectu, verbis inductivis & compatientibus tam salubri negotio patefactis, corda convocatorum omnium ignita vestrae caritatis igniculo, et eructuaverunt communiter laudis solempnae canticum Deo coeli, quod tanto Principi inspiraverit devotionem negotii Terrae Sanctae, et ultionem injuriarum Jesu Christi, et ad liberatione Terrae Sanctae de faucibus hostium Christi Celsitudinem vestram misericorditer excitavit. De rumoribus Terrae Sanctae (quos felices desideratis audire, eò quod totiens laetiores estis effecti, quotiens de Terra ipsa & statu ejusdem vestris auribus insonat rumor bonus) tenore praesentium innotescat Regiae Majestati, quod caristia magna est in terra de blado, & modò valet modius 6 l. & timetur ne valeat 10 l. infra Pascha; eò quod in Armenia & in Cipro est defectus & pestilentia Locustarum, et propter guerram Regis Caroli de Apulia & Sicilia subsidium non speramus. Treuga, quae est inter nos & Saracenos, non durat nisi usque ad mensem Martii, & interim non tenent fidem quam promiserunt: sed multas injurias & molestias inferunt Christianis. Inter Acton & Tyrum infra paucos dies 30 Christianos in strata publica occiderunt. De Thartharis rumores audivimus: nuper enim quendam nuncium miserunt in Acton, & mandavit Princeps exercitus Thartharorum, quod ipse est in Thurtia cum 50000 equitum, & totidem ad suum subsidium expectabat, & mandavit nostris Magnatibus, quod veniant ad eum cum plenitudine potestatis, & quod ei cibaria et alia necessaria, in quantum valuerint, subministrent, & placeat ei in cujus nutu cuncta subsistunt, in cujus ditione cuncta sunt posita, ut talia nova possitis audire, quod hosts Christiani nominis confundantur, & sancta fides exaltetur, & servi Dei inimicitias non timeant hostium Crucifixi, qui non secundum armorum potentiam, sed prout ipsi placet, dat dignis victoriam. Non enim in multitudine exercitus victoria belli, sed de coelo victoria est. Ego Presbyter vester humilis super hujusmodi apud Dominum suppliciter & humiliter intercedam, ut pro vita Regis & salute filiorum, me tandem et miserabilis Terrae negotitium Magnificentiae vestrae suppliciter recommendet, quem Deus conservet incolumem regno suo per tempora longiora. Scriptum Acton quinto die Octobris. In the same Bundle of Letters and Writs, I found this Letter of the Abbess of Font-Everard to the Chancellor, for payment of the Arrears of the Alms belonging to them, and other Debts from the Crown, for their support, and encouragement in their prayers, devotions and Anniverssaries for the King and others in Foreign parts, and to procure the King's daughter to be professed therein. REverendo in Christo patri ac Domino R. Dei gratia Bathon. & Wellen. Episcopo, Bundela Literarum & Brevium in Turri Lond. An. 8. E. 1. illustri Regis Angliae Cancellario, Domino & patri in Christo charissimo; Soror Margareta divina permissione Fontis Ebrandy humilis Abbatissa, pro salute specialia precum suffragia devotarum. Cum nos speciali affectione desideremus scire pariter & audire (si placet) tam spiritualiter quam temporaliter, quod ad omne foelicitatis & jocunditatis honum actus & gressus vestri indissolubiliter annectantur, vestram paternitatem affectuosius deprecamur, quod super hiis nos velitis efficere literatorie certiores, ut una gaudeamus vobiscum in vestris foelicissimis exultationibus & jocundis. Praeterea in obedientia quam debemus Deo & homini pro nobis crucifixo & passo, vobis tanquam patri & Domino juramus & assertive promittimus bona fide, quod pro vita vestra, salute & honore apud Deum devotas, crebras & continuas nocte dieque laudes porrigimus infinitas. Paternitatem vestram venerandam in recompensatione sincerae dilectionis & incomparabilis, quam apud Dominum Regem & ejus praedecessores semper & incessanter habuimus & habemus, pro speciali munere deprecantes, quatinus ad nostrae consolationis pacem integraliter perimplendam, Deo & beatae Mariae Virgini in vestro Fontis Ebraudy Monasterio monachandam, de posteritate Regali decorando religionem & ordinem, filiam Domini Regis procuretis offerri. Verum cum nos inter adversa, quae patimur ob defectum eleemosinarum nobis in Anglia, in Olerone & apud Burdegalis à Principibus & Regibus Angliae pro suae salutis remedio concessarum, & apud Mermande varias rei familiaris indigentias habeamus; rogamus vestram paternitatem, flexis genibus & complosis manibus, tanquam nostrum refugium speciale, quatinus de dictis eleemosinis & earum arreragiis, & de decem libris sterlingorum à defuncto Rege Henrico nobis concessis, pro suo Anniversario celebrando, prout dilecti Procuratores nostri, Procurator de Grava in Anglia, & Decanus in Vasconia, seu alter eorum, vobis verbis (si placet) planius explicabunt, quorum dictis & eorum alterius fidem de gratia habeatis, nobis satisfieri procuretis. Tantum inde pro divina misericordia facientes, quod pius bonorum omnium retributor haec & alia bona nobis retribuat in aeternum. Been & diu valeat vestra paternitas reverenda. Some persons Apostatising from the unity of the Christian Faith, to Christ's dishonour, upon the Archbishop's complaint the King issued a Writ to the Mayor and Sheriffs of London to apprehend them; who returning, that they were not within the Liberties of the City, but in the Jewry, under the custody and power of the Constable of the Tower, the Archbishop writ this Letter to the Chancellor for a new Writ to the Mayor and Sheriffs, with a non obstante dicta libertate, because the Constable of the Tower was reported to favour and protect them. VEnerabili in Christo patri R. Dei gratia Bathon. & Wellen. Episcopo, Frater J. permissione Brevia Regis & Literae Cancellariae An. 8 & 9 E. 1 in Turri Lond. divina Cantuar. Ecclesiae Minister humilis, totius, etc. salutem, etc. A memoria vestra non credimus excidisse, qualiter dudum, pro honore Domini Jesu Christi, Domino Regi scripsimus contra quosdam Apostatas, qui recesserunt ab unitate Catholicae fidei, capiendos: verum litera Domini Regis, quam nobis super hoc vestra gratia transmisistis, non est effectum debitum consecuta; pro eo, quod illi fidei inimici non sunt in Balliva Majoris & Vic. London. quibus directa fuit, sed in judaismo, sub custodia et potestate * See Claus. 45 H. 3. part 1. m. 11. & the Second part of my short Demurrer to the Jews long discontinued remitter into England, p. 50. Constabularii Turris, ubi ingredi non possunt, ut dicitur, sine speciali mandato faciente mentionem de hujus libertate, sicut patet in dorso literae Domini Regis praedictae, quam vobis remittimus per praesentium portitorem. Quocirca fraternitatem vestram, de qua plene confidimus, attentis precibus exoramus, quatinus pro honore et reverentia fidei Christianae, praedictam literam cum adjectionibus necessariis, (quod videlicet non obstante dicta libertate per Majorem et Vic. praedictos ubicunque in Civitate vel Suburbio London. inventi fuerint ipsi Apostatae capiantur, innovari velitis efficaciter praestare: quia non esset tutum Constabulario Turris dictam captionem committere, sub cujus favore et protectione, ut intellerimus, praedicti Apostatae defenduntur. Et si placet, tollatur de litera verbum illud dudum) quoniam nunc * It seems the Apostates were married Priests who resumed their wives. eorum uxores sunt sicut prius. Valeat, etc. The Archbishop of Canterbury intending to visit the King's Free-Chappel of Stafford in his Metropolitical Visitation, against their Privileges and the King's Crown and Dignity, as Archbishop Boniface formerly did; the Townsmen and Chaplains of Stafford repaired to the King for the defence of their Liberties against his power, and procured this Certificate of Archbp. Boniface his proceedings, with their Appeal from him to the Pope, and a Prohibition from the King, to inhibit him to visit or oppose them, which I found in a Bundle of Letters, Certificates and Writs in the White Tower. IN Nomine Domini Amen. Hoc est exemplum unius literae, sigillatae sigillo Bundela Literarum & Brevium An. 8 E. 1. in Turri London. venerabilis patris Wigorniensis Episcopi, quod quidem sigillum erat oblongum, habens ymaginem impressam Episcopalem stantem, benedicentem cum dextra, & cum sinistra retinentem baculum pastoralem, & à latere ipsius ymaginis erat undique imago quasi capitis, & subtus ipsius capitis ymaginem erant hinc & inde tria Lilia à quolibet latere designata, cujus circumferentes literae sic dicebant; scilicet, Walteri Dei gratia Wigorniensis Episcopi. Tenor autem ipsius literae talis est: Universis Christi fidelibus praesentes literas inspecturis vel audituris, Walterus miseratione divina Wigorniensis Ecclesiae Minister humilis, aeternam in Domino salutem. Noverit universitas vestra, nos literas venerabilis patris Bonifacii Dei gratia Cantuariensis Archiepiscopi, totius Angliae Primatis, non cancellatas, non abolitas, nec in aliqua sui parte vitiatas, inspexisse in haec verba. Excellentissimo patri ac Domino Alexandro divina providentia Summo Pontifici; Bonifacius Dei gratia Cantuariensis Archiepiscopus, totius Angliae Primas, pedum oscula beatorum. Noverit vestrae sanctitatis excellentia, quod cum ad Diocaesim C●ventrensem & Litchfeld. causa visitationis faciendae declinassem, inter Monasteria & alias Ecclesias collegiatas ejusdem Diocaesis, Ecclesiam beatae Mariae Stafford. Anno Dom. 1265. Kal. Octobris visitavi, et in eadem visitationis officium exercens inveni, quod Episcopus Coventr. & Litchf. & Archidiaconus Stafford. qui pro tempore fuerunt, omnimodam jurisdictionem Episcopalem et Archidiaconalem in populum et plebem et parochianos singulos dictae Ecclesiae et aliarum Ecclesiarum seu Capellarum eidem Ecclesiae subjectarum exercere libere consue verunt ab antiquo: quodque Decanus, Canonici, et Ministri praedictae Ecclesiae, jurisdictionem Episcopalem et Archidiaconalem in populum et plebem et parochianos suos usurparunt, non sine gravi periculo animarum, et scandalo plurimorum, ac in Ecclesiae Coventr. & Litchf. praejudicium non modicum et gravamen. Ut igitur, quae in eadem Ecclesia corrigenda inveni, per me reformarentur in melius, habitâ super praemissis deliberatione plenâ, inhibui districtius Canonicis et Ministris quos ibidem inveni, sub poena excommunicationis, ne de caetero impedire praesumerent, quominus dicti Episcopus et Archidiaconus, ac eorum successores jurisdictionem Episcopalem et Archidiaconalem in populum et plebem et parochianos praelibatae Ecclesiae valeant exercere. Sane ex parte Bogonis de Clare Decani, Canonicorum & Ministrorum ejusdem Ecclesiae coram me proposicum extitit, quod iidem privilegia exemptionis ab interdictione Episcopali et Archidiaconali, quoad personas suas habebant a sede Apostolica sibi dudum indulta; propter quod super praemissis plenius deliberare volens, eisdem terminam peremptorium a die Sancti Michaelis proximo futuro in unum mensem; videlicet, sexto Kal. Novembris, ad exhibendum London. coram me dicta privilegia, si qua haberent, ad instantiam venerabilis patris Rogeri Dei gratia Coventr. & Litchf. Episcopi, & Magistri Richardi tunc Archidiaconi Stafford. assignavi; decernendo, quod si privilegia non exhiberent, ut extunc procederctur contra eosdem, prout de jure fuerit procedendum. Partibus igitur coram me ipso comparentibus London. sexto Kal. Novembris, cum dicti Decanus, Canonici, & Ministri privilegia, quae se habere proponebant, non exhiberent, eisdem ex habundanti iterato terminum peremptorium ad exhibendum privilegia (si qua haberent) videlicet, quarto Idus Februarii legitimè assignavi. Quarto vero Idus Febr. continuato cum duobus diebus sequentibus, comparuerunt coram me Lameheth venerabilis frater Rogerus Dei gratia Coventr. & Litchfeld. Episcopus per Procuratorem legitimè constitutum, & Magister Richardus tunc Archid. Stafford. personaliter, ex parte una; Bogo de Clare Decanus, Canonici, & Ministri Ecclesiae beatae Mariae Stafford. per Magistrum Adam de Fileby Procuratorem eorundem legitimè constitutum, ex altera. Cumque ex parte venerabilis patris Coventrensis & Litchfeld. Episcopi, & Archidiaconi Stafford. coram me, petitum esset instanter, ut dicti Decanus, Canonici, et Ministri privilegia exemptionis, quae se habere proponebant, exhiberent; Procurator eorundem, privilegia non exhibens, appellavit sub hac forma. Quia vos, reverend pater, Cantuariensis Archiepiscope, Decanum & Capitulum Ecclesiae beatae Mariae Stafford. a vestra et omni ordinaria jurisdictione penitus exemptos coram vobis fecistis ad judicium evocari, suae exemptionis privilegia exhibituros, ac moneri fecistis eosdem, ut jurisdictionem quam ex antiqua et approbata consuetudine in plebem et populum dicti Decanatus obtiment, Domino Episcopo Coventr. & Litchfeld. et Archidiacono Stafford. liberarent, et ipsos dicta jurisdictions libere uti permitterent, quanquam judicialiter non constiterit eandem jurisdictionem ad dictos Episcopum et Archidiaconum aliquatinus pertinere: Ego Adam de Fileby Subdecanus Ecclesiae praedictae, ac Procurator dictorum Decani & Capituli sentiens Dominos meos ex hoc indebite praegravari, sedem Apostolicam in scriptis appello, et Apostolos peto: appello etiam sedem praedictam pro me et Dominis meis praedictis, ne vos aliquam sententiam excommunicationis, aut suspensionis, aut interdicti in nos vel Ministros aut Parochianos nostros, Mon. nostrum aut oratoria sedis Apostolicae subdita, aut aliquid aliud faciatis in praejudicium nostrum et sedis Apostolicae, cui nos immediate subesse prositemur, et Apostolos peto et supplico, ut ob reverentiam sedis Apostolicae appellationi meae deferatis, et mihi nomine dictorum Dominorum meorum et parti adversae in Curia Summi Pontistcis diem assignetis. Venerabili ergo fratri Coventr. & Litchfeld. Episcopo, et Magistro Richardo Archidiacono Stafford. praedictam appellationem et supplicationem acceptantibus, ad postulationem eorundem et partis adversae supplicationem ob reverenti●● sedis Apostolicae eidem appellationi reverenter duxi deferendum, praesigendo partibus terminum peremptorium, quo se vestrae sanctitafis conspectui representent in crastino Sancti Michaelis proximo futuro, sufficienter instructae cum omnibus munimentis, juribus et rationibus praemissum negotium tangentibus, paratae in eodem negotio procedere, prout vestrae sanctitati visum fuerit expedire. In praemissorum autem testimonium has literas meas sanctitati vestrae transmitto. Conservet vos altissimus ad regimen Universalis Ecclesiae Dei per tempora longisissima. Dat. Lamheth 5 Non. Marcii Anno Domini 1260. In cujus rei testimonium praesentibus literis sigillum nostrum fecimus apponi. Dat. apud Fuleham 8 Kal. Junii Anno Domini 1261. Exemplatum, transcriptum, lectum, & ascultatum fuit hoc Instrumentum per me Notarium infrascriptum, Viterbii Anno Domini 1267. Indictione 10. 6 Idus Junii, Pontificatus Domini Clementis Papae 4. anno 3. praesentibus Domino Crescentio de Cave, Magistro Johanne de S●che, Domino Nich●lao Monacho, & Domino Jacob● de Anagnae, Capellanis venerabilis patris Domini Richard. S. Ang. Cardin. Et ego Bonaspes Guyditii de Perusio, Apostolicae sedis authoritate Notarius, habens authoritatem Instrumenta & literas exemplandi & publicandi, ipsam literam originalem hujus Instrumenti sigillatam dicto sigillo vidi sanam & integram, non abolitam, nec in aliqua sui parte viciatam; & sicut in ea inveni, ita hic ut supra legitur, fideliter exemplavi & transcripsi, legi & ascultavi cum praedictis Dominis Capellanis, anno, mense, die praedictis, & hoc exemplum ac transcriptum in publicam formam derigens signo proprio roboravi in testimonium veritatis. The King's Letters and Prohibitions to the Archbishop, annexed to this Appeal in the same Bundle, run in this form. EDwardus, etc. Recepimus nuper literas vestras nobis directas, una cum quadam Ibidem. An. 8 E 1. exemplificatione cujusdam literae bonae memoriae Bonifacii quondam Archiepiscopi Cantuariensis praedecessoris vestri, super visitatione vestra facienda in Capella nostra Stafford. et quibusdam aliis regalibus et liberis Capellis nostris in Diocaesis Coventr. & Litchfeld. Quarum literarum pluries audito tenore, et non sine diligentia plenius intellecto, non videbatur nobis, quod vos ad hujusmodi visitationem vestram in dictis Capellis nostris faciendam, a nobis prius inde responso certo non accepto, procedere debeatis. Et quia nos libertates et jura Ecclesiae vestrae Cantuariensis, cujus patroni sumus, quantum alius quicunque illaesa manutenere volumus et tueri, et non minus credimus quam speramus, quod vos regias libertates et jura, ad quae conservanda et defendenda etiam sacramenti vinculum vos ast●ingit, conservare vultis penitus illibata: Paternitatem vestram officiose requirimus et rogamus, quatinus ab hujusmodi vistationibus vestris, quas facere proponitis in Capellis nostris supradictis, usque ad proximum Parliamentum nostrum in quo personaliter intereritis (dante Deo) velitis aequanimiter abstiners; ut tunc ex unanimi et mutuo consensu nostro provideamus quid fieri debeat in praemissis. EDwardus, etc. dilecto sibi Johanni de Kirkeby, salutem. Vobis mandamus, Ibidem. quatinus visis praesentibus unam literam sigillo nostro signatam, Vicecomiti Stafford. transmittatis, cujus tenor talis est. Quod hac instanti die Veneris in sua propria persona ad liberam Capellam nostram de Stafford. adeat, et quod nullo modo permittat, quod Archiepiscopus nec aliquis nomine suo in dictam Capellam habeat ingressum. Caeterum vobis mandamus, quatinus aliam literam consimilem formam continentem, hominibus ejusdem Villae nomine nostro transmitti ●ac. Portitori etiam earundem literarum, quem Magister Tho. Bek vobis liberare faciat firmiter injungat. quod sit apud Stafford. hac instanti die Veneris hor● prima, sine mora ulteriori: Et quia sigillum nostrum proprium non habuimus confectis praesentibus, sigillo Domini Hugonis fill. Ottonis easdem consignavimus. The Townsmens' Petition to the King thus follows in the same Bundle. EXcellentissimo Domino suo E. divina providentia Regi Anglorum illustri, devoti su● Burgens●s Stafford. salutem & prosperos ad vota successus. Recolen●es Ibidem, in Turri Lond. An. 8 E. 1. ea quae tempore clarae memoriae Domini nostri Regis H. patris vestri, per Archiepiscopum, Episcopum, et alios inferiores, in praejudicium liberae Capellae vestrae baatae Mariae Staffordiae minus debite attemptata fuerunt, ac timentes ea quae ●iis diebus per Dominum Archiepiscopum Cantuariensem comminantur inferti praedictae Capellae vestrae, Clericis ibidem Deo servientibus, et nobis, quos jam coram se citare fecit; Cogimur timore praeteriti Celsitudinis Regiae remedlum implorare▪ Placeat igitur serenitati vestrae defensionis adesse praesidio et nobis vestris fidelibus et devotis scribere, utrum simul cum vestris Clericis memorata Archiepiscopo resistere debemus, vel parere eidem; quod nunquam temporibus nostris fieri vidimus, nec fieri possit absque laesione Coronae vestrae et Regicedignitatis. Conservet, etc. William Wickwane Archbishop of York about the same time, writ this Letter to John de Kirkeby a Prebend thereof, for the maintenance of his Jurisdiction to visit the Hospital of St. Nicholas within that City, against the oppositions of the Mayor, Citizens, and a lewd Sister thereof whom he had excommunicated. W. Permissione divina Eboracensis Archiepiscopus, Angliae Primas, dilecto in Christo filio Domino Johanni de Kirkeby Canonico Ebor. amico nostro Bundela Literarum & Brevium in Turri London, An. 8 E. 1. speciali, salutem, gratiam, & benedictionem. Cum visitatio, correctio, et reformatio Hospitalis beati Nicholai Eboracensis et Fratrum loci ipsius, vitam regularem inibi agentium, ad nos pertineat ab antiquo, in cujus possessione, vel quasi, praedecessores nostri pacifice fuerant et quiet; nobis locum illum (qui correctione indigebat) personaliter visitantibus, non est diu, ecce Major et alii Cives Ebor. jurisdictioni Archiepiscopali, non sine fraudis commercio, singulis quasi diebus illudentes, quandam sororem ejusdem Hospitalis rixosam, improbam, i●o (ut sic loqu●●●r) faedam, ut dicitur, Calphurniam, (quam pro eo quod * It 〈◊〉 likely he laid violent hands, etc. on her. in Pres●●●rum man●s injecit, ●obis, denunciamus publice excommunicatam) adeo ex●i●●●tu● 〈…〉 eandem, quod jam Dominum nostrum Regem in sumptibus eorundem adiit soror ipsa, ut sic per improbitatem seu tumultuosum clamorem suum, in nostrae jurisdictionis elusionem aliquid (quod absit) praejudiciale taliter impetraret: et contra nos confictis subdole malitiis scandalum suscitaret. Verum quia nos & personam nostram, prout novimus, zelo specialis affectionis amplexati estis, ac jura Ecclesiae Eborum, cujus ubera sugitis, fovere tenemini et protegere affectione filiali; vos requirimus, rogamus, et excitamus, quatinus ista ad animum revocantes, ejusdem mulieris improbitati taliter resistatis, quod Ecclesia Eboracensis gratitudinem in vobis optatam inveniat et speratam; ac nos vestram in hac parte diligentiam merito commendemus. Valeat. Dat. apud Burton 7 Kalend. April. Pont. nostri Anno primo. Page 251. l. 24. after Junii, insert. The Bishopric of Darey in Ireland becoming void, and the Canons differing about the election chose two Bishops, who thereupon appealing to the Pope, before whom they were at last induced to surrender and quit their elections; he thereupon by his usurped Authority and Provision conferred it on Nicholas de Cusack, without the King's privity or any election; whereupon Cusack sent this Letter, with the Pope's certificate of his provision thereunto to the King, (which I found in the White Tower) desiring him to restore the Temporalties thereof to his Proctor, and to take his Oath of Fealty in his stead, till his return from Rome, when he promised personally to make fealty to him. EXcellentissimo Principi ac Domino Magnifico E. Dei gratia Regi Angliae, etc. Anno 8 E 1. in Turri London. suus, si placet, frater N. de Cusa●h de Ordine Fratrum Minorum, Dei gratia Ecclesiae Darens electus, licet humilis & indignus, corporis & animae sospitatem in eo qui Regibus dat salutem, cum omni reverentia & honore. Dudum vacant Darense Ecclesia Provinciae Dublinensis, Canonici ejusdem Ecclesiae ad electionem futuri Praesulis procedentes, duas electiones de duabus personis in eadem Ecclesia discorditer celebrarent. Quibus postmodum personis omni juri sibi praetextu talium electionum forsitan competenti liberè ac sponte renunciantibus, demum sacrosanctae Romanae Ecclesiae Summus Pontifex de suae plenitudine potestatis, eidem Ecclesiae, de persona mea licet immerito nuper providit, necnon praefecit in Pastorem et Episcopum animarum, prout ex ipsius Summi Pontificis literis, (quas vestrae Celsitudini audiendas transmitto per praesentium exhibitorem) evidenter vobis poterit elucere: Cum igitur vestrae constet excellentiae, concesso Principali, concedi debet non immerito quod accedit, mihique nuper ex parte Domini Papae firmiter fit injunctum; ut ad suae Sanctitatis praesentiam indilate personaliter accedam, ne dictam Ecclesiam ex diutina vacatione multipliciter collapsa, cujus cura mihi jam imponitur et incumbit, ampliora dispendia patiatur; vestrae Magnificentiae preces porrigo tam bumiles quom attentas, quatinus praefatae Ecclesiae diu des●latae Regiae pietatis clementia compatientes, Magistro Hugoni de Fraxinis exhibitori praesentium, Procuratori et Commissario meo generali, ejusdem Ecclesiae temporalia, vice mea (si placet) restitui jubeatis; recipientes ab eodem nomine meo consuetum fidelitatis vobis debitae juramentum: quod ego (Domino concedente) cum de Curia Romana me redire contigerit, Majestati vestrae praestabo, sicut decet, humiliter et debote. Valeat, etc. Datum Paris. in festo Sancti Mathiae Apostoli▪ Anno Domini▪ 1279. I cannot find that the King condescended to this his illegal provision and unreasonable request grounded thereon, both being so much against the Rights and Prerogatives of his Crown and Dignity. Page 253. l. 22. after Septembris, insert.] In a Bundle of Writs, Privy Seals, and Letters in the White Tower, An. 9 E. 1. I find the same Writ in effect, with some little variation and transposition of words, and this Addition, after increpare in the close thereof; et ultionem debitam vobis oportuno tempore reserare. T. & fiat Patens; which Writ was seconded by two others in the same Bundle; the first of them dated 28, and the later 30 Septembris, both in this form and stile. EDwardus, etc. venerabilibus in Christo Patribus, J. eadem gratia Caentuariensi Archiepiscopo, totius Angli● Primati, & omnibus Episcopis & aliis Praelatis in instanti Concilio apud Lamhethe celebrando conventuris, salutem. Mandamus vobis, quod sicut Baronias vestras, quas de nobis tenetis, diligitis; nullo modo consilium de aliquibus quae ad Coronam nostram pertinent, vel quae personam nostram, vel statum nostrum, vel statum Confilii nostri contingunt, tenere; seu aliquod contra Coronam et dignitatem nostram in eodem statuere praesumatis; scituri pro certo, quod si feceritis, nos ad Baronias vestras graviter capiemus. Teste meip●o apud Lyndehurst, 28 die Sept. Anno regni nostri nono. Page 269. l. 16. after none, add.] In another Bundle of Writs in the White Bundelae Brevium in Turri London, An. 9 E 1. Tower Chappel the same year, I met with another Writ Vic. Nottingham, quoth distring. Willielmum de Soverworth per omnes terras, etc. ad respond. Gervasio fill. Hugonis de Haworth, quare eum placita de Transgressione contr. pacem nostram factis in regno nostro, ad Coronam nostram et non ad alium in eodem regno pertinent, idem Willielmus secutus est plac. in Curia Christianitatis de hujusmodi Transgressionibus, in Coronae et dignitatis nostrae laesionem, et contra Prohibitionem nostram, etc. T. J. de Me●ngham ap. Derby, 12 die Maii, An. r. n. 9 And with these ensuing Writs, Vic. Ebor. quod distringas Rogerum de Thureton per omnes terras etc. et quod habeas corpus ejus coram Justic. etc. ad respond. Eustachio de Pert, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de Laico feodo ipsius Eustachii in Middleton, contra prohibitionem nostram, T. J. de Vallibus ap. Derby, 4 die Maii, An. r. n. 9 Vic. Northampt. Pone, etc. Oliverum Episc. Linc. etc. ostensur. quare cum placita de catal. et debitis quae non sunt de, etc. ad Nos et Coronam et dignitatem nostram, et non ad alium pertineant, idem Episcopus, etc. tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis & debitis Prioris Sancti Johannis de Brakele, quae non sunt de, etc. contra Prohibitionem nostram. Pone etiam, etc. Petronellam quae fuit uxor Arnaldi le Gower, quare secuta est idem placitum, etc. T. R. apud Clarendon 28 die Maii, An. r. n. nono. Page 274. l. 17. after Anno nono, insert. In a Bundle of Writs under the Privy Seal, An. 9 E. 1. which I met with in the White Tower, I find these two Writs issued to the Pope's Delegates, prohibiting them to proceed, and to Stephen de Surdo not to prosecute a suit before the Pope's Delegates concerning the right to an Advowson of a Church, till the right thereof was first determined in and by the King's temporal Court. EDwardus, etc. Magistris Giffredo majori Cameracens. in Anglia commoranti, & Johanni Bundela Brevium, Anno 9 E 1 in Turri London. de Luk. Sancti Pauli London. Ecclesiarum Canonicis, judicibus a Domino Papa delegatis, salutem. Indicaverunt nobis Isabel quondam uxor Rogeri de Clifford junioris, Rogerus de Leyburne, & Isolda uxor ejus, quod cum Johannes filius Griffini teneat Ecclesiam Sancti Michaelis de Kirkeby Thore, cum Capellis et pertinentius suis de advocatione ipsorum, Stephanus dictus Surdus Domini Papae Capellanus, clamans dictam Ecclesiam cum Capellis et pertinentiis suis de advocatione Episcopi Karliolensis, trahit eos inde in placitum coram vobis in Curia Christianitatis. Quia vero manifesium est, quod praedicti Isabel, Rogerus & Isolda jacturam suae advocationis incurrerent, si praedictus Stephanus in causa optineret; Vobis prohibemus, ne placitum illud teneatur in Curia Christianitatis, donec discussum fuerit in Curia nostra, ad quem illorum pertineat ejusdem Ecclesiae cum Capella et pertinentiis suis advocatio; quia placita de advocationibus Ecclesiarum spectant ad Coronam et dignitatem nostram. Teste, etc. Fiat una litera Magistro Giffrido majori Camer. in Angl. commoranti, judici a Domino Papa delegato. Et consimilis litera fiat Magistro Johanni de Luk. Canonico Sancti Pauli London. judic. a Domino Papa delegato. EDwardus, etc. Stephano dicto Surdo, vel ejus Procuratori, salutem. Indicaverunt Ibidem, Anno 9 E 1. nobis Isabel, etc. (verbatim as in the premised Writ.) Tu, clamans dictam Ecclesiam; cum Capellis & pertinentiis suis de advocatione Episcopi Karliol. trahis eos inde in placitum in Curia Christianitatis. Quia vero manifestum est, quod praedicti Isabel, Rogerus & Isolda, jacturam suae advocationis incurrerent, si tu in causa illa obtineres. Tibi prohibemus, ne placitum illud sequaris in Curia Christianitatis, donec discussum fuerit in Curia nostra, ad quem illorum pertineat ejusdem Ecclesiae cum Capellis et pertinentiis suis Advocatio, quia, etc. ut supra. Page 281. l. 19 after Junii, insert.] Moreover King Edward the 1. in the 10th year of his reign, upon the complaint of Religious Houses and Clergy men, issued several Commissions to his Justices to inquire of all purveyances and take of horses, carriages, goods, etc. of any Religious persons, Clerks or others by his Ministers, and of all injuries done unto them by them or any others against the Statute of Westminster 1. 3 E. 1. c. 1. I find a bundle of no less than 17 Inquisitions of this kind in the White Tower returned into Chancery under the Inquisitors Seals in the County of Norfolk alone, one whereof I shall only transcribe. INquisitio facta apud Norvycum die Lunae in festo S. Marci Evangel. Anno regni In Bundle. Inqu●sitionum An. 10 E. 1. in Turri London. Regis Edwardi decimo, coram Willielmo de Ormesby & sociis suis Justiciariis Domini Regis assignat. per Stephanum de Fundenk, Simonem de Bosco, Johannem Howard, Ricardum Attefeld, Walterum de Welebourne, Ricardum Freman, Robertum Gege, Ricardum Forester, Edwardum de Lund, Simonem le marshal. Johannem Pilecrowe, & Willielmum atte More, Juratores; qui dicunt super Sacramentum suum, quod Dominus Nicholaus de hastings & Willielmus Champanye serviens ejusdem, & Willielmus Baroun ceperunt, asportaverunt, & abduxerunt de Thoma Vicario de Gissing. etc. contra voluntatem suam, duos equos pretii 20 s. ad opus ejusdem Domini Nicholai. Et de Ministris Domini Regis et aliis, qui Blada, Victualia, aut alia bona Praelatorum, Virorum Religioforum, personarum Ecclesiasticarum, Clericorum aut Laicorum, qui equos, boves, carectas, naves aut batellos alicujus ad cariagium faciendum ceperunt et asportaverunt seu abduxerunt, contra voluntatem illorum quorum fuerunt, Nihil aliud possunt inquirere, vel etiam qui malum damnum fecerunt Religiosis, vel aliis eorundem non concesserunt hospicium aut prandium aliquibus vel alia causa, pro eo, quod aliquis querebatur in Curia Regis vel qui Damibus et religios. suos aut aliorum equos, canes miserunt, aut qui Vic. hospitarunt in aliquo loco plus quam cum quinque vel sex equis contra formam Statuti; et qui sugarunt in Parcis Religiosorum, seu piscati fuerunt in Vivariis suis, etc. Dicunt, quod nihil sciunt et nihil possunt inquirere. In cujus rei testimonium praedicti Juratores sigilla sua apposuerunt. Most of the other Inquisitions conclude; Qui dicunt super Sacramentum suum, quod nullum sciunt vel invenerunt culpabilem de praedictis articulis: So as it seems that Law was then very well observed, and the Clergy and Religious persons had little cause of complaint. Page 281. l. 19 after them, insert.] This Boves de Clare purchased a Bull from the Pope extraordinarily prejudicial to the King's Prerogative, which he produced in Court against Sir John de Lovetot Justice of the King's Great Bench; the Judges and Barons of the Exchequer upon perusal thereof, thought it the most pernicious and prejudicial Bull to the Crown that ever was procured: whereupon they referred the matter to the Kings own hand, and gave Boves a day to appear and answer his procuring of this Bull before them, that so they might in the mean time know the Kings and Chancellor's pleasure concerning it, as this Letter I found in the White Tower written to the Chancellor by the Judges informs us. WYmburn. Justice's deu Bank le Roy, saluz, e due reverence; Sachez Sire ke Bundela Literarum & Brevium Anno 10 E. 1. in Turri London. au moys de saint Michael vint Sire Boves de Clare devant nus a Salopebirs pur bosoignes ke il ont a fere. Au quel jour vint Sire Johan de Lovetot Justice deu grant bank, et mustra par les Counturs le Roy devant mis, ke le avantdit Sire Boves eut une bull purchase contre ly en prejudice de la Corune nostre Seynur le Roy, ●a quele il nus mustra enbulls: e quant Sire Boves de ceo devant nus fu aresonne, il nus respondi, ke cele bull fu purchase par le soens, ●● sunt en la Curt de Room, e deal our ke il vint il le porta a nostre Seynur le Roy, eli mustra e mist lafoy busoigne tot en ly si il la deust seure ou nun. E le avantdit bull missed ensy en vostre meyn pur cele chose ordeyner a la volunte le Roy e le vostre. E quant nus tele Bulle avium vene, nus le seymes mustrer devant les Barons del Eschekere e les justices dew grant Bank nostre Seynur le Roy. E fu aviz a tuz, ke cele bull fu la plus praejudiciele ke unkes fu purchacee en ceste terre de nostre ten. E pur ceo Sire tut alegast le avantdit Sire Boves ke la chose fu mise en les meins nostre Seignur le Roy e en le voz, e si cum desuz est dit, nus de osyum lesser lafoy suit nostre Seygnur le Roy, en lie ann jour done devant nus as utaves deal saint Martin cum de jour en jour, par la volunte nostre Seygnur le Roy sur ceste choose saver, e la vostre, dunt si vos plest la volunte nostre Seygneur le Roy sur ceste choose nus mandez. The Jewish Converts being in great distress, wanting clothes and food in the house provided for them, by reason the pensions granted them by the King were not duly paid, John de Dennys Master of their house thereupon writ this Letter to the Chancellor, to procure the payment of their pensions; wherein he relates their fervent prayers for the King and kingdom, and the efficacy of prayers and alms, as well as of arms, in times of War, to procure victory over the King's enemies. REverentissimo Domino suo, se totum semper humillimum & devotum. Dominacioni vestrae supplico devocione qua possum, quatinus de Conversis vestris Ex Bundela Literarum & Brevium in Turri London, Anno 10 E 1. London. qui jam fame pariter & frigore cruciantur, memoriam habere dignemini: praecipientes, si placet, quod breve Regium de porcione dictis Conversis ad suam sustentacionem de Termino Sancti Michaelis proximo jam praeterito à Domino nostro Rege deputata, Thes. & Camerariis de Scaccario sine difficultatis incommodo dirigatur: licet enim multa Domino Regi et vobis hiis diebus incumbant in partibus istis, propter hoc tamen non sunt omittenda si placet ex hac parte quae spiritu Dei aguntur, et divino consilio sunt concessa. Quia non solum viribus hominum et virtute armorum, set elemosinis et orationum suffragiis bella vincuntur et hostium fortitudo conteritur. Nec credo quod fit locus in Anglia ubi saluberius fiant oracionum et laudum sacrificia pro Domino Rege et suis, quam in illa minima domo sua et vestra. Et novit Deus, quod nisi eisdem Conversis, ut dictum est, subveniatur ad praesens, non restat nisi, quod absit, in dispersione sua deficiant et cum confusione mendicent, super quibus credatis si placet R. Clerico meo, et Johanni de Norwyco Clerico et Converso; quem nostis praesencium portitoribus. Ego ad vos personaliter accessissem, si status corporis qui nondum ad tot viarum discrimina sufficeret aliquatenus permisisset, super quo meam si placet habere velitis absenciam excusatam. Supplico insuper Dominacioni vestrae devocione qua possum quatinus literam Regiam deprecatoriam una cum vestra, si placet, juxta tenorem quem vobis inde transmitto Domino Norwycensi Episcopo dirigendam concedere dignemini michi vestro. Valeat salus et prosperitas vestra per tempora diuturna. Dorso. Domino Bathon. & Wellen. Episcopo Cancellario Domini Regis, per suum J. de Sancto Dyonisio. The King issued this Writ to his Chancellor for the appointing and consecrating of a new Churchyard, to bury the dead of Rotheland, because the old was not sufficient, and for sending Soldiers to him against the Welshmen. