3» "V <V r * 
 
 ^ 
 
 
 
 ♦ 4^>, 
 
 
 ο * β ( 
 
 (J 50 " 
 
 V ***** c^U 
 
 
 * 4* *J 
 
 
 *«b. *•«•• ^ 
 
 ^ ••• 
 
 
 
 a***. 
 
 
 
 "oV 
 
 ^°- 
 
 
 
 
 
 
w 
 
 
 ** v \ 
 
 
 t, ; o\*^»f» ^** /^β^Λ '-^.^ 
 
 
 
 ^0* 
 
 ^ * 
 
 
 
 
 * • # 
 
 
 ^^ 
 
 ; '••ΤΓΓ % Λ 
 
 V* 
 
 
 ,..,• ..-V 
 
 έ5 ^ ■• 
 
 1 VJ 
 
 
 
 .4 ο 
 
CONCISE GRAMMAR 
 
 OF THE 
 
 MODERN GREEK LANGUAGE. 
 
 Gr. Gram. a 
 
CONCISE GRAMMAR 
 
 OF THE 
 
 MODERN GREEK LANGUAGE. 
 
 CHIEFLY COMPOSED FROM 
 
 THE " NOVA METHODUS," &c. 
 
 OP 
 
 FATHER THOMAS ; 
 
 1 
 TO WHICH ARE ANNEXED, 
 
 PHRASES AND DIALOGUES 
 
 ON THE MOST 
 
 jFamtliar §>uiij'ect0, 
 
 WITH 
 
 EXTRACTS FROM ROMAIC AUTHORS. 
 
 By HENRY ROBERTSON, M.D. 
 
 MEMBER OF THE LITERARY SOCIETY OF ATHENS 
 AND OF THE IONIAN ACADEMY. 
 
 510Π&0Π ! 
 Printed by A. J. Valpy, Tookes Court, Chancery Lane; 
 
 FOR JAMES BLACK AND SON, TAVISTOCK STREET, 
 COVENT GARDEN. 
 
 1818. 
 

DEDICATION 
 
 το 
 FIELD MARSHAL, HIS ROYAL HIGHNESS 
 
 FREDERICK, 
 
 DUKE OF YORK AND ALBANY; 
 
 KNIGHT OF THE MOST NOBLE ORDER OF THE GAR- 
 TER, COMMANDER IN CHIEF, &C. &C. 
 
 SIR, 
 
 The Grammar I have the honor 
 
 to lay before your Royal Highness was 
 
 compiled by me while employed in his 
 
 Majesty's service in the Ionian Islands-, 
 
 with a view to its utility to the English 
 
 residents and military in those states ; and 
 
 its publication under the auspices of your 
 
 Royal Highness must contribute to that 
 
 intention. 
 
VI 
 
 But your Royal Highness' condescen- 
 ding to patronise this work is particularly 
 gratifying to me, as affording an oppor- 
 tunity of expressing the obligation I feel 
 for the attention with which I have been 
 honored by your Royal Highness on every 
 occasion. With every possible sentiment of 
 respect, 
 
 I have the honor to be, 
 Sm, 
 Your Royal Highnesses 
 most devoted, 
 and obliged humble servant, 
 
 H. ROBERTSON. 
 
 7 y Princes Street, Cavendish Square, 
 
PREFACE. 
 
 The grammatical part of the following 
 work is principally a translation of the 
 Nova Methodus, sen ratio discendi ele- 
 menta Lingiice Grcecce Vulgaris^ auctorePatre 
 F. Thomas, Capucino Missionario Aposto- 
 lico ; that work is now rarelv to be met 
 with, and although it is not free from 
 errors, as no grammar can he correct that 
 treats of a language merely oral and not 
 yet reduced to certain rules; it has how- 
 ever been considered as approaching in 
 many respects to a correct analysis of the 
 modern greek tongue. 
 
 During a residence of from two to three 
 years in the Ionian Islands, I had daily 
 
Vlll 
 
 experience of the difficulties of acquiring 
 ^ the language of those states ; not so much 
 from the peculiarity of the pronunciation, 
 1 as from the want of any proper grammar 
 on the subject. When Father Thomas's 
 work came into my possession, it very 
 i naturally occurred to me, that a trans- 
 i lation of it into English would be of great 
 utility in strengthening our connexion with 
 the inhabitants of those states, by facili- 
 tating to our countrymen the acquirement 
 of the modern greek language. 
 
 The modern greek possesses many beau- 
 ties in common with the literal or ancient 
 language, the present grammatical sketch 
 may therefore be acceptable to the admirers 
 of that tongue. It will moreover serve to 
 show that the Romaic is not the barbarous 
 jargon it has been considered by many. 
 On the contrary it more nearly approaches 
 its origin than the Italian or Spanish in 
 
ίχ 
 
 their resemblance to the Latin tongue. 
 The language of which Father Thomas's 
 grammar professes to give the principles, is 
 that which is spoken by the polite people 
 of Greece, and in which their public writings 
 are drawn up; it is understood generally 
 even by those who speak the vulgar 
 dialects peculiar to different districts of 
 the country, and in this respect it may 
 be considered as standard English is to the 
 provincial dialects of Yorkshire or Cornwall•, 
 or as French to the patois of Provence. 
 
 Greece, in the present times, abounds 
 with men of intelligence and genius; several 
 of them I know whose attainments in the 
 knowledge of ancient greek, and of the 
 English language render them particularly 
 qualified for giving us a grammar of their 
 vernacular tongue, and it will afford me 
 much satisfaction should this work have 
 the effect of exciting the attention of the 
 
greeks themselves to this important sub- 
 ject 
 
 I have been as careful as circumstances 
 would permit in correcting the press by 
 following the accentuation adopted by the 
 authors from whose works I have taken 
 quotations : this being particularly neces- 
 sary for the English reader, as the pronun- 
 ciation of the Romaic always corresponds 
 with its accentuation, and not according 
 to quantity as we are taught the ancient 
 language• Yet the time that is occupied 
 by various avocations after an absence of 
 several years from home, may have allow- 
 ed errors to pass unobserved, but I trust 
 none of importance have escaped notice. 
 
XI 
 
 The grammatical part of the work is divided 
 into twelve chapters as follow : 
 
 Page 
 
 1. Of the alphabet, the form of the letters, their 
 
 names, their import, division, pronunciation, 
 and their use as numerals 1 
 
 2. Of syjlables, their properties, accepts, aspiration, 
 and of enclitics - ■- « - 7 
 
 3. Of the article, and of substantives in their six 
 declensions .- - - - - 1? 
 
 4. Of adjectives, simple, comparative and superlative 18 
 
 o. Of pronouns ? »• r r *■ - 25 
 
 (i. Of verbs, of the three auxiliary verbs, and of the 
 entire barytone verb, active and passive ; and 
 of the circumflex verbs in a$ 9 and in ίί$, active 
 and passive - 33 
 
 7. Of deponent and neutral verbs, and of participles 49 
 
 8. Of the formation of the verbs by the preterite in 
 all the conjugations - - - - - 59 
 
 9. Of anomalous or irregular verbs, which are conju- 
 gated contrary to the rules of grammar - - 6 1 
 
 10. Of the formation of the tenses of the verbs - 67 
 
 1 1. Of indeclinable words, viz. adverbs, prepositions, 
 
 conjunctions and iuterjections *■ - - 78 
 
 } % Of concordance and syntax ? - - - 84 
 
( Jjdtely published by the .same Author, and sold by Messr 
 Lo?igman and Co.; Cadell and Dames; Black ar 
 { βοη ι arid IV. Sams, Pall Mall. 
 
 GENERAL VIEW 
 
 OF THE 
 
 fftatural i^ijstorp of tfce atmogpfjere, 
 
 AND OF ITS 
 
 CONNEXION WITH THE SCIENCES 
 
 OF 
 
 MEDICINE AND AGRICULTURE, 
 
 TWO VOLUMES OCTAVO. 
 
for 
 
 CONCISE GRAMMAR, 
 
 CHAPTER I. 
 Of the Letters of the modern Greek Alphabet* 
 
 SECT. l. 
 Of the Alphabet. 
 
 GRAMMAR is the art of reading and writing 
 any language correctly j and includes two 
 parts, Etymology and Syntax. Etymology teaches 
 the principles of the language, and of the parts of 
 speech that compose it. The principles are letters 
 and syllables. In the following table the forms and 
 pronunciation of the letters composing the Modern 
 Greek alphabet are laid down. 
 
 Form, 
 
 Name^ Pronunciation. Power, 
 
 1. A a 
 
 άλφα Alpha aw 
 
 2. Β β ζ 
 
 βψα Veeta ν 
 
 S. Γ γ Γ 
 
 γίμ,μ,α. Gamma g 
 
 4. Α δ 
 
 U\tk Delta, or Dthelta d 
 
 Gr. Gram. 
 
 A 
 
5. Ε β 
 
 Ιψίλοί/ 
 
 Epsilon 
 
 e 
 
 6. Ζ ζ ζ 
 
 ζήτα. 
 
 Zeta 
 
 ζ 
 
 Υ. Η η 
 
 ν 
 ήτα 
 
 Eeta 
 
 ee 
 
 8. θ β 3- 
 
 δητα 
 
 Theeta 
 
 th 
 
 9. Ι ι 
 
 ίώτα 
 
 Iota 
 
 i 
 
 10. Κ κ 
 
 κάπττα 
 
 Kappa 
 
 k 
 
 11. Λ λ 
 
 λά^/3δα 
 
 Lamvda 
 
 1 
 
 12. Μ μ, 
 
 |«,υ 
 
 Mee 
 
 m 
 
 13. iV ν 
 
 νΰ 
 
 Nee 
 
 n 
 
 14. Η? 
 
 & 
 
 Xi 
 
 X 
 
 15. ο 
 
 όμ,ιχρον 
 
 Ο micron 
 
 ο little 
 
 16. II π ης 
 
 7ΓΪ 
 
 Pee 
 
 p 
 
 17. Ρ ? ρ 
 
 ρά 
 
 Rho 
 
 r 
 
 18. £(>£ 
 
 σίγμα 
 
 Sigma 
 
 $ 
 
 19. Ττ7 
 
 T0L 
 
 Taf or tau 
 
 t 
 
 20. Τ υ 
 
 ύψιλον 
 
 Upsilon 
 
 he 
 
 21. Φ φ 
 
 φΐ 
 
 Phee 
 
 ph or f 
 
 22. Χ χ 
 
 Χ 1 
 
 Chee 
 
 ch 
 
 23. #ψ 
 
 ΦΓ 
 
 Psee 
 
 ps 
 
 24. Ω ω 
 
 ci^syoc 
 
 Omega 
 
 ο great 
 
 The form of the letters of the modern greek is 
 precisely the same as those forming the ancient 
 language ; but by many the pronunciation is sup- 
 posed to be different from what it was originally. 
 
 Cadmus is said to have brought the letters of the 
 greek alphabet from Phenicia to Greece, except 
 eight ; of which four 0. ξ. <p. χ. were invented by 
 Palamedes during the Trojan war $ and the other 
 four ζ. η. ω. ψ. by Simonides. 
 
 SECT. 2. 
 Of the Division of the Alphabet 
 
 The letters of the Alphabet are divided into 
 vowels and consonants ; the vowels are such as 
 form an articulate sound of themselves ; the conso- 
 
s 
 
 nants only when conjoined with a vowel• There 
 are seven vowels in the Romaic, viz. 
 
 2 Long yj. ω. 
 
 2 Short e. o. 
 
 3 Common α, ί. υ. 
 
 In the Romaic there are nine diphthongs, six 
 proper, viz. αι 9 αυ, ε*, ευ, οί, ου. Three improper, 
 ν;, ω, υ/. The consonants are divided into nine 
 mute, and eight semivowels ; the nine mute are 
 
 3 Slender fr. κ. τ. 
 3 Ordinary /3. y. 8. 
 3 Aspirated (p. χ. 3. 
 
 The semivowels are eight, viz. five liquid λ, ju, v, 
 p, cr. and three double, which are called also brevi- 
 ations of consonants, viz. ζ, ξ, ψ. 
 
 SECT. 3. 
 
 Qf the pronunciation of each of the Letters of the 
 Alphabet 
 
 *Λΐλφα is pronounced as it is spelled ; and with a 
 firm tone of the voice. Βήτα is pronounced as the 
 English ve, and not as beta ; it is also to be ob- 
 served that when the Greeks wish to express the letter 
 B, for which their alphabet has no corresponding 
 letter, they always put the μ before the π which 
 thereby produces the intended sound, as πέμπω I 
 send; ώπομ,πάρΰα a bombard. 
 
 Γοίμμα is pronounced differently according to the 
 letter that accompanies it : therefore when the follow- 
 ing letter is either «, ο, ω, or ου, the preceding γ must 
 be more strongly expressed as a guttural sound, than 
 when it is followed by <, r„ t&, o;, =*, a/, s: in these in- 
 stances the Γ is pronounced softer, and somewhat like 
 the English j, thus in the word ?Jys it is pronounced 
 
4 
 
 as if it were written λείε, or λ*υε, without resting! 
 upon the i, or υ ; λο^ο/, as λοϊο* ; να φάγ-η, as φα/η ;| 
 αρπάγη as άρπαιη ; "λίγει, λεϊει. When two JT's arel 
 Conjoined in the same word, or immediately precede! 
 κ or χ, the first JP is pronounced as if it were I 
 a y, for example ^iyy£Ao£, as ^ι^ελο^, άγραΛλιάζωΑ 
 as άνγκαΤ^λιάζω. ΔεΚτα must be pronounced firmlyl 
 like the English D, though sometimes it is pronounced [ 
 more smoothly, as if it were followed by the Θ.Ι 
 Έψίλον is pronounced as the English A. The Z^roA 
 has a sound sometimes as the English Z, thus in 
 ζεσταίνω ; in other instances as the S coming 
 between two vowels, as in muse, when it is softer 
 than the Z. But when the Ζ follows r i as itt^ it 
 has the strong sound of the English S. "Ητα is 
 pronounced as the double e in sweet. Orjra has the 
 sound of the English th, and is peculiar to the Greeks 
 and English. 'Ιώτα is liable to considerable variation 
 in the sound according to the letters it is conjoined 
 with ; but it is not difficult to be acquired. 
 
 Καππα is pronounced as our K, and is hard 
 before α, ο, a>, ου, but before ι, tj, ε, υ, o; 3 a/, it is 
 somewhat softer, something like the English q in 
 question. After v } or γ, it has the hard sound of 
 the English G, as τον κόατμον is pronounced ton 
 gosrilon, το άγκάτα to a?igalL Λά,αβδα is always pro- 
 nounced in the manner explained in the correspond- 
 ing column of the Alphabet. MS has always the 
 same distinct sound as the English M, except when 
 it comes before II, and then it sounds as B. Nv is 
 commonly pronounced as the English Ν ; but when 
 it comes before Π it has the sound of μ 9 and the π 
 is pronounced as B, thus τον πάτερα is pronounced 
 torn batera. S7 has invariably the sound of the 
 English Χ. Ό[χιχρον requires no explanation. 
 Hi corresponds in its sound with the English P, 
 
5 
 
 except in the instances given when explaining the 
 sounds of Μΰ and Νΰ : but II is also sometimes pro- 
 nounced with the soft sound of F when it goes 
 before τ ■ for example βλάπτω is pronounced Vlafto. 
 'Ρώ has the sound of the English R. Χΐγμα. 
 corresponds to the English S, and is easily acquired» 
 Τα has the sound as explained in the Alphabet; but 
 when it follows a v, it takes the sound of an 
 English D ; thus άντρον is pronounced andron, and 
 ενάντιου as enandion. 'Ttyi'hov is pronounced as the 
 English word ye. Φ7 is pronounced as double F, 
 thus φερνό is fferno. Xi has the sound of the 
 English Η conjoined with e, as in heel. ΨΊ is pro- 
 nounced as Ps in English : thus ^άρι, Ρ sari, Ψά\μος, 
 psalmos. Ήμίγα has the full sound of the English 
 O, as in the word shone. 
 
 SECT. 4. 
 Of the Pronunciation of the Diphthongs, "which are 
 
 SLV, viz. ou, αυ. ει, ευ, οι, ου. 
 
 at is pronounced as ae diphthong of the Latin 
 language, or as the English a in aim, air. αυ, be- 
 fore the letters U. £. <r. τ. φ. χ. is" commonly pro- 
 nounced as of; thus, αυτός is aftos ; but before the 
 other letters the sound of this diphthong is softer, 
 being more like V 5 as ίυριον is avrion, άυλη is avIL 
 ει is uniformly pronounced as e simple, τυιττει is 
 pronounced tiptee, εις as ees. ευ is pronounced 
 as efon ev before the same letters as those varying 
 the sound of αν. οι is pronounced also as e simple. 
 ου is pronounced as the double o, or ou of the 
 English. 
 
6 
 
 SECT. 5. 
 
 Of the Letters as Numerals, 
 
 The letters when taken as numerals and used in 
 place of Ciphers, are divided into three classes ; 
 the first gives the sign of units ; in the second class 
 they indicate tens, and the third classification conveys 
 the idea of hundreds ; thus in the first class 
 
 οι ff </ V s' r' ζ' t[ V 
 I. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 
 
 The second class. 
 
 10. 20. 30. 40. 50. 60. 70. 80. 90. 
 The third class. 
 
 ρ σ τ' υ' φ' χ' ψ' »' 3' 
 
 100. 200. 3Ό0. 400. 500. 600. 700. 800. 900. 
 
 All those letters, marked with the slight per- 
 pendicular line over them, go the length of mark- 
 ing under 1000, but when it is required to express 
 lOOO, the line must be written below the letter ; thus 
 α signifies 1000, y 2000, i t 10,000, P/ 100,000, and 
 so on of the other letters. In the first class the charac- 
 ter ^ is called επίσ-ημον, in the second class $ is called 
 η σ-κοττητα, and in the third class 3 is called η κοφα- 
 χττφα. 
 
 The Greeks likewise adopt separately the capital 
 letters of their Alphabet as numerals ; thus /stands 
 for one ; Π for five, Δ for ten, Ή with an aspira- 
 tion an hundred, X one thousand. 
 
 Again by combining these letters their import as 
 to numbers varies, thus J, included within the 17, 
 denotes five times the letter included, or fifty. 
 Η within the Π is five hundred, X within the Π 
 five thousand $ and lastly to express several thou• 
 
7 
 
 sands they adopt the same letters marked below 
 with a slight line in form of an accent, as before 
 pointed out. The following is a table of the 
 combinations of the letters as numerals. 
 
 αβγό ε τ ζην 
 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 
 
 ί 
 
 10 
 
 κ 
 
 20. 
 
 λ' 
 30 
 
 α 
 40. 
 
 Ύ 
 
 50, 
 
 r 
 
 60. 
 
 70. 
 
 80. 
 
 n 
 90. 
 
 Q c τ υ 
 
 100. 200. 300. 400. 
 
 ία' 
 11. 
 
 12. 
 
 ιγ 
 13. 
 
 14; 
 
 15. 
 
 16. 
 
 'Γ 
 17. 
 
 / 
 
 18. 
 
 .3' 
 19. 
 
 χα 
 21. 
 
 22. 
 
 xy' 
 23. 
 
 κ^ 
 24. 
 
 25. 
 
 κ- 
 26. 
 
 < 
 
 27. 
 
 28. 
 
 29. 
 
 λα' 
 31. 
 
 λ/3' 
 32. 
 
 λγ' 
 33. 
 
 34. 
 
 35. 
 
 λτ' 
 
 36. 
 
 λ? 
 37. 
 
 λη' 
 
 38. 
 
 39. 
 
 μα 
 41. 
 
 /χ/3' 
 42. 
 
 «y 
 43. 
 
 44. 
 
 45. 
 
 46. 
 
 47. 
 
 48. 
 
 49. 
 
 να 
 51. 
 
 ν/3' 
 52. 
 
 vy 
 53. 
 
 54. 
 
 vs 
 55. 
 
 VT 
 
 56. 
 
 < 
 57. 
 
 58. 
 
 59. 
 
 61. 
 
 £/3' 
 62. 
 
 63. 
 
 64. 
 
 65. 
 
 66. 
 
 67. 
 
 68. 
 
 £0' 
 69. 
 
 ι 
 οα 
 
 71. 
 
 72. 
 
 of 
 73. 
 
 74. 
 
 7 
 
 OS 
 
 75. 
 
 76. 
 
 77. 
 
 / 
 78. 
 
 olf 
 79, 
 
 τα 
 81. 
 
 7Γ/3' 
 
 82. 
 
 *y' 
 83. 
 
 84, 
 
 85. 
 
 86. 
 
 ττζ' 
 
 87. 
 
 ι 
 88. 
 
 89. 
 
 91. 
 
 Φ' 
 92. 
 
 Τ/' 
 93. 
 
 94. 
 
 95. 
 
 96. 
 
 < 
 97. 
 
 98. 
 
 «ιί 1 
 99. 
 
 φ' ^' \J/ α;' 
 
 500. 600. 700. 800. 
 
 900. 1000. 
 
 CHAPTER Π. 
 
 SECT. Ι. 
 
 Of Syllables. 
 
 The word syllable being a greek derivation signi- 
 fying union, or conjunction, is therefore supposed 
 to be formed of a certain combination of two or 
 
8 
 
 more letters forming thereby an articulate sound. 
 Nevertheless, an articulate sound is formed occasion- 
 ally by the pronunciation of one letter only, as 6 the 
 masculine article, &c. Syllables are therefore 
 divided into simple and compound, the simple 
 syllable consisting of one vowel letter ; the com- 
 pound, of several letters, or vowels joined to diph- 
 thongs, or consonants. In the formation of 
 syllables, the first letter may be either a vowel or a 
 consonant. It is commonlv attended to in the for- 
 mation of Syllables, that the consonants that may 
 be united at the commencement of a word, may 
 also be united when they meet in the middle of a 
 word ; thus, ύν^σ-κω to die, ίϋϊ/ος a nation. 
 
 When a consonant comes between two vowels, 
 the consonant is always united to the last, thus 
 <βΤ-λο£, Xs-yo), &c. But if the consonant is double 
 in the middle of a word, the first always terminates 
 the first syllable, and the second forms the first 
 letter of the syllable that follows, for instance στ-ημ,- 
 μα, 7?;α>σ~οτα, &c. Those consonants that are not 
 united in forming the syllable at the beginning of a 
 word, are rarely joined when they occur in the 
 middle of a word : thus λα*- δι, άρ-χετος. Again 
 those consonants that cannot be separated in the 
 beginning of a word, are likewise united when they 
 meet in the middle of it ; thus 
 
 JB8 e-fifofiaZcm i r Βΰίλλα and jSSia 
 
 Xv τε-χνη Ι Β £ V Χνοτω χνοτος 
 
 Κτ ά-κτινα > § ^ < Κτίζω κτυπώ 
 
 Χμ. χίλΕ-ο-μ,χ \ ^ <υ ) %plyn οτμ,ίλχ 
 
 Μν κά-μ,νω J # w ^ Μνημονεύω, &C. 
 
 There is an exception to the above in the pro- 
 nunciation of the words compounded of a preposi- 
 tion j in these instances the consonant is separated, 
 
9 
 
 as τροσ-καλώ, π^οσ-κεφαλον, τροατ-φερρώ ; the same 
 observation also applies to some other compounds 
 as φιλ-άν-Αρα>7Γ0£, φιλό-ξενος. 
 
 SECT. 2. 
 
 Of the Properties of Syllables. 
 
 The properties of a syllable are its quantity, 
 accent, and spirit or force. The quantity, is the 
 space of time necessary to pronounce any syllable, 
 called also its duration, and which causes syllables 
 to be divided into long and short. In this place it 
 is only meant to speak of quantities so far as con- 
 nected with grammar. Quantity generally depends 
 on the analogy of the letters composing the syllable ; 
 and consists solely in our knowledge of the two 
 short Sj o, the two long η, ω, the three common, 
 ce, ι, u, and the diphthongs. It is however to be 
 observed that sometimes a syllable is lengthened 
 by changing the short into long, according to the 
 respective relations of the syllables to each other ; 
 and again a syllable is occasionally shortened by a 
 contrary method ; but this hardly ever happens 
 except in Poetry. The diphthongs are ordinarily 
 pronounced long, except sometimes in the termina•* 
 tion of a word. 
 
 Of the Accent cf Syllables. 
 
 The accents are called the tones also, and are 
 merely the elevation, the lowering, or resting of the 
 voice in the pronunciation of the syllable. The 
 modern greek, like the ancient tongue, has three 
 accents, the acute, the grave, and the circumflex ; 
 
10 
 
 the acute is marked over the syllable in the form 
 of a small line, inclining from right to left, thus ' ; 
 it is denominated by the Greeks οξύς, and indicates 
 the elevation of the voice in pronouncing the syllable 
 or letter over which it is placed : the grave tone 
 again, called ίόαρυς, is marked by a slight line over 
 the accented syllable inclining from left to right, 
 thus \ and indicates the lowering of the voice in the 
 pronunciation of the syllable. The circumflex, 
 which embraces the tone of both the former accents, 
 and has therefore been called the compound accent, is 
 designated sometimes by a union of the two marks 
 forming the others, thus, Λ ; it is also marked by 
 a semicircle, thus ^ , over the syllable ; and like- 
 wise by a waving line running over the accented 
 letter., somewhat like a ς, horizontal, thus, ~. 
 The accent is placed over the last syllable of a word, 
 the penultimate or antepenultimate, as in ουρανός; 
 σκοτεινιασμένος'; ουράνιος. The acute accent is how- 
 ever sometimes even placed over the fourth syllable 
 in the Romaic, as, ίνυκτιασεν ο καιρός, εσκοτεινιασεν 
 ο ουρανός, though some have considered the / joining 
 the a or any other vowel should be looked upon as a 
 diphthong, so that ίνυκτιασεν in that case would only 
 form three syllables. The sign of the circumflex 
 accent is written thus, ο οποίος εκείνου του άνύρώπου. 
 Monosyllables have only the grave accent, as rig, 
 νά, ha, οεν, excepting the articles of the Ge- 
 nitive case, as του, της, των, when they are not 
 enclitics, or having the property of throwing back 
 the accent upon the preceding syllable ; then they 
 lose their circumflex accent and become acute 
 syllables. 
 
11 
 
 SECT. 4. 
 
 Of the Aspiration or Spirit. 
 
 The modern greek admits of two aspirates, like 
 the ancient or literal language : one soft marked by 
 a c reversed thus s , as in syco ; the other is denomi- 
 nated the sharp aspirate and marks the reverse of 
 the former, as \ and indicates a sound as if an h 
 formed the first letter of the word, thus rj/xsga. 
 The aspirate is only marked over those words that 
 commence with a vowel, and the letter ύπσιλοι/ 
 is always marked by the sharp aspirate. 
 
 SECT. 5. 
 Of Enclitics. 
 
 The Enclitic comes from the greek word κλίνω, 
 signifying to incline towards any thing, or to rest 
 upon. Enclitics are therefore certain particles that 
 throw the accent so much upon the word that 
 precedes, as to make it appear in the pronunciation 
 as if they formed but one. In this way it is that 
 the acute accent is not followed by more than two 
 syllables, and the circumflex with one ; when by 
 this effect of Enclitics the addition of a syllable is 
 made to the end of a word, and the accent not 
 being able to be continued to the termination 
 of the syllable, in that case it must receive a new 
 one if possible. Thus it happens, that, when the 
 acute accent falls on the antepenult syllable, or on 
 the circumflex of the penult, then the Enclitic 
 following must communicate its accent to the 
 preceding word by an union with it : for example, 
 
12 
 
 αϊύρωπάς {χνυ, σωμοί μου ; where it is seen that the 
 μ,ου, which has commonly the circumflex accent, 
 loses it, in order to throw the acute accent upon 
 the word preceding it. 
 
 CHAPTER III. 
 
 SECT. l. 
 Of the Article. 
 
 The article is a word placed before nouns serving 
 to distinguish their genders. The article is declined 
 as a noun ; it has two numbers, the singular and 
 plural, and five cases in each, the nominative, 
 genitive, dative, accusative, and vocative. The 
 modern, like the ancient greek, has no ablative* 
 The genders of the article are three, masculine, 
 feminine, and neuter, έ, η, το, and it is declined as 
 follows. 
 
 Singular. Plural. 
 
 Masc. Fem. Neut. Masc. Fem. Neut. 
 
 Nom. 6 he, η she, το it Nom. ol, a* and ή, τα 
 
 Gen. του, t>jc, του Gen. των, των, των 
 
 Dat. του, της, του Dat. των, των, των 
 
 Ace. τον, τψ, τον Ace. τους, τα)ς OV της, τά 
 
 Voc. ώ, w, w Voc. «3, w } cb 
 
 SECT. 2. 
 
 Of Nouns. 
 
 Nouns are declined by numbers and cases as 
 explained in the last section, and are of two sorts, 
 substantive and adjective : the substantives are 
 
13 
 
 declined in six different modes, according to their 
 terminations, thence called their declensions. The 
 substantive is only united with one of the genders 
 of the article• The adjective is declined with the 
 whole, as b Θεός, God, b άγιος, η άγια, το άγιον 7 
 holy, 
 
 SECT. 3. 
 
 Of the first Declension. 
 
 To the first declension belong nouns masculine 
 whose nominative terminates in ας, or ης. 
 
 Singular. Plural• 
 
 Norn. 6 μ,ψ&,ζ, a month Nom. ol μψαις, months 
 
 D. and G. του μψου or μ,ψοζ G. andD. των μψων 
 
 Ace. τον μψιχν Ace. τους μ,ψοίΐς 
 
 V oc. ώ μ,ψα, Voc. ώ μ,ψΜζ 
 
 Example in ης. 
 
 Singular. Plural. 
 
 Nom. q φταίχτης, the guilty Nom. ol φταισταΐξ 
 
 G. and D. του φταΐστου G. andD. των φτ<χΙο~των 
 
 Ace. τον φτοίΐστψ Ace. τους φταίσταΐζ- 
 
 V oc* ω φτχ1ο~τη Voc. ω φτα/στ«ί£ 
 
 But as an exception to the foregoing it must be 
 remarked that there are some nouns whose genitive 
 singular terminates in «, viz. Πυθαγόρα^ του Ιϊυβα- 
 ψ4ρα, and others where the genitive singular termi- 
 nates more usually in η, as κλέφτης, a thief, whose 
 genitive is κλίφτγ, with ιοτα written under it. 
 
 SECT. 4. 
 Of the second Declension. 
 
 To the second declension belong feminine nouns, 
 whose nominative terminates in a, and tj• 
 Qr. Gram. β 
 
14 
 
 Example in α. 
 
 Singular. Plural. 
 
 Nom. ή ημ*ρ*, a day Nom. ή ot <xl γ^έραις 
 
 G. and D. της ημίξας G. andD. των ημ,ίξων 
 
 Ace. την ημ,ίραν Ace. ταϊ^ or της ημ,ίραις 
 
 Voc. ώ ημ,έρκ Voc. w ημίραις 
 
 Example in 73. 
 Singular. Plural. 
 
 Nom. η φήμη, fame Nom. ή φημ-χις 
 
 G. andD. της φημ,ης G.andD* των φημ,ων 
 
 Ace. την φημην Ace. τους or τ% φημ,οίΐς 
 
 Voc. ου <ρί/Λη Voc. ώ φημ,αις 
 
 It is to be observed in this declension that the 
 vocative singular, as well as the plural, are the same 
 as the nominative in both numbers, which distin- 
 guishes it from the first declension. It is also to 
 be observed that the nominative plural a\ of the 
 article, is used either for the masculine or feminine > 
 in the same way η is often prefixed to the nomi- 
 native singular of masculine nouns, and in like 
 manner the accusative της is oft-times placed instead 
 of τους before the accusative of masculine and 
 feminine nouns indiscriminately ; such is the irregu- 
 larity of the modern Greek. 
 
 SECT. 5. 
 Of the third Declension. 
 
 The third declension contains all those nouns, 
 masculine and feminine, in o£, and neuters in ov» 
 
 Example of a Noun Masculine in oy. 
 Singular. Plural. 
 
 Nom. 6 &$ήγος 9 a guide Nom. ol οδηγοί 
 
 G. andD. του οδηγού G. and D/ των οδηγών 
 
 Ace. tow οδηγον Ace. τους οδηγούς 
 
 Voc. oi-Q&iys Voc• ώ οδηγοί 
 
15 
 
 Example of a Noun Feminine in ος. 
 
 Singular. PluraL 
 
 Norn. ή ο$ος, a way Norn. fy, αϊ, and oi οδοί 
 
 G. and D* t*j> oSou G. and D- των οδών 
 
 Ace. τον o^ov Ace•, ταΐ£ or τΎ\ζ οΰοΰζ 
 
 Voc. ώ βδέ. Voc., co οδο* 
 
 In the same way the common nouns in og are 
 declined, only prefixing to them the article accord- 
 ing to the common gender j as ο or η favfywwaf, ro3 
 or της άνθρωπου. 
 
 Example of a Neuter in av. 
 
 Singular, PluraL, 
 
 Nom. το SfVi/^ov, a tie Nom. τά Ucnficti 
 
 G. and D» τοδ Ucripov G• and D. των ΰί<ημωΜ, 
 
 Ace. το ScVt/Aov Ace. τά ΰίσιμ,χ 
 
 Voc. ώ Ιίσψον Voc* ώ Μ<ημ& 
 
 All the neuter nouns have their nominatives* 
 accusatives, and vocatives alike, both in the singular 
 and plural. 
 
 SECT. 6. 
 Of the fourth Declension.. 
 
 This declension may be considered as embracing 
 the irregularities of the first : it contains the mascu^ 
 line nouns in ας and -ης $ but whose accusatives 
 terminate in a, or 73 ; and the genitive plural has 
 always the accent over the penult, and not on the 
 last syllable as in the first declension. 
 
 Example in ας. 
 Singular. PluraL 
 
 Nom. ο Οωξάκας, a breast-plate Nom. ol ύωράχοι 
 G.andD. τον ΰωράκον G.andD. τών ύωράχύον 
 
 Ace. τον ία^άκα Ace. τους Οωράχ,ονζ 
 
 Voc. & ΰνοξάχχ Voc• w ΰωράχΜ 
 
16 
 
 Example of a Noun in ης. 
 
 Singular. Plural. 
 
 North 5 ταβψάρης, an innkeeper Nom. ol ταβψάρΜ 
 
 G. & D. του ταβερναρου G. & D. των ταβεξνχ&οοΫ 
 
 Acc. τον ταβερνάρη Ace. τουςταβερνάρονζ 
 
 Vqc aj ταβερνάρη Voc. w ταβερνάρο* 
 
 SECT. 7. 
 
 Of the ffth Declension. 
 
 The fifth declension comprehends the masculine 
 nouns in ας and tjc, and the feminine nouns in a. The 
 masculine has only the letter ς in the nominative 
 singular, and drops it in all the other cases ; the 
 feminine, on the contrary, have not ς in the nomi- 
 native singular, but assume it in the genitive and 
 dative singular; however, the plural of both has the 
 peculiarity of suffering the augmentation in all the 
 cases of that number• 
 
 Example of a Masculine Noun in ας. 
 
 Singular. , Plural. 
 
 Nom. Ό ί^'τ,γαζ, a king Nom. ol Ρηγοώες 
 
 G.andD. του Ρήγα, G.andD. των Ραγάδων 
 
 Acc. τον Ρ'ηγα. Acc. τους Ρ'ηγάΰες 
 
 Voc. ά Ρ*ηγ& Voc. ώ P\y*hs 
 
 Example of a Masculine Noun in ης* 
 
 Singular. Plural. 
 
 N6m• 6 χτίστης, a workman Nom. ol χτιστάΰες 
 
 G.and D. του χτίστη G.and D. των χτιστίΐω* 
 
 Acc. τον χτίστη Acc. τους χτιστές 
 
 Voc. ώ χτίστη Voc. ω χτιστίοζς 
 
 In the same way is declined Βασιλέας, in the 
 plural ΒασΊλιάοες, Κριτής, Κοιτάΰες, άποστελλά- 
 ρτ\ς, άττοσ-τελλά^δερ, Κψις, and its compounds 
 οιχοχν^ζς ; καραβοκύρης, καραβοκύρης• 
 
17 
 
 Example of a Feminine Noun in a* 
 
 Singular. Plural. ^ 
 
 Nom. η φιλαΐνα, a mistress Nom. y φιλαινάδε^ 
 G. andD. της φιλαΐναζ G.& ϋ.ταν <ριλαινάδα>ν 
 
 Ace. τψ φίλα/να €*.&Ο.τ#ϊ$0Γτί}$ φιλαινά$€ζ 
 
 Voc. ω φιλχίνα Voc. <2 φιλαιναΰεζ 
 
 SECT. 8. 
 Of the sixth Declension. 
 
 The sixth declension only comprehends neuter 
 nouns in α and in ι, whose genitives and datives 
 singular are augmented by the addition of a final 
 syllable 5 as are also the cases of the plural number• 
 
 Example of a Neuter Noun in a. 
 
 Singular* Plural. 
 
 Nom. το πνεύμα y the spirit Nom. τά πνεύματα. 
 
 G.and D του πνευμάτου G. and D. των πνευμάτων 
 
 Ace. το πνεύμα Ace. τά πνεύματα 
 
 Voc» co πνεύμα Voc. ώ πνεύματα 
 
 In this way are declined Χπερμα seed, βημ,α an 
 altar ? κρίμα a crime, στόμα the mouth, &c. 
 
 Example of a Neuter Noun in $. 
 
 Singular. Plural. / 
 
 Nom. το κλαδ), atranch Nom. τά κλαδιά 
 
 G. and D. του κλαδιού G. and D. των κλαδιών 
 
 Ace. το κλαδί Ace. τά κλαδιά 
 
 Voc. ώ κλαδί Voc. £ κλαδιά 
 
 In the same way are declined all the other 
 substantives in /, as, ψά^ι, a fish; ξίγχι 9 fat; ττουλ/, 
 a bird ; αγκίστρι, a hook ; for it is to be observed 
 that sometimes the genitive singular is formed by 
 adding the syllable τος, instead of του. 
 
18 
 
 CHAPTER IV. 
 SECT. 1. 
 
 Of Adjectives. 
 
 An adjective is a word joined with a substantive, 
 and serves to express its property, as γλυκύς, sweet, 
 άγριος, wild ; an adjective commonly precedes its 
 substantive, with which it agrees in gender, number, 
 arid case. Adjectives being declined as substantives, 
 follow some one of the six declensions already 
 explained ; and in this way help to distinguish the 
 gender of their accompanying nouns. Thus the 
 masculine adjective in ας and in ις may agree with 
 the substantives of the 1st, 4th, and 5th declensions ; 
 the feminine adjective in a and in * with the sub- 
 stantives of the second and fifth declensions ; the 
 adjective masculine in 6g with the substantives of 
 the third declension, and the neuter adjectives in ov 
 and in / with the substantives of the third and sixth 
 declension, which will appear more distinctly by the 
 following examples ; άγριος άγρια, άγριον. wild, 
 γλυκύς γλυκεία γλυκύ, sweet, \χακρ\ς μακριά 
 μακρ), large; κάλος καλή καλόν, good ; ψωματάρης 
 ψωματάοια -^ωματάριον, lying ; βαρύς βαριά βαρύ, 
 heavy. An adjective, the termination of whose 
 nominative case singular is υς η υ, is declined as 
 follows. 
 
 Singular. 
 Maso. Fern. Neut. 
 
 Nom. 6 γλυκύς γ γλυχβιά to γλυκύ 
 
 G. and D. του γλυχιου της γλυχπας του γλκκιο5 
 
 Acc. τον γλυχυν τψ γλυχειάν το γλυχν. 
 
 Voc. ώ γλνχιε w γλυκζιοί & γλυκύ 
 
19 
 
 Masc. 
 
 Nom. ot γλυκό) 
 G. and D. των γλυχυων 
 Acc. τους γλυχιους 
 
 Voc. ώ γλυχο) 
 
 Plural. 
 Fern. 
 η γλυχΕία) 
 
 των γλυχυων 
 τα)ς γλυχειαϊς 
 
 ώ γλυχειάϊς 
 
 Neut. 
 τά γλυχυά 
 
 των γλυχυω¥ 
 τά γλυχυά 
 ώ γλυχυοί 
 
 Declension of an Adjective in og, tj, ov. 
 
 Masc 
 
 Nom. 6 χοντρός 
 G. and D. του χοντρού 
 Acc. τον χοντρον 
 
 Voc. ώ χοντρέ 
 
 Nom. ol χοντροί 
 G. and D. των χοντρών 
 
 Acc. 
 Voc. 
 
 Singular. 
 Fern. 
 
 η χοντρή 
 της χοντξους 
 τψ χοντρψ 
 ω χοντρή 
 
 Plural. 
 αϊ χοντξοας 
 των χοντξών 
 
 ταις χοντρούς ταις χοντρας 
 ώ χοντρό) ώ χοντξα)ς 
 
 Neut. 
 το χοντξον, large 
 του χοντξού 
 το χοντρον 
 w χοντρον 
 
 τα χοντρά 
 των χοντρών 
 τά χοντροί 
 ω χοντροί 
 
 In the above manner is declined the few adjectives 
 of the termination in ac, as φαγάς, greedy j 
 κερατάς, horny. 
 
 In the following manner is declined those adjec- 
 tives whose nominatives singular terminate in oc, a, 
 ov. 
 
 Singular. 
 Fern. 
 
 Masc. 
 Nom, 6 άγριος 
 
 G. and D. του άγριου 
 Acc» τον άγριον 
 
 Voc. ω άγξΐε 
 
 Nom. 
 
 οι aygioi 
 
 G. andD. των άγριων 
 
 Acc. 
 Voc. 
 
 του: άγριους 
 w άγ§ιοι 
 
 η άγρια 
 
 της άγριας 
 τψ άγριψ 
 ώ άγξία 
 
 Plural. 
 
 oCi άγριοιις 
 των άγριων 
 
 τα)ς άγριαις 
 ς3 άγριαίζ 
 
 Neut. 
 
 το άγριων 
 του άγριου 
 
 το άγριον 
 ώ άγριον 
 
 τα άγρια 
 
 των άγρια ν 
 τά άγρια 
 ώ άγρια 
 
20 
 
 SECT. 2, 
 
 Of the Comparison of Adjectives. 
 
 -^Adjectives have three degrees of comparison ; 
 the positive or simple, the comparative and superla- 
 tive• The positive simply expresses the property of 
 the substantive ; the comparative degree increases 
 or diminishes the simple signification 5 the superla- 
 tive encreases or diminishes the positive in the 
 highest or lowest degree• Instances of the adjective 
 in its positive degree have been given above• The 
 comparative degree is formed in the Greek language 
 by adding the syllables τερο < to the masculine of 
 the positive, τε'ρη to the feminine, and rsgov to the 
 neuter ; for example καλος 9 good, is χαλ-ητερος 
 better, in the comparative : σοφός, wise, is σοφωτερος 
 wiser ; but when the syllables τερος, &c. cannot be 
 adopted, the adverbs τλίϊα or ττλία, with the word 
 παρα 9 as in this instance, είμαι δ πλεϊα άμαρταλος 
 τταρακανίνου^ or είμαι ο πλία άμαρταλος τ©5 
 κόσμου, I am the greatest sinner in the world ; or 
 the comparative of the positive adjective μ,ζ-γαλος 
 may be adopted ; thus, to say, I am thy greatest 
 friend, the Greeks express it by είμαι b μεγαλύτερος 
 σου φί?\ος, or in the feminine η μεγαλύτερη σου 
 φιλοώ/α. It is to be observed that there are some 
 adjectives which do not form their comparatives ire 
 the above manner, and from that circumstance are 
 called irregular, thus ιτο%υς« does not form πολύτε* 
 ρος in the comparative, but περισσότερος: therefore 
 to express the modern Greek for " the greater 
 part of the Christians," they say, οί περισσότεροι 
 χριστιανοί. The superlative degree is formed by 
 adding the syllable retro? to the positive masculine, 
 τατ-η to the feminine, and τατον to the neuter j thus 
 φρόνιμος prudent, makes φρονιμότατος J ο-οψος wise, 
 
η 
 
 makes (τοφωτατος ; ευλογετικος legitimate, makes 
 ill the superlative ευλογετικντατος. 
 
