จักรพรรดิมาร์กุส เอาเรลิอุส
|
บทความนี้ใช้ระบบคริสต์ศักราช เพราะอ้างอิงคริสต์ศักราชและคริสต์ศตวรรษ หรืออย่างใดอย่างหนึ่ง |
| มาร์กุส เอาเรลิอุส | |
|---|---|
| จักรพรรดิ แห่ง จักรวรรดิโรมัน | |
 รูปแกะครึ่งตัวของมาร์กุส เอาเรลิอุส | |
| พระนามเต็ม | มาร์กุส เอาเรลิอุส อันโตนินุส เอากุสตุส (ซีซาร์) |
| ราชวงศ์ | เนอร์วัน-อันโตเนียน |
| ครองราชย์ | |
| สมัย | 8 มีนาคม ค.ศ. 161 - ค.ศ. 169 |
| ร่วมกับ | จักรพรรดิลูกิอุส เวรุส |
| สมัยที่ 2 | ค.ศ. 169 - ค.ศ. 177 |
| ร่วมกับ | ด้วยตนเอง |
| สมัยที่ 3 | ค.ศ. 177 - 17 มีนาคม ค.ศ. 180 |
| ร่วมกับ | คอมโมดัส |
| รัชกาลก่อนหน้า | จักรพรรดิอันโตนินัส ไพอัส |
| รัชกาลถัดไป | ก็อมมอดุส |
| บทบาท/งาน | “Meditations” |
| ข้อมูลส่วนพระองค์ | |
| เกิด | ราว 26 เมษายน ค.ศ. 121, กรุงโรม[1] |
| เสียชีวิต | 17 มีนาคม ค.ศ. 180, วินโดโบนา หรือ ซีร์มิอุม |
| บิดา | มาร์กุส อันนิอุส เวรุส |
| มารดา | โดมิเชีย ลูกิลลา |
| บุตร/ธิดา | 13 คนรวมทั้ง คอมโมดัส |
| หมวดหมู่: จักรพรรดิโรมัน จักรพรรดิโรมันตะวันตก - จักรพรรดิไบแซนไทน์ | |
จักรพรรดิมาร์กุส เอาเรลิอุส (ละติน: Marcus Aurelius หรือ Marcus Aurelius Antoninus Augustus; ราว 26 เมษายน ค.ศ. 121[2] – 17 มีนาคม ค.ศ. 180) มาร์กุส เอาเรลิอุสเป็นจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิโรมันระหว่างวันที่ 8 มีนาคม ค.ศ. 161 ถึง ค.ศ. 169 โดยปกครองร่วมกับ ลูกิอุส เวรุส (Lucius Verus) พระอนุชาบุญธรรม จนเวรุสสิ้นพระชนม์ในปี 169; จากนั้นเอาเรลิอุสทรงปกครองต่อมาโดยลำพังพระองค์เองระหว่างปี ค.ศ. 169 ถึง ค.ศ. 177 และ ทรงปกครองร่วมกับ ก็อมมอดุส (Commodus) ผู้เป็นราชโอรสของพระองค์ ระหว่าง ค.ศ. 177 จนกระทั่งสิ้นพระชนม์เมื่อวันที่ 17 มีนาคม ค.ศ. 180 มาร์กุส เอาเรลิอุสเป็นจักรพรรดิองค์สุดท้ายของ “จักรพรรดิโรมันผู้ทรงคุณธรรมห้าพระองค์” (Five Good Emperors) และถือกันว่าเป็นนักปรัชญาลัทธิสโตอิก (Stoicism) คนสำคัญคนหนึ่ง
เหตุการณ์สำคัญในสมัยการปกครองของมาร์กุส เอาเรลิอุสก็ได้แก่สงครามในเอเชียกับจักรวรรดิพาร์เธียน (Parthian Empire), และกับชนเผ่าเจอร์มานิคตามบริเวณพรมแดนโรมัน-เจอร์มานิคัส (LimesGermanicus) เข้าไปในกอลและข้ามแม่น้ำดานูบ และการปฏิวัติทางตะวันออกที่นำโดยอาวิเดียส คาสเซียส (Avidius Cassius) ที่ไม่ประสบความสำเร็จ
นอกจากความสามารถในการสงครามแล้วมาร์กุส เอาเรลิอุสก็ยังมีงานเขียน “Meditations” ที่เขียนเป็นภาษากรีกระหว่างที่ทำการรณรงค์ระหว่างปี ค.ศ. 170 ถึง ค.ศ. 180 ที่ยังถือกันว่าเป็นงานชิ้นสำคัญทางวรรณกรรมสำหรับการปกครองของหน้าที่และหน้าที่ที่ได้รับการสรรเสริญในเนื้อหาที่ “exquisite accent and its infinite tenderness”[3]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Marcus Aurelius". Encyclopaedia Britannica. สืบค้นเมื่อ 2007-08-07.
- ↑ Augustan History, "Marcus Aurelius"
- ↑ John Stuart Mill in his Utility of Religion, compared Meditations to the Sermon on the Mount