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitania, Venerabili Ex eadem Bundela, An. 10 E 1. in Christo Patri R. eadem gratia Bathoniensi & Wellensi Episcopo Cancellario suo salutem. Quia venerabilis pater J. Cantuariensis Archiepiscopus nobis significavit, quod Cimiterium Ecclesiae de Rothelan non est competens aut su●ficiens pro sepultura mortuorum ibidem; Vobis mandamus, quod aliquem locum competentem juxta Hospitale extra Rothelanum assignari faciatis pro sepultura, et eam ad hoc dedicari faciatis, prout dictus Archiepiscopus et vos videbitis fore faciendum, & certificetis nos quando dictus Archiepiscopus veniet ad nos apud Dinby: et quia quidam qui ituri sunt ad Angleseye sunt adhuc apud Rothelanum; Vobis mandamus, quod significetis quot & qui, & de numero peditum et equitum, & de eorum nominibus pro viribus nos cerciorare non omittatis. Dat. sub privato Sigillo nostro apud Dinby 27 die Octobris, Anno regni nostri decimo. The Constable of Wyndesor Castle endeavouring to impose a new Oath of Fealty concerning Venison upon the Bishop of Winchester's Wodewards within the Forest of windsor, against the Liberties of his Church as he suggested, he thereupon writ this Letter to the Chancellor, to prohibit his proceedings therein. DOrso. Domino R. Dei gratia Bathon. & Wellensi Episcopo. Venerabili in Christo Patri Domino R. Dei gratia Bathon. & Wellen. Episcopo, J. permissione Bundela Literarum & Brevium, de Privato Sigillo An 10 E. 1. in Turri London. ejusdem Wynton. Episcopus salutem, in omnium salvatore. Postquam vobis ultimo scripsimus, rumour ad nos pervenit implacidus, quod Dominus G. de Picheford Constabularius de Wyndesor nititur modis omnibus compellere Wodewardos nostros de Manerio nostro de Weregrave ad praestandum fidelitatis Sacramentum de venacione Domini Regis fideliter custodienda, in elusionem nostram & nostrae Ecclesiae Wintoniensis, quia tale Sacramentum a Wodewardis praedecessorum nostrorum, nec etiam tempore vacacionis hactenus non fuit praestitum vel exactum: Placeat igitur venerandae paternitati vestrae dicto Domino Galfrido praecipere, ut a talibus novis exactionibus penitus desistat, et nos libertatibus nostris quibus praedecessores nostri hactenus pacifice usi sunt libere gaudere permittat, nullam nobis inferendo molestiam seu gravamen. Conservet vos Altissimus ad defensionem suae Ecclesiae per tempora diuturna. Dat. apud Bytern, Non. Novembris Anno gratiae 1282. The newly elect Bishop of Miden in Ireland, (presented to and approved by the King) and his Clergy appealing to the Court of Rome against the Archbishop of Ardmach, by whom he was to be confirmed and consecrated, both because he was excommunicated by the Pope's delegates, and had several ways injured him and his Church, so as he could expect no justice from him, and because he being an Irishman hated the English, desired the Chancellor's Letters to some Cardinals and the King's Proctors at Rome, to promote and assist him in his affairs in that Court, as this Letter attests. DOmino suo Reverendo suae parvitatis obsequium Electus noster Midensis Magister Ibidem. Thomas de Sancto Leodegario lator praesencium venit ad Curiam cum literis Cleri Midensis ad praesentandum se Domino Regi, et assensum Regium electioni de se factae, ut moris est, requirendum; et ad petendum similiter literas ejusdem Domini Regis Domino Papae directas de eadem electione confirmande, pro eo quod Archiepiscopus Ardmacan. a quo deberet confirmari, factus est inhabilis per sententiam Excommunicationis dudum latam in ipsum per judices delegatos, quam adhuc non intelligimus revocatam. Ab eodem eciam Archiepiscopo ob injurias ab eodem nobis de novo illatas et gravamina plurima ad sedem Apostolicam appellavimus, et sunt Procuratores nostri in Curia Romana ad impetrandum contra illum, unde tam Electo nostro quam nobis debet in omnibus et singulis nos et Ecclesiam nostram tangentibus merito suspectus reputari; Scimus enim, quod absque consideracione juris vel racionis nos libenter gravaret, et Ecclesiae nostrae jura subverteret si valeret: Scitis eciam, quod Hibernici Anglicis sunt infesti, et pacem illorum per fas et nefas turbare non desinunt et quietem, neseiunt eciam qui praesunt cum modestia regere se, semper nituntur tyrannico dominatu suppeditare subjectos. Idcirco tam ego quam omnes & singuli de Clero nostro pedibus vestris provoluti Dominacioni vestrae supplicamus obnixè, quatinus si placet contra adversarii nostri maliciam in adjutorium Electi nostri et nostrum exurgentes literas tam Regias quam vestras Domino A. de Evesham titulo Sancti Laurencii in Lucinia Presbytero Cardinali, et aliis amicis vestris et procuratoribus in Curia Romana dirigere dignemini, quod Electi et Cleri Midensis negocia recommendata babentes illa promoveant, dirigant et defendant. Ignoscatis nobis si placet quod Dominacioni vestrae ita confidenter scribimus, quia videtur nobis quod ratione foederis inter vos et Ecclesiam Midensem aliquando contracti pro eorumdem Ecclesiae & Cleri negociis promovendis ad vos con●ugere debeamus. Dors. Domino suo Baton. & Wellen. Episcopo per J. de K●nl●g. How this Archbishop oppressed the Clergy of Miden after the Bishop's journey to Rome by the King's licence to prosecute his Appeal, and likewise endeavoured to have his Temporalties seized, and granted to the Chief Justice's brother, against Law and right, this Petition of his Clergy to the King in the same Bundle will inform us. EXcellentissimo Domino suo, Domino E. Dei gratia illustri Regi Angliae, Domino Ex ●undela Brevium & Literarum An. 10 E 1. in Turri London. Hiberniae, & Duci Aquitaniae sui humiles et devoti Clerus Midens●s salutem, & de inimicis triumphum, cum augmento graciae & virtutis. Regiam Majestatem vestram latere non credimus qualiter defuncto bonae memoriae Hugone quondam Episcopo nostro Midensi, petita fuerat per nos a dominacione vestra ut moris est licencia alium eligendi, quâ opten●â elegimus virum literatum, honestum, in spiritualibus et temporalibus circumspectum, Magistrum videlicet Thomam de Sancto Leodegario Archid. de Lienl. in Ecclesia Midensi, qui se postmodum vestris conspectibus personaliter praesentavit, et cum gratia vestra iter arripuit ad sedem Apostolicam veniendi pro negociis suis quae citra praedictam Curiam non poterant e●pediri: Pendente enim causa inter nos et Archiepiscopum Armacan. eoram judicibus delegatis ea●●●●s tempore electionis et confirmacionis petendae processum suerat coram eyes, quod dictus Archiepiscopus per eosdem sentencia majoris excommunicationis extitit in●●eda●us, a qu●●ichilominus tempore debito petivit Clectus noster, et supplica●it humiliter et devote quod ad examinandam electionem, et eandem confirmand. habilem se facere dignaretur: quo tenuente, appellavit idem Electus ad sedem Apostolicam, et nos similiter pro jure nostro. jam vero idem Archiepiscopus in excommunicatione praedicta dampnabiliter perseverans, ad procuraci nem justiciarii vestri qui locum vestrum tenet in Hibernia, ut sic potencia vincetet qui de jure suo merito diffidevat, providit inprovide Ecclesiae Midensi contra Deum et justiciam de facto cum de jure non posset, in contemptum Domini Papae et vestrum de sratre dicti justiciarii, quem pro captanda benivolencia vestra et possessione temporalium optinenda ad Curiam vestram intelleximus transfretasse. Verum quia * Nota. vestrum est tueri Ecclesias, et illas maxime quae sunt in custodia vestra, et alium praeter vos non habent defensorem, cum timeamus et merito, quod ex hujusmodi concessione Temporalium posset Ecclesiae desolacio et nobis dispendium et periculum generari; Dominacionem vestram quam semper hactenus juri consonam et justiciae faventem cognovimus, devote et humiliter exoramus et obsecramus in Domino, quatinus si placet factum Electi nostri et nostrum justo consuetae discrecionis vestrae examine ponderantes, concessionem Temporalium donec negocium pendens in Curia Romana plenius terminetur in manu Regia dignemini retinere suspensam; Inhidentes si placet, justiciario vestro, ne occasione facti praedicti quod suum reputamus, nos vel aliquem nostrum gravet indebite vel molestet. Valeat Regia Majestas vestra per tempora longissima. Dat. apud Trum die Circumcisionis Domini, Anno ab in●arnacione ejusdem, 1282. Page 288. l. 25. after ut supra, insert.] This Bishop of Chi● 〈◊〉 being slandered to the Chancellor and others for his remisseness in collecting the Quindism and disaffection to the King, engaged in the wars against the Welsh, sent this Letter to the Chancellor, expressing his proceedings and diligence therein, with his cordial affection to, and prayers for his Majesty's prosperity and success. VEnerabili in Christo Patri ac Domino reverendo, Domino R. Dei gratia Bathon. & Wellen. Episcopo Domini Regis Cancellario, suus devotus S. eadem Ex eadem Bundela Liteterarum, etc. An. 10 E. 1. gratia Cycestrensis Ecclesiae Minister humilis, salutem & sincerae caritatis in Domino continuum incrementum. De statu illustris Domini nostri Domini Edw. Regis quem conservet Altissimus, et de eventibus sibi in Wallia contingentibus, et eciam de statu vestro utinam prospero aliquid certum si placet nobis significare velitis, eo quod indifferentes & incerti multa locuntur incerta, per quae frequenter sumus territi & turbati, set recepto per vos super hiis aliquo prospero atque grato reficeremur gaudio magno valdè, pro quo Domino quicquid potest devocionis obsequium et oracionis suffragium jugiter facimus, & Deo propicio faciemus. Caeterum quia centum marcas sterlingorum pro fine servicii nostri Domino Regi debiti hiis diebus Barrunc. Walter. Civi & Mercatori Lincan. nuper London. fecimus numerari, prout per literas ejusdem B. vobis poterit plenius apparere; Vos requirimus & rogamus, quatinus solita freti benignitate finalem acquietanciam super solucione praedicta per literas Regias si placet, nos habere faciatis, ita quod ulterius non veniat in demanda sicut literatoriè vestri gratia nobis alias promisistis. De Quintadecima vero Domino Regi debita, scitote quod trescentas & quinquaginta marc. praedicto Mercatori London. fecimus numerari, per ejusdem Quintaedecimae Collectores, & de arreragiis levandis per omnem modum per quem possumus laboramus: Et quia quidam improvidi censuram ecclesiasticam non verentur ad hujusmodi bonorum Ecclesiasticorum distractionem mandavimus jam procedi, ubi hujusmodi solucio est aretro: Et si quis malivolus aliud vobis dixerit in praemissis, ipsum ut mendacem nullatenus audiatis, quicquid enim ad Domini Regis commodum seu proficuum facere poterimus per Dei adjutorium faciemus. Cujus vitam & incolumitatem conservet Altissimus, & donet sibi tàm feliciter quam potenter de hostibus reportare triumphum, ad sui nominis gloriam & honorem, et regni tranquillitatem & pacem. Valeat Dominacio vestra semper in Christo Jesus & Virgin gloriosa. Dat. apud Andingeburne 16 Kal. Decembris, Anno Domini 1282. Whiles King Edward was busied in his Wars against the Welsh and wanted moneys, his Chancellor the Bishop of Bath and Wells had this Letter sent him by one of his officers concerning veins and pieces of silver discovered in his Lead Mines on Meindep near Pridie, which for its rarity I shall insert. SCiatis Domine, quod artifices vestri inverunt optimam mineram plumbo super Meindep juxta Pridie ex parte orientali, & quasi absque labore aperta superficie In eadem Bundela An. 10 E 1. in Turri Lond. terrae circa profunditatem quinque vel sex pedum: Et quia artifices solent ut frequencius esse fures, seperando in conflacione artificialiter argentum a plumbo, et argentum furtive surripere et collecta quantitate magna fugere tanquam fures, artificium suum deserendo, quoth frequenter contigit ibidem temporibus retroactis, prout referunt viri antiqui, Ballivi vestri, dictam mineram faciunt usque ad Curiam vestrum de Woky deportari, in cujus medio erecta fornace dicti artifices conflant illa mineralia sub visu aliquorum ad hoc deputatorum per vestrum Senescallum. Et quia tàm Senescallus quam Ballivus & dicti artifices aestimant, quod multum sit de argento in illo plumbo propter albedinem ejus et sonoritatem, rogant vos, si placet, per me, quatinus aliquem bonum & fidum artificem de quo possunt omnino confidere faciatis ad eos transmitti, quam cicius de tali poteritis providere, vidi enim primam peciam plumbi ibi conflatam magni ponderis et quantitatis, quae quociens percutitur, fere resonat ut argentum; unde aestimo cum aliis quod si fideliter exerceatur illud artificium quod ad vestrum cedet et toti viciniae commodum in immensum: Et optento fideli artifice credo expediens quod ibi fiat conflacio ubi minera effoditur propter laborem deportandi tam ponderosa ad loca remota, & se habet illa minera sicut sabulo sive arena minuta. How Sodomitical and detestable the lives of some unmarried Clergymen were in that age, (particularly of one Stephen Mauly Rector of Lokinton,) will appear by this Letter of the Archbishop of York to the then Chancellor. VEnerabili in Christo Patri & amico expertissimo Domino R. Dei gratia Bathon. & Wellen. In eadem Bundela, Anno 10 E. 1. Episcopo, W. permissione ejusdem Eborum Archiepiscopus Angliae Primas salutem et gloriam assequi Summi Patris. Sedulae instanciae vestrae quam pro commensali Clerico vestro Magistro Thoma de Seggesfeld reverenter recepimus votiuè annuere cupimus quatenus possumus & favere; set ecce pater cum eidem Magistro aliunde ut intelleximus fuerit satisfactum, supervacua est peticio nostro judicio quam nunc facit, praesertim, cum Stephano de Malo Lacu quem Rectorem de Lokinton in vestris literis nominastis, fructus ejusdem Ecclesiae obligare non possit, seu aliquatenus alienare, pro eo quod enorme et innominabile vicium in excogitando terribile, ac in pronunciando abbominabile, contra quod insurgunt leges eciam gentilium, quod natura abhorret detestabiliter et accusat, in quod armantur jura, ac propter quod in filios diffidenciae cecidit ira Dei, eum omni ecclesiastico beneficio exclusum reddit proh dolour, et indignum; vestra itaque paternitas non miretur si de fructibus quos ille pseudo-Rector vendicat disponamus debite jure nostro. In spiritu tamen compassionis piissimae ejusdem saluti studiosi subvenire decrevimus, in Magistri Thomae Clerici vestri praesenciam supradicti, licet vagus & profugus de hiis postea non curaret. Porrò, cum idem Stephanus competens patrimonium quod habuit, praefato Magistro Thomae in recompensacionem debitorum quod potuit assignaverit, ut est notum, post satisfactionem hujusmodi frustra ut praemisimus vester Clericus conqueritur memoratus. Caeterùm vestrae paternitati placeat perdilectae statum vestrum & Curiae nobis per latorem praesencium rescribere ad mutuae recreacionis indicium & solamen. Scitis utique quod ad vestra beneplacita promptissimum habebitis Eboracensis Ecclesiae Sacerdotem. Conservet incolumitatem vestram altissimus per tempora felicia & votiva. Dat. apud Cawod 3. Idus Novembris, Anno gratiae 1282. Page 285. l. 51. after supra, insert.] In a bundle of Letters I found this Letter of the Archbishop to the Chancellor this year, concerning a Cedule found in the Prince of Wales his breeches, discovering the treachery of some of the English Nobility of the marches of Wales towards the King, complaining that some Welsh Priests were executed as Laymen were for their treachery, against the privileges of the Church, which he desired might be rectified, by his intercession for other Welsh Priests detained in prison, relating likewise his Visitation of his Diocese, and praying Writs de Excommunicato capiendo against some Priests and others who opposed him in his Visitation. FRater J. permissione divina Cantuariensis Ecclesiae Minister humilis tocius Angliae Primas, venerabili in Christo fratri Domino R. Dei gratia Bathoniensi & Wellensi In eadem Bundela Literarum & Brevium in Turri London, An. 10 E. 1. Episcopo salutem, & fraternae dilectionis in Domino continuum incrementum. Quia quae in Domini nostri Regis dampnum et periculum vergere dinoscuntur detegere debet fidelis quilibet et ea sibi nullatenus occultare, nosque inter alios ipsius honorem et magnificenciam ab inimicorum insidiis esse tutum intime affectamus, mittimus ad vos quandam cedulam praesentibus interclusam, obscuram quidem verbis & fictis nominibus conceptam, cujus transcriptum quod habet Dominus E. de Mortuo Mari inventum fuit in bracali L. quondam Principis Walliae una cum sigillo suo parvo quod sub salvo teneri facimus custodia, Domino Regi si placuerit transmittend. Ex qua quidem Cedula satis conjicere potestis, quod quidam Magnates vicini Wallensibus, sive Marchienses, sive alii non satis sunt Domini Regis beneplacitis uniformes, circa quod Dominum Regem efficiatis cautum ut expedit, ita tamen quod quantum in nobis et vobis est nullum periculum proveniat corporale, & de hoc sollicitè caveatis. Ad hoc intelleximus, quod nonnulli Clerici apud Rothelan. in obprobrium Cleri et Ecclesiae contemptum inter praedones et malefactores alios cotidie capitali sentencia puniuntur, quod ne de caetero fiat vestrae sollicitudinis studium apponatis. Et certè dolemus valdè de Clericis illis qui manent in Snaudonia desolati, quos libenter nobiscum adduxissemus ad propria dum in partibus illis extitimus, si hoc clemenciae Regiae placuisset. Nec poterit se Dominus Rex excusare saltem de favore, si de eyes quod avertat Deus malè contingat, unde si quid pro eis sciveritis aut obtinere poteritis, quod ad eorum liberacionem et securitatem poffit nostram expediri scribatis nobis, & nos parati erimus pro eis ab instantibus periculis eruendis, ad honorem Dei quantum poterimus eciam corporaliter laborare. Praeterea, sunt quidam Dei et Ecclesiae inimici quos nuper in Exon. Dioc. visitantes jurisdictioni nostrae et processibus nostris inbenimus multipliciter adversantes, mandata nostra et Ecclesiae dampnabiliter contem●nendo, propter quod meruerunt a nobis majoris excommunicationis sentencia innodari: Ne igitur de malicia sua in contemptum Ecclesiastieae disciplinae valeant gloriari, aut alios suis perniciosis exemplis inficiant, pro capcione eorundem excommunicatorum, prout per nostram patentem literam petimus rescribatis, si placet. De benibolencia autem vestra quam ad hos geritis continue negocia nostra feliciter expediendo, fraternitati vestrae quantas valemus gratiarum rependimus actiones, parati semper vestris beneplacitis quantum secundum Deum possumus favorabiliter assentire. Valeat vestra fraternitas in Christo semper & Virgin gloriosa, nobis si quid apud nos fieri volueritis cum fiducia rescribentes. Si Dominus Rex velit habere transcriptum illud quod inventum fuit in bracali Lewelini, poterit ipsum habere à Domino Eadmundo de Mortuo mari qui custodit illud, cum sigillo privato ejusdem cum quibusdam aliis in eodem loco inventis, nec est periculum haec Domino Regi insinuare, quia ad ejus praemunicionem tantùm agimus, faciat tamen ulterius quid sibi viderit expedire. The Archbishop of Canterbury having thereupon obtained a Writ De excommunicato capiendo against William Boyhough of the Diocese of Exeter by his premised Letter, who had appealed to the Pope against his unjust Sentence against him, caused him to be attached and kept in iron chains, to prevent the prosecution of his Appeal against him; whereupon a Clerk of the Chancellors and the Bishop of Exeter writ these Letters to the Chancellor in his behalf for his enlargement to prosecute his appeal, which he seconded with another Letter to him on the behalf of others of his Clergy, whom he endeavoured to imprison in like manner, by his Certificates against them, for opposing his Jurisdiction and proceedings in his Visitation. SUo Domino suus Clericus omnimodam reverenciam & honorem. Rogavit me In eadem Bundela, An. 10 E 1. multum instanter Dominus P. Exoniensis Episcopus, quod cum visitante nuper Domino J. Archiepiscopo Cantuariensi Exoniensem Diocesim, idem Archieniscopus excommunicaverit Willielmum Bloyhough Clericum, et ipsum quidem Ecclesiae interdixerit, ita quod demum idem Willielmus ab hujusmodi gravamine sedem apostolicam appellavit, et super appellacione illa in Curia impetrabit, sicut per bullam quam lator praesencium penes se habet, patere poterit intuenti, et Judices sui ipsum Willielmum ab illa sententia absolverint, sicut patet per literas dicti Exoniensis Episcopi hoc testificantes. Vicecomesque Devon. eundem Willielmum qui ad supplicationem praedicti Archiepiscopi captus et imprisonatus est in nimis dura prisona teneat in vinculis ferreis ad instantiam adversae partis, et graves redempciones ab eo capit pro alleviacione prisonae; ita quod idem Willielmus appellacionem suam prosequi non potest: Dominacionem vestram rogarem quod vos super hoc per breve Domini Regis remedium facere dignemini, ut deliberari possit a prisona, ac appellacionem suam prosequi. Maximè, cum à sentencia illa, sicut praedicitur, sit per suos Judices absolutus, set benè scitis quod ad supplicacionem hujusmodi Judicum delegatorum Curia non rescribit. Et quia aequitas & pietas vos movere debet in hac parte, placeat Dominacioni vestrae inde remedium concedere, & vestram praecipere voluntatem. Benè & diu valeat Dominacio vestra. REverendo in Christo Patri Domino & Benefactori praecipuo R. Dei gratia Ibidem. Bathon. & Wellen. Episcopo, suus P. miseratione ejusdem Exoniensis Sacerdos salutem, cum omni reverencia et honore. Quia adversarii nostri in odium nostri Magistrum W. de Bloyhou nobis specialem ad mandatum Domini Cantuariensis capi procurarunt injust, sicut lator praesencium vobis si placet plenius ostendet, Dominacionem vestram attentè rogamus, quatinus ipsum faciatis sicut justum est liberari; Advertentes, si placet, quod non expedit Ecclesiae Anglicana dictum Dominum Cantuar, habere ingressum, qui in vestros subditos vendicat indistincte, nec solebant sicut nec deberent, prout audivimus, captiones concedi ad mandatum ipsius Domini super alienos parochianos, super quod non credimus (breve) super captione praedicti Magistri a vestra consciencia aliquatenus emanasse. Bene valete. Dat. apud Malleburgh 7 Kal. Januarii, Anno Dom. 1282. This Archbishop being very extravagant and oppressive in this his Visitation; and the King being informed, that he intended likewise to visit the Bishopric and Church of Hereford during the vacancy thereof, being then in his hands, sent this Prohibition to him, not to act any thing in that Visitation by himself or his Ministers, to the prejudice of that See or Church. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, Venerabili in Christo Patri J. eadem gratia Cantuariensi Archiepiscopo, tocius Ex eadem Bundela Literarum & Breviarum de Privato sigillo in Turri London. Angl. Primati, salutem. Quia datum est nobis intelligi, quod vos in Episcopatu Hereford. Visitacionem vestram in brevi facere proponitis, secundum quod ad officium dicitur pertinere; Nos pro eo quod Episcopatus ille per mortem bonae memoriae Th. nuper Episcopi ejusdem loci vacans est et in manu nostra, ea quae ad Episcopatum illum pertinent, ut in livertatibus, juribus, et aliis illaesa conservari volentes, paternitatem vestram tota qua possumus affectione requirimus et rogamus, quatinus cum spiritualia Episcopatus illius quodammodo taliter fint annexa, quod negocia utriusque mutuo taliter in Visitatione praedicta, si eam ibi ad praesens facere decreveritis provideatis amore nostri, quod per eandem Visitacionem vestram per vos aut ministros vestros nichil fiat per quod Ecclesiae praedictae seu personis ejusdem molestia fiat, seu praejudicium quoquo modo generetur. T. meipso apud Dynbigh 24 die Octobr. Anno regni nostri decimo. He likewise sent this Privy Seal to the Chancellor to grant the Dean and Chapter of Hereford a licence to elect a new Bishop, and to issue the preceding Writ to the Archbishop under the Great Seal to the same effect with his premised Letter to him. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. Venerabili in Christo Patri R. eadem Ibidem. gratia Bathon. & Wellen. Episcopo Cancellario suo salutem. Quia dilecti nobis in Christo Decanus & Capitulum Hereford. petierunt a nobis assensum eligendi sibi novum pastorem; Vobis mandamus, quod si litera eorum quam nobis destinaverint ex causa praedicta, quam vobis transmittimus inspiciendam, debito modo sit composita, tunc eis hujusmodi assensum nostrum per literas nostras habere faciatis, prout aliàs confimilibus in casu consimili fieri consuevit. Et quia intelleximus, quod venerabilis pater Cantuariensis Archiepiscopus in visitacione quam proponit ad praesens facere in Ecclesia praedicta intendit aliqua attemptare in praejudicium et gravamen ejusdem: Vobis iterato mandamus, quatinus sibi preces nostras per literas nostras sub magno sigillo dirigatis decenciori et amicabiliori modo quo poteritis, ne procedat in dicta visitacione sua ad aliqua quae dictae Ecclesiae poterunt nocere, vel temporibus futuris cedere in praejudicium. Dat. sub Privato Sigillo nostro apud Dynbi 24 die Octobris, Anno r. n. decimo. Page 290. l. 12. after pierce, insert.] In a Bundle of Letters this year to the Chancellor▪ I find this information given him by one of the Archbishop's agents concerning the high contempts of all Ecclesiastical censures inflicted on several Rectors and Religious persons, especially the Hospitallers and Abbot's exempt, and other Ministers, for not paying their Quindisms, to the King's great loss and prejudice, prescribing a way that the Sheriffs and Kings temporal Officers, not as such, but as Servants and Assistants to the Church, might be empowered to thresh out and sell the Corn in the barns of such Rebels which they threshed out or spent before the Bishops and Collectors had sequestered them for their Quindisms. COllecta Domini Regis malè defalcabitur per totum regnum, nisi remedium Ex eadem Bundela Epistolarum, etc. Cancellario, An. 10 E. 1. in Turri London. per discretam industriam inde fiat. Collectores enim non possunt nisi excommunicare vel suspendere non solventes, vel fructus repertos in horreiss sequestrare: Praelati vero nichil vel parum habent ulterius quod faciant contra tales, set sunt multi Ecclesiarum Rectores tam Religiosi quam Seculares qui hujusmodi poenas ecclesiasticas non verentur, quales sunt Hospitalarii et Templarii, Abbaciae quamplures exemptae, quae per regnum habundant undique copiose; Sunt eciam alii Rectores Nobiles sanguine, quorum servientes seu ministri dedignantur de Collecta Domini Regis Collectoribus respondere; quidam eciam per praemeditatam asiuciam faciunt blada sua praepropere triturari ne decretum sequestri ipsa in horreiss comprehendar: quidam insatuata prodigalitate insensati fructus Ecclesiatum suatum canino appetitu devorant an●equam a solo totaliter separentur, contra quos per Dominum meum Archiepiscopum er Suffraganeos suos nichil penitus est provisum, nec eciam quod minus est prout aestimo cogitatum, licet prescript rebels, et nonnulli de regno eis consimiles retinere se Domini Regis pecumam gloria●●●, eo quod stimulus vindictae Ecclesiasticae eos non pungit efficaciter pro delicto, et Dominus Rex qui magis solito indiget, sicut scitis caret sperato commodo pro defectu providenciae in praemissis. Si vero Vicecomites hujus regni mandatum Domini Regis haberent speciale, ut assisterent Collectoribus quociens invenirentur Collectae Domini Regis hujusmodi frustratores, ad triturandum blada in horreiss rebellancium sequestrata, ut hoc facerent, non tanquam Vicecomites, settanquam Ministri Ecclesiae per Ecclesiam convocati, negocium Domini Regis procederet prospere cum effectu, et libertas Ecclesiae per hanc viam nullatenus laederetur: unde si nondum aliud provisum fuerit de praemissis bonum esset celeriter praemissa aggredi ut videtur, et pro negocio scribere Episcopis hanc viam vel aliam quae magis prosicua videbitur; ita quod Ecclesiae libertas laedi per hujusmodi negocium non contingat, alioquin quod vos sciatis Dominus Rex de●rauda●itur tercia parte e● eo amplius proculdubio sicut credo. Page 292. l. 5. after Octobris, insert.] About the same time I find this Letter of the Bishop of London to the Chancellor, complaining of the Constable of the Tower, for illegally seiling a boats lading of Corn and provisions for his house on the Thames, and carrying them hostilely into the Tower, and refusing to restore them according to his verbal promise, for which he might have justly excommunicated him, but yet forbore to do it out of reverence to the King, because he was his Servant, and praying his Letter and the Kings Writ to be directed to him for their restitution. DOmino suo salutem. Afflictionem animi vestri amarissimam ego novi ex eyes Ex eadem Bundela Epistolarum, etc. Anno 10 E 1. in Turri London. quae penes vos & Christianissimum Principem nostrum nuper minus prosperè acciderunt, ex quo nos qui in partibus Australibus conversantes vestrae Dominacioni famulamur▪ vos— si placet infortunium hujusmodi vobis vehementer nullatenus profundetis, set inde menti vestrae spirituale solacium imprimat, eo quod amantissimus creator quos suos novit aliquando ut ipsos probet fortiter flagellat & mordacissime cruciatur, ut postquam inceperit suum slagellatum relevare & tristiciam suam in gaudium commutare, extunc flagellatus hujusmodi pro collatâ sibi gratia eo jocundiùs glorietur, quo prius fuerat duriori molestia contristatus: undè, amantissime Domine, recogitetis quod contra ruinam exaltabitur cor, & quod corda inimicorum vestrorum nunc propter adeptam victoriam sunt non mediocriter exaltata, ex quo consequens est proculdubio quod citò concident in ruinam. Caeterùm conqueror Deo & Domino Regi & vobis sicut possum de Constabulario Turris London, qui cum fecissem circa quindenam Sancti Michaelis traduci de Cancia per Tamisiam ad sustentacionem meam & familiae meae in quodam b●tello vigenti quarteria avenae, & decem frumenti, & aliud staurum michi necessarium in Domo mea London, videns batellum & sciens per responsa famulorum meorum quod res meae fuerunt, fecit batellum sub Turri arestari, & totum frumentum & avenam usque ad novissimum granum capi per satellites suos, & portari in Turrim hostiliter per rapinam. Et cum Antonius de Bec citò postmodum transitum fecerat per London, feci ipsum rogari per Clericos solempnes, quod daret dicto Constabulario in mandatis, quod michi restitueret bladum meum; Qui sui gratiâ restitucionem michi fieri eidem viuâ voce praecepit curialiter & benignè, set post recessum dicti Domini à London. pluries monitus per sapientes homines & solempnes, ut restitueret michi meum & satisfaceret de commisso, aliud ex verbis sois quam verba probrosa & derisoria non reporto. Et licet potuissem ipsum juste excommunicasse pro rapina, eo quod bona ecclesiastica fuerint de Ecclesia mea de Cancia deportata, quia tamen Minister Domini Regis est, distuli, reveren●iam faciens tanto Principi debitam ut decuit et devotam. Quocirca reverende Domine supplico vobis precibus genuflexis, quatinus per breve Domini Regis quod aliquantulum ipsum terreat michi dignemini remedium adhidere; & per vestras literas similiter, si placet, ne in opprobrium meum et Dominorum meorum ex quibus vos estis michi, si placet, propinquior in constructione et in sensu de suis malicia se gaudeat commodum reportare. Et quia scio vos esse arduis negocia involutos, totum istud scribo Domino Reymundo Capellano vestro si juxta vos inveniatur, rogans ipsum socialiter quod istud negocium nomine meo prosequatur, & tradat latori praesencium garcioni meo signatum quicquid impetrabile fuerit in praemissis. Valeat Paternitas vestra per tempora prospera & prolixa. The Freers' Carmelites conceiving their Order not to be sufficiently established by Pope Gregory in the Council of Lions, and that their Order was like to sink or suffer great prejudice by their enemy's interpretation and wresting of the Constitution of Pope Gregory the 10. in that Council, sent King Edward this flattering Epistle, to engage him to use his powerful interest in, and mediation to the Pope and Court of Rome for the confirmation of their Order by a second Letter, which he had in part effected by a former on their behalf, they having recourse to him as their only Patron and refuge. ILlustrissime Domine, Rex pietatis et misericordiae, solus in universo climate oppressorum In eadem Bundela Literarum, etc. An. 10 E 1. in Turri London. refugium et pauperum, regnans authonomatice et imperans in quiet; cujus Thronum formidat universa natio, colla sibi subdens humiliter, vel desiderans complacere; audire dignemini & exaudire pariter preces humillimas, Fratris Petri fratrum ordinis beatae Maria de Monte Carmeli Prioris Generalis, devoti servi vestri licet immeriti & indigni, quas pro se & toto ordine vestrae illustri Regiae Majestati offert flexis genibus in hunc modum. Significat illustri vestrae Regiae Majestati, Frater Petrus Prior Generalis praedictus, quod cum Dominus Gregorius Papa decimus in Concilio Lugdunensi, de Ordine ipso duxerit ordinandum, quod ipsum in statu suo manere concedebat, donec de ipso aliter ordinaret; intendens, tam de ipso Ordine, quam de aliis Ordinibus etiam non Mendicantibus, ordinare; prout saluti animarum ipsorum & statui expedire videret: Nihilominus tamen nonnulli Constitutionem praedictam interpretari satagunt graviter et extort, sensum ipsius debitum et intentum, Dei timore postposito, pervertentes, in praedictorum Prioris ac totius Ordinis laesionem, gravamen et praejudicium, ac etiam maximum nocumentum; corda fidelium per hoc à devotione fratrum & Ordinis retrahentes. Verum cum in tetris nullus sit Princeps vel Dominus ad cujus refugium et auxilium audeant vel valeant recurrere confidenter, nisi ad vestram illustrissmam et pitssimam Regiam Majestatem; Supplicat, quatinus obtentu Dei & gloriosae Virgins, Sacrosanctae Romanae Ecclesiae Domino, Patri nostro Summo Pontifici preces vestras dirigere dignemini cum effectu, quòd Constitutionem praedictam sic declarare & interpretari dignetur, quod nota vaccillationis quae adversus Ordinem consurgit, ex ipsa omnino sublatâ, Ordo ipse robur obtineat pristinae firmitatis, Ita quod omnes fratres ipsius Ordinis de captivatione sua per vos redemptionem habentes (ut Judaei per Moysen, & per Christum populus Christianus longè meliorem & etiam pleniorem) pro vestra, ac liberorum vestrorum, et totius regni vestri optata prosperitate habenda perpetuo; necnon pro animarum praedecessorum vestrorum propitiatione culparum, vel conregnantium praemiis cumulandis apud Deum et Virginem gloriosam praedictam (ad cujus laudem et gloriam Ordo ipse in transmarinis partibus extitit specialiter institutus) diebus ac noctibus habeatis sedulos et supplices Oratores. Deferentes nihilominus illustri vestrae Regiae Majestati gratiarum devotas quas possumus actiones, de praedicto Domino sancto Summo Pontifici, qui preces vestras Regias pro nobis & Ordine sibi factas benignè recepit & favorabiliter acceptavit, juxta vestrarum continentiam literarum: Et eodem modo & amplius, de venerabili patre nostro, Domino Vgone Dei gratia Praesbytero Cardinali, (cujus laus & gloria suam decorat & nobilitat nationem) qui non solum preces vestras, pro nobis & aliis sibi factas, devotè respicit, sed nutus exequitur sedulò & intentè. Quo referente didicimus, quod obtinuissemus quod intendebamus specialiter atque principaliter, si de praedicto & pro praedicto negotio preces direxissetis Domino sancto Summo Pontifici speciales. Quare & hac vice (Domine Rex piissimè) praedicto Domino Summo Pontifici sic efficaciter pro praedicto Ordinis negotio specialiter placeat scribere, quod relevatio nostra vobis apud Deum et homines ascribatur, et animae vestrae nihilominus pro tam pio opere corona jam in coelestibus sedibus fabricata, pretiosissimarum gemmarum suscipiat incrementa; Cui sancta & gloriosa Trinitas successus tribuat prosperos & optatos, cum felici dierum longitudine, inimicorum reconciliatione gratissima atque pacifica, & inenarrabili laetitia amicorum. The King upon receipt of this their flattering Epistle, commanded Letters in his name to be writ and sent to several Cardinals at Rome, to use their powerful mediation with the Pope for the establishment of their Order, though he writ not to the Pope himself at present, returning thanks to them for their constant prayers for him and his, and desiring the continuance of them, with an account of the Letters he had writ to the Cardinals in their behalf. SUis W. de Odiham, & A. de Berton, salutem. Scribatis amicabiliter per literas Ibidem. Regis Domino E. Episcopo Tusculano, sacrosanctae Romanae Ecclesiae Cardinali, Domino H. titulo Sancti Laurencii in Lucina Presbytero Cardinali, Domino J. Sanctae Mariae in Cosmydin Diacono Cardinali, Domino M. Sanctae Mariae in Porticu Diacono Cardinali, quod cum Dominus Papa post Concilium Lugdun. statum fratrum de Monte Carmeli, quem Dominus Papa tunc in pendenti reliquit hactenus non firmaverit, placeat dictis Cardinalibus erga Dominum Papam efficaciter interponere partes suas, quo magis status dictorum fratrum pristinus confirmetur. Scribatis eciam Priori Generali fratrum Ordinis praedicti qui Domino Regi per literas praesentibus interclusas super hoc supplicavit, quod Dominus noster Rex praedictus multum regraciatur ei de precibus suis, quas continuo fratres praedicti pro ipso, liberis et regno suo ad Dominum faciunt, et rogat quod jugiter in intercessionibus suis de ipso memoriam habeant specialem, et mandetis eidem quod Rex ita scripsit Cardinalibus, set Domino Summo Pontifici super hoc scribere ab aliquas causas distulit ista vice. Dat. apud Rothelan. 16 die Octobr. The insolent usurping Archbishop of Canterbury invading the Jurisdiction of the Church of Hereford notwithstanding the King * Here, p. 1245, 1246. premised Letters; thereupon Thomas Cantilupe the new elected Bishop thereof, appealing to Rome against the Archbishop's grievances, procured this Letter of recommendations to the Pope's Notary, to give him all legal assistance in his Appeal and Cause; for which he took a costly journey to Rome. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, dilecto Ex eadem Bundela Literarum, etc. in Turri London Anno 10 E. 1. Clerico suo, Magistro Angelo Domini Papae Notario, salutem. Cum venerabilis pater Th. Herefordensis Episcopus, quem inter caeteros Praelatos regni nostri generis nobilitas exornat, morum & vitae venustas condecorat, & praeeminenter attollit plurimum scientia literarum, pro quibusdam jurisdictionibus Ecclesiae suae Herefordensis, unde gravatur (ut dicitur) ab audientia venerabilis patris J. Cantuariensis Archiepiscopi sedem Apostolicam appellaverit, et Appellationem illam in Curia Romana personaliter prosequi proposuerit, et sit merito tanto majoris favoris et gratiae suffragiis attollendus, quanto in persona sua dona naturae et gratiae copulata elucescunt: Dilectionem vestram eo cordis conatu quo possumus attentè postulamus, quatinus ipsum et negotia sua hujusmodi nostri rogatus obtentu habentes specialius commendata, ei in negotiis illis, (quatenus jus permittit) auxilium et consilium velitis impendere, ut ex hiis nostris precibus fructum reportasse se sentiat, & felicius fore se gaudeat expeditum. Dat. apud Shireburn, 15 die Febr. Anno regni nostri decimo. The Archdeacon of London and his Official endeavouring by their injurious process and Citations to take away and deprive the Hermitage of Cripplegate, (being the King's Free Chapel, always exempt from their Jurisdiction) of their Liberties, privileges and possessions; thereupon the Chaplain thereof made this Address to the Chancellor in che King's absence for relief therein, lest this spark should break forth into a public flame. REverendo Patri in Christo Domino & benefactori suo praecipuo, Domino R. Dei gratia Bathoniensi Episcopo, suus pauperculus Robertus Capellanus liberae In eadem Bundela Literarum & Brevium in Turri London, Anno 10 E 1. Capellae Domini nostri Regis juxta Krypelgat. & loci ejusdem Heremita devotas orationes in Christo, cum reverentia tanto Patri & Domino genuflexa. Quia in hiis quae ad conservationem libertatis dictae Capellae Domini nostri in sua absentia ad vestram tuitionem & oportunum vestrum consilium est currendum; & praecipuè ubi celere remedium requiritur & optatur. Ad vestram dominationem confidenter confugio, & lacrimab●li quadam insinuatione vestrae Charitatis oculis repraesento, quod cum Dominus Archidiaconus London. et ejus Offic. quorum jurisdictioni dicta libera Capella Domini nostri vel ipsius Rectores et Ministri. a tempore cujus memoria non existit, nullatenus subfuerunt, ad instaniiam Nicholai Rectoris Sancti Olavi de M●kewell London, et etiam ex officio proprio precedentes, jura et libertates ipsius Capellae auferre nituntur, et quasi quadam subita prosecutione nefanda, ea, quae per Dominum nostrum Regem et an●ecessores ipsius antiquitas constituta fuerant, evellere satagunt possessionem libertatis hujusmodi injuriosis processibus per se et alios multipliciter prosequende. Placeat igitur Paternitati vestrae aliquod remedium pro libertate praedicta et immunitate ejusdem solita prudentia providere; ne forte scintilla hujusmodi contra libertatem praedictae Capellae sic ignita, transire poterit in flammam destructivam. Et licet dicta Capella inter alias Domini Regis Capellas minima videatur; vos tamen si plecet circa ipsius Capellae libertatis observantiam prosecutioni praedictae celere firmamentum pio intuitu providere velitis, ut ex hiis litertas dictae Capellae— Dei et ipsius Patroni observetur indemnis. Pro quo meritum a ●eo & ipsius patrono possitis & merito, etc. Conservet, etc. The King of Castle by his Messengers and Letters requiring Aid from King Edward against the Saracens, he returned this answer thereunto, that by reason of his Wars with the perfidious Welshmen he could not possibly aid him, complaining therein of the Pope's delays in answering his Embassy, to assign the Disms granted for that end to Edmond Earl of Cornwall, who resolved to go personally the H●ly Land. REgi Castell. salutem. Super status vestri prosperitate, quam Deus augeat & In eadem Bundela, An. 10 E 1. conservet, & quam venerabilis Pater S. Gadicen. Episcopus, & Magister Galfridus de Evershe, vester Notarius, & noster Clericus, nuncii vestri ad nos venientes, nobis apertissime retulerunt, laeti animo efficimur & jocundi; et requisitionem vestram de subsidio vobis faciendo, ad Saracenos fidei Catholicae contemptores, et inimicos Crucis Christi debellandos, audivimus diligenter. Sed ecce per aliquot dies antequam nuncii vestri praedicti ad nos venerunt, videlicet tempore Passionis Dominicae quo Judas Dominum prodidit, proditores nostri Lewelinus filius Griffini, & David frater ejus, qui erat familiarius noster & Consiliarius, cum suis Wallensibus, qui etiam & quorum tota prioritas semper retroactis temporibus proditiones & guerras multiformes fecerunt nostrae Prioritati & nobis, proditialiter contra nos infurrexerunt, terras nostras Marchia invadendo, fideles nostros interficiendo, villas & oppida cremando, munitiones & Castra obsidendo & diruendo, adeo quod nos ex improviso praeoccupati in istis, ut novit Deus qui nihil ignorat, dolemus in animo vehementer super eo, quod occasione hujusmodi vobis ad praesens non possumus facere Subsidium, ut vellemus. Et licet Dominum Papam per dilectum Clericum nostrum Magistrum Hugonem de Evesham nuperrime rogaverimus, ut decimam Regni nostri in Subsidium Terrae Sanctae concessam et collectam, Edmundo germano nostro charissmo et Comitivae suae secum a terra nostra proficiscentis, in subventionem expensarum suarum in eundo versus Terram ipsam, faceret assignari: Qui quidem Clericus noster in prosequendo illud negotium ad Cardinalatus apicem (divina cooperante providentia) vocabatur; nondum tamen nobis constat, utrum idem Dominus Papa r●gatum nostrum praedictum exaudierit in toto vel in parte, per quod Nuncios nostros ad Curiam Romanam cum literis nostris de credentia (iterum) destinabimus, Domino concedente, qui in adventu nunciorum vestrorum ad eandem Curiam personaliter intererunt in eadem, eundem— Patrem Dominum O. Tusculan. Episcopum et praedictum Cardinalem ac alios amicos vestros et nostros in eadem Curia super dicto negotio specialiter— iidem Nuncii nostri erga dictum Summum Pontificem, in quantum poterunt, cum exactissima diligentia instabunt. Super praemissis autem omnibus nuncii vestri praedicti voluntatem nostram & statum nostrum & charissimae Consortis nostrae, liberorumque nostrorum ac regni nostri, vobis plenius referre poterunt viva voce. Dat. etc. The Archdeacon of Chester most ingratefully endeavouring to vex and damnify his advancer * See Godwins Catalogue of Bishops, p. 260. Roger de Molend Bishop of Coventry and Litchfield all he could in several parts of England, not being able to effect his designs traveled to the Court of Rome, and troubled him there by all means he could; whereupon the Earl of Cornwall writ this Letter to the Chancellor to afford him all assistance possible to prevent his malice in that Court, where all things were carried by favour, Interest, and Money, not equity or justice. CUM Magister Jordanus de Wymburn. Archidiaconus Cestriae, qui venerabili In eadem Bundela, An. 10 E 1. Patri R. Coventren. & Lichf. Episcopo, consanguineo nostro charissimo per tempus non modicum deservivit, & quem idem Episcopus à statu fatis debili ipsum ad dignitatis apicem, qua gaudet hiis temporibus feliciter promovit; damna diversa et gravamina in variis locis regni nostri aliquandiu, tanquam ingratitudinis filius, et qui contemptor promotoris procuraverit, in quantum potuit, eidem Episcopo fieri et inferri: ac idem Archidiaconus demum perpendens, se non posse hujusmodi malivolentiae suae propositum in Anglicanis partibus adimplere, ad Curiam Romanam se transtulerit, his diebus; ibidem deteriorationem et diminutionem status promotoris sui praedicti nitens (ut accepimus) totis viribus procurare. Nos quia dictus Episcopus in gradu Consanguinitatis, ut praemittitur, nos attingit, ipsum et negotia sua deduci cupientes faelicius et tractari, Paternitatem vestram sincero corde requirimus & rogamus, quatenus ipsum Episcopum et negotia sua habentes nostri interventu rogaminis favorabiliter commendata, ad reprimendam et refraenandam maliciam praedicti Archidiaconi sic conceptam, interponere velitis efficaciter partes vestras, et vos eidem in prosecutione hujusmodi malitiae in Curia praedicta, modis quibus cautius et melius expedire videritis, cum effectu, si placet, opponentes; ut idem Episcopus harum precum nostrarum suffultus adjutorio, uberioris favoris gratiam per effectum operis se sentiat invenisse. The Official of the Bishop of Hereford injuriously suspending and excommunicating the Guardian of the Manor of Leominster, sent thither by the Abbot and Covent of Reading of the King's patronage, upon pretext that he was not presented to and approved by the Bishop, which was never done nor used; the King thereupon sent this Letter to the Bishop, than out of England, to suspend all his proceedings till his return into England, when the King himself would compose the difference between them. EDwardus, etc. Venerabili Patri in Christo Domino Th. Hereforden. Episcopo, In eadem Bundla, An. 10 E. 1. salutem. Cum dilectus nobis in Christo Abbas Raduyg. quendam de Monachis suis nuper ad custodiam Manerii sui de Leominister. vestrae Diocesis deputaverit, sicut ipse & praedecessores sui Abbates Rading. pro voluntate sua hactenus facere consueverunt, Officialis vester praedictum Monachum, pro eo, quod vobis vel sibi vice vestra praesentatus non extiterit, multipliciter inquietat, et per suspensionis seu excommunicationis sententias molesiare non cessat; asserens, Custodem hujusmodi authoritate vestra & praesentationem vobis factam de ipso ibidem deputari debere; quod tamen fieri non debet, ne hactenus fieri consuevit, sicut nec de aliis hujusmodi Custodibus Maneriorum suorum, quos Abbates constituerunt pro suae beneplacito voluntatis. Et quia Abbatia praedicta de fundatione Progenitorum nostrorum Regum Angliae & de praedicto Manerio ex dono Regio specialiter est dotata, propter quod de indempnitate Abbatis & Conventus ac Abbatiae praedictae, tam in se, quam in membris suis merito sumus solliciti; attendentes, quod ex usurpatione et inquietatione praedicta magna dissentio et contentionis materia in utriusque partis dispendium poterunt suboriri: Paternitatem vestram affectuose requirimus et rogamus, quatinus viam litibus et incommodis hujusmodi prava sollicitudine praecludentes, Officiali vestro dare velitis in mandatis, ut ipse ab omni molestatione et inquietatione, nostri contemplatione, desistant, et praedictos Abbatem et Custodem ipsius usque ad reditum vestrum in Angliam super hac in pace dimittat. Nos enim extunc libenter volumus consilium adhibere, qualiter haec omnia pacificum et debitum, authore Domino, sortiantur effectum. Teste meipso apud Westm. 