 SECT. a. 
 Of the Variation of Adjectives. 
 
 The variation here spoken of, is adopted to mark 
 the extension, gender, or the quality and disposition 
 of any matter, person, place or thing. An adjective 
 is said to be extended when its signification is either 
 increased or diminished from its simple condition, 
 and it is generally effected by the addition of a 
 syllable to the termination of the adjective. Some- 
 times these diminutives are formed from other 
 substantives, and terminate in ακ/, ιτζα, ούλα, 
 and οττουλο^, as μάτι an eye, ματάκι a little eye, 
 χαροιά a heart, καβίτζα, a little heart, ψυχή the 
 soul, ψυχούλα a little soul ; and of Έυανγγελιον, 
 the gospel, Έυαγγελιοπου?^ον is formed. Dimi- 
 nutive adjectives most commonly terminate in ουτζι- 
 xoc, η, ov, and in οττουλος, η, ov ; thus, κάλος good, 
 forms καλουτζικος, somewhat good; also *Ρωμψς 
 a Greek, forms 'Ρωμηόπουλος a little Greek. 
 
 When the variation of the adjective signifies 
 some change in the quality of a person, thing or 
 abstract meaning, it is in that case formed by an 
 alteration of the ultimate syllable of the noun, indi- 
 cating the material or abstract sense; thus from 
 άλ^εια truth, is formed άλη0ινο$ true, and so on 
 of the others. 
 
 SECT. 4. 
 Of the Termination of Adjectives. 
 
 i 
 
 In this respect the modern differs greatly from 
 the ancient language j almost all the terminations of 
 
adjectives in the Romaic, end in ος, ης, ας, fgy 
 and some in υς. When the adjective in ος is 
 pure, that is, preceded by a vowel or diphthong* 
 the feminine in that case terminates in a, and 
 the neuter in ov ; except ο^δοο^, which forms ογδόη 
 in the feminine. But if the termination is not pure, 
 but is preceded by a consonant, the feminine makes 
 y, thus κάλος, tj, ov, good ; δολερός, η, ov, deceitful* 
 There are also some adjectives that form og both in 
 the masculine and feminine, as αυτόβουλος, πρωτό- 
 θρονος, and in the same way through all the cases ; 
 but this exception is principally in the derivatives of 
 verbs. Some of the adjectives in yg change the 
 ς into pia, in the formation of the feminine, as* 
 ακαμάτης, negligent, forms ακαμάτρια in the 
 feminine ; others form the feminine by adding tra. 
 to the masculine, as χωριάτης^ belonging to the* 
 country, is in the feminine χωριάτησ-σα. These femi- 
 nines retain the accent of their masculines, except the 
 adjectives terminating in p^g, in which the acute- 
 accent of the masculine is changed into the grave 
 for the feminine, as Ιίακονάρχ\ς begging, is in the 
 feminine δ/ακονοφ/ά, ψωματάρ-ης lying, is ψω]υ.ατα£/ά. 
 But all these adjectives are imperfect and want the 
 neuter ; indeed they ought rather to be considered 
 as simple substantives, being most frequently used 
 as such. The perfect adjectives terminating the 
 masculine nominative in ης, their feminine is similar 
 to the masculine, and their neuters are formed by 
 changing r t into ε, making the neuter terminate in *ς\ 
 as and r y ϊυσφτβ pious, το ευσ-'φες in the neuter.. 
 Adjectives in ας sometimes form iheir feminine in 
 awe , as Caycjg, gluttonous, (payaiuot, and often the 
 feminine is formed by adding the syllable ια-σα to 
 the masculine. The adjectives in tg form then" femi- 
 nines in ia and their neuter in 1; as μακρϊς, μακρία*\ 
 
23 
 
 μαχρ), long ; lastly, the adjectives in vg form the 
 feminine in εια, and the neuter in υ, thus, βαρύς, 
 βαρεία, βαρύ, heavy. 
 
 SECT. 5. 
 
 Of Adjectives derived from Substantives. 
 
 These are generally formed from substantives 
 feminine in a, by adding ασσ, thus from γλώστα, 
 a tongue, comes γλωσσάς speaking much ; others 
 change the a into ακος, thus xapha a heart, forms 
 xaphaxlg 9 courageous; others change the a into 
 αρ-ης, thus βάρκα, a boat, forms βαρκάρης belonging 
 to a boat ; some adjectives change the a into ουλ-ης, 
 for example γυναίκα a woman, forms γυναικουλ-ης 
 effeminate. Again, in other instances the a is 
 changed into arspog, as, ζημιά an injury, ζημιατε* 
 pig hurtful. Some change the a into avog, as 
 καπελά, a chapel, makes κα7τελάνο£ a chaplain. 
 There are adjectives which have their origins from 
 neuter substantives plural in a, and which are 
 formed by changing the a into ag, into αρ-ης, or 
 ατός, or ivog, or αρικος ; thus from παξαμόύια, a 
 fable, is formed παραμυύιάρης fabulous ; from 
 ysvsta a beard, is formed γενειατος bearded ; from 
 άώματα a lie, is formed -J /ωματάρικος lying. There 
 are adjectives formed from feminine nouns in η by 
 changing that letter into ypog, as τόλμ-η bravery, 
 τολμηοος brave ; others change the η into epog, as 
 βλάβη an injury, βλαβαρος injurious ; others 
 change the η into -ητερος, thus λύτη grief, makes 
 λυπητεοος afflicted ; others change the η into ητ*κ<κ•, 
 and into *©£> as τ/^αη honor, τιμητικός and τίμιος 
 honourable ; others again change r\ into apag, as 
 |αητη a nose, μ-ηταράς having a great nose. There are 
 Inany adjectives derived from substantives in oy f and 
 
24 
 
 they formed by changing that syllable into epog y or 
 ικος 9 or ινος, or εινος, or ιαρικος ; thus from δόλο? 
 guile, comes δολερά guileful ; <£>o(ooc 9 fear, φοβεξος 
 fearful ; τέλος the end, τελ/κο£ final ; τόπος a place, 
 τοπικός local ; ουρανός heaven ; ουράνιος heavenly ; 
 άετος an eagle, άετινος aquiline ; άνθρωπος a man, 
 ανθρωπινός human ; ρόζος a knot, ροζιάρικος knotty. 
 It is to be remembered that the modern Greek 
 differs materially from the ancient language in the 
 declension of the adjectives ending in pog: these 
 form the feminine in ρ-η, and the neuter in $ov. 
 Some adjectives are formed by changing the neuter 
 ov into ικος 9 ενιος and ινος ; thus πρόσωπον a per- 
 son, προσωπικός personal, ^υΚον %ood, ξυλένιος 
 woody• From neuter substantives in / adjectives 
 are formed by changing the ι into α^-ης, or ατος 9 or 
 ιτικος 9 or ας, thus γεράκι a kite, γερακάρης, belong- 
 ing to a kite ; μουστάκι a mustacho nut, μουστάκα 
 τος belonging to a mustacho nut ; σκυλί a dog, 
 σκυλίτικος canine ; ψάρι a fish, ψαράς a fisherman, 
 μακάρι a mule, μυταράς a muleteer. Feminine 
 nouns terminating ία ις, and which are not verbals, 
 form their adjectives by simply changing ις into 
 ιτικος, as πόλις a city, πολιτικός political ; but when 
 the nouns in ig are derived from verbs, the last 
 syllable is commonly σις, and the adjectives are 
 formed by changing these three letters into τικος ;\ 
 thus κίνησις motion, forms κινητικός moveable. In 
 verbal feminine nouns terminating in ψις or in £/c 
 the ψ is changed into φ 5 and the § into κ, making 
 φτικος and |ig into κτικος, in this way ίόλάψις an 
 injury, forms Ραφτικός hurtful, φυλαξις preserve 
 tion, forms φυλακτικος, that may be preserved. 
 
%5 
 
 CHAPTER V. 
 
 SECT, 1. 
 
 Of Pronouns. 
 
 A pronoun, as its name implies, is a word used 
 in place of a noun, and is declined in the same 
 manner by numbers and cases, but without the 
 article. Pronouns are classed into Personal, Con- 
 junctive, Possessive, Demonstrative, Interrogative, 
 Relative, and Improper ; the personal are also some- 
 times called primitive pronouns, of which there 
 are three, viz. εγώ I, strh thou or you, του he ; the 
 last pronoun has no nominative, therefore εκείνος 
 or αυτός, in the masculine, and εκείνη or άυτη in 
 the feminine, are used to express he or she. 
 
 SECT, 2. 
 Of the Pronoun of the first Perso7U 
 
 Singular. Plural. 
 
 Nom. εγώ, I Nom. ψεϊζ, we 
 
 G. and D. μ,οΰ, of me G. and D. ^olc or ΙμΛς, of us 
 
 Ace. μ,Ι or epivk, me Ace. μ£ζ or ίμ&ς 9 us 
 
 Voc. wanting Voc. wanting. 
 
 Pronoun of the second Person. 
 
 Singular. Plural. 
 
 Nom. i<r£>, thou or you εσε%, you or ye 
 
 G. andD. σου, of you, &c. σας or Icrac, of ye, &C• 
 
 Ace. σε or εσένα, you σοίς or εσάζ, ye 
 
 Voc. ώ συ, μ,πρε συ, εσυμ,πρε, μ,πξεσέϊς, or /λο>- 
 
 μ,ωρε συ, or Ισυ μ<ωρε, Ο you ρεσεϊζ, Ο ye. 
 
 When we call a person in Romaic, whose name 
 we do not know, the vocative of the pronoun of the 
 second person is used. 
 
 Gr. Gram. c 
 
26 
 
 Of the Pronoun of the third Person. 
 
 Singular. Plural. 
 
 Nam. wanting wanting 
 
 G.&D. του, τγ,ς, of him or her, Sec. των f τους, of them, &c. 
 Ace* τον τνν, him or her τους, τχΊς, τ% 9 them 
 
 Voc. wanting wanting. 
 
 We must observe that the third primitive pro- 
 noun ro% which is expressed and placed in the 
 conjugation of verbs by the demonstrative pronoun 
 Ιχίϊνος, is only an enclitic particle in this instance, 
 as will be afterwards demonstrated ; with this differ- 
 ence however, that when it comes before the verb 
 governing it, in that case it retains its accent : thus 
 τον λέγω I say to him ; but if it follows the verb it 
 then loses its accent as an enclitic, thus — ΙΙνω του I 
 give him. 
 
 SECT. 3. 
 
 Of the Conjunctive Pronouns. 
 
 The conjunctive pronouns have much affinity to 
 the personal pronouns, and are in number six, viz. 
 Μου, <ro5, του, εμάς, srrafy των: for example, ο usog μου 
 £θοκζ τψ χοίρψ God has given me grace ; b άφίντ-ης 
 μου ορίζει να χάμω, the master commands me to 
 do ; 6 ά^.λφΙς μου σου μ,ιλε?, my brother speaks to 
 you ; b .Αι&ταχτΎις καυχάται του 7^ογου του, ονταν 
 μας χίγει τψ άλη^ίην, the teacher does honor 
 to his word "when he speaks the truth to us ; b Δέσ- 
 ποτας σας αγαπά, the Ruler loves you. In regard 
 to these pronouns it is necessary to attend to what 
 was said of the third personal pronoun as to its 
 power as an enclitic ; the same observation being 
 also applicable in the present case. 
 
27 
 
 SECT. 4. 
 
 Of the Possessive Pronouns. 
 
 The possessive pronouns are six in number, 
 three singular and three plural, and of every gender ; 
 for example : 
 
 Singular. 
 
 Masc. Fern. Neut. 
 
 το edixo μου, mine 
 το kSixo σου, thine 
 το ΙΙίΉ.6 του, his own. 
 
 6 llixog μου 
 6 sdixog σου 
 6 llixog του, 
 
 ο soixog μας 
 ο edixog crag 
 έ sdixog των 
 
 y) ecrxYj μου 
 η ediKVj σου 
 η εΰιχη του 
 
 Plural. 
 
 η Ιδική [xag 
 η eiixr) o~ag 
 r) IZixy) των - 
 
 το εδικό pug, ours 
 το έδικο cag, yours 
 το hhxo των, theirs. 
 
 It is to be observed fhat this possessive pronoun 
 joins to itself the personal pronoun, but causes it 
 thereby to lose its primary quality, being in this 
 case used as an enclitic. 
 
 SECT. 5. 
 
 Of the Demonstrative Pronouns. 
 
 These receive their name from their property of 
 demonstrating a person, or any other object: as r 
 
 ετούτος, ετούτη, ετούτα ; εκείνος, εκείνη, εκείνο : thus 
 exemplified, ετούτος or εκείνος 6 άνθρωπος this man ; 
 ετούτη or εκείνη η γυνοίΐκοί this woman ; έτοΰτο or 
 
 Ικεϊνο το πράγμα this thing. In the plural, these 9 
 ετούτοι or εκείνοι, &C 
 
 SECT. 6. 
 
 Interrogative Pronouns 
 
 Are those made use of for asking questions : as* 
 ποιος 9 ποΐα, ποίον 9 or r/fo ?4 who ? which ? or, what? 
 
28 
 
 (ο express, who is this man ? the Romaic has ποιος 
 eivai άυτος ο άνθρωπος ; or, who is this woman ? τ&ία 
 είναι άυτΎ) η "γυναίκα ; and for, what thing is this? the 
 Greeks say, ποιον πράγμα είναι αυτό ; or in this 
 way, rl πράγμα είναι αυτό; who is that? τις είναι 
 άυτος ; It is to be remarked that the pronouns τ\ς, 
 τ), have the grave accent when they are not inter- 
 rogatives ; but when they are interrogatives they 
 preserve their natural accent, the acute j as, τ*£ τι ; 
 the plurals are ποίοι, ποίαις, ποία. 
 
 SECT. 7. 
 The Relative Pronouns 
 
 Are such as refer to some thing that has already 
 preceded in the sentence, and with which it must 
 accord in gender, number, and case, except οπ,ου, 
 which is of every gender, number, and case ; as 
 for example, οποίος or οπού, οποία or όπου, οποίον 
 or οπού : thus to express in Romaic, I have lost 
 the zechin which I had, it is, εχαο-α το ζεκινι το 
 &πο7ον εκράτουν, or οπού εκράτουν• The Father is 
 gone who preached, ίφυγεν b πατέρας ό οποΊος 
 εΰιάταξεν, or thus οπού ηκαμνε τηι> δίδαχην. My 
 mother is dead whom I loved so greatly, επεύανεν 
 ν] μάνα, μου τ-ην όποιην Ιγαπουν ποΤΟ\ά άκρυβα. 
 
 SECT. 8. 
 
 What are called improper pronouns may like- 
 wise be referred to the class of nouns, and which, 
 strictly speaking, are neither nouns nor pronouns, 
 thus πα<ταε)ς, καόΐνα^ each one, Ό'λο every one, 
 κανε)ς, no body, 8$c. 
 
 SECT. 9. 
 
 Of the Manner of applying the Conjunctive and 
 
 Possessive Pronouns. 
 
 There is this difference between the conjunc- 
 tive and possessive pronouns; viz. that the pos- 
 
29 
 
 sessive is commonly used when we speak ab- 
 solutely and decidedly, and without the addition 
 of a substantive according with and joined to the 
 said noun. But when to the pronoun a sub- 
 stantive is added, then the conjunctive pronoun 
 is used j μου, σου, του, μας, σας, των, or τους, and 
 these more frequently and more elegantly than 
 εδικός μου, εδικός σου, Ιδικός του• When the expres- 
 sion in English, of the passion of a thing is made 
 by my, mine, thy, thine, ours, yours, theirs, and is 
 united to a substantive, it is in that case better to 
 use the conjunctive pronoun in the Romaic : as, my 
 bread, το ψομι μου ; your word, ο λόγος σου ; his kc~ 
 nor, η τιμτ) του ; ourfault,ro κρίμα μας; your friend* 
 ο φίλος σας ; their virtue, η άρετ-ή των. But when 
 a pronoun is used signifying the possession of a 
 thing, and such quality being expressed without a 
 concording substantive, in that case the possessive 
 pronoun is to be preferred: thus, εγώ είμαι εδικός σου 9 
 I am thine ; τίνος είναι τούτο το σπίτι, whose house 
 is this ; είναι εδικόν μου, it is mine : some, instead of 
 expressing themselves τά λόγια μου my words, say 
 τά λόγια τά δικά μου the words that are mine ; or 
 τά δικά μου λόγια, my own words. 
 
 SECT. 9. 
 
 Besides the division of pronouns already laid 
 down, which classes them according to their signifi- 
 cation, they are also sometimes divided into what 
 may be called their natural classes, these being 
 formed upon their origins, and their properties as 
 principal pronouns, derivatives, and improper pro- 
 nouns. The principal pronouns are ten : thus, εγώ 
 I, ttijyou, του of him, τούτος, or ετούτος this* 
 Ιχίϊνος that, άυτος himself τις who, τινάς some one. 
 
30 
 
 ποϊος which, δείνα such. The Derivative Pronouns 
 are eighteen in number ; thus, εδικός μου mine, 
 ιδικός σου thine, εδικός του his own, εδικός μας OUrs 9 
 εδικός τας yours, εδικός των theirs, άπατος μου or 
 ατός μας myself, άπατος σου, or ατός σου thyself, 
 απατός του, or ατός του himself, εμαυτου μου of my- 
 self, εμαυτου σου of thyself, εμαυτου του of himself. 
 These are derived from three primitives, όστις and 
 οτις whosoever, οποίος who, or which, with a cir- 
 cumflex : they correspond with the relative ος, -η, 
 ο, of the ancient Greek, οποίος whoever, όγειος who- 
 ever, κίποιος some one, τέτοιος, and ταδεποιος such, 
 like, equal. The Improper Pronouns are in number 
 seven : thus, αΧΚος another, Ολος all, every, ίνας one, 
 xaAvag or κανείς no one, όυδενας or μτβένας none; 
 πάσα and κάύε or καύά are indeclinable, and sig- 
 nify all ; xauaalg, πασαεις, τταταναε)ς 9 every one. 
 
 SECT. 10. j 
 
 As the Declension of Pronouns is that which 
 gives most difficulty to the beginner in every lan- 
 guage, it is thought proper therefore to enter more 
 fully into this point ; the declension of the primitive 
 pronouns has been already explained, and also some 
 important particulars of the possessives and demon- 
 stratives, of which we shall treat in this place more 
 fully• From the genitive singular of the three 
 primitive pronouns, viz. μου, σου, του ; from their 
 accusative plurals μας, σας, τους; and from the 
 genitive plural των, the possessive derivative pro- 
 nouns are formed by putting εδικός, άπατος, or 
 εμαυτος, before μου, σου, του, μας, σας, των, and 
 τους, and these syllables are invariable in their declen- 
 sion, only εδικός, άπατος, and εμαυτος, are declined 
 as follows* 
 
31 
 
 Nom, 
 
 G.andD. 
 
 Ace. 
 
 Nom. 
 
 G.andD. 
 
 Ace. 
 
 Masc. 
 
 S^IKQC [XQV 
 
 εδικού μου 
 
 Singular. 
 Fern, 
 εδική μου 
 hfaxqs μου 
 
 εδικήν μου 
 
 Plural. 
 
 εδικό/ μου 
 Ιδικών μου 
 ΙΙιχούς μου 
 
 The following are declined in the same manner^ 
 viz. εοιχός σου thine, εΰιχός του his own, εοιχός μ,ας 
 ours, εΐιχός a-ag yours, εοιχός των or τoυg theirs. 
 The three demonstrative pronouns τούτος αυτός, 
 ixslvog, are thus declined. 
 
 Singular. 
 
 Βόιχαις μου 
 εδικών μου 
 Ιδικαϊ^ μου 
 
 Neut. 
 εδικο'ν μου 
 εδικού μου 
 εδικον μου. 
 
 εδικά μου 
 εδικών μου 
 εδικά μου 
 
 
 Masc. 
 
 Fern. 
 
 Neut. 
 
 Nom. 
 
 τούτος 
 
 τούτη 
 
 τούτο 
 
 G.andD. 
 
 τούτου 
 
 τούτης 
 
 τούτου 
 
 Ace. 
 
 τούτον 
 
 τούτψ 
 Plural. 
 
 τούτο. 
 
 Nom. 
 
 τούτοι 
 
 τούταις 
 
 τούτα 
 
 G. andD. 
 
 τούτων 
 
 τούτων 
 
 τούτων 
 
 Ace. 
 
 τούτους 
 
 τούταις 
 
 τούτα* 
 
 The two others are declined in the same manner 
 through both numbers and cases, άυτος, άυττ\, άυτο ; 
 Ιχεϊνος, hxz7vr i9 εχεϊνο. 
 
 There are three compounds of the primitive 
 pronoun άυτος : in the first person άπατος μου, or 
 ατός μου, in the second person άπατος μου, or ατός 
 σου, in the third person άπατος που, or ατός σου; 
 and are declined thus : 
 
 For the first Person. 
 Singular. 
 Masc. Fern. 
 
 No no, απατός μτυ άπατη μου 
 
 Neut. 
 wanting, 
 

 
 on 
 
 
 
 
 Plural. 
 
 
 
 Masc. 
 
 Fern. 
 
 Neut. 
 
 Nom. 
 
 απατοί μας 
 
 άπαταΐς μας 
 
 wanting., 
 
 
 For the second Person. 
 
 
 
 
 Singular. 
 
 
 
 Masc. 
 
 Fern. 
 
 Neut. 
 
 Nom. 
 
 απατός σον 
 
 άπατη σου 
 Plural. 
 
 wanting. 
 
 Nom. 
 
 απατοί σας 
 
 άπαταΐς σας 
 
 wanting, 
 
 
 For the third Person. 
 
 
 
 
 Singular. 
 
 
 Masc. 
 
 Fern. 
 
 Neut. 
 
 )m. απατός τον 
 
 άπατη της 
 
 άπατο τον. 
 
 
 
 Plural. 
 
 
 Nom. απατοί τους or των άπαταίς τους or των άπατα τα. 
 
 *Ατός [χου 9 ατός οόό 9 ατός του, are declined in the 
 same way ; all these pronouns have only the nomi- 
 native singular and plural ; the genitive and accusa- 
 tive they receive from the following pronoun, thus : 
 
 For the first Person. For the second Person. 
 
 Singular. Plural. Singular. Plural. 
 
 M. and F. M. and F. M. and F. M. and F. 
 
 G. 
 
 Ιμαυτου μου εμαυτού μας 
 
 Ιμαυτου σου Ιμαυτου σας 
 
 Ac. 
 
 Εμαυτόν μου εμαυτόν μας 
 
 εμαυτόν σου εμαυτόν σας* 
 
 
 For the third Person. 
 
 
 Singular. 
 
 Plural. 
 
 
 Masc. Fern. 
 
 Masc. and Fem. 
 
 G. 
 
 ΙμαυιοΊ ίου Ιμαυτου της 
 
 εμαυτού τους Οι των 
 
 Ac. 
 
 εμαυτόν του εμαυτόν της 
 
 εμαυτόν του ζ Or των. 
 
 The pronoun οποίος is declined as follows 
 
33 
 
 
 
 Singular. 
 
 
 
 Masc. 
 
 Fern. 
 
 Neut. 
 
 Nom. 
 
 6 οποίος 
 
 γ} οποία 
 
 το οποίον 
 
 Gen. 
 
 τον οποίον 
 
 της οποίας 
 
 τον οποίον 
 
 Ace. 
 
 τον οποίον 
 
 τψ οποίαν 
 Plural. 
 
 το οποίον. 
 
 Nom. 
 
 οι οποίοι 
 
 α ι οποίαις 
 
 τα οποία 
 
 Gen. 
 
 των οποίων 
 
 των οποίων 
 
 των οποίων 
 
 Ace. 
 
 τους οποίον ς 
 
 ταΊζ οπόίαις 
 
 τα οποία» 
 
 οποίος written thus, with the accent on the ante- 
 penult, does not require the article. 
 
 The six pronouns ογεΐύς 9 ποίος^ οποίος, κάποιος^ 
 τέτοιος, and ταΰζποάς are all declined in the forego- 
 ing manner, but without the article j Ι νας and τις are 
 declined as follows : , 
 
 Singular» 
 M. F. 
 
 Nom. *νας μία, 
 
 G. and D. ίνος pj3$ 
 Ace. evo* μίαν 
 
 In the same manner as ίνας are declined χανίνας 9 
 ■νυΰενας, and (χηΜνας. 
 
 
 s 
 
 mgular. 
 
 
 Ν. 
 
 M. 
 
 F. 
 
 Ν. 
 
 ενα 
 
 τις 
 
 τις 
 
 
 ενός 
 
 τίνος 
 
 τίνος 
 
 τίνου. 
 
 hot 
 
 τ/να 
 
 τίνα 
 
 τί. 
 
 CHAPTER VI. 
 
 Of Verbs. 
 
 The Verb is a part of speech that signifies to 
 be, to do, or to suffer, and is conjugated by 
 moods and tenses ; of the former there are com- 
 monly reckoned five, viz. the indicative, subjunctive, 
 imperative, optative, and infinitive ; the tenses are 
 named, the present, the preterite imperfect, the 
 reterite perfect, the preter plus perfect, and the 
 uture. The tenses are declined by numbers and 
 rsons ; the numbers are two, singular and plural 5 
 
34 
 
 the persons are named 1st, 2nd, and 3rd. The 
 verb is either simple, as λέγω / read, or circumflex 
 as πμώ I honor, λ#Χα? 5 μιλώ I speak. The man- 
 ner of conjugating the verbs in modern greek 
 is much more simple than in the ancient lan- 
 guage ; the former having neither dual, nor aorist. 
 The verbs are first divided into barytone and 
 circumflex ; the barytone verbs are those which 
 have the accent upon the last syllable, and of 
 which the second person of the present of the 
 indicative is always in εις, as φεύγω, φεύγεις, I fly, 
 you fly ; παίζω, παίζεις, I play, y on play. The 
 circumflex verbs are those having the circumflex 
 accent over the last syllable, and of which the 
 second person singular of the present of the in- 
 dicative is sometimes in ας, and sometimes in εις, as 
 τιμώ, ημάς, I honor, you honor ; λαλώ, λαλεκ-, 
 / speak, you speak. From these two classes of 
 Verbs are derived, as if from their original source, 
 the other verbs active, passive, neuter, and depo- 
 nent, of which we shall treat separately. But as 
 there are three auxiliary verbs, είμαι I am ; ύεΚω 
 I will ; and εχω I have ; which are absolutely 
 necessary and indispensable in the conjugation of 
 the compound tenses of the other verbs ; we shall 
 begin by giving the method of conjugating them• 
 
 SECT. l. 
 Of the Conjugation of the verb εΊμαι, I am. 
 
 Indicative Mood. 
 
 Present Tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1. Βψαι } I am 1. εΐ^εστεν, we are 
 
 2. ehai, thou art 2. Hern, ye are 
 
 3. ε!ναι ; he is 3» shut, they are. 
 
So 
 
 Imperfect Tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1. ήμουν, I was 1. ημεσ-τεν, we were 
 
 2. ψουν, you were 2. foSs, ye were 
 
 3. ητον, he was 3. ήτανε, they w£re. 
 
 Perfect Tense. 
 Singular. Plural, 
 
 1. Έ<Γτίβηχοί 7 I have been 1. είττά^κα,αεν, we have been 
 
 2. Ιστάίηκε^ you have been 2. εστίύηχετε, ye have been 
 
 3. Ιιττά^κε, he has been 3. icrra0ijxa(n,they have been. 
 
 Pluperfect Tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1. hy&. στοάη, I had been 1. ειχα/χεν σταδή, we had been 
 
 2. ε^ε.- (TTaSrj, you had been 2. eWers οτταδή, ye had been 
 
 3. ει^ε στχβη, he had been 3. ειγανχ «rrciSrj, they had been. 
 
 Future Tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1. δελα) <TTot$r h I shall be 1. δέλομεν σ•τα5ή ? we shall be 
 
 2. ίε'λε^ <ττα3η, you shall be 2. δελετε <τταίη ? ye shall be 
 
 3. δε'λε^ <ττα5ή, he shall be 3. δελουνε σ-ταδ% they shall be• 
 
 Imperative Mood. 
 
 Present Tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1. ac ίί,αεζττεν) let US be 
 
 2. ac &<ή*ι, be you 2. ά$ είστε, be ye 
 
 3. 4' &wij let him be 3. ας mm, let them be. 
 
 Infinitive Mood. Participle, 
 
 vot siuxi, to be. tjTovTdCy being. 
 
 Corrugation of the verb ε χω, I have. 
 
 Indicative Mood. 
 
 Present tense. 
 Singular. Plural. 
 
 il. i^a), I have 1. εχορ^ν, we have 
 
 2. εχας, you have 2. έχετε, ye have 
 
 p. έχει, he has 3^ εχον<η or έχουνε, they have. 
 
36 
 
 Imperfect tense. 
 Singular. PluraJ. 
 
 1. είχα, I had 1. ίιχαμεν, we had. 
 
 2. είχες, you had 2. ειχετε, ye had 
 
 3. είχε, he had 3. hooter ι or είχανε., they had. 
 
 This verb not having any preterite perfect, nor 
 plus perfect, to express their tenses, the perfect and 
 plus perfect of the verb κρατώ I hold, are used 
 instead. 
 
 Perfect tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1. εκρατησα, I have had• 1. εκξατησαμεν, we have had 
 
 2. εκ^ατησες, you have had 2. ίκρατησατε, ye have had 
 
 3. εχξάτησε, he has had 3. εκξατησασι, they have had. 
 
 Pluperfect tense. 
 Singular. Plural." 
 
 1. είχα κρατήσει, I had had 1. ειχαμεν κρατήσει, we had had 
 
 2. είχες κρατάει, you had had 2. ειχετε κρατήσει, ye had had 
 
 3. είχε κρατήσει, he had had 3. είχε κξατησει, they had had. 
 
 Future tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1. Ukx ειχει, I shall have l.'fisXojxey ειχει, we shall have 
 
 2. Ηλεις ειχει, you shall have 2. βέλετε ειχει, ye shall have 
 
 3. 0=λει er^ei, he shall have 3. βελουσι ειχει, they shall have. 
 
 Imperative Mood. 
 
 Singular. Plural. 
 
 1 . ας εχομ,εν, let us have 
 
 2. εγε Ισυ, have you 2. aV έχετε, have ye 
 
 3. α$ έχει εκβϊνος, let him have 3. a£ έχουν, let them have. 
 
 Infinitive Mood. Participle. 
 
 να εχω, to have. έχοντας, having. 
 
37 
 
 The Conjugation of the Verb 3*λα), I will. 
 
 Indicative Mood. 
 
 Present tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1. βελβ), I will 1. βέλομεν, we will 
 
 2. ieAgir, you will 2. δελετε, ye will 
 
 3. βελ6ί, he wills 3. δελου<π, they will. 
 
 Imperfect tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1. ί}0ελα, I did will or willed 1. ήβέλα^εν, we did will 
 
 2. η0ελε$, you did will 2. ήδε'λετε, ye did will 
 
 3. ηίελε, he did will 3. ή0βλα<π, they did will. 
 
 Perfect tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1. ήβελησ-α, I have willed 1. ήίδλη<τα//.εν, we have willed 
 
 2. ήίεληο-εί, you have willed 2. ή#ελήσ-3τε, ye have willed 
 
 3. ήδελ^σ-ε, he has willed -3. ^9eX?j<ra<n, they have willed. 
 
 Pluperfect tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1 9 ?\χα ίόλ$Γ«, I had willed 1 ειχαμ,εν δελ>;(τει, we had willed 
 
 2 IV^ βελάσει, youhadwilled 2 είίχετε 0ελ>}<Γει, ye had willed 
 
 3 hyj ύαληο-βι, he had willed 3 ϊιγ^σι ΰζλψξΐ, they had willed. 
 
 Future tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1 Μλω 9ελ^<Γ=ί, I shall will 1 δελ^εν δελ^τε/, we shall will 
 
 2 6ίλεΐζ QsXfasi, you shall will 2 Μλβτε 9ελ^<τει, ye shall will 
 
 3 0ε'λει ieA^o-etj he shall will 3 δελουνε SeA^crs^they shall will. 
 
 Infinitive Mood. Participle. 
 
 νά βελ^σα», to will. ΰίλοντας, willing. 
 
 Imperative Mood. 
 
 Present tense. — Singular. 
 
 2. κά ( αε νά bz\Y\; y will you 
 
 3. α^ κάρ? νά θε'λη, let him will. 
 
 t Gr. Gram. d 
 
38 
 
 Plural. 
 
 1. ας χάμωυ,Ξν να δίλομ,εν, let US will 
 
 2. ας κίμ,ζΤζ να Hikers, do ye will 
 
 3. ας κάμουν να (ΐελουσΊ, let them will. 
 
 SECT. 2. 
 
 0/" $e Conjugation of the Barytone Verbs, active 
 and passive, as γράφω, I write. 
 
 Indicative Mood. 
 
 Present tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1. γρίφω } I write 1. γράφοαεν 
 
 2. γράφεις 2. γράφετε 
 
 3. γράφει 3. γξάφονοΊ, or γράφουνι. 
 
 Imperfect tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1. ϊγραφα, I did write 1. εγράφα^εν 
 
 2. εγ^αφε^ 2. Ιγράφετε 
 
 3. έγραφε 3. εγράφουνε, or εγράφαοΊ. 
 
 Perfect tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1 . έγραψα, I have written 1 . £γράψα/χεν 
 
 2. 'έγραψες 2. Ιγράψετε 
 
 3. έγραψε 3. εγρά\1/α<π ? or εγράψανε. 
 
 Pluperfect tense. 
 ϊιγα εγξάψει, I had written, &C. 
 
 Future tense. 
 δελ»; γράψει. I shall write, &c. 
 
 Imperative Mood. 
 
 Singular. Plural. 
 
 1. ας γ^ψοαεν, let us write 
 
 2. γράψε, write you 2. γράψετε, write ye 
 
 3. α? γράψει, let him write 3. ας γράψουσι, let them write. 
 
39 
 Infinitive Mood. Participle. 
 
 νά γράψω, to write. γξάφοντ&ζ, writing. 
 
 Optative Mood. 
 
 Present tense. 
 
 Singular. Plural. 
 
 1. νά μα,χάρι or £μ.ποτεζ or uc Ι. νά γξάψωμεν 
 
 γ§άψω, that I may write 
 
 2. νά γράψηζ 2. νά γράψατε 
 
 3. νά γξάψη 3. νά γράψοικτι. 
 
 Imperfect tense. 
 
 Singular. Plural. 
 
 1. ί^βλαγράψε*, that I should write 1. ήβδλαμβν γράφει 
 
 2. ί}βελε$ γξάψει 2. ήίελετε γράψει 
 
 3. ηίελε γράψει 3. ήδε'λασ-* γ^«ψε*• 
 
 The other tenses are declined like those of the 
 indicative, prefixing to the persons of the plural 
 and singular numbers the particles, cig or αμπο- 
 rsg νά. 
 
 Subjunctive Mood. 
 
 Present tense. 
 Singular. Plural. 
 
 Ι- νά γράφω, I may w r rite 1. νά γράφωρεν 
 
 2. νά γράφος 2. νά γξάφεη 
 
 3. νά γράφη 3. νά γράφονα. 
 
 This tense is sometimes written with ψ in place 
 of <p, as γράψω, &c. The other tenses are conjugated 
 as the indicative, prefixing to each the particles νά, 
 ο/ανά; άν, σ~αν 4 or όταν• 
 
40 
 
 The Passive of the Barytone Verb γράφω. 
 
 Indicative Mood. 
 
 Present tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1. γράφομαι, I am written 
 
 or writing 1. γραφού[Α5<Γτενθτγρα.φ-ομ,ε(Γτεν 
 
 2. γράφεσαι 2. γραφούστε or γραΐβοτε 
 
 3. γράφεται 3. γραφουντχι. 
 
 Imperfect tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1. εγράφουμουν^ I was writing 1. εγοαφού\χεστεν 
 
 2. εγοάφουο"ουν 2. εγραφουατε or εγράρεντε 
 
 3. εγράφουντο or εγράφετον 3. Ιγραφουντανε. 
 
 Perfect tense. 
 
 Singular. Plural. 
 
 1 . εγξαφβηκα, I have been writing 1. εγ§α$ βηχαμεν 
 
 2. εγραφβηχες 2. εγραφύηχετε 
 
 3. δγράφδηκε 3. εγραφΰηχανε Οϊ εγρ&- 
 
 φΰηχασ-ι. 
 
 Sometimes this tense is expressed, εγράφύψ, -ης, 
 
 Pluperfect tense. 
 Sing. 1. είχα γραφβη, I had been written, &c. 
 
 Future tense. 
 Sing. 1. βέλα ypct^ri, I shall be written, &c. 
 
 Imperative Mood. 
 
 Present tense. 
 
 Singular. 
 
 2. γράψου, be you written 
 
 3. αίς γρχφ$γ\ } let him be written. 
 
 Plural. 
 
 1. ας γξαφΆοΰμεν, let us be written 
 
 2. γράψατε, be ye written 
 
 3. άζ γραφθούνε or yp«<p3oO ji, let them be written. 
 
41 
 
 Optative Mood. 
 
 The present and imperfect tenses the same, as 
 
 follows : 
 
 Singular. 
 
 1. ραχοίρι oraprores rfisKot. γραφΰη, that I should be 
 written, &c. 
 
 The other tenses are declined as the foregoing, 
 only prefixing to each αυ,ποτες νά or dg. 
 
 Subjunctive Mood. 
 
 Present tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1- vi γξχφβώ, I may be written 1. vu γροίφύούμεν 
 
 2. νά γροιφΰΫιζ 2. νά γραφΰητε 
 
 3. νά γροίφΰη 3. ya γρα<ρδοί5<π. 
 
 The remaining tenses of this mood are the same 
 as the present, prefixing νά } διανά, αν, crolv. 
 
 Infinitive Mood. 
 
 vol γρχφύω 7 to be written. 
 
 Participle. 
 
 Singular. Plural. 
 
 γραμμβνοζ, γραμμένη, ov. οι, αις, vol } written. 
 
 SECT. 3. 
 
 Of the Circumflex Verbs in &§ and C\q, Active and 
 Passive. 
 
 The circumflex Verbs are those having a cir- 
 cumflex accent upon the last syllable, as κτυπώ, 
 I strike ; βασ-τω, I carry ; πουλώ, I sell ; μιλα>, I 
 speak. These verbs are of two sorts, one which 
 in the second person of the present tense terminates 
 n in ας ; as κτυπώ, κτυπάς ; βαστώ, βαστάς ; the 
 
42 
 
 other terminates in a circumflex £$ ; as τουλω, 
 πουλίϊς ; μιλώ, μιλείς. 
 
 Indicative Mood. 
 
 Present tense. 
 Singular. Plural. 
 
 L• βαστώ, I carry 1. βζ<ττουμ,εν 
 
 2. βοίστοίς 2. βχ<ττάτε 
 
 3. βαστά 3. βαστουσΊ or βαστούν*. 
 
 Imperfect tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1. Ιβαστουν, I did carry 1. ΙβαστούσαμΕν 
 
 2. εβάντας 2. εβαστάτε 
 
 3. Ιβαστα 3. Ιραατουοταν. 
 
 Perfect tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1. εβάττοκτχ, I have carried 1. Ιβαστασ-ααεν 
 
 2. εβοίσ-τασ-ες 2. εβαντάσατε 
 
 3. ίβάσταπε 3. εβαστασ"*. 
 
 Sometimes the perfect tense is written with a £ 
 instead of <r in the last syllable, as εβώτταξα, &c. 
 
 Pluperfect tense. 
 Sing. 1. είχα βαστασ -sj, I had carried, &c. 
 
 Future tense. 
 Sing. 1. 6ί\ω βχ<ττά(τει, I will carry, &c. 
 
 Imperative Mood. 
 
 Present tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1. ας βαστά<Γΰομ.εν, let US carry 
 
 2. βα'στασ-*, carry you 2. βαστύσατε, carry ye 
 
 3. u; βχο-τζοτη. let him carry 3. ας βασ-τάσουν, let them carry. 
 
 The other tenses are conjugated as the indicative, 
 only adding to them the particles as in the Barytone 
 Verbs, νά ; οιανά, άμποτες, &C. 
 
43 
 Infinitive Mood. Participle. 
 
 νοί βαστάσω, to carry• βουτώντας, carrying. 
 
 The Passive Voice of the Circumflex Verb βχ<ττω. 
 Indicative Mood. 
 
 Present tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1. 3'χ<Γτονμ.αί, I am carried or carrying 1. βαστανμεστεν 
 
 2. βαστασαι 2. βασταστε 
 
 3. pu(TTuTUi 3. βαστουνται. 
 
 Imperfect tense. 
 
 Singular. Plural. 
 
 1. εβαστούαουν, I was carried 1. εβαστουμ^στεν 
 
 2. εβαζττού(Γθψ 2. εβαστατε 
 
 3. εβαστουντο or Ιβαστατο 3. εβ άστο υνταν. 
 
 Perfect tense. 
 
 Singular. Plural. 
 
 1. εβασ-τά'ΐγ,χα, I have been carried 1. εβασ-ταΰηχαμ,εν 
 
 2. εβαστά^χες 2. εβασταΟηχετε 
 
 3. εβαστάφηχα 3. εβαστα^χαοΊ. 
 
 Pluperfect tense. 
 Sing. 1. είχα βασταΰη, I had been carried, &c. 
 
 Future tense. 
 Sing. 1. U\ca βασ-ταΰη, I shall be carried, &c. 
 
 Imperative Mood. 
 
 Present tense.— Singular. 
 
 2. βαστάσ-ου, be you carried 
 
 3. s£r βασταίη, let him be carried. 
 
 Plural. 
 
 1. α$ βύίσ-ταύου^εν, let us be carried 
 
 2. jSaerTaiijTr, be ye carried 
 
 3. aV βαστα^ουσι, let them be carried. 
 
 The other tenses are conjugated as the corre- 
 sponding tenses in the passive of the Barytone Verb, 
 γράφω• 
 
44 
 Infinitive Mood. 
 
 yd βαστάω ..'" to be carried. 
 
 Participle. 
 Singular. Plural. 
 
 βοκτταμ,ίνοζ, η, ov, carried βασταμενοι, αις, α. 
 
 SECT. 4. 
 
 Example of an Active Circumflex Verb in s7$ B 
 Indicative Mood. 
 
 Present tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1. πατώ, I tread Ι. πατούμεν 
 
 2. πατείς 2. πατείτε 
 
 3. πατεί 3. πατοϊχη or πατούν*. 
 
 Imperfect tense. 
 Singular. j Plural. 
 
 1. εποίτουν, I did tread 1. επατούσαμεν 
 
 2. ίπάτεϊζζ 2. επατεΤτε 
 
 3. επίτε\ε 3. Ιπατουσ-αν. 
 
 Perfect tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1. εττατησ-α, I have trodden 1. επατησ-αμεν 
 
 2. απάτησες 2. έπατηοΓετε 
 
 3. επάτγρε 3. ε7τατ>5<Γαν. 
 
 Pluperfect tense. 
 Sing. 1. I'ry^a πατήσει, I had trodden, &c. 
 
 Future tense. 
 Sing. 1. Οίλω πατήσει, I will tread, &C 
 
 Imperative Mood. 
 
 Present tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1 . ας πατησ-ωρεν, let US tread 
 
 2. πάτησε, tread you 2. πατήσετε, tread ye 
 
 3. ά ζ πατψη, let him tread 3. άςπατησουη^ them tread. 
 
45 
 
 The remaining tenses are conjugated as in the 
 Indicative, only putting before them the particles νά, 
 δ/ανά, άμ,ποτζς, οΥαν, &C. 
 
 Infinitive Mood. Participle. 
 
 νά πατήσω, to tread. πατώντας treading. 
 
 The Passive Voice of the Circumflex Verb πατώ. 
 