2 die Julii, Anno regni nostri nono. Which Letter of the Kings was seconded with this of John de Kirkeby to the Chancellor on the Abbot's behalf, informing him, that the King had prefixed a precise day to the Bishop and Abbot in the Parliament to be held at London, that so by the advice of all his Council he might settle the differences between them according to Justice, which he doubted the Bishop by reason of his journey to Rome would take no notice of, but still proceed to injure the Abbot and his Guardian. SUO Domino Johanni de Kirkeby eandem quam sibi salutem & dilectionem sinceram. In eadem Bundela, An. 10 E. 1. Meminimus Dominum Regem bis nuper scripsisse Domino Hereforden. Episcopo pro Domino Abbate Rading. in forma praesentibus interclusa: pro quo vos rogamus, quantumcunque possumus specialius, quatinus negotium dicti Abbatis sit vobis cordi in omnibus, sicut nostrum. Et quia super contentionibus & controversiis inter ipsos Episcopum & Abbatem, Dominus noster Rex de voluntate ipsorum Episcopi & Abbatis, eisdem praefixit diem praecise in Parliamento suo London. proximo post Pasch. ut ipse tunc de providentia totius Concilii sui praedictas controversias ex toto decideret et sedaret; reddendo unicuique eorum justitiae complementum; Ac idem Episcopus, sicut benè scitis, jam de licentia Domini Regis citra diem praefixum ad Curiam Romanam pro suis negotiis diriget gressus suos: et ex hoc praesumi poterit, quod idem Episcopus, non obstante praefixione Domini Regis praedicta, aliquid velit contra ipsum Abbatem super hujusmodi controversiis in Curia praedicta impetrare, Vellemus omni modo, quod omni diligentia & sollicitudine totum dictum negotium Domino nostro Regi exponeretis seriatim, quo modo, & sub qua forma eidem Episcopo alias scripsit pro negotio memorato; et quomodo utrique eorum diem praefixit in Parliamento suo Paschae ad ordinandum inter eos ad honorem Dei et commodum utriusque; Ita quod neuter eorum alterum interim implacitaret, et quomodo jam pendente praefixione praedicta ad Romanam Curiam de sua licentia est iturus; unde timet sibi Abbas praedictus ne impetret in dicto negotio in dicta Curia aliquid contra eum; Unde instetis ad hoc omni modo, quod Rex ei scribat, rogando et inhibendo sive prohibendo, ne ipse donec justitia ei defuerit coram ipso aliquid contra ipsum Abbatem attemptet in Curia memorata: sed quod omnia usque adventum suum in Angliam in pace dimittat; maxim, cum id facere nequeat ullo modo, nist ad detrimentum et subversionem Elemosinae Domini Regis, et quodammodo contra Regiam dignitatem. Insuper faciatis nobis habere transcriptum literae Domini Regis, quam missurus est Rex Episcopo saepedicto, et eam nobis mittatis per praesentium portitorem. Istud negotium pro amore nostro, quantum poteritis, mat●retis; quoniam praedictus Episcopus de die in diem à partibus istis se elongat. Iccirco vos in earum literarum confectione, rigido & amicabili eloquio utamini, quantum poteritis, honestate in omnibus semper salva. Vale, etc. How the King's Justices itinerant were to attend in Parliament in that age, this Letter of theirs to the Chancellor for his directions therein (in the same Bundle) will inform us. REverendo in Christo Patri, etc. Domino R. Dei gratia Bathon. & Wellen. Episcopo, Domini Regis Cancellario, devoti sui S. de Roff. et socii sui Justiciarii Ibidem. Itinerantes in Comitatu Devon. salutem, cum omni reverentia et honore. Quia veraciter intendimus praesens iter Devon. ante Pasch. expedire, vos rogamus quatinus quam citius poteritis, nobis significare velitis, in quo Comitatu adjornare debemus post Pascham, et ad quem terminum, et si nos omnes denire debeamus ad Parliamentum, attendentes (si placet) quod si nos omnes ibi venire debemus, tunc Comitatus Cornubiae commodè summoneri non poterit ante Octabas vel Quindenam Sanctae Trinitatis, propter brevitatem temporis inter Octabas Pasch. et Parliamentum, et propter iter longinquum inter Cornub. & London. et propter magna in Parliamento, prout nostis. Et si prorogare volueritis illud iter post festum Sancti Michaclis, multum faceretis pro toto Comitatu & pro nobis; Quia blada hoc anno defecerunt ibidem, & si veniamus ibidem in hac aestate, macras genas reportabimus. Significetis nobis beneplacitum vestrum (si placet) per praesentium portitorem. Valeat, etc. The Sheriff of Devon not executing a Capias Excommunicatum against Sir Warin, for a Debt due from him to Italian Merchants upon the Archbishops significavit, they thereupon writ this Letter to John de Kirkeby for his assistance for the due execution thereof upon a second Writ, and punishing the Sheriff for not executing the first Writ. MAgnae discretionis et probitatis viro, Domino Johanni de Kyrkeby, Baroncinus In eadem Bundela Li●erarum etc. An. 10 E. 1. in Turri London. Gualtieri & Henricus de Podio, aliique eorum socii Mercatores Lucan. salutem, etc. Noverit bene & vestra discretio, qualiter literas captionis pro excommunicato ad Vicecomitem Devon. directas, quo Warinum Militem excommunicatum ad instantiam Reginaldi Arnaldi, & Reginaldi socii sui concessistis, prout nobis constitit per literas reverendi Patris Domini Archiepiscopi Cantuariensis; quas literas Magistro Alano de Barton socio vestro praesentatas per Matthaeum de Columbar. idem Magister Alanus retinuit. Dictus etiam Vicecomes dum dictum excommunicatum per dictas literas captorias capere deberet, omissa forma literarum Domini Regis, dictum excommunicatum non cepit, ut mandabatur, sed Bona ipsius attachiavit, in delusionem Mandati Domini Regis, et damnum dicti Reginaldi non modicum et gravamen, ac etiam nostrum. Quare amicitiam vestram, de qua multum confidimus, deprecamur, quatinus literas de captione excommunicati praedicti, amore nostri & intuitu, latori praesentium concedere velitis pro dicto Reginaldo, ad dictum Vicecomitem dirigendas: et pro eo, quod taliter dictum Mandatum exequi neglexit, quod justum fuerit contra eum faciatis. Nobis autem Transcriptum Brevis quod concesseritis, et Transcriptum Literarum dicti Domini Archiepiscopi (si placet) transmittentes; Quoniam debitum, propter quod dictus Miles excommunitatus est, ad nos spectat. Si autem aliquid vultis nos vobis London. facturos, per latorem praesentium nobis rescribatis; quia libenter faciemus quod vestrum respiciat commodum & honorem. Page 290. l. 34. after Maii, insert.] The like Protection and exemption from Purveyance was granted to the Prioress of Nunneton, 8 die Aprilis, Pat. 10 E. 1. m. 15. With this to the Rector of Arleye. REX omnibus Ballivis, Clericis, & Ministris suis, ad quos, etc. salutem. Licet Pat. 10 E 1. membr. 15. Pro Reginaldo Rectore Ecclesiae de Arleye. providentias nostras de bladis in diversis regni nostri Comitatibus fieri praeceperimus, ad nos et ad Exercitum nostrum Wall. ducendas; Nolumus tamen quod de bladis dilecti nobis Reginaldi Rectoris Ecclesiae de Arleye in Comitatu Warr. aliquid capiatur contra voluntatem suam. Et ideo vobis mandamus, quod de bladis praedicti Reginaldi, ipso invito, nihil capiatis. Et si quid inde contra voluntatem suam ceperitis, id ei sine dilatione restituatis. In cujus, etc. duratur. usque ad festum Pasch. proximo futurum. Teste Rege apud Stanley vicesimo tertio die April. The King by his royal Prerogative and Letters Patents granted the Deanery of Salop to Nicholas de Aras, commanding the Sheriff to put him into actual possession thereof. REX omnibus, etc. salutem. Sciatis quod dedimus & concessimus dilecto Clerico Pat. 10 E 1. m. 15. De Decanatu beatae Mariae Salop. dat. nostro Nicholas de Aras Decanatum beatae Mariae Salop. cum pertinentiis, vacantem per resignationem dilecti nobis in Christo Willielmi de Dovoria nuper Decani ejusdem loci, et ad nostram donationem spectantem; Habendum & tenendum eidem Nicholao ad totam vitam suam, eodem modo quo praedictus Willielmus Decanatum tenuit supradictum. In cujus, etc. Teste Rege apud Shireburn. 18 die Februarii. Et mandatum est Vicecom. Salop. quod eidem Nicholas stallum in Choro et locum in Capitulo (prout moris est) assignet, et sibi de Decanatu praedicto cum pertinentiis plenam seisinam habere faciat. Teste ut supra. The Bishop of Hereford going to the Court of Rome by the King's licence, procured this Protection from him. THomas Hereford. Episcopus, qui de licentia Regis profecturus est ad Curiam Pat. 10 E. 1. m. 18. De Protectione. Romanam, habet literas Regis de protectione patentes, duraturas usque ad festum Sancti Michaelis proximo futurum, & ab eodem festo usque in unum annum proximo sequentem completum; cum hac clausula, Volumus etiam, etc. Present. etc. In cujus, etc. Teste ut supra. The King this year granted this Protection to the Abbot and Covent of Messinden, by reason of a murrain among their dattle, and other losses. REX omnibus, etc. salutem. Cum dilecti nobis in Christo Abbas & Conventus Pat. 10 E. 1. m. 21 Pro Abbate & Conventu de Messinden. de Messinden. per morinam ovium & equorum suorum, & aliis incommodis multimodis, quibus (ut pro certo intelleximus) supra modum praegravantur, adeo depauperantur, quod terrae suae pro magna parte jacent incultae, et blada sua in eisdem vehementer defecerunt; & insuper iidem Abbas & Conventus Mercatoribus et aliis Creditoribus suis diversis, in multimodis debitis teneantur; ad quorum solutionem et Domus suae relevationem facultates ejusdem Domus per magnum temporis spatium sufficere non possent, absque dispersione Canonicorum Domus illius, vel feodorum suorum suorum dilapidatione, seu forte Domus ejusdem subversione totali, quod nollemus. Nos imbecillitati status ipsorum compatientes, ne hujusmodi discriminis aut depressionis periculum ipsis videatur imminere, Domum illam cum terris, redditibus, & omnibus possessionibus ac rebus aliis ad eandem Domum pertinentibus cepimus in protectionem & defensionem nostram specialem; & Domum illam cum omnibus pertinentiis suis, dilectis & fidelibus nostris Henrico Huge & Waltero de Agmodesham commisimus custodiendam. Ita quod omnes exitus, redditus & proventus terrarum, reddituum & possessionum dictae Domus, (salva rationabili sustentatione praedictorum Abbatis & Conventus & hominum suorum) ad exonerationem debitorum suorum, & relevationem aliorum defectuum ejusdem Domus reserventur; & eisdem exonerationi & relevationi per visum aliquorum de discretioribus Domus ejusdem, per adjutorium & consilium praedictorum Henrici & Walteri (prout melius fieri poterit) applicentur. Nec volumus quod aliquis Vicecomes, Ballivus, seu Minister noster, aut alius quicunque in Domo praedicta, aut grangiis ad eam spectantibus, quamdiu in custodia praedictorum Henrici & Walteri fuerint hospitetur, sine licentia ipsorum Henrici & Walteri speciali. In cujus, etc. per quadrennium duratur. Teste Rege apud Westm. 27 die Novembris. The King's Bailiff of the Isle of Gernesey by Lay-force against his duty, keeping Peter de Valleys out of possession of the Church of St. Peter's le Port, to which he was promoted and put in possession by the Pope's Provision, so as he could not exercise his Pastoral duty therein, nor repair thereto by Land or Sea with safety; the King upon his Petition issued this memorable Writ on his behalf. REX dilecto & fideli suo Ottoni de Grandisono, & ejus locum tenentibus in Insulis Pat. 10 E. 1. m. 22. De Insulis de Gernes. & Geres. de Gernes. & Geres. & aliis, salutem. Monstravit nobis Petrus de Valleys Presbyter, quod cum eidem de Ecclesia Sancti Petri in Portu de Gernes. vacant, & spectante ad praesentationem Prioris de Heamull, auctorirate Apostolica provisum fuisset, ac per executores sedis Apostolicae sibi datos possessionem ipsius Ecclesiae canonice sit adeptus, Magister Guillerimus de Sancto Remegio Clericus, qui ad eandem Ecclesiam per eundem Patronum se praesentatum asserit, eundem Presb●terum et suos per potentiam v●stram multipliciter impedit et pertarbat, ac propter minas et molestias ejusdem Magistri Guillermi tenentis Balliam in dictis Insulis, non est ausus ad dictam Ecclesiam accedere, nec ibidem residere; propter quod idem Presbyter indebirè vexatur quamplurimum & eadem Ecclesia obsequio debito defrandatur. Quare petit, quod nos impedimentum hujusmodi laicale amoveri, & securum sibi & suis in dict●s Insulis, tàm in terra quam in mari conductum praeberi, necnon & attemptata, & bona ipsius Ecclesiae occupata, & indebi è devastata per eandem potentiam, in praejudicium ipsius Presbyteri, in statum pristinum & debitum reduc● faciamus. Vnde cum sit aequitati d●s●onum, ut qui Ballias seu loca nostra tenent, quos ad justitiam exercendam et ten●ndam loco nostri ponimus, ad injurias faciendas praesumunt extendere manus suas: Vobis praecipiendo mandamus, quatenus eundem Presbyterum et su●s per potestatem laicalem non permittatis indebite molesta●i, & eisdem securum in praedictis Insulis tàm in mari quam in terra faciatis haberi conductum, & attemptata & occupata indebi●è in praejudicium ejusdem Presbyteri per eandem potentiam in statum pristinum & debitum (mediante justitia) reducatis; ut in eadem Ecclesia possit (prout iuris est) deservire, et animarum curam sibi commissam gerere, ut tenetur. Quoth autem praecip●mus, nullatenus infringere praesuma●s; ne ab eodem Presbytero super hoc ad nor clamour reveniat iteratus. Teste Rege apud Westm. 23 die Novembris. Page 297. l. 28. after Novembris, insert] Upon the death of the Bishop of Midden in Ireland, the King at the petition of the Clergy of that Diocese, granted this licence for the Election of a New Bishop. REX dilecto sibi in Christo Archidiacono & universitati Cleri Midder. salutem. Pat. 10 E, 1. m. 17. Hibr. De licentia eligend. Accedentes nuper ad nos Magister Henricus de Oxon. & Johannes de Ke gham soc● vestri, cum literis praedictae universitatis Cleri Midden. patentibus nob●s ex parte vestra humiliter supplicarunt, ut cum Ecclesia Midden. per mor●em Hugonis Thachino dudum Episcopi dicti loci, sit pastoris solatio destituta, dobis alium cl●gendi in Episcopum l●centiam concedere dignaremur. Nos igitur precibus vestris favorabiliter inclinati in hac parte, licentiam illam vobis et ipsis duximus concedendam: Vobis mandantes, quod talem vobis in Episcopum assumatis, qui Deo de●otus, regimini Ecclesiae vestrae necessarius, nobisque et terrae nostrae Hiberniae utilis et fidelis existat. In cujus, etc. Teste Rege apud Dunamen. 10 die Martii. Et duplicatur. Page 293. l. 24. after Augusti, this should have been inserted] The principal causes inducing the King to receive this new Bishop of Winchester into his favour, and to restore his Temporalties of Winchester to him, (though at first he refused it, and was highly displeased with him) were the Pope's Bull, these Letters of several Cardinals, and of the Archbishop of Canterbury, writ and sent to the King on his behalf, (the originals whereof I found filled in a Bundle of Letters and Writs in the White Tower) he needing then the Popes and Cardinals friendships, and so loath to exasperate them by putting him from his Temporalties and Bishopric, as he might in justice have done. EXcellenti & magnifico Principi amico charissimo Domino E. Dei gratia Regi Ex Bundel● Literarum & Petitionum An. 10 E. 1. in Turri London. Angliae illustri, Jacobus miseratione divina Sanctae Mariae in Cosmedyn Diaconus Cardinalis, salutem in eo qui Regibus dat salutem. Licet spes nostra pro firma teneat, quod personas Ecclesiasticas et regni vestri Ecclesias favo●abiliter foveatis, tamen pro venerabili in Christo patri Domino Johanne Episcopo Winton. amico nostro, & ejus Ecclesia, Serenitatem Regiam duximus affectione plena rogand. quatinus ob divini nominis reverentiam nostrique prae●am●●●s interventum, praefatum Episcopum ad Regalem prae●●ntiam accedentem benigne recipere, et eum qui pro se ac sua Ecclesi● praesidi● vestrae faboris in●igere d●nos●itur in suis et ejusdem Ecclesiae nego●●s propensi●● reco●●endatum habere, ac opportunis praesidiis con●●vere veli●●, ●●a quo● a De● meritum, et ab hominibus proinde vobis proveniat nomen bonum. Dat. apud Vrbem V●terem 13 Kal. Julii. EXcellenti & magnifico Principi Domino & amico charissimo E. Dei gratia Regi In eadem Bundela. Angliae illustri, Hugo ejusdem miseratione titulo Sancti Laurentii in Lucina Presbyter Cardinalis, salutem in eo cujus regni non erit finis, & paratam ad beneplacita voluntatem. Licet firmissimè teneamur vos clarissimorum & Catholicorum progenitorum vestrorum sacris vestigiis inherentes, ad Sacrosanctam Romanam et Vniversalem Ecclesiam Dei, ejusque Creaturas et Ministros gerere praecipuum dilectionis et devotionis affectum, pro illis tamen quos nobis affectio specialis astringit, & quibus clara merita suffragantur, Regiam mansuetudinem praesumimus exorare, sperantes, ut hii pro quibus preces effundimus apud clementiam Serenitatis Regiae debeant aliqua speciali praerogativa gaudere temporibus opportunis. Hinc est, quod pro venerabili patre Domino Johanne Dei gratia Winton. Episcopo, qui per sedem Apostolicam nuper propter ejus eminentem scientiam, vitam laudabilem, industriam circumspectam, et alia multiplicis probitatis suae merita meruit ad Pontificalis dignitatis apicem promoveri: Excellentiam Regiam affectuose requirimus et rogamus, quatinus ob Apostolicae sedis reverentiam et nostra praecamina ipsum et Ecclesiam suam, ac jura ipsius recommendatos propensius habitur. sibi loco et tempore ope defensionis, favoris et auxilii liberaliter assistatis. Ita quod memorati Episcopus et Ecclesia vestri fulti praesidio▪ tam spiritualibus quam temporalibus proficiant incrementis, et exinde vobis accrescat meritum apud Deum: Speramus enim & fiduciam habemus, quod in commisso sibi regimine erga Regalem Celsitudinem tam placide et tam devote se geret, quod vestram sibi gratiam nec immerito vendicabit. Bene et diu valeat vestra Regalis Majestas. Si quid possumus quod vobis et vestris ac regno cedat ad commodum et honorem, parati sumus et erimus quoad vixerimus, id per nos et nostros indefessa sollicitudine, prout tenemur, pro viribus effectui mancipare. Dat. apud Vrbem Veterem Sabbato ante Nativitatem beati Johannis Baptistae. EXcellenti ac magnifico Principi Domino Edwardo Dei gratia Regi Angliae Ibidem. illustri, Domino Yberniae, ac Duci Aquitaniae, Ordonius miseratione divina Tusculan. Episcopus, salutem, et promptam ad ejus beneplacita voluntatem. Venerabilis pater Dominus Johannes Winton. Episcopus a me instanter petiit, ut Celsitudini vestrae nostris supplicaremus literis, quod ipsum habere dignaremini commendatum. Nos itaque ipsius precibus inclinati, Magnificentiae vestrae preces porrigimus ex affectu, quatinus, si placet, ipsum habere dignemini, ac suam Ecclesiam propensius commendatos. Dat. apud Urbem Veterem 15 Kal. Julii. EXcellenti Principi singulari Domino suo, Domino E. Regi Angliae illustri, devotus Ibidem. magnificentiae suae Clericus Berardus de Neapoli prosperis habundare successibus, & se ad mandata paratum. Venerabilis pater Dominus Johannes dictus de Pontisera, de novo per sedem Apostolicam Winton. creatus Episcopus, vestri commodi et honoris zelator hactenus, ea in futurum majori prosequi, ut asserit, zelo proponit, propter quod ipsum & Ecclesiam sibi commissam Serenitati Regiae cum fiducia recommendo; humiliter supplicans, quatinus eum et dictam Ecclesiam, ob Apostolicae sedis reverentiam (cujus se recognoscit esse facturam) suaeque probitatis obtentu clementer fovere dignemini et habere suis exigentibus meritis commendatos. Magnificentiam vestram in prosperitate conservet Altissimus, & de bono in melius semper extollat. Dat. apud Urbem Veterem 20 die Julii. EXcellentissimo & Magnifico Principi amico charissimo Domino E. Dei gratia Regi Anglorum illustri, Matthaus miseratione divina Sanctae Mariae in Porticu Ibidem. Diacon. Cardinal. salutem in eo per quem Reges regnant. Cedit ad gloriam et honorificentiam Regiam ac magnificentiam Regni vestri dum ejusdem Regni Ecclesiis de illis personis interdum a sede Apostolica providetur, quae de Regno eodem oriundae Regnum ipsum natalis soli dulcedine propensius diligunt et eo potius * Mandatis. — ac beneplacitis Regiis facilius se conformant. Cum igitur vacant nuper Wintoniensi Ecclesia, per spontaneam renunciationem venerabilis viri Archidiaconi Ecclesiae Winton. ipsius Ecclesiae electi, Sanctissimus pater et Dominus, Dominus M. divina providentia Summus Pontifex, de ipsius Ecclesiae provisione solicit cogitans, ac talem personam eidem Ecclesiae praeficere cupiens quae vobis esset gratior et praedicto regno utilior et acceptior a subditis habeatur, ad venerabilem virum, antiquum servum et amicum vestrum Magistrum Johannem de Pontisera, virum utique de potentibus Anglicis fidelibus vestris ortum, multa literarum scientia praeditum, et morum honestate decorum, virum quoque magni consilii et probatae virtutis, directis oculis ac concepta fiducia quod per eum tam Regno ipsi quam praedictae Ecclesiae provideret, ipsum de Fratrum suorum Sacrosanctae Romanae Ecclesiae Dominorum Cardinalium consilio praefecerit in ipsius Ecclesiae Episcopum et Pastorem: Excellentiam Regiam duximus attente rogandam, quatinus Provisionem hujusmodi gratam habentes, ipsamque utpote vobis votivam, et in nostrum et Regium favorem Apostolicae sedis circumspectione provide factam, devotione qua decuit approbantes, Episcopum ipsum benigne et laetantur recipere, ac honorificentia debita prosequi pro dictae sedis reverentia et nostrorum (praecaminum) interventu velitis. Firmam spem fiduciamque tenentes, quod ipse Deo gratum, dictae sedi acceptabilem, (tàm spiritualibus quam temporalibus) et eidem Ecclesiae gratiosum se auctore Domino exhibebit, et devotum ac beneplacitum vestrae Regali Majestati. In dorso. Excellenti & magnifico Principi Domino E. Dei gratia Regi Anglorum illustri. EXcellenti Principi & amico charissimo Domino E. Dei gratia Regi Angliae In eadem Bundela, An. 10 E. 1. illustri, Benedictus miseratione divina Sancti Nicholai in Carcere Tullian. Diacon. Cardinalis, salutem, cum honoris & gloriae foelicibus incrementis. Sedes Apostolica in quibuslibet suis actibus cuncta praeponderans, negotium Electionis factae in Winton. Ecclesia cum multa maturitate discussit. Et tandem ex decentiae debito contingente, quod absoluta ipsa Ecclesia de hujusmodi electione remansit, * By their own usurped Authority, Dominus Papa et Domini Cardinals, ad personam venerabilis patris Johannis Wintoniensis Episcopi, virum altae scientiae, multi consilii et maturitatis honestae, ac Excellentiae vestrae devotum, oculos direxerunt. Sperantes per hoc Deo et vobis merito complacere: quod quidem tanto vobis esse debet acceptius, quanto ipsum sinceriorem percipimus exaltationis Regalium vestrorum zelatorem. Nos autem virtutes quibus eum dotavit Altissimus, et sinceritatem purae devotionis quam ad personam vestram et Domini Regis habere praecipimus attendentes, nec minus considerantes quantum actus Principum decorantur viris sic fulgentibus circumfulti: (Vestram Regiam) Excellentiam affectuose rogamus, quatinus eundem Episcopum ad specialitatem vestrae gratiae admittentes, sic eum et dictam Ecclesiam habere velitis affectu propitio commendatos, quod iidem Episcopus et Ecclesia in Regia serenitate concrescant, et vobis exinde apud Deum et homines laudis adveniat incrementum. A Son treschier Seigneur Edward par la grace de Dieu Roy Dengleterre, Seigneur Ibidem. Dirlaunde, Ducs Daquitaigne, Frere Jan par la suffrance Dieu Prestre de Canterbir, Primate de tute Engleterre, saluz e grant reverence. Sire nus vous requerum pur Dieu & pur sa duce Mere, ke vous voilliez requiller en grace e en amur nostre chier ami le Eveske de Wincestre, qui a nostre estient est prudume, sages, e leaus, e ad bone volente deservir a vous come a chier Seigneur, e de ceo sumes nus certeynes. E sachetz sire ke nus vous empriums pur ceo ke nus quidums ke co seit nostre honeur e prium nostre Seigneur Jesus Christ keil nous doint fere de ceo e tutes autres choses ceo ke plus li plest. Sire dieus vous eit en sa guard. Cest lettre fu escrite a Wengeham la Vaille saint Pierre en gule Aust. In dorso. A nostre Seigneur le Roy. Upon the receipt of all these importunate flattering Letters from these Cardinals and the Archbishop to the King, backed with large promises of their favour & assistance to him in his affairs, the King was content to be courted out of his Royal Prerogative, to approve and prefer a Bishop duly elected by his special licence to this rich Bishopric, and to restore the Temporalties to this John de Pontisera, intruded into it by the Popes and Cardinal's Provision, whose favours and Letters on his behalf were purchased at no small rates. Besides, these Cardinals recommended divers of their own Kindred and Friends to the King's favour and service, by several Epistles, the Originals whereof are filled in the same Bundle with those for this Bishop, some of which I shall present to your view. EXcellenti ac Magnifico Principi Domino Edwardo Dei gratia Regi Angliae Ex Bundela Brevium & Literarum Anno 10 E 1. in Turri London. illustri, Domino Hiberniae, ac Duci Aquitaniae, Ordonius miseratione divina Tusculanus Episcopus, salutem & promptam ad ejus beneplacita voluntatem. Magnificentiam vestram attentè requirimus & rogamus, quatinus Georgium Domicellum venerabilis patris Domini fratris Jeronimi Episcopi Penestrini amici nostri charissimi, quem ad vos pro quibusdam transmittit familiaribus negotiis, habere dignemini commendatum. Dat. apud Urbem Veterem 19 die Junii. MAgnifico & excellenti Principi Domino Edwardo Regi Angliae illustri, Jacobus Ibidem. miseratione divina Sanctae Mariae in via lata Diacon. Cardinalis, salutem, et a quo sunt jura Regnorum foelices ad vota successus. Cum Georgius lator praesentium Familiaris & Domicellus venerabilis patris Domini Jeronimi Penestren. Episcopi, ad conspectum magnificentiae Regalis accedat, Serenitatem Regiam deprecamur, quatinus ipsum intuitu dicti Domini sui & precum contemplatione nostrarum gratiose recommendatum habere velit Regia Celsitudo. In dorso. Regi Angliae illustri. EXcellentissimo Domino, Domino E. Dei gratia Regi Angliae illustri, Hugo miseratione divina titulo Sancti Laurentii in Lucina Presbyter Cardinalis, salutem, & post Ibidem. foelicem & longaevam vitam ad coelestem patriam foelicius pervenire. Venerabilis fratris nostri Domini J. Penestrini Episcopi rogaminibus inclinati, pro Georgio de Castro Baynaldi Regiam Celsitudinem vestram interpellare inducimur & movemur. Hinc est, quod cum dictus G. ad serviendum magnificentiae vestrae affectu cordis intimo anelat; Regiam Excellentiam vestram duximus exorandam, quatinus dictum G. ad serviepdum vestrae praeclarae Majestati velitis admittere, et inter caeteros secundum merita collocare. Dat. apud Urbem Veterem 12 Kal. Julii, Pontificatus Domini Martini Papae quarti anno secundo. EXcellentissimo Domino, Domino E. Dei gratia Regi Angliae illustri, Frater Jeronimus miseratione divina Penestrinus Episcopus, salutem, & post foelicem & longaevam Ibidem. vitam praesentis saeculi ad coelestem patriam foelicius pervenire. Cum dilectus & charus nobis Georgius de Castro Baynaldi Familiaris noster, audita fama vestri nominis, & eam facto cognoverit dum per Urbem Veterem transitum hactenus faceretis, ad serviendum Celsitudini vestrae venire desideret. Nos volentes suis exigentibus meritis apud Majestatem vestram laudabile testimonium perhibere tenore praesentium, vestrae magnificentiae intimemus, quod ipsum invenimus legalem, curialem & industrium, unde si placuerit vestrae Celsitudini ejus servitio uti, rogamus quatinus eundem nostrorum interventu praecaminum propensius recommendatum habere velitis. Dat. apud Urbem Veterem 12 Kal. Julii, Pontificatus Domini Martini Papae 4. anno secundo. ILlustri & excellentissimo Domino, Domino E. Dei gratia Regi Angliae, Ibidem. Comes miseratione divina Sanctorum Petri & Marcellini Presbyter Cardinalis, salutem, & post foelicem & longaevam vitam praesentis saeculi ad coelestem patriam foelicius pervenire. Quanto fiducialius Celsitudini Regiae praecamina nostra porrigimus, quantoque Nobilem virum Georgium de Castro Baynaldi latorem praesentium morum ac virtutum elegantia insignitum, Domicellum venerabilis in Christo patris Domini fratris J. Penestren. Episcopi affectione sincera prosequimur; tanto affectuosius & efficacius ea à magnificentia vestra exaudiri rogamus, & illa maximè quae pro causis specialibus diriguntur. Sanè cum dictus Georgius ad serviendum Majestati vestrae venire desideret, Excellentiam & Gelsitudinem vestram affectuosè rogamus, quatinus attendentes quod inter Caesariae laudis titulos quae nomen Regnantis clarificat specialiter in devotione extensa diffusius munifica liberalitas numeratur, praedictum Georgium sic nostri amoris intuitu nostrorumque interventu precaminum habere velitis propensius commendatum, quod exinde vobis ad omnia quae Celsitudini vestrae ac regno reputaretis accepta fortius obligamur▪ dictusque Georgius interventionem nostrorum precaminum quam pro ipso munificentiae vestrae cum magna fiducia destinamus sibi censeat largiflua profuisse. Dat. apud Vrbem Veterem 13 Kalendas Julii, Pontificatus Domini Martini Papae Quarti Anno secundo. EXcellentissimo & Magnifico Principi Domino E. Dei Gratiâ Regi Anglorum Ibidem: Illustri, Hugo miseratione divina titulo Sancti Laurencii in Lucina Presbyter Cardinalis, salutem, & in adversis prosperos ad vota successus. Celsitudinem vestram credimus semper ad illa fore promptissimam quae sunt Deo placita et profectum respiciunt subjectorum: de hujusmodi quidem credulitate procedit, quod à vobis audemus cum plena securitate deposcere quicquid pietatem vel justitiam cernitur redolere. Sanè veniens hiis diebus ad Apostolicam sedem Willielmus de Ippele Clericus noster casum quendam, qui sibi dudum in servitio acciderat, Poenitentiario Domini Papae humili confessione monstravit, et agnoscens culpam ubi culpa non est secum, petiit misericorditer super facto hujusmodi dispensari; quia non omnium Poenitentiariorum concors habet assertio, quod ipse Willielmus ex facto hujusmodi irregularitatis maculam non contraxit. Excellentiam Regiam ex intimo cordis affectu requirimus et rogamus, quatinus eidem Willielmo pietate solitâ compatientes erga Venerabilem Patrem Londonien. Episcopum instare velitis, ut Ecclesiam de Acton. Londonien. Dioc. quam magnificentia vestra Regia sibi contulit eidem restituat, qua ipsum idem Episcopus sumpta occasione ex facto praedicto, ex quo nichil mali meruit, dicitur spoliasse. Conservat Deus Majestatem vestram Regiam per tempora diuturna, et rebellium vestrorum colla conterat, detque bobis feliciter triumphare. In the same Bundle of Epistles, I found this of Ferrandus, son of the King of Arragon to King Edward on the behalf of a Merchant, informing him of the Pope's coming to Marseilles, of the revolt of 5. Cities in Sicily from King Charles, and slaughter of all the French. ILlustrissimo & Victoriosissimo Principi Domino Edwardo Dei gratiâ Regi Angliae; Ferrandus filius bonae memoriae Regis Arragonum, humile manuum Ex Bundela Literarum & Petitionum An. 10 E. 1. in Turri London. osculamentum. Serenissime Domine, de vestra magnifica liberalitate confidens talia vestrae Celsitudini supplicare praesumo, quae meis meritis praesumere non auderem: hinc est quod cum Bertrandus de Cresuels Burgensis Montispessulani usum mercandi in partibus regni vestri exerceat, cui suis meritis et ipsius probitate multimoda sim multipliciter obligatus, per me illi de quorum Dominatione confido, vestrae Regiae Majestati humiliter supplico quantum possum, quatinus dictum Bertrandum velitis habere contemplatione mei speciali gratiae commendatum. Scio enim ipsum esse talem quod in hiis quae vestrae Dominationi placuerint conabitur esse gratus. Adhaec Domine noveritis, quod intellexi pro certo à quibusdam Mercatoribus qui de novo venerunt de Curia, quod Papa pro certo in brevi veniet Marsiliam, qui etiam pro certo dixerunt mihi, quod 5. Civitates Siciliae insurrexerunt contra Regem Carolum, et interfecerunt omnes Gallicos habitantes in eyes, alia non narrantur Parisius digna referri. Vigeat vita vestra in gratia Summi Regis. Dat. Parisius 7 Kalend. Junii. In Dorso. Illustriffimo & Victoriosiffimo Principi Domino Regi Angliae. In the same Bundle of Letters I found this Epistle of Peter King of Arragon to King Edward his kinsman, (some whereof being defaced, I have supplied in a parenthesis) concerning his Messages to, and aids of Dimes demanded from the Pope against his Enemies, and his invitation by the Sicilians to receive the kingdom of Sicily, with his proceedings therein; wherein he craved his advice and assistance. (EXcellentissimo) & quamplurimum diligendo Domino E. Dei gratiâ Illustri Regi Angliae, Domino Yberniae, & Duci Aquitaniae; P. per eandem gratiam In eadem Bundela, etc. An. 10 E 1. in Turri London. Rex Arragonum, salutem, & sincerae devocionis affectum. Dilectioni Regiae praesentibus intimetur, quod nobis ante recessum nostri viatici armatae nostrae videlicet in quo sumus cum proponeremus illam ad Dei servitium facere (misimus nuncium) nostrum ad Summum Pontificem, ut nobis super eodem (negotio) subsidium largiretur, quem idem nuncium dictus Summus Pontifex audita supplicatione nostra, timens an— Regem Siciliae accedere sui impensione aliqua relegavit. Postmodum vero cum— in Barberiam ad locum videlicet— de Altoyl, ad exaltationem fidei Christianae— consilio Richerhominum nobiscum existentium, destinavimus iterum ad dictum Summum Pontificem nostrum nuncium, super eo, videlicet, quod nobis in prosequendo facto per nos (inchoato) subveniret, nobis Decima per Ecclesiam in regno nostra recepta, et concederet indulgentiam— nobis et illis qui nobiscum essent, et etiam quod terram nostram et ipsorum reciperet sub protectione Ecclesiae et commodo. Cui nuncio dictus Summus Pontifex fecit quandam dilatoriam impensionem (distulitque) sibi tradere literam. Cumque nos resistemus inimicis fidei ut nostrum erat propositum, si dicto Summo Pontifici complaceret, venerunt ad nos Nuncii quorundam locorum & Civitatum Regni Siciliae, exponentes nobis & supplicantes, quod ad Regnum ipsum accedentes, quia omnes Siculi unanimis et concordes nos in eorum Dominum invocabant; Nos siquidem advertentes, quod istud esset nobis et Dominationi nostrae honorificum et utile, accedimus ad dictum Regnum Siciliae cum familia nostra & stolo, ad habendum & impetrandum jus quod illustris & bona Consors nostra Domina Regina Arragon. & filii nostri habent in eodem regno, & erit decus nostrum & nostrorum Domino perhibente. Caeterum cum ad gaudia convocentur quociens statu nostro nobis prospero— Rogamus vos quatinus certificetis nos de salute in statu vestro quem semper voluimus prosperum & jocundum: Nichilominus reservantes— quicquid— vestri Discretioni— facto praemisso praemeditato & circumspecto. Dat. apud Altoyll, etc. The Bishop of Hereford, the King's Agent in the Court of Rome, sent him this Letter of intelligence from thence concerning the Pope's Wars that year, what Bishops elections he nulled, confirmed, or caused the parties elected to resign their elections to make way for his Provisions to their Bishoprics; what Bishops he promoted to Bishoprics by his own Provisions, among others the * Here, p. 1255, 1256, 1257. forementioned Bishop of Winchester, and what good reception he found from the Pope, notwithstanding the slanders raised against him. EXcellentissimo Principi & Domino suo praecipuo, Domino Edwardo Dei gratia In eadem Bundela Literarum, etc. in Turri London An. 10 E. 1. Regi Angliae, Domino Hyberniae, & Duci Aquitaniae; Suus Tho. ejusdem permissione Ecclesiae Hereforden. Minister humilis se semper cum voluntate parata ad omnia beneplacita & mandata. Vt de aliquibus jam actis et aliis pro relatis in Romana Curia vobis constet; Vestrae Celsitudini praesentibus intimamus, quod Dominus Papa duplicem habet Guerram; unam contra illos de Perusa et suos fautores, qui nituntur quoddam Castrum quod jam Centum Annis et amplius tenuit pacifice et possedit sibi principaliter subjugare, illud obsidio blada et vineas exs●yrpando, ad quod Dominus Papa misit exercitum valde magnum. Et alium exercitum misit ad Ferlyn contra Comitem de Montefoliis, secundum quod de hoc vobis scripsimus non est diu. Rex Karolus plenis manibus est in Ballivis, quia à Civitatibus Tusciae & aliarum partium querit adjutorium prout potest. Et quia terra illa quam debellare intendit, scilicet Siciliam, est de Dominio