 Indicative Mood. 
 
 Present tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1. πατονμ,Μ, I am treading 1. πατεηύμ,ε<ττεν 
 
 2. πατειεσαι 2. πατειοΰστε OX irAritcrit 
 
 3. πατειεται 3« πατειοΰνται. 
 
 Imperfect tense. 
 Singular. Plural• 
 
 1. επατεπύμ,ουν, I was treading Ι. Ιττατειού^ε^εν 
 
 2. επατειούσου 2. §πατ€*ο3<Γ0« or επατειε<τ§.6 
 
 3. επατείουντο or επατειετον 3. Ιπατειοννταν. . 
 
 Perfect tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1 . επατηβηχα, I have been treading 1. επατη^ΥιΧ&ρεν 
 
 2. braTYjQYjxes 2. επατη^κετε 
 
 3. επατηβηχε 3. Ιττατ^^κασ"*. 
 
 Sometimes this tense is thus written, Ιπαττβψ^ 
 ?ι$> r r επατιη$Ύ}μ.$ι/ 9 ητε, rjrrav. 
 
 Pluperfect tense. 
 Sing. 1. είχα πατγβη, I had been treading, &c* 
 
 Future tense. 
 Sing, ίελίο τα,τ-φ^ I shall be treading, &c 
 
 Imperative Mood. 
 
 Present tense. — Singular. 
 2. 7rciTY t <rou y be you treading 
 I 3. u$ Kwrrfiy, let him be treading. 
 
46 
 
 Plural. 
 
 1. uc πΆτγι5οΰμ.6ν< let us be treading 
 
 2. πατηύ^τε, be ye treacling 
 
 3. ά$ πατηβουιι or πατηθούνε, let them be treading. 
 
 Infinitive Mood. 
 
 να πατηθώ, to be trodden. 
 
 Participle. 
 
 Singular. Plural. 
 
 πχτημ,ίνοζ, η, ο ν, trodden πατημένοι, αΐζ, να. 
 
 SECT. 5. 
 
 Of the Verb πάγω, I go. 
 
 Indicative Mood. 
 
 Present tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1. πάγω, I go 1. παμεν, we go 
 
 2. πα;, thou goest 2. *&?, ye go 
 
 3. πα, he goes 3. ττάσ-* ox n£vt 9 they go. 
 
 Imperfect tense• 
 Singular. Plural. 
 
 1. επάγαινα, I did go 1. επαγαιναμ,εν, we did go 
 
 2. ψρ&γοΜες, you did go 2. επαγα/νατε, ye did go 
 
 3. Ι7τάνα/νε^ he did go 3• ίπαγαΐνουν, they did go. 
 
 Perfect tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1 . εττηγα, I have gone 1. επήγα/Λεν, we have gone " 
 
 2. επήγες, you have gone 2. επηγετε, ye have gone 
 
 3. επήγε, he has gone 3. Ιτπτγασ-.ι, they have gone. 
 
 Future tense. 
 Sing. 1. ίελαί πάγει, I shall go, &c. 
 
 Pluperfect tense. 
 Sing. 1. εΤχα πάγει, I had gone, &c. 
 
47 
 
 Imperative Mood. 
 Present tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1. fits τταρ,εν, let us go 
 
 2. πάγε or ctfitj go you 2. org πάτε, go ye 
 
 3. ac πάγε*, let him go 3. Ας πί<τζι, let them go. 
 
 Infinitive Mood. 
 
 vol πάγω, to go. 
 
 SECT. 6. 
 Of the Verb λέγω, I say. 
 
 Indicative Mood. 
 
 t 
 Present tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1. λέγω, I say 1. λψ,εν 
 
 2. λες 2. λέτε 
 
 3. λε S. λένε or λεσι. 
 
 Imperfect tense. 
 Singular. Plural. 
 
 I. έλεγα, I did say 1. ελεγαμ,εψ 
 
 *2• έλεγες 2, ελίγετε 
 
 Β. έλεγε 3. ελε'γανε. 
 
 
 
 
 Perfect 
 
 tense. 
 
 
 
 Sin 
 
 gular. 
 
 
 
 Plural 
 
 . 
 
 ε ιπα, 
 
 I have 
 
 said 
 
 1. 
 
 
 
 είπες 
 
 
 
 2. 
 
 είπατε 
 
 
 είπε 
 
 
 
 3. 
 
 ειποκτι* 
 
 Pluperfect tense. 
 Sing. 1. είχα ειπϊ, I had said, &C. 
 
 Future tense. 
 Sing. 1. ίελαί Ι/πη, I will say, &c. 
 
48 
 
 Imperative Mood. 
 
 Present tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1 . aV ειπουμεν, let us say 
 
 2. πΐ or είπε, say you 2. ας πιτε, say ye 
 
 3. as Ι;7Γ>5, * et bim say 3. as 7roi/cn, let them say. 
 
 Infinitive Mood. 
 vol πώ or να Ιίπώ, to say. 
 
 SECT. 7. 
 Of the Verb τρώγω, I eat• 
 
 Indicative Mood. 
 
 Singular. 
 1. τρώγω, I eat 
 
 3. τ^ώ 
 
 Present tense. 
 
 Plural. 
 1. τρώμεν 
 i£. τρώτε 
 
 3. τρώΰΊ or τρώη 
 
 Imperfect tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1. ετξωγα, I did eat 1. ετ^ώγαμεν 
 
 2. grp«;£ N 2. Ιτρωτε 
 
 3. ετρω 3. ετρωγανε. 
 
 Perfect tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1. έφαγα, I have eaten 1. εφάγαμεν 
 
 2. έφαγες 2. εφατε 
 
 3. e<$aye 3. εφάγανε or έφαγαν h 
 
 Future tense. 
 
 Singular. Plural. 
 
 1 . fls <ράγω ; I shall or will eat 1 . 6£ φα /xev 
 
 2 is <pa^ 2. fie φάτε 
 
 3 06 φα 3. 5e ^avc or fan. 
 
49 
 
 Imperative Mood. 
 
 Present tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1. ας φαμεν, let us eat 
 
 2. φάγ*, eat you 2. φάτε, eat ye 
 
 3. οίζ φα, let him eat 3. a\ φάνε or φά<π, let them eat. 
 
 Infinitive Mood. 
 
 να φάγω, to eat. 
 
 CHAPTER VII. 
 
 Of Deponent and IN enter Verbs mid Participles. 
 
 SECT. i. 
 
 Of Deponent Verbs. 
 
 Deponent Verbs are those which, with the 
 terminations of the passive voice, have an active 
 signification, as εύχομαι I come. 
 
 Indicative Mood. 
 
 Present tense. 
 Singular. Plural. 
 
 * %%o/^a*, I come 1. ίξχούμ,εσβεν 
 
 2. έρχεσαι 2. ίξχεστε 
 
 3. έρχεται 3. έρχονται, 
 
 Imperfect tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1• ερχούμουν, I did come 1. ερχούμ,εσίεν 
 
 2. ε^χουσουν 2. ερχοόα&ε 
 
 3. ερχβύντον 3. ίρχούντ&νε. 
 
 Gr. Gram. ε 
 
50 
 
 Perfect tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1. YipQot or Yj\Qu, I have come 1. ηξβαμ,εν 
 
 2. ηφες or γιλύες 2. fyfere 
 
 3. ijgfe or ηλύε 3. fy>9a<n or Ιλβ*ν£ 
 
 Pluperfect tense. 
 Sing. 1» είχα ερύη, I had come, &c. 
 
 Future tense. 
 Sing. 1. 6ελχ ερύη, I shall come, &c. 
 
 Imperative Mood. 
 
 Present tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1. wanting 
 
 2. Ιλα, come you 2. ελάτε, come ye 
 
 3. & s ελΟη, let him come 3. a^ SXiouv, let them come. [ 
 
 Infinitive Mood. 
 
 ν αρΰω, to come. 
 
 Farticiple. 
 
 ερχονταζ, coming. 
 
 SECT. 2. 
 Of Neuter Verbs. 
 
 A neuter verb is that which has an active signifi- 
 cation in o> ; and wants the passive in fxai. 
 
 Indicative Mood. 
 
 Present tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1• τρέχω, I run 1. Τξίχομ,εν 
 
 2. τ ρεύεις 2. τρεγετε 
 
 3. τρέχει 3. τξεγουσι or τρέχουνε. 
 
51 
 
 Imperfect tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1. έτρεχα, I did run 1. ετρέχαμεν 
 
 2. ϊτξ&χεζ 2. ετξέχετε 
 
 3. έτρεχε 3. ετφγαβΊ or ετρίγανι. 
 
 Perfect tense. 
 Singular. Plural. 
 
 Ι. έτρεξα, or δε'δρα^α, I have run 1. ετρεζαμεν or SsSf α/Λεν 
 
 2. ετξεξεζ or ΙεΙραμ,ες 2. ετοεξετεοτ δεδρα/χετε 
 
 3. εΓ^ε^ε or δε'δ^α/χ,ε 3. έτριζαν ι or δεδραμαιπ. 
 
 Pluperfect tense. 
 Sing. 1. είχα τ§ε£εί, I had run, &c. 
 
 Future tense. 
 Sing. 1. 6ελω τρίζει, I will run, &c. 
 
 Imperative Mood. 
 
 Present tense. 
 Singular. Plural. 
 
 1. ας τρεξψεν, let us run 
 2• τςίξβ, run you 2. τρίζετε, run ye 
 
 3. «5 τςεζει, let him run 3. α$ τρίζαυαι or τζέζουνε, let 
 
 them run. 
 
 Infinitive Mood. Participle. 
 
 vu τρέζω, to run. τρέχοντας, running. 
 
 SECT. 3. 
 Of the Participle. 
 
 The participle is an adjective noun taken from a 
 verb, signifying either time present, as γράφοντας 
 writing ; or time pastj as γραμμένος written. The 
 present participle is indeclinable, the same in each 
 case and number ; the past participle is declinable 
 like other adjectives, as γραμμένος, tj, ov. 
 
52 
 
 s 
 
 The participle is therefore of two sorts, active and 
 passive; the active participle is formed from the 
 present tense of the active verb by changing the ω 
 into o, and adding the letters ντας in simple verbs, 
 and leaving the ω in the circumflex verbs, as αλείφω 
 αλείφοντας, αγαπώ αγαπώντας. It is to be ob- 
 served that the participles of the simple verbs have 
 always the accent over the ante-penult ; while the 
 participles of the circumflex verbs have the accent 
 on the penult only, as γράφοντας, αγαπώντας• 
 The passive participle is formed from the present 
 tense of the passive voice, by changing at into ε and 
 adding vog, as γράφομαι which should render the 
 participle γραφόμενος ; but the real participle is 
 γραμμένος, by changing φο into μ ; from this 
 rule there are so many deviations, that no certain 
 standard for their formation can be laid down ; and 
 which can only be acquired by practice in speaking 
 the language ; thus φθείρομαι 1 am corrupt, forms 
 the participle φθαρμένος corrupt, and not φύειρμένος ; 
 χαλοΐίμαι I am destroyed, forms χαλασμένος destroy- 
 ed, and not χαλουμένος. After these observations 
 there does not exist any difficulty in the formation of 
 the active participle. The difficulty rests in the forma- 
 tion of the passive participle ; but the following rules 
 may be useful for those who have not the advantage 
 of hearing the Romaic, but who have studied the 
 ancient or literal greek. First, almost all the 
 passive participles of the modern greek are formed 
 similarly to the passive participle pluperfect of the 
 ancient language, by removing the augmentative 
 syllable formed in that language ; thus, γεγξαμμε- 
 νος, which is the praeterpluperfect passive participle of 
 the literal greek, by taking away the augmentative γε 
 makes γραμμένος the passive participle of the 
 Romaic j also πεπατημένος of the ancient greek 
 
53 
 
 makes πατημένος the passive participle of the mo- 
 dern language, κεχρυσωμένος by taking away the κε 
 leaves χζυο ωμένος. But to these are to be added 
 some rules for the formation of the passive participle, 
 principally for the assistance of those who are 
 unacquainted with the ancient language. 
 
 1. In the Romaic every passive participle is 
 formed from the preterite tense of the indicative 
 active, by taking away the augmentative, if it has 
 any, and then changing the last syllable of the 
 preterite into μένος* μμενος, γμενος or χμενος ; thus, 
 Πέμπω I send \ makes έπεμψα in the preterite or per- 
 fect tense, and by taking away the augmentative ε at 
 the commencement and adding μένος we have πεμψα- 
 μένος, and as the ψ is a double letter equivalent to 
 7T£, therefore by making it a single letter and chang- 
 ing the ψ into π, the passive participle is formed 
 πεμπα μένος. Γράφω makes έγραφα in the perfect, and 
 by taking away the augmentative and changing the 
 
 I last syllable into μμένος, we have γραμμένος. Λείγ- 
 νω, I shoxv, forms the perfect in εοειξα and by 
 
 ; removing the ε in the beginning and changing ξα 
 into χμενος we have ΰειχμένος• Πλέκω I fold OV 
 twisty makes the perfect έπλεξα, and forms the 
 
 ι passive participle as above, into πλεγμένος. 
 
 2. But to understand thoroughly the different 
 changes for the formation of the passive participle 
 
 ι from the preterite ; it is necessary to keep in mind 
 i that all these are distinguished by one of the 
 j following letters, viz. <r, ψ, ξ, λ, μ, ν, or ρ, 
 so that the preterite must terminate in σα, ψα, ξα, 
 j λα, μα, να, pa. Upon these data the following 
 j rules are drawn up. 
 
 A. If the preterite terminates in σα, and the 
 1 preceding syllable is long, the σα is changed into 
 Ι μένος, thus πατώ, επάτησα, by taking away . the 
 f augmentative is πατημένος in the past participle. 
 
54 
 
 Β. But when the preceding syllable is short then 
 the σ remains, and the a is changed into μένος, thus 
 Ικάλεσ αϊ have invited, is changed into καλεσμένος \ 
 this rule applies equally to the barytone and cir- 
 cumflex verbs• 
 
 C. If the preterite terminates in ψα, these two 
 letters are changed into μμενος, as iypa-i/a, 'γραμ- 
 μένος• 
 
 D. If the perfect tense terminates in %a, these are 
 changed into γμενος, provided however that it does 
 not come from a verb in ζω, or in σσω, as εΰιάλεξα 
 I have chosen, makes διαλεγμένος. 
 
 Ε. But if the preterite in \a comes from a verb in 
 ζω, then the ξα is changed into σμενος, as κράζω 
 I call, έκραξα in the preterite, and κρασμένος in the 
 past participle : φωνάζω to cry aloud, makes <βω- 
 νασμένος. 
 
 F. If the ξα of the preterite is from a verb in 
 σσω, the change is made by μμενος, thus τάσσω I 
 promise, έταξα, ταμμένος. 
 
 G. If the preterite terminates in λα, or pa, these 
 letters are changed into μένος, as δψαλα I have sung, 
 makes ψαλμένος. 
 
 Η. If the preterite ends in pa, the last letter is 
 changed into μένος, as σπέρνω I sow, makes έσπειρα, 
 and σπαρμένος, and not σπειρμένος, as the last letter 
 of the syllable preceding the ρ must always end in 
 a : from this rule is to be excepted the verb χαίρομαι 
 I rejoice, which makes έχάρ-ηκα in the preterite and 
 χαρούμενος in the passive participle. 
 
 I. The preterites in μα are only those which change 
 the final a into ωμένος, as !'κα]Μ.α, / have done, 
 making καμωμένος• 
 
 Κ. The preterites in va change these letters into 
 μένος, as έκρινα, I have decreed, making κριμένος. 
 
 The following table of the present, preterite and 
 
DO 
 
 passive participle of a variety of verbs has been 
 formed upon the foregoing rules : 
 
 
 First Class. 
 
 
 Active present. 
 
 Preterite. 
 
 Pass. Partic. 
 
 αλείβω, I anoint 
 
 άλειψα 
 
 αλειμμένος 
 
 νίβγω, I wash 
 
 ένιψα 
 
 νιμμένος 
 
 πέμπω, I send 
 
 έπεμψα 
 
 πεμπαμενος 
 
 γράφω, I write 
 
 έγραψα 
 
 Second Class. 
 
 γξαμμενος. 
 
 πνίγω, I suffocate 
 
 έπνιξα 
 
 πνιγμένος 
 
 πλέχω, I interlace 
 
 έπλεξα 
 
 πλεγμένος 
 
 δείχνω or δείκνω, I show έδειξα 
 
 δειγμένος 
 
 ρίχτω, I throw 
 
 ερριξα 
 
 ριγμένος 
 
 τρεγω, I run 
 
 έτρεξα 
 
 τξεγαμενος 
 
 διώχνω. I persecute 
 
 έδιωξα 
 
 διωγμένος 
 
 τάσσω, I promise 
 
 έταξα 
 
 ταμμενος 
 
 κράζω, I call 
 
 έκραζα 
 
 Third Class. 
 
 κλασμένος. 
 
 ττρόδιδα), I betray 
 
 επξοδωσα 
 
 προδομένος 
 
 αλέθω, I grind 
 
 άλεσα 
 
 αλεσμένος 
 
 άκουω, I hear 
 
 άκουσα 
 
 ακουσμένος 
 
 γνωρίζω, I know 
 
 εγνώρισα 
 
 γνωρισμένος 
 
 (ηίντεϊνιάζω, I darken 
 
 εσκοτεινίασα 
 
 σκοτεινιασμένος 
 
 τελειώνω, I finish 
 
 ετελτιωσα 
 
 Fourth Class. 
 
 τελειωμένος. 
 
 ψάλλω, I sing 
 
 έψαλα 
 
 ψαλμένος 
 
 κάμνω, I do 
 
 έκαμα 
 
 καμωμένος 
 
 κ^ /vco, I judge 
 
 εκ ξ ιν α 
 
 κξΐ μένος 
 
 φύείξω, I corrupt 
 
 έφθειρα 
 
 φθαρμένος 
 
 iepv«; ; I strike 
 
 έδηξα 
 
 δαρμένος. 
 
 For the Circumflex Verbs. 
 
 πατώ, I tread 
 
 επάτησα 
 
 πατημένος 
 
 καλώ, I invite 
 
 εκάλεσα 
 
 καλεσμένος 
 
 αγαπώ. Γ love 
 
 εγάπησα 
 
 αγαπημένος 
 
 χαλώ, I destroy 
 
 εγάλασα 
 
 χαλασμένος. 
 
56 
 
 In the foregoing table the passive participle 
 of πέμπω may seem an exception to the rules 
 laid down, as being from hrs^a^ the participle 
 should have been in that case written πεμ,μ,μ&Μς; but 
 as the modern greek does not admit of three 
 consonants following each other, of course the 
 participle comes to be written as in the table. The 
 participle cf τρέχω, which is a neuter verb, has the 
 accent upon the antepenult, and not on the penult 
 as in other passive participles• 
 
 SECT. 4. 
 
 Of the Derivatives of Verbs. 
 
 Besides the participles, there are other nouns, 
 both substantive and adjective, derived from verbs : 
 these are commonly called verbals, and take their 
 signification, some from the active and others from 
 the passive voice. These verbal nouns are com- 
 monly formed from the singular number of the 
 tense, leaving out the augmentative, and changing 
 the termination ; some come from the present, 
 others from the perfect tense. Some of the verbal 
 substantives are formed from the present of the 
 verb by changing the ω into some other termina- 
 tion. If before the ω there is only one consonant, 
 or a simple vowel, the substantive is formed by 
 changing the ω into r i0 as νικώ I conquer, vtxrj victory, 
 βοώ I cry, &orj a cry. If the present finishes in 
 ευω, these letters are changed into εια, to form the 
 substantive ; thus, δουλεύω I serve, δουλεία servitude, 
 φτωχευω I am poor, φτωγεία poverty. If the 
 present terminates in ουω, the verbal substantive is 
 formed by changing these letters into or], as ακούω 
 I hear, άκο-η hear ing. If the present ends in ay ω, 
 the verbal is terminated in ayi, thus φάγω I eat, 
 
57 
 
 ψαγ) an eatable. If the present ends in ευγω, the 
 verbal terminates in υγ-η, as φεύγω I fly* §uyy\fiighL 
 If the present ends in εγω, the verbal ends in όγος, 
 thus ?Jycu I read 9 λόγος a word. If the present 
 ends in ειρω, the verbal finishes in ορός; thus, 
 σπείρω I sow, σπόρος seed. If the present termi- 
 nates in δω, circumflex, the verbal ends in δι, thus 
 τραγουδώ I sing, τραγούδι a song, λούλουδα? / 
 flourish, λουλοΰδ* a flower. If the present ends in 
 νώ or in ΰώ, the verbal terminates in oc, as πονώ I 
 grieve, πόνος grief, πούώ I desire, πόύος desire ; and 
 lastly if the present ends in μνω, the substantive is 
 formed, by striking out the v, and adding μα, thus 
 κάμνω I do, κάμωμα an act. 
 
 Verbal substantives formed from the first of the 
 perfect of the verb terminate in μα, μος, ις, or in ια* 
 Those in μα, and μος, are from the first of the 
 preterite ; if the preterite ends in σα, and of a 
 barytone verb, the a is changed into μα or μος, 
 thus, from άκουσα, I have heard, comes άκουσμα and 
 άκουσ μος fame. But if the preterite in σα comes 
 from a circumflex verb, the era is changed into μα, 
 thus εκίνησα I have agitated, makes, by removing the 
 augmentative, κίνημα motion ; to this however, δένω 
 I tie, is an exception, which, although a barytone 
 verb; and forming its preterite in έδεσα, neverthe- 
 less does not change the σα into σμα as other 
 verbs of the same class, but into μα ; therefore its 
 verbal is δέμα, a tie. If the preterite ends in 
 λα, or in pa, the verbal is formed by changing 
 the a into μα or μος, as έ'ψαλα / have sung verses 9 
 by taking away the augmentative, the substantive 
 becomes ψαλμός, a hymn. 
 
 But if the letters going before the λ or p happen 
 to be ei, or η, the ει is changed into /, and the -η 
 into a : in this way from the preterite έσπειρα I have 
 
58 
 
 sowi, comes the substantive σπέρμα seed: from 
 sfypa I have struck, the verbal substantive ha^og a 
 blow, is formed. Verbal substantives derived from 
 the second person of the preterite which terminate 
 in /£, in ia, or μ-ιον, are formed by taking away the 
 augmentative, if there is any, and changing the 
 final ε into ι; thus from εκίνησες you have moved, 
 we have κίνησις motion ; for the formation of the 
 substantives in ia. or μιον, these letters are substi- 
 tuted for the final σ, thus from Ιπορπάτησες you have 
 walked, comes πορπατησιά a walk or alley. In the 
 same way from έκλεψες you have robbed, is formed 
 κλεψιών a theft. But it is necessary to be ob- 
 served that when the figurative of the preterite is v, 
 that letter must be changed into g\ thus from έκρινες 
 you have judged, the verbal κ^'σ-^, judgment, is form- 
 ed ; these it is evident are formed by rejecting the aug- 
 mentative, and changing the ν into ς and the ε into ι* 
 Verbal adjectives terminating in ατός, or in ηρος, 
 are formed from the first of the present by changing 
 the final ω into ατός, or into ηρος ; in this manner 
 from φεύγω, I fly, is formed φευγάτος, flying, 
 from πνίγω to suffocate, comes the adjective ττν /y- 
 ηρος that may be suffocated. The verbal adjectives 
 in [χος, particularly such as are derived from verbs 
 terminating in ιζω, are formed by changing the ζω 
 into [χος, as from γνωρίζω I know, comes γνώριμος 
 known. Lastly, verbal adjectives in κος are formed 
 by changing the ω of the present into ικος, thus 
 γράφω I write, makes γραφικός written. Verbal 
 adjectives terminating in τικος, της, or τος, are 
 derived from the first person of the preterite active, 
 by placing these for the last syllable, and rejecting 
 the augmentative, thus from 'εκίνησα I have moved, 
 is formed κινητικός moveable, κινητής moving, and 
 κινητός moveable. From άγαπησ-α / have loved, is 
 
59 
 
 derived άγαπατος lovely, αγαπητής loving, άγαπψ 
 τικος amorous, from which comes άγατητικτ) a 
 mistress. But if the last syllable of the preterite 
 ends in |a or in ψ a then these verbal adjectives are 
 formed by changing | into κ, and ψ into φ. and 
 then turning the a into τικος, and removing the 
 augmentative, we have π^ικτος σμικτικίς, and 
 υ-μικτης from ίσ-μιξα ; and γξαφτος γραφτής* 
 γραφτικος from έγραψα,• 
 
 CHAPTER VIIL 
 SECT. ι. 
 
 Of the Formation of Verbs in the Preterite, in 
 whatever conjugation or class. 
 
 We are to know, what may be readily sup- 
 posed, from what has been already observed, that 
 in the Romaic certain verbs terminate in ω, 
 forming their passive in o[xai, and which are 
 called either simple or barytone• There are 
 also other verbs called circumflex, which are 
 marked by a circumflex upon the last syllable 
 of the first of the present of the indicative. These 
 verbs have their tenses and moods ; the moods 
 are the indicative, imperative, infinitive, and to 
 which some add the optative or subjunctive. The 
 tenses are the present, the imperfect, the perfect, 
 and future, and in some the plu-perfect ; the form- 
 ation of the tenses depends on our knowledge of 
 the present and perfect of the indicative. 
 
 SECT. 2. 
 
 Of the simple or Barytone Verbs. 
 
 As the perfect of these verbs sometimes ends 
 s 1 1 in \ί/α, others in ξα, some in σα, λα, [χα, va> 
 
60 
 
 pa, they are therefore commonly distinguished 
 into four different classes, not conjugations, because 
 there is only one conjugation. In the first class 
 are included those verbs which terminate in βω, 
 βγω, πω, φω, φτω, ευω, ευγω, ηνγω, whose 
 perfects terminate in ψα, as γράφω, έγραψα, 
 σχηόγω, έσκυψα. The second class contains the 
 verbs which terminate in γω, χω, χνω, χτω, χω, 
 γνω, σσω, ζω, all which have the first of the 
 preterite in ξα, as πνίγω, έπνιξα, &c. The third 
 class embraces the verbs which terminate in δω, 
 6ω, ζω, of four syllables, in ω pure, and in ωνω, 
 whose preterite ends in σα, as τραγούΰω, ετραγοΰ- 
 l -ησα ; αλέθω ελεσα, &c. The fourth class is of verbs 
 which end in λω, [χω, ν ω, ρω, and have λα, \κα, να, 
 pa, in the perfect, thus ψάλλω, έψαλα, χάμνω, 
 έκαμα, &c. 
 
 SECT. 3. 
 
 Of the Circumflex Verbs. 
 
 The circumflex verbs have two conjugations, the 
 first terminates in ω, ας, the second in ω, εις, in the 
 two first of the present of the Indicative ; and both 
 have the perfect end in σα, sometimes preceded by 
 the vowels ε,-η, or α. In the circumflex verbs ω and a§, 
 the vowel going before the σα of the perfect is com- 
 monly -η, as τιμώ, ίτίμησα, &c. Sometimes how- 
 ever the vowel α is found to precede the final 
 syllable, as δ/ψώ, / thirst, έδ/ψα<τα ; περνώ I van- 
 quish, επεοασα ; to which exceptions may be added 
 all the monosyllabic verbs, as σπώ I draw, 
 iV^ao-a. There are also two verbs, where the 
 vowel preceding the final era of the perfect is 
 neither η nor a, but ε ; these two verbs are 
 επαινώ I praise, καταφρονώ I despise, and form 
 
61 
 
 their preterites, επαίνεσα, εκαταφρόνε<τα. In the 
 circumflex verbs in ω and ε$ς> when the penult of 
 the present is long, the vowel going before era in 
 the perfect is η, as τραγουδώ, ετραγου^-ησα; from this 
 however is to be excepted χωρώ I inclose, εχώρεσα. 
 But when the penult of the present is short, the 
 vowel preceding σα in the perfect is commonly ε, 
 as χοϊκώ I invite , εκάλεσα. 
 
 CHAPTER IX. 
 
 SECT. l. 
 
 Of Anomalous or Irregular Verbs, which are con- 
 jugated contrary to the Rules of Grammar. 
 
 Those we call here anomalous Romaic verbs bear 
 some resemblance to those of the ancient greek ; 
 thus, for example, in the literal greek it is found 
 that rfuf η croc (the aorist of the verb αυξάνω ) is derived 
 from the verb άυξεω, which is a verb seldom used 
 in that language ; so in the Romaic or vulgar 
 greek it is likewise found that αυξάνω does not 
 make the preterite αύξανα, or ηυξανα, according to 
 the ordinary rules of the class the verb belongs to 9 
 but it forms αύξησα or τ^υξησα. Before perusing 
 the table of the irregular verbs it is necessary to 
 premise ; ] . that according to the spirit of the 
 greek language generally, it is necessary in the 
 formation of the preterite to change the ω final of 
 the present into era, as in ακούω, άκουσα : by this 
 we find that there is always in the figurative of the 
 preterite a <r expressed or understood, which has 
 
 Gr. Gram. f 
 
ϋ'2 
 
 the force and spirit of the <r. In this manner 
 all the verbs which in their present tenses have 
 some mute consonant for their figurative, change 
 the final ω into era ; therefore the preterite ψα of 
 the 1st. class is only an abbreviation, and is equiva- 
 lent to /3<ra, -πσα, or <p<ra. The preterite in ξα in 
 the second class is likewise only put as an abbrevi- 
 ation, and is equivalent to yara, κσα, or χ<τα. In 
 the third class the verbs in δω, &ω 9 ζω, in the for- 
 mation of their preterites, leave out the figurative 
 of the present to give place to the σ of the preterite; 
 and this rejection of the δ, 0, ζ, is only adopted for 
 the softness of the pronunciation, which would 
 otherwise be too hard in using Sera, 6<ru 9 ζ<τα. 
 So far as regards the verbs of the 4th. class, which 
 for a figurative have a semivowel in the present, 
 the figurative of the preterite is the same according 
 to the general rule j but the termination of these 
 verbs was formerly for the most part in ζα. The 
 greatest number of anomalous verbs are of this 
 class, and appear to require the σ, which has been 
 dropped in the progress of time. 2. It is proper to 
 be observed, that the compound or derivative verbs 
 have the same irregularities as their primitives; 
 thus πίνω I drink , making the preterite έ'τπα, its 
 derivatives and compounds preserve the same 
 irregularity throughout ; as κρασαπίνω I drink wine, 
 makes Ικρασόπια; νςροπίνω I drink water, makes 
 ενεςόττια ; (Γυ'Λττίνω I drink in company, ζ(Γυ[χτηα ; 
 νοΚνπίνω I drink much, «τολώτια I have drunk 
 viuch ; in the same way the primitive Ι&φ I tie, 
 making e&Vra in the preterite, so its compounds 
 4rifa%oMva> I tie with iron, makes the preterite irdk- 
 p&arra. 3. It is to be observed, that the cause of the 
 great irregularities of verbs arises from some of them 
 not having a preterite of their own; they borrow that 
 
63 
 
 tense from some other synonymous verb : thus the 
 verb ε χω not having a preterite, borrows the preterite 
 of κρατώ I hold, whose preterite is εχρϊίτησ-α. Some 
 others take the preterite of verbs that are not much 
 in use, or which from the lapse of time are become 
 obsolete. So in the verbs with the present in ώνω 9 
 their preterites make«i<ra 3 the verbs in ίνω make 
 εσα, those in υνω have υσα in the preterite ; 
 formerly these verbs ended in ©'«>, ίω, όω, as τελειώ- 
 νω 1 finish^ ετεΤ^εΐωοτα; ΰίώφ I tie, ί$ε(τα; so ενΰυνω 
 / dress, ϊν§υ<τα> because formerly these verbs were 
 written reXe/so^ Uw 9 h&oiii. It is further to be re- 
 marked that the anomalous verbs for the most 
 part terminate in άνω, άινω, or kim \ the verbs in 
 άνω have the preterite in η<τα, those in άινω termi- 
 nate the preterite sometimes in ηκα, sometimes η<τα, 
 and the verbs in εν ω make the preterite εσα. The 
 other anomalous verbs have the preterite from some 
 other svnonvmous verb, or which is now become 
 
 J J r 
 
 obsolete. 
 
 The following is a list of anomalous verbs, and 
 others having irregularities in some of their parts, 
 which are most commonly used in conversation, 
 
 'Of Anomalous or Irregular Verbs having the first 
 of the Σ resent in άνω. 
 
 Present• Preterite. 
 
 αμαρτάνω, I sin αμάρτησα 
 
 αυξάνω, I increase αύξησα 
 
 βίζάνω, I suck εβίζασα 
 
 καταλαμβάνω, I understand εκατάλαβα 
 
 ξαναβλαστάνω, I sprout Ιξανβλάστησα 
 
 ξεγίνω, I forget εξεχασα 
 
 π',ανω, I take έπιασα 
 
 σιάνω,Ι adjust ίσίασα 
 
 fiavm or φτάνω, I arrive at ifiatfa 
 
 γανω, I lose ί^σα. 
 
64 
 
 ? a i r Μ ^ ^ ι- r ^ &2 Μ *■ W ? 
 
 r r J ι $ Ν - 1 1 - ε J ι- g ^ ε '^ 1 s* r 
 
 .n3 S w r S'oSi»'S-h 1 5:.2 *.**?•*? 
 
 co <T> 
 
 r-1 -4 °sl 4^2L""§ s ssL.*<s 
 
 c ■ ο ^ 3 ft- α 
 
 ^ a- - 
 
 On S 
 
 s * δ. 
 
 t.^ g £ u 2* m^ m*. «►« mj- η»-ς ri>4 m- m« rrw nw *^* ^ u •*** ££ ^" *" 
 
 
 R ™ ^? ^» e. *i ^ s* 
 
 ft rt- X ' Κ w^ 
 
 S "d & ^O 
 
 § § -ρ «m «* Β § R„ ^ 
 
 »-ι 
 
 ■ Ά 
 
 Co 
 
 y g v. t, 
 
 ** to 3 <o 
 
 m ι 1 
 
 Ο 3' 
 
 Cry >-> 
 
65 
 
 Of the Anomalous Verbs terminating in ίνω, ψψ, 
 
 άνω, ινω. 
 
 Present. 
 
 Preterite. 
 
 Imperat. 
 
 αναστίνω, I awaken 
 
 ανάιττηνοί 
 
 
 άνχα-τενομαι, I get Up 
 
 άναστά^κα 
 
 άναστάσου 
 
 δένω, I tie 
 
 έδεσα 
 
 
 άφψω, I leave 
 
 άφησα 
 
 
 ψ^να>, I digest 
 
 έψησα 
 
 
 yStivw, I make bare 
 
 εγδησα 
 
 
 %vm, I pour 
 
 εχι;σα 
 
 
 πίνω, I drink 
 
 ητπα or κτια 
 
 f 
 
 All these verbs are of the fourth class, having u 
 as their figurative letter ; they are placed before the 
 
 others as 
 
 being oftener 
 
 in use ; the others shall 
 
 come in order of their classes. 
 
 Of the Anomalous Verbs of the first Class. 
 
 Future. Imperat. 
 
 Present. 
 μεταλάβω, I communicate 
 βλίπω, I see 
 ξαναβλέπω, I see again 
 πέφτω, I fall 
 ξίπίφτω^ I fall down 
 
 Preterite. 
 
 εαετάλαθα 
 
 ειοα 
 
 ϊπ-.σα 
 έ£ε7πσα* 
 
 ζανάζβε. 
 
 Of the Anomalous Verbs of the second cla$s« 
 
 Preterite. Future. Imperat. Subjuncfc. 
 
 Present. 
 λέγω, I say 
 ξαναλέγω, I repeat 
 πάγω ox παγαίνω or 
 
 ττψγαινω 9 I go 
 σκηόγω. I incline 
 Ι τξώγω, I eat 
 
 υπάγω or πάγω ; I go επήγα 
 φ*νγω } I fly έφυγα 
 
 είπα 64 λω hirii 
 
 εζανάπα 
 
 επήγα 
 
 έσκυψα 
 
 έφαγα 
 
 άμε 
 
 φάγε 
 
 ^£γβ 
 
 να ταγα) 
 να <ρ2γα> 
 
66 
 
 Present. 
 ενξ'ισχω, I find 
 
 Preterite. 
 fjvpoc or 
 
 rjvpyxu 
 
 ζαναυρισχω, I find again ε£αναΰρα 
 βοσχω, I feed 
 βοσχομ,χι, I am fed 
 στεχομ,αι, I stand 
 βάζω, βάλλω or βάνω, I 
 place 
 
 Future. Imperat 
 
 ββλω EVpzl SWpc 
 
 εβϋσχηχα 
 
 εβοσχηύ-ηχα Subjunct. 
 
 Ισταίηκα νά στοώω 
 
 χάσχω, I look sillily 
 
 έβαλα 
 Imperf. 
 εχ^ασχα. 
 tenses. 
 
 στεχου or 
 
 στάσου 
 βάλε 
 
 This verb has no other 
 
 Of the Anomalous Verbs of the third class. 
 
 Present. Preterite. Imper. Subjunc. Partic» 
 
 οίνω or Hlwy I give έδωκα or 
 εδοσα 
 
 δ/δο^αι, I am given Βωύψια 
 
 πνέω, I blow επνευσα 
 
 καίω or χαύγω, I burn έκαψα' 
 κα /ojxai or και /yojxai, 
 
 I am burnt εκάηκα 
 
 σβ€ΐώ, I extinguish έσβηνα, 
 
 σβίνω, I extinguish εσβισα. 
 
 log, δοτέ 
 Ιόσου 
 
 κάψου, 
 α£ κατ) 
 
 να καγω χοψ,μ,εν.οζ 
 
 Of Anomalous Verbs of the fourth class. 
 
 Present. Preterite, 
 
 μ,αζώνω, I gather εμάζωξα 
 
 ξαπερνω, I excel εξαπέξασα, 
 
 ζερνω^ I vomit εξίρασα 
 
 ριγάρω, I direct εριγάρησα 
 
 ριζιχάξω, I risk ερριζικάξησα 
 
 ■ηξεύρω, I know ε/^αδα 
 
 σταννιάρω, I co- 
 ver with tin 
 τασσάρω, I tax 
 
 Imperat. 
 
 ζαπίρασε 
 
 ηξενρε or ^α5ε, 
 κά^ε να (χαβηζ 
 Subjunc. 
 
 νά /χα(3α; or 
 
 να ήζίνξω 
 
 Future. 
 
 Ηλω μ,αΰίΐ 
 Participle, 
 
 εσταννιχρισα 
 ετ&σσάρισα. 
 
67 
 
 First Observation. 
 
 When two consonants precede the final ω of the 
 present, the first of them is commonly figurative, 
 the second is held as nothing, as in the verbs in 
 βγω, φτω, κτω, χνω, &C. the letters β, <p ; κ 3 being 
 the real figuratives. 
 
 Second Observation. 
 
 In the tenses of the verbs receiving an augmen- 
 tative, this is always placed at the commencement 
 of the word, in which the vulgar differs from the 
 literal greek, as the augmentatives of the latter are 
 sometimes found placed in the beginning, some- 
 times in the middle, at other times at the end of 
 words. 
 
 CHAPTER X. 
 Of the Formation of the Tenses of the Verbs. 
 
 SECT. i. 
 
 Of the Augmentative. 
 
 The augment is the increase in the quantity, or in 
 the letters, which takes place in the beginning of the 
 word in certain tenses of the verb. These tenses, 
 ! in the Romaic, are the imperfect, and perfect, both 
 in the simple verbs as well as in those that are 
 barytone or circumflex, or active or passive. The 
 increment is made either by an augmentation of the 
 syllables, or by an increase of the measure or 
 quantity, which last is called temporal. The incre- 
 ment by syllable is made by adding e to the imper- 
 
6η 
 
 feet and perfect of the verbs beginning with a 
 consonant, as γράφω, έγραφα, έγραψα. 
 
 The temporal increment takes place in verbs 
 beginning with a vowel, or mutable diphthong; 
 and this is nothing more than the change of a short 
 into its natural long, according to the connexion 
 between vowels and consonants, and is made thus. 
 
 Vowel a changes into >j 
 
 6 - - - - Y t 
 
 o . - - - - ω 
 
 Diphthong on - - - - η 
 
 αυ - - - - υ>ό 
 
 οι - - - - ω* 
 
 The verbs that begin with a vowel or immutable 
 diphthong, such as η, ω, j, υ, ε/, et>, ou, do not admit 
 of any increment either syllabic or temporal. This 
 observation is applicable to the ancient greek, but 
 in the modern language deviations from it are 
 occasionally met with. It also merits to be remarked 
 that a Romaic verb beginning with p, the said j> is 
 always doubled after the augmentative ε, in the 
 imperfect and perfect tenses, as, ραντίζω I noisten, 
 ερράντιζα, Ιρράντκτα. Likewise verbs composed 
 of some preposition with an initial consonant, the 
 syllabic increment in such cases must always precede 
 the preposition, thus χαταοεχομαι I admit, has 
 &χατοώίχουμΑνν I did admit, and εκαταοέχϋ-ηκα I 
 have admitted. We shall now go on to the particu- 
 lat tenses. 
 
 SECT. 2. 
 
 Of the Present Tense. 
 
 The present tense is therpot,or principal point, from 
 which the other tenses are derWed. The consonant 
 
69 
 
 merits particular attention which is the characteristic 
 or figurative of the verb, because from this conso- 
 nant the characteristics of the other tenses are 
 formed. The characteristic of the present is the 
 letter in the active put before the final ω ; thus the 
 figurative of γράφω is <p, the characteristic of the 
 verb πατώ is r, the figurative of τιμώ is μ, and so 
 on with the others. The characteristic or figurative 
 of the active perfect is the letter that precedes the 
 final a, as in eypu-tya the characteristic is ψ ; in the 
 perfect Ιτίμ^σα the figurative is <r 3 and so on in 
 other cases. The characteristic of the present may 
 be any letter ; but the characteristic of the perfect 
 must be one of the following letters, viz. §, ψ, <r, 
 λ, μ, ν, ρ: so that the last syllable of the active 
 perfect, whether or not it be a barytone or circum- 
 flex verb, shall always terminate in £α, ψα, <r<*, λα, 
 μα, να? pa* Every mood and every tense of the 
 verb active, or passive, barytone or circumflex, is 
 formed from one of the two characteristics either of 
 the present or perfect tense. 
 
 SECT. 3. 
 
 Of the Formation of the Imperfect Tense. 
 
 The imperfect assumes the characteristic of the 
 present, and changes the ω into a ; receiving also 
 the augmentation at the beginning, as already pointed 
 ι out. But the change of m into a is only applicable 
 to the barytone verbs, because the circumflex verbs 
 change the ω into ουν, to form their imperfect, as 
 τψΛο I honor, ετίμουν I did honor. 
 
70 
 
 SECT. 4. 
 
 
 Of the Perfect Tense, which corresponds to the 
 Aorist of the literal Greek. 
 