Papae, idem Dominus misit Dominum Gerardum de Parma Cardinalem Episcopum ad illam guerram pro viribus sopiendam, loco Domini Willielmi Cardinal. Gallici subrogatus fuisset Amicus vester Magister Berardus de Neapole, nisi unus Cardinalis similiter Amicus vester ei fortiter obstitisset. Nono die Junii Dominus Papa nobem electos in Episcopos expedivit, aliquos cassando, aliquos confirmando, aliquos ad resignationem per alios inducendo, et aliquibus providendo: inter quos providit Ecclesiae Leodien. de fratre Comitis Flandr. et Electo Leodien. scilicet Domino Willielmo de Navarina providit de Praepositura de Bruges; Ecclesiae vero Wintonien. post resignationem Electi ab adversariis procuratam, de Magistro Johanne de Pontissera est provisum, set in confectione praesentium illi priori bono Electo, cui quasi tota Curia compatitur, nulla provisio facta fuit. Posthaec in Vigilia Sancti Barnabe Apostoli venimus ad Curiam, et eadem die recepit nos Dominus Papa ad pedum et oris oscula beatorum, non obstantibus procurationibus ad●●rsariorum nostrorum, qui nos excommunicatos fore Domino Papae et fratribus Primitus suggesserunt, et datis super hoc auditoribus pro nobis interlocutoriam protulit ipsi Papae, unde eo quod primam interlocutoriam pro nobis habuimus per eundem nos et quamplurimi in Curia existentes, gavisi fuimus in immensum. Populum sui Regimini in prosperitate continua votiva omnipotens vos conservet. Dat. apud Vrbem Veterem 2. Idus Junii, Anno Domini 1282. In the same Bundle of Letters and Petitions, I found this Epistle of Rich. de Gravesend Bishop of London to K. Edw. the 1. in foreign parts, complaining against the Mayor and Citizens of London, for a Sacrilegious invasion of the rights and possessions of the Church of St. Paul's, in procuring some ground adjoining to the wall of the ancient Churchyard thereunto belonging from the King by false suggestions, to be granted them to build houses thereon, towards the repair and maintenance of London bridge; desiring the King to suspend his grant, and prohibit the buildings till his return, and a full hearing of the cause, or to grant him liberty to denounce Ecclesiastical censures against them as they deserved, if they persisted therein, which he had till then forborn, out of his reverence to the King, and his grant made to them. EXcellentissimo Domino suo, Domino E. Dei gratiâ Illustri Regi Angliae, Ex Bundela Literarum & Petitionum, An. 10 E 1. in Turri London. Domino Hyberniae, & Duci Aquitaniae, R. ejusdem miseratione London. Ecclesiae Minister salutem, & prosperos ad vota successus cum omni reverentia & honore. Ecclesia vestra Sancti Pauli London. ad cujus regimen licet immeriti divina dispositione vocamur, tàm vestris quam clarae memoriae Progenitorum vestrorum Regum Angliae Deo & Ecclesiae suae Sanctae Devotorum temporibus praeteritis ejusdem Regni vassalis praerogativam libertatis optinuit, & in suis juribus Regiae protectionis cum favore munimentum: Verum licet loca quaedam adjacentia muris Cimiterii Ecclesiae memoratae tumulandis Interdicti tempore nobilium corporibus decedentium ibidem antiquorum industria reservata fuissent, sicut adhuc existentes extra dictos muros tumuli veraciter attestantur, per quod etiam loca hujusmodi sacra seu religiosa censentur, ac magna pars Areae extra muros ejusdem ubi tumuli non apparent quam olim aedificatam inhabitabant Clerici Ecclesiae praenotatae, ad jus & proprietatem ipsius pertineat; Henr. tamen Wallensis Major Civitatis London. Curiae vestrae falsò suggerens, quod sine alieni juris praejudicio ad augmentum redditus Pontis London in dictorum murorum Circuitu Domunculas vel Seldos possint construi; & Majestate Regia taliter circumventa, Literas vestras vestrum exprimentes in hac parte consensum, ut dicitur, impetrans, propositum quod ad suggestionem iniqui spiritus jam concepit, nititur nequius consummare: et licet ex causis praemissis & aliis congruis & legitimis quae pro loco & tempore poterunt declarari, juri, libertati et possessioni Ecclesiae nostrae grave et intollerabile videntes praejudicium generari, tam per nos quam per alios eundem Majorem & Cives London. sibi adhaerentes in praemissis moneri fecimus & frequenter induci, ut a proposito tam sacrilego desisterent; & iidem spretis monitionibus hujusmodi in praesumptione pristina perdurantes, tanquam manifesti perturbatores Libertatum, et invasores possessionum Ecclesiasticarum forent non immerito animadversione debita compescendi, ob vestri tamen et Literarum vestrarum quas super hoc exhibent reverentiam, ab omni rigore Ecclesiasticae disciplinae contra eos exercendae hucusque cessavimus, fiducialiter sperantes erga vestram Clementiam in hoc consequi remedium. Propter quod Majestati vestrae attentius supplicamus, quatinus ne jus et libertas Ecclesiae vestrae Sancti Pauli, per Majores et Civium praedictorum potentiam opprimantur: Vobis pro statu reipuplicae agentibus in remotis ipsis praecipere velitis, ut saltem a constructione domuncularum hujusmodi omnino desistant, donec ad parts London. quod Deus prospere et celeriter annuat redeatis, ut tunc de Ecclesiae vestrae justitia, et adversae partis injuria coram vobis et vestris discussio plenior habeatur. Et quia sicut Excellentia vestra satis novit manifestas Ecclesiae Dei injurias et oppressiones dissimulare quantum ad nos pertinet absque ordinis nostri non valemus periculo, quas ex officii debito tota reprimere diligentia et virtute tenemur, vestrae Clementiae ea quae possumus supplicamus insiantia, quatinus Dei contemplatione sustinere velitis, ut dictos Majorem et Cives ●●aesumptione Nota. praedicta per censuram Ecclesiasticam compescere cum vestra pace possimus, si illorum rebellio et protervitas hoc requirant. Bene valeat vestra Dominatio per tempora longiora. Dat. apud Suthminstre 2 Kalendas Augusti, Anno Dom. 1282. In the same Bundle of Letters, I found a transcript of Pope Martin's Bull to the Prior of Tonbridge, concerning Sir John Lovetot, formerly printed, p. 280. The Major, Provost, and Commonalty of Roscommon in Ireland writ this Epistle to King Edward, concerning the readiness of the Prior and Covent of that place to exchange lands with the King for his and his Soldiers better accommodation and security, for which they were unjustly vexed by their Bishop, against whose excesses they prayed speedy relief. ILlustri Viro ac Domino suo Reverentissimo Domino Edward Dei gratia Regi Ex Bundela Literarum & Petitionum An 10 E. 1. in Turri London. Angliae, Domino Hyberniae, & Comiti Aquitaniae, etc. Martinus Legan. Mayor, Richardus de Oxonia Praepositus, totaque Communitas Burgensium novae Villae suae de Roscomman salutem, et tam debitam quam devotam suo Principi & Patrono, cum omnimoda humilitate reverentiam. Vestrae Regiae excellentiae dignum duximus significandum; qualiter Prior & Conventus Canonicorum Sancti Commani de Roscomman. a principio primae fundationis Castri vestri apud Roscommon. necnon & novae Villae vestrae & Burgensium vestrorum in eadem Villa fuerunt, & adhuc sunt nobis propitii & favorabiles ob vestram reverentiam & honorem. Cum enim terras satis propinquas ad orandum propè Castrum vestrum necnon et prope novam Villam vestrum ibidem habere non possemus, sed aliquantulum remotas in Dominico vestro in quibus commodè orare propter multimodas guerras & propter insultus Hybernicorum pacem aliquando non perfecte observantium similiter habere non possemus, praedicti Prior & Conventus de Dominico suo proprio prope Castrum vestram situm novae Villae vestrae de Roscomman. in qua commode & quiet pacifice & honestè habitare possumus, necnon & quatuor Carucatas terrae de eodem suo Dominico prope idem Castrum ob vestrae dignitatis reverentiam nobis in excambium gratanter & spontaneè, & fine aliqua contradictione concesserunt terras remotiores in quibus sine periculo habitare non possemus pro eisdem in excambium recipientes, de quibus adhuc modicum habent commodum. Et quod praedicti Prior & Conventus quindecim Marcas sterlingorum quas singulis annis pro situ Castri vestri & novae Villae vestrae, & lacu de Lochnaven. quod est prope Castrum vestrum ibidem per manum Ballivi vestri de Roscomman à vobis recipere debuerunt, praedictas quindecim marcas vobis imperpetuum remiserunt, propter quam remissionem ab Episcopo suo Diocessano non modicum sustinent jacturam et gravamen, et adhuc sustinebunt, nisi per vos celeriter super hoc eis remedium salubre tribuatur. Ipse etiam Episcopus propter dictam causam onera importabilia eis imponere, et illicitas exactiones ab eisdem extorquere non formidat. Haec et alia commoda et esimenta quae per dictum Priorem et suum Conventum antea suscepimus, et adhuc suscipere non definimus ad praesens vobis narrare non possumus. Quare vestram Regiam Excellentiam de qua & in qua post Deum omnem habemus fiduciam, omni qua possumus devotione rogamus, quatinus tam Divinae pietatis intuitu, quam precum nostrarum interventu, quam praedictorum beneficiorum & commod rum a praedicto Priore et suo Conventu, Vobis et nobis ob reverentiam vestri praestitorum obtentu eisdem Priori et Conventui in omnibus suis agendis, si placet, sitis favorabiles & intenti, ita ut quaecunque a vobis cum justitia postulaverint cum fiducia valeant impetrare. Et hoc sicut honorem vestrum & profectum nostrum salvare desideratis effectui mancipare curetis. Valeat, vigeatque vestra Regia excellentia per tempora longa. Here p. 305. l. 29. after secundo, insert] Notwithstanding which Bull, King Edward the 1. declining and excusing his personal voyage to the Holy Land, Pope Martin thereupon sent this second Bull to persuade and excite him thereunto; the latter part whereof is quite putrified, and torn away from this exordium of it, (in the White Tower) which I can only present you with. MARTINUS Episcopus servus servorum Dei, charissimo in Christo filio In Turri London 〈…〉 E 1, Regi Angliae illustri, salutem & Apostol●cam benedictionem. Magnum ad Terrae Sanctae negotium Regiae devotionis affectum partius verbis exiollimus, tanquam evidentia facti notorium, et coelestibus indiciis approbatum. Siquidem latè patet, vel potius latius eminet qualiter nonnullis olim molientibus te acc●●●ctum magnificè ad ipsius terrae succursum ab assumpti ad hoc itineris prosecutione ●etrahere, illa tuum propositum constantia firmavit altissimus, ut velut abruptis dissuadentium & dissuasionum retinaculis absque cunctatione procederes, & ad terram eandem sic perutilis advenires, qual— necessitatibus d●vinious in tempore parareris, cum talis ejusdem tunc status seu verius casus exis●eret, quod illud (proh dolour!) modicum quod de ipsa Christianitati remansi●, à fide● ho●●bus infestius solito impetitum,— tam ad defensionis constantiam quam ad deditionis dispendium & ignominiam disponebat. Sed resump●o de tuo & ●uorum adventu fortitudinis spiritu, viriliter eisdem hostibus restitit & adhuc super— tibi celitus illud evidens divinae gratificationis insigne dum te assasini cujusdam insidiis animam tuam prodiciose— confossum ut mortem communi judicio minaretur, redemptioni humani— Nu●c ergo fili charissime attentè— Putasne is in illius. All the rest is putrified. I found this Letter of King Edward in the White Tower, in answer to the Cardinal of St. Laurence his special friend, giving him an account how the Pope's Merchants informed him of his design in * See p. 277, 278. seizing the Dimes, and the passages in the Court of Rome concerning this affair, with some other particulars. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, venerabili Ex Bundela Brevium & Literarum An. 11 E. 1. in Turri London. in Christo patri amico suo fidissimo Domino H. eadem gratia titulo Sancti Laurentii in Lucina Presbytero, & Sacrosanctae Romanae & Universalis Ecclesiae Cardinali, salutem, & mutuae dilectionis continuum incrementum. Literas vestras recepimus in principio continentes, quod minimè miraremur si elapso temporis longo tractu de negotiis nostris quae vobis per Magistros Robertum Decanum Ebor. & Johannem Clarell nuncios nostros fecimus liberari, nequivistis nobis aliquid intimare, dum impedimenta occurrissent varia votis vestris. Nec revera subesse causam conspicimus admirandi; cum sciamus vos semper promptissimos ad ea nobis continuo referenda quae contingunt nostrum commodum et honorem direct, et quae senseritis nobis contraria vel adversa. Et super negotio quod dictis nunciis commisimus in Curia procurandum, sicut et in aliis omnibus quae nos tangunt diligentiam vestram habemus merito commendatam, et de open et opera quas ipsis in dicto negotio praebuistis dilectioni vestrae ad grates assurgimus; eo magis, quod de propositionibus quas dicti nuncii praeviderant, ipsos superfluis resecatis, in recto tramite direxistis; & si alter ipsorum vestrae resecationis oblitus thema praeconceptum in omnibus sequeretur * tamen. — circumspectionem vestram undique fecimus excusatam, cum sit difficile imprudentem, vel & ipsum qui solerciae & sagacitati propriae * confidit. — ab hiis quae in ment concepit revocare; facta etiam & propositiones hujusmodi acceptas ferimus juxta proponendi modos & merita personarum. Caeterum si quid nobis adversum auribus Domini Summi Pontificis innotuerit hiis diebus ex relationibus Mercatorum, cavebimus caucius consilia communicare cum ipsis, et eisdem secreta nostra in posterum aperire. Nec revera unquam ex certa scientia fecimus inhiberi, ne de regno nostro pecunia Decimae traheretur, nisi quod id fieri timebamus absque conscientia nostra, et praecepto Summi Pontificis speciali, per quod regnum nostrum ex facto hujusmodi fuisset aliqualiter obligatum. De Magistro siquidem Andraea de Candulph, quem in Advocatum nostrum in Curia recepistis, gratum habemus admodum quod fecistis: Volentes ipsum sicut alios Advocatos nostros in Curia juxta vestrum consilium retinere, & eidem literas nostras sicut aliis consuevimus, transmittemus quamcitius nobis rescripseritis, quantum consulitis de feodo sibi dari. De exilitate vero Ecclesiae de Bulnwell quam Willielmo de Craven Capellano vestro non est diu conferri fecimus penitentes, eidem de competenciori beneficio libenter curabimus providere cum viderimus opartunum. Ad haec de rumoribus Siciliae quos nobis vestris voluistis literis nunciare, & praesertim de omnibus aliis quae scripsistis, vobis grates referimus & gratias speciales. Et de spe expeditionis nostri negotii ex vestri tenore mandati sumus quamplurimum recreati, nostraeque non extitit intentionis hucusque partem petere Decimae supradictae dum totum possemus consequi interventibus amicorum. Rogantes attentè quatinus quae bono inchoastis principio studeatis ad finem perducere praeoptatum. Teste meipso apud Roth●lan. 23 die Novembris, anno regni nostri undecimo. What Prerogative the King then claimed from every new created Bishop, by reason of his Creation, to bestow a Pension upon some one of his Chaplains till he promoted him to a competent benefice, this Mandate to the Chancellor will inform us. SUis H. de Kend. W. de Odyham, & A. de Berton, salutem. Scribatis per breve In eadem Bundela in Turri London. An. 11 E. 1. Domini Regis Domino Karl▪ Episcopo, pro Roberto de Icard socio vestro, quod idem Episcopus de fructibus & aliis ad Ecclesiam de Kirkeland in Episcopatu suo spectantibus, quam idem Episcopus praedicto Roberto contulit, ratione gratiae Domini Regis eidem Roberto concessae de nova creatione ejusdem Episcopi, praedictam Ecclesiam quae est de patronatu suo tueatur, donec lis mota inter ipsum Episcopum & Magistrum Nicholaum de Berewys, qui se dicit esse Rectorem ejusdem Ecclesiae inde terminetur, vel quod praedictus Episcopus praedicto Roberto pensionem suam quam ad preces Regis praedicto Roberto concessit, de caetero solvat, & de prox. Ecclesia vacatura de collatione praedicti Episcopi quam ipse Robertus acceptaverit respiciat; & quod idem Episcopus tunc de praedicta Ecclesia faciat voluntatem suam. Quia Dominus Rex vult, quod praedictus Robertus gaudeat in pace collationem quam ad gratiam Regis habet aut habebit. Scribatis etiam Vic. Northumbr. per breve Domini Regis meliori modo quo poteritis, quod omnia bona quae fuerunt Willielmi de Middleton defuncti, in Balliva sua capiat in manum Regis, & ea salvo sine distractione vel dilapidatione custodiat, donec Dominus Rex aliud inde praeceperit. Scribatis etiam Thesaur. & Baronibus de Scaccario, quod Executores Testamenti Domini Willielmi de Middleton, de quorum nominibus dictus Robertus eis scire faciet, coram eis venire faciat ad respond. Roberto de Scard Executori Testamenti Richardi de Middleton, de bonis quae fuerunt ipsius Richardi, quae dictus Willielmus habuit die mortis suae, prout videritis faciendum. How ungrateful and injurious the Bishop of Winton (intruded by the Pope's Provision) was to the King's Clerks promoted to Livings during the vacancy, endeavouring to eject them out of their Benefices, this Letter to the Chancellor will inform us. DOmino suo reverendo, Domino R. Dei gratia Bathon. & Wellen. Episcopo, In eadem Bundela. ac Cancellar. Domini Regis; suus A. de Winton. salutem, reverentiam & honorem. De futuris contingentibus prospiciens molestiam aut fatigationem posse imminere, dominationi vestrae supplicavi, quod literas Domini Regis pro Hugone fill. meo dirigend. ad Ecclesiam de Chiltercumbe in Winton. Dioc. per vos promoto, Episcopo ejusdem loci habere faceretis, ad indempnitatem & tuitionem praedicti fill. mei conservandum; & vos michi mandastis, quod facultatem magni sigilli Domini Regis tunc ad manus non habuistis, nec filium meum per Episcopum (praedictum) tunc gravari perpendistis, unde non fuit necesse sibi tunc scribere, verumptamen praedicto Episcopo postea curam (animarum) habente per Officialem suum de pluribus articulis in sua Dioc. fecit inquisitiones, et praecipue de Clericis in eadem per Dominum Regem promotis, quibus nullam gratiam facere proponit, objiciens praedicto filio meo, quod in●ra annum suae admissionis ad beneficium praedictum secundum statuta non fuit in Presbyterum ordinatus. Et responsum fuit pro eo, quod ad primos ordines subsequentes post admissionem ad Ecclesiam praedictam, per defectum Episcopi Diocaesani, & pro defectu Archiepiscopi, curam spiritualitatis sede vacante habentis, procuravit literas dimissorias à custode praedictae spiritualitatis Episcopo Sarum, & tunc per easdem literas ordinatus fuit in Subdiaconum, & postea ad proximos ordines subsequentes per Archiepiscopum in Diaconum. Consequenter ante institutionem Episcopi qui nunc 〈◊〉, nulli celebrati fuerint ordines, & Officialis dicti Episcopi dicebat, quod rationes praedictae praedicto filio meo nichil valere possunt, set bona Ecclesiastica in praedicto loco inventa sequestravit, et in sequestro tenet. Ita quod filius meus in eodem loco non habet ubi capud suum possit reclinare. Et si filius meus ad ordines sacros pro tam exili beneficio non esset astrictus minus ei condolerem. Hinc est, quod vestram exoro dominationem devotè supplicans, quatinus per literas Domini Regis qui vobis mediantibus ipsum praesentavit, & maximè per literas vestras significetis, quid duxeritis in praemissis oportunum, quia dictus Episcopus magis inquietat promotos per Dominum Regem sede vacant, quam per alios quoseunque patronos. Mitto vobis literam praedicti filii mei quam michi misit pro negotio praedicto, reverentiam vestram rogans, quod ipsam audire velitis. Valeat dominatio vestra semper in Domino. Page 306. l. 6. after 1283. insert] He likewise issued this Prohibition: Bundela Brevium An. 11 E. 1. in Turri London. Rex, etc. Vic. Dorset. quod capias Hugonem de Heskerden, Richardum de Wynford Capellanum, Johannem de Cermistre Capellanum, & habeas corpora, etc. ad respond. Nobis; quare cum placita de catallis & debitis, quae non sunt de Testamento, etc. ad Nos et Coronam et dignitatem nostram, et non ad alium in regno nostro pertineant, i●dem H. R. & J. una cum Magistro Waltero de Gloucester Offic. Episc. Sarum, etc. tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis Abbatis de Burden, quae non sunt, etc. in laesionem Coronae et dignitatis nostrae, et contra Prohibitionem nostram. Teste H. de Dunton apud Salop. S die Febr. Anno regni nostri undecimo. Page 307. l. 7. after Brumburgh, insert] In the same Bundle of Letters and Petitions to the Chancellor, I found this of the Mayor and Burgesses of Oxford, praying remedy against the Proctors and Scholars of the University, for punishing and excommunicating them for offences against the Assizes of bread, bear, and other victuals, belonging only to the King and his Ministers. SUo W. de Odiham, salutem. Mittimus vobis literas, quas nobis miserunt Major Ex Bundela Li●erarum & Petitionum Cancellario An. 11 E. 1. in Turri London. & Burgenses Oxon. mandantes, quod eyes in hac parte debitum remedium fieri faciatis. Mandamus etiam, quod Johannem de Tud●merse Vic. Oxon. fieri faciatis Absolutiones juxta brevia Domini Regis & alia, quae vobis suus nuntius oftendet. Valeat. Dat. apud Rochel. 8 Kal. Febr. REverendo Domino suo, ac amico (si placet) Domino R. Dei gratia Bathon. & Wellen. Episcopo, ac Cancellar. Domini Regis, sui devoti Major caeterique Burgenses Oxon. salutem, cum reverentia & honore. Quia Procuratores et Magistri Vniversitatis Oxon. in praejudicium Domini Regis se intromittunt de Assisis panis, cervisiae, et aliorum victualium, quae ad Dominum Regem et ad Ministros suos pertinent; Dominationi vestrae supplicamus, de qua indubitanter confidimus, quatinus (si placet) super hiis gravaminibus et injuriis, Domino Regi et nobis per praedictos Procuratores et Ministros illatis, remedium apponere velitis. Scientes, quod in propriis personis nostris ad Dominum Regem vel ad vos accessissemus, nisi esset magna occupatio quam habemus circa pecuniam Domini Regis colligendam. Praedicti etiam Procuratores et Magistri sententiam Excommunicationis intulerunt in Robertum de Welles Ballivum nostrum, eo quod panem per praedictos Procuratores et Ministr●s attachiatum, tanquam bonum et satis ponderantem. Super quibus Domini Regis petimus auxilium. Valeat dominatio vestra per tempora longiora. What success this Petition had I find not, the Proctors and Scholars proceedings herein being warranted by former Charters granted them by our Kings. King Edward though he might by his own Prerogative Royal have annexed his Collegiate Church and Free-Chapel of Boseham, (exempt from Ordinary Jurisdiction) within the Diocese of the Bishopric of Cicester, to the Bishopric of Exeter, to which he united it; yet to avoid all future contests between the Bishops, their Officers and Chaplains concerning it, petitioned the Pope, by his concurrent Authority to unite it to the Bishopric of Exeter. SIgnificat Sanctitati vestrae devotus filius vester Edwardus Rex Angliae, quod Ex Bundela Epist. & Brevium An. 11 E 1. in Turri London. dudum eo vestrae beatitudini intimante, quod licet Parochialis Ecclesia de Boseham, quae Collegiata existit Cic●stren. Diocaesis, sit Capella Regia, utpote per progenitores suos fundata in Archidiaconatu Cicestrensi, & dotata, ac Episcopus Exoniensis, qui est pro tempore Regius Capellanus, praesit eidem Ecclesiae in collationibus Canonicatuum & Praebendarum, & in— corporali possessione ipsorum, ac quibusdam aliis juribus spectantibus ad eandem; et omnes liberae Capellae Regiae in regno Angliae consistentes, ab omni potestate et jurisdictione quorundam Ordinariorum locorum sint liberae et exemptae de consuetudine approbata, et in possessione hujusmodi libertatis et exemptionis existant, praedicti Episcopus et Archidiaconus Cicestrenses, in praejudicium libertatis et exemptionis hujusmodi, et juris Regii diminutionem, dictum Episcopum Exoniensem ex praebendarium ejusdem Ecclesiae de Boseham Regium (ut praedicitur) Capellanum, super dictis juribus, quo minus ipsis uti libere possit, multipliciter molestant et perturbant. Vnde supplicat dictus Dominus Rex, quatinus authoritate Apostolica dignemini dictam Ecclesiam vel Capellam de Boseham, cum Canonicis et personis Ecclesiasticis praedictis Canonicatibus et Praebendis et annexis Ecclesiis et Capellis, et Ministris, Clero, et populo eorundem, ab omni jurisdictione ordinaria, et praecipue Archiepiscopi Cantuariensis, Episcopi et Archidiaconi Cicestrensium, ad omne dubium amovendum, eximere et totaliter liberare; et jurisdictioni Exoniensis Episcopi (qui confert Canonicatus et Praebendas, et praeterea (ut praemittitur) suus Capellanus specialiter nuncupatur) et successorum suorum, quantum ad utramque legem— communis didelicet et Diocaesanae (nititur) subjicere. Ita quod cultus divinus, & excessuum correctio non negligatur in ipsis, quodque possit Clericos ipsius Ecclesiae liberè ordinare; ac in Clero & populo ipsius Ecclesiae, & in ipsâ Ecclesiâ ea quae sunt ordinis & Episcopalis officii jure suo exercere: eo quod Episcopus Cicestrensis qui pro tempore fuerit, in talibus exercendis ibidem se fortassis difficilem exhibebit. Et quod dictus Exoniensis Episcopus & successores sui, saltem similem jurisdictionem habeant in Ecclesia seu Capella praedicta, Ecclesiis annexis, et Capellis, Praebendis, Capellanis, Canonicis, Vicariis, Ministris, Clero, et populo eorundem, qualem habent alii Decani et Praepositi aliarum Capellarum suarum liberarum in regno et dominio suo constitutarum, de gratia speciali et de plenitudine potestatis, ad ipsius Regii honoris augmentum. Non obstantibus quibuscunque pactis, compositionibus, controversiis aut litibus inter praefatos Ep●scopos et Archidiaconum motis vel movendis occasione praedicta, cum omnibus— non obstantibus et clausulis; ac etiam cum executoribus & conservator●bus opportun●s. He likewise petitioned that he might elect a discreet, approved person to be his Confessor, to whom he might reveal his secrets and be absolved, and receive ghostly advice even in such things wherein the See Apostolic was to be consulted with, which he might have freely done without his licence. SUpplicat Sanctitati vestrae devotus filius vester Edwardus Rex Angliae, quod Sanctitas vestra indulgentiam— quarto Idus Aprilis Pontificatus vestri anno primo, ut ipse pro (salute animae) suae aliquem discretum probatum sibi in Confessorem valeret eligere— In eadem Bundela, An. 11 E 1. cui secreta sua pandere posset, & ab ipso absolvi,— sibi prima salutari, etiamsi talia forent, per quae sedes Apostolica foret— consulenda. Quare supplicat dictus Edwardus, quatinus in forma simili — tempore futuro eligendi sibi Confessorem aliquem concedere dignemini— facultatem. Page 317. l. 3. after Julii, insert] King Edward sent this Writ to the Archbishop of Dublin, in favour of the Bishop elect of Fern, to appoint some of his Suffragans to consecrate him in Ireland, to save his expenses in repairing to him in England, his Bishopric being much wasted and impaired by the Irish Rebels. EDwardus, etc. venerabili patri J. eadem gratia Archiepiscopo Dublin. salutem. Ex Bundela Literarum & Brevium Cancellar. An. 11 E. 1. in Turri London. Quia dilecto nobis in Christo Domino Richardo de Northampton electo Fernensi didicimus referente, quod vos contemplatione precum nostrarum, quas pro eo alias vobis direximus, ipsum in sua confirmatione favore amplioris gratiae prosecuti fuistis; vobis exinde grates & gratias referimus speciales. Et cum idem Electus, qui jam ad partes Hiberniae est profectus, absque magnis laboribus et expensis pro munere consecrationis a vobis optinendo, reverti in Angliam non valeret, nec ipse per totum annum jam instantem (sicut didicimus) tantum de suo Episcopatu recipiet emolumentum, unde tam graves expensae possent provenire; praesertim cum status ejusdem Episcopatus (sicut forte vobis innotuit) per hostiles incursus pacis nostrae perturbatorum non mediocriter enervetur. Nos indempnitati ipsius Electi, suis exigentibus meritis, prospicere cupientes; Paternitatem vestram rogamus & requirimus cum affectu, quatinus nostris precibus & amore, dicti Electi laboribus et expensis in hac parte parcentes, per literas vestras aliquibus Suffraganeis vestris demandare velitis, ut ipsi vice et authoritate vestra, eidem Electo in Ecclesia sua (si placet) Fernens. munus consecrationis impendant. Pro quo vobis teneri volumus ad specialium merita gratiarum. Teste meipso, etc. Page 316. l. 35. after supra, insert] The Monks of the Monastery of Fiscamp in Normandy, immediately subject to the See of Rome, electing a New Abbot, whose election the Pope's Legate confirmed, and receiving his Oath of Fealty to the Church of Rome, the Legate thereupon sent this Instrument to King Edward, desiring him to restore the Royalties of the Abbey to him, which were seized into his hands during the vacancy. EXcellentissimo Principi ac in Christo charissimo Domino E. Dei gratia Regi Angliae illustri, Johannes ejusdem miseratione titulo Sanctae Ceciliae Presbyter In Turri London. An. 12 E. 1. Cardinalis, Apostolicae sedis Legatus, salutem in eo per quem Reges regnant & Principes dominantur. Ad fovendum in charitatis visceribus Ecclesiarum ac Monasteriorum Praelatos Serenitatem vestram eo fiducialius nostris precibus invitamus, quo in bonorum operum executione Celsitudinis Regalis affectum existimamus magis promptum ac facilem invenire, maximè cum apud Deum cujus hujusmodi sunt ministri retributionis praemium, & apud homines laudis praeconium vobis exinde acquirantur. Sane Monasterio Fiscanen. ad Romanam Ecclesiam nullo medio pertinente, ordinis Sancti — Rothomagen. Dioc. per obitum quondam Richardi Abbatis dicti Monasterii, Pastoris regimine destituto, Religiosi (& Monachi) ipsius Monasterii vocatis omnibus qui voluerunt▪, debuerunt & potuerunt commodè interest, ad electionem celebrandam de futuro Abbate, die ad hoc statuta convenientes in unum, ac deliberantes in ipsius electionis negotio per viam procedere compromissi. Quinque ex eyes (videlicet) Gabrieli Majori ejusdem Monasterii, ac Thomae de Ros Prioratus Sancti Martini in bosco ad dictum Monasterium immediatè spectant. Priori, & Religioso viro Gulielmo de Picot Abbati tunc Ballivo, Gulielmo Lebas Suppriori, & Petro Picot Granetario Monachis ipsius Monasterii, providendi eidem Monasterio de Abbate eo modo potestatem liberam concesserunt, ut quatuor ex dictis quinque quintum ex seipsis possent eligere, vel alium de dicto Conventu dummodo in talem scilicet alium ab eis omnes dicti quinque consensu unanimi concordarent, quodque praedicta potestas solummodo duraret usque ad consumptionem cujusdam candelae caereae quae accensa extitit in Capitulo Monasterii supradicti. Praemittentes quod pro ipsius Monasterii Abbate haberent & tenerent de quo praedicti quinque vel quatuor ex eyes, ut dictum est, ducerent eidem Monasterio providendum. Praefati autem quinque secedentes in partem, super provisione hujusmodi facienda diligentem tractatum ad invicem habuerunt, & demum quatuor ex eisdem in praedictum Gulielmum de Picot unanimiter & concorditer consenserunt. Ac praedictus Gabriel ante praefatae candelae consumptionem ex potestate ipsis quinque, ut praemittitur, à praefatis Conventu concessa, de mandato reliquarum trium Collegarum suorum vice sua & earundem Collegarum ac omnium de praedictis Conventu praefatum Gulielmum de Picot elegit in Abbatem Monasterii memorati, dictusque G. de Picot tandem ad instantiam dictorum Convent. hujusmodi electioni consensit. Postmodum autem praedicti Conventus faciente nobis decretum electionis praedictae per suos Procuratores & Nuncios ad nos propter hoc destinatos specialiter praesentari nobis, ut electionem confirmaremus eandem humiliter supplicarunt. Nos igitur tam processum ipsius electionis, quam personam electi examinavimus diligenter, & quia eandem electionem invenimus de persona idonea canonicè celebratam, illam authoritate qua fungimur duximus confirmandam: Ipsum G. de Picet praefecimus eidem Monasterio in Abbatem, ac subsequenter ab eo praedictae Romanae Ecclesiae nomine recepimus fidelitatis solitae juramentum, secundum formam consuetam ab eadem Romana Ecclesia in talibus observari: firma concepta fiducia, quod cum dictus G. de Picot Abbas sit vir sufficientis scientiae, providus & honestus, ac in spiritualibus & temporalibus circumspectus, ac in executione administrationum ipsius Monasterii suae solicitudinis pro tempore commissarum dicatur laudabiliter se gessisse, praedictum Monasterium per ipsius Abbatis circumspectionis industriam, Deo propitio, praeservabitur à noxiis & adversis, Regularibus quoque institutis proficiet, ac aliis spiritualiter & temporaliter grata suscipiet incrementa. Cum itaque benignissime Princeps ●it virtutis opus Ecclesias et personas Ecclesiasticas benigno favore prosequi, ac eos verbis et operibus pro Regis aeterni gloria venerari: Excellentiam vestram Regiam rogamus & hortamur attentè, quatinus eidem Abbati regalia quae ratione eorundem bonorum praefati Monasterii in regno vestro consistentium tempore vacationis ipsius Monasterii, ob reverentiam Apostolicae sedis, et nostra reverentia, prout hactenus consuevit fieri concedentes alias, ipsum & praefatum Monasterium regimini ejus commissum habere dignemini propensius commendatos. Ita quod dictus Abbas vestrae Celsitudinis fultus auxilio in eodem regimine possit Deo propitio prosperari, ac vobis exinde à Deo perennis vitae praemium, et ab eadem sede condigna proveniat actio gratiarum. Dat. Maysell Idus Novemb. Pontificatus Domini Martini Papae 4. Page 321. l. 1. before The King, insert] About the same time Pope Martin the 4th. having confirmed the election of a New Abbot of Evesham, sent this Bull to King Edward to certify him thereof, and desire the restitution of his Temporalties, though he by his Bull committed the Temporalties as well as Spiritualties of the Monastery to him, in derogation of the King's Prerogative, who had frequently excepted against such clauses, and caused both Bishops and Abbots specially to renounce them, before their Temporalties were restored. MARTINUS Episcopus servus servorum Dei, charissimo in Christo filio An. 12 E. 1. in Turri London. illustri Regi Angliae, salutem & Apostolicam benedictionem. Dudum Monasterio de Evesham ad Romanam Ecclesiam nullo medio pertinente, ordinis Sancti Benedicti, Wigorn. Dioc. _____ dilecti filii Prior & Conventus ejusdem Monasterii certa die ad eligendum praefixa, vocatis omnibus qui voluerunt, debuerunt & potuerunt commode interest _____ per viam procedere compromissi, in dilectum filium Johannem Abbatem, tunc Cellararium ipsius Monasterii, ac sex alios ex ejusdem Monasterii _____ in voto compromittere curaverunt, concessa eis providendi hac vice de se vel aliis ejusdem Monasterii Monachis, per electionem canonicam vel postulationem concordem ipsi Monasterio de Abbate seu— potestate, promittentes quod illum in suum & praedicti Monasterii Abbatem reciperent & haberent quem iidem concorditer vel mayor pacs eorum ducerent in Abbatem dicti Monasterii— eligendum. Et tandem secedentibus illis in partem diversis inter se tractatibus habitis, notisque suis diligenti examinatione discussis, juxta formam hujusmodi compromissi praedicti sex in eundem Johannem unanimiter & concorditer consenserunt; & dilectus filius Willielmus de Tywa ipsius Monasterii Monachus (qui de) praedictorum Compromissariorum numero existebat, vice sua & de collegarum suorum ac singulorum de dicto Conventu speciali mandato & voluntate expressa, de Johanne praedicto providit eidem Monasterio in Abbatem, & ipsum nichilominus elegit in Abbatem Monasterii supradicti. Idemque Johannes ad instantiam Prioris & Conventus eorundem electioni hujusmodi de se factae consensit. Demum vero praefati Prior & Conventus praesentantes nobis per Procuratores suos ad hoc specialiter constitutos, decretum super hujusmodi electione confectum, cum instantia petierunt, ut electionem (praedictam) admittere seu confirmare de benignitate sedis Apostolicae curaremus. Nos autem quia per diligentem examinationem electionis, & electae personae invenimus electionem eandem de praedicto Johanne, persona utique idonea canonicè celebratam, eam de fratrum nostrorum consilio duximus confirmandam, ipsumque Johannem praefecimus ipsi Monasterio in Abbatem, curam et administrationem illius in spiritulibus et temporalibus sibi nichilominus committendo, subsequenter ei de nostris manibus munere benedictionis impenso; firma concepta fiducia quod dirigente Domino actus suos, praefatum Monasterium per suae circumspectionis industriam prospere dirigetur, & salubria dante Domino suscipiet incrementa. Quocirca Celsitudinem Regiam vestram rogamus, & hortamur affectu, quatenus eundem Abbatem & Monasterium sibi commissum habens pro nostra et Apostolicae Sedis reverentia propensius commendatos, sic te illi (benigni favoris auxilio) exhibeas, ac ipsum & praefatum Monasterium tuae benevolentiae gratia prosequaris, ut ipse regalibus fultus praesidiis praedicti Monasterii regimen facilius & efficacius valeat exercere. Nosque _____ Magnificentiam Regiam dignis in Domino laudibus attollamus. Dat. apud Vrbem Veterem 15 Kal. _____ Pontificatus nostri Anno _____ Page 332. l. 43. after particular Custom, and before 5ly. insert. This is likewise contradicted by Mich. 34 E. 1. Fitzh. Detinue 60. Pasch. 17. and by the forms of sundry Writs De rationabili parte bonorum in the Files of Writs and Plea Rolls in the Tower, during the reigns of King Edward the 1, and 2. I shall present you only with this one in the Bundles of Writs, Anno 15 E. 2. instead of many more. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, Vic. Lincoln. salutem. Si Thomas filius Roberti Balison & Johannes frater ejusdem Thomae, Christiana, Agnetes, Matilda, & Cecilia sorores ejusdem Johannes fecerint te securum de clamore suo prosequendo, tunc sum. per bonos summonitores Willielmum de Chule, & Isabellam quae fuit uxor Roberti Batison, Executores Roberti, quod sint coram Justiciariis nostris apud Ebor. à die Sanctae Trinitatis in quindecim dies ostensuri, quare cum secundum Consuetudinem REGNO NOSTRO hactenus optentam (therefore the constant ancient Custom of the whole Realm before and till that day, and so by consequence ever since, not of some particular Countries only) pueri post mortem patrum suorum habere debeant rationabiles partes suas de bonis et catallis quae fuerunt patrum suorum praedictorum; iidem Willielmus et Isabella praefati Thomae, Johanni, Christianae, Agnetis, Matildae et Cicilia rationabiles partes suas ad valorem sexdecim librarum et decem solidorum de bonis et catallis quae fuerunt Roberti Mateson patris praedictorum Thoma, Johannis, Christianae, Agnetis, Matildae, et Ceciliae detinent minus just, et eas eis reddere contradicunt, in ipsorum Thomae, Johannis, Christianae, Agnetis, Matildae et Ceciliae dispendium non modicum et gravamen, ET CONTRA CONSUETUDINEM PRAEDICTAM. Et habeas ibi Summonitores, & hoc breve. T. meipso apud Eborum 17 die Maii, Anno regni nostri 15. Agreeable hereunto is the printed Resolution, Pasch. 17 E. 2. Fitzh. Abridgement Detinue 58. Cum secundum Consuetudinum REGNI le femme doit aver le tierce part des Chateaux son Baron apres son mort, et ses enfauntz desavantez de autre tierce part: And Trin. 1 E. 2. Fitzh. Detinue 56. which allegeth it to be PER USAGE DE PAYS, & le Grand Charter voit, etc. Hil. 17 E. 3. 9 Fitz. Respond. 15. 30 E. 3. 25. Fitz. Detinue 52. Pas. 31 E. 3. Fitz. Respond. 