 The perfect has its own peculiar figurative, as has 
 been already said, viz. £, ψ, <r, λ, μ, ν, p. It ends 
 in a and takes the same increment as the imperfect, 
 the same in barytone, and in circumflex verbs: thus 
 γράφω, έγραψα I have Written, τιμώ, ετίμτ^α I have 
 honored, πουλώ, Ιττουληοτα / have said. Every 
 circumflex verb terminates its perfect in y<ra : and 
 thus the perfect may be formed by changing ουν of 
 the imperfect into rj<ra, as ετίμ,ουν Ιτι'/χησ-α, επάτου? 
 επό,τηο-α, άγάπουν άγάττησ-α. From this rule must 
 be excepted some circumflex verbs which have the 
 second person in ας, and which make ασα in the 
 perfect, as γελώ I mock, εγί'Κασα ; δζψω / am thirsty r , 
 έδ/ψασ-α. There are also some few verbs in ερνω 
 which come under this head, as κερνώ I give drink \ 
 Ικερ%<τα ; περνώ. I pass over, επερασα. it is also to 
 be kept in remembrance that when verbs of the 
 4th class have two consonants as figuratives or 
 characteristics of the present, one of them is left out 
 in forming the preterite, as ψάλλω, Ι'ψαλα ; κάμνω, 
 εχαμκ; φ,ερνω % έφερα, &c. Likewise, when the 
 penult syllable of the present is ai diphthong in 
 verbs of the 4th class, followed by two liquid 
 consonants, as p, p 9 the diphthong ai is changed into 
 Ύ] to form the perfect, thus ΰαίξνω J beat, makes 
 %Zr t pa ; the same rule is applicable to the verb 
 περνώ when it is barytone although its penult is s 
 and not a;, thus hk^pa I have taken. When in those 
 verbs having ai before the figurative of the present, 
 there is only one liquid ν met with, in that case 
 the preterite is formed by striking out the ι of the 
 diphthong, as, νλια/να» I warm a little^ εχλίανα, ox 
 
71 
 
 the αι is changed Into r /? as ομορφαίνω I adorn, 
 νρ&ρφψα* la this class the verbs of two syllables, 
 having ε penult in the present, preserve this ε in 
 their perfect, adding, however, ι to the ε ; thus, μΑνω 
 I Stand, έμεινα ; στεΤ^νω I send, la-reh^a ; σπέρνω I 
 SOW, έσπειρα. 
 
 SECT. 5. 
 
 Of the Formation of the Future. 
 
 The future takes the characteristic of the perfect, 
 but has no augment, and changes the a final into ώ 9 
 ot ει final, according to one or other of the follow- 
 ing rules, In the first, the future is formed from 
 the perfect, by removing the augment, changing a 
 into ω, and adding first the particle 61, thus έγραψα 
 makes.the future Q\ γράψω, and this γράψω varies 
 in number and person, but the ύε is never changed, 
 thus 6s γοάψω, 6ε γράψεις, 6ε γράψει, &c. The 
 second rule for forming the future is to adopt the 
 verb 0£λ<ϋ with the third person singular of this 
 other future, γράψει, so that 6ί?^ω varies according 
 to number and person, and γράψει remains the 
 same, as 6εΚω γράψει, 6ί"λεις γράψει, &c. The 
 penult syllable of the future is always the same with 
 the penult qf the perfect, except in the two verbs 
 πάγω and περνώ, which have for the penult of the 
 perfect r t , and α in the future : thus the perfect επήγα 
 I have gone, and in the future θέχώ πάγει, or Sip 
 πάγω. Again sTrjpal have received, in the perfect, 
 has the future ύεΧω πάριι, or 6h πάρω. 
 
 SECT. 6. 
 
 Observations on the Par&cfes, 6\, 6h, or 61a. 
 
 The particle 6ε, as also the verb 6έλω, is the true 
 mark of the future, when there is not any other 
 
 t 
 
72 
 
 partkle added, for if to ύ&ω the particle va is 
 added, then it does not denote the simple future 
 properly, but serves to express a resolution and 
 deliberation to an act, thus ύελω νά γράψω, / am 
 determined to write. The particle ύζ is adopted 
 when the verb following begins with a consonant, 
 except 3Γ, because before π they do not put Us but 
 Qev: therefore instead of ύί πάρω it is §\v πάρω I will 
 take. But if the verb begins with a vowel or 
 diphthong, then #ελ is the particle used, as όελ 
 άγαπτη-ω I will love. It is to be observed that 
 when the particle ΰε or the verb #ελω comes in 
 construction with some pronoun or article, in that 
 case the pronoun or article must come between $s 
 or 6buA) and the verb following, as βελω cou το 
 γράψει, or ύϊ σου το γράψω I will write to you. 
 
 SECT. 7. 
 Of the Formation of the Passive voice. 
 
 The present of the passive preserves the figurative 
 or characteristic of the active, and for the first 
 person singular the ω must be changed into ομαι in 
 barytone verbs, and in those that are circumflex the 
 ω into ου μα ι : thus Mpvco makes ΰίρνψ,αι lam beaten, 
 τιμώ makes τιμούμαι I am honored. The second 
 person of the present tense of barytone verbs is 
 formed by changing ομαι into errat, thus γράφομαι 
 makes γράφεσαι. In circumflex verbs in ω, ε /c, it 
 is necessary in the formation of the second person to 
 change the ουμαι of the first person into ειισαα, as 
 του'Κουμαι, ϊτοιϊΚειίΰται thou art cold. In the circum- 
 flex verbs in ω and ac, it is necessary to change the 
 ουμαι into ασαι, as αγαπονμαι άγαπά,σαι. Ihe 
 third person is formed by changing era ι of the second 
 person into τα/, as Upusarai thou ^nt beaten, Uovzrai 
 
73 
 
 he is beaten, πνυλειίσ-αι, πουλειεται. The first person 
 plural ends always in οόμ,εσ-ύεν, as γράφομαι, γράφου- 
 με&6*ν. The second person plural ends in ovo-Qe, 
 or εσ-ύε, thus γραφονοτθε or γράφεσύε. The third 
 person plural ends in owrai or ονται, as γραφουνται 
 or γράφονται• 
 
 SECT. 8. 
 
 0/ #e Imperfect Passive. 
 
 The imperfect of the passive voice maintains the 
 same augment, and the same figurative or charac- 
 teristic, as the imperfect of the active ; to form the 
 first person of this tense it is necessary to change 
 o^a; or ουμ,αι into ουμ.ουν 9 as άγαπουμαι, άγαπουμουν ; 
 γοάφομαι, εγ^άφουμουν. The second person changes 
 [χουν into cou, thus εγράφουμ,ουν^ εγράφουΰτου. The 
 third person ends in ετο^, or in ουντο, thus εγράφετον 
 or εγράφουντο. The first person of the plural is 
 oufxetrQsv, the second ovcrds, the third ουντον, or 
 ουνται, as will be seen in the table subjoined to this 
 chapter. 
 
 SECT. 9. 
 
 Of the F effect Passive. 
 
 This tense is formed upon the perfect of the 
 active voice, preserving the same augment ; it 
 changes the final a of the active into Qyxa or ΰψ, but it 
 takes the figurative of the present tense, thus γράφω 
 makeS' the active perfect έγραψα, and the perfect 
 passive εγράφ^κα, or εγξάφΰψ I have been writing. 
 Upon these principles it is easily seen that all the 
 preterites of the passive terminate in Uyxa, or ΰεν. 
 But to understand the manner how the change of 
 the characteristic letter is made from the preterite 
 active, into another characteristic proper to the 
 
 Gr. Gram. g 
 
74 
 
 passive preterite, it is necessary to know that when 
 ψ is the characteristic of the active preterite, it 
 becomes φ in the passive preterite ; if it is ξ in the 
 active, it again is changed into χ in the passive ; if 
 it is a- in the active voice, it is rejected except by- 
 verbs of the third class ; if a v, it is also rejected ; 
 but if λ or p> they are retained. In respect of those 
 verbs having μ for their characteristic or figurative 
 in the preterite active, as they have not a preterite 
 of their own in the passive, that tense is commonly 
 borrowed from some other verb- According to 
 this rule έγραψα makes εγράφύηκα or εγράφβψ ; 
 εφυλαξα I have kept, makes Ιφυλά^Αηκα or εφυλά- 
 χβψ ; εκίντρα I have agitated, makes εκιντβ-ηκα or 
 εκινηύψ; ονομάτισα! have named,formsovo[j*aTi(rurixa 
 or ονοματίσ-βψ; Ι'ψαΑα I have sung, forms έψάλ$.ηκα. 
 In the first example the ψ is changed into <p, in the 
 2nd the ξ becomes χ, in the 3rd the <r is rejected 
 entirely, in the 4th it remains, the verb being of 
 the 3rd class, and in the 5th the λ remains by the 
 same rule. But as these rules for forming the 
 preterite passive upon that of the active voice is not 
 without difficulty, it is necessary to explain the 
 manner of forming the preterite passive from the 
 active, adding to these the adjuncts or augmentatives 
 peculiar to each. The following observations will 
 serve as rules for the formation of the passive 
 preterite. 
 
 1st, Active verbs terminating in απω,.αβω, αφω, 
 make the preterite passive άφθηκσ, as γράφω, εγρά- 
 φΰηκα ; verbs in επω, εβω, εφω, end their passive 
 preterites in εφόηκα ; verbs in οπω, οβω, οφω> have 
 their passive preterites in ο'φβηκα, following however 
 the vowel preceding ττω, βω, φω. These are so easily 
 understood that examples of them are unnecessary. 
 
 2nd, Verbs, whose present actives terminate in 
 
75 
 
 ακω, αγω, αχω, form the passive preterite in άχύηκα, 
 as φυλάγω, εφυλάχβηΧα. Verbs, whose present ac- 
 tive is in εκω, εγω, εχω, finish the passive preterite 
 in εχύτ,κα, according to the vowel placed before κω % 
 γω 9 χω. as mentioned above. 
 
 &rd, Verbs in ατω, αΰω, αύω, have in the passive 
 preterite άΰηκα, : and those which in the active pre- 
 sent end in ετω, ε§ω, εΰω, terminate their passive pre- 
 terites in iS -ηκα, attending to the vowel preceding 
 the terminations of the present active. 
 
 4th, Verbs in ζω whose active perfect is acroc, have 
 the perfect passive άσ-ΰηκα, as, πλάζω, έπλασα, 
 which makes the preterite passive επλάσύηκα I have 
 been made. But verbs in αζω, terminating the active 
 present in α£α, make the preterite passive άχθ-ηχα, 
 as φράζω I shut, έφραξα, εφράχύηκα ; verbs termi- 
 nating in εζω, -ηζω, οζω, follow the same rule, having 
 their preterite active in σα or in ξα, and preserve the 
 vowel preceding ζω of the indicative, thus εζω pre- 
 serves the ε, Τ}ζω the η, and οζω the ο. 
 
 5th, Verbs in ίρνω make άρύ-ηκα, thus σπέρνω I 
 sow, εσ-ττάρΰ^κα ; and these verbs fall out of the 
 general rule, as they change the penult vowel of the 
 active, as we find in σπέρνω, where the ε changes 
 into a in the passive perfect. 
 
 6th, Verbs in άλλω form άλΰ-ηκα, thus -ψάλλω, 
 !ψάλ#ηκα ; the verbs in ώνω make ωύηκα, almost 
 always : this is not without exception; thus, the verb 
 χώνω does not form εχωύηκα, but εχώσύηκα I have 
 been hidden : the verbs in αινώ make άσύ-ηκα, as 
 λαόα/να), ε?^αΰάσύτ)κα. 
 
 7th, The circumflex verbs, whose perfects ter- 
 minate in ησα, make the passive preterite ηΰ-ηκα ; 
 thus γεννώ I beget, εγέννησα, forms in the passive 
 preterite εγενντβηκα. The deponent circumflex verbs 
 likev/ise follow the same rule j thus κοι/χουμ,α* / 
 
?6 
 
 sleep, forms woiurfirjxa. But the circumflex verbs 
 terminate their preterites in α<τα, and their perfects 
 passive in aVfly /χα, as γελώ, εγελοατα^ forming the 
 past preterite ly α^άσ^κα I have been mocked. 
 
 The following is a table for the formation of 
 verbs barytone, circumflex, active, or passive : in 
 which § marks the characteristic of the present; 
 t indicates the characteristic of the perfect ; * when 
 the augmentative is necessary to be added. 
 
 Table for the Formation of Barytone Verbs. 
 
 Active Voice. 
 Singular. Plural. 
 
 Pres* ξ cu ξϊς ε* 
 
 Imp. # | cc ες s 
 
 Perf . # ja ες ε 
 
 Imp, f ε si 
 
 Opt. f ω η,ζ y\ 
 
 Subj. \ ω Υ\ς η 
 
 kfhkv 
 
 αμ,εν 
 
 CU(J,SV 
 
 ωμ,εν 
 
 ετε 
 
 ετε 
 ετε 
 ετε 
 ετε 
 ere 
 
 ουσΊ or owe 
 cur ι or αν ε 
 acn or ανε 
 
 ουσι 
 αυρί 
 
 ■oven. 
 
 Singular. 
 
 ξ QllUl 
 
 ετοα 
 
 Passive Voice. 
 
 Present. 
 
 Plural 
 
 ουμ,εϊΰενοχ ( ουσ6ε or 
 
 ίουμεσβζνΟΥ ί 
 
 ' ^ ουμουν ovcrow 
 
 OfJLSQQiV 
 
 Imperfect, 
 ίο ι; ντο or) ΰ 
 
 { ? QVU,Z<rfJ:V 
 
 ( ετον ) 
 
 Perfect. 
 
 ecr»r 
 
 ( ovcrd 
 {εα-ύε 
 
 s or 
 
 # ^ί/ ; κα 6ηκεζ ' 6>?κ* ύηχαμεν ΰηχετε 
 
 Or in another Manner, thus : 
 
 βΐ)ι/ 6γ}ς 6r) 6η^εν Οητε 
 
 Imperative. 
 ή- ου ξ 9)) § βοΰμεν § βητε 
 
 Optative and Subjunctive. 
 
 } 
 
 ί ου• 
 
 Ιου 
 
 ουνται• 
 
 ουντανί ΟΧ 
 )νταο~ι. 
 
 XUCTiOX 
 
 χάνε. 
 
 6η(Γαν. 
 
 { § ύουηΟΤ 
 \ 8ούο~ι. 
 
77 
 
 Table for the Formation of Circumflex Verbs. 
 Present. 
 
 
 Singular. 
 
 
 
 Plural. 
 
 
 s 
 
 si 
 
 ε7 
 <κ 
 
 > ούμ,εν 
 
 Imperfect. 
 
 C είτε 
 \»τε 
 
 oDcri 
 οΰνε. 
 
 * O'JV 
 
 
 61S 
 
 3 
 
 Perfect. 
 
 ί είτε 
 \ ατε 
 
 ί ou<ray. 
 
 * QV<TUt 
 
 WW 
 
 η<τε 
 
 γ,ταμ,εν 
 
 ησετε 
 
 ι?σα(Π 
 
 ^ a<roc 
 
 <x<rs$ 
 
 α<τε 
 
 αΰΌ,μ,εν 
 Imperative. 
 
 «<τετε 
 
 a<racn 
 
 
 Ϊ)(Γ5 
 
 wn 
 
 ησωμ,ζν 
 
 ησετε 
 
 ήσουν 
 
 9 
 
 άσε 
 
 α(τη 
 
 ασωμ,εν 
 
 ασετε 
 
 acouv. 
 
 
 
 Passive Voice. 
 
 
 
 
 
 
 Present. 
 
 
 
 J ειεσαι 
 ( «era* 
 
 ieirai ? / λ f ε$ου<τ6ε 1 
 
 / > ειουμε<τί/εν < / * > ε*ο 
 
 αται oujXST'isv ασδε ου 
 
 Imperfect. 
 
 / / C ειοδντον ? / λ C δίοϋίτίε 7 
 
 είουνταν. 
 ουνται. 
 
 ί oiivroy > / Α 
 ονμουν ου<τουν ? ~ } ouu*s<7vsv 
 
 £ ατοί/ ) ■ 
 
 Perfect. 
 
 ιουντΛν. 
 
 ουνταν. 
 
 * ϊ)3τ)χχ yjir\Ksg 
 
 τβγ,κε ηδ^κα^εν 
 
 ηδ^κετε 
 
 τφτ,χασι 
 
 ^[ άδηκα άβηχ,εζ 
 
 άίηκε §ώηχ.αμ,εν 
 Imperative. 
 
 αύηχίτε 
 
 αβηχαα 
 
 . YjGOV 
 
 ηδή ηδοϋ^&εν 
 
 ηδί/τε 
 
 ουνε 
 
 ίσου 
 
 αδη αΰούρεν 
 
 αύητε 
 
 ου<η. 
 
 The characteristic of the Perfect and Imperfect 
 tenses in circumflex verbs is always <r> and therefore 
 
78 
 
 no sign is put to denote it; ^[ this mark is put 
 down to denote that regularly in all the circumflex 
 verbs, as well those that terminate in ω, εις, as in 
 such as end in ω 9 ας, the preterite ends in ψτα, as 
 has been already mentioned. But as there are 
 many anomalous circumflex verbs in ω 9 ας, having 
 their perfects in a<ra 9 both terminations have been 
 put down. We may therefore perceive that Βαστώ, 
 ας 9 which has been already given as an example 
 of these verbs, is irregular. 
 
 CHAPTER XL 
 
 Of Indeclinable parts of Speech, viz. Adverbs, 
 Prepositions, Cory unctions, and Interjections. 
 
 SECT. l. 
 Of Adverbs. 
 
 An adverb is a part of speech, which is joined to 
 a verb or noun, and serves to modify their significa- 
 tion : thus, γράφω πολλά I Write much ; πολλά 
 *αλο$ very good. Adverbs are classed, according to 
 the resemblance of their signification, into those of 
 time, place, and quantity. 
 
 Adverbs of Time. 
 
 cYlfAtgov, to-day τώ^α ? now, presently 
 
 άυρνον, to-morrow apyi, late 
 
 fLUaLvpMy after to-morrow uwUsi, afterwards 
 
 *Χ^*ζ> y es terday πεξ<τι, last year 
 
 Kpo<r%(}?c, before yesterday παρευβυζ, immediately. 
 
 Examples : Πότε μισεύεις, when do you go away ? 
 σηιχερον η ibplioi ΰζλω μισεύει to-day or tomorrow 
 1 will depart ; πότε when ; τώρα now -ξ ανξίον ταχύ 
 
79 
 
 to-morrow morning ; εχύϊς yesterday ; γλυγορα 
 quickly ; ποτέ never ; πάντα always. 
 
 Adverbs of Place. 
 
 ε κ «ι, άυτου, there, in that place koltw, below 
 
 ά,πζχϋ, απαυτοΰ, from thence ο ( αττοοδά, όμ,πρως, before 
 
 που, where r *ποπΙ<τω, behind, in the rear 
 
 ποάβετήξ, in some place Ιδ«ί,• here. 
 
 απάνω, above 
 
 Examples : που είναι b Παράΰκτος where is Para- 
 dise? εκεί πάνω στον ουρανον above in heaven; 
 που είναι ο κατακαμένος where is hell? εκεΊ κάτω 
 στψ κοΧασψ below in the infernal regions ■ το που/Λ 
 επίταξε ψηλά ψηλά στον άερα the bird has flown 
 Very high ; πού where ? απάνω above ; κάτω 
 below ; μακριά distant ; κοντά near. 
 
 Adverbs of Quantity. 
 
 hrcaOVj how much ? UvTspov, secondly 
 
 τόσον, so much rglroV, thirdly 
 
 ττολί»; much fjjoc φορά, once 
 
 ολίγο, little duo φοραΐς, twice 
 κα,αττοσον, καμ,ποσάκι, never τρ)ς βολοίίς, thrice 
 
 so little συχνούς φοραϊς, frequently 
 πρώτον, πρώτα, in the first πολλούς βολούς, oftentimes. 
 
 place 
 
 Examples : επαρακαλεσα τονόεον μία φορά,πολλαΤς 
 φοραΊς, κάϊ πασά μέρα, I have prayed to God once, 
 oftentimes, and daily; κάμε κα) kerb cog καύώς 
 ϊχαμα. κα) εγώ do you as I have done ; πόσον αξίζει 
 άυτο το βού& what is the value of this ox ? πολύ 
 much, ολίγο Utile, λ /yo little. There are other adverbs, 
 such as to call, ω ; in making jest, Ιου; in laugh- 
 ing, ά α α ; in losing heart, a a ; in congratula- 
 ting, γειάσου ; to deny, oyj, ογεσκαι, hev, &c; and to 
 lament and grieve, οχου, οιμενα τον καχόμοιρον ; as 
 
80 
 
 also a variety of others which express the passions 
 of the mind, and which are readily acquired. 
 
 SECT. 2. 
 
 Of Prepo$itio7is. 
 
 A preposition is a part of speech going before 
 a noun and governing it in some case, as ε\ς τον ύεον 
 in God ; or it is placed before a verb, which from 
 being simple it renders compound, as απογράφω I 
 finish writing, which is a verb composed of the pre- 
 position άτο, and γράφω. There are eight preposi- 
 tions, viz. ε\ς 9 προς, μ,ετά or με, άπο, δ/ά or yta 9 
 κατά, ΰίχως or χωρ)ς, ως. The first of these, ε\ς^ 
 governs the accusative, whether motion to a place 
 be or be not implied : thus u-i /ωύ^κεν ή ύεΐτοκος ε\ς 
 τον ουρανον the holy virgin is raised to heaven ; ο 
 άγιώτατος Πάπας κάθεται στην 'Ρωμψ the holy 
 pope lives in Rome. The second preposition also 
 governs the accusative, as, η χάρις του θεού %wat 
 μεγά.ΑΎ] προς εμάς τους άμαρταΧοος theJaVOr ofGod 
 is great to us sinners ; μετά or με governs the ac- 
 cusative or genitive, thus δ Κύριος μετά (του, or μετ 
 atriya, the Lord be with you ; or again, με ποΧυν 
 κοπον ΙϊπουοίασΊζ I have studied with great labour. 
 The preposition μετά is commonly joined to nouns 
 beginning with a vowel ; and με (which is the same 
 word by elision,) goes before words commencing 
 with a consonant ; also μετά loses the ά before a 
 vowel, and is then written μετ ; άπο likewise go- 
 verns the accusative, as, πάσα συμ[6αμα οπού λα- 
 χαίνει μάς ειυαι άπο τον Οεον, whatever happens to 
 us is from God. When the preposition άπο comes 
 before a noun beginning with a vowel, it in that 
 case drops the ο by syncope, instead of which there 
 is placed a soft aspirate after the π ; for example, 
 
81 
 
 πάσα πειρασμός μας έρχεται άπ εκείνον τον καταρα- 
 μένου every temptation comes from the evil spirit. 
 The preposition δ*α or yia governs likewise the ac- 
 cusative; for example, δια τα κριματα μας ο ύζος μας 
 παιδεύει God chastises us for our sins : this prepo- 
 sition carries with it sometimes the particle τα before 
 the pronouns μας, (rag ; thus, δ*ά τα μας τους αμαρ* 
 τολους εσταυρώύζν ο χριστός, for OUT Sins Christ was 
 Crucified; yia τα (rag άπιστους εγίνηκεν η κοΚασις 
 the infernal region was made for you unbelievers. 
 Sometimes this preposition governs the genitive of 
 the pronoun μου, του, σου, with the genitive of 
 ?^oyog ; for example, δ*ά του Τζόγου μου, δια του Τζόγου 
 σου, δια του 7*όγου του φέγγει ο ηλιθ£, the SWl shines 
 for me, for you^ for him. The sixth preposition, 
 κατά, governs likewise the accusative ; thus, to give 
 the Romaic for the expression, the cook has prepared 
 the meat to my taste, it is ο μάγειρος εμαγείρεψε το 
 κρέας κατά tyjU νοστιμιών μου, καϊ την όρζξίν μου. 
 The preposition ΰίχως or χωρίς, signifying except 
 or without, governs also the accusative, as είμαι 8/- 
 χως η χωρίς άσπρα I am without money. The 
 eighth preposition, (6g, signifying even to, governs the 
 accusative, as r) προσευχή μου εφτασεν ως στον ουρανον 
 my prayer has ascended even to heaven. There are 
 many other prepositions, of which a list is subjoined* 
 as they are most necessary to be acquired in learning 
 the modern greek language, from their frequent 
 occurrence. 
 
 Prepositions. 
 
 cctto, from, beyond κρυφά, χωστά., privately 
 
 ^' ι Χ ω $•> Χ™ρις, without Ινανττον, against 
 
 ; πξος, ε\ς, to, for τξίγύρου, about 
 
 ι ψχντά, ση/Λα, near to £ffe&4 ciirsxil, beyond 
 
 ϊμπροστά, ομ,πρ&ς, before μ,-τά, jfce* witll 
 
 πριν vaj before that ώττο, beyond 
 
82 
 
 αντάμα μ}, μαζ) μ), together hi, γιχ, upon account of 
 
 προ:, towards υ<ττερα, afterwards, behind 
 
 ϋξφ, ϊζοϋ, without hramj απάνω, above, from 
 
 εΐ:, in, inward above 
 
 ανάμεσα, between μακ^ά, at a distance 
 
 είς τούτο, in the mean time ώς, even to 
 
 cc7 κάτω, from beneath προζ, towards. 
 
 μέσα, within 
 
 All these prepositions govern the accusative case ; 
 and when these genitives τζόγου, μου, σου, του,, 
 follow immediately the said prepositions, it is a sign 
 that some substantive is implied though not ex- 
 pressed in the sentence that governs the genitive• 
 
 SECT. 3. 
 Of Coryunctions. 
 
 Conjunctions are parts of speech which unite 
 words in the formation of sentences ; they are 
 differently classed according to their signification, 
 as copulative, collective, continuative, disjoined, 
 and uncertain. The copulative conjunctions require 
 always before and after them, the same tense, 
 number and person ; for example, κα), which signifies 
 and, forms and binds the construction thus, s\g το 
 όνομα του Πατρός, και του υιού, και του άγιου Πνευ• 
 ματος, in the name of the Father, and the Son, and 
 the Holy Spirit. The conjunctions άμη, or μα, and 
 άκομι, likewise unite sentences ; as for example, ο 
 Πατέρας είναι μεγαλητερος άπο τον υϊον σαν ανυρω- 
 7τον, άμ-η> or μα ο υϊος σαν ΰεος %ιναι όμοιος κα) \σος 
 μα τον Πατεραν, the Father is greater than the 
 Son as man, but as God the Son is equal with the 
 Father ; εις το dyiov Μυστήριου ευρίσκεται oyji μόνον 
 7j Χάρκα, κα) το'Άιμα του Χρίστου, μα ακομι η ψο^η 
 του χα) η ΰεότΎιστΜ, in the holy sacrament there 
 is not only the Jlesh and the blood of Christ, but 
 
83 
 
 also his soul and his divinity. The disjunctive 
 conjunction, although, as its designation implies, 
 disunites or separates sentences; nevertheless it con- 
 joins words between themselves ; the particle η 
 affords an example of this conjunction, as in the 
 following sentence, άλλη μέο-η hv είναι παρά, -η vol 
 τωύουμ,εν, η vol κο'λασ'θουμεν titer e is no way either of 
 saving or condemning yourself. The continuative 
 injunctions are those which tie and unite togetherthe 
 different parts of a discourse, as άνκτωσ-κα), that is 
 ο say, if; aV ? or a, wherefore ; in example thus, 
 t άνθρωπος δια την αϊωνίαν ζω-ην, άναατωο-χα) φυλάγει 
 -οΰς*ΟρΗΓμου$ του ύεου, man is created for eternal 
 ije> if he observes the commandments of God: av 
 )r ά θέλει είναι κοίλος χοιστιανος if thou art a good 
 hristian. There are other conjunctions less con- 
 lective, as επειΖτ) or επειΙτ\χα), which express 
 eeing that or since ; thus, ειμ.αι φτωχός, επε^ηκαϊ 
 ο θέλει ο θεός, I am poor, since God so wills. 
 Tiere are some conjunctions called doubtful, as 
 olxol perhaps ; others casual, as διατί wherefore? 
 ome collective, as το λοπτον then ; and others with- 
 out any particular signification, but which are merely 
 ut into sentences for the ornament of the period, 
 s δα, us, &c. 
 
 SECT. 4. 
 Of Interjections. 
 
 An interjection is a part of speech serving to 
 cpress some passion or affection of the mind ; as 
 Imiration, contempt, joy, melancholy ; or by apos- 
 pphe, or in cursing, or in desire, as, μπρ\ κάτζε 
 %τώ be quiet, σιωπά βουβέ be silent, mute ; ωϊμενα 
 ο%ου ωί[χενα τον κακομοιοην oh, unhappy me ! 
 'άθηκα or xai^evog I am lost ; χαρά (ττψ μ^ιραν 
 
84 
 
 σου happy you ! βαράτε τους knock them dorm ; 
 ελάτε για τον ΰεον come for God\s sake ; & μακάρι 
 vol νιχ-ησωμζν τους εχθρούς I wish we may conquer 
 our enemies ; a, a, a, well, welly this goes well! 
 Having now finished the different parts of speech, 
 we shall proceed to those rules which unite these 
 together in the formation of sentences, viz• the 
 article, noun, pronoun, verb, participle, adverb, 
 preposition, conjunction, interjection ; and this part 
 of Grammar is called Syntax, construction, and 
 orthography. 
 
 CHAPTER XII. 
 Of Syntax, or Construction. 
 
 SECT. 1. 
 Of the Concordance of words with each other. 
 
 The noun and the verb must agree in number 
 and person. 
 
 The adjective must agree with the substantive in 
 number, gender, and case. 
 
 The relative must agree with its antecedent in 
 gender and number. 
 
 When two substantives meet, signifying different 
 things, one is governed in the genitive, sometimes 
 in the accusative. 
 
 Verbs govern certain cases peculiar to each. 
 
 Examples. 
 
 1 . εγω παραχαΆώ, I beseech ; εσυ πεξυπουπατε7ς, 
 you Walk ; εχεΐνος κοιμάται, he sleeps ; εμείς φοβου- 
 μεσθεν, We fear ; Ισείς αναη/αΧλίάζεσθε, ye rejoice ; 
 εχεινοί χριματίζουσΊ, they Sin. 
 
 2. b θεός ο παντοδύναμος, God almighty ; ο άν- 
 θρωπος αχαμνός, the Weak man ; η ταναγ/α Μαρία, 
 
85 
 
 the holy Mary ; το γΧ-ηγορον καράβι the swift-going 
 boat; ot (τοφο) άνύρώποι the wise men ; y χάλοάς 
 άφορμαΐς good reasons ; τ ά ξερά ξι'κά dry wood. 
 
 3. η εκκλησία, η οποία είναι νύμφ-η του Χρίστου 
 
 tiie church which is the spouse of Christ ; Ι/δα τον 
 ηλιον ο οποΐος Ιβα^/λεψε or ^(Γκίασε I have seen the 
 setting sun. 
 
 4. το χαρτί του Ιΐίτξου the paper of Peter •, or, 
 Peter 9 s paper. 
 
 When in place of the second substantive, the 
 article o, y $ τό, is adopted, the modern greeks put this 
 case in the accusative, as η τιμτ} τους, instead of των. 
 
 The second substantive is always put in the 
 accusative, when the first signifies Quantity, or 
 the Value of any thing : as, ίνα ζευγάρι παπουτζι a 
 pair of shoes; καμποσ-άκι ρακί some brandy ; ίνα 
 φύλλον χαρτ) a sheet of paper ; μια πιύαμ-η παν) 
 a palm of cloth ; οεκα οκκόώαις σταφύλι ten ocks 
 of raisins. But in some instances, the nouns signi- 
 fying the thing measured, or valued, are put in the 
 same case with the noun signifying the value or 
 1 quantity : for example, τραπεζάκι ξινίτρα a small 
 plate of sorrel; χωραφάκι ροβιύια a small plot of 
 peas ; κλαδ) ελ;ά a branch of olive ; ενα βορε7\άκι 
 [Αουσ-τάρΰα a little barrel of mustard. 
 
 5. The case generally governed by the verb is 
 the accusative of the thing and the genitive of the 
 person, although in some parts t)f Greece the 
 accusatives of both nouns are used : thus παρακάνω 
 τον οεον να μου συμπα^οτΎ] τα κριματα μου, or παοα- 
 Τμο τον οεον να με συμπα^α-ή τα κριματα μου Ι 
 pray God ίο forgive my trespasses f 
 
 \On the Construction oj the Pronoun with the Verb. 
 
 It is to be observed, that the monosyllable pro- 
 nouns are never put in the beginning of periods; 
 Gr. Gram. η 
 
86 
 
 μου, σου, τοΰ, έμενα or με, εσένα or (rs, μας or 
 6|αά^ ? <τα£ or εσάς, τον, την, το, των, τους, ταΊς, τη£, 
 τοί5^, τά. 
 
 But only after the particle δεν : for example, δεν 
 μου, b με κόφτει I care not about it Or when 
 they are placed with the second or third person, 
 as εγώ σας θέλω καλόν I Wish you Well ; εσείς μου, 
 or jae κάμνετε τιμψ yoil do me honor ; εκεΐνος σα§ 
 έχει δ*ά εχβρους, he considers you his enemies. 
 
 In this case these pronouns are not enclitics ; but, 
 when they are enclitics, it is necessary to put them 
 after the verb : thus, άγαπώτα τα πεπόνια I love 
 melons ; είπα σου, είπα σας, I have told you. 
 
 Of the Construction of the Comparative. 
 
 The comparative, of which we have already diffuse- 
 ly treated, always requires the genitive case, in this 
 way ο Πετρός είναι υψηλότερος μου ω\ς τα ρωμαϊκά 
 Peter knows greek better than I ; ετούτο είναι 
 Φανερωτερον τ-ης ημέρας this is clearer than the day. 
 Numerals also require the genitive, as πρώτος μου 
 before me, δεύτερος των the second of them. 
 
 Of the Concordance of the Active Verb. 
 
 The active verb has always a nominative expressed 
 or understood, with which it accords in number and 
 person, as ο κύριος ίιπε the master has said — κυξίος 
 is the nominative of the active verb ίιπε, with which 
 it agrees in number and person. The active verb 
 likewise governs the accusative of the thing and the 
 genitive of the person : for example, ο Κύριος ίιπε 
 του Κυρίου μου εταυτα τα Τζόγια, κάτζε είς την Ζεξιαν 
 ,μου the Lord hath said to my Lord, sit at my right 
 hand. 
 
 Observe however that sometimes the nominative 
 is understood, as φυλάγω τον Όρισμον του (Ιεοϋ Ι 
 
87 
 
 keep the commands of God ; the verb φυλάγω has 
 the nominative understood, which is εγώ ; the thing 
 is τον ορισμον, in the accusative ; we thus see that a 
 verb active has necessarily a nominative with which 
 it agrees in number and person, and governs like- 
 wise an accusative or genitive ; this however is 
 liable to some variation in the country where it is 
 spoken : thus in Terra Firma the accusative is in use, 
 and they say άκουω τον πάτερα I hear the father ; 
 in the Ciclades they say άκουω του πάτερα. 
 
 The Concordance of the Passive verb. 
 
 The passive verb has a nominative going before 
 it, and governs the accusative with the preposition 
 άπο or άπε: for example, b θεός προατκυναται άπο or 
 άπε τους χαΤ^ους Χριστιανούς God is adored by 
 good Christians ; another example, to say to a 
 
 , scholar, / mil teach you this language in a short 
 time, it must be expressed by the active verb 
 6εΧω <τε μάύει, according to the practice on the 
 continent of Greece, or ΰέλω σου μάύει τψ Γράμμα- 
 
 ! τικην, according to the manner of the Islanders in 
 the Levant, but by the passive verb it is expressed 
 εσ-υ ύελεις μάό-η τψ Γςαμματικψ άπ* έμενα you 
 
 ι shall learn grammar from me. 
 
 Of the concordance of verbs Neuter, Depoyient, and 
 
 others. 
 
 Neutral and deponent verbs, commonly, are neither 
 governed, nor do they govern any noun, nor have a 
 connection with any word of the sentence they come 
 into ; as τρέχω I run ; έρχομαι I come ; πονώ I am 
 stck ; κοιμούμαι I sleep ; but these have generally 
 some adverb joined to them increasing or diminish- 
 ing their force, or implying some additional quality, 
 as τρέχω γληγοοα I run swiftly ; πονώ βαριά I am 
 I 
 
88 
 
 dangerously ill ; έρχομαι τώρα I come immediately ; 
 but there are some of these verbs that require a 
 particular case after them, thus αρέσει μου I am 
 pleased ; τί φαίνεται πας what does it seem to you ? 
 The verb είμαι requires a nominative both before 
 and after it ; thus b 'Ρίγας ττ\ς Φλάντζας είναι μεγά- 
 λο£ νικητ-ης the Jang of France is a great conquer- 
 or. The impersonal verbs are active or passive, 
 and are ordinarily used without any particular case, 
 as βρέχει it rains ; βς,οντόί it thunders ; Τ^ενε or 
 Λεγουνε it is said; ετζι φαίνεται SO it appears ; 
 some of them however require the genitive, as 
 εγγίζει μου it is mine ; πρέπει σας it becomes you. 
 The Latin language requires that when two verbs 
 meet in a sentence the one must be in the infinitive, 
 but the infinitive of the Romaic is only the sub- 
 junctive with the participle va before it, thus, I wish 
 to read, is 6έλω να διαβάσω* The Romaic infinitive 
 being formed thus may be conjugated in the same 
 manner as the subjunctive, prefixing the particle va. 
 to every case ; and is conjugated thus : 
 
 Present.— Singular* 
 vsi γράφο: or γράψω, I to write presently 
 να γράψηζ, you, &c. 
 να γράψη, he, &C 
 
 Plural. 
 voi γράψωμ,ζν, we to write presently 
 vol γράψετε, you, &C. 
 να γράψουν ι , they, &c. 
 
 Imperfect — Singular* 
 
 να έγραφα or εγ^ψα, to write SOOll 
 vol εγξΆφες, you, &C. 
 να iypa^s, he, &c. 
 
 Plural. 
 να. εγράφαμ,εν, we to write soon 
 να εγράφετε, ye, &C. 
 να εγράφοίΟΊ, they, &C% 
 
89 
 
 Perfect. — Singular. 
 νά έγραψα, I to have written 
 ν εγςχψες, you, &c. 
 ν έγραψε, he, &c. 
 
 Plural, 
 ν εγράψαμεν, we to have written 
 ν εγράψετε, ye, &C* 
 ν έγραψαν ι, they, &c. 
 
 Future. — Singular. 
 να βελω γ ρίψει, me to write after 
 να βίλεις γξάψει, you, &C, 
 vol ΰελει γξάψει, he, &C. 
 
 Plural. 
 
 vol βελοαεν, we, &C. 
 
 vol $ελετε γράψει, ye, &e. 
 
 νά 6ελον<η γράψει, they, &e. 
 
 According to this manner of conjugating the 
 infinitive, should it be wished to translate from the 
 Latin, French, or Italian languages into Romaic, 
 or vice versa, the translation made literally would 
 appear a strange jumble of words. Therefore to 
 avoid this inconvenience there has been only marked 
 in the grammar for the simple infinitive neither 
 tenses, numbers, or persons, so that it may have 
 some resemblance to the grammars of other modern 
 ι languages which have always an infinitive ; but as 
 must be evident, the Romaic has no infinitive, for 
 this reason to translate the infinitives of other 
 modern languages into Romaic, as the French, the 
 Italian, or even Latin ; to the phrase in French que 
 must be supplied, eke in the Italian, and quod in 
 Latin, And even then the expression appears some- 
 what strange, but it is the natural expression of the 
 I modern greek: for example, I hope to write, is made 
 1 by ελπίζω vol γράψω ; you must read έχετε να δια- 
 t fiaarare ; mil you speak θέλετε vol λαλήσετε ; the 
 ■^vulgar greek has no gerund, but to express the 
 
 L 
 
90 
 
 latin gerund ending in do, the participle is used, 
 thusfaciendo, doing, is made by κά^νοτας ; and to 
 express the Latin gerund in dum, the Romaic adopts 
 the particles δ/ά and va with the verb in the sub- 
 junctive, as δ*ά να 7τώ, to say which in Latin is ad 
 dicendum. 
 
 Some adverbs and certain particles often accom- 
 pany verbs and nouns as auxiliary in the formation 
 of sentences, though not essential to their construc- 
 tion, as αμποτζς I wish ; which is joined with the 
 particle va and the optative of the verb, thus άμποτες 
 να, [xs άγάπησ-ης I wish you would love me ; thus 
 also the particles av and άς require the subjunctive, 
 as αν γράψης if you should Write ; άς κά[χη let him 
 do. The particle άς is put with the imperative; for 
 example, άς Ιλβη let him come; the particle va is 
 sometimes demonstrative, as να τον * Αφέντη there is 
 the master ; να τον Πάτερα there is the father ; va 
 τον Δ&άο-καΚον there is the teacher ; να τώρα τον 
 χα7\ο%ε•χτον καιρόν, να τώρα την yfnioav της σωτηρίας 
 behold now the favorable time, behold now the 
 day of salvation. 
 
Questions and Answers Έρωτ-ηοης κα\ άποχρησϊς 
 the most necessary to αϊ πλέον άναγκαις δ*ά να 
 be learned by heart [xoiuy] nvag α πεξώ. 
 
 Come with me 
 
 ϊλα μαζη μου 
 
 After dinner 
 
 το απόγευμα 
 
 That is good, or well 
 
 ετούτο είναι κάλο 
 
 I know nothing of it 
 
 ίγω δεν ηζεύρω τίποτα 
 
 Pardon nie 
 
 νυγγω^εσεμε η (συ μπάνιζε με) 
 
 That is just 
 
 ετούτο είναι δίκαιον 
 
 I thank you 
 
 • <γ ε ευχαριστώ 
 
 I must have it 
 
 πρέπει να πάρω 
 
 Will you come ? 
 
 _ ύέληξ να εφω ; (εργεσε) 
 
 With pleasure 
 
 με ευχαρίτηοπν (μεταγαραζ) 
 
 Give me that 
 
 άοσμου εκείνο 
 
 That is excellent 
 
 ετούτο είναι εξαίξετον 
 
 In truth 
 
 τψ αλίύιαν 
 
 1 Bring that 
 
 φέρε εκείνο 
 
 There it is 
 
 εντω εδω (ηΰου) 
 
 What do you want ? 
 
 τ) επιθυμάζ 
 
 What pleases you f 
 
 τ) σου αοεσι 
 
 Come 
 
 ελα 
 
 When will you come ? 
 
 ποτές εργεσε 
 
 Promise me 
 
 τάξε μου 
 
 I will do what I can 
 
 εγώ Ηλω να κάμω το κατά Ιυνα- 
 
 
 μις 
 
 ! Give it 
 
 Ιόσετο 
 
 Take it away 
 
 εύγάο~ετε 
 
 Do nie that, or do that for 
 
 me κάμε μου εκείνο 
 
 For when ? 
 
 δια ποτέ 
 
 Immediately 
 
 ογλίγωξα 
 
 How much do I owe ? 
 
 πόο~ον χξεο&τω 
 
 Not much 
 
 oyjL πολύ 
 
 Here it is 
 
 εδύϋ είναι (τβου) 
 
 I wish to have 
 
 ήθελα να εγω 
 
 Have you not ? 
 
 ΡΨ εχκ 
 
 Yes indeed 
 
 ετζι (ουτοζ) 
 
 It is cheap 
 
 είναι ευτινο 
 
 ilt is dear 
 
 αυτό hvai ακριβώς 
 
w 
 
 I give it to you 
 
 I don't wish it 
 
 I cannot 
 
 It is impossible 
 
 Keep it 
 
 Very well 
 
 I am pleased 
 
 I am sorry 
 
 See there it is 
 
 Take it 
 
 Make your choice 
 
 What do you say ? 
 
 Show me 
 
 At your service 
 
 Is it yours ? 
 
 This 
 
 It is true 
 
 σου το ό*να? 
 
 
 I understand 
 
 Who is that ? 
 
 What then ? 
 
 It does not signify 
 
 It is well, or good 
 
 I understand it 
 
 You have much 
 
 Believe me 
 
 Truly, to effect 
 
 It is not so 
 
 Don't mock yourself 
 
 Hold, there 
 
 For me 
 
 For my part 
 
 They have returned it to me 
 
 Return it to me 
 
 Go in 
 
 I send to seek him 
 
 It is not necessary 
 
 That may be 
 
 Lend it to me 
 
 I will give it to you again 
 
 What's the matter ? 
 