6. Par la CVSTOME de ROYALME. And Sir Robert Brook in his Abridgement, Tit. De Ration. bile parte bonorum, 1, 5, 6. concludes from Glanvil, Fitzherberts' Natura Brevium, and all these Books, Que cest action de Rationabili parte bonorum, gist per le Common Ley PER TOUT LE ROYALME pur feme et enfauntzes verse l'executors le pere. Et est admit, que ●eo est LE CUSTOM DE ROYALME, & LE GENERAL CUSTOM DE ROTALME. If this Writ then lie against Executors by the premised ancient Laws and by the Custom of the Realm: then à fortiori against Administrators, who are obliged to distribute the surplusage of the goods according to the Common Law; Therefore the Ordinary can have no legal authority to distribute them at his pleasure to any pious or other uses. Page 341. l. 8. after 13 E. 1. add.] Yea * Conciliorum Tom 2. p. 483, to 487. Ex Codice MS. in Bibl. Cottoniana, sub effigy O. thonis, A. 15. f. 136. & ex Registro Reynolds, p. 76 b. Sir Henry Spelman a very learned Antiquary, especially in Ecclesiastical affairs, after the Charter of King Edward the 2. apud Eboracum 24 die mensis Novembris, Anno regni nostri Decimo; reciting and confirming his Answers to Articuli Cleri upon their Petitions to him, out of Sir Robert Cottons Manuscript, subjoins Circumspectè agatis, as a Letter grounded thereon, and subsequent to it, viz. Litera, super eandem Cartam Domini Regis (Ed. 2.) justiciariis et aliis Regis Ministris directa pro Prohibition. REX Justiciariis, salutem. CIRCUMSPECT AGATIS de Negocio tangente Episcopum Norwycensem, et ejus Clerum, si placitum tenuerunt de hiis quae merè spiritualia, viz. etc. verbatim as in the premised Writ of Circumspect agatis, (Here, p. 336.) Therefore by this ancient Manuscript and Sir Robert Cottons Resolution, it was only a Letter framed upon this Charter and Articuli Cleri to be sent to the King's Justices and Officers in or after the 10th. year of King Edward the 2. not extant nor enroled in any Roll I can yet find in the Tower; therefore not an actual Prohibition under the King's great Seal; much less a public Statute made in Parliament, An. 13 E. 1. as Sir Edward Cook and others most grossly mistake. And that which confirms me farther in this opinion, is an ancient Presentment in Parchment, (without any year or date, made by a Jury of the County of Norfolk to the King's Justices, about the 13 year of King Edward the 2. as I conjecture by the hand, and other Circumstances) which I found in the White Tower Chapel, against the Deans, Officials, and Clergy of the Bishop of Norwich, for several encroachments upon the King's Prerogative, Courts, and people's Liberties, in holding Plea of Trespasses, Debts and other Temporal Causes, and imposing Oaths, pecuniary mulcts, penalties, exactions on the people, and excommunicating them against Law. DIcunt, quod cum Semanus Kreyc de Wryainge magna legavit ante Corpus suum quendam equum pretii 3 s. Willielmus Rector Ecclesiae noluit praedictum equum recipere, quia praedictus defunctus habuit meliorem equum illum callumpniavit ut jus Ecclesiae suae, tandem propter timorem summonicionis ad Capitulum sibi tradiderunt quondam equum pret. sex solid. Item dicunt, quod praedictus Willielmus Rector Ecclesiae de Wryainge magna dum fuit Decanus, recepit de Willielmo Goddard & de Beatrice Knyvet pro fornication, 12 d. Item dicunt, quod Willielmus Kreyc de Wryainge legavit ante Corpus suum vesturam trium rodarum. Et Dominus Gilbertus Peche incontinenti post mortem suam asportavit praedictum fratrem qui fuit rusticus suus. Et praedictus Rector Ecclesiae de Writing citare fecit coram seipso Alic. Kreyc Executorem suum quousque satisfecit ei de quinque solidis. Item dicunt, quod Johannes de Fravesham Capellanus, implacitavit Gilbertum Hidekote de Haverelle ad Consistor. Norwyc. quia dictus Gilbertus debet gaudere Malum praedicti Johannis, unde fecit finem cum praedicto Johanne antequam habere potuit pacem, dim id. Marc. et nihilominus dampnum unde habuit ad valenciam, 10 s. Item dicunt, quod Magister Henricus de Hargrave tunc Offic. cepit de Johanne filio Petri de Haverell, quia probavit testamentum uxoris suae coram Decano de Clare, 10 s. Item dicunt, quod Robertus de Geytone Capellanus implacitavit praedictum Johannem filium Petri coram Magistro Johanne de Fereby de placito roberiae, et aliis transgressionibus, unde habuit dampnum ad valenciam 10 s. Item dicunt, quod Johannes de Fravesham Capellanus implacitavit, Henr. Goding de Hoverell, & Godam uxorem ejus de placito debiti et transgr. coram Magistro T. le Gros, Offic. ad Consistor. Norwyc. unde dampnum habuit dimid Marc. Item dicunt, quod Radulphus de Chedgrave citare fecit Thomam Lenveys de Chedbery de placito Conventionis ad Consistor. Norwicen. et pro pace hujusmodi cepit ab eo 5 s. Item dicunt, quod Johannes de le Bret de Wryainge implacitavit Willielmum Cochun de eadem coram Roberto Vicar. de Hovedone tunc Decano, pro dampno facto in blado suo, unde dampnum habuit 60 d. Item, idem Robertus Decanus recepit de Willielmo Cochun pro fornication; 12 d. Item dicunt, quod Robertus le Waked citare fecit coram Roberto Vicario de Hovedone tunc Decano, Willielmum Cochun & Henr. Pipestrave pro dampno facto in quodam bosco, et pacificaverunt cum Decano de 5 s. Item dicunt, quod Robertus de Ponte de Kedicane legavit unam vaccam Vicarante corpus suum precii, 5 s. Et Willielmus Surmes Magister Thomas de Beck noluit dictam vaccam recipere, quia praedictus defunctus habuit meliorem; sed— authoritate sua propria, et quaesivit quandam vaccam precii 7 s. Item dicunt, quod Magister Henricus de Hargrave tunc Offic. cepit de Barth. Gambour pro fornication, 4 s. Et de Galfrido Clerico suo 12 d. Et Robertus de Hovedon tunc Decanus cepit de eodem Barth. pro illa Muliere, 2 s. Item dicunt, quod Johannes Capellanus de Faversham citare fecit Radulphum Druri de Keditone coram Magistro Richardo Guidet Offic. et imposuit ei falso ipsum verberavisse quendam Capellan. et ita satisfecit ei de 5 s. Et dictus Magister Richardus habuit 5 s. Et dicunt, quod dictus Robertus Vicar. de Hovedone tunc Decanus, cepit de Barth. Gamboun pro non veniend. ad summonitionem suam, 12 d. Item, idem Robertus cepit de Thoma Pipestrave quod commedebat cum Hamone Chevere, quem dicebat se excommunicasse, 6 d. Item, idem Robertus recepit de praedicto Thoma quia cariavit per diem sestivalem Sempl. 6 d. Item dicunt, quod Richardus Gurdet cepit de Barth. Gamboun pro simplici fornication, 2 s. Item dicunt, quod Richardus Gurdet Officialis voluit fecisse Johannem Rundell de Hovedone * Nota. juravisse ad inquisitionem suam, et idem Johannes noluit jurare sine praecepto Domini Regis, et ideo Dominus Richardus Gardet amerciavit ipsum ad dimidium Marc. et ipsum fecit excommunicare de die in diem, et ipsum citare fecit coram seipso de Capitulo in Capitulum. Et praedictus Johannes (detulit ei) breve Domini Regis de prohibition in Ecclesia de Wythram. Et dictus Richardus respond. ad prohibitionem praedictam in despectu Domini Regis dicebat erupt. et adhuc fecit excommunicari propter dimid. Marc. ad damnum ipsius Johannis 20 s. Dicunt, quod Robertus Rector Ecclesiae de Manesfield citare fecit Thomam Veyborith ad Consistor. Norwici, et coram Roberto de Hovedon Decano, de transgressionibus non tangentibus Matrimon. nec Testamentum, unde dampnum habuit ad valentiam 40 s. Item dicunt, quod praedictus Robertus Rector Ecclesiae de Manesfield cepit de Matilda Marpellestumber unam Vaccam injust, & quia dicta Matilda se conquerebatur ad Vicinos suos praedictus Robertus citare fecit ipsam coram Roberto Vicar. de Hovedone tunc Decano; ita quod amisit versus praedictos Robertum & Robertum, 7 s. Dicunt, quod Magister Henricus de Hargrave tunc Offic. & Galfridus de Brechenham ceperunt injustè per sum. de Roberto le Wite de Writham 4 s. per procuramentum Petri Vicar. de Dittone, quia habuit praedictum Robertum in odium. Dicunt, quod Amic. Uxor Henrici Carpenter de Bernardstone fecit adulterium, et summonita fuit coram Richardo Gurdet tunc Offic. et non venit, ideo cepit ab eo sex solidos. Such were then the manifold extorsions, vexations, grievances, excommunications, oppressions and encroachments of these Deans, Officials, and Clergymen of the B●shop of Norwich, who had little reason to prosecute this Letter of Circumspect agatis to the King's Justices and Officers, which themselves contrived, prepared, but the King never ratified under his Seal, for aught appears by any Record thereof I have seen after my best search to find it. Page 344. l. 8. after Decembris, these Writs should have been printed. In the Bundle of Writs Anno 13 E 1. in the White Tower, tbese Prohibitions came to my hands. Edwardus, etc. Venerabili in Christo Patri R. Herefordensi Episcopo, etc.— etc. quod venire fac. etc. Walterum Plumer Clericum vestrum, ad respond. Roberto Crumpe de Hereford, quare secutus est plac. in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento, etc. contr. Prohibitionem. Teste T. de Weylond ap. Westm. 24 die Junii, An. r. n. 13. EDwardus, etc. dilecto sibi in Christo Abbati de Hyda Wynton. salutem. Sciatis Ex Bundela Brevium & Literarum in Turri London, Anno 13 E 1. quod dedimus vobis potestatem recipiendi Attornatos Magistri Henrici de Prince, quos coram vobis loco suo attornare voluerit ad lucrandum vel perdendum in loquela, quae attachiata est coram justiciariis nostris apud Westm. per breve nostrum, inter ipsum Henricum et Johannem de Grass; de eo, quod idem Henricus secutus est placitum in Curia Christianitatis, de catallis et debitis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitiontm nostram. Et ideo vobis mandamus, quod cum Attornatos illos receperitis, nobis de nominibus eorundem Attornatorum, sub sigillo vestro, distinctè & apertè constare faciatis. Remittentes nobis hoc Breve. Teste meipso apud Bristol, 28 die Decembris, Anno regni nostri 13. Rex, etc. Breve de Attornato faciendo in consimili placito, Petri Sturdis, coram Justice. de Banco, verse. Aliciam Atte-Bathurst. T. meipso apud Wilton. 6 die Octobris. An. r. n. 13. Page 344. l. 49. after tercio decimo, insert.] Amongst the neglected Records in the White Tower, I found these Letters Patents for a marriage agreed and sworn between Prince Edward the King's son, and Philip daughter to the Earl of Flanders, and that he would never assent to any impeachment or Absolution thereof either by the King of France, or by any Pope or Popes for the advancement of their own usurped power, increasing their Treasures, and ingratiating themselves with Kings, Princes, and other great persons, then ordinarily absolving Kings and great persons both from their Oaths, Marriage Contracts and agreements, by which they gained most of their Antichristian Sovereignty and Dominion. NOus Edward par la Grace de Dieu Rois Dengleterre, Ducs Daquitaine, & Sires Bundela Brevium, An. 13 E 1. in Turri London. Dirlannde, Faisons savoir a tous ke jadis nous fesimes a noble homme G. Coute de Flanders, & Marchis de Naviere covenentes de fere marriage enter Edward nostre chier fill. à Philippe fille au dit Conte per covenentes ke sunt contenues eus es Lettres ki sour chou faites. Et pur chou ke haus Princes & Poiscans le Rois de Fraunche et ains et met impechement, et ke nous amous desirous et volens lalloicanche et laimer de eions et des nos au dit Conte, & as sieus. Nous avous promis et promettons au dit Conte loialment & en bone foi par le sacrament feit en nostre ame et en nostre noun, et per nostre commandement et en nostre presence sour les sains Evangiles touchies corporelment, per procureurs, ke nous pur che fair pur nous en nostre noun, meismes chet assavoir honourable peers en Dieu Wauter par le Grace de Dieu Eveske de Duresme, W. par le mesme Grace Eveske de Cestr. e Monsieur Hue le Despenser, le Sacrament si come le fait pur nous et en nostre noun greant and approvant, ke se li dis marriages valoit avaunt, ensi ke covenenchiet est enter vo dit fill & Philippe devant nomee par l'empeachment deu Roi de Franche devantdit, ou per autre occasion quele ke elle avenist, ou per le mort de le dit Philippe. Nous procurrons, purkacherons & ferons ke marriages se fera enter nostre dit fill Ysabell fille au dit Conte de flanders a tells obligations & tells covenentes ki fait stater den marriage de nostre fill & Philippe desusdis, & de che purkacherons nous en bone foi avoit le Conte devantdit, ou serons purkachier dispensation si mestiers en est, et tele ke in connera ne nepaecherons per nous ne per autrui, ne empaech. ne ferous nene consentirons absolution encontre ches chosez, ne autre empaechement d'Appostoille ne d'autrui, et si empetrei fust ou donei nous neu useromsmie ne nesoufairons ke ou en use. Et a tout che fair & aem perlir, Nous obligons tout le nostre e nostre heir Roi Dengleterre, et tout le sien entiremenc et renonchons quant a che pur nous et par nos dit heir a toutes les choses entirement, par le queles nous ou nous heirs desusdis porriems venir entre cette covenenches soit en tout ou encune party. Et pur seureitie et tesmognage de ces choses avous nous ches present Lettres fait saeler de nostre sael, ki faites furent, & donees l'an de Grace Mil deus Cens quatre vine & fair, le an, etc. Page 352. l. 43. after missis, insert.] A few years before the Bishops and Archdeacon's of Ireland endeavoured by the power of the Bishop of Bath and Wells, than L. Chancellor of England, to engross all suits against Executors in the King's Courts in Ireland into their own Ecclesiastical Courts, as being matter of Testament, not belonging to the King's Courts, and a breach of their Ecclesiastical privileges, as appears by complaint and petition of the Bishop and Archdeacon of Fern to this Chancellor Anno 13 E. 1. (where it should have been inserted) against a Suit brought against the Archdeacon as an Executor, in the King's Exchequer in Dublin. VEnerabili Patri in Christo, & amico (si placet) charissimo, Domino R. Dei gratia Bathon. & Wellensi Episcopo, R. miseratione divina Ecclesiae Fernensi Brevia Regis, An. 13 E. 1. Minister humilis, salutem, & sincerae dilectionis constantiam cum orationum suffragiis. Cum vos libertatis Ecclesiasticae columnam agnoscamus caeteris firmiorem, vestram moneat Paternitatem, quod in partibus Hiberniae, contra libertatem Ecclesiasticam, insolenter et noviter est suscitatum, quod piae paternitati vestrae praesenti pagina referimus dolentes; videlicet, Quod, cum Nicholaus, Archidiaconus noster Fernen. Executor Testamenti Adae de Sancto Johanne, de bonis ejusdem defuncti, tanquam Executor, jamdudum disponeret et ministraret, ut dicitur; quidam Miles Willielmus Waspayl, nomine Domini Waterfordensis Episcopi, Justiciarii Hiberniae specialis, de mandato ipsius Domini justiciarii, et ejus patrocinio specialiter confidens, et audaciam habens, quaterbiginti et sex libras argenti ab eodem Archidiacono nostro exigit coram Baronibus de Scaccario Domini Regis Dublin. ipsum ibidem conveniendo per Breve de Scaccario, (cujus transcriptum vobis mittimus praesentibus interclu●um) Qui, quamquam idem Archidiaconus per Attornatum suum coram eis allegasset, quod super hujusmodi re Testamentar. ibidem non debuisset respondere, ac per nos instanter petitum esset, quod causa illa ad nostrum remitteretur examen, in eadem causa processerunt; compellendo ipsum Attornatum eidem Willielmo ibidem respondere de pecunia praedicta; quam idem Willielmus dicit se solvisse Reginaldo de Dene per districtionem Scaccarii praedicti; qui Reginaldus de Dene est in custodia dicti Justiciarii, & filiam sororis ejusdem Justiciarii duxit in uxorem. Et cum hujusmodi causa mere sit Testamentaria, et ad examen Ecclesiasticum de jure debeat pertinere, sicut vestra novit discretio, et nos semper parati suerimus, et simus, de dicto Archidiacono nostro, dicto Militi et aliis de se querelantibus plenam justitiam exhibere, ad libertatis Ecclesiasticae defensionem et conservationem, pro qua vos semper impendistis, summo (si placet) study remedium in praemissis providere dignemini. Praedicta vero causa inter ipsum Militem & dictum Archidiaconum, prout didicimus, in foro Ecclesiastico, coram Domino Lechlin. Episcopo, in cujus Diocest idem Miles dicit ipsum Archidiaconum de boms dicti defuncti administrasse, extitis alias usque ad sententiae diffinitivae calculum ventilata, donec dicto Episcopo defuncto, per ipsius Willielmi negligentiam conquievit. Vnde intuitu Dei et Ecclesiae, taliter in praemissis operari et providere vestra discretio dignetur, ut Ecclesiastica libertas illaesa custodiatur. Valeat pia Paternitas vestra semper in Domino. Dat. feria secunda in Septiman. Pentecost. Anno gratiae, 1285. Supplicat vobis (Domine Cancellarie) Nicholans Archidiaconus Fernens. (qui vetus est, & gravi infirmitate detentus) remedium sibi fieri de quibusdam injuriis, libertati Ecclesiasticae et sibi factis; quod, cum quondam extitit Executor Testamenti Adae de Sancto Johanne defuncti, & bona ejusdem defuncti vice Executoris fideliter disposuit & ministravit, & de Bonis & Catallis dictum Testamentum tangentibus finalem Compotum reddidit coram suo Diocesano; super hoc venit Dominus Willielmus Waspayl Miles, ob favorem Justiciarii Hibernia, et implaritat ipsum coram Baronibus de Scaccario Dublin. contra Legem et justitiam, de quaterviginti & sex libris Argenti, per quoddam Breve de viridi Cera, (quod dicitur Venire fac.) eo quod extitit Executor praedicti defuncti, deficut hujusmodi placita Testamentum tangentia, coram eisdem de jure non debent placitari; nec idem Willielmus Baro de Scaccario, nec Minister Domini Regis est. Et nichilominus ipsum cohartant ad respondendum coram ipsts de Debito praedicto. Quare petit, caritatis intuitu, remedium sibi fieri. The Chancellor writing to the Abbot and Covent of St. Thomas the Martyr by Dublin for a Corody for Almeric de Deneford, received this Negative Answer from them for the reasons therein mentioned. VEnerabili in Christo Patri R. permissione divina Bathon. & Wellensi Episcopo, Bundela Literarum & Petitionum An. 13 E. 1. in Turri London. Cancellario Domini Regis in Anglia, sui ubique humiles & devoti Abbas & Conventus Domus S. Thomae Martyris juxta Dublin. salutem, cum omni reverentia, obsequio & honore. Literas vestras recepimus, quarum tenor talis est. Viris Religiosis, & amicis suis in Domino karissimis, Abbati & Conventui Sancti Thomae Dublin. R. permissione divina Bathoniensis & Wellensis Episcopus, salutem, & mutuam in Domino charitatem. Licet precibus Regiis preces accumulare non perpendimus nos decere, nihilominus tamen pro Almerico de Deneford (de quo littrae dicti Domini Regis deprecatoriae transmittuntur) amicitiam vestram requirimus & rogamus, quatinus rogatum illum co libentius, quòd pro ipso intercedimus, expleatis, pro quo vobis ad grates specialiter teneamur: Benè & di● valeat, etc. Dat. apud Abercon. primo die Septembris. Noverit sancta Paternitas vestra, quod velle & beneplacitum vestrum in omnibus & per omnia pro viribus intendimus adimplere, sed tamen supplicamus, quod non offendat Clementiam vestram, si preces vestras adhuc effectui non mancipavimus; pro eo, quod ad preces Regias & vestras suscepimus quendam Cetum, una cum Duce suo jam sex annis elapsis, quorum intuitu sumus astricti ad inveniendum eisdem necessaria in victu & vestitu omnibus diebus vitae suae: Et credimus pro certo, quod si Dominus Rex & vos illud sciretis eo tempore quo dictae process a Curia Regia emanarunt, domum nostram de aliis recipiendis non oneraretis; & maximè, cum ille qui nobis preces porrexerit pro dicto Almerico, teneatur eidem, equitate suadente, in necessariis providere, quia habet terras & tenementa ejusdem, ex quibus poterat honestè sustentari. Quare piae Paternitati vestrae precibus humilibus duximus supplicand. quatinus caritatis intuitu & sanctae Religionis optentu, hiis consideratis, de receptione & admissione ejusdem, domum nostram ad praesens nullatenus gravare dignemini: considerantes, si placet, quod domus nostra à Progenitoribus Domini Regis sit fundata, pluribus ex causis diversimodè onerata & gravata, & in pluribus locis (ejusdem possessionibus) per incursum malignorum enormiter destructa; praeterea non lateat Sanctam Paternitatem vestram, quod nos ad preces Regias solvimus annuatim tres Marcas Argenti Domino Richardo de Norhampton Clerico ejusdem, viginti annis elapsis & amplius, et adhuc solvimus eidem, licet fuerit ad Episcopatum Fernens. provectus, quod nobis videtur aliquantulum tediosum; à qua pecuniae solutione de caetero sibi facienda, si ordo juris postulaverit, & vestrae clementiae placuerit, desideramus relevari. Valeat Sancta Paternitas benè & diu in Domino. The Abbot of the Pr●monstratenses writ this Letter to the King concerning his to them for the reformation of the Church of Tarleha. SErenissimo ac Magnifico Domino Edwardo Dei gratia Anglorum Regi Illustri, Ex Bundela B●evium & l●iterarum An. 1● E 1 in Turri London. G. Dei patientia Praemonstrat. Abbas, et Abbatum ejusdem Ordinis Capitulum Generale, illam quam Rex omnium Regum Dominus Regibus dat salutem. Serenitati vestrae gratias quantascunque possumus referimus, super eo, quod tanquam piae religionis Zelator, statum Ecclesiae de Tarleha miserabilem & exilem à malitia inhabitantium in ea multis insolentiis deformatam, & in salsuginem sterilitatis conversam, petiistis tam sollicite reformari; Significantes vobis, quod nos, de communi Consilio & assensu, ad regimen & reformationem operis, venerabilem virum fratrem Simonem quondam Abbatem Sancti Quiritii in Apulea, de Angliae partibus oriundum, vestramque habentem gratiam (ut dicitur) de●tinamus: Vobis humilitate, quâ possumus, supplicantes, quatenus eidem fratri ad relevationem & reformationem ipsius Ecclesiae manum porrigere dignemini ad jutricem, aliasque ordinis nostri Ecclesias, in nostro consistentes districtu & specialiter Bellosanum amplecti dignemini aliqua specialitate favoris, Ordinis orationum respectu. Datum Praemonstraten. in Capitulo Signali, Anno Domini 1284. The Freers' Preachers at Cadami intending to meet in a general Chapter there, to advice of the repairing their Monastery, and redress of their grievances, writ and sent this gratulatory Epistle to King Edward the 1 as their Sovereign Lord, singular Patron and benefactor, imploring his aid, bounty, assistance herein, assuring him of their constant prayers to God for him and his. EXcellentissimo Principi ac Domino Illustrissimo Regi Angl. & Duci Aquitan. In eadem Bundela, An. 13 E. 1. in Turri London. frater Nicholaus Fratrum Praedicatorum ordinis in loco Cadamo servus, totusque ejusdem loci Conventus humilis, salutem, & ex meritis terreni regiminis aeterni regni gloriam promereri. Quia naturae et rationis conditor provide ab aeterno per gradus sibi congruos sua sapientia ordinavit, et juxta conditionem naturae cujustibet omnibus sic providit, quod tam in coelestibus quam terrenis gradus inferior a superiore regimen-continuum recipit et insiurum, quare de plebe sua ordinans Vos ad vestri meriti et praemii cumulum sub sua constituit potestate, et super maximam partem suae familiae, quam ad vestri salutem et bonorem adaugeat, Regem et Principem sublimavit, donis naturalibus et gratuitis sic dotavit, quod instinctu rationis propriae omnibus vobis subditis secundum quod cuique convenit providetis: quod attendentes nos in loco vestro positi multis gravati oneribus & diversiis circumdati angustiis & oppressi, utpote qui ad recipiendum provinciale Capitulum, quod debet in Conventu nostro et vestro in instanti festo beati Dominici celebrari; nec ad recipiendum habeamus Dormitorium, quia pro majori parte jam corruit & funditus est eversum, & de vitae necessariis praedicto Capitulo providere non possimus adhuc consilium invenire, pro eo quod Barones terrae et Nobiles a quibus sperebamus praedictum Capitulum procurari, sublevari et honorari, sunt et erunt, ut credimus, in illustris Regis Franciae negotiis occupati. Ex hiis & pluribus aliis quae enarrare per singula esset longum, animo anxii & perplexi vestrae Regiae Majestati in qua nobis singulare refugium est credimus et speramus, tanquam ad virum prudentiae, patrem et Principem clementiae necessitates nostras istis praesentibus duximus exponendas, super earum sublevatione humiliter preces essundere supplicando, quatinus tam pro reparatione dictae Domus, quam pro honore dicti Capituli subportando iterato nobis pietatis intuitu vestra nobis dignetur nobilitas similiter cum clementia subvenire. Nobilis etiam Domina Johanna neptis vestra, & quondam Comitissa nostra, suae largitatis manum aperiens annuatim nobis ad sublevationem victus & vestitus, suam eleemosinam faciebat, sicut dilecti in Christo nobis fratres scilicet Bertrandus, Cornerii, & Rysius, quos ad vos misimus vobis exprimere poterunt viva voce, pro qua etiam per vos facienda proni cord & corpore supplicamus. Ita ut ille qui manum & cor hominis intuetur, ex hiis & aliis bonis quae per vos Dominus fieri dederit, vobis in praesenti vitam cum salute augeat merita multiplicet, regnum amplificet, corroboret & confirmet, & aeternae mercedis praemium & gloriam vobis tribuat in futuro. Valeat in vobis Dominus Jesus Christus, qui conservet vos ad sui nominis gloriam & honorem, si nobis vestra nobilitas reverenda aliquid praecipere dignaretur, incontinenti parati essemus exequi & humiliter cum gaudio obedire. Dat. Condomi Dominica prima post Octabas Paschae, Anno 1285. Moreover the Abbot and general Chapter of the Cistercian Abbots, writ this gratulatory Letter to King Edward, for all the favours received from him and his ancestors, especially for the impropriation of the Church of Scardeburg, conferred on them by their Charters for maintaining their general Chapter; complaining, that since the Freers' Minors and Preachers entered into Scardeburg against their Charters, they did not receive above the third part of the profits they did before, desiring the King by his secular power to remove them thence, (so much did these Freers' envy and undermine each other) and to renew their Charters; to effect which they certified him what Prayers and Masses their Chapter and Order did continually make to God for him, his Queen, Children, Realm. EXcellentissimo Domino Edwardo divina magnificentia illustri Regi Anglorum, In eadem Bundela, An. 13 E. 1. Frater Johannes dictus Abbas Cistercii, totusque Conventus Abbatum Capituli generalis, potentiam invincibilem, & quicquid potest apud Deum humilis & assidua deprecatio peccatorum. Sicut Regalis clementiae Celsitudinem generosam in nullo diminuit sed commendat, cum se ad ima pauperum per piorum beneficiorum inclinat affluentiam liberalem, sic & ipsi pauperes praesumptuosi vel temerarii jure censeri non possunt, si sublimioribus scribendo principibus quos inter suos benefactores praecipuos recognoscunt, ad debitas & devotas gratiarum actiones assurgunt, ut juxta sapientiam Salamonis ad loca unde exeunt beneficiorum flumina dignis regratiationibus revertantur. Cum igitur ex proventibus Ecclesiae de Scardeburg, quam de advocatione vestra, & ex dono progenitorum vestrorum in proprios usus canonice possidemus, nostrum generale Capitulum quolibet anno consueverit sustentari per triduum nunc sustentetur in parte. Et ferè omnino sustentaretur, si proventus dictae Ecclesiae liberè & integrè possemus percipere, sicut in retroactis temporibus solebamus. Ingrati possemus merito judicari si nostrum generale Capitulum sine vestri memoria (quod nunquam factum extitit) pertransiret, unde nos ingratitudinis vicium prae●aventes, super hiis & aliis gratiis & beneficiis à magnificentia vestra nostro ordini collatis, ad gratiarum actiones Excellentiae vestrae dignum duximus assurgendum. Exorantes suppliciter Regem Regum, in eujus manu sunt omnium Regum corda, ut personam vestram, et amicos vestros, et regnum vestrum in honore et bona pace stabiliat et confirmet, et actus vestros dirigat in suae beneplacito voluntatis. Et quia super perceptione proventuum praefatae Ecclesiae per ingressus Praedicatorum et Minorum in Villa de Scardeburg, contra tenorem Chartarum praedecessorum vestrorum, et Apostolicas inhibitiones quamplurimum perturbamur; in tantum quod ●bi solebamue percipere triduanam procurationem nostri Capituli generalis, vix processu temporis sicut experimento cotidiano discimus per unum diem dictum generale Capitulum poterit sustentari, ad vos tanquam ad patronum habemus recurrere: Excellentiam vestram humiliter exorantes, ut factum praedecessorum vestrorum sicut vestr. interest prosequentes, quod contra Chartas et Prohibitiones Regias factum est faciatis per potestatem Regiam adnullari, et donationem praefatae Ecclesiae a vestris progenitoribus nobis factae dignemini per Chartas Regias confirmare. Insuper cum per statutum vestrum, ne Religiosi propria feoda seu aliena ingrediantur, adeo sit deteriorata nostra conditio, quod terras quae sunt de dote & feodo Ecclesiae supradictae, alieni cum ipsas vendi contingit quam pluries nobis invitis occupant; nos vero contra justitiam intrare proprium feodum prohibemur, strenuitatem vestram humiliter deprecamur, quatinus mandare dignemini Ballivis vestris de Scardeburg, quod non obstante praefato statuto permittant nos intrare terras quae sunt de feodo Ecclesiae supradictae. De Comite vero de War●nn● qui per octo annos & amplius spoliavit nos decem marchis qui nobis debentur annuatim in nundinis Stanford, pluries strenuitati vestrae scripsimus, & vos ei super hoc vestras direxistis literas, & nos nostras, ipse vero semper Monachis nostris assignat terminos, sed nil solvit, unde si placet remedium congr●um per potestatem Regiam super hoc apponatis. Nos vero licet universitas ordinis in orationibus suis cotidie vestri memoriam faciat, tamen pro persona vestra, uxore vestra, ac liberis vestris, et p●● tranquillitate regni vestri in nostro generali Capitulo orationes injunximus speciales, videlicet tres Missas, unam de Spiritu Sancto, aliam de beata Virginae, et aliam de Sancta Cruce celebrandas a singulis Sacerd●tibus ordinis universi. Vigeat vestra dominatio per tempora longiora. Dat. apud Cistercium die festo Exaltationis Sanctae Crucis tempore Capituli generalis. EXcellentissimo Domino & in Christo sibi specialiter honorando Domino E. Ibidem. Dei gratia Anglorum Regi, Frater Thomas dictus Abbas Cistercii, salutem & quicquid potest apud Deum, etc. ut supra, usque ibi revertantur; & tu●e sic, Hinc est, quod cum nos latorem praesentium fratrem R. Monachum Domus nostrae ad vestram praesentiam pro negotio Ecclesiae nostrae de Scardeburg destinemus, vestram Majestatem quam à vestris progenitoribus, qui nostri praecipui benefactores fuerunt, in nullo bono scimus esse degenerem devotissimè salutamus: Ad vestrum commodum & honorem quicquid sumus & possumus humiliter praesentantes. Rogantes affectuosius vestram Regiam Majestatem, quatinus praedicto Monacho nostro sublimitatem vestram benignitate solita velitis in dicto negotio favorabilem exhibere. Been & feliciter valeat vestra Regia Celsitudo. Page 367. l. 33. after Maii, add.] In the Bundle of Writs in the White Tower, An. 14 E. 1. these Prohibitions for Suits in Courts Christian come to my view. Edwardus, etc. Petro de Rotheresfeld; Dedimus vobis potestatem recipiendi Bundela Brevium in Tu●●● London, Au. 14 E. 1. Attornat. Agnetis Bakun, etc. in loquela quae est coram Justice. nostris de Banco per Breve nostrum, inter praedict. Agnetam & Magistr. Johannem de Crancumbe & Mauricium Sampsoo, de co, quod idem Johannes tenuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt, etc. Et de eo, quod idem Mauricius secutus est idem plac. in eadem Curia contr. Prohibit. nostram. T. meipso apud Westm. 10 die Febr. An. r. n. 14. Consimile Breve pro Rogero de Blane, and two more, vers. Rogerum Thurstanton, & Rogerum & Magistr. Willielmum de Eschaby & Rogerum Vic. Ecclesiae de Sherewyne, quare tenuerunt plac. in Curia Christianitatis de catallis, etc. and 4. others, quare secuti sunt, etc. T. Edmundo Com. Cornub. etc. apud Westm. 12 die Octobr. An. r. n. 13. Ibidem. Edwardus, etc. Vic. Stafford, etc. Pone, etc. Willielmo de Sancto Edrulpho, quod sit coram Justic. nostris, etc. ostensurus quare cum placita de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, ad Nos et ad Cor●nam et dignitatem nostram, et non ad alium pertineant in regno nostro, etc. ipse secutus est plac. in Curia Christianitatis de catallis et debitis Abbatis de Salop. quae non sunt de, etc. in laestonem coronae et dignitatis nostrae, et contra prohibitionem nostram. T. Edm. Com. Cornubiae, etc. apud Westm. 28 die Julii, An. r. n. 14. Consimile Breve Justice. Itinerantibus in Com. Norff. by Adam de Mustroyl, et Hamo et Joceus fill. ejus. et Balbinus de Mereford, vers. Magistr. Johannem de Walmote et Willielmum Vicar● Ecclesiae de Hunstanton, coram Justice. nostris de Banco, quod idem Johannes et Willielmus traxerunt ipsos in placitum in Curia Christianitatis de catallis, etc. quae non sunt, etc. quae cepit dilationem, etc. Vobis mandamus, quod ad loquelam illam audiend. & terminand. cum celeritate quasecundum leg●m & consuetudin●m regni nostri poteritis, procedatis. Teste Edmundo Com. Cornub. Consanguineo nostro apud Westmonaster. Anno regni nostri 14. In the same Bundle, I find a Writ de Cautione admittenda directed Vic. Devon. and an Alias Vic. Kanc. ex parte Willielmi Bloyour et Walteri de Lyn, excommunicated by John Archbishop of Canterbury, who refused to absolve them, licet frequenter obtulerunt idoneam cautionem de parendo mandatis Ecclesiae in forma juris; commanding him to repair to the Archbishop and induce him to absolve them, and to return his answer, distinctè et apertè nobis sine dilacione, ut quod nostrum est in hac parte ulterius exequi faciamus. Teste E. Com. Cornub. etc. 7 die Octobris, Anno regni nostri 14. Page 353. l. 14. after Septembris, insert.] In a Bundle of Writs this year from the King to the Earl of Cornwall his Lieutenant, I found this Writ enabling the Earl to receive the Fealty of the Bishop of Ely, and restore his Temporalties, out of his special favour to him. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, dilecto Bundela Brevium & Literarum de Annis 14, &c E 1. in Turri London. Consanguineo & fideli suo Edmundo Comiti Cornub. tenenti locum suum in Anglia, salutem. Cum electioni nuper factae in Ecclesia Carhedrali Elyen. de dilecto Clerico nostro Johanne de Kyrkeby in Episcopum ejusdem loci Regium assensum adhibuerimus et favorem; Volentes eidem pro dintino & laudabili servicio quod nobis i●npendit & impendet in futurum uberiorem gratiam impartiri; Vobis mandamus, quod cum electionem illam a Venerabili patre Cantuariensi Archiepiscopo confirmari contigerit, fidelitatem ejusdem Electi nostro nomine recipiatis, et temporalia Episcopatus ejusdem, prout moris est, post fidelitatem captam sibi restituatis. Teste meipso apud Morett in Brye, nono die Aug. Anno regni nostri quarto decimo. Dorso. Expeditum est. The like Writ I find for the restitution of the Temporalties to the Abbot elect of Ramsey after his election confirmed, with a special provision that he should receive Letters Patents both from the Covent and Abbot elect, That this his extraordinary special grace should not turn to the prejudice of him or his Successors in time to come. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, dilecto Consanguineo & fideli suo Edmundo Comiti Cornubiae locum suum tenenti Ibidem. in Angl. salutem. Cum nos electioni nuper factae in Ecclesia de Ramesey de fratre Johanne de Sautre Monacho dictae domus in Abbatem loci ejusdem Regium adhibentes assensum & favorem, significaverimus venerabili in Christo Patri O. Lincolniensi Episcopo, ut quod suum est in hac parte exequatur; Nos uberiorem gratiam praedicto Electo, quatenus sine Regiae dignitatis praejudicio fieri poterit, facere volentes, Vobis mandamus, quod si dictam electionem de eo con●●rmari contigerit, tunc receptis literis patentibus praedicti Episcopi de electione illa confirmata vice nostra, et accepto ab eodem Electo Sacramento fidelitatis nobis debitae, nostro nomine, prout moris est in regno nostro, eidem Clerico temporalia Domus suae (salvis nobis exitibus seu fine temporalium eorundem) restituatis. Proviso tamen, quod literas patentes Capituli Ecclesiae de Ramesey habeatis, quod praetextu istius graciae nichil juris vendicare possit in posterum ad consimilem gratiam vacante Ecclesia sua optinendam, per quod * Most of the Popes, Prelates, Clergies Usurpations on the Crown arising from our King's special Indul gences, & new favours, which were drawn by them into precedent when once granted or connived at▪ nobis vel haered. nostris futuris temporibus praejudicium valeat generari, et quod dictus Electus similiter per literas suas patentes profiteatur, se gratiam hujusmodi ex nostra liberalitate recepisse. In cujus rei testimonium has literas nostras fieri fecimus Patentes. Teste meipso apud Paris. 6 die Julii, Anno regni nostri quartodecimo. Dorso. Expeditum est. Dictae literae patentes resident in Cancellaria. This year as * Daniaes, l. 7. c. 24. p. 167. Albertus Krantzius informs us, Ericus King of Denmark, cum nihil foris hostile experiretur suorum impetum evitare non potuit: Nam domestici ejus (incertum quibus ex causis) conspirantes in eum hostiliter confoderunt, & cum jam deesset quod foris cum laude peragerent, versi in caput suum, Regem, pro quo mori omnes oportebat, ipsi ad mortem provexerunt: King Edward being informed of this detestable fact, which concerned him and all Christian Princes to revenge, issued this Writ to the Earl of Cornwall to permit all Soldiers and other his subjects to assist the Earl of Saresburg Ambassador from the King of Norway, to bring these murderers to Justice. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, dilecto Bundela Literum, etc. in Turri London An. 14 E 1. Consanguineo & fideli suo Edmundo Comiti Cornubiae, Regni Angl. Custodi salutem. Alias nostris temporidus inauditi in Regem quondam Daciae egregii Principis, affinis et amici nostri karissimi E. Regis Norwegiae avum, per germanos ipsius Regis Daciae sceleris perpetrati flagicium nobis per ipsius Regis Norwegiae literas et Nuncium intimatum, cordi nostro horrorem incussit; Nam juxta illud, Felix quem faciunt aliena pericula cautum. Et illud, Nam tua res agitur paries dum proximus ardet. Detestabilitas hujusmodi facinoris est omnibus Principibus et Novilibus in exemplum, et omnes debent assurgere ad vindictam. Et ideo vobis mandamus, quod omnibus illis de regno nostro Militibus et aliis qui cum nobili viro Olivero de Monte Spine Comite Saresburgh ipsius Regis Norwegiae Nuncio, in ejusdem Regis subsidium ire voluerint, praebeatis vice nostra licenciam et liberum commeatum. Teste meiso apud Paris. 22 die Junii, Anno regni nostri quartodecimo. Dorso. Expeditum est. Licenciam habuerunt juxta istud mandatum ad eorum periculum. The King likewise sent this Letter under his Privy Seal to his Lieutenant of England in favour of the Abbot of Westminster, which Church he fostered and protected with extraordinary servor, for the reasons therein expressed. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, dilecto & fideli Ibidem. suo Edmundo Comiti Cornub. Consanguineo nostro karissimo salutem. Licet loca religiosa singula regni nostri fovere, diligere ac protegere teneamur, ex praerogativa tamen praeeminenciae specialis Abbaciam Westm. in qua beati Edwardi Confessoris venerandae reliquiae reconduntur, et genitoris nostri ac liberorum nostrorum corpora sunt humata, et quae omnium Capellarum nostrarum est domina et magistra, prioris dilectionis affectibus amplexamur. Ea propter fratrem Walterum de Wenlok Abbatem loci praedicti & ipsam Abbaciam similiter vobis recommendamus, ex cord, volentes quod Abbati vel Abbaciae praedictis nullam permittatis inferri molestiam vel gravamen. Et si aliquos reperire poteritis eye in aliquo nocere volentes, ipsos et ipsorum conatus viriliter compescatis, quociens per ipsum Abbatem, vel aliquos seu aliquem de Abbacia praetacta fueritis requisiti. Teste meipso apud Paris. 28 die Julii, anno regni nostri quartodecimo. The Clergy of the Province of York and Bishopric of Durham upon the King's request to them, to assist him with an aid of moneys to carry on his last war against the Welsh, which they then promised, but soon after failed to perform; when as those of the Province of Canterbury who were more backward than they to promise, had really given him an aid; the King thereupon sent this Letter to the new Archbishop to induce his Clergy to make good their promise. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, Venerabili Ibidem. in Christo Patri, J. Dei gratia Eborum Archiepiscopo, Angliae Primati salutem. Adhuc credimus memoriter vos tenere, quod nos nuper in ultima expeditione nostra Walliae tocius regni nostri negocia prosequentes, venerabilem Patrem Cantuariensem Archiepiscopum & Suffraganeos & Clerum tocius Provinciae suae per nostros nuncios speciales, necnon bonae memoriae Eborum Archiepiscopum praedecessorem vestrum, & Episcopos Dunolmensem & Karliolensem, & vestrum & ipsorum Clerum per venerabilem patrem Anton. nunc Episcopum, tunc Archidiaconum Dunolmensem duximus requirendos, ut cum ad tantarum oneta expensarum quanta requirebat negotium antedictum nostrae non sufficerent facultates, ipsi quorum sicut caeterorum regni nostri negocium agebamus, nobis ad supportandum eadem onera liberaliter subvenirent. Et licet vestrae Civitatis et Dioc. et Provinciae Clerus promisissent habundanter quod petivimus se facturos, ipsi tamen hoc facere postmodum non curarunt; undè contigit, quod Clerus Cantuar. Provinciae, qui in promissione inventus fuerat valde durus, in reddendo promissum extitit liberalis, et Clerus vester qui votis nostris verbaliter annuit prima vice, quod promiserat postmodum implere noluit ullo modo. Quocirca vos rogamus, quatinus habito colloquio cum Clero vestro, eundem ad solvendum nobis quod gratis promisit, cum nos id compleverimus pro quo promissio facta fuit, modis quibus expedire videritis inducatis: sicut enim donum a principio gratuitum fore dinoscitur, sic inducit ingratitudinem facta promissio non servata. Teste meipso apud Semoys 8 die Augusti, anno regni nostri quarto decimo. Dorso. Episcopo Dunolm. & Archidiacono Richem. scribitur, quod cum Rex de promissione sibi facta per Clerum Civitatis et Provinciae Eborum ipsis procurantibus nullum hucusque commodum reportavit, quod ipsi faciant quod illud quod promissum extitit impleatur. The Monastery of the Vale of St. Mary in Snowdon in Wales being burnt with fire, the Bishop of Bangor made this Certificate of its antiquity, Charters of endowments by W●lsh Princes confirmed by Pope's Bulls, and former hospitality; and granted 40 day's indulgence of the penance enjoined to all who should contribute towards the rebuilding thereof. UNiversis Christi fidelibus has literas visuris vel audituris, Amanus permissione Ex Bundela Brevium & Literarum, An. 14 E 1. in Turri London. divina Bangoren. Ecclesiae Minister humilis, salutem aeternam in Domino. Noveritis nos vidisse Cartas varias diversorum Principum Priori & Conventui de Valle beatae Mariae de Snaudonia; videlicet Chartam Lewelini magni super totam terram Kyndewewic. de Rennaut; & Chartam Lewelini filii Griffini super omnes terras filiorum Ithael de Penard; & Chartam Lewelini filii Grifini super totam tertam hominum de Trehan apud Kenynbeind & Lecheitaur; & Chartam Domini Oweni super totam villam quae vocatur Tref Ybeyrd apud Kynind Meney; & Charram Domini Lewelini filii Grifini super totam terram illam & locum de Beckellert; & Chartam Domini David super totam terram Tegwaret sub Guerr de Pennant; & Chartam Domini David super totam terram quam habuerit Jorberd Vab yrefeyntt & Freraul apud Epennant. Et super dictis terris vidimus Literas Papales confirmatorias Bullatas non cancellatas, non abolitas, nec in aliqua parie viciatas. Ad haec sciant universi, quod dicta domus beatae Maria, senior domus religiosa est de tota Wallia, excepta Insula Sanctorum Bardigeya, & melioris hospitalitatis & communioris indigentibus & transeuntibus Anglicis & Walensibus de Anglia & Westwallia transeuntibus ad Norwalliam, & de Ybernia & Norwalliae euntibus ad Angliam. Sed in damnum non modicum & defectum communem omnium, dicta Domus incendio casuali penitus destructa, licet hospitalitatis tempore maximam pateretur ruinam, per tamen Regem pium Catholicum liberalem, Dei gratia Dominum Edwardum ad plenum fuisset restaurata. Et quia pium est oppressis & afflictis subvenire; Nos de Dei Misericordia, et de intercessione ejusdem Genetricis, et omnium sanctorum suffragiis confidentes, omnibus benefactoribus dictae domus undicunque subvenientibus, qui de bonis a Deo collatis pias eleemosynas vel favores contulerunt, 40 dies de injuncta sibi poenitentia misericorditer relaxamus, dum sint vere convicti et confessi. In cujus, etc. Dat. apud Maesyllan in Octabis Annunciationis beatae Mariae, Anno Domini 1286. Page 360. l. 10. after Maii, insert.] The King having occasion to borrow 6000 l. sterling more, of the moneys raised in England for the use of the Holy Land from the Pope's Nuncio, who put it into some Italian Merchants hands, who gave bond to pay it to the Nuncio within one month after demand, thereupon the King gave them this Countersecurity for their indemnity. EDwardus Dei gratia, etc. Omnibus ad quos, etc. salutem. Sciatis, quod cum Ibidem. vir discretus Magister Geffridus de Vezano Canonicus Cameracen. Camerae Domini Papae Clericus, & ejusdem in Anglia Nuncius, ac Decimae in subsidium Terrae Sanctae concessae Collector in regno Anglia a sede Apostolica deputatus, sex Millia librarum Sterlingorum de pecunia ejusdem Decimae in regno nostro collectae, penes Garuncinum Gualteri, Richardum Guydition. & socios suos Cives & Mercatores Lucanen. de societate Ricardorum deposuerit; solvenda eidem vel ejus mandato, et absque difficultate aliqua liberanda per Mercatores eosdem, infra mensem a tempore quo super hoc suerint requisiti: Nos pro Mercatoribus ipsis manucapimus quod eandem pecuniam dicto Magistro Giffrido vel suo certo mandato, sicut inter ipsos convenit, bona fide persolvent: Nosque promittimus, quod in defectum eorum ad solutionem totius pecuniae ejusdem teneri velumus; et ad hoc nos et bona nostra tenore praesentium obligamus. In cujus, etc. Teste meipso apud Somerton 16 die Septembris, anno regni nostri 14. Page 361. l. 55. after Aprilis, add.] In a Bundle of Writs, Recognizances In eadem Bundela, An. 10 E. 1. in Turri Lond. and Letters in the White Tower, anno 14 E 1. I found the like Obligation of the Abbot and Covent of Waltham, made to the Pope's Nuncio and Collector of the Disme given to the Holy Land, for 300 marks of good new sterling money deposited in their hands for the use of the Church of Rome, which they obliged and secured to pay in the same words and form, as the Abbot and Covent of St. Edmund's were obliged; with the King's warranty to them to see it satisfied, if not paid to him at the day: Teste Rege apud Westm. 25 die Aprilis. the King by the Pope's order and their assents receiving the monies from them for his own use, they being only his Sureties for the repayment thereof to the Church of Rome. The Bishop of Hereford's Official by the Custom of the Country taking off the Seals from all private persons Wills proved before him, as unknown to many, and setting his Officials Seal to them; the Citizens, Governors, and Guardian of London refusing to allow a Will so proved before them for an house in London, because the Testators seal was not to it, the Bishop writ thus to the Chancellor to relieve the Legatee in this case by the Kings Writ to them. REverendo in Christo Patri, Domino R. Dei gratia Bathon. & Wellen. Episcopo, Ex Bundela I ite●arum & Petitionum Cancellario Angl. An 4 E. 1. in Turri London. Richardus eadem permissione Herefordensis Ecclesiae Minister, salutem & fracernam in Domino charitatem. Pater, quia consuetudo approbata in nostra Diocesi hoc habet, quod Testamentis singulorum privatorum coram Officiali nostro probatis, quia sigilla eorum pluribus existunt incogoita, idem Officialis noster demptis sigillis eorundem, sigillum Officialis Herefordensis talibus Testamentis apponit in testimonium veritatis. Et quia hujusmodi consuetudo in Testamento Johannis de Hispannia in nostra Diocesi decedentis, qui in Civitate London. domos quasdam habuit, quas Magistro Henrico de Reygate in Testamento suo reliquit, observata extiterat, Cives, Potestates, et Custos London. dictum Testamentum seu Legatum, ut intelleximus, impediunt et perturbant, quia Sigillum Testatoris appensum dicto Testamento nullatenus invenerunt, cum tamen Sigillum Officialitatis nostrae fuerat hiis appensum. Quocirca Paternitatem vestram affectuosè requirimus & rogamus, quatinus dicto Legatario per breve Domini nostri Regis, Custodi & Potestatibus London. transmittendo, velletis favorabiliter subvenire, ut sua consuetudine non obstante, dum tamen veritas voluntatis Testatoris eisdem appareat, in praemissis non impediant ultimam defuncti voluntatem. Conservet, etc. Dat. apud Kensyngton die Sancti Marci Evangelistae, Anno Domini 1286. Upon complaint of the Bishop of Norwich, that Richard de Boyland by colour of the King's Commission had done some unjust things against his Clerks; the King referred the examination thereof to his Lieutenant, commanding him personally to repair to the parts of Norfolk, and hear and examine all parties concerned, and to order Boyland to act nothing but with advice of his fellow Justices. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, dilecto Ibidem. Consanguineo & fideli suo Edmundo Comiti Cornubiae, tenenti locum suum in eodem regno, salutem. Cum injunxissemus dilecto & fideli nostro Richardo d● Boylaund aliqua tangentia Clerieos de Episcopatu Norwicensi, & postea nobis super hoc ex parte venerabilis patris * See before p. 336, 337, to 342, 1270, 1271. W. Norwicensis Episcopi●sit ostensa, quod idem Richardus aliqua fecit indebite seu injust: Vobis mandamus, quod assumpto vobiscum aliquo de justic. nostris, ad parts Norff. personaliter accedatis, et vocat● praefato Richardo coram vobis, in praesentia ejusdem examineti● gravamina quae praefatus Episcopus vobis monstrabit, et: quae ipsum Richardu● asserit perpetrasse, et rationes utriusque partis audientes, si inveneritis quod idem Richardus quicquam indebite vel injuste fecerit in hac parte, et quod non deberet fecisse, idem emendari et recte dirigi faciatis. Praecipientes eidem, quod a talibus faciendis desistat, et in rebus aliis per consilium et assensum sociorum suorum fine dilatione procedat, sicut eidem injunximus in hac parte. Nolumus enim, quod negotium illud dilationem capiat aliqualem. Dat. sub privato sigillo nostro Paris. 15 die Jun. Anno regni nostri 14. Dorso. Expeditum est. Comes per istud mandatum assumpsit secum Thes. & majorem partem Justice. & personaliter adivit Norwicum, et justitiam fieri fecit. In the Bundles of Writs in the White Tower An. 15 E. 1. I discovered these Writs and Prohibitions to stay Suits in Courts Christian not belonging to them. A Writ to make an Attorney, in a Suit depending before the King's Justices Bundeia Brev. An. 14 & 15 E 1. in Turri London. the Banco inter Nos & Johannem de Godebe, de e● quod idem Johannes in loqu●la coram Justice. per breve nostrum, etc. secutu● est plac. in Curia Christianitatis de catallis et debitis Magist● Willielmi de Pacton Capellani; & in loquela, &c: per aliud breve nostrum inter ipsum Johannem Decanum Ecclesia Sancti Andraeae Wellen. & Johannem de Uvedale Chivaler, de debito 10 librarum quod idem Decanus à praedicto Johanne exigit. Teste meipso apud Pontefreit super Tamisiam 20 die Novembr. An. r. n. 15. Edwardus, etc. Vic. Northampt. Pone, etc. Willielmum Personam Eccles. de Shertost, quod sit, etc. ostensur. quare cum placita de catal. etc. quae nonsunt, etc. ad nos et coronam et dignitatem nostram, et non ad alium pertineant in regno nostro, etc. secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis Nicholai Personae Ecclesiae de Herdwyke, quae non sunt, etc. in laesionem coronae et dignitatis nostrae, et contra Prohibitionem nostram. Teste Edm. Com. Cornub. apud Westm. 12 die Febr. An. r. n. 15. Edwardus, etc. Vic. Dorset. Pracipimus tibi, quod distringas Magistr. Willielmum Shirlock Personam Eccles. de Winterborn Stibilone, per omnes terras, etc. quare fecutus est plac. etc. de catallis, etc. quae non sunt, etc. Teste Th. de Weyland apud Westm. 20 die Junii, An. r. n. 15. Edwardus, etc. Vic. Surr. Quod venire fac 12. tam Milites quam alios, etc. qui nec Johannem Philip de Croydone, nec Johannem Archiepiscopum Cantuar. Magistr. Adam de Hates, & Thomam Vicar. Eccles. de Croydone, aliqua affinitate attingunt; ad recognoscend. super sacramenta sua si praedict. Archiepiscopus & Adam unquam tenuerunt plac. in Curia Christian. de quadam vacca ipsius Johannis, contra Prohibitionem, etc. sicut praedict. Johannes dicit, vel non, sciut pradict. Archiepiscopus, Adam & Thomas dicunt. Quia, etc. Et habeas ibi nomina Juratorum & hoc breve. Teste W. de, etc. apud Westm. 26 die Junii, An. r. n. 15. Edwardus, etc. Vic. Surr. Arnaldus de Heyward verse. Johannem Archiepisc. Cantuar. quare secutus est plac. in Curia Christianitatis de catallis, etc. quae non sunt, etc. Teste Edm. Com. Cornub. apud Westm. 8 die Sept. An. r. n. 15. Edwardus, etc. Vic. Dorset. Rogerus de Stapelford vers. Richardum le Pastor, quare secutus est (consimile) placitum, etc. Teste (ut supra) 20 die Januar. Vic. Stafford. Richardus de Leges vers. Magistr. Stephanum de Codenore, & Magistr. Petrum de Clyve, quare secuti sunt placitum in Curia Christianitatis de laico feodo ipsius Richardi, contra Prohibitionem nostram. Teste Edm. Com. Cornub. apud Westm. 3 die Julli, An. r. n. 15. In the Plea Rolls of the same year I found these Attachments, for suing and holding Pleas in Courts Christian against the King's Prohibitions. GErvasius de Aldermannebir. attach. fuit ad respondendum Hamoni de Valoynes, Plactia Termino Paschae An. 15 E. 1. quare traxit eum in placitum in Curia Christianitatis de debitis, quae non sunt de Testamento, etc. contra Prohibitionem, etc. Et unde idem Hamo queritur, quod praedictus Gervasius implacitavit eum coram Decano de Suwerc & conjudicibus, de domibus quas Hamo pater ipsius Hamonis asportasse debuit de Cristeshall, & de quibusdam Jocalibus, & the 100 l. Et unde deterioratus & dampnum habet ad valentiam 20 marcarum. Et ideo producit sectam, etc. Et Gervasius venit & defendit contra ipsum & sectam, quod nunquam post Prohibitionem nec ante traxit eum in placitum de debitis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, set verum vult dicere. Quidam Rogerus de Sumery dedit terram de Cristeshall & 100 l. in denariis in maritagio Hamoni patri ipsius Hamonis cum Agnete filia sua. Et postea processu temporis celebrato inter eosdem Hamonem & Agnetam divorcio, reddidit idem Hamo eidem Agnete terram illam ut maritagium suum. Et quia non habuit denarios ad manum unde solveret praedictos denarios, obligavit se et haeredes suos ad solvendum eidem Agneti 20 l. singulis annis, donec praedictae 100 l. plenius solverentur, per Chartam quam profert et quae hoc testatur. Et postea venit iste Gervasius & desponsavit dictam Agnetem, & vixerunt simul per longum tempus, & postea in extremis fecit ipsa praedictum Gervasium virum suum Executorem testamenti sui, simul cum aliis, & ad executionem illam faciendam, & ad debita perquirenda, & specialiter ad debitum istud perquirendum, & ut inde disponeret sicut de aliis s●cundum quod viderent expedire. Et unde dicit, quod petit denarios illos ex causa testamentaria, & non alio modo. Et inquisiti per quantum tempus ipsa Agnes vixisset postquam divorcium factum fuit, dicunt quod bene p●r 30 annos. Et Gervasius dicit quod per 20 annos. Et Hamo venit & petit judicium de sicut ipsa Agnes vixit per magnum tempus post divorcium per 30 annos & nichil unquam petiit de debito illo quamdiu virit, nec ab eo, nec a patre suo, nec a Thoma fratre suo, qui per 5. annos fuit in feisina totius haereditatis patris sui. Et petit judicium, si ipsi potuit legare, et in testamento relinquere debitum, quod non fuit cognitum in vita sua, et quod ipsa nunquam petiit in vita sua. Et quoniam praedictus Gervasius nichil ostendit, quod praedicta Agnes aliquid peteret de praedicto Hamone, nec Thoma filio suo, nec de isto Hamone dum vixit, & vixit p●r tantum tempus. Et si ipsa in vita sua petiisset debitum illud, non potuit legare clameum suum ad placitandum in Curia Christianitatis cum ipsa si viveret non possit petere debitum illud alibi quam in Curia Domini Regis. Consideratum est, quod Hamo eat inde quietus; Et prohibitum Gervasio, quod de caetero non sequatur in Curia Christianitatis. RObertus Prior de Werkessop attach. fuit ad respondendum Adae de Cretelang, Plac. Term. Pasch. An 15 E. 1. in Turri London. quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de laico feodo ipsius Adae in Hurst, etc. Et unde idem Adam queritur, quod cum ipse distringeret feodum suum, quod Prior tenet pro forinseco servicio per captionem ipsius Prioris; Idem Prior statim excommunicat eum, et eum vexat et gravat in Curia Christianitatis; unde deterioratus est, etc. Et Prior venit & dicit, quod non debet ei respondere, quia * Littleton sect. 201. Cook's ● Institutes, f. 133, 134. excommunicatus est, et ei ●icut excommunicato — Et inde profert literas Domini Coventrensis Episcopi patentes: Et in quibus continetur, quod Willielmus quondam Archid. Derb. excommunicavit praedictum Adam meritis suis exigentibus. Et quoniam constat ei de excommunicatione, et non de absolutione, misit literas justic. patentes. Et Adam nichil ostendit de ejus absolutione. Et ideo Prior inde sine die, & Adam faciat se absolvi. The most remarkable Writs of Prohibition and Attachment this year, are those which concern Bogo de Clare, presented by the King to the Treasurership of the Cathedral of York, who yet was vexed, excommunicated, his Churches and the fruits thereof sequestered, interdicted by the Archbishop of York, against the King's Prohibitions and Writs, for which he was convened before the King's Council, as these Writs inform us. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. dilecto Consanguineo & fideli suo Brevia Regis in Turri London. An. 15 E. 1. Edmundo Comiti Cornubiae, tenenti locum suum in Anglia, salutem. Cum nuper sede Eboracensis Ecclesiae vacant, & in manu nostra existente, contulimus dilecto Clerico nostro Bogoni de Clare Thesaurariam illius Ecclesiae tunc vacantem; ac (ut intelleximus) Archiepiscopus Eboracensis qui nunc est, super eadem ipsum gravet multipliciter et molestet, fructus ad ipsum pertinentes violenter asportari faciendo; & nos eidem Archiepiscopo scripserimus, ut a talibus gravaminibus cesset et desistat, et ablata seu spoliata per ipsum et suos restitui faciat indilate: Vobis mandamus, quod si ista facere recusaverit, vos et caeteri de Consilio nostro in Anglia commorantes, vocatis dicto Archiepiscopo (& Bogone) opportunum consilium super hoc apponatis. Teste meipso apud Acten. 27 die Novembris, Anno regni nostri 15. EDwardus Dei gratia Rex Angl. etc. Venerabili in Christo patri J. eadem Ibidem. gratia Archiepiscopo Ebor. Angliae Primati, salutem. Cum nuper advocatione Ecclesiae vacant, & in custodia nostra existente, dederimus & concesserimus dilecto Clerico nostro Bogoni de Clare Thesaurariam ejusdem Ecclesiae tunc vacantem, & ad donationem nostram ratione vacationis praedictae spectantem, & idem Bogo in plenam & pacificam possessionem Thesaurariae praedict. de mandato nostro inductus fuit. Et vos jam, sicut ex quorundam relatu intelleximus, postquam ad partes transmarinas arripimus iter nostrum, cundem Bogonem super possessione sua Thesaurariae praedictae indebite perturbantes, et Ecclesias eidem Thesaurariae annexas Interdicto supponenies, Excommunicationis sententiam in eundem Bogonem et suos Ministros Thesaurariae praedictae voluntarie fulminantes, et fructus suos ejusdem Thesaurariae asportari, et ipsum in praemissis multipliciter inquietari feceritis, in nostri juris laesionem, et dictae concessionis nostrae enervationem, et nostri contemptum manifestum. Propter quod vobis amicabiliter scripsimus, ut a talibus gravaminibus cessaretis seu desisteretis, et ablata seu spoliata per vos et vestros restitui, et Excommunicationes et Interdicta per vos in hac parte lata revocari faceretis indilate; cui scripturae nostrae sen mandato nostro in nullo obtemperare seu parere hactenus curasti, imo multo infestationem vestram erga praefatum Clericum nostrum ardentius continuatis, de quo vehementius admiramus, (such was his transcendent malice, obstinacy and contempt.) Nos nolentes praemissa, si taliter in nostri juxis praejudicium fuerint attemptata, relinquere impunita, vobis mandamus, quod in propria persona vestra coram dilecto Consanguineo et fideli nostro Edmundo Comite Cornubiae locum nostrum in Anglia tenente, et caeteris de Consilio nostro sitis apud Westm. in Octab. Purificationis beatae Mariae, ad respondend. nobis de praemissis, et ad faciend. et recipiend. ulterius ex nostra parte, quod Curia nostra nostro nomine inde durerit ordinandum. Et habeas ibi hoc breve. Teste praefato Comite Cornub. Consanguineo nostro apud Westm. 28 die Jan. Anno regni nostri 15. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. eidem Archiepiscopo Ebor. salutem. Ibidem. Cum super eo quod vos dilectum Clericum nostrum Bogonem de Clare super possessione sua Thesaurariae Ecclesiae vestrae, quam sibi dudum vacante Ecclesia praedicta contulimus, in nostri et ipsius praejudicium non modicum inquietastis Ecclesias eidem Thesaurariae annexas, supponi facientes interdicto, et excommunicationis sententias in praefatum Bogonem et Ministros suos Thesaurariae praedictae fulminari procurantes, et fructus suos ejusdem Thesaurariae asportari facientes; vobis nuper mandaverimus, quod in Octabis Purificationis beatae Mariae proximo praeteritis, essetis apud Westm. coram dilecto Consanguineo & fideli nostro ●●mundo Comite Cornubiae, ad respondendum nobis super gravaminibus et infestationibus praedictis, et ad faciendum et recipiendum inde justitiae complementum: ac vos tàm per nuncium quam per literas vestras nobis significaveritis, quod propter loci distantiam & temporis brevitatem, ad diem ibidem venire non potuistis: Supplicantes nobis cum omni instantia, quod personam vestram ex causis praedictis ad diem illum haberemus excusatam: Nos personae vestrae, licet eam in hoc facto gravare possemus, defer volentes, dederimus vobis diem super hiis, videlicet, à die Paschae in unum mensem, ut tunc sitis apud Westm. coram praefato Consanguineo nostro, ad respondendum nobis super gravaminibus et infestationibus praedictis; vobis mandamus firmiter injungentes, quod sequestra, interdicta. e●communicationis sententias, et alias cohibitiones Ecclesiasticas, quae occasione contentionis et discordiae inter vos et praefatum Bogonem quocunque modo habitarum, in nostri juris praejudicium, et praedictae collationis nostrae onerationem prolata sunt sive facta, omnino relaxari procuretis; fructus et bona suacapta seu recepta, sibi sine dilatione restituentes; et corpora, quae extra locum sacrum occasione praedicta sunt humata, in loco sacro sepeliri faciatis. Et hoc super forisfacturam Baroniae vestrae, et omnium quae de nobis tenetis in regno nostro, nullatenus omittatis. Nos insuper dilecto & fideli nostro Johanni de Lythegreyves Senescallo vestro injunximus, vobis referenda viva voce. Et habeatis ibi vobiscum hoc breve. Teste praefato Comite Cornubiae Consanguineo nostro apud Westm. 13 die Febr. Anno regni nostri 15. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. Vicecomiti Ebor. salutem. Cum nuper Ibidem. sede Eboracensis Ecclesiae vacant, & in custodia nostra existente, dederimus & concesserimus dilecto Clerico nostr● Bogoni de Clare Thesaurariam ejusdem Ecclesiae tunc vacantem, & ad donationem nostram ratione vacationis Archiepiscopatus praedicti spectantem; & idem Bogo in plenam & pacificam possessionem Thesaurariae praedictae inductus fuerit, ut est moris; ac venerabilis pater J. Archiepiscopus Ebor. jam (sicut ex quorundam relatu intelleximus, postquam ad partes transmarinas arripuimus inter nostrum) eundem Bogonem super possessione sua Thesaurariae praedictae indebite perturbans, Ecclesias eidem Thesaurariae annexas Interdicto supponens, Excommunicationis sententias in eundem Bogonem et suos Ministros Thesaurariae praedictae voluntarie sulminaverit, et ipsum in praemissis multipliciter inquietare fecerit, in nostri juris laesionem, et dictae concessionis nostrae enervationem, et nostri contemptum manifestum: Propter quod eidem Archiepiscopo amicabiliter scripsimus, ut a talibus gravaminibus cessaret seu defisteret, et Excommunicationes et Interdicta per ipsum in hac parte lata, revocari faceret indilate; cujusmodi scripturae nostrae seu mandato nostro in hac parte in nullo obtemperare seu parere hactenus curavit; imo inchoatam infestationem suam erga praedictum Clericum nostrum ardentius continuavit, de quo vehementius admiramur: Nos nolentes praemissa, si taliter in nostri praejudicium fuerint attemptata, relinquere impunita, tibi praecipimus, sicut alias tibi praecepimus, quod praefatum Archiepiscopum attachiari facias, ita quod eum habeas coram dilecto Consanguineo et fideli nostro Edmundo Comite Cornubiae, locum nostrum tenente in Anglia, et caeteris de Consilio nostro, apud Westm. à die Paschae in unum mensem, ad respondendum nobis de praemissis, et ad faciendum et recipiendum ulterius in hac parte, quod Curia nostra nomine nostro duxerit ordinandum. Et unde tu mandasti praefatis Comiti et Concilio nostro, quod Breve nostrum quod tibi venit de attachiando praedictum Archiepiscopum, quod esset coram praefatis Comite ex Consilio nostro in Octabis Purificationis beatae Mariae proximo praeteritis, adeo tarde tibi venit, quod illud e●equi non potuisti. Et habeas ibi hoc breve. Teste R. de Hengham apud Westm. 13 die Februarii, Anno regni nostri 15. The like Writ verbatim issued to the Sheriff of Buckingham, with the same date and Teste, against Oliver Bishop of Lincoln, who had Interdicted all the Churches belonging to the Treasurership in his Diocese, fulminated an Excommunication against Bogo, and vexed him in the same manner as the Archbishop had done. And this Writ to the King's Lieutenant. EDwardus Dei gratia Rex Angliae etc. dilecto Consanguineo & fideli suo Ibidem. Edmundo Comiti Cornubiae, tenenti locum suum in Anglia, salutem. Quia datum est nobis intelligi, quod super gravaminibus et molestiis quae dilectus Clericus noster Bogo de Clare venerabilem patrem J. Archiepiscopum Ebor. de Thesauraria Ebor. quam eidem Bogoni contulimus sibi asserit, in nostrae collationis praejudicium intulisse, dedistis diem eidem Archiepiscopo coram vobis apud Westm. à die Paschae proximo praeterito in unum mensem, ad respondendum nobis de gravaminibus et molestiis supradictis; mandando praefato Archiepiscopo, ut sequestra, interdicta, excommunicationum sententias, et alias coherciones Ecclesiasticas contra praedictum Bogonem occasione hujusmodi facta seu lata omnino relaxet, et hoc sub poella forisfacturae Baroniae suae, et omnium quae de nobis tenet in regno nostro nequaquam omittat; nos licet jura nostra per vos et alios conservari velimus illaesa, nolentes tamen aliis super jure sibi debito injuriam aliquam irrogari, Vobis mandamus, quatinus convocato ad diem Consilio nostro, et habita super negocio illo deliberacione meliori, in eodem negocio taliter procedatis, quod jus nostrum sit salbum in omnibus, et neutra parcium contra justiciam senciat se gravatam, per quod ad querelam ullius vobis quicquam imputare possimus ad culpam. Teste meipso apud Burdeg. 18 die April, Anno regni nostri quintodecimo. The Archbishop after he had put in Sureties to appear before the Council endorsed on the Writ, to prevent the storm and penalties threatened to him by these Writs, for these his high contempts and extravagances, was enforced at last to obey the King's commands, and make his peace with Bogo de Clare, before the cause came to be heard before the King's Council, as these indorsements on three of these Writs inform us, Concordati sunt praedicti Archiepiscopus et Bogo. Archiepiscopus vocatus fuit in Curiam, et concordatus est cum Bogone de Clare. Habuerunt diem coram Concilio, et postea concordati sunt. Philip de Staunton being elected Bishop of Landaff, and his election certified to the King by the Archdeacon and others under their own Seals, but not under the Common Seal of the Chapter, kept from them by the practice of Bogo de Clare Chancellor of that Church, who opposed the election; he repairing therewith to the King in France, the King though he approved his person, yet he refused to confirm his election, because not certified under the Chapters Seal; whereupon the Chancellor sent this Letter to the Earl of Cornwall concerning this business, and the Kings Writ to redress this fraudulent practice, and save the expense of a second journey to him, to grant a Writ to the Archbishop to confirm him, then to receive his Oath of Fealty, and restore his temporalties with all expedition. NObili viro Domino & amico suo, karissimo Domino Edmundo Comiti Cornubiae, In eadem Bundela, An. 15 E. 1. in Turri London. tenenti locum Domini nostri Regis in Anglia; R. permissione divina Bathon. & Wellen. Ecclesiarum Minister salutem, et paratam ad beneplacita voluntatem. Ex tenore literarum vestrarum quas vobis remittimus perpendimus evidenter, qualiter vir providus & discretus Magister Philippus de Staunton Preceptor Wellensis, Clericus noster & socius perdilectus, Electus extiterit in Episcopum Landavensem, Domino Bogone de Clare nullatinus permittente literas Domino Regi mittendas super electione hujusmodi communi sigillo Capituli consignari, set Electores Magistri Philippi praedicti praemissas literas Domino nostro Regi, ut praemisimus transmittendas suis sigillis propriis consignarunt, quibus eidem Domino nostro porrectis personam Electam protinus acceptavit; set licet eidem literas vestras praeractas nobis transmissas facti seriem continentes miserimus, eo quod procul ab invicem distabamus, quia tamen sibi directae non fuerant nominatim, et quia sigillum commune Capituli appositum non extitit literis sibi missis, nec et constitit de impedimento per Dominum Bogonem opposito, nisi per literas non sibi set nobis transmissas, consensum suum Electioni praedictae distulit adhibere, eum vobis committens qui habetis noticiam et experienciam hujus facti. Cum igitur assensus ille totaliter in manibus vestris existat, sicut in literis Regiis poteritis intneri, finceritatem vestram quantumcumque valemus fervencius exoramus, quatinus memoratum Magistrum Philippum quoad Regii consensus articulum et literas Regis super illo Domino Cant. Archiepiscopo dirigendas, necnon confirmacionis munere assecuto, quoad restitutionem temporalium, juxta mandatum Regium vobis inde directum, celeriter absque dilacionis incommodo expedire velitis, eo libencius et liberius quod de praemissis omnibus vobis constat ac notoria et manifesta existunt quasi in auribus singulorum: Si autem dictus Magister Philippus personaliter ad praesenciam vestram non venerit, quaesumus ut ipsius nuncium ad vos suo nomine venientem expediatis, celeriter & benignè literas necessarias sibi fieri facientes, ex quo enim Dominus noster approbavit suam personam, non est necessaria ipsius personalis praesencia coram vobis. Been & diu valete. Dat. Burdegale 2 Idus Septembr. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, dilecto Consangineo & fideli suo Edmundo Comiti Cornubiae, tenenti locum Ibidem. suum in eodem regno. Cum Magister Philippus de Staunton Preceptor Wellensis ad nos venerit, & nobis praesentaverit quasdam literas ex parte Archidiaconi & Capituli Ecclesiae Landavensis, super electione de ipso facta in Episcopum ejusdem loci sigillis Archidiaconi memorati, Praecentoris & quorundam aliorum Canonicorum ejusdem Ecclesiae sigillatas, sicut per inspectionem literarum illarum quas vobis, mittimus, plenè poteritis intueri. Nos literis illis inspectis, pro eo quod commune sigillum Capituli non fuit appensum, eisdem licet bene personam acceptemus electam, et ipsum regimini praefatae Ecclesiae idoneam reputemus, pro ipso eciam faceremus libenter quicquid sine praejudicio nostri et libertatum nostrarum optentarum bucusque facere bono modo possemus, electioni de ipso sactae neluimus assentire, nec eidem pro consuetudine qua usi sumus concedere literas de consensu; Set quia idem Magister Philippus nobis dedit intelligi, quod ipse et alii Canonici Electores sui non potuerunt sigillum illud habere commune impediente Bogone de Clare Cancellario praedictae Ecclesiae, qui idem sigillum in custodia sua habuit, et electioni praedictae se apposuit minus just, et noluimus quod praefata Ecclesia per fraudem aut maliciam diu destituatur pastore et regimine quod deceret; Vobis mandamus, quod visis praesentibus, vocatis & assumptis vobiscum venerabili patre J. Eliensi Episcopo Thes nostro, cui super hoc scribimus, & aliis de Consilio nostro quos contigerit esse praesentes, literas supradictas quae ex parte dictorum Archidiaconi & Capituli nobis missae fuerunt, quasque vobis mittimus, & intellecta de processu electionis praedictae et tocius facti plenius veritate, gratiam quam praefato Electo quoad assensum electionis ejusdem, possemus vel deberemus de consilio vestro facere in hoc casu, vice nostro faciatis eidem; Ita quod per machinacionem aut maliciam alicujus ipsius Electio non turbetur aut contra justiciam differatur. Cum autem Archiepiscopus electionem confirmaverit supradictam, volumus & mandamus, quod Electum ipsum taliter confirmatum, ad sacramentum fidelitatis nobis debitae admittatis, et temporalia Episcopatus praedicti restitui faciatis eidem, ad quod non oporteat ipsum pro negocio electionis ejusdem ad nos iterato reverti: In tantum eciam festinetis negocium, quod Electus ipse de cursu temporis vel de alio quocumque dampnum aliquod non incurrat, seu periculum in hac parte. Teste meipso Aquis septimo die Septemb. anno regni nostri quintodecimo. There being a difference between the Bishop and Dean of Chapter of York, whereby the peace was likely to be disturbed by the Mayor and Citizen's lay-force and interposition therein; the King thereupon issued this prohibition to them no ways to intermeddle in this controversy between them. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae; dilecto Brevium & Literarum de An. 14, 15, etc. E 1. in Turri London. Consanguineo & fideli suo Edmundo Comiti Cornubiae tenenti locum suum in eodem Regno salutem. Quia accepimus, quod dissencio est suborta inter venerabilem Patrem J. Eborum Archiepiscopum ex parte una, & Decanum & Capitulum ejusdem loci ex altera; et nollemus quod per dissencionem hujusmodi pax aliqualiter turbaretur; attendentes quod praedicti Decanus & Capitulum ex conjecturis aliquibus verisimiliter sibi timent, ne per vim laicam, utpote per Majorem & Cives Eborum, aut alios ad procurationem partis adversae oppressiones & gravamina aliqua paciantur; Vobis mandamus, quatinus Majori & Civibus supradictis firmiter inhiberi faciatis, ne de contencionibus inter praedictos Archiepiscopum et Decanum et Capitulum suscitatis in aliquo se intromittant, seu partem alterutram super contencionibus hujusmodi foveant, per quod pax nostra aliquatinus infringatur, seu tranquillitas Ecclesiae supradictae in personis aut rebus aliqualiter conturbetur. Dat. sub Privato Sigillo nostro Aquis 12 die Septemb. anno regni nostri quinto decimo. Dorso. Edmond Comte de cornwall, a Sire William de Hamelton saluz. Nous vous prioms qe vous furnisez le maundement nostre Seygneur le Roy solonc la tenure de cestre lettre. E pur ceo que nous fuismes an park de Wyndesover avenous, cosines si lavoms enselee du seel nostre chiere Cousin Madame Alyanor fielle au Roy et garden cestre lettre. The Archdeacon of Colchester and his Official fraudulently entering into the Church of Christensall belonging to the King's free Chapel of St. Martins le Grand, exempt from all Ordinary Jurisdiction, and there holding a Visitation, a●● exacting a procuration for it, interdicting the Church and seizing the goods thereof for not paying it, contrary to the King's protection to the Dean then with him in France; thereupon the King issued this Writ to examine the matter, and to imprison the said Offenders, if the Information were found true, till further Order, to deter others from the like contempts, during his absence. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, dilecto Bundela Brevium in Turri London, An. 15 E. 1. Consanguineo & fideli suo Edmundo Comiti Cornubiae locum suum tenenti in eodem regno salutem. Ex parte dilecti et fidelis nostri Magistri Willielmi de Luda Decani Sancti Martini magni London. nobis est ostensum graviter conquerendo, quod licet Ecclesia Sancti Martini praedicta quam habet ex collacione nostra sit libera Capella nostra, et tam in corpore quam in membris, utpote personis, Praebendis, Ecclesiis et Capellis annexis ab omni jurisdictions ordinaria exempta, et ipsum Decanum cum nuper nobiscum iter arriperet extra regnum nostrum, homines, terras, res, redditus et omnes possessiones suas in protectionem et defensionem nostram specialiter suscepissemus; omnibus & singulis inhibendo, ne ei injuriam, molestiam, dampnum vel gravamen inferrent: Nichilominus Magister Egidius Fillol Archidiaconus Colcestr. et Magister Simon de la Neylond Officialis ejusdem, cum quibusdam aliis fautoribus et complicibus suis nuper Decano nostro nobiscum in remotis agente, ad Ecclesiam de Cristenshall quae est praebenda liberae Capellae nostrae praedictae, et ab omni jurisdictione ordinaria eadem racione exempta, et jurisdictioni ipsius Decani duntaxat subjecta, personaliter accedentes tanquam ad missam audiendam in ea, ex postfacto dixerunt se fecisse visitacionem ibidem, et deinde post paucos dies transmisso per eos ad eandem Praebendam Decano de Nenport, pro habenda procuracione vi visitacionis praedictae, Ecclesiam ejusdem Praebendae, cum ipsorum de hujusmodi procuratione solvenda non pareretur mandatis, per eundem Decanum supposuerunt Ecclesiastico interdicto, et adhuc non contenti praemissis, manus ad deteriora mittentes, calicem et missale ejusdem Ecclesiae per dictum Decanum de Neuport et summonitorem ejusdem violenter de eadem Ecclesia asportari secerunt; et nichilominus idem Archidiaconus ad Domos dictae Praebendae postea clam veniens, bona ibidem inventa auctoritate propria et de facto quamquam de jure non posset temere sequestravit, in nostri et dicti Decani nostri libertatum et jurium laesionem et praejudicium non modicum, ac in nostri contemptum, contra protectionem et pacem nostram. Et quia ex praemissis turbamur nimirum et plurimum commovemur, nec contemptum hujusmodi relinquere volumus impunitum, vobis firmiter injungendo mandamus, quod si vobis constare possit ita esse, tunc praedictos Archidiaconum, Officialem, Decanum de Neuport, et summonitorem, et alios complices et suos quos reos et culpabiles inveneritis de hoc facto, et praecipue Archidiaconum ipsum si factum illud advocaverit, sine dilacione capi faciatis, et in prisona nostra salvo custodiri, ita quod non deliberenter ab ea donec id vobis mandaverimus sub privato sigillo nostro. Tantum super hoc facientes, quod alii timorem habeant contra nos aut nostros nobis absentibus consimiliter aut aliter delinquendi. Dat. sub eodem sigillo nostro apud Palud. 18 die Maii, anno regni nostri quintodecimo. Dorso. Manucaptus est usque adventum Regis, ut Rex tunc inde ordinet quod fuerit faciendum. The King issued this Writ to his Lieutenant, to execute a Judgement given for the Archbishop of Canterbury concerning the Advowson of the Priory of St. Martin's in Dovor, and if any found themselves grieved therewith, he would hear and relieve them upon his return into England. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, dilecto Consanguineo & fideli suo Edmundo Comiti Cornubi●, tenenti locum In eadem Bundela. suum in Anglia, salutem. Auditis Magistro Martino de Hampton Clerico venerabilis patris J. Cantuariensis Archiepiscopi, ac Monachis Sancti Martini Dovor ad nos missis, & processibus & judiciis coram Justice. nostris super advocatione Prioratus Sancti Martini Dovor. & quibusdam aliis dictam advocacionem tangentibus, primo pro nobis, & subsequenter pro praedicto Cantuar. Archiepiscopo habitis atque datis pleniùs intellectis; Vobis mandamus, quod judicium pro praedicto Archiepiscopo super dicta advocatione per justic. nostros datum demandare execucioni debitae, et servientem in eodem Prioratu cum judicium super advocatione praedicta datum, pro nobis extitir positum, ●moveri sine dilacionis obstaculo faciatis. Si vero aliqua parcium praedictarum in dictis judiciis senserit se gravatam, illud cum ad partes Angliae venerimus ostendere poterit coram nobis, et nos quod justum fuerit super hoc fieri faciemus. Teste meipso apud Blankeford 11 die Junii, Anno regni nostri quintodecimo. Upon the Prior and Covents Petition of Christ-church in Canterbury, the King issued this second Writ concerning the Advowson and Priory of the said St. Martin's Dovor. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, dilecto Ibidem. Consanguineo & fideli suo Edmundo Comiti Cornubiae, tenenti locum suum in Angl. salutem. Accedens ad praesenciam nostram Walterus de Chilindene Monachus Ecclesiae Christi Cantuar. ex parte Prioris & Conventus loci ejusdem cum literas Prioris sui, nobis exposuit, quod licet à tempore bonae memoriae Theobaldi quondam Cantuariensis Archiepiscopi Ecclesia eorum Cantuar. in possessione pacifica extitisset, quod nullus praeficeretur in Priorem Ecclesiae Sancti Martini Dovorr. nisi de Ecclesia Cantuar. praedicta, nec aliquis Monachorum Dovor. alibi profiteretur nisi in eadem Cantuar. Ecclesia: quodque nullus Monachorum Dovor. praesentaretur ad ordines nisi per Priorem & Conventum Ecclesiae Christi Cantuar. supradictae; venerabilis tamen pater J. Cantuariensis Archiepiscopus, praetextu cujusdam processus inter nos et ipsum super advocacione Prioratus praedicti Dovor. nuper in nostra Curia ventilati, dictos Priorem et Conventum Ecclesiae Christi Cantuar. praefata possessione, vel quasi omnium praedictorum spoliare molitur, conniventibus et consencientibus Monachis Prioratus Dovor. supradictis: Quare nobis idem frater Walterus nomine Ecclesiae Christi Cantuar. praedictae humiliter supplicavit, ut in hac parte ipsi Ecclesiae providere de oportuno remedio curaremus: Sanè cum mandaverimus vobis nuper ut toto consilio nostro ad invicem congregato examinaretis diligenter processum inter nos et supradictum Archiepiscopum ventilatum super advocacione ipsius Prioratus Dovor. ac ulterius faceretis quod justicia suaderet, prout in literis nostris praedictis plenius continetur: Ac Prior & Conventus Ecclesiae Christi Cantuar. sua interesse asserant in hac parte, & se debere admitti in examinatione processus hujusmodi ad proponendum pro Ecclesiae suae jure quod viderint proponendum; Vobis mandamus, quatinus facta denunciatione dicto Priori Cantuar. seu aliàs eo vocato legitimè quod praedicti processus examinacioni intersit si sibi viderit expedire, ipsum prout fuerit Juri consonum audiatis, ac ulterius faciatis quod de jure fuerit faciendum quantum ad nos pertinet vel ad Curiae nostrae forum. Teste meipso apud Burdegalam 23 die Januarii, anno regni nostri quintodecimo. Dorso. Istud tangit factum Radulphi de Hengham quod per istud breve recitatum fuit coram toto Consilio, & factum praedicti Radulphi approbatum, prout idem Radulphus paratus est docere coram Rege. The Archbishop of Canterbury complaining against the Earl of Cornwall the King's Lieutenant, of injuries done to his Clerks at Maydestan by some of the King's Officers, for which he could have no justice, to the prejudice and dishonour of the Church; the King thereupon issued this Letter under his Privy Seal to hear and determine the business, so as to do the Archbishop and Church right, and that his Crown and Dignity might receive no prejudice thereby. EDward par la grace de Dieu Roy Dengleterre, Seygnor Dyrlaunde, & Duke In eadem Bundela Brevium & Literarum, Anno 15 E 1. D'aquit. a son chier Cosyn et Feal Edmound Count de Cornewaille son leu tenant saluz. Come Larcevesque de Canterbir se soit pleint a nous en defaute de vous, que ni pioez entendre por la guerre de Gales ausi come il didst, de un grant trespass que seu fait nagueres a ses Clers' a Maydenestan par nos Ministers, ausi come vous poez voir par sa mostrance, que nous vous envoioms, & jasoit ce que il nous prise moult, si noz genz eiont fait nule chose contre Seinte Eglise, que fere ne deussent, nous ne eioms en poair de mettre amendement de la nous estoioms endreit de tele monstrance ne de cele pleinte par molt de reasons, nous vous mandoms que entendue la monstrance Lercevesque, & apellez noz genz de qui il se pleint, facez cele chose adrescer saunz nul delai, si tossed come vous i porres entendre. E metez i tiel amendent, que soit all honour de Dieu et de seinte Eglise, et all honour de nous: E si vous trovez que chose soit sele en prejudice de nous ou de la Coronne feites le autresi adrescer et amender solom ce que vous verrez que soit a fere, issint que il ne nous ne covegne puis par defaut de vous mettre la meyn quant nous vendroms en pays. Donne nostre seel prive a Migroun le 22 jour Sept. l'an de nostre regne quinzime. Edmund Earl of Cornwall being informed that the Pope by his provision had conferred the Prebendary of Farindon in the Church of Sarum, falling void by the death of Cardinal Aucherus, upon another in the Court of Rome, and issued a Mandate to the Dean and Chapter of Sarum to institute him therein; he thereupon sent this precept to the Chancellor, to issue a Prohibition to them, not to install him, to preserve the King's right against tyrannical usurpation, to whom the said Prebendary belonged by reason of the vacancy of the Bishopric; and likewise to command the Guardian of the Temporalties and Spiritualties not to permit any to intrude himself into it. EDmundus Comes Cornubiae, dilecto sibi amico Domino W. de Hamelton salutem, & dilectionem Ibidem. sinceram. Recepimus hiis diebus rumores certos apud Berkamsted, quod Dominus Ancherus Cardinalis nuper in fata decessit; unde collatio Praebendae de Farendon quam in Ecclesia Sarum tenuit, ad Dominum nostrum Regem, ratione ejusdem Ecclesiae Sarum vacantis, & in manu sua existentis, pertinet hac vice, quia (licet) Papa de beneficiis in Curia Romana vacantibus per Dominum Papam conferend. ipsum Dominum Regem, sicut ner alios Laicos artare non potest; Dicitur tamen, quod Papa Praebendam ipsam in Curia Romana jam contulit: et quod Decano et Capitulo Sarum mandabitur infra Breve, quod ipsum installari faciant, et in possessionem Praebendae induci: Vnde ad conservandum jus Regis, qui absens in remotis partibus, et de hiis forsan ignarus, jure suo ita tempestive uti non poterit in conferendo; Vobis mandamus, quod Decano et Capitulo Sarum mandetis per breve Domini Regis et districte inhibeatis, ne in ipsius Domini Regis et juris sui praejudicium quenquam admittant, installent, seu in possessionem Praebendae ipsius inducant, seu induci faciant quoquo modo. Similiter & Custodi Episcopatus Sar. ex parte Domini Regis, quod Custodiam apponi faciat in Praebenda ipsa, ne aliquis intrudatur, vel se intrudat, et eam occupet; quia difficilius erit ipsum ejicere, et etiam in Ecclesia Sarum, ne forte ibidem subito per aliquem installetur, et occupet locum Canoniae. Formam quidem Inhibitionis faciendae, Decano et Capitulo faciendae, prout videbatur corrigendam, et districtius faciendam, vobis mittimus praesentibus inclusam. Praemissa fiant statim visis praesentibus absque morae dispendio. Datum apud Berkhamstede 28 die Decembr. Anno regni Domini nostri Regis Quintodecimo. REX Decano & Capitulo Sarr. salutem. Cum Collatio Praebendarum vacantium Ibidem. in Ecclesiis Cathedralibus regni nostri, dum Ecclesiae ipsae Pastoribus suis viduatae sub custodia nostra consistunt, ad dignitatem nostram Regiam, et non ad alium pertinere noscantur; ac nos et Progenitores et Antecessores nostri in possessione hujus juris fuerimus a tempore quo non extat memoria. Et quia Praebenda de Farendon in Ecclesia vestra Sarum, quae vacans est et sub custodia nostra consistit ad praesens, per mortem Domini Ancheri Cardinalis vacare dicitur; Vobis et cullibet vestrum inhibemus, ne in praejudicium juris nostri, Praebendam ipsam cuiquam conferatis, nec ad mandatum cujuscunque quenquam admittatis ad candem vel installetis, aut in possessionem ejusdem inducatis, seu quicquam aliud attemptetis, quod in praejudicium juris nostri quomodolibet redundare possit in hac parte, donec de obitu Cardinalis praedicti ●lenius certiorati, prout ad nos pertinet ordinaverimus de eadem alicui personae idoneae assignanda. Teste, etc. SU●s specialissimis Dominis W. de Hamelton, & W. de Odyham, salutem & dilectionem Ibi●●● sinceram. Miramur & admiramur quod aliqui de regno Angli●, pro hujusmodi quae sunt de jure communi, & quibus utuntur in eodem regno, secundum legem et consuetudinem regni ejusdem, ad nos pro defectu remedii refugium sive accessum in partibus transmarinis habere debeat, & maxi●●è pro Richardo de Bedeford, qui pro communi remedio cujusdam Prohibitionis habendae ad nos pridie accessum habuit. Quapropter vos rogamus, quod super hoc & aliis consimilibus pro hujusmodi vitandis laboribus remedium de Cancellaria provideri & faciatis, sicut de consu●tudine dictae Cancellariae fieri consuevit temporibus retroact●s. Bene valeat, Dat. apud Melon super Genetam 3 Non. Augusti. The Bishop of Lincoln excommunicating the Prior and Covent of Neuport Paynel, a Member of, and subject to the Greater Monastery of Turon, exempt from all Episcopal Jurisdiction, and subject immediately to the Pope alone, for opposing his Jurisdiction, and endeavouring to imprison them after their Appeal to Rome, to hinder them to prosecute their Appeal; the King upon complaint thereof sent this Writ of Privy Seal to the Earl of Cornwall his Lieutenant, to call both parties before him, and if this their exemption from the Bishop's Jurisdiction should appear, then to stay and supersede the Writ of Capias Excommunicatum, and the execution thereof against them. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, Ex Bundela Brevium & Literarum de privato sigillo An. ●5 E. 1. in Turri London. dilecto Consanguineo & fideli suo Edmundo Comiti Cornubiae, tenenti locum suum in eodem regno, salutem. Conquesti sunt nobis in Christo dilecti Abbas & Conventus Majoris Monasterii Turon. quod cum ipsi per privilegia sibi ab Apostolica sede concessa, tam in capite quam in membris ab omni Iurisdictione ordinaria sunt exempti, et praedictae sedi duntaxat subjecti, venerabilis tamen pater O. Lincoln. Episcopus asserens, se habere jurisdictionem in Priorem et Monachos beatae Mariae de Neuport Paynel, qui quidem Prioratus subest Abbatiae praedictae, & est membrum ejusdem, in ipsos Priorem et Monachos sententiam Excommunicationis cum ei propter exemptionem hujusmodi non curaverint obedire, de facto licet de jure non posset, indebite fulminavit, et nititur invocato secundum consuetudinem regni n●stri brachii nostri secularis auxilio, praedictos Priorem et Monachos per captionem corporum, quamquam ab eo ad sedem Apostolicam appellaverint, ad petendum nichilominus ab ipso absolutionis beneficium coartare, sicque iidem Monachi solo Priore relicto metu captionis hujusmodi ad Abbatiam praedictam reversi Prioratum deseruerunt praedictum, loco divino taliter obsequio desolato. Et quia praefatos Priorem & Monachos in juribus & possessionibus suis, sicut & caeteros regni nostri, praesertim ob reverentiam sedis Apostolicae fovere tenemur, et quatenus defendere ab injuriis et oppressionibus aliorum; Vobis mandamus, quod vocato coram vobis praefato Episcopo, & auditis querelis & rationibus quas pro parte praedictorum Abbatis & Conventus, ac Prioris & Monachorum illorum proponi contigerit coram vobis, si per exhibitionem et inspectionem privilegiorum quae ipsi asserunt se habere, non obstantibus rationibus quas idem Episcopus pro se proponit, vobis possit liquere quod Episcopus ipse injuste processerit contra ipsos, tunc eundem Episcopum a molestiis et inquietationibus hujusmodi desistere faciatis, et quid inde inveneritis, quidque super hoc feceritis nobis celeriter rescribatis, non permittentes quod ad procurationem praefati Episcopi breve nostrum de caption● contra praefatos Priorem et M●nachos a Cancellaria nostra ibidem exeat ex causa praedicta, et breve nostrum si jam exierit— contrary revocantes, danec per vos certificati fuerimus de praemissis, et aliud a nobis super hoc r●c●peritis in mandatis. Teste meipso apud Marinak juxta Burdegal. 22 die Junii, Anno regni nostri 15. In the Bundles of Writs in the White Tower An. 16 E. 1. I found these Writs of Prohibition for holding Pleas in Courts Christian. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. Vic. Hereford. salutem, Si Henricus Brevia Regis, An. 16 E. 1. in Turri London. filius Philippi fill. Radulphi de Lemenystr. fecerit te securum, etc. tunc pone per vadium & salvos plegios Hugonem le Cotyller de Lemenystr. quod sit coram Justic. nostris apud Westm. in Octabis Sancta Trinitatis, ostensur. quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem nostram. Et habeas, etc. Teste Edmundo Comite Cornubiae Consanguineo nostro apud Westm. 14 die Aprilis, Anno regni nostri 16. Dors. Pleg. de pros. Philippus de Blythelowe, Rogerus de Lonteley. Pleg. Hugo le Cotyller, Hugo le Carpenter, Walterus Akard. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. Vic. Hereford. salutem. Si Johannes Ibidem. Pychard de Stredewy fecerit te securum, etc. tunc pone, etc. Magistrum Richardum Leneband Offic. Episcopi Hereford. quod sit coram Justice. nostris apud Westm. à die Sancti Michaelis in unum mensem, ostensur. quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de advocatione Capellae de Brumbey, contra Prohibitionem nostram. Pone etiam per vadium & salvos plegios Resinn ab Howel, quod tunc sit ibi ostensurus, quare secutus est idem placitum in eadem Curia, contra Prohibitionem nostram. Et habeas ibi, etc. Teste Edmundo Comite Cornubiae Consanguineo nostro apud Westm. 27 die Augusti, Anno regni nostri 16. Dors. Plegii Roger de Dorsinton, Johannes de Ken. Magister Richardus Offic. Clericus est, non habens laicum feodum ubi possit distringi EDwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. Vic. Hereford. salutem. Si Robertus le Parthemyner fecerit te securum, etc. tunc pone, etc. Nicholaum de Reygate, Ibidem. quod sit coram Justice. nostris apud Westm. à die Sancti Hillarii in 15. dies, ostensur. quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem nostram. Et habeas ibi, etc. Teste Edmundo Comite Cornubiae Consanguineo nostro apud Westm. 27 die Octobris, Anno regni nostri 16. Dors. Pleg. de pros. Rigin. Plumet, Henr. le Perthimener. Nicholaus de Reygate Clericus est, non habens laicum feodum ubi possit distringi. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. Si Richardus de Leges fecerit te sec●rum, etc. tunc pone per vadium & salvos plegios Magistrum Stephanum de Ibidem. Codano, quod sit coram Justice. nostris, etc. ostensur. qua●e tenuit placitum in Curia Christianitatis de laico feodo ipsius Richardi in Rodbaldeston. contra Prohibitionem nostram, etc. Teste Edmundo Comite Cornubiae Consanguineo nostro apud Westm. 15 die Novembr. Anno regni nostri 16. There being a Suit between the Bishop of Ely and a Prior and Covent of the King's foundation, about certain possessions, the King referred it to his Lieutenant and others of his Council to hear and determine it, by this Writ of Privy Seal. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitania, dilecto Ex Bundela Brevium & Literarum, An. 16 E 1. in Turri London. Consanguineo & fideli suo Edmundo Comite Cornubiae, tenenti locum suum in Angl. salutem. Quia intelleximus quod dilecti nobis in Christo Prior & Conventus de Valle beatae Maria de Bedkelert, super quibusdam possessionibus suis quae per aliquos indebitè molestantur, & quod super eodem negotio alias coram venerabili patre Episcopo Ely●n. per modum placiti locutum extitit & tractatum. Nos pro eo quod Prioratus praedictus est de fundatione progenitorum nostrorum Regum Angl. indempnitati Religiosorum eorundem eo favorabilius volentes prospicere ut tenemur, petitionem ipsorum vobis transmittimus praesentibus interclusam, Mandantes, quod vocato praefato Episcopo et aliis discretis de Consilio nostro in Angl. existentibus, quos tunc ibidem praesentes esse contigerit, et examinato in omnibus diligenter et perfecte negotia supradicto, taliter provideatis et ordinetis, quod dictus Prior qui in partibus remotis ad nos venit, non sine magnis laboribus & expensis, indempnis, quatenus justè fieri poterit conservetur. Et si fortassis idem negotium partes aliquas tangere censeatur, tunc vocatis partibus illis dictum negotium curetis modo justo & debito terminare: Ne pro defectu exhibitionis justitiae ad nos regressum habere Priorem oporteat supradictum. Teste meipso apud Burgum Reginae in Vasconia 7 die Maii, Anno regni nostri sextodecimo. Dorso. Idem Prior habuit brevia juxta casum suum, & postea non est prosecutus. Robert de Leycester Chaplain to Hugh Cardinal of St. Laurence in Rome, prosecuting a Suit in the Court of Rome against Walter of Ponte Robert, for the Church of Motiffunt, the King out of his affection to the Cardinal issued this Writ to his Lieutenant, not to molest, or suffer him to be molested for this illegal prosecution, so as he desisted from its prosecution, and should not do or attempt any thing for the future to the prejudice of his Royal dignity. Edwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, dilecto In Burdela Brevium & Literarum, An. 16 E 1. in Turri London. Consanguineo & fideli suo Edmundo Comiti Cornubiae, locum suum in Angliae tenenti, salutem. V●lentes ob affectionem quam erga bonae memoriae Dominum Hugonem titulo Sancti Laurentii in Lucina Sacrosanctae Romanae Ecclesiae nuper Cardinalem habuimus, dilecto nobis Roberto de Leyc. Capellano qui praedicti Cardinalis dum vixit obsequiis intendebat, gratiam facere specialem; Vobis mandamus, quod eundem Hugonem occasione cujusdam placiti quod ipse nuper secutus fuit, contra Magistrum Walterum de Ponte Roberti in Curia Romana super Ecclesia de Motiffunte, non molestetis in aliquo seu gravetis, nec permitratis ab aliis molestari; dum tamen nichil de caetero faciat seu attemptet quod cedere censeri possit in praejudicium nostrae Regiae dignitatis. Teste meipso apud— in Vascon. 11 die Decemb. Anno regni nostri 16. John de Roman Archbishop of York having undutifully misdemeaned himself to the King after his advancement by him, against his own premised obligation, and contempt of his Prohibition, the King issued this Writ to seize his Temporalties, to deter others from like attempts for the future. EDward par la grace de Dieu Roy Dengleterre, etc. a son chier Cousyn & Feal In eadem Bundela, An. 16 E. 1. Esmond Count de cornwall, son Lieutenant en Engleterre, saluz. Come nous eussoms entendu, que Larcevesque de Everwyk se eust porte autrement divers nous, et devers noz Clercs, que fere ne deeust, par quei nous vous mandomes nagueres par Mestre end de Westmestier, que vos le feisse destreindre par sa temporaute, taunt que il se eust a feite a nous endreit de tien manere de trespass, et il vos est p●is— que il mesmes se est avaunt oblige a nous par ses letters patentes, por un trespasse que il nous fist en despisaunt nostre Prohibition, et de ce que il avoit es●e dessobeissa nostre Court, nous vous envoioms le transcript de mesmes celes letters, por ce que vous petisser— cele obligation suit plus asprement verse li, et vo●s mandoms, que vous facez tot eusi endreit del avantdit ●rcevesque— nous vous avoms avaunt maunde par le dit Mestre Eude. E tant enfacez, que les autres Prelatz ne penssent prendir example de mes fere, ne a nous, ne a noz Clercs, et que nous ne treassoms en vous nulle negligence ne nulle desaute endreit de— E ce que vous en aures fetz on beiez a fere, maundes nous hastinement par vos letters, et par le portour de seo letters susditz. Don de souz nostre seal prive au Burgh le Rein le quint jour de Feverer, l'an de nostre regne sezime. Hereupon the Archbishop of York repairing to the King beyond the Sea to hear his cause, he remitted him to his Lieutenant and Council, before whom he had a day assigned to do him plenary justice, so as to secure his own honour and justice, according to justice and the Law of the Land, and in the mean time to restore his Temporalties and Goods seized till the hearing. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, etc. dilecto Consanguineo & fideli suo In eadem Bundela An. 16 E. 1. in Turri London. Edmundo Comiti Cornubiae, tenenti locum suum in eodem regno, salutem. Quia licet Archiepiscopus Ebor. ad nos venerit, et super transgressionibus sibi impositis se optulerit voluntati nostrae et gratiae totaliter submittendum, ipsum tamen ad v●s duximus remittendum, pro eo quod sicut intelleximus, super eisdem transgressionibus diem habuit coram vobis et Consilio nostro ibidem a die Paschae in unum mensem; Vobis mandamus, quod super negotio illo versus praefatum Archiepiscopum taliter procedatis, quod plena justitia inde flat, prout ad honorem et salvamentum Regiae dignitatis nostrae, secundum leges et consuetudines regni ejusdem videritis faciendum. Dat. sub privato sigillo nostro apud Burgum Reginae 24 die April. Anno regni nostri 16. EDward par la grace de Dieu Roy Dengleterre, Seigneur Dirlaunde, & Ducs Ibidem. Daquitaine, a son chier Cousyn & Feal Esmond Count de cornwall, tenant son lieu en mesme le Royaume, saluz. Come nous vous eussoms maunde par Mestre end de Westmestier, & autrefo●z par noz letters que vous feisse destreindre Larcevesque de Everwyk par sa temporaute, por acouns trespass que il nous avoit fait, et vous sur ce le ajournissez devaunt vous et nostre Consail, a respoundre a nous sicome reason serreit, et il puis soit venuz a nous, et por avoir nostrs grace et nostre bienvoillance nous eit promis et se soit oblige par sa lettre, la quele nous avoms, que il nous amendera, et celes choses tot a nostre volente en quant que a nous en apent, nous vous mandoms, que si vous avez rien fait prendre en nostre mayn de la temporaute du dit Arcevesque par mandement que nous vous eneioms fait, ou de ses biens, ou de ses Chateaus que vous len li facez rendre et deliurer tot enterement quant que en est pris en nostre meinie, et del enjournement que il a devaunt vous et devaunt nostre Consail par la reason avauntdite nen faicez plus mes faites cesser ceu plet, et ne suffrez mie que il soit plus greve des ore mes par ceste encheason. Donees de nostre seal prive a Burdeaus le 24 jour de May, l'an de nostre regne sezime. Reginald de Grey detaining the Tithe of Lead Mines in Wales from the Bishop of Bangor, to whom they were proved to be due by custom and depositions, against several Letters of the King to pay them; the Bishop thereupon in the King's absence addressed himself to the Earl of Cornwall the King's Lieutenant, for justice against him herein, in this form. EXcellenti v●ro ac Nobili Domino Edmundo Comiti Cornubiae, locum Domini Bundela Brevium de Privato sigillo, An. 16 E. 1. in Turri London. Regis in Anglia ten●nti, Amanus permissione divina Bangorensi Ecclesiae Minister humilis, Domini Regis Capellanus in Wallia, salutem, etc. Licet Dominus Rex saepe et saepius scripsit Domino R. de Grey, quod faceret nobis habere decimas Plumbifodiarum de Thegeygl, quod facere minimè curavit, licet coram eo inquisitio apud Rocolan. fuisset per duodecim homines majores juratos de Thegeygl, & pro jure nostro deposuissent ad plenum. Et idem Dominus R. de Grey subtraxit nobis justitiae complementum. Quare recursum habuimus ad Dominum Regem propter defectum justitiae, qui vobis scripsi● pro nobis & jure nostro: Quare vos rogamus & requirimus, sicut zelator veritatis estis & justitiae defensor, quatinus manum vestram auxiliatricem et adjutricem pro nobis porrigere dignemini; ita quod Ecclesia Bangoren non cedat a jure suo, quominus possit gaudere decimis Plumbifodiarum de Thegeygl, sicut consuevit temporibus retroactis Lewellini magni & David filii ejus, & Lewellini filii Griffini, & Domini Henrici Regis, & aliorum Regum & Principum Walliae; non obstante quod Abbas de Valle Regali recepit aliquam partem tempore guerrae, quam adhuc tenet. Valeat, etc. Pope Vrban the 4th. by his usurped Papal power and provision conferring a Pension of 30 marks by the year on a Cardinal's Nephew out of the Church of Sylendon in Lincolushire, which the Rector refused to pay for 10 years' space, though his goods and Church were obliged to pay it, the Cardinal's Nephew suing for it in the Court of Rome, the King granted an Inhibition thereupon to the Rector to pay it, and to the Nephew's Proctor to proceed in his suit to recover it, as prejudicial to his Crown: whereupon he procured these ensuing Letters to the King from the Bishop, University, and Scholars of Bononia for his favour and assistance in the revoking of his Inhibition, and for the recovery of the arrears of this pension from the Parson of the Church. SErenissimo & Illustrissimo Regi & Domino suo Domino Eodoardo Dei gratia Ex bundela Brevium & Li●e●arum, An. 16 E. 1. in Turri London. Regi Angliae; Ottavianus miseracione divina Bononiensis Episcopus salutem, & felicitatis optatae ac gloriae complementum. Excellentiae vestrae Regalis liberalitas & antiqua benevolencia quae inter bonae memoriae Dominum O. Sanctae Mariae in via lata Diaconum Cardinalem patruum nostrum, & vestram magnificenciam sincerè viguit, plena fiducia nos inducunt, ut ad strenuitatis vestrae promtuarium pro nostris & nostrorum negociis securâ consciencia recurramus, sperantes apud vos oportunam graciam promeri. Nepos felicis recordacionis Dominus O. Sanctae Mariae in via lata Diaconi Cardinalis patrui nostri, recipere debeat à Magistro Radulpho Rectore Ecclesiae de Sylindon Lincol●. Dioc. pensionem annuam triginta marcharum sterlingorum per literas Apostolicas sanctissimi patris Domini Urbani Papae quarti, et pro dicta pensione annua dicto nostro consanguineo de jure debita sint eidem bona et redditus ipsius Ecclesiae obligata, et jam cessaverit idem Rector per decem annos a solucione pensionis praedictae, et ad instanciam dicti Rectoris, per mandatum vestrum Regium facta sit inhibicio executori literarum Apostolicarum ipsi concesso, super assecucione pacifica pensionis praefatae ut in hujusmodi negocio procedere non presumat, necnon et procuratoribus praedicti nostri Consanguinei ex praecepto vestro Regio inhibitum sit, ne ipsum negocium dictae pensionis prosequi audeant contra Rectorem Ecclesiae memoratae, in grave praejudicium ejusdem nostri consanguinei et non modicum detrimentum; ita quod ubi favore Regalis excellenciae justicia debuit reflorere, deperire ad suggestionem falsitatis irremediabiliter videatur. Magnificenciae vestrae Regali supplicamus affectu quo possum ampliori, quatinus intuitu dilectionis et devocionis quam Dominus O. Cardinalis praefatus patruus noster ad vos et ad domum Angliae semper finceritate habuit, et contemplacione nostri et illorum de domo nostra Vbaldinorum vesirorum devotorum procuratores dicti nostri Consanguinei, nepotis Domini O. Cardinalis patrui nostri super dicta pensione obtinenda pacifice, quando ad vos et Curiam vestram Regiam recursum habuerint dignemini habere favorabiliter commendatos, inhibicione facta de vestro mandato executori literarum apostolicarum super dicta pensione ne procederet in negocio, et procuratoribus dicti nostri Consanguinei ne prosequerentur ipsum negocium, de benignitate Regia revocantes, ita quod ex favore vestrae Regalis clemenciae consanguineus noster memoratus, et procuratores ejus pensionem annuam Triginta marcarum sibi de jure debitam assequi pacifice mereantur, et nos cum omni domo nostra simus proinde vobis propensius devoti et astricti ad obsequiosa merita graciarum. Dat. Bononiae 15 die Aprilis. GLoriosissimo Domino Edwardo illustrissimo Angl. Regi, Odo de Casali Ordinarius Ibidem. in Ecclesia majori Mediolanensi, & Lego Ceothonicus Comes, Rectores universitatis Scolarium tam in Civili quam Canonico jure in Bononiae Civitate studencium, ipsaque Vniversitas tota, Collegium et Scolares cum perpetua recommendacione seipsos. Habet certum professio Christian● quae sanctae sanctionis imperio profitetur, quod est Bononiae Civitas alumpna Scolarium & Mater rudibus volentibus erudiri, per Theodosium Cesarem specialis studii muneribus adoptata. Nam humanae leges hic militant, & compescentes arbitrii libertatem, concedunt honestum, contrarium sacius prohibentes. Huc ergo Scolares et Clerici contemptis terrarum marisque periculis undecumque profecti, ut gaudeant post laborum vigilias diviciis disciplinae tanquam infantes sinu Civitatis ipsius materno recipiuntur affectu & bajulati à Bononiensibus Civibus tamquam fratres ab ipsa infanciae, usque ad studii Gades in virilis tandem scienciae robur evadunt. Meritis itaque Cives reputamus fratres nostros patres & Dominos, in eorum passionibus compacientes illos, et in doloribus condolentes, in quibus dilectionis qualitas— Sane nobilem virum Dominum Bonifacium de Langlano Bononiae Canonicum, nepotem dictae recordacionis Domini Octaviani Sanctae Mariae in via lata Diaconi Cardinalis, in detencione pensionis annuae Triginta marcharum sterlingorum eidem debitae in Ecclesia de Syntlingdon Lincolniensis Dioc. per discretum virum Dominum Radulphum de Hyngan familiarem vestrum potentem et karum ipsius nobilis narracione percepimus— justiciam molestari. In cujus molestacione suorum meritorum exigentia loquentes sub Christi testimonio plurimum conturbamur, cum illum prae caeteris Bononiae Civibus ad Universitatis nostrae omniumque nostrum singulariter honores & commoda super impendimus expeditum, sitque ejus liberalitas tam industris et industria liberalis, quod ejus opera suos notos ad placitura quaeque alliciunt & conformant. Quamobrem, amantissime Princeps, praefatus familiaris vester haec sub vestri licet ignorantis fortitudine brachii perficere creditur à pluribus Majestati vestrae, de qua plenè confidimus, quantum valemus devotissimè supplicamus, quatinus justiciam quam indefinenter coluisse dicimini de more subito diligentes, velitis eundem Dominum Radulphum inducere, sique in eo turpis quae vis obstinacio fuerit, velut honori vestro congruat efficaciter cogere ad satisfactionem memoratae pensionis pacifice dicto nobili exhibendam, tam pro praeterito quam futuro, ita quod eidem de illo nullam coram Deo vel hominibus remaneat Ius querelae, praesertim cum ista non praestent sui laesionem honoris, quinimo et vestri, ut cum reverencia vestra loquamur et infamiam dici possint. Porro penes vos intercedere debent pro dicto Bononiensi Cive multarum impendia graciarum quas Scolares & Clerici omnesque vestri regnicolae transeuntes, videntibus nobis in Civitate Bononiae cotidie recipiunt affluenter, & antiquae devocionis & reverenciae specialis memoria quam Cives Bononiae totumque commune ad vos & praedecessores vestros ferventem habent, & semper habuisse feruntur, in quos revera quicquid suo Civi fuerit exhibitum transfundetur. Ex nostra verò parte à quibus nulla praeviavere servicia, nichil pro nostrarum exaudicione precum allegare valemus, nisi quod à majestate vestra, quam famosae liberalitatis exaltat praeconium, de praedictis donum gratissimum et specialem graciam imploramus, non offerentes nos vobis quae vestri sumus & esse volumus fideles devoti & perpetui debitores. Dat. Bonon. 12 Kal. Maii, primae Indictionis. The King hereupon sent these Letters with the Cardinal Nephew's Petition to to the Earl of Cornwall, to desire him to advice with his Treasurer how to satisfy the Bishops, Cardinals, and Universities request, who thereupon made an agreement between the parties, as this Record informs us. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, dilecto Consanguineo & fideli suo Edmundo Comiti Cornubiae, tenenti locum Ibidem. suum in eodem Regno salutem. Peticionem quam Venerabilis pater & amicus noster karissimus Dominus Matthaeus Dei gratia Sanctae Mariae in Porticu Diaconus Cardinalis pro Neapoleone consobrino suo Canonico Lincoln. nobis transmisit, vobis mittimus praesentibus interclusam. Et quia merita Cardinalis praedicti, qui nobis extitit semper gratus apud nos in hiis quae possumus gratiam & favorem exposcunt; Vobis mandamus, quod habita super hoc deliberacione cum Venerabili patre J. Elyensi Episcopo Thesaurario nostro, cui transcriptum peticionis destinamus ejusdem, dicto Neapoleoni de peticione praedicta curetis celerioris juris remedio quo poteritis subvenire; ita quod ipse instanciam Cardinalis praedicti sibi senciat ut appetimus profuisse: Et hoc nullatenus omittatis. Dat sub privato Sigillo nostro apud Burgum Reginae primo die Maii, Anno regni nostri sextodecimo. Dorso. Concordati sunt. Page 347. l. 1. before What, insert.] In the Bundles of Writs and Plea Rolls in the White Tower Anno 17 E 1. there are these Prohibitions to stay the holding and prosecuting suits in Courts Christian. EDwardus, etc. Vic. Staff. Johannes de Colewich verse. Robertum Archidiac. Bundela Brevium in Turri London, An. 17 E. 1. Cestr. quare tenuit placitum in Curia Christianitatis de Advocatione Ecclesiae de Colwych, contra prohibitionem. T. Edm. Com. Cornub. apud Westm. 28 die Maii, An. r. n. 17. Consimile Breve between the same persons for the same cause. Teste ut supra, 12 die Junii. JOhannes de Marchian et Willielmus de Ergate per Attorn▪ suum optulit se, etc. verse. Placita Octabis Sanctae Trin. An. 17 E. 1. in Turri Lond. Essex. — de Clavyle personam Ecclesiae de Almychelegh de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio contra prohibitionem nostram, etc. Et ipse non venit, et praeceptum fuit Vic. quod attachiaret eum quod sit, etc. ad hunc diem. Et Vic. nichil inde fecit, set mandavit, quod praedictus Walterus Clericus est & non habet Laicum feodum per quod potest attachiari. Et testatum est quod habet suffic. in Alnelegh per quod potest attach. Ideo sicut prius praeceptum est, quod sit in Octabis Sancti Martini, etc. EDwardus Dei gratia, Rex, etc. Vic. Hereford. salutem. Praecipimus tibi, sicut aliàs tibi praecepimus, quod ponas per vadium & salvos pleg. Resum ap Howel, Ibidem. quod sit coram Justiciariis nostris apud Westm. in Crastino Purificationis beatae Mariae, ad respondend. Johanni Bychard de placito, quare secutus est placitum in Curia Christianitatis de Advocatione Ecclesiae de Brunlegh contra prohibitionem nostram, ut dicitur. Et tu ipse tunc sis ibi, auditurus judicium tuum de hoc, quod Praeceptum nostrum prius inde tibi directum non es executus, sicut tibi praeceptum fuit. Et habeas ibi nomina pleg. & hoc breve. Teste E. de Weyland apud Westm. 24 die Novembris, anno regni nostri decimo septimo. There arising certain differences between the Bishop of Lincoln and the University, Chancellor and Scholars of Oxford concerning Jurisdictions; the King to preserve the Peace of the University, summoned the Bishop to appear in the next Parliament: wherein he would decide all differences between them by advice of his Council, commanding him to desist from all proceedings therein in the mean time, by this Writ. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, Bundela Brevium in Turri London, An. 17 E. 1. in Venerabili in Christo Patri O. eadem gratia Episcopo Lincoln. salutem. Cum alias ad instanciam nostram quaestiones quas erga Cancellarium & Magistros Universitatis Oxon. super diversis jurisdictionibus suscitastis, posuissetis in respectum usque ad quindenam Sancti Michaelis, nisi interim in Angliam venissemus, committendo usque ad eundem terminum Cancellario Vniversitatis praedictae officium quod gerebat: Nos qui paci & tranquillitati Universitatis praedictae prospicere volumus, ut tenemur; Vos rogamus, quatinus omnes quaestiones et contenciones quas erga Cancellarium et Magistros eosdem movistis super jurisdictionibus quibuscumque adhuc respectuare velitis, donec in proximo Parliamento nostro, auditis rationibus et petitionibus vestris et defensionibus Vniversitatis praedictae, quae variis privilegiis antecessorum nostrorum et possessione diutina contra vos asserit se munitam, quaestiones et contenciones hujusmodi nostro mediante Consilio sedari valeant et fine debito terminari, et vos eidem Parliamento personaliter intersitis, vel sufficientem Attornatum pro vobis mittatis, ad faciendum et recipiendum quod idem negocium exigit vel requirit, nichil in dampnum aut praejudicium Vniversitatis praedictae aliqua tenus interim attemptantes. Teste meipso apud Burgum ultimo die Septembris, Anno regni nostri decimo septimo. The Pope at King Edward's request, with the assent of his Cardinals, constituting his kinsman Henry Bishop of Bordeaux, as he had signified to the King by his Letter; the King thereupon returned this gratulatory Answer to him, promising the assistance of all his Officers in Bordeaux and Gascoigne to promote his affairs upon all occasions. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae; Venerabili In eadem Bundela, An. 17 E. 1. m Turri London. viro caroque suo Consanguineo, Domino Henrico Burdegalensis Ecclesiae Dei providencia Electo, salutem. Laetati sumus in hiis quae vestra nuper dilectio nobis scripsit, quod Sanctae Romanae Ecclesiae Summus Pontifex, assencientibus suis Cardinalibus, dictae Burdegalensi Ecclesiae constituit vos pastorem, pro quo facto tempore sibi grates refer tenemur & volumus multiformes. Gaudemus siquidem in visceribus nostri cordis, quod tam laudabili tamque votivo experimento comperimus ipsam Romanam Ecclesiam fore zelatricem nostri generis et honoris. Sanè pro eo quod honorificenciam vestram nobis in praemissis ascribitis vosque tam liberaliter recommendatis, & vestra ad nostrae voluntatis beneplacita, gratias vobis in praesenti rependimus, et rependemus uberius pro viribus in futurum. Mandamus ad rogatum vestrum dilecto consanguineo et fideli nostro Lanrencio de Broun, Tenenti locum nostrum in Ducatu praedicto, & Senescallo nostro Ducatus ejusdem, ac Constabulario Castri nostri Burdegal. quos Officiales terrae nostrae Vasconiae constituimus pociores, quod ipsi vobis se exhibeant in agendis vestris omnibus propicios favorabiles & benignos, vosque & vestra specialiter habeant recommendata, in quantum sibi congruere videbitur nostris utrinque statui & honori. Utinam amicissime prosperetur taliter status vester, quod exinde Altissimo & Ecclesiae suae sanctae proveniat laus & honour omnium. Dominus vos conservet. Dat. apud Colecestr. Idus Septembris, an. regni nostri decimo septimo. In a Bundle of Certificates and Significavits I found in the White Tower Anno 17 & 18 E. 1. among sundry others, I shall present you with these, praying the aid of the King's power against Excommunicated persons, evidencing the insufficiency of the Bishop's Ecclesiastical censures, and the Sovereign power, duty of the King to aid and assist their imbecility by his Supreme authority over the Clergy as well as Laity. EXcellentissimo Domino suo E. Dei gratia Regi Angl. etc. — Cycestrensis Episcopus, salutem. Excellentiae vestrae, cujus est Sponsam Christi in Bundela Literarum & Certificationum Ann. 17 & 18 E 1. in Turri London. suis juribus et libertate tueri, et in gladio punire justitiae quos in ipsius Ecclesiae injuriam, opprobrium et contemptum invenerit machinantes; praesentibus innotescat, quod frater Radulphus de Baldach, Canonicus de Begeham, praedictae Cycestren. Diocaesis, est per nos excommunicationis sententia authoritate ordinaria innodatus. In qua sordescens per quadraginta dies & amplius, adhuc perseverare indurato animo non formidat, Claves Ecclesiae damnabiliter contemnendo, in animae suae periculum & scandalum plurlmorum. Cum igitur ultra non habeat Ecclesia quod faciat in hac parte, Vestrae Celsitudini Regiae supplicamus, quatinus juxta regni vestri Consuetudinem contra dictum excommunicatum extendere dignemini brachium seculare; ut quem timor Dei a malo non revocat, corporalis poena cohibeat a peccato. Dat. 4 Cal. Decembr. Anno 1289. EXcellentissimo Domino suo, etc. A. Dunolmensis Episcopus salutem, etc. Ibidem. Reverendae Dominationi vestrae notificamus per praesentes, quod Willielmus de Harnham Clericus, Parochianus noster, propter suam manifestam contumaciam & offensam, per nos, authoritate ordinaria, sententia majoris excommunicationis involvitur; ipsam sententiam per quadraginta dies sustinuit, et adhuc animo sustinet indurato, Claves Ecclesiae damnabiliter contemnendo. Quare Serenitati vestrae supplicamus humiliter, quatinus ad protervitatem dicti excommunicati reprimendam, literas vestras (si placet) concedere dignemini (prout Consuetudo obtinet regni vestri) ut, quod minus valet Dei Ecclesia in hac parte, Regiae devotionis potentia suppleatur. Conservet, etc. Dat. London. 