 δεν 6έλω 
 
 δεν ημπορώ 
 
 μου είναι αδύνατον 
 
 φνλάξετο 
 
 κα* ούτος, (η ετζη) (η καλά) 
 
 εγω ευχαριστημένος (επιβυμω) 
 
 λυπείτε (μου κακοφαΐνετε) 
 
 εντο 60Μ 
 
 επαρετο (λάβετο) 
 
 διάλεξε εσυ 
 
 τ) λίγης 
 
 §ειζεμου 
 
 νασε δουλεύω 
 
 ποίον είναι το εδικίσου 
 
 ετούτο 
 
 αλίύια 
 
 Ιιναι αλιΰινα 
 
 καταλαμβάνω 
 
 τ) είναι ετούτο (ποιοςεινοίΐ τούτες) 
 
 τ) το λιπον 
 
 δεν βλάπτι 
 
 είναι κάλο (καλά) 
 
 εγω το ακούω 
 
 εχης πολύ (εχης καλά) 
 
 πιστεύεμου 
 
 ι\ς το οντος (όντως) 
 
 ετούτο δεν είναι (δεν είναι ετζη) 
 
 δεν <τε γελάσεις 
 
 να εδω, (να τίραζε εδω) 
 
 δια εμε (δια λογουμου) 
 
 δια τ ο μεν α 
 
 μου το επίστρεφαν 
 
 άπο δοσεμου τα, επιστρεύεμουτο 
 
 εμβά (εμπά) 
 
 στέλλω να το ενξίσκω 
 
 δενχριάζετε (δεν είναι αναγκαίος) 
 
 ετούτο ήμποξή 
 
 δανείσεμουτο • 
 
 ύελω σου το να καταδοσο 
 
 τι εχης 
 
93 
 
 Nothing 
 Don't believe it 
 Don't take the trouble 
 Wherefore not ? 
 Is it permitted ? 
 
 Make haste 
 Let us go then 
 Ah that ! 
 
 Without compliment 
 I am afraid 
 See 
 Stop 
 I cannot 
 
 | So much the better 
 Perhaps 
 I know not yet 
 I want an answer 
 Since when ? 
 Stop 
 
 jit is necessary for me 
 I come to see you 
 I salute you 
 How does he ? 
 So, so 
 
 What do they say then ? 
 No great thing 
 I go away 
 
 Say to the gentleman 
 Is he at home ? 
 
 He is not 
 
 Make him come in 
 He caused seek me 
 Where does he dwell ? 
 At the end of the street 
 On the right hand 
 
 5t is high 
 5o up stairs 
 Γο the left 
 
 aifli 
 
 τίποτες 
 
 δεν το πιστεύης 
 μην πειράζεσε 
 οιατι οχι 
 
 με το θέλημα (Ι ιναι συγχωρη- 
 μένος) 
 βιάσετε 
 πάμεν το λιπον 
 αχ ετούτο 
 χωξις κομπλιμέντα 
 φοβούμαι 
 
 m 
 
 σταμίτε σε 
 δεν ημπορώ 
 τόσον το χαλιτερον 
 ησος 
 
 δεν ηζεύξω αχομι 
 
 αχαοτερω αποχρησιν 
 
 απο της ποτέ 
 
 άπόμενε^ (μηνε) 
 
 μου χριάζετε (πρέπει) 
 
 έρχομαι να σε η$ω 
 
 σε γαιρετω 
 
 πος παγη αυτός 
 
 ετζη χα) ετζη {ούτος χα) ούτος) 
 
 τ) λεγης λοιπόν 
 
 οχι πολύ πράγμα 
 
 υπάγω (άναχωρίζω) 
 
 πες του χυξ. (όρισε του χυρ,) 
 
 είναι το σπητϊ 
 C νε είναι 
 Ι δεν είναι εχε) 
 
 χάμετον να ϊμπη 
 
 με εχαμε να γυξευω 
 
 που χάύετε 
 
 την άχρι της στράτας 
 
 χατά ΰεξιά (Ιεζια μεριά) 
 
 είναι εκεί άπανο 
 
 άνηβα ενα σκαλί 
 
 στη ζεξβιά 
 
94 
 
 t must go up to the city 
 
 I must go down 
 
 In the neighbourhood 
 
 Have you considered ? 
 
 They are gone out 
 
 When will they return ? 
 
 At mid-day 
 
 We have company 
 
 They are arrived 
 They are not come 
 I slept at 
 Do as I do 
 How do you do ? 
 I don't know how 
 That is my business 
 It is a thing accomplished 
 Carry that to him 
 He deceives himself 
 He is not to be found 
 Rely upon it 
 Make haste 
 Stop here 
 
 Take care of this for me 
 That is profitable 
 That is well disposed 
 I come to see you 
 I owe you a thousand obliga- 
 tions 
 You will have the goodness 
 After him 
 See there 
 For this time 
 It is better 
 It is you 
 No 
 
 You do very well 
 Take care 
 
 What shall we have after ? 
 God knows 
 
 πρέπει νά άνηβης στην χωράν 
 
 πρεπη να χαταβης 
 
 εις την γιτονιάν 
 
 εστοχαστηχες 
 
 ευγίχανε 
 
 ποτές γυρίζουν 
 
 το μ,εζιμέξη 
 
 εχομ,εν μάζοζη (εχ$μ,εν πόλους 
 
 ανθρώπους) 
 Ιφύασάνε 
 δεν ηρταν 
 
 εχοΐμ,ηύυμ,α επάνω στου κυρ. 
 χάρε τόσον εμ* 
 πώς το χάνεις 
 δεν ηζεύξω πώς 
 είναι δουλειά δίκιου 
 iivoti μιαν δουλειά τελιομενή 
 φερετου εκείνο 
 αυτός γελιετε 
 δεν ηυρισχετε 
 τοζά σου ετούτο 
 όγλιγόξευε (κάμε ογλιγορα) 
 μ,ψε εδώ (άχαρτάξεσε Ιδώ) 
 ίχεμου εγνια ετούτο 
 ετούτο είναι χερίαλιον 
 ετούτο είναι χαλά βαλμένοι 
 εγώ εξχόμ,αι νά σε η δω 
 • σου εχώ χίλια χρεία 
 
 ΰίλη εχης την χαλασύνην 
 
 69Γ6Γγλ απ ο αυτόν 
 
 ηδου Ιδώ 
 
 δια τούτην την φοράν 
 
 είναι χαλίτερα 
 
 εισε εσυ 
 
 χάνης πολά χαλά 
 
 χάμ,ε επιρελιαν (λάβε επιμελιαν 
 
 τι εχομεν έπειτα 
 
 ο ΰεος το ηζεύξ=ι 
 
95 
 
 That vexes me 
 Be quiet 
 Have patience 
 I have no money 
 I expect money 
 
 Lend me something 
 
 αυτό με συγχίξη 
 ας είναι ήσυχος 
 
 λάβε υπομονή 
 
 δεν εχω άσπρα 
 
 &χαρτερω παράδες (αχαρτεξω 
 
 άσπρα 
 δανεισεμε κάμποσα. 
 
 On arriving at an Inn. Φύανάντας slg to γαντ^ 
 
 Can we lodge here ? 
 Where is the servant ? 
 Take the horses 
 Take good care of them 
 Can you give us a chamber ? 
 
 ■ημπορουμεν να χατοιχισω εο 
 πού είναι 6 δούλος 
 
 επαρε τα αλογαμας 
 εγετα εγνιαν χαλά 
 ημπόξουσες να μασδόσης μίαν 
 χάμαξα 
 eat at the table εμε)ς τρόμενεΊςτψτάβλαν (τρά- 
 πεζα) του χανιτζη 
 How much is to pay for eat- πόσον πληρώνει τινάς ε\ς το γεύ- 
 
 We will 
 d'hote 
 
 How much for quarters ? 
 How much by the week ? 
 At what hour shall we dine ? 
 At what hour shall we sup ? 
 I want nothing extra 
 But I wish a separate bed 
 
 Here is our portmanteaus 
 
 [ must go out * . 
 
 Give me a boy to show me 
 
 the houses 
 Take care of our portman- 
 ; teaus 
 
 [ like to eat alone 
 [ wont sup in the house 
 
 :/..*' 
 
 For Dinner. 
 
 ►ring up dinner 
 t is not yet ready 
 
 πόσον δια χατοιχία 
 
 πόσον τψ εδϋμαδα 
 
 τι ορα γευματίζωμεν 
 
 τι οξα δε) πνουμεν 
 
 δεν ύελω τίποτα παράδοζα 
 
 μα εγώ δελω ενα χρφβάτι χα- 
 
 ταμερος 
 ηδου τα σχουτιάμας 
 πξέπει να ευγω 
 δόσεμου ενα πεδίον δια να μου 
 
 δείχνω τα σπίτια 
 Εχε φξοντίδα δ»« τα σχοντία- 
 
 μαζ 
 αγαπώ να τράγω μονοσμού 
 δεν ΰελω δειπνησω είς το σπψι. 
 
 Αι<χ το γεύμα. 
 
 χαμέ ν& φρω ε\ς την τράνεψα 
 δεν είναι ακόμη έτοιμη 
 
 1 
 
The clock has struck 
 
 Pour out some drink 
 
 Fill the glass 
 
 I wish for beer 
 
 It is fresh 
 
 Take away this 
 
 Cut the meat 
 
 Give me mustard 
 
 And salt 
 
 Give me a cork-screw 
 
 How do you like this wine 
 
 What wines have you ? 
 
 Give me white 
 
 Give me red 
 
 Give me half a bottle 
 
 A choppin 
 
 Two choppins 
 
 Have you foreign wines ? 
 I wish only the common 
 
 wines 
 Give me also water 
 Also a glass of wine 
 A salad with oil 
 Give me a desert 
 Good cheese 
 Fruits of the season 
 Pastry 
 A tart 
 Take away 
 
 96 
 
 εσημαινα η καμπάνα 
 βίλεμου νά πίνω 
 γεμεσε το γυαλ) 
 ήθελα μπίρρα 
 είναι κξία 
 άσημοσε ετούτο 
 κόψε το κρέας 
 Ιός μου μουστάρΰα 
 και άλας 
 
 Ιός μου ενα τραβίτζτιρη των 
 βουλομάτων 
 ? πως ευρίσκεις τούτο το κρασί 
 τ) κ ρ ota) εχης 
 ζό ς μου άσπρον 
 Ιός μου μαύρον 
 οός μου μγ\<τη φλασκί 
 ενα μισοχαρτουτζο 
 14ο μισοχαρτοΰτζα (ενο καρ- 
 
 τούτζο) 
 εχης κρασιά ζενοτιμά 
 ΰελω μοναχά άπο το κρασί σου 
 
 συνφισμενον 
 ΰόσεμου ακομ) νερό 
 ακομί ενα ποηρι κρασί 
 σαλάτα με το λάδι 
 Ιόσεμας οεζερτη 
 καλόν τυρ) 
 
 οπωρά οπού η ώραι του ετου ΰινον 
 παστιτζιαρά 
 /λ/αν τόρτα 
 ευγαλε. 
 
 A Utile Dinner and Sup- Μικρό γεύμα, και folnvw* 
 per. 
 
 I ask a little dinner 
 I am not well 
 I eat little 
 
 εγώ ζήτω ενα μικ^Ι γεύμα 
 Τεν ακούω με καλά 
 εγώ τρογώ ολίγο 
 
97 
 
 I only want bread and butter hb fe'A» 7r«gs£ ψομ) κα\ j8om- 
 
 τουρο 
 
 Milk soup μανεστρα άπο γάλα 
 
 Sausages σαρτζιτζουνιχ 
 
 Have you ham ? ίχης χοιρομέρι 
 
 Bring them ^5p= τά 
 
 Give us fresh eggs \>ος εμάς αυγά νεαρά 
 
 Fresh eggs ■ αυγά ψυχρά 
 
 Poached eggs αυγά μελάτα 
 It is the same whether they Ιιναι το ηΰιον νά Ιιναι &fa η jxe- 
 
 be soft or hard λατα 
 
 Take away this plate άσικοσε τούτο πιάτο 
 
 Give me some drink Ιόσεμου να πιω 
 
 Cold meat κρέας άπο κρυον 
 
 A good pudding ha κάλο που$ϊν 
 
 1 A bit of beef SW κομμάτι βοΐι 
 
 Have you roast ? εχ^ ψημενον 
 
 Or boiled ? η βραστον 
 \ I wish' to have some veget- ϊβελα νά ίχω τίποτες ίσπρον 
 
 ables 
 
 I like radishes or cabbage μου ορίσουν ράφανοι, r t κάβολε 
 
 With a bit of lard με ενα κομμάτι λάρΰι 
 
 But very hot μα καλά ζεστό 
 
 It is bad to eat cold το $αγη το κρίο κάμνη κακό 
 
 When one does not take a όταν £ev π'ινη μαν)ς μιαν στάλα 
 
 drop of liquor ποτον 
 
 Or of good cherry water y άπο το κάλο νερό του κερασιού 
 
 Make me some coffee χάμεμου τον καΦε. 
 
 On going to Bed• Πηγαίνοντας εϊς το κρφάτί• 
 
 I wish to go to bed Θέλα? vol πάγω είς κρεβάτι 
 
 ! I am very weary είμαι πολά αποσταμένος 
 
 ι Give me a light ΰοσμου ha φος 
 
 \ Give me a white towel and άοσμου ha χείξομάντυλον u<r- 
 
 water προν κα\ ve§o 
 
 Make the bed be warmed κάμε νά μου ζεστάνουν το κρεβάτι 
 Give me white sheets Ιόσεμου σιντονια ασπξ,χ 
 
 Is there any one in my είναι κανένας ε\ς την καμοξά- 
 
 chamber ? μου 
 
 Have you made my bed ? Ικάμες το κρεβάτι μου 
 
 ' Gr. G?*am. ι 
 
98 
 
 Your bed is made το κρεβάτισου είναι καμωμίνον 
 
 The bed is badly made το κρεβάτι hvui κακά καμωμίνον 
 
 Make the bed again Ιξανακάμε το κρεβάτι 
 
 Give me a coverlet Ιοσεμου ίνα σκέπασμα 
 
 GiYe me a night-cap Ιοσεμου μιαν σκούφια της νυκτός 
 
 1 ake my shoes επαρε τά παπουτζιαμου 
 
 Clean them παστοεψετο 
 
 Take away the light haps το φος 
 
 Put out the light αβεσε το φ*ς 
 
 Awake me to-morrow betimes ξυπνησεμε αβριο, πορνό ποξνώ 
 
 At four o'clock Τ α\ς τεσσάρες ορες 
 
 Yes, yes, I will awaken you να) να) ΰελη σε ξυπνήσω 
 
 Don't fail μ^ ν σφάλης 
 
 Let me sleep άφισεμε νά κοιμωίώ 
 
 I am very sleepy εχω μεγάλη νίστα 
 
 Shall we sleep together ? κοιμωμασύε αντάμα 
 
 I like to sleep alone αγαπώ νά κοιτούμε μονάχος 
 
 Give me a separate bed Ιόσεμου ενα κρεβάτι καταμερος 
 
 Give me a chamber-pot Ιοσεμου το κανάτι του κρεβατιού 
 
 Rise up άσιμοσου άπάνο 
 
 It is time είναι Spa 
 
 Open the door άνοιξε την ύύξαν 
 
 Shut the door κλύσε την Ουραν. 
 
 Of the Washerwoman. Trjg πέτρας. 
 
 What do you charge every τι ζητείς σου κάθε υποκάμισου 
 
 shirt ? 
 How much for a pair of ποσόν Ιιά ίνα ζευγάρι σκάλιζες 
 
 stockings ? 
 They must be done immedi- πρεπη νά της κάμις πάραυτα 
 
 ately 
 By to-morrow evening ίος αυριον τ\ν άυγη 
 
 Give me a ticket of your ϊόσεμου ενα μπουλετη του ονβ- 
 
 name ματόσου 
 
 There are six handkerchiefs ηϊου εξη μαντίλια της τζεπης 
 Four shirts τέσσερα υποκάμισα 
 
 Six pair of stockings εξη ζευγάρια σκάλτζες 
 
 Four cravats τέσσερα μαντίλια του λαιμού 
 
 This waistcoat will be washed ετούτο το σοκάρΐη πλύνετε είς 
 
 in cold water το κριό νερό 
 
 Do them properly κάμιτα ευμορφ* 
 
99 
 
 And mend the holes xcci φκιάσε ταϊς τρουπες 
 
 You will make my account βέλη μουκάμις ένα λογαριασμός 
 You reckon too much εσυμου χάμνης με^άλον λογαρι- 
 
 ασυ,ον. 
 
 To the Coachman. 
 
 Του xolootZisqu 
 
 How much do you charge ποσόν μου γιρεβης ΰιά το Τζου- 
 
 for Zurich ? ρ)χ 
 
 Have you good horses ? ίχης καλά άλογα 
 
 And a good firm coach ? χα) μίαν καλήν χαρότζα χαλά 
 
 χλισμενη 
 Have you other passengers ? ϊχης και άλλους πεζοζξομους 
 How many days are required ? πόσες ημεοε^ σουχοιαζονται 
 I have a portmanteau εχω εν α σακκοπηρα 
 
 And a large package κα* μίαν χοντρή βαντάκα 
 
 I will give you a good £γά σου εδίοα ενα κάλο 
 
 At what hour shall we go ? ri ορά μισζυομε ; 
 How many leagues are there πόσες λίγες είναι άπο εΐω εί$ 
 
 from this to ? 
 
 Is the road good ? ο ΰξόμος είναι κάλος 
 
 Must we pay any thing on χριάζετε να πληρωσομ% τίποτα 
 
 the journey ? 
 You will pay the tolls 
 Harness the horses 
 Stop ! 
 
 We will eome down 
 Go gently 
 
 To the Shoe-maker. 
 
 εις τον Ιρόσμον 
 Ισυ θελη πληροίς την τελωνειον 
 βαλε τα ίλογα . 
 σταράτε σε 
 
 ε μη ς κατ αβ αίνο με 
 πηγενε στο κάλο. 
 
 Του παπουτζης. 
 
 Make me a pair of boots κάμψου ίνα ζευγάρε υποδημάτων 
 For what price do you make τί παζάρι τά κάνης 
 
 them ? 
 Mend my soles φκιάσε τά παπούτζιαμου 
 
 I want common shoes εγω γυρεύω παπούτζια άποτα 
 
 συνιύησμενα 
 Good and strong for walking ΰυνατά καϊ καλά να περιπατώ 
 Take my measure επαξεμου μετρον 
 
 Dont let the heel be too long >j φτί^να να μην είναι πόλη 
 
 χαμιλη 
 
100 
 
 Let the soles be very strong η πατούνα πολλά ένατες 
 Take good leather haos μαλω πετζι 
 
 Put in little nails βίλε xoc ] κα ^/ α 
 
 What are these shoes worth ? πόσον 
 
 It is much 
 
 Make me morocco shoes 
 
 Try them on me 
 
 Show me 
 
 They are too tight 
 
 They are too heavy 
 
 They pinch me a little 
 
 Put them into shape 
 
 Widen them 
 
 Bring me your made shoes 
 
 That I may chuse 
 
 What is the cost of this pair? πόσον εχη τούτο το ζ•υγάρι 
 
 Put it into figures βίλε το ε\ς αοι$μον• 
 
 αυξιζουν ετούτα τά πα- 
 πούτσια 
 είναι πόλη 
 χαμέ μου παπούτζια απ ο μα- 
 
 Q0XIV 
 
 ΰοχιμά σε μουτα 
 φόρεσεμου τά παπούτζια 
 Ι ίνα j πόλη στενά 
 είναι πολά βάρια 
 με σφίγχουν ολίγο 
 βάλετα είς το χαλαπόΐι 
 fax να τα πλατύνεις 
 φερεμον εΐιχάσου 
 
 καμωμένα 
 §ιά να $ια\ε%ζ*) 
 
 παποάτζια 
 
 In the Stable* 
 
 Είς τον άλογατάρι• 
 
 Groom, bridle the horse 
 
 Put the saddle on 
 
 Have you made him drink ? 
 
 Have you fed him ? 
 
 Take him to the farrier 
 
 Make him be shod 
 
 Curry him 
 
 Take him to the river 
 
 Feed him 
 
 Walk him 
 
 Give him straw 
 
 Have you good hay ? 
 
 The hay is very good 
 
 Has he drunk ? 
 
 Has he eaten his food ? 
 
 πχλαφοενιίρι, βαλε γαλινάρί 
 
 του άλογου μου 
 βίλετου τψ σέλα 
 
 το επότισες 
 
 του είομες να τρέφω 
 
 πηγενετο στου μαςίσκαλχου 
 
 κάμε να το σιΰηρωνουν 
 
 στλεγγίσετετι 
 
 πηγ ενετό εκ την βρησιν 
 
 ^ό σετ ου τρόφη 
 
 περιπατίσετο 
 
 Ζόσετου αγερον 
 
 'ίχης καλόν σανον 
 
 6 σαν ο ζ είναι πολα κάλος 
 
 ηποιε 
 
 έφαγε τψ τρόφην του 
 
Is he well there ? 
 Bring him tome 
 Take him to the stable 
 Take off his bridle 
 Take off his saddle 
 I believe he is nailed 
 Take him by the bridle 
 Ride him 
 Hold a firm hand 
 Ease his bridle 
 Don't heat him 
 Softly 
 
 Mount him again 
 Walk him over this court 
 Take him to the manege 
 He is a horse complete 
 Is he well placed ϊ 
 Put a stable cloth on him 
 Give me my whip 
 Or a rod 
 ! Hold the stirrup to me 
 He is easily mounted 
 He has no vice 
 
 101 
 
 ίιναι πολύ αποσταμένος 
 φερεμουτο 
 
 βάλετο στο σταυλο 
 αφαιρετέ το χαλινάρι του 
 ευγαλίτου την σελαν 
 στοχάζομαι να ϊιναι καρφομίνος 
 πιάσετο άπο το σαλιβίρν 
 καβαλικευτό 
 βάσταγε το χέρι 
 άμολισετου το σαλιβαρι 
 μη το ζεστίνεις 
 κατ ου 
 
 καβαλικεφετο άλί μίαν φοξάν 
 πεοιπατισετο ε\ς τουτψ άυλυ? 
 πηγενίτο ε\ς την γυμνασην 
 - είναι εν α άλογος ετιμος 
 είναι καλά στ §ω μένος 
 βάλετου ίνα επί βλήμα 
 ΰΐσεμου την μαστίγζ μου 
 η μίαν βίργαν 
 βάσταμου τες σκάλες 
 είναι ευκόλως καβαλακεμενο 
 §εν ϊχη καν ίνα ελάττωμα. 
 
 To the Waiter of the Είς τον μαύιτ) του ίστττ Γ 
 House. 
 
 Show me the tailor 
 The shoe-maker 
 A good painter 
 A book-seller 
 A book-binder 
 A print-shop 
 The great market 
 The cathedral church 
 The farrier 
 The draper 
 
 The druggist or grocer 
 The saddler 
 The haberdasher 
 I 
 
 τιου. 
 
 Ιείζεμου τον ράφτην 
 
 τον παπούτζην 
 
 έναν καλόν ζωγραφον 
 
 έναν βιβλιωπολην 
 
 έναν όπου Ssvyj τάβιβλια 
 
 εν α μ,αγαζη της Ιντιπο-σες 
 
 το μέγα παζάρι 
 
 η μεγάλην εκκλισίαν 
 
 6 πεταλοτης 
 
 εκείνον οπού μάνη το ρούχο 
 
 εκείνος όπου εχη αρώματα 
 
 εκείνος όπου κάνη τες σέλες 
 
 εν α μαγαζη της μόΐας 
 
102 
 
 The tanner 
 
 The leather merchant 
 
 The iron-monger 
 
 The clothier 
 
 The wine merchant 
 
 The herb merchant 
 
 The town house 
 
 The orphan house 
 
 The public school 
 
 The library 
 
 The printing office 
 
 The paper factory 
 
 The post 
 
 The public coffee-house 
 
 A master of languages 
 
 Bring my shoes 
 
 Seek that which is upon the 
 
 paper 
 Wait my return 
 
 Buy me such a book 
 
 Takfe this packet 
 
 Go to the post 
 
 What have you given ? 
 
 What is to pay ? 
 
 Return me 
 
 I want ink 
 
 And paper to write 
 
 Clean that 
 
 Get that mended 
 
 But immediately 
 
 Call the shoe-maker 
 
 The tailor and the merchant 
 
 Change this piece 
 
 What is that worth ? 
 
 Show me the house 
 
 Make haste 
 
 Where have you been ? 
 
 I want a horse to hire 
 
 Go to the post 
 
 βνρνοΐίψηέ 
 
 ο πξαγματευτης των πετζιών 
 6 π^αγματευτης τον trlfcgov 
 6 πραγματευτης των ρούχων 
 δ πραγματευτης των κρασιών 
 το παζάρι των λάχανων 
 το σπητι της χωράς 
 το νπψι των ορφανών 
 
 TQ (ΓΧΟλίον ΤΟ ΙημοΡΙΜ 
 
 η βιβλιοΰΐκη 
 
 γ τυπογραφία. 
 
 η τέχνη τον χαξτιου 
 
 Υ} ποο~τα 
 
 ο ΙψΑο-ιοζ καφέ 
 
 ένας Ιΰαο'χαλοζ των γλοσσών 
 
 φεοεμου παπούτζία 
 
 ερ$υνΙσεμου τι έχουν απάνω εις 
 
 το χαρτ) 
 αχαρτεριο~€ εως ε\ς τον γυρισ•* 
 
 μίνιου 
 
 αγοράρεμου εν α ταΖε βιβλιον 
 
 ετταξε τούτο το Οιλίμομα 
 
 πηγενετο ε\ς την πόσταν 
 
 τί είοσες 
 
 β / \ «. > 
 
 ποσόν πξεπη να πλεροσω 
 
 Ιπκττρε^ίμου 
 
 μου χρειάζετς μελανί 
 
 κα) χα%τ\ να γραγω 
 
 πα^τρεσε εκείνο 
 
 κάμε να ΰιόρβοσονν εκείνα 
 
 μα προτον 
 
 κράζε τον πατουτζης 
 
 τον ράφτον κα)τον πραγματευτψ 
 
 άλα'ζε τούτο το πετζο 
 
 πόοτην εχη εκείνο 
 
 Ιζίξεμου το σπιτη 
 
 γλιγωρευετε 
 
 πού εσταύικες 
 
 μου γριαζετε ενα άλογο να 2ο- 
 
 νείζω 
 
 πηγενε εΐζ τψ ποαταν 
 
103 
 
 Come back immediately γηρίσε προτχ 
 
 How much do you ask a day? πόσον ζητείς την ψ,εραν 
 
 For a Stranger Boy. 
 My master is not at home 
 
 He will return immediately 
 
 I will call him 
 
 He is gone out 
 
 Go up one stair 
 
 Tell me your name 
 
 I bring you an answer 
 
 To-night or to-morrow 
 
 What do you want ? 
 
 My master calls 
 
 He is from Strasburgh 
 
 We go off immediately 
 We are strangers 
 Can you assist me? 
 Where do you live ? 
 Write it upon paper 
 Without it I forget it 
 I wait for my master 
 He will delay to come 
 Come in an hour 
 Or after dinner 
 
 To the Farrier* 
 
 Where is the farrier 1 
 
 Shoe this horse 
 
 This iron (shoe) is loose 
 
 Take off the iron (shoe) 
 
 What do you ask ? 
 
 Sive me a chain 
 
 Drive some nails here 
 
 Mail this 
 
 viend what is broken 
 
 Δια ίνα. πεΰ\ ξίνον. 
 
 6 ΰασχαλος μου lh hvca efc το 
 
 σπίτη 
 γύριζη το άγλιγοροτερον 
 εγώ ΰελη τον Χξάξει 
 Ιυγινε 
 
 ανέβα, ίνα σχαλη 
 πίσμου το ονομασου 
 εγώ σου φέρνω απόχρισην 
 σημεξ η αύριο 
 τι επάυμας 
 
 6 διδάσκαλος μου ονομάζετε 
 αυτός είναι απο το Στξχσμ- 
 
 πούργο 
 εμείς μισεύομε το ογλιγοροτερβ 
 εμείς εμεστεν ξένοι 
 ημπορεύσες να με βοηΰω 
 πον χάΰεσε 
 
 γραψετο επανο ε\ς χ&ρτι 
 χω ξ) ζ αυτό εγώ το αλησμονώ 
 εγώ προσμένω τον ΰβασχολομου 
 Ιεν αργή να ελΰη 
 ίλά σε μίαν ώξαν 
 η το απόγευμα. 
 
 χ Ο άλογοπειτοίλοτίς• 
 
 που είναι ο μαρεσχαλχος 
 πεταλόσεμου τούτο το άλογο 
 τούτο το τηΐεοος είναι ευκίνητος 
 ευγαλε το σίδεξο 
 τΐ γΐξίβης 
 Ιόσεμου μιαν αλυσιν 
 βίλε είω χαρτιά 
 χάξφοσε τούτο 
 
 φκιάσε εκείνο οποϋ είναι τζακισ- 
 μεν ο ζ 
 
104 
 
 Make a screw nail 
 
 Rivet this nail 
 
 Draw out this nail 
 
 The horse has got a nail in 
 
 the journey 
 I must have a screw nail 
 
 A nail with a flat head 
 
 Give me a piercer 
 
 This horse is sick 
 
 See what he wants 
 
 Blood him 
 
 Do you think it necessary 
 
 He halts in the foot 
 
 χάμε ενα χαρφη στρονγιλο (ζ«ν- 
 
 pola) 
 τ έρισε ετούτο το χαρφη 
 τράβισε εζο ετούτο το καρφί 
 το άλογο επιρε εν χ χαρφη απ ο 
 
 τψ στράτα 
 μου χριάζετε εν α χαρφη στρον- 
 γιλο 
 ενα χαρφη ηχεφαλωτον 
 ΰόσεμου ενα τριβελη, 
 ετούτο το άλογο είναι άρωστοζ 
 rfis τι του χξειάζετε 
 ευγαλετου, άιμα (πάξετου αψ,α) 
 το στοχάζεσε άναγχαιος 
 αυτό γολαιν* ε\$ το ποίι. 
 
 With Merchants. Προς τους πραγματευ- 
 
 τάΰες. 
 
 Canthisbehadatyourhouse? ημπορώ νά ϊγο άυτινο sic το 
 
 σπψισου 
 Show it to me ΖέΙζεμουτο 
 
 Give your patterns to me Μσψου τάς Ιοχιμια σου 
 How much do you sell this ποσόν πουλάς εσυ τον πηχα 
 
 per yard ? 
 Show me one more beautiful οείξζμου πλέον ευμ$ρφα 
 How much this ? πόσον τούτο 
 
 Put it in figures στξί^ε το με άξΐβμους 
 
 I shall understand it better εγώ το καταλαμβάνω χαλιο- 
 
 Make the accompt 
 
 At the most reasonable 
 
 You give some discount 
 
 I pay you ready cash 
 
 It is too little 
 
 I give you so much 
 
 τερα 
 χάμε τον λογαξίασμον 
 πλέον σοστά 
 
 εσυ δ/% χάπίον ολιγόστευμα 
 εγώ σε πληξώνω μετξίτα Λ 
 είναι πολλά ολίγο 
 εγώ σου S/Sco τόσον 
 
 Do you still want two shil- βε'λη$ εσυ αχόμι Ιυο φράνκα 
 
 lings ? χ 
 
 No, not a penny οχη, ούτε ενα σολΰι 
 
 I am sorry for your trouble μελυπά το βασανοσου ^ 
 Pardon my liberty συμπάβισέ τψ έλιξαν μου 
 
105 
 
 Let me see that άφισε νά $ω IkSb 
 
 Show me your warehouses ΰείξεμου τα αργαστίξίασου 
 What merchandise have you τί πράγματι εσύ εχηι 
 Give me this οόσεμου τούτο 
 
 I must have something good χρειάζετε χάτι τ) χαλο 
 How much is it a yard? ποσόν εγτ\ ο πίχας 
 
 I wish it cheap εγω το ηύελα άυτινο 
 
 You have then no other S=y εγ?\ς το λοιπόν τιποτης άλλο 
 
 Tell me where I can find it πεσ μου που ημπορώ νά το ευξίσχω 
 How is your house called ? πως χρίζετε το σπιτψου 
 Send the packet to me at the στελλεμου τψ βαντάκα ε)ζ το 
 Falcon παζαρ) (φάλχονε). 
 
 I 
 
 To the Physician. 
 
 Call the Physician 
 I am not well 
 I have got a fever 
 I have got the belly-ache 
 I have the cholic 
 r { I have great thirst 
 I have a cough 
 I have a tooth-ache 
 I have a head-ache 
 I have got cold 
 Order me a purgative 
 A ptisan 
 The blood is heated 
 I must lose blood 
 I wish to be alone 
 
 Του 'Ιατρού. 
 
 χοάζε τον \ατρον 
 
 είμαι άρρωστος 
 
 εχω τψ ΰερμψ 
 
 εγω πονοχοιλου 
 
 εγω χολιχάς 
 
 εγω μεγαλοτάτψ δ*ψ#ν 
 
 εγω πονόδοντων 
 εγω πονοκέφαλου 
 Είμαι συναγόμενος 
 ΰίορισεμου ενα χάύα&σις 
 ενα ζεστό ύγιας 
 το άιμα είναι ζεσταμενος 
 ε χω γρία νά ευγαλοο άιμα 
 6ελω νά είμαι μονός 
 
 I beg you to see me tomorrow σε πεξίχαλώ νά με ϊ$εϊς άυξιο 
 Give me chicken broth ΰόσεμου ζουμ) άπο ορνΛίπουλο 
 
 A soup of cummin μιαν σουπαν άπο χομενο 
 
 What regimen must I fol- τί σίστημα γξΐάζετε νά νεορω 
 low ? 
 
 
 
 V γ* 
 
 Give it me in writing 
 
 Tell it to my servant 
 
 feel heavy all over 
 
 have never been sick 
 am often sick 
 have not slept 
 
 Ιόσεμου άυτο γξαφτον 
 λες του τον οοϋλον μου 
 άχούω ενα βάρος Sa όλομου το 
 
 χορμ) 
 εγω Sev άρρωστος ποτέ 
 είμαι σιγνά. άρρωστος 
 hh εχοιμοϋμουν 
 
106* 
 
 I believe I have the tape- στοχά'ζωμε να ίχω την λφηίαν 
 
 worm 
 
 I feel very uneasy ακούω μεγάλη νηχιο-η 
 
 A clyster ενα ταστρευτικον 
 
 Or warm water with ashes ή νερό χλιαρό (is νταχτην μου 
 
 will quiet my blood - η<ηχάζη to άιμα 
 
 I have pain of the breast ίο (ττηβος μου πονεϊ 
 
 I can't breathe δεν ημποξω να άναπίνω 
 
 Give me honey Ιοσεμου μέλη 
 
 With tea to purge με 6s (τε) vol καθαρίσω 
 
 You must have a clyster ο~ου χρειάζετε ίνα λεβατιβω 
 
 I have taken cold επηρη κρύος 
 
 I want a surgeon μου χρείαζετε ίνας χείξούογοζ 
 
 To exarnine my body να Ιπιο-κε^ω το κορμημου 
 
 I feel pain here εγω υποφέρω Ιδα» 
 
 . Be gentle with me εχε ηπομονην μεταμενε 
 
 Give me some remedies Ιοσεμου κανένα Ιατριμον 
 
 That I may sleep h» να ημπορέσω να κοιμηθώ 
 
 Sleep refreshes one με τον ηπνον ΰυναμό/ουν 
 Nature must be assisted and πρεπη vol βούύησομε τηζφύσηζ^ 
 not oppress her with me- κα) οχηνά την^απανοφόρτο νόμε 
 dicines «πο Ιατ^μά. 
 
 To the Hair-Dresser. Του πεξουκίρτ}. 
 
 Comb me κτενισψε 
 
 Don't put too much pomade μη βχλης πόλη πομαδα - 
 
 The hair must be turned πρέπη νά βρέξης τα μαλιχ 
 
 Cut my hair κόσμου τα μαλια 
 
 Short, but not too much κοντιΛμουτα μά οχη τγόΧυ) 
 
 Bring me pomade φεςεμου^ πομάΐα. 
 
 And powder και σκόνη ^ 
 
 Do it quickly κάμετο τάχη ^ 
 
 Take out the powder τίναξε τήν σκονψ ; ^ f 
 
 This fashion does not please Ιτουτη η μοοα hv μου mporty* 
 
 me ^ . \ u /^^ 
 
 Put me in papers β&Μμ» r« τζουρουφλι* . 
 
 Your pomade smells badly ή τοραδατου ^i<r« xe«* 
 How much do you ask each πόσον y«f*/% «j» φορ* 
 
 time ? 
 
 I, 
 
107 
 
 Give me a pin ^ ψΰυ ^ φιτζά 
 
 Many ^ r 
 
 Seek a ribbon for me h gS(r[MU xop U\*. 
 
 o^do c r m0rrOW ^ $iX y " %W * " βξ '° Th ^ & s 
 I want a wig ίχιο ά 8(ά v , 
 
 Neither fair nor dark jj& fev ^ & Tg - 
 
 Of a light brown ?„* „ 0T)vi ά χ 
 
 Show me the different sorts δ^ου 8, αφ0 ^ ν Aoy(cZv 
 How much do you ask for πόσον γ,ρφ ηί ε ] ζ > e J m 
 
 this ? 
 Try this on me βαλψουτ^ 
 
 This is too short fcr$ j imi όλ / γο κοντ5 
 
 S m y j w 'g for m e fjx.iio-^eu φ πίΒούχαμοο 
 
 What do I owe you ? χ{ σου χςε&τα 
 
 To the Post. E\ S τψ πάα-ταν. 
 
 When does the coach go for πότε pitta 6 άρμίμαξα το5 
 
 Zunch? 7?ου,1χ 
 
 How much is the fare ? ποσόν πλγ,ρών η ηώ$ 
 
 Is there another place ? hm, &xo M ha \usfa 
 
 When do we go ? πότε μ,σεύομα, 
 
 At what hour precisely ? ποία fya e-oanj 
 How many pounds have we ttoVej A.W eyoiMsv -χαριστές 
 
 gratis ? 
 
 How much per quintal > πόσον διά το καντβίω 
 
 iGive me a billet δάτβαοιι jwt pwouksr) 
 How much do we pay the πόσον πλερώνουν του ποστιίο-ή 
 
 post-boy ? 
 
 Guide ! call me ® iy \ χρ^εμου 
 
 Take care of my luggage ί % ε φροντίδα ha τϊ μόχιψαυ 
 
 I will give you a \ y J> ita Ιόσο hot. 
 Boy I carry this parcel to the *«iSi), φεςψου εϊς το fatiuvehv 
 
 Ί X1UX αυτά rapovya 
 
 Take care of my trunks φύλαγε τά σεντουκκχμ,ου 
 
 [fake good heed % c -ra e^ <f>go>T#a 
 
 I will return immediately lym γνρ!ζω*πάξαυτ<χ 
 
 ray my place πληρου-ζ hoi τα,μ,Ινα το yipy 
 
 J will repay you lycJ 9gA«? <rov to iwitrrpstyu) 
 
108 
 
 How many leagues have we πόσες λεγζζ εγομεναχόμη να κά^ 
 
 still to go? μομουν 
 
 Still two German miles αχόμι δυο μίλια της Γερμανίας 
 
 When shall we get to the πότε φύάνομεν ε\ς τψ χαπηλείον 
 
 Inn ; 
 Give me my portmanteau ΰίλη μου Ιοσες την βαντάχαμου 
 Put it in a good place that βάλετη ζ\ς ha κάλο μεροζ νά 
 
 it shall not be rubbed μψ τρίβετε 
 
 Put straw round it ΰετετ^ν μΐ άχ-ηρον 
 
 Can we lodge at the post- ημπορουμεν να καΰΐσω ντψ ποσ- 
 
 house? τ αν 
 
 When shall we set out again? τότε ξαναμκΓευόμονν 
 Do we change horses? άλάζνμουν αλόγα. 
 
 To the Book-binder and Προς rohg £$X/ov-SeVpj- 
 the Paper Merchant. ους, παί ■ πραγματευτ-ηβ 
 
 του χαρτιού• 
 
 How much per volume for ποσόν γηρεβης το πάσα βιβλιον, 
 
 an octavo ? δια μίαν s\$ ογϊοο 
 
 Or a quarto? η διά μίαν ε\ζ τέταρτον ^ 
 
 And in coloured paper ? xa) εΐζ το χα ξ τ) τουχροματος 
 
 In calf or in morocco ? απο μοσχαρπόχαρο \ απο μα- 
 
 y ραχινο 
 
 Gilt on the back χξ υσομίνον »U τψ ?ίχψ 
 
 Sew me this book instantly χαρφοο-ψου ετούτο το μρλιον 
 
 το ίγλιγορότερον 
 Bind it in the new fashion Ιίσετο χ«τά τψ nuv μΜον 
 Without much expence χωρίς νά χξίζγ «λη 
 
 It must be pared *p^>) νά το juupttyng / 
 
 There is no occasion to pare oh hvcu χρεία v« το μ^υξ^νς 
 
 it 
 
 Or very little }> πο\α oXiyov 
 
 When shall I have it ? πότε fieXj, το Kufia> 
 
 Do it soon χίμετο ίντψοτατ* ^ 
 
 Give me a quire of writing ΒΑτιμου τετ^τον % «gr« ?»■ 
 
 paper , yP«W^ 
 
 Have you an almanack? ?χ»ί «ν «ν «λ^νά** 
 
 For thl ensuing year ? hi riv χ^ον w ερχ^ -n, 
 
 Give me post paper U^ou X upr\ τ* *oor«s 
 
109 
 
 Letter paper 
 
 For two pence 
 
 A white paper book 
 
 of great size 
 I have none ready made 
 I will get one made 
 I cannot wait 
 
 χαρτί δίά γράφΥβ 
 
 δίά δυο σολΰιά 
 
 ένα βιβλιον άσπρον 
 
 χοντρον 
 
 δεν ϊχω καμωμένα 
 
 κάνω να σου κάμουν 
 
 δεν ημπορώ να άκαξτεξίσω. 
 
 Upon different Mailers. 'Απάνω ε}ς οιάφορα πράγ- 
 ματα. 
 
 I am a Frenchman 
 
 I am sick 
 . I am engaged 
 Ί I am a stranger 
 | The gentleman is at his 
 
 lodgings 
 ,, Is he up ? 
 
 Is he not occupied ? 
 
 Who is with him ? 
 , Can I speak with him ? 
 J Where is he ? 
 
 Show me his room 
 
 You will oblige me 
 
 ■ What do you want ? 
 
 How does he do ? 
 
 Are you a Swiss ? 
 
 From what canton ? 
 
 Have you been in France ? 
 
 I have never travelled 
 
 Where are they ? 
 
 Have you been with the 
 doctor ? 
 
 Do you know Mr. N. ? 
 
 [ want a hair-dresser 
 
 Have you it ? 
 
 Show it t# me 
 ■>, Where do you live ? 
 
 [n which street ? 
 
 'if Gr. Gram. 
 
 εγω ει/Λα* Φξάντζζζος 
 
 είμαι άρρωστος 
 
 %γω κατεχόμενος 
 
 είμαι ζίνος 
 
 ίκύριος είναι ε\ς την οικιαν 
 
 Ιιναι ασηκομενος 
 
 μην hvai εμποδισμένος 
 
 ποίος είναι αντάμα με αυτόν 
 
 ημπορώ να του ομιλισω 
 
 πού είναι αυτός 
 
 ΰείξεμον τψ καμαράντου 
 
 εσυ 6s\yj με υποχρεώνεις 
 
 τι επΆυμάς 
 
 πως απερνά άυτος {πως άκοόετε) 
 
 είσαι Σβίτζεξος 
 
 απο τι μέρος 
 
 Ικα&ίμες ε\ς την Φξάντζιαν 
 
 ποτέ δεν ετάξ&εγα 
 
 πού είναι αυτό) 
 
 επήγες ε\ς τον κυριον Ιιΰασκαλον 
 
 γνΰξίζης τον κυριον Ν. 
 εγω γΐξέβο -ίνα περρουκερι 
 ΒΎης εσυ ετούτο 
 ζείξεμουτο 
 πού χατοιχας 
 ε\ς τοιαν στράτα 
 
 Κ 
 
11ϋ 
 
 The name of the house ? 
 When will you have it ? 
 
 τ; όνομα του σπιτιού 
 ποτέ δ=λη το λχβης 
 
 To the Tailor 
 
 ±Li£ Toy parrrr^n 
 
 Make me a coat κάμψου ha φόρεμα 
 
 In this manner εΐ: τούτον τον τξόπον 
 
 Take the measure π άρε μου το ^χ,ετρο 
 
 Not too long nor too short ούτε πολά μακρ), ούτε πολα 
 
 κοντό 
 
 The buttons of the cloth 
 This coat sits well 
 
 Take it for a model 
 
 The cloth must be damped 
 
 These pantaloons are too 
 
 tight 
 Make them larger 
 
 τά κουμπιά am to ]ζιον πράγμα 
 ετ:ύτο το φόρεμα μου ε^χ&τβ 
 καλά 
 
 Ι-ίοΞΤΟ li'l μοοελο 
 
 πρεττε να βρεξης το ρούγον 
 Itvjtcl τά βρακιά μου iivou 
 
 πολλΑ στενά 
 χάμετα πλέον πλατιά 
 
 I don't like those that pinch llv αγαπώ exmvo οπού ενογλη 
 
 Bring me your pattern card φίςεμου το χα&η fm fajuepnab 
 
 How much is the yard of kqctov εχη ο πιγ$ άπο ετούτο 
 
 this 
 
 Make an accompt of the κάμεμου τον Koyaqiaurpirt &ς 
 
 whole τψ όλον 
 
 To how much will this coat πόσομου ερχετε Ιτουτο το φοηε- 
 
 come μα 
 
 You must make it soon πφπε να το χάμ -q; τάχη 
 
 I cannot wait δεν ημπορώ να προσμένω 
 
 I dont like the new mode Vsv μου αφσαι r t •Αα μόΐα 
 But neither the most antique άλλα ούτε κα\ το πλεά παλαά 
 
 The honest and decent is το σεμνό, και το ποεπον *πανε 
 
 good καλά 
 
 Make me a travelling cloak κάμεμου ίνα ξοφόοητον ταξί- 
 
 οίου 
 
 Pantaloons βρακιά μακριά 
 
 An English riding coat ίνα τζίβων r /γλεζικον 
 
 With English buttons με κουμπιά Ιγγλεζικχ 
 
 Get me a pattern of them ϊυρεσμου hi efitfft 
 
Ill 
 
 In paying. 
 
 How much do I owe you ? 
 That is great 
 You reckon too much 
 Give a detailed accompt 
 
 Put it into figures 
 
 Make an accomnt 
 
 You are mistaken 
 
 You take down something 
 
 I made the bargain 
 
 I will only give you so much 
 
 You will be satisfied 
 
 You must be reasonable 
 
 I will remain your debtor 
 
 I am a poor fellow 
 
 I have no more money 
 
 Give me credit for the rest 
 
 I will pay you this evening 
 I will receive money 
 Wait a little 
 I expect money 
 There is the money 
 Give it me 
 Change me 
 
 I have no other money 
 ! Give me money 
 
 Take paper money 
 ! At how much loss ? 
 
 Return it to the banker 
 jl have gold 
 
 "What price do you make it ? 
 
 This money does not pass 
 
 It is forbidden 
 
 What is the value of this piece 
 
 Take that 
 
 Give me money of this place 
 
 II have no other 
 
 τ Ι σου χρεαί to 
 
 ετούτο Iwcci βαρύ 
 
 εσυ ΚογαριαζΒΐς πολύ 
 
 Ιϋσεμου έναν λ.ογαριασμον : χα- 
 
 ΤαλεπΤΟν 
 
 βαλετον εις άριβμον 
 xotfie ενα λογαριασμό? 
 
 εσυ αυγασεις τ) Ιζω 
 
 έκαμα την σίβασιν 
 
 dh ύελη σου Ιίσο παξά τόσον 
 
 εσυ Αελτ; μίνης ευγαριστιμενος 
 
 πρέπει να είσαι λογικός 
 
 Ηλη σου μένω χρεοστης 
 
 εγώ είμαι ένας χαχομωρος 
 
 oh εχ^ω πλέον ο wag ι α 
 
 χάμεμον ίμπιστενσιν Ας το Ιτγη 
 
 λοίπον 
 6«λν) σου το- πλερώσω άττο'ψδ 
 6ελγ\ λάβω άσπρα 
 αχαρτερεσε ολίγον (πξοσμενε} 
 εγώ πξοσμενω ασπ^α 
 γβου τα ασπξα σου 
 επίτρεπε μου 
 άλασσεμου 
 dh εχω άλλα ασπρϋ- 
 Ζόσεμου άσπρα 
 πάρε γ ρίματα 
 πόσον Ας *χασιμον 
 επιττρεφετα του μπανχιζρι 
 εγώ χρυσάφι 
 τί παζάρι κάμνεις 
 ετούτα τα άσπρα οεν απε^νουν 
 ίιναι εμποδισμένα 
 ίτί άζίζ^ετουτη τ) μονείο 
 λάβε ετούτο 
 
 ύοσεμου oltttqol τούτου του τόπον 
 hh εγω άλλα 
 
112 
 
 Take which you please «rape οτι σου άρεση 
 
 You may do me this pleasure ημπορούσες νά κύρους αυτήν την 
 
 χοίρψ 
 And keep it κα) νά το φύλαττας 
 
 I lose much εγώ χάνω πολύ 
 
 Can you change me ? ημπορούσες νά μου άλάξε*ς 
 
 Who will take here this ποίος περνη εΰω τουτην μοΆΰα, 
 foreign money ? την ξενψ* 
 
 DIALOGUE ΐ. 
 
 Good day, Sir καλημέρα, Άυ&ίντη. 
 
 Your humble servant always ταπεινός οουλος οιαπαντος 
 
 Many years to you πολλά τά ετη σας 
 
 Ϊ salute you, Sir Άυύεντη, εγώ σε χαιρετώ 
 
 I am your servant σου είμαι οουλος 
 
 Your lordship's servant ύουλος της Έκλαμπξότητός σου- 
 
 Salute him in my name χαιρετάτε τον άπο όνομα μον 
 
 Good night καλή νύκτα 
 
 Good night to you έχετε καλην νύκτα 
 
 Ο ! what wonder to see ύαυμα, νά φαίνεσαι είς ετούτα. 
 
 you here ! τά μεζ>η 
 
 Know, that I am at your "ξευρβ, οτι είμαι ε\ς τοις πξοσ- 
 
 orders ταιγαίς σου 
 
 What does your lordship τι ορίζει η άφε>τε/α σου 
 
 command ? 
 I salute you, handsome σε χ^αιρετω, ευμοξφε Νεε 
 
 youth 
 Your servant, Sir Ιοϋλος της άρντείας σου 
 
 God preserve you 6 θεός νά σου οίοη ύγείαν 
 
 Be served, and sit down, if απόμενε βουλεμένος, και κάΰισαι 
 
 you please αν όρισε) ς 
 
 From what country are you? άπο ποίον τόπον είσαι 
 When and why are you πότε, κα) οιά τι, ηλ^ες είς την 
 
 come to London? Αόνορα 
 
 Can you speak English ? ίξευρεις νά όμιλησης Ίγγλίζικη 
 I have not sufficient courage δήν μου βαστά η καρίια 
 Or from the house η άπο το σπψι 
 
Τ 13 
 
 Who is it, who knocks at ποίος. hvai- οπού χτυπά εΙς την 
 
 the gate ? πόρταν 
 
 Good friends, open φίλοι χαλο\ ανοίξετε 
 
 Oh .1 wonderful ώ του θαύματος 
 
 Give up ceremony, and be αφησαι τοις τζερεμονιαις, πράτ- 
 
 easy with friends τε ελεύθερα με τους φίλους 
 
 Will you stay to dine with θέλεις νά μείνης νά γευθης με 
 
 me ? ί μένα 
 
 Let us go ; go before, and ας ύπάγωμεν υπάγε εμπξοστά, 
 
 I follow you χα) εγώ ακολουθώ 
 
 It belongs to you as a stran- εσένα πρέπει ως ξένος, επειίη 
 
 ger, I am at home εγω είμαι οικιακός 
 
 It is my turn to-day, to- σήμερον πρέπει έμενα, χα) άυξίον 
 
 morrow yours, or some ίσε η άλλψ ημεραν όταν 
 
 other day when we meet απαντοΰμεν 
 So, I have every wish to μάλιστα, εχω κάθε ΙπιθυμΙαν νά 
 
 serve you, in whatever την ΰουλψσω, ε\ς εκείνα οπού 
 
 you wish to command me η αφεντιά .της θέλει να με 
 
 προστάτη 
 Return shortly, I will be γύρισαι, Ιιά τ), μετ ολίγον, 
 
 with you as much as you θέλει είμαι μαζί σου Ζσον θε- 
 
 please λης 
 
 You must labour, and not πρέπει να κοπίασες, χα) να μη 
 
 lead a lazy life ζης ζωεν οχνηξάν 
 
 I wish to do good works θέλω να χάμω καλά toya 
 I resign my services to your αφιερώνω τψ Ιου?^ευσίν μου τη( 
 
 goodness ευλάβειας σου. 
 
 DIALOGUE II. 
 
 How do you do, Sir ? πως έχετε, άυθεντη, r) κάμνεις 
 
 So, SO ετζι και ετζι 
 
 How does your father ? πώς έχει 6 πατήρ σας 
 
 Not so very well oyj τόσον καλά 
 
 Give a seat to the gentle- Ιος ενα σκαμν) ε\ς τψ άυθεν- 
 
 man τίαν του 
 
 It is not necessary l\v είναι χρεία 
 
 I pray you, be seated σας παρακαλώ, καθίσετε 
 
 Excuse me, I must go συγγω^σατε μοΊ, πξεπει νά 
 
 πηγαίνω 
 You are in great haste εχ*τε μεγάλψ βίαν 
 
114 
 
 I come merely to know how ηλύα μόνον Μ νά μάβω την 
 
 you do ύγείαν σας 
 
 I am sorry you go away so μοΊ κακοφαίνεται πώς μκηύϊτ* 
 
 fcOOn δτζ* όγλίγωρα 
 
 I must call on a friend in εχω να επισκε^ώ ha φϊλον εδώ 
 
 the neighbourhood συμμά 
 
 Adieu, Sir e\c το καλόν, άυΰεντη 
 
 Your humble servant ϊουλος σας ταπεινός 
 
 I salute you σας -προσκυνώ 
 
 Remember, come and see ενθυμηθείτε, να με επισκεπτεσ- 
 
 me often us συχνά 
 
 It is my duty Ιιναι χρέος μου 
 
 Salute your father, and say χαιρετάτε τον άυΰεντψ πατέρα 
 
 to him that to-morrow σας, χα) ειπετε του πώς άυ- 
 
 I will see him pCov θέλει έλθω να τον Ιΰώ 
 
 I kiss your hands , σας φιλώ σας χείρας 
 
 Adieu είς το καλόν. 
 
 DIALOGUE III. 
 
 Where is your master ? που Ιιναι 6 άυθεντη σου 
 
 He is in his chamber Ιιναι ε\ς τον οντά του 
 
 Is he still asleep ? κοιμάται ακόμη 
 
 No, Sir, he is awake οχι, άυθεντη, είναι έξυπνος 
 
 Is he up? είναι άσηκωμενος 
 
 I don't know, go in and you δεν 'ίζευξω, άυθεντη, πηγαίνετε 
 
 will see μέσα, κα) θέλει Ιδητε 
 
 Good day, Sir, how ! Still καλή ήμερα, άυθεντη, πώς ; ίΐς 
 
 in bed? το κρεββάτι ακόμη 
 
 Welcome, Sir, I went last καλώς ορίσετε, άυθεντη, ίψες το 
 
 night to bed very late βράδυ επλάγιασα πολλά aq- 
 
 γά 
 What have you done then τι εκάμετε λοιπόν εψές μετά 
 
 yesterday after supper? τον Ιείπνον 
 
 Just as I was going to sleep, ε\ς καιρόν οπού ήθελα νά πλαγι- 
 
 rny servant brought me a άσω > 6 δούλος μου εδωκεν μου 
 
 book on the part of a ε\α βιβλίον εκ μίξος ενός μου 
 
 friend φίλου 
 
 How ! a book has hindered πώς ; σε εμπόδισε ίνα βιβλίον 
 
 to go to sleep ! νά πλαγιάσης 
 
 Yes, certainly you βέβαια 
 
115 
 
 What book is it ? και τ) βιβλίον είναι 
 
 It is an Italian book, the είναι ενα βιβλίον "Ιταλικον? to 
 
 most amusing I have ever πλέον νοστιμον, οπού να Ιοιά- 
 
 read; it is a comedy βασα ποτέ' άυτη είναι μια κω- 
 
 entitled the Coffee-House μωΙΙα ονομαζόμενη ο καδένες- 
 
 I think I saw the book last αυτό το βφλιον μο) φαίνεται να 
 
 week in the printing το Ϊ8« την άπερασμενην εβίο- 
 
 office μαία ε]ζ την τυπογραφιαν 
 
 Have you read it ? το ανέγνωρες 
 
 No, I had'not time oyi, diu τι δεν ειγα καιρόν 
 
 I assure you, it is a book σε βιβαιώνω είναι ha βιβλίον 
 
 that contains wise maxims οπού περιέχει σοφάς γνώμας, 
 
 and particularly for every και Ιιοασκα /jxc ha χάΰε κα- 
 
 condition of life τάττασιν avbpiyimv 
 
 J feel curious to read it ^ είμαι περίεργος να το αναγνώ- 
 σω 
 
 You will not find it here : I IM 8ε« το ευξίσχεις' μου το 
 
 have had it sent with έστειλαν με άλλα βιβλία 
 
 other books from Venice άπο την ΒενετΙαν 
 
 Will you allow me to re- μου είναι συγγωρημίνον να σας 
 
 quest vou a favor ? παρακαλέσω Ιιά μιαν χχξΜ 
 
 Command οξίσετ* 
 
 Do me the favor to leave it κάμετε μοι την χάριν να μου 
 
 me for to-day άφίσετε σήμερον. 
 
 DIALOGUE IV. 
 
 John 'Ιωάννα 
 
 Your commands, Sir τ/ δρίσεις, αυίεντη 
 
 Quick, light a fire, and γλίγωρα, άναψε φοντ'ιαν, ενΰυσε 
 
 dress me με 
 
 The fire is lit η φωτιά είναι αναμμένη 
 
 Give me my shoes and coat SoVs μου τα παπούτζια μου, κα) 
 
 το φόρεμα μου 
 There they are Sir όρισε, ωΜντη 
 
 I Where are my silk stock- πού είναι τ ά μεταξωτά μου καλ- 
 ings ? τζοννιχ 
 
 They are worn, and I gave είναι τρύπια, κα) τα έζωσα vu 
 them to be mended by τα φΐιάση η Ιούλη 
 11 the servant 
 ■ You have done right χαλά έκαιες 
 
Π6 
 
 What dress will you put on ποίον φόρεμα, φεξεΊτε σήμερον 
 
 to-day ? 
 Black, because I have to pay το μοϊυρον, hoi τί πξίπει- να πψ 
 
 a visit of condolence γαίνω vol συλυπγβω 
 
 Bring me water to wash, φέρε μου νεξίν vol νιφθώ, χα) 
 
 then come comb me ύστερον ίλα vol με χτενίσης 
 
 Here I am with the box sd& είμαι με το κουτί των χτε- 
 
 and combs νιων 
 
 Is it orange water ? Ιινάι νεραντζόνερον 
 
 Yes, Sir vai 7 αυύεντη 
 
 Give me first water to Ιόσε μοί πρώτον vol πλύνω τα 
 
 rince my mouth δόντια μου' 
 
 What are you about ! with τ* χίμνεις ; με αυτό το χτένι 
 
 that comb you wound μ\ καταπληγώνεις-, επαρε ενα 
 
 me, take another better άλλο μαλχχώτερον, χα) Ισι- 
 
 and smoother ώτερον 
 
 Go to school and see if πψ /arte εΙς το σγολείον να i2% 
 
 master has done the dv 6 χυριος ετελειώσε τψ 
 
 lesson ανάγνωσιν 
 
 How ! is he done ? πως ; ετελείωσες 
 
 Yes, well done• va) } uufriftty εύγε. 
 
 DIALOGUE V. 
 
 George, bring us something Γεώργιε, ψερεμας χατι τ\ να 
 
 to breakfast. προαξίστήσωμεν 
 
 I serve you presently σας δουλεύω εόβυς 
 
 And what do you think of χα) ετζι πώς σας φαίνεται αυτό 
 
 this book ? το βφλίον 
 
 It is excellent, I assure you, εξαίρετο?, σας βεβαιώνω, είμαι 
 
 I am very glad to have πολλά ευχαριστημένος οπού 
 
 read it το ΙΙιαβ,ασα 
 
 Was I not right to go late oh είχα lUatov, vol πλαγιάσω 
 
 to bed for such a book ? αργά οι αυτό το βιβλιον 
 
 Yes, certainly να), βεβαι 
 
 Gentlemen, pray excuse me αυ^εντ% παρακαλώ να με συγ- 
 
 if I come without the χωρήσετε dv έρχομαι χωφς 
 
 breakfast, as I dont know το προάριστον, επειοη Ih Ιξευ- 
 
 what you chuse, chocolate ρω τί 6ελει Ό αυύεντγ, τψ 
 
 or coffee τζηχολάταν η τον xafc 
 
 Which you like ο τ) θέλεις 
 
117 
 
 What I like ! but my taste 6 τι δίλω ; μά ή οξε$ς μου ha- 
 
 differs greatly from yours ψίρει μπο τψ εξιχ-ην σας 
 Very well, bring us accord- καλά, καλά, φέρε αά; κατά την 
 
 ing to your taste ορεζιν trw 
 
 Gentlemen, here is what ίυύίντψ, Ιοου εχεΊνο οπού <?£,$ η 
 
 my taste offers you &ρεζΐς μου προσφέρει 
 
 What is this ? ham ? τ) hvai αυτό ; χοιοομερι 
 
 This is my taste hvai κατά τψ ορεξν μου 
 
 Oh ! rascal do you make "Απονψε β μας πΞριγελμ$ 
 
 game of us 
 No, gentlemen, my taste όχι, aufisVnj, αλλ' ?j οξέζις ψρ§ 
 
 prefers ham to all your αγαπά 5Τεοί<Γ(τοτε§ον το χοί- 
 
 chocolate and coffee pops ξ ι παρά όλη ν σας τψ 
 
 τζηκολάταν χα) τον καφέ 
 Well, bring us a table-cloth, ας iwoti, βαλε ha τξαπ-ζομάν- 
 
 plates, knives and forks _ τυλον, Ιόσε μας πιάτα, μαχ- 
 
 CLiQlCt, Xai TtYlpQM.&t 
 
 Wash the cups ; taste this πλύνε τα ποτηςια. γευβητε άπο 
 
 ham, how do you like it ? αυτό το χοιρομέρι πώς σας 
 
 what do you say ? φαίνετε ; τ) λέγατε 
 
 It is excellent hvai εξαίξίτον 
 
 Give us something to drink Ιίσε μας να πιωμεν 
 
 Here is a glass of good ]οου, ενα ποτήρι από καλόν κυττ- 
 
 Cyprus wine In place of ριότιχον ε\ς τόπον της τζηχο- 
 
 chocolate λάτας 
 
 Gentlemen, I thank you for ανάντη, σας ευχαριστώ είς την 
 
 your goodness καλοσύνψ σας 
 
 How ? are you going away ? π£ξ ; πηγαίνετε 
 
 ι Yes, it is late να), είναι αργά 
 
 Wait, we w r ill go together προσμεινετε, πηγαινομεν αντάμα 
 
 Give me my hat and my οος μου το χαππελλον μου χα\ 
 
 sword το σπαύ) μου 
 
 Let us go ας πτ,γαίνωμεν 
 
 • Until I have the honor to μένω με τψ τιμψ νά σας ξα~ 
 
 see you again νά'ίΰω 
 
 Adieu, I pray you come εις το καλόν, πχοχχχλίο νά ερ- 
 
 often to breakfast, accord- χεσύε συχνά νά προαριστητε 
 
 ing to the taste of my κατά τψ ορε'ξιν του δοϊίλβυ 
 
 servant μου. 
 
118 
 
 DIALOGUE VI. 
 
 What news have we ? τΐ νέον ϊχομεν 
 
 I have heard nothing δεν ηχούσα τί«τ»$ 
 
 What do they talk about ? τι ομιλούν 
 
 They talk of almost nothing σγείον τίποτες oh ομιλούν 
 
 Have you heard nothing of ηχούσες τίποτες oioL τψ εχστρχ- 
 
 the expedition ? τειαν 
 
 I have heard they conducted ηχούσα πως εφερβηχαν χατα 
 
 ^hemselves as usual, that τα συνγβισμενον, ηγονν, κατά 
 
 is, very gallantly πολλά ανδρείως 
 
 What is said at court ? τι. λεγουαην ε\ς τψ αύλψ 
 
 They talk of certain regula- ομιλούν ha τίνας Ιιαφωσεις 
 
 tions 
 Tell me if it is true what hits μου είναι αλη&ινον hiiiVO r 
 
 they say of Mr.— οπού λέγουν διά τον Ιίίνα—* < — 
 
 What do they say of him ? t/ λίγουσι fox αυτόν 
 They say he was robbed λίγουσι π&ς τον έκλεψαν εψε£ 
 . yesterday το, βξίΰυ 
 
 I don't know, but I believe δέν Ιξεύρω, μα το πιστεύω, §*<έ 
 
 it, the city swarms with τ) η πολις είναι γεμμάτα ψιο 
 
 robbers χλεπτας 
 
 They say also, that, the day λεγουσι ακόμη πως προγβϊς Ια> 
 
 before yesterday, they χότωσαν τον — - — • 
 
 killed— 
 Who murdered him ? ποιος τον εσχότωσε 
 
 Two villains attacked him Ιύω κακαποιο), οπού τον εχτυ- 
 * m the street πψαν εις την στξάταν 
 
 Is the cause of it known ? είναι γνωστόν το αίτιον ^ 
 It is said he spoke wrong- τρεγει- λόγος πώς ώμιλψεν 
 
 fully of them, and that άσχημη U αυτούς, χα) πώς 
 
 he gave one of them a βδακτεν em ράπισμα εις εν* 
 
 blow άπο αυτούς 
 
 I don't believe it Sev το πιστεύω 
 
 Nor do I believe it "Ούτε Ιγω lev το πιστεύω 
 
 Whatever may be the mo- ό τ) ka)avhvai, 5ελε* το μ*β&- 
 tive, we shall know it μεν ογλίγωρα 
 soon 
 
119 
 DIALOGUE VII. 
 
 Give me a sheet of paper, οόσμοι hot φυλλον χάρτι, ha 
 
 a pen, and the inkstand κοντύλι, χα) το χαλαμάξΐ 
 
 Go into my study, you will εμβα μέσα ε\ς το σπ&υΰ άστη pi- 
 there find on the table, ov μου, χα) βελει ευρείς επάνω 
 what you want είς την τξάπεζαν, 6 τ) σου 
 
 χρειάζεται 
 There are no pens there hh είναι χοντηλια 
 There are several in the ε\ς το χαλαμάρι είναι πολλά 
 
 inkstand 
 Yes, but they are not good να), μά Ssv hvai χαλί 
 Here are others να άλλα 
 
 They are not cut, that is to lh Ιιναι γωοισμενα, ΰηλαϊη 
 
 say, mended φκιασμένα 
 
 Give me your penknife Ιος μοι το χοντηλομαχαιρίσοι* 
 
 Do you know how to make Ιξεύρεις να φχιάνης τα χοντηλια 
 
 pens ? 
 
 I make them in my way τα φκιάνω χατά την γνωμην μου 
 
 Whilst I finish this letter, ίωξ όπου να τελειώνω τούτψ 
 
 do me the favor to fold γραφψ, χάμεμου την χάριν 
 
 up that other Ιιπλωσαι άυτάς τάς αλλάς 
 
 With what seal shall I seal με ποίαν βουλλαν θέλεις να τάς 
 
 it ? βουλλώσω 
 
 Mark it with my seal βούλλωσε τας με την βουλλαν 
 
 What wax must I take ? τ) βούλλοχερι να βάλλω 
 
 Put either red or black, it βά)λε χοχχινον, η μαυρον, Ih 
 
 does not signify με μέλει 
 
 l Here, I have done writing Ιοοΰ ετελειωσα να γράψω 
 Then seal the letter βούλλωσαι λοιπόν την γξάφην 
 
 Ah ! I have forgotten to οχ, αλησμόνησα να βάλω τον 
 
 Ipuc the date χαιρον 
 
 What day of the month ? πόσας του μηνός εχομεν 
 We have to-day the 10th ίχομεν σήμερον οεχα 
 Where is the sand ? πού hvai 6 άμμας 
 
 Have you no more sand ? Οεν είχες ποτέ αμμον 
 There is some in the sand- είναι ε)ς την ά^μοΰηχην 
 
 box 
 Demetrius, take my letters Λημητριε, φίρε τάς γραψάσμου 
 to the post, and remem- ε\ς την πόσταν } χα) ενύυμησου 
 ber to pay them νά πλήρωσης 
 
120 
 
 Yes, sir, but I have no νά, htffkn%\ μά hh εγω &<mpd 
 money r 
 
 Here is a crown ν ά μίαν οόππιαν 
 
 Go quickly, and return Zituys ογλίγωοα, κα) γύ 9ί „ 
 immediately Ιυΰύς. 
 
 DIALOGUE VIIL 
 
 What do you wish, Sir ? T l επιύυμεΊτε, άνύεντη 
 I wish to buy cloth to make αγαπούσα να αγοράσω ρονχον 
 , ζ coat δ* α να φβίασω ha φόξεμα 
 
 Here you will find the best IU βελει supers τα καλλίτερα 
 
 English and French cloth ρούχα της Φράντζας κα) της 
 
 3 Αγγλίας 
 Show me the best you have ΙεΙζαι μου το καλλίτεξον οπον 
 . ; viwiic 
 
 Dee, nere is one very pretty, Ihv ha ευμοξφότατον, κα\ οπού 
 
 and quite fahsionable hvai τώρα εϊς χξησιν 
 
 It is pretty, but I -don't like ευμορφον hvai, όμως rh χρώμα 
 
 the colour lh μο) αρέσει 
 
 Here is another piece lighter Ihv ha κομμάτΤ άνοικτότεξον 
 The colour pleases me, but μο) άρίσχει το χρώμα, αλλά το 
 
 the cloth is not stout, it ρονχον Ih Ίιναι ΰυνατον, και 
 
 seems too slight μο) φαίνεται πολλά ελαφρον 
 
 See here another piece : so Ihv ha άλλε κομμάτι : τετοιν 
 
 beautiful a cloth you will * ευμορφον άλλον dh το ενρίσ- 
 
 not find elsewhere : the κετε : το ρονχον hvai εζαιρε- 
 
 cloth is excellent τον 
 
 It is good, how much do καλόν είναι* πόσον μον το οίοεις 
 
 you sell it the yard ? την πηχνν 
 
 Without telling you a penny χωρίς νά σας ειπώ ha λιχνον 
 
 too much, it is worth six περισσότεξον,άξίσει %ξ γρόσια 
 
 shillings 
 I am not accustomed to εγω fay είμαι συνηθισμένος να 
 
 make many words, I beg κάμνω πολλά λόγια, σε παρχ- 
 
 you tell me the lowest καλώ είπε μον τψ νστερψ 
 
 price τ ι μην 
 
 I have told you, Sir, it is σας τψ είπα, άνύίντη^ τόσον 
 
 worth so much άζίσιι 
 
121 
 
 It is much. I will give you hvai πολλυ } σο) δ/δα) τέσσαρα 
 
 four shillings γρόσια 
 
 But you have asked me the ρά αυϋεντη ρου ψήσετε τψ 
 
 lowest price, and I have υστερψ f ιρψ, κα) εγοο σας 
 
 told you it τψ Wittt 
 
 Come, cut me off four ελα κόψαΐ ρου τέσσαρες πήγες 
 
 yards 
 I am sorry, Sir, I cannot ρου κακοφαίνεται αυύεντη, οπού 
 
 serve you δεν ηρπορώ να σας Ιουλεύσω 
 
 Why ? Ιια 
 
 Because it costs me above Ιιά τ) ρου κοστίζει περισσότερο? 
 
 five shillings απο πέντε γρόσια 
 
 Is it possible ? είναι δυνατόν 
 
 I assure you as a man of σας ορνύω ώς αν^ψπος τιρηρί- 
 
 honor, if I give it for five νοζ, οτι αν σας το αφ'ισω διά 
 
 shillings, I do not gain a « πέντε γρόσια δ=ν κεξΰίζω ουτξ 
 
 penny ίνα ασπρον 
 
 Well, I will give you five ας είναι, σο) δ/δα) πέντε γρόσια 
 
 shillings, that I may not ha va pr\ περιπατώ απο 
 
 go from shop to shop εργαστήρι εϊς εργαστήρι 
 
 Will four yards "be enough ? σας φθάνουν τέσσαρες πτ,γες 
 
 DIALOGUE IX. 
 
 ,•, I salute you, Sir σας γαιρετω αυΗντη 
 
 Your most humble servant : Ιουλος σας ταπεινός, τι ορίζετε 
 
 what are your commands? 
 I want to buy cotton - τβελα να αγοράσω βάρπακι 
 
 Enter, and satisfy yourself οοίζετε ρεσα, κα) θέλει ρεινετε 
 
 ευγα^ιστερενος 
 
 ο you want much ? σας γψιάσεται πολύ 
 
 or 40 bales τριάκοντα, ή τεσσαράκοντα σακ- 
 
 Ί \ ϊ)ο you wish the finest ? αγαπάτε απο τ) ψιλότεξον 
 
 ; J(No, I want 20 bales of the όχι, 0ελα) είκοσι σακκία απο 
 
 μ Ι finest, ten of the inferior, το ψιλότερον, Ιεκα απο το 
 
 and ten of the middling κατωτερον, κα) οεκα απο το 
 
 Λ ' ρεσιακόν 
 
 J Gr. Gram. l 
 
JS8 
 
 Here is the finest you can Ihv άπο τί ψιλίφν, ©Vo3 
 
 _, Se f ί/Λττο^) Τ ινα$ νά Ιίη 
 
 I? or how much will you sell ^ ttoVcv μου το lifers 
 it to me ? 
 
 Without telling you a florin χωρ)ς νά σάς Ιιτω zva φιορίνι 
 more, I leave it to you πεξίσσοτερον σας το &φίνοο 
 for 55 florins dia'55 φιορίνια 
 
 How, 55 florins ? yfij 55 φ, 0? ^ 
 
 I have bought some to-day εγω αγόρασα σημεξον προς 40 
 for 40 
 
 That may be, but not of 'ίσως, άλλ' οχ; vago^oM 
 this quality 
 
 There is but little difference ολίγη οιαφοξά livai 
 
 But there is also a little μά ολίγη "διαφορά Ιιναι ομοίως 
 difference between 50 and ανάμεσα εις τά 50, κα\ τά 
 55 florins 55 φιορίνια 
 
 If you give it me for 50 αν μο) το άφίσετε προς 50, σας 
 florins, I assure you that βεβαιώνω πάς οχι μόνον 6£λει 
 not only will you have λάβετε τα άσπρα σας εις 
 your money down, but μετρητά, αλλ' ακόμη τον κάύε 
 even every year I will χρόνον ύελει αγοράζω διάφορα 
 buy several bales κοντάρια 
 
 To shew you the disposition ha νά σας οείζω την ε$ε<ην 9 οπού 
 I have to serve you, Ι εχω νά. σας οουλεύσω, σας 
 leave i£ you for 52 το ίφίνοα ha 52 Ι 
 
 Well, I'give you 52 florins, ας livat, σας ΙίΙω 52, φιορίνια, 
 but on condition, that με συμφωνίαν όμως απ* 
 henceforth I shall be εΐώ και έμπροσθεν να είμαι 
 sure of the good quality, βέβαιος liei καλόν πξάγμα, 
 moderateprices, and quick μετξίαν τιμήν, κα\ ογλίγωρον 
 -dispatch στάλσιμον 
 
 If you will have the good- uv λάβετε την καλοσυνην να 
 ness to inform me the μου σημ*ιώ$ετε τψ ποιότητα, 
 quality you want, and the έπου επιθυμείτε, κα) την ποσ- 
 quantity you have occa- ότητα, οπού χρειάζεσύ•: τον 
 sion for every year, you xS= χρόνον βέλει μείνετε ευ- 
 will be satisfied χαρκτ'τημενο.ς 
 
 You will have your money τα άσπρα σας θέλει τα εχετι 
 always in bills of exchange πάντοτε ε\ς καμπιαλαις πριν 
 before the dispatch of the στείλει ε ίο πξάγμα 
 goods 
 
123 
 
 After dinner, Ϊ will. go with μ=τά το γεύμα ί!λ*ι ελύυι, ύελει 
 you, we will weigh the ζυγιάσαμε» το πράγμα, βελβΐ 
 merchandize, we will άφαίξίσωμεν τψ τάςαν, κα) 
 strike ofF the tare, and I Qe\u σα; πληρώσω gig jxs- 
 will pay you in ready τξψα 
 money 
 
 Very well Sir, I wait on ας swai sbi=vnj σας προσμένω. 
 you 
 
 ] ! 
 
 ιν ι 
 
 ,,, 
 
 *"< .1 
 
 if i"j 
 
EXTRACTS 
 
 FROM ROMAIC AUTHORS. 
 
 FROM .ffiSOP's FABLES. 
 
 ' Αετός, και ' Αλεπού* a. 1• 
 
 ' Αετός, κα) Αλεπού κάμνοντας φιλίαν άνάμεσόν 
 τους, αποφάσισαν να κάμουσι τοις κατοικίαις τους 
 σιμά) οιά να εγουσιν άφορμην^ νά συναναστρεφων- 
 ται συ-χνά, κα\ με τούτον τον τρόπον να κρατβυσι 
 πλέον στα^εράν κα) βεβαίαν την φιλί αν τους' ΌΆε- 
 τος το λοιπόν έκαμε την φωλεάν του εις ενα ύψηλον 
 ΰένΰρον. κα) η 'Αλεπού ομοίως ε\ς κάποια γαμό^εν- 
 ΰρα, οπού ητον εκ,εί σιμά' ηλύε καιρός νά γέννηση η 
 9 Αλεπού, καί Ιγεννησεν ε\ς την φω?*εάν της. Μ/αν 
 φοράν μισεύοντας άπο την φωλεάν της, κα) πηγενον- 
 τας νά βοσκησγ, ο ' Αετός μην εχωντας τί νά φαγγ), 
 εζαπεταζε κάτω είς την φωλεάν της Άλεπαΰς, κα) 
 περνώντας τα παιΰία της, τά άνεβασεν είς την φω- 
 λεάν του, κα) τά έφαγε μαζη με τά πουλιά του. 'Η 
 πτωγτ) η * Αλεπού στρεφόμενη άπο την βοσκην, κα) 
 μανύάνοντας τά γενόμενα, ελυπτβη, Οχι τόσον δ*ά 
 τον Φάνατον των παιδιών της, Οσον ΰιατ) έβλεπε, πως 
 ητον αδύνατον, νά εκδικη^Ύ) εναντίον του ' Αετού' κα) 
 επειΰη χερσαία οντάς, §εν ημπόρειε νά κατάτρεχα 
 ενα πτηνον, δίά τούτο εκαμεν ίκεΐνο, οπού εχουσι 
 συνηύειαν, νά κάμνουσιν οί αδύνατο/ εναντίον των 
 δυνατών, ήγουν εστάλη άπο μακράν, κα) εκαταοάσΰη 
 του * Αετού• Δ\ν επερασεν ούόε πολύ ούόε ολίγον, και 
 ο ' ' Αετός εξαπεταξε κάτω, κα) επήρε με ολα τά καρ~ 
 
125 
 
 βουνά ίνα κομμάτι απο μίαν αίγα, οπού ευυσιαζασι 
 κάποιοι εις ίνα χωράφι εκεΐ σιμά, κα) το άπουεσεν 
 είς την φωλεάν του» Τότε φυλώντας άνεμος, άι/άψα- 
 σι τα κάρβουνα, κα) έπιασε» η φωλεά του Αετού» 
 Ευύυς τα 'Αετόπουλα οντάς ακόμη μικρά, και μην 
 ημπορωντας να πετάξουσιν, ϊπεσαν ε}ς την γην. Η 
 'Αλεπού τρέχοντας, τα εκατάφαγεν ολα εμπροστα 
 εις τον Αετον. 
 
 ΑΑΑΗΓΟΡΙΑ. 
 
 Ό Μυύος είναι δ/ά εκείνους, οπού α&ικουσι την φι- 
 Til αν, evavnov εις τους οποίους άγκαΤ\α και ol φίλοι 
 ύιά άουναμίαν όεν ημπορουσι να εκΰικηυουσιν, ο Θεός 
 όμως όεν τους άφινει ατιμώρητους. 
 
 Άλεπου, κα) Τράγος. β\ 2. 
 
 9 Αλεπού, κα) Τράγος εΰίψησαν, κα) Ικατ'φησαν 
 εις ίνα πηγάοι να πιουσι, κα) όταν ίπιαν νερίν, ο 
 Ταάγος ελογίαζε, πώς να ava&rf κα) η 'Αλεπού λέ- 
 γει' χαίξου, οτι ευρηκα τρόπον πώς νάάναβώμ-ν και 
 ο\ δυο* εάν σταβγς οφος με τα κέρατα, κα) τα εμ- 
 προσβινά ποόάρια νά τα άκουμπισης ε\ς τον τοίχον, 
 κα.) τά κέρατα νά τα ορΰώσγς επάνω, έγω ΰελω 
 πατήσει ε\ς ταίς πλάταις συυ, κα) εκ τών κεράτων 
 ; &ελω άπηοησει εζω, κα) τότε ύίλωσε σύρει κα) εσένα 
 άπο πά.νω> Έπίστευσεν της ο Τράγος, κα) ε-καμε το 
 θελημά. της* κα) Οταν η ' Αλεπού ευγηκενεγαιρεν' ο ύε 
 Λ ραγός την εμεμφετο ποΑλα, οτι Οεν τον ευγαλεν εξω, 
 κα§ώ$ του έταξε, κα) η ' Αλεπού του λέγει' άν είχες 
 τόσα μυαλά, οσαις τρίχες ζχβις εϊς το πηγούνι, ο\ν 
 ήθελες κατεβ^, εάν πρώτον οεν ηύελες lor, πώς νά 
 άναβγς- 
 
 ΑΑΑΗΓΟΡΙΑ. 
 
 Ο Μυύος ΰηλοϊ, οτι ο φρόνιμες άνθρωπος πρέπει 
 πρώτον νά λογιάζγι το ποαγμα, πώς ύίλει κατάντη- 
 ■ σει } έπειτα νά το άρχίζγ Γ 
 
126 
 
 * Αετός, κα) Κάνύαρος. γ. 3. 
 
 Κατατοεχομενος μία» φοράν ίνας Ααγως άπο ίνα 
 Astw, επρόσφυγε» είς την κατοικ'ιαν ενός Κανύάοου, 
 παρακαλώντας τον Κάνΰαρον, να τον φυλάξγ,, κα) να 
 τον γλυτωα -y] άπο τον Αετό». Ό KavQapog εκάμε 
 μεγαλαις παρακάλεσες του ' Αετού, νά μη τον φονευ&γ}, 
 και τον έζωρχιζεν εις τον Αία., λεγωντάς του, να μην 
 αποβλέψω si g την μικρότητα εκείνου, οπού παρακαλη, 
 μόνον να το καμγ } διά άγάπην του Α ιός. Ό 'Αετός 
 (ιέ μεγα?^ην οργή» κα) υπερηφάνεια» κτυπώντας με 
 την πτέρυγα του το ΚάνΟαρον, άρπαζε τον Ααγων^ 
 και τον εγαγεν. Ό Κάνΰαρος επ έταζε» ομού με τον 
 Αετό» εως ε\ς την φωλεάν του, κα) εχεΊ ευρίσκωντας 
 τα αυγά του 'Αετού, τά εκυλισε, κα) ρίπτωντάς τα 
 είς την γη», τά εκατα(τυ»τριψε». Ό ' Αετός λυπηΟε)ς 
 πολλά, την δεύτερη» φοράν έκαμε τα αυγά. του ε\ς 
 ενα υψηλότερο» τόπον' κα) εχίί πάλιν ο Κάνύαρος 
 ε χαμέ το όμοιο». Ό ' Αετός μην Υξευρωντας πλέον 
 τι να. καμγ, η που νά κάμγ τά αυγά του, επήγε» επά- 
 νω είς τον ουρανό», κα) έκαμε τά αυγάτου είς τη» 
 πούιαν του Διός, παρακαλώντας τον , νά τα φυλαττγ. 
 Ο όε Κάνύαςος έκαμε μίαν μπάλα» κόπρου, και 
 άναβαίνωντας ε\ς τον ουρανό», την έβαλε» είς το» 
 κόλπο» του Διός. f 8s Ζευς <τηκωνόμε»ος επάνω 
 παρζυύυς, δ;ά »ά τινάζγ τη» κόπρο» άπο τον κολπον 
 του 9 έπεσαν τά αυγά άπο την ποόίαν του, και ετζα- 
 κίσύησα»* μ,αύαίνωντας δέ άπο τον Κάνύαρο», πώς 
 εχίίνο το έκαμε, ?)ΐά νά εκΰικηύγ άπο τον 'Αετον, 
 ο οποίος Άετος, Οχι μόνο» άΰίκη&ε τον Κσ,νΟαρον, άμη 
 ησεβηπε κα) εις το» Αία, είπε του * Αετού, πώς 
 ΙκεΊνο, οπού εγι»ε»> έγινε» άπο το» Κάνύαρον, με δί- 
 καιον. Μη ύελωντας δ:- ο Ζευς, νά εζαλζιφύγ, το 
 γένος τών Άετών > επαραχάλεπε τον Κάν&αρον, να 
 κάμγ) Ιιαλλαγην με τον Άετόν. Μη πειύομενου δδ 
 του Κανΰάρου, έκαμε» άπο τότε κα\ εμπρο<τοεν 9 οτι ο 
 
]27 
 
 5 ' Αετός vol κάμνγ } τα auya του τότε, όταν 3sv φαίνωνται 
 Κανύαροι. 
 
 Α,ίΑΗΓΟΡΙΑ. 
 
 Ό Μυύος δηλο7 5 πώς οεν πρέπει να καταφρον-ϊ) 
 τινάς κανένα άνύρωπον, ayx.a'ka κα) να είναι Ό μικρό- 
 τέρας, επειδή δ=ν είναι κανένας, Όπου αδικούμενος όεν 
 οελει ημπορέσει να εκΰικηϋγι η με ενα τρόπον, η με 
 άλ?\ον* 
 
 ^4λ£7Γου* και ^εονταριον. δ • 4. 
 
 '^Astto'j 7Γ0Τ5 δίν ε?δ : £ Κοντάρι, κα} κατά τυγτρ 
 το απάντησε, κα) όταν το εΊΰεν* ε]ς το πρώτον ηλύε 
 να άπούανγι άπο τον φόβον της' κα) πάλιν ΰευτεραν 
 φοράν το εΊΰε,κα) εφοβηύη, πλην ουγ) ωσάν το πρώ- 
 τον, κα) πάλιν το sltis τρίτην φοράν, κα) τόσον εύαρ- 
 ρε-^εν, Ότι επήγε νατοίί σνντόχν)'. 
 
 ΑΑΑΙΙΓΟΡΙΑ. 
 
 Ό Μϋύος δηλοΤ, οτι η συνηύεια κάμνει τά φοβερά 
 
 πράγματα, κα) τά κατ αφ ρον ου μεν, όταν τά Οεωροΰ- 
 ι μεν 7Γ0/\.λαΪ£ φοράΐς. 
 
 *Αηύων, κα) *Ιεραζ. ε\ 5. 
 