16 Kal. Junii, Anno ut supra. Page 427. l. 11. after complaints, insert] The Prior of Lucone being unjustly spoiled and deprived of the Priory by the Abbot of Clunie, and afterwards upon his Appeal restored to it by certain Statutes made in the Court of Rome, the succeeding Abbot writ this Letter to King Edward, to put him into possession of the Priory, and defend him therein by his secular arm. EXcellentissimo Domino suo Edwardo Dei gratia Regi Angliae, etc. Frater In Bundela Literarum & Brevium An. 28 E. 1. in Turri Lond. Guillielmus miseratione divina Cluniacensis Ecclesiae Minister humilis, salutem, etc. Cum per quaedam statuta in Romana Curia nuper edita, venerabili & charissimo fratri nostro Petro de Cuneraco Monacho nostro, Prioratus de Leucone (quo per bonae memoriae Yvonem quondam Cluniacen. Abbatem, praedecessorem nostrum, fuerat spoliatus) adjudicatus fuerit, sitque in virtute et authoritate dictorum statutorum eidem fratri Petro de dicto Prioratu de Leucona restitutio facienda: Excellentiam vestram attentissimè imploramus, quatinus eundem fratrem Petrum, aut ejus Procuratorem latorem praesentium pro ipso, in possessionem dicti Prioratus induci faciat corporalem; ipsumque inductum Magnitudinis vestrae brachium manuteneat & defendat. Praefatum autem Priorem, virum probitate & honestate fulgentem, ac Prioratum de Leucona Celsitudo vestra recommendatum taliter habere dignetur in gratiam & favorem, quod nos et Ordo (noster) jugiter pro vobis in orationibus vigeat, & per hoc bonum foelix & prosperum recipiatis augmentum. Valeat, etc. Dat. Clun. 4 Kal. Maii, Anno Domini 1290. Page 432. l. 27. after ut supra, insert] The Certificate of his Election I find filled in a Bundle of Certificates, Letters and Writs in the White Tower An. 18 E. 1. EIdem Regi; Prior & Conventus Elyen salutem, etc. Ad praesentandum serenitati Bundela Certificate & Literarum, An. 18 E. 1. in Turri London. vestrae Magistrum Willielmum de Luda Decanum S. Martini Magni London Clericum vestrum, quem in Pastorem & Episcopum nostrum canonice eligimus; d●lectos confratres nostros Clementem de Thetford, Willielmum de Bregham, & R●bertum de Swaffam, conjunctim & divisim tenore praesentium destinamus. Vestrae clementiae humiliter supplicantes & devotè, quatinus ipsum Electum nostrum gratiose admittere dignemini. In hujus, etc. Dat. apud Elien. in Capitulo nostro in crastino Ascentionis Domini, Anno ut supra. Page 436. l. 8. after evidence, these Records should have been inserted. EXcellentissimo Domino, etc. Decanus & Capitulum Cassalen. salutem, etc. Ibidem. Dominationi vestrae praesentibus literis intimamus, quod felicis recordationis Domino David quondam nostro Archiepiscopo viam universae carnis ingresso, & concessa a vestra Serenilate Regia licentia eligendi; Nos unanimi voluntate & consensu vi●um providum & discretum, Ecclesiae nostrae utilem & necessarium, vobis & regno vestro fidelem, Magistrum Stephanum Archid. Glendelacensem in Ecclesia Dublinensi, nostrae Ecclesiae Canonicum, latorem praesentium nobis eligimus in Archiepiscopum et Pastorem. Hinc est, quod eundem Electum nostrum praesentamus vestrae Regiae Celsitudini, devotis precibus supplicando, quatinus praedictae electioni nostrae Regium assensum liberaliter impendentes, literas vestras super hoc Domino nostro Summo Pontifici (si placet) dirigere dignemini. Valeat, etc. Dat. Cass. in Vigil. Omnium Sanctorum, Anno 1289. EXcellentissimo Domino, etc. Decanus & Capitulum Ossoren. salutem, etc. Ibidem. Serenitati vestrae praesentibus literis intimamus, quod foelicis recordationis Rogerus quondam Episcopus noster viam est universae carnis ingressus. Ne autem Ecclesia nostra diutius remaneat Pastoris solatio destituta, ad vos dirigimus dilectum Canonicum nostrum Nicholaum filium Richardi, Praecentorem Ecclesiae nostrae, ●atorem praesentium: Celsitudini. Regiae supplicantes, quatinus eligendi licentiam nobis liberaliter concedatis. Valeat, etc. Dat. in Vigilia Assumptionis beatae Mariae Virgins, Anno 1289. EXcellentissimo Domino, etc. Archiepiscopus Armachanus, salutem, etc. Cum Ibidem. post mortem Domini Milonis bonae memoriae quondam Ardakadens. Episcopi, idem Episcopatus tanto tempore vacavisset, quod per negligentiam ejusdem loci Capituli praedicti Episcopatus Ardakadensis ad nos jure metropolitico suerat devolut. (wherein this Archbishop was much mistaken, no lapse in such cases incurring against the King by their default;) ac nos de persona Magistri Matthai de Ardach. ejusdem loci Canonici, eidem Ardakaden. Ecclesiae providerimus in Episcopum et Pastorem. Excellentiam vestram devotè requirimus & attentè rogamus, quatinus temporalia ejusdem Eprscopatus (quae, novit Deus, satis sunt exilia) sibi, si placet, concedere dignemini. Datum die Lunae proximo post festum S. Martini Anno 1289. I cannot find that the Archbishop had any fruit of this his request, and Usurpation upon the King's Right and Title, by this pretence of lapse incurred. EXcellentissimo Principi Domino suo, Domino Edwardo Dei gratia Regi Angl. etc. In Bundela Petitionum, etc. in Turri London. An. 18 E. 1. sui humiles & devoti Frater Radulphus Prior Domus Sancti Thoma Martyris juxta Dublin. & ejusdem loci devotus Conventus, seipsos cum orationibus, etc. Cum Monasterium nostrum per resignationem venerabilis patris Fratris Willielmi dicti Wallens. quondam Abbatis nostri, propter senium & alias causas certas factam, nuper in manus venerabilis patris Domini J. Dei gratia Dublinensis Archiepiscopi, Pastoris sit ad praesens solatio destituta: Excellentiae vestrae Regiae devotis precibus supplicamus, quatinus dilectis fratribus nostris Henrico de Alta Ripa, & Adae le Barun. ad vos ex parte nostra venientibus, super nostris oppressionibus variis & gravaminibus nobis à diversis factis, credere velitis, & remedium congruum adhibere; nobisque licentiam concedere dignemini, de alio nobis Pastore providendi. Qua nobis licentia de solita liberalitate vestra concessa, nihilominus adh●c vobis humiliter & devotè supplicamus exorantes, quatinus divinae pietatis obtentu, et * Note the bl●lphemy. pretiosi sanguinis beati Thomae Martyris effusione, propter marium pcricula, viarum discrimina, necnon et nimiae morae dispendio, quae nobis imminere possent, hujusmodi gratiam nobis ad praesens faciatis, ut electioni nostrae per justiciarium vestrum Hiberniae consensum Regium liberaliter impendatis; et eadem Electione per Metropolitanum nostrum consirmata, possessionem bonorum nostrorum, mobilium et immobilium, una cum perceptis quae tempore vacationis in manu vestra sunt, per justiciarium vestrum seu Ballivos vestros Hiberniae nobis restitui saciatis. In cujus rei testimonium has literas nostras vobis transmittimus patentes. Dominus conservet, etc. Dat. in Monasterio in festo Nativitatis beatae Virgins, Anno regni vestri 18. EXcellentissimo Domino suo, Domino Edwardo Dei gratia Regi Angl. etc. Ibidem. Decanus & Capitulum Duacensis Ecclesiae, salutem, etc. Quia per mortem venerabilis patris nostri Domini David Episcopi nostri Duacensis nuper defuncti, dicta Ecclesia nostra Duacensis Pastoris solatio destituta dinoscitur, & vestrae Regiae Majestatis assensus ad providend. ipsi Ecclesiae viduatae de Pastore de jure et consuetudine est requirendus; Quare vestrae Regiae Celsitudini humiliter & devotè supplicamus, quatinus ex vestra Regia liberalitate et mansuetudine, sicut moris et consuetudinis est, per Nicholaum Canonicum nostrum latorem praesentium, hac vice vestrum Regium (si placet) nobis praebeatis assensum, et suturum Pontificem licentiam eligendi, ne propter moram vestrae Regiae licentiae praefatae Ecclesia Duacensis in temporalibus & spiritualibus (quod absit) detrimentum patiatur. In cujus, etc. Dat. 13 Kal. Julii, Anno ut supra. Which licence they obtaining, and electing a Bishop thereby, they made this Certificate thereof to the King. EXcellentissimo Domino suo, Domino Edwardo Dei gratia Regi Angl. etc. Ibidem. L. Decanus totumque Capitulum Ecclesiae Duacen. salutem, etc. Ecclesia Duacen. vacant per mortem foelicis recordationis Domini David nostri Episcopi Duacen. nos convenientes in unum, prius a Serenitate vestra Regia licentia eligendi petita pariter et abtenta, invocata Spiritus Sancti gratia, virum religiosum & discretum fratrem Laurentium Abbatem de Collemitory, ordinis Cisterciensis, Tuamen. Diocaesis, praesentium portitorem, vobis et terrae vestrae Hiberniae semper fidelem, nobis unanimiter et concorditer postulavimus in Episcopum et Pastorem; firmam spem fiduciamque tenentes, quod Deo opitulante, & vestra Majestate favente, per ejus industriam & circumspectionem, tanquam aurum in furnace probatum, Ecclesia nostra Duacen. nimia hactenus paupertate depressa, juribus necnon et possessionibus muitipliciter spoliata, celeri relevatione et prosperitate gaudebit. Quocirca vestrae Regiae Celsitudini devotè & humiliter supplicamus, quatinus postulato nostro Regium vestrum assensum dignemini liberaliter impartici. Literas vestras pro ejus confirmatione venerabili patri Domino Williclmo Dei gratia Archiepiscopo Tuamensi, & Metropolitano nostro, divinae charitatis intuitu, si complacet, rescribendo. In quorum, etc. Valeat, etc. Dat. in Ecclesia nostra Duacen. 29 die Junii, Anno gratiae 1290. The Bishop of Miden informing the King, that some of his Officers and Bailiffs of Liberties within his Diocese, publicly inhibited any persons to appear before him, his Ordinaries, Officials or Commissaries, when they made their accustomed Inquisitions concerning men's sins, and that no Layman defamed of any crime should purge himself before them, but only with his own hand, to the great prejudice of his Ecclesiastical Jurisdiction and Government; the King thereupon issued this Writ to his Chief Justice of Ireland, to revoke such Inhibitions. REX Justice. suo Hibern. vel ejus locum tenenti, salutem. Ex insinuatione Claus. 18 E. 1. m. 7. dorso. Pro Episcopo Middensi, de Jurisdictione sua. venerabilis patris Thomae Midensis Episcopi nuper nobis innotuit, quod quidam Ministri nostri Hibern. et quarundam libertatum ibidem Ballivi fecerunt publice inhiberi in Episcopatu Midensi, Ne aliqui Laici Episcopatus ejusdem coram suis Ordinariis vocati compareant cum contigerit ipsos Ordinaries, Officiales aut Commissarios eorundem suas super peccatis inquisitiones facere consuetas, et ne aliquis Laicus ejusdem Diocaes. super peccato aliquo diffamatus, nisi sola sua manu propria coram Ordinariis antedictis se purget, in ipsius Episcopi et libertatis Ecclestasticae praejudicium non modicum et gravamen: Nos igitur nolentes Deo et Ecclesiae suae injutiam sieri in hac parte, vobis mandamus districte praecipientes, quod si ita est, praedictas inhibitiones faciatis celeriter et modo debito revocari, nec hujusmodi inhibitiones indebitas in praejudicium Dei et Ecclesiae suae contra justitiam ulterius sieri permittatis. Volumus etenim quod Episcopus et Ordinarii caeteri supradicti, prout ipsi et praedecessores sui facere consueverant in hac parte, libere sua jurisdictione absque vestrorum cujuspam indebita molestatione ntantur. Talitor vos in praemissis habenics, quod nos super hiis solicitari non oporteat iterato. Teste Rege apud Westm. 19 die Julii. Page 440. l. 43. after Liberties, insert] A Monk of Bynedon turning an Apostate, the Abbot certified it to the King, and thereupon thus petitioned for a Writ de Apostata capiendo against him. EIdem Regi Edwardo, Frater Willielmus dictus Abbas de Bynedonia, reveren● In Bundela Petitionum, etc. in Turri London. An. 18 E. 1. tiam, etc. Quum quidam dictus Johannes de Wymfreud diu in ordine nostro professus, spreto ordine & habita vagabundus existit, in damnationem propriam et scandalum plurimorum; Majestati vestrae humiliter supplico quantum possum, quatinus solita clementia, qua semper ordinem nostrum diligitis & sovetis, eum praecipiatis per Vicecomitem Dors. arrestari, & fratribus nostris tradi, qui saluti animae suae provideant secundum Ordinis nostri disciplinam. Valeat, etc. Dat. Bynedon in Octabis Nativitatis beati Johannis Baptistae, Anno ut supra. Placita apud Westm. coram Johanne de Metingham & sociis suis Justice. de Banco, de Termino Sancti Michaelis, anno regni Regis Edwardi octavo decimo, incipiente nono decimo, (Thorp) afford us these Actions brought for holding and prosecuting Suits in Courts Christian against the King's Prohibitions. NIcholaus de Segrave senior, per Attern. suum optulit se 4 die versus Magistrum Adhuc de Quindena Sancti Martini. Noting. Robertum le Wavasur, & Galfridum de Sricheley, de placito quare tenuerunt placitum in Curia Christianitatis de adv●cati●ne quartae partis Ecclesiae de Reggeworth, contra Prohibitionem, etc. Et versus Magistrum Robertum de Twewelby, de placito quar● se●utus est placitum in eadem Curia, contra Prohibitionem, etc. Et ipsi non venerunt. Et praeceptum fuit Vic. quod attach. cos, etc. Et Vic. nichil inde fecit. Et mandavit, quod praedicti le Wavasur & Galfridus Clerici sunt, & non habent la●cum feodum in Balliva sua per quod attach. possunt. Ideo mandatum est Episcopo Ebor. quod venire faciet eos hic à die Paschae in tres septimanas. Et de praedicto Magistro Roberto de Twewelby mandavit, quod non est inventus, nec aliquid habet in Balliva sua per quod potest attach. Ideo praeceptum est Vic. quod capiat eum si inventus, etc. Ita quod habeat corpus ejus ad praedictum terminum, etc. Et unde Vic. etc. G●lbertus, etc. attachiatus fuit ad respondendum Johanni de Romeneye, & Ibidem. Adhuc de crastino Animarum. Anno 18 E. 1. in Turri London. Katherinae uxori ejus, de placito quare secutus suit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem, etc. Et unde queritur, quod praedictus Gilbertus die Martis proxima ante diem Dominicam in Ramis Palmarum, anno Regis nunc decimo octavo, apud Villam de— in forgia Alexandri le Mareschal imposuit ipsis Johanni & Katherinae latrocinium, & vocasset ipsos latrones, et super hoc traxit ipsos in placitum in Curia Christianitatis coram Archidiacono de Sancto Albano. Et iidem Johannes & Katherine die Mercurii proxima sequen. in Ecclesia Abbathiae de Sancto Albano, in praesentia Thomae Beneyt, Johannis Paulyn; Milonis Le—, & Willielmi le Smerekerver, porrexissent eidem Gilberto Regiam Prohibitionem, ne praedictum placitum ulterius sequeretur, idem Gilbertus spreta Prohibitione illa nichilominus, secutus est placitum illud in Curia Christianitatis: Ita quod fecit ipsos Johannem & Katherinam ab ingressu Ecclesiae suspendi, et postea excommunicari; unde dicunt, quod deteriorati sunt, et dampnum habent ad valenciam quadraginta solidorum. Et inde producunt sectam. Et Gilbertus per attorn. suum venit & defendit vim & injuriam quando, etc. Et bene defendit, quod ipse nunquam secutus fuit praedictum placitum contra praedictam Prohibitionem, etc. Et de hoc ponit se super patriam. Et Johannes & Katherine similiter. Ideo praeceptum est Vic. quod venire fac. etc. per quos, etc. Et qui nec, etc. Nisi justice. ad assisas cap. assignati prius, etc. — per attorn. suum optulit se 4 die versus Johannem del Parlur, Ibidem. Berk. de placito quare secutus fuit placitum in Curia Christianitatis de catallis et debitis, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem, etc. Et ipse non venit. Et plures fecit defaltas. Ita quod praeceptum fuit Vic. quod distringeret, etc. Et Vic. nichil inde fecit. Et mandavit, quod non habet terras nec tenement. etc. per quae potest distringi. Et testatum est, etc. quod habet terras & tenement. in Com. Berk. per quae, etc. Ideo praeceptum est Vic. Berk. quod distr. e●m per omnes terras, etc. Et quod habeat corpus ejus hic ad praefatum terminum, etc. Et unde Vic. manned. etc. Et testatum, etc. FRater Radulphus de Barnburgh Abbas de Sancto Albano attach. fuit ad respondendum Waltero Spereman, de placito quare secutus est placitum in Ibidem. Hertf. Curia Christianitatis de catallis et debitis, quae non sunt de Testamento del Matrimonio, contra Prohibitionem, etc. Et unde queritur, quod cum praedictus Abbas traxisset ipsum in placitum in Curia Christianitatis, coram Fratre Willielmo de Paris Arehidiaecono de Sancto Albano, de catallis quae non fuerunt de Testamento vel Matrimonio. Et idem Walterus die Dominica proxima ante Purificationem beatae Mariae, anno Regis nunc decimo octavo, in praesentia Thomae le Peyntour, & Hugonis le Peyntour, & aliorum in Ecclesia Conventuali de Sancto Albano porrexisset eidem Abbati Regiam Prohibitionem, ne praedictum placitum sequeretur in praefata Curia Christianitatis. Idem Abbas spreta Regia Prohibition, secutus fuit placitum praedictum in Curia Christianitatis quousque idem Walterus ad sectam ipsius Abbatis fuit ab ingressu Ecclesiae suspensus, et postea excommunicatus; unde deterioratus est, et dampnum habet ad valentiam Centum librarum. Et inde producit sectam. Et praedictus Radulphus per attornatum suum venit & defendit vim & injuriam quando, etc. ●t bene defendit, quod nunquam secutus fuit praedictum placitum de catallis et debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, contra Prohibitionem, etc. Et de hoc ponit se super patriam. Et Walterus similiter. Ideo praeceptum est Vic. quod venire fac. hîc in Octabis Sancti Hillarii 12. etc. per quos etc. Et qui nec, etc. ad recognoscendum informa praedicta, etc. Quia tam, etc. Page 454. l. 5. add. I suppose this Report was grounded upon this Certificate made to the King by the Judges of the King's Bench, and Barons of the Exchequer about the 20 year of King Edward the 1. (as I conjecture) the Original whereof I found in a Bundle of Writs and Certificates returned into the Chancery, which I rescued from rubbish in the White Tower; wherein they inform the King of a Bull purchased from the Court of Rome by Boves de Clare, against John de Lovetot, as the most prejudicial Bull that ever was purchased or brought into the Land in their time: For which Sir Boves being questioned before them, wholly referred himself into the King's hands and pleasure, to whose presence they thereupon adjourned him there to attend from day to day. What the contents of this Bull were, they did not certify, since the Bull itself was transmitted to the Chancellor. Most probably it was this very Bull which these Law-books mention to be adjudged Treason, and the procurer of it ordered by the King to be drawn and hanged as a Traitor. A Noble Prince & lour trescher Signeur Sire Edward par la grace de Dieu Roy Bundela Literarum, &c An. 20 E. 1. in Turri London. D'angleterre, Seygnur de Ireland, e Duke de Aquitaine, les soens Rauf de Hengham, Nicole de Stapelton, e Wauter de Wymburn ses Justices de son Banky, salut e due reverence. Saches Sire kee au moys de Saint Michael vint Sire Boves de Clare devant nous a Salopebyrs pur busaignes kil out afere; au quel jour vint Sire Johan de Lovetot vestre Justice de Banky, e par ses amnirs munstra devant nus, que lavantdit Sire Boves ont une bull purchase contrely en prejudice de vostre Corone la quele il nous monstra embulle dunt nus vos enueunt le transcript. E grant Sire Boves de ceo devant nus fu a resume il nus respondi, que celle Bulle fu purchase per les soens que sunt en la Courtesan de Rumme, del vostre kel li vint il vos aporta, e les nos mustra e mist la besoigne tut en vos, sil la dust fire ou nun, e lavant didst bull mist en la main vestre chancellor kil en ordenast a vostre volente. E quant nus cele bull avyom vuer, nus la faymes mustrer devant vos Barons de vostre Eschekere, e les Iustices de vostre grant Banky, e fu avis a tut, ke celle Bulle fu la plus prejudicieles ke unkes fust purchase en vostre ten, de nostre ten; e pur ceo Sire tut allegast lavant didst Sire Boves ke la chose fust mist en voz mains a vostre volunte si come deseys est dit, nus del tut ne ascum lesser vostre suyte en ly aucun jur done devant vus as oytaves deal Saint Martin, cum de jour en jour par vostre volonte saver, d'qune si vos plest vostre volunte sur ceste choose nus mander. King Edward out of his devotion to that Archtraytor Thomas Becket upon the Petition of the Prior and Covent of Christchurch Monastery in Canterbury, granted them this new Charter, confirming unto them the forfeitures and amerciaments of all their Tenants goods condemned, or flying, before any of his Justices; which I found in a Bundle of Writs of Privy Seal and Petitions in the White Tower Chappel. EDwardus Dei gratia Rex Angliae, Dominus Hiberniae, & Dux Aquitaniae, Archiepiscopis, etc. Sciatis quod licet dilecti nobis in Christo Prior & Conventus Bundela Brevium & Petitionum Anno 22 E 1. in Turri London. Ecclesiae Christi Cantuariensis, à tempore cujus memoria non existit, perceperunt & habuerunt amerciamenta omnium hominum et tenentium suorum, et catalla omnium hominum et tenentium suorum felonum dampnatorum et fugitivorum, in quibuscunque Curiis infra regnum nostrum homines et tenentes illi amerciati et catalla hujusmodi amerciata fuerant semper hucusque, absque dono vel concessione aliqua a nobis seu progenitoribus nostris, quondam Regibus Angliae, inde habita vel obtenta. Ne tamen dicti Prior & Conventus ex hujusmodi perceptione onerari, inquietari, vel occasionari à quocunque valeant in futurum, ob reverentiam beati Thomae Martyris, et devotionem quam erga eundem sanctum gerimus et habemus, volentes eisdem Priori & Conventui gratiam facere, et eorum securitati in hoc ex Regia munificentiâ specialiter providere; Volumus, concedimus, & hac Charta nostra confirmavimus pro nobis & haeredibus nostris praefatis Priori & Conventui, quod ipsi et eorum Successores habeant et percipiant de caetero Amerciamenta omnium hominum et tenentium suorum, et Catalla omnium hominum et tenentium suorum felonum damnatorum, et fugitivorum, coram quibuscunque justiciariis et Ministris nostris et haeredum nostrorum et aliorum quorumcumque infra regnum nostrum homines et tenentes illos amerciari, et Catalla hujusmodi ex quibuscunque delictis et causis adjudicari contigerit. Ita quod Justiciarii, Vicecomites, & Ministri nostri quicunque vel haeredum nostrorum, coram quibus dicti homines et tenentes amerciati fuerint in futurum, extractas de Amerciamentis illis dictis Priori et Conventui et eorum successoribus statim liberent, posiquam Amerciamenta illa taxata fuerint; per eosdem Priorem et Conventum et successores suos et ministros eorundem levand. per extractas illas absque occasione vel impedimento nostri et haeredum nostrorum; & ita quod cum aliquis hominum & tenentium suorum pro delicto aliquo vitam vel membrum amittere debeat, vel fugam fecerit, & judicio stare noluerit, vel qualitercumque deliquerit, per quod Catalla sua perdere debeat, in quacumque Curia nostra & haeredum nostrorum seu aliorum, ubi de eo justitia fieri debeat, Liceat ipsis Priori & Conventui & eorum Ministris sine impedimento vel contradictione nostri & haeredum nostrorum, Vicecomitum, Ballivorum & Ministrorum nostrorum quorumcunque aut aliorum, ponere se in seisina de Catallis praedictis in quibuscunque Casibus, in quibus Ballivi nostri vel haeredum nostrorum, si Catalla illa ad nos vel haeredes nostros pertinerent, ea in manus nostras vel manus haeredum nostrorum possent vel deberent capere vel seisice. Et ita quod nullus Justiciarius seu Minister noster vel haeredum nostrorum seu alterum de Catallis hujusmodi, quin dicti Prior & Conventus & eorum Ministri, ea habere et in seisinam eorundem se ponere possint, ut praedictum est, se intromittat sine licentia & voluntate ipsorum Prioris & Conventus & successorum suorum imperpetuum. Quare volumus & firmiter praecipimus, etc. sicut praedictum est: Hiis testibus, venerabilibus Patribus, A Dunolmen. W. Elien, J. Karliolen, & W. Bathon. & Wellen. Episcopis; Edmundo fratre nostro, Willielmo de Valentia Auunculo nostro, Edmundo Com. Cornubiae Consanguineo nostro, Henrico de Lacie Com. Lincoln. Roberto Tibetot, Gilberto de Thornton, Waltero de Thornton, Waltero de Bello Campo, Johanne de Metingham, Roberto de Hertford, Rogero de Brabazun & aliis. Dat. per manum nostram apud Westm. 13 die Junii, Anno regni nostri 22. Thus did these greedy Priors and Monks encroach the Royalties and Prerogatives of the Kings and Crown of England, to the diminution both of their grandeur and revenues. In the same Bundle of Writs and Petitions, I met with this Petition of the Archdeacon of Canterbury, reciting a Prohibition of the Kings directed to him, not to visit the Church of St. Martyns in Dovor being his Free Chapel, nor yet the Churches or Chapels thereunto belonging, and petitioning for a revocation thereof, being against his ancient right. A Nostre Seignour le Roy, e a sound Conseil prie Simoun de Comyngge Erchediaqne Ibidem. Lerchevesque de Canterbiry; qe cum toutes ses Predecessors Erchediaqnes del Eglise e de Lerchevesqe de Caunterbire, e li du temps dount memoire ne Court, aient este seisis de user jurisdictioun ordineire cum Ministers Lerchevesqe avantdist, en totes les Eglises curées apportenauns a la Chapele S. Martin de Dovure en la disposition Lerchevesque qui ore est, e ses Predecessors deal temps avauntdist esteauns, taunt qe le Mekardi prochein apres le fest saint Martin l'an del regne le Roy qi ore est tresime, qe nostre Seignour le Roy manda par sa prohibition au didst Erchidiakne, e a ses Ministers, e les defendi, qe eux ne usassent jurisdiction ordineire en la Franche Chapele le Roy de saint Martin de Dovure, ou en les Eglises en cele Chapele appendauns; par reson de quele Prohibition le dit Simoun e ses Ministres de user jurisdictioun ordineire en les Eglises curées les queles il vut de la collation de Roy, all honeur e la reverence le dist nostre Seignur le Roy, e de sound Commandment sount sursis, tant qil plust a nostre Seignur le Roy a sound Counseil demander une revocatioun de la Prohibition avauntdiste, solonc les paroles contenuz en ceste Petition par paroles qe se suent. Edwardus Dei gratia, etc. Archidiaconus Cantuar. vel ejus Officiali, salutem. Quia accepimus, quod quoddam brebe nostrum prohibirorium super immunitate et exemptione Ecclesiae de S. Martini Dover. conceptum, et vobis directum, ne jurisdictionem ordinariam in Ecclesia praedicta, seu Praebendis, Ecclesiis, aut Capellis ad (eam) spectantibus, in praejudicium immunitatis et exemptionis praedictarum exerceretis, a Cancellaria nostra surrepticiè ob aliquos defectus ex eadem (ut dicitur) emanavit. Vobis mandamus, quod Breve praedictum habeatis in Cancellaria nostra, vel illud sub Sigillo vestro ibidem mittatis, & hoc Breve, ut, eo inspecto, ulterius inde fiat quod de jure fuerit faciendum. Teste meipso apud Westm. 3. die Augusti, Anno regni nostri quintodecimo. Euncore surseent. Playst au dist nostre Seignur le Roy e sound Counsel de ordainer pur lestat del Eglise de Caunterbire, de graunter Erchediake de Canterbire qi ore est, qil pute user tel estate, cum li e ses Predecessors Erchediaqnes Ministers del Eglise e de Lerchevesque de Canterbire unt use la en arere. In the same Bundle of Writs and Petitions, there is this memorable Petition of the Prior and Covent of St. Martyns in Dover to King Edward the 2. and his Council, reciting a Judgement given for King Edward the 1. his father, against the Archbishop of Canterbury for abusing his power, contrary to the Charters of that Priory, and against the usurpations and encroachments of the Prior & Covent of Trinity in Canterbury, against whom they prayed relief, and restitution to their ancient Privileges, against their restless oppressions and vexations, according to that Judgement. A Nostre Seigniour le Roy Dengleterre, & a sun Conseil, mostrount sez devouz Bundela Brevium & Petitionum A●no 72 ● 1. in Turri London. See Monasticon A●gl●●anum, 〈…〉 2. p. 1, 2, etc. Chapeleyns' Prior & Convent de sa Eglise de S. Martin de Dour, Come Henry jadis Roy Dengleterre Progenitour nostre Seignour le Roy qui ore est, que Dieu guard, dona sa dite Eglise de saint Martin de Dovure, ove totes les ap purtenaunces ausi fraunchement, come il la tint a Thebaud adounk Ercevesque de Canterbire, & a says successor's Ercevesques, en certain form qe le dit Ercevesque fest ordre de Moigne en la dite Eglise, solonc la Reule S. Beneyt a viure, perdurablement adurer, e qe james autre say entremeyst, mes qe le dit Ercevesqe & les Ercevesqes de Cant. avenir. Apres quel establissement del dit ordre, solanc la form susdite, le dit Thibaud ordeina, qe en checune voidance de la Priorite de Dovure fust fait un Moigne de la trinity de Cant. Prior a la dite Eglise de Dowre, & remuable a la volunte du dit Prior de la trinity: issint en cel temps le dit Priour de la trinity usurpa et acrocha a lui et sa signory touse les poinz qe apendeient a les Moignes de la dite Priorite de Dovure; Cestassavour, praefectioun de Prior, come sus est dite, profession, et examination des Clercs qe dussent estre ressu a lur abit en la dite Priorite de Dovure, et autres oppressions et grevaunces et blemissements encounter lafoy form e la volunte du primer foundeur, en grant errisement et prejudice de la dite Eglise S. Martin de Dovure et a les persones iloesqes demouranz, dount nostre Seignour le Roi Edward pere nostre Seignour le Roi qe ore est, qe Die guard, veiaunt les oppressions et blemissements a sa fraunche Chapele & a les Moignes ileosqes demouranz estre fait grevouses & meyns dreiturels en une voidance de la Priorite de Dovure, le Roy porta sun bref de droit devers le Priour de la trinity qe o'er est, et recevera labourie devers lui de la dite Eglise de saint Martin, et le dit Priour foriuge pur toutes jours compiert plus pleinement par record et proces de ceo fait en le Court nostre Seignour le Roi. E comment qe ceo Jugement oghsta le dit Prior deal avorie avantdite, le dit Priour apres la mort Ercevesqe de Canterbire mist chalench a claim, demandant obedience manuele et autres subjections du dit Prior & Moignes de Dovure. E pur ce quil ne firunt point, come fair ne devoient, il les fist escumencher et autres duresses grievances, et apres la mort del Priour en cel temps, le dit Priour de la trinity, clama praefection de Priour ileosqes come avaunt fist, et destourba les ditz Moignes de Dovure deinz aunz et demi e plus qil ne poient avoir Priour de leur com avant avoient. Taunt qe nostre Seignour le Roy qe ore est, qe Dieu guard, de pity menu qe la destruction des ses Moignes de Dovure, commanda par son bref de la chancelry, qil surseist et cessat des grevances et de demands torsinouses qe i'll fist a sa Fraunche Chapele de Dovure et a les Moignes iloesqes demourantzes, encontre la Iugement et la gard de sa Court, et de sa defence. E pur ce qe le dit Prior cesser ne voileit, nostre Seignur le Roy qe ore est, porte sun Bref de trespass devers lui, et en sa Court le arrena, ou le dit Priour desclama praefection de Prior, professioun, examination, obediences, et totes maneres autres choses solom ceo qil sunt contenuz en le dit process, qe rien ne clama ne cleyme, ne de rien fu coupable; et de ceo se mist el en bon pays, et fust attaint a la ●uite nostre Seignur le Roy a ses damages de Deus mille liures. E outre ceo fust comande en judgement, quill repellast sentences et totes maneres des grievances commence le dit Pley entre les ditz Moignes et le Priour de la trinity. Des quey totes choses rien ad fait, mes de jour en jour procure le mal as dites Moignes de Dovure, et met destourbance, et par loung temps add miss, qe le dit Priour et Convent de Dovure ne pount resceiure nul Clerk a lur abit, ne poent puis le temps Lercevesque Robert. Dount nostre Seignur le Roy pur lui et pur les almes des ses Auncestres' perdent et ount perdeu tout le fruist et prosist en Messes, oreysouns, et en autres bienfaitz qe apendez a religioun, qe deussent aver este faitz en le men temps de deus Coventz, de queu nombre par mort et par maladie faut a poi lun Covent, en grant errisement del profist susdite et amenusement deal divine service Dieu, et en grant evoytement del charche des ditz Moignes iloesqes deservauntzes. Par quei prient a nostre Seignur le Roy et a son Conseil ses ditz poveres Chapleins Priour et Covent de Dovure pur Dieu & pur seinte charity, qe devers le dit Priour de la trinity de sun contesi et de sa desobeysance et grevance faites voelle remedy ordainer, qe les ditz Moignes puissunt apres en peis viure et le miens Dieu servir. E desicom nostre Seignur le Roy ad fait restitution de sa Eglise saint Martin de Dovure, ove totes les apurtenances all Ercevesqe de Cant▪ de sa especiale grace all derrein Parliament à Loundres, compiert par la Chartre registree en la Chauncellerie, qil pleise all dit Ercevesqe solom lafoy form & le purport de la dite Chartre ses ditz Moignes de Dovure, e mever et fair, a que le dit Erchevesqe voudra soussrir & congee donor, qe le dit Prior & Convent de Dovure puissint resceiure Clercs a lur Abeye, tant qe a plein noumbre come il furoms charchez all comencement de lur Ordre al evoytement del Service Dieu, et en allegiances des— nostre Seignur le Roy, et des Roys qe sunt avenir. Dors. Quia constat Consilio, quod nullus debet se intromittere de Prioratu S. Martini Dovorr. neque in Spiritualibus neque in Temporalibus, nisi solus Archiepiscopus Cant. & hoc per Chartas Regum, etc. Et quod Dominus Rex nunc, pro eo, quod Prior Cantuar. intromisit se de Spiritualibus dicti Prioratus Dovor. ipsum Priorem coram ipso Rege super hoc implacitavit, in quo Placito compertum fuit, quod idem Prior se de hujusmodi ibidem intromisit ubi non debuit, ad damnum Regis, etc. Per quod consideratum est per Cur. Regis, quod ipse Prior omnia in hac parte per ipsum attemptata faciat indilate revocari. Ideo prosequatur coram Justiciariis Regis ubi placitum fuit, quod Prior Cantuar. revocet omnia atemptata juxta tenorem confiderationis praedictae, et habeat ibi Processum suum pro Rege, vel faciat venire Recordum inde in Cancellaria, et prosequatur versus Priorem Cant. per Brevia originalia, prout pro Rege melius videbitur faciendum, etc. Page 644. l. 21. after continetur, insert.] In another Bundle of Writs in the Tower, I found this Writ at the King's suit. EDwardus, etc. Pone, etc. Willielmum de Bysucham, quod sit coram Justic. Bund●la Brevium in Tu●ri London, An. 24 E. 1. nostris, etc. ostensurus quare, cum placita de Catallis et Debitis quae non sunt de Testamento vel Matrimonio ad nos et ad Coronam et dignieatem nostram, et non ad alium pertineant in regno nostro, idem Willielmus secutus est plac. in Curia Christianitatis de Catallis et Debitis Henrici de Down Capellano, quae non sunt de Testamento vel Matrimonio, in laesionem Coronae et See Horns Mirror des Justices, c●p. 2. sect. 13. Dignitatis nostrae, et contra Prohibitionem nostram. Et habeas, etc. Test●me psoapud Westm. 3 die Decemb. An. r. n. 24. Brom. How vexatious the Priests, bishop and their Officers were to the King's Subjects in that age, in excommunicating them at their pleasures, unless they gave them what they pleased, and submitted to their wills and pleasures, this memorable Petition of Fine the Wife of one Burgeys to the King, against the Bishop of Lincoln and others (which I found in the White Tower) will inform us. AU Seigneur le Roi, monster Fine que fust la feme Rauf Burgeys de Herlingston, An. 24 E. 1. in Turri London. que come ele soit veugle & del age de quatre vintez & dyzans▪ Johan Picard Clerke que ad eyed maintenance & comfort Levesque de Nichol & d● Commissaries add taunt travail la dite Fine per censures de saint Eglise, et eel ad miss en contumacies, tanque les avant●itz Evesque et Johan la ount reynt a lou● volunte, et puis la ount escominage ensemblement (ou● son ●itz) Johan que tout son temps ad demurxer en Loundres en la Diocise le E●cevesque de Canterbirs, ensemblement oue says _____ le dit Johan lad puis manusser de vye et member, pur ce que ele ne voet donor a le avantdit Johan tant que il voet demander _____ per quei la dite Fyne ne poet demurrer ne viver sur ses terres demesne, eins est fui a Loundres: Supply lavauntdite Fine, que les ditz Evesque et Johan soient commandez de surses de tiels extortions, et quill pleise a nostre dit Seigneur le Roi mander (son brief all eux) et fair covenable punissement, a sin que v●z liege's gentzes puissent viber de lours biens sanz estre (destrevyer) per extortions susditz. I pretermit all other Records and Writs of less moment relating to our Church-affairs, or the Sovereignty of our Kings therein; to their grants of Tithes of Venison in their Forests to several Bishops, Abbots, Monks, (who loved their bellies and feasting better than feasting better than fasting) and of other Tithes by their * See Cart. 5 Johan. Regis m. 8. Cart 6 Johan. m ●2. Cl ●4 Johan. m. 4 Pat 1 H. 3. pars 1. m. 1. C● 4 H 3 m. 4. & dors. 13, 16. Cl. 5 ●●. 3. m. 6. 14. ● l. 6 H. 3. m 6. Cl. 7 H 3▪ pars 2. m 6 Cl. 9 H. 3. m 9 ●●. Cl. ● H. 3. dors 14. ●at. 10 H. ● dors. 9 Cl. ●● H. 3. pars 2▪ m. 8. dors 10. ●a●. 11 H 3. pa●●. m. ●● Cl. ●. H. 3. dors. 10. Pa●● H. 3. m. 4. Cl 7 ●. 3. m. 4. ●●●. Cl. 18 ●● m. 10, ●3 ●●●● H. 3. m. 3. ●●. & dors ●0 3●. Pat. 10 H 3 m 24. Cl. 21 ●● m. 5▪ 13▪ ●●. Cl. 24 H 3 m 2, 20. Cl. 25 H. 3. m. 15. Cl. 27 H 3. m. 3. Cl. 30 H 3. dors. 14. C●. 32 H 3. dors. 33. Pat. 1 E 1. pars 1 dors. 32. Cl. 2 E. ● m. 15. & dors. 2. Pat 13 E 1. m. 6. Cl. 21 E. 1. m 13. Cl 22 E. 1. m. 4 Cl. 26 E 1. m 8. Cl. 28 E. 1. m. 11. Cl. 32 E. 1. dors. 5. C●. 33 E. 1. m. 5 Charters to them; and of their Jurisdiction in cases of Tithes; or to Popes, our Prelates, and their Officers manifold invasions upon the Crown, and people's Liberties, during the Reign of K. Edward the 1. with his, his Parliaments, Nobles, Commons, Counsils, Judges oppositions against them, thus epitomised, recited, justified in and by the Parliament of 24 H. 8. chap. 12. (entitled, An ●ct that Appeals in such cases as hath been used to be pursued to the See o● ROME, shall not be from henceforth used but within this Realm) wherewith I shall close up this Appendix and Tom. WHere by divers sundry old authentic Histories and Chronicles, it is manifestly declared and expressed, THAT THIS REALM OF ENGLAN● IS AN empire, and so hath been accepted in the World, governed by ONE SUPREME HEAD AND KING, having the Dignity and Regal Estate of the IMPERIAL CROWN of the same; Unto whom a body politic, compact of all sorts and degrees of people, divided in terms and by names of Spiritualty and Temporalty, been bounden and owen to bear, next to God, a natural and humble obedience: He being also fortified and furnished by the goodness and sufferance of Almighty God, WITH PLENARY, WHOLE AND ENTIRE POWER, PREEMINENCE, AUTHORITY AND JURISDICTION, TO RENDER AND YIELD JUSTICE AND FINAL DETERMINATION TO ALL MANNER OF FOLKE RESIAUNTS OR SUBJECTS WITHIN THIS HIS REALM, IN ALL CAUSES, MATTERS, DEBATES AND CONTENTIONS HAPPENING TO OCCUR, INSURGE OR BEGIN WITHIN THE LIMITS THEREOF, WITHOUT RESTRAINT OR PROVOCATION TO ANY FOREIGN PRINCES OR POTENTATES IN THE WORLD, etc. The Kings most Noble progenitors, and the Nobility and Commons of this Realm at divers and sundry Parliaments, as well in the time of King Edward the First, etc. as in other Noble Kings of this Realm, made sundry Ordinances, Laws, Statutes, and Provisions, for the entire and sure conservation of the Prerogatives, Liberties, and Preeminences of the Imperial Crown of this Realm, and of the jurisdiction spiritual and temporal of the same, to keep it from the annoyance as well of the See of Rome, as from the authority of other Sovereign Potentates attempting the diminution or violation thereof, as often and from time to time as any such annoyance or attempt might be known or espied. All which the premised Statutes, Edicts, Writs and Records in this Tome abundantly evidence. FINIS. To the Reader. FOr thy easier, speedier investigation and survey of all Matters comprised in this Third Tome, I have thought fit to make 14. several Tables to it, in an Alphabetical and Chronological method, according to the subject matter. The 1. Of the Authors cited, explained, rectified, or refuted in this Tome. The 2. Of the Abbeys, Abbots, Abbesses, Priories, Priors, Nunneries, Religious Houses and Orders therein mentioned, and what concerns them. The 3. Of all our English and Welsh; The 4. Of all our Irish; The 5. Of some French, Scottish, and Foreign Archbishops, Bishops; And of their respective Elections, Confirmations, Successions, Actions, Contumacies, Schisms, Treasons, Deaths, and what else concerns them, or the Temporalties, Privileges of their Bishoprics or Dioceses. Which will make some useful Additions to Francis Godwins Catalogue of English Bishops, and Sir James Beware his Treatise, De Praesulibus Hyberniae. The 6. Of the English, Welsh, Irish, Scottish, and other Archdeacon's, Deans and Chapters herein mentioned, and the matters relating to them. The 7. Of our English, and other Dukes, Earls herein named, and what concerns them. The 8. Of the Names of the respective Chancellors, Treasurers, Justices, and other State Officers in England, Ireland, France, Scotland, and what relates unto them, herein. The 9 Of the Names of Barons, Knights, and other persons of Note or Employment of the English or other Nations, and matters concerning them; useful for all Heralds. The 10. Of sundry Popes; The 11. Of Cardinals; The 12. Of Legates, Nuntioes, and other Agents of Rome herein mentioned; with their Elections, Successions, Actions, Bulls, Epistles, Negotiations, Dimes, Constitutions, Extortions, Rapines, Usurpations, Schisms, Treasons, Vices, Deaths. Which will supply sundry defects, omissions in Platina, Onuphrius, Balaus, Volaterranus, Ciaconius, and others, De Vitis Pontificum Romanorum, and Laertius Chernbinus his Bullarium Romanum. The 13. Of the Names of Castles, Cities, Churches, Chapels, Corporations, Parishes, Places herein mentioned, and things relating to them; useful for their Owners, Patrons, Inhabitants. The 14. Of our English, French, Scottish, Irish, and other Kings, Emperors, Princes, Queens, Kingdoms, Countries, Islands; their Successions, Reigns, Prerogatives, Epistles, Laws, Edicts, Truces, Leagues, Marriages, Wars, Deaths; and all Actions, Suits, Prohibitions, Debates, Parliamentary proceedings, Synods, Councils, chief Matters of Law, Peace, War, Church-Government, Ecclesiastical or State-affairs contained in this Tome. Which will rectify some mistakes, and supply many omissions and defects in our English Historians, Annalists, Statutes, Law-books.