 -Λη•0ωί/ί εκαιετο s/£ όενόρον, και εκοιλαόει, και ενα 
 Γεράκι το εϊθζ, καϊ το έπιασε να το φαγγ^ κα) το 
 *Ατρώνι λέγει προς το Γεράκι, μη μ\ φαγγς, οτι είμαι 
 7το?νλα μικρόν, κα) δεν σου ύίλω χορτάσει την κοι- 
 λιαι/• πλ^ν αν $ίλν}ς νά χόρτασες, κυνήγησε άπο 
 ίαλλα ορνεα μεγαλητερα' κα) το Γεράκι λέγει οτι 
 λα>λο£ είμαι, εάν την τροφηνοπου ^yjo είς το στόμα 
 μου, άφησω, κα) γυρευσω άλλην, οπού ΰεν την βλέπω. 
 
128 
 ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ. 
 
 Ό Μΰίο£ δήλο?, οτι χολλοϊ άνθρωποι είναι τόσον 
 7Γ0?νλα λωλοι, οτι δια νά ελπίζουν να κερδησουν πε- 
 ρισσά, χάνουν κα) Ικίϊνο, οπού εχονν ε'ις τά χεριά 
 τους• 
 
 Κουνάδι, κα) 'Αλέκτορας. ?\ 6. 
 
 Κουνάδι έπίασεν 'Αλέκτορα, να τον φάγν) μ\ δί- 
 καιον τρόπον, κα) άρχισε να τον κατηγορν), οτι ενοχ- 
 λεί τους ανθρώπους την νύκτα, κα) δ\ν τους άφινει να 
 άναπαυωνται* κα) ο 'Αλέκτορας εϊπον^ οτι το κάμνω 
 διά ώφεΐ^ειαν, κα) τους έζυπνώ, δια να δουλεύουν' κα) 
 ' πάλιν το Κουνάδι τον εκατηγόρει, πώς είναι άσελ- 
 γης, κα) αιμομικτης^ να σμίγεται την μάννα του, 
 κα) τοις άδελφαΊς του 9 κα) ο 'Αλέκτορας λέγει' κα) 
 τοδτο δια ωφέλειαν των άνύζωπων το κάμνω, δια να 
 γεννουσιν αυγά πολλά' κα) το Κουνάδι εϊπεν, αλλ" 
 εάν εσυ έχγς τοσαις άπολογίαις 9 εγω δεν #ε?.ω μείνει 
 χωρίς φαγητον* κα) έκατάφαγέ τον. 
 
 ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ. 
 
 * Ο Μυύος δηλοί, οτι ο κακός άνύρωπος, ο οποίος 
 πάσχει με πάντα τζόπον^ νά κάμγκακά, όταν ύεν sc- 
 ρίσκζι κάμμία? αφορμών νά άδικησ^, τότε κάμνει 
 κακά κα) χωρ)ς π^οφάσεως• 
 
 'Αλεπούδες, ζ'• 7. 
 
 'Αλεπού επιάσύη ε'ις παγίδα , και έκοψε την ουράψης-, 
 κα) εφυγ*, κα) άπο την εντροπην της εβουλευ$ΐ} 9 νά 
 κάμγ κα) ταίς άλλαις 'Αλεπούδες, νά κοψουσι τψ 
 ονράντους, κο) ούτω νά σκεπάσγι την εντροπψ της. 
 Λοιπόν ταίς εσυναξζν ομού ολαι$> κα) εσυμβουλευε^ 
 
129 
 
 πώς να κοψουσΊ τα7§ ουρα7ς αυτών* και ελεγεν, on 
 Ζϊν είναι μόνον άσγτ\μον 3 άμ-η βαστουσι κα) περιατοτον 
 βάρος* και μία άχο τοις 'Αλεπούδες ειπείς ώ κυρα ■ 
 ^Αλεπού, αν αύτο οττου πάγεις να κάμωμεν δεν ήτον 
 δ/ά συμφέρον Ιδικον er«w, δεν το εσυμ,βουλευες είς ημάς 
 νά το κάμωμεν. 
 
 ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ. 
 
 Ό Μυύος δηλο~ 9 οτ/ of πονηρό) άνύρωποι, δεν crujU,- 
 
 βουλευουν τους άλλοις δ*ά καλόν, Ο7τοΰ τοί>£ $ε'λου<πν 5 
 ;ά^η δίά το συμφέρον το εδ/κ^'ν του$. 
 
 \4λδ7Γοΰ^ κα) Βάτος* η'* 8• 
 
 -ρο£ τη ι 
 
 συ πλέον κακόν μου ί> 
 
 va& 
 ,ενα ; ότου εγώ εΤ/Λα* μαδημένη 9 τους αλλ< 
 ,νά πιάνω• 
 
 ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ. 
 
 6ίά να ^.οίί βθΎ)ΰ*ηο-γς, καϊ (τυ ττλεον κακόν μου έκα- 
 μες* κα) η Βάτος εΊπεν* άλλα <τύ έσφαλες, να 
 πιάσγς εμένα, οπού εγω είμαι μαδημένη 9 τους άλγους 
 
 Ό Μυύος δήλο?, οτι όμοια παγαίνουν κα\ τίνες αν- 
 υρωποι, οπού ζητου&ι βοφειαν άπο ανθρώπους, οπού 
 πάντοτε άοικουοΊ, κα) βλάπτουν τους άλλους. 
 
 Αλέκτορες, κα) Ηερΰίκι. $'. 9• 
 
 5/ 
 
 Αννοωπος τις εΊχεν 'Αλέκτορας, κα) αγόρασε, κα) 
 is να ΙΙερΙίκι, κα) το έβαλε ν ο/χοΰ με τους 'Αλέκτορας. 
 
130 
 
 Λοιπόν αυτό) το εκτυπουσαν, κα) το εΰίωχναν. κα) το 
 
 Ηεροικι ελυπείτο πολλά, κα) Ιλεγεν^ οτι επειδή είναι 
 ξένον, κάϊ δέν τους ομοιάζει, 3*ά τοΰτο το' έδιωχναν* 
 κα) ε\ς ολιγην ώραν βλέπει τους 'Αλέκτορας, πώς 
 εμαλωνασιν άνάμεσόν τους, κα) παρευύυς εξελυπ-ηβ-η, 
 κα) εϊπεν aKti εγω απ* εΰω κα) εμπρός δεν λυπού- 
 μαι, επειΰη βλέπω κα) αυτούς, πώς μαλώνουσι, κα) 
 μάχονται άναμεταξυτους* 
 
 ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ. 
 
 Ό Μυύος δτ}λο7, οτι οϊ φρόνιμοι άνΰξωποι εύκολα | 
 υπομενουσι την υβρισίαν των ξένων άνύρώπων, δ*ω- 
 ρώντας αυτούς οτι υβ^ιζουσι κα) τους εΰικους τους• 
 
 ΤΙουλολόγος, καΥΌχεντρα* /• 1(λ 
 
 ΐ£$ Πουλολογος επηοεν Ιξιον κα) βεργία, να «u* 
 νηγ-ηστ, κα) εΊΰεν ε\ς ίνα Ζενΰρον μίαν Κίχλαν, κα) 
 έστησε τα ξοβε^γα, να τψ πιάστ } . Κα) ενωντας 
 τον νουν του είς την Κίχλαν, κατά τυγτ\ν επάτησε 
 μίαν * Όχεντζα, οποί) εκοιματο ε\ς τον τόπον, οπού 
 ξστεκ?. Κα) ύ) * f Ογεντρα παοευίίυς τον ε<$αγκασ~ε 7 
 κα) αυτός με πόνον ελεγεν. άλλοίμονον εϊς έμενα, 
 εγω εβου?^ουμουν άλλους νά πιάσω, κα) εγω επιασ™ 
 βηκα άπο α7<λον, κα) κινδυνεύω ua άποΰάνω. 
 
 ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ. 
 
 Ό Μυύος δήλο?, οτι τίνες βοόλονται, να βλάψουν 
 άλλους κα) λανύάνονται, κα) βλάπτονται αυτοί άπύ 
 άλλους• 
 
FROM THE 
 
 ARCHiEOLOGIA HELLENICA. 
 
 Περ) των εξαίρετων * Εορτών των Έλλψων* 
 
 §. ι- 
 
 Elc τ ας 'εορτάς κα) πανηγύρεις των 'Ελλήνων, εγι- 
 νοντο συνελεύσεις μίας πολιτείας ή κα) hog ολοκλήρου 
 
 ί γένους* είς rag οποίας σγολαζοντες άπο κάθε έργον 
 των εύυσίαζον είς τους ύεους, κα\ εχαίξοντο με διάφορα 
 παιγνίδια κα) -χορούς. 
 
 §. 2. Κατ αρχάς ο\ Ελληνες εορταζον μόνον τα 
 Θεσμοφόρια μετά το τέλος του ύερρους, κα) τα Αηναια 
 μετά το τέλος του τρύγους, αϊ οποίαι -ήσαν αί παλαιό- 
 τεξαι άπο ολας των τάς εορτάς' όμως μετά καιρόν 
 
 < συνεισεφερον κα\ αλλα£ πολλάς εορτάς οπού κατά 
 τινας τόπους εγίνοντο, δ/ά το να ελάμβανον άρίσκειαν 
 ε]ς τάς μεγάλας ευθυμίας κα) τρυφάς οπού ήσαν 
 συντβεις ε\ς αυτάς, τάς οποίας προβάλλοντες εϊς την 
 συνελευσιν του λάου τάς έΟεσπιζον δημοσίως. 3f Οντας 
 αϊ εορται διωρισμεναι ου μόνον διά τάς Ουρίας, αλλά 
 και όια την άνάπαυσιν του πνεύματος, εσχόλαζον ε*ις 
 αυτάς άπο κά(ϊε έργον, κα) συνεγαίροντο εντρυφώντες 
 και •ψαλ?\.οντες προς τιμήν των θεών διάφορους ωδάς, 
 ομού με πο7\υποικιλα μουσικά ο ργανα. 
 
 §. 3. Αϊ περισσότερσ,ι εοοτα) των ^Αθηναίων εγί- 
 νοντο με δημόσια ϊζοδα των κοινών θησαυρών, οπού 
 εσυνανροιζον άπο τά κτήματα των εξόριστων' είς δ! 
 
 ι τας άλλας εορτάς εκαμνον ολα τά έξοδα μερικοί 
 
 ι πλούσιοι πολιται οπού ευρίσκοντο ε\ς μεγάλας άξιας. 
 §• 4. Elg τάς εορταςτών * Ελ7\,ηνων άνηκουσι τά 
 
 Ι'Αδώνια (§". 5) τά * Ανθεστήρια (§. θ) } τά\Απατουρια 
 
132 
 
 (§• *)> τά βραυωνεια (§. 8), τα Δαφνηφόρια (§. £)) 
 τα Δηλια (§. 10), η Διαμαστίγωσις (§. 11), τί 
 Διονύσια (§. 12 — 13), τά Έλευσηνια (Ιό — 20), tc 
 Θαργήλια (§. 21.), τά θεο-μοφορια (§. 22), αί νου 
 μηνίαι (§. 23), τά Παναθήναια (§. 24- — 2ό), κα 
 άλλαι μικρά) εορτα) (§. 26.) 
 
 §. 5, Τά Μδώι /ia, τά εόρταζαν κάθε yjpovov $h 
 τον καιρόν του ΰερρους τρεις ημέρας, ολαι αί ^υναΓκί. 
 τ% Ελλάδος, μάλιστα δε τα>ν 'Αθηνών, προς ανά 
 μνησιν του ΐ4δώνίδθ£, τοι> οποίον ηγάπα η 'Αφροδίτη 
 κα) φονευωντάς τον ένας -χοίρος τον άνεστησεν η Usp 
 <Γδφα)ΐ/η δ/ά τη£ ΰεησεως της Άφροθίτης 9 συγγορών 
 τας την μόνον εζ μήνας τον γοόνον να τον βλέπγι κα] 
 να τον συναναστρέφεται 9 την πρωτην ημεραν της εορ 
 της, αϊ γυναίκες εστόλιζον τα είδωλα ωσάν νεκρούς* 
 κα) περιφέροντας τα με λυπηράς κα\ θρηνηρεις ωδάς } 
 εκαμνον κάθε κίνημα οπού είναι προς παραστασιν λυ- 
 πης* και οσαι γυναίκες δεν επηγαινον ε'ις αυτήν τη; 
 εορτην, εκλειοντο μίαν ημεραν ε\ς τα πορνοστασια 
 ΕΙς τον Ίδιον καιρόν άλλαι περιέφεραν με μεγάλης 
 παράταξιν, κάποια κεράμια γεμάτα με χώμα, ε\ς το, 
 οποία ήσαν φυτευμενα διάφορα πράσινα γορτα* κα, 
 θρυδακες, ήτοι μαρούλια, κα) μετά το τέλος ταύτη*. 
 της παρατάξεως τά ερριπτον ε\ς την σαλαβ~<ταν η εΐ^ 
 πηγάς, είς ενθυμησιν του ^Ιδώνιδος οπού άπεθανν, 
 επάνω ε\ς θρύδα,κας ε\ς το άνθος της ηλικίας του* τη 1 * 
 δευτεραν κα) τρίτην ημεραν εκαμνον μεγάλας ευθυ- 
 μίας, ωσάν να ειγον ευργ) τον' Αδωνιν- 
 
 §. 6. Τά Άνθηστηρια, τά εόρταζαν ε\ς τα^ 
 'Αθήνας τη lot. ιβ. κα) ιγ. του Άνθηστηρεόνο$ 
 μηνός, προς τιμήν του Διονύσου* η πρώτη ήμερα 
 ώνομάζετο ΙΊιθοίγια, διά το νά άνοιγαν είς αυτήν 
 τους πίθους του κρασιού, κα) γεμίζωντες ά,γγεία μ? 
 κρασ) τά, έβαναν είς ενα άνοικτον τόπον, δίδοντας 
 άόειαν νά. πινωσιν άπο αυτά και οι πλέον ποταποί 
 δαυλό*' η δευτέρα Χόε$, επειδή κα) tjj ίδ*α ήμερα 
 
133 
 
 έπινε κασ£ eva£ ατο το ιυιον του κρασί, και όλοι οι 
 *ΑύηναΊοι συνεξχόμενοι χαρμονικώς συνεγαιροντο* το 
 άτοπώτατον όμως ητον τούτο, οπού άνισως κανένας 
 
 δεν επινεν ε%ω του μέτρου, το ενομιζον δ*α άμαρτιαν* 
 
 ό 
 
 ■ εις τον ιοιον καίξον εγινοντο και αγώνες ποιος ημπο~ 
 
 ρούσε να πίγ περισσότερον, ε\ς τους οποίους επροσκα** 
 
 ζούσαν τους άύλητάς με τάς σάλπιγγας* και εκείνος 
 
 ϊ οπού πίνωντας και άλλο κρασί, Ιστάμενος επάνω είς 
 
 Ινα άσκον γεμάτον με κρασ), επινεν ίνα ΰιωρισμίνον 
 
 ]\:μετρον κρασιού' ελάμβανε χάριν τον ί'δ/ον γεμάτον 
 
 'άσκον χα) ίνα στεφανον άπο κλίματα* τϊ) ίδ/α 'ήμερα 
 
 έστελναν εις τους σοφιστάς κα\ είς τους άλλους δι- 
 
 ψΰάσκάλους των σχολείων τους μισθούς των ομού και 
 
 άλλα δω^α, τα οποία τά εντρυφούσαν με τους φίλους 
 
 των, η τριττ) ήμερα ώνομάζετο γυτροι* δ*α το να 
 
 χΚΐνσιαζον εν αύτγ κάθε λογής σπόρους είς τον Έρμηι* 
 
 * φέροντας τους βρασμένους μέσα ε\ς χύτρας' Tjj ϊδ/α 
 
 ;^μερα εφρόντιζον δ/ά να όεραπευσωσι τάς ασθενείας 
 
 ί) ο7Γθ5 τοις προήρχοντο άπο τάς άτακτους τρυφας των 
 
 ,^δύο άλ7^ων ημερών ^ κα) άκροάζοντο τά ποιήματα χα) 
 
 Γτα£ κωμωδίας των ποιητών, συγκαταλεγοντες είς τον 
 
 ^όίριθμον των πο7^ιτών εκείνους τους ποιητάς των οποίων 
 
 4 τα ποιήματα εκερΰιζον την κοινήν άρεσκειαν. Ε\ς 
 
 \ ν αυτην την εορτην ήσαν κα) οι δούλο/ ελεύθεροι δ/ά να 
 
 ^εύφρανθώσι καθώς ηθελον, με το να μήν εΰυναντο οί 
 
 ^κύριοι των να τους πξοστάξωσι* τελειόνωντας δε η 
 
 y*opTv\ τους εκραζον εξω λέγοντας* " οι Κουλοί ε£ελ- 
 
 \τεΓ 
 
 §. 7. Τά Μτατού^α τά εόξταζον ε)ς τάς * Αθήνας 
 ιπρος τιμήν του Διονύσου, τύ } κβ. του Πανεψιονος μη- 
 νός οια τριών ήμερων' ώνομάσθησαν άπατου ρια, άπο 
 την απατην, δ/ά την επομενην περίστασιν' εστοντας 
 ύχαι να συνέβησαν κάποιαι ΰιχόνοιαι μεταξύ τών 
 Βοιωτών κα) τών 'Αθηναίων δ/ά τά συνοξά των 9 ol 
 ^στρατηγοί τώρ δύο γενών, ο Ξάνθος τών βοιωτών, και 
 m Μελανθος τών * Αθηναίων, ηθέλησαν να ΰώσωσι τε- 
 Gr. Gram. μ 
 
134 
 
 %og της έριδος των δια μ,ανομαγιας. Ευγαίνοντας 
 λοιπόν εις την μ,ονομοίγίαν^ κα) παραταγθεντες ο 
 ένας κατά του άλλου, ο Μελανθος ηρωτησε τον £άν- 
 θον διά 7το/αν άιτίαν έχεις όπισθεν σου ενα βοηθον ; ο 
 Ξάνθος εγυρισε νά κοιτάς οπίσω του 9 κα) ο Μελαν- 
 $ος εν ταύταϊ τον διεπέρασε με το δόρυτου, κα) διά νά 
 δικαιόλογηθγ δ/ά την άπάτην ο7τοιί εμεταχείξίσθη ε\ς 
 την ερωτησιν του, έδωσε τοιαυτην φημην, οτι ειόεν 
 όπισθεν εκείνου ίνα άνθρωπον, οπού εφοξουσεν ίνα 
 μαυρον δέρμα αίγος, τον οποίον ενόμισε νά είναι ο Διό- 
 νυσος, η πρώτη "ήμερα ώνομάζετο Δορπία, επειδή κάϊ 
 εν αυτγ αϊ τ^είς φατρίαι κάύε φυλής, εκαμνον ενα 
 δεΐπνον Δόρπον όνομαζόμενον, είς τον οποίίον συνερχό- 
 μενοι ςχαίξοντο Ολοι ομοθυμαδόν, η δευτέρα, Άνάρρη- 
 σις, επειδή κα) εν αύτγ ύυσιάζοντες ε)ς τον Δία κα) 
 εις την ^4#ηνάν, ομού με το θύμα επρόσφερον εις τους 
 ΰεους κα) ολα τα παιδία οπού ηθελον νά τά γράψωσιν 
 εις τον κατάλογον των γενών κα) των φυλών* κα) η 
 τριτγ Κουρεώτης, άπο του Κούρος* διότι εν αυτγ 
 εγραφον είς τον κατάλογον της πολιτείας τά παιδία 
 οπού έ^εννηόησ-αν τον 3 ίδιον χρόνον' εκεϊνα οπού -ήσαν 
 τριών η τεσσάρων χρόνων, και τάς κόρας οπού -ήσαν ε)ς 
 γάμου ηλικ/αν, κα) η θυσία οπού εκαμνον διά αυτάς 
 ελεγετο Γαμήλια' ε\ς την Ιδίαν ημεραν κοπτοντες τας 
 κόμας τών παιδιών, αϊ οποΊαι έπρεπε νά εχωσιν ενα 
 διωρισμενον βάξος, τάς εθυσίαζον ε\ς την'Άζτεμιν. 
 
 §♦ 8. Τα Βξαυωνια ελαβον αυτήν την ονο/χο6<τ/αν 
 άπο τον c Ηρωα Βραυωνα, η άπο την ομωνυμον αυτόις 
 πολιτείαν οπού ητον πλησίον τών 'Αθηνών, κα) εορ- 
 τάζοντο κάθε πέμτον χρόνον είς τιμήν της 'Αρτέμιδος^ 
 ε\ς την οποίαν εφερον δια θυσίαν juuav γηδαν* την θυ- 
 σιαν την επρόσφερον κοράσια πέντε εως δέκα ετών, 
 θ[Μος ούτε νεώτερα άπο πέντε, άλλ' ούτε παλαιοτέρα 
 άπο δέκα ετη. Ε\ς τον καιρόν της fltxna^ Ιλε^οντο 
 τα ιοια κοράσια Αρκτοι 9 και η ηλικία καν ην εθν- 
 ναντο να φεςωσιν αυτήν την θυσίαν 3 Αρκτεια• 
 
13ο 
 
 §. 9> Τα Δαφνηφόρια τά εόρταζον οι νέοι κάθε 
 εννατον yjpovov προς τιμήν του Απόλλωνος. Ε]ς αύ* 
 την την εορτην εγίνετο μία πανηγυρική πομπή, καθ* 
 ην ενα£ άπο του£ νεου£ εβαστοΰ<τεν ε να κλάδον εΚαίας 
 στολισμίνον με στέμματα κα) κλόνους δάφνης επάνω 
 Κί τα>ν οποίων ειγον μίαν π^ουνζινην λαμπραν σφαίραν 
 ϊ] ως εικόνα του ηλίου, και ε\ς το μέσον μίαν μικροτεραν 
 Ρ κα) ολόγυρα εις αυτήν πολ?^άς άλλας μικρας ως εικο* 
 γ vag της σελήνης κα) των αστέρων κα) οι άλλο* νιοι 
 Γ εβάσταζον κλάδους δάφνης. 
 
 §. 10. Τα Δηλιά τά εόρταζον οϊ • Αθηναίοι κάθε 
 1 πέμπτον χρόνον ε\ς τιμήν του Δηλίου Απόλλωνος, 
 "' στέλνοντας είς την Δηλον ε να καράβι με Ιερεΐς, ο\ 
 Ν οποίοι επρόσφερον τάς θυσίας είς τον 'Απόλλωνα, κα) 
 
 I ψάλλοντες ε\ς τιμήν του διαφόρους ύμνους εγόρευον 
 S!j ολόγυρα ε}ς το θυσιαστηριον* ε\ς τάς * Αθήνας δεν άπε Α 
 Ν φασιζον είς θάνατον κανένα κατάδικον εω£ ού να επι* 
 
 I I στρεψγ αυτό το καράβι* 
 
 §.• 11. Την Διαμαστίγωσιν την εόρταζον ετησίως 
 ; άί Αακεΰαίμονες (κεφ. 5 §. 6). άνίσως κανένας α7το 
 εκείνοι^ ο7τοΰ εμαστίγωναν άπεθνησκέν άφιμενος ωσάν 
 αβίαστος είς τους δαρμούς οπού τον έκαμναν με μεγά- 
 λην ωμότητα, τον εθαπτον με μεγάλην πομπην,εστεφον 
 την κεφαλήν του κα) ηγειρον ίνα ανδριάντα ε\ς τιμήν του. 
 
 §• 12. Τα Διονυσία οπού εγίνοντο είς τιμήν του 
 Διονύσου ήσαν δύο λογιών 9 ήτοι μικρά κα) μεγάλα. 
 Και τα μεν μικρά τά ωνομαζον Διονυσία κατ αγρούς 
 και θεοινια, δια το να τά εόρταζον το φθινωπωρον 
 εξω άπο την πολιτείαν ευγαριστουντες τον θεον δια το 
 τρύγος* τα δε μεγάλα, Διονυσία κατ άστει, ή εν 
 άστει, δια το να τά εόρταζον την άρχην της άνοι£εα>£ 
 κατά τον '-Ελαφηβολιωνα μήνα μέσα είς τάς' Αθήνας, 
 ] τα οποΊα εννοουσιν οί συγγραφείς ε\ς τά συγγράμματα 
 των, όταν άναφεοωσι τά Διονυσία• τά μικξά, τά 
 οποΊα ωνομάζοντο κα) Αηναια άπο τον ληνον η α7Γ0 το 
 ρα εορτάζοντο κατά τον ληνεώνα η ποσιδεώνα μήνα, 
 
136 
 
 ήσαν ωσάν μια προετοιμασία δια τά μεγάλα^ χα) δε* 
 ητον άοεια νά ευρζθγ ε}ς αυτά κανένας ξίνος. 
 
 §. 13- *JH Μυστηριώδης Τ5λετή τη£ πανηγυρεως 
 των μ,εγα7^ων Διονυσίων εγινετο κατά τον άκόλουθον 
 τρόπον. Α. π1\ηθος πολύ Ιερέων του Διονύσου επρο» 
 πορ-υοντο είς την πανηγυρικών πομτττρ, ομ,ου κα/ 7τολυ 
 πλήθος άνορών χα) γυναικών, οπού συνειργοντο είς 
 την τε7\ετην : τους ακολουθούσαν $ο%ουντες φορέματα 
 Λπο οερματα νέων ζώων μάλιστα δε γηΰών, χα) ε\ς 
 ro ποοσωπον των προσωπίοας άπο φλούδας Τενόρων 9 
 εις τάς χεϊρας των αλλο< μεν εκρατουσαν λόγχας 
 τη7^ηγμενας με <£υλλα κισσού, άλλο* δε κλίματα, 
 χα) άλλο* άλλους κ7^όνους. ε)ς τάς κεφάλας των 
 εφορουσαν μερικό) μίτρας, κα) αλλοβ στεφάνους άπο 
 μυρσινών, κλίματα κα) κισσον* εψαλλον ε\ς τιμήν 
 του Διονύσου απρεπείς ώοάς συμφωνουντας τας με 
 αύλου£, με τύμπανα, με κιθάρας κα) μερ λύρας 9 
 εφωναζον oVov ημπορούσαν, εχόςευον 9 επαιζον πα- 
 ρασταινοντες το πρόσωπον του Χιλβανου κα) των 
 Χατυρων, οϊ οποίοι ήσαν γνήσιοι φι7\οι του Διονύσου' 
 άλλο* επηΰοΰσαν με ίνα παράξενον τρόπον άλλοι 
 εχαμνον άτακτα κινήματα, ωσάν να ήσαν κυριευ- 
 μένοι άπο τον Διονυσον ένας εβάσταζεν άσχημους 
 εικόνας 9 άλλος tva Tfayov* άλλο£ πιθάρια γεμάτα 
 με κρασ) η με νερον, κα) άλλοι άλλα. μερικά) ευ- 
 γενείς κόραι εφερον χρυσά κάνιστξα με οιαφορους 
 άπαρχάς, κα) άλλα προς θυσίαν χρήσιμα, χα) ώνο- 
 μάζοντο Κανιφόοοι' χα) άλ7^αι Λίκνα ήτοι κάνιστρα 
 κατασκευασμένα είς εΊΰος κοσκινού, στο7\ΐσμενα μ^ 
 φυ7^λα κισσού, μέσα είς τα έτοϊα εϊγον τά μυστήρια 
 του Διονύσου κα) ημερωμένους οφεις, οϊ οποίοι ενίοτε 
 ευγανον ί&ω τάς κεφα7\άς των* κα) ώνομαζοντο Αιχ- 
 ρηφόροι κόραι• 
 
 §. 14. Αυτή η εορτή εγινετο &ά νυκτός, Οθεν χα) 
 εβάσταζον ?να/Λ7τάδα£ κα) δαδα£ των οποίων τά φυ- 
 ττ'λλια ήσαν άπο το πλέον εςαίρετον νήμα. ε\ς 
 
137 
 
 «ι 
 
 ιι 
 
 οώτψ εσυνηύιζον νά περιπατώσιν ωσάν μανικοί φ&*\* 
 ροντες είς τάς χείρας των ποτήρια χα) άλλα παρό- 
 ' μοια αγγεία γεμάτα με κρασί' άλλοι εμεύυον τόσον 
 y οπού εγίνοντο εςω του εαυτού* των, κα) εκαμνον τα 
 [ πλέον ασκημότατα και βδελυρά κινήματα* η Ιδια 
 j εο^τη ώνομάζετο ΝυκτελΙα ωσάν οπού εγίνετο δ/ά 
 νυκτός, κα) ο Διόνυσος Νυκτελιος' Όργια, ωσάν οπού 
 ©ί αύτην εορτάζοντες περιετρεγον ως μανικοί* και 
 ^ΩμοφαγΙα, επειδή κα) &ά να ΰείξωσι την μανιαν 
 των, ετρωγνν ωμά κρέατα* Είς αυτήν τ-ην εορτην, 
 η οποία ανήκει είς τά μυστήρια των 'Ελλήνων, οϊ 
 μουσικό);, οϊ ποιητα) κα) οϊ Κωμωΰοποιο) κα\ τραγω- 
 δωποιο) άγωνίζοντο ποιος νά λάβ -r) το β%α$εϊον 
 της νίκης. Τά κατά τ^ιετιαν Διονυσία των Θη- 
 βαίων εορτάζοντο κάΰε τρίτον έτος, επειδή κα) ο Διό- 
 νυσος ^οδοιπόρησε τρία ετη παγαίνοντας είς τας 'Ιν- 
 δίας. 
 
 § Ιό* ΎαΕλευσηνιαησαν η άγιωτάτη άπο τας 
 μυστικάς τελετάς των 'Ελλήνων, διά τούτο κα) ητον 
 εμποδισμενον επ* απειλή θανάτου το νά δημοσίευση 
 τινάς τά μυστήρια αυτής. Αύτη η εορτή, καύώς κα) 
 των Διονυσίων διηρείτο ε\ς μικρά κα) μεγάλα Έλευ- 
 σηνια* κα) τά μεν μικρά τά εόρταζον είς τψ'Άγραν, 
 μικράν πολιν π7\ησίον των 'Λυγμών, ε\ς τιμήν του 
 ^ΊΛρακλεους^ ο οποίος μην ημπορώντας νά προ-χωρεση 
 εις τα μεγάλα, μυστήρια ως ζενος, άνεγω^ησεν ε\ς τγ\ν 
 πολιτείαν Έλευσίνην, Οπου τον εδεχβη ο Πηλιος ώς 
 νϊόν του, κα) έκαμε τρόπον νά τον αφιέρωση εις τά 
 ! μυστήρια τά δε μεγάλα τά εόρταζον κάύε πέμπτον 
 ypovov κατά τον Βογ\δρομεώνα μήνα είς την πολιν της 
 Αττικής Έλευσίνην άπεχουσαν άπο τάς Άύηνας τξία 
 μίλια, προς τιμήν της Δήμητρας, η οποΊα ζητούσα 
 \μί λα^7τάδα^ την ύυγατερα της Περσεφώνην, ά*>α- 
 μεταξυ ε\ς τάς αλλα£ πολιτείας, επήγε κα) ε\ς αύ- 
 <την, οπού εδιόρισεν αυτήν την τελετην προς ενύυμησιν 
 ϊ 
 
138 
 
 της βοηύε'ιας οπού εκαμεν ε\ς τους 'Αθηναίους οττοΰ 
 iVao^ov άπο την πεϊναν* 
 
 §• 16. Εκείνοι οπού ηΰελον νά λάβωσι την αδε/αν 
 δια. νά εμβωσιν ε]ς την μυστικην τελετην, έπρεπε 
 πρώτον να άγνισύώσιν ε\ς τον Έλισσον ποταμον τοι- 
 ουτοτρόπως' ο καΰαρτης, 'Τΰξανης ονομαζόμενος, πε- 
 ξΐέζωνε τον άγνιζόμενον με ενα δέρμα άπο τα ζώα 
 οπού εύυσιάζοντο ε\ς τον Δια 9 τον έλουε με νερον, κα) 
 εν ταυτω εύυσίαζε μιαν χοΊρον ήτοι σκρόφαν* ο αγω- 
 νιζόμενος εχρεώστει να φυλάττη την παρύενίαν του 
 με μεγάλην επιμελειαν, διότι άλλεως τω ητονάνωφζ- 
 λης η τελετή του άγνισμου, χα) ούτω τον εδίδασκον 
 την μυστικην διδασκαλίαν ήτοι τας πρωτας αρχάς 
 του μυστήριου• οποίος ηγνιζετο κατά τούτον τον τ^ο- 
 πον είς τά μικρά μυστήρια, ώνομάζετο Μύστης, κα\ 
 είχε την άδειαν δια νά 'ίπταται είς το προπυλαιον του 
 ναού της Δήμητρας* έπειτα δε οι Μυσταγωγο)> Τε~ 
 λεσταϊ 9 τον αφιέρωναν ε\ς τά μεγάλα μυστήρια, κα) 
 εϊχε πλέον τ^ν άδειαν νά γίνεται θεατής αυτών/ Εφο- 
 ρος κα\ Επόπτης λεγόμενος. 
 
 §. 17. Ή δευτέρα άφιέξωσις ε\ς τά μεγάλα μυσ 
 τη%ια εγίνετο ως εφεξής* ΈκεΊνοι οπού ηύελον νά 
 άφιερωύώσιν, επηγαινον διά νυκτός ε)ς τον μυστικόν 
 σηκον του εν Έλευσίνγ ναού της Δημητρας 9 νιπτον- 
 τες τάς χει$ας των πξότερον και φορουντες στέφανους 
 μυρσίνης* αφ' ου εμβαινον, ο Ίεροφάντης τοΊς έλεγε 
 νά Ίστανται με καΰαράν καρδίαν κα) χείρας είς την 
 τελετην, κα) άρχιζε νά άναγινωσκγ έμπροσθεν των 
 τά βιβλία τών εύιμων των, τά οποία εφυλαττον άνα~ 
 μέσον δύο πετρών 9 κα) άλλας τινάς γνωμας, με τας 
 οποίας τους εδίδασκε με τ) τρόπον έπρεπε να φερονν* 
 ται, κα) αύτοϊ τας άντεγραφον* μετέπειτα τους 
 ερωτουσεν άν εφαγον* κα) αύτο) άπεκρινοντο οτι εφα- 
 γον ολίγον τ) άπο τον κυκεόνα 9 οπού ητον κατασκευασ- 
 μένος άπο νερον, μέλι, κ%ασ) } λιανισμένο» σιτάρι και 
 
J 39 
 
 αλεύρι• τελευτονίον εφαίνοντο ε)ς τα ομματά των δια* 
 φορά πρόσωπα, ηκουαν βοάς, εγίνετο σεισμός της γης" 
 ποτέ μεν τοΊς εφαίνετο σκότος, και ευύυς πάλιν φως, κα) 
 άλλα ττολλά μυστήρια' κα) ούτως ευγαινον εξω λέγ- 
 οντες Κόγξ,^Ομπαξ, κα) εύύυς εσέβαινον άλλο/ με τον 
 αύτον «τκοττον, είς τους οποίους εγίνοντο αϊ Ίδιαι τελεταί* 
 §•18. Τελεο~τα1 αυτών των μυστηοίων ήσ*αν ο 
 Ίεροφάντης, ο οποίος ωνομάζετο κα) πατήρ* ο ^αδοΟ- 
 χος, ο *επ) τω βωμω κα) ο Βασιλεύς, ομού με τους 
 τεσσάρας επιμελητάς κα) με δέκα Ιερείς, η Ίεροποιούς* 
 οϊ τέσσαρες εϊχον ε\ς ε^γον των το να άφιερωνωσι τους 
 ανθρώπους, ο δε Βασιλεύς με τους οπαδούς του επα- 
 ρατηρουσε να μην συμβ-ί) κανένα άτοπον, κα) να μην 
 
 ' εμβγ ε}ς τα μυστήρια κανένας ξένος' τγ δευτέρα 
 ήμερα, αφ' ού ετελείωνεν η πανηγυρις, έκριναν εκεί•' 
 
 Ι νους οπού επταισαν εις την πανηγυριν. 
 
 §• \9• Ή εορτή των Έλευσηνιων εγίνετο είς εννέα 
 ημέρας' την α. ημέραν εσυναθροίζοντο όσοι ηύελον να 
 συνέλθωσιν είς την εορτην σεβόμενοι τα μυστήρια της' 
 την β* οί Μυσται (§. 16.) επηγαινον είς την όάλασ(ταν 
 
 - ο*ά να νιφύώσι* την γ> εύυσίαζον είς την Δημητραν 
 ε να 6-φάοι έττοΰ ονομάζεται Τρίγλνς, κα) ττλακουντα^ 
 άπο κρυύινον αλεύρι* είς αυτήν την ύυσίαν έπρεπε να 
 μην είναι παρόν κανένας 'Ιερεύς της" Ηρας. την δ. 
 
 {1 εγέμιζον ενα κάνιστξον με άνύη, με απίδια, με τινάς 
 
 \ σπόρους, με πλακούντας κα) με ohiyov αλα^, κα) 0ά- 
 νοντες το επάνω ε\ς μιαν ά/χα^αν με δύο άσπρα αλο- 
 γα, το περιέφερον είς την πολιτείαν οπίσω άπο τήν 
 άμ,α^αν επηγαινον αϊ Κανηφόροι, Κανιστροφόροι κόραι 
 φερουσαι ε\ς τα κάνιστρά των άστάχυα, ως Ιερά είς 
 την Δημητραν, και άνύη ως ιερά είς Την Περσεφωνην' 
 την ε. επηγαινον οί αφιερωμένοι άνδρες τε κα) γυναίκες 
 είς την δια νυκτός δέησιν, είς την οττο/αν (ως λέγουσι 
 id τίνες) λαμπαδοφορουντες ηγωνίζοντο εις τον Δρομον 
 0$Χ(ώ ωνομάζετο Ήμερα λαμπάδων* την «τ• ημέραν 
 
140 
 
 ϊφερον 0L7T0 TOV V0L0V 07Γ0Ό TjTOV slg TO XSpCL[JLlXM, TO έί" 
 
 δωλον του "Ιά-χου ε ως ε\ς την 'Ελευσινην με ώδάς κα) 
 μουσικά όργανα" την ζ. εγινετο εις την παλαίστραν 
 πυγμικος άγων ε\ς τον οποίον ελάμβανεν ο νικητής 
 ίνα μόδιον κρυθαρίου• την η. εθυσίαζον ε\ς την θεάν 9 
 κα) αφιέρωναν εκείνους οπού διά κάμμίαν αΐτίαν δεν 
 άφηρώθησαν ε\ς την πρωτην φοράν 9 την 0* ημεραν 
 εβανον είς τον ναον δύο γυτρας γεμάτας με νερόν 9 
 την μίαν κατά ανατολάς^ κα) την άλλην κατά δυ<τ- 
 μάς, κα] εμβαίνοντας ένας άνθρωπος τάς εσυντριβε 
 λέγοντας κάποια μυστικά λόγια. 
 
 §. 20. Κατά τάς ημέρας αυτής της εορτής, ητον 
 εμποδισμενον επ απειλή θανάτου το νά φυλακώσει 
 τινάς κάνενα πταιστην κα) χρεώστην, κα) νά δώσγ) 
 άναφοραν κατά τίνος. Ε\ς τάς γυναίκας ητον εμπο- 
 δισμενον το να πηγαινωσι με αμάξια ε\ς την ελευσί- 
 νην, ε\ς το οποίον ητον διωρισμεναι εις ποινην εξ χι- 
 λιάδες δραγμα), διάεκεινας οπού ήθελαν καταφρόνηση 
 αυτόν τον νόμον όταν κανένας ήθελε νά βεβαίωση 
 κάνε^α πράγμα μεθ' οςκου 5 ητον συνήθεια νά ομνυγ 
 ε\ς αυτό το μυστηριον* ο μέγας Θεοδόσιος άπηγόρευ- 
 σεν αυτήν την εορτην. 
 
 §• 21. Τά Θαργήλια τά εορταζον εις τάς * Αθήνας 
 ετησίως προς τιμήν του Αηλιου * Απόλλωνος κα) της 
 'Αρτέμιδος, ήτοι του ηλίου κα) της σελήνης κα) των 
 άστεοων ως δούλων των, κατά την <τ• κα) ζ* του 
 θαργηλιώνος μηνός* την πξωτην ημεραν της εορτής 
 εθυσίαζον δύο ανθρώπους είς Ιξιλεωσιν των θεών* τψ 
 ιδίαν ημεραν περιεφεξον ε\ς μίαν γυτραν Θάργηλος 
 ονομαζόμενη» > τάς άπαργάς διαφόρων καρπών, και 
 εκείνοι 07τοΰ Ιλάμβανον θετούς υιούς τους εγραφον alg 
 τους καταλόγους των φυλών. 
 
 §. 22. Τά Δαφνηφόρια τά εορταζον οι* Αθηναίοι 
 εις την Έλευσίνην ε\ς τιμήν της Δήμητρας, κα) ανά 
 μνησιν των νόμων οπού αυτή τοις έδωσε συναθξοίζουσά 
 
 h 
 κ 
 
141 
 
 τους είς μ!ιανπολιτείαν, κα) διδάσκουσα την γεωργίαν, 
 δια rag οποίας αΙτίας ώνομάσθη Θεσμοφόρος• Ή πρώ- 
 τη εορτή εγίνετο πέντε ημέρας άπο την ιγ. εως την 
 ιζ. του ΣΙανε-^ιώνος μηνός» υπηρεται της Δήμητρας 
 ε\ς αυτήν την εορτην ήσαν γυναίκες, δύο άπο κάθε 
 φατξίαν, τάς οποίας τάς εδιάλεγον να είναι τιμίως 
 γεννημεναι και περίβλεπτοι, κα\ νά επολιτευθησαν 
 εως τότε τιμίως φυλάττουσαι την παφενίαν των κα- 
 θαράν άπο ζενον άνδρα* τά έξοδα θ7Γθΰ ακολουθούσαν 
 εις αύττν την εορτών έπρεπε νά τά κάμωσιν οι άνδρες 
 τών > Ιδίων γυναικών, οι οποίοι εΊχον ha μεγάλην τι-, 
 μην το νά ελαβον την Ικλο^ην αϊ γυναίκες των, 
 κα) επ^επεν άφευκτως νά δώσωσιν αυτά τά έξοδα, 
 άνισως αϊ γυναίκες των εφερον προίκα τξία τάλαντα. 
 την ια. του Ιδιου μηνός ενδυόμεναι άσπρα φορέματα 
 επηγαινον με πομπην είς την Έλευσίνην, -^άλλουσαι 
 ώδάς εις τιμήν των θεών εφερον επάνω τών κεφαλών 
 Ϋων τά νομικά βιβλία μέσα εις κάνιστρα* κα) ετοι- 
 ΐίάζοντο δια την εγγίζουσαν εορτην* Ή θυσία οπού 
 Ιτελειτο είς αυτήν την εορτην εγίνετο κρυφιως κα) με 
 τιωπην, κα) ητον δυο λογιών* η πρώτη ώνομαζετο 
 άιωγμα η Άποδίωγμα, ευχαριστήριος ούσα προς τους 
 ιεους δια την φυγην τών εχθρών, οπού διά της δεησεως 
 τών γυναικών ενήργησαν οϊ θεοί' κα) η δευτέρα, Ζη~ 
 χ/α- δια το νά την επρόσφερον εις εξιλεωσιν τών 
 ίμαρτιών οπού εκαμεν εις την εορτην* Ή τξίτη ημε- 
 \α τοις ητον λυπηρά' διότι ου μόνον δεν έτρωγαν 
 'ΐποτες, αλλ* έπρεπε νά κειτωνται εις την γην συμ- 
 [άσχουσαι με την Δημητραν' την ιδίαν ημε^αν δεν 
 θεωρείτο κάμμία κρίσις. αϊ ϊδιαι γυναίκες εΊχον ώς 
 J πηρετιοας οπού επηγαινον έμπροσθεν των, κάποιας 
 '\:opag y αϊ οποιαι εφυλάττοντο με δημόσια έξοδα είς το 
 ^ρσμιφορεϊον* οϊ ΆθηναΊοι προς τιμήν της Δήμητρας 
 ι,πελυον τους φυλακωμένους o7roS ήσαν ένοχοι εις 
 . 'ταίσματα, τά ο7τοΓα τους εμπόδιζον άπο τάς ιεράς 
 ^ελ-τάς. ΕΙς αυτήν την εοοτην αϊ γυναίκες εΊχον τ\ 
 
142 
 
 ελεύθερον δια να είπώσιν ε}ς τους άνδρας των κάθε λο- 
 γης εμπαικτικους κα) εγγικτικους λογούς. 
 
 §. 523• Τάς Νουμηνίας τάς εορταζον ε\ς την άςχην 
 κάθε μηνός ε\ς τιμήν της σελήνης την οποίαν ετιμου- 
 σαν ως θεον είς τους υστέρους καιρούς όμως ε\ς τημην 
 όλων των θεών* 
 
 §. 24. Τα Παναθηναι, ταοποϊα κατ αρχάς αίνο- 
 μάζοντο ' Αθηναία, τα εορταζον το πάλαι μεν μίαν 
 ημεραν, μετέπειτα δε τρεις* και ήσαν δύο λογιών, ήτοι 
 μικρά κα) μεγάλα, και τα μεν μικρά τα εορταζον ετη* 
 σιως την άνοιζιν τύ\ κ• του θαργηλιώνος μηνός' τα 
 δε μεγάλα κάθε πέμπτον χρονον τγ κγ. του Έκατομ» 
 βαιώνϋς. 
 
 §. 25. Εις τα μικρά Παναθήναια εγίνοντο τριπλοί 
 αγώνες, ε\ς τους οποίους επεστατουσεν ο *Αγωνοθετης. 
 Πρώτον είδος τών αγώνων ητον το Ιππικον, ε\ς το 
 οποίον οϊ Ιππείς ετρεγον βαστάζοντες άναμμενας λαμ~ 
 χαδα^ κα) εκείνος οπού έφθανε το διωρισμίνον ση- 
 μείον του δρόμου, εκεριδζε το βραβείον* δεύτερον είδος 
 ητον οι γυμνικοί αγώνες, είς τοί^ οποίους μερικό) άθ- 
 ληται εμάγοντο με τον πυγμικον αγώνα' κα) τρίτον 
 οί αγώνες τών μουσικών έττοΰ επαιζον διάφορα ο§- 
 yava^ η εψαλλον, κα) τών ποιητών, οϊ οποίοι εφι^ονει- 
 χοϋσανεμπ^οσθεντοΰ π?νηθους, ομοίως κα) οι 'χοροδι- 
 δάσκαλοι επαρρησίαζον μερικούς νέους μαθητάς, οί 
 οποίοι προς τιμήν της οπλοφόρου * Αθηνάς έπρεπε να 
 δείξωσι την επιτηδειοτητά των πηδώντες ένοπλοι κα) 
 γυμνό), το οποίον ελεγετο "Ορχησις Ένόπλιος κα) 
 Τριτογενεια• εκείνος ο7τοι> κατά την κρίσιν τών δέκα 
 άγωνοθετων ελάμβανε το βραβείον είς αυτούς τους 
 αγώνος, έκαμνε συμπόσιον είς τους φίλους του, ελαμ- 
 βανεν ίνα στίφανον άπο κλόνους ελαια£, κα) ενα 
 πιθάρι άπο το εζαιρετώτερον λάδι• εϊς αυτήν την 
 εϋρτην εγινετο και μεγάλη ουσία επειόη και κανί 
 γενεά κα) πολιτεία ο7τοΰ ητον ΰπο την εξουσιαν τώ% 
 'Αύηνών, επξεπε να δώσγι ενα Άοΐδι δίά θυσίαν* όθεν 
 
 n 
 k 
 
143 
 
 κα* hyiusro χα) χοινον συμποσιον είς το οποίον επροσ~ 
 xolKovgolv όλους εκείνους οπού ηύελαν ελύν\ εις τοις 
 Άύηνας. 
 
 §. 26. Ε\ς την μεγάλην εορτην, άφ\ ου εγίνοντο 
 ολα τά προειρημενα, εβανον το Πεπλον της Άύηνας 
 με μεγάλην πομπην ε\ς ενα καράβι, το οποίον εσυρετο 
 επάνω είς την γην με [λίαν τόπον επιτηΰείαν κεκρυμ- 
 μενην μηχανην, οπού εφαίνετο να πλεγ επάνω ε\ς την 
 γην, χα) το εφερον άπο το χεραμικον εως ε\ς την 
 Έλευσίν^ν χάμνοντες μεγάλας δεήσεις, ε\ς τάς ο- 
 ποίας τόσον οί νέοι, otrov χα) οϊ γέροντες, εβαστουσ-αν 
 δ/άφοςα πράγματος χα) εψαλλον πολϋποιχίλας ωΰάς 
 είς τιμήν της ύεάς° δ/ά περισσοτεραν λαμπρότητα 
 της εορτής άπελυον τους φυλακωμένους, χα) εχάριζον 
 ν/χρ νσα στίμιχαματα είς εκείνους οί οποίοι εκερΰιζον 
 νίτην ευνοιαν του πλήθους με χάνενα επωφελές εξγον 
 ΥΕπιστάται αυτών των τελετών ήσαν οί Νομοφυλα- 
 { [χες (κεφ. Η. §• 41.) Άφ' ου εγίνετο η τελετή με 
 \κάθε λαμπρότητα, ίνας κήρυξ άνεγίνωσκε μεγάλο•* 
 'ΐ\φωνως κάποιας εγγράφους ευγάς δ*ά την ευτυγίαν 
 Λξών Άύηναίων χα) Πλατηαίων, οπού εβοη^ησαν τους 
 
 ι \ Λύηναίους κατά των Περσών 
 
 ί§. 27. Έκτος άπο αΰτάς τ ας μεγάλας εορτάς, 
 ^σαν χα] άλλα* μικρά), ωσάν τά Άνάκεια οπού εόρ•? 
 ^αζον είς τιμήν των * Αν άκων ήτοι του Κάστορος κα) 
 του Πολυόευχους, είς τά οποία, εγινοντο τριών εΐΰών 
 f \υσιαι* τα Ασκολεια προς τιμήν του Διονύσου, κατά 
 ^•ά οποία εγίμιζον Ινα ά<τκον ελάφου με κρασί, τον 
 Λψοίον άλείφοντες εξωύεν με λάδι, χα) πηΰώντες επά* 
 sltei εις άωτον με το ε να ποδάρι, εκείνος οπού ηνε~ 
 ιΐ,εν ημπορεσ^ νά σταύγ, επάνω του ορύιος, τον ελάμτ 
 yiavs δωςεάν. τά Βουφονια, τά ο7Γοϊα εόρταζον 
 ν Ις τας ' Αθήνας τον Χκιροφορεώνα μήνα είς δεκατ 
 α εσσαρας ημέρας, προς άνάμνησιν ενός βοϊΰίου οπού 
 .j ο εφονευσεν ένας Ιερεύς, κα) ώνομάζοντο χα) Δίίπό- 
 'ΙΜ εις τιμήν του εν πόλει Διός* είς αυτήν την 
 
144 
 
 εορτψ δβανον επάνω εις τον βωμον του Αϊοξ κρυ- 
 βάρι μεμιγμίνον με σιτάρι κα\ περιεφεςον ολόγυρα 
 του βωμού βοΐΰια 9 και εκείνο άπο αυτά, οπού έτρωγε 
 κατά πρώτον άπο το 'βιον κρυΰάρι το Ικ^ουον με τον 
 πεΚεκυν και το εα~φαζον• Τά Αιάσια, τα οποϊα 
 εγινοντο εξω των Άύτηνών είς τιμήν του Διός, κατά 
 το τέλος του Άνΰεσ-τερεώνος μηνός, και επρο(τφερον 
 δ/ά θυσίας οι μεν πτωγοι πλακούντας καμωμένους ε\ς 
 οτχτίμα ζωών' οί δε πΎ.ουσιοι μεγάλας θυσίας ζωών* 
 εις την Ιδίαν εγίνε¥ο και ετήσιος εμπορικ-η πανηγυρις, 
 εις ΤΎ\ν οποίαν ηγοραζαν οϊ γονξίς διάφορα παιγνίδια 
 δ/ά τά παίδια των. Τά ύεοζένια, τά οποία εορτάζοντο 
 εις τάς *Αύιηνας είς τιμήν όλων των ύεών* και τά 
 Παιώνια εις τιμψ του Άποϊ^λωνος- 
 
^ λ y 
 
 14^ 
 
 Greek Translation of Cornelius Nepos,. 
 
 ΚΙΜΩΝ, 
 
 Α'. Κίμων Αθηναίος, ο του ΛΙιλτίάδου υϊος, έλαβε 
 καταπολλά σκληοάν την άρχτην της νεότητας τον. 
 9 Επειδή μ\ το ρά άπεύανεν ο πατήρ του είς το όημοσ ι- 
 όν ΰεσμωτηριον, χωρίς να δυνηύγ να πλήρωση ε\ς τον 
 Κημον την τιμηύεϊσαν $ίκην 9 ο Κίμων εκ^ατεϊτο ομοίως 
 
 ι £}9 την φυλακην^ και κατά τους νόμους των ' * Αθηναίων 
 όεν εουνατο να ελευιερωι^, αν όεν επληρωνε τα ο σα ο 
 πατήρ του κοίτεδικάσύη να πληρωσγ )β ΕΊχε δε εϊς 
 γυναίκα, μιαν ομοπάτριον άδελφην του ονόματι 'Ελπι- 
 νικην, παξακινηύε)ς ο χι τόσον αίνο άγάπην, όσον ώττο 
 το ιτατρικον sQog• επειδή είναι σψγχωρημενον ε\ς τους 
 'Αύηναίους να νυμφευωνται τάς εκ πατρός άδελφάς των' 
 ΚαΤΟ^ιας δε τις, επιβυμησα,ς τούτου του γάμου, άνηρ 
 οχι τό(τον ευγενής, όσον πολυχρηματος, επειδή είχε 
 συναύροίσγ πολλ,ά αργύρια άπο τα μέταλλα, επρό^α- 
 λεν εϊς τον Κίμωνα να του την δωσγι ε\ς γυναίκα, 
 υποσχόμενος να π7^ηρωσν\ το χρέος δι αυτόν» Α\ν 
 όεχεται ο Κίμων τοιαυτην πρότασιν? αλλ 9 η Ελπι- 
 νίκη διϊσχυρίζεται λέγουσα, οτι δεν Τ,βε2&ν υποφέρω 
 να άπο^άνγι είς το δεσμωτηριον η γεννεά του Μιλτιά- 
 νου, και επειύη εουνατο να το εμποοισγι, ηϊελεν υπαν- 
 
 | Ορευ^ τον Καλ7^ίαν, αν αυτός εφυλαττε την υπόσχε- 
 σιν του. 
 
 Β. Τοιουτοτρόπως ε7^ευύερωύε)ς ο Κίμων άπο την 
 φυλακην, έφθασε ταχέως ε\ς τα πρώτα αξιώματα* 
 επειδή ειχεν άρκετην ευγλωττίαν, ακραν ελευθεριότητα, 
 και μεγαλην εμπειριαν τόσον των πολιτικ ών 9 όσον και 
 των στρατιωτικών πραγμάτων διότι παιδιόθεν διετρι- 
 
 I y5 με τον πάτερα του είς το στράτευμα* Έκράτησβ 
 Gr. Gram* ν 
 
146 
 
 λοιπόν ε)ς την υποταγών του κα) τον εν τγ πόλει Ζημον % 
 και είχε μεγαλωτάτην εξουσίαν^ και υπόληψιν είς το 
 στράτευμα. Έστρατηγησε πρώτον σιμά είς τον 
 Στρυμόνα ποταμον, οπού εφυγάΰευσε τάς μεγάλας 
 δυνάμεις των Θρακών* άνωχοΰόμησε την ^μφίπολιν % 
 κα\ εστειλεν εις αυτήν μίαν άποικίαν δέκα χ^λ'άδων 
 Αθηναίων* Ό αυτός άλλη ν φοράν ε)ς την Μηκάλην^ 
 ενίκησεν ίνα στολον διακοσίων καραβιών των Κυπρίων, 
 κοά Φοινίκων" κα) κατά την άυτην ημεραν ε.λαβε 
 7ΐ χρομοιαν τυχην και δια ζηράς. Επειδή νικησας τα 
 καράβια των εχθρών, παρευθυς εκβαλεν εζω άπο το 
 ναυτικον τας δυνάμεις του, κα) με μιαν συνΰ^ομην 
 κατεδάφισε μεγαλώτατον πλήθος βαρβάρων. ΕΙς 
 την οποίαν νικην απέκτησε πλουσιοπάξοχον λειαν, καϊ 
 Ιν τω επιστξίφειν οίκαΰε, επειδή μερικά) Νήσοι εΊχαν 
 άποστατ-ησγι δια την σκληρότητα της εκούσιας τών- 
 Αθηναίων, τας μ\ν καλώς Ζιατεθ^μενας εστηριξε, 
 τάς δε ολα>£ άπηλλοτριο μίνας, ηνάγκασε να στρέψουν 
 ε\ς την προτεραν υποταγην• 9 Επειοη όμως η άκυρος 
 (την οποίαν κατ εκείνον τον καιρόν εκατοικουν ο! 
 Αόλοπες) έδειξε περισσοτεραν άπείθειαν, την εστερησεν, 
 άπο τους παλαιούς κατοίκους της, κα) ΰιεμοιρασε τους 
 αγρούς είς άλλους νέους πολίτας. "Εθραυσε 6ε με 
 τον ε^χομόν του κα) τους Θασιους, τους επηρμένους 
 δια τά πλούτη των κα) με αυτά τά λάφυρα εκοσ- 
 μηθη το μεσημβρινον - μέρος της ακροπόλεως τών 
 Αθηνών. 
 
 Γ\ Δια τά οποία κατορθώματα άκ/χα^ον υπέρ 
 πάντα άλλον εν τγ πάλει, περιέπεσεν εϊς τον αυτόν, 
 φθονον, τον οποίον δεν Ιδυνη^η^αν να αποφύγουν ούτε 
 ο πατήρ του, ούτε οι λοιπό) πρωτεύοντες τών 'Αθηναί- 
 ων. Επε&η δια τών οστξακίνων ψήφων, όπερ ίκείνοι 
 καλουσιν Όστρακισμον, κατεόικάσθη δέκα -χρονών 
 εξορίαν άλλα το εμετανόησαν ογλιγορωτερα οί '' 'Αθη- 
 ναίοι, παρά αυτός- διότι εν ω ο Κίμων υπέφερε μετά 
 ,^εγαλοψυχίο.ς τον φθόνον τών αχάριστων συμπολι- 
 
Ϊ47 
 
 τών τνυ, εκηρυξαν οι Λακεδαιμόνιοι τον πόλεμον τοις 
 *Λθηναίοις, 'όθεν παρευθυς επεθυμησαν την γνωστην 
 του άνδρίαν. Δια τούτο άνεκαλεσθη είς την πατρίδα, 
 μετά τον πέμπτον χρόνον της ενορίας του. Λυτός 
 όμως με το να είχε φιλοξενίαν με τους Λακεδαιμονί- 
 ους, νομίζων ωφελιμώτερον εκείνοι κα) οι πολΊται του 
 νά περνούν με ομόνοιαν, παρά να μάχωνται με τά 
 ίπλα, υπηγεν αυτοπροαιρέτως ε)ς την Χπάρτην, χα) 
 έκαμε την είρηνην μεταξύ των δυο τούτων δυνατωτά* 
 των πόλεων* Ου πολύ δε ύστερον άποσταλθείς στρα- 
 τηγός με διακόσια καράβια εις την Κυπρον, άφί* ου 
 ΰπεταςε το μεγαλιτερον μέρος της Νήσου!, περιπεσων 
 εις άρρωστίαν, άπεθανεν ε\ς το Κίτιον• 
 
 Δ'. Τούτον δια ττολλοΰ επεθυμησαν οι ^Αθηναίοι, 
 ϋ Χ ι μόνον ε\ς καΐζον πολέμου, άλλα χα) ειρήνης* 
 επειδή ητον τόσον ελευθέριος, ώστε έχων εις πολλούς 
 τόπους 'χωράφια χα) κήπους, δεν έβαλε ποτέ φυλαχα 
 να φυλάττγι τους καρπούς, δια νά μην εμποδίζεται τις 
 να άπολαυγι άπο τα πραγμά του, ως ηθελεν» Ε^χε 
 πάντοτε μεθ* Ιαυτοΰ άκολου#ου£ με αργύρια, δια νά 
 διδγ; ευθύς εις τους χρείαν έχοντας, και δια νά μη 
 φαίνεται οτι ηρνεϊτο την βοηθειάν του με την άργητα• 
 Οταν έβλεπε τινά δυστυχή άσχιημοφορεμενον,συχνά- 
 χις του έδιδε το Χμάτιόν του. Πάντοτε ετοιμάζετο έ 
 δείπνος του είς τρόπον, ώστε ίσους ηθελεν iSfJ εις την 
 αγοραν μη καλεσμένους, ολου^ τους επξοσκάλει* 
 όπερ οεν άπελειπε να πράττγ καθ' εκάστην ήμεραν. 
 ΕΙς κάί/βνα δεν ελειψεν η πίστις του, η επιμέλεια του, 
 χα) η περιουσία του. Έπλουτισε πολλούς, και πολλούς 
 πένητας, oH τίνες αποθνήσκοντες δεν είχαν άφίσγ τίποτε 
 δχα την κηδείαντων, έθαψε με ιδικά του έξοδα. Λοιπόν 
 δεν είναι παξάξενον, άν η ζωη ενός τοιούτου ανδρός 
 εστάθη ήσυχος κα) άσφα?^.ης, κα) ο θάνατος του 
 πικρότατος. 
 
148 
 
 From Specimens of Lyric Poetry. 
 
 "ilAH El? ΤΗΝ TTXHN. 
 
 'Ως πότε, τυχγ^ με στεφάνους 
 Ζ ν τους κακούργους ν α κόσμος, 
 Κα) με άκτΊνας πολυπλάνους 
 Τον νουν ημών νά εκύαμβ^ς ; 
 Ώς πότε άγαλμα της πλάνης? 
 Θυσίαν θέλεις νά μας κάμνγ } ς Ρ 
 'Εις κατο,ισγυνην εαυτών ; 
 Ώς πότε σοι ναοί ορύουνται, 
 Κοί σοφισμόισου ευφ-ημοΰνται? 
 Με τάς λατρείας τών θνητών ; 
 
 *0 κόσμος τα & μικράν ου ΐργα 
 Άπάτγ βουλωθείς τγ στ), 
 Καλεϊ άνΰρείαν πνεύμα μέγα, 
 2(θΐ ευχος, οοξα και τιμη> 
 Κα) προς την σην υπηρεσιαν 
 Γυμνοί και άρετην την ύειαν 
 Τών εαυΐης καλλωπισμών 
 Πάντοτε ο άι σφαλταϊ ΰοκησεις 
 'Ύπεραυγουν τάς ^φημίσεις 
 Τών μισαμώνσου εραστών» 
 
 \4λλ' άφες μ "υπε^ηφανίαν 
 Νά επαινώσιν εαυτούς' 
 *Ας κρίνωμεν ΰίκην ευθείαν? 
 *Λν άρετη ειν εις αυτούς• 
 Δ\ν βλέπω, η άλαζωνίαν, 
 "Ογκον, ωμότητα^ μανιαν^ 
 
149 
 
 ^ολου$ μετά άισχρουργιών* 
 Άρετψ ξενην, η οποία 
 
 Χυνίσταται άπο βραβεία, 
 Των βδελυρώντων κακιών. 
 
 "Ηξευρε^ μόνον η σοφία 
 
 Ηρωας κάμνει εντελεις 3 
 Κα) έχει εν τ$ βΖελυρία 9 
 ^Εκείνους όσους ανυμνείς* 
 Καταφρονεί δόξαν άπατης? 
 
 Ην άγαττα^ να τους προσάπτγ^ς 
 Δια τάς νικάς τάς θρασεις* 
 Κ'εμπξός της ηρως ο χυδαίος, 
 
 U ενοοςος, η ο γενναίος 
 Είναι κακούργοι ευτυχείς• 
 
 Μα πώς ; να σεβωμαι του ΧυΧΚα 
 Μνήμην εν 'Ρώμης εμπρησμώ ; 
 
 Κ'οπερ βδελυττω του 'Αττίλα• 
 Πώς 'Αλεξάνδρου να αινώ ; 
 Πώς να καλέσω ευκλεΐαν? 
 
 Μίαν λ^στηριον κακίαν 
 Χυουσαν άιμα το εμον ; 
 Κα) με το στόμ ηναγκασμίνον? 
 Πώς να υμνώ τον γεννημενον 
 "Εις Ζυστυχίαν τών βξοτών ; 
 
 Το πάλα/, ποιον, φανερώνει, 
 Κατόρθωμα της σης οξγης ; 
 Παντού ο τρομοσσας πληρώνει 
 Τάς δυστυχίας της ζωής. 
 
 *Η φ?\.οζ τά τείχη εγκρημνιζει 9 
 'Εκεί τάς πόλεις αφανίζει, 
 3 £δα> δ* σφάζουν τον λαον 
 Μητηο τά τεκνατης ζητούσα^ 
 Να εξελκυσγι προσπαθούσα 
 Άπο τον βίαιον εχύρον• 
 
150 
 
 Τυφλό) εσμεν τγ ά'ληύίια 
 Πράξεις ύαυμάζοντες αινγ^ρας* 
 * Η των άνύρώπων ουοττυ-χια 
 Κάμνει ηξώων άρετάς ; 
 *Η ΰόζατων πλήρης κακίας. 
 Χωρίς του φόνου κα) Χγ^τειας 
 Δεν ημπορεί να φανια-ύγ ; 
 θεο) της γης ΰαφνηφοροΰντες, 
 Δεν ουναται μη κεραυνοΰντες. 
 Ίο μεγεύός crag να ^ειχβγ; 
 
 Π\ην εγω 01λα> είς την νικην 
 Να βάλλω την σωπτην τιμήν 9 
 Τις νικητής την άυτου τυγ^ην 
 Ιην αποόιοει εις κτγυν ; 
 Ούτος c'g ηρως επαινείται, 
 Ή ΰόξατου δε γ^ρεωατειται 
 ΕΙς την των δϊΚΚων εντροπην• 
 Του Βάρρωνος η απειρία, 
 Όμοΰτε κα) η ραύυμία, 
 Κάμνουν Άνίβα προκοπην• 
 
 Ιις ηρως ap ειν οπού πρέπει 
 "Ενΰοξος να ονομασ-βγ ; 
 Ό βασιλεύς, ος άποβΧεπεί 
 Δικαιοσυνην να ά^κγ* 
 Ίον Τϊτον εγωντας κανόνα 
 Δια την μόνην μελεΰόνα 
 Της ευτυγιας του λαοΐ^ 
 Κα) φεύγει μεν την κοΊ\ακιαν^ 
 Γνωρίζει 8' ως ευημεξίαν, 
 "ΙζυεξγεσΊας τας αυτού. 
 
 Έ<τΊις, οπού υπεραυχειτε 
 Την του ττολΙ/Λου άρετην, 
 *Αν τον Χωκράτην <Γτοχα(τύε£τε 
 Με τον του ΚλΙτου φονευτψ* 
 
151 
 
 Τον πρώτον βλέπετε γενναιον, 
 ΙΊραον, σοφον και τελευταιον 
 Έπάζιον των σων ευχών* 
 Τοτ ο νικησας τον Έυφράτην, 
 *Ω,ς πξος τον ΰικαιον Χωκρατην 
 ^Εσχατος εσται των θνητών• 
 
 ί2 ήρωες ενθουσιώδεις, 
 Ουςπερ ο τύφος οΰηγει ! 
 * β Αφετε ΰάφνας τάς μυθωΰεις, 
 'Οπου ο* Αρης χορηγεί* 
 *Εις μάτην η του 'Οκτάβιου 
 Νίκη κατά του 'Αντωνίου 
 9 Εγεμιζε την γην κακά* 
 Κα)* Αύγουστος $εν εκαλειτο, Λ 
 *Ανισως h\v επρόθυμειτο 
 Να ττάυσουν 'Ρώμης τα ΰεινά• 
 
 Πολεμιστα) ημιν δειχθείτε 
 Με οληνσας την αρετην* 
 9 Εις την ψυχηνσας άνατλειτε 
 Της τύχης την μεταβολην ; 
 *Ως ότου είναι βοηθοσσας, 
 *0 κόσμος είναι εΰικοσσας, 
 Μας έκθαμβε ιτ ε παντελώς* 
 Αλλά οπόταν σας -φυχράινε^ 
 Ή μορμαί πίπτει^ θνητός μένει* 
 Κ 9 ο ηρως σβυετ εντελώς. 
 
 Δια νά γενγς τροπαιούχος 
 Φθάνει κα) αρζτη απλή* 
 Πλην ο νικών την τυχην 9 ουτο^ 
 Προσήκει μέγας να λεχθγ}. 
 Χάνει της την επικουρΙαν 9 
 'Οχι δ' άυτου την Ιυ^ίυχίαν, 
 
152 
 
 Με την οποίαν ευπραγει* 
 "Ούτε τελείως εύξασυνθ^, 
 *Αν ως Τιβεριος η'υ^ύνδη, 
 *Η αν ως Όυάρος δυστυχεί. 
 
 Χαράν την άπρεπον ΰιώχνει 
 Τήν των άσεμνων ηδονών, 
 Με φρόνησιν 8s ημερώνει 
 Την μέύην των ευπ ράγιων* 
 'Εάν η τυχτ) τον υβρίζει, 
 *Η άξετητου τον στηξίζει 
 Νά μενγι εν υπομονγι 9 
 ΙΖλην τελευτα η ευπ ράγια, 
 Μόνιμος δ 5 ε* να* 73 <το<β/α, 
 2Γ η τύ^η άεροβατεί. 
 
 Θεά ! lie; μάτην τον ^Αινέιαν 
 Με σάνατον τον άττειΛε*^ 
 'Εκείνος έχει την ατοφίαν 
 'Εις έδη^ον• δεν τον φοβεις. 
 *Η 'Ρωμ-η δΓ άυτης ύψουται, 
 Κ' η* Καρχγι^ών κατατροπουται 
 Του σου κατεναντι σκοπού* 
 Κατά το 6ε7οντΎ}ς δε νεύμα, 
 Ειΰε με άρεστόντου βλέμμα, 
 Ένδοξους ΰάφνας τάς άυτοΰ. 
 
153 
 
 A Greek Paraphrase of the first Psalms 
 
 3 Εκείνος siv ευτυχισμένος^ 
 Όπου είς η$η άσεβων 
 Δεν είναι παραδεχόμενος > 
 "Ούτε ενώ^η μετ αυτών* 
 
 Κα) ούτε βουΤ^εται να ευγτ\ 
 *Εκ των φρονίμων συμβουλών^ 
 Τον ολεύρον δε αποφεύγει 
 Των σκοπιών άμαρτολών^ 
 
 Το ύεΧημάτου ΰποτάττει 
 3 Εις πάντα νόμω του θεου^ 
 Κα) πάντα κατ εκείνον πράττει 
 \Ε*£ ολην την ζωην αυτοί. 
 
 Κα) %ιν ως το πεφυτευμενον 
 Δεν&ρον πλησίον των πηγών $ 
 Με φύλλα κεκαΤ^λωπισμενον 
 Κα) μετ άνύεων κα) καρπών. 
 
 Τώρα μεν δίδε/ τον καρπόντου^ 
 Κατά τάς ώρας του καιρού, 
 Τώρα δε άυξει τον β7^αστοντου 
 Μέχρι νεφών του ουρανού. 
 
 Ό άσεβης δε ταχύ πίπτει 
 *Ω,ς κόνις κα) σποδός της γης$ 
 Όπου ο άνεμος εκριπτει 
 *Απο το πρόσωπον άυτης• 
 
1ο4 
 
 Και ούτε εις ζωην Ζευτεραΰϊ 
 Της παρουσίας του Θεού 
 Νά βλβψν) μέλλει την ημεραν 
 Μετά των εκλεκτών άυτοΰ* 
 
 Διότι ο Θεός γνωρίζει 
 Την των δίκαιων βιοτην, 
 Των δε κακούργων αφανίζει 
 Με την τελειαν τελευτην* 
 
 The Lord's Prayer. 
 
 '/2 πάτερα μας οπού είσαι ε\ς τους ουρανούς, άς 
 αγϊασύη το οί/ο/Λ,ά<Γ6υ, ας ί λΰη η βασιλεία σου* ας γένη 
 το ύελημά σου, καβώς εις τον ουρανόν ετζι και εις την 
 γην το ψωμ) μας το καΰημερινόν ΰος μας το σήμερον, 
 χα) συγχώρησε μας το χρέη μας, καΰως και εμείς 
 συγγωρουμεν τους χξεωφειλίτας μας' και μην μας 
 φερης εϊς πειρασμόν, άλλα ελευύέξωσε μας άπο τον 
 πονηρον,οτι εΰικησου είναι η βασιλεία, και η ΰυναμις, 
 κα) η δο£α είς τους αιώνας• *Αμην• 
 
155 
 
 From the Greek Translation of the 
 Pastor Fido. 
 
 IlPABlX ΤΡΙΤΗ. ΖΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ. 
 
 Μυρτίλλος Μόνος. 
 
 " r il sap τερπνότατον^ τών εξωτικών παθών άνα~ 
 ρεωσις, γεννεσιουργε της κτίσεως, και του σύμπαν- 
 τος κόσμου ευκοσμον και άνθοφυ\ς ώραίσμα. Έ<τν 
 επιστρέφεις με την κυκλικην σου περιοδον δια να, 
 άποκαταστησης την φαιδρότητα^ να εκζωπυρησγς 
 τα στηθημας^ και να ανακαίνισες κα\ την κοινην 
 Της διακοσμίσεως νεότητα, πλην με την χαριεστά- 
 την σου επιστροφην δεν συνεπιστρεφει άλλο, είμη η 
 
 Ι οδυνηφόρος άνάμνησις των παρελθουσών ημερών της. 
 ευδαιμονίας μου* Έσυ όσον είς τους ύεατάς είσαι 
 τερπνή κα) χαρίης, τόσον εγώ είμαι μισητός και 
 άχαρις εϊς εκείνην οπού ποτέ φιλοφξόνως με υπεδεχύη. 
 *Η6οναϊ ερωτικά) πικρόταται και επώδυνοι. ζί "Ηττον 
 τέρπετε εκείνον οπού σας απολαμβάνει, πάρα οπού ΰλί- 
 
 • βετε εκείνον οπού υστεξεΊται την άκαριαιαν σας από- 
 λαυσιν* Τότεηθελεν εΊσΰε ζηλωτηη ευτυχία του έρωτος 
 άν δεν υστερουμεύα του εξωτός μας το άντικείμενον, η 
 τουλάχιστον άν υστερουμεύα μαζγ με το άγαπώμενον 
 ύποκειμενον κα) του άγαπωμίνου την ενθυμησιν^ 
 Άν κατά την συνηθειάν τους αϊ ελπίδες μου δεν με 
 α,πατοΰν, η άν δεν παραστηντ\ πώανωτερας τάς ελπί- 
 όας μου η διακαές άμετρος επιθυμία μ.ου εδώ θέλουν 
 αναβλε-^ει τα τετυφλωμενα μάτια μου με την θεω- 
 ριαν της τρισεπεράστου *Αμαρίλλης μου. Χημερον 
 θέλει εϊσθαι η εποχή καθ 9 εν η δ;ψαλ!α μου ορεξις 
 βελει καμΎ) άποχην άπο την σκληραγωγίαν τηξ νη• 
 
 .χτειας της δίά να κορεσγι την ασβεστον κα) άκόρεσ- 
 
156 
 
 τον δίψαντης. JJocroi δακρύων κρουνό) άπο τους γει 
 μάρρους των ομμάτων μου συνερρευσαν, πόσοι στε~ 
 ραγμων αναθυμιάσεις άπο την κάμινον του στήθους 
 μου εξατμίσΰησαν ξως ου ρ& πρόκυψη ε\ς το φως 
 της χαρμόσυνου ταύτης ημέρας ο λαμπροφόρος ηλιος\ 
 έδώ ο ^Εργαστος με Ιστ^λδν, ο οποίος με Ι ν οποί 
 με εβεβαίωσεν οτι ΰίλει συμπαρευρεθ^ η Κορίσκτ 
 μετά της Άμαρίλλης δια να παίξουν την συρηύισ 
 μενην τυφλομεΐαν τους, πλην δίν βλέπω άλλο, εΙμη 
 την τυφλην μου εφεσιν περιπλανωμενην μένα εις τον 
 ψηλαφητοί ζοφωδη γνοφορ μιας άνέκβάτου εκβάσεως, 
 " Αι στίγμα) ε)ς τους εραστάς φαίνονται αιώνες 
 απέραντοι'' Μα ίσως κα) η τύχη μου να επενόησε 
 y'ta εμπόδια ε\ς τον Ιρχομόν της δίια να προσεπαυζησγ 
 τάς δυστυχίας μου. 
 
 ς •ί Όταν ένας συνειύίσγ να ζγ βίον θλιβερών. 
 
 Κάθε αστοον οπού λάμπει το νομίζει φλογεξον. 
 Ώλάττει με την φαντασίαν κα) θυί?^λας στην ξηράν^ 
 
 Κα) ακούει των οργάνων την φωνην ως γοηραν• 
 Κα) μια αύρα άν φυσησγι υποπτεύεται κακόν, 
 
 Κα) κοιτάζει ως εχθρόν του κα) τον πιο olxiaxoVa 
 Άν Ιδγ ενα σπηνθηρα τον φρονεί πυρκαϊάν. 
 
 Δια τούτο αποφεύγει κα) αυτήν του την σκιάν. 
 ] Ια) ποτέ του δεν εΤ^πίζει τα του κόσμου να χαργ ; 
 
 "Επειδή κα) τα μη οντά όντως οντά τα θαρρεί. 
 Έν συντόμω 9 ως άντίζουν κάθε πράγμα τον λυπείς 
 
 Κν.) τελείας δεν ακούει τινάς, οτι τον ε}πγ ( • 
 
 
157 
 
 ΖΚΗΝΗ ΔΕΎΤΕΡΑ. 
 
 χ ΑμαρΙλλη^ Μυρτίλλος, Χοξος Νυμφών κα) 
 Κορίσκη. 
 
 Αμ. Ή τυφ7±ομυ7α είναι έτοιμη. 
 
 '4υρτ. Νά η Άμαρίλλη. '/2 ευτυχίς συνάντημαΐ 
 *Ω 6εα ηδονική κα) χαρμόσυνος* 
 
 4μ. Μα διατ) δεν άρχηνουμεν το παιγνίδιμας ; 
 
 Ιυρτ. Τ) φωνή μελωδική κα) εναρμόνιος ! 
 
 4μ. Μα που είσθε κα) δεν έρχεσθε ; 'Η Κορεσκη 
 τ) έγινε ; κα) συ λιζετα οπού τόσον επιθυμού- 
 σες να παίςγς τυφλομυϊα τ) άργοπατείς ; 
 
 Ιυρτ. Τωόντι είναι τυφλός ο έρως τωξα οπού η 
 Αμαρίλλη εοεσε τα μάτια της. 
 
 4μ. *Εσε7ς, κορίτζια οπού με -χειραγωγείτε σαν 
 συναγβουν κα) αϊ άλλα/ να πηγαίνωμεν ε\ς τό- 
 πον ευρυγωρότερον^ οπού αφ' ου με βάλλετε ε\ς 
 την μεσην ολαι μαζ -rj να με περιτριγυρίσετε δια 
 να άρχησωμεν το παιγνιδιμας. 
 
 \ίυρτ. 9 Εγω τ) όφελος εχω άπο αυτήν την τυφλομυΊαν 
 τους ; καν ας εύρισκα την Κορισκην οπού είναι 
 η μόνη οδηγία μου. 
 
 Ιμ. Μα τ) δηλίι να δέσετε Μόνον τα μάτια μου, 
 κα) να φύγετε• . 
 
 ΧΟΡΟΧ. 
 
 *' 3 Εοωτα οπού γυρεύεις. 
 
 Ής Τοξότης νά τόξευες. 
 Μη βαρρης νά ημπόρεσες, 
 Χτο έξης νά μ\ πλανεσΎ,ς. 
 f Μ* όλον που τυφλά κινείσαι^ 
 
 Χε ηξενρω ποΊος εϊσαι> 
 i Gr. Gram. ο 
 
158 
 
 Και πώς βλέπεις σαν κ εμένα, 
 
 Κα) γνωστά κα) κεκρυμμένα* 
 Πια δεν έρχομαι κοντά σ*υ 7 
 
 Δια τα καμώματα σου. 
 Μλλά πόρρωύεν κα) παίζω, 
 
 Κ εν ταυτώ σε περιπαίζω, 
 &συ όταν χορατευης. 
 
 Χυνγβίζεις κα) φονεύεις. 
 Κα) άντ) του να λυπάσαι, 
 
 Νέους φόνους συλλογασαι. 
 
 
 Αμ. Μα εσεΊς πολλά απομακρύνεστε. Χωρ)ς πρώ~ 
 τον να με χτυπήσετε δεν πρέπει να φεύγετε, 
 r Οσω κα) αν φυλάττεσθε αδύνατον τεΤ^ος πάν- 
 των να μην σας πιάσω* 
 
 Μυοτ. Μα τ) βλέπουν τα μάτια μου ! Τάχα επάνω 
 ε\ς τους ουρανούς να είμαι η κάτω εις την γην ! 
 Τάχα 7j κυκ7^οφορια των ουρανών ίίά άποτελΎ) 
 τοιαύτη άρμονίαν ευρυύμονί Τάχα ε\(^ την 
 τφα'ιραν την πολυαστξον να λάμπγ τοιούτος 
 αστήρ φωτοειΰης κα) πυρόμορφος ί 
 
 ΧΟΡΟ 
 
 ν 
 
 1 * Μα με το να με βιάζγς, 
 
 Κα) κοντάσου με φωνα£ϊ]& 
 Πρέπει πλέον να απλώσω, 
 Δια νά σε πεισματωσω 
 
 Χ~ο έξης δεν σε φοβούμαι. 
 Ούτε σε επικαλούμαι. 
 
 \ίλλά σε κτυπώ κα) φευγω^ 
 Κα) τα πάύη αποφεύγω. 
 
 Φίλος μου ποτέ δεν είσαι, 
 
 Κα) λδίττον μην προσποιείσαι-, 
 
 Περιφέρεσαι κα) τρέχεις, 
 
 . Μόνον γΐ'Χ νά χατατρίχγβ* 
 
159 
 
 Κα) κτυπάς μικρούς μεγάλους, 
 Με την ΰύναμιν του κάλλους. 
 
 Πια ποτέ μου να μη φύάσω, 
 Να σε ξαναδοκιμάσω. 
 
 *Αμ. Αυτήν την φοράν, λικωρ)ς> ενώ ενομιζα πώς 
 σε έπιασα νοιώθω πώς βαστώ κλαό) είς το -χβ- 
 ρια μου» 
 
 Μυρτ. *Αν ήμουν κα) εγω κλαό/ \σως να επιάνουμουν 
 τώρα άπο τα τρυφερωτατα χέρια της. Μα η 
 Κορίσκη κρυμμένη μέσα εις "εκείνα τα χόρτα ! 
 Με κάμει κα) νεύμα ! 'Ως φαίνεται κατ έχει 
 να με ^Ιπγ, μα δεν την καταλαμβάνω. 
 
 ΧΟΡΟΖ. 
 
 " Φθάνει πλέον μην πλανάσαι, 
 'Οπου τρισαναύεμάσαι. 
 Φθάνει μη με καλοπιάνεις, 
 9 Επειδή κα) δεν με πιάνεις• 
 
 Κάύε φρόνημος ας μάύγ ι9 
 
 * Απ τα ίδια σου πάθη• 
 Δια να άποφασισγ., 
 
 Ής εχβρον να σε μισησγ. 
 Όποιος κα) αν κατορύωση, 
 
 5 Απ 9 ε (Γ ε να να γλυτωσ^• 
 Δ\ν &ε να παραπονητε. 
 
 Πώς άΰικως τυοαννεϊται. 
 Πλέον μη τινάζεις βέλη, 
 
 ϋΎΓΒΐύη και οεν με μέλλει 
 Ούτε πυρ μην ετοιμάζεις, 
 
 Γιατ) μάτην κοπιάζεις" 
 
 ' Αμ. "Ω της δυστυχίας με αυτό το χ?\.ά8ί ! Τώο& 
 βέβαια εύαρρουσα πώς σε έπιασα, 
 ίυοτ. Ή Κορίσκη άδιακοπως με κάμει νεύμα, μά- 
 λιστα είναι κα) ύυμωμενη. Μήπως κα) ΰίλε; 
 
 ■ 
 
160 
 
 να ανακατωθώ κα) εγω &ις το παιγνίδι ; 
 Άμ. Λοιποί ολψ τψ ημέραν με τα κλαδιά θε 
 
 να παίζω τυφλομυιαν ; 
 Κοο. Βιάζομαι να φανερωθώ δ/ά να τον συντυχω. 
 
 τ) νωύρότ'ης είναι αύτη η ε^ιχη σου κα) δεν 
 
 εμβαίνεις κα) εσυ είς ro παιγ u ; Λος μοι την* 
 
 λόγχψ σου κα) πήγαινε να παίζγις, πλψ να 
 
 (TTauyjg να σε πιασγ. 
 Μυρτ. Ποσόν άσυμφωνος είναι η επιθυμία μι rrjv 
 
 δειλίαν μου ! 'Η καρδία δείλια εν ω έχει επιθυ- 
 
 μίαν υπερμετρον. 
 Λμ. Αυτό είναι το τέλος της τυφλομυίας μας, 
 
 επειδή κα) πλέον άπηνδ-ησα. 
 
 ΧΟΡΟΧ. 
 
 " f f Οσοι κατατυραννείστε., 
 
 Κα) τον έρωτα φφείσΰε. 
 Πρέπει πια νά συναχύήτε, 
 
 Δια νά συνευφρανθητε. 
 Ο τοξότης που κομπάζει, 
 
 Πώς το γίνος μας δαμάζει. 
 Σήμερον εταπεινώύτ η 
 
 Με το να κατετξοποθ-η. 
 2^ αυτόν οποίος π?^σιασγ 9 
 
 Δ\ν μπορεί νά η συχασγ^ 
 Μ\ μύριους νιους τρόπος, 
 
 Κατατρέχει τους ανθρώπους. 
 Λοιπόν γνώσιν όσοι έχουν, 
 
 Πρέπει πάντα νά απέχουν. 
 Γιά νά είναι κερδαιμενοι, 
 
 Κ\ άπο πάθος γλυτωμένοι. 
 
 
\4μ. 
 Κ ο ο. 
 
 Μυρτ 
 
 Λ [Α. 
 

 
 V 
 
 V* 
 
 C* * 4 Deacidified using the Bookkeeper process. 
 
 <$> ο η ° ^ *%^ Neutralizing agent: Magnesium Oxide 
 
 ^ V +**Z» &* Treatment Date: July 2006 
 
 .0* .Μ•• *o 
 
 ; ' PreservationTechnologies 
 
 A WORLD LEADER IN PAPER PRESERVATION 
 
 1 1 1 Thomson Park Drive 
 Cranberry Township, PA 16066 
 (724)779-2111 
 

 
 
 
 φ°* \i 
 
 
 
 °ο 
 
 
 < Ο 
 
 ^ 
 
 ΐ 
 
 ^ £ϊ *rf 
 
 . * • , 
 
 * 4 
 
 ννΓ* Λ 
 
Mi 
 
 ran 
 
 $91 
 
 — 
 
 Η 
 
 Hi ^H 
 9HHHH 
 
 nn 
 
 ΙΗΒμηΙ 
 
 Ηϋ 
 
 Η 
 
 IhHI 
 
 BH|^B9